\v 6 . تے سارے مِصرؔ دے دیس وِچ اجیہے وین پین گے جیہڑے نہ تے پہلاں کدی پئے تے نہ کدی فیرپین گے۔ \v 7 . پَر بنی اِسرائیلیاںؔ وِچوں اِنسان ہووے یاں حیوان کسے تے کُتّا ویِہ نئیں بھونکے گا۔ تاں جو تہانوں پتا لگ جاوے پئی میں مِصریاںؔ تے اِسرائیلیاںؔ دے نال وَکھو وِکھ سبھا رکھنا ہاں۔ \v 8 .تے اے فِرعونؔ! تیرے سارے نوکر آکے میرے اَگے سر نیوان گے۔تے آکھن گےپئی، تُوں ویِہ جا تے تیرے نال تیرے لوکی ویِہ جان! ایہدے پِچھوں میں نکِل جاواں گا"۔ تد اوہ ایہہ (سب کُجھ) آکھ کے بڑے غصے نال فِرعونؔ دے کولوں ٹُر گیا۔
See in Reader
