\c 8 \v 1 . فیر خُداوند نے مُوسیٰؔ نُوں آکھیا پئی "فِرعونؔ کول جا اَتے اوہنوں آکھ، ’خُداوند ایہہ فرماندا اے پئی "میرے لوکاں نُوں جان دے تاں جو اوہ میری عِبادت کرن۔ \v 2 . اَتے جے تُوں اوہناں نُوں جان نہ دِتا تے ویکھ مَیں تیرے دیس نُوں ڈڈُوواں نال ماراں گا۔ \v 3 . اَتے دریا دے ڈڈوُ گنتیِوں باہر ہو جان گے اَتے اوہ تیرے گھر تے تیرے سون بہھن دی تھاں تے آ کے تے تیرے نوکراں دے گھراں وِچ تے تیری رعیّت اُتے تے تیرے تندُوراں تے آٹا گُونن والیاں پراتاں تے کنالیاں وِچ وَڑھدے پھرن گے۔ \v 4 . تیرے تے تیری رعیّت تے تیرے نوکراں تے چڑھدے پِھرن گے۔"
See in Reader
