\v 7 . مُوسیٰؔ تَںبُو نُوں لَے جا کے لشکرگاہ دے باہر سگھوں واوا پَندھ تے گڈَھ لیندا ہوندا سی۔ اَتے اوہنے اوہدا ناں اَکٹھ دا تَںبُو دَھریا اَتے جیہڑا کوئی خُداوند دا طالِب ہُوندا، لَشکر گاہ دے باہر اوسے تُںبُو وَل ٹُر جاندا سی۔ \v 8 .اَتے جد مُوسیٰؔ باہر تَںبُو وَل جاندا تے سارے لوکی اُٹھ کے اپنے اپنے ڈیرے دے بُوہے تے کھَلو جاندے اَتے مُوسیٰؔ نُوں مگَروں ویکھدے رہیندے سَن جد تیِک کے اوہ تںبُو وِچ وڑھ نہ جاندا۔ \v 9 .اَتے جد مُوسیٰؔ تںبُو وِچ وڑھ جاندا تے بدل دا تھم اُتر کے تَںبُو دے بُوہے تے گھلوتا رہیندا سی اَتے خُداوند مُوسیٰؔ نال گلاں کرن لگ پیندا سی۔
See in Reader
