\v 28 . تد خُداوند نے مُوسیٰؔ نُوں آکھیا پئی "تُسیِں کدوں تیِک میری شیریِعّت اَتے میریاں حُکماں نُوں منن توں نہ کردے رہوو گے؟ \v 29 . ویکھو کیوں جوخُداوند نے تُہانُوں سَبت دا دیہاڑا دِتّا گیا اے ایسے لئی اوہ تُہانُوں چھیویں دیہاڑے دو دیہاڑیاں جوگی روٹی دیندا اے۔سو تُسیِں اپنی اپنی تھاں تے رہوو اَتے ستویں دیہاڑے کوئی اپنی تھاں توں باہر نہ جاوّے۔" \v 30 . سو لوکاں نیں ستویں دیہاڑے آرام کیِتا۔
See in Reader
