\v 10 . اَتے کُل لوک بدل دے تھم نُوں تَںبُو دے بُوہے اَگے گھلوتا ہویا ویکھدے سَن اَتے سارے لوکی اُٹھ اُٹھ کے اپنے اپنے ڈیرے دے بُوہے توں اوہنوں سجدہ کردے سَن۔ \v 11 . اَتے جِویں کوئی بندہ اپنے مِتر نال گلاں کردا اے اونج ہی خُداوند آموسامنیِں ہوکے مُوسیٰؔ نال گلاں کردا سی اَتے مُوسیٰؔ لشکر گاہ وَل پرت کے آوندا سی پَر اوہدا سیوک یُشوعؔ جیہڑا نُونؔ دا پُتر اَتے جوان بندہ سی تُںبووں باہر نئیں سی نِکلدا۔
See in Reader
