plt_ulb/48-2CO.usfm

513 lines
43 KiB
Plaintext

\id 2CO
\ide UTF-8
\h 2 Korintiana
\toc1 2 Korintiana
\toc2 2 Korintiana
\toc3 2co
\mt 2 Korintiana
\s5
\c 1
\p
\v 1 Paoly, apostoly iray an'i Kristy Jesosy tamin'ny sitrapon'Andriamanitra, sy Timoty rahalahintsika, ho an'ny fiangonan'Andriamanitra izay ao amin'ny Korinto, ary ho an'ireo mpino rehetra manerana ny faritry Akaia.
\v 2 Ho aminareo anie ny fahasoavana ary ny fiadanana avy amin'Andriamanitra Raintsika sy Tompo Jesosy Kristy.
\s5
\v 3 Ho deraina anie ny Andriamanitra sy Rain'ny Tompontsika Jesosy Kristy. Izy no Rain'ny famindram-po rehetra sy Andriamanitry ny fampiononana rehetra.
\v 4 Andriamanitra dia mampionona antsika amin'ny fahoriantsika rehetra, ka mba ahafahantsika mampionona ireo izay ao anaty fahoriana. Isika dia mampionona ireo hafa tahaka ny fampiononana izay nampiasan'Andriamanitra ampiononana antsika.
\s5
\v 5 Fa tahaka ny hitomboan'ny fijalian'i Kristy nohon'ny aminay, no hitomboan'ny fampionona anay koa amin'ny alalan'i Kristy.
\v 6 Fa raha nampahoriana izahay, izany dia ho an'ny fampiononana sy famonjena anareo. Ary raha nampiononona izahay, izany dia ho an'ny fampiononana anareo. Ny fampiononanareo dia mandaitra rehefa manam-paharetana hizara ireo fijaliana izay mitovy amin'ny fijalianay koa.
\v 7 Fa ny fahatokisanay momba anareo dia azo antoka, satria izahay dia mahafantatra fa ianareo koa dia mizara ireo fijaliana, ianareo koa dia mizara fampiononana.
\s5
\v 8 Fa tsy tianay ianareo tsy ahafantatra, ry rahalahy, ny amin'ireo olana nanjo anay tany Asia. Izahay dia novesarina tanteraka mihoatran'izay tokony ho zakanay, betsaka loatra ka tsy nanantena ny hiaina ela intsony izahay.
\v 9 Teo aminay tokoa ny fanamelohana ho faty. Fa izany no nahatonga anay tsy hametraka ny tokinay eo amin'ny tenanay ihany, fa kosa amin'Andriamanitra izay mampitsangana ny maty.
\v 10 Nanavotra anay tamin'ny loza mahafaty tahaka izany Izy, ary mbola hanavotra indray. Izahay dia nametraka ny tokinay taminy fa mbola hanafaka anay indray Izy.
\s5
\v 11 Izy dia hanao izany satria ianareo koa dia manampy anay amin'ny alalan'ny vavakareo. Ary maro avy eo no hanome fisaorana amin'ny anaranay noho ny tombom-pahasoavana nomena anay tamin'ny alalan'ireo vavaka ny maro.
\s5
\v 12 Izahay dia mirehareha amin'izao: fijoroana vavolombelona ny amin'ny feon'ny fieritreretanay. Fa tamin'ny fikasana madio sy fahatsoram-po izay avy amin'Andriamanitra izay nitondranay ny tenanay ao amin'izao tontolo izao. Izahay dia nahavita izany rehetra izany ary ny ankabeazany niaraka taminareo—tsy tamin'ny fahendren'izao tontolo izao, fa tamin'ny fahasoavan'Andriamanitra.
\v 13 Izahay dia tsy nanoratra zavatra tsy ho voavaky na ho azonareo. Izaho dia manantena fa,
\v 14 satria ianareo nahazo ny momba anay amin'ny ampahany, izahay dia ho anton'ny reharehanareo amin'ny andron'ny Tompontsika Jesosy, tahaka anareo ho antony hireharehanay.
\s5
\v 15 Satria natoky ny momba izany aho, dia te ho any aminareo aloha, mba hahafahanareo mahazo tombony amin'ny fitsidihana roa.
\v 16 Niomana ny hitsidika anareo rehefa teny amin'ny lalako ho any Makedonia aho. Ary avy eo dia mbola naniry hitsidika anareo indray aho tamin'ny diako avy any Makedonia, ary ny mba hanateranareo ahy teny amin'ny lalako ho any Jodia ay eo.
\s5
\v 17 Rehefa nieritreritra toy izany aho, nisalasala ve aho? Nanomana ireo zavatra ireo araka ny nofo ve aho, mba itenenako "Eny, eny" sy "Tsia, tsia" amin'ny fotoana iray ihany?
\v 18 Fa satria Andriamanitra dia mahatoky, isika dia tsy afaka ny hiteny na "Eny" na "Tsia."
\s5
\v 19 Fa ny Zanak'Andriamanitra, Jesosy Kristy, izay nitorian'i Sylvanosy, Timoty ary izaho taminareo, dia tsy "Eny" na "Tsia." fa Izy dia niteny foana hoe "Eny."
\v 20 Satria ny fampanantenan'Andriamanitra rehetra dia "Eny" avokoa ao aminy. Ka amin'ny alalany koa isika dia hiteny hoe "Amena" ho an'ny voninahitr'Andriamanitra.
\s5
\v 21 Ary Andriamanitra izay manamafy anay aminareo ao amin'i Kristy, ary Izy no naniraka antsika.
\v 22 Izy dia nanisy tombo-kase tamintsika ary nanome ny Fanahy ho ao am-pontsika ho antok'izay mbola ho omeny antsika ao aoriana.
\s5
\v 23 Fa niantso an'Andriamanitra aho, hijoro vavolombelona ho ahy izay antony tsy nahatongavako tao Korinto mba hamindrako fo aminareo.
\v 24 Izany dia tsy sanatria noho izahay miezaka ny mamehy izay tokony ho finoanareo. Fa kosa, izahay dia miara-miasa aminareo amin'ny fifalianareo, satria ianareo mijoro ao amin'ny finoanareo.
\s5
\c 2
\p
\v 1 Fa nanapa-kevitra ny tsy anantona anareo indray ny tenako amin'ny fotoam-pangirifiriana.
\v 2 Raha niteraka alahelo anareo aho, iza no afaka mampifaly ahy akoatran'ilay iray izay noratraiko ihany?
\s5
\v 3 Nanoratra aho tahaka ny nataoko mba tsy ho voaratran'ireo izay tokony nampifaly ahy rehefa tonga tany aminareo. Izaho dia manana fahatokisana ny aminareo rehetra fa ny fifaliako dia fifaliana mitovy amin'ny anareo rehetra.
\v 4 Fa nanoratra ho anareo aho avy amin'ny fahoriana lehibe, miaraka amin'ny fangirifirin'ny fo, ary miaraka amin'ny ranomaso be. Tsy te ampalahelo anareo aho. Fa kosa, te hampahafantatra anareo ny alalin'ny fitiavana izay ananako ho anareo.
\s5
\v 5 Raha nisy olona niteraka alahelo, tsy niteraka izany tamiko ihany izy, fa amin'ny endrika hafa—tsy hanitarana loatra izany—aminareo rehetra.
\v 6 Ampy ny fanasaziana nataon'ny maro an'isa io olona io.
\v 7 Ka ankehitriny raha tokony ho fanasaziana, ianareo dia tokony hamela heloka sy hampionona azy. Ataovy izany mba tsy handifotra azy amin'ny alahelo be loatra.
\s5
\v 8 Noho izany mankahery anareo aho mba hanamafy ampahibe-maso ny fitiavanareo Azy.
\v 9 Izany no antony nanoratako, amin'izay mba mety hitsapako anareo ary ahafantarako na mankatoa amin'ny zava-drehetra ianareo.
\s5
\v 10 Raha mamela olona ianareo, mamela izany olona izany koa aho. Izay navelako—raha namela ny zava-drehetra aho—izany famelana izany dia fitiavana anareo amin'ny fanatrehan'i Kristy.
\v 11 Izany dia mba tsy hamitahan'ny Satana anay. Satria izahay dia mahafantatra ireo drafiny.
\s5
\v 12 Nisokatra ho ahy ny varavarana tamin'ny Tompo rehefa tonga tao amin'ny tanàn-dehibe an'i Troasy nitory ny filazantsara an'i Kristy tany.
\v 13 Na izany aza, tsy nanana fiadanan-tsaina aho, satria tsy nahita ny rahalahiko Titosy tany. Araka izany, nandao izy ireo aho ary nandeha niverina tany Makedonia.
\s5
\v 14 Fa fisaorana anie ho an'Andriamanitra, izay ao amin'i Kristy mitarika anay mandrakariva ao amin'ny fandresena. Amin'ny alalantsika dia haeliny na aiza na aiza ny hanitra mamin'ny fahalalana azy.
\v 15 Fa izahay dia hanitra mamin'i Kristy an'Andriamanitra, na teo amin'ireo izay novonjena sy teo amin'ireo izay ho faty.
\s5
\v 16 Ho an'ny olona izay ho faty, izany dia hanitra avy amin'ny fahafetesana ho amin'ny fahafatesana. Ho an'ireo sasany izay novonjena, dia hanitra avy amin'ny fiainana ao amin'ny fiainana. Iza no mendrika amin'ireo zavatra ireo?
\v 17 Fa izahay dia tsy mitovy amin'ireo olona maro izay mivarotra ny tenin'Andriamanitra mba ahazoana tombony. Fa kosa, amin'ny fahadiovam-po, no hiresahanay amin'i Kristy, satria nalefa avy amin'Andriamanitra izahay, tao amin'ny fahitan'Andriamanitra.
\s5
\c 3
\p
\v 1 Hanomboka hidera-tena indray ve izahay? Izahay dia tsy mila ireo taratasy fanamarianana aminareo na avy aminareo, toy ny olona sasany, sa tsy izany?
\v 2 Ny tenanareo no taratasy fanamariananay, izay voasoratra ao am-pontsika, izay fantatra ary vakian'ny olona rehetra.
\v 3 Ianareo dia maneho fa taratasy fanambarana avy amin'i Kristy, izay natolontsika. Izany dia tsy voasoratra tamin'ny ranomainty fa tamin'ny Fanahin'ilay Andriamanitra velona. Izany dia tsy voasotratra teo amin'ny takela-bato, fa teo amin'ny takelaky ny fon'ny olombelona.
\s5
\v 4 Ary izany no toky izay ananantsika eo anatrehan'Andriamanitra amin'ny alalan'i Kristy.
\v 5 Isika dia tsy mahefa amin'ny tenantsika mba handray na inona na inona izay avy amintsika. Fa kosa, ny fahefantsika dia avy amin'Andriamanitra.
\v 6 Andriamanitra no nanao antsika mba ho mpanompon'ny fanekena vaovao. Izany dia fanekena tsy avy amin'ny soratra fa an'ny Fanahy. Fa ny soratra mamono, ary ny Fanahy manome aina.
\s5
\v 7 Ary ny asa izay niteraka fahafatesana - dia voasoratra teo ambonin'ny vato - dia tonga tamim-boninahitra lehibe ka ny vahoakan'Israely dia tsy afaka nibanjina ny tavan'i Mosesy. Izany dia noho ny voninahitry ny tavany, ny voninahitra izay nihalevona.
\v 8 Ho voninahitra lehibe toy ny ahoana ny asa izay ataon'ny Fanahy?
\s5
\v 9 Fa raha nanana voninahitra ny asan'ny fanamelohana, dia ho toy ny ahoana ny fitomboan'ny voninahitry ny asan'ny fahamarinana!
\v 10 Satria tokoa, izay nomena voninahitra indray mandeha dia tsy hanam-boninahitra intsony amin'izany fomba izany, noho ny voninahitra izay mampitombo izany.
\v 11 Fa raha izay nandalo fotsiny no nanana voninahitra, dia tsy hanana voninahitra mihoatra noho izany ve izay maharitra!
\s5
\v 12 Satria manana toky tahaka izany isika, dia sahy tokoa.
\v 13 Isika dia tsy tahaka an'i Mosesy, izay nanarona ny tavany tamin'ny voaly, mba tsy hahafahan'ny vahoakan'Israely mijery azy mivantana amin'ny fiafaran'ny voninahitra izay nandalo ihany.
\s5
\v 14 Fa ny sain'izy ireo dia donto. Na dia mandrak'ankehitriny izany voaly izany dia mbola mijanona eo amin'ny famakiana ny fanekena taloha. Tsy misokatra izany, satria ao amin'i Kristy ihany izany no esorina.
\v 15 Nefa na dia ankehitriny aza, na rahoviana na rahoviana no vakiana ny lalàn'i Mosesy, dia manarona ny fon'izy ireo ny voaly.
\v 16 Nefa raha mitodika amin'ny Tompo ny olona, dia esorina ny voaly.
\s5
\v 17 Ary ny Tompo dia Fanahy. Izay misy ny Fanahin'ny Tompo, dia misy fahafahana.
\v 18 Ary isika rehetra, tsy misarom-boaly, dia mahita ny voninahitry ny Tompo. Isika dia efa voaova ho ao amin'ny voninahitra mitovy izay avy amin'ny voninahitra ho amin'ny voninahitra, izay avy amin'ny Tompo, izay tsy iza fa ny Fanahy.
\s5
\c 4
\p
\v 1 Noho izany, satria izahay manana izany asa fanompoana izany, ary vao nahazo famindram-po, dia kivy izahay.
\v 2 Fa kosa, nolavinay ireo fomba mahamenatra sy miafina. Tsy miaina amin'ny fitaka izahay, ary mampiasa marina ny tenin'Andriamanitra. Amin'ny fanehoana ny marina, izahay dia mandidy ny tenanay ny amin'ny feon'ny fieritreretan'ny olona mba ho entina eo imason'Andriamanitra.
\s5
\v 3 Fa raha voasarona ny filazantsaranay, izany dia ho voasarona amin'ireo izay maty irery ihany.
\v 4 Amin'ny toe-javatra mitranga amin'izy ireo, ny andriamanitr'izao tontolo izao nahajamba ireo saina tsy minon'izy ireo. Vokatry izany, tsy afaka mahita ny fahazavan'ny filazantsaran'ny voninahitr'i Kristy izy ireo, izay endrik'Andriamanitra.
\s5
\v 5 Fa izahay tsy manambara ny tenanay, fa i Kristy Jesosy toy ny Tompo, ary ny tenanay toy ny mpanomponareo nohon'ny amin'i Jesosy.
\v 6 Fa Andriamanitra dia ilay iray izay niteny hoe: "Ny fahazavana hamiratra ao amin'ny haizina." Izy namiratra tao am-ponay, mba hanome ny fahazavan'ny fahalalana ny voninahitr'Andriamanitra eo amin'ny fanatrehan'i Jesosy Kristy.
\s5
\v 7 Fa izahay manana izany harena izany ao anaty tavoara tanimanga, mba hazava fa ny hery lehibe mihoatra lavitra dia an'Andriamanitra fa tsy anay.
\v 8 Ampahoriana amin'ny fomba rehetra izahay, fa tsy resy. Very hevitra izahay fa tsy feno famoizam-po.
\v 9 Enjehina izahay fa tsy nilaozana. Vonoina izahay fa tsy rava.
\v 10 Mitondra eo amin'ny tenanay ny fahafatesan'i Jesosy hatrany izahay, amin'izay ny fiainan'i Jesosy ihany koa dia hiseho eo amin'ny tenanay.
\s5
\v 11 Izahay izay velona dia mitondra hatrany ao amin'ny vatanay ny fahafatesan'i Jesosy, amin'izay ny fiainan'i Jesosy dia hiseho eo amin'ny vatanay olombelona.
\v 12 Noho izany ny fahafatesana dia miasa ao amintsika, fa ny fiainana miasa ao aminareo.
\s5
\v 13 Fa izahay manana fanahin'ny finoana mitovy araka izay voasoratra hoe:
\v 14 "Nino aho, ary dia niteny aho." Mino ihany koa izahay, ary dia niteny ihany koa izahay. Fantatray fa ilay iray izay nanangana ny Tompo Jesosy dia hanangana antsika ihany koa miaraka amin'i Jesosy. Fantatray fa hitondra anay miaraka aminareo ao amin'ny fanatrehany Izy.
\v 15 Ny zava-drehetra dia ho anareo mba, araka ny fahasoavana voaparitaka tamin'ny olona maro, no hitomboan'ny fanomezam-pisaorana ao amin'ny voninahitr'Andriamanitra.
\s5
\v 16 Noho izany dia tsy ho kivy izahay. Na dia malemy ivelany aza izahay, dia havaozina isan'andro isan'andro ny ao anatinay.
\v 17 Fa amin'izao andro mandalo izao, ny fahoriana maivana dia manomana anay ho amin'ny lanjan'ny voninahitra maharitra mandrakizay izay mihoatra ny fandanjna rehetra.
\v 18 Fa isika tsy mijery zavatra izay hita, fa ireo zavatra tsy hita. Ireo zavatra izay mety hitantsika dia tsy maharitra, fa ireo zavatra izay tsy hita dia maharitra mandrakizay.
\s5
\c 5
\p
\v 1 Fantantsika fa raha rava ny fonenana eto an-tany izay itoerantsika, dia manana trano avy amin'Andriamanitra isika. Izany dia trano tsy nataon'ny tanan'olombelona, fa trano mandrakizay, any an-danitra.
\v 2 Fa eto amin'ity trano-lay ity isika no misento, maniry mafy ny hitafy ny fonenatsika any an-danitra.
\v 3 Maniry mafy izany isika satria amin'ny fanaovantsika izany dia tsy ho hita mitanjaka isika.
\s5
\v 4 Fa raha mbola eto amin'ity trano-lay ity tokoa isika, dia misento, mavesatr'entana. Tsy te hitanjaka isika. Fa kosa, te hitafy isika, mba ho atelin'ny fiainana izay mety maty.
\v 5 Ilay Iray izay nanomana antsika ho amin'izany zavatra izany indrindra dia Andriamanitra, izay nanome antsika ny Fanahy ho fanambarana izay ho avy.
\s5
\v 6 Noho izany dia mahatokia hatrany. Tongava saina fa rehefa ao an-trano amin'ny vatana isika, dia lavitra ny Tompo.
\v 7 Fa mandeha amin'ny finoana isika, fa tsy amin'ny fahitana.
\v 8 Noho izany dia manana fahatokiana isika. Aleontsika lavitry ny vatana fa ao an-trano miaraka amin'ny Tompo.
\s5
\v 9 Ka dia ataontsika tanjona izany, na any an-trano isika na lavitra izany, mba hahafinaritra Azy.
\v 10 Fa isika rehetra dia tsy maintsy hiseho eo alohan'ny seza fitsaràn'i Kristy, mba mety ahazoan'ny tsirairay izay mifanaraka amin'ireo zava-bita tao amin'ny vatana, na ho amin'ny tsara na ho amin'ny ratsy.
\s5
\v 11 Noho izany, ny fahafantarana ny tahotra ny Tompo, no handresentsika lahatra ny olona. Ny maha isika antsika dia hitan'Andriamanitra mazava. Antenaiko fa mazava amin'ny feon'ny fieritreretanareo ihany koa izany.
\v 12 Tsy miezaka ny handresy lahatra anareo indray izahay mba hijery anay tahaka ny mahitsy fo. Fa kosa, manome antony ho anareo hirehareha nohon'ny aminay izahay, mba hanananareo valin-teny ho an'ireo izay mirehareha ny amin'ny endrika ivelany fa tsy ny amin'izay ao am-po.
\s5
\v 13 Fa raha very saina izahay, dia ho an'Andriamanitra izany; ary raha tonga saina tsara izahay, dia ho anareo izany.
\v 14 Fa ny fitiavan'i Kristy no manery anay, satria azonay antoka ny hoe: nisy olona iray maty ho an'ny rehetra, ary noho izany dia maty ny rehetra.
\v 15 Maty Izy ho an'ny rehetra, mba tsy ho velona ho an'ny tenan'izy ireo intsony ireo izay velona fa ho Azy izay maty ary natsangana nohon'ny ftiavana azy ireo.
\s5
\v 16 Noho izany antony izany, manomboka izao dia tsy mitsara na iza na iza araka ny fomban'ny olombelona isika, na dia efa nijery an'i Kristy tahaka izany aza isika taloha. Fa ankehitriny isika dia tsy mitsara na iza na iza tahaka izany intsony.
\v 17 Noho izany, raha misy olona ao amin'i Kristy, dia olom-baovao izy. Efa lasa ireo zavatra taloha. Indreo, fa efa tonga vaovao izy ireo.
\s5
\v 18 Ireo zavatra rehetra ireo dia avy amin'Andriamanitra. Nampihavaniny tamin'ny Tenany tamin'ny alalan'i Kristy isika, ary nomeny antsika ny asa fanompoan'ny fampihavanana.
\v 19 Izany hoe, ao amin'i Kristy Andriamanitra no mampihavana izao tontolo izao amin'ny Tenany, tsy manisa ny fahadisoan'izy ireo amin'izy ireo. Nankininy taminay ny hafatry ny fampihavanana.
\s5
\v 20 Koa voatendry ho mpisolon-tenan'i Kristy izahay, toy ny hoe amin'ny alalanay no hanaovan'Andriamanitra ny fiantsoany. Miangavy anareo izahay, noho i Kristy: "Mihavàna amin'Andriamanitra!"
\v 21 Nataony tonga sorona ho an'ny fahotantsika Kristy. Izy ilay Iray izay tsy nanota mihitsy. Nataony izany mba ho tonga fahamarinan'Andriamanitra ao aminy isika.
\s5
\c 6
\p
\v 1 Miara-miasa aminy, izahay ihany koa dia mampirisika anareo tsy handray ny fahasoavan'Andriamanitra fahatany.
\v 2 Fa niteny izy hoe: "Tamin'ny fotoana mety dia nihaino anareo Aho, ary tamin'ny andron'ny famonjena dia nanampy anareo Aho. Jereo, ankehitriny no fotoana mety. Jereo, ankehitriny no andron'ny famonjena.
\v 3 Tsy mametraka vato fanafintohinana eo anoloan'iza na iza izahay, fa izahay tsy maniry ny haharatsy laza ny asa fanompoanay.
\s5
\v 4 Fa kosa, izahay dia manaporofo ny tenanay amin'ny asanay rehetra, fa mpanompon'Andriamanitra izahay. Izahay no mpanompony amin'ny fiaretana be, fahoriana, fahaterena, fahasarotana,
\v 5 ireo kapoka, fanagadrana, fikomiana, amin'ny asa mafy, amin'ireo alina tsy misy torimaso, amin'ny hanoanana,
\v 6 amin'ny fahadiovana, fahalalana, faharetana, fahatsoram-po, amin'ny Fanahy Masina, amin'ny tena fitiavana.
\v 7 Izahay no mpanompony ao amin'ny tenin'ny fahamarinana, ao amin'ny herin'Andriamanitra. Izahay dia manana ny fiarovan'ny fahamarinana ho an'ny tanana havanana sy ny havia.
\s5
\v 8 Izahay dia miasa amin'ny voninahitra sy amin'ny fahafam-baraka, amin'ny fanaratsiana sy ny fiderana. Izahay dia voampanga ho mpamitaka kanefa izahay dia marina.
\v 9 Izahay dia miasa toy ireny tsy misy mahafatantra ireny kanefa izahay dia mbola fanta-daza. Miasa toy ny ho faty izahay-jereo-mbola miaina izahay. Miasa izahay toy ny saziana nohon'ny asanay nefa tsy toy ny voaheloka ho faty.
\v 10 Izahay dia miasa toy ny malahelo, kanefa dia mifaly lalandava. Izahay dia miasa toy ny mahantra, kanefa dia mampanan-karena olona maro izahay. Miasa toy ny tsy manana na inona na inona izahay kanefa toy ny manana ny zavatra rehetra.
\s5
\v 11 Izahay dia niteny ny marina rehetra taminareo, ry Korintiana, ary ny fonay dia mivoha midanadana.
\v 12 Ny fonareo dia tsy nofehezinay, fa ianareo no namehy ireo fihetseham-ponareo manokana.
\v 13 Ary ho valiny ara-drariny-miresaka aminareo toy ny amin'ny zaza aho-voay hidanadana ny fonareo.
\s5
\v 14 Aza mifamatotra amin'ireo tsy mpino. Fa inona no iraisan'ny fahamarinana sy ny fandikan-dalàna? Fa inona no iarahan'ny mazava amin'ny maizina?
\v 15 Inona no mety ho fifanarahana eo amin'i Kristy sy Beliala? Na inona no tokony anjara ananan'ny mpino iray sy amin'ny tsy mpino iray?
\v 16 Ary inona no fifanarahana misy eo amin'ny tempolin'Andriamanitra sy ny sampy? Fa isika dia tempolin'Andriamanitra velona, araka ny efa nolazain'Andriamanitra hoe: "Hitoetra eo amin'izy ireo Aho ary handeha eo amin'izy ireo. Izaho dia ho Andriamanitr'izy ireo ary Izy ireo dia ho oloko."
\s5
\v 17 Noho izany, "Mivoaha iala eo amin'izy ireo, ary mitokana," hoy ny Tompo. "Aza mikasika zavatra maloto, ary Izaho handray anareo.
\v 18 Izaho dia ho Ray ho anareo, ary ianareo ho zanako lahy sy ho zanako vavy", hoy ny Tompo Tsitoha.
\s5
\c 7
\p
\v 1 Ireo malalako, hatramin'ny nananantsika ireo teny fikasana dia aoka isika hanadio ny tenantsika amin'ny zava-drehetra izay mahatonga fahalotoana eo amin'ny vatana sy fanahintsika. Aoka isika hikatsaka ny fahamasinana amin'ny fatahorana an'Andriamanitra.
\s5
\v 2 Raiso izahay! Fa tsy nanao ratsy tamin'iza na iza. Tsy nandratra na nanararaotra na iza na iza izahay.
\v 3 Tsy hanameloka anareo no hitenenako izao. Fa efa nolazaiko fa ato amponay ianareo, fa miara-maty ary miara-velona isika.
\v 4 Manana fahatokisana lehibe anareo aho, ary mirehareha nohon'ny aminareo. Feno fampiononana aho. Mitobatobaka ny hafaliako na dia eo aza ny fampahoriana rehetra.
\s5
\v 5 Rehefa tonga tany Makedonia izahay, tsy hanam-pitsaharana ny tenanay. Noho izany, ory tamin'ny fomba rehetra izahay nohon'ny fifandirana tany ivelany, sy ny tahotra tao anaty.
\v 6 Fa Andriamanitra, izay mpampahery ny kivy, nampahery anay tamin'ny fahatongavan'i Titosy.
\v 7 Tsy tamin'ny alalan'ny fahatongavany fotsiny no hampaherezan'Andriamanitra antsika. Fa tamin'ny fampaherezana izay noraisin'i Titosy avy aminareo. Miteny antsika izy ny amin'ny haben'ny fitiavanareo, ny alahelonareo, ary ny fiahianareo ahy lalina. Ka hifaly mandrakizay aho.
\s5
\v 8 Na dia nampalahelo anareo aza ny taratasiko, dia tsy nampanenina ahy izany. Fa nanenina tamin'izany aho rehefa nahita fa nampalahelo anareo ny taratasiko. Fa nalahelo nandritra ny fotoana fohy ianareo.
\v 9 Ankehitriny dia faly aho, tsy hoe satria ory ianareo, fa satria ny alahelonareo no nitondra anareo ho amin'ny fibebahana. Ianareo dia niaina ny fahoriana ao amin'Andriamanitra, koa tsy nisy very ny nijalianareo ho anay.
\v 10 Ny fahoriana ao amin'Andriamanitra dia mitondra amin'ny fibebahana ny mba hahatanteraka ny famonjena tsy misy fanenenana. Na izany aza, ny alahelon'izao tontolo izao, dia mitondra fahafatesana.
\s5
\v 11 Jereo ny vokatrin'ny halehiben'ny fikirizanareo tamin'ny fahoriana ao amin'Andriamanitra. Lehibe tokoa ny halehiben'ny fikirizana tao aminareo mba hanaporofoana fa tsy manan-tsiny ianareo. Lehibe tokoa ny halehiben'ny fahatezeranareo, ny tahotrareo, ny alahelonareo, ny zotom-ponareo, ary ny fanirianareo ahita ny fahamarinana izay tokony atao! Amin'ny zava-drehetra dia nanaporofo tamin'ny tenanareo ianareo mba tsy ho meloka amin'izany raharaha izany.
\v 12 Na dia nanoratra taminareo aza Aho, Izaho dia tsy nanoratra ho an'ireo mpanao ratsy, na ho an'ny iray izay miharitra ny ratsy. Nanoratra aho mba tokony hampahafantarana ny fahazotoanareo teo aminay eo anatrehan'Andriamanitra.
\s5
\v 13 Tamin'ny alalan'izany no nampaherezana anay. Mihoatra nohon'ny fampaherezana izay efa anananay, nihoa-papana ny fifaliany nohon'ny fifalian'iTitosy, satria ny fanahiny dia velombelona noho ny aminareo rehetra.
\v 14 Raha toa ka nirehareha taminy ny momba anareo aho, dia tsy mba afa-baraka aho. Mifanohitra amin'izany, ireo zavatra rehetra izay noteneninay taminareo dia marina avokoa, ny fireharehanay momba anareo tamin'i Titosy dia voaporofo fa marina.
\s5
\v 15 Ny fitiavany anareo dia lehibe kokoa, tahakan'ny nahatsiarovany ny fankatoavanareo rehetra, Endrey ny fandraisanareo azy tamin'ny tahotra sy hovitra.
\v 16 Faly aho satria manana fahatokiana tanteraka taminareo.
\s5
\c 8
\p
\v 1 Tianay ho fantatrareo, ry rahalahy, ny momban'ny fahasoavan'Andriamanitra izay nomena tao amin'ireo fiangonan'i Makedonia.
\v 2 Nandritran'ny fitsapana lehibe amin'ny fahoriana, ny fitobaky ny hafaliany sy ny fara-fahantran'izy ireo dia niteraka haren-dehiben'ny falalan-tanana.
\s5
\v 3 Satria mijoro vavolombelona aho fa nanao be arak'izay vitany izy ireo, ary mihoatra an'izay vitany aza. Ary tamin'ny sitrapon'izy ireo manokana
\v 4 sy niaraka tamin'ny fitalahoana mafy no nangatahan'izy ireo taminay ny fahafahana mba hanana anjara amin'ity asa fanompoana eo amin'ireo mpino ity.
\v 5 Tsy niseho arak'izay nantenainay izany. Fa kosa, nanolotra ny tenany mialoha tamin'Andriamanitra izy ireo. Ary nanolo-tena ho anay izy ireo tamin'ny sitrapon'Andriamanitra.
\s5
\v 6 Ka namporisika an'i Titosy izahay, izay efa nanomboka an'izany asa izany, mba hanantanteraka ny fahasoavana eo aminareo.
\v 7 Fa ianareo kosa dia manan-karena amin'ny zavatra rehetra, amin'ny finoana, amin'ny teny, amin'ny falalana, amin'ny fahazotona rehetra, ary amin'ny fitiavanareo anay. Koa ataovy azo antoka mba hanan-karena amin'izany asa fahasoavana ianareo.
\f + \ft NY ULB sy ny UDB, miaraka amin'ireo dikan-teny maro hafa, dia mivaky toy izao: "Ao amin'ny fitiavanao anay." Ny dikan-teny hafa dia mivaky toy izao: "Ary ao amin'ny fitavanay anareo" \f*
\s5
\v 8 Tsy miteny izany toy ny didy aho. Fa kosa, miteny izany aho amin'ny fitsapana ny fahamarinan'ny fitiavanareo amin'ny fampitahana izany amin'ny zotom-pon'ny olona hafa.
\v 9 Satria fantatrareo ny fahasoavan'nyTompontsika Jesosy Kristy. Ka na nanan-karena aza izy, dia lasa mahantra noho ianareo, koa amin'ny alalan'ny fahantrana no mety ahazoanareo harena.
\s5
\v 10 Amin'izany resaka izany dia hanome toro-hevitra anareo aho izay hanampy anareo. Herintaona lasa izay, dia tsy nanomboka nanao zavatra fotsiny ianareo, fa naniry ny manao izany.
\v 11 Ankehitriny vitao izany, toy ny nisian'ny zotom-po sy ny faniriana hanao izany, dia enga anie hanatanterka izany koa ianareo, arak'izay azonareo hatao.
\v 12 Satria raha maniry mafy ny hanao izany asa izany ianareo, dia zavatra tsara sy azo ekena izany. Tsy maintsy mifototra amin'izay hananan'ny olona iray izany, fa tsy izay tsy ananany.
\s5
\v 13 Fa izany asa izany dia tsy mba hanamaivana ny hafa ary hanavesatra anareo. Fa kosa, tokony hisy ny rariny.
\v 14 Ny harenareo amin'izao fotoana izao dia hanome izay ilain'izy ireo. Ka izany koa dia mba hanomezan'ny haren'izy ireo izay ilainareo. Ary mba anomezan'izy ireo ny rariny
\v 15 Araka izay efa voasaoratra hoe: "ilay iray izay nanana betsaka dia tsy nanana ambiny, ary ilay iray izay nanana ny kely dia tsy nanana ny tsy ampy.
\s5
\v 16 Fa an'Andriaminatra ny fisaorana, izay nametraka ny tao am-pon'i Titosy ny fahamatorana izay ananako aminareo.
\v 17 Fa izy tsy nanaiky fotsiny ny antsontsika, fa tena matotra ny amin'izany ihany koa. Nanatona anao tamin'ny sitrapony manokana izy.
\s5
\v 18 Nalefanay izy niaraka tamin'ilay rahalahy izay noderaina teo anivon'ny fiangonana rehetra noho ny asany izay mitory ny filazantsara.
\v 19 Tsy izany ihany, fa izy ihany koa dia notendren'ireo fiangonana mba handeha hiaraka aminay hitondra izao asan'ny fahalalan-tanana izao. Izany dia ho an'ny voninahitr'izy Tompo ary ho an'ny fanirianay hanampy.
\s5
\v 20 Mitandrina izahay ny amin'ny mety hisian'ny olona mitaraina mombanay mahakasika an'io asa fahalala-tanana izay hataonay io.
\v 21 Ka mila mitandrina izahay mba hanao ny mendrika, fa tsy eo anatrehan'ny Tompo irery ihany, fa eo alohan'ny olona koa.
\s5
\v 22 Mandefa rahalahy iray hafa ihany koa izahay miaraka amin'izy ireo. Matetika izahay no nitsapa azy, ary nahita azy mafana fo tamin'ny asa maro. Mazoto kokoa izy izao ankehitriny noho ilay fahatokisana lehibe izay ananany aminareo.
\v 23 Raha ny amin'i Titosy, izy no namako sy mpiara-miasa amiko ho anareo. Raha ny amin'ny rahalahinay, dia nalefan'ireo fiangonana izy ireo. Voninahitra ho an'i Kristy izy ireo.
\v 24 Koa asehoy azy ireo ny fitiavanareo, ary asehoy amin'ny fiangonana ny anton'ny fireharehanay momba anareo.
\s5
\c 9
\p
\v 1 Mikasika ny asa fanompoana ho an'ny mpino, tsy tena ilaiko ny manoratra ho anareo.
\v 2 Fantatro ny momba ny fanirinareo, izay ireharehako amin'ny olon'i Makedonia. Nolazaiko azy ireo fa Akaia dia efa vonona nanomboka tamin'ny taona lasa. Ny zotom-ponareo no nanosika ny ankamaroan'izy ireo hiasa.
\s5
\v 3 Ary nirahiko ny rahalahy mba tsy ho zava-poana ny fireharehantsika momba anareo, ary mba ho vonona ianareo, araka ny efa nolazaiko ho ianareo.
\v 4 Raha tsy izany, raha misy Makedoniana maro miaraka amiko ary mahita anareo mbola tsy vonona, dia ho menatra isika-tsy milaza na inona na inona momba anareo aho-noho ny fahatokiana anareo.
\v 5 Ka mieritreritra aho fa ilaina ny mamporisika ireo rahalahy hankany aminao ary hanao fifanarahana mialoha ny amin'ny fanomezana efa nampanantenainao. Izany dia ahafahana mivonona toy ny fitahiana, fa tsy toy ny zavatra tsy azo ekena.
\s5
\v 6 Ny tena izy dia ity: Ny iray izay mamafy kely dia hijinja ny kely ihany koa, ary ny iray izay mamafy amin'ny tanjom-pitahiana dia hijinja fitahiana ihany koa.
\v 7 Avelao ny tsirairay hanome araka izay efa norafetiny tao am-pony. Aza avela manome fahoriana na faneriterena izy. Fa ny mpanome am-pifaliana no tian'Andriamanitra.
\s5
\v 8 Ary Andriamanitra dia afaka mampitombo ny fitahiana ho anao, mba, amin'ny zavatra rehetra, dia afaka hahazo izay ilainareo rehetra mandrakariva ianareo. Izany no misy dia mba ahafahanareo manatombo ny asa soa anareo.
\v 9 Izany dia araka ny voasoratra hoe: "Nozarainy ireo harenany ary nanome azy ireny ho an'ny mahantra. Maharitra mandrakizay ny fahamarinany."
\s5
\v 10 Izy izay mamatsy voa ho an'ny mpamboly izay mamafy sy ny mofo ho an'ny sakafo, dia hamatsy sy hampitombo ny voanao ihany koa ho amin'ny famafazana. Hampitombo ny vokatry ny fahamarinanao izy.
\v 11 Hahazo harena amin'ny fomba rehetra ianao mba hahatonga anao ho malala-tanana. Izany dia hitondra fanehoam-pisaorana an'Andriamanitra amin'ny alalanay.
\s5
\v 12 Ny fanatanterahana io asa fanompoana io dia tsy vitan'ny hoe mahafeno ny zavatra ilain'ny mpino fotsiny ihany. Mitombo ihany koa izany amin'ny asa fanomezam- pisaorana an'Andriamanitra maro.
\v 13 Fa noho ny fitsapana anareo izay voaporofo amin'io asa io, dia hanome voninahitra an'Andriamanitra koa ianareo amin'ny fankatoavana ny fibabohanareo amin'ny filazantsaran'i Kristy. Dia hanome voninahitra an'Andriamanitra koa ianareo amin'ny fahalalahan-tananareo amin'ny fanomezana ho an'izy ireo sy ny olon-drehetra.
\v 14 Maniry anao izy ireo, ary mivavaka ho anao izy ireo. Manao izany izy ireo noho ny fahalebiazan'ny fahasoavan'Andriamanitra ao aminao.
\v 15 Ho an'Andriamanitra anie ny saotra noho ny fanomezany tsy hay lazaina!
\s5
\c 10
\p
\v 1 Izaho, Paoly, miangavy anareo ny tenako, amin'ny fanetren-tena sy hamoram-panahin'i Kristy. Malemy fanahy aho rehefa eo amin'ny fanatrehanareo, nefa sahy ny aminareo aho rehefa tsy eo.
\v 2 Mangataka aminareo aho, rehefa miaraka aminareo aho, tsy mila sahy amin'ny fahatokisan-tena. Nefa aho mieritreritra fa mila sahy manohitra ireo izay mihevitra fa isika dia miaina araka ny nofo.
\s5
\v 3 Fa na izany aza dia mandeha araka ny nofo izahay, tsy miady araka ny nofo.
\v 4 Fa ny fiadiana izay iadianay dia tsy ara-nofo. Noho izany, manana hery avy any an-danitra ireo mba hamotehana ny fanahy ratsy. Fa tsy mitondra na inona na inona ny hevi-pitak'izy ireo.
\s5
\v 5 Ho simbaintsika ihany koa ireo zavatra avo izay manangana fanoherana ny fahalalana an'Andriamanitra. Fa mihevitra ny hambabo ny tsirairay amin'ny fankatoavana an'i Kristy isika.
\v 6 Ary miomana amin'ny famaizana ny fihetsika tsy fankatoavana rehetra isika, vantany vao tanteraka ny fankatoavanareo.
\s5
\v 7 Jereo mazava izay eo anoloanareo. Fa na iza na iza no resy lahatra fa izy no Kristy, aoka hampatsiahy ny tenany izy fa izy tokoa dia Kristy, dia toy izany koa isika.
\v 8 Eny fa na dia mirehareha kely aza aho momban'ny fahefantsika, izay nomen'ny Tompo antsika mba hananganana ary tsy hanimba anareo, tsy ho menatra aho.
\s5
\v 9 Tsy tiako izany ny hampihorohoro anareo amin'ny alalan'ny taratasiko.
\v 10 Fa ny olona sasany niteny hoe: "Matotra sy mahery ny taratasiny, nefa malemy ara-batana izy. Tsy mendrika hohenoina ny teniny."
\s5
\v 11 Aoka ny olona tahaka ireny ahafantatra fa ireo teny ao amin'ny taratasinay tamin'ny fotoana tsy nahateo anay dia maneho ny asa tokony ho ataonay rehefa tonga any izahay.
\v 12 Tsy mandeha lavitra izahay na mampitaha ny tenanay amin'ireo izay midoka-tena. Fa raha mandrefy ny tenany amin'ny hafa izy ireo ary mampitaha ny tenany amin'ny hafa, dia tsy ho malina.
\s5
\v 13 Isika, na izany aza, tsy hirehareha mihoatra ny tokony ho izy. Fa kosa, ataonay ihany izany izay misy fetrany araka ny nanendren'Andriamanitra anay, fetra izay mahakasika anareo.
\v 14 Fa tsy mitandrina ny tenanay izahay rehefa tonga teny aminareo. Izahay no tonga voalohany hatrany aminareo niaraka tamin'ny filazantsaran'i Kristy.
\s5
\v 15 Tsy nirehareha mihaotra ny fetra isika ny momban'ny asan'ny sasany. Nefa kosa, antenainay fa hitombo ny finoanareo amin'ny asa lehibe miandry ny tsirairay, ary samy amin'ny fetrany avy.
\v 16 Fa izao no antenainay, mba ahafahanay mitory ny filazantsara na dia any amin'ny toerana lavitra anareo aza. Tsy hirehareha momban'ny asa efa vita tany amin'ny faritra hafa isika.
\s5
\v 17 "Nefa aoka ny iray izay mirehareha, hirehareha ao amin'ny Tompo."
\v 18 Fa tsy ilay iray izay manolotra ny tenany no ankatoavina. Nefa kosa, aoka ilay iray izay natolotry ny Tompo.
\s5
\c 11
\p
\v 1 Maniry aho mba ahafahanareo mamela ahy hanao fahadalana kely sasany. Fa tena mamela ahy tokoa ianareo!
\v 2 Fa saro-piaro ny momba anareo aho. Manana fahasarotam-piaro araka an'Andriamanitra aminareo aho, hatramin'ny nanomezako toky anareo tao amin'ny fanambadiana ho an'ny vady iray ihany. Nanome toky aho ny hanolotra anareo tahaka ny virjiny madio ho an'i Kristy.
\s5
\v 3 Fa matahotra aho fandrao, tahaka ny namitahan'ny menarana an'i Eva tamin'ny alalan'ny hafetseny, ny eritreritrareo dia mety hiala amin'ny fanoloran-tena amin-kitsim-po sy madio amin'i Kristy.
\v 4 Fa eritrereto hoe misy olona iray tonga hitory Jesosy hafa noho ilay iray toriantsika. Na eritrereto hoe mandray Fanahy hafa noho izay raisinareo ianareo. Na eritrereto hoe mandray filazantsara hafa noho ilay iray izay noraisinareo ianareo. Mamela ireny zavatra ireny tsara ihany ianareo!
\s5
\v 5 Satria mieritreritra aho fa tsy farany ambany noho ireo lazaina fa hoe apostoly ambony.
\v 6 Fa na dia tsy nizarana nandaha-teny aza aho, dia nizarana tamin'ny fahalalana. Tamin'ny fomba rehetra sy tamin'ireo zavatra rehetra dia nataonay ho fantatrareo izany.
\s5
\v 7 Moa nanota va aho tamin'ny fanetren-tenako mba hisandratanareo? Fa nitory ny filazantsaran' Andriamanitra maimaimpoana ho anareo aho.
\v 8 Nandroba ireo fiangonana hafa aho tamin'ny alalan'ny fanekena fanohanana avy amin'izy ireo mba ahafahako manompo anareo.
\v 9 Rehefa niaraka taminareo aho sy nila fanampiana, dia tsy nanavesatra na iza na iza. Fa ireo zavatra nilaiko dia nomen'ireo mpirahalahy izay tonga avy any Makedonia. Tamin'ny zavatra rehetra dia nitandrina ny tenako tsy ho enta-mavesatra aminareo aho, ary hanohy hanao izany.
\s5
\v 10 Raha ato amiko ny fahamarinan'i Kristy, dia tsy hangina izany fireharehako izany any amin'ny faritr'i Akaia.
\v 11 Nahoana? Satria tsy tiako va ianareo? Andriamanitra mahalala.
\s5
\v 12 Ary ny zavatra ataoko dia mbola ho ataoko foana, mba mety ahafahako manala ny fitarainana nohon'ny fanakianana ahy sy ny fitarainana noho ireo izay tian'izy ireo hireharehana—fa izy ireo dia hita manao asa mitovy amin'izay ataonay.
\v 13 Fa ny olona tahaka izany dia apostoly sandoka sy mpiasa mamitaka. Izy ireo dia manao sarintsarin'ny tenany tahaka ny apostolin'i Kristy.
\s5
\v 14 Ary izany dia tsy mahagaga, fa na ny satana aza maneho ny tenany tahaka ny anjelin'ny fahazavana.
\v 15 Tsy mahagaga intsony raha maneho ny tenan'izy ireo tahaka ny mpanompon'ny fahamarinana ireo mpanompony. Ny anjaran'izy ireo dia izay mendrika ny asan'izy ireo.
\s5
\v 16 Lazaiko indray hoe: "Aza avela hisy hieritreritra hoe adala aho. Fa raha manao izany ianareo, dia raiso tahaka ny adala aho ka mba hirehareha kely.
\v 17 Izay lazaiko momba ity fahatokiana mirehareha ity dia tsy araka ny lazain'ny Tompo, fa miteny toy ny adala aho.
\v 18 Fa efa maro ny olona no mirehareha araka ny nofo, dia hirehareha ihany koa aho.
\s5
\v 19 Nanaiky am-pifaliana ireo adala ianareo. Dia hoe hendry ny tenanareo!
\v 20 Fa mandefitra amin'ny olona ianareo raha manandevo anareo, mandany anareo, manararaotra anareo, mandray ny tenany ho ambony noho ianareo, na raha mamely tehamaina anareo izy.
\v 21 Ho lazaiko amin'ny fahafaham-barakanay fa malemy loatra izahay tamin'ny fanaovana izany. Raha misy mirehareha— dia miresaka toy ny adala aho—Izaho ihany koa dia hirehareha.
\s5
\v 22 Hebreo ve izy ireo? Izaho ihany koa. Isiraelita ve izy ireo? Izaho ihany koa. Taranak'i Abrahama ve izy ireo? Izaho ihany koa.
\v 23 Mpanompon'i Kristy ve izy ireo? (Miresaka toy ny olona very saina aho.) Mihoatra noho izany aho. Mbola niasa mafy nihoatra noho izany aza aho, tany am-ponja matetika, tamin'ny kapoka mihoatra ny fepetra, tamin'ny fiatrehana loza maro mahafaty.
\s5
\v 24 Avy amin'ny alalan'ireo Jiosy no nandraisako "kapoka efapolo latsaka iray" Indimy.
\v 25 Intelo aho no nokapohina tamin'ny hazo. Indray aho no notoraham-bato. Intelo aho no vaky sambo. Nandany iray alina sy iray andro teny an-dranomasina aho.
\v 26 Nandeha matetika aho, tamin'ny lozan'ny ony, tamin'ny lozan'ireo mpandroba, tamin'ny lozan'ny oloko manokana, tamin'ny lozan'ireo Jentilisa, tamin'ny loza tany amin'ny tanàna, tamin'ny loza tany an'efitra, tamin'ny loza tany an-dranomasina, tamin'ny loza avy amin'ireo rahalahy sandoka.
\s5
\v 27 Efa tamin'ny asa mafy sy zava-tsarotra aho, tamin'ny alina tsy misy torimaso, tamin'ny hanoanana sy hetaheta, tamin'ny fifadin-kanina matetika, tamin'ny hatsiaka sy fitanjahana.
\v 28 Ankoatry ny zavatra hafa, misy tsindry isan'andro amiko nohon'ny fanahiako amin'ny fiangonana rehetra.
\v 29 Iza no malemy, ka tsy malemy aho? Iza no manafintohina, ka tsy mirehitra aho?
\s5
\v 30 Raha tsy maintsy mirehareha aho, dia hirehareha momba izay maneho ireo fahalemeko.
\v 31 Ilay Andriamanitra sy Rain'i Tompo Jesosy, ilay iray izay deraina mandrakizay, dia mahafantatra fa tsy mandainga aho!
\s5
\v 32 Tany Damaskosy, ny governora ambanin'i Areta mpanjaka dia niambina ny tanànan'i Damaskosy mba hisambotra ahy.
\v 33 Fa nampidinina tamin'ny sobika teo amin'ny varavaran-kely iray teo amin'ny manda aho, ka dia nandositra ny tanany.
\s5
\c 12
\p
\v 1 Izaho dia tsy maintsy mirehareha, fa tsy misy na inona na inona azo avy amin'izany. Fa izaho dia hanohy ny amin'ireo fahitana sy ireo fanambarana avy amin'ny Tompo.
\v 2 Mahafantatra lehilahy ao amin'i Kristy aho izay efatra ambin'ny folo taona lasa izay—na ao amin'ny tena na ivelan'ny tena, izaho tsy mahafantatra, Andriamanitra mahafantatra—nalaina niakatra tany amin'ny lanitra faha telo.
\s5
\v 3 Ary fantatro fa io lehilahy io—na ao amin'ny tena, na ivelan'ny tena, izaho tsy mahafantatra, Andriamanitra mahafantatra—
\v 4 dia nalaina niakatra tao amin'ny paradisa ary nandre zavatra izay tena masina loatra amin'ny olona ny hilaza azy.
\v 5 Amin'ny anaran'ny olona tahaka izany dia hirehareha aho. Fa amin'ny anaran'ny tenako dia tsy hirehareha aho, afa-tsy ny momba ireo fahalemeko.
\s5
\v 6 Raha te hirehareha aho, dia tsy ho adala aho, fa te hilaza ny marina. Fa hifehy tena amin'ny fireharehana aho, mba tsy hisy na iza na iza hihevitra ahy ho ambony noho izay hita amiko na re avy amiko.
\v 7 Hifehy tena amin'ny fireharehana ihany koa aho noho ireo karazana fanambarana miavaka ireo. Noho izany, mba tsy ho feno fireharehana aho, dia nasiana tsilo ny nofoko, ny mpitondra hafatr'i Satana hanakorontana ahy, mba tsy hirehareha loatra aho.
\s5
\v 8 Intelo aho no nitalaho tamin'ny Tompo ny momba izany, mba hanaisorany izany amiko.
\v 9 Fa hoy izy tamiko hoe: "Ampy ho anao ny fahasoavako, fa ny hery dia natao ho lafatra ao amin'ny fahalemena." aleoko mirehareha bebe kokoa ny amin'ny fahalemeko, mba hitoeran'ny herin'i Kristy ato amiko.
\v 10 Noho izany finaritra noho i Kristy ao amin'ny fahalemena, amin'ny fanevatevana, amin'ny korontana, amin'ny fanenjehana ary ao amin'ny fotoan-tsarotra aho. Fa na oviana na oviana malemy aho, dia matanjaka.
\s5
\v 11 Izaho dia lasa adala! Ianareo no nanery ahy amin'izany, fa izaho dia tokony noderainareo. Fa izaho dia tsy ambany noho ireo izay antsoina hoe apostoly ambony ireo mihintsy, na dia tsinontsinona aza aho.
\v 12 Ireo famantarana marina ny maha Apostoly dia notanterahina teo aminareo tamin'ny faharetana tanteraka, famantarana sy fahagagana ary asa mahery.
\v 13 Fa ahoana ianareo no tsy dia manan-danja noho ireo fiangonana sasany, ankoatry ny tsy maha vesatra ahy ho anareo? Mamelà ahy noho izany fahadisoana izany!
\s5
\v 14 Indro! Vonona ho tonga fanintelony any aminareo aho. Tsy ho vesatra ho anareo aho, fa izaho dia tsy mila izay anareo. Ianareo no ilaiko. Fa tsy ny zanaka no tokony hihary ho an'ireo ray aman-dreny. Fa kosa, ireo ray aman-dreny no tokony hihary ho an'ireo zanaka.
\v 15 Izaho dia ho faly tanteraka handany sy ho laniana ho an'ny fanahinareo. Raha mitia be anareo aho, dia hotiavina kely ve izaho?
\s5
\v 16 Fa na dia toy izany aza, tsy nanavesatra anareo aho. Fa, satria aho fetsisetsy be, dia izaho ilay iray izay nahazo anareo tamin'ny fitaka.
\v 17 Moa ve nanararaotra anareo tamin'ny alalan'ny olona izay nalefako taminareo aho?
\v 18 Naniraka faingana an'i Titosy ho any aminareo aho, ary nalefako niaraka taminy ireo rahalahy sasany. Moa ve nanararaotra anareo i Titosy? Moa ve tsy miray lalana isika? Moa ve tsy niray dia isika?
\s5
\v 19 Moa ve mieritreritra ianareo fa nandritra izany fotoana rehetra izany dia niaro ny tenanay taminareo izahay? Eo anatrehan'Andriamanitra, no itenenanay tao amin'i Kristy ny zavatra rehetra mba ho fampaherezana anareo.
\s5
\v 20 Fa matahotra aho fandrao rehefa tonga aho dia mety tsy hahita anareo araky ny fanantenako. Matahotra aho fandrao tsy ho hitanareo araky ny fanantenanareo. Matahotra aho fa sao dia mety hisy fifandirana, fialonana, firehetan'ny hatezerana, fikasana amin'ny fitiavan-tena, fifosana, fieboeboana, ary fikorontanana.
\v 21 Matahotra aho fandrao rehefa miverina, dia hanetry ahy eo anatrehanareo ny Andriamanitro. Matahotra aho fandrao mety halahelo ny amin'ireo maro izay nanota teo aloha, ka mbola tsy nibebaka tamin'ny fahalotoana sy ny fijangajangana ary ny fijejojejoana feno fanirian-dratsy izay nataon'izy ireo.
\s5
\c 13
\p
\v 1 Fanintelony izao no nandalovako aty aminareo. "Ny fiampangana rehetra dia tsy maintsy miorina amin'ny porofo amin'ny vavolombelona roa na telo."
\v 2 Efa niteny tamin'ireo izay nanota ao taloha sy tamin'ireo ambiny rehetra rehefa teo fanindroany, ary lazaiko indray izany: "Rehefa tonga indray aho, dia tsy hiantra azy ireo aho."
\s5
\v 3 Miteny anareo izany aho satria ianareo dia mitady porofo fa i Kristy dia miteny amin'ny alalako. Tsy marefo aminareo Izy. Fa kosa, mahery ao aminareo Izy.
\v 4 Fa Izy nohombohana amin'ny fahalemena, nefa velona tamin'ny herin'Andriamanitra. Fa isika kosa dia marefo ao aminy, kanefa isika dia miara-miaina amin'ny herin'Andriamanitra eo anivonareo.
\s5
\v 5 Diniho ny tenanareo raha tianareo ho hita fa ao amin'ny finoana ianareo. Tsapao ny tenanareo. tsy mbola azonareo an-tsaina ve izany momba ny amin'ny tenanareo fa i Jesosy Kristy dia ao aminareo? -Raha toa ianareo ka tsy nahomby tamin'ny fitsapana.
\v 6 Ary izaho mahatoky fa ianareo dia hiaiky fa isika dia nahomby amin'izany fitsapana izany.
\s5
\v 7 Ankehitriny isika dia mivavaka amin'Andriamanitra fa tsy afaka ny anao zavatra ratsy ianareo. Izaho dia tsy mivavaka ny afaka ahitana fa isika dia nahomby amin'ny fitsapana. Fa kosa, izaho dia nivavaka ny mba ahafahanareo manao izay mety kanefa isika dia mety ho hita ho toy ny tsy nahomby tamin'ny fitsapana.
\v 8 Fa isika dia tsy afaka ny hanao zavatra manohitra amin'ny fahamarinana, fa ho an' ny fahamarinana irery ihany.
\s5
\v 9 Fa isika dia mifaly rehefa marefo ary mafy ianareo. Fa isika ihany koa dia mivavaka mba ho ataontsika feno ianareo.
\v 10 Manoratra ireto zavatra ireto aho raha manalavitra anareo aho, ka rehefa miaraka aminareo aho dia tsy voatery mitondra anareo an-katezerana amin'ny fampiasana ny fahefako- izay nomen'ny Tompo ahy, mba ananganako anareo, ary tsy hanimba anareo.
\s5
\v 11 Farany, ry rahalahy, mifalia! miasà ho amin'ny famerenana amin'ny laoniny, mahereza, mifaneke ny tsirairay, miainà am-piadanana, ary ny Andriamanitry ny fitiavana sy ny fiadanana dia hiaraka aminareo.
\v 12 Mifampiarahabà ianareo amin'ny fanorohona Masina.
\s5
\v 13 Ireo mpino rehetra dia manao veloma anareo.
\f + \ft Fanamarihana: Ireo dikan-teny sasany dia manambatra ny andininy faha 13 amin'ny andininy faha 12 ary manao ny andininy faha14 ho andininy faha 13. \f*
\v 14 Enga anie ny fahasoavan'ny Tompo Jesosy Kristy, ny fitiavan'Andriamanitra, sy ny fiarahana amin'ny Fanahy Masina ho ao aminareo rehetra.