initial conversion

This commit is contained in:
Larry Versaw 2018-11-23 09:07:28 -07:00
parent d9b3f9e7b1
commit 3c5e37237a
29 changed files with 12372 additions and 3 deletions

1594
41-MAT.usfm Normal file
View File

@ -0,0 +1,1594 @@
\id MAT
\ide UTF-8
\h ମାଥିଉଲିଖିତ ସୁସମାଚାର
\toc1 ମାଥିଉଲିଖିତ ସୁସମାଚାର
\toc2 ମାଥିଉଲିଖିତ ସୁସମାଚାର
\toc3 mat
\mt1 ମାଥିଉଲିଖିତ ସୁସମାଚାର
\s5
\c 1
\p
\v 1 ଅବ୍ରହାମ ଓ ରାଜା ଦାଉଦ ବଂଶଜ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ପୂର୍ବ ପୁରୁଷ ବଂଶାବଳୀ I
\v 2 ଅବ୍ରହାମ ଇସ୍‌ହାକ ପିତା ଥିଲେ I ଇସ୍‌ହାକ ଯାକୁବ ପିତା ଥିଲେ I ଯାକୁବ ଯିହୁଦା ଓ ତାଙ୍କ ଭାଇମାନଙ୍କ ପିତା ଥିଲେ I
\v 3 ଯିହୁଦା ପେରସ ଓ ସେରହଙ୍କ ପିତା ଥିଲେ ଓ ତାମର ସେମାନଙ୍କ ମାଁ ଥିଲେ I ପେରସ ହିଷ୍ରୋଣଙ୍କ ପିତା ଥିଲେ I ହିଷ୍ରୋଣ ଅରାମଙ୍କ ପିତା ଥିଲେ I
\s5
\v 4 ଅରାମ ଅମ୍ମୀନାଦବ ପିତା ଥିଲେ I ଅମ୍ମୀନାଦବ ନହଶୋନଙ୍କ ପିତା ଥିଲେ I ନହଶୋନ ସଲମୋନଙ୍କ ପିତା ଥିଲେ I
\v 5 ସଲମୋନ ଏବଂ ତାଙ୍କ ସ୍ତ୍ରୀ ରାହାବ (ଏକ ଅଣ-ଯିହୁଦୀ ମହିଳା) ବୋୟାଜଙ୍କ ପିତା ମାତା ଥିଲେ I ବୋୟାଜ ଓବେଦଙ୍କ ପିତା ଥିଲେ I ରୁତ ଓବେଦଙ୍କ ମାଁ (ଅନ୍ୟ ଏକ ଅଣ-ଯିହୁଦୀ ମହିଳା) ଥିଲେ I ଓବେଦ ଯିଶୟଙ୍କ ପିତା ଥିଲେ I
\v 6 ଯିଶୟ ରାଜା ଦାଉଦଙ୍କ ପିତା ଥିଲେ I ଦାଉଦ ଶଲୋମନଙ୍କ ପିତା ହେଲେ; ଶଲୋମନଙ୍କ ମାଁ ଉରୀୟଙ୍କ ସ୍ତ୍ରୀ ଥିଲେ I
\s5
\v 7 ଶଲୋମନ ରିହବୀୟାମଙ୍କ ପିତା ଥିଲେ I ରିହବୀୟାମ ଅବୀୟଙ୍କ ପିତା ଥିଲେ I ଅବୀୟ ଆସାଙ୍କ ପିତା ଥିଲେ I
\v 8 ଆସା ଯିହୋଶାଫଟଙ୍କ ପିତା ଥିଲେ I ଯିହୋଶାଫଟ ଯୋରାମଙ୍କ ପିତା ଥିଲେ I ଯୋରାମ ଉଜୀୟଙ୍କ ପୂର୍ବଜ ଥିଲେ I
\s5
\v 9 ଉଜୀୟ ଯୋଥମଙ୍କ ପିତା ଥିଲେ I ଯୋଥମ ଆହସଙ୍କ ପିତା ଥିଲେ I ଆହସ ହିଜକୀୟଙ୍କ ପିତା ଥିଲେ I
\v 10 ହିଜକୀୟ ମନଃଶିଙ୍କ ପିତା ଥିଲେ I ମନଃଶି ଆମୋନଙ୍କ ପିତା ଥିଲେ I ଆମୋନ ଯୋଷୀୟଙ୍କ ପିତା ଥିଲେ I
\v 11 ଯୋଷୀୟ ଯିକନୀୟ ଓ ତାଙ୍କ ଭାଇମାନଙ୍କ ଜେଜେ ବାପା ଥିଲେ I ବାବିଲୋନ ସୈନ୍ୟମାନେ ଇସ୍ରାଏଲ୍ ଲୋକଙ୍କ ବନ୍ଦୀ କରି ବାବିଲୋନ ଦେଶକୁ ନେଇଯିବା ସମୟରେ ସେମାନେ ବାସ କରୁଥିଲେ I
\s5
\v 12 ଇସ୍ରାଏଲ ଲୋକମାନେ ବାବିଲୋନକୁ ନିର୍ବାସିତ ହେବାପରେ, ଯିକନୀୟ ହଲ୍‌ଟିୟଙ୍କ ପିତା ହେଲେ I ‌ଶଲ୍‌ଟିୟେଲ ଜିରୁବାବିଲଙ୍କ ପୂର୍ବପୁରୁଷ ଥିଲେ I
\v 13 ଜିରୁବାବିଲ ଅବୀହୁଦଙ୍କ ପିତା ଥିଲେ I ଅବୀହୁଦ ଏଲିୟାକିମଙ୍କ ପିତା ଥିଲେ I ଏଲିୟାକିମ ଆସେରଙ୍କ ପିତା ଥିଲେ I
\v 14 ଆସୋର ସାଦୋକଙ୍କ ପିତା ଥିଲେ I ସାଦୋକ ଆଖିମଙ୍କ ପିତା ଥିଲେ I ଆଖିମ ଏଲିହୁଦଙ୍କ ପିତା ଥିଲେ I
\s5
\v 15 ଏଲିହୁଦ ଏଲିୟାଜରଙ୍କ ପିତା ଥିଲେ I
\v 16 ଯାକୁବ ଯୋଷେଫଙ୍କ ପିତା ଥିଲେ I ଯୋଷେଫ ମରିୟମଙ୍କ ସ୍ଵାମୀଥିଲେ, ମରିୟମ ଯୀଶୁଙ୍କ ମାଁ ଥିଲେ I ଯୀଶୁ ଯାହାଙ୍କୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ କୁହାଯାଏ I
\v 17 ଯୀଶୁଙ୍କ ପୂର୍ବଜଙ୍କ ବଂଶାବଳୀ ଏହି ପ୍ରକାର: ଅବ୍ରହାମଙ୍କଠାରୁ ରାଜା ଦାଉଦ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଚଉଦ ପୁରୁଷ I ଅନ୍ୟ ପୁରୁଷ ହେଲେ ଦାଉଦଙ୍କଠାରୁ ଇସ୍ରାଏଲ ଲୋକମାନେ ବାବିଲୋନିକୁ ନିର୍ବାସିତ ହେବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ, ଏବଂ ଅନ୍ୟ ଚଉଦ ପୁରୁଷ ହେଲେ ବାବିଲୋନରୁ ନିର୍ବାସନଠାରୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଜନ୍ମ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ I
\s5
\v 18 ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଜନ୍ମ ପୂର୍ବରୁ ଏହିପରି ଘଟିଲା, ତାହାଙ୍କ ନାଁ ମରିୟମଙ୍କର ଯୋଷେଫଙ୍କ ସହିତ ବିବାହ ନିର୍ବନ୍ଧ ହୋଇଥିଲା, କିନ୍ତୁ ସେମାନେ ପତି ପତ୍ନୀ ଭାବେ ସହବାସ ପୂର୍ବେ ସେମାନେ ଜାଣିବାକୁ ପାରିଲେ ଯେ, ସେ ମରିୟମ) । ପବିତ୍ରଆତ୍ମାଙ୍କ କର୍ତ୍ତୃକରେ ଏକ ଶିଶୁକୁ ଜନ୍ମ ଦେବାକୁ ଯାଉଅଛନ୍ତି ।
\v 19 ଏଥିରେ ତାଙ୍କ ସ୍ୱାମୀ ଯଏକି ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଜଣେ ଆଜ୍ଞା ପାଳନକାରୀ ଥିଲେ, ସେ ମରିୟମଙ୍କ ସହ ବିବାହ ନ କରିବାକୁ ସ୍ଥିର କଲେ । କିନ୍ତୁ ସେ ଅନ୍ୟ ଲୋକମାନଙ୍କ ସମ୍ମୁଖରେ ତାହାକୁ ନିନ୍ଦାର ପାତ୍ର କରିବାକୁ ଚାହିଲେ ନାହିଁ । ତେଣୁ ସେ ତାହାଙ୍କୁ ବିବାହ ନ କରି ଗୋପନରେ ପରିତ୍ୟାଗ କରିବାକୁ ସ୍ଥିର କଲେ ।
\s5
\v 20 କିନ୍ତୁ ସେ ଏହା ଦୃଢ଼ ଭାବେ ମନସ୍ଥ କଲା ପରେ, ପ୍ରଭୁଙ୍କଠାରୁ ପ୍ରେରିତ ଜଣେ ଦୂତ ସ୍ୱପ୍ନରେ ତାହାଙ୍କୁ ଦର୍ଶନ ଦେଲେ । ସେହି ଦୂତ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, "ହେ ଦାଉଦଙ୍କ ବଂଶଜ ଯୋଷେଫ, ମରିୟମଙ୍କୁ ବିବାହ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଭୟ କର ନାହିଁ । କାରଣ ତାହାଙ୍କ ଗର୍ଭ ପବିତ୍ରଆତ୍ମାରେ ପୂର୍ଣ୍ଣ ହୋଇଅଛି ।
\v 21 ସେ ଏକ ପୁତ୍ର ପ୍ରସବ କରିବେ, ତାହାଙ୍କ ନାମ ଯୀଶୁ ଦେବ, ସେ ଆପଣା ଲୋକଙ୍କୁ ସେମାନଙ୍କ ସମସ୍ତ ପାପରୁ ପରିତ୍ରାଣ କରିବେ ।"
\s5
\v 22 ଭାବବାଦୀଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଭକ୍ତ ଏହି ବାକ୍ୟ ଯେପରି ସଫଳ ହୁଏ, ଏଥିନିମନ୍ତେ ଏସମସ୍ତ ଘଟିଲା । ଯିଶାଇୟ ଲେଖୁଛନ୍ତି,
\v 23 "ଦେଖ, ଜଣେ କୁମାରୀ ଗର୍ଭବତୀ ହୋଇ ଏକ ପୁତ୍ର ପ୍ରସବ କରିବେ । ଲୋକେ ତାହାଙ୍କୁ ଇମ୍ମାନୁୟେଲ ବୋଲି ଡାକିବେ" ଏହାର ଅର୍ଥ, ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ସହିତ ଈଶ୍ଵର ।"
\s5
\v 24 ଯେତେବେଳେ ଯୋଷେଫ ନିକଟରୁ ଉଠିଲେ, ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଦୂତ ତାଙ୍କୁ ଯେପରି ଆଜ୍ଞା ଦେଇଥିଲେ, ସେପରି କଲେ । ସେ ମରିୟମଙ୍କୁ ନିଜର ସ୍ତ୍ରୀ ଭାବେ ଗ୍ରହଣ କରି ତାହାଙ୍କ ସହିତ ରହିବାକୁ ଲାଗିଲେ ।
\v 25 କିନ୍ତୁ ସେ ପୁତ୍ର ପ୍ରସବ କରିବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ତାହାଙ୍କ ସହିତ ସହବାସ କଲେ ନାହିଁ । ଆଉ ଯୋଷେଫ ତାହାଙ୍କ ନାମ “ଯୀଶୁ” ଦେଲେ ।
\s5
\c 2
\v 1 ମହାନ ଶାସକ ରାଜା ହେରୋଦଙ୍କ ସମୟରେ ଯିହୂଦା ପ୍ରଦେଶର ବେଥଲିହିମ ନଗରରେ ଯୀଶୁ ଜନ୍ମ ହେଲେ । ଯୀଶୁଙ୍କ ଜନ୍ମ ହେବା ପରେ ପୂର୍ବ ଦେଶର କେତେକ ଜ୍ୟୋତିଷ ଶାସ୍ତ୍ରଜ୍ଞ ଯିରୂଶାଲମର ନଗରକୁ ଆସିଲେ ।
\v 2 ସେମାନେ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ, ଯିହୂଦୀମାନଙ୍କର ଯେଉଁ ରାଜା ଜନ୍ମ ଗ୍ରହଣ କରିଅଛନ୍ତି ସେ କେଉଁଠାରେ? କାରଣ ଆମ୍ଭେମାନେ ପୂର୍ବ ଦେଶରେ ଏକ ତାରା ଦେଖିଲୁ ଆଉ ସେହି ତାରା ସେ ଯେ ଜନ୍ମ ଗ୍ରହଣ କରିଅଛନ୍ତି ଏହା ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଦର୍ଶାଏ, ଏଣୁ ଆମ୍ଭେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ପ୍ରଣାମ କରିବାକୁ ଆସିଅଛୁ ।"
\v 3 ଯେତେବେଳେ ହେରୋଦ ରାଜା ଏହି ଲୋକମାନଙ୍କର ପ୍ରଚାରିତ ବିଷୟରେ ଶୁଣିଲେ, ସେ ଅତ୍ୟନ୍ତ ବ୍ୟତିବ୍ୟସ୍ତ ହୋଇ ପଡ଼ିଲେ । ଯିରୂଶାଲମ ନିବାସୀ ଅନେକ ଲୋକ ମଧ୍ୟ ଏଥିରେ ଉଦ୍‌ବିଗ୍ନ ହେଲେ ।
\s5
\v 4 ତହିଁରେ ହେରୋଦ ଯିହୁଦୀମାନଙ୍କ ସମସ୍ତ ପ୍ରଧାନ ଯାଜକ ଓ ଶାସ୍ତ୍ରୀମାନଙ୍କୁ ଏକତ୍ର ଡ଼କାଇଲେ । ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ କେଉଁଠାରେ ଜନ୍ମ ଗ୍ରହଣ କରିବେ ବୋଲି ଭବିଷ୍ୟତବକ୍ତାମାନେ ଭାବବାଣୀ କରି ଅଛନ୍ତି ।
\v 5 ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, "ସେ ଯିହୂଦା ପ୍ରଦେଶର ବେଥଲିହିମ ନଗରରେ ଜନ୍ମ ଗ୍ରହଣ କରିବେ, କାରଣ ମୀଖା ଭବିଷ୍ୟବକ୍ତା ଏ ବିଷୟରେ ଅନେକ ବର୍ଷ ପୂର୍ବେ ଲେଖିଥିଲେ, ।
\v 6 ହେ ଯିହୂଦାଙ୍କ ପ୍ରଦେଶର ବେଥଲିହିମ ନିବାସୀଗଣ, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନଗର ନିଶ୍ଚିତ ରୂପେ ମହାନ ହେବ, କାରଣ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନଗରରୁ ଏକ ଶାସନକର୍ତ୍ତା ଉତ୍ପନ୍ନ ହେବେ I ସେ ଆମ୍ଭର ଇସ୍ରାଏଲ ଲୋକଙ୍କୁ ପ୍ରତିପାଳନ କରିବେ I
\s5
\v 7 ତାହାପରେ ରାଜା ହେରୋଦ ଜ୍ୟୋତିଷ ଶାସ୍ତ୍ରଜ୍ଞମାନଙ୍କୁ ଗୋପନରେ ଡାକିଲେ । ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ, ପ୍ରକୃତରେ ସେହି ତାରା କେଉଁ ସମୟରେ ପ୍ରଥମେ ଦେଖା ଦେଇଥିଲା ।
\v 8 ପରେ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, "ବେଥଲିହିମକୁ ଯାଅ ଓ ଶିଶୁଙ୍କ ସମ୍ବନ୍ଧରେ ସୂକ୍ଷ୍ମ ରୂପେ ଅନୁସନ୍ଧାନ କର । ଯେତେବେଳେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ପାଇବ, ଫେରି ଆସି ମୋତେ ତାହା ଜଣାଅ, ତେବେ ମୁଁ ମଧ୍ୟ ନିଜେ ଯାଇ ତାହାଙ୍କୁ ପ୍ରଣାମ କରିବି ।" ।
\s5
\v 9 ସେଥିରେ ସେହି ଲୋକମାନେ ବେଥଲିହିମ ନଗରକୁ ବାହାରି ଗଲେ । ସେମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଏହା ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟର ବିଷୟ ହେଲା ଯେ, ସେମାନେ ପୂର୍ବ ଦେଶରେ ଯେଉଁ ତାରା ଦେଖିଥିଲେ, ତାହା ପୁଣି ଥରେ ସେମାନଙ୍କ ଆଗେ ଆଗେ ଯାଇ, ଯେଉଁଠାରେ ଶିଶୁ ଶେଷରେ ସେହି ସ୍ଥାନ ଉପରେ ସ୍ଥଗିତ ହେଲା ।
\v 10 ଯେତେବେଳେ ସେମାନେ ସେହି ତାରାକୁ ଦେଖିଲେ, ସେମାନେ ମହାଆନନ୍ଦରେ ଆନନ୍ଦିତ ହୋଇ ତାହାର ପଛେ ପଛେ ଚାଲିଲେ ।
\s5
\v 11 ସେମାନେ ସେହି ଗୃହକୁ ପାଇଲେ ଏବଂ ଭିତରକୁ ଯାଇ ଶିଶୁଙ୍କୁ ଓ ତାଙ୍କ ମାତା ମରିୟମଙ୍କୁ ସଙ୍ଗରେ ଦେଖିଲେ । ସେମାନେ ଭୂମିଷ୍ଠ ହୋଇ ତାହାଙ୍କୁ ପ୍ରଣାମ କଲେ । ପୁଣି ସେମାନେ ଆପଣା ଆପଣା ପେଡ଼ି ଫିଟାଇ ସୁନା, କୁନ୍ଦୁରୁ ଓ ଗନ୍ଧରସ ତାହାଙ୍କୁ ଦର୍ଶନୀ ଦେଲେ ।
\v 12 ପରେ ସେମାନେ ରାଜା ହେରୋଦଙ୍କ ନିକଟକୁ ବାହୁଡ଼ି ନ ଯିବାକୁ ସ୍ୱପ୍ନରେ ପ୍ରଭୁଙ୍କଠାରୁ ଏକ ପ୍ରତ୍ୟାଦେଶ ପାଇଲେ । ତେଣୁ ସେମାନେ ସେମାନଙ୍କ ଦେଶ ପରିତ୍ୟାଗ କଲେ, କିନ୍ତୁ ସେମାନେ ଆସିଥିବା ପଥରେ ଯାଇ ଅନ୍ୟ ଏକ ପଥ ଦେଇ ସ୍ୱଦେଶକୁ ପ୍ରସ୍ଥାନ କଲେ ।
\s5
\v 13 ଜ୍ୟୋତିଷ ଶାସ୍ତ୍ରମାନେ ବେଥଲିହିମ ପରିତ୍ୟାଗ କଲା ଉତ୍ତାରେ, ପ୍ରଭୁଙ୍କର ଜଣେ ଦୂତ ଯୋଷେଫଙ୍କୁ ଦର୍ଶନ ଦେଇ କହିଲେ, "ଉଠ, ଶିଶୁ ଓ ତାହାଙ୍କ ମାତାଙ୍କୁ ଘେନି ମିସର ଦେଶକୁ ପଳାଅ । ପୁଣି ଆମେ ତୁମ୍ଭକୁ ନ କହିଲା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସେଠାରେ ବାସ କର, କାରଣ ଶିଶୁଙ୍କୁ ଅନ୍ୱେଷଣ କରି ବିନାଶ କରିବା ନିମନ୍ତେ ହେରୋଦ ଆପଣା ସୈନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ପଠାଇଅଛି ।"
\v 14 ଏଥିରେ ଯୋଷେଫ ସେହି ରାତ୍ରିରେ ଉଠି ଶିଶୁ ଓ ତାହାଙ୍କ ମାତାଙ୍କୁ ଘେନି ମିସରକୁ ପଳାଇଗଲେ ।
\v 15 ଆଉ ରାଜା ହେରୋଦଙ୍କ ମରଣ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସେଠାରେ ରହିଲେ, ପରେ ସେମାନେ ପୁଣି ଥରେ ମିସରକୁ ବାହୁଡ଼ି ଆସିଲେ । ଏହି କ୍ଷେତ୍ରରେ, ହୋଶେୟ ଭାବବାଦୀଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ପ୍ରଭୁଙ୍କର ଏହି ବାକ୍ୟ ସଫଳ ହେଲା, ମିସରରୁ ଆମେ ଆପଣା ପୁତ୍ରଙ୍କୁ ଆହ୍ୱାନ କଲୁ I
\s5
\v 16 ରାଜା ହେରୋଦଙ୍କ ମରଣ ପୂର୍ବରୁ ସେ ସେହି ଲୋକମାନଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ପ୍ରବଞ୍ଚନ ହେବା ଦେଖି କ୍ରୋଧାନ୍ଧ ହୋଇଗଲେ । କାରଣ ସେ ଭାବିଲେ ଯେ, ଯୀଶୁ ବେଥଲିହିମର ଆଖପାଖରେ ଅଛନ୍ତି, ଏଣୁ ହେରୋଦ ଆପଣା ସୈନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ଦୁଇ ବର୍ଷ ବୟସର ଶିଶୁ ପୁତ୍ରମାନଙ୍କୁ ବିନାଶ କରିବା ନିମନ୍ତେ ପଠାଇଲେ । ସେହି ଜ୍ୟୋତିଷ ଶାସକମାନଙ୍କଠାରୁ ଶୁଣି ସମୟ ଅନୁସାରେ ହେରୋଦ ଶିଶୁଟିର ବୟସ ଗଣନା କଲେ ।
\s5
\v 17 ଯେତେବେଳେ ହେରୋଦ ଏହା କଲେ, ସେତେବେଳେ ରାମାର ନିକଟବର୍ତ୍ତୀ ଯିରୂଶାଲମ ବିଷୟରେ ଅନେକ ବର୍ଷ ପୂର୍ବେ ଯିରିମୀୟ ଭାବବାଦୀଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଉକ୍ତ ଲିଖିତ ବାକ୍ୟ ସଫଳ ହେଲା;
\v 18 ରାମାସ୍ଥିତ ମହିଳାମାନେ ଉଚ୍ଚ ସ୍ଵରରେ ରୋଦନ ଓ ଅତିଶୟ ବିଳାପ କରୁଅଛନ୍ତି । ସେମାନଙ୍କର ବୟସ୍କା ରାହେଲ, ଆପଣ ସନ୍ତାନମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ବିଳାପ କରୁଥିଲେ । ଲୋକମାନେ ତାହାକୁ ସାନ୍ତ୍ୱନା ଦେବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କଲେ କିନ୍ତୁ ପାରିଲେ ନାହିଁ, କାରଣ ତାହାର ସମସ୍ତ ଶିଶୁମାନେ ମୃତ୍ୟୁବରଣ କରିଥିଲେ ।
\s5
\v 19 ହେରୋଦଙ୍କ ମୃତ୍ୟୁ ପରେ, ଦେଖ, ପ୍ରଭୁଙ୍କର ଜଣେ ଦୂତ ମିସରରେ ଯୋଷେଫ ଓ ତାଙ୍କ ପରିବାରଙ୍କୁ ସ୍ୱପ୍ନରେ ଦର୍ଶନ ଦେଇ କହିଲେ,
\v 20 “ଉଠ, ଶିଶୁ ଓ ତାହାଙ୍କ ମାତାଙ୍କୁ ନେଇ ଇସ୍ରାଏଲ ଦେଶକୁ ଯାଅ, କାରଣ ଯେଉଁମାନେ ଶିଶୁଙ୍କ ପ୍ରାଣ ବିନାଶ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଚେଷ୍ଟା କରୁଥିଲେ, ସେମାନଙ୍କର ମୃତ୍ୟୁ ଘଟିଅଛି ।”
\v 21 ସେଥିରେ ସେ ଉଠି ଶିଶୁ ଓ ତାହାଙ୍କ ମାତାଙ୍କୁ ନେଇ ଇସ୍ରାଏଲ ଦେଶକୁ ଆସିଲେ ।
\s5
\v 22 ମାତ୍ର ଆର୍ଖିଲାୟ ଆପଣା ପିତା ହେରୋଦଙ୍କ ସ୍ଥାନରେ ଯିହୂଦା ପ୍ରଦେଶର ରାଜା ହୋଇଅଛନ୍ତି, ଏହା ଶୁଣି ସେଠାକୁ ଯିବା ପାଇଁ ସେ ଭୟ କଲେ; କିନ୍ତୁ ସ୍ୱପ୍ନରେ ପ୍ରତ୍ୟାଦେଶ ପାଇ ଯୋଷେଫ, ମରିୟମ ଓ ଶିଶୁ ଗାଲିଲୀ ଅଞ୍ଚଳକୁ ପଳାଇଗଲେ ।
\v 23 ନାଜରିତ ନାମକ ନଗରରେ ଯାଇ ସେମାନେ ବାସ କଲେ । ଯେପରି ଭାବବାଦୀମାନଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଉକ୍ତ ସେହି ବାକ୍ୟ ସଠିକ୍ ହେଲା: “ଲୋକେ କହିବେ ସେ ନାଜରିତର ଅଟନ୍ତି ।”
\s5
\c 3
\p
\v 1 ସେହି କାଳରେ ବାପ୍ତିଜକ ଯୋହନ ଉପସ୍ଥିତ ହୋଇ ଯିହୂଦା ପ୍ରଦେଶର ପ୍ରାନ୍ତରରେ ଘୋଷଣା କରି କହିବାକୁ ଲାଗିଲେ,
\v 2 “ମନପରିବର୍ତ୍ତନ କର, କାରଣ ସ୍ୱର୍ଗରାଜ୍ୟ ସନ୍ନିକଟ ।”
\v 3 ଯିଶାଇୟ ଭାବବାଦୀ ଯାହାଙ୍କ ବିଷୟରେ ଏହି ବାକ୍ୟ କହିଥିଲେ, “ଏ ସେହି ବ୍ୟକ୍ତି, ପ୍ରାନ୍ତରରେ ଉଚ୍ଚ ଶବ୍ଦ କରୁଥିବା ଜଣକର ସ୍ୱର, ପ୍ରଭୁଙ୍କ ପଥ ପ୍ରସ୍ତୁତ କର, ତାହାଙ୍କ ରାଜଦାଣ୍ଡ ସଳଖ କର ।”
\s5
\v 4 ସେହି ଯୋହନ ଓଟ ଲୋମର ବସ୍ତ୍ର ପିନ୍ଧୁଥିଲେ ଓ ଆପଣା ଅଣ୍ଟାରେ ଚର୍ମପଟୁକା ବାନ୍ଧୁଥିଲେ, ଭାବବାଦୀ ଏଲୀୟ ପୂର୍ବେ ପିନ୍ଧୁଥିଲେ । ପୁଣି, ତାହାଙ୍କ ଖାଦ୍ୟ ପଙ୍ଗପାଳ (କ୍ୟାରବ ବୃକ୍ଷର ଫଳ) ଓ ବନମଧୁ ଥିଲା ।
\v 5 ସେତେବେଳେ ଯିରୂଶାଲମ ଓ ସମସ୍ତ ଯିହୂଦା ପ୍ରଦେଶ ପୁଣି, ଯର୍ଦ୍ଦନ ନିକଟବର୍ତ୍ତୀ ସମସ୍ତ ଅଞ୍ଚଳର ଲୋକମାନେ ବାହାରି ତାହାଙ୍କ ପାଖକୁ ଆସିବାକୁ ଲାଗିଲେ,
\v 6 ଆଉ ଆପଣା ଆପଣା ପାପ ସ୍ୱୀକାର କରି ତାହାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଯର୍ଦ୍ଦନ ନଦୀରେ ବାପ୍ତିଜିତ ହେଲେ ।
\s5
\v 7 କିନ୍ତୁ ଫାରୂଶୀ ଓ ସାଦ୍ଦୂକୀମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଅନେକେ ବାପ୍ତିସ୍ମ ନିମନ୍ତେ ଆସୁଅଛନ୍ତି, ଏହା ଦେଖି ସେ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, “ରେ କାଳସର୍ପର ବଂଶ, ଆଗାମୀ କ୍ରୋଧରୁ ପଳାୟନ କରିବା ନିମନ୍ତେ କିଏ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଚେତନା ଦେଲା ?
\v 8 ଏଣୁ ମନପରିବର୍ତ୍ତନର ଉପଯୁକ୍ତ ଫଳ ଉତ୍ପନ୍ନ କର,
\v 9 ପୁଣି, ଅବ୍ରହାମ ତ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ପିତା, ମନେ ମନେ ଏପରି କହିବାକୁ ଭାବ ନାହିଁ, କାରଣ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହୁଅଛି, ଈଶ୍ୱର ଏହି ପଥରଗୁଡ଼ାକରୁ ଅବ୍ରହାମଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ସନ୍ତାନ ଉତ୍ପନ୍ନ କରି ପାରନ୍ତି ।
\s5
\v 10 ଆଉ ଏବେ ମଧ୍ୟ ଗଛଗୁଡ଼ିକ ମୂଳରେ କୁରାଢ଼ି ଲାଗିଅଛି; ଅତଏବ ଯେକୌଣସି ଗଛ ଭଲ ଫଳ ନ ଫଳେ, ତାହା ହଣାଯାଇ ନିଆଁରେ ପକାଯିବ ।
\v 11 ମୁଁ ସିନା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ମନ ପରିବର୍ତ୍ତନ ନିମନ୍ତେ ଜଳରେ ବାପ୍ତିସ୍ମ ଦେଉଅଛି, ମାତ୍ର ମୋ’ ପରେ ଯେ ଆସୁଅଛନ୍ତି, ସେ ମୋ’ଠାରୁ ଅଧିକ ଶକ୍ତିମାନ, ତାହାଙ୍କ ପାଦୁକା ବହନ କରିବା ପାଇଁ ମୁଁ ଯୋଗ୍ୟ ନୁହେଁ; ସେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ଓ ଅଗ୍ନିରେ ବାପ୍ତିସ୍ମ ଦେବେ ।
\v 12 ତାହାଙ୍କ ହାତରେ କୁଲା ଅଛି, ଆଉ ସେ ନିଜ ଖଳା ଉତ୍ତମଭାବେ ସଫା କରି ଆପଣା ଗହମ ଅମାରରେ ଏକାଠି କରି ରଖିବେ, କିନ୍ତୁ ଅଗାଡ଼ିଯାକ ଲିଭୁ ନ ଥିବା ଅଗ୍ନିରେ ପୋଡ଼ି ପକାଇବେ ।”
\s5
\v 13 ସେତେବେଳେ ଯୀଶୁ ଯୋହନଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ବାପ୍ତିଜିତ ହେବା ନିମନ୍ତେ ଗାଲିଲୀରୁ ଯର୍ଦ୍ଦନକୁ ଆସିଲେ ।
\v 14 କିନ୍ତୁ ଯୋହନ ତାହାଙ୍କୁ ମନା କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରି କହିଲେ, ଆପଣଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ବାପ୍ତିଜିତ ହେବା ମୋହର ଆବଶ୍ୟକ, ଆଉ ଆପଣ ମୋ ନିକଟକୁ ଆସୁଅଛନ୍ତି ?
\v 15 ମାତ୍ର ଯୀଶୁ ତାହାଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, “ଏବେ ରାଜି ହୁଅ, କାରଣ ଏହି ପ୍ରକାରେ ସମସ୍ତ ଧର୍ମ କର୍ମ ସାଧନ କରିବା ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ଉଚିତ୍ ।” ସେଥିରେ ସେ ତାହାଙ୍କ କଥାରେ ରାଜି ହେଲେ ।
\s5
\v 16 ଯୀଶୁ ବାପ୍ତିଜିତ ହେଲାକ୍ଷଣି ଜଳରୁ ଉଠି ଆସିଲେ, ଆଉ ଦେଖ, ଆକାଶ ଉନ୍ମୁକ୍ତ ହେଲା, ପୁଣି, ସେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଆତ୍ମାଙ୍କୁ କପୋତ ପରି ଅବତରଣ କରି ଆପଣା ଉପରକୁ ଆସିବା ଦେଖିଲେ।
\v 17 ଆଉ ଦେଖ, ଆକାଶରୁ ଏହି ବାଣୀ ହେଲା, “ଏ ଆମ୍ଭର ପ୍ରିୟ ପୁତ୍ର, ଏହାଙ୍କଠାରେ ଆମ୍ଭର ପରମ ସନ୍ତୋଷ ।”
\s5
\c 4
\p
\v 1 ସେତେବେଳେ ଯୀଶୁ ଶୟତାନ ଦ୍ୱାରା ପରୀକ୍ଷିତ ହେବା ନିମନ୍ତେ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାଙ୍କ କର୍ତ୍ତୃକ ପ୍ରାନ୍ତରକୁ ନୀତ ହେଲେ,
\v 2 ପୁଣି, ଚାଳିଶ ଦିନ ଓ ଚାଳିଶ ରାତ୍ରି ଉପବାସ କରି ଶେଷରେ କ୍ଷୁଧିତ ହେଲେ।
\v 3 ଆଉ ପରୀକ୍ଷକ ତାହାଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସି କହିଲା, “ତୁମ୍ଭେ ଯେବେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପୁତ୍ର, ତେବେ ଏହି ପଥରଗୁଡିକୁ ରୋଟୀ ହେବା ପାଇଁ ଆଜ୍ଞା ଦିଅ ।”
\v 4 କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, “ଲେଖା ଅଛି, ‘ମନୁଷ୍ୟ କେବଳ ରୋଟୀରେ ବଞ୍ଚିବ ନାହିଁ, ମାତ୍ର ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ମୁଖରୁ ନିର୍ଗତ ପ୍ରତ୍ୟେକ ବାକ୍ୟରେ ବଞ୍ଚିବ ।'”
\s5
\v 5 ତହିଁ ଉତ୍ତାରେ ଶୟତାନ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ପୁଣ୍ୟ ନଗରୀକୁ ନେଇ ଯାଇ ମନ୍ଦିରର ଛାତ ଉପରେ ଠିଆ କରାଇଲା ।
\v 6 ତାହାଙ୍କୁ କହିଲା, ତୁମ୍ଭେ ଯେବେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପୁତ୍ର, ତେବେ ତଳକୁ ଡେଇଁପଡ଼, କାରଣ ଲେଖା ଅଛି, ସେ ଆପଣା ଦୂତମାନଙ୍କୁ ତୁମ୍ଭ ବିଷୟରେ ଆଜ୍ଞା ଦେବେ, ଆଉ କାଳେ ତୁମ୍ଭ ପାଦ ପଥରରେ ବାଜିବ, ଏଥିପାଇଁ ସେମାନେ ତୁମ୍ଭକୁ ହସ୍ତରେ ତୋଳି ଧରିବେ ।
\s5
\v 7 ଯୀଶୁ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ଆହୁରି ଲେଖା ଅଛି, ତୁମ୍ଭେ ପ୍ରଭୁ ଆପଣା ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ପରୀକ୍ଷା କରିବ ନାହିଁ ।
\v 8 ପୁଣି, ଥରେ ଶୟତାନ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ଗୋଟିଏ ଅତି ଉଚ୍ଚ ପର୍ବତ ଉପରକୁ ନେଇଗଲା । ସେଠାରେ ଜଗତର ସମସ୍ତ ରାଜ୍ୟ ଓ ସେ ସବୁର ଐଶ୍ୱର୍ଯ୍ୟ ଦେଖାଇଲା ।
\v 9 ତା’ପରେ ସେ କହିଲା,ତୁମ୍ଭେ ଯେବେ ଆମ୍ଭକୁ ଭୂମିଷ୍ଠ ପ୍ରଣାମ କରିବ ଓ ଆରାଧନା କରିବ, ତେବେ ଆମ୍ଭେ ଏହି ସମସ୍ତ ତୁମ୍ଭକୁ ଦେବା ।
\s5
\v 10 ତହିଁରେ ଯୀଶୁ ତାହାକୁ କହିଲେ, ଦୂର ହୁଅ, ଶୟତାନ କାରଣ ଲେଖା ଅଛି, ତୁମ୍ଭେ ପ୍ରଭୁ ଆପଣା ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ପ୍ରଣାମ କରିବ, ପୁଣି, କେବଳ ତାହାଙ୍କର ଉପାସନା କରିବ ।
\v 11 ଏଥିରେ ଶୟତାନ ତାହାଙ୍କୁ ଛାଡ଼ି ଚାଲିଗଲା, ଆଉ ଦେଖ, ଦୂତମାନେ ଆସି ତାହାଙ୍କର ସେବା କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ ।
\s5
\v 12 ପରେ ଯୋହନ ଧରାପଡ଼ିଲେଣି ବୋଲି ଶୁଣି ସେ ଅନ୍ତର ହୋଇ ଗାଲିଲୀକୁ ପ୍ରସ୍ଥାନ କଲେ;
\v 13 ଆଉ ସେ ନାଜରିତ ପରିତ୍ୟାଗ କରି ସବୂଲୂନ ଓ ନପ୍ତାଲୀ ଅଞ୍ଚଳରେ ଥିବା ସମୁଦ୍ର କୂଳସ୍ଥିତ କଫର୍ନାହୂମକୁ ଯାଇ ସେଠାରେ ବାସ କଲେ,
\s5
\v 14 ଯେପରି ଯିଶାଇୟ ଭାବବାଦୀଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଉକ୍ତ ଏହି ବାକ୍ୟ ସଫଳ ହୁଏ,
\v 15 ସବୂଲୂନ ଦେଶ ଓ ନପ୍ତାଲି ଦେଶ, ସମୁଦ୍ର ନିକଟବର୍ତ୍ତୀ ଓ ଯର୍ଦ୍ଦନର ଅପର ପାର୍ଶ୍ୱସ୍ଥ ଅଣଯିହୂଦୀମାନଙ୍କ ଗାଲିଲୀ,
\v 16 ଅନ୍ଧକାରବାସୀ ଲୋକେ ମହା ଆଲୋକ ଦର୍ଶନ କଲେ, ଆଉ ମୃତ୍ୟୁର ଅଞ୍ଚଳ ଓ ଛାୟାରେ ଅବସ୍ଥିତ ଲୋକଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଆଲୋକ ଉଦିତ ହେଲା ।
\s5
\v 17 ସେହି ସମୟଠାରୁ ଯୀଶୁ ଘୋଷଣା କରିବାକୁ ଆରମ୍ଭ କରି କହିବାକୁ ଲାଗିଲେ, “ମନପରିବର୍ତ୍ତନ କର, କାରଣ ସ୍ୱର୍ଗରାଜ୍ୟ ସନ୍ନିକଟ ।”
\s5
\v 18 ସେ ଗାଲିଲୀ ସମୁଦ୍ରକୂଳରେ ବୁଲୁଥିବା ସମୟରେ ଶିମୋନ, ଯାହାଙ୍କୁ ପିତର ବୋଲି କହନ୍ତି, ଆଉ ତାହାଙ୍କ ଭାଇ ଆନ୍ଦ୍ରିୟ, ଏହି ଦୁଇ ଭାଇଙ୍କୁ ସମୁଦ୍ରରେ ଭଉଁରୀଜାଲ ପକାଉଥିବା ଦେଖିଲେ, କାରଣ ସେମାନେ ମତ୍ସ୍ୟଜୀବୀ ଥିଲେ ।
\v 19 ସେ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, “ମୋହର ଅନୁଗମନ କର, ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ମନୁଷ୍ୟ ଧରିବା ଶିଖାଇବି ।”
\v 20 ସେଥିରେ ସେମାନେ ସେହିକ୍ଷଣି ଜାଲ ଛାଡ଼ି ତାହାଙ୍କର ଅନୁଗମନ କଲେ ।
\s5
\v 21 ପୁଣି, ସେ ସେଠାରୁ ଆଗକୁ ଯାଇ ଜେବଦୀଙ୍କ ପୁତ୍ର ଯାକୁବ ଓ ତାହାଙ୍କ ଭାଇ ଯୋହନ ନାମକ ଆଉ ଦୁଇ ଭାଇଙ୍କୁ ସେମାନଙ୍କ ପିତା ଜେବଦୀଙ୍କ ସହିତ ନୌକାରେ ଜାଲ ସଜାଡ଼ୁଥିବା ଦେଖି ସେମାନଙ୍କୁ ଡାକିଲେ ।
\v 22 ସେଥିରେ ସେମାନେ ସେହିକ୍ଷଣି ନୌକା ଓ ସେମାନଙ୍କର ପିତାଙ୍କୁ ଛାଡ଼ି ତାହାଙ୍କର ଅନୁଗମନ କଲେ ।
\s5
\v 23 ପରେ ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କ ସମାଜଗୃହ ସମୂହରେ ଶିକ୍ଷା ଦେଇ ରାଜ୍ୟର ସୁସମାଚାର ଘୋଷଣା କରି ଏବଂ ଲୋକଙ୍କର ସମସ୍ତ ପ୍ରକାର ରୋଗ ଓ ସମସ୍ତ ପ୍ରକାର ପୀଡ଼ା ସୁସ୍ଥ କରି ସମୁଁଦାୟ ଗାଲିଲୀରେ ବୁଲିବାକୁ ଲାଗିଲେ,
\v 24 ଆଉ ତାହାଙ୍କ ବିଷୟରେ ଜନରବ ସମୁଁଦାୟ ସିରିୟା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ବ୍ୟାପିଗଲା, ପୁଣି, ଲୋକେ ଭୂତଗ୍ରସ୍ତ, ମୃଗୀରୋଗୀ ଓ ପକ୍ଷାଘାତରୋଗୀ ଆଦି ନାନା ପ୍ରକାର ରୋଗରେ ପୀଡ଼ିତ ଓ ଯନ୍ତ୍ରଣାଗ୍ରସ୍ତ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ତାହାଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆଣିଲେ, ଆଉ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ସୁସ୍ଥ କଲେ ।
\v 25 ପୁଣି, ଗାଲିଲୀ, ଦେକାପଲି, ଯିରୂଶାଲମ, ଯିହୂଦା ପ୍ରଦେଶ ଓ ଯର୍ଦ୍ଦନର ଅପର ପାରିରୁ ବହୁସଂଖ୍ୟକ ଲୋକ ଆସି ତାହାଙ୍କ ପଛରେ ଗଲେ ।
\s5
\c 5
\p
\v 1 ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଦେଖି ଯୀଶୁ ପର୍ବତ ଚଢ଼ିଲେ, ପୁଣି, ବସିବା ପରେ ତାହାଙ୍କ ଶିଷ୍ୟମାନେ ତାହାଙ୍କ ପାଖକୁ ଆସିଲେ ।
\v 2 ସେଥିରେ ସେ ମୁଖ ଫିଟାଇ ସେମାନଙ୍କୁ ଶିକ୍ଷା ଦେଇ କହିବାକୁ ଲାଗିଲେ,
\v 3 ଆତ୍ମାରେ ଦୀନହୀନ ଲୋକେ ଧନ୍ୟ, କାରଣ ସ୍ୱର୍ଗରାଜ୍ୟ ସେମାନଙ୍କର ।
\v 4 ଶୋକାର୍ତ୍ତ ଲୋକେ ଧନ୍ୟ, କାରଣ ସେମାନେ ସାନ୍ତ୍ୱନାପ୍ରାପ୍ତ ହେବେ ।
\s5
\v 5 ନମ୍ର ଲୋକେ ଧନ୍ୟ, କାରଣ ସେମାନେ ପୃଥିବୀର ଅଧିକାରୀ ହେବେ ।
\v 6 ଧାର୍ମିକତା ନିମନ୍ତେ କ୍ଷୁଧିତ ଓ ତୃଷିତ ଲୋକେ ଧନ୍ୟ, କାରଣ ସେମାନେ ପରିତୃପ୍ତ ହେବେ ।
\v 7 ଦୟାଳୁ ଲୋକେ ଧନ୍ୟ, କାରଣ ସେମାନେ ଦୟା ପ୍ରାପ୍ତ ହେବେ ।
\v 8 ଶୁଦ୍ଧଚିତ୍ତ ଲୋକେ ଧନ୍ୟ, କାରଣ ସେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଦର୍ଶନ ପାଇବେ ।
\s5
\v 9 ଶାନ୍ତିକାରକ ଲୋକେ ଧନ୍ୟ, କାରଣ ସେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସନ୍ତାନ ଭାବରେ ପରିଚିତ ହେବେ ।
\v 10 ଧାର୍ମିକତା ନିମନ୍ତେ ତାଡ଼ନାପ୍ରାପ୍ତ ଲୋକେ ଧନ୍ୟ, କାରଣ ସ୍ୱର୍ଗରାଜ୍ୟ ସେମାନଙ୍କର ।
\s5
\v 11 ଲୋକେ ଯେବେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ମୋ' ସକାଶେ ନିନ୍ଦା ଓ ତାଡ଼ନା କରନ୍ତି, ପୁଣି, ମିଥ୍ୟାରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ସମସ୍ତ ପ୍ରକାର ମନ୍ଦ କଥା କହନ୍ତି, ତେବେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଧନ୍ୟ ।
\v 12 ଆନନ୍ଦ କର ଓ ଉଲ୍ଲସିତ ହୁଅ, କାରଣ ସ୍ୱର୍ଗରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ପୁରସ୍କାର ପ୍ରଚୁର; ସେହିପରି ତ ସେମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପୂର୍ବରୁ ଆସିଥିବା ଭାବବାଦୀମାନଙ୍କୁ ତାଡ଼ନା କରିଥିଲେ ।
\s5
\v 13 ତୁମ୍ଭେମାନେ ପୃଥିବୀର ଲବଣ, କିନ୍ତୁ ଲବଣ ଯଦି ସ୍ୱାଦବିହୀନ, ତେବେ ତାହା କାହିଁରେ ଲବଣାକ୍ତ ହେବ ? ତାହା ଆଉ କୌଣସି କାର୍ଯ୍ୟଯୋଗ୍ୟ ନୁହେଁ, କେବଳ ବାହାରେ ପକାଯାଇ ଲୋକମାନଙ୍କ ପାଦ ତଳେ ଦଳିତ ହେବାର ଯୋଗ୍ୟ ।
\v 14 ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜଗତର ଜ୍ୟୋତିଃ। ପର୍ବତ ଉପରେ ସ୍ଥାପିତ ନଗର ଗୁପ୍ତ ହୋଇ ରହି ନ ପାରେ;
\s5
\v 15 କିବା ଲୋକମାନେ ଦୀପ ଜାଳି ମାଣ ତଳେ ରଖନ୍ତି ନାହିଁ, ମାତ୍ର ଦୀପରୁଖା ଉପରେ ରଖନ୍ତି, ସେଥିରେ ତାହା ଗୃହରେ ଥିବା ସମସ୍ତ ଲୋକକୁ ଆଲୋକ ଦିଏ ।
\v 16 ସେହି ପ୍ରକାରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସ୍ୱର୍ଗସ୍ଥ ପିତାଙ୍କର ମହିମା କୀର୍ତ୍ତନ କରିବେ ।
\s5
\v 17 ମୁଁ ଯେ ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥା କି ଭାବବାଦୀମାନଙ୍କ ଧର୍ମଶାସ୍ତ୍ର ଲୋପ କରିବାକୁ ଆସିଅଛି, ଏପରି ଭାବ ନାହିଁ; ଲୋପ କରିବାକୁ ଆସି ନାହିଁ ବରଂ ସଫଳ କରିବାକୁ ଆସିଅଛି ।
\v 18 କାରଣ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସତ୍ୟ କହୁଅଛି, ଯେପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଆକାଶମଣ୍ଡଳ ଓ ପୃଥିବୀ ଲୋପ ନ ପାଇବ, ସେପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସମସ୍ତ ନ ଘଟିବା ଯାଏ ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥାରୁ ଏକ ମାତ୍ରା କି ଏକ ବିନ୍ଦୁ କୌଣସି ପ୍ରକାରେ ଲୋପ ପାଇବ ନାହିଁ ।
\s5
\v 19 ଅତଏବ ଯେ କେହି ଏହି ସମସ୍ତ କ୍ଷୁଦ୍ରତମ ଆଜ୍ଞା ମଧ୍ୟରୁ କୌଣସି ଗୋଟିଏ ଆଜ୍ଞା ମାନେ ନାହିଁ ଓ ଲୋକଙ୍କୁ ସେହି ପ୍ରକାରେ ଶିକ୍ଷା ଦିଏ, ସେ ସ୍ୱର୍ଗରାଜ୍ୟରେ କ୍ଷୁଦ୍ରତମ ବୋଲି ପରିଚିତ ହେବ; କିନ୍ତୁ ଯେ କେହି ସେହି ସମସ୍ତ ଆଜ୍ଞା ପାଳନ କରେ ଓ ଶିକ୍ଷା ଦିଏ, ସେ ସ୍ୱର୍ଗରାଜ୍ୟରେ ମହାନ ବୋଲି ଖ୍ୟାତ ହେବ ।
\v 20 କାରଣ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହୁଅଛି, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଧାର୍ମିକତା ଶାସ୍ତ୍ରୀ ଓ ଫାରୂଶୀମାନଙ୍କ ଧାର୍ମିକତା ଅପେକ୍ଷା ଅଧିକ ନ ହେଲେ ତୁମ୍ଭେମାନେ କୌଣସି ପ୍ରକାରେ ସ୍ୱର୍ଗରାଜ୍ୟରେ ପ୍ରବେଶ କରିବ ନାହିଁ ।
\s5
\v 21 ତୁମ୍ଭେମାନେ ଶୁଣିଅଛ ଯେ, ପୁରାତନ କାଳର ଲୋକମାନଙ୍କୁ କୁହାଯାଇଥିଲା, ନରହତ୍ୟା କର ନାହିଁ, ଆଉ ଯେ କେହି ନରହତ୍ୟା କରେ ସେ ବିଚାରସ୍ଥାନରେ ଦଣ୍ଡନୀୟ ହେବ ।
\v 22 କିନ୍ତୁ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହୁଅଛି, ଯେ କେହି ଆପଣା ଭାଇ ଉପରେ କ୍ରୋଧ କରେ, ସେ ବିଚାରସ୍ଥାନରେ ଦଣ୍ଡନୀୟ ହେବ । ପୁଣି, ଯେ କେହି ଆପଣା ଭାଇ କି ମୂର୍ଖ ବୋଲି କହେ, ସେ ମହାସଭାରେ ଦଣ୍ଡିତ ହେବ; ଆଉ ଯେ କେହି ପାଷାଣ୍ଡ ବୋଲି କହେ, ସେ ଅଗ୍ନିମୟ ନର୍କରେ ଦଣ୍ଡନୀୟ ହେବ ।
\s5
\v 23 ଅତଏବ ଯଦି ବେଦି ନିକଟକୁ ତୁମ୍ଭେ ନିଜର ନୈବେଦ୍ୟ ଆଣୁଥିବା ସମୟରେ ତୁମ୍ଭ ବିରୁଦ୍ଧରେ ତୁମ୍ଭ ଭାଇର କୌଣସି କଥା ଅଛି ବୋଲି ସେଠାରେ ତୁମ୍ଭର ମନେ ପଡ଼େ,
\v 24 ତାହାହେଲେ ସେହି ସ୍ଥାନରେ ବେଦି ସମ୍ମୁଖରେ ତୁମ୍ଭର ନୈବେଦ୍ୟ ଥୋଇଦେଇ ଚାଲିଯାଅ, ଆଗେ ନିଜ ଭାଇ ସାଙ୍ଗରେ ମିଳିତ ହୁଅ, ଆଉ ତାହା ପରେ ଆସି ତୁମ୍ଭର ନୈବେଦ୍ୟ ଉତ୍ସର୍ଗ କର ।
\s5
\v 25 ତୁମ୍ଭର ବିବାଦୀ ସହିତ ବାଟରେ ଥିବା ସମୟରେ ଶୀଘ୍ର ତାହା ପ୍ରତି ମିଳନର ଭାବ ଦେଖାଅ, କାଳେ ବିବାଦୀ ତୁମ୍ଭକୁ ବିଚାରକର୍ତ୍ତାଙ୍କ ହସ୍ତରେ ସମର୍ପଣ କରିବ, ପୁଣି, ବିଚାରକର୍ତ୍ତା ତୁମ୍ଭକୁ ପଦାତିକ ହସ୍ତରେ ସମର୍ପଣ କରିବେ, ଆଉ ତୁମ୍ଭେ କାରାଗାରରେ ନିକ୍ଷିପ୍ତ ହେବ ।
\v 26 ମୁଁ ତୁମ୍ଭକୁ ସତ୍ୟ କହୁଅଛି, ତୁମ୍ଭେ ଶେଷ ପାହୁଲାଟି ନ ଶୁଝିବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସେ ସ୍ଥାନରୁ କୌଣସି ପ୍ରକାରେ ବାହାରି ଆସି ପାରିବ ନାହିଁ ।
\s5
\v 27 ତୁମ୍ଭେମାନେ ଶୁଣିଅଛ, ଉକ୍ତ ଅଛି, ବ୍ୟଭିଚାର କର ନାହିଁ ।
\v 28 କିନ୍ତୁ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହୁଅଛି, ଯେ କେହି କୌଣସି ସ୍ତ୍ରୀ ପ୍ରତି କାମଭାବରେ ଦୃଷ୍ଟିପାତ କରେ, ସେ ତାହା ସଙ୍ଗରେ ମନେ ମନେ ବ୍ୟଭିଚାର କଲାଣି ।
\s5
\v 29 ଆଉ ତୁମ୍ଭ ଦକ୍ଷିଣ ଚକ୍ଷୁ ଯେବେ ତୁମ୍ଭର ବିଘ୍ନର କାରଣ ହୁଏ, ତେବେ ତାହା ଉପାଡ଼ି ଫୋପାଡ଼ି ଦିଅ, କାରଣ ତୁମ୍ଭର ସମସ୍ତ ଶରୀର ନର୍କରେ ପଡ଼ିବା ଅପେକ୍ଷା ଗୋଟିଏ ଅଙ୍ଗ ନଷ୍ଟ ହେବା ତୁମ୍ଭ ପକ୍ଷରେ ଲାଭଜନକ ।
\v 30 ପୁଣି, ତୁମ୍ଭର ଦକ୍ଷିଣ ହସ୍ତ ଯେବେ ତୁମ୍ଭର ବିଘ୍ନର କାରଣ ହୁଏ, ତେବେ ତାହା କାଟି ଫୋପାଡ଼ିଦିଅ, କାରଣ ତୁମ୍ଭର ସମସ୍ତ ଶରୀର ନର୍କରେ ପଡ଼ିବା ଅପେକ୍ଷା ଗୋଟିଏ ଅଙ୍ଗ ନଷ୍ଟ ହେବା ତୁମ୍ଭ ପକ୍ଷରେ ଲାଭଜନକ ।
\s5
\v 31 ଆହୁରି ଉକ୍ତ ଅଛି, ଯେ କେହି ଆପଣା ସ୍ତ୍ରୀକୁ ପରିତ୍ୟାଗ କରେ, ସେ ତାହାକୁ ଛାଡ଼ପତ୍ର ଦେଉ ।
\v 32 କିନ୍ତୁ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହୁଅଛି, ଯେ କେହି ଆପଣା ସ୍ତ୍ରୀକୁ ବ୍ୟଭିଚାର ଦୋଷ ବିନା ଅନ୍ୟ କାରଣରୁ ପରିତ୍ୟାଗ କରେ, ସେ ତାହାକୁ ବ୍ୟଭିଚାରିଣୀ କରାଏ; ଆଉ ଯେ କେହି ପରିତ୍ୟକ୍ତା ସ୍ତ୍ରୀକୁ ବିବାହ କରେ, ସେ ବ୍ୟଭିଚାର କରେ ।
\s5
\v 33 ପୁଣି, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଶୁଣିଅଛ ଯେ, ପୁରାତନ କାଳର ଲୋକମାନଙ୍କୁ କୁହାଯାଇଥିଲା, ତୁମ୍ଭେ ମିଥ୍ୟା ଶପଥ କର ନାହିଁ ମାତ୍ର ଆପଣା ଶପଥସବୁ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ପାଳନ କରିବ ।
\v 34 କିନ୍ତୁ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହୁଅଛି, ଆଦୌ ଶପଥ କର ନାହିଁ; ସ୍ୱର୍ଗର ଶପଥ କର ନାହିଁ, କାରଣ ତାହା ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସିଂହାସନ;
\v 35 କିମ୍ବା ପୃଥିବୀର ଶପଥ କର ନାହିଁ, କାରଣ ତାହା ତାହାଙ୍କର ପାଦପୀଠ; ଯିରୂଶାଲମର ଶପଥ କର ନାହିଁ, କାରଣ ତାହା ମହାରାଜାଙ୍କ ନଗରୀ;
\s5
\v 36 ଅବା ଆପଣା ମସ୍ତକର ଶପଥ କର ନାହିଁ, କାରଣ ତାହାର ଗୋଟିଏ କେଶ ଧଳା ବା କଳା କରିବାକୁ ତୁମ୍ଭର ଶକ୍ତି ନାହିଁ ।
\v 37 କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ହଁ କଥା ହଁ ହେଉ, ନା କଥା ନା ହେଉ; ଏଥିରୁ ଯାହା ଅଧିକ, ତାହା ମନ୍ଦରୁ ଜନ୍ମେ ।
\s5
\v 38 ତୁମ୍ଭେମାନେ ଶୁଣିଅଛ, ଉକ୍ତ ଅଛି, ଚକ୍ଷୁର ପରିବର୍ତ୍ତେ ଚକ୍ଷୁ ଓ ଦନ୍ତର ପରିବର୍ତ୍ତେ ଦନ୍ତ;
\v 39 କିନ୍ତୁ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହୁଅଛି, ଦୁଷ୍ଟର ପ୍ରତିରୋଧ କର ନାହିଁ, ମାତ୍ର ଯେ କେହି ତୁମ୍ଭର ଡାହାଣ ଗାଲରେ ଚାପୁଡ଼ା ମାରେ, ତାହାକୁ ଅନ୍ୟ ଗାଲ ମଧ୍ୟ ଦେଖାଇଦିଅ ।
\s5
\v 40 ଆଉ କେହି ଯଦି ତୁମ୍ଭ ସହିତ ବିଚାରସ୍ଥାନରେ ବିବାଦ କରି ତୁମ୍ଭର ଅଙ୍ଗରଖା ନେବାକୁ ଇଚ୍ଛା କରେ, ତାହାକୁ ଚାଦର ମଧ୍ୟ ଦେଇଦିଅ ।
\v 41 ପୁଣି, ଯେ କେହି ତୁମ୍ଭକୁ କୋଶେ ଯିବା ପାଇଁ ବାଧ୍ୟ କରେ, ତାହା ସାଙ୍ଗରେ ଦୁଇ କୋଶ ଯାଅ ।
\v 42 ଯେ ତୁମ୍ଭକୁ ମାଗେ, ତାହାକୁ ଦିଅ, ପୁଣି, ଯେ ତୁମ୍ଭଠାରୁ ଋଣ ନେବାକୁ ଇଚ୍ଛା କରେ, ତାହା ପ୍ରତି ବିମୁଖ ହୁଅ ନାହିଁ ।
\s5
\v 43 ତୁମ୍ଭେମାନେ ଶୁଣିଅଛ, ଉକ୍ତ ଅଛି, ତୁମ୍ଭର ପ୍ରତିବାସୀକୁ ପ୍ରେମ କର ଓ ତୁମ୍ଭର ଶତ୍ରୁକୁ ଘୃଣା କର ।
\v 44 କିନ୍ତୁ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହୁଅଛି, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଶତ୍ରୁମାନଙ୍କୁ ପ୍ରେମ କର, ପୁଣି, ଯେଉଁମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ତାଡ଼ନା କରନ୍ତି, ସେମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ପ୍ରାର୍ଥନା କର,
\v 45 ଯେପରି ତୁମ୍ଭେମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସ୍ୱର୍ଗସ୍ଥ ପିତାଙ୍କର ସନ୍ତାନ ହେବ; ସେ ତ ଦୁଷ୍ଟ ଓ ସନ୍ଥ ଉଭୟଙ୍କ ଉପରେ ଆପଣା ସୂର୍ଯ୍ୟ ଉଦୟ କରାନ୍ତି, ପୁଣି, ଧାର୍ମିକ ଓ ଅଧାର୍ମିକମାନଙ୍କ ଉପରେ ବୃଷ୍ଟି ବର୍ଷାନ୍ତି ।
\s5
\v 46 ଆଉ ଯେଉଁମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପ୍ରେମ କରନ୍ତି, ସେମାନଙ୍କୁ ପ୍ରେମ କଲେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର କି ପୁରସ୍କାର ? କରଗ୍ରାହୀମାନେ ସୁଦ୍ଧା କ'ଣ ତାହା କରନ୍ତି ନାହିଁ ?
\v 47 ଆଉ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯଦି କେବଳ ନିଜ ନିଜ ଭାଇମାନଙ୍କୁ ନମସ୍କାର କର, ତେବେ ଅଧିକ କଅଣ କର ? ଅଣଯିହୂଦୀମାନେ ସୁଦ୍ଧା କ'ଣ ତାହା କରନ୍ତି ନାହିଁ ?
\v 48 ଅତଏବ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସ୍ୱର୍ଗସ୍ଥ ପିତା ଯେପରି ସିଦ୍ଧ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ମଧ୍ୟ ସେହିପରି ସିଦ୍ଧ ହୁଅ ।
\s5
\c 6
\p
\v 1 ଲୋକ ଦେଖାଇବା ପାଇଁ ସେମାନଙ୍କ ସମ୍ମୁଖରେ ଯେପରି ଧର୍ମକର୍ମ ନ କର, ଏଥିପାଇଁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ସାବଧାନ ହୋଇଥାଅ, ନୋହିଲେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସ୍ୱର୍ଗସ୍ଥ ପିତାଙ୍କ ନିକଟରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ପୁରସ୍କାର ନାହିଁ ।
\v 2 ଏଣୁ ଦାନ କରିବା ସମୟରେ କପଟୀମାନଙ୍କ ପରି ନିଜ ସମ୍ମୁଖରେ ତୂରୀ ବଜାଅ ନାହିଁ; ସେମାନେ ଲୋକମାନଙ୍କଠାରୁ ଗୌରବ ପାଇବା ପାଇଁ ସମାଜଗୃହରେ ଓ ଦାଣ୍ଡରେ ସେପ୍ରକାର କରନ୍ତି । ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସତ୍ୟ କହୁଅଛି, ସେମାନେ ଆପଣା ଆପଣା ପୁରସ୍କାର ପାଇଅଛନ୍ତି ।
\s5
\v 3 କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭେ ଦାନ କରିବା ସମୟରେ ତୁମ୍ଭର ଦକ୍ଷିଣ ହସ୍ତ କ'ଣ କରୁଅଛି ତାହା ତୁମ୍ଭର ବାମ ହସ୍ତ ନ ଜାଣୁ,
\v 4 ଯେପରି ତୁମ୍ଭର ଦାନ ଗୋପନରେ ହେବ, ଆଉ ତୁମ୍ଭର ପିତା ଯେ ଈଶ୍ଵର ଗୋପନରେ ଦେଖନ୍ତି, ସେ ତୁମ୍ଭକୁ ଫଳ ଦେବେ ।
\s5
\v 5 ପ୍ରାର୍ଥନା କରିବା ସମୟରେ କପଟୀମାନଙ୍କ ପରି ହୁଅ ନାହିଁ, କାରଣ ସେମାନେ ଲୋକ ଦେଖାଇବା ପାଇଁ ସମାଜଗୃହ ଓ ଛକକୋଣରେ ଠିଆ ହୋଇ ପ୍ରାର୍ଥନା କରିବାକୁ ଭଲପାନ୍ତି; ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସତ୍ୟ କହୁଅଛି, ସେମାନେ ଆପଣା ଆପଣା ପୁରସ୍କାର ପାଇଅଛନ୍ତି ।
\v 6 କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭେ ପ୍ରାର୍ଥନା କରିବା ସମୟରେ ତୁମ୍ଭର ଗୁପ୍ତ କୋଠରୀରେ ପ୍ରବେଶ କର, ପୁଣି, ତୁମ୍ଭର କବାଟ ବନ୍ଦ କରି ଗୋପନରେ ଥିବା ତୁମ୍ଭ ପିତାଙ୍କ ଛାମୁଁରେ ପ୍ରାର୍ଥନା କର; ଆଉ ତୁମ୍ଭର ପିତା ଯେ ଗୋପନରେ ଦେଖନ୍ତି, ସେ ତୁମ୍ଭକୁ ଫଳ ଦେବେ ।
\v 7 ପୁଣି, ପ୍ରାର୍ଥନା କରିବା ସମୟରେ ଅଣଯିହୂଦୀମାନଙ୍କ ପରି ଅନାବଶ୍ୟକ ପୁନରୁକ୍ତି କର ନାହିଁ, କାରଣ ସେମାନେ ବହୁତ କଥା କହିବାରୁ ସେମାନଙ୍କ ପ୍ରାର୍ଥନା ଶୁଣାଯିବ ବୋଲି ମନେ କରନ୍ତି ।
\s5
\v 8 ଏଣୁ ସେମାନଙ୍କ ପରି ହୁଅ ନାହିଁ, କାରଣ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର କ'ଣ ପ୍ରୟୋଜନ, ମାଗିବା ପୂର୍ବରୁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ପିତା ଈଶ୍ୱର ତାହା ଜାଣନ୍ତି ।
\v 9 ଅତଏବ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଏହି ପ୍ରକାରେ ପ୍ରାର୍ଥନା କର, ହେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ସ୍ୱର୍ଗସ୍ଥ ପିତା, ତୁମ୍ଭ ନାମ ପବିତ୍ର ବୋଲି ମାନ୍ୟ ହେଉ ।
\v 10 ତୁମ୍ଭର ରାଜ୍ୟ ଆସୁ । ଯେପରି ସ୍ୱର୍ଗରେ, ସେହିପରି ପୃଥିବୀରେ ତୁମ୍ଭର ଇଚ୍ଛା ସଫଳ ହେଉ ।
\s5
\v 11 ଆଜି ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପ୍ରୟୋଜନୀୟ ଆହାର ଦିଅ ।
\v 12 ଆମ୍ଭେମାନେ ଯେପରି ଆପଣା ଆପଣା ଅପରାଧୀମାନଙ୍କୁ କ୍ଷମା କରିଅଛୁ, ସେପରି ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ଅପରାଧସବୁ କ୍ଷମା କର ।
\v 13 ପରୀକ୍ଷାରେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଆଣ ନାହିଁ, ମାତ୍ର ମନ୍ଦରୁ ରକ୍ଷା କର । [ଯେଣୁ ରାଜ୍ୟ, ପରାକ୍ରମ ଓ ଗୌରବ ଯୁଗେ ଯୁଗେ ତୁମ୍ଭର । ଆମେନ୍ ।]
\s5
\v 14 କାରଣ ଯେବେ ଲୋକମାନଙ୍କର ଅପରାଧସବୁ କ୍ଷମା କର, ତେବେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସ୍ୱର୍ଗସ୍ଥ ପିତା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ କ୍ଷମା କରିବେ;
\v 15 କିନ୍ତୁ ଯେବେ ଲୋକମାନଙ୍କୁ କ୍ଷମା ନ କର, ତେବେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପିତା ମଧ୍ୟ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଅପରାଧସବୁ କ୍ଷମା କରିବେ ନାହିଁ ।
\s5
\v 16 ଉପବାସ କରିବା ସମୟରେ କପଟୀମାନଙ୍କ ପରି ବିଷର୍ଣ୍ଣବଦନ ହୁଅ ନାହିଁ, କାରଣ ସେମାନେ ଉପବାସ କରୁଅଛନ୍ତି ବୋଲି ଲୋକମାନଙ୍କ ଆଗରେ ଦେଖାଇବା ପାଇଁ ଆପଣା ଆପଣା ମୁଖ ମଳିନ କରନ୍ତି; ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସତ୍ୟ କହୁଅଛି, ସେମାନେ ଆପଣା ଆପଣା ପୁରସ୍କାର ପାଇଅଛନ୍ତି ।
\v 17 କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭେ ଉପବାସ କରିବା ସମୟରେ ତୁମ୍ଭ ମସ୍ତକରେ ତୈଳ ଲଗାଅ ଓ ମୁଖ ପ୍ରକ୍ଷାଳନ କର,
\v 18 ଯେପରି ତୁମ୍ଭେ ଉପବାସ କରୁଅଛ ବୋଲି ଲୋକଙ୍କ ସାକ୍ଷାତରେ ଦେଖା ନ ଯାଇ ବରଂ ଗୋପନରେ ଥିବା ତୁମ୍ଭ ପିତାଙ୍କ ନିକଟରେ ଦେଖାଯିବ; ଆଉ ତୁମ୍ଭର ପିତା ଯେ ଗୋପନରେ ଦେଖନ୍ତି, ସେ ତୁମ୍ଭକୁ ଫଳ ଦେବେ ।
\s5
\v 19 ଯେଉଁଠାରେ କୀଟ ଓ କଳଙ୍କ କ୍ଷୟ କରେ ପୁଣି, ଚୋରମାନେ ସିନ୍ଧି କାଟି ଚୋରି କରନ୍ତି, ଏପରି ପୃଥିବୀରେ ଆପଣା ଆପଣା ନିମନ୍ତେ ଧନ ସଞ୍ଚୟ କର ନାହିଁ;
\v 20 ମାତ୍ର ଯେଉଁଠାରେ କୀଟ ଓ କଳଙ୍କ ନଷ୍ଟ ନ କରେ ଏବଂ ଚୋରମାନେ ସିନ୍ଧି କାଟି ଚୋରି ନ କରନ୍ତି, ଏପରି ସ୍ୱର୍ଗରେ ଆପଣା ଆପଣା ନିମନ୍ତେ ଧନ ସଞ୍ଚୟ କର,
\v 21 କାରଣ ଯେଉଁଠାରେ ତୁମ୍ଭର ଧନ, ସେହିଠାରେ ମଧ୍ୟ ତୁମ୍ଭର ମନ ।
\s5
\v 22 ଚକ୍ଷୁ ଶରୀରର ପ୍ରଦୀପ । ଏଣୁ ତୁମ୍ଭର ଚକ୍ଷୁ ଯେବେ ନିର୍ମଳ ଥାଏ, ତେବେ ତୁମ୍ଭର ସମସ୍ତ ଶରୀର ଆଲୋକମୟ ହେବ ।
\v 23 କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭର ଚକ୍ଷୁ ଯେବେ ଦୂଷିତ ଥାଏ, ତେବେ ତୁମ୍ଭର ସମସ୍ତ ଶରୀର ଅନ୍ଧକାରମୟ ହେବ । ଅତଏବ ତୁମ୍ଭ ଅନ୍ତରସ୍ଥ ଜ୍ୟୋତିଃ ଯେବେ ଅନ୍ଧକାର ହୁଏ, ତେବେ ସେ ଅନ୍ଧକାର କେଡ଼େ ଘୋରତର !
\v 24 କୌଣସି ଲୋକ ଦୁଇ ପ୍ରଭୁଙ୍କର ଦାସ ହୋଇ ପାରେ ନାହିଁ; କାରଣ ସେ ଜଣଙ୍କୁ ଘୃଣା କରିବ ଓ ଅନ୍ୟ ଜଣକୁ ପ୍ରେମ କରିବ, ଅଥବା ଜଣଙ୍କ ପ୍ରତି ଅନୁରକ୍ତ ହେବ ଓ ଅନ୍ୟ ଜଣଙ୍କୁ ଅବଜ୍ଞା କରିବ। ତୁମ୍ଭେମାନେ ଈଶ୍ୱର ଓ ଧନ ଉଭୟର ଦାସ ହୋଇ ପାର ନାହିଁ ।
\s5
\v 25 ଏଥି ନିମନ୍ତେ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହୁଅଛି, କ'ଣ ଖାଇବ ବା କ'ଣ ପିଇବ, ଏପରି ଭାଳି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଜୀବନ ନିମନ୍ତେ, କିଅବା କ'ଣ ପିନ୍ଧିବ, ଏପରି ଭାଳି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଶରୀର ନିମନ୍ତେ ମଧ୍ୟ ଚିନ୍ତା କର ନାହିଁ । ଖାଦ୍ୟ ଅପେକ୍ଷା ଜୀବନ ଓ ବସ୍ତ୍ର ଅପେକ୍ଷା ଶରୀର କି ଶ୍ରେଷ୍ଠ ନୁହେଁ ?
\v 26 ଆକାଶର ପକ୍ଷୀଙ୍କୁ ଦେଖ, ସେମାନେ ବୁଣନ୍ତି ନାହିଁ କି କାଟନ୍ତି ନାହିଁ କିଅବା ଅମାରରେ ସଞ୍ଚୟ କରନ୍ତି ନାହିଁ, ଆଉ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସ୍ୱର୍ଗସ୍ଥ ପିତା ସେମାନଙ୍କୁ ଖାଦ୍ୟ ଦିଅନ୍ତି । ତୁମ୍ଭମାନେ କ'ଣ ସେମାନଙ୍କଠାରୁ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ନୁହଁ ?
\s5
\v 27 ପୁଣି, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ କିଏ ଚିନ୍ତା କରି କରି ଆପଣା ଆୟୁଷର ଗୋଟିଏ ମୁହୂର୍ତ୍ତ ମଧ୍ୟ ବୃଦ୍ଧି କରି ପାରେ ?
\v 28 ଆଉ ବସ୍ତ୍ର ନିମନ୍ତେ କାହିଁକି ଚିନ୍ତା କରୁଅଛ ? କ୍ଷେତ୍ରର ଫୁଲଗୁଡ଼ିକ ବିଷୟରେ ଭାବି ଶିକ୍ଷା ଗ୍ରହଣ କର, ସେଗୁଡ଼ିକ କିପରି ବଢ଼ନ୍ତି; ସେ ସବୁ ପରିଶ୍ରମ କରନ୍ତି ନାହିଁ, କିମ୍ବା ସୂତା କାଟନ୍ତି ନାହିଁ,
\v 29 ତଥାପି ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହୁଅଛି, ଶଲୋମନ ସୁଦ୍ଧା ଆପଣାର ସମସ୍ତ ଐଶ୍ୱର୍ଯ୍ୟରେ ଏଗୁଡ଼ିକ ମଧ୍ୟରୁ ଗୋଟିକ ପରି ବିଭୂଷିତ ନ ଥିଲେ ।
\s5
\v 30 କିନ୍ତୁ କ୍ଷେତର ଯେଉଁ ଘାସ ଆଜି ଅଛି, ଆଉ କାଲି ଚୁଲିରେ ପକାଯାଏ, ତାହାକୁ ଯେବେ ଈଶ୍ୱର ଏପ୍ରକାର ବେଶ ଦିଅନ୍ତି, ତେବେ, ହେ ଅଳ୍ପ ବିଶ୍ୱାସୀମାନେ, ସେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କି ଅଧିକ ନିଶ୍ଚିତରୂପେ ବସ୍ତ୍ର ନ ଦେବେ ?
\v 31 ଏଣୁ କ'ଣ ଖାଇବା ? ଅବା କ'ଣ ପିଇବା ? କିଅବା କ'ଣ ପିନ୍ଧିବା ? ଏହା କହି ଚିନ୍ତିତ ହୁଅ ନାହିଁ ।
\s5
\v 32 କାରଣ ଅଣଯିହୂଦୀମାନେ ଏହି ସବୁ ବିଷୟ ଖୋଜି ବୁଲନ୍ତି । ଆଉ ଏହି ସମସ୍ତ ବିଷୟ ଯେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ଆବଶ୍ୟକ, ତାହା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ସ୍ୱର୍ଗସ୍ଥ ପିତା ଜାଣନ୍ତି ।
\v 33 କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ପ୍ରଥମରେ ତାହାଙ୍କ ରାଜ୍ୟ ଓ ଧାର୍ମିକତା ଅନ୍ୱେଷଣ କର, ଆଉ ଏହି ସମସ୍ତ ବିଷୟ ମଧ୍ୟ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଦିଆଯିବ ।
\v 34 ଅତଏବ କାଲି ପାଇଁ ଚିନ୍ତିତ ହୁଅ ନାହିଁ, କାରଣ କାଲି ନିଜେ ନିଜ ପାଇଁ ଚିନ୍ତା କରିବ । ଆଜିର କଷ୍ଟ ଆଜି ପାଇଁ ଯଥେଷ୍ଟ ।
\s5
\c 7
\p
\v 1 ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେପରି ବିଚାରିତ ନ ହେବ, ଏଥିପାଇଁ ବିଚାର କର ନାହିଁ ।
\v 2 କାରଣ ଯେଉଁ ବିଚାରରେ ବିଚାର କର, ସେହି ବିଚାରରେ ତୁମ୍ଭମାନେ ବିଚାରିତ ହେବ; ପୁଣି, ଯେଉଁ ମାପରେ ମାପ କର, ସେହି ମାପରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ମପାଇ ଦିଆଯିବ ।
\s5
\v 3 ଆଉ କାହିଁକି ତୁମ୍ଭ ଭାଇର ଆଖିର ଥିବା କୁଟାଟିକକ ଦେଖୁଅଛ, କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭ ନିଜ ଆଖିରେ ଯେଉଁ କଡ଼ିକାଠ ଅଛି, ତାହା ଭାବି ଦେଖୁ ନାହଁ ?
\v 4 ଅଥବା ତୁମ୍ଭେ କିପରି ଆପଣା ଭାଇ କି କହିବ, ଆସ, ତୁମ୍ଭ ଆଖିରୁ କୁଟାଟିକକ ବାହାର କରିଦିଏ ? ଆଉ ଦେଖ, ତୁମ୍ଭ ଆଖିରେ କଡ଼ିକାଠ ଅଛି !
\v 5 ରେ କପଟୀ, ଆଗେ ଆପଣା ଆଖିରୁ କଡ଼ିକାଠ ବାହାର କରିପକାଅ, ତାହା ପରେ ନିଜ ଭାଇର ଆଖିରୁ କୁଟାଟିକକ ବାହାର କରିବା ପାଇଁ ଭଲ ଭାବରେ ଦେଖି ପାରିବ ।
\s5
\v 6 ପବିତ୍ର ପଦାର୍ଥ କୁକୁରମାନଙ୍କୁ ଦିଅ ନାହିଁ, କିମ୍ବା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ମୁକ୍ତା ଘୁଷୁରିମାନଙ୍କ ଆଗରେ ପକାଅ ନାହିଁ, କାଳେ ସେମାନେ ସେହି ସବୁ ସେମାନଙ୍କ ପାଦ ତଳେ ଦଳନ୍ତି ଓ ବୁଲିପଡ଼ି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ବିଦୀର୍ଣ୍ଣ କରନ୍ତି ।
\s5
\v 7 ମାଗ, ସେଥିରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଦିଆଯିବ; ଖୋଜ, ସେଥିରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ସନ୍ଧାନ ପାଇବ; ଦ୍ୱାରରେ ମାର, ସେଥିରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଫିଟାଇ ଦିଆଯିବ ।
\v 8 କାରଣ ଯେ କେହି ମାଗେ, ସେ ପାଏ; ଯେ ଖୋଜେ, ସେ ସନ୍ଧାନ ପାଏ; ଆଉ, ଯେ ଦ୍ୱାରରେ ମାରେ, ତାହା ନିମନ୍ତେ ଫିଟାଇ ଦିଆଯିବ।
\v 9 କିମ୍ବା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଏପରି କେଉଁ ଲୋକ ଅଛି, ଯେ ନିଜ ପୁଅ ରୋଟୀ ମାଗିଲେ ତାହାକୁ ପଥର ଦେବ,
\v 10 କିଅବା ମାଛ ମାଗିଲେ ତାହାକୁ ସାପ ଦେବ ?
\s5
\v 11 ଏଣୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଦୁଷ୍ଟ ହେଲେ ମଧ୍ୟ ଯେବେ ଆପଣା ଆପଣା ପିଲାମାନଙ୍କୁ ଉତ୍ତମ ଉତ୍ତମ ଦାନ ଦେଇ ଜାଣ, ତେବେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ସ୍ୱର୍ଗସ୍ଥ ପିତା ତାହାଙ୍କ ଛାମୁଁରେ ମାଗିବା ଲୋକମାନଙ୍କୁ କେତେ ଅଧିକ ରୂପେ ଉତ୍ତମ ଉତ୍ତମ ବିଷୟ ନ ଦେବେ !
\v 12 ଅତଏବ ଲୋକମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ଯାହାସବୁ କରନ୍ତୁ ବୋଲି ଇଚ୍ଛା କର, ତୁମ୍ଭେମାନେ ମଧ୍ୟ ସେମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ସେହି ସବୁ କର, କାରଣ ଏହା ହିଁ ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥା ଓ ଭାବବାଦୀମାନଙ୍କ ଧର୍ମଶାସ୍ତ୍ରର ସାର ।
\s5
\v 13 ସଂକୀର୍ଣ୍ଣ ଦ୍ୱାର ଦେଇ ପ୍ରବେଶ କର, କାରଣ ସର୍ବନାଶକୁ ନେଇଯିବା ଦ୍ୱାର ଓସାର ଓ ପଥ ପ୍ରଶସ୍ତ, ପୁଣି, ତାହା ଦେଇ ପ୍ରବେଶ କରିବା ଲୋକେ ଅନେକ ।
\v 14 ଆଉ ଜୀବନକୁ ନେଇଯିବା ଦ୍ୱାର ସଂକୀର୍ଣ୍ଣ ଓ ପଥ ଦୁର୍ଗମ, ପୁଣି, ତାହାର ସନ୍ଧାନ ପାଇବା ଲୋକେ ଅଳ୍ପ ।
\s5
\v 15 ଭଣ୍ଡ ଭାବବାଦୀମାନଙ୍କଠାରୁ ସାବଧାନ ହୋଇଥାଅ; ସେମାନେ ମେଣ୍ଢାବେଶ‍ରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପାଖକୁ ଆସନ୍ତି, କିନ୍ତୁ ଅନ୍ତରରେ ସେମାନେ ହିଂସ୍ରକ ବାଘ !
\v 16 ସେମାନଙ୍କ ଫଳ ଦ୍ୱାରା ତୁମ୍ଭେମାନେ ସେମାନଙ୍କୁ ଚିହ୍ନିବ। ଲୋକମାନେ କି କଣ୍ଟାଗଛରୁ ଦ୍ରାକ୍ଷାଫଳ କିମ୍ବା କାନକୋଳି ଗଛରୁ ଡିମ୍ବିରି ଫଳ ତୋଳନ୍ତି ?
\v 17 ସେହି ପ୍ରକାରେ ସବୁ ଭଲ ଗଛ ଭଲ ଫଳ ଫଳେ, କିନ୍ତୁ ମନ୍ଦ ଗଛ ମନ୍ଦ ଫଳ ଫଳେ ।
\s5
\v 18 ଭଲ ଗଛ ମନ୍ଦ ଫଳ ଫଳି ନ ପାରେ, କିଅବା ମନ୍ଦ ଗଛ ଭଲ ଫଳ ଫଳି ନ ପାରେ ।
\v 19 ଯେକୌଣସି ଗଛ ଭଲ ଫଳ ନ ଫଳେ, ତାହା ହଣାଯାଇ ନିଆଁରେ ପକାଯାଏ ।
\v 20 ଅତଏବ ସେମାନଙ୍କ ଫଳ ଦ୍ୱାରା ତୁମ୍ଭେମାନେ ସେମାନଙ୍କୁ ଚିହ୍ନିବ ।
\s5
\v 21 ମୋତେ ପ୍ରଭୁ, ପ୍ରଭୁ ବୋଲି ଡାକନ୍ତି, ଏପରି ପ୍ରତ୍ୟେକେ ସ୍ୱର୍ଗରାଜ୍ୟରେ ପ୍ରବେଶ କରିବେ ନାହିଁ, ମାତ୍ର ଯେ ମୋହର ସ୍ୱର୍ଗସ୍ଥ ପିତାଙ୍କ ଇଚ୍ଛା ସାଧନ କରେ, ସେ ପ୍ରବେଶ କରିବ ।
\v 22 ସେ ଦିନ ଅନେକେ ମୋତେ କହିବେ, ହେ ପ୍ରଭୁ, ହେ ପ୍ରଭୁ, ଆମ୍ଭେମାନେ କି ତୁମ୍ଭ ନାମରେ ଭାବବାଣୀ କହିଲୁ ନାହିଁ ? ପୁଣି, ତୁମ୍ଭ ନାମରେ କି ଭୂତମାନଙ୍କୁ ଛଡ଼ାଇଲୁ ନାହିଁ ? ଆଉ ତୁମ୍ଭ ନାମରେ କି ଅନେକ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟର କାର୍ଯ୍ୟ କଲୁ ନାହିଁ ?
\v 23 ସେତେବେଳେ ମୁଁ ସେମାନଙ୍କୁ ସ୍ପଷ୍ଟରୂପେ କହିବି, ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କେବେ ହେଁ ଜାଣି ନାହିଁ । ହେ ଅଧର୍ମାଚାରୀମାନେ ମୋ ପାଖରୁ ଦୂର ହୁଅ ।
\s5
\v 24 ଏଣୁ ଯେ କେହି ମୋହର ଏହି ସମସ୍ତ କଥା ଶୁଣେ ଓ ପାଳନ କରେ, ସେ ପଥର ଉପରେ ଘର ତିଆରି କରିବା ଜଣେ ବୁଦ୍ଧିମାନ ଲୋକ ସଦୃଶ ହେବ ।
\v 25 ବର୍ଷା ହେଲା, ବଢ଼ି ଆସିଲା ପୁଣି, ବତାସ ବହିଲା ଓ ସେହି ଘରକୁ ଧକ୍କା ମାରିଲା, ଆଉ ତାହା ପଡ଼ିଲା ନାହିଁ, କାରଣ ପଥର ଉପରେ ତାହାର ମୂଳଦୁଆ ଥିଲା ।
\s5
\v 26 ଆଉ ଯେ କେହି ମୋର ଏହି ସମସ୍ତ କଥା ଶୁଣି ପାଳନ କରେ ନାହିଁ, ସେ ବାଲି ଉପରେ ଘର ତିଆରି କରିବା ଜଣେ ମୁଁର୍ଖ ଲୋକ ଭଳି ହେବ ।
\v 27 ବର୍ଷା ହେଲା, ବଢ଼ି ଆସିଲା ପୁଣି, ବତାସ ବହିଲା ଓ ସେହି ଘରକୁ ଧକ୍କା ମାରିଲା, ଆଉ ତାହା ପଡ଼ିଗଲା, ପୁଣି, ତାହାର ପତନ ଭୟଙ୍କର ହେଲା ।
\s5
\v 28 ଯୀଶୁ ଏହି ସବୁ କଥା ଶେଷ କରନ୍ତେ ଲୋକମାନେ ତାହାଙ୍କ ଶିକ୍ଷାରେ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟାନ୍ୱିତ ହେଲେ,
\v 29 କାରଣ ସେ ସେମାନଙ୍କର ଶାସ୍ତ୍ରୀମାନଙ୍କ ପରି ଶିକ୍ଷା ନ ଦେଇ ଅଧିକାରପ୍ରାପ୍ତ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କ ପରି ସେମାନଙ୍କୁ ଶିକ୍ଷା ଦେଉଥିଲେ ।
\s5
\c 8
\p
\v 1 ଯୀଶୁ ପର୍ବତରୁ ଓହ୍ଲାଇ ଆସିବା ପରେ, ବହୁ ସଂଖ୍ୟକ ଲୋକ ତାହାଙ୍କ ପଛେ ପଛେ ଗଲେ,
\v 2 ଲୋକମାନଙ୍କୁ ପରିତ୍ୟାଗ କଲା ପରେ, ଜଣେ କୁଷ୍ଠୀ ତାହାଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସି ପ୍ରଣାମ କରି ଯୀଶୁଙ୍କ ବିନତୀ କରି କହିଲା, ହେ ପ୍ରଭୁ, ଯଦି ଇଚ୍ଛା କରନ୍ତି , ତେବେ ମତେ ସୁସ୍ଥ କରନ୍ତୁ କାରଣ ମୁଁ ଜାଣେ ତୁମ୍ଭେ ମତେ ସୁସ୍ଥ କରିବାକୁ ସକ୍ଷମ ଅଟ,
\v 3 ତହିଁରେ ଯୀଶୁ ଆପଣା ହାତ ବଢାଇ ତାହାକୁ ଛୁଇଁକି କହିଲେ, ମୁଁ ଚାହୁଁ ଅଛି ତୁମ୍ଭେ ସୁସ୍ଥ ହୁଅ ଓ ମୁଁ ତୁମ୍ଭକୁ ସୁସ୍ଥ କରୁଅଛି, ସେହି କ୍ଷଣି ସେହି ଲୋକଟି ତାର ରୋଗରୁ ସୁସ୍ଥ ହେଲା I
\s5
\v 4 ଆଉ ଯୀଶୁ ତାହାକୁ କହିଲେ ମୁଁ ଯେ ତୁମ୍ଭକୁ ସୁସ୍ଥ କରିଅଛି ଏହା ବାହାରେ ଯାଇ କାହାରିକୁ ନ କହି ସିଧା ଯାଜକଙ୍କ ପାଖକୁ ଯାଅ I ପରେ ଯିରୁଶାଲମ ମନ୍ଦିରକୁ ଯାଇ ଲୋକମାନେ ଯେପରି ଜାଣିବେ ଏଥିପାଇଁ ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥା ଅନୁଯାୟୀ ନୈବେଦ୍ୟ ଉତ୍ସର୍ଗ କର I
\s5
\v 5 ପରେ ସେମାନେ ଆସି କଫର୍ନହୁମରେ ଆସି ପହଞ୍ଚିବ I ସେତେବେଳେ ଜଣେ ଶତ ସେନାପତି ତାହାଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସି ଯୀଶୁ ଯେପରି ତାହାକୁ ସାହାଯ୍ୟ କରିବେ ଏଥିପାଇଁ ଅନୁରୋଧ କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ I
\v 6 ସେ ତାହାକୁ କହିବାକୁ ଲାଗିଲେ ପ୍ରଭୁ ମୋର ଜଣେ ଦାସ ପକ୍ଷାଘାତ ରୋଗରେ ପଡି ଅନେକ କଷ୍ଟ ପାଉଛି I
\v 7 ଯୀଶୁ ତାହାକୁ କହିଲେ, ମୁଁ ତୁମ୍ଭ ଗୃହକୁ ଯାଇ ତାହାକୁ ସୁସ୍ଥ କରିବି,
\s5
\v 8 କିନ୍ତୁ ଶତ ସେନାପତି ତାହାଙ୍କ କହିଲେ, ତୁମ୍ଭେ ଯେ ମୋ’ ଗୃହକୁ ଆସିବ, ଏପରି ଯୋଗ୍ୟତା ମୋର ନାହିଁ, ବରଂ ଏଠାରେ ଥାଇ ପଡେ ଆଜ୍ଞା କରନ୍ତୁ ଆଉ ମୋହର ଦାସ ସମ୍ପୂର୍ଣ ସୁସ୍ଥ ହେଇଯିବ I
\v 9 ମୋ’ ପକ୍ଷରେ ଏହା ସମାନ ଅଟେ କାରଣ ମୁଁ ଜଣେ ସୈନିକ I ମୁଁ ମୋହର ଉଚ୍ଚ କର୍ମଚାରୀମାନଙ୍କ ଆଜ୍ଞା ଅଧିନ ଅଟେ ଏବଂ ମୁଁ ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣଙ୍କୁ ଆସ କହି ଡାକିଲେ ସେ ଆସନ୍ତି ଓ ଯାଅ ବୋଲି କହିଲେ ଯାଆନ୍ତି I ମୁଁ ମୋର ଦାସକୁ ଏହା କର ବୋଲି କହିଲେ ସେ ତାହା କରେ I
\v 10 ଯୀଶୁ ଏହା ଶୁଣି ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହୋଇ ତାହାଙ୍କ ସଙ୍ଗରେ ଆସୁଥିବା ବହୁ ସଂଖ୍ୟକ ଲୋକମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଏହା ଶୁଣ, ମୋ’ଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରୁଥିବା ଲୋକମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଏହି ଅଣଯିହୁଦୀ ଲୋକର ବିଶ୍ଵାସ ପରି ବିଶ୍ଵାସ କାହାରିଠାରେ ମୁଁ ଆଗରୁ ଦେଖି ନାହିଁ, ଏପରିକି ଇସ୍ରାଏଲ୍ ମଧ୍ୟରେ ସୁଦ୍ଧା I ଯେତେବେଳେ ଲୋକମାନେ ବିଶ୍ଵାସ କରନ୍ତୁ ବୋଲି ମୁଁ ଆଶା କରେ I ମୋ’ଠାରେ ବିଶ୍ଵାସ କରୁଥିବା କାହାରିଠାରେ ଏପରି ପାଇ ପାରିନି ?
\s5
\v 11 ଆଉ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସତ୍ୟ କହୁଅଛି, ଆନେକ ଅଣଯିହୁଦୀ ଲୋକମାନେ ଆସି ମୋ’ଠାରେ ବିଶ୍ଵାସ କରିବେ, ସେମାନେ ଅନେକ ଦେଶ ବିଦେଶରୁ ଆସିବେ I ସେମାନେ ପୂର୍ବରୁ ଓ ପଶ୍ଚିମରୁ ଆସି ଅବ୍ରାହମ, ଇସ୍‌ହାକ ଓ ଯାକୁବଙ୍କ ସହ ମିଶି ଭୋଜନରେ ବସିବେ l ସେତେବେଳେ ଈଶ୍ଵର ସ୍ଵର୍ଗରୁ ଥାଇ ସମସ୍ତ ବିଷୟକୁ ସମ୍ପନ୍ନ କରିବେ l
\v 12 ଅଥଚ, ଯେଉଁ ଇଶ୍ରାଏଲୀୟମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ରାଜ୍ୟ ପ୍ରସ୍ତୁତ ହୋଇଥିଲା, ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଅନେକେ ବାହାର ଅନ୍ଧକାରରେ ପକାଯିବେ l ଯେଉଁଠାରେ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଅନ୍ଧକାର, ସେଠାରେ ସେମାନେ କ୍ରନ୍ଦନ କରିବେ, କାରଣ ସେମାନଙ୍କ ଦୁଃଖଭୋଗ ଓ ଦନ୍ତର କିଡିମିଡି ହେବ, କାରଣ ସେମାନେ ଅନନ୍ତ ଯନ୍ତ୍ରଣା ଭୋଗ କରିବେ l
\v 13 ତହିଁରେ ଯୀଶୁ ଶତ ସେନାପତିକୁ କହିଲେ, ଘରକୁ ଫେରିଯାଅ, ତୁମ୍ଭେ ଯେପରି ବିଶ୍ଵାସ କରିଅଛ, ତୁମ୍ଭ ପ୍ରତି ସେହିପରି ଘଟିଅଛି l ତହିଁରେ ଶତ ସେନାପତି ଆପଣା ଘରକୁ ଫେରିଗଲେ ଏବଂ ଯାଉ ଯାଉ ଜାଣିବାକୁ ପାରିଲେ ଯେ, ତାହାଙ୍କ ଦାସ ସୁସ୍ଥ ହୋଇଅଛି ବୋଲି ଯୀଶୁ ଯେଉଁ ସମୟରେ କହିଥିଲେ, ଠିକ୍ ସେହି ସମୟରେ, ତାହାଙ୍କ ଦାସଟି ସୁସ୍ଥ ହୋଇଅଛି l
\s5
\v 14 ପରେ ଯେତେବେଳେ ଯୀଶୁ ଓ ତାହାଙ୍କ ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କେତେକ ପିତରଙ୍କ ଗୃହକୁ ଗଲେ, ସେତେବେଳେ ପିତରଙ୍କ ଶାଶୁ ଜ୍ଜରରେ ପୀଡିତ ହୋଇ ଶଯ୍ୟାରେ ପଡି ରହିଥିବା ଯୀଶୁ ଦେଖିଲେ l
\v 15 ଯୀଶୁ ପିତରଙ୍କ ଶାଶୁଙ୍କ ପାଖକୁ ଯାଇ ତାହାକୁ ସ୍ପର୍ଶ କରନ୍ତେ ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ସେ ଜ୍ଜରରୁ ସୁସ୍ଥତା ପାଇ ଉଠି ତାହାଙ୍କ ସେବା କରୁ କରୁ ଖାଦ୍ୟ ପ୍ରସ୍ତୁତ କଲେ l
\s5
\v 16 ସେ ଦିନ ବିଶ୍ରାମବାର ଥିଲା, ସେହିଦିନ ସନ୍ଧ୍ୟା ସମୟରେ ଲୋକମାନେ କେତେକ ଭୁତାତ୍ମାବିଷ୍ଟ ଲୋକଙ୍କୁ ଓ ଅନେକ ପୀଡିତ ଲୋକଙ୍କୁ ଯୀଶୁଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆଣିଲେ l ଆଉ ଯୀଶୁଙ୍କ କଥାରେ ଭୁତାତ୍ମାମାନେ ପଳାଇଲେ, ଏବଂ ରୋଗୀମାନେ ସୁସ୍ଥ ହେଲେ l
\v 17 ଯେତେବେଳେ ସେ ଏହି ସମସ୍ତ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ କର୍ମମାନ କଲେ, ସେତେବେଳେ ଯିଶାଇୟ ଭବିଷ୍ୟତ ବକ୍ତାଙ୍କ ଉକ୍ତ ବାକ୍ୟ ସଫଳ ହେଲା, "ସେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଯାତନା ସବୁ ଦୂର କଲେ, ଓ ତାହାଙ୍କ ପ୍ରହାରରେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ବ୍ୟାଧି ସବୁ ବୋହି ନେଲେ l"
\s5
\v 18 ପରେ ଲୋକ ଗହଳି ଅଧିକ ହେବାରୁ ଗୋଟିଏ ନୌକାରେ ତାଙ୍କୁ ହ୍ରଦର ଆରପାରିକି ନେଇ ଯିବା ପାଇଁ ଯୀଶୁ ଆପଣା ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ କହିଲେ,
\v 19 ଯେତେବେଳେ ସେମାନେ ନୌକାରେ ବସିବାକୁ ଯାଉଥିଲେ, ସେତେବେଳେ ଯିହୁଦୀମାନଙ୍କର ଜଣେ ଗୁରୁ ତାହାଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସି କହିଲେ, ହେ ଗୁରୁ, ଆପଣ ଯେଉଁ ଯେଉଁ ସ୍ଥାନକୁ ଯିବେ, ମୁଁ ମଧ୍ୟ ଆପଣଙ୍କ ସହିତ ସେଠାକୁ ଯିବି l
\v 20 ଯୀଶୁ ତାହାକୁ କହିଲେ, ବିଲୁଆମାନଙ୍କର ରହିବା ପାଇଁ ଗାତ ଅଛି, ଆକାଶର ପକ୍ଷୀମାନଙ୍କର ବସା ଅଛି, ମାତ୍ର ମୁଁ ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ରଙ୍କର, ମୁଣ୍ଡ ଗୁଞ୍ଜିବା ପାଇଁ କୌଣସି ସ୍ଥାନ ନାହିଁ l
\s5
\v 21 ପୁଣି ଯୀଶୁଙ୍କର ଅନ୍ୟ ଜଣେ ଶିଷ୍ୟ ଯୀଶୁଙ୍କୁ କହିଲେ, ହେ ପ୍ରଭୁ, ପ୍ରଥମେ ମୋତେ ମୋ’ ଘରକୁ ଯିବାକୁ ଅନୁମତି ଦିଅନ୍ତୁ, ମୋର ପିତାଙ୍କ ମୃତ୍ୟୁ ଅନ୍ତେ ହୋଇଛି ତାହାଙ୍କୁ କବର ଦେଇ ଆପଣଙ୍କର ଅନୁଗାମୀ ହେବି l
\v 22 କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁ ତାହାଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ," ମୃତ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ମୃତ ଲୋକମାନଙ୍କ କଥା ବୁଝିବା ନିମନ୍ତେ ଛାଡି ଦିଅ, ମାତ୍ର ତୁମ୍ଭେ ବର୍ତ୍ତମାନ ହିଁ ମୋର ଅନୁଗାମୀ ହୁଅ l"
\s5
\v 23 ଏହାପରେ ସେ ନୌକାରେ ଚଢି ଆପଣା ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କ ସହ ହ୍ରଦର ଆରପାରିକି ଯିବାକୁ ବାହାରିଗଲେ l
\v 24 ହଠାତ୍ ଭୟଙ୍କର ଝଡ ଉଠିଲା, ଓ ବଡ଼ ବଡ଼ ଲହଡିରେ ନୌକାଟି ପାଣିରେ ପୁର୍ଣ୍ଣ ହେବାକୁ ଲାଗିଲା l କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁ ନିଦରେ ଶୋଇ ପଡିଥିଲେ l
\v 25 ଶିଷ୍ୟମାନେ ତାଙ୍କୁ ନିଦରୁ ଉଠାଇ ଚିତ୍କାର କରି କହିଲେ,"ପ୍ରଭୁ, ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ରକ୍ଷା କରନ୍ତୁ, ଆମ୍ଭେମାନେ ବୁଡି ଯାଉଅଛୁ l"
\s5
\v 26 ମାତ୍ର, ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, "ତୁମ୍ଭେମାନେ କାହିଁକି ଏତେ ଭୟ କରୁଅଛ, ମୁଁ ଯେ ତୁମ୍ଭକୁ ରକ୍ଷା କରି ପାରେ, ଏଥିରେ କ’ଣ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ବିଶ୍ଵାସ ନାହିଁ ? ତତ୍ପରେ ସେ ଠିଆ ହୋଇ ଝଡ ପବନ ଓ ଢେଉକୁ ଧମକ ଦେଲେ, ଏବଂ ଝଡ ବତାସ ବନ୍ଦ ହୋଇ ସବୁ ଶାନ୍ତ ପଡିଗଲା l
\v 27 ଏହା ଦେଖି ଶିଷ୍ୟମାନେ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହୋଇ ପରସ୍ପର କୁହାକୁହି ହେଲେ, " ଏହି ଲୋକଟି ସତରେ ଜଣେ ଅସାଧାରଣ ବ୍ୟକ୍ତି ଅଟନ୍ତି, ସମସ୍ତ ବିଷୟ ଏହାଙ୍କ ନିୟତ୍ରଣାଧିନ, ଏପରିକି, ପବନ ଓ ସମୁଦ୍ର ସୁଦ୍ଧା ଏହାଙ୍କ କଥା ମାନନ୍ତି l"
\s5
\v 28 ପରେ ସେମାନେ ହ୍ରଦର ଅପର ପାର୍ଶ୍ୱରେ ଗାଦରୀୟମାନଙ୍କ ଅଂଚଳରେ ପହଁଞ୍ଚିଲା ପରେ, ଦୁଇ ଜଣ ଭୂତଗ୍ରସ୍ଥ ଲୋକ ଆସି ତାଙ୍କୁ ଭେଟିଲେ, ସେମାନେ କବର ସ୍ଥାନରେ ରହୁଥିଲେ, ଏବଂ ଏଡେ ଭୟଙ୍କର ଥିଲେ ଯେ ସେହି ବାଟ ଦେଇ କେହି ଯାଇ ପାରୁ ନ ଥିଲେ l
\v 29 ସେମାନେ ଚିତ୍କାର କରି ଯୀଶୁଙ୍କୁ କହିଲେ, ହେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପୁତ୍ର, ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ସହିତ ତୁମ୍ଭର କ'ଣ ଅଛି ? ଈଶ୍ୱରଙ୍କର ନିରୁପିତ ସମୟ ପୂର୍ବରୁ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଯନ୍ତ୍ରଣା ଦେବାପାଇଁ କ'ଣ ତୁମ୍ଭେ ଏଠାକୁ ଆସିଅଛ?
\s5
\v 30 ସେଠାରୁ ଅଳ୍ପ ଦୂରରେ ବହୁ ସଂଖ୍ୟକ ଏକ ଘୁଷୁରୀ ପଲ ଚରୁଥିଲେ l
\v 31 ଏଣୁ ଭୁତାତ୍ମାମାନେ ବିନତି କରି କହିଲେ, "ତୁମ୍ଭେ ଯଦି ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ବାହାର କରିଦେବ, ତେବେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସେହି ଘୁଷୁରୀ ପଲ ମଧ୍ୟକୁ ପଠାଇ ଦିଅ l"
\v 32 ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, "ଯଦି ତାହା ତୁମ୍ଭେମାନେ ଚାହୁଁଅଛ, ଯାଅ l " ଆଉ ସେହି ଭୁତାତ୍ମାମାନେ ସେହି ଲୋକମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ବାହାରି ଘୁଷୁରୀମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ପ୍ରବେଶ କଲେ l ଆଉ ଅକସ୍ମାତ୍ ପାହାଡର ଶିଖରରୁ ପଲ ଘୁଷୁରୀ ଅତି ବେଗରେ ଦୌଡି ଯାଇ ପାଣିରେ ପଡି ବୁଡି ମଲେ l
\s5
\v 33 ସେଥିରେ ଘୁଷୁରୀ ଜଗୁଆଳମାନେ ଅତ୍ୟନ୍ତ ଭୟଭୀତ ହୋଇ ଦୌଡି ପଳାଇ ଗଲେ ଓ ନିକଟସ୍ଥ ସହରକୁ ଯାଇ ଦେଖିଥିବା ସମସ୍ତ ଘଟଣା ଜଣାଇଲେ, ଆଉ ଭୁତାତ୍ମାବିଶିଷ୍ଟ ଲୋକମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ଘଟିଥିବା ସମସ୍ତ ବିବରଣୀ ମଧ୍ୟ ଜଣାଇଲେ l
\v 34 ଆଉ ସେହି ସହରର ଲୋକମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ଦେଖିବା ପାଇଁ ଦୌଡି ଆସିଲେ l ଯେତେବେଳେ ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ଓ ଭୂତତ୍ମାବିଶିଷ୍ଟ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଦେଖିଲେ, ସେମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ସେମାନଙ୍କ ଅଞ୍ଚଳ ଛାଡ଼ି ଚାଲି ଯିବାକୁ ଅନୁରୋଧ କଲେ l
\s5
\c 9
\p
\v 1 ତହୁଁ ଯୀଶୁ ଓ ତାହାଙ୍କ ଶିଷ୍ୟମାନେ ଏକ ନୌକା ପାଇ ସେଠାରୁ ହ୍ରଦ ପାର ହୋଇ ଯେଉଁ ସହରରେ ରହୁଥିଲେ ସେହି କଫର୍ନାହୁମ ସହରକୁ ଆସିଲେ l
\v 2 ପରେ ଲୋକେ ଏକ ପକ୍ଷାଘାତି ରୋଗୀକୁ ବିଛଣାରେ ବୋହି ତାହାଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆଣିଲେ, ସେହି ପକ୍ଷାଘାତ ରୋଗୀକୁ ଯୀଶୁ ଯେ ସୁସ୍ଥ କରି ପାରିବେ ଏ ବିଷୟରେ ସେମାନଙ୍କର ବିଶ୍ୱାସ ଦେଖି, ଯୀଶୁ ସେହି ଯୁବାକୁ କହିଲେ, "ହେ ଯୁବା ଲୋକ ସାହାସ ଧର! ମୁଁ ତୁମ୍ଭର ପାପସବୁ କ୍ଷମା କରୁଅଛି l"
\s5
\v 3 ଏହା ଶୁଣି ଯିହୁଦୀମାନଙ୍କର କେତେକ ଧର୍ମନେତା ପରପ୍ସର କୁହାକୁହି ହେଲେ, "ଏହି ଲୋକ ନିଜକୁ ଈଶ୍ୱର ବୋଲାଉ ଅଛି, ସେ କେବେ ମଧ୍ୟ କାହାରି ପାପ କ୍ଷମା କରି ପାରିବ ନାହିଁ l"
\v 4 ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କ ମନର କଥା ଜାଣି ପାରି ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, "ତୁମ୍ଭେମାନେ କାହିଁକି ଏପରି ମନ୍ଦ ଚିନ୍ତା କରୁଅଛ "
\v 5 ତୋର ପାପ ସବୁ କ୍ଷମା କରାଗଲା କିମ୍ବା ଉଠ ଚାଲ ବୋଲି କହିବା କ'ଣ ସହଜ ?"
\v 6 ଈଶ୍ୱର ଯେ ମନୁଷ୍ୟ ପୁତ୍ରଙ୍କୁ ଜଗତର ପାପ କ୍ଷମା କରିବାକୁ ଅଧିକାର ଦେଇଅଛନ୍ତି, ଏହା ତୁମ୍ଭେମାନେ କେପରି ଜାଣିପାର, ଏଥିପାଇଁ ସେ ପକ୍ଷାଘାତ ରୋଗୀକୁ କହିଲେ,"ଉଠ, ତୁମ୍ଭର ବିଛଣା ଘେନି ଘରକୁ ଯାଅ l"
\s5
\v 7 ସେହିକ୍ଷଣୀ ଲୋକଟି ଉଠି ଆପଣା ବିଛଣା ଘେନି ଘରକୁ ଚାଲିଗଲା l
\v 8 ଏହା ଦେଖି ଲୋକମାନେ ଚମତ୍କୃତ ହେଲେ, ଈଶ୍ୱର ଯେ ମନୁଷ୍ୟକୁ ଏପରି ଅଧିକାର ଦେଇଥିବାରୁ ସେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପ୍ରଶଂସା କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ l
\v 9 ଆଉ ଯୀଶୁ ସେଠାରୁ ବାହାରି ଯାଉ ଯାଉ ମାଥିଉ ନାମରେ ଜଣେ କରଆଦାୟକାରୀଙ୍କୁ ରୋମୀୟ ସରକାରଙ୍କ ନିମନ୍ତେ କର ଆଦାୟ ସ୍ଥାନରେ ବସିଥିବା ଦେଖି ତାଙ୍କୁ କହିଲେ, "ମୋ ସହିତ ଆସ ଓ ମୋହର ଶିଷ୍ୟ ହୁଅ l" ଏଥିରେ ମାଥିଉ ଉଠି ତାହାଙ୍କ ସହିତ ଗମନ କଲେ l
\s5
\v 10 ଯୀଶୁ ଏବଂ ତାଙ୍କ ଶିଷ୍ୟମାନେ ଗୋଟିଏ ଘରେ ବସି ଭୋଜନ କରୁଥିବା ସମୟରେ, ଅନେକ କରଗ୍ରାହୀ ଓ ଅନ୍ୟ ଲୋକମାନେ ଆସି ତାହାଙ୍କ ସହିତ ଭୋଜନ କଲେ l
\v 11 ତାହା ଦେଖି ଫାରୁଶୀମାନେ ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କ ପାଖକୁ ଯାଇ କହିଲେ, "ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଗୁରୁ କାହିଁକି କରଗ୍ରାହୀ ଓ ପାପୀମାନଙ୍କ ସହିତ ମିଶି ଭୋଜନ ପାନ କରୁଅଛନ୍ତି ?"
\s5
\v 12 ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କ କଥିତ ବିଷୟ ଶୁଣି, ସେମାନଙ୍କୁ ଏକ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ କହିଲେ, "ଅସୁସ୍ଥ ଲୋକର ଚିକିତ୍ସକଠାରେ ପ୍ରୟୋଜନ ଥାଏ, ମାତ୍ର ସୁସ୍ଥ ଲୋକର ନୁହେଁ l"
\v 13 ସେ ଆହୁରି ମଧ୍ୟ କହିଲେ, " ଈଶ୍ୱର ଧର୍ମଶାସ୍ତ୍ରରେ ଏହି ଉକ୍ତିର ଅର୍ଥ ନେଇ କ'ଣ ଶିକ୍ଷା ଦିଅନ୍ତି ତାହା ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯାଇ ଶିକ୍ଷା କର l ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କଠାରୁ ବଳିଦାନ ଓ ନୈବେଦ୍ୟ ଚାହେଁ ନାହିଁ, ମାତ୍ର ତୁମ୍ଭେମାନେ ଦୟାଳୁ ହୁଅ, ଏହା ମୁଁ ଚାହେଁ l ଏହା ମନେରଖ ଯେ, ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପ୍ରତି ପାପୀମାନଙ୍କ ହୃଦୟ ଫେରାଇ ଆଣିବା ପାଇଁ ମୁଁ ପାପୀମାନଙ୍କୁ ଆହ୍ଵାନ କରିବାକୁ ଆସିଅଛି, ମାତ୍ର ଧାର୍ମିକମାନଙ୍କୁ ନୁହେଁ l"
\s5
\v 14 ଥରେ ବାପ୍ତିଜକ ଯୋହନଙ୍କ ଶିଷ୍ୟମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସି ପଚାରିଲେ, "ଆମେ ଓ ଫାରୁଶୀମାନେ ଉପବାସ କରୁ, ମାତ୍ର ଆପଣଙ୍କ ଶିଷ୍ୟମାନେ କାହିଁକି ସେପରି କରନ୍ତି ନାହିଁ ?"
\v 15 ଯୀଶୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ବର ସଙ୍ଗରେ ଥିବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ବରର ବନ୍ଧୁମାନେ କ'ଣ ଶୋକ ଓ ଉପବାସ କରନ୍ତି ? କିନ୍ତୁ ସମୟ ଆସୁଅଛି, ଯେତେବେଳେ ବରଙ୍କୁ ସେମାନଙ୍କ ନିକଟରୁ ଉଠାଇ ନିଆଯିବ, ସେତେବେଳେ ସେମାନେ ଉପବାସ କରିବେ l"
\s5
\v 16 କେହି କ'ଣ ପୁରୁଣା ଲୁଗାରେ ନୂଆ ଲୁଗାର ତାଳି ପକାଏ ? ତାହା କଲେ ତାଳିଟି ଲୁଗାକୁ ଆହୁରି ଛିଣ୍ଡାଇ କଣାକୁ ଆହୁରି ବଡ କରିଦିଏ l
\s5
\v 17 ଅଥବା କେହି କ'ଣ ପୁରୁଣା କୁମ୍ପାରେ ନୂଆ ଅଙ୍ଗୁର ରସ ରଖେ ? ଯଦି କେହି ଏପରି କରେ, ତେବେ ନୂଆ ଅଙ୍ଗୁର ରସ ମଦରେ ପରିଣତ ହେଲା ପରେ ସେହି ପୁରୁଣା କୁମ୍ପାକୁ ଫଟାଇ ଦିଏ ଏବଂ କୁମ୍ପାଟି ନଷ୍ଟ ହୋଇଯାଏ ଓ ସମସ୍ତ ମଦ ଗୁଡିକ ତଳେ ପଡ଼ି ନଷ୍ଟ ହୁଏ l ଏଣୁ ଲୋକେ ନୂଆ ମଦକୁ ନୂଆ କୁମ୍ପାରେ ରଖନ୍ତି ଓ ଯେତେବେଳେ ମଦଟି ଫୁଲି ଉଠେ, ସେତେବେଳେ କୁମ୍ପାଟିର ଚମଡା ଆହୁରି ଚୌଡ଼ା ହୁଏ l ଏପରି କଲେ ମଦ ଓ କୁମ୍ପା ଉଭୟକୁ ରକ୍ଷା କରାଯାଇ ପାରିବ l
\s5
\v 18 ଯୀଶୁ ଏହା କହୁଥିବା ସମୟରେ, ସ୍ଥାନୀୟ ନଗରର ଜଣେ ଅଧ୍ୟକ୍ଷ ଆସି ତାଙ୍କୁ ପ୍ରଣାମ କରି କହିଲେ, "ମୋର ଝିଅଟି ଏହିକ୍ଷଣୀ ମରିଗଲା, କିନ୍ତୁ ଆପଣ ଆସି ଯଦି ତାହାକୁ ଛୁଇଁ ଦିଅନ୍ତି, ତେବେ ସେ ପୁଣିଥରେ ବଞ୍ଚି ଉଠିବ l"
\v 19 ତହିଁରେ ଯୀଶୁ ଓ ଶିଷ୍ୟମାନେ ସେହି ଲୋକଟିର ସହିତ ଗଲେ l
\s5
\v 20 ସେମାନେ ଯାଉଥିବା ସମୟରେ ଜଣେ ସ୍ତ୍ରୀ ଲୋକ (ଯେ କି ବାର ବର୍ଷ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ରକ୍ତସ୍ରାବ ରୋଗରେ ପଡି କଷ୍ଟ ଭୋଗୁଥିଲା) ଯୀଶୁଙ୍କ ପଛ ପଟରୁ ଆସି ତାହାଙ୍କ ଲୁଗାର ଝୁମ୍ପାକୁ ଛୁଇଁଲା l
\v 21 କାରଣ ସେ ମନେ ମନେ କହୁଥିଲା, "ଯଦି ମୁଁ ତାହାଙ୍କର ଲୁଗାକୁ ଛୁଇଁ ଦିଏ, ତବେ ମୁଁ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ସୁସ୍ଥ ହୋଇଯିବି l"
\v 22 ତହିଁରେ ଯୀଶୁ ବୁଲି ପଡି କିଏ ତାହାଙ୍କୁ ଛୁଇଁଲା ଏହା ଦେଖିବା ପାଇଁ ଚାରି ଆଡକୁ ଅନାଇଲେ, ଆଉ ଯେତେବେଳେ ସେ ସେହି ସ୍ତ୍ରୀକୁ ଦେଖିଲେ, ତାହାକୁ କହିଲେ, "ହେ ନାରୀ, ସାହସ ଧର, କାରଣ ମୁଁ ଯେ ତୁମ୍ଭକୁ ସୁସ୍ଥ କରିପାରେ ବୋଲି ବିଶ୍ୱାସ ରଖିଥିବାରୁ ମୁଁ ତୁମ୍ଭକୁ ସୁସ୍ଥ କରୁଅଛି l ସେହିକ୍ଷଣି ସେହି ସ୍ତ୍ରୀ ଲୋକଟି ସୁସ୍ଥ ହେଲା l
\s5
\v 23 ପରେ ଯୀଶୁ ସେହି ଅଧକ୍ଷଙ୍କ ଗୃହକୁ ଆସି ବଂଶୀ ବାଦକମାନଙ୍କୁ ଅନ୍ତ୍ୟେଷ୍ଟିକ୍ରିୟାରେ ରୋଦନ ଓ ବିଳାପ କରୁଥିବା ଦେଖିଲେ I ସେଥିରେ ମଧ୍ୟ ଅନେକ ଲୋକ କୋଳାହଳ ସହ ସେହି ମୃତ ବାଳିକା ନିମନ୍ତେ ବିଳାପ କଲେ I
\v 24 ସେ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ " ଅନ୍ତ୍ୟେଷ୍ଟି କ୍ରିୟାରେ ସଙ୍ଗୀତ ଓ ବିଳାପ ବନ୍ଦ କରି ଏଠାରୁ ବାହାରି ଯାଅ, କାରଣ ବାଳିକାଟି ମରି ନାହିଁ ମାତ୍ର ଶୋଇଅଛି I
\s5
\v 25 କିନ୍ତୁ ସେମାନଙ୍କୁ ସେହି ଗୃହରୁ ବାହାରି ଯିବାକୁ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ପରେ ସେ ବାଳିକା ଥିବା ଗୃହକୁ ପ୍ରବେଶ କରି ବାଳିକା ନିକଟକୁ ଗଲେ ଓ ତାହାର ହାତ ଧରି ଡାକି ଉଠାଇଲେ ଆଉ ସେ ବାଳିକା ଉଠି ଠିଆ ହେଲା I
\v 26 ଆଉ ଏହି ଅଲୌକିକ କାର୍ଯ୍ୟ ସେହି ଅଞ୍ଚଳରେ ବ୍ୟାପି ଗଲା I
\s5
\v 27 ଯୀଶୁ ସେହି ଗୃହରୁ ବାହାରିବା ସମୟରେ, ଦୁଇ ଜଣ ଅନ୍ଧ ତାଙ୍କ ପଛେ ପଛେ ବାହାରି ଆସି ଚିତ୍କାର କରି କହିଲେ, ହେ ଦାଉଦଙ୍କ ସନ୍ତାନ ଯୀଶୁ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ଦୟା କରନ୍ତୁ I
\v 28 ଯୀଶୁ ସେହି ଗୃହକୁ ଗଲେ ଓ ସେଇ ଅନ୍ଧମାନେ ମଧ୍ୟ ସେହି ଗୃହକୁ ଗଲେ, ତହିଁରେ ଯୀଶୁ ପଚାରିଲେ, ମୁଁ ଯେ ତୁମ୍ଭକୁ ସୁସ୍ଥ କରିପାରେ ଏହା କ’ଣ ତୁମ୍ଭେ ବିଶ୍ଵାସ କରୁଅଛ ? ସେମାନେ କହିଲେ, ହଁ ପ୍ରଭୁ !
\s5
\v 29 ଏହା ପରେ ସେ ସେମାନଙ୍କ ଚକ୍ଷୁ ଛୁଇଁ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ମୁଁ ଯେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଚକ୍ଷୁକୁ ସୁସ୍ଥ କରିପାରେ ଏହା ବିଶ୍ଵାସ କରୁ ଥିବାରୁ, ଏହି କ୍ଷଣି ମୁଁ ତୁମ୍ଭକୁ ସୁସ୍ଥ କରୁଅଛି I
\v 30 ତତ୍‌କ୍ଷଣତ୍ ସେମାନଙ୍କର ଚକ୍ଷୁ ଖୋଲିଗଲା ଓ ସେମାନେ ଦେଖି ପାରିଲେ I ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ ଦୃଢ ଭାବରେ ସେମାନଙ୍କୁ ଅଜ୍ଞା ଦେଇ କହିଲେ' ମୁଁ ଯେଉଁ ବିଷୟ ଏଠାରେ କଲି ଏହା ତୁମ୍ଭେ କାହାକୁ କୁହ ନାହିଁ I
\v 31 ମାତ୍ରା ସେମାନେ ବାହାରି ଯାଇ ଯୀଶୁଙ୍କର କର୍ମସବୁ ଅଞ୍ଚଳରେ ପ୍ରଚାର କଲେ I
\s5
\v 32 ସେଇ ଦୁଇ ଜଣ ବାହାରିବା ପରେ କିଛି ଲୋକ ଏକ ମୂକ ଲୋକକୁ ଯୀଶୁଙ୍କ ପାଖକୁ ଆଣିଲେ, କାରଣ ସେହି ବ୍ୟକ୍ତି ମଧ୍ୟରେ ଏକ ଭୂତଆତ୍ମା ପରିଚାଳିତ କରୁଥିଲା I
\v 33 ଯୀଶୁ ସେହି ଲୋକ ମଧ୍ୟରେ କାର୍ଯ୍ୟ କରୁଥିବା ଭୂତଆତ୍ମାକୁ ବାହାର କରିବା ମାତ୍ରେ ଲୋକଟି କଥା କହିପାରିଲା I ଏହା ଦେଖି ଲୋକମାନେ ଅନେକ ଅତ୍ୟନ୍ତ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହୋଇ କହିଲେ, ଇସ୍ରାଏଲ୍ ମଧ୍ୟରେ ଏପରି ଅଦ୍ଭୁତ କର୍ମ ଆମେ କେବେ ଦେଖି ନ ଥିଲୁ I
\v 34 କିନ୍ତୁ ଫାରୁଶୀମାନେ କହିଲେ ସେ ଭୂତମାନଙ୍କୁ ବାହାର କରିପାରୁଛି ତାହାର କାରଣ ଏହାକି ସେ ନିଜେ ଭୂତଗ୍ରସ୍ତ ଓ ଭୂତମାନଙ୍କ ରାଜା ଶୟତାନକୁ ଧରିଅଛି I
\s5
\v 35 ଯୀଶୁ ସେହି ଅଞ୍ଚଳର ସବୁ ସହର ଓ ଗ୍ରାମ ବୁଲି ବୁଲି ସମାଜଗୃହମାନଙ୍କରେ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଶିକ୍ଷା ଦେଇ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ରାଜ୍ୟ ସମ୍ବନ୍ଧରେ ସୁସମାଚାର ପ୍ରଚାର କଲେ I ସେ ଯେଉଁ ଯେଉଁ ସ୍ଥାନକୁ ଗଲେ, ସେଠାରେ ନାନାଦି ରୋଗରେ ପୀଡିତ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ସେମାନଙ୍କ ରୋଗରୁ ସୁସ୍ଥ କଲେ I
\v 36 ଯେତେବେଳେ ସେ ଲୋକ ଗହଳିକୁ ଦେଖିଲେ, ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ଦୟାରେ ବିଗଳିତ ହେଲେ, କାରଣ ସେମାନେ ଦୁର୍ଦ୍ଦଶାପନ୍ନ ଓ ଅସାଧ୍ୟ ଥିଲେ ଏବଂ ଅରକ୍ଷକ ମେଷ ପରି ଥିଲେ I
\s5
\v 37 ପରେ ସେ ଆପଣା ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ଯେଉଁ ଲୋକମାନେ ମୋର ବାର୍ତ୍ତା ଶୁଣିବାକୁ ପ୍ରସ୍ତୁତ, ସେମାନେ ଫସଲ କଟାଳୀ ଅମଳ କରାଯିବାର କ୍ଷେତ୍ର ସଦୃଶ I କିନ୍ତୁ ଫସଲତ ପ୍ରଚୁର ମାତ୍ର ମୂଲିଆମାନଙ୍କ ସଂଖ୍ୟା ଅଳ୍ପ I
\v 38 ତେଣୁ ଫସଲର ଅଧିକାରୀ ନିକଟରେ ପ୍ରାର୍ଥନା କର ଯେପରି ସେ ତାଙ୍କ ଫସଲ କ୍ଷେତ ପାଇଁ ଅଧିକ ମୂଲିଆ ପଠାଇବେ I
\s5
\c 10
\p
\v 1 ଯୀଶୁ ନିଜର ବାରଜଣ ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ ପାଖକୁ ଡାକି ସେମାନଙ୍କୁ ଭୂତଆତ୍ମା ବାହର କରିବାକୁ ଓ ସବୁ ପ୍ରକାର ରୋଗ ବ୍ୟାଧିରୁ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ସୁସ୍ଥ କରିବାର କ୍ଷମତା ଦେଲେ I
\s5
\v 2 ଯୀଶୁ ବାରଜଣ ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କର ନାମ ଏହି ଯାହାଙ୍କୁ ପ୍ରେରିତ ବୋଲି ମଧ୍ୟ କୁହାଯାଏ, ସେମାନେ ହେଲେ ଶିମୋନ (ଯାହାଙ୍କୁ ପିତର ବୋଲି ନୂତନ ନାମ ଦେଲେ) ଅନ୍ଦ୍ରିୟ (ପିତରଙ୍କ ସାନ ଭାଇ) ଯାକୁବ (ଜେବଦିଙ୍କ ପୁତ୍ର) ଯୋହନ ( ଯାକୁବଙ୍କ ସାନ ଭାଇ)
\v 3 ଫିଲିପ୍ପ, ବାର୍ଥଲମୀ, ଥୋମା, ମାଥିଉ (କର ଆଦାୟକାରୀ), ଯାକୁବ (ଆଲଫିଙ୍କ ପୁତ୍ର) ଥଦ୍ଦୀୟ,
\v 4 ଶିମୋନ(ସ୍ଵଦେଶ-ପ୍ରେମୀ) ଓ ଇଷ୍କାରିୟୋତୀୟ ଯିହୁଦା (ଯେ ବିଶ୍ଵାସଘାତ କରି ଯୀଶୁଙ୍କୁ ଧରା ପକାଇଥିଲା I
\s5
\v 5 ଯୀଶୁ ଏହି ବାର ଜଣଙ୍କୁ ପଠାଇ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ଆଜ୍ଞା ଦେଇ କହିଲେ, ଅଣଯିହୂଦୀମାନଙ୍କ ପାଖକୁ ଯାଅ ନାହିଁ ଏବଂ ଶମିରୋଣୀୟମାନଙ୍କର କୌଣସି ନଗରରେ ପ୍ରବେଶ କର ନାହିଁ,
\v 6 ଯୀଶୁ ଆପଣା ଶିଷ୍ୟ ମାନଙ୍କୁ ଏହି ନିକାଶ ଦେଇ ପଠାଇଲେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ବିଭିନ୍ନ ସ୍ଥାନକୁ ଯାଇ ସୁସମାଚାର ପ୍ରଚାର କର, ମାତ୍ର ଅଣଯିହୂଦୀ ଓ ଶମିରୋଣବାସୀଙ୍କ ନିକଟକୁ ଯାଅ ନାହିଁ,
\v 7 ସେମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ଏହି ସୁସମାଚାର ପ୍ରଚାର କର ସ୍ଵର୍ଗ ରାଜ୍ୟ ସନ୍ନିକଟ I
\s5
\v 8 ରୋଗୀମାନଙ୍କୁ ସୁସ୍ଥ କର, ମୃତମାନଙ୍କୁ ଉଠାଅ ଓ କୁଷ୍ଠମାନଙ୍କୁ ସୁସ୍ଥ କର, ଭୂତ ଆତ୍ମାମାନଙ୍କୁ ବାହାର କର, ସାହାଯ୍ୟ ପାଇଁ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ମାଗ ନାହିଁ, କାରଣ ଈଶ୍ଵର ମଧ୍ୟ ତୁମ୍ଭକୁ ସାହାଯ୍ୟ କରି ତୁମ୍ଭଠାରୁ ଅର୍ଥ ଦାବି କରନ୍ତି ନାହିଁ I
\v 9 ତୁମ୍ଭ ସଙ୍ଗରେ ଅର୍ଥ/ଟଙ୍କା ମୁଣା ନିଅ ନାହିଁ I
\v 10 କିମ୍ଵା ମୁଣାଟିଏ ମଧ୍ୟ ନିଅ ନାହିଁ, ମଧ୍ୟ କୌଣସି ପୋଷାକ ନିଅ ନାହିଁ, ଅବା ଜୋତା କିମ୍ବା ବାଡ଼ି ସୁଦ୍ଧା ନିଅ ନାହିଁ, କାରଣ ମଜୁରିଆ ତାହାର ମଜୁରୀ ପାଇବା ଯୋଗ୍ୟ I
\s5
\v 11 ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେତେବେଳେ କୌଣସି ନଗର କିମ୍ବା ଗ୍ରାମରେ ପ୍ରବେଶ କରିବ, ସେତେବେଳେ ମୋ’ ଗୃହରେ ରୁହ ବୋଲି ଚାହୁଁଥିବା ଲୋକଙ୍କୁ ଖୋଜି ବାହାର କର I
\v 12 ଯେତେବେଳେ ତୁମ୍ଭେ ତାହାର ସେହି ଗୃହରେ ପ୍ରବେଶ କରିବ ସେହି ଗୃହରେ ବାସ କରୁଥିବା ପ୍ରତ୍ୟେକ ଲୋକଙ୍କୁ ଆଶୀର୍ବାଦ ନିମନ୍ତେ ଈଶ୍ଵରଙ୍କଠାରେ ପ୍ରାର୍ଥନା କର, ସେହି ଗ୍ରାମ ଓ ସେହି ନଗର ନ ଛାଡିବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସେହି ଗୃହରେ ରୁହ !
\v 13 ସେହି ଗୃହର କର୍ତ୍ତା ଯେତେବେଳେ ତୁମ୍ଭକୁ ଉତ୍ତମ ଭବରେ ସ୍ଵାଗତ କରେ, ଈଶ୍ଵର ସେମାନଙ୍କୁ ଆଶୀର୍ବାଦ କରିବେ, ମାତ୍ର ସେମାନେ ତୁମ୍ଭକୁ ସ୍ଵାଗତ ନ କରନ୍ତି ତେବେ ତୁମ୍ଭର ପ୍ରାର୍ଥନା ସେମାନଙ୍କୁ ସାହାଯ୍ୟ କରିବ ନାହିଁ ଏବଂ ଈଶ୍ଵର ମଧ୍ୟ ସେମାନଙ୍କୁ ଆଶୀର୍ବାଦ କରିବେ ନାହିଁ !
\s5
\v 14 ସେହି ନଗରରେ ଅବସ୍ଥିତ ଲୋକମାନେ ଯେବେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଗ୍ରହଣ କରନ୍ତି ନାହିଁ କିମ୍ବା ତୁମ୍ଭ ବାର୍ତ୍ତା ଶୁଣନ୍ତି ନାହିଁ ତେବେ ସେହି ସ୍ଥାନ ପରିତ୍ୟାଗ କରି ବାହାରି ଆସ ! ଯେତେବେଳେ ସେହି ସ୍ଥାନ ପରିତ୍ୟାଗ କରି ଆସ ସେତେବେଳେ ସେହି ସ୍ଥାନରେ ନିଜର ପାଦ ଧୂଳି ଝାଡି ଦିଅ, ତାହା କରିବା ଦ୍ୱାରା ଯେପରି ସେମାନେ ତୁମ୍ଭକୁ ପ୍ରତ୍ୟାଖ୍ୟାନ କରିଥିଲେ ସେହିପରି ଈଶ୍ଵର ମଧ୍ୟ ସେମାନଙ୍କୁ ପ୍ରତ୍ୟାଖ୍ୟାନ କରିବେ !
\v 15 ଏହି ବିଷୟ ପ୍ରତି ଯତ୍ନରେ ଧ୍ୟାନ ଦିଅ, ମହା ବିଚାର ଦିନରେ ସେହି ସ୍ଥାନରେ ବାସ କରୁଥିବା ଦୁଷ୍ଟ ଲୋକମାନଙ୍କ ପାପପୂର୍ଣ୍ଣ ନଗରୀ ସଦୋମ ଓ ଗମୋରା ଦୁର୍ଦ୍ଦଶାଠାରୁ ଅଧିକ ବଳିଯିବ !
\s5
\v 16 ମନେରଖ, ମୁଁ ଯେତେବେଳେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସୁରକ୍ଷା ବିହୀନ ମେଷପରି କେନ୍ଦୁଆ ପରି ଚରିତ୍ର ଲୋକମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟକୁ ପଠାଉଛି, ଏଣୁ ତୁମ୍ଭେ ସର୍ପ ପରି ଚତୁର ଓ କପୋତ ପରି ଅହିଂସ୍ରକ ହୁଅ I
\v 17 କିନ୍ତୁ ସାବଧାନ ଲୋକମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ବନ୍ଦୀ କରିବେ ଏବଂ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ବିଚାରାଳୟରେ ତୁମ୍ଭକୁ ଠିଆ କରିବେ ଓ ଉପାସନାଳୟମାନଙ୍କରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପ୍ରହାର କରିବେ !
\v 18 ହଁ, ମୋ’ ହେତୁରୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ରାଜା ଓ ରାଜ୍ୟପାଳଙ୍କ ଆଗରେ ବିଚାରିତ କରି ଦଣ୍ଡିତ କରିବେ, କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ସେହି ଶାସକ ଓ ଅଣ ଯିହୂଦୀମାନଙ୍କଠାରେ ମୋ’ ବିଷୟରେ ନେଇ ପରୀକ୍ଷିତ ହେବ I
\s5
\v 19 ଯେତେବେଳେ ଲୋକମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଗୀରାଫ କରିବେ, ସେତେବେଳେ କ’ଣ କରିବାକୁ ହେବ ଏ ବିଷୟ ନେଇ ଆଦୌ ଚିନ୍ତିତ ହୁଅ ନାହିଁ, କାରଣ କ’ଣ କହିବାକୁ ହେବ, ସେ ସମୟରେ ତୁମ୍ଭକୁ ଜଣେଇ ଦିଆଯିବ !
\v 20 ଯେହେତୁ ତୁମ୍ଭେ ଯେ କଥା କହିବ ତାହା ନୁହଁ, ମାତ୍ର ତୁମ୍ଭର ସ୍ଵର୍ଗୀୟ ପିତାଙ୍କ ଆତ୍ମା ତୁମ୍ଭ ମଧ୍ୟ ଦେଇ କଥା କହିବେ I
\s5
\v 21 ମୋ’ଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରୁଥିବା ଯୋଗୁଁ ଲୋକେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ହତ୍ୟା କରିବା ନିମନ୍ତେ ଅଧିକାରୀଙ୍କ ହସ୍ତରେ ସମର୍ପଣ କରିବେ, ଉଦାହରଣ ସ୍ଵରୂପ ଭାଇ ଆପଣା ଭାଇର ଏବଂ ପିତା ଆପଣା ଆପଣା ସନ୍ତାନକୁ ଧରାଇଦେବେ ଓ ସନ୍ତାନ ଆପଣା ଆପଣା ପିତାମାତାଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଉଠି ସେମାନଙ୍କର ମୃତ୍ୟୁର କାରଣ ହେବେ ।
\v 22 ମୋ’ଉପରେ ଭରସା ରଖିବାର କାରଣରୁ ଲୋକମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଅତ୍ୟନ୍ତ ଘୃଣା କରିବେ, କିନ୍ତୁ ଯେ ମରଣ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ମୋ’ଠାରେ ଧାର୍ଯ୍ୟ ଧରି ବିଶ୍ଵସ୍ତ ରହିବେ ଈଶ୍ଵର ସେମାନଙ୍କୁ ପରିତ୍ରାଣ ଦେବେ ।
\v 23 ଗୋଟିଏ ସହରରେ ତୁମ୍ଭ ପ୍ରତି ନିର୍ଯ୍ୟାତନା ଘଟିଲେ ଅନ୍ୟ ସହରକୁ ପଳାଅ, ମୁଁ ମନୁଷ୍ୟ ସନ୍ତାନ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସତ୍ୟ ସତ୍ୟ କହୁଅଛି, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଇସ୍ରାଏଲ ଦେଶର ସହରକୁ ଯାଇ ମୋ’ବିଷୟରେ କହି ନ ଥିବା ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଆସିବେ ।
\s5
\v 24 ଶିଷ୍ୟ ଗୁରୁଠାରୁ କିମ୍ବା ଦାସ କର୍ତ୍ତାଠାରୁ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ନୁହେଁ ।
\v 25 ଶିଷ୍ୟ ଆପଣା ଗୁରୁ ଓ ଦାସ ଆପଣା କର୍ତ୍ତା ପରି ହେଲେ ସେମାନଙ୍କ ପକ୍ଷରେ ଯଥେଷ୍ଟ । ସେମାନେ ଯେବେ ଗୃହକର୍ତ୍ତାଙ୍କୁ ବାଲ୍‌ଜିବୂଲ୍ ବୋଲି କହିଅଛନ୍ତି, ତେବେ ତାହାଙ୍କର ପରିଜନଙ୍କୁ ତ ଆହୁରି ଅଧିକ କହିବେ ।
\s5
\v 26 ଅତଏବ ସେମାନଙ୍କୁ ଭୟ କର ନାହିଁ; କାରଣ ଯାହା ପ୍ରକାଶିତ ନ ହେବ, ଏପରି ଆଚ୍ଛାଦିତ କିଛି ନାହିଁ, ଆଉ ଯାହା ଜଣା ନ ଯିବ, ଏପରି ଗୁପ୍ତ କିଛି ନାହିଁ ।
\v 27 ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଯାହା ଅନ୍ଧକାରରେ କହେ, ତାହା ଆଲୋକରେ କୁହ, ପୁଣି, ଯାହା ତୁମ୍ଭେମାନେ ଗୋପନରେ ଶୁଣ, ତାହା ଘର ଛାତ ଉପରେ ଘୋଷଣା କର ।
\s5
\v 28 ଆଉ ଯେଉଁମାନେ ଶରୀରକୁ ବଧ କରନ୍ତି, କିନ୍ତୁ ଆତ୍ମାକୁ ବଧ କରି ପାରନ୍ତି ନାହିଁ, ସେମାନଙ୍କୁ ଭୟ କର ନାହିଁ; ବରଂ ଯେ ଶରୀର ଓ ଆତ୍ମା ଉଭୟକୁ ନର୍କରେ ବିନଷ୍ଟ କରି ପାରନ୍ତି, ତାହାଙ୍କୁ ହିଁ ଭୟ କର ।
\v 29 ଦୁଇଟି ଘରଚଟିଆ କ'ଣ ଗୋଟିଏ ପଇସାରେ ବିକାଯାଆନ୍ତି ନାହିଁ ? ଆଉ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ପିତାଙ୍କର ଅନୁମତି ବିନା ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଗୋଟିଏ ହେଲେ ତଳେ ପଡ଼େ ନାହିଁ;
\v 30 କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମସ୍ତକର ସମସ୍ତ କେଶ ହିଁ ଗଣାଯାଇଅଛି ।
\v 31 ଏଣୁ ଭୟ କର ନାହିଁ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଅନେକ ଘରଚଟିଆଠାରୁ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ।
\s5
\v 32 ଆଉ, ଯେ କେହି ଲୋକଙ୍କ ଆଗରେ ମୋତେ ସ୍ୱୀକାର କରିବ, ମୁଁ ମଧ୍ୟ ମୋହର ସ୍ୱର୍ଗସ୍ଥ ପିତାଙ୍କ ଆଗରେ ତାହାକୁ ସ୍ୱୀକାର କରିବି ।
\v 33 ମାତ୍ର ଯେ କେହି ଲୋକଙ୍କ ଆଗରେ ମୋତେ ଅସ୍ୱୀକାର କରିବ, ମୁଁ ମଧ୍ୟ ମୋହର ସ୍ୱର୍ଗସ୍ଥ ପିତାଙ୍କ ଆଗରେ ତାହାକୁ ଅସ୍ୱୀକାର କରିବି ।
\s5
\v 34 ମୁଁ ଯେ ପୃଥିବୀରେ ଶାନ୍ତି ଦେବାକୁ ଆସିଅଛି, ଏହା ମନେ କର ନାହିଁ; ଶାନ୍ତି ଦେବାକୁ ନ ଆସି ବରଂ ଖଡ଼୍ଗ ଦେବାକୁ ଆସିଅଛି ।
\v 35 କାରଣ ମୁଁ ପିତାଙ୍କ ସହିତ ପୁତ୍ରର ଓ ମାତା ସହିତ କନ୍ୟାର ପୁଣି, ଶାଶୁ ସହିତ ବୋହୁର ବିରୋଧ ବଢାଇବାକୁ ଆସିଅଛି,
\v 36 ଆଉ ମନୁଷ୍ୟର ନିଜ ପରିଜନ ହିଁ ତାହାର ଶତ୍ରୁ ହେବେ ।
\s5
\v 37 ଯେ ପିତା କି ମାତାକୁ ମୋ’ଠାରୁ ଅଧିକ ପ୍ରିୟ ଜ୍ଞାନ କରେ, ସେ ମୋହର ଯୋଗ୍ୟ ନୁହେଁ, ପୁଣି, ଯେ ପୁତ୍ର କି କନ୍ୟାକୁ ମୋ’ଠାରୁ ଅଧିକ ପ୍ରେମ କରେ, ସେ ମୋହର ଯୋଗ୍ୟ ନୁହେଁ ।
\v 38 ଆଉ ଯେ ଆପଣା କ୍ରୁଶ ନେଇ ମୋହର ଅନୁଗମନ ନ କରେ, ସେ ମୋହର ଯୋଗ୍ୟ ନୁହେଁ ।
\v 39 ଯେ ଆପଣା ଜୀବନ ବଞ୍ଚାଏ, ସେ ତାହା ହରାଇବ, ଆଉ ଯେ ମୋ ନିମନ୍ତେ ଆପଣା ଜୀବନ ହରାଏ, ସେ ତାହା ବଞ୍ଚାଇବ ।
\s5
\v 40 ଯେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଗ୍ରହଣ କରେ, ସେ ମୋତେ ଗ୍ରହଣ କରେ, ଆଉ ଯେ ମୋତେ ଗ୍ରହଣ କରେ, ସେ ମୋହର ପ୍ରେରଣକର୍ତ୍ତାଙ୍କୁ ଗ୍ରହଣ କରେ ।
\v 41 ଯେ ଭାବବାଦୀଙ୍କୁ ଭାବବାଦୀ ବୋଲି ଗ୍ରହଣ କରେ, ସେ ଭାବବାଦୀଙ୍କ ପୁରସ୍କାର ପାଇବ । ଆଉ ଯେ ଧାର୍ମିକ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କୁ ଧାର୍ମିକ ବୋଲି ଗ୍ରହଣ କରେ, ସେ ଧାର୍ମିକ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କ ପୁରସ୍କାର ପାଇବ ।
\s5
\v 42 ପୁଣି, ଯେ କେହି ଏହି କ୍ଷୁଦ୍ରମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣକୁ ମୋହର ଶିଷ୍ୟ ବୋଲି ଯଦି ଗିନାଏ ଥଣ୍ଡା ପାଣି ମଧ୍ୟ ପିଇବାକୁ ଦେବ, ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସତ୍ୟ କହୁଅଛି, ସେ କୌଣସି ପ୍ରକାରେ ଆପଣା ପୁରସ୍କାର ହରାଇବ ନାହିଁ ।
\s5
\c 11
\p
\v 1 ଯୀଶୁ ତାଙ୍କର ବାର ଜଣ ଶିଷ୍ୟ ମାନଙ୍କୁ ଏହି ସବୁ ଆଜ୍ଞା ଦେଇ ସାରିବା ପରେ, ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ଇସ୍ରାଏଲ ର ନାନା ସହର ମାନଙ୍କୁ ପଠାଇଲେ ଆଉ ସେ ନିଜେ ମଧ୍ୟ ସେହି ଅଞ୍ଚଳର ଚାରିଆଡ଼େ ପ୍ରଚାର କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ l
\v 2 ବାପ୍ତିଜକ ଯୋହନ ବନ୍ଦୀଶାଳାରେ ଥାଇ ଯେତେବେଳେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କର ଅଲୌକିକ ବିବରଣୀମାନ ଶୁଣିଲେ, ସେତେବେଳେ ସେ ଆପଣାର ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କେତେ ଜଣଙ୍କୁ ଯୀଶୁଙ୍କ ପାଖକୁ ଏହା କହି ପଠାଇଲେ,
\v 3 ତୁମ୍ଭେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ପଚାରିବ, "ଭାବବାଦୀ ମାନେ ଯେଉଁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଆଗମନ ବିଷୟରେ କୁହନ୍ତି, ତୁମ୍ଭେ କି ସେହି, ନା ଆଉ କିଏ ଅଛି, ଯାହାଙ୍କୁ ଆମ୍ଭେମାନେ ଅପେକ୍ଷାରେ ରହିବୁ !
\s5
\v 4 ଯୀଶୁ ଯୋହନଙ୍କ ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ," ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯୋହନଙ୍କ ପାଖକୁ ବାହୁଡି ଯାଇ ଯାହା ଯାହା ମୋ’ଠାରୁ ଶୁଣିଲ ଆଉ ଦେଖିଲ ସେ ସମସ୍ତ ତାଙ୍କୁ ଜଣାଅ l
\v 5 ଅନ୍ଧମାନେ ମୋ’ଦ୍ୱାରା ଦୃଷ୍ଟି ପାଉଛନ୍ତି, ଛୋଟାମାନେ ଚାଲୁଛନ୍ତି, କୁଷ୍ଠ ରୋଗୀମାନେ ସୁସ୍ଥ ହେଇଛନ୍ତି, ବଧିରମାନେ ଶୁଣୁଛନ୍ତି, ମୃତମାନେ ଜୀବନ ପାଇ ଉଠୁଛନ୍ତି ଓ ଦରିଦ୍ରମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ସୁସମାଚାର ପ୍ରଚାର କରାଯାଉଛି l"
\v 6 ଆଉ ଯୋହନଙ୍କୁ ଏହି ବାର୍ତ୍ତା ଦିଅ, ଯେଉଁମାନେ ମତେ ଅବିଶ୍ୱାସ କରନ୍ତି ନାହିଁ ସେମାନେ ଧନ୍ୟ l
\s5
\v 7 ଯୋହନଙ୍କ ଶିଷ୍ୟମାନେ ଚାଲିଗଲା ପରେ, ଯୀଶୁ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଯୋହନଙ୍କ ବିଷୟରେ କହିବାକୁ ଲାଗିଲେ, ତୁମ୍ଭେ ମାନେ ଯେତେବେଳେ ଯୋହନଙ୍କ ଦେଖିବାକୁ ମରୁ ପ୍ରାନ୍ତରକୁ ଯାଇଥିଲ, ତାଙ୍କୁ କାହା ପରି ଦେଖିବ ବୋଲି ଆଶା କରିଥିଲ? କ’ଣ ପବନରେ ଦୋହଲୁ ଥିବା ଲମ୍ବା ଲମ୍ବା ନଳ ଘାସକୁ l
\v 8 ନଚେତ୍ ତାଙ୍କୁ ଆଉ କାହା ପରି ଦେଖିବାକୁ ଯାଇଥିଲ? କ’ଣ ରାଜପ୍ରସାଦରେ ରାଜକୀୟ ବସ୍ତ୍ରରେ ପରିହିତ ଜଣକୁ? ଏମାନେ ସମସ୍ତେ ରାଜପ୍ରାସାଦରେ ରୁହନ୍ତି କିନ୍ତୁ ମରୁ ପ୍ରାନ୍ତରେ ନୁହେଁ l
\s5
\v 9 ଏଣୁ କରି ତୁମ୍ଭେମାନେ ସତ୍ୟରେ କାହାକୁ ଦେଖିବାକୁ ଯାଇଥିଲ? କ’ଣ ଜଣ ଭାବବାଦୀକୁ? ଅବଶ୍ୟ, ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହୁଛି ଯୋହନ ସମସ୍ତ ଭାବବାଦୀମାନଙ୍କଠାରୁ ମହାନ ଅଟନ୍ତି l
\v 10 କାରଣ ଈଶ୍ଵର ଭାବବାଦୀମାନଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ଯାହାଙ୍କ ବିଷୟରେ ଧର୍ମ ଶାସ୍ତ୍ରରେ ଉଲ୍ଲେଖ କରି କହିଛନ୍ତି, ଦେଖ, ମୁଁ ମୋର ଅଗ୍ର ଦୂତଙ୍କୁ ପଠାଉଛି, ସେ ତୁମ୍ଭ ଆଗେ ଆଗେ ଯାଇ ତୁମ୍ଭର ପଥ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରିବେ l
\s5
\v 11 ପ୍ରକୃତରେ, ଯେତେ ମନୁଷ୍ୟ ଏଯାଏଁ ଜନ୍ମ ଗ୍ରହଣ କରିଅଛନ୍ତି ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କେହିହେଲେ ଡୁବକ ଯୋହନଙ୍କଠାରୁ ମହାନ ନୁହନ୍ତି l ତଥାପି, ସ୍ଵର୍ଗ ରାଜ୍ୟରେ ଯେ ନ୍ୟୁନତମ ସେ ତାଙ୍କଠାରୁ ମହାନ l
\v 12 ଡୁବକ ଯୋହନ ପ୍ରଚାର କରିବା ଓ ଜଳ ଦିକ୍ଷା ସମୟଠାରୁ ଏପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଲୋକମାନେ ବହୁ ସଂଖ୍ୟାରେ ସ୍ଵର୍ଗ ରାଜ୍ୟ ଆଡକୁ ଆଗ୍ରହ ପୂର୍ବକ ମାଡି ଚାଲୁଛନ୍ତି l
\s5
\v 13 ମୁଁ ଯୋହନଙ୍କ ବିଷୟରେ ଯାହା କହୁଅଛି, ତାହା ତୁମ୍ଭେମାନେ ଭାବବାଦୀମାନଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ଲିଖିତ ସମସ୍ତ ବ୍ୟବସ୍ଥା ପୁସ୍ତକରେ ପାଠ କରିବାର କାରଣ ବ୍ୟବସ୍ଥା ଯୋହନଙ୍କ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଥିଲା l
\v 14 ତାହା କେବଳ ନୁହେଁ, ମାତ୍ର ଯଦି ତୁମ୍ଭେମାନେ ବୁଝିବାକୁ ଇଚ୍ଛା କର, ତେବେ ମୁଁ କହୁଅଛି, ଯୋହନ ହେଉଛନ୍ତି ଏଲୀୟ, ଯାହାଙ୍କ ଆଗମନ ବିଷୟରେ ଭାବବାଦୀମାନେ କହିଥିଲେ ଯେ ସେ ଭବିଷ୍ୟତରେ ଆସିବେ l
\v 15 ଯଦି ତାହା ଜାଣିବାକୁ ଚାହଁ ତେବେ ମୁଁ ଯାହା କହୁଅଛି ତାହା ଶୁଣ l
\s5
\v 16 କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଓ ଅନ୍ୟ ଯେତେ ଲୋକ ବର୍ତ୍ତମାନ ଏହି ଜଗତରେ ବଞ୍ଚିଅଛ ତୁମ୍ଭେମାନେ ହାଟ ବଜାରରେ ଖେଳୁଥିବା ପିଲାମାନଙ୍କ ପରି ଅଟ l ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କେହି କେହି ନିଜ ସାଙ୍ଗମାନଙ୍କୁ ଡାକି କହନ୍ତି,
\v 17 ଆସ ଆମ୍ଭେମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଆନନ୍ଦ ପାଇଁ ବଂଶୀ ବଜାଇବା କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ନାଚିବା ପାଇଁ ମନା କରୁଛ ! ପୁଣି ଆମ୍ଭେ ଶବ ଯାତ୍ରା ନିମନ୍ତେ ଗୀତ ଗାନ କଲୁ ମାତ୍ର ତୁମ୍ଭେ ବିଳାପ କଲ ନାହିଁ l
\s5
\v 18 ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଏହି ସମସ୍ତ କହୁଅଛି, କାରଣ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯୋହନଙ୍କୁ ଓ ମତେ ଗ୍ରହଣ କରି ନାହଁ l ଯୋହନ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପ୍ରଚାର କଲେ ମାତ୍ର ଲୋକେ ଯେପରି ମଦ୍ୟପାନ କରି ଖାଦ୍ୟ ଭୋଜନ କରନ୍ତି, ସେ ସେପରି ଭୋଜନ ପାନ କି ମଦ୍ୟପାନ କଲେ ନାହିଁ; ଆଉ ତୁମ୍ଭେ ମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ଅଗ୍ରାହ୍ୟ କରି କହିଲ ସେ ପାଗଳ, ଗୋଟେ ଭୂତାତ୍ମା ଦ୍ଵାରା ପରିଚାଳିତ ବ୍ୟକ୍ତି l
\v 19 ଆଉ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ, ଯେ କି ମନୁଷ୍ୟ ପୁତ୍ର ସେ ଯୋହନଙ୍କ ପରି ନ ଥିଲେ l ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସହିତ ସମାନ ଖାଦ୍ୟ ଖାଇଲି, ଦ୍ରାକ୍ଷାରସ ପାନ କଲି ଯେପରି ଅନ୍ୟମାନେ କରନ୍ତି ସେହିପରି କଲି ମାତ୍ର ମତେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଗ୍ରହଣ କଲନାହିଁ, ଆଉ କହିଲ, ଦେଖ ଏହି ଲୋକ ପେଟୁକ, ଅଧିକ ଖାଦ୍ୟ ଭୋଜନ କରୁଅଛି ଓ କରଗ୍ରାହୀ ଓ ପାପୀମାନଙ୍କ ବନ୍ଧୁ ଅଟେ l ମାତ୍ର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପରି ବିଚକ୍ଷଣ ଲୋକମାନେ ନିଜର ସବୁ ଅମଙ୍ଗଳ ଆଚରଣକୁ ଯୁକ୍ତି ସଙ୍ଗତ ବୋଲି ପ୍ରମାଣ କରନ୍ତି l
\s5
\v 20 ଏହାପରେ ଯୀଶୁ ଯେଉଁ ଯେଉଁ ନଗରରେ ଅନେକ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ କର୍ମମାନ କରିଥିବା ଲୋକମାନେ ଦେଖିଥିଲେ, ସେମାନେ ସେମାନଙ୍କ ପୂର୍ବ ପାପ ପୂର୍ଣ୍ଣ ଜୀବନରୁ ଫେରି ନ ଥିଲେ ସେହି ନଗରଗୁଡିକୁ ଦୋଷାରୋପ କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ l
\v 21 ହାୟ, ହାୟ, କୋରାଜିନ୍ ଓ ବେଥ୍‌ସାଇଦା, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ମୁଁ ଅନେକ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ କର୍ମମାନ କଲି ମାତ୍ର ତୁମ୍ଭେମାନେ ନିଜ ନିଜ ପାପ କର୍ମରୁ ନିବୃତ୍ତ ହେଲ ନାହିଁ, ତାହା ଯଦି ଦୁଷ୍ଟ ନଗରୀ ସ୍ଵର ଓ ସୁଦାନରେ କରିଥାନ୍ତି, ତେବେ ସେଠାକାର ଲୋକେ ବହୁ କାଳରୁ ଲଜ୍ଜିତ ଓ ନମ୍ର ହୋଇ ନିଜ ଶରୀରରେ ଅଖା ପିନ୍ଧି ପାଉଁଶରେ ବସି ଅନୁତାପ କରିଥାନ୍ତେ l
\v 22 ଏଣିକି ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହୁଛି, ମହାବିଚାର ଦିନରେ ପରମେଶ୍ଵର ସ୍ଵର ଓ ସଦନର ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଦଣ୍ଡିତ କରିବେ ମାତ୍ର ସେମାନଙ୍କ ଦଶା ଅପେକ୍ଷା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଦଶା ଅତି ଭୟଙ୍କର ହେବ l
\s5
\v 23 ଆହୁରି ମଧ୍ୟ କର୍ଫରନାହୁମ ନିବାସୀ ଲୋକମାନଙ୍କୁ କହୁଅଛି, ତୁମ୍ଭକୁ ଲୋକେ ଉଚ୍ଚ ପ୍ରଶଂସା କରିବାରୁ କି ତୁମ୍ଭେ ସ୍ଵର୍ଗକୁ ଯିବ ବୋଲି ମନେ କରୁଅଛୁ? ଏହା କେବେବି ଘଟିବ ନାହିଁ, ବରଂ ଏହାର ବିପରୀତରେ ଈଶ୍ଵର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଦଣ୍ଡ ଦେଇ ମନୁଷ୍ୟର ମରଣ ପରେ ଯେଉଁ ସ୍ଥାନକୁ ଚାଲି ଯାଏ ସେହି ସ୍ଥାନକୁ ଦଣ୍ଡିତ ହେବା ପାଇଁ ଚାଲି ଯିବେ l ଆହୁରି ମୁଁ ତୋ’ଠାରେ ଯେଉଁ ସବୁ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟମାନ କଲି ତାହା ଯେବେ ସଦୋମ ନିବାସୀ ଦୁଷ୍ଟ ଲୋକମାନଙ୍କ ଆଗରେ କରିଥାନ୍ତି, ତାହା ଆଜି ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଥାନ୍ତା l
\v 24 ଏଣିକି ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହୁଛି, ମହାବିଚାର ଦିନରେ ଈଶ୍ଵର ସଦୋମ ନିବାସୀ ଦୁଷ୍ଟ ଲୋକମାନଙ୍କ ଦଣ୍ଡିତ କରିବେ ସତ ମାତ୍ର ସେମାନଙ୍କ ଦଣ୍ଡ ଅପେକ୍ଷା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଅଧିକ ଦଣ୍ଡିତ କରିବେ l
\s5
\v 25 ତତ୍ପରେ ଯୀଶୁ ଏପରି ପ୍ରାର୍ଥନା କଲେ, ହେ ପିତା, ତୁମ୍ଭେ ସ୍ଵର୍ଗ ଓ ପୃଥିବୀର ପ୍ରଭୁ ଅଟ, ଯେଉଁମାନେ ଆପଣଙ୍କୁ ଜ୍ଞାନୀ ମନେ କରନ୍ତି ତୁମ୍ଭେ ସେମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ଏ ସମସ୍ତ ବିଷୟ ଗୁପ୍ତ ରଖି ଶିଶୁମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ପ୍ରକାଶ କରିଛ, ସେଥିପାଇଁ ମୁଁ ତୁମ୍ଭକୁ ଧନ୍ୟବାଦ କରୁଅଛି l
\v 26 ହଁ ପିତା, ତୁମ୍ଭେ ଏହା କରି ଅଛ କାରଣ ଏହା ତୁମ୍ଭ ଦୃଷ୍ଟିରେ ଉତ୍ତମ ଦେଖାଗଲା, ପୁଣି ଯୀଶୁ ଲୋକମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ମୋହର ପିତା ଈଶ୍ଵର, ମତେ ସମସ୍ତ ବିଷୟ ସମର୍ପଣ କରିଅଛନ୍ତି, କେବଳ ପିତା ହିଁ ପ୍ରକୃତରେ ମତେ ଜାଣନ୍ତି ଆଉ ଯେଉଁମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ମୁଁ ତାହାଙ୍କୁ ପ୍ରକାଶ କରେ କେବଳ ସେମାନେ ହିଁ ତାହାଙ୍କର ପରିଚୟ ପାଆନ୍ତି ।
\v 27 ମୋର ପିତାଙ୍କ କର୍ତ୍ତୃକ ସମସ୍ତ ବିଷୟ ମୋ'ବିଷୟ ମୋ’ଠାରେ ସମର୍ପିତ ହୋଇଅଛି, ଆଉ ପୁତ୍ରଙ୍କୁ କେହି ଜାଣେ ନାହିଁ କେବଳ ପିତା ଜାଣନ୍ତି, ପୁଣି, ପିତାଙ୍କୁ କେହି ଜାଣେ ନାହିଁ, କେବଳ ପୁତ୍ର ଜାଣନ୍ତି ଆଉ ପୁତ୍ର ଯାହା ପାଖରେ ତାହାଙ୍କୁ ପ୍ରକାଶ କରିବାକୁ ଇଚ୍ଛା କରନ୍ତି, ସେ ଜାଣେ ।
\s5
\v 28 ହେ ପରିଶ୍ରାନ୍ତ ଓ ଭାର ଗ୍ରସ୍ତ ଲୋକମାନେ ମୋ’ ନିକଟକୁ ଆସ, ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ବିଶ୍ରାମ ଦେବି l
\v 29 ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୋହର ଜୁଆଳି ଆପଣା ଆପଣା ଉପରେ ବହନ କର ଓ ମୋ’ଠାରୁ ଶିଖ, କାରଣ ମୁଁ ମୃଦୁଶୀଳ ଓ ନମ୍ର ଚିତ୍ତ l ଆଉ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ନିଜ ନିଜ ଆତ୍ମାରେ ଶାନ୍ତି ଲାଭ କରିବ l
\v 30 ମୋହର ଭାର ହାଲୁକା ଓ ତାହା ତୁମ୍ଭେ ସହଜରେ ବହନ କରିପାରିବ l
\s5
\c 12
\p
\v 1 ଦିନେ ଯୀଶୁ ଆପଣା ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କ ସହିତ ଶସ୍ୟ କ୍ଷେତ୍ର ମଧ୍ୟଦେଇ ଚାଲି ଯାଉଥିଲେ, ସେଦିନ ବିଶ୍ରାମ ବାର ଥିଲା l ଶିଷ୍ୟମାନେ ଭୋକିଲା ଥିବାରୁ ଶସ୍ୟର ଶିଷାଁ ଛିଣ୍ଡାଇ ଖାଇବାକୁ ଲାଗିଲେ l ମୋଶାଙ୍କ ଏଥିପାଇଁ କିଛି ବିଧି ଥିଲା l
\v 2 କିନ୍ତୁ କେତେକ ଫାରୁଶୀମାନେ ତାହା ଦେଖି ଯୀଶୁଙ୍କ ପାଖକୁ ଆସି ଆପତ୍ତି କଲେ, ଦେଖ ତୁମ୍ଭର ଶିଷ୍ୟମାନେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ବିଶ୍ରାମବାରରେ କାର୍ଯ୍ୟ କରୁଅଛନ୍ତି, ଯାହା ବ୍ୟବସ୍ଥା ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଅନୁମତି ଦିଏ ନାହିଁ l
\s5
\v 3 ମାତ୍ର ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ଶାସ୍ତ୍ରରେ ଏପରି ଲେଖା ଅଛି, ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପୂର୍ବ ପୁରୁଷ ରାଜା ଦାଉଦ ଓ ତାଙ୍କର ସହଚରମାନେ ଯେତେବେଳେ ଭୋକିଲା ଥିଲେ, ଏହା କ’ଣ ପାଠ କରିନାହଁ l
\v 4 ଦାଉଦ ମନ୍ଦିର ଭିତରେ ପ୍ରବେଶ କରି ଯାହା କେବଳ ଯାଜକମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଯେଉଁ ପବିତ୍ର ରୋଟୀ ଥାଏ, ତାହା ଆଣି ଖାଇଲେ, ମାତ୍ର ଏହା ମୋଶାଙ୍କ ନିୟମ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଥିଲା l
\s5
\v 5 ଆଉ ମନ୍ଦିରରେ କାର୍ଯ୍ୟ କରୁଥିବା ଯାଜକମାନେ ବିଶ୍ରାମବାରରେ କାର୍ଯ୍ୟ କରିପାରନ୍ତି, ଏକଥା କ’ଣ ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥା ପୁସ୍ତକରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ କେବେ ପାଠ କରିନାହଁ?
\v 6 ଏହାର ଅର୍ଥ ମୁଁ କହୁଅଛି ଶୁଣ, ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ନିକଟକୁ ଆସିଅଛି ଆଉ ମୁଁ ଏହି ମନ୍ଦିରଠାରୁ ମଧ୍ୟ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ବା ମହାନ ଅଟେ l
\s5
\v 7 ତୁମ୍ଭେମାନେ ଶାସ୍ତ୍ରରେ ଯେବେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବାକ୍ୟକୁ ବୁଝିଥାନ୍ତ ତେବେ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ବଳିଦାନ ଅପେକ୍ଷା ଦୟାଳୁ ହୁଅ ବୋଲି ଯେ ଇଚ୍ଛା କରିଥାଏ ତେବେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ନିର୍ଦ୍ଦୋଷକୁ ଦୋଷୀ କରି ନ ଥାନ୍ତ l
\v 8 ମୁଁ ମନୁଷ୍ୟ ପୁତ୍ର, ବିଶ୍ରାମବାରରେ କ’ଣ କରିବାକୁ ହେବ ତାହା ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଜଣାଇଥାଏ l
\s5
\v 9 ତା’ପରେ ଯୀଶୁ ଉପାସନାଳୟକୁ ଗଲେ l
\v 10 ସେ ସେଠାରେ ଜଣେ ଲୋକକୁ ଦେଖିଲେ ଯେ ତାହାର ଗୋଟିଏ ହାତ ଶୁଖି ଯାଇଅଛି, ଏଥିରେ ଫାରୁଶୀମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ ବିଶ୍ରାମବାରରେ ସୁସ୍ଥ କରିବା ବିଧିସଙ୍ଗତ କି? ସେମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କ ଯେପରି ଦୋଷୀ କରିପାରିବେ ଏଥିପାଇଁ ଏହା ପଚାରିଲେ l
\s5
\v 11 ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ତୁମ୍ଭର ଯେବେ ଗୋଟିଏ ମେଣ୍ଢା ଥାଏ, ଓ ତାହା ବିଶ୍ରାମବାରରେ କୁଅରେ ପୋଡି ଯାଏ, ତୁମ୍ଭେ ତାହାକୁ ଉଦ୍ଧାର କରିବା ପାଇଁ କ’ଣ ସେଦିନ କାର୍ଯ୍ୟ କରିବ ନାହିଁ l
\v 12 କିନ୍ତୁ ଜଣେ ମନୁଷ୍ୟ ଗୋଟିଏ ମେଣ୍ଢାଠାରୁ କେତେ ଶ୍ରେଷ୍ଠତର ଅଟେ l ତେବେ ବିଶ୍ରାମବାରରେ ଅନ୍ୟର ଉପକାର କରିବା ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ବିଧି ସଙ୍ଗତ ଅଟେ l
\s5
\v 13 ତାପରେ ଯୀଶୁ ସେହି ଲୋକଟିକୁ କହିଲେ, ତୁମ୍ଭର ହାତ ବଢାଅ ଆଉ ସେ ହାତ ବଢାଇବା କ୍ଷଣି ତାହାର ଶୁଷ୍କ ହସ୍ତଟି ଅନ୍ୟ ହସ୍ତ ପରି ସୁସ୍ଥ ହେଇଗଲା l
\v 14 ଏହାପରେ ଲୋକେ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ବାନ୍ଧି କରି ହତ୍ୟା କରିବା ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ଏକ ଷଡଯନ୍ତ୍ର କରିବା ପାଇଁ ଫାରୁଶୀମାନଙ୍କ ଏକ ସଭା ଡାକିଲେ l
\s5
\v 15 କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କର କଳ୍ପନା ବୁଝିପାରି ଆପଣାର ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ ଘେନି ସେଠାରୁ ଚାଲି ଗଲେ ଆଉ ଅନେକ ଲୋକ ତାହାଙ୍କ ପଛେ ପଛେ ଗଲେ ପୁଣି ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଯେତେ ରୋଗୀ ଥିଲେ ସେ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ସୁସ୍ଥ କଲେ l
\v 16 କିନ୍ତୁ ସେ ତାହାଙ୍କ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ କର୍ମର କଥା ସବୁ କାହାକୁ ନ କହିବା ପାଇଁ ସେମାନଙ୍କୁ ସଚେତନ କରାଇଲେ l
\v 17 ତାହାଙ୍କ ସମ୍ବନ୍ଧରେ ବହୁ ବର୍ଷ ପୂର୍ବେ ଯିଶାଇୟ ଭବିଷ୍ୟତ ବକ୍ତାଙ୍କ ର ଲିଖିତ ଏହି ଭବିଷ୍ୟତ ବାଣୀ ସଫଳ ହେଲା,
\s5
\v 18 ମୋହର ଦାସଙ୍କୁ, ମୋହର ମନୋନୀତ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କୁ ଦେଖ, ଯାହାଙ୍କୁ ଆମେ ପ୍ରେମ କରୁ ଓ ତାହାଙ୍କଠାରେ ଆମ୍ଭେ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ ଅଟୁ, ତାହାଙ୍କଠାରେ ଆମ୍ଭର ଆତ୍ମା ଅଧିଷ୍ଠାନ କରିଅଛି ଏବଂ ସେ ବିଭିନ୍ନ ଜାତିମାନଙ୍କର ନ୍ୟାୟ ବିଚାର କରି ସେମାନଙ୍କୁ ପରିତ୍ରାଣ ଦେବେ l
\s5
\v 19 ସେ ଲୋକମାନଙ୍କ ସହିତ ବିବାଦ କରିବେ ନାହିଁ, କି ଚିତ୍କାର କରିବେ ନାହିଁ, କି ନଗର ମଧ୍ୟରେ ଉଚ୍ଚ ସ୍ଵରରେ କଥା କହିବେ ନାହିଁ,
\v 20 ସେ ଦୁର୍ବଳମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ଭଦ୍ରତା ଓ କ୍ଷୀଣମାନଙ୍କୁ ପରିତ୍ୟାଗ କରିବେ ନାହିଁ ଏବଂ ସେ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ନ୍ୟାୟରେ ବିଚାର କରି ଦୋଷୀ ଓ ନିର୍ଦ୍ଦେଶ କରିବେ l
\v 21 ଆଉ ସମଗ୍ର ଜାତି ତାହାଙ୍କ ଉପରେ ଭରଷା ରଖିବେ l
\s5
\v 22 ଦିନେ ଲୋକମାନେ ଯେଉଁ ଭୂତଗ୍ରସ୍ତ ଲୋକ ଯେ କି ମୂକ ଓ ଘୁଁଙ୍ଗା ଥିଲା ତାହାକୁ ଯୀଶୁଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆଣିଲେ ଆଉ ଯୀଶୁ ତାହାଠାରୁ ଭୂତାତ୍ମା ବାହାରକରି ତାହାକୁ ସୁସ୍ଥ କଲେ ତହିଁରେ ସେହି ଲୋକଟି କଥା କହିଲା ଓ ଦୃଷ୍ଟି ଫେରି ପାଇଁ ସବୁ ଦେଖି ପାରିଲା l
\v 23 ଏହି ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ କର୍ମ ଦେଖି ଲୋକମାନେ କହିବାକୁ ଲାଗିଲେ ଏହି ବ୍ୟକ୍ତି ଦାଉଦଙ୍କ ବଂଶଜ ମସୀହ ଅଟନ୍ତି କି? ଯାହାଙ୍କର ଅପେକ୍ଷାରେ ଆମ୍ଭେମାନେ ଅଛୁ?
\s5
\v 24 କିନ୍ତୁ ଫାରୁଶୀମାନେ ଏହି ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ କର୍ମ କଥା ଶୁଣି କହିଲେ, ସେ ଭୂତମାନଙ୍କ ରାଜା ଶୟତାନର ଶକ୍ତିରେ ଭୂତ ଛଡାଇ ପାରୁଅଛି ମାତ୍ର ଏ ଈଶ୍ଵର ନୁହେଁ l
\v 25 ମାତ୍ର ଫାରୁଶୀମାନେ ମନରେ କ’ଣ ଭାବୁଅଛନ୍ତି ଏହା ଯୀଶୁ ସେହି କ୍ଷଣି ଜାଣି ପାରି ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ଯଦି ଗୋଟେ ରାଜ୍ୟର ଲୋକେ ଅନ୍ୟ ରାଜ୍ୟର ସହିତ ଯୁଦ୍ଧ କରନ୍ତି, ଆଉ ସେମାନେ ସେମାନଙ୍କ ରାଜ୍ୟକୁ ବିନାଶ କରନ୍ତି l ଯଦି କୌଣସି ନଗର ବା ପରିବାର ବିଭକ୍ତ ହୋଇ ନିଜ ନିଜ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଉଠନ୍ତି ତେବେ ତାହା ଆଉ ତିଷ୍ଠି ପାରେ ନାହିଁ l
\s5
\v 26 ସେହିପରି ଶୟତାନ ଯେବେ ଶୟତାନକୁ ଛଡାଏ, ଏବେ ସେ ଆପଣା ବିରୁଦ୍ଧରେ ଯୁଦ୍ଧ କରୁଅଛି ଓ ଆପଣାର ରାଜ୍ୟକୁ ନିଜେ ବିନାଶ କରିଅଛି l
\v 27 ପୁଣି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ କହିବା ଅନୁସାରେ ମୁଁ ଯଦି ଶୟତାନର ଶକ୍ତିରେ ଭୂତ ଛଡାଉ ଅଛି, ତେବେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଶିଷ୍ୟମାନେ ମଧ୍ୟ କାହା ଶକ୍ତିରେ ଭୂତ ଛଡାଉ ଅଛନ୍ତି? ତେବେ ସେମାନେ ହିଁ ତୁମ୍ଭର ଅଭିଯୋଗରେ ଉତ୍ତର ଦିଅନ୍ତୁ l
\s5
\v 28 କିନ୍ତୁ ମୁଁ ଯେବେ ଈଶ୍ଵର ଦ୍ଵାରା ଭୂତ ଛଡାଉ ଥାଏ, ତେବେ ତ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ରାଜ୍ୟ ଆସିଗଲାଣି l
\v 29 ମୁଁ ଯେ କହିରେ ଭୂତାତ୍ମାମାନଙ୍କୁ ବାହାର କରୁଅଛି, ଏହା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଦେଖାଇ ଅଛି l ଗୃହର ବଳିଷ୍ଠ ଯେପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ବନ୍ଧା ଯାଇ ନାହିଁ ସେ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ କେହି ତାହା ଗୃହରେ ପ୍ରବେଶ କରି ପାରିବ ନାହିଁ, ମାତ୍ର ଯେତେବେଳେ ତାହାକୁ ବନ୍ଧା ଯାଏ, ସେତେବେଳେ ଲୋକେ ଗୃହରେ ପଶି ଗୃହରେ ଥିବା ସମସ୍ତ ବିଷୟକୁ ହରଣ କରିନେଇପାରିବେ l
\v 30 ଯେ ମୋହର ସପକ୍ଷ ନୁହେ ସେ ମୋର ବିପକ୍ଷରେ ଅଛି ଆଉ ଯେ ମତେ ସାହାଯ୍ୟ କରେ ନାହିଁ ସେ ମୋହର ଅନିଷ୍ଟ କରୁଅଛି l
\s5
\v 31 ତୁମ୍ଭେମାନେ କହୁଅଛ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ସେ ମନ୍ଦ ଆତ୍ମାକୁ ବାହାର କରୁନାହିଁ l ଆଉ ମୁଁ ତୁମ୍ଭକୁ ଏହା କହୁଅଛି, ଯଦି କେହି କାହାର ଅପମାନ କରେ, ତେବେ ଈଶ୍ଵର ତାହାକୁ କ୍ଷମା କରିବେ, କିନ୍ତୁ ଯେ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାଙ୍କୁ ଦୁଃଖ ଦିଏ ଈଶ୍ଵର ତାହାକୁ କ୍ଷମା କରିବେ ନାହିଁ l
\v 32 ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ନିନ୍ଦା କିମ୍ବା ଅନ୍ୟ ଯେକୌଣସି ପାପ କ୍ଷମା ଦିଆ ଯାଇ ପାରିବ | ସବୁ ପାପର କ୍ଷମା ଅଛି, ମାତ୍ର ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ନିନ୍ଦା ଜନିତ ପାପକୁ ଈଶ୍ୱର ଇହ ଜଗତରେ କି ପର ଜଗତରେ କ୍ଷମା କରିବେ ନାହିଁ |
\s5
\v 33 ଯେତେବେଳେ ତୁମ୍ଭେ ଏକ ଫଳନ୍ତି ଗଛର ଫଳକୁ ଦେଖ, ତାହା ଭଲ କି ମନ୍ଦ ଜାଣି ପାରି ଥାଅ | ଯଦି ଫଳ ଭଲ ତେବେ ତୁମ୍ଭେ ଗଛଟିକୁ ଭଲ କହିଥାଅ, ଆଉ ମୁଁ ଯଦି ଭଲ କର୍ମ କରୁଅଛି, ତେବେ ତାହା ଭଲ କି ମନ୍ଦ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜାଣିଅଛ |
\v 34 ତୁମ୍ଭେମାନେ ତ ବିଷଧର ସର୍ପର ସନ୍ତାନ, ତୁମ୍ଭେମାନେ କେବେହେଲେ ଉତ୍ତମ କହି ଜାଣ ନାହିଁ, କାରଣ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଦୁଷ୍ଟ ଅଟ | ମନୁଷ୍ୟର ହୃଦୟରେ ଯାହା ଥାଏ, ତାହା ସେ କରିବା ଦ୍ୱାରା ପ୍ରକାଶ ପାଏ |
\v 35 ଉତ୍ତମ ବ୍ୟକ୍ତି ସର୍ବଦା ଉତ୍ତମ କଥା କହେ, କାରଣ ଉତ୍ତମ ମନୁଷ୍ୟର ଉତ୍ତମ କଥାବାର୍ତ୍ତା ତାହାର ଅନ୍ତରସ୍ଥ ଉତ୍ତମ ଭଣ୍ଡାରରୁ ଉତ୍ତମତା ପ୍ରକାଶ କରେ, ଆଉ ମନ୍ଦ ଲୋକ ସର୍ବଦା ମନ୍ଦ କଥା କହିଥାଏ, କାରଣ ମନ୍ଦ ମନୁଷ୍ୟ ତା’ହୃଦୟର ମନ୍ଦ ଭଣ୍ଡାରରୁ ମନ୍ଦତା ପ୍ରକାଶ କରେ |
\s5
\v 36 କିନ୍ତୁ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହୁଛି, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଅସାର କଥାବାର୍ତ୍ତା ପାଇଁ ମହା ବିଚାର ଦିନରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ହିସାବ ଦେବାକୁ ପଡିବ |
\v 37 ଆଉ ଈଶ୍ଵର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ କଥାବାର୍ତ୍ତା ଦ୍ଵାରା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ମହାବିଚାର ଦିନରେ ଧାର୍ମିକ ବା ଅଧାର୍ମିକ ବୋଲି ଦୋଷୀ ସାବ୍ୟସ୍ତ କରିବେ |
\s5
\v 38 ଥରେ କେତେକ ଫାରୁଶୀ ଓ ଶାସ୍ତ୍ରଜ୍ଞ ଯୀଶୁଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସି ପଚାରିଲେ, ହେ ଗୁରୁ, ଆପଣଙ୍କୁ ଯେ ଈଶ୍ଵର ପଠାଇଅଛନ୍ତି, ଏହାର ପ୍ରମାଣ ସ୍ଵରୂପେ ଆମେ ତୁମ୍ଭଠାରୁ ଏକ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ କର୍ମ ଦେଖିବାକୁ ଚାହୁଁଛୁ |
\v 39 ମାତ୍ର ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୋ’ଠାରେ ଅନେକ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟର କର୍ମ ଦେଖିସାରିଅଛ | ତୁମ୍ଭେମାନେ ତ ଦୁଷ୍ଟ ଓ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଉପାସନା ବିଶ୍ୱସ୍ତ ଭାବରେ କରୁନାହଁ, ତଥାପି ଈଶ୍ୱର ମୋତେ ପଠାଇଅଛନ୍ତି କି ନାହିଁ ଏହାର ପ୍ରମାଣ ଚାହୁଁ ଅଛ? କିନ୍ତୁ ଈଶ୍ୱର ଭାବବାଦୀ ଯୂନସଙ୍କ ଘଟଣା ଦେଇ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ କର୍ମ ଦେଖାଇ ଅଛନ୍ତି |
\v 40 ଯୂନସ ଯେପରି ତିନିଦିନ ଓ ତିନି ରାତି ଏକ ବୃହତ୍ ମାଛର ଉଦରରେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଆଦେଶ କ୍ରମେ ଥିଲେ, ସେହିପରି ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ମଧ୍ୟ ପୃଥିବୀ ଗର୍ଭରେ ତିନିଦିନ ଓ ତିନି ରାତି ରହିବେ ଓ ଈଶ୍ଵର ତାହାଙ୍କୁ ତୃତୀୟ ଦିନରେ ମୃତ୍ୟୁରୁ ଉଠାଇବେ |
\s5
\v 41 ମହାବିଚାର ଦିନରେ ନିନିବୀର ଲୋକେ ଏହି ଜାତି ବିରୁଦ୍ଧରେ ଉଠି, ତାହାକୁ ଦୋଷୀ ସାବ୍ୟସ୍ତ କରିବେ, କାରଣ ଯେତେବେଳେ ଯୂନସ ସେମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ପ୍ରଚାର କଲେ, ସେତେବେଳେ ସେମାନେ ଅନୁତାପ କରିଥିଲେ | ଅଥଚ ଯୂନସଙ୍କ ଅପେକ୍ଷା ମହାନ୍ ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତି ଏଠାରେ ଅଛନ୍ତି, ଆଉ ତୁମ୍ଭେମାନେ ତାହାଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରୁ ନାହଁ |
\s5
\v 42 ମହା ବିଚାର ଦିନରେ ମଧ୍ୟ ଶିବା ଦେଶର ରାଣୀ ଏହି ଜାତି ବିରୁଦ୍ଧରେ ଉଠି ତାହାକୁ ଦୋଷୀ ସାବ୍ୟସ୍ତ କରିବେ | କାରଣ ସେ ଇସ୍ରାଏଲ ଦେଶର ଦକ୍ଷିଣ ପ୍ରାନ୍ତରୁ ଆସି ଶଲୋମନଙ୍କ ବିଜ୍ଞ ଉପଦେଶ ଶୁଣିବା ପାଇଁ ଦୂର ଦେଶରୁ ଆସିଥିଲେ, ଅଥଚ଼ ବର୍ତ୍ତମାନ ଶଲୋମନଙ୍କ ଅପେକ୍ଷା ମହାନ୍ ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତି ଏଠାରେ ଅଛନ୍ତି, ଆଉ ତୁମ୍ଭେମାନେ ତାହାଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରୁ ନାହଁ !
\s5
\v 43 ଭୂତାତ୍ମା ଯେତେବେଳେ ଜଣେ ମନୁଷ୍ୟଠାରୁ ବାହାରି ଯାଏ, ସେତେବେଳେ ସେ ବିଶ୍ରାମ ପାଇବା ନିମନ୍ତେ ଚାରି ଆଡେ ଘୁରି ବୁଲେ, ଆଉ ସେ ଯେତେବେଳେ କାହାରିକୁ ନ ପାଏ,
\v 44 ସେତେବେଳେ ସେ ବିଶ୍ରାମ ନ ପାଇ କହେ, ମୁଁ ଯେଉଁ ମନୁଷ୍ୟ ଠାରୁ ବାହାରି ଆସିଥିଲି, ତାହା ନିକଟକୁ ଫେରି ଯିବି | ଆଉ ସେ ଫେରି ଆସି ଯେତେବେଳେ ଦେଖେ ଯେ, ତାହାରିଠାରେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ଆତ୍ମା ନାହାନ୍ତି,
\v 45 ସେତେବେଳେ ସେହି ଦୁଷ୍ଟାତ୍ମା ତାହାଠାରୁ ଅଧିକ ଶକ୍ତିଶାଳୀ ଆଉ ସାତୋଟି ଭୂତାତ୍ମାମାନଙ୍କୁ ସଙ୍ଗରେ ଆଣି ସେହି ମନୁଷ୍ୟର ମଧ୍ୟରେ ପ୍ରବେଶ କରି ବାସ କରନ୍ତି | ଫଳରେ ସେହି ଲୋକର ପ୍ରଥମ ଦଶା ଅପେକ୍ଷା ଶେଷ ଦଶା ଅଧିକ ମନ୍ଦ ହୁଏ |
\s5
\v 46 ଯୀଶୁ ଏକ ଜନ ଗହଳି ଗୃହରେ ଥାଇ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଉପଦେଶ ଦେଉଥିବା ସମୟରେ, ତାଙ୍କର ମାଁ ଓ ଭାଇମାନେ ଆସି ବାହାରେ ଠିଆ ହୋଇ ତାଙ୍କ ସହିତ କଥାବାର୍ତ୍ତା କରିବାକୁ ଇଚ୍ଛା କରୁଥିଲେ,
\v 47 ଏଣୁ କେହି ଜଣେ ଆସି ତାଙ୍କୁ ଏହା ଜଣାଇ କହିଲେ, ଆପଣଙ୍କ ସହିତ କଥାବାର୍ତ୍ତା କରିବାକୁ ଆପଣଙ୍କ ମାଁ ଓ ଭାଇମାନେ ବାହାରେ ଅପେକ୍ଷା କରିଅଛନ୍ତି |
\s5
\v 48 ସେଥିରେ ଯୀଶୁ ସେହି ଲୋକକୁ କହିଲେ, ପ୍ରକୃତରେ କେଉଁମାନେ ମୋର ମାଁ ଓ ଭାଇମାନେ ଅଟନ୍ତି, ତାହା ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହୁଅଛି |
\v 49 ଆଉ ସେ ଆପଣା ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କ ଆଡକୁ ହାତ ଦେଖାଇ କହିଲେ, ଦେଖ, ଏମାନେ ହିଁ ପ୍ରକୃତରେ ମୋର ମାଁ ଓ ଭାଇମାନେ |
\v 50 ଏଣୁ ଯେ କେହି ମୋହର ସ୍ଵର୍ଗସ୍ଥ ପିତାଙ୍କର ଆଜ୍ଞା ପାଳନ କରେ, ସେ ହିଁ ପ୍ରକୃତରେ ମୋର ଭାଇ, ଭଉଣୀ ଓ ମାଁ |
\s5
\c 13
\p
\v 1 ସେହି ଦିନ ଯୀଶୁ ଯେଉଁ ଘରେ ଶିକ୍ଷା ଦେଉଥିଲେ, ସେଠାରୁ ବାହାରି ଯାଇ ସେ ଆପଣା ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କ ସହିତ ଗାଲିଲୀ ହ୍ରଦର କୂଳକୁ ଯାଇ ବସିଲେ |
\v 2 ଆଉ ତାହାଙ୍କଠାରୁ ଶିକ୍ଷା ଶୁଣିବା ନିମନ୍ତେ ଅନେକ ଲୋକ ସେଠାରେ ଏକତ୍ରୀତ ହେଲେ, ଆଉ ସେ ଏକ ନୌକାରେ ବସି ସେମାନଙ୍କୁ ଉପଦେଶ ଦେବାକୁ ଲାଗିଲେ ଓ ଲୋକମାନେ ହ୍ରଦ କୂଳରେ ଠିଆ ହୋଇ ତାହାଙ୍କଠାରୁ ଉପଦେଶ ଶୁଣିଲେ |
\s5
\v 3 ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ଅନେକ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ଓ ଗଳ୍ପ କହି ଉପଦେଶମାନ ଦେଇ କହିଲେ, ଶୁଣ, ଜଣେ କୃଷକ ନିଜ କ୍ଷେତ୍ରରେ ବିହନ ବୁଣିବାକୁ ବାହାରିଲା,
\v 4 ସେ ବିହନ ବୁଣୁ ବୁଣୁ ସେଥିରୁ କେତେକ ବିହନ ଯାଇ ରାସ୍ତା କଡରେ ପଡ଼ିଲା, ଆଉ ଚଢେଇମାନେ ଆସି ସେସବୁକୁ ଖାଇଗଲେ |
\v 5 ଆଉ କେତେକ ବିହନ ଅଳ୍ପ ମାଟି ଥିବା ପଥୁରିଆ ଭୂମିରେ ପଡ଼ିଲା, ସେଠାରେ ଅଳ୍ପ ମାଟି ଥିବାରୁ ବିହନ ଗୁଡିକ ଶୀଘ୍ର ଗଜା ହୋଇ ବଡ଼ ହେଲା,
\v 6 ମାତ୍ର ସୂର୍ଯ୍ୟର ପ୍ରଚଣ୍ଡ ଖରାରେ ସେଗୁଡ଼ିକ ଝାଉଁଳି ପଡିଲା, ଓ ଚେର ବେଶି ନ ଥିବାରୁ ଶୁଖି ଗଲା |
\s5
\v 7 ଆଉ କେତେକ ବିହନ ଯାଇ କଣ୍ଟା ବୁଦା ମଧ୍ୟରେ ପଡିଲା, ଓ କଣ୍ଟା ବୁଦା ଗୁଡିକ ବଢ଼ି କଅଁଳ ଚାରା ଗୁଡ଼ିକୁ ଚାପି ପକାଇଲା |
\v 8 ମାତ୍ର ଆଉ କେତେକ ବିହନ ଯାଇ ଭଲ ମାଟିରେ ପଢ଼ିଲା, ପୁଣି ବୁଣା ଯାଇଥିବା ବିହନର ତିରିଶ ଗୁଣ, ଷାଠିଏ ଗୁଣ ଓ ଏପରି କି ଶହେ ଗୁଣ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଫଳ ଫଳିଲା |
\v 9 ଏଣୁ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଯାହା କହିଲି, ତାହା ଯଦି ବୁଝି ପାରୁଛ, ତେବେ ସେଥିପ୍ରତି ଅତି ସାବଧାନ ହୁଅ |
\s5
\v 10 କିଛି ସମୟ ପରେ ଯୀଶୁଙ୍କ ଶିଷ୍ୟମାନେ ଆସି ତାହାଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ, ଆପଣ କାହିଁକି ସର୍ବଦା ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ଓ ଗଳ୍ପ ଦ୍ଵାରା ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଶିକ୍ଷା ଦେଉ ଅଛନ୍ତି?
\v 11 ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ଈଶ୍ଵର ଆପଣା ସ୍ଵର୍ଗ ରାଜ୍ୟର ନିଗୂଢ଼ ବିଷୟ ସବୁ କେବଳ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ବୁଝିବାକୁ ଦେଇଅଛନ୍ତି, ମାତ୍ର ତାହା ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ଦିଆଯାଇ ନାହିଁ |
\v 12 ମୁଁ ଯାହା କହୁଛି ଏହା ଯେଉଁମାନେ ବୁଝି ପାରନ୍ତି, ଈଶ୍ଵର ସେମାନଙ୍କୁ ଆହୁରି ଅଧିକ ବୁଝିବାକୁ ଶକ୍ତି ଦିଅନ୍ତି | କିନ୍ତୁ ଯେ ଯତ୍ନରେ କିଛି ବି ବୁଝି ପାରେ ନାହିଁ, ସେ ଯାହା ଜାଣି ଅଛି, ତାହା ମଧ୍ୟ ସେ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଭୁଲି ଯିବ |
\s5
\v 13 ଏଥିପାଇଁ ମୁଁ ସେମାନଙ୍କୁ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ମାଧ୍ୟମରେ କହୁ ଅଛି, ଯଦ୍ଵାରା ଲୋକେ ମୋହର କାର୍ଯ୍ୟ ଦେଖିବେ କିନ୍ତୁ ଏହାର ଅର୍ଥ ବୁଝିବେ ନାହିଁ ଓ ମୋହର କଥା ଶୁଣିବେ, ମାତ୍ର ତହିଁର ପ୍ରକୃତ ଅର୍ଥ ବୁଝିବେ ନାହିଁ |
\v 14 ଏହା ଦ୍ଵାରା ଯିଶାଇୟ ଭାବବାଦୀଙ୍କ ଭବିଷ୍ୟତବାଣୀ ସଫଳ ହେଉଅଛି, ମୁଁ ଯାହା କହୁଅଛି, ତୁମ୍ଭେ ଶୁଣିବ ସତ, ମାତ୍ର ବୁଝିବ ନାହିଁ, ମୋହର କୃତ କର୍ମ ଦେଖିବ ସତ, ମାତ୍ର ଏହାର ଅର୍ଥ ବୁଝିବ ନାହିଁ |
\s5
\v 15 ଈଶ୍ୱର ଆହୁରି ମଧ୍ୟ ଯିଶାଇୟଙ୍କୁ କହିଲେ, ସେମାନଙ୍କର ହୃଦୟ ସ୍ଥୂଳ ଓ ଭାରୀ ହୋଇଛି, ସେମାନଙ୍କ କର୍ଣ୍ଣ ଜଡ଼ ହୋଇଛି, ଓ ନିଦ୍ରାରେ ସେମାନଙ୍କ ଚକ୍ଷୁ ମୁଁଦ୍ରିତ ହୋଇଅଛି, ଯାହା ଫଳରେ ସେମାନେ ଦେଖିବେ ନାହିଁ କି ଶୁଣିବେ ନାହିଁ କି ବୁଝିବେ ନାହିଁ ଓ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପ୍ରତି ମନ ଫେରାଇବେ ନାହିଁ ଏବଂ ସୁସ୍ଥ ହେବା ପାଇଁ ମୋ’ ନିକଟକୁ ଆସିବେ ନାହିଁ |
\s5
\v 16 କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପକ୍ଷରେ, ମୁଁ ଯାହା ଯାହା କହୁଅଛି, ଓ କରୁଅଛି, ତାହା ବୁଝି ଅନୁଭବ କରିବା ପାଇଁ ଈଶ୍ଵର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସକ୍ଷମ କରାଇଅଛନ୍ତି |
\v 17 ମନେରଖ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୋ’ଠାରେ ଯାହା ଯାହା ଦେଖୁଅଛ ଓ ଶୁଣୁଅଛ, ସେସବୁ ଦେଖିବା ପାଇଁ ଓ ଶୁଣିବା ପାଇଁ ଅନେକ ଭାବବାଦୀ ଓ ଧାର୍ମିକ ବ୍ୟକ୍ତିମାନେ ବର୍ଷ ବର୍ଷ ଧରି ଆଶା କରିଥିଲେ, ମାତ୍ର ସେମାନେ ତାହା ଦେଖି ପାରିଲେ ନାହିଁ କି ଶୁଣି ପାରିଲେ ନାହିଁ |
\s5
\v 18 ଏଣୁ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହିଥିବା ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତଟିର ଅର୍ଥ ଏବେ ଶୁଣ;
\v 19 ସ୍ଵର୍ଗ ରାଜ୍ୟର ବାର୍ତ୍ତା ଶୁଣି ବୁଝି ନ ପାରିବା ମନୁଷ୍ୟର ହୃଦୟକୁ ବୁଝାଏ, ଶୟତାନ ଆସି ତାହା ହୃଦୟରେ ବୁଣା ଯାଇଥିବା ବିହନ ରୂପ ବାକ୍ୟକୁ ହରଣ କରି ନିଏ |
\s5
\v 20 ଆଉ ଅଳ୍ପ ମାଟି ଥିବା ପଥୁରିଆ ଭୂମି ସେହି ମନୁଷ୍ୟର ହୃଦୟକୁ ବୁଝାଏ, ଯିଏ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବାକ୍ୟକୁ ଶୁଣି ଆନନ୍ଦରେ ଅତି ଶୀଘ୍ର ଗ୍ରହଣ କରେ,
\v 21 ବରଂ ଜୀବନର ଗଭୀରତା ନ ଥିବାରୁ ତାର ମୂଳ ଦୃଢ଼ ନ ଥାଏ, ଓ କିଛି କାଳ ପରେ ତାହାର ଧର୍ମ ବିଶ୍ଵାସ ଯୋଗୁଁ ତାହା ପ୍ରତି ଦୁଃଖ, କଷ୍ଟ ବା ନିର୍ଯାତନା ଆସିଲେ, ତାହାର ଉତ୍ସାହ ଭାଙ୍ଗି ଯାଏ, ବିଶ୍ଵାସରେ ପଛଘୁଞ୍ଚା ହୁଏ |
\s5
\v 22 କଣ୍ଟକ ପୂର୍ଣ୍ଣ ଭୂମି ସେହି ମନୁଷ୍ୟର ହୃଦୟକୁ ବୁଝାଏ, ଯିଏ ବାକ୍ୟ ଶୁଣେ କିନ୍ତୁ ସଂସାରର ଧନ ଓ ପ୍ରଲୋଭନ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବାକ୍ୟକୁ ଚାପି ପକାଏ ଓ ସେ କ୍ରମେ ଫଳହୀନ ହୁଏ |
\v 23 ମାତ୍ର ଉତ୍ତମ ଭୂମି ସେହି ମନୁଷ୍ୟର ହୃଦୟକୁ ବୁଝାଏ, ଯିଏ ବାକ୍ୟ ଶୁଣେ, ବୁଝେ ଓ ସେ ଚାଲିଯାଇ ତିରିଶ, ଷାଠିଏ, ଏପରିକି ଏକ ଶହେ ଜଣଙ୍କୁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ରାଜ୍ୟକୁ ଆଣି ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ କରାଏ |
\s5
\v 24 ଯୀଶୁ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଆଉ ଏକ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ଓ ଗଳ୍ପ କହିଲେ, ସ୍ଵର୍ଗ ରାଜ୍ୟ ଆପଣା କ୍ଷେତ୍ରରେ ଭଲ ବିହନ ବୁଣିଥିବା ଏକ କୃଷକ ସଦୃଶ |
\v 25 ଦିନେ ତାହାଙ୍କ ଦାସ ମାନେ ଶୋଇ ପଡ଼ି ଥିବା ସମୟରେ ତାହାଙ୍କ ଶତୃ ଆସି ଗହମ ମଧ୍ୟରେ ବାଳୁଙ୍ଗା ବୁଣି ଦେଇ ଚାଲିଗଲା |
\v 26 ଗହମ ଗଛ ବଢ଼ିବା ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ବାଳୁଙ୍ଗା ଗଛ ମଧ୍ୟ ବଢ଼ିବାକୁ ଲଗିଲା |
\s5
\v 27 ମୂଲିଆ ଦାସ ମାନେ ଆସି ସେହି କୃଷକଙ୍କୁ କହିଲେ, ଆଜ୍ଞା, ଆପଣ ଯେଉଁ କ୍ଷେତ୍ରରେ ଅତି ଉତ୍ତମ ଗହମ, ଆମକୁ ବୁଣିବାକୁ ଦେଇଥିଲେ ମଧ୍ୟ ଆମେ ତାହା ବୁଣିଲୁ ମାତ୍ର ସେଥିମଧ୍ୟରେ ବାଳୁଙ୍ଗା ଗଛ ମଧ୍ୟ ଉଠିଛି |
\v 28 କୃଷକ କହିଲେ, କୌଣସି ଶତୃ ଏହା କରିଅଛି, ତହିଁରେ ତାହାର ମୂଲିଆ ମାନେ କହିଲେ, ଆମେ ଯାଇ ବାଳୁଙ୍ଗାଗୁଡିକୁ ଉପାଡି ଦେଉ, ଏହା କ’ଣ ତୁମ୍ଭେ ଚାହୁଁଛ?
\s5
\v 29 ସେ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ନାଁ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ତାହା କଲେ ଗହମକୁ କ୍ଷତି ହେବ |
\v 30 ଫସଲ କଟା ନ ହେବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଉଭୟକୁ ଏକ ସଙ୍ଗେ ବଢିବାକୁ ଦିଅ | ସେତେବେଳେ ଗହମରୁ ବାଳୁଙ୍ଗାଗୁଡିକୁ ଅଲଗା କରି ଜାଳି ଦେବାକୁ ଓ ଶସ୍ୟାଗାରରେ ଗହମ ରଖିବାକୁ ମୁଁ କଟାଳୀମାନଙ୍କୁ ମୁଁ ଆଦେଶ ଦେବି |
\s5
\v 31 ଯୀଶୁ ଆଉ ଏକ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ସ୍ଵର୍ଗ ରାଜ୍ୟ କ୍ଷେତ୍ରରେ ବୁଣା ଯାଇଥିବା କ୍ଷୁଦ୍ର ସୋରିଷ ମଞ୍ଜି ପରି |
\v 32 ସୋରିଷ ମଞ୍ଜି ସବୁ ମଞ୍ଜି ମଧ୍ୟରେ କ୍ଷୁଦ୍ରତମ, କିନ୍ତୁ ଏହା ଯେତେବେଳେ ଧିରେ ଧିରେ ବଢି ବୁଦା ଗଛ ହୁଏ, ଆକାଶର ପକ୍ଷୀମାନେ ଆସି ତହିଁରେ ଆଶ୍ରୟ ନେଇ ଆପଣା ବସା ବାନ୍ଧନ୍ତି |
\s5
\v 33 ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ ଆଉ ଏକ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ କହିଲେ, ସ୍ଵର୍ଗ ରାଜ୍ୟ ତାଡୀର ସଦୃଶ | ଏହାକୁ ଜଣେ ସ୍ତ୍ରୀ ନେଇ ଚାଳିଶ କିଲୋ ମଇଦାରେ ମିଶାଇଲା ଓ ସବୁ ମଇଦା ତାଡୀମୟ ହେବା ଯାଏ ତାହାକୁ ଘୋଡାଇ ରଖିଲା |
\s5
\v 34 ଯୀଶୁ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ସର୍ବଦା ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ଓ ଗଳ୍ପ ଦ୍ଵାରା ଶିକ୍ଷା ଦେଉଥିଲେ, ସେ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ଓ ଗଳ୍ପ ବିନା ସେମାନଙ୍କୁ କୌଣସି ଶିକ୍ଷା ଦେଲେ ନାହିଁ |
\v 35 ଏହା ଦ୍ୱାରା ଈଶ୍ୱର ଆପଣା ଭାବବାଦୀ ମାନଙ୍କ ଦ୍ଵାରା କହିଥିବା ଭାବବାଣୀ ସଫଳ ହେଲା, ମୁଁ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ଓ ଗଳ୍ପ ଦ୍ଵାରା କଥା କହିବି, ସୃଷ୍ଟି ଆରମ୍ଭରୁ ଥିବା ଗୁପ୍ତ ବିଷୟ ସବୁ ପ୍ରକାଶ କରିବି |
\s5
\v 36 ଏଥିଉତ୍ତାରେ ଯୀଶୁ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ବାହାରେ ଛାଡି ଘର ଭିତରକୁ ଗଲେ, ସେତେବେଳେ ଶିଷ୍ୟମାନେ ତାଙ୍କୁ ଗହମ ଓ ବାଳୁଙ୍ଗାର ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ବୁଝାଇ ଦେବାକୁ ଅନୁରୋଧ କଲେ |
\v 37 ତହିଁରେ ସେ କହିଲେ, ଭଲ ବିହନ ବୁଣି ଥିବା କୃଷକ ମୋତେ ଅର୍ଥାତ୍ ମନୁଷ୍ୟ ପୁତ୍ରଙ୍କୁ ବୁଝାଏ |
\v 38 କ୍ଷେତ୍ର ଏହି ଜଗତକୁ ବୁଝାଏ, ଯେଉଁଠାରେ ଲୋକମାନେ ବାସ କରନ୍ତି ଓ ଉତ୍ତମ ବିହନ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ରାଜ୍ୟର ଲୋକମାନଙ୍କୁ ବୁଝାଏ | ବାଳୁଙ୍ଗା ଗଛ ଶୟତାନର ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଓ ବାଳୁଙ୍ଗା ବୁଣି ଥିବା ଶତୃ ପାପାତ୍ମାକୁ ବୁଝାଏ |
\v 39 ଫସଲ କାଟିବା ସମୟ ହେଉଛି, ଜଗତର ଅନ୍ତିମ କାଳ ଓ କଟାଳୀମାନେ ହେଉଛନ୍ତି, ସ୍ଵର୍ଗର ଦୂତଗଣ |
\s5
\v 40 ବାଳୁଙ୍ଗା ଗୁଡ଼ାକ ଅଲଗା କରି ଯେପରି ପୋଡ଼ି ଦିଆଯାଏ, ଜଗତର ଅନ୍ତିମ କାଳରେ ଠିକ୍ ସେହିପରି ହେବ |
\v 41 ମୁଁ ମନୁଷ୍ୟ ପୁତ୍ର ଖ୍ରୀଷ୍ଟ, ଆପଣା ସ୍ଵର୍ଗ ଦୂତମାନଙ୍କୁ ପଠାଇବି ଏବଂ ସେମାନେ ରାଜ୍ୟରୁ ସମସ୍ତ ପାପର କାରଣ ଓ ଗଳ୍ପ ଅଧାର୍ମିକମାନଙ୍କୁ ପୃଥକ କରିବେ |
\v 42 ଆଉ ସ୍ଵର୍ଗ ଦୂତମାନେ ସେମାନଙ୍କୁ ଅଗ୍ନିକୁଣ୍ଡରେ ନିକ୍ଷିପ୍ତ କରିବେ, ସେଠାରେ କ୍ରନ୍ଦନ ଓ ଦାନ୍ତର କିଡିମିଡି ଓ ଯନ୍ତ୍ରଣାର ସ୍ଥଳ ହେବ |
\v 43 ସେତେବେଳେ ଧାର୍ମିକମାନେ ସେମାନଙ୍କ ସ୍ଵର୍ଗସ୍ଥ ପିତାଙ୍କ ରାଜ୍ୟରେ ସୂର୍ଯ୍ୟ ତୂଲ୍ୟ ଉଜ୍ଜ୍ୱଳ ଦେଖା ଯିବେ | ମୁଁ ଯାହା କହୁଅଛି, ତାହା ଯେବେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ବୁଝିବାକୁ ସକ୍ଷମ ତେବେ ଯତ୍ନର ସହିତ ବୁଝ |
\s5
\v 44 ସ୍ଵର୍ଗ ରାଜ୍ୟ କ୍ଷେତରେ ପୋତା ଯାଇଥିବା ବହୁମୂଲ୍ୟ ଧନ ସଦୃଶ | ଜଣେ ଲୋକ ସେହି ଧନର ସନ୍ଧାନ ପାଇ ପୁଣିଥରେ ତାହାକୁ ପୋତି ଦେଲା | ସେ ମହାଆନନ୍ଦରେ ଚାଲିଯାଇ ତାହାର ସର୍ବସ୍ୱ ବିକ୍ରୟକରି ତହିଁରେ ସେହି କ୍ଷେତଟିକୁ କିଣି ଗୁପ୍ତ ଧନ ପାଇଲା |
\v 45 ଆହୁରି ମଧ୍ୟ ସ୍ଵର୍ଗ ରାଜ୍ୟ ବହୁମୂଲ୍ୟ ମୁକ୍ତା ଖୋଜୁଥିବା ଜଣେ ମୁକ୍ତା ବ୍ୟବସାୟୀ ସଦୃଶ |
\v 46 ସେ ଏକ ଅତି ମୂଲ୍ୟବାନ ମୁକ୍ତା ଦେଖି ତାହାର ସର୍ବସ୍ୱ ବିକ୍ରୟ କରି ତାହା କିଣିଲା |
\s5
\v 47 ପୁନର୍ବାର, ସ୍ଵର୍ଗ ରାଜ୍ୟ ଏକ ଜାଲ ସଦୃଶ | ତାହା ସମୁଦ୍ରରେ ପକାଯାଇ ସମସ୍ତ ପ୍ରକାର ମାଛ ଧରାଗଲା |
\v 48 ଜାଲ ପୂର୍ଣ୍ଣ ହୁଅନ୍ତେ, ମାଛୁଆମାନେ ତାହାକୁ କୂଳକୁ ଟାଣି ଆଣି ଭଲ ମାଛ ସବୁ ଟୋକେଇରେ ରଖିଲେ, ଓ ମନ୍ଦ ମାଛ ସବୁକୁ ପକାଇ ଦେଲେ |
\s5
\v 49 ଜଗତରେ ଥିବା ଲୋକମାନଙ୍କର ଅନ୍ତିମକାଳ ଠିକ୍ ସେହିପରି ହେବ | ସ୍ଵର୍ଗଦୂତମାନେ ଆସି ଧାର୍ମିକମାନଙ୍କଠାରୁ ଅଧାର୍ମିକମାନଙ୍କୁ ଅଲଗା କରିବେ |
\v 50 ସେମାନେ ଅଧାର୍ମିକମାନଙ୍କୁ ଅଗ୍ନିରେ ନିକ୍ଷେପ କରିବେ | ସେଠାରେ ସେମାନେ କ୍ରନ୍ଦନ କରିବେ, ଓ ଦାନ୍ତର କିଡିମିଡିର ମହା ଯନ୍ତ୍ରଣା ଭୋଗ କରିବେ |
\s5
\v 51 ଏହା ପରେ ଯୀଶୁ ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ, ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଏହି ଯେଉଁ ସବୁ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ଓ ଗଳ୍ପ କହିଲି, ତୁମ୍ଭେମାନେ କି ତାହା ବୁଝି ପାରିଲା? ସେମାନେ ତାଙ୍କୁ କହିଲେ, ହଁ ଆମ୍ଭେମାନେ ବୁଝିଲୁ |
\v 52 ସେ ଅହୁରି ମଧ୍ୟ କହିଲେ, ଯେଉଁ ଶାସ୍ତ୍ରଜ୍ଞମାନେ ମୋର ଶିଷ୍ୟ ହୋଇଅଛନ୍ତି, ସେମାନେ ଜଣେ ଗୃହସ୍ଥ ତୁଲ୍ୟ ଯେ କି ଅପଣାର ଭଣ୍ଡାରରୁ ପୁରାତନ ଓ ନୂତନ ଉଭୟ ପ୍ରକାରର ଧନ ବାହାର କରେ |
\v 53 ଯୀଶୁ ଏହି ସମସ୍ତ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ଓ ଗଳ୍ପ କହି ସରିବା ପରେ, ଆପଣା ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ ନେଇ ସେହି ଅଞ୍ଚଳକୁ ପରିତ୍ୟାଗ କଲେ |
\s5
\v 54 ପରେ ସେମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କ ନିଜ ଗ୍ରାମ ନାଜରୀତକୁ ବାହୁଡି ଆସି ଏକ ବିଶ୍ରାମବାରରେ ଉପାସନାଳୟରେ ଉପଦେଶ ଦେଲେ | ଆଉ ସେଠାସ୍ଥିତ ସମସ୍ତେ ତାହାଙ୍କ ଉପଦେଶମାନ ଶୁଣି ଓ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ କର୍ମମାନ ଦେଖି ଅତି ଚମତ୍କୃତ ହେଲେ, ପୁଣି କେହି କେହି କହିବାକୁ ଲାଗିଲେ, ଏ ତ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପରି ଜଣେ ସାଧାରଣ ଲୋକ, ଆମମାନଙ୍କଠାରୁ ସେ କିପରି ଅଧିକ ଯାଇଅଛି, ଓ ସେ ଅନେକ ବିଷୟରେ ବିଜ୍ଞ ଅଟେ, ଏହା କିପରି ସମ୍ଭବ ହୋଇପାରେ?
\v 55 ଏ ତ ଜଣେ ବଢ଼େଇର ପୁଅ, ତାହାର ମାଁ ହେଉଛି ମରିୟମ ଓ ତାହାର ଭାଇମାନେ ହେଲେ ଯାକୁବ, ଯୋଷେଫ, ଶିମୋନ ଓ ଯିହୂଦା |
\v 56 ଏବଂ ଏହାର ଭଉଣୀମାନେ ତ ଆମମାନଙ୍କର ଗ୍ରାମରେ ବାସ କରୁଅଛନ୍ତି; ତେବେ ସେ କିପରି ଏତେ ମହାନ ହୋଇ ଅତି ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ କର୍ମମାନ କରି ଅଧିକାରର ସହିତ ଶିକ୍ଷା ଦେଇପାରୁଛି |
\s5
\v 57 ଆଉ ଲୋକମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କର ଏହି ଅଧିକାରକୁ ଗ୍ରହଣ କରିବା ପାଇଁ ପସନ୍ଦ କଲେ ନାହିଁ | ଏଣୁ ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ଅନ୍ୟ ସମସ୍ତ ସ୍ଥାନମାନଙ୍କରେ ଲୋକେ ମୋତେ ଓ ଅନ୍ୟ ଭାବବାଦୀମାନଙ୍କୁ ସମ୍ମାନ ପ୍ରଦାନ କରନ୍ତି ମାତ୍ର ନିଜସ୍ୱ ଲୋକମାନେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସମ୍ମାନ ଦିଅନ୍ତି ନାହିଁ |
\v 58 ଏଣୁ ସେମାନଙ୍କ ଅବିଶ୍ୱାସ ହେତୁରୁ ସେଠାରେ ବିଶେଷ କିଛି ଅଲୌକିକ କାର୍ଯ୍ୟ କଲେ ନାହିଁ |
\s5
\c 14
\p
\v 1 ସେତେବେଳେ ହେରୋଦ ରାଜା ଯୀଶୁଙ୍କ କୃତ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ କର୍ମ ବିଷୟରେ ଶୁଣି,
\v 2 ତାଙ୍କ କର୍ମଚାରୀମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ଏ ନିଶ୍ଚୟ ସେହି ଡୁବକ ଯୋହନ, ସେ ପୁଣିଥରେ ଜୀବନ ପାଇ ଉଠିଛି, ସେଥିପାଇଁ ସେ ଏହିସବୁ ଅଲୌକିକ କାର୍ଯ୍ୟ କରିପାରୁଛି |
\s5
\v 3 ହେରୋଦ ଏହି ସବୁ ଭାବିବାର କାରଣ ହେଲା, ସେ ଆପଣା ଭାଇ ଫିଲିପ୍ପ ବଞ୍ଚି ଥାଉ ଥାଉ ତାଙ୍କ ସ୍ତ୍ରୀ ହେରୋଦିଆଙ୍କୁ ବିବାହ କରିଥିଲେ, ଆଉ ଯୋହନ ତାଙ୍କୁ କହୁଥିଲେ ଯେ, ସେ ଯାହା କରୁଅଛନ୍ତି ତାହା ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବିରୋଧୀ କାର୍ଯ୍ୟ ଅଟେ | ଏଣୁ ହେରୋଦ ଆପଣା ସୈନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ପଠାଇ ତାଙ୍କୁ ବନ୍ଦୀ କରି ଶିକୁଳିରେ ବାନ୍ଧି ବନ୍ଦିଶାଳାରେ ରଖିଥିଲେ |
\v 4 ହେରୋଦ ଯୋହନଙ୍କୁ ହତ୍ୟା କରିବାକୁ ଚାହୁଁଥିଲେ, ମାତ୍ର ସେ ସାଧାରଣ ଲୋକଙ୍କୁ ଭୟ କରୁଥିଲେ, କାରଣ ଲୋକେ ଯୋହନଙ୍କୁ ଜଣେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଭାବବାଦୀ ବୋଲି ବିଶ୍ଵାସ କରୁଥିଲେ |
\v 5 ଦିନେ ହେରୋଦ ତାଙ୍କ ଜନ୍ମ ଦିନରେ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଏକ ମହା ଭୋଜ ଦେଲେ, ଏବଂ ହେରୋଦୀଆଙ୍କ ଝିଅ ଆମନ୍ତ୍ରିତ ଅତିଥିମାନଙ୍କ ଆଗରେ ନୃତ୍ୟ ପରିବେଷଣ କଲେ, ଓ ତାର ନୃତ୍ୟରେ ହେରୋଦ ଅତ୍ୟନ୍ତ ଖୁସି ହୋଇଗଲେ |
\s5
\v 6 ଏଣୁ ସେ ତାଙ୍କୁ ଯାହା ମାଗିବ ତାହା ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ସାକ୍ଷୀ ରଖି ଦେବା ପାଇଁ ସେ ପ୍ରତିଶ୍ରୁତି ଦେଲେ |
\v 7 ତେଣୁ ହେରୋଦୀଆଙ୍କ ଝିଅ ଯାଇ କ’ଣ ମାଗିବ ତାହା ଆପଣା ମାଁ କୁ ପଚାରିଲା | ପୁଣି ଆପଣା ମାଁର କୁଶିକ୍ଷାରେ ପଡ଼ି ହେରୋଦ ରାଜାଙ୍କୁ କହିଲା, ବାପ୍ତିଜକ ଯୋହନଙ୍କ କଟା ମୁଣ୍ଡ ଆଣି ଏକ ଥାଳିରେ ମୋତେ ଦିଅନ୍ତୁ | ଯଦ୍ଵାରା ସେ ମରି ଅଛନ୍ତି ବୋଲି ମୁଁ ଜାଣିବି |
\s5
\v 8 ଏହା ଶୁଣି ହେରୋଦ ଅତ୍ୟନ୍ତ ଦୁଃଖିତ ହେଲେ, କାରଣ ସେ ତାଙ୍କୁ ଯାହା ମାଗିବ ତାହା ତାହାକୁ ଦିଆଯିବ ବୋଲି ପ୍ରତିଶ୍ରୁତି ଦେଇଥିଲେ | କିନ୍ତୁ ଅତିଥିମାନଙ୍କ ସମ୍ମୁଖରେ ପ୍ରତିଜ୍ଞା ଭଙ୍ଗ କରିବାକୁ ଇଚ୍ଛା ନ କରି ତାହା ଆଣି ତାକୁ ଦେବାକୁ ସେ ଆଦେଶ ଦେଲେ |
\v 9 ଏଣୁ ସେ ସୈନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ପଠାଇ ବାପ୍ତିଜକ ଯୋହନଙ୍କ ମସ୍ତକ କଟାଇଲେ |
\s5
\v 10 ତହିଁରେ ସେମାନେ ଯାଇ ଯୋହନଙ୍କ ଛେଦନ କରି ତାହା ଏକ ଥାଳିରେ ଅଣାଇ ସେହି ଝିଅକୁ ଦିଅନ୍ତେ, ସେ ତାହା ନେଇ ଆପଣା ମାଁ କୁ ଦେଲା |
\v 11 ଏଥିଉତ୍ତାରେ ଯୋହନଙ୍କ ଶିଷ୍ୟମାନେ ବନ୍ଦୀଶାଳାକୁ ଯାଇ ତାଙ୍କ ମୃତ ଶରୀରକୁ ନେଇ କବର ଦେଲେ ପୁଣି ଯାଇ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ସବୁ କଥା ଜଣାଇଲେ |
\v 12 ପୁଣି ଯୀଶୁ ଏହି ସମ୍ବାଦ ଶୁଣିଲା ପରେ ଗୋଟିଏ ନୌକାରେ ଚଢ଼ି ଗାଲିଲୀ ହ୍ରଦର ଅପର ପାରିର ଏକ ନିର୍ଜନ ସ୍ଥାନକୁ ବାହାରି ଗଲେ |
\s5
\v 13 ଆଉ ଯୀଶୁ କୂଳରେ ପହଞ୍ଚିଲା ବେଳକୁ ସେଠାରେ ବହୁ ସଂଖ୍ୟକ ଲୋକ ତାଙ୍କୁ ଅପେକ୍ଷା କରି ଥିବାର ଦେଖି ସେ ସେମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ଦୟାରେ ବିଗଳିତ ହୋଇ ସେମାନଙ୍କ ସହିତ ଆସିଥିବା ରୋଗୀମାନଙ୍କୁ ଆରୋଗ୍ୟ କଲେ |
\v 14 ଆଉ ସନ୍ଧ୍ୟା ସମୟରେ ଶିଷ୍ୟମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କ ପାଖକୁ ଆସି ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ଏ ସ୍ଥାନ ନିର୍ଜନ ପୁଣି ବେଳ ତ ଗଢ଼ି ଗଲାଣି, ଏଣୁ ଲୋକମାନଙ୍କୁ କୁହନ୍ତୁ ଯେ, ସେମାନେ ଯାଇ ପାଖ ଗ୍ରାମ ଗୁଡିକରୁ ନିଜ ନିଜ ପାଇଁ ଖାଦ୍ୟ କିଣନ୍ତୁ |
\s5
\v 15 ମାତ୍ର ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ଖାଦ୍ୟ ପାଇଁ ସେମାନଙ୍କର ଯିବା ପ୍ରୟୋଜନ ନାହିଁ, ମାତ୍ର ତୁମ୍ଭେମାନେ ସେମାନଙ୍କୁ ଖାଇବାକୁ ଦିଅ |
\s5
\v 16 କିନ୍ତୁ ଶିଷ୍ୟମାନେ କହିଲେ, ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପାଖରେ ତ କେବଳ ପାଞ୍ଚଟି ରୋଟୀ ଓ ଦୁଇଟି ମାଛ ଅଛି |
\v 17 ଏଥିରେ ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ତାହା ସବୁ ମୋ’ ପାଖକୁ ଆଣ |
\v 18 ଆଉ ଯୀଶୁ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଘାସ ଉପରେ ବସିବାକୁ କହିଲେ, ଏବଂ ସେହି ପାଞ୍ଚଟି ରୋଟୀ ଓ ଦୁଇଟି ମାଛକୁ ହାତରେ ଧରି ସ୍ଵର୍ଗ ଆଡ଼େ ଉର୍ଦ୍ଧ ଦୃଷ୍ଟି କରି ସେହି ଖାଦ୍ୟ ପାଇଁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଧନ୍ୟବାଦ ଦେଇ ସେଗୁଡିକୁ ଖଣ୍ଡ ଖଣ୍ଡ କରି ଭାଙ୍ଗି ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ ତାହା ବାଣ୍ଟି ଦେବା ପାଇଁ ଦିଅନ୍ତେ, ସେମାନେ ଲୋକମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ତାହା ବାଣ୍ଟି ଦେଲେ,
\s5
\v 19 ପୁଣି ଲୋକମାନେ ପରିତୃପ୍ତ ହେବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଖାଇଲେ, ଓ ଖାଇ ସାରିବା ପରେ ଶିଷ୍ୟମାନେ ଭଙ୍ଗା ଭଙ୍ଗି ବଳକା ରୋଟୀ ଖଣ୍ଡ ସବୁକୁ ଗୋଟାଇ ବାର ଟୋକେଇ ପୂର୍ଣ୍ଣ କଲେ |
\v 20 ଆଉ ପ୍ରାୟ ପାଞ୍ଚ ହଜାର ପୁରୁଷ ସେଦିନ ଖାଇଲେ, ମାତ୍ର ସ୍ତ୍ରୀ ଓ ପିଲାମାନଙ୍କୁ ଗଣା ଯାଇ ନ ଥିଲା |
\v 21 ଏହି ଘଟଣା ପରେ ଯୀଶୁ ଏକ ନୌକାରେ ଚଢ଼ି ଗାଲିଲୀ ହ୍ରଦର ଅପର ପାରିକି ଯିବା ପାଇଁ ସେ ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ଓ ସେ ନିଜେ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଘରକୁ ବିଦାୟ କରିବା ପାଇଁ ସେଠାରେ ରହିଲେ |
\s5
\v 22 ଲୋକମାନଙ୍କୁ ବିଦାୟ କଲା ପରେ ସନ୍ଧ୍ୟା ହୁଅନ୍ତେ ସେ ଏକାକୀ ପ୍ରାର୍ଥନା କରିବା ପାଇଁ ପାହାଡ଼ ଉପରକୁ ଗଲେ I
\v 23 ଆଉ ଶିଷ୍ୟମାନେ ହ୍ରଦ କୂଳରୁ ଅନେକ ବାଟ ଗଲା ପରେ ସେମାନେ ବିପଦରେ ପଡିଲେ, କାରଣ ଝଡ଼ ପବନ ପ୍ରତିକୂଳ ଦିଗରୁ ପ୍ରବଳ ବେଗରେ ବୋହିବାକୁ ଲାଗିଲା, ପୁଣି ଶିଷ୍ୟମାନେ ପାଲକୁ ବୁଲାଇବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କଲେ | କାରଣ ଝଡ଼ ପବନ ବହି ସମୁଦ୍ରରେ ବଡ ବଡ ଲହରୀ ଉଠିଲା ଓ ସେହି ନୌକାକୁ ଆଗକୁ ଯିବାକୁ ଦେଲା ନାହିଁ |
\v 24 ଆଉ ରାତ୍ରିର ପ୍ରାୟ ଚାରିଟା ସମୟରେ ଯୀଶୁ ପାଣି ଉପରେ ଚାଲି ଚାଲି ସେମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସିଲେ |
\s5
\v 25 ଯେତେବେଳେ ଶିଷ୍ୟମାନେ ତାଙ୍କୁ ପାଣି ଉପରେ ଚାଲି ଚାଲି ତାଙ୍କ ଆଡ଼କୁ ଆସୁଥିବାର ଦେଖି, ତାଙ୍କୁ ଭୂତ ଭାବି ଅତ୍ୟନ୍ତ ଭୟଭୀତ ହୋଇ ଚିତ୍କାର କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ |
\v 26 ମାତ୍ର ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ସାହସ ଧର, ଏ ତ ମୁଁ, ଭୟ କର ନାହିଁ |
\v 27 ତହିଁରେ ପିତର ତାଙ୍କୁ ଡାକି କହିଲେ, ହେ ପ୍ରଭୁ, ଯଦି ପ୍ରକୃତରେ ଆପଣ ହୋଇ ଥାଆନ୍ତି, ତେବେ ପାଣି ଉପରେ ଚାଲି ଚାଲି ଆପଣଙ୍କ ନିକଟକୁ ଯିବା ପାଇଁ ମୋତେ ଆଜ୍ଞା କରନ୍ତୁ |
\s5
\v 28 ଯୀଶୁ ତାଙ୍କୁ କହିଲେ, ଆସ ! ତହୁଁ ପିତର ନୌକାରୁ ଓହ୍ଲାଇ ପାଣି ଉପରେ ଚାଲି ଚାଲି ଯୀଶୁଙ୍କ ଆଡକୁ ଚାଲିବାକୁ ଲାଗିଲେ |
\v 29 କିନ୍ତୁ ପିତର ଚାରି ଆଡ଼କୁ ଅନାଇ ବଡ ବଡ ଲହରୀ ସବୁ ଦେଖି ଅତ୍ୟନ୍ତ ଭୟଭୀତ ହୋଇ ଧିରେ ଧିରେ ବୁଡ଼ିବାକୁ ଲାଗିଲେ, ପୁଣି ଚିତ୍କାର କରି କହିଲେ, ହେ ପ୍ରଭୁ, ମୋତେ ରକ୍ଷା କରନ୍ତୁ !
\v 30 ତତକ୍ଷଣାତ୍ ଯୀଶୁ ଆପଣା ହାତ ବଢ଼ାଇ ତାଙ୍କୁ ରକ୍ଷା କଲେ, ଓ କହିଲେ, ତୁମ୍ଭେ ମୋ ଶକ୍ତି ଉପରେ କାହିଁକି ଅଳ୍ପ ବିଶ୍ୱାସ କଲ? ମୁଁ ଯେ ତୁମ୍ଭକୁ ବୁଡି ଯିବାରୁ ରକ୍ଷା କରିବି, ଏଥିରେ କାହିଁକି ସନ୍ଦେହ କଲ?
\s5
\v 31 ଆଉ ଯୀଶୁ ଓ ପିତର ଦୁହେଁ ନୌକାରେ ଚଢ଼ିଲା ମାତ୍ରେ ଝଡ଼ ପବନ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ବନ୍ଦ ହେଲା |
\v 32 ତହିଁରେ ଯେତେ ଲୋକ ସେହି ନୌକାରେ ଥିଲେ, ଏ ସମସ୍ତ ଦେଖି ଯୀଶୁଙ୍କ ପାଦ ତଳେ ପଡି କହିଲେ, ଆପଣ ହିଁ ପ୍ରକୃତରେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପୁତ୍ର !
\v 33 ଆଉ ସେମାନେ ଯାଇ ଗୀନେସରତ ହ୍ରଦର କୂଳରେ ପହଁଞ୍ଚିଲେ |
\s5
\v 34 ସେହି ଅଞ୍ଚଳର ଲୋକେ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ଚିହ୍ନି ପାରି ତାହାଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ସୁସ୍ଥ ହେବା ପାଇଁ ରୋଗୀମାନଙ୍କୁ ଆଣିବା ପାଇଁ ପରସ୍ପର ନିକଟକୁ ଖବର ପଠାଇଲେ |
\v 35 ଆଉ ରୋଗୀମାନେ ଯେପରି କେବଳ ତାହାଙ୍କ ଲୁଗା ଧଡ଼ିର ଧାରକୁ ଛୁଇଁପାରନ୍ତି, ଏଥିପାଇଁ ବିନତି କଲେ, ଏବଂ ଯେତେ ଜଣ ତାହାଙ୍କୁ ଛୁଇଁଲେ, ଓ ତାଙ୍କ ଲୁଗାର ଧଡିକୁ ଛୁଇଁଲେ, ସେ ସମସ୍ତେ ସୁସ୍ଥ ହେଲେ |
\v 36 ଆଉ, ସେମାନେ ଯେପରି କେବଳ ତାହାଙ୍କ ବସ୍ତ୍ରର ଧାର ଛୁଅନ୍ତି, ଏହା ତାହାଙ୍କୁ ବିନତି କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ, ପୁଣି, ଯେତେ ଲୋକ ଛୁଇଁଲେ ସମସ୍ତେ ସୁସ୍ଥ ହେଲେ ।
\s5
\c 15
\p
\v 1 ଯିରୁଶାଲମରୁ କେତେକ ଫାରୁଶୀ ଓ ଶାସ୍ତ୍ରଜ୍ଞମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସି ପଚାରିଲେ,
\v 2 ଆପଣଙ୍କ ଶିଷ୍ୟମାନେ କାହିଁକି ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପୂର୍ବପୁରୁଷମାନଙ୍କ ପରମ୍ପରା ବିଧି ସବୁକୁ ଅମାନ୍ୟ କରୁଅଛନ୍ତି? କାରଣ ସେମାନେ ଭୋଜନ କରିବା ପୂର୍ବରୁ ଆମର ପ୍ରଥା ଅନୁସାରେ ହାତ ଧୋଇବା ନୀତିକୁ ମାନୁ ନାହାନ୍ତି!
\v 3 ଯୀଶୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ମୁଁ ମଧ୍ୟ ଦେଖୁ ଅଛି ଯେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ମଧ୍ୟ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପୂର୍ବପୁରୁଷମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହିଥିବା ଆଜ୍ଞାଗୁଡିକୁ ପାଳନ ନ କରି କାହିଁକି ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସ୍ପଷ୍ଟ ଆଜ୍ଞାଗୁଡିକୁ ଅମାନ୍ୟ କରୁଅଛ?
\s5
\v 4 ଈଶ୍ୱର ଦୁଇଟି ଆଜ୍ଞା ଦେଇଅଛନ୍ତି, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପିତା ମାତାଙ୍କୁ ମାନ୍ୟ କର ଏବଂ ଯେ କେହି ଆପଣା ପିତା ମାତାଙ୍କୁ ନିନ୍ଦା କରେ, ସେ ନିଶ୍ଚୟ ମରିବ!
\v 5 କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଲୋକମାନଙ୍କୁ କହିଥାଅ, ତୁମ୍ଭର ପିତା ମାତା ଅଭାବଗ୍ରସ୍ତ ହେଲେ ହେଁ, ତୁମ୍ଭେ ସେମାନଙ୍କର ଭରଣପୋଷଣ ପାଇଁ ସେମାନଙ୍କୁ ଅର୍ଥ ନ ଦେଇ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ତାହା ଦାନ କରି ପାର |
\v 6 ଏହାଦ୍ୱାରା ତୁମ୍ଭେମାନେ ଭାବି ଥାଅ ଯେ, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପିତା ମାତାଙ୍କୁ କିଛି ଦେବା ଆବଶ୍ୟକତା ନାହିଁ | ଏହିପରି କରି ତୁମ୍ଭେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଆଦେଶକୁ ଅମାନ୍ୟ କରୁଅଛ ଓ ତୁମ୍ଭେମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପୂର୍ବପୁରୁଷମାନଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ଉଚିତ ନିୟମ ଦ୍ୱାରା ତାହା ବ୍ୟର୍ଥ କରିଥାଅ |
\s5
\v 7 ତୁମ୍ଭେମାନେ କେବଳ ଉତ୍ତମ ବ୍ୟକ୍ତି ହେବାର ବାହାନା ଦେଖାଇ ଥାଅ, ଏଣୁ ଯିଶାଇୟ ଭାବବାଦୀ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପୂର୍ବପୁରୁଷମାନଙ୍କ ସମ୍ବନ୍ଧରେ ଯଥାର୍ଥ ଭବିଷ୍ୟତ ବାଣୀ କରିଥିଲେ |
\v 8 ଏହି ଲୋକମାନେ ମୋତେ ଭକ୍ତି କରନ୍ତି ବୋଲି କହନ୍ତି, କିନ୍ତୁ ସେମାନଙ୍କ ହୃଦୟ ମୋ’ଠାରୁ ବହୁ ଦୂରରେ ଥାଏ |
\v 9 ସେମାନଙ୍କର ଉପାସନା ଓ ଆରାଧନା ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ବୃଥା | କାରଣ ସେମାନେ ଈଶ୍ୱର ଦତ୍ତ ନିୟମ ପରିବର୍ତ୍ତେ ମନୁଷ୍ୟ ରଚିତ ନିୟମର ଶିକ୍ଷା ଦେଇଥାନ୍ତି |
\s5
\v 10 ତତ୍ପରେ ଯୀଶୁ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଆପଣାର ନିକଟକୁ ଡ଼ାକି କହିଲେ, ମୋର କଥା ଶୁଣ ଓ ବୁଝିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କର |
\v 11 ଖାଦ୍ୟ ଖାଇବା ଦ୍ଵାରା ଜଣେ ଅପବିତ୍ର ହୁଏ ନାହିଁ, ମାତ୍ର ମନୁଷ୍ୟ ଭିତରକୁ ତାହାର କଥାବାର୍ତ୍ତା ଓ ଚିନ୍ତାଧାରା ହିଁ ତାହାକୁ ଅପବିତ୍ର କରେ |
\s5
\v 12 କିଛି ସମୟ ପରେ ଶିଷ୍ୟମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସି କହିଲେ, ଆପଣଙ୍କ ଏହି କଥାରେ ଫାରୁଶୀମାନେ ଯେ ଆପଣଙ୍କ ଉପରେ ବିରକ୍ତି ହୋଇଅଛନ୍ତି, ଏହା କ’ଣ ଜାଣନ୍ତି?
\v 13 ଏଥିରେ ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ ଏକ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ କହିଲେ, ମୋର ସ୍ଵର୍ଗସ୍ଥ ପିତା ଯେଉଁ ସବୁ ବୃକ୍ଷ ରୋପଣ କରି ନାହାନ୍ତି, ସେସବୁ ବୃକ୍ଷକୁ ଉପାଡ଼ି ଦିଆଯିବ |
\v 14 ଫାରୁଶୀମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ଧ୍ୟାନ ଦିଅ ନାହିଁ! କାରଣ ସେମାନେ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପ୍ରକୃତ ଆଜ୍ଞା ବିଷୟରେ ଶିଖାନ୍ତି ନାହିଁ | ଏମାନେ ନିଜେ ଅନ୍ଧ ହୋଇ ଅନ୍ଧ ମାନଙ୍କର ପଥ ପ୍ରଦର୍ଶକ ଅଟନ୍ତି, ଅନ୍ଧ ଯେବେ ଅନ୍ୟ ଅନ୍ଧକୁ ପଥ ଦେଖାଏ, ତେବେ ସେମାନେ ଉଭୟେ ଖାତରେ ପଢ଼ନ୍ତି |
\s5
\v 15 ପିତର ଯୀଶୁଙ୍କୁ କହିଲେ, ନିୟମ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଖାଦ୍ୟ ଖାଇଲେ, ଲୋକେ ଅପବିତ୍ର ହୁଅନ୍ତି ନାହିଁ, ଏହି କଥାର ଅର୍ଥ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ବୁଝାଇ ଦିଅନ୍ତୁ |
\v 16 ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଯେଉଁ ଶିକ୍ଷା ଦେଉଅଛି, ତାହା ଯେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ବୁଝି ପାରୁ ନାହଁ, ଏଥିରେ ମୁଁ ଚମତ୍କୃତ ଅଟେ |
\v 17 ଯାହା ତୁମ୍ଭେ ଖାଅ, ତାହା ପାକସ୍ଥଳୀରେ ପ୍ରବେଶ କରି ପୁଣି ବାହାରି ଯାଏ, ଏହା କ’ଣ ଜାଣ ନାହିଁ |
\s5
\v 18 ମାତ୍ର, ମନ୍ଦ କଥା ମନ୍ଦ ହୃଦୟରୁ ବାହାରେ, ଓ ଯେ କହେ, ତାହା ତାହାକୁ ହିଁ ଅପବିତ୍ର କରେ |
\v 19 କାରଣ, କୁଚିନ୍ତା, ନରହତ୍ୟା, ବ୍ୟଭିଚାର, ବେଶ୍ୟା ଗମନ, ଚୋରି, ମିଥ୍ୟା କଥା ଓ ପରନିନ୍ଦା ହୃଦୟରୁ ବାହାରେ |
\v 20 ଏହିସବୁ ହିଁ ମନୁଷ୍ୟକୁ ଅପବିତ୍ର କରେ, କିନ୍ତୁ ଭୋଜନ ପୂର୍ବରୁ ହାତ ଧୋଇବା ରୀତିନୀତି ପାଳନ ନ କରିବା ଦ୍ଵାରା ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ଅପବିତ୍ରତା ହୁଏ ନାହିଁ |
\s5
\v 21 ଏହାପରେ ଯୀଶୁ ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କ ସହିତ ଗାଲିଲୀ ଅଞ୍ଚଳ ପରିତ୍ୟାଗ କରି ସୋର ଓ ସୀଦୋନ ଅଞ୍ଚଳକୁ ଗଲେ |
\v 22 ସେହି ଅଞ୍ଚଳରେ ବାସ କରୁଥିବା ଜଣେ କିଣାନୀୟା ସ୍ତ୍ରୀ ଯୀଶୁଙ୍କ ପାଖକୁ ଆସି ବିନତି ଅନୁରୋଧ କରି କହିଲା, ହେ ପ୍ରଭୁ, ରାଜା ଦାଉଦଙ୍କ ସନ୍ତାନ, ତୁମ୍ଭେ ହିଁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଅଟ | ମୋ’ପ୍ରତି ଓ ମୋର ଝିଅ ପ୍ରତି ଦୟା କରନ୍ତୁ | କାରଣ ମୋର ଝିଅକୁ ଏକ ଭୂତାତ୍ମା ସବୁବେଳେ ଅତ୍ୟନ୍ତ ଯନ୍ତ୍ରଣା ଦେଉଅଛି |
\v 23 କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁ ତାହାକୁ ପଦେ ହେଲେ ଉତ୍ତର ଦେଲେ ନାହିଁ ଦେଖି ତାହାଙ୍କ ଶିଷ୍ୟମାନେ ତାଙ୍କୁ ଅନୁରୋଧ କରି କହିଲେ, ଏହାକୁ ବିଦାୟ କରନ୍ତୁ, କାରଣ ସେ ଏପରି ବାରମ୍ବାର କରିବା ଦ୍ଵାରା ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ବିରକ୍ତି କରୁଅଛି |
\s5
\v 24 ଏଥିରେ ଯୀଶୁ ସେହି ସ୍ତ୍ରୀ’କୁ କହିଲେ, ଈଶ୍ଵର ମୋତେ କେବଳ ଇସ୍ରାଏଲର ଲୋକମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ପଠାଇଛନ୍ତି, କାରଣ ସେମାନେ ହଜି ଯାଇଥିବା ମେଷ ତୂଲ୍ୟ ଅଟନ୍ତି |
\v 25 କିନ୍ତୁ ସ୍ତ୍ରୀ’ଲୋକଟି ଯୀଶୁଙ୍କ ଅତି ନିକଟକୁ ଆସି ତାହାଙ୍କ ପାଦ ତଳେ ପଡି ଅନୁରୋଧ କରି କହିଲା, ପ୍ରଭୁ ମୋତେ ଦୟା କରନ୍ତୁ |
\v 26 ଏଣୁ ସେ ତାହାକୁ କହିଲେ, ପିଲାମାନଙ୍କ ନିକଟରୁ ଖାଦ୍ୟ ନେଇ କୁକୁରମାନଙ୍କୁ ଦେବା ତ ଆଦୌ ଉଚିତ ନୁହେଁ |
\s5
\v 27 ମାତ୍ର ସ୍ତ୍ରୀ’ଲୋକଟି ତାଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲା, ପ୍ରଭୁ ତୁମ୍ଭେ ଯାହା ଯାହା କହିଲ, ତାହା ସତ ଅଟେ, କିନ୍ତୁ ମାଲିକ ଆପଣା ମେଜରେ ବସି ଖାଉଥିବା ସମୟରେ ତଳେ ପଡୁଥିବା ଖାଦ୍ୟ ଖଣ୍ଡଗୁଡିକୁ ତ କୁକୁରମାନେ ଖାଆନ୍ତି |
\v 28 ତହିଁରେ ଯୀଶୁ ତାହାକୁ କହିଲେ, ଗୋ ମହିଳା, ମୋ’ଠାରେ ତୁମ୍ଭର ବଡ ବିଶ୍ୱାସ | ତୁମ୍ଭର ଏହି ବିଶ୍ୱାସ ଅନୁସାରେ ମୁଁ ତୁମ୍ଭ ଝିଅକୁ ସୁସ୍ଥ କରୁଅଛି, ଆଉ ସେହିକ୍ଷଣି ତାହାର ଝିଅଟି ସୁସ୍ଥ ହେଲା |
\s5
\v 29 ଏହାପରେ ଯୀଶୁ ଆପଣା ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ ନେଇ ଗାଲିଲୀ ହ୍ରଦର ଆର ପାରିକୁ ଫେରି ଗଲେ ଏବଂ ନିକଟସ୍ଥ ଏକ ପାହାଡ଼କୁ ଯାଇ ସେଠାରେ ବସି ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଶିକ୍ଷା ଦେବାକୁ ଲାଗିଲେ |
\v 30 ଆଉ ଦୁଇ ଦିନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ବହୁ ସଂଖ୍ୟକ ଲୋକ ଛୋଟା, ଅନ୍ଧ, ପଙ୍ଗୁ, ମୂକ ଓ ବିକଳାଙ୍ଗ ରୋଗୀମାନଙ୍କୁ ଯୀଶୁଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆଣି ତାହାଙ୍କ ସମ୍ମୁଖରେ ସେମାନଙ୍କୁ ଶୁଆଇ ଦେଲେ, ତହିଁରେ ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ ସୁସ୍ଥ କଲେ |
\v 31 ଯେଉଁମାନେ ପୂର୍ବେ ପଦେ ହେଲେ କଥା କହି ପାରୁ ନ ଥିଲେ, ସେମାନେ କଥା କହିବାକୁ ଲାଗିଲେ, ଏବଂ ଯେଉଁମାନଙ୍କର ହାତ ଓ ପାଦ ଚଳୁ ନ ଥିଲା, ସେମାନ ଚାଲିଲେ ଓ ଯେଉଁମାନେ ଅନ୍ଧ ଥିଲେ, ସେମାନେ ଦୃଷ୍ଟି ପାଇଲେ | ଏହା ଦେଖି ଲୋକମାନେ ଅତି ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହେଲେ ଓ ଇସ୍ରାଏଲର ସ୍ଵର୍ଗସ୍ଥ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ସ୍ତୁତିଗାନ କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ |
\s5
\v 32 ଆଉ ଯୀଶୁ ଆପଣା ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ ନିକଟକୁ ଡାକି କହିଲେ, ଏହି ଲୋକମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ମୋର ଦୟା ଜାତ ହେଉଛି, କାରଣ ଏମାନେ ତିନିଦିନ ହେଲାଣି, ମୋ’ ସହିତ ଏଠାରେ ଅଛନ୍ତି ଏବଂ ଏମାନଙ୍କ ପାଖରେ ଆଉ କିଛି ଖାଦ୍ୟ ନାହିଁ, ଏମାନଙ୍କୁ ଭୋକ ଉପାସରେ ଘରକୁ ବିଦାୟ କରି ଦେବାକୁ ମୋର ଇଚ୍ଛା ହେଉ ନାହିଁ, କାରଣ ଏମାନେ ଘରକୁ ଯାଉ ଯାଉ ହୁଏତ ବାଟରେ ମୂର୍ଚ୍ଛା ଯିବେ |
\v 33 ତହିଁରେ ଶିଷ୍ୟମାନେ କହିଲେ, ଏହି ନିର୍ଜନ ସ୍ଥାନରେ ଏତେ ଲୋକଙ୍କ ପାଇଁ ଖାଦ୍ୟ ଯୋଗାଇବା ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଅସମ୍ଭବ |
\v 34 ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପାଖରେ କେତୋଟି ରୋଟୀ ଅଛି? ସେମାନ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପାଖରେ ସାତୋଟି ରୋଟୀ ଓ ସାନ ସାନ କେତୋଟି ମାଛ ଅଛି |
\v 35 ଯୀଶୁ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଘାସ ଉପରେ ବସିବାକୁ ଆଦେଶ ଦେଲେ,
\s5
\v 36 ଏବଂ ସେହି ସାତୋଟି ରୋଟୀ ଓ ଭଜା ମାଛଗୁଡିକୁ ହାତରେ ଧରି ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଧନ୍ୟବାଦ ଦେଇ ସେଗୁଡିକୁ ଖଣ୍ଡ ଖଣ୍ଡ କରି ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ ଦିଅନ୍ତେ, ସେମାନେ ତାହା ନେଇ ଲୋକମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ବାଣ୍ଟି ଦେଲେ,
\v 37 କାରଣ ଯୀଶୁ ସେହି ଖାଦ୍ୟକୁ ନେଇ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ଭାବେ ବହୁ ଗୁଣିତ କଲେ, ଆଉ ଲୋକମାନେ ତୃପ୍ତ ହେବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ତାହା ଖାଇଲା ପରେ ଶିଷ୍ୟମାନେ ବଳକା ଭଙ୍ଗା ଖଣ୍ଡ ଗୁଡିକୁ ଏକାଠି କରି ସେମାନଙ୍କ ପାଖରେ ଥିବା ବଡ ବଡ ଟୋକେଇରେ ତାହା ପୂର୍ଣ୍ଣ କଲେ |
\v 38 ସେଠାରେ ସ୍ତ୍ରୀ ଓ ପିଲାମାନଙ୍କ ବ୍ୟତୀତ ପ୍ରାୟ ଚାରି ହଜାର ପୁରୁଷ ଖାଇଲେ |
\v 39 ତହିଁରେ ଯୀଶୁ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ସେମାନଙ୍କ ଘରକୁ ବିଦାୟ କରି ନିଜେ ଶିଷ୍ୟ ମାନଙ୍କ ସହିତ ନୌକାରେ ବସି ମଗ୍ଦାନ ଅଞ୍ଚଳକୁ ଗଲେ |
\s5
\c 16
\p
\v 1 କେତେକ ଫାରୁଶୀ ଓ ସାଦ୍ଦୁକୀମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସି କହିଲେ, ଈଶ୍ଵର ଯେ ତୁମ୍ଭକୁ ସତରେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ପଠାଇଛନ୍ତି ଏହାର ପ୍ରମାଣ ସ୍ଵରୂପେ ତୁମ୍ଭେ ଆକାଶରେ ଏକ ଚିହ୍ନ ଆମକୁ ଦେଖାଅ |
\v 2 ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ଆମ ଦେଶରେ ସନ୍ଧ୍ୟା ସମୟରେ ଯେବେ ଆକାଶ ନାଲି ଦେଖାଯାଏ, ତେବେ ଆମ୍ଭେମାନେ କହିଥାଉ, ଆସନ୍ତା କାଲି ଭଲ ପାଗ ହେବ |
\s5
\v 3 ମାତ୍ର ଆକାଶ ଯେବେ ସକାଳ ସମୟରେ ନାଲି ଦେଖାଯାଏ, ଆମେ କହିଥାଉ, ଆଜି ଦିନ ସାରା ପାଗ ଖରାପ ରହିବ | ତୁମ୍ଭେମାନେ ତ ଆକାଶକୁ ଦେଖି ପାଗ କିପରି ହେବ ତାହା ଜାଣିପାର, ଅଥଚ଼ ବର୍ତ୍ତମାନ ସମୟର ସ୍ପଷ୍ଟ ଚିହ୍ନ ସବୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ କିପରି ବୁଝି ପାରୁ ନାହଁ !
\v 4 ତୁମ୍ଭେମାନେ ଅବିଶ୍ଵାସୀ ଦୁଷ୍ଟ ଲୋକ, ତୁମ୍ଭେ ମୋ’ଠାରେ ନାନା ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ କର୍ମ ଦେଖିଲେ ହେଁ, ବିଶ୍ଵସ୍ତ ଭାବେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଉପାସନା କରୁ ନାହଁ | ଏଣୁ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପାଇଁ କୌଣସି ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ କର୍ମ କରିବି ନାହିଁ | କିନ୍ତୁ, ଯୂନସ ଭବିଷ୍ୟତ ବକ୍ତାଙ୍କ ପ୍ରତି ଯେଉଁ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ଘଟଣା ଘଟିଥିଲା, ଯେ କି ତିନିଦିନ ଓ ତିନି ରାତି ଏକ ମତ୍ସ ଉଦରରେ ଥିଲେ, ଓ ବାହାରି ଆସିଲେ | ଏହି କର୍ମ ବିନା ଆଉ କିଛି କରା ଯାଇ ପାରିବ ନାହିଁ | ଏହା କହି ଯୀଶୁ ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କ ସହିତ ସେମାନଙ୍କ ନିକଟରୁ ଚାଲି ଗଲେ |
\s5
\v 5 ଆଉ ସେମାନେ ଗାଲିଲୀ ହ୍ରଦର ଅପର ପାର୍ଶ୍ୱରେ ପହଞ୍ଚି ଦେଖିଲେ ଯେ, ସେମାନେ ଆପଣା ସଙ୍ଗରେ ଖାଦ୍ୟ ସାମଗ୍ରୀ ନେବାକୁ ଭୁଲି ଯାଇଛନ୍ତି |
\v 6 ସେହିକ୍ଷଣି ଯୀଶୁ ତାହା ଅନ୍ତରରେ ଜାଣି ପାରି ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ସାବଧାନ, ଫାରୁଶୀ ଓ ସାଦ୍ଦୁକୀମାନେ ତୁମ୍ଭକୁ ଦେବାକୁ ଚାହୁଁ ଥିବା ତାଡି ଗ୍ରହଣ କରିବା ପ୍ରତି ସତର୍କ ହୁଅ |
\v 7 ତାହା ଶୁଣି ସେମାନେ ପରସ୍ପରକୁ କୁହାକୁହି ହେଲେ, ସେମାନେ ଆପଣା ସଙ୍ଗରେ ରୋଟୀ ନେବାକୁ ଭୁଲି ଯାଇଥିବାରୁ ସେ ଏପରି କହୁଅଛନ୍ତି |
\v 8 କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁ ସେମାନେ କହୁଥିବା କଥା ଜାଣି ପାରି, ସେମାନଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ହେ ଅଳ୍ପ ବିଶ୍ଵାସୀମାନେ, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ରୋଟୀ ନାହିଁ ବୋଲି କାହିଁକି ଏତେ ଚିନ୍ତା କରୁଅଛ? ମୁଁ ତ ଫାରୁଶୀ ଓ ସାଦ୍ଦୁକୀମାନଙ୍କ ତାଡି ବିଷୟରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହିଲି |
\s5
\v 9 ମୁଁ ଯେ ରୋଟୀ ପାଇଁ ଚିନ୍ତିତ ଏହା ମନେ କର ନାହିଁ, ମୁଁ ପାଞ୍ଚଟି ରୋଟୀରେ ପାଞ୍ଚ ହଜାର ଲୋକଙ୍କୁ ଖୁଆଇଲି, ଓ କେତେ ଟୋକେଇ ବଳି ପଡ଼ିଲା, ତାହା କ’ଣ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ମନେ ନାହିଁ?
\v 10 ପୁଣି ଚାରି ହଜାର ଲୋକଙ୍କୁ ସାତୋଟି ରୋଟୀକୁ ନେଇ ବହୁ ଗୁଣିତ କରି ଖୁଆଇ ଥିଲି, ଓ ଭଙ୍ଗା ଖଣ୍ଡ ଗୁଡିକୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ କେତେ ଟୋକେଇରେ ଭର୍ତ୍ତୀ କରିଥିଲ, ତାହା କ’ଣ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ମନେ ପଡୁ ନାହିଁ?
\s5
\v 11 ମୁଁ ଯେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ରୋଟୀ ବିଷୟରେ କହି ନ ଥିଲି, ଏହା କିପରି ବୁଝୁ ନାହଁ ? କିନ୍ତୁ ଫାରୂଶୀ ଓ ସାଦ୍ଦୂକୀମାନଙ୍କ ଖମୀର ବିଷୟରେ ସାବଧାନ ହୋଇଥାଅ ।
\v 12 ସେ ଯେ ରୋଟୀର ଖମୀରଠାରୁ ସାବଧାନ ହୋଇ ରହିବା ପାଇଁ ନ କହି ଫାରୂଶୀ ଓ ସାଦ୍ଦୂକୀମାନଙ୍କ ଶିକ୍ଷାରୁ ସାବଧାନ ହୋଇ ରହିବା ପାଇଁ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଥିଲେ, ଏହା ସେମାନେ ସେତେବେଳେ ବୁଝିଲେ ।
\s5
\v 13 ପରେ ଯୀଶୁ କାଇସରିୟା ଫିଲିପ୍ପୀ ଅଞ୍ଚଳକୁ ଆସି ଆପଣା ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ ପଚାରିବାକୁ ଲାଗିଲେ, ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ର କିଏ ବୋଲି ଲୋକେ କ'ଣ କହନ୍ତି ?
\v 14 ଏଥିରେ ସେମାନେ କହିଲେ, କେହି କେହି କହନ୍ତି, ବାପ୍ତିଜକ ଯୋହନ, କେହି କେହି ଏଲୀୟ, ଆଉ କେହି କେହି ଯିରିମୀୟ ଅବା ଭାବବାଦୀମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ ।
\v 15 ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ, କିନ୍ତୁ ମୁଁ କିଏ ବୋଲି ତୁମ୍ଭେମାନେ କ'ଣ କହୁଅଛ ?
\v 16 ଶିମୋନ ପିତର ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ଆପଣ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ, ଜୀବନ୍ତ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପୁତ୍ର ।
\s5
\v 17 ଏଥିରେ ଯୀଶୁ ତାହାଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ହେ ଯୂନସର ପୁତ୍ର ଶିମୋନ, ତୁମ୍ଭେ ଧନ୍ୟ, କାରଣ ମନୁଷ୍ୟ ତୁମ୍ଭ ନିକଟରେ ଏହା ପ୍ରକାଶ କରି ନାହିଁ, ବରଂ ମୋହର ସ୍ୱର୍ଗସ୍ଥ ପିତା ପ୍ରକାଶ କରିଅଛନ୍ତି ।
\v 18 ଆଉ ମୁଁ ମଧ୍ୟ ତୁମ୍ଭକୁ କହୁଅଛି, ତୁମ୍ଭେ ପିତର, ପୁଣି, ଏହି ପଥର ଉପରେ ମୁଁ ଆପଣା ମଣ୍ଡଳୀ ତୋଳିବି, ଆଉ ପାତାଳର ବଳ ତାହାକୁ ପରାଜୟ କରିବ ନାହିଁ ।
\s5
\v 19 ମୁଁ ତୁମ୍ଭଙ୍କୁ ସ୍ୱର୍ଗରାଜ୍ୟର କଞ୍ଚି ଦେବି, ଆଉ ତୁମ୍ଭେ ପୃଥିବୀରେ ଯାହା କିଛି ବନ୍ଦ କରିବ, ସ୍ୱର୍ଗରେ ତାହା ବନ୍ଦ ରହିବ, ପୁଣି, ପୃଥିବୀରେ ଯାହା କିଛି ମୁକ୍ତ କରିବ, ସ୍ୱର୍ଗରେ ତାହା ମୁକ୍ତ ରହିବ ।
\v 20 ସେତେବେଳେ ସେ ଯେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଅଟନ୍ତି, ଏହା କାହାକୁ ନ କହିବା ପାଇଁ ସେ ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ ଦୃଢ଼ ଆଜ୍ଞା ଦେଲେ।
\s5
\v 21 ସେହି ସମୟଠାରୁ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଆପଣା ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ ବୁଝାଇବାକୁ ଲାଗିଲେ ଯେ, ତାହାଙ୍କୁ ଅବଶ୍ୟ ଯିରୂଶାଲମକୁ ଯିବାକୁ ହେବ ଏବଂ ପ୍ରାଚୀନ, ପ୍ରଧାନ ଯାଜକ ଓ ଶାସ୍ତ୍ରୀମାନଙ୍କ ହସ୍ତରୁ ଅନେକ ଦୁଃଖଭୋଗ କରି ହତ ହେବାକୁ ହେବ, ପୁଣି, ତୃତୀୟ ଦିବସରେ ଉତ୍ଥିତ ହେବାକୁ ହେବ।
\v 22 ସେଥିରେ ପିତର ତାହାଙ୍କୁ ଗୋଟିଏ ପାଖକୁ ଘେନିଯାଇ ଅନୁଯୋଗ କରି କହିବାକୁ ଲାଗିଲେ, ହେ ପ୍ରଭୁ, ଈଶ୍ୱର ଆପଣଙ୍କୁ ଦୟା କରନ୍ତୁ, ନା ପ୍ରଭୁ, ଏହା ଆପଣଙ୍କ ପ୍ରତି କେବେ ହେଁ ନ ଘଟୁ ।
\v 23 କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁ ବୁଲିପଡ଼ି ପିତରଙ୍କୁ କହିଲେ, ମୋ ଆଗରୁ ଦୂର ହୁଅ, ଶୟତାନ, ତୁମ୍ଭେ ମୋର ବିଘ୍ନସ୍ୱରୂପ, କାରଣ ତୁମ୍ଭେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବିଷୟ ନ ଭାବି ମନୁଷ୍ୟର ବିଷୟ ଭାବୁଅଛ ।
\s5
\v 24 ସେତେବେଳେ ଯୀଶୁ ଆପଣା ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, କେହି ଯେବେ ମୋହର ଅନୁଗାମୀ ହେବାକୁ ଇଚ୍ଛା କରେ, ତେବେ ସେ ଆପଣାକୁ ଅସ୍ୱୀକାର କରୁ, ପୁଣି, ଆପଣା କ୍ରୁଶ ନେଇ ମୋହର ଅନୁଗମନ କରୁ ।
\v 25 କାରଣ ଯେ କେହି ଆପଣା ଜୀବନ ରକ୍ଷା କରିବାକୁ ଇଚ୍ଛା କରେ, ସେ ତାହା ହରାଇବ; କିନ୍ତୁ ଯେ କେହି ମୋ’ନିମନ୍ତେ ଆପଣା ଜୀବନ ହରାଇବ, ସେ ତାହା ପାଇବ ।
\v 26 ଆଉ ମନୁଷ୍ୟ ଯେବେ ସମସ୍ତ ଜଗତ ଲାଭ କରି ଆପଣା ଜୀବନ ହରାଏ, ତେବେ ତାହାର କି ଲାଭ ହେବ ? କିମ୍ବା ମନୁଷ୍ୟ ଆପଣା ଜୀବନ ବଦଳରେ କ'ଣ ଦେବ ?
\s5
\v 27 ପୁଣି, ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ର ଆପଣା ପିତାଙ୍କ ମହିମାରେ ନିଜ ଦୂତମାନଙ୍କ ସହିତ ଆଗମନ କରିବେ ଏବଂ ସେତେବେଳେ ସେ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଲୋକକୁ ତାହାର କର୍ମ ଅନୁସାରେ ଫଳ ଦେବେ ।
\v 28 ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସତ୍ୟ କହୁଅଛି, ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ରଙ୍କର ଆପଣା ରାଜ୍ୟରେ ଆଗମନ ନ ଦେଖିବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଏଠାରେ ଠିଆ ହୋଇଥିବା ଲୋକମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କେତେକ କୌଣସି ପ୍ରକାରେ ମୃତ୍ୟୁର ଆସ୍ୱାଦ ପାଇବେ ନାହିଁ ।
\s5
\c 17
\p
\v 1 ଛଅ ଦିନ ପରେ ଯୀଶୁ ପିତର, ଯାକୁବ ଓ ତାହାଙ୍କ ଭାଇ ଯୋହନଙ୍କୁ ସାଙ୍ଗରେ ନେଇ ପୃଥକ କରି ଗୋଟିଏ ଉଚ୍ଚ ପର୍ବତକୁ ନେଇଗଲେ ।
\v 2 ଆଉ ସେ ସେମାନଙ୍କ ଆଗରେ ରୂପାନ୍ତରିତ ହେଲେ; ତାହାଙ୍କର ମୁଖ ସୂର୍ଯ୍ୟ ପରି ଉଜ୍ଜ୍ୱଳ ଓ ତାହାଙ୍କ ବସ୍ତ୍ର ଆଲୋକ ପରି ଶୁଭ୍ରବର୍ଣ୍ଣ ହେଲା ।
\s5
\v 3 ପୁଣି, ଦେଖ, ମୋଶା ଓ ଏଲୀୟ ତାହାଙ୍କ ସହିତ କଥାବାର୍ତ୍ତା କରୁଥିବା ସେମାନଙ୍କୁ ଦେଖାଗଲା ।
\v 4 ସେଥିରେ ପିତର ଯୀଶୁଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ହେ ପ୍ରଭୁ, ଆମ୍ଭେମାନେ ଯେ ଏ ସ୍ଥାନରେ ଅଛୁ, ଏହା ଉତ୍ତମ; ଆପଣଙ୍କର ଇଚ୍ଛା ହେଲେ ମୁଁ ଏଠାରେ ତିନୋଟି କୁଟୀର ନିର୍ମାଣ କରିବି, ଆପଣଙ୍କ ପାଇଁ ଗୋଟିଏ, ମୋଶାଙ୍କ ପାଇଁ ଗୋଟିଏ ଓ ଏଲୀୟଙ୍କ ପାଇଁ ଗୋଟିଏ ।
\s5
\v 5 ସେ ଏହି କଥା କହୁ କହୁ, ଦେଖ, ଖଣ୍ଡେ ମେଘ ସେମାନଙ୍କୁ ଆଚ୍ଛାଦନ କଲା, ଆଉ ଦେଖ, ସେହି ମେଘରୁ ଏହି ବାଣୀ ହେଲା, “ଏ ଆମ୍ଭର ପ୍ରିୟ ପୁତ୍ର ଏହାଙ୍କଠାରେ ଆମ୍ଭର ପରମ ସନ୍ତୋଷ” ଏହାଙ୍କ ବାକ୍ୟ ଶୁଣ ।
\v 6 ଏହା ଶୁଣି ଶିଷ୍ୟମାନେ ମୁଁହଁ ମାଡ଼ି ପଡ଼ିଗଲେ ଓ ଅତିଶୟ ଭୀତ ହେଲେ ।
\v 7 ସେଥିରେ ଯୀଶୁ ଆସି ସେମାନଙ୍କୁ ସ୍ପର୍ଶ କରି କହିଲେ, ଉଠ, ଭୟ କର ନାହିଁ ।
\v 8 ପୁଣି, ସେମାନେ ଉପରକୁ ଚାହିଁ କେବଳ ଯୀଶୁଙ୍କ ବିନା ଆଉ କାହାରିକୁ ଦେଖିଲେ ନାହିଁ ।
\s5
\v 9 ସେମାନେ ପର୍ବତରୁ ଓହ୍ଲାଇବା ସମୟରେ ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ ଆଜ୍ଞା ଦେଇ କହିଲେ, ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ର ମୃତମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ନ ଉଠିବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଏ ଦର୍ଶନର କଥା କାହାରିକୁ କୁହ ନାହିଁ ।
\v 10 ପୁଣି, ଶିଷ୍ୟମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ, ତେବେ ଶାସ୍ତ୍ରୀମାନେ କାହିଁକି କହନ୍ତି ଯେ, ପ୍ରଥମରେ ଅବଶ୍ୟ ଏଲୀୟଙ୍କର ଆଗମନ ହେବ ?
\s5
\v 11 ସେ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ଏଲୀୟ ଆସି ସମସ୍ତ ବିଷୟ ପୁନଃସ୍ଥାପନ କରିବା କଥା ସତ,
\v 12 କିନ୍ତୁ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହୁଅଛି, ଏଲୀୟ ତ ଆସି ସାରିଲେଣି, ମାତ୍ର ଲୋକେ ତାହାଙ୍କୁ ନ ଚିହ୍ନି ଯାହା ଇଚ୍ଛା, ତାହା ହିଁ ତାହାଙ୍କ ପ୍ରତି କରିଅଛନ୍ତି । ସେହି ପ୍ରକାରେ ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ର ମଧ୍ୟ ସେମାନଙ୍କ ହାତରେ ଦୁଃଖଭୋଗ କରିବାକୁ ଯାଉଅଛନ୍ତି ।
\v 13 ସେ ଯେ ସେମାନଙ୍କୁ ବାପ୍ତିଜକ ଯୋହନଙ୍କ ବିଷୟରେ କହିଲେ, ଶିଷ୍ୟମାନେ ସେତେବେଳେ ତାହା ବୁଝିଲେ ।
\s5
\v 14 ପରେ ସେମାନେ ଲୋକମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସନ୍ତେ ଜଣେ ଲୋକ ତାହାଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସି ଆଣ୍ଠୋଇପଡ଼ି କହିଲା,
\v 15 ହେ ପ୍ରଭୁ, ମୋହର ପୁଅକୁ ଦୟା କରନ୍ତୁ, କାରଣ ସେ ମୂର୍ଚ୍ଛାରୋଗରେ ବଡ଼ କଷ୍ଟ ପାଉଅଛି, କାରଣ ସେ ଥରକୁଥର ନିଆଁରେ ଓ ଥରକୁଥର ପାଣିରେ ପଡ଼ୁଅଛି ।
\v 16 ମୁଁ ଆପଣଙ୍କ ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ତାହାକୁ ଆଣିଥିଲି, ମାତ୍ର ସେମାନେ ତାହାକୁ ସୁସ୍ଥ କରି ପାରିଲେ ନାହିଁ ।
\s5
\v 17 ଯୀଶୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ଆରେ ଅବିଶ୍ୱାସୀ ଓ ବିପଥଗାମୀ ବଂଶ, କେତେ କାଳ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ ରହିବି ? କେତେ କାଳ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ବ୍ୟବହାର ସହିବି ? ତାହାକୁ ଏଠିକି ମୋ’ପାଖକୁ ଆଣ ।
\v 18 ଆଉ ଯୀଶୁ ଭୂତକୁ ଧମକାନ୍ତେ ସେ ତାହାଠାରୁ ବାହାରିଗଲା ଓ ବାଳକଟି ସେହି ମୁହୂର୍ତ୍ତରୁ ସୁସ୍ଥ ହେଲା ।
\s5
\v 19 ଏହାପରେ ଶିଷ୍ୟମାନେ ଗୋପନରେ ଯୀଶୁଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସି କହିଲେ, ଆମ୍ଭେମାନେ କାହିଁକି ତାହାକୁ ଛଡ଼ାଇ ପାରିଲୁ ନାହିଁ ।
\v 20 ସେ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଅଳ୍ପ ବିଶ୍ୱାସ ସକାଶେ, କାରଣ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସତ୍ୟ କହୁଅଛି, ଯଦି ଗୋଟିଏ ସୋରିଷ ଦାନା ପରି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ବିଶ୍ୱାସ ଥାଏ, ତାହାହେଲେ ଏହି ପର୍ବତକୁ ‘ଏଠାରୁ ସେଠାକୁ ଘୁଞ୍ଚିଯା' ବୋଲି କହିଲେ ତାହା ଘୁଞ୍ଚିଯିବ, ଆଉ କିଛି ହିଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ଅସାଧ୍ୟ ହେବ ନାହିଁ ।
\v 21 undefined
\s5
\v 22 ଆଉ ସେମାନେ ଗାଲିଲୀରେ ଏକତ୍ର ହେବା ସମୟରେ ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ର ମନୁଷ୍ୟମାନଙ୍କ ହସ୍ତରେ ସମର୍ପିତ ହେବାକୁ ଯାଉଅଛନ୍ତି,
\v 23 ପୁଣି, ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ବଧ କରିବେ, ଆଉ ତୃତୀୟ ଦିବସରେ ସେ ଉଠିବେ । ଏଥିରେ ସେମାନେ ଅତ୍ୟନ୍ତ ଦୁଃଖିତ ହେଲେ ।
\s5
\v 24 ଏଥିମଧ୍ୟରେ ସେମାନେ କଫର୍ନାହୂମକୁ ଆସନ୍ତେ ମନ୍ଦିରର କର ଆଦାୟକାରୀ ଲୋକେ ପିତରଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସି ପଚାରିଲେ, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ଗୁରୁ କ'ଣ ମନ୍ଦିରର କର ଦିଅନ୍ତି ନାହିଁ ?
\v 25 ସେ କହିଲେ, ହଁ, ଦିଅନ୍ତି । ଆଉ ସେ ଘରକୁ ଆସିଲା ପରେ ଯୀଶୁ ଆଗେ ତାହାକୁ କହିଲେ, ଶିମୋନ, ତୁମ୍ଭର ମତ କ'ଣ ? ପୃଥିବୀର ରାଜାମାନେ କାହା ପାଖରୁ କର ବା ରାଜସ୍ୱ ନିଅନ୍ତି ? ସେମାନଙ୍କ ସନ୍ତାନଗଣଙ୍କଠାରୁ କିମ୍ବା ବିଦେଶୀମାନଙ୍କଠାରୁ ?
\s5
\v 26 ସେ ବିଦେଶୀମାନଙ୍କଠାରୁ ବୋଲି କହନ୍ତେ ଯୀଶୁ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ତେବେ ତ ପୁତ୍ରମାନେ ମୁକ୍ତ ।
\v 27 କିନ୍ତୁ ଆମ୍ଭେମାନେ ଯେପରି ସେମାନଙ୍କ ବିଘ୍ନର କାରଣ ନ ହେଉ, ଏଥିପାଇଁ ସମୁଦ୍ରକୁ ଯାଇ ବନ୍‍ଶୀ କଣ୍ଟା ପକାଅ, ଆଉ ପ୍ରଥମେ ଯେଉଁ ମାଛ ପଡ଼ିବ, ତାହାକୁ ଧରି ତାହାର ମୁଖ ଫିଟାଇଲେ ଗୋଟିଏ ରୌପ୍ୟମୁଦ୍ରା ପାଇବ; ତାହା ନେଇ ମୋ’ ପାଇଁ ଓ ତୁମ୍ଭ ପାଇଁ ସେମାନଙ୍କୁ ଦିଅ ।
\s5
\c 18
\p
\v 1 ଏହି ସମୟରେ ଶିଷ୍ୟମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସି ପଚାରିବାକୁ ଲାଗିଲେ, ସ୍ୱର୍ଗରାଜ୍ୟରେ ଆମମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ କିଏ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ବିବେଚିତ ହେବ ।
\v 2 ଯୀଶୁ ଗୋଟିଏ ସାନ ପିଲାକୁ ପାଖକୁ ଡାକି ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଠିଆ କରାଇ,
\v 3 କହିଲେ, ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସତ୍ୟ କହୁଅଛି, ତୁମ୍ଭେମାନେ ନିଜ ନିଜ ପାପରୁ ବିମୁଖ ହୋଇ ଏହି ସାନ ପିଲା ପରି ନିଜକୁ ନମ୍ର ନ କର, ତେବେ ତୁମ୍ଭେମାନେ କଦାପି ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ରାଜ୍ୟରେ ପ୍ରବେଶ କରିପାରିବ ନାହିଁ ।
\s5
\v 4 ତେଣୁ ଯେ ଏହି ସାନ ପିଲା ପରି ନିଜକୁ ନମ୍ର କରେ, ତେବେ ସେ ସ୍ଵର୍ଗ ରାଜ୍ୟରେ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ବିବେଚିତ ହେବ ।
\v 5 ପୁଣି, କେହି ଯେବେ ମୋ’ନାମରେ ଏପରି ଜଣେ ସାନ ପିଲାକୁ ସାଦରେ ଗ୍ରହଣ କରେ, ସେ ମୋତେ ଗ୍ରହଣ କରେ ।
\v 6 କିନ୍ତୁ କେହି ଯେବେ ମୋ’ଠାରେ ବିଶ୍ଵାସ ରଖିଥିବା ଏପରି ଜଣେ ସାନ ପିଲାର ବିଶ୍ୱାସରେ ବାଧା ଜନ୍ମାଏ, ତେବେ ତାହାର ଗଳାରେ ଏକ ଚକି ପଥର ବାନ୍ଧି ତାହାକୁ ସମୁଦ୍ରରେ ନିକ୍ଷେପ କରିବା ବରଂ ଭଲ ହେବ ।
\s5
\v 7 ଯେଉଁମାନେ ଅନ୍ୟକୁ ପାପରେ ପକାନ୍ତି, ସେମାନଙ୍କ ଦଶା କେଡେ ଭୟଙ୍କର ହେବ । ପାପ ପ୍ରତି ପ୍ରଲୋଭନ ଅନିବାର୍ଯ୍ୟ । କିନ୍ତୁ ଯେଉଁ ମନୁଷ୍ୟ ଅନ୍ୟକୁ ପାପ କରିବାକୁ ପ୍ରଲୋଭିତ କରାଏ, ତାହାର ଜୀବନ ବଡ ଶୋଚନୀୟ ହେବ ।
\v 8 ଯଦି ତୁମ୍ଭେ ତୁମ୍ଭ ହାତ ପାଦ ଦ୍ୱାରା ପାପ କରିବାକୁ ହାତ ଓ ପାଦକୁ କୁହ ହାତ ପାଦକୁ ଏଥିରୁ ଅଟକାଏ, ଏପରିକି ଯଦି ସମ୍ଭବ ହୁଏ, ଏହାକୁ କାଟି ଫୋପାଡି ଦିଅ, ଯେପରି ତମେ ଆଉ ପାପ କରିବ ନାହିଁ । ତୁମ୍ଭେ ଆଉ ପାପ କରିବ ନାହିଁ । ଯଦି ହାତ ପାଦ ଥାଇ ନରକର ଅଗ୍ନିକୁ ଯିବା ଅପେକ୍ଷା ବିକଳାଙ୍ଗ ହୋଇ ଗର୍ବରେ ପ୍ରବେଶ କରିବା ଉତ୍ତମ ।
\s5
\v 9 ହଁ, ପୁଣି ଯଦି ସେହି ଜିନିଷକୁ ଦେଖି ପାପ କରିବାକୁ ଇଚ୍ଛୁକ ହୁଏ, ତେବେ ସେହି ବିଷୟଗୁଡିକ ଦେଖନାହିଁ । ଅପର କ୍ଷେତ୍ରରେ ତୁମ୍ଭର ଗୋଟିଏ ଆଖି ପାପ କରିବାକୁ ନିରୀକ୍ଷଣ କରେ ତାହାକୁ ଫୋପାଡ଼ି ବାହାର କରିପକାଅ । ଦୁଇଟି ଆଖି ଥାଇ ନରକକୁ ଯିବା ଅପେକ୍ଷା ଗୋଟିଏ ଆଖିରେ ସ୍ୱର୍ଗକୁ ଯିବା ବରଂ ଭଲ ।
\s5
\v 10 ସାବଧାନ ତୁମ୍ଭେ ଯେପରି ଏହି ସାନପିଲାମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣକୁ ସୁଦ୍ଧା ହେୟଜ୍ଞାନ ନ କର । କାରଣ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସତ୍ୟ କହିଅଛି, ସ୍ୱର୍ଗରେ ଦୂତମାନେ ଯାହାକୁ ସୁରକ୍ଷା ଦିଅନ୍ତି ମୋର ସ୍ଵର୍ଗସ୍ଥ ପିତାଙ୍କ ସମ୍ମୁଖରେ ଗମନାଗମନ କରି ସମସ୍ତ ତଥ୍ୟ ପ୍ରଦାନ କରନ୍ତି ।
\v 11 undefined
\s5
\v 12 ଏହି ବିଷୟ ନେଇ ତୁମ୍ଭେମାନେ କ'ଣ କରିପାର ? ଯଦି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ଶହେଟି ମେଣ୍ଢାଥାଏ, ସେଥିରୁ ଗୋଟିଏ ମେଣ୍ଢା ହଜିଲେ । ବାକି ଅନେଶତ ମେଣ୍ଢାକୁ ପାହାଡ ତଳକୁ ଛାଡିଦେଇ ଯେଉଁଯାଏ ସେହି ଗୋଟିଏ ମେଣ୍ଢାକୁ ଖୋଜିବା ନିମନ୍ତେ ଯିବ ନାହିଁ ?
\v 13 ଗୋଟିଏ ଅନେଶ୍ୱତ ମେଣ୍ଢା ଅପେକ୍ଷା ସେହି ଗୋଟିଏ ପାଇଁ ଅଧିକ ଆନନ୍ଦ କରିବ । ଆଉ ଯଦି ସେ ତାହାକୁ ପାଏ, ତାହାହେଲେ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସତ୍ୟ କହୁଅଛି, ଯେଉଁ ଅନେଶ୍ୱତଟି ହଜି ଯାଇ ନ ଥିଲେ, ସେମାନଙ୍କ ଅପେକ୍ଷା ଏହି ଗୋଟିକ ଲାଗି ସେ ଅଧିକ ଆନନ୍ଦ କରେ ।
\v 14 ସେହିପ୍ରକାରେ ଏହି କ୍ଷୁଦ୍ରମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଯେ ଗୋଟିଏ ବିନଷ୍ଟ ହୁଏ, ଏହା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ସ୍ୱର୍ଗସ୍ଥ ପିତାଙ୍କର ଇଚ୍ଛା ନୁହେଁ ।
\s5
\v 15 ଯଦି ତୁମ୍ଭ ଭାଇ ପାପ କରେ, ତେବେ ଯାଇ କେବଳ ତୁମ୍ଭ ଦୁଇ ଜଣଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ତାହାକୁ ତାହାର ଦୋଷ ଦେଖାଅ; ଯଦି ସେ ତୁମ୍ଭର କଥା ଶୁଣେ, ତେବେ ତୁମ୍ଭେ ଆପଣା ଭାଇ କି ଲାଭ କଲ ।
\v 16 କିନ୍ତୁ ଯଦି ସେ ନ ଶୁଣେ, ତେବେ ତୁମ୍ଭ ସାଙ୍ଗରେ ଆଉ ଜଣେ ବା ଦୁଇ ଜଣକୁ ନେଇ ଯାଅ, ଯେପରି ଦୁଇ ବା ତିନି ସାକ୍ଷୀଙ୍କ ମୁଖରେ ସମସ୍ତ କଥା ସ୍ଥିର କରାଯିବ।
\s5
\v 17 ତଥାପି ଯଦି ସେ ସେମାନଙ୍କ କଥା ନ ମାନେ, ତେବେ ମଣ୍ଡଳୀକୁ କୁହ ଓ ସେ ମଣ୍ଡଳୀ କଥା ମଧ୍ୟ ନ ମାନେ, ତେବେ ସେ ତୁମ୍ଭ ଦୃଷ୍ଟିରେ ଅଣଯିହୂଦୀ ଓ କରଗ୍ରାହୀ ପରି ହେଉ ।
\s5
\v 18 ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସତ୍ୟ କହୁଅଛି, ତୁମ୍ଭେମାନେ ପୃଥିବୀରେ ଯାହାସବୁ ବନ୍ଦ କରିବ, ସ୍ୱର୍ଗରେ ସେହି ସବୁ ବନ୍ଦ ରହିବ, ପୁଣି, ପୃଥିବୀରେ ଯାହାସବୁ ମୁକ୍ତ କରିବ, ସ୍ୱର୍ଗରେ ସେହି ସବୁ ମୁକ୍ତ ରହିବ।
\v 19 ପୁନଶ୍ଚ, ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସତ୍ୟ କହୁଅଛି, ପୃଥିବୀରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଦୁଇ ଜଣ ଯେକୌଣସି ବିଷୟ ଏକମନା ହୋଇ ଯାହା କିଛି ମାଗିବେ, ତାହା ମୋହର ସ୍ୱର୍ଗସ୍ଥ ପିତାଙ୍କ କର୍ତ୍ତୃକ ସେମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ଘଟିବ ।
\v 20 କାରଣ ଯେଉଁ ସ୍ଥାନରେ ଦୁଇ କି ତିନି ଜଣ ମୋ’ନାମରେ ଏକତ୍ର ହୁଅନ୍ତି, ସେହି ସ୍ଥାନରେ ମୁଁ ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଉପସ୍ଥିତ ଅଛି ।
\s5
\v 21 ସେତେବେଳେ ପିତର ତାହାଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସି ପଚାରିଲେ, ହେ ପ୍ରଭୁ, କେତେ ଥର ମୋହର ଭାଇ ମୋ’ବିରୁଦ୍ଧରେ ପାପ କଲେ ମୁଁ କ୍ଷମା କରିବି ?
\v 22 କି ସାତ ଥର ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ? ଯୀଶୁ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ତୁମ୍ଭକୁ କେବଳ ସାତ ଥର ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ କହୁ ନାହିଁ,
\s5
\v 23 ମାତ୍ର ସତୁରି ଗୁଣ ସାତ ଥର ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ । ଅତଏବ, ସ୍ୱର୍ଗରାଜ୍ୟ ଆପଣା ଦାସମାନଙ୍କ ସହିତ ହିସାବ କରିବାକୁ ଇଚ୍ଛୁକ ଜଣେ ରାଜାଙ୍କ ସଦୃଶ ।
\v 24 ସେ ହିସାବ ଆରମ୍ଭ କରନ୍ତେ ଦଶ ହଜାର ରୌପ୍ୟମୁଦ୍ରା ଋଣ କରିଥିବା ଜଣେ ଦାସ ତାହାଙ୍କ ଛାମୁକୁ ଅଣାଗଲା ।
\v 25 କିନ୍ତୁ ତାହାର ପରିଶୋଧ କରିବାକୁ କିଛି ନ ଥିବାରୁ ତାହାର ପ୍ରଭୁ ତାହାକୁ ଏବଂ ତାହାର ସ୍ତ୍ରୀ, ପିଲାପିଲି ଓ ସର୍ବସ୍ୱ ବିକ୍ରୟ କରି ପରିଶୋଧ ନେବାକୁ ଆଜ୍ଞା ଦେଲେ ।
\s5
\v 26 ତେଣୁ ସେହି ଦାସ ତାହାଙ୍କୁ ଭୂମିଷ୍ଠ ପ୍ରଣାମ କରି କହିବାକୁ ଲାଗିଲା, ଆପଣ ମୋ’ ବିଷୟରେ ଧୈର୍ଯ୍ୟ ଧରନ୍ତୁ, ମୁଁ ଆପଣକୁ ସବୁ ପରିଶୋଧ କରିଦେବି ।
\v 27 ସେଥିରେ ସେହି ଦାସର ପ୍ରଭୁ ଦୟା କରି ତାହାକୁ ମୁକ୍ତ କରିଦେଲେ ଓ ତାହାର ଋଣ କ୍ଷମା କଲେ ।
\s5
\v 28 କିନ୍ତୁ ସେହି ଦାସ ବାହାରିଯାଇ ତାହାଠାରୁ ପଚାଶ ଟଙ୍କା ଋଣ କରିଥିବା ଜଣେ ସହଦାସର ଦେଖା ପାଇ ତାହାକୁ ଧରି ତାହାର ଗଳା ଚିପି କହିବାକୁ ଲାଗିଲା, ତୁ ଯାହା ଧାରୁ, ଶୁଝିଦେ ।
\v 29 ତେଣୁ ତାହାର ସହଦାସ ଭୂମିଷ୍ଠ ହୋଇ ତାହାକୁ ବିନତି କରି କହିବାକୁ ଲାଗିଲା, ଆପଣ ମୋ' ବିଷୟରେ ଧୈର୍ଯ୍ୟ ଧରନ୍ତୁ, ମୁଁ ଆପଣଙ୍କୁ ପରିଶୋଧ କରିଦେବି ।
\s5
\v 30 ମାତ୍ର ସେ ସମ୍ମତ ହେଲା ନାହିଁ, କିନ୍ତୁ ଯାଇ ଋଣ ପରିଶୋଧ ନ କରିବା ଯାଏ ତାହାକୁ କାରାଗାରରେ ପକାଇଦେଲା ।
\v 31 ତେଣୁ ତାହାର ସହଦାସମାନେ ଏହି ଘଟଣା ଦେଖି ଅତ୍ୟନ୍ତ ଦୁଃଖିତ ହେଲେ ଓ ଯାଇ ସେମାନଙ୍କ ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ ସମସ୍ତ ଘଟଣା ବର୍ଣ୍ଣନା କରି ଜଣାଇଲେ ।
\s5
\v 32 ସେଥିରେ ତାହାର ପ୍ରଭୁ ତାହାକୁ ପାଖକୁ ଡ଼କାଇ କହିଲେ, ରେ ଦୁଷ୍ଟ ଦାସ, ତୁ ମୋତେ ବିନତି କରିବାରୁ ମୁଁ ତୋର ସେହି ସମସ୍ତ ଋଣ କ୍ଷମା କଲି;
\v 33 ମୁଁ ଯେରୂପେ ତୋତେ ଦୟା କଲି, ସେରୂପେ ମଧ୍ୟ ଆପଣାର ସହ ଦାସକୁ କ୍ଷମା କରିବା ତୋହର କର୍ତ୍ତବ୍ୟ ନ ଥିଲା ?
\s5
\v 34 ଆଉ, ତାହାର ପ୍ରଭୁ ରାଗିଯାଇ ସମସ୍ତ ଋଣ ପରିଶୋଧ ନ କରିବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ତାହାକୁ ଯନ୍ତ୍ରଣା ଦେବା ଲୋକମାନଙ୍କ ହାତରେ ସମର୍ପଣ କଲେ ।
\v 35 ତୁମ୍ଭେ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଜଣ ଯଦି ଅନ୍ତର ସହ ଆପଣା ଆପଣା ଭାଇକୁ କ୍ଷମା ନ କର, ତାହାହେଲେ ମୋହର ସ୍ୱର୍ଗସ୍ଥ ପିତା ହିଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ସେହି ପ୍ରକାର କରିବେ ।
\s5
\c 19
\p
\v 1 ଯୀଶୁ ଏହି ସମସ୍ତ କଥା ସମାପ୍ତ କରିବା ପରେ ଗାଲିଲୀରୁ ଚାଲିଯାଇ ଯର୍ଦ୍ଦନର ଆରପାରରେ ଥିବା ଯିହୂଦା ସୀମାରେ ଉପସ୍ଥିତ ହେଲେ ।
\v 2 ପୁଣି, ବହୁସଂଖ୍ୟକ ଲୋକ ତାହାଙ୍କ ପଛେ ପଛେ ଗଲେ, ଆଉ ସେ ସେଠାରେ ସେମାନଙ୍କୁ ସୁସ୍ଥ କଲେ ।
\s5
\v 3 ଏହି ସମୟରେ ଫାରୂଶୀମାନେ ତାହାଙ୍କ ପାଖକୁ ଆସି ତାହାଙ୍କୁ ପରୀକ୍ଷା କରି ପଚାରିଲେ, ଯେକୌଣସି କାରଣରୁ ଆପଣା ସ୍ତ୍ରୀ କି ପରିତ୍ୟାଗ କରିବା କ'ଣ ନ୍ୟାୟସଙ୍ଗତ ?
\v 4 ସେ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ କ'ଣ ପାଠ କରି ନାହଁ ଯେ, ସୃଷ୍ଟିକର୍ତ୍ତା ଆଦ୍ୟରୁ ସେମାନଙ୍କୁ ପୁରୁଷ ଓ ସ୍ତ୍ରୀ କରି ସୃଷ୍ଟି କଲେ,
\s5
\v 5 ଆଉ କହିଲେ, ଏହି କାରଣରୁ ପୁରୁଷ ପିତାମାତାଙ୍କୁ ପରିତ୍ୟାଗ କରି ନିଜ ସ୍ତ୍ରୀଠାରେ ଆସକ୍ତ ହେବ, ଆଉ ସେ ଦୁହେଁ ଏକାଙ୍ଗ ହେବେ ?
\v 6 ଏଣୁ ସେମାନେ ଆଉ ଦୁଇ ନୁହନ୍ତି, କିନ୍ତୁ ଏକାଙ୍ଗ ଅଟନ୍ତି । ଅତଏବ ଈଶ୍ୱର ଯାହା ସଂଯୁକ୍ତ କରିଅଛନ୍ତି, ମନୁଷ୍ୟ ତାହା ଅଲଗା ନ କରୁ ।
\s5
\v 7 ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ, ତେବେ ମୋଶା କାହିଁକି ତ୍ୟାଗପତ୍ର ଦେଇ ସ୍ତ୍ରୀ’କୁ ପରିତ୍ୟାଗ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଆଜ୍ଞା ଦେଲେ ?
\v 8 ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, କାରଣ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ହୃଦୟର କଠିନତା ଦେଖି ମୋଶା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଆପଣା ଆପଣା ସ୍ତ୍ରୀ କି ପରିତ୍ୟାଗ କରିବାକୁ ଅନୁମତି ଦେଲେ, କିନ୍ତୁ ଆଦ୍ୟରୁ ସେପରି ନ ଥିଲା ।
\v 9 ମାତ୍ର ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହୁଅଛି, ଯେ କେହି ଆପଣା ସ୍ତ୍ରୀ କି ବ୍ୟଭିଚାର ଦୋଷ ବିନା ଅନ୍ୟ କାରଣରୁ ପରିତ୍ୟାଗ କରି ଅନ୍ୟକୁ ବିବାହ କରେ, ସେ ବ୍ୟଭିଚାର କରେ ।
\s5
\v 10 ଶିଷ୍ୟମାନେ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ସ୍ତ୍ରୀ ସହିତ ମନୁଷ୍ୟର ଯଦି ଏହି ପ୍ରକାର ସମ୍ଵନ୍ଧ, ତେବେ ବିବାହ କରିବା ଭଲ ନୁହେଁ ।
\v 11 କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ସମସ୍ତେ ଏହି କଥା ଗ୍ରହଣ କରି ପାରନ୍ତି ନାହିଁ, କେବଳ ଯେଉଁମାନଙ୍କୁ କ୍ଷମତା ଦିଆଯାଇଅଛି, ସେମାନେ କରି ପାରନ୍ତି ।
\v 12 କାରଣ କେହି କେହି ମାତାର ଗର୍ଭରୁ ନପୁଂସକ ହୋଇ ଜନ୍ମ ହୋଇଅଛନ୍ତି, ଆଉ କେହି କେହି ମନୁଷ୍ୟମାନଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ନପୁଂସକ କରାଯାଇଅଛନ୍ତି, ପୁଣି, ଆଉ କେହି କେହି ସ୍ୱର୍ଗରାଜ୍ୟ ସକାଶେ ଆପଣା ଆପଣାକୁ ନପୁଂସକ କରିଅଛନ୍ତି । ଯେଉଁ ଲୋକ ଗ୍ରହଣ କରିପାରେ, ସେ ଗ୍ରହଣ କରୁ ।
\s5
\v 13 ସେତେବେଳେ ଯୀଶୁ ଯେପରି ଶିଶୁମାନଙ୍କ ଉପରେ ହାତ ରଖି ପ୍ରାର୍ଥନା କରନ୍ତି, ଏଥିପାଇଁ ସେମାନେ ତାହାଙ୍କ ନିକଟକୁ ଅଣାଗଲେ । ମାତ୍ର ଶିଷ୍ୟମାନେ ଆଣୁଥିବା ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଧମକ ଦେଲେ ।
\v 14 କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁ କହିଲେ, ଶିଶୁମାନଙ୍କୁ ଛାଡ଼ିଦିଅ, ସେମାନଙ୍କୁ ମୋ’ ପାଖକୁ ଆସିବାକୁ ମନା କର ନାହିଁ, କାରଣ ସ୍ୱର୍ଗରାଜ୍ୟ ଏହି ପ୍ରକାର ଲୋକମାନଙ୍କର ।
\v 15 ଆଉ, ସେ ସେମାନଙ୍କ ଉପରେ ହାତ ରଖି ସେଠାରୁ ଚାଲିଗଲେ ।
\s5
\v 16 ଆଉ ଦେଖ, ଜଣେ ତାହାଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସି ପଚାରିଲେ, ହେ ଗୁରୁ, ଅନନ୍ତ ଜୀବନ ପ୍ରାପ୍ତ ହେବା ନିମନ୍ତେ ମୁଁ କେଉଁ ସତ୍କର୍ମ କରିବି ?
\v 17 ସେ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ସତ୍ କେବଳ ଜଣେ; କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭେ ଯଦି ଜୀବନରେ ପ୍ରବେଶ କରିବାକୁ ଇଚ୍ଛା କର, ତେବେ ଆଜ୍ଞାସବୁ ପାଳନ କର ।
\s5
\v 18 ସେ ତାହାଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ, କି କି ପ୍ରକାର ଆଜ୍ଞା ? ଯୀଶୁ କହିଲେ, ଏହି ସବୁ, ନରହତ୍ୟା କର ନାହିଁ, ବ୍ୟଭିଚାର କର ନାହିଁ, ଚୋରି କର ନାହିଁ, ମିଥ୍ୟା ସାକ୍ଷ୍ୟ ଦିଅ ନାହିଁ,
\v 19 ପିତାମାତାଙ୍କୁ ସମାଦର କର; ପୁଣି, ତୁମ୍ଭର ପଡୋଶୀକି ଆତ୍ମତୁଲ୍ୟ ପ୍ରେମ କର ।
\s5
\v 20 ସେହି ଯୁବକ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ଏହି ସମସ୍ତ ମୁଁ ପାଳନ କରିଅଛି, ମୋହର ଆଉ କ'ଣ ଉଣା ଅଛି ?
\v 21 ଯୀଶୁ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ଯଦି ତୁମ୍ଭେ ସିଦ୍ଧ ହେବାକୁ ଇଚ୍ଛା କର, ତେବେ ଯାଇ ଆପଣାର ସର୍ବସ୍ୱ ବିକ୍ରୟ କରି ଦରିଦ୍ରମାନଙ୍କୁ ଦାନ କର, ଆଉ ତୁମ୍ଭେ ସ୍ୱର୍ଗରେ ଧନ ପାଇବ; ପୁଣି, ଆସି ମୋହର ଅନୁଗମନ କର ।
\v 22 କିନ୍ତୁ ଏହି କଥା ଶୁଣି ଯୁବକଟି ଦୁଃଖିତ ହୋଇ ଚାଲିଗଲେ, କାରଣ ତାଙ୍କର ବହୁତ ସମ୍ପତ୍ତି ଥିଲା ।
\s5
\v 23 ସେଥିରେ ଯୀଶୁ ଆପଣା ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସତ୍ୟ କହୁଅଛି, ଧନୀ ଲୋକ ଅତି କଷ୍ଟରେ ସ୍ୱର୍ଗରାଜ୍ୟରେ ପ୍ରବେଶ କରିବ ।
\v 24 ପୁନଶ୍ଚ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହୁଅଛି, ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ରାଜ୍ୟରେ ଧନୀଲୋକଙ୍କର ପ୍ରବେଶ କରିବା ଅପେକ୍ଷା ବରଂ ଛୁଞ୍ଚିର ଛିଦ୍ର ଦେଇ ଓଟର ପ୍ରବେଶ କରିବା ସହଜ ।
\s5
\v 25 ଶିଷ୍ୟମାନେ ଏହା ଶୁଣି ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟାନ୍ୱିତ ହୋଇ କହିଲେ, ତେବେ କିଏ ପରିତ୍ରାଣ ପାଇ ପାରେ ?
\v 26 ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ ଏକଦୃଷ୍ଟିରେ ଚାହିଁ କହିଲେ, ଏହା ମନୁଷ୍ୟର ଅସାଧ୍ୟ, କିନ୍ତୁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କର ସମସ୍ତ ସାଧ୍ୟ ।
\v 27 ସେଥିରେ ପିତର ତାହାଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ଦେଖନ୍ତୁ, ଆମ୍ଭେମାନେ ସମସ୍ତ ପରିତ୍ୟାଗ କରି ଆପଣଙ୍କ ଅନୁଗାମୀ ହୋଇଅଛୁ; ଆମ୍ଭେମାନେ ତେବେ କ'ଣ ପାଇବା ?
\s5
\v 28 ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସତ୍ୟ କହୁଅଛି, ନୂତନ ସୃଷ୍ଟିରେ ଯେତେବେଳେ ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ର ଆପଣା ଗୌରବମୟ ସିଂହାସନରେ ଉପବେଶନ କରିବେ, ସେତେବେଳେ, ମୋହର ଅନୁଗାମୀ ହୋଇଅଛ ଯେ ତୁମ୍ଭେମାନେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ମଧ୍ୟ ଦ୍ୱାଦଶ ସିଂହାସନରେ ଉପବେଶନ କରି ଇସ୍ରାଏଲରେ ଦ୍ୱାଦଶ ଗୋଷ୍ଠୀକୁ ଶାସନ କରିବ ।
\s5
\v 29 ପୁଣି, ଯେ କେହି ମୋହର ନାମ ସକାଶେ ଗୃହ କି ଭାଇ କି ଭଉଣୀ କି ପିତା କି ମାତା କି ସନ୍ତାନସନ୍ତତି କି ଭୂମି ପରିତ୍ୟାଗ କରେ, ସେ ବହୁଗୁଣ ପାଇବ, ପୁଣି, ଅନନ୍ତ ଜୀବନର ଅଧିକାରୀ ହେବ ।
\v 30 କିନ୍ତୁ ପ୍ରଥମେ ଥିବା ଅନେକ ଲୋକ ଶେଷରେ ପଡ଼ିବେ ଓ ଶେଷରେ ଥିବା ଅନେକ ଲୋକ ପ୍ରଥମ ହେବେ ।
\s5
\c 20
\p
\v 1 କାରଣ ସ୍ୱର୍ଗରାଜ୍ୟ ଏପରି ଜଣେ ଗୃହକର୍ତ୍ତାଙ୍କ ସଦୃଶ, ଯେ ସକାଳ ହେବାମାତ୍ର ଆପଣା ଦ୍ରାକ୍ଷାକ୍ଷେତ୍ରରେ ମୂଲିଆ ଲଗାଇବାକୁ ବାହାରିଗଲେ ।
\v 2 ଆଉ ସେ ମୂଲିଆମାନଙ୍କ ସହିତ ଦିନକୁ ଏକ ଦିନର ମୂଲ ପାଇଁ ଚୁକ୍ତି କରି ସେମାନଙ୍କୁ ଆପଣା ଦ୍ରାକ୍ଷାକ୍ଷେତ୍ରକୁ ପଠାଇଲେ ।
\s5
\v 3 ପୁଣି, ପ୍ରାୟ ନଅଟା ସମୟରେ ବାହାରିଯାଇ ବଜାରରେ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ନିଷ୍କର୍ମା ହୋଇ ଠିଆ ହୋଇଥିବା ଦେଖି ସେମାନଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ କହିଲେ,
\v 4 ତୁମ୍ଭେମାନେ ସୁଦ୍ଧା ଦ୍ରାକ୍ଷାକ୍ଷେତ୍ରକୁ ଯାଅ, ପୁଣି, ଯାହା ଉଚିତ୍, ତାହା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଦେବି; ଆଉ ସେମାନେ ଗଲେ ।
\s5
\v 5 ପୁଣି, ଥରେ ସେ ପ୍ରାୟ ବାରଟା ଓ ତିନିଟା ସମୟରେ ବାହାରିଯାଇ ସେହି ପ୍ରକାର କଲେ ।
\v 6 ପୁଣି, ପ୍ରାୟ ପାଞ୍ଚଟା ସମୟରେ ସେ ବାହାରିଯାଇ ଆଉ କେତେକ ଜଣଙ୍କୁ ଠିଆ ହୋଇଥିବା ଦେଖି ସେମାନଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ କାହିଁକି ଏଠାରେ ଦିନଯାକ ଖାଲିରେ ଠିଆ ହୋଇଅଛ ?
\v 7 ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, କାରଣ କେହି ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ମୂଲ ଲଗାଇ ନାହାନ୍ତି । ସେ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ମଧ୍ୟ ଦ୍ରାକ୍ଷାକ୍ଷେତ୍ରକୁ ଯାଅ ।
\s5
\v 8 ପରେ ସନ୍ଧ୍ୟା ହୁଅନ୍ତେ ଦ୍ରାକ୍ଷାକ୍ଷେତ୍ରର ଅଧିକାରୀ ଆପଣା ବେବର୍ତ୍ତାଙ୍କୁ କହିଲେ, ମୂଲିଆମାନଙ୍କୁ ଡାକି ଶେଷ ଲୋକମାନଙ୍କଠାରୁ ଆରମ୍ଭ କରି ପ୍ରଥମ ଲୋକମାନଙ୍କ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ମୂଲ ଦିଅ ।
\v 9 ସେଥିରେ ଯେଉଁମାନେ ପ୍ରାୟ ପାଞ୍ଚଟା ସମୟରେ ମୂଲ ଲଗାଯାଇଥିଲେ, ସେମାନେ ଆସି ଏକ ଦିନର ମୂଲ ଲେଖାଏଁ ପାଇଲେ ।
\v 10 ପୁଣି, ପ୍ରଥମେ ଲଗାଯାଇଥିବା ମୂଲିଆମାନେ ଆସି ଅଧିକ ପାଇବେ ବୋଲି ମନେ କଲେ; ମାତ୍ର ସେମାନେ ମଧ୍ୟ ଏକ ଦିନର ମୂଲ ଲେଖାଏଁ ପାଇଲେ ।
\s5
\v 11 କିନ୍ତୁ ତାହା ପାଇ ସେମାନେ ଘରର ଅଧିକାରୀଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ବଚସା କରି କହିବାକୁ ଲାଗିଲେ,
\v 12 ଏହି ଶେଷର ଲୋକମାନେ ଘଣ୍ଟାଏ ମାତ୍ର କାମ କଲେ, ଆଉ ଆମ୍ଭେମାନେ ଦିନଯାକ ଖଟି ଖଟି ଖରାରେ ଜଳି ପୋଡ଼ିଗଲେ ସୁଦ୍ଧା ତୁମ୍ଭେ ସେମାନଙ୍କୁ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ସମାନ କଲ ।
\s5
\v 13 କିନ୍ତୁ ସେ ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣକୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ଭାଇ, ତୋ ପ୍ରତି ମୁଁ ଅନ୍ୟାୟ କରୁ ନାହିଁ; ତୁ କଅଣ ମୋ’ ସାଙ୍ଗରେ ଏକ ଦିନର ମୂଲ ପାଇଁ ଚୁକ୍ତି କରି ନ ଥିଲୁ ?
\v 14 ତୋର ଯାହା, ତାହା ନେଇ ଚାଲି ଯା, କିନ୍ତୁ ଏହି ଶେଷ ଲୋକକୁ ସୁଦ୍ଧା ତୋ’ପରି ଦେବା ପାଇଁ ମୋହର ଇଚ୍ଛା ।
\s5
\v 15 ନିଜ ସମ୍ପତ୍ତିକୁ ନିଜ ଇଚ୍ଛାନୁସାରେ ବ୍ୟବହାର କରିବାକୁ କଅଣ ମୋର ଅଧିକାର ନାହିଁ ? ନା ମୁଁ ଦାନଶୀଳ ହେବାରୁ ତୁ ଈର୍ଷାଦୃଷ୍ଟି କରୁଅଛୁ ?
\v 16 ସେହିପରି ଶେଷରେ ଥିବା ଲୋକେ ପ୍ରଥମେ ହେବେ ଓ ପ୍ରଥମରେ ଥିବା ଲୋକେ ଶେଷରେ ପଡ଼ିବେ ।
\s5
\v 17 ଯୀଶୁ ଯିରୂଶାଲମକୁ ଯାତ୍ରା କରିବା ନିମନ୍ତେ ଉଦ୍ୟତ ହେଉଥିବା ସମୟରେ ଦ୍ୱାଦଶଙ୍କୁ ପୃଥକ୍ କରି ପଥ ମଧ୍ୟରେ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ,
\v 18 ଦେଖ, ଆମ୍ଭେମାନେ ଯିରୂଶାଲମକୁ ଯାତ୍ରା କରୁଅଛୁ, ଆଉ ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ର ପ୍ରଧାନ ଯାଜକ ଓ ଶାସ୍ତ୍ରୀମାନଙ୍କ ହସ୍ତରେ ସମର୍ପିତ ହେବେ,
\v 19 ପୁଣି, ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ପ୍ରାଣ ଦଣ୍ଡାଜ୍ଞା ଦେଇ ପରିହାସ, କୋରଡ଼ା ପ୍ରହାର ଓ କ୍ରୁଶରେ ବଧ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଅଣଯିହୂଦୀମାନଙ୍କ ହସ୍ତରେ ସମର୍ପଣ କରିବେ, ଆଉ ତୃତୀୟ ଦିବସରେ ସେ ଉଠିବେ ।
\s5
\v 20 ସେତେବେଳେ ଜେବଦୀଙ୍କ ସ୍ତ୍ରୀ ଆପଣା ପୁତ୍ରମାନଙ୍କୁ ସାଙ୍ଗରେ ନେଇ ତାହାଙ୍କ ଛାମୁକୁ ଆସି ପ୍ରଣାମ କରି ତାହାଙ୍କଠାରୁ କିଛି ମାଗିଲେ ।
\v 21 ସେଥିରେ ସେ ତାହାଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ, ତୁମ୍ଭେ କ'ଣ ଇଚ୍ଛା କରୁଅଛ ? ସେ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ଆପଣଙ୍କ ରାଜ୍ୟରେ ଯେପରି ମୋହର ଏହି ଦୁଇ ପୁତ୍ରଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ ଆପଣଙ୍କ ଦକ୍ଷିଣ ପାର୍ଶ୍ୱରେ ଓ ଅନ୍ୟ ଜଣେ ବାମ ପାର୍ଶ୍ୱରେ ବସନ୍ତି, ଏହା ଆଜ୍ଞା କରନ୍ତୁ ।
\s5
\v 22 କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ କ'ଣ ମାଗୁଅଛ, ତାହା ଜାଣୁ ନାହଁ । ମୁଁ ଯେଉଁ ପାତ୍ରରେ ପାନ କରିବାକୁ ଯାଉଅଛି, ସେଥିରେ କି ତୁମ୍ଭେମାନେ ପାନ କରି ପାର ?
\v 23 ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ପାରୁ । ସେ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୋହର ପାତ୍ରରେ ପାନ କରିବ ସତ, କିନ୍ତୁ ମୋହର ଦକ୍ଷିଣ ଓ ବାମ ପାର୍ଶ୍ୱରେ ବସିବାକୁ ଦେବା ମୋହର ଅଧିକାରର ବିଷୟ ନୁହେଁ, ବରଂ ଯେଉଁମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ମୋହର ପିତାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ସ୍ଥାନ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରାଯାଇଅଛି, ସେମାନେ ବସିବେ ।
\v 24 ଅନ୍ୟ ଦଶ ଜଣ ଶିଷ୍ୟ ଏହା ଶୁଣି ସେହି ଦୁଇ ଭାଇଙ୍କ ଉପରେ ବିରକ୍ତ ହେଲେ ।
\s5
\v 25 କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ ପାଖକୁ ଡାକି କହିଲେ, ଅଣଯିହୂଦୀମାନଙ୍କ ଶାସନକର୍ତ୍ତାମାନେ ସେମାନଙ୍କ ଉପରେ ପ୍ରଭୁତ୍ୱ କରନ୍ତି ଓ ମହାନ ବ୍ୟକ୍ତିମାନେ ସେମାନଙ୍କ ଉପରେ କର୍ତ୍ତୃତ୍ୱ କରନ୍ତି, ଏହା ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜାଣ ।
\v 26 ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ସେପ୍ରକାର ନୁହେଁ, କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଯେ କେହି ମହାନ ହେବାକୁ ଇଚ୍ଛା କରେ, ସେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ସେବକ ହେଉ,
\v 27 ଆଉ ଯେ କେହି ପ୍ରଧାନ ହେବାକୁ ଇଚ୍ଛା କରେ, ସେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ଦାସ ହେଉ,
\v 28 ଯେପରି ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ର ମଧ୍ୟ ସେବା ପାଇବାକୁ ଆସି ନାହାନ୍ତି, ମାତ୍ର ସେବା କରିବାକୁ ଓ ଅନେକଙ୍କ ପାଇଁ ମୁଁକ୍ତିର ମୂଲ୍ୟ ସ୍ୱରୂପେ ପ୍ରାଣ ଦେବାକୁ ଆସିଅଛନ୍ତି ।
\s5
\v 29 ସେମାନେ ଯିରୀହୋରୁ ବାହାରିବା ସମୟରେ ବହୁସଂଖ୍ୟକ ଲୋକ ତାହାଙ୍କର ପଛେ ପଛେ ଗଲେ ।
\v 30 ଆଉ ଦେଖ, ପଥ ପାର୍ଶ୍ୱରେ ଦୁଇ ଜଣ ଅନ୍ଧ ଯୀଶୁ ସେହି ପଥ ଦେଇ ଯାଉଅଛନ୍ତି ବୋଲି ଶୁଣି ଉଚ୍ଚ ସ୍ୱର କରି କହିଲେ, ହେ ପ୍ରଭୁ, ଦାଉଦଙ୍କ ସନ୍ତାନ, ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଦୟା କରନ୍ତୁ ।
\v 31 ମାତ୍ର ଲୋକସମୂହ ସେମାନଙ୍କୁ ତୁନି ହେବା ପାଇଁ ଧମକ ଦେଲେ, କିନ୍ତୁ ସେମାନେ ଆହୁରି ଉଚ୍ଚ ସ୍ୱର କରି କହିଲେ, ହେ ପ୍ରଭୁ, ଦାଉଦଙ୍କ ସନ୍ତାନ, ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଦୟା କରନ୍ତୁ ।
\s5
\v 32 ସେଥିରେ ଯୀଶୁ ଠିଆ ହୋଇ ସେମାନଙ୍କୁ ଡାକି ପଚାରିଲେ, ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପାଇଁ କ'ଣ କରିବି ବୋଲି ତୁମ୍ଭେମାନେ ଇଚ୍ଛା କରୁଅଛ ?
\v 33 ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ହେ ପ୍ରଭୁ, ଯେପରି ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ଆଖି ଫିଟିଯାଏ ।
\v 34 ଆଉ ଯୀଶୁ ଦୟାରେ ବିଗଳିତ ହୋଇ ସେମାନଙ୍କର ଚକ୍ଷୁ ସ୍ପର୍ଶ କଲେ ଓ ସେହିକ୍ଷଣି ସେମାନେ ଦେଖି ପାରିଲେ ଓ ଯୀଶୁଙ୍କ ପଛେ ପଛେ ଚାଲିବାକୁ ଲାଗିଲେ ।
\s5
\c 21
\p
\v 1 ଯେତେବେଳେ ସେମାନେ ଯିରୂଶାଲମର ନିକଟବର୍ତ୍ତୀ ହୋଇ ବୈଥ୍‌ଫାଗୀ ଓ ଜୀତପର୍ବତ ନିକଟରେ ଉପସ୍ଥିତ ହେଲେ, ସେତେବେଳେ ଯୀଶୁ ଦୁଇ ଶିଷ୍ୟଙ୍କୁ ଏହି କଥା କହି ପଠାଇଲେ ।
\v 2 ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସମ୍ମୁଖସ୍ଥ ସେହି ଗ୍ରାମକୁ ଯାଅ, ଆଉ ଯିବାମାତ୍ରେ ବନ୍ଧା ହୋଇଥିବା ଗୋଟିଏ ଗର୍ଦ୍ଦଭୀ ଓ ତାହା ସହିତ ଗୋଟିଏ ଶାବକକୁ ଦେଖିବ; ସେମାନଙ୍କୁ ଫିଟାଇ ମୋ’ ନିକଟକୁ ନେଇଆସ ।
\v 3 ଆଉ ଯେବେ କେହି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କିଛି କହେ, ତେବେ କହିବ ଏମାନଙ୍କଠାରେ ପ୍ରଭୁଙ୍କର ଆବଶ୍ୟକ ଅଛି । ସେହିକ୍ଷଣି ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ପଠାଇଦେବ ।
\s5
\v 4 ଭାବବାଦୀଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଉକ୍ତ ଏହି ବାକ୍ୟ ଯେପରି ସଫଳ ହୁଏ, ସେଥିନିମନ୍ତେ ଏହା ଘଟିଲା,
\v 5 ସିୟୋନର କନ୍ୟାକୁ କୁହ, ଦେଖ୍‌, ତୋର ରାଜା ତୋ ନିକଟକୁ ଆସୁଅଛନ୍ତି; ସେ ନମ୍ର ଓ ଗର୍ଦ୍ଦଭାରୋହୀ, ଶାବକ, ଗର୍ଦ୍ଦଭ ଶାବକାରୋହୀ ।
\s5
\v 6 ସେଥିରେ ଶିଷ୍ୟମାନେ ଯାଇ ଯୀଶୁଙ୍କ ଆଦେଶ ଅନୁସାରେ କାମ କଲେ,
\v 7 ପୁଣି, ଗର୍ଦ୍ଦଭୀ ଓ ଶାବକଟି ଆଣି ସେମାନଙ୍କ ଉପରେ ବସ୍ତ୍ର ପାତିଦେଲେ, ଆଉ ସେ ତାହା ଉପରେ ବସିଲେ ।
\v 8 ପୁଣି, ଲୋକମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଅଧିକାଂଶ ଆପଣା ଆପଣା ଲୁଗା ପଥରେ ବିଛାଇଲେ ଓ ଅନ୍ୟମାନେ ଗଛରୁ ଡାଳ କାଟି ଆଣି ବାଟରେ ବିଛାଇଦେବାକୁ ଲାଗିଲେ ।
\s5
\v 9 ଆଉ ତାହାଙ୍କ ଆଗରେ ଓ ପଛରେ ଯାଉଥିବା ଲୋକମାନେ ଉଚ୍ଚସ୍ୱରରେ କହିବାକୁ ଲାଗିଲେ, ହୋଶାନ୍ନା ଦାଉଦଙ୍କ ସନ୍ତାନ! ପ୍ରଭୁଙ୍କ ନାମରେ ଯେ ଆସୁଅଛନ୍ତି, ସେ ଧନ୍ୟ! ଊର୍ଦ୍ଧ୍ୱଲୋକରେ ହୋଶାନ୍ନା ।
\v 10 ଆଉ ସେ ଯିରୂଶାଲମରେ ପ୍ରବେଶ କରନ୍ତେ ନଗରଯାକ ଏ କିଏ ବୋଲି ଚହଳ ପଡ଼ିଗଲା ।
\v 11 ସେଥିରେ ଲୋକସମୂହ କହିଲେ, ଏ ଗାଲିଲୀସ୍ଥ ନାଜରିତର ଭାବବାଦୀ ଯୀଶୁ ।
\s5
\v 12 ପରେ ଯୀଶୁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ମନ୍ଦିରରେ ପ୍ରବେଶ କରି ସେ ସ୍ଥାନରେ କିଣାବିକା କରୁଥିବା ସମସ୍ତ ଲୋକଙ୍କୁ ବାହାର କରିଦେଲେ, ପୁଣି, ମୁଦ୍ରା ବ୍ୟବସାୟୀମାନଙ୍କର ମେଜ ଓ କାପ୍ତା ବ୍ୟବସାୟୀମାନଙ୍କର ଆସନ ଓଲଟାଇ ପକାଇଲେ,
\v 13 ଆଉ ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ଲେଖା ଅଛି, ଆମ୍ଭର ଗୃହ ପ୍ରାର୍ଥନାର ଗୃହ ବୋଲି ପରିଚିତ ହେବ, କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ତାହାକୁ ଡକାୟତମାନଙ୍କ ବାସସ୍ଥାନ କରୁଅଛ ।
\v 14 ପୁଣି, ମନ୍ଦିରରେ ଅନ୍ଧ ଓ ଖଞ୍ଜ ଲୋକେ ତାହାଙ୍କ ପାଖକୁ ଆସନ୍ତେ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ସୁସ୍ଥ କଲେ ।
\s5
\v 15 କିନ୍ତୁ ପ୍ରଧାନ ଯାଜକ ଓ ଶାସ୍ତ୍ରୀମାନେ ତାହାଙ୍କ କରିଥିବା ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ କର୍ମସବୁ ଓ ମନ୍ଦିର ମଧ୍ୟରେ ହୋଶାନ୍ନା ଦାଉଦଙ୍କ ସନ୍ତାନ ବୋଲି ଉଚ୍ଚ ସ୍ୱର କରୁଥିବା ପିଲାମାନଙ୍କୁ ଦେଖି ବିରକ୍ତ ହେଲେ,
\v 16 ପୁଣି, ତାହାଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ, ଏମାନେ କ'ଣ କହୁଅଛନ୍ତି, ତାହା କି ତୁମ୍ଭେ ଶୁଣୁଅଛ ? ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ହଁ, ତୁମ୍ଭେ ଶିଶୁ ଓ ସ୍ତନ୍ୟପାୟୀମାନଙ୍କ ମୁଖ ଦ୍ୱାରା ଆପଣା ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ସ୍ତବ ସିଦ୍ଧ କରିଅଛ, ଏହି କଥା କି ତୁମ୍ଭେମାନେ କେବେ ହେଁ ପାଠ କରି ନାହଁ ?
\v 17 ଆଉ, ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ଛାଡ଼ିଦେଇ ଯିରୂଶାଲମରୁ ବାହାରି ବେଥନିଆକୁ ଯାଇ ସେଠାରେ ରାତି କଟାଇଲେ ।
\s5
\v 18 ସକାଳେ ସେ ଯିରୂଶାଲମକୁ ଫେରିବା ସମୟରେ କ୍ଷୁଧିତ ହେଲେ,
\v 19 ଆଉ ବାଟ ପାଖରେ ଗୋଟିଏ ଡିମ୍ବିରି ଗଛ ଦେଖି ତାହା ନିକଟକୁ ଗଲେ, ପୁଣି, କେବଳ ପତ୍ର ଛଡ଼ା ତାହାଠାରେ ଆଉ କିଛି ନ ପାଇ ତାହାକୁ କହିଲେ, ଆଉ କଦାପି ତୋଠାରେ ଫଳ ନ ହେଉ । ସେଥିରେ ସେହିକ୍ଷଣି ସେହି ଡିମ୍ବିରି ଗଛ ଶୁଖିଗଲା ।
\s5
\v 20 ଶିଷ୍ୟମାନେ ତାହା ଦେଖି ଚମତ୍କୃତ ହୋଇ କହିଲେ, ଡିମ୍ବିରିଗଛଟି କିପରି ସେହିକ୍ଷଣି ଶୁଖିଗଲା ?
\v 21 ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସତ୍ୟ କହୁଅଛି, ଯଦି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ବିଶ୍ୱାସ ଥାଏ, ଆଉ ତୁମ୍ଭେମାନେ ସନ୍ଦେହ ନ କର, ତେବେ ଏହି ଡିମ୍ବିରି ଗଛ ପ୍ରତି ଯେପରି କରାଯାଇଅଛି, କେବଳ ଯେ ସେପରି କରିବ, ତାହା ନୁହେଁ, ମାତ୍ର ଯଦି ଏ ପର୍ବତକୁ ସୁଦ୍ଧା ତୁ ଉଠି ସମୁଦ୍ରରେ ଯାଇ ପଡ଼ ବୋଲି କହିବ, ତାହାହେଲେ ତାହା ହେବ ।
\v 22 ପୁଣି, ବିଶ୍ୱାସ କରି ପ୍ରାର୍ଥନାରେ ଯାହା କିଛି ମାଗିବ, ସେହି ସବୁ ପାଇବ ।
\s5
\v 23 ପରେ ସେ ମନ୍ଦିରରେ ପ୍ରବେଶ କରି ଶିକ୍ଷା ଦେବା ସମୟରେ ପ୍ରଧାନ ଯାଜକମାନେ ଓ ଲୋକଙ୍କର ପ୍ରାଚୀନବର୍ଗ ତାହାଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସି ପଚାରିଲେ, ତୁମ୍ଭେ କେଉଁ ଅଧିକାରରେ ଏସମସ୍ତ କରୁଅଛ ? ଆଉ ତୁମ୍ଭକୁ କିଏ ଏହି ଅଧିକାର ଦେଲା ?
\v 24 ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ମୁଁ ମଧ୍ୟ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଗୋଟିଏ କଥା ପଚାରିବି, ଯଦି ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୋତେ ତାହା କହିବ, ତେବେ କେଉଁ ଅଧିକାରରେ ମୁଁ ଏହି ସମସ୍ତ କରୁଅଛି, ତାହା ମୁଁ ମଧ୍ୟ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହିବି ।
\s5
\v 25 ଯୋହନଙ୍କର ବାପ୍ତିସ୍ମ କେଉଁଠାରୁ ହୋଇଥିଲା ? ସ୍ୱର୍ଗରୁ ବା ମନୁଷ୍ୟଠାରୁ ? ସେଥିରେ ସେମାନେ ପରସ୍ପର ତର୍କବିତର୍କ କରି କହିବାକୁ ଲାଗିଲେ, ଯଦି ସ୍ୱର୍ଗରୁ ବୋଲି କହିବୁ, ତାହାହେଲେ ସେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହିବେ, ତେବେ ତୁମ୍ଭେମାନେ କାହିଁକି ତାହାଙ୍କୁ ବିଶ୍ୱାସ କଲ ନାହିଁ ?
\v 26 କିନ୍ତୁ ଯଦି ମନୁଷ୍ୟଠାରୁ ବୋଲି କହିବୁ, ତେବେ ଲୋକସମୂହକୁ ତ ଭୟ! କାରଣ ସମସ୍ତେ ଯୋହନଙ୍କୁ ଭାବବାଦୀ ବୋଲି ମାନନ୍ତି ।
\v 27 ଏଣୁ ସେମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ଆମ୍ଭେମାନେ ଜାଣୁ ନାହୁଁ । ସେ ମଧ୍ୟ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ତେବେ ମୁଁ କେଉଁ ଅଧିକାରରେ ଏସମସ୍ତ କରୁଅଛି, ତାହା ମୁଁ ମଧ୍ୟ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହିବି ନାହିଁ ।
\s5
\v 28 ମାତ୍ର ତୁମ୍ଭେମାନେ କ'ଣ ମନେ କର ? ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କର ଦୁଇଟି ପୁତ୍ର ଥିଲେ । ସେ ପ୍ରଥମ ନିକଟକୁ ଆସି କହିଲେ, ପୁଅ, ଯା, ଆଜି ଦ୍ରାକ୍ଷାକ୍ଷେତ୍ରରେ କାମ କର ।
\v 29 ସେ ଉତ୍ତର ଦେଲା, ମୋର ଇଚ୍ଛା ନାହିଁ, କିନ୍ତୁ ପରେ ଅନୁତାପ କରି ଗଲା ।
\v 30 ପୁଣି, ସେ ଦ୍ୱିତୀୟ ପାଖକୁ ଆସି ସେହି ପ୍ରକାର କହିଲେ । ସେ ଉତ୍ତର ଦେଲା, ଆଜ୍ଞା, ମୁଁ ଯାଉଅଛି, କିନ୍ତୁ ଗଲା ନାହିଁ ।
\s5
\v 31 ଏହି ଦୁହିଁଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କିଏ ପିତାଙ୍କର ଇଚ୍ଛା ସାଧନ କଲା ? ସେମାନେ କହିଲେ, “ପ୍ରଥମ ଜଣକ ।” ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସତ୍ୟ କହୁଅଛି, କରଗ୍ରାହୀ ଓ ବେଶ୍ୟାମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଆଗେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ରାଜ୍ୟରେ ପ୍ରବେଶ କରୁଅଛନ୍ତି ।
\v 32 କାରଣ ଯୋହନ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ଧାର୍ମିକତାର ପଥ ଦେଇ ଆସିଲେ, ଆଉ ତୁମ୍ଭେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ବିଶ୍ୱାସ କଲ ନାହିଁ, ମାତ୍ର କରଗ୍ରାହୀ ଓ ବେଶ୍ୟାମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ବିଶ୍ୱାସ କଲେ, କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେପରି ତାହାଙ୍କୁ ବିଶ୍ୱାସ କରି ପାର, ଏଥି ନିମନ୍ତେ ତାହା ଦେଖି ସୁଦ୍ଧା ଅନୁତାପ କଲ ନାହିଁ । ଆଉ ଗୋଟିଏ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ଶୁଣ ।
\s5
\v 33 ଜଣେ ଗୃହକର୍ତ୍ତା ଥିଲେ, ସେ ଗୋଟିଏ ଦ୍ରାକ୍ଷାକ୍ଷେତ୍ର କରି ଚାରିଆଡ଼େ ବାଡ଼ ଦେଲେ ଓ ତହିଁ ମଧ୍ୟରେ ଦ୍ରାକ୍ଷାକୁଣ୍ଡ ଖୋଳି ପ୍ରହରୀଗୃହ ତିଆରି କଲେ, ପୁଣି, କୃଷକମାନଙ୍କୁ ସେହି କ୍ଷେତ୍ର ଭାଗରେ ଦେଇ ବିଦେଶକୁ ଚାଲିଗଲେ ।
\v 34 ପରେ ଫଳର ସମୟ ପାଖେଇ ଆସନ୍ତେ ସେ ଆପଣା ଫଳ ପାଇବା ପାଇଁ କୃଷକମାନଙ୍କ ପାଖକୁ ନିଜ ଦାସମାନଙ୍କୁ ପଠାଇଲେ ।
\s5
\v 35 କିନ୍ତୁ କୃଷକମାନେ ତାହାଙ୍କ ଦାସମାନଙ୍କୁ ଧରି ଜଣକୁ ପ୍ରହାର କଲେ, ଅନ୍ୟ ଜଣକୁ ବଧ କଲେ, ପୁଣି, ଆଉ ଜଣକୁ ପଥର ଫପାଡ଼ି ମାରିପକାଇଲେ ।
\v 36 ପୁଣି, ଥରେ ସେ ପ୍ରଥମ ଥର ଅପେକ୍ଷା ଅଧିକ ସଂଖ୍ୟକ ଦାସ ପଠାଇଲେ, ଆଉ ସେମାନେ ସେମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ସେହି ପ୍ରକାର କଲେ ।
\v 37 କିନ୍ତୁ ମୋର ପୁଅକୁ ସେମାନେ ମାନ୍ୟ କରିବେ, ଏହା କହି ସେ ପରେ ଆପଣା ପୁତ୍ରକୁ ସେମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ପଠାଇଲେ ।
\s5
\v 38 ମାତ୍ର ସେହି କୃଷକମାନେ ପୁତ୍ରଙ୍କୁ ଦେଖି ପରସ୍ପର କହିଲେ, ଏ ତ ଉତ୍ତରାଧିକାରୀ; ଆସ, ଏହାକୁ ମାରି ଦେଇ ଆମ୍ଭେମାନେ ଏହାର ଅଧିକାର ଦଖଲ କରୁ ।
\v 39 ଆଉ ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ଧରି ଦ୍ରାକ୍ଷାକ୍ଷେତ୍ରର ବାହାରେ ପକାଇ ମାରିଦେଲେ ।
\s5
\v 40 ଅତଏବ ଯତେବେଳେ ସେହି ଦ୍ରାକ୍ଷାକ୍ଷେତ୍ରର ମାଲିକ ଆସିବେ, ସେତେବେଳେ ସେହି କୃଷକମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ସେ କ'ଣ କରିବେ ?
\v 41 ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ସେ ସେହି ଦୁଷ୍ଟମାନଙ୍କୁ ନିଷ୍ଠୁରଭାବରେ ବିନାଶ କରିବେ ଓ ଯେଉଁ ଅନ୍ୟ କୃଷକମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ଠିକ୍ ସମୟରେ ଫଳ ଯୋଗାଇବେ, ସେମାନଙ୍କୁ ଦ୍ରାକ୍ଷାକ୍ଷେତ୍ର ଭାଗରେ ଦେବେ ।
\s5
\v 42 ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ କି କେବେ ହେଁ ଧର୍ମଶାସ୍ତ୍ରରେ ଏହି କଥା ପାଠ କରି ନାହଁ, ଗୃହନିର୍ମାଣକାରୀମାନେ ଯେଉଁ ପ୍ରସ୍ତରକୁ ଅଗ୍ରାହ୍ୟ କଲେ, ତାହା କୋଣର ପ୍ରଧାନ ପ୍ରସ୍ତର ହେଲା; ପ୍ରଭୁଙ୍କଠାରୁ ଏହା ହେଲା, ଆଉ ତାହା ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଦୃଷ୍ଟିରେ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟଜନକ ?
\s5
\v 43 ଏଣୁ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହୁଅଛି, ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ରାଜ୍ୟ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କଠାରୁ କାଢ଼ିନିଆଯିବ, ପୁଣି, ଯେଉଁ ଜାତି ସେଥିର ଫଳ ଫଳିବ, ତାହାକୁ ଦିଆଯିବ ।
\v 44 ଆଉ ଯେ ଏହି ପ୍ରସ୍ତର ଉପରେ ପଡ଼ିବ, ସେ ଖଣ୍ଡବିଖଣ୍ଡ ହେବ, ପୁଣି, ଏହି ପ୍ରସ୍ତର ଯାହା ଉପରେ ପଡ଼ିବ, ତାହାକୁ ତାହା ଚୂର୍ଣ୍ଣବିଚୂର୍ଣ୍ଣ କରିବ ।
\s5
\v 45 ପ୍ରଧାନ ଯାଜକ ଓ ଫାରୂଶୀମାନେ ତାହାଙ୍କର ଏହି ସମସ୍ତ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ଶୁଣି, ସେ ଯେ ସେମାନଙ୍କ ବିଷୟରେ କହୁଅଛନ୍ତି, ଏହା ବୁଝିଲେ ।
\v 46 ଆଉ ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ଧରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କଲେ, କିନ୍ତୁ ଲୋକସମୂହକୁ ଭୟ କଲେ, କାରଣ ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ଭାବବାଦୀ ବୋଲି ମାନୁଥିଲେ ।
\s5
\c 22
\p
\v 1 ପୁଣି ଥରେ ଯୀଶୁ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ଦ୍ୱାରା ସେମାନଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ସ୍ୱର୍ଗରାଜ୍ୟ ଏପରି
\v 2 ଜଣେ ରାଜାଙ୍କ ସଦୃଶ, ଯେ ଆପଣା ପୁତ୍ରଙ୍କ ବିବାହ-ଉତ୍ସବ ଆୟୋଜନ କଲେ,
\v 3 ଆଉ ସେହି ଉତ୍ସବକୁ ନିମନ୍ତ୍ରିତ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଆହ୍ୱାନ କରିବା ପାଇଁ ସେ ଆପଣା ଦାସମାନଙ୍କୁ ପଠାଇଲେ, କିନ୍ତୁ ସେମାନେ ଆସିବାକୁ ଇଚ୍ଛା କଲେ ନାହିଁ ।
\s5
\v 4 ପୁଣି, ଥରେ ସେ ଅନ୍ୟ ଦାସମାନଙ୍କୁ ପଠାଇ କହିଲେ, ନିମନ୍ତ୍ରିତ ଲୋକମାନଙ୍କୁ କୁହ, ଦେଖନ୍ତୁ, ଆମ୍ଭେ ଆପଣା ଭୋଜ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରିଅଛୁ, ଆମ୍ଭର ବୃଷ ଓ ହୃଷ୍ଟପୁଷ୍ଟ ପଶୁଗୁଡ଼ିକ ମରାଯାଇ ଅଛନ୍ତି, ସମସ୍ତ ହିଁ ପ୍ରସ୍ତୁତ, ଆପଣମାନେ ବିବାହ ଉତ୍ସବକୁ ଆସନ୍ତୁ,
\s5
\v 5 କିନ୍ତୁ ସେମାନେ ତାହା ଲଘୁ ଜ୍ଞାନ କରି କେହି ଆପଣା କ୍ଷେତକୁ, ଆଉ କେହି ଆପଣା ବାଣିଜ୍ୟ ବ୍ୟବସାୟକୁ ଚାଲିଗଲେ,
\v 6 ଆଉ ବଳକା ଲୋକ ତାହାଙ୍କ ଦାସମାନଙ୍କୁ ଧରି ଅତ୍ୟାଚାର ଓ ବଧ କଲେ ।
\v 7 କିନ୍ତୁ ରାଜା ରାଗିଯାଇ ଆପଣା ସୈନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ପଠାଇ ସେହି ହତ୍ୟାକାରୀମାନଙ୍କୁ ବିନାଶ କଲେ ଏବଂ ସେମାନଙ୍କ ନଗର ଭସ୍ମସାତ୍ କଲେ ।
\s5
\v 8 ସେଥିରେ ସେ ଆପଣା ଦାସମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ବିବାହ ଭୋଜ ତ ପ୍ରସ୍ତୁତ, ମାତ୍ର ନିମନ୍ତ୍ରିତ ଲୋକମାନେ ଅଯୋଗ୍ୟ ।
\v 9 ଏଣୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ରାଜଦାଣ୍ଡଗୁଡ଼ିକର ଛକେ ଛକେ ଯାଇ ଯେତେ ଲୋକଙ୍କର ଦେଖା ପାଅ, ସେମାନଙ୍କୁ ବିବାହ-ଉତ୍ସବକୁ ନିମନ୍ତ୍ରଣ କର ।
\v 10 ସେଥିରେ ସେହି ଦାସମାନେ ରାଜଦାଣ୍ଡଗୁଡ଼ିକୁ ବାହାରିଯାଇ ଦୁଷ୍ଟ ଓ ସନ୍ଥ ଯେତେ ଲୋକ ଦେଖାପାଇଲେ, ସେ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ସଂଗ୍ରହ କରି ଆଣିଲେ, ଆଉ ନିମନ୍ତ୍ରିତ ଅତିଥି ଲୋକଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ବିବାହଗୃହ ପରିପୂର୍ଣ୍ଣ ହେଲା ।
\s5
\v 11 କିନ୍ତୁ ରାଜା ନିମନ୍ତ୍ରିତ ଅତିଥିମାନଙ୍କୁ ଦେଖିବା ପାଇଁ ଭିତରକୁ ଆସି ସେଠାରେ ବିବାହବସ୍ତ୍ର ପରିଧାନ କରି ନ ଥିବା ଜଣେ ଲୋକକୁ ଦେଖି ତାହାକୁ କହିଲେ,
\v 12 ହେ ବନ୍ଧୁ, ତୁମ୍ଭେ ବିବାହବସ୍ତ୍ର ପରିଧାନ ନ କରି କିପରି ଏ ସ୍ଥାନକୁ ଆସିଲ ? ମାତ୍ର ସେ ନିରୁତ୍ତର ହୋଇ ରହିଲା ।
\s5
\v 13 ସେଥିରେ ରାଜା ପରିଚାରକମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ଏହାର ହାତଗୋଡ଼ ବାନ୍ଧି ଏହାକୁ ବାହାର ଅନ୍ଧାରରେ ପକାଇଦିଅ, ସେଠାରେ ରୋଦନ ଓ ଦନ୍ତର କିଡ଼ିମିଡ଼ି ହେବ ।
\v 14 କାରଣ ଅନେକ ଆହୂତ, କିନ୍ତୁ ଅଳ୍ପ ମନୋନୀତ ।
\s5
\v 15 ସେତେବେଳେ ଫାରୂଶୀମାନେ ଯାଇ ତାହାଙ୍କୁ ବାକ୍ୟ ଦ୍ୱାରା ଫାନ୍ଦରେ ପକାଇବା ନିମନ୍ତେ ମନ୍ତ୍ରଣା କଲେ ।
\v 16 ଆଉ, ସେମାନେ ହେରୋଦୀୟମାନଙ୍କ ସହିତ ଆପଣା ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ ତାହାଙ୍କ ନିକଟକୁ କହି ପଠାଇଲେ, ହେ ଗୁରୁ, ଆମ୍ଭେମାନେ ଜାଣୁ, ଆପଣ ସତ୍ୟ ଏବଂ ସତ୍ୟ ରୂପେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ମାର୍ଗ ଶିକ୍ଷା ଦିଅନ୍ତି ପୁଣି, କାହାରିକୁ ଭୟ କରନ୍ତି ନାହିଁ, କାରଣ ଆପଣ ମନୁଷ୍ୟର ମୁଖାପେକ୍ଷା କରନ୍ତି ନାହିଁ ।
\v 17 ଅତଏବ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କୁହନ୍ତୁ, ଆପଣଙ୍କର ମତ କ'ଣ ? କାଇସରଙ୍କୁ କର ଦେବା ବିଧିସଙ୍ଗତ କି ନୁହେଁ ?
\s5
\v 18 କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କର ଦୁଷ୍ଟତା ଜାଣି କହିଲେ, ରେ କପଟୀମାନେ, କାହିଁକି ମୋତେ ପରୀକ୍ଷା କରୁଅଛ ?
\v 19 ସେହି କରର ମୁଦ୍ରା ମୋତେ ଦେଖାଅ । ତହିଁରେ ସେମାନେ ତାହାଙ୍କ ପାଖକୁ ଗୋଟିଏ ଅଧୁଲି ଆଣିଲେ ।
\s5
\v 20 ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ, ଏହି ମୁର୍ତ୍ତୀ ଓ ନାମ କାହାର ?
\v 21 ସେମାନେ କହିଲେ, କାଇସରଙ୍କର। ସେଥିରେ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ତେବେ କାଇସରଙ୍କର ଯାହା, ତାହା କାଇସରଙ୍କୁ ଦିଅ; ପୁଣି, ଈଶ୍ୱରଙ୍କର ଯାହା, ତାହା ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଦିଅ ।
\v 22 ସେମାନେ ଏହା ଶୁଣି ଚମତ୍କୃତ ହୋଇ ତାହାଙ୍କୁ ଛାଡ଼ି ଚାଲିଗଲେ ।
\s5
\v 23 ପୁନରୁତ୍ଥାନ ନାସ୍ତି କରୁଥିବା ସାଦ୍ଦୂକୀମାନେ ସେହି ଦିନ ତାହାଙ୍କ ପାଖକୁ ଆସି ପଚାରିଲେ,
\v 24 ହେ ଗୁରୁ, ମୋଶା କହିଅଛନ୍ତି ଯେ, ଯଦି କେହି ନିଃସନ୍ତାନ ହୋଇ ମରେ, ତେବେ ତାହାର ଭାଇ ତାହାର ଭାର୍ଯ୍ୟାକୁ ବିବାହ କରି ଆପଣା ଭାଇ ନିମନ୍ତେ ବଂଶ ଉତ୍ପନ୍ନ କରିବ ।
\s5
\v 25 ଦେଖନ୍ତୁ, ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ସାତ ଭାଇ ଥିଲେ; ପ୍ରଥମଟି ବିବାହ କରି ମରିଗଲା, ପୁଣି,ନିଃସନ୍ତାନ ଥିବାରୁ ଆପଣା ଭାଇ ପାଇଁ ନିଜ ଭାର୍ଯ୍ୟାକୁ ଛାଡ଼ିଗଲା;
\v 26 ଦ୍ୱିତୀୟ, ତୃତୀୟଠାରୁ ସପ୍ତମ ଜଣ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ମଧ୍ୟ ସେହି ପ୍ରକାର କଲେ ।
\v 27 ସମସ୍ତଙ୍କ ଶେଷରେ ସ୍ତ୍ରୀ’ଟି ମରିଗଲା ।
\v 28 ତେବେ ପୁନରୁତ୍ଥାନରେ ସେହି ସାତ ଜଣଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ସେ କାହାର ସ୍ତ୍ରୀ ହେବ ? ସମସ୍ତେ ତ ତାହାକୁ ବିବାହ କରିଥିଲେ ।
\s5
\v 29 ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଧର୍ମଶାସ୍ତ୍ର ପୁଣି, ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଶକ୍ତି ମଧ୍ୟ ନ ଜାଣି ଭ୍ରାନ୍ତ ହେଉଅଛ ।
\v 30 କାରଣ ପୁନରୁତ୍ଥାନରେ ଲୋକେ ବିବାହ କରନ୍ତି ନାହିଁ, କିମ୍ବା ବିବାହିତ ହୁଅନ୍ତି ନାହିଁ, କିନ୍ତୁ ସ୍ୱର୍ଗସ୍ଥ ଦୂତମାନଙ୍କ ପରି ରୁହନ୍ତି ।
\s5
\v 31 ମାତ୍ର ମୃତମାନଙ୍କ ପୁନରୁତ୍ଥାନ ବିଷୟରେ ଈଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଯାହା କହିଅଛନ୍ତି, ତାହା କି ତୁମ୍ଭେମାନେ ପାଠ କରି ନାହଁ ?
\v 32 ଆମ୍ଭେ ଅବ୍ରାହାମଙ୍କ ଈଶ୍ୱର, ଇସ୍‌ହାକଙ୍କ ଈଶ୍ୱର ଓ ଯାକୁବଙ୍କ ଈଶ୍ୱର। ସେ ମୃତମାନଙ୍କ ଈଶ୍ୱର ନୁହନ୍ତି, ମାତ୍ର ଜୀବିତମାନଙ୍କର ।
\v 33 ଲୋକମାନେ ଏହା ଶୁଣି ତାହାଙ୍କ ଶିକ୍ଷାରେ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟାନ୍ୱିତ ହେଲେ ।
\s5
\v 34 ସେ ସାଦ୍ଦୂକୀମାନଙ୍କୁ ନିରୁତ୍ତର କରିଅଛନ୍ତି, ଏହା ଶୁଣି ଫାରୂଶୀମାନେ ଏକତ୍ର ହେଲେ,
\v 35 ଆଉ ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥାଶାସ୍ତ୍ରଜ୍ଞ ତାହାଙ୍କୁ ପରୀକ୍ଷା କରି ପଚାରିଲେ,
\v 36 ହେ ଗୁରୁ, ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥା ମଧ୍ୟରେ କି ପ୍ରକାର ଆଜ୍ଞା ଶ୍ରେଷ୍ଠ ?
\s5
\v 37 ସେ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ତୁମ୍ଭେ ଆପଣାର ସମସ୍ତ ଅନ୍ତଃକରଣ, ସମସ୍ତ ପ୍ରାଣ ଓ ସମସ୍ତ ମନ ଦେଇ ପ୍ରଭୁ, ଆପଣା ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ପ୍ରେମ କର ।
\v 38 ଏହା ହିଁ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଓ ପ୍ରଥମ ଆଜ୍ଞା ।
\s5
\v 39 ଦ୍ୱିତୀୟଟି ଏହାର ସଦୃଶ, ତୁମ୍ଭେ ଆପଣା ପ୍ରତିବାସୀକୁ ଆତ୍ମତୁଲ୍ୟ ପ୍ରେମ କର ।
\v 40 ଏହି ଦୁଇ ଆଜ୍ଞା ଉପରେ ସମସ୍ତ ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥା ଓ ଭାବବାଦୀମାନଙ୍କର ଧର୍ମଶାସ୍ତ୍ର ନିର୍ଭର କରେ ।
\s5
\v 41 ଫାରୂଶୀମାନେ ଏକତ୍ର ହୋଇଥିବା ସମୟରେ ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ,
\v 42 ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ବିଷୟରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ମତ କ'ଣ ? ସେ କାହାର ସନ୍ତାନ ? ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ଦାଉଦଙ୍କର।
\s5
\v 43 ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ତେବେ ଦାଉଦ କିପ୍ରକାରେ ଆତ୍ମାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ତାହାଙ୍କୁ ପ୍ରଭୁ ବୋଲି କହନ୍ତି ?
\v 44 ଯଥା, ପ୍ରଭୁ ମୋହର ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ କହିଲେ, ଆମ୍ଭେ ଯେପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ତୁମ୍ଭର ଶତ୍ରୁମାନଙ୍କୁ ତୁମ୍ଭ ପାଦ ତଳେ ରଖି ନାହୁଁ, ସେପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଆମ୍ଭର ଦକ୍ଷିଣରେ ବସିଥାଅ।
\s5
\v 45 ଅତଏବ, ଦାଉଦ ଯଦି ତାହାଙ୍କୁ ପ୍ରଭୁ ବୋଲି କହନ୍ତି, ତେବେ ସେ କିପ୍ରକାରେ ତାହାଙ୍କର ସନ୍ତାନ ?
\v 46 ସେଥିରେ କେହି ତାହାଙ୍କୁ ପଦେ ହେଲେ ଉତ୍ତର ଦେଇ ପାରିଲେ ନାହିଁ, ପୁଣି, ସେହି ଦିନଠାରୁ କେହି ତାହାଙ୍କୁ ପ୍ରଶ୍ନ ପଚାରିବାକୁ ସାହସ କଲେ ନାହିଁ ।
\s5
\c 23
\p
\v 1 ସେହି ସମୟରେ ଯୀଶୁ ଲୋକସମୂହ ଓ ଆପଣା ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ କହିଲେ,
\v 2 ଶାସ୍ତ୍ରୀ ଓ ଫାରୂଶୀମାନେ ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥାକୁ ବ୍ୟାଖ୍ୟା କରିବାର ଅଧିକାର ପାଇଅଛନ୍ତି ।
\v 3 ଅତଏବ ସେମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଯାହା କିଛି କହନ୍ତି, ତାହା ମାନ ଓ ପାଳନ କର, ମାତ୍ର ସେମାନଙ୍କ କର୍ମ ଅନୁସାରେ କର୍ମ କର ନାହିଁ, କାରଣ ସେମାନେ କହନ୍ତି, କିନ୍ତୁ କରନ୍ତି ନାହିଁ ।
\s5
\v 4 ସେମାନେ ଗୁରୁ ଭାର ବହନ କରି ମନୁଷ୍ୟମାନଙ୍କ କାନ୍ଧରେ ଥୋଇଦିଅନ୍ତି, କିନ୍ତୁ ନିଜେ ଅଙ୍ଗୁଳି ଦେଇ ତାହା ଟେକିବାକୁ ଇଚ୍ଛା କରନ୍ତି ନାହିଁ ।
\v 5 ସେମାନେ ଲୋକ ଦେଖାଇବା ପାଇଁ ଆପଣା ଆପଣାର ସମସ୍ତ କ୍ରିୟାକର୍ମ କରନ୍ତି, କାରଣ ସେମାନେ ନିଜ ନିଜର କବଚ ପ୍ରଶସ୍ତ କରନ୍ତି ଓ ବସ୍ତ୍ରର ଝୁମ୍ପା ବଡ଼ କରନ୍ତି,
\s5
\v 6 ଆଉ ଭୋଜନରେ ପ୍ରଧାନ ସ୍ଥାନ ଓ ସମାଜଗୃହରେ ପ୍ରଧାନ ଆସନ,
\v 7 ପୁଣି, ହାଟବଜାରରେ ନମସ୍କାର ପାଇବାକୁ ଓ ଲୋକଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଗୁରୁ ବୋଲି ସମ୍ବୋଧିତ ହେବାକୁ ଭଲ ପାଆନ୍ତି ।
\s5
\v 8 କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଗୁରୁ ବୋଲି ସମ୍ବୋଧିତ ହୁଅ ନାହିଁ, କାରଣ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ଗୁରୁ ଜଣେ, ପୁଣି, ତୁମ୍ଭେମାନେ ସମସ୍ତେ ଭାଇ ।
\v 9 ଆଉ ପୃଥିବୀରେ କାହାକୁ ହିଁ ପିତା ବୋଲି ଡାକ ନାହିଁ, କାରଣ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ପିତା ଜଣେ, ସେ ସ୍ୱର୍ଗରେ ଅଛନ୍ତି ।
\v 10 ଆଉ ତୁମ୍ଭେମାନେ ନେତା ବୋଲି ସମ୍ବୋଧିତ ହୁଅ ନାହିଁ, କାରଣ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ନେତା ଜଣେ, ସେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ।
\s5
\v 11 କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଯେଉଁ ଲୋକ ଶ୍ରେଷ୍ଠ, ସେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ସେବକ ହେବ ।
\v 12 ଆଉ ଯେ କେହି ଆପଣାକୁ ଉନ୍ନତ ବୋଲି ଦେଖାଏ, ତାହାକୁ ନତ କରାଯିବ, ପୁଣି, ଯେ କେହି ଆପଣକୁ ନତ କରେ ତାହାକୁ ଉନ୍ନତ କରାଯିବ ।
\s5
\v 13 କିନ୍ତୁ ହାୟ, ଦଣ୍ଡର ପାତ୍ର କପଟୀ ଶାସ୍ତ୍ରୀ ଓ ଫାରୂଶୀମାନେ, କାରଣ ତୁମ୍ଭେମାନେ ମନୁଷ୍ୟମାନଙ୍କ ସମ୍ମୁଖରେ ସ୍ୱର୍ଗରାଜ୍ୟ ବନ୍ଦ କରୁଥାଅ; ତୁମ୍ଭେମାନେ ତ ନିଜେ ପ୍ରବେଶ କରୁ ନାହଁ, ପୁଣି, ପ୍ରବେଶ କରିବାକୁ ଇଚ୍ଛୁକ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ସୁଦ୍ଧା ପ୍ରବେଶ କରାଇ ଦେଉ ନାହଁ ।
\v 14 undefined
\v 15 ହାୟ, ଦଣ୍ଡର ପାତ୍ର କପଟୀ ଶାସ୍ତ୍ରୀ ଓ ଫାରୂଶୀମାନେ, କାରଣ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜଣକୁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ଧର୍ମାବଲମ୍ବୀ କରିବା ପାଇଁ ଜଳସ୍ଥଳ ଭ୍ରମଣ କରୁଥାଅ, ପୁଣି, ଯେତେବେଳେ ସେ ହୁଏ, ସେତେବେଳେ ତାହାକୁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଅପେକ୍ଷା ଦୁଇ ଗୁଣ ନର୍କର ପାତ୍ର କରୁଥାଅ ।
\s5
\v 16 ମଧ୍ୟ, ଦଣ୍ଡର ପାତ୍ର ଅନ୍ଧ ପଥପ୍ରଦର୍ଶକମାନେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ କହୁଥାଅ, କେହି ମନ୍ଦିରର ଶପଥ କଲେ ତାହା କିଛି ନୁହେଁ, ମାତ୍ର ଯେ କେହି ମନ୍ଦିରସ୍ଥ ସ୍ୱର୍ଣ୍ଣର ଶପଥ କରେ, ସେ ତଦ୍ୱାରା ବନ୍ଧା ।
\v 17 ରେ ମୂଢ଼ ଓ ଅନ୍ଧମାନେ, ସ୍ୱର୍ଣ୍ଣ କିମ୍ବା ସେହି ସ୍ୱର୍ଣ୍ଣକୁ ପବିତ୍ର କରିଅଛି ଯେଉଁ ମନ୍ଦିର, ଏହି ଦୁଇ ମଧ୍ୟରେ କ'ଣ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ?
\s5
\v 18 ଆହୁରି କହୁଥାଅ, କେହି ବେଦିର ଶପଥ କଲେ ତାହା କିଛି ନୁହେଁ, ମାତ୍ର ଯେ କେହି ତାହା ଉପରେ ଥିବା ନୈବେଦ୍ୟର ଶପଥ କରେ, ସେ ତଦ୍ୱାରା ବନ୍ଧା ।
\v 19 ରେ ଅନ୍ଧମାନେ, ନୈବେଦ୍ୟ କିମ୍ବା ସେହି ନୈବେଦ୍ୟକୁ ପବିତ୍ର କରେ ଯେଉଁ ବେଦି, ଏହି ଦୁଇ ମଧ୍ୟରେ କେଉଁଟି ଶ୍ରେଷ୍ଠ ?
\s5
\v 20 ଅତଏବ ଯେଉଁ ଲୋକ ବେଦିର ଶପଥ କରେ, ସେ ତ ତାହା ଓ ତାହା ଉପରେ ଥିବା ପଦାର୍ଥର ଶପଥ କରେ;
\v 21 ଆଉ ଯେ ମନ୍ଦିରର ଶପଥ କରେ, ସେ ମନ୍ଦିର ଓ ତନ୍ନିବାସୀଙ୍କର ଶପଥ କରେ;
\v 22 ପୁଣି, ଯେ ସ୍ୱର୍ଗର ଶପଥ କରେ, ସେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସିଂହାସନ ଓ ତଦୁପବିଷ୍ଟଙ୍କର ଶପଥ କରେ ।
\s5
\v 23 ମଧ୍ୟ, ଦଣ୍ଡର ପାତ୍ର କପଟୀ ଶାସ୍ତ୍ରୀ ଓ ଫାରୂଶୀମାନେ, କାରଣ ତୁମ୍ଭେମାନେ ପୋଦିନା, ପାନମୋହୁରୀ ଓ ଜୀରାର ଦଶମାଂଶ ଦେଉଥାଅ, ଆଉ ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥାର ଗୁରୁତର ବିଷୟଗୁଡ଼ିକ, ନ୍ୟାୟବିଚାର, ଦୟା ଓ ବିଶ୍ୱାସ, ଏହାସବୁ ପରିତ୍ୟାଗ କରିଅଛ; କିନ୍ତୁ ଏହି ସମସ୍ତ ପାଳନ କରିବା ଓ ଅନ୍ୟସବୁ ପରିତ୍ୟାଗ ନ କରିବା ଉଚିତ୍ ।
\v 24 ରେ ଅନ୍ଧ ପଥପ୍ରଦର୍ଶକମାନେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୋଶାକୁ ଛାଣୁଥାଅ, କିନ୍ତୁ ଓଟକୁ ଗିଳୁଥାଅ ।
\s5
\v 25 ହାୟ, ଦଣ୍ଡର ପାତ୍ର କପଟୀ ଶାସ୍ତ୍ରୀ ଓ ଫାରୂଶୀମାନେ, କାରଣ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଗିନା ଓ ଥାଳୀର ବାହାର ସଫା କରୁଥାଅ, ମାତ୍ର ଭିତରେ ସେଗୁଡ଼ାକ ଲୁଣ୍ଠନକର୍ମ ଓ ଇନ୍ଦ୍ରିୟ ସେବାରେ ପରିପୂର୍ଣ୍ଣ ।
\v 26 ହେ ଅନ୍ଧ ଫାରୂଶୀ, ଆଗେ ଗିନାର ଭିତର ସଫା କର, ଯେପରି ସେଥିର ବାହାର ମଧ୍ୟ ସଫା ହେବ ।
\s5
\v 27 ହାୟ, ଦଣ୍ଡର ପାତ୍ର କପଟୀ ଶାସ୍ତ୍ରୀ ଓ ଫାରୂଶୀମାନେ, କାରଣ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଧଳା ରଙ୍ଗର ସମାଧି ସରୂପ । ତାହା ବାହାରେ ସୁନ୍ଦର ଦେଖାଯାଏ, କିନ୍ତୁ ଭିତରେ ମୃତମାନଙ୍କ ଅସ୍ଥି ଓ ସର୍ବ ପ୍ରକାର ଅଶୁଚିତାରେ ପରିପୂର୍ଣ୍ଣ;
\v 28 ସେହି ପ୍ରକାରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ମଧ୍ୟ ବାହାରେ ଲୋକଙ୍କ ଦୃଷ୍ଟିରେ ଧାର୍ମିକ ଦେଖାଯାଅ, କିନ୍ତୁ ଭିତରେ କପଟ ଓ ଅଧର୍ମରେ ପରିପୂର୍ଣ୍ଣ ।
\s5
\v 29 ହାୟ, ଦଣ୍ଡର ପାତ୍ର କପଟୀ ଶାସ୍ତ୍ରୀ ଓ ଫାରୂଶୀମାନେ, କାରଣ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଭାବବାଦୀମାନଙ୍କର ସମାଧି ନିର୍ମାଣ କରି ଓ ଧାର୍ମିକମାନଙ୍କ ସମାଧିସ୍ତମ୍ଭ ସଜାଇ କହୁଥାଅ,
\v 30 ଆମ୍ଭେମାନେ ଯେବେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ପିତୃପୁରୁଷଙ୍କ ସମୟରେ ଥାଆନ୍ତୁ, ତେବେ ଭାବବାଦୀମାନଙ୍କ ରକ୍ତପାତରେ ସେମାନଙ୍କର ସହଭାଗୀ ହୋଇ ନ ଥାଆନ୍ତୁ।
\v 31 ଏଣୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେ ଭାବବାଦୀଙ୍କ ହତ୍ୟାକାରୀମାନଙ୍କର ସନ୍ତାନ ଅଟ, ସେ ବିଷୟରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ହିଁ ଆପଣା ଆପଣା ବିଷୟରେ ସାକ୍ଷ୍ୟ ଦେଉଅଛ ।
\s5
\v 32 ତୁମ୍ଭେମାନେ ନିଜ ନିଜ ପିତୃପୁରୁଷଙ୍କର ପରିମାଣ ପୂର୍ଣ୍ଣ କର ।
\v 33 ଆରେ ସର୍ପଗୁଡ଼ାକ, ଆରେ କାଳସର୍ପର ବଂଶ, ତୁମ୍ଭେମାନେ କିପ୍ରକାରେ ନର୍କ ଦଣ୍ଡରୁ ରକ୍ଷା ପାଇବ ?
\s5
\v 34 ଏଣୁ ଦେଖ, ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ଭାବବାଦୀ, ଜ୍ଞାନୀ ଓ ଶାସ୍ତ୍ରୀମାନଙ୍କୁ ପଠାଉଅଛି; ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କାହା କାହାକୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ହତ୍ୟା କରିବ ଓ କ୍ରୁଶରେ ବଧ କରିବ, ଆଉ କାହା କାହାକୁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସମାଜଗୃହରେ କୋରଡ଼ା ମାରିବ ଓ ନଗରକୁନଗର ତାଡ଼ନା କରିବ,
\v 35 ଯେପରି ଧାର୍ମିକ ହେବଲଙ୍କ ରକ୍ତପାତଠାରୁ, ଯେଉଁ ବେରିଖୀୟଙ୍କ ପୁତ୍ର ଯିଖରୀୟଙ୍କୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ମନ୍ଦିରର ପବିତ୍ର ସ୍ଥାନ ଓ ବେଦିର ମଧ୍ୟସ୍ଥଳରେ ବଧ କଲ, ତାହାଙ୍କ ରକ୍ତପାତ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ପୃଥିବୀରେ ଯେତେ ଧାର୍ମିକ ଲୋକଙ୍କର ରକ୍ତପାତ ହୋଇଅଛି, ସେହି ସମସ୍ତ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଉପରେ ଘଟିବ ।
\v 36 ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସତ୍ୟ କହୁଅଛି, ଏହି ବର୍ତ୍ତମାନ ପୁରୁଷ ଉପରେ ଏହି ସମସ୍ତ ଘଟିବ ।
\s5
\v 37 ଗୋ ଯିରୂଶାଲମ, ଗୋ ଯିରୂଶାଲମ, ଭାବବାଦୀମାନଙ୍କ ହତ୍ୟାକାରିଣୀ ଓ ଆପଣା ନିକଟକୁ ପ୍ରେରିତମାନଙ୍କ ପ୍ରସ୍ତାରାଘାତକାରିଣୀ, କୁକ୍କୁଟୀ ଯେପରି ପକ୍ଷତଳେ ଆପଣା ଶାବକମାନଙ୍କୁ ଏକତ୍ର କରେ, ସେପରି ମୁଁ କେତେ ଥର ତୋହର ସନ୍ତାନମାନଙ୍କୁ ଏକତ୍ର କରିବାକୁ ଇଚ୍ଛା କଲି, କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଇଚ୍ଛୁକ ହେଲ ନାହିଁ ।
\v 38 ଦେଖ, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଘର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ହାତରେ ଛାଡ଼ି ଦିଆଯାଉଅଛି ।
\v 39 କାରଣ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହୁଅଛି, ପ୍ରଭୁଙ୍କ ନାମରେ ଯେ ଆସୁଅଛନ୍ତି, ସେ ଧନ୍ୟ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଏହି କଥା ନ କହିବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଆଜିଠାରୁ ମୋତେ ନିଶ୍ଚୟ ଆଉ ଦେଖିବ ନାହିଁ ।
\s5
\c 24
\p
\v 1 ଯୀଶୁ ମନ୍ଦିରରୁ ବାହାରି ଚାଲିଯାଉଥିବା ସମୟରେ ତାହାଙ୍କର ଶିଷ୍ୟମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ମନ୍ଦିରର ପ୍ରାସାଦସମୂହ ଦେଖାଇବା ପାଇଁ ତାହାଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସିଲେ, କିନ୍ତୁ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ,
\v 2 ତୁମ୍ଭେମାନେ କ'ଣ ଏହି ସମସ୍ତ ଦେଖୁ ନାହଁ ? ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସତ୍ୟ କହୁଅଛି, ଏହି ସ୍ଥାନରେ ଏକ ପ୍ରସ୍ତର ଅନ୍ୟ ପ୍ରସ୍ତର ଉପରେ ରହିବ ନାହିଁ, ସମସ୍ତ ହିଁ ଭୂମିସାତ୍ ହେବ।
\s5
\v 3 ପରେ ସେ ଜୀତପର୍ବତ ଉପରେ ବସନ୍ତେ ଶିଷ୍ୟମାନେ ତାହାଙ୍କ ଛାମୁକୁ ଗୋପନରେ ଆସି ପଚାରିଲେ, ଏସବୁ କେବେ ଘଟିବ, ପୁଣି, ଆପଣଙ୍କ ଆଗମନ ଓ ଯୁଗାନ୍ତର ଲକ୍ଷଣ କ'ଣ, ତାହା ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କୁହନ୍ତୁ।
\v 4 ସେଥିରେ ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ସାବଧାନ, କେହି ଯେପରି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଭ୍ରାନ୍ତ ନ କରେ।
\v 5 କାରଣ ଅନେକେ ମୋ’ ନାମରେ ଆସି ମୁଁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ବୋଲି କହି ଅନେକଙ୍କୁ ଭ୍ରାନ୍ତ କରିବେ।
\s5
\v 6 ଆଉ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯୁଦ୍ଧର ବିଷୟ ଓ ସଂଗ୍ରାମର ଜନରବ ଶୁଣିବ; ସାବଧାନ, ବ୍ୟାକୁଳ ହୁଅ ନାହିଁ। କାରଣ ଏହି ସମସ୍ତ ଅବଶ୍ୟ ଘଟିବ, କିନ୍ତୁ ସେହି କାଳ ଯୁଗାନ୍ତ ନୁହେଁ।
\v 7 କାରଣ ଜାତି ବିପକ୍ଷରେ ଜାତି ଓ ରାଜ୍ୟ ବିପକ୍ଷରେ ରାଜ୍ୟ ଉଠିବ, ପୁଣି, ସ୍ଥାନେ ସ୍ଥାନେ ଦୁର୍ଭିକ୍ଷ ଓ ଭୂମିକମ୍ପ ହେବ।
\v 8 କିନ୍ତୁ ଏହି ସମସ୍ତ ପ୍ରସବବେଦନାର ଆରମ୍ଭମାତ୍ର।
\s5
\v 9 ସେହି ସମୟରେ ଲୋକେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କଷ୍ଟ ଭୋଗିବା ପାଇଁ ସମର୍ପଣ କରିବେ ଓ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ବଧ କରିବେ, ଆଉ ମୋହର ନାମ ସକାଶେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ସମସ୍ତ ଜାତିଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଘୃଣିତ ହେବ।
\v 10 ସେତେବେଳେ ଅନେକେ ବିଘ୍ନ ପାଇବେ,ପୁଣି, ପରସ୍ପରକୁ ଧରାଇଦେବେ ଓ ପରସ୍ପରକୁ ଘୃଣା କରିବେ,
\v 11 ଆଉ ଅନେକ ଭଣ୍ଡ ଭାବବାଦୀ ଉଠି ଅନେକଙ୍କୁ ଭ୍ରାନ୍ତ କରିବେ,
\s5
\v 12 ପୁଣି, ଅଧର୍ମ ବୃଦ୍ଧି ପାଇବାରୁ ଅଧିକାଂଶ ଲୋକଙ୍କର ପ୍ରେମ ଶୀତଳ ହୋଇଯିବ।
\v 13 ମାତ୍ର ଯେ ଶେଷ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଧୈର୍ଯ୍ୟ ଧରି ରହିବ, ସେ ପରିତ୍ରାଣ ପାଇବ।
\v 14 ଆଉ, ସମସ୍ତ ଜାତି ନିକଟରେ ସାକ୍ଷ୍ୟ ଦେବା ପାଇଁ ରାଜ୍ୟର ଏହି ସୁସମାଚାର ସମୁଁଦାୟ ପୃଥିବୀରେ ଘୋଷଣା କରାଯିବ, ତତ୍ପରେ ଯୁଗାନ୍ତ ହେବ।
\s5
\v 15 ଏଣୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେତେବେଳେ ଦାନିଏଲ ଭାବବାଦୀଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଉକ୍ତ ଧ୍ୱଂସକାରୀ ଘୃଣ୍ୟ ବସ୍ତୁକୁ ପବିତ୍ର ସ୍ଥାନରେ ଅବସ୍ଥିତ ଦେଖିବ (ପାଠକ ବୁଝନ୍ତୁ),
\v 16 ସେତେବେଳେ ଯେଉଁମାନେ ଯିହୂଦା ପ୍ରଦେଶରେ ଥାଆନ୍ତି, ସେମାନେ ପର୍ବତମାଳାକୁ ପଳାଇଯାଆନ୍ତୁ;
\v 17 ଯେ ଛାତ ଉପରେ ଥାଏ, ସେ ଆପଣା ଘର ଭିତରୁ ଜିନିଷପତ୍ର ନେଇଯିବା ପାଇଁ ଓହ୍ଲାଇ ନ ଆସୁ;
\v 18 ପୁଣି, ଯେ କ୍ଷେତରେ ଥାଏ, ସେ ଆପଣା ଚାଦର ନେଇଯିବା ପାଇଁ ଲେଉଟି ନ ଯାଉ।
\s5
\v 19 ସେହି ସମୟରେ ଯେଉଁମାନେ ଗର୍ଭବତୀ ଓ ସ୍ତନ୍ୟଦାତ୍ରୀ, ଧ୍ୟ, ସେମାନେ କ୍ଲେଶର ପାତ୍ର,
\v 20 କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ପଳାୟନ ଯେପରି ଶୀତକାଳରେ କିମ୍ବା ବିଶ୍ରାମବାରରେ ନ ଘଟେ, ଏଥିପାଇଁ ପ୍ରାର୍ଥନା କର।
\v 21 କାରଣ ସେତେବେଳେ ଏପରି ମହାକ୍ଲେଶ ଘଟିବ ଯେ ଜଗତର ଆରମ୍ଭରୁ ଆଜି ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଘଟି ନାହିଁ, ପୁଣି, କେବେ ହେଁ ଘଟିବ ନାହିଁ।
\v 22 ଆଉ, ସେହି ସମୟ ଯେବେ ଊଣା କରାଯାଇ ନ ଥାଆନ୍ତା, ତେବେ କୌଣସି ମର୍ତ୍ତ୍ୟ ପରିତ୍ରାଣ ପାଆନ୍ତା ନାହିଁ, ମାତ୍ର ମନୋନୀତ ଲୋକଙ୍କ ସକାଶେ ସେହି ସମୟ ଊଣା କରାଯିବ।
\s5
\v 23 ସେତେବେଳେ ‘ଦେଖ, ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଏଠାରେ' କିବା ‘ସେଠାରେ', କେହି ଯେବେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଏପରି କହିବ, ତେବେ ତାହା ବିଶ୍ୱାସ କର ନାହିଁ ।
\v 24 କାରଣ ଭଣ୍ଡ ଖ୍ରୀଷ୍ଟମାନେ ଓ ଭଣ୍ଡ ଭାବବାଦୀମାନେ ଉଠି ଏପରି ମହା ମହା ଚିହ୍ନ ଓ ଅଦ୍ଭୁତ କର୍ମମାନ ଦେଖାଇବେ ଯେ, ଯଦି ସମ୍ଭବ ହୁଏ, ତେବେ ମନୋନୀତ ଲୋକଙ୍କୁ ସୁଦ୍ଧା ଭ୍ରାନ୍ତ କରିବେ।
\v 25 ଦେଖ, ମୁଁ ପୂର୍ବରୁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଜଣାଇଲି।
\s5
\v 26 ଅତଏବ, ‘ଦେଖ, ସେ ପ୍ରାନ୍ତରରେ ଅଛନ୍ତି', ଲୋକେ ଯଦି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଏହି କଥା କହିବେ, ତେବେ ବାହାରିଯାଅ ନାହିଁ; ‘ଦେଖ, ସେ ଗୁପ୍ତ କୋଠରୀରେ ଅଛନ୍ତି', ଯଦି ଏହା କହିବେ, ତେବେ ତାହା ବିଶ୍ୱାସ କର ନାହିଁ।
\v 27 କାରଣ ବିଜୁଳି ଯେପରି ପୂର୍ବଦିଗରୁ ମାରି ପଶ୍ଚିମଦିଗ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଦେଖାଯାଏ, ସେପରି ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ରଙ୍କର ଆଗମନ ହେବ।
\v 28 ଯେଉଁଠାରେ ଶବ ପଡ଼ିଥାଏ, ସେହିଠାରେ ଶାଗୁଣାଗୁଡ଼ାକ ଏକାଠି ହେବେ।
\s5
\v 29 ମାତ୍ର ସେହି ସମୟର କଷ୍ଟ ପରେ ହଠାତ୍ ସୂର୍ଯ୍ୟ ଅନ୍ଧକାରମୟ ହେବ ଓ ଚନ୍ଦ୍ର ଆଲୋକ ଦେବ ନାହିଁ, ପୁଣି, ନକ୍ଷତ୍ରମାଳା ଆକାଶରୁ ପଡ଼ିବେ ଓ ଆକାଶମଣ୍ଡଳର ଶକ୍ତିସମୂହ ବିଚଳିତ ହେବେ।
\s5
\v 30 ସେତେବେଳେ ଆକାଶରେ ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ରଙ୍କର ଲକ୍ଷଣ ଦେଖାଯିବ, ପୁଣି, ସେ ସମୟରେ ପୃଥିବୀର ସମସ୍ତ ଗୋଷ୍ଠୀ ବିଳାପ କରିବେ ଏବଂ ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ରଙ୍କୁ ମହାପରାକ୍ରମ ଓ ମହାମହିମା ସହ ଆକାଶର ମେଘମାଳାରେ ଆଗମନ କରିବା ଦେଖିବେ।
\v 31 ଆଉ, ସେ ମହାତୂରୀଧ୍ୱନି ସହିତ ଆପଣା ଦୂତମାନଙ୍କୁ ପଠାଇବେ ଏବଂ ସେମାନେ ଆକାଶର ଏକ ସୀମାରୁ ଅନ୍ୟ ସୀମା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଚତୁର୍ଦ୍ଦିଗରୁ ତାହାଙ୍କର ମନୋନୀତ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଏକତ୍ର କରିବେ।
\s5
\v 32 ଡିମ୍ବିରି ଗଛରୁ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ଶିକ୍ଷା କର; ଯେତେବେଳେ ତାହାର ଶାଖା କୋମଳ ହୋଇ ପଲ୍ଲବିତ ହୁଏ, ସେତେବେଳେ ଗ୍ରୀଷ୍ମକାଳ ସନ୍ନିକଟ ବୋଲି ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜାଣିଥାଅ;
\v 33 ସେହିପରି ତୁମ୍ଭେମାନେ ମଧ୍ୟ ଏହି ସମସ୍ତ ଦେଖିଲେ ସେ ଦ୍ୱାରର ସନ୍ନିକଟ, ଏହା ଜାଣ।
\s5
\v 34 ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସତ୍ୟ କହୁଅଛି, ଏହି ସମସ୍ତ ନ ଘଟିବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଏହି ବର୍ତ୍ତମାନ ପୁରୁଷ କୌଣସି ପ୍ରକାରେ ଲୋପ ପାଇବ ନାହିଁ।
\v 35 ଆକାଶ ଓ ପୃଥିବୀ ଲୋପ ପାଇବ, ମାତ୍ର ମୋହର ବାକ୍ୟସମୂହ କଦାପି ଲୋପ ପାଇବ ନାହିଁ।
\s5
\v 36 କିନ୍ତୁ ସେହି ଦିନ ଓ ଦଣ୍ଡ ବିଷୟ କେହି ଜାଣନ୍ତି ନାହିଁ, ସ୍ୱର୍ଗର ଦୂତମାନେ କିମ୍ବା ପୁତ୍ର ସୁଦ୍ଧା ଜାଣନ୍ତି ନାହିଁ, କେବଳ ମାତ୍ର ପିତା ଜାଣନ୍ତି।
\s5
\v 37 ଆଉ ନୋହଙ୍କ ସମୟରେ ଯେପ୍ରକାର ଘଟିଥିଲା, ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ରଙ୍କର ଆଗମନ ସମୟରେ ସେପ୍ରକାର ଘଟିବ।
\v 38 କାରଣ ଜଳପ୍ଳାବନର ପୂର୍ବବର୍ତ୍ତୀ ସମୟରେ ଜାହାଜରେ ନୋହଙ୍କର ପ୍ରବେଶ କରିବା ଦିନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଲୋକେ ଯେପରି ଭୋଜନପାନ ଏବଂ ବିବାହ କରିବା ଓ ବିବାହ ଦେବାରେ ବ୍ୟସ୍ତ ଥିଲେ,
\v 39 ପୁଣି, ଜଳପ୍ଳାବନ ଆସି ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଭସାଇ ନ ନେବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଯେପରି ଜାଣି ନ ଥିଲେ, ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ରଙ୍କର ଆଗମନ ମଧ୍ୟ ସେହି ପ୍ରକାର ହେବ।
\s5
\v 40 ସେତେବେଳେ ଦୁଇ ଜଣ କ୍ଷେତରେ ଥିବେ, ଜଣକୁ ଗ୍ରହଣ କରାଯିବ ଓ ଅନ୍ୟ ଜଣକୁ ପରିତ୍ୟାଗ କରାଯିବ;
\v 41 ଦୁଇ ଜଣ ସ୍ତ୍ରୀ ଚକି ପେଷୁଥିବେ, ଜଣକୁ ଗ୍ରହଣ କରାଯିବ ଓ ଅନ୍ୟ ଜଣକୁ ପରିତ୍ୟାଗ କରାଯିବ।
\v 42 ଅତଏବ, ଜାଗ୍ରତ ଥାଅ, କାରଣ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରଭୁ କେଉଁ ଦିନ ଆସିବେ, ତାହା ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜାଣ ନାହିଁ।
\s5
\v 43 କିନ୍ତୁ ଏହା ଜାଣିଥାଅ, କେଉଁ ପ୍ରହରରେ ଚୋର ଆସିବ, ଏହା ଗୃହକର୍ତ୍ତା ଯେବେ ଜାଣନ୍ତେ, ତାହାହେଲେ ସେ ଜାଗ୍ରତ ଥାଇ ଆପଣା ଗୃହରେ ପ୍ରବେଶ କରିବାକୁ ଦିଅନ୍ତେ ନାହିଁ।
\v 44 ଏଣୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ମଧ୍ୟ ପ୍ରସ୍ତୁତ ହୋଇଥାଅ, କାରଣ ଯେଉଁ ସମୟରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ମନେ କରୁ ନ ଥିବ, ସେହି ସମୟରେ ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ର ଆସିବେ।
\s5
\v 45 ତେବେ ପ୍ରଭୁ ଆପଣା ପରିଜନମାନଙ୍କୁ ଯଥା ସମୟରେ ପ୍ରାପ୍ୟ ଦେବା ନିମନ୍ତେ ଯାହାକୁ ସେମାନଙ୍କ ଉପରେ ନିଯୁକ୍ତ କଲେ, ଏପରି ବିଶ୍ୱସ୍ତ ଓ ବୁଦ୍ଧିମାନ ଦାସ କିଏ ?
\v 46 ପ୍ରଭୁ ଆସି ଆପଣାର ଯେଉଁ ଦାସକୁ ସେପ୍ରକାର କରୁଥିବା ଦେଖିବେ, ସେ ଧନ୍ୟ ।
\v 47 ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସତ୍ୟ କହୁଅଛି, ସେ ତାହାକୁ ଆପଣାର ସର୍ବସ୍ୱ ଉପରେ ନିଯୁକ୍ତ କରିବେ।
\s5
\v 48 କିନ୍ତୁ ଯଦି ସେହି ଦୁଷ୍ଟ ଦାସ ମୋର ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଆସିବାର ବିଳମ୍ବ ଅଛି ବୋଲି ମନେ ମନେ କହି
\v 49 ଆପଣା ସହଦାସମାନଙ୍କୁ ପ୍ରହାର କରିବାକୁ ଲାଗେ, ଆଉ ମଦୁଆମାନଙ୍କ ସହିତ ଭୋଜନପାନ କରେ,
\v 50 ତାହାହେଲେ ଯେଉଁ ଦିନ ସେ ଅପେକ୍ଷା କରୁ ନ ଥିବ ଓ ଯେଉଁ ସମୟରେ ସେ ଜାଣି ନ ଥିବ, ସେହି ଦିନ ସେହି ସମୟରେ ତାହାର ପ୍ରଭୁ ଆସିବେ,
\v 51 ପୁଣି, ସେ ତାହାକୁ ଦ୍ୱିଖଣ୍ଡ କରି କପଟୀମାନଙ୍କ ସହିତ ତାହାର ଅଂଶ ନିରୂପଣ କରିବେ; ସେଠାରେ ରୋଦନ ଓ ଦନ୍ତର କିଡ଼ିମିଡ଼ି ହେବ ।
\s5
\c 25
\p
\v 1 ସେତେବେଳେ ସ୍ୱର୍ଗରାଜ୍ୟ ଦଶ ଜଣ କନ୍ୟାଙ୍କ ଭଳି ହେବ; ସେମାନେ ଆପଣା ଆପଣା ପ୍ରଦୀପ ନେଇ ବରଙ୍କ ସହିତ ଭେଟିବାକୁ ବାହାରିଲେ।
\v 2 ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ପାଞ୍ଚ ଜଣ ନିର୍ବୁଦ୍ଧି ଓ ପାଞ୍ଚ ଜଣ ସୁବୁଦ୍ଧି ଥିଲେ।
\v 3 ନିର୍ବୁଦ୍ଧିମାନେ ପ୍ରଦୀପ ନେବା ସମୟରେ ନିଜ ନିଜ ସହିତ ତୈଳ ନେଲେ ନାହିଁ,
\v 4 ମାତ୍ର ସୁବୁଦ୍ଧିମାନେ ଆପଣା ଆପଣା ପ୍ରଦୀପ ସହିତ ପାତ୍ରରେ ତୈଳ ନେଲେ।
\s5
\v 5 ବରଙ୍କ ଆସିବାର ବିଳମ୍ବ ହୁଅନ୍ତେ ସମସ୍ତେ ଢୁଳାଉ ଢୁଳାଉ ଶୋଇ ପଡ଼ିଲେ।
\v 6 କିନ୍ତୁ ଅର୍ଦ୍ଧରାତ୍ରରେ ‘ଏହି ଦେଖ, ବର, ତାହାଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ ସାକ୍ଷାତ୍ କରିବାକୁ ବାହାର', ଏପରି କୋଳାହଳ ହେଲା।
\s5
\v 7 ସେତେବେଳେ ସେହି କନ୍ୟାସମସ୍ତେ ଉଠି ଆପଣା ପ୍ରଦୀପ ସଜାଡ଼ିଲେ।
\v 8 କିନ୍ତୁ ନିର୍ବୁଦ୍ଧିମାନେ ସୁବୁଦ୍ଧିମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ତୁମ୍ଭ ତେଲରୁ ଆମକୁ ଟିକେ ଦିଅ, କାରଣ ଆମ ଦୀପସବୁ ଲିଭିଯାଉଅଛି।
\v 9 ମାତ୍ର ସୁବୁଦ୍ଧିମାନେ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ନାହିଁ, ନାହିଁ, ତୁମ୍ଭ ଆମ ପାଇଁ ତ ଅଣ୍ଟିବ ନାହିଁ, ବରଂ ଦୋକାନୀମାନଙ୍କ ପାଖକୁ ଯାଇ ଆପଣା ଆପଣା ନିମନ୍ତେ କିଣି ଆଣ।
\s5
\v 10 କିନ୍ତୁ ସେମାନେ କିଣିବାକୁ ଯାଉଥିବା ସମୟରେ ‘ବର' ଆସିଲେ, ପୁଣି, ଯେଉଁମାନେ ପ୍ରସ୍ତୁତ ଥିଲେ, ସେମାନେ ତାହାଙ୍କ ସହିତ ବିବାହ-ଉତ୍ସବରେ ଯୋଗଦାନ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଗୃହରେ ପ୍ରବେଶ କଲେ, ଆଉ ଦ୍ୱାର ବନ୍ଦ କରାଗଲା।
\v 11 ଏହାପରେ ଅନ୍ୟ କନ୍ୟାମାନେ ମଧ୍ୟ ଆସି କହିଲେ, ହେ ପ୍ରଭୁ, ହେ ପ୍ରଭୁ, ଆମ ପାଇଁ ଦ୍ୱାର ଫିଟାଇଦିଅନ୍ତୁ।
\v 12 କିନ୍ତୁ ସେ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସତ୍ୟ କହୁଅଛି, ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଜାଣେ ନାହିଁ।
\v 13 ଅତଏବ, ଜାଗ୍ରତ ଥାଅ, କାରଣ ତୁମ୍ଭେମାନେ ସେହି ଦିନ କି ସେହି ସମୟ ଜାଣ ନାହିଁ।
\s5
\v 14 କାରଣ ବିଦେଶକୁ ଯାତ୍ରା କରୁଥିବା ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତି ଯେପରି ଆପଣା ଦାସମାନଙ୍କୁ ଡାକି ସେମାନଙ୍କ ହସ୍ତରେ ନିଜର ସର୍ବସ୍ୱ ସମର୍ପଣ କଲେ, ସ୍ୱର୍ଗରାଜ୍ୟ ସେହିପରି।
\v 15 ସେ ଜଣକୁ ପାଞ୍ଚ ତୋଡ଼ା,ଅନ୍ୟ ଜଣକୁ ଦୁଇ ତୋଡ଼ା, ଆଉ ଜଣକୁ ଏକ ତୋଡ଼ା, ଏହିପରି ପ୍ରତ୍ୟେକକୁ ତାହାର ଶକ୍ତି ଅନୁସାରେ ଦେଇ ବିଦେଶକୁ ଯାତ୍ରା କଲେ।
\v 16 ଯେଉଁ ଜଣକ ପାଞ୍ଚ ତୋଡ଼ା ପାଇଥିଲା, ସେ ସେହିକ୍ଷଣି ତାହା ନେଇ ବ୍ୟବସାୟ କରି ଆଉ ପାଞ୍ଚ ତୋଡ଼ା ଲାଭ କଲା।
\s5
\v 17 ସେହି ପ୍ରକାରେ ଯେ ଦୁଇଟି ପାଇଥିଲା, ସେ ଆଉ ଦୁଇଟି ଲାଭ କଲା।
\v 18 ମାତ୍ର ଯେ ଗୋଟିଏ ପାଇଥିଲା, ସେ ଯାଇ ମାଟି ଖୋଳି ଆପଣା ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଟଙ୍କା ପୋତି ଲୁଚାଇ ରଖିଲା।
\s5
\v 19 ବହୁକାଳ ପରେ ସେହି ଦାସମାନଙ୍କର ପ୍ରଭୁ ଆସି ସେମାନଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ ହିସାବ କଲେ।
\v 20 ଆଉ, ଯେଉଁ ଜଣକ ପାଞ୍ଚ ତୋଡ଼ା ପାଇଥିଲା, ସେ ଆଉ ପାଞ୍ଚ ତୋଡ଼ା ନେଇ ଆସି କହିଲା, ହେ ପ୍ରଭୁ, ଆପଣ ମୋତେ ପାଞ୍ଚ ତୋଡ଼ା ଦେଇଥିଲେ; ଦେଖନ୍ତୁ, ମୁଁ ଆଉ ପାଞ୍ଚ ତୋଡ଼ା ଲାଭ କରିଛି।
\v 21 ତାହାର ପ୍ରଭୁ ତାହାକୁ କହିଲେ, ବେଶ୍ , ଉତ୍ତମ ଓ ବିଶ୍ୱସ୍ତ ଦାସ, ତୁମ୍ଭେ ଅଳ୍ପ ବିଷୟରେ ବିଶ୍ୱସ୍ତ ହେଲ, ମୁଁ ତୁମ୍ଭକୁ ବହୁତ ବିଷୟ ଉପରେ ନିଯୁକ୍ତ କରିବି, ତୁମ୍ଭେ ଆପଣା ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଆନନ୍ଦର ସହଭାଗୀ ହୁଅ।
\s5
\v 22 ପୁଣି, ଯେ ଦୁଇ ତୋଡ଼ା ପାଇଥିଲା, ସେ ମଧ୍ୟ ଆସି କହିଲା, ହେ ପ୍ରଭୁ, ଆପଣ ମୋତେ ଦୁଇ ତୋଡ଼ା ଦେଇଥିଲେ; ଦେଖନ୍ତୁ, ମୁଁ ଆଉ ଦୁଇ ତୋଡ଼ା ଲାଭ କରିଛି।
\v 23 ତାହାର ପ୍ରଭୁ ତାହାକୁ କହିଲେ, ବେଶ୍ , ଉତ୍ତମ ଓ ବିଶ୍ୱସ୍ତ ଦାସ, ତୁମ୍ଭେ ଅଳ୍ପ ବିଷୟରେ ବିଶ୍ୱସ୍ତ ହେଲ, ମୁଁ ତୁମ୍ଭକୁ ବହୁତ ବିଷୟ ଉପରେ ନିଯୁକ୍ତ କରିବି, ତୁମ୍ଭେ ଆପଣା ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଆନନ୍ଦର ସହଭାଗୀ ହୁଅ।
\s5
\v 24 ଆଉ, ଯେ ଏକ ତୋଡ଼ା ପାଇଥିଲା, ସେ ମଧ୍ୟ ଆସି କହିଲା, ହେ ପ୍ରଭୁ, ଆପଣ ଯେ ଜଣେ କଠିନ ଲୋକ, ଯେଉଁଠାରେ ବୁଣି ନ ଥାଆନ୍ତି, ସେଠାରେ କାଟନ୍ତି, ଆଉ ଯେଉଁଠାରେ ଶସ୍ୟ ବିଛାଇ ନ ଥାନ୍ତି, ସେଠାରେ ସଂଗ୍ରହ କରନ୍ତି, ଏହା ମୁଁ ଜାଣିଥିଲି।
\v 25 ଏଣୁ ଭୟ କରି ମୁଁ ଯାଇ ଆପଣଙ୍କ ତୋଡ଼ା ମାଟିରେ ପୋତି ଲୁଚାଇ ରଖିଲି; ଦେଖନ୍ତୁ, ଆପଣ ନିଜର ଧନ ପାଇଲେ।
\s5
\v 26 କିନ୍ତୁ ତାହାର ପ୍ରଭୁ ତାହାକୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ରେ ଦୁଷ୍ଟ ଓ ଅଳସ ଦାସ, ମୁଁ ଯେଉଁଠାରେ ବୁଣି ନ ଥାଏ, ସେଠାରେ କାଟେ, ଆଉ ଯେଉଁଠାରେ ଶସ୍ୟ ଉଡ଼ାଇ ନ ଥାଏ, ସେଠାରେ ସଂଗ୍ରହ କରେ, ଏହା କ'ଣ ଜାଣିଥିଲୁ ?
\v 27 ତେବେ ବଣିକମାନଙ୍କ ହସ୍ତରେ ମୋହର ଟଙ୍କା ରଖିବା ଉଚିତ୍ ଥିଲା; ତାହାହେଲେ ମୁଁ ଆସି ସୁଧ ସହିତ ମୋହର ଧନ ଫେରି ପାଇଥାନ୍ତି।
\s5
\v 28 ଅତଏବ, ଏହାଠାରୁ ଏହି ତୋଡ଼ା ନେଇଯାଇ, ଯାହାର ଦଶ ତୋଡ଼ା ଅଛି, ତାହାକୁ ଦିଅ।
\v 29 କାରଣ ଯେକୌଣସି ଲୋକର ଅଛି, ତାହାକୁ ଦିଆଯିବ, ଆଉ ତାହାର ପ୍ରଚୁର ହେବ; କିନ୍ତୁ ଯାହାର ନାହିଁ, ତାହା ପାଖରେ ଯାହା ଅଛି, ତାହା ହିଁ ତାହାଠାରୁ ନିଆଯିବ।
\v 30 ଆଉ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଏହି ଅକର୍ମଣ୍ୟ ଦାସକୁ ବାହାର ଅନ୍ଧକାରରେ ପକାଇଦିଅ, ସେଠାରେ ରୋଦନ ଓ ଦନ୍ତର କିଡ଼ିମିଡ଼ି ହେବ।
\s5
\v 31 ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ର ଯେତେବେଳେ ସମସ୍ତ ଦୂତଙ୍କ ସହିତ ସ୍ୱମହିମାରେ ଆସିବେ, ସେତେବେଳେ ସେ ଆପଣା ଗୌରବମୟ ସିଂହାସନରେ ବସିବେ,
\v 32 ପୁଣି, ତାହାଙ୍କ ଛାମୁଁରେ ସମସ୍ତ ଜାତି ଏକତ୍ର କରାଯିବେ, ଆଉ ମେଷପାଳକ ଛାଗଠାରୁ ମେଷ ପୃଥକ୍ କରି,
\v 33 ମେଷମାନଙ୍କୁ ଆପଣା ଦକ୍ଷିଣ ପାର୍ଶ୍ୱରେ ଓ ଛାଗମାନଙ୍କୁ ବାମ ପାର୍ଶ୍ୱରେ ରଖିବେ।
\s5
\v 34 ସେତେବେଳେ ରାଜା ଆପଣା ଦକ୍ଷିଣ ପାର୍ଶ୍ୱସ୍ଥ ଲୋକଙ୍କୁ କହିବେ, ଆସ, ମୋହର ପିତାଙ୍କ ଆଶୀର୍ବାଦପାତ୍ରମାନେ, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଜଗତର ପତ୍ତନାବଧି ଯେଉଁ ରାଜ୍ୟ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରାଯାଇଅଛି, ସେଥିରେ ଅଧିକାରୀ ହୁଅ;
\v 35 କାରଣ ମୁଁ କ୍ଷୁଧିତ ଥିଲି, ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୋତେ ଭୋଜନ କରିବାକୁ ଦେଲ; ତୃଷିତ ଥିଲି, ମୋତେ ପାନ କରିବାକୁ ଦେଲ; ପ୍ରବାସୀ ଥିଲି, ମୋତେ ଆଶ୍ରୟ ଦେଲ;
\v 36 ଉଲଙ୍ଗ ଥିଲି, ମୋତେ ବସ୍ତ୍ର ପରିଧାନ କରାଇଲ; ଅସୁସ୍ଥ ଥିଲି, ମୋତେ ଦେଖି ଆସିଲ; କାରାଗାରରେ ଥିଲି; ମୋ ନିକଟକୁ ଆସିଲ।
\s5
\v 37 ସେଥିରେ ଧାର୍ମିକମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେବେ, ହେ ପ୍ରଭୁ, କେବେ ଆମ୍ଭେମାନେ ଆପଣଙ୍କୁ କ୍ଷୁଧିତ ଦେଖି ଆହାର ଦେଲୁ ? ଅବା ତୃଷିତ ଦେଖି ପାନ କରିବାକୁ ଦେଲୁ ?
\v 38 ଆଉ, କେବେ ଆପଣଙ୍କୁ ପ୍ରବାସୀ ଦେଖି ଆଶ୍ରୟ ଦେଲୁ ? କିମ୍ବା ଉଲଙ୍ଗ ଦେଖି ବସ୍ତ୍ର ପରିଧାନ କରାଇଲୁ ?
\v 39 ଆଉ, କେବେ ଆପଣଙ୍କୁ ଅସୁସ୍ଥ ଅବା କାରାଗାରସ୍ଥ ଦେଖି ଆପଣଙ୍କ ନିକଟକୁ ଗଲୁ ?
\v 40 ପୁଣି, ରାଜା ସେମାନଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେବେ, ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସତ୍ୟ କହୁଅଛି, ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୋହର ଏହି କ୍ଷୁଦ୍ରତମ ଭ୍ରାତୃବୃନ୍ଦଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣକ ପ୍ରତି ଏହା କରିଥିବାରୁ ମୋ ପ୍ରତି ହିଁ ତାହା କରିଅଛ।
\s5
\v 41 ତାହା ପରେ ସେ ବାମ ପାର୍ଶ୍ୱସ୍ଥ ଲୋକଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ କହିବେ, ରେ ଶାପଗ୍ରସ୍ତମାନେ, ମୋ’ ସମ୍ମୁଖରୁ ଦୂର ହୋଇ ଶୟତାନ ଓ ତାହାର ଦୂତମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରାଯାଇଥିବା ଅନନ୍ତ ଅଗ୍ନି ମଧ୍ୟକୁ ଚାଲିଯାଅ,
\v 42 କାରଣ ମୁଁ କ୍ଷୁଧିତ ଥିଲି, ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୋତେ ଭୋଜନ କରିବାକୁ ଦେଲ ନାହିଁ; ତୃଷିତ ଥିଲି, ମୋତେ ପାନ କରିବାକୁ ଦେଲ ନାହିଁ;
\v 43 ପ୍ରବାସୀ ଥିଲି, ମୋତେ ଆଶ୍ରୟ ଦେଲ ନାହିଁ; ଉଲଙ୍ଗ ଥିଲି, ମୋତେ ବସ୍ତ୍ର ପରିଧାନ କରାଇଲ ନାହିଁ; ଅସୁସ୍ଥ ଓ କାରାଗାରସ୍ଥ ଥିଲି, ମୋତେ ଦେଖିବାକୁ ଆସିଲ ନାହିଁ।
\s5
\v 44 ସେଥିରେ ସେମାନେ ମଧ୍ୟ ଉତ୍ତର ଦେବେ, ହେ ପ୍ରଭୁ, କେବେ ଆମ୍ଭେମାନେ ଆପଣଙ୍କୁ କ୍ଷୁଧିତ କି ତୃଷିତ, ପ୍ରବାସୀ କି ଉଲଙ୍ଗ, ପୀଡ଼ିତ କି କାରଗାରସ୍ଥ ଦେଖି ଆପଣଙ୍କର ସେବା କଲୁ ନାହିଁ ?
\v 45 ସେଥିରେ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେବେ, ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସତ୍ୟ କହୁଅଛି, ଏହି କ୍ଷୁଦ୍ରମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣକ ପ୍ରତି ଏହା କରି ନ ଥିବାରୁ ମୋ ପ୍ରତି ହିଁ ତାହା କରି ନାହଁ।
\v 46 ଆଉ, ଏମାନେ ଅନନ୍ତ ଶାସ୍ତି, କିନ୍ତୁ ଧାର୍ମିକମାନେ ଅନନ୍ତ ଜୀବନ ଭୋଗ କରିବାକୁ ଯିବେ ।
\s5
\c 26
\p
\v 1 ଯୀଶୁ ଏହି ସମସ୍ତ କଥା ଶେଷ କରି ଆପଣା ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ କହିଲେ,
\v 2 ଦୁଇ ଦିନ ପରେ ଯେ ନିସ୍ତାର ପର୍ବ ହେବ, ଏହା ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜାଣ, ପୁଣି, ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ର କ୍ରୁଶରେ ହତ ହେବା ନିମନ୍ତେ ସମର୍ପିତ ହେବେ ।
\s5
\v 3 ସେହି ସମୟରେ ପ୍ରଧାନ ଯାଜକ ଓ ଲୋକଙ୍କର ପ୍ରାଚୀନବର୍ଗ କୟାଫା ନାମକ ମହାଯାଜକଙ୍କ ପ୍ରାଙ୍ଗଣରେ ଏକତ୍ର ହେଲେ,
\v 4 ଆଉ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ଛଳରେ ଧରି ବଧ କରିବା ନିମନ୍ତେ ମନ୍ତ୍ରଣା କଲେ;
\v 5 କିନ୍ତୁ ସେମାନେ କହିଲେ, ପର୍ବ ସମୟରେ ନୁହେଁ, କାଳେ ଲୋକଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଗଣ୍ଡଗୋଳ ହେବ ।
\s5
\v 6 ଯୀଶୁ ବେଥନୀୟାରେ କୁଷ୍ଠୀ ଶିମୋନଙ୍କ ଗୃହରେ ଥିବା ସମୟରେ,
\v 7 ଜଣେ ସ୍ତ୍ରୀଲୋକ ଗୋଟିଏ ପାତ୍ରରେ ବହୁମୂଲ୍ୟ ସୁଗନ୍ଧି ତୈଳ ନେଇ ତାହାଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସିଲେ ଏବଂ ସେ ଭୋଜନରେ ବସିଥିବା ସମୟରେ ତାହାଙ୍କ ମସ୍ତକରେ ଢାଳିବାକୁ ଲାଗିଲେ ।
\v 8 କିନ୍ତୁ ତାହା ଦେଖି ଶିଷ୍ୟମାନେ ବିରକ୍ତ ହୋଇ କହିଲେ, ଏତେ ଅପବ୍ୟୟ କାହିଁକି ?
\v 9 ଏହା ତ ଅନେକ ଟଙ୍କାରେ ବିକ୍ରୟ କରାଯାଇ ଦରିଦ୍ରମାନଙ୍କୁ ଦିଆଯାଇ ପାରିଥାନ୍ତା ।
\s5
\v 10 ଯୀଶୁ ତାହା ଜାଣି ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, କାହିଁକି ସ୍ତ୍ରୀଲୋକଟିକୁ କଷ୍ଟ ଦେଉଅଛ ? ସେ ତ ମୋ’ ପ୍ରତି ଉତ୍ତମ କର୍ମ କରିଅଛି ।
\v 11 ଦରିଦ୍ରମାନେ ତ ସର୍ବଦା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପାଖରେ ଅଛନ୍ତି, ମାତ୍ର ମୁଁ ସର୍ବଦା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପାଖରେ ନ ଥିବି ।
\s5
\v 12 ଆଉ, ସେ ମୋର ସମାଧି-କ୍ରିୟା ସ୍ୱରୂପେ ମୋହର ଶରୀରରେ ଏହି ତୈଳ ଢାଳିଦେଇଅଛି ।
\v 13 ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସତ୍ୟ କହୁଅଛି, ସମସ୍ତ ଜଗତର ଯେକୌଣସି ସ୍ଥାନରେ ସୁସମାଚାର ଘୋଷଣା କରାଯିବ, ସେ ସ୍ଥାନରେ ଏ ସ୍ତ୍ରୀଲୋକର ସ୍ମରଣାର୍ଥେ ତାହାର ଏହି କର୍ମର କଥା ମଧ୍ୟ କୁହାଯିବ ।
\s5
\v 14 ସେତେବେଳେ ଦ୍ୱାଦଶଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଈଷ୍କାରିୟୋଥ ଯିହୂଦା ନାମକ ପ୍ରଧାନ ଯାଜକମାନଙ୍କ ପାଖକୁ ଯାଇ କହିଲା,
\v 15 ମୋତେ କ'ଣ ଦେବେ କୁହନ୍ତୁ, ମୁଁ ତାହାଙ୍କୁ ଧରାଇଦେବି । ସେଥିରେ ସେମାନେ ତାହାକୁ ତିରିଶିଗୋଟି ରୌପ୍ୟମୁଦ୍ରା ତୌଲି କରିଦେଲେ ।
\v 16 ଆଉ ସେହି ସମୟଠାରୁ ସେ ତାହାଙ୍କୁ ଧରାଇ ଦେବା ନିମନ୍ତେ ସୁଯୋଗ ଖୋଜିବାକୁ ଲାଗିଲା ।
\s5
\v 17 ପରେ ଖମୀରଶୂନ୍ୟ ରୋଟୀ ପର୍ବର ପ୍ରଥମ ଦିନରେ ଶିଷ୍ୟମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କ ପାଖକୁ ଆସି ପଚାରିଲେ, ଆମ୍ଭେମାନେ କେଉଁ ସ୍ଥାନରେ ଆପଣଙ୍କ ପାଇଁ ନିସ୍ତାର ପର୍ବର ଭୋଜ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରିବୁ ବୋଲି ଆପଣ ଇଚ୍ଛା କରନ୍ତି ?
\v 18 ଯୀଶୁ କହିଲେ, ନଗରରେ ଯାଇ ଅମୂକ ଲୋକଙ୍କ ନିକଟକୁ ଯାଇ କୁହ, ଗୁରୁ କହୁଅଛନ୍ତି, ମୋହର କାଳ ସନ୍ନିକଟ, ମୁଁ ମୋହର ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କ ସହିତ ତୁମ୍ଭ ଗୃହରେ ନିସ୍ତାର ପର୍ବ ପାଳନ କରିବି ।
\v 19 ସେଥିରେ ଶିଷ୍ୟମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କ ଆଦେଶ ଅନୁସାରେ କର୍ମ କରି ନିସ୍ତାର ପର୍ବର ଭୋଜ ପ୍ରସ୍ତୁତ କଲେ ।
\s5
\v 20 ପରେ ସନ୍ଧ୍ୟା ହୁଅନ୍ତେ, ସେ ଦ୍ୱାଦଶ ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କ ସହିତ ଭୋଜନରେ ବସିଲେ ।
\v 21 ସେମାନେ ଭୋଜନ କରୁଥିବା ସମୟରେ ସେ କହିଲେ, ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସତ୍ୟ କହୁଅଛି, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ ମୋତେ ଶତ୍ରୁ ହସ୍ତରେ ସମର୍ପଣ କରିବ ।
\v 22 ସେଥିରେ ସେମାନେ ଅତ୍ୟନ୍ତ ଦୁଃଖିତ ହୋଇ ପ୍ରତ୍ୟେକେ ତାହାଙ୍କୁ ପଚାରିବାକୁ ଲାଗିଲେ, ପ୍ରଭୁ, ସେ କ'ଣ ମୁଁ ?
\s5
\v 23 ସେ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ଯେ ମୋ’ ସହିତ ପାତ୍ରରେ ହାତ ବୁଡ଼ାଇଲା, ସେ ମୋତେ ଶତ୍ରୁ ହସ୍ତରେ ସମର୍ପଣ କରିବ ।
\v 24 ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ରଙ୍କ ବିଷୟରେ ଯେପରି ଲେଖା ଅଛି, ସେହିପରି ସେ ପ୍ରୟାଣ କରୁଅଛନ୍ତି ସତ୍ୟ; କିନ୍ତୁ ଯେଉଁ ଲୋକ ଦ୍ୱାରା ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ର ଶତ୍ରୁ ହସ୍ତରେ ସମର୍ପିତ ହେଉଅଛନ୍ତି,ମଧ୍ୟ, ସେ ଦଣ୍ଡର ପାତ୍ର; ସେହି ଲୋକର ଜନ୍ମ ହୋଇ ନ ଥିଲେ ତାହା ପକ୍ଷରେ ଭଲ ହୋଇଥାଆନ୍ତା ।
\v 25 ଏଥିରେ ଯେଉଁ ଯିହୂଦା ତାହାଙ୍କୁ ଶତ୍ରୁ ହସ୍ତରେ ସମର୍ପଣ କଲା, ସେ ଉତ୍ତର ଦେଲା, ହେ ଗୁରୁ, ସେ କ'ଣ ମୁଁ ? ସେ ତାହାକୁ କହିଲେ, ତୁମ୍ଭେ କହିଅଛ ।
\s5
\v 26 ଆଉ, ସେମାନେ ଭୋଜନ କରୁଥିବା ସମୟରେ ଯୀଶୁ ରୋଟୀ ନେଇ ଆଶୀର୍ବାଦ କଲେ ଓ ତାହା ଭାଙ୍ଗି ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ ଦେଇ କହିଲେ, ନିଅ, ଭୋଜନ କର, ଏହା ମୋହର ଶରୀର ।
\s5
\v 27 ପୁଣି, ସେ ପାନପାତ୍ର ନେଇ ଧନ୍ୟବାଦ ଦେଲେ ଓ ସେମାନଙ୍କୁ ଦେଇ କହିଲେ,
\v 28 ଏଥିରୁ ସମସ୍ତେ ପାନ କର, କାରଣ ଯେଉଁ ନିୟମର ରକ୍ତ ଅନେକଙ୍କ ପାଇଁ ପାପ କ୍ଷମା ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ପାତିତ ହେଉଅଛି, ଏହା ମୋହର ସେହି ରକ୍ତ ।
\v 29 କିନ୍ତୁ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହୁଅଛି, ଯେଉଁ ଦିନ ମୁଁ ଆପଣା ପିତାଙ୍କ ରାଜ୍ୟରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସହିତ ନୂଆ କରି ଦ୍ରାକ୍ଷାଫଳର ରସ ପାନ କରିବି, ସେହି ଦିନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଆଜିଠାରୁ ଏହା କେବେ ହେଁ ପାନ କରିବି ନାହିଁ ।
\s5
\v 30 ପୁଣି, ସେମାନେ ସ୍ତବଗାନ କଲା ପରେ ଜୀତପର୍ବତକୁ ବାହାରିଗଲେ ।
\v 31 ସେତେବେଳେ ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ଏହି ରାତ୍ରିରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ସମସ୍ତେ ମୋ’ଠାରେ ବିଘ୍ନ ପାଇବ, କାରଣ ଲେଖା ଅଛି, ଆମ୍ଭେ ମେଷପାଳକକୁ ପ୍ରହାର କରିବା, ଆଉ ପଲର ମେଷଗୁଡ଼ିକ ଛିନ୍ନଭିନ୍ନ ହୋଇଯିବେ ।
\v 32 ମାତ୍ର ମୁଁ ଉଠିବା ପରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଆଗେ ଆଗେ ଗାଲିଲୀକୁ ଯିବି ।
\s5
\v 33 କିନ୍ତୁ ପିତର ତାହାଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ଯଦ୍ୟପି ସମସ୍ତେ ଆପଣଙ୍କଠାରେ ବିଘ୍ନ ପାଇବେ, ତଥାପି ମୁଁ କେବେହେଁ ପାଇବି ନାହିଁ ।
\v 34 ଯୀଶୁ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ମୁଁ ତୁମ୍ଭକୁ ସତ୍ୟ କହୁଅଛି, ଏହି ରାତିରେ କୁକୁଡ଼ା ଡାକିବା ପୂର୍ବରୁ ତୁମ୍ଭେ ମୋତେ ତିନି ଥର ଅସ୍ୱୀକାର କରିବ ।
\v 35 ପିତର ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ଯଦ୍ୟପି ମୋତେ ଆପଣଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ ମରିବାକୁ ହୁଏ, ତଥାପି ମୁଁ ଆପଣଙ୍କୁ କେବେ ହେଁ ଅସ୍ୱୀକାର କରିବି ନାହିଁ। ସମସ୍ତ ଶିଷ୍ୟ ମଧ୍ୟ ସେହି ପ୍ରକାରେ କହିଲେ ।
\s5
\v 36 ଏହାପରେ ଯୀଶୁ ଆପଣା ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କ ସହିତ ଗେଥ‌୍‌ଶିମାନୀ ନାମକ ଗୋଟିଏ ସ୍ଥାନକୁ ଯାଇ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ମୁଁ ସେଠାକୁ ଯାଇ ପ୍ରାର୍ଥନା କରୁଥିବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଏଠାରେ ବସିଥାଅ ।
\v 37 ଆଉ, ସେ ପିତର ଓ ଜେବଦୀଙ୍କ ଦୁଇ ପୁତ୍ରଙ୍କୁ ସାଙ୍ଗରେ ନେଇ ଶୋକାକୁଳ ଓ ବ୍ୟଥିତ ହେବାକୁ ଲାଗିଲେ ।
\v 38 ସେତେବେଳେ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ମୋହର ପ୍ରାଣ ମୃତ୍ୟୁଭୋଗ କରିବା ପରି ଅତ୍ୟନ୍ତ ଶୋକାକୁଳ ହେଉଅଛି, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଏଠାରେ ରହି ମୋ’ ସାଙ୍ଗରେ ଜାଗିଥାଅ ।
\s5
\v 39 ପୁଣି, ସେ ଅଳ୍ପ ଦୂର ଆଗକୁ ଯାଇ ଉବୁଡ଼ ହୋଇ ପ୍ରାର୍ଥନା କରୁ କରୁ କହିଲେ, ହେ ମୋହର ପିତା, ଯଦି ହୋଇପାରେ, ତେବେ ଏହି ଦୁଃଖର ପାତ୍ର ମୋ'ଠାରୁ ଦୂର ହେଉ; ତଥାପି ମୋହର ଇଚ୍ଛା ନୁହେଁ, ମାତ୍ର ତୁମ୍ଭର ଇଚ୍ଛା ।
\v 40 ଆଉ, ସେ ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସି ସେମାନଙ୍କୁ ନିଦ୍ରିତ ଦେଖିଲେ ଓ ପିତରଙ୍କୁ କହିଲେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ କି ମୋ ସାଙ୍ଗରେ ଅଳ୍ପ ସମୟ ହେଲେ ଜାଗି ପାରିଲ ନାହିଁ ?
\v 41 ପରୀକ୍ଷାରେ ଯେପରି ନ ପଡ଼, ଏଥିପାଇଁ ଜାଗି ରହି ପ୍ରାର୍ଥନା କର; ଆତ୍ମା ଇଚ୍ଛୁକ ସତ୍ୟ, ମାତ୍ର ଶରୀର ଦୁର୍ବଳ ।
\s5
\v 42 ପୁଣି, ଥରେ ସେ ଦ୍ୱିତୀୟ ଥର ଯାଇ ପ୍ରାର୍ଥନା କରି କହିଲେ, ହେ ମୋହର ପିତା, ପାନ ନ କଲେ ଏହି ପାତ୍ର ଯଦି ମୋଠାରୁ ଦୂର ହୋଇ ନ ପାରେ, ତେବେ ତୁମ୍ଭର ଇଚ୍ଛା ସଫଳ ହେଉ ।
\v 43 ପୁଣି, ସେ ଆସି ପୁଣି, ଥରେ ସେମାନଙ୍କୁ ନିଦ୍ରିତ ଦେଖିଲେ, କାରଣ ସେମାନଙ୍କର ଆଖି ମାଡ଼ିପଡ଼ୁଥିଲା ।
\v 44 ସେଥିରେ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ପରିତ୍ୟାଗ କରି ପୁଣି, ଥରେ ଯାଇ ଆଉ ଥରେ ସେହି କଥା କହି ତୃତୀୟ ଥର ପ୍ରାର୍ଥନା କଲେ ।
\s5
\v 45 ପରେ ସେ ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସି ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ଅଳ୍ପ ସମୟ ଶୋଇ କରି ବିଶ୍ରାମ କର, ଦେଖ, ସେହି ସମୟ ସନ୍ନିକଟ ହେଲାଣି, ପୁଣି, ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ର ପାପୀମାନଙ୍କ ହସ୍ତରେ ସମର୍ପିତ ହେଉଅଛନ୍ତି ।
\v 46 ଉଠ, ଆମ୍ଭେମାନେ ଯିବା, ଦେଖ, ଯେ ମୋତେ ଶତ୍ରୁ ହସ୍ତରେ ସମର୍ପଣ କରୁଅଛି, ସେ ନିକଟବର୍ତ୍ତୀ ।
\s5
\v 47 ସେ କଥା କହୁଥିବା ସମୟରେ, ଦେଖ, ଦ୍ୱାଦଶଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଯିହୂଦା ନାମକ ଜଣେ ଏବଂ ତାହା ସହିତ ପ୍ରଧାନ ଯାଜକ ଓ ଲୋକଙ୍କର ପ୍ରାଚୀନବର୍ଗଙ୍କଠାରୁ ପ୍ରେରିତ ବହୁସଂଖ୍ୟକ ଲୋକ ଖଡ଼୍ଗ ଓ ଯଷ୍ଟି ଧରି ଆସିଲେ ।
\v 48 ଆଉ, ତାହାଙ୍କୁ ଶତ୍ରୁ ହସ୍ତରେ ସମର୍ପଣକାରୀ ସେମାନଙ୍କୁ ଏହି ସଙ୍କେତ ଦେଇ କହିଥିଲା, ମୁଁ ଯାହାଙ୍କୁ ଚୁମ୍ବନ କରିବି, ସେ ସେହି, ତାହାଙ୍କୁ ଧରିବ ।
\s5
\v 49 ଆଉ, ସେ ସେହିକ୍ଷଣି ଯୀଶୁଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସି, ହେ ଗୁରୁ, ନମସ୍କାର, ଏହା କହି ତାହାଙ୍କୁ ବହୁତ ଚୁମ୍ବନ କଲା ।
\v 50 କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁ ତାହାକୁ କହିଲେ, ହେ ବନ୍ଧୁ, ଯାହା କରିବା ନିମନ୍ତେ ଆସିଅଛ, ତାହା କର । ସେଥିରେ ସେମାନେ ପାଖକୁ ଆସି ଯୀଶୁଙ୍କ ଉପରେ ହାତ ପକାଇ ତାହାଙ୍କୁ ଧରିଲେ ।
\s5
\v 51 ଆଉ ଦେଖ, ଯୀଶୁଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ ଥିବା ଲୋକଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ ହାତ ବଢ଼ାଇ ଖଣ୍ଡା ବାହାର କଲେ ଏବଂ ମହାଯାଜକଙ୍କର ଦାସକୁ ଆଘାତ କରି ତାହାର କାନ କାଟିପକାଇଲେ ।
\v 52 ସେଥିରେ ଯୀଶୁ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ତୁମ୍ଭର ଖଡ଼୍ଗ ପୁଣି, ଥରେ ଆପଣା ସ୍ଥାନରେ ରଖ, କାରଣ ଯେଉଁମାନେ ଖଡ଼୍ଗ ଧାରଣ କରନ୍ତି, ସେ ସମସ୍ତେ ଖଡ଼୍ଗ ଦ୍ୱାରା ବିନଷ୍ଟ ହେବେ ।
\v 53 ଅଥବା ତୁମ୍ଭେ କ'ଣ ମନେ କରୁଅଛ ଯେ, ମୁଁ ମୋହର ପିତାଙ୍କୁ ବିନତି କରି ପାରେ ନାହିଁ ଓ ସେ ଏହିକ୍ଷଣି ମୋ ନିମନ୍ତେ ଦ୍ୱାଦଶ ବାହିନୀ ଅପେକ୍ଷା ଅଧିକ ଦୂତଙ୍କୁ ପଠାଇଦେବେ ନାହିଁ ?
\v 54 ତେବେ ଏହି ପ୍ରକାରେ ଅବଶ୍ୟ ଘଟିବ ବୋଲି ଧର୍ମଶାସ୍ତ୍ରର ବାକ୍ୟ କି ପ୍ରକାର ସଫଳ ହେବ ?
\s5
\v 55 ସେହି ସମୟରେ ଯୀଶୁ ଲୋକସମୂହକୁ କହିଲେ, ଡକଇତ ବିରୁଦ୍ଧରେ ବାହାରିବା ପରି ଖଣ୍ଡା ଓ ଠେଙ୍ଗା ନେଇ ତୁମ୍ଭେମାନେ କ'ଣ ମୋତେ ଧରିବାକୁ ଆସିଲ ? ମୁଁ ପ୍ରତିଦିନ ମନ୍ଦିରରେ ବସି ଶିକ୍ଷା ଦେଉଥିଲି, କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୋତେ ଧରିଲ ନାହିଁ;
\v 56 ମାତ୍ର ଭାବବାଦୀମାନଙ୍କ ଧର୍ମଶାସ୍ତ୍ର ଯେପରି ସଫଳ ହୁଏ, ସେଥିନିମନ୍ତେ ଏସମସ୍ତ ଘଟିଅଛି । ସେତେବେଳେ ଶିଷ୍ୟମାନେ ସମସ୍ତେ ତାହାଙ୍କୁ ଛାଡ଼ି ପଳାଇଗଲେ ।
\s5
\v 57 ପରେ ଯେଉଁମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ଧରିଥିଲେ, ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ କୟାଫା ମହାଯାଜକଙ୍କ ନିକଟକୁ ନେଇଗଲେ; ସେହି ସ୍ଥାନରେ ଶାସ୍ତ୍ରୀ ଓ ପ୍ରାଚୀନବର୍ଗ ଏକତ୍ର ହୋଇଥିଲେ ।
\v 58 କିନ୍ତୁ ପିତର ଦୂରରେ ରହି ମହାଯାଜକଙ୍କ ପ୍ରାଙ୍ଗଣ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ତାହାଙ୍କ ପଛେ ପଛେ ଗଲେ, ଆଉ ଶେଷରେ କ'ଣ ଘଟିବ, ତାହା ଦେଖିବା ନିମନ୍ତେ ସେ ଭିତରକୁ ଯାଇ ପଦାତିକମାନଙ୍କ ସହିତ ବସି ରହିଲେ ।
\s5
\v 59 ଇତିମଧ୍ୟରେ ପ୍ରଧାନ ଯାଜକମାନେ ଓ ସମସ୍ତ ମହାସଭା ଯୀଶୁଙ୍କୁ ବଧ କରିବା ନିମନ୍ତେ ତାହାଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ମିଥ୍ୟା ସାକ୍ଷ୍ୟ ଖୋଜିବାକୁ ଲାଗିଲେ,
\v 60 ଆଉ ଅନେକ ମିଥ୍ୟା ସାକ୍ଷୀ ବାହାରିଲେ ସୁଦ୍ଧା ସେମାନେ କିଛି ପାଇଲେ ନାହିଁ। ଶେଷରେ ଦୁଇ ଜଣ ବାହାରି କହିଲେ,
\v 61 ଏହି ଲୋକଟା କହିଥିଲା, ମୁଁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ମନ୍ଦିରକୁ ଭାଙ୍ଗି ତାହା ତିନି ଦିନ ମଧ୍ୟରେ ତୋଳି ଦେଇପାରେ ।
\s5
\v 62 ସେଥିରେ ମହାଯାଜକ ଉଠି ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ତୁମ୍ଭେ କିଛି ଉତ୍ତର ଦେଉ ନାହଁ ? ତୁମ୍ଭ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଏମାନେ ଏ ଯେଉଁ ସାକ୍ଷ୍ୟ ଦେଉଅଛନ୍ତି, ଏହା କ'ଣ ?
\v 63 କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁ ମୌନ ହୋଇ ରହିଲେ। ସେଥିରେ ମହାଯାଜକ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ଆମ୍ଭେ ତୁମ୍ଭକୁ ଜୀବନ୍ତ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ନାମରେ ଶପଥ ଦେଉଅଛୁ, ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କୁହ, ତୁମ୍ଭେ କି ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପୁତ୍ର ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ?
\v 64 ଯୀଶୁ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ଆପଣ କହିଅଛନ୍ତି; ଆହୁରି ମୁଁ ଆପଣମାନଙ୍କୁ କହୁଅଛି, ଅଦ୍ୟାବଧି ଆପଣମାନେ ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ରଙ୍କୁ ପରାକ୍ରମର ଦକ୍ଷିଣ ପାର୍ଶ୍ୱରେ ଉପବିଷ୍ଟ ଓ ଆକାଶର ମେଘମାଳାରେ ଆଗମନ କରିବା ଦେଖିବେ ।
\s5
\v 65 ସେଥିରେ ମହାଯାଜକ ଆପଣା ବସ୍ତ୍ର ଚିରି କହିଲେ, ଏ ଈଶ୍ୱର ନିନ୍ଦା କଲା, ସାକ୍ଷୀରେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ଆଉ କ'ଣ ଆବଶ୍ୟକ ? ଦେଖନ୍ତୁ, ଆପଣମାନେ ଏବେ ହେଁ ଈଶ୍ୱର ନିନ୍ଦା ଶୁଣିଲେ,
\v 66 ଆପଣମାନଙ୍କର ମତ କ'ଣ ? ଏଥିରେ ସେମାନେ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ସେ ପ୍ରାଣଦଣ୍ଡର ଯୋଗ୍ୟ ।
\s5
\v 67 ସେତେବେଳେ ସେମାନେ ତାହାଙ୍କ ମୁଁହଁରେ ଛେପ ପକାଇ ତାହାଙ୍କୁ ବିଧା ମାରିଲେ; ଆଉ କେହି କେହି ତାହାଙ୍କୁ ଚାପୁଡ଼ା ମାରି କହିଲେ,
\v 68 ରେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ, ତୁ ପରା ଭାବବାଦୀ, ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହ ତ, କିଏ ତୋତେ ମାଇଲା ?
\s5
\v 69 ଇତିମଧ୍ୟରେ ପିତର ବାହାରେ ପ୍ରାଙ୍ଗଣରେ ବସିଥିଲେ, ଆଉ ଜଣେ ଦାସୀ ତାହାଙ୍କ ପାଖକୁ ଆସି କହିଲା, ତୁମ୍ଭେ ମଧ୍ୟ ଗାଲିଲୀୟ ଯୀଶୁଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ ଥିଲ ।
\v 70 କିନ୍ତୁ ସେ ସମସ୍ତଙ୍କ ଆଗରେ ଅସ୍ୱୀକାର କରି କହିଲେ, ତୁମ୍ଭେ କ'ଣ କହୁଛ, ମୁଁ ଜାଣେ ନାହିଁ ।
\s5
\v 71 ପୁଣି, ସେ ଦାଣ୍ଡଦ୍ୱାରକୁ ବାହାରି ଯାଆନ୍ତେ ଆଉ ଜଣେ ଦାସୀ ତାହାଙ୍କୁ ଦେଖି ସେହି ସ୍ଥାନର ଲୋକମାନଙ୍କୁ କହିଲା, ଏ ନାଜରିତୀୟ ଯୀଶୁ ସାଙ୍ଗରେ ଥିଲା ।
\v 72 ପୁଣି, ସେ ରାଣ ପକାଇ ଆଉ ଥରେ ଅସ୍ୱୀକାର କରି କହିଲେ, ମୁଁ ସେ ଲୋକକୁ ଜାଣେ ନାହିଁ ।
\s5
\v 73 ଅଳ୍ପ କ୍ଷଣ ପରେ ପାଖରେ ଠିଆ ହୋଇଥିବା ଲୋକମାନେ ପିତରଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସି ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ତୁମ୍ଭେ ମଧ୍ୟ ନିଶ୍ଚୟ ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ, କାରଣ ତୁମ୍ଭ କଥାରୁ ତ ଜଣାପଡ଼ୁଅଛି ।
\v 74 ସେଥିରେ ସେ ଅଭିଶାପ ଦେଇ ରାଣ ପକାଇ କହିବାକୁ ଲାଗିଲେ, ମୁଁ ସେ ଲୋକକୁ ଜାଣେ ନାହିଁ ।
\v 75 ସେହିକ୍ଷଣି କୁକୁଡ଼ା ରାବିଲା । ଏଥିରେ କୁକୁଡ଼ା ରାବିବା ପୂର୍ବରୁ ତୁମ୍ଭେ ମୋତେ ତିନି ଥର ଅସ୍ୱୀକାର କରିବ, ଏହି ଯେଉଁ କଥା ଯୀଶୁ କହିଥିଲେ, ତାହା ପିତରଙ୍କ ମନରେ ପଡ଼ିଲା, ଆଉ ସେ ବାହାରକୁ ଯାଇ ଅତ୍ୟନ୍ତ ବ୍ୟାକୁଳ ହୋଇ ରୋଦନ କଲେ ।
\s5
\c 27
\p
\v 1 ସକାଳ ହୁଅନ୍ତେ, ସମସ୍ତ ପ୍ରଧାନ ଯାଜକମାନେ ପୁଣି, ଲୋକମାନଙ୍କର ପ୍ରାଚୀନବର୍ଗ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ବଧ କରିବା ପାଇଁ ତାହାଙ୍କର ବିରୁଦ୍ଧରେ ମନ୍ତ୍ରଣା କଲେ,
\v 2 ଆଉ ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ବାନ୍ଧି ନେଇଯାଇ ପୀଲାତ ନାମକ ଶାସନକର୍ତ୍ତାଙ୍କ ହସ୍ତରେ ସମର୍ପଣ କଲେ ।
\s5
\v 3 ସେତେବେଳେ ତାହାଙ୍କୁ ଶତ୍ରୁ ହସ୍ତରେ ସମର୍ପଣକାରୀ ଯିହୂଦା, ସେ ପ୍ରାଣ ଦଣ୍ଡାଜ୍ଞା ପାଇଅଛନ୍ତି, ଏହା ଦେଖି ଅନୁତାପ କରି ପ୍ରଧାନ ଯାଜକ ଓ ପ୍ରାଚୀନବର୍ଗଙ୍କ ନିକଟକୁ ସେହି ତିରିଶିଗୋଟି ରୌପ୍ୟମୁଦ୍ରା ଫେରାଇ ଆଣି କହିଲା,
\v 4 ମୁଁ ନିର୍ଦ୍ଦୋଷ ରକ୍ତ ସମର୍ପଣ କରି ପାପ କରିଅଛି । କିନ୍ତୁ ସେମାନେ କହିଲେ, ସେଥିରେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର କଅଣ ଅଛି ?
\v 5 ତୁ ତାହା ବୁଝ । ତହିଁରେ ସେ ରୌପ୍ୟମୁଦ୍ରାଗୁଡ଼ାକ ମନ୍ଦିର ଭିତରେ ଫୋପାଡ଼ିଦେଇ ଚାଲିଗଲା, ପୁଣି, ଯାଇ ଆପଣାକୁ ଫାଶୀ ଦେଲା ।
\s5
\v 6 କିନ୍ତୁ ପ୍ରଧାନ ଯାଜକମାନେ ସେହି ରୌପ୍ୟମୁଦ୍ରାଗୁଡ଼ାକ ନେଇ କହିଲେ, ଏହା ଭଣ୍ଡାରରେ ରଖିବା ବିଧିସଙ୍ଗତ ନୁହେଁ, କାରଣ ଏ ତ ରକ୍ତର ମୂଲ୍ୟ ।
\v 7 ପୁଣି, ସେମାନେ ମନ୍ତ୍ରଣା କରି ବିଦେଶୀମାନଙ୍କର ସମାଧି ନିମନ୍ତେ ସେହି ମୁଦ୍ରାରେ କୁମ୍ଭକାରର କ୍ଷେତ୍ର କିଣିଲେ ।
\v 8 ଏଣୁ ଆଜି ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସେହି କ୍ଷେତ୍ରକୁ ରକ୍ତକ୍ଷେତ୍ର ବୋଲି କହନ୍ତି ।
\s5
\v 9 ଏଥିରେ ଯିରିମୀୟ ଭାବବାଦୀଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଉକ୍ତ ଏହି ବାକ୍ୟ ସଫଳ ହେଲା, ଇସ୍ରାଏଲ ସନ୍ତାନମାନେ ଯାହାଙ୍କ ମୂଲ୍ୟ ନିରୂପଣ କରିଥିଲେ, ତାହାଙ୍କ ମୂଲ୍ୟ ସ୍ୱରୂପ ସେହି ତିରିଶିଗୋଟି ରୌପ୍ୟମୁଦ୍ରା ସେମାନେ ନେଇ
\v 10 ମୋ’ ପ୍ରତି ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଆଦେଶ ଅନୁସାରେ କୁମ୍ଭକାରର କ୍ଷେତ୍ର ନିମନ୍ତେ ଦେଲେ ।
\s5
\v 11 ଇତିମଧ୍ୟରେ ଯୀଶୁ ଶାସନକର୍ତ୍ତାଙ୍କ ସମ୍ମୁଖରେ ଠିଆ କରାଗଲେ, ଆଉ ଶାସନକର୍ତ୍ତା ତାହାଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ, ତୁମ୍ଭେ କି ଯିହୂଦୀମାନଙ୍କ ରାଜା ? ଯୀଶୁ କହିଲେ, ଆପଣ କହୁଅଛନ୍ତି ।
\v 12 ଆଉ, ପ୍ରଧାନ ଯାଜକ ଓ ପ୍ରାଚୀନବର୍ଗ ତାହାଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଅଭିଯୋଗ କରନ୍ତେ ସେ କୌଣସି ଉତ୍ତର ଦେଲେ ନାହିଁ ।
\v 13 ସେଥିରେ ପୀଲାତ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ଏମାନେ ତୁମ୍ଭ ବିରୁଦ୍ଧରେ କେତେ ସାକ୍ଷ୍ୟ ଦେଉଅଛନ୍ତି, ତାହା କି ଶୁଣୁ ନାହଁ ?
\v 14 ମାତ୍ର ସେ ତାହାଙ୍କୁ ଗୋଟିଏ କଥାର ହିଁ ପଦେ ହେଲେ ଉତ୍ତର ଦେଲେ ନାହିଁ, ସେଥିରେ ଶାସନକର୍ତ୍ତା ଅତ୍ୟନ୍ତ ଚମତ୍କୃତ ହେଲେ ।
\s5
\v 15 କିନ୍ତୁ ପର୍ବ ସମୟରେ ଲୋକସମୂହର ଇଚ୍ଛାନୁସାରେ ଜଣେ ବନ୍ଦୀକୁ ସେମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ମୁକ୍ତ କରିବା ଶାସନକର୍ତ୍ତାଙ୍କର ରୀତି ଥିଲା ।
\v 16 ସେତେବେଳେ ସେମାନଙ୍କର ବାରବ୍ବା ନାମକ ଜଣେ ବିଖ୍ୟାତ ବନ୍ଦୀ ଥିଲା ।
\s5
\v 17 ଅତଏବ, ସେମାନେ ଏକତ୍ର ହୋଇଥିବା ସମୟରେ ପୀଲାତ ସେମାନଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ, ଆମ୍ଭେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ କାହାକୁ ମୁକ୍ତ କରିଦେବା ବୋଲି ତୁମ୍ଭେମାନେ ଇଚ୍ଛା କରୁଅଛ ? ବାରବ୍ବାକୁ, ନା ଯାହାକୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ବୋଲି କହନ୍ତି, ସେହି ଯୀଶୁକୁ ?
\v 18 କାରଣ ସେମାନେ ଯେ ଇର୍ଷାରେ ତାହାଙ୍କୁ ସମର୍ପଣ କରିଥିଲେ, ତାହା ସେ ଜାଣିଥିଲେ ।
\v 19 ଆଉ, ସେ ବିଚାରାସନରେ ବସିଥିବା ସମୟରେ ତାହାଙ୍କ ସ୍ତ୍ରୀ’ ତାହାଙ୍କ ପାଖକୁ କହି ପଠାଇଲେ, ସେହି ଧାର୍ମିକ ଲୋକଙ୍କ କଥାରେ ତୁମ୍ଭେ ଆଦୌ ହାତ ଦିଅ ନାହିଁ, କାରଣ ତାହାଙ୍କ ଯୋଗୁଁ ମୁଁ ଆଜି ସ୍ୱପ୍ନରେ ବହୁତ କଷ୍ଟ ଭୋଗିଅଛି ।
\s5
\v 20 ମାତ୍ର ପ୍ରଧାନ ଯାଜକ ଓ ପ୍ରାଚୀନବର୍ଗ ବାରବ୍ବାକୁ ମାଗିବା ପାଇଁ ଓ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ବିନାଶ କରିବା ପାଇଁ ଲୋକସମୂହକୁ ମଣାଇଲେ ।
\v 21 ମାତ୍ର ଶାସନକର୍ତ୍ତା ସେମାନଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ଆମ୍ଭେ ଏ ଉଭୟଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ କାହାକୁ ମୁକ୍ତ କରିବା ବୋଲି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଇଚ୍ଛା ? ସେମାନେ କହିଲେ, ବାରବ୍ବାକୁ ।
\v 22 ପୀଲାତ ସେମାନଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ, ତେବେ କାହାକୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ କହନ୍ତି, ସେହି ଯୀଶୁ ପ୍ରତି କ'ଣ କରିବା ? ସେମାନେ ସମସ୍ତେ କହିଲେ, ସେ କ୍ରୁଶରେ ଚଢ଼ାଯାଉ ।
\s5
\v 23 ସେଥିରେ ପୀଲାତ ପଚାରିଲେ, କାହିଁକି, ସେ କି ଦୋଷ କରିଅଛି ? କିନ୍ତୁ ସେମାନେ ଅତ୍ୟନ୍ତ ଚିତ୍କାର କରି କହିଲେ, ସେ କ୍ରୁଶରେ ଚଢ଼ାଯାଉ ।
\v 24 ଏଣୁ ପୀଲାତ ଯେତେବେଳେ ଦେଖିଲେ ଯେ, ସେ କିଛି କରି ପାରୁ ନାହାନ୍ତି, ବରଂ ଆହୁରି ଗଣ୍ଡଗୋଳ ହେଉଅଛି, ସେତେବେଳେ ସେ ପାଣି ନେଇ ଲୋକମାନଙ୍କ ଆଗରେ ହାତ ଧୋଇ କହିଲେ, ଏହି ରକ୍ତପାତରେ ଆମ୍ଭେ ନିର୍ଦ୍ଦୋଷ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ତାହା ବୁଝ ।
\s5
\v 25 ଏଥିରେ ସମସ୍ତ ଲୋକ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ତାହାର ରକ୍ତ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଓ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ସନ୍ତାନମାନଙ୍କ ଉପରେ ବର୍ତ୍ତୁ ।
\v 26 ସେଥିରେ ସେ ସେମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ବାରବ୍ବାକୁ ମୁକ୍ତ କଲେ, ମାତ୍ର ଯୀଶୁଙ୍କୁ କୋରଡ଼ା ପ୍ରହାର କରାଇ କ୍ରୁଶରେ ଚଢ଼ାଇବା ନିମନ୍ତେ ସମର୍ପଣ କଲେ ।
\s5
\v 27 ଏହାପରେ ଶାସନକର୍ତ୍ତାଙ୍କ ସୈନ୍ୟମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ପ୍ରାସାଦ ଭିତରକୁ ନେଇଯାଇ ସମସ୍ତ ସୈନ୍ୟଦଳକୁ ତାହାଙ୍କ ନିକଟରେ ଏକତ୍ର କଲେ ।
\v 28 ପୁଣି, ସେମାନେ ତାହାଙ୍କ ବସ୍ତ୍ର କାଢ଼ିନେଇ ତାହାଙ୍କୁ କୃଷ୍ଣଲୋହିତ ବର୍ଣ୍ଣର ବସ୍ତ୍ର ପିନ୍ଧାଇଲେ,
\v 29 ଆଉ କଣ୍ଟାର ମୁଁକୁଟ ବନାଇ ତାହାଙ୍କ ମସ୍ତକରେ ଦେଲେ ଓ ତାହାଙ୍କର ଦକ୍ଷିଣ ହସ୍ତରେ ଖଣ୍ଡିଏ ନଳ ଦେଲେ, ପୁଣି, ତାହାଙ୍କ ସମ୍ମୁଖରେ ଜାଣୁ ପାତି, ହେ ଯିହୂଦୀମାନଙ୍କ ରାଜା, ନମସ୍କାର, ଏହା କହି ତାହାଙ୍କୁ ପରିହାସ କଲେ ।
\s5
\v 30 ଆଉ, ସେମାନେ ତାହାଙ୍କ ଉପରେ ଛେପ ପକାଇଲେ ଓ ସେହି ନଳ ନେଇ ତାହାଙ୍କ ମୁଣ୍ଡରେ ମାରିବାକୁ ଲାଗିଲେ ।
\v 31 ପୁଣି, ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ପରିହାସ କଲା ପରେ ସେହି ବସ୍ତ୍ର କାଢ଼ିନେଇ ତାହାଙ୍କର ନିଜ ବସ୍ତ୍ର ପିନ୍ଧାଇଲେ ଓ ତାହାଙ୍କୁ କ୍ରୁଶରେ ଚଢ଼ାଇବାକୁ ଘେନିଗଲେ ।
\s5
\v 32 ସେମାନେ ବାହାରିବା ସମୟରେ ଶିମୋନ ନାମକ ଜଣେ କୂରୀଣୀୟ ଲୋକକୁ ଦେଖି ଯୀଶୁଙ୍କ କ୍ରୁଶ ବହିବା ପାଇଁ ତାହାଙ୍କୁ ବାଧ୍ୟ କଲେ ।
\v 33 ଆଉ, ସେମାନେ ଗଲ୍‌ଗଥା ନାମକ ସ୍ଥାନ, ଅର୍ଥାତ୍‍ ଯାହାକୁ କପାଳସ୍ଥଳ ବୋଲି କହନ୍ତି, ସେଠାରେ ଉପସ୍ଥିତ ହୋଇ,
\v 34 ତାହାଙ୍କୁ ପିତ୍ତ ମିଶାଯାଇଥିବା ଦ୍ରାକ୍ଷାରସ ପାନ କରିବାକୁ ଦେଲେ, ମାତ୍ର ସେ ତାହା ଆସ୍ୱାଦନ କରି ପାନ କରିବାକୁ ଇଚ୍ଛା କଲେ ନାହିଁ ।
\s5
\v 35 ପରେ ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ କ୍ରୁଶରେ ଚଢ଼ାଇ ତାହାଙ୍କ ବସ୍ତ୍ରସବୁ ଗୁଲିବାଣ୍ଟ ଦ୍ୱାରା ଆପଣା ଆପଣା ମଧ୍ୟରେ ଭାଗ କରି ନେଲେ,
\v 36 ପୁଣି, ସେଠାରେ ବସି ତାହାଙ୍କୁ ଜଗି ରହିଲେ।
\v 37 ଆଉ, ସେମାନେ ତାହାଙ୍କ ମସ୍ତକର ଊର୍ଦ୍ଧ୍ୱରେ ଏହି ଅଭିଯୋଗପତ୍ର ଲେଖି ଲଗାଇଦେଲେ, ଏ ଯିହୂଦୀମାନଙ୍କର ରାଜା ଯୀଶୁ ।
\s5
\v 38 ସେତେବେଳେ ତାହାଙ୍କ ଦକ୍ଷିଣ ପାର୍ଶ୍ୱରେ ଜଣେ ଓ ବାମ ପାର୍ଶ୍ୱରେ ଜଣେ, ଏହିପରି ଦୁଇ ଜଣ ଡକାଇତ ତାହାଙ୍କ ସହିତ କ୍ରୁଶରେ ଚଢ଼ାଗଲେ ।
\v 39 ଆଉ, ସେହି ବାଟ ଦେଇ ଯାଉଥିବା ଲୋକମାନେ ଆପଣା ଆପଣା ମୁଣ୍ଡ ହଲାଇ ତାହାଙ୍କର ନିନ୍ଦା କରି କହିବାକୁ ଲାଗିଲେ,
\v 40 ରେ ମନ୍ଦିରଭଗ୍ନକାରୀ ଓ ତିନି ଦିନରେ ତାହା ନିର୍ମାଣକାରୀ, ତୁ ଯେବେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପୁତ୍ର, ତେବେ ଆପଣାକୁ ରକ୍ଷା କରି କ୍ରୁଶରୁ ଓହ୍ଲାଇ ଆ ।
\s5
\v 41 ପ୍ରଧାନ ଯାଜକମାନେ ମଧ୍ୟ ସେହି ପ୍ରକାରେ ଶାସ୍ତ୍ରୀ ଓ ପ୍ରାଚୀନବର୍ଗଙ୍କ ସହିତ ପରିହାସ କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ,
\v 42 ସେ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ରକ୍ଷା କଲା, ନିଜକୁ ରକ୍ଷା କରି ପାରୁ ନାହିଁ । ସେ ପରା ଇସ୍ରାଏଲର ରାଜା, ସେ ଏହିକ୍ଷଣି କ୍ରୁଶରୁ ଓହ୍ଲାଇ ଆସୁ, ତେବେ ଆମ୍ଭେମାନେ ତାହାଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରିବା ।
\s5
\v 43 ସେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରେ; ସେ ଯଦି ତାହାଠାରେ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ, ତାହାହେଲେ ଏହିକ୍ଷଣି ତାହାକୁ ରକ୍ଷା କରନ୍ତୁ । ସେ ତ କହିଥିଲା, ମୁଁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପୁତ୍ର ।
\v 44 ପୁଣି, ଯେଉଁ ଡକାଇତମାନେ ତାହାଙ୍କ ସହିତ କ୍ରୁଶରେ ଚଢ଼ାଯାଇଥିଲେ, ସେମାନେ ସୁଦ୍ଧା ତାହାଙ୍କୁ ସେହି ପ୍ରକାର ନିନ୍ଦା କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ ।
\s5
\v 45 ପରେ ବାର ଘଣ୍ଟାଠାରୁ ତିନି ଘଣ୍ଟା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଦେଶଯାକ ଅନ୍ଧକାର ଘୋଟିଗଲା ।
\v 46 ଆଉ ପ୍ରାୟ ତିନି ଘଣ୍ଟା ସମୟରେ ଯୀଶୁ ଉଚ୍ଚସ୍ୱରରେ ଡାକି କହିଲେ, ଏଲୀ, ଏଲୀ, ଲାମା ସବକ୍‌ଥାନୀ ? ଅର୍ଥାତ୍‍, ହେ ମୋହର ଈଶ୍ୱର, ହେ ମୋହର ଈଶ୍ୱର, ତୁମ୍ଭେ ମୋତେ କାହିଁକି ପରିତ୍ୟାଗ କଲ ?
\v 47 ଏହା ଶୁଣି ସେଠାରେ ଠିଆ ହୋଇଥିବା ଲୋକମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କେହି କେହି କହିଲେ, ଏ ଲୋକ ଏଲୀୟଙ୍କୁ ଡାକୁଅଛି ।
\s5
\v 48 ଆଉ ସେହିକ୍ଷଣି ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ ଦୌଡ଼ିଯାଇ ଗୋଟିଏ ସ୍ପଞ୍ଜ୍ ନେଇ ତାହା ଅମ୍ଳରସରେ ପୂର୍ଣ୍ଣ କଲା, ଆଉ ତାହା ଖଣ୍ଡିଏ ନଳରେ ଲଗାଇ ତାହାଙ୍କୁ ପାନ କରିବାକୁ ଦେଲା ।
\v 49 କିନ୍ତୁ ଅନ୍ୟମାନେ କହିଲେ, ରୁହ, ଏଲୀୟ ଏହାକୁ ରକ୍ଷା କରିବାକୁ ଆସୁଅଛନ୍ତି କି ନାହିଁ, ଦେଖିବା ।
\v 50 କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁ ପୁନର୍ବାର ଉଚ୍ଚସ୍ୱରରେ ଡାକି ପ୍ରାଣତ୍ୟାଗ କଲେ ।
\s5
\v 51 ପୁଣି, ଦେଖ, ମନ୍ଦିରର ବିଚ୍ଛେଦବସ୍ତ୍ର ଉପରୁ ତଳ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଚିରି ଦୁଇ ଖଣ୍ଡ ହେଲା, ଆଉ ଭୂମିକମ୍ପ ହେଲା ଓ ଶୈଳସବୁ ବିଦୀର୍ଣ୍ଣ ହେଲା,
\v 52 ପୁଣି, ସମାଧିସମୂହ ଉନ୍ମୁକ୍ତ ହେଲା ଓ ମହାନିଦ୍ରାଗତ ଅନେକ ସାଧୁଲୋକଙ୍କ ଶରୀର ଉତ୍ଥାପିତ ହେଲା,
\v 53 ପୁଣି, ତାହାଙ୍କ ପୁନରୁତ୍ଥାନ ପରେ ସେମାନେ ସମାଧିରୁ ବାହାରି ପୁଣି, ନଗରୀରେ ପ୍ରବେଶ କଲେ ଓ ଅନେକଙ୍କୁ ଦର୍ଶନ ଦେଲେ ।
\s5
\v 54 ଶତସେନାପତି ଓ ତାହାଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ ଯେଉଁମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ଜଗିଥିଲେ, ସେମାନେ ଭୂମିକମ୍ପାଦି ଘଟଣା ଦେଖି ଅତ୍ୟନ୍ତ ଭୀତ ହୋଇ ରହିଲେ, ସତ୍ୟ, ଏ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପୁତ୍ର ଥିଲେ ।
\v 55 ଆଉ, ଅନେକ ସ୍ତ୍ରୀଲୋକ ସେ ସ୍ଥାନରେ ଥାଇ ଦୂରରୁ ଦେଖୁଥିଲେ; ସେମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କ ସେବା କରୁ କରୁ ଗାଲିଲୀରୁ ତାହାଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ ଆସିଥିଲେ;
\v 56 ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ମଗ୍‌ଦଲୀନୀ ମରିୟମ, ଯାକୁବ ଓ ଯୋଷେଫଙ୍କ ମାତା ମରିୟମ, ପୁଣି, ଜେବଦୀଙ୍କ ପୁତ୍ରମାନଙ୍କ ମାତା ଥିଲେ ।
\s5
\v 57 ବେଳ ଗଡ଼ିଆସନ୍ତେ, ଯୋଷେଫ ନାମକ ହାରାମାଥୀୟାର ଜଣେ ଧନୀ ଲୋକ ଆସିଲେ, ସେ ମଧ୍ୟ ଯୀଶୁଙ୍କର ଜଣେ ଶିଷ୍ୟ ହୋଇଥିଲେ ।
\v 58 ସେ ପୀଲାତଙ୍କ ପାଖକୁ ଯାଇ ଯୀଶୁଙ୍କ ଶରୀର ମାଗିଲେ। ସେଥିରେ ପୀଲାତ ତାହା ଦେବାକୁ ଆଜ୍ଞା କଲେ ।
\s5
\v 59 ଯୋଷେଫ ଶରୀରଟି ନେଇ ପରିଷ୍କୃତ ସୂକ୍ଷ୍ମ ବସ୍ତ୍ରରେ ଗୁଡ଼ାଇ,
\v 60 ଆପଣାର ଯେଉଁ ନୂତନ ସମାଧି ପାହାଡ଼ରେ ଖୋଳିଥିଲେ, ସେଥିମଧ୍ୟରେ ତାହା ଥୋଇଲେ, ଆଉ ସମାଧି ଦ୍ୱାରରେ ଖଣ୍ଡିଏ ବଡ଼ ପଥର ଗଡ଼ାଇଦେଇ ଚାଲିଗଲେ ।
\v 61 ମଗ୍‌ଦଲୀନୀ ମରିୟମ ଓ ଅନ୍ୟ ମରିୟମ ସେ ସ୍ଥାନରେ ସମାଧି ସମ୍ମୁଖରେ ବସି ରହିଲେ ।
\s5
\v 62 ତା'ପର ଦିନ, ଅର୍ଥାତ୍‍ ଆୟୋଜନ-ଦିବସର ପରବର୍ତ୍ତୀ ଦିନ ପ୍ରଧାନ ଯାଜକ ଓ ଫାରୂଶୀମାନେ ପୀଲାତଙ୍କ ପାଖରେ ଏକତ୍ର ହୋଇ କହିଲେ,
\v 63 ମହାଶୟ, ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ମନେ ପଢ଼ୁଅଛି, ସେହି ପ୍ରବଞ୍ଚକ ଜୀବିତ ଥିବା ସମୟରେ କହିଥିଲା, ତିନି ଦିନ ପରେ ମୁଁ ଉଠିବି ।
\v 64 ଅତଏବ, ତୃତୀୟ ଦିବସ ପର୍ଯନ୍ତ ସମାଧି ସୁରକ୍ଷିତ ହେବା ନିମନ୍ତେ ଆଜ୍ଞା କରନ୍ତୁ, ନୋହିଲେ କେଜାଣି ତାହାର ଶିଷ୍ୟମାନେ ଆସି ତାହାକୁ ଚୋରି କରି ଲୋକଙ୍କୁ କହିବେ, ସେ ମୃତମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଉଠିଅଛନ୍ତି, ତାହାହେଲେ ପ୍ରଥମ ପ୍ରବଞ୍ଚନା ଅପେକ୍ଷା ଶେଷ ପ୍ରବଞ୍ଚନା ଅଧିକ ମନ୍ଦ ହେବ ।
\s5
\v 65 ପୀଲାତ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ପ୍ରହରୀଦଳ ଅଛି, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯାଇ ଯଥାସାଧ୍ୟ ତାହା ସୁରକ୍ଷା କର ।
\v 66 ତେଣୁ ସେମାନେ ଯାଇ ପ୍ରହରୀଦଳ ସହିତ ସେହି ପ୍ରସ୍ତରରେ ମୁଦ୍ରାଙ୍କ ଦେଇ ସମାଧି ସୁରକ୍ଷିତ କଲେ ।
\s5
\c 28
\p
\v 1 ବିଶ୍ରାମବାର ଶେଷ ହେଲା ପରେ ସପ୍ତାହର ପ୍ରଥମ ଦିନର ପ୍ରତ୍ୟୁଷରେ ମଗ୍‌ଦଲୀନୀ ମରିୟମ ଓ ଅନ୍ୟ ମରିୟମ ସମାଧି ଦେଖିବାକୁ ଆସିଲେ ।
\v 2 ଆଉ ଦେଖ, ମହା ଭୂମିକମ୍ପ ହେଲା, କାରଣ ପ୍ରଭୁଙ୍କର ଜଣେ ଦୂତ ସ୍ୱର୍ଗରୁ ଓହ୍ଲାଇ ଆସି ସେହି ପଥର ଖଣ୍ଡିକ ଗଡ଼ାଇଦେଇ ତାହା ଉପରେ ବସିଲେ ।
\s5
\v 3 ତାହାଙ୍କ ରୂପ ବିଜୁଳି ପରି ଓ ତାହାଙ୍କର ବସ୍ତ୍ର ବରଫ ପରି ଧଳା ରଙ୍ଗ ଥିଲା,
\v 4 ପୁଣି, ତାହାଙ୍କ ଭୟରେ ପ୍ରହରୀମାନେ କମ୍ପମାନ ହୋଇ ମୃତବ୍ୟକ୍ତିମାନଙ୍କ ପରି ହେଲେ ।
\s5
\v 5 କିନ୍ତୁ ଦୂତ ସ୍ତ୍ରୀଲୋକମାନଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଭୟ କର ନାହିଁ, କାରଣ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେ କ୍ରୁଶରେ ହତ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ଖୋଜୁଅଛ, ତାହା ମୁଁ ଜାଣେ ।
\v 6 ସେ ଏଠାରେ ନାହାନ୍ତି, କାରଣ ସେ ଯେପରି କହିଥିଲେ, ସେହିପରି ଉଠିଅଛନ୍ତି । ଆସ, ସେ ଯେଉଁଠାରେ ଶୋଇଥିଲେ ସେହି ସ୍ଥାନ ଦେଖ ।
\v 7 ଆଉ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଶୀଘ୍ର ଯାଇ ତାହାଙ୍କ ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ କୁହ, ସେ ମୃତମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଉଠିଅଛନ୍ତି, ପୁଣି, ଦେଖ, ସେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଆଗେ ଗାଲିଲୀକୁ ଯାଉଅଛନ୍ତି, ସେଠାରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ତାହାଙ୍କର ଦର୍ଶନ ପାଇବ; ଦେଖ, ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହିଲି ।
\s5
\v 8 ଏଥିରେ ସେମାନେ ଭୟ ଓ ମହାନନ୍ଦରେ ସମାଧି ନିକଟରୁ ଶୀଘ୍ର ଚାଲିଯାଇ ତାହାଙ୍କ ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ ସମ୍ବାଦ ଦେବା ପାଇଁ ଦୌଡ଼ିଲେ ।
\v 9 ଆଉ ଦେଖ, ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ ସାକ୍ଷାତ କରି କହିଲେ, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ମଙ୍ଗଳ ହେଉ । ତହୁଁ ସେମାନେ ନିକଟକୁ ଆସି ତାହାଙ୍କ ପାଦ ଧରି ତାହାଙ୍କୁ ପ୍ରଣାମ କଲେ ।
\v 10 ସେଥିରେ ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ଭୟ କର ନାହିଁ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯାଇ ମୋହର ଭାଇମାନଙ୍କୁ ଜଣାଅ, ସେମାନେ ଗାଲିଲୀକୁ ଯାଆନ୍ତୁ; ସେଠାରେ ସେମାନେ ମୋହର ଦର୍ଶନ ପାଇବେ ।
\s5
\v 11 ସେମାନେ ଯାଉଥିବା ସମୟରେ, ଦେଖ, ପ୍ରହରୀଦଳ ମଧ୍ୟରେ କେତେକ ଜଣ ନଗରକୁ ଯାଇ ସେହି ସମସ୍ତ ଘଟଣାର ବିବରଣ ପ୍ରଧାନ ଯାଜକମାନଙ୍କୁ ଜଣାଇଲେ ।
\v 12 ସେମାନେ ପ୍ରାଚୀନବର୍ଗ ସହିତ ଏକତ୍ର ହୋଇ ମନ୍ତ୍ରଣା କଲା ପରେ ସେହି ସୈନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ବହୁତ ଟଙ୍କା ଦେଇ କହିଲେ,
\v 13 ତୁମ୍ଭେମାନେ କୁହ, ଆମ୍ଭେମାନେ ଶୋଇପଡ଼ିଥିବା ସମୟରେ ତାହାଙ୍କର ଶିଷ୍ୟମାନେ ରାତିରେ ଆସି ତାହାଙ୍କୁ ଚୋରି କରି ନେଇଗଲେ ।
\s5
\v 14 ପୁଣି, ଏକଥା ଯେବେ ଶାସନକର୍ତ୍ତାଙ୍କ କର୍ଣ୍ଣଗୋଚର ହୁଏ, ତାହାହେଲେ ଆମ୍ଭେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ବୁଝାଇ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଚିନ୍ତାରୁ ମୁକ୍ତ କରିବା ।
\v 15 ସେଥିରେ ସେମାନେ ଟଙ୍କା ନେଇ ଯେପରି ଶିକ୍ଷା ପାଇଥିଲେ, ସେହିପରି କଲେ । ଏଣୁ ଏହି କଥା ଯିହୂଦୀମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ବ୍ୟାପିଯାଇ ଆଜି ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ପ୍ରଚଳିତ ଅଛି ।
\s5
\v 16 କିନ୍ତୁ ଏକାଦଶ ଶିଷ୍ୟ ଗାଲିଲୀକୁ ଯାଇ, ଯୀଶୁ ଯେଉଁ ପର୍ବତ ବିଷୟ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଥିଲେ, ସେହି ପର୍ବତକୁ ଗଲେ ।
\v 17 ଆଉ, ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ଦେଖି ପ୍ରଣାମ କଲେ, ମାତ୍ର କେହି କେହି ସନ୍ଦେହ କଲେ ।
\p
\s5
\v 18 ପୁଣି, ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସି ଆଳାପ କରି କହିଲେ, ସ୍ୱର୍ଗ ଓ ପୃଥିବୀର ସମସ୍ତ ଅଧିକାର ମୋତେ ଦିଆଯାଇଅଛି ।
\v 19 ଅତଏବ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯାଇ ସମସ୍ତ ଜାତିର ଲୋକଙ୍କୁ ପିତା, ପୁତ୍ର ଓ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାଙ୍କ ନାମରେ ବାପ୍ତିସ୍ମ ଦେଇ,
\s5
\v 20 ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଯେଉଁ ଯେଉଁ ଆଜ୍ଞା ଦେଇଅଛି, ସେହି ସବୁ ପାଳନ କରିବାକୁ ଶିକ୍ଷା ଦେଇ ସେମାନଙ୍କୁ ଶିଷ୍ୟ କର; ଆଉ ଦେଖ, ଯୁଗାନ୍ତ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସଦାସର୍ବଦା ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ଅଛି ।

988
42-MRK.usfm Normal file
View File

@ -0,0 +1,988 @@
\id MRK - UDB NT ODIYA
\ide UTF-8
\h ମାର୍କଲିଖିତ ସୁସମାଚାର
\toc1 ମାର୍କଲିଖିତ ସୁସମାଚାର
\toc2 ମାର୍କଲିଖିତ ସୁସମାଚାର
\toc3 mrk
\mt1 ମାର୍କଲିଖିତ ସୁସମାଚାର
\s5
\c 1
\p
\v 1 ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପୁତ୍ର ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟ ମସୀହଙ୍କ ସମ୍ବନ୍ଧରେ ସୁସମାଚାର ଅଟେ ।
\v 2 ଯିଶାଇୟ ଭାବବାଦୀଙ୍କ ଶାସ୍ତ୍ରରେ ଯେପରି ଲେଖାଅଛି ଯେତେବେଳେ ସେ ଲେଖିଲେ: "ଦେଖ, ଆମ୍ଭେ ଆପଣା ଦୂତକୁ ତୁମ୍ଭ ଆଗରେ ପ୍ରେରଣ କରୁଅଛୁ । ସେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ନିମନ୍ତ୍ରଣ କରି ପଥ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରିବେ ।
\v 3 ପ୍ରାନ୍ତରରେ ଉଚ୍ଚ ଶବ୍ଦ କରୁଥିବା ଜଣକର ସ୍ୱର, ଯେକେହି ତାହାଙ୍କ ରବ ଶୁଣି ପାରିବେ, ପ୍ରଭୁଙ୍କ ପଥ ପ୍ରସ୍ତୁତ କର, ତାହାଙ୍କ ରାଜଦାଣ୍ଡ ସଳଖ କର ।"
\s5
\v 4 ଦୂତ ଯେ ଯିଶାଇୟଙ୍କୁ ଯୋହନଙ୍କ ବିଷୟରେ ଲେଖିଲେ । ଲୋକମାନେ ତାଙ୍କୁ "ବାପ୍ତିଜକ" ବୋଲି ଡାକନ୍ତି । ଯୋହନ ପ୍ରାନ୍ତରରେ ଉପସ୍ଥିତ ହୋଇ; ପାପ କ୍ଷମା ନିମନ୍ତେ ସେମାନଙ୍କୁ ମନପରିବର୍ତ୍ତନର ବାପ୍ତିସ୍ମ ଘୋଷଣା କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ," ଦୁଃଖିତ ହୁଅ ଯେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ପାପୀ କରିଅଛି, ଏବଂ ଯେପରିକି ଈଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କ୍ଷମା କରିବେ, ଏହା ରୁଦ୍ଧ କରିବାକୁ ଚିନ୍ତା କଲେ । ତା'ପରେ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ବାପ୍ତିସ୍ମ ଦେବି ।"
\v 5 ସେଥିରେ ସମଗ୍ର ଯିହୂଦା ପ୍ରଦେଶ ଓ ସମସ୍ତ ଯିରୂଶାଲମ ବହୁଳ ନିବାସୀ ବାହାରି ଯୋହନଙ୍କ କଥା ଶୁଣିବାକୁ ନିକଟକୁ ଆସିବାରେ ଲାଗିଲେ । ଅଧିକାଂଶ ଯିଏ ତା'ଙ୍କ କଥାରେ ସମ୍ମତି ହେଲେ ଯେ ସେମାନେ ପାପୀ ଥିଲେ । ତା'ପରେ ଯୋହନଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ସେମାନେ ଯର୍ଦ୍ଦନ ନଦୀରେ ବାପ୍ତିଜିତ ହେଲେ ।
\v 6 ଯୋହନ ଓଟ ଲୋମର ବସ୍ତ୍ର ପିନ୍ଧୁଥିଲେ ଓ ଆପଣା କଟିରେ ଚର୍ମପଟୁକା ବାନ୍ଧୁଥିଲେ । ସେ ପଙ୍ଗପାଳ ଓ ବନମଧୁ ଖାଉଥିଲେ ଯାହାକି ସେ ସେହି ପ୍ରାନ୍ତରରେ ପାଇଲେ ।
\s5
\v 7 ସେ ଘୋଷଣା କରୁଥିଲେ, "ମୋ'ଠାରୁ ଯେ ଅଧିକ ଶକ୍ତିମାନ, ସେ ମୋ' ଉତ୍ତାରେ ଆସୁଅଛନ୍ତି । ମୁଁ ତା'ଙ୍କ ସହ ସମକକ୍ଷ ନୁହଁ । ମୁଁ ତାହାଙ୍କ ପାଦୁକାର ବନ୍ଧନ ଫିଟାଇବାକୁ ଯୋଗ୍ୟ ନୁହେଁ ।
\v 8 ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଜଳରେ ବାପ୍ତିସ୍ମ ଦେଲି, ମାତ୍ର ସେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାରେ ବାପ୍ତିସ୍ମ ଦେବେ ।"
\s5
\v 9 ସେହି ସମୟରେ ଯେତେବେଳେ ଯୋହନ ପ୍ରଚାର କରୁଥିଲେ, ଯୀଶୁ ଗାଲିଲୀ ପ୍ରଦେଶର ନାଜରିତ ସହରରୁ ଆସିଲେ । ଯେଉଁଠାରେ ଯୋହନ ପ୍ରଚାର କରୁଥିଲେ, ଆଉ ଯୋହନ ଯର୍ଦ୍ଦନରେ ତାଙ୍କୁ ବାପ୍ତିସ୍ମ ଦେଲେ ।
\v 10 ଆଉ, ସେହିକ୍ଷଣି ଯୀଶୁ ଜଳରୁ ଉଠି ଆସିବା ସମୟରେ, ସେ ଆକାଶ ଉନ୍ମୁକ୍ତ ହେଲା ଓ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଆତ୍ମା ଆପଣା ଉପରକୁ ଅବତରଣ ହେବାର ଦେଖିଲେ । ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଆତ୍ମା କପୋତ ପରି ଆପଣା ଉପରକୁ ଓହ୍ଲାଇଲା ।
\v 11 ଈଶ୍ୱର ସ୍ୱର୍ଗରୁ ଏହି ବାଣୀ ହେଲା, "ତୁମ୍ଭେ ଆମ୍ଭର ପ୍ରିୟ ପୁତ୍ର, ଯାହାକୁ ମୁଁ ପ୍ରେମ କରେ । ତୁମ୍ଭଠାରେ ଆମ୍ଭର ପରମ ସନ୍ତୋଷ ।"
\s5
\v 12 ସେହିକ୍ଷଣି ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଆତ୍ମା ଯୀଶୁଙ୍କୁ ପ୍ରାନ୍ତର ମଧ୍ୟକୁ ଘେନିଗଲେ ।
\v 13 ସେ ସେଠାରେ ଚାଳିଶ ଦିନ ରହିଲେ । ସେସମୟରେ, ଶୟତାନ ତା'ଙ୍କୁ ପରୀକ୍ଷା କରୁଥିଲା । ସେଠାରେ ବନ୍ୟ ପଶୁମାନଙ୍କ ସହିତ ରହିଲେ, ପୁଣି, ଦୂତମାନେ ତାହାଙ୍କ ସେବା କରୁଥିଲେ ।
\s5
\v 14 କିଛି ସମୟରେ, ଯୋହନ କାରାରୁଦ୍ଧ ହେଲା ପରେ, ଯୀଶୁ ଗାଲିଲୀକୁ ଗଲେ । ଗାଲିଲୀରେ, ସେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସୁସମାଚାର ଘୋଷଣା କରୁଥିଲେ ।
\v 15 ସେ କହୁଥିଲେ, "କାଳ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ହେଲାଣି । ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ରାଜ୍ୟ ସନ୍ନିକଟ ଯେ ସେ ରାଜା ଅଟନ୍ତି । ଦୁଃଖିତ ଯେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ପାପ କରିଅଛ, ଏବଂ ଏହା ବନ୍ଦ କରିବାକୁ ମନସ୍ଥ କର, ଯେପରି ଈଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କ୍ଷମା କରିବେ । ସୁସମାଚାରରେ ବିଶ୍ୱାସ କର ।
\s5
\v 16 ଦିନେ, ଯୀଶୁ ଗାଲିଲୀ ସମୁଦ୍ରକୂଳ ଦେଇ ଯାଉଥିଲେ, ସେସମୟରେ ଶିମୋନ ଓ ତାହାଙ୍କ ଭାଇ ଆନ୍ଦ୍ରିୟଙ୍କୁ ଦେଖିଲେ । ସେମାନେ ସମୁଦ୍ରରେ ଭଉଁରୀଜାଲ ପକାଉଥିଲେ । ସେମାନେ ମତ୍ସ୍ୟ ଧରିବା ଓ ବିକ୍ରୀରେ ଅର୍ଥ ଅର୍ଜନ କଲେ ।
\v 17 ସେସମୟରେ ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, "ଯେପରି ମତ୍ସ୍ୟ ସଂଗ୍ରହ କରିଅଛ, ମୋହର ଅନୁଗମନ କର, ସେପରି ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ମନୁଷ୍ୟ ଧରିବା ଶିଖାଇବି ।"
\v 18 ସେଥିରେ ସେମାନେ ସେହିକ୍ଷଣି ଜାଲ ଛାଡ଼ି ତାହାଙ୍କର ଅନୁଗମନ କଲେ ।
\s5
\v 19 ପରେ, ସେ ଅଳ୍ପ ଦୂର ଆଗକୁ ଯାଇଥିଲେ. ଯୀଶୁ ଅନ୍ୟ ଦୁଇ ଜଣଙ୍କୁ ଯାକୁବ ଓ ଯାକୁବଙ୍କ ଭାଇ ଯୋହନଙ୍କୁ ଦେଖିଲେ । ସେମାନେ ଜଣେ ଜେବଦୀ ନାମକଙ୍କ ପୁତ୍ରଗଣ ଥିଲେ । ସେମାନେ ଦୁହେଁ ଗୋଟିଏ ନୌକାରେ ଜାଲ ସଜାଡ଼ୁଥିଲେ ।
\v 20 ସେହିକ୍ଷଣି ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ ଡାକିଲେ, ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ତାହାଙ୍କର ଅନୁଗମନ କରିବାକୁ କହିଲେ । ପୁଣି, ସେମାନେ ସେମାନଙ୍କର ପିତାଙ୍କୁ ଛାଡ଼ିଲେ, ଯିଏ ମୂଲିଆମାନଙ୍କ ସହିତ ନୌକାରେ ରହିଲେ, ଏବଂ ସେମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କ ସହ ଅନୁଗମନ କଲେ ।
\s5
\v 21 ଯୀଶୁ ଓ ଶିଷ୍ୟମାନେ ଗୋଟିଏ ନିକଟସ୍ଥ ସହର କଫର୍ନାହୂମକୁ ଗଲେ । ଆଉ ଅନ୍ୟ ବିଶ୍ରାମବାରରେ, ସେ ସମାଜଗୃହରେ ପ୍ରବେଶ କଲେ ପୁଣି ସେଠାରେ ଏକାଠି ଥିବା ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଶିକ୍ଷା ଦେବାକୁ ଆରମ୍ଭ କଲେ ।
\v 22 ସେମାନେ ତାହାଙ୍କ ଶିକ୍ଷାରେ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟାନ୍ୱିତ ହେଲେ । ସେ ଶାସ୍ତ୍ରୀମାନଙ୍କ ପରି ଶିକ୍ଷା ନ ଦେଇ ସେ ନିଜେ ଅଧିକାରପ୍ରାପ୍ତ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କ ପରି ସେମାନଙ୍କୁ ଶିକ୍ଷା ଦେଲେ । ସେ ଯେପରି ଯିହୂଦୀ ନିୟମଗୁଡିକ ଶିକ୍ଷା ଦେଲେ ସେପରି ସେ କଲେ ନାହିଁ, ଅନ୍ୟମାନେ ଯିଏକି ଶିକ୍ଷା ଦେଇଥିଲେ ତାହାର ବିଭିନ୍ନ ବିଷୟର ପୁନରାବୃତ୍ତି କଲେ ।
\s5
\v 23 ସମାଜଗୃହରେ ଯେଉଁଠାରେ ଯୀଶୁ ଶିକ୍ଷା ଦେଉଥିଲେ, ସେଠାରେ ଜଣେ ଲୋକକୁ ଅଶୁଚି ଆତ୍ମା ଆକ୍ରାନ୍ତ କଲା । ସେହି ଅଶୁଚି ଆତ୍ମାବିଷ୍ଟ ଲୋକ ଚିତ୍କାର କରି କହିଲା,
\v 24 ହେ ନାଜରିତୀୟ ଯୀଶୁ, ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ଅଶୁଚି ଆତ୍ମାଗୁଡିକ ସାଙ୍ଗରେ ତୁମ୍ଭ କ'ଣ ଅଛି ? ତୁମ୍ଭେ କି ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ବିନାଶ କରିବାକୁ ଆସିଲ ? ତୁମ୍ଭେ କିଏ, ତାହା ମୁଁ ଜାଣେ । ତୁମ୍ଭେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସେହି ପବିତ୍ର ବ୍ୟକ୍ତି ।
\v 25 ଯୀଶୁ ଅଶୁଚି ଆତ୍ମାକୁ ଧମକ ଦେଇ କହିଲେ, "ଚୁପ୍ କର୍, ଏହାଠାରୁ ବାହାରି ଯା !
\v 26 ଅଶୁଚି ଆତ୍ମାଟି ଲୋକଟିକୁ ମୋଡ଼ିପକାଇଲା । ସେ ଖୁବ୍ ଜୋରରେ ଚିତ୍କାର କଲା, ଏବଂ ପରେ ସେ ଲୋକଠାରୁ ବାହାରି ଗଲା ।
\s5
\v 27 ଏଥିରେ ସେଠାରେ ଉପସ୍ଥିତ ସମସ୍ତ ଲୋକ ବିସ୍ମୟାନ୍ୱିତ ହେଲେ । ଫଳରେ, ସେମାନେ ବାଦାନୁବାଦ କରି କହିବାକୁ ଲାଗିଲେ, ଏହା ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟାନ୍ନିତ ଅଟେ ! ଏ ତ କେବଳ ସେ ଗୋଟିଏ ନୂତନ ପୁଣି ଅଧିକାରଯୁକ୍ତ ମାର୍ଗରେ ଶିକ୍ଷା ଦିଅନ୍ତି, କିନ୍ତୁ ସେ ଅଶୁଚି ଆତ୍ମାମାନଙ୍କୁ ସୁଦ୍ଧା ଆଦେଶ ଦିଅନ୍ତି, ଆଉ ସେମାନେ ତାହାଙ୍କ ଆଜ୍ଞା ମାନନ୍ତି !
\v 28 ସେଥିରେ ତାହାଙ୍କ ସମ୍ବନ୍ଧୀୟ ସମାଚାର ଯାହା ଯୀଶୁ କରିଥିଲେ ସେହିକ୍ଷଣି ଗାଲିଲୀର ଚାରିଆଡ଼େ ସମସ୍ତ ଅଞ୍ଚଳରେ ବ୍ୟାପିଗଲା ।
\s5
\v 29 ତତ୍ପରେ ସେମାନେ ସମାଜଗୃହରୁ ବାହାରି ଯୀଶୁ, ଯାକୁବ ଓ ଯୋହନଙ୍କ ସହିତ ସେହିକ୍ଷଣି ସିଧାସଳଖ ଶିମୋନ ଓ ଆନ୍ଦ୍ରିୟଙ୍କ ଗୃହକୁ ଗଲେ ।
\v 30 ଶିମୋନଙ୍କ ଶାଶୁ ଶଯ୍ୟାଗତା ଥିଲେ, ଆଉ ସେ ଗୋଟିଏ ଖୁବ୍ ଜ୍ୱରରେ ଆକ୍ରାନ୍ତ ଥିଲେ ।
\v 31 ସେଥିରେ ଯୀଶୁ ପାଖକୁ ଯାଇ ତାଙ୍କ ହସ୍ତ ଧରିଲେ, ଆଉ ତା'ଙ୍କୁ ଉଠାଇଲେ । ତୁରନ୍ତ ତାଙ୍କର ଜ୍ୱର ଛାଡ଼ିଗଲା ପୁଣି, ସେମାନଙ୍କୁ ସେବା କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ ।
\s5
\v 32 ସୂର୍ଯ୍ୟ ଅସ୍ତ ହେଲା ଉତ୍ତାରେ ସନ୍ଧ୍ୟା ସମୟରେ ଲୋକେ ତାହାଙ୍କ ଛାମୁକୁ ପୀଡ଼ିତ ଓ ଭୂତଗ୍ରସ୍ତ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ନିୟନ୍ତ୍ରଣ ହେଲେ ।
\v 33 ଏହା ସତେ ଯେପରି ଯେଉଁମାନେ ବାସ କରୁଥିବା ନଗରବାସୀ ସମସ୍ତେ ଶିମୋନଙ୍କ ଦ୍ୱାର ନିକଟରେ ଏକତ୍ର ହେଲେ ।
\v 34 ସେଥିରେ ଯୀଶୁ ନାନା ପ୍ରକାର ରୋଗରେ ପୀଡ଼ିତ ଅନେକ ରୋଗୀଙ୍କୁ ସୁସ୍ଥ କଲେ । ପୁଣି, ସେ ଲୋକମାନଙ୍କଠାରୁ ବହୁ ଭୂତମାନଙ୍କୁ ଛଡାଇଲେ । ସେ ତା'ଙ୍କ ବିଷୟରେ ଭୂତମାନଙ୍କୁ କଥା କହିବାକୁ ଦେଲେ ନାହିଁ, କାରଣ ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ଚିହ୍ନୁ ଥିଲେ ଯେ ସେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରୁ ଜଣେ ପବିତ୍ର ଥିଲେ ।
\s5
\v 35 ଅନ୍ଧାର ଥାଉ ଥାଉ ପାହାନ୍ତିଆ ସମୟରେ ଯୀଶୁ ଉଠି ବାହାରିଗଲେ । ସେ ଗୃହ ତ୍ୟାଗ କଲେ ପୁଣି ସହରଠାରୁ ଅଲଗା ହୋଇ ଜନଶୂନ୍ୟ ପ୍ରାନ୍ତରରକୁ ଗଲେ । ତା'ପରେ ସେ ପ୍ରାର୍ଥନା କଲେ ।
\v 36 ଶିମୋନ ଓ ତାହାଙ୍କ ସଙ୍ଗୀମାନେ ତାହାଙ୍କର ଅନୁସନ୍ଧାନ କଲେ ।
\v 37 ଯେତେବେଳେ ସେମାନେ ତା'ଙ୍କୁ ପାଇଲେ ସେମାନେ କହିଲେ, "ସହରର ସମସ୍ତେ ତୁମ୍ଭଙ୍କୁ ଅନେଇ ରହିଅଛନ୍ତି ।"
\s5
\v 38 ସେ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, " ଆମ୍ଭେମାନେ ନିକଟବର୍ତ୍ତୀ ଗ୍ରାମମାନଙ୍କୁ ଯିବାର ଆବଶ୍ୟକ ଅଛି ସେଠାରେ ମଧ୍ୟ ମୁଁ ପ୍ରଚାର କରିବି । ସେହି ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ମୁଁ ଏଠାକୁ ଆସିଲି ।
\v 39 ପୁଣି, ସେମାନେ ସମୁଦାୟ ଗାଲିଲୀରେ ଭ୍ରମଣ କଲେ । ଯେପରି ସେମାନେ ଗଲେ, ସେମାନଙ୍କର ସମସ୍ତ ସମାଜଗୃହରେ ପ୍ରଚାର କଲେ ଓ ଲୋକମାନଙ୍କଠାରୁ ଭୂତମାନଙ୍କୁ ବାହାର କଲେ ।
\s5
\v 40 ଦିନେ ଜଣେ ଲୋକ ଯୀଶୁଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସିଲେ ଯାହାର ଚର୍ମ ରୋଗ ହୋଇଥିଲା, ଯାହାକୁ କୁଷ୍ଠୀ କହନ୍ତି । ସେ ଆସି ଯୀଶୁଙ୍କ ସମ୍ମୁଖରେ ଆଣ୍ଠୁପାତିଲା ପୁଣି ତାହାଙ୍କୁ ବିନତି କରି କହିଲା, “କାରଣ ଆପଣ ମୋତେ ସୁସ୍ଥ କରିବାକୁ ସକ୍ଷମ ଅଟନ୍ତି, ଆପଣ ଯଦି ଇଚ୍ଛା କରନ୍ତି, ତାହାହେଲେ ମୋତେ ଶୁଚି କରି ପାରନ୍ତି !”
\v 41 ଯୀଶୁ ଦୟାରେ ବିଗଳିତ ହେଲେ । ସେ ତା'ଙ୍କ ହସ୍ତ ବିସ୍ତାର କଲେ ଓ ଲୋକଟିକୁ ସ୍ପର୍ଶ କଲେ । ତା'ପରେ ସେ ତା'ଙ୍କୁ କହିଲେ, "ମୁଁ ଇଚ୍ଛା କରୁଅଛି, ଶୁଚି ହୁଅ "
\v 42 ସେହିକ୍ଷଣି ଲୋକଟି ସୁସ୍ଥ ହେଲା ! ତାହାଠାରୁ କୁଷ୍ଠରୋଗ ଦୂର ହେଲା ।
\s5
\v 43 ସେହିକ୍ଷଣି ବିଦାୟ କରି ଯୀଶୁ ତାହାକୁ ଦୃଢ଼ରୂପେ ଆଜ୍ଞା ଦେଇ କହିଲେ ।
\v 44 "ଯାହାକିଛି ଘଟିଛି କାହାକୁ କିଛି କୁହ ନାହିଁ । କିନ୍ତୁ ଯାଜକଙ୍କ ନିକଟକୁ ଯାଇ ନିଜକୁ ତା'ହାଙ୍କୁ ଦେଖାଅ, ଯେପରି ସେ ତୁମକୁ ପରୀକ୍ଷା କରିବେ ପୁଣି, ଦେଖିବେ ଯେ ତୁମ୍ଭର ଆଉ କୁଷ୍ଠରୋଗ ନାହିଁ । ତା'ପରେ ଉତ୍ସର୍ଗ କର ଯେ ମୋଶା ଯାହା ଯାହା ଆଦେଶ ଦେଇଅଛନ୍ତି, ଈଶ୍ୱର ଯାହାକୁ କୁଷ୍ଠରୋଗରୁ ଶୁଚି କରିଅଛନ୍ତି । ସେମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ଏହା ସାକ୍ଷ୍ୟ ହେବ ଯେ ତୁମ୍ଭର କୁଷ୍ଠରୋଗ ନାହିଁ ।"
\s5
\v 45 ଲୋକଟି ଯୀଶୁଙ୍କ ଆଦେଶକୁ ଅନୁକରଣ କଲା । ସେ ବାହାରିଯାଇ ସେହି ବିଷୟ ଅଧିକ ଘୋଷଣା କରି ଚାରିଆଡ଼େ ଏତେ କହିବାକୁ ଲାଗିଲା ଯେ, ଯୀଶୁ କିପରି ତାକୁ ସୁସ୍ଥ କଲେ । ଫଳରେ, ଯୀଶୁ ଆଉ ପ୍ରକାଶ୍ୟରେ କୌଣସି ନଗରରେ ପ୍ରବେଶ କରି ପାରିଲେ ନାହିଁ, ଲୋକମାନେ ଚତୁର୍ଦ୍ଦିଗରେ ତାହାଙ୍କୁ ଘେରିଲେ । ମାତ୍ର ନିର୍ଜନ ସ୍ଥାନମାନଙ୍କରେ ରହିଲେ, ଯେଉଁଠାରେ ଲୋକମାନେ ବାସ କରୁ ନ ଥିଲେ । ଆଉ, ଲୋକମାନେ ଚତୁର୍ଦ୍ଦିଗରୁ ତାହାଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସିବାକୁ ଲାଗିଲେ ।
\s5
\c 2
\v 1 କେତେକ ଦିନ ଉତ୍ତାରେ ଯୀଶୁ ପୁନର୍ବାର କଫର୍ନାହୁମରେ ପ୍ରବେଶ କରନ୍ତେ ସେ ଗୃହରେ ଅଛନ୍ତି ବୋଲି ଜନରବ ହେଲା ।
\v 2 ସେଥିରେ ଏତେ ଲୋକ ଏକତ୍ର ହେଲେ ଯେ, ଦ୍ୱାର ପାଖରେ ସୁଦ୍ଧା ଆଉ ସ୍ଥାନ ରହିଲା ନାହିଁ, ପୁଣି, ସେ ସେମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ବାକ୍ୟ ପ୍ରଚାର କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ ।
\s5
\v 3 ଇତିମଧ୍ୟରେ ଲୋକେ ଜଣେ ପକ୍ଷାଘାତ ରୋଗୀକି ଚାରି ଜଣଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ବୁହା ହୋଇ ତାହାଙ୍କ ନିକଟକୁ ଘେନି ଆସିଲେ,
\v 4 କିନ୍ତୁ ଭିଡ଼ ହେତୁ ତାହାଙ୍କ ପାଖକୁ ଆଣି ନ ପାରିବାରୁ, ସେ ଯେଉଁ ସ୍ଥାନରେ ଥିଲେ, ସେହି ଘରର ଛାତ ଭାଙ୍ଗି, ଯେଉଁ ଖଟିଆରେ ପକ୍ଷାଘାତ ରୋଗୀଟି ଶୋଇଥିଲା, ତାହା ଓହ୍ଲାଇଦେଲେ ।
\s5
\v 5 ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କର ବିଶ୍ୱାସ ଦେଖି ସେହି ପକ୍ଷାଘାତ ରୋଗୀକି କହିଲେ, “ବତ୍ସ, ତୁମ୍ଭର ପାପସବୁ କ୍ଷମା କରାଗଲା ।”
\v 6 କିନ୍ତୁ ଶାସ୍ତ୍ରୀମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କେତେକ ସେ ସ୍ଥାନରେ ବସି ଆପଣା ଆପଣା ମନରେ ଏହା ତର୍କବିତର୍କ କରୁଥିଲେ,
\v 7 ଏ ଲୋକ କାହିଁକି ଏପରି କହୁଅଛି ? ସେ ଈଶ୍ୱର ନିନ୍ଦା କରୁଅଛି; କେବେଳ ଜଣଙ୍କ ବିନା, ଅର୍ଥାତ୍‍ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବିନା ଆଉ କିଏ ପାପ କ୍ଷମା କରି ପାରେ ?
\s5
\v 8 ସେମାନେ ଯେ ମନେ ମନେ ଏପରି ତର୍କବିତର୍କ କରୁଅଛନ୍ତି, ତାହା ଯୀଶୁ ନିଜ ଆତ୍ମାରେ ସେହିକ୍ଷଣି ଜ୍ଞାତ ହୋଇ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଆପଣା ଆପଣା ମନରେ କାହିଁକି ଏହି ସମସ୍ତ ତର୍କବିତର୍କ କରୁଅଛ ?
\v 9 ପକ୍ଷାଘାତ ରୋଗୀକି ତୁମ୍ଭର ପାପସବୁ କ୍ଷମା କରାଗଲା ବୋଲି କହିବା, କିଅବା, ଉଠ, ତୁମ୍ଭର ଖଟିଆ ଘେନି ଚାଲ ବୋଲି କହିବା, କ'ଣ ସହଜ !
\s5
\v 10 କିନ୍ତୁ ପୃଥିବୀରେ ପାପ କ୍ଷମା କରିବାକୁ ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ରଙ୍କର ଯେ ଅଧିକାର ଅଛି, ଏହା ଯେପରି ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜାଣିପାର, ଏଥିପାଇଁ ସେ ପକ୍ଷାଘାତ ରୋଗୀକୁ କହିଲେ,
\v 11 ମୁଁ ତୁମ୍ଭକୁ କହୁଅଛି, ଉଠ; ନିଜ ଖଟିଆ ଘେନି ଆପଣା ଘରକୁ ଚାଲିଯାଅ ।
\v 12 ସେଥିରେ ସେ ଉଠି ତତ୍‌କ୍ଷଣାତ୍ ଖଟିଆ ଘେନି ସମସ୍ତଙ୍କ ସାକ୍ଷାତରେ ବାହାରିଗଲା; ତହିଁରେ ସମସ୍ତେ ଆଚମ୍ବିତ ହୋଇ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ମହିମା କୀର୍ତ୍ତନ କରୁ କରୁ କହିଲେ, ଆମ୍ଭେମାନେ ଏପରି କେବେ ହେଁ ଦେଖି ନ ଥିଲୁ ।
\s5
\v 13 ଯୀଶୁ ପୁନର୍ବାର ସମୁଦ୍ରକୂଳକୁ ବାହାରିଗଲେ, ଆଉ ଲୋକସମୂହ ତାହାଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସନ୍ତେ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ଶିକ୍ଷା ଦେବାକୁ ଲାଗିଲେ ।
\v 14 ପୁଣି, ସେ ଯାଉ ଯାଉ ଆଲଫିଙ୍କ ପୁତ୍ର ଲେବୀଙ୍କି କର ଆଦାୟ ସ୍ଥାନରେ ବସିଥିବା ଦେଖି ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ମୋହର ଅନୁଗମନ କର । ସେଥିରେ ସେ ଉଠି ତାହାଙ୍କର ଅନୁଗମନ କଲେ ।
\s5
\v 15 ଆଉ ଯୀଶୁ ତାଙ୍କ ଗୃହରେ ଭୋଜନ କରିବାକୁ ବସିବା ସମୟରେ ଅନେକ କରଗ୍ରାହୀ ଏବଂ ପାପୀ, ତାହାଙ୍କ ଓ ତାହାଙ୍କର ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ ବସିଲେ; କାରଣ ସେମାନେ ଅନେକ ଥିଲେ ପୁଣି, ତାହାଙ୍କର ଅନୁଗମନ କରୁଥିଲେ ।
\v 16 ସେ ପାପୀ ଓ କରଗ୍ରାହୀମାନଙ୍କ ସହିତ ଭୋଜନ କରୁଅଛନ୍ତି, ଏହା ଦେଖି ଫାରୂଶୀଦଳର ଶାସ୍ତ୍ରୀମାନେ ତାହାଙ୍କ ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ଏ କ'ଣ ? ସେ କରଗ୍ରାହୀ ଓ ପାପୀମାନଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ ଭୋଜନ କରନ୍ତି !
\s5
\v 17 ଯୀଶୁ ତାହା ଶୁଣି ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ସୁସ୍ଥ ଲୋକମାନଙ୍କର ବୈଦ୍ୟଠାରେ ପ୍ରୟୋଜନ ନାହିଁ, ମାତ୍ର ଅସୁସ୍ଥ ଲୋକମାନଙ୍କର ପ୍ରୟୋଜନ ଅଛି; ମୁଁ ଧାର୍ମିକମାନଙ୍କୁ ଆହ୍ୱାନ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଆସି ନାହିଁ, କିନ୍ତୁ ପାପୀମାନଙ୍କୁ ଆହ୍ୱାନ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଆସିଅଛି ।
\s5
\v 18 ଯୋହନଙ୍କର ଶିଷ୍ୟମାନେ ଓ ଫାରୂଶୀମାନେ ଉପବାସ କରୁଥିଲେ। ସେଥିରେ ସେମାନେ ଆସି ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ଯୋହନଙ୍କ ଶିଷ୍ୟମାନେ ଓ ଫାରୂଶୀମାନଙ୍କର ଶିଷ୍ୟମାନେ ଉପବାସ କରନ୍ତି, କିନ୍ତୁ ଆପଣଙ୍କ ଶିଷ୍ୟମାନେ ଉପବାସ କରନ୍ତି ନାହିଁ କାହିଁକି ?
\v 19 ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, “ବରଯାତ୍ରୀମାନଙ୍କ ସହିତ ବର ଥିବା ସମୟରେ ସେମାନେ କି ଉପବାସ କରି ପାରନ୍ତି ? ବର ଯେପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସେମାନଙ୍କ ସହିତ ଥାଆନ୍ତି, ସେପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସେମାନେ ଉପବାସ କରି ପାରନ୍ତି ନାହିଁ ।”
\s5
\v 20 କିନ୍ତୁ ସମୟ ଆସିବ, ଯେତେବେଳେ ସେମାନଙ୍କଠାରୁ ବରଙ୍କୁ କାଢ଼ି ନିଆଯିବ, ଆଉ ସେତେବେଳେ ସେହି ଦିନ ସେମାନେ ଉପବାସ କରିବେ ।
\v 21 କେହି ନୂଆ ଲୁଗାର ତାଳି ପୁରୁଣା ଲୁଗାରେ ପକାଏ ନାହିଁ; ପକାଇଲେ ନୂଆ ତାଳି ପୁରୁଣା ଲୁଗାରୁ ବେଶି ଛିଣ୍ଡାଇନିଏ ଏବଂ ଆହୁରି ଅଧିକ ଚିରା ହୁଏ ।
\s5
\v 22 ଆଉ କେହି ନୂଆ ଦ୍ରାକ୍ଷାରସ ପୁରୁଣା କୁମ୍ଫାରେ ରଖେ ନାହିଁ; ରଖିଲେ ତାହା କୁମ୍ଫା ଫଟାଇଦିଏ, ପୁଣି, ଦ୍ରାକ୍ଷାରସ ଓ କୁମ୍ଫା ଉଭୟ ନଷ୍ଟ ହୁଏ । କିନ୍ତୁ ନୂଆ ଦ୍ରାକ୍ଷାରସ ନୂଆ କୁମ୍ଫାରେ ରଖିବା ଉଚିତ୍ ।
\s5
\v 23 ଥରେ ଯୀଶୁ ବିଶ୍ରାମବାରରେ ଶସ୍ୟକ୍ଷେତ୍ର ଦେଇ ଯାଉଥିଲେ, ଆଉ ତାହାଙ୍କ ଶିଷ୍ୟମାନେ ଯାଉ ଯାଉ ଶସ୍ୟର ଶିଷାଁ ଛିଣ୍ଡାଇବାକୁ ଲାଗିଲେ ।
\v 24 ଏଥିରେ ଫାରୂଶୀମାନେ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, “ଦେଖ, ବିଶ୍ରାମବାରରେ ଯାହା କରିବା ବିଧିସଙ୍ଗତ ନୁହେଁ,
\s5
\v 25 ଏମାନେ କାହିଁକି ତାହା କରୁଅଛନ୍ତି ?” ସେ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, “ଦାଉଦଙ୍କର ଅଭାବ ସମୟରେ ଯେତେବେଳେ ସେ ଓ ତାଙ୍କ ସଙ୍ଗୀମାନେ କ୍ଷୁଧିତ ହୋଇଥିଲେ, ସେତେବେଳେ ସେ କ'ଣ କରିଥିଲେ, ତାହା କି ତୁମ୍ଭେମାନେ କେବେ ହେଁ ପାଠ କରି ନାହଁ ?
\v 26 ଅବିୟାଥର ମହାଯାଜକଙ୍କ ସମୟରେ ସେ କିପରି ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଗୃହରେ ପ୍ରବେଶ କରି, ଯେଉଁ ଉତ୍ସର୍ଗୀକୃତ ରୋଟୀ ବିନା ଆଉ କାହାରି ଭୋଜନ କରିବା ବିଧିସଙ୍ଗତ ନୁହେଁ, ତାହା ଭୋଜନ କରିଥିଲେ, ପୁଣି, ଆପଣା ସଙ୍ଗୀମମାନଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ଦେଇଥିଲେ ।”
\s5
\v 27 ଆଉ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ବିଶ୍ରାମବାର ମନୁଷ୍ୟ ନିମନ୍ତେ ହୋଇଅଛି, ମନୁଷ୍ୟ ବିଶ୍ରାମବାର ନିମନ୍ତେ ହୋଇ ନାହିଁ ।
\v 28 ତେଣୁ ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ର ବିଶ୍ରାମବାରର ମଧ୍ୟ ପ୍ରଭୁ ଅଟନ୍ତି ।
\s5
\c 3
\v 1 ପରେ ଯୀଶୁ ପୁନର୍ବାର ସମାଜଗୃହରେ ପ୍ରବେଶ କଲେ । ସେଠାରେ ଜଣେ ଲୋକ ଥିଲା, ତାହାର ଗୋଟିଏ ହାତ ଶୁଖିଯାଇଥିଲା ।
\v 2 ଆଉ, ସେ ତାହାକୁ କେଜାଣି ବିଶ୍ରାମବାରରେ ସୁସ୍ଥ କରିବେ, ଏହା ଦେଖିବା ପାଇଁ ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ଲକ୍ଷ୍ୟ କରି ରହିଲେ, ଯେପରି ସେମାନେ ତାହାଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଅଭିଯୋଗ କରି ପାରନ୍ତି ।
\s5
\v 3 ସେଥିରେ ଯେଉଁ ଲୋକର ହାତ ଶୁଖିଯାଇଥିଲା, ତାହାକୁ ଯୀଶୁ କହିଲେ, ଆସ, ମଝିରେ ଠିଆ ହୁଅ ।
\v 4 ପୁଣି, ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ବିଶ୍ରାମବାରରେ କ'ଣ କରିବା ବିଧିସଙ୍ଗତ ? ଭଲ କରିବା ନା ମନ୍ଦ କରିବା ? ପ୍ରାଣ ରକ୍ଷା କରିବା ନା ବିନାଶ କରିବା ? କିନ୍ତୁ ସେମାନେ ନିରୁତ୍ତର ହୋଇ ରହିଲେ ।
\s5
\v 5 ସେଥିରେ ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କ ହୃଦୟର କଠିନତା ସକାଶେ ଦୁଃଖିତ ହୋଇ କ୍ରୋଧରେ ଚାରିଅାଡ଼େ ସେମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ଦୃଷ୍ଟିପାତ କରି ସେହି ଲୋକକୁ କହିଲେ, ହାତ ବଢ଼ାଅ । ସେ ଆପଣା ହାତ ବଢ଼ାଇଲା, ଆଉ ତାହା ପୁଣି, ଭଲ ହୋଇଗଲା ।
\v 6 ତହିଁରେ ଫାରୂଶୀମାନେ ବାହାରିଯାଇ ତାହାଙ୍କୁ ବିନାଶ କରିବା ନିମନ୍ତେ ତାହାଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ସେହିକ୍ଷଣି ହେରୋଦୀୟମାନଙ୍କ ସହିତ ମନ୍ତ୍ରଣା କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ ।
\s5
\v 7 ଏଥିରେ ଯୀଶୁ ଆପଣା ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କ ସହିତ ଅନ୍ତର ହୋଇ ସମୁଦ୍ରକୂଳକୁ ବାହାରିଗଲେ, ପୁଣି, ଗାଲିଲୀରୁ ମହାଜନତା ତାହାଙ୍କର ପଶ୍ଚାତ୍‌ଗମନ କଲେ; ଆଉ ଯିହୂଦା,
\v 8 ଯିରୂଶାଲମ, ଇଦୋମ, ଯର୍ଦ୍ଦନର ଅପର ପାର୍ଶ୍ୱ, ପୁଣି, ସୋର ଓ ସୀଦୋନର ଚତୁର୍ଦ୍ଦିଗରୁ ମହାଜନତା ତାହାଙ୍କ ସମସ୍ତ କର୍ମର କଥା ଶୁଣି ତାହାଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସିଲେ ।
\s5
\v 9 ସେତେବେଳେ ଭିଡ଼ ସକାଶେ, ଲୋକସମୂହ ଯେପରି ତାହାଙ୍କ ଉପରେ ମାଡ଼ି ନ ପଡ଼ନ୍ତି, ଏଥିପାଇଁ ସେ ଆପଣା ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ ତାହାଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଗୋଟିଏ ସାନ ଡଙ୍ଗା ନିକଟରେ ପ୍ରସ୍ତୁତ ରଖିବାକୁ କହିଲେ;
\v 10 କାରଣ ସେ ଅନେକ ଲୋକଙ୍କୁ ସୁସ୍ଥ କରିବାରୁ ପୀଡ଼ିତମାନେ ସମସ୍ତେ ତାହାଙ୍କୁ ସ୍ପର୍ଶ କରିବା ନିମନ୍ତେ ତାହାଙ୍କ ଉପରେ ମାଡ଼ିପଡ଼ୁଥିଲେ ।
\s5
\v 11 ଆଉ, ଅଶୁଚି ଆତ୍ମାଗୁଡ଼ାକ ଯେତେବେଳେ ତାହାଙ୍କୁ ଦେଖୁଥିଲେ, ସେମାନେ ତାହାଙ୍କ ସମ୍ମୁଖରେ ପଡ଼ି ଚିତ୍କାର କରି କହୁଥିଲେ, ତୁମ୍ଭେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପୁତ୍ର ।
\v 12 ସେଥିରେ ତାହାଙ୍କୁ ପ୍ରକାଶ ନ କରିବା ପାଇଁ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ଅତି ଦୃଢ଼ରୂପେ ଆଜ୍ଞା ଦେଲେ ।
\s5
\v 13 ସେ ପର୍ବତ ଉପରକୁ ଯାଇ, ଯେଉଁମାନଙ୍କୁ ଇଚ୍ଛା କଲେ, ସେମାନଙ୍କୁ ନିକଟକୁ ଡାକିଲେ ଓ ସେମାନେ ତାହାଙ୍କ ପାଖକୁ ଆସିଲେ ।
\v 14 ପୁଣି, ସେ ବାର ଜଣକୁ ନିଯୁକ୍ତ କଲେ, ଯେପରି ସେମାନେ ତାହାଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ ରହିବେ ଓ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ପ୍ରଚାର କରିବା ନିମନ୍ତେ ପ୍ରେରଣ କରିବେ,
\v 15 ଆଉ ସେମାନେ ଭୂତ ଛଡ଼ାଇବାକୁ ଅଧିକାର ପାଇବେ ।
\v 16 ଯୀଶୁ ଏହି ବାର ଜଣଙ୍କୁ ନିଯୁକ୍ତ କଲେ ଯଥା, ଶିମୋନ, ଯାହାଙ୍କୁ ସେ ପିତର ବୋଲି ଉପନାମ ଦେଲେ ।
\s5
\v 17 ଜେବଦୀଙ୍କ ପୁତ୍ର ଯାକୁବ ଓ ତାହାଙ୍କ ଭାଇ ଯୋହନ, ଯେଉଁମାନଙ୍କୁ ସେ ବିନେରିଗୋଷ୍, ଅର୍ଥାତ୍‍ ମେଘନାଦର ପୁତ୍ର ବୋଲି ଉପନାମ ଦେଲେ;
\v 18 ଆନ୍ଦ୍ରିୟ, ଫିଲିପ୍ପ, ବାର୍ଥଲମୀ, ମାଥିଉ, ଥୋମା, ଆଲଫିଙ୍କ ପୁତ୍ର ଯାକୁବ, ଥଦ୍ଦୀୟ, କିଣାନୀୟ ଶିମୋନ,
\v 19 ପୁଣି, ଇଷ୍କାରିୟୋତୀୟ ଯିହୂଦା, ଯେ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ଶତ୍ରୁ ହସ୍ତରେ ସମର୍ପଣ କଲା ।
\s5
\v 20 ପରେ ସେ ଘରକୁ ଆସିଲେ; ପୁନର୍ବାର ଲୋକସମୂହର ଏତେ ସମାଗମ ହେଲା ଯେ, ସେମାନେ ଭୋଜନ ସୁଦ୍ଧା କରି ପାରିଲେ ନାହିଁ ।
\v 21 ତାହାଙ୍କ ଆତ୍ମୀୟମାନେ ଏହା ଶୁଣି ତାହାଙ୍କୁ ଧରି ଘେନିଯିବାକୁ ବାହାରି ଆସିଲେ, କାରଣ ସେମାନେ କହିଲେ, ତାହାଙ୍କର ମତିଭ୍ରମ ହେଲାଣି ।
\v 22 ଆଉ, ଯିରୂଶାଲମରୁ ଆସିଥିବା ଶାସ୍ତ୍ରୀମାନେ କହିଲେ, ଏହାକୁ ବାଲ୍‌ଜିବୂଲ୍ ଲାଗିଛି, ପୁଣି, ଭୂତପତିର ସାହାଯ୍ୟରେ ସେ ଭୂତ ଛଡ଼ାଏ ।
\s5
\v 23 ଏଥିରେ ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ ପାଖକୁ ଡାକି ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ମାଧ୍ୟମରେ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ଶୟତାନ କିପ୍ରକାରେ ଶୟତାନକୁ ଛଡ଼ାଇ ପାରେ ?
\v 24 ଯଦି କୌଣସି ରାଜ୍ୟ ବିଭକ୍ତ ହୋଇ ଆପଣା ବିରୁଦ୍ଧରେ ଉଠେ, ତେବେ ସେହି ରାଜ୍ୟ ସ୍ଥିର ହୋଇ ରହିପାରେ ନାହିଁ ।
\v 25 ପୁଣି, ଯଦି କୌଣସି ଗୃହ ବିଭକ୍ତ ହୋଇ ଆପଣା ବିରୁଦ୍ଧରେ ଉଠେ, ତେବେ ସେହି ଗୃହ ସ୍ଥିର ହୋଇ ରହି ପାରିବ ନାହିଁ ।
\s5
\v 26 ସେହି ପ୍ରକାରେ, ଶୟତାନ ଯଦି ବିଭକ୍ତ ହୋଇ ଆପଣା ବିରୁଦ୍ଧରେ ଉଠିଲାଣି, ତେବେ ସେ ସ୍ଥିର ହୋଇ ରହି ପାରେ ନାହିଁ, କିନ୍ତୁ ତାହାର ସର୍ବନାଶ ଘଟିଲାଣି ।
\v 27 ମାତ୍ର କେହି ପ୍ରଥମେ ବଳବାନ ଲୋକକୁ ନ ବାନ୍ଧିଲେ ତାହାର ଗୃହରେ ପ୍ରବେଶ କରି ତାହାର ଅସ୍ତ୍ରଶସ୍ତ୍ର ସବୁ ଲୁଣ୍ଠନ କରି ପାରେ ନାହିଁ; ତାହାକୁ ଆଗେ ବାନ୍ଧିଲେ ସିନା ସେ ତାହାର ଗୃହ ଲୁଣ୍ଠନ କରିବ ।
\s5
\v 28 ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସତ୍ୟ କହୁଅଛି, ସମସ୍ତ ଲୋକମାନଙ୍କର ସମସ୍ତ ପାପ ଓ ସେମାନେ ଯେତେ ନିନ୍ଦାକଥା କହି ଈଶ୍ୱର ନିନ୍ଦା କରନ୍ତି, ସେ ସମସ୍ତ କ୍ଷମା କରାଯିବ;
\v 29 କିନ୍ତୁ ଯେ କେହି ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ନିନ୍ଦାକଥା କହେ, ତାହାର କୌଣସି କାଳେ ହିଁ କ୍ଷମା ନାହିଁ, ମାତ୍ର ସେ ଅନନ୍ତ ପାପରେ ଦୋଷୀ ଅଟେ ।
\v 30 ତାହାକୁ ଅଶୁଚି ଆତ୍ମା ଲାଗିଛି, ଏହା ସେମାନେ କହିବାରୁ ସେ ଏହି କଥା କହିଲେ ।
\s5
\v 31 ସେତେବେଳେ ତାହାଙ୍କ ମା ଓ ଭାଇମାନେ ଆସି ବାହାରେ ଠିଆ ହୋଇ ତାହାଙ୍କୁ ଡକାଇପଠାଇଲେ ।
\v 32 ସେଥିରେ ତାହାଙ୍କ ଚତୁର୍ଦ୍ଦିଗରେ ବସିଥିବା ଲୋକସମୂହ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ଦେଖନ୍ତୁ, ଆପଣଙ୍କ ମା, ଭାଇ ଓ ଭଉଣୀମାନେ ବାହାରେ ଥାଇ ଆପଣଙ୍କୁ ଖୋଜୁଅଛନ୍ତି ।
\s5
\v 33 ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ମୋହର ମା ଓ ଭାଇମାନେ କିଏ ?
\v 34 ଆଉ, ସେ ଆପଣା ଚାରିଆଡ଼େ ବସିଥିବା ଲୋକମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ଦୃଷ୍ଟିପାତ କରି କହିଲେ, ଦେଖ, ମୋହର ମା ଓ ମୋହର ଭାଇମାନେ ।
\v 35 ଯେ କେହି ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଇଚ୍ଛା ସାଧନ କରେ, ସେ ମୋହର ଭାଇ, ଭଉଣୀ ଓ ମା ।
\s5
\c 4
\v 1 ସେ ସମୁଦ୍ରକୂଳରେ ପୁନର୍ବାର ଶିକ୍ଷା ଦେବାକୁ ଲାଗିଲେ, ଆଉ ଏତେ ଅଧିକ ସଂଖ୍ୟକ ଲୋକ ତାହାଙ୍କ ନିକଟରେ ଏକତ୍ର ହେଲେ ଯେ, ସେ ସମୁଦ୍ରରେ ଥିବା ଗୋଟିଏ ନୌକାରେ ଯାଇ ବସିଲେ ଓ ଲୋକସମୂହ ସମୁଦ୍ର ନିକଟବର୍ତ୍ତୀ ସ୍ଥଳରେ ରହିଲେ ।
\v 2 ସେତେବେଳେ ସେ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତରେ ସେମାନଙ୍କୁ ଅନେକ ବିଷୟ ଶିକ୍ଷା ଦେବାକୁ ଲାଗିଲେ, ପୁଣି, ଆପଣା ଶିକ୍ଷା ମଧ୍ୟରେ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ଶୁଣ !
\s5
\v 3 ଦେଖ, ଜଣେ ବୁଣାଳୀ ବୁଣିବାକୁ ବାହାରିଲା ।
\v 4 ସେ ବୁଣୁ ବୁଣୁ କେତେକ ବିହନ ବାଟ ପାଖରେ ପଡ଼ିଲା, ପୁଣି, ଚଢ଼େଇମାନେ ଆସି ସେଗୁଡ଼ିକ ଖାଇଗଲେ ।
\v 5 ଆଉ କେତେକ ଅଳ୍ପ ମାଟି ଥିବା ପଥୁରିଆ ଭୂଇଁରେ ପଡ଼ିଲା ଏବଂ ବେଶି ମାଟି ନ ଥିବାରୁ ଶୀଘ୍ର ଗଜା ହେଲା,
\s5
\v 6 କିନ୍ତୁ ସୂର୍ଯ୍ୟ ଉଠନ୍ତେ ଜଳିପୋଡ଼ିଗଲା ଓ ଚେର ନ ଥିବାରୁ ଶୁଖିଗଲା ।
\v 7 ଆଉ କେତେକ କଣ୍ଟାଗଛଗୁଡ଼ାକ ମଧ୍ୟରେ ପଡ଼ିଲା, ପୁଣି, କଣ୍ଟାଗଛଗୁଡ଼ାକ ଉଠି ବଡ଼ ହୋଇ ସେଗୁଡ଼ିକୁ ଚାପି ପକାଇଲା ଏବଂ କୌଣସି ଫଳ ଫଳିଲା ନାହିଁ ।
\s5
\v 8 ପୁଣି, ଅନ୍ୟ କେତେକ ଭଲ ଭୂଇଁରେ ପଡ଼ିଲା, ଆଉ ଗଜା ହୋଇ ବଢ଼ି ଉଠି ତିରିଶି ଗୁଣ, ଷାଠିଏ ଗୁଣ ଓ ଶହେ ଗୁଣ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଫଳ ଫଳିଲା ।
\v 9 ପୁଣି, ସେ କହିଲେ, ଯାହାର ଶୁଣିବାକୁ କାନ ଅଛି, ସେ ଶୁଣୁ ।
\s5
\v 10 ସେ ଏକାକୀ ଥିବା ସମୟରେ ତାହାଙ୍କ ସଙ୍ଗୀମାନେ ଦ୍ୱାଦଶଙ୍କ ସହିତ ତାହାଙ୍କୁ ସେହି ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତଗୁଡ଼ିକ ବିଷୟରେ ପଚାରିବାକୁ ଲାଗିଲେ ।
\v 11 ସେଥିରେ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ରାଜ୍ୟର ନିଗୂଢ଼ ତତ୍ତ୍ୱ ଜାଣିବା ନିମନ୍ତେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଶକ୍ତି ଦିଆଯାଇଅଛି, କିନ୍ତୁ ସେହି ବାହାର ଲୋକମାନଙ୍କୁ ସମସ୍ତ ବିଷୟ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତରେ କୁହାଯାଉଅଛି,
\v 12 ଯେପରି ସେମାନେ ଦେଖୁ ଦେଖୁ ଜ୍ଞାତ ହୁଅନ୍ତି ନାହିଁ, ପୁଣି, ଶୁଣୁ ଶୁଣୁ ବୁଝନ୍ତି ନାହିଁ, କାଳେ ସେମାନେ ଫେରିଆସନ୍ତି ଓ କ୍ଷମା ପ୍ରାପ୍ତ ହୁଅନ୍ତି ।
\s5
\v 13 ଯୀଶୁ ପୁଣି, ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ କି ଏହି ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ବୁଝୁ ନାହଁ ? ତେବେ କିପରି ସମସ୍ତ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ବୁଝିବ ?
\v 14 ବୁଣାଳୀ ବାକ୍ୟ ବୁଣେ ।
\v 15 ଯେଉଁମାନେ ଶୁଣନ୍ତି, ପୁଣି, ଶୁଣିବାକ୍ଷଣି ଶୟତାନ ଆସି ସେମାନଙ୍କଠାରେ ବୁଣାଯାଇଥିବା ବାକ୍ୟ ହରଣ କରିନିଏ, ସେମାନେ ବାକ୍ୟ ବୁଣାଯାଇଥିବା ବାଟ ପାଖ ଭୂମି ସଦୃଶ ।
\s5
\v 16 ସେହିପରି ଯେଉଁମାନେ ବାକ୍ୟ ଶୁଣିବାକ୍ଷଣି ଆନନ୍ଦରେ ତାହା ଗ୍ରହଣ କରନ୍ତି,
\v 17 କିନ୍ତୁ ସେମାନଙ୍କଠାରେ ଚେର ନ ମାଡ଼ିବାରୁ କ୍ଷଣକାଳମାତ୍ର ସ୍ଥିର ରୁହନ୍ତି, ପରେ ବାକ୍ୟ ସକାଶେ କ୍ଲେଶ ବା ତାଡ଼ନା ଘଟିଲେ ସେହିକ୍ଷଣି ବିଘ୍ନ ପାଆନ୍ତି, ସେମାନେ ବୁଣାଯାଇଥିବା ପଥୁରିଆ ଭୂମି ସଦୃଶ ।
\s5
\v 18 ଆଉ ଯେଉଁମାନେ ବାକ୍ୟ ଶୁଣନ୍ତି, ପୁଣି, ସାଂସାରିକ ଚିନ୍ତା, ଧନର ମାୟା ଏବଂ ଅନ୍ୟ ସମସ୍ତ ବିଷୟର ଲାଳସା ପ୍ରବେଶ କରି ବାକ୍ୟକୁ ଚାପିପକାଏ ଓ ତାହା ଫଳହୀନ ହୁଏ,
\v 19 ସେହି ଅନ୍ୟ ପ୍ରକାର ଲୋକେ ବୁଣାଯାଇଥିବା କଣ୍ଟକମୟ ଭୂମି ସଦୃଶ ।
\v 20 ଆଉ ଯେଉଁମାନେ ବାକ୍ୟ ଶୁଣି ତାହା ଗ୍ରହଣ କରନ୍ତି ଏବଂ ତିରିଶି ଗୁଣ, ଷାଠିଏ ଗୁଣ ଓ ଶହେ ଗୁଣ ଫଳ ଫଳନ୍ତି, ସେମାନେ ବୁଣାଯାଇଥିବା ଉତ୍ତମ ଭୂମି ସଦୃଶ ।
\s5
\v 21 ପୁନଶ୍ଚ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ଦୀପ କ'ଣ ମାଣ ତଳେ ବା ଖଟ ତଳେ ରଖାଯିବା ନିମନ୍ତେ ଅଣାଯାଏ ? ଦୀପରୁଖା ଉପରେ ରଖାଯିବା ନିମନ୍ତେ କି ତାହା ଅଣାଯାଏ ନାହିଁ ?
\v 22 କାରଣ ପ୍ରକାଶିତ ନ ହେବା ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ କିଛି ଗୁପ୍ତ ନାହିଁ; ଆଉ ଯାହା ଗୁପ୍ତ ହୋଇଅଛି, ତାହା ପ୍ରକାଶିତ ହେବା ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ଗୁପ୍ତ ହୋଇଅଛି ।
\v 23 ଯଦି କାହାର ଶୁଣିବାକୁ କାନ ଅଛି, ସେ ଶୁଣୁ ।
\s5
\v 24 ଯୀଶୁ ପୁଣି, ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, କଅଣ ଶୁଣୁଅଛ, ସେ ବିଷୟରେ ସାବଧାନ । ଯେଉଁ ମାପରେ ମାପ କର, ସେହି ମାପରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ମପାଇଦିଆଯିବ ଏବଂ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଅଧିକ ଦିଆଯିବ ।
\v 25 କାରଣ ଯାହାର ଅଛି, ତାହାକୁ ଦିଆଯିବ; ଆଉ ଯାହାର ନାହିଁ, ତାହା ପାଖରେ ଯାହା ଅଛି, ତାହା ସୁଦ୍ଧା ତାହାଠାରୁ ନିଆଯିବ ।
\s5
\v 26 ଆହୁରି ସେ କହିଲେ, ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ରାଜ୍ୟ ଏହି ପ୍ରକାର, ଯେପରି ଜଣେ ଲୋକ ଭୂମିରେ ବିହନ ବୁଣେ;
\v 27 ପୁଣି, ରାତ୍ରିରେ ନିଦ୍ରା ଯାଏ ଓ ଦିବସରେ ଜାଗ୍ରତ ହୁଏ, ଆଉ ବିହନ କିପରି ଅଙ୍କୁରିତ ହୋଇ ବୃଦ୍ଧି ପାଏ, ତାହା ସେ ଜାଣେ ନାହିଁ ।
\v 28 ଭୂମି ଆପେ ଫଳ ଉତ୍ପନ୍ନ କରେ, ପ୍ରଥମରେ ପତ୍ର, ପରେ ଶିଁଷା, ତାହା ପରେ ଶିଁଷାରେ ପୂର୍ଣ୍ଣ ଶସ୍ୟ ।
\v 29 କିନ୍ତୁ ଶସ୍ୟ ପାଚିଲାକ୍ଷଣି ଫସଲ ସମୟ ଉପସ୍ଥିତ ହେବାରୁ ସେ ଦାଆ ଲଗାଏ ।
\s5
\v 30 ଯୀଶୁ ପୁଣି, କହିଲେ, ଆମ୍ଭେମାନେ କାହା ସାଙ୍ଗରେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ରାଜ୍ୟର ତୁଳନା କରିବା ? କିଅବା କେଉଁ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତରେ ତାହା ବୁଝାଇବା ?
\v 31 ତାହା ଗୋଟିଏ ସୋରିଷ ଦାନା ପରି; ଭୂମିରେ ବୁଣାଯିବା ସମୟରେ ତାହା ପୃଥିବୀର ସମସ୍ତ ବୀଜଠାରୁ କ୍ଷୁଦ୍ର,
\v 32 ମାତ୍ର ବୁଣାଗଲେ ତାହା ବଢ଼ି ଉଠି ସବୁ ଶାଗଠାରୁ ବଡ଼ ହୁଏ, ପୁଣି, ତାହାର ଏପରି ବଡ଼ ବଡ଼ ଡାଳ ହୁଏ ଯେ, ଆକାଶର ଚଢ଼େଇମାନେ ତାହାର ଛାୟାରେ ବାସ କରି ପାରନ୍ତି ।
\s5
\v 33 ସେ ଏହି ପ୍ରକାରେ ଅନେକ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ଦ୍ୱାରା ସେମାନଙ୍କ ଶୁଣିବା ଶକ୍ତି ଅନୁସାରେ ସେମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ବାକ୍ୟ ପ୍ରଚାର କରୁଥିଲେ,
\v 34 ଆଉ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ବିନା ସେ ସେମାନଙ୍କ ନିକଟରେ କୌଣସି କଥା କହୁ ନ ଥିଲେ । କିନ୍ତୁ ସେ ଗୋପନରେ ଆପଣା ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ ସମସ୍ତ ବିଷୟ ବୁଝାଇଦେଉଥିଲେ ।
\s5
\v 35 ସେହି ଦିନ ସନ୍ଧ୍ୟା ହୁଅନ୍ତେ ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ଆସ, ଆରପାରିକି ଯିବା ।
\v 36 ସେଥିରେ ସେମାନେ ଲୋକସମୂହକୁ ପରିତ୍ୟାଗ କରି, ସେ ଯେପରି ଥିଲେ, ସେହିପରି ତାହାଙ୍କୁ ନୌକାରେ ସାଙ୍ଗରେ ଘେନିଗଲେ, ପୁଣି, ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ନୌକା ମଧ୍ୟ ତାହାଙ୍କ ସହିତ ଥିଲା ।
\v 37 ଆଉ ପ୍ରବଳ ତୋଫାନ ହେଲା, ପୁଣି, ତରଙ୍ଗର ଆଘାତରେ ନୌକା ଜଳରେ ପୂର୍ଣ୍ଣ ହେବାକୁ ଲାଗିଲା ।
\s5
\v 38 ସେତେବେଳେ ସେ ନୌକାର ପଛ ମଙ୍ଗରେ ମୁଚୁଳାରେ ମୁଣ୍ଡ ଦେଇ ଶୋଇପଡ଼ିଥିଲେ; ଆଉ ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ଉଠାଇ କହିଲେ, ହେ ଗୁରୁ, ଆମେ ମଲୁ, ଆପଣଙ୍କର କଅଣ ଚିନ୍ତା ନାହିଁ ?
\v 39 ଏଥିରେ ସେ ଉଠି ପବନକୁ ଧମକ ଦେଇ ସମୁଦ୍ରକୁ କହିଲେ, ତୁନି ହ, ଚୁପ୍ କର୍ । ସେଥିରେ ପବନ ବନ୍ଦ ହେଲା ଓ ସବୁ ଧିରସ୍ଥିର ହେଲା ।
\s5
\v 40 ପୁଣି, ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ କାହିଁକି ଏଡ଼େ ଭୀରୁ ? ଏ କ'ଣ ! ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ବିଶ୍ୱାସ ନାହିଁ ?
\v 41 ସେଥିରେ ସେମାନେ ଅତ୍ୟନ୍ତ ଭୀତ ହୋଇ ପରସ୍ପରକୁ କହିବାକୁ ଲାଗିଲେ, ଏ ତେବେ କିଏ ଯେ, ପବନ ଓ ସମୁଦ୍ର ଉଭୟ ଏହାଙ୍କ ଆଜ୍ଞା ମାନନ୍ତି ?
\s5
\c 5
\v 1 ପରେ ସେମାନେ ସମୁଦ୍ରର ଅପର ପାର୍ଶ୍ୱସ୍ଥ ଗରାଶୀୟମାନଙ୍କ ଅଞ୍ଚଳରେ ଉପସ୍ଥିତ ହେଲେ ।
\v 2 ଯୀଶୁ ନୌକାରୁ ଓହ୍ଲାଇବା ମାତ୍ରେ ଜଣେ ଅଶୁଚି ଆତ୍ମାବିଷ୍ଟ ଲୋକ ସମାଧିସ୍ଥାନରୁ ବାହାରି ତାହାଙ୍କୁ ଭେଟିଲା ।
\s5
\v 3 ସେ ସମାଧି ସ୍ଥାନରେ ବାସ କରୁଥିଲା, ପୁଣି, କେହି ତାହାକୁ ଜଞ୍ଜିରରେ ସୁଦ୍ଧା ଆଉ ବାନ୍ଧି ପାରୁ ନ ଥିଲେ,
\v 4 କାରଣ ସେ ଅନେକ ଥର ବେଡ଼ି ଓ ଜଞ୍ଜିରରେ ବନ୍ଧା ହୋଇଥିଲା, କିନ୍ତୁ ସେ ଜଞ୍ଜିର ଛିଣ୍ଡାଇଦେଇ ବେଡ଼ିସବୁ ଖଣ୍ଡ ଖଣ୍ଡ କରି ଭାଙ୍ଗି ପକାଇଥିଲା ଓ ତାହାକୁ ଆୟତ୍ତ କରିବାକୁ କାହାର ବଳ ନ ଥିଲା ।
\s5
\v 5 ସେ ଦିନରାତି ସବୁବେଳେ ସମାଧି-ସ୍ଥାନ ଓ ପର୍ବତରେ ରହି ଚିତ୍କାର କରୁଥିଲା, ପୁଣି, ପ୍ରସ୍ତରରେ ଆପଣାକୁ କ୍ଷତବିକ୍ଷତ କରୁଥିଲା ।
\v 6 ସେ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ଦୂରରୁ ଦେଖି ଦୌଡ଼ିଆସି ତାହାଙ୍କୁ ପ୍ରଣାମ କଲା,
\s5
\v 7 ଆଉ ଉଚ୍ଚସ୍ୱରରେ ଚିତ୍କାର କରି କହିଲା, ହେ ପରାତ୍ପର ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପୁତ୍ର ଯୀଶୁ, ତୁମ୍ଭ ସାଙ୍ଗରେ ମୋର କ'ଣ ଅଛି ? ତୁମ୍ଭକୁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ନାମରେ ଶପଥ ଦେଉଅଛି, ମୋତେ ଯନ୍ତ୍ରଣା ଦିଅ ନାହିଁ ।
\v 8 କାରଣ ଯୀଶୁ ତାହାକୁ କହିବାକୁ ଯାଉଥିଲେ, ରେ ଅଶୁଚି ଆତ୍ମା, ଏହି ଲୋକଠାରୁ ବାହାରିଯା ।
\s5
\v 9 ଆଉ ଯୀଶୁ ତାହାକୁ ପଚାରିଲେ, ତୋର ନାଁ କ'ଣ ? ସେ ତାହାକୁ କହିଲା, ମୋର ନାଁ ବାହିନୀ, ଯେଣୁ ଆମେ ଅନେକ ।
\v 10 ପୁଣି, ଯୀଶୁ ଯେପରି ସେମାନଙ୍କୁ ସେହି ଅଞ୍ଚଳରୁ ବାହାରକୁ ପଠାଇ ନ ଦିଅନ୍ତି, ସେଥିପାଇଁ ସେ ତାହାଙ୍କୁ ବହୁତ ବିନତି କଲା ।
\s5
\v 11 ସେଠାରେ ପର୍ବତ କଡ଼ରେ ଗୋଟିଏ ଘୁଷୁରିପଲ ଚରୁଥିଲା ।
\v 12 ଆଉ ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ବିନତି କରି କହିଲେ, ସେହି ଘୁଷୁରିମାନଙ୍କ ଭିତରେ ପଶିବା ପାଇଁ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟକୁ ପଠାଅ ।
\v 13 ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ଅନୁମତି ଦିଅନ୍ତେ ଅଶୁଚି ଆତ୍ମାଗୁଡ଼ାକ ବାହାରି ଘୁଷୁରିମାନଙ୍କ ଭିତରେ ପଶିଲେ; ସେଥିରେ ସେହି ପଲ ଅତି ବେଗରେ ଦୌଡ଼ିଯାଇ ତୀଖସ୍ଥାନରୁ ସମୁଦ୍ରରେ ପଡ଼ି ବୁଡ଼ି ମଲେ । ଘୁଷୁରିମାନଙ୍କ ସଂଖ୍ୟା ପ୍ରାୟ ଦୁଇ ହଜାର ଥିଲା ।
\s5
\v 14 ସେମାନଙ୍କୁ ଚରାଉଥିବା ଲୋକମାନେ ପଳାଇଯାଇ ନଗର ଓ ପଲ୍ଲୀଗୁଡ଼ିକରେ ତାହା ଜଣାଇଲେ; ସେଥିରେ ଲୋକେ କଅଣ ଘଟିଛି ବୋଲି ଦେଖିବାକୁ ଆସିଲେ ।
\v 15 ପୁଣି, ସେମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସି ସେହି ଭୂତଗ୍ରସ୍ତ, ଅର୍ଥାତ୍‍ ଯାହାକୁ ପୂର୍ବରେ ବାହିନୀ ଭୂତ ଲାଗିଥିଲା, ତାହାକୁ ଲୁଗା ପିନ୍ଧି ଭଲ ମନରେ ବସିଥିବା ଦେଖି ଭୀତ ହେଲେ ।
\s5
\v 16 ଆଉ ଯେଉଁମାନେ ଦେଖିଥିଲେ, ସେମାନେ ସେହି ଭୂତଗ୍ରସ୍ତ ପ୍ରତି କିପରି କଅଣ ଘଟିଥିଲା, ଓ ଘୁଷୁରିମାନଙ୍କ ବିଷୟ ସେମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ବର୍ଣ୍ଣନା କଲେ ।
\v 17 ସେଥିରେ ସେମାନେ ସେମାନଙ୍କ ସୀମାରୁ ବାହାରିଯିବାକୁ ତାହାଙ୍କୁ ବିନତି କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ ।
\s5
\v 18 ପରେ ସେ ନୌକାରେ ଚଢ଼ିବା ସମୟରେ, ଯେଉଁ ଲୋକକୁ ପୂର୍ବରେ ଭୂତ ଲାଗିଥିଲା, ସେ ତାହାଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ ରହିବା ନିମନ୍ତେ ଥରକୁଥର ବିନତି କଲା ।
\v 19 କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁ ଅନୁମତି ନ ଦେଇ ତାହାକୁ କହିଲେ, ତୁମ୍ଭର ଗୃହକୁ, ତୁମ୍ଭର ଆତ୍ମୀୟମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ଯାଅ, ପୁଣି, ପ୍ରଭୁ ତୁମ୍ଭ ନିମନ୍ତେ ଯେ ଯେ କର୍ମ କରିଅଛନ୍ତି ଓ ତୁମ୍ଭ ପ୍ରତି ଯେଉଁ ଦୟା ଦେଖାଇଅଛନ୍ତି, ସେହି ସବୁ ସେମାନଙ୍କୁ ଜଣାଅ ।
\v 20 ତହିଁରେ ସେ ଚାଲିଯାଇ, ଯୀଶୁ ତାହା ନିମନ୍ତେ ଯେଉଁ ଯେଉଁ କର୍ମ କରିଥିଲେ, ସେହି ସବୁ ଦେକାପଲିରେ ଘୋଷଣା କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ; ସେଥିରେ ସମସ୍ତେ ଚମତ୍କୃତ ହେଲେ ।
\s5
\v 21 ଯୀଶୁ ନୌକାରେ ପାର ହୋଇ ପୁନର୍ବାର ଅପର ପାରିକି ବାହୁଡ଼ିଆସନ୍ତେ ବହୁସଂଖ୍ୟକ ଲୋକ ତାହାଙ୍କ ନିକଟରେ ଏକତ୍ର ହେଲେ; ଆଉ ସେ ସମୁଦ୍ରକୂଳରେ ରହିଲେ ।
\v 22 ସେତେବେଳେ ସମାଜଗୃହ ଅଧ୍ୟକ୍ଷଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଯାଈରସ ନାମକ ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତି ଆସି ତାହାଙ୍କୁ ଦେଖି ତାହାଙ୍କ ଚରଣ ତଳେ ପଡ଼ିଲେ,
\v 23 ପୁଣି, ବହୁତ ବିନତି କରି କହିଲେ, ମୋହର କନ୍ୟାଟି ମୃତପ୍ରାୟ; ସେ ଯେପରି ରକ୍ଷା ପାଇ ବଞ୍ଚିବ, ଏଥିପାଇଁ ଆପଣ ଆସି ତାହା ଉପରେ ହସ୍ତ ଥୋଇବା ହେଉନ୍ତୁ ।
\v 24 ଏଥିରେ ସେ ତାହାଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ ଗଲେ, ପୁଣି, ବହୁସଂଖ୍ୟକ ଲୋକ ତାହାଙ୍କ ପଛେ ପଛେ ଯିବାକୁ ଲାଗିଲେ, ଆଉ ସେମାନେ ତାହାଙ୍କ ଉପରେ ମାଡ଼ିପଡ଼ୁଥିଲେ ।
\s5
\v 25 ସେତେବେଳେ ବାର ବର୍ଷ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ପ୍ରଦର ରୋଗଗ୍ରସ୍ତା ଜଣେ ସ୍ତ୍ରୀଲୋକ,
\v 26 ଯେ କି ଅନେକ ବୈଦ୍ୟଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ବହୁ କ୍ଲେଶ ଭୋଗ କରି ସର୍ବସ୍ୱ ବ୍ୟୟ କରିଥିଲେ ହେଁ କିଛିମାତ୍ର ଉପକାର ନ ପାଇ ବରଂ ଅଧିକ ପୀଡ଼ିତ ହୋଇ ପଡ଼ିଥିଲା,
\v 27 ସେ ଯୀଶୁଙ୍କ ବିଷୟ ଶୁଣି ଲୋକଗହଳି ମଧ୍ୟରେ ପଛଆଡ଼ୁ ଆସି ତାହାଙ୍କ ଲୁଗା ଛୁଇଁଲା;
\s5
\v 28 କାରଣ ସେ କହୁଥିଲା, କେବଳ ତାହାଙ୍କ ଲୁଗା ଛୁଇଁଲେ ମୁଁ ସୁସ୍ଥ ହେବି ।
\v 29 ସେହିକ୍ଷଣି ତାହାର ରକ୍ତସ୍ରାବ ବନ୍ଦ ହେଲା, ପୁଣି, ସେ ଯେ ରୋଗରୁ ଆରୋଗ୍ୟ ହୋଇଅଛି, ଏହା ସେ ନିଜ ଶରୀରରେ ଅନୁଭବ କଲା ।
\s5
\v 30 ସେହିକ୍ଷଣି ଯୀଶୁ ଆପଣାଠାରୁ ଶକ୍ତି ନିର୍ଗତ ହେବା ଅନ୍ତରରେ ଜ୍ଞାତ ହୋଇ ଲୋକଗହଳି ମଧ୍ୟରେ ବୁଲିପଡ଼ିି କହିଲେ, କିଏ ମୋହର ଲୁଗା ଛୁଇଁଲା ?
\v 31 ତାହାଙ୍କ ଶିଷ୍ୟମାନେ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ଆପଣ ଦେଖୁଅଛନ୍ତି ଯେ, ଲୋକସମୂହ ଆପଣଙ୍କ ଉପରେ ମାଡ଼ିପଡ଼ୁଅଛନ୍ତି, ଆଉ ଆପଣ କହୁଅଛନ୍ତି, କିଏ ମୋତେ ଛୁଇଁଲା ?
\v 32 କିନ୍ତୁ ଯେ ଏହା କରିଥିଲା, ତାହାକୁ ଦେଖିବା ନିମନ୍ତେ ସେ ଚାରିଆଡ଼େ ଦୃଷ୍ଟିପାତ କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ ।
\s5
\v 33 ସେଥିରେ ସେହି ସ୍ତ୍ରୀଲୋକଟି ଆପଣା ପ୍ରତି ଯାହା ଘଟିଅଛି, ତାହା ଜାଣି ଭୟରେ ଥରି ଥରି ଆସି ତାହାଙ୍କ ଚରଣ ତଳେ ପଡ଼ି ସମସ୍ତ ସତ୍ୟ କଥା ତାହାଙ୍କୁ କହିଲା ।
\v 34 ତହିଁରେ ଯୀଶୁ ତାହାକୁ କହିଲେ, ବତ୍ସେ, ତୋହର ବିଶ୍ୱାସ ତୋତେ ସୁସ୍ଥ କରିଅଛି; ଶାନ୍ତିରେ ଚାଲିଯା କାରଣ ମୁଁ ପ୍ରତିଜ୍ଞା କରେ ଯେ ଆଉ ଏହି ରୋଗ ତୁମକୁ ଅସୁସ୍ଥ କରିବ ନାହିଁ ।
\s5
\v 35 ସେ ଏହି କଥା କହୁଥିବା ସମୟରେ ସମାଜଗୃହର ଅଧ୍ୟକ୍ଷ୍ୟଙ୍କ ଘରୁ ଲୋକେ ଆସି କହିଲେ, ଆପଣଙ୍କ ଝିଅଟି ମରିଗଲାଣି, ଗୁରୁଙ୍କୁ କାହିଁକି ଆଉ କଷ୍ଟ ଦେଉଅଛନ୍ତି ?
\s5
\v 36 କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁ ସେ କଥା ଶୁଣି ନ ଶୁଣିଲା ପରି ପରି ସମାଜଗୃହର ଅଧ୍ୟକ୍ଷ୍ୟଙ୍କୁ କହିଲେ, ଭୟ କର ନାହିଁ, କେବଳ ବିଶ୍ୱାସ କର ।
\v 37 ପୁଣି, ଯୀଶୁ ପିତର, ଯାକୁବ ଓ ତାହାଙ୍କ ଭାଇ ଯୋହନଙ୍କ ବିନା ଆଉ କାହାକୁ ଆପଣା ସାଙ୍ଗରେ ଯିବାକୁ ଦେଲେ ନାହିଁ ।
\v 38 ସେମାନେ ସମାଜଗୃହର ଅଧ୍ୟକ୍ଷ୍ୟଙ୍କ ଘରକୁ ଆସନ୍ତେ, ସେ କୋଳାହଳ ହେଉଥିବା ଏବଂ ଲୋକେ ଅତ୍ୟନ୍ତ ରୋଦନ ଓ ବିଳାପ କରୁଥିବା ଦେଖିଲେ,
\s5
\v 39 ପୁଣି, ଭିତରକୁ ଯାଇ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, କାହିଁକି କୋଳାହଳ ଓ ରୋଦନ କରୁଅଛ ? ପିଲାଟି ମରି ନାହିଁ, ମାତ୍ର ଶୋଇପଡ଼ିଅଛି। ସେଥିରେ ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ପରିହାସ କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ ।
\v 40 କିନ୍ତୁ ସେ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ବାହାର କରି ପିଲାର ବାପା ମା ଓ ଆପଣା ସଙ୍ଗୀମାନଙ୍କୁ ସାଙ୍ଗରେ ଘେନି, ପିଲାଟି ଯେଉଁ ସ୍ଥାନରେ ଥିଲା, ସେହି ସ୍ଥାନରେ ପ୍ରବେଶ କଲେ,
\s5
\v 41 ଆଉ ପିଲାର ହାତ ଧରି ତାହାକୁ କହିଲେ, ‘ଟଲିଥାକୁମ୍', ଅର୍ଥାତ୍‍ ଆଗୋ ବାଳିକା, ମୁଁ ତୋତେ କହୁଅଛି ଉଠ୍ ।
\v 42 ସେହିକ୍ଷଣି ବାଳିକାଟି ଉଠି ବୁଲାବୁଲି କରିବାକୁ ଲାଗିଲା; କାରଣ ତାହାର ବୟସ ବାର ବର୍ଷ ଥିଲା । ଏଥିରେ ସେମାନେ ଅତିଶୟ ଆଚମ୍ବିତ ହୋଇଗଲେ ।
\v 43 ପୁଣି, କେହି ଯେପରି ଏହି ବିଷୟ ନ ଜାଣେ, ଏଥିପାଇଁ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ଅତି ଦୃଢ଼ରୂପେ ଆଜ୍ଞା ଦେଲେ, ଆଉ ବାଳିକାକୁ କିଛି ଖାଇବାକୁ ଦେବା ପାଇଁ କହିଲେ ।
\s5
\c 6
\v 1 ସେ ସ୍ଥାନରୁ ସେ ପ୍ରସ୍ଥାନ କରି ନିଜ ପୈତୃକ ନଗରକୁ ଆସିଲେ ଓ ତାହାଙ୍କ ଶିଷ୍ୟମାନେ ତାହାଙ୍କର ଅନୁସରଣ କଲେ ।
\v 2 ବିଶ୍ରାମବାର ଉପସ୍ଥିତ ହୁଅନ୍ତେ ସେ ସମାଜଗୃହରେ ଶିକ୍ଷା ଦେବାକୁ ଲାଗିଲେ; ଆଉ ଅନେକେ ତାହାଙ୍କର କଥା ଶୁଣି ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟାନ୍ୱିତ ହୋଇ କହିଲେ, ଏ ଲୋକର ଏହି ସବୁ କେଉଁଠାରୁ ହେଲା ? ପୁଣି, ଏହାକୁ ଯେଉଁ ଜ୍ଞାନ ଦିଆଯାଇଅଛି ଓ ଯେଉଁ ଶକ୍ତିର କାର୍ଯ୍ୟ ଏହାର ହସ୍ତ ଦ୍ୱାରା ସାଧିତ ହେଉଅଛି, ଏସବୁ ବା କ'ଣ ?
\v 3 ଏ କି ସେହି ବଢ଼େଇ ନୁହେଁ ? ଏ କି ମରିୟମର ପୁଅ, ଆଉ ଯାକୁବ, ଯୋସି, ଯିହୁଦା ଓ ଶିମୋନର ଭାଇ ନୁହେଁ ? ପୁଣି, ଏହାର ଭଉଣୀମାନେ କି ଏଠାରେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ ନାହାଁନ୍ତି ? ଆଉ ସେମାନେ ତାହାଙ୍କଠାରେ ବିଘ୍ନ ପାଇଲେ ।
\s5
\v 4 ସେଥିରେ ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ନିଜ ପୈତୃକ ନଗର, ନିଜ ଜ୍ଞାତି ଓ ନିଜ ପରିବାର ବିନା ଭାବବାଦୀ ଅନ୍ୟ କୌଣସିଠାରେ ହତାଦର ହୁଅନ୍ତି ନାହିଁ ।
\v 5 ପୁଣି, ଅଳ୍ପ କେତେକ ରୋଗୀ ଲୋକଙ୍କ ଉପରେ ହାତ ଥୋଇ ସେମାନଙ୍କୁ ସୁସ୍ଥ କରିବା ବିନା ସେ ସ୍ଥାନରେ ସେ ଆଉ କୌଣସି ମହତର କାର୍ଯ୍ୟ କରି ପାରିଲେ ନାହିଁ ।
\v 6 ପୁଣି, ସେମାନଙ୍କ ଅବିଶ୍ୱାସ ହେତୁ ଚମତ୍କୃତ ହେଲେ ।
\s5
\v 7 ପରେ ସେ ଚାରିଆଡ଼େ ଗ୍ରାମେ ଗ୍ରାମେ ଭ୍ରମଣ କରି ଶିକ୍ଷା ଦେବାକୁ ଲାଗିଲେ । ଇତିମଧ୍ୟରେ ସେ ଦ୍ୱାଦଶ ଶିଷ୍ୟଙ୍କୁ ନିକଟକୁ ଡାକି ସେମାନଙ୍କୁ ଦୁଇ ଦୁଇ ଜଣ କରି ପ୍ରେରଣ କରିବାକୁ ଆରମ୍ଭ କଲେ ଏବଂ ଅଶୁଚି ଆତ୍ମାମାନଙ୍କ ଉପରେ ସେମାନଙ୍କୁ ଅଧିକାର ଦେଲେ,
\v 8 ଆଉ ଯାତ୍ରା ନିମନ୍ତେ କେବଳ ଖଣ୍ଡେ ବାଡ଼ି ବିନା ରୋଟୀ କି ଝୋଲି କି କଟିବନ୍ଧନୀରେ ପଇସା ନ ନେବାକୁ ସେମାନଙ୍କୁ ଆଜ୍ଞା ଦେଲେ;
\v 9 କିନ୍ତୁ ସେମାନଙ୍କୁ ପାଦୁକା ପିନ୍ଧିବାକୁ କହିଲେ, ଦୁଇଟି ଅଙ୍ଗରଖା ପିନ୍ଧିବାକୁ ବାରଣ କଲେ ।
\s5
\v 10 ପୁଣି, ସେ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେକୌଣସି ଗୃହରେ ପ୍ରବେଶ କରିବ, ସେ ସ୍ଥାନରୁ ପ୍ରସ୍ଥାନ ନ କରିବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସେଠାରେ ରୁହ ।
\v 11 ମାତ୍ର ଯେକୌଣସି ସ୍ଥାନରେ ଲୋକମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଗ୍ରହଣ କରିବେ ନାହିଁ, ବା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ କଥା ଶୁଣିବେ ନାହିଁ, ସେ ସ୍ଥାନରୁ ପ୍ରସ୍ଥାନ ସମୟରେ ସେମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ସାକ୍ଷ୍ୟ ଦେବା ନିମନ୍ତେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପାଦଧୂଳି ଝାଡି଼ଦିଅ ।
\s5
\v 12 ସେଥିରେ ସେମାନେ ପ୍ରସ୍ଥାନ କରି ମନ ପରିବର୍ତ୍ତନ କରିବା ଯେ କର୍ତ୍ତବ୍ୟ, ଏହା ପ୍ରଚାର କଲେ,
\v 13 ପୁଣି, ଅନେକ ଭୂତ ଛଡ଼ାଇଲେ ଓ ଅନେକ ରୋଗୀ ଲୋକଙ୍କୁ ତୈଳ ଲଗାଇ ସୁସ୍ଥ କଲେ ।
\s5
\v 14 ତାହାଙ୍କ ନାମ ବିଖ୍ୟାତ ହେବାରୁ ହେରୋଦ ରାଜା ତାହାଙ୍କ ବିଷୟରେ ଶୁଣିଲେ, ଆଉ ଲୋକେ କହୁଥିଲେ, ବାପ୍ତିଜକ ଯୋହନ ମୃତମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଉଠିଅଛନ୍ତି, ସେଥିସକାଶେ ଏହି ସମସ୍ତ ଶକ୍ତି ତାହାଙ୍କଠାରେ କାର୍ଯ୍ୟ କରୁଅଛି ।
\v 15 କିନ୍ତୁ ଅନ୍ୟମାନେ କହୁଥିଲେ, ଏ ଏଲୀୟ; ପୁଣି, ଆଉ କେହି କେହି କହୁଥିଲେ, ଭାବବାଦୀମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କୌଣସି ଜଣକ ସଦୃଶ ଏ ଜଣେ ଭାବବାଦୀ ।
\s5
\v 16 କିନ୍ତୁ ହେରୋଦ ଏହା ଶୁଣି କହିଲେ, ଯେଉଁ ଯୋହନଙ୍କ ମସ୍ତକ ଆମ୍ଭେ ଛେଦନ କରିଅଛୁ, ସେ ଉଠିଅଛନ୍ତି ।
\v 17 ଯେଣୁ ହେରୋଦ ଆପଣା ଭାଇ ଫିଲିପ୍ପଙ୍କ ଭାର୍ଯ୍ୟା ହେରୋଦିଆଙ୍କୁ ବିବାହ କରିଥିବାରୁ ତାହାଙ୍କ ସକାଶେ ଆପେ ଲୋକ ପଠାଇ ଯୋହନଙ୍କୁ ଧରି ଓ ବାନ୍ଧି ବନ୍ଦୀଶାଳାରେ ପକାଇଥିଲେ ।
\s5
\v 18 କାରଣ ଯୋହନ ହେରୋଦଙ୍କୁ କହୁଥିଲେ, ଆପଣା ଭାଇର ଭାର୍ଯ୍ୟାକୁ ରଖିବା ଆପଣଙ୍କର ବିଧିସଙ୍ଗତ ନୁହେଁ।
\v 19 ସେଥିରେ ହେରୋଦିଆ ତାହାଙ୍କ ପ୍ରତି ଈର୍ଷାନ୍ୱିତ ହୋଇ ତାହାଙ୍କୁ ବଧ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଇଚ୍ଛା କରୁଥିଲେ, ମାତ୍ର ପାରୁ ନ ଥିଲେ;
\v 20 କାରଣ ହେରୋଦ ଯୋହନଙ୍କୁ ଜଣେ ଧାର୍ମିକ ଓ ପବିତ୍ର ବ୍ୟକ୍ତି ଜାଣି ଭୟ କରୁଥିଲେ ଆଉ ତାହାଙ୍କୁ ରକ୍ଷା କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରୁଥିଲେ, ପୁଣି, ତାହାଙ୍କ କଥା ଶୁଣି ଅତିଶୟ ଉଦ୍‌ବିଗ୍ନ ହେଲେ ସୁଦ୍ଧା ଆନନ୍ଦରେ ତାହା ଶୁଣୁଥିଲେ ।
\s5
\v 21 ପରେ ସୁଯୋଗର ଦିନ ଉପସ୍ଥିତ ହେଲା । ହେରୋଦ ଆପଣା ଜନ୍ମ ଦିନରେ ପାତ୍ରମନ୍ତ୍ରୀ, ପ୍ରଧାନ ପ୍ରଧାନ ସେନାପତି ଓ ଗାଲିଲୀର ବିଶିଷ୍ଟ ବ୍ୟକ୍ତିମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ରାତ୍ରି ସମୟରେ ଗୋଟିଏ ଭୋଜ ପ୍ରସ୍ତୁତ କଲେ;
\v 22 ଆଉ ହେରୋଦିଆଙ୍କ ନିଜର କନ୍ୟା ଭିତରକୁ ଆସି ନୃତ୍ୟ କରି ହେରୋଦ ଓ ତାହାଙ୍କ ସହିତ ଭୋଜରେ ଉପବିଷ୍ଟ ବ୍ୟକ୍ତିମାନଙ୍କୁ ମୁଗ୍ଧ କରିଦେଲା । ସେଥିରେ ରାଜା ବାଳିକାକୁ କହିଲେ, ଯାହା ଇଚ୍ଛା କରୁଅଛ, ମାଗ, ଆମ୍ଭେ ତୁମ୍ଭକୁ ତାହା ଦେବା ।
\s5
\v 23 ପୁଣି, ସେ ତାହା ନିକଟରେ ଶପଥ କଲେ, ତୁମ୍ଭେ ଆମ୍ଭକୁ ଯାହା କିଛି ମାଗିବ, ରାଜ୍ୟର ଅର୍ଦ୍ଧେକ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଆମ୍ଭେ ତୁମ୍ଭକୁ ଦେବା ।
\v 24 ତହିଁରେ ସେ ବାହାରିଯାଇ ଆପଣା ମାତାଙ୍କୁ ପଚାରିଲା, ମୁଁ କ'ଣ ମାଗିବି ? ସେ କହିଲେ ବାପ୍ତିଜକ ଯୋହନର ମସ୍ତକ ।
\v 25 ସେହିକ୍ଷଣି ସେ ରାଜାଙ୍କ ନିକଟକୁ ଶୀଘ୍ର ଆସି ଏହା କହି ମାଗିଲା, ମୋହର ଇଚ୍ଛା ଯେ, ଆପଣ ବାପ୍ତିଜକ ଯୋହନର ମସ୍ତକ ଗୋଟିଏ ଥାଳିରେ ମୋତେ ଏହିକ୍ଷଣି ଦିଅନ୍ତୁ ।
\s5
\v 26 ଏଥିରେ ରାଜା ଅତ୍ୟନ୍ତ ଦୁଃଖିତ ହେଲେ ସୁଦ୍ଧା ଆପଣା ଶପଥ ଓ ଭୋଜନୋପବିଷ୍ଟ ବ୍ୟକ୍ତିମାନଙ୍କ ହେତୁ ମନା କରିବାକୁ ଇଚ୍ଛା କଲେ ନାହିଁ ।
\v 27 ଏଣୁ ରାଜା ସେହିକ୍ଷଣି ଜଣେ ସୈନ୍ୟ ପଠାଇ ତାହାଙ୍କର ମସ୍ତକ ଆଣିବା ନିମନ୍ତେ ଆଜ୍ଞା ଦେଲେ। ସେଥିରେ ସେ ଯାଇ ବନ୍ଦୀଶାଳାରେ ତାହାଙ୍କ ମସ୍ତକ ଛେଦନ କଲା,
\v 28 ଆଉ ତାହା ଗୋଟିଏ ଥାଳିରେ ଆଣି ବାଳିକାକୁ ଦେଲା, ପୁଣି, ବାଳିକା ତାହା ଘେନି ନିଜ ମାତାଙ୍କୁ ଦେଲା ।
\v 29 ତାହାଙ୍କ ଶିଷ୍ୟମାନେ ସେଥିର ସମ୍ବାଦ ପାଇ ଆସିଲେ ଓ ତାହାଙ୍କ ଶବ ଘେନିଯାଇ ସମାଧିରେ ରଖିଲେ ।
\s5
\v 30 ପରେ ପ୍ରେରିତମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କ ନିକଟରେ ଏକତ୍ର ହେଲେ, ଆଉ ସେମାନେ ଯାହା ଯାହା କରିଥିଲେ ଓ ଯାହା ଯାହା ଶିକ୍ଷା ଦେଇଥିଲେ, ସେହି ସବୁ ତାହାଙ୍କୁ ଜଣାଇଲେ ।
\v 31 ସେଥିରେ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଅଲଗା ହୋଇ ଗୋଟିଏ ନିର୍ଜନ ସ୍ଥାନକୁ ଯାଇ କିଛି ସମୟ ବିଶ୍ରାମ କର । କାରଣ ଅନେକ ଲୋକ ଯିବା ଆସିବା କରୁଥିବାରୁ ସେମାନଙ୍କର ଭୋଜନ କରିବାକୁ ସୁଦ୍ଧା ସୁଯୋଗ ନ ଥିଲା ।
\v 32 ତହିଁରେ ସେମାନେ ଅଲଗା ହୋଇ ନୌକାରେ ଗୋଟିଏ ନିର୍ଜନ ସ୍ଥାନକୁ ବାହାରିଗଲେ ।
\s5
\v 33 କିନ୍ତୁ ଅନେକେ ସେମାନଙ୍କୁ ବାହାରି ଯିବାର ଦେଖିଲେ ଓ ଚିହ୍ନିଲେ, ପୁଣି, ଲୋକମାନେ ସମସ୍ତ ନଗରରୁ ପାଦଗତିରେ ସେଠାକୁ ଏକତ୍ର ଦୌଡ଼ିଯାଇ ସେମାନଙ୍କ ଆଗରେ ପହଞ୍ଚିଲେ ।
\v 34 ସେ ନୌକାରୁ ବାହାରି ବହୁସଂଖ୍ୟକ ଲୋକଙ୍କୁ ଦେଖି ସେମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ଦୟାରେ ବିଗଳିତ ହେଲେ, କାରଣ ସେମାନେ ଅରକ୍ଷକ ମେଷ ପରି ଥିଲେ; ପୁଣି, ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ଅନେକ ବିଷୟ ଶିକ୍ଷା ଦେବାକୁ ଲାଗିଲେ ।
\s5
\v 35 ବେଳ ବହୁତ ହେବାରୁ ତାହାଙ୍କ ଶିଷ୍ୟମାନେ ତାହାଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସି କହିଲେ, ଏ ସ୍ଥାନ ତ ନିର୍ଜନ, ପୁଣି, ବହୁତ ବେଳ ହେଲାଣି;
\v 36 ଲୋକମାନେ ଯେପରି ଚତୁର୍ଦ୍ଦିଗରେ ପଲ୍ଲୀ ଓ ଗ୍ରାମମାନଙ୍କୁ ଯାଇ ଆପଣା ଆପଣା ନିମନ୍ତେ ଖାଇବା ପାଇଁ କିଛି କିଣନ୍ତି, ଏଥିନିମନ୍ତେ ସେମାନଙ୍କୁ ବିଦାୟ ଦିଅନ୍ତୁ ।
\s5
\v 37 କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ସେମାନଙ୍କୁ ଭୋଜନ କରାଅ। ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ଆମ୍ଭେମାନେ କ'ଣ ଯାଇ ଦୁଇ ଶହ ଦିନାର୍ ଗୋଟିଏ ଦିନାର୍ ଏକ ଦିନର ବେତନ ସ୍ୱରୂପ ରୋଟୀ କିଣି ଏମାନଙ୍କୁ ଭୋଜନ କରାଇବା ?
\v 38 ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପାଖରେ କେତୋଟି ରୋଟୀ ଅଛି ? ଯାଇ ଦେଖ । ସେମାନେ ବୁଝି ଆସି ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ପାଞ୍ଚଟି, ପୁଣି, ଦୁଇଟି ମାଛ ।
\s5
\v 39 ସେଥିରେ ସମସ୍ତେ ଯେପରି ଦଳ ଦଳ ହୋଇ କଅଁଳ ଘାସ ଉପରେ ବସନ୍ତି, ଏଥିପାଇଁ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ଆଜ୍ଞା ଦେଲେ ।
\v 40 ତହିଁରେ ସେମାନେ ଶହ ଶହ ଓ ପଚାଶ ପଚାଶ ଜଣ କରି ଦଳ ଦଳ ହୋଇ ବସିଲେ ।
\v 41 ପରେ ଯୀଶୁ ସେହି ପାଞ୍ଚଟି ରୋଟୀ ଓ ଦୁଇଟି ମାଛ ଘେନି ସ୍ୱର୍ଗ ଆଡ଼େ ଊର୍ଦ୍ଧ୍ୱଦୃଷ୍ଟି କରି ଆଶୀର୍ବାଦ କଲେ ଏବଂ ରୋଟୀଗୁଡ଼ିକ ଭାଙ୍ଗି ଲୋକମାନଙ୍କୁ ପରିବେଷଣ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ ଦେବାକୁ ଲାଗିଲେ । ପୁଣି, ସେହି ଦୁଇ ମାଛ ସେ ସମସ୍ତଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଭାଗ କରିଦେଲେ ।
\s5
\v 42 ସେଥିରେ ସମସ୍ତେ ଭୋଜନ କରି ତୃପ୍ତ ହେଲେ,
\v 43 ଆଉ ସେମାନେ ଭଙ୍ଗା ରୋଟୀ ଉଠାଇ ବାର ଟୋକେଇ ଭର୍ତ୍ତି କଲେ ଏବଂ ମାଛରୁ ମଧ୍ୟ କିଛି କିଛି ଗୋଟାଇଲେ ।
\v 44 ରୋଟୀ ଖାଇବା ଲୋକମାନେ ପାଞ୍ଚ ହଜାର ପୁରୁଷ ଥିଲେ ।
\s5
\v 45 ସେହିକ୍ଷଣି ସେ ଆପଣା ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ ନୌକାରେ ଚଢ଼ି ବେଥ୍‌ସାଇଦା ଆଡ଼କୁ ଅପର ପାରିକି ଆଗରେ ଯିବା ପାଇଁ ବଳାଇଲେ, ପୁଣି, ସେ ଇତିମଧ୍ୟରେ ଲୋକସମୂହକୁ ବିଦାୟ ଦେଲେ ।
\v 46 ସେମାନଙ୍କଠାରୁ ବିଦାୟ ନେଲା ଉତ୍ତାରେ ଯୀଶୁ ପ୍ରାର୍ଥନା କରିବା ନିମନ୍ତେ ପର୍ବତକୁ ଗଲେ ।
\v 47 ସନ୍ଧ୍ୟା ହେବା ପରେ ନୌକାଟି ସମୁଦ୍ରର ମଧ୍ୟଭାଗରେ ଥିଲା ଓ ସେ ସ୍ଥଳରେ ଏକାକୀ ଥିଲେ ।
\s5
\v 48 ପ୍ରତିକୂଳ ବାୟୁ ହେତୁ ସେମାନଙ୍କୁ ନୌକା ବାହିବାରେ କଷ୍ଟ ପାଉଥିବା ଦେଖି ସେ ପ୍ରାୟ ରାତ୍ରିର ଚତୁର୍ଥ ପ୍ରହରରେ ସମୁଦ୍ର ଉପରେ ଚାଲି ସେମାନଙ୍କ ପାଖକୁ ଆସିଲେ, ଆଉ ସେମାନଙ୍କ ପାଖ ଦେଇ ଆଗକୁ ଚାଲିବା ପାଇଁ ଉଦ୍ୟତ ଥିଲେ ।
\v 49 କିନ୍ତୁ ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ସମୁଦ୍ର ଉପରେ ଚାଲିବା ଦେଖି ଭୂତ ବୋଲି ଭାବି ଚିତ୍କାର କଲେ,
\v 50 କାରଣ ସମସ୍ତେ ତାହାଙ୍କୁ ଦେଖି ଉଦ୍‌ବିଗ୍ନ ହୋଇଥିଲେ। ମାତ୍ର ସେ ସେହିକ୍ଷଣି ସେମାନଙ୍କ ସହିତ କଥାବାର୍ତ୍ତା କରି ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ସାହସ ଧର, ଏ ତ ମୁଁ, ଭୟ କର ନାହିଁ ।
\s5
\v 51 ପୁଣି, ସେ ସେମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ଯାଇ ନୌକାରେ ଚଢ଼ିଲେ, ଆଉ ପବନ ବନ୍ଦ ହେଲା। ସେଥିରେ ସେମାନେ ମନେ ମନେ ଅତ୍ୟନ୍ତ ଆଚମ୍ବିତ ହେଲେ,
\v 52 କାରଣ ରୋଟୀର ଘଟଣାରେ ସେମାନଙ୍କର ଜ୍ଞାନ ଜନ୍ମି ନ ଥିଲା, ଯେଣୁ ସେମାନଙ୍କ ହୃଦୟ ଜଡ଼ ହୋଇଥିଲା ।
\s5
\v 53 ସେମାନେ ପାର ହୋଇ ଗିନ୍ନେସରତ୍ ଅଞ୍ଚଳରେ ପହଞ୍ଚି କୂଳରେ ନୌକା ବାନ୍ଧିଲେ ।
\v 54 ଆଉ ସେମାନେ ନୌକାରୁ ଓହ୍ଲାନ୍ତେ ଲୋକମାନେ ସେହିକ୍ଷଣି ତାହାଙ୍କୁ ଚିହ୍ନି,
\v 55 ସେହି ସମସ୍ତ ଅଞ୍ଚଳର ଚାରିଆଡ଼େ ଦୌଡ଼ିଗଲେ, ପୁଣି, ସେ ଯେଉଁ ଯେଉଁ ସ୍ଥାନରେ ଅଛନ୍ତି ବୋଲି ଶୁଣିଲେ, ସେହି ସେହି ସ୍ଥାନକୁ ପୀଡ଼ିତ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଖଟିଆରେ ବହି ଆଣିବାକୁ ଲାଗିଲେ ।
\s5
\v 56 ପୁଣି, ସେ ଯେଉଁ ଯେଉଁ ଗ୍ରାମ, ନଗର ବା ପଲ୍ଲୀରେ ପ୍ରବେଶ କଲେ, ଲୋକେ ସେହି ସବୁ ସ୍ଥାନର ହାଟବଜାର ମାନଙ୍କରେ ରୋଗୀମାନଙ୍କୁ ଥୋଇଦେଇ, ସେମାନେ ଯେପରି ତାହାଙ୍କ ବସ୍ତ୍ରର ଝୁମ୍ପା ଛୁଅଁନ୍ତି, ଏହା ତାହାଙ୍କୁ ବିନତି କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ; ଆଉ ଯେତେ ଲୋକ ତାହାଙ୍କୁ ଛୁଇଁଲେ, ସମସ୍ତେ ସୁସ୍ଥ ହେଲେ ।
\s5
\c 7
\v 1 ପରେ ଫାରୂଶୀମାନେ ଓ ଯିରୂଶାଲମରୁ ଆସିଥିବା କେତେକ ଶାସ୍ତ୍ରୀ ତାହାଙ୍କ ନିକଟରେ ଏକତ୍ର ହେଲେ ।
\s5
\v 2 ସେମାନେ ତାହାଙ୍କ ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କେତେକଙ୍କୁ ଅଶୁଚି, ଅର୍ଥାତ୍‍ ଅଧୁଆ ହାତରେ ଖାଇବା ଦେଖିଲେ ।
\v 3 ଫାରୂଶୀମାନେ ଓ ସମସ୍ତେ ଯିହୂଦୀ ଲୋକ ପ୍ରାଚୀନମାନଙ୍କ ପରମ୍ପରାଗତ ରୀତିନୀତି ପାଳନ କରି ଭଲରୂପେ ହାତ ନ ଧୋଇଲେ ଭୋଜନ କରନ୍ତି ନାହିଁ ।
\v 4 ପୁଣି, ହାଟବଜାରରୁ ଆସି ନିଜେ ଧୋଇ ନ ହେବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଖାଆନ୍ତି ନାହିଁ; ଆଉ, ଗିନା, ଢାଳ ଓ ପିତଳ ପାତ୍ରଗୁଡ଼ିକ ପାଣିରେ ବୁଡ଼ାଇ ଧୋଇବା ଇତ୍ୟାଦି ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ଅନେକ ରୀତିନୀତି ପାଳନ କରିବା ନିମନ୍ତେ ସେମାନେ ଆଦେଶ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଅଛନ୍ତି ।
\s5
\v 5 ଏଣୁ ଫାରୂଶୀମାନେ ଓ ଶାସ୍ତ୍ରୀମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ, ଆପଣଙ୍କର ଶିଷ୍ୟମାନେ ପ୍ରାଚୀନମାନଙ୍କର ପରମ୍ପରାଗତ ରୀତିନୀତି ଅନୁସାରେ କାହିଁକି ଆଚରଣ ନ କରି ଅଶୁଚି ହସ୍ତରେ ଭୋଜନ କରନ୍ତି ?
\s5
\v 6 ସେ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ରେ କପଟୀମାନେ, ଯିଶାଇୟ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ବିଷୟରେ ଯଥାର୍ଥ ରୂପେ ଭାବବାଣୀ କହିଅଛନ୍ତି, ଯେପରି ଲେଖା ଅଛି, ଏହି ଜାତି ମୁଖରେ ଆମ୍ଭକୁ ସମାଦର କରନ୍ତି, କିନ୍ତୁ ସେମାନଙ୍କ ହୃଦୟ ଆମ୍ଭଠାରୁ ଦୂରରେ ଥାଏ ।
\v 7 ସେମାନେ ମନୁଷ୍ୟମାନଙ୍କ ବିଧିଗୁଡ଼ିକୁ ଧର୍ମର ଉପଦେଶବାଣୀ ବୋଲି ଶିକ୍ଷା ଦେଇ ବୃଥାରେ ଆମ୍ଭର ଆରାଧନା କରନ୍ତି ।
\s5
\v 8 ତୁମ୍ଭେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଆଜ୍ଞା ପରିତ୍ୟାଗ କରି ମନୁଷ୍ୟମାନଙ୍କ ପରମ୍ପରାଗତ ରୀତିନୀତି ଧରି ବସିଅଛ ।
\v 9 ପୁଣି, ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଆପଣା ଆପଣା ପରମ୍ପରାଗତ ରୀତିନୀତି ପାଳନ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଆଜ୍ଞା ଅଧିକ ଅଗ୍ରାହ୍ୟ କରୁଅଛ !
\v 10 କାରଣ ମୋଶା କହିଅଛନ୍ତି, ଆପଣା ପିତାମାତାଙ୍କୁ ସମାଦର କର, ଆଉ ଯେ କେହି ଆପଣା ପିତା କି ମାତାଙ୍କୁ ଅଭିଶାପ ଦିଏ, ସେ ନିଶ୍ଚୟ ପ୍ରାଣଦଣ୍ଡ ଭୋଗ କରିବ ।
\s5
\v 11 କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ କୁହ, କେହି ଯେବେ ପିତା କି ମାତାକୁ କହେ, ମୋ'ଠାରୁ, ଯାହା ଦ୍ବାରା ତୁମ୍ଭର ଉପକାର ହୋଇଥାନ୍ତା, ତାହା ‘କର୍ବାନ୍', ଅର୍ଥାତ୍‍ ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ସମର୍ପିତ ହୋଇଅଛି,
\v 12 ତେବେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ତାହାକୁ ପିତା କି ମାତାର କିଛି ଉପକାର କରିବାକୁ ଆଉ ଦେଉ ନ ଥାଅ;
\v 13 ଏହି ରୂପେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ସ୍ୱପ୍ରଚଳିତ ପରମ୍ପରାଗତ ରୀତିନୀତି ଯୋଗୁଁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବାକ୍ୟ ବ୍ୟର୍ଥ କରୁଅଛ ଓ ସେହି ପ୍ରକାର ଅନେକ କର୍ମ କରୁଅଛ ।
\s5
\v 14 ସେ ପୁନର୍ବାର ଲୋକସମୂହକୁ ନିକଟକୁ ଡାକି ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ସମସ୍ତେ ମୋ' କଥା ଶୁଣ ଓ ବୁଝ ।
\v 15 ମନୁଷ୍ୟର ବାହାରେ ଏପରି କୌଣସି ବିଷୟ ନାହିଁ, ଯାହାକି ତାହାର ଭିତରେ ପ୍ରବେଶ କରି ତାହାକୁ ଅଶୁଚି କରି ପାରେ, କିନ୍ତୁ ଯାହା ଯାହା ମନୁଷ୍ୟଠାରୁ ବାହାରେ, ସେହି ସବୁ ତାହାକୁ ଅଶୁଚି କରେ ।
\v 16 [ଯଦି କାହାର ଶୁଣିବାକୁ କାନ ଅଛି, ସେ ଶୁଣୁ ।]
\s5
\v 17 ଆଉ ସେ ଲୋକସମୂହଠାରୁ ଗୃହ ମଧ୍ୟକୁ ଆସିଲା ଉତ୍ତାରେ ତାହାଙ୍କ ଶିଷ୍ୟମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତଟିର ଭାବ ପଚାରିବାକୁ ଲାଗିଲେ ।
\v 18 ସେଥିରେ ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ କହିବାକୁ ଲାଗିଲେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ମଧ୍ୟ କଅଣ ସେହିପରି ଅବୋଧ ? ଯାହା କିଛି ବାହାରୁ ମନୁଷ୍ୟ ଭିତରେ ପ୍ରବେଶ କରେ, ତାହା ତାକୁ ଅଶୁଚି କରି ପାରେ ନାହିଁ,
\v 19 କାରଣ ତାହା ତାହାର ହୃଦୟରେ ପ୍ରବେଶ କରେ ନାହିଁ, ମାତ୍ର ଉଦରରେ ପ୍ରବେଶ କରି ବାହ୍ୟ ସ୍ଥାନରେ ବର୍ହିଗତ ହୁଏ ଓ ଏହି ପ୍ରକାରେ ସମସ୍ତ ଖାଦ୍ୟ ପରିଷ୍କୃତ ହୋଇଥାଏ, ଏହା କ'ଣ ବୁଝୁ ନାହଁ ?
\s5
\v 20 ଆଉ ସେ କହିଲେ, ଯାହା ମନୁଷ୍ୟଠାରୁ ବାହାରେ, ତାହା ହିଁ ତାହାକୁ ଅଶୁଚି କରେ ।
\v 21 କାରଣ ଭିତରୁ, ମନୁଷ୍ୟର ହୃଦୟରୁ, କୁଚିନ୍ତା ବାହାରେ
\v 22 ବେଶ୍ୟାଗମନ, ଚୋରି, ନରହତ୍ୟା, ବ୍ୟଭିଚାର, ଲୋଭ, ଦୁଷ୍ଟତା, ଶଠତା, କାମୁକତା, ଈର୍ଷାଦୃଷ୍ଟି, ନିନ୍ଦା, ଅହଙ୍କାର, ମୁର୍ଖତା;
\v 23 ଏହି ସମସ୍ତ ମନ୍ଦ ବିଷୟ ଭିତରୁ ବାହାରି ମନୁଷ୍ୟକୁ ଅଶୁଚି କରେ ।
\s5
\v 24 ଏଥିଉତ୍ତାରେ ସେ ସେଠାରୁ ଉଠି ସୋର ସୀମାକୁ ଗଲେ, ଆଉ ଗୋଟିଏ ଗୃହରେ ପ୍ରବେଶ କରି, କେହି ଯେପରି ତାହା ନ ଜାଣେ, ଏହା ଇଚ୍ଛା କରୁଥିଲେ, ମାତ୍ର ସେ ଗୁପ୍ତ ହୋଇ ରହି ପାରିଲେ ନାହିଁ ।
\v 25 ସେହିକ୍ଷଣି ଜଣେ ସ୍ତ୍ରୀ, ଯାହାର ଝିଅଟିକୁ ଅଶୁଚି ଆତ୍ମା ଲାଗିଥିଲା, ସେ ତାହାଙ୍କ ବିଷୟ ଶୁଣି ତାହାଙ୍କ ଚରଣ ତଳେ ଆସି ପଡ଼ିଲା ।
\v 26 ସେ ସୁରଫୈନୀକୀୟା ଜାତିର ଜଣେ ଗ୍ରୀକ୍ ସ୍ତ୍ରୀଲୋକ ଥିଲା। ତାହାରସେଥିରେ ସେ ତାହାକୁ କହିଲେ, ପ୍ରଥମେ ସନ୍ତାନମାନଙ୍କୁ ତୃପ୍ତ ହେବାକୁ ଦିଅ, କାରଣ ସନ୍ତାନମାନଙ୍କ ଆହାର ନେଇ କୁକୁରମାନଙ୍କ ପାଖରେ ପକାଇବା ଉଚିତ୍ ନୁହେଁ । ଝିଅଠାରୁ ଭୂତ ଛଡ଼ାଇବା ନିମନ୍ତେ ସେ ତାହାଙ୍କୁ ଅନୁରୋଧ କରିବାକୁ ଲାଗିଲା ।
\s5
\v 27 ସେଥିରେ ସେ ତାହାକୁ କହିଲେ, ପ୍ରଥମେ ସନ୍ତାନମାନଙ୍କୁ ତୃପ୍ତ ହେବାକୁ ଦିଅ, କାରଣ ସନ୍ତାନମାନଙ୍କ ଆହାର ନେଇ କୁକୁରମାନଙ୍କ ପାଖରେ ପକାଇବା ଉଚିତ୍ ନୁହେଁ ।
\v 28 କିନ୍ତୁ ସେ ତାହାଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲ, ହଁ, ପ୍ରଭୁ; କୁକୁରମାନେ ମଧ୍ୟ ମେଜ ତଳେ ପିଲାମାନଙ୍କ ଖାଦ୍ୟର ଗୁଣ୍ଡିଗୁଣ୍ଡା ଖାଆନ୍ତି ।
\s5
\v 29 ସେଥିରେ ଯୀଶୁ ତାହାକୁ କହିଲେ, ଏହି କଥା ନିମନ୍ତେ ଯାଅ, ତୁମ୍ଭ ଝିଅଠାରୁ ଭୂତ ବାହାରିଗଲାଣି ।
\v 30 ପୁଣି, ସେ ଘରକୁ ଯାଇ ପିଲାଟି ଶେଯରେ ଶୋଇଥିବା ଓ ଭୂତ ବାହାରିଯାଇଥିବା ଦେଖିଲା ।
\s5
\v 31 ପୁନର୍ବାର ସେ ସୋର ସୀମାରୁ ପ୍ରସ୍ଥାନ କରି ସୀଦୋନ ଓ ଦେକାପଲୀ ସୀମା ମଧ୍ୟ ଦେଇ ଗାଲିଲୀ ସମୁଦ୍ର ନିକଟକୁ ଆସିଲେ ।
\v 32 ଆଉ ଲୋକେ ଜଣେ କାଲ ଓ ଖନାକୁ ତାହାଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆଣି ତାହା ଉପରେ ହାତ ଥୋଇବା ନିମନ୍ତେ ତାହାଙ୍କୁ ବିନତି କଲେ ।
\s5
\v 33 ଯୀଶୁ ତାହାକୁ ଲୋକସମୂହ ମଧ୍ୟରୁ ଅନ୍ତର କରି ଏକାକୀ ଘେନିଯାଇ ତାହାର ଦୁଇ କାନରେ ଆପଣା ଆଙ୍ଗୁଳି ଦେଲେ ଓ ଛେପ ପକାଇ ତାହାର ଜିହ୍ୱାକୁ ଛୁଇଁଲେ,
\v 34 ଆଉ ସ୍ୱର୍ଗ ଆଡ଼େ ଊର୍ଦ୍ଧ୍ୱଦୃଷ୍ଟି କରି ଦୀର୍ଘ ନିଶ୍ୱାସ ପକାଇ ତାହାକୁ କହିଲେ, ‘ଇପ୍‌ପଥଃ', ଅର୍ଥାତ୍‍ ଫିଟିଯା ।
\v 35 ସେଥିରେ ତାହାର କର୍ଣ୍ଣ ଉନ୍ମୁକ୍ତ ହେଲା ଓ ଜିହ୍ୱାର ବନ୍ଧନ ସେହିକ୍ଷଣି ଫିଟିଗଲା, ଆଉ ସେ ସ୍ପଷ୍ଟରୂପେ କଥା କହିବାକୁ ଲାଗିଲା ।
\s5
\v 36 ପୁଣି, ଏ ବିଷୟ କାହାରିକି ନ କହିବା ନିମନ୍ତେ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ଦୃଢ଼ ଆଜ୍ଞା ଦେଲେ; ମାତ୍ର ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ଯେତେ ନିଷେଧ କଲେ, ସେମାନେ ସେତେ ଆହୁରି ଅଧିକ ତାହା ଘୋଷଣା କଲେ ।
\v 37 ଆଉ ଲୋକମାନେ ଅତ୍ୟନ୍ତ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟାନ୍ୱିତ ହୋଇ କହିଲେ, ସେ ସମସ୍ତ କର୍ମ ଉତ୍ତମ ରୂପେ କରିଅଛନ୍ତି; ସେ ବଧିରମାନଙ୍କୁ ଶୁଣିବା ଶକ୍ତି ଓ ମୂକମାନଙ୍କୁ କହିବା ଶକ୍ତି ସୁଦ୍ଧା ପ୍ରଦାନ କରନ୍ତି ।
\s5
\c 8
\v 1 ସେହି ସମୟରେ ବହୁସଂଖ୍ୟକ ଲୋକ ପୁନର୍ବାର ଏକତ୍ର ହେଲେ, ଆଉ ସେମାନଙ୍କ ପାଖରେ ଖାଦ୍ୟଦ୍ରବ୍ୟ କିଛି ନ ଥିବାରୁ ଯୀଶୁ ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ ନିକଟକୁ ଡାକି ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ,
\v 2 ଲୋକସମୂହ ପ୍ରତି ମୋହର ଦୟା ହେଉଅଛି, କାରଣ ଏମାନେ ତିନି ଦିନ ହେଲାଣି ମୋ' ସାଙ୍ଗରେ ରହିଅଛନ୍ତି ଓ ଏମାନଙ୍କ ପାଖରେ କିଛି ଖାଇବାକୁ ନାହିଁ ।
\v 3 ଯଦି ମୁଁ ସେମାନଙ୍କୁ ଅନାହାରରେ ଘରକୁ ପଠାଏ, ତାହାହେଲେ ବାଟରେ ସେମାନଙ୍କର ହଂସା ଉଡ଼ିଯିବ; ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କେତେକ ତ ଦୂରରୁ ଆସିଅଛନ୍ତି ।
\v 4 ଶିଷ୍ୟମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ଏଠାରେ ଏହି ନିର୍ଜନ ସ୍ଥାନରେ କିଏ କେଉଁଠାରୁ ରୋଟୀ ଆଣି ଏମାନଙ୍କୁ ତୃପ୍ତ କରି ପାରିବ ?
\s5
\v 5 ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପାଖରେ କେତୋଟି ରୋଟୀ ଅଛି ? ସେମାନେ କହିଲେ, ସାତୋଟି ।
\v 6 ସେଥିରେ ଯୀଶୁ ଲୋକସମୂହକୁ ଭୂମିରେ ବସିବାକୁ ଆଜ୍ଞା ଦେଲେ; ଆଉ ସେ ସେହି ସାତୋଟି ରୋଟୀ ଘେନି ଧନ୍ୟବାଦ ଦେଇ ସେହି ସବୁ ଭାଙ୍ଗି ପରିବେଷଣ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଆପଣା ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ ଦେଲେ ଓ ସେମାନେ ଲୋକସମୂହକୁ ତାହା ପରିବେଷଣ କଲେ ।
\s5
\v 7 ପୁଣି, ସେମାନଙ୍କ ପାଖରେ ଅଳ୍ପ କେତୋଟି ସାନ ମାଛ ଥିଲା; ସେହିସବୁକୁ ମଧ୍ୟ ସେ ଆଶୀର୍ବାଦ କରି ପରିବେଷଣ କରିବା ନିମନ୍ତେ କହିଲେ ।
\v 8 ସେଥିରେ ସେମାନେ ଭୋଜନ କରି ତୃପ୍ତ ହେଲେ ଓ ସାତ ବେତା ବଳକା ଭଙ୍ଗା ରୋଟୀ ଉଠାଇଲେ ।
\v 9 ସେମାନେ ପ୍ରାୟ ଚାରି ହଜାର ଲୋକ ଥିଲେ ।
\v 10 ତାହା ପରେ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ବିଦାୟ ଦେଲେ ଓ ସେହିକ୍ଷଣି ଆପଣା ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କ ସହିତ ନୌକାରେ ଚଢ଼ି ଦଲ୍‌ମନୂଥା ଅଞ୍ଚଳକୁ ଆସିଲେ ।
\s5
\v 11 ପରେ ଫାରୂଶୀମାନେ ବାହାରି ଆସି ତାହାଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ ବାଦାନୁବାଦ କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ ଓ ତାହାଙ୍କୁ ପରୀକ୍ଷା କରିବା ଅଭିପ୍ରାୟରେ ଆକାଶରୁ ଗୋଟିଏ ଚିହ୍ନ ମାଗିଲେ ।
\v 12 ସେଥିରେ ଯୀଶୁ ଆତ୍ମାରେ ବ୍ୟଥିତ ହୋଇ ଦୀର୍ଘ ନିଶ୍ୱାସ ଛାଡ଼ି କହିଲେ, ବର୍ତ୍ତମାନ ପୁରୁଷ କାହିଁକି ଚିହ୍ନ ଅନ୍ୱେଷଣ କରୁଅଛି ? ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସତ୍ୟ କହୁଅଛି, ବର୍ତ୍ତମାନ ପୁରୁଷକୁ କୌଣସି ଚିହ୍ନ ଦିଆଯିବ ନାହିଁ ।
\v 13 ଆଉ, ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ଛାଡ଼ି ପୁନର୍ବାର ନୌକାରେ ଚଢ଼ି ଆରପାରିକି ବାହାରିଗଲେ ।
\s5
\v 14 ସେତେବେଳେ ଶିଷ୍ୟମାନେ ରୋଟୀ ନେବାକୁ ପାସୋରିଗଲେ; ନୌକାରେ ସେମାନଙ୍କ ପାଖରେ କେବଳ ଗୋଟିଏ ମାତ୍ର ରୋଟୀ ଥିଲା ।
\v 15 ପରେ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ଦୃଢ଼ ଆଜ୍ଞା ଦେଲେ, ସତର୍କ ହୁଅ, ଫାରୂଶୀମାନଙ୍କ ଓ ହେରଦଙ୍କ ଖମୀରଠାରୁ ସାବଧାନ ହୋଇଥାଅ ।
\s5
\v 16 ସେଥିରେ ସେମାନେ ପରସ୍ପର ତର୍କବିତର୍କ କରି କହିବାକୁ ଲାଗିଲେ, ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପାଖରେ ରୋଟୀ ନାହିଁ ବୋଲି ସେ ଏହା କହୁଅଛନ୍ତି ।
\v 17 ସେ ତାହା ଜାଣି ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପାଖରେ ରୋଟୀ ନାହିଁ ବୋଲି କାହିଁକି ପରସ୍ପର ତର୍କବିତର୍କ କରୁଅଛ ? ତୁମ୍ଭେମାନେ କ'ଣ ଏପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଜାଣୁ ନାହଁ କି ବୁଝୁ ନାହଁ ?
\s5
\v 18 ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ହୃଦୟ କ'ଣ ଜଡ଼ ହୋଇ ରହିଅଛି ? ଚକ୍ଷୁ ଥାଉ ଥାଉ କି ଦେଖୁ ନାହଁ ? ପୁଣି, କର୍ଣ୍ଣ ଥାଉ ଥାଉ କି ଶୁଣୁ ନାହଁ ?
\v 19 ସେହି ପାଞ୍ଚ ହଜାର ଲୋକଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ମୁଁ ଯେତେବେଳେ ପାଞ୍ଚୋଟି ରୋଟୀ ଭାଙ୍ଗିଥିଲି, ସେତେବେଳେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ପୂରା କେତେ ଟୋକେଇ ଭଙ୍ଗା ଖଣ୍ଡ ଉଠାଇନେଇଥିଲ, ତାହା କି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ସ୍ମରଣ ନାହିଁ ? ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ବାର ଟୋକାଇ ।
\s5
\v 20 ଆଉ, ସେହି ଚାରି ହଜାର ଲୋକଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ମୁଁ ଯେତେବେଳେ ସାତୋଟି ରୋଟୀ ଭାଙ୍ଗିଥିଲି, ସେତେବେଳେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ପୂରା କେତେ ବେତାଗୁଡିକ ଭଙ୍ଗା ଖଣ୍ଡ ଉଠାଇ ନେଇଥିଲ ? ସେମାନେ କହିଲେ, ସାତ ଟୋକେଇ ।
\v 21 ସେଥିରେ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ କ'ଣ ଏପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ବୁଝୁ ନାହଁ ?
\s5
\v 22 ପରେ ସେମାନେ ବେଥ୍‌ସାଇଦାକୁ ଆସିଲେ। ଆଉ ଲୋକେ ଜଣେ ଅନ୍ଧକୁ ତାହାଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆଣି ତାହାକୁ ଛୁଇଁବା ପାଇଁ ତାହାଙ୍କୁ ବିନତି କଲେ ।
\v 23 ତେଣୁ ସେ ଅନ୍ଧଟିର ହାତ ଧରି ତାହାକୁ ଗାଁ ବାହାରକୁ ଘେନିଗଲେ, ପୁଣି, ତାହାର ଆଖିରେ ଛେପ ପକାଇ ଓ ତାହା ଉପରେ ହାତ ଥୋଇ ତାହାକୁ ପଚାରିଲେ, ତୁମ୍ଭେ କି କିଛି ଦେଖୁଅଛ ?
\s5
\v 24 ସେ ଚାହିଁ କହିଲା, ମୁଁ ମନୁଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ ଦେଖୁଅଛି, କାରଣ ମୁଁ ଗଛ ପରି କ'ଣ ଚାଲୁଥିବା ଦେଖୁଅଛି ।
\v 25 ତାହା ପରେ ଯୀଶୁ ପୁଣି, ତାହାର ଆଖିରେ ହାତ ଦେଲେ; ସେଥିରେ ସେ ସ୍ପଷ୍ଟରୂପେ ଦେଖିଲା ଓ ସୁସ୍ଥ ହୋଇ ଏକଦୃଷ୍ଟିରେ ସମସ୍ତ ବିଷୟକୁ ଚାହିଁବାକୁ ଲାଗିଲା ।
\v 26 ପରେ ଯୀଶୁ ତାହାକୁ ତାହାର ଘରକୁ ପଠାଇଦେଇ କହିଲେ, ଏ ଗାଁ ଭିତରକୁ ସୁଦ୍ଧା ଯାଅନାହିଁ ।
\s5
\v 27 ଏଥିଉତ୍ତାରେ ଯୀଶୁ ଓ ତାହାଙ୍କ ଶିଷ୍ୟମାନେ କାଇସରିୟା ଫିଲିପ୍ପୀ ଅଞ୍ଚଳର ଗ୍ରାମମାନଙ୍କୁ ପ୍ରସ୍ଥାନ କଲେ, ଆଉ ପଥ ମଧ୍ୟରେ ଆପଣା ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ ପଚାରିବାକୁ ଲାଗିଲେ, ମୁଁ କିଏ ବୋଲି ଲୋକେ କଅଣ କହନ୍ତି ?
\v 28 ଏଥିରେ ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ବାପ୍ତିଜକ ଯୋହନ, ଆଉ କେହି କେହି ଏଲୀୟ, କିନ୍ତୁ କେହି କେହି କହନ୍ତି, ଭାବବାଦୀମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ ।
\s5
\v 29 ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ, କିନ୍ତୁ ମୁଁ କିଏ ବୋଲି ତୁମ୍ଭେମାନେ କ'ଣ କହୁଅଛ ? ପିତର ତାହାଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ଆପଣ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ।
\v 30 ସେଥିରେ ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ ତାହାଙ୍କ ବିଷୟରେ କାହାରିକୁ କିଛି ନ କହିବାକୁ ଦୃଢ଼ରୂପେ ଆଜ୍ଞା ଦେଲେ ।
\s5
\v 31 ଆଉ, ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ ଶିକ୍ଷା ଦେବାକୁ ଲାଗିଲେ ଯେ, ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ରଙ୍କୁ ଅବଶ୍ୟ ବହୁତ ଦୁଃଖଭୋଗ କରିବାକୁ ହେବ ଏବଂ ପ୍ରାଚୀନ, ପ୍ରଧାନ ଯାଜକ ଓ ଶାସ୍ତ୍ରୀମାନଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଅଗ୍ରାହ୍ୟ ହୋଇ ହତ ହେବାକୁ ହେବ, ପୁଣି, ତିନି ଦିନ ପରେ ପୁନରୁତ୍ଥାନ କରିବାକୁ ହେବ ।
\v 32 ଏହି କଥା ସେ ସ୍ପଷ୍ଟରୂପେ କହିଲେ । ସେଥିରେ ପିତର ତାହାଙ୍କୁ ଗୋଟିଏ ପାଖକୁ ଘେନିଯାଇ ଅନୁଯୋଗ କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ ।
\s5
\v 33 କିନ୍ତୁ ସେ ବୁଲିପଡ଼ି ଆପଣା ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ ଦେଖି ପିତରଙ୍କୁ ଅନୁଯୋଗ କରି କହିଲେ, ମୋ ଆଗରୁ ଦୂର ହୁଅ, ଶୟତାନ, କାରଣ ତୁମ୍ଭେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବିଷୟ ନ ଭାବି ମନୁଷ୍ୟର ବିଷୟ ଭାବୁଅଛ ।
\v 34 ତତ୍ପରେ ଯୀଶୁ ଆପଣା ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କ ସହିତ ଲୋକସମୂହକୁ ନିକଟକୁ ଡାକି କହିଲେ, କେହି ଯେବେ ମୋହର ଅନୁଗାମୀ ହେବାକୁ ଇଚ୍ଛା କରେ, ତେବେ ସେ ଆପଣାକୁ ଅସ୍ୱୀକାର କରୁ, ପୁଣି, ଆପଣା କ୍ରୁଶ ଘେନି ମୋହର ଅନୁଗମନ କରୁ ।
\s5
\v 35 କାରଣ ଯେ କେହି ଆପଣା ଜୀବନ ରକ୍ଷା କରିବାକୁ ଇଚ୍ଛା କରେ, ସେ ତାହା ହରାଇବ; କିନ୍ତୁ ଯେ କେହି ମୋହର ଓ ସୁସମାଚାର ନିମନ୍ତେ ଆପଣା ଜୀବନ ହରାଇବ, ସେ ତାହା ରକ୍ଷା କରିବ ।
\v 36 ଆଉ ମନୁଷ୍ୟ ଯେବେ ସମସ୍ତ ଜଗତ ଲାଭ କରି ନିଜ ଜୀବନ ହରାଏ, ତେବେ ତାହାର କି ଲାଭ ?
\v 37 ପୁଣି, ମନୁଷ୍ୟ ଆପଣା ଜୀବନ ବଦଳରେ କଅଣ ଦେଇ ପାରେ ?
\s5
\v 38 ଯେଣୁ ଯେ କେହି ଏହି କାଳର ଅବିଶ୍ଚସ୍ତ ଓ ପାପିଷ୍ଠ ଲୋକମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ମୋହର ଓ ମୋହର ବାକ୍ୟ ବିଷୟରେ ଲଜ୍ଜାବୋଧ କରେ, ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ର ଯେତେବେଳେ ପବିତ୍ର ଦୂତମାନଙ୍କ ସହିତ ଆପଣା ପିତାଙ୍କ ମହିମାରେ ଆଗମନ କରିବେ, ସେତେବେଳେ ସେ ମଧ୍ୟ ତାହା ବିଷୟରେ ଲଜ୍ଜାବୋଧ କରିବେ ।
\s5
\c 9
\v 1 ପୁନଶ୍ଚ ଯୀଶୁ ଆପଣା ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସତ୍ୟ କହୁଅଛି, ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ରାଜ୍ୟକୁ ପରାକ୍ରମରେ ଉପସ୍ଥିତ ନ ଦେଖିବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଏଠାରେ ଠିଆ ହୋଇଥିବା ଲୋକମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କେତେକ କୌଣସି ପ୍ରକାରେ ମୃତ୍ୟୁର ଆସ୍ୱାଦ ପାଇବେ ନାହିଁ ।
\v 2 ଛଅ ଦିନ ପରେ ଯୀଶୁ କେବଳ ପିତର, ଯାକୁବ ଓ ଯୋହନଙ୍କୁ ସାଙ୍ଗରେ ନେଇ ଅନ୍ତର ହୋଇ ସେମାନଙ୍କୁ ଗୋଟିଏ ଉଚ୍ଚ ପର୍ବତକୁ ନେଇଗଲେ ।
\v 3 ଆଉ ସେ ସେମାନଙ୍କ ସାକ୍ଷାତରେ ରୂପାନ୍ତରିତ ହେଲେ, ତାହାଙ୍କ ବସ୍ତ୍ର ଏପରି ଉଜ୍ଜ୍ୱଳ ଓ ଅତିଶୟ ଶୁଭ୍ରବର୍ଣ୍ଣ ହେଲା ଯେ, ପୃଥିବୀର କୌଣସି ରଜକ ସେପରି ଶୁଭ୍ରବର୍ଣ୍ଣ କରି ପାରେ ନାହିଁ ।
\s5
\v 4 ପୁଣି, ମୋଶା ଏବଂ ଏଲୀୟ ଯୀଶୁଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ କଥାବାର୍ତ୍ତା କରୁଥିବାର ସେମାନେ ଦେଖିଲେ ।
\v 5 ସେଥିରେ ପିତର ଯୀଶୁଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ହେ ଗୁରୁ, ଆମ୍ଭେମାନେ ଯେ ଏ ସ୍ଥାନରେ ଅଛୁ, ଏହା ଉତ୍ତମ; ଆମ୍ଭେମାନେ ତିନୋଟି କୁଟୀର ନିର୍ମାଣ କରୁ, ଆପଣଙ୍କ ପାଇଁ ଗୋଟିଏ ମୋଶାଙ୍କ ପାଇଁ ଗୋଟିଏ ଓ ଏଲୀୟଙ୍କ ପାଇଁ ଗୋଟିଏ ।
\v 6 କାରଣ ଯୀଶୁ କି ଉତ୍ତର ଦେବେ ବୋଲି ଜାଣି ନ ଥିଲେ, ଯେଣୁ ସେମାନେ ଅତ୍ୟନ୍ତ ଭୀତ ହୋଇଥିଲେ।
\s5
\v 7 ପୁଣି, ଖଣ୍ଡେ ମେଘ ଆସି ସେମାନଙ୍କୁ ଆଚ୍ଛାଦନ କଲା, ଆଉ ସେହି ମେଘରୁ ଏହି ବାଣୀ ହେଲା, ଏ ଆମ୍ଭର ପ୍ରିୟ ପୁତ୍ର, ଏହାଙ୍କ ବାକ୍ୟ ଶ୍ରବଣ କର ।
\v 8 ପୁଣି, ହଠାତ୍ ସେମାନେ ଚାରିଆଡ଼େ ଚାହିଁ ସେମାନଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ କେବଳ ଯୀଶୁଙ୍କ ବିନା ଆଉ କାହାରିକି ଦେଖିଲେ ନାହିଁ ।
\s5
\v 9 ସେମାନେ ପର୍ବତରୁ ଓହ୍ଲାଇବା ସମୟରେ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ଦୃଢ଼ ଆଜ୍ଞା ଦେଇ କହିଲେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯାହା ଯାହା ଦେଖିଅଛ, ସେହି ସବୁ ମୃତମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ରଙ୍କ ପୁନରୁତ୍ଥାନ ନ ହେବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ କାହାରିକୁ କୁହ ନାହିଁ ।
\v 10 ସେଥିରେ ସେମାନେ ସେହି କଥା ଧରି ମୃତମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ପୁନରୁତ୍ଥାନ ଯେ କଅଣ, ସେ ବିଷୟରେ ଆପଣା ଆପଣା ମଧ୍ୟରେ ବାଦାନୁବାଦ କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ ।
\s5
\v 11 ଆଉ, ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ, ପ୍ରଥମରେ ଅବଶ୍ୟ ଏଲୀୟଙ୍କର ଆଗମନ ହେବ, ଶାସ୍ତ୍ରୀମାନେ ଏହି କଥା କିପରି କହନ୍ତି ?
\v 12 ସେଥିରେ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ଏଲୀୟ ପ୍ରଥମେ ଆସି ସମସ୍ତ ବିଷୟ ପୁନଃସ୍ଥାପନ କରିବା କଥା ସତ, ମାତ୍ର ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ର ବହୁ ଦୁଃଖଭୋଗ କରି ତୁଚ୍ଛୀକୃତ ହେବେ, ଏହା କିପରି ତାହାଙ୍କ ବିଷୟରେ ଲେଖା ଅଛି ?
\v 13 କିନ୍ତୁ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହୁଅଛି, ଏଲୀୟ ଆସି ସାରିଲେଣି, ଆଉ ତାହାଙ୍କ ବିଷୟରେ ଯେପରି ଲେଖା ଅଛି, ତଦନୁସାରେ ମଧ୍ୟ ସେମାନେ ତାହାଙ୍କ ପ୍ରତି ଯାହା ଇଚ୍ଛା, ତାହା କରିଅଛନ୍ତି ।
\s5
\v 14 ପରେ ସେମାନେ ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସି ଦେଖିଲେ, ସେମାନଙ୍କ ଚତୁର୍ଦ୍ଦିଗରେ ବହୁସଂଖ୍ୟକ ଲୋକ, ଆଉ ଶାସ୍ତ୍ରୀମାନେ ସେମାନଙ୍କ ସହିତ ବାଦାନୁବାଦ କରୁଅଛନ୍ତି ।
\v 15 ଲୋକସମୂହ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ଦେଖିବା ମାତ୍ରେ ଅତିଶୟ ବିସ୍ମୟାନ୍ୱିତ ହେଲେ ଓ ଦୌଡ଼ିଆସି ତାହାଙ୍କୁ ନମସ୍କାର କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ ।
\v 16 ସେଥିରେ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ସେମାନଙ୍କ ସହିତ କଅଣ ବାଦାନୁବାଦ କରୁଅଛ ?
\s5
\v 17 ଲୋକସମୂହ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ ତାହାଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲା, ହେ ଗୁରୁ, ମୁଁ ମୋର ପୁଅକୁ ଆପଣଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆଣିଥିଲି; ତାହାକୁ ଗୋଟିଏ ଘୁଙ୍ଗା ଭୂତ ଲାଗିଛି;
\v 18 ଯେକୌଣସି ସ୍ଥାନରେ ସେ ତାହାକୁ ଧରେ, ତାହାକୁ ତଳେ ପକାଇଦିଏ ତାହାର ମୁହଁରୁ ଫେଣ ବାହାରେ ଓ ସେ ଦାନ୍ତ ରଗଡ଼େ, ଆଉ ସେ ଶୁଖିଯାଉଅଛି; ତାହାକୁ ଛଡ଼ାଇବା ନିମନ୍ତେ ମୁଁ ଆପଣଙ୍କ ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ କହିଥିଲି, କିନ୍ତୁ ସେମାନେ ପାରିଲେ ନାହିଁ ।
\v 19 ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ଆରେ ଅବିଶ୍ୱାସୀ ବଂଶ, କେତେ କାଳ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ ରହିବି ? କେତେ କାଳ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ବ୍ୟବହାର ସହିବି ? ତାହାକୁ ମୋ' ପାଖକୁ ଆଣ ।
\s5
\v 20 ସେଥିରେ ସେମାନେ ତାହାକୁ ତାହାଙ୍କ ଛାମୁକୁ ଆଣିଲେ । ପୁଣି, ଯୀଶୁଙ୍କୁ ଦେଖିବା ମାତ୍ରେ ସେହି ଭୂତ ତାହାକୁ ଭୟଙ୍କର ଭାବେ ମୋଡ଼ିପକାଇଲା ଓ ସେ ଭୂଇଁରେ ପଡ଼ି ମୁହଁରୁ ଫେଣ ବାହାର କରି ଗଡ଼ିବାକୁ ଲାଗିଲା ।
\v 21 ସେତେବେଳେ ଯୀଶୁ ତାହାର ପିତାକୁ ପଚାରିଲେ, କେତେ ଦିନ ହେଲା ଏହାକୁ ଏପରି ହୋଇଅଛି ? ସେ କହିଲା, ପିଲାକାଳରୁ;
\v 22 ସେ ତାହାକୁ ମାରିପକାଇବା ପାଇଁ ଥରକୁଥର ନିଆଁ ଓ ପାଣିରେ ପକାଇଅଛି; କିନ୍ତୁ ଆପଣ ଯଦି କିଛି କରି ପାରନ୍ତି, ତାହାହେଲେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ଦୟା କରି ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ଉପକାର କରନ୍ତୁ ।
\s5
\v 23 ସେଥିରେ ଯୀଶୁ ତାହାକୁ କହିଲେ, କ'ଣ କହିଲ ? ଯଦି କରି ପାରନ୍ତି ! ଯିଏ ବିଶ୍ୱାସ କରେ, ତା' ପକ୍ଷରେ ସମସ୍ତ ସମ୍ଭବ ।
\v 24 ସେହିକ୍ଷଣି ପିଲାଟିର ପିତା ଉଚ୍ଚସ୍ୱରରେ କହିଲା, ମୁଁ ବିଶ୍ୱାସ କରୁଅଛି, ମୋହର ଅବିଶ୍ୱାସର ପ୍ରତିକାର କରନ୍ତୁ ।
\v 25 ପରେ ଲୋକସମୂହ ଏକତ୍ର ଦୌଡ଼ିଆସୁଅଛନ୍ତି ଦେଖି ଯୀଶୁ ସେହି ଅଶୁଚି ଆତ୍ମାକୁ ଧମକ ଦେଇ କହିଲେ, ରେ ମୂକ ଓ ବଧିର ଆତ୍ମା, ମୁଁ ତୋତେ ଆଜ୍ଞା ଦେଉଅଛି, ଏହାଠାରୁ ବାହାରିଯା, ପୁଣି, ଆଉ କେବେ ହେଁ ଏହାଠାରେ ପଶିବୁ ନାହିଁ ।
\s5
\v 26 ସେଥିରେ ସେ ଚିତ୍କାର କରି ତାହାକୁ ଅତ୍ୟନ୍ତ ମୋଡ଼ିପକାଇ ବାହାରିଗଲା, ଆଉ ପିଲାଟି ମଲା ପରି ହୋଇଗଲା, ଏପରିକି ଅଧିକାଂଶ କହିଲେ, ସେ ମରିଗଲା ।
\v 27 କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁ ତାହାର ହାତ ଧରି ତାହାକୁ ଉଠାଇଲେ, ଆଉ ସେ ଠିଆ ହେଲା ।
\s5
\v 28 ପୁଣି, ସେ ଗୃହକୁ ଆସନ୍ତେ ତାହାଙ୍କ ଶିଷ୍ୟମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ଗୋପନରେ ପଚାରିବାକୁ ଲାଗିଲେ, ଆମ୍ଭେମାନେ କାହିଁକି ତାହାକୁ ଛଡ଼ାଇ ପାରିଲୁ ନାହିଁ ?
\v 29 ସେ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ପ୍ରାର୍ଥନା ବିନା ଆଉ କାହିଁରେ ଏପ୍ରକାର ଭୂତ ଛଡ଼ାଯାଇ ପାରେ ନାହିଁ ।
\s5
\v 30 ସେମାନେ ସେହି ସ୍ଥାନରୁ ପ୍ରସ୍ଥାନ କରି ଗାଲିଲୀର ମଧ୍ୟ ଦେଇ ଯାତ୍ରା କଲେ, ଆଉ କେହି ତାହା ଜାଣନ୍ତୁ ବୋଲି ତାହାଙ୍କର ଇଚ୍ଛା ନ ଥିଲା;
\v 31 କାରଣ ଯୀଶୁ ଆପଣା ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ ଏହି କଥା କହି ଶିକ୍ଷା ଦେଉଥିଲେ, ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ର ମନୁଷ୍ୟମାନଙ୍କ ହସ୍ତରେ ସମର୍ପିତ ହେଉଅଛନ୍ତି, ପୁଣି, ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ବଧ କରିବେ, ଆଉ ସେ ହତ ହେଲା ଉତ୍ତାରେ ତିନି ଦିନ ପରେ ପୁନରୁତ୍ଥାନ କରିବେ ।
\v 32 କିନ୍ତୁ ସେମାନେ ସେହି କଥା ବୁଝିଲେ ନାହିଁ ଏବଂ ତାହାଙ୍କୁ ପଚାରିବାକୁ ଭୟ କରୁଥିଲେ ।
\s5
\v 33 ପରେ ସେମାନେ କଫର୍ନାହୂମକୁ ଆସିଲେ। ଯୀଶୁ ଘରେ ପହଞ୍ଚି ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ବାଟରେ କଅଣ ତର୍କବିତର୍କ କରୁଥିଲ ?
\v 34 କିନ୍ତୁ ସେମାନେ ନିରୁତ୍ତର ହୋଇ ରହିଲେ, କାରଣ କିଏ ଶ୍ରେଷ୍ଠ, ଏ ବିଷୟ ଘେନି ସେମାନେ ବାଟରେ ପରସ୍ପର ବାଦାନୁବାଦ କରିଥିଲେ ।
\v 35 ସେଥିରେ ଯୀଶୁ ଉପବେଶ ନ କରିବାର ଜଣଙ୍କୁ ଆହ୍ୱାନ କଲେ ଓ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ଯଦି କେହି ପ୍ରଧାନ ହେବାକୁ ଇଚ୍ଛା କରେ, ତାହାହେଲେ ସେ ସମସ୍ତଙ୍କଠାରୁ ସାନ ଓ ସମସ୍ତଙ୍କର ସେବକ ହେଉ ।
\s5
\v 36 ପୁଣି, ସେ ଗୋଟିଏ ସାନ ପିଲାକୁ ଘେନି ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଠିଆ କରାଇଲେ ଓ ତାହାକୁ ଆଲିଙ୍ଗନ କରି ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ,
\v 37 ଯେ କେହି ମୋ' ନାମରେ ଏପରି ସାନ ପିଲାମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣକୁ ଗ୍ରହଣ କରେ, ସେ ମୋତେ ଗ୍ରହଣ କରେ; ଆଉ, ଯେ କେହି ମୋତେ ଗ୍ରହଣ କରେ, ସେ ମୋତେ ଗ୍ରହଣ କରେ ନାହିଁ, ମାତ୍ର ମୋହର ପ୍ରେରଣକର୍ତ୍ତାଙ୍କୁ ଗ୍ରହଣ କରେ ।
\s5
\v 38 ଯୋହନ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ହେ ଗୁରୁ, ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଦଳରେ ନ ଥିବା ଜଣକୁ ଆପଣଙ୍କ ନାମରେ ଭୂତ ଛଡ଼ାଇବାର ଦେଖିଲୁ, ଆଉ ସେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଦଳରେ ନ ଥିବାରୁ ତାହାକୁ ମନା କଲୁ ।
\v 39 କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁ କହିଲେ, ତାହାକୁ ମନା କର ନାହିଁ; କାରଣ ମୋ' ନାମରେ ମହତର କାର୍ଯ୍ୟ କରି ହଠାତ୍ ମୋହର ନିନ୍ଦା କରି ପାରିବ, ଏପରି ଲୋକ କେହି ନାହିଁ;
\s5
\v 40 କାରଣ ଯେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ବିପକ୍ଷ ନୁହେଁ, ସେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ସପକ୍ଷ ।
\v 41 ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସତ୍ୟ କହୁଅଛି, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଲୋକ ବୋଲି ଯେ କେହି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଗିନାଏ ପାଣି ପିଇବାକୁ ଦେବ, ସେ କୌଣସି ପ୍ରକାରେ ଆପଣା ପୁରସ୍କାର ହରାଇବ ନାହିଁ ।
\s5
\v 42 ଆଉ, ଯେ କେହି ବିଶ୍ୱାସ କରୁଥିବା ଏହି କ୍ଷୁଦ୍ରମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣକର ବିଘ୍ନର କାରଣ ହୁଏ, ତାହା ବେକରେ ଗୋଟିଏ ବଡ଼ ଚକିପଥର ଟଙ୍ଗାଯାଇ ତାହାକୁ ସମୁଦ୍ରରେ ନିକ୍ଷେପ କରାଯାଇଥିଲେ ତାହା ପକ୍ଷରେ ଭଲ ହୋଇଥାଆନ୍ତା ।
\v 43 ପୁଣି, ତୁମ୍ଭର ହସ୍ତ ଯଦି ତୁମ୍ଭର ବିଘ୍ନର କାରଣ ହୁଏ, ତେବେ ତାହା କାଟିପକାଅ; ଦୁଇ ହସ୍ତ ଘେନି ନର୍କ, ଅର୍ଥାତ୍‍ ଅନିର୍ବାଣ ଅଗ୍ନି ମଧ୍ୟକୁ ଯିବା ଅପେକ୍ଷା ବରଂ ପଙ୍ଗୁ ହୋଇ ଜୀବନରେ ପ୍ରବେଶ କରିବା ତୁମ୍ଭ ପକ୍ଷରେ ଭଲ ।
\v 44 [କାରଣ ନର୍କରେ ସେମାନଙ୍କର କୀଟ କ୍ଷୟ ପାଏ ନାହିଁ, ଆଉ ଅଗ୍ନି ନିର୍ବାପିତ ହୁଏ ନାହିଁ ।]
\s5
\v 45 ଆଉ, ତୁମ୍ଭର ପାଦ ଯଦି ତୁମ୍ଭର ବିଘ୍ନର କାରଣ ହୁଏ, ତେବେ ତାହା କାଟିପକାଅ, ଦୁଇ ପାଦ ଘେନି ନର୍କରେ ପଡ଼ିବା ଅପେକ୍ଷା ବରଂ ଖଞ୍ଜ ହୋଇ ଜୀବନରେ ପ୍ରବେଶ କରିବା ତୁମ୍ଭ ପକ୍ଷରେ ଭଲ ।
\v 46 [କାରଣ ନରକରେ ସେମାନଙ୍କର କୀଟ କ୍ଷୟ ପାଏ ନାହିଁ, ଆଉ ଅଗ୍ନି ନିର୍ବାପିତ ହୁଏ ନାହିଁ ।]
\s5
\v 47 ପୁଣି, ତୁମ୍ଭର ଚକ୍ଷୁ ଯଦି ତୁମ୍ଭର ବିଘ୍ନର କାରଣ ହୁଏ, ତେବେ ତାହା ଉପାଡ଼ି ପକାଅ; ଦୁଇ ଚକ୍ଷୁ ଘେନି ନର୍କରେ ପଡ଼ିବା ଅପେକ୍ଷା ବରଂ ଏକ ଚକ୍ଷୁ ଘେନି ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ରାଜ୍ୟରେ ପ୍ରବେଶ କରିବା ତୁମ୍ଭ ପକ୍ଷରେ ଭଲ;
\v 48 କାରଣ ନରକରେ ସେମାନଙ୍କର କୀଟ କ୍ଷୟ ପାଏ ନାହିଁ, ଆଉ ଅଗ୍ନି ନିର୍ବାପିତ ହୁଏ ନାହିଁ ।
\s5
\v 49 ଯେଣୁ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଜଣ ଅଗ୍ନିରେ ଲବଣାକ୍ତ ହେବ ।
\v 50 ଲବଣ ଉତ୍ତମ, କିନ୍ତୁ ଲବଣ ଯଦି ଲବଣତ୍ୱହୀନ ହୁଏ, ତାହାହେଲେ ତାହାକୁ କାହିଁରେ ସ୍ୱାଦଯୁକ୍ତ କରିବ ? ତୁମ୍ଭେମାନେ ଆପଣମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଲବଣତ୍ଵ ରଖ ଏବଂ ପରସ୍ପର ସହିତ ଶାନ୍ତିରେ ରୁହ ।
\s5
\c 10
\v 1 ଯୀଶୁ ସେହି ସ୍ଥାନରୁ ପ୍ରସ୍ଥାନ କରି ଯିହୂଦା ସୀମା ଓ ଯର୍ଦ୍ଦନର ଅପରପାରିକୁ ଆସିଲେ; ଆଉ ଲୋକସମୂହ ପୁନର୍ବାର ତାହାଙ୍କ ନିକଟରେ ଏକତ୍ର ହୁଅନ୍ତେ ସେ ନିଜ ରୀତି ଅନୁସାରେ ସେମାନଙ୍କୁ ପୁଣି, ଶିକ୍ଷା ଦେବାକୁ ଲାଗିଲେ ।
\v 2 ଇତିମଧ୍ୟରେ ଫାରୂଶୀମାନେ ତାହାଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସି ତାହାଙ୍କୁ ପରୀକ୍ଷା କରି ପଚାରିଲେ, ଆପଣା ସ୍ତ୍ରୀ ପରିତ୍ୟାଗ କରିବା କଅଣ ପୁରୁଷ ପକ୍ଷରେ ନ୍ୟାୟସଙ୍ଗତ ?
\v 3 ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ମୋଶା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କି ଆଜ୍ଞା ଦେଇଅଛନ୍ତି ?
\v 4 ସେମାନେ କହିଲେ, ତ୍ୟାଗପତ୍ର ଲେଖି ସ୍ତ୍ରୀକୁ ପରିତ୍ୟାଗ କରିବା ନିମନ୍ତେ ମୋଶା ଅନୁମତି ଦେଇଅଛନ୍ତି ।
\s5
\v 5 ସେଥିରେ ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ହୃଦୟର କଠିନତା ଦେଖି ସେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଏହି ଆଜ୍ଞା ଲେଖିଅଛନ୍ତି ।
\v 6 କିନ୍ତୁ ସୃଷ୍ଟିର ଆରମ୍ଭରୁ ଈଶ୍ୱର ସେମାନଙ୍କୁ ପୁରୁଷ ଓ ସ୍ତ୍ରୀ କରି ସୃଷ୍ଟି କଲେ ।
\s5
\v 7 ଏହି କାରଣରୁ ପୁରୁଷ ଆପଣା ପିତାମାତାଙ୍କଠାରୁ ଅଲଗା ହେବ, ଆଉ ସେମାନେ ଦୁହେଁ ଏକାଙ୍ଗ ହେବେ ।
\v 8 ଏଣୁ ସେମାନେ ଆଉ ଦୁଇ ନୁହଁନ୍ତି, କିନ୍ତୁ ଏକାଙ୍ଗ ଅଟନ୍ତି ।
\v 9 ଅତଏବ, ଈଶ୍ୱର ଯାହା ସଂଯୁକ୍ତ କରିଅଛନ୍ତି, ମନୁଷ୍ୟ ତାହା ଭିନ୍ନ ନ କରୁ ।
\s5
\v 10 ପରେ ଶିଷ୍ୟମାନେ ଘରେ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ଏ ବିଷୟ ପୁନର୍ବାର ପଚାରିବାକୁ ଲାଗିଲେ ।
\v 11 ସେଥିରେ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ଯେ କେହି ଆପଣା ସ୍ତ୍ରୀକୁ ପରିତ୍ୟାଗ କରି ଅନ୍ୟକୁ ବିବାହ କରେ, ସେ ତାହା ବିରୁଦ୍ଧରେ ବ୍ୟଭିଚାର କରେ;
\v 12 ଆଉ, ଯଦି ସ୍ତ୍ରୀ ଆପଣା ସ୍ୱାମୀକୁ ପରିତ୍ୟାଗ କରି ଅନ୍ୟକୁ ବିବାହ କରେ, ତେବେ ସେ ବ୍ୟଭିଚାର କରେ ।
\s5
\v 13 ଯୀଶୁ ଯେପରି ଶିଶୁମାନଙ୍କୁ ସ୍ପର୍ଶ କରନ୍ତି, ଏଥିପାଇଁ ଲୋକେ ଶିଶୁମାନଙ୍କୁ ତାହାଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆଣିବାକୁ ଲାଗିଲେ; ମାତ୍ର ଶିଷ୍ୟମାନେ ସେମାନଙ୍କୁ ଧମକ ଦେଲେ ।
\v 14 ଯୀଶୁ ତାହା ଦେଖି ବିରକ୍ତ ହୋଇ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ଶିଶୁମାନଙ୍କୁ ମୋ' ନିକଟକୁ ଆସିବାକୁ ଦିଅ, ସେମାନଙ୍କୁ ମନା କର ନାହିଁ; କାରଣ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ରାଜ୍ୟ ଏହି ପ୍ରକାର ଲୋକମାନଙ୍କର ।
\s5
\v 15 ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସତ୍ୟ କହୁଅଛି, ଯେ କେହି ଶିଶୁ ପରି ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ରାଜ୍ୟ ଗ୍ରହଣ ନ କରେ, ସେ କୌଣସି ପ୍ରକାରେ ସେଥିରେ ପ୍ରବେଶ କରିବ ନାହିଁ ।
\v 16 ପୁଣି, ଯୀଶୁ ଶିଶୁମାନଙ୍କୁ କୋଳରେ ଘେନି ଓ ସେମାନଙ୍କ ଉପରେ ହାତ ଥୋଇ ସେମାନଙ୍କୁ ଆଶୀର୍ବାଦ କଲେ ।
\s5
\v 17 ସେ ପୁନର୍ବାର ଯାତ୍ରା ଆରମ୍ଭ କରିବା ସମୟରେ ଜଣେ ଦୌଡ଼ିଆସି ତାହାଙ୍କ ଛାମୁରେ ଆଣ୍ଠୁପାତି ତାହାଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ, ହେ ସଦ୍‌ଗୁରୁ, ଅନନ୍ତ ଜୀବନର ଅଧିକାରୀ ହେବା ନିମନ୍ତେ ମୁଁ କ'ଣ କରିବି ?
\v 18 ସେଥିରେ ଯୀଶୁ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ମୋତେ ଉତ୍ତମ ବୋଲି କାହିଁକି କହୁଅଛ ? ଜଣଙ୍କ ବିନା, ଅର୍ଥାତ୍‍ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବିନା ଅନ୍ୟ କେହି ଉତ୍ତମ ନୁହେଁ ।
\v 19 ଆଜ୍ଞାଗୁଡ଼ିକ ତ ତୁମ୍ଭେ ଜାଣ, ନରହତ୍ୟା କର ନାହିଁ, ବ୍ୟଭିଚାର କର ନାହିଁ, ଚୋରି କର ନାହିଁ, ମିଥ୍ୟା ସାକ୍ଷ୍ୟ ଦିଅ ନାହିଁ, ପ୍ରବଞ୍ଚନା କର ନାହିଁ, ଆପଣା ପିତାମାତାଙ୍କୁ ସମାଦର କର ।
\s5
\v 20 ସେ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ହେ ଗୁରୁ, ଏହି ସମସ୍ତ ମୁଁ ଯୌବନକାଳରୁ ପାଳନ କରି ଆସିଅଛି ।
\v 21 ଯୀଶୁ ତାହାଙ୍କ ପ୍ରତି ସ୍ନେହରେ ଏକଦୃଷ୍ଟିରେ ଚାହିଁ ତାଙ୍କୁ କହିଲେ, ତୁମ୍ଭର ଗୋଟିଏ ବିଷୟ ଊଣା ଅଛି, ତୁମ୍ଭେ ଯାଇ ଆପଣାର ସର୍ବସ୍ୱ ବିକ୍ରୟ କରି ଦରିଦ୍ରମାନଙ୍କୁ ଦାନ କର, ଆଉ ତୁମ୍ଭେ ସ୍ୱର୍ଗରେ ଧନ ପାଇବ; ପୁଣି, ଆସି ମୋହର ଅନୁଗମନ କର ।
\v 22 କିନ୍ତୁ ଏହି କଥାରେ ତାହାଙ୍କ ମୁଖ ମଳିନ ହୋଇଗଲା ଓ ସେ ଦୁଃଖିତ ହୋଇ ଚାଲିଗଲେ, କାରଣ ତାହାଙ୍କର ବହୁତ ସମ୍ପତ୍ତି ଥିଲା ।
\s5
\v 23 ସେଥିରେ ଯୀଶୁ ଚତୁର୍ଦ୍ଦିଗକୁ ଦୃଷ୍ଟିପାତ କରି ଆପଣା ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ଯେଉଁମାନଙ୍କର ଧନ ଅଛି, ସେମାନେ କେଡ଼େ କଷ୍ଟରେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ରାଜ୍ୟରେ ପ୍ରବେଶ କରିବେ !
\v 24 ତାହାଙ୍କ କଥା ଶୁଣି ଶିଷ୍ୟମାନେ ବିସ୍ମୟାନ୍ୱିତ ହେଲେ । କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁ ପୁନର୍ବାର ସେମାନଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ବତ୍ସଗଣ, ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ରାଜ୍ୟରେ ପ୍ରବେଶ କରିବା କେଡ଼େ କଷ୍ଟକର !
\v 25 ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ରାଜ୍ୟରେ ଧନୀ ଲୋକର ପ୍ରବେଶ କରିବା ଅପେକ୍ଷା ବରଂ ଛୁଞ୍ଚିର ଛିଦ୍ର ଦେଇ ଓଟର ଯିବାର ସହଜ ।
\s5
\v 26 ଏଥିରେ ସେମାନେ ଅତିଶୟ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟାନ୍ୱିତ ହୋଇ ପରସ୍ପରକୁ କହିଲେ, ତେବେ କିଏ ପରିତ୍ରାଣ ପାଇପାରେ ?
\v 27 ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ ଏକଦୃଷ୍ଟିରେ ଚାହିଁ କହିଲେ, ଏହା ମନୁଷ୍ୟ ନିମନ୍ତେ ଅସାଧ୍ୟ, କିନ୍ତୁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ନୁହେଁ; କାରଣ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ସମସ୍ତ ସାଧ୍ୟ ।
\v 28 ପିତର ତାହାଙ୍କୁ କହିବାକୁ ଲାଗିଲେ, ଦେଖନ୍ତୁ, ଆମ୍ଭେମାନେ ସମସ୍ତ ପରିତ୍ୟାଗ କରି ଆପଣଙ୍କ ଅନୁଗାମୀ ହୋଇଅଛୁ ।
\s5
\v 29 ଯୀଶୁ କହିଲେ, ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସତ୍ୟ କହୁଅଛି, ଯେଉଁ ଲୋକ ମୋହର ଓ ସୁସମାଚାର ନିମନ୍ତେ ଗୃହ କିମ୍ବା ଭାଇ କି ଭଉଣୀ କି ମାତା କି ପିତା କି ସନ୍ତାନସନ୍ତତି କି ଭୂମି ପରିତ୍ୟାଗ କରିଅଛି,
\v 30 ଆଉ ଏବେ ଇହକାଳରେ ତାଡ଼ନା ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ଶତ ଗୁଣରେ ଗୃହ, ଭାଇ, ଭଉଣୀ, ମାତା, ସନ୍ତାନସନ୍ତତି ଓ ଭୂମି, ପୁଣି, ପରକାଳରେ ଅନନ୍ତ ଜୀବନ ନ ପାଇବ, ଏପରିଲୋକ କେହି ନାହିଁ ।
\v 31 କିନ୍ତୁ ପ୍ରଥମରେ ଥିବା ଅନେକ ଲୋକ ଶେଷରେ ପଡ଼ିବେ ଓ ଶେଷରେ ଥିବା ଅନେକ ଲୋକ ପ୍ରଥମ ହେବେ ।
\s5
\v 32 ସେମାନେ ଯିରୂଶାଲମକୁ ଯାତ୍ରା କରୁଥିବା ସମୟରେ ପଥ ମଧ୍ୟରେ ଥିଲେ ଓ ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କ ଆଗେ ଆଗେ ଯାଉଥିଲେ, ଆଉ ଶିଷ୍ୟମାନେ ବିସ୍ମୟାନ୍ୱିତ ଓ ପଛରେ ଆସୁଥିବା ଲୋକେ ଭୀତ ହୋଇଥିଲେ । ଏଣୁ ସେ ପୁନର୍ବାର ବାର ଶିଷ୍ୟଙ୍କୁ ଅନ୍ତର କରି, ତାହାଙ୍କ ପ୍ରତି ଯାହା ଯାହା ଘଟିବାକୁ ଯାଉଅଛି, ସେହି ସବୁ ସେମାନଙ୍କୁ ଜଣାଇବାକୁ ଲାଗିଲେ ।
\v 33 ଯୀଶୁ କହିଲେ, ଦେଖ, ଆମ୍ଭେମାନେ ଯିରୂଶାଲମକୁ ଯାତ୍ରା କରୁଅଛୁ; ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ର ପ୍ରଧାନ ଯାଜକ ଓ ଶାସ୍ତ୍ରୀମାନଙ୍କ ହସ୍ତରେ ସମର୍ପିତ ହେବେ, ଆଉ ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ପ୍ରାଣ ଦଣ୍ଡାଦେଶ ଦେଇ ଅଣଯିହୂଦୀମାନଙ୍କ ହସ୍ତରେ ସମର୍ପଣ କରିବେ,
\v 34 ପୁଣି, ଶାସ୍ତ୍ରୀମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ପରିହାସ କରିବେ, ତାହାଙ୍କ ଉପରେ ଛେପ ପକାଇବେ, ତାହାଙ୍କୁ କୋରଡ଼ା ମାରିବେ ଓ ବଧ କରିବେ, ଆଉ ତିନି ଦିନ ପରେ ସେ ପୁନରୁତ୍ଥିତ ହେବେ ।
\s5
\v 35 ପରେ ଜେବଦୀଙ୍କ ପୁତ୍ରମାନେ ଯାକୁବ ଓ ଯୋହନ ତାହାଙ୍କ ଛାମୁକୁ ଆସି କହିଲେ, ହେ ଗୁରୁ, ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ଇଚ୍ଛା ଯେ, ଆମ୍ଭେମାନେ ଆପଣଙ୍କଠାରୁ ଯାହା କିଛି ମାଗିବୁ, ତାହା ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଆପଣ କରନ୍ତୁ ।
\v 36 ତହୁଁ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ, ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପାଇଁ କଅଣ କରିବି ବୋଲି ତୁମ୍ଭେମାନେ ଇଚ୍ଛା କରୁଅଛ ?
\v 37 ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ଆପଣ ମହିମାପ୍ରାପ୍ତ ହେଲେ ଯେପରି ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ ଆପଣଙ୍କ ଦକ୍ଷିଣ ପାର୍ଶ୍ୱରେ ଓ ଅନ୍ୟ ଜଣକ ବାମ ପାର୍ଶ୍ୱରେ ବସିବ, ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଏହି ବର ଦିଅନ୍ତୁ ।
\s5
\v 38 କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ କ'ଣ ମାଗୁଅଛ, ତାହା ଜାଣୁ ନାହଁ । ମୁଁ ଯେଉଁ ପାତ୍ରରେ ପାନ କରୁଅଛି, ସେଥିରେ କି ତୁମ୍ଭେମାନେ ପାନ କରି ପାର ? ଅବା ମୁଁ ଯେଉଁ ବାପ୍ତିସ୍ମରେ ବାପ୍ତିଜିତ ହେଉଅଛି, ସେଥିରେ କି ତୁମ୍ଭେମାନେ ବାପ୍ତିଜିତ ହୋଇ ପାର ?
\v 39 ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, “ଆମ୍ଭେମାନେ ପାରୁ।” ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ମୁଁ ଯେଉଁ ପାତ୍ରରେ ପାନ କରୁଅଛି, ତୁମ୍ଭେମାନେ ସେଥିରେ ପାନ କରିବ, ପୁଣି, ମୁଁ ଯେଉଁ ବାପ୍ତିସ୍ମରେ ବାପ୍ତିଜିତ ହେଉଅଛି, ତୁମ୍ଭେମାନେ ସେଥିରେ ବାପ୍ତିଜିତ ହେବ;
\v 40 କିନ୍ତୁ ମୋହର ଦକ୍ଷିଣ ଅବା ବାମ ପାର୍ଶ୍ୱରେ ବସିବାକୁ ଦେବା ମୋହର ଅଧିକାରର ବିଷୟ ନୁହେଁ, ବରଂ ଯେଉଁମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ସ୍ଥାନ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରାଯାଇଅଛି, ସେମାନେ ବସିବେ ।
\s5
\v 41 ଅନ୍ୟ ଦଶ ଜଣ ଏହା ଶୁଣି ଯାକୁବ ଓ ଯୋହନଙ୍କ ଉପରେ ବିରକ୍ତ ହେବାକୁ ଲାଗିଲେ ।
\v 42 ସେଥିରେ ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ ପାଖକୁ ଡାକି କହିଲେ, ଯେଉଁମାନେ ଅଣଯିହୂଦୀମାନଙ୍କର ଶାସନକର୍ତ୍ତା ରୂପେ ଗଣିତ, ସେମାନେ ସେମାନଙ୍କ ଉପରେ ପ୍ରଭୁତ୍ୱ କରନ୍ତି ଓ ଅଣଯିହୂଦୀମାନଙ୍କର ମହାନ ବ୍ୟକ୍ତିମାନେ ସେମାନଙ୍କ ଉପରେ କର୍ତ୍ତୃତ୍ୱ କରନ୍ତି, ଏହା ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜାଣ ।
\s5
\v 43 କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ସେପ୍ରକାର ନୁହେଁ; ମାତ୍ର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଯେ କେହି ମହାନ ହେବାକୁ ଇଚ୍ଛା କରେ, ସେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ସେବକ ହେଉ,
\v 44 ପୁଣି, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଯେ କେହି ପ୍ରଧାନ ହେବାକୁ ଇଚ୍ଛା କରେ, ସେ ସମସ୍ତଙ୍କର ଦାସ ହେଉ ।
\v 45 କାରଣ ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ର ମଧ୍ୟ ସେବା ପାଇବାକୁ ଆସି ନାହାଁନ୍ତି, ମାତ୍ର ସେବା କରିବାକୁ ଓ ଅନେକଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ମୁକ୍ତିର ମୂଲ୍ୟ ସ୍ୱରୂପେ ଆପଣା ପ୍ରାଣ ଦେବାକୁ ଆସିଅଛନ୍ତି ।
\s5
\v 46 ପରେ ସେମାନେ ଯିରୀହୋରେ ଉପସ୍ଥିତ ହେଲେ, ଆଉ ସେ ଆପଣା ଶିଷ୍ୟସମୂହ ଓ ବହୁସଂଖ୍ୟକ ଲୋକ ସହିତ ଯିରୀହୋରୁ ପ୍ରସ୍ଥାନ କରିବା ସମୟରେ ଟୀମାୟର ପୁତ୍ର ବାର୍ଟୀମୟ ନାମକ ଜଣେ ଅନ୍ଧ ଭିକ୍ଷୁକ ପଥ ପାର୍ଶ୍ୱରେ ବସିଥିଲା ।
\v 47 ସେ ଯେ ନାଜରିତୀୟ ଯୀଶୁ, ଏହା ଶୁଣି ସେ ଉଚ୍ଚସ୍ୱରରେ କହିବାକୁ ଲାଗିଲା, ହେ ଦାଉଦଙ୍କ ସନ୍ତାନ ଯୀଶୁ, ମୋତେ ଦୟା କରନ୍ତୁ ।
\v 48 ଏଥିରେ ଅନେକେ ତାହାକୁ ତୁନି ହେବା ପାଇଁ ଧମକ ଦେବାକୁ ଲାଗିଲେ, କିନ୍ତୁ ସେ ଆହୁରି ଅଧିକ ଉଚ୍ଚସ୍ୱରରେ କହିବାକୁ ଲାଗିଲା, ହେ ଦାଉଦଙ୍କ ସନ୍ତାନ, ମୋତେ ଦୟା କରନ୍ତୁ ।
\s5
\v 49 ସେଥିରେ ଯୀଶୁ ଠିଆ ହୋଇ କହିଲେ, ତାହାକୁ ଡାକ । ସେମାନେ ସେହି ଅନ୍ଧ ଲୋକଟିକୁ ଡାକି କହିଲେ, ସାହସ ଧର, ଉଠ, ସେ ତୁମକୁ ଡାକୁଅଛନ୍ତି ।
\v 50 ତହିଁରେ ସେ ଆପଣା ଚାଦର ଫୋପାଡ଼ିଦେଇ ଉଠି ଯୀଶୁଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସିଲା ।
\s5
\v 51 ଯୀଶୁ ତାହାକୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ମୁଁ ତୁମ୍ଭ ପାଇଁ କ'ଣ କରିବି ବୋଲି ତୁମ୍ଭେ ଇଚ୍ଛା କରୁଅଛ ? ସେହି ଅନ୍ଧ ଲୋକଟି ତାହାଙ୍କୁ କହିଲା, ହେ ଗୁରୁ, ମୁଁ ଯେପରି ଦୃଷ୍ଟି ପାଏ ।
\v 52 ଯୀଶୁ ତାହାକୁ କହିଲେ, ଯାଅ, ତୁମ୍ଭର ବିଶ୍ୱାସ ତୁମ୍ଭକୁ ସୁସ୍ଥ କରିଅଛି। ତତ୍‌କ୍ଷଣାତ୍ ସେ ଦୃଷ୍ଟି ପାଇ ପଥରେ ତାହାଙ୍କ ପଛେ ପଛେ ଚାଲିବାକୁ ଲାଗିଲା ।
\s5
\c 11
\v 1 ଯେତେବେଳେ ସେମାନେ ଯିରୂଶାଲମର ନିକଟବର୍ତ୍ତୀ ହୋଇ ଜୀତପର୍ବତ ପାର୍ଶ୍ୱସ୍ଥ ବେଥ୍‌ଫାଗୀ ଓ ବେଥନିଆ ନିକଟରେ ଉପସ୍ଥିତ ହେଲେ, ସେତେବେଳେ ଯୀଶୁ ଆପଣା ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଦୁଇ ଜଣଙ୍କୁ ଏହି କଥା କହି ପଠାଇଲେ,
\v 2 ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସମ୍ମୁଖସ୍ଥ ସେହି ଗ୍ରାମକୁ ଯାଅ; ସେଥିରେ ପ୍ରବେଶ କରିବାକ୍ଷଣି, ଯାହା ଉପରେ କେହି କେବେ ଚଢ଼ି ନାହିଁ, ଏପରି ଗୋଟିଏ ଗଧଛୁଆ ବନ୍ଧା ହୋଇଥିବା ଦେଖିବ; ତାକୁ ଫିଟାଇ ଘେନିଆସ ।
\v 3 ଆଉ, ଯେବେ କେହି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କାହିଁକି ଏହା କରୁଅଛ ବୋଲି କହେ, ତେବେ କହିବ, ଏହାଠାରେ ପ୍ରଭୁଙ୍କର ପ୍ରୟୋଜନ ଅଛି, ଆଉ ସେ ପୁନର୍ବାର ତାହାକୁ ଅବିଳମ୍ବେ ଏଠାକୁ ପଠାଇଦେବେ ।
\s5
\v 4 ସେମାନେ ଯାଇ ଦ୍ୱାର ନିକଟରେ ବାହାର ଦାଣ୍ଡରେ ଗୋଟିଏ ଗଧଛୁଆକୁ ବନ୍ଧା ହୋଇଥିବା ଦେଖି ତାହାକୁ ଫିଟାଇଲେ ।
\v 5 ସେଥିରେ ସେଠାରେ ଠିଆ ହୋଇଥିବା ଲୋକମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କେହି କେହି ସେମାନଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ, ଗଧଛୁଆକୁ ଫିଟାଇ କ'ଣ କରୁଅଛ ?
\v 6 ଯୀଶୁ ଯେପରି କହିଥିଲେ, ସେମାନେ ସେହିପରି ସେମାନଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ; ତହିଁରେ ସେମାନେ ସେମାନଙ୍କୁ ଅନୁମତି ଦେଲେ ।
\s5
\v 7 ଯୀଶୁଙ୍କ ନିକଟକୁ ଗଧଛୁଆଟିକୁ ଆଣି ସେମାନେ ତାହା ଉପରେ ଆପଣା ଆପଣା ଲୁଗା ପକାଇଦେଲେ, ଆଉ ଯୀଶୁ ତାହା ଉପରେ ବସିଲେ ।
\v 8 ପୁଣି, ଅନେକେ ପଥରେ ଆପଣା ଆପଣା ଲୁଗା ବିଛାଇଲେ ଓ ଅନ୍ୟମାନେ କ୍ଷେତରୁ ଡାଳ କାଟି ଆଣି ବିଛାଇଦେଲେ ।
\v 9 ଆଉ ଆଗରେ ଓ ପଛରେ ଯାଉଥିବା ଲୋକମାନେ ଉଚ୍ଚସ୍ୱରରେ କହିବାକୁ ଲାଗିଲେ, ହୋଶାନ୍ନା ! ପ୍ରଭୁଙ୍କ ନାମରେ ଯେ ଆସୁଅଛନ୍ତି, ସେ ଧନ୍ୟ !
\v 10 ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପିତୃପୁରୁଷ ଦାଉଦଙ୍କର ଯେଉଁ ରାଜ୍ୟ ଆସୁଅଛି, ତାହା ଧନ୍ୟ ! ଊର୍ଦ୍ଧ୍ୱଲୋକରେ ହୋଶାନ୍ନା !
\s5
\v 11 ପରେ ସେ ଯିରୂଶାଲମକୁ ଆସି ମନ୍ଦିରରେ ପ୍ରବେଶ କଲେ, ପୁଣି, ଚତୁର୍ଦ୍ଦିଗସ୍ଥ ସମସ୍ତ ବିଷୟ ନିରୀକ୍ଷଣ କରି ସନ୍ଧ୍ୟା ହୋଇଯିବାରୁ ବାର ଶିଷ୍ୟଙ୍କ ସହିତ ବେଥନିଆକୁ ବାହାରିଗଲେ ।
\v 12 ତହିଁ ଆରଦିନ ବେଥନିଆରୁ ଆସୁଥିବା ସମୟରେ ଯୀଶୁ କ୍ଷୁଧିତ ହେଲେ;
\s5
\v 13 ଆଉ ସେ ଦୂରରୁ ପତ୍ର ଥିବା ଗୋଟିଏ ଡିମ୍ବିରି ଗଛ ଦେଖି, କେଜାଣି ସେଥିରୁ ଫଳ ପାଇବେ, ଏହି ଆଶାରେ ତାହା ପାଖକୁ ଗଲେ। କିନ୍ତୁ ପାଖକୁ ଆସି ସେ ପତ୍ର ବିନା ଆଉ କିଛି ପାଇଲେ ନାହିଁ, କାରଣ ସେତେବେଳେ ଡିମ୍ବିରିଫଳର ସମୟ ନ ଥିଲା ।
\v 14 ସେଥିରେ ଯୀଶୁ ତାହାକୁ କହିଲେ, ଆଉ କଦାପି କେହି ତୋଠାରୁ ଫଳ ନ ଖାଉ । ତାହାଙ୍କ ଶିଷ୍ୟମାନେ ଏହି କଥା ଶୁଣିଲେ ।
\s5
\v 15 ତାହା ପରେ ସେମାନେ ଯିରୂଶାଲମକୁ ଆସିଲେ, ଆଉ ଯୀଶୁ ମନ୍ଦିରରେ ପ୍ରବେଶ କରି ସେ ସ୍ଥାନରେ କ୍ରୟବିକ୍ରୟ କରୁଥିବା ଲୋକମାନଙ୍କୁ ବାହାର କରିଦେବାକୁ ଲାଗିଲେ, ପୁଣି, ମୁଦ୍ରା ବ୍ୟବସାୟୀମାନଙ୍କର ମେଜ ଓ କାପ୍ତା ବ୍ୟବସାୟୀମାନଙ୍କର ଆସନ ଓଲଟାଇ ପକାଇଲେ,
\v 16 ଆଉ ମନ୍ଦିର ମଧ୍ୟ ଦେଇ କାହାରିକୁ କୌଣସି ପାତ୍ର ଘେନିଯିବାକୁ ଅନୁମତି ଦେଲେ ନାହିଁ,
\s5
\v 17 ପୁଣି, ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ଶିକ୍ଷା ଦେଉ ଦେଉ କହିଲେ, ଏହା କ'ଣ ଲେଖା ନାହିଁ, ଆମ୍ଭର ଗୃହ ସମସ୍ତ ଜାତି ନିମନ୍ତେ ପ୍ରାର୍ଥନାଗୃହ ବୋଲି କୁହାଯିବ ? କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ତାହାକୁ ‘ଡକାୟତମାନଙ୍କ ଗହ୍ୱର' କରିଅଛ ।
\v 18 ପ୍ରଧାନ ଯାଜକ ଓ ଶାସ୍ତ୍ରୀମାନେ ଏହା ଶୁଣି ତାହାଙ୍କୁ କିପ୍ରକାରେ ବିନାଶ କରି ପାରନ୍ତି, ତାହା ଚେଷ୍ଟା କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ; କାରଣ ଲୋକସମୂହ ତାହାଙ୍କ ଶିକ୍ଷାରେ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟାନ୍ୱିତ ହେବାରୁ ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ଭୟ କରୁଥିଲେ ।
\v 19 ପ୍ରତିଦିନ ସନ୍ଧ୍ୟା ସମୟରେ ସେମାନେ ନଗରରୁ ବାହାରି ଯାଉଥିଲେ ।
\s5
\v 20 ସକାଳେ ସେହି ବାଟ ଦେଇ ଯିବା ସମୟରେ ସେମାନେ ଡିମ୍ବିରିଗଛଟି ମୂଳରୁ ଶୁଖିଯାଇଥିବା ଦେଖିଲେ ।
\v 21 ସେଥିରେ ପିତର ପୂର୍ବ କଥା ସ୍ମରଣ କରି ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ହେ ଗୁରୁ, ଦେଖନ୍ତୁ, ଆପଣ ଯେଉଁ ଡିମ୍ବିରି ଗଛକୁ ଅଭିଶାପ ଦେଇଥିଲେ, ତାହା ଶୁଖିଗଲାଣି ।
\s5
\v 22 ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ ରଖ ।
\v 23 ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସତ୍ୟ କହୁଅଛି, ଯେ କେହି ଏହି ପର୍ବତକୁ ତୁ ଉଠି ସମୁଦ୍ରରେ ଯାଇ ପଡ଼ ବୋଲି କହିବ, ଆଉ ଆପଣା ହୃଦୟରେ ସନ୍ଦେହ ନ କରି, ଯାହା କହୁଅଛି, ତାହା ଘଟିବ ବୋଲି ବିଶ୍ୱାସ କରିବ, ତା' ନିମନ୍ତେ ତାହା ଘଟିବ ।
\s5
\v 24 ଅତଏବ, ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହୁଅଛି, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯାହା ଯାହା ପ୍ରାର୍ଥନା କର ଓ ମାଗ, ସେ ସବୁ ପାଇଅଛ ବୋଲି ବିଶ୍ୱାସ କର, ସେଥିରେ ସେହି ସବୁ ପାଇବ ।
\v 25 ପୁଣି, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେକୌଣସି ସମୟରେ ପ୍ରାର୍ଥନା କରିବାକୁ ଠିଆ ହୁଅ, ଯଦି କାହାରି ବିରୁଦ୍ଧରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର କିଛି କଥା ଥାଏ, ତାହାହେଲେ କ୍ଷମା କର, ଯେପରି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସ୍ୱର୍ଗସ୍ଥ ପିତା ମଧ୍ୟ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ଅପରାଧସବୁ କ୍ଷମା କରିବେ ।
\v 26 [କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯଦି କ୍ଷମା ନ କର, ତେବେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସ୍ୱର୍ଗସ୍ଥ ପିତା ମଧ୍ୟ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଅପରାଧସବୁ କ୍ଷମା କରିବେ ନାହିଁ ।]
\s5
\v 27 ପରେ ସେମାନେ ପୁନର୍ବାର ଯିରୂଶାଲମକୁ ଆସିଲେ; ଆଉ ସେ ମନ୍ଦିର ମଧ୍ୟରେ ଭ୍ରମଣ କରୁଥିବା ସମୟରେ ପ୍ରଧାନ ଯାଜକ, ଶାସ୍ତ୍ରୀ ଓ ପ୍ରାଚୀନବର୍ଗ ତାହାଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସି ପଚାରିଲେ,
\v 28 ତୁମ୍ଭେ କେଉଁ ଅଧିକାରରେ ଏସମସ୍ତ କରୁଅଛ ? ଅବା ଏହାସବୁ କରିବାକୁ ତୁମ୍ଭକୁ କିଏ ଏହି ଅଧିକାର ଦେଲା ?
\s5
\v 29 କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଗୋଟିଏ କଥା ପଚାରିବି, ମୋତେ ଉତ୍ତର ଦିଅ, ତାହାହେଲେ ମୁଁ କେଉଁ ଅଧିକାରରେ ଏସମସ୍ତ କରୁଅଛି, ତାହା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହିବି ।
\v 30 ଯୋହନଙ୍କର ବାପ୍ତିସ୍ମ ସ୍ୱର୍ଗରୁ ନା ମନୁଷ୍ୟଠାରୁ ହେଲା ? ମୋତେ ଉତ୍ତର ଦିଅ ।
\s5
\v 31 ସେଥିରେ ସେମାନେ ପରସ୍ପର ତର୍କବିତର୍କ କରି କହିବାକୁ ଲାଗିଲେ, ଯଦି ସ୍ୱର୍ଗରୁ ବୋଲି କହିବୁ, ତାହାହେଲେ ସେ କହିବେ, ତେବେ ତୁମ୍ଭେମାନେ କାହିଁକି ତାହାଙ୍କୁ ବିଶ୍ୱାସ କଲ ନାହିଁ ?
\v 32 ଅବା ମନୁଷ୍ୟଠାରୁ ବୋଲି କଅଣ କହିବା ? ସେମାନେ ଲୋକସମୂହକୁ ଭୟ କରୁଥିଲେ; କାରଣ ସମସ୍ତେ ଯୋହନଙ୍କୁ ପ୍ରକୃତରେ ଜଣେ ଭାବବାଦୀ ବୋଲି ମାନୁଥିଲେ ।
\v 33 ଏଣୁ ସେମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ଆମ୍ଭେମାନେ ଜାଣୁ ନାହୁଁ ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ତେବେ ମୁଁ କେଉଁ ଅଧିକାରରେ ଏସମସ୍ତ କରୁଅଛି, ତାହା ମୁଁ ମଧ୍ୟ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହିବି ନାହିଁ ।
\s5
\c 12
\v 1 ଏଥିଉତ୍ତାରେ ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତରେ କହିବାକୁ ଲାଗିଲେ । ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତି ଗୋଟିଏ ଦ୍ରାକ୍ଷାକ୍ଷେତ୍ର କରି ତାହାର ଚାରିଆଡ଼େ ବାଡ଼ ଦେଲେ ଓ ଦ୍ରାକ୍ଷାକୁଣ୍ଡ ଖୋଳି ପ୍ରହରୀଗୃହ ନିର୍ମାଣ କଲେ, ପୁଣି, କୃଷକମାନଙ୍କୁ ସେହି କ୍ଷେତ ଭାଗରେ ଦେଇ ବିଦେଶକୁ ଗମନ କଲେ ।
\v 2 ପରେ କୃଷକମାନଙ୍କଠାରୁ ଦ୍ରାକ୍ଷାକ୍ଷେତ୍ରର ଫଳରୁ ଭାଗ ପାଇବା ନିମନ୍ତେ ସେ ଜଣେ ଦାସକୁ ଉପଯୁକ୍ତ ସମୟରେ ସେମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ପଠାଇଲେ ।
\v 3 କିନ୍ତୁ ସେମାନେ ତାହାକୁ ଧରି ପ୍ରହାର କଲେ ଓ ଶୂନ୍ୟ ହସ୍ତରେ ଫେରାଇଦେଲେ।
\s5
\v 4 ପୁଣି, ସେହି ବ୍ୟକ୍ତି କୃଷକମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆଉ ଜଣେ ଦାସକୁ ପଠାଇଲେ; ସେମାନେ ତାହାର ମଧ୍ୟ ମୁଣ୍ଡ ଫଟାଇଦେଲେ ଓ ତାହାକୁ ଅପମାନ କଲେ ।
\v 5 ସେ ଆଉ ଜଣକୁ ପଠାଇଲେ; ସେମାନେ ତାହାକୁ ମଧ୍ୟ ବଧ କଲେ । ସେଥିରେ ସେହି ବ୍ୟକ୍ତି ଆହୁରି ଅନେକଙ୍କୁ ପଠାଇଲେ; ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କେତେକଙ୍କୁ ପ୍ରହାର କଲେ ଓ କେତେକଙ୍କୁ ବଧ କଲେ ।
\s5
\v 6 ତାଙ୍କ ନିକଟରେ ଜଣେ ମାତ୍ର ରହିଲେ, ସେ ତାଙ୍କ ପ୍ରିୟ ପୁତ୍ର । ମୋର ପୁଅକୁ ସେମାନେ ମାନ୍ୟ କରିବେ, ଏହା କହି ସେ ଅବଶେଷରେ ତାଙ୍କୁ କୃଷକମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ପଠାଇଲେ ।
\v 7 ମାତ୍ର ସେହି କୃଷକମାନେ ପରସ୍ପର କହିଲେ, ଏ ତ ଉତ୍ତରାଧିକାରୀ, ଆସ, ଏହାକୁ ବଧ କରିବା; ତାହାହେଲେ ଅଧିକାର ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ହେବ ।
\s5
\v 8 ସେଥିରେ ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ଧରି ବଧ କଲେ ଓ ଦ୍ରାକ୍ଷାକ୍ଷେତ୍ରର ବାହାରେ ପକାଇଦେଲେ ।
\v 9 ତେବେ ଦ୍ରାକ୍ଷାକ୍ଷେତ୍ରର କର୍ତ୍ତା କ'ଣ କରିବେ ? ସେ ଆସି କୃଷକମାନଙ୍କୁ ବିନାଶ କରିବେ ଓ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ଦ୍ରାକ୍ଷାକ୍ଷେତ୍ର ଦେବେ ।
\s5
\v 10 ତୁମ୍ଭେମାନେ କି ଧର୍ମଶାସ୍ତ୍ରର ଏହି ବାକ୍ୟ ମଧ୍ୟ ପାଠ କରି ନାହଁ, ଗୃହନିର୍ମାଣକାରୀମାନେ ଯେଉଁ ପ୍ରସ୍ତରକୁ ଅଗ୍ରାହ୍ୟ କଲେ, ତାହା କୋଣର ପ୍ରଧାନ ପ୍ରସ୍ତର ହେଲା;
\v 11 ପ୍ରଭୁଙ୍କଠାରୁ ଏହା ହେଲା, ଆଉ ତାହା ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଦୃଷ୍ଟିରେ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟଜନକ ?
\v 12 ଏଥିରେ ପ୍ରଧାନ ଯାଜକ, ଶାସ୍ତ୍ରୀ ଓ ପ୍ରାଚୀନବର୍ଗ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ଧରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କଲେ, କିନ୍ତୁ ସେମାନେ ଲୋକସମୂହକୁ ଭୟ କଲେ; କାରଣ ସେ ସେହି ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ସେମାନଙ୍କୁ ଲକ୍ଷ କରି କହିଥିଲେ ବୋଲି ସେମାନେ ବୁଝିଲେ, ଆଉ ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ପରିତ୍ୟାଗ କରି ଚାଲିଗଲେ ।
\s5
\v 13 ପରେ ଯୀଶୁଙ୍କ କଥାର ଛିଦ୍ର ଧରିବା ନିମନ୍ତେ ସେମାନେ ଫାରୂଶୀ ଓ ହେରୋଦୀୟମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କେତେକଙ୍କୁ ତାହାଙ୍କ ପାଖକୁ ପଠାଇଲେ ।
\v 14 ସେମାନେ ଆସି ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ହେ ଗୁରୁ, ଆମ୍ଭେମାନେ ଜାଣୁ, ଆପଣ ସତ୍ୟ ଓ କାହାକୁ ଭୟ କରନ୍ତି ନାହିଁ; କାରଣ ଆପଣ ମନୁଷ୍ୟର ମୁଖାପେକ୍ଷା କରନ୍ତି ନାହିଁ, ମାତ୍ର ସତ୍ୟ ରୂପେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ମାର୍ଗ ଶିକ୍ଷା ଦିଅନ୍ତି । କାଇସରଙ୍କୁ କର ଦେବା ବିଧିସଙ୍ଗତ କି ନୁହେଁ ?
\v 15 ଆମ୍ଭେମାନେ ଦେବା କି ନାହିଁ ? କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କର କପଟତା ଜାଣି ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, କାହିଁକି ମୋତେ ପରୀକ୍ଷା କରୁଅଛ ? ଗୋଟିଏ ମୁଦ୍ରା ମୋ' ପାଖକୁ ଆଣ, ମୁଁ ତାହା ଦେଖେ ।
\s5
\v 16 ତହିଁରେ ସେମାନେ ତାହା ଆଣିଲେ । ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ, ଏହି ମୂର୍ତ୍ତି ଓ ନାମ କାହାର ? ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, କାଇସରଙ୍କର ।
\v 17 ସେଥିରେ ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, କାଇସରଙ୍କର ଯାହା, ତାହା କାଇସରଙ୍କୁ ଦିଅ; ପୁଣି, ଈଶ୍ୱରଙ୍କର ଯାହା, ତାହା ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଦିଅ । ତହିଁରେ ସେମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କ କଥାରେ ଅତ୍ୟନ୍ତ ଚମତ୍କୃତ ହେଲେ ।
\s5
\v 18 ଏଥିଉତ୍ତାରେ ପୁନରୁତ୍ଥାନକୁ ଅସ୍ୱୀକାର କରୁଥିବା ସାଦ୍ଦୂକୀମାନେ ତାହାଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସି ପଚାରିବାକୁ ଲାଗିଲେ,
\v 19 ହେ ଗୁରୁ, ମୋଶା ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଲେଖିଅଛନ୍ତି ଯେ, ଯଦି କୌଣସି ଲୋକର ଭାଇ ମରେ, ଆଉ ତାହାର ଭାର୍ଯ୍ୟା ଜୀବିତା ଥାଏ, ପୁଣି, ତାହାର କୌଣସି ସନ୍ତାନ ନ ଥାଏ, ତାହାହେଲେ ତାହାର ଭାଇ ତାହାର ଭାର୍ଯ୍ୟାକୁ ଗ୍ରହଣ କରି ଆପଣା ଭାଇ ନିମନ୍ତେ ବଂଶ ଉତ୍ପନ୍ନ କରିବ ।
\s5
\v 20 ଦେଖନ୍ତୁ, ସାତ ଭାଇ ଥିଲେ; ପ୍ରଥମଟି ଗୋଟିଏ ସ୍ତ୍ରୀକୁ ବିବାହ କଲା ଓ ନିଃସନ୍ତାନ ହୋଇ ମଲା;
\v 21 ପରେ ଦ୍ୱିତୀୟଟି ତାହାକୁ ଗ୍ରହଣ କରି ନିଃସନ୍ତାନ ହୋଇ ମଲା; ତୃତୀୟଟି ସେହି ପ୍ରକାର କଲା,
\v 22 ଆଉ ସାତ ଜଣଯାକ ନିଃସନ୍ତାନ ହୋଇ ମଲେ; ସମସ୍ତଙ୍କ ଶେଷରେ ସେହି ସ୍ତ୍ରୀ ମଧ୍ୟ ମଲା ।
\v 23 ପୁନରୁତ୍ଥାନ ସମୟରେ ଯେତେବେଳେ ସେମାନେ ଉଠିବେ, ସେତେବେଳେ ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ସେ କାହାର ସ୍ତ୍ରୀ ହେବ ? ସାତ ଜଣଯାକ ତ ତାହାକୁ ବିବାହ କରିଥିଲେ ।
\s5
\v 24 ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ଧର୍ମଶାସ୍ତ୍ର ପୁଣି, ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଶକ୍ତି ମଧ୍ୟ ନ ଜାଣିବା କି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଭ୍ରାନ୍ତିର କାରଣ ନୁହେଁ ?
\v 25 ଯେଣୁ ମୃତମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ପୁନରୁତ୍ଥାନ ହେଲା ଉତ୍ତାରେ ଲୋକେ ବିବାହ କରନ୍ତି ନାହିଁ କିମ୍ବା ବିବାହିତା ହୁଅନ୍ତି ନାହିଁ, କିନ୍ତୁ ସ୍ୱର୍ଗସ୍ଥ ଦୂତମାନଙ୍କ ପରି ରୁହନ୍ତି ।
\s5
\v 26 ମାତ୍ର ମୃତମାନେ ଯେ ଉତ୍ଥିତ ହୁଅନ୍ତି, ସେ ସମ୍ବନ୍ଧରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ କି ମୋଶାଙ୍କ ଶାସ୍ତ୍ରରେ ବୁଦାର ବୃତ୍ତାନ୍ତରେ ପାଠ କରି ନାହଁ ଯେ ଈଶ୍ୱର କିପରି ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ଆମ୍ଭେ ଅବ୍ରାହାମଙ୍କ ଈଶ୍ୱର, ଇସ୍‌ହାକଙ୍କ ଈଶ୍ୱର ଓ ଯାକୁବଙ୍କ ଈଶ୍ୱର ?
\v 27 ସେ ମୃତମାନଙ୍କର ଈଶ୍ୱର ନୁହଁନ୍ତି, ମାତ୍ର ଜୀବିତମାନଙ୍କର । ତୁମ୍ଭେମାନେ ବଡ଼ ଭ୍ରାନ୍ତ ହେଉଅଛ ।
\s5
\v 28 ସେତେବେଳେ ଶାସ୍ତ୍ରୀମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ ପାଖକୁ ଆସି ସେମାନଙ୍କର ବାଦାନୁବାଦ ଶୁଣି ଓ ଯୀଶୁ ଯେ ସେମାନଙ୍କୁ ଯଥାର୍ଥ ଉତ୍ତର ଦେଇଅଛନ୍ତି, ଏହା ଜାଣି ତାହାଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ, ସମସ୍ତ ଆଜ୍ଞା ମଧ୍ୟରେ କେଉଁ ଆଜ୍ଞା ପ୍ରଧାନ ?
\v 29 ଯୀଶୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ପ୍ରଧାନ ଆଜ୍ଞା ଏହି, ହେ ଇସ୍ରାଏଲ, ଶୁଣ; ପ୍ରଭୁ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଈଶ୍ୱର ଏକମାତ୍ର ପ୍ରଭୁ ଅଟନ୍ତି;
\v 30 ଆଉ ତୁମ୍ଭେ ଆପଣା ସମସ୍ତ ଅନ୍ତଃକରଣ, ସମସ୍ତ ପ୍ରାଣ, ସମସ୍ତ ମନ ଓ ସମସ୍ତ ଶକ୍ତି ଦେଇ ପ୍ରଭୁ ଆପଣା ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ପ୍ରେମ କର ।
\v 31 ଦ୍ୱିତୀୟଟି ଏହି, ତୁମ୍ଭେ ଆପଣା ପ୍ରତିବାସୀକୁ ଆତ୍ମତୁଲ୍ୟ ପ୍ରେମ କର । ଏହି ଆଜ୍ଞାଗୁଡ଼ିକ ଅପେକ୍ଷା ଆଉ କୌଣସି ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଆଜ୍ଞା ନାହିଁ ।
\s5
\v 32 ସେଥିରେ ସେହି ଶାସ୍ତ୍ରୀ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ହେ ଗୁରୁ, ତାହା ସତ୍ୟ, ସେ ଯେ ଏକ ଓ ତାହାଙ୍କ ବିନା ଆଉ କେହି ନାହିଁ, ଏହା ଆପଣ ଯଥାର୍ଥ କହିଅଛନ୍ତି;
\v 33 ପୁଣି, ସମସ୍ତ ଅନ୍ତଃକରଣ, ସମସ୍ତ ବୁଦ୍ଧି ଓ ସମସ୍ତ ଶକ୍ତି ଦେଇ ତାହାଙ୍କୁ ପ୍ରେମ କରିବା ଏବଂ ପ୍ରତିବାସୀକି ଆତ୍ମତୁଲ୍ୟ ପ୍ରେମ କରିବା ସମସ୍ତ ହୋମ ଓ ବଳିଦାନ ଅପେକ୍ଷା ଗୁରୁତର ।
\v 34 ସେ ବୁଦ୍ଧି ସହିତ ଉତ୍ତର ଦେଇଅଛନ୍ତି ଦେଖି ଯୀଶୁ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ରାଜ୍ୟଠାରୁ ତୁମ୍ଭେ ଦୂରବର୍ତ୍ତୀ ନୁହଁ । ଏଥିଉତ୍ତାରେ କେହି ତାହାଙ୍କୁ ଆଉ କୌଣସି ପ୍ରଶ୍ନ ପଚାରିବାକୁ ସାହସ କଲେ ନାହିଁ ।
\s5
\v 35 କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁ ମନ୍ଦିରରେ ଶିକ୍ଷା ଦେଉଥିବା ସମୟରେ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯେ ଦାଉଦଙ୍କ ସନ୍ତାନ, ଏହା ଶାସ୍ତ୍ରୀମାନେ କିପରି କହନ୍ତି ?
\v 36 ସ୍ୱୟଂ ଦାଉଦ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ପୂର୍ଣ୍ଣ ହୋଇ କହିଥିଲେ, ପ୍ରଭୁ ମୋହର ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ କହିଲେ, ଆମ୍ଭେ ଯେପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ତୁମ୍ଭର ଶତ୍ରୁମାନଙ୍କୁ ତୁମ୍ଭ ପାଦ ତଳେ ରଖି ନାହୁଁ, ସେପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଆମ୍ଭର ଦକ୍ଷିଣରେ ବସିଥାଅ ।
\v 37 ସ୍ୱୟଂ ଦାଉଦ ତାହାଙ୍କୁ ପ୍ରଭୁ ବୋଲି କହନ୍ତି; ତେବେ ସେ କିପ୍ରକାରେ ତାହାଙ୍କର ସନ୍ତାନ ?
\s5
\v 38 ସର୍ବସାଧାରଣ ଲୋକେ ଆନନ୍ଦରେ ତାହାଙ୍କ କଥା ଶୁଣୁଥିଲେ । ପୁନଶ୍ଚ, ସେ ଆପଣା ଶିକ୍ଷା ମଧ୍ୟରେ କହିଲେ, ଶାସ୍ତ୍ରୀମାନଙ୍କଠାରୁ ସାବଧାନ ! ସେମାନେ ଲମ୍ବା ପୋଷାକ ପରିଧାନ କରି ଭ୍ରମଣ କରିବାକୁ, ପୁଣି, ହାଟ ବଜାରରେ ନମସ୍କାର,
\v 39 ସମାଜଗୃହରେ ପ୍ରଧାନ ଆସନ ଓ ଭୋଜିରେ ପ୍ରଧାନ ସ୍ଥାନ ଗ୍ରହଣ କରିବାକୁ ଭଲ ପାଆନ୍ତି;
\v 40 ସେମାନେ ବିଧବାମାନଙ୍କର ଗୃହସବୁ ଗ୍ରାସ କରନ୍ତି ଓ ଛଳନା କରି ଦୀର୍ଘ ପ୍ରାର୍ଥନା କରନ୍ତି; ସେମାନେ ଗୁରୁତର ଦଣ୍ଡ ପାଇବେ ।
\s5
\v 41 ପରେ ସେ ଭଣ୍ଡାର ସମ୍ମୁୁଖରେ ବସି ଲୋକସମୂହ କିପରି ସେଥିରେ ପଇସା ପକାଉଅଛନ୍ତି, ତାହା ଦେଖୁଥିଲେ। ସେତେବେଳେ ଅନେକ ଧନୀ ଲୋକ ସେଥିରେ ବେଶି ପକାଇଲେ;
\v 42 ଆଉ ଜଣେ ଦରିଦ୍ର ବିଧବା ଆସି ଏକ ଅଳ୍ପ ମୂଲ୍ୟର ଦୁଇ ତମ୍ବା ପଇସା ସେଥିରେ ପକାଇଲା ।
\s5
\v 43 ତହିଁରେ ଯୀଶୁ ଆପଣା ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ ନିକଟକୁ ଡାକି କହିଲେ, ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସତ୍ୟ କହୁଅଛି, ଭଣ୍ଡାରରେ ମୁଦ୍ରା ପକାଉଥିବା ସମସ୍ତ ଲୋକଙ୍କ ଅପେକ୍ଷା ଏହି ଦରିଦ୍ର ବିଧବା ଅଧିକ ପକାଇଅଛି;
\v 44 କାରଣ ସମସ୍ତେ ଆପଣା ଆପଣା ଅତିରିକ୍ତ ଧନରୁ କିଛି କିଛି ପକାଇଲେ, କିନ୍ତୁ ଏ ଆପଣାର ଅନାଟନ ଅବସ୍ଥାରେ ନିଜ ପ୍ରାଣ ବଞ୍ଚାଇବା ନିମନ୍ତେ ତାହାର ଯାହା କିଛି ଥିଲା, ସେହି ସବୁ ପକାଇଲା ।
\s5
\c 13
\v 1 ଯୀଶୁ ମନ୍ଦିରରୁ ବାହାରିଯାଉଥିବା ସମୟରେ ତାହାଙ୍କ ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ହେ ଗୁରୁ, ଦେଖନ୍ତୁ, କିପରି ପ୍ରସ୍ତର ଓ କିପରି ପ୍ରାସାଦ !
\v 2 ସେଥିରେ ଯୀଶୁ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ତୁମ୍ଭେ କ'ଣ ଏହି ସମସ୍ତ ବୃହତ୍ ପ୍ରାସାଦ ଦେଖୁଅଛ ? ଏକ ପ୍ରସ୍ତର ଅନ୍ୟ ପ୍ରସ୍ତର ଉପରେ ରହିବ ନାହିଁ, ସମସ୍ତ ହିଁ ଭୂମିସାତ୍ ହେବ ।
\s5
\v 3 ପରେ ସେ ଜୀତପର୍ବତ ଉପରେ ମନ୍ଦିର ସମ୍ମୁଖରେ ବସନ୍ତେ ପିତର, ଯାକୁବ, ଯୋହନ ଓ ଆନ୍ଦ୍ରିୟ ତାହାଙ୍କୁ ଗୋପନରେ ପଚାରିବାକୁ ଲାଗିଲେ, ଏସବୁ କେବେ ଘଟିବ,
\v 4 ପୁଣି, ଯେଉଁ ସମୟରେ ଏହି ସବୁ ସଫଳ ହେବା ସନ୍ନିକଟ ହେବ, ସେ ସମୟର ଲକ୍ଷଣ କ'ଣ, ତାହା ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହନ୍ତୁ ।
\s5
\v 5 ସେଥିରେ ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ କହିବାକୁ ଲାଗିଲେ, ସାବଧାନ, କେହି ଯେପରି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଭ୍ରାନ୍ତ ନ କରେ ।
\v 6 ଅନେକେ ମୋ ନାମରେ ଆସି, ମୁଁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ବୋଲି କହି ଅନେକଙ୍କୁ ଭ୍ରାନ୍ତ କରିବେ ।
\s5
\v 7 ମାତ୍ର ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେତେବେଳେ ଯୁଦ୍ଧର ବିଷୟ ଓ ସଂଗ୍ରାମର ଜନରବ ଶୁଣିବ, ସେତେବେଳେ ବ୍ୟାକୁଳ ହୁଅ ନାହିଁ; ଏହି ସମସ୍ତ ଅବଶ୍ୟ ଘଟିବ, କିନ୍ତୁ ସେହି କାଳ ସୁଦ୍ଧା ଯୁଗାନ୍ତ ନୁହେଁ ।
\v 8 କାରଣ ଜାତି ବିପକ୍ଷରେ ଜାତି ଓ ରାଜ୍ୟ ବିପକ୍ଷରେ ରାଜ୍ୟ ଉଠିବ, ପୁଣି, ସ୍ଥାନେ ସ୍ଥାନେ ଭୂମିକମ୍ପ ହେବ ଓ ଦୁର୍ଭିକ୍ଷ ପଡ଼ିବ; ଏହି ସମସ୍ତ ପ୍ରସବବେଦନାର ଆରମ୍ଭମାତ୍ର ।
\s5
\v 9 କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଆପଣା ଆପଣା ବିଷୟରେ ସାବଧାନ ହୋଇଥାଅ; ଲୋକେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ବିଚାରସଭାମାନଙ୍କରେ ସମର୍ପଣ କରିବେ, ଆଉ ତୁମ୍ଭେମାନେ ସମାଜଗୃହଗୁଡ଼ିକରେ ପ୍ରହାରିତ ହେବ ଏବଂ ମୋ ସକାଶେ ଶାସନକର୍ତ୍ତା ଓ ରାଜାମାନଙ୍କ ଛାମୁରେ ସେମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ସାକ୍ଷ୍ୟ ଦେବା ନିମନ୍ତେ ଠିଆ କରାଯିବ ।
\v 10 ପୁଣି, ସମସ୍ତ ଜାତି ନିକଟରେ ସୁସମାଚାର ପ୍ରଥମରେ ଅବଶ୍ୟ ଘୋଷଣା କରାଯିବ ।
\s5
\v 11 ଏଣୁ ଯେତେବେଳେ ଲୋକେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଘେନିଯାଇ ସମର୍ପଣ କରିବେ, ସେତେବେଳେ ତୁମ୍ଭେମାନେ କ'ଣ କହିବ, ସେ ବିଷୟରେ ପୂର୍ବରୁ ଚିନ୍ତିତ ହୁଅ ନାହିଁ; କିନ୍ତୁ ସେହି ସମୟରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଯାହା ଦିଆଯିବ, ତାହା କୁହ; କାରଣ ତୁମ୍ଭେମାନେ ବକ୍ତା ନୁହଁ, ମାତ୍ର ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ବକ୍ତା ଅଟନ୍ତି ।
\v 12 ଭାଇ ଭାଇକୁ ଓ ପିତା ପୁତ୍ରକୁ ମୃତ୍ୟୁଭୋଗ କରିବା ନିମନ୍ତେ ସମର୍ପଣ କରିବେ; ପୁଣି, ସନ୍ତାନମାନେ ପିତାମାତାଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଉଠି ସେମାନଙ୍କୁ ବଧ କରିବେ;
\v 13 ଆଉ, ମୋହର ନାମ ସକାଶେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ସମସ୍ତଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଘୃଣିତ ହେବ; ମାତ୍ର ଯେ ଶେଷ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଧୈର୍ଯ୍ୟ ଧରି ରହିବ, ସେ ପରିତ୍ରାଣ ପାଇବ ।
\s5
\v 14 କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେତେବେଳେ ସେହି ଧ୍ୱଂସକାରୀ ଘୃଣ୍ୟ ବସ୍ତୁକୁ, ଯେଉଁଠାରେ ଅବସ୍ଥିତ ହେବା ଉଚିତ୍ ନୁହେଁ, ସେଠାରେ ଅବସ୍ଥିତ ଦେଖିବ (ପାଠକ ବୁଝନ୍ତୁ), ସେତେବେଳେ ଯେଉଁମାନେ ଯିହୂଦା ପ୍ରଦେଶରେ ଥାଆନ୍ତି, ସେମାନେ ପର୍ବତମାଳାକୁ ପଳାଇଯାଉନ୍ତୁ;
\v 15 ଯେ ଛାତ ଉପରେ ଥାଏ, ସେ ଆପଣା ଘରୁ କୌଣସି ପଦାର୍ଥ ଘେନିଯିବା ପାଇଁ ଓହ୍ଲାଇ ନ ଆସୁ ବା ଭିତରକୁ ନ ଯାଉ;
\v 16 ପୁଣି, ଯେ କ୍ଷେତରେ ଥାଏ, ସେ ଆପଣା ଚାଦର ଘେନିଯିବା ପାଇଁ ଫେରି ନ ଯାଉ ।
\s5
\v 17 ସେହି ସମୟରେ ଯେଉଁମାନେ ଗର୍ଭବତୀ ଓ ସ୍ତନ୍ୟଦାତ୍ରୀ, ହାୟ, ସେମାନେ କ୍ଲେଶର ପାତ୍ର !
\v 18 କିନ୍ତୁ ଏହା ଯେପରି ଶୀତକାଳରେ ନ ଘଟେ, ଏଥିପାଇଁ ପ୍ରାର୍ଥନା କର ।
\v 19 କାରଣ ସେହି କାଳରେ ଏପରି କ୍ଲେଶ ଘଟିବ ଯେ, ଈଶ୍ୱରଙ୍କ କୃତ ସୃଷ୍ଟି ଆରମ୍ଭରୁ ଆଜି ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସେହିପରି ଘଟି ନାହିଁ, ପୁଣି, କେବେ ହେଁ ଘଟିବ ନାହିଁ ।
\v 20 ଆଉ ପ୍ରଭୁ ସେହି ସମୟ ଯେବେ ଉଣା କରି ନ ଥାଆନ୍ତେ, ତେବେ କୌଣସି ମର୍ତ୍ତ୍ୟ ପରିତ୍ରାଣ ପାଆନ୍ତା ନାହିଁ; ମାତ୍ର ସେ ଯେଉଁମାନଙ୍କୁ ମନୋନୀତ କରିଅଛନ୍ତି, ସେହି ମନୋନୀତ ଲୋକଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ସେହି ସମୟ ଊଣା କରିଅଛନ୍ତି ।
\s5
\v 21 ସେତେବେଳେ ‘ଦେଖ, ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଏଠାରେ' କିମ୍ଵା ‘ଦେଖ, ସେଠାରେ', କେହି ଯେବେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଏପରି କହିବ, ତେବେ ତାହା ବିଶ୍ୱାସ କର ନାହିଁ ।
\v 22 ଭଣ୍ଡ ଖ୍ରୀଷ୍ଟମାନେ ଓ ଭଣ୍ଡ ଭାବବାଦୀମାନେ ଉଠି ଏପରି ଚିହ୍ନ ଓ ଅଦ୍ଭୁତ କର୍ମମାନ ଦେଖାଇବେ ଯେ, ଯଦି ସମ୍ଭବ ହୁଏ, ତେବେ ମନୋନୀତ ଲୋକଙ୍କୁ ଭ୍ରାନ୍ତ କରିବେ ।
\v 23 କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ସାବଧାନ ହୋଇଥାଅ; ମୁଁ ପୂର୍ବରୁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସମସ୍ତ ବିଷୟ ଜଣାଇଲି ।
\s5
\v 24 ମାତ୍ର ସେହି ସମୟରେ ସେହି କ୍ଲେଶ ଉତ୍ତାରେ ସୂର୍ଯ୍ୟ ଅନ୍ଧକାରମୟ ହେବ ଓ ଚନ୍ଦ୍ର ଆଲୋକ ଦେବ ନାହିଁ,
\v 25 ପୁଣି, ନକ୍ଷତ୍ରମାଳା ଆକାଶରୁ ଖସି ପଡ଼ିବାକୁ ଲାଗିବେ ଓ ଆକାଶମଣ୍ଡଳସ୍ଥ ଶକ୍ତିସମୂହ ବିଚଳିତ ହେବେ ।
\v 26 ସେତେବେଳେ ଲୋକେ ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ରଙ୍କୁ ମହାପରାକ୍ରମରେ ଓ ମହାମହିମା ସହ ମେଘମାଳାରେ ଆଗମନ କରିବା ଦେଖିବେ ।
\v 27 ସେ ସମୟରେ ସେ ଦୂତମାନଙ୍କୁ ପ୍ରେରଣ କରି ପୃଥିବୀର ଶେଷ ସୀମାରୁ ଆକାଶର ଶେଷ ସୀମା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଚତୁର୍ଦ୍ଦିଗରୁ ଆପଣା ମନୋନୀତ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଏକତ୍ର କରିବେ ।
\s5
\v 28 ଡିମ୍ବିରି ବୃକ୍ଷରୁ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ଶିକ୍ଷା କର; ଯେତେବେଳେ ତାହାର ଶାଖା ସରସ ହୋଇ ପଲ୍ଲବିତ ହୁଏ, ସେତେବେଳେ ଗ୍ରୀଷ୍ମକାଳ ସନ୍ନିକଟ ବୋଲି ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜାଣିଥାଅ;
\v 29 ସେହିପରି ତୁମ୍ଭେମାନେ ମଧ୍ୟ ଏହି ସମସ୍ତ ଘଟଣା ଦେଖିଲେ ସେ ଦ୍ୱାରରେ ସନ୍ନିକଟ, ଏହା ଜାଣ ।
\s5
\v 30 ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସତ୍ୟ କହୁଅଛି, ଏସମସ୍ତ ନ ଘଟିବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଏହି ବର୍ତ୍ତମାନ ପୀଢି କୌଣସି ପ୍ରକାରେ ଲୋପ ପାଇବ ନାହିଁ।
\v 31 ଆକାଶ ଓ ପୃଥିବୀ ଲୋପ ପାଇବ, ମାତ୍ର ମୋହର ବାକ୍ୟସମୂହ କଦାପି ଲୋପ ପାଇବ ନାହିଁ ।
\v 32 କିନ୍ତୁ ସେହି ଦିନ କି ସମୟ ବିଷୟ କେହି ଜାଣନ୍ତି ନାହିଁ, ସ୍ୱର୍ଗସ୍ଥ ଦୂତମାନେ କିମ୍ବା ପୁତ୍ର ସୁଦ୍ଧା ଜାଣନ୍ତି ନାହିଁ, କେବଳ ପିତା ଜାଣନ୍ତି ।
\s5
\v 33 ତୁମ୍ଭେମାନେ ସାବଧାନ ହୋଇଥାଅ, ଜାଗି ରୁହ; କାରଣ ସେ ସମୟ କେବେ ହେବ, ତାହା ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜାଣ ନାହିଁ ।
\v 34 ତାହା ଏହିପରି, ଯେପରି ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତି ଆପଣା ଗୃହ ତ୍ୟାଗ କରି ବିଦେଶରେ ପ୍ରବାସ କରୁଅଛନ୍ତି, ଆଉ ସେ ଆପଣା ଦାସମାନଙ୍କୁ ଅଧିକାର ଦେଇ ପ୍ରତ୍ୟେକର କାର୍ଯ୍ୟ ନିରୂପଣ କରିଅଛନ୍ତି ଓ ଦ୍ୱାରପାଳକକୁ ମଧ୍ୟ ଜାଗି ରହିବାକୁ ଆଜ୍ଞା ଦେଇଅଛନ୍ତି ।
\s5
\v 35 ଅତଏବ, କାଳେ ଗୃହକର୍ତ୍ତା ହଠାତ୍ ଆସି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ନିଦ୍ରିତ ଦେଖନ୍ତି,
\v 36 ଏଥି ନିମନ୍ତେ ଜାଗ୍ରତ ଥାଅ, କାରଣ ସେ ସନ୍ଧ୍ୟାବେଳେ, କିମ୍ବା ଅଧରାତିରେ, କିମ୍ବା କୁକୁଡ଼ା ଡାକିବା ସମୟରେ, କିମ୍ବା ସକାଳେ, କେତେବେଳେ ଯେ ଆସିବେ, ତାହା ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜାଣ ନାହିଁ ।
\v 37 ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଯାହା କହୁଅଛି, ତାହା ସମସ୍ତଙ୍କୁ କହୁଅଛି, ଜାଗ୍ରତ ଥାଅ ।
\s5
\c 14
\v 1 ନିସ୍ତାର ପର୍ବ ଓ ଖମୀରଶୂନ୍ୟ ରୋଟୀର ପର୍ବ ପଡ଼ିବାକୁ ଦୁଇ ଦିନ ଥିଲା । ସେହି ସମୟରେ ପ୍ରଧାନ ଯାଜକ ଓ ଶାସ୍ତ୍ରୀମାନେ କିପରି ଯୀଶୁଙ୍କୁ ଛଳରେ ଧରି ବଧ କରି ପାରନ୍ତି, ସେଥିର ଉପାୟ ଖୋଜୁଥିଲେ ।
\v 2 କାରଣ ସେମାନେ କହିଲେ, ପର୍ବ ସମୟରେ ନୁହେଁ, କାଳେ ଲୋକଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଗଣ୍ଡଗୋଳ ହେବ ।
\s5
\v 3 ସେ ବେଥନିଆରେ କୁଷ୍ଠୀ ଶିମୋନଙ୍କ ଗୃହରେ ଭୋଜନରେ ବସିଥିବା ସମୟରେ ଜଣେ ସ୍ତ୍ରୀଲୋକ ଗୋଟିଏ ପାତ୍ରରେ ବହୁମୂଲ୍ୟ ବିଶୁଦ୍ଧ ଜଟାମାଂସୀ ତୈଳ ଆଣି ସେହି ପାତ୍ର ଭାଙ୍ଗି ତାହାଙ୍କ ମସ୍ତକରେ ଢାଳିବାକୁ ଲାଗିଲେ ।
\v 4 କିନ୍ତୁ କେତେକ ଲୋକ ବିରକ୍ତ ହୋଇ ପରସ୍ପରକୁ କହିଲେ, ତୈଳ କାହିଁକି ଏପରି ନଷ୍ଟ ହେଲା ?
\v 5 ଏହି ତୈଳ ତ ତିନିଶହ ଦିନାର୍‍ରୁ ଅଧିକ ମୂଲ୍ୟରେ ବିକ୍ରୟ କରାଯାଇ ଦରିଦ୍ରମାନଙ୍କୁ ଦିଆଯାଇ ପାରିଥା'ନ୍ତା । ତେଣୁ ସେମାନେ ସେହି ସ୍ତ୍ରୀଲୋକକୁ ଗାଳି କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ ।
\s5
\v 6 କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁ କହିଲେ, ତାହାକୁ ଛାଡ଼ିଦିଅ; କାହିଁକି ତାହାକୁ କଷ୍ଟ ଦେଉଅଛ ? ସେ ମୋ ପ୍ରତି ଉତ୍ତମ କର୍ମ କରିଅଛି ।
\v 7 କାରଣ ଦରିଦ୍ରମାନେ ତ ସର୍ବଦା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ଅଛନ୍ତି, ଆଉ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ଯେତେବେଳେ ଇଚ୍ଛା, ସେତେବେଳେ ସେମାନଙ୍କର ଉପକାର କରି ପାର; ମାତ୍ର ମୁଁ ସର୍ବଦା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ନ ଥିବି ।
\v 8 ତାହାର ଯାହା ସାଧ୍ୟ, ତାହା ସେ କରିଅଛି; ସେ ସମାଧି ନିମନ୍ତେ ମୋହର ଶରୀରକୁ ପୂର୍ବରୁ ତୈଳରେ ଅଭିଷେକ କରିଅଛି ।
\v 9 ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସତ୍ୟ କହୁଅଛି, ସମସ୍ତ ଜଗତର ଯେକୌଣସି ସ୍ଥାନରେ ସୁସମାଚାର ଘୋଷଣା କରାଯିବ, ସେ ସ୍ଥାନରେ ଏ ସ୍ତ୍ରୀଲୋକର ସ୍ମରଣାର୍ଥେ ତାହାର ଏହି କର୍ମର କଥା ମଧ୍ୟ କୁହାଯିବ ।
\s5
\v 10 ସେଥିରେ ବାର ଶିଷ୍ୟଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଇଷ୍କାରିୟୋତ ଯିହୂଦା ନାମକ ଜଣେ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ପ୍ରଧାନ ଯାଜକମାନଙ୍କ ହସ୍ତରେ ସମର୍ପଣ କରିବା ନିମନ୍ତେ ସେମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ଗଲା ।
\v 11 ସେମାନେ ତାହା ଶୁଣି ଆନନ୍ଦିତ ହେଲେ ଓ ତାହାଙ୍କୁ ଟଙ୍କା ଦେବା ପାଇଁ ପ୍ରତିଜ୍ଞା କଲେ। ସେଥିରେ ସେ ତାହାଙ୍କୁ ସୁବିଧା ଅନୁସାରେ କିପରି ଧରାଇଦେଇ ପାରେ, ଏହା ଅନ୍ୱେଷଣ କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ ।
\s5
\v 12 ପରେ ଖମୀରଶୂନ୍ୟ ରୋଟୀ ପର୍ବର ପ୍ରଥମ ଦିନରେ, ଯେଉଁ ଦିନ ନିସ୍ତାର ପର୍ବର ମେଷଶାବକ ବଳିଦାନ କରାଯାଏ, ସେହି ଦିନ ତାହାଙ୍କ ଶିଷ୍ୟମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ, ଆମ୍ଭେମାନେ ଯାଇ କେଉଁ ସ୍ଥାନରେ ଆପଣଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ନିସ୍ତାର ପର୍ବର ଭୋଜ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରିବୁ ବୋଲି ଆପଣ ଇଚ୍ଛା କରନ୍ତି ?
\v 13 ସେଥିରେ ସେ ଆପଣା ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଦୁଇ ଜଣକୁ ଏହା କହି ପଠାଇଲେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ନଗରକୁ ଯାଅ, ଆଉ ଜଳକୁମ୍ଭ ଘେନି ଯାଉଥିବା ଜଣେ ଲୋକ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଭେଟିବ; ତାହାର ପଛେ ପଛେ ଯାଅ;
\v 14 ସେ ଯେଉଁ ଗୃହରେ ପ୍ରବେଶ କରିବ, ସେହି ଗୃହର କର୍ତ୍ତାଙ୍କୁ କୁହ, ଗୁରୁ ପଚାରୁଅଛନ୍ତି, ମୁଁ ମୋହର ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କ ସହିତ ଯେଉଁଠାରେ ନିସ୍ତାର ପର୍ବର ଭୋଜ ପାଳନ କରିବି, ମୋହର ସେହି ଅତିଥିଶାଳା କାହିଁ ?
\s5
\v 15 ସେଥିରେ ସେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସୁସଜ୍ଜିତ ଓ ପ୍ରସ୍ତୁତ ଗୋଟିଏ ଉପରିସ୍ଥ ବୃହତ କୋଠରୀ ଦେଖାଇଦେବେ; ସେ ସ୍ଥାନରେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପାଇଁ ପ୍ରସ୍ତୁତ କର ।
\v 16 ତହିଁରେ ଶିଷ୍ୟମାନେ ପ୍ରସ୍ଥାନ କରି ନଗରରେ ପ୍ରବେଶ କଲେ, ପୁଣି, ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ ଯେପରି କହିଥିଲେ, ସେହିପରି ଦେଖି ନିସ୍ତାର ପର୍ବର ଭୋଜ ପ୍ରସ୍ତୁତ କଲେ ।
\s5
\v 17 ସନ୍ଧ୍ୟା ହୁଅନ୍ତେ ସେ ବାର ଶିଷ୍ୟଙ୍କ ସହିତ ଆସିଲେ ।
\v 18 ସେମାନେ ବସି ଭୋଜନ କରୁଥିବା ସମୟରେ ଯୀଶୁ କହିଲେ, ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସତ୍ୟ କହୁଅଛି, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ, ଯେ କି ମୋ' ସାଙ୍ଗରେ ଭୋଜନ କରୁଅଛି, ସେ ମୋତେ ଶତ୍ରୁ ହସ୍ତରେ ସମର୍ପଣ କରିବ ।
\v 19 ସେଥିରେ ଶିଷ୍ୟମାନେ ଦୁଃଖିତ ହୋଇ ଜଣ ଜଣ କରି ତାହାଙ୍କୁ ପଚାରିବାକୁ ଲାଗିଲେ, ସେ କ'ଣ ମୁଁ ?
\s5
\v 20 ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ବାରଜଣଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ, ଯେ କି ମୋ' ସହିତ ପାତ୍ରରେ ହାତ ବୁଡ଼ାଉଅଛି ।
\v 21 ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ରଙ୍କ ବିଷୟରେ ଯେପରି ଲେଖା ଅଛି, ସେହିପରି ସେ ଯାଉଅଛନ୍ତି ସତ୍ୟ, କିନ୍ତୁ ଯେଉଁ ଲୋକ ଦ୍ୱାରା ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ର ଶତ୍ରୁ ହସ୍ତରେ ସମର୍ପିତ ହେଉଅଛନ୍ତି, ହାୟ, ସେ ଦଣ୍ଡର ପାତ୍ର ! ସେହି ଲୋକ ଜନ୍ମ ହୋଇ ନ ଥିଲେ ତାହା ପକ୍ଷରେ ଭଲ ହୋଇଥାନ୍ତା ।
\s5
\v 22 ସେମାନେ ଭୋଜନ କରୁଥିବା ସମୟରେ ଯୀଶୁ ରୋଟୀ ଘେନି ଆଶୀର୍ବାଦ କଲେ ଓ ତାହା ଭାଙ୍ଗି ସେମାନଙ୍କୁ ଦେଇ କହିଲେ, ନିଅ, ଏହା ମୋହର ଶରୀର ।
\v 23 ପୁଣି, ସେ ପାନପାତ୍ର ଘେନି ଧନ୍ୟବାଦ ଦେଇ ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ ଦେଲେ ଓ ସମସ୍ତେ ସେଥିରୁ ପାନ କଲେ ।
\v 24 ଆଉ, ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ଯେଉଁ ନିୟମର ରକ୍ତ ଅନେକଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଢାଳି ଦିଆଯାଏ, ଏ ମୋହର ସେହି ରକ୍ତ ।
\v 25 ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସତ୍ୟ କହୁଅଛି, ଯେଉଁ ଦିନ ମୁଁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ରାଜ୍ୟରେ ନୂଆ କରି ଦ୍ରାକ୍ଷାଫଳର ରସ ପାନ କରିବି, ସେହି ଦିନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଏହା ଆଉ କେବେ ହେଁ ପାନ କରିବି ନାହିଁ ।
\s5
\v 26 ପୁଣି, ସେମାନେ ସ୍ତବଗାନ କଲା ଉତ୍ତାରେ ଜୀତପର୍ବତକୁ ବାହାରିଗଲେ ।
\v 27 ସେତେବେଳେ ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ସମସ୍ତେ ବିଘ୍ନ ପାଇବ, କାରଣ ଲେଖା ଅଛି, ଆମ୍ଭେ ମେଷପାଳକକୁ ପ୍ରହାର କରିବା, ଆଉ ମେଷଗୁଡ଼ିକ ଛିନ୍ନଭିନ୍ନ ହୋଇଯିବେ ।
\s5
\v 28 କିନ୍ତୁ ମୁଁ ଉତ୍ଥିତ ହେବା ପରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଆଗେ ଗାଲିଲୀକୁ ଯିବି ।
\v 29 ମାତ୍ର ପିତର ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ଯଦ୍ୟପି ସମସ୍ତେ ବିଘ୍ନ ପାଇବେ, ତଥାପି ମୁଁ ପାଇବି ନାହିଁ ।
\s5
\v 30 ଯୀଶୁ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ମୁଁ ତୁମ୍ଭକୁ ସତ୍ୟ କହୁଅଛି, ଆଜି ଏହି ରାତିରେ କୁକୁଡ଼ା ଦ୍ୱିତୀୟ ଥର ଡାକିବା ପୂର୍ବରୁ ତୁମ୍ଭେ ମୋତେ ତିନି ଥର ଅସ୍ୱୀକାର କରିବ ।
\v 31 କିନ୍ତୁ ପିତର ଦୃଢ଼ରୂପେ କହିବାକୁ ଲାଗିଲେ, ଯଦି ମୋତେ ଆପଣଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ ମରିବାକୁ ହୁଏ, ତଥାପି ମୁଁ ଆପଣଙ୍କୁ କେବେ ହେଁ ଅସ୍ୱୀକାର କରିବି ନାହିଁ। ପୁଣି, ସମସ୍ତେ ମଧ୍ୟ ସେହି ପ୍ରକାର କହିଲେ ।
\s5
\v 32 ପରେ ସେମାନେ ଗେଥ୍‌ଶିମାନୀ ନାମକ ଗୋଟିଏ ସ୍ଥାନକୁ ଆସିଲେ, ଆଉ ଯୀଶୁ ଆପଣା ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ମୁଁ ପ୍ରାର୍ଥନା କରୁଥିବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଏଠାରେ ବସିଥାଅ ।
\v 33 ପୁଣି, ସେ ପିତର, ଯାକୁବ ଓ ଯୋହନଙ୍କୁ ସାଙ୍ଗରେ ଘେନି ଅତ୍ୟନ୍ତ ବିସ୍ମୟାନ୍ୱିତ ଓ ବ୍ୟାକୁଳ ହେବାକୁ ଲାଗିଲେ ।
\v 34 ସେଥିରେ ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ମୋହର ପ୍ରାଣ ମୃତ୍ୟୁଭୋଗ କରିବା ପରି ଅତ୍ୟନ୍ତ ଶୋକାକୁଳ ହେଉଅଛି; ତୁମ୍ଭେମାନେ ଏଠାରେ ରହି ଜାଗିଥାଅ ।
\s5
\v 35 ପୁଣି, ଯୀଶୁ ଅଳ୍ପ ଦୂର ଆଗକୁ ଯାଇ ଭୂମିରେ ପଡ଼ି, ଯଦି ହୋଇ ପାରେ, ସେହି ସମୟ ତାହାଙ୍କଠାରୁ ଯେପରି ଦୂର ହୁଏ, ଏଥି ନିମନ୍ତେ ପ୍ରାର୍ଥନା କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ ।
\v 36 ଆଉ ଯୀଶୁ କହିଲେ, ଆବ୍ବା, ପିତଃ, ସମସ୍ତ ତୁମ୍ଭର ସାଧ୍ୟ; ଏହି ପାନପାତ୍ର ମୋଠାରୁ ଦୂର କର; ତଥାପି ମୋହର ଇଚ୍ଛା ନୁହେଁ, ମାତ୍ର ତୁମ୍ଭର ଇଚ୍ଛା ।
\s5
\v 37 ପୁଣି, ସେ ଆସି ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ ନିଦ୍ରିତ ଦେଖିଲେ ଓ ପିତରଙ୍କୁ କହିଲେ, ଶିମୋନ, ତୁମ୍ଭେ କ'ଣ ଶୋଇପଡ଼ିଲ ? ଘଣ୍ଟାଏ ହେଲେ ଜାଗି ପାରିଲ ନାହିଁ ?
\v 38 ଏଥିପାଇଁ ଜାଗି ରହି ପ୍ରାର୍ଥନା କର; ଆତ୍ମା ଇଚ୍ଛୁକ ସତ୍ୟ, ମାତ୍ର ଶରୀର ଦୁର୍ବଳ ।
\v 39 ସେ ପୁନର୍ବାର ଯାଇ ପୂର୍ବ ପରି କଥା କହି ପ୍ରାର୍ଥନା କଲେ ।
\s5
\v 40 ପୁନଶ୍ଚ ସେ ଆସି ସେମାନଙ୍କୁ ନିଦ୍ରିତ ଦେଖିଲେ, କାରଣ ସେମାନଙ୍କ ଆଖି ମାଡ଼ିପଡ଼ୁଥିଲା, ଆଉ ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ କି ଉତ୍ତର ଦେବେ, ତାହା ଜାଣି ନ ଥିଲେ ।
\v 41 ଯୀଶୁ ତୃତୀୟ ଥର ଆସି ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ଅଳ୍ପ କ୍ଷଣ ଶୟନ କରି ବିଶ୍ରାମ କର; ଯଥେଷ୍ଟ ହେଲାଣି; ସେହି ସମୟ ଉପସ୍ଥିତ; ଦେଖ, ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ର ପାପୀମାନଙ୍କ ହସ୍ତରେ ସମର୍ପିତ ହେଉଅଛନ୍ତି ।
\v 42 ଉଠ, ଆମ୍ଭେମାନେ ଯିବା, ଦେଖ, ଯେ ମୋତେ ଶତ୍ରୁ ହସ୍ତରେ ସମର୍ପଣ କରୁଅଛି, ସେ ନିକଟବର୍ତ୍ତୀ ।
\s5
\v 43 ଆଉ ତତ୍‌କ୍ଷଣାତ୍, ଯୀଶୁ କଥା କହୁଥିବା ସମୟରେ, ଦ୍ୱାଦଶଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଯିହୂଦା ନାମକ ଜଣେ ଏବଂ ତାହା ସହିତ ପ୍ରଧାନ ଯାଜକ, ଶାସ୍ତ୍ରୀ ଓ ପ୍ରାଚୀନବର୍ଗଙ୍କଠାରୁ ଲୋକସମୂହ ଖଡ଼୍ଗ ଓ ଠେଙ୍ଗା ଧରି ଆସିଲେ।
\v 44 ତାହାଙ୍କୁ ଶତ୍ରୁ ହସ୍ତରେ ସମର୍ପଣକାରୀ ସେମାନଙ୍କୁ ଏହି ସଙ୍କେତ ଦେଇ କହିଥିଲା, ମୁଁ ଯାହାଙ୍କୁ ଚୁମ୍ବନ କରିବି, ସେ ସେହି; ତାହାଙ୍କୁ ଧରି ସାବଧାନରେ ଘେନିଯିବ ।
\v 45 ଏଣୁ ସେ ସେହିକ୍ଷଣି ତାହାଙ୍କ ପାଖକୁ ଯାଇ, ହେ ଗୁରୁ ବୋଲି କହି ତାହାଙ୍କୁ ଚୁମ୍ବନ କଲା ।
\v 46 ସେଥିରେ ସେମାନେ ତାହାଙ୍କ ଉପରେ ହାତ ପକାଇ ତାହାଙ୍କୁ ଧରିଲେ ।
\s5
\v 47 କିନ୍ତୁ ପାଖରେ ଠିଆ ହୋଇଥିବା ଲୋକମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ ଖଣ୍ଡା ବାହାର କଲେ ଏବଂ ମହାଯାଜକଙ୍କ ଦାସକୁ ଆଘାତ କରି ତାହାର କାନ କାଟିପକାଇଲେ ।
\v 48 ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ଡକାଇତ ବିରୁଦ୍ଧରେ ବାହାରିବା ପରି ଖଣ୍ଡା ଓ ଠେଙ୍ଗା ଘେନି ତୁମ୍ଭେମାନେ କଅଣ ମୋତେ ଧରିବାକୁ ଆସିଲ ?
\v 49 ମୁଁ ପ୍ରତିଦିନ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସହିତ ମନ୍ଦିରରେ ଥାଇ ଶିକ୍ଷା ଦେଉଥିଲି, କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୋତେ ଧରିଲ ନାହିଁ; ମାତ୍ର ଧର୍ମଶାସ୍ତ୍ରର ବାକ୍ୟସମୂହ ଯେପରି ସଫଳ ହୁଏ, ସେଥିନିମନ୍ତେ ଏହି ସମସ୍ତ ଘଟୁଅଛି ।
\v 50 ସେତେବେଳେ ସମସ୍ତେ ତାହାଙ୍କୁ ଛାଡ଼ି ପଳାଇଗଲେ ।
\s5
\v 51 କିନ୍ତୁ ଜଣେ ଯୁବା ଉଲଗ୍ନ ଦେହରେ ଖଣ୍ଡେ ସରୁ ଚାଦର ଘୋଡ଼ାଇ ହୋଇ ତାହାଙ୍କ ପଛେ ପଛେ ଯାଉଥିଲା; ସେମାନେ ତାହାକୁ ଧରିଲେ,
\v 52 ମାତ୍ର ସେ ସେହି ସରୁ ଚାଦର ଖଣ୍ଡିକ ଛାଡ଼ିଦେଇ ଖାଲି ଦେହରେ ପଳାଇଗଲା ।
\s5
\v 53 ପରେ ସେମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ମହାଯାଜକଙ୍କ ନିକଟକୁ ଘେନିଗଲେ, ପୁଣି, ପ୍ରଧାନ ଯାଜକ, ପ୍ରାଚୀନ ଓ ଶାସ୍ତ୍ରୀମାନେ ସମସ୍ତେ ଆସି ଏକତ୍ର ହେଲେ ।
\v 54 ପିତର ଦୂରରେ ରହି ତାହାଙ୍କ ପଛେ ପଛେ ମହାଯାଜକଙ୍କ ପ୍ରାଙ୍ଗଣ ଭିତରକୁ ଗଲେ ଓ ପଦାତିକମାନଙ୍କ ସହିତ ବସି ନିଆଁ ସେକି ହେଉଥିଲେ ।
\s5
\v 55 ଇତିମଧ୍ୟରେ ପ୍ରଧାନ ଯାଜକମାନେ ଓ ସମସ୍ତ ମହାସଭା ଯୀଶୁଙ୍କୁ ବଧ କରିବା ନିମନ୍ତେ ତାହାଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ସାକ୍ଷ୍ୟ ଅନ୍ୱେଷଣ କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ, କିନ୍ତୁ ପାଇଲେ ନାହିଁ;
\v 56 କାରଣ ଅନେକେ ତାହାଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ମିଥ୍ୟା ସାକ୍ଷ୍ୟ ଦେଲେ ହେଁ ସେମାନଙ୍କର ସାକ୍ଷ୍ୟ ମିଶିଲା ନାହିଁ ।
\s5
\v 57 ପରେ କେତେକ ଲୋକ ଉଠି ତାହାଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ମିଥ୍ୟା ସାକ୍ଷ୍ୟ ଦେଇ କହିବାକୁ ଲାଗିଲେ,
\v 58 ଆମ୍ଭେମାନେ ଏହାକୁ ଏହି କଥା କହିବା ଶୁଣିଅଛୁ, ମୁଁ ଏହି ହସ୍ତକୃତ ମନ୍ଦିରକୁ ଭାଙ୍ଗି ତିନି ଦିନ ମଧ୍ୟରେ ଆଉ ଗୋଟିଏ ଅହସ୍ତକୃତ ମନ୍ଦିର ନିର୍ମାଣ କରିବି ।
\v 59 କିନ୍ତୁ ଏଥିରେ ମଧ୍ୟ ସେମାନଙ୍କର ସାକ୍ଷ୍ୟ ମିଶିଲା ନାହିଁ ।
\s5
\v 60 ତହିଁରେ ମହାଯାଜକ ମଧ୍ୟସ୍ଥଳରେ ଠିଆ ହୋଇ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ, ତୁମ୍ଭ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଏମାନେ ଏ ଯେଉଁ ସାକ୍ଷ୍ୟ ଦେଉଅଛନ୍ତି, ସେଥିରେ କିଛି ଉତ୍ତର ଦେଉ ନାହଁ ?
\v 61 କିନ୍ତୁ ସେ ନୀରବ ହୋଇ ରହି କୌଣସି ଉତ୍ତର ଦେଲେ ନାହିଁ । ମହାଯାଜକ ପୁନର୍ବାର ତାହାଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ, ତୁମ୍ଭେ କି ମଙ୍ଗଳମୟଙ୍କ ପୁତ୍ର ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ?
\v 62 ଯୀଶୁ କହିଲେ, ମୁଁ ସେହି; ପୁଣି, ଆପଣମାନେ ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ରଙ୍କୁ ପରାକ୍ରମର ଦକ୍ଷିଣ ପାର୍ଶ୍ୱରେ ଉପବିଷ୍ଟ ଓ ଆକାଶର ମେଘମାଳାରେ ଆଗମନ କରିବା ଦେଖିବେ ।
\s5
\v 63 ସେଥିରେ ମହାଯାଜକ ଆପଣା ଅଙ୍ଗରଖା ଚିରି କହିଲେ, ସାକ୍ଷୀରେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ଆଉ କ'ଣ ପ୍ରୟୋଜନ ?
\v 64 ଆପଣମାନେ ତ ଈଶ୍ୱର ନିନ୍ଦା ଶୁଣିଲେ; ଆପଣମାନଙ୍କର ବିଚାର କ'ଣ ? ଏଥିରେ ସେମାନେ ସମସ୍ତେ ସେ ପ୍ରାଣଦଣ୍ଡ ଯୋଗ୍ୟ ବୋଲି ମତ ଦେଲେ ।
\v 65 ପୁଣି, କେହି କେହି ତାହାଙ୍କ ଉପରେ ଛେପ ପକାଇବାକୁ ଲାଗିଲେ ଓ ତାହାଙ୍କ ମୁହଁ ଘୋଡ଼ାଇ ତାହାଙ୍କୁ ବିଧା ମାରି କହିବାକୁ ଲାଗିଲେ, ତୁ ପରା ଭାବବାଦୀ ! ପ୍ରମାଣ ଦେ। ଆଉ ପଦାତିକମାନେ ଚାପୁଡ଼ା ମାରୁ ମାରୁ ତାହାଙ୍କୁ ଧରି ଘେନିଗଲେ ।
\s5
\v 66 ଇତିମଧ୍ୟରେ ପିତର ତଳେ ପ୍ରାଙ୍ଗଣରେ ଥିବା ସମୟରେ ମହାଯାଜକଙ୍କର ଦାସୀ ଆସି ପିତରଙ୍କୁ ନିଆଁ ସେକି ହେଉଥିବାର ଦେଖିଲା,
\v 67 ଆଉ ତାଙ୍କୁ ଏକଦୃଷ୍ଟିରେ ଚାହିଁ କହିଲା, ତୁମ୍ଭେ ମଧ୍ୟ ନାଜରିତୀୟ ଯୀଶୁଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ ଥିଲ ।
\v 68 କିନ୍ତୁ ସେ ଅସ୍ୱୀକାର କରି କହିଲେ, ମୁଁ ତାକୁ ଜାଣେ ନାହିଁ, ଆଉ ତୁମ୍ଭେ କଅଣ କହୁଅଛ, ମୁଁ ବୁଝୁ ନାହିଁ । ପରେ ସେ ଦାଣ୍ଡଦ୍ୱାରକୁ ବାହାରିଗଲେ;
\s5
\v 69 ପୁଣି, ସେହି ଦାସୀ ତାହାଙ୍କୁ ଦେଖି ପାଖରେ ଠିଆ ହୋଇଥିବା ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଆଉ ଥରେ କହିବାକୁ ଲାଗିଲା, ଏ ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ ।
\v 70 କିନ୍ତୁ ସେ ପୁନର୍ବାର ଅସ୍ୱୀକାର କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ । ପୁନଶ୍ଚ ଅଳ୍ପ ସମୟ ପରେ ପାଖରେ ଠିଆ ହୋଇଥିବା ଲୋକମାନେ ପିତରଙ୍କୁ କହିଲେ, ତୁମ୍ଭେ ନିଶ୍ଚୟ ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ, କାରଣ ତୁମ୍ଭେ ତ ଗାଲିଲୀୟ ଲୋକ ।
\s5
\v 71 କିନ୍ତୁ ସେ ଅଭିଶାପ ଦେଇ ଓ ଶପଥ କରି କହିବାକୁ ଲାଗିଲେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେଉଁ ଲୋକର କଥା କହୁଅଛ, ମୁଁ ତାକୁ ଜାଣେ ନାହିଁ ।
\v 72 ସେହିକ୍ଷଣି କୁକୁଡ଼ା ଦ୍ୱିତୀୟ ଥର ଡାକିଲା । ଏଥିରେ, କୁକୁଡ଼ା ଦ୍ୱିତୀୟ ଥର ଡାକିବା ପୂର୍ବରୁ ତୁମ୍ଭେ ମୋତେ ତିନି ଥର ଅସ୍ୱୀକାର କରିବ, ଏହି ଯେଉଁ କଥା ଯୀଶୁ ପିତରଙ୍କୁ କହିଥିଲେ, ତାହା ତାହାଙ୍କ ମନରେ ପଡ଼ିଲା, ଆଉ ସେ ସେହି କଥା ଭାବି ରୋଦନ କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ ।
\s5
\c 15
\v 1 ପ୍ରଭାତ ହେବାମାତ୍ରେ ସମସ୍ତେ ମହାସଭା, ଅର୍ଥାତ୍‍ ପ୍ରାଚୀନ ଓ ଶାସ୍ତ୍ରୀମାନଙ୍କ ସହିତ ପ୍ରଧାନ ଯାଜକମାନେ ସଭା କରି ଯୀଶୁଙ୍କୁ ବାନ୍ଧି ଘେନିଯାଇ ପୀଲାତଙ୍କ ହସ୍ତରେ ସମର୍ପଣ କଲେ ।
\v 2 ପୀଲାତ ତାହାଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ, ତୁମ୍ଭେ କି ଯିହୂଦୀମାନଙ୍କର ରାଜା ? ସେ ତାହାଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ଆପଣ କହୁଅଛନ୍ତି ।
\v 3 ଆଉ ପ୍ରଧାନ ଯାଜକମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଅନେକ ଅଭିଯୋଗ କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ ।
\s5
\v 4 ସେଥିରେ ପୀଲାତ ପୁନର୍ବାର ତାହାଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ, ତୁମ୍ଭେ କିଛି ଉତ୍ତର ଦେଉ ନାହଁ ? ଦେଖ, ଏମାନେ ତୁମ୍ଭ ବିରୁଦ୍ଧରେ କେତେ ଅଭିଯୋଗ କରୁଅଛନ୍ତି ।
\v 5 କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁ ଆଉ କୌଣସି ଉତ୍ତର ଦେଲେ ନାହିଁ, ସେଥିରେ ପୀଲାତ ଚମତ୍କୃତ ହେଲେ ।
\s5
\v 6 ମାତ୍ର ପର୍ବ ସମୟରେ ଲୋକମାନେ ଯେଉଁ ବନ୍ଦୀକୁ ମାଗୁଥିଲେ, ତାହାକୁ ସେ ସେମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ମୁକ୍ତ କରୁଥିଲେ ।
\v 7 ଯେଉଁ ବିପ୍ଳବୀମାନେ ବିପ୍ଲବ ସମୟରେ ନରହତ୍ୟା କରିଥିଲେ, ସେମାନଙ୍କ ସହିତ ବାରବ୍ବା ନାମକ ଜଣେ ଲୋକ ବନ୍ଦୀ ଥିଲା ।
\v 8 ତେଣୁ ଲୋକସମୂହ ଉପରକୁ ଯାଇ ତାହାଙ୍କୁ ଆପଣା ରୀତି ଅନୁସାରେ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଅନୁରୋଧ କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ।
\s5
\v 9 ସେଥିରେ ପୀଲାତ ସେମାନଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ କ'ଣ ଇଚ୍ଛା କରୁଅଛ ? ଆମ୍ଭେ କ'ଣ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଯିହୂଦୀମାନଙ୍କ ରାଜାଙ୍କୁ ମୁକ୍ତ କରିଦେବା ?
\v 10 କାରଣ ପ୍ରଧାନ ଯାଜକମାନେ ଯେ ଈର୍ଷାରେ ତାହାଙ୍କୁ ସମର୍ପଣ କରିଥିଲେ, ତାହା ସେ ବୁଝିଲେ ।
\v 11 ମାତ୍ର ସେ ଯେପରି ସେମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ବରଂ ବାରବ୍ବାକୁ ମୁକ୍ତ କରନ୍ତି, ସେଥିପାଇଁ ପ୍ରଧାନ ଯାଜକମାନେ ଲୋକସମୂହକୁ ମତାଇଲେ ।
\s5
\v 12 କିନ୍ତୁ ପୀଲାତ ପୁନର୍ବାର ସେମାନଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ତେବେ ଯାହାକୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯିହୂଦୀମାନଙ୍କର ରାଜା ବୋଲି କହୁଅଛ, ତାହା ପ୍ରତି ଆମ୍ଭେ କ'ଣ କରିବା ?
\v 13 ଲୋକସମୂହ ପୁଣି, ଚିତ୍କାର କଲେ, ତାହାକୁ କ୍ରୁଶରେ ଚଢ଼ାଅ ।
\s5
\v 14 ସେଥିରେ ପୀଲାତ ସେମାନଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ, କାହିଁକି, ସେ କି ଦୋଷ କରିଅଛି ? କିନ୍ତୁ ସେମାନେ ଅତ୍ୟନ୍ତ ଚିତ୍କାର କଲେ, ତାହାକୁ କ୍ରୁଶରେ ଚଢ଼ାଅ ।
\v 15 ଏଣୁ ପୀଲାତ ଲୋକସମୂହକୁ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ କରିବାକୁ ଇଚ୍ଛା କରି ସେମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ବାରବ୍ବାକୁ ମୁକ୍ତ କଲେ, ପୁଣି, ଯୀଶୁଙ୍କୁ କୋରଡ଼ା ପ୍ରହାର କରାଇ କ୍ରୁଶରେ ଚଢ଼ାଇବା ନିମନ୍ତେ ସମର୍ପଣ କଲେ ।
\s5
\v 16 ସେଥିରେ ସୈନ୍ୟମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ପ୍ରାଙ୍ଗଣ, ଅର୍ଥାତ୍‍ ପ୍ରାସାଦ ଭିତରକୁ ଘେନିଯାଇ ସମସ୍ତ ସୈନ୍ୟଦଳକୁ ଡାକି ଏକତ୍ର କଲେ ।
\v 17 ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ବାଇଗଣୀ ରଙ୍ଗର ବସ୍ତ୍ର ପିନ୍ଧାଇଲେ ଓ କଣ୍ଟାର ମୁକୁଟ ବନାଇ ତାହାଙ୍କ ମସ୍ତକରେ ଦେଲେ;
\v 18 ଆଉ, ହେ ଯିହୂଦୀମାନଙ୍କ ରାଜା, ନମସ୍କାର, ଏହା କହି ତାହାଙ୍କର ବନ୍ଦନା କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ ।
\s5
\v 19 ପୁଣି, ସେମାନେ ଗୋଟିଏ ନଳ ଘେନି ତାହାଙ୍କ ମୁଣ୍ଡରେ ଆଘାତ କଲେ, ଆଉ ଆଣ୍ଠୁ ମାଡ଼ି ପ୍ରଣାମ କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ ।
\v 20 ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ପରିହାସ କଲା ଉତ୍ତାରେ ସେହି ବାଇଗଣୀ ରଙ୍ଗର ବସ୍ତ୍ର କାଢ଼ିନେଇ ତାହାଙ୍କର ନିଜ ବସ୍ତ୍ର ପିନ୍ଧାଇଲେ । ପୁଣି, ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ କ୍ରୁଶରେ ଚଢ଼ାଇବା ନିମନ୍ତେ ବାହାରକୁ ଘେନିଗଲେ ।
\v 21 ସେତେବେଳେ ଆଲେକ୍‌ଜାଣ୍ଡର ଓ ରୂଫଙ୍କ ପିତା ଶିମୋନ ନାମକ ଜଣେ କୂରୀଣୀୟ ଲୋକ ପଲ୍ଲୀଗ୍ରାମରୁ ଆସି ସେହି ବାଟ ଦେଇ ଯାଉଥିଲେ; ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ତାହାଙ୍କର କ୍ରୁଶ ବୋହିବା ପାଇଁ ବାଧ୍ୟ କଲେ ।
\s5
\v 22 ଆଉ ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ଗଲ୍‌ଗଥା, ଅର୍ଥାତ୍‍ କପାଳସ୍ଥଳ ନାମକ ସ୍ଥାନକୁ ଆଣିଲେ ।
\v 23 ପୁଣି, ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ଗନ୍ଧରସ ମିଶ୍ରିତ ଦ୍ରାକ୍ଷାରସ ପିଇବାକୁ ଦେଲେ, କିନ୍ତୁ ସେ ତାହା ଗ୍ରହଣ କଲେ ନାହିଁ ।
\v 24 ପରେ ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ କ୍ରୁଶରେ ଚଢ଼ାଇଲେ, ପୁଣି, କିଏ କ'ଣ ପାଇବ, ତାହା ଗୁଲିବାଣ୍ଟ ଦ୍ୱାରା ସ୍ଥିର କରି ତାହାଙ୍କ ବସ୍ତ୍ରସବୁ ଆପଣା ଆପଣା ମଧ୍ୟରେ ଭାଗ କରି ନେଲେ ।
\s5
\v 25 ଦିନ ନଅ ଘଣ୍ଟା ସମୟରେ ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ କ୍ରୁଶରେ ଚଢ଼ାଇଲେ ।
\v 26 ଆଉ ତାହାଙ୍କ ଅଭିଯୋଗ ଲିପିରେ ଏହା ଲେଖା ଥିଲା, ଯିହୂଦୀମାନଙ୍କର ରାଜା ।
\v 27 ପୁଣି, ତାହାଙ୍କ ଦକ୍ଷିଣ ପାର୍ଶ୍ୱରେ ଜଣେ ଓ ବାମ ପାର୍ଶ୍ୱରେ ଜଣେ, ଏହିପରି ଦୁଇ ଜଣ ଡକାଇତଙ୍କୁ ସେମାନେ ତାହାଙ୍କ ସହିତ କ୍ରୁଶରେ ଚଢ଼ାଇଦେଲେ ।
\v 28 [ସେଥିରେ ଧର୍ମଶାସ୍ତ୍ରର ଏହି ବାକ୍ୟ ସଫଳ ହେଲା, ସେ ଅଧାର୍ମିକମାନଙ୍କ ସହିତ ଗଣିତ ହେଲେ ।]
\s5
\v 29 ସେହି ବାଟ ଦେଇ ଯାଉଥିବା ଲୋକମାନେ ଆପଣା ଆପଣା ମୁଣ୍ଡ ହଲାଇ ତାହାଙ୍କର ନିନ୍ଦା କରି କହିବାକୁ ଲାଗିଲେ, ବାଃ ! ରେ ମନ୍ଦିରଭଗ୍ନକାରୀ ଓ ତିନି ଦିନରେ ତାହା ନିର୍ମାଣକାରୀ,
\v 30 କ୍ରୁଶରୁ ଓହ୍ଲାଇ ଆପଣାକୁ ରକ୍ଷା କର ।
\s5
\v 31 ପ୍ରଧାନ ଯାଜକମାନେ ମଧ୍ୟ ସେହି ପ୍ରକାରେ ଶାସ୍ତ୍ରୀମାନଙ୍କ ସହିତ ପରସ୍ପର ମଧ୍ୟରେ ତାହାଙ୍କୁ ପରିହାସ କରି କହିବାକୁ ଲାଗିଲେ, ସେ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ରକ୍ଷା କଲା, ନିଜକୁ ରକ୍ଷା କରି ପାରୁ ନାହିଁ ।
\v 32 ଇସ୍ରାଏଲର ରାଜା ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଏହିକ୍ଷଣି କ୍ରୁଶରୁ ଓହ୍ଲାଇ ଆସନ୍ତୁ, ଯେପରି ଆମ୍ଭେମାନେ ତାହା ଦେଖି ବିଶ୍ୱାସ କରିବା । ପୁଣି, ଯେଉଁମାନେ ତାହାଙ୍କ ସହିତ କ୍ରୁଶରେ ଚଢ଼ାଯାଇଥିଲେ, ସେମାନେ ସୁଦ୍ଧା ତାହାଙ୍କୁ ନିନ୍ଦା କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ ।
\s5
\v 33 ବାର ଘଣ୍ଟା ସମୟରେ ଦେଶଯାକ ଅନ୍ଧକାର ଘୋଟିଯାଇ ତିନି ଘଣ୍ଟା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ରହିଲା ।
\v 34 ତିନି ଘଣ୍ଟା ସମୟରେ ଯୀଶୁ ଉଚ୍ଚସ୍ୱରରେ ଡାକି କହିଲେ, ‘ଏଲୋହୀ, ଏଲୋହୀ, ଲାମା ଶବକ୍‌ଥାନୀ ?' ଅର୍ଥାତ୍‍ ହେ ମୋହର ଈଶ୍ୱର, ହେ ମୋହର ଈଶ୍ୱର, ତୁମ୍ଭେ ମୋତେ କାହିଁକି ପରିତ୍ୟାଗ କଲ ?
\v 35 ଏହା ଶୁଣି ପାଖରେ ଠିଆ ହୋଇଥିବା ଲୋକମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କେହି କେହି କହିଲେ, ଦେଖ, ସେ ଏଲୀୟଙ୍କୁ ଡାକୁଛି ।
\s5
\v 36 ପୁଣି, ଜଣେ ଦୌଡ଼ିଯାଇ ଗୋଟିଏ ସ୍ପଞ୍ଜ ଆମ୍ବିଳା ରସରେ ପୂର୍ଣ୍ଣ କରି ତାହା ଖଣ୍ଡିଏ ନଳରେ ଲଗାଇ ତାହାଙ୍କୁ ପାନ କରିବାକୁ ଦେଇ କହିଲା, ରୁହ, ଏଲୀୟ ଏହାକୁ ଓହ୍ଲାଇବାକୁ ଆସୁଅଛନ୍ତି କି ନାହିଁ ଦେଖିବା ।
\v 37 କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁ ଉଚ୍ଚ ସ୍ୱର କରି ପ୍ରାଣତ୍ୟାଗ କଲେ ।
\v 38 ପୁଣି, ମନ୍ଦିରର ବିଚ୍ଛେଦବସ୍ତ୍ର ଉପରୁ ତଳ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଚିରି ଦୁଇ ଖଣ୍ଡ ହେଲା ।
\s5
\v 39 ତାହାଙ୍କ ସମ୍ମୁଖରେ ଠିଆ ହୋଇଥିବା ଶତସେନାପତି ତାହାଙ୍କର ଏହି ପ୍ରକାର ପ୍ରାଣତ୍ୟାଗ ଦେଖି କହିଲେ, ସତ୍ୟ, ଏହି ବ୍ୟକ୍ତି ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପୁତ୍ର ଥିଲେ ।
\v 40 କେତେକ ସ୍ତ୍ରୀଲୋକ ମଧ୍ୟ ଦୂରରୁ ଦେଖୁଥିଲେ; ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ମଗ୍‌ଦଲୀନୀ ମରିୟମ, ସାନ ଯାକୁବ ଓ ଯୋସିଙ୍କ ମାତା ମରିୟମ, ପୁଣି, ଶଲୋମୀ ଥିଲେ;
\v 41 ସେ ଗାଲିଲୀରେ ଥିବା ସମୟରେ ସେମାନେ ତାହାଙ୍କ ପଶ୍ଚାତ୍‌ଗମନ କରି ତାହାଙ୍କର ସେବା କରୁଥିଲେ; ତାହାଙ୍କ ସହିତ ଯିରୂଶାଲମକୁ ଆସିଥିବା ଆହୁରି ଅନେକ ସ୍ତ୍ରୀଲୋକ ମଧ୍ୟ ଦେଖୁଥିଲେ ।
\s5
\v 42 ବେଳ ଗଡ଼ିଆସନ୍ତେ ସେହି ଦିନ ଆୟୋଜନ ଦିନ, ଅର୍ଥାତ୍‍ ବିଶ୍ରାମବାରର ପୂର୍ବ ଦିନ ଥିବାରୁ,
\v 43 ହାରାମାଥିୟାର ଯୋଷେଫ ନାମକ ମହାସଭାର ଜଣେ ସମ୍ଭ୍ରାନ୍ତ ସଭ୍ୟ, ଯେ ନିଜେ ମଧ୍ୟ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ରାଜ୍ୟର ଅପେକ୍ଷାରେ ଥିଲେ, ସେ ସାହସ ପୂର୍ବକ ପୀଲାତଙ୍କ ନିକଟକୁ ଯାଇ ଯୀଶୁଙ୍କ ଶରୀର ମାଗିଲେ ।
\v 44 କିନ୍ତୁ ସେ ଯେ ମରିଗଲେଣି, ଏହା ଶୁଣି ପୀଲାତ ଚମତ୍କୃତ ହେଲେ, ଆଉ ଶତସେନାପତିଙ୍କୁ ନିକଟକୁ ଡକାଇ ତାହାଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ, ସେ କ'ଣ ବହୁତ ବେଳ ହେଲା ମଲେଣି ?
\s5
\v 45 ଶତସେନାପତିଙ୍କଠାରୁ ତାହା ଜ୍ଞାତ ହୋଇ ସେ ଶବଟି ଯୋଷେଫଙ୍କୁ ଦେଲେ ।
\v 46 ସେ ଖଣ୍ଡିଏ ସୂକ୍ଷ୍ମ ବସ୍ତ୍ର କିଣି ତାହାଙ୍କୁ ଓହ୍ଲାଇ ଆଣି ସେଥିରେ ତାହାଙ୍କୁ ଗୁଡ଼ାଇଲେ ଓ ପାହାଡ଼ରେ ଖୋଳା ହୋଇଥିବା ଗୋଟିଏ ସମାଧିରେ ତାହାଙ୍କୁ ଥୋଇଦେଇ ସମାଧି ଦ୍ୱାରରେ ଖଣ୍ଡିଏ ପଥର ଗଡ଼ାଇଦେଲେ ।
\v 47 ତାହାଙ୍କୁ କେଉଁ ସ୍ଥାନରେ ରଖାଗଲା, ତାହା ମଗ୍‌ଦଲୀନୀ ମରିୟମ ଓ ଯୋସିଙ୍କ ମାତା ମରିୟମ ଦେଖିଲେ ।
\s5
\c 16
\v 1 ବିଶ୍ରାମବାର ବିତିଗଲା ଉତ୍ତାରେ ମଗ୍‌ଦଲୀନୀ ମରିୟମ, ଯାକୁବଙ୍କ ମାତା ମରିୟମ ଓ ଶଲୋମୀ ସୁଗନ୍ଧିତ ଦ୍ରବ୍ୟ କିଣିଲେ, ଯେପରି ସେମାନେ ଯାଇ ତାହାଙ୍କୁ ମଖାଇଦେଇ ପାରନ୍ତି ।
\v 2 ପୁଣି, ସପ୍ତାହର ପ୍ରଥମ ଦିବସର ଅତି ପ୍ରତ୍ୟୁଷରେ ସେମାନେ ସମାଧି ନିକଟକୁ ଗଲେ, ସେତେବେଳେ ସୂର୍ଯ୍ୟ ଉଠିଲା ।
\s5
\v 3 ସେମାନେ ପରସ୍ପରକୁ କହୁଥିଲେ, କିଏ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପାଇଁ ସମାଧିଦ୍ୱାରରୁ ପଥରଟା ଗଡ଼ାଇଦେବ ? କାରଣ ତାହା ଅତି ବୃହତ ଥିଲା ।
\v 4 ଏପରି ସମୟରେ ସେମାନେ ଚାହିଁ ଦେଖିଲେ ଯେ, ପଥର ଗଡ଼ାଇ ଦିଆଯାଇଅଛି ।
\s5
\v 5 ସେମାନେ ସମାଧି ମଧ୍ୟରେ ପ୍ରବେଶ କରି ଶୁକ୍ଳ ବସ୍ତ୍ର ପରିହିତ ଜଣେ ଯୁବାଙ୍କୁ ଦକ୍ଷିଣ ପାର୍ଶ୍ୱରେ ବସିଥିବା ଦେଖି ଅତିଶୟ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟାନ୍ୱିତ ହେଲେ ।
\v 6 ସେଥିରେ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ଭୟ କର ନାହିଁ; ତୁମ୍ଭେମାନେ କ୍ରୁଶରେ ହତ ନାଜରିତୀୟ ଯୀଶୁଙ୍କର ଅନ୍ୱେଷଣ କରୁଅଛ; ସେ ଉଠିଅଛନ୍ତି, ସେ ଏଠାରେ ନାହାଁନ୍ତି; ଦେଖ, ଏହି ସ୍ଥାନରେ ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ରଖଥିଲେ ।
\v 7 କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯାଇ ତାହାଙ୍କ ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ ଓ ପିତରଙ୍କୁ କୁହ, ସେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଆଗେ ଗାଲିଲୀକୁ ଯାଉଅଛନ୍ତି; ଯୀଶୁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଯେପରି କହିଥିଲେ, ସେପରି ତୁମ୍ଭେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ସେଠାରେ ଦେଖିବ ।
\s5
\v 8 ସେଥିରେ ସେମାନେ ବାହାରି ସମାଧି ନିକଟରୁ ପଳାଇଗଲେ, କାରଣ ସେମାନେ ଭୟରେ କମ୍ପୁଥିଲେ ଓ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହୋଇଥିଲେ, ପୁଣି, କାହାକୁ କିଛି କହିଲେ ନାହିଁ, ଯେଣୁ ସେମାନେ ଭୀତ ହୋଇଥିଲେ ।
\s5
\v 9 [ସପ୍ତାହର ପ୍ରଥମ ଦିବସ ପ୍ରତ୍ୟୁଷରେ ଯୀଶୁ ପୁନରୁତ୍ଥାନ କରି, ଯାହାଙ୍କଠାରୁ ସାତ ଭୂତ ଛଡ଼ାଇଥିଲେ, ସେହି ମଗ୍‌ଦଲୀନୀ ମରିୟମଙ୍କୁ ପ୍ରଥମରେ ଦର୍ଶନ ଦେଲେ] ।
\v 10 ସେ ଯାଇ, ଯେଉଁମାନେ ତାହାଙ୍କ ସଙ୍ଗୀ ହୋଇଥିଲେ, ସେମାନଙ୍କୁ ସମ୍ବାଦ ଦେଲେ; ସେମାନେ ଶୋକ ଓ ରୋଦନ କରୁଥିଲେ ।
\v 11 ଯୀଶୁ ଯେ ଜୀବିତ ଅଟନ୍ତି ଓ ତାହାଙ୍କୁ ଦର୍ଶନ ଦେଇଅଛନ୍ତି, ଏହା ଶୁଣି ସେମାନେ ବିଶ୍ୱାସ କଲେ ନାହିଁ ।
\s5
\v 12 ଏହି ସମସ୍ତ ଘଟଣା ଉତ୍ତାରେ ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଦୁଇ ଜଣ ଗୋଟିଏ ପଲ୍ଲୀଗ୍ରାମକୁ ଯାଉଥିବା ସମୟରେ ସେ ଅନ୍ୟ ରୂପରେ ସେମାନଙ୍କୁ ଦର୍ଶନ ଦେଲେ,
\v 13 ପୁଣି, ସେମାନେ ଯାଇ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ସମ୍ବାଦ ଦେଲେ; କିନ୍ତୁ ସେମାନଙ୍କ କଥା ସୁଦ୍ଧା ସେମାନେ ବିଶ୍ୱାସ କଲେ ନାହିଁ ।
\s5
\v 14 ଏଥିଉତ୍ତାରେ ଏକାଦଶ (ଏଗାର) ଶିଷ୍ୟ ଭୋଜନରେ ବସିଥିବା ସମୟରେ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ଦର୍ଶନ ଦେଲେ ଏବଂ ସେମାନଙ୍କର ଅବିଶ୍ୱାସ ଓ ହୃଦୟର କଠିନତା ହେତୁ ସେମାନଙ୍କୁ ଅନୁଯୋଗ କଲେ, କାରଣ ଯେଉଁମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ପୁନରୁତ୍ଥିତ ଦେଖିଲେ, ସେମାନଙ୍କ କଥା ସେମାନେ ବିଶ୍ୱାସ କରି ନ ଥିଲେ ।
\v 15 ପୁଣି, ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ସମୁଦାୟ ଜଗତକୁ ଯାଇ ସମସ୍ତ ମାନବଜାତି ନିକଟରେ ସୁସମାଚାର ଘୋଷଣା କର ।
\v 16 ଯେ ବିଶ୍ୱାସ କରେ ଏବଂ ବାପ୍ତିଜିତ ହୁଏ, ସେ ପରିତ୍ରାଣ ପାଇବ; କିନ୍ତୁ ସେ ବିଶ୍ୱାସ କରେ ନାହିଁ, ସେ ଦଣ୍ଡାଜ୍ଞା ପାଇବ ।
\s5
\v 17 ଆଉ ଏହି ସବୁ ଚିହ୍ନ ସେମାନଙ୍କର ଅନୁବର୍ତ୍ତୀ ହେବ ଯେଉଁମାନେ ତାହାଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରନ୍ତି, ସେମାନେ ମୋ’ ନାମରେ ଭୂତ ଛଡ଼ାଇବେ, ନୂତନ ନୂତନ ଭାଷାରେ କଥା କହିବେ, ହସ୍ତରେ ସର୍ପ ଧରିବେ,
\v 18 ପୁଣି, ପ୍ରାଣନାଶକ କୌଣସି ପଦାର୍ଥ ପାନ କଲେ ସେମାନଙ୍କର କିଛି କ୍ଷତି ହେବ ନାହିଁ; ସେମାନେ ପୀଡ଼ିତମାନଙ୍କ ଉପରେ ହସ୍ତ ଥୋଇଲେ ସେମାନେ ସୁସ୍ଥ ହେବେ ।
\s5
\v 19 ଏହି ରୂପେ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ କଥା କହିବା ପରେ ସ୍ୱର୍ଗରେ ଗୃହୀତ ହୋଇ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଦକ୍ଷିଣ ପାର୍ଶ୍ୱରେ ବସିଲେ ।
\v 20 କିନ୍ତୁ ସେମାନେ ପ୍ରସ୍ଥାନ କରି ସର୍ବତ୍ର ପ୍ରଚାର କଲେ, ଆଉ ପ୍ରଭୁ ସେମାନଙ୍କର ସହକର୍ମୀ ହୋଇ ଅନୁବର୍ତ୍ତୀ ଚିହ୍ନଗୁଡ଼ିକ ଦ୍ୱାରା ସେହି ବାକ୍ୟ ପ୍ରମାଣସିଦ୍ଧ କଲେ ।

1721
43-LUK.usfm Normal file
View File

@ -0,0 +1,1721 @@
\id LUK
\ide UTF-8
\h ଲୂକଲିଖିତ ସୁସମାଚାର
\toc1 ଲୂକଲିଖିତ ସୁସମାଚାର
\toc2 ଲୂକଲିଖିତ ସୁସମାଚାର
\toc3 luk
\mt1 ଲୂକଲିଖିତ ସୁସମାଚାର
\s5
\c 1
\p
\v 1 ପ୍ରିୟ ଥିୟଫିଲ, ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଯାହା ଘଟିଅଛି ସେହି ବିସ୍ମୟକର ଘଟଣା ବିଷୟରେ ଅନେକ ଲୋକ ଏହାର ବିବରଣୀ ଲେଖିଅଛନ୍ତି I
\v 2 ପ୍ରଥମେ ଘଟିଥିବା ଘଟଣାଠାରୁ ଆରମ୍ଭ କରି ଆଜିପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଯାହା ଘଟିଅଛି ତାହାର ଚାକ୍ଷୁଷ ସାକ୍ଷୀ ଯେଉଁମାନେ, ସେମାନଙ୍କଠାରୁ ଏହି ସମସ୍ତ ବିଷୟରେ ଆମ୍ଭେମାନେ ଶୁଣିଲୁ I ଏହି ଲୋକମାନେ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବାକ୍ୟ ଶିକ୍ଷା ଦେଲେ I
\v 3 ଏହି ଲୋକମାନେ ଯାହା ଲେଖିଅଛନ୍ତି ଓ ଯାହା ଶିକ୍ଷା ଦେଇଅଛନ୍ତି ସେହି ସମସ୍ତ ବିଷୟ ମୁଁ ନିଜେ ଯତ୍ନପୂର୍ବକ ଅନୁଧ୍ୟାନ କଲି I ତେଣୁ ହେ ମାନ୍ୟବର ଥିୟଫିଲ, ଏହି ବିଷୟର ଧାରାବାହିକ ବିବରଣ ଆପଣଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଲେଖିବାକୁ ମୁଁ ମଧ୍ୟ ଉଚିତ୍ ମନେ କଲି I
\v 4 ମୁଁ ଏହା କରୁଅଛି ଯେପରି ଆପଣ ଯେ ସମସ୍ତ ବିଷୟ ଶିକ୍ଷାପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଅଛନ୍ତି, ସେହି ସବୁର ନିଶ୍ଚୟତା ଜ୍ଞାତ ହୋଇ ପାରନ୍ତି I
\s5
\v 5 ଯିହୁଦା ଦେଶର ରାଜା ହେରୋଦଙ୍କ ସମୟରେ, ଜିଖରୀୟ ନାମକ ଜଣେ ଯିହୂଦୀୟ ଯାଜକ ଥିଲେ I ସେ ଅବିୟ ଯାଜକ ଦଳର ଥିଲେ I ସେ ଓ ତାଙ୍କ ଭାର୍ଯ୍ୟା ଏଲୀଶାବେଥ୍ ହାରୋଣ ବଂଶର ଥିଲେ I
\v 6 ସେମାନେ ଉଭୟେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଆଜ୍ଞା ଓ ବିଧି ଅନୁସାରେ ନିର୍ଦ୍ଦୋଷ ରୂପେ ଆଚରଣ କରୁଥିବାରୁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଦୃଷ୍ଟିରେ ଧାର୍ମିକ ଥିଲେ I
\v 7 କିନ୍ତୁ ସେମାନଙ୍କ ସନ୍ତାନ ନ ଥିଲା, କାରଣ ଏଲିଶାବେଥ୍ ବନ୍ଧ୍ୟା ଥିଲେ I ପୁଣି, ସେ ଓ ତାହାଙ୍କ ସ୍ୱାମୀ ବୃଦ୍ଧ ଥିଲେ I
\s5
\v 8 ଦିନେ ଜିଖରୀୟ ଆପଣା ଦଳର ପାଳି ଅନୁସାରେ ଯିରୂଶାଲମ ମନ୍ଦିରରେ ଯାଜକକାର୍ଯ୍ୟ କରୁଥିଲେ I
\v 9 ସେମାନଙ୍କ ଯାଜକୀୟ କାର୍ଯ୍ୟର ରୀତି ଅନୁଯାୟୀ ଯାଜକଗଣ ଗୁଲିବାଣ୍ଟ ଦ୍ୱାରା ତାଙ୍କୁ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ମନ୍ଦିରରେ ପ୍ରବେଶ କରି ଧୂପ ଦେବା ନିମନ୍ତେ ମନୋନୀତ କଲେ I
\v 10 ଯେତେବେଳେ ତାଙ୍କୁ ଧୂପ ଦେବାକୁ ପଡ଼ିଲା, ସେତେବେଳେ ଜନତା ମନ୍ଦିର ବାହାରେ ପ୍ରାଙ୍ଗଣରେ ରହି ପ୍ରାର୍ଥନା କରୁଥିଲେ I
\s5
\v 11 ସେତେବେଳେ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ପ୍ରେରିତ ଜଣେ ଦୂତ ତାଙ୍କୁ ଦର୍ଶନ ଦେଲେ I ସେହି ଦୂତ ଧୂପବେଦୀର ଦକ୍ଷିଣ ପାର୍ଶ୍ୱରେ ଠିଆ ହୋଇଥିଲେ I
\v 12 ଜିଖରୀୟ ସେହି ଦୂତଙ୍କୁ ଦେଖି ଉଦ୍‌ବିଗ୍ନ ଓ ଭୟଗ୍ରସ୍ତ ହେଲେ I
\v 13 କିନ୍ତୁ ଦୂତ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, "ଜିଖରୀୟ, ଭୟ କର ନାହିଁ! ଯେତେବେଳେ ତୁମ୍ଭେ ପ୍ରାର୍ଥନା କଲ, ପ୍ରଭୁ ତୁମ୍ଭର ନିବେଦନ ଶୁଣିଲେ I ତେଣୁ ତୁମ୍ଭର ଭାର୍ଯ୍ୟା ଏଲିଶାବେଥ୍ ତୁମ୍ଭ ନିମନ୍ତେ ଏକ ପୁତ୍ର ପ୍ରସବ କରିବେ I ତୁମ୍ଭେ ତାହାର ନାମ ଯୋହନ ଦେବ I
\s5
\v 14 ତାହାଙ୍କ ଜନ୍ମରେ ତୁମ୍ଭେ ଆନନ୍ଦିତ ହେବ, ପୁଣି ଅନେକେ ମଧ୍ୟ ଆନନ୍ଦିତ ହେବେ I
\v 15 ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଛାମୁରେ ସେ ଅତି ମହାନ ହେବେ I ସେ ଦ୍ରାକ୍ଷାରସ କି ସୁରା କଦାପି ପାନ କରିବେ ନାହିଁ ପୁଣି ସେ ଜନ୍ମ ହେବା ପୂର୍ବରୁ ସୁଦ୍ଧା ପବିତ୍ରଆତ୍ମାରେ କ୍ଷମତା ପ୍ରାପ୍ତ ହେବେ I
\s5
\v 16 ସେ ଇସ୍ରାଏଲ ସନ୍ତାନମାନଙ୍କୁ ପାପ କରିବାରୁ ନିବାରଣ କରିବେ ଓ ଅନେକଙ୍କୁ ପ୍ରଭୁ ତାହାଙ୍କ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଆଜ୍ଞାକାରୀ ହେବା ନିମନ୍ତେ ଆରମ୍ଭ କରାଇବେ I
\v 17 ତୁମ୍ଭର ପୁତ୍ର ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଅଗ୍ରଗାମୀ ଦୂତ ସଦୃଶ ତାହାଙ୍କ ଆଗରେ ଗମନ କରିବେ ଓ ଯେପରି ଭାବବାଦୀ ଏଲୀୟ ଥିଲେ ସେହିପରି ସେ ଆପଣା ଆତ୍ମାରେ ଶକ୍ତିଯୁକ୍ତ ହେବେ I ପିତାମାତାମାନେ ଆପଣା ସନ୍ତାନମାନଙ୍କୁ ପୁନର୍ବାର ପ୍ରେମ କରିବାର କାରଣ ସେ ହେବେ I ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଅନାଜ୍ଞାକାରୀ ଅନେକ ଲୋକ ଜ୍ଞାନରେ ଆଚରଣ କରିବାର ଓ ଧାର୍ମିକ ଲୋକମାନଙ୍କ ସଦୃଶ ତାହାଙ୍କ ଆଜ୍ଞା ପାଳନ କରିବାର କାରଣ ସେ ହେବେ I ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଆଗମନ ସମୟରେ ଅନେକ ଲୋକ ଯେପରି ସୁସଜ୍ଜିତ ହୋଇ ରହିବେ ସେଥିନିମନ୍ତେ ସେ ଏହିପ୍ରକାର କରିବେ I
\s5
\v 18 ଏଥିରେ ଜିଖରୀୟ ଦୂତଙ୍କୁ କହିଲେ, "ମୁଁ ତ ବୃଦ୍ଧ, ଓ ମୋହର ଭାର୍ଯ୍ୟା ମଧ୍ୟ ବୃଦ୍ଧ I ତେଣୁ ଯେଉଁ ସମସ୍ତ ବିଷୟ ତୁମ୍ଭେ କହିଲ ତାହା ପ୍ରକୃତରେ ଘଟିବ ବୋଲି ମୁଁ କିପରି ବିଶ୍ୱାସ କରିବି ?"
\v 19 ଏଥିରେ ଦୂତ ତାହାଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, "ମୁଁ ଗାବ୍ରିଏଲ, ମୁଁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଉପସ୍ଥିତିରେ ଠିଆ ହୋଇଥାଏ ! ଆଉ ତୁମ୍ଭର କ'ଣ ଘଟିବ ସେହି ସୁସମାଚାର ତୁମ୍ଭକୁ ଜଣାଇବାକୁ ମୁଁ ପ୍ରେରିତ ହୋଇଅଛି I
\v 20 ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସ୍ଥିରିକୃତ ଯାହା ମୁଁ ତୁମ୍ଭକୁ କହିଅଛି ତାହା ଯଥାସମୟରେ ସଫଳ ହେବ, କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭେ ମୋହର ବାକ୍ୟ ବିଶ୍ୱାସ କଲ ନାହିଁ I ତେଣୁ ବର୍ତ୍ତମାନ ଠାରୁ ତୁମ୍ଭର ପୁତ୍ର ଜନ୍ମ ହେବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଈଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭକୁ କଥା କହିବାକୁ ଅଯୋଗ୍ୟ କରିବେ !"
\s5
\v 21 ଯେଉଁ ସମୟରେ ଜିଖରୀୟ ଓ ଦୂତ ମନ୍ଦିର ଭିତରେ କଥାବାର୍ତ୍ତା କରୁଥିଲେ, ଜିଖରୀୟଙ୍କ ବାହାରେ ଆସିବାର ଲୋକମାନେ ପ୍ରାଙ୍ଗଣରେ ଅପେକ୍ଷା କରୁଥିଲେ I ମନ୍ଦିର ଭିତରେ ତାହାଙ୍କ ବିଳମ୍ବ ଘଟିବାରେ ସେମାନେ ଚମତ୍କୃତ ହେଉଥିଲେ I
\v 22 ଯେତେବେଳେ ସେ ବାହାରି ଆସିଲେ, ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ଆଉ କଥା କହି ପାରିଲେ ନାହିଁ I କାରଣ ସେ କଥା କହି ପାରିଲେ ନାହିଁ, ଆଉ ଯାହା ଘଟିଲା ଆପଣା ହସ୍ତରେ ସଙ୍କେତ କରି ତାହା ବର୍ଣ୍ଣନା କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କଲେ I ଏଥିରେ ସେ ମନ୍ଦିରରେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଦର୍ଶନ ପାଇଅଛନ୍ତି ବୋଲି ସେମାନେ ବୁଝିଲେ I
\v 23 ପରେ ମନ୍ଦିରରେ ଯାଜକ ରୂପେ ତାହାଙ୍କ ସେବାପାଳିର ଦିନ ଶେଷ ହୁଅନ୍ତେ, ସେ ଯିରୁଶାଲମ ତ୍ୟାଗ କରି ଆପଣା ଗୃହକୁ ପ୍ରସ୍ଥାନ କଲେ I
\s5
\v 24 ଏହାର କିଛି ସମୟ ପରେ, ତାହାଙ୍କ ଭାର୍ଯ୍ୟା ଏଲିଶାବେଥ୍ ଗର୍ଭବତୀ ହେଲେ, କିନ୍ତୁ ସେ ପାଞ୍ଚ ମାସ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ବାହାରକୁ ନ ଯାଇ ଗୋପନରେ ରହିଲେ I
\v 25 ସେ ଆପଣାକୁ କହିଲେ, "ପ୍ରଭୁ ମୋତେ ଗର୍ଭବତୀ ହେବା ନିମନ୍ତେ ଯୋଗ୍ୟ କରିଅଛନ୍ତି I ଏହି ପ୍ରକାରେ, ଲୋକମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ମୋହର ଅପମାନ ଦୂର କରିବା ନିମନ୍ତେ ସେ ମୋ' ଉପରେ କୃପାଦୃଷ୍ଟି କରିଅଛନ୍ତି !"
\s5
\v 26 ଯେଉଁ ସମୟରେ ଏଲିଶାବେଥ୍ ଷଷ୍ଠ ମାସର ଗର୍ଭବତୀ ହୋଇଥିଲେ, ଈଶ୍ୱର ଗାବ୍ରିଏଲ ଦୂତଙ୍କୁ ଗାଲିଲୀର ନାଜରିତ ନାମକ ନଗରକୁ ପ୍ରେରଣ କଲେ I
\v 27 ସେ ସେଠାରେ ମରିୟମ ନାମକ ଜଣେ କନ୍ୟାଙ୍କୁ ସମ୍ବାଦ ଦେବା ନିମନ୍ତେ ଗଲେ I ଦାଉଦଙ୍କ ବଂଶର ଯୋଷେଫ ନାମକ ପୁରୁଷଙ୍କ ସହିତ ତାହାଙ୍କର ବିବାହ ନିର୍ବନ୍ଧ ହୋଇଥିଲା I ସେହି କନ୍ୟାଙ୍କ ନାମ ମରିୟମ I
\v 28 ଦୂତ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, "ତୁମ୍ଭର ମଙ୍ଗଳ ହେଉ ! ପ୍ରଭୁ ତୁମ୍ଭର ସହବର୍ତ୍ତୀ ଓ ତୁମ୍ଭ ଉପରେ ମହା କୃପାଦୃଷ୍ଟି କରିଅଛନ୍ତି !"
\v 29 କିନ୍ତୁ ମରିୟମ ଏହି ସମ୍ଭାଷଣ ଶୁଣି ଅତିଶୟ ଉଦ୍‌ବିଗ୍ନ ହେଲେ I ଦୂତଙ୍କର ଏହା କି ପ୍ରକାର ବାକ୍ୟ ବୋଲି ମନରେ ଆନ୍ଦୋଳନ କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ I
\s5
\v 30 ସେଥିରେ ଦୂତ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, "ଆଗୋ ମରିୟମ, ଭୟ କର ନାହିଁ, କାରଣ ତୁମ୍ଭେ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ନିକଟରେ ଅନୁଗ୍ରହ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଅଛ !
\v 31 ତୁମ୍ଭେ ଗର୍ଭ ଧାରଣ କରି ଗୋଟିଏ ପୁତ୍ର ପ୍ରସବ କରିବ, ଓ ତାହାଙ୍କ ନାମ ଯୀଶୁ ଦେବ I
\v 32 ସେ ମହାନ ହେବେ ଓ ସର୍ବୋପରିସ୍ଥ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପୁତ୍ର ବୋଲି ଖ୍ୟାତ ହେବେ I ପ୍ରଭୁ ଈଶ୍ୱର ତାହାଙ୍କୁ ତାହାଙ୍କ ପିତା ଦାଉଦଙ୍କ ସିଂହାସନ ଦେଇ ଆପଣା ଲୋକମାନଙ୍କ ଉପରେ ରାଜା କରିବେ I
\v 33 ସେ ଯାକୁବ ବଂଶ ଉପରେ ଯୁଗେ ଯୁଗେ ରାଜତ୍ୱ କରିବେ I ସେ ସଦାକାଳ ନିମନ୍ତେ ରାଜ୍ୟ କରିବେ !"
\s5
\v 34 ସେଥିରେ ମରିୟମ ଦୂତଙ୍କୁ କହିଲେ, "ଏହା କିପରି ହେବ, ମୁଁ ତ କୁମାରୀ ଅଟେ ?"
\v 35 ଦୂତ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, "ପବିତ୍ରଆତ୍ମା ତୁମ୍ଭ ଉପରେ ଅବତରଣ କରିବେ ଓ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଶକ୍ତି ତୁମ୍ଭକୁ ଆବୋରିବ I ଏଣୁ ତୁମ୍ଭେ ଯେଉଁ ଶିଶୁଙ୍କୁ ଧାରଣ କରିବ ସେ ପବିତ୍ର ହେବେ, ଓ ସେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପୁତ୍ର ବୋଲି ଖ୍ୟାତ ହେବେ I
\s5
\v 36 ପୁଣି ଦେଖ, ତୁମ୍ଭର ଆତ୍ମିୟା ଏଲିଶାବେଥ୍ ମଧ୍ୟ ବୃଦ୍ଧ ବୟସ ହେଲେ ସୁଦ୍ଧା ଏକ ପୁତ୍ର ଗର୍ଭ ଧାରଣ କରିଅଛନ୍ତି I ଆଉ ଯଦ୍ୟପି ଲୋକମାନେ ଭାବୁଥିଲେ ଯେ ସେ ବନ୍ଧ୍ୟା, ବର୍ତ୍ତମାନ ସେ ଗର୍ଭବତୀ ହୋଇ ପ୍ରାୟ ଷଷ୍ଠ ମାସ ହେଲାଣି I
\v 37 କାରଣ ଈଶ୍ୱର ସମସ୍ତ ସାଧ୍ୟ କରି ପାରନ୍ତି !"
\v 38 ଏଥିରେ ମରିୟମ କହିଲେ, "ଦେଖନ୍ତୁ, ମୁଁ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଦାସୀ, ତେଣୁ ଆପଣଙ୍କ ବାକ୍ୟାନୁସାରେ ମୋ' ପ୍ରତି ଘଟୁ !" ତାହା ପରେ ଦୂତ ତାହାଙ୍କ ନିକଟରୁ ପ୍ରସ୍ଥାନ କଲେ I
\s5
\v 39 ସେହି ସମୟ ପରେ, ମରିୟମ ପ୍ରସ୍ତୁତ ହୋଇ ପାର୍ବତୀୟ ଅଞ୍ଚଳସ୍ଥ ଯିହୁଦା ପ୍ରଦେଶରେ ଜିଖରୀୟଙ୍କ ନଗରକୁ ଗଲେ I
\v 40 ସେ ତାହାଙ୍କ ଗୃହରେ ପ୍ରବେଶ କରି ତାହାଙ୍କ ଭାର୍ଯ୍ୟା ଏଲିଶାବେଥ୍‌ଙ୍କୁ ନମସ୍କାର କଲେ I
\v 41 ଆଉ, ଏଲୀଶାବେଥ ମରିୟମଙ୍କ ନମସ୍କାର ଶୁଣିବାମାତ୍ରେ ଶିଶୁଟି ତାଙ୍କ ଗର୍ଭରେ ନାଚି ଉଠିଲା, ପୁଣି, ଏଲୀଶାବେଥ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାରେ ପୂର୍ଣ୍ଣ ହେଲେ I
\s5
\v 42 ସେ ମରିୟମଙ୍କୁ ଅତି ଉଚ୍ଚ ସ୍ୱରରେ କହିଲେ, "ଈଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭକୁ ଅନ୍ୟ ଆଶୀର୍ବାଦପ୍ରାପ୍ତ ନାରୀମାନଙ୍କଠାରୁ ଅଧିକ ଆଶୀର୍ବାଦ କରିଅଛନ୍ତି, ଆଉ ସେ ତୁମ୍ଭର ଗର୍ଭର ଫଳକୁ ମଧ୍ୟ ଆଶୀର୍ବାଦ କରିଅଛନ୍ତି !
\v 43 ଏହା କେତେ ପ୍ରଶଂସନୀୟ ଯେ ମୋ' ପ୍ରଭୁଙ୍କ ମାତା ମୋ' ନିକଟକୁ ଆସିଲେ!
\v 44 କାରଣ ତୁମ୍ଭର ନମସ୍କାରର ସ୍ୱର ମୁଁ ଶୁଣିବା ମାତ୍ର ଶିଶୁଟି ତୁମ୍ଭେ ଆସିଲ ବୋଲି ମୋ ଗର୍ଭରେ ଉଲ୍ଲାସରେ ନାଚି ଉଠିଲା !
\v 45 ତୁମ୍ଭେ ଧନ୍ୟ କାରଣ ତୁମ୍ଭେ ବିଶ୍ୱାସ କଲ ଯେ ଯାହା ପ୍ରଭୁ କହିଅଛନ୍ତି ତାହା ସଫଳ ହେବ I"
\s5
\v 46 ଏଥିରେ ମରିୟମ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପ୍ରଶଂସା କରି କହିଲେ: "ମୋହର ପ୍ରାଣ ପ୍ରଭୁଙ୍କର ପ୍ରଶଂସା କରୁଅଛି !
\v 47 ପୁଣି, ମୋହର ଆତ୍ମା ମୋ' ତ୍ରାଣକର୍ତ୍ତା ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରେ ଆନନ୍ଦିତ ହୋଇଅଛି I
\s5
\v 48 ମୁଁ ତାହାଙ୍କର କେବଳ ଦିନହୀନ ଦାସୀ ଅଟେ, କିନ୍ତୁ ସେ ମୋତେ ପାସୋରି ନାହାନ୍ତି I ଆଉ ଦେଖ, ବର୍ତ୍ତମାନଠାରୁ ସମସ୍ତ ପିଢ଼ି ମୋତେ ଧନ୍ୟ ବୋଲି କହିବେ I
\v 49 ସେମାନେ ଏହିପରି କହିବେ କାରଣ ଯେ ଶକ୍ତିମାନ, ସେ ମୋ' ପ୍ରତି ମହତ କର୍ମ କରିଅଛନ୍ତି I ତାହାଙ୍କର ନାମ ପବିତ୍ର !
\s5
\v 50 ଆଉ ତାହାଙ୍କ ଭୟକାରୀମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ତାହାଙ୍କ ଦୟା ପୁରୁଷାନୁକ୍ରମେ ଥାଏ I
\v 51 ସେ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଆପଣା ବାହୁରେ ପରାକ୍ରମ ପ୍ରକାଶ କରିଅଛନ୍ତି I ସେ ଅହଂକାରୀମାନଙ୍କୁ ସେମାନଙ୍କ ହୃଦୟର କଳ୍ପନାରେ ଛିନ୍ନଭିନ୍ନ କରିଅଛନ୍ତି I
\s5
\v 52 ସେ ଶାସନକର୍ତ୍ତାମାନଙ୍କୁ ସିଂହାସନରୁ ବାହାର କରିଅଛନ୍ତି, ସେ ଦୀନହୀନମାନଙ୍କୁ ଉଠାଇଅଛନ୍ତି I
\v 53 ସେ କ୍ଷୁଧିତମାନଙ୍କୁ ଉତ୍ତମ ଉତ୍ତମ ଦ୍ରବ୍ୟରେ ତୃପ୍ତ କରିଅଛନ୍ତି, ଏବଂ ସେ ଧନୀମାନଙ୍କୁ ଶୂନ୍ୟ ହସ୍ତରେ ବିଦାୟ କରିଅଛନ୍ତି I
\s5
\v 54 ସେ ଆପଣଙ୍କ ଦାସ ଇସ୍ରାଏଲ ଲୋକମାନଙ୍କର ଉପକାର କରିଅଛନ୍ତି I ବହୁ ପୁର୍ବେ ସେ ପ୍ରତିଜ୍ଞା କରିଥିଲେ ଯେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପିତୃପୁରୁଷଙ୍କ ପ୍ରତି ଦୟାବାନ ହେବେ I
\v 55 ସେ ଆପଣା ପ୍ରତିଜ୍ଞା ରକ୍ଷା କରିଅଛନ୍ତି ଓ ଅବ୍ରହାମ ଓ ତାହାଙ୍କ ସନ୍ତାନମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ଦୟ ପ୍ରକାଶ କରିଅଛନ୍ତି I"
\s5
\v 56 ଆଉ ମରିୟମ ପ୍ରାୟ ତିନି ମାସ ଏଲିଶାବେଥ୍‌ଙ୍କ ସହିତ ରହି ଆପଣା ଗୃହକୁ ଫେରିଗଲେ I
\v 57 ପରେ ଏଲୀଶାବେଥଙ୍କ ପ୍ରସବ କାଳ ଉପସ୍ଥିତ ହୁଅନ୍ତେ ସେ ଗୋଟିଏ ପୁତ୍ର ପ୍ରସବ କଲେ I
\v 58 ଆଉ ପ୍ରଭୁ ଯେ ତାଙ୍କ ପ୍ରତି ମହା ଦୟା ପ୍ରକାଶ କରିଅଛନ୍ତି, ଏହା ଶୁଣି ତାଙ୍କ ପ୍ରତିବାସୀ ଓ ସମ୍ପର୍କୀୟମାନେ ତାଙ୍କ ସହିତ ଆନନ୍ଦ କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ I
\s5
\v 59 ଆଠ ଦିନରେ ସେମାନେ ଶିଶୁକୁ ସୁନ୍ନତ କରିବାକୁ ଆସିଲେ ଓ ତାହାର ପିତାଙ୍କ ନାମ ଅନୁସାରେ ତାହାର ନାମ ଜିଖରୀୟ ଦେବାକୁ ଇଚ୍ଛା କଲେ I
\v 60 କିନ୍ତୁ ତାହାର ମାତା ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ନାହିଁ, ତାହାର ନାମ ଯୋହନ ହେବ I
\v 61 ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ତୁମ୍ଭର ସମ୍ପର୍କୀୟମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ତ କାହାର ଏହି ନାମ ନାହିଁ !
\s5
\v 62 ଏଥିରେ ତାହାକୁ କେଉଁ ନାମ ଦିଆଯିବ ବୋଲି ତାହାର ପିତା ଇଚ୍ଛା କରୁଛନ୍ତି, ତାହା ସଙ୍କେତ କରି ପଚାରିବାକୁ ଲାଗିଲେ I
\v 63 ତହିଁରେ ସେ ସଙ୍କେତ କରି ଖଣ୍ଡେ ଲିଖନ ପଟା ମାଗିଲେ I ଯେତେବେଳେ ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ଖଣ୍ଡେ ଲିଖନ ପଟା ଦେଲେ, ସେ ଏହା ଲେଖିଲେ; "ତାହାର ନାମ ଯୋହନ I" ଏଥିରେ ଯେଉଁମାନେ ସେଠାରେ ଥିଲେ ସେମାନେ ସମସ୍ତେ ଚକିତ ହେଲେ !
\s5
\v 64 ଆଉ ସେହିକ୍ଷଣି ତାହାଙ୍କ ମୁଖ ଓ ଜିହ୍ୱା ଫିଟିଗଲା ଏବଂ ସେ କଥା କହି ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପ୍ରଶଂସା କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ I
\v 65 ଈଶ୍ୱର ଯାହା କଲେ ସେଥିରେ ସେମାନଙ୍କ ପ୍ରତିବାସୀ ସମସ୍ତେ ଭୟଗ୍ରସ୍ତ ହେଲେ I ଆଉ ଏହି ସମସ୍ତ କଥା ଯିହୁଦା ପ୍ରଦେଶର ପାର୍ବତୀୟ ଅଞ୍ଚଳର ସବୁଆଡ଼େ ଲୋକେ କୁହାକୋହି ହେଲେ I
\v 66 ପୁଣି, ଶୁଣିବା ଲୋକ ସମସ୍ତେ ସେହି ସବୁ ଆପଣା ଆପଣା ହୃଦୟରେ ରଖି କହିଲେ, ଏ ଶିଶୁଟି ତେବେ କଅଣ ହେବ ? କାରଣ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ହସ୍ତ ତାହାର ସହବର୍ତ୍ତୀ I
\s5
\v 67 ଆଉ, ଜିଖରୀୟଙ୍କ ପୁତ୍ର ଜନ୍ମ ହେଲା ଉତ୍ତାରେ, ଜିଖରୀୟ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାରେ ପୂର୍ଣ୍ଣ ହୋଇ ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରୁ ଏହି ଭାବବାଣୀ କହିଲେ,
\v 68 ଧନ୍ୟ ପ୍ରଭୁ, ଇସ୍ରାଏଲର ଈଶ୍ୱର, କାରଣ ସେ କୃପାଦୃଷ୍ଟି କରି ଆପଣା ଲୋକଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ମୁକ୍ତି ସାଧନ କରିଅଛନ୍ତି I
\s5
\v 69 ସେ ଆପଣା ଦାସ ଦାଉଦଙ୍କ ବଂଶରେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ପରିତ୍ରାଣର ଶୃଙ୍ଗ ଉଠାଇଅଛନ୍ତି I
\v 70 ପ୍ରାଚୀନକାଳରୁ ଆପଣା ପବିତ୍ର ଭାବବାଦୀମାନଙ୍କ ମୁଖ ଦ୍ୱାରା କହିଥିଲେ ଯେ ସେ ଏହା କରିବେ I
\v 71 ଏହି ଶକ୍ତିଶାଳୀ ପରିତ୍ରାଣକର୍ତ୍ତା ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଶତ୍ରୁମାନଙ୍କଠାରୁ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଉଦ୍ଧାର କରିଅଛନ୍ତି ଓ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ସମସ୍ତ ଘୃଣାକାରୀଙ୍କ ହସ୍ତରୁ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ପରିତ୍ରାଣ ସାଧନ କରିଅଛନ୍ତି I
\s5
\v 72 ସେ ଏହା ଏଥିପାଇଁ କରିଅଛନ୍ତି ଯେପରି ସେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପିତୃପୁରୁଷଙ୍କ ପ୍ରତି ଦୟା ବ୍ୟବହାର କରନ୍ତି, ଆପଣାର ପବିତ୍ର ନିୟମ ସ୍ମରଣ କରିଅଛନ୍ତି,
\v 73 ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପିତା ଅବ୍ରହାମଙ୍କ ନିକଟରେ ଯେଉଁ ଶପଥ କରିଥିଲେ, ଆପଣାର ସେହି ପବିତ୍ର ନିୟମ ସ୍ମରଣ କରନ୍ତି I
\v 74 ଈଶ୍ୱର ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଶତ୍ରୁମାନଙ୍କ ଶକ୍ତି ଠାରୁ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ରକ୍ଷା କରିବେ ବୋଲି ପ୍ରତିଜ୍ଞା କଲେ, ପୁଣି ନିର୍ଭୟରେ ଚିରକାଳ ତାହାଙ୍କ ଛାମୁରେ ତାହାଙ୍କର ସେବା କରିବାକୁ ଯୋଗ୍ୟ କରନ୍ତି,
\v 75 ସାଧୁତା ଓ ଧାର୍ମିକତାରେ ତାହାଙ୍କର ଉପାସନା କରିବା ନିମନ୍ତେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଅନୁଗ୍ରହ କରନ୍ତି I
\s5
\v 76 ପୁଣି ଜିଖରୀୟ ଆପଣା ପୁତ୍ର ସନ୍ତାନକୁ କହିଲେ: "ଆଉ ହେ ଶିଶୁ(ଯୋହନ), ତୁ ମଧ୍ୟ ପରାତ୍ପରଙ୍କ ଭାବବାଦୀ ବୋଲି ଖ୍ୟାତ ହେବୁ I ଯେତେବେଳେ ପ୍ରଭୁ ଆସିବେ ତାହା ପଥ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରିବାକୁ ତାହାଙ୍କର ଅଗ୍ରଗାମୀ ହେବୁ I
\v 77 ଈଶ୍ୱର ସେମାନଙ୍କୁ ସେମାନଙ୍କ ପାପ ହେତୁ ଦଣ୍ଡ ନ ଦେଇ ସେମାନଙ୍କୁ କ୍ଷମା ଦେବେ ଓ ସେମାନଙ୍କୁ ରକ୍ଷା କରିବା ନିମନ୍ତେ ଯୋଗ୍ୟ ଅଟନ୍ତି, ଏହା ତୁମ୍ଭେ ଲୋକମାନଙ୍କୁ କହିବ I
\s5
\v 78 ଈଶ୍ୱର ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କ୍ଷମା ଦେବେ କାରଣ ସେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ଦୟାଳୁ ଓ ଅନୁଗ୍ରହପୂର୍ଣ୍ଣ ଅଟନ୍ତି I ଓ ଏହି କାରଣରୁ ଏହି ପରିତ୍ରାଣକର୍ତ୍ତା ଯିଏ ସୂର୍ଯ୍ୟ ଉଦୟ ହେଲା ପରି ହେବ ସେ ସ୍ୱର୍ଗରୁ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସି ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସାହାଯ୍ୟ କରିବେ I
\v 79 ଯେଉଁମାନେ ଆତ୍ମିକ ଅନ୍ଧକାର ଓ ମୃତ୍ୟୁର ଭୟରେ ଜୀବନ ଯାପନ କରୁଅଛନ୍ତି ସେମାନଙ୍କ ଉପରେ ସେ ଆଲୋକ ପ୍ରଦାନ କରିବେ I ଯେପରି ଆମ୍ଭେମାନେ ଶାନ୍ତିରେ ବସବାସ କରିବୁ ସେଥିପାଇଁ ସେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କଢାଇ ନେବେ I
\s5
\v 80 ପୁଣି, ଜିଖରୀୟ ଓ ଏଲୀଶାବେଥଙ୍କ ପୁତ୍ର ଶିଶୁ ବୃଦ୍ଧି ପାଇ ଆତ୍ମାରେ ଶକ୍ତିମାନ ହେବାକୁ ଲାଗିଲେ ଏବଂ ଇସ୍ରାଏଲ ନିକଟରେ ପ୍ରକାଶିତ ନ ହେବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ପ୍ରାନ୍ତରରେ ରହିଲେ I
\s5
\c 2
\p
\v 1 ସେହି ସମୟରେ ସମସ୍ତ ରୋମୀ ସାମ୍ରାଜ୍ୟବାସୀଙ୍କ ନାମ ଲେଖାଯିବା ନିମନ୍ତେ କାଇସର ଅଗଷ୍ଟଙ୍କ ଠାରୁ ଆଜ୍ଞା ଘୋଷଣା କରାଗଲା I
\v 2 ସୁରିଆର ଶାସନକର୍ତ୍ତା କ୍ୱିରୀଣିୟଙ୍କ ସମୟରେ ପ୍ରଥମ ଥର ଏହି ନାମ ଲେଖାଗଲା I
\v 3 ସେଥିପାଇଁ ସମସ୍ତେ ନାମ ଲେଖାଇବା ପାଇଁ ଆପଣା ଆପଣା ନଗରକୁ ଯାଉଥିଲେ I
\s5
\v 4 ପୁଣି, ଯୋଷେଫ ମଧ୍ୟ ମରିୟମଙ୍କ ସହିତ ଆପଣା ପିତୃ ନଗରକୁ ଗଲେ ତାହାଙ୍କ ସହିତ ତାହାଙ୍କ ବିବାହ ନିର୍ବନ୍ଧ ହୋଇଥିଲା ଓ ସେ ଗର୍ଭବତୀ ଥିଲେ I ଯୋଷେଫ ଦାଉଦଙ୍କ ବଂଶଧର ହୋଇଥିବା ହେତୁ, ସେ ଗାଲିଲୀର ନାଜରିତ ନଗରକୁ ଛାଡ଼ି ଯିହୁଦା ପ୍ରଦେଶର ବେଥ୍‌ଲିହିମ ନାମକ ନଗରକୁ ଗଲେ, ଯାହା ଦାଉଦଙ୍କ ନଗର ନାମରେ ମଧ୍ୟ ଖ୍ୟାତ I ଯୋଷେଫ ଓ ମରିୟମ ନିଜ ନାମ ଲେଖାଇବାକୁ ସେଠାକୁ ଗଲେ I
\v 5 ସେମାନେ ବେଥ୍‌ଲିହିମକୁ ପହଞ୍ଚିଲା ପରେ ରହିବା ନିମନ୍ତେ ସେମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ବସା ଘର ନ ଥିଲା I
\s5
\v 6 ସେମାନେ ଯେତେବେଳେ ବେଥଲିହିମରେ ପହଞ୍ଚିଲେ, ସେଠାରେ ସେମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ବସା ଘର ନ ଥିଲା, ଯେଉଁଠାରେ ସାଧାରଣତଃ ଅତିଥି ରହନ୍ତି I ତେଣୁ ଯେଉଁଠାରେ ପଶୁମାନେ ରାତ୍ରିରେ ଶୁଅନ୍ତି ସେଠାରେ ସେମାନଙ୍କୁ ରହିବାକୁ ପଡ଼ିଲା I
\v 7 ସେମାନେ ସେଠାରେ ରହିବା ସମୟରେ ମରିୟମଙ୍କ ପ୍ରସବକାଳ ଉପସ୍ଥିତ ହେଲା ଓ ସେ ଆପଣା ପ୍ରଥମ ପୁତ୍ର ସନ୍ତାନକୁ ଜନ୍ମ ଦେଲେ I ସେ ତାହାଙ୍କୁ ଗୋଟିଏ ବଡ଼ ଲୁଗାରେ ଗୁଡାଇ ଗୁହାଳକୁଣ୍ଡରେ ଶୁଆଇ ଦେଲେ ଯେଉଁଠାରେ ପଶୁମାନଙ୍କ ଖାଦ୍ୟ ରଖାଯାଏ I
\s5
\v 8 ସେହି ରାତ୍ରିରେ କେତେକ ମେଷପାଳକ ବେଥଲିହିମ ନିକଟସ୍ଥ ପଦାରେ ସେମାନଙ୍କ ମେଷ ଜଗୁଥିଲେ I
\v 9 ହଠାତ୍ ପ୍ରଭୁଙ୍କର ଜଣେ ଦୂତ ସେମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ଉପସ୍ଥିତ ହେଲେ I ପ୍ରଭୁଙ୍କର ଗୌରବର ଆଲୋକ ସେମାନଙ୍କ ଚାରିଆଡ଼େ ପ୍ରକାଶିତ ହେଲା I ଆଉ ସେମାନେ ଅତିଶୟ ଭୟଗ୍ରସ୍ତ ହେଲେ I
\s5
\v 10 କିନ୍ତୁ ଦୂତ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, "ଭୟ କର ନାହିଁ! ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଆନନ୍ଦଜନକ ସୁସମାଚାର କହିବାକୁ ଆସିଅଛି, ଯାହା ସମସ୍ତଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ମଙ୍ଗଳଜନକ ଓ ସମସ୍ତଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଆନନ୍ଦଜନକ!
\v 11 ଆଜି, ଦାଉଦଙ୍କ ନଗରରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ତ୍ରାଣକର୍ତ୍ତା ଜନ୍ମଗ୍ରହଣ କରିଅଛନ୍ତି! ସେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ପ୍ରଭୁ !
\v 12 ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଏହା ଚିହ୍ନ ସ୍ୱରୂପ ହେବ: ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜଣେ ଶିଶୁଙ୍କୁ ଲୁଗାରେ ଗୁଡ଼ା ହୋଇ ଗୁହାଳ କୁଣ୍ଡରେ ଶୋଇଥିବାର ଦେଖିବ I"
\s5
\v 13 ପୁଣି, ଅକସ୍ମାତ୍ ସେହି ଦୂତଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ ସ୍ୱର୍ଗୀୟ ବାହିନୀର ଗୋଟିଏ ବୃହତ୍ ଦଳ ଉପସ୍ଥିତ ହେଲେ I ସେମାନେ ସମସ୍ତେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସ୍ତବଗାନ କରୁ କରୁ କହିଲେ,
\v 14 "ଉର୍ଦ୍ଧ୍ୱଲୋକରେ ଦୂତମାନେ ସମସ୍ତେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ମହିମା କରନ୍ତୁ ! ପୁଣି ପୃଥିବୀରେ ତାହାଙ୍କ ସନ୍ତୋଷପାତ୍ର ମନୁଷ୍ୟମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଶାନ୍ତି ହେଉ !"
\s5
\v 15 ଦୂତମାନେ ସେମାନଙ୍କଠାରୁ ସ୍ୱର୍ଗକୁ ପ୍ରସ୍ଥାନ କଲା ଉତ୍ତାରେ ମେଷପାଳକମାନେ ପରସ୍ପର କହିବାକୁ ଲାଗିଲେ, "ଆସ, ବର୍ତ୍ତମାନ ଆମ୍ଭେମାନେ ବେଥଲିହିମକୁ ଯାଇ, ପ୍ରଭୁ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଯେଉଁ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ବିଷୟ ଜଣାଇଅଛନ୍ତି, ତାହା ଦେଖିବା !"
\v 16 ଏଥିରେ ସେମାନେ ଶୀଘ୍ର ଯାଇ ଯୋଷେଫ ଓ ମରିୟମ ଥିବା ସ୍ଥାନ ଖୋଜି ପାଇଲେ, ପୁଣି ସେମାନେ ଗୁହାଳକୁଣ୍ଡରେ ଶିଶୁଙ୍କୁ ଶୋଇଥିବା ଦେଖିଲେ I
\s5
\v 17 ତାହାଙ୍କୁ ଦେଖିଲା ଉତ୍ତାରେ, ସେମାନେ ସେହି ଶିଶୁଙ୍କ ବିଷୟରେ ଯେଉଁ କଥା କୁହାଯାଇଥିଲା, ତାହା ପ୍ରତ୍ୟେକଙ୍କୁ କହିଲେ I
\v 18 ପୁଣି ଯେତେ ଲୋକ ମେଷପାଳକମାନଙ୍କଠାରୁ ସେହି ସବୁ କଥା ଶୁଣିଲେ, ସେମାନେ ସମସ୍ତେ ସେଥିରେ ଚମତ୍କୃତ ହେଲେ I
\v 19 କିନ୍ତୁ ମରିୟମ ଏହି ସମସ୍ତ କଥା ହୃଦୟରେ ରଖି ସେହି ସବୁ ବିଷୟରେ ବିବେଚନା କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ I
\v 20 ଆଉ ମେଷପାଳକମାନଙ୍କୁ ଯେପରି କୁହାଯାଇଥିଲା, ଠିକ୍ ସେହିପରି ସେମାନେ ଶୁଣିଲେ ଓ ଦେଖିଲେ, ସେଥି ସକାଶୁ ସେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଗୌରବ ଓ ପ୍ରଶଂସା କରୁ କରୁ ଆପଣା ମେଷମାନେ ଥିବା ସ୍ଥାନକୁ ବାହୁଡ଼ିଗଲେ I
\s5
\v 21 ତାହାଙ୍କୁ ସୁନ୍ନତ କରିବା ସକାଶେ ଅଷ୍ଟମ ଦିନ ଉପସ୍ଥିତ ହୁଅନ୍ତେ, ସେମାନେ ତାହାଙ୍କ ନାମ ଯୀଶୁ ଦେଲେ, ଏହି ନାମ ତାହାଙ୍କ ଗର୍ଭସ୍ଥ ହେବା ପୂର୍ବରୁ ତାହାଙ୍କୁ ଦେବା ନିମନ୍ତେ ସେମାନଙ୍କୁ ଦୂତଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଦିଆଯାଇଥିଲା I
\s5
\v 22 ପରେ ଯେତେବେଳେ ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥା ଅନୁସାରେ ସେମାନଙ୍କ ଶୁଚି ହେବା ସମୟ ଉପସ୍ଥିତ ହେଲା, ମରିୟମ ଓ ଯୋଷେଫ ଆପଣା ପୁତ୍ରଙ୍କୁ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ନିକଟରେ ସମର୍ପଣ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଯିରୁଶାଲମକୁ ଯାତ୍ରା କଲେ I
\v 23 ଯାହା ପ୍ରଭୁଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥାରେ ଲେଖାଯାଇଅଛି,"ପ୍ରତ୍ୟେକ ପୁଂସନ୍ତାନ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ପବିତ୍ର ହେବା ନିମନ୍ତେ ପୃଥକୀକୃତ ହେବ I"
\v 24 ପୁଣି ପ୍ରଭୁଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥାର ଉକ୍ତି ଅନୁସାରେ ନବଜାତ ଶିଶୁର ପିତା ମାତା "ଦୁଇଟି ପାରା ଅବା ଦୁଇଟି କାପ୍ତାଛୁଆ" ବଳିଦାନ କରିବେ I
\s5
\v 25 ସେହି ସମୟରେ ଯିରୁଶାଲମରେ ଶିମିୟୋନ ନାମକ ଜଣେ ବୃଦ୍ଧ ବ୍ୟକ୍ତି ଥିଲେ I ଯିଏ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସନ୍ତୋଷଜନକ କାର୍ଯ୍ୟ କରୁଥିଲେ ଓ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥା ପାଳନ କରୁଥିଲେ I ସେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପ୍ରେରିତ ମସୀହ ଯେ ଇସ୍ରାଏଲୀୟଙ୍କୁ ସାନ୍ତ୍ୱନା ଦେବେ ତାହାଙ୍କ ଆପେକ୍ଷାରେ ଥିଲେ, ପୁଣି ପବିତ୍ରଆତ୍ମା ତାହାଙ୍କୁ ଚାଳନା ଦେଉଥିଲେ I
\v 26 ପବିତ୍ରଆତ୍ମାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ପୂର୍ବରୁ ତାଙ୍କୁ ଏହି ପ୍ରତ୍ୟାଦେଶ ଦିଆଯାଇଥିଲା ଯେ ତାହାଙ୍କ ମୃତ୍ୟୁ ପୂର୍ବରୁ ସେ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ପ୍ରତିଜ୍ଞାତ ଅଭିଷିକ୍ତଙ୍କ ଦର୍ଶନ ପାଇବେ I
\s5
\v 27 ଯେତେବେଳେ ଶିଶୁ ଯୀଶୁଙ୍କ ପିତାମାତା ତାହାଙ୍କ ବିଷୟରେ ବ୍ୟବସ୍ଥାର ବିଧି ଅନୁଯାୟୀ କ୍ରିୟା କରିବା ନିମନ୍ତେ ମନ୍ଦିରକୁ ଆଣିଲେ, ସେତେବେଳେ ଶିମିୟୋନ ଆତ୍ମାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଚାଳିତ ହୋଇ ମନ୍ଦିର ପ୍ରାଙ୍ଗଣ ଭିତରକୁ ପ୍ରବେଶ କଲେ I
\v 28 ପରେ ସେ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ଆପଣା କୋଳରେ ଘେନି ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସ୍ତବ କରି କହିଲେ,
\v 29 "ପ୍ରଭୁ, ତୁମ୍ଭେ ମୋତେ ତୃପ୍ତ କରିଅଛ ଓ ଏବେ ତୁମ୍ଭ ପ୍ରତିଜ୍ଞାନୁସାରେ ମୁଁ ଶାନ୍ତିରେ ମୃତ୍ୟୁଭୋଗ କରିପାରିବି I
\s5
\v 30 ମୋହର ନେତ୍ର ଲୋକମାନଙ୍କ ପରିତ୍ରାଣକର୍ତ୍ତା ଯାହାଙ୍କୁ ତୁମ୍ଭେ ପ୍ରେରଣ କରିଅଛ, ତାହାଙ୍କୁ ଦେଖିଅଛି,
\v 31 ଯାହା ତୁମ୍ଭେ ସମସ୍ତ ଲୋକଙ୍କ ସମ୍ମୁଖରେ ପ୍ରସ୍ତୁତ କଲ I
\v 32 ସେ ବିଜାତିମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ତୁମ୍ଭର ସତ୍ୟ ପ୍ରକାଶକ ଜ୍ୟୋତିଃ ହେବେ, ଓ ଇସ୍ରାଏଲୀୟ ଲୋକଙ୍କର ଗୌରବ ହେବେ I"
\s5
\v 33 ତାହାଙ୍କ ସମ୍ବନ୍ଧୀୟ ଶିମିୟୋନଙ୍କ ଦ୍ୱାରା କଥିତ ସମସ୍ତ ବିଷୟରେ ଯୀଶୁଙ୍କ ପିତାମାତା ଚମତ୍କୃତ ହେଉଥିଲେ I ଆଉ, ଶିମିୟୋନ ସେମାନଙ୍କୁ ଆଶୀର୍ବାଦ କରି ଯୀଶୁଙ୍କ ମାତା ମରିୟମଙ୍କୁ କହିଲେ,
\v 34 "ମୁଁ ଯାହା କହେ ତାହା ମନେରଖ: ଈଶ୍ୱର ଏହା ସ୍ଥିର କରିଅଛନ୍ତି ଯେ ଏହି ଶିଶୁ ସକାଶୁ, ଅନେକେ ଇସ୍ରାଏଲୀୟ ଲୋକ ଈଶ୍ୱରଠାରୁ ବିମୁଖ ହେବେ ଓ ଅନେକେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପ୍ରତି ଫେରିବେ I ସେ ଅନେକ ଲୋକଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଚିହ୍ନ ସ୍ଵରୂପ ହେବେ, ଓ ଅନେକ ଲୋକ ତାହାଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧାଚରଣ କରିବେ I
\v 35 ଫଳରେ, ଅନେକ ଲୋକ ତାହାଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ କଥା କହିବେ I ପୁଣି ତୁମ୍ଭ ନିଜ ପ୍ରାଣକୁ ମଧ୍ୟ ଖଡ୍ଗ ବିଦ୍ଧ କରିବ I
\s5
\v 36 ମଧ୍ୟ ସେଠାରେ ମନ୍ଦିର ପ୍ରାଙ୍ଗଣରେ ଜଣେ ହାନ୍ନା ନାମ୍ନୀ ବୟୋଧିକ ଭାବବାଦିନୀ ଥିଲେ I ତାହାଙ୍କ ପିତା ଆଶେର୍ ବଂଶର ଫିନୂଏଲ୍ ଥିଲେ I ସେ ସାତ ବର୍ଷ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ବିବାହିତ ହୋଇଥିଲେ ପୁଣି ତା' ପରେ ତାହାଙ୍କ ସ୍ୱାମୀ ମୃତ୍ୟୁଭୋଗ କଲେ I
\v 37 ତାହା ପରେ, ସେ ଚଉରାଅଶୀ ବର୍ଷ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ବିଧବା ହୋଇ ରହିଥିଲେ I ସେ ସବୁବେଳେ ଉପବାସ ଓ ପ୍ରାର୍ଥନା କରୁଥିଲେ I
\v 38 ସେହି ସମୟରେ, ହାନ୍ନା ସେମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ଉପସ୍ଥିତ ହୋଇ ଶିଶୁଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଧନ୍ୟବାଦ ଦେବାକୁ ଲାଗିଲେ I ଆଉ ଯିରୁଶାଲମର ମୁକ୍ତି ଅପେକ୍ଷାରେ ଥିବା ସମସ୍ତ ଲୋକଙ୍କୁ ଯୀଶୁଙ୍କ ବିଷୟରେ କହିବାକୁ ଲାଗିଲେ I
\s5
\v 39 ପରେ ଯୋଷେଫ ଓ ମରିୟମ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥାନୁଯାୟୀ ସମସ୍ତ କ୍ରିୟା ସମାପ୍ତ କରି ଗାଲିଲୀକୁ, ନିଜ ନଗର ନାଜରିତକୁ ବାହୁଡ଼ି ଗଲେ I
\v 40 ଆଉ ଶିଶୁ ବୃଦ୍ଧି ପାଇବାକୁ ଲାଗିଲେ ଓ ଜ୍ଞାନରେ ପୂର୍ଣ୍ଣ ହେଉ ହେଉ ଶକ୍ତିମାନ ହେଲେ, ପୁଣି ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଅନୁଗ୍ରହ ତାହାଙ୍କ ଉପରେ ଥିଲା I
\s5
\v 41 ତାହାଙ୍କ ପିତାମାତା ପ୍ରତିବର୍ଷ ନିସ୍ତାରପର୍ବ ପାଳନ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଯିରୁଶାtଲମକୁ ଯାଉଥିଲେ I
\v 42 ଯେତେବେଳେ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ବାର ବର୍ଷ ହୋଇଥିଲା, ସେମାନଙ୍କ ରୀତି ଅନୁସାରେ ନିସ୍ତାର ପର୍ବ ନିମନ୍ତେ ସେମାନେ ଯିରୁଶାଲମକୁ ଗଲେ I
\v 43 ଯେତେବେଳେ ସମସ୍ତ ପର୍ବର ସମୟ ସମାପ୍ତ ହେଲା, ତାହାଙ୍କ ପିତାମାତା ଗୃହକୁ ବାହୁଡ଼ିଆସୁଥିଲେ, ସେତେବେଳେ ଯୀଶୁ ଯିରୁଶାଲମରେ ରହିଗଲେ I ତାହାଙ୍କ ପିତାମାତା ଜାଣି ନ ଥିଲେ ଯେ ସେପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସେ ସେଠାରେ ଅଛନ୍ତି
\v 44 କିନ୍ତୁ ସେ ସହଯାତ୍ରୀମାନଙ୍କ ସଙ୍ଗରେ ଅଛନ୍ତି ବୋଲି ମନେ କଲେ I ଦିନକର ବାଟ ଗଲା ପରେ ସେମାନେ ଆତ୍ମୀୟ ଓ ପରିଜନ ଲୋକମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ତାହାଙ୍କର ଅନ୍ୱେଷଣ କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ I
\s5
\v 45 ପରେ ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ନ ପାଇ ଖୋଜୁ ଖୋଜୁ ଯିରୁଶାଲମକୁ ଲେଉଟିଗଲେ I
\v 46 ତିନି ଦିନ ପରେ ତାହାଙ୍କୁ ମନ୍ଦିରରେ ପାଇଲେ, ସେ ପଣ୍ଡିତମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ବସି ସେମାନଙ୍କ କଥା ଶୁଣୁଥିଲେ ଓ ସେମାନଙ୍କୁ ପ୍ରଶ୍ନ ପଚାରୁଥିଲେ I
\v 47 ଆଉ ଯେତେ ଲୋକ ତାହାଙ୍କ କଥା ଶୁଣୁଥିଲେ, ସମସ୍ତେ ତାହାଙ୍କ ବୁଦ୍ଧି ଓ ଉତ୍ତରରେ ଆଚମ୍ବିତ ହେଉଥିଲେ |
\s5
\v 48 ଯେତେବେଳେ ତାହାଙ୍କ ପିତାମାତା ତାହାଙ୍କୁ ଦେଖିଲେ, ସେମାନେ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟାନ୍ୱିତ ହେଲେ, ଆଉ ତାହାଙ୍କର ମାତା ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ପୁଅରେ, ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରତି କାହିଁକି ଏପରି ବ୍ୟବହାର କଲୁ ? ଦେଖ୍, ତୋର ବାପା ଓ ମୁଁ ଅତିଶୟ କାତର ହୋଇ ତୋତେ ଖୋଜୁଅଛୁ I
\v 49 ଏଥିରେ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, "କାହିଁକି ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୋତେ ଖୋଜୁଥିଲ ? ମୋହର ପିତାଙ୍କ ଗୃହରେ ରହିବା ଯେ ମୋହର କର୍ତ୍ତବ୍ୟ, ଏହା କଅଣ ଜାଣି ନ ଥିଲ ?"
\v 50 କିନ୍ତୁ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ଯେଉଁ କଥା କହିଲେ, ତାହା ସେମାନେ ବୁଝିଲେ ନାହିଁ I
\s5
\v 51 ପରେ ସେ ସେମାନଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ ବାହୁଡ଼ି ନାଜରିତକୁ ଆସିଲେ ଓ ସେମାନଙ୍କ ବଶୀଭୂତ ହୋଇ ରହିଲେ; ପୁଣି ତାହାଙ୍କ ମାତା ଏହି ସମସ୍ତ କଥା ସାବଧାନରୂପେ ଆପଣା ହୃଦୟରେ ରଖିଲେ I
\v 52 ଯେତେ ବର୍ଷ ପାର ହେଉଥିଲା, ଯୀଶୁ ଜ୍ଞାନରେ ଓ ଶରୀରରେ ପୁଣି ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଓ ମନୁଷ୍ୟମାନଙ୍କ ଅନୁଗ୍ରହରେ ବୃଦ୍ଧି ପାଇଲେ I
\s5
\c 3
\p
\v 1 ତିବିରିଆ କାଇସରଙ୍କ ରାଜତ୍ୱର ପନ୍ଦର ବର୍ଷରେ, ଯେତେବେଳେ ପନ୍ତିୟ ପିଲାତ ଯିହୁଦା ପ୍ରଦେଶର ଶାସନକର୍ତ୍ତା ଓ ହେରୋଦ ଗାଲୀଲୀର ସାମନ୍ତରାଜା ଥିଲେ, ଆଉ ତାହାଙ୍କ ଭ୍ରାତା ଫିଲିପ୍ପ ଈତୁରାୟ ଓ ତ୍ରାଖୋନୀତି ପ୍ରଦେଶର, ପୁଣି ଲୁସାନିୟା ଅବିଲାନିର ସାମନ୍ତରାଜା ଥିଲେ I
\v 2 ସେହି ସମୟରେ, ଯେତେବେଳେ ହାନାନ ଓ କୟାଫା ଯିରୁଶାଲମରେ ମାହାଯାଜକ ଥିଲେ, ସେତେବେଳେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବାକ୍ୟ ପ୍ରାନ୍ତରରେ ଜିଖରୀୟଙ୍କ ପୁତ୍ର ଯୋହନଙ୍କ ନିକଟରେ ଉପସ୍ଥିତ ହେଲା I
\s5
\v 3 ସେଥିରେ ସେ ଯର୍ଦ୍ଦନ ନଦୀର ନିକଟବର୍ତ୍ତୀ ସମସ୍ତ ଅଞ୍ଚଳକୁ ଯାତ୍ରା କରୁଥିଲେ I ସେ ଲୋକମାନଙ୍କୁ କହୁଥିଲେ, "ଯଦି ତୁମ୍ଭେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରୁ କ୍ଷମାପ୍ରାପ୍ତି ଇଛା କର, ତେବେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ମନପରିବର୍ତ୍ତନ କର; ପରେ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ବାପ୍ତିସ୍ମ ଦେବି!"
\s5
\v 4 ବହୁ ବର୍ଷ ପୂର୍ବରୁ ଯିଶାୟ ଭାବବାଦୀ ଏହି ବାକ୍ୟ ଶାସ୍ତ୍ରରେ ଲେଖନ୍ତି, "ପ୍ରାନ୍ତରରେ ଉଚ୍ଚ ଶବ୍ଦ କରୁ ଥିବା ଜଣକର ସ୍ୱର, ପ୍ରଭୁଙ୍କ ପଥ ପ୍ରସ୍ତୁତ କର, ତାହାଙ୍କ ରାଜଦାଣ୍ଡ ସଳଖ କର I
\s5
\v 5 ପ୍ରତ୍ୟେକ ଉପତ୍ୟକା ପୂର୍ଣ୍ଣ କରାଯିବ, ପୁଣି ପ୍ରତ୍ୟକ ପର୍ବତ ଓ ଉପପର୍ବତ ସମତଳ କରାଯିବ, ବକ୍ର ପଥସବୁ ସଳଖ ହେବ, ଆଉ ଉଚ୍ଚ ନୀଚ ଭୂମି ସମତଳ ପଥରେ ପରିଣତ ହେବ I
\v 6 ପୁଣି ପ୍ରତ୍ୟେକ ଲୋକ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପରିତ୍ରାଣ ଦେଖିବେ I"
\s5
\v 7 ଅତଏବ ଯୋହନ ତାହାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ବାପ୍ତିଜିତ ହେବା ନିମନ୍ତେ ବାହାରି ଆସୁଥିବା ଲୋକସମୂହକୁ କହିଲେ, "ରେ କାଳସର୍ପର ବଂଶ! ଯିଏ ପାପ କରେ ତାହାକୁ ଦିନେ ଈଶ୍ୱର ଦଣ୍ଡ ଦେବେ ବୋଲି କିଏ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଚେତନା ଦେଲା ? ତୁମ୍ଭେମାନେ ତାହାଙ୍କ କ୍ରୋଧରୁ ରକ୍ଷା ପାଇବ ଏହା ମନେ ମନେ ଭାବ ନାହିଁ !
\s5
\v 8 ଏଣୁ ମନପରିବର୍ତ୍ତନର ଉପଯୁକ୍ତ ଫଳ ଉତ୍ପନ୍ନ କର; ପୁଣି ଅବ୍ରାହାମ ତ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ପିତା, ମନେ ମନେ ସୁଦ୍ଧା ଏପରି କୁହ ନାହିଁ; କାରଣ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହୁଅଛି, ଈଶ୍ୱର ଏହି ପଥରଗୁଡ଼ାକରୁ ଅବ୍ରାହାମଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ସନ୍ତାନ ଉତ୍ପନ୍ନ କରି ପାରନ୍ତି I
\s5
\v 9 ଆଉ ଏବେ ସୁଦ୍ଧା ଗଛଗୁଡ଼ାକ ମୂଳରେ କୁହ୍ରାଡ଼ି ଲାଗିଅଛି; ଅତଏବ ଯେ କୌଣସି ଗଚ୍ଛ ଭଲ ଫଳ ନ ଫଳେ, ତାହା ହଣାଯାଇ ନିଆଁରେ ପକାଯିବ I
\s5
\v 10 ଏଥିରେ ଲୋକସମୂହ ମଧ୍ୟରୁ କେତେକ ତାହାଙ୍କୁ ପଚାରିବାକୁ ଲାଗିଲେ, "ତାହାହେଲେ ଆମ୍ଭେମାନେ କଅଣ କରିବା ?"
\v 11 ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, "ଯାହାର ଦୁଇଟି ଅଙ୍ଗରଖା ଅଛି, ସେ ଯାହାର ନାହିଁ, ତାହାକୁ ଗୋଟିଏ ଦେଉ; ପୁଣି ଯାହାର ଖାଦ୍ୟ ଅଛି, ସେ ଯାହାର ଖାଦ୍ୟ ନାହିଁ ତାହାକୁ ଦେଉ I"
\s5
\v 12 କେତେକ କରଗ୍ରାହୀ ମଧ୍ୟ ବାପ୍ତିସ୍ମ ପାଇବାକୁ ଆସି ତାହାଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ, "ହେ ଗୁରୁ, ଆମ୍ଭେମାନେ କଅଣ କରିବା ?"
\v 13 ସେ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, "ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ରୋମୀ ସରକାରଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଯାହା ନିରୁପିତ, ତାହା ଅପେକ୍ଷା ଅଧିକ ଆଦାୟ କର ନାହିଁ I"
\s5
\v 14 କେତେକ ସୈନିକ ମଧ୍ୟ ତାହାଙ୍କୁ ପଚାରିବାକୁ ଲାଗିଲେ, "ଆଉ ଆମ୍ଭେମାନେ, ଆମ୍ଭେମାନେ କଅଣ କରିବା ?" ସେ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, "ବଳରେ କି ଛଳରେ କାହାର ଧନ ହରଣ କର ନାହିଁ, ଓ କେହି ଭୁଲ୍ କରୁଅଛନ୍ତି ବୋଲି ମିଥ୍ୟା ଅଭିଯୋଗ କର ନାହିଁ! ପୁଣି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ବେତନରେ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ ହୋଇ ଥାଅ I"
\s5
\v 15 ଲୋକେ ଅପେକ୍ଷାରେ ଥିବାରୁ ଓ ଯୋହନ କେଜାଣି ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ହେବେ, ଏହା ତାହାଙ୍କ ସମ୍ବଦ୍ଧରେ ସମସ୍ତେ ଆପଣା ଆପଣା ମନରେ ତର୍କବିତର୍କ କରୁଥିଲେ I
\v 16 କିନ୍ତୁ ଯୋହନ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, " ନା, ମୁଁ ନୁହେଁ I ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ମୋଠାରୁ ଅଧିକ ଶକ୍ତିମାନ୍ I ସେ ମୋଠାରୁ ଅଧିକ ଶକ୍ତିମାନ୍, ତାହାଙ୍କର ପାଦୁକାର ବନ୍ଧନ ଫିଟାଇବାକୁ ମୁଁ ଯୋଗ୍ୟ ନୁହେଁ! ମୁଁ ସିନା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଜଳରେ ବାପ୍ତିସ୍ମ ଦେଉଅଛି, ମାତ୍ର ଯେତେବେଳେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଆସିବେ, ସେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ଓ ଅଗ୍ନିରେ ବାପ୍ତିସ୍ମ ଦେବେ I
\s5
\v 17 ଆପଣା ଖଳା ଉତ୍ତମରୂପେ ପରିଷ୍କାର କରିବା ନିମନ୍ତେ ଓ ନିଜ ଅମାରରେ ଗହମ ସଂଗ୍ରହ କରି ରଖିବା ନିମନ୍ତେ ତାହାଙ୍କ ହାତରେ କୁଲା ଅଛି, କିନ୍ତୁ ଅଗାଡ଼ିଯାକ ସେ ଅନିର୍ବାଣ ଅଗ୍ନିରେ ପୋଡ଼ିପକାଇବେ I
\s5
\v 18 ଏହିପରି ଅନେକ ଉପଦେଶ ଦେଇ ପୁଣି ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରକାର ଉତ୍ସାହଜନକ ବାକ୍ୟ କହି ଯୋହନ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ନିକଟକୁ ମନପରିବର୍ତ୍ତନ କରି ଫେରିବା ନିମନ୍ତେ କହୁଥିଲେ, ପୁଣି ଲୋକଙ୍କ ନିକଟରେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରୁ ପ୍ରାପ୍ତ ସୁସମ୍ବାଦ ପ୍ରଚାର କରୁଥିଲେ I
\v 19 ପୁଣି ସେ ସାମନ୍ତ ରାଜା ହେରୋଦ ନିଜ ଜୀବିତ ଭାଇଙ୍କ ଭାର୍ଯ୍ୟା ହେରୋଦିଆଙ୍କ ସହ ବିବାହ କରିଥିବାରୁ ଏବଂ ଆପଣା କୃତ ସମସ୍ତ ଦୁଷ୍କର୍ମ ବିଷୟରେ ତାହାଙ୍କୁ ଅନୁଯୋଗ କରୁଥିଲେ I
\v 20 ହେରୋଦ ଯୋହନଙ୍କୁ କାରାରୁଦ୍ଧ କରି ନିଜର ଦୁଷ୍କର୍ମ ସହିତ ଏହା ମଧ୍ୟ ଯୋଗ କଲେ I
\s5
\v 21 କିନ୍ତୁ ଯୋହନ କାରାରୁଦ୍ଧ ହେବା ପୂର୍ବରୁ, ସମସ୍ତ ଲୋକ ବାପ୍ତିଜିତ ହେଲା ଉତ୍ତାରେ ଯୀଶୁ ମଧ୍ୟ ବାପ୍ତିଜିତ ହୋଇ ପ୍ରାର୍ଥନା କରୁଥିବା ସମୟରେ ଆକାଶ ଉନ୍ମୁକ୍ତ ହେଲା I
\v 22 ପୁଣି ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ଦୈହିକଭାବେ କୋପତ ପରି ତାହାଙ୍କ ଉପରକୁ ଓହ୍ଲାଇଆସିଲେ; ଆଉ ଆକାଶରୁ ଏହି ବାଣୀ ହେଲା, "ତୁମ୍ଭେ ଆମ୍ଭର ପ୍ରିୟ ପୁତ୍ର, ତୁମ୍ଭଠାରେ ଆମ୍ଭର ପରମ ସନ୍ତୋଷ I"
\s5
\v 23 ଯୀଶୁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ କାର୍ଯ୍ୟ ଆରମ୍ଭ କରିବା ସମୟରେ ତାହାଙ୍କୁ ପ୍ରାୟ ତିରିଶ ବର୍ଷ ବୟସ ହୋଇଥିଲା; ଲୋକଙ୍କ ଧାରଣାନୁସାରେ ସେ ଯୋସେଫଙ୍କ ପୁତ୍ର; ଯୋସେଫ ଏଲିଙ୍କ ପୁତ୍ର I
\v 24 ଏଲି ମତ୍ଥାତଙ୍କ ପୁତ୍ର, ମତ୍ଥାତ ଲେବୀଙ୍କ ପୁତ୍ର, ଲେବୀ ମଲ୍ଖୀଙ୍କ ପୁତ୍ର, ମଲ୍ଖୀ ଯନ୍ନୟଙ୍କ ପୁତ୍ର, ଯନ୍ନୟ ଯୋସେଫଙ୍କ ପୁତ୍ର,
\s5
\v 25 ଯୋସେଫ ମତ୍ତିଥ୍ୟାଙ୍କ ପୁତ୍ର, ମତ୍ତିଥ୍ୟା ଆମୋସଙ୍କ ପୁତ୍ର, ଆମୋସ ନାହୂମଙ୍କ ପୁତ୍ର, ନାହୂମ ହେସ୍ଲୀଙ୍କ ପୁତ୍ର, ହେସ୍ଲୀ ନାଗୟଙ୍କ ପୁତ୍ର,
\v 26 ନାଗୟ ମହଥଙ୍କ ପୁତ୍ର, ମହଥ ମତ୍ତିଥ୍ୟାଙ୍କ ପୁତ୍ର, ମତ୍ତିଥ୍ୟା ଶିମୟୀଙ୍କ ପୁତ୍ର, ଶିମୟୀ ଯୋସେଖଙ୍କ ପୁତ୍ର, ଯୋସେଖ ଯୋଦାଙ୍କ ପୁତ୍ର,
\s5
\v 27 ଯୋଦା ଯୋହନଙ୍କ ପୁତ୍ର, ଯୋହନ ରେଷାଙ୍କ ପୁତ୍ର, ରେଷା ଜିରୁବ୍ବାବେଲଙ୍କ ପୁତ୍ର, ଜିରୁବ୍ବାବେଲ ଶଅଲ୍ଥୀୟେଲଙ୍କ ପୁତ୍ର, ଶଅଲ୍ଥୀୟେଲ ନେରୀଙ୍କ ପୁତ୍ର,
\v 28 ନେରୀ ମଲ୍ଖୀଙ୍କ ପୁତ୍ର, ମଲ୍ଖୀ ଅଦ୍ଦୀଙ୍କ ପୁତ୍ର, ଅଦ୍ଦୀ କୋଶାମଙ୍କ ପୁତ୍ର, କୋଶାମ ଏଲ୍ଳଦାନଙ୍କ ପୁତ୍ର, ଏଲ୍ଳଦାନ ଏରଙ୍କ ପୁତ୍ର,
\v 29 ଏର ଯିହୋଶୁୟଙ୍କ ପୁତ୍ର, ଯିହୋଶୁୟ ଏଲୀୟେଜରଙ୍କ ପୁତ୍ର, ଏଲୀୟେଜର ଯୋରୀମଙ୍କ ପୁତ୍ର, ଯୋରୀମ ମତ୍ଥାତଙ୍କ ପୁତ୍ର, ମତ୍ଥାତ ଲେବୀଙ୍କ ପୁତ୍ର,
\s5
\v 30 ଲେବୀ ଶିମିୟୋନଙ୍କ ପୁତ୍ର, ଶିମିୟୋନ ଯିହୁଦାଙ୍କ ପୁତ୍ର, ଯିହୁଦା ଯୋଷେଫଙ୍କ ପୁତ୍ର, ଯୋଷେଫ ଯୋନାମଙ୍କ ପୁତ୍ର, ଯୋନାମ ଏଲିୟାକୀମଙ୍କ ପୁତ୍ର,
\v 31 ଏଲିୟାକୀମ ମଲାହଙ୍କ ପୁତ୍ର, ମଲାହ ମନ୍ନାଙ୍କ ପୁତ୍ର, ମନ୍ନା ମତ୍ତଥାଙ୍କ ପୁତ୍ର, ମତ୍ତଥା ନାଥନଙ୍କ ପୁତ୍ର, ନାଥନ ଦାଉଦଙ୍କ ପୁତ୍ର,
\v 32 ଦାଉଦ ଯିଶୟଙ୍କ ପୁତ୍ର, ଯିଶୟ ଓବେଦଙ୍କ ପୁତ୍ର, ଓବେଦ ବୋୟଜଙ୍କ ପୁତ୍ର, ବୋୟଜ ଶେଲହଙ୍କ ପୁତ୍ର, ଶେଲହ ନହଶୋନଙ୍କ ପୁତ୍ର,
\s5
\v 33 ନହଶୋନ ଅମ୍ମୀନାଦାବଙ୍କ ପୁତ୍ର, ଅମ୍ମୀନାଦାବ ଅଦ୍ମୀନଙ୍କ ପୁତ୍ର, ଅଦ୍ମୀନ ଅର୍ଣ୍ଣୀଙ୍କ ପୁତ୍ର, ଅର୍ଣ୍ଣୀ ହେସ୍ରୋଣଙ୍କ ପୁତ୍ର, ହେସ୍ରୋଣ ଫେରସଙ୍କ ପୁତ୍ର, ଫେରସ ଯିହୁଦାଙ୍କ ପୁତ୍ର,
\v 34 ଯିହୁଦା ଯାକୁବଙ୍କ ପୁତ୍ର, ଯାକୁବ ଇସ୍ହାକଙ୍କ ପୁତ୍ର, ଇସ୍ହାକ ଅବ୍ରାହାମଙ୍କ ପୁତ୍ର, ଅବ୍ରାହାମ ଥେରହଙ୍କ ପୁତ୍ର, ଥେରହ ନାହୋରଙ୍କ ପୁତ୍ର,
\v 35 ନାହୋର ସରୂଗଙ୍କ ପୁତ୍ର, ସରୂଗ ରଗୁଙ୍କ ପୁତ୍ର, ରଗୁ ଫେଲଗଙ୍କ ପୁତ୍ର, ଫେଲଗ ଏବରଙ୍କ ପୁତ୍ର, ଏବର ଶେଲହଙ୍କ ପୁତ୍ର,
\s5
\v 36 ଶେଲହ କେନାନଙ୍କ ପୁତ୍ର, କେନାନ ଅର୍ଫକ୍ଷଦଙ୍କ ପୁତ୍ର, ଅର୍ଫକ୍ଷଦ ଶେମଙ୍କ ପୁତ୍ର, ଶେମ ନୋହଙ୍କ ପୁତ୍ର, ନୋହ ଲେମଖଙ୍କ ପୁତ୍ର,
\v 37 ଲେମଖ ମିଥୁଶେଲଙ୍କ ପୁତ୍ର, ମିଥୁଶେଲ ହନୋକଙ୍କ ପୁତ୍ର, ହନୋକ ଯେରଦଙ୍କ ପୁତ୍ର, ଯେରଦ ମହଲଲେଲଙ୍କ ପୁତ୍ର, ମହଲଲେଲ କେନାନଙ୍କ ପୁତ୍ର,
\v 38 କେନାନ ଏନୋଶଙ୍କ ପୁତ୍ର, ଏନୋଶ ଶେଥଙ୍କ ପୁତ୍ର, ଶେଥ ଆଦମଙ୍କ ପୁତ୍ର, ଆଦମ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପୁତ୍ର, ମନୁଷ୍ୟକୁ ଈଶ୍ୱର ନିର୍ମାଣ କଲେ I
\s5
\c 4
\p
\v 1 ପରେ ଯୀଶୁ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାରେ ପୂର୍ଣ୍ଣ ହୋଇ ଜର୍ଦ୍ଦନରୁ ବାହୁଡ଼ିଲେ ଏବଂ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ତାହାଙ୍କୁ ପ୍ରାନ୍ତରରେ ଚାଳିତ କଲେ I
\v 2 ଚାଳିଶ ଦିନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ପ୍ରାନ୍ତରରେ ଚାଳିତ ହୋଇ ଶୟତାନ କର୍ତ୍ତୃକ ପରୀକ୍ଷିତ ହେଉଥିଲେ I ସେହି ସମସ୍ତ ଦିନ ସେ କିଛି ଭୋଜନ କଲେ ନାହିଁ, ଆଉ ସେହି ସବୁ ଦିନ ଶେଷ ହୁଅନ୍ତେ ସେ କ୍ଷୁଧିତ ହେଲେ I
\s5
\v 3 ସେଥିରେ ଶୟତାନ ଯୀଶୁଙ୍କୁ କହିଲା, "ତୁମ୍ଭେ ଯେବେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପୁତ୍ର, ତେବେ ଏହି ପଥରକୁ ରୋଟୀ ହେବା ପାଇଁ ଆଜ୍ଞା ଦିଅ I"
\v 4 ଯୀଶୁ ତାହାକୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, "ନା, ମୁଁ ଏହା କରିବି ନାହିଁ, କାରଣ ଶାସ୍ତ୍ରରେ ଏହା ଲେଖାଅଛି, 'ମନୁଷ୍ୟ କେବଳ ରୋଟୀରେ ବଞ୍ଚିବ ନାହିଁ I"
\s5
\v 5 ଆଉ ଶୟତାନ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ପର୍ବତ ଉପରକୁ ଘେନିଯାଇ ଏକ ମୁହୂର୍ତ୍ତ ମଧ୍ୟରେ ପୃଥିବୀର ସମସ୍ତ ରାଜ୍ୟ ତାହାଙ୍କୁ ଦେଖାଇଲା I
\v 6 ପୁଣି ସେ ଯୀଶୁଙ୍କୁ କହିଲା, "ସମସ୍ତ ଜାତି ଉପର ଶାସନ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଆମ୍ଭେ ତୁମ୍ଭକୁ ଏ ସମସ୍ତ ଅଧିକାର ଓ ଏସବୁର ଏୗଶ୍ୱର୍ଯ୍ୟ ଦେବା କାରଣ ଆମ୍ଭକୁ ତାହା ସମର୍ପିତ ହୋଇଅଛି, ଆଉ ଆମ୍ଭେ ଯାହାକୁ ଇଛା, ତାହାକୁ ତାହା ଦେଉ I"
\v 7 ଅତଏବ ତୁମ୍ଭେ ଯେବେ ଆମ୍ଭ ଛାମୁରେ ପ୍ରଣାମ କରିବ, ତେବେ ସମସ୍ତ ତୁମ୍ଭର ହେବ!
\s5
\v 8 ଯୀଶୁ ତାହାକୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, "ନା, ମୁଁ ତୁମ୍ଭର ଉପାସନା କରିବି ନାହିଁ, ଲେଖା ଅଛି, ତୁମ୍ଭେ ପ୍ରଭୁ ଆପଣା ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ପ୍ରଣାମ କରିବ, ଆଉ କେବଳ ତାହାଙ୍କର ଉପାସନା କରିବ !"
\s5
\v 9 ପୁଣି ଶୟତାନ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ଯିରୁଶାଲମକୁ ଘେନିଯାଇ ମନ୍ଦିରର ଛାତ ଉପରେ ଠିଆ କରାଇ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲା, " ତୁମ୍ଭେ ଯଦି ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପୁତ୍ର, ତାହାହେଲେ ଏଠାରୁ ତଳକୁ ଡେଇଁପଡ଼ I
\v 10 ତୁମ୍ଭକୁ ଆଘାତ ହେବ ନାହିଁ କାରଣ ଶାସ୍ତ୍ରରେ ଲେଖା ଅଛି, 'ତୁମ୍ଭକୁ ରକ୍ଷା କରିବା ନିମନ୍ତେ ଈଶ୍ୱର ଆପଣା ଦୂତମାନଙ୍କୁ ତୁମ୍ଭ ବିଷୟରେ ଆଜ୍ଞା ଦେବେ I'
\v 11 ଆଉ ଲେଖା ଅଛି, କାଳେ ତୁମ୍ଭ ପାଦ ପଥରରେ ବାଜିବ, ଏଥିପାଇଁ ସେମାନେ ତୁମ୍ଭକୁ ହସ୍ତରେ ତୋଳି ଧରିବେ I
\s5
\v 12 ପୁଣି ଯୀଶୁ ତାହାକୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, "ନା ତାହା ମୁଁ କରିବି ନାହିଁ, କାରଣ ଶାସ୍ତ୍ରରେ ଏହା ଲେଖାଅଛି, ତୁମ୍ଭେ ପ୍ରଭୁ ଆପଣା ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ପରୀକ୍ଷା କରିବ ନାହିଁ I"
\v 13 ଶୟତାନ ସମସ୍ତ ପ୍ରକାର ପରୀକ୍ଷା ସମାପ୍ତ କଲେ ଉତ୍ତାରେ କିଛି କାଳ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ତାହାଙ୍କୁ ପରିତ୍ୟାଗ କରି ଚାଲିଗଲା I
\s5
\v 14 ଏଥିଉତ୍ତାରେ ଯୀଶୁ ପ୍ରାନ୍ତର ପରିତ୍ୟାଗ କରି ଗାଲିଲୀକି ବାହୁଡ଼ିଗଲେ I ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ତାହାଙ୍କୁ ଶକ୍ତି ଦେଉଥିଲେ I ଆଉ ଚତୁର୍ଦ୍ଦିଗସ୍ଥ ସମସ୍ତ ଅଞ୍ଚଳରେ ଲୋକେ ଯୀଶୁଙ୍କ ବିଷୟରେ ଶୁଣିଲେ ଓ ତାହାଙ୍କ ବିଷୟରେ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ କହିଲେ I
\v 15 ପୁଣି ସେ ସେମାନଙ୍କର ସମାଜ ଗୃହସମୂହରେ ଶିକ୍ଷା ଦେଇ ସମସ୍ତଙ୍କଠାରୁ ଗୌରବ ପାଇବାକୁ ଲାଗିଲେ I
\s5
\v 16 ଆଉ ଯୀଶୁ ଯେଉଁ ନାଜରିତରେ ପ୍ରତିପାଳିତ ହୋଇଥିଲେ, ସେହି ସ୍ଥାନକୁ ଇତିମଧ୍ୟରେ ଗଲେ ଓ ଆପଣ ରୀତି ଅନୁସାରେ ବିଶ୍ରାମବାରରେ ସମାଜ ଗୃହରେ ପ୍ରବେଶ କଲେ, ଆଉ ପାଠ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଠିଆ ହେଲେ I
\v 17 ସେଥିରେ ମନ୍ଦିରର ପରିଚାରକ ଯିଶାଇୟ ଭାବବାଦୀଙ୍କ ପୁସ୍ତକ ତାହାଙ୍କୁ ଦେଲେ I ଆଉ ଯୀଶୁ ତାହା ଫିଟାଇ, ଯେଉଁ ସ୍ଥାନରେ ଏହି ବାକ୍ୟ ଲିଖିତ ଅଛି, ତାହା ପାଇଲେ:
\s5
\v 18 ପ୍ରଭୁଙ୍କର ଆତ୍ମା ମୋ’ଠାରେ ଅଧିଷ୍ଠିତ, ଯେଣୁ ଦୀନହୀନମାନଙ୍କ ପାଖରେ ସୁସମାଚାର ପ୍ରଚାର କରିବା ନିମନ୍ତେ ସେ ମୋତେ ଅଭିଷିକ୍ତ କରିଅଛନ୍ତି, ବନ୍ଦୀମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ମୁକ୍ତି ଘୋଷଣା କରିବାକୁ ସେ ମୋତେ ପ୍ରେରଣ କରିଅଛନ୍ତି, ଓ ଅନ୍ଧମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ଦୃଷ୍ଟିଲାଭ ବିଷୟ ଘୋଷଣା କରିବାକୁ ପୁଣି ଉପଦ୍ରବପ୍ରାପ୍ତ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ମୁକ୍ତ କରିବାକୁ I
\v 19 ଆଉ ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ ଅନୁଗ୍ରହବର୍ଷ ଘୋଷଣା କରିବାକୁ ସେ ମୋତେ ପ୍ରେରଣ କରିଅଛନ୍ତି I
\s5
\v 20 ପରେ ସେ ପୁସ୍ତକ ବନ୍ଦ କରି ପରିଚାରକକୁ ତାହା ଫେରାଇଦେଇ ଉପବେଶନ କଲେ, ଆଉ ସମାଜଗୃହରେ ସମସ୍ତଙ୍କ ଦୃଷ୍ଟି ତାହାଙ୍କ ଉପରେ ସ୍ଥିର ହୋଇ ରହିଲା I
\v 21 ପୁଣି ସେ ସେମାନଙ୍କୁ କହିବାକୁ ଲାଗିଲେ, "ଆଜି ଧର୍ମଶାସ୍ତ୍ରର ଏହି ବାକ୍ୟ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ କର୍ଣ୍ଣ ଗୋଚରରେ ସଫଳ ହେଲା I"
\v 22 ଆଉ ସମସ୍ତେ ତାହାଙ୍କ ସମ୍ବନ୍ଧରେ ସାକ୍ଷ୍ୟ ଦେବାକୁ ଲାଗିଲେ ଓ ତାହାଙ୍କ ମୁଖନିର୍ଗତ ଅନୁଗ୍ରହର ବାକ୍ୟରେ ଚମତ୍କୃତ ହେଲେ; ପୁଣି ସେମାନେ କହିବାକୁ ଲାଗିଲେ, "ଏ କଣ ଯୋସେଫର ପୁତ୍ର ନୁହେଁ ?"
\s5
\v 23 ସେଥିରେ, ସେ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, "ତୁମ୍ଭେମାନେ ନିଶ୍ଚୟ ମୋତେ ଏହି ପ୍ରବାଦବାକ୍ୟ କହିବ, 'ହେ ବୈଦ୍ୟ, ଆପେ ଆପଣାକୁ ସୁସ୍ଥ କର !' ତୁମ୍ଭେମାନେ କହିବ, 'କର୍ଫନାହୂମରେ ଯାହା ଯାହା ଘଟିଅଛି ବୋଲି ଆମ୍ଭେମାନେ ଶୁଣିଅଛୁ, ସେହିସବୁ ଏହି ସ୍ଥାନରେ ନିଜ ପୈତୃକ ନଗରରେ ମଧ୍ୟ କର !'"
\v 24 ପୁଣି ସେ କହିଲେ, "ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସତ୍ୟ କହୁଅଛି, କୌଣସି ଭାବବାଦୀ ନିଜ ପୈତୃକ ନଗରରେ ଗ୍ରାହ୍ୟ ହୁଅନ୍ତି ନାହିଁ I
\s5
\v 25 କିନ୍ତୁ ଏହା ବିଷୟରେ ବିବେଚନା କର: ଏଲୀୟଙ୍କ ସମୟରେ ଯେତେବେଳେ ତିନି ବର୍ଷ ଛଅ ମାସ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଆକାଶ ରୁଦ୍ଧ ହେବାରୁ ସମସ୍ତ ଦେଶରେ ମହାଦୁର୍ଭିକ୍ଷ ପଡ଼ିଲା I
\v 26 କିନ୍ତୁ ଈଶ୍ୱର ଏଲୀୟଙ୍କୁ ଅନ୍ୟ ଇସ୍ରାଏଲୀୟ ବିଧବାକୁ ସାହାଯ୍ୟ କରିବା ନିମନ୍ତେ ପ୍ରେରଣ କଲେ ନାହିଁ I ଈଶ୍ୱର ସୀଦୋନ ଦେଶର ସାରିଫତକୁ ଜଣେ ବିଧବା ସ୍ତ୍ରୀକୁ ସାହାଯ୍ୟ କରିବା ନିମନ୍ତେ ତାହାଙ୍କୁ ପ୍ରେରଣ କଲେ I
\v 27 ପୁଣି ଭାବବାଦୀ ଏଲୀଶାୟଙ୍କ ସମୟରେ ଇସ୍ରାଏଲ ମଧ୍ୟରେ ଅନେକ କୁଷ୍ଠୀ ଥିଲେ; ତଥାପି ଏଲୀଶା ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କାହାକୁ ସୁସ୍ଥ କରି ନ ଥିଲେ, କେବଳ ସୁରିଆଦେଶୀୟ ନାମାନକୁ ସେ ସୁସ୍ଥ କଲେ I"
\s5
\v 28 ସମାଜ ଗୃହରେ ତାହାଙ୍କର ଏହିସବୁ କଥା ଶୁଣୁ ଶୁଣୁ ସମସ୍ତେ କ୍ରୋଧରେ ପରିପୂର୍ଣ୍ଣ ହେଲେ I
\v 29 ପୁଣି ସେମାନେ ଉଠି ତାହାଙ୍କୁ ନଗରରୁ ବାହାର କରିଦେଲେ ଏବଂ ସେମାନଙ୍କର ନଗର ଯେଉଁ ପର୍ବତ ଉପରେ ସ୍ଥାପିତ ଥିଲା, ସେଥିର ତୀଖସ୍ଥାନରୁ ତଳକୁ ପକାଇ ବଧ କରିବା ନିମନ୍ତେ ତାହାଙ୍କୁ ସେଠାକୁ ଘେନିଗଲେ I
\v 30 କିନ୍ତୁ ସେ ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟ ଦେଇ ଗମନ କରି ଚାଲିଗଲେ I
\s5
\v 31 ସେ କଫର୍ନାହୂମ ନାମକ ଗାଲୀଲୀ ପ୍ରଦେଶର ଗୋଟିଏ ନଗରକୁ ଆସିଲେ I ପୁଣି ପରବର୍ତ୍ତୀ ବିଶ୍ରାମବାରରେ ସେ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଶିକ୍ଷା ଦେବାକୁ ଲାଗିଲେ I
\v 32 ଆଉ ସେମାନେ ତାହାଙ୍କ ଶିକ୍ଷାରେ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟାନ୍ୱିତ ହେଲେ କାରଣ ତାହାଙ୍କ ବାକ୍ୟ ଅଧିକାର ଯୁକ୍ତ ଥିଲା I
\s5
\v 33 ସେହି ଦିନ ସମାଜଗୃହରେ ଜଣେ ଅଶୂଚୀ ଭୂତାତ୍ମାବିଷ୍ଟଲୋକ ଥିଲା; ସେ ଉଚ୍ଚ ସ୍ୱରରେ ଚିତ୍କାର କଲା,
\v 34 "ଆଃ! ନାଜରିତୀୟ ଯୀଶୁ, ତୁମ୍ଭ ସାଙ୍ଗରେ ଭୂତାତ୍ମାମାନଙ୍କର କିଛି କରିବାର ନାହିଁ! ତୁମ୍ଭେ କି ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ବିନାଶ କରିବାକୁ ଆସିଲ ? ତୁମ୍ଭେ କିଏ ତାହା ମୁଁ ଜାଣେ; ତୁମ୍ଭେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କର ସେହି ପବିତ୍ର ବ୍ୟକ୍ତି!"
\s5
\v 35 ଯୀଶୁ ତାହାକୁ ଧମକ ଦେଇ କହିଲେ, "ଚୁପ୍ କର୍, ଏହାଠାରୁ ବାହାରିଯା!" ସେଥିରେ ସେହି ଭୂତ ତାହାକୁ ମଧ୍ୟସ୍ଥାନରେ ପକାଇଦେଇ ତାହାର କୌଣସି କ୍ଷତି ନ କରି ତାହାଠାରୁ ବାହାରି ଗଲା I
\v 36 ଏଥିରେ ସମାଜଗୃହରେ ଥିବା ଲୋକସମସ୍ତେ ବିସ୍ମୟାନ୍ୱିତ ହେଲେ I ସେମାନେ ପରସ୍ପରକୁ କୁହାକହି ହେଲେ, "ସେ ଅଧିକାରର ସହିତ କଥା କହନ୍ତି, ଓ ତାହାଙ୍କ ବାକ୍ୟ ଶକ୍ତିଯୁକ୍ତ ଅଟେ ! ଯେତେବେଳେ ସେ ଅଶୁଚୀ ଆତ୍ମାମାନଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ଆଦେଶ ଦିଅନ୍ତି, ଆଉ ସେମାନେ ବାହାରିଯାଆନ୍ତି !"
\v 37 ଆଉ ଚତୁର୍ଦ୍ଦିଗସ୍ଥ ଅଞ୍ଚଳର ସର୍ବତ୍ର, ଲୋକମାନେ ଯୀଶୁ ଯେଉଁ କାର୍ଯ୍ୟ କରିଥିଲେ ସେ ବିଷୟରେ କଥାବାର୍ତ୍ତା ହେଲେ I
\s5
\v 38 ପରେ ଯୀଶୁ ସମାଜଗୃହ ପରିତ୍ୟାଗ କରି ଶିମୋନଙ୍କ ଘରକୁ ଗଲେ | ଶିମୋନଙ୍କ ଶାଶୁଙ୍କୁ ଭୟଙ୍କର ଜ୍ୱର ହୋଇଥିଲା I ଆଉ କେତେକ ଲୋକ ଯେଉଁମାନେ ସେଠାରେ ଥିଲେ ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ସୁସ୍ଥ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ଅନୁରୋଧ କଲେ I
\v 39 ସେଥିରେ ସେ ତାହାଙ୍କ ପାଖରେ ଠିଆ ହୋଇ ଜ୍ୱରକୁ ଧମକ ଦେଲେ, ଆଉ ତାହାଙ୍କୁ ଜ୍ୱର ଛାଡ଼ିଗଲା, ପୁଣି ସେ ସେହିକ୍ଷଣି ସୁସ୍ଥ ହେଲେ ! ସେ ଉଠି ସେମାନଙ୍କ ପରିଚର୍ଯ୍ୟା କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ I
\s5
\v 40 ସେହି ଦିନ ସୂର୍ଯ୍ୟ ଅସ୍ତ ହେବା ସମୟରେ, ଅନେକ ଲୋକ ଆପଣା ବନ୍ଧୁ କିମ୍ବା ପରିଜନମାନଙ୍କୁ ଯେଉଁମାନେ ନାନା ପ୍ରକାର ରୋଗରେ ପିଡ଼ିତ ଥିଲେ, ସେସମସ୍ତେ ସେମାନଙ୍କୁ ଯୀଶୁଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆଣିଲେ I ସେ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଜଣ ଉପରେ ହାତ ଥୋଇ ସେମାନଙ୍କୁ ସୁସ୍ଥ କଲେ I
\v 41 ସେ ଅନେକ ଲୋକଙ୍କଠାରୁ ମନ୍ଦଆତ୍ମାମାନଙ୍କୁ ବାହାର କଲେ I ପୁଣି ଭୂତମାନେ ଚିତ୍କାର କରୁ କରୁ "ତୁମ୍ଭେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପୁତ୍ର" ବୋଲି କହି ଅନେକଙ୍କଠାରୁ ବାହାରିଗଲେ I ଆଉ ସେ ସେମାନକୁ ଧମକ ଦେଇ କଥା କହିବାକୁ ଦେଲେ ନାହିଁ, କାରଣ ସେ ଯେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ, ଏହା ସେମାନେ ଜାଣିଥିଲେ I
\s5
\v 42 ପରବର୍ତ୍ତୀ ପ୍ରଭାତରେ ଯୀଶୁ ବାହାରି ଗୋଟିଏ ନିର୍ଜ୍ଜନ ସ୍ଥାନକୁ ଗଲେ I ଆଉ ଲୋକସମୂହ ତାହାଙ୍କର ଅନ୍ୱେଷଣ କରି କରି ତାହାଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସିଲେ, ପୁଣି ସେ ଯେପରି ସେମାନଙ୍କ ପାଖରୁ ଚାଲି ନ ଯାଆନ୍ତି, ସେଥିନିମନ୍ତେ ତାହାଙ୍କୁ ଅଟକାଇବା ପାଇଁ ଚେଷ୍ଟା କଲେ I
\v 43 କିନ୍ତୁ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, "ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ନଗରରେ ମଧ୍ୟ ମୋତେ ଅବଶ୍ୟ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ରାଜ୍ୟର ସୁସମାଚାର ପ୍ରଚାର କରିବାକୁ ହେବ, କାରଣ ସେଥିନିମନ୍ତେ ମୁଁ ପ୍ରେରିତ ହୋଇଅଛି I"
\v 44 ପୁଣି ସେ ଯିହୁଦା ଦେଶର ବିଭିନ୍ନ ସହରର ସମାଜଗୃହମାନଙ୍କରେ ପ୍ରଚାର କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ I
\s5
\c 5
\p
\v 1 ଦିନେ ଯେତେବେଳେ ଲୋକସମୂହ ଯୀଶୁଙ୍କ ଉପରେ ମାଡ଼ିପଡ଼ି ତାହାଙ୍କ ଠାରୁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବାକ୍ୟ ଶୁଣୁଥିଲେ, ସେତେବେଳେ ସେ ଗିନେସରତ ହ୍ରଦ କୁଳରେ ଠିଆ ହୋଇଥିଲେ I
\v 2 ଆଉ ସେ ହ୍ରଦ କୂଳରେ ଦୁଇଟି ନୌକା ଥିବାର ଦେଖିଲେ I ମାଛୁଆମାନେ ସେଥିରୁ ଓହ୍ଲାଇ ଜାଲ ଧୋଉଥିଲେ I
\v 3 ସେହି ଦୁଇଟି ନୌକା ମଧ୍ୟରୁ ଯୀଶୁ ଗୋଟିଏ ନୌକାରେ ଚଢିଲେ (ଏହି ନୌକା ଶିମୋନଙ୍କର ଥିଲା) I ସେଥିରେ ଯୀଶୁ ଚଢ଼ି ସ୍ଥଳରୁ ଅଳ୍ପ ଦୂରକୁ ଯିବା ନିମନ୍ତେ ଶିମୋନଙ୍କୁ ଅନୁରୋଧ କଲେ I ଆଉ ଯୀଶୁ ସେହି ନୌକାରେ ବସିଲେ ଓ ଲୋକସମୂହକୁ ଶିକ୍ଷା ଦେବାକୁ ଲାଗିଲେ I
\s5
\v 4 ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ଶିକ୍ଷା ଦେବା ଶେଷ କଲା ଉତ୍ତାରେ, ସେ ଶିମୋନଙ୍କୁ କହିଲେ, "ଗଭୀର ଜଳକୁ ଯାଇ ମାଛ ଧରିବା ନିମନ୍ତେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ଜାଲ ପକାଅ I"
\v 5 ଏଥିରେ ଶିମୋନ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, "ହେ ଗୁରୁ, ଆମ୍ଭେମାନେ ରାତିଯାକ ପରିଶ୍ରମ କରି କିଛି ମାଛ ଧରି ନାହୁଁ I କିନ୍ତୁ ଆପଣଙ୍କ କଥାରେ ମୁଁ ପୁଣି ଥରେ ଜାଲ ପକାଇବି I"
\v 6 ଆଉ, ଶିମୋନ ଓ ତାହାର ଲୋକମାନେ ଜାଲ ପକାଇ ବହୁତ ମାଛ ଧରିଲେ, ପୁଣି ସେମାନଙ୍କ ଜାଲ ଛିଣ୍ଡିବାକୁ ଲାଗିଲା I
\v 7 ସେଥିରେ ସେମାନଙ୍କର ଯେଉଁ ଅଂଶିଦାରମାନେ ଅନ୍ୟ ନୌକାରେ ଥିଲେ, ସେମାନେ ଯେପରି ଆସି ସାହାଯ୍ୟ କରନ୍ତି, ଏଥିପାଇଁ ସେମାନେ ସେମାନଙ୍କୁ ଠାରିଲେ I ଏଥିରେ ସେମାନେ ଆସି ଦୁଇଟି ଡ଼ଙ୍ଗାକୁ ଏପରି ପୂର୍ଣ୍ଣ କଲେ ଯେ, ସେଗୁଡ଼ିକ ବୁଡ଼ିବାକୁ ଲାଗିଲା I
\s5
\v 8 କିନ୍ତୁ ଶିମୋନ ପିତର ଏହା ଦେଖି ଯୀଶୁଙ୍କ ଚରଣ ତଳେ ପଡ଼ି କହିଲେ, "ହେ ପ୍ରଭୁ, ମୋ’ ନିକଟରୁ ଯିବା ହେଉନ୍ତୁ, ଯେଣୁ ମୁଁ ଜଣେ ପାପୀ ମନୁଷ୍ୟ I"
\v 9 ସେ ଏହା କହିଲେ କାରଣ ସେମାନେ ଏତେ ମାଛ ଧରିଥିଲେ ଯେ, ତାହା ଦେଖି ସେ ବିସ୍ମୟାନ୍ୱିତ ହେଲେ ଓ ତାହାଙ୍କ ସଙ୍ଗୀ ସମସ୍ତେ ମଧ୍ୟ ବିସ୍ମୟାନ୍ୱିତ ହେଲେ I ପୁଣି, ଜେବଦୀଙ୍କ ଦୁଇ ପୁତ୍ର ଯାକୁବ ଓ ଯୋହନ, ଯେଉଁମାନେ ଶିମୋନଙ୍କର ସହଭାଗୀ ଥିଲେ, ସେମାନେ ମଧ୍ୟ ସେହିପ୍ରକାର ବିସ୍ମୟାନ୍ୱିତ ହେଲେ I
\v 10 ପୁଣି, ଯୀଶୁ ଶିମୋନଙ୍କୁ କହିଲେ, ଭୟ କର ନାହିଁ! ଆଜିପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ତୁମ୍ଭେ ମାଛ ଧରୁଥିଲ, କିନ୍ତୁ ଆଜିଠାରୁ ମୋହର ଶିଷ୍ୟ ହେବା ନିମନ୍ତେ ତୁମ୍ଭେ ମନୁଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ ଧରିବ I
\v 11 ସେଥିରେ ସେମାନେ ନୌକାଗୁଡ଼ିକ କୁଳକୁ ଆଣି ସମସ୍ତ ପରିତ୍ୟାଗ କରି ଯୀଶୁଙ୍କର ଅନୁଗମନ କଲେ I
\s5
\v 12 ଯୀଶୁ ଗୋଟିଏ ନଗରରେ ଥିବା ସମୟରେ, ଦେଖ, ଜଣେ ସର୍ବାଙ୍ଗ କୁଷ୍ଠୀ ଲୋକ ସେ ସ୍ଥାନରେ ଥିଲେ; ସେ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ଦେଖି ମୁହଁ ମାଡି ପଡି ତାହାଙ୍କୁ ନିବେଦନ କରି କହିଲା, "ହେ ପ୍ରଭୁ, ଦୟାକରି ମୋତେ ସୁସ୍ଥ କରନ୍ତୁ, କାରଣ ଆପଣ ଯଦି ଇଛା କରନ୍ତି, ତାହାହେଲେ ମୋତେ ଶୁଚି କରି ପାରନ୍ତି!"
\v 13 ସେଥିରେ ଯୀଶୁ ହାତ ବଢ଼ାଇ ତାହାକୁ ଛୁଇଁ କହିଲେ, "ମୁଁ ତୁମ୍ଭକୁ ସୁସ୍ଥ କରିବାକୁ ଇଛା କରୁଅଛି, ବର୍ତ୍ତମାନ ମୁ ତୁମ୍ଭକୁ ଶୁଚି କରୁଅଛି I" ସେହିକ୍ଷଣି ସେହି ଲୋକଟି ସୁସ୍ଥ ହେଲା, କୁଷ୍ଠ ରୋଗ ତାହାଠାରୁ ଦୂର ହେଲା !
\s5
\v 14 ଆଉ, ଯୀଶୁ ତାହାକୁ ଆଜ୍ଞା ଦେଇ କହିଲେ, "ତୁମ୍ଭେ ତତ୍‌କ୍ଷଣାତ୍ ହୋଇଥିବା ସୁସ୍ଥତା ବିଷୟରେ କାହାକୁ କୁହ ନାହିଁ I କିନ୍ତୁ ଯାଇ ପ୍ରଥମେ ଯିରୁଶାଲମରେ ଯାଜକଙ୍କୁ ନିଜକୁ ଦେଖାଅ ଯେପରି ସେମାନେ ତୁମ୍ଭକୁ ପରୀକ୍ଷା କରି ଜାଣି ପାରିବେ ଯେ ତୁମ୍ଭକୁ ଆଉ କୁଷ୍ଠ ରୋଗ ନାହିଁ I ପୁଣି ମୋଶାଙ୍କ ଆଦେଶ ଅନୁସାରେ ଆପଣାର କୁଷ୍ଠ ରୋଗରୁ ଶୌଚକ୍ରିୟାସ୍ୱରୂପେ ସେମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ସାକ୍ଷ ଦେବା ନିମନ୍ତେ ନୈବେଦ୍ୟ ଉତ୍ସର୍ଗ କର I"
\s5
\v 15 କିନ୍ତୁ କିପରି ଯୀଶୁ ତାହାକୁ ସୁସ୍ଥ କଲେ ତାହାଙ୍କ ବିଷୟକ କଥା ଆହୁରି ଅଧିକ ବ୍ୟାପିଗଲା, ଆଉ ବହୁ ସଂଖ୍ୟକ ଲୋକ ଯୀଶୁଙ୍କଠାରୁ ଶୁଣିବା ନିମନ୍ତେ ଓ ନିଜ ନିଜ ରୋଗରୁ ସୁସ୍ଥ ହେବା ନିମନ୍ତେ ଏକତ୍ର ହେବାକୁ ଲାଗିଲେ I
\v 16 ମାତ୍ର ସେ ନିର୍ଜ୍ଜନ ସ୍ଥାନମାନଙ୍କରେ ରହି ପ୍ରାର୍ଥନା କରୁଥିଲେ I
\s5
\v 17 ଦିନେ ଯୀଶୁ ଶିକ୍ଷା ଦେଉଥିଲେ, ଆଉ ଫାରୂଶୀମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କେତେକ ନିକଟରେ ବସିଥିଲେ I ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କେତେକ ଯିହୁଦୀ ବ୍ୟବସ୍ଥା ଅଧ୍ୟାପକ ଥିଲେ I ସେମାନେ ଗାଲିଲୀର ପ୍ରତ୍ୟେକ ଗ୍ରାମ, ପୁଣି ଯିରୂଶାଲମରୁ ଓ ଯିହୁଦା ପ୍ରଦେଶର ଅନ୍ୟ ନଗରରୁ ଆସିଥିଲେ I ଆଉ, ସେ ଯେପରି ସୁସ୍ଥ କରନ୍ତି ଏଥିପାଇଁ ପ୍ରଭୁଙ୍କର ଶକ୍ତି ଉପସ୍ଥିତ ଥିଲା I
\s5
\v 18 ଯୀଶୁ ସେଠାରେ ଥିବା ସମୟରେ, କେତେକ ଲୋକ ଜଣେ ପକ୍ଷାଘାତରୋଗୀ ମନୁଷ୍ୟକୁ ଖଟିଆରେ ବହିଆଣି ତାହାକୁ ଭିତରକୁ ଘେନିଯିବା ନିମନ୍ତେ ଓ ଯୀଶୁଙ୍କ ସମ୍ମୁଖରେ ଥୋଇବା ନିମନ୍ତେ ଚେଷ୍ଟା କରୁଥିଲେ I
\v 19 କିନ୍ତୁ ଭିଡ଼ ହେତୁ ତାହାକୁ ଭିତରକୁ ଘେନିଯିବା ପାଇଁ ବାଟ ନ ପାଇବାରୁ ସେମାନେ ଘର ଉପରକୁ ଯାଇ ଛାତର କିଛି ଟାଇଲ୍ ଘୁଞ୍ଚାଇ ଛାତ ଖୋଲି ଦେଲେ I ସେମାନେ ସେହି ଭିତର ଦେଇ ଖଟିଆ ସହିତ ତାହାକୁ ମଧ୍ୟ ସ୍ଥାନରେ ଯୀଶୁଙ୍କ ସମ୍ମୁଖରେ ଓହ୍ଲାଇ ଦେଲେ I
\s5
\v 20 ଯେତେବେଳେ ଯୀଶୁ ଏହା ଜାଣି ପାରିଲେ ଯେ ସେ ସେହି ବ୍ୟକ୍ତିକୁ ସୁସ୍ଥ କରିପାରିବେ ବୋଲି ସେମାନଙ୍କର ବିଶ୍ୱାସ ଅଛି, ଏହା ଦେଖି ସେ ତାହାକୁ କହିଲେ, "ହେ ବନ୍ଧୁ, ମୁଁ ତୁମ୍ଭର ପାପସବୁ କ୍ଷମା କରୁଅଛି ! "
\v 21 ସେଥିରେ ଶାସ୍ତ୍ରୀ ଓ ଫାରୂଶୀମାନେ ତର୍କବିତର୍କ କରି ଏହା କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ, "ଏହି ବ୍ୟକ୍ତି ଗର୍ବୀ ଓ ତାହା କହିବା ଦ୍ୱାରା ଈଶ୍ୱରନିନ୍ଦା କରୁଅଛି ! ଆମ୍ଭେମାନେ ସମସ୍ତେ ଜାଣୁ ଯେ କେବଳ ଇଶ୍ୱରଙ୍କ ବିନା ଆଉ କେହି ପାପକ୍ଷମା କରିପାରେ ନାହିଁ ! "
\s5
\v 22 କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁ ତାହାଙ୍କ ତର୍କବିତର୍କ ଜ୍ଞାତ ହୋଲେ, ତେଣୁ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, "ମୁଁ ଯାହା କହିଲି ସେ ବିଷୟରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଆପଣା ଆପଣା ମନରେ ତର୍କବିତର୍କ କରିବା ଉଚିତ୍ ନୁହେଁ ! ବିବେଚନା କର:
\v 23 ଏହା କହିବା ସହଜ, " ତୁମ୍ଭର ପାପସବୁ କ୍ଷମା କରାଗଲା, କାରଣ ସେହି ବ୍ୟକ୍ତି ପ୍ରକୃତରେ କ୍ଷମା ପାଇଅଛି ବୋଲି କେହି ମଧ୍ୟ ଦେଖି ପାରନ୍ତି ନାହିଁ I କିନ୍ତୁ ଏହା କହିବା ସହଜ ନୁହେଁ ଯେ 'ଉଠ ଏବଂ ଚାଲ' କାରଣ ସେ ପ୍ରକୃତରେ ସୁସ୍ଥ ହୋଇଅଛି କି ନାହିଁ ଏହା ଲୋକମାନେ ଦେଖନ୍ତି I
\v 24 ତେଣୁ ମୁ ଏହି ମନୁଷ୍ୟକୁ ସୁସ୍ଥ କରିବି ଯେପରି ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜାଣିପାର ଯେ, ଈଶ୍ୱର ମୋତେ ଅର୍ଥାତ୍ ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ରଙ୍କୁ ପୃଥିବୀରେ ପାପ କ୍ଷମା କରିବାକୁ ଅଧିକାର ଦେଇଅଛନ୍ତି I" ଏଥିପାଇଁ ସେ ପକ୍ଷାଘାତ ରୋଗୀକୁ କହିଲେ, "ମୁଁ ତୁମ୍ଭକୁ କହୁଅଛି, "ଉଠ, ନିଜ ଖଟିଆ ନେଇ ଆପଣା ଘରକୁ ଯାଅ !"
\s5
\v 25 ସେଥିରେ ସେ ସେହିକ୍ଷଣି ସୁସ୍ଥ ହେଲା ! ସେ ସେମାନଙ୍କ ସାକ୍ଷାତରେ ଉଠିଲା I ଯାହା ଉପରେ ସେ ଶୋଇଥିଲେ, ତାହା ନେଇ ଇଶ୍ୱରଙ୍କ ମହିମା କୀର୍ତ୍ତନ କରୁ କରୁ ନିଜ ଗୃହକୁ ଚାଲିଗଲେ I
\v 26 ତହିଁରେ ଲୋକ ସମସ୍ତେ ଆଚମ୍ବିତ ହୋଇ ଇଶ୍ୱରଙ୍କ ମହିମା କୀର୍ତ୍ତନ କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ ଓ ଯୀଶୁ ଯାହା କଲେ ତାହା ଦେଖି ଅତିଶୟ ଭୟ କରି କହିଲେ, "ଆଜି ଆମ୍ଭେମାନେ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ଘଟଣା ଦେଖିଲୁ !"
\s5
\v 27 ଏଥିଉତ୍ତାରେ ଯୀଶୁ ବାହାରିଯାଇ ଲେବୀ ନାମକ ଜଣେ ମନୁଷ୍ୟକୁ ଦେଖିଲେ ଯିଏ ରୋମୀ ସରକାରଙ୍କ ନିମନ୍ତେ କର ଆଦାୟ କରନ୍ତି I ସେ ସେହି କର ଆଦାୟ ସ୍ଥାନରେ ବସିଥିଲେ ଯେଉଁଠାରେ ସରକାରଙ୍କ ନିୟମ ଅନୁଯାୟୀ ଲୋକମାନେ କର ଦିଅନ୍ତି I ଯୀଶୁ ତାଙ୍କୁ କହିଲେ, "ମୋହର ସହିତ ଆସ ଓ ମୋହର ଶିଷ୍ୟ ହୁଅ !"
\v 28 ସେଥିରେ ଲେବୀ ଆପଣାର କାର୍ଯ୍ୟ ପରିତ୍ୟାଗ କରି ଯୀଶୁଙ୍କର ଅନୁଗମନ କଲେ I
\s5
\v 29 ପରେ, ଲେବୀ ନିଜ ଘରେ ଯୀଶୁ ଓ ତାହାଙ୍କ ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଗୋଟିଏ ବଡ଼ ଭୋଜିର ଆୟୋଜନ କଲେ I ଆଉ ବହୁସଂଖ୍ୟକ କରଗ୍ରାହୀ ଓ ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ଲୋକ ସେମାନଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ ଭୋଜନ କରିବାକୁ ବସିଲେ I
\v 30 ସେଥିରେ ଫାରୂଶୀମାନେ ଓ ସେମାନଙ୍କ ଦଳର ଶାସ୍ତ୍ରୀମାନେ ଯେଉଁମାନେ ଯିହୁଦୀ ଶାସ୍ତ୍ର ଶିକ୍ଷା ଦିଅନ୍ତି, ତାହାଙ୍କ ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ବଚସା କରି ଯୀଶୁଙ୍କୁ କହିବାକୁ ଲାଗିଲେ, "ତୁମ୍ଭେମାନେ କରଗ୍ରାହୀ ଓ ପାପୀମାନଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ ଖିଆପିଆ କରିବା ଉଚିତ୍ ନୁହେଁ I"
\v 31 ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ଅସୁସ୍ଥ ଲୋକମାନଙ୍କର ଚିକିତ୍ସକଙ୍କଠାରେ ଆବଶ୍ୟକତା ଅଛି, ମାତ୍ର ସୁସ୍ଥ ଲୋକମାନଙ୍କର ଆବଶ୍ୟକତା ନାହିଁ I
\v 32 ସେହିପରି ମୁଁ ଧାର୍ମିକ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଆହ୍ୱାନ କରିବା ନିମନ୍ତେ ମୁଁ ସ୍ୱର୍ଗରୁ ଆସି ନାହିଁ, କିନ୍ତୁ ପାପୀମାନଙ୍କୁ ପାପରୁ ମନ ପରିବର୍ତ୍ତନ କରି ମୋ ନିକଟକୁ ଆହ୍ୱାନ କରିବାକୁ ଆସିଅଛି I
\s5
\v 33 ସେହି ଯିହୁଦୀମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କୁ କହିଲେ, "ଯୋହନଙ୍କ ଶିଷ୍ୟମାନେ ଥରକୁଥର ଉପବାସ ଓ ପ୍ରାର୍ଥନା କରନ୍ତି, ଫାରୂଶୀମାନଙ୍କ ଶିଷ୍ୟମାନେ ମଧ୍ୟ ସେହି ପ୍ରକାର କରନ୍ତି I କିନ୍ତୁ ଆପଣଙ୍କ ଶିଷ୍ୟମାନେ ଖିଆପିଆ କରନ୍ତି! କାହିଁକି ସେମାନେ ସେମାନଙ୍କ ପରି ଉପବାସ କରନ୍ତି ନାହିଁ ?"
\v 34 ସେଥିରେ ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ବରଯାତ୍ରୀମାନଙ୍କ ସହିତ ବର ଥିବା ସମୟରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ କି ସେମାନଙ୍କୁ ଉପବାସ କରାଇ ପାର ? କେହି ମଧ୍ୟ ତାହା କରାଇ ପାରିବେ ନାହିଁ !
\v 35 କିନ୍ତୁ ସମୟ ଆସିବ; ଆଉ ଯେତେବେଳେ ସେମାନଙ୍କଠାରୁ ବରଙ୍କୁ କାଢ଼ି ନିଆଯିବ, ସେତେବେଳେ ସେହି ସମୟରେ ସେମାନେ ଉପବାସ କରିବେ I"
\s5
\v 36 ପୁଣି, ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ ଏକ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ମଧ୍ୟ କହିଲେ, "କେହି ନୂଆ ଲୁଗାରୁ ତାଳି (କାନି) ଛିଣ୍ଡାଇ ପୁରୁଣା ଲୁଗାରେ ପକାଏ ନାହିଁ; ପକାଇଲେ ସେ ନୂଆ ଖଣ୍ଡିକ ଚିରିଦେବ, ପୁଣି, ନୂଆ ଲୁଗାର ତାଳିଟି (କାନି) ମଧ୍ୟ ପୁରୁଣା ସାଙ୍ଗରେ ମିଶିବ ନାହିଁ I
\s5
\v 37 ଆଉ, କେହି ନୂଆ ଦ୍ରାକ୍ଷାରସ ପୁରୁଣା କୁମ୍ଫାରେ (ଚମଡ଼ାରେ ତିଆରି ପାତ୍ରରେ) ରଖେ ନାହିଁ; ଯଦି କେହି ରଖେ ତା'ହେଲେ ନୂଆ ଦ୍ରାକ୍ଷାରସ କୁମ୍ଫାକୁ (ଚମଡ଼ାରେ ତିଆରି ପାତ୍ରକୁ) ଫଟାଇ ପଡ଼ିଯିବ, ଆଉ କୁମ୍ଫା (ଚମଡ଼ାରେ ତିଆରି ପାତ୍ର) ନଷ୍ଟ ହେବ I
\v 38 ସେହିପରି ନୂଆ ଦ୍ରାକ୍ଷାରସ ନୂଆ କୁମ୍ଫାରେ ରଖିବା ଉଚିତ୍ I
\v 39 ଆଉ, କେହି ପୁରୁଣା ଦ୍ରାକ୍ଷାରସ ପାନ କରି ନୂଆ ଦ୍ରାକ୍ଷାରସ ପାନ କରିବାକୁ ଇଚ୍ଛା କରେ ନାହିଁ, କାରଣ ସେ କହେ, 'ପୁରୁଣା ତ ଭଲ !'"
\s5
\c 6
\p
\v 1 ଥରେ ବିଶ୍ରାମବାର ଦିନରେ ଯୀଶୁ ଓ ତାହାଙ୍କ ଶିଷ୍ୟମାନେ ଶସ୍ୟକ୍ଷେତ୍ର ଦେଇ ଯାଉଥିଲେ, ସେହି ସମୟରେ ତାହାଙ୍କ ଶିଷ୍ୟମାନେ ଶିଁଷା ଛିଣ୍ଡାଉ ଥିଲେ I ସେମାନେ ଶସ୍ୟ ଓ ଚୋପା ଅଲଗା କରିବା ନିମନ୍ତେ ତାହା ହାତରେ ମଳି ସେହି ଶସ୍ୟକୁ ଖାଉଥିଲେ I
\v 2 କିନ୍ତୁ ଫାରୂଶୀମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କେତେକ ଯେଉଁମାନେ ଏହା ଦେଖୁଥିଲେ ସେମାନେ କହିଲେ, "ତୁମ୍ଭେମାନେ କାର୍ଯ୍ୟ କରିବା ଉଚିତ୍ ନୁହଁ; ବିଶ୍ରାମବାରରେ କାର୍ଯ୍ୟ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିୟମ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ମନା କରେ !"
\s5
\v 3 ଯୀଶୁ ଫାରୂଶୀମାନଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, "ଦାଉଦ କ'ଣ କଲେ (ସେ ରାଜା ହେବା ପୂର୍ବରୁ) ଯେତେବେଳେ ସେ ଓ ତାଙ୍କ ସଙ୍ଗୀମାନେ ଭୋକିଲା ଥିଲେ, ସେହି ବିଷୟରେ ଶାସ୍ତ୍ରରେ ଯାହା ଲେଖାଅଛି ନିଶ୍ଚିତଭାବରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ପଢ଼ିଅଛ!"
\v 4 ଯେପରି ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜାଣ, ଦାଉଦ କିପରି ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ତମ୍ବୁରେ ପ୍ରବେଶ କରି ଖାଦ୍ୟ ନିମନ୍ତେ ଅନୁରୋଧ କଲେ I ଯାଜକ ସେମାନଙ୍କୁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସମ୍ମୁଖରେ ରଖାଯାଇଥିବା ରୁଟି ସେମାନଙ୍କୁ ଦେଲେ I ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥାନୁଯାୟୀ ଈଶ୍ୱର କହିଥିଲେ କେବଳ ଯାଜକମାନଙ୍କର ହିଁ ସେହି ରୁଟି ଖାଇବା ନିମନ୍ତେ ଅନୁମତି ଥିଲା I କିନ୍ତୁ ଦାଉଦ ଓ ତାହାଙ୍କ ସଙ୍ଗୀମାନେ ଯାଜକ ନ ଥିଲେ, ତଥାପି ସେ ସେଥିରୁ କିଛି ଖାଇଥିଲେ ଓ ଆପଣା ସଙ୍ଗୀମାନଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ଦେଇଥିଲେ!"
\v 5 ଆଉ, ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, "ସେହିପ୍ରକାରେ, ଲୋକମାନଙ୍କର ବିଶ୍ରାମବାରରେ କ'ଣ କରିବା ଉଚିତ୍ ତାହା ସ୍ଥିର କରିବାର ଅଧିକାର କେବଳ ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ରଙ୍କର ଅଛି !"
\s5
\v 6 ସେ ଆଉ ଗୋଟିଏ ବିଶ୍ରାମବାର ଦିନରେ ସମାଜଗୃହରେ ପ୍ରବେଶ କରି ଶିକ୍ଷା ଦେଉଥିଲେ; ସେଠାରେ ଜଣେ ଲୋକ ଥିଲା, ତାହାର ଡାହାଣ ହାତ ଶୁଖିଯାଇଥିଲା I
\v 7 ଯେଉଁ ଲୋକମାନେ ଯିହୁଦୀ ନିୟମ ଶିକ୍ଷା ଦେଉଥିଲେ ଏପରି ଶାସ୍ତ୍ରୀମାନେ ଓ ଫାରୂଶୀମାନେ ଯେଉଁମାନେ ସେଠାରେ ଥିଲେ, ସେମାନେ ଏହା ଦେଖିବା ପାଇଁ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ଲକ୍ଷ୍ୟ କରି ରହିଲେ, ଯେପରି ସେମାନେ ବିଶ୍ରାମବାରରେ ସେମାନଙ୍କ ନିୟମ ଉଲ୍ଲଙ୍ଘନ କରିବା ଅଭିଯୋଗରେ ତାହାଙ୍କୁ ଦୋଷୀ କରି ପାରନ୍ତି I
\v 8 କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କର ମନୋଭାବ ଜାଣିଲେ I ତେଣୁ, ଯେଉଁ ଲୋକର ହାତ ଶୁଖିଯାଇଥିଲା, ତାହାକୁ ସେ କହିଲେ, "ଉଠ ଓ ପ୍ରତ୍ୟେକଙ୍କ ସମ୍ମୁଖରେ ଠିଆ ହୁଅ!" ତେଣୁ ସେହି ଲୋକ ଉଠି ସେଠାରେ ଠିଆ ହେଲା I
\s5
\v 9 ସେଥିରେ ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, "ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପଚାରୁଅଛି: ନିୟମ ଯାହା ଈଶ୍ୱର ମୋଶାଙ୍କୁ ଦେଇଥିଲେ ତାହା ମନୁଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ ବିଶ୍ରାମବାରରେ ଭଲ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଆଜ୍ଞା ଦିଏ ନା ମନ୍ଦ କରିବା ନିମନ୍ତେ ? ବିଶ୍ରାମବାରରେ ଜୀବନ ରକ୍ଷା କରିବା ନା ତାହା ବିନାଶ କରିବା ?"
\v 10 କେହି ମଧ୍ୟ ତାହାଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ ନାହିଁ, ତେଣୁ, ସେ ଚାରିଆଡ଼େ ସମସ୍ତଙ୍କ ପ୍ରତି ଦୃଷ୍ଟିପାତ କରି ସେହି ଲୋକଙ୍କୁ କହିଲେ, "ତୁମ୍ଭର ଶୁଖିଲା ହାତ ବଢ଼ାଅ!" ସେଥିରେ ସେ ତାହା କଲା, ଆଉ ତାହାର ହାତ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣଭାବେ ପୁଣି ଭଲ ହୋଇଗଲା!
\v 11 କିନ୍ତୁ ଧାର୍ମିକ ନେତାମାନେ କ୍ରୋଧରେ ପୂର୍ଣ୍ଣ ହେଲେ, ଆଉ ଯୀଶୁଙ୍କ ପ୍ରତି କଅଣ କରି ପାରନ୍ତି, ସେ ବିଷୟରେ ପରସ୍ପର କଥାବାର୍ତ୍ତା କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ I
\s5
\v 12 କିଛି ସମୟ ଉତ୍ତାରେ, ଦିନେ ଯୀଶୁ ପ୍ରାର୍ଥନା କରିବା ନିମନ୍ତେ ପର୍ବତକୁ ବାହାରିଗଲେ I ସେଠାରେ ସେ ସମସ୍ତ ରାତ୍ରି ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ନିକଟରେ ପ୍ରାର୍ଥନା କଲେ I
\v 13 ସକାଳ ହୁଅନ୍ତେ, ସେ ଆପଣା ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ ପାଖକୁ ଡାକି ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ବାର ଜଣକୁ ମନୋନୀତ କଲେ; ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ପ୍ରେରିତ ନାମ ଦେଲେ I
\s5
\v 14 ସେମାନେ ହେଲେ: ଶିମୋନ, ଯାହାକୁ ସେ ମଧ୍ୟ ପିତର ବୋଲି ନୂତନ ନାମ ଦେଲେ; ଆଉ ପିତରଙ୍କ ଭାଇ ଆନ୍ଦ୍ରୀୟ; ଯାକୁବ ଓ ତାହାଙ୍କ କନିଷ୍ଠ ଭାଇ ଯୋହନ; ଫିଲିପ୍ପ; ବାର୍ଥଲମୀ;
\v 15 ମାଥିଉ, ଯାହାଙ୍କ ଅନ୍ୟ ନାମ ଲେବୀ; ଥୋମା; ଆଉ ଆଲଫିଙ୍କ ପୁତ୍ର ଯାକୁବ; ଶିମୋନ, ଯାହାଙ୍କୁ ଉଦ୍‌ଯୋଗୀ ବୋଲି କହନ୍ତି,
\v 16 ଅନ୍ୟ ଏକ ଯାକୁବଙ୍କ ପୁତ୍ର ଯିହୁଦା; ଓ ଈଷ୍କାରିୟୋତୀୟ ଯିହୁଦା, ଯେ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ଶତ୍ରୁ ହସ୍ତରେ ସମର୍ପଣ କଲା I
\s5
\v 17 ଆଉ ସେ ସେମାନଙ୍କ ସହିତ ଓହ୍ଲାଇ ଗୋଟିଏ ସମତଳ ଭୂମିରେ ଠିଆ ହେଲେ I ପୁଣି, ତାହାଙ୍କର ଅନେକ ଶିଷ୍ୟ ଏବଂ ସମସ୍ତ ଯିହୁଦା ପ୍ରଦେଶ, ଯିରୂଶାଲମ ଆଉ ସୋର ଓ ସୀଦୋନର ଉପକୂଳରୁ ଅନେକେ ଏକ ବଡ଼ ଲୋକସମୂହ ଉପସ୍ଥିତ ହେଲେ I
\v 18 ସେମାନେ ତାହାଙ୍କ ବାକ୍ୟ ଶୁଣିବାକୁ ଓ ଆପଣା ଆପଣା ରୋଗରୁ ସୁସ୍ଥ ହେବାକୁ ଆସିଥିଲେ I ଆଉ ଯେଉଁମାନେ ଅଶୁଚି ଆତ୍ମାଗୁଡ଼ାକ ଦ୍ୱାରା କଷ୍ଟ ପାଉଥିଲେ, ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ସୁସ୍ଥ କଲେ I
\v 19 ପୁଣି, ଲୋକସମୂହ ମଧ୍ୟରୁ ପ୍ରତ୍ୟେକେ ତାହାଙ୍କୁ ଛୁଇଁବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରୁଥିଲେ, କାରଣ ତାହାଙ୍କ ଶକ୍ତି ଦ୍ୱାରା ସେ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ସୁସ୍ଥ କରୁଥିଲେ I
\s5
\v 20 ସେ ସମୟରେ ସେ ଆପଣା ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ ଦେଖି କହିଲେ, "ଦୀନହୀନ ଯେ ତୁମ୍ଭେମାନେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଧନ୍ୟ, କାରଣ ଈଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଉପରେ ରାଜ୍ୟ କରୁଅଛନ୍ତି I
\v 21 ବର୍ତ୍ତମାନ କ୍ଷୁଧିତ ଯେ ତୁମ୍ଭେମାନେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଧନ୍ୟ, କାରଣ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ଯାହା ଆବଶ୍ୟକ ଈଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ତାହା ଦେବେ I ବର୍ତ୍ତମାନ ରୋଦନ କରୁଅଛ ଯେ ତୁମ୍ଭେମାନେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଧନ୍ୟ, କାରଣ ଈଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଆନନ୍ଦିତ କରିବେ I
\s5
\v 22 ଲୋକେ ଯେବେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଘୃଣା କରନ୍ତି ଓ ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ରଙ୍କ ହେତୁ ଅଲଗା କରନ୍ତି ପୁଣି, ନିନ୍ଦା କରନ୍ତି ଓ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନାମକୁ ମନ୍ଦ ବୋଲି ଅଗ୍ରାହ୍ୟ କରନ୍ତି, ତେବେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଧନ୍ୟ I
\v 23 ଯେତେବେଳେ ଏହିପରି ହୁଏ, ସେହି ଦିନ ଆନନ୍ଦରେ ନୃତ୍ୟ କର! କାରଣ ଦେଖ, ସ୍ୱର୍ଗରେ ଈଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ମହାପୁରସ୍କାର ଦେବେ! ଆଉ ସେହିପରି ତ ସେମାନଙ୍କ ପିତୃପୁରୁଷମାନେ ଭାବବାଦୀମାନଙ୍କ ପ୍ରତି କରୁଥିଲେ I
\s5
\v 24 କିନ୍ତୁ ହାୟ, ଦଣ୍ଡର ପାତ୍ର ଧନୀ ଯେ ତୁମ୍ଭେମାନେ, କାରଣ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଆପଣା ଆପଣା ସୁଖଭୋଗ କରିଅଛ I
\v 25 ହାୟ, ଦଣ୍ଡର ପାତ୍ର ବର୍ତ୍ତମାନ ପରିତୃପ୍ତ ଯେ ତୁମ୍ଭେମାନେ, କାରଣ ତୁମ୍ଭେମାନେ କ୍ଷୁଧିତ ହେବ I ହାୟ, ଦଣ୍ଡର ପାତ୍ର ବର୍ତ୍ତମାନ ହାସ୍ୟ କରୁଅଛ ଯେ ତୁମ୍ଭେମାନେ, କାରଣ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଦୁଃଖ ଓ ରୋଦନ କରିବ I
\s5
\v 26 ଯେତେବେଳେ ଲୋକମାନେ ସମସ୍ତେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ପ୍ରଶଂସା କରନ୍ତି, ସେତେବେଳେ ହାୟ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଦଣ୍ଡର ପାତ୍ର; ସେହିପରି ତ ସେମାନଙ୍କ ପିତୃପୁରୁଷମାନେ ଭଣ୍ଡ ଭାବବାଦୀମାନଙ୍କୁ ପ୍ରଶଂସା କରୁଥିଲେ I
\s5
\v 27 କିନ୍ତୁ ଶୁଣୁଅଛ ଯେ ତୁମ୍ଭେମାନେ, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ମୁଁ କହୁଅଛି, "ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଶତ୍ରୁମାନଙ୍କୁ ପ୍ରେମ କର, କେବଳ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ବନ୍ଧୁମାନଙ୍କୁ ନୁହେଁ! କିନ୍ତୁ ଯେଉଁମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଘୃଣା କରନ୍ତି, ସେମାନଙ୍କର ମଙ୍ଗଳ କର!
\v 28 ଯେଉଁମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଅଭିଶାପ ଦିଅନ୍ତି, ସେମାନଙ୍କୁ ଆଶୀର୍ବାଦ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଠାରେ ନିବେଦନ କର! ଯେଉଁମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଅପବ୍ୟବହାର କରନ୍ତି, ସେମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ପ୍ରାର୍ଥନା କର !
\s5
\v 29 ଯେ ତୁମ୍ଭକୁ ଗୋଟିଏ ଗାଲରେ ଚାପୁଡା଼ ମାରିବା ଦ୍ୱାରା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ଅପମାନ କରେ, ତାହା ପ୍ରତି ଅନ୍ୟ ଗାଲ ମଧ୍ୟ ଦେଖାଇଦିଅ I ଆଉ, ଯେ ତୁମ୍ଭର ଚାଦର ନେଇଯାଏ, ତାହାକୁ ତୁମ୍ଭର ଅଙ୍ଗରଖା (ପୋଷାକ) ମଧ୍ୟ ନେବାକୁ ମନା କର ନାହିଁ I
\v 30 ଯେ କେହି ତୁମ୍ଭକୁ ମାଗେ, ତାହାକୁ ଦିଅ; ଆଉ ଯେ ତୁମ୍ଭର ସମ୍ପତ୍ତି ମାଗି ନେଇଯାଏ, ତାହାଠାରୁ ତାହା ପୁନର୍ବାର ଦାବି କର ନାହିଁ I
\s5
\v 31 ଲୋକମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ଯେପ୍ରକାର ବ୍ୟବହାର କରନ୍ତୁ ବୋଲି ଇଚ୍ଛା କର, ତୁମ୍ଭେମାନେ ମଧ୍ୟ ସେମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ସେହି ପ୍ରକାର ବ୍ୟବହାର କର I
\v 32 ପୁଣି, ଯେଉଁମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପ୍ରେମ କରନ୍ତି, କେବଳ ସେମାନଙ୍କୁ ଯଦି ପ୍ରେମ କର, ତେବେ ସେହିପରି କରିବା ହେତୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଠାରୁ ପ୍ରଶଂସା ପାଇବା ନିମନ୍ତେ ଆଶା ରଖ ନାହିଁ, କାରଣ ପାପୀମାନେ ସୁଦ୍ଧା ଆପଣା ଆପଣା ପ୍ରେମକାରୀମାନଙ୍କୁ ପ୍ରେମ କରନ୍ତି I
\v 33 ଆଉ, ଯେଉଁମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ମଙ୍ଗଳ କରନ୍ତି, ଯଦି ତୁମ୍ଭେମାନେ ସେମାନଙ୍କର ମଙ୍ଗଳ କର, ତେବେ ସେହିପରି କରିବା ହେତୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଠାରୁ ପୁରସ୍କାର ପାଇବା ନିମନ୍ତେ ଆଶା ରଖ ନାହିଁ, କାରଣ ପାପୀମାନେ ସୁଦ୍ଧା ତାହା କରନ୍ତି I
\v 34 ପୁଣି, ଯଦି ତୁମ୍ଭେମାନେ କେବଳ ସେମାନଙ୍କୁ ହିଁ ଟଙ୍କା କିମ୍ବା ସମ୍ପତ୍ତି ଋଣ ଦିଅ, ଯେଉଁମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ତାହା ଫେରାଇବେ, ତେବେ ସେହିପରି କରିବା ହେତୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଠାରୁ ପୁରସ୍କାର ପାଇବା ନିମନ୍ତେ ଆଶା ରଖ ନାହିଁ! କାରଣ ପାପୀମାନେ ସୁଦ୍ଧା ସମାନ ପରିମାଣରେ ପରିଶୋଧ ପାଇବା ନିମନ୍ତେ ପାପୀମାନଙ୍କୁ ଋଣ ଦିଅନ୍ତି I
\s5
\v 35 ବରଂ, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ଶତ୍ରୁମାନଙ୍କୁ ପ୍ରେମ କର! ସେମାନଙ୍କର ମଙ୍ଗଳ କର, ପୁଣି, ପରିଶୋଧର ଆଶା ନ ରଖି ଋଣ ଦିଅ; ତାହାହେଲେ ଈଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପୁରସ୍କାର ଦେବେ I ଆଉ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ମହାନ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସନ୍ତାନ ହେବ, କାରଣ ସେ ଅକୃତଜ୍ଞ ଓ ଦୁଷ୍ଟମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ସୁଦ୍ଧା ଦୟାଳୁ ଅଟନ୍ତି I
\v 36 ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସ୍ୱର୍ଗସ୍ଥ ପିତା ଯେପରି ଲୋକମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ଦୟାଳୁ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ମଧ୍ୟ ସେହିପରି ଅନ୍ୟମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ଦୟାଳୁ ହୁଅ I
\s5
\v 37 ପୁଣି, ଲୋକମାନଙ୍କର ବିଚାର କର ନାହିଁ, ତାହାହେଲେ ଈଶ୍ୱର ମାଧ୍ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ବିଚାର କରିବେ ନାହିଁ I ଅନ୍ୟ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଦୋଷୀ କର ନାହିଁ, ତାହାହେଲେ ସେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଦୋଷୀକୃତ କରିବେ ନାହିଁ I ଯେଉଁମାନେ ମନ୍ଦ କାର୍ଯ୍ୟ କରନ୍ତି ସେମାନଙ୍କୁ କ୍ଷମା କର, ଆଉ ଈଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କ୍ଷମା କରିବେ I
\s5
\v 38 ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ଉତ୍ତମ ଜିନିଷ ଦାନ କର, ତାହାହେଲେ ଈଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଉତ୍ତମ ଜିନିଷ ଦାନ କରିବେ I ଦାନ ଦିଆଯିବ; ଏହା ଏହିପରି, ଈଶ୍ୱର ମାଣକୁ ପୁରା କରି ତାହାକୁ ଚାପି ହଲାଇ ଉଛୁଳାଇ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଅଣ୍ଟିରେ ଦେବେ ! ଏହା ମନେରଖ, କାରଣ ଯେଉଁ ମାପରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ମାପ କର ଅବା ଆଶୀର୍ବାଦ କର, ସେହି ମାପରେ ଈଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ମପାଇଦେବେ ଅବା ଆଶୀର୍ବାଦ ଦେବେ!"
\s5
\v 39 ସେ ଆପଣା ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ ଗୋଟିଏ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ମଧ୍ୟ କହିଲେ, "ଅନ୍ଧ ଆଉ ଜଣେ ଅନ୍ଧକୁ ବାଟ କଢ଼ାଇବା ନିମନ୍ତେ ଚେଷ୍ଟା କରିବା ଉଚିତ୍ ନୁହେଁ I ଏପରି କଲେ, ସେମାନେ ଉଭୟେ ଗାତରେ ପଡ଼ିବେ!
\v 40 ଶିଷ୍ୟ ଆପଣା ଗୁରୁଠାରୁ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ନୁହେଁ I କିନ୍ତୁ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଶିଷ୍ୟ ସିଦ୍ଧ ହୋଇ ସେ ଆପଣା ଗୁରୁଙ୍କ ତୁଲ୍ୟ ହେବ I ସେଥିପାଇଁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୋହର ସଦୃଶ ହୁଅ I
\s5
\v 41 ଆଉ, କାହିଁକି ତୁମ୍ଭ ଭାଇର ଆଖିରେ ଥିବା କୁଟାଟିକକ ଦେଖୁଅଛ, କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭ ନିଜ ଆଖିରେ ଯେଉଁ କାଠପଟା ଅଛି, ତାହା ଭାବି ଦେଖୁ ନାହଁ I
\v 42 ଯଦି ତୁମ୍ଭେ ଏହିପରି କର, ତାହାହେଲେ ତୁମ୍ଭେ କପଟୀ ଅଟ! ଅନ୍ୟର ଆଖିରେ ଥିବା କୁଟାଟିକକ ବାହାର କରିବା ପୂର୍ବରୁ ଆପଣା ଆଖିରେ ଥିବା କାଠପଟାଟିକୁ ବାହାର କର I ଯେବେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ପାପ କରିବ ନାହିଁ, ତେବେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ତୁମ୍ଭର ଆତ୍ମିକ ଆଖି ଅନ୍ୟ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ସେମାନଙ୍କ ପାପ ବିଷୟରେ ଅବଗତ ହେବା ନିମନ୍ତେ ସାହାଯ୍ୟ କରି ପାରିବ I
\s5
\v 43 କାରଣ ଏପରି କୌଣସି ଭଲ ଗଛ ନାହିଁ, ଯାହାକି ମନ୍ଦ ଫଳ ଫଳେ, ଅନ୍ୟ ପକ୍ଷରେ ଏପରି କୌଣସି ମନ୍ଦ ଗଛ ନାହିଁ, ଯାହାକି ଭଲ ଫଳ ଫଳେ I
\v 44 କାରଣ କେହି ମଧ୍ୟ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଗଛର ଫଳ ଦ୍ୱାରା ତାହା କି ପ୍ରକାର ଗଛ ତାହା ଚିହ୍ନନ୍ତି I ଉଦାହରଣ ସ୍ଵରୁପ, ଏକ କଣ୍ଟାଗଛରେ ଡିମ୍ବିରି ଫଳେ ନାହିଁ, କିମ୍ବା କଣ୍ଟାବୁଦାରେ ଦ୍ରାକ୍ଷାଫଳ ଫଳେ ନାହିଁ I ସେହିପରି ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତି ଯାହା କରେ ସେଥିରୁ ଜଣାପଡେ ଯେ ତାହାର ଅନ୍ତର କିପରି I
\s5
\v 45 ଉତ୍ତମ ଲୋକ ଉତ୍ତମ ବିଷୟ କରନ୍ତି ଯାହା ଦର୍ଶାଏ ଯେ ସେମାନେ ଉତ୍ତମ ବିଷୟ ମନରେ ଭାବନ୍ତି, ଆଉ ମନ୍ଦ ଲୋକ ମନ୍ଦ ବିଷୟ କରନ୍ତି ଯାହା ଦର୍ଶାଏ ଯେ ସେମାନେ ମନ୍ଦ ଉତ୍ତମ ମନରେ ଭାବନ୍ତି I ଲୋକମାନେ ଆପଣା ମନରେ ଯାହା ଭାବନ୍ତି ସେହି ଅନୁସାରେ ସେମାନେ କୁହନ୍ତି ଓ ସେହିପରି ବ୍ୟବହାର କରନ୍ତି I
\s5
\v 46 ଆଉ ଯୀଶୁ ଲୋକମାନଙ୍କୁ କହିଲେ,"ଆଉ, ତୁମ୍ଭେମାନେ କାହିଁକି ମୋତେ ପ୍ରଭୁ, ପ୍ରଭୁ ବୋଲି କହୁଅଛ, ମାତ୍ର ମୋହର ବାକ୍ୟ ସୁଦ୍ଧା ପାଳନ କରୁ ନାହଁ ?"
\v 47 ଯେ କେହି ମୋ ନିକଟକୁ ଆସି ମୋହର ଶିକ୍ଷା ଶୁଣି ସେହି ସବୁ ପାଳନ କରେ, ସେ କାହା ପରି, ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଜଣାଇବି I
\v 48 ସେ ଏପରି ଜଣେ ଗୃହ ନିର୍ମାଣକାରୀ ଲୋକ ସଦୃଶ, ଯେ ଆପଣା ଗୃହ ନିର୍ମାଣ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଭୂମିରେ ଗଭୀର ଗାତ ଖୋଳେ I ସେ ନିଶ୍ଚିତଭାବରେ ଗୃହର ମୂଳଦୁଆ ପଥର ଉପରେ ବସାଏ I ଆଉ, ବଢ଼ି ହୁଅନ୍ତେ ସୁଅ ସେହି ଘରକୁ ପ୍ରବଳଭାବରେ ଧକ୍କା ମାରିଲା, କିନ୍ତୁ ତାହା ହଲାଇ ପାରିଲା ନାହିଁ, କାରଣ ତାହା ଉତ୍ତମ ମୂଳଦୁଆ ଉପରେ ନିର୍ମାଣ କରାଯାଇଥିଲା I
\s5
\v 49 କିନ୍ତୁ କେତେକ ଲୋକ ଯେଉଁମାନେ ମୋହର ଶିକ୍ଷା ଶୁଣି ପାଳନ କରନ୍ତି ନାହିଁ I ସେ ଏପରି ଜଣେ ଗୃହ ନିର୍ମାଣକାରୀ ଲୋକ ସଦୃଶ ଯେ ମୂଳଦୁଆ ନ ବସାଇ ମାଟି ଉପରେ ଗୃହ ନିର୍ମାଣ କରେ I ଯେତେବେଳେ ନଦୀରେ ବନ୍ୟା ଆସେ, ସେହି ବନ୍ୟା ଜଳ ସେହି ଘର ଉପରେ ପ୍ରବଳଭାବରେ ଧକ୍କା ମାରିବାରୁ ସେହିକ୍ଷଣି ତାହା ପଡ଼ିଗଲା ଓ ତାହାର ବିନାଶ ଭୟଙ୍କର ହେଲା I"
\s5
\c 7
\p
\v 1 ଯୀଶୁ ଲୋକମାନଙ୍କୁ କଥା କହିବା ଶେଷ କଲା ପରେ, ସେ କଫର୍ନାହୂମ ସହରକୁ ଗଲେ I
\s5
\v 2 ସେହି ସହରରେ ରୋମୀୟ ସୈନ୍ୟଦଳର ଶତସେନାପତିଙ୍କର ଜଣେ ଦାସ ଥିଲେ ଯିଏ ତାହାଙ୍କର ପ୍ରିୟପାତ୍ର ଥିଲେ I ଏହି ଦାସ ଅସୁସ୍ଥ ହୋଇ ମଲା ଭଳି ହୋଇଥିଲା I
\v 3 ଯେତେବେଳେ ସେହି ଶତସେନାପତି ଯୀଶୁଙ୍କ ବିଷୟରେ ଶୁଣିଲେ, ସେ ଯୀଶୁଙ୍କ ପାଖକୁ ଯିହୂଦୀମାନଙ୍କର କେତେକ ପ୍ରାଚୀନଙ୍କୁ ପଠାଇ ତାହାଙ୍କୁ ଅନୁରୋଧ କଲେ ଯେ ସେ ଯେପରି ଆସି ତାଙ୍କ ଦାସକୁ ସୁସ୍ଥ କରନ୍ତି I
\v 4 ଯେତେବେଳେ ସେମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସିଲେ, ସେମାନେ ଶତସେନାପତିଙ୍କର ଦାସକୁ ସାହାଯ୍ୟ କରିବା ନିମନ୍ତେ ତାହାଙ୍କୁ ବିଶେଷ ବିନତି କଲେ I ସେମାନେ କହିଲେ, "ଆପଣ ଯେ ତାହାଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଏହା କରିବେ, ସେ ସେଥିର ଯୋଗ୍ୟ ଅଟନ୍ତି,
\v 5 କାରଣ ସେ ଆମ୍ଭ ଯିହୂଦୀ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ପ୍ରେମ କରନ୍ତି ଓ ଆପେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ସମାଜଗୃହ ନିର୍ମାଣ କରିଅଛନ୍ତି I"
\s5
\v 6 ସେଥିରେ ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କ ସହିତ ଉଚ୍ଚ ପଦାଧିକାରୀଙ୍କ ଗୃହକୁ ଗଲେ I ସେ ଘରର ଅଳ୍ପ ଦୂରରେ ଉପସ୍ଥିତ ହୁଅନ୍ତେ, ଶତସେନାପତି ବନ୍ଧୁମାନଙ୍କୁ ପଠାଇ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ପ୍ରଭୁ, କଷ୍ଟ କରନ୍ତୁ ନାହିଁ; କାରଣ ଆପଣ ଯେ ମୋ ଘରେ ଆସିବେ, ମୁଁ ଏପରି ଯୋଗ୍ୟ ନୁହେଁ I
\v 7 ଏଣୁ ମୁଁ ଆପଣଙ୍କ ନିକଟକୁ ଯିବାକୁ ନିଜକୁ ଯୋଗ୍ୟ ବିଚାର କଲି ନାହିଁ; କିନ୍ତୁ ପଦେ ଆଜ୍ଞା କରନ୍ତୁ, ମୋହର ଦାସ ସୁସ୍ଥ ହେବ I
\v 8 ମୁଁ ଜାଣେ ଯେ ଆପଣ ଏହା କରି ପାରିବେ କାରଣ ମୁଁ ଜଣେ ମନୁଷ୍ୟ ଓ ମୋ'ଠାରୁ ଉଚ୍ଚ ପଦାଧିକାରୀଙ୍କ ଆଜ୍ଞା ପାଳନ କରେ, ଆଉ ମଧ୍ୟ ମୋହର ଅଧୀନରେ ସୈନ୍ୟମାନେ ଅଛନ୍ତି; ଆଉ, ମୁଁ ଜଣକୁ ଯାଅ କହିଲେ ସେ ଯାଏ; ଅନ୍ୟକୁ ଆସ କହିଲେ ସେ ଆସେ; ପୁଣି, ମୋହର ଦାସକୁ ଏହା କର କହିଲେ ସେ ତାହା କରେ I"
\s5
\v 9 ଯୀଶୁ ଏସମସ୍ତ କଥା ଯାହା ଶତସେନାପତି କହିଲେ ତାହା ଶୁଣି ତାହାଙ୍କ ବିଷୟରେ ଚକିତ ହେଲେ I ଆଉ ସେ ବୁଲିପଡ଼ି ତାହାଙ୍କ ପଛରେ ଆସୁଥିବା ଲୋକମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, "ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହୁଅଛି, ଇସ୍ରାଏଲ ମଧ୍ୟରେ ଏହି ବିଜାତି ସଦୃଶ ଏଡ଼େ ବଡ଼ ବିଶ୍ୱାସ ପାଇ ନାହିଁ !"
\v 10 ଯେତେବେଳେ ଶତସେନାପତିଙ୍କଠାରୁ ପଠାଯାଇଥିବା ଲୋକମାନେ ଘରକୁ ଫେରିଲେ, ସେମାନେ ଦାସକୁ ସୁସ୍ଥ ଦେଖିଲେ I
\s5
\v 11 ଏଥିଉତ୍ତାରେ ଯୀଶୁ ନାଇନ ନାମକ ନଗରକୁ ଯାତ୍ରା କଲେ I ଆଉ ତାହାଙ୍କ ଶିଷ୍ୟମାନେ ଓ ବହୁସଂଖ୍ୟକ ଲୋକ ତାହାଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ ଗଲେ I
\v 12 ଯୀଶୁ ନଗରଦ୍ୱାର ନିକଟରେ ଉପସ୍ଥିତ ହୁଅନ୍ତେ, ସେ ଏକ ବଡ଼ ଲୋକଦଳ ଜଣେ ମୃତ ମନୁଷ୍ୟକୁ ବୋହି ନଗରରୁ ବାହାରକୁ ଆସୁଥିବା ଦେଖିଲେ I ବର୍ତ୍ତମାନ ତାହାର ମାତା ବିଧବା, ଆଉ ସେ ଆପଣା ମାତାର ଏକମାତ୍ର ପୁତ୍ର I ସେ ଲୋକସମୂହ ସହ ଥିଲେ ଓ ସେମାନେ ତାହାର ପୁତ୍ରକୁ କବର ଦେବା ନିମନ୍ତେ ଯାଉଥିଲେ I
\v 13 ଯେତେବେଳେ ପ୍ରଭୁ ତାହାକୁ ଦେଖିଲେ, ସେ ତାହା ପ୍ରତି ଦୟାରେ ବିଗଳିତ ହୋଇ ତାହାକୁ କହିଲେ, "ରୋଦନ କର ନାହିଁ!"
\v 14 ପରେ ସେ ସେମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ଗଲେ ଆଉ ଯେଉଁଠାରେ ସେହି ମୃତ ଦେହ ଥିଲା ସେହି ଖଟିଆକୁ ଛୁଇଁଲେ I ପୁଣି, ବୋହି ନେଉଥିବା ଲୋକମାନେ ଠିଆ ହୁଅନ୍ତେ ସେ କହିଲେ, "ଯୁବକ, ମୁଁ ତୁମ୍ଭକୁ କହୁଅଛି, ଉଠ!"
\v 15 ସେଥିରେ ମୃତ ଯୁବକଟି ଉଠି ବସିଲା ଆଉ କଥା କହିବାକୁ ଲାଗିଲା! ପୁଣି, ଯୀଶୁ ତାହାକୁ ତାହାର ମାତାର ହସ୍ତରେ ସମର୍ପଣ କଲେ I
\s5
\v 16 ସେଠାରେ ପ୍ରତ୍ୟେକଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଭୟ ଖେଳିଗଲା ଆଉ ସେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପ୍ରଶଂସା କରୁ କରୁ କହିବାକୁ ଲାଗିଲେ, "ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଜଣେ ମହାନ ଭାବବାଦୀ ଉତ୍ଥିତ ହୋଇଅଛନ୍ତି" ଏବଂ "ଈଶ୍ୱର ଆପଣା ଲୋକଙ୍କ ପ୍ରତି କୃପାଦୃଷ୍ଟି କରିଅଛନ୍ତି!"
\v 17 ପୁଣି, ଯୀଶୁଙ୍କ ବିଷୟରେ ଏହି ସମ୍ବାଦ ସମସ୍ତ ଯିହୁଦା ଦେଶ ଓ ଚାରିପାଖର ସମସ୍ତ ଅଞ୍ଚଳରେ ବ୍ୟାପିଗଲା I
\s5
\v 18 ପରେ ବାପ୍ତିଜକ ଯୋହନଙ୍କ ଶିଷ୍ୟମାନେ ଏହି ସମସ୍ତ ବିଷୟ ତାହାଙ୍କୁ ଜଣାଇଲେ I
\v 19 ସେଥିରେ ଯୋହନ ଆପଣା ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଦୁଇ ଜଣଙ୍କୁ ପାଖକୁ ଡାକି ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ନିକଟକୁ ଯାଇ ତାହାଙ୍କୁ ଏହା ପଚାର: "ଆପଣ କଅଣ ସେହି ବ୍ୟକ୍ତି ଯାହାଙ୍କର ଆଗମନ ହେବା ବିଷୟରେ ଈଶ୍ୱର ପ୍ରତିଜ୍ଞା କରିଅଛନ୍ତି, ନା ଆମ୍ଭେମାନେ ଅନ୍ୟ ଜଣଙ୍କ ଅପେକ୍ଷାରେ ରହିବୁ ?"
\v 20 ଯେତେବେଳେ ସେହି ଦୁଇ ଜଣ ଲୋକ ଯୀଶୁଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସି କହିଲେ, "ବାପ୍ତିଜକ ଯୋହନ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଆପଣଙ୍କ ନିକଟକୁ ଏହା କହି ପଠାଇଅଛନ୍ତି, ଯାହାଙ୍କର ଆଗମନ ହେବା ବିଷୟରେ ଈଶ୍ୱର ପ୍ରତିଜ୍ଞା କରିଅଛନ୍ତି, ସେହି ବ୍ୟକ୍ତି କି ଆପଣ, ଅବା ଆମ୍ଭେମାନେ ଅନ୍ୟ ଜଣଙ୍କ ଅପେକ୍ଷାରେ ରହିବୁ ?
\s5
\v 21 ସେହି ସମୟରେ ଯୀଶୁ ଅନେକଙ୍କୁ ରୋଗ, କଷ୍ଟ ଓ ମନ୍ଦଆତ୍ମାମାନଙ୍କଠାରୁ ସୁସ୍ଥ କଲେ, ପୁଣି, ଅନେକ ଅନ୍ଧଙ୍କୁ ଦେଖିବାର ଶକ୍ତି ଦେଲେ I
\v 22 ଆଉ ସେ ସେହି ଦୁଇ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, "ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯାଇ, ଯାହା ଯାହା ଦେଖିଅଛ ଓ ଶୁଣିଅଛ, ସେହି ସବୁ ଯୋହନଙ୍କୁ ଜଣାଅ: ଅନ୍ଧମାନେ ବର୍ତ୍ତମାନ ଦେଖି ପାରନ୍ତି, ଖଞ୍ଜମାନେ ବର୍ତ୍ତମାନ ଚାଲି ପାରନ୍ତି, କୁଷ୍ଠୀମାନେ ସୁସ୍ଥ ହୁଅନ୍ତି, ବଧିରମାନେ ବର୍ତ୍ତମାନ ଶୁଣି ପାରନ୍ତି, ମୃତମାନେ ପୁନର୍ବାର ଜୀବିତ ହୁଅନ୍ତି, ଦରିଦ୍ରମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ସୁସମାଚାର ପ୍ରଚାରିତ ହୁଏ I
\v 23 ଆଉ ମଧ୍ୟ ତାହାଙ୍କୁ କୁହ, ଯେଉଁ ବ୍ୟକ୍ତି ମୁଁ ଯାହା କରେ ତାହା ଦେଖେ ଓ ମୁଁ ଯାହା ଶିକ୍ଷା ଦିଏ ତାହା ଶୁଣେ ଓ ମୋ'ଠାରୁ ବିମୁଖ ହୁଏ ନାହିଁ ଈଶ୍ୱର ତାହାକୁ ଆଶୀର୍ବାଦ କରିବେ I"
\s5
\v 24 ଯୋହନଙ୍କ ପ୍ରେରିତ ଲୋକମାନେ ଯିବା ପରେ ଯୀଶୁ ଯୋହନଙ୍କ ବିଷୟରେ ଲୋକମାନଙ୍କୁ କହିବାକୁ ଲାଗିଲେ I ସେ କହିଲେ, " ତୁମ୍ଭେମାନେ କଅଣ ଦେଖିବା ପାଇଁ ମରୁଭୂମିକୁ ବାହାରି ଯାଇଥିଲ ? କଅଣ ପବନରେ ଦୋହଲୁଥିବା ଗୋଟିଏ ନଳ ?
\v 25 ତାହା ନ ହେଲେ ତୁମ୍ଭେମାନେ କଅଣ ଦେଖିବା ପାଇଁ ବାହାରି ଯାଇଥିଲ ? କଅଣ ଦାମୀ ପୋଷାକ ପିନ୍ଧିଥିବା ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କୁ ? ଦେଖ, ଯେଉଁମାନେ ସୁନ୍ଦର ପୋଷାକ ପିନ୍ଧନ୍ତି ଏବଂ ସୁଖରେ ସମୟ କଟାନ୍ତି, ସେମାନେ ରାଜପ୍ରାସାଦରେ ଥାଆନ୍ତି I
\v 26 ତାହା ନ ହେଲେ କଅଣ ଦେଖିବା ନିମନ୍ତେ ବାହାରି ଯାଇଥିଲ ? କଅଣ ଜଣେ ଭାବବାଦୀଙ୍କୁ ? ହଁ, କିନ୍ତୁ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସତ୍ୟ କହୁଅଛି, ଯୋହନ ସାଧାରଣ ଭାବବାଦୀ ଅପେକ୍ଷା ଅଧିକ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଭାବବାଦୀ ଅଟନ୍ତି I
\s5
\v 27 ଯାହାଙ୍କ ବିଷୟରେ ବହୁ ପୂର୍ବରୁ ଜଣେ ଭାବବାଦୀ ଲେଖନ୍ତି: "ଦେଖ, ଆମ୍ଭେ ଆପଣା ଦୂତକୁ ତୁମ୍ଭ ଆଗରେ ପଠାଉଅଛୁ, ସେ ତୁମ୍ଭ ସମ୍ମୁଖରେ ତୁମ୍ଭର ପଥ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରିବ I"
\v 28 ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହୁଅଛି, ସ୍ତ୍ରୀଗର୍ଭରୁ ଜନ୍ମ ହୋଇଥିବା ସମସ୍ତଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଯୋହନଙ୍କଠାରୁ ମହାନ କେହି ନାହାନ୍ତି; ତଥାପି ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ରାଜ୍ୟରେ ଯେ କ୍ଷୁଦ୍ରତମ, ସେ ଯୋହନଙ୍କଠାରୁ ମହାନ I
\s5
\v 29 ଯୀଶୁ ଯାହା କହିଲେ ତାହା ଶୁଣି ସମସ୍ତ ଲୋକ, ଏପରିକି କରଗ୍ରାହୀମାନେ ସୁଦ୍ଧା ଯୋହନଙ୍କ ବାପ୍ତିସ୍ମରେ ବାପ୍ତିଜିତ ହୋଇଥିବାରୁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଯଥାର୍ଥ ବୋଲି ସ୍ୱୀକାର କଲେ I
\v 30 କିନ୍ତୁ ଫାରୂଶୀମାନେ ଓ ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥା ଶାସ୍ତ୍ରଜ୍ଞମାନେ ତାହାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ବାପ୍ତିଜିତ ନ ହୋଇ ନିଜ ନିଜ ବିଷୟରେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଯୋଜନା ଅଗ୍ରାହ୍ୟ କଲେ I
\s5
\v 31 ପୁଣି ଯୀଶୁ ଆହୁରି ମଧ୍ୟ କହିଲେ, ତେବେ ମୁଁ କାହା ସାଙ୍ଗରେ ବର୍ତ୍ତମାନ ପୁରୁଷର ଲୋକମାନଙ୍କୁ ତୁଳନା କରିବି, ପୁଣି, ସେମାନେ କାହାରି ତୁଲ୍ୟ ?
\v 32 ଯେଉଁ ପିଲାମାନେ ହାଟବଜାରରେ ବସି ପରସ୍ପରକୁ ଡାକି କହନ୍ତି, ଆମ୍ଭେମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ବଂଶୀ ବଜାଇଲୁ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ନାଚିଲ ନାହିଁ; ଆମ୍ଭେମାନେ ବିଳାପ କଲୁ, ତୁମ୍ଭେମାନେ କାନ୍ଦିଲ ନାହିଁ, ସେମାନେ ସେମାନଙ୍କ ପରି I
\s5
\v 33 କାରଣ ବାପ୍ତିଜକ ଯୋହନ ଆସି ସାଧାରଣ ଖାଦ୍ୟ ଖାଇଲେ ଓ ଦ୍ରାକ୍ଷାରସ ପିଇଲେ ନାହିଁ, ଆଉ ତୁମ୍ଭେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ଅଗ୍ରାହ୍ୟ କଲ ଓ କହୁଅଛ, 'ସେ ଭୂତଗ୍ରସ୍ତ!'
\v 34 କିନ୍ତୁ ଯେତେବେଳେ ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ର ଆସି ସାଧାରଣ ଖାଦ୍ୟ ଖାଇଲେ ନାହିଁ ଓ ଦ୍ରାକ୍ଷାରସ ପିଇଲେ ଯେପରି ଅନ୍ୟମାନେ କରନ୍ତି, ଆଉ ତୁମ୍ଭେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ଅଗ୍ରାହ୍ୟ କଲ ଓ କହୁଅଛ, 'ଦେଖ, ଏ ଜଣେ ପେଟୁକ ଓ ମଦୁଆ, କରଗ୍ରାହୀ ଓ ପାପୀମାନଙ୍କର ବନ୍ଧୁ!'
\v 35 ମାତ୍ର ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଜ୍ଞାନ ଆପଣା ସମସ୍ତ ଅନୁସରଣକାରୀଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଉଚିତ୍ ବୋଲି ପ୍ରମାଣିତ ହେଲା I
\s5
\v 36 ଆଉ ଫାରୂଶୀମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଶିମୋନ ନାମକ ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତି ଯୀଶୁଙ୍କୁ ଆପଣା ସହିତ ଭୋଜନ କରିବାକୁ ନିମନ୍ତ୍ରଣ କଲେ I ସେଥିରେ ଯୀଶୁ ଫାରୂଶୀଙ୍କ ଗୃହରେ ପ୍ରବେଶ କରି ଭୋଜନ କରିବା ନିମନ୍ତେ ମେଜରେ ବସିଲେ I
\v 37 ଆଉ ଦେଖ, ସେହି ନଗରରେ ଜଣେ ସ୍ତ୍ରୀ ଥିଲା ଯାହାକୁ ସମସ୍ତେ ଜଣେ ବ୍ୟଭିଚାରିଣୀ ସ୍ତ୍ରୀ ବୋଲି ଜାଣିଥିଲେ; ଯୀଶୁ ସେହି ଫାରୂଶୀଙ୍କ ଗୃହରେ ଭୋଜନରେ ବସିଅଛନ୍ତି, ଏହା ଜାଣି ପାରି ସେ ଗୋଟିଏ ପାତ୍ରରେ ସୁଗନ୍ଧି ତୈଳ ଆଣିଲା I
\v 38 ଆଉ ଯେତେବେଳେ ଯୀଶୁ ଭୋଜନରେ ବସିଥିଲେ, ସେହି ସ୍ତ୍ରୀ ପଛଆଡ଼େ ତାହାଙ୍କ ପାଦ ପାଖରେ ଠିଆ ହୋଇଥିଲା I ସେ ରୋଦନ କରୁଥିଲା, ଆଉ ତାହାର ଲୁହ ଯୀଶୁଙ୍କ ପାଦ ଉପରେ ପଡୁଥିଲା I ସେ ଅବିରତ ତାହାଙ୍କ ପାଦ ନିଜ ମସ୍ତକର କେଶରେ ପୋଛିବାକୁ ଲାଗିଲା, ଆଉ ତାହାଙ୍କ ପାଦକୁ ଚୁମ୍ବନ କରୁ କରୁ ସେହି ସୁଗନ୍ଧିତ ତୈଳ ଲଗାଇ ଦେବାକୁ ଲାଗିଲା I
\s5
\v 39 ସେହି ସ୍ତ୍ରୀ ଯାହା କରୁଥିଲା ତାହା ଦେଖି, ଯେଉଁ ଫାରୂଶୀ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ନିମନ୍ତ୍ରଣ କରିଥିଲେ, ସେ ମନେ ମନେ କହିଲେ, ଏ ଯଦି ପ୍ରକୃତରେ ଭାବବାଦୀ ହୋଇଥାଆନ୍ତା, ତାହାହେଲେ ଏହାକୁ ଯେ ସ୍ପର୍ଶ କରୁଅଛି, ସେ କିଏ ଓ କି ପ୍ରକାର ସ୍ତ୍ରୀ, ଅର୍ଥାତ୍‍, ସେ ଯେ ପାପିନୀ, ଏହା ଜାଣିଥାଆନ୍ତା I
\v 40 ଯୀଶୁ ତାହାଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, "ଶିମୋନ, ତୁମ୍ଭକୁ ମୋହର କିଛି କହିବାର ଅଛି I" ସେ କହିଲେ, "ଗୁରୁ, କୁହନ୍ତୁ I"
\s5
\v 41 ଯୀଶୁ ତାହାଙ୍କୁ ଗୋଟିଏ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ କହିଲେ: "ଜଣେ ମହାଜନଙ୍କର ଦୁଇ ଜଣ ଋଣୀ ଥିଲେ I ଜଣେ ପାଞ୍ଚଶହ ରୌପ୍ୟ ମୁଦ୍ରା, ଓ ଆଉ ଜଣେ ପଚାଶ ରୌପ୍ୟ ମୁଦ୍ରା ଋଣ କରିଥିଲା I
\v 42 ଋଣ ଶୁଝିବାକୁ ସେମାନଙ୍କର କିଛି ନ ଥିବାରୁ ସେ ଉଭୟଙ୍କର ଋଣ କ୍ଷମା କଲେ I ଏଣୁ ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କିଏ ତାହାଙ୍କୁ ଅଧିକ ପ୍ରେମ କରିବ ?
\v 43 ଶିମୋନ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, "ମୁଁ ଜାଣିବାରେ, ସେ ଯାହାର ଅଧିକ ଋଣ କ୍ଷମା କଲେ, ସେ ତାହାଙ୍କୁ ଅଧିକ ପ୍ରେମ କରିବ I" ଯୀଶୁ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, "ତୁମ୍ଭେ ଠିକ୍ ବିଚାର କଲ I"
\s5
\v 44 ଆଉ, ସେ ସେହି ସ୍ତ୍ରୀ ପ୍ରତି ମୁଖ ଫେରାଇ ଶିମୋନଙ୍କୁ କହିଲେ, ଏହି ସ୍ତ୍ରୀ ଯାହା କରିଅଛି ତାହା ବିଷୟରେ ବିବେଚନା କର! ଯେତେବେଳେ ମୁଁ ତୁମ୍ଭ ଗୃହରେ ପ୍ରବେଶ କଲି, ତୁମ୍ଭେ ମୋ ପ୍ରତି ତାହା କଲ ନାହିଁ ଯାହା ସାଧାରଣତଃ ଆପଣା ଅତିଥିମାନଙ୍କୁ ନିମନ୍ତ୍ରଣକାରୀମାନେ କରନ୍ତି I ତୁମ୍ଭେ ମୋ ପାଦ ଧୋଇବା ପାଇଁ ପାଣି ଦେଲ ନାହିଁ, କିନ୍ତୁ ଏହି ସ୍ତ୍ରୀ ଆପଣା ଲୁହରେ ମୋର ପାଦ ଓଦା କରି ନିଜ କେଶରେ ତାହା ପୋଛିଦେଲା I
\v 45 ତୁମ୍ଭେ ମୋତେ ଚୁମ୍ବନ କଲ ନାହିଁ, କିନ୍ତୁ ମୁଁ ଭିତରକୁ ଆସିବା ସମୟଠାରୁ ଏ ମୋହର ପାଦ ଚୁମ୍ବନ କରିବାକୁ ବନ୍ଦ କରି ନାହିଁ !
\s5
\v 46 ତୁମ୍ଭେ ମୋହର ମସ୍ତକରେ ଜୀତ ତେଲ ଲଗାଇଲ ନାହିଁ ? କିନ୍ତୁ ଏ ମୋହର ପାଦରେ ସୁଗନ୍ଧିତ ତୈଳ ଲଗାଇଲା I
\v 47 ଏଣୁ ମୁଁ ତୁମ୍ଭକୁ କହୁଅଛି, ଏହାର ଅନେକ ପାପ କ୍ଷମା ହୋଇଅଛି, ସେଥିପାଇଁ ସେ ବହୁତ ପ୍ରେମ କଲା I କିନ୍ତୁ ଯେଉଁ ବ୍ୟକ୍ତି ଆପଣର ଅଳ୍ପ ପାପ ଅଛି ବୋଲି ବିବେଚନା କରେ, ଓ କ୍ଷମା ଦିଆଯାଏ, ସେ ଅଳ୍ପ ପ୍ରେମ କରେ I
\s5
\v 48 ଆଉ ସେ ସେହି ସ୍ତ୍ରୀକୁ କହିଲେ, "ତୋହର ପାପସବୁ କ୍ଷମା ହୋଇଅଛି I"
\v 49 ସେଥିରେ ତାହାଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ ଭୋଜନରେ ବସିଥିବା ଲୋକମାନେ ମନେ ମନେ କହିବାକୁ ଲାଗିଲେ, "ପାପ ସୁଦ୍ଧା କ୍ଷମା କରୁଅଛି ଯେ, ଏ କିଏ ?"
\v 50 କିନ୍ତୁ ସେ ସେହି ସ୍ତ୍ରୀକୁ କହିଲେ, ଯେହେତୁ ତୁମ୍ଭେ ମୋତେ ବିଶ୍ୱାସ କଲ, ଈଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭକୁ ରକ୍ଷା କରିଅଛନ୍ତି I ଈଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭକୁ ଶାନ୍ତିରେ ଯିବାକୁ ଦିଅନ୍ତୁ I
\s5
\c 8
\p
\v 1 ଏଥିର ଅଳ୍ପ ସମୟ ପରେ ଯୀଶୁ ଓ ବାର ଜଣ ଶିଷ୍ୟ ନଗରେ ନଗରେ ଓ ଗ୍ରାମେ ଗ୍ରାମେ ଯାତ୍ରା କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ I ସେମାନେ ଯାତ୍ରା କରୁ କରୁ, ଯୀଶୁ ଘୋଷଣା କରି ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ରାଜ୍ୟର ସୁସମାଚାର ପ୍ରଚାର କଲେ I
\v 2 ପୁଣି, ଯେଉଁ ସ୍ତ୍ରୀମାନେ ଦୁଷ୍ଟ ଆତ୍ମା ଓ ରୋଗରୁ ସୁସ୍ଥ କରାଯାଇଥିଲେ, ଏପରି କେତେକ ସ୍ତ୍ରୀଲୋକ, ଅର୍ଥାତ୍‍ ମଗ୍‌ଦଲୀନୀ ନାମକ ମରିୟମ, ଯାହାଙ୍କଠାରୁ ସାତ ଭୂତ ବାହାରିଯାଇଥିଲେ;
\v 3 ରାଜା ହେରୋଦ ଆନ୍ତିପାଙ୍କ ପରିଚାଳକ ଖୁଜା ଓ ତାଙ୍କ ଭାର୍ଯ୍ୟା ଯୋହାନା, ଶୋଶନ୍ନା, ପୁଣି, ଆହୁରି ଅନେକ ସ୍ତ୍ରୀଲୋକ ତାହାଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ ଥାଇ ନିଜ ନିଜ ସମ୍ପତ୍ତି ଦେଇ ଯୀଶୁ ଓ ତାହାଙ୍କ ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କ ସେବା କରୁଥିଲେ I
\s5
\v 4 ଦିନେ ବହୁସଂଖ୍ୟକ ଲୋକ ଏକତ୍ର ହେଲେ, କାରଣ ଅନେକ ନଗରରୁ ଲୋକମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ଦେଖିବା ନିମନ୍ତେ ଆସୁଥିଲେ I ଏଥିରେ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ଦେଇ କହିଲେ:
\v 5 ଜଣେ ବୁଣାଳୀ ଆପଣା କ୍ଷେତ୍ରରେ ବିହନ ବୁଣିବାକୁ ବାହାରିଲା I ସେ ମାଟି ଉପରେ ବୁଣୁ ବୁଣୁ କେତେକ ବିହନ କଠିନ ବାଟ ପାଖରେ ପଡ଼ିଲା I ସେହି ବିହନ ଲୋକଙ୍କ ପାଦ ତଳେ ଦଳିହୋଇଗଲା, ପୁଣି, ଆକାଶର ଚଢ଼େଇମାନେ ସେଗୁଡ଼ିକ ଖାଇଗଲେ I
\v 6 ଆଉ କେତେକ ପଥର ଉପରେ ପଡ଼ିଲା ଯାହାର ଅଳ୍ପ ମାଟି ଥିଲା, ପୁଣି, ଶୀଘ୍ର ଗଜା ହୋଇ ରସ ନ ପାଇବାରୁ ଶୁଖିଗଲା I
\s5
\v 7 ଆଉ କେତେକ କଣ୍ଟାଗଛଗୁଡ଼ାକ ଥିବା ଭୂମି ମଧ୍ୟରେ ପଡ଼ିଲା, ପୁଣି, କଣ୍ଟାଗଛଗୁଡ଼ାକ ସାଙ୍ଗେ ସାଙ୍ଗେ ବଢ଼ି ସେଗୁଡ଼ିକୁ ଚାପି ପକାଇଲା I
\v 8 କିନ୍ତୁ ଅନ୍ୟ କେତେକ ଭଲ ଭୂଇଁରେ ପଡ଼ିଲା ଆଉ ବଢ଼ି ଶହେ ଗୁଣ ଫଳ ଫଲିଲା I ସେ ଏହା କହୁ କହୁ ଉଚ୍ଚ ସ୍ୱରରେ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, "ବର୍ତ୍ତମାନ ଯାହା ମୁଁ କହୁଥିବା ତୁମ୍ଭେମାନେ ଶୁଣିଲ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଯତ୍ନପୂର୍ବକ ତାହା ବିବେଚନା କର !"
\s5
\v 9 ପରେ ଯୀଶୁଙ୍କ ଶିଷ୍ୟମାନେ ଏହି ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତର ଅର୍ଥ କଅଣ ବୋଲି ପଚାରିବାକୁ ଲାଗିଲେ I
\v 10 ସେଥିରେ ସେ କହିଲେ, ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ରାଜ୍ୟର ରହସ୍ୟ ଜାଣିବା ନିମନ୍ତେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଶକ୍ତି ଦିଆଯାଇଅଛି, କିନ୍ତୁ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତରେ କୁହାଯାଏ, 'ଯେପରି ସେମାନେ ଦେଖୁ ଦେଖୁ ଦେଖିବେ ନାହିଁ ଓ ଶୁଣୁ ଶୁଣୁ ବୁଝିବେ ନାହିଁ I'
\s5
\v 11 ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତର ଅର୍ଥ ଏହି, ବିହନ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବାକ୍ୟ,
\v 12 ଆଉ ବିହନ ଯାହା ବାଟ ପାଖରେ ପଡ଼ିଲା, ଏହା ଦର୍ଶାଏ ଯେଉଁମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବାକ୍ୟ ଶୁଣନ୍ତି; ତାହା ପରେ ଶୟତାନ ଆସି, ଯେପରି ସେମାନେ ବିଶ୍ୱାସ କରି ପରିତ୍ରାଣ ନ ପାଆନ୍ତି, ଏଥିନିମନ୍ତେ ସେମାନଙ୍କ ମନ ଓ ହୃଦୟରୁ ବାକ୍ୟ ନେଇଯାଏ I
\v 13 ପୁଣି, ଯେଉଁ ବିହନ ପଥର ଉପରେ ପଡ଼ିଲା, ଏହା ଦର୍ଶାଏ ଯେଉଁମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବାକ୍ୟ ଶୁଣି ଆନନ୍ଦରେ ଗ୍ରହଣ କରନ୍ତି; କିନ୍ତୁ ସେମାନଙ୍କର ଚେର ଗଭୀରରେ ଯାଇ ନ ଥିବାରୁ ସେମାନେ ଅଳ୍ପ ସମୟ ବିଶ୍ୱାସ କରନ୍ତି ଓ ଯେତେବେଳେ ସେମାନଙ୍କର ପରୀକ୍ଷା ସମୟ ଆସେ, ସେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବାକ୍ୟକୁ ବିଶ୍ୱାସ କରିବାରେ ବିମୁଖ ହୁଅନ୍ତି I
\s5
\v 14 ଆଉ, ଯେଉଁ ବିହନ କଣ୍ଟାଗଛଗୁଡ଼ାକ ମଧ୍ୟରେ ପଡ଼ିଲା, ଏହା ଦର୍ଶାଏ, ଯେଉଁମାନେ ଶୁଣି ସାଂସାରିକ ଚିନ୍ତା, ଧନ ଓ ସୁଖଭୋଗର ବଶବର୍ତ୍ତୀ ହୋଇ ଜୀବନ ଯାତ୍ରା କରୁ କରୁ ଚାପି ହୋଇଯାନ୍ତି, ପୁଣି, ପରିପକ୍ୱ ଫଳ ଉତ୍ପନ୍ନ କରନ୍ତି ନାହିଁ I
\v 15 ଆଉ, ଯେଉଁ ବିହନ ଉତ୍ତମ ଭୂମିରେ ପଡ଼ିଲା, ଏହା ଦର୍ଶାଏ, ଯେଉଁମାନେ ଉତ୍ତମ ଓ ସରଳ ହୃଦୟରେ ବାକ୍ୟ ଶୁଣି ତାହା ଧରି ରଖନ୍ତିI ସେମାନେ ଧୈର୍ଯ୍ୟ ସହକାରେ ବାକ୍ୟକୁ ବିଶ୍ୱାସ କରନ୍ତି ଓ ପାଳନ କରନ୍ତି, ସେମାନେ ଉତ୍ତମ ଆତ୍ମିକ ଫଳ ଫଳନ୍ତି I
\s5
\v 16 କେହି ଦୀପ ଜାଳି ପାତ୍ର ଦ୍ୱାରା ତାହା ଘୋଡ଼ାଇ ରଖେ ନାହିଁ, କିମ୍ବା ଖଟ ତଳେ ରଖେ ନାହିଁ, ମାତ୍ର ଦୀପରୁଖା ଉପରେ ରଖେ, ଯେପରି ପ୍ରବେଶ କରିବା ପ୍ରତ୍ୟେକ ଲୋକ ଆଲୋକ ଦେଖି ପାରନ୍ତି I
\v 17 ଏହା ସ୍ପଷ୍ଟ କରେ ଯେ ବର୍ତ୍ତମାନ ଯାହା ଲୁଚିଅଛି ତାହା ଦିନେ ଦୃଶ୍ୟମାନ ହେବ I ଆଉ ବର୍ତ୍ତମାନ ଯାହା ଗୁପ୍ତ ଅଛି ଦିନେ ତାହା ପ୍ରକାଶିତ ହେବ I
\v 18 ଅତଏବ, ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଯାହା କହୁଅଛି ତାହା କିପରି ଶୁଣୁଅଛ, ସେ ବିଷୟରେ ସାବଧାନ, କାରଣ ଈଶ୍ୱର ସେମାନଙ୍କୁ ଆହୁରି ଅଧିକ ବୁଝିବା ନିମନ୍ତେ ଯୋଗ୍ୟ କରିବେ ଯେଉଁମାନେ ତାହାଙ୍କ ସତ୍ୟତାକୁ ବିଶ୍ୱାସ କରନ୍ତି I କିନ୍ତୁ ଈଶ୍ୱର ସେମାନଙ୍କୁ ସେହି ଅଳ୍ପ ଯାହା ସେମାନେ ବୁଝିଛନ୍ତି ତାହା ମଧ୍ୟ ବୁଝିବା ନିମନ୍ତେ ଯୋଗ୍ୟ କରିବେ ନାହିଁ ଯେଉଁମାନେ ତାହାଙ୍କ ସତ୍ୟତାକୁ ବିଶ୍ୱାସ କରନ୍ତି ନାହିଁ I
\s5
\v 19 ଦିନେ ଯୀଶୁଙ୍କ ମା' ଓ ଭାଇମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ଦେଖିବା ନିମନ୍ତେ ଆସିଲେ, କିନ୍ତୁ ସେହି ଗୃହରେ ଲୋକଗହଳି ହେତୁ ତାହାଙ୍କ ନିକଟକୁ ଯାଇ ପାରୁ ନ ଥିଲେ I
\v 20 ସେଥିରେ ଜଣେ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲା, "ଆପଣଙ୍କର ମା' ଓ ଭାଇମାନେ ଆପଣଙ୍କ ସହିତ ଦେଖା କରିବାକୁ ଇଛା କରି ବାହାରେ ଠିଆ ହୋଇଅଛନ୍ତି I"
\v 21 କିନ୍ତୁ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, "ଯେଉଁମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବାକ୍ୟ ଶୁଣନ୍ତି ଓ ପାଳନ କରନ୍ତି, ସେମାନେ ମୋହର ମା' ଓ ଭାଇମାନେ I
\s5
\v 22 ଆଉ ଏକ ଅନ୍ୟ ଦିନେ ଯୀଶୁ ଓ ତାହାଙ୍କ ଶିଷ୍ୟମାନେ ଗୋଟିଏ ନୌକାରେ ଚଢ଼ିଲେ I ଆଉ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, "ଆସ ଆମ୍ଭେମାନେ ହ୍ରଦର ଆରପାରିକୁ ଯିବା I ସେଥିରେ ସେମାନେ ନୌକା ଫିଟାଇଦେଲେ I
\v 23 କିନ୍ତୁ ସେମାନେ ନୌକା ବାହି ଯାଉଥିବା ସମୟରେ ଯୀଶୁ ଶୋଇପଡ଼ିଲେ I ସେତେବେଳେ ହ୍ରଦରେ ତୋଫାନ ହେଲା I ଅତିଶିଘ୍ର ସେମାନଙ୍କ ନୌକା ଜଳରେ ପୂର୍ଣ୍ଣ ହେବାକୁ ଲାଗିଲା ଓ ସେମାନେ ବିପଦରେ ପଡ଼ିଲେ I
\s5
\v 24 ସେଥିରେ ଯୀଶୁଙ୍କ ଶିଷ୍ୟମାନେ ତାହାଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସି ତାହାଙ୍କୁ ଉଠାଇଲେ I ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, "ଗୁରୁ! ଗୁରୁ! ଆମେ ମଲୁ!" ଏଥିରେ ସେ ଉଠି ପବନ ଓ ପ୍ରବଳ ତରଙ୍ଗ ବନ୍ଦ ହେବା ନିମନ୍ତେ ଆଜ୍ଞା ଦେଲେ I ଆଉ ସେହି ସବୁ ବନ୍ଦ ହୋଇ ସୁସ୍ଥିର ହେଲା I
\v 25 ପୁଣି, ସେ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ବିଶ୍ୱାସ ଏତେ ଦୁର୍ବଳ କାହିଁକି ?" ସେହିକ୍ଷଣି ଯାହା ଘଟିଥିଲା ସେଥିସକାଶୁ ଶିଷ୍ୟମାନେ ଭୀତ ଓ ଚକିତ ହେଲେ I ସେମାନେ ପରସ୍ପରକୁ କହିବାକୁ ଲାଗିଲେ, "ଏ ତେବେ କିଏ ଯେ, ସେ ବାୟୁ ଓ ଜଳକୁ ସୁଦ୍ଧା ଆଦେଶ ଦିଅନ୍ତେ, ସେମାନେ ତାହାଙ୍କ ଆଜ୍ଞା ମାନନ୍ତି ?"
\s5
\v 26 ପରେ ଯୀଶୁ ଓ ତାହାଙ୍କ ଶିଷ୍ୟମାନେ ଗାଲିଲୀର ସମ୍ମୁଖବର୍ତ୍ତୀ ସେପାରିର ଗରାଶୀୟମାନଙ୍କ ଅଞ୍ଚଳରେ ପହଞ୍ଚିଲେ I
\v 27 ପରେ ଯୀଶୁ ନୌକାରୁ ବାହାରି କୂଳରେ ଓହ୍ଲାନ୍ତେ, ସେ ସେହି ନଗରର ଜଣେ ଭୂତଗ୍ରସ୍ତ ଲୋକଙ୍କୁ ଭେଟିଲେ; ସେହି ଲୋକ ବହୁକାଳ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଲୁଗା ନ ପିନ୍ଧି ଓ ଘରେ ନ ରହି ସମାଧି ସ୍ଥାନରେ ରହୁଥିଲା I
\s5
\v 28 ସେହି ମନୁଷ୍ୟ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ଦେଖି ଚିତ୍କାର କରି ତାହାଙ୍କ ଚରଣ ତଳେ ପଡ଼ି ଉଚ୍ଚସ୍ୱରରେ କହିଲା, "ହେ ମହାନ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପୁତ୍ର ଯୀଶୁ, ତୁମ୍ଭ ସାଙ୍ଗରେ ମୋହର କଅଣ ଅଛି ? ମୁଁ ତୁମ୍ଭକୁ ନିବେଦନ କରୁଅଛି, ମୋତେ କଷ୍ଟ ଦିଅ ନାହିଁ!"
\v 29 ସେହି ମନୁଷ୍ୟ ଏହିପରି କହିଲା କାରଣ ଯୀଶୁ ଅଶୁଚି ଆତ୍ମାକୁ ସେହି ମନୁଷ୍ୟଠାରୁ ବାହାରିଯିବା ପାଇଁ ଆଜ୍ଞା ଦେବାକୁ ଯାଉଥିଲେ I ସେହି ଆତ୍ମା ଅନେକ ଥର ତାହାକୁ ଧରିଥିଲା, ପୁଣି, ଲୋକେ ତାହାକୁ ଶିକୁଳି ଓ ହାତ କଡ଼ି ଦ୍ୱାରା ବାନ୍ଧି ରଖୁଥିଲେ, ମାତ୍ର ସେ ବନ୍ଧନସବୁ ଛିଣ୍ଡାଇପକାଇ ଭୂତ ଦ୍ୱାରା ପ୍ରାନ୍ତରକୁ ଚାଳିତ ହେଉଥିଲା I
\s5
\v 30 ଯୀଶୁ ତାହାକୁ ପଚାରିଲେ, "ତୋର ନାଁ କଅଣ ?" ସେ କହିଲା, " ମୋ' ନାଁ ବାହିନ I" ସେ ଏହା କହିଲା କାରଣ ଅନେକ ଭୂତ ତାହାଠାରେ ପ୍ରବେଶ କରିଥିଲେ I
\v 31 ପୁଣି, ଯୀଶୁ ଯେପରି ସେମାନଙ୍କୁ ପାତାଳକୁ ଯିବା ପାଇଁ ଆଜ୍ଞା ନ ଦିଅନ୍ତି, ଏଥିପାଇଁ ସେମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ବିନତି କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ I
\s5
\v 32 ସେଠାରେ ପର୍ବତ ଉପରେ ଗୋଟିଏ ବଡ଼ ଘୁଷୁରିପଲ ଚରୁଥିଲା, ପୁଣି, ଯୀଶୁ ଯେପରି ସେମାନଙ୍କୁ ସେହି ଘୁଷୁରିଗୁଡ଼ାକ ମଧ୍ୟରେ ପଶିବା ପାଇଁ ଅନୁମତି ଦିଅନ୍ତି, ଏଥିପାଇଁ ସେମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ବିନତି କଲେ, ଆଉ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ଅନୁମତି ଦେଲେ I
\v 33 ତେଣୁ ଭୂତଗୁଡ଼ାକ ସେହି ମନୁଷ୍ୟଠାରୁ ବାହାରି ଘୁଷୁରିଗୁଡ଼ାକ ମଧ୍ୟରେ ପଶିଲେ, ସେଥିରେ ସେହି ଘୁଷୁରୀ ପଲ ଅତି ବେଗରେ ପାହାଡ଼ ଉପରୁ ଦୌଡ଼ିଯାଇ ହ୍ରଦରେ ପଡ଼ି ବୁଡ଼ି ମଲେ I
\s5
\v 34 ଯେତେବେଳେ ଘୁଷୁରୀ ପଲ ଚରାଉଥିବା ଲୋକମାନେ ସେହି ଘଟଣା ଦେଖି ପଳାଇଯାଇ ସେହି ମନୁଷ୍ୟ ପ୍ରତି ଯାହା ଘଟିଲା ତାହା ନଗର ଓ ପଲ୍ଲୀଗୁଡି଼କରେ ଜଣାଇଲେ I
\v 35 ସେଥିରେ ଲୋକେ ସେହି ଘଟଣା ଦେଖିବାକୁ ବାହାରି ଆସିଲେ; ପୁଣି, ସେମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସି, ଯେଉଁ ମନୁଷ୍ୟଠାରୁ ଭୂତଗୁଡ଼ାକ ବାହାରିଥିଲେ, ତାହାକୁ ଯୀଶୁଙ୍କ ପାଦ ତଳେ ବସି ତାହାଙ୍କ ବାକ୍ୟ ଶୁଣୁଥିବା ଦେଖିଲେ I ସେମାନେ ଦେଖିଲେ ଯେ ସେ ଲୁଗା ପିନ୍ଧିଛି ଓ ତାହାର ମନ ପୁନର୍ବାର ଭଲ ହୋଇଅଛି, ଆଉ ଏହା ଦେଖି ସେମାନେ ଭୟଭୀତ ହେଲେ I
\s5
\v 36 ଆଉ, ଯାହା ଘଟିଥିଲା ଯେଉଁମାନେ ଦେଖିଲେ, ସେମାନେ ସେହି ଭୂତଗ୍ରସ୍ତ ଲୋକକୁ ଯୀଶୁ କିପରି ସୁସ୍ଥ କଲେ, ତାହା ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଜଣାଇଲେ I
\v 37 ସେଥିରେ ଗରାଶୀୟମାନଙ୍କ ଅଞ୍ଚଳର ଚାରିପାଖରେ ଥିବା ସମସ୍ତ ଲୋକ ସେମାନଙ୍କଠାରୁ ଯିବା ପାଇଁ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ଅନୁରୋଧ କଲେ, କାରଣ ସେମାନେ ଅତ୍ୟନ୍ତ ଭୟଗ୍ରସ୍ତ ହୋଇଥିଲେ; ତେଣୁ ଯୀଶୁ ଓ ଶିଷ୍ୟମାନେ ଗୋଟିଏ ନୌକାରେ ଚଢ଼ି ଫେରିଆସିଲେ I
\s5
\v 38 ସେମାନେ ଫେରିବା ପୂର୍ବରୁ ଯେଉଁ ଲୋକଠାରୁ ଭୂତଗୁଡ଼ାକ ବାହାରିଯାଇଥିଲେ, ସେ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ନିବେଦନ କରି କହିବାକୁ ଲାଗିଲା, " ଦୟାକରି, ମୋତେ ଆପଣଙ୍କ ସଙ୍ଗେ ଯିବାକୁ ଦିଅନ୍ତୁ!" କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁ ତାହାଙ୍କୁ ବିଦାୟ କରି କହିଲେ,
\v 39 ନା, ତୁମ୍ଭେ ଆପଣା ଗୃହକୁ ଫେରିଯାଅ, ପୁଣି, ଈଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭ ନିମନ୍ତେ ଯେଉଁ ଯେଉଁ କର୍ମ କରିଅଛନ୍ତି ସେହି ସବୁ ବର୍ଣ୍ଣନା କର!" ସେଥିରେ ସେହି ମନୁଷ୍ୟ ଚାଲିଯାଇ, ଯୀଶୁ ତାହା ନିମନ୍ତେ ଯେଉଁ ଯେଉଁ କର୍ମ କରିଥିଲେ, ସେହି ସବୁ ନଗରଯାକ ଘୋଷଣା କରିବାକୁ ଲାଗିଲା I
\s5
\v 40 ପରେ ଯୀଶୁ ଓ ଶିଷ୍ୟମାନେ କଫର୍ନାହୁମକୁ ଫେରି ଆସିଲେ I ଏକ ବଡ଼ ଲୋକଦଳ ସେଠାରେ ତାହାଙ୍କ ଅପେକ୍ଷାରେ ଥିଲେ, ଆଉ ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ଆନନ୍ଦରେ ଗ୍ରହଣ କଲେ I
\v 41 ଆଉ, ଦେଖ, ଯାଈରସ ନାମକ ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତି ଆସିଲେ; ସେ ସମାଜଗୃହର ନେତା ଥିଲେ I ସେ ଯୀଶୁଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସି ତାହାଙ୍କ ପାଦ ତଳେ ପଡ଼ିଲେ I ସେ ଆପଣା ଗୃହକୁ ଆସିବା ନିମନ୍ତେ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ବିନତି କଲେ,
\v 42 କାରଣ ତାହାଙ୍କର ପ୍ରାୟ ବାର ବର୍ଷ ବୟସର ଏକମାତ୍ର କନ୍ୟା ଥିଲା, ଆଉ ସେ ମୃତପ୍ରାୟ ହୋଇଥିଲା ଓ ଯୀଶୁ ତାହାକୁ ସୁସ୍ଥ କରନ୍ତୁ ବୋଲି ସେ ଇଛା କରୁଥିଲା I କିନ୍ତୁ ସେ ଯାଉଥିବା ସମୟରେ ଲୋକସମୂହ ତାହାଙ୍କ ଉପରେ ମାଡ଼ିପଡୁଥିଲେ I
\s5
\v 43 ସେତେବେଳେ ଲୋକସମୂହ ମଧ୍ୟରେ ବାର ବର୍ଷ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ପ୍ରଦର ରୋଗରେ ଗ୍ରସ୍ତ ଜଣେ ସ୍ତ୍ରୀଲୋକ, ଯେ କି ଆପଣା ସମସ୍ତ ଅର୍ଥ ବୈଦ୍ୟମାନଙ୍କୁ ଦେଇ ବ୍ୟୟ କଲା, କିନ୍ତୁ କେହି ମଧ୍ୟ ତାହାକୁ ସୁସ୍ଥ କରି ପାରିଲେ ନାହିଁ I
\v 44 ସେ ପଛଆଡ଼ୁ ଆସି ଯୀଶୁଙ୍କ ବସ୍ତ୍ରର ଝୁମ୍ପା ଛୁଇଁଲା I ଆଉ, ସେହିକ୍ଷଣି ତାହାର ରକ୍ତସ୍ରାବ ବନ୍ଦ ହେଲା I
\s5
\v 45 ସେଥିରେ ଯୀଶୁ କହିଲେ, "କିଏ ମୋତେ ଛୁଇଁଲା ?" ମାତ୍ର ଯୀଶୁଙ୍କ ଚାରିପାଖରେ ଥିବା ସମସ୍ତେ କହିଲେ ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ଛୁଇଁ ନାହାନ୍ତି, ପିତର କହିଲେ, ହେ ଗୁରୁ, ଲୋକସମୂହ ଯନ୍ତାଯନ୍ତି ହୋଇ ଆପଣଙ୍କ ଉପରେ ମାଡ଼ିପଡ଼ୁଅଛନ୍ତି, ହୋଇପାରେ ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କେହି ଆପଣଙ୍କୁ ଛୁଇଁ ଥିବେ!"
\v 46 କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁ କହିଲେ, "ମୁଁ ଜାଣେ ଯେ କେହି ଜଣେ କିଛି ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ମୋତେ ଛୁଇଁଲା, କାରଣ ମୋ'ଠାରୁ ଶକ୍ତି ବାହାରି ସେହି ବ୍ୟକ୍ତିକୁ ସୁସ୍ଥ କରିଅଛି I"
\s5
\v 47 ଯେତେବେଳେ ସ୍ତ୍ରୀଲୋକଟି ଦେଖିଲା ଯେ, ସେ ଲୁଚି ରହି ପାରିଲା ନାହିଁ, ସେତେବେଳେ ସେ ଥରି ଥରି ଆସି ତାହାଙ୍କ ପାଦ ତଳେ ପଡ଼ିଲା I କାହିଁକି ଯୀଶୁଙ୍କୁ ଛୁଇଁଲା ପୁଣି, କିପରି ସେହିକ୍ଷଣି ସୁସ୍ଥ ହେଲା, ତାହା ସମସ୍ତ ଲୋକଙ୍କ ସାକ୍ଷାତରେ ଯୀଶୁଙ୍କ ନିକଟରେ ପ୍ରକାଶ କଲା I
\v 48 ସେଥିରେ ଯୀଶୁ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, "ପ୍ରିୟ ନାରୀ, ମୁଁ ତୁମ୍ଭକୁ ସୁସ୍ଥ କରିପାରେ ବୋଲି ତୁମ୍ଭେ ବିଶ୍ୱାସ କରିଥିବାରୁ ବର୍ତ୍ତମାନ ତୁମ୍ଭେ ସୁସ୍ଥ ହୋଇଅଛ I ତୁମ୍ଭର ଯିବା ପଥରେ ଈଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭକୁ ଶାନ୍ତି ଦେଉନ୍ତୁ I"
\s5
\v 49 ସେ ଏହି କଥା କହୁଥିବା ସମୟରେ ସମାଜଗୃହର ନେତା ଯାଈରସଙ୍କ ଘରୁ ଜଣେ ଆସି ଯାଈରସଙ୍କୁ କହିଲା, "ଆପଣଙ୍କ ଝିଅ ମରିଗଲାଣି, ଗୁରୁଙ୍କୁ ଆଉ କଷ୍ଟ ଦିଅନ୍ତୁ ନାହିଁ !"
\v 50 କିନ୍ତୁ ଯେତେବେଳେ ଯୀଶୁ ଏହା ଶୁଣିଲେ, ସେ ଯାଈରସଙ୍କୁ କହିଲେ, "ଭୟ କର ନାହିଁ କେବଳ ମୋ'ଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କର, ଆଉ ସେ ବଞ୍ଚିବ I"
\s5
\v 51 ପୁଣି, ସେ ଗୃହକୁ ଆସି ପିତର, ଯୋହନ ଓ ଯାକୁବ, ପୁଣି, ବାଳିକାର ପିତାମାତାଙ୍କ ବିନା ଆଉ କାହାକୁ ଆପଣା ସାଙ୍ଗରେ ଭିତରକୁ ଯିବା ପାଇଁ ଦେଲେ ନାହିଁ I
\v 52 ମାତ୍ର ସେଠାରେ ଥିବା ସମସ୍ତ ଲୋକ ଉଚ୍ଚ ସ୍ୱରରେ ରୋଦନ କରି ଏହା ଦର୍ଶାଉ ଥିଲେ ଯେ ସେହି ବାଳିକାର ମୃତ୍ୟୁ ହୋଇଥିବାରୁ ସେମାନେ ଅତ୍ୟନ୍ତ ଦୁଃଖିତ I କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, "ରୋଦନ କର ନାହିଁ! ସେ ମରି ନାହିଁ! ମାତ୍ର ଶୋଇପଡ଼ିଅଛି !"
\v 53 କିନ୍ତୁ ସେ ମରିଯାଇଅଛି ବୋଲି ଜାଣିଥିବାରୁ ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ପରିହାସ କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ I
\s5
\v 54 ମାତ୍ର ସେ ତାହାର ହାତ ଧରି ଡାକି କହିଲେ, "ଆଗୋ ବାଳିକା, ଉଠ !"
\v 55 ସେଥିରେ ତାହାର ଆତ୍ମା ଫେରିଆସିଲା ଆଉ ସେ ସେହିକ୍ଷଣି ଉଠିଲା I ପୁଣି, ଯୀଶୁ ତାହାକୁ କିଛି ଖାଇବାକୁ ଦେବା ପାଇଁ ସେମାନଙ୍କୁ ଆଜ୍ଞା ଦେଲେ I
\v 56 ଏଥିରେ ତାହାର ପିତାମାତା ଆଚମ୍ଭିତ ହେଲେ; କିନ୍ତୁ ସେହି ଘଟଣାର କଥା କାହାକୁ ନ କହିବା ପାଇଁ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ଆଜ୍ଞା ଦେଲେ I
\s5
\c 9
\p
\v 1 ଇତିମଧ୍ୟରେ ଯୀଶୁ ବାର ଜଣ ଶିଷ୍ୟଙ୍କୁ ଡାକି ଏକତ୍ର କରି ସେମାନଙ୍କୁ ସମସ୍ତ ଭୂତ ଉପରେ ପୁଣି, ଲୋକମାନଙ୍କର ରୋଗ ଆରୋଗ୍ୟ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଅଧିକାର ଓ ଶକ୍ତି ଦେଲେ I
\v 2 ଆଉ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ରାଜ୍ୟ ଘୋଷଣା ଓ ରୋଗୀମାନଙ୍କୁ ସୁସ୍ଥ କରିବା ନିମନ୍ତେ ପଠାଇଲେ I
\s5
\v 3 ସେମାନେ ପ୍ରସ୍ଥାନ କରିବା ପୂର୍ବରୁ, ସେ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, "ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଯାତ୍ରା ନିମନ୍ତେ ବାଡ଼ି କି ଝୋଲି କି ରୁଟି କି ଟଙ୍କା କିଛି ହିଁ ନିଅ ନାହିଁ I କିମ୍ବା ଦୁଇଟି ଅଙ୍ଗରଖା (ବସ୍ତ୍ର) ସାଙ୍ଗରେ ରଖ ନାହିଁ I
\v 4 ଆଉ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେକୌଣସି ଗୃହରେ ପ୍ରବେଶ କରିବ, ସେ ସ୍ଥାନରୁ ନ ବାହାରିବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସେଠାରେ ରୁହ I
\s5
\v 5 ଆଉ କୌଣସି ସହରରେ ଯେବେ ଲୋକେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଗ୍ରହଣ କରନ୍ତି ନାହିଁ, ସେଠାରେ ଆଉ ରୁହ ନାହିଁ I ସେହି ନଗରରୁ ବାହାରିବା ସମୟରେ, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଅଗ୍ରାହ୍ୟ କରିବା ସକାଶୁ ସେମାନଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଚେତନା ଦେବା ନିମନ୍ତେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପାଦରୁ ଧୂଳି ଝାଡ଼ିପକାଅ I
\v 6 ସେଥିରେ ଯୀଶୁଙ୍କ ଶିଷ୍ୟମାନେ ଯାଇ ସବୁଆଡ଼େ ସୁସମାଚାର ପ୍ରଚାର ଓ ସୁସ୍ଥ କରୁ କରୁ ଗ୍ରାମେ ଗ୍ରାମେ ଭ୍ରମଣ କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ I
\s5
\v 7 ଇତିମଧ୍ୟରେ ଗାଲିଲୀ ପ୍ରଦେଶର ରାଜା ହେରୋଦ ଏହି ସମସ୍ତ ଘଟଣା ବିଷୟ ଶୁଣି ଅବାକ୍ ହୋଇଗଲେ, କାରଣ ଯୋହନ ମୃତମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଉଠିଅଛନ୍ତି ବୋଲି କେହି କେହି କହୁଥିଲେ I
\v 8 ପୁଣି, କେହି କେହି ଲୋକ ଏଲୀୟ ପୁନର୍ବାର ଦେଖା ଦେଇଅଛନ୍ତି ବୋଲି ଏବଂ ଅନ୍ୟମାନେ ପୁରାକାଳର ଭାବବାଦୀମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ ପୁନର୍ବାର ଉଠିଅଛନ୍ତି ବୋଲି କହୁଥିଲେ I
\v 9 କିନ୍ତୁ ହେରୋଦ କହିଲେ, "ଏ ଯୋହନ ହୋଇ ପାରନ୍ତି ନାହିଁ କାରଣ ଯୋହନଙ୍କ ମସ୍ତକ ଆମ୍ଭେ କାଟିଅଛୁ I" ମାତ୍ର ଯାହାଙ୍କ ବିଷୟରେ ଆମ୍ଭେ ଏପ୍ରକାର କଥା ଶୁଣୁଅଛୁ, ଏ କିଏ ?" ଆଉ ସେ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ଦେଖିବା ନିମନ୍ତେ ଚେଷ୍ଟା କରୁଥିଲେ I
\s5
\v 10 ପରେ ପ୍ରେରିତମାନେ ଆପଣା ଯାତ୍ରାରୁ ଫେରିଆସି, ସେମାନେ ଯାହା ଯାହା କରିଥିଲେ, ସେହି ସବୁ ଯୀଶୁଙ୍କ ନିକଟରେ ବର୍ଣ୍ଣନା କଲେ I ଆଉ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ସାଙ୍ଗରେ ଘେନି ଅନ୍ତର ହୋଇ ବେଥସାଇଦା ନାମକ ନଗରକୁ ଚାଲିଗଲେ I
\v 11 କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁ କେଉଁଠାକୁ ଗଲେ ଲୋକସମୂହ ତାହା ଜାଣି ତାହାଙ୍କର ପଛେ ପଛେ ଗଲେ I ପୁଣି, ସେ ସଦୟ ହୋଇ ସେମାନଙ୍କୁ ଗ୍ରହଣ କରି ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ରାଜ୍ୟ ବିଷୟ ସେମାନଙ୍କୁ କହିବାକୁ ଲାଗିଲେ, ଆଉ ଯେଉଁମାନଙ୍କର ସୁସ୍ଥ ହେବାର ଆବଶ୍ୟକ ଥିଲା, ସେମାନଙ୍କୁ ସୁସ୍ଥ କଲେ I
\s5
\v 12 ଇତିମଧ୍ୟରେ ସେହି ଦିନ ଅତି ବିଳମ୍ବ ହେଉଥିଲା, ସେଥିରେ ବାର ଜଣ ଶିଷ୍ୟ ତାହାଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସି କହିଲେ, "ଦୟାକରି ଲୋକସମୂହକୁ ବିଦାୟ ଦିଅନ୍ତୁ, ଯେପରି ସେମାନେ ଚାରିପାଖ ଗ୍ରାମ ଓ କୃଷିକ୍ଷେତ୍ରରେ ଥିବା ଗୃହଗୁଡ଼ିକକୁ ଯାଇ ବସା ଓ ଖାଦ୍ୟ ପାଇ ପାରନ୍ତି, ଯେହେତୁ ଆମ୍ଭେମାନେ ଏଠାରେ ଜନଶୂନ୍ୟ ସ୍ଥାନରେ ଅଛୁ I
\v 13 କିନ୍ତୁ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, "ତୁମ୍ଭେମାନେ ସେମାନଙ୍କୁ ଭୋଜନ କରାଅ !" ସେମାନେ କହିଲେ, "ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପାଖରେ ପାଞ୍ଚୋଟି ରୁଟି ଓ ଦୁଇଟି ମାଛ ଅଛି I ଆମ୍ଭେମାନେ ଯାଇ ଏହି ସମସ୍ତ ଲୋକଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଯଥେଷ୍ଟ ଖାଦ୍ୟ କଦାପି କିଣି ପାରିବା ନାହିଁ !"
\v 14 ସେମାନେ ଏହିପରି କହିଲେ କାରଣ ସେଠାରେ ସେମାନେ ପ୍ରାୟ ପାଞ୍ଚ ହଜାର ପୁରୁଷ ଥିଲେ I ପରେ ଯୀଶୁ ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, "ପ୍ରାୟ ପଚାଶ ପଚାଶ ଜଣ କରି ଦଳ ଦଳ କରି ବସିବା ନିମନ୍ତେ ଲୋକମାନଙ୍କୁ କୁହ I"
\s5
\v 15 ସେଥିରେ ଶିଷ୍ୟମାନେ ସେହିପରି କଲେ ଓ ଲୋକମାନେ ସମସ୍ତେ ସେହିପରି ବସିଲେ I
\v 16 ଆଉ, ସେ ସେହି ପାଞ୍ଚଟି ରୁଟି ଓ ଦୁଇଟି ମାଛ ନେଇ ସ୍ୱର୍ଗ ଆଡ଼େ ଅନାଇ କରି ସେହି ସବୁ ନିମନ୍ତେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଧନ୍ୟବାଦ ଦେଲେ Iପୁଣି, ତାହା ଭାଙ୍ଗି ଲୋକମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ବାଣ୍ଟିଦେବା ନିମନ୍ତେ ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ ଦେବାକୁ ଲାଗିଲେ I
\v 17 ସେଥିରେ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଲୋକ ଖାଇ ତୃପ୍ତ ହେଲେ I ପରେ ଶିଷ୍ୟମାନେ ଖାଦ୍ୟର ବଳକା ଭଙ୍ଗାଖଣ୍ଡଗୁଡ଼ିକ ଉଠାଇ ବାର ଟୋକେଇ ପୂର୍ଣ୍ଣ କଲେ !
\s5
\v 18 ଦିନେ ଯୀଶୁ ଏକୁଟିଆ ପ୍ରାର୍ଥନା କରୁଥିବା ସମୟରେ, ତାହାଙ୍କ ଶିଷ୍ୟମାନେ ତାହାଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସିଲେ, ଆଉ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ, "ମୁଁ କିଏ ବୋଲି ଲୋକସମୂହ କଅଣ କହନ୍ତି ?"
\v 19 ଏଥିରେ ସେମାନେ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, "ଲୋକମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କେହି କେହି କହନ୍ତି, ଆପଣ ବାପ୍ତିଜକ ଯୋହନ ଅଟନ୍ତି, କିନ୍ତୁ କେହି କେହି କହନ୍ତି, ଆପଣ ଏଲୀୟ ଅଟନ୍ତି , ଆଉ କେହି କେହି କହନ୍ତି, ଆପଣ ପୁରାକାଳର ଭାବବାଦୀମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ ପୁନର୍ବାର ଉଠିଅଛନ୍ତି I
\s5
\v 20 ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ, "କିନ୍ତୁ ମୁଁ କିଏ ବୋଲି ତୁମ୍ଭେମାନେ କଅଣ କହୁଅଛ ?" ପିତର ଉତ୍ତର ଦେଲେ, "ଆପଣ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଠାରୁ ଆସିଥିବା ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଅଟନ୍ତି I"
\v 21 ସେଥିରେ ସେ ଏହା କାହାକୁ ନ କହିବା ପାଇଁ ସେମାନଙ୍କୁ ଦୃଢ଼ ଆଜ୍ଞା ଦେଇ କହିଲେ I
\v 22 ପରେ ସେ କହିଲେ, "ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ରଙ୍କୁ ଅବଶ୍ୟ ବହୁତ ଦୁଃଖଭୋଗ କରିବାକୁ ହେବ ଏବଂ ପ୍ରାଚୀନ, ପ୍ରଧାନ ଯାଜକ ଓ ଶାସ୍ତ୍ରୀମାନଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଅଗ୍ରାହ୍ୟ ହୋଇ ହତ ହେବାକୁ ହେବ, ପୁଣି, ତୃତୀୟ ଦିନରେ ଉଠିବାକୁ ହେବ I"
\s5
\v 23 ପରେ ସେ ସମସ୍ତଙ୍କୁ କହିଲେ, "କେହି ଯେବେ ମୋହର ଶିଷ୍ୟ ଭାବେ ମୋହର ପଛରେ ଚାଲିବାକୁ ଇଚ୍ଛା କରେ, ତେବେ ସେ ଆପଣାକୁ ଅସ୍ୱୀକାର କରୁ I ବରଂ ପ୍ରତିଦିନ ଆପଣା ଜୀବନ ଦେବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ତାଡନାପ୍ରାପ୍ତ ହେବା ନିମନ୍ତେ ଇଛା କରିବାକୁ ହେବ I
\v 24 ତୁମ୍ଭେମାନେ ସେହିପରି କର, କାରଣ ଯେ କେହି ଆପଣା ନିମନ୍ତେ ଆପଣା ଜୀବନ ରକ୍ଷା କରିବାକୁ ଇଚ୍ଛା କରେ, ଅନନ୍ତକାଳ ନିମନ୍ତେ ସେ ତାହା ହରାଇବ; କିନ୍ତୁ ଯେ କେହି ମୋହର ଶିଷ୍ୟ ହେବା ସକାଶୁ ଆପଣା ଜୀବନ ହରାଇବ, ଅନନ୍ତକାଳ ନିମନ୍ତେ ସେ ଆପଣା ଜୀବନ ରକ୍ଷା କରିବ I
\v 25 ଆଉ, ମନୁଷ୍ୟ ଯେବେ ସମସ୍ତ ଜଗତ ଲାଭ କରି ଆପଣାକୁ ବିନାଶ କରେ ବା ହରାଏ, ତେବେ ତାହାର କି ଲାଭ ?
\s5
\v 26 ଯେଣୁ ଯେ କେହି ମୋହର ବାକ୍ୟ ଅଗ୍ରାହ୍ୟ କରେ ଓ ସେମାନେ ମୋହର ଏହା କହିବାକୁ ଅସ୍ୱୀକାର କରନ୍ତି, ତେବେ ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ର ମଧ୍ୟ ଯେତେବେଳେ ଆପଣାର ଓ ପିତାଙ୍କର, ପୁଣି, ପବିତ୍ର ଦୂତମାନଙ୍କର ମହିମାରେ ଆସିବେ, ସେତେବେଳେ ସେମାନେ ମୋହର ବୋଲି କହିବାକୁ ସେ ଅସ୍ୱୀକାର କରିବେ I
\v 27 କିନ୍ତୁ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସତ୍ୟ କହୁଅଛି: ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ରାଜ୍ୟ ନ ଦେଖିବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସେଠାରେ ଠିଆ ହୋଇଥିବା ଲୋକମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କେତେକ କୌଣସି ପ୍ରକାରେ ମୃତ୍ୟୁର ଆସ୍ୱାଦନ ପାଇବେ ନାହିଁ I
\s5
\v 28 ଯୀଶୁ ଏହି ସମସ୍ତ କଥା କହିବା ପ୍ରାୟ ଆଠ ଦିନ ପରେ, ସେ ପିତର, ଯୋହନ ଓ ଯାକୁବଙ୍କୁ ସାଙ୍ଗରେ ନେଇ ପ୍ରାର୍ଥନା କରିବା ନିମନ୍ତେ ପର୍ବତ ଉପରକୁ ଗଲେ I
\v 29 ପୁଣି, ସେ ପ୍ରାର୍ଥନା କରୁଥିବା ସମୟରେ, ତାହାଙ୍କ ମୁଖର ରୂପ ପରିବର୍ତ୍ତିତ ହେଲା ଏବଂ ତାହାଙ୍କ ବସ୍ତ୍ର ଧଳା ଓ ଅତ୍ୟନ୍ତ ଆଲୋକମୟ ହେଲା I
\s5
\v 30 ହଠାତ୍, ବହୁ ବର୍ଷ ପୂର୍ବର ଦୁଇ ଭାବବାଦୀ ଯୀଶୁଙ୍କ ସହିତ କଥାବାର୍ତ୍ତା କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ, ସେମାନେ ମୋଶା ଓ ଏଲୀୟ ଥିଲେ I
\v 31 ସେମାନେ ଗୌରବରେ ଦର୍ଶନ ଦେଇ, ଯୀଶୁ ଯିରୂଶାଲମରେ ଯେଉଁ ମହାପ୍ରସ୍ଥାନ କରିବାକୁ ଉଦ୍ୟତ ଥିଲେ, ସେ ବିଷୟରେ କହିଲେ I
\s5
\v 32 ସେତେବେଳେ ପିତର ଓ ତାହାଙ୍କ ସଙ୍ଗୀମାନେ ନିଦ୍ରାରେ ଭାରାକ୍ରାନ୍ତ ଥିଲେ; କିନ୍ତୁ ସେମାନେ ନିଦ୍ରାରୁ ଉଠନ୍ତେ, ସେମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କ ଗୌରବ ଦେଖିଲେ; ତାହାଙ୍କ ସହିତ ଠିଆ ହୋଇଥିବା ସେହି ଦୁଇ ଜଣ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କୁ ଦେଖିଲେ I
\v 33 ପୁଣି, ମୋଶା ଓ ଏଲୀୟ ଯୀଶୁଙ୍କ ନିକଟରୁ ପ୍ରସ୍ଥାନ କରିବା ସମୟରେ ପିତର ଯୀଶୁଙ୍କୁ କହିବାକୁ ଲାଗିଲେ, "ହେ ଗୁରୁ, ଆମ୍ଭେମାନେ ଯେ ଏ ସ୍ଥାନରେ ଅଛୁ, ଏହା ଉତ୍ତମ; ଆମ୍ଭେମାନେ ତିନୋଟି କୁଟୀର ନିର୍ମାଣ କରୁ, ଆପଣଙ୍କ ପାଇଁ ଗୋଟିଏ, ମୋଶାଙ୍କ ପାଇଁ ଗୋଟିଏ ଓ ଏଲୀୟଙ୍କ ପାଇଁ ଗୋଟିଏ !" କିନ୍ତୁ ସେ ପ୍ରକୃତରେ କଅଣ କହୁଅଛନ୍ତି, ତାହା ଜାଣିଲେ ନାହିଁ I
\s5
\v 34 ସେ ଏହା କହୁ କହୁ, ଖଣ୍ଡେ ମେଘ ଆସି ସେମାନଙ୍କୁ ଆଚ୍ଛାଦନ କଲା I ଆଉ ଶିଷ୍ୟମାନେ ଭୟ କଲେ ଯେତେବେଳେ ମେଘ ସେମାନଙ୍କୁ ଆଚ୍ଛାଦନ କରୁଥିଲା I
\v 35 ପୁଣି, ସେହି ମେଘରୁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଏହି ବାଣୀ ହେଲା, "ଏ ଆମ୍ଭର ପୁତ୍ର, ଯାହାଙ୍କୁ ଆମ୍ଭେ ମନୋନୀତ କରିଅଛୁ, ଏହାଙ୍କ ବାକ୍ୟ ଶୁଣ I"
\v 36 ଆଉ, ସେହି ବାଣୀ ହେଲା ଉତ୍ତାରେ ଶିଷ୍ୟମାନେ କେବଳ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ସେଠାରେ ଦେଖିଲେ I ପୁଣି, ସେମାନେ ନୀରବ ରହିଲେ, ଆଉ ଯାହା ଯାହା ଦେଖିଥିଲେ, ସେଥିର କୌଣସି କଥା ସେ ସମୟରେ କାହାକୁ କହିଲେ ନାହିଁ I
\s5
\v 37 ତହିଁ ଆରଦିନ ସେମାନେ ପର୍ବତରୁ ଓହ୍ଲାଇ ଆସନ୍ତେ ବହୁସଂଖ୍ୟକ ଲୋକ ଯୀଶୁଙ୍କ ସହିତ ସାକ୍ଷାତ କଲେ I
\v 38 ଆଉ ଦେଖ, ହଠାତ୍ ଲୋକସମୂହ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ ଉଚ୍ଚସ୍ୱରରେ କହିଲା, "ହେ ଗୁରୁ, ମୁଁ ଆପଣଙ୍କୁ ନିବେଦନ କରୁଅଛି, ମୋ' ପୁଅ ପ୍ରତି ଦୟା କରନ୍ତୁ, କାରଣ ସେ ମୋହର ଏକମାତ୍ର ସନ୍ତାନ I
\v 39 ଦେଖନ୍ତୁ, ତାହାକୁ ଗୋଟିଏ ଭୂତ ଧରେ, ଆଉ ସେ ହଠାତ୍ ଚିତ୍କାର କରି ଉଠେ I ପୁଣି, ସେ ତାହାକୁ ଏପରି ମୋଡ଼ିପକାଏ ଯେ, ତାହା ପାଟିରୁ ଫେଣ ବାହାରେ I ପୁଣି, ସେ ତାହାକୁ କ୍ଷତବିକ୍ଷତ କରି ତାହାଠାରୁ କଷ୍ଟରେ ବାହାରିଯାଏ I
\v 40 ତାହାଠାରୁ ସେହି ଭୂତକୁ ଛଡ଼ାଇବା ନିମନ୍ତେ ମୁଁ ଆପଣଙ୍କ ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ ନିବେଦନ କରିଥିଲି, କିନ୍ତୁ ସେମାନେ ଏହା କରି ପାରିଲେ ନାହିଁ !"
\s5
\v 41 ଉତ୍ତରରେ ଯୀଶୁ କହିଲେ, "ଏହି ପିଢ଼ିର ଲୋକମାନେ ବିଶ୍ୱାସ କରନ୍ତି ନାହିଁ ଓ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଚିନ୍ତାଧାରା କଳୁଷିତ ଅଟେ! କେତେ କାଳ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସଙ୍ଗରେ ରହି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ବିଶ୍ୱାସ କରିବା ପୁର୍ବେ?" ସେଥିରେ ସେ ପୁଅର ପିତାକୁ କହିଲେ' "ତୁମ୍ଭର ପୁଅକୁ ମୋ' ନିକଟକୁ ନେଇଆସ!"
\v 42 ସେଥିରେ ସେମାନେ ସେହି ପୁଅକୁ ତାହାଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆଣୁ ଆଣୁ, ଭୂତ ତାହାକୁ ତଳେ ପକାଇ ଦେଇ ଭୟଙ୍କର ଭାବରେ ମୋଡ଼ିପକାଇଲା I କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁ ଅଶୁଚି ଆତ୍ମାକୁ ଧମକ ଦେଲେ ଓ ବାଳକକୁ ସୁସ୍ଥ କଲେ I ପୁଣି ସେ ତାହାକୁ ତାହାର ପିତାଙ୍କ ହସ୍ତରେ ସମର୍ପଣ କଲେ I
\s5
\v 43 ସେଥିରେ ସମସ୍ତେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କର ମହାଶକ୍ତି ସକାଶେ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହେଲେ I ମାତ୍ର ଯୀଶୁ କରିଥିବା ସମସ୍ତ କାର୍ଯ୍ୟ ସକାଶେ ସମସ୍ତେ ଚକିତ ହେଉଥିବା ସମୟରେ, ସେ ଆପଣା ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ କହିଲେ,
\v 44 ଯାହା ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହିବାକୁ ଯାଉଛି ତାହା ଯତ୍ନପୂର୍ବକ ଶୁଣ: "ଏହି ସମସ୍ତ କଥା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ କାନରେ ପ୍ରବେଶ କରାଅ; କାରଣ ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ର ଯେ ମୁଁ ଅତିଶିଘ୍ର ମୋହର ଶତ୍ରୁମାନଙ୍କ ହସ୍ତରେ ସମର୍ପିତ ହେବାକୁ ଯାଉଅଛନ୍ତି I"
\v 45 କିନ୍ତୁ ସେମାନେ ସେହି କଥା ବୁଝିଲେ ନାହିଁ, ଆଉ ତାହା ସେମାନଙ୍କଠାରୁ ଗୁପ୍ତ ଥିଲା, ଯେପରି ତାହା ସେମାନେ ବୁଝିପାରିବେ ନାହିଁ, ପୁଣି, ସେମାନେ ସେହି କଥା ବିଷୟରେ ତାହାଙ୍କୁ ପଚାରିବାକୁ ଭୟ କରୁଥିଲେ I
\s5
\v 46 କିଛି ସମୟ ପରେ ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ କିଏ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ସେ ବିଷୟରେ ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ତର୍କବିତର୍କ ହେଲା I
\v 47 କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କ ମନର ତର୍କବିତର୍କ ଜାଣିଲେ, ତେଣୁସେ ଗୋଟିଏ ସାନ ପିଲାକୁ ନେଇ ଆପଣା ପାଖରେ ଠିଆ କରାଇଲେ I
\v 48 ସେ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, "ଯେ କେହି ମୋ ନାମରେ ଏହି ସାନ ପିଲାକୁ ଗ୍ରହଣ କରେ, ସେ ମୋତେ ଗ୍ରହଣ କରେ, ଆଉ ଯେ କେହି ମୋତେ ଗ୍ରହଣ କରେ, ସେ ମୋହର ପ୍ରେରଣକର୍ତ୍ତା ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଗ୍ରହଣ କରେ I ମନେରଖ ତୁମ୍ଭ ସମସ୍ତଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଯେ କ୍ଷୁଦ୍ର, ଈଶ୍ୱର ତାହାକୁ ଶ୍ରେଷ୍ଠ କରିବେ I"
\s5
\v 49 ସେଥିରେ ଯୋହନ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, "ହେ ଗୁରୁ, ଆମ୍ଭେମାନେ ଜଣକୁ ଆପଣଙ୍କ ନାମରେ ଭୂତ ଛଡ଼ାଇବାର ଦେଖିଲୁ I ଆଉ ସେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ ଆପଣଙ୍କ ଅନୁଗାମୀ ନ ହେବାରୁ ତାହାକୁ ମନା କଲୁ I"
\v 50 କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, "ସେହିପରି କରିବା ନିମନ୍ତେ ତାହାକୁ ମନା କର ନାହିଁ! ଯଦି କେହି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ କ୍ଷତି କରିବା ପରି କାର୍ଯ୍ୟ କରୁ ନାହିଁ, ତେବେ ସେ ଯାହା କରୁଅଛି ତାହା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ସାହାଯ୍ୟ ଅଟେ I
\s5
\v 51 ପରେ ଯେତେବେଳେ ଈଶ୍ୱର ଯୀଶୁଙ୍କୁ ପୁନର୍ବାର ସ୍ୱର୍ଗକୁ ନେବାର ସମୟ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ହୋଇଆସୁଥିଲା, ସେତେବେଳେ ଯୀଶୁ ଯିରୂଶାଲମକୁ ଯିବା ନିମନ୍ତେ ମନକୁ ଦୃଢ଼ କଲେ I
\v 52 ସେ ଆପଣା ଆଗେ ଦୂତମାନଙ୍କୁ ପଠାଇଲେ, ସେମାନେ ଯାଇ ତାହାଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଆୟୋଜନ କରିବାକୁ ଶମିରୋଣୀୟମାନଙ୍କର ଗୋଟିଏ ଗ୍ରାମରେ ପ୍ରବେଶ କଲେ I
\v 53 କିନ୍ତୁ ଶମିରୋଣୀୟମାନେ ଆପଣା ଗ୍ରାମରେ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ଆସିବାକୁ ଦେଲେ ନାହିଁ କାରଣ ସେ ଯିରୂଶାଲମକୁ ଯିବା ପଥରେ ଥିଲେ I
\s5
\v 54 ଯେତେବେଳେ ତାହାଙ୍କ ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଦୁଇ ଜଣ, ଯାକୁବ ଓ ଯୋହନ, ତାହା ଶୁଣି କହିଲେ, "ପ୍ରଭୁ, ସ୍ୱର୍ଗରୁ ଅଗ୍ନି ପଡ଼ି ସେମାନଙ୍କୁ ବିନାଶ କରୁ, ଏହା ଆମ୍ଭେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ କହିବୁ ବୋଲି କଅଣ ଆପଣଙ୍କର ଇଚ୍ଛା ?"
\v 55 କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କ ଆଡ଼େ ବୁଲିପଡ଼ି ସେମାନଙ୍କୁ ଅନୁଯୋଗ କଲେ ଏବଂ କହିଲେ, ସେହିପରି କହିବା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ଭୁଲ୍ ଅଟେ I
\v 56 ତେଣୁ ସେମାନେ ଆଉ ଗୋଟିଏ ଗ୍ରାମକୁ ଗଲେ I
\s5
\v 57 ଯୀଶୁ ଓ ଶିଷ୍ୟମାନେ ବାଟରେ ଯାଉଥିବା ସମୟରେ, ଜଣେ ଲୋକ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, "ଆପଣ ଯେକୌଣସି ସ୍ଥାନକୁ ଯିବେ, ମୁଁ ଆପଣଙ୍କ ଅନୁଗମନ କରିବି I"
\v 58 ଯୀଶୁ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, "କୋକିଶିଆଳିର ଗାତ ଅଛି ସେ ରହିବା ନିମନ୍ତେ, ଆକାଶ ପକ୍ଷୀର ବସା ଅଛି, ମାତ୍ର ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ରର (ଯୀଶୁ), ମୁଣ୍ଡ ଗୁଞ୍ଜିବାର ସ୍ଥାନ ନାହିଁ !"
\s5
\v 59 ପୁଣି, ଯୀଶୁ ଆଉ ଜଣକୁ କହିଲେ, "ମୋହର ଅନୁଗମନ କର!" କିନ୍ତୁ ସେହି ଲୋକ କହିଲେ, "ପ୍ରଭୁ, ପ୍ରଥମେ ମୋତେ ଆପଣା ଗୃହକୁ ଯିବାକୁ ଦିଅନ୍ତୁ ଏବଂ ମୋହର ପିତାଙ୍କ ମୃତ୍ୟୁ ପରେ ତାହାଙ୍କୁ ସମାଧି ଦେବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ରହିବା ପାଇଁ ମୋତେ ଅନୁମତି ଦିଅନ୍ତୁ I"
\v 60 ମାତ୍ର ଯୀଶୁ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, "ମୃତମାନଙ୍କୁ ଆପଣା ଆପଣା ମୃତ ଲୋକଙ୍କୁ ସମାଧି ଦେବା ପାଇଁ ଛାଡ଼ିଦିଅ; କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭେ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଜାଗାରେ ଯାଇ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ରାଜ୍ୟ ବିଷୟରେ ଲୋକଙ୍କୁ କୁହ I
\s5
\v 61 ଆଉ ଜଣେ ମଧ୍ୟ କହିଲେ, "ପ୍ରଭୁ, ମୁଁ ଆପଣଙ୍କର ଅନୁଗମନ କରିବି, ମାତ୍ର ପ୍ରଥମେ ମୋହର ଗୃହରେ ଥିବା ଲୋକମାନଙ୍କଠାରୁ ବିଦାୟ ନେବା ନିମନ୍ତେ ମୋତେ ଅନୁମତି ଦିଅନ୍ତୁ I"
\v 62 କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, "ଯେ ଲଙ୍ଗଳରେ ହାତ ଦେଇ ପଛକୁ ଚାହେଁ, ସେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ରାଜ୍ୟରେ ସେବା କରିବା ନିମନ୍ତେ ଯୋଗ୍ୟ ନୁହେଁ I"
\s5
\c 10
\p
\v 1 ଏଥିଉତ୍ତାରେ, ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁ ଆଉ ସତୁରି ଜଣଙ୍କୁ ନିଯୁକ୍ତ କଲେ ଯାଇ ପ୍ରଚାର କରିବା ନିମନ୍ତେ I ନିଜେ ଯେଉଁ ଯେଉଁ ନଗର ଓ ସ୍ଥାନକୁ ଯିବା ପାଇଁ ଉଦ୍ୟତ ଥିଲେ, ସେହି ସେହି ସ୍ଥାନକୁ ଦୁଇ ଦୁଇ ଜଣ କରି ସେମାନଙ୍କୁ ଆପଣା ଆଗେ ପଠାଇଲେ I
\v 2 ପୁଣି, ସେ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, "ଶସ୍ୟ ସିନା ପ୍ରଚୁର, ମାତ୍ର କାର୍ଯ୍ୟକାରୀମାନେ ଅଳ୍ପ I ଏଣୁ ଶସ୍ୟର ମାଲିକଙ୍କ ନିକଟରେ ପ୍ରାର୍ଥନା କର ଏବଂ ଆପଣା ଶସ୍ୟ କାଟିବା ନିମନ୍ତେ କାର୍ଯ୍ୟକାରୀମାନଙ୍କୁ ପଠାଇଦେବା ନିମନ୍ତେ ତାହାଙ୍କ ନିକଟରେ ନିବେଦନ କର I
\s5
\v 3 ବର୍ତ୍ତମାନ ଯାଅ, କିନ୍ତୁ ମନେରଖ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସେହି ଲୋକମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ମୋହର ବାକ୍ୟ କହିବା ନିମନ୍ତେ ପଠାଉଅଛି ଯେଉଁମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ବାହାର କରିବା ନିମନ୍ତେ ଚେଷ୍ଟା କରିବେ I ହେଟାବାଘମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ମେଣ୍ଢାଛୁଆମାନଙ୍କ ସଦୃଶ ଅଟ I
\v 4 ନିଜ ସଙ୍ଗେ କୌଣସି ଟଙ୍କା ଥଳି ନିଅ ନାହିଁ, ଯାତ୍ରୀଙ୍କ ଝୋଲି ନିଅ ନାହିଁ, ଅତିରିକ୍ତ ଜୋତା ନିଅ ନାହିଁ, ପୁଣି, ବାଟରେ କାହାକୁ ନମସ୍କାର କରିବା ନିମନ୍ତେ ରୁହ ନାହିଁ I
\s5
\v 5 ଆଉ, ଯେକୌଣସି ଗୃହରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ପ୍ରବେଶ କରିବ, ପ୍ରଥମେ ସେହି ଲୋକମାନଙ୍କୁ କୁହ, "ଏହି ଗୃହରେ ଯେଉଁମାନେ ଅଛନ୍ତି ସେମାନଙ୍କୁ ଈଶ୍ୱର ଶାନ୍ତି ଦେଉନ୍ତୁ !"
\v 6 ଆଉ, ଯଦି ସେ ସ୍ଥାନରେ ବାସ କରୁଥିବା ଲୋକମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଶାନ୍ତିର ଯୋଗ୍ୟ ପାତ୍ର ହୁଅନ୍ତି, ତୁମ୍ଭେ ସେମାନଙ୍କୁ ଦେଇଥିବା ଶାନ୍ତି ସେମାନେ ଅନୁଭବ କରିବେ I କିନ୍ତୁ ଯଦି ସେ ସ୍ଥାନରେ ବାସ କରୁଥିବା ଲୋକମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଶାନ୍ତିର ଯୋଗ୍ୟ ପାତ୍ର ହୁଅନ୍ତି ନାହିଁ, ତେବେ ତୁମ୍ଭେ ସେମାନଙ୍କୁ ଦେଇଥିବା ଶାନ୍ତି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ଫେରିଆସିବ I
\v 7 ପୁଣି, ସେହି ଗ୍ରାମରୁ ପ୍ରସ୍ଥାନ କରିବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସେହି ଗୃହରେ ରୁହ I ଏକ ଗୃହରୁ ଅନ୍ୟ ଗୃହକୁ ଯାଅ ନାହିଁ I ସେମାନେ ଯାହା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପରିବେଷଣ କରନ୍ତି ତାହା ଭୋଜନପାନ କର, କାରଣ କାର୍ଯ୍ୟକାରୀ ଆପଣା କାର୍ଯ୍ୟ ନିମନ୍ତେ ବେତନର ଯୋଗ୍ୟ I
\s5
\v 8 ପୁଣି, ଯେକୌଣସି ନଗରରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ପ୍ରବେଶ କର ଓ ଲୋକେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଗ୍ରହଣ କରନ୍ତି, ସେଠାରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଯାହା ଦିଆଯାଏ, ତାହା ଭୋଜନ କର I
\v 9 ସେ ସ୍ଥାନରେ ଥିବା ପୀଡ଼ିତମାନଙ୍କୁ ସୁସ୍ଥ କର, ଆଉ ସେମାନଙ୍କୁ କୁହ, "ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ରାଜ୍ୟ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସନ୍ନିକଟ I
\s5
\v 10 କିନ୍ତୁ ଯେକୌଣସି ନଗରରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ପ୍ରବେଶ କର ଓ ଲୋକେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଗ୍ରହଣ କରନ୍ତି ନାହିଁ, ସେଥିର ଦାଣ୍ଡମାନଙ୍କୁ ବାହାରିଯାଇ କୁହ,
\v 11 ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଚେତାବନୀ ଯେ, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନଗରର ଯେଉଁ ଧୂଳି ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପାଦରେ ଲାଗିଅଛି, ତାହା ସୁଧା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଝାଡ଼ିଦେଉଅଛୁ I ତଥାପି ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ରାଜ୍ୟ ଯେ ସନ୍ନିକଟ, ଏହା ଜାଣିଥାଅ I
\v 12 ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହୁଅଛି, ବିଚାର ଦିନରେ ଯେତେବେଳେ ଈଶ୍ୱର ପ୍ରତ୍ୟେକଙ୍କୁ ବିଚାର କରିବେ, ସେହି ନଗରର ଲୋକମାନଙ୍କର ଦଣ୍ଡ, ବହୁ ବର୍ଷ ପୁର୍ବେ ସଦୋମ ନଗରରେ ବାସ କରୁଥିବା ଦୁଷ୍ଟ ଲୋକମାନଙ୍କର ଦଣ୍ଡ ଅପେକ୍ଷା ଅଧିକ ହେବ !
\s5
\v 13 ଯେଉଁ ଲୋକମାନେ କୋରାଜୀନ୍ ଓ ବେଥସାଇଦା ନଗରରେ ବାସ କରନ୍ତି ସେମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ କିପରି ଭୟଙ୍କର ହେବ, କାରଣ ତୁମ୍ଭେମାନେ ମନପରିବର୍ତ୍ତନ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଅଗ୍ରାହ୍ୟ କଲ ! ଯଦି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଯେଉଁ ଯେଉଁ ମହତର କାର୍ଯ୍ୟ କରାଯାଇଅଛି, ସେହି ସବୁ ଯେବେ ସୋର ଓ ସୀଦୋନର ପୁରାତନ ସହରଗୁଡିକରେ କରାଯାଇଥାଆନ୍ତା, ତେବେ ସେମାନେ ଅନେକ କାଳ ପୂର୍ବରୁ ଅଖା ପିନ୍ଧି ଓ ପାଉଁଶ ଆପଣା ମସ୍ତକ ଉପରେ ଢାଳି ଭୁମିରେ ବସି ମନ ପରିବର୍ତ୍ତନ କରିଥାଆନ୍ତେ I
\v 14 ବିଚାର ଦିନରେ ଯେତେବେଳେ ଈଶ୍ୱର ପ୍ରତ୍ୟେକଙ୍କୁ ବିଚାର କରିବେ, ସେହି ନଗରର ଲୋକମାନଙ୍କର ଦଣ୍ଡ, ବହୁ ବର୍ଷ ପୁର୍ବେ ସୋର ଓ ସୀଦୋନରେ ବାସ କରୁଥିବା ଦୁଷ୍ଟ ଲୋକମାନଙ୍କର ଦଣ୍ଡ ଅପେକ୍ଷା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଅଧିକ ଦଣ୍ଡ ଦେବେ କାରଣ ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୋହର ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟକର୍ମ ଦେଖିଲ ତଥାପି ତୁମ୍ଭେମାନେ ମନପରିବର୍ତ୍ତନ କଲ ନାହିଁ ଓ ମୋ' ଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କଲ ନାହିଁ !
\v 15 ଯେଉଁ ଲୋକମାନେ କଫର୍ନାହୂମରେ ବାସ କରନ୍ତି ସେମାନଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ମୋର କିଛି କହିବାର ଅଛି I ତୁ କଅଣ ସ୍ୱର୍ଗ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଉନ୍ନତ ହେବୁ ବୋଲି ଚିନ୍ତା କରୁଅଛୁ ? ତା'ପରିବର୍ତ୍ତେ, ମୃତମାନଙ୍କ ସ୍ଥାନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ତୋହର ଅଧୋଗତି ହେବ !"
\s5
\v 16 ଯୀଶୁ ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ କହିଲେ, "ଯେ କେହି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର କଥା ଶୁଣେ, ସେ ମୋ' କଥା ଶୁଣେ, ପୁଣି, ଯେ କେହି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ବାକ୍ୟ ଅଗ୍ରାହ୍ୟ କରେ, ସେ ମୋତେ ଅଗ୍ରାହ୍ୟ କରେ I ଆଉ ଯେ କେହି ମୋତେ ଅଗ୍ରାହ୍ୟ କରେ, ସେ ମୋ' ପ୍ରେରଣକର୍ତ୍ତା ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଅଗ୍ରାହ୍ୟ କରେ I"
\s5
\v 17 ଯେଉଁ ସତୁରି ଜଣଙ୍କୁ ଯୀଶୁ ମନୋନୀତ କରିଥିଲେ, ଯେପରି ସେମାନେ ଯାଇ ସେ ଯାହା କହିବେ ତାହା କରିବେ I ଯେତେବେଳେ ସେମାନେ ଫେରି ଆସିଲେ, ସେମାନେ ବହୁତ ଆନନ୍ଦିତ ଥିଲେ I ସେମାନେ କହିଲେ,"ପ୍ରଭୁ, ଭୂତମାନେ ସୁଦ୍ଧା ଆପଣଙ୍କ ନାମରେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ବଶୀଭୂତ ଅଟନ୍ତି ଯେତେବେଳେ ଆମ୍ଭେମାନେ ଆପଣଙ୍କ ଅଧିକାରରେ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଛାଡ଼ିବା ନିମନ୍ତେ ସେମାନଙ୍କୁ ଆଜ୍ଞା ଦେଉ I"
\v 18 ଯୀଶୁ କହିଲେ, "ଯେତେବେଳେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ତାହା କରୁଥିଲ, ବିଜୁଳି ପରି ସ୍ୱର୍ଗରୁ ଶୟତାନକୁ ପଡ଼ିବା ମୁଁ ଦେଖୁଥିଲି !"
\v 19 ଶୁଣ, ମନ୍ଦ ଆତ୍ମା ଉପରେ ଆକ୍ରମଣ କରିବା ନିମନ୍ତେ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କ୍ଷମତା ଦେଇଅଛି I ସେମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର କ୍ଷତି କରିବେ ନାହିଁ I ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଶତ୍ରୁ ଶୟତାନ ଠାରୁ ଅଧିକ ଶକ୍ତିଶାଳୀ ହେବା ନିମନ୍ତେ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କ୍ଷମତା ଦେଇଅଛି I ଆଉ କିଛି ହେଲେ କୌଣସି ପ୍ରକାରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର କ୍ଷତି କରିବ ନାହିଁ I
\v 20 ତଥାପି ଆତ୍ମାମାନେ ଯେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ବଶୀଭୂତ ଅଟନ୍ତି, ଏଥିରେ ଆନନ୍ଦ କର ନାହିଁ, କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନାମ ଯେ ସ୍ୱର୍ଗରେ ଲେଖା ଅଛି, ଏଥିରେ ଆନନ୍ଦ କର I"
\s5
\v 21 ସେହି ସମୟରେ ସେ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାଙ୍କଠାରେ ଉଲ୍ଲସିତ ହୋଇ କହିଲେ, "ପିତା, ତୁମ୍ଭେ ସ୍ୱର୍ଗ ଓ ପୃଥିବୀରେ ଥିବା ସମସ୍ତ ବିଷୟର ପ୍ରଭୁ ଅଟ I କେତେକ ଲୋକ ଭାବନ୍ତି ଯେ ସେମାନେ ଜ୍ଞାନୀ ଅଟନ୍ତି କାରଣ ସେମାନେ ସୁଶିକ୍ଷିତ ଅଟନ୍ତି I କିନ୍ତୁ ମୁଁ ତୁମ୍ଭର ପ୍ରଶଂସା କରୁଅଛି ଯେ ତୁମ୍ଭେ ସେମାନଙ୍କଠାରୁ ଏହି ସମସ୍ତ ବିଷୟ ଗୁପ୍ତ ରଖିଲ I ବରଂ ତୁମ୍ଭେ ସେମାନଙ୍କଠାରେ ପ୍ରକାଶ କଲ ଯେଉଁମାନେ ଶିଶୁ ପରି ତୁମ୍ଭର ସତ୍ୟତାକୁ ଗ୍ରହଣ କରନ୍ତି I ହଁ, ପିତା, ତୁମ୍ଭେ ଏହିପରି କଲ କାରଣ ଏହା ତୁମ୍ଭ ଦୃଷ୍ଟିରେ ସନ୍ତୋଷର ବିଷୟ ହେଲା I"
\s5
\v 22 ପୁଣି ଯୀଶୁ ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, "ଈଶ୍ୱର, ମୋହର ପିତାଙ୍କ ଅଧିକାରର ସମସ୍ତ ବିଷୟ ମୋ'ଠାରେ ସମର୍ପଣ କରିଅଛନ୍ତି I କେବଳ ମୋହର ପିତା, ଆପଣା ପୁତ୍ରଙ୍କୁ ଅର୍ଥାତ୍ ମୁଁ, ପ୍ରକୃତରେ ମୋତେ ଜାଣନ୍ତି I ସେହିପରି, କେବଳ ପୁତ୍ର, ଯେ ମୁଁ, ପିତା କିଏ ତାହା ପ୍ରକୃତରେ ଜାଣେ ----ତାହା କେବଳ ମୁଁ, ଆଉ ପୁତ୍ର ଯାହା ନିକଟରେ ତାହାଙ୍କୁ ପ୍ରକାଶ କରିବାକୁ ଇଚ୍ଛା କରନ୍ତି, ସେ ଜାଣେ I"
\s5
\v 23 ପରେ ଯେତେବେଳେ କେବଳ ତାହାଙ୍କ ଶିଷ୍ୟମାନେ ତାହାଙ୍କ ସହିତ ଥିଲେ, ସେ ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ବୁଲିପଡ଼ି ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, "ମୁଁ ଯାହା କରୁଅଛି ସେହି ବିଷୟଗୁଡ଼ିକ ଦେଖିବା ନିମନ୍ତେ ଈଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ମହାନ ଦାନ ଦେଇଅଛନ୍ତି !"
\v 24 କାରଣ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହୁଅଛି, ମୁଁ ଯାହା ଯାହା କରିବା ତୁମ୍ଭେମାନେ ଦେଖୁଅଛ, ସେହି ସବୁ ବହୁ ବର୍ଷ ପୁର୍ବେ ଅନେକ ଭାବବାଦୀ ଓ ରାଜା ଦେଖିବାକୁ ଇଚ୍ଛା କଲେ, କିନ୍ତୁ ଦେଖିଲେ ନାହିଁ, କାରଣ ସେହି ସବୁ ସେସମୟରେ ଘଟିଲା ନାହିଁ; ପୁଣି, ମୁଁ ଯାହା ଯାହା କହୁଛି ତାହା ତୁମ୍ଭେମାନେ ଶୁଣୁଅଛ, ସେହି ସବୁ ସେମାନେ ଶୁଣିବାକୁ ଇଚ୍ଛା କଲେ, କିନ୍ତୁ ଶୁଣିଲେ ନାହିଁ, କାରଣ ସେହି ସମୟ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ମୁଁ ସେହି ସବୁ ପ୍ରକାଶ କରି ନ ଥିଲି I"
\s5
\v 25 ଦିନେ ଯୀଶୁ ଲୋକମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ପ୍ରଚାର କରୁଥିଲେ, ସେଠାରେ ଜଣେ ଯିହୁଦୀ ବ୍ୟବସ୍ଥାଶାସ୍ତ୍ରଜ୍ଞ ଥିଲେ I ସେଥିରେ ସେ ଉଠିଲା ଓ ପଚାରିଲା, " ଆଉ ଦେଖ, ହେ ଗୁରୁ, ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସହିତ ଅନନ୍ତକାଳ ବାସ କରିବା ନିମନ୍ତେ ମୁଁ କଅଣ କରିବି ?"
\v 26 ସେଥିରେ ଯୀଶୁ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, "ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଦତ୍ତ ବ୍ୟବସ୍ଥାରେ ମୋଶା ଯାହା ଲେଖିଛନ୍ତି ତାହା ତୁମ୍ଭେ ପଢ଼ିଅଛ I ବ୍ୟବସ୍ଥା କଅଣ କହେ ?"
\v 27 ସେ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, "ତୁମ୍ଭେ ଆପଣାର ସମସ୍ତ ଅନ୍ତଃକରଣ, ସମସ୍ତ ପ୍ରାଣ, ସମସ୍ତ ଶକ୍ତି ଓ ସମସ୍ତ ମନ ଦେଇ ପ୍ରଭୁ ଆପଣା ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ପ୍ରେମ କର I ପୁଣି, ଆପଣା ପ୍ରତିବାସୀକୁ ଆତ୍ମତୁଲ୍ୟ ପ୍ରେମ କର I"
\v 28 ସେଥିରେ ଯୀଶୁ କହିଲେ, "ତୁମ୍ଭେ ଠିକ୍ ଉତ୍ତର ଦେଲ I ଯଦି ତୁମ୍ଭେ ଏହି ସମସ୍ତ କର, ତାହାହେଲେ ତୁମ୍ଭେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସହିତ ଅନନ୍ତକାଳ ବାସ କରିବ I
\s5
\v 29 କିନ୍ତୁ ସେ ଆପଣାକୁ ଧାର୍ମିକ ବୋଲି ଦେଖାଇବାକୁ ଇଛା କରି ଯୀଶୁଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ, "କେଉଁମାନେ ମୋହର ପ୍ରତିବାସୀ ଯାହାଙ୍କୁ ମୁଁ ପ୍ରେମ କରିବି ?"
\v 30 ଯୀଶୁ କହିଲେ, "ଦିନେ ଜଣେ ଲୋକ ଯିରୂଶାଲମରୁ ଯିରୀହୋକୁ ଯାଉଥିଲା I ସେ ଯାଉ ଯାଉ, କେତେକ ଡକାଇତ ତାହାଙ୍କୁ ଆକ୍ରମଣ କଲେ I ସେମାନେ ତାହାର ଲୁଗାପଟା ଓ ତାହା ପାଖରେ ଯାହା କିଛି ଥିଲା ସେସବୁ ଛଡ଼ାଇନେଲେ, ଓ ମାଡ଼ ମାରି ତାହାକୁ ଦରମରା କଲେ I ପରେ ସେମାନେ ତାହାକୁ ସେହି ଅବସ୍ଥାରେ ଛାଡ଼ି ଚାଲିଗଲେ I
\s5
\v 31 ଘଟଣା ପରେ ପରେ ଜଣେ ଯାଜକ ସେହି ବାଟ ଦେଇ ଯାଉଥିଲେ I ଯେତେବେଳେ ସେ ସେହି ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କୁ ଦେଖିଲେ, ତାହାକୁ ସାହାଯ୍ୟ କରିବା ପରିବର୍ତ୍ତେ, ସେ ବାଟର ଆରପାଖ ଦେଇ ଚାଲିଗଲେ I
\v 32 ସେହି ପ୍ରକାରେ, ଜଣେ ଲେବୀୟ, ଯିଏ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ମନ୍ଦିରରେ କାର୍ଯ୍ୟ କରନ୍ତି, ସେହି ସ୍ଥାନକୁ ଆସିଲେ, ଓ ସେହି ବ୍ୟକ୍ତିକୁ ଦେଖିଲେ I କିନ୍ତୁ ସେ ମଧ୍ୟ ବାଟର ଆରପାଖ ଦେଇ ଚାଲିଗଲେ I
\s5
\v 33 ପରେ ଜଣେ ଶମିରୋଣୀୟ ପଥିକ ଯେଉଁଠାରେ ସେହି ବ୍ୟକ୍ତି ପଡ଼ିଥିଲା ସେହି ପଥ ଦେଇ ଯାଉଥିଲେ I ଯେତେବେଳେ ସେ ସେହି ବ୍ୟକ୍ତିକୁ ଦେଖିଲେ ସେ ତାହା ପ୍ରତି ଦୟାରେ ବିଗଳିତ ହେଲେ I
\v 34 ସେ ତାହା ପାଖକୁ ଯାଇ ତାହାର କ୍ଷତ ସବୁରେ ତେଲ ଓ ଦ୍ରାକ୍ଷାରସ ଢ଼ାଳି ସେହି ସବୁ ବାନ୍ଧିଦେଲେ I ଆଉ ତାହାକୁ ନିଜ ଗଧ ଉପରେ ବସାଇ ତାହାକୁ ଗୋଟିଏ ପାନ୍ଥଶାଳାକୁ ନେଇଯାଇ ତାହାର ସେବା କଲେ I
\v 35 ତହିଁ ଆରଦିନ ସେ ଦୁଇଟି ଟଙ୍କା ବାହାର କରି ପାନ୍ଥଶାଳାର ମାଲିକଙ୍କୁ ଦେଇ କହିଲେ, "ଏହି ବ୍ୟକ୍ତିର ସେବା କର, ଆଉ ତାହାର ସେବା ନିମନ୍ତେ ଯାହା କିଛି ଅଧିକ ଖର୍ଚ୍ଚ କରିବ, ତାହା ମୁଁ ଫେରିଆସିବା ସମୟରେ ତୁମ୍ଭକୁ ପରିଶୋଧ କରିବି I
\s5
\v 36 ସେଥିରେ ଯୀଶୁ କହିଲେ, "ତିନି ଜନ ସେହି ବ୍ୟକ୍ତିକୁ ଦେଖିଲେ ଯାହାକୁ ଡକାଇତମାନେ ଆକ୍ରମଣ କରିଥିଲେ I ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କିଏ ସେହି ବ୍ୟକ୍ତିର ପ୍ରକୃତ ପ୍ରତିବାସୀ ବୋଲି ମନେ କରୁଅଛ ?
\v 37 ବ୍ୟବସ୍ଥାଶାସ୍ତ୍ରଜ୍ଞ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, "ଯେ ତାହା ପ୍ରତି ଦୟା କଲା, ସେ I" ଯୀଶୁ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, "ହଁ, ଯାଅ, ଯେଉଁମାନଙ୍କୁ ତୁମ୍ଭେ ସାହାଯ୍ୟ କରିପାର ଏପରି ପ୍ରତ୍ୟେକଙ୍କ ପ୍ରତି ତୁମ୍ଭେ ମଧ୍ୟ ସେହିପ୍ରକାର କର !"
\s5
\v 38 ଯୀଶୁ ଓ ତାହାଙ୍କ ଶିଷ୍ୟମାନେ ଯାତ୍ରା କରୁଥିବା ସମୟରେ ସେମାନେ ଯିରୁଶାଲମ ନିକଟବର୍ତ୍ତୀ ଗୋଟିଏ ଗ୍ରାମରେ ପ୍ରବେଶ କଲେ I ଏବଂ ମାର୍ଥା ନାମରେ ଜଣେ ସ୍ତ୍ରୀଲୋକ ସେମାନଙ୍କୁ ନିଜ ଘରକୁ ଡାକିଲେ I
\v 39 ତାହାଙ୍କର ସାନ ଭଉଣୀ ଥିଲେ, ତାଙ୍କ ନାମ ମରିୟମ, ସେ ଯୀଶୁଙ୍କ ପାଦ ତଳେ ବସି ତାହାଙ୍କ ବାକ୍ୟ ଶୁଣୁଥିଲେ I
\s5
\v 40 କିନ୍ତୁ ମାର୍ଥା ଖାଦ୍ୟ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରିବାରେ ବହୁତ ବ୍ୟସ୍ତ ହେଉଥିଲେ I ଏଣୁ ସେ ଯୀଶୁଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସି କହିଲେ, "ହେ ପ୍ରଭୁ, ମୋହର ଭଉଣୀ ଯେ ଏକାକୀ ମୋ' ଉପରେ ପରିଚର୍ଯ୍ୟାର ଭାର ପକାଇ ଦେଇଅଛି ସେ ଆଡ଼କୁ କଅଣ ଆପଣଙ୍କର ମନ ନାହିଁ ? ତେବେ ମୋତେ ସାହାଯ୍ୟ କରିବା ନିମନ୍ତେ ତାହାକୁ କୁହନ୍ତୁ !"
\v 41 କିନ୍ତୁ ପ୍ରଭୁ ତାଙ୍କୁ କହିଲେ, "ମାର୍ଥା, ମାର୍ଥା, ତୁମ୍ଭେ ବହୁତ ବିଷୟରେ ଚିନ୍ତିତ ଓ ବ୍ୟତିବ୍ୟସ୍ତ ହେଉଅଛ I
\v 42 କିନ୍ତୁ ଅଳ୍ପ କେତୋଟି, ବରଂ ଗୋଟିଏ ମାତ୍ର ଆବଶ୍ୟକହେଉଛି ମୋହର ବାକ୍ୟ ଶୁଣିବା I ଏହା କରିବା ଦ୍ୱାରା ମରିୟମ ଯେଉଁ ଆଶୀର୍ବାଦ ପାଉଅଛି, ଆଉ ତାହା ତାହାଠାରୁ ନିଆଯିବ ନାହିଁ I
\s5
\c 11
\p
\v 1 ଦିନେ ଯୀଶୁ କୌଣସି ଗୋଟିଏ ସ୍ଥାନରେ ପ୍ରାର୍ଥନା କରୁଥିଲେ I ସେ ପ୍ରାର୍ଥନା ସମାପ୍ତ କରନ୍ତେ ତାହାଙ୍କ ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, "ହେ ପ୍ରଭୁ, ଯୋହନ ଯେପରି ଆପଣା ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ ପ୍ରାର୍ଥନା କରିବାକୁ ଶିଖାଇଲେ, ଆପଣ ମଧ୍ୟ ସେହିପରି ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପ୍ରାର୍ଥନା କରିବାକୁ ଶିଖାନ୍ତୁ !"
\s5
\v 2 ଏଥିରେ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, "ଯେତେବେଳେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ପ୍ରାର୍ଥନା କର, ସେତେବେଳେ କୁହ: "ପିତଃ, ସମସ୍ତ ଲୋକେ ତୁମ୍ଭ ନାମକୁ ପବିତ୍ର ବୋଲି ମାନ୍ୟ କରନ୍ତୁ I ପ୍ରତ୍ୟେକ ସ୍ଥାନରେ ସମସ୍ତ ଲୋକଙ୍କ ଉପରେ ତୁମ୍ଭର ରାଜ୍ୟ ଆସୁ I
\s5
\v 3 ପ୍ରତିଦିନ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପ୍ରୟୋଜନୀୟ ଆହାର ଦିଅ I
\v 4 ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ପାପସବୁ କ୍ଷମା କର, କାରଣ ଆମ୍ଭେମାନେ ମଧ୍ୟ ଆପଣା ଆପଣାର ପ୍ରତ୍ୟେକ ଅପରାଧିକୁ କ୍ଷମା କରୁ I ପରୀକ୍ଷାରେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଆଣ ନାହିଁ I
\s5
\v 5 ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, "ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର କାହାରି ଏପରି ବନ୍ଧୁ ଅଛି କି, ଯାହା ନିକଟକୁ ଅଧରାତିରେ ସେ ଯାଇ ତାହାକୁ କହିବ, 'ହେ ବନ୍ଧୁ, ମୋତେ ତିନୋଟି ରୁଟି ଉଧାର ଦିଅ,
\v 6 କାରଣ ମୋହର ଜଣେ ପଥିକ ବନ୍ଧୁ ମୋ' ନିକଟକୁ ଆସିଅଛନ୍ତି, ତାହାଙ୍କୁ ଖାଦ୍ୟ ପରିବେଷଣ କରିବା ପାଇଁ ମୋ' ପାଖରେ କିଛି ନାହିଁ I'
\v 7 ଆଉ ସେ ଭିତରୁ ଜଣେ ଏପରି ଉତ୍ତର ଦେଇପାରେ, 'ମୋତେ କଷ୍ଟ ଦିଅ ନାହିଁ I ଦ୍ୱାର ବନ୍ଦ ହେଲାଣି, ଆଉ ମୋର ପିଲାମାନେ ମୋ' ସାଙ୍ଗରେ ଶୋଇଛନ୍ତି I ମୁଁ ଉଠି ତୁମ୍ଭକୁ ରୁଟି ଦେଇ ପାରିବି ନାହିଁ ?'
\v 8 ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହୁଅଛି, ସେ ଯଦ୍ୟପି ତାହାର ବନ୍ଧୁ ହେବାରୁ ଉଠି ନ ଦେବ, ତଥାପି ସେ ଥରକୁଥର ମାଗିବାରୁ ସେ ଉଠି, ତାହାର ଯେତେ ଆବଶ୍ୟକ, ତାହାକୁ ସେତେ ଦେବ I
\s5
\v 9 ମୁଁ ମଧ୍ୟ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହୁଅଛି, ମାଗ, ସେଥିରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଦିଆଯିବ; ଖୋଜ, ସେଥିରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ସନ୍ଧାନ ପାଇବ; ଦ୍ୱାରରେ ମାର, ସେଥିରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଦ୍ୱାର ଫିଟାଇଦିଆଯିବ I
\v 10 କାରଣ ଯେ କେହି ମାଗେ, ସେ ପାଏ; ଯେ ଖୋଜେ, ସେ ସନ୍ଧାନ ପାଏ; ଆଉ, ଯେ ଦ୍ୱାରରେ ମାରେ, ତାହା ନିମନ୍ତେ ଦ୍ୱାର ଫିଟାଇ ଦିଆଯିବ I
\s5
\v 11 ଆଉ, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଏପରି ପିତା କିଏ ଅଛି, ଯାହାର ପୁଅ ଆପଣା ପିତାକୁ ରୁଟି ମାଗିଲେ, କ'ଣ ତା'ବଦଳରେ ତାହାକୁ ପଥର ଦେବ, କିମ୍ବା ମାଛ ବଦଳରେ, ସାପ ଦେବ ?
\v 12 କିମ୍ବା ଯଦି ସେ ଅଣ୍ଡା ମାଗେ, ତୁମ୍ଭେ କ'ଣ ତାହାକୁ ବିଛା ଦେବ ?
\v 13 ଏଣୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଦୁଷ୍ଟ ହେଲେ ସୁଦ୍ଧା ଯେବେ ଆପଣା ଆପଣା ପିଲାମାନଙ୍କୁ ଉତ୍ତମ ଉତ୍ତମ ଦାନ ଦେଇ ଜାଣ, ତେବେ ଯେଉଁ ପିତା ସ୍ୱର୍ଗରୁ ଦାନ କରନ୍ତି, ସେ ତାହାଙ୍କ ପାଖରେ ମାଗିବା ଲୋକମାନଙ୍କୁ କେତେ ଅଧିକ ରୂପେ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ଦେବେ ?"
\s5
\v 14 ଥରେ ଯୀଶୁ ଗୋଟିଏ ଭୂତ ଛଡ଼ାଉଥିଲେ, ସେହି ଭୂତଟା ଘୁଙ୍ଗା I ଭୂତ ବାହାରିଗଲା ପରେ ଘୁଙ୍ଗା ଲୋକଟି କଥା କହିଲା I ସେଥିରେ ଲୋକସମୂହ ଚକିତ ହେଲେ !
\v 15 କିନ୍ତୁ ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କେହି କେହି କହିଲେ, "ସେ ଭୂତପତି ବାଲ୍‌ଜିବୂଲ୍‍ର ସାହାଯ୍ୟରେ ଭୂତ ଛଡ଼ାଏ I"
\s5
\v 16 ଅନ୍ୟମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ପରୀକ୍ଷା କରିବା ଅଭିପ୍ରାୟରେ ତାହାଙ୍କଠାରୁ ଆକାଶରୁ ଏକ ଚିହ୍ନ ମାଗିଲେ I
\v 17 କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କ ମନର ଭାବ ଜାଣି ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, "ଯେକୌଣସି ରାଜ୍ୟ ଭାଗ ଭାଗ ହୋଇ ଆପଣା ବିରୁଦ୍ଧରେ ଉଠେ, ତାହା ଉତ୍ସନ୍ନ ହୋଇଯାଏ, ପୁଣି, ଗୃହ ଆପଣା ଉପରେ ପଡ଼େ I
\s5
\v 18 ଆଉ ଶୟତାନ ମଧ୍ୟ ଯଦି ବିଭକ୍ତ ହୋଇ ନିଜ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଉଠେ, ତାହାହେଲେ ତାହାର ରାଜ୍ୟ କିପ୍ରକାରେ ସ୍ଥିର ହୋଇ ରହିବ ? ମୁଁ ବାଲ୍‌ଜିବୂଲ୍‍ର ସାହାଯ୍ୟରେ ଭୂତମାନଙ୍କୁ ଛଡ଼ାଏ ବୋଲି ତୁମ୍ଭେମାନେ ତ କହୁଅଛ I
\v 19 କିନ୍ତୁ ମୁଁ ଯେବେ ବାଲ୍‌ଜିବୂଲ୍‍ର ସାହାଯ୍ୟରେ ଭୂତମାନଙ୍କୁ ଛଡ଼ାଏ, ତେବେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଅନୁସରଣକାରୀମାନେ କାହା ସାହାଯ୍ୟରେ ସେମାନଙ୍କୁ ଛଡ଼ାନ୍ତି; ଏଣୁ ସେମାନେ ହିଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ବିଚାରକର୍ତ୍ତା ହେବେ I
\v 20 କିନ୍ତୁ ମୁଁ ଯଦି ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପରାକ୍ରମ ଦ୍ୱାରା ଭୂତମାନଙ୍କୁ ଛଡ଼ାଏ, ତେବେ ତ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ରାଜ୍ୟ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ଉପସ୍ଥିତ ହେଲାଣି I
\s5
\v 21 ବଳବାନ ଲୋକ ଯେପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଅସ୍ତ୍ରଶସ୍ତ୍ରରେ ସୁସଜ୍ଜିତ ହୋଇ ଆପଣା ଗଡ଼ ରକ୍ଷା କରେ, ସେପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ତାହାର ସମ୍ପତ୍ତି ସୁରକ୍ଷିତ ଥାଏ;
\v 22 କିନ୍ତୁ ଯେତେବେଳେ ତାହାଠାରୁ ଅଧିକ ବଳବାନ ଲୋକ ତାହାକୁ ଆକ୍ରମଣ କରି ଜୟ କରେ, ସେତେବେଳେ ଯେଉଁ ଅସ୍ତ୍ର ଉପରେ ତାହାର ଭରସା ଥିଲା, ସେହି ସବୁ ସେ ଛଡ଼ାଇ ନିଏ, ପୁଣି, ତାହାର ଲୁଟ କରିଥିବା ଧନସମ୍ପତ୍ତି ବାଣ୍ଟିନିଏ I
\v 23 ଯେ ମୋହର ସପକ୍ଷ ନୁହେଁ, ସେ ମୋହର ବିପକ୍ଷ, ପୁଣି, ଯେ ମୋ' ସହିତ ସଂଗ୍ରହ କରେ ନାହିଁ, ସେ ଛିନ୍ନଭିନ୍ନ କରିପକାଏ I
\s5
\v 24 ଅଶୁଚି ଆତ୍ମା ଜଣେ ମନୁଷ୍ୟଠାରୁ ବାହାରିଯିବା ପରେ ବିଶ୍ରାମ କରିବା ପାଇଁ ଜଳ ନ ଥିବା ସ୍ଥାନ ସବୁ ଭ୍ରମଣ କରି ଖୋଜେ, ଆଉ ତାହା ନ ପାଇ କହେ, 'ମୁଁ ଯେଉଁ ଘରୁ ବାହାରିଆସିଥିଲି, ମୋହର ସେହି ଘରକୁ ଫେରିଯିବି I'
\v 25 ପୁଣି, ସେ ଆସି ତାହା ପରିଷ୍କାର ହୋଇଥିବା ଦେଖେ I
\v 26 ସେତେବେଳେ ସେ ଯାଇ ଆପଣାଠାରୁ ଅଧିକ ଦୁଷ୍ଟ ଆଉ ସାତୋଟି ଆତ୍ମା ସାଙ୍ଗରେ ନେଇ ଆସେ, ପୁଣି, ସେମାନେ ପ୍ରବେଶ କରି ସେଠାରେ ବାସ କରନ୍ତି, ଆଉ ସେହି ଲୋକର ପ୍ରଥମ ଦଶା ଅପେକ୍ଷା ଶେଷ ଦଶା ଅଧିକ ମନ୍ଦ ହୁଏ I"
\s5
\v 27 ଏହିପରି ହେଲା, ସେ ଏହି ସମସ୍ତ କଥା କହୁଥିବା ସମୟରେ ଲୋକସମୂହ ମଧ୍ୟରେ ଜଣେ ସ୍ତ୍ରୀଲୋକ ଉଚ୍ଚସ୍ୱରରେ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, "ଧନ୍ୟ ସେହି ଗର୍ଭ, ଯାହା ତୁମ୍ଭକୁ ଧାରଣ କଲା ଓ ସେହି ସ୍ତନ, ଯହିଁରୁ ତୁମ୍ଭେ ପାନ କଲ I"
\v 28 ମାତ୍ର ସେ କହିଲେ, "ନା, ବରଂ ଯେଉଁମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବାକ୍ୟ ଶୁଣନ୍ତି ଓ ପାଳନ କରନ୍ତି, ସେହିମାନେ ଧନ୍ୟ I"
\s5
\v 29 ଲୋକମାନେ ଦଳ ଦଳ ହୋଇ ତାହାଙ୍କ ନିକଟରେ ଏକାଠି ହେଉଥିବା ସମୟରେ ସେ କହିବାକୁ ଲାଗିଲେ, "ଏହି କାଳର ଲୋକମାନେ ଦୁଷ୍ଟ I ଏମାନେ ଚିହ୍ନ ଖୋଜନ୍ତି, ମାତ୍ର ଯୂନସଙ୍କ ଚିହ୍ନ ବିନା ଅନ୍ୟ କୌଣସି ଚିହ୍ନ ସେମାନଙ୍କୁ ଦିଆଯିବ ନାହିଁ I
\v 30 କାରଣ ଯୂନସ ଯେପରି ନୀନିବୀୟମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ଚିହ୍ନ ଭଳି ହେଲେ, ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ର ମଧ୍ୟ ସେହିପରି ଏହି ଯୁଗର ଲୋକମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ହେବେ I
\s5
\v 31 ଦକ୍ଷିଣ ଦେଶର ରାଣୀ ବିଚାରରେ ଏହି ଯୁଗର ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଦୋଷୀ କରିବେ, କାରଣ ସେ ଶଲୋମନଙ୍କ ଜ୍ଞାନର କଥା ଶୁଣିବାକୁ ପୃଥିବୀର ପ୍ରାନ୍ତରୁ ଆସିଥିଲେ; ଆଉ ଦେଖ, ଶଲୋମନଙ୍କ ଅପେକ୍ଷା ମହତ ବିଷୟ ଏ ସ୍ଥାନରେ ଅଛି I
\s5
\v 32 ନୀନିବୀର ଲୋକମାନେ ବିଚାରରେ ଏହି ଯୁଗର ଲୋକମାନଙ୍କ ସହିତ ଉଠି ସେମାନଙ୍କୁ ଦୋଷୀ କରିବେ, କାରଣ ସେମାନେ ଯୂନସଙ୍କ ପ୍ରଚାରରେ ମନ ପରିବର୍ତ୍ତନ କରିଥିଲେ; ଆଉ ଦେଖ, ଯୂନସଙ୍କ ଅପେକ୍ଷା ମହତ ବିଷୟ ଏ ସ୍ଥାନରେ ଅଛି I
\s5
\v 33 କେହି ଦୀପ ଜାଳି ଗୁପ୍ତ କୋଠରୀରେ କିମ୍ବା ମାଣ ତଳେ ରଖେ ନାହିଁ, ମାତ୍ର ଦୀପରୁଖା ଉପରେ ରଖେ, ଯେପରି ଭିତରେ ପ୍ରବେଶ କରିବା ଲୋକମାନେ ଆଲୋକ ଦେଖି ପାରନ୍ତି I
\v 34 ତୁମ୍ଭର ଚକ୍ଷୁ ତୁମ୍ଭ ଶରୀରର ପ୍ରଦୀପ I ଯେତେବେଳେ ତୁମ୍ଭର ଚକ୍ଷୁ ନିର୍ମଳ ଥାଏ, ସେତେବେଳେ ତୁମ୍ଭର ସମସ୍ତ ଶରୀର ମଧ୍ୟ ଆଲୋକମୟ ହୁଏ I କିନ୍ତୁ ଯେତେବେଳେ ତୁମ୍ଭର ଚକ୍ଷୁ ଦୂଷିତ ଥାଏ, ସେତେବେଳେ ତୁମ୍ଭର ଶରୀର ମଧ୍ୟ ଅନ୍ଧକାରମୟ ହୁଏ I
\v 35 ଅତଏବ ସାବଧାନ, ଯେପରି ତୁମ୍ଭ ଅନ୍ତରରେ ଥିବା ଆଲୋକ ଅନ୍ଧାର ନ ହୁଏ I
\v 36 ଏଣୁ ଯଦି ତୁମ୍ଭର ସମସ୍ତ ଶରୀର ଆଲୋକମୟ ହୁଏ ଓ ସେଥିର କୌଣସି ଅଂଶ ଅନ୍ଧକାରମୟ ନ ଥାଏ, ତାହାହେଲେ ପ୍ରଦୀପ ଯେପରି ତୁମ୍ଭକୁ ଉଜ୍ଜ୍ୱଳ ଆଲୋକରେ ଆଲୋକିତ କରେ, ସେହିପରି ତୁମ୍ଭର ସମସ୍ତ ଶରୀର ଆଲୋକମୟ ହେବ I
\s5
\v 37 ଯେତେବେଳେ ଯୀଶୁ କଥା କହିବା ଶେଷ କଲେ, ସେହି ସମୟରେ ଜଣେ ଫାରୂଶୀ ତାହାଙ୍କୁ ଦିନବେଳେ ଆପଣା ଗୃହରେ ଭୋଜନ କରିବାକୁ ନିମନ୍ତ୍ରଣ କଲେ, ଆଉ ଯୀଶୁ ଗୃହରେ ପ୍ରବେଶ କରି ଭୋଜନରେ ବସିଲେ I
\v 38 କିନ୍ତୁ ଭୋଜନ କରିବା ପୂର୍ବେ ସେ ଯେ ପ୍ରଥମେ ଧାର୍ମିକ ରୀତି ଅନୁସାରେ ଆପଣା ହାତ ଧୋଇ ନ ଥିଲେ, ଏହା ଦେଖି ସେହି ଫାରୂଶୀ ଚମତ୍କୃତ ହେଲେ I
\s5
\v 39 ସେଥିରେ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ତୁମ୍ଭେ ଫାରୂଶୀଯାକ ସିନା ଖାଇବା ପୂର୍ବରୁ ଗିନା ଓ ଥାଳୀର ବାହାର ପରିଷ୍କାର କରୁଥାଅ, ମାତ୍ର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଭିତର ଲୋଭ ଓ ଦୁଷ୍ଟତାରେ ପରିପୂର୍ଣ୍ଣ I
\v 40 ହେ ନିର୍ବୋଧ ଲୋକମାନେ! ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜାଣ ଯେ, ଈଶ୍ୱର କେବଳ ବାହାର ସୃଷ୍ଟି କଲେ ତାହା ନୁହଁ, କିନ୍ତୁ ସେ ଭିତର ମଧ୍ୟ ସୃଷ୍ଟି କଲେ I
\v 41 ଧାର୍ମିକ ରୀତି ଅନୁସାରେ ପାତ୍ରଗୁଡ଼ିକ ଧୋଇବା ପରିବର୍ତ୍ତେ, ବରଂ ଦୟାଳୁ ହୋଇ ଭିତରେ ଯାହା ଯାହା ଅଛି, ସେହି ସବୁ ଦାନ କର; ଆଉ ଦେଖ, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପକ୍ଷରେ ସମସ୍ତ ପରିଷ୍କୃତ I
\s5
\v 42 କିନ୍ତୁ ହାୟ, ଦଣ୍ଡର ପାତ୍ର ଫାରୂଶୀମାନେ, କାରଣ ତୁମ୍ଭେମାନେ ପୋଦିନା, ଆରୁଦ ଓ ସମସ୍ତ ପ୍ରକାର ଶାକର ଦଶମାଂଶ ଦେଉଥାଅ, ଆଉ ନ୍ୟାୟବିଚାର ଓ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପ୍ରେମ ଅବହେଳା କରୁଥାଅ; କିନ୍ତୁ ଏହି ସମସ୍ତ ପାଳନ କରିବା ଓ ଅନ୍ୟସବୁ ଅବହେଳା ନ କରିବା ଉଚିତ୍ I
\s5
\v 43 ହାୟ, ଦଣ୍ଡର ପାତ୍ର ଫାରୂଶୀମାନେ, କାରଣ ତୁମ୍ଭେମାନେ ସମାଜଗୃହରେ ପ୍ରଧାନ ଆସନ ଓ ହାଟବଜାରରେ ନମସ୍କାର ପାଇବାକୁ ଭଲ ପାଅ I
\v 44 ହାୟ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଦଣ୍ଡର ପାତ୍ର, କାରଣ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଦେଖାଯାଉ ନ ଥିବା କବର ତୁଲ୍ୟ; ତାହା ଉପରେ ଚାଲୁଥିବା ଲୋକମାନେ ତାହା ସମାଧି ବୋଲି ଜାଣନ୍ତି ନାହିଁ I
\s5
\v 45 ଏଥିରେ ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥା ଶାସ୍ତ୍ରଜ୍ଞମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ ତାହାଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ହେ ଗୁରୁ, ଏହା କହି ଆପଣ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ଅପମାନ କରୁଅଛନ୍ତି I
\v 46 ସେ କହିଲେ, ହାୟ, ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥା ଶାସ୍ତ୍ରଜ୍ଞ ଯେ ତୁମ୍ଭେମାନେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ମଧ୍ୟ ଦଣ୍ଡର ପାତ୍ର, କାରଣ ତୁମ୍ଭେମାନେ ମନୁଷ୍ୟମାନଙ୍କ ଉପରେ ଦୁର୍ବହ ଭାର ଲଦୁଥାଅ ଏବଂ ନିଜେ ଗୋଟିଏ ଆଙ୍ଗୁଳି ଦେଇ ତାହା ସ୍ପର୍ଶ କରୁ ନ ଥାଅ I
\s5
\v 47 ହାୟ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଦଣ୍ଡର ପାତ୍ର, କାରଣ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଭାବବାଦୀମାନଙ୍କର କବର ତିଆରି କରୁଥାଅ, କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପିତୃପୁରୁଷମାନେ ସେମାନଙ୍କୁ ବଧ କରିଥିଲେ I
\v 48 ଅତଏବ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପିତୃପୁରୁଷଙ୍କ କର୍ମ ବିଷୟରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ସାକ୍ଷୀ ଅଟ ଓ ତାହା ଅନୁମୋଦନ କରୁଅଛ; କାରଣ ସେମାନେ ସିନା ସେମାନଙ୍କୁ ବଧ କରିଥିଲେ, କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ସେମାନଙ୍କର କବର ସ୍ତମ୍ଭ ତିଆରି କରୁଥାଅ I
\s5
\v 49 ତେଣୁ ଈଶ୍ୱର ମଧ୍ୟ ଆପଣା ଜ୍ଞାନରେ କହିଅଛନ୍ତି, ଆମ୍ଭେ ସେମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ଭାବବାଦୀ ଓ ପ୍ରେରିତମାନଙ୍କୁ ପଠାଇବୁ; ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କାହା କାହାକୁ ସେମାନେ ବଧ କରିବେ ଓ କାହା କାହାକୁ ତାଡ଼ନା କରିବେ,
\v 50 ଯେପରି ହେବଲଙ୍କ ରକ୍ତପାତଠାରୁ, ଯେଉଁ ଜିଖରୀୟ ବେଦି ଓ ମନ୍ଦିରର ପବିତ୍ର ସ୍ଥାନର ମଧ୍ୟସ୍ଥଳରେ ହତ ହେଲେ, ତାହାଙ୍କ ରକ୍ତପାତ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଜଗତର ଆରମ୍ଭରୁ ଯେତେ ଭାବବାଦୀଙ୍କର ରକ୍ତପାତ ହୋଇଅଛି,
\v 51 ସେ ସବୁର ପରିଶୋଧ ଏହି ଯୁଗର ଲୋକମାନଙ୍କଠାରୁ ନିଆଯିବ; ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସତ୍ୟ କହୁଅଛି, ଏହି ଯୁଗର ଲୋକମାନଙ୍କଠାରୁ ନିଆଯିବ I
\s5
\v 52 ହାୟ ଦଣ୍ଡର ପାତ୍ର ଯିହୁଦୀଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥାଶାସ୍ତ୍ରଜ୍ଞମାନେ Iତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସକାଶୁ ଲୋକମାନେ ଆପଣା ଉପରେ କିପରି ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ରାଜ୍ୟ ଆସିବ ତାହା ଜାଣି ପାରୁ ନାହାନ୍ତି ! ତୁମ୍ଭେମାନେ ନିଜେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ରାଜ୍ୟରେ ପ୍ରବେଶ କଲ ନାହିଁ, ଆଉ ପ୍ରବେଶ କରିବାକୁ ଇଚ୍ଛା କରୁଥିବା ଲୋକମାନଙ୍କୁ ବାଧା ଦେଲ I
\s5
\v 53 ଆଉ, ଯୀଶୁ ସେହି ସମସ୍ତ କଥା କହିଲା ପରେ ସେଠାରୁ ବାହାରିଗଲେ I ପରେ ଶାସ୍ତ୍ରୀ ଓ ଫାରୂଶୀମାନେ ଅତିଶୟ ଈର୍ଷା କରି ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟମୂଳକଭାବେ ତାହାଙ୍କୁ ଅନେକ ବିଷୟର ପ୍ରଶ୍ନ ପଚାରିଲେ I
\v 54 ସେମାନେ ଫାନ୍ଦ ପକାଇ ତାହାଙ୍କ ମୁଖର କୌଣସି କଥା ଧରିବା ନିମନ୍ତେ ଅପେକ୍ଷା କରୁଥିଲେ I
\s5
\c 12
\p
\v 1 ଏଥିମଧ୍ୟରେ, ଅନେକ ହଜାର ଲୋକ ଯୀଶୁଙ୍କ ଚାରିଆଡ଼େ ଏକତ୍ରିତ ହେଲେ I ସେଠାରେ ଅସଂଖ୍ୟ ଅସଂଖ୍ୟ ଲୋକ ପରସ୍ପର ଉପରେ ମାଡ଼ି ପଡ଼ୁଥିଲେ I କିନ୍ତୁ ସେ ପ୍ରଥମେ ଆପଣା ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ କହିବାକୁ ଲାଗିଲେ, "ସାବଧାନ ଫାରୂଶୀମାନଙ୍କ ସଦୃଶ ହୁଅ ନାହିଁ, ଯେଉଁମାନେ ସର୍ବସାଧାରଣ ସ୍ଥାନରେ ଧାର୍ମିକ ଭାବେ ଆଚରଣ କରନ୍ତି, କିନ୍ତୁ ଗୁପ୍ତରେ ମନ୍ଦ କାର୍ଯ୍ୟ କରନ୍ତି I ଯେପରି ଖମୀର ମଇଦା ପିଣ୍ଡୁଳାକୁ ଖମୀରମୟ କରେ, ସେହିପରି ସେମାନଙ୍କ ମନ୍ଦ ବ୍ୟବହାର ଅନ୍ୟମାନଙ୍କ ପ୍ରତି କପଟମୟ ଥାଏ I
\s5
\v 2 ଲୋକେ ଆପଣା ପାପକୁ ଆଚ୍ଛାଦାନ କରି ପାରିବେ ନାହିଁ I ଲୋକମାନେ ଯାହା ଲୁଚାଇବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରୁଥିଲେ ଏପରି ସମସ୍ତ ବିଷୟ ଈଶ୍ୱର ଦିନେ ସମସ୍ତଙ୍କ ନିକଟରେ ପ୍ରକାଶ କରିବେ I
\v 3 ଅତଏବ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯାହା ଅନ୍ଧକାରରେ କହିଅଛ, ସେହି ସବୁ ଆଲୋକରେ ଶୁଣାଯିବ, ପୁଣି, ଯାହା ଗୁପ୍ତ କୋଠରୀରେ ଗୋପନରେ କହିଅଛ, ତାହା ଘର ଛାତ ଉପରେ ଘୋଷଣା କରାଯିବ I
\s5
\v 4 କିନ୍ତୁ ମୋର ବନ୍ଧୁ ଯେ ତୁମ୍ଭେମାନେ, ଯତ୍ନପୂର୍ବକ ଶୁଣ! ସେମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ବଧ କରିପାରନ୍ତି, କିନ୍ତୁ ତାହା ପରେ ସେମାନେ ତାହା ଠାରୁ ଆଉ କିଛି ଅଧିକ କରିପାରିବେ ନାହିଁ ! ମୁଁ କହୁଅଛି, ଯେଉଁମାନେ ଶରୀରକୁ ବଧ କରନ୍ତି, ମାତ୍ର ତାହା ପରେ ଆଉ କିଛି କରି ପାରନ୍ତି ନାହିଁ, ସେମାନଙ୍କୁ ଭୟ କର ନାହିଁ I
\v 5 କିନ୍ତୁ କାହାକୁ ଭୟ କରିବ, ତାହା ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଜଣାଇବି I ତୁମ୍ଭେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଭୟ କର, କାରଣ ବଧ କଲା ଉତ୍ତାରେ ନରକରେ ପକାଇବା ନିମନ୍ତେ ତାହାଙ୍କର ଅଧିକାର ଅଛି ! ହଁ, ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସତ୍ୟ କହୁଅଛି, ତାହାଙ୍କୁ ଭୟ କର I
\s5
\v 6 ଘରଚଟିଆ ବିଷୟରେ ବିବେଚନା କର I ସେମାନଙ୍କ ମୁଲ୍ୟ ଅଳ୍ପ ଆଉ ତୁମ୍ଭେମାନେ ପାଞ୍ଚୋଟି ଘରଚଟିଆକୁ ଯୋଡ଼ିଏ ପଇସାରେ କିଣି ପାରିବ ତଥାପି ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଗୋଟିଏକୁ ମଧ୍ୟ ଈଶ୍ୱର ଭୁଲିଯାଆନ୍ତି ନାହିଁ !
\v 7 କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ମସ୍ତକର ସମସ୍ତ କେତେ କେଶ ଅଛି ତାହା ସୁଦ୍ଧା ଈଶ୍ୱର ଜାଣନ୍ତି I ଭୟ କର ନାହିଁ; ତୁମ୍ଭେମାନେ ଅନେକ ଘରଚଟିଆଠାରୁ ଶ୍ରେଷ୍ଠ I
\s5
\v 8 ଆଉ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହୁଅଛି, ଯେକେହି ଲୋକମାନଙ୍କ ଆଗରେ ସେମାନେ ମୋହର ଶିଷ୍ୟ ବୋଲି କହିବେ, ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ର ମଧ୍ୟ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଦୂତମାନଙ୍କ ସାକ୍ଷାତରେ ସେମାନେ ମୋହର ଶିଷ୍ୟ ବୋଲି କହିବେ I
\v 9 କିନ୍ତୁ ଯେ କେହି ଲୋକମାନଙ୍କ ଆଗରେ ସେମାନେ ମୋହର ଶିଷ୍ୟ ନୁହନ୍ତି ବୋଲି କହିବେ, ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ର ମଧ୍ୟ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଦୂତମାନଙ୍କ ସାକ୍ଷାତରେ ସେମାନେ ମୋହର ଶିଷ୍ୟ ନୁହନ୍ତି ବୋଲି କହିବେ I
\v 10 ମଧ୍ୟ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହୁଅଛି, ଆଉ ଯଦି ଲୋକେ ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ରଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ନିନ୍ଦାକଥା କହିବେ, ତାହା ନିମନ୍ତେ ଈଶ୍ୱର ସେମାନଙ୍କୁ କ୍ଷମା ଦେବେ; ମାତ୍ର ଯଦି ଲୋକେ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ନିନ୍ଦାକଥା କହିବେ, ତେବେ ତାହା ନିମନ୍ତେ ଈଶ୍ୱର ସେମାନଙ୍କୁ କ୍ଷମା ଦେବେ ନାହିଁ I
\s5
\v 11 ଆଉ, ଯେତେବେଳେ ଲୋକମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସମାଜଗୃହରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପ୍ରଶ୍ନ ପଚାରିବା ନିମନ୍ତେ ଶାସନକର୍ତ୍ତା ଓ କ୍ଷମତା ପ୍ରାପ୍ତ ବ୍ୟକ୍ତିମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ନେଇଯିବେ, ସେତେବେଳେ ତୁମ୍ଭେମାନେ କି ଉତ୍ତର ଦେବ କିମ୍ବା କି ବିଷୟରେ କହିବ, ସେ ବିଷୟରେ ଚିନ୍ତା କର ନାହିଁ,
\v 12 କାରଣ କଅଣ କହିବାକୁ ହେବ, ତାହା ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ସେହି ସମୟରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଶିଖାଇବେ I"
\s5
\v 13 ପରେ ଲୋକସମୂହ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ ଯୀଶୁଙ୍କୁ କହିଲା," ହେ ଗୁରୁ, ମୋ'ର ଭାଇକୁ ମୋ' ସହିତ ପୈତୃକ ସମ୍ପତ୍ତି ଭାଗ କରିଦେବା ନିମନ୍ତେ କହନ୍ତୁ I"
\v 14 କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ହେ ଭାଇ. କିଏ ମୋତେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଉପରେ ବିଚାରକର୍ତ୍ତା ଓ ମଧ୍ୟସ୍ଥ କରି ନିଯୁକ୍ତ କଲା ?"
\v 15 ପରେ ସେ ଲୋକସମୂହକୁ କହିଲେ, "ସାବଧାନ, ସମସ୍ତ ପ୍ରକାର ଲୋଭରୁ ଆପଣା ଆପଣାକୁ ଦୂରରେ ରଖ, କାରଣ ଜଣେ ଲୋକର ଜୀବନ ତାହାର ଧନସମ୍ପତ୍ତି ପ୍ରାଚୁର୍ଯ୍ୟ ଉପରେ ନିର୍ଭର କରେ ନାହିଁ I"
\s5
\v 16 ପରେ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ଏହି ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ କହିଲେ, "ଜଣେ ଧନୀ ଲୋକର କ୍ଷେତରେ ବହୁତ ଫସଲ ହେଲା I
\v 17 ସେଥିରେ ସେ ମନେ ମନେ ଚିନ୍ତା କରି କହିଲେ, କଅଣ କରିବି ? କାରଣ ମୋହର ଫସଲ ସଂଗ୍ରହ କରି ରଖିବା ନିମନ୍ତେ ଯଥେଷ୍ଟ ସ୍ଥାନ ନାହିଁ I
\v 18 ପରେ ସେ ମନେ ମନେ ଚିନ୍ତା କରି କହିଲେ, "ମୁଁ ଜାଣେ ମୁଁ କ'ଣ କରିବି; ମୋର ଅମାରସବୁ ଭାଙ୍ଗି ବଡ଼ ବଡ଼ କରି ତୋଳିବି ଓ ସେସବୁରେ ମୋହର ଶସ୍ୟ ଓ ଦ୍ରବ୍ୟ ସବୁ ସଂଗ୍ରହ କରି ରଖିବି I
\v 19 ଆଉ ମୁଁ ମୋହର ପ୍ରାଣକୁ କହିବି, ରେ ପ୍ରାଣ, ଅନେକ ବର୍ଷ ନିମନ୍ତେ ତୋର ବହୁତ ଖାଦ୍ୟଶସ୍ୟ ସଞ୍ଚିତ ଅଛି, ବିଶ୍ରାମ କର୍, ଭୋଜନ କର୍, ଆମୋଦ କର୍;
\s5
\v 20 କିନ୍ତୁ ଈଶ୍ୱର ତାହାକୁ କହିଲେ, "ରେ ନିର୍ବୋଧ! ଆଜି ରାତିରେ ତୋର ପ୍ରାଣ ତୋଠାରୁ ନିଆଯିବ; ସେଥିରେ ତୁ ଯାହା ଯାହା ସଞ୍ଚୟ କରିଅଛୁ, ସେହି ସବୁ ତୁମ୍ଭର ନୁହେଁ ଆଉ କାହାର ହେବ I"
\v 21 ଯେ ଆପଣା ନିମନ୍ତେ ଧନ ସଞ୍ଚୟ କରେ, କିନ୍ତୁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବିଷୟରେ ଧନୀ ନୁହେଁ, ତାହା ପ୍ରତି ଏହିପରି ଘଟେ I
\s5
\v 22 ପରେ ଯୀଶୁ ଆପଣା ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, "ଏନିମନ୍ତେ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହୁଅଛି, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଜୀବନ ନିମନ୍ତେ ଆବଶ୍ୟକୀୟ ଜିନିଷ ବିଷୟରେ ଚିନ୍ତା କର ନାହିଁ I କଅଣ ଖାଇବ, ଏପରି ଭାଳି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଜୀବନ ନିମନ୍ତେ, କିଅବା କଅଣ ପିନ୍ଧିବ, ଏପରି ଭାଳି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଶରୀର ନିମନ୍ତେ ମଧ୍ୟ ଚିନ୍ତା କର ନାହିଁ I
\v 23 କାରଣ ଭକ୍ଷ୍ୟ ଅପେକ୍ଷା ଜୀବନ ଓ ବସ୍ତ୍ର ଅପେକ୍ଷା ଶରୀର ଶ୍ରେଷ୍ଠ I
\s5
\v 24 ପକ୍ଷୀମାନଙ୍କ ବିଷୟ ଭାବି ଦେଖ, ସେମାନେ ବୁଣନ୍ତି ନାହିଁ କି କାଟନ୍ତି ନାହିଁ, ପୁଣି, ସେମାନଙ୍କର ଭଣ୍ଡାରଘର ନାହିଁ, ଆଉ ଈଶ୍ୱର ସେମାନଙ୍କୁ ଆହାର ଦିଅନ୍ତି; ତୁମ୍ଭେମାନେ ପକ୍ଷୀମାନଙ୍କ ଅପେକ୍ଷା କେତେ ଅଧିକ ଶ୍ରେଷ୍ଠ !
\v 25 ପୁଣି, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ କିଏ ଚିନ୍ତା କରି କରି ଆପଣା ଆୟୁ ହାତେ ବଢ଼ାଇ ପାରେ ?
\v 26 ଅତଏବ, ଯଦି ତୁମ୍ଭେମାନେ କ୍ଷୁଦ୍ର ବିଷୟ ସୁଦ୍ଧା କରିବାକୁ ସକ୍ଷମ ନୁହଁ, ତେବେ ଅନ୍ୟ ସମସ୍ତ ବିଷୟରେ କାହିଁକି ଚିନ୍ତା କରୁଅଛ ?
\s5
\v 27 ଫୁଲଗୁଡ଼ିକ ବିଷୟ ଭାବି ଦେଖ, ସେଗୁଡ଼ିକ କିପରି ସୁତା କାଟନ୍ତି ନାହିଁ କି ବୁଣନ୍ତି ନାହିଁ; ତଥାପି ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହୁଅଛି, ଶଲୋମନ ସୁଦ୍ଧା ଆପଣାର ସମସ୍ତ ଏୗଶ୍ୱର୍ଯ୍ୟରେ ଏଗୁଡ଼ିକ ମଧ୍ୟରୁ ଗୋଟିଏ ପରି ବିଭୂଷିତ ନ ଥିଲେ I
\v 28 କିନ୍ତୁ ଯେଉଁ ଘାସ ଆଜି କ୍ଷେତରେ ଅଛି, ଆଉ କାଲି ଚୁଲିରେ ପକାଯାଏ, ତାହାକୁ ଯେବେ ଈଶ୍ୱର ଏପ୍ରକାର ବେଶ ଦିଅନ୍ତି, ତେବେ, ହେ ଅଳ୍ପ ବିଶ୍ୱାସୀମାନେ, ସେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କେତେ ଅଧିକ ରୂପେ ନ ଦେବେ !
\s5
\v 29 ପୁଣି, କଅଣ ଖାଇବ ଓ କଅଣ ପିଇବ, ତାହା ତୁମ୍ଭେମାନେ ଖୋଜି ବୁଲ ନାହିଁ କିମ୍ବା ଚିନ୍ତିତ ହୁଅ ନାହିଁ I
\v 30 କାରଣ ଜଗତରେ ଯେଉଁମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଜାଣନ୍ତି ନାହିଁ ସେମାନେ ଏହି ସବୁ ବିଷୟ ଖୋଜି ବୁଲନ୍ତି I କିନ୍ତୁ ଏହି ସମସ୍ତ ବିଷୟ ଯେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ଆବଶ୍ୟକ, ତାହା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ସ୍ୱର୍ଗସ୍ଥ ପିତା ଈଶ୍ୱର ଜାଣନ୍ତି I
\s5
\v 31 ବରଂ ତୁମ୍ଭେମାନେ ତାହାଙ୍କ ରାଜ୍ୟ ଅନ୍ୱେଷଣ କର, ଆଉ ଏହି ସମସ୍ତ ବିଷୟ ମଧ୍ୟ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଦିଆଯିବ I
\v 32 ହେ ସାନ ପଲ, ଭୟ କର ନାହିଁ I କାରଣ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସେହି ରାଜ୍ୟ ଦେବା ନିମନ୍ତେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସ୍ୱର୍ଗସ୍ଥ ପିତା ଈଶ୍ୱରଙ୍କର ମହାଆନନ୍ଦ I
\s5
\v 33 ତେଣୁ ବର୍ତ୍ତମାନ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ଯାହା ଅଛି; ତାହା ବିକ୍ରୟ କର I ସେହି ଟଙ୍କା ସେମାନଙ୍କୁ ଦାନ କର ଯେଉଁମାନଙ୍କର ଆବଶ୍ୟକୀୟ ଖାଦ୍ୟ ଓ ବସ୍ତ୍ର ନାହିଁ କିମ୍ବା ରହିବା ନିମନ୍ତେ ସ୍ଥାନ ନାହିଁ I ଯାହା କ୍ଷୟ ପାଏ ନାହିଁ, ଏପରି ଥଳି ଆପଣା ଆପଣା ନିମନ୍ତେ ପ୍ରସ୍ତୁତ କର; ଯେଉଁଠାରେ ଚୋର ନିକଟକୁ ଆସେ ନାହିଁ କିମ୍ବା ପୋକ ନଷ୍ଟ କରେ ନାହିଁ, ଏପରି ସ୍ୱର୍ଗରେ ଅକ୍ଷୟ ଧନ ସଞ୍ଚୟ କର I
\v 34 କାରଣ ଯେଉଁଠାରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ଧନ, ସେହିଠାରେ ମଧ୍ୟ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ମନ, ସେହିଠାରେ ହିଁ ତୁମ୍ଭେ ସମୟ ବିତାଇବ I
\s5
\v 35 ଈଶ୍ୱରଙ୍କ କାର୍ଯ୍ୟ କରିବା ନିମନ୍ତେ ସର୍ବଦା ପ୍ରସ୍ତୁତ ରୁହ, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ କଟି ବନ୍ଧା ଥାଉ ଓ ପ୍ରଦୀପ ଜଳୁଥାଉ;
\v 36 ଆଉ ପ୍ରଭୁ ବିବାହ-ଉତ୍ସବରୁ ଫେରିଆସି ଦ୍ୱାରରେ ମାରିବା ମାତ୍ରେ ଯେଉଁ ଲୋକମାନେ ତାହାଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ସେହିକ୍ଷଣି ଦ୍ୱାର ଫିଟାଇବାକୁ ଅପେକ୍ଷାରେ ଥାଆନ୍ତି, ତୁମ୍ଭେମାନେ ସେମାନଙ୍କ ପରି ହୋଇ ରହିଥାଅ I
\s5
\v 37 ପ୍ରଭୁ ଆସି ଯେଉଁ ଦାସମାନଙ୍କୁ ଜାଗ୍ରତ ଦେଖିବେ, ସେମାନେ ଧନ୍ୟ; ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସତ୍ୟ କହୁଅଛି, ସେ ଆପଣାର କଟି ବନ୍ଧନ କରି ସେମାନଙ୍କୁ ଭୋଜନରେ ବସାଇ ନିକଟକୁ ଯାଇ ସେବା କରିବେ I
\v 38 ଆଉ ସେ ଯଦି ରାତ୍ରିର ଦ୍ୱିତୀୟ କି ତୃତୀୟ ପ୍ରହରରେ ସୁଦ୍ଧା ଆସି ସେମାନଙ୍କୁ ସେପରି ଦେଖନ୍ତି, ତାହାହେଲେ ସେହି ଦାସମାନେ ଧନ୍ୟ I
\s5
\v 39 କିନ୍ତୁ ଏହା ଜାଣିଥାଅ; କେଉଁ ସମୟରେ ଚୋର ଆସିବ, ଏହା ଗୃହକର୍ତ୍ତା ଯେବେ ଜାଣନ୍ତେ, ତାହାହେଲେ ସେ ଆପଣା ଘରେ ସିନ୍ଧି କାଟିବାକୁ ଦିଅନ୍ତେ ନାହିଁ I
\v 40 ତୁମ୍ଭେମାନେ ମଧ୍ୟ ପ୍ରସ୍ତୁତ ହୋଇଥାଅ, କାରଣ ଯେଉଁ ସମୟରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ମନେ କରୁ ନ ଥିବ, ସେହି ସମୟରେ ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ର ଆସିବେ I"
\s5
\v 41 ସେଥିରେ ପିତର କହିଲେ, ହେ ପ୍ରଭୁ, ଆପଣ କେବଳ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ନା ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଏହି ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ କହୁଅଛନ୍ତି ?
\v 42 ପ୍ରଭୁ କହିଲେ, "ଏହା ମୁଁ ସମସ୍ତଙ୍କୁ କହୁଅଛି, ଏଣୁ ଆପଣା ପରିଜନମାନଙ୍କୁ ଯଥା ସମୟରେ ନିରୂପିତ ଭାଗ ଦେବା ନିମନ୍ତେ ପ୍ରଭୁ ଯାହାକୁ ସେମାନଙ୍କ ଉପରେ ନିଯୁକ୍ତ କରିବେ, ଏପରି ବିଶ୍ୱସ୍ତ ଓ ବୁଦ୍ଧିମାନ ବେବର୍ତ୍ତା କିଏ ?
\v 43 ପ୍ରଭୁ ଆସି ଆପଣାର ଯେଉଁ ଦାସକୁ ସେପ୍ରକାର କରୁଥିବା ଦେଖିବେ, ସେ ଧନ୍ୟ , ତାହାର ପ୍ରଭୁ ତାହାକୁ ପୁରସ୍କାର ଦେବେ I
\v 44 ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସତ୍ୟ କହୁଅଛି, ସେ ତାହାକୁ ଆପଣାର ସମସ୍ତ ସମ୍ପତ୍ତି ଉପରେ ଦାୟିତ୍ୱ ଦେବେ I
\s5
\v 45 କିନ୍ତୁ ଯଦି ସେହି ଦାସ 'ମୋହର ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଆସିବାର ବିଳମ୍ବ ଅଛି ବୋଲି ମନେ ମନେ କହି ଦାସଦାସୀମାନଙ୍କୁ ପ୍ରହାର କରିବାକୁ ଏବଂ ଭୋଜନପାନ କରି ମତ୍ତ ହେବାକୁ ଆରମ୍ଭ କରେ I'
\v 46 ଯଦି ସେ ଏହିପରି କରେ, ତାହାହେଲେ ଯେଉଁ ଦିନ ସେ ଅପେକ୍ଷା କରୁ ନ ଥିବ ଓ ଯେଉଁ ଦଣ୍ଡ ସେ ଜାଣି ନ ଥିବ, ସେହି ଦିନ ଓ ସେହି ଦଣ୍ଡରେ ତାହାର ପ୍ରଭୁ ଆସିବେ I ପରେ ତାହାର ପ୍ରଭୁ ଆସି ତାହାକୁ ଗୁରୁତର ଦଣ୍ଡ ଦେଇ, ପୁଣି, ସେ ତାହାକୁ ଦ୍ୱିଖଣ୍ଡ କରି ଅବିଶ୍ୱସ୍ତମାନଙ୍କ ସହିତ ତାହାର ଅଂଶ ନିରୂପଣ କରିବେ I
\s5
\v 47 ଆଉ ଯେଉଁ ଦାସ ନିଜ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଇଚ୍ଛା ଜାଣି ପ୍ରସ୍ତୁତ ହୋଇ ନ ଥାଏ କିମ୍ବା ତାହାଙ୍କର ଇଚ୍ଛାନୁସାରେ କାର୍ଯ୍ୟ କରି ନ ଥାଏ, ସେ ଗୁରୁତର ଦଣ୍ଡ ପାଇବ I
\v 48 କିନ୍ତୁ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଦାସ ଯିଏ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଇଚ୍ଛା ନ ଜାଣି କାର୍ଯ୍ୟ କରେ ଆଉ କିଛି ଭୁଲ୍ କାର୍ଯ୍ୟ କରେ, ସେ ଅଳ୍ପ ଦଣ୍ଡ ପାଇବ I ଯାହାକୁ ବହୁତ ଦିଆଯାଇଅଛି, ତାହାଠାରୁ ବହୁତ ଦାବି କରାଯିବ; ପୁଣି, ଲୋକେ ଯାହା ନିକଟରେ ବହୁତ ସମର୍ପଣ କରିଅଛନ୍ତି, ତାହା ନିକଟରୁ ବହୁତ ଦାବି କରିବେ I
\s5
\v 49 ମୁଁ ପୃଥିବୀରେ ଅଗ୍ନି ନିକ୍ଷେପ କରିବାକୁ ଆସୁଅଛି I ଆଉ ତାହା ଯଦି ପ୍ରଜ୍ୱଳିତ ହେଲାଣି, ତାହାହେଲେ ମୋହର ଆଉ କଅଣ ବାଞ୍ଛା ?
\v 50 ମାତ୍ର ମୋତେ ଏକ ଭୟାନକ ଦୁଃଖଭୋଗର ବାପ୍ତିସ୍ମରେ ବାପ୍ତିଜିତ ହେବାକୁ ହେବ I ଆଉ ତାହା ସମାପ୍ତ ନ ହେବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ମୁଁ କିପରି ଭାରାକ୍ରାନ୍ତ ହେଉଅଛି I
\s5
\v 51 ମୁଁ ପୃଥିବୀରେ ଶାନ୍ତି ଦେବାକୁ ଆସିଅଛି ବୋଲି କଅଣ ତୁମ୍ଭେମାନେ ମନେ କରୁଅଛ ? ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହୁଅଛି, ନା, ବରଂ ଲୋକମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଭେଦ କରିବାକୁ ଆସିଅଛି I
\v 52 କାରଣ ଅଦ୍ୟାବଧି ଗୋଟିଏ ଗୃହରେ କେତେକ ଲୋକ ମୋତେ ବିଶ୍ୱାସ କରିବେ ଓ କେତେକ କରିବେ ନାହିଁ, ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଭେଦ ହେବ I ଏକ ଗୃହରେ ତିନି ଜଣ ଯେଉଁମାନେ ମୋତେ ବିଶ୍ୱାସ କରନ୍ତି ନାହିଁ ସେମାନେ ମୋତେ ବିଶ୍ୱାସ କରୁଥିବା ଦୁଇ ଜଣଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଉଠିବେ I
\v 53 ଜଣେ ଲୋକ ଆପଣା ପୁତ୍ରର ପ୍ରତିରୋଧ କରିବ, କିମ୍ବା ପୁତ୍ର ଆପଣା ପିତାର ପ୍ରତିରୋଧ କରିବ I ଏକ ସ୍ତ୍ରୀ ଆପଣା କନ୍ୟାର ପ୍ରତିରୋଧ କରିବ, କିମ୍ବା ଏକ ସ୍ତ୍ରୀ ଆପଣା ମାତାର ପ୍ରତିରୋଧ କରିବ I ସ୍ତ୍ରୀ ଆପଣା ବୋହୂର ପ୍ରତିରୋଧ କରିବ, କିମ୍ବା ଏକ ସ୍ତ୍ରୀ ଆପଣା ଶାଶୁର ପ୍ରତିରୋଧ କରିବ I
\s5
\v 54 ପୁଣି, ସେ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ କହିଲେ, "ପଶ୍ଚିମ ଦିଗରେ ମେଘ ଉଠୁଥିବା ଦେଖିଲେ ସେହିକ୍ଷଣି ତୁମ୍ଭେମାନେ କୁହ, 'ବର୍ଷା ଆସୁଅଛି!' ଆଉ ସେହିପରି ଘଟେ I
\v 55 ପୁଣି, ଦକ୍ଷିଣା ପବନ ବହିବା ଦେଖିଲେ ତୁମ୍ଭେମାନେ କୁହ, 'ବଡ଼ ଖରା ହେବ!' ପୁଣି, ତାହା ଘଟେ I
\v 56 ରେ କପଟୀମାନେ! ତୁମ୍ଭେମାନେ ପୃଥିବୀ ଓ ଆକାଶର ଲକ୍ଷଣସବୁ ବୁଝି ପାରୁଅଛ, କିନ୍ତୁ ଏହି କାଳର ଲକ୍ଷଣସବୁ ଯାହା ଈଶ୍ୱର କରୁଛନ୍ତି ତାହା କିପରି ବୁଝୁ ନାହଁ ?
\s5
\v 57 ଆଉ ନିଜେ ନିଜେ କାହିଁକି ନ୍ୟାୟବିଚାର କରୁ ନାହଁ ?
\v 58 କାରଣ ତୁମ୍ଭର ବିବାଦୀ ସହିତ ଶାସନକର୍ତ୍ତାଙ୍କ ଛାମୁକୁ ଯାଉଥିବା ସମୟରେ ପଥ ମଧ୍ୟରେ ତାହା ସହିତ ସମାଧାନ କରିବା ପାଇଁ ଚେଷ୍ଟା କର I ଯଦି ସେ ତୁମ୍ଭକୁ ବିଚାରକର୍ତ୍ତାଙ୍କ ନିକଟକୁ ଟାଣି ନେଇଯିବ, ପୁଣି, ବିଚାରକର୍ତ୍ତା ତୁମ୍ଭକୁ ଉଚ୍ଚପଦସ୍ଥ କର୍ମଚାରୀଙ୍କ ହସ୍ତରେ ସମର୍ପଣ କରିବେ, ଆଉ ଉଚ୍ଚପଦସ୍ଥ କର୍ମଚାରୀ ତୁମ୍ଭକୁ କାରାଗାରରେ ପକାଇବ I
\v 59 ମୁଁ ତୁମ୍ଭକୁ କହୁଅଛି, ତୁମ୍ଭେ ଯଦି କାରାଗାରରେ ଯାଅ, ବିଚାରପତି ଯାହା କହନ୍ତି ସେହି ଶେଷ କଉଡ଼ିଟି ନ ଶୁଝିବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସେହି ସ୍ଥାନରୁ କୌଣସି ପ୍ରକାରେ ବାହାରି ଆସି ପାରିବ ନାହିଁ I
\s5
\c 13
\p
\v 1 ସେହି ସମୟରେ କେତେକ ଲୋକ ଆସି କେତେକ ଗାଲିଲୀୟଙ୍କ ବିଷୟରେ ଯୀଶୁଙ୍କୁ କହିଲେ, ଯେଉଁମାନଙ୍କୁ ସୈନ୍ୟମାନେ ବଧ କରିଥିଲେ I ପୀଲାତ ସୈନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ଆଜ୍ଞା ଦେଲେ ସେମାନଙ୍କୁ ବଧ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଯେତେବେଳେ ସେମାନେ ମନ୍ଦିରରେ ବଳି ଉତ୍ସର୍ଗ କରୁଥିଲେ I
\v 2 ସେଥିରେ ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, "ଏହାସବୁ ଭୋଗ କରିବାରୁ ଏହି ଗାଲିଲୀୟମାନେ ଅନ୍ୟ ସମସ୍ତ ଗାଲିଲୀୟମାନଙ୍କ ଅପେକ୍ଷା ଅଧିକ ପାପୀ ବୋଲି କି ତୁମ୍ଭେମାନେ ମନେ କରୁଅଛ ?
\v 3 ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହୁଅଛି, ନା, ତାହା ସେହି କାରଣ ନୁହେଁ ! କିନ୍ତୁ ମନେ ରଖିବା ଆବଶ୍ୟକ ଯେ, ଯଦି ତୁମ୍ଭେମାନେ ମନ ପରିବର୍ତ୍ତନ ନ କର ତେବେ ଈଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସେହି ପ୍ରକାର ଦଣ୍ଡ ଦେବେ I
\s5
\v 4 କିମ୍ବା ଶୀଲୋହରେ ସେହି ଯେଉଁ ଅଠର ଜଣଙ୍କ ଉପରେ ପ୍ରହରୀଗୃହ ପଡ଼ି ସେମାନଙ୍କର ପ୍ରାଣନାଶ କଲା, ସେମାନେ ସମସ୍ତ ଯିରୂଶାଲମବାସୀଙ୍କ ଅପେକ୍ଷା ଅଧିକ ଅପରାଧୀ ବୋଲି କି ତୁମ୍ଭେମାନେ ମନେ କରୁଅଛ ?
\v 5 ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହୁଅଛି, ନା, ତାହା ସେହି କାରଣ ନୁହେଁ ! କିନ୍ତୁ ମନେ ରଖିବା ଆବଶ୍ୟକ ଯେ, ଯଦି ତୁମ୍ଭେମାନେ ମନ ପରିବର୍ତ୍ତନ ନ କର ତେବେ ଈଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସେହି ପ୍ରକାର ଦଣ୍ଡ ଦେବେ I
\s5
\v 6 ଆଉ, ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ ଏହି ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ କହିଲେ, "ଜଣକର ଦ୍ରାକ୍ଷାକ୍ଷେତ୍ରରେ ଗୋଟିଏ ଡିମ୍ବିରି ଗଛ ଲଗାଯାଇଥିଲା I ପ୍ରତି ବର୍ଷ ସେ ଆସି ସେଥିରେ ଫଳ ଖୋଜିଲେ, କିନ୍ତୁ ପାଇଲେ ନାହିଁ I
\v 7 ତେଣୁ ସେ ମାଳୀକୁ କହିଲେ, ଦେଖ, ପ୍ରତି ବର୍ଷ ମୁଁ ଆସି ଏହି ଡିମ୍ବିରି ଗଛରେ ଫଳ ଖୋଜୁଅଛି, କିନ୍ତୁ ପାଉ ନାହିଁ! ଏହାକୁ ହାଣିପକାଅ, ଏଇଟା କାହିଁକି ଭୂମିକୁ ମଧ୍ୟ ନଷ୍ଟ କରୁଅଛି ?
\s5
\v 8 ମାତ୍ର ମାଳୀ ତାହାଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲା, "ପ୍ରଭୁ, ଏହାକୁ ଏହି ବର୍ଷଟି ମଧ୍ୟ ଛାଡ଼ିଦିଅନ୍ତୁ, ମୁଁ ଇତିମଧ୍ୟରେ ଏହାର ଚାରିପାଖ ଖୋଳି ଖତ ଦେବି I
\v 9 ଆଉ ଯଦି ପରେ ଫଳ ହୁଏ, ତେବେ ଏହାକୁ ବଢ଼ିବାକୁ ଦେବା! ଯଦି ଏହା ପରେ ଫଳ ନ ହୁଏ, ତେବେ ତାହାକୁ ହାଣି ପକାଇବେ I
\s5
\v 10 ଥରେ ଯୀଶୁ ଯିହୁଦୀୟ ବିଶ୍ରାମବାର ଦିନରେ ଗୋଟିଏ ସମାଜଗୃହରେ ଶିକ୍ଷା ଦେଉଥିଲେ I
\v 11 ଆଉ ଦେଖ, ଅଠର ବର୍ଷ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଦୁର୍ବଳକାରୀ ଆତ୍ମା ଦ୍ୱାରା ଆବିଷ୍ଟ ଜଣେ ସ୍ତ୍ରୀଲୋକ ସେଠାରେ ଥିଲା, ସେ କୁବ୍‌ଜା ହୋଇ କୌଣସି ପ୍ରକାରେ ଆପଣାକୁ ସିଧା କରି ପାରୁ ନ ଥିଲା I
\s5
\v 12 ଯୀଶୁ ତାହାକୁ ଦେଖି ପାଖକୁ ଡାକି କହିଲେ, "ହେ ନାରୀ, ତୁମ୍ଭର ରୋଗରୁ ମୁଁ ତୁମ୍ଭକୁ ସୁସ୍ଥ କରୁଅଛି !"
\v 13 ଆଉ, ସେ ତାହା ଉପରେ ହାତ ରଖିଲେ, ସେଥିରେ ସେ ସେହିକ୍ଷଣି ସଳଖ ହୋଇ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ମହିମା କୀର୍ତ୍ତନ କରିବାକୁ ଲାଗିଲା !
\v 14 କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁ ବିଶ୍ରାମବାର ଦିନରେ ସୁସ୍ଥ କରିବାରୁ ସମାଜଗୃହର ମୁଖିଆ ବିରକ୍ତ ହୋଇ ଲୋକସମୂହକୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, "କର୍ମ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଛଅ ଦିନ ଅଛି, ଏଣୁ ସେହି ସବୁ ଦିନରେ ଆସି ସୁସ୍ଥ ହୁଅ, ବିଶ୍ରାମବାର ଦିନରେ ଆସ ନାହିଁ I
\s5
\v 15 କିନ୍ତୁ ପ୍ରଭୁ ତାହାଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, "ତୁମ୍ଭେ ଓ ତୁମ୍ଭର ଧାର୍ମିକ ନେତାମାନେ କପଟୀ ! ଅନେକ ସମୟରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ମଧ୍ୟ ବିଶ୍ରାମବାର କାର୍ଯ୍ୟ କରିଥାଅ ! ତୁମ୍ଭେମାନେ ପ୍ରତ୍ୟେକେ କଅଣ ବିଶ୍ରାମବାର ଦିନରେ ଆପଣା ଆପଣା ବଳଦ କିମ୍ବା ଗଧ ଗୁହାଳରୁ ଫିଟାଇ ନେଇ ପାଣି ପିଆଅ ନାହିଁ ?
\v 16 ତେବେ ଦେଖ, ଏହି ସ୍ତ୍ରୀଲୋକଟି ଯିହୁଦୀ, ଅବ୍ରହାମଙ୍କ କନ୍ୟା! କିନ୍ତୁ ଅଠର ବର୍ଷ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଶୟତାନ ଦ୍ୱାରା ବନ୍ଧା ହୋଇଥିଲା! ଏହି ସ୍ତ୍ରୀଲୋକଟି କଅଣ ବିଶ୍ରାମବାର ଦିନରେ ଶୟତାନର ବନ୍ଧନରୁ ମୁକ୍ତ ହେବା ଆବଶ୍ୟକ ନ ଥିଲା ?
\s5
\v 17 ଆଉ, ସେ ଏହି କଥାସବୁ କହନ୍ତେ, ତାହାଙ୍କ ବିପକ୍ଷ ସମସ୍ତେ ଲଜ୍ଜିତ ହେବାକୁ ଲାଗିଲେ I ମାତ୍ର ଲୋକମାନେ ଯୀଶୁ କରିଥିବା ସମସ୍ତ ମହତ କାର୍ଯ୍ୟ ସକାଶେ ଆନନ୍ଦ କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ I
\s5
\v 18 ସେଥିରେ ସେ କହିଲେ, ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ରାଜ୍ୟ କାହା ପରି ? ପୁଣି, କାହା ସହିତ ମୁଁ ତାହାର ତୁଳନା କରିବି ?
\v 19 ତାହା ଏପ୍ରକାର ଗୋଟିଏ ସୋରିଷ ଦାନା ପରି, ଯାହା ନେଇ ଜଣେ ଲୋକ ଆପଣା ବଗିଚାରେ ବୁଣିଲା, ଆଉ ତାହା ବଢ଼ି ଗଛ ହେଲା, ପୁଣି, ଆକାଶର ଚଢ଼େଇମାନେ ଆସି ତାହାର ଡାଳରେ ବାସ କଲେ I
\s5
\v 20 ସେ ଆହୁରି କହିଲେ, "ମୁଁ ଅନ୍ୟ ପ୍ରକାରେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ରାଜ୍ୟର ତୁଳନା କରିବି ?
\v 21 ତାହା ଖମୀର ପରି, ଜଣେ ସ୍ତ୍ରୀ ତାହା ଘେନି ପ୍ରାୟ ପଚିଶି କିଲୋଗ୍ରାମ ମଇଦାରେ ମିଶାଇ ଘୋଡ଼ାଇ ରଖିଲା, ଆଉ ଶେଷରେ ସମସ୍ତ ଖମୀରମୟ ହେଲା I"
\s5
\v 22 ଏହାପରେ ସେ ନଗରେ ନଗରେ ଓ ଗ୍ରାମେ ଗ୍ରାମେ ଭ୍ରମଣ କରି ଶିକ୍ଷା ଦେଉ ଦେଉ ଯିରୂଶାଲମ ଆଡ଼କୁ ଯାତ୍ରା କରୁଥିଲେ I
\v 23 ଆଉ, ଜଣେ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ପ୍ରଭୁ, ପରିତ୍ରାଣ ପାଇବା ଲୋକମାନଙ୍କ ସଂଖ୍ୟା କ' ଣ ଅଳ୍ପ ? ସେଥିରେ ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ,
\v 24 ସଂକୀର୍ଣ୍ଣ ଦ୍ୱାର ଦେଇ ପ୍ରବେଶ କରିବାକୁ ପ୍ରାଣପଣ କର, କାରଣ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହୁଅଛି, ଅନେକ ଲୋକ ଅନ୍ୟ ପ୍ରକାରେ ପ୍ରବେଶ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଚେଷ୍ଟା କରିବେ, କିନ୍ତୁ ପାରିବେ ନାହିଁ I
\s5
\v 25 ଘରର ମୁଖ୍ୟ ଲୋକ ଉଠି ଦ୍ୱାର ବନ୍ଦ କଲା ପରେ ଯେତେବେଳେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ବାହାରେ ଠିଆ ହୋଇ ରହିବ ଓ ହେ ପ୍ରଭୁ, ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଦ୍ୱାର ଫିଟାନ୍ତୁ, ଏହା କହି ଦ୍ୱାରରେ ମାରିବାକୁ ଲାଗିବ I ସେତେବେଳେ ସେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେବେ, ମୁଁ ତୁମ୍ଭକୁ ଜାଣେ ନାହିଁ, ତୁମ୍ଭେମାନେ କେଉଁ ସ୍ଥାନର ଲୋକ, ତାହା ମୁଁ ଜାଣେ ନାହିଁ I
\v 26 ସେହି ସମୟରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ କହିବାକୁ ଲାଗିବ, 'ବୋଧହୁଏ ଆପଣ ଭୁଲିଯାଇଅଛନ୍ତି, ଆମ୍ଭେମାନେ ଆପଣଙ୍କ ସାକ୍ଷାତରେ ଭୋଜନପାନ କଲୁ, ପୁଣି, ଆପଣ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଦାଣ୍ଡମାନଙ୍କରେ ଶିକ୍ଷା ଦେଲେ!'
\v 27 ଆଉ, ସେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହିବେ, 'ତୁମ୍ଭେମାନେ କେଉଁ ସ୍ଥାନର ଲୋକ, ତାହା ମୁଁ ଜାଣେ ନାହିଁ I ହେ ଅଧର୍ମାଚାରୀ ସମସ୍ତେ ମୋ' ପାଖରୁ ଦୂର ହୁଅ !"
\s5
\v 28 ଯୀଶୁ ପୁଣି କହିବାକୁ ଲାଗିଲେ, "ଯେତେବେଳେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଅବ୍ରହାମ, ଇସ୍‌ହାକ, ଯାକୁବ ପୁଣି, ସମସ୍ତ ଭାବବାଦୀଙ୍କୁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ରାଜ୍ୟରେ ଥିବା ଓ ଆପଣା ଆପଣାକୁ ବାହାରେ ପକାଯାଉଥିବା ଦେଖିବ, ସେତେବେଳେ ସେଠାରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ରୋଦନ ଓ ଯନ୍ତ୍ରଣା ଦାନ୍ତ କଡ଼ମଡ଼ କରିବ I"
\v 29 ପୁଣି, ଅନେକ ଅଣ-ଯିହୁଦୀ ଲୋକ ଭିତରେ ରହିବେ I ପୂର୍ବ ଓ ପଶ୍ଚିମ, ଉତ୍ତର ଓ ଦକ୍ଷିଣରୁ ଲୋକେ ଆସି ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ରାଜ୍ୟରେ ଭୋଜନରେ ବସିବେ I
\v 30 ଆଉ ଏହି ବିଷୟ ବିବେଚନା କର, ଶେଷରେ ଥିବା କେତେକ ପ୍ରଥମ ହେବେ ଓ ପ୍ରଥମରେ ଥିବା କେତେକ ଶେଷରେ ପଡ଼ିବେ I"
\s5
\v 31 ସେହି ଦଣ୍ଡରେ କେତେକ ଫାରୂଶୀ ଯୀଶୁଙ୍କ ପାଖକୁ ଆସି କହିଲେ, "ଏ ସ୍ଥାନ ଛାଡ଼ି ବାହାରି ଯାଉନ୍ତୁ, କାରଣ ଶାସନକର୍ତ୍ତା ହେରୋଦ ଆନ୍ତିପା ଆପଣଙ୍କୁ ମାରିବା ପାଇଁ ଇଚ୍ଛା କରୁଅଛନ୍ତି I
\v 32 ସେଥିରେ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, "ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯାଇ ସେହି କୋକିଶିଆଳି ହେରୋଦକୁ କୁହ, ଦେଖ, ମୁଁ ଆଜି ଭୂତ ଛଡ଼ାଉଅଛି ଓ ସୁସ୍ଥ କରୁଅଛି, ପୁଣି, ଏହା ଅଳ୍ପ କାଳ ନିମନ୍ତେ ମୁଁ କରୁଥିବି I ଏହାପରେ ମୁଁ ମୋହର କାର୍ଯ୍ୟ ସମାପ୍ତ କରିବି I"
\v 33 କିନ୍ତୁ ଆସନ୍ତା ଦିନମାନଙ୍କରେ ମୋତେ ଯିରୁଶାଲମକୁ ଯାତ୍ରା କରିବାକୁ ହେବ, କାରଣ ଯିରୂଶାଲମର ବାହାରେ ଭାବବାଦୀର ନିହତ ହେବା ଉଚିତ୍ ନୁହେଁ I
\s5
\v 34 ଗୋ ଯିରୂଶାଲମର ଲୋକେ, ବହୁ ବର୍ଷ ପୁର୍ବେ ଭାବବାଦୀମାନଙ୍କ ହତ୍ୟାକାରିଣୀ ଓ ଆପଣା ନିକଟକୁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପ୍ରେରିତମାନଙ୍କ ପ୍ରସ୍ତରାଘାତକାରିଣୀ I କୁକ୍କୁଟୀ ଯେପରି ପକ୍ଷତଳେ ଆପଣା ଶାବକମାନଙ୍କୁ ଏକତ୍ର କରେ, ସେହିପରି ମୁଁ କେତେ ଥର ତୋହର ସନ୍ତାନମାନଙ୍କୁ ଏକତ୍ର କରିବାକୁ ଇଚ୍ଛା କଲି I କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଇଚ୍ଛୁକ ହେଲ ନାହିଁ I
\v 35 ଦେଖ, ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଯିରୁଶାଲମର ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଆଉ ସୁରକ୍ଷା ଦେବେ ନାହିଁ I ମୁଁ ଏହା ମଧ୍ୟ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହିବି: ମୁଁ କେବଳ ଆଉ ଥରେ ମାତ୍ର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନଗରରେ ପ୍ରବେଶ କରିବି I ଏହା ପରେ, 'ପ୍ରଭୁଙ୍କ ନାମରେ ଯେ ଆସୁଅଛନ୍ତି, ସେ ଧନ୍ୟ,' ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେଉଁ ଦିନ ଏହି କଥା କହିବ, ସେହି ଦିନ ନ ଆସିବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ମୋତେ ନିଶ୍ଚୟ ଆଉ ଦେଖିବ ନାହିଁ !"
\s5
\c 14
\p
\v 1 ଥରେ ସେ ବିଶ୍ରାମବାରରେ ଭୋଜନ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଫାରୂଶୀମାନଙ୍କର ଜଣେ ନେତାଙ୍କ ଗୃହରେ ପ୍ରବେଶ କରନ୍ତେ ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ଲକ୍ଷ୍ୟ କରି ରହିଲେ I
\v 2 ଆଉ ଦେଖ, ତାହାଙ୍କ ସମ୍ମୁଖରେ ଜଣେ ଜଳୋଦର ରୋଗରେ ପୀଡ଼ିତ ଲୋକ ଥିଲେ I
\v 3 ସେଥିରେ ଯୀଶୁ ଯିହୁଦୀଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥା ଶାସ୍ତ୍ରଜ୍ଞ ଓ ଫାରୂଶୀମାନଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ, "ବିଶ୍ରାମବାରରେ ସୁସ୍ଥ କରିବା ନିୟମସଙ୍ଗତ କି ନୁହେଁ ?"
\s5
\v 4 କିନ୍ତୁ ସେମାନେ ନୀରବ ରହିଲେ I ତେଣୁ ଯୀଶୁ ସେହି ଲୋକ ଉପରେ ହାତ ରଖି ତାହାକୁ ସୁସ୍ଥ କଲେ I ପୁଣି, ସେ ତାହାକୁ ବିଦାୟ ଦେଲେ I
\v 5 ଆଉ, ସେ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, "ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କେହି ଆପଣା ପୁଅ ବା ବଳଦ କୂଅରେ ପଡ଼ିଲେ କଅଣ ତାହାକୁ ବିଶ୍ରାମବାରରେ ସେହିକ୍ଷଣି ଉଠାଇବ ନାହିଁ ?
\v 6 ପୁଣି ଥରେ ସେମାନେ ଏହି ସମସ୍ତ କଥାର କୌଣସି ଉତ୍ତର ଦେଇ ପାରିଲେ ନାହିଁ I
\s5
\v 7 ଯୀଶୁ ଏହା ଲକ୍ଷ୍ୟ କଲେ ଯେ, ନିମନ୍ତ୍ରିତ ଲୋକମାନେ ବସିବା ନିମନ୍ତେ ଏମିତି ଆସନ ଖୋଜୁଥିଲେ ଯେଉଁଠାରେ ସାଧାରଣତଃ ମାନ୍ୟଗଣ୍ୟ ବ୍ୟକ୍ତିମାନେ ବସନ୍ତି I ତେଣୁ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ଏହି ଉପଦେଶ ଦେଲେ:
\v 8 "ଯେତେବେଳେ ତୁମ୍ଭେ କୌଣସି ଲୋକ ଦ୍ୱାରା ବିବାହ ଭୋଜିକୁ ନିମନ୍ତ୍ରିତ ହୁଅ, ସେହି ଆସନରେ ବସ ନାହିଁ, ଯେଉଁ ଆସନରେ ମାନ୍ୟଗଣ୍ୟ ବ୍ୟକ୍ତିମାନେ ବସନ୍ତି I କାଳେ ତୁମ୍ଭଠାରୁ ଅଧିକ ମାନ୍ୟଗଣ୍ୟ ବ୍ୟକ୍ତି ତାହାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଭୋଜିକୁ ନିମନ୍ତ୍ରିତ ହୋଇଥିବେ,
\v 9 ଯେତେବେଳେ ସେହି ବ୍ୟକ୍ତି ଆସନ୍ତି, ଆଉ ଯେ ତୁମ୍ଭକୁ ଓ ତାହାଙ୍କୁ ନିମନ୍ତ୍ରଣ କଲେ, ସେ ଆସି ତୁମ୍ଭକୁ କହିବେ, 'ଏହି ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କୁ ଆପଣଙ୍କ ଆସନ ଦିଅନ୍ତୁ !' ଆଉ, ସେତେବେଳେ ତୁମ୍ଭେ ଲଜ୍ଜାରେ ନିମ୍ନତମ ଆସନ ଗ୍ରହଣ କରିବାକୁ ଯିବ I
\s5
\v 10 ବରଂ ଯେତେବେଳେ ତୁମ୍ଭେ ଭୋଜିରେ ନିମନ୍ତ୍ରିତ ହୁଅ, ସେତେବେଳେ ଯାଇ ନିମ୍ନତମ ଆସନରେ ବସ I ଯେପରି ତୁମ୍ଭର ନିମନ୍ତ୍ରଣକାରୀ ବ୍ୟକ୍ତି ଆସି ତୁମ୍ଭକୁ କହିବେ, 'ହେ ବନ୍ଧୁ, ଉଚ୍ଚତର ଆସନକୁ ଆସ; ସେତେବେଳେ ତୁମ୍ଭ ସହିତ ଭୋଜନରେ ବସୁଥିବା ସମସ୍ତ ଲୋକ ଦେଖିବେ ଯେ ସେ ତୁମ୍ଭକୁ ଆଦର ଦେଉଅଛନ୍ତି I
\v 11 କାରଣ ଯେ କେହି ଆପଣାକୁ ଉନ୍ନତ ବୋଲି ଦେଖାଏ, ଈଶ୍ୱର ତାହାକୁ ନତ କରିବେ, ପୁଣି, ଯେ ଆପଣାକୁ ନତ କରେ, ଈଶ୍ୱର ତାହାକୁ ଉନ୍ନତ କରିବେ I
\s5
\v 12 ପୁଣି, ଯୀଶୁ ଆପଣା ନିମନ୍ତ୍ରଣକାରୀ ଫାରୂଶୀଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ କହିଲେ, "ଯେତେବେଳେ ତୁମ୍ଭେ ଦିବସ ବା ରାତ୍ରିରେ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଭୋଜି ନିମନ୍ତେ ନିମନ୍ତ୍ରଣ କର, କେବଳ ଆପଣା ବନ୍ଧୁ କି ଆତ୍ମୀୟ କି ଧନୀ ପ୍ରତିବାସୀମାନଙ୍କୁ ନିମନ୍ତ୍ରଣ କର ନାହିଁ, କାଳେ ସେମାନେ ମଧ୍ୟ ଫେରି ତୁମ୍ଭକୁ ନିମନ୍ତ୍ରଣ କରିବେ ଓ ତୁମ୍ଭେ ପ୍ରତିଦାନ ପାଇବ I
\s5
\v 13 ବରଂ, ଭୋଜି ପ୍ରସ୍ତୁତ କଲେ ଦରିଦ୍ର, ପଙ୍ଗୁ, ଖଞ୍ଜ ଓ ଅନ୍ଧମାନଙ୍କୁ ନିମନ୍ତ୍ରଣ କର I
\v 14 କାରଣ ତୁମ୍ଭକୁ ପ୍ରତିଦାନ ଦେବା ନିମନ୍ତେ ସେମାନଙ୍କର କିଛି ନାହିଁ I କିନ୍ତୁ ଈଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭକୁ ଆଶୀର୍ବାଦ କରିବେ ! ଆଉ, ଧାର୍ମିକମାନଙ୍କ ପୁନରୁତ୍ଥାନ ସମୟରେ ସେ ତୁମ୍ଭକୁ ପ୍ରତିଦାନ ଦେବେ I"
\s5
\v 15 ତାହାଙ୍କ ସହିତ ଭୋଜନରେ ବସିଥିବା ଲୋକମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ ତାହା ଶୁଣିଲେ I ତାହା ଶୁଣି ସେ ଯୀଶୁଙ୍କୁ କହିଲେ, "ଈଶ୍ୱର ପ୍ରତ୍ୟେକଙ୍କୁ ପ୍ରକୃତରେ ଆଶୀର୍ବାଦ କରିବେ ଯେଉଁମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ରାଜ୍ୟରେ ଭୋଜନ କରିବ I
\v 16 କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତି ରାତ୍ର ସମୟରେ ମହାଭୋଜ ଦେବାକୁ ଇଛା କଲେ I ସେ ଅନେକଙ୍କୁ ନିମନ୍ତ୍ରଣ କଲେ I
\v 17 ଆଉ, ଭୋଜନର ଦିନ ଉପସ୍ଥିତ ହୁଅନ୍ତେ, ସେ ନିମନ୍ତ୍ରିତ ଲୋକମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆପଣା ଦାସକୁ ପଠାଇ କହିଲେ, "ଆପଣମାନେ ଆସନ୍ତୁ, କାରଣ ସମସ୍ତ ପ୍ରସ୍ତୁତ ହେଲାଣି I"
\s5
\v 18 କିନ୍ତୁ ଦାସମାନେ ଯେତେବେଳେ ସେହିପରି କଲେ, ସମସ୍ତେ ଏକ ମତରେ କ୍ଷମା ପ୍ରାର୍ଥନା କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ ଯେ ସେମାନେ କାହିଁକି ଆସି ପାରିବେ ନାହିଁ I ପ୍ରଥମ ଜଣ ଦାସକୁ କହିଲେ, 'ମୁଁ ଖଣ୍ଡେ କ୍ଷେତ କିଣିଅଛି, ମୋତେ ତାହା ଦେଖିବା ନିମନ୍ତେ ଯିବାକୁ ପଡ଼ିବ I ଦୟାକରି ତୁମ୍ଭର ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ ଅନୁରୋଧ କର, ମୁଁ ନ ଆସିବା ନିମନ୍ତେ ମୋତେ କ୍ଷମା କରିବେ !'
\v 19 ଆଉ ଜଣେ କହିଲା, ମୁଁ ପାଞ୍ଚ ହଳ ବଳଦ କିଣିଅଛି, ଆଉ ମୁଁ ସେମାନଙ୍କୁ ପରୀକ୍ଷା କରିବାକୁ ଯାଉଅଛି I ଦୟାକରି ତୁମ୍ଭର ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ ଅନୁରୋଧ କର, ମୁଁ ନ ଆସିବା ନିମନ୍ତେ ମୋତେ କ୍ଷମା କରିବେ !'
\v 20 ଅନ୍ୟ ଜଣେ କହିଲା, ମୁଁ ବିବାହ କରିଅଛି, ତେଣୁ ଯାଇ ପାରୁ ନାହିଁ I
\s5
\v 21 ପୁଣି, ସେହି ଦାସ ଆସି ପ୍ରତ୍ୟେକଜଣ ଯାହା କହିଲେ ଆପଣା ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ ସେହି ସବୁ ଜଣାଇଲା I ସେଥିରେ ଗୃହକର୍ତ୍ତା ରାଗିଯାଇ ଆପଣା ଦାସକୁ କହିଲେ, 'ଶୀଘ୍ର ନଗରର ଦାଣ୍ଡ ଓ ଗଳିଗୁଡ଼ିକୁ ଯାଇ ଦରିଦ୍ର, ପଙ୍ଗୁ, ଅନ୍ଧ ଓ ଖଞ୍ଜମାନଙ୍କୁ ଏଠାରେ ମୋ' ଗୃହକୁ ନେଇଆସ I'
\v 22 ପରେ ସେହି ଦାସ ଯାଇ ସେହିପରି କଲା, ସେ ଫେରି ଆସି କହିଲା, 'ହେ ପ୍ରଭୁ, ଆପଣଙ୍କ ଆଦେଶ ଅନୁସାରେ କରାଯାଇଅଛି, ତଥାପି ଆହୁରି ଅଧିକ ଲୋକମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ସ୍ଥାନ ଅଛି I'
\s5
\v 23 ସେଥିରେ ପ୍ରଭୁ ସେହି ଦାସକୁ କହିଲେ, 'ତେବେ ନଗର ବାହାରକୁ ଯାଅ I ରାଜଦାଣ୍ଡ ଓ ଗଛମୂଳକୁ ଯାଇ, ମୋହର ଗୃହ ଯେପରି ପୂର୍ଣ୍ଣ ହୁଏ, ସେଥିପାଇଁ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଆସିବା ପାଇଁ ନିବେଦନ କର !
\v 24 ଯେଣୁ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହୁଅଛି, ସେହି ନିମନ୍ତ୍ରିତ ଲୋକମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କେହି ମୋହର ଭୋଜର ଆସ୍ୱାଦ ପାଇବ ନାହିଁ କାରଣ ସେମାନେ ଆସିବା ନିମନ୍ତେ ପ୍ରତ୍ୟାଖ୍ୟାନ କଲେ I
\s5
\v 25 ବହୁସଂଖ୍ୟକ ଲୋକ ଯୀଶୁଙ୍କ ସହିତ ଯାଉଥିଲେ I ଆଉ ସେ ବୁଲିପଡ଼ି ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ,
\v 26 "କେହି ଯେବେ ମୋ' ପାଖକୁ ଆସି ମୋତେ ପ୍ରେମ କରିବା ଅପେକ୍ଷା ନିଜର ବାପା, ମା, ସ୍ତ୍ରୀ, ସନ୍ତାନ, ଭାଇ ଓ ଭଉଣୀମାନଙ୍କୁ ଅଧିକ ପ୍ରେମ କରେ, ତେବେ ସେ ମୋହର ଶିଷ୍ୟ ହୋଇ ପାରେ ନାହିଁ I ଏପରିକି ନିଜ ପ୍ରାଣକୁ ପ୍ରେମ କରିବା ଅପେକ୍ଷା ସେ ମୋତେ ଅଧିକ ପ୍ରେମ କରିବା ଉଚିତ୍ !
\v 27 ଯେ କେହି ଆପଣା କ୍ରୁଶ ବହନ କରେ ନାହିଁ ଓ ଯେ କେହି ମୋହର ଅନୁସରଣ କରେ ନାହିଁ, ସେ ମୋହର ଶିଷ୍ୟ ହୋଇ ପାରେ ନାହିଁ I
\s5
\v 28 ଯଦି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ ପ୍ରହରୀଗୃହ ତିଆରି କରିବାକୁ ଇଛା କରେ, ତେବେ ତୁମ୍ଭେ କ'ଣ ପ୍ରଥମେ ବସି ବ୍ୟୟହିସାବ ଦେଖିବ ନାହିଁ ? ପରେ ତୁମ୍ଭେ ସ୍ଥିର କରି ପାରିବ ଯେ ତୁମ୍ଭେ ତାହା ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ କରିବା ପାଇଁ ତୁମ୍ଭର ଅର୍ଥବଳ ଅଛି କି ନାହିଁ I
\v 29 ଅନ୍ୟଥା, ତୁମ୍ଭେ ମୂଳଦୂଆ ବସାଇ ଶେଷ କରି ନ ପାରିଲେ, ଯେତେ ଲୋକ ତାହା ଦେଖିବେ, ସମସ୍ତେ ତୁମ୍ଭକୁ ପରିହାସ କରିବେ I
\v 30 ସେମାନେ କହିବାକୁ ଲାଗିବେ, 'ଏ ଲୋକଟା ତିଆରି କରିବାକୁ ଆରମ୍ଭ କଲା କିନ୍ତୁ ଶେଷ କରି ପାରିଲା ନାହିଁ I'
\s5
\v 31 କିମ୍ବା ଯଦି ଜଣେ ରାଜା ଅନ୍ୟ ଜଣେ ରାଜାଙ୍କ ସହିତ ଯୁଦ୍ଧ କରିବା ପାଇଁ ଆପଣା ସୈନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ପଠାଇବା ନିମନ୍ତେ ସ୍ଥିର କରେ, ସେ ପ୍ରଥମେ ଆପଣା ମନ୍ତ୍ରୀମାନଙ୍କ ସହିତ ନିଶ୍ଚୟ ବସି, କୋଡ଼ିଏ ହଜାର ସୈନ୍ୟ ଘେନି ତାଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଆସୁଥିବା ରାଜାଙ୍କ ସହିତ ଦଶ ହଜାର ସୈନ୍ୟ ନେଇ ଯୁଦ୍ଧ କରିବାକୁ ସକ୍ଷମ କି ନାହିଁ, ତାହା ପ୍ରଥମେ ବିବେଚନା କରିବେ I
\v 32 ଯଦି ସେ ସ୍ଥିର କରନ୍ତି ଯେ ଆପଣ ସୈନ୍ୟ ଅନ୍ୟ ସୈନ୍ୟକୁ ହରାଇ ପାରିବେ ନାହିଁ, ତେବେ ଅନ୍ୟ ରାଜା ଦୂରରେ ଥାଉ ଥାଉ ସେ ଦୂତ ପଠାନ୍ତି I ଅନ୍ୟ ରାଜାଙ୍କୁ କହିବା ନିମନ୍ତେ ସେ ଦୂତକୁ ଏହା କହନ୍ତି, 'ତୁମ୍ଭ ସହିତ ସନ୍ଧି(ଶାନ୍ତି) କରିବା ନିମନ୍ତେ ମୁଁ କ'ଣ କରିବି ?'
\v 33 ସେହି ପ୍ରକାରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଯେ କେହି ଆପଣାର ସବୁ କିଛି ତ୍ୟାଗ ନ କରେ, ସେ ମୋହର ଶିଷ୍ୟ ହୋଇ ପାରେ ନାହିଁ I
\s5
\v 34 ପୁଣି ଯୀଶୁ କହିଲେ, "ତୁମ୍ଭେମାନେ ଲବଣ ସଦୃଶ, ଯାହା ବହୁତ ବ୍ୟବହାର ଯୋଗ୍ୟ I କିନ୍ତୁ ଯଦି ଲବଣ ଆପଣା ଲବଣତ୍ୱ ହରାଏ, ତେବେ ତାହା କାହିଁରେ ସ୍ୱାଦଯୁକ୍ତ କରାଯିବ ?
\v 35 ଯଦି ଲବଣ ଆପଣା ସ୍ୱାଦ ଦିଏ ନାହିଁ, ତେବେ ତାହା ଭୂମି କିମ୍ବା ଖତଗଦା ନିମନ୍ତେ ମଧ୍ୟ ଯୋଗ୍ୟ ନୁହେଁ I ଲୋକେ ତାହା ବାହାରେ ଫୋପାଡ଼ି ଦିଅନ୍ତି I ମୁଁ ଯାହା କହିଲି ପ୍ରତ୍ୟେକ ସେହି ବିଷୟରେ ଯତ୍ନପୂର୍ବକ ବିବେଚନା କର !"
\s5
\c 15
\p
\v 1 ବର୍ତ୍ତମାନ, ଅନେକ କରଗ୍ରାହୀ ଓ ପାପୀ ଲୋକ ଯୀଶୁଙ୍କ ପାଖକୁ ତାହାଙ୍କ ବାକ୍ୟ ଶୁଣିବା ପାଇଁ ଆସୁଥିଲେ I
\v 2 ସେଥିରେ ଫାରୂଶୀମାନେ ଓ ଶାସ୍ତ୍ରୀମାନେ ଏହା ଦେଖିଲେ, ସେମାନେ ବଚସା କରୁ କରୁ କହିଲେ, "ଏ ଲୋକଟା ପାପୀମାନଙ୍କୁ ଗ୍ରହଣ କରେ ଓ ସେମାନଙ୍କ ସହିତ ମଧ୍ୟ ଭୋଜନ କରେ I" ସେମାନେ ଏହା ଚିନ୍ତା କଲେ ଯେ ଏହା କରିବା ଦ୍ୱାରା ଆପଣାକୁ ଅପବିତ୍ର କରୁଛନ୍ତି I
\s5
\v 3 ତହିଁରେ ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ ଏହି ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ କହିଲେ,
\v 4 "ମନେକର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ ଲୋକର, ଯାହାର ଯଦି ଶହେ ମେଣ୍ଢା ଥାଏ, ଆଉ ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଗୋଟିଏ ହଜିଯାଏ I ତେବେ ନିଶ୍ଚିତଭାବରେ ତୁମ୍ଭେ ଅନେଶ୍ୱତଙ୍କୁ ପ୍ରାନ୍ତରରେ ଛାଡ଼ି ସେହି ହଜିଥିବା ମେଣ୍ଢାଟି ନ ପାଇବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ତାହାକୁ ଖୋଜିବ I
\v 5 ପୁଣି, ଯେତେବେଳେ ତୁମ୍ଭେ ତାହାକୁ ପାଇବ, ତୁମ୍ଭେ ତାହାକୁ ଆନନ୍ଦରେ କାନ୍ଧେଇ ଘରକୁ ଘେନି ଆସିବ I
\s5
\v 6 ପୁଣି, ଯେତେବେଳେ ତୁମ୍ଭେ ଗୃହରେ ପହଞ୍ଚିବ, ତୁମ୍ଭେ ଆପଣା ବନ୍ଧୁ ପ୍ରତିବାସୀମାନଙ୍କୁ ଡାକି ଏକତ୍ର କରି ସେମାନଙ୍କୁ କହିବ, 'ମୋ' ସାଙ୍ଗରେ ଆନନ୍ଦ କର, ଯେଣୁ ମୋହର ହଜିଯାଇଥିବା ମେଣ୍ଢାଟି ପାଇଲି !'
\v 7 ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହୁଅଛି, ସେହି ପ୍ରକାରେ ଯେଉଁମାନଙ୍କର ମନ ପରିବର୍ତ୍ତନ କରିବାର ଆବଶ୍ୟକ ନାହିଁ, ଏପରି ଅନେଶତ ଧାର୍ମିକ ଲୋକମାନଙ୍କ ଅପେକ୍ଷା, ଯେ ମନ ପରିବର୍ତ୍ତନ କରେ, ଏପରି ଜଣେ ପାପୀର ନିମନ୍ତେ ସ୍ୱର୍ଗରେ ଅଧିକ ଆନନ୍ଦ ହେବ I
\s5
\v 8 ଅଥବା ଏପରି ଏକ ସ୍ତ୍ରୀଲୋକ ଅଛି, ତାହାର ଯଦି ଦଶଟି, ମୂଲ୍ୟବାନ ଟଙ୍କା ଥାଏ, ଆଉ ସେଥିରୁ ଗୋଟିଏ ହଜିଯାଏ, ତେବେ ସେ ଦୀପ ଜାଳି ଘର ଝାଡ଼ି ତାହା ନ ପାଇବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଯତ୍ନରେ ଖୋଜେ I
\v 9 ପୁଣି, ତାହା ପାଇଲେ ସେ ଆପଣା ବନ୍ଧୁ ଓ ପ୍ରତିବାସୀମାନଙ୍କୁ ଡାକି ଏକାଠି କରି କହେ, 'ମୋ ସାଙ୍ଗରେ ଆନନ୍ଦ କର, ଯେଣୁ ଯେଉଁ ଟଙ୍କାଟି ହଜାଇଥିଲି, ତାହା ପାଇଲି !'
\v 10 ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହୁଅଛି, ସେହି ପ୍ରକାରେ ଯେ ମନପରିବର୍ତ୍ତନ କରେ, ଏପରି ଜଣେ ପାପୀ ନିମନ୍ତେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଦୂତମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଆନନ୍ଦ ହୁଏ I
\s5
\v 11 ଯୀଶୁ ଆହୁରି କହିବାକୁ ଲାଗିଲେ, "ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କର ଦୁଇଟି ପୁଅ ଥିଲେ I
\v 12 ଦିନେ ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ସାନ ପୁଅ ବାପାଙ୍କୁ କହିଲା, 'ବାପା, ତୁମ୍ଭ ସମ୍ପତ୍ତିର ଯେଉଁ ଭାଗ ମୋ ଭାଗରେ ପଡ଼ୁଅଛି, ଯାହା ତୁମ୍ଭ ମୃତ୍ୟୁ ପରେ ମୋତେ ମିଳିଥା'ନ୍ତା, ବର୍ତ୍ତମାନ ତାହା ମୋତେ ଦେଇଦିଅ I' ସେଥିରେ ସେ ଆପଣାର ସବୁ କିଛି ସେମାନଙ୍କୁ ଭାଗ କରିଦେଇ ଦେଲେ I
\s5
\v 13 ଅଳ୍ପ ଦିନ ପରେ ସାନ ପୁଅ ଆପଣାର ସବୁ ଏକାଠି କରି ଦୂର ଦେଶକୁ ଚାଲିଗଲା I ଆଉ ସେହି ଦେଶରେ ସେ ଆପଣାର ସମସ୍ତ ସମ୍ପତ୍ତି ମୁର୍ଖତା ହେତୁ ମନ୍ଦ ବିଷୟରେ ଖର୍ଚ୍ଚ କରିଦେଲା I
\v 14 କିନ୍ତୁ ସମସ୍ତ ଅପବ୍ୟୟ କଲା ପରେ, ସେ ଦେଶରେ ମହାଦୁର୍ଭିକ୍ଷ ପଡ଼ିଲା I ତାହାର ବଞ୍ଚିବା ନିମନ୍ତେ ଅତିଶିଘ୍ର ଅଭାବ ହେବାକୁ ଲାଗିଲା I
\s5
\v 15 ସେଥିରେ ସେ ଯାଇ ସେହି ଦେଶର ଜଣେ ଲୋକଙ୍କର ଆଶ୍ରୟ ନେଲା I ତେଣୁ ସେହି ଲୋକ ତାହାକୁ ଘୁଷୁରି ଚରାଇବା ପାଇଁ ଆପଣା ପଡ଼ିଆକୁ ପଠାଇଲେ I
\v 16 ପୁଣି ସେ ବହୁତ କ୍ଷୁଧିତ ହେଲା, ଆଉ ଘୁଷୁରିମାନେ ଯେଉଁ ଶିମ ଖାଉଥିଲେ, ସେହି ଶିମ ଖାଇ ସେ ଆପଣା ପେଟ ପୁରାଇବାକୁ ଇଚ୍ଛା କରୁଥିଲା, କିନ୍ତୁ କେହି ତାହାକୁ ଦେଉ ନ ଥିଲେ I
\s5
\v 17 ମାତ୍ର ସେ କିପରି ମୁର୍ଖ ସେହି ଚେତନା ପାଇ ଆପଣାକୁ କହିଲା, 'ମୋର ବାପାଙ୍କ କେତେ ମୂଲିଆଙ୍କର ଖାଦ୍ୟ ବଳିପଡ଼ୁଅଛି, କିନ୍ତୁ ମୋ' ପାଖେ ଖାଇବାକୁ କିଛି ନ ଥିବାରୁ ମୁଁ ଏଠାରେ ମରୁଅଛି I
\v 18 ସେଥିପାଇଁ ମୁଁ ଏହି ସ୍ଥାନ ଛାଡ଼ି ମୋର ବାପାଙ୍କ ପାଖକୁ ଯିବି I ମୁଁ ତାହାଙ୍କୁ କହିବି, "ବାପା, ମୁଁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଓ ତୁମ୍ଭ ବିରୁଦ୍ଧରେ ପାପ କଲି I
\v 19 ତୁମ୍ଭ ପୁଅ ବୋଲି ଡକାଯିବାର ମୁଁ ଆଉ ଯୋଗ୍ୟ ନୁହେଁ; ଦୟାକରି ମୋତେ ତୁମ୍ଭର ଜଣେ ମୂଲିଆ ପରି ରଖ I"
\s5
\v 20 ସେଥିରେ ସେ ସେହି ସ୍ଥାନ ଛାଡ଼ି ଆପଣା ପିତାଙ୍କ ନିକଟକୁ ଗଲା I କିନ୍ତୁ ସେ ଗୃହ ଠାରୁ ଦୂରରେ ଥାଉ ଥାଉ ତାହାର ପିତା ତାହାକୁ ଦେଖି ଦୟାରେ ବିଗଳିତ ହେଲେ I ସେ ଦୌଡ଼ିଯାଇ ତାହାକୁ ଆଲିଙ୍ଗନ କରି ଅତି ସ୍ନେହରେ ଚୁମ୍ବନ ଦେଲେ I
\v 21 ତାହାଙ୍କୁ ପୁତ୍ର ତାହାଙ୍କୁ କହିଲା, 'ବାପା, ମୁଁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଓ ତୁମ୍ଭ ବିରୁଦ୍ଧରେ ପାପ କଲି I ତେଣୁ ତୁମ୍ଭ ପୁଅ ବୋଲି ଡ଼କାଯିବାର ମୁଁ ଆଉ ଯୋଗ୍ୟ ନୁହେଁ I'
\s5
\v 22 କିନ୍ତୁ ପିତା ଆପଣା ଦାସମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, 'ଶୀଘ୍ର ଯାଅ ଓ ମୋହର ସବୁଠାରୁ ଭଲ ଲୁଗା ନେଇ ଆସ ଓ ଏହା ମୋ' ପୁଅକୁ ପିନ୍ଧାଅ I ପୁଣି ଏହାର ହାତରେ ମୂଦି ଓ ପାଦରେ ପାଦୁକା ପିନ୍ଧାଅ!
\v 23 ପୁଣି, ମୋଟା ବାଛୁରିଟି ଯାହା ବିଶେଷ ସମୟ ନିମନ୍ତେ ରଖାଯାଇଛି ତାହା ଆଣି ମାର; ଯେପରି ଆମ୍ଭେମାନେ ଭୋଜନ କରି ଉତ୍ସବ କରୁ!
\v 24 ଆମ୍ଭେମାନେ ଉତ୍ସବ କରିବା ଆବଶ୍ୟକ କାରଣ ମୋହର ଏହି ପୁଅ ମରିଥିଲା, ପୁନର୍ବାର ବଞ୍ଚିଲା ! ହଜିଯାଇଥିଲା, ଆଉ ମିଳିଲା !' ସେଥିରେ ସେମାନେ ଉତ୍ସବ କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ I
\s5
\v 25 ଯେତେବେଳେ ଏହି ସବୁ ହେଉଥିଲା, ପିତାଙ୍କ ବଡ଼ ପୁଅ କ୍ଷେତରେ କାର୍ଯ୍ୟ କରୁଥିଲା I ସେ ଯେତେବେଳେ କ୍ଷେତର କାର୍ଯ୍ୟ ସାରି ଆସି ଘର ପାଖରେ ପହଞ୍ଚିଲା, ସେତେବେଳେ ଲୋକମାନଙ୍କ ବାଦ୍ୟ ଓ ନୃତ୍ୟର ଶବ୍ଦ ଶୁଣିଲା I
\v 26 ସେ ଦାସମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣକୁ ପାଖକୁ ଡାକି ସେହି ସବୁ କଅଣ ବୋଲି ପଚାରିବାକୁ ଲାଗିଲା I
\v 27 ସେହି ଦାସ ତାହାକୁ କହିଲା, 'ତୁମ୍ଭର ଭାଇ ଗୃହକୁ ଆସିଅଛନ୍ତି, ଆଉ ତୁମ୍ଭର ଭାଇ ସୁରକ୍ଷିତ ଓ ସୁସ୍ଥ ଶରୀରରେ ଫେରିବା ହେତୁ ତୁମ୍ଭର ବାପା ଉତ୍ସବ କରିବା ନିମନ୍ତେ ମୋଟା ବାଛୁରିଟିଏ ମାରିବା ପାଇଁ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହିଅଛନ୍ତି I'
\s5
\v 28 ସେଥିରେ ବଡ଼ ଭାଇ ରାଗିଯାଇ ଗୃହ ଭିତରକୁ ଯିବାକୁ ଇଛା କଲା ନାହିଁ I ତେଣୁ ତାହାର ପିତା ବାହାରକୁ ଆସି ତାହାକୁ ଭିତରେ ଆସିବାକୁ ବହୁତ ବୁଝାଇବାକୁ ଲାଗିଲେ I
\v 29 ମାତ୍ର ସେ ଆପଣା ପିତାଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, 'ଦେଖ, ଏତେ ବର୍ଷ ହେଲା ମୁଁ ତୁମ୍ଭର ଦାସ ପରି ଖଟି ଆସିଅଛି I ପୁଣି, କେବେହେଲେ ତୁମ୍ଭର ଆଜ୍ଞା ଅମାନ୍ୟ କରି ନାହିଁ I ତଥାପି ମୋର ବନ୍ଧୁମାନଙ୍କ ସହିତ ଉତ୍ସବ କରିବାକୁ ତୁମ୍ଭେ ମୋତେ କେବେହେଲେ ଛେଳି ଛୁଆଟିଏ ସୁଦ୍ଧା ଦେଇ ନାହଁ I
\v 30 କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭର ଏହି ଯେଉଁ ପୁଅ ବେଶ୍ୟାମାନଙ୍କ ସହିତ ତୁମ୍ଭର ସବୁ ଧନ ଅପବ୍ୟୟ କରିଦେଇଛି, ଯେତେବେଳେ ସେ ଆସିଲା, ସେତେବେଳେ ଉତ୍ସବ କରିବା ନିମନ୍ତେ ତୁମ୍ଭେ ତୁମ୍ଭର ଦାସମାନଙ୍କୁ ତାହା ପାଇଁ ମୋଟା ବାଛୁରିଟି ମାରିବା ନିମନ୍ତେ କହିଲ !'
\s5
\v 31 କିନ୍ତୁ ତାହାର ପିତା ତାହାକୁ କହିଲେ, 'ପୁଅରେ, ତୁ ତ ସବୁବେଳେ ମୋ ସାଙ୍ଗରେ ଅଛୁ, ଆଉ ଯାହାସବୁ ମୋହର, ସେହି ସବୁ ତୋହର I
\v 32 କିନ୍ତୁ ଏହି ଯେ ତୋହର ଭାଇଟି ମରିଥିଲା, ପୁନର୍ବାର ବଞ୍ଚିଲା, ହଜିଯାଇଥିଲା, ଆଉ ମିଳିଲା ! ସେହି ହେତୁରୁ ଉତ୍ସବ ଓ ଆନନ୍ଦ କରିବା ଉଚିତ୍ ଥିଲା !'"
\s5
\c 16
\p
\v 1 ଯୀଶୁ ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ କହିଲେ, "ଜଣେ ଧନୀ ଲୋକ ଥିଲେ; ତାହାଙ୍କର ଜଣେ ବେବର୍ତ୍ତା ଥିଲେ I ଦିନେ ସେହି ଧନୀ ବ୍ୟକ୍ତି କହିଲେ ଯେ ବେବର୍ତ୍ତା ତାହାଙ୍କର ସମ୍ପତ୍ତି ଅଯଥା ଖର୍ଚ୍ଚ କରିଦେଉଅଛି ଯଦ୍ୱାରା ସେହି ଧନୀ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କ ସମ୍ପତ୍ତି କ୍ଷତି ହେଉଛି I
\v 2 ତେଣୁ ସେ ସେହି ବେବର୍ତ୍ତାକୁ ପାଖକୁ ଡାକି ତାହାକୁ କହିଲେ, 'ତୁମ୍ଭେ ଯାହା କରୁଅଛ ତାହା ମନ୍ଦ ଅଟେ! ତୁମ୍ଭ ବେବର୍ତ୍ତା କାର୍ଯ୍ୟର ହିସାବ ଦିଅ, କାରଣ ତୁମ୍ଭେ ଆଉ ମୋ' ଗୃହର ବେବର୍ତ୍ତା ହୋଇ ରହି ପାରିବ ନାହିଁ I
\s5
\v 3 ସେଥିରେ ସେହି ବେବର୍ତ୍ତା ମନେ ମନେ କହିଲା, 'ମୋହର ପ୍ରଭୁ ତ ମୋଠାରୁ ବେବର୍ତ୍ତାପଦ ଛଡ଼ାଇ ନେଉଅଛନ୍ତି I ତେଣୁ ମୁଁ କ'ଣ କରିବି ତାହା ଚିନ୍ତା କରିବାକୁ ହେବ I ମାଟି ହାଣିବାକୁ ମୋହର ବଳ ନାହିଁ, ଭିକ ମାଗିବାକୁ ମୋତେ ଲାଜ ଲାଗୁଅଛି I
\v 4 ମୁଁ ବେବର୍ତ୍ତାପଦରୁ ବାହାରିବା ପରେ ଲୋକ ଯେପରି ମୋତେ ଆପଣା ଆପଣା ଗୃହରେ ଗ୍ରହଣ କରିବେ, ଏଥିପାଇଁ କଅଣ କରିବି, ତାହା ବୁଝିଲିଣି I
\s5
\v 5 ପୁଣି, ସେ ଆପଣା ପ୍ରଭୁଙ୍କର ପ୍ରତ୍ୟେକ ଖାତକକୁ ପାଖକୁ ଡାକି ପ୍ରଥମ ଜଣକୁ କହିଲା, 'ତୁମ୍ଭେ ମୋ ପ୍ରଭୁଙ୍କର କେତେ ଧାର ନେଇଛ ?' ସେହି ବ୍ୟକ୍ତି କହିଲା, 'ତିନି ହଜାର ଲିଟର ଜୈତୁନ ତେଲ I'
\v 6 ସେହି ବେବର୍ତ୍ତା ତାହାକୁ କହିଲା, 'ତୁମ୍ଭର ରସିଦ ନେଇ ଶୀଘ୍ର ପନ୍ଦର ଶହ ଲିଟର ବୋଲି ଲେଖ !'
\v 7 ତାହା ପରେ ସେ ଆଉ ଜଣକୁ କହିଲା, 'ତୁମ୍ଭେ କେତେ ଧାର ନେଇଅଛ ?' ସେହି ବ୍ୟକ୍ତି କହିଲା, ହଜାର ଟୋକେଇ ଗହମ I ସେହି ବେବର୍ତ୍ତା ତାହାକୁ କହିଲା, 'ତୁମ୍ଭର ରସିଦ ନେଇ ଆଠ ଶହ ଟୋକେଇ ବୋଲି ଲେଖ I'
\s5
\v 8 ଆଉ, ସେହି ଅବିଶ୍ୱସ୍ତ ବେବର୍ତ୍ତା ବୁଦ୍ଧି ସହିତ କାର୍ଯ୍ୟ କରିଥିବାରୁ ପ୍ରଭୁ ତାହାର ପ୍ରଶଂସା କଲେ I ଯେଣୁ ଏହି ଯୁଗର ସନ୍ତାନମାନେ ସେମାନଙ୍କ ନିଜ ଜାତି ପକ୍ଷରେ ଆଲୋକର ସନ୍ତାନମାନଙ୍କ ଅପେକ୍ଷା ଅଧିକ ବୁଦ୍ଧିମାନ I
\v 9 ମୁଁ ମଧ୍ୟ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହୁଅଛି, ଏହି ଜଗତର ଧନରେ ଆପଣା ଆପଣା ନିମନ୍ତେ ବନ୍ଧୁ ଲାଭ କର I ଯେପରି ତାହା ଶେଷ ହେଲେ ସେମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଆପଣା ନିତ୍ୟସ୍ଥାୟୀ ବାସସ୍ଥାନରେ ଗ୍ରହଣ କରିବେ I
\s5
\v 10 ଯେ ଅତି ଅଳ୍ପ ବିଷୟରେ ବିଶ୍ୱସ୍ତ, ସେ ବହୁତ ବିଷୟରେ ମଧ୍ୟ ବିଶ୍ୱସ୍ତ ଅଟେ, ପୁଣି, ଯେ ଅତି ଅଳ୍ପ ବିଷୟରେ ଅବିଶ୍ୱସ୍ତ ସେ ବହୁତ ବିଷୟରେ ମଧ୍ୟ ଅବିଶ୍ୱସ୍ତ I
\v 11 ଅତଏବ, ଯଦି ତୁମ୍ଭେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଦତ୍ତ ଜାଗତିକ ଧନରେ ବିଶ୍ୱସ୍ତ ହୋଇ ନାହଁ, ତେବେ ସେ ନିଶ୍ଚିତଭାବରେ ସତ୍ୟ ଧନ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ହସ୍ତରେ ସମର୍ପଣ କରିବେ ନାହିଁ I
\v 12 ଆଉ, ଯଦି ତୁମ୍ଭେମାନେ ପରର ସମ୍ପତ୍ତି ବିଷୟରେ ବିଶ୍ୱସ୍ତ ହୋଇ ନାହଁ, ତେବେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଆପଣା ସମ୍ପତ୍ତି ପାଇବା ନିମନ୍ତେ ଅନ୍ୟଠାରୁ ଆଶା କର ନାହିଁ I
\s5
\v 13 କୌଣସି ଦାସ ଏକ ସମୟରେ ଦୁଇ ପ୍ରଭୁଙ୍କର ସେବା କରି ପାରିବ ନାହିଁ I ଯଦି ସେ ଏହିପରି କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରେ, ତେବେ ସେ ଜଣକୁ ଘୃଣା କରିବ ଓ ଅନ୍ୟ ଜଣକୁ ପ୍ରେମ କରିବ, ଅଥବା ଜଣକ ପ୍ରତି ଆସକ୍ତ ହେବ ଓ ଅନ୍ୟ ଜଣକୁ ତୁଚ୍ଛ କରିବ I ତୁମ୍ଭେମାନେ ଈଶ୍ୱର ଓ ଧନସମ୍ପତ୍ତି ଉଭୟର ଦାସ ହୋଇ ପାରିବ ନାହିଁ I
\s5
\v 14 ସେଠାରେ ଥିବା ଫାରୂଶୀମାନେ ଯେତେବେଳେ ଯୀଶୁଙ୍କ କଥା ଶୁଣିଲେ, ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ପରିହାସ କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ କାରଣ ସେମାନେ ଧନଲୋଭୀ ଥିଲେ I
\v 15 ସେଥିରେ ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, "ତୁମ୍ଭେମାନେ ଆପଣାମାନଙ୍କୁ ମନୁଷ୍ୟମାନଙ୍କ ଦୃଷ୍ଟିରେ ଧାର୍ମିକ ବୋଲି ଦେଖାଇବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରୁଥାଅ, କିନ୍ତୁ ଈଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ହୃଦୟ ଜାଣନ୍ତି I ଏହା ମନେରଖ ଯେ ଯାହା ମନୁଷ୍ୟମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଉଚ୍ଚୀକୃତ, ତାହା ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଦୃଷ୍ଟିରେ ଘୃଣିତ I
\s5
\v 16 ଈଶ୍ୱର ମୋଶାଙ୍କୁ ଦେଇଥିବା ବ୍ୟବସ୍ଥା ଓ ଭାବବାଦୀମାନଙ୍କ ଧର୍ମଶାସ୍ତ୍ର ଯୋହନଙ୍କ ଆସିବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ପ୍ରଚଳିତ ଥିଲା I ସେହି ସମୟଠାରୁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ରାଜ୍ୟର ସୁସମାଚାର ମୁଁ ପ୍ରଚାର କରି ଆସୁଅଛି I ଅନେକ ଲୋକ ସେହି ସୁସମାଚାର ଗ୍ରହଣ କରୁଛନ୍ତି ଓ ଆପଣା ଜୀବନରେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ରାଜ୍ୟ ଆସୁ ବୋଲି ବହୁତ ଆଗ୍ରହରେ ନିବେଦନ କରନ୍ତି I
\v 17 କିନ୍ତୁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥାର ଏକ ବିନ୍ଦୁ ଲୋପ ପାଇବା ଅପେକ୍ଷା ବରଂ ଆକାଶ ଓ ପୃଥିବୀ ଲୋପ ପାଇବା ସହଜ I
\s5
\v 18 କୌଣସି ପୁରୁଷ ଆପଣା ସ୍ତ୍ରୀକୁ ପରିତ୍ୟାଗ କରି ଅନ୍ୟକୁ ବିବାହ କରେ ସେ ବ୍ୟଭିଚାର କରେ, ପୁଣି, କୌଣସି ପୁରୁଷ, ସ୍ୱାମୀ ଦ୍ୱାରା ପରିତ୍ୟାଗ କରାଯାଇଥିବା ସ୍ତ୍ରୀକୁ ବିବାହ କରେ, ସେ ବ୍ୟଭିଚାର କରେ I"
\s5
\v 19 ଯୀଶୁ ପୁଣି କହିଲେ, "ଜଣେ ଧନୀ ଲୋକ ଥିଲା, ସେ ବାଇଗଣିଆ ଓ ବହୁମୂଲ୍ୟ ବସ୍ତ୍ର ପିନ୍ଧୁଥିଲା I ସେ ପ୍ରତିଦିନ ମହା ଆଡ଼ମ୍ବରରେ ଭୋଜି ଦେଇ ଆମୋଦ ପ୍ରମୋଦ କରୁଥିଲା I
\v 20 ଆଉ ପ୍ରତିଦିନ ତାହାର ଫାଟକ ପାଖରେ ଲାଜାର ନାମକ ଜଣେ ଗରିବ ବ୍ୟକ୍ତି ପଡ଼ି ରହୁଥିଲା I ଲାଜାର ଦେହରେ ଘାଆ ଭର୍ତ୍ତି ହୋଇଥିଲା I
\v 21 ସେ ବହୁତ କ୍ଷୁଧିତ ଥିବାରୁ ସେହି ଧନୀ ଲୋକର ମେଜରୁ ପଡ଼ିବା ଅଇଣ୍ଠାରୁ କିଛି ଖାଇ ପେଟ ପୁରାଇବାକୁ ଆଶା କରୁଥିଲା I ସେ ସେଠାରେ ପଡିରହିଥିବା ସମୟରେ କୁକୁରଗୁଡ଼ାକ ସୁଦ୍ଧା ଆସି ତାହାର ଘାଆ ସବୁ ଚାଟୁଥିଲେ I
\s5
\v 22 କାଳକ୍ରମେ ସେହି ଭିକାରୀଟି ମରିଗଲା ଓ ଦୂତମାନଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଅବ୍ରହାମଙ୍କ କୋଳକୁ ନିଆଗଲା I ପରେ ସେହି ଧନୀ ଲୋକ ମଧ୍ୟ ମରିଗଲା ଓ ତାହାର ଶରୀର ସମାଧି ପାଇଲା I
\v 23 ଆଉ, ମୃତମାନଙ୍କ ସ୍ଥାନରେ ସେହି ଧନୀ ବ୍ୟକ୍ତି ନରକ ଯନ୍ତ୍ରଣାରେ କଲବଲ ହେଉଥିଲା I ସେ ଉପରକୁ ଚାହିଁ ଦୂରରେ ଅବ୍ରହାମ ଓ ଅବ୍ରହାମଙ୍କ ଅତି ନିକଟରେ ବସିଥିବା ଲାଜାରକୁ ଦେଖିଲେ I
\s5
\v 24 ସେଥିରେ ସେହି ଧନୀ ବ୍ୟକ୍ତି ଉଚ୍ଚ ସ୍ୱରରେ ଡାକି କହିଲେ, 'ହେ ପିତା ଅବ୍ରହାମ, ମୁଁ ଏହି ନିଆଁରେ କଲବଲ ହେଉଅଛି ! ତେଣୁ ମୋତେ ଦୟା କରନ୍ତୁ ଓ ଲାଜାରକୁ ଏଠାରେ ପଠାଇ ଦିଅନ୍ତୁ ଯେପରି ସେ ପାଣିରେ ନିଜ ଅଙ୍ଗୁଳିର ଟିପ ବୁଡ଼ାଇ ମୋର ଜିଭକୁ ସ୍ପର୍ଶ କରି ଥଣ୍ଡା କରେ! !'
\s5
\v 25 କିନ୍ତୁ ଅବ୍ରହାମ କହିଲେ, 'ପୁଅରେ, ଏହା ସ୍ମରଣ କର ଯେ ଯେତେବେଳେ ପୃଥିବୀରେ ତୁ ଜୀବିତ ଥିଲୁ ତୋର ଭଲ ବିଷୟସବୁ ପାଇଲୁ I କିନ୍ତୁ ଲାଜାର ଶୋଚନୀୟ ଅବସ୍ଥାରେ ଥିଲା I ବର୍ତ୍ତମାନ ସେ ଏହି ସ୍ଥାନରେ ଆନନ୍ଦରେ ଅଛି, ଆଉ ତୁ କଲବଲ ହେଉଅଛୁ I
\v 26 ତାହା ଛଡ଼ା ଈଶ୍ୱର, ତୁମ ଓ ଆମ ମଧ୍ୟରେ ବହୁତ ବଡ଼ ବ୍ୟବଧାନ କରିଛନ୍ତି I ତେଣୁ ଯେଉଁମାନେ ଏ ସ୍ଥାନରୁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ଯିବା ପାଇଁ ଇଚ୍ଛା କରନ୍ତି, ସେମାନେ ଯାଇ ପାରିବେ ନାହିଁ, କିମ୍ବା ସେ ସ୍ଥାନରୁ କେହି ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ପାର ହୋଇ ଆସି ପାରିବେ ନାହିଁ I'
\s5
\v 27 ସେଥିରେ ସେହି ଧନୀ ବ୍ୟକ୍ତି କହିଲେ, 'ଯଦି ଏହିପ୍ରକାର ଅଟେ ତେବେ, ହେ ପିତା, ମୁଁ ଆପଣଙ୍କୁ ଅନୁରୋଧ କରୁଅଛି, ଲାଜାରକୁ ମୋହର ବାପାଙ୍କ ଘରକୁ ପଠାଉନ୍ତୁ I
\v 28 କାରଣ ମୋହର ପାଞ୍ଚ ଭାଇ ସେଠାରେ ଅଛନ୍ତି I ସେମାନଙ୍କୁ ଚେତାବନୀ ଦେବା ନିମନ୍ତେ ତାହାକୁ କହନ୍ତୁ ଯେପରି ସେମାନେ ମଧ୍ୟ ଏହି ସ୍ଥାନକୁ ନ ଆସିବେ, ଯେଉଁଠାରେ ଆମ୍ଭେମାନେ ଯନ୍ତ୍ରଣା ପାଇ କଲବଲ ହେଉ !'
\s5
\v 29 କିନ୍ତୁ ଅବ୍ରହାମ କହିଲେ, 'ନା, ମୁଁ ତାହା କରିବି ନାହିଁ , କାରଣ ତୁମ୍ଭ ଭାଇମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ମୋଶା ଓ ଭାବବାଦୀମାନଙ୍କ ଧର୍ମଶାସ୍ତ୍ର ଅଛି, ସେମାନେ ସେମାନଙ୍କର ଲିଖିତ କଥା ପାଳନ କରନ୍ତୁ I'
\v 30 କିନ୍ତୁ ସେହି ଧନୀ ବ୍ୟକ୍ତି କହିଲେ, 'ନା, ହେ ପିତା ଅବ୍ରହାମ, ତାହା ଯଥେଷ୍ଟ ନୁହେଁ ! ମାତ୍ର ଯଦି ମୃତମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ ସେମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ଯାଇ ସେମାନଙ୍କୁ ସତର୍କ କରାଇବ, ତାହାହେଲେ ସେମାନେ ସେମାନଙ୍କ ପାପମୟ ଆଚରଣରୁ ମନ ପରିବର୍ତ୍ତନ କରିବେ I'
\v 31 ଅବ୍ରହାମ ତାହାକୁ କହିଲେ, 'ଯଦି ସେମାନେ ମୋଶା ଓ ଭାବବାଦୀମାନଙ୍କର କଥା ନ ଶୁଣନ୍ତି, ତାହାହେଲେ ମୃତମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ ପୁନରୁତ୍ଥିତ ହୋଇ ସେମାନଙ୍କୁ ସତର୍କ କରାଇଲେ ସୁଦ୍ଧା ସେମାନେ ଆପଣା ପାପମୟ ଆଚରଣରୁ ମନ ପରିବର୍ତ୍ତନର ପରାମର୍ଶ ଗ୍ରହଣ କରିବେ ନାହିଁ I'"
\s5
\c 17
\p
\v 1 ସେ ଆପଣା ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, "ବିଘ୍ନ ଯେ ନ ଘଟିବ, ଏହା ଅସମ୍ଭବ, କିନ୍ତୁ ଯାହା ଦ୍ୱାରା ତାହା ଘଟିବ, ହାୟ, ସେ ଦଣ୍ଡର ପାତ୍ର !
\v 2 ବିଶ୍ୱାସରେ ଦୁର୍ବଳ କୌଣସି ବ୍ୟକ୍ତିମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣକର ବାଧାର କାରଣ ହେବା ଅପେକ୍ଷା ବରଂ ତାହା ବେକରେ ଗୋଟିଏ ଚକିପଥର ଟଙ୍ଗାଯାଇ ତାହାକୁ ସମୁଦ୍ରରେ ପକାଇ ଦିଆଯାଇଥିଲେ ତାହା ପାଇଁ ଭଲ ହୋଇଥାନ୍ତା I
\s5
\v 3 ତୁମ୍ଭେମାନେ କିପରି ଆଚରଣ କର ସେ ବିଷୟରେ ସାବଧାନ ହୋଇଥାଅ I ଯଦି ତୁମ୍ଭ ଭାଇ ପାପ କରେ, ତେବେ ତୁମ୍ଭେ ତାହାକୁ ଅନୁଯୋଗ କର I ଆଉ ସେ ଯଦି ପାପରୁ ମନ ପରିବର୍ତ୍ତନ କରି ତୁମ୍ଭକୁ କ୍ଷମା ମାଗେ, ତେବେ ତାହାକୁ କ୍ଷମା ଦିଅ I
\v 4 ପୁଣି, ଯଦି ସେ ଦିନ ଭିତରେ ସାତ ଥର ତୁମ୍ଭ ବିରୁଦ୍ଧରେ ପାପ କରେ, ଯଦି ସେ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଥର ତୁମ୍ଭ ନିକଟକୁ ଆସି କୁହେ, "ମୁଁ ଯାହା କଲି ସେଥିନିମନ୍ତେ ମୁଁ ଦୁଃଖିତ,' ତେବେ ତୁମ୍ଭେ ତାହାକୁ ବାରମ୍ବାର କ୍ଷମା କର I
\s5
\v 5 ସେଥିରେ ପ୍ରେରିତମାନେ ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ କହିଲେ, "ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ବିଶ୍ୱାସ ବଢ଼ାଇ ଦିଅନ୍ତୁ !"
\v 6 ପ୍ରଭୁ କହିଲେ, "ଯଦି ଗୋଟିଏ ସୋରିଷ ଦାନା ପରି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ବିଶ୍ୱାସ ଥାଏ, ତାହାହେଲେ ଏହି ତୁତକୋଳି ଗଛକୁ 'ତୁ ସମୂଳେ ଉପୁଡ଼ାଯାଇ ସମୁଦ୍ରରେ ରୋପିତ ହୁଅ' ବୋଲି କହିଲେ, ତାହା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ଆଜ୍ଞା ମାନିବ I
\s5
\v 7 ଯୀଶୁ ଆହୁରି କହିଲେ, "କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଏପରି ଲୋକ, ଯାହାର ଦାସ ହଳ ବୁଲାଇ କିମ୍ବା ପଶୁ ଚରାଇ କ୍ଷେତରୁ ଆସିଲେ ତୁମ୍ଭେ ତାହାକୁ କହିବ ନାହିଁ ଯେ, 'ଏହିକ୍ଷଣି ଆସି ଖାଇ ବସ ?'
\v 8 ବରଂ ତୁମ୍ଭେ ତାହାକୁ କହିବ, 'ମୋର ଖାଇବାର ଠିକ୍ କର ! ପୁଣି, ମୁଁ ଖିଆପିଆ ଶେଷ ନ କରିବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଅଣ୍ଟା ବାନ୍ଧି ମୋର ସେବା କର ! ତାହା ପରେ ତୁ ଖିଆପିଆ କରିବୁ I'"
\s5
\v 9 ଦାସ ତୁମ୍ଭର ଆଦେଶ ଅନୁସାରେ କାମ କରିବାରୁ ତୁମ୍ଭେ ତୁମ୍ଭର ଦାସକୁ ଧନ୍ୟବାଦ ଦେବ ନାହିଁ I
\v 10 ସେହି ପ୍ରକାରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ମଧ୍ୟ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଆଦେଶ ଅନୁସାରେ ସବୁ କାମ କଲା ପରେ କୁହ, 'ଆମ୍ଭେମାନେ କେବଳ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଦାସ ଓ ସେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଧନ୍ୟବାଦ ଦେବେ ସେଥିର ଆମ୍ଭେମାନେ ଯୋଗ୍ୟ ନୋହୁଁ I ଆମ୍ଭେମାନେ କେବଳ ତାହାଙ୍କ ଆଦେଶ ଅନୁସାରେ ହିଁ କାର୍ଯ୍ୟ କରିଅଛୁ I'"
\s5
\v 11 ସେ ଯିରୂଶାଲକୁ ଯାତ୍ରା କରିବା ସମୟରେ ଶମିରୋଣ ଓ ଗାଲିଲୀ ମଧ୍ୟ ଦେଇ ଯାଉଥିଲେ I
\v 12 ଆଉ ଯୀଶୁ କୌଣସି ଗୋଟିଏ ଗ୍ରାମରେ ପ୍ରବେଶ କରନ୍ତେ, ଦଶ ଜଣ କୁଷ୍ଠୀ ତାହାଙ୍କ ଆଡ଼େ ଆସିଲେ, କିନ୍ତୁ ସେମାନେ କିଛି ଦୂରରେ ଠିଆ ହେଲେ I
\v 13 ସେମାନେ ଉଚ୍ଚସ୍ୱରରେ କହିଲେ, "ହେ ଯୀଶୁ, ହେ ଗୁରୁ, ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଦୟା କରନ୍ତୁ !"
\s5
\v 14 ଯେତେବେଳେ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ଦେଖିଲେ, ସେ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, "ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯାଇ ନିଜ ନିଜକୁ ଯାଜକମାନଙ୍କୁ ଦେଖାଅ I" ଆଉ ସେମାନେ ଯାଉ ଯାଉ ସୁସ୍ଥ ହେଲେ I
\v 15 କିନ୍ତୁ ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ ନିଜକୁ ସୁସ୍ଥ ହୋଇଥିବା ଦେଖି, ଉଚ୍ଚସ୍ୱରରେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ମହିମା କୀର୍ତ୍ତନ କରୁ କରୁ ଫେରିଆସିଲା I
\v 16 ସେ ଯୀଶୁଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସିଲା ଓ ଯୀଶୁଙ୍କ ଚରଣ ତଳେ ଉବୁଡ଼ ହୋଇ ତାହାଙ୍କର ଧନ୍ୟବାଦ କରିବାକୁ ଲାଗିଲା I ସେ ଜଣେ ଶମିରୋଣୀୟ ଲୋକ I
\s5
\v 17 ସେଥିରେ ଯୀଶୁ କହିଲେ, " ମୁଁ ଦଶ ଜଣ କୁଷ୍ଠରୋଗୀଙ୍କୁ ସୁସ୍ଥ କଲି ! ଅନ୍ୟ ନଅ ଜଣ କାହିଁକି ଫେରି ଆସିଲେ ନାହିଁ ?
\v 18 ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଗୌରବ ଦେବା ନିମନ୍ତେ କେବଳ ଏହି ବିଜାତୀୟ ଲୋକଟି ଫେରି ଆସିଲା; ଅନ୍ୟମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କେହି ଫେରି ଆସିଲେ ନାହିଁ !"
\v 19 ପୁଣି, ସେ ସେହି ବ୍ୟକ୍ତିକୁ କହିଲେ, "ଉଠ ଓ ତୁମ୍ଭ ପଥରେ ଯାଅ, ତୁମ୍ଭେ ମୋ'ଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରିବାରୁ ଈଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭକୁ ସୁସ୍ଥ କରିଅଛନ୍ତି I"
\s5
\v 20 ଦିନେ କେତେକ ଫାରୂଶୀ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ,"ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ରାଜ୍ୟ କେବେ ଆସୁଅଛି ?" ସେ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, "ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ରାଜ୍ୟ ଦୃଶ୍ୟଭାବରେ ଆସେ ନାହିଁ , ଯାହା ଲୋକମାନେ ଆପଣା ଚକ୍ଷୁରେ ଦେଖିପାରିବେ I"
\v 21 ଲୋକେ ଏହା କହିପାରିବେ ନାହିଁ, 'ଦେଖ, ସେ ଏଠାରେ ରାଜ୍ୟ କରୁଅଛନ୍ତି' ବା 'ସେ ସେଠାରେ ରାଜ୍ୟ କରୁଅଛନ୍ତି' ବୋଲି ଲୋକ କହିବେ ନାହିଁ; କାରଣ ଦେଖ, ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ରାଜ୍ୟ ପୂର୍ବରୁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଅଛି I"
\s5
\v 22 ଯୀଶୁ ଆପଣା ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, "ଏପରି ସମୟ ଆସିବ, ଯେତେବେଳେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ରଙ୍କୁ ଶକ୍ତିଶାଳୀଭାବରେ ଶାସନ କରିବା ଦେଖିବାକୁ ଇଚ୍ଛା କରିବ, କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ତାହା ଦେଖିବ ନାହିଁ I
\v 23 ଲୋକେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହିବେ, 'ଦେଖ, ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ସେଠାରେ ଅଛନ୍ତି !' ଅବା ସେମାନେ କହିବେ, 'ଦେଖ, ସେ ଏଠାରେ ଅଛନ୍ତି !' ଯେତେବେଳେ ସେମାନେ ତାହା କହିବେ, ସେମାନଙ୍କର ଅନୁସରଣ କର ନାହିଁ I
\v 24 କାରଣ ବିଜୁଳି ମାରି ଯେପରି ଆକାଶରୁ ଗୋଟିଏ ପାଖରୁ ଆରପାଖ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଆଲୁଅ ଦିଏ, ଓ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଜଣ ଏହା ଦେଖି ପାରନ୍ତି I ସେହିପରି ଯେତେବେଳେ ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ର (ଯୀଶୁ) ଯେ ମୁଁ, ପୁନର୍ବାର ଫେରି ଆସିବି, ପ୍ରତ୍ୟେକ ଜଣ ମୋତେ ଦେଖିବେ I
\s5
\v 25 କିନ୍ତୁ ତାହା ଘଟିବା ପୂର୍ବରୁ, ଅବଶ୍ୟ ମୋତେ ଅନେକ ଦୁଃଖଭୋଗ କରିବାକୁ ହେବ, ଓ ଏହି ବର୍ତ୍ତମାନ ପୁରୁଷ ଦ୍ୱାରା ମୋତେ ଅଗ୍ରାହ୍ୟ ହେବାକୁ ହେବ I
\v 26 କିନ୍ତୁ ଯେତେବେଳେ ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ର (ଯୀଶୁ) ଯେ ମୁଁ, ପୁନର୍ବାର ଫେରି ଆସିବି, ଆଉ ନୋହଙ୍କ ସମୟରେ ଯେପ୍ରକାର ଘଟିଥିଲା, ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ରଙ୍କ ସମୟରେ ମଧ୍ୟ ସେହି ପ୍ରକାର ଘଟିବ I
\v 27 ଜାହାଜରେ ନୋହଙ୍କ ପ୍ରବେଶ କରିବା ଦିନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଲୋକେମାନେ ଭୋଜନପାନ ଓ ବିବାହ କରିବା ଓ ବିବାହ ହେବାରେ ବ୍ୟସ୍ତ ଥିଲେ, ପୁଣି, ଜଳ ପ୍ଲାବନ ଆସି ଯେଉଁମାନେ ଜାହାଜରେ ନ ଥିଲେ ସେହି ସମସ୍ତଙ୍କୁ ବିନାଶ କଲା I
\s5
\v 28 ସେହିପ୍ରକାରେ ଲୋଟ ସଦୋମରେ ବାସ କରିବା ସମୟରେ, ଲୋକମାନେ ଖିଆପିଆ କରିବାରେ ବ୍ୟସ୍ତ ଥିଲେ I ସେମାନେ ଜିନିଷ କିଣାବିକା କଲେ I ସେମାନେ ଗଛ ଲଗେଇବା ଓ ଘର ତିଆରି କରିବାରେ ବ୍ୟସ୍ତ ଥିଲେ I
\v 29 କିନ୍ତୁ ଲୋଟ ସଦୋମରୁ ବାହାରିଯିବା ଦିନ ଆକାଶରୁ ଅଗ୍ନି ଓ ଗନ୍ଧକ ଆସି ଯେଉଁମାନେ ସେହି ନଗରରେ ବାସ କରୁଥିଲେ ସେହି ସମସ୍ତଙ୍କୁ ବିନାଶ କଲା I
\s5
\v 30 ସେହିପ୍ରକାରେ, ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ର ଯେ ମୁଁ, ପୃଥିବୀକୁ ଫେରିଲେ, ଲୋକମାନେ ଅପ୍ରସ୍ତୁତ ଥିବେ I
\v 31 ସେହିଦିନ, ଯେଉଁମାନେ ଆପଣାର ସମସ୍ତ ଜିନିଷପତ୍ର ଥିବା ଗୃହରୁ ବାହାରେ ଥିବେ, ସେ ସେହି ସବୁ ନେଇଯିବା ପାଇଁ ଗୃହ ଭିତରକୁ ନ ଯାଉ I ସେହିପରି, ଯେ କ୍ଷେତରେ କାର୍ଯ୍ୟ କରୁଥିବ, ସେ କୌଣସି ବିଷୟ ପାଇବା ନିମନ୍ତେ ଫେରି ନ ଯାଉ; ସେମାନେ ଶୀଘ୍ର ପଳାଇ ଯାଆନ୍ତୁ I
\s5
\v 32 ଲୋଟଙ୍କ ସ୍ତ୍ରୀଙ୍କର କ'ଣ ହେଲା ତାହା ମନେ ପକାଅ I
\v 33 ଯେ କେହି ଆପଣା ଜୀବନ ଲାଭ କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରେ, ସେ ତାହା ହରାଇବ I କିନ୍ତୁ ଯେ କେହି ମୋ' ନିମନ୍ତେ ଆପଣା ଜୀବନ ହରାଇବ, ସେ ଅନନ୍ତକାଳ ନିମନ୍ତେ ତାହା ବଞ୍ଚାଇବ I
\s5
\v 34 ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଏହା କହୁଅଛି: ଯେଉଁ ରାତିରେ ମୁଁ ଫେରିବି, ଦୁଇ ଜଣ ଗୋଟିଏ ଖଟରେ ଶୋଇଥିବେ I ଯେଉଁ ଜଣକ ମୋତେ ବିଶ୍ୱାସ କରେ ତାହାକୁ ନିଆଯିବ ଓ ଅନ୍ୟ ଜଣକୁ ଛଡ଼ାଯିବ I
\v 35 ଦୁଇ ଜଣ ସ୍ତ୍ରୀ ଏକାଠି ଚକି ପେଷୁଥିବେ; ଜଣକୁ ନିଆଯିବ ଓ ଅନ୍ୟ ଜଣକୁ ଛଡ଼ାଯିବ I"
\v 36 ଦୁଇ ଜଣ କ୍ଷେତରେ ଥିବେ, ଜଣକୁ ନିଆଯିବ ଓ ଅନ୍ୟ ଜଣକୁ ଛଡାଯିବ I
\v 37 ତାହାଙ୍କ ଶିଷ୍ୟମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, "ହେ ପ୍ରଭୁ, କେଉଁଠାରେ ଏହା ଘଟିବ ?" ସେ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, "ଯେଉଁଠାରେ ଶବ, ସେହିଠାରେ ଶାଗୁଣାଗୁଡ଼ାକ ମଧ୍ୟ ତାହା ଖାଇବା ନିମନ୍ତେ ଏକାଠି ହେବେ I"
\s5
\c 18
\p
\v 1 ଯୀଶୁ ଆପଣା ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ ଆଉ ଗୋଟିଏ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ଦେଇ ଏହା ଶିକ୍ଷା ଦେଲେ, କ୍ଲାନ୍ତ ନ ହୋଇ ସର୍ବଦା ପ୍ରାର୍ଥନା କରିବା ଯେ କର୍ତ୍ତବ୍ୟ ଏବଂ ଈଶ୍ୱର ଯଦି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ପ୍ରାର୍ଥନାର ଉତ୍ତର ଶୀଘ୍ର ଦେଉ ନାହାନ୍ତି ତେବେ ନିରୁତ୍ସାହିତ ହୁଅ ନାହିଁ I
\v 2 ସେ କହିଲେ, "ଗୋଟିଏ ନଗରରେ ଜଣେ ବିଚାରକର୍ତ୍ତା ଥିଲେ, ସେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଭୟ କରୁ ନ ଥିଲେ କି ମନୁଷ୍ୟକୁ ମାନୁ ନ ଥିଲେ I
\s5
\v 3 ସେହି ନଗରରେ ଜଣେ ବିଧବା ଥିଲା ଯେ ଥରକୁଥର ବିଚାରକର୍ତ୍ତାଙ୍କ ନିକଟକୁ ଯାଇ କହୁଥିଲା, 'ଦୟାକରି ବିଚାରାଳୟରେ ମୋ' ପ୍ରତି ଅନ୍ୟାୟ କରିଥିବା ଲୋକ ବିରୁଦ୍ଧରେ ବିଚାର ନିଷ୍ପତ୍ତି କର I
\v 4 ଆଉ ସେହି ବିଚାରପତି କେତେ ସମୟ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ତାହାକୁ ସାହାଯ୍ୟ କରିବା ନିମନ୍ତେ ସହମତ ହେଉ ନ ଥିଲେ I କିନ୍ତୁ ପରେ, ସେ ମନେ ମନେ କହିଲେ, 'ଯଦିବା ମୁଁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଭୟ କରେ ନାହିଁ କିମ୍ବା ମନୁଷ୍ୟକୁ ମାନେ ନାହିଁ,
\v 5 ତଥାପି ଏହି ବିଧବାଟା ମୋତେ ବାରମ୍ବାର କଷ୍ଟ ଦେଉଅଛି ! ତେଣୁ ମୁଁ ତାହା ପ୍ରତି କରାଯାଇଥିବା ଅନ୍ୟାୟର ବିଚାର କରିବି, କାରଣ ମୁଁ ଯଦି ତାହା ନ କରେ, ସେ ସବୁବେଳେ ଆସି ମୋତେ ବ୍ୟତିବ୍ୟସ୍ତ କରୁଥିବ !'"
\s5
\v 6 ସେଥିରେ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁ କହିଲେ, "ଏହି ଅଧାର୍ମିକ ବିଚାରକର୍ତ୍ତା କଅଣ କହୁଅଛନ୍ତି, ତାହା ଯତ୍ନପୂର୍ବକ ବିବେଚନା କର I
\v 7 ଈଶ୍ୱର ଯିଏ ନ୍ୟାୟୀ ଅଟନ୍ତି, ନିଶ୍ଚିତଭାବରେ ଆପଣା ମନୋନୀତ ଲୋକ, ଯେଉଁମାନେ ଦିନରାତି ତାହାଙ୍କୁ ଡାକୁଥାଆନ୍ତି, ସେମାନଙ୍କ ପ୍ରତି କରାଯାଇଥିବା ଅନ୍ୟାୟର ବିଚାର କରିବେ ! ସେ ସେମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ଦୀର୍ଘସହିଷ୍ଣୁ ଅଟନ୍ତି I"
\v 8 ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହୁଅଛି, ସେ ଶୀଘ୍ର ସେମାନଙ୍କ ପ୍ରତି କରାଯାଇଥିବା ଅନ୍ୟାୟର ପ୍ରତିକାର କରିବେ ! ତଥାପି ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ର (ଯୀଶୁ) ଯେ ମୁଁ, ପୃଥିବୀରେ ଆସିବି, ସେପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସୁଦ୍ଧା ଅନେକ ଲୋକ ଥିବେ ଯେଉଁମାନେ ମୋତେ ବିଶ୍ୱାସ କରନ୍ତି ନାହିଁ I
\s5
\v 9 ନିଜ ନିଜକୁ ଧାର୍ମିକ ମନେ କରି ଅନ୍ୟ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ତୁଚ୍ଛ କରୁଥିବା କେତେକ ଆତ୍ମନିର୍ଭରଶୀଳ ଲୋକଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ସେ ଏହି ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ କହିଲେ,
\v 10 ସେ କହିଲେ, "ଦୁଇ ଜଣ ଲୋକ ପ୍ରାର୍ଥନା କରିବା ନିମନ୍ତେ ଯିରୁଶାଲମ ମନ୍ଦିରକୁ ଗଲେ I ସେହି ଦୁଇ ଲୋକ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ ଫାରୂଶୀ ଓ ଅନ୍ୟ ଜଣକ କର ଆଦାୟକାରୀ ଯିଏ ଲୋକମାନଙ୍କ ଠାରୁ ରୋମୀ ସରକାରଙ୍କ ନିମନ୍ତେ କର ଆଦାୟ କରେ I
\s5
\v 11 ଫାରୂଶୀ ଠିଆ ହୋଇ ଆପଣା ନିମନ୍ତେ ଏହି ପ୍ରକାର ପ୍ରାର୍ଥନା କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ, 'ହେ ଈଶ୍ୱର, ମୁଁ ତୁମ୍ଭକୁ ଧନ୍ୟବାଦ ଦେଉଅଛି ଯେ, ମୁଁ ଅନ୍ୟ ସମସ୍ତ ଲୋକଙ୍କ ପରି ନୁହେଁ I କେତେକ ଅତ୍ୟାଚାରରେ ଅନ୍ୟଠାରୁ ଧନ ଚୋରୀ କରନ୍ତି, କେତେକ ଅଧାର୍ମିକଭାବେ ଅନ୍ୟକୁ ବ୍ୟବହାର କରନ୍ତି, ଆଉ କେତେକ ବ୍ୟଭିଚାର କରନ୍ତି I ମୁଁ ଏହି ସମସ୍ତ କରେ ନାହିଁ I ଆଉ ଏହି କର ଆଦାୟକାରୀ ପରି ସୁଦ୍ଧା ନୁହେଁ ଯେଉଁମାନେ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଠକନ୍ତି !
\v 12 ମୁଁ ସପ୍ତାହରେ ଦୁଇ ଥର ଉପବାସ କରିଥାଏ ଓ ମୋହର ସମସ୍ତ ଆଦାୟର ଦଶମାଂଶ ଦେଇଥାଏ !'
\s5
\v 13 କିନ୍ତୁ କରଗ୍ରାହୀ ମନ୍ଦିର ପ୍ରାଙ୍ଗଣରେ ଲୋକମାନଙ୍କଠାରୁ ଦୂରରେ ଠିଆ ହେଲା I ସେ ସ୍ୱର୍ଗଆଡ଼େ ଅନେଇବାକୁ ସୁଦ୍ଧା ସାହସ କଲା ନାହିଁ I ବରଂ ସେ ନିଜ ଛାତିରେ ମାରିହୋଇ କହିବାକୁ ଲାଗିଲା, 'ହେ ଈଶ୍ୱର, 'ମୋତେ ଦୟା କରି କ୍ଷମା ଦିଅନ୍ତୁ, କାରଣ ମୁଁ ଜଣେ ଭୟଙ୍କର ପାପୀ I'
\v 14 ସେଥିରେ ଯୀଶୁ କହିଲେ, "ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହୁଅଛି, ସେ ଫାରୂଶୀ ନୁହେଁ, ବରଂ କର ଆଦାୟକାରୀ ଧାର୍ମିକ ଗଣିତ ହୋଇ ନିଜ ଘରକୁ ଚାଲିଗଲା I କାରଣ ଯେ କେହି ଆପଣାକୁ ଉନ୍ନତ ବୋଲି ଦେଖାଏ, ତାହାକୁ ନତ କରାଯିବ, କିନ୍ତୁ ଯେ ଆପଣାକୁ ନତ କରେ, ତାହାକୁ ଉନ୍ନତ କରାଯିବ I"
\s5
\v 15 ଦିନେ ଲୋକମାନେ ଆପଣା ଆପଣା ଶିଶୁମାନଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ଯୀଶୁଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆଣୁଥିଲେ ଯେପରି ସେ ସେମାନଙ୍କ ଉପରେ ଆପଣା ହସ୍ତ ରଖି ସେମାନଙ୍କୁ ଆଶୀର୍ବାଦ କରନ୍ତି I ଯେତେବେଳେ ଶିଷ୍ୟମାନେ ଏହା ଦେଖିଲେ, ସେମାନେ ସେମାନଙ୍କୁ ଏହିପରି କରିବା ନିମନ୍ତେ ମନା କଲେ I
\v 16 କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁ ଶିଶୁମାନଙ୍କୁ ଆପଣା ପାଖକୁ ଡାକି କହିଲେ I ସେ କହିଲେ, "ଶିଶୁମାନଙ୍କୁ ମୋ ନିକଟକୁ ଆସିବାକୁ ଦିଅ ! ଆଉ ସେମାନଙ୍କୁ ମନା କର ନାହିଁ ! କାରଣ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ରାଜ୍ୟ ଏହି ପ୍ରକାର ଲୋକମାନଙ୍କର ଯେଉଁମାନେ ଏହି ଶିଶୁମାନଙ୍କ ପରି ନମ୍ର ଓ ବିଶ୍ୱାସ୍ୟ I
\v 17 ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସତ୍ୟ କହୁଅଛି, "ଯେ କେହି ଶିଶୁ ପରି ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ରାଜ୍ୟ ଗ୍ରହଣ ନ କରେ, ସେ କୌଣସି ପ୍ରକାରେ ସେଥିରେ ପ୍ରବେଶ କରିବ ନାହିଁ I"
\s5
\v 18 ଜଣେ ଯିହୂଦୀ ଧର୍ମଗୁରୁ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ, "ହେ ସଦ୍‌ଗୁରୁ, ଅନନ୍ତ ଜୀବନର ଅଧିକାରୀ ହେବା ନିମନ୍ତେ ମୁଁ କଅଣ କରିବି ?"
\v 19 ସେଥିରେ ଯୀଶୁ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, "ମୋତେ ସତ୍ ବୋଲି କାହିଁକି କହୁଅଛ ? ଜଣଙ୍କ ବିନା, ଅର୍ଥାତ୍‍ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବିନା ଅନ୍ୟ କେହି ସତ୍ ନୁହେଁ !
\v 20 ତୁମ୍ଭ ପ୍ରଶ୍ନର ଉତ୍ତର ଏହି, ଆଜ୍ଞାଗୁଡ଼ିକ ତ ତୁମ୍ଭେ ଜାଣ ଯାହା ପାଳନ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଈଶ୍ୱର ମୋଶାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଦେଲେ: 'ବ୍ୟଭିଚାର କର ନାହିଁ, ନରହତ୍ୟା କର ନାହିଁ, ଚୋରି କର ନାହିଁ, ମିଥ୍ୟା ସାକ୍ଷ୍ୟ ଦିଅ ନାହିଁ, ଆପଣା ପିତାମାତାଙ୍କୁ ସମାଦର କର I'"
\v 21 ସେହି ଲୋକ କହିଲେ, "ଏହି ସମସ୍ତ ମୁଁ ଯୌବନକାଳରୁ ପାଳନ କରି ଆସିଅଛି I"
\s5
\v 22 ଯୀଶୁ ଏହା ଶୁଣି ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, "ତୁମ୍ଭର ଆଉ ଗୋଟିଏ ବିଷୟ କରିବା ଅବଶ୍ୟକ I ତୁମ୍ଭେ ନିଜର ସବୁ ବିକି ଦେଇ ଗରିବମାନଙ୍କୁ ବାଣ୍ଟିଦିଅ ଫଳସ୍ୱରୂପ ତୁମ୍ଭେ ସ୍ୱର୍ଗରେ ଧନ ପାଇବ; ପୁଣି, ଆସି ମୋହର ଶିଷ୍ୟ ହୁଅ I
\v 23 କିନ୍ତୁ ସେ ଏହି ସମସ୍ତ କଥା ଶୁଣି ଅତ୍ୟନ୍ତ ଦୁଃଖିତ ହେଲେ, କାରଣ ସେ ଅତିଶୟ ଧନୀ ଥିଲେ I
\s5
\v 24 ସେଥିରେ ଯୀଶୁ ତାଙ୍କୁ ଦେଖି କହିଲେ, "ଯେଉଁମାନଙ୍କର ଧନ ଅଛି, ସେମାନେ କେଡ଼େ କଷ୍ଟରେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ରାଜ୍ୟରେ ପ୍ରବେଶ କରନ୍ତି I"
\v 25 କାରଣ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ରାଜ୍ୟରେ ଧନୀ ଲୋକର ପ୍ରବେଶ କରିବା ଅପେକ୍ଷା ବରଂ ଛୁଞ୍ଚିର କଣା ଦେଇ ଓଟର ପ୍ରବେଶ କରିବା ସହଜ I
\s5
\v 26 ଯେଉଁମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କର ଏହି କଥା ଶୁଣିଲେ, ସେମାନେ କହିଲେ, "ତେବେ ଏଥିରୁ ଜଣାପଡ଼େ ଯେ କେହି ମଧ୍ୟ ପରିତ୍ରାଣ ପାଇ ପାରିବେ ନାହିଁ ?"
\v 27 କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁ କହିଲେ, "ଯାହା ମଣିଷର ଅସମ୍ଭବ, ତାହା ଈଶ୍ୱରଙ୍କର ସମ୍ଭବ I"
\s5
\v 28 ସେଥିରେ ପିତର କହିଲେ, "ଦେଖନ୍ତୁ, ଆମ୍ଭେମାନେ ନିଜ ନିଜର ସବୁ କିଛି ଛାଡ଼ି ଆପଣଙ୍କ ଶିଷ୍ୟ ହୋଇଅଛୁ I"
\v 29 ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, "ହଁ, ଆଉ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସତ୍ୟ କହୁଅଛି, ଯେଉଁ ଲୋକମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ରାଜ୍ୟ ନିମନ୍ତେ ଗୃହ, କି ସ୍ତ୍ରୀ, କି ଭାଇ, କି ବାପା ମା, କି ସନ୍ତାନସନ୍ତତି ପରିତ୍ୟାଗ କରିଅଛନ୍ତି,
\v 30 ସେମାନେ ଏହିକାଳରେ ବହୁଗୁଣରେ ଓ ପରକାଳରେ ଅନନ୍ତ ଜୀବନ ପାଇବେ I"
\s5
\v 31 ପରେ ସେ ବାର ଜଣ ଶିଷ୍ୟଙ୍କୁ ଏକତ୍ର କରି ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, "ଧ୍ୟାନଦେଇ ଶୁଣ, ଆମ୍ଭେମାନେ ଯିରୂଶାଲମକୁ ଯାଉଅଛୁ, ଯେତେବେଳେ ଆମ୍ଭେ ସେଠାରେ ଥିବୁ, ଆଉ ଭାବବାଦୀମାନଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ର ଯେ ମୁଁ, ମୋ' ବିଷୟରେ ଯେଉଁ ସମସ୍ତ ବିଷୟ ଲେଖାଯାଇଅଛି, ସେ ସମସ୍ତ ସଫଳ ହେବ I
\v 32 ମୋହର ଶତ୍ରୁମାନେ ମୋତେ ଅଣଯିହୂଦୀମାନଙ୍କ ହସ୍ତରେ ସମର୍ପଣ କରିବେ I ସେମାନେ ମୋତେ ପରିହାସ କରିବେ, ମୋ' ପ୍ରତି ଅତ୍ୟାଚାର କରି ମୋ' ଉପରେ ଛେପ ପକାଇବେ I
\v 33 ସେମାନେ ମୋତେ କୋରଡ଼ା ମାରି ବଧ କରିବେ I କିନ୍ତୁ ତା'ପରେ ମୁଁ ତୃତୀୟ ଦିନରେ ପୁନର୍ବାର ଉଠିବି I
\s5
\v 34 କିନ୍ତୁ ଯାହା ସେ କହିଲେ ଶିଷ୍ୟମାନେ ଏହି ସବୁ ବିଷୟ କିଛି ବୁଝିଲେ ନାହିଁ I ପୁଣି ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ଯାହା କହୁଥିଲେ ତାହା ବୁଝିବା ନିମନ୍ତେ ଈଶ୍ୱର ସେମାନଙ୍କୁ ବୁଝିବା ଶକ୍ତି ଦେଲେ ନାହିଁ I
\s5
\v 35 ଯୀଶୁ ଓ ଶିଷ୍ୟମାନେ ଯିରୀହୋର ନିକଟବର୍ତ୍ତୀ ହେଉଥିବା ସମୟରେ ଜଣେ ଅନ୍ଧ ବାଟ ପାଖରେ ବସି ଭିକ ମାଗୁଥିଲା I
\v 36 ଯେତେବେଳେ ସେ ଲୋକମାନେ ଯାଉଥିବାର ଶବ୍ଦ ଶୁଣିଲା, ସେ ଜଣକୁ ପଚାରିଲା, "କ'ଣ ହେଉଛି ?"
\v 37 ସେମାନେ ତାହାକୁ କହିଲେ, "ନାଜରିତୀୟ ଯୀଶୁ ଏହି ବାଟ ଦେଇ ଯାଉଅଛନ୍ତି I"
\s5
\v 38 ସେଥିରେ ସେ ଉଚ୍ଚସ୍ୱରରେ କହିଲେ, "ହେ ଯୀଶୁ, ଦାଉଦଙ୍କ ସନ୍ତାନ, ମୋତେ ଦୟା କରନ୍ତୁ !"
\v 39 ମାତ୍ର ଆଗରେ ଯାଉଥିବା ଲୋକମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ତୁନି ହେବା ପାଇଁ ଧମକ ଦେବାକୁ ଲାଗିଲେ I କିନ୍ତୁ ସେ ଆହୁରି ଅଧିକ ଉଚ୍ଚସ୍ୱରରେ କହିବାକୁ ଲାଗିଲା, "ହେ ଦାଉଦଙ୍କ ସନ୍ତାନ ମୋତେ ଦୟା କରନ୍ତୁ I"
\s5
\v 40 ସେଥିରେ ଯୀଶୁ ଠିଆ ହୋଇ ଅନ୍ଧକୁ ଆପଣା ନିକଟକୁ ଆଣିବା ପାଇଁ ଆଦେଶ ଦେଲେ I ଯେତେବେଳେ ଅନ୍ଧଟି ପାଖକୁ ଆସିଲା, ଯୀଶୁ ତାହାକୁ ପଚାରିଲେ,
\v 41 "ମୁଁ ତୁମ୍ଭ ପାଇଁ କଅଣ କରିବି ବୋଲି ତୁମ୍ଭେ ଇଛା କରୁଅଛ ?" ଅନ୍ଧ କହିଲା, "ହେ ପ୍ରଭୁ, ମୁଁ ଯେପରି ଦେଖି ପାରିବି I"
\s5
\v 42 ଯୀଶୁ ତାହାକୁ କହିଲେ, "ଦୃଷ୍ଟି ପାଅ ! କାରଣ ତୁମ୍ଭେ ମୋତେ ବିଶ୍ୱାସ କରିଅଛ, ମୁଁ ତୁମ୍ଭକୁ ସୁସ୍ଥ କରିଅଛି I
\v 43 ସେହିକ୍ଷଣି ସେ ଦେଖି ପାରିଲେ I ଏବଂ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ମହିମା କୀର୍ତ୍ତନ କରୁ କରୁ ଯୀଶୁଙ୍କ ପଛେ ପଛେ ଚାଲିବାକୁ ଲାଗିଲେ I ଏବଂ ଲୋକ ସମସ୍ତେ ତାହା ଦେଖି ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପ୍ରଶଂସା କଲେ I
\s5
\c 19
\p
\v 1 ପରେ ଯୀଶୁ ଯିରୀହୋରେ ପ୍ରବେଶ କରି ତାହା ମଧ୍ୟ ଦେଇ ଯାଉଥିଲେ I
\v 2 ଆଉ ଦେଖ, ସେଠାରେ ଜଖିୟ ନାମରେ ଜଣେ ଲୋକ ଥିଲେ I ସେ ଜଣେ ପ୍ରଧାନ କର ଆଦାୟକାରୀ ଓ ଧନୀ ଲୋକ I
\s5
\v 3 ସେ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ଦେଖିବାକୁ ଇଛା କରୁଥିଲେ କିନ୍ତୁ ଲୋକମାନଙ୍କର ଭିଡ଼ ସକାଶୁ ଦେଖି ପାରୁ ନ ଥିଲେ I କାରଣ ସେ ବାଙ୍ଗର ଥିଲେ ଓ ଯୀଶୁଙ୍କ ଚାରିପାଖେ ଅନେକ ଲୋକ ଥିଲେ I
\v 4 ଏଣୁ ସେ ଆଗକୁ ଦୌଡ଼ିଯାଇ ଗୋଟିଏ ଡିମ୍ବିରି ଗଛରେ ଚଢ଼ିଲେ ଯେପରି ସେ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ଦେଖି ପାରିବେ ଯେତେବେଳେ ସେ ସେହି ବାଟ ଦେଇ ଯିବେ I
\s5
\v 5 ଯେତେବେଳେ ଯୀଶୁ ସେ ସ୍ଥାନକୁ ଆସିଲେ, ସେ ଉପରକୁ ଚାହିଁ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, "ଜଖିୟ, ଶୀଘ୍ର ଓହ୍ଲାଇଆସ, କାରଣ ଆଜି ରାତିରେ ମୋତେ ଅବଶ୍ୟ ତୁମ୍ଭ ଘରେ ରହିବାକୁ ହେବ I"
\v 6 ସେଥିରେ ସେ ଶୀଘ୍ର ଓହ୍ଲାଇ ଆସିଲେ I ସେ ଆନନ୍ଦରେ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ନିଜ ଘରକୁ ଡାକିଲେ I
\v 7 କିନ୍ତୁ ଲୋକମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ସେଠାରେ ଯିବା ଦେଖିଲେ, ସେମାନେ ସମସ୍ତେ ବଚସା କରି କହିବାକୁ ଲାଗିଲେ, "ସେ ଜଣେ ପାପୀ ଲୋକ ଘରେ ରହିବାକୁ ଗଲାଣି I"
\s5
\v 8 ପରେ ଯେତେବେଳେ ସେମାନେ ଭୋଜନ କରୁଥିଲେ ଜଖିୟ ଠିଆ ହୋଇ ଯୀଶୁଙ୍କୁ କହିଲେ, "ହେ ପ୍ରଭୁ, ଦେଖନ୍ତୁ, ମୋର ସମ୍ପତ୍ତିର ଅଧା ମୁଁ ଗରିବମାନଙ୍କୁ ଦାନ କରୁଅଛି I ଆଉ ଯଦି ଅନ୍ୟାୟରେ କାହାରିଠାରୁ କିଛି ନେଇଥାଏ, ତେବେ ଚାରି ଗୁଣରେ ତାହା ସେମାନଙ୍କୁ ଫେରାଇ ଦେବି I"
\v 9 ଯୀଶୁ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, "ଆଜି ଏହି ଗୃହର ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଈଶ୍ୱର ପରିତ୍ରାଣ ଦେଇ ଅଛନ୍ତି, କାରଣ ଏହି ବ୍ୟକ୍ତି ଦେଖାଇଅଛନ୍ତି ଯେ ସେ ପ୍ରକୃତରେ ଅବ୍ରହାମଙ୍କ ଜଣେ ସନ୍ତାନ I
\v 10 ଏହା ମନେରଖ: ମୁଁ, ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ର, ତୁମ୍ଭ ପରି ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଯେଉଁମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଠାରୁ ଦୂରେଇ ଯାଇଅଛନ୍ତି ସେମାନଙ୍କୁ ଖୋଜି ରକ୍ଷା କରିବା ନିମନ୍ତେ ଆସିଅଛି I"
\s5
\v 11 ଲୋକମାନେ ଏହି କଥାସବୁ ଶୁଣିବା ସମୟରେ ଯୀଶୁ କହିଲେ I ଯେହେତୁ ସେ ଯିରୂଶାଲମର ନିକଟବର୍ତ୍ତୀ ହୋଇଥିଲେ, ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ ଆହୁରି ଗୋଟିଏ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ କହିବା ନିମନ୍ତେ ସ୍ଥିର କଲେ I ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ରାଜ୍ୟ ଅତିଶୀଘ୍ର ପ୍ରକାଶ ପାଇବ ବୋଲି ସେମାନେ ମନେ କରୁଥିଲେ ସେଥିପାଇଁ ସେମାନଙ୍କ ଚିନ୍ତାଧାରା ସଂଶୋଧନ କରିବାକୁ ଇଛା କରୁଥିଲେ I
\v 12 ଏଣୁ ସେ କହିଲେ, "ଜଣେ ରାଜକୁମାର ନିଜ ଦେଶରେ ଆପଣା ନିମନ୍ତେ ରାଜପଦ ଗ୍ରହଣ କରି ଫେରିଆସିବା ନିମନ୍ତେ ଦୂର ଦେଶକୁ ଯାତ୍ରା କଲେ I
\s5
\v 13 ସେ ଯିବା ପୂର୍ବରୁ, ସେ ଆପଣାର ଦଶ ଜଣ ଦାସଙ୍କୁ ଡାକି ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ପ୍ରତ୍ୟେକଙ୍କୁ ସମାନ ପରିମାଣର ମୁଦ୍ରା ଦେଲେ I ସେ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, "ମୋର ଆସିବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଏହି ମୁଦ୍ରା ନେଇ ବେପାର କର I" ପରେ ସେ ଚାଲିଗଲେ I
\v 14 କିନ୍ତୁ ତାହାଙ୍କ ଦେଶବାସୀମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ଘୃଣା କରୁଥିଲେ I ତେଣୁ ସେମାନେ ତାହାଙ୍କ ପଛରେ ଦୂତ ପଠାଇଲେ ଓ ଉଚ୍ଚସ୍ଥ ରାଜାଙ୍କୁ କହିବାକୁ କହିଲେ, 'ଏ ଲୋକ ଯେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଉପରେ ଶାସନ କରିବେ, ଏହା ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଇଚ୍ଛା ନାହିଁ I'
\v 15 କିନ୍ତୁ ସେ କୌଣସି ପ୍ରକାରେ ରାଜପଦ ପ୍ରାପ୍ତ ହେଲେ I ପରେ ସେ ନୂତନ ରାଜା ହୋଇ ଫେରିଆସିଲେ I ପୁଣି ସେ ଦାସମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଯେଉଁମାନଙ୍କୁ ଧନ ଦେଇଥିଲେ ସେମାନଙ୍କୁ ଡାକିଲେ I ପୁଣି ସେ ଦେଇଥିବା ଧନରେ ସେମାନେ ବେପାର କରି କିଏ କେତେ ଲାଭ କରିଅଛି, ତାହା ଜାଣିବା ନିମନ୍ତେ ଇଛା କଲେ I
\s5
\v 16 ସେଥିରେ ପ୍ରଥମ ଜଣକ ତାହାଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସି କହିଲା, 'ପ୍ରଭୁ, ଆପଣଙ୍କ ମୁଦ୍ରାରୁ ମୁଁ ଆଉ ଦଶଟି ମୁଦ୍ରା ଲାଭ କରିଅଛି !'
\v 17 ସେ ସେହି ବ୍ୟକ୍ତିକୁ କହିଲେ, 'ବେଶ୍, ଉତ୍ତମ ଦାସ, କାରଣ ତୁମ୍ଭେ ଅତି ଅଳ୍ପ ଧନରେ ବିଶ୍ୱସ୍ତ ହୋଇଅଛ, ମୁଁ ତୁମ୍ଭକୁ ଦଶ ଗୋଟି ନଗର ଉପରେ ଅଧିକାର ଦେବି I'
\s5
\v 18 ପୁଣି, ଦ୍ୱିତୀୟ ଦାସ ଆସି କହିଲା, 'ପ୍ରଭୁ, ଆପଣ ଯେଉଁ ମୁଦ୍ରା ମୋତେ ଦେଇଥିଲେ ସେଥିରୁ ମୁଁ ଆଉ ପାଞ୍ଚୋଟି ମୁଦ୍ରା ଲାଭ କରିଅଛି I'
\v 19 ସେ ସେହି ଦାସକୁ ମଧ୍ୟ କହିଲେ, 'ବେଶ୍ ଉତ୍ତମ, ମୁଁ ତୁମ୍ଭକୁ ପାଞ୍ଚୋଗୋଟି ନଗର ଉପରେ ଅଧିକାର ଦେବି I'
\s5
\v 20 ଆଉ ଜଣେ ଦାସ ଆସି କହିଲା, 'ପ୍ରଭୁ, ଦେଖନ୍ତୁ, ଏହି ଆପଣଙ୍କର ମୁଦ୍ରା I ମୁଁ ଏହା ଗାମୁଛାରେ ବାନ୍ଧି ରଖି ଦେଇଥିଲି ଓ ଏହାକୁ ସୁରକ୍ଷିତ ରଖିବା ନିମନ୍ତେ ଲୁଚାଇ ରଖିଲି I
\v 21 ଯଦି ମୁଁ ବେପାରରେ ଅସଫଳ ହେବି ତେବେ ତୁମ୍ଭେ ମୋତେ କ'ଣ କରିବ ସେ ବିଷୟରେ ମୁଁ ଆପଣଙ୍କୁ ଭୟ କଲି I ଯେଣୁ ଆପଣ ଜଣେ କଠୋର ଲୋକ, ଯାହା ରଖି ନ ଥାଆନ୍ତି, ତାହା ଉଠାଇ ନିଅନ୍ତି I ପୁଣି, ଯାହା ବୁଣି ନ ଥାଆନ୍ତି, ତାହା କାଟନ୍ତି I'
\s5
\v 22 ସେ ସେହି ଦାସକୁ କହିଲେ, 'ରେ ଦୁଷ୍ଟ ଦାସ ! ତୋର ମୁହଁର କଥାରେ ତୋହର ବିଚାର କରିବି I ତୁ ଜାଣିଥିଲୁ ମୁଁ ଜଣେ କଠୋର ଲୋକ, ଯାହା ରଖି ନ ଥାଏ, ତାହା ଉଠାଇନିଏ, ପୁଣି, ଯାହା ବୁଣି ନ ଥାଏ, ତାହା କାଟେ I
\v 23 ତେବେ ଋଣଦାତା ପାଖରେ କାହିଁକି ମୋହର ଧନ ରଖିଲୁ ନାହିଁ I ତାହାହେଲେ ମୁଁ ଆସି ସୁଧ ସହିତ ତାହା ଆଦାୟ କରିଥାଆନ୍ତି !'
\s5
\v 24 ପୁଣି, ସେ ପାଖରେ ଠିଆ ହୋଇଥିବା ଲୋକମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, 'ଏହାଠାରୁ ଏହି ମୁଦ୍ରା ନେଇଯାଇ, ଯେଉଁ ଦାସର ଦଶ ମୁଦ୍ରା ଅଛି, ତାହାକୁ ଦିଅ !'
\v 25 ସେଥିରେ ସେମାନେ ଆପତ୍ତି କରି କହିଲେ, 'କିନ୍ତୁ ପ୍ରଭୁ, ତାହାର ତ ଅନେକ ମୁଦ୍ରା ଅଛି I'
\s5
\v 26 କିନ୍ତୁ ସେହି ରାଜା କହିଲେ, 'ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହୁଅଛି, ଲୋକମାନେ ପାଇଥିବା ବିଷୟକୁ ଭଲଭାବେ ବ୍ୟବହାର କଲେ, ସେମାନଙ୍କୁ ମୁଁ ଆହୁରି ଅଧିକ ଦେବି I କିନ୍ତୁ ଲୋକମାନେ ଯାହା ପାଇଛନ୍ତି ତାହା ଭଲଭାବେ ଯେଉଁମାନେ ବ୍ୟବହାର ନ କଲେ, ସେମାନଙ୍କ ପାଖେ ଯାହା କିଛି ଅଛି, ସେମାନଙ୍କ ଠାରୁ ମୁଁ ସେହି ସବୁ ହରଣ କରି ନେବି I
\v 27 କିନ୍ତୁ ମୋର ଏହି ଯେଉଁ ଶତ୍ରୁମାନେ ମୁଁ ସେମାନଙ୍କ ଉପରେ ଶାସନ କରେ ବୋଲି ଇଚ୍ଛା କରି ନ ଥିଲେ, ସେମାନଙ୍କୁ ଏଠାକୁ ଆଣି ମୋର ସାକ୍ଷାତରେ ହତ୍ୟା କର !'"
\s5
\v 28 ଯୀଶୁ ଏହି ସମସ୍ତ କଥା କହିବା ପରେ, ସେ ଆଗକୁ ଯାଇ ଯିରୂଶାଲମ ଆଡ଼େ ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କ ଆଗେ ଆଗେ ଯାତ୍ରା କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ I
\s5
\v 29 ଆଉ ଯେତେବେଳେ ସେମାନେ ଜୀତ ପର୍ବତ ପାଖରେ ଥିବା ବେଥଫାଗୀ ଓ ବେଥନିଆ ଗ୍ରାମ ନିକଟରେ ଉପସ୍ଥିତ ହେଲେ,
\v 30 ସେତେବେଳେ ସେ ଆପଣା ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଦୁଇ ଜଣଙ୍କୁ ଏହି କଥା କହି ପଠାଇଲେ, "ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସମ୍ମୁଖରେ ଥିବା ସେହି ଗ୍ରାମକୁ ଯାଅ; ସେଥିରେ ପ୍ରବେଶ କରିବା ସମୟରେ, ଯାହା ଉପରେ କେହି କେବେ ବସି ନାହିଁ; ଏପରି ଗୋଟିଏ ଗଧଛୁଆକୁ ବନ୍ଧା ହୋଇଥିବାର ଦେଖିବ; ତାହାକୁ ଫିଟାଇ ମୋ' ନିକଟକୁ ନେଇଆସ I
\v 31 ଆଉ ଯଦି କେହି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପଚାରେ, 'କାହିଁକି ଗଧଛୁଆକୁ ଫିଟାଉଅଛ ?' ତାହାକୁ କହିବ, 'କାରଣ ଏହାଠାରେ ପ୍ରଭୁଙ୍କର ଆବଶ୍ୟକତା ଅଛି I'
\s5
\v 32 ସେଥିରେ ପଠାଯାଇଥିବା ଲୋକେ ଯାଇ, ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ ଯେପରି କହିଥିଲେ, ସେହିପରି ଦେଖିଲେ I
\v 33 ପୁଣି, ସେମାନେ ଗଧଛୁଆକୁ ଫିଟାଉଥିବା ସମୟରେ ତାହାର ଅଧିକାରୀମାନେ ସେମାନଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ, "କାହିଁକି ଗଧଛୁଆକୁ ଫିଟାଉଅଛ ?"
\v 34 ସେମାନେ କହିଲେ, "କାରଣ ଏହାଠାରେ ପ୍ରଭୁଙ୍କର ଆବଶ୍ୟକତା ଅଛି I"
\v 35 ପୁଣି, ସେମାନେ ସେହି ଗଧଛୁଆକୁ ଯୀଶୁଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆଣିଲେ I ସେମାନେ ସେହି ଗଧଛୁଆ ଉପରେ ଆପଣା ଆପଣା ଲୁଗା ପକାଇ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ବସାଇଲେ I
\v 36 ଆଉ ସେ ଯାତ୍ରା କରୁଥିବା ସମୟରେ ଲୋକେ ବାଟରେ ତାହାଙ୍କୁ ସମ୍ମାନ ଦେବା ନିମନ୍ତେ ଆପଣା ଆପଣା ଲୁଗା ବିଛାଇ ଦେବାକୁ ଲାଗିଲେ I
\s5
\v 37 ପୁଣି, ସେମାନେ ଯେତେବେଳେ ଜୀତ ପର୍ବତର ଗଡ଼ାଣି ସ୍ଥାନର ନିକଟବର୍ତ୍ତୀ ହେଲେ, ସେତେବେଳେ ସମୁଦାୟ ଶିଷ୍ୟଦଳ ଦେଖିଥିବା ଯୀଶୁଙ୍କର ସମସ୍ତ ମହତ୍ତର କାର୍ଯ୍ୟ ନିମନ୍ତେ ଆନନ୍ଦରେ ଉଚ୍ଚ ସ୍ୱର କରି ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପ୍ରଶଂସା କଲେ I
\v 38 ସେମାନେ ଏହି ସମସ୍ତ କହିଲେ,"ପ୍ରଭୁଙ୍କ ନାମରେ ଯେଉଁ ରାଜା ଆସୁଅଛନ୍ତି, ସେ ଧନ୍ୟ I ସ୍ୱର୍ଗରେ ଈଶ୍ୱର ଓ ତାହାଙ୍କ ଲୋକ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଶାନ୍ତି ହେଉ, ଆଉ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଜଣ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପ୍ରଶଂସା କରୁ I"
\s5
\v 39 ସେଥିରେ ଲୋକମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କେତେ ଜଣ ଫାରୂଶୀ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, "ହେ ଗୁରୁ, ସେହି ସବୁ କହିବା ନିମନ୍ତେ ଆପଣଙ୍କ ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ ମନା କରନ୍ତୁ I"
\v 40 ସେ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, "ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହୁଅଛି, ଏମାନେ ତୁନି ହୋଇ ରହିଲେ, ପଥରଗୁଡ଼ାକ ମୋ' ନିମନ୍ତେ ପାଟି କରିବେ I"
\s5
\v 41 ଆଉ ଯେତେବେଳେ ଯୀଶୁ ଯିରୁଶାଲମ ନିକଟକୁ ଆସିଲେ ଓ ନଗରକୁ ଦେଖିଲେ I ସେ ସେଠାରେ ଥିବା ଲୋକମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ରୋଦନ କଲେ I
\v 42 ସେ କହିଲେ, "ତୁ, ହଁ, ତୁ ଯଦି ଆଜି ଶାନ୍ତିର ବିଷୟଗୁଡ଼ିକ ଜାଣିଥାଆନ୍ତୁ I ମାତ୍ର ଏବେ ସେଗୁଡ଼ିକ ତୋ ଦୃଷ୍ଟିରୁ ଗୁପ୍ତ ହୋଇ ରହିଅଛି I
\s5
\v 43 ମୁଁ ତୁମ୍ଭକୁ କହୁଅଛି: ଅତିଶିଘ୍ର ତୋହର ଶତ୍ରୁମାନେ ଆସିବେ ଓ ତୋ’ର ଚାରିଆଡ଼େ ବନ୍ଧ ବାନ୍ଧିବେ I ସେମାନେ ତୋତେ ଘେରିଯାଇ ଅବରୋଧ କରିବେ ଓ ଚାରିଦିଗରୁ ଏହାକୁ ଆକ୍ରମଣ କରିବେ I
\v 44 ସେମାନେ ପ୍ରାଚୀରଗୁଡ଼ିକୁ ଭଗ୍ନ କରିବେ ଓ ସମସ୍ତ ବିଷୟ ବିନଷ୍ଟ କରିବେ I ଯେତେବେଳେ ସେମାନେ ସମସ୍ତ ବିଷୟ ବିନଷ୍ଟ କରିବା ଶେଷ କରିବେ, ସେଠାରେ ଗୋଟିଏ ପଥର ଅନ୍ୟ ପଥର ଉପରେ ରହିବ ନାହିଁ I ଯେତେବେଳେ ଈଶ୍ୱର ତୋତେ ଉଦ୍ଧାର କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରୁଥିଲେ ତାହା ତୁ ନ ଜାଣିବା ହେତୁରୁ ଏହିସବୁ ଘଟିବ I
\s5
\v 45 ଆଉ, ଯୀଶୁ ଯିରୁଶାଲମରେ ପ୍ରବେଶ କଲେ ଆଉ ମନ୍ଦିର ପ୍ରାଙ୍ଗଣକୁ ଗଲେ I ସେହି ସ୍ଥାନରେ ସେ ବେପାରୀମାନଙ୍କୁ ଦେଖିଲେ I
\v 46 ଆଉ, ସେମାନଙ୍କୁ ବାହାର କରିଦେବାକୁ ଲାଗିଲେ I ସେ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, "ଏହା ଶାସ୍ତ୍ରରେ ଲେଖା ଅଛି, 'ଆମ୍ଭର ଗୃହ ଲୋକମାନଙ୍କର ପ୍ରାର୍ଥନାଗୃହ ହେବ,' କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ତାହାକୁ ଚୋରମାନଙ୍କର ବାସସ୍ଥାନ କରିଅଛ I
\s5
\v 47 ଆଉ ସେହି ସପ୍ତାହରେ ସେ ପ୍ରତିଦିନ ମନ୍ଦିର ପ୍ରାଙ୍ଗଣରେ ଶିକ୍ଷା ଦେଉଥିଲେ I ମାତ୍ର ପ୍ରଧାନ ଯାଜକ, ଶାସ୍ତ୍ରୀମାନେ ଓ ଲୋକଙ୍କର ନେତାମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ବିନାଶ କରିବାକୁ ଉପାୟ ଖୋଜୁଥିଲେ I
\v 48 କିନ୍ତୁ ସେମାନେ ଏହା କରିବା ନିମନ୍ତେ ଉପାୟ ଖୋଜି ପାରୁ ନ ଥିଲେ, କାରଣ ଲୋକ ସମସ୍ତେ ଆଗ୍ରହରେ ତାହାଙ୍କ ଶିକ୍ଷା ଶୁଣୁଥିଲେ I
\s5
\c 20
\p
\v 1 ସେହି ସପ୍ତାହରେ ଦିନେ ଯୀଶୁ ଯେତେବେଳେ ମନ୍ଦିରରେ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଶିକ୍ଷା ଦେଉଥିଲେ ଓ ସୁସମାଚାର ପ୍ରଚାର କରୁଥିଲେ I ସେତେବେଳେ ପ୍ରଧାନ ଯାଜକ, ଶାସ୍ତ୍ରୀମାନେ ଓ ପ୍ରାଚୀନମାନେ ତାହାଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସିଲେ I
\v 2 ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, " ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କୁହ, ତୁମ୍ଭେ କେଉଁ ଅଧିକାରରେ ଏସମସ୍ତ କରୁଅଛ ? ଅବା, କିଏ ତୁମ୍ଭକୁ ଏହି ଅଧିକାର ଦେଲା ?"
\s5
\v 3 ସେ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, "ମୁଁ ମଧ୍ୟ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଗୋଟିଏ କଥା ପଚାରିବି, ମୋତେ କୁହ,
\v 4 ଯୋହନ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ବାପ୍ତିସ୍ମ ଦେବା ବିଷୟରେ: ବାପ୍ତିସ୍ମ ଦେବା ନିମନ୍ତେ ଈଶ୍ୱର ତାହାଙ୍କୁ ଆଜ୍ଞା ଦେଲେ ନା ତାହାଙ୍କୁ ମନୁଷ୍ୟମାନେ ଆଜ୍ଞା ଦେଲେ ?"
\s5
\v 5 ସେଥିରେ ସେମାନେ ପରସ୍ପର ତର୍କବିତର୍କ କରି କହିଲେ, "ଯଦି 'ଈଶ୍ୱର ତାହାଙ୍କୁ ଆଜ୍ଞା ଦେଲେ' ବୋଲି କହିବୁ, ତାହାହେଲେ ସେ କହିବେ, 'ତୁମ୍ଭେମାନେ କାହିଁକି ତାହାଙ୍କୁ ବିଶ୍ୱାସ କଲ ନାହିଁ ?'
\v 6 କିନ୍ତୁ ଯଦି 'ବାପ୍ତିସ୍ମ ଦେବା ନିମନ୍ତେ ତାହାଙ୍କୁ ମନୁଷ୍ୟମାନେ ଆଜ୍ଞା ଦେଲେ' ବୋଲି କହିବୁ, ତେବେ ଲୋକ ସମସ୍ତେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପଥର ଫୋପାଡ଼ି ମାରିପକାଇବେ, କାରଣ ଯୋହନ ଯେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପ୍ରେରିତ ଜଣେ ଭାବବାଦୀ, ଏହା ସେମାନଙ୍କର ଦୃଢ଼ ବିଶ୍ୱାସ I
\s5
\v 7 ଏଣୁ ସେମାନେ ଉତ୍ତର ଦେଲେ ଯେ, ବାପ୍ତିସ୍ମ ଦେବା ନିମନ୍ତେ କିଏ ଯୋହନଙ୍କୁ କହିଲେ ତାହା ଆମ୍ଭେମାନେ ଜାଣି ନାହୁଁ I
\v 8 ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, "ତେବେ ମୁଁ କେଉଁ ଅଧିକାରରେ ଏସମସ୍ତ କରୁଅଛି, ତାହା ମୁଁ ମଧ୍ୟ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହିବି ନାହିଁ I"
\s5
\v 9 ଏହାପରେ ଯୀଶୁ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଏହି ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ କହିବାକୁ ଲାଗିଲେ, "ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତି ଗୋଟିଏ ଦ୍ରାକ୍ଷାକ୍ଷେତ୍ର କଲେ I ସେ ତାହା କୃଷକମାନଙ୍କୁ ଭାଗରେ ଦେଇ ବହୁକାଳ ନିମନ୍ତେ ବିଦେଶକୁ ଗଲେ I
\v 10 ଯେତେବେଳେ ଅଙ୍ଗୁର କ୍ଷେତ୍ରର ଫଳ ଅମଳ କରିବାର ସମୟ ଆସିଲା, ଆଉ କୃଷକମାନେ ଯେପରି ତାହାଙ୍କୁ ଅଙ୍ଗୁର କ୍ଷେତ୍ରର ଫଳରୁ ଭାଗ ଦିଅନ୍ତି, ଏଥି ନିମନ୍ତେ ସେ ଜଣେ ଦାସକୁ ଉପଯୁକ୍ତ ସମୟରେ ସେମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ପଠାଇଲେ, କିନ୍ତୁ ସେହି କୃଷକ ପହଞ୍ଚିଲା ପରେ, ସେମାନେ ତାହାକୁ ପ୍ରହାର କରି ଖାଲି ହାତରେ ଫେରାଇଦେଲେ I
\s5
\v 11 ସେ ପୁଣି, ଆଉ ଜଣେ ଦାସକୁ ପଠାଇଲେ I ସେମାନେ ତାହାକୁ ମଧ୍ୟ ପ୍ରହାର ଓ ଅପମାନ ଦେଲେ I ସେମାନେ ତାହାକୁ ଶୂନ୍ୟ ହସ୍ତରେ ଫେରାଇଦେଲେ I
\v 12 ପରେ ସେ ତୃତୀୟ ଜଣକୁ ମଧ୍ୟ ପଠାଇଲେ I କିନ୍ତୁ ସେମାନେ ତାହାକୁ ସୁଦ୍ଧା କ୍ଷତବିକ୍ଷତ କରି ବାହାରେ ଫୋପାଡ଼ିଦେଲେ I
\s5
\v 13 ସେଥିରେ ଅଙ୍ଗୁର କ୍ଷେତ୍ରର ମାଲିକ ମନେ ମନେ କହିଲେ, 'ମୁଁ କଅଣ କରିବି ? ମୋର ପ୍ରିୟ ପୁତ୍ରକୁ ପଠାଇବି, କେଜାଣି ସେମାନେ ତାହାକୁ ମାନ୍ୟ କରିବେ I'
\v 14 ତେଣୁ ସେ ଆପଣ ପୁତ୍ରଙ୍କୁ ପଠାଇଲେ, କିନ୍ତୁ କୃଷକମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ଦେଖି ପରସ୍ପର ତର୍କବିତର୍କ କରି କହିବାକୁ ଲାଗିଲେ, 'ଏ ତ ଉତ୍ତରାଧିକାରୀ, ଏହାକୁ ବଧ କରିବା, ଯେପରି ଅଧିକାର ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ହେବ I
\s5
\v 15 ପୁଣି, ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ଅଙ୍ଗୁର କ୍ଷେତ୍ରର ବାହାରେ ଟାଣି ନେଇ ବଧ କଲେ I ଅତଏବ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହିବି, ଅଙ୍ଗୁର କ୍ଷେତ୍ରର ମାଲିକ ସେମାନଙ୍କ ପ୍ରତି କଅଣ କରିବେ ?
\v 16 ସେ ଆସି ଏହି କୃଷକମାନଙ୍କୁ ବିନାଶ କରିବେ ଓ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ଅଙ୍ଗୁର କ୍ଷେତ୍ର ଦେବେ I ଯେତେବେଳେ ଲୋକମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କ ଏହି କଥା ଶୁଣିଲେ, ସେମାନେ କହିଲେ, 'ତାହା ନ ହେଉ I'
\s5
\v 17 କିନ୍ତୁ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ଏକଦୃଷ୍ଟିରେ ଚାହିଁ କହିଲେ, "ଏହିପରି ତୁମ୍ଭେମାନେ କହିପାର, କିନ୍ତୁ ଏହି ଯେଉଁ ବାକ୍ୟ ଲେଖା ଅଛି, ତାହାର ଅର୍ଥ କଅଣ ତାହା ବିବେଚନା କର, 'ଗୃହନିର୍ମାଣକାରୀମାନେ ଯେଉଁ ପଥରକୁ ଅଗ୍ରାହ୍ୟ କଲେ, ତାହା କୋଣର ପ୍ରଧାନ ପଥର ହେଲା ?
\v 18 ଯେ କେହି ସେହି ପଥର ଉପରେ ପଡ଼ିବ, ସେ ଖଣ୍ଡବିଖଣ୍ଡ ହେବ, ପୁଣି, ସେହି ପଥର ଯାହା ଉପରେ ପଡ଼ିବ, ତାହାକୁ ତାହା ଚୁର୍ଣ୍ଣବିଚୂର୍ଣ୍ଣ କରିବ I'"
\s5
\v 19 ଏଥିରେ ଶାସ୍ତ୍ରୀ ଓ ପ୍ରଧାନ ଯାଜକମାନେ, ସେ ସେହି ଦୁଷ୍ଟ ଲୋକମାନଙ୍କ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ସେମାନଙ୍କୁ ଲକ୍ଷ୍ୟ କରି କହିଥିଲେ ବୋଲି ସେମାନେ ବୁଝିଲେ I ତେଣୁ ସେହି ମୁହୁର୍ତ୍ତରେ ତାହାଙ୍କୁ ଧରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କଲେ, କିନ୍ତୁ ସେମାନେ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଭୟ କଲେ I
\v 20 ତେଣୁ ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ଧ୍ୟାନପୁର୍ବକ ଲକ୍ଷ୍ୟ କଲେ I ସେମାନେ ନିଜ ନିଜକୁ ଧାର୍ମିକ ବୋଲି ଛଳନା କରୁଥିବା ଗୁପ୍ତଚରମାନଙ୍କୁ ପଠାଇଲେ I କିନ୍ତୁ ସେମାନେ ପ୍ରକୃତରେ ତାହାଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଅଭିଯୋଗ କରିବା ନିମନ୍ତେ ସୁଯୋଗ ଖୋଜି ଯୀଶୁଙ୍କ କଥାର ଭୁଲ୍ ଧରିବା ପାଇଁ ଚେଷ୍ଟା କରୁଥିଲେ I ଯେପରି ସେମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ରାଜ୍ୟପାଳଙ୍କ ହାତରେ ଓ ଶାସନକର୍ତ୍ତାଙ୍କ ଶାସନର ଅଧିନରେ ସମର୍ପଣ କରି ପାରନ୍ତି I
\s5
\v 21 ସେଥିରେ ଗୁପ୍ତଚରମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ ତାହାଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ, "ହେ ଗୁରୁ, ଆମ୍ଭେମାନେ ଜାଣୁ, ଆପଣ ଠିକ୍ କଥା କହନ୍ତି ଓ ଶିକ୍ଷା ଦିଅନ୍ତି I ପୁଣି, ଆପଣ ସତ୍ୟ କଥା କହନ୍ତି ଯଦିଓ ତାହା ପ୍ରଧାନ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଭଲ ଲାଗେ ନାହିଁ I ଆପଣ ମୁଖାପେକ୍ଷା କରନ୍ତି ନାହିଁ, ମାତ୍ର ସତ୍ୟ ରୂପେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପଥ ବିଷୟରେ ଶିକ୍ଷା ଦିଅନ୍ତି I
\v 22 ତେଣୁ ବିଷୟରେ ଆପଣଙ୍କ ଚିନ୍ତାଧାରା କ'ଣ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହନ୍ତୁ: କାଇସରଙ୍କୁ କର ଦେବା ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ଉଚିତ୍ କି ନାହିଁ ?"
\s5
\v 23 କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କ ଚତୁରତା ଯେପରି ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ସମସ୍ୟାରେ ପକାଇବେ ତାହା ବୁଝିଲେ ଆଉ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ,
\v 24 "ମୋତେ ଗୋଟିଏ ଅଧୁଲି (ମୁଦ୍ରା) ଦେଖାଅ I ମୋତେ କୁହ ଏଥିରେ କାହାର ମୂର୍ତ୍ତି ଓ ନାମ ଅଛି ?" ସେଥିରେ ସେମାନେ ଗୋଟିଏ ଅଧୁଲି (ମୁଦ୍ରା) ଦେଖାଇ କହିଲେ, "କାଇସରଙ୍କର I"
\s5
\v 25 ସେଥିରେ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, "ତେବେ ଯାହା କାଇସରଙ୍କର, ତାହା କାଇସରଙ୍କୁ ଦିଅ; ପୁଣି, ଯାହା ଈଶ୍ୱରଙ୍କର, ତାହା ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଦିଅ I"
\v 26 ଏଥିରେ ଗୁପ୍ତଚରମାନେ ତାହାଙ୍କ ଉତ୍ତରରେ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହୋଇ ନୀରବ ରହିଲେ I ସେମାନେ ଲୋକମାନଙ୍କ ସାକ୍ଷାତରେ ତାହାଙ୍କ କଥାର ଭୁଲ୍ ଧରି ପାରିଲେ ନାହିଁ I
\s5
\v 27 ଏହାପରେ ପୁନରୁତ୍ଥାନକୁ ବିଶ୍ୱାସ କରୁ ନ ଥିବା କେତେକ ସାଦ୍ଦୂକୀ ଯୀଶୁଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସିଲେ I
\v 28 ସେମାନେ ମଧ୍ୟ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ଗୋଟିଏ ପ୍ରଶ୍ନ ପଚାରିବାକୁ ଇଛା କଲେ I ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ ପଚାରିଲେ, "ହେ ଗୁରୁ, ଯିହୁଦୀ ଯେ ଆମ୍ଭେମାନେ ମୋଶା ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଲେଖିଅଛନ୍ତି ଯେ, ଯଦି କୌଣସି ଲୋକର ଭାଇ, ସ୍ତ୍ରୀ ଥାଉ ଥାଉ ନିଃସନ୍ତାନ ହୋଇ ମରେ, ତାହାହେଲେ ତାହାର ଭାଇ ତାହାର ସ୍ତ୍ରୀକୁ ଗ୍ରହଣ କରି ଆପଣା ଭାଇ ନିମନ୍ତେ ବଂଶ ଉତ୍ପନ୍ନ କରିବ I
\s5
\v 29 ଆଚ୍ଛା, ଗୋଟିଏ ପରିବାରରେ ସାତ ଜଣ ଭାଇ ଥିଲେ; ପ୍ରଥମଟି ଗୋଟିଏ ସ୍ତ୍ରୀକୁ ବିବାହ କଲା, କିନ୍ତୁ ସେ ନିଃସନ୍ତାନ ହେଲା I ପରେ ସେ ମଲା, ସେହି ସ୍ତ୍ରୀକୁ ବିଧବା କରି ଛାଡିଗଲା I
\v 30 ପରେ ଦ୍ୱିତୀୟଟି ସେହି ନିୟମ ପାଳନ କରି ସେହି ବିଧବାକୁ ବିବାହ କଲା, କିନ୍ତୁ ସେହି ସମାନ ଘଟଣା ତାହା ସହିତ ଘଟିଲା I
\v 31 ପରେ ସେହି ତୃତୀୟ ଭାଇ ତାହାକୁ ବିବାହ କଲା, କିନ୍ତୁ ପୁନର୍ବାର ସେହି ସମାନ ଘଟଣା ଘଟିଲା I ସେହି ପ୍ରକାର ସାତ ଭାଇ, ଜଣେ ପରେ ଜଣେ ସେହି ସ୍ତ୍ରୀକୁ ବିବାହ କଲେ, କିନ୍ତୁ ସେମାନେ ସମସ୍ତେ ନିଃସନ୍ତାନ ହୋଇ ଜଣେ ପରେ ଜଣେ ମଲେ I
\v 32 ଶେଷରେ ସ୍ତ୍ରୀଟି ମଧ୍ୟ ମଲା I
\v 33 ତେଣୁ, ମୃତମାନେ ଦିନେ ପୁନରୁତ୍ଥିତ ହେବେ ଏହା ଯଦି ସତ୍ୟ ଅଟେ, ତେବେ ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ସେ କାହାର ସ୍ତ୍ରୀ ହେବ ? ସାତ ଜଣଯାକ ତ ତାହାକୁ ବିବାହ କରିଥିଲେ !"
\s5
\v 34 ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ଏହି ଜଗତର ସନ୍ତାନମାନେ ବିବାହ କରନ୍ତି ଓ ଲୋକମାନେ ଆପଣା କନ୍ୟାକୁ ବିବାହ ଦିଅନ୍ତି I
\v 35 କିନ୍ତୁ ଯେଉଁମାନଙ୍କୁ ଈଶ୍ୱର ସେହି ଜଗତ ଓ ମୃତମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ପୁନରୁତ୍ଥାନ ପ୍ରାପ୍ତ ହେବା ନିମନ୍ତେ ଯୋଗ୍ୟ ଗଣିତ କରନ୍ତି, ସେମାନେ ବିବାହ କରନ୍ତି ନାହିଁ I
\v 36 ପୁଣି, ସେମାନେ ଆଉ ମରି ପାରନ୍ତି ନାହିଁ, କାରଣ ସେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଦୂତମାନଙ୍କ ପରି ଅଟନ୍ତି ଯେଉଁମାନେ ଅନନ୍ତକାଳ ଜୀବିତ ରୁହନ୍ତି I ସେମାନେ ପୁନରୁତ୍ଥାନର ସନ୍ତାନ ହେବାରୁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସନ୍ତାନ ଅଟନ୍ତି I
\s5
\v 37 ମାତ୍ର ମୃତମାନେ ଯେ ଉଠିବେ, ଏହା ମୋଶା ମଧ୍ୟ ବୁଦାର ଘଟଣାରେ ଲେଖିଛନ୍ତି I ସେହିଠାରେ ସେ ଲେଖନ୍ତି, ସେ ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ, ' ଅବ୍ରହାମଙ୍କ ଈଶ୍ୱର, ଇସ୍‌ହାକଙ୍କ ଈଶ୍ୱର ଓ ଯାକୁବଙ୍କ ଈଶ୍ୱର' ବୋଲି କହି ସୂଚନା ଦେଇଅଛନ୍ତି I ମୋଶା ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଦର୍ଶାନ୍ତି ଯେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଲୋକମାନଙ୍କ ନେତାମାନେ, ସେମାନେ ମଲେ, ତଥାପି ଏପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଉପାସନା ଓ ଗୌରବ କରନ୍ତି, କାରଣ ସେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସମ୍ମୁଖରେ ଏପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଜୀବିତ ଅଟନ୍ତି I ଏହିସବୁ ଦ୍ୱାରା ଏହା ପ୍ରମାଣିତ ହୁଏ ଯେ ମୃତମାନଙ୍କୁ ପୁନର୍ବାର ଜୀବିତ କରନ୍ତି I
\v 38 ବର୍ତ୍ତମାନ ସେ ଜୀବିତମାନଙ୍କର ଈଶ୍ୱର ଅଟନ୍ତି I ସେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପରି ମୃତମାନଙ୍କର ଈଶ୍ୱର ନୁହଁନ୍ତି ! କିନ୍ତୁ ଆମ୍ଭେମାନେ ଜୀବନ ପାଇଛୁ ଯେପରି ଆମ୍ଭେମାନେ ତାହାଙ୍କ ସହିତ ରହି ପାରିବା, ଆଉ ଯେବେ ଆମ୍ଭେ ତାହାଙ୍କ ସହିତ ଅଛୁ, ତେବେ ଆମ୍ଭେ ତାହାଙ୍କୁ ଗୌରବ ଦେଇ ପାରିବା !"
\s5
\v 39 ସେଥିରେ ଶାସ୍ତ୍ରୀମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କେତେ ଜଣ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, "ହେ ଗୁରୁ, ଆପଣ ଠିକ୍ ଉତ୍ତର ଦେଲେ !"
\v 40 ତା'ପରେ ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ କୌଶଳରେ ଧରିବା ପରି କୌଣସି ପ୍ରଶ୍ନ ପଚାରିବାକୁ ଆଉ ସାହସ କଲେ ନାହିଁ I
\s5
\v 41 ପରେ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, "ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହୁଅଛି ଯେ, ଯେବେ ଲୋକେ କହନ୍ତି ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଦାଉଦଙ୍କ ସନ୍ତାନ, ସେମାନେ ଭୁଲ୍ ଅଟନ୍ତି !
\v 42 କାରଣ ଦାଉଦ ନିଜେ ଗୀତସଂହିତାରେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ବିଷୟରେ କହନ୍ତି, ଈଶ୍ୱର ମୋହର ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ (ଯୀଶୁ) କହିଲେ, ଏଠାରେ ମୋହର ଦକ୍ଷିଣରେ ବସ, ଯେଉଁଠାରେ ଆମ୍ଭେ ତୁମ୍ଭକୁ ମହାନ ଗୌରବ ଦେବୁ I
\v 43 'ଆମ୍ଭେ ଯେପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ତୁମ୍ଭର ଶତ୍ରୁମାନଙ୍କୁ ତୁମ୍ଭର ପାଦପୀଠ କରି ନାହୁଁ, ସେପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଏଠାରେ ବସିଥାଅ।
\v 44 ଅତଏବ ଦାଉଦ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କୁ(ଯୀଶୁ) 'ମୋ' ପ୍ରଭୁ' ବୋଲି କହନ୍ତି ! ତେବେ ଯୀଶୁ ଦାଉଦର ସନ୍ତାନ ହୋଇ ପାରନ୍ତି ନାହିଁ ! ଯାହା ମୁଁ କହିଲି ତାହା ପ୍ରମାଣ ଦିଏ ଯେ ସେ ଦାଉଦଙ୍କଠାରୁ ମହାନ ଅଟନ୍ତି, ଏହା କି ସତ୍ୟ ନୁହେଁ ?"
\s5
\v 45 ପରେ ସେ ସମସ୍ତ ଲୋକଙ୍କ ଆଗରେ ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ କହିଲେ,
\v 46 ସାବଧାନ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଶାସ୍ତ୍ରୀମାନଙ୍କ ପରି ଆଚରଣ କର ନାହିଁ I ସେମାନେ ଲମ୍ବା ପୋଷାକ ପିନ୍ଧି ବୁଲିବାକୁ ଓ ଲୋକଙ୍କ ନିକଟରେ ଆପଣାକୁ ପ୍ରଧାନ ବୋଲି ଦେଖାଇବାକୁ ଇଛା କରନ୍ତି I ପୁଣି, ହାଟବଜାରରେ ଆଦରର ସହିତ ନମସ୍କାର ପାଇବାକୁ ଇଛା କରନ୍ତି I ସମାଜଗୃହରେ ପ୍ରଧାନ ଆସନରେ ବସିବାକୁ ଇଚ୍ଛା କରନ୍ତି I ଭୋଜିରେ ପ୍ରଧାନ ସ୍ଥାନ ପାଇବାକୁ ଭଲ ପାଆନ୍ତି I
\v 47 ସେମାନେ ବିଧବାମାନଙ୍କ ଗୃହ ସବୁ ଗ୍ରାସ କରନ୍ତି I ସର୍ବସାଧାରଣରେ ଛଳନାରେ ବହୁତ ସମୟ ଧରି ପ୍ରାର୍ଥନା କରନ୍ତି I ଈଶ୍ୱର ସେମାନଙ୍କୁ ଗୁରୁତର ଦଣ୍ଡ ଦେବେ I
\s5
\c 21
\p
\v 1 ଏହାପରେ ଯୀଶୁ ଦୃଷ୍ଟିପାତ କରି ଧନୀ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଦାନ ସଂଗ୍ରହ ବାକ୍ସରେ ନିଜ ନିଜର ଦାନ ପକାଉଥିବା ଦେଖିଲେ I
\v 2 ଆଉ ସେ ଜଣେ ଦରିଦ୍ର ବିଧବାକୁ ସେଥିରେ ଦୁଇଟି ଛୋଟ ମୁଦ୍ରା ପକାଉଥିବା ଦେଖିଲେ I
\v 3 ଆଉ ସେ ଆପଣା ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, "ସତ୍ୟ ଏହା ଯେ, ଦାନ ସଂଗ୍ରହ ବାକ୍ସରେ ଏହି ଦରିଦ୍ର ବିଧବା ସମସ୍ତ ଧନୀ ଲୋକଙ୍କଠାରୁ ଅଧିକ ପକାଇଅଛି I
\v 4 କାରଣ ସେମାନେ ଦାନ ସଂଗ୍ରହ ବାକ୍ସରେ ନିଜ ନିଜର ବଳକା ଧନରୁ କିଛି କିଛି ପକାଇଲେ I କିନ୍ତୁ ଦରିଦ୍ର ବିଧବା ନିଜର ଅଭାବ ଅବସ୍ଥାରେ ନିଜ ପ୍ରାଣ ବଞ୍ଚାଇବା ନିମନ୍ତେ ଯାହା କିଛି ଥିଲା, ସେହି ସବୁ ପକାଇଲା I
\s5
\v 5 ଯୀଶୁଙ୍କ ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କେତେକ ଶିଷ୍ୟ ମନ୍ଦିରଟି ସୁନ୍ଦର ସୁନ୍ଦର ପଥର ଓ ଲୋକମାନେ ଦେଇଥିବା ଦାନ ପଦାର୍ଥ ସମୂହରେ ସୁସଜ୍ଜିତ ହୋଇଅଛି ବୋଲି କଥାବାର୍ତ୍ତା ହେଉଥିଲେ I କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁ କହିଲେ,
\v 6 ତୁମ୍ଭେମାନେ ଏହି ଯାହାସବୁ ଦେଖୁଅଛ, ସେହି ସମସ୍ତ ହିଁ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣଭାବରେ ଭୂମିସାତ୍ ହେବ I ହଁ, ସମୟ ଆସୁଛି, ଯେତେବେଳେ ଗୋଟିଏ ପଥର ଅନ୍ୟ ପଥର ଉପରେ ରହିବ ନାହିଁ I"
\s5
\v 7 ସେଥିରେ ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ, "ହେ ଗୁରୁ, ତେବେ ଏସବୁ କେବେ ଘଟିବ ? ପୁଣି, ଯେଉଁ ସମୟରେ ଏହି ସବୁ ଘଟଣା ସନ୍ନିକଟ ହେବ, ସେ ସମୟର ଚିହ୍ନ କଅଣ ?"
\v 8 ସେଥିରେ ଯୀଶୁ କହିଲେ, "ସାବଧାନ, ତୁମ୍ଭେମାନଙ୍କୁ କେହି ଭ୍ରାନ୍ତ ନ କରୁ I କାରଣ ଅନେକ ଲୋକ ମୋ ନାମରେ ଆସିବେ ଓ ମୁଁ ସେହି ବୋଲି ଦାବି କରିବେ I ପ୍ରତ୍ୟେକ ଆପଣା ବିଷୟରେ କହିବେ, 'ମୁଁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଅଟେ !" ସେମାନେ ଆହୁରି କହିବେ, "ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ରାଜ୍ୟ ସନ୍ନିକଟ !" ସେମାନଙ୍କ ଶିଷ୍ୟ ହେବା ନିମନ୍ତେ ସେମାନଙ୍କ ପଛରେ ଯାଅ ନାହିଁ !
\v 9 ପୁଣି, ଯେତେବେଳେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯୁଦ୍ଧ ଓ ବିପ୍ଲବ ବିଷୟ ଶୁଣିବ, ସେତେବେଳେ ଭୟ କର ନାହିଁ I କାରଣ ଏହି ସମସ୍ତ ଯୁଗ ଶେଷ ହେବା ପୂର୍ବରୁ ଅବଶ୍ୟ ପ୍ରଥମରେ ଘଟିବ I"
\s5
\v 10 "ଜାତି ବିରୁଦ୍ଧରେ ଜାତି ଓ ରାଜ୍ୟ ବିରୁଦ୍ଧରେ ରାଜ୍ୟ ଉଠିବ,
\v 11 ଆଉ ବିଭିନ୍ନ ସ୍ଥାନରେ ମହା ଭୂମିକମ୍ପ ହେବ ଓ ସେହିପରି ଦୁର୍ଭିକ୍ଷ ଓ ଭୟଙ୍କର ରୋଗ ହେବ Iଅନେକ ବିଷୟ ଘଟିବ ସେଥସକାଶୁ ଲୋକେ ଅତି ଭୟଭିତ ହେବେ, ପୁଣି, ଆକାଶମଣ୍ଡଳରେ ଭୟଙ୍କର ଦୃଶ୍ୟ ଓ ମହା ମହାଲକ୍ଷଣ ଦେଖାଯିବ ଯେପରି କୌଣସି ଗୋଟିଏ ମହତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ବିଷୟ ଘଟିବାକୁ ଯାଉଅଛି I
\s5
\v 12 କିନ୍ତୁ ଏହି ସମସ୍ତ ଘଟଣା ଘଟିବା ପୂର୍ବେ, ଲୋକମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଧରିବେ, ଓ ମନ୍ଦ ଭାବରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ବ୍ୟବହାର କରିବେ ଏବଂ ସମାଜଗୃହ ଓ କାରାଗାରରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସମର୍ପଣ କରି ତାଡ଼ନା କରିବେ I ଆଉ ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୋହର ଅନୁସରଣ କରୁଥିବା ସକାଶେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ରାଜା ଓ ଶାସନକର୍ତ୍ତାମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ନିଆଯିବ I
\v 13 ଏହା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପାଇଁ ସେମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ମୋ' ବିଷୟରେ ସତ୍ୟ କହିବା ନିମନ୍ତେ ସୁଯୋଗ ହେବ I
\s5
\v 14 ଅତଏବ ଆପଣା ସପକ୍ଷରେ କଅଣ ଉତ୍ତର ଦେବ, ସେ ବିଷୟରେ ପୂର୍ବରୁ ଚିନ୍ତା ନ କରିବାକୁ ଆପଣା ଆପଣା ମନରେ ସ୍ଥିର କର I
\v 15 କାରଣ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସଠିକ୍ ବାକ୍ୟ ଓ ଜ୍ଞାନ ଦେବି ଯେପରି ତୁମ୍ଭେମାନେ କ'ଣ କହିବ ତାହା ଜାଣି ପାରିବ I ଫଳସ୍ୱରୂପ, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ସମସ୍ତ ବିପକ୍ଷ ଲୋକ ତୁମ୍ଭେ ଭୁଲ୍ ବୋଲି କହି ପାରିବେ ନାହିଁ I
\s5
\v 16 ଆଉ ତୁମ୍ଭେମାନଙ୍କ ବାପା ମା' ଓ ଭାଇମାନେ ଓ ଅନ୍ୟ ସମ୍ପର୍କୀୟ ଓ ବନ୍ଧୁମାନେ ସୁଦ୍ଧା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସହିତ ବିଶ୍ୱାସଘାତକତା କରିବେ, ଓ ସେମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କାହାରି କାହାରିକୁ ହତ୍ୟା କରିବେ I
\v 17 ସାଧାରଣରେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୋତେ ବିଶ୍ୱାସ କରୁଥିବା ହେତୁରୁ ସମସ୍ତେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଘୃଣା କରିବେ I
\v 18 କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମସ୍ତକର ଗୋଟିଏ କେଶ ହିଁ ନଷ୍ଟ ହେବ ନାହିଁ I
\v 19 ଯଦି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର କଠିନ ସମୟରେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ବିଶ୍ୱାସକୁ ପ୍ରମାଣ କର, ତେବେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଆପଣା ଆପଣା ଜୀବନ ଲାଭ କରିବ I"
\s5
\v 20 "କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେତେବେଳେ ଯିରୂଶାଲମକୁ ସୈନ୍ୟସାମନ୍ତ ଘେରିଥିବା ଦେଖିବ, ସେତେବେଳେ ସେମାନେ ଏହି ନଗରକୁ ଅତିଶିଘ୍ର ଧ୍ୱଂସ କରିବେ ବୋଲି ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜାଣ I
\v 21 ସେତେବେଳେ ଯେଉଁମାନେ ଯିହୁଦା ପ୍ରଦେଶରେ ଥାଆନ୍ତି, ସେମାନେ ପର୍ବତମାଳାକୁ ପଳାଇଯାଆନ୍ତୁ I ପୁଣି, ଯେଉଁମାନେ ନଗର ମଧ୍ୟରେ ଥାଆନ୍ତି, ସେମାନେ ପ୍ରସ୍ଥାନ କରନ୍ତୁ I ଆଉ, ଯେଉଁମାନେ ଗ୍ରାମଗୁଡ଼ିକରେ ଥାଆନ୍ତି, ସେମାନେ ନଗରରେ ପ୍ରବେଶ ନ କରନ୍ତୁ I
\v 22 କାରଣ ଲିଖିତ ବିଷୟସବୁ ସଫଳ ହେବା ନିମନ୍ତେ ତାହା ସମୁଚିତ ଦଣ୍ଡର ସମୟ ଅଟେ I
\s5
\v 23 ସେହି ସମୟରେ ଯେଉଁମାନେ ଗର୍ଭବତୀ ଓ ସ୍ତନ୍ୟଦାତ୍ରୀ, ହାୟ, ସେମାନେ କ୍ଲେଶର ପାତ୍ର ! କାରଣ ଦେଶରେ ମହା ତାଡନା ହେବ ଓ ଏହାର ଲୋକମାନେ ଅତିଶୟ ତାଡନା ପାଇବେ କାରଣ ଈଶ୍ୱର ସେମାନଙ୍କ ଉପରେ କ୍ରୋଧ କରିବେ I
\v 24 ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଅନେକ ମୃତ୍ୟୁଭୋଗ କରିବେ କାରଣ ସୈନ୍ୟମାନେ ସେମାନଙ୍କୁ ଅସ୍ତ୍ରରେ ଆକ୍ରମଣ କରିବେ I ଅନ୍ୟମାନେ ବନ୍ଦୀ ହୋଇ ସମସ୍ତ ଅଣଯିହୂଦୀ ମଧ୍ୟକୁ ନିଆଯିବେ, ପୁଣି, ଅଣଯିହୂଦୀୟମାନଙ୍କର କାଳ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ନ ହେବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଯିରୂଶାଲମ ସେମାନଙ୍କର ପଦଦଳିତ ହୋଇ ରହିବ I"
\s5
\v 25 "ଏହି ସମୟରେ, ସୁର୍ଯ୍ୟ, ଚନ୍ଦ୍ର ଓ ନକ୍ଷତ୍ରମାଳାରେ ଲକ୍ଷଣ ଦେଖାଯିବ I ଆଉ ପୃଥିବୀରେ, ଜାତିମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ କ୍ଲେଶ ଘଟିବ; ସମୁଦ୍ର ଓ ତରଙ୍ଗର ତର୍ଜନଗର୍ଜନ ହେତୁ ସେମାନେ ଅବାକ୍ ହେବେ I
\v 26 ପୁଣି, ଜଗତ ଉପରେ ଆସୁଥିବା ଘଟଣା ସବୁକୁ ଅପେକ୍ଷା କରି ଲୋକେ ମୂର୍ଚ୍ଛିତ ହେବେ, କାରଣ ଆକାଶମଣ୍ଡଳର ଶକ୍ତିସମୂହ ବିଚଳିତ ହେବେ I
\s5
\v 27 ସେତେବେଳେ ଲୋକେ ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ରଙ୍କୁ ମହାପରାକ୍ରମ ଓ ମହାମହିମା ସହ ମେଘରେ ଆଗମନ କରିବା ଦେଖିବେ I
\v 28 କିନ୍ତୁ ଏହି ସମସ୍ତ ଘଟଣା ଆରମ୍ଭ ହେଲେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଉପରକୁ ଅନାଅ ଓ ମସ୍ତକ ଉଠାଅ, କାରଣ ଈଶ୍ୱର ଅତିଶୀଘ୍ର ତୁମ୍ଭକୁ ଉଦ୍ଧାର କରିବେ I
\s5
\v 29 ଆଉ ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ ଗୋଟିଏ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ କହିଲେ, "ଡିମ୍ବିରି ପୁଣି, ସମସ୍ତ ବୃକ୍ଷ ପ୍ରତି ଦୃଷ୍ଟିପାତ କର I
\v 30 ଯେତେବେଳେ ସେଗୁଡ଼ିକ ପଲ୍ଲବିତ ହୁଏ, ସେତେବେଳେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ତାହା ଦେଖି ଗ୍ରୀଷ୍ମକାଳ ସନ୍ନିକଟ ହେଲାଣି ବୋଲି ନିଜେ ନିଜେ ଜାଣିଥାଅ I
\v 31 ସେହିପରି, ତୁମ୍ଭେମାନେ ମଧ୍ୟ ଏହି ସମସ୍ତ ଘଟଣା ଯାହା ମୁଁ ବର୍ତ୍ତମାନ ବର୍ଣ୍ଣନା କଲି, ତାହା ଦେଖିଲେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ରାଜ୍ୟ ଯେ ସନ୍ନିକଟ, ଏହା ଜାଣ I
\s5
\v 32 ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସତ୍ୟ କହୁଅଛି: ସମସ୍ତ ନ ଘଟିବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଏହି ବର୍ତ୍ତମାନ ପୁରୁଷ କୌଣସି ପ୍ରକାରେ ଲୋପ ପାଇବ ନାହିଁ I
\v 33 ଆକାଶ ଓ ପୃଥିବୀ ଲୋପ ପାଇବ, ମାତ୍ର ମୋହର ବାକ୍ୟସମୂହ କଦାପି ଲୋପ ପାଇବ ନାହିଁ I
\s5
\v 34 କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ନିଜ ନିଜ ବିଷୟରେ ସାବଧାନ ହୋଇଥାଅ I ଯେଉଁଭୋଜିରେ ଲୋକମାନେ ଅନୈତିକ ଆଚରଣ କରନ୍ତି ଓ ମଦ୍ୟପାନ କରନ୍ତି, ସେଠାକୁ ଯାଅ ନାହିଁ I ପୁଣି, ଜୀବିକା ସମ୍ବନ୍ଧୀୟ ଚିନ୍ତାରେ ଭାରଗ୍ରସ୍ତ ହୁଅ ନାହିଁ I ଯଦି ତୁମ୍ଭେମାନେ ବିପରୀତ ଜୀବନଯାପନ କର, ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୋହର ଆସିବାକୁ ଅପେକ୍ଷା କରି ନ ଥାଅ, ଆଉ ପରେ, ସେହି ମୁହୁର୍ତ୍ତରେ ମୁଁ ଆସିବି ଯେଉଁ ସମୟରେ ତୁମ୍ଭେ ଚିନ୍ତା କରି ନ ଥାଅ I ମୁଁ ହଠାତ୍ ଆସିବି I
\v 35 କାରଣ ତାହା ଫାନ୍ଦ ସ୍ୱରୂପେ ସମଗ୍ର ପୃଥିବୀନିବାସୀ ସମସ୍ତଙ୍କ ଉପରେ ଆସିବ I
\s5
\v 36 କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେପରି ଏହି ସମସ୍ତ ଆଗାମୀ ଘଟଣାରୁ ରକ୍ଷା ପାଇବାକୁ ଓ ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ରଙ୍କ ସମ୍ମୁଖରେ ଠିଆ ହେବାକୁ ସମର୍ଥ ହୁଅ, ଏନିମନ୍ତେ ସର୍ବଦା ପ୍ରାର୍ଥନା କରି ଜାଗି ରୁହ I
\s5
\v 37 ସେ ପ୍ରତିଦିନ ମନ୍ଦିରରେ ଶିକ୍ଷା ଦେଉଥିଲେ, ପୁଣି, ପ୍ରତିରାତ୍ରି ବାହାରିଯାଇ ଜୀତପର୍ବତରେ ରହୁଥିଲେ I
\v 38 ଆଉ ସମସ୍ତ ଲୋକ ମନ୍ଦିରରେ ଯୀଶୁଙ୍କର ଶିକ୍ଷା ଶୁଣିବା ନିମନ୍ତେ ଅତି ସକାଳୁ ତାହାଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସୁଥିଲେ I
\s5
\c 22
\p
\v 1 ନିସ୍ତାର ପର୍ବ ନାମକ ଖମୀରଶୂନ୍ୟ ରୁଟିର ପର୍ବ ନିକଟ ହୋଇ ଆସୁଥିଲା, ଯାହାକୁ ଲୋକମାନେ ନିସ୍ତାର ପର୍ବ ମଧ୍ୟ କହନ୍ତି I
\v 2 ଆଉ ପ୍ରଧାନ ଯାଜକ ଓ ଶାସ୍ତ୍ରୀମାନେ, କିପରି ଯୀଶୁଙ୍କୁ ବିନାଶ କରି ପାରନ୍ତି, ସେଥିର ଉପାୟ ଖୋଜୁଥିଲେ, କାରଣ ସେମାନେ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଭୟ କରୁଥିଲେ I
\s5
\v 3 ସେତେବେଳେ ବାରଜଣ ଶିଷ୍ୟଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଥିବା ଈଷ୍କାରିୟୋଥ ନାମକ ଯିହୁଦା ଠାରେ ଶୟତାନ ପ୍ରବେଶ କଲା I
\v 4 ଆଉ ଯିହୁଦା ଯାଇ, କି ଉପାୟରେ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ପ୍ରଧାନ ଯାଜକ ଓ ସେନାପତିମାନଙ୍କ ହାତରେ ଧରାଇଦେବ, ତାହା ସେମାନଙ୍କ ସହିତ କଥାବାର୍ତ୍ତା କଲା I
\s5
\v 5 ସେଥିରେ ସେ ଏହା କରିବାକୁ ଇଛା କରୁଅଛି ବୋଲି ସେମାନେ ଆନନ୍ଦିତ ହେଲେ I ଏହା କରିବା ନିମନ୍ତେ ତାହାକୁ ଟଙ୍କା ଦେବା ପାଇଁ ଚୁକ୍ତି କଲେ I
\v 6 ଆଉ ଯିହୁଦା ଏକମତ ହୋଇ ଲୋକମାନଙ୍କ ଅନୁପସ୍ଥିତିରେ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ସେମାନଙ୍କ ହାତରେ ଧରାଇ ଦେବା ନିମନ୍ତେ ସୁଯୋଗ ଖୋଜିବାକୁ ଲାଗିଲା I
\s5
\v 7 ପରେ ଯେଉଁ ଦିନ ନିସ୍ତାର ପର୍ବର ମେଷଶାବକ ବଳିଦାନ କରିବାକୁ ହୁଏ, ଖମୀରଶୂନ୍ୟ ରୁଟି ପର୍ବର ସେହି ଦିନ ଉପସ୍ଥିତ ହେଲା I
\v 8 ଆଉ ସେ ପିତର ଓ ଯୋହନଙ୍କୁ ଏହା କହି ପଠାଇଲେ, "ଆମ୍ଭେମାନେ ଯେପରି ଏକତ୍ର ଭୋଜନ କରି ପାରିବୁ, ଏଥିପାଇଁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯାଇ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ନିସ୍ତାର ପର୍ବର ଭୋଜ ପ୍ରସ୍ତୁତ କର I"
\v 9 ସେଥିରେ ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ, ଭୋଜନ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଆମ୍ଭେମାନେ କେଉଁ ସ୍ଥାନରେ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରିବୁ ବୋଲି ଆପଣ ଇଚ୍ଛା କରନ୍ତି ?
\s5
\v 10 ସେ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, "ଧ୍ୟାନରେ ଶୁଣ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ନଗରରେ ପ୍ରବେଶ କରନ୍ତେ ପାଣି ମାଠିଆ ଘେନି ଯାଉଥିବା ଜଣେ ଲୋକ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଭେଟିବ; ସେ ଯେଉଁ ଗୃହରେ ପ୍ରବେଶ କରିବ, ତାହାର ପଛେ ପଛେ ସେହି ଗୃହକୁ ଯାଅ I ,
\v 11 ସେହି ଗୃହର କର୍ତ୍ତାଙ୍କୁ କୁହ, 'ଗୁରୁ ଆପଣଙ୍କୁ ପଚାରୁଅଛନ୍ତି, ମୁଁ ମୋହର ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କ ସହିତ ଯେଉଁଠାରେ ନିସ୍ତାର ପର୍ବର ଭୋଜ ପାଳନ କରିବି, ସେହି ଅତିଥିଶାଳା କାହିଁ ?'
\s5
\v 12 ସେଥିରେ ସେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସୁସଜ୍ଜିତ ଗୋଟିଏ ଉପରିସ୍ଥ ବୃହତ କୋଠୋରୀ ଦେଖାଇଦେବେ; ସେ ସ୍ଥାନରେ ପ୍ରସ୍ତୁତ କର I"
\v 13 ଆଉ, ସେହି ଦୁଇ ଜଣ ଶିଷ୍ୟ ସେହି ନଗରକୁ ଗଲେ I ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ ଯେପରି କହିଥିଲେ, ସେହିପରି ଦେଖି ସେଠାରେ ନିସ୍ତାର ପର୍ବର ଭୋଜ ପ୍ରସ୍ତୁତ କଲେ I
\s5
\v 14 ପୁଣି, ନିସ୍ତାର ପର୍ବର ସମୟ ଉପସ୍ଥିତ ହୁଅନ୍ତେ, ଯୀଶୁ ଆସି ପ୍ରେରିତମାନଙ୍କ ସଙ୍ଗେ ଭୋଜନ କରିବାକୁ ବସିଲେ I
\v 15 ଆଉ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, "ମୋହର ଦୁଃଖଭୋଗ ଓ ମୃତ୍ୟୁ ପୂର୍ବେ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସହିତ ଏହି ନିସ୍ତାରଭୋଜ ପାଳନ କରିବାକୁ ଏକାନ୍ତ ବାଞ୍ଛା କଲି I
\v 16 କାରଣ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହୁଅଛି, "ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ରାଜ୍ୟରେ ଏହା ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ନ ହେବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ମୁଁ ଆଉ କେବେ ହେଁ ତାହା ଭୋଜନ କରିବି ନାହିଁ I"
\s5
\v 17 ପୁଣି, ସେ ପାନପାତ୍ର ଘେନି ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଧନ୍ୟବାଦ ଦେଇ କହିଲେ, "ଏହା ନେଇ ଆପଣା ଆପଣା ମଧ୍ୟରେ ଭାଗ କର I"
\v 18 କାରଣ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହୁଅଛି, "ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ରାଜ୍ୟ ନ ଆସିବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ମୁଁ ଆଜିଠାରୁ ଦ୍ରାକ୍ଷାରସ ଆଉ ପାନ କରିବି ନାହିଁ I
\s5
\v 19 ପୁଣି, ସେ ରୁଟି ଘେନି ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଧନ୍ୟବାଦ ଦେଲେ ଓ ତାହା ଭାଙ୍ଗି ସେମାନଙ୍କୁ ଦେଇ କହିଲେ, "ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଦତ୍ତ ହେଉଥିବା ମୋହର ଶରୀର ଏହି; ମୋତେ ସ୍ମରଣ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଏହା କର I"
\v 20 ଭୋଜନ ଉତ୍ତାରେ ସେହିପରି ସେ ଦ୍ରାକ୍ଷାରସ ଥିବା ପାନପାତ୍ର ଘେନି କହିଲେ, ଏହି ପାନପାତ୍ର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ପାତିତ ହେଉଥିବା ମୋହର ରକ୍ତରେ ସ୍ଥାପିତ ନୂତନ ନିୟମ I
\s5
\v 21 କିନ୍ତୁ ଦେଖ, ଯେ ମୋତେ ଶତ୍ରୁ ହସ୍ତରେ ସମର୍ପଣ କରୁଅଛି, ତାହାର ହସ୍ତ ମୋ' ସହିତ ମେଜ ଉପରେ ଅଛି I
\v 22 ବାସ୍ତବରେ, ଯେପରି ଈଶ୍ୱର ନିରୂପିତ କରିଅଛନ୍ତି, ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ର ସେହିପରି ପ୍ରୟାଣ କରୁଅଛନ୍ତି I ତଥାପି ଯେଉଁ ଲୋକ ଦ୍ୱାରା ସେ ଶତ୍ରୁ ହସ୍ତରେ ସମର୍ପିତ ହେଉଅଛନ୍ତି, ହାୟ, ସେ ଦଣ୍ଡର ପାତ୍ର !"
\v 23 ପରେ ଶିଷ୍ୟମନେ ପରସ୍ପରକୁ ପଚାରିବାକୁ ଲାଗିଲେ, "ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କିଏ ଏହା କରିବାକୁ ଯାଉଅଛି ?"
\s5
\v 24 ତା'ପରେ, ପ୍ରେରିତମାନେ ପରସ୍ପର ମଧ୍ୟରେ ବାଦାନୁବାଦ କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ; ସେମାନେ କହିଲେ, "ଯେବେ ଯୀଶୁ ରାଜା ହେବେ ସେତେବେଳେ ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ କିଏ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ବୋଲି ଗଣିତ ହେବ ?"
\v 25 ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, "ବିଜାତିୟମାନଙ୍କ ରାଜାମାନେ ସେମାନଙ୍କ ଉପରେ ପ୍ରଭୁତ୍ୱ କରନ୍ତି, ଆଉ ଯେଉଁମାନେ ସେମାନଙ୍କ ଉପରେ କର୍ତ୍ତୃତ୍ୱ କରନ୍ତି, ସେମାନେ 'ଲୋକସେବକ' ବୋଲି ଖ୍ୟାତ ହୁଅନ୍ତି I
\s5
\v 26 କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ସେହି ଶାସକମାନଙ୍କ ପରି ହୁଅ ନାହିଁ ! ମାତ୍ର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଯେ ଜ୍ୟେଷ୍ଠ, ସେ କନିଷ୍ଠ ପରି ହେଉ, ପୁଣି, ଯେ ନେତା, ସେ ସେବକ ପରି ହେଉ I
\v 27 କାରଣ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜାଣ ଯେ, ଯେଉଁ ବ୍ୟକ୍ତି ଭୋଜନ ନିମନ୍ତେ ମେଜରେ ବସିଅଛନ୍ତି ସେ ଶ୍ରେଷ୍ଠ, ଯିଏ ଭୋଜନ ଆଣେ ସେହି ଦାସ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ନୁହେଁ I କିନ୍ତୁ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଜଣେ ସେବକ I
\s5
\v 28 ମାତ୍ର ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୋହର ସମସ୍ତ ପରୀକ୍ଷାରେ ମୋ' ସହିତ ରହି ଆସିଅଛ I
\v 29 ଏଣୁ ମୋହର ପିତା ଯେପରି ମୋ ନିମନ୍ତେ ରାଜ୍ୟ ନିରୂପଣ କଲେ, ମୁଁ ମଧ୍ୟ ସେପରି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ନିରୂପଣ କରୁଅଛି I
\v 30 ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୋହର ରାଜ୍ୟରେ ମୋ ମେଜରେ ଭୋଜନପାନ କରିବ I ପୁଣି, ସିଂହାସନରେ ଉପବେଶନ କରି ଇସ୍ରାଏଲର ଦ୍ୱାଦଶ ଗୋଷ୍ଠୀକୁ ଶାସନ କରିବ I"
\s5
\v 31 "ଶିମୋନ, ଶିମୋନ, ଦେଖ! ଗହମକୁ ଚାଲୁଣୀରେ ଚଲାଇବା ପରି ଶୟତାନ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପରୀକ୍ଷା କରିବାକୁ ବିନତି କଲା, ଓ ଈଶ୍ୱର ତାହାକୁ ଏହିପରି କରିବାକୁ ଅନୁମତି ଦେଇଅଛନ୍ତି I
\v 32 କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭର ବିଶ୍ୱାସ ଯେପରି ଲୋପ ନ ହୁଏ, ଏଥିପାଇଁ ଶିମୋନ, ମୁଁ ତୁମ୍ଭ ନିମନ୍ତେ ନିବେଦନ କରିଅଛି I ପୁଣି, ତୁମ୍ଭେ ମୋ' ନିକଟକୁ ଫେରିଲା ଉତ୍ତାରେ ଆପଣା ଭାଇମାନଙ୍କୁ ସୁସ୍ଥିର କର I
\s5
\v 33 ମାତ୍ର ପିତର ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, "ହେ ପ୍ରଭୁ, ମୁଁ ଆପଣଙ୍କ ସହିତ କାରାଗାରକୁ ଯିବାକୁ ପ୍ରସ୍ତୁତ ଅଛି ଓ ଆପଣଙ୍କ ସହିତ ମୃତ୍ୟୁଭୋଗ କରିବାକୁ ଇଛା କରୁଅଛି !"
\v 34 ଯୀଶୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ହେ ପିତର, ମୁଁ ତୁମ୍ଭକୁ କହୁଅଛି, ଆଜି କୁକୁଡ଼ା ଡାକିବା ପୂର୍ବରୁ, ତୁମ୍ଭେ ତିନି ଥର କହିବ ଯେ ତୁମ୍ଭେ ମୋତେ ଜାଣି ନାହଁ I"
\s5
\v 35 ଆଉ, ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ, "ଯେତେବେଳେ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଗ୍ରାମଗୁଡ଼ିକରେ ପଠାଇଲି, ଆଉ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଟଙ୍କା, ଖାଦ୍ୟ ଓ ଯୋତା ବିନା ଯାଇଥିଲ, ସେତେବେଳେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର କି କିଛି ଅଭାବ ହୋଇଥିଲା ?" ସେମାନେ କହିଲେ, "କିଛି ନାହିଁ I"
\v 36 ଆଉ ସେ କହିଲେ, "ମାତ୍ର ଏବେ, ଯଦି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଯାହା ପାଖରେ କିଛି ଟଙ୍କା ଅଛି, ସେ ଆପଣା ସହିତ ତାହା ନେଉ I ସେହି ପ୍ରକାରେ ଯାହାର ଖାଦ୍ୟ ଅଛି ଆପଣା ସହିତ ତାହା ନେଉ, ଆଉ ଯାହା ପାଖରେ ଖଣ୍ଡା ନାହିଁ ସେ ଆପଣା ଚାଦରଖଣ୍ଡକ ବିକି ଗୋଟିଏ କିଣୁ!"
\s5
\v 37 କାରଣ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହୁଅଛି, ଯେପରି ଶାସ୍ତ୍ରରେ ମୋ' ବିଷୟରେ ଲେଖାଅଛି, ତାହା ମୋଠାରେ ସିଦ୍ଧ ହେବା ଆବଶ୍ୟକ: 'ଲୋକମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ଅପରାଧି ବୋଲି ଗଣନା କଲେ I' ଶାସ୍ତ୍ରରେ ମୋ' ବିଷୟରେ ଯେଉଁସମସ୍ତ ବିଷୟ ଲେଖାଅଛି ସେହି ସମସ୍ତ ବିଷୟ ସଫଳ ହେଉଅଛି I
\v 38 ସେଥିରେଶିଷ୍ୟମାନେ କହିଲେ, "ପ୍ରଭୁ ଦେଖନ୍ତୁ, ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ଦୁଇଟା ଖଣ୍ଡା ଅଛି।ଏହି ବିଷୟରେ ଆଉ କଥା ହୁଅ ନାହିଁ I"
\s5
\v 39 ସେ ନଗରରୁ ବାହାରି ଆପଣା ଧାରାନୁସାରେ ଜୀତ ପର୍ବତକୁ ଗଲେ; ଆଉ ଶିଷ୍ୟମାନେ ମଧ୍ୟ ତାହାଙ୍କ ପଛେ ପଛେ ଗଲେ I
\v 40 ଯେଉଁ ସ୍ଥାନରେ ସେ ଯିବାକୁ ଇଛା କରୁଥିଲେ ସେହି ସ୍ଥାନରେ ଉପସ୍ଥିତ ହୋଇ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, "ପରୀକ୍ଷାରେ ଯେପରି ନ ପଡ଼, ଏଥିପାଇଁ ପ୍ରାର୍ଥନା କର I"
\s5
\v 41 ଆଉ ସେ ସେମାନଙ୍କଠାରୁ ପ୍ରାୟ ତିରିଶ ମିଟର ଦୂରକୁ ଯାଇ ଆଣ୍ଠୁପାତି ପ୍ରାର୍ଥନା କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ, ସେ କହିଲେ,
\v 42 "ହେ ପିତା, ଯଦି ତୁମ୍ଭର ଇଚ୍ଛା ଥାଏ, ତେବେ ଏହି ଭୟାନକ ବିଷୟଗୁଡ଼ିକ ଯାହା ମୋ' ଠାରେ ଘଟିବାକୁ ଯାଉଅଛି ତାହା ମୋ'ଠାରୁ ଦୂର କର; ତଥାପି ମୋହର ଇଚ୍ଛା ନୁହେଁ, ମାତ୍ର ତୁମ୍ଭର ଇଚ୍ଛା ସଫଳ ହେଉ I"
\s5
\v 43 ଆଉ ସ୍ୱର୍ଗରୁ ଜଣେ ଦୂତ ଦର୍ଶନ ଦେଇ ତାହାଙ୍କୁ ଶକ୍ତି ପ୍ରଦାନ କଲେ I
\v 44 ପୁଣି, ସେ ମର୍ମାନ୍ତିକ ଦୁଃଖରେ ମଗ୍ନ ହେଲେ I ତେଣୁ, ଆହୁରି ଏକାଗ୍ର ଭାବରେ ପ୍ରାର୍ଥନା କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ I ତାହାଙ୍କ ଝାଳ ଘନ ରକ୍ତଟୋପା ପରି ଭୂଇଁରେ ପଡ଼ିଲା I
\s5
\v 45 ଯେତେବେଳେ ସେ ପ୍ରାର୍ଥନାରୁ ଉଠିଲେ, ସେ ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସିଲେ, ସେମାନଙ୍କୁ ବହୁତ କ୍ଲାନ୍ତ ଓ ଦୁଃଖ ହେତୁ ନିଦ୍ରିତ ଦେଖିଲେ I
\v 46 ପୁଣି, ସେ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, କାହିଁକି ଶୋଉଅଛ ? "ପରୀକ୍ଷାରେ ଯେପରି ନ ପଡ଼, ଏଥିପାଇଁ ଉଠି ପ୍ରାର୍ଥନା କର I"
\s5
\v 47 ଯୀଶୁ କଥା କହୁଥିବା ସମୟରେ, ଦେଖ, ଲୋକସମୂହ ଆସି ଉପସ୍ଥିତ ହେଲେ I ଆଉ ଦ୍ୱାଦଶଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଯିହୁଦା ନାମକ ଜଣେ ସେମାନଙ୍କ ଆଗେ ଆଗେ ଆସି ଯୀଶୁଙ୍କୁ ଚୁମ୍ବନ କରିବାକୁ ତାହାଙ୍କ ପାଖକୁ ଗଲା I
\v 48 କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁ ତାହାକୁ ହହିଲେ, "ହେ ଯିହୁଦା, ଚୁମ୍ବନ ଦ୍ୱାରା କି ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ରଙ୍କୁ ଶତ୍ରୁ ହସ୍ତରେ ସମର୍ପଣ କରୁଅଛ ?"
\s5
\v 49 ଏଥିରେ କଅଣ ହେଉଅଛି, ଯେତେବେଳେ ଶିଷ୍ୟମାନେ ତାହା ଜାଣିଲେ, ସେମାନେ କହିଲେ, "ପ୍ରଭୁ, ଆମ୍ଭେମାନେ କଅଣ ଖଡ଼୍ଗରେ ଆଘାତ କରିବା ?"
\v 50 ଆଉ ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ ମହାଯାଜକଙ୍କ ଦାସକୁ ଖଣ୍ଡାରେ ଆଘାତ କରି ତାହାର ଡାହାଣ କାନ କାଟିପକାଇଲେ I
\v 51 କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁ କହିଲେ, "ଏହାଠାରୁ ଆଉ ଅଧକ କର ନାହିଁ I" ପୁଣି, ସେ ତାହାର କାନ ଛୁଇଁ ତାହାକୁ ସୁସ୍ଥ କଲେ I
\s5
\v 52 ଆଉ, ଯୀଶୁ ତାହାଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଆସିଥିବା ପ୍ରଧାନ ଯାଜକ, ମନ୍ଦିରର ସେନାପତି ଓ ପ୍ରାଚୀନମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, "ଏହା ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟଜନକ ଯେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଏଠାରେ ଖଣ୍ଡା ଓ ଠେଙ୍ଗା ଘେନି ମୋତେ ଗିରଫ କରିବାକୁ ଆସିଲ, ଯେପରି ମୁଁ ଜଣେ ଡକାୟତ I
\v 53 ମୁଁ ପ୍ରତିଦିନ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସହିତ ମନ୍ଦିରରେ ଥିବା ସମୟରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୋ ବିରୁଦ୍ଧରେ ହାତ ବଢ଼ାଇଲ ନାହିଁ I କିନ୍ତୁ ଏହା ଏକ ସମୟ ଯେଉଁ ସମୟରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଆପଣା ଇଛାନୁସାରେ କାର୍ଯ୍ୟ କରୁଥାଅ I ମଧ୍ୟ ଏହା ଶୟତାନର ସମୟ ଯେତେବେଳେ ସେ ଆପଣା ଇଛାନୁସାରେ ମନ୍ଦ କର୍ମ କରିଥାଏ I
\s5
\v 54 ପରେ ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ଘେନିଯାଇ ମହାଯାଜକଙ୍କ ଗୃହକୁ ଆଣିଲେ; କିନ୍ତୁ ପିତର ଦୂରରେ ରହି ପଛେ ପଛେ ଗଲେ I
\v 55 ଆଉ ସେମାନେ ଅଗଣା ମଧ୍ୟସ୍ଥଳରେ ନିଆଁ ଜାଳି ଏକାଠି ବସନ୍ତେ ପିତର ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ବସି ରହିଲେ I
\s5
\v 56 ଜଣେ ଦାସୀ ତାହାଙ୍କୁ ନିଆଁ ପାଖରେ ବସିଥିବା ଦେଖି ତାହାଙ୍କୁ ଏକଦୃଷ୍ଟିରେ ଚାହିଁ କହିଲା, "ଏ ଲୋକଟା ମଧ୍ୟ ତାହା ସାଙ୍ଗରେ ଥିଲା, ଯାହାକୁ ସେମାନେ ଗିରଫ କରିଅଛନ୍ତି I"
\v 57 କିନ୍ତୁ ସେ ଅସ୍ୱୀକାର କରି କହିଲେ, "ହେ ନାରୀ, ମୁଁ ତାହାକୁ ଜାଣେ ନାହିଁ !"
\v 58 ଅଳ୍ପ ସମୟ ଉତ୍ତାରେ ଆଉ ଜଣେ ପିତରଙ୍କୁ ଦେଖି କହିଲା, "ତୁମ୍ଭେ ମଧ୍ୟ ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ, ଯେଉଁମାନେ ସେହି ଲୋକ ସହିତ ଥିଲେ ଯାହାକୁ ଗିରଫ କରାଯାଇଛି I" କିନ୍ତୁ ପିତର କହିଲେ, ନାହିଁ, ଭାଇ, ମୁଁ ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ନୁହେଁ I
\s5
\v 59 ପ୍ରାୟ ଘଣ୍ଟାକ ପରେ ଆଉ ଜଣେ ଦୃଢ଼ ଭାବରେ କହିବାକୁ ଲାଗିଲା, "ଯେଉଁ ପ୍ରକାରେ ସେହି ଲୋକ କଥା କହୁଛି ତାହା ଜଣାଯାଏ ଯେ ସେ ଜଣେ ଗାଲିଲୀୟ ଲୋକ I ନିଶ୍ଚିତଭାବରେ ଏହି ଲୋକ ସେହି ଗିରଫ କରାଯାଇଥିବା ବ୍ୟକ୍ତି ସହିତ ଥଲା !"
\v 60 କିନ୍ତୁ ପିତର କହିଲେ, "ଭାଇ, ତୁମ୍ଭେ ଯାହା କହୁଅଛ, ମୁଁ ତାହା ଜାଣେ ନାହିଁ I" ସେହିକ୍ଷଣି ସେ କହୁ କହୁ କୁକୁଡ଼ା ରାବିଲା I
\s5
\v 61 ପୁଣି, ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁ ବୁଲିପଡ଼ି ପିତରଙ୍କୁ ଏକଦୃଷ୍ଟିରେ ଚାହିଁଲେ' " ସେଥିରେ ଆଜି କୁକୁଡ଼ା ଡାକିବା ପୂର୍ବରୁ ତିନି ଥର ଅସ୍ୱୀକାର କରିବ," ଏହି ଯେଉଁ କଥା ପ୍ରଭୁ ପିତରଙ୍କୁ କହିଥିଲେ ତାହା ତାହାଙ୍କ ମନରେ ପଡ଼ିଲା I
\v 62 ଆଉ ସେ ପ୍ରାଙ୍ଗଣ ବାହାରକୁ ଯାଇ ଅତ୍ୟନ୍ତ ବ୍ୟାକୁଳ ହୋଇ ରୋଦନ କଲେ I
\s5
\v 63 ଆଉ ଯେଉଁ ଲୋକମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ଧରି ରଖିଥିଲେ, ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ପ୍ରହାର କରୁ କରୁ ପରିହାସ କଲେ I
\v 64 ପୁଣି, ତାହାଙ୍କ ମୁହଁ ଘୋଡ଼ାଇ ତାହାଙ୍କୁ ପଚାରିବାକୁ ଲାଗିଲେ, "ତୁ ପରା ଭାବବାଦୀ ! କହ ତ କିଏ ତୋତେ ମାଇଲା ?"
\v 65 ପୁଣି, ସେମାନେ ଆହୁରି ଅନେକ କଥା ତାହାଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ କହି ତାହାଙ୍କର ନିନ୍ଦା କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ' I
\s5
\v 66 ସକାଳ ହେଲାକ୍ଷଣି ଲୋକମାନଙ୍କର ପ୍ରାଚୀନବର୍ଗ ପୁଣି, ପ୍ରଧାନ ଯାଜକ ଓ ଶାସ୍ତ୍ରୀମାନେ ଏକତ୍ର ହୋଇ ଆପଣାମାନଙ୍କ ମହାସଭାକୁ ତାହାଙ୍କୁ ଘେନିଯାଇ କହିଲେ,
\v 67 "ତୁମ୍ଭେ ଯଦି ଖ୍ରୀଷ୍ଟ, ତେବେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କୁହ !" କିନ୍ତୁ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, "ମୁଁ ଯଦି ଆପଣମାନଙ୍କୁ କହେ ଯେ ମୁଁ ସେହି, ଆପଣମାନେ ମୋତେ ବିଶ୍ୱାସ କରିବେ ନାହିଁ I
\v 68 ପୁଣି, ମୁଁ ଯଦି ପ୍ରଶ୍ନ କରେ ଯେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ବିଷୟରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଚିନ୍ତାଧାରା କ'ଣ, ଆପଣମାନେ ମୋତେ ଉତ୍ତର ଦେବେ ନାହିଁ I
\s5
\v 69 କିନ୍ତୁ ଏହାପରେ ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ର ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପରାକ୍ରମର ଦକ୍ଷିଣ ପାର୍ଶ୍ୱରେ ଉପବିଷ୍ଟ ହେବେ I"
\v 70 ସେଥିରେ ସମସ୍ତେ ପଚାରିଲେ, "ତେବେ ତୁମ୍ଭେ କଅଣ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପୁତ୍ର ?" ସେ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, "ମୁଁ ସେହି ବୋଲି ଆପଣମାନେ କହୁଅଛନ୍ତି I"
\v 71 ତେଣୁ ସେମାନେ କହିଲେ, ସାକ୍ଷ୍ୟରେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ଆଉ କଅଣ ପ୍ରୟୋଜନ ? ଆମ୍ଭେମାନେ ତ ଆପେ ଆପେ ତାହାର ନିଜ ମୁଖରୁ ସେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସମାନ ବୋଲି କହିବା ଏହା ଶୁଣିଲୁ I"
\s5
\c 23
\p
\v 1 ପରେ ସଭାରେ ସମସ୍ତେ ଉଠି ପୀଲାତଙ୍କ ନିକଟକୁ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ଘେନିଗଲେ I
\v 2 ଆଉ ସେମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଅଭିଯୋଗ କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ: "ଆମ୍ଭେମାନେ ଦେଖିଲୁ, ଏ ଲୋକଟା ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଜାତିକୁ ରାଜଦ୍ରୋହୀ କରୁଅଛି ଏବଂ କାଇସରଙ୍କୁ କର ଦେବା ନିଷେଧ କରୁଅଛି ଓ ଆପଣାକୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ, ରାଜା ବୋଲି କହୁଅଛି !"
\s5
\v 3 ଏଥିରେ ପୀଲାତ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ, "ତୁମ୍ଭେ କି ଯିହୂଦୀମାନଙ୍କର ରାଜା ?" ଯୀଶୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, "ଆପଣ କହୁଅଛନ୍ତି I"
\v 4 ଏଥିରେ ପୀଲାତ ପ୍ରଧାନ ଯାଜକ ଓ ଲୋକସମୂହକୁ କହିଲେ, "ଆମ୍ଭେ ଏହି ଲୋକଠାରେ କୌଣସି ଦୋଷ ପାଉ ନାହୁଁ I"
\v 5 କିନ୍ତୁ ସେମାନେ ଆହୁରି ଦୃଢ଼ରୂପେ ଅଭିଯୋଗ କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ; ସେମାନେ କହିଲେ, "ଏ ସମଗ୍ର ଯିହୁଦା ଦେଶରେ ଶିକ୍ଷା ଦେଇ ଗାଲିଲୀଠାରୁ ଆରମ୍ଭ କରି ଏ ସ୍ଥାନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସୁଦ୍ଧା ଲୋକସାଧାରଣଙ୍କୁ ମତାଉଅଛି I"
\s5
\v 6 ଯେତେବେଳେ ପୀଲାତ ଏହା ଶୁଣି ପଚାରିଲେ, "ଏ ଲୋକଟା କଅଣ ଜଣେ ଗାଲିଲୀୟ ?"
\v 7 କାରଣ ପିଲାତ ଜାଣିଲେ ଯେ ଯୀଶୁ ଜଣେ ଗାଲିଲୀୟ ପୁଣି, ସେ ଯେ ହେରୋଦ ଆନ୍ତିପାଙ୍କ ଅଧିକାର ଅଧିନରେ ଅଛନ୍ତି, ଏହା ଜ୍ଞାତ ହୋଇ ସେ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ହେରୋଦଙ୍କ ନିକଟକୁ ପଠାଇଦେଲେ, ଯେଣୁ ସେ ମଧ୍ୟ ଏହି ସମୟରେ ଯିରୂଶାଲମରେ ଥିଲେ I
\s5
\v 8 ହେରୋଦ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ଦେଖି ଅତ୍ୟନ୍ତ ଆନନ୍ଦିତ ହେଲେ I କାରଣ ସେ ତାହାଙ୍କ ବିଷୟ ଶୁଣିଥିବାରୁ ତାହାଙ୍କୁ ବହୁକାଳରୁ ଦେଖିବାକୁ ଇଚ୍ଛା କରୁଥିଲେ, ପୁଣି, ତାହାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା କୌଣସି ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟକର୍ମ ସାଧିତ ହେବା ଦେଖିବାକୁ ଆଶା କରୁଥିଲେ I
\v 9 ଏଣୁ ସେ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ଅନେକ କଥା ପଚାରିବାକୁ ଲାଗିଲେ, କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁ ତାହାଙ୍କୁ କୌଣସି ଉତ୍ତର ଦେଲେ ନାହିଁ I
\v 10 ଆଉ ପ୍ରଧାନ ଯାଜକ ଓ ଶାସ୍ତ୍ରୀମାନେ ଠିଆ ହୋଇ ତାହାଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ତୀବ୍ରଭାବରେ ଅଭିଯୋଗ କରୁଥିଲେ I
\s5
\v 11 ପୁଣି, ହେରୋଦ ଆପଣା ସୈନ୍ୟମାନଙ୍କ ସହିତ ତାହାଙ୍କୁ ତୁଚ୍ଛ କରି ପରିହାସପୂର୍ବକ ଚାକଚକ୍ୟ ବସ୍ତ୍ର ପିନ୍ଧାଇ ପୀଲାତଙ୍କ ନିକଟକୁ ପୁନର୍ବାର ପଠାଇଦେଲେ I
\v 12 ସେହି ଦିନ ହେରୋଦ ଓ ପୀଲାତ ପରସ୍ପର ବନ୍ଧୁ ହେଲେ; ଏଥିପୂର୍ବେ ସେମାନଙ୍କ ପରସ୍ପର ମଧ୍ୟରେ ଶତ୍ରୁତା ଥିଲା I
\s5
\v 13 ଏଥିଉତ୍ତାରେ ପୀଲାତ ପ୍ରଧାନ ଯାଜକ, ଅଧ୍ୟକ୍ଷ ଓ ଜନସାଧାରଣଙ୍କୁ ଡାକି ଏକତ୍ର କଲେ I"
\v 14 ସେ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ "ଏ ଲୋକସାଧାରଣଙ୍କୁ ବିଦ୍ରୋହୀ କରୁଅଛି ବୋଲି ତୁମ୍ଭେମାନେ ଏହାକୁ ଆମ୍ଭ ନିକଟକୁ ଆଣିଥିଲ; ଆଉ ଦେଖ, ଆମ୍ଭେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସାକ୍ଷାତରେ ଏହାକୁ ପ୍ରଶ୍ନ କରି, ତାହା ବିରୁଦ୍ଧରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେ ସମସ୍ତ ଅଭିଯୋଗ କରୁଅଛ, ସେପରି କୌଣସି ଦୋଷ ଏହାଠାରେ ପାଇଲୁ ନାହିଁ।
\s5
\v 15 କାରଣ ହେରୋଦ ମଧ୍ୟ ଦୋଷ ପାଇ ନାହାନ୍ତି, ସେ ତାହାକୁ ଦଣ୍ଡ ନ ଦେଇ, ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ପୁଣି, ପଠାଇଦେଲେ ଆଉ ଦେଖ, ଏହି ବ୍ୟକ୍ତି ପ୍ରାଣଦଣ୍ଡ ଯୋଗ୍ୟ କୌଣସି କର୍ମ କରି ନାହିଁ I
\v 16 ଅତଏବ ଆମ୍ଭେ ଏହାକୁ ଶାସ୍ତି ଦେଇ ମୁକ୍ତ କରିଦେବୁ I
\v 17 ପିଲାତ ଏହା କହିଲେ କାରଣ ନିସ୍ତାର ପର୍ବ ସମୟରେ ଜଣେ ବନ୍ଦୀକୁ ମୁକ୍ତ କରିବାର ଥିଲା I
\s5
\v 18 ମାତ୍ର ସେମାନେ ସମସ୍ତେ ଏକତ୍ର ଚିତ୍କାର କରି କହିଲେ, "ଏହାକୁ ବଧ କର, ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ବାରବ୍ବାକୁ ମୁକ୍ତ କର !
\v 19 ଏହି ବାରବ୍ବା ନଗରରେ ଘଟିଥିବା କୌଣସି ବିପ୍ଲବ ଯୋଗୁଁ ଓ ନରହତ୍ୟା ହେତୁ କାରାଗାରରେ ପକାଯାଇଥିଲା I
\s5
\v 20 ମାତ୍ର ପୀଲାତ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ମୁକ୍ତ କରିବାକୁ ଇଚ୍ଛା କରି ସେମାନଙ୍କୁ ପୁନର୍ବାର ବୁଝାଇଲେ I
\v 21 କିନ୍ତୁ ସେମାନେ ଉଚ୍ଚସ୍ୱରରେ କହିବାକୁ ଲାଗିଲେ, "ତାହାକୁ କ୍ରୁଶରେ ଚଢ଼ାଅ, କ୍ରୁଶରେ ଚଢ଼ାଅ I"
\v 22 ପୁଣି, ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ତୃତୀୟ ଥର ପଚାରିଲେ, "କାହିଁକି, ସେ କି ଦୋଷ କରିଅଛି ? ଆମ୍ଭେ ତାହାଠାରେ ପ୍ରାଣଦଣ୍ଡର କୌଣସି ଦୋଷ ପାଇ ନାହୁଁ; ଅତଏବ, ଆମ୍ଭେ ତାହାକୁ ଶାସ୍ତି ଦେଇ ଛାଡ଼ିଦେବା I
\s5
\v 23 ମାତ୍ର ସେ କ୍ରୁଶରେ ଚଢ଼ାଯାଉ ବୋଲି ଦାବି କରି ସେମାନେ ବଡ଼ ପାଟିରେ ଜିଦ୍ କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ, ଆଉ ସେମାନଙ୍କ କୋଳାହଳର ଜୟ ହେଲା I
\v 24 ପୁଣି, ସେମାନଙ୍କର ଦାବି ଅନୁସାରେ କରାଯାଉ ବୋଲି ପୀଲାତ ଆଦେଶ ଦେଲେ;
\v 25 କିନ୍ତୁ ବିପ୍ଲବ ଓ ନରହତ୍ୟା ହେତୁ କାରାଗାରରେ ପକାଯାଇଥିବା ଯେଉଁ ଲୋକ ନିମନ୍ତେ ସେମାନେ ଦାବି କରିଥିଲେ, ତାହାକୁ ସେ ମୁକ୍ତ କରିଦେଲେ, ଆଉ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ସେ ସେମାନଙ୍କ ଇଚ୍ଛାର ଅଧିନରେ ସମର୍ପଣ କଲେ I
\s5
\v 26 ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ଘେନିଯିବା ସମୟରେ ପଲ୍ଲୀଗ୍ରାମରୁ ଆସୁଥିବା ଶିମୋନ ନାମକ ଜଣେ କୁରୀଣୀୟ ଲୋକଙ୍କୁ ଧରି ଯୀଶୁଙ୍କ ପଛେ ପଛେ କ୍ରୁଶ ବହିବା ନିମନ୍ତେ ତାହାଙ୍କ କାନ୍ଧରେ ତାହା ଥୋଇଲେ I
\s5
\v 27 ପୁଣି, ଲୋକମାନଙ୍କର ଓ ତାହାଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ବକ୍ଷାଘାତ କରି ବିଳାପ କରୁଥିବା ସ୍ତ୍ରୀଲୋକମାନଙ୍କର ମହାଜନତା ତାହାଙ୍କର ପଶ୍ଚାଦ୍‌ଗମନ କରୁଥିଲେ I
\v 28 କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କ ଆଡ଼କୁ ବୁଲିପଡ଼ି କହିଲେ, "ଗୋ ଯିରୂଶାଲମର କନ୍ୟାମାନେ, ମୋ' ନିମନ୍ତେ ରୋଦନ କର ନାହିଁ ! ବରଂ ଆପଣା ଆପଣା ନିମନ୍ତେ ଓ ଆପଣା ଆପଣା ସନ୍ତାନମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ରୋଦନ କର !
\s5
\v 29 ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହୁଅଛି ଶୀଘ୍ର ସମୟ ଆସୁଅଛି ଯେତେବେଳେ ଲୋକମାନେ କହିବେ, କାରଣ ଦେଖ, ଯେଉଁମାନେ ବନ୍ଧ୍ୟା, ପୁଣି, ଯେଉଁମାନେ କେବେ ହେଁ ଗର୍ଭବତୀ ହୋଇ ନାହାନ୍ତି ଓ ସ୍ତନ୍ୟପାନ କରାଇ ନାହାନ୍ତି, ସେମାନେ ଧନ୍ୟ !"
\v 30 ସେତେବେଳେ ଏହି ନଗରର ଲୋକମାନେ କହିବେ, "ପର୍ବତମାନ ଆସି ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଉପରେ ପଡ଼, ଆଉ ଉପପର୍ବତମାନ ଆସି ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଘୋଡ଼ାଇ ପକାଅ !"
\v 31 କାରଣ ମୁଁ କିଛି ଭୁଲ୍ କରି ନ ଥିଲେ ମଧ୍ୟ ମୁଁ ମରୁଅଛି, ତେବେ ଯେଉଁମାନେ ମରିବା ନିମନ୍ତେ ଯୋଗ୍ୟ ତେବେ ନିଶ୍ଚିତଭାବରେ ଭୟାନକ ବିଷୟ ଗୁଡ଼ିକ ସେମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ଘଟିବ I
\s5
\v 32 ପୁଣି, ପ୍ରାଣଦଣ୍ଡ ଭୋଗିବା ନିମନ୍ତେ ଦୁଇ ଜଣ ଦୁଷ୍କର୍ମକାରୀ ମଧ୍ୟ ତାହାଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ ନିଆଯାଉଥିଲେ I
\s5
\v 33 ଆଉ ସେମାନେ 'କପାଳ' ନାମକ ସ୍ଥାନରେ ଉପସ୍ଥିତ ହେଲେ, ସେଠାରେ ଯୀଶୁଙ୍କୁ କ୍ରୁଶରେ ଚଢ଼ାଇଲେ, ପୁଣି, ଦୁଷ୍କର୍ମକାରୀମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣକୁ ଦକ୍ଷିଣରେ ଓ ଅନ୍ୟ ଜଣକୁ ବାମରେ କ୍ରୁଶରେ ଚଢ଼ାଇଲେ I
\v 34 ସେତେବେଳେ ଯୀଶୁ କହିଲେ, "ପିତଃ, ଏମାନଙ୍କୁ କ୍ଷମା କର, କାରଣ ଏମାନେ କଅଣ କରୁଅଛନ୍ତି, ତାହା ଜାଣନ୍ତି ନାହିଁ I" ଆଉ ସେମାନେ ତାହାଙ୍କ ବସ୍ତ୍ରସବୁ ଭାଗ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଗୁଲିବାଣ୍ଟ କଲେ ଏହା ସ୍ଥିର କରିବା ନିମନ୍ତେ ଯେ କିଏ ବସ୍ତ୍ରର କେଉଁ ଅଂଶ ନେବ I
\s5
\v 35 ପୁଣି, ଲୋକମାନେ ଠିଆ ହୋଇ ଦେଖୁଥିଲେ I ଆଉ ଅଧ୍ୟକ୍ଷମାନେ ମଧ୍ୟ ତାହାଙ୍କୁ ବିଦ୍ରୁପ କରି କହିବାକୁ ଲାଗିଲେ: "ସେ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ରକ୍ଷା କଲା! ସେ ଯଦି ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ମନୋନୀତ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ, ତେବେ ସେ ନିଜକୁ ରକ୍ଷା କରୁ !"
\s5
\v 36 ପୁଣି, ସୈନ୍ୟମାନେ ମଧ୍ୟ ତାହାଙ୍କ ପାଖକୁ ଆସି ଅମ୍ଳରସ ଯାଚି ତାହାଙ୍କୁ ପରିହାସ କଲେ I
\v 37 ସେମାନେ କହିବାକୁ ଲାଗିଲେ, "ତୁ ଯଦି ଯିହୂଦୀମାନଙ୍କର ରାଜା, ତାହାହେଲେ ନିଜକୁ ରକ୍ଷା କର !"
\v 38 ପୁଣି, ତାହାଙ୍କ ଊର୍ଦ୍ଧ୍ୱରେ ଏହି ଲିପି ମଧ୍ୟ ଲେଖା ଥିଲା, "ଏ ଯିହୂଦୀମାନଙ୍କର ରାଜା I"
\s5
\v 39 ଆଉ କ୍ରୁଶରେ ଚଢ଼ାଯାଇ ଥିବା ଦୁଷ୍କର୍ମକାରୀମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ନିନ୍ଦା କଲେ; ସେ କହିବାକୁ ଲାଗିଲା, "ତୁ କଅଣ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ନୋହୁଁ ? ନିଜକୁ ଓ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ରକ୍ଷା କର !"
\v 40 କିନ୍ତୁ ଅନ୍ୟ ଜଣକ ତାହାକୁ ଧମକ ଦେଇ ଉତ୍ତର ଦେଲା, "ଈଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭକୁ ଦଣ୍ଡ ଦେଉଅଛନ୍ତି ବୋଲି ତୁମ୍ଭେ ଭୟ କରିବା ଅବଶ୍ୟକ ! ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ଓ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଏକ ପ୍ରକାର ଦଣ୍ଡ ଦେଉଅଛନ୍ତି I
\v 41 ଆଉ ଆମ୍ଭେମାନେ ସିନା ନ୍ୟାୟଭାବରେ ଦଣ୍ଡ ଭୋଗୁଅଛୁ, କାରଣ ଆମ୍ଭେମାନେ ନିଜ ନିଜ କର୍ମର ସମୁଚିତ ଫଳ ପାଉଅଛୁ, କିନ୍ତୁ ଏହି ବ୍ୟକ୍ତି କୌଣସି ଦୋଷ କରି ନାହାନ୍ତି !"
\s5
\v 42 ପୁଣି, ସେ ଯୀଶୁଙ୍କୁ କହିଲା, "ହେ ଯୀଶୁ, ଆପଣ ନିଜ ରାଜ୍ୟରେ ପ୍ରବେଶ କଲେ ମୋତେ ରକ୍ଷା କରିବା ନିମନ୍ତେ ମୋତେ ସ୍ମରଣ କରିବେ I"
\v 43 ସେଥିରେ ଯୀଶୁ ତାହାକୁ କହିଲେ, "ମୁଁ ତୁମ୍ଭକୁ ସତ୍ୟ କହୁଅଛି, ଆଜି ତୁମ୍ଭେ ମୋହର ସହିତ ପାରଦୀଶରେ ଉପସ୍ଥିତ ହେବ !"
\s5
\v 44 ସେତେବେଳେ ପ୍ରାୟ ବାର ଘଣ୍ଟା ସମୟ ହୋଇଥିଲାI ଆଉ ସୂର୍ଯ୍ୟର କିରଣ ନିସ୍ତେଜ ହେବାରୁ ତିନି ଘଣ୍ଟା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଦେଶଯାକ ଅନ୍ଧକାର ଘୋଟିଗଲା I
\v 45 ସୁର୍ଯ୍ୟ ଠାରେ ଆଉ ଆଲୋକ ନ ଥିଲା I ଆଉ, ପୁଣି, ମନ୍ଦିରର ବିଚ୍ଛେଦବସ୍ତ୍ର ମଝିରୁ ଚିରିଗଲା I
\s5
\v 46 ଯେତେବେଳେ ଏହା ଘଟିଲା, ଯୀଶୁ ଉଚ୍ଚସ୍ୱରରେ ଡାକି କହିଲେ, "ହେ ପିତା, ତୁମ୍ଭ ହସ୍ତରେ ମୁଁ ଆପଣାର ଆତ୍ମା ସମର୍ପଣ କରୁଅଛି !" ଏହା କହି ସେ ପ୍ରାଣତ୍ୟାଗ କଲେ I
\v 47 ଶତସେନାପତି ଏହି ଘଟଣା ଦେଖି ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଗୌରବ କରି କହିଲେ, "ନିଶ୍ଚୟ ଏ ବ୍ୟକ୍ତି ଧାର୍ମିକ ଥିଲେ I"
\s5
\v 48 ପୁଣି, ଯେଉଁ ଲୋକସମୂହ ଦେଖିବାକୁ ଏକତ୍ରିତ ହୋଇଥିଲେ, ସେମାନେ ସମସ୍ତେ ସେହି ସବୁ ଘଟଣା ଦେଖି ଆପଣାକୁ ଶୋକ କରି ବକ୍ଷାଘାତ କରୁ କରୁ ବାହୁଡ଼ି ଯିବାକୁ ଲାଗିଲେ I
\v 49 କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁଙ୍କର ପରିଚିତ ସମସ୍ତେ ଓ ଗାଲିଲୀରୁ ଏକତ୍ର ମିଳି ତାହାଙ୍କ ପଛେ ପଛେ ଆସିଥିବା ସ୍ତ୍ରୀଲୋକମାନେ ଦୂରରେ ଠିଆ ହୋଇ ଏହି ସବୁ ଦେଖୁଥିଲେ I
\s5
\v 50 ଆଉ ଦେଖ, ଯିହୂଦୀମାନଙ୍କର ହାରାମାଥୀୟା ନଗରର ଯୋଷେଫ ନାମକ ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତି ଥିଲେ I ସେ ଜଣେ ଉତ୍ତମ ଓ ଧାର୍ମିକ ଲୋକ ଥିଲେ I ଆଉ ସେ ଯିହୂଦୀମାନଙ୍କର ମହାସଭାର ସଭ୍ୟ ଥିଲ I
\v 51 ସେ ସମସ୍ତ ବିଷୟ ଘଟିବା ଦେଖିଲେ, ଆଉ ସେ ମହାସଭାର ଅନ୍ୟ ସଭ୍ୟମାନଙ୍କର ମନ୍ତ୍ରଣା ଓ କର୍ମରେ ସମ୍ମତ ହୋଇ ନ ଥିଲେ ଯେତେବେଳେ ସେମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ବଧ କରିବା ନିମନ୍ତେ ସ୍ଥିର କଲେ ଓ ସେମାନେ ଏହିପରି କଲେ I ପୁଣି, ସେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ରାଜ୍ୟର ଅପେକ୍ଷାରେ ଥିଲେ I
\s5
\v 52 ଯୋଷେଫ ପୀଲାତଙ୍କ ନିକଟକୁ ଯାଇ ଯୀଶୁଙ୍କ ଶରୀର ନେଇ କବର ଦେବା ନିମନ୍ତେ ଅନୁମତି ମାଗିଲେ I ସେଥିରେ ପିଲାତ ଅନୁମତି ଦେଲେ I
\v 53 ତେଣୁ ସେ ଯୀଶୁଙ୍କ ଶରୀର କ୍ରୁଶରୁ ଓହ୍ଲାଇ ଆଣିଲେ I ସେ ତାହା ସୂକ୍ଷ୍ମ ବସ୍ତ୍ରରେ ଗୁଡ଼ାଇଲେ I ପୁଣି, ଯହିଁରେ କେହି କେବେ ରଖାଯାଇ ନ ଥିଲା, ପାହାଡ଼ରେ ଖଳା ହୋଇଥିବା ଏପରି ଗୋଟିଏ ସମାଧିରେ ତାହାଙ୍କୁ ଥୋଇଲେ I
\s5
\v 54 ସେହି ଦିନ ଆୟୋଜନ ଦିନ ଥିଲା, ଯେଉଁଦିନ ଲୋକେ ଯିହୁଦୀୟ ବିଶ୍ରାମବାର ଯାହାକୁ 'ସବବାଥ୍' ବୋଲି କୁହନ୍ତି, ସେଥି ନିମନ୍ତେ ପ୍ରସ୍ତୁତ ହୁଅନ୍ତି I ପୁଣି, ବିଶ୍ରାମବାର ନିକଟ ହୋଇ ଆସୁଥିଲା I
\v 55 ଆଉ ଗାଲିଲୀରୁ ତାହାଙ୍କ ସହିତ ଆସିଥିବା ସ୍ତ୍ରୀଲୋକମାନେ ଯୋଷେଫଙ୍କ ପଛେ ପଛେ ଯାଇ ସମାଧି ସ୍ଥଳ ଓ ଭିତରେ ତାହାଙ୍କ ଶରୀର କିପରି ରଖାଗଲା ତାହା ଦେଖିଲେ I
\v 56 ପୁଣି, ସେମାନେ ଆପଣା ରହିବା ସ୍ଥାନରେ ବାହୁଡ଼ିଯାଇ ଯୀଶୁଙ୍କ ଶରୀର ନିମନ୍ତେ ସୁଗନ୍ଧିଦ୍ରବ୍ୟ ଓ ତୈଳ ପ୍ରସ୍ତୁତ କଲେ I ଆଉ, ଯିହୁଦୀ ବିଧି ଅନୁଯାୟୀ ସେମାନେ ସବବାଥ ଅର୍ଥାତ୍ ବିଶ୍ରାମବାରରେ କୌଣସି କାର୍ଯ୍ୟ କଲେ ନାହିଁ I
\s5
\c 24
\p
\v 1 ସପ୍ତାହର ପ୍ରଥମ ଦିନର ଅତି ପ୍ରତ୍ୟୁଷରେ ସେହି ସ୍ତ୍ରୀଲୋକମାନେ ସମାଧି ନିକଟକୁ ଗଲେ I ସେମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କ ମୃତ ଶରୀର ନିମନ୍ତେ ସେମାନଙ୍କ ପ୍ରସ୍ତୁତ ସୁଗନ୍ଧିଦ୍ରବ୍ୟ ଆପଣା ସହିତ ନେଲେ I
\v 2 ଯେତେବେଳେ ସେମାନେ ପହଞ୍ଚିଲେ, ସେମାନେ ଦେଖିଲେ ଯେ ସମାଧିର ପଥର ଗଡ଼ାଇ ଦିଆଯାଇଅଛି I
\v 3 ସେମାନେ ସମାଧି ଭିତରକୁ ଗଲେ, କିନ୍ତୁ ସେଠାରେ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁଙ୍କ ଶରୀର ପାଇଲେ ନାହିଁ I
\s5
\v 4 ଆଉ, ସେମାନେ ସେ ସମ୍ବନ୍ଧରେ ହତବୁଦ୍ଧି ହେଉଥିଲେ I ଏପରି ସମୟରେ ଦେଖ, ଉଜ୍ଜ୍ୱଳ ବସ୍ତ୍ର ପରିହିତ ଦୁଇ ଜଣ ବ୍ୟକ୍ତି ସେମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ଉପସ୍ଥିତ ହେଲେ;
\v 5 ସେଥିରେ ସେମାନେ ଭୀତ ହୋଇ ଅଧୋମୁଖ ହୁଅନ୍ତେ, ସେହି ଦୁଇ ଦୁତ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, "ମୃତଲୋକମାନଙ୍କ ସମାଧି ମଧ୍ୟରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜୀବିତଙ୍କର ଅନ୍ୱେଷଣ କରିବା ଉଚିତ୍ ନୁହଁ !
\s5
\v 6 ସେ ଏଠାରେ ନାହାନ୍ତି; ମାତ୍ର ଉଠିଅଛନ୍ତି ! ଯେଉଁ ବାକ୍ୟ ସେ ଗାଲିଲୀରେ ଥିବା ସମୟରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହିଥିଲେ, ତାହା ସ୍ମରଣ କର,
\v 7 ସେମାନେ ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ରଙ୍କୁ ଅର୍ଥାତ୍ ମୋତେ ପାପୀମାନଙ୍କ ହସ୍ତରେ ସମର୍ପଣ କରିବେ I ସେମାନେ ମୋତେ କ୍ରୁଶରେ ହତ କରିବେ I କିନ୍ତୁ ତା'ପରେ ତୃତୀୟ ଦିବସରେ ମୁଁ ପୁନରତ୍ଥିତ ହେବି I"
\s5
\v 8 ସେଥିରେ ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ ଯାହା କହିଥିଲେ ତାହା ସେହି ସ୍ତ୍ରୀଲୋକମାନେ ସ୍ମରଣ କଲେ I
\v 9 ପୁଣି, ସେମାନେ ସମାଧିରୁ ବାହୁଡ଼ିଯାଇ ଏକାଦଶ ପ୍ରେରିତ ଓ ଅନ୍ୟ ସମସ୍ତ ଶିଷ୍ୟଙ୍କ ନିକଟକୁ ଯାଇ, କ’ଣ ଘଟିଲା ସେହି ସବୁ ସମ୍ବାଦ ଦେଲେ I
\v 10 ଏମାନେ ମଗ୍‌ଦଲୀନୀ ମରିୟମ, ଯୋହାନା, ଯାକୁବଙ୍କ ମାତା ମରିୟମ ଓ ଏମାନଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ ଥିବା ଅନ୍ୟ ସ୍ତ୍ରୀଲୋକମାନେ; ଏମାନେ ପ୍ରେରିତମାନଙ୍କୁ ଏହି ସବୁ ବିଷୟ ଜଣାଇଲେ I
\s5
\v 11 ମାତ୍ର ଏସମସ୍ତ କଥା ସେମାନଙ୍କ ନିକଟରେ କଳ୍ପିତ ଗଳ୍ପ ପରି ଲାଗିଲା, ଆଉ ସେମାନେ ସେମାନଙ୍କୁ ବିଶ୍ୱାସ କଲେ ନାହିଁ I
\v 12 କିନ୍ତୁ ପିତର ଉଠି ସମାଧି ନିକଟକୁ ଦୌଡ଼ିଗଲେ I ପୁଣି, ନଇଁପଡ଼ି ଭିତରକୁ ଚାହିଁଲେ I ସେ ଯୀଶୁଙ୍କ ଶରୀରରେ ଗୁଡା ଯାଇଥିବା କେବଳ ସୂକ୍ଷ୍ମ ବସ୍ତ୍ରସବୁ ଦେଖିଲେ, କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁ ସେଠାରେ ଥିଲେ I ଆଉ ସେ ସେହି ଘଟଣା ବିଷୟରେ ଚମତ୍କୃତ ହୋଇ ଆପଣା ଘରକୁ ଚାଲିଗଲେ I
\s5
\v 13 ଆଉ ଦେଖ, ସେହି ଦିନ ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଦୁଇ ଜଣ ଇମ୍ମାୟୁ ଗ୍ରାମକୁ ଯାଉଥିଲେ I ଏହା ଯିରୂଶାଲମଠାରୁ ପ୍ରାୟ ଦଶ କିଲୋମିଟର ଦୂରବର୍ତ୍ତୀ ଥିଲା I
\v 14 ଓ ଯୀଶୁଙ୍କ ସହ କ'ଣ ଘଟିଲା ସେହି ସମସ୍ତ ଘଟଣା ବିଷୟରେ ପରସ୍ପର କଥାବାର୍ତ୍ତା କରୁଥିଲେ I
\s5
\v 15 ସେମାନେ କଥାବାର୍ତ୍ତା ଓ ବାଦାନୁବାଦ କରୁଥିବା ସମୟରେ ଯୀଶୁ ଆପେ ସେମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସି ସେମାନଙ୍କ ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ଗମନ କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ I
\v 16 କିନ୍ତୁ ଈଶ୍ୱର ସେମାନଙ୍କର ଚକ୍ଷୁ ଏପରି ରୁଦ୍ଧ କରିଥିଲେ ଯେ, ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ଚିହ୍ନି ପାରିଲେ ନାହିଁ I
\s5
\v 17 ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ, "ତୁମ୍ଭେମାନେ ଚାଲୁ ଚାଲୁ ଯେଉଁ ସମସ୍ତ ବିଷୟ ପରସ୍ପର କଥାବାର୍ତ୍ତା କରୁଅଛ, ସେ ସବୁ କଅଣ ?" ସେଥିରେ ସେମାନେ ଦୁଃଖିତ ହୋଇ ଠିଆ ହୋଇ ରହିଲେ I
\v 18 ଆଉ ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କ୍ଲେୟପା ନାମକ ଜଣେ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, "ଯିରୂଶାଲମସ୍ଥ ପ୍ରବାସୀମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଆପଣ ଯେ ଏକାକୀ ସେ ସ୍ଥାନର ଏ କେତେକ ଦିନର ଘଟଣା ଜାଣନ୍ତି ନାହିଁ !"
\s5
\v 19 ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ, "କି କି ପ୍ରକାର ଘଟଣା ?" ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, "ନାଜରିତୀୟ ଯୀଶୁଙ୍କ ବିଷୟ, ସେ ଜଣେ ଭାବବାଦୀ ଥିଲେ I ଈଶ୍ୱର ତାହାଙ୍କୁ ମହାନ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟକର୍ମ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଓ ଉତ୍କୃଷ୍ଟ ବାକ୍ୟ ଶିକ୍ଷା ଦେବା ନିମନ୍ତେ ଯୋଗ୍ୟ କରିଥିଲେ I ସେ ପ୍ରଶଂସନୀୟ ବୋଲି ଲୋକମାନଙ୍କ ଚିନ୍ତାଧାରା ଥିଲା I"
\v 20 କିନ୍ତୁ, ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ପ୍ରଧାନ ଯାଜକ ଓ ଅଧ୍ୟକ୍ଷମାନେ ରୋମୀୟ ଅଧିକାରୀମାନଙ୍କ ହସ୍ତରେ ତାହାଙ୍କୁ ସମର୍ପଣ କଲେ I ସେହି ଅଧିକାରୀମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ମୃତ୍ୟୁଦଣ୍ଡ ଦେଲେ ଓ ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ କ୍ରୁଶରେ ବଧ କଲେ I
\s5
\v 21 କିନ୍ତୁ ଯେ ଇସ୍ରାଏଲକୁ ମୁକ୍ତ କରିବେ, ସେ ଯେ ଏହି ବ୍ୟକ୍ତି, ତାହା ଆମ୍ଭେମାନେ ଆଶା କରିଥିଲୁ ! ମାତ୍ର ଏହା ବର୍ତ୍ତମାନ ସମ୍ଭବ ଦେଖାଯାଉ ନାହିଁ, କାରଣ ତାହାଙ୍କର ବଧ ହୋଇ ଆଜିକି ତିନି ଦିନ ହେଲା I
\s5
\v 22 ଆହୁରି ମଧ୍ୟ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କେତେକ ସ୍ତ୍ରୀଲୋକ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଆଚମ୍ବିତ କରିଅଛନ୍ତି I ସେମାନେ ପ୍ରତ୍ୟୁଷରେ ସମାଧି ନିକଟକୁ ଯାଇଥିଲେ,
\v 23 ଆଉ, ଯୀଶୁଙ୍କ ଶରୀର ସେଠାରେ ନ ଥିଲା ! ସେଥିରେ ସେମାନେ ଫେରିଆସି କହିଲେ ଯେ, ସେମାନେ ଦୂତମାନଙ୍କର ଦର୍ଶନ ମଧ୍ୟ ପାଇଅଛନ୍ତି I ସେହି ଦୂତମାନେ କହିଲେ ଯେ, ସେ ଜୀବିତ ଅଛନ୍ତି !
\v 24 ଆଉ, ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ସଙ୍ଗୀମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କେହି କେହି ସମାଧି ନିକଟକୁ ଗଲେ I ସ୍ତ୍ରୀଲୋକମାନେ ଯେପରି କହିଥିଲେ, ଠିକ୍ ସେପରି ଦେଖିଲେ I କିନ୍ତୁ ସେମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ଦେଖିଲେ ନାହିଁ I"
\s5
\v 25 ସେଥିରେ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, "ହେ ନିର୍ବୋଧମାନେ ! ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ବିଷୟରେ ଭାବବାଦୀମାନଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଲିଖିତ ସମସ୍ତ ବାକ୍ୟରେ ବିଶ୍ୱାସ କରିବାକୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଶିଥିଳଚିତ୍ତ ଅଟ !
\v 26 ନିଶ୍ଚିତଭାବରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଏହା ଜାଣିବା ଉଚିତ୍ ଯେ, ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଏହି ସମସ୍ତ ଦୁଃଖଭୋଗ ଓ ମୃତ୍ୟୁଭୋଗ କରି ସ୍ୱର୍ଗରେ ଆପଣା ମହିମାରେ ପ୍ରବେଶ କରିବା ଆବଶ୍ୟକ ଥିଲା !
\v 27 ପୁଣି, ଧର୍ମଶାସ୍ତ୍ରରେ ଭାବବାଦୀମାନଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଲିଖିତ ଆପଣା ସମ୍ବନ୍ଧୀୟ ସମସ୍ତ କଥା ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ବୁଝାଇଦେଲେ I ମୋଶା ଯାହା ଲେଖିଛନ୍ତି ତାହାଠାରୁ ସେ ଆରମ୍ଭ କଲେ ଓ ପରେ ସମସ୍ତ ଭାବବାଦୀ ଯାହା ଲେଖିଛନ୍ତି ସେହି ସବୁ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ବୁଝାଇଦେଲେ I
\s5
\v 28 ଆଉ ସେହି ଦୁଇ ଜଣ ଯେଉଁ ଗ୍ରାମକୁ ଯାଉଥିଲେ, ସେଥିର ନିକଟବର୍ତ୍ତୀ ହୁଅନ୍ତେ ସେ ଆହୁରି ଆଗକୁ ଯିବାର ଭାବ ଦେଖାଇଲେ I
\v 29 କିନ୍ତୁ ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ବଳାଇ କହିଲେ, "ଆଜି ରାତିରେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ ରହନ୍ତୁ, କାରଣ ସନ୍ଧ୍ୟା ହୋଇ ଆସୁଅଛି ଓ ବେଳ ଗଡ଼ିଗଲାଣି I" ସେଥିରେ ସେ ସେମାନଙ୍କ ସହିତ ରହିବାକୁ ଘର ଭିତରକୁ ଗଲେ I
\s5
\v 30 ଆଉ ସେମାନଙ୍କ ସହିତ ଭୋଜନରେ ବସିଲା ଉତ୍ତାରେ ସେ ରୁଟି ଘେନି ଏହା ନିମନ୍ତେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଧନ୍ୟବାଦ ଦେଲେ I ପୁଣି, ସେ ତାହା ଭାଙ୍ଗି ସେମାନଙ୍କୁ ଦେବାକୁ ଲାଗିଲେ I
\v 31 ତହିଁରେ ସେମାନଙ୍କ ଚକ୍ଷୁ ଉନ୍ମୁକ୍ତ ହେଲା ଓ ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ଚିହ୍ନିଲେ I କିନ୍ତୁ ସେ ସେମାନଙ୍କ ଦୃଷ୍ଟିରୁ ଅନ୍ତର୍ହିତ ହେଲେ !
\v 32 ସେଥିରେ ସେମାନେ ପରସ୍ପର କହିଲେ, "ଯେତେବେଳେ ପଥ ମଧ୍ୟରେ ସେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ କଥାବାର୍ତ୍ତା କରୁଥିଲେ ଓ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଧର୍ମଶାସ୍ତ୍ର ବୁଝାଉଥିଲେ, ସେତେବେଳେ ଆମ୍ଭେମାନେ ବିବେଚନା କରିବା ଆରମ୍ଭ କଲୁ ଯେ କୌଣସି ଗୋଟିଏ ଉତ୍ତମ ବିଷୟ ଘଟିବାକୁ ଯାଉଅଛି ! ଯଦ୍ୟପି ଆମ୍ଭେମାନେ ତାହା କ'ଣ ବୋଲି ଜାଣି ନ ଥିଲୁ I ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ଏଠାରେ ଆଉ ରହିବା ଉଚିତ୍ ନୁହଁ; ଯାହା ଘଟିଲା ଆମ୍ଭେମାନେ ଯାଇ ତାହା ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ କହିବା ଆବଶ୍ୟକ !"
\s5
\v 33 ଆଉ ସେମାନେ ସେହି ଦଣ୍ଡରେ ଉଠି ଯିରୂଶାଲମକୁ ବାହୁଡ଼ିଯାଇ ସମବେତ ହୋଇଥିବା ଏକାଦଶ ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ ଓ ସେମାନଙ୍କ ସଙ୍ଗୀମାନଙ୍କୁ ଦେଖିଲେ I
\v 34 ସେମାନେ ସେହି ଦୁଇ ଜଣଙ୍କୁ କହିଲେ ଯେ, "ପ୍ରଭୁ ନିଶ୍ଚୟ ଉଠିଅଛନ୍ତି ଓ ଶିମୋନଙ୍କୁ ଦର୍ଶନ ଦେଇଅଛନ୍ତି I"
\v 35 ଆଉ ସେମାନେ ମଧ୍ୟ ବାଟର ସମସ୍ତ ଘଟଣା ଓ ରୁଟି ଭାଙ୍ଗିବାରେ ସେ କିପରି ସେମାନଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଚିହ୍ନାଗଲେ, ସେହି ସବୁ ବର୍ଣ୍ଣନା କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ I
\s5
\v 36 କିନ୍ତୁ ସେମାନେ ଏହି ସବୁ କଥା କହୁଥିବା ସମୟରେ, ଯୀଶୁ ଆପେ ଏମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଉପସ୍ଥିତ ହେଲେ I ସେ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, "ଈଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଶାନ୍ତି ଦେଉନ୍ତୁ !"
\v 37 ମାତ୍ର ସେମାନେ ଆତଙ୍କିତ ଓ ଭୀତ ହେଲେ, ସେମାନେ ଗୋଟିଏ ଭୂତ ଦେଖୁଅଛନ୍ତି ବୋଲି ମନେ କଲେ I
\s5
\v 38 ସେଥିରେ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, "ତୁମ୍ଭେମାନେ ଉଦ୍‌ବିଗ୍ନ ହେବା ଉଚିତ୍ ନୁହେଁ ! ଆଉ ମୁଁ ଯେ ଜୀବିତ ଏହା ତୁମ୍ଭେମାନେ ସନ୍ଦେହ କରିବା ଅନୁଚିତ୍ I କାରଣ, ପୁଣି, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମନରେ କାହିଁକି ତର୍କବିତର୍କ ଉଠୁଅଛି ?
\v 39 ଏ ଯେ ସ୍ୱୟଂ ମୁଁ, ମୋର ହାତ ଓ ପାଦ ଦେଖ, ମୋତେ ସ୍ପର୍ଶ କରି ଦେଖ, କାରଣ ମୋହର ଯେପରି ମାଂସ ଓ ଅସ୍ଥି ଥିବାର ତୁମ୍ଭେମାନେ ଦେଖୁଅଛ, ଭୂତର ସେପରି ନାହିଁ !"
\v 40 ଆଉ ସେ ଏହା କହି ସେମାନଙ୍କୁ ଆପଣା ହାତ ଓ ପାଦ ଘା' ଦେଖାଇଲେ I
\s5
\v 41 ସେମାନେ ଆନନ୍ଦିତ ଓ ଚମତ୍କୃତ ହେଲେ, କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁ ଯେ ପ୍ରକୃତରେ ଜୀବିତ ହୋଇଅଛନ୍ତି ଏହା ସେମାନେ ବିଶ୍ୱାସ କରିବାରେ କଷ୍ଟ ହେଲା I ତେଣୁ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, "ଏଠାରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପାଖରେ କଅଣ ଖାଦ୍ୟ ଅଛି ?"
\v 42 ସେଥିରେ ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ଖଣ୍ଡେ ଭଜା ମାଛ ଦେଲେ I
\v 43 ଆଉ, ସେ ତାହା ଘେନି ସେମାନଙ୍କ ସାକ୍ଷାତରେ ଭୋଜନ କଲେ I
\s5
\v 44 ପୁଣି, ସେ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, "ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥାରେ ଏବଂ ଭାବବାଦୀମାନଙ୍କ ଓ ଗୀତସଂହିତାରେ ଧର୍ମଶାସ୍ତ୍ରରେ ମୋ' ବିଷୟରେ ଯାହା ଯାହା ଲେଖା ଅଛି, ସେହି ସବୁ ସଫଳ ହେବା ଆବଶ୍ୟକ, ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସଙ୍ଗରେ ଥିବା ସମୟରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଏହି ସମସ୍ତ କଥା କହିଥିଲି !"
\s5
\v 45 ସେତେବେଳେ ଧର୍ମଶାସ୍ତ୍ରରେ ଲିଖିତ ତାହାଙ୍କ ବିଷୟରେ ଯେପରି ସେମାନେ ବୁଝି ପାରନ୍ତି, ସେଥିପାଇଁ ସେ ସେମାନଙ୍କର ମନ ଉନ୍ମୁକ୍ତ କଲେ I
\v 46 ଆଉ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, "ଏହି ପ୍ରକାରେ ଲେଖା ଅଛି: ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଦୁଃଖଭୋଗ କରି ମୃତ୍ୟୁବରଣ କରିବେ, କିନ୍ତୁ ତୃତୀୟ ଦିନରେ ମୃତମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ପୁନର୍ବାର ଜୀବିତ ହେବେ I
\v 47 ପୁଣି ସେମାନେ ଲେଖିଲେ ଯେ, ଯେଉଁମାନେ ତାହାଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରନ୍ତି ସେମାନେ ସମସ୍ତ ସ୍ଥାନରେ ପ୍ରଚାର କରିବେ ଯେ ଲୋକମାନେ ଆପଣା ପାପରୁ ମନପରିବର୍ତ୍ତନ କରି ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ନିକଟରେ ଫେରିଲେ ସେ ସେମାନଙ୍କ ପାପରୁ ସେମାନଙ୍କୁ କ୍ଷମା କରିବେ I ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଅନୁସରଣକାରୀମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଆଦେଶାନୁସାରେ ଏହି ସୁସମାଚାର ସମସ୍ତ ସ୍ଥାନରେ ଘୋଷଣା କରିବା ଉଚିତ I ପୁଣି ସେମାନେ ଲେଖିଲେ ଯେ ସେମାନେ ଯିରୂଶାଲମରୁ ଆରମ୍ଭ କରି ସମସ୍ତ ଜାତିଙ୍କ ନିକଟରେ ଘୋଷଣା କରିବା ଉଚିତ I
\s5
\v 48 ତୁମ୍ଭେମାନେ ଲୋକମାନଙ୍କୁ କୁହ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜାଣ ଯେ ମୋ ସହ ଯାହା ଘଟିଅଛି ସେହି ଘଟଣା ସତ୍ୟ ଅଟେ ଏହା ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜାଣ I
\v 49 ଆଉ ଦେଖ, ମୋହର ପିତା ଯାହା ପ୍ରତିଜ୍ଞା କରିଅଛନ୍ତି, ତାହା ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ପବିତ୍ରଆତ୍ମା ପଠାଇବି I କିନ୍ତୁ ଯେପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଈଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଶକ୍ତି ପ୍ରଦାନ କରୁ ନାହାନ୍ତି ସେ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଏହି ନଗରରେ ରହିଥାଅ I"
\s5
\v 50 ତତ୍ପରେ ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ ବେଥନିଆକୁ ଯିବା ବାଟ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଘେନିଗଲେ I ସେଠାରେ ସେ ଆପଣା ହାତ ତୋଳି ସେମାନଙ୍କୁ ଆଶୀର୍ବାଦ କଲେ I
\v 51 ପୁଣି, ସେମାନଙ୍କୁ ଆଶୀର୍ବାଦ କରୁ କରୁ ସେ ସେମାନଙ୍କଠାରୁ ଅଲଗା ହୋଇ ସ୍ୱର୍ଗକୁ ନୀତ ହେଲେ I
\s5
\v 52 ଆଉ ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ପ୍ରଣାମ କରି ମହାନନ୍ଦରେ ଯିରୂଶାଲମକୁ ବାହୁଡ଼ିଗଲେ I
\v 53 ପୁଣି, ପ୍ରତ୍ୟେକ ଦିନ ସେମାନେ ମନ୍ଦିର ପ୍ରାଙ୍ଗଣରେ ଯାଉଥିଲେ, ଓ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସ୍ତବ କରିବାରେ ଅଧିକ ସମୟ ବିତାଉଥିଲେ I

1290
44-JHN.usfm Normal file
View File

@ -0,0 +1,1290 @@
\id JHN - UDB NT ODIYA
\ide UTF-8
\h ଯୋହନଲିଖିତ ସୁସମାଚାର
\toc1 ଯୋହନଲିଖିତ ସୁସମାଚାର
\toc2 ଯୋହନଲିଖିତ ସୁସମାଚାର
\toc3 jhn
\mt1 ଯୋହନଲିଖିତ ସୁସମାଚାର
\s5
\c 1
\p
\v 1 ଆଦ୍ୟରେ ବାକ୍ୟ ଥିଲେ, ବାକ୍ୟ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସଙ୍ଗରେ ଥିଲେ, ସେହି ବାକ୍ୟ ଈଶ୍ୱର ଥିଲେ ।
\v 2 ସମସ୍ତ ସୃଷ୍ଟି ହେବା ପୂର୍ବରୁ ସେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସହିତ ଥିଲେ ।
\v 3 ତାହାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ସମସ୍ତ ସୃଷ୍ଟ ହେଲା; ଆଉ ଯେ ସମସ୍ତ ସୃଷ୍ଟ ହୋଇଅଛି, ସେଥିମଧ୍ୟରୁ ଗୋଟିଏ ସୁଦ୍ଧା ତାହାଙ୍କ ବିନା ସୃଷ୍ଟ ହୋଇ ନାହିଁ ।
\s5
\v 4 ବାକ୍ୟରେ ଜୀବନ ଥିଲା ଓ ସେହି ଜୀବନ ମନୁଷ୍ୟମାନଙ୍କର ଜ୍ୟୋତିଃ ।
\v 5 ସେହି ଜ୍ୟୋତିଃ ଅନ୍ଧକାରରେ ଜାଜ୍ୱଲ୍ୟମାନ ହୋଇ ଆସୁଅଛି, ଆଉ ଅନ୍ଧକାର ତାହା ଗ୍ରହଣ କରି ନାହିଁ ।
\s5
\v 6 ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ନିକଟରୁ ପ୍ରେରିତ ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତି ଉପସ୍ଥିତ ହେଲେ; ତାହାଙ୍କ ନାମ ଯୋହନ ।
\v 7 ସେ ଯେପରି ଜ୍ୟୋତିଃ ବିଷୟରେ ସାକ୍ଷ୍ୟ ଦିଅନ୍ତି, ପୁଣି, ତାହାଙ୍କ ସାକ୍ଷ୍ୟ ଦ୍ୱାରା ସମସ୍ତେ ବିଶ୍ୱାସ କରନ୍ତି, ଏଥିପାଇଁ ସେ ସାକ୍ଷ୍ୟ ଦେବା ନିମନ୍ତେ ଆସିଲେ ।
\v 8 ସେ ନିଜେ ସେହି ଜ୍ୟୋତିଃ ନ ଥିଲେ, କିନ୍ତୁ ଜ୍ୟୋତିଃ ବିଷୟରେ ସାକ୍ଷ୍ୟ ଦେବା ନିମନ୍ତେ ଆସିଲେ ।
\s5
\v 9 ଯେଉଁ ସତ୍ୟ ଜ୍ୟୋତିଃ ପ୍ରତ୍ୟେକ ମନୁଷ୍ୟକୁ ଆଲୋକ ପ୍ରଦାନ କରନ୍ତି, ସେ ଜଗତକୁ ଆସୁଥିଲେ।
\s5
\v 10 ସେ ଜଗତରେ ଥିଲେ ଓ ଜଗତ ତାହାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ସୃଷ୍ଟ ହେଲା, ତଥାପି ଜଗତ ତାହାଙ୍କୁ ଚିହ୍ନିଲା ନାହିଁ ।
\v 11 ସେ ଆପଣା ରାଜ୍ୟକୁ ଆସିଲେ, ତଥାପି ତାହାଙ୍କର ନିଜ ଲୋକ ଯିହୁଦୀମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ଗ୍ରହଣ କଲେ ନାହିଁ ।
\s5
\v 12 ମାତ୍ର ଯେତେ ଲୋକ ତାହାଙ୍କୁ ଗ୍ରହଣ କଲେ, ଅର୍ଥାତ୍‍, ଯେଉଁମାନେ ତାହାଙ୍କ ନାମରେ ବିଶ୍ୱାସ କଲେ, ସେ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ସେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସନ୍ତାନ ହେବା ନିମନ୍ତେ ଅଧିକାର ଦେଲେ;
\v 13 ସେମାନେ ରକ୍ତରୁ, ଶରୀରର ଇଚ୍ଛାରୁ ଅବା ମନୁଷ୍ୟର ଇଚ୍ଛାରୁ କିମ୍ବା ପିତୃତ୍ୱ ପ୍ରାପ୍ତି ନିମନ୍ତେ ସ୍ୱାମୀର ଇଚ୍ଛାରୁ ଜାତ ହେଲେ ନାହିଁ, ବରଂ ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରୁ ଜାତ ହେଲେ ।
\s5
\v 14 ଆଉ, ସେହି ବାକ୍ୟ ଏକ ବାସ୍ତବ ମନୁଷ୍ୟ ରୂପରେ ଦେହବନ୍ତ ହେଲେ, ପୁଣି, ଅନୁଗ୍ରହ ଓ ସତ୍ୟରେ ପରିପୂର୍ଣ୍ଣ ହୋଇ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ବାସ କଲେ, ଆଉ ପିତାଙ୍କଠାରୁ ଆଗତ ଅଦ୍ୱିତୀୟ ପୁତ୍ରଙ୍କ ମହିମା ସଦୃଶ ଆମ୍ଭେମାନେ ତାହାଙ୍କ ମହିମା ଦେଖିଲୁ ।
\v 15 ଯୋହନ ତାହାଙ୍କ ବିଷୟରେ ସାକ୍ଷ୍ୟ ଦେଇ ଉଚ୍ଚସ୍ୱରରେ କହିଲେ, ଯେ ମୋ' ଉତ୍ତାରେ ଆସୁଅଛନ୍ତି, ସେ ମୋହର ଅଗ୍ରଗଣ୍ୟ ହୋଇଅଛନ୍ତି, କାରଣ ସେ ମୋହର ବହୁପୂର୍ବରୁ ଥିଲେ, ଯାହାଙ୍କ ବିଷୟରେ ମୁଁ ଏହା କହିଥିଲି, ସେ ଏହି ବ୍ୟକ୍ତି ।
\s5
\v 16 ଏଣୁ ତାହାଙ୍କ ପୂର୍ଣ୍ଣତାରୁ ଆମ୍ଭେମାନେ ସମସ୍ତେ ଅନୁଗ୍ରହ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଅଛୁ, ହଁ, ଅନୁଗ୍ରହ ଉପରେ ଅନୁଗ୍ରହ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଅଛୁ ।
\v 17 କାରଣ ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥା ମୋଶାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ପ୍ରଦତ୍ତ ହେଲା, କିନ୍ତୁ ଅନୁଗ୍ରହ ଓ ସତ୍ୟ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଉପସ୍ଥିତ ହେଲା ।
\v 18 କେହି କେବେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଦେଖି ନାହିଁ, ପିତାଙ୍କ କୋଳସ୍ଥିତ ଅଦ୍ୱିତୀୟ ପୁତ୍ର ତାହାଙ୍କୁ ପ୍ରକାଶ କଲେ ।
\s5
\v 19 ଆପଣ କିଏ, ଏହା ଯୋହନଙ୍କୁ ପଚାରିବା ନିମନ୍ତେ ଯିହୂଦୀମାନେ ଯେତେବେଳେ ଯିରୂଶାଲମରୁ ଯାଜକ ଓ ଲେବୀୟମାନଙ୍କୁ ତାହାଙ୍କ ନିକଟକୁ ପଠାଇଲେ, ସେତେବେଳେ ସେ ଏହି ସାକ୍ଷ୍ୟ ଦେଲେ,
\v 20 ସେ ସ୍ୱୀକାର କଲେ, ଅସ୍ୱୀକାର କଲେ ନାହିଁ; ସେ ସ୍ୱୀକାର କଲେ, ମୁଁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ନୁହେଁ ।
\v 21 ସେଥିରେ ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ, ତେବେ କ'ଣ ? ଆପଣ କ'ଣ ଏଲୀୟ ? ସେ କହିଲେ, ମୁଁ ନୁହେଁ। ଆପଣ କ'ଣ ସେହି ଭାବବାଦୀ ? ସେ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ନା ।
\s5
\v 22 ସେଥିରେ ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପଠାଇଥିବା ଲୋକଙ୍କୁ ଯେପରି ଉତ୍ତର ଦେଇପାରୁ, ଏଥିସକାଶେ ଆପଣ କିଏ ? ଆପଣ ନିଜ ବିଷୟରେ କ'ଣ କହୁଅଛନ୍ତି ?
\v 23 ସେ କହିଲେ, ଯିଶାଇୟ ଭାବବାଦୀ ଯେପରି କହିଥିଲେ, ମୁଁ ସେହି ପ୍ରକାର ପ୍ରାନ୍ତରରେ ଉଚ୍ଚ ଶବ୍ଦ କରୁଥିବା ଜଣକର ସ୍ୱର, ପ୍ରଭୁଙ୍କ ପଥ ସଳଖ କର ।
\s5
\v 24 ପୁଣି, ଫାରୂଶୀମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କେତେ ଜଣ ପ୍ରେରିତ ହୋଇଥିଲେ ।
\v 25 ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ, ଆପଣ ଯଦି ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ବା ଏଲୀୟ ବା ସେହି ଭାବବାଦୀ ନୁହନ୍ତି, ତାହାହେଲେ କାହିଁକି ବାପ୍ତିସ୍ମ ଦେଉଅଛନ୍ତି?
\s5
\v 26 ଯୋହନ ସେମାନଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ମୁଁ ଜଳରେ ବାପ୍ତିସ୍ମ ଦେଉଅଛି; ଯାହାଙ୍କୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜାଣ ନାହିଁ, ସେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ବିଦ୍ୟମାନ;
\v 27 ସେ ମୋ' ଉତ୍ତାରେ ଆସୁଅଛନ୍ତି, ତାହାଙ୍କ ପାଦୁକାର ବନ୍ଧନ ଫିଟାଇବାକୁ ମୁଁ ଯୋଗ୍ୟ ନୁହେଁ ।
\v 28 ଯର୍ଦନର ପରପାରସ୍ଥ ଯେଉଁ ବେଥନୀଆରେ ଯୋହନ ବାପ୍ତିସ୍ମ ଦେଉଥିଲେ, ସେହି ସ୍ଥାନରେ ଏହି ସବୁ ଘଟିଲା ।
\s5
\v 29 ତହିଁ ଆରଦିନ ସେ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ନିଜ ପାଖକୁ ଆସୁଥିବା ଦେଖି କହିଲେ, ଏହି ଦେଖ, ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ମେଷଶାବକ, ଯେ ଜଗତର ପାପ ବୋହି ନେଇଯାଆନ୍ତି ।
\v 30 ମୋ' ଉତ୍ତାରେ ଯେ ଆସୁଅଛନ୍ତି, ସେ ମୋହର ଅଗ୍ରଗଣ୍ୟ ହୋଇଅଛନ୍ତି, କାରଣ ସେ ମୋର ପୂର୍ବରେ ଥିଲେ, ଯାହାଙ୍କ ବିଷୟରେ ମୁଁ ଏହା କହିଥିଲି, ସେ ଏହି ।
\v 31 ମୁଁ ମଧ୍ୟ ତାହାଙ୍କୁ ଚିହ୍ନି ନ ଥିଲି, କିନ୍ତୁ ସେ ଯେପରି ଇସ୍ରାଏଲ ନିକଟରେ ପ୍ରକାଶିତ ହୁଅନ୍ତି, ଏଥିସକାଶେ ମୁଁ ଜଳରେ ବାପ୍ତିସ୍ମ ଦେବାକୁ ଆସିଅଛି ।
\s5
\v 32 ଆଉ, ଯୋହନ ସାକ୍ଷ୍ୟ ଦେଇ କହିଲେ, ମୁଁ ଆତ୍ମାଙ୍କୁ କପୋତ ପରି ଆକାଶରୁ ଅବତରଣ କରିବା ଦେଖିଅଛି, ଆଉ ସେ ତାହାଙ୍କ ଉପରେ ଅବସ୍ଥାନ କଲେ ।
\v 33 ମୁଁ ମଧ୍ୟ ତାହାଙ୍କୁ ଚିହ୍ନି ନ ଥିଲି, ମାତ୍ର ଯେ ମୋତେ ଜଳରେ ବାପ୍ତିସ୍ମ ଦେବାକୁ ପଠାଇଲେ, ସେ ମୋତେ କହିଲେ, ଯାହାଙ୍କ ଉପରେ ଆତ୍ମାଙ୍କୁ ଅବତରଣ ଓ ଅବସ୍ଥାନ କରିବା ଦେଖିବ, ଯେ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାରେ ବାପ୍ତିସ୍ମ ଦିଅନ୍ତି, ସେ ସେହି ବ୍ୟକ୍ତି ।
\v 34 ଆଉ, ମୁଁ ତାହା ଦେଖିଅଛି ଓ ସେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପୁତ୍ର ବୋଲି ସାକ୍ଷ୍ୟ ଦେଇଅଛି ।
\s5
\v 35 ତହିଁ ଆରଦିନ ପୁନର୍ବାର ଯୋହନ ଓ ତାହାଙ୍କ ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଦୁଇ ଜଣ ଠିଆ ହୋଇଥିଲେ;
\v 36 ଆଉ, ସେ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ସେହି ବାଟ ଦେଇ ଯାଉଥିବା ଦେଖି ତାହାଙ୍କୁ ଏକଦୃଷ୍ଟିରେ ଚାହିଁ କହିଲେ, ଏହି ଦେଖ, ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ମେଷଶାବକ । ପାପର ପରିଶୋଧ ନିମନ୍ତେ ଇସ୍ରାଏଲର ଲୋକମାନଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ହ଼ତ ଏକ ମେଷଶାବକ ।
\s5
\v 37 ସେହି ଦୁଇ ଜଣ ଶିଷ୍ୟ ତାହାଙ୍କ କଥା ଶୁଣି ଯୀଶୁଙ୍କ ପଛେ ପଛେ ଗଲେ ।
\v 38 ଯୀଶୁ ବୁଲିପଡ଼ି ସେମାନଙ୍କୁ ପଛେ ପଛେ ଆସୁଥିବା ଦେଖି ପଚାରିଲେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ କ'ଣ ଖୋଜୁଅଛ ? ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ, ରାବ୍ବୀ (ଅନୁବାଦ କଲେ ଏହାର ଅର୍ଥ ଗୁରୁ), ଆପଣ କେଉଁଠାରେ ରୁହନ୍ତି ?
\v 39 ସେ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ଆସ, ଦେଖିବ। ସେଥିରେ ସେମାନେ ଯାଇ ତାହାଙ୍କ ବସା ଦେଖିଲେ, ପୁଣି, ସେହି ଦିନ ତାହାଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ ରହିଲେ; କାରଣ ସେତେବେଳେ ପ୍ରାୟ ସନ୍ଧ୍ୟା ଚାରି ଘଣ୍ଟା ହୋଇଥିଲା ।
\s5
\v 40 ଯେଉଁ ଦୁଇ ଜଣ ଯୋହନଙ୍କ କଥା ଶୁଣି ଯୀଶୁଙ୍କ ପଛେ ପଛେ ଯାଇଥିଲେ, ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ ଶିମୋନ ପିତରଙ୍କ ଭାଇ ଆନ୍ଦ୍ରୀୟ ଥିଲେ ।
\v 41 ସେ ପ୍ରଥମେ ଆପଣା ଭାଇ ଶିମୋନଙ୍କ ଦେଖା ପାଇ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ଆମ୍ଭେମାନେ ମସୀହଙ୍କର (ଅନୁବାଦ କଲେ ଏହି ନାମର ଅର୍ଥ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ) ଦେଖା ପାଇଅଛୁ ।
\v 42 ସେ ତାଙ୍କୁ ଯୀଶୁଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆଣିଲେ । ଯୀଶୁ ତାଙ୍କୁ ଏକଦୃଷ୍ଟିରେ ଚାହିଁ କହିଲେ, ତୁମ୍ଭେ ଯୋହନଙ୍କ ପୁତ୍ର ଶିମୋନ । ତୁମ୍ଭେ କୈଫା (ଅନୁବାଦ କଲେ ଏହାର ଅର୍ଥ ପିତର) ନାମରେ ଖ୍ୟାତ ହେବ ।
\s5
\v 43 ତହିଁ ଆରଦିନ ଯୀଶୁ ଗାଲିଲୀକୁ ବାହାରିଯିବା ପାଇଁ ଇଚ୍ଛା କଲେ, ଆଉ ସେ ଫିଲିପ୍ପଙ୍କ ଦେଖା ପାଇ ତାଙ୍କୁ କହିଲେ, ମୋହର ଅନୁଗମନ କର ।
\v 44 ଫିଲିପ୍ପ ବେଥ୍‍ସାଇଦାର ଲୋକ ଥିଲେ, ତାହା ଆନ୍ଦ୍ରୀୟ ଓ ପିତରଙ୍କର ନଗର ଥିଲା ।
\v 45 ଫିଲିପ୍ପ ନିଥନିୟେଲଙ୍କ ଦେଖା ପାଇ ତାଙ୍କୁ କହିଲେ, ଯାହାଙ୍କ ବିଷୟରେ ମୋଶା ବ୍ୟବସ୍ଥାରେ ଲେଖିଅଛନ୍ତି, ପୁଣି, ଭାବବାଦୀମାନେ ମଧ୍ୟ ଲେଖିଅଛନ୍ତି, ଆମ୍ଭେମାନେ ତାହାଙ୍କର ଦେଖା ପାଇଅଛୁ; ସେ ଯୋଷେଫଙ୍କ ପୁତ୍ର ନାଜରିତୀୟ ଯୀଶୁ ।
\s5
\v 46 ନିଥନିୟେଲ ତାଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ, ନାଜରିତରୁ କି କୌଣସି ଉତ୍ତମ ବିଷୟ ଉତ୍ପନ୍ନ ହୋଇ ପାରେ ? ଫିଲିପ୍ପ ତାଙ୍କୁ କହିଲେ, ଆସି ଦେଖ ।
\v 47 ଯୀଶୁ ନଥନିୟେଲଙ୍କୁ ଆପଣା ନିକଟକୁ ଆସୁଥିବା ଦେଖି ତାଙ୍କ ବିଷୟରେ କହିଲେ, ଏହି ଦେଖ, ପ୍ରକୃତରେ ଏ ଜଣେ ଇସ୍ରାଏଲୀୟ ଲୋକ, ଏହାଙ୍କଠାରେ ଛଳନା ନାହିଁ ।
\v 48 ନିଥନିୟେଲ ତାହାଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ, ଆପଣ ମୋତେ କିପରି ଚିହ୍ନିଲେ ? ଯୀଶୁ ତାଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ଫିଲିପ୍ପ ତୁମ୍ଭକୁ ଡାକିବା ପୂର୍ବେ ତୁମ୍ଭେ ଯେତେବେଳେ ଡିମ୍ବିରି ଗଛ ତଳେ ଥିଲ, ସେତେବେଳେ ମୁଁ ତୁମ୍ଭକୁ ଦେଖିଥିଲି ।
\s5
\v 49 ନଥନିୟେଲ ତାହାଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ହେ ଗୁରୁ ଆପଣ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପୁତ୍ର, ଆପଣ ଇସ୍ରାଏଲର ରାଜା ।
\v 50 ଯୀଶୁ ତାଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ମୁଁ ତୁମ୍ଭକୁ ଡିମ୍ବିରି ଗଛ ତଳେ ଦେଖିଥିଲି ବୋଲି କହିବାରୁ କି ତୁମ୍ଭେ ବିଶ୍ୱାସ କରୁଅଛ ? ତୁମ୍ଭେ ଏହାଠାରୁ ଆହୁରି ମହତ‍୍ ମହତ‍୍ ବିଷୟ ଦେଖିବ ।
\v 51 ପୁଣି, ସେ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ସତ୍ୟ ସତ୍ୟ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହୁଅଛି, ତୁମ୍ଭେମାନେ ସ୍ୱର୍ଗକୁ ଉନ୍ମୁକ୍ତ ଓ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଦୂତମାନଙ୍କୁ ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ରଙ୍କ ଉପରେ ଆରୋହଣ ଓ ଅବତରଣ କରିବା ଦେଖିବ ।
\s5
\c 2
\v 1 ତୃତୀୟ ଦିବସରେ ଗାଲିଲୀର କାନ୍ନାରେ ଗୋଟିଏ ବିବାହ ହେଲା, ଆଉ ଯୀଶୁଙ୍କ ମାତା ସେଠାରେ ଥିଲେ;
\v 2 ଯୀଶୁ ମଧ୍ୟ ଆପଣା ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କ ସହିତ ସେହି ବିବାହକୁ ନିମନ୍ତ୍ରିତ ହେଲେ ।
\s5
\v 3 ପରେ ଦ୍ରାକ୍ଷାରସ ସରିଯିବାରୁ ଯୀଶୁଙ୍କ ମାତା ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ସେମାନଙ୍କର ଦ୍ରାକ୍ଷାରସ ନାହିଁ ।
\v 4 ସେଥିରେ ଯୀଶୁ ତାଙ୍କୁ କହିଲେ, ଗୋ ନାରୀ, ମୋତେ କାହିଁକି ଏଥିରେ ଜଡ଼ିତ କରୁଅଛ ? ମୋହର ସମୟ ଏପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଉପସ୍ଥିତ ହୋଇ ନାହିଁ ।
\v 5 ଯୀଶୁଙ୍କ ମାତା ଦାସମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, “ସେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଯାହା କହନ୍ତି, ତାହା କର ।”
\s5
\v 6 ଆଉ, ସେଠାରେ ଯିହୂଦୀମାନଙ୍କ ଶୁଚିକରଣ ରୀତି ଅନୁସାରେ ଦୁଇ ବା ତିନି ମହଣିଆ ଛଅଗୋଟା ପଥର ଜାହାଲା ରଖାଯାଇଥିଲା।
\v 7 ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ଜାହାଲାଗୁଡ଼ିକ ପାଣିରେ ଭର୍ତ୍ତି କର । ସେଥିରେ ସେମାନେ ସେହି ସବୁ ଫନ୍ଦ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଭର୍ତ୍ତି କଲେ ।
\v 8 ଆଉ, ସେ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ଏବେ କାଢ଼ିନେଇ ଭୋଜର ଅଧ୍ୟକ୍ଷଙ୍କ ନିକଟକୁ ଘେନିଯାଅ । ସେଥିରେ ସେମାନେ ଘେନିଗଲେ ।
\s5
\v 9 ଭୋଜର ଅଧ୍ୟକ୍ଷ ଦ୍ରାକ୍ଷାରସ ହୋଇଥିବା ସେହି ପାଣିକୁ ଚାଖି ତାହା କେଉଁଠାରୁ ଆସିଲା, ଏହା ଜାଣି ନ ଥିବାରୁ (କିନ୍ତୁ ଯେଉଁ ପରିଚାରକମାନେ ପାଣି କାଢ଼ିଥିଲେ, ସେମାନେ ଜାଣିଥିଲେ) ବରଙ୍କୁ ଡାକି କହିଲେ;
\v 10 ସମସ୍ତେ ପ୍ରଥମରେ ଭଲ ଦ୍ରାକ୍ଷାରସ ଦେଇଥାଆନ୍ତି, ଆଉ ଲୋକେ ମାତାଲ ହେଲା ଉତ୍ତାରେ ମନ୍ଦ ଦିଅନ୍ତି; ତୁମ୍ଭେ ଏପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଭଲ ଦ୍ରାକ୍ଷାରସ ରଖିଅଛ ।
\s5
\v 11 ଯୀଶୁ ଏହି ପ୍ରକାରେ ଗାଲିଲୀର କାନ୍ନାରେ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟକର୍ମ ଆରମ୍ଭ କରି ଆପଣା ମହିମା ପ୍ରକାଶ କଲେ, ଆଉ ତାହାଙ୍କ ଶିଷ୍ୟମାନେ ତାହାଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କଲେ ।
\s5
\v 12 ଏଥିଉତ୍ତାରେ ସେ ଆପଣା ମାତା, ଭାଇବୃନ୍ଦ ଓ ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କ ସହିତ କଫର୍ନାହୂମକୁ ଗଲେ; ପୁଣି, ସେମାନେ ସେଠାରେ ଅଧିକ ଦିନ ରହିଲେ ନାହିଁ ।
\s5
\v 13 ସେତେବେଳେ ଯିହୂଦୀମାନଙ୍କର ନିସ୍ତାର ପର୍ବ ସନ୍ନିକଟ ହୋଇଥିଲା, ଆଉ ଯୀଶୁ ଯିରୂଶାଲମକୁ ଗଲେ ।
\v 14 ପୁଣି, ସେ ମନ୍ଦିରରେ ଗୋରୁ, ମେଣ୍ଢା ଓ କାପ୍ତା ବ୍ୟବସାୟୀମାନଙ୍କୁ ଆଉ ମୁଦ୍ରା ବ୍ୟବସାୟୀମାନଙ୍କୁ ବସିଥିବା ଦେଖି ଦଉଡ଼ିରେ ଗୋଟିଏ କୋରଡ଼ା ବନାଇ ମେଣ୍ଢା ଓ ଗୋରୁ ସହିତ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ମନ୍ଦିରରୁ ବାହାର କରିଦେଲେ;
\s5
\v 15 ପୁଣି, ମୁଦ୍ରା ବ୍ୟବସାୟୀମାନଙ୍କର ମୁଦ୍ରାସବୁ ବିଞ୍ଚିଦେଇ ସେମାନଙ୍କ ମେଜଗୁଡ଼ାକ ଓଲଟାଇ ପକାଇଲେ;
\v 16 ଆଉ, ସେ କାପ୍ତା ବ୍ୟବସାୟୀମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ଏଗୁଡ଼ାକ ଏଠାରୁ ଘେନିଯାଅ, ମୋହର ସ୍ୱର୍ଗସ୍ଥ ପିତାଙ୍କର ଗୃହକୁ ବାଣିଜ୍ୟର ଗୃହ କର ନାହିଁ ।
\s5
\v 17 “ତୁମ୍ଭ ଗୃହ ନିମନ୍ତେ ଉଦ୍‌ଯୋଗ ମୋତେ ଗ୍ରାସ କରିବ”, ଏହା ଲେଖାଅଛି ବୋଲି ତାହାଙ୍କ ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କର ମନରେ ପଡ଼ିଲା ।
\v 18 ସେଥିରେ ଯିହୂଦୀମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ତୁମ୍ଭେ ଯେ ଏ ସମସ୍ତ କରିବାକୁ ଅଧିକାର ପାଇଅଛ, ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସେଥିର କି ଚିହ୍ନ ଦେଖାଉଅଛ ?
\v 19 ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଏହି ମନ୍ଦିରକୁ ବିନାଶ କର, ଆଉ ତିନି ଦିନ ମଧ୍ୟରେ ମୁଁ ତାହା ତୋଳି ଦେବି ।
\s5
\v 20 ସେଥିରେ ଯିହୂଦୀମାନେ କହିଲେ, ଏହି ମନ୍ଦିର ନିର୍ମାଣ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଛୟାଳିଶ ବର୍ଷ ଲାଗିଅଛି; ଆଉ ତୁମ୍ଭେ କ'ଣ ତାହାକୁ ତିନି ଦିନରେ ତୋଳି ଦେବ ?
\v 21 କିନ୍ତୁ ସେ ଆପଣା ଶରୀରରୂପ ମନ୍ଦିର ସମ୍ବନ୍ଧରେ କହୁଥିଲେ ।
\v 22 ଏଣୁ ସେ ମୃତମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଉତ୍ଥିତ ହେଲା ଉତ୍ତାରେ ତାହାଙ୍କ ଶିଷ୍ୟମାନେ ସେ ଏହା କହିଥିଲେ ବୋଲି ସ୍ମରଣ କଲେ; ପୁଣି, ସେମାନେ ଧର୍ମଶାସ୍ତ୍ର ଓ ଯୀଶୁଙ୍କ କଥିତ ବାକ୍ୟ ବିଶ୍ୱାସ କଲେ ।
\s5
\v 23 ନିସ୍ତାର ପର୍ବର ଉତ୍ସବ ସମୟରେ ସେ ଯିରୂଶାଲମରେ ଥିବା ସମୟରେ ଅନେକେ ତାହାଙ୍କ ସାଧିତ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ କର୍ମଗୁଡ଼ିକ ଦେଖି ତାହାଙ୍କ ନାମରେ ବିଶ୍ୱାସ କଲେ,
\v 24 କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ ବିଶ୍ୱାସ ନ କରି ସେମାନଙ୍କଠାରୁ ଆପଣାକୁ ପୃଥକ୍‍ ରଖିଲେ, କାରଣ ସେ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଜାଣୁଥିଲେ,
\v 25 ପୁଣି, କେହି ଯେ ମନୁଷ୍ୟ ବିଷୟରେ ସାକ୍ଷ୍ୟ ଦେବ, ଏହା ତାହାଙ୍କର ପ୍ରୟୋଜନ ନ ଥିଲା, ଯେଣୁ ମନୁଷ୍ୟ ଅନ୍ତରରେ କ'ଣ ଅଛି, ତାହା ସେ ଆପେ ଜାଣୁଥିଲେ ।
\s5
\c 3
\v 1 ଫାରୂଶୀମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ନୀକଦୀମ ନାମକ ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତି ଥିଲେ, ସେ ଯିହୂଦୀମାନଙ୍କର ଜଣେ ନେତା ।
\v 2 ସେ ରାତ୍ରି ସମୟରେ ଯୀଶୁଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସି ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ହେ ଗୁରୁ, ଆପଣ ଯେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରୁ ଆଗତ ଗୁରୁ, ଏହା ଆମ୍ଭେମାନେ ଜାଣୁ, କାରଣ ଆପଣ ଏହି ଯେଉଁ ସମସ୍ତ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟକର୍ମ କରୁଅଛନ୍ତି, ଈଶ୍ୱର ସାଙ୍ଗରେ ନ ଥିଲେ ସେହି ସବୁ କେହି କରି ପାରେ ନାହିଁ ।
\s5
\v 3 ଯୀଶୁ ତାଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ସତ୍ୟ ସତ୍ୟ ମୁଁ ତୁମ୍ଭକୁ କହୁଅଛି, ପୁନର୍ବାର ଜନ୍ମ ନ ହେଲେ କେହି ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ରାଜ୍ୟ ଦେଖି ପାରେ ନାହିଁ ।
\v 4 ନୀକଦୀମ ତାହାଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ, ବୃଦ୍ଧ ହେଲେ ମନୁଷ୍ୟ କି ପ୍ରକାର ଜନ୍ମ ହୋଇ ପାରେ ? ସେ କ'ଣ ଦ୍ୱିତୀୟ ଥର ଆପଣା ମାତାର ଗର୍ଭରେ ପ୍ରବେଶ କରି ଜନ୍ମ ହୋଇ ପାରେ ?
\s5
\v 5 ଯୀଶୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ସତ୍ୟ ସତ୍ୟ ମୁଁ ତୁମ୍ଭକୁ କହୁଅଛି, ଜଳ ଓ ଆତ୍ମାରୁ ଜନ୍ମ ନ ହେଲେ କେହି ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ରାଜ୍ୟରେ ପ୍ରବେଶ କରି ପାରେ ନାହିଁ ।
\v 6 ମନୁଷ୍ୟଠାରୁ ଯାହା ଜାତ, ତାହା ମନୁଷ୍ୟ; ପୁଣି, ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଆତ୍ମାଙ୍କ କାର୍ଯ୍ୟରୁ ଯାହାର ପୁନର୍ଜନ୍ମ ହୁଏ, ସେ ଏକ ଆତ୍ମିକ ସ୍ୱଭାବ ଧାରଣ କରେ ।
\s5
\v 7 ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଅବଶ୍ୟ ପୁନର୍ବାର ଜନ୍ମିବାକୁ ହେବ ବୋଲି ମୁଁ ଯେ ତୁମ୍ଭକୁ କହିଲି, ଏଥିରେ ଚମତ୍କୃତ ହୁଅ ନାହିଁ ।
\v 8 ବାୟୁ ଯେଉଁ ଦିଗରେ ଇଚ୍ଛା କରେ, ସେହି ଦିଗରେ ବହେ, ଆଉ ତୁମ୍ଭେ ତାହାର ଶବ୍ଦ ଶୁଣିଥାଅ, କିନ୍ତୁ ତାହା କେଉଁଠାରୁ ଆସେ ପୁଣି, କେଉଁଠାକୁ ଯାଏ, ତାହା ଜାଣ ନାହିଁ; ଆତ୍ମାଙ୍କଠାରୁ ଜାତ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଲୋକ ସମ୍ବନ୍ଧରେ ସେହି ପ୍ରକାର ।
\s5
\v 9 ନୀକଦୀମ ତାହାଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ଏହି ସବୁ କିପରି ହୋଇ ପାରେ ?
\v 10 ଯୀଶୁ ତାଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ତୁମ୍ଭେ ଇସ୍ରାଏଲର ଜଣେ ଗୁରୁ ହୋଇ ସୁଦ୍ଧା କ'ଣ ଏହି ସବୁ ବୁଝୁ ନାହଁ ?
\v 11 ମୁଁ ତୁମ୍ଭକୁ ସତ୍ୟ ସତ୍ୟ କହୁଅଛି, ଆମ୍ଭେମାନେ ଯାହା ଜାଣୁ, ତାହା କହୁ, ପୁଣି, ଯାହା ଦେଖିଅଛୁ, ତାହା ବିଷୟରେ ସାକ୍ଷ୍ୟ ଦେଉ, ଆଉ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ସାକ୍ଷ୍ୟ ଗ୍ରହଣ କରୁ ନାହଁ ।
\s5
\v 12 ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପାର୍ଥିବ ବିଷୟ କହିଲେ ଯଦି ତୁମ୍ଭେମାନେ ବିଶ୍ୱାସ ନ କର, ତେବେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସ୍ୱର୍ଗୀୟ ବିଷୟ କହିଲେ କିପରି ବିଶ୍ୱାସ କରିବ ?
\v 13 ଆଉ, ଯେଉଁ ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ର ସ୍ୱର୍ଗରୁ ଅବତରଣ କଲେ, ତାହାଙ୍କ ବିନା ଆଉ କେହି ସ୍ୱର୍ଗାରୋହଣ କରି ନାହିଁ ।
\s5
\v 14 ପୁଣି, ମୋଶା ଯେପ୍ରକାର ପ୍ରାନ୍ତରରେ ପିତ୍ତଳର ଏକ ସର୍ପକୁ ଊର୍ଦ୍ଧ୍ୱକୁ ଉଠାଇଥିଲେ, ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ର ଅବଶ୍ୟ ସେହି ପ୍ରକାର ଊର୍ଦ୍ଧ୍ୱକୁ ଉଠାଯିବେ,
\v 15 ଯେପରି ଯେ କେହି ଉର୍ଦ୍ଧ୍ୱ ଦୃଷ୍ଟି କରେ ଓ ତାହାଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରେ, ସେ ଅନନ୍ତ ଜୀବନ ପ୍ରାପ୍ତ ହୁଏ ।
\s5
\v 16 କାରଣ ଈଶ୍ୱର ଜଗତକୁ ଏଡ଼େ ପ୍ରେମ କଲେ ଯେ, ସେ ଆପଣା ଅଦ୍ୱିତୀୟ ପୁତ୍ରଙ୍କୁ ଦାନ କଲେ, ଯେପରି ଯେ କେହି ତାହାଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରେ, ସେ ବିନଷ୍ଟ ନ ହୋଇ ଅନନ୍ତ ଜୀବନ ପ୍ରାପ୍ତ ହୁଏ ।
\v 17 ଯେଣୁ ଜଗତର ବିଚାର କରିବା ନିମନ୍ତେ ଈଶ୍ୱର ଆପଣା ପୁତ୍ରଙ୍କୁ ଜଗତକୁ ପ୍ରେରଣ ନ କରି, ଜଗତ ଯେପରି ତାହାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ପରିତ୍ରାଣ ପ୍ରାପ୍ତ ହୁଏ, ଏଥିପାଇଁ ତାହାଙ୍କୁ ପ୍ରେରଣ କଲେ ।
\v 18 ଯେ ତାହାଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରେ, ସେ ବିଚାରିତ ହୁଏ ନାହିଁ; ଯେ ବିଶ୍ୱାସ କରେ ନାହିଁ, ସେ ବିଚାରିତ ହୋଇ ସାରିଲାଣି, କାରଣ ସେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଅଦ୍ୱିତୀୟ ପୁତ୍ରଙ୍କ ନାମରେ ବିଶ୍ୱାସ କରି ନାହିଁ ।
\s5
\v 19 ଆଉ, ସେହି ବିଚାର ଏହି, ଜଗତରେ ଜ୍ୟୋତିଃ ପ୍ରକାଶିତ ହୋଇଅଛି, ଆଉ ଲୋକମାନେ ଜ୍ୟୋତିଃ ଅପେକ୍ଷା ବରଂ ଅନ୍ଧକାରକୁ ଭଲ ପାଇଲେ, ଯେଣୁ ସେମାନଙ୍କର କର୍ମସବୁ ମନ୍ଦ ।
\v 20 କାରଣ ଯେ କେହି କୁକର୍ମ କରେ, ଯେ ଜ୍ୟୋତିଃକୁ ଘୃଣା କରେ, ପୁଣି, କାଳେ ତାହାର କର୍ମର ଦୋଷ ପ୍ରକାଶିତ ହୁଏ, ଏଥିପାଇଁ ସେ ଜ୍ୟୋତିଃ ନିକଟକୁ ଆସେ ନାହିଁ ।
\v 21 କିନ୍ତୁ ଯେ କେହି ସତ୍ୟ ଆଚରଣ କରେ, ସେ ଜ୍ୟୋତିଃ ନିକଟକୁ ଆସେ, ଯେପରି ତାହାର କର୍ମସବୁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରେ ସାଧିତ ବୋଲି ପ୍ରକାଶିତ ହୁଏ ।
\s5
\v 22 ଏଥିଉତ୍ତାରେ ଯୀଶୁ ଓ ତାହାଙ୍କ ଶିଷ୍ୟମାନେ ଯିହୂଦା ପ୍ରଦେଶକୁ ଗଲେ, ଆଉ ସେ ସେ ସ୍ଥାନରେ ସେମାନଙ୍କ ସହିତ ରହି ବାପ୍ତିସ୍ମ ଦେବାକୁ ଲାଗିଲେ ।
\v 23 ଯୋହନ ମଧ୍ୟ ଶାଲମ ନିକଟସ୍ଥ ଏନୋନରେ ବାପ୍ତିସ୍ମ ଦେଉଥିଲେ, କାରଣ ସେ ସ୍ଥାନରେ ବହୁତ ଜଳ ଥିଲା, ଆଉ ଲୋକେ ଆସି ବାପ୍ତିସ୍ମ ଗ୍ରହଣ କରୁଥିଲେ ।
\v 24 ଯେଣୁ ଯୋହନ ସେପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ କାରାଗାରରେ ନିକ୍ଷିପ୍ତ ହୋଇ ନ ଥିଲେ ।
\s5
\v 25 ସେଥିମଧ୍ୟରେ ଶୌଚକ୍ରିୟା ସମ୍ବନ୍ଧରେ ଯୋହନଙ୍କ ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କ ପକ୍ଷରୁ ଜଣେ ଯିହୂଦୀ ସହିତ ବାଦାନୁବାଦ ଘଟିଲା ।
\v 26 ଆଉ, ସେମାନେ ଯୋହନଙ୍କ ନିକଟକୁ ଯାଇ ତାଙ୍କୁ କହିଲେ, ହେ ଗୁରୁ, ଯେ ଯର୍ଦନର ଅପର ପାରିରେ ଆପଣଙ୍କ ସହିତ ଥିଲେ, ଯାହାଙ୍କ ସମ୍ବନ୍ଧରେ ଆପଣ ସାକ୍ଷ୍ୟ ଦେଇଅଛନ୍ତି, ଦେଖନ୍ତୁ, ସେ ବାପ୍ତିସ୍ମ ଦେଉଅଛନ୍ତି ଓ ସମସ୍ତେ ତାହାଙ୍କ ନିକଟକୁ ଯାଉଅଛନ୍ତି ।
\s5
\v 27 ଯୋହନ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ସ୍ୱର୍ଗରୁ ପ୍ରଦତ୍ତ ନ ହେଲେ ମନୁଷ୍ୟ କିଛି ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇ ପାରେ ନାହିଁ ।
\v 28 ମୁଁ ଯେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ନୁହେଁ, କିନ୍ତୁ ତାହାଙ୍କ ଆଗରେ ପ୍ରେରିତ ହୋଇଅଛି, ଏହା ମୁଁ କହିଥିଲି ବୋଲି ତୁମ୍ଭେମାନେ ନିଜେ ନିଜେ ମୋହର ସାକ୍ଷୀ ।
\s5
\v 29 ଯେ କନ୍ୟା ଗ୍ରହଣ କରନ୍ତି, ସେ ବର, କିନ୍ତୁ ବରଙ୍କ ଯେଉଁ ବନ୍ଧୁ ଠିଆ ହୋଇ ତାଙ୍କ କଥା ଶୁଣେ, ସେ ବରଙ୍କ ସ୍ୱର ସକାଶେ ଅତ୍ୟନ୍ତ ଆନନ୍ଦିତ ହୁଏ । ଅତଏବ, ମୋହର ଏହି ଆନନ୍ଦ ପୂର୍ଣ୍ଣ ହୋଇଅଛି ।
\v 30 ସେ ଅବଶ୍ୟ ବୃଦ୍ଧି ପାଆନ୍ତୁ, ପୁଣି ମୁଁ ହ୍ରାସ ପାଇବି ।
\s5
\v 31 ଯେ ଊର୍ଦ୍ଧ୍ୱରୁ ଆଗମନ କରନ୍ତି, ସେ ସମସ୍ତଙ୍କଠାରୁ ଶ୍ରେଷ୍ଠ; ଯେ ପୃଥିବୀରୁ ଉତ୍ପନ୍ନ, ସେ ପାର୍ଥିବ, ଆଉ ସେ ପାର୍ଥିବ କଥା କହେ; ଯେ ସ୍ୱର୍ଗରୁ ଆଗମନ କରନ୍ତି, ସେ ସମସ୍ତଙ୍କଠାରୁ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ।
\v 32 ସେ ଯାହା ଦେଖିଅଛନ୍ତି ଓ ଶୁଣିଅଛନ୍ତି, ତାହା ସମ୍ବନ୍ଧରେ ସେ ସାକ୍ଷ୍ୟ ଦିଅନ୍ତି, କିନ୍ତୁ ତାହାଙ୍କର ସାକ୍ଷ୍ୟ କେହି ଗ୍ରହଣ କରେ ନାହିଁ ।
\v 33 ଯେ ତାହାଙ୍କର ବାକ୍ୟରେ ଭରସା କରିଅଛି, ଈଶ୍ୱର ଯେଜ ସମସ୍ତ ସତ୍ୟର ଉତ୍ସ, ଏହା ସେ ସାକ୍ଷ୍ୟ ଦେଇଅଛି ।
\s5
\v 34 କାରଣ ଈଶ୍ୱର ଯାହାକୁ ପ୍ରେରଣ କରିଅଛନ୍ତି, ସେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବାକ୍ୟ କହନ୍ତି, ଯେଣୁ ସେ ପରିମିତ ଭାବରେ ଆତ୍ମା ପ୍ରଦାନ କରନ୍ତି ନାହିଁ ।
\v 35 ପିତା ପୁତ୍ରଙ୍କୁ ପ୍ରେମ କରନ୍ତି, ପୁଣି, ସମସ୍ତ ବିଷୟ ତାହାଙ୍କ ହସ୍ତରେ ଅର୍ପଣ କରିଅଛନ୍ତି ।
\v 36 ଯେ ପୁତ୍ରଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରେ, ସେ ଅନନ୍ତ ଜୀବନ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଅଛି, ମାତ୍ର ଯେ ପୁତ୍ରଙ୍କୁ ଅମାନ୍ୟ କରେ, ସେ ଜୀବନ ଦେଖିବ ନାହିଁ, କିନ୍ତୁ ସେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ କ୍ରୋଧର ପାତ୍ର ହୋଇ ରହିଥାଏ ।
\s5
\c 4
\v 1 ଯୀଶୁ ଯେ ଯୋହନଙ୍କ ଅପେକ୍ଷା ଅଧିକ ଶିଷ୍ୟ କରୁଅଛନ୍ତି ଓ ବାପ୍ତିସ୍ମ ଦେଉଅଛନ୍ତି
\v 2 (ଯଦ୍ୟପି ଯୀଶୁ ଆପେ ବାପ୍ତିସ୍ମ ଦେଉ ନ ଥିଲେ, ମାତ୍ର ତାହାଙ୍କ ଶିଷ୍ୟମାନେ ଦେଉଥିଲେ), ଏହା ଫାରୂଶୀମାନେ ଶୁଣିଅଛନ୍ତି ବୋଲି ଯେତେବେଳେ ପ୍ରଭୁ ଜାଣିଲେ,
\v 3 ସେତେବେଳେ ସେ ଯିହୂଦା ପ୍ରଦେଶ ପରିତ୍ୟାଗ କରି ପୁନର୍ବାର ଗାଲିଲୀକୁ ପ୍ରସ୍ଥାନ କଲେ ।
\s5
\v 4 କିନ୍ତୁ ଶମିରୋଣ ମଧ୍ୟ ଦେଇ ତାହାଙ୍କୁ ଯିବାକୁ ପଡ଼ିଲା ।
\v 5 ତେଣୁ ସେ ଯାଇ ଯାକୁବ ଆପଣା ପୁତ୍ର ଯୋଷେଫଙ୍କୁ ଯେଉଁ ଭୂମିଖଣ୍ଡିକ ଦାନ କରିଥିଲେ, ସେଥିର ନିକଟବର୍ତ୍ତୀ ସୁଖାର ନାମକ ଶମିରୋଣର ଗୋଟିଏ ନଗରରେ ପହଞ୍ଚିଲେ;
\s5
\v 6 ସେହି ସ୍ଥାନରେ ଯାକୁବଙ୍କ କୂପ ଥିଲା । ଅତଏବ, ଯୀଶୁ ପଥଶ୍ରାନ୍ତ ହୋଇଥିବାରୁ ସେହି କୂପ ନିକଟରେ ବସିପଡ଼ିଲେ । ସେତେବେଳେ ମଧ୍ୟାହ୍ନ ହୋଇଥିଲା ।
\v 7 ଆଉ, ଜଣେ ଶମିରୋଣୀୟା ସ୍ତ୍ରୀ ପାଣି କାଢ଼ିବା ନିମନ୍ତେ ଆସିଲା । ଯୀଶୁ ତାହାକୁ କହିଲେ, ମୋତେ ପିଇବାକୁ ଦିଅ ।
\v 8 କାରଣ ତାହାଙ୍କର ଶିଷ୍ୟମାନେ ଖାଦ୍ୟ କିଣିବା ନିମନ୍ତେ ନଗରକୁ ଯାଇଥିଲେ ।
\s5
\v 9 ସେଥିରେ ଶମିରୋଣୀୟା ସ୍ତ୍ରୀ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲା, ଆପଣ ଜଣେ ଯିହୂଦୀ ହୋଇ କିପରି ଶମିରୋଣୀୟା ସ୍ତ୍ରୀ ଯେ ମୁଁ, ମୋ' ହାତରୁ ପିଇବାକୁ ମାଗୁଅଛନ୍ତି ? କାରଣ ଶମିରୋଣୀୟମାନଙ୍କ ସହିତ ଯିହୂଦୀମାନଙ୍କର ବ୍ୟବହାର ନାହିଁ ।
\v 10 ଯୀଶୁ ତାହାକୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଦାନ ଓ ମୋତେ ପିଇବାକୁ ଦିଅ ବୋଲି ଯେ ତୁମ୍ଭକୁ କହୁଅଛନ୍ତି, ସେ କିଏ, ଏହା ଯଦି ତୁମ୍ଭେ ଜାଣିଥାଆନ୍ତ, ତାହାହେଲେ ତୁମ୍ଭେ ତାହାଙ୍କୁ ମାଗିଥାଆନ୍ତ, ଆଉ ସେ ତୁମ୍ଭକୁ ଜୀବନ୍ତ ଜଳ ଦେଇଥାଆନ୍ତେ ।
\s5
\v 11 ସେହି ସ୍ତ୍ରୀଲୋକ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲା, ମହାଶୟ, ଜଳ କାଢ଼ିବା ନିମନ୍ତେ ଆପଣଙ୍କ ନିକଟରେ କୌଣସି ପାତ୍ର ନାହିଁ ପୁଣି, କୂଅ ତ ଗଭୀର; ତେବେ ଆପଣ କେଉଁଠାରୁ ସେହି ଜୀବନ୍ତ ଜଳ ପାଇଅଛନ୍ତି ?
\v 12 ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ଯେଉଁ ପିତୃପୁରୁଷ ଯାକୁବ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଏହି କୂଅ ଦେଇଥିଲେ, ଆଉ ଆପେ, ପୁଣି, ତାଙ୍କ ପୁତ୍ରମାନେ ଓ ପଶୁପଲ ଏଥିରୁ ପାନ କରିଥିଲେ, ତାଙ୍କଠାରୁ କି ଆପଣ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ?
\s5
\v 13 ଯୀଶୁ ତାହାକୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ଯେ କେହି ଏହି ଜଳ ପାନ କରେ, ସେ ପୁନର୍ବାର ତୃଷିତ ହେବ;
\v 14 କିନ୍ତୁ ମୁଁ ଯେଉଁ ଜଳ ଦେବି, ତାହା ଯେ କେହି ପାନ କରିବ, ସେ କେବେ ହେଁ ତୃଷିତ ହେବ ନାହିଁ, ବରଂ ମୁଁ ତାହାକୁ ଯେଉଁ ଜଳ ଦେବି, ତାହା ଅନନ୍ତ ଜୀବନଦାୟକ ଜଳର ନିର୍ଝର ସ୍ୱରୂପେ ତାହାଠାରେ ଉଚ୍ଛୁଳି ଉଠୁଥିବ ।
\s5
\v 15 ସ୍ତ୍ରୀଲୋକଟି ତାହାଙ୍କୁ କହିଲା, ମହାଶୟ, ମୋତେ ଯେପରି ଶୋଷ ନ ଲାଗେ, ପୁଣି, ପାଣି କାଢ଼ିବା ନିମନ୍ତେ ଏତେ ବାଟ ଏଠାକୁ ଆସିବାକୁ ନ ପଡ଼େ, ଏଥି ନିମନ୍ତେ ମୋତେ ସେହି ଜଳ ଦିଅନ୍ତୁ ।
\v 16 ଯୀଶୁ ତାକୁ କହିଲେ, ଯାଅ, ତୁମ୍ଭ ସ୍ୱାମୀକୁ ଡାକି ଏଠାକୁ ଆସ ।
\s5
\v 17 ସ୍ତ୍ରୀଲୋକଟି ତାହାଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲା, ମୋର ସ୍ୱାମୀ ନାହିଁ । ଯୀଶୁ ତାଙ୍କୁ କହିଲେ, ମୋହର ସ୍ୱାମୀ ନାହିଁ, ଏହା ତ ଠିକ‍ କହିଲ;
\v 18 କାରଣ ତୁମ୍ଭର ପାଞ୍ଚ ସ୍ୱାମୀ ଥିଲେ, ଆଉ ବର୍ତ୍ତମାନ ତୁମ୍ଭ ପାଖରେ ଯେ ଅଛି, ସେ ତୁମ୍ଭର ସ୍ୱାମୀ ନୁହେଁ; ଏହା ସତ୍ୟ କହିଅଛ ।
\s5
\v 19 ସ୍ତ୍ରୀଲୋକଟି ତାହାଙ୍କୁ କହିଲା, ମହାଶୟ, ଆପଣ ଯେ ଜଣେ ଭାବବାଦୀ, ଏହା ମୁଁ ଜାଣି ପାରୁଅଛି ।
\v 20 ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପିତୃପୁରୁଷମାନେ ଏହି ପର୍ବତରେ ଉପାସନା କଲେ; ଆଉ, ଆପଣମାନେ କହୁଅଛନ୍ତି, ଯେଉଁ ସ୍ଥାନରେ ଉପାସନା କରିବା ଉଚିତ୍, ତାହା ଯିରୂଶାଲମରେ ଅଛି ।
\s5
\v 21 ଯୀଶୁ ତାହାକୁ କହିଲେ, ଆଗୋ ନାରୀ, ମୋ' କଥା ବିଶ୍ୱାସ କର, ଯେଉଁ ସମୟରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଏହି ପର୍ବତରେ କିମ୍ବା ଯିରୂଶାଲମରେ ପିତାଙ୍କର ଉପାସନା କରିବ ନାହିଁ, ଏପରି ସମୟ ଆସୁଅଛି ।
\v 22 ଯାହାକୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜାଣ ନାହିଁ, ତାହାକୁ ଉପାସନା କରୁଥାଅ; ଯାହାଙ୍କୁ ଆମ୍ଭେମାନେ ଜାଣୁ, ତାହାଙ୍କୁ ଉପାସନା କରୁଥାଉ, କାରଣ ପରିତ୍ରାଣ ଯିହୂଦୀମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଆସେ ।
\s5
\v 23 କିନ୍ତୁ ଯେଉଁ ସମୟରେ ସତ୍ୟ ଉପାସକମାନେ ଆତ୍ମାରେ ଓ ସତ୍ୟରେ ପିତାଙ୍କର ଉପାସନା କରିବେ, ସେପରି ସମୟ ଆସୁଅଛି; ପୁଣି, ବର୍ତ୍ତମାନ ସୁଦ୍ଧା ଉପସ୍ଥିତ; କାରଣ ପିତା ଏହି ପ୍ରକାର ଉପାସକ ଚାହାନ୍ତି ।
\v 24 ଈଶ୍ୱର ଆତ୍ମା ଅଟନ୍ତି, ପୁଣି, ଯେଉଁମାନେ ତାହାଙ୍କର ଉପାସନା କରନ୍ତି, ସେମାନେ ଆତ୍ମାରେ ଓ ସତ୍ୟରେ ଉପାସନା କରିବା ଉଚିତ୍ ।
\s5
\v 25 ସ୍ତ୍ରୀଲୋକଟି ତାହାଙ୍କୁ କହିଲା, ମସୀହ, ଯାହାଙ୍କୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ କହନ୍ତି, ସେ ଆସୁଅଛନ୍ତି ବୋଲି ମୁଁ ଜାଣେ; ଯେତେବେଳେ ସେ ଆସିବେ, ସେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସମସ୍ତ ବିଷୟ ଜଣାଇବେ ।
\v 26 ଯୀଶୁ ତାହାକୁ କହିଲେ, ତୁମ୍ଭ ସହିତ କଥା କହୁଅଛି ଯେ ମୁଁ, ମୁଁ ସେହି ଅଟେ ।
\s5
\v 27 ଏପରି ସମୟରେ ତାହାଙ୍କର ଶିଷ୍ୟମାନେ ଆସି ତାହାଙ୍କୁ ଜଣେ ସ୍ତ୍ରୀଲୋକ ସହିତ କଥାବାର୍ତ୍ତା କରୁଥିବା ଦେଖି ଚମତ୍କୃତ ହେଲେ, ତଥାପି ଆପଣ କ'ଣ ଚାହାନ୍ତି, କିମ୍ବା କାହିଁକି ତାହା ସାଙ୍ଗରେ କଥା କହୁଅଛନ୍ତି, ଏହା କେହି ପଚାରିଲେ ନାହିଁ ।
\s5
\v 28 ସେଥିରେ ସେହି ସ୍ତ୍ରୀ ଆପଣା ଜଳପାତ୍ର ଥୋଇଦେଇ ନଗରକୁ ଯାଇ ଲୋକମାନଙ୍କୁ କହିଲା, ଆସ, ଜଣଙ୍କୁ ଦେଖିବ,
\v 29 ମୁଁ ଯାହା ଯାହା କରିଅଛି, ସେହି ସବୁ ସେ ମୋତେ କହିଲେ; ସେ କେଜାଣି ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ହେବେ ପରା ?
\v 30 ଏଥିରେ ଲୋକେ ନଗରରୁ ବାହାରି ତାହାଙ୍କ ନିକଟକୁ ଯିବାକୁ ଲାଗିଲେ ।
\s5
\v 31 ଇତିମଧ୍ୟରେ ଶିଷ୍ୟମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ଅନୁରୋଧ କରି କହିଲେ, ହେ ଗୁରୁ, ଭୋଜନ କରନ୍ତୁ ।
\v 32 କିନ୍ତୁ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେଉଁ ଖାଦ୍ୟ ବିଷୟ ଜାଣ ନାହିଁ, ଭୋଜନ କରିବା ନିମନ୍ତେ ମୋହର ଏପରି ଖାଦ୍ୟ ଅଛି ।
\v 33 ତେଣୁ ଶିଷ୍ୟମାନେ ପରସ୍ପର କହିବାକୁ ଲାଗିଲେ, କେହି ତାହାଙ୍କୁ ଖାଦ୍ୟ ଆଣି ଦେଇଛି ପରା ?
\s5
\v 34 ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ମୋହର ପ୍ରେରଣକର୍ତ୍ତାଙ୍କ ଇଚ୍ଛା ସାଧନ କରିବା ଓ ତାହାଙ୍କର କାର୍ଯ୍ୟ ସମାପ୍ତ କରିବା, ଏହା ହିଁ ମୋହର ଖାଦ୍ୟ ।
\v 35 ଶସ୍ୟ କାଟିବାକୁ ଆହୁରି ଚାରି ମାସ ଅଛି, ଏହା କି ତୁମ୍ଭେମାନେ କହୁ ନାହଁ ? ଦେଖ, ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହୁଅଛି, କ୍ଷେତ୍ରଗୁଡ଼ିକ ପ୍ରତି ଦୃଷ୍ଟିପାତ କର; ସେହି ସବୁ କଟାଯିବା ନିମନ୍ତେ ପାଚିଗଲାଣି ।
\v 36 ଏବେ ସୁଦ୍ଧା କଟାଳି ମୂଳ ପାଉଅଛି ଓ ଅନନ୍ତ ଜୀବନ ନିମନ୍ତେ ଫଳ ସଂଗ୍ରହ କରୁଅଛି, ଯେପରି ବୁଣାଳୀ ଓ କଟାଳି ଉଭୟ ମିଳି ଆନନ୍ଦ କରନ୍ତି ।
\s5
\v 37 କାରଣ ଜଣେ ବୁଣେ ଓ ଅନ୍ୟ ଜଣେ କାଟେ, ଏହି କଥା ଏ ସମ୍ବନ୍ଧରେ ସତ୍ୟ ।
\v 38 ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯାହା ନିମନ୍ତେ ପରିଶ୍ରମ କରି ନାହଁ, ତାହା କାଟିବା ପାଇଁ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପଠାଇଲି; ଅନ୍ୟମାନେ ପରିଶ୍ରମ କରିଅଛନ୍ତି, ଆଉ ତୁମ୍ଭେମାନେ ସେମାନଙ୍କ ପରିଶ୍ରମର ଫଳ ପାଉଅଛ ।
\s5
\v 39 ମୁଁ ଯାହା ଯାହା କରିଅଛି, ସେହି ସବୁ ସେ ମୋତେ କହିଲେ ବୋଲି ଯେଉଁ ସ୍ତ୍ରୀଲୋକ ସାକ୍ଷ୍ୟ ଦେଇଥିଲା, ତାହାର କଥା ହେତୁ ସେହି ନଗରର ଶମିରୋଣୀୟମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଅନେକେ ତାହାଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କଲେ ।
\v 40 ଅତଏବ, ସେହି ଶମିରୋଣୀୟମାନେ ତାହାଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସି ସେମାନଙ୍କ ସହିତ ରହିବା ନିମନ୍ତେ ତାହାଙ୍କୁ ଅନୁରୋଧ କଲେ, ଆଉ ସେ ଦୁଇ ଦିନ ସେ ସ୍ଥାନରେ ରହିଲେ ।
\s5
\v 41 ପୁଣି, ତାହାଙ୍କ ବାକ୍ୟ ହେତୁ ଆହୁରି ଅନେକ ଲୋକ ବିଶ୍ୱାସ କଲେ;
\v 42 ଆଉ, ସେମାନେ ସେହି ସ୍ତ୍ରୀଲୋକକୁ କହିଲେ, ଏବେ ତୁମ୍ଭ କଥା ହେତୁ ଆମ୍ଭେମାନେ ବିଶ୍ୱାସ କରୁ ନାହୁଁ, ବରଂ ଆମ୍ଭେମାନେ ନିଜେ ନିଜେ ଶୁଣିଅଛୁ, ପୁଣି, ଏ ଯେ ପ୍ରକୃତରେ ଜଗତର ତ୍ରାଣକର୍ତ୍ତା, ଏହା ଆମ୍ଭେମାନେ ଜାଣିଅଛୁ ।
\s5
\v 43 ସେହି ଦୁଇ ଦିନ ପରେ ସେ ସେଠାରୁ ବାହାରି ଗାଲିଲୀକୁ ଗଲେ ।
\v 44 କାରଣ ଭାବବାଦୀ ସ୍ୱଦେଶରେ ଆଦର ପାଆନ୍ତି ନାହିଁ ବୋଲି ଯୀଶୁ ଆପେ ସାକ୍ଷ୍ୟ ଦେଲେ ।
\v 45 ପୁଣି, ସେ ଗାଲିଲୀକୁ ଆସନ୍ତେ, ପର୍ବ ସମୟରେ ସେ ଯିରୂଶାଲମରେ ଯାହା ଯାହା କରିଥିଲେ, ସେହି ସବୁ ଦେଖିଥିବାରୁ ଗାଲିଲୀୟମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ଗ୍ରହଣ କଲେ, ଯେଣୁ ସେମାନେ ମଧ୍ୟ ପର୍ବକୁ ଯାଇଥିଲେ ।
\s5
\v 46 ଏଥିମଧ୍ୟରେ ଗାଲିଲୀର ଯେଉଁ କାନ୍ନା ନଗରରେ ସେ ଜଳକୁ ଦ୍ରାକ୍ଷାରସ କରିଥିଲେ, ସେ ସ୍ଥାନକୁ ସେ ପୁନର୍ବାର ଗଲେ । ଆଉ ଜଣେ ରାଜକର୍ମଚାରୀ ଥିଲେ, ତାଙ୍କ ପୁତ୍ର କଫର୍ନାହୂମରେ ପୀଡ଼ିତ ଥିଲା ।
\v 47 ଯୀଶୁ ଯିହୂଦା ପ୍ରଦେଶରୁ ଗାଲିଲୀକୁ ବାହାରି ଆସିଅଛନ୍ତି, ଏହା ଶୁଣି ସେ ତାହାଙ୍କ ନିକଟକୁ ଯାଇ ସେ ଯେପରି ଆସି ତାଙ୍କ ପୁତ୍ରକୁ ସୁସ୍ଥ କରନ୍ତି, ଏଥିପାଇଁ ତାହାଙ୍କୁ ଅନୁରୋଧ କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ, କାରଣ ସେ ମୃତବତ୍‍ ହୋଇଥିଲା ।
\s5
\v 48 ସେଥିରେ ଯୀଶୁ ତାଙ୍କୁ କହିଲେ, ଚିହ୍ନ ଓ ଅଦ୍ଭୁତ କର୍ମମାନ ନ ଦେଖିଲେ ତୁମ୍ଭେମାନେ କୌଣସି ପ୍ରକାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରିବ ନାହିଁ ।
\v 49 ରାଜକର୍ମଚାରୀ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ହେ ପ୍ରଭୁ, ମୋହର ପିଲାଟି ମରିବା ପୂର୍ବରୁ ଆସନ୍ତୁ ।
\v 50 ଯୀଶୁ ତାଙ୍କୁ କହିଲେ, ଯାଅ, ତୁମ୍ଭର ପୁଅ ବଞ୍ଚିବ । ଯୀଶୁ ସେହି ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କି ଯେଉଁ ବାକ୍ୟ କହିଲେ, ସେ ତାହା ବିଶ୍ୱାସ କରି ଚାଲିଗଲେ ।
\s5
\v 51 ପୁଣି, ସେ ଯାଉ ଯାଉ ତାଙ୍କ ଦାସମାନେ ତାଙ୍କୁ ଭେଟି ତାଙ୍କର ପୁତ୍ର ବଞ୍ଚିଲାଣି ବୋଲି କହିଲେ ।
\v 52 ତେଣୁ କେଉଁ ଦଣ୍ଡରେ ତାହାର ସୁସ୍ଥତା ହେଲା, ତାହା ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ । ସେଥିରେ ସେମାନେ ତାଙ୍କୁ କହିଲେ, କାଲି ଅପରାହ୍ନ ପ୍ରାୟ ଗୋଟାଏବେଳେ ତାହାକୁ ଜ୍ୱର ଛାଡ଼ିଗଲା ।
\s5
\v 53 ଏଥିରେ ପିତା ବୁଝିଲେ ଯେ, ଯୀଶୁ ଯେଉଁ ଦଣ୍ଡରେ ତୁମ୍ଭର ପୁତ୍ର ବଞ୍ଚିଲାଣି ବୋଲି ତାଙ୍କୁ କହିଥିଲେ, ଠିକ୍ ସେହି ସମୟରେ ଏହା ଘଟିଥିଲା । ଆଉ, ସେ ଆପେ ଓ ତାଙ୍କ ସମସ୍ତ ପରିବାର ବିଶ୍ୱାସ କଲେ ।
\v 54 ଯିହୂଦାରୁ ପୁର୍ନବାର ଗାଲିଲୀକୁ ଆସି ଯୀଶୁ ଏହି ଦ୍ୱିତୀୟ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟକର୍ମ ସାଧନ କଲେ ।
\s5
\c 5
\v 1 ଏଥିଉତ୍ତାରେ ଯିହୂଦୀମାନଙ୍କର ଗୋଟିଏ ପର୍ବ ପଡ଼ିଲା, ଆଉ ଯୀଶୁ ଯିରୂଶାଲମକୁ ଯାତ୍ରା କଲେ ।
\v 2 ଯିରୂଶାଲମର ମେଷଦ୍ୱାର ନିକଟରେ ଗୋଟିଏ ପୁଷ୍କରିଣୀ ଅଛି; ଏବ୍ରୀ ଭାଷାରେ ତାହାକୁ ବେଥେସ୍‍ଦା ବୋଲି କହନ୍ତି, ତାହାର ପାଞ୍ଚୋଟି ମଣ୍ଡପ ।
\v 3 ସେଗୁଡ଼ିକରେ ଅନେକ ଅନେକ ପୀଡ଼ିତ, ଅନ୍ଧ, ଖଞ୍ଜ ଓ ଶୁଷ୍କାଙ୍ଗ ପଡ଼ିରହୁଥିଲେ । [ସେମାନେ ଜଳସଞ୍ଚଳନ ଅପେକ୍ଷାରେ ରହୁଥିଲେ;
\v 4 କାରଣ କୌଣସି କୌଣସି ସମୟରେ ପ୍ରଭୁଙ୍କର ଜଣେ ଦୂତ ପୁଷ୍କରିଣୀରେ ଅବତରଣ କରି ଜଳ କମ୍ପାଉଥିଲେ, ଆଉ ଜଳ କମ୍ପିଲା ପରେ ଯେ କେହି ପ୍ରଥମରେ ସେଥିରେ ପ୍ରବେଶ କରୁଥିଲା, ସେ ଯେକୌଣସି ରୋଗରେ ଆକ୍ରାନ୍ତ ହୋଇଥିଲେ ସୁଦ୍ଧା ସୁସ୍ଥ ହେଉଥିଲା ।]
\s5
\v 5 ସେଠାରେ ଅଠତିରିଶି ବର୍ଷାବଧି ରୋଗଗ୍ରସ୍ତ ଜଣେ ଲୋକ ଥିଲା ।
\v 6 ଯୀଶୁ ତାକୁ ପଡ଼ିରହିଥିବା ଦେଖି ବହୁକାଳର ରୋଗୀ ବୋଲି ଜାଣି ତାକୁ ପଚାରିଲେ, ତୁମ୍ଭେ କ'ଣ ସୁସ୍ଥ ହେବାକୁ ଇଚ୍ଛା କରୁଅଛ ?
\s5
\v 7 ରୋଗୀଟି ତାହାଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲା, ମହାଶୟ, ଜଳ କମ୍ପିବା ସମୟରେ ମୋତେ ପୋଖରୀ ଭିତରକୁ ଘେନିଯିବା ପାଇଁ ମୋହର କେହି ନାହିଁ; ଆଉ, ମୁଁ ଯାଉ ଯାଉ ଅନ୍ୟ ଜଣେ ମୋ' ଆଗରୁ ପଶିଯାଏ ।
\v 8 ଯୀଶୁ ତାଙ୍କୁ କହିଲେ, ଉଠ, ତୁମ୍ଭର ଖଟିଆ ଘେନି ଚାଲ ।
\s5
\v 9 ସେହିକ୍ଷଣି ସେ ଲୋକଟି ସୁସ୍ଥ ହେଲା ଓ ଆପଣାର ଖଟିଆ ଘେନି ଚାଲିବାକୁ ଲାଗିଲା । ସେହି ଦିନ ବିଶ୍ରାମବାର ଥିଲା ।
\s5
\v 10 ଅତଏବ, ଯିହୂଦୀମାନେ ସୁସ୍ଥ ହୋଇଥିବା ଲୋକକୁ କହିବାକୁ ଲାଗିଲେ, ଆଜି ବିଶ୍ରାମବାର, ଖଟିଆ ବୋହି ନେଇଯିବା ତୁମ୍ଭ ନିମନ୍ତେ ବିଧିସଙ୍ଗତ ନୁହେଁ ।
\v 11 କିନ୍ତୁ, ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲା, ଯେ ମୋତେ ସୁସ୍ଥ କଲେ, ସେ ମୋତେ କହିଲେ, ତୁମ୍ଭର ଖଟିଆ ଘେନି ଚାଲ ।
\s5
\v 12 ସେମାନେ ତାକୁ ପଚାରିଲେ, ତୁମ୍ଭର ଖଟିଆ ଘେନି ଚାଲ ବୋଲି ଯେ ତୁମ୍ଭକୁ କହିଲା, ସେ ଲୋକ କିଏ ?
\v 13 କିନ୍ତୁ ସେ କିଏ, ତାହା ସେହି ସୁସ୍ଥ ହୋଇଥିବା ଲୋକ ଜାଣି ନ ଥିଲା, କାରଣ ସେ ସ୍ଥାନରେ ବହୁତ ଲୋକ ଥିବାରୁ ଯୀଶୁ ଅଗୋଚରରେ ଚାଲିଯାଇଥିଲେ ।
\s5
\v 14 ଏହାପରେ ଯୀଶୁ ମନ୍ଦିରରେ ତାହାର ଦେଖା ପାଇ ତାକୁ କହିଲେ, ଦେଖ, ତୁମ୍ଭେ ସୁସ୍ଥ ହୋଇଅଛ, ଆଉ ପାପ କର ନାହିଁ, ଯେପରି ତୁମ୍ଭ ପ୍ରତି ଅଧିକ ଦୁର୍ଦ୍ଦଶା ନ ଘଟେ ।
\v 15 ସେହି ଲୋକ ଚାଲିଯାଇ, ଯେ ତାକୁ ସୁସ୍ଥ କରିଥିଲେ, ସେ ଯୀଶୁ ବୋଲି ଯିହୂଦୀମାନଙ୍କୁ କହିଲା ।
\s5
\v 16 ତେଣୁ ଯୀଶୁ ବିଶ୍ରାମବାରରେ ଏହା କରୁଥିବାରୁ ଯିହୂଦୀମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ତାଡ଼ନା କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ ।
\v 17 ମାତ୍ର ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ମୋହର ପିତା ଏପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ କାର୍ଯ୍ୟ କରୁଅଛନ୍ତି, ଆଉ ମୁଁ ମଧ୍ୟ କରୁଅଛି ।
\v 18 ଏହି କାରଣରୁ ଯିହୂଦୀମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ବଧ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଆହୁରି ଅଧିକ ଚେଷ୍ଟା କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ, ଯେଣୁ ସେ ଯେ ବିଶ୍ରାମବାର ବିଧି ଲଙ୍ଘନ କରୁଥିଲେ, କେବଳ ତାହା ନୁହେଁ, ମାତ୍ର ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଆପଣା ପିତା ବୋଲି କହି ନିଜକୁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସହିତ ସମାନ କରୁଥିଲେ ।
\s5
\v 19 ତେଣୁ ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ସତ୍ୟ ସତ୍ୟ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହୁଅଛି, ପୁତ୍ର ପିତାଙ୍କୁ ଯାହା କରୁଥିବା ଦେଖନ୍ତି, ତାହା ଛଡ଼ା ସେ ନିଜେ କିଛି ହିଁ କରି ପାରନ୍ତି ନାହିଁ । କାରଣ ସେ ଯାହା ଯାହା କରନ୍ତି, ପୁତ୍ର ମଧ୍ୟ ସେହି ସବୁ ସେପ୍ରକାରେ କରନ୍ତି ।
\v 20 କାରଣ ପିତା ପୁତ୍ରଙ୍କୁ ସ୍ନେହ କରନ୍ତି, ପୁଣି, ଆପେ ଯାହା ଯାହା କରନ୍ତି, ସେହି ସବୁ ତାହାଙ୍କୁ ଦେଖାନ୍ତି, ଆଉ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେପରି ଚମତ୍କୃତ ହୁଅ, ଏଥି ନିମନ୍ତେ ସେ ତାହାଙ୍କୁ ଏହାଠାରୁ ଆହୁରି ମହତ‍ ମହତ‍ କର୍ମ ଦେଖାଇବେ ।
\s5
\v 21 ଯେଣୁ ପିତା ଯେପ୍ରକାରେ ମୃତମାନଙ୍କୁ ଉତ୍ଥାପନ କରି ଜୀବିତ କରନ୍ତି, ସେହି ପ୍ରକାରେ ପୁତ୍ର ମଧ୍ୟ ଯାହାଯାହାକୁ ଇଚ୍ଛା, ସେମାନଙ୍କୁ ଜୀବିତ କରନ୍ତି ।
\v 22 ପୁଣି, ପିତା ମଧ୍ୟ କାହାର ବିଚାର କରନ୍ତି ନାହିଁ, ମାତ୍ର ସମସ୍ତେ ପିତାଙ୍କୁ ଯେଉଁ ପ୍ରକାରେ ସମାଦର କରନ୍ତି, ସେହି ପ୍ରକାରେ ପୁତ୍ରଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ଯେପରି ସମାଦର କରିବେ, ସେଥିନିମନ୍ତେ ପୁତ୍ରଙ୍କୁ ସମସ୍ତ ବିଚାର କରିବାର ଅଧିକାର ଦେଇଅଛନ୍ତି ।
\v 23 ଯେ ପୁତ୍ରଙ୍କୁ ସମାଦର କରେ ନାହିଁ, ସେ ତାହାଙ୍କର ପ୍ରେରଣକର୍ତ୍ତା ପିତାଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ସମାଦର କରେ ନାହିଁ ।
\s5
\v 24 ସତ୍ୟ ସତ୍ୟ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହୁଅଛି, ଯେ ମୋହର ବାକ୍ୟ ଶୁଣି ମୋହର ପ୍ରେରଣକର୍ତ୍ତାଙ୍କୁ ବିଶ୍ୱାସ କରେ, ସେ ଅନନ୍ତ ଜୀବନ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଅଛି, ପୁଣି, ସେ ବିଚାରିତ ନ ହୋଇ ବରଂ ମୃତ୍ୟୁକୁ ଅତିକ୍ରମ କରି ଜୀବନରେ ପ୍ରବେଶ କରିଅଛି ।
\s5
\v 25 ସତ୍ୟ ସତ୍ୟ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହୁଅଛି, ଯେଉଁ ସମୟରେ ମୃତମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କର ପୁତ୍ରଙ୍କ ସ୍ୱର ଶୁଣିବେ ଓ ଯେଉଁମାନେ ଶୁଣିବେ, ସେମାନେ ଜୀବିତ ହେବେ ଏପରି ସମୟ ଆସୁଅଛି, ପୁଣି, ବର୍ତ୍ତମାନ ସୁଦ୍ଧା ଉପସ୍ଥିତ ।
\s5
\v 26 କାରଣ ପିତା ଯେପରି ସ୍ୱୟଂଜୀବୀ, ସେହିପରି ସେ ପୁତ୍ରଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ସ୍ୱୟଂଜୀବୀ ହେବାକୁ ଦେଇଅଛନ୍ତି;
\v 27 ଆଉ, ସେ ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ର ହେବାରୁ ସେ ତାହାଙ୍କୁ ବିଚାର କରିବାର ଅଧିକାର ଦେଲେ ।
\s5
\v 28 ଏଥିରେ ଚମତ୍କୃତ ହୁଅ ନାହିଁ, କାରଣ ଯେଉଁ ସମୟରେ ସମାଧିସ୍ଥ ସମସ୍ତେ ତାହାଙ୍କ ସ୍ୱର ଶୁଣିବେ ଏବଂ ଯେଉଁମାନେ ସତ୍କର୍ମ କରିଅଛନ୍ତି,
\v 29 ସେମାନେ ଜୀବନର ପୁନରୁତ୍ଥାନ ନିମନ୍ତେ ଓ ଯେଉଁମାନେ ଅସତ୍‍ କର୍ମ କରିଅଛନ୍ତି, ସେମାନେ ଦଣ୍ଡର ପୁନରୁତ୍ଥାନ ନିମନ୍ତେ ବାହାର ହୋଇ ଆସିବେ, ଏପରି ସମୟ ଆସୁଅଛି ।
\s5
\v 30 ମୁଁ ନିଜେ କିଛି କରି ପାରେ ନାହିଁ; ମୁଁ ଯେପରି ଶୁଣେ, ସେହିପରି ବିଚାର କରେ, ଆଉ ମୋହର ବିଚାର ଯଥାର୍ଥ, କାରଣ ମୁଁ ଆପଣାର ଇଚ୍ଛା ସାଧନ କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା ନ କରି ମୋହର ପ୍ରେରଣକର୍ତ୍ତାଙ୍କର ଇଚ୍ଛା ସାଧନ କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରେ ।
\v 31 ଯଦି ମୁଁ ନିଜ ବିଷୟରେ ସାକ୍ଷ୍ୟ ଦିଏ, ତାହାହେଲେ ମୋହର ସାକ୍ଷ୍ୟ ସତ୍ୟ ନୁହେଁ ।
\v 32 ମୋ' ବିଷୟରେ ଯେ ସାକ୍ଷ୍ୟ ଦିଅନ୍ତି, ସେ ଆଉ ଜଣେ; ପୁଣି, ମୋ' ବିଷୟରେ ତାହାଙ୍କର ସାକ୍ଷ୍ୟ ଯେ ସତ୍ୟ, ତାହା ମୁଁ ଜାଣେ ।
\s5
\v 33 ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯୋହନଙ୍କ ନିକଟକୁ ଲୋକ ପଠାଇଅଛ ଓ ସେ ସତ୍ୟ ସପକ୍ଷରେ ସାକ୍ଷ୍ୟ ଦେଇଅଛନ୍ତି;
\v 34 କିନ୍ତୁ ମୁଁ ମନୁଷ୍ୟଠାରୁ ସାକ୍ଷ୍ୟ ଗ୍ରହଣ କରେ ନାହିଁ, ବରଂ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେପରି ପରିତ୍ରାଣ ପ୍ରାପ୍ତ ହୁଅ, ସେଥିପାଇଁ ଏହି ସବୁ କହୁଅଛି ।
\v 35 ସେ ଜ୍ୱଳନ୍ତ ଓ ତେଜୋମୟ ପ୍ରଦୀପ ଥିଲେ, ଆଉ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଅଳ୍ପ କାଳ ତାହାଙ୍କ ଜ୍ୟୋତିଃରେ ଉଲ୍ଲାସ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଇଚ୍ଛୁକ ହେଲ ।
\s5
\v 36 କିନ୍ତୁ ଯୋହନଙ୍କର ସାକ୍ଷ୍ୟ ଅପେକ୍ଷା ମୋହର ଗୁରୁତର ସାକ୍ଷ୍ୟ ଅଛି, କାରଣ ପିତା ମୋତେ ଯେ ଯେ କାର୍ଯ୍ୟ ସମାପ୍ତ କରିବାକୁ ଦେଇଅଛନ୍ତି, ଯେ ସମସ୍ତ କର୍ମ ମୁଁ କରୁଅଛି, ପିତା ମୋତେ ପ୍ରେରଣ କରିଅଛନ୍ତି ବୋଲି ସେହି ସବୁ ମୋ' ବିଷୟରେ ସାକ୍ଷ୍ୟ ଦେଉଅଛି ।
\v 37 ଆଉ, ଯେଉଁ ପିତା ମୋତେ ପ୍ରେରଣ କଲେ, ସେ ମୋ' ବିଷୟରେ ସାକ୍ଷ୍ୟ ଦେଇଅଛନ୍ତି। ତୁମ୍ଭେମାନେ କେବେ ହେଁ ତାହାଙ୍କର ସ୍ୱର ଶୁଣି ନାହଁ ବା ତାହାଙ୍କର ଆକାର ଦେଖି ନାହଁ,
\v 38 ପୁଣି, ତାହାଙ୍କ ବାକ୍ୟ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଅନ୍ତରରେ ସ୍ଥାନ ପାଇ ନାହିଁ, କାରଣ ସେ ଯାହାଙ୍କୁ ପ୍ରେରଣ କଲେ, ତାହାଙ୍କୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ବିଶ୍ୱାସ କରୁ ନାହଁ ।
\s5
\v 39 ତୁମ୍ଭେମାନେ ଧର୍ମଶାସ୍ତ୍ର ଅନୁସନ୍ଧାନ କରୁଅଛ, କାରଣ ସେଥିରେ ଅନନ୍ତ ଜୀବନ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଅଛ ବୋଲି ମନେ କରୁଅଛ; ଆଉ, ସେହି ଧର୍ମଶାସ୍ତ୍ର ମୋ' ବିଷୟରେ ସାକ୍ଷ୍ୟ ଦେଉଅଛି ।
\v 40 କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜୀବନ ପ୍ରାପ୍ତ ହେବା ନିମନ୍ତେ ମୋ' ନିକଟକୁ ଆସିବାକୁ ଇଚ୍ଛା କରୁ ନାହଁ ।
\s5
\v 41 ମୁଁ ମନୁଷ୍ୟମାନଙ୍କଠାରୁ ଗୌରବ ଗ୍ରହଣ କରେ ନାହିଁ,
\v 42 ମାତ୍ର ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଜାଣିଅଛି, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଅନ୍ତରରେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପ୍ରେମ ନାହିଁ ।
\s5
\v 43 ମୁଁ ମୋହର ପିତାଙ୍କ ନାମରେ ଆସିଅଛି, ଆଉ ତୁମ୍ଭେମାନେ ତ ମୋତେ ଗ୍ରହଣ କରୁ ନାହଁ; ଅନ୍ୟ ଜଣେ ଯଦି ନିଜ ନାମରେ ଆସିବ, ତେବେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ତାହାକୁ ଗ୍ରହଣ କରିବ ।
\v 44 ତୁମ୍ଭେମାନେ କିପରି ବିଶ୍ୱାସ କରି ପାର ? ତୁମ୍ଭେମାନେ ତ ପରସ୍ପରଠାରୁ ଗୌରବ ଗ୍ରହଣ କରୁଅଛ, ପୁଣି, ଏକମାତ୍ର ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରୁ ଯେଉଁ ଗୌରବ, ତାହା ପାଇବା ପାଇଁ ଚେଷ୍ଟା କରୁ ନାହଁ ।
\s5
\v 45 ମୁଁ ଯେ ପିତାଙ୍କ ଛାମୁରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଅଭିଯୋଗ କରିବି, ଏହା ମନେ କର ନାହିଁ; ଯେଉଁ ମୋଶାଙ୍କଠାରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଭରସା ରଖିଅଛ, ସେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଅଭିଯୋଗ କରୁଅଛନ୍ତି ।
\v 46 କାରଣ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯଦି ମୋଶାଙ୍କୁ ବିଶ୍ୱାସ କରିଥାନ୍ତ, ତେବେ ମୋତେ ବିଶ୍ୱାସ କରିଥାନ୍ତ, ଯେଣୁ ସେ ମୋ' ବିଷୟରେ ଲେଖିଅଛନ୍ତି ।
\v 47 କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯଦି ତାହାଙ୍କ ଲିଖିତ ବାକ୍ୟ ବିଶ୍ୱାସ କରୁ ନାହଁ, ତେବେ କିପରି ମୋହର ବାକ୍ୟ ବିଶ୍ୱାସ କରିବ ?
\s5
\c 6
\v 1 ଏଥିଉତ୍ତାରେ ଯୀଶୁ ଗାଲିଲୀ ସମୁଦ୍ରର, ଅର୍ଥାତ୍‍, ତିବିରୀୟା ସମୁଦ୍ରର ଆରପାରିକୁ ଗଲେ ।
\v 2 ଆଉ, ସେ ରୋଗୀମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ଯେଉଁ ଯେଉଁ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟକର୍ମ କରୁଥିଲେ, ସେହି ସବୁ ଦେଖି ବହୁସଂଖ୍ୟକ ଲୋକ ତାହାଙ୍କ ପଶ୍ଚାତ୍‍ଗମନ କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ ।
\v 3 ସେଥିରେ ଯୀଶୁ ପର୍ବତ ଉପରକୁ ଯାଇ ଆପଣା ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କ ସହିତ ସେଠାରେ ବସିଲେ ।
\s5
\v 4 ସେତେବେଳେ ଯିହୂଦୀମାନଙ୍କ ନିସ୍ତାର ପର୍ବ ନିକଟବର୍ତ୍ତୀ ଥିଲା ।
\v 5 ପୁଣି, ଯୀଶୁ ଦୃଷ୍ଟିପାତ କରି ବହୁସଂଖ୍ୟକ ଲୋକଙ୍କୁ ଆପଣା ନିକଟକୁ ଆସିବା ଦେଖି ଫିଲିପ୍ପଙ୍କୁ କହିଲେ, ଏମାନଙ୍କର ଭୋଜନ ନିମନ୍ତେ ଆମ୍ଭେମାନେ କେଉଁଠାରୁ ରୁଟି କିଣିବା ?
\v 6 କିନ୍ତୁ ସେ ତାହାଙ୍କୁ ପରୀକ୍ଷା କରିବା ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ଏହା କହିଲେ, କାରଣ ସେ କ'ଣ କରିବାକୁ ଯାଉଅଛନ୍ତି, ତାହା ସେ ନିଜେ ଜାଣିଥିଲେ ।
\s5
\v 7 ଫିଲିପ୍ପ ତାହାଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ପ୍ରତ୍ୟେକ ଜଣ ଟିକିଏ ପାଇବା ପାଇଁ ଏମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଶହେ ଟଙ୍କାର ରୁଟି ଯଥେଷ୍ଟ ନୁହେଁ ।
\v 8 ଶିମୋନ ପିତରଙ୍କର ଭାଇ ଆନ୍ଦ୍ରୀୟ ନାମକ ତାହାଙ୍କ ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ଏଠାରେ ଜଣେ ବାଳକ ଅଛି,
\v 9 ତାହା ପାଖରେ ଯଅର ପାଞ୍ଚୋଟି ରୁଟି ଓ ଦୁଇଟି ଭଜା ମାଛ ଅଛି, କିନ୍ତୁ ଏତେ ଲୋକଙ୍କ ପାଇଁ ତାହା କ'ଣ ହେବ ?
\s5
\v 10 ଯୀଶୁ କହିଲେ, ଲୋକମାନଙ୍କୁ ବସାଅ । ସେ ସ୍ଥାନରେ ବହୁତ ଘାସ ଥିଲା । ତେଣୁ ସଂଖ୍ୟାରେ ପ୍ରାୟ ପାଞ୍ଚ ହଜାର ପୁରୁଷ ବସିଲେ ।
\v 11 ସେଥିରେ ଯୀଶୁ ସେହି ରୁଟି ଘେନି ଧନ୍ୟବାଦ ଦେଇ ବସିଥିବା ଲୋକମାନଙ୍କୁ ତାହା ବାଣ୍ଟିଦେଲେ, ସେହି ପ୍ରକାରେ ମାଛ ମଧ୍ୟ ବାଣ୍ଟିଦେଲେ, ସେମାନେ ଯେତେ ଚାହିଁଲେ, ସେତେ ଦେଲେ ।
\v 12 ଆଉ, ସେମାନେ ପରିତୃପ୍ତ ହୁଅନ୍ତେ, ସେ ଆପଣା ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ଯେପରି କିଛି ନଷ୍ଟ ନ ହୁଏ, ଏଥି ନିମନ୍ତେ ବଳିଥିବା ଭଙ୍ଗା ଖଣ୍ଡଗୁଡ଼ିକ ଏକାଠି କର ।
\s5
\v 13 ସେଥିରେ ସେମାନେ ସେହି ସବୁ ଏକାଠି କଲେ, ପୁଣି, ଲୋକମାନଙ୍କର ଖାଇବା ପରେ ଯଅର ସେହି ପାଞ୍ଚ ରୁଟିରୁ ଯେଉଁ ଭଙ୍ଗା ଖଣ୍ଡଗୁଡ଼ିକ ବଳିଥିଲା, ସେଥିରେ ସେମାନେ ବାର ଟୋକେଇ ପୂର୍ଣ୍ଣ କଲେ ।
\v 14 ତେଣୁ ଲୋକମାନେ ତାହାଙ୍କ କୃତ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟକର୍ମ ଦେଖି କହିବାକୁ ଲାଗିଲେ, ଜଗତକୁ ଯେଉଁ ଭାବବାଦୀଙ୍କର ଆସିବାର ଥିଲା, ଏ ନିଶ୍ଚୟ ସେହି ।
\v 15 ଅତଏବ, ସେମାନେ ଆସି ରାଜା କରିବା ନିମନ୍ତେ ଯେ ତାହାଙ୍କୁ ବଳପୂର୍ବକ ଧରିବାକୁ ଉଦ୍ୟତ ଅଟନ୍ତି, ଏହା ଜାଣି ଯୀଶୁ ପୁନର୍ବାର ଅନ୍ତର ହୋଇ ଏକାକୀ ପର୍ବତକୁ ବାହାରିଗଲେ ।
\s5
\v 16 ସନ୍ଧ୍ୟା ହୁଅନ୍ତେ ତାହାଙ୍କ ଶିଷ୍ୟମାନେ ସମୁଦ୍ରକୂଳକୁ ଗଲେ ।
\v 17 ଓ ନୌକାରେ ଚଢ଼ି ସମୁଦ୍ର ସେପାରସ୍ଥ କଫର୍ନାହୂମ ଆଡ଼କୁ ଯିବାକୁ ଲାଗିଲେ । ଅନ୍ଧକାର ହୋଇଗଲା, ପୁଣି, ଯୀଶୁ ସେପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସେମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସି ନ ଥିଲେ,
\v 18 ଆଉ ପ୍ରବଳ ପବନ ବହୁଥିବାରୁ ସମୁଦ୍ରରେ ଲହଡ଼ି ଉଠୁଥିଲା ।
\s5
\v 19 ଇତିମଧ୍ୟରେ ସେମାନେ ପ୍ରାୟ ଦେଢ଼ ବା ଦୁଇ କୋଶ ପ୍ରାୟ ଛଅ କିଲୋମିଟର ବାହିଯାଇ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ସମୁଦ୍ର ଉପରେ ଚାଲି ନୌକା ନିକଟକୁ ଆସୁଥିବା ଦେଖି ଭୀତ ହେଲେ ।
\v 20 କିନ୍ତୁ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ଏ ତ ମୁଁ, ଭୟ କର ନାହିଁ ।
\v 21 ତେଣୁ ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ନୌକାରେ ନେବାକୁ ଇଚ୍ଛୁକ ହେଲେ, ପୁଣି, ସେମାନେ ଯେଉଁ ସ୍ଥାନକୁ ଯାଉଥିଲେ, ନୌକାଟି ତତ୍‍କ୍ଷଣାତ୍‍ ସେହି ସ୍ଥାନରେ ପହଞ୍ଚିଲା ।
\s5
\v 22 ତହିଁ ଆରଦିନ ସମୁଦ୍ର ସେପାରିରେ ଠିଆ ହୋଇଥିବା ଲୋକମାନେ ଜାଣିଲେ ଯେ ପୂର୍ବଦିନ ସେ ସ୍ଥାନରେ ଗୋଟିଏ ନୌକା ବ୍ୟତୀତ ଅନ୍ୟ କୌଣସି ନୌକା ନ ଥିଲା, ଆଉ ସେଥିରେ ଯୀଶୁ ଆପଣା ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କ ସହିତ ଯାଇ ନ ଥିଲେ ।
\v 23 ପ୍ରଭୁ ଧନ୍ୟବାଦ ଦେଲା ଉତ୍ତାରେ ସେମାନେ ଯେଉଁ ସ୍ଥାନରେ ରୁଟି ଭୋଜନ କରିଥିଲେ, ସେହି ସ୍ଥାନ ନିକଟକୁ ତିବିରୀୟାରୁ ଆଉ କେତେକ ନୌକା ଆସିଲା;
\s5
\v 24 ଅତଏବ, ଯୀଶୁ କିମ୍ବା ତାହାଙ୍କ ଶିଷ୍ୟମାନେ ଯେ ସେଠାରେ ନାହାନ୍ତି, ଏହା ଯେତେବେଳେ ଲୋକସମୂହ ଦେଖିଲେ, ସେତେବେଳେ ସେମାନେ ସେହି ସବୁ ନୌକାରେ ଚଢ଼ି ଯୀଶୁଙ୍କୁ ଖୋଜୁ ଖୋଜୁ କଫର୍ନାହୂମକୁ ଆସିଲେ ।
\v 25 ଆଉ, ସେମାନେ ସମୁଦ୍ର ସେପାରିରେ ତାହାଙ୍କ ଦେଖା ପାଇ ତାହାଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ, ହେ ଗୁରୁ, ଆପଣ କେତେବେଳେ ଏଠାକୁ ଆସିଲେ ?
\s5
\v 26 ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ସତ୍ୟ ସତ୍ୟ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହୁଅଛି, ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟକର୍ମ ଦେଖିବାରୁ ଯେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୋହର ଅନ୍ୱେଷଣ କରୁଅଛ, ତାହା ନୁହେଁ, ମାତ୍ର ରୁଟି ଖାଇ ପରିତୃପ୍ତ ହେବାରୁ ମୋହର ଅନ୍ୱେଷଣ କରୁଅଛ ।
\v 27 କ୍ଷୟୀ ଭକ୍ଷ୍ୟ ନିମନ୍ତେ ଶ୍ରମ ନ କରି, ବରଂ ଯେଉଁ ଅନନ୍ତ ଜୀବନଦାୟକ ଭକ୍ଷ୍ୟ ଅକ୍ଷୟ ରହେ, ସେଥିନିମନ୍ତେ ଶ୍ରମ କର; ସେହି ଭକ୍ଷ୍ୟ ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଦେବେ, କାରଣ ତାହାଙ୍କୁ ପିତା, ଅର୍ଥାତ୍‍, ଈଶ୍ୱର ମୁଦ୍ରାଙ୍କିତ କଲେ ।
\s5
\v 28 ସେଥିରେ ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ, ଈଶ୍ୱରଙ୍କ କାର୍ଯ୍ୟସବୁ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କ'ଣ କରିବାକୁ ହେବ?
\v 29 ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ଈଶ୍ୱର ଯାହାଙ୍କୁ ପ୍ରେରଣ କରିଅଛନ୍ତି, ତାହାଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରିବା ହିଁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ କାର୍ଯ୍ୟ ଅଟେ ।
\s5
\v 30 ସେଥିରେ ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ, ତାହାହେଲେ ଆପଣ ଚିହ୍ନ ସ୍ୱରୂପ କ'ଣ କରୁଅଛନ୍ତି ଯେ, ତାହା ଦେଖି ଆମ୍ଭେମାନେ ଆପଣଙ୍କୁ ବିଶ୍ୱାସ କରି ପାରୁ ?
\v 31 ଆପଣ କ'ଣ ସାଧନ କରୁଅଛନ୍ତି ? ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ପିତୃପୁରୁଷ ପ୍ରାନ୍ତରରେ ମାନ୍ନା ଭୋଜନ କରୁଥିଲେ, ଯେପରି ଲେଖା ଅଛି, ଭୋଜନ କରିବା ନିମନ୍ତେ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ସ୍ୱର୍ଗରୁ ଆହାର ଦେଲେ ।
\s5
\v 32 ସେଥିରେ ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ସତ୍ୟ ସତ୍ୟ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହୁଅଛି, ମୋଶା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସ୍ୱର୍ଗରୁ ଆହାର ଦେଇ ନାହାନ୍ତି, କିନ୍ତୁ ମୋହର ପିତା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସ୍ୱର୍ଗରୁ ପ୍ରକୃତ ଆହାର ଦିଅନ୍ତି;
\v 33 କାରଣ ଯେଉଁ ଆହାର ସ୍ୱର୍ଗରୁ ଅବତରଣ କରି ଜଗତକୁ ଜୀବନ ପ୍ରଦାନ କରେ, ତାହା ଈଶ୍ୱରଦତ୍ତ ଆହାର ।
\v 34 ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ପ୍ରଭୁ, ସବୁବେଳେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଏହି ଆହାର ଦିଅନ୍ତୁ ।
\s5
\v 35 ସେଥିରେ ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ମୁଁ ସେହି ଜୀବନଦାୟକ ଆହାର; ଯେ ମୋ' ନିକଟକୁ ଆସେ, ସେ କଦାପି କ୍ଷୁଧିତ ହେବ ନାହିଁ, ଆଉ ଯେ ମୋ'ଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରେ, ସେ କଦାପି ତୃଷିତ ହେବ ନାହିଁ ।
\v 36 କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୋତେ ଦେଖିଲେ ହେଁ ମୋ’ଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରୁ ନାହଁ, ଏହା ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହିଅଛି ।
\v 37 ପିତା ଯେସମସ୍ତଙ୍କୁ ମୋତେ ଦାନ କରନ୍ତି, ସେମାନେ ମୋ' ନିକଟକୁ ଆସିବେ; ଆଉ, ଯେ ମୋ' ନିକଟକୁ ଆସେ, ତାହାକୁ ମୁଁ କୌଣସି ପ୍ରକାରେ ବାହାର କରିଦେବି ନାହିଁ;
\s5
\v 38 କାରଣ ମୁଁ ନିଜ ଇଚ୍ଛା ସାଧନ କରିବାକୁ ଅବତରଣ ନ କରି ବରଂ ମୋହର ପ୍ରେରଣକର୍ତ୍ତାଙ୍କ ଇଚ୍ଛା ସାଧନ କରିବାକୁ ସ୍ୱର୍ଗରୁ ଅବତରଣ କରିଅଛି ।
\v 39 ଆଉ, ମୋହର ପ୍ରେରଣକର୍ତ୍ତା ଯେସମସ୍ତଙ୍କୁ ମୋତେ ଦାନ କରିଅଛନ୍ତି, ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କାହାକୁ ହିଁ ଯେପରି ମୁଁ ନ ହରାଇ ବରଂ ଶେଷ ଦିନରେ ତାହାକୁ ଉତ୍ଥାପନ କରିବି, ଏହା ତାହାଙ୍କର ଇଚ୍ଛା ।
\v 40 କାରଣ ଯେ କେହି ପୁତ୍ରଙ୍କୁ ଦର୍ଶନ କରି ତାହାଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରେ, ସେ ଯେପରି ଅନନ୍ତ ଜୀବନ ପ୍ରାପ୍ତ ହୁଏ, ଏହା ହିଁ ମୋହର ପିତାଙ୍କର ଇଚ୍ଛା; ଆଉ, ମୁଁ ତାହାକୁ ଶେଷ ଦିନରେ ଉତ୍ଥାପନ କରିବି ।
\s5
\v 41 ମୁଁ ସ୍ୱର୍ଗରୁ ଅବତୀର୍ଣ୍ଣ ହୋଇଥିବା ଆହାର ଅଟେ, ସେ ଏହା କହିବାରୁ ଯିହୂଦୀମାନେ ତାହାଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ବଚସା କରି କହିବାକୁ ଲାଗିଲେ,
\v 42 ଏ କ'ଣ ଯୋଷେଫର ପୁଅ ଯୀଶୁ ନୁହେଁ, ଆଉ ଆମ୍ଭେମାନେ କ'ଣ ଏହାର ପିତାମାତାକୁ ଜାଣୁ ନାହୁଁ ? ତେବେ ମୁଁ ସ୍ୱର୍ଗରୁ ଅବତରଣ କରିଅଛି ବୋଲି ସେ ଏବେ କିପରି କହୁଅଛି ?
\s5
\v 43 ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ଆପଣା ଆପଣା ମଧ୍ୟରେ ବଚସା କର ନାହିଁ ।
\v 44 ମୋହର ପ୍ରେରଣକର୍ତ୍ତା ପିତା ଯାହାକୁ ଆକର୍ଷଣ କରନ୍ତି, କେବଳ ସେ ମୋ' ନିକଟକୁ ଆସି ପାରେ, ଆଉ ମୁଁ ଶେଷ ଦିନରେ ତାହାକୁ ଉତ୍ଥାପନ କରିବି ।
\v 45 ଭାବବାଦୀମାନଙ୍କ ଧର୍ମଶାସ୍ତ୍ରରେ ଲିଖିତ ଅଛି, ସମସ୍ତେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଶିକ୍ଷା ପ୍ରାପ୍ତ ହେବେ । ଯେ କେହି ପିତାଙ୍କଠାରୁ ଶ୍ରବଣ କରି ଶିକ୍ଷା ଲାଭ କରିଅଛି, ସେ ମୋ' ନିକଟକୁ ଆସେ ।
\s5
\v 46 କେହି ଯେ ପିତାଙ୍କୁ ଦେଖିଅଛି, ତାହା ନୁହେଁ; ଯେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରୁ ଆସିଅଛନ୍ତି, କେବଳ ସେ ପିତାଙ୍କୁ ଦେଖିଅଛନ୍ତି ।
\v 47 ସତ୍ୟ ସତ୍ୟ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହୁଅଛି, ଯେ ବିଶ୍ୱାସ କରେ, ସେ ଅନନ୍ତ ଜୀବନ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଅଛି ।
\s5
\v 48 ମୁଁ ଜୀବନଦାୟକ ଆହାର ।
\v 49 ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ପିତୃପୁରୁଷ ପ୍ରାନ୍ତରରେ ମାନ୍ନା ଭୋଜନ କରି ମୃତ୍ୟୁଭୋଗ କଲେ ।
\s5
\v 50 କେହି ଯେପରି ଭୋଜନ କରି ମୃତ୍ୟୁଭୋଗ ନ କରେ, ଏଥି ନିମନ୍ତେ ସ୍ୱର୍ଗରୁ ଅବତରଣ କରିବା ଆହାର ଏହି ଅଟେ ।
\v 51 ମୁଁ ସ୍ୱର୍ଗରୁ ଅବତୀର୍ଣ୍ଣ ସେହି ଜୀବନ୍ତ ଆହାର; କେହି ଯଦି ଏହି ଆହାର ଭୋଜନ କରେ, ସେ ଅନନ୍ତକାଳ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଜୀବିତ ରହିବ; ହଁ, ମୁଁ ଯେଉଁ ଆହାର ଦେବି, ତାହା ମୋହର ମାଂସ, ମୁଁ ତାହା ଜଗତର ଜୀବନ ନିମନ୍ତେ ଦେବି ।
\s5
\v 52 ଏଥିରେ ଯିହୂଦୀମାନେ ପରସ୍ପର ବାଗ୍‍ଯୁଦ୍ଧ କରି କହିବାକୁ ଲାଗିଲେ, ଏ କିପରି ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଆପଣା ମାଂସ ଖାଇବାକୁ ଦେଇ ପାରେ ?
\v 53 ସେଥିରେ ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ସତ୍ୟ ସତ୍ୟ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହୁଅଛି, ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ରଙ୍କର ମାଂସ ଭୋଜନ ନ କଲେ ଓ ତାହାଙ୍କ ରକ୍ତ ପାନ ନ କଲେ, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କଠାରେ ଜୀବନ ନାହିଁ ।
\s5
\v 54 ଯେ ମୋହର ମାଂସ ଭୋଜନ କରେ ଓ ମୋହର ରକ୍ତ ପାନ କରେ, ସେ ଅନନ୍ତ ଜୀବନ ପ୍ରାପ୍ତ ହୁଏ, ଆଉ ମୁଁ ଶେଷ ଦିନରେ ତାହାକୁ ଉତ୍ଥାପନ କରିବି ।
\v 55 କାରଣ ମୋହର ମାଂସ ପ୍ରକୃତ ଖାଦ୍ୟ ଓ ମୋହର ରକ୍ତ ପ୍ରକୃତ ପେୟ ।
\v 56 ଯେ ମୋହର ମାଂସ ଭୋଜନ କରେ ଓ ମୋ' ରକ୍ତ ପାନ କରେ, ସେ ମୋ'ଠାରେ ରହେ ଓ ମୁଁ ତାହାଠାରେ ରହେ ।
\s5
\v 57 ଜୀବନ୍ତ ପିତା ଯେପରି ମୋତେ ପ୍ରେରଣ କଲେ ଓ ମୁଁ ପିତାଙ୍କ ହେତୁରୁ ଜୀବିତ ଥାଏ, ସେହିପରି ଯେ ମୋତେ ଭୋଜନ କରେ, ସେ ମଧ୍ୟ ମୋ' ହେତୁ ଜୀବିତ ରହିବ ।
\v 58 ଯେଉଁ ଆହାର ସ୍ୱର୍ଗରୁ ଅବତରଣ କରିଅଛି, ତାହା ଏହି; ପିତୃପୁରୁଷ ଯେପରି ଭୋଜନ କରି ମୃତ୍ୟୁଭୋଗ କଲେ, ସେପ୍ରକାର ନୁହେଁ; ଯେ ଏହି ଆହାର ଭୋଜନ କରେ, ସେ ଅନନ୍ତକାଳ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଜୀବିତ ରହିବ ।
\v 59 ସେ କଫର୍ନାହୂମର ଗୋଟିଏ ସମାଜଗୃହରେ ଶିକ୍ଷା ଦେଉଥିବା ସମୟରେ ଏହି ସମସ୍ତ କଥା କହିଲେ ।
\s5
\v 60 ଅତଏବ, ତାହାଙ୍କ ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଅନେକେ ଏହା ଶୁଣି କହିଲେ, ଏ ଘୃଣାଜନକ କଥା, କିଏ ଏହା ଶୁଣି ପାରେ ?
\v 61 କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁ, ତାହାଙ୍କ ଶିଷ୍ୟମାନେ ଯେ ସେ ବିଷୟରେ ବଚସା କରୁଅଛନ୍ତି, ତାହା ଅନ୍ତରରେ ଅବଗତ ହୋଇ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ଏହା କ'ଣ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ବିଘ୍ନର କାରଣ ହେଉଅଛି ?
\s5
\v 62 ତାହାହେଲେ ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ର ପୂର୍ବରେ ଯେଉଁ ସ୍ଥାନରେ ଥିଲେ, ସେହି ସ୍ୱର୍ଗକୁ ଯେବେ ତାହାଙ୍କୁ ଆରୋହଣ କରିବା ଦେଖିବ, ତେବେ କ'ଣ କହିବ ?
\v 63 ଆତ୍ମା ଜୀବନଦାୟକ; ମାଂସ କୌଣସି ଉପକାର କରେ ନାହିଁ; ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଯେ ସମସ୍ତ ବାକ୍ୟ କହିଅଛି, ସେହି ସବୁ ଆତ୍ମା ଓ ଜୀବନ ଅଟେ ।
\s5
\v 64 କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କେହି କେହି ବିଶ୍ୱାସ କରୁନାହାନ୍ତି । କାରଣ ଯେଉଁମାନେ ବିଶ୍ୱାସ କରୁ ନ ଥିଲେ ଏବଂ କିଏ ତାହାଙ୍କୁ ଶତ୍ରୁ ହସ୍ତରେ ସମର୍ପଣ କରିବ, ତାହା ଯୀଶୁ ଆଦ୍ୟରୁ ଜାଣିଥିଲେ ।
\v 65 ଆଉ ସେ କହିଲେ, ଏହି ହେତୁ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହିଅଛି, ପିତାଙ୍କଠାରୁ ଅନୁଗ୍ରହ ଦତ୍ତ ନ ହେଲେ କେହି ମୋ' ନିକଟକୁ ଆସି ପାରେ ନାହିଁ ।
\s5
\v 66 ସେହି ସମୟଠାରୁ ତାହାଙ୍କ ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଅନେକେ ବିମୁଖ ହୋଇ ବାହାରିଗଲେ, ପୁଣି, ତାହାଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ ଆଉ ଗମନାଗମନ କଲେ ନାହିଁ ।
\v 67 ସେଥିରେ ଯୀଶୁ ଦ୍ୱାଦଶଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ମଧ୍ୟ କ'ଣ ଚାଲିଯିବାକୁ ଇଚ୍ଛା କରୁଅଛ ?
\v 68 ଶିମୋନ ପିତର ତାହାଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ପ୍ରଭୁ, କାହା ପାଖକୁ ଯିବା ? ଆପଣଙ୍କ ପାଖରେ ଅନନ୍ତ ଜୀବନର ବାକ୍ୟ ଅଛି;
\v 69 ଆଉ, ଆପଣ ଯେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କର ସେହି ପବିତ୍ର ପୁରୁଷ, ଏହା ଆମ୍ଭେମାନେ ବିଶ୍ୱାସ କରିଅଛୁ ଓ ଜାଣିଅଛୁ ।
\s5
\v 70 ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ମୁଁ କ'ଣ ତୁମ୍ଭ ଦ୍ୱାଦଶଙ୍କୁ ମନୋନୀତ କରି ନାହିଁ ? ଆଉ, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ ଶୟତାନ ।
\v 71 ସେ ଇଷ୍କାରିୟୋତୀୟ ଶିମୋନର ପୁତ୍ର ଯିହୂଦାକୁ ଲକ୍ଷ୍ୟ କରି ଏହା କହିଲେ, କାରଣ ସେ ଦ୍ୱାଦଶଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଜଣେ, ଆଉ ସେ ତାହାଙ୍କୁ ଶତ୍ରୁ ହସ୍ତରେ ସମର୍ପଣ କରିବାକୁ ଯାଉଥିଲା ।
\s5
\c 7
\v 1 ଏଥିଉତ୍ତାରେ ଯୀଶୁ ଗାଲିଲୀରେ ଭ୍ରମଣ କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ, କାରଣ ଯିହୂଦୀମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ବଧ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଚେଷ୍ଟା କରୁଥିବାରୁ ସେ ଯିହୂଦା ପ୍ରଦେଶରେ ଭ୍ରମଣ କରିବାକୁ ଇଚ୍ଛା କରୁ ନ ଥିଲେ ।
\v 2 କିନ୍ତୁ ଯିହୂଦୀମାନଙ୍କର କୁଟୀରବାସ ପର୍ବ ସନ୍ନିକଟ ହୁଅନ୍ତେ,
\s5
\v 3 ତାହାଙ୍କ ଭାଇମାନେ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ତୁମ୍ଭେ ଯେ ଯେ କର୍ମ କରୁଅଛ, ସେହି ସବୁ ଯେପରି ତୁମ୍ଭର ଶିଷ୍ୟମାନେ ମଧ୍ୟ ଦେଖିବେ, ଏନିମନ୍ତେ ଏଠାରୁ ବାହାରିଯାଇ ଯିହୂଦା ପ୍ରଦେଶକୁ ଯାଅ,
\v 4 କାରଣ କେହି ପ୍ରକାଶିତ ହେବାକୁ ଇଚ୍ଛା କଲେ ଗୋପନରେ କିଛି କରେ ନାହିଁ । ତୁମ୍ଭେ ଯଦି ଏସମସ୍ତ କରୁଅଛ, ତେବେ ଆପଣାକୁ ଜଗତ ନିକଟରେ ପ୍ରକାଶ କର ।
\s5
\v 5 କାରଣ ତାହାଙ୍କ ଭାଇମାନେ ସୁଦ୍ଧା ତାହାଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରୁ ନ ଥିଲେ ।
\v 6 ସେଥିରେ ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ମୋହର ସମୟ ଏପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଉପସ୍ଥିତ ହୋଇ ନାହିଁ, ମାତ୍ର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ସମୟ ସର୍ବଦା ଉପସ୍ଥିତ ।
\v 7 ଜଗତ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଘୃଣା କରି ପାରେ ନାହିଁ, କିନ୍ତୁ ମୋତେ ଘୃଣା କରେ, କାରଣ ତାହାର କର୍ମ ଯେ ମନ୍ଦ, ମୁଁ ତାହା ବିଷୟରେ ଏହି ସାକ୍ଷ୍ୟ ଦେଉଅଛି ।
\s5
\v 8 ତୁମ୍ଭେମାନେ ଏହି ପର୍ବକୁ ଯାଅ, ମୁଁ ଏବେ ଏହି ପର୍ବକୁ ଯାଉ ନାହିଁ, କାରଣ ମୋହର ସମୟ ଏପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ହୋଇ ନାହିଁ ।
\v 9 ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ଏହି ସମସ୍ତ କଥା କହି ଗାଲିଲୀରେ ରହିଲେ ।
\s5
\v 10 କିନ୍ତୁ ତାହାଙ୍କ ଭାଇମାନେ ପର୍ବକୁ ଗଲା ଉତ୍ତାରେ ସେ ମଧ୍ୟ ଗଲେ, ପ୍ରକାଶରେ ନୁହେଁ, ମାତ୍ର ଏକ ପ୍ରକାର ଗୋପନରେ ।
\v 11 ଏଣୁ ଯିହୂଦୀମାନେ ପର୍ବରେ ତାହାଙ୍କୁ ଖୋଜୁ ଖୋଜୁ ପଚାରିଲେ, ସେ କାହିଁ ?
\s5
\v 12 ଆଉ, ତାହାଙ୍କ ବିଷୟରେ ଲୋକସମୂହ ମଧ୍ୟରେ ବହୁତ ଆନ୍ଦୋଳନ ହେବାକୁ ଲାଗିଲା; କେହି କେହି କହିଲେ, ସେ ଜଣେ ଉତ୍ତମ ଲୋକ; ଆଉ କେହି କେହି କହିଲେ, ନା, ସେ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଭ୍ରାନ୍ତ କରୁଅଛି ।
\v 13 ତଥାପି ଯିହୂଦୀମାନଙ୍କ ଭୟରେ ତାହାଙ୍କ ବିଷୟରେ ପ୍ରକାଶରେ କେହି କିଛି କହୁ ନ ଥିଲେ ।
\s5
\v 14 କିନ୍ତୁ ପର୍ବର ଅର୍ଦ୍ଧେକ ସମୟ ଗତ ହୁଅନ୍ତେ, ଯୀଶୁ ମନ୍ଦିରକୁ ଯାଇ ଶିକ୍ଷା ଦେବାକୁ ଲାଗିଲେ ।
\v 15 ଏଥିରେ ଯିହୂଦୀମାନେ ଚମତ୍କୃତ ହୋଇ କହିଲେ, ଏ ପାଠ ନ ପଢ଼ି କିପରି ପଣ୍ଡିତ ହେଲା ?
\v 16 ତେଣୁ ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ମୋହର ଶିକ୍ଷା ମୋ' ନିଜର ନୁହେଁ, କିନ୍ତୁ ମୋ' ପ୍ରେରଣକର୍ତ୍ତାଙ୍କର ।
\s5
\v 17 କେହି ଯଦି ତାହାଙ୍କର ଇଚ୍ଛା ସାଧନ କରିବାକୁ ଇଚ୍ଛୁକ ହୁଏ, ତାହାହେଲେ ଏହି ଶିକ୍ଷା ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରୁ ଉତ୍ପନ୍ନ, ନା ମୁଁ ଆପଣାଠାରୁ କହୁଅଛି, ତାହା ସେ ଜାଣିବ ।
\v 18 ଯେ ଆପଣାରୁ କହେ, ସେ ନିଜ ଗୌରବ ଅନ୍ୱେଷଣ କରେ, କିନ୍ତୁ ଯେ ଆପଣା ପ୍ରେରଣକର୍ତ୍ତାଙ୍କ ଗୌରବ ଅନ୍ୱେଷଣ କରେ, ସେ ସତ, ଆଉ ତାହାଠାରେ କୌଣସି ଅଧର୍ମ ନାହିଁ ।
\s5
\v 19 ମୋଶା କ'ଣ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ବ୍ୟବସ୍ଥା ଦେଇ ନାହାନ୍ତି ? ତଥାପି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କେହି ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥା ପାଳନ କରୁ ନାହଁ । ତୁମ୍ଭେମାନେ କାହିଁକି ମୋତେ ବଧ କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରୁଅଛ ?
\v 20 ଲୋକସମୂହ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ତୁମକୁ ଭୂତ ଲାଗିଅଛି, କିଏ ତୁମକୁ ବଧ କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରୁଅଛି ?
\s5
\v 21 ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ମୁଁ ଗୋଟିଏ କର୍ମ କଲି, ଆଉ ତୁମ୍ଭେମାନେ ସମସ୍ତେ ଚମତ୍କୃତ ହୋଇଅଛ ।
\v 22 ଏହି ହେତୁରୁ ମୋଶା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସୁନ୍ନତ ବିଧି ଦେଇଅଛନ୍ତି (ଏହା ଯେ ମୋଶାଙ୍କଠାରୁ ହୋଇଅଛି, ତାହା ନୁହେଁ, ମାତ୍ର ପିତୃପୁରୁଷଙ୍କଠାରୁ), ଆଉ ତୁମ୍ଭେମାନେ ବିଶ୍ରାମବାରରେ ମନୁଷ୍ୟର ସୁନ୍ନତ କରୁଅଛ ।
\s5
\v 23 ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥା ଲଙ୍ଘନ ନ ହେବା ନିମନ୍ତେ ଯଦି ବିଶ୍ରାମବାରରେ ମନୁଷ୍ୟ ସୁନ୍ନତ ପ୍ରାପ୍ତ ହୁଏ, ତାହାହେଲେ ମୁଁ ବିଶ୍ରାମବାରରେ ଜଣେ ମନୁଷ୍ୟକୁ ସର୍ବାଙ୍ଗ ସୁସ୍ଥ କରିବାରୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ କାହିଁକି ମୋ' ଉପରେ କ୍ରୋଧ କରୁଅଛ ?
\v 24 ବାହ୍ୟ ବିଷୟ ଦେଖି ବିଚାର ନ କରି ନ୍ୟାୟବିଚାର କର ।
\s5
\v 25 ଏଥିରେ ଯିରୂଶାଲମ ନିବାସୀମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କେହି କେହି କହିବାକୁ ଲାଗିଲେ, ସେମାନେ ଯାହାକୁ ବଧ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଚେଷ୍ଟା କରୁଅଛନ୍ତି, ଏ କ'ଣ ସେ ନୁହେଁ?
\v 26 ପୁଣି, ଦେଖ, ସେ ପ୍ରକାଶରେ କଥା କହୁଅଛି, ଆଉ ସେମାନେ ତାହାକୁ କିଛି କରୁ ନାହାନ୍ତି। ଏ ଯେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ, ଏହା କ'ଣ ନେତାମାନେ ସତେ ଜାଣି ସାରିଲେଣି ?
\v 27 ଯାହା ହେଉ, ଆମ୍ଭେମାନେ ଜାଣୁ ଯେ ଏହି ବ୍ୟକ୍ତି କେଉଁଠାରୁ ଆସିଅଛନ୍ତି, କିନ୍ତୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯେତେବେଳେ ଆସିବେ, ସେତେବେଳେ କେହି ଜାଣିବ ନାହିଁ ଯେ ସେ କେଉଁଠାରୁ ଆସିଅଛନ୍ତି ।
\s5
\v 28 ସେଥିରେ ଯୀଶୁ ମନ୍ଦିରରେ ଶିକ୍ଷା ଦେଉ ଦେଉ ଉଚ୍ଚସ୍ୱରରେ କହିଲେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୋତେ ଓ ମୋର ଉତ୍ପତ୍ତି ଉଭୟ ଜାଣ; ମୁଁ ନିଜଠାରୁ ଆସି ନାହିଁ, କିନ୍ତୁ ମୋର ପ୍ରେରଣକର୍ତ୍ତା ସତ, ତାହାଙ୍କୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜାଣ ନାହିଁ ।
\v 29 ମୁଁ ତାହାଙ୍କୁ ଜାଣେ, କାରଣ ମୁଁ ତାହାଙ୍କଠାରୁ ଉତ୍ପନ୍ନ, ଆଉ ସେ ମୋତେ ପ୍ରେରଣ କଲେ ।
\s5
\v 30 ସେଥିରେ ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ଧରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କଲେ; କିନ୍ତୁ କେହି ତାହାଙ୍କ ଉପରେ ହାତ ଦେଲେ ନାହିଁ, କାରଣ ତାହାଙ୍କ ସମୟ ସେପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଉପସ୍ଥିତ ହୋଇ ନ ଥିଲା ।
\v 31 କିନ୍ତୁ ଲୋକସମୂହ ମଧ୍ୟରୁ ଅନେକେ ତାହାଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରି କହିବାକୁ ଲାଗିଲେ, ଏ ଯେ ସମସ୍ତ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟକର୍ମ କରିଅଛନ୍ତି, ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଆସି ତାହାଠାରୁ କ'ଣ ଅଧିକ କରିବେ ?
\v 32 ଫାରୂଶୀମାନେ ଲୋକସମୂହକୁ ତାହାଙ୍କ ବିଷୟରେ ଆନ୍ଦୋଳନ କରିବା ଶୁଣିଲେ ଏବଂ ପ୍ରଧାନ ଯାଜକମାନେ ଓ ଫାରୂଶୀମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ଧରିବା ନିମନ୍ତେ ପଦାତିକମାନଙ୍କୁ ପଠାଇଲେ ।
\s5
\v 33 ସେଥିରେ ଯୀଶୁ କହିଲେ, ମୁଁ ଆଉ ଅଳ୍ପ ସମୟ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସହିତ ରହି ମୋର ପ୍ରେରଣକର୍ତ୍ତାଙ୍କ ନିକଟକୁ ଯାଉଅଛି ।
\v 34 ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୋତେ ଖୋଜିବ, ମାତ୍ର ପାଇବ ନାହିଁ; ଆଉ, ମୁଁ ଯେଉଁଠାରେ ଥିବି, ତୁମ୍ଭେମାନେ ସେଠାକୁ ଆସିପାରିବ ନାହିଁ ।
\s5
\v 35 ଏଥିରେ ଯିହୂଦୀମାନେ ପରସ୍ପର କହିଲେ, ଏ କେଉଁଠାକୁ ଯିବା ପାଇଁ ବାହାରିଅଛି ଯେ, ଆମ୍ଭେମାନେ ତାହାକୁ ପାଇବା ନାହିଁ ? ଏ କ'ଣ ଗ୍ରୀକ୍‍ମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଛିନ୍ନଭିନ୍ନ ଯିହୂଦୀମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ଯାଇ ଗ୍ରୀକ୍‍ମାନଙ୍କୁ ଶିକ୍ଷା ଦେବାକୁ ବାହାରିଅଛି ?
\v 36 ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୋତେ ଖୋଜିବ, ମାତ୍ର ପାଇବ ନାହିଁ, ଆଉ ମୁଁ ଯେଉଁଠାରେ ଥିବି, ତୁମ୍ଭେମାନେ ସେଠାକୁ ଆସିପାରିବ ନାହିଁ, ସେ ଏହି ଯେଉଁ କଥା କହିଲେ, ସେ କ'ଣ ?
\s5
\v 37 ଶେଷଦିନ, ଅର୍ଥାତ୍‍, ପର୍ବର ପ୍ରଧାନ ଦିନ, ଯୀଶୁ ଠିଆ ହୋଇ ଉଚ୍ଚସ୍ୱରରେ କହିଲେ, କେହି ଯଦି ତୃଷିତ ହୁଏ, ତେବେ ସେ ମୋ' ନିକଟକୁ ଆସି ପାନ କରୁ ।
\v 38 ଯେ ମୋ'ଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରେ, ଧର୍ମଶାସ୍ତ୍ରର ଉକ୍ତି ପ୍ରମାଣେ ତାହାର ଅନ୍ତରରୁ ଜୀବନ୍ତ ଜଳସ୍ରୋତ ପ୍ରବାହିତ ହେଉଥିବ ।
\s5
\v 39 ତାହାଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସକାରୀମାନେ ଯେଉଁ ଆତ୍ମା ପାଇବାକୁ ଯାଉଥିଲେ, ତାହାଙ୍କ ବିଷୟରେ ସେ ଏହା କହିଲେ, କାରଣ ଯୀଶୁ ସେପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ମହିମାପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇ ନ ଥିବାରୁ ଆତ୍ମା ପ୍ରଦତ୍ତ ହୋଇ ନ ଥିଲେ ।
\s5
\v 40 ଅତଏବ, ଲୋକସମୂହ ମଧ୍ୟରୁ କେହି କେହି ଏହି କଥା ଶୁଣି କହିବାକୁ ଲାଗିଲେ, ଏ ପ୍ରକୃତରେ ସେହି ଭାବବାଦୀ ।
\v 41 ଅନ୍ୟମାନେ କହିବାକୁ ଲାଗିଲେ, ଏ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ; କିନ୍ତୁ କେହି କେହି କହିବାକୁ ଲାଗିଲେ, କ'ଣ! ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଗାଲିଲୀରୁ ଆସିବେ ?
\v 42 ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯେ ଦାଉଦଙ୍କ ବଂଶରୁ ଓ ଦାଉଦ ଯେଉଁଠାରେ ଥିଲେ, ସେହି ବେଥଲିହିମ ଗ୍ରାମରୁ ଆସିବେ, ଏହା କ'ଣ ଧର୍ମଶାସ୍ତ୍ରର ବାକ୍ୟ କହି ନାହିଁ ?
\s5
\v 43 ତେଣୁ ଲୋକସମୂହ ମଧ୍ୟରେ ତାହାଙ୍କ ହେତୁ ମତଭେଦ ଘଟିଲା;
\v 44 ଆଉ, ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କେହି କେହି ତାହାଙ୍କୁ ଧରିବାକୁ ଇଚ୍ଛା କରୁଥିଲେ, କିନ୍ତୁ କେହି ତାହାଙ୍କ ଉପରେ ହାତ ଦେଲେ ନାହିଁ ।
\s5
\v 45 ଇତିମଧ୍ୟରେ ପଦାତିକମାନେ ପ୍ରଧାନ ଯାଜକ ଓ ଫାରୂଶୀମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ବାହୁଡ଼ି ଆସିଲେ, ଆଉ ସେମାନେ ସେମାନଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ କାହିଁକି ତାହାକୁ ଆଣିଲ ନାହିଁ?
\v 46 ପଦାତିକମାନେ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ଏହି ବ୍ୟକ୍ତି ଯେପ୍ରକାରେ କଥା କହନ୍ତି, କୌଣସି ମନୁଷ୍ୟ କେବେ ସେପ୍ରକାରେ କହି ନାହିଁ ।
\s5
\v 47 ସେଥିରେ ଫାରୂଶୀମାନେ ସେମାନଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ମଧ୍ୟ କ'ଣ ଭ୍ରାନ୍ତ ହୋଇଅଛ?
\v 48 ନେତାମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କିମ୍ବା ଫାରୂଶୀମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କ'ଣ କେହି ତାହାଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରିଅଛନ୍ତି?
\v 49 କିନ୍ତୁ ଏହି ଯେଉଁ ଲୋକଗୁଡ଼ାକ ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥା ଜାଣନ୍ତି ନାହିଁ, ସେମାନେ ଶାପଗ୍ରସ୍ତ ।
\s5
\v 50 ଯେଉଁ ନୀକଦୀମ ଏଥିପୂର୍ବେ ତାହାଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସିଥିଲେ ଓ ଯେ ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଜଣେ, ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ,
\v 51 ଜଣେ ଲୋକଠାରୁ ପ୍ରଥମେ ନ ଶୁଣି ଓ ତାହାର ଆଚରଣ ବିଷୟ ନ ଜାଣି ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥା କ'ଣ ତାହାକୁ ଦୋଷୀ କରେ ?
\v 52 ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ତୁମ୍ଭେ ମଧ୍ୟ କ'ଣ ଜଣେ ଗାଲିଲୀୟ ଲୋକ ? ଗାଲିଲୀରୁ କୌଣସି ଭାବବାଦୀ ଉତ୍ପନ୍ନ ହୁଅନ୍ତି ନାହିଁ, ଏହା ଅନୁସନ୍ଧାନ କରି ଦେଖ ।
\s5
\v 53 [ଆଉ ସେମାନେ ପ୍ରତ୍ୟେକେ ଆପଣା ଆପଣା ଗୃହକୁ ଚାଲିଗଲେ,
\s5
\c 8
\v 1 କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁ ଜୀତପର୍ବତକୁ ଗଲେ ।
\v 2 ତହିଁ ଆରଦିନ ପ୍ରତ୍ୟୁଷରେ ସେ ପୁନର୍ବାର ମନ୍ଦିରକୁ ଆସିଲେ, ପୁଣି, ସମସ୍ତ ଲୋକ ତାହାଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସନ୍ତେ, ସେ ଉପବେଶନ କରି ସେମାନଙ୍କୁ ଶିକ୍ଷା ଦେବାକୁ ଲାଗିଲେ ।
\v 3 ଆଉ, ଶାସ୍ତ୍ରୀ ଓ ଫାରୂଶୀମାନେ ବ୍ୟଭିଚାର କର୍ମରେ ଧୃତା ଜଣେ ସ୍ତ୍ରୀଲୋକକୁ ଘେନିଆସି ତାହାକୁ ମଧ୍ୟସ୍ଥଳରେ ଠିଆ କରାଇ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ,
\s5
\v 4 ହେ ଗୁରୁ, ଏହି ସ୍ତ୍ରୀଲୋକଟି ବ୍ୟଭିଚାର କର୍ମ କରୁଥିବା ସମୟରେ ଧରାପଡ଼ିଅଛି ।
\v 5 ଏହିପରି ଲୋକମାନଙ୍କୁ ପଥର ଫୋପାଡ଼ି ମାରିବାକୁ ମୋଶା ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥାରେ ଆଜ୍ଞା ଦେଇଅଛନ୍ତି; ତେବେ ଆପଣ କ'ଣ କହୁଅଛନ୍ତି ?
\v 6 ସେମାନେ ଯେପରି ତାହାଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଅଭିଯୋଗର କାରଣ ପାଇ ପାରନ୍ତି, ଏଥି ନିମନ୍ତେ ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ପରୀକ୍ଷା କରିବା ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ଏହା କହିଲେ । କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁ ଅଧୋମୁଖ ହୋଇ ଅଙ୍ଗୁଳି ଦ୍ୱାରା ଭୂମିରେ ଲେଖିବାକୁ ଲାଗିଲେ ।
\s5
\v 7 ମାତ୍ର ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ପୁନଃ ପୁନଃ ପଚାରନ୍ତେ, ସେ ମସ୍ତକ ଉତ୍ତୋଳନ କରି ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଯେ ନିଷ୍ପାପ, ସେ ପ୍ରଥମରେ ତାକୁ ପଥର ଫୋପାଡ଼ୁ ।
\v 8 ପୁନର୍ବାର ସେ ଅଧୋମୁଖ ହୋଇ ଭୂମିରେ ଲେଖିବାକୁ ଲାଗିଲେ ।
\s5
\v 9 ତାହା ଶୁଣି ସେମାନେ ବଡ଼ଠାରୁ ଆରମ୍ଭ କରି ଜଣ ଜଣ ହୋଇ ବାହାରିଯିବାକୁ ଲାଗିଲେ, ସେମାନେ ଜାଣିଥିଲେ ସେମାନେ ସମସ୍ତେ ପାପୀ ଅଟନ୍ତି; ଆଉ କେବଳ ଯୀଶୁ ଓ ମଧ୍ୟସ୍ଥଳରେ ସେହି ସ୍ତ୍ରୀଲୋକ ଅବଶିଷ୍ଟ ରହିଲେ ।
\v 10 ପୁଣି, ଯୀଶୁ ମସ୍ତକ ଉତ୍ତୋଳନ କରି ତାକୁ କହିଲେ, ଗୋ ନାରୀ, ସେମାନେ କାହାନ୍ତି ? କେହି କ'ଣ ତୁମ୍ଭକୁ ଦଣ୍ଡନୀୟ ବୋଲି ବିଚାର କଲେ ନାହିଁ ?
\v 11 ସେ କହିଲା, କେହି ନାହିଁ, ପ୍ରଭୁ । ସେଥିରେ ଯୀଶୁ କହିଲେ, ମୁଁ ମଧ୍ୟ ତୁମ୍ଭକୁ ଦଣ୍ଡନୀୟ ବୋଲି ବିଚାର କରୁ ନାହିଁ; ଯାଅ, ଆଜିଠାରୁ ଆଉ ପାପ କର ନାହିଁ ।]
\s5
\v 12 ଯୀଶୁ ପୁନର୍ବାର ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଶିକ୍ଷା ଦେଇ କହିଲେ, ମୁଁ ଜଗତର ଜ୍ୟୋତିଃ; ଯେ ମୋହର ଅନୁଗମନ କରେ, ସେ କେବେ ହେଁ ଅନ୍ଧକାରରେ ଭ୍ରମଣ କରିବ ନାହିଁ, ବରଂ ଜୀବନର ଜ୍ୟୋତିଃ ପାଇବ ।
\v 13 ସେଥିରେ ଫାରୂଶୀମାନେ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ତୁମ୍ଭେ ନିଜ ବିଷୟରେ ସାକ୍ଷ୍ୟ ଦେଉଅଛ, ତୁମ୍ଭର ସାକ୍ଷ୍ୟ ସତ୍ୟ ନୁହେଁ ।
\s5
\v 14 ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ମୁଁ ଯଦି ନିଜ ବିଷୟରେ ସାକ୍ଷ୍ୟ ଦେଉଥାଏ, ତେବେ ସୁଦ୍ଧା ମୋହର ସାକ୍ଷ୍ୟ ସତ୍ୟ, କାରଣ ମୁଁ କେଉଁ ସ୍ଥାନରୁ ଆସିଅଛି ଓ କେଉଁ ସ୍ଥାନକୁ ଯାଉଅଛି, ତାହା ଜାଣେ, କିନ୍ତୁ ମୁଁ କେଉଁ ସ୍ଥାନରୁ ଆସେ କିମ୍ବା କେଉଁ ସ୍ଥାନକୁ ଯାଏ, ତାହା ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜାଣ ନାହିଁ ।
\v 15 ତୁମ୍ଭେମାନେ ମନୁଷ୍ୟ ଭାବରେ ବିଚାର କରିଥାଅ, ମୁଁ କାହାରି ବିଚାର କରେ ନାହିଁ ।
\v 16 କିନ୍ତୁ ମୁଁ ଯଦି ବିଚାର କରେ, ତେବେ ସୁଦ୍ଧା ମୋହର ବିଚାର ଯଥାର୍ଥ; କାରଣ ମୁଁ ଏକାକୀ ନୁହେଁ, କିନ୍ତୁ ମୋହର ପ୍ରେରଣକର୍ତ୍ତା ମୋ' ସାଙ୍ଗରେ ଅଛନ୍ତି ।
\s5
\v 17 ପୁଣି, ଦୁଇ ଜଣଙ୍କର ସାକ୍ଷ୍ୟ ଯେ ସତ୍ୟ, ଏହା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥାରେ ମଧ୍ୟ ଲେଖା ଅଛି ।
\v 18 ମୁଁ ନିଜେ ନିଜର ସାକ୍ଷୀ, ପୁଣି, ମୋହର ପ୍ରେରଣକର୍ତ୍ତା ପିତା ମୋ' ବିଷୟରେ ସାକ୍ଷ୍ୟ ଦେଉଅଛନ୍ତି ।
\s5
\v 19 ସେଥିରେ ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ପଚାରିବାକୁ ଲାଗିଲେ, ତୁମ୍ଭର ପିତା କାହାନ୍ତି ? ଯୀଶୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୋତେ ଜାଣ ନାହିଁ କିମ୍ବା ମୋହର ପିତାଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ଜାଣ ନାହିଁ; ଯଦି ମୋତେ ଜାଣନ୍ତ, ତେବେ ମୋହର ପିତାଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ଜାଣନ୍ତ ।
\v 20 ସେ ମନ୍ଦିର ମଧ୍ୟରେ ଶିକ୍ଷା ଦେଉଥିବା ସମୟରେ ଭଣ୍ଡାର ନିକଟରେ ଏହି ସମସ୍ତ କଥା କହିଲେ, କିନ୍ତୁ କେହି ତାହାଙ୍କୁ ଧରିଲେ ନାହିଁ, କାରଣ ତାହାଙ୍କର ନିରୁପିତ ସମୟ ସେପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଉପସ୍ଥିତ ହୋଇ ନ ଥିଲା ।
\s5
\v 21 ସେଥିରେ ସେ ପୁନର୍ବାର ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ମୁଁ ଯାଉଅଛି, ଆଉ ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୋତେ ଖୋଜିବ ଓ ଆପଣା ଆପଣା ପାପରେ ମରିବ, ମୁଁ ଯେଉଁଠାକୁ ଯାଉଅଛି, ତୁମ୍ଭେମାନେ ସେଠାକୁ ଯାଇ ପାର ନାହିଁ ।
\v 22 ତେଣୁ ଯିହୂଦୀମାନେ କହିବାକୁ ଲାଗିଲେ, ଏ କ'ଣ ଆତ୍ମହତ୍ୟା କରିବ ବୋଲି କହୁଅଛି, ମୁଁ ଯେଉଁଠାକୁ ଯାଉଅଛି, ତୁମ୍ଭେମାନେ ସେଠାକୁ ଯାଇ ପାର ନାହିଁ ?
\s5
\v 23 ସେଥିରେ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଅଧଃସ୍ଥାନରୁ ଉତ୍ପନ୍ନ, ମୁଁ ଊର୍ଦ୍ଧ୍ୱସ୍ଥାନରୁ ଉତ୍ପନ୍ନ; ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜଗତରୁ ଉତ୍ପନ୍ନ, ମୁଁ ଜଗତରୁ ଉତ୍ପନ୍ନ ନୁହେଁ ।
\v 24 ତେଣୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଆପଣା ଆପଣା ପାପରେ ମରିବ, ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଏହା କହିଲି; କାରଣ ମୁଁ ଯେ ସେହି ବ୍ୟକ୍ତି, ଏହା ତୁମ୍ଭେମାନେ ବିଶ୍ୱାସ ନ କଲେ ଆପଣା ଆପଣା ପାପରେ ମରିବ ।
\s5
\v 25 ସେଥିରେ ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ, ତୁମ୍ଭେ କିଏ ? ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ପ୍ରାରମ୍ଭରୁ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଯାହା କହିଅଛି ।
\v 26 ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସମ୍ବନ୍ଧରେ କଥା କହିବାକୁ ଓ ବିଚାର କରିବାକୁ ମୋର ଅନେକ ବିଷୟ ଅଛି; ଯାହା ହେଉ, ମୋହର ପ୍ରେରଣକର୍ତ୍ତା ସତ୍ୟ, ଆଉ ମୁଁ ତାହାଙ୍କଠାରୁ ଯାହା ଯାହା ଶ୍ରବଣ କଲି, ସେହି ସବୁ ଜଗତକୁ ଜଣାଉଅଛି;
\v 27 ସେ ଯେ ପିତାଙ୍କ ସମ୍ବନ୍ଧରେ ସେମାନଙ୍କୁ କହୁଥିଲେ, ଏହା ସେମାନେ ବୁଝିଲେ ନାହିଁ ।
\s5
\v 28 ଅତଏବ, ଯୀଶୁ କହିଲେ, ଯେତେବେଳେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ରଙ୍କୁ ଗୌରବ ଦେବ, ସେତେବେଳେ ମୁଁ ଯେ ସେହି ବ୍ୟକ୍ତି ଓ ମୁଁ ନିଜରୁ କିଛି ନ କରି ବରଂ ପିତା ମୋତେ ଯେପ୍ରକାର ଶିକ୍ଷା ଦେଲେ, ସେହି ପ୍ରକାର ଏସମସ୍ତ କଥା ଯେ କହୁଅଛି, ଏହା ତୁମ୍ଭେମାନେ ବୁଝିବ ।
\v 29 ମୋହର ପ୍ରେରଣକର୍ତ୍ତା ମୋ' ସାଙ୍ଗରେ ଅଛନ୍ତି; ସେ ମୋତେ ଏକାକୀ କରି ନାହାନ୍ତି, କାରଣ ମୁଁ ସର୍ବଦା ତାହାଙ୍କର ସନ୍ତୋଷଜନକ କାର୍ଯ୍ୟ କରେ ।
\v 30 ସେ ଏହି ସମସ୍ତ କଥା କହନ୍ତେ, ଅନେକେ ତାହାଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କଲେ ।
\s5
\v 31 ଅତଏବ, ଯୀଶୁ ତାହାଙ୍କୁ ବିଶ୍ୱାସ କରିଥିବା ଯିହୂଦୀମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ଯଦି ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୋହର ବାକ୍ୟରେ ସ୍ଥିର ହୋଇ ରହିବ, ତେବେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ପ୍ରକୃତରେ ମୋହର ଶିଷ୍ୟ,
\v 32 ପୁଣି, ତୁମ୍ଭେମାନେ ସତ୍ୟ ଜ୍ଞାତ ହେବ ଓ ସେହି ସତ୍ୟ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ମୁକ୍ତ କରିବ ।
\v 33 ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ଆମ୍ଭେମାନେ ଅବ୍ରହାମଙ୍କର ବଂଶ, ଆଉ କେବେ ହେଁ କାହାରି ଦାସ ହୋଇ ନାହୁଁ, ତେବେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୁକ୍ତ ହେବ ବୋଲି ତୁମ୍ଭେ କିପରି କହୁଅଛ ?
\s5
\v 34 ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ସତ୍ୟ ସତ୍ୟ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହୁଅଛି, ଯେ କେହି ପାପ କରେ, ସେ ପାପର ଦାସ ।
\v 35 ଦାସ ଅନନ୍ତକାଳ ଗୃହରେ ରହେ ନାହିଁ, ପୁତ୍ର ଅନନ୍ତକାଳ ରହେ ।
\v 36 ଅତଏବ, ପୁତ୍ର ଯଦି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ମୁକ୍ତ କରିବେ, ତାହାହେଲେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ପ୍ରକୃତରେ ମୁକ୍ତ ହେବ ।
\s5
\v 37 ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେ ଅବ୍ରହାମଙ୍କର ବଂଶ, ତାହା ମୁଁ ଜାଣେ; କିନ୍ତୁ ମୋହର ବାକ୍ୟ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଅନ୍ତରରେ ସ୍ଥାନ ନ ପାଇବାରୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୋତେ ବଧ କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରୁଅଛ ।
\v 38 ମୁଁ ପିତାଙ୍କ ନିକଟରେ ଯାହା ଯାହା ଦେଖିଅଛି, ସେହି ସବୁ କହୁଅଛି; ଅତଏବ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ମଧ୍ୟ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପିତାଙ୍କ ନିକଟରୁ ଯାହା ଯାହା ଶୁଣିଅଛ, ସେହି ସବୁ କର ।
\s5
\v 39 ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ଅବ୍ରହାମ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପିତା। ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ଯଦି ତୁମ୍ଭେମାନେ ଅବ୍ରହାମଙ୍କ ସନ୍ତାନ, ତେବେ ଅବ୍ରହାମଙ୍କ କର୍ମ କର;
\v 40 କିନ୍ତୁ ଯେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରୁ ଶୁଣିଥିବା ସତ୍ୟ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହୁଅଛି, ଏପରିଲୋକ ଯେ ମୁଁ, ମୋତେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଏବେ ବଧ କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରୁଅଛ; ଅବ୍ରହାମ ଏପରି କର୍ମ କଲେ ନାହିଁ ।
\v 41 ତୁମ୍ଭେମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପିତାର କର୍ମସବୁ କରୁଅଛ। ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ଆମ୍ଭେମାନେ ବ୍ୟଭିଚାରରୁ ଜାତ ହୋଇ ନାହୁଁ; ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ଏକମାତ୍ର ପିତା, ସେ ଈଶ୍ୱର ।
\s5
\v 42 ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ଈଶ୍ୱର ଯଦି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ପିତା ହୋଇଥାଆନ୍ତେ, ତାହାହେଲେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୋତେ ପ୍ରେମ କରନ୍ତ; କାରଣ ମୁଁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରୁ ଆସିଅଛି; ମୁଁ ନିଜଠାରୁ ଆସି ନାହିଁ, କିନ୍ତୁ ସେ ମୋତେ ପ୍ରେରଣ କଲେ ।
\v 43 ତୁମ୍ଭେମାନେ କାହିଁକି ମୋହର କଥା ବୁଝୁ ନାହଁ ? ତୁମ୍ଭେମାନେ ତ ମୋହର ବାକ୍ୟ ଶୁଣି ପାରୁ ନାହଁ ।
\v 44 ତୁମ୍ଭେମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ପିତା ଶୟତାନଠାରୁ ଉତ୍ପନ୍ନ, ଆଉ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପିତାର କାମନା ସାଧନ କରିବା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ଇଚ୍ଛା । ସେ ଆଦ୍ୟରୁ ନରଘାତକ, ଆଉ ସେ ସତ୍ୟରେ ରହେ ନାହିଁ, କାରଣ ତାହାଠାରେ ସତ୍ୟ ନାହିଁ । ଯେତେବେଳେ ସେ ମିଥ୍ୟା କହେ, ସେତେବେଳେ ସେ ନିଜଠାରୁ କହେ; କାରଣ ସେ ମିଥ୍ୟାବାଦୀ ଓ ମିଥ୍ୟାବାଦୀର ପିତା ।
\s5
\v 45 କିନ୍ତୁ ମୁଁ ସତ୍ୟ କହିଥିବାରୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୋତେ ବିଶ୍ୱାସ କରୁ ନାହଁ ।
\v 46 ମୋ'ଠାରେ ପାପ ଅଛି ବୋଲି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କିଏ ପ୍ରମାଣ ଦେଉଅଛି ? ମୁଁ ଯେବେ ସତ୍ୟ କହେ, ତେବେ ତୁମ୍ଭେମାନେ କାହିଁକି ମୋତେ ବିଶ୍ୱାସ କରୁ ନାହଁ ?
\v 47 ଯେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରୁ ଉତ୍ପନ୍ନ, ସେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବାକ୍ୟ ଶୁଣେ; ଏହି ହେତୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଶୁଣୁ ନାହଁ, କାରଣ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରୁ ଉତ୍ପନ୍ନ ନୁହଁ ।
\s5
\v 48 ଯିହୂଦୀମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ତୁ ଯେ ଜଣେ ଶମିରୋଣୀୟ ଓ ତୋତେ ଯେ ଭୂତ ଲାଗିଅଛି, ଏହା କ'ଣ ଆମ୍ଭେମାନେ ଠିକ‍ କହୁ ନାହୁଁ ?
\v 49 ଯୀଶୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ମୋତେ ଭୂତ ଲାଗି ନାହିଁ, କିନ୍ତୁ ମୁଁ ମୋହର ପିତାଙ୍କୁ ସମାଦର କରୁଅଛି, ଆଉ ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୋତେ ଅନାଦର କରୁଅଛ ।
\s5
\v 50 କିନ୍ତୁ ମୁଁ ନିଜର ଗୌରବ ଅନ୍ୱେଷଣ କରେ ନାହିଁ; ଯେ ଅନ୍ୱେଷଣ କରନ୍ତି ଓ ବିଚାର କରନ୍ତି, ଏପରି ଜଣେ ଅଛନ୍ତି ।
\v 51 ସତ୍ୟ ସତ୍ୟ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହୁଅଛି, ଯଦି କେହି ମୋହର ବାକ୍ୟ ପାଳନ କରେ, ତାହାହେଲେ ସେ କଦାପି ମୃତ୍ୟୁ ଦର୍ଶନ କରିବ ନାହିଁ ।
\s5
\v 52 ଯିହୂଦୀମାନେ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ଏବେ ଆମ୍ଭେମାନେ ଜାଣିଲୁ ଯେ, ତୋତେ ଭୂତ ଲାଗିଅଛି, ଅବ୍ରହାମ ଓ ଭାବବାଦୀମାନେ ମୃତ୍ୟୁଭୋଗ କରିଅଛନ୍ତି, ଆଉ ତୁ କହୁଅଛୁ, ଯଦି କେହି ମୋହର ବାକ୍ୟ ପାଳନ କରେ, ତାହାହେଲେ ସେ କଦାପି ମୃତ୍ୟୁର ଆସ୍ୱାଦ ପାଇବ ନାହିଁ ।
\v 53 ତୁ କ'ଣ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପୂର୍ବପିତା ଅବ୍ରହାମଙ୍କ ଅପେକ୍ଷା ଶ୍ରେଷ୍ଠ ? ସେ ତ ମୃତ୍ୟୁଭୋଗ କରିଅଛନ୍ତି, ଭାବବାଦୀମାନେ ମଧ୍ୟ ମୃତ୍ୟୁଭୋଗ କରିଅଛନ୍ତି; ତୁ ନିଜକୁ କିଏ ବୋଲି କହୁଅଛୁ ?
\s5
\v 54 ଯୀଶୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ମୁଁ ଯଦି ନିଜର ଗୌରବ କରୁଥାଏ, ତେବେ ମୋହର ଗୌରବ କିଛି ନୁହେଁ; ମୋହର ଯେଉଁ ପିତାଙ୍କୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଈଶ୍ୱର ବୋଲି କହୁଅଛ, ସେ ମୋହର ଗୌରବ କରୁଅଛନ୍ତି;
\v 55 ଆଉ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ଜାଣି ନାହଁ, କିନ୍ତୁ ମୁଁ ତାହାଙ୍କୁ ଜାଣେ । ପୁଣି, ମୁଁ ତାହାଙ୍କୁ ଜାଣେ ନାହିଁ ବୋଲି ଯଦି କହିବି, ତାହାହେଲେ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପରି ମିଥ୍ୟାବାଦୀ ହେବି, କିନ୍ତୁ ମୁଁ ତାହାଙ୍କୁ ଜାଣେ ଓ ତାହାଙ୍କର ବାକ୍ୟ ପାଳନ କରେ ।
\v 56 ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ପିତା ଅବ୍ରାହାମ ମୋହର ଦିନ ଦେଖିବା ଆଶାରେ ଉଲ୍ଲାସ କଲେ, ଆଉ ସେ ତାହା ଦେଖି ଆନନ୍ଦ କଲେ ।
\s5
\v 57 ସେଥିରେ ଯିହୂଦୀମାନେ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ତୁମ୍ଭକୁ ତ ଏଯାଏଁ ପଚାଶ ବର୍ଷ ବୟସ ହୋଇ ନାହିଁ, ତୁମ୍ଭେ କ'ଣ ଅବ୍ରହାମଙ୍କୁ ଦେଖିଅଛ ?
\v 58 ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ସତ୍ୟ ସତ୍ୟ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହୁଅଛି, ଅବ୍ରହାମଙ୍କ ଜନ୍ମ ପୂର୍ବରୁ ମୁଁ ଅଛି ।
\v 59 ସେଥିରେ ସେମାନେ ତାହାଙ୍କ ଉପରକୁ ଫୋପାଡ଼ିବା ନିମନ୍ତେ ପଥର ଉଠାଇଲେ, କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁ ଗୋପନରେ ମନ୍ଦିରରୁ ବାହାରିଗଲେ ।
\s5
\c 9
\v 1 ସେ ଯାଉଥିବା ସମୟରେ ଜଣେ ଜନ୍ମାନ୍ଧକୁ ଦେଖିଲେ ।
\v 2 ଆଉ, ତାହାଙ୍କ ଶିଷ୍ୟମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ, ହେ ଗୁରୁ, କିଏ ପାପ କରିବାରୁ ଏ ଅନ୍ଧ ହୋଇ ଜନ୍ମ ହେଲା ? ନିଜେ ନା ଏହାର ପିତାମାତା ?
\s5
\v 3 ଯୀଶୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ଈଏ କିମ୍ବା ଏହାର ପିତାମାତା ପାପ କଲେ ନାହିଁ, କିନ୍ତୁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ କର୍ମ ଯେପରି ଏହାଠାରେ ପ୍ରକାଶିତ ହୁଏ, ଏନିମନ୍ତେ ଏହା ଘଟିଅଛି ।
\v 4 ଦିନ ଥାଉ ଥାଉ ମୋହର ପ୍ରେରଣକର୍ତ୍ତାଙ୍କ କର୍ମ କରିବା ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ କର୍ତ୍ତବ୍ୟ; ଯେଉଁ ସମୟରେ କେହି କର୍ମ କରି ପାରେ ନାହିଁ, ଏପରି ରାତ୍ରି ଆସୁଅଛି ।
\v 5 ମୁଁ ଯେପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଜଗତରେ ଅଛି, ସେପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ମୁଁ ଜଗତର ଜ୍ୟୋତିଃ ।
\s5
\v 6 ଏହା କହି ସେ ମାଟିରେ ଛେପ ପକାଇ ସେହି ଛେପରେ କାଦୁଅ କଲେ, ଆଉ ତାହାର ଦୁଇ ଆଖିରେ କାଦୁଅ ଲଗାଇଲେ ଏବଂ ତାହାକୁ କହିଲେ, ଯାଅ,
\v 7 ଶିଲୋହ (ଅନୁବାଦ କଲେ, ଏହାର ଅର୍ଥ ପ୍ରେରିତ) ପୋଖରୀରେ ଧୋଇ ହୁଅ । ସେଥିରେ ସେ ବାହାରିଯାଇ ଧୋଇ ହେଲା ଓ ଦୃଷ୍ଟି ପାଇ ଚାଲିଗଲା ।
\s5
\v 8 ତେଣୁ ପ୍ରତିବାସୀମାନେ, ପୁଣି, ଯେଉଁମାନେ ତାହାକୁ ପୂର୍ବେ ଜଣେ ଭିକାରୀ ବୋଲି ଦେଖିଥିଲେ, ସେମାନେ ପଚାରିଲେ, ଯେ ବସି ଭିକ ମାଗୁଥିଲା, ଏ କ'ଣ ସେହି ନୁହେଁ ?
\v 9 କେହି କେହି କହିଲେ, ଏ ସେ; ଆଉ କେହି କେହି କହିଲେ, ନା, ଏ ତାହା ପରି । ସେ କହିଲା, ମୁଁ ସେହି ।
\s5
\v 10 ସେଥିରେ ସେମାନେ ତାହାକୁ କହିଲେ, ତାହାହେଲେ ତୋର ଆଖି କିପରି ଫିଟିଗଲା ?
\v 11 ସେ ଉତ୍ତର ଦେଲା, ଯାହାଙ୍କୁ ଯୀଶୁ ବୋଲି କହନ୍ତି, ସେହି ବ୍ୟକ୍ତି କାଦୁଅ କରି ମୋହର ଦୁଇ ଆଖିରେ ଲଗାଇଲେ ଏବଂ ମୋତେ କହିଲେ, ଶିଲୋହକୁ ଯାଇ ଧୋଇ ହୁଅ; ତେଣୁ ମୁଁ ବାହାରିଯାଇ ଧୋଇ ହେଲି ଓ ଦୃଷ୍ଟି ପାଇଲି ।
\v 12 ସେମାନେ ତାହାକୁ ପଚାରିଲେ, ସେ କାହିଁ ? ସେ କହିଲା, ମୁଁ ଜାଣେ ନାହିଁ ।
\s5
\v 13 ଯେ ପୂର୍ବରେ ଅନ୍ଧ ଥିଲା, ସେମାନେ ତାହାକୁ ଫାରୂଶୀମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆଣିଲେ ।
\v 14 ଯୀଶୁ ଯେଉଁ ଦିନ କାଦୁଅ କରି ତାହାର ଆଖି ଫିଟାଇ ଦେଇଥିଲେ, ସେହି ଦିନ ବିଶ୍ରାମବାର ।
\v 15 ଅତଏବ, ସେ କିପରି ଦୃଷ୍ଟି ପାଇଲା, ଏହା ଫାରୂଶୀମାନେ ମଧ୍ୟ ତାହାକୁ ଆଉ ଥରେ ପଚାରିବାକୁ ଲାଗିଲେ । ସେଥିରେ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲା, ସେ ମୋହର ଆଖିରେ କାଦୁଅ ଲଗାଇଦେଲେ, ପରେ ମୁଁ ଧୋଇ ହେଲି ଓ ଦେଖି ପାରୁଅଛି ।
\s5
\v 16 ତହୁଁ ଫାରୂଶୀମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କେହି କେହି କହିଲେ, ସେ ଲୋକଟା ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ନିକଟରୁ ଆସି ନାହିଁ, କାରଣ ସେ ବିଶ୍ରାମବାର ପାଳନ କରୁ ନାହିଁ । ଆଉ, କେହି କେହି କହିଲେ, ପାପୀ ଲୋକ କିପରି ଏହି ପ୍ରକାର ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ କର୍ମସବୁ କରି ପାରେ? ଏହିପରି ଭାବେ ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ମତଭେଦ ହେଲା ।
\v 17 ତେଣୁ ସେମାନେ ଆହୁରି ଥରେ ସେହି ଅନ୍ଧ ଲୋକଟିକୁ ପଚାରିଲେ, ସେ ଯେ ତୋର ଆଖି ଫିଟାଇଲା, ଏଥିରେ ତୁ ତା' ବିଷୟରେ କ'ଣ କହୁଛୁ ? ସେ କହିଲା, ସେ ଜଣେ ଭାବବାଦୀ ।
\v 18 ସେ ଯେ ଅନ୍ଧ ଥିଲା ଆଉ ଦୃଷ୍ଟି ପାଇଅଛି, ସେହି ଦୃଷ୍ଟି ପାଇଥିବା ଲୋକର ପିତାମାତାଙ୍କୁ ଡାକି ନ ପଚାରିବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଯିହୂଦୀମାନେ ତାହା ସମ୍ବନ୍ଧରେ ଏହା ବିଶ୍ୱାସ କଲେ ନାହିଁ ।
\s5
\v 19 ସେମାନେ ସେମାନଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ଯେଉଁ ପୁଅ ଅନ୍ଧ ହୋଇ ଜନ୍ମ ହୋଇଥିଲା ବୋଲି କହିଥାଅ, ଏ କ'ଣ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ସେହି ପୁଅ ? ତାହାହେଲେ ସେ କିପରି ଏବେ ଦେଖୁଅଛି ?
\v 20 ସେଥିରେ ତାହାର ପିତାମାତା ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ଏ ଯେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ପୁଅ ଓ ଏ ଯେ ଅନ୍ଧ ହୋଇ ଜନ୍ମ ହୋଇଥିଲା, ଏହା ଆମ୍ଭେମାନେ ଜାଣୁ;
\v 21 କିନ୍ତୁ ସେ କିପରି ଏବେ ଦେଖୁଅଛି, ତାହା ଜାଣୁ ନାହିଁ, କିମ୍ବା କିଏ ତାହାର ଆଖି ଫିଟାଇଦେଲେ, ତାହା ମଧ୍ୟ ଆମ୍ଭେମାନେ ଜାଣୁ ନାହୁଁ; ତାହାକୁ ପଚାରନ୍ତୁ, ସେ ତ ବୟସପ୍ରାପ୍ତ, ସେ ଆପଣା କଥା ଆପେ କହିବ ।
\s5
\v 22 ତାହାର ପିତାମାତା ଯିହୂଦୀମାନଙ୍କୁ ଭୟ କରୁଥିବାରୁ ଏହି ସମସ୍ତ କଥା କହିଲେ, କାରଣ ଯଦି କେହି ତାହାଙ୍କୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ବୋଲି ସ୍ୱୀକାର କରେ, ତାହାହେଲେ ସେ ସମାଜଗୃହରୁ ବାହାର କରାଯିବ ବୋଲି ସେଥିପୂର୍ବେ ଯିହୂଦୀମାନେ ଏକମତ ହୋଇଥିଲେ ।
\v 23 ଅତଏବ, ତାହାର ପିତାମାତା କହିଲେ, ସେ ବୟସପ୍ରାପ୍ତ, ତାହାକୁ ପଚାରନ୍ତୁ ।
\s5
\v 24 ସେଥିରେ ପୂର୍ବରେ ଅନ୍ଧ ଥିବା ଲୋକକୁ ସେମାନେ ଦ୍ୱିତୀୟ ଥର ଡାକି କହିଲେ, ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଗୌରବ ଦିଅ, ସେ ଲୋକଟା ଯେ ପାପୀ, ଏହା ଆମ୍ଭେମାନେ ଜାଣୁ ।
\v 25 ସେଥିରେ ସେ ଉତ୍ତର ଦେଲା, ସେ ପାପୀ କି ନୁହେଁ, ମୁଁ ତାହା ଜାଣେ ନାହିଁ; ମୁଁ ଗୋଟିଏ ବିଷୟ ଜାଣେ, ମୁଁ ଅନ୍ଧ ଥିଲି, ଏବେ ଦେଖି ପାରୁଅଛି ।
\s5
\v 26 ତେଣୁ ସେମାନେ ତାକୁ କହିଲେ, ସେ ତୋତେ କ'ଣ କଲା ? ସେ କିପ୍ରକାରେ ତୋର ଆଖି ଫିଟାଇଦେଲା ?
\v 27 ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲା, ମୁଁ କହିସାରିଲିଣି, ଆଉ ଆପଣମାନେ ଶୁଣିଲେ ନାହିଁ; କାହିଁକି ଆଉ ଥରେ ଶୁଣିବାକୁ ଇଚ୍ଛା କରୁଅଛନ୍ତି ? ଆପଣମାନେ ମଧ୍ୟ କ'ଣ ତାହାଙ୍କର ଶିଷ୍ୟ ହେବାକୁ ଇଚ୍ଛା କରୁଅଛନ୍ତି ?
\v 28 ତହିଁରେ ସେମାନେ କ୍ରୋଧାନ୍ୱିତ ହୋଇ ତାଙ୍କୁ ଅପମାନିତ କରି କହିଲେ, ତୁ ସେ ଲୋକର ଶିଷ୍ୟ ମାତ୍ର ଆମେ ମୋଶାଙ୍କର ଶିଷ୍ୟ ଅଟୁ ।
\v 29 ଆମ୍ଭେମାନେ ଜାଣୁ ଯେ, ଈଶ୍ୱର ମୋଶାଙ୍କୁ କଥା କହିଅଛନ୍ତି, କିନ୍ତୁ ଏ ଲୋକଟା କେଉଁଠାରୁ ଆସିଅଛି, ତାହା ଆମ୍ଭେମାନେ ଜାଣୁ ନାହିଁ ।
\s5
\v 30 ସେହି ଲୋକଟି ସେମାନଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲା, ସେ ମୋହର ଆଖି ଫିଟାଇଦେଲେ, ଆଉ ସେ କେଉଁଠାରୁ ଆସିଅଛନ୍ତି, ତାହା ଆପଣମାନେ ଜାଣନ୍ତି ନାହିଁ, ଏ ତ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ କଥା ।
\v 31 ଈଶ୍ୱର ଯେ ପାପୀମାନଙ୍କ କଥା ଶୁଣନ୍ତି ନାହିଁ, ଏହା ଆମ୍ଭେମାନେ ଜାଣୁ, କିନ୍ତୁ ଯଦି କେହି ଈଶ୍ୱରଭକ୍ତ ହୋଇ ତାହାଙ୍କର ଇଚ୍ଛା ସାଧନ କରେ, ତାହାହେଲେ ସେ ତା'ର କଥା ଶୁଣନ୍ତି ।
\s5
\v 32 କେହି ଯେ ଜନ୍ମାନ୍ଧର ଚକ୍ଷୁ ଫିଟାଇଦେଲା, ଏହା ତ କଦାପି ଶୁଣାଯାଇ ନ ଥିଲା ।
\v 33 ଏ ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରୁ ଆସି ନ ଥିଲେ କିଛି କରିପାରନ୍ତେ ନାହିଁ ।
\v 34 ସେମାନେ ତାକୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ତୁ ତ ପୁରା ପାପରେ ଜନ୍ମ ହେଲୁ, ଆଉ ତୁ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଶିକ୍ଷା ଦେଉଅଛୁ ? ସେଥିରେ ସେମାନେ ତାକୁ ବାହାର କରିଦେଲେ ।
\s5
\v 35 ସେମାନେ ଯେ ତାକୁ ବାହାର କରିଦେଇଅଛନ୍ତି, ଯୀଶୁ ଏହା ଶୁଣି ତା'ର ଦେଖା ପାଇ କହିଲେ, ତୁମ୍ଭେ କ'ଣ ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ରଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରୁଅଛ ?
\v 36 ସେ ଉତ୍ତର ଦେଲା, ହେ ପ୍ରଭୁ, ସେ କିଏ କହନ୍ତୁ, ଯେପରି ମୁଁ ତାହାଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରିବି ?
\v 37 ଯୀଶୁ ତାକୁ କହିଲେ, ତୁମ୍ଭେ ତାହାଙ୍କୁ ଦେଖିଅଛ, ଆଉ ଯେ ତୁମ୍ଭ ସାଙ୍ଗରେ କଥା କହୁଅଛନ୍ତି, ସେ ସେହି ।
\v 38 ସେଥିରେ ସେ କହିଲା, ପ୍ରଭୁ ମୁଁ ବିଶ୍ୱାସ କରୁଅଛି; ଆଉ, ସେ ତାହାଙ୍କୁ ପ୍ରଣାମ କଲା ।
\s5
\v 39 ପୁଣି, ଯୀଶୁ କହିଲେ, ଦେଖୁ ନ ଥିବା ଲୋକେ ଯେପରି ଦେଖନ୍ତି ଓ ଦେଖୁଥିବା ଲୋକେ ଯେପରି ଅନ୍ଧ ହୁଅନ୍ତି, ଏହି ବିଚାର ନିମନ୍ତେ ମୁଁ ଜଗତକୁ ଆସିଅଛି ।
\v 40 ଫାରୂଶୀମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଯେଉଁମାନେ ତାହାଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ ଥିଲେ, ସେମାନେ ଏହା ଶୁଣି ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ଆମ୍ଭେମାନେ ମଧ୍ୟ କ'ଣ ଅନ୍ଧ ?
\v 41 ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ଯଦି ଅନ୍ଧ ହୋଇଥା'ନ୍ତ, ତାହାହେଲେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ପାପ ନ ଥାଆନ୍ତା, କିନ୍ତୁ ଆମ୍ଭେମାନେ ଦେଖୁଅଛୁ, ଏହା ଏବେ କହୁଅଛ; ତୁମ୍ଭେମାନେ ପାପରେ ରହୁଅଛ ।
\s5
\c 10
\v 1 ସତ୍ୟ ସତ୍ୟ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହୁଅଛି, ଯେ ଦ୍ୱାର ଦେଇ ମେଷଶାଳାରେ ପ୍ରବେଶ ନ କରେ, ମାତ୍ର ଅନ୍ୟ କୌଣସି ସ୍ଥାନରେ ଚଢ଼ି ପ୍ରବେଶ କରେ, ସେ ଚୋର ଓ ଡକାଇତ;
\v 2 କିନ୍ତୁ ଯେ ଦ୍ୱାର ଦେଇ ପ୍ରବେଶ କରେ, ସେ ମେଷପାଳକ ।
\s5
\v 3 ଦ୍ୱାରୀ ତାହା ନିମନ୍ତେ ଦ୍ୱାର ଫିଟାଇଦିଏ, ପୁଣି, ମେଷଗୁଡ଼ିକ ତା'ର ସ୍ୱର ଶୁଣନ୍ତି, ଆଉ ସେ ନିଜର ମେଷସବୁକୁ ନାମ ଧରି ଡାକି ବାହାର କରି ଘେନିଯାଏ ।
\v 4 ସେ ନିଜର ମେଷସବୁକୁ ବାହାର କଲା ଉତ୍ତାରେ ସେମାନଙ୍କ ଆଗେ ଆଗେ ଚାଲେ ଓ ମେଷଗୁଡ଼ିକ ତାହାର ପଛେ ପଛେ ଚାଲନ୍ତି, କାରଣ ସେମାନେ ତାହାର ସ୍ୱର ଚିହ୍ନନ୍ତି;
\s5
\v 5 କିନ୍ତୁ ସେମାନେ ଅଚିହ୍ନା ଲୋକର ପଛେ ପଛେ କେବେ ହେଁ ଚାଲିବେ ନାହିଁ, ମାତ୍ର ତାହା ପାଖରୁ ପଳାଇଯିବେ, କାରଣ ସେମାନେ ଅଚିହ୍ନା ଲୋକମାନଙ୍କର ସ୍ୱର ଚିହ୍ନନ୍ତି ନାହିଁ ।
\v 6 ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ ଏହି ଉପମା କହିଲେ, କିନ୍ତୁ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ଯାହା ଯାହା କହୁଥିଲେ, ସେହି ସବୁ କ'ଣ ବୋଲି ସେମାନେ ବୁଝିଲେ ନାହିଁ ।
\s5
\v 7 ତେଣୁ ଯୀଶୁ ପୁନର୍ବାର କହିଲେ, ସତ୍ୟ ସତ୍ୟ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହୁଅଛି, ମୁଁ ମେଷଗୁଡ଼ିକର ଦ୍ୱାର ।
\v 8 ଯେତେ ଜଣ ମୋ' ପୂର୍ବରେ ଆସିଅଛନ୍ତି, ସେମାନେ ସମସ୍ତେ ଚୋର ଓ ଡକାଇତ, କିନ୍ତୁ ମେଷସବୁ ସେମାନଙ୍କ କଥା ଶୁଣିଲେ ନାହିଁ ।
\s5
\v 9 ମୁଁ ଦ୍ୱାର, ଯଦି କେହି ମୋ' ଦେଇ ପ୍ରବେଶ କରେ, ତାହାହେଲେ ସେ ରକ୍ଷା ପାଇବ ଏବଂ ଭିତରକୁ ଆସି ଓ ବାହାରକୁ ଯାଇ ଚରା ପାଇବ ।
\v 10 ଚୋର କେବଳ ଚୋରି, ବଧ ଓ ବିନାଶ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଆସେ; ସେମାନେ ଯେପରି ଜୀବନ ପାଆନ୍ତି ଓ ପ୍ରଚୁର ଭାବରେ ପାଆନ୍ତି, ଏଥି ନିମନ୍ତେ ମୁଁ ଆସିଅଛି ।
\s5
\v 11 ମୁଁ ଉତ୍ତମ ମେଷପାଳକ; ଉତ୍ତମ ମେଷପାଳକ ମେଷଗୁଡ଼ିକ ନିମନ୍ତେ ଆପଣା ପ୍ରାଣ ଦିଏ ।
\v 12 ଯେ ମେଷପାଳକ ନୁହେଁ, ମାତ୍ର ମୂଲିଆ, ମେଷଗୁଡ଼ିକ ଯାହାର ନିଜର ନୁହନ୍ତି, ସେ ବାଘ ଆସିବା ଦେଖି ମେଷଗୁଡ଼ିକୁ ଛାଡ଼ି ପଳାଏ (ଆଉ ବାଘ ସେମାନଙ୍କୁ ଧରି ଛିନ୍ନଭିନ୍ନ କରେ),
\v 13 କାରଣ ସେ ଭଡାଟିଆ କର୍ମଚାରୀ ଓ ମେଷଗୁଡ଼ିକ ନିମନ୍ତେ ଚିନ୍ତା କରେ ନାହିଁ ।
\s5
\v 14 ମୁଁ ଉତ୍ତମ ମେଷପାଳକ। ପିତା ଯେପରି ମୋତେ ଜାଣନ୍ତି ଓ ମୁଁ ପିତାଙ୍କୁ ଜାଣେ,
\v 15 ସେହିପରି ମୁଁ ମୋ' ନିଜର ମେଷଗୁଡ଼ିକୁ ଜାଣେ, ଆଉ ମୋ' ନିଜର ମେଷଗୁଡ଼ିକ ମୋତେ ଜାଣନ୍ତି, ପୁଣି, ମେଷଗୁଡ଼ିକ ନିମନ୍ତେ ମୁଁ ମୋର ପ୍ରାଣ ଦିଏ ।
\v 16 ଯେଉଁ ମେଷଗୁଡ଼ିକ ଏହି ମେଷଶାଳାର ନୁହନ୍ତି, ମୋହର ଏପରି ଅନ୍ୟ ମେଷଗୁଡ଼ିକ ଅଛନ୍ତି, ସେମାନଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ମୋତେ ଆଣିବାକୁ ହେବ, ପୁଣି, ସେମାନେ ମୋହର ସ୍ୱର ଶୁଣିବେ; ସେଥିରେ ଗୋଟିଏ ପଲ ଓ ଗୋଟିଏ ପାଳକ ହେବେ ।
\s5
\v 17 ମୁଁ ମୋହର ପ୍ରାଣ ଦାନ କରିବାରୁ ପିତା ମୋତେ ପ୍ରେମ କରନ୍ତି, ଆଉ ମୁଁ ମୋହର ପ୍ରାଣ ପୁନର୍ବାର ଗ୍ରହଣ କରିବା ନିମନ୍ତେ ତାହା ଦାନ କରେ ।
\v 18 କେହି ମୋ'ଠାରୁ ତାହା ନେଇଯାଇ ନାହିଁ, ମାତ୍ର ମୁଁ ଆପେ ତାହା ଦାନ କରେ । ତାହା ଦାନ କରିବାକୁ ମୋହର ଅଧିକାର ଅଛି ଓ ତାହା ପୁନର୍ବାର ଗ୍ରହଣ କରିବାକୁ ମୋହର ଅଧିକାର ଅଛି । ମୁଁ ମୋହର ପିତାଙ୍କଠାରୁ ଏହି ଆଜ୍ଞା ପାଇଅଛି ।
\s5
\v 19 ଏହି ସମସ୍ତ କଥା ହେତୁ ଯିହୂଦୀମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ପୁନର୍ବାର ମତଭେଦ ଘଟିଲା ।
\v 20 ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଅନେକେ କହିବାକୁ ଲାଗିଲେ, ତାହାକୁ ଭୂତ ଲାଗିଛି, ସେ ପାଗଳ, କାହିଁକି ତାହା କଥା ଶୁଣୁଅଛ ?
\v 21 ଅନ୍ୟମାନେ କହିଲେ, ଏହି ସବୁ କଥା ତ ଭୂତ ଲାଗିଥିବା ଲୋକର ନୁହେଁ; ଭୂତ କ'ଣ ଅନ୍ଧର ଆଖି ଫିଟାଇ ପାରେ ?
\s5
\v 22 ସେତେବେଳେ ଯିରୂଶାଲମରେ ମନ୍ଦିର ପ୍ରତିଷ୍ଠା ପର୍ବ ପଡ଼ିଲା; ସେ ସମୟ ଶୀତକାଳ,
\v 23 ଆଉ ଯୀଶୁ ମନ୍ଦିରରେ ଶଲୋମନଙ୍କ ମଣ୍ଡପରେ ବୁଲୁଥିଲେ ।
\v 24 ସେଥିରେ ଯିହୂଦୀମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ଚାରିଆଡ଼େ ଘେରି ପଚାରିବାକୁ ଲାଗିଲେ, ଆଉ କେତେ କାଳ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସନ୍ଦେହରେ ରଖିବ ? ଯଦି ତୁମ୍ଭେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ, ତାହାହେଲେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସ୍ପଷ୍ଟରୂପେ କୁହ ।
\s5
\v 25 ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହିଅଛି, କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ବିଶ୍ୱାସ କରୁ ନାହଁ; ମୋହର ପିତାଙ୍କ ନାମରେ ମୁଁ ଯେଉଁ ଯେଉଁ କର୍ମ କରୁଅଛି, ସେହି ସବୁ ମୋ' ବିଷୟରେ ସାକ୍ଷ୍ୟ ଦେଉଅଛି;
\v 26 କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ବିଶ୍ୱାସ କରୁ ନାହଁ, କାରଣ ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୋହର ପଲର ମେଷ ନୁହଁ ।
\s5
\v 27 ମୋ' ମେଷସବୁ ମୋହର ସ୍ୱର ଶୁଣନ୍ତି ଓ ମୁଁ ସେମାନଙ୍କୁ ଜାଣେ, ଆଉ ସେମାନେ ମୋହର ପଛେ ପଛେ ଚାଲନ୍ତି,
\v 28 ପୁଣି, ମୁଁ ସେମାନଙ୍କୁ ଅନନ୍ତ ଜୀବନ ଦିଏ, ଆଉ ସେମାନେ କଦାପି କେବେ ହେଁ ବିନଷ୍ଟ ହେବେ ନାହିଁ, ପୁଣି, କେହି ମୋ' ହସ୍ତରୁ ସେମାନଙ୍କୁ ହରଣ କରିବ ନାହିଁ ।
\s5
\v 29 ମୋହର ପିତା ମୋତେ ଯାହା ଦେଇଅଛନ୍ତି, ତାହା ସବୁଠାରୁ ବହୁମୂଲ୍ୟ, ଆଉ ପିତାଙ୍କ ହସ୍ତରୁ କେହି ତାହା ହରଣ କରି ପାରେ ନାହିଁ ।
\v 30 ମୁଁ ଓ ପିତା ଏକ ।
\v 31 ଯିହୂଦୀମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ଫୋପାଡ଼ିବା ନିମନ୍ତେ ଆଉ ଥରେ ପଥର ଆଣିଲେ ।
\s5
\v 32 ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ମୁଁ ପିତାଙ୍କଠାରୁ ଅନେକ ଉତ୍ତମ କର୍ମ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଦେଖାଇଅଛି; ସେହି ସବୁ କର୍ମ ମଧ୍ୟରୁ କେଉଁ କର୍ମ ନିମନ୍ତେ ମୋତେ ପଥର ଫୋପାଡ଼ୁଅଛ ?
\v 33 ଯିହୂଦୀମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ଉତ୍ତମ କର୍ମ ନିମନ୍ତେ ଆମ୍ଭେମାନେ ତୋତେ ପଥର ଫୋପାଡ଼ୁ ନାହୁଁ, କିନ୍ତୁ ଈଶ୍ୱର ନିନ୍ଦା ନିମନ୍ତେ, ପୁଣି, ତୁ ମନୁଷ୍ୟ ହୋଇ ଆପଣାକୁ ଈଶ୍ୱର ବୋଲାଉଥିବାରୁ ।
\s5
\v 34 ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥାରେ ଏହା କ'ଣ ଲେଖା ନାହିଁ, ଆମ୍ଭେ କହିଲୁ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଈଶ୍ୱରଗଣ ?
\v 35 ଯେଉଁମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବାକ୍ୟ ଉପସ୍ଥିତ ହେଲା, ସେମାନଙ୍କୁ ଯଦି ସେ ଈଶ୍ୱରଗଣ ବୋଲି କହିଲେ (ଆଉ ଧର୍ମଶାସ୍ତ୍ର ଖଣ୍ଡନ କରାଯାଇ ପାରେ ନାହିଁ),
\v 36 ତାହାହେଲେ ଯାହାଙ୍କୁ ଈଶ୍ୱର ପବିତ୍ର କରି ଜଗତକୁ ପ୍ରେରଣ କଲେ, ତାହାଙ୍କୁ କ'ଣ ତୁମ୍ଭେମାନେ, ମୁଁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପୁତ୍ର, ଏହା ମୁଁ କହିବାରୁ, ତୁ ଈଶ୍ୱର ନିନ୍ଦା କରୁଅଛୁ ବୋଲି କହୁଅଛ ?
\s5
\v 37 ଯଦି ମୁଁ ମୋହର ପିତାଙ୍କ କର୍ମସବୁ କରେ ନାହିଁ, ତାହାହେଲେ ମୋତେ ବିଶ୍ୱାସ କର ନାହିଁ;
\v 38 କିନ୍ତୁ ଯଦି ମୁଁ କରେ, ତାହାହେଲେ ଯଦ୍ୟପି ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୋତେ ବିଶ୍ୱାସ ନ କର, ତଥାପି ପିତା ଯେ ମୋ'ଠାରେ ଅଛନ୍ତି ଓ ମୁଁ ପିତାଙ୍କଠାରେ ଅଛି, ଏହା ଯେପରି ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜାଣ ଓ ବୁଝ, ଏଥି ନିମନ୍ତେ କର୍ମସବୁ ବିଶ୍ୱାସ କର ।
\v 39 ସେଥିରେ ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ଧରିବା ପାଇଁ ପୁନର୍ବାର ଚେଷ୍ଟା କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ, କିନ୍ତୁ ସେ ସେମାନଙ୍କ ହସ୍ତରେ ନ ପଡ଼ି ବାହାରିଗଲେ ।
\s5
\v 40 ଏଥିଉତ୍ତାରେ ସେ ପୁନର୍ବାର ଯର୍ଦନର ଆରପାରିକୁ ଚାଲିଯାଇ, ଯୋହନ ଯେଉଁ ସ୍ଥାନରେ ପୂର୍ବେ ବାପ୍ତିସ୍ମ ଦେଉଥିଲେ, ସେହି ସ୍ଥାନକୁ ଆସି ସେଠାରେ ରହିଲେ ।
\v 41 ଆଉ, ଅନେକେ ତାହାଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସି କହିଲେ, ଯୋହନ ସିନା କୌଣସି ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟକର୍ମ କଲେ ନାହିଁ, କିନ୍ତୁ ଏହି ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କ ବିଷୟରେ ଯୋହନ ଯେ ସମସ୍ତ କଥା କହିଲେ, ସେହି ସବୁ ସତ୍ୟ;
\v 42 ଆଉ, ସେ ସ୍ଥାନରେ ଅନେକେ ତାହାଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କଲେ ।
\s5
\c 11
\v 1 ବେଥନୀୟା ନିବାସୀ ଲାଜାର ନାମକ ଜଣେ ଲୋକ ପୀଡ଼ିତ ଥିଲେ; ମରିୟମ ଓ ତାଙ୍କ ଭଉଣୀ ମାର୍ଥା ସେହି ଗ୍ରାମର ଲୋକ ।
\v 2 ଯେଉଁ ସ୍ତ୍ରୀଲୋକ ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ ତୈଳରେ ଅଭିଷେକ କରି ଆପଣା କେଶରେ ତାହାଙ୍କ ପାଦ ପୋଛିଦେଲେ, ଏ ସେହି ମରିୟମ; ତାଙ୍କର ଭାଇ ଲାଜାର ପୀଡ଼ିତ ଥିଲେ ।
\s5
\v 3 ତେଣୁ ସେହି ଭଉଣୀମାନେ ତାହାଙ୍କ ନିକଟକୁ କହି ପଠାଇଲେ, ପ୍ରଭୁ, ଦେଖନ୍ତୁ, ଯାହାକୁ ଆପଣ ସ୍ନେହ କରନ୍ତି, ସେ ପୀଡ଼ିତ ଅଛି ।
\v 4 କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁ ତାହା ଶୁଣି କହିଲେ, ଏହି ପୀଡ଼ା ମୃତ୍ୟୁ ନିମନ୍ତେ ନୁହେଁ, ମାତ୍ର ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଗୌରବ ନିମନ୍ତେ, ଯେପରି ତଦ୍ଦ୍ୱାରା ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପୁତ୍ର ଗୌରବପ୍ରାପ୍ତ ହୁଅନ୍ତି ।
\s5
\v 5 ଯୀଶୁ ମାର୍ଥା, ତାଙ୍କ ଭଉଣୀ ଓ ଲାଜାରଙ୍କୁ ସ୍ନେହ କରୁଥିଲେ ।
\v 6 ଅତଏବ, ସେ ପୀଡ଼ିତ ଅଛନ୍ତି ବୋଲି ଯେତେବେଳେ ସେ ଶୁଣିଲେ, ସେତେବେଳେ ସେ ଯେଉଁ ସ୍ଥାନରେ ଥିଲେ, ସେହି ସ୍ଥାନରେ ଦୁଇ ଦିନ ରହିଗଲେ ।
\v 7 ତତ୍ପରେ ସେ ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ଚାଲ, ଆମ୍ଭେମାନେ ପୁନର୍ବାର ଯିହୂଦା ପ୍ରଦେଶକୁ ଯିବା ।
\s5
\v 8 ଶିଷ୍ୟମାନେ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ହେ ଗୁରୁ, ଯିହୂଦୀମାନେ ଏବେ ଆପଣଙ୍କୁ ପଥର ଫୋପାଡ଼ିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରୁଥିଲେ, ପୁଣି, ଆପଣ ଆଉ ଥରେ ସେଠାକୁ ଯାଉଅଛନ୍ତି ?
\v 9 ଯୀଶୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ଦିନରେ କ'ଣ ବାର ଘଣ୍ଟା ନାହିଁ ? କେହି ଦିନରେ ଚାଲିଲେ ଝୁଣ୍ଟେ ନାହିଁ, କାରଣ ସେ ଏହି ଜଗତର ଜ୍ୟୋତିଃ ଦେଖେ;
\s5
\v 10 କିନ୍ତୁ ରାତିରେ ଚାଲିଲେ ସେ ଝୁଣ୍ଟେ, କାରଣ ସେ ଦେଖିପାରେ ନାହିଁ ।
\v 11 ସେ ଏସମସ୍ତ କଥା କହିଲା ଉତ୍ତାରେ ସେମାନଙ୍କୁ ଆହୁରି କହିଲେ, ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ବନ୍ଧୁ ଲାଜାର ନିଦ୍ରା ଯାଇଅଛନ୍ତି, କିନ୍ତୁ ତାଙ୍କୁ ନିଦ୍ରାରୁ ଉଠାଇବା ନିମନ୍ତେ ମୁଁ ଯାଉଅଛି ।
\s5
\v 12 ସେଥିରେ ଶିଷ୍ୟମାନେ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ପ୍ରଭୁ, ଯଦି ସେ ନିଦ୍ରା ଯାଇଅଛନ୍ତି, ତାହାହେଲେ ସେ ସୁସ୍ଥ ହେବେ ।
\v 13 ଯୀଶୁ ତାଙ୍କର ମୃତ୍ୟୁ ବିଷୟରେ କହିଲେ, କିନ୍ତୁ ସେ ନିଦ୍ରାରେ ଶୋଇପଡ଼ିବା ବିଷୟରେ କହିଲେ ବୋଲି ସେମାନେ ମନେ କଲେ ।
\v 14 ଅତଏବ, ଯୀଶୁ ସେତେବେଳେ ସେମାନଙ୍କୁ ସ୍ପଷ୍ଟରୂପେ କହିଲେ, ଲାଜାର ମରିଯାଇଛନ୍ତି;
\s5
\v 15 ଆଉ, ମୁଁ ଯେ ସେ ସ୍ଥାନରେ ନ ଥିଲି, ଏଥିସକାଶେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଆନନ୍ଦ କରୁଅଛି, ଯେପରି ତୁମ୍ଭେମାନେ ବିଶ୍ୱାସ କରିବ; କିନ୍ତୁ ଚାଲ, ଆମ୍ଭେମାନେ ତାଙ୍କ ନିକଟକୁ ଯିବା ।
\v 16 ସେଥିରେ ଥୋମା, ଯାହାଙ୍କୁ ଦିଦୁମ ବୋଲି କହନ୍ତି, ସେ ଆପଣା ସଙ୍ଗୀ ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ଚାଲ, ଆମ୍ଭେମାନେ ମଧ୍ୟ ଯାଇ ତାହାଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ ମରିବା ।
\s5
\v 17 ଯୀଶୁ ପହଞ୍ଚି ଶୁଣିଲେ ଯେ, ସେ ଚାରି ଦିନ ହେଲା ସମାଧିରେ ରଖାଗଲେଣି ।
\v 18 ବେଥନୀୟା ଯିରୂଶାଲମ ନିକଟରେ ଥିଲା, ପ୍ରାୟ ଏକ କୋଶ ଦୂର;
\v 19 ଆଉ, ଯିହୂଦୀମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଅନେକେ ମାର୍ଥା ଓ ମରିୟମଙ୍କୁ ସେମାନଙ୍କ ଭାଇ ବିଷୟରେ ସାନ୍ତ୍ୱନା ଦେବା ନିମନ୍ତେ ସେମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସିଥିଲେ ।
\v 20 ସେଥିରେ ଯୀଶୁ ଆସିଅଛନ୍ତି ବୋଲି ଯେତେବେଳେ ମାର୍ଥା ଶୁଣିଲେ, ସେତେବେଳେ ସେ ତାହାଙ୍କୁ ଭେଟିବାକୁ ଗଲେ, କିନ୍ତୁ ମରିୟମ ଗୃହରେ ବସି ରହିଲେ ।
\s5
\v 21 ମାର୍ଥା ଯୀଶୁଙ୍କୁ କହିଲେ, ପ୍ରଭୁ, ଯଦି ଆପଣ ଏଠାରେ ଉପସ୍ଥିତ ହୋଇଥାଆନ୍ତେ, ତାହାହେଲେ ମୋହର ଭାଇ ମରି ନ ଥା'ନ୍ତା ।
\v 22 କିନ୍ତୁ ଆପଣ ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଯାହା କିଛି ମାଗିବେ, ଈଶ୍ୱର ଯେ ତାହା ଆପଣଙ୍କୁ ଦେବେ, ଏହା ଏବେ ସୁଦ୍ଧା ମୁଁ ଜାଣେ ।
\v 23 ଯୀଶୁ ତାଙ୍କୁ କହିଲେ, ତୁମ୍ଭ ଭାଇ ପୁଣି, ଉଠିବ ।
\s5
\v 24 ମାର୍ଥା ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ସେ ଯେ ଶେଷ ଦିନରେ ପୁନରୁତ୍ଥାନ ସମୟରେ ଉଠିବ, ଏହା ମୁଁ ଜାଣେ ।
\v 25 ଯୀଶୁ ତାଙ୍କୁ କହିଲେ, ମୁଁ ପୁନରୁତ୍ଥାନ ଓ ଜୀବନ; ଯେ ମୋ'ଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରେ, ସେ ଯଦ୍ୟପି ମରେ, ତଥାପି ସେ ବଞ୍ଚିବ,
\v 26 ପୁଣି, ଯେ କେହି ବଞ୍ଚେ ଓ ମୋ'ଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରେ, ସେ କଦାପି ମରିବ ନାହିଁ; ଏହା କ'ଣ ବିଶ୍ୱାସ କରୁଅଛ ?
\s5
\v 27 ସେ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ହଁ, ପ୍ରଭୁ, ଯାହାଙ୍କର ଜଗତକୁ ଆଗମନ କରିବାର ଥିଲା, ଆପଣ ଯେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପୁତ୍ର ସେହି ଖ୍ରୀଷ୍ଟ, ଏହା ମୋହର ବିଶ୍ୱାସ ।
\v 28 ଏହା କହିଲା ଉତ୍ତାରେ ସେ ଯାଇ ଆପଣା ଭଉଣୀ ମରିୟମଙ୍କୁ ଗୋପନରେ ଡାକି କହିଲେ, ଗୁରୁ ଆସିଲେଣି ଆଉ ତୋତେ ଡାକୁଅଛନ୍ତି ।
\v 29 ସେ ଏହା ଶୁଣି ଶୀଘ୍ର ଉଠି ତାହାଙ୍କ ନିକଟକୁ ଗଲେ ।
\s5
\v 30 ଯୀଶୁ ସେତେବେଳେ ଗ୍ରାମ ଭିତରକୁ ଆସି ନ ଥିଲେ, କିନ୍ତୁ ମାର୍ଥା ତାହାଙ୍କୁ ଯେଉଁ ସ୍ଥାନରେ ଭେଟିଥିଲେ, ସେପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସେ ସେହି ସ୍ଥାନରେ ଥିଲେ ।
\v 31 ଅତଏବ, ଯେଉଁ ଯିହୂଦୀମାନେ ତାଙ୍କ ସହିତ ଗୃହରେ ଥାଇ ତାଙ୍କୁ ସାନ୍ତ୍ୱନା ଦେଉଥିଲେ, ସେମାନେ ମରିୟମଙ୍କୁ ଶୀଘ୍ର ଉଠି ବାହାରିଯିବା ଦେଖି, ସେ ସମାଧି ନିକଟରେ ରୋଦନ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଯାଉଅଛନ୍ତି, ଏହା ମନେ କରି ତାଙ୍କ ପଛେ ପଛେ ଗଲେ ।
\v 32 ସେଥିରେ ଯୀଶୁ ଯେଉଁ ସ୍ଥାନରେ ଥିଲେ, ମରିୟମ ସେହି ସ୍ଥାନରେ ଉପସ୍ଥିତ ହୋଇ ତାହାଙ୍କୁ ଦେଖି ତାହାଙ୍କର ଚରଣ ତଳେ ପଡ଼ି କହିଲେ, ପ୍ରଭୁ, ଯଦି ଆପଣ ଏଠାରେ ଉପସ୍ଥିତ ହୋଇଥାଆନ୍ତେ, ତାହାହେଲେ ମୋ' ଭାଇ ମରି ନ ଥା'ନ୍ତା ।
\s5
\v 33 ଅତଏବ, ଯୀଶୁ ତାଙ୍କୁ ଓ ତାଙ୍କ ସହିତ ଆସିଥିବା ଯିହୂଦୀମାନଙ୍କୁ ରୋଦନ କରୁଥିବା ଦେଖି ଆତ୍ମାରେ ଗଭୀର ଭାବେ ଆଲୋଡିତ ହେଲେ, ପୁଣି, କର୍ତ୍ତବ୍ୟ ସାଧନ ନିମନ୍ତେ ଦୃଢ଼ ସଂକଳ୍ପରେ ପଚାରିଲେ,
\v 34 ତାଙ୍କୁ କେଉଁଠାରେ ରଖିଅଛ ? ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ପ୍ରଭୁ, ଆସି ଦେଖନ୍ତୁ ।
\v 35 ଯୀଶୁ କାନ୍ଦିଲେ ।
\s5
\v 36 ସେଥିରେ ଯିହୂଦୀମାନେ କହିଲେ, ଦେଖ, ସେ ତାଙ୍କୁ କିପରି ସ୍ନେହ କରୁଥିଲେ ।
\v 37 କିନ୍ତୁ ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ କେହି କେହି କହିଲେ, ଏହି ଯେଉଁ ବ୍ୟକ୍ତି ସେହି ଅନ୍ଧର ଆଖି ଫିଟାଇଥିଲେ, ସେ କ'ଣ ଏହାର ମୃତ୍ୟୁ ମଧ୍ୟ ନିବାରଣ କରି ପାରି ନ ଥାଆନ୍ତେ ?
\s5
\v 38 ସେଥିରେ ଯୀଶୁ ପୁନର୍ବାର ଅନ୍ତରରେ ବିରକ୍ତ ହୋଇ ସମାଧି ନିକଟକୁ ଆସିଲେ; ତାହା ଗୋଟିଏ ଗୁହା, ପୁଣି, ତା' ମୁହଁରେ ଗୋଟାଏ ପଥର ଥିଲା ।
\v 39 ଯୀଶୁ କହିଲେ, ଏହି ପଥର ଘୁଞ୍ଚାଇଦିଅ । ମୃତ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କ ଭଗ୍ନୀ ମାର୍ଥା ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ପ୍ରଭୁ, ସେ ବାସିଗଲାଣି, କାରଣ ସେ ଚାରି ଦିନ ହେଲା ମଲାଣି ।
\v 40 ଯୀଶୁ ତାଙ୍କୁ କହିଲେ, ଯଦି ତୁମ୍ଭେ ବିଶ୍ୱାସ କର, ତାହାହେଲେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ମହିମା ଦେଖିବ, ଏହା କ'ଣ ମୁଁ ତୁମ୍ଭକୁ କହିଲି ନାହିଁ ? ସେଥିରେ ସେମାନେ ପଥର ଘୁଞ୍ଚାଇଦେଲେ ।
\s5
\v 41 ଆଉ, ଯୀଶୁ ଊର୍ଦ୍ଧ୍ୱଦୃଷ୍ଟି କରି କହିଲେ, ପିତଃ, ତୁମ୍ଭେ ମୋହର ପ୍ରାର୍ଥନା ଶୁଣିଲ ବୋଲି ମୁଁ ତୁମ୍ଭକୁ ଧନ୍ୟବାଦ ଦେଉଅଛି ।
\v 42 ତୁମ୍ଭେ ଯେ ସର୍ବଦା ମୋହର ପ୍ରାର୍ଥନା ଶୁଣିଥାଅ, ଏହା ମୁଁ ଜାଣିଥିଲି; କିନ୍ତୁ ଯେଉଁ ଲୋକସମୂହ ଚତୁର୍ଦ୍ଦିଗରେ ଠିଆ ହୋଇଅଛନ୍ତି, ତୁମ୍ଭେ ମୋତେ ପ୍ରେରଣ କରିଅଛ ବୋଲି ସେମାନେ ଯେପରି ବିଶ୍ୱାସ କରିବେ, ଏଥିପାଇଁ ସେମାନଙ୍କ ହେତୁ ମୁଁ ଏହା କହିଲି ।
\s5
\v 43 ସେ ଏହା କହି ଉଚ୍ଚସ୍ୱରରେ ଡାକିଲେ, ଲାଜାର, ବାହାରି ଆସ ।
\v 44 ମୃତ ଲୋକଟି ବାହାରି ଆସିଲେ; ତାଙ୍କ ହାତ ଓ ପାଦ ସମାଧିବସ୍ତ୍ରରେ ବନ୍ଧା ହୋଇଥିଲା, ପୁଣି, ତାଙ୍କ ମୁଖରେ ଖଣ୍ଡେ ଗାମୁଛା ଗୁଡ଼ା ହୋଇଥିଲା। ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ଏହାଙ୍କ ବନ୍ଧନ ଫିଟାଇ ଚାଲିଯିବାକୁ ଦିଅ ।
\s5
\v 45 ଅତଏବ, ଯିହୂଦୀମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଅନେକେ, ଅର୍ଥାତ୍‍ ଯେଉଁମାନେ ମରିୟମଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସିଥିଲେ ଓ ଯୀଶୁଙ୍କ କର୍ମ ଦେଖିଥିଲେ, ସେମାନେ ତାହାଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କଲେ;
\v 46 ପୁଣି, ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କେହି କେହି ଫାରୂଶୀମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ଯାଇ, ଯୀଶୁ ଯାହା ଯାହା କରିଥିଲେ, ସେହି ସବୁ ସେମାନଙ୍କୁ ଜଣାଇଲେ ।
\s5
\v 47 ସେଥିରେ ପ୍ରଧାନ ଯାଜକ ଓ ଫାରୂଶୀମାନେ ମହାସଭା ଆହ୍ୱାନ କରି କହିଲେ, ଆମ୍ଭେମାନେ କ'ଣ କରୁଅଛୁ ? ଏ ଲୋକ ତ ଅନେକ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟକର୍ମ କରୁଅଛି ।
\v 48 ଯଦି ଆମ୍ଭେମାନେ ତାହାକୁ ଏପରି ଛାଡ଼ିଦେବା, ତାହାହେଲେ ସମସ୍ତେ ତାହାଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରିବେ, ଆଉ ରୋମୀୟମାନେ ଆସି ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ଏହି ସ୍ଥାନ ଓ ଜାତି ଉଭୟଙ୍କୁ ନଷ୍ଟ କରିଦେବେ ।
\s5
\v 49 କିନ୍ତୁ ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ, ଅର୍ଥାତ୍‍, କୟାଫା ନାମକ ସେହି ବର୍ଷର ମହାଯାଜକ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ କିଛି ଜାଣ ନାହିଁ;
\v 50 ସମୁଦାୟ ଜାତି ବିନଷ୍ଟ ନ ହୋଇ ଲୋକସାଧାରଣଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଜଣେ ଯେ ମରିବା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପକ୍ଷରେ ମଙ୍ଗଳଜନକ, ଏହା ମଧ୍ୟ ତୁମ୍ଭେମାନେ ବିଚାର କରୁ ନାହଁ ।
\s5
\v 51 ସେ ଆପଣାଠାରୁ ଏହା କହିଲେ ନାହିଁ, କିନ୍ତୁ ସେ ସେହି ବର୍ଷର ମହାଯାଜକ ଥିବାରୁ ଯୀଶୁ ଯେ ଜାତି ନିମନ୍ତେ,
\v 52 ଆଉ କେବଳ ସେହି ଜାତି ନିମନ୍ତେ ନୁହେଁ, ମାତ୍ର ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଛିନ୍ନଭିନ୍ନ ସନ୍ତାନମାନଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ସଂଗ୍ରହ କରି ଏକ କରିବା ନିମନ୍ତେ ମୃତ୍ୟୁଭୋଗ କରିବାକୁ ଯାଉଅଛନ୍ତି, ଏଥିସକାଶେ ଏହି ଭାବବାଣୀ କହିଲେ ।
\v 53 ତେଣୁ ସେହି ଦିନଠାରୁ ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ବଧ କରିବା ନିମନ୍ତେ ମନ୍ତ୍ରଣା କଲେ ।
\s5
\v 54 ଅତଏବ, ଯୀଶୁ ଯିହୂଦୀମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଆଉ ପ୍ରକାଶରେ ଗମନାଗମନ କଲେ ନାହିଁ, କିନ୍ତୁ ସେ ସେ ସ୍ଥାନରୁ ବାହାରିଯାଇ ପ୍ରାନ୍ତର ନିକଟରେ ଥିବା ଅଞ୍ଚଳର ଏଫ୍ରୟିମ ନାମକ ଗୋଟିଏ ନଗରକୁ ପ୍ରସ୍ଥାନ କଲେ, ଆଉ ସେ ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କ ସହିତ ସେଠାରେ ରହିଲେ ।
\v 55 ଯିହୂଦୀମାନଙ୍କର ନିସ୍ତାର ପର୍ବ ସନ୍ନିକଟ ଥିଲା, ପୁଣି, ପଲ୍ଲୀଗ୍ରାମଗୁଡ଼ିକରୁ ଅନେକେ ଆପଣା ଆପଣାକୁ ଶୁଚି କରିବା ନିମନ୍ତେ ନିସ୍ତାର ପର୍ବ ପୂର୍ବେ ଯିରୂଶାଲମକୁ ଯାତ୍ରା କଲେ ।
\s5
\v 56 ସେଥିରେ ସେମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କର ଅନ୍ୱେଷଣ କରୁ କରୁ ମନ୍ଦିରରେ ଠିଆ ହୋଇଥିବା ସମୟରେ ପରସ୍ପର କହିବାକୁ ଲାଗିଲେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ କ'ଣ ମନେ କରୁଅଛ ? ସେ କି ପର୍ବକୁ ଆସିବେ ନାହିଁ ?
\v 57 ପ୍ରଧାନ ଯାଜକ ଓ ଫାରୂଶୀମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ଧରିବା ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ, ସେ କେଉଁଠାରେ ଅଛନ୍ତି, ଏହା ଯଦି କେହି ଜାଣେ, ତାହା ପ୍ରକାଶ କରିବାକୁ ଆଜ୍ଞା ଦେଇଥିଲେ ।
\s5
\c 12
\v 1 ଇତିମଧ୍ୟରେ ଯୀଶୁ ନିସ୍ତାର ପର୍ବର ଛଅ ଦିନ ପୂର୍ବରୁ ବେଥନୀୟାକୁ ଆସିଲେ; ଯେଉଁ ଲାଜାରଙ୍କୁ ସେ ମୃତମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଉଠାଇଥିଲେ, ସେ ସେହି ସ୍ଥାନରେ ଥିଲେ ।
\v 2 ତେଣୁ ସେମାନେ ତାହାଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ସେହି ସ୍ଥାନରେ ଗୋଟିଏ ରାତ୍ରିଭୋଜ ପ୍ରସ୍ତୁତ କଲେ; ମାର୍ଥା ପରିଚର୍ଯ୍ୟା କରୁଥିଲେ, ଆଉ ଯେଉଁମାନେ ତାହାଙ୍କ ସହିତ ଭୋଜନରେ ବସିଲେ, ଲାଜାର ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ ଥିଲେ ।
\v 3 ସେତେବେଳେ ମରିୟମ ଅଧ ସେର ଅତି ବହୁମୂଲ୍ୟ ବିଶୁଦ୍ଧ ଜଟାମାଂସୀ ତୈଳ ଘେନି ଯୀଶୁଙ୍କ ପାଦରେ ତାହା ଲଗାଇ ଆପଣା କେଶରେ ତାହାଙ୍କ ପାଦ ପୋଛିଦେଲେ, ଆଉ ତୈଳର ସୁବାସରେ ଘରଟି ମହକିଗଲା ।
\s5
\v 4 କିନ୍ତୁ ତାହାଙ୍କ ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଇଷ୍କାରିୟୋତୀୟ ଯିହୂଦା ନାମକ ଯେଉଁ ଶିଷ୍ୟ ତାହାଙ୍କୁ ଶତ୍ରୁ ହସ୍ତରେ ସମର୍ପଣ କରିବାକୁ ଯାଉଥିଲା, ସେ କହିଲା,
\v 5 ଏହି ତୈଳ ତିନିଶହ ଦିନାର୍ ବିକ୍ରୟ କରାଯାଇ କାହିଁକି ଦରିଦ୍ରମାନଙ୍କୁ ଦିଆ ନ ଗଲା ?
\v 6 ସେ ଯେ ଦରିଦ୍ରମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଚିନ୍ତା କରୁଥିଲା ବୋଲି ଏହା କହିଲା, ତାହା ନୁହେଁ, କିନ୍ତୁ ସେ ଜଣେ ଚୋର, ଆଉ ତାହା ନିକଟରେ ଟଙ୍କାଥଳୀ ଥିବାରୁ, ସେଥିରେ ଯାହା ଯାହା ରଖାଯାଉଥିଲା, ତାହା ସେ ଚୋରି କରି ନେଇଯାଉଥିଲା ।
\s5
\v 7 ସେଥିରେ ଯୀଶୁ କହିଲେ, ଏହାକୁ ଛାଡ଼ିଦିଅ, ଯେପରି ମୋର ସମାଧି ଦିନ ନିମନ୍ତେ ସେ ଏହା ରଖି ପାରେ ।
\v 8 ଦରିଦ୍ରମାନେ ତ ସର୍ବଦା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ଅଛନ୍ତି, ମାତ୍ର ମୁଁ ସର୍ବଦା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ନ ଥିବି ।
\s5
\v 9 ଇତିମଧ୍ୟରେ ବହୁସଂଖ୍ୟକ ଯିହୂଦୀ ଲୋକ ସେ ସେଠାରେ ଅଛନ୍ତି ବୋଲି ଜାଣି ପାରି କେବଳ ଯୀଶୁଙ୍କ ସକାଶେ ନୁହେଁ, ମାତ୍ର ଯେଉଁ ଲାଜାରଙ୍କୁ ସେ ମୃତମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଉଠାଇଥିଲେ, ତାଙ୍କୁ ଦେଖିବା ନିମନ୍ତେ ମଧ୍ୟ ଆସିଲେ ।
\v 10 କିନ୍ତୁ ଲାଜାରଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ବଧ କରିବା ନିମନ୍ତେ ପ୍ରଧାନ ଯାଜକମାନେ ମନ୍ତ୍ରଣା କଲେ,
\v 11 କାରଣ ତାଙ୍କ ଯୋଗୁଁ ଯିହୂଦୀମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଅନେକେ ଯାଇ ଯୀଶୁଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରୁଥିଲେ ।
\s5
\v 12 ତହିଁ ଆରଦିନ ପର୍ବକୁ ଆସିଥିବା ବହୁସଂଖ୍ୟକ ଲୋକ ଯୀଶୁ ଯିରୂଶାଲମକୁ ଆସୁଅଛନ୍ତି ବୋଲି ଶୁଣି,
\v 13 ଖଜୁରୀ ବାହୁଙ୍ଗା ଘେନି ତାହାଙ୍କୁ ଭେଟିବା ନିମନ୍ତେ ବାହାରିଗଲେ ଓ ଉଚ୍ଚସ୍ୱରରେ କହିବାକୁ ଲାଗିଲେ, ହୋଶାନ୍ନା । ପ୍ରଭୁଙ୍କ ନାମରେ ଯେ ଆସୁଅଛନ୍ତି, ସେ ଧନ୍ୟ; ଧନ୍ୟ ଇସ୍ରାଏଲର ରାଜା ।
\s5
\v 14 ଆଉ, ଯୀଶୁ ଗୋଟିଏ ଗର୍ଦ୍ଦଭ ଶାବକ ପାଇ ତାହା ଉପରେ ଆରୋହଣ କଲେ, ଯେପରି ଲେଖା ଅଛି,
\v 15 ଆଗୋ ସିୟୋନର କନ୍ୟେ, ଭୟ କର ନାହିଁ; ଦେଖ, ତୋର ରାଜା ଆସୁଅଛନ୍ତି, ସେ ଗର୍ଦ୍ଦଭ ଶାବକ ଉପରେ ଆରୋହଣ କରି ଆସୁଅଛନ୍ତି ।
\s5
\v 16 ତାହାଙ୍କ ଶିଷ୍ୟମାନେ ପ୍ରଥମେ ଏହି ସମସ୍ତ ବିଷୟ ବୁଝିଲେ ନାହିଁ, କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁ ମହିମାନ୍ୱିତ ହେଲା ଉତ୍ତାରେ ଏସମସ୍ତ ବିଷୟ ଯେ ତାହାଙ୍କ ସମ୍ବନ୍ଧରେ ଲେଖାଯାଇଥିଲା, ପୁଣି, ତାହାଙ୍କ ପ୍ରତି ସେମାନେ ଯେ ଏହି ସବୁ କରିଥିଲେ, ତାହା ସେମାନଙ୍କ ମନରେ ପଡ଼ିଲା ।
\s5
\v 17 ଆଉ, ସେ ଲାଜାରଙ୍କୁ ସମାଧିରୁ ଡାକି ମୃତମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଉଠାଇବା ସମୟରେ ଯେଉଁ ଲୋକସମୂହ ତାହାଙ୍କ ସହିତ ଥିଲେ, ସେମାନେ ସାକ୍ଷ୍ୟ ଦେବାକୁ ଲାଗିଲେ ।
\v 18 ଏହି କାରଣରୁ ମଧ୍ୟ ଲୋକସମୂହ ତାହାଙ୍କୁ ସାକ୍ଷାତ କରିବାକୁ ଯାଇଥିଲେ, ଯେଣୁ ସେ ଏହି ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟକର୍ମ କରିଅଛନ୍ତି ବୋଲି ସେମାନେ ଶୁଣିଥିଲେ ।
\v 19 ସେଥିରେ ଫାରୂଶୀମାନେ ପରସ୍ପର କୁହାକୋହି ହେଲେ, ଦେଖୁଛ ତ, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସମସ୍ତ ଚେଷ୍ଟା ବିଫଳ ହେଉଅଛି; ଦେଖ, ଜଗତଟାଯାକ ତାହାର ପଛରେ ଗଲେଣି ।
\s5
\v 20 ପର୍ବ ସମୟରେ ଉପାସନା କରିବା ନିମନ୍ତେ ଆସିଥିବା ଯାତ୍ରୀମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ କେତେକ ଗ୍ରୀକ୍‍ ଲୋକ ଥିଲେ ।
\v 21 ସେମାନେ ଗାଲିଲୀସ୍ଥ ବେଥ୍‍ସାଇଦାନିବାସୀ ଫିଲିପ୍ପଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସି ତାହାଙ୍କୁ ଅନୁରୋଧ କରି କହିଲେ, ମହାଶୟ, ଯୀଶୁଙ୍କୁ ଦର୍ଶନ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ଇଚ୍ଛା ।
\v 22 ଫିଲିପ୍ପ ଯାଇ ଆନ୍ଦ୍ରୀୟଙ୍କୁ କହିଲେ, ପୁଣି, ଆନ୍ଦ୍ରୀୟ ଓ ଫିଲିପ୍ପ ଯାଇ ଯୀଶୁଙ୍କୁ କହିଲେ ।
\s5
\v 23 ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ର ମହିମାନ୍ୱିତ ହେବା ନିମନ୍ତେ ସମୟ ଉପସ୍ଥିତ ।
\v 24 ସତ୍ୟ ସତ୍ୟ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହୁଅଛି, ଗହମବୀଜ ଯଦି ମୃତ୍ତିକାରେ ପଡ଼ି ନ ମରେ, ତାହାହେଲେ ତାହା ଏକମାତ୍ର ଥାଏ, କିନ୍ତୁ ଯଦି ମରେ, ତାହାହେଲେ ବହୁତ ଫଳ ଫଳେ ।
\s5
\v 25 ଯେ ଆପଣା ପ୍ରାଣକୁ ପ୍ରିୟ ଜ୍ଞାନ କରେ, ସେ ତାହା ହରାଇବ, ଆଉ ଯେ ଆପଣା ପ୍ରାଣକୁ ଇହଜଗତରେ ଘୃଣା କରେ, ସେ ତାହା ଅନନ୍ତ ଜୀବନ ନିମନ୍ତେ ରକ୍ଷା କରିବ ।
\v 26 କେହି ଯେବେ ମୋହର ସେବକ, ତେବେ ସେ ମୋହର ଅନୁଗମନ କରୁ; ଆଉ, ମୁଁ ଯେଉଁଠାରେ ଥାଏ, ମୋହର ସେବକ ମଧ୍ୟ ସେହିଠାରେ ରହିବ; କେହି ଯେବେ ମୋହର ସେବା କରେ, ତେବେ ପିତା ତାହାକୁ ସମ୍ମାନ ଦେବେ ।
\s5
\v 27 ଏବେ ମୋହର ପ୍ରାଣ ଉଦ୍‌ବିଗ୍ନ ହୋଇଅଛି, ଆଉ ମୁଁ କ'ଣ କହିବି ? ପିତଃ, ମୋତେ ଏହି ସମୟଠାରୁ ରକ୍ଷା କର ? କିନ୍ତୁ ଏଥିସକାଶେ ତ ମୁଁ ଏହି ସମୟ ମଧ୍ୟକୁ ଆସିଅଛି ।
\v 28 ପିତଃ, ଆପଣା ନାମ ମହିମାନ୍ୱିତ କର । ସେଥିରେ ଆକାଶରୁ ଏହି ବାଣୀ ହେଲା, ଆମ୍ଭେ ତାହା ମହିମାନ୍ୱିତ କରିଅଛୁ, ଆଉ ପୁନର୍ବାର ମହିମାନ୍ୱିତ କରିବୁ ।
\v 29 ତେଣୁ ପାଖରେ ଠିଆ ହୋଇଥିବା ଲୋକସମୂହ ଏହା ଶୁଣି ମେଘଗର୍ଜନ ହେଲା ବୋଲି କହିଲେ; ଅନ୍ୟମାନେ କହିଲେ, ଜଣେ ଦୂତ ଏହାଙ୍କୁ କଥା କହିଅଛନ୍ତି ।
\s5
\v 30 ଯୀଶୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ମୋ' ନିମନ୍ତେ ଏହି ବାଣୀ ହୋଇ ନାହିଁ, ମାତ୍ର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ହୋଇଅଛି ।
\v 31 ଏବେ ଏହି ଜଗତର ବିଚାର ଉପସ୍ଥିତ; ଏବେ ଏହି ଜଗତର ଅଧିପତିକୁ ବାହାରେ ପକାଯିବ ।
\s5
\v 32 ଆଉ, ମୁଁ ଯଦି ପୃଥିବୀରୁ ଊର୍ଦ୍ଧ୍ୱକୁ ଉତ୍ଥିତ ହେବି, ତାହାହେଲେ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଆପଣା ନିକଟକୁ ଆକର୍ଷଣ କରିବି ।
\v 33 ସେ କେଉଁ ପ୍ରକାର ମୃତ୍ୟୁଭୋଗ କରିବାକୁ ଯାଉଅଛନ୍ତି, ସେଥିର ସୂଚନା ଦେଇ ଏହା କହିଲେ ।
\s5
\v 34 ସେଥିରେ ଲୋକସମୂହ ତାହାଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଅନନ୍ତକାଳ ରହିବେ ବୋଲି ଆମ୍ଭେମାନେ ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥାରୁ ଶୁଣିଅଛୁ, ତେବେ ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ର ଅବଶ୍ୟ ଊର୍ଦ୍ଧ୍ୱକୁ ଉତ୍ଥିତ ହେବେ ବୋଲି ତୁମ୍ଭେ କିପରି କହୁଅଛ ? ଏହି ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ର କିଏ ?
\v 35 ସେଥିରେ ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ଆଉ ଅଳ୍ପ ସମୟ ମାତ୍ର ଜ୍ୟୋତିଃ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଅଛି । ଅନ୍ଧକାର ଯେପରି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଗ୍ରାସ ନ କରେ, ଏଥି ନିମନ୍ତେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ଜ୍ୟୋତିଃ ଥାଉ ଥାଉ ଗମନାଗମନ କର; ଯେ ଅନ୍ଧକାରରେ ଗମନାଗମନ କରେ, ସେ କେଉଁଠାକୁ ଯାଉଅଛି, ତାହା ଜାଣେ ନାହିଁ ।
\v 36 ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେପରି ଜ୍ୟୋତିଃର ସନ୍ତାନ ହୁଅ, ସେଥିପାଇଁ ଜ୍ୟୋତିଃ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ଥାଉ ଥାଉ ଜ୍ୟୋତିଃରେ ବିଶ୍ୱାସ କର । ଯୀଶୁ ଏହି ସବୁ କଥା କହି ପ୍ରସ୍ଥାନ କଲେ ଓ ସେମାନଙ୍କଠାରୁ ଗୋପନରେ ରହିଲେ ।
\s5
\v 37 କିନ୍ତୁ ଯଦ୍ୟପି ସେ ସେମାନଙ୍କ ସାକ୍ଷାତରେ ଏତେ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟକର୍ମ କରିଥିଲେ, ତଥାପି ସେମାନେ ତାହାଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରୁ ନ ଥିଲେ,
\v 38 ଯେପରି ଭାବବାଦୀ ଯିଶାଇୟଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଉକ୍ତ ଏହି ବାକ୍ୟ ସଫଳ ହୁଏ, ହେ ପ୍ରଭୁ, କିଏ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ସମ୍ବାଦ ବିଶ୍ୱାସ କରିଅଛି ? ଆଉ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ବାହୁ କାହା ନିକଟରେ ପ୍ରକାଶିତ ହୋଇଅଛି ?
\s5
\v 39 ଏହି କାରଣରୁ ସେମାନେ ବିଶ୍ୱାସ କରି ପାରୁ ନ ଥିଲେ, ଯେଣୁ ଯିଶାଇୟ ପୁନଶ୍ଚ କହିଅଛନ୍ତି,
\v 40 ସେ ସେମାନଙ୍କର ଚକ୍ଷୁ ଅନ୍ଧ କରିଅଛନ୍ତି, ଆଉ ସେମାନଙ୍କ ହୃଦୟ ଜଡ଼ କରିଅଛନ୍ତି, ଯେପରି ସେମାନେ ଆଖିରେ ଦେଖିବେ ନାହିଁ ଓ ହୃଦୟରେ ବୁଝିବେ ନାହିଁ, ପୁଣି, ଫେରିବେ ନାହିଁ, ଆଉ ଆମ୍ଭେ ସେମାନଙ୍କୁ ସୁସ୍ଥ କରିବୁ ନାହିଁ ।
\s5
\v 41 ଯିଶାଇୟ ଏହି ସବୁ କହିଲେ, କାରଣ ସେ ତାହାଙ୍କର ମହିମା ଦେଖିଲେ ଓ ତାହାଙ୍କ ବିଷୟରେ କଥା କହିଲେ ।
\v 42 ତଥାପି ଯିହୂଦୀ ନେତାମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ସୁଦ୍ଧା ଅନେକେ ତାହାଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କଲେ, କିନ୍ତୁ କାଳେ ସେମାନେ ସମାଜଗୃହରୁ ବାହାର ହୁଅନ୍ତି, ଏଥିପାଇଁ ଫାରୂଶୀମାନଙ୍କ ହେତୁ ତାହା ସ୍ୱୀକାର କରୁ ନ ଥିଲେ,
\v 43 କାରଣ ସେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରୁ ଗୌରବ ଅପେକ୍ଷା ବରଂ ମନୁଷ୍ୟମାନଙ୍କଠାରୁ ଗୌରବ ଭଲ ପାଇଲେ ।
\s5
\v 44 ଯୀଶୁ ଉଚ୍ଚସ୍ୱରରେ କହିଲେ, ଯେ ମୋ'ଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରେ, ସେ ମୋ'ଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରେ ନାହିଁ, ମାତ୍ର ମୋହର ପ୍ରେରଣକର୍ତ୍ତାଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରେ;
\v 45 ଆଉ, ଯେ ମୋତେ ଦର୍ଶନ କରେ, ସେ ମୋହର ପ୍ରେରଣକର୍ତ୍ତାଙ୍କୁ ଦର୍ଶନ କରେ ।
\s5
\v 46 ଯେ କେହି ମୋ'ଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରେ, ସେ ଯେପରି ଅନ୍ଧକାରରେ ବାସ ନ କରେ, ଏଥିପାଇଁ ମୁଁ ଜଗତକୁ ଜ୍ୟୋତିଃ ହୋଇ ଆସିଅଛି ।
\v 47 କେହି ଯଦି ମୋହର ବାକ୍ୟ ଶୁଣି ପାଳନ କରେ ନାହିଁ, ତାହାହେଲେ ମୁଁ ତାହାର ବିଚାର କରେ ନାହିଁ; କାରଣ ମୁଁ ଜଗତର ବିଚାର କରିବାକୁ ନ ଆସି ବରଂ ଜଗତକୁ ପରିତ୍ରାଣ କରିବାକୁ ଆସିଅଛି ।
\s5
\v 48 ଯେ ମୋତେ ଅଗ୍ରାହ୍ୟ କରେ ଓ ମୋହର ବାକ୍ୟ ଗ୍ରହଣ କରେ ନାହିଁ, ତାହାର ବିଚାରକର୍ତ୍ତା ଅଛି; ମୁଁ ଯେଉଁ ବାକ୍ୟ କହିଅଛି, ତାହା ଶେଷ ଦିନରେ ତାହାର ବିଚାର କରିବ ।
\v 49 କାରଣ ମୁଁ ଆପଣାଠାରୁ କହି ନାହିଁ, ମାତ୍ର ମୁଁ କ'ଣ କହିବି ଓ କ'ଣ ବ୍ୟକ୍ତ କରିବି, ତାହା ମୋହର ପ୍ରେରଣକର୍ତ୍ତା ପିତା ମୋତେ ଆଜ୍ଞା ଦେଇଅଛନ୍ତି;
\v 50 ପୁଣି, ତାହାଙ୍କ ଆଜ୍ଞା ଯେ ଅନନ୍ତ ଜୀବନ, ଏହା ମୁଁ ଜାଣେ । ଅତଏବ, ମୁଁ ଯେ ଯେ କଥା କହେ, ପିତା ମୋତେ ଯେପରି କହିଅଛନ୍ତି, ସେହିପରି କହେ ।
\s5
\c 13
\v 1 ନିସ୍ତାର ପର୍ବ ହେବା ପୂର୍ବରୁ ଯୀଶୁ ଏହି ଜଗତରୁ ପିତାଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆପଣାର ପ୍ରୟାଣ କରିବାର ସମୟ ଉପସ୍ଥିତ ଜାଣି, ଜଗତରେ ଥିବା ନିଜର ଯେଉଁ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ସେ ପ୍ରେମ କରି ଆସୁଥିଲେ, ସେମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ଚୂଡ଼ାନ୍ତ ପ୍ରେମ ପ୍ରକାଶ କଲେ ।
\v 2 ଆଉ, ରାତ୍ରିଭୋଜ ସମୟରେ, ଯେତେବେଳେ ଶୟତାନ ଶିମୋନର ପୁତ୍ର ଇଷ୍କାରିୟୋତୀୟ ଯିହୂଦାର ହୃଦୟରେ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ଶତ୍ରୁ ହସ୍ତରେ ସମର୍ପଣ କରିବା ନିମନ୍ତେ ସଂକଳ୍ପ ଜାତ କରିସାରିଥିଲା,
\s5
\v 3 ସେତେବେଳେ, ପିତା ଯେ ତାହାଙ୍କ ହସ୍ତରେ ସମସ୍ତ ବିଷୟ ସମର୍ପଣ କରିଅଛନ୍ତି ଓ ସେ ଯେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ନିକଟରୁ ଆସିଅଛନ୍ତି, ପୁଣି, ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ନିକଟକୁ ଯାଉଅଛନ୍ତି,
\v 4 ଏହା ଜାଣି ସେ ଭୋଜନ ଆସନରୁ ଉଠି ଆପଣାର ବାହ୍ୟ ବସ୍ତ୍ର କାଢ଼ି ଦେଇ ଗୋଟିଏ ଗାମୁଛା ଘେନି ଆପଣାର କଟି ବନ୍ଧନ କଲେ ।
\v 5 ତତ୍ପରେ ସେ ପାତ୍ରରେ ଜଳ ଢାଳିଲେ, ପୁଣି, ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କ ପାଦ ଧୋଇଦେଇ ଆପଣା କଟିରେ ବନ୍ଧା ହୋଇଥିବା ଗାମୁଛାରେ ପୋଛିବାକୁ ଲାଗିଲେ ।
\s5
\v 6 କ୍ରମେ ଶିମୋନ ପିତରଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସିଲେ ସେ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ ପ୍ରଭୋ ଆପଣ ମୋର ପାଦ ଧୋଇଦେଉଅଛନ୍ତି ।
\v 7 ଯୀଶୁ ତାଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ମୁଁ ଯାହା କରୁଅଛି, ତାହା ତୁମ୍ଭେ ଏବେ ଜାଣୁ ନାହଁ, କିନ୍ତୁ ପରେ ବୁଝିବ ।
\v 8 ପିତର ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ଆପଣ କଦାପି ମୋର ପାଦ ଧୋଇଦେବେ ନାହିଁ । ଯୀଶୁ ତାଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ଯଦି ମୁଁ ତୁମ୍ଭକୁ ଧୌତ ନ କରେ, ତାହାହେଲେ ମୋ' ସହିତ ତୁମ୍ଭର କୌଣସି ଅଂଶ ନାହିଁ ।
\v 9 ଶିମୋନ ପିତର ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ପ୍ରଭୁ, କେବଳ ମୋର ପାଦ ନୁହେଁ, ମାତ୍ର ମୋହର ହସ୍ତ ଓ ମସ୍ତକ ମଧ୍ୟ ।
\s5
\v 10 ଯୀଶୁ ତାଙ୍କୁ କହିଲେ, ଯେ ସ୍ନାନ କରିଅଛି, ତାହାର ପାଦ ଧୋଇବା ବିନା ଆଉ କିଛି ପ୍ରୟୋଜନ ନାହିଁ, ସେ ପ୍ରକୃତରେ ଶୁଚି; ତୁମ୍ଭେମାନେ ଶୁଚି ଅଟ, କିନ୍ତୁ ସମସ୍ତେ ନୁହଁ ।
\v 11 କାରଣ ଯେ ତାହାଙ୍କୁ ଶତ୍ରୁ ହସ୍ତରେ ସମର୍ପଣ କରିବ, ସେ ତାକୁ ଜାଣିଥିଲେ; ଅତଏବ ସେ କହିଲେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ସମସ୍ତେ ଶୁଚି ନୁହଁ ।
\s5
\v 12 ତତ୍ପରେ ସେ ସେମାନଙ୍କର ପାଦ ଧୋଇଦେଇ ଆପଣା ବସ୍ତ୍ର ପିନ୍ଧି ପୁନର୍ବାର ବସିଲା ଉତ୍ତାରେ ସେମାନଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ, ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରତି କ'ଣ କରିଅଛି, ତାହା କି ତୁମ୍ଭେମାନେ ବୁଝୁଅଛ ?
\v 13 ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୋତେ ଗୁରୁ ଓ ପ୍ରଭୁ ବୋଲି ଡାକୁଅଛ, ଆଉ ଯଥାର୍ଥ କହୁଅଛ; କାରଣ ମୁଁ ତ ସେହି ।
\v 14 ଅତଏବ, ପ୍ରଭୁ ଓ ଗୁରୁ ଯେ ମୁଁ, ମୁଁ ଯଦି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ପାଦ ଧୋଇ ଦେଇଅଛି, ତେବେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ମଧ୍ୟ ପରସ୍ପରର ପାଦ ଧୋଇବା କର୍ତ୍ତବ୍ୟ ।
\v 15 କାରଣ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ମୁଁ ଯେପରି କରିଅଛି, ତୁମ୍ଭେମାନେ ମଧ୍ୟ ଯେ ସେପରି କର, ଏଥି ନିମନ୍ତେ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଗୋଟିଏ ଆଦର୍ଶ ଦେଖାଇଅଛି ।
\s5
\v 16 ସତ୍ୟ ସତ୍ୟ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହୁଅଛି, ଦାସ ଆପଣା କର୍ତ୍ତାଠାରୁ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ନୁହେଁ, କିମ୍ବା ପ୍ରେରିତ ଆପଣା ପ୍ରେରକଠାରୁ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ନୁହେଁ ।
\v 17 ଯଦି ତୁମ୍ଭେମାନେ ଏହି ସବୁ ଜାଣ, ତେବେ ସେହି ପ୍ରକାର କଲେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଧନ୍ୟ ।
\v 18 ମୁଁ ତୁମ୍ଭ ସମସ୍ତଙ୍କ ସମ୍ବନ୍ଧରେ କହୁ ନାହିଁ; କେଉଁ ପ୍ରକାର ଲୋକମାନଙ୍କୁ ମୁଁ ମନୋନୀତ କରିଅଛି, ତାହା ମୁଁ ଜାଣେ; କିନ୍ତୁ ଧର୍ମଶାସ୍ତ୍ରର ଏହି ବାକ୍ୟ ଯେପରି ସଫଳ ହୁଏ, ସେଥିପାଇଁ ଏହିପରି ଘଟୁଅଛି, ଯେ ମୋହର ଅନ୍ନ ଖାଏ, ସେ ମୋହର ବିରୁଦ୍ଧରେ ଗୋଇଠା ଉଠାଇଲା ।
\s5
\v 19 ତାହା ଘଟିବା ସମୟରେ, ମୁଁ ସେହି ଅଟେ ବୋଲି ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେପରି ବିଶ୍ୱାସ କର, ଏଥି ନିମନ୍ତେ ତାହା ଘଟିବା ପୂର୍ବେ ମୁଁ ବର୍ତ୍ତମାନ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହୁଅଛି ।
\v 20 ସତ୍ୟ ସତ୍ୟ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହୁଅଛି, ଯେ ମୋହର ପ୍ରେରିତ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କୁ ଗ୍ରହଣ କରେ, ସେ ମୋତେ ଗ୍ରହଣ କରେ ଓ ଯେ ମୋତେ ଗ୍ରହଣ କରେ, ସେ ମୋହର ପ୍ରେରଣକର୍ତ୍ତାଙ୍କୁ ଗ୍ରହଣ କରେ ।
\s5
\v 21 ଯୀଶୁ ଏହି ସମସ୍ତ କଥା କହିଲା ଉତ୍ତାରେ ଆତ୍ମାରେ ଉଦ୍‌ବିଗ୍ନ ହେଲେ ଓ ସାକ୍ଷ୍ୟ ଦେଇ କହିଲେ, ସତ୍ୟ ସତ୍ୟ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହୁଅଛି, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ ମୋତେ ଶତ୍ରୁ ହସ୍ତରେ ସମର୍ପଣ କରିବ ।
\v 22 ସେ କାହା ସମ୍ବନ୍ଧରେ କହିଲେ, ସେ ବିଷୟରେ ହତବୁଦ୍ଧି ହୋଇ ଶିଷ୍ୟମାନେ ପରସ୍ପରକୁ ଚାହିଁବାକୁ ଲାଗିଲେ ।
\s5
\v 23 ଯୀଶୁଙ୍କ ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ - ଯାହାକୁ ଯୀଶୁ ପ୍ରେମ କରୁଥିଲେ - ସେ ଯୀଶୁଙ୍କ ଦକ୍ଷିଣ ପାଖରେ ବସି ଭୋଜନ କରୁଥିଲେ ।
\v 24 ଅତଏବ, ଶିମୋନ ପିତର ତାଙ୍କୁ ସଙ୍କେତ କରି କହିଲେ, ସେ କାହା ସମ୍ବନ୍ଧରେ କହୁଅଛନ୍ତି, ତାହା କୁହ ।
\v 25 ସେ ସେହି ପ୍ରକାର ବସିଥାଇ ଯୀଶୁଙ୍କ ବକ୍ଷସ୍ଥଳରେ ଆଉଜିପଡ଼ି ତାହାଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ, ପ୍ରଭୁ, ସେ କିଏ ?
\s5
\v 26 ତେଣୁ ଯୀଶୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ଯାହା ନିମନ୍ତେ ମୁଁ ଏହି ରୁଟିଖଣ୍ଡକ ବୁଡ଼ାଇବି ଓ ଯାହାକୁ ତାହା ଦେବି, ସେ । ତହିଁରେ ସେ ସେହି ରୁଟିଖଣ୍ଡକ ବୁଡ଼ାଇ ତାହା ଘେନି ଇଷ୍କାରିୟୋତୀୟ ଶିମୋନର ପୁତ୍ର ଯିହୂଦାକୁ ଦେଲେ ।
\v 27 ସେ ରୁଟିଖଣ୍ଡକ ପାଇଲା ଉତ୍ତାରେ ଶୟତାନ ତାହା ମଧ୍ୟରେ ପ୍ରବେଶ କଲା । ସେଥିରେ ଯୀଶୁ ତାକୁ କହିଲେ, ଯାହା କରୁଅଛ, ତାହା ଶୀଘ୍ର କର ।
\s5
\v 28 କିନ୍ତୁ ସେ କି ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ତାକୁ ଏହି କଥା କହିଥିଲେ, ତାହା ଭୋଜରେ ବସିଥିବା ଲୋକମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କେହି ଜାଣିଲେ ନାହିଁ ।
\v 29 କାରଣ ଯିହୂଦା ନିକଟରେ ଟଙ୍କାଥଳୀ ଥିବାରୁ, ପର୍ବ ନିମନ୍ତେ ଯାହା ଯାହା ପ୍ରୟୋଜନ, ତାହା କ୍ରୟ କରିବାକୁ କିମ୍ବା ଦରିଦ୍ରମାନଙ୍କୁ କିଛି ଦାନ କରିବାକୁ ଯୀଶୁ ତାକୁ କହିଲେ ବୋଲି କେହି କେହି ମନେ କଲେ ।
\v 30 ରୁଟିଖଣ୍ଡକ ଗ୍ରହଣ କରି ସେ ତତ୍‍କ୍ଷଣାତ୍‍ ବାହାରିଗଲା, ସେତେବେଳେ ରାତ୍ରିକାଳ ।
\s5
\v 31 ସେ ବାହାରିଗଲା ଉତ୍ତାରେ ଯୀଶୁ କହିଲେ, ଏବେ ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ର ମହିମାନ୍ୱିତ ହେଲେ ଓ ତାହାଙ୍କଠାରେ ଈଶ୍ୱର ମହିମାନ୍ୱିତ ହେଲେ ।
\v 32 ଯଦି ଈଶ୍ୱର ତାହାଙ୍କଠାରେ ମହିମାନ୍ୱିତ ହେଲେ, ତେବେ ଈଶ୍ୱର ମଧ୍ୟ ତାହାଙ୍କୁ ଆପଣାଠାରେ ମହିମାନ୍ୱିତ କରିବେ, ପୁଣି, ଶୀଘ୍ର ତାହାଙ୍କୁ ମହିମାନ୍ୱିତ କରିବେ ।
\v 33 ବତ୍ସଗଣ, ମୁଁ ଆଉ ଅଳ୍ପ ସମୟ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ ଅଛି । ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୋହର ଅନ୍ୱେଷଣ କରିବ; ଆଉ ମୁଁ ଯେଉଁ ସ୍ଥାନକୁ ଯାଉଅଛି, ତୁମ୍ଭେମାନେ ସେ ସ୍ଥାନକୁ ଯାଇ ପାର ନାହିଁ, ଏହା ମୁଁ ଯେପରି ଯିହୂଦୀମାନଙ୍କୁ କହିଲି, ସେହିପରି ଏବେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ କହୁଅଛି।
\s5
\v 34 ତୁମ୍ଭେମାନେ ପରସ୍ପରକୁ ପ୍ରେମ କର, ଏହି ନୂତନ ଆଜ୍ଞା ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଦେଉଅଛି; ମୁଁ ଯେପରି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପ୍ରେମ କରିଅଛି, ତୁମ୍ଭେମାନେ ମଧ୍ୟ ସେହିପରି ପରସ୍ପରକୁ ପ୍ରେମ କର ।
\v 35 ଯଦି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ପରସ୍ପର ପ୍ରତି ପ୍ରେମ ଥାଏ, ତାହାହେଲେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେ ମୋହର ଶିଷ୍ୟ, ଏହା ସମସ୍ତେ ତଦ୍ଦ୍ୱାରା ଜ୍ଞାତ ହେବେ ।
\s5
\v 36 ଶିମୋନ ପିତର ତାହାଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ, ପ୍ରଭୁ, ଆପଣ କେଉଁଠାକୁ ଯାଉଅଛନ୍ତି ? ଯୀଶୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ମୁଁ ଯେଉଁଠାକୁ ଯାଉଅଛି, ତୁମ୍ଭେ ବର୍ତ୍ତମାନ ମୋହର ପଛେ ପଛେ ସେଠାକୁ ଯାଇ ପାର ନାହିଁ, କିନ୍ତୁ ପରେ ଯିବ ।
\v 37 ପିତର ତାହାଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ, ପ୍ରଭୁ, ମୁଁ ବର୍ତ୍ତମାନ କାହିଁକି ଆପଣଙ୍କ ପଛେ ପଛେ ଯାଇ ପାରେ ନାହିଁ ? ମୁଁ ଆପଣଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ନିଜ ପ୍ରାଣ ଦେବି ।
\v 38 ଯୀଶୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ତୁମ୍ଭେ କ'ଣ ମୋ' ନିମନ୍ତେ ନିଜ ପ୍ରାଣ ଦେବ ? ସତ୍ୟ ସତ୍ୟ ମୁଁ ତୁମ୍ଭକୁ କହୁଅଛି, କୁକୁଡ଼ା ନ ଡାକୁଣୁ ତୁମ୍ଭେ ମୋତେ ତିନି ଥର ଅସ୍ୱୀକାର କରିବ ।
\s5
\c 14
\v 1 ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ହୃଦୟ ଉଦ୍‌ବିଗ୍ନ ନ ହେଉ; ତୁମ୍ଭେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କର, ମୋ'ଠାରେ ମଧ୍ୟ ବିଶ୍ୱାସ କର ।
\v 2 ମୋହର ପିତାଙ୍କ ଗୃହରେ ଅନେକ ବାସସ୍ଥାନ ଅଛି; ଯଦି ନ ଥାଆନ୍ତା, ତାହାହେଲେ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହିଥାଆନ୍ତି, ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ସ୍ଥାନ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରିବାକୁ ଯାଉଅଛି;
\v 3 ପୁଣି, ମୁଁ ଯାଇ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ସ୍ଥାନ ପ୍ରସ୍ତୁତ କଲେ ପୁନର୍ବାର ଆସିବି, ଆଉ ମୁଁ ଯେଉଁ ସ୍ଥାନରେ ଥାଏ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ମଧ୍ୟ ଯେପରି ସେହି ସ୍ଥାନରେ ରହିବ, ସେଥିନିମନ୍ତେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଆପଣା ନିକଟକୁ ଘେନିଯିବି ।
\s5
\v 4 ପୁଣି, ମୁଁ ଯେଉଁ ସ୍ଥାନକୁ ଯାଉଅଛି, ତାହାର ପଥ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜାଣ ।
\v 5 ଥୋମା ତାହାଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ, ପ୍ରଭୁ, ଆପଣ କେଉଁ ସ୍ଥାନକୁ ଯାଉଅଛନ୍ତି, ତାହା ଆମ୍ଭେମାନେ ଜାଣୁ ନାହିଁ; ପଥ ବା କିପରି ଜାଣି ପାରୁ ?
\v 6 ଯୀଶୁ ତାଙ୍କୁ କହିଲେ, ମୁଁ ପଥ, ସତ୍ୟ ଓ ଜୀବନ; ମୋ' ଦେଇ ନ ଗଲେ କେହି ପିତାଙ୍କ ନିକଟକୁ ଯାଏ ନାହିଁ ।
\v 7 ଯଦି ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୋତେ ଜାଣିଥାଆନ୍ତ, ତାହାହେଲେ ମୋହର ପିତାଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ଜାଣିଥାଆନ୍ତ; ଏବେ ହି ତାହାଙ୍କୁ ଜାଣୁଅଛ ଓ ତାହାଙ୍କୁ ଦେଖିଅଛ ।
\s5
\v 8 ଫିଲିପ୍ପ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ପ୍ରଭୁ, ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପିତାଙ୍କର ଦର୍ଶନ କରାଉନ୍ତୁ, ତାହା ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଯଥେଷ୍ଟ ।
\v 9 ଯୀଶୁ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ଫିଲିପ୍ପ, ଏତେକାଳ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ ଅଛି, ଆଉ ତୁମ୍ଭେ କ'ଣ ମୋତେ ଜାଣିଲ ନାହିଁ ? ଯେ ମୋତେ ଦର୍ଶନ କରିଅଛି, ସେ ପିତାଙ୍କୁ ଦର୍ଶନ କରିଅଛି; ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପିତାଙ୍କର ଦର୍ଶନ କରାଉନ୍ତୁ ବୋଲି ତୁମ୍ଭେ କିପରି କହୁଅଛ ?
\s5
\v 10 ମୁଁ ଯେ ପିତାଙ୍କଠାରେ ଅଛି ଓ ପିତା ମୋ'ଠାରେ ଅଛନ୍ତି, ଏକଥା କ'ଣ ବିଶ୍ୱାସ କରୁ ନାହଁ ? ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଯେ ସମସ୍ତ ବାକ୍ୟ କହେ, ସେହି ସବୁ ମୋ' ନିଜରୁ କହେ ନାହିଁ, କିନ୍ତୁ ପିତା ମୋ'ଠାରେ ଥାଇ ଆପଣା କର୍ମ କରୁଅଛନ୍ତି ।
\v 11 ମୁଁ ଯେ ପିତାଙ୍କଠାରେ ଅଛି ଓ ପିତା ମୋ'ଠାରେ ଅଛନ୍ତି, ମୋହର ଏହି କଥା ବିଶ୍ୱାସ କର, ନତୁବା କର୍ମ ଯୋଗୁଁ ହେଲେ ବିଶ୍ୱାସ କର ।
\s5
\v 12 ସତ୍ୟ ସତ୍ୟ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହୁଅଛି, ମୋ'ଠାରେ ଯେ ବିଶ୍ୱାସ କରେ, ମୁଁ ଯେଉଁ ଯେଉଁ କର୍ମ କରୁଅଛି, ସେ ମଧ୍ୟ ସେହି ସବୁ କରିବ, ଆଉ ସେ ସବୁ ଅପେକ୍ଷା ଅଧିକ ମହତ‍ କର୍ମ କରିବ, କାରଣ ମୁଁ ପିତାଙ୍କ ନିକଟକୁ ଯାଉଅଛି ।
\v 13 ପୁଣି, ପିତା ଯେପରି ପୁତ୍ରଙ୍କଠାରେ ମହିମାନ୍ୱିତ ହୁଅନ୍ତି, ଏଥି ନିମନ୍ତେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୋ' ନାମରେ ଯାହା କିଛି ମାଗିବ, ତାହା ମୁଁ କରିବି ।
\v 14 ଯଦି ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୋ' ନାମରେ କୌଣସି ବିଷୟ ମୋତେ ମାଗିବ, ମୁଁ ତାହା କରିବି ।
\s5
\v 15 ଯଦି ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୋତେ ପ୍ରେମ କର, ତାହାହେଲେ ମୋହର ଆଜ୍ଞାସବୁ ପାଳନ କରିବ ।
\v 16 ଆଉ, ମୁଁ ପିତାଙ୍କୁ ନିବେଦନ କରିବି, ପୁଣି, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ ଅନନ୍ତକାଳ ରହିବା ନିମନ୍ତେ ସେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଆଉ ଜଣେ ସାହାଯ୍ୟକାରୀଙ୍କୁ,
\v 17 ଅର୍ଥାତ୍‍ ସେହି ସତ୍ୟମୟ ଆତ୍ମାଙ୍କୁ ଦେବେ। ଜଗତ ତାହାଙ୍କୁ ଗ୍ରହଣ କରି ପାରେ ନାହିଁ, କାରଣ ଜଗତ ତାହାଙ୍କୁ ଦେଖେ ନାହିଁ କିମ୍ବା ଜାଣେ ନାହିଁ; ତୁମ୍ଭେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ଜାଣ, କାରଣ ସେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ ଥାଆନ୍ତି, ପୁଣି, ସେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଅନ୍ତରରେ ରହିବେ ।
\s5
\v 18 ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଅନାଥ କରି ଛାଡ଼ିଯିବି ନାହିଁ, ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସୁଅଛି ।
\v 19 ଅଳ୍ପମାତ୍ର ସମୟ ରହିଲା, ଜଗତ ମୋତେ ଆଉ ଦେଖିବ ନାହିଁ; ମାତ୍ର ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୋତେ ଦେଖିବ, କାରଣ ମୁଁ ଜୀବିତ, ଆଉ ତୁମ୍ଭେମାନେ ମଧ୍ୟ ଜୀବିତ ରହିବ ।
\v 20 ମୁଁ ଯେ ମୋହର ପିତାଙ୍କଠାରେ ପୁଣି, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେ ମୋ'ଠାରେ ଓ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କଠାରେ ଅଛି, ଏହା ସେ ଦିନ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜାଣିବ ।
\s5
\v 21 ଯେ ମୋହର ଆଜ୍ଞାସବୁ ଗ୍ରହଣ କରି ପାଳନ କରେ, ସେହି ତ ମୋତେ ପ୍ରେମ କରେ, ଆଉ ଯେ ମୋତେ ପ୍ରେମ କରେ, ମୋହର ପିତା ତାହାକୁ ପ୍ରେମ କରିବେ, ପୁଣି, ମୁଁ ତାହାକୁ ପ୍ରେମ କରିବି ଓ ତାହା ନିକଟରେ ଆପଣାକୁ ପ୍ରକାଶ କରିବି ।
\v 22 ଯିହୂଦା (ଇଷ୍କାରିୟୋତୀୟ ନୁହେଁ) ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ହେ ପ୍ରଭୁ, କ'ଣ ହେଲା ଯେ, ଆପଣ ଜଗତ ନିକଟରେ ଆପଣାକୁ ପ୍ରକାଶ ନ କରି ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ପ୍ରକାଶ କରିବାକୁ ଯାଉଅଛନ୍ତି ?
\s5
\v 23 ଯୀଶୁ ତାଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ଯଦି କେହି ମୋତେ ପ୍ରେମ କରେ, ତାହାହେଲେ ସେ ମୋହର ବାକ୍ୟ ପାଳନ କରିବ, ପୁଣି, ମୋହର ପିତା ତାହାକୁ ପ୍ରେମ କରିବେ, ଆଉ ଆମ୍ଭେମାନେ ତାହା ନିକଟକୁ ଆସି ତାହା ସହିତ ବାସ କରିବା ।
\v 24 ଯେ ମୋତେ ପ୍ରେମ କରେ ନାହିଁ, ସେ ମୋହର ବାକ୍ୟ ପାଳନ କରେ ନାହିଁ, ଆଉ ଯେଉଁ ବାକ୍ୟ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଶୁଣୁଅଛ, ତାହା ମୋହର ନୁହେଁ, ମାତ୍ର ମୋହର ପ୍ରେରଣକର୍ତ୍ତା ପିତାଙ୍କର ।
\s5
\v 25 ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ ଥାଉ ଥାଉ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଏହି ସମସ୍ତ କଥା କହିଲି ।
\v 26 କିନ୍ତୁ ସେହି ସାହାଯ୍ୟକାରୀ, ଅର୍ଥାତ୍‍ ଯେଉଁ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାଙ୍କୁ ପିତା ମୋ' ନାମରେ ପ୍ରେରଣ କରିବେ, ସେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସମସ୍ତ ବିଷୟ ଶିକ୍ଷା ଦେବେ, ଆଉ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଯାହା ଯାହା କହିଅଛି, ସେହି ସବୁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସ୍ମରଣ କରାଇବେ ।
\v 27 ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଶାନ୍ତି ଦାନ କରି ଯାଉଅଛି, ମୋହର ନିଜର ଶାନ୍ତି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଦାନ କରୁଅଛି; ଜଗତ ଯେପରି ଦାନ କରେ, ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସେପରି ଦାନ କରୁ ନାହିଁ । ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ହୃଦୟ ଉଦ୍‌ବିଗ୍ନ କି ଭୟଗ୍ରସ୍ତ ନ ହେଉ ।
\s5
\v 28 ମୁଁ ଯେ ଯାଉଅଛି ଓ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ପୁଣି, ଆସୁଅଛି, ମୋହର ଏହି କଥା ତ ଶୁଣିଅଛ । ଯଦି ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୋତେ ପ୍ରେମ କରୁଥାଆନ୍ତ, ତାହାହେଲେ ମୁଁ ମୋହର ପିତାଙ୍କ ନିକଟକୁ ଯାଉଅଛି ବୋଲି ଆନନ୍ଦ କରିଥାଆନ୍ତ, କାରଣ ପିତା ମୋ'ଠାରୁ ମହାନ‍ ।
\v 29 ଆଉ, ତାହା ଘଟିବା ସମୟରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେପରି ବିଶ୍ୱାସ କରିବ, ଏଥି ନିମନ୍ତେ ତାହା ଘଟିବା ପୂର୍ବେ ମୁଁ ଏବେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହିଅଛି ।
\v 30 ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସହିତ ଆଉ ଅଧିକ କଥାବାର୍ତ୍ତା କରିବି ନାହିଁ, କାରଣ ଜଗତର ଅଧିପତି ଆସୁଅଛି; ଆଉ, ମୋ'ଠାରେ ତାହାର କିଛି ହିଁ ନାହିଁ;
\v 31 କିନ୍ତୁ ମୁଁ ଯେ ପିତାଙ୍କୁ ପ୍ରେମ କରେ ଓ ପିତାଙ୍କ ଆଜ୍ଞାନୁସାରେ କର୍ମ କରେ, ଏହା ଯେପରି ଜଗତ ଜାଣି ପାରେ, ଏଥି ନିମନ୍ତେ ଏପରି ଘଟୁଅଛି। ଉଠ, ଆମ୍ଭେମାନେ ଏହି ସ୍ଥାନରୁ ଚାଲିଯାଉ ।
\s5
\c 15
\v 1 ମୁଁ ପ୍ରକୃତ ଦ୍ରାକ୍ଷାଲତା, ପୁଣି, ମୋହର ପିତା କୃଷକ ।
\v 2 ମୋ'ଠାରେ ଥିବା ଯେକୌଣସି ଶାଖା ଫଳ ନ ଫଳେ, ତାହା ସେ କାଟିପକାନ୍ତି; ଆଉ, ଯେକୌଣସି ଶାଖା ଫଳ ଫଳେ, ଅଧିକ ଫଳ ଫଳିବା ନିମନ୍ତେ ସେ ତାହା ପରିଷ୍କାର କରନ୍ତି ।
\s5
\v 3 ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଯେଉଁ ବାକ୍ୟ କହିଅଛି, ସେଥିଯୋଗୁଁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ପରିଷ୍କୃତ ହୋଇସାରିଅଛ ।
\v 4 ମୋ'ଠାରେ ରୁହ, ସେଥିରେ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କଠାରେ ରହିବି । ଶାଖା ଯେପରି ଦ୍ରାକ୍ଷାଲତାରେ ନ ରହିଲେ ନିଜରୁ ଫଳ ଫଳି ପାରେ ନାହିଁ, ସେହିପରି ତୁମ୍ଭେମାନେ ମଧ୍ୟ ମୋ'ଠାରେ ନ ରହିଲେ ଫଳ ଫଳି ପାର ନାହିଁ ।
\s5
\v 5 ମୁଁ ଦ୍ରାକ୍ଷାଲତା, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଶାଖା; ଯେ ମୋ'ଠାରେ ରହେ ଓ ମୁଁ ଯାହାଠାରେ ରହେ, ସେ ପ୍ରଚୁର ଫଳ ଫଳେ; କାରଣ ମୋ' ବିନା ତୁମ୍ଭେମାନେ କିଛି କରି ପାର ନାହିଁ ।
\v 6 କେହି ଯେବେ ମୋ'ଠାରେ ନ ରହେ, ତାହାହେଲେ ସେ ଶାଖା ପରି ବାହାରେ ପକାଇ ଦିଆଯାଏ ଓ ଶୁଖିଯାଏ, ପୁଣି, ଲୋକେ ସେଗୁଡ଼ାକ ଏକାଠି କରି ନିଆଁରେ ପକାଇ ଦିଅନ୍ତି ଓ ସେଗୁଡ଼ାକ ପୋଡ଼ିଯାଏ ।
\v 7 ଯଦି ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୋ'ଠାରେ ରୁହ, ଆଉ ମୋହର ବାକ୍ୟ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କଠାରେ ରୁହେ, ତାହାହେଲେ ଯେକୌଣସି ବିଷୟ ଇଚ୍ଛା କର, ତାହା ମାଗ, ଆଉ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ତାହା ସାଧିତ ହେବ ।
\s5
\v 8 ତୁମ୍ଭେମାନେ ପ୍ରଚୁର ଫଳ ଫଳିଲେ ମୋହର ପିତା ମହିମାନ୍ୱିତ ହେବେ, ଆଉ ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୋହର ପ୍ରକୃତ ଶିଷ୍ୟ ହେବ ।
\v 9 ପିତା ଯେପ୍ରକାର ମୋତେ ପ୍ରେମ କରିଅଛନ୍ତି, ମୁଁ ମଧ୍ୟ ସେପ୍ରକାର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପ୍ରେମ କରିଅଛି; ମୋହର ପ୍ରେମରେ ସ୍ଥିର ହୋଇ ରହିଥାଅ ।
\s5
\v 10 ମୁଁ ଯେପରି ମୋହର ପିତାଙ୍କ ଆଜ୍ଞା ପାଳନ କରି ତାହାଙ୍କ ପ୍ରେମରେ ସ୍ଥିର ହୋଇ ରହିଥାଏ, ସେପ୍ରକାର ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେବେ ମୋହର ଆଜ୍ଞା ପାଳନ କର, ତାହାହେଲେ ମୋହର ପ୍ରେମରେ ସ୍ଥିର ହୋଇ ରହିବ ।
\v 11 ମୋହର ଆନନ୍ଦ ଯେପରି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କଠାରେ ଥାଏ, ଆଉ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଆନନ୍ଦ ଯେପରି ପୂର୍ଣ୍ଣ ହୁଏ, ଏଥି ନିମନ୍ତେ ମୁଁ ଏସମସ୍ତ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହିଲି ।
\s5
\v 12 ମୁଁ ଯେପରି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପ୍ରେମ କରିଅଛି, ତୁମ୍ଭେମାନେ ସେହିପରି ପରସ୍ପରକୁ ପ୍ରେମ କର, ଏହି ମୋହର ଆଜ୍ଞା ।
\v 13 ଆପଣା ବନ୍ଧୁମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ନିଜ ପ୍ରାଣ ଦାନ କରିବା ଅପେକ୍ଷା କାହାରି ଆଉ ଅଧିକ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ପ୍ରେମ ନାହିଁ ।
\s5
\v 14 ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଯେଉଁ ଆଜ୍ଞା ଦେଉଅଛି, ତାହା ଯଦି ପାଳନ କର, ତେବେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୋହର ବନ୍ଧୁ ।
\v 15 ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଆଉ ଦାସ ବୋଲି କହୁ ନାହିଁ, କାରଣ କର୍ତ୍ତା କ'ଣ କରନ୍ତି, ଦାସ ତାହା ଜାଣେ ନାହିଁ, କିନ୍ତୁ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ବନ୍ଧୁ ବୋଲି କହିଅଛି, କାରଣ ମୁଁ ମୋହର ପିତାଙ୍କଠାରୁ ଯାହା ଯାହା ଶୁଣିଅଛି, ସେହି ସବୁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଜଣାଇଅଛି ।
\s5
\v 16 ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୋତେ ମନୋନୀତ କରି ନାହଁ, କିନ୍ତୁ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ମନୋନୀତ କରିଅଛି, ଆଉ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେପରି ଯାଇ ଫଳ ଉତ୍ପନ୍ନ କର ଓ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ଫଳ ସ୍ଥାୟୀ ହୁଏ, ଏଥି ନିମନ୍ତେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ନିଯୁକ୍ତ କରିଅଛି । ସେଥିରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୋ' ନାମରେ ପିତାଙ୍କୁ ଯାହା କିଛି ମାଗିବ, ସେ ତାହା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଦେବେ;
\v 17 ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେପରି ପରସ୍ପରକୁ ପ୍ରେମ କର, ଏଥି ନିମନ୍ତେ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଏହି ସମସ୍ତ ଆଜ୍ଞା ଦେଉଅଛି ।
\s5
\v 18 ଯଦି ଜଗତ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଘୃଣା କରେ, ତେବେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଘୃଣା କରିବା ପୂର୍ବେ ତାହା ଯେ ମୋତେ ଘୃଣା କରିଅଛି, ଏହା ଜାଣ ।
\v 19 ଯଦି ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜଗତରୁ ଉତ୍ପନ୍ନ ହୋଇଥାଆନ୍ତ, ତେବେ ଜଗତ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଆପଣାର ଲୋକ ଜାଣି ପ୍ରେମ କରନ୍ତା; କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜଗତରୁ ଉତ୍ପନ୍ନ ହୋଇ ନାହଁ, ବରଂ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଜଗତ ମଧ୍ୟରୁ ମନୋନୀତ କରିଅଛି, ଏଥି ନିମନ୍ତେ ଜଗତ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଘୃଣା କରେ ।
\s5
\v 20 ଦାସ ଆପଣା କର୍ତ୍ତାଠାରୁ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ନୁହେଁ, ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଏହି ଯେଉଁ ବାକ୍ୟ କହିଅଛି, ତାହା ସ୍ମରଣ କର । ଯଦି ସେମାନେ ମୋତେ ତାଡ଼ନା କରିଅଛନ୍ତି, ତାହାହେଲେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ତାଡ଼ନା କରିବେ; ଯଦି ସେମାନେ ମୋହର ବାକ୍ୟ ପାଳନ କରିଅଛନ୍ତି, ତାହାହେଲେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ବାକ୍ୟ ମଧ୍ୟ ପାଳନ କରିବେ ।
\v 21 କିନ୍ତୁ ସେମାନେ ମୋହର ପ୍ରେରଣକର୍ତ୍ତାଙ୍କୁ ଜାଣି ନ ଥିବାରୁ ମୋହର ନାମ ସକାଶେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ଏହି ସମସ୍ତ କରିବେ ।
\v 22 ଯଦି ମୁଁ ଆସି ସେମାନଙ୍କୁ କହି ନ ଥାଆନ୍ତି, ତାହାହେଲେ ସେମାନଙ୍କ ପାପ ହୋଇ ନ ଥାଆନ୍ତା; କିନ୍ତୁ ଏବେ ସେମାନଙ୍କ ପାପ ବିଷୟରେ ସେମାନେ କୌଣସି ବାହାନା କରି ପାରନ୍ତି ନାହିଁ ।
\s5
\v 23 ଯେ ମୋତେ ଘୃଣା କରେ, ସେ ମୋର ପିତାଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ଘୃଣା କରେ ।
\v 24 ଯେଉଁ କର୍ମସବୁ ଆଉ କେହି କରି ନାହିଁ, ମୁଁ ଯଦି ସେହି ସବୁ ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ କରି ନ ଥାଆନ୍ତି, ତାହାହେଲେ ସେମାନଙ୍କର ପାପ ହୋଇ ନ ଥାଆନ୍ତା; କିନ୍ତୁ ଏବେ ସେମାନେ ଦେଖିଅଛନ୍ତି, ଆଉ ମୋତେ ଓ ମୋହର ପିତା ଉଭୟଙ୍କୁ ଘୃଣା କରିଅଛନ୍ତି ।
\v 25 ମାତ୍ର ସେମାନେ ଅକାରଣରେ ମୋତେ ଘୃଣା କଲେ, ସେମାନଙ୍କ ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥାରେ ଲିଖିତ ଏହି ବାକ୍ୟ ଯେପରି ସଫଳ ହୁଏ, ଏଥି ନିମନ୍ତେ ଏପରି ଘଟୁଅଛି ।
\s5
\v 26 ପିତାଙ୍କ ନିକଟରୁ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ଯେଉଁ ସାହାଯ୍ୟକାରୀଙ୍କୁ ପ୍ରେରଣ କରିବି, ପିତାଙ୍କଠାରୁ ଆସିଥିବା ସେହି ସତ୍ୟମୟ ଆତ୍ମା ଆସିଲେ ମୋ' ବିଷୟରେ ସାକ୍ଷ୍ୟ ଦେବେ;
\v 27 ଆଉ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ମଧ୍ୟ ସାକ୍ଷୀ, କାରଣ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଆରମ୍ଭରୁ ମୋ' ସହିତ ରହିଅଛ ।
\s5
\c 16
\v 1 ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେପରି ବିଘ୍ନ ନ ପାଅ, ଏଥି ନିମନ୍ତେ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଏହି ସମସ୍ତ କଥା କହିଅଛି ।
\v 2 ସେମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସମାଜଗୃହରୁ ବାହାର କରିବେ, ହଁ, ଏପରି ସମୟ ଆସୁଅଛି, ଯେତେବେଳେ ଯେ କେହି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ବଧ କରେ, ସେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ଉପାସନାରୂପ ବଳି ଉତ୍ସର୍ଗ କରୁଅଛି ବୋଲି ମନେ କରିବ ।
\s5
\v 3 ଆଉ, ସେମାନେ ଏହାସବୁ କରିବେ, କାରଣ ସେମାନେ ପିତାଙ୍କୁ କିମ୍ବା ମୋତେ ଜାଣି ନାହାନ୍ତି ।
\v 4 ମାତ୍ର ଏସମସ୍ତ ଘଟିବାର ସମୟ ଉପସ୍ଥିତ ହେଲେ, ମୁଁ ଯେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହିଥିଲି, ଏହା ଯେପରି ତୁମ୍ଭେମାନେ ସ୍ମରଣ କର, ଏଥି ନିମନ୍ତେ ମୁଁ ଏହି ସବୁ କଥା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହିଅଛି । ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସହିତ ଥିବାରୁ ଆରମ୍ଭରୁ ଏହି ସବୁ କଥା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହିଲି ନାହିଁ ।
\s5
\v 5 କିନ୍ତୁ ବର୍ତ୍ତମାନ ମୁଁ ମୋହର ପ୍ରେରଣକର୍ତ୍ତାଙ୍କ ନିକଟକୁ ଯାଉଅଛି, ଆଉ ତୁମ୍ଭେ କେଉଁ ସ୍ଥାନକୁ ଯାଉଅଛ ବୋଲି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କେହି ମୋତେ ପଚାରୁ ନାହଁ ।
\v 6 ମାତ୍ର ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଏହି ସମସ୍ତ କଥା କହିଥିବାରୁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ହୃଦୟ ଦୁଃଖରେ ପରିପୂର୍ଣ୍ଣ ହୋଇଅଛି ।
\v 7 କିନ୍ତୁ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସତ୍ୟ କହୁଅଛି, ମୋହର ପ୍ରସ୍ଥାନ କରିବାରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ମଙ୍ଗଳ, କାରଣ ମୁଁ ପ୍ରସ୍ଥାନ ନ କଲେ ସେହି ସାହାଯ୍ୟକାରୀ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସିବେ ନାହିଁ, ମାତ୍ର ମୁଁ ଗଲେ ତାହାଙ୍କୁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ପଠାଇଦେବି ।
\s5
\v 8 ସେ ଆସି ପାପ, ଧାର୍ମିକତା ଓ ବିଚାର ବିଷୟରେ ଜଗତକୁ ପ୍ରମାଣ ଦେବେ;
\v 9 ପାପ ବିଷୟରେ - କାରଣ ସେମାନେ ମୋ'ଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରନ୍ତି ନାହିଁ;
\v 10 ଧାର୍ମିକତା ବିଷୟରେ- କାରଣ ମୁଁ ପିତାଙ୍କ ନିକଟକୁ ଯାଉଅଛି ଓ ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୋତେ ଆଉ ଦେଖିବ ନାହିଁ;
\v 11 ବିଚାର ବିଷୟରେ- କାରଣ ଏହି ଜଗତର ଅଧିପତି ବିଚାରିତ ହୋଇଅଛି।
\s5
\v 12 ମୋହର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଆହୁରି ଅନେକ କଥା କହିବାର ଅଛି, ମାତ୍ର ତୁମ୍ଭେମାନେ ଏବେ ସେହି ସବୁ ସହି ପାର ନାହିଁ ।
\v 13 କିନ୍ତୁ ସେ, ଅର୍ଥାତ୍‍, ସତ୍ୟମୟ ଆତ୍ମା ଆସିଲେ ସେ ପଥ ଦେଖାଇ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସମସ୍ତ ସତ୍ୟରେ ପ୍ରବେଶ କରାଇବେ, କାରଣ ସେ ଆପଣାଠାରୁ କଥା କହିବେ ନାହିଁ, ମାତ୍ର ଯାହା ଯାହା ଶୁଣିବେ, ସେହି ସବୁ କହିବେ, ପୁଣି, ଆଗାମୀ ବିଷୟସବୁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଜଣାଇବେ ।
\v 14 ସେ ମୋତେ ଗୌରବାନ୍ୱିତ କରିବେ, କାରଣ ସେ ମୋ' ବିଷୟ ଘେନି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଜଣାଇବେ ।
\s5
\v 15 ଯାହା ଯାହା ପିତାଙ୍କର, ସେହି ସବୁ ମୋହର; ଏହି ହେତୁ ମୁଁ କହିଲି, ସେ ମୋହର ବିଷୟ ଘେନି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଜଣାଇବେ ।
\v 16 ଅଳ୍ପମାତ୍ର ସମୟ ରହିଲା, ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୋତେ ଆଉ ଦେଖିବ ନାହିଁ, ପୁନର୍ବାର ଅଳ୍ପ ସମୟ ଉତ୍ତାରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୋତେ ଦେଖିବ ।
\s5
\v 17 ସେଥିରେ ତାହାଙ୍କ ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କେହି କେହି ପରସ୍ପର କହିଲେ, ଅଳ୍ପମାତ୍ର ସମୟ ରହିଲା, ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୋତେ ଦେଖିବ ନାହିଁ, ପୁନର୍ବାର ଅଳ୍ପ ସମୟ ଉତ୍ତାରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୋତେ ଦେଖିବ ଓ ମୁଁ ପିତାଙ୍କ ନିକଟକୁ ଯାଉଅଛି, ଏହି ଯେଉଁ କଥା ସେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହୁଅଛନ୍ତି, ଏହା କ'ଣ ?
\v 18 ଏଣୁ ସେମାନେ କହିଲେ, ଅଳ୍ପ ସମୟ ବୋଲି ଏ କ'ଣ କହୁଅଛନ୍ତି ? ସେ କ'ଣ କହୁଅଛନ୍ତି, ଆମ୍ଭେମାନେ ବୁଝି ପାରୁ ନାହୁଁ ।
\s5
\v 19 ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ପଚାରିବାକୁ ଇଚ୍ଛା କରୁଅଛନ୍ତି ବୋଲି ବୁଝି ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ଅଳ୍ପମାତ୍ର ସମୟ ରହିଲା, ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୋତେ ଦେଖିବ ନାହିଁ, ପୁନର୍ବାର ଅଳ୍ପ ସମୟ ଉତ୍ତାରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୋତେ ଦେଖିବ, ମୁଁ ଏହି ଯେଉଁ କଥା କହିଲି, ସେ ବିଷୟ ଘେନି ତୁମ୍ଭେମାନେ କ'ଣ ପରସ୍ପର ବାଦାନୁବାଦ କରୁଅଛ ?
\v 20 ସତ୍ୟ ସତ୍ୟ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହୁଅଛି, ତୁମ୍ଭେମାନେ ରୋଦନ ଓ ବିଳାପ କରିବ, କିନ୍ତୁ ଜଗତ ଆନନ୍ଦ କରିବ; ତୁମ୍ଭେମାନେ ଦୁଃଖିତ ହେବ, କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଦୁଃଖ ଆନନ୍ଦରେ ପରିଣତ ହେବ ।
\v 21 ପ୍ରସବ ସମୟ ଉପସ୍ଥିତ ହେଲେ ସ୍ତ୍ରୀଲୋକ ଦୁଃଖ ପାଏ; କିନ୍ତୁ ସେ ସନ୍ତାନ ପ୍ରସବ କଲା ଉତ୍ତାରେ ଜଗତରେ ଜଣେ ମାନବ ଜନ୍ମଗ୍ରହଣ କଲା, ଏହି ଆନନ୍ଦ ଯୋଗୁଁ ଆଉ କଷ୍ଟ ସ୍ମରଣ କରେ ନାହିଁ ।
\s5
\v 22 ସେହିପରି ତୁମ୍ଭେମାନେ ବର୍ତ୍ତମାନ ଦୁଃଖ ପାଉଅଛ, କିନ୍ତୁ ମୁଁ ପୁନର୍ବାର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଦର୍ଶନ ଦେବି, ଆଉ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ହୃଦୟ ଆନନ୍ଦିତ ହେବ ଓ କେହି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କଠାରୁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ଆନନ୍ଦ ହରଣ କରିବ ନାହିଁ ।
\v 23 ସେ ଦିନ ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୋତେ କିଛି ପଚାରିବ ନାହିଁ। ସତ୍ୟ ସତ୍ୟ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହୁଅଛି, ଯଦି ତୁମ୍ଭେମାନେ ପିତାଙ୍କୁ କିଛି ମାଗିବ, ତେବେ ମୋ' ନାମରେ ସେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ତାହା ଦେବେ ।
\v 24 ଏପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୋ' ନାମରେ କିଛି ମାଗି ନାହଁ; ମାଗ, ପୁଣି, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ଆନନ୍ଦ ଯେପରି ପରିପୂର୍ଣ୍ଣ ହୁଏ, ସେଥିନିମନ୍ତେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ତାହା ପାଇବ ।
\s5
\v 25 ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଉପମା ଦ୍ୱାରା ଏହି ସମସ୍ତ କଥା କହିଅଛି; ସମୟ ଆସୁଅଛି, ଯେତେବେଳେ ମୁଁ ଆଉ ଉପମା ଦ୍ୱାରା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହିବି ନାହିଁ, କିନ୍ତୁ ପିତାଙ୍କ ବିଷୟ ସ୍ପଷ୍ଟରୂପେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଜଣାଇବି ।
\s5
\v 26 ସେ ଦିନ ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୋ' ନାମରେ ମାଗିବ; ଆଉ, ମୁଁ ଯେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସପକ୍ଷରେ ପିତାଙ୍କୁ ନିବେଦନ କରିବି, ଏହା ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହୁ ନାହିଁ;
\v 27 କାରଣ ପିତା ସ୍ୱୟଂ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପ୍ରେମ କରନ୍ତି, ଯେଣୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୋତେ ସ୍ନେହ କରିଅଛ ଓ ମୁଁ ଯେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ନିକଟରୁ ଆସିଅଛି, ତାହା ତୁମ୍ଭେମାନେ ବିଶ୍ୱାସ କରିଅଛ ।
\v 28 ମୁଁ ପିତାଙ୍କ ନିକଟରୁ ଜଗତକୁ ଆସିଅଛି; ପୁନର୍ବାର ମୁଁ ଜଗତ ପରିତ୍ୟାଗ କରି ପିତାଙ୍କ ନିକଟକୁ ଯାଉଅଛି ।
\s5
\v 29 ତାହାଙ୍କ ଶିଷ୍ୟମାନେ କହିଲେ, ଦେଖନ୍ତୁ, ବର୍ତ୍ତମାନ ଆପଣ ସ୍ପଷ୍ଟରୂପେ କହୁଅଛନ୍ତି ଓ ଉପମା ଦ୍ୱାରା କଥା ଆଉ କହୁ ନାହାନ୍ତି ।
\v 30 ଆପଣ ଯେ ସମସ୍ତ ବିଷୟ ଜାଣନ୍ତି, ପୁଣି, କେହି ଆପଣଙ୍କୁ ପ୍ରଶ୍ନ କରିବାର ଯେ ଆପଣଙ୍କର ପ୍ରୟୋଜନ ନାହିଁ, ତାହା ଏବେ ଆମ୍ଭେମାନେ ଜାଣିଲୁ; ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ନିକଟରୁ ଆପଣ ଆସିଅଛନ୍ତି ବୋଲି ଆମ୍ଭେମାନେ ଏହା ଦ୍ୱାରା ବିଶ୍ୱାସ କରୁଅଛୁ ।
\v 31 ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ କ'ଣ ଏବେ ବିଶ୍ୱାସ କରୁଅଛ ?
\s5
\v 32 ଦେଖ, ସମୟ ଆସୁଅଛି, ହଁ, ଆସିଲାଣି, ଯେତେବେଳେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଛିନ୍ନଭିନ୍ନ ହୋଇ ପ୍ରତ୍ୟେକେ ଆପଣା ଆପଣା ଘରକୁ ପଳାଇଯିବ, ଆଉ ମୋତେ ଏକାକୀ ପରିତ୍ୟାଗ କରିବ; ତଥାପି ମୁଁ ଏକାକୀ ନୁହେଁ, କାରଣ ପିତା ମୋ' ସାଙ୍ଗରେ ଅଛନ୍ତି ।
\v 33 ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେପରି ମୋ'ଠାରେ ଶାନ୍ତି ପ୍ରାପ୍ତ ହୁଅ, ଏଥି ନିମନ୍ତେ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଏହି ସବୁ ବିଷୟ କହିଅଛି । ଜଗତରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ କ୍ଳେଶ ଅଛି, କିନ୍ତୁ ସାହସ ଧର; ମୁଁ ଜଗତକୁ ଜୟ କରିଅଛି ।
\s5
\c 17
\v 1 ଯୀଶୁ ଏହି ସମସ୍ତ କଥା କହି ସ୍ୱର୍ଗ ଆଡ଼େ ଊର୍ଦ୍ଧ୍ୱଦୃଷ୍ଟି କରି କହିଲେ, ପିତଃ, ସମୟ ଉପସ୍ଥିତ ହେଲାଣି; ତୁମ୍ଭର ପୁତ୍ରଙ୍କୁ ମହିମାନ୍ୱିତ କର, ଯେପରି ପୁତ୍ର ତୁମ୍ଭକୁ ମହିମାନ୍ୱିତ କରନ୍ତି,
\v 2 ଯେପ୍ରକାର ତୁମ୍ଭେ ତାହାଙ୍କୁ ଯେଉଁ ଯେଉଁ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଦେଇଅଛ, ସେମାନଙ୍କୁ ଅନନ୍ତ ଜୀବନ ଦେବା ନିମନ୍ତେ ତାହାଙ୍କୁ ସମସ୍ତ ମର୍ତ୍ତ୍ୟ ଉପରେ ଅଧିକାର ଦେଲ ।
\s5
\v 3 ଆଉ, ଏକମାତ୍ର ସତ୍ୟ ଈଶ୍ୱର ଯେ ତୁମ୍ଭେ, ତୁମ୍ଭକୁ ଓ ତୁମ୍ଭର ପ୍ରେରିତ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କୁ ଜାଣିବା ଅନନ୍ତ ଜୀବନ ଅଟେ ।
\v 4 ତୁମ୍ଭେ ମୋତେ ଯେଉଁ କର୍ମ କରିବାକୁ ଦେଇଅଛ, ତାହା ମୁଁ ସମାପ୍ତ କରି ପୃଥିବୀରେ ତୁମ୍ଭକୁ ମହିମାନ୍ୱିତ କରିଅଛି ।
\v 5 ଆଉ ଏବେ, ହେ ପିତା, ଜଗତର ସୃଷ୍ଟି ପୂର୍ବେ ତୁମ୍ଭ ସହିତ ମୋହର ଯେଉଁ ମହିମା ଥିଲା, ତଦ୍ଦ୍ୱାରା ତୁମ୍ଭେ ମୋତେ ତୁମ୍ଭ ସହିତ ମହିମାନ୍ୱିତ କର ।
\s5
\v 6 ତୁମ୍ଭେ ମୋତେ ଜଗତ ମଧ୍ୟରୁ ଯେଉଁ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଦାନ କଲ, ମୁଁ ସେମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ତୁମ୍ଭର ନାମ ପ୍ରକାଶ କରିଅଛି; ସେମାନେ ତୁମ୍ଭର ଥିଲେ ଓ ତୁମ୍ଭେ ସେମାନଙ୍କୁ ମୋତେ ଦାନ କଲ, ଆଉ ସେମାନେ ତୁମ୍ଭର ବାକ୍ୟ ପାଳନ କରିଅଛନ୍ତି ।
\v 7 ତୁମ୍ଭେ ମୋତେ ଯାହା ଯାହା ଦାନ କରିଅଛ, ସେହି ସବୁ ଯେ ତୁମ୍ଭଠାରୁ ଉତ୍ପନ୍ନ, ଏହା ସେମାନେ ଏବେ ବୁଝିଅଛନ୍ତି;
\v 8 କାରଣ ତୁମ୍ଭେ ମୋତେ ଯେ ସମସ୍ତ ବାକ୍ୟ ଦାନ କଲ, ମୁଁ ସେମାନଙ୍କୁ ସେହି ସବୁ ଦାନ କରିଅଛି, ଆଉ ସେମାନେ ଗ୍ରହଣ କରିଅଛନ୍ତି, ପୁଣି, ମୁଁ ଯେ ତୁମ୍ଭ ନିକଟରୁ ଆସିଅଛି, ତାହା ସତ୍ୟ ରୂପେ ଜାଣିଅଛନ୍ତି ଓ ତୁମ୍ଭେ ମୋତେ ପ୍ରେରଣ କରିଅଛ ବୋଲି ବିଶ୍ୱାସ କରିଅଛନ୍ତି ।
\s5
\v 9 ମୁଁ ସେମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ପ୍ରାର୍ଥନା କରୁଅଛି; ଜଗତ ନିମନ୍ତେ ପ୍ରାର୍ଥନା କରୁ ନାହିଁ, କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭେ ମୋତେ ଯେଉଁମାନଙ୍କୁ ଦେଇଅଛ, ସେମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ପ୍ରାର୍ଥନା କରୁଅଛି, କାରଣ ସେମାନେ ତୁମ୍ଭର;
\v 10 ଯାହା ଯାହା ମୋହର, ସେହି ସବୁ ତୁମ୍ଭର, ପୁଣି, ଯାହା ଯାହା ତୁମ୍ଭର, ସେହି ସବୁ ମୋହର; ଆଉ, ମୁଁ ସେମାନଙ୍କଠାରେ ମହିମାନ୍ୱିତ ହୋଇଅଛି ।
\v 11 ମୁଁ ଆଉ ଏ ଜଗତରେ ରହୁ ନାହିଁ, କିନ୍ତୁ ଏମାନେ ଜଗତରେ ରହୁଅଛନ୍ତି; ପୁଣି, ମୁଁ ତୁମ୍ଭ ନିକଟକୁ ଯାଉଅଛି । ପବିତ୍ର ପିତଃ, ତୁମ୍ଭ ନାମରେ ସେମାନଙ୍କୁ ରକ୍ଷା କର (ଯେଉଁ ନାମ ତୁମ୍ଭେ ମୋତେ ଦେଇଅଛ), ଯେପରି ଆମ୍ଭେମାନେ ଯେପ୍ରକାର ଏକ, ସେମାନେ ସେପ୍ରକାର ଏକ ହୁଅନ୍ତି ।
\s5
\v 12 ସେମାନଙ୍କ ସହିତ ରହୁଥିବା ସମୟରେ ମୁଁ ସେମାନଙ୍କୁ ତୁମ୍ଭ ନାମରେ ରକ୍ଷା କରି ଆସିଅଛି (ଯେଉଁ ନାମ ତୁମ୍ଭେ ମୋତେ ଦେଇଅଛ), ଆଉ ମୁଁ ସେମାନଙ୍କୁ ସାବଧାନରେ ରକ୍ଷା କରିଅଛି ଓ ଧର୍ମଶାସ୍ତ୍ର ଯେପରି ସଫଳ ହୁଏ, ଏଥି ନିମନ୍ତେ ବିନାଶର ସନ୍ତାନ ବିନା ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ କେହି ବିନଷ୍ଟ ହୋଇ ନାହିଁ ।
\v 13 କିନ୍ତୁ ଏବେ ମୁଁ ତୁମ୍ଭ ନିକଟକୁ ଯାଉଅଛି, ଆଉ ସେମାନଙ୍କ ଅନ୍ତରେ ମୋହର ଆନନ୍ଦ ଯେପରି ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ହୁଏ, ସେଥିନିମନ୍ତେ ଜଗତରେ ଥାଉ ଥାଉ ମୁଁ ଏହାସବୁ କହୁଅଛି ।
\v 14 ମୁଁ ସେମାନଙ୍କୁ ତୁମ୍ଭର ବାକ୍ୟ ଦାନ କରିଅଛି, ଆଉ ଜଗତ ସେମାନଙ୍କୁ ଘୃଣା କରିଅଛି, କାରଣ ମୁଁ ଯେପରି ଏ ଜଗତରୁ ଉତ୍ପନ୍ନ ନୁହେଁ, ସେମାନେ ସେହିପରି ଏହି ଜଗତରୁ ଉତ୍ପନ୍ନ ନୁହନ୍ତି ।
\s5
\v 15 ତୁମ୍ଭେ ସେମାନଙ୍କୁ ଜଗତରୁ ଘେନିଯାଅ ବୋଲି ମୁଁ ପ୍ରାର୍ଥନା କରୁ ନାହିଁ, କିନ୍ତୁ ସେମାନଙ୍କୁ ମନ୍ଦରୁ ରକ୍ଷା କର ବୋଲି ପ୍ରାର୍ଥନା କରୁଅଛି ।
\v 16 ମୁଁ ଯେପରି ଜଗତରୁ ଉତ୍ପନ୍ନ ନୁହେଁ, ସେମାନେ ସେପରି ଜଗତରୁ ଉତ୍ପନ୍ନ ନୁହନ୍ତି ।
\v 17 ସତ୍ୟ ଦ୍ୱାରା ସେମାନଙ୍କୁ ପବିତ୍ର କର, ତୁମ୍ଭର ବାକ୍ୟ ତ ସତ୍ୟ ।
\s5
\v 18 ତୁମ୍ଭେ ମୋତେ ଯେପରି ଜଗତକୁ ପ୍ରେରଣ କରିଅଛ, ମୁଁ ମଧ୍ୟ ସେମାନଙ୍କୁ ସେପରି ଜଗତକୁ ପ୍ରେରଣ କରିଅଛି ।
\v 19 ଆଉ, ସେମାନେ ସୁଦ୍ଧା ଯେପରି ସତ୍ୟ ଦ୍ୱାରା ପବିତ୍ରୀକୃତ ହୁଅନ୍ତି, ଏଥିପାଇଁ ମୁଁ ସେମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଆପଣାକୁ ପବିତ୍ର କରୁଅଛି ।
\s5
\v 20 ମୁଁ କେବଳ ଏମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ପ୍ରାର୍ଥନା କରୁ ନାହିଁ, ମାତ୍ର ଏମାନଙ୍କ ବାକ୍ୟ ଦ୍ୱାରା ଯେଉଁମାନେ ମୋ'ଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରନ୍ତି, ସେମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ସୁଦ୍ଧା ପ୍ରାର୍ଥନା କରୁଅଛି,
\v 21 ଯେପରି ସେମାନେ ସମସ୍ତେ ଏକ ହୁଅନ୍ତି; ହେ ପିତା, ତୁମ୍ଭେ ଯେପ୍ରକାରେ ମୋ'ଠାରେ ଅଛ ଓ ମୁଁ ତୁମ୍ଭଠାରେ ଅଛି, ସେମାନେ ମଧ୍ୟ ସେପ୍ରକାରେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କଠାରେ ରହନ୍ତୁ, ଯେପରି ତୁମ୍ଭେ ମୋତେ ପ୍ରେରଣ କଲ ବୋଲି ଜଗତ ବିଶ୍ୱାସ କରେ ।
\s5
\v 22 ଆଉ, ତୁମ୍ଭେ ମୋତେ ଯେଉଁ ମହିମା ଦେଇଅଛ, ମୁଁ ସେମାନଙ୍କୁ ତାହା ଦେଇଅଛି, ଯେପରି ଆମ୍ଭେମାନେ ଯେପ୍ରକାରେ ଏକ, ସେମାନେ ସେପ୍ରକାରେ ଏକ ହୁଅନ୍ତି;
\v 23 ମୁଁ ସେମାନଙ୍କଠାରେ, ଆଉ ତୁମ୍ଭେ ମୋ'ଠାରେ, ଯେପରି ସେମାନେ ସିଦ୍ଧ ହୋଇ ଏକ ହୁଅନ୍ତି, ଯେପରି ଜଗତ ବୁଝିବ ଯେ, ତୁମ୍ଭେ ମୋତେ ପ୍ରେରଣ କଲ, ପୁଣି, ମୋତେ ଯେପ୍ରକାରେ ପ୍ରେମ କଲ, ସେମାନଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ସେପ୍ରକାରେ ପ୍ରେମ କଲ ।
\s5
\v 24 ହେ ପିତା, ତୁମ୍ଭେ ମୋତେ ଯେଉଁମାନଙ୍କୁ ଦେଇଅଛ, ମୁଁ ଯେଉଁଠାରେ ଥାଏ, ସେମାନେ ମଧ୍ୟ ଯେପରି ସେଠାରେ ମୋହର ସହିତ ରହିବେ ଓ ଜଗତର ପତ୍ତନ ପୂର୍ବେ ତୁମ୍ଭେ ମୋତେ ପ୍ରେମ କରିଥିବାରୁ ମୋତେ ଯେଉଁ ମହିମା ଦେଇଅଛ, ମୋହର ସେହି ମହିମା ସେମାନେ ଯେପରି ଦେଖିବେ, ଏହା ମୋହର ଇଚ୍ଛା ।
\s5
\v 25 ହେ ଧାର୍ମିକ ପିତା, ଜଗତ ତୁମ୍ଭକୁ ଜାଣି ନାହିଁ, କିନ୍ତୁ ମୁଁ ତୁମ୍ଭକୁ ଜାଣିଅଛି; ଆଉ, ତୁମ୍ଭେ ଯେ ମୋତେ ପ୍ରେରଣ କଲ, ତାହା ଏମାନେ ଜାଣିଅଛନ୍ତି;
\v 26 ପୁଣି, ତୁମ୍ଭେ ମୋତେ ଯେଉଁ ପ୍ରେମରେ ପ୍ରେମ କଲ, ତାହା ଯେପରି ସେମାନଙ୍କଠାରେ ଥାଏ ଓ ମୁଁ ସେମାନଙ୍କଠାରେ ରହେ, ଏନିମନ୍ତେ ମୁଁ ସେମାନଙ୍କୁ ତୁମ୍ଭ ନାମ ଜଣାଇଅଛି ଓ ଜଣାଇବି ।
\s5
\c 18
\v 1 ଯୀଶୁ ଏହି ସବୁ କଥା କହି ଆପଣା ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କ ସହିତ କିଦ୍ରୋଣ ଜୋଡ଼ର ଆରପାଖକୁ ବାହାରିଗଲେ । ସେଠାରେ ଗୋଟିଏ ଉଦ୍ୟାନ ଥିଲା, ଆଉ ସେ ଓ ତାହାଙ୍କ ଶିଷ୍ୟମାନେ ସେଥିରେ ପ୍ରବେଶ କଲେ ।
\v 2 ଯେଉଁ ଯିହୂଦା ତାହାଙ୍କୁ ଶତ୍ରୁ ହସ୍ତରେ ସମର୍ପଣ କଲା, ସେ ମଧ୍ୟ ସେହି ସ୍ଥାନ ଜାଣିଥିଲା, କାରଣ ଯୀଶୁ ଅନେକ ଥର ଆପଣା ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କ ସହିତ ସେ ସ୍ଥାନକୁ ଯାଉଥିଲେ ।
\v 3 ଅତଏବ, ଯିହୂଦା ସୈନ୍ୟଦଳ ପୁଣି, ପ୍ରଧାନ ଯାଜକ ଓ ଫାରୂଶୀମାନଙ୍କଠାରୁ ପ୍ରାପ୍ତ ପଦାତିକମାନଙ୍କୁ ଘେନି ବତୀ, ମଶାଲ ଓ ଅସ୍ତ୍ରଶସ୍ତ୍ର ଧରି ସେଠାକୁ ଆସିଲା ।
\s5
\v 4 ସେଥିରେ ଯୀଶୁ, ତାହାଙ୍କ ପ୍ରତି ଯାହା ଯାହା ଘଟିବାକୁ ଯାଉଅଛି, ସେହି ସବୁ ଜାଣି ଆଗକୁ ଯାଇ ସେମାନଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ କାହାକୁ ଖୋଜୁଅଛ ?
\v 5 ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ନାଜରିତୀୟ ଯୀଶୁକୁ। ସେ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ମୁଁ ସେହି। ଯେଉଁ ଯିହୂଦା ତାହାଙ୍କୁ ଶତ୍ରୁ ହସ୍ତରେ ସମର୍ପଣ କଲା, ସେ ମଧ୍ୟ ସେମାନଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ ଠିଆ ହୋଇଥିଲା ।
\s5
\v 6 ଯୀଶୁ ଯେତେବେଳେ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ମୁଁ ସେହି, ସେତେବେଳେ ସେମାନେ ପଛକୁ ହଟିଯାଇ ଭୂମିରେ ପଡ଼ିଗଲେ ।
\v 7 ସେଥିରେ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ଆଉ ଥରେ ପଚାରିଲେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ କାହାକୁ ଖୋଜୁଅଛ ? ସେମାନେ କହିଲେ, ନାଜରିତୀୟ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ।
\s5
\v 8 ଯୀଶୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ମୁଁ ଯେ ସେହି, ଏହା ତ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହିଲି । ଏଣୁ ଯଦି ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୋତେ ଖୋଜୁଅଛ, ତାହାହେଲେ ଏମାନଙ୍କୁ ଯିବା ପାଇଁ ଛାଡ଼ିଦିଅ ।
\v 9 ସେ ଏହା କହିଲେ, ଯେପରି ତାହାଙ୍କ ଉକ୍ତ ଏହି ବାକ୍ୟ ସଫଳ ହୁଏ, ତୁମ୍ଭେ ମୋତେ ଯେଉଁମାନଙ୍କୁ ଦେଇଅଛ, ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ମୁଁ ଜଣକୁ ସୁଦ୍ଧା ହରାଇ ନାହିଁ ।
\s5
\v 10 ଶିମୋନ ପିତରଙ୍କ ପାଖରେ ଖଣ୍ଡା ଥିବାରୁ ସେ ତାହା ବାହାର କରି ମହାଯାଜକଙ୍କ ଦାସକୁ ଆଘାତ କଲେ ଓ ତାହାର ଡାହାଣ କାନ କାଟିପକାଇଲେ; ସେହି ଦାସର ନାମ ମାଲ୍‍ଖ ।
\v 11 ସେଥିରେ ଯୀଶୁ ପିତରଙ୍କୁ କହିଲେ, ଖଣ୍ଡା ଖାପରେ ରଖ; ପିତା ମୋତେ ଯେଉଁ ପାତ୍ର ଦେଇଅଛନ୍ତି, ମୁଁ କ'ଣ ସେଥିରୁ ପାନ କରିବି ନାହିଁ ?
\s5
\v 12 ଏହାପରେ ସୈନ୍ୟଦଳ, ପ୍ରଧାନ ସେନାପତି, ପୁଣି, ଯିହୂଦୀମାନଙ୍କର ପଦାତିକମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ଧରିଲେ
\v 13 ଓ ତାହାଙ୍କୁ ବାନ୍ଧି ପ୍ରଥମେ ହାନାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ଘେନିଗଲେ, କାରଣ ସେ ସେହି ବର୍ଷର ମହାଯାଜକ କୟାଫାଙ୍କର ଶ୍ୱଶୁର ଥିଲେ ।
\v 14 ଲୋକସାଧାରଣଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଜଣେ ମରିବା ମଙ୍ଗଳଜନକ ବୋଲି ଯିହୂଦୀମାନଙ୍କୁ ଯେ ପରାମର୍ଶ ଦେଇଥିଲେ, ଏ ସେହି କୟାଫା ।
\s5
\v 15 ଶିମୋନ ପିତର ଓ ଆଉ ଜଣେ ଶିଷ୍ୟ ଯୀଶୁଙ୍କ ପଛେ ପଛେ ଯାଉଥିଲେ । ସେହି ଶିଷ୍ୟ ମହାଯାଜକଙ୍କର ପରିଚିତ ଥିଲେ ଓ ଯୀଶୁଙ୍କ ସହିତ ମହାଯାଜକଙ୍କ ପ୍ରାଙ୍ଗଣରେ ପ୍ରବେଶ କଲେ;
\v 16 କିନ୍ତୁ ପିତର ବାହାରେ ଦ୍ୱାର ନିକଟରେ ଠିଆ ହୋଇ ରହିଲେ । ଅତଏବ, ସେହି ଯେଉଁ ଅନ୍ୟ ଶିଷ୍ୟ ମହାଯାଜକଙ୍କ ପରିଚିତ ଥିଲେ, ସେ ବାହାରକୁ ଯାଇ ଦ୍ୱାରରକ୍ଷିକାକୁ କହି ପିତରଙ୍କୁ ଭିତରକୁ ଆଣିଲେ ।
\s5
\v 17 ସେଥିରେ ସେହି ଦ୍ୱାରରକ୍ଷିକା ଦାସୀ ପିତରଙ୍କୁ କହିଲା, ତୁମ୍ଭେ ମଧ୍ୟ କ'ଣ ଏହି ଲୋକର ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ ନୁହଁ ? ସେ କହିଲେ, ମୁଁ ନୁହେଁ ।
\v 18 ଶୀତ ହେତୁ ଦାସ ଓ ପଦାତିକମାନେ ଅଙ୍ଗାର ଜାଳି ସେଠାରେ ଠିଆ ହୋଇ ନିଆଁ ପୋଉଁଥିଲେ; ପିତର ମଧ୍ୟ ସେମାନଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ ଠିଆ ହୋଇ ନିଆଁ ପୋଉଁଥିଲେ ।
\s5
\v 19 ଇତିମଧ୍ୟରେ ମହାଯାଜକ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ତାହାଙ୍କ ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କ ବିଷୟରେ ଓ ତାହାଙ୍କ ଶିକ୍ଷା ସମ୍ବନ୍ଧରେ ପଚାରିଲେ ।
\v 20 ଯୀଶୁ ତାହାଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ମୁଁ ଜଗତ ନିକଟରେ ପ୍ରକାଶରେ କଥା କହିଅଛି; ଯେଉଁଠାରେ ସମସ୍ତ ଯିହୂଦୀ ଏକତ୍ର ହୁଅନ୍ତି, ଏପରି ସମାଜଗୃହ ଓ ମନ୍ଦିରରେ ମୁଁ ସର୍ବଦା ଶିକ୍ଷା ଦେଇଅଛି; ମୁଁ ଗୋପନରେ କିଛି କହି ନାହିଁ ।
\v 21 ମୋତେ କାହିଁକି ପଚାରୁଅଛନ୍ତି ? ମୁଁ ସେମାନଙ୍କୁ କ'ଣ କହିଅଛି, ଯେଉଁମାନେ ଶୁଣିଅଛନ୍ତି, ସେମାନଙ୍କୁ ପଚାରନ୍ତୁ; ଦେଖନ୍ତୁ, ମୁଁ ଯାହା ଯାହା କହିଅଛି, ସେମାନେ ସେହି ସବୁ ଜାଣନ୍ତି ।
\s5
\v 22 ସେ ଏହା କହିବାରୁ ପଦାତିକମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ପାଖରେ ଠିଆ ହୋଇଥିବା ଜଣେ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ଚାପୁଡ଼ା ମାରି କହିଲା, ତୁ ମହାଯାଜକଙ୍କୁ ଏପରି ଉତ୍ତର ଦେଉଅଛୁ ?
\v 23 ଯୀଶୁ ତାକୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ଯଦି ମୁଁ ମନ୍ଦ କହିଲି, ତାହାହେଲେ ମନ୍ଦର ପ୍ରମାଣ ଦିଅ; କିନ୍ତୁ ଯଦି ଭଲ କହିଲି, ତାହାହେଲେ କାହିଁକି ମୋତେ ମାରୁଅଛ ?
\v 24 ସେଥିରେ ହାନାନ ତାହାଙ୍କୁ ବନ୍ଧା ହୋଇଥିବା ଅବସ୍ଥାରେ ମହାଯାଜକ କୟାଫାଙ୍କ ନିକଟକୁ ପଠାଇଦେଲେ ।
\s5
\v 25 ଇତିମଧ୍ୟରେ ଶିମୋନ ପିତର ଠିଆ ହୋଇ ନିଆଁ ପୋଉଁଥିଲେ । ସେଥିରେ ସେମାନେ ତାଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ, ତୁମ୍ଭେ ମଧ୍ୟ କ'ଣ ତାହାଙ୍କ ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ ନୁହଁ ? ସେ ଅସ୍ୱୀକାର କରି କହିଲେ, ମୁଁ ନୁହେଁ ।
\v 26 ମହାଯାଜକଙ୍କ ଦାସମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ, ଅର୍ଥାତ୍‍ ପିତର ଯାହାର କାନ କାଟିପକାଇଥିଲେ, ତାହାର ଜଣେ ଆତ୍ମୀୟ କହିଲା, ମୁଁ କ'ଣ ତୋତେ ତାହାଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ ବଗିଚାରେ ଦେଖି ନ ଥିଲି ?
\v 27 ସେଥିରେ ପିତର ପୁନର୍ବାର ଅସ୍ୱୀକାର କଲେ; ଆଉ, ସେହିକ୍ଷଣି କୁକୁଡ଼ା ଡାକିଲା ।
\s5
\v 28 ପରେ ସେମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କୁ କୟାଫାଙ୍କ ନିକଟରୁ ପ୍ରାସାଦକୁ ଘେନିଗଲେ; ସେତେବେଳେ ପ୍ରାତଃକାଳ ହୋଇଥିଲା; ଆଉ, ସେମାନେ ଯେପରି ଅଶୁଚି ନ ହୋଇ ନିସ୍ତାର ପର୍ବର ଭୋଜ ପ୍ରତିପାଳନ କରି ପାରନ୍ତି, ଏଥି ନିମନ୍ତେ ନିଜେ ପ୍ରାସାଦ ମଧ୍ୟରେ ପ୍ରବେଶ କଲେ ନାହିଁ ।
\v 29 ଅତଏବ, ପୀଲାତ ସେମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ବାହାରି ଆସି ପଚାରିଲେ, ଏ ଲୋକ ବିରୁଦ୍ଧରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ କେଉଁ ଅଭିଯୋଗ ଆଣୁଅଛ ?
\v 30 ସେମାନେ ତାଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ଏ ଲୋକଟା ଯଦି ଦୁଷ୍କର୍ମକାରୀ ହୋଇ ନ ଥାଆନ୍ତା, ତାହାହେଲେ ଆମ୍ଭେମାନେ ତାହାକୁ ଆପଣଙ୍କ ହସ୍ତରେ ସମର୍ପଣ କରି ନ ଥାଆନ୍ତୁ ।
\s5
\v 31 ସେଥିରେ ପୀଲାତ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଏହାକୁ ଘେନିଯାଇ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥାନୁସାରେ ଏହାର ବିଚାର କର । ଯିହୂଦୀମାନେ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, କାହାକୁ ପ୍ରାଣଦଣ୍ଡ ଦେବା ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ଅଧିକାର ନାହିଁ ।
\v 32 ଯୀଶୁ କେଉଁ ପ୍ରକାର ମୃତ୍ୟୁଭୋଗ କରିବାକୁ ଯାଉଅଛନ୍ତି, ସେଥିର ସୂଚନା ଦେଇ ସେ ଯେଉଁ ବାକ୍ୟ କହିଥିଲେ, ତାହା ଯେପରି ସଫଳ ହୁଏ, ଏଥି ନିମନ୍ତେ ସେମାନେ ଏହା କହିଲେ ।
\s5
\v 33 ଅତଏବ, ପୀଲାତ ପୁନର୍ବାର ପ୍ରାସାଦ ମଧ୍ୟରେ ପ୍ରବେଶ କରି ଯୀଶୁଙ୍କୁ ଡାକି ତାହାଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ, ତୁମ୍ଭେ କ'ଣ ଯିହୂଦୀମାନଙ୍କର ରାଜା ?
\v 34 ଯୀଶୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ଆପଣ କ'ଣ ନିଜରୁ ଏହା କହୁଅଛନ୍ତି, ନା ଅନ୍ୟମାନେ ମୋ' ସମ୍ବନ୍ଧରେ ଆପଣଙ୍କୁ ଏହା କହିଅଛନ୍ତି ?
\v 35 ପୀଲାତ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ଆମ୍ଭେ କ'ଣ ଜଣେ ଯିହୂଦୀ ? ତୁମ୍ଭର ସ୍ୱଜାତି ଓ ପ୍ରଧାନ ଯାଜକମାନେ ତୁମ୍ଭକୁ ଆମ୍ଭ ହସ୍ତରେ ସମର୍ପଣ କରିଅଛନ୍ତି; ତୁମ୍ଭେ କ'ଣ କରିଅଛ ?
\s5
\v 36 ଯୀଶୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ମୋହର ରାଜ୍ୟ ଏହି ଜଗତ ସମ୍ବନ୍ଧୀୟ ନୁହେଁ; ଯଦି ମୋହର ରାଜ୍ୟ ଏହି ଜଗତ ସମ୍ବନ୍ଧୀୟ ହୋଇଥାଆନ୍ତା, ତାହାହେଲେ ମୁଁ ଯେପରି ଯିହୂଦୀମାନଙ୍କ ହସ୍ତରେ ସମର୍ପିତ ନ ହୁଅନ୍ତି, ସେଥିପାଇଁ ମୋହର ପରିଚାରକମାନେ ଯୁଦ୍ଧ କରନ୍ତେ; କିନ୍ତୁ ମୋହର ରାଜ୍ୟ ପ୍ରକୃତରେ ତତ୍‍ସମ୍ବନ୍ଧୀୟ ନୁହେଁ ।
\v 37 ସେଥିରେ ପୀଲାତ ତାହାଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ, ତାହାହେଲେ ତୁମ୍ଭେ କ'ଣ ଜଣେ ରାଜା ନୁହଁ ? ଯୀଶୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ଆପଣ ତ କହୁଅଛନ୍ତି, ମୁଁ ଜଣେ ରାଜା । ମୁଁ ଯେପରି ସତ୍ୟ ପକ୍ଷରେ ସାକ୍ଷ୍ୟ ଦିଏ, ଏଥି ନିମନ୍ତେ ମୁଁ ଜନ୍ମ ହୋଇଅଛି ଓ ଜଗତକୁ ଆସିଅଛି । ଯେ କେହି ସତ୍ୟର ସନ୍ତାନ, ସେ ମୋହର କଥା ଶୁଣେ ।
\s5
\v 38 ପୀଲାତ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ସତ୍ୟ କ'ଣ ? ଏହା କହି ସେ ପୁଣି, ଯିହୂଦୀମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ବାହାରକୁ ଯାଇ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ଆମ୍ଭେ ଏହାଠାରେ କୌଣସି ଦୋଷ ପାଉ ନାହୁଁ ।
\v 39 କିନ୍ତୁ ଆମେ ଯେ ନିସ୍ତାର ପର୍ବ ସମୟରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଜଣକୁ ମୁକ୍ତ କରିଦେଉ, ଏହା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ରୀତି ଅଛି; ଅତଏବ, ଯିହୂଦୀମାନଙ୍କ ରାଜାଙ୍କୁ ଆମ୍ଭେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ମୁକ୍ତ କରିଦେବୁ ବୋଲି କ'ଣ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ଇଚ୍ଛା ?
\v 40 ସେଥିରେ ସେମାନେ ପୁନର୍ବାର ଚିତ୍କାର କରି କହିଲେ, ଏ ଲୋକଟାକୁ ନୁହେଁ, କିନ୍ତୁ ବାରବ୍ବାକୁ । ଏହି ବାରବ୍ବା ଜଣେ ଡକାଇତ ଥିଲା ।
\s5
\c 19
\v 1 ଅତଏବ, ପୀଲାତ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ଘେନିଯାଇ କୋରଡ଼ା ପ୍ରହାର କରାଇଲେ ।
\v 2 ପୁଣି, ସୈନ୍ୟମାନେ କଣ୍ଟାର ମୁକୁଟ ବନାଇ ତାହାଙ୍କ ମସ୍ତକରେ ଦେଲେ ଓ ତାହାଙ୍କୁ କୃଷ୍ଣଲୋହିତ ବର୍ଣ୍ଣ ବାହ୍ୟ ବସ୍ତ୍ର ପିନ୍ଧାଇଲେ;
\v 3 ସେମାନେ ତାହାଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସି କହିଲେ, ହେ ଯିହୂଦୀମାନଙ୍କ ରାଜା, ନମସ୍କାର; ପୁଣି, ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ଚାପୁଡ଼ା ମାରିବାକୁ ଲାଗିଲେ ।
\s5
\v 4 ପୀଲାତ ପୁନର୍ବାର ବାହାରକୁ ଯାଇ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ଦେଖ, ଆମ୍ଭେ ଯେ ତାହାଠାରେ କୌଣସି ଦୋଷ ପାଉ ନାହୁଁ, ଏହା ଯେପରି ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜାଣିବ, ଏଥି ନିମନ୍ତେ ଆମ୍ଭେ ତାହାକୁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ବାହାର କରି ଆଣୁଅଛୁ ।
\v 5 ସେଥିରେ ଯୀଶୁ ସେହି କଣ୍ଟାର ମୁକୁଟ ଓ କୃଷ୍ଣଲୋହିତ ବର୍ଣ୍ଣ ବସ୍ତ୍ରରେ ପରିହିତ ହୋଇ ବାହାରକୁ ଆସିଲେ । ପୀଲାତ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ଦେଖ, ସେହି ଲୋକ !
\v 6 ସେଥିରେ ପ୍ରଧାନ ଯାଜକ ଓ ପଦାତିକମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ଦେଖି ଚିତ୍କାର କରି କହିଲେ, କ୍ରୁଶରେ ଚଢ଼ାଅ, କ୍ରୁଶରେ ଚଢ଼ାଅ । ପୀଲାତ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ତାହାକୁ ଘେନିଯାଇ କ୍ରୁଶରେ ଚଢ଼ାଅ, କାରଣ ଆମ୍ଭେ ତାହାଠାରେ କୌଣସି ଦୋଷ ପାଉ ନାହୁଁ ।
\s5
\v 7 ଯିହୂଦୀମାନେ ତାଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ଗୋଟିଏ ନିର୍ଦ୍ଧିଷ୍ଟ ବ୍ୟବସ୍ଥା ଅଛି ଓ ସେହି ବ୍ୟବସ୍ଥା ଅନୁସାରେ ସେ ପ୍ରାଣଦଣ୍ଡର ଯୋଗ୍ୟ, କାରଣ ସେ ନିଜକୁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପୁତ୍ର ବୋଲି କହିଅଛି,
\v 8 ସେଥିରେ ପୀଲାତ ଏହି କଥା ଶୁଣି ଅଧିକ ଭୀତ ହେଲେ;
\v 9 ପୁଣି, ସେ ପୁନର୍ବାର ପ୍ରାସାଦରେ ପ୍ରବେଶ କରି ଯୀଶୁଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ, ତୁମ୍ଭେ କେଉଁଠାରୁ ଆସିଅଛ ? କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁ ତାଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ ନାହିଁ ।
\s5
\v 10 ସେଥିରେ ପୀଲାତ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ଆମ୍ଭକୁ କଥା କହୁ ନାହଁ ? ତୁମ୍ଭକୁ ମୁକ୍ତ କରିବାକୁ ଆମ୍ଭର ଅଧିକାର ଅଛି ଓ ତୁମ୍ଭକୁ କ୍ରୁଶରେ ଚଢ଼ାଇବାକୁ ଆମ୍ଭର ଅଧିକାର ଅଛି, ଏହା କି ତୁମ୍ଭେ ଜାଣୁ ନାହଁ ?
\v 11 ଯୀଶୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ଯଦି ଊର୍ଦ୍ଧ୍ୱରୁ ଆପଣଙ୍କୁ ଦିଆଯାଇ ନ ଥାଆନ୍ତା, ତାହାହେଲେ ମୋ' ବିରୁଦ୍ଧରେ ଆପଣଙ୍କର କୌଣସି ଅଧିକାର ନ ଥାଆନ୍ତା; ଏଣୁ ଯେ ମୋତେ ଆପଣଙ୍କ ହସ୍ତରେ ସମର୍ପଣ କରିଅଛି, ତାହାର ପାପ ଗୁରୁତର ।
\s5
\v 12 ସେଥିରେ ପୀଲାତ ତାହାଙ୍କୁ ମୁକ୍ତ କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କଲେ, କିନ୍ତୁ ଯିହୂଦୀମାନେ ଚିତ୍କାର କରି କହିଲେ, ଯଦି ତୁମ୍ଭେ ଏହି ଲୋକକୁ ମୁକ୍ତ କର, ତାହାହେଲେ ତୁମ୍ଭେ କାଇସରଙ୍କର ମିତ୍ର ନୁହଁ; ଯେ କେହି ଆପଣାକୁ ରାଜା ବୋଲି କହେ, ସେ କାଇସରଙ୍କ ବିପକ୍ଷରେ କଥା କହେ ।
\v 13 ଅତଏବ, ପୀଲାତ ଏହି ସମସ୍ତ କଥା ଶୁଣି ଯୀଶୁଙ୍କୁ ବାହାର କରି ଆଣି “ପ୍ରସ୍ତରମଣ୍ଡପ', ଯାହାକୁ ଏବ୍ରୀ ଭାଷାରେ “ଗବ୍‍ବଥା' ବୋଲି କହନ୍ତି, ସେହି ସ୍ଥାନରେ ବିଚାରାସନରେ ଉପବିଷ୍ଟ ହେଲେ ।
\s5
\v 14 ସେ ଦିନ ନିସ୍ତାର ପର୍ବର ଆୟୋଜନ ଦିନ, ଆଉ ସେତେବେଳେ ଅପରାହ୍ନ ପ୍ରାୟ ବାର ଘଣ୍ଟା ହୋଇଥିଲା। ପୁଣି, ସେ ଯିହୂଦୀମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ଦେଖ, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ରାଜା !
\v 15 ସେଥିରେ ସେମାନେ ଚିତ୍କାର କଲେ, ତାହାକୁ ବଧ କର, ବଧ କର, କ୍ରୁଶରେ ଚଢ଼ାଅ। ପୀଲାତ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ଆମ୍ଭେ କ'ଣ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ରାଜାଙ୍କୁ କ୍ରୁଶରେ ଚଢ଼ାଇବା ? ପ୍ରଧାନ ଯାଜକମାନେ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, କାଇସରଙ୍କ ବିନା ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଆଉ ରାଜା ନାହିଁ ।
\v 16 ସେଥିରେ ସେ ଯେପରି କ୍ରୁଶରେ ଚଢ଼ାଯାଆନ୍ତି, ଏଥି ନିମନ୍ତେ, ସେ ତାହାଙ୍କୁ ସେମାନଙ୍କ ଇଚ୍ଛାନୁସାରେ ସମର୍ପଣ କଲେ ।
\s5
\v 17 ତହିଁରେ ସେମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ଘେନିଗଲେ; ଆଉ, ଯୀଶୁ ଆପେ କ୍ରୁଶ ବହି କପାଳସ୍ଥଳ ନାମକ ସ୍ଥାନ, ଯାହାକୁ ଏବ୍ରୀ ଭାଷାରେ ଗଲ୍‍ଗଥା ବୋଲି କହନ୍ତି, ସେଠାକୁ ବାହାରିଗଲେ ।
\v 18 ସେଠାରେ ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ କ୍ରୁଶରେ ଚଢ଼ାଇଲେ ଓ ତାହାଙ୍କ ସହିତ ଆଉ ଦୁଇ ଜଣଙ୍କୁ ଅନ୍ୟ ଦୁଇ କ୍ରୁଶରେ ଚଢ଼ାଇଲେ, ଦୁଇ ପାର୍ଶ୍ୱରେ ଦୁଇ ଜଣଙ୍କୁ ଓ ମଝିରେ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ।
\s5
\v 19 ଆଉ, ପୀଲାତ ଗୋଟିଏ ଅଭିଯୋଗପତ୍ର ମଧ୍ୟ ଲେଖି କ୍ରୁଶ ଉପରେ ଲଗାଇଦେଲେ । ସେଥିରେ ଲେଖା ଥିଲା, ନାଜରିତୀୟ ଯୀଶୁ, ଯିହୂଦୀମାନଙ୍କ ରାଜା ।
\v 20 ଯିହୂଦୀମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଅନେକେ ଏହି ଅଭିଯୋଗପତ୍ର ପାଠ କଲେ, କାରଣ ଯେଉଁ ସ୍ଥାନରେ ଯୀଶୁଙ୍କୁ କ୍ରୁଶରେ ଚଢ଼ାଯାଇଥିଲା, ତାହା ନଗରର ନିକଟରେ ଥିଲା; ପୁଣି, ସେହି ପତ୍ର ଏବ୍ରୀ, ଲାଟୀନ୍‍ ଓ ଗ୍ରୀକ୍‍ ଭାଷାରେ ଲେଖା ହୋଇଥିଲା ।
\s5
\v 21 ତେଣୁ ଯିହୂଦୀମାନଙ୍କର ପ୍ରଧାନ ଯାଜକମାନେ ପୀଲାତଙ୍କୁ କହିଲେ, ଯିହୂଦୀମାନଙ୍କ ରାଜା ବୋଲି ନ ଲେଖି ବରଂ ମୁଁ ଯିହୂଦୀମାନଙ୍କର ରାଜା ବୋଲି ସେ କହିଲା, ଏହା ଲେଖନ୍ତୁ ।
\v 22 ପୀଲାତ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ଆମ୍ଭେ ଯାହା ଲେଖିଛୁ, ଲେଖିଛୁ ।
\s5
\v 23 ସୈନ୍ୟମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କୁ କ୍ରୁଶରେ ଚଢ଼ାଇଲା ଉତ୍ତାରେ ତାହାଙ୍କ ବସ୍ତ୍ର ଘେନି ଚାରି ଭାଗ କଲେ, ପ୍ରତ୍ୟେକ ସୈନ୍ୟ ପାଇଁ ଏକ ଏକ ଭାଗ, ଆଉ ସେମାନେ ତାହାଙ୍କ ଅଙ୍ଗରଖା ମଧ୍ୟ ନେଲେ । ସେହି ଅଙ୍ଗରଖା ସିଲେଇ ନ ହୋଇ ଉପରୁ ତଳ ଯାଏ ସମୁଦାୟ ବୁଣା ହୋଇଥିଲା ।
\v 24 ତେଣୁ ସେମାନେ ପରସ୍ପର କହିଲେ, ଏହାକୁ ଚିରିବା ନାହିଁ, କିନ୍ତୁ ଏହା କାହାର ହେବ, ସେଥିପାଇଁ ଗୁଲିବାଣ୍ଟ କରିବା, ଯେପରି ଧର୍ମଶାସ୍ତ୍ରର ଏହି ବାକ୍ୟ ସଫଳ ହୁଏ, ସେମାନେ ଆପଣା ଆପଣା ମଧ୍ୟରେ ମୋହର ବସ୍ତ୍ର ଭାଗ କଲେ, ପୁଣି, ମୋହର ଅଙ୍ଗରଖା ନିମନ୍ତେ ଗୁଲିବାଣ୍ଟ କଲେ। ତେଣୁ ସୈନ୍ୟମାନେ ଏହାସବୁ କଲେ
\s5
\v 25 କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁଙ୍କ କ୍ରୁଶ ନିକଟରେ ତାହାଙ୍କ ମାତା, ତାହାଙ୍କ ମାତାଙ୍କ ଭଗ୍ନୀ, କ୍ଳୋପାଙ୍କ ସ୍ତ୍ରୀ ମରିୟମ ଓ ମଗ୍‍ଦଲୀନୀ ମରିୟମ ଠିଆ ହୋଇଥିଲେ ।
\v 26 ଯୀଶୁ ଆପଣା ମାତା ଓ ଯେଉଁ ଶିଷ୍ୟଙ୍କୁ ପ୍ରେମ କରୁଥିଲେ, ତାଙ୍କୁ ପାଖରେ ଠିଆ ହୋଇଥିବା ଦେଖି ମାତାଙ୍କୁ କହିଲେ, ଗୋ ନାରୀ, ଦେଖ, ତୁମ୍ଭର ପୁତ୍ର !
\v 27 ତତ୍ପରେ ସେ ସେହି ଶିଷ୍ୟଙ୍କୁ କହିଲେ, ଦେଖ, ତୁମ୍ଭର ମାତା ! ଆଉ, ସେହି ଦଣ୍ଡରୁ ସେହି ଶିଷ୍ୟ ତାଙ୍କୁ ଆପଣା ଗୃହକୁ ଘେନିଗଲେ ।
\s5
\v 28 ଏହାପରେ ଯୀଶୁ ଧର୍ମଶାସ୍ତ୍ରର ବାକ୍ୟ ଯେପରି ସଫଳ ହୁଏ, ଏଥି ନିମନ୍ତେ ସମସ୍ତ ବିଷୟ ଏବେ ସମାପ୍ତ ହୋଇଅଛି ବୋଲି ଜାଣି କହିଲେ, ମୋତେ ତୃଷା ଲାଗୁଅଛି ।
\v 29 ସେଠାରେ ଅମ୍ଳରସ ପରିପୂର୍ଣ୍ଣ ଗୋଟିଏ ପାତ୍ର ଥିଲା; ତେଣୁ ସେମାନେ ଅମ୍ଳରସ ପରିପୂର୍ଣ୍ଣ ଗୋଟିଏ ସ୍ପଞ୍ଜ ଏଜୋପନଳରେ ଲଗାଇ ତାହାଙ୍କ ମୁଖ ପାଖକୁ ଦେଲେ ।
\v 30 ସେଥିରେ ଯୀଶୁ ସେହି ଅମ୍ଳରସ ପାନ କରି କହିଲେ, ସମାପ୍ତ ହେଲା; ଆଉ, ସେ ମସ୍ତକ ଅବନତ କରି ପ୍ରାଣତ୍ୟାଗ କଲେ ।
\s5
\v 31 ସେହି ଦିନ ଆୟୋଜନ ଦିନ ଥିବାରୁ, ଶରୀରଗୁଡ଼ିକ ଯେପରି ବିଶ୍ରାମବାରରେ କ୍ରୁଶ ଉପରେ ନ ରହେ (କାରଣ ସେହି ବିଶ୍ରାମବାର ମହାଦିନ ଥିଲା), ସେଥିପାଇଁ ସେମାନଙ୍କ ଗୋଡ଼ ଭଙ୍ଗାଯାଉ ଓ ସେମାନେ ଅନ୍ୟ ସ୍ଥାନକୁ ନିଆଯାଆନ୍ତୁ ବୋଲି ଯିହୂଦୀମାନେ ପୀଲାତଙ୍କୁ ଅନୁରୋଧ କଲେ ।
\v 32 ଅତଏବ, ସୈନ୍ୟମାନେ ଆସି ପ୍ରଥମ ଜଣକର ଗୋଡ଼ ଓ ତାହା ସହିତ ଯେଉଁ ଜଣକ କ୍ରୁଶରେ ଚଢ଼ାଯାଇଥିଲା, ତାହାର ଗୋଡ଼ ମଧ୍ୟ ଭାଙ୍ଗି ଦେଲେ ।
\v 33 ମାତ୍ର ସେମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସି ସେ ମରିଗଲେଣି ବୋଲି ଦେଖି ତାହାଙ୍କ ଗୋଡ଼ ଭାଙ୍ଗିଲେ ନାହିଁ,
\s5
\v 34 କିନ୍ତୁ ସୈନ୍ୟମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ ବର୍ଚ୍ଛାରେ ତାହାଙ୍କ କକ୍ଷଦେଶ ବିନ୍ଧିଲା, ଆଉ ତତ୍‍କ୍ଷଣାତ୍‍ ରକ୍ତ ଓ ଜଳ ବାହାର ହେଲା ।
\v 35 ଯେ ଦେଖିଅଛି, ସେ ସାକ୍ଷ୍ୟ ଦେଇଅଛି, ଯେପରି ତୁମ୍ଭେମାନେ ମଧ୍ୟ ବିଶ୍ୱାସ କର; ପୁଣି, ତାହାର ସାକ୍ଷ୍ୟ ସତ୍ୟ, ଆଉ ସେ ଯେ ସତ୍ୟ କହୁଅଛି, ଏହା ସେ ଜାଣନ୍ତି ।
\s5
\v 36 କାରଣ ଧର୍ମଶାସ୍ତ୍ରର ଏହି ବାକ୍ୟ ସଫଳ ହେବା ନିମନ୍ତେ ଏସମସ୍ତ ବିଷୟ ଘଟିଲା, ତାହାଙ୍କର ଖଣ୍ଡେ ଅସ୍ଥି ଭଗ୍ନ ହେବ ନାହିଁ ।
\v 37 ପୁନର୍ବାର ଧର୍ମଶାସ୍ତ୍ରର ଆଉ ଗୋଟିଏ ବାକ୍ୟ ଏହି, ସେମାନେ ଯାହାଙ୍କୁ ବିଦ୍ଧ କଲେ, ତାହାଙ୍କ ପ୍ରତି ଦୃଷ୍ଟିପାତ କରିବେ ।
\s5
\v 38 ଏହି ସମସ୍ତ ଘଟଣା ପରେ, ଯେଉଁ ହାରାମାଥୀୟାର ଯୋଷେଫ ଯୀଶୁଙ୍କର ଜଣେ ଶିଷ୍ୟ ଥିଲେ, କିନ୍ତୁ ଯିହୂଦୀମାନଙ୍କ ଭୟରେ ଗୁପ୍ତ ଭାବରେ ଥିଲେ, ସେ ଯୀଶୁଙ୍କ ଶରୀର ଘେନିଯିବା ନିମନ୍ତେ ପୀଲାତଙ୍କୁ ଅନୁରୋଧ କଲେ । ସେଥିରେ ପୀଲାତ ଅନୁମତି ଦେଲେ । ତେଣୁ ସେ ଆସି ତାହାଙ୍କ ଶରୀର ଘେନିଗଲେ ।
\v 39 ଯେଉଁ ନୀକଦୀମ ପ୍ରଥମେ ରାତ୍ରିକାଳରେ ତାହାଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସିଥିଲେ, ସେ ମଧ୍ୟ ପ୍ରାୟ ପଚାଶ ସେର ଗନ୍ଧରସ ମିଶ୍ରିତ ଅଗୁରୁ ଘେନି ଆସିଲେ ।
\s5
\v 40 ସେମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କର ଶରୀର ଘେନି ଯିହୂଦୀମାନଙ୍କର ସମାଧି ଦେବା ରୀତି ଅନୁସାରେ ତାହା ସୁଗନ୍ଧିଦ୍ରବ୍ୟ ସହିତ ସୂକ୍ଷ୍ମ ବସ୍ତ୍ରରେ ଗୁଡ଼ାଇଦେଲେ ।
\v 41 ସେ ଯେଉଁ ସ୍ଥାନରେ କ୍ରୁଶରେ ଚଢ଼ାଯାଇଥିଲେ, ସେ ସ୍ଥାନରେ ଗୋଟିଏ ଉଦ୍ୟାନ ଥିଲା, ଆଉ ସେହି ଉଦ୍ୟାନରେ ଗୋଟିଏ ନୂତନ ସମାଧି ଥିଲା, ସେଥିରେ କେହି କେବେ ରଖାଯାଇ ନ ଥିଲା ।
\v 42 ଅତଏବ, ଯିହୂଦୀମାନଙ୍କର ଆୟୋଜନ ଦିନ ହେତୁ ସେହି ସ୍ଥାନରେ ସେମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ରଖିଦେଲେ, କାରଣ ସେହି ସମାଧି ନିକଟରେ ଥିଲା ।
\s5
\c 20
\v 1 ସପ୍ତାହର ପ୍ରଥମ ଦିନ ପ୍ରତ୍ୟୁଷରେ ଅନ୍ଧକାର ଥାଉ ଥାଉ ମଗ୍‍ଦଲୀନୀ ମରିୟମ ସମାଧି ନିକଟକୁ ଆସି ସେଥିରୁ ପଥର ଘୁଞ୍ଚାଯାଇଥିବା ଦେଖିଲେ ।
\v 2 ତେଣୁ ସେ ଦୌଡ଼ିଯାଇ ଶିମୋନ ପିତର ଓ ଯୀଶୁ ଯାହାଙ୍କୁ ସ୍ନେହ କରୁଥିଲେ, ସେହି ଅନ୍ୟ ଶିଷ୍ୟଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସିଲେ, ଆଉ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, କେଉଁମାନେ ସମାଧିରୁ ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ ଘେନିଯାଇଅଛନ୍ତି, ପୁଣି, ତାହାଙ୍କୁ କେଉଁଠାରେ ରଖିଅଛନ୍ତି, ତାହା ଆମ୍ଭେମାନେ ଜାଣୁ ନାହୁଁ ।
\s5
\v 3 ସେଥିରେ ପିତର ଓ ସେହି ଅନ୍ୟ ଶିଷ୍ୟ ସମାଧି ନିକଟକୁ ଯିବା ପାଇଁ ବାହାରିଲେ ।
\v 4 ସେମାନେ ଦୁହେଁ ଏକସାଙ୍ଗରେ ଦୌଡ଼ିବାକୁ ଲାଗିଲେ, ଆଉ ସେହି ଅନ୍ୟ ଶିଷ୍ୟ ପିତରଙ୍କୁ ପଛରେ ପକାଇ ଆଗେ ସମାଧି ନିକଟରେ ପହଞ୍ଚିଲେ,
\v 5 ପୁଣି, ନଇଁପଡ଼ି ଭିତରକୁ ଚାହିଁ ସରୁ ଲୁଗାସବୁ ପଡ଼ିଥିବା ଦେଖିଲେ, ତଥାପି ସେ ଭିତରେ ପଶିଲେ ନାହିଁ ।
\s5
\v 6 ପରେ ଶିମୋନ ପିତର ମଧ୍ୟ ତାଙ୍କ ପଛେ ପଛେ ଆସି ପହଞ୍ଚିଲେ ଓ ସମାଧି ଭିତରେ ପ୍ରବେଶ କରି ଦେଖିଲେ ଯେ, ସରୁ ଲୁଗାଗୁଡ଼ିକ ପଡ଼ିଅଛି,
\v 7 ପୁଣି, ତାହାଙ୍କ ମୁଣ୍ଡରେ ଯେଉଁ ଗାମୁଛା ବନ୍ଧା ହୋଇଥିଲା, ତାହା ସରୁ ଲୁଗା ସହିତ ନ ଥାଇ ଅଲଗା ଗୋଟିଏ ସ୍ଥାନରେ ଗୁଡ଼ା ହୋଇ ରହିଅଛି ।
\s5
\v 8 ସେତେବେଳେ ଯେଉଁ ଅନ୍ୟ ଶିଷ୍ୟ ଆଗେ ସମାଧି ନିକଟକୁ ଆସିଥିଲେ, ସେ ମଧ୍ୟ ଭିତରେ ପ୍ରବେଶ କରି ଦେଖିଲେ ଓ ବିଶ୍ୱାସ କଲେ;
\v 9 କାରଣ ମୃତମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ତାହାଙ୍କୁ ଯେ ଉତ୍‌‌ଥାନ କରିବାକୁ ହେବ, ଧର୍ମଶାସ୍ତ୍ରର ଏହି ବାକ୍ୟ ସେମାନେ ସେପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ବୁଝି ନ ଥିଲେ ।
\v 10 ପରେ ଶିଷ୍ୟମାନେ ପୁନର୍ବାର ସେମାନଙ୍କ ଗୃହକୁ ଚାଲିଗଲେ ।
\s5
\v 11 ପରେ ଶିଷ୍ୟମାନେ ପୁନର୍ବାର ସେମାନଙ୍କ ଗୃହକୁ ଚାଲିଗଲେ ।
\v 12 ଯୀଶୁଙ୍କ ଶରୀର ଯେଉଁ ସ୍ଥାନରେ ରଖାଯାଇଥିଲା, ସେଥିର ମୁଣ୍ଡ ପାଖରେ ଜଣେ ଓ ପାଦ ପାଖରେ ଆଉ ଜଣେ, ଏହିପରି ଦୁଇ ଜଣ ଶୁକ୍ଳ ବସ୍ତ୍ର ପରିହିତ ଦୂତଙ୍କୁ ବସିଥିବା ଦେଖିଲେ ।
\v 13 ସେମାନେ ତାଙ୍କୁ କହିଲେ, ଗୋ ନାରୀ, କାହିଁକି ରୋଦନ କରୁଅଛ ? ସେ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, କେଉଁମାନେ ମୋହର ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ ଘେନିଯାଇଅଛନ୍ତି, ଆଉ ତାହାଙ୍କୁ କେଉଁ ସ୍ଥାନରେ ରଖିଅଛନ୍ତି, ତାହା ମୁଁ ଜାଣେ ନାହିଁ ।
\s5
\v 14 ସେ ଏହା କହି ପଛକୁ ବୁଲିପଡ଼ି ଯୀଶୁଙ୍କୁ ଠିଆ ହୋଇଥିବା ଦେଖିଲେ, କିନ୍ତୁ ସେ ଯେ ଯୀଶୁ, ତାହା ଜାଣିଲେ ନାହିଁ ।
\v 15 ଯୀଶୁ ତାଙ୍କୁ କହିଲେ, ଗୋ ନାରୀ, କାହିଁକି ରୋଦନ କରୁଅଛ ? କାହାର ଅନ୍ୱେଷଣ କରୁଅଛ ? ସେ ତାହାଙ୍କୁ ଉଦ୍ୟାନର ମାଳୀ ବୋଲି ମନେ କରି କହିଲେ, ମହାଶୟ, ଆପଣ ଯଦି ତାହାଙ୍କୁ ଘେନିଯାଇଅଛନ୍ତି, ତାହାହେଲେ ତାହାଙ୍କୁ କେଉଁ ସ୍ଥାନରେ ରଖିଅଛନ୍ତି, ମୋତେ କୁହନ୍ତୁ, ଆଉ ମୁଁ ତାହାଙ୍କୁ ଘେନିଯିବି ।
\s5
\v 16 ଯୀଶୁ ତାଙ୍କୁ କହିଲେ, ମରିୟମ । ସେ ବୁଲିପଡ଼ି ଏବ୍ରୀ ଭାଷାରେ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ରାବ୍ବୂନୀ, ଅର୍ଥାତ୍‍, ହେ ଗୁରୁ ।
\v 17 ଯୀଶୁ ତାଙ୍କୁ କହିଲେ, ମୋତେ ଧରି ରଖ ନାହିଁ, କାରଣ ମୁଁ ଏପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ପିତାଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆରୋହଣ କରି ନାହିଁ; କିନ୍ତୁ ମୋର ଭାଇମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ଯାଇ ସେମାନଙ୍କୁ କୁହ, ମୁଁ ମୋହର ପିତା ଓ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ପିତା, ମୋହର ଈଶ୍ୱର ଓ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆରୋହଣ କରୁଅଛି ।
\v 18 ମଗ୍‍ଦଲୀନୀ ମରିୟମ ଯାଇ, ମୁଁ ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ ଦେଖିଅଛି, ଆଉ ସେ ମୋତେ ଏହି ସବୁ କହିଅଛନ୍ତି ବୋଲି ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ ସମ୍ବାଦ ଦେଲେ ।
\s5
\v 19 ସେହି ଦିନ, ଅର୍ଥାତ୍‍, ସପ୍ତାହର ପ୍ରଥମ ଦିନ ସନ୍ଧ୍ୟା ସମୟରେ ଯେତେବେଳେ ଶିଷ୍ୟମାନେ ଯେଉଁ ଗୃହରେ ଥିଲେ, ସେଥିର ଦ୍ୱାରଗୁଡ଼ିକ ଯିହୂଦୀମାନଙ୍କ ଭୟରେ ରୁଦ୍ଧ ଥିଲା, ସେତେବେଳେ ଯୀଶୁ ଆସି ମଧ୍ୟସ୍ଥଳରେ ଠିଆ ହୋଇ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ଶାନ୍ତି ହେଉ ।
\v 20 ପୁଣି, ଏହା କହି ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ଆପଣା ହସ୍ତ ଓ କକ୍ଷଦେଶ ଦେଖାଇଲେ । ସେଥିରେ ଶିଷ୍ୟମାନେ ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ ଦେଖି ଆନନ୍ଦିତ ହେଲେ ।
\s5
\v 21 ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ ପୁନର୍ବାର କହିଲେ, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ଶାନ୍ତି ହେଉ; ପିତା ଯେପ୍ରକାରେ ମୋତେ ପ୍ରେରଣ କରିଅଛନ୍ତି, ମୁଁ ମଧ୍ୟ ସେପ୍ରକାରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପ୍ରେରଣ କରୁଅଛି ।
\v 22 ସେ ଏହା କହି ସେମାନଙ୍କ ଉପରେ ପ୍ରଶ୍ୱାସ ଛାଡ଼ି ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାଙ୍କୁ ଗ୍ରହଣ କର ।
\v 23 ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯଦି କାହାରି ପାପ କ୍ଷମା କରିବ, ତାହାର ପାପ କ୍ଷମା ହେବ; ପୁଣି, ଯଦି କାହାରି ପାପ କ୍ଷମା ନ କରିବ, ତାହାର ପାପ କ୍ଷମା ହେବ ନାହିଁ ।
\s5
\v 24 କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁ ଯେତେବେଳେ ଆସିଥିଲେ, ସେତେବେଳେ ଦ୍ୱାଦଶଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଥୋମା ନାମକ ଜଣେ, ଯାହାଙ୍କୁ ଦିଦୁମ କହନ୍ତି, ସେ ସେମାନଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ ନ ଥିଲେ ।
\v 25 ଅତଏବ, ଅନ୍ୟ ଶିଷ୍ୟମାନେ ତାଙ୍କୁ କହିଲେ, ଆମ୍ଭେମାନେ ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ ଦେଖିଅଛୁ । କିନ୍ତୁ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ତାହାଙ୍କ ହାତରେ କଣ୍ଟାର ଚିହ୍ନସବୁ ନ ଦେଖିଲେ ଓ ସେହି ସବୁ ସ୍ଥାନରେ ମୋହର ଆଙ୍ଗୁଳି ନ ଦେଲେ ଏବଂ ତାହାଙ୍କ କକ୍ଷଦେଶରେ ମୋହର ହାତ ନ ଦେଲେ ମୁଁ କଦାପି ବିଶ୍ୱାସ କରିବି ନାହିଁ ।
\s5
\v 26 ଆଠ ଦିନ ପରେ ତାହାଙ୍କ ଶିଷ୍ୟମାନେ ପୁନର୍ବାର ଭିତରେ ଥିଲେ ଓ ଥୋମା ସେମାନଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ ଥିଲେ । ଦ୍ୱାରସବୁ ରୁଦ୍ଧ ଥିବା ସମୟରେ ଯୀଶୁ ଆସି ମଧ୍ୟସ୍ଥଳରେ ଠିଆ ହୋଇ କହିଲେ, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ଶାନ୍ତି ହେଉ ।
\v 27 ପରେ ସେ ଥୋମାଙ୍କୁ କହିଲେ, ଏଆଡ଼େ ତୁମ୍ଭର ଆଙ୍ଗୁଳି ବଢ଼ାଇ ମୋହର ହାତ ଦେଖ ଓ ହାତ ବଢ଼ାଇ ମୋହର କକ୍ଷଦେଶରେ ଦିଅ; ଅବିଶ୍ୱାସୀ ନ ହୋଇ ବିଶ୍ୱାସୀ ହୁଅ ।
\s5
\v 28 ଥୋମା ତାହାଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ମୋହର ପ୍ରଭୁ, ମୋହର ଈଶ୍ୱର ।
\v 29 ଯୀଶୁ ତାଙ୍କୁ କହିଲେ, ତୁମ୍ଭେ ମୋତେ ଦେଖିବାରୁ ବିଶ୍ୱାସ କରିଅଛ ? ଯେଉଁମାନେ ନ ଦେଖି ବିଶ୍ୱାସ କରିଅଛନ୍ତି, ସେମାନେ ଧନ୍ୟ ।
\s5
\v 30 ଯୀଶୁ ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କ ସାକ୍ଷାତରେ ଏହିପରି ଅନେକ ଓ ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରକାର ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟକର୍ମ ସାଧନ କଲେ, ସେହି ସବୁ ଏହି ପୁସ୍ତକରେ ଲେଖା ହୋଇ ନାହିଁ;
\v 31 କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେପରି ବିଶ୍ୱାସ କର ଯେ, ଯୀଶୁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପୁତ୍ର ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଅଟନ୍ତି, ପୁଣି, ବିଶ୍ୱାସ କରି ଯେପରି ତୁମ୍ଭେମାନେ ତାହାଙ୍କ ନାମରେ ଜୀବନ ପ୍ରାପ୍ତ ହୁଅ, ଏଥି ନିମନ୍ତେ ଏସମସ୍ତ ଲେଖାଯାଇଅଛି ।
\s5
\c 21
\v 1 ଏଥିଉତ୍ତାରେ ଯୀଶୁ ତିବିରୀୟା ସମୁଦ୍ରକୂଳରେ ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ ପୁନର୍ବାର ଦର୍ଶନ ଦେଲେ। ସେ ଏହି ପ୍ରକାରେ ଦର୍ଶନ ଦେଲେ;
\v 2 ଶିମୋନ ପିତର, ଥୋମା, ଯାହାଙ୍କୁ ଦିଦୁମ କହନ୍ତି, ଗାଲିଲୀର କାନ୍ନାନିବାସୀ ନିଥନିୟେଲ, ଜେବଦୀଙ୍କ ପୁତ୍ରମାନେ ଓ ତାହାଙ୍କ ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଆଉ ଦୁଇ ଜଣ ଏକତ୍ର ଥିଲେ ।
\v 3 ଶିମୋନ ପିତର ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ମୁଁ ମାଛ ଧରିବାକୁ ଯାଉଅଛି । ସେମାନେ ତାଙ୍କୁ କହିଲେ, ଆମ୍ଭେମାନେ ମଧ୍ୟ ତୁମ୍ଭ ସାଙ୍ଗରେ ଯିବୁ । ସେମାନେ ବାହାରିଯାଇ ନୌକାରେ ଚଢ଼ିଲେ, ଆଉ ସେହି ରାତିରେ କିଛି ଧରି ପାରିଲେ ନାହିଁ ।
\s5
\v 4 କିନ୍ତୁ ପାହାନ୍ତା ହେଲା ଉତ୍ତାରେ ଯୀଶୁ କୂଳରେ ଠିଆ ହେଲେ; ତଥାପି ସେ ଯୀଶୁ ବୋଲି ଶିଷ୍ୟମାନେ ଜାଣିଲେ ନାହିଁ ।
\v 5 ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ପିଲାମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପାଖରେ କ'ଣ କିଛି ଖାଇବାର ଅଛି ? ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ନାହିଁ ।
\v 6 ସେ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ନୌକାର ଡାହାଣ ପାଖରେ ଜାଲ ପକାଅ, ଆଉ ତୁମ୍ଭେମାନେ ପାଇବ । ସେଥିରେ ସେମାନେ ଜାଲ ପକାଇଲେ, ଆଉ ଏତେ ମାଛ ପଡ଼ିଲା ଯେ, ସେମାନେ ତାହା ଟାଣି ପାରିଲେ ନାହିଁ ।
\s5
\v 7 ସେଥିରେ ଯୀଶୁ ଯେଉଁ ଶିଷ୍ୟଙ୍କୁ ପ୍ରେମ କରୁଥିଲେ, ସେ ପିତରଙ୍କୁ କହିଲେ, ଏ ତ ପ୍ରଭୁ । ଶିମୋନ ପିତର ଏ ତ ପ୍ରଭୁ ବୋଲି ଶୁଣି ଅଙ୍ଗରଖା ନ ପିନ୍ଧି ଥିବାରୁ ଆପଣା ଅଙ୍ଗରଖା ପିନ୍ଧି ସମୁଦ୍ରକୁ ଡେଇଁପଡ଼ିଲେ;
\v 8 କିନ୍ତୁ ଅନ୍ୟ ଶିଷ୍ୟମାନେ ମାଛରେ ଭର୍ତ୍ତି ହୋଇଥିବା ଜାଲ ଟାଣି ଟାଣି ସାନ ନାଆରେ ଆସିଲେ, କାରଣ ସେମାନେ କୂଳରୁ ଅଧିକ ଦୂରରେ ନ ଥିଲେ, କେବଳ ପ୍ରାୟ ଦୁଇ ଶହ ହାତ ଦୂରରେ ଥିଲେ ।
\v 9 ସେମାନେ କୂଳରେ ଓହ୍ଳାଇ ସେଠାରେ ଅଙ୍ଗାରର ନିଆଁ, ପୁଣି, ତାହା ଉପରେ ଭଜା ମାଛ ଓ ରୁଟି ଥୁଆ ହୋଇଥିବା ଦେଖିଲେ ।
\s5
\v 10 ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଏବେ ଯେଉଁ ମାଛ ଧରିଅଛ, ସେଥିରୁ କିଛି ଆଣ ।
\v 11 ଶିମୋନ ପିତର ଯାଇ ଏକ ଶହ ତେପନ ବଡ଼ ବଡ଼ ମାଛରେ ଭର୍ତ୍ତି ହୋଇଥିବା ଜାଲ କୂଳକୁ ଟାଣି ଆଣିଲେ; ଆଉ ଏତେ ମାଛରେ ସୁଦ୍ଧା ଜାଲ ଛିଣ୍ଡିଲା ନାହିଁ ।
\s5
\v 12 ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ଆସି ଭୋଜନ କର। ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କେହି ତୁମ୍ଭେ କିଏ ବୋଲି ତାହାଙ୍କୁ ପଚାରିବାକୁ ସାହସ କରୁ ନ ଥିଲେ, କାରଣ ସେ ଯେ ପ୍ରଭୁ, ଏହା ସେମାନେ ଜାଣିଥିଲେ ।
\v 13 ଯୀଶୁ ଆସି ରୁଟି ଘେନି ସେମାନଙ୍କୁ ଦେଲେ, ଆଉ ସେହି ପ୍ରକାରେ ମାଛ ମଧ୍ୟ ଦେଲେ ।
\v 14 ମୃତମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଉତ୍ଥିତ ହେଲା ଉତ୍ତାରେ ଯୀଶୁ ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ ଏହି ତୃତୀୟ ଥର ଦର୍ଶନ ଦେଲେ ।
\s5
\v 15 ସେମାନେ ଭୋଜନ କଲା ଉତ୍ତାରେ ଯୀଶୁ ଶିମୋନ ପିତରଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ, ହେ ଯୋହନଙ୍କ ପୁତ୍ର ଶିମୋନ, ତୁମ୍ଭେ କ'ଣ ମୋତେ ଏମାନଙ୍କଠାରୁ ଅଧିକ ପ୍ରେମ କରୁଅଛ ? ସେ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ହଁ, ପ୍ରଭୁ, ମୁଁ ଯେ ଆପଣଙ୍କୁ ସ୍ନେହ କରୁଅଛି, ତାହା ଆପଣ ଜାଣନ୍ତି । ସେ ତାଙ୍କୁ କହିଲେ, ମୋହର ମେଷଶାବକମାନଙ୍କୁ ଚରାଅ ।
\v 16 ସେ ପୁନର୍ବାର ଦ୍ୱିତୀୟ ଥର ତାଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ, ହେ ଯୋହନଙ୍କ ପୁତ୍ର ଶିମୋନ, ତୁମ୍ଭେ କ'ଣ ମୋତେ ପ୍ରେମ କରୁଅଛ ? ସେ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ହଁ, ପ୍ରଭୁ, ମୁଁ ଯେ ଆପଣଙ୍କୁ ସ୍ନେହ କରୁଅଛି, ତାହା ଆପଣ ଜାଣନ୍ତି । ସେ ତାଙ୍କୁ କହିଲେ, ମୋହର ମେଷମାନଙ୍କୁ ପ୍ରତିପାଳନ କର ।
\s5
\v 17 ସେ ତୃତୀୟ ଥର ତାଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ, ହେ ଯୋହନଙ୍କ ପୁତ୍ର ଶିମୋନ, ତୁମ୍ଭେ କ'ଣ ମୋତେ ସ୍ନେହ କରୁଅଛ ? ତୁମ୍ଭେ କ'ଣ ମୋତେ ସ୍ନେହ କରୁଅଛ, ଏହା କହି ସେ ତୃତୀୟ ଥର ପିତରଙ୍କୁ ପଚାରିବାରୁ ସେ ଦୁଃଖିତ ହୋଇ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ପ୍ରଭୁ, ଆପଣ ସମସ୍ତ ବିଷୟ ଜାଣନ୍ତି; ମୁଁ ଯେ ଆପଣଙ୍କୁ ସ୍ନେହ କରୁଅଛି, ତାହା ଆପଣ ଜାଣନ୍ତି । ଯୀଶୁ ତାଙ୍କୁ କହିଲେ, ମୋହର ମେଷମାନଙ୍କୁ ଚରାଅ ।
\v 18 ସତ୍ୟ ସତ୍ୟ ମୁଁ ତୁମ୍ଭକୁ କହୁଅଛି, ଯୁବକ ଥିବା ସମୟରେ ତୁମ୍ଭେ ଆପଣା କଟି ବନ୍ଧନ କରି ଯେଉଁ ଆଡ଼େ ଇଚ୍ଛା, ସେହି ଆଡ଼େ ଭ୍ରମଣ କରୁଥିଲ, କିନ୍ତୁ ବୃଦ୍ଧ ହେଲେ ତୁମ୍ଭେ ଆପଣା ହସ୍ତ ବିସ୍ତାର କରିବ ଓ ଅନ୍ୟ ଜଣେ ତୁମ୍ଭର କଟି ବନ୍ଧନ କରି, ଯେଉଁ ଆଡ଼େ ତୁମ୍ଭର ଇଚ୍ଛା ନ ଥିବ, ସେଆଡ଼େ ତୁମ୍ଭକୁ ଘେନିଯିବ ।
\s5
\v 19 ସେ କେଉଁ ପ୍ରକାର ମୃତ୍ୟୁଭୋଗ ଦ୍ୱାରା ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଗୌରବାନ୍ୱିତ କରିବେ, ସେଥିର ସୂଚନା ଦେଇ ସେ ଏହା କହିଲେ । ଏହା କହିଲା ଉତ୍ତାରେ ସେ ତାଙ୍କୁ କହିଲେ, ମୋହର ଅନୁଗାମୀ ହୁଅ ।
\s5
\v 20 ଯୀଶୁ ଯେଉଁ ଶିଷ୍ୟଙ୍କୁ ପ୍ରେମ କରୁଥିଲେ ଓ ଯେ ମଧ୍ୟ ରାତ୍ରିଭୋଜ ସମୟରେ ତାହାଙ୍କ ବକ୍ଷସ୍ଥଳରେ ଆଉଜିପଡ଼ି, ପ୍ରଭୁ, ଆପଣଙ୍କୁ କିଏ ଶତ୍ରୁ ହସ୍ତରେ ସମର୍ପଣ କରିବ ବୋଲି ପଚାରିଥିଲେ, ସେହି ଶିଷ୍ୟଙ୍କୁ ପିତର ବୁଲିପଡ଼ି ପଛରେ ଆସୁଥିବା ଦେଖିଲେ ।
\v 21 ପିତର ତାଙ୍କୁ ଦେଖି ଯୀଶୁଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ, ପ୍ରଭୁ, ଏହାର ବିଷୟରେ କ'ଣ ?
\s5
\v 22 ଯୀଶୁ ତାଙ୍କୁ କହିଲେ, ମୋହର ଆଗମନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସେ ରହୁ ବୋଲି ଯଦି ମୁଁ ଇଚ୍ଛା କରେ, ତାହାହେଲେ ସେଥିରେ ତୁମ୍ଭର କ'ଣ ଅଛି ? ତୁମ୍ଭେ ମୋହର ଅନୁଗାମୀ ହୁଅ ।
\v 23 ସେଥିରେ ସେହି ଶିଷ୍ୟ ଯେ ମରିବ ନାହିଁ, ଭାଇମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଏହି କଥା ବ୍ୟାପିଗଲା, ମାତ୍ର ସେ ମରିବ ନାହିଁ ବୋଲି ଯୀଶୁ ତାଙ୍କୁ କହି ନ ଥିଲେ, କିନ୍ତୁ ମୋହର ଆଗମନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସେ ରହୁ ବୋଲି ଯଦି ମୁଁ ଇଚ୍ଛା କରେ, ତାହାହେଲେ ସେଥିରେ ତୁମ୍ଭର କ'ଣ ଅଛି ବୋଲି କହିଥିଲେ ।
\s5
\v 24 ଯେ ଏହି ସମସ୍ତ ବିଷୟରେ ସାକ୍ଷ୍ୟ ଦେଉଅଛନ୍ତି ଓ ଏହି ସମସ୍ତ ଲେଖିଅଛନ୍ତି, ସେ ସେହି ଶିଷ୍ୟ; ଆଉ, ତାହାଙ୍କ ସାକ୍ଷ୍ୟ ଯେ ସତ୍ୟ, ତାହା ଆମ୍ଭେମାନେ ଜାଣୁ ।
\v 25 ପୁଣି, ଯୀଶୁ ଆହୁରି ଅନେକ ଅନେକ କର୍ମ ମଧ୍ୟ କରିଥିଲେ; ସେହି ସବୁ ଯଦି ଗୋଟି ଗୋଟି କରି ଲେଖା ଯାଆନ୍ତା, ତାହାହେଲେ ଏତେ ପୁସ୍ତକ ଲେଖା ହୁଅନ୍ତା ଯେ, ମୋହର ବିଚାରରେ ସମୁଦାୟ ଜଗତରେ ସୁଦ୍ଧା ସେହି ସବୁ ରଖିବା ନିମନ୍ତେ ସ୍ଥାନ ହୁଅନ୍ତା ନାହିଁ ।

1498
45-ACT.usfm Normal file
View File

@ -0,0 +1,1498 @@
\id ACT
\ide UTF-8
\h ରେରିତମାନଙ୍କ କାର୍ଯ୍ୟର ବିବରଣ
\toc1 ରେରିତମାନଙ୍କ କାର୍ଯ୍ୟର ବିବରଣ
\toc2 ରେରିତମାନଙ୍କ କାର୍ଯ୍ୟର ବିବରଣ
\toc3 act
\mt1 ରେରିତମାନଙ୍କ କାର୍ଯ୍ୟର ବିବରଣ
\s5
\c 1
\p
\v 1 ପ୍ରିୟ ଥିୟଫିଲ, ମୋର ପ୍ରଥମ ପୁସ୍ତକରେ ଯାହା ମୁଁ ତୁମକୁ ଲେଖିଥିଲି ତାହା ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟ ସ୍ୱର୍ଗକୁ ନୀତ ହେବା ପୂର୍ବରୁ ଯେଉଁ ସମସ୍ତ ବିଷୟ ସେ ଶିକ୍ଷା ଦେଇଥିଲେ ଓ କରିଥିଲେ I
\v 2 ଯୀଶୁ ସ୍ୱର୍ଗକୁ ଯିବା ପୂର୍ବରୁ, ପ୍ରେରିତମାନଙ୍କୁ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାଙ୍କ ସାହାଯ୍ୟରେ ସମସ୍ତ ସେ ଯାହା ଚାହୁଁଥିଲେ ସେ ବିଷୟ ଜାଣିବା ପାଇଁ କହିଥିଲେ I
\v 3 ସେ କୃଶରେ ଯନ୍ତ୍ରଣା ସହି ମୃତ୍ୟୁଭୋଗ କରି ଜୀବିତ ହେଲେ I ସେ ବାରମ୍ବାର ଚାଳିଶ ଦିନ ମଧ୍ୟରେ ଦର୍ଶନ ଦେଲେ, ଓ ଶିଷ୍ୟମାନେ ଅନେକ ଥର ତାଙ୍କୁ ଦେଖିଲେ I ସେ ପୁନଃଜୀବିତ ଅଟନ୍ତି ବୋଲି ଅନେକ ପ୍ରମାଣ ଦେଲେ I ଈଶ୍ୱର ତାଙ୍କ ରାଜ୍ୟରେ ଲୋକମାନଙ୍କୁ କିପରି ରାଜତ୍ୱ କରିବେ ସେ ବିଷୟରେ ତାଙ୍କ ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କ ସହିତ କଥାବାର୍ତ୍ତା କଲେ I
\s5
\v 4 ଥରେ ସେ ସେମାନଙ୍କ ସହିତ ଥିବା ସମୟରେ କହିଲେ ଯେ, "ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯିରୂଶାଲମ ପରିତ୍ୟାଗ କର ନାହିଁ I ମାତ୍ର ଯେପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ମୋର ପିତା ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାଙ୍କୁ ତାଙ୍କ ପ୍ରତିଜ୍ଞା ଅନୁସାରେ ତୁମ ନିକଟକୁ ପ୍ରେରଣ କରି ନାହାନ୍ତି ସେ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଅପେକ୍ଷା କର I ଏ ସମନ୍ଧରେ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଆଗରୁ କହିଅଛି I
\v 5 ଯୋହନ ଜଳରେ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ବାପ୍ତିସ୍ମ ଦେଲେ, ମାତ୍ର କିଛି ଦିନ ପରେ ଈଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାରେ ବାପ୍ତିସ୍ମ ଦେବେ I
\s5
\v 6 ଦିନେ ଶିଷ୍ୟମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ଏକତ୍ର ହୋଇ ସାକ୍ଷାତ କରି ପଚାରିଲେ, "ପ୍ରଭୁ, ଆପଣ କ’ଣ ଏହି ସମୟରେ ଇସ୍ରାଏଲ ଉପରେ ରାଜତ୍ୱ କରିବେ?"
\v 7 ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, "ସେହି କାଳ ଓ ସମୟ ଜାଣିବା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ଆବଶ୍ୟକ ନୁହେଁ I ତାହା କେବେ ଘଟିବ କେବଳ ମୋର ପିତା ନିର୍ଣ୍ଣୟ କରିସାରିଛନ୍ତି I
\v 8 କିନ୍ତୁ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ଯେତେବେଳେ ଆସିବେ ସେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଶକ୍ତିଯୁକ୍ତ କରିବେ I ତହିଁ ଉତ୍ତାରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୋ’ ବିଷୟରେ ସମସ୍ତ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଯିରୂଶାଲମରେ, ସମସ୍ତ ଯିହୁଦା ପ୍ରଦେଶରେ, ଶମିରୋଣରେ, ଓ ସମଗ୍ର ଜଗତରେ କହିବ I
\s5
\v 9 ଏହା କହିଲା ପରେ ସେ ସ୍ୱର୍ଗକୁ ଗଲେ, ଓ ଗୋଟିଏ ମେଘ ସେମାନଙ୍କୁ ଆଚ୍ଛାଦିତ କଲା ଆଉ ସେମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ଦେଖି ପାରିଲେ ନାହିଁ I
\v 10 ଯୀଶୁ ସ୍ୱର୍ଗକୁ ନୀତ ହେବା ବେଳେ ଶିଷ୍ୟମାନେ ଆକାଶକୁ ଅନାଇ ରହିଲେ ଆଉ ହଠାତ୍ ଧଳା ଲୁଗା ପିନ୍ଧିଥିବା ଦୁଇଜଣ ପୁରୁଷ ସେମାନଙ୍କ ପାଖରେ ଛିଡା ହେଲେ ଓ ସେମାନେ ଦୂତ ଥିଲେ I
\v 11 ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ କହିଲେ, "ହେ ଗାଲିଲୀୟ ଲୋକମାନେ ଆକାଶକୁ ଚାହିଁ ରୁହ ନାହିଁ ! ଦିନେ ଏହି ଯୀଶୁ ଯାହାଙ୍କୁ ଈଶ୍ୱର ସ୍ୱର୍ଗକୁ ନେଲେ ପୁଣି ଆସିବେ I ଯେପରି ତୁମ୍ଭେମାନେ ତାଙ୍କୁ ସ୍ୱର୍ଗକୁ ଯିବାର ଦେଖିଲ ସେପରି ସେ ଆସିବେ I"
\s5
\v 12 ଏହା ପରେ ଦୁଇ ଦୂତ ଫେରି ଗଲେ ଓ ଶିଷ୍ୟମାନେ ମଧ୍ୟ ଜୀତ ପର୍ବତରୁ ଯିରୂଶାଲମକୁ ଫେରିଗଲେ ଯାହା ଅଳ୍ପ ବାଟ ଥିଲା I
\v 13 ନଗରରେ ପ୍ରବେଶ କଲା ପରେ ଯେଉଁ ଘରେ ରହୁଥିଲେ ସେହି ଗୃହର ଉପର କୋଠରୀକୁ ଗଲେ I ସେମାନଙ୍କ ନାମ ଏ ପ୍ରକାରର-ପିତର, ଯୋହନ, ଯାକୁବ, ଆନ୍ଦ୍ରିୟ, ଫିଲିପ୍ପ, ଥୋମା, ବର୍ଥଲମୀ, ମାଥିଉ, ଆଲଫିଙ୍କ ପୁତ୍ର ଯାକୁବ, 'ଉଦଯୋଗୀ' ଶିମୋନ ଓ ଯାକୁବଙ୍କ ପୁତ୍ର ଯିହୁଦା I
\v 14 ଏ ସମସ୍ତ ପ୍ରେରିତ ମିଳିତ ଭାବେ ନିରନ୍ତର ପ୍ରାର୍ଥନା ଆରମ୍ଭ କଲେ I ଅନ୍ୟମାନେ ମଧ୍ୟ ସେମାନଙ୍କ ସହିତ ପ୍ରାର୍ଥନାରେ ଥିଲେ ସେମାନେ ହେଲେ ମରିୟମ, ଯୀଶୁଙ୍କ ମାତା ଓ ତାଙ୍କ ଭାଇମାନେ I
\s5
\v 15 ସେହି ଦିନମାନଙ୍କରେ ପିତର ଅନ୍ୟ ସହ ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ ଠିଆ ହେଲେ I ସେଠାରେ ୧୨୦ ଜଣ ଯୀଶୁଙ୍କର ଅନୁଗମନକାରୀ ଥିଲେ I
\v 16 ସେ କହିଲେ, " ଭାଇମାନେ ଯିହୁଦାଙ୍କ ବିଷୟରେ ଅନେକ ବର୍ଷ ପୂର୍ବେ ଦାଉଦ ଲେଖି ଥିଲେ I ତାହା ସତ୍ୟ ଏବଂ ସଫଳ ହେବାକୁ ଥିଲା, କାରଣ ଏହା ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଦାଉଦ ଲେଖିଥିଲେ I
\s5
\v 17 ଯଦିଓ ଯିହୁଦା ଆମ ପରି ଜଣେ ପ୍ରେରିତ ଥିଲେ, ସେ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ଯେଉଁମାନେ ବନ୍ଦୀ ଓ ହତ୍ୟା କଲେ ସେମାନଙ୍କୁ ସାହାଯ୍ୟ କଲେ I"
\v 18 ତେବେ ଏହି ମନ୍ଦ କାର୍ଯ୍ୟ କରିବା ଦ୍ୱାରା ଯିହୁଦା ଅର୍ଥ ପାଇଲେ ଓ ସେହି ଅର୍ଥରେ ସେ ଖଣ୍ଡେ ଜମି କିଣିଲେ I ପରେ ସେ ଭୂମିରେ ପଡ଼ିବା ପରେ ତାଙ୍କ ଶରୀର ଦୁଇ ଭାଗ ହେଲା ଓ ତାଙ୍କ ଅନ୍ତବୁଜୁଳା ବାହାରି ଗଲା I
\v 19 ଆଉ, ଏହା ଯିରୁଶାଲମରେ ବାସ କରୁଥିବା ଲୋକମାନେ ଶୁଣିଲେ ତେଣୁ ସେମାନେ ସେହି ଜମିକୁ ଅରାମିକ୍ ଭାଷାରେ 'ହକଲଦମା' ନାମ ଦେଲେ ଯାହାର ଅର୍ଥ ରକ୍ତକ୍ଷେତ୍ର, କାରଣ ଏହି ସ୍ଥାନରେ ଜଣେ ମୃତ୍ୟୁ ବରଣ କରିଥିଲେ I
\s5
\v 20 ପିତର ମଧ୍ୟ କହିଲେ, "ଗୀତସଂହିତIରେ ଯେପରି ଯିହୁଦାଙ୍କ ବିଷୟରେ ଲେଖାଅଛି ସେପରି ଘଟିଲା, ତାହାର ବାସସ୍ଥାନ ଶୂନ୍ୟ ହେଉ, ସେଠାରେ କେହି ବାସ ନ କରୁ I ଅନ୍ୟ ଶବ୍ଦରେ ଦାଉଦ ମଧ୍ୟ କହନ୍ତି, " ତାହାର ଅଧ୍ୟକ୍ଷପଦ ଅନ୍ୟ ଜଣେ ପାଉ I"
\s5
\v 21 ତେବେ ପ୍ରେରିତମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କୁ ଯିହୁଦାଙ୍କ ସ୍ଥାନରେ ମନୋନୀତ କରିବା ଆବଶ୍ୟକ ଥିଲା I ଯିଏ ଆମ ସହିତ ସବୁବେଳେ ଯୀଶୁ ଥିବା ସମୟରେ ଥିଲେ I
\v 22 ବାପ୍ତିଜକ ଯୋହନ ବାପ୍ତିସ୍ମ ଦେବା ସମୟଠାରୁ ଆରମ୍ଭ କରି ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟରୁ ଯୀଶୁ ଉର୍ଦ୍ଦକୁନୀତ ହେବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସେ ଗମନାଗମନ କରୁଥିଲେ I ସେ ପୁନରୁତ୍ଥାନର ସାକ୍ଷୀ ହେବା ଆବଶ୍ୟକ I
\v 23 ତେବେ ପ୍ରେରିତ ଓ ଅନ୍ୟ ବିଶ୍ୱାସୀ ଦୁଇ ଜଣଙ୍କର ନାମ ପ୍ରସ୍ତାବ କଲେ I ଜଣଙ୍କ ନାମ ଯୋଷେଫ ବର୍ଶବ୍‌ବା, ଯାହାକୁ ଯୁସ୍ତ ବୋଲି ଡକାଯାଏ I ଅନ୍ୟ ଜନକ ନାମ ମଥିୟ I
\s5
\v 24 ପୁଣି ସେମାନେ ପ୍ରାର୍ଥନା କଲେ," ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁ, ଯିହୁଦା ପାପ କରି ପ୍ରେରିତ ପଦରୁ ପତିତ ହୋଇଅଛି, ସେହି ପଦକୁ ଗ୍ରହଣ କିରବା ପାଇଁ ଏହି ଦୁଇ ଜଣଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ତୁମ୍ଭେ କାହାକୁ ମନୋନୀତ କରିଅଛ ତାହା ଦେଖାଇଦିଅ I
\v 25 ଆଉ, ସେମାନେ ସେହି ଦୁଇ ଜଣଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଗୁଲିବାଣ୍ଟ କଲେ, ପୁଣି ମଥିୟଙ୍କ ନାମରେ ଗୁଲି ଉଠିଲା; ସେଥିରେ ସେ ଏକାଦଶ ପ୍ରେରିତଙ୍କ ସହିତ ଗଣିତ ହେଲେ I
\v 26 ତା'ପରେ ପ୍ ରରେିତମାନେ ଏହି ଦୁହିଁଙ୍କ ନାମ ରେ ଗୁଳା ପକାଇଲେ। କାଗଜ ରେ ଲଖାେଥିବା ଗୁଳା ମଥିୟଙ୍କ ନାମ ରେ ଉଠିଲା। ଏହିପରି ସେ ଅନ୍ୟ ଏଗାର ଜଣ ପ୍ ରରେିତଙ୍କ ସହିତ ଜଣେ ପ୍ ରରେିତ ହିସାବ ରେ ଗଣିତ ହେଲେ।
\s5
\c 2
\p
\v 1 ଯେଉଁଦିନ ଯିହୁଦୀମାନେ ପେଣ୍ଟିକଷ୍ଟ ପର୍ବ ପାଳନ କରୁଥିଲେ ସମସ୍ତ ବିଶ୍ୱାସୀମାନେ ଯିରୁଶାଲମରେ ଗୋଟିଏ ସ୍ଥାନରେ ଏକତ୍ରୀତ ହୋଇଥିଲେ ।
\v 2 ସେତେବେଳ ହଠାତ୍ ଆକାଶରୁ ଗୋଟିଏ ଭୀଷଣ ଝଡ଼ ବହିବା ପରି ଶବ୍ଦ ଶୁଣାଗଲା । ଘର ଭିତରେ ବସିଥିବା ସମସ୍ତେ ଏହି ଶବ୍ଦ ଶୁଣିଲେ I
\v 3 ସେମାନେ ଅଗ୍ନିଶିଖା ପରି କିଛି ଦେଖିଲେ। ଏହି ଅଗ୍ନିଶିଖାସବୁ ଭାଗ ଭାଗ ହୋଇଥିଲା I ଏବଂ ପ୍ରତ୍ୟେକ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କ ଉପରେ ଅଧିଷ୍ଠାନ କଲା ।
\v 4 ସମସ୍ତେ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାରେ ପରିପୂର୍ଣ୍ଣ ହେଲେ । ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ପାଉଥିବା ଶକ୍ତି ସାହାଯ୍ୟରେ ସେମାନେ ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ ଭାଷାରେ କଥା କହିବାକୁ ଆରମ୍ଭ କଲେ I
\s5
\v 5 ସେହି ସମୟରେ ପୃଥିବୀର ସବୁ ଦେଶରୁ ଯିହୁଦୀ ଭକ୍ତମାନେ ଆସି ଯିରୂଶାଲମରେ ରହୁଥିଲେ । ସେମାନେ ଯିହୁଦୀ ଥିଲେ ଓ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଉପାସନା କରୁଥିଲେ I ସେମାନେ ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ ଦେଶରୁ ଆସିଥିଲେ I
\v 6 ପବନ ବହୁ ଥିବା ଏହି ଶବ୍ଦ ଶୁଣିବା ମାତ୍ରେ ସେମାନଙ୍କ ଭିତରୁ ବହୁତ ଲୋକ ଯେଉଁଠାରେ ବିଶ୍ୱାସୀମାନେ ଥିଲେ ସେଠାରେ ଆସି ଜମା ହୋଇ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହୋଇଗଲେ । ଲୋକମାନେ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହୋଇଗଲେ, କାରଣ ସେମାନେ ନିଜେ ଯେଉଁ ଭାଷାରେ କଥା ହେଉଥିଲେ, ପ୍ରେରିତମାନେ ସେହି ସେହି ଭାଷାରେ କଥା ହେଉଥିବାର ଶୁଣିଲେ ।
\v 7 ଏଥିରେ ଯିହୁଦୀମାନେ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହୋଇ ପରସ୍ପର ମଧ୍ୟରେ କଥାବାର୍ତ୍ତା ହେଲେ, " ଦେଖ, ଏହିପରି କଥା କହିଥିବା ଏହି ସମସ୍ତ ଲୋକ ଗାଲିଲୀର ନୁହନ୍ତି କି? ଏମାନେ କିପରି ଆମର ଭାଷା ଜାଣିଲେ?
\s5
\v 8 କିନ୍ତୁ ଆମ୍ଭେମାନେ ସେମାନଙ୍କୁ ଆମ୍ଭ ମାତୃଭାଷାରେ କଥା କହିବାର କିପରି ଶୁଣୁଅଛୁ? ଏହା କିପରି ସମ୍ଭବ!
\v 9 ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ମଧ୍ୟରୁ କେତେକ ଏଠାକୁ ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ ସ୍ଥାନରୁ ଆସିଛୁ । ପାର୍ଥୀୟ, ମାଦୀୟ ଓ ଏଲାମୀୟ ପୁଣି ମେସପତାମିଆର ଲୋକମାନେ, ଏବଂ ଯିହୁଦା, କାପ୍ପାଦକିଆ, ପନ୍ତ ଓ ଆସିଆର,
\v 10 ଫ୍ରୁଗିଆ ଓ ପ୍ରଫୁଲିଆ, ମିଶର ନିବାସୀ କୂରୀଣୀୟ ନିକଟବର୍ତ୍ତୀ ଲିବିଆ ପ୍ରଦେଶ ଲୋକେ ରୋମ ନଗରରୁ ଆସିଥିବା ତଥା କ୍ରୀତୀୟ ଓ ଆରବୀୟ ପରିଦର୍ଶକଗଣ ।
\v 11 ଆମ୍ଭ ଭିତରୁ କେତେଜଣ ଜନ୍ମରୁ ଯିହୁଦୀ ଏବଂ ଅନ୍ୟ କେତେକ ଯିହୁଦୀ ଧର୍ମଗ୍ରହଣ କରିଥିବା ଲୋକ । ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ମଧ୍ୟରୁ କେତେକ ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ ଦେଶରୁ ଆସିଛୁ । କିନ୍ତୁ ଆମ୍ଭେ ଏହି ଲୋକମାନଙ୍କଠାରୁ ଆମ୍ଭ ନିଜ ଭାଷା କହିବାର ଶୁଣୁଛୁ । ସେମାନେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କର ମହତ୍‌କାର୍ଯ୍ୟକୁ ଆମ୍ଭ ଭାଷାରେ କିପରି ବର୍ଣ୍ଣନା କରୁଛନ୍ତି?
\s5
\v 12 ସେମାନେ ସମସ୍ତେ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହୋଇ କ’ଣ ଘଟୁଛି ତାହା ଜାଣି ପାରିଲେ ନାହିଁ । ସେମାନେ ପରସ୍ପରକୁ ପଚାରିଲେ, "ଏ ସବୁ କ'ଣ ?
\v 13 କିନ୍ତୁ ଅନ୍ୟମାନେ ସେସବୁ ଦେଖି ପ୍ରେରିତମାନଙ୍କୁ ଉପହାସ କରି କହିଲେ, "ଏମାନେ ସମସ୍ତେ ମଦ ପିଇ ମାତାଲ ହୋଇ ଏପରି କରୁଛନ୍ତି ।"
\s5
\v 14 ପିତର ସେହି ଏଗାର ଜଣ ପ୍ରେରିତ ସହ ଠିଆ ହୋଇ ସେହି ଲୋକମାନଙ୍କୁ ବଡ଼ ପାଟିରେ କହିଲେ, " ହେ ଯିହୁଦୀୟମାନେ, ହେ ଯିରୂଶାଲମବାସୀ ସମସ୍ତେ ମୋ କଥା ଶୁଣ, କ'ଣ ଘଟୁଅଛି ତାହା ମୁଁ ବର୍ଣ୍ଣନା କରିବା ପାଇଁ ଚାହେଁ I
\v 15 ତୁମ୍ଭେମାନେ ଅନୁମାନ କରୁଛ ଯେ, ଆମ୍ଭେମାନେ ମାତାଲ, କିନ୍ତୁ ତାହା ନୁହେଁ, କାରଣ ବର୍ତ୍ତମାନ ତ ସକାଳ ନ'ଟା ବାଜିଛି । ଏପରି ସମୟରେ କେହି ମାତାଲ ହୁଅନ୍ତି ନାହିଁ I
\s5
\v 16 ମାତ୍ର ଏବେ ଯାହା ଘଟୁଅଛି ତାହା ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ଓ ସେ ବିଷୟରେ ବହୁ ବର୍ଷ ପୂର୍ବରୁ ଭାବବାଦୀ ଯାୟେଲ ଲେଖିଥିଲେ I ସେ ଲେଖିଲେ "ପରମେଶ୍ୱର କହନ୍ତି,
\v 17 "ଶେଷ ସମୟରେ ମୁଁ ସମସ୍ତଙ୍କ ଉପରେ ମୋର ଆତ୍ମା ଢ଼ାଳି ଦେବି । ଯାହା ଦ୍ୱାରା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ପୁଅ ଝିଅମାନେ ଭବିଷ୍ୟତ ବାଣୀ କହିବେ । ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ଯୁବକମାନେ ଦର୍ଶନ ପାଇବେ ଓ ବୃଦ୍ଧ ଲୋକମାନେ ସ୍ୱପ୍ନ ଦେଖିବେ ।
\s5
\v 18 ହଁ, ସେତେବେଳେ ମୁଁ ନିଜ ସେବକମାନଙ୍କ ଉପରେ ନିଜ ଆତ୍ମା ଢ଼ାଳି ଦେବି, ଯେପରି ସେମାନେ ଭବିଷ୍ୟତବାଣୀ କହିବେ ।
\v 19 ମୁଁ ଉପରିସ୍ଥ ଆକାଶରେ ବିସ୍ମୟଜନକ କାର୍ଯ୍ୟ ଓ ନୀଚ୍ଚସ୍ଥ ପୃଥିବୀରେ ରକ୍ତ ନିଆଁ ମେଘ, ଧୂଆଁର ଚିହ୍ନମାନ ଦେଖାଇବି । ଏହି ପୃଥିବୀ ରକ୍ତ, ଅଗ୍ନି, ଓ ଧୂଆଁରେ ପରିପୂର୍ଣ୍ଣ ହେବ I
\s5
\v 20 ଆକାଶରେ ସୂର୍ଯ୍ୟ ଅନ୍ଧକାରମୟ ଓ ଚନ୍ଦ୍ର ରକ୍ତ ବର୍ଣ୍ଣ ଦେଖାଯିବ । ପ୍ରଭୁଙ୍କର ବିଚାର ଦିନ ପୂର୍ବରୁ ଏହି ସବୁ ଘଟିବ I
\v 21 ଏବଂ ସେତେବେଳ ଯେ କେହି ପ୍ରଭୁଙ୍କ ନାମ ଡାକିବ, ସେ ଉଦ୍ଧାର ପାଇବ ।
\s5
\v 22 ପିତର କହିଲେ "ହେ ଇସ୍ରାଏଲର ଲୋକମାନେ, ଏହି ସବୁ କଥା ଶୁଣ! ଯେତେବେଳେ ନାଜରିତୀୟ ଯୀଶୁ ତୁମ ମଧ୍ୟରେ ଥିଲେ ଈଶ୍ୱର ତୁମକୁ ପ୍ରମାଣିତ କଲେ ଯେ ସେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ପ୍ରେରିତ ହୋଇ ସବୁ ଶକ୍ତିଶାଳୀ କାର୍ଯ୍ୟ ଏବଂ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ଘଟଣା ସବୁ କରିଥିଲେ I ଏହା ତୁମ୍ଭେ ନିଜେ ଜାଣ ଯେ ଏହା ସତ୍ୟ I
\v 23 ତୁମ୍ଭେମାନେ ଏ ସମସ୍ତ ଜାଣି ସୁଧା ଏହି ଯୀଶୁଙ୍କୁ ଶତ୍ରୁ ହସ୍ତରେ ସମର୍ପଣ କଲ I କିନ୍ତୁ ଏହା ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଯୋଜନା ଥିଲା ଓ ସେ ସବୁ ଜାଣି ଥିଲେ I ପୁଣି ତୁମ୍ଭେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଆଜ୍ଞା ଲଘଂନକାରୀମାନଙ୍କ ସାହାଯ୍ୟରେ ଯୀଶୁଙ୍କୁ କ୍ରୁଶରେ ଚ଼ଢ଼େଇ କଣ୍ଟା ବାଡ଼େଇ ହତ୍ୟା କରିଦେଲ ।
\v 24 ଯୀଶୁଙ୍କ ମୃତ୍ୟୁ ବରଣ କଲେ କିନ୍ତୁ ଈଶ୍ୱର ତାହାଙ୍କୁ ପୁଣି ଉଠାଇଲେ । ମୃତ୍ୟୁ ତାହାଙ୍କୁ ବାନ୍ଧି ରଖିପାରିଲା ନାହିଁ । ଈଶ୍ୱର ତାହାଙ୍କୁ ଜୀବିତ କଲେ I
\s5
\v 25 ଦାଉଦ ତାହାଙ୍କ ବିଷୟରେ କହିଥିଲେ, ବହୁ ବର୍ଷ ପୂର୍ବେ ଯାହା ଯୀଶୁ କହିଥିଲେ ତାହା ଦାଉଦ ଲେଖିଥିଲେ, ମୁଁ ଜାଣେ ପ୍ରଭୁ ଈଶ୍ୱର ସର୍ବଦା ମୋର ପ୍ରାର୍ଥନା ଶୁଣନ୍ତି I ସେ ମୋ ପାଖରେ ଅଛନ୍ତି, ତେଣୁ ମୁଁ ମୋର କ୍ଷତି କରିବା ବ୍ୟକ୍ତିମାନଙ୍କୁ ଭୟ କରିବି ନାହିଁ I
\v 26 ଏଥି ନିମନ୍ତେ ମୋର ମନ ପ୍ରଫୁଲ୍ଲିତ ହେଲା ଓ ମୁଁ ଆନନ୍ଦ କଲି । ଯଦିଓ ଦିନେ ମୁଁ ମରିବି, ମୁଁ ଜାଣେ ତୁମେ ମତେ ସର୍ବଦା ସାହାଯ୍ୟ କରିବ I
\s5
\v 27 ତୁମ୍ଭେ ମୋର ଆତ୍ମାକୁ ମୃତମାନଙ୍କ ସ୍ଥାନରେ ଛାଡ଼ିଦେବ ନାହିଁ । ତୁମ୍ଭେ ମୋର ଶରୀରକୁ କବରରେ କ୍ଷୟ ହେବାକୁ ଦେବ ନାହିଁ । କାରଣ ମୁଁ ତୁମ ପ୍ରତି ସମର୍ପିତ ଓ ସର୍ବଦା ତୁମର ବାଧ୍ୟ ଅଟେ I
\v 28 ତୁମ୍ଭେ ମୋତେ ଜୀବନର ପଥ ଦେଖାଇଅଛ । ତୁମ୍ଭ ଉପସ୍ଥିତରେ ମୋତେ ବହୁତ ଆନନ୍ଦ ମିଳେ ।
\s5
\v 29 " ହେ ମୋର ଯିହୁଦୀ ଭାଇମାନେ, ମୁଁ ବିଶ୍ୱାସର ସହିତ ଆମ୍ଭ ପୂର୍ବପୁରୁଷ ଦାଉଦ ରାଜାଙ୍କ ବିଷୟରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହିପାରିବି । ସେ ମୃତ୍ୟୁ ବରଣ କଲେ ଓ ତାଙ୍କୁ କବର ଦିଆଯାଇଛି, ଏବଂ ତାହାଙ୍କର ଏହି କବର ଆଜି ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଅଛି ।
\v 30 ଦାଉଦ ରାଜା ଜଣେ ଭାବବାଦୀ ଥିଲେ । ସେ ଜାଣିଥିଲେ, ପରମେଶ୍ୱର ତାହାଙ୍କ ପାଖରେ ପ୍ରତିଜ୍ଞା କରିଥିଲେ, ଯେ ତାହାଙ୍କ ବଂଶଧର ମଧ୍ୟରୁ ଜଣଙ୍କୁ ତାହାଙ୍କ ସିଂହାସନରେ ବସାଇବେ ।
\v 31 ଏଣୁ ଭବିଷ୍ୟତରେ ଯାହା ଘଟିବ, ତାହା ଦାଉଦ ପୂର୍ବରୁ ଜାଣିପାରିଥିଲେ I ଈଶ୍ୱର ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କୁ ପୁନରୁତ୍ଥାନ କରିଥିଲେ, ତାହାଙ୍କୁ ମୃତ୍ୟୁର ସ୍ଥାନରେ ଛାଡ଼ିଦେଲେ ନାହିଁ ଓ ତାହାଙ୍କର ଦେହ କବରରେ ପଚିସଢ଼ି ଯିବା ପାଇଁ ଦେଲେନାହିଁ ।
\s5
\v 32 ଏହି ଯୀଶୁଙ୍କୁ ଈଶ୍ୱର ମୃତ୍ୟୁରୁ ଉଠାଇଅଛନ୍ତି, ଆମ୍ଭେମାନେ ଜାଣିଛୁ ଓ ସେଥିର ନିଜେ ସାକ୍ଷୀ ଅଟୁ ।
\v 33 ଈଶ୍ୱର ଯୀଶୁଙ୍କୁ ଉନ୍ନତ କରିଅଛନ୍ତି । ସେ ବର୍ତ୍ତମାନ ଈଶ୍ୱରଙ୍କର ଡ଼ାହାଣ ପଟେ ଅଛନ୍ତି । ପରମପିତା ଆମକୁ ପବିତ୍ରଆତ୍ମା ଦେଇଛନ୍ତି । ବର୍ତ୍ତମାନ ତୁମ୍ଭେମାନେ ତାହା ଦେଖୁଅଛ ଓ ଶୁଣୁଅଛ ।
\s5
\v 34 ଆମେ ଜାଣୁ ଯୀଶୁ ଯେପରି ସ୍ୱର୍ଗାରୋହଣ କରିଛନ୍ତି ଦାଉଦ ସେପରି ସ୍ୱର୍ଗାରୋହଣ କରି ନାହାନ୍ତି । ଦାଉଦ ନିଜେ ଏହି କଥା କହିଛନ୍ତି: ଯୀଶୁ ମସୀହ ଅଟନ୍ତି I
\v 35 ଈଶ୍ୱର ଯୀଶୁଙ୍କୁ କହିଲେ, " ତୁମ୍ଭର ଶତ୍ରୁମାନଙ୍କୁ ତୁମ୍ଭର ପାଦ ତଳକୁ ନ ଆଣିବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ତୁମ୍ଭେ ମୋର ଡ଼ାହାଣ ପଟେ ବସିଥାଅ ।"
\v 36 ପିତର ଏପରି କହି ଶେଷ କଲେ, " ମୁଁ ତୁମକୁ ଓ ଅନ୍ୟ ଇସ୍ରାଏଲର ସମସ୍ତେ ଏହା ଭଲ ଭାବରେ ଜାଣନ୍ତୁ ଯେ, ଏହି ଯେଉଁ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ କ୍ରୁଶରେ ବିଦ୍ଧ କରିଛ, ଈଶ୍ୱର ତାହାଙ୍କୁ ପ୍ରଭୁ ଓ ମସୀହ ପଦରେ ନିଯୁକ୍ତ କରିଛନ୍ତି ।"
\s5
\v 37 ଯେତେବେଳେ ଲୋକମାନେ ପିତର ଏବଂ ଅନ୍ୟ ପ୍ରେରିତମାନଙ୍କଠାରୁ ଏହି କଥା ଶୁଣିଲେ, ସେମାନେ ନିଜର ଭୁଲ ଜାଣି ପାରିଲେ I ସେମାନେ ପିତର ଓ ଅନ୍ୟ ପ୍ରେରିତମାନଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ, "ଭାଇମାନେ, ଆମେ କ'ଣ କରିବା?"
\v 38 ପିତର ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, "ତୁମ୍ଭେମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ହୃଦୟ ଓ ଜୀବନ ପରିବର୍ତ୍ତନ କର । ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯଦି ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ଵାସ କର ତେବେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ବାପ୍ତିସ୍ମ ଦେବା I ଯୀଶୁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ପାପ କ୍ଷମା କରିବେ ଏବଂ ସେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ତାଙ୍କ ପବିତ୍ରଆତ୍ମା ଦାନ କରିବେ ।
\v 39 ଈଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ପିଲାମାନଙ୍କ ଓ ତୁମ୍ଭ ନିମନ୍ତେ ଓ ଯେଉଁମାନେ ଦୂରରେ ଥାଇ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରନ୍ତି ସମସ୍ତଙ୍କ ପ୍ରତି ଈଶ୍ୱର ଏହା କରିବାକୁ ପ୍ରତିଜ୍ଞା କରିଅଛନ୍ତି । ଯେଉଁମାନଙ୍କୁ ଆପଣା ଲୋକ ହେବା ନିମନ୍ତେ ଆହ୍ୱାନ କରିଅଛନ୍ତି, ସେମାନଙ୍କୁ ସେ ଆପଣା ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ଦେବେ I
\s5
\v 40 ପିତର ସେମାନଙ୍କୁ ଚେତନା ଦେଇ କହିଲେ, "ବର୍ତ୍ତମାନ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ନିକଟରେ ପ୍ରାର୍ଥନା କର ଯେପରି ଦୁଷ୍ଟମାନଙ୍କୁ ବିଚାର କରିବା ବେଳେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଦଣ୍ଡ ଦେବେ ନାହିଁ ।"
\v 41 ଯେଉଁମାନେ ତାହାଙ୍କର ଏହି କଥା ଗ୍ରହଣ କଲେ ସେମାନେ ବାପ୍ତିଜିତ ହେଲେ । ସେଦିନ ସେହି ବିଶ୍ୱାସୀଦଳ ସହିତ ଆହୁରି ପ୍ରାୟ ତିନି ହଜାର ଲୋକ ଯୋଗ ଦେଲେ ।
\v 42 ବିଶ୍ୱାସୀମାନେ ଏକାଠି ମିଳିତ ହେବାକୁ ଲାଗିଲେ ଓ ପ୍ରେରିତମାନଙ୍କ ଉପଦେଶ ଶୁଣିବାକୁ ଯତ୍ନ କଲେ । ବିଶ୍ୱାସୀମାନେ ଅନେକ ଥର ପରସ୍ପର ପ୍ରତି ସହଭାଗୀ ହେଲେ । ସେମାନେ ରୋଟୀ ବାଣ୍ଟି ଖାଇବା ଏବଂ ଏକତ୍ର ପ୍ରାର୍ଥନା କରିବାରେ ସମୟ ଦେଲେ ।
\s5
\v 43 ପ୍ରତ୍ୟେକ ଯିରୁଶାଲମ ନିବାସୀ ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଅତି ଭକ୍ତି କଲେ କାରଣ ପ୍ରେରିତମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ବହୁତ ଶକ୍ତିଶାଳୀ ଓ ବହୁତ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ କାର୍ଯ୍ୟ କରୁଥିଲେ ।
\v 44 ସମସ୍ତ ବିଶ୍ୱାସୀମାନେ ଏକାଠି ରହିଲେ ଏବଂ ସେମାନଙ୍କ ଏକ ବିଶ୍ୱାସ ଥିଲା ଓ ସେମାନଙ୍କ ପାଖରେ ଯାହା ସବୁଥିଲା, ସେଥିରେ ସମସ୍ତେ ଭାଗୀଦାର ହେଲେ ।
\v 45 ସେମାନେ ନିଜ ନିଜର ସବୁ ସମ୍ପତ୍ତି ଓ ଜିନିଷପତ୍ର ବିକ୍ରୀ କରୁଥିଲେ ଓ ସମସ୍ତ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ସେମାନଙ୍କ ନିଜ ନିଜ ଆବଶ୍ୟକତା ଅନୁସାର ବାଣ୍ଟି ଦେଉଥିଲେ ।
\s5
\v 46 ପ୍ରତିଦିନ ସେମାନେ ଏକାଠି ହୋଇ ଉପାସନା ମନ୍ଦିରରେ ପରସ୍ପରକୁ ଭେଟୁଥିଲେ । ସେ ସମସ୍ତଙ୍କର ଲକ୍ଷ୍ୟ ଏକ ଥିଲା । ସେମାନେ ସେମାନଙ୍କ ଘରେ ଏକତ୍ର ଖାଉଥିଲେ, ଏବଂ ଆନନ୍ଦପୂର୍ଣ୍ଣ ହୃଦୟରେ ପରସ୍ପରକୁ ଏଥିର ଅଂଶୀ କରାଉଥିଲେ ।
\v 47 ଏହିପରି ଭାବେ ବିଶ୍ୱାସୀମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କର ପ୍ରଶଂସା କଲେ I ଯିରୁଶାଲମର ସବୁ ଲୋକମାନେ ସେମାନଙ୍କୁ ଭଲ ପାଉଥିଲେ । ପ୍ରତିଦିନ ଅଧିକରୁ ଅଧିକ ଲୋକ ପରିତ୍ରାଣ ପାଉଥିଲେ । ପାପର ଦଣ୍ଡରୁ ପରିତ୍ରାଣ ପାଉଥିବା ଲୋକମାନଙ୍କୁ ପ୍ରଭୁ ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କ ଦଳରେ ସଂଯୁକ୍ତ କରୁଥିଲେ ।
\s5
\c 3
\p
\v 1 ଦିନେ ପିତର ଓ ଯୋହନ ଏକାଠି ମନ୍ଦିର ପରିସରକୁ ଯାଉଥିଲେ । ସେତେବେଳେ ଦିନ ତିନିଟା ହୋଇଥିଲା ଓ ତାହା ପ୍ରତିଦିନର ପ୍ରାର୍ଥନାର ସମୟ ଥିଲା ।
\v 2 ସେମାନେ ଉପାସନା ମନ୍ଦିର ପରିସର ମଧ୍ୟରେ ଯାଉଥିବା ସେସମୟରେ ଜଣେ ଲୋକ ଜନ୍ମରୁ ପଙ୍ଗୁ ସେଠାରେ ଥିଲା । ସେ ଚାଲିପାରୁ ନ ଥିଲା । ତାହାକୁ ସବୁଦିନ ମନ୍ଦିରର 'ସୁନ୍ଦର ଫାଟକ' ପାଖରେ ବସେଇ ଦେଉଥିଲେ । ସେ ସେଠାରେ ମନ୍ଦିରକୁ ଯାଉଥିବା ଲୋକମାନଙ୍କଠାରୁ ଭିକ୍ଷା ମାଗୁଥିଲା ।
\v 3 ଯେତେବେଳେ ପିତର ଓ ଯୋହନଙ୍କୁ ମନ୍ଦିର ଭିତରକୁ ଯିବାର ଦେଖିଲା, ସେତେବେଳେ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ଭିକ୍ଷା ମାଗିଲା ।
\s5
\v 4 ଯୋହନ ଓ ପିତର ତା ଆଡ଼କୁ ଅନାଇ କହିଲେ, "ଆମ୍ଭ ଆଡ଼େ ଚାହଁ ।"
\v 5 ସେ କିଛି ପାଇବା ଆଶାରେ ସେମାନଙ୍କ ଆଡ଼କୁ ଅନାଇଲା ।
\v 6 କିନ୍ତୁ ପିତର କହିଲେ, "ମୋ ପାଖରେ ସୁନା ବା ରୂପା ନାହିଁ, କିନ୍ତୁ ଯାହା ଅଛି ତାହା ମୁଁ ତୁମ୍ଭକୁ ଦେଉଅଛି । ନାଜରିତୀୟ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ନାମରେ ଉଠି ଚ଼ାଲ ।"
\s5
\v 7 ଏହା କହି ପିତର ତା'ର ଡ଼ାହାଣ ହାତ ଧରି ଉଠାଇଲେ । ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ତା' ଗୋଡ଼ ଓ ପାଦ ଶକ୍ତ ହୋଇଗଲା । ସେ ଡ଼େଇଁ ପଡ଼ି ଚ଼ାଲିବାକୁ ଆରମ୍ଭ କଲା ।
\v 8 ସେ ଡ଼େଇଁ ନାଚି ନାଚି ଚାଲିବା ଆରମ୍ଭ କଲା I ସେ ପିତର ଓ ଯୋହନଙ୍କ ସହିତ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଉପାସନା ଓ ପ୍ରଶଂସା କରୁ କରୁ ମନ୍ଦିରକୁ ଗଲା ।
\s5
\v 9 ସମସ୍ତେ ତାହାକୁ ଚାଲିବା ଓ ଈଶ୍ୱରଙ୍କର ପ୍ରଶଂସା କରିବାର ଦେଖିଲେ ।
\v 10 ଲୋକମାନେ ତାହାକୁ ଚ଼ିହ୍ନିପାରିଲେ ଯେ ଏ ସେହି ଲୋକ ଯିଏ କି ଉପାସନା ମନ୍ଦିରର ସୁନ୍ଦର ଫାଟକ' ପାଖରେ ବସି ଭିକ ମାଗୁଥିଲା । ସେମାନେ ତାହାର ଏହି ପରିବର୍ତ୍ତନ ଦେଖି ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହୋଇଗଲେ । ଏହା କିପରି ସମ୍ଭବ ହେଲା, ତାହା ସେମାନେ ବୁଝିପାରୁ ନ ଥିଲେ ।
\s5
\v 11 ସେ ସୁସ୍ଥ ଲୋକଟି ପିତର ଓ ଯୋହନଙ୍କ ପାଖେ ପାଖେ ରହିଲା । ତେଣୁ ସମସ୍ତେ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହୋଇ "ଶଲୋମନଙ୍କ ମଣ୍ଡପ" ପାଖକୁ ଦୌଡି ଆସିଲେ ।
\v 12 ପିତର ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଦେଖି କହିଲେ, " ହେ ଇସ୍ରାଏଲ ଲୋକମାନେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଏହା ଦେଖି କାହିଁକି ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହେଉଅଛ? ତୁମ୍ଭେମାନେ ଆମ୍ଭକୁ ଏପରି କାହିଁକି ଦେଖୁଛ, ଯେପରିକି ଆମ୍ଭେ ଆମ୍ଭ ଶକ୍ତି ବଳରେ ଏହି ଲୋକକୁ ଚ଼ାଲିବାକୁ ଦେଲୁ?
\s5
\v 13 ବାସ୍ତବରେ କ'ଣ ଘଟିଛି ମୁଁ କହୁଛି । ସେ ଅବ୍ରାହାମ, ଯିସ୍‌ହାକ ଓ ଯାକୁବଙ୍କ ଈଶ୍ୱର ଅଟନ୍ତି । ସେ ଆମ୍ଭର ସମସ୍ତ ପୂର୍ବପୁରୁଷଙ୍କ ଈଶ୍ୱର ଅଟନ୍ତି । ସେ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ଗୌରବାନିତ୍ୱ କରିଅଛନ୍ତି । ମାତ୍ର ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ଚ଼ାହଁ ନାହିଁ ବୋଲି ପୀଲାତଙ୍କୁ କହିଲ । ଯେପରି ତାର ସୈନ୍ୟମାନେ ତାଙ୍କୁ ହତ୍ୟା କରନ୍ତି I ପୀଲାତ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ମୁକ୍ତ କରିବାକୁ ସ୍ଥିର କରିଥିଲେ, କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ଅଗ୍ରାହ୍ୟ କଲ I
\v 14 ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜଣେ ପବିତ୍ର ଓ ଧାର୍ମିକ ଲୋକଙ୍କୁ ଅସ୍ୱୀକାର କରି, ତାହାଙ୍କ ବଦଳରେ ଜଣେ ହତ୍ୟାକାରୀଙ୍କୁ ମୁକ୍ତ କରିଦେବା ତୁମ୍ଭେମାନେ ଇଚ୍ଛା କଲ !
\s5
\v 15 ଈଶ୍ୱର ବିଚାର କରନ୍ତି ଯେ ଜୀବନ ଦାନ କରିଥିବା ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ହତ୍ୟା କଲ, ମାତ୍ର ଈଶ୍ୱର ତାହାଙ୍କୁ ମୃତ୍ୟୁରୁ ଉଠାଇଲେ । ଆମ୍ଭେମାନେ ସମସ୍ତେ ଏହାର ସାକ୍ଷୀ, ଆମ୍ଭେମାନେ ବି ଏହା ନିଜ ଆଖିରେ ଅନେକ ଥର ଦେଖିଅଛୁ ।
\v 16 ଏହି କାରଣରୁ ସେ ଯୀଶୁଙ୍କ ନାମରେ ବିଶ୍ୱାସ କରି ଶକ୍ତି ପାଇ ଆପଣଙ୍କ ଆଗରେ ଚ଼ାଲି ପାରିଲା ।
\s5
\v 17 "ଭାଇମାନେ, ମୁଁ ଜାଣେ ଯେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଓ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନେତାମାନେ ଯୀଶୁ ଯେ ମସୀହ ତାହା ନ ବୁଝି ତାଙ୍କୁ ହତ୍ୟା କଲେ ।
\v 18 ଈଶ୍ୱର ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କର ଦୁଃଖ ଭୋଗିବା ବିଷୟରେ ପୂର୍ବରୁ ସବୁ କଥା ଭାବବାଦୀମାନଙ୍କ ମୁଖଦ୍ୱାରା କହିସାରିଥିଲେ । ସେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପ୍ରେରିତ ମସୀହ ଯେ ଦୁଃଖ ଭୋଗକରି ମୃତ୍ୟୁ ଭୋଗ କରିବେ ଏସବୁ ବିଷୟରେ ଲିପିବଦ୍ଧ ମଧ୍ୟ କଲେ I
\s5
\v 19 ଏଥିପାଇଁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ହୃଦୟ ଓ ଜୀବନ ପରିବର୍ତ୍ତନ କରି ପରେମଶ୍ୱରଙ୍କ ପାଖକୁ ଫେରିଆସ, ତେବେ ସେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ପାପସବୁ କ୍ଷମା କରିବେ ଓ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ବଳିଷ୍ଠ କରିବେ ।
\v 20 ଏହିପରି କଲେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜାଣିବ ଯେ ପ୍ରଭୁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସାହାଯ୍ୟ କରିବେ । ତାହାଙ୍କ ମନୋନୀତ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ସେ ଦିନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପାଖକୁ ପଠାଇବେ ।
\s5
\v 21 ପୁନର୍ବାର ସମସ୍ତ କାର୍ଯ୍ୟ ସୁସମ୍ପନ୍ନ ଓ ନୂଆ ନ ହେବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ସ୍ୱର୍ଗରେ ରହିବାକୁ ପଡ଼ିବ । ଏହି ସମସ୍ତ ବିଷୟରେ ପରମେଶ୍ୱର ବହୁତ ଆଗରୁ ପବିତ୍ର ଭାବବଦୀମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟ ଦେଇ କହିଛନ୍ତି ।
\v 22 ମୋଶା କହିଛନ୍ତି, 'ପରମେଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଜଣେ ଭାବବାଦୀ ଦେବେ । ସେହି ଭାବବାଦୀ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଆସିବେ । ସେ ମୋ ପରି ହେବେ । ସେ ଯାହା କହିବେ, ତାହା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ମାନିବାକୁ ପଡ଼ିବ ।
\v 23 ଯେଉଁ ଲୋକ ତାହାଙ୍କ କଥା ଶୁଣିବେ ନାହିଁ ଏବଂ ବାଧ୍ୟ ହେବ ନାହିଁ ତାକୁ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କଠାରୁ ବିଚ୍ଛିନ୍ନ କରିଦିଆଯିବ ଓ ତା'ର ମୃତ୍ୟୁ ଘଟିବ ।
\s5
\v 24 ପିତର କହିଲେ, ସମସ୍ତ ଭାବବାଦୀ କ' ଣ ଘଟିବ ତାହା କହିଥିଲେ I ହଁ, ଶାମୁଏଲ ଓ ତାହାଙ୍କ ପରେ ଆସିଥିବା ସମସ୍ତ ଭାବବାଦୀ ଏହି ସମସ୍ତ ଘଟଣା ଘଟିବା ପୂର୍ବରୁ ଏ ବିଷୟରେ ଘୋଷଣା କରିଛନ୍ତି ।
\v 25 ପରମେଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ସେହି ପୂର୍ବପୁରୁଷମାନଙ୍କ ଉପରେ ଆଶୀର୍ବାଦ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଯେଉଁ ଚୁକ୍ତି କରିଥିଲେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ମଧ୍ୟ ତା'ର ଉତ୍ତରାଧିକାରୀ । ସେ ଯୀଶୁଙ୍କ ବିଷୟରେ ଅବ୍ରାହାମଙ୍କୁ କହିଥିଲେ, ‘ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଉତ୍ତରାଧିକାରୀମାନଙ୍କ କର୍ମ ଅନୁଯାୟୀ ପୃଥିବୀର ସମସ୍ତ ଲୋକଙ୍କୁ ମୁଁ ଆଶୀର୍ବାଦ କରିବି ।’
\v 26 ପିତର ଶେଷରେ କହିଲେ,"ପରମେଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଆଶୀର୍ବାଦ କରିବା ପାଇଁ ମସୀହ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ତୁମ୍ଭ ନିକଟକୁ ପଠାଇଛନ୍ତି । ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେପରି ମନ୍ଦ କାର୍ଯ୍ୟରୁ ବିମୁଖ ହୁଅ, ଏଥିପାଇଁ ସେ ଏପରି କରିଛନ୍ତି ।"
\s5
\c 4
\p
\v 1 ପିତର ଓ ଯୋହନ ଲୋକମାନଙ୍କ ସହ କଥାବାର୍ତ୍ତା କରୁଥିବା ସମୟରେ କେତେକ ଲୋକ ସେମାନଙ୍କ ପାଖକୁ ଆସିଲେ । ସେମାନେ ଯାଜକ, ମନ୍ଦିରର ଜଗୁଆଳୀମାନଙ୍କ ସେନାପତି ଓ କେତେକ ସାଦ୍ଦୂକୀ ଥିଲେ ।
\v 2 ସେମାନେ ରାଗିଯାଇଥିଲେ କାରଣ ପିତର ଓ ଯୋହନ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଯୀଶୁଙ୍କ ଶିକ୍ଷା ଦେଉଥିଲେ ଓ ଈଶ୍ୱର ଯୀଶୁଙ୍କୁ ମୃତ୍ୟୁରୁ ପୁନରୁତ୍ଥାନ କରି ଅଛନ୍ତି ବୋଲି ସେମାନଙ୍କୁ କହୁଥିଲେ I
\v 3 ତେଣୁ ସେମାନଙ୍କୁ କାରାଗାରରେ ବନ୍ଦୀ କରି ଦେଲେ । ସନ୍ଧ୍ୟା ହେବା ସକାଶେ ଯିହୁଦୀ ନେତାମାନେ ସେମାନଙ୍କୁ ପ୍ରଶ୍ନ ପଚାରିବା ପାଇଁ ପରଦିନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଅପେକ୍ଷା କରିବାକୁ ପଡିଲା ।
\v 4 କିନ୍ତୁ ପିତରଙ୍କ ଉପଦେଶ ଶୁଣି ଲୋକମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଅନେକ ଲୋକ ତାଙ୍କ ବାର୍ତ୍ତା ବିଶ୍ୱାସ କଲେ। ତେଣୁ ସେଠାରେ ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କ ସଂଖ୍ୟା ପ୍ରାୟ ପାଞ୍ଚ ହଜାର ହେଲା ।
\s5
\v 5 ତହିଁ ଆରଦିନ ମହାଯାଜକ, ପ୍ରଧାନଯାଜକ, ସେମାନଙ୍କ ନେତାମାନେ, ପ୍ରାଚୀନମାନେ ଓ ଆଇନ ଶିକ୍ଷକମାନଙ୍କୁ ଯିହୁଦୀ ମହାସଭାରେ ଅନ୍ୟ ସଦସ୍ୟମାନଙ୍କୁ ଡାକିଲେ ଓ ସେମାନେ ଯିରୂଶାଲମରେ ଏକାଠି ହେଲେ ।
\v 6 ସେଠାରେ ହାନାନ ମହାଯାଜକ, କୟାଫା ନୂଆ ମହାଯାଜକ, ଯୋହନ, ଓ ଆଲେକ୍‌ଜାଣ୍ଡର ଓ ମହାଯାଜକୀୟ ପରିବାରର ସମସ୍ତେ ମଧ୍ୟ ଉପସ୍ଥିତ ଥିଲେ ।
\v 7 ସେମାନେ ପ୍ରେରିତମାନଙ୍କୁ ସାମନାକୁ ଆଣିବା ପାଇଁ କହିଲେ, ଏବଂ ପିତର ଓ ଯୋହନଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ, "ତୁମ୍ଭେମାନେ କେଉଁ କ୍ଷମତାରେ ଏହି ଛୋଟା ଲୋକଟିକୁ ସୁସ୍ଥ କରି ପାରିଲ?"
\s5
\v 8 ତା’ପରେ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ଯେପରି ପିତରଙ୍କୁ ଶକ୍ତି ଦେଲେ ସେ ସେପରି ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, " ହେ ଇସ୍ରାଏଲର ନେତାମାନେ ଓ ପ୍ରାଚ଼ୀନ ଲୋକମାନେ, ଶୁଣ!
\v 9 ଏହି ଛୋଟା ଲୋକଟି ପ୍ରତି କରାଯାଇଥିବା ଉତ୍ତମ କର୍ମରେ କ'ଣ ଆପଣମାନେ ଆମ୍ଭକୁ ଆଜି ପ୍ରଶ୍ନ ପଚାରୁଛନ୍ତି? ଆପଣମାନେ କ'ଣ ପଚ଼ାରୁଛନ୍ତି ଯେ କେଉଁ ବିଷୟ ଦ୍ୱାରା ସୁସ୍ଥ ହୋଇପାରିଲା?
\v 10 ତେବେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ସମସ୍ତେ ଓ ସମସ୍ତ ଇସ୍ରାଏଲୀୟ ଲୋକମାନେ ଏହା ଜାଣିରଖିବା ଉଚିତ ଯେ, ଏହା ନାଜରିତୀୟ ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ନାମରେ ଏହି ଲୋକଟି ସୁସ୍ଥ ହୋଇଛି । ତୁମ୍ଭେମାନେ ସେହି ଯୀଶୁଙ୍କୁ କ୍ରୁଶରେ କଣ୍ଟାବିଦ୍ଧ କରିଛ, ମାତ୍ର ପରମେଶ୍ୱର ତାହାଙ୍କୁ ମୃତ୍ୟୁରୁ ଉଠାଇଛନ୍ତି । ତାହାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଏହି ଛୋଟା ଲୋକଟି ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଭାବରେ ସୁସ୍ଥ ହୋଇଛି । ସେ ବର୍ତ୍ତମାନ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସମ୍ମୁଖରେ ଠିଆ ହୋଇଛି ।
\s5
\v 11 ନାଜରିତୀୟ ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ବିଷୟରେ ବାକ୍ୟ କହେ: "ଯେଉଁ ପଥରକୁ ନିର୍ମାଣକାରୀମାନେ ଫୋପାଡି ଦେଲେ ତାହା ଗୃହର ମୁଖ୍ୟ ପଥର ହେଲା
\v 12 ଯୀଶୁଙ୍କ ବ୍ୟତୀତ ଅନ୍ୟ କାହା ପାଖରେ ପରିତ୍ରାଣ ନାହିଁ, କାରଣ ଏହି ଆକାଶ ତଳେ ଦିଆଯାଇଥିବା ଅନ୍ୟ କୌଣସି ନାମ ନାହିଁ ଯାହା ଦ୍ୱାରା କି ଆମ୍ଭେ ଉଦ୍ଧାର ପାଇପାରିବା ।"
\s5
\v 13 ଯିହୁଦୀନେତା ବୁଝିଲେ ଯେ ପିତର ଓ ଯୋହନ ସେମାନଙ୍କୁ ଦେଖି ଭୟ କଲେ ନାହିଁ ଓ ସେମାନେ ଜାଣି ପାରିଲେ ଯେ ପିତର ଓ ଯୋହନ ଅଶିକ୍ଷିତ ଓ ସାଧାରଣ ଲୋକ, ଏହା ଜାଣି ସେମାନେ ବହୁତ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହେଲେ । ସେମାନେ ଏହା ମଧ୍ୟ ବୁଝିପାରିଲେ ଯେ, ସେମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ ଥିଲେ I
\v 14 ସେମାନେ ଦେଖିଲେ, ସେହି ଛୋଟା ଲୋକଟି ସୁସ୍ଥ ହୋଇ ପ୍ରେରିତମାନଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ କିଛି କହିପାରିଲେ ନାହିଁ ।
\s5
\v 15 ଯିହୁଦୀ ନେତାମାନେ ପିତର ଓ ଯୋହନ ଓ ସୁସ୍ଥ ହୋଇଥିବା ଲୋକଟିକୁ ସଭାରୁ ଚାଲିଯିବା ପାଇଁ ଆଦେଶ ଦେଲେ । ତା'ପରେ ନେତାମାନେ କ'ଣ କରିବେ, ସେ ବିଷୟରେ ପରସ୍ପର ମଧ୍ୟରେ କଥାବାର୍ତ୍ତା ହେଲେ ।
\v 16 ସେମାନେ କହିଲେ, "ଏ ଲୋକମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ଆମ୍ଭେ କ'ଣ କରିବା? ଯିରୁଶାଲମର ପ୍ରତ୍ୟେକ ଲୋକ ଜାଣିଛନ୍ତି ଯେ, ସେମାନେ ଅସାଧାରଣ କାର୍ଯ୍ୟ କରିଛନ୍ତି । ଆମ୍ଭେମାନେ ଏହା ଅସ୍ୱୀକାର କରିପାରିବା ନାହିଁ ।
\v 17 ଆମ୍ଭେ ସେମାନଙ୍କୁ ଯୀଶୁଙ୍କ ବିଷୟରେ କିଛି କହିବା ପାଇଁ ଅନୁମତି ଦେବା ନାହିଁ । ଯଦି ସେପରି କରନ୍ତି ତେବେ ସେମାନେ ଦଣ୍ଡ ପାଇବେ, ଯାହା ଦ୍ୱାରା ଲୋକମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଏକଥା ଅଧିକ ବ୍ୟାପି ପାରିବ ନାହିଁ ।"
\v 18 ତେଣୁ ଯିହୁଦୀ ନେତାମାନେ ପ୍ରେରିତମାନଙ୍କୁ ଭିତରକୁ ଆଣିବା ପାଇଁ ରକ୍ଷକମାନଙ୍କୁ ନିର୍ଦ୍ଦେଶ ଦେଲେ ଓ ଯୀଶୁଙ୍କ ନାମରେ କୌଣସି କଥା ବା ଉପଦେଶ ନ ଦେବାପାଇଁ ଆଦେଶ ଦେଲେ ।
\s5
\v 19 କିନ୍ତୁ ଯୋହନ ଓ ପିତର ସେମାନଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, "ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ଆଜ୍ଞା ଅପେକ୍ଷା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ଆଜ୍ଞା ପାଳନ କରିବା ଆମ୍ଭର ଉଚିତ କି ନାହିଁ, ତାହା ତୁମ୍ଭେମାନେ ବିଚାର କର। "
\v 20 ଆମ୍ଭେମାନେ ଆପଣଙ୍କର ବାଧ୍ୟ ହୋଇପାରିବୁ ନାହିଁ I ଆମ୍ଭେ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ଯାହା କରିବାର ଦେଖିଛୁ ଓ ଯାହା କହିବାର ଶୁଣିଛୁ ତାହା ଲୋକମାନଙ୍କୁ ନ କହି ରହିପାରିବୁ ନାହିଁ ।
\s5
\v 21 ଯିହୁଦୀ ନେତାମାନେ ପ୍ରେରିତମାନଙ୍କୁ ଅବାଧ୍ୟ ନ ହେବା ପାଇଁ କହି ସେମାନଙ୍କୁ ଆଉ ଦଣ୍ଡ ଦେଲେ ନାହିଁ, କାରଣ ସମସ୍ତ ଲୋକ ଯିରୁଶାଲମରେ ଏହି ଘଟଣା ପାଇଁ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ଗୁଣଗାନ କରୁଥିଲେ ।
\v 22 ଛୋଟା ଲୋକଟି ଚାଳିଶ ବର୍ଷରୁ ଉର୍ଦ୍ଧ୍ୱ ଥିଲା । ସେ ଜନ୍ମଦିନରୁ ଚାଲି ପାରୁ ନ ଥିଲା I
\s5
\v 23 ପିତର ଓ ଯୋହନ ଯିହୁଦୀ ନେତାମାନଙ୍କ ସଭା ଛାଡ଼ି ନିଜ ନିଜ ବନ୍ଧୁମାନଙ୍କୁ ପାଖକୁ ଆସିଲେ । ମୁଖ୍ୟ ଯାଜକମାନେ ଏବଂ ପ୍ରାଚୀନ ନେତାମାନେ ସେମାନଙ୍କୁ ଯାହା ସବୁ କହିଥିଲେ, ସେସବୁ କଥା ନିଜ ଦଳର ଲୋକଙ୍କୁ କହିଲେ ।
\v 24 ଯେତେବେଳ ବିଶ୍ୱାସୀ ସମସ୍ତେ ଏହା ଶୁଣିଲେ, ସେମାନେ ଏକ ମନରେ ମିଳିତ ଭାବେ ପ୍ରାର୍ଥନା କଲେ, " ହେ ପ୍ରଭୁ, ତୁମ୍ଭେ ଆକାଶ, ପୃଥିବୀ, ସମୁଦ୍ର ଓ ସେଥିରେ ଥିବା ସବୁ କିଛି ସୃଷ୍ଟି କରିଛ ।"
\v 25 ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ପୂର୍ବପୁରୁଷ ଦାଉଦ ତୁମ୍ଭର ସେବକ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଚ଼ାଳିତ ହୋଇ ଏହି କଥା ଲେଖିଛନ୍ତି, ପୃଥିବୀର ଲୋକମାନେ କାହିଁକି କ୍ରୋଧ କଲେ ଓ ଇସ୍ରାଏଲର ଲୋକମାନେ ବୃଥାରେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧାଚରଣ କଲେ?
\s5
\v 26 ପୃଥିବୀର ରାଜାମାନେ ଓ ଶାସକମାନେ ମିଳିତ ହୋଇ ପ୍ରଭୁ, ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଓ ମସୀହଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଯୁଦ୍ଧ ପାଇଁ ପ୍ରସ୍ତୁତି ଚ଼ଲାଇଲେ I
\s5
\v 27 ଏହା ସତ୍ୟ ! ହେରୋଦ, ଓ ପନ୍ତିୟ ପୀଲାତ, ଇସ୍ରାଏଲୀୟ ଅନ୍ୟ ଦେଶୀୟମାନେ ଏହି ସହରରେ ମିଳିତ ହୋଇ ଯୀଶୁଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଠିଆ ହେଲେ ଯାହାକୁ ତୁମ୍ଭେ ମସୀହ ଭାବେ ମନୋନୀତ କରିଥିଲ ।
\v 28 ଏହି ଯେଉଁ ଲୋକମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଏକତ୍ର ମନ୍ତ୍ରଣା କଲେ ସେମାନଙ୍କୁ ତୁମ୍ଭର ଯୋଜନା ସଫଳ କରିବାକୁ ଦେଲ ଓ ତୁମ୍ଭର ଇଚ୍ଛା ଓ ଶକ୍ତି ଅନୁସାରେ ଏହା ଘଟିଲା ।
\s5
\v 29 ହେ ପ୍ରଭୁ, ବର୍ତ୍ତମାନ ସେମାନେ କ'ଣ କହୁଅଛନ୍ତି, ତାହା ଶୁଣ । ସେମାନେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କିପରି ଦଣ୍ଡ ଦେବେ ସେ ବିଷୟରେ ଯୋଜନା କରୁଅଛନ୍ତି । ପ୍ରଭୁ, ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ତୁମ୍ଭର ସେବକ ଭାବରେ ତୁମର ନାମ ପ୍ରଚାର କରିବା ପାଇଁ ସାହାଯ୍ୟ କର ।
\v 30 ତୁମ୍ଭର ଶକ୍ତି ଆମ୍ଭକୁ ଦେଖାଅ, ଯଦ୍ୱାରା ଆମ୍ଭେ ସାହାସର ସହିତ ତୁମ୍ଭର ପବିତ୍ର ପୁତ୍ର ଯୀଶୁଙ୍କ ନାମରେ ରୋଗୀମାନଙ୍କୁ ସୁସ୍ଥ କରିବା, ନାନାଦି ଚିହ୍ନ ଦେଖାଇବା ଓ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ କାର୍ଯ୍ୟ କରିପାରିବା" I
\v 31 ପ୍ରାର୍ଥନା ସରିବା ପରେ ଯେଉଁ ପ୍ରାର୍ଥନା ଘରେ, ସମସ୍ତେ ଏକାଠି ହୋଇଥିଲେ, ସେହି ଘର କମ୍ପି ଉଠିଲା । ସେମାନେ ସମସ୍ତେ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାରେ ପୂର୍ଣ୍ଣ ହୋଇଗଲେ ଓ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ବାର୍ତ୍ତା ସାହସର ସହିତ କହିବାକୁ ଲାଗିଲେ ।
\s5
\v 32 ଯୀଶୁଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସୀକାରୀମାନଙ୍କର ଏକ ମନ, ଏକ ଆତ୍ମା ଥିଲା । ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କେହି କୌଣସି ଜିନିଷକୁ ନିଜର ବୋଲି କହୁ ନ ଥିଲେ । ସେମାନଙ୍କ ପାଖରେ ଯାହା ଥିଲା, ସେଥିରେ ସମସ୍ତେ ଭାଗୀଦାର ଥିଲେ ।
\v 33 ପ୍ରେରିତମାନେ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁ ଯେ ପ୍ରକୃତରେ ମୃତମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଉଠିଛଅନ୍ତି ତାହା ମହାଶକ୍ତିର ସହିତ ସାକ୍ଷ୍ୟ ଦେଲେ ଏବଂ ପରମେଶ୍ୱର ସମସ୍ତ ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କୁ ବହୁତ ଆଶୀର୍ବାଦ କଲେ ।
\s5
\v 34 ଯାହାର ଘର ବା ଜମି ଥିଲା, ସେ ତାହାକୁ ବିକ୍ରୀ କରି ଦେଉଥିଲେ ତାହା ପ୍ରେରିତମାନଙ୍କୁ ସମର୍ପଣ କରୁଥିଲେ ଏବଂ ଏପରି ଯାହାର ଆବଶ୍ୟକ ତାକୁ ଦିଆଯାଉଥିଲା ଓ ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ କାହାର କିଛି ଅଭାବ ନ ଥିଲା ।
\v 35 ଯୋଷେଫ ନାମରେ ଜଣେ ବିଶ୍ୱାସୀ ଥିଲେ । ସେ ଜାତିରେ ଲେବୀୟ ଯେ କି ସାଇପ୍ରସ୍ ଦ୍ୱୀପରୁ ଆସିଥିଲେ, ପ୍ରେରିତମାନେ ତାହାଙ୍କୁ "ବର୍ଣ୍ଣବ୍‌ବା" ନାମରେ ଡ଼ାକୁ ଥିଲେ । ଏହି ନାମର ଅର୍ଥ, "ସାନ୍ତ୍ୱନାକାରୀ" I
\s5
\v 36 ତାଙ୍କର ଖଣ୍ଡିଏ କ୍ଷେତ ଥିଲା । ସେ ତାହାକୁ ବିକ୍ରୀ କରି ଦେଲେ ଓ ସମସ୍ତ ଟଙ୍କା ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କ ବ୍ୟବହାର ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ଆଣି ପ୍ରେରିତମାନଙ୍କୁ ଦେଇ ଦେଲେ ।
\v 37 ସେ ଖଣ୍ଡେ କ୍ଷେତ ବିକ୍ରୀ କଲେ ପୁଣି ପ୍ରେରିତମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ସେହି ଅର୍ଥ ଅନ୍ୟ ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କୁ ଦେବା ନିମନ୍ତେ ଆଣିଲେ ।
\s5
\c 5
\p
\v 1 ହନନୀୟ ନାମକ ଜଣେ ବିଶ୍ୱାସୀ ଥିଲେ, ତାହାଙ୍କ ସ୍ତ୍ରୀଙ୍କର ନାମ ଥିଲା ଶଫୀରା, ସେ ତାଙ୍କର କିଛି ଜମି ବିକ୍ରୀ କଲେ ।
\v 2 ସେ ତା' ସ୍ତ୍ରୀକୁ ଜଣାଇ ତା'ର ଜାଣତରେ ଏହି ସମ୍ପତ୍ତି ବିକ୍ରୀର କିଛି ଟଙ୍କା ନିଜ ପାଖରେ ରଖିଲା ଓ ବାକି ଟଙ୍କା ଆଣି ପ୍ରେରିତମାନଙ୍କ ଚରଣରେ ରଖିଲା।
\s5
\v 3 ଏହା ଦେଖି ପିତର କହିଲେ, " ହେ ହନନୀୟ, ତୁମ୍ଭେ କାହିଁକି ଶୟତାନକୁ ତୁମ୍ଭ ହୃଦୟକୁ ନିୟନ୍ତ୍ରଣ କରିବାକୁ ଦେଲ? ତୁମ୍ଭେ ମିଛ କହିଲ, ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାକୁ ଠକିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କଲ; ତୁମ୍ଭେ ସମ୍ପତ୍ତି ବିକ୍ରୀ କଲ, କିନ୍ତୁ କାହିଁକି ସେହି ଟଙ୍କାର କିଛି ଅଂଶ ନିଜ ପାଇଁ ଲୁଚାଇ ରଖିଲ?
\v 4 ସେ ସମ୍ପତ୍ତି କ'ଣ ବିକ୍ରୀ ପୂର୍ବରୁ ତୁମ୍ଭର ନଥିଲା? ବିକ୍ରୀ ପରେ ସେ ସମ୍ପତ୍ତିର ମୁଲ୍ୟ କ'ଣ ତୁମ୍ଭ ଅଧିକାରରେ ନ ଥିଲା? ତେବେ ତୁମ୍ଭେ ମନ ଭିତରେ ଏପରି ଖରାପ କଥା କାହିଁକି ଭାବିଲ? ଏହା ଦ୍ୱାରା ତୁମ୍ଭେ ମନୁଷ୍ୟମାନଙ୍କ ଆଗରେ ମିଥ୍ୟା କହିଲ ନାହିଁ ବରଂ ତୁମ୍ଭେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କୁ ମିଥ୍ୟା କହିଲ ।"
\v 5 ଏକଥା ଶୁଣିବା ମାତ୍ରେ ହନନୀୟ ଭୂମିରେ ପଡ଼ି ମରିଗଲା । ଏ କଥା ଶୁଣି ଲୋକମାନେ ବହୁତ ଡ଼ରିଗଲେ ।
\v 6 ତା’ପରେ ଯୁବକମାନେ ତାହାକୁ ଲୁଗାରେ ଗୁଡ଼େଇ ନେଇ ବାହାରକୁ ଚ଼ାଲିଗଲେ ଓ କବର ଦେଇଦେଲେ ।
\s5
\v 7 ପ୍ରାୟ ତିନିଘଣ୍ଟା ବିତିଗଲା ପରେ ତା' ସ୍ତ୍ରୀ ଶଫୀରା ସେଠାରେ ପହଞ୍ଚିଲା । ମାତ୍ର ସେ ଏହି ଘଟଣା ବିଷୟରେ କିଛି ମଧ୍ୟ ଜାଣି ନ ଥିଲା ।
\v 8 ପିତର ତାହାକୁ ହନନୀୟ ଆଣି ଥିବା ଟଙ୍କା ଦେଖାଇ ପଚ଼ାରିଲେ, " ମୋତେ କୁହ, ତୁମ୍ଭେ ଜମି ସେତିକି ଦାମ୍‌ରେ ବିକ୍ରୀ କରିଛ କି?" ଶଫୀରା ଉତ୍ତର ଦେଲା, "ହଁ, ସେତିକିରେ ବିକ୍ରୀ କରିଛୁ I
\s5
\v 9 ତା’ପରେ ପିତର କହିଲେ, "ତୁମ୍ଭେମାନେ ଦୁହେଁ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଆତ୍ମାକୁ ପରୀକ୍ଷା କରିବା ପାଇଁ କାହିଁକି ଏକମତ ହେଲ? ଦେଖ, ଯେଉଁମାନେ ତୁମ୍ଭର ସ୍ୱାମୀକୁ କବର ଦେଇଛନ୍ତି, ସେମାନେ ଦ୍ୱାର ପାଖରେ ପହଞ୍ଚିଗଲେଣି । ତୁମ୍ଭକୁ ମଧ୍ୟ ସେମାନେ ବାହାରକୁ ଟାଣି ନେଇଯିବେ ।"
\v 10 ଶଫୀରା ମଧ୍ୟ ତାହାଙ୍କ ପାଦତଲେ ପଡ଼ି ମରିଗଲା । ତା'ପରେ ଯୁବକମାନେ ଭିତରକୁ ଆସିଲେ ଓ ତାହାକୁ ମୃତ ଦେଖି ବାହାରକୁ ନେଇଗଲେ ଓ ତାହାର ସ୍ୱାମୀ ପାଖରେ ତାହାକୁ କବର ଦେଲେ ।
\v 11 ମଣ୍ଡଳୀର ସମସ୍ତ ବିଶ୍ୱାସୀ ଓ ଅନ୍ୟ ସମସ୍ତ ଲୋକ, ଯେଉଁମାନେ ଏ କଥା ଶୁଣିଲେ, ବହୁତ ଭୟଭୀତ ହେଲେ ।
\s5
\v 12 ପ୍ରେରିତମାନଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଲୋକମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ବହୁତଗୁଡ଼ିଏ ଚ଼ିହ୍ନ ଓ ଅଦ୍ଭୁତ କାର୍ଯ୍ୟମାନ କରାଗଲା । ସେମାନେ ସମସ୍ତେ ଗୋଟିଏ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ନିୟମିତ ଶଲୋମନଙ୍କ ମଣ୍ଡପରେ ଏକାଠି ହେଲେ ।
\v 13 ସେମାନଙ୍କ ସହିତ ଏକତ୍ର ଠିଆ ହେବାପାଇଁ କୌଣସି ଅବିଶ୍ୱାସୀ ହେଲେ ସାହାସ କଲେ ନାହିଁ । ସବୁଲୋକ ପ୍ରେରିତମାନଙ୍କର ଓ ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କର ଖୁବ୍ ପ୍ରଶଂସା କଲେ ।
\s5
\v 14 ଉଭୟ ପୁରୁଷ ଓ ସ୍ତ୍ରୀ ଅଧିକରୁ ଅଧିକ ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ ବିଶ୍ୱାସ କଲେ । ସେମାନେ ବିଶ୍ୱାସୀଙ୍କ ଦଳରେ ସଂଯୁକ୍ତ ହେଲେ ।
\v 15 ତେଣୁ ଲୋକମାନେ ରୋଗୀମାନଙ୍କୁ ରାସ୍ତାକୁ ଖଟିଆରେ ଓ ଚଟିଆରେ ବୋହି ଆଣିଲେ, ଯେପରିକି ପିତରଙ୍କ ଛାଇ ଯିବା ଆସିବା ସମୟରେ ରୋଗୀମାନଙ୍କ ଉପରେ ପଡ଼ି ପାରିବ । ଏହାଦ୍ୱାରା ସେହି ରୋଗୀମାନେ ସୁସ୍ଥ ହୋଇପାରିବେ ।
\v 16 ଯିରୂଶାଲମର ଆଖପାଖ ସହରଗୁଡ଼ିକରୁ ଲୋକମାନେ ସେମାନଙ୍କ ରୋଗୀମାନଙ୍କୁ ଓ ଯେଉଁମାନେ ଭୂତମାନଙ୍କଦ୍ୱାରା ଅକ୍ରାନ୍ତ ହେଉଥିଲେ, ସେମାନଙ୍କୁ ନେଇ ଆସୁଥିଲେ ଓ ସମସ୍ତେ ସୁସ୍ଥ ହୋଇ ଯାଉଥିଲେ ।
\s5
\v 17 ମହାଯାଜକ ଓ ତାହାଙ୍କର ସବୁ ବନ୍ଧୁମାନେ, ଅର୍ଥାତ୍ ସାଦ୍ଦୁକୀ ଦଳ ପ୍ରେରିତମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ଈର୍ଷାନ୍ୱିତ ହେଲେ ।
\v 18 ସେମାନେ ପ୍ରେରିତମାନଙ୍କୁ ବନ୍ଦୀ କରି କାରାଗାରରେ ରଖିବା ପାଇଁ ମନ୍ଦିରର ରକ୍ଷକମାନଙ୍କୁ ଆଦେଶ ଦେଲେ ।
\s5
\v 19 କିନ୍ତୁ ପ୍ରଭୁଙ୍କର ଜଣେ ଦୂତ ରାତିରେ ସେହି କାରାଗାରର କବାଟ ଖୋଲି ସେମାନଙ୍କୁ ବାହାର କରି ଦେଲେ ଓ କହିଲେ,
\v 20 "ତୁମ୍ଭେମାନେ ମନ୍ଦିରକୁ ଯାଇ, ଠିଆ ହୁଅ ଓ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁଙ୍କ ଦତ୍ତ ଏହି ନୂତନ ଜୀବନ ବିଷୟରେ କୁହ ।"
\v 21 ଏହା ଶୁଣି ପ୍ରେରିତମାନେ ସକାଳୁ ମନ୍ଦିରକୁ ଯାଇ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଶିକ୍ଷା ଦେବାକୁ ଲାଗିଲେ I ଇତିମଧ୍ୟରେ ମହାଯାଜକ ଓ ତାଙ୍କ ସଙ୍ଗୀମାନେ ଆସି ମହାସଭା ଓ ଇସ୍ରାଏଲ ସନ୍ତାନମାନଙ୍କର ପ୍ରାଚୀନବର୍ଗଙ୍କୁ ଡାକି ଏକତ୍ର କଲେ, ପୁଣି ସେମାନଙ୍କୁ ଆଣିବା ନିମନ୍ତେ କାରାଗାରାକୁ ରକ୍ଷକମାନଙ୍କୁ ପ୍ରେରଣ କଲେ I
\s5
\v 22 କିନ୍ତୁ ସେହି ଲୋକମାନେ କାରାଗାରରେ ପ୍ରେରିତମାନଙ୍କୁ ନପାଇ ଫେରିଗଲେ ଓ ଯାଇ ସେମାନଙ୍କୁ ଏହି ଖବର ଦେଲେ I
\v 23 "ଆମ୍ଭେ କାରାଗାରରେ ଭଲ ଭାବରେ ତାଲା ପଡ଼ିଥିବାର ଦେଖିଲୁ ଓ ଜଗୁଆଳୀମାନଙ୍କୁ ଦ୍ୱାର ପାଖରେ ଠିଆ ହେବାର ମଧ୍ୟ ଦେଖିଲୁ । କିନ୍ତୁ ଆମ୍ଭେ ଯେତେବେଳେ କାରାଗାର ଖୋଲି ଦେଖିଲୁ, ସେତେବେଳେ ସେଠାରେ କେହି ନ ଥିଲେ।
\s5
\v 24 ଏକଥା ଶୁଣି ମନ୍ଦିରର ସେନାପତି ଓ ମହାଯାଜକ ବିବ୍ରତ ହୋଇପଡ଼ିଲେ ଓ "ଏହାର ପରିଣାମ କ'ଣ ହେବ, ଏହା ଭାବି ସମସ୍ତେ ହତବୁଦ୍ଧି ହେଲେ ।"
\v 25 ଠିକ୍ ସେହି ସମୟରେ ଜଣେ ଆସି ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲା, "ଶୁଣ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେଉଁମାନଙ୍କୁ କାରାଗାରରେ ବନ୍ଦୀକରି ରଖିଥିଲେ ସେମାନେ ମନ୍ଦିର ପରିସରରେ ଠିଆ ହୋଇ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଶିକ୍ଷା ଦେଉଛନ୍ତି ।
\s5
\v 26 ତେଣୁ ସେନାପତି ତାଙ୍କ କର୍ମଚାରୀମାନଙ୍କୁ ସାଙ୍ଗରେ ନେଇ ମନ୍ଦିର ନିକଟକୁ ଗଲେ ଏବଂ ପ୍ରେରିତମାନଙ୍କୁ ମହାସଭା ନିକଟକୁ ଆଣିଲେ I ସେମାନେ ପ୍ରେରିତମାନଙ୍କୁ ଜୋର ଜବରଦସ୍ତ କରି ଆଣିଲେ ନାହିଁ I କାରଣ ସେମାନେ ଭୟ କଲେ, ଯଦି ସେମାନେ ଏପରି କରିବେ, ତେବେ ଲୋକମାନେ ହୁଏତ ସେମାନଙ୍କୁ ପଥର ଫୋପାଡ଼ିବେ ।
\v 27 ସେମାନେ ପ୍ରେରିତମାନଙ୍କୁ ଭିତରକୁ ଆଣି ମହାସଭାରେ ଉପସ୍ଥିତ କରି ଠିଆ କରାଇଲେ । ତା’ପରେ ମହାଯାଜକ ସେମାନଙ୍କୁ ପ୍ରଶ୍ନ ପଚ଼ାରିଲେ I
\v 28 ମହାଯାଜକ କହିଲେ, "ଆମ୍ଭେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଯୀଶୁଙ୍କ ନାମରେ ଶିକ୍ଷା ନ ଦେବାପାଇଁ କଠୋର ଆଦେଶ ଦେଇଥିଲୁ । କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଅମାନ୍ୟ କରି ନିଜ ନିଜ ଶିକ୍ଷା ଦ୍ୱାରା ଯିରୂଶାଲମକୁ ପୂର୍ଣ୍ଣ କରି ଦେଇଛ । ତୁମ୍ଭେମାନେ ଏ ଲୋକର ମୃତ୍ୟୁର ଦୋଷ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଉପରେ ଲଦି ଦେବାପାଇଁ ଚ଼ାହୁଁଛ!"
\s5
\v 29 କିନ୍ତୁ ପିତର ଓ ଅନ୍ୟ ପ୍ରେରିତମାନେ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, "ଆମ୍ଭେମାନେ ମନୁଷ୍ୟମାନଙ୍କ ଆଜ୍ଞା ଅପେକ୍ଷା ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କର ଆଜ୍ଞା ନିଶ୍ଚୟ ମାନିବୁ!
\v 30 ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେଉଁ ଯୀଶୁଙ୍କୁ କ୍ରୁଶରେ ଝୁଲେଇ ହତ୍ୟା କରିଛ କିନ୍ତୁ ତାହାଙ୍କୁ ଆମ୍ଭ ପିତୃପୁରୁଷମାନଙ୍କର ପରମେଶ୍ୱର ମୃତ୍ୟୁରୁ ଉଠାଇଛନ୍ତି ।
\v 31 ପରମେଶ୍ୱର ଯୀଶୁଙ୍କୁ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କ ଅପେକ୍ଷା ଉନ୍ନତ କଲେ I ତାହାଙ୍କୁ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ଉଦ୍ଧାରକର୍ତ୍ତା ଓ ପ୍ରଭୁ କଲେ I ଇସ୍ରାଏଲ ଲୋକମାନଙ୍କ ହୃଦୟ ଓ ଜୀବନ ପରିବର୍ତ୍ତନ ଓ ପାପ କ୍ଷମା ନିମନ୍ତେ ସେ ଅନୁମତି ଦେଲେ I
\v 32 ଆମ୍ଭେ ସମସ୍ତେ ଯୀଶୁ କରିଥିବା ଘଟଣାଗୁଡ଼ିକର ସାକ୍ଷୀ । ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ମଧ୍ୟ ଏ ଘଟଣାଗୁଡ଼ିକ ସତ୍ୟ ବୋଲି ପ୍ରମାଣ ଦିଅନ୍ତି । ପରମେଶ୍ୱର ନିଜର ଆଜ୍ଞା ମାନୁଥିବା ଲୋକମାନଙ୍କୁ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାଙ୍କୁ ଦେଇଛନ୍ତି । ସେମାନେ ମଧ୍ୟ ଏହାର ସାକ୍ଷୀ ।"
\s5
\v 33 ଯିହୁଦୀୟ ନେତାମାନେ ଏକଥା ଶୁଣି ଭୀଷଣ ରାଗିଗଲେ ଓ ପ୍ରେରିତମାନଙ୍କୁ ହତ୍ୟା କରିବାପାଇଁ ଯୋଜନା କଲେ ।
\v 34 କିନ୍ତୁ ସେହି ସଭାର ଗମଲୀୟେଲ ନାମକ ଜଣେ ଆଇନ ଶିକ୍ଷକ ଥିଲେ I ସେ ଜଣେ ଫାରୂଶୀ, ଓ ଆଇନ ଶିକ୍ଷକ ପୁଣି ଯିହୁଦୀୟ ମାନେ ତାଙ୍କୁ ସମ୍ମାନ ଦେଉଥିଲେ I ସେ ଠିଆ ହୋଇ ରକ୍ଷକମାନଙ୍କୁ ପ୍ରେରିତମାନଙ୍କୁ କିଛି ସମୟ ପାଇଁ ବାହାରକୁ ନେବା ପାଇଁ ଆଦେଶ ଦେଲେ ।
\s5
\v 35 ପ୍ରେରିତମାନଙ୍କୁ ବାହାରକୁ ନେଲା ପରେ ସେ ସଭାର ସଦସ୍ୟମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, " ହେ ଇସ୍ରାଏଲ ଲୋକମାନେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଏହି ଲୋକମାନଙ୍କ କ'ଣ କରିବାକୁ ଯାଉଛ ସେ ବିଷୟରେ ଚିନ୍ତାକର ।
\v 36 କିଛି ବର୍ଷ ପୂର୍ବରୁ ଯିହୁଦା ନାମକ ଜଣେ ଲୋକ ସରକାର ବିରୁଦ୍ଧରେ ବିଦ୍ରୋହ କଲେ ଓ ନିଜକୁ ବହୁତ ବଡ଼ ବୋଲି ଭାବୁଥିଲେ । ପ୍ରାୟ ଚ଼ାରିଶହ ଲୋକ ତାହାର ଅନୁଗାମୀ ଥିଲେ । କିନ୍ତୁ ତାକୁ ମାରିଦିଆଗଲା । ପରେ ତା'ର ସମସ୍ତ ଶିଷ୍ୟ ଛିନ୍ନଭିନ୍ନ ହୋଇ ପଳାଇଗଲେ । ସେମାନଙ୍କ କୌଣସି ଯୋଜନା ସଫଳ ହେଲା ନାହିଁ I
\v 37 ଏହା ପରେ କର ଆଦାୟ ପାଇଁ ଜନଗଣନା ବା ନାମ ଲେଖା ସମୟରେ ଗାଲିଲୀ ଦେଶର ଯିହୁଦା ନାମକ ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତି ବିଦ୍ରୋହ କରି ଅନେକଙ୍କୁ ପ୍ରଭାବିତ କଲେ । ସେ ମଧ୍ୟ କେତେ ଲୋକଙ୍କୁ ନିଜର ଶିଷ୍ୟ କଲେ । କିନ୍ତୁ ତାହାଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ହତ୍ୟା କରାଗଲା । ତାହାଙ୍କର ସମସ୍ତେ ଅନୁଗାମୀ ଛିନ୍ନଭିନ୍ନ ହୋଇ ପଳାଇଗଲେ ।
\s5
\v 38 ବର୍ତ୍ତମାନ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହୁଛି, ଏହି ଲୋକମାନଙ୍କର କୌଣସି କ୍ଷତି କର ନାହିଁ । ସେମାନଙ୍କୁ ଏକୁଟିଆ ଛାଡ଼ିଦିଅ । ଯଦି ସେମାନଙ୍କର ମନ୍ତ୍ରଣା ବା ଏହି କାମ ମନୁଷ୍ୟମାନଙ୍କ ପକ୍ଷରୁ ହୋଇଥାଏ, ତେବେ ତାହା ବିଫଳ ହେବ ।
\v 39 କିନ୍ତୁ ଯଦି ଏହା ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କଠାରୁ ହୋଇଥାଏ, ତେବେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ସେମାନଙ୍କ କାମ ବନ୍ଦ କରିପାରିବ ନାହିଁ । ତୁମ୍ଭେମାନେ ନିଜକୁ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଲଢ଼ିବାର ଦେଖିବ। ସଭାର ସଦସ୍ୟମାନେ ଗମଲୀୟେଲ କଥାରେ ସମ୍ମତ ହେଲେ I
\s5
\v 40 ସେମାନେ ପ୍ରେରିତମାନଙ୍କୁ ଭିତରକୁ ଡ଼ାକି ନେଇ ପ୍ରହାର କରିବା ପାଇଁ ମନ୍ଦିରର ରକ୍ଷକକୁ କହିଲେ । ସେମାନେ ସେହିପରି କଲେ ଓ ସେମାନଙ୍କୁ ଯୀଶୁଙ୍କ ନାମରେ କିଛି ନ କହିବା ପାଇଁ ଆଦେଶ ଦେଲେ । ତା'ପରେ ସେମାନଙ୍କୁ ଛାଡ଼ି ଦେଲେ ।
\v 41 ପ୍ରେରିତମାନେ ମହାସଭା ଛାଡ଼ି ଚ଼ାଲିଗଲେ । ସେମାନେ ଖୁସି ହେଲେ ଯେ, ସେମାନଙ୍କୁ ଯୀଶୁଙ୍କ ନାମରେ ଅପମାନ ସହିବା ଏକ ସୁଯୋଗ ଥିଲା ଓ ସେମାନଙ୍କୁ ଯୋଗ୍ୟ ବିବେଚିତ କରାଯାଇଛି ।
\v 42 ପ୍ରେରିତମାନେ ପ୍ରତିଦିନ ମନ୍ଦିରରେ ଓ ଘରେ ଘରେ ଏହି ସୁସମାଚ଼ାର ଦେଲେ ଯେ ଯୀଶୁ ହେଉଛନ୍ତି ଖ୍ରୀଷ୍ଟ । ସେମାନେ ପ୍ରଚାର କାର୍ଯ୍ୟ ଆଦୌ ବନ୍ଦ କଲେ ନାହିଁ ।
\s5
\c 6
\p
\v 1 ଏହି ସମୟ ମଧ୍ୟରେ ଅନେକ ସଂଖ୍ୟାରେ ଲୋକମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କ ଠାରେ ବିଶ୍ଵାସ କଲେ । ସେତେବେଳେ ଗ୍ରୀକ୍ ଭାଷା କହୁଥିବା ଯିହୁଦୀମାନେ ଏବ୍ରୀଭାଷା କହୁଥିବା ଯିହୁଦୀମାନଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଅଭିଯୋଗ କଲେ । କାରଣ ସେମାନଙ୍କ ବିଧବାମାନଙ୍କୁ ଉଚିତ ପରିମାଣରେ ଖାଦ୍ୟ ବଣ୍ଟନ କରାଯାଉ ନ ଥିଲା I
\s5
\v 2 ଦ୍ୱାଦଶ ପ୍ରେରିତ ଏହା ଶୁଣିବା ପରେ ପ୍ରେରିତମାନେ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ମଣ୍ଡଳୀକୁ ଡ଼ାକି କହିଲେ, "ଆମ୍ଭେମାନେ ଖାଦ୍ୟ ବଣ୍ଟନରେ ସମୟ ଦେବା ଅପେକ୍ଷା ପ୍ରଚାର କାର୍ଯ୍ୟ ଚାଲୁ ରଖିବା ଆମ୍ଭ ପକ୍ଷେ ଯଥାର୍ଥ ହେବ ।
\v 3 ଏଥିପାଇଁ ହେ ଭାଇମାନେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ନିଜ ଭିତରୁ ସାତ ଜଣ ପୁରୁଷଙ୍କୁ ବାଛ । ସେମାନେ ଯେପରି ଲୋକମାନଙ୍କ ଦୃଷ୍ଟିରେ ଉତ୍ତମ, ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ଓ ଜ୍ଞାନରେ ପୂର୍ଣ୍ଣ ହୋଇଥିବେ । ଆମ୍ଭେମାନେ ସେମାନଙ୍କୁ ଏହି କାମ କରିବା ପାଇଁ ଦେବୁ ।
\v 4 ତେବେ ଆମ୍ଭେମାନେ ଆମ୍ଭର ସମସ୍ତ ସମୟ ପ୍ରଚାର, ଶିକ୍ଷାଦାନ ଓ ପ୍ରାର୍ଥନାରେ ଦେଇପାରିବୁ ।"
\s5
\v 5 ସେହି ଦଳର ସମସ୍ତେ ଏହି ଚ଼ିନ୍ତାଧାରାକୁ ପସନ୍ଦ କଲେ । ସେମାନେ ନିଜ ମଧ୍ୟରୁ ସ୍ତିଫାନ, ଯେ କି ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ଓ ବିଶ୍ଵାସରେ ପରିପୂର୍ଣ୍ଣ ଥିଲେ, ଫିଲିପ୍ପ, ପ୍ରଖର, ନୀକାନୋର, ତୀମୋନ, ପାର୍ମନା ଓ ନୀକଲାୟ ଯେ ଆନ୍ତିୟଖିଅରୁ ଆସିଥିଲେ ଓ ଯିହୁଦୀ ଧର୍ମରୁ ଧର୍ମାନ୍ତରୀତ ହୋଇ ମନୋନୀତ ହୋଇଥିଲେ I
\v 6 ବିଶ୍ଵାସୀମାନେ ଏହି ସାତ ଜଣ ଲୋକଙ୍କୁ ପ୍ରେରିତମାନଙ୍କ ପାଖରେ ଉପସ୍ଥିତ କରାଇଲେ । ପ୍ରେରିତମାନେ ପ୍ରାର୍ଥନା କରି ସେମାନଙ୍କ ଉପରେ ହାତ ରଖିଲେ ଓ ସେମାନଙ୍କୁ ପୃଥକ୍ କଲେ ।
\s5
\v 7 ଏହିପରି ଭାବରେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ବାକ୍ୟକୁ ପ୍ରଚାର କଲେ ଏବଂ ବାକ୍ୟ ଚ଼ାରିଆଡ଼େ ବ୍ୟାପିଗଲା । ଯିରୂଶାଲମରେ ବିଶ୍ଵାସୀଙ୍କ ସଂଖ୍ୟା ବହୁତ ବଢ଼ିଗଲା । ଏପରିକି ଯିହୁଦୀ ଯାଜକମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଅନେକ ବିଶ୍ଵାସ କଲେ ।
\s5
\v 8 ସ୍ତିଫାନ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ପ୍ରାପ୍ତ ଅନୁଗ୍ରହ ଓ ଶକ୍ତିରେ ପରିପୂର୍ଣ୍ଣ ଥିଲେ । ସେ ଲୋକମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରକାରର ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ କର୍ମ କରୁଥିଲେ ଓ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଶକ୍ତିର ପ୍ରମାଣ ଦେଉଥିଲେ ।
\v 9 ତେବେ କେତେକ ଯିହୁଦୀ ଆସି ସ୍ତିଫାନଙ୍କୁ ବିରୋଦ୍ଧ କଲେ । ସେମାନେ ଯିହୁଦୀୟ ଦଳ ଫ୍ରିଡ୍ ମେନ୍ ସମାଜଗୃହରେ ଏକତ୍ର ହେଉଥିଲେ ଓ ସେ ସମସ୍ତେ କୁରୀଣୀୟ, ଲିବର୍ତ୍ତାନ, କିଲିକିଆ, ଆଲେକଜାଣ୍ଡ୍ରୀୟ ଓ ଏସିଆ ଦେଶର ଯିହୁଦୀ ଥିଲେ ।
\s5
\v 10 କିନ୍ତୁ ସେମାନେ ସ୍ତିଫାନଙ୍କର ଜ୍ଞାନ ଓ ଆତ୍ମା ସମ୍ମୁଖରେ ଯୁକ୍ତି ବାଢ଼ି ପାରିଲେ ନାହିଁ ।
\v 11 ତା'ପେରେ ସେମାନେ ଗୁପ୍ତରେ କେତେକ ଲୋକଙ୍କୁ ସ୍ତିଫାନଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଅଭିଯୋଗ ଆଣିବା ପାଇଁ କହିଲେ, "ଆମ୍ଭେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ପରମେଶ୍ୱର ଓ ମୋଶାଙ୍କର ବିରୁଦ୍ଧରେ ଖରାପ କଥା କହୁଥିବାର ଶୁଣିଲୁ ।"
\s5
\v 12 ଏହା କରିବା ଦ୍ୱାରା ସେମାନେ ପୁରୁଖା ଯିହୁଦୀ ନେତାଙ୍କୁ ଆଇନର ଶିକ୍ଷକମାନଙ୍କୁ ଓ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଉତ୍ତେଜିତ କଲେ ଓ ସ୍ତିଫାନଙ୍କୁ ଧରିନେଇ ଯିହୁଦୀ ମହାସଭାକୁ ଆସିଲେ ।
\v 13 ଏବଂ ସେମାନେ କେତେ ଜଣ ମିଥ୍ୟା ସାକ୍ଷୀଙ୍କୁ ଆଣିଲେ । ସେମାନେ କହିଲେ, "ଏ ଲୋକ ସର୍ବଦା ଏହି ପବିତ୍ର ସ୍ଥାନ ଓ ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥା ବିରୁଦ୍ଧରେ କୁହେ ।
\v 14 ଆମ୍ଭେମାନେ ତାହାକୁ କହିବାର ଶୁଣିଛୁ ଯେ ନାଜରିତୀୟ ଯୀଶୁ ଏହି ସ୍ଥାନକୁ ଅର୍ଥାତ ମନ୍ଦିରକୁ ନଷ୍ଟ କରି ଦେବେ ଓ ମୋଶା ଆମ୍ଭକୁ ଦେଇଥିବା ବ୍ୟବସ୍ଥାକୁ ଛାଡି ଅନ୍ୟ ପ୍ରଥା ପାଳନ କରିବାକୁ କହୁଅଛନ୍ତି ।"
\v 15 ଏହା ଶୁଣି ମହାସଭାର ସମସ୍ତେ ତାହାଙ୍କ ଆଡ଼କୁ ସ୍ଥିର ଦୃଷ୍ଟିରେ ଦେଖିଲେ ଓ ତାହାଙ୍କ ମୁଖ ସ୍ୱର୍ଗଦୂତଙ୍କ ମୁଖ ପରି ହୋଇଥିବାର ସେମାନେ ଦେଖିଲେ ।
\s5
\c 7
\p
\v 1 ମହାଯାଜକ ସ୍ତିଫାନଙ୍କୁ ପଚ଼ାରିଲେ, " ତୁମ ବିଷୟରେ ଏହି ଲୋକମାନେ କହୁଥିବା ଏସବୁ କଥା କ'ଣ ସତ୍ୟ?"
\v 2 ସେ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, " ମୋର ସହ ଯିହୁଦୀମାନେ ଓ ସମ୍ମାନୀୟ ଭାଇମାନେ, ଦୟାକରି ମୋ କଥା ଶୁଣ । ଆମ୍ଭର ପିତା ଅବ୍ରାହାମ ହାରୋଣ ନଗରରେ ବାସ କରିବା ପୂର୍ବରୁ ଯେତେବେଳେ ମେସୋପଟାମିଆରେ ଥିଲେ, ସେତେବେଳ ଗୌରବମୟ ପରମେଶ୍ୱର ତାହାଙ୍କୁ ଦର୍ଶନ ଦେଇ କହିଲେ,
\v 3 ପରମେଶ୍ୱର ତାଙ୍କୁ କହିଲେ, "ତୁମ୍ଭେ ନିଜ ଦେଶ ଓ ବନ୍ଧୁବର୍ଗଙ୍କୁ ଛାଡ଼ି ମୁଁ ତୁମ୍ଭକୁ ଯେଉଁ ଦେଶ ଦେଖାଇବି, ସେ ଦେଶକୁ ଚାଲିଯାଅ ।"
\s5
\v 4 ତେଣୁ ସେ କଲଦୀୟମାନଙ୍କ ସ୍ଥାନ ତ୍ୟାଗ କରି ହାରଣରେ ବାସ କଲେ । ତାହାଙ୍କ ପିତାଙ୍କ ମୃତ୍ୟୁ ପରେ ପରମେଶ୍ୱର ତାହାଙ୍କୁ ଏଠାକୁ ଆଣିଲେ, ଯେଉଁଠି ତୁମ୍ଭେମାନେ ଏବଂ ଆମ୍ଭେମାନେ ବର୍ତ୍ତମାନ ରହୁଛୁ ।
\v 5 ପରମେଶ୍ୱର ତାହାଙ୍କୁ କିଛି ଦେଲେ ନାହିଁ । ଏପରିକି ଗୋଟିଏ ଫୁଟ ଜାଗା ମଧ୍ୟ ନୁହେଁ । ପରମେଶ୍ୱର ତାହାଙ୍କୁ ଓ ତାହାଙ୍କର ଭବିଷ୍ୟତ ଉତ୍ତରାଧିକାରୀଙ୍କୁ ଏହି ଭୂମି ଏକ ଅଧିକାର ରୂପେ ସବୁଦିନ ପାଇଁ ଦେବାପାଇଁ ପ୍ରତିଜ୍ଞା କରିଥିଲେ । ଯଦିଓ ସେହି ସମୟରେ ତାହାଙ୍କର କିଛି ପିଲା ପିଲି ନ ଥିଲା ।
\s5
\v 6 ପରମେଶ୍ୱର ଅବ୍ରାହାମଙ୍କୁ ଏହି କଥା କହିଲେ, 'ତୁମ୍ଭର ସନ୍ତାନମାନେ ବିଦେଶରେ ଚ଼ାରିଶହ ବର୍ଷ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ରହି ଦାସ କର୍ମ କରିବେ । ସେହି ସମୟରେ ଦେଶର ନେତାମାନେ ସେମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ଖରାପ ବ୍ୟବହାର କରିବେ ।'
\v 7 ପରମେଶ୍ୱର କହିଲେ, ' ଯେଉଁମାନେ ସେମାନଙ୍କୁ ଦାସ କରି ରଖିଛନ୍ତି, ମୁଁ ସେମାନଙ୍କୁ ଦଣ୍ଡ ଦେବି । ତା'ପରେ ସେମାନେ ସେଠାରୁ ଆସି ଏହିସ୍ଥାନରେ ମୋର ପୂଜା ଆରାଧନା କରିବେ I'
\v 8 ଏହିପରି ପରମେଶ୍ୱର ଅବ୍ରହାମଙ୍କୁ ଆଦେଶ ଦେଇ କହିଲେ ତୁମର ସମସ୍ତ ପୁରୁଷ ଓ ପୁରୁଷ ଗୋଷ୍ଠୀକୁ ସୁନ୍ନତ କରି ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କର ଏହି ଚ଼ିହ୍ନ ଦେଖାଅ । ଅବ୍ରହାମ ଯିସ୍‌ହାକଙ୍କର ପିତା ହେଲେ I ଯିସ୍‌ହାକଙ୍କ ଜନ୍ମର ଅଷ୍ଟମଦିନ ଅବ୍ରାହାମ ତାହାଙ୍କର ସୁନ୍ନତ କଲେ ଓ ଯିସ୍‌ହାକ ତାହାଙ୍କର ପୁତ୍ର ଯାକୁବଙ୍କର ସୁନ୍ନତ କଲେ I ପୁଣି ଯାକୁବ ତାହାଙ୍କ ବାରଜଣ ପୁତ୍ରଙ୍କର ସୁନ୍ନତ କଲେ, ଏହି ପୁତ୍ରମାନେ ଆମ୍ଭ ଗୋଷ୍ଠୀଗୁଡ଼ିକର ପିତା ହେଲେ ।
\s5
\v 9 ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜାଣିଛ ଯେ ସେହି ପୂର୍ବପୁରୁଷମାନେ ଯୋଷେଫଙ୍କର ପ୍ରତି ଈର୍ଷା କରି ତାହାଙ୍କୁ ମିଶର ଦେଶର ଜଣେ ବ୍ୟବସାୟୀଙ୍କୁ ଦାସ ଭାବରେ ବିକ୍ରୀ କରି ଦେଲେ । କିନ୍ତୁ ପରମେଶ୍ୱର ଯୋଷେଫଙ୍କ ସହିତ ଥିଲେ ।
\v 10 ସେ ତାହାଙ୍କୁ ସବୁ ଅସୁବିଧାରୁ ରକ୍ଷା କଲେ । ସେ ତାହାଙ୍କୁ ଜ୍ଞାନ ଦେଲେ, ଓ ମିଶର ଦେଶର ରାଜା ଫାରୋଙ୍କର ଅନୁଗ୍ରହ ପାଇବା ପାଇଁ ସକ୍ଷମ କରାଇଲେ । ଫାରୋ ତାହାଙ୍କୁ ମିଶର ଦେଶର ଶାସକ ଓ ସମସ୍ତ ରାଜକୀୟ ସମ୍ପତ୍ତିର ଶାସନକର୍ତ୍ତା ରୂପେ ନିଯୁକ୍ତ ଦେଲେ ।
\s5
\v 11 ଯୋଷେଫ ଦେଶର ଶାସନ କରୁଥିବା ସମୟରେ ସମଗ୍ର ମିଶର ଓ କିଣାନ ଦେଶରେ ଖାଦ୍ୟର ଅଭାବ ପଡ଼ିବାରୁ ଲୋକ ବହୁତ କଷ୍ଟରେ ପଡ଼ିଲେ । ସେହି ସମୟରେ ଯାକୁଵ ଓ ତାହାଙ୍କ ପୁତ୍ରମାନେ କିଣାନ ଦେଶରେ ଖାଇବାକୁ କିଛି ପାଇଲେ ନାହିଁ ।
\v 12 ମିଶରରେ ଶସ୍ୟ ଥିବା ଖବର ଶୁଣି ଯାକୁବ ପ୍ରଥମେ ଆମ୍ଭ ଯୋଷେଫଙ୍କର ଜ୍ୟେଷ୍ଠ ଭାଇମାନଙ୍କୁ ସେଠାକୁ ଶସ୍ୟ କିଣିବା ପାଇଁ ପଠାଇଲେ I ସେମାନେ ମିସରକୁ ଯାଇ ଯୋଷେଫଙ୍କଠାରୁ ଶସ୍ୟ କିଣି ଆଣିଲେ, କିନ୍ତୁ ତାକୁ ଚିହ୍ନି ପାରିଲେ ନାହିଁ ଏବଂ ସେମାନେ ଗୃହକୁ ବାହୁଡି ଗଲେ I
\v 13 ସେମାନଙ୍କର ଦ୍ୱିତୀୟ ଥର ମିସରକୁ ଯିବା ସମୟେର ଯୋଷେଫ ନିଜ ଭାଇମାନଙ୍କ ପାଖରେ ପରିଚ଼ିତ ହେଲେ ଓ ଫାରୋ ସେମାନେ ଯେ ଏବ୍ରୀୟ ଓ ଯୋଷେଫଙ୍କ ପରିବାରର ତାହା ଜାଣିଲେ ।
\s5
\v 14 ତେଣୁ ଯୋଷେଫ ତାହାଙ୍କ ଭାଇମାନଙ୍କୁ ଘରକୁ ପଠାଇ ଦେଲେ ଓ ସେମାନେ ଯାଇ ପିତାଙ୍କୁ କହିଲେ କି ଯେ ଯୋଷେଫ ଚାହାନ୍ତି ଯେ ନିଜ ପିତା ଯାକୁବ ଓ ସମସ୍ତ ସମ୍ପର୍କୀୟ ତାହାଙ୍କ ପାଖକୁ ଆସନ୍ତୁ । ସେମାନେ ସମୁଦାୟ ସତୁରି ଜଣ ଥିଲେ I
\v 15 ତା’ପରେ ଯାକୁବ ଏ କଥା ଶୁଣିଲା, ସେ ଓ ତାଙ୍କ ପରିବାର ମିଶର ଦେଶକୁ ଗଲେ । ସେଠାରେ ସେ ନିଜେ ଓ ତାଙ୍କ ପୂର୍ବପୁରୁଷମାନେ ମଧ୍ୟ ମୃତ୍ୟୁ ବରଣ କଲେ ।
\v 16 ସେମାନଙ୍କୁ ଶିଖିମକୁ ନିଆଯାଇ କବର ଦିଆଗଲା । ଯେଉଁ କବର ସ୍ଥାନକୁ ଅବ୍ରାହାମ ହୋମାରର ପୁତ୍ରମାନଙ୍କ ପାଖରୁ କିଛି ରୂପା ଟଙ୍କା ଦେଇ କିଣିଥିଲେ ।
\s5
\v 17 "ଯେତେବେଳେ ପରମେଶ୍ୱର ଇସ୍ରାଏଲକୁ ରକ୍ଷା କରିବା ପାଇଁ ପ୍ରସ୍ତୁତ ଥିଲେ, ଇତି ମଧ୍ୟରେ ମିଶର ଦେଶରେ ଇସ୍ରାଏଲ ଲୋକମାନଙ୍କର ସଂଖ୍ୟା ବଢ଼ିବାରେ ଲାଗିଲା । ପରମେଶ୍ୱର ଅବ୍ରାହାମଙ୍କୁ ଯେଉଁ ସବୁ ପ୍ରତିଜ୍ଞା କରିଥିଲେ ତାହା ସତ୍ୟରେ ପରିଣତ ହୋଇଥିଲା I
\v 18 ସେହି ସମୟରେ ଆଉ ଜଣେ ରାଜା ମିଶରକୁ ରାଜତ୍ୱ କରିବାପାଇଁ ଆରମ୍ଭ କଲେ । ସେ ଯୋଷେଫଙ୍କୁ ଜାଣି ନ ଥିଲେ ଯେ ଯୋଷେଫ ମିସରୀୟମାନଙ୍କୁ ସାହାଯ୍ୟ କରିଥିଲେ I
\v 19 ସେ ନୂଆ ରାଜା ଆମ୍ଭଲୋକଙ୍କୁ ନିପାତ କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କଲା ଓ ଆମ୍ଭ ପୂର୍ବପୁରୁଷମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ନିଷ୍ଠୁର ଓ ତାଡନା ବ୍ୟବହାର କଲା । ରାଜା ସେମାନଙ୍କର ଶିଶୁମାନଙ୍କୁ ବାହାରେ ପକାଇ ସେମାନଙ୍କୁ ମାରିବା ପାଇଁ ଆଦେଶ କଲେ ।
\s5
\v 20 ଏହି ସମୟରେ ମୋଶା ଜନ୍ମ ଗ୍ରହଣ କଲେ । ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଦୃଷ୍ଟିରେ ସେ ବହୁତ ସୁନ୍ଦର ଥିଲେ । ତାହାଙ୍କ ପିତାମାତା ତାଙ୍କୁ ଘରେ ଗୁପ୍ତରେ ତିନିମାସ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଲାଳନପାଳନ କଲେ ।
\v 21 ତାହାଙ୍କୁ ବାହାରେ ପକାଇ ଦେବା ବେଳେ ଫାରୋଙ୍କର କନ୍ୟା ତାହାଙ୍କୁ ନେଇ ଯତ୍ନ କଲେ ଏବଂ ନିଜ ପୁତ୍ର ଭାବରେ ପାଳିଲେ ।
\s5
\v 22 ମୋଶା ମିଶରବାସୀମାନଙ୍କର ସମସ୍ତ ବିଦ୍ୟାରେ ଶିକ୍ଷିତ ହେଲେ । ସେ ବଡ଼ ହେଲା ପରେ ନିଜ ବକ୍ତବ୍ୟ ଓ କାମରେ ଶକ୍ତିଶାଳୀ ଥିଲେ ।
\v 23 "ତାହାଙ୍କୁ ଚ଼ାଳିଶବର୍ଷ ବୟସ ହେବା ବେଳେ ସେ ନିଜ ଭାଇମାନଙ୍କୁ ତଥା ଇସ୍ରାଏଲର ଲୋକମାନଙ୍କୁ ସାକ୍ଷାତ କରିବା ପାଇଁ ସ୍ଥିର କଲେ ।
\v 24 ମୋଶା ସେଠାରେ ଜଣେ ମିଶରୀୟ, ଜଣେ ଯିହୁଦୀ ସହିତ ଅନ୍ୟାୟ କରୁଥିବାର ଦେଖିଲେ । ତେଣୁ ସେ ଯିହୁଦୀୟ ଜଣଙ୍କୁ ରକ୍ଷା କରିବାକୁ ଯାଇ ମିଶରୀୟକୁ ଦଣ୍ଡ ଦେଲେ । ସେ ତାହାକୁ ଏପରି ଆଘାତ କଲେ ଯେ, ମିଶରୀୟ ଜଣକ ସେହିଠାରେ ମରିଗଲା ।
\v 25 ମୋଶା ଭାବିଲେ ଯେ, ପରମେଶ୍ୱର ସେମାନଙ୍କୁ ଦାସତ୍ୱରୁ ମୁକ୍ତି ପାଇଁ ତାହାଙ୍କୁ ଏହି କାର୍ଯ୍ୟରେ ଲଗାଇ ଅଛନ୍ତି, ତାହା ତାହାଙ୍କ ଯିହୁଦୀୟ ଭାଇମାନେ ବୁଝିବେ, ମାତ୍ର ସେମାନେ ତାହା ବୁଝିଲେ ନାହିଁ ।
\s5
\v 26 ତା' ପରଦିନ ସେ ଦୁଇଜଣ ଯିହୁଦୀ ଲୋକଙ୍କୁ ପରସ୍ପର ମଧ୍ୟରେ କଳି କରୁଥିବାର ଦେଖିଲେ । ସେ ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଶାନ୍ତି ସ୍ଥାପନ କରିବାକୁ ଚେ଼ଷ୍ଟା କଲେ ଓ କହିଲେ, ' ହେ ଲୋକମାନେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ପରସ୍ପର ଭାଇ ଭାଇ ଅଟ । ତୁମ୍ଭେମାନେ ପରସ୍ପର ଭିତରେ କାହିଁକି କଳି କରୁଅଛ?
\v 27 ଏହାଶୁଣି ପଡ଼ୋଶୀ ପ୍ରତି ଅନ୍ୟାୟ କରୁଥିବା ଲୋକଟି ମୋଶାଙ୍କୁ ଠେଲିଦେଇ କହିଲା, 'ତୁମ୍ଭକୁ ଆମ୍ଭ ଉପରେ ଶାସକ ଓ ବିଚ଼ାରକ ରୂପେ କିଏ ନିଯୁକ୍ତି କଲା?
\v 28 ଗତକାଲି ତୁମ୍ଭେ ଯେପରି ମିଶରୀୟକୁ ମାରିଦେଲ ସେହିପରି କ'ଣ ମୋତେ ମାରି ଦେବାପାଇଁ ଚ଼ାହୁଁଛ?'
\s5
\v 29 ମୋଶା ଏହା ଶୁଣି ଅତିଶୀଘ୍ର ମିଶରରୁ ଚ଼ାଲିଗଲେ ଓ ମିଦିୟନ ଦେଶରେ ଜଣେ ବିଦେଶୀ ହୋଇ ରହିଲେ । ସେଠାରେ ସେ ବିବାହ କଲେ ଓ ତାହାଙ୍କର ଦୁଇଟି ପୁତ୍ର ହେଲା ।
\v 30 "ଦୀର୍ଘ ଚ଼ାଳିଶବର୍ଷ ଅତିବାହିତ ହେବା ପରେ ଜଣେ ସ୍ୱର୍ଗଦୂତ ସ୍ୱରୂପେ ପ୍ରଭୁ ଈଶ୍ୱର ସୀନୟ ପର୍ବତ ନିକଟରେ ଥିବା ମରୁଭୂମିରେ ଗୋଟିଏ ଜ୍ୱଳନ୍ତା ବୁଦାର ଅଗ୍ନିଶିଖାରେ ମୋଶାଙ୍କୁ ଦର୍ଶନ ଦେଲେ ।
\s5
\v 31 ମୋଶା ସେ ଦୃଶ୍ୟ ଦେଖି ଅତ୍ୟନ୍ତ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହୋଇଗଲେ କାରଣ ବୁଦାଟି ପୋଡି ଯାଉ ନ ଥିଲା । ତାହାକୁ ଭଲଭାବେ ଦେଖିବା ପାଇଁ ନିକଟକୁ ଯିବାବେଳକୁ ସେ ପ୍ରଭୁଙ୍କର ସ୍ୱର ଶୁଣିଲେ I
\v 32 'ମୁଁ ତୁମ୍ଭ ପୂର୍ବପୁରୁଷମାନଙ୍କର ପରମେଶ୍ୱର । ଅବ୍ରହାମ, ଇସ୍‌ହାକ୍ ଓ ଯାକୁବର ପରମେଶ୍ୱର ।' ଏହାଶୁଣି ମୋଶା ଭୟରେ ଥରିଲେ ଓ ଆଉ ସେହି ବୁଦାକୁ ଦେଖିବା ପାଇଁ ସାହାସ କଲେ ନାହିଁ ।
\s5
\v 33 ତା’ପରେ ପ୍ରଭୁ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, 'ତୁମ୍ଭେ ପାଦରୁ ପାଦୁକା କାଢ଼ି ମୋତେ ସମ୍ମାନ ଦିଅ, କାରଣ ଯେଉଁ ସ୍ଥାନରେ ତୁମ୍ଭେ ଠିଆ ହୋଇଛ ତାହା ମୋର, ଏଠାରେ ମୋର ଉପସ୍ଥିତି ଅଛି ।
\v 34 ମୁଁ ମିଶର ଦେଶରେ ମୋ ଲୋକମାନଙ୍କୁ କରାଯାଉଥିବା ସମସ୍ତ ଦୁର୍ବ୍ୟବାହାର ଦେଖିଛି । ମୁଁ ସେମାନଙ୍କର କ୍ରନ୍ଦନ ଶୁଣିଲି । ମୁଁ ସେମାନଙ୍କୁ ମିସରରୁ ମୁକ୍ତି ଦେବାପାଇଁ ଓହ୍ଲାଇ ଆସିଛି । ଏଥିପାଇଁ ତୁମ୍ଭେ ଆସ । ମୁଁ ତୁମ୍ଭକୁ ମିଶର ଦେଶକୁ ପଠାଇବି ।'
\s5
\v 35 " ଯେଉଁ ମୋଶା ସେମାନଙ୍କୁ ସାହାଯ୍ୟ କଲେ ତାଙ୍କୁ ଅବଜ୍ଞା କରି କହିଲେ, 'କିଏ ତୁମ୍ଭକୁ ଶାସକ ଓ ବିଚ଼ାରକ କଲା?' ସେହି ମୋଶାଙ୍କୁ ହିଁ ବର୍ତ୍ତମାନ ପରମେଶ୍ୱର ସେମାନଙ୍କର ଶାସନକର୍ତ୍ତା ଓ ମୁକ୍ତିଦାତା କରି ପଠାଇଲେ I ଯେଉଁ ସ୍ୱର୍ଗଦୂତ ମୋଶାଙ୍କୁ ବୁଦା ଭିତରେ ଦର୍ଶନ ଦେଇଥିଲେ ସେହି ସ୍ୱର୍ଗଦୂତଙ୍କ ସାହାଯ୍ୟରେ ପରମେଶ୍ୱର ମୋଶାଙ୍କୁ ପଠାଇଲେ ।
\v 36 ତେଣୁ ମୋଶା ମିଶର ଦେଶରୁ ପୂର୍ବପୃରୁଷମାନଙ୍କୁ ବାହାରକୁ ଆଣିଲେ I ସେ ଅନେକ ପ୍ରକାରର ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ପୂର୍ଣ୍ଣ ଚ଼ିହ୍ନ ଓ କାର୍ଯ୍ୟମାନ ସୂଫ ସମୁଦ୍ରରେ କଲେ ଓ ମରୂଭୂମିରେ ଚ଼ାଳିଶ ବର୍ଷ ଯାତ୍ରା ସମୟରେ ପ୍ରଭୁ ଯେ ତାଙ୍କ ସହିତ ଅଛନ୍ତି ତାହା ପ୍ରମାଣ କଲେ I
\v 37 ସେହି ମୋଶା ଇସ୍ରାଏଲ ସନ୍ତାନମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, 'ପରମେଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ମୋ ପରି ଜଣେ ଭାବବାଦୀଙ୍କୁ ଉତ୍ପନ୍ନ କରିବେ ।'
\s5
\v 38 ଏହି ମୋଶା ମରୁଭୂମିରେ ଯିହୁଦୀମାନଙ୍କ ମଣ୍ଡଳୀରେ ଥିଲେ । ସେ ସ୍ୱର୍ଗଦୂତଙ୍କ ସହିତ ସୀନୟ ପର୍ବତରେ ଥିଲେ, ସେହି ସ୍ୱର୍ଗଦୂତ ତାହାଙ୍କୁ ଆଜ୍ଞା ଦେଇଥିଲେ ଓ ତାହାଙ୍କ ସହିତ କଥାବାର୍ତ୍ତା କଲେ, ସେହି ସ୍ୱର୍ଗଦୂତ ଆମ୍ଭ ପିତୃପୁରୁଷ ମୋଶାଙ୍କ ସହିତ ଥିଲେ, ମୋଶା ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କଠାରୁ ଜୀବନ ଦାନକାରୀ ଆଜ୍ଞା ପାଇଥିଲେ । ଏହି ଆଜ୍ଞାସବୁ ମୋଶା ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଦେଲେ ।
\v 39 କିନ୍ତୁ ଆମ ପିତୃପୁରୁଷ ମୋଶାଙ୍କର ବାଧ୍ୟ ହେଲେ ନାହିଁ I ମାତ୍ର ନେତା ଭାବରେ ତାଙ୍କୁ ଅଗ୍ରାହ୍ୟ କଲେ ଓ ମିସର ଫେରିଯିବା ପାଇଁ ଚାହିଁଲେ I
\v 40 ସେମାନେ ହାରୋଣଙ୍କୁ ଯାଇ କହିଲେ, 'ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ପଥ ଦେଖାଇବା ପାଇଁ କେତେ ଜଣ ଦେବତାଙ୍କୁ ନିର୍ମାଣ କର । ଏହି ଯେଉଁ ମୋଶା ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ମିଶରରୁ ବାହାର କରି ଆଣିଥିଲେ, ତାହାଙ୍କର କ'ଣ ହେଲା ଆମ୍ଭେ ଜାଣି ନାହୁଁ ।'
\s5
\v 41 ସେହି ସମୟରେ ସେମାନେ ଗୋଟିଏ ବାଛୁରୀର ମୂର୍ତ୍ତି ତିଆରି କରି ସେହି ମୂର୍ତ୍ତି ଆଗରେ ବଳି ଦେଲେ । ସେମାନେ ନିଜ ହାତ ତିଆରି ଜିନିଷ ଦେଖି ବହୁତ ଖୁସି ହେଲେ ନାଚିଲେ ଓ ଗାଇଲେ ।
\v 42 କିନ୍ତୁ ପରମେଶ୍ୱର ସେମାନଙ୍କଠାରୁ ବିମୁଖ ହେଲେ । ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ଆକାଶସ୍ଥ ସୂର୍ଯ୍ୟ, ଚନ୍ଦ୍ର, ତାରକା ଦେବତାମାନଙ୍କର ପୂଜା କରିବାପାଇଁ ଛାଡ଼ି ଦେଲେ । ଏହି ବିଷୟରେ ଭାବବାଦୀମାନଙ୍କର ପୁସ୍ତକରେ ଯେପରି ଲେଖାଅଛି, ପରମେଶ୍ୱର କହିଲେ, ହେ, ଇସ୍ରାଏଲର ଲୋକମାନେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେଉଁ ପଶୁବଳି ଚାଳିଶ ବର୍ଷ ଧରି ଆଣିଲ ତାହା କ' ଣ ମୋ ପାଇଁ ଥିଲା?
\s5
\v 43 ତୁମ୍ଭେମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସହିତ ମୋଲଖର ତମ୍ବୁ ଏବଂ ନକ୍ଷତ୍ର ଦେବତା ରମ୍ପାର ମୂର୍ତ୍ତିକୁ ମଧ୍ୟ ବୋହି ନେଇଯାଇଥିଲ । ଏଗୁଡ଼ିକୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ପୂଜା କରିବା ପାଇଁ ତିଆରି କରିଥିଲ । ତେଣୁ ମୁଁ ମଧ୍ୟ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ବାବିଲୋନର ଆରପାରିକୁ ପଠାଇ ଦେବି ।'
\s5
\v 44 "ଯେତେବେଳେ ଆମ୍ଭ ପୂର୍ବପୁରୁଷମାନେ ପ୍ରାନ୍ତରରେ ଥିଲେ ସେମାନେ ପବିତ୍ର ତମ୍ବୁ ମଧ୍ୟରେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କର ଆରାଧନା କଲେ । ପରମେଶ୍ୱର ମୋଶାଙ୍କୁ ଯେଉଁ ସୀନୟ ପର୍ବତରେ ଗୋଟିଏ ନକ୍ସା ଦେଖାଇଲେ ଏବଂ ସେ ଦେଖିଥିବା ନକ୍ସା ଅନୁସାରେ ଗୋଟିଏ ସମାନ ତମ୍ବୁ ତିଆରି କରିବାକୁ ତାହାଙ୍କୁ କହିଥିଲେ ।
\v 45 ଆମ୍ଭର ପୂର୍ବପୁରୁଷମାନେ ସେହି ସମୟରେ ୟିହୋଶୂୟଙ୍କ ନେତୃତ୍ୱରେ ସେହି ପବିତ୍ର ତମ୍ବୁ ସାଙ୍ଗରେ ଆଣିଥିଲେ । ସେମାନେ ଅନ୍ୟଜାତି ଗଣର ଦେଶ ଅଧିକାର କରି ନେଇଥିଲେ ଯେତେବେଳେ ପରମେଶ୍ୱର ଏହି ଜାତିମାନଙ୍କୁ ଆମ୍ଭ ପୂର୍ବପୁରୁଷମାନଙ୍କ ସାମନାରେ ବାହାର କରି ଦେଲେ । ଇସ୍ରାଏଲର ଲୋକମାନେ ଏହି ଦେଶ ଅଧିକାର କରିବାରେ ସକ୍ଷମ ହେଲେ I ତମ୍ବୁଟି ଦାଉଦଙ୍କ ରାଜତ୍ୱ ସମୟ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଥିଲା ।
\v 46 ଦାଉଦ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କୁ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ କଲେ ଓ ସେ ଯେପରି ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ପାଇଁ ଗୋଟିଏ ମନ୍ଦିର ତୋଳିବେ ଏଥି ନିମନ୍ତେ ଅନୁମତି ଦେବାପାଇଁ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଅନୁରୋଧ କଲେ ଯେଉଁଠାରେ ସେ ଓ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ଇସ୍ରାଏଲୀୟ ଲୋକମାନେ ସମସ୍ତେ ଆରାଧନା କରିପାରିବେ I
\s5
\v 47 କିନ୍ତୁ ପରମେଶ୍ୱର ଦାଉଦଙ୍କ ବଦଳରେ ଶଲୋମନଙ୍କୁ ତାହାଙ୍କ ଉପାସନା ପାଇଁ ଗୋଟିଏ ମନ୍ଦିର ନିର୍ମାଣ କରିବା ପାଇଁ କହିଲେ I
\v 48 "ମାତ୍ର ଆମେ ଜାଣୁ ଆମ ପରମେଶ୍ୱର ମହାନ ଓ ସର୍ବୋପରିସ୍ଥ ପରମେଶ୍ୱର କୌଣସି ହାତ ତିଆରି ମନ୍ଦିରରେ ବାସ କରନ୍ତି ନାହିଁ । ଭବିଷ୍ୟଦ୍‌ବକ୍ତା ଯିଶାଇୟ ଏହିପରି ଲେଖନ୍ତି,
\v 49-50 ପରମେଶ୍ୱର କହନ୍ତି, ସ୍ୱର୍ଗ ମୋର ସିଂହାସନ ଓ ପୃଥିବୀ ମୋହର ପାଦପୀଠ । ମୁଁ ସ୍ୱର୍ଗ ଓ ପୃଥିବୀର ସବୁ କିଛି ସୃଷ୍ଟି କରିଅଛି I ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୋ’ ପାଇଁ କି ପ୍ରକାରର ମନ୍ଦିର ନିର୍ମାଣ କରିବ?
\s5
\v 51 ତୁମେ ସବୁ ମୋ’ ପ୍ରତି ଶକ୍ତଗ୍ରୀବ ହେଲ ! ତୁମେ ସବୁ ତୁମ ପୂର୍ବପୁରୁଷ ପରି ଆଚରଣ କଲ I ତୁମ୍ଭେମାନେ ସର୍ବଦା ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାଙ୍କୁ ତୁମ ପୂର୍ବପୁରୁଷ ପରି ପ୍ରତିରୋଧ କଲ I
\v 52 ତୁମ ପୂର୍ବପୁରୁଷ ସବୁ ଭବିଷ୍ୟଦ୍‌ବକ୍ତାଙ୍କୁ ତାଡନା କଲେ I ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ସର୍ବଦା ସନ୍ତୁଷ୍ଟ କରୁଥିବା ଯୀଶୁଙ୍କ ପୁନରାଗମନ ବିଷୟ ଘୋଷଣା କରୁଥିବା ଲୋକମାନଙ୍କୁ ହତ୍ୟା କଲେ; ଆସିଲେ ଏବଂ ତାଙ୍କୁ ଶତ୍ରୁ ହସ୍ତରେ ଦିଆଗଲା ଓ ତାଙ୍କୁ ହତ୍ୟା କରିବା ପାଇଁ ସାହାଯ୍ୟ କରାଗଲା I
\v 53 ତୁମ୍ଭେମାନେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ଦୂତ ଦ୍ୱାରା ମୋଶାଙ୍କୁ ଦିଆଯାଇଥିବା ବ୍ୟବସ୍ଥାକୁ ଗ୍ରହଣ କରିଛ, କିନ୍ତୁ ତାହାର ବାଧ୍ୟ ହୋଇନାହଁ ।"
\s5
\v 54 ଯେତେବେଳେ ଯିହୁଦୀୟ ମହା ସଭାର ସଭ୍ୟମାନେ ଓ ଅନ୍ୟମାନେ ସ୍ତିଫାନ ଯାହା କହିଲେ ତାହା ଶୁଣିଲେ, ସେମାନେ ଅତ୍ୟନ୍ତ ରାଗିଲେ I ସେମାନେ ଏତେ ରାଗିଲେ ଯେ ସେମାନେ ଦାନ୍ତ କାମୁଡିଲେ I
\v 55 କିନ୍ତୁ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ସ୍ତିଫାନଙ୍କୁ ନିୟନ୍ତ୍ରଣ କଲେ I ସେ ଆକାଶକୁ ଚାହିଁଲେ ଓ ସେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ଗୌରବ ଦେଖିଲେ । ସେ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ଡାହାଣ ପାର୍ଶ୍ୱରେ ଠିଆ ହେବାର ଦେଖିଲେ ।
\v 56 ସ୍ତିଫାନ କହିଲେ, " ଦେଖ, ମୁଁ ସ୍ୱର୍ଗକୁ ଖୋଲା ଅବସ୍ଥାରେ ଓ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ଡାହାଣ ପାଶ୍ୱରେ ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ରଙ୍କୁ ଠିଆ ହେବାର ଦେଖୁଛି ।"
\s5
\v 57 ଏଥିରେ ଯିହୁଦୀ ନେତାମାନେ ଓ ଅନ୍ୟମାନେ ଶୁଣିଲେ ସେମାନେ ଜୋରରେ ଚିତ୍କାର କଲେ I ସେମାନେ ମଧ୍ୟ କାନରେ ହାତ ଦେଇ ଖୁବ୍ ଜୋରରେ ପାଟି କଲେ ଯେପରି ତାଙ୍କୁ ନ ଶୁଣନ୍ତି ଓ ଶୀଘ୍ର ସେମାନେ ଏକାଠି ହୋଇ ସ୍ତିଫାନଙ୍କ ଆଡ଼କୁ ଦୌଡ଼ିଲେ ।
\v 58 ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ନଗର ବାହାରକୁ ଟାଣି ନେଇ ପଥର ମାରିବା ଆରମ୍ଭ କରି ଦେଲେ । ଯେଉଁମାନେ ତାଙ୍କୁ ଆରୋପ କରୁଥିଲେ ସେମାନେ ଆପଣା ବାହାର ବସ୍ତ୍ର ବାହାର କଲେ ଯେପରି ସେମାନେ ସହଜରେ ପଥର ମରିବେ, ଓ ଶାଉଲ ନାମକ ଜଣେ ଯୁବକର ପାଖରେ ସେମାନଙ୍କର ଲୁଗାପଟା ରଖିଲେ ।
\s5
\v 59 ପଥର ଫୋପାଡ଼ିବା ସମୟରେ ସ୍ତିଫାନ ପ୍ରାର୍ଥନା କରି କହିଲେ, " ହେ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁ, ମୋ ଆତ୍ମାକୁ ଗ୍ରହଣ କର ।"
\v 60 ତା'ପରେ ସେ ଆଣ୍ଠୁମାଡ଼ି ପଡ଼ି କ୍ରନ୍ଦନ କରି କହିଲେ, " ହେ ପ୍ରଭୁ, ଏମାନଙ୍କ ପାପ ନିମନ୍ତେ ଏମାନଙ୍କୁ ଦଣ୍ଡ ଦିଅ ନାହିଁ ।" ଏହା କହି ସେ ମୃତ୍ୟୁବରଣ କଲେ ।
\s5
\c 8
\p
\v 1 କେତେକ ଈଶ୍ୱର ପରାୟଣ ଲୋକ ସ୍ତିଫାନଙ୍କୁ କବର ଦେଲେ ଓ ତାହାଙ୍କ ପାଇଁ ବହୁତ କାନ୍ଦିଲେ ।
\v 2 ସେହିଦିନ ଯିରୂଶାଲମରେ ଥିବା ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଭୀଷଣ ତାଡ଼ନା କଲେ। ପ୍ରେରିତମାନଙ୍କ ବ୍ୟତୀତ ଅନ୍ୟ ସମସ୍ତ ବିଶ୍ୱାସୀ ଯିହୁଦା ଓ ଶମିରୋଣ ଦେଶର ବିଭିନ୍ନ ସ୍ଥାନରେ ଛିନ୍ନଭିନ୍ନ ହୋଇଗଲେ। କିନ୍ତୁ ପ୍ରେରିତ ମାନେ ଯିରୂଶାଲମରେ ରହିଲେ I
\v 3 ସ୍ତିଫାନଙ୍କ ମୃତ୍ୟୁ ସମୟରେ ଶାଉଲ ଉପସ୍ଥିତ ଥିଲେ ଓ ସେ ଏହା ସମର୍ଥନ କରିଥିଲେ । ଶାଉଲ ମଧ୍ୟ ଘରେ ଘରେ ପଶି ପୁରୁଷ ଓ ସ୍ତ୍ରୀ ଯେଉଁମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରୁଥିଲେ, ସେମାନଙ୍କୁ ଟାଣି ଆଣି କାରାଗାରରେ ରଖିଲେ ଓ ମଣ୍ଡଳୀ ଧ୍ୱଂସ କରିବା ପାଇଁ ଚେଷ୍ଟା କଲେ ।
\s5
\v 4 ଯେଉଁମାନେ ଯିରୂଶାଲମ ଛାଡିଲେ ସେମାନେ ଛିନ୍ନ ଭିନ୍ନ ହୋଇ ଗଲେ, ଓ ସେହି ଲୋକମାନେ ଚ଼ାରିଆଡ଼େ ଯାଇ ସୁସମାଚ଼ାର କହିଲେ ।
\v 5 ଜଣେ ବିଶ୍ୱାସୀ ଯାହାର ନାମ ଫିଲିପ୍ପ ଯିରୂଶାଲମ ଛାଡି ଶମିରୋଣ ନଗରକୁ ଗଲା ଓ ସେଠାରେ ଯାଇ ଯୀଶୁ ଯେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଏହି ବିଷୟରେ ସେମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ପ୍ରଚ଼ାର କଲେ ।
\s5
\v 6 ସେଠାକାର ଲୋକମାନେ ଫିଲିପ୍ପଙ୍କର କଥା ଶୁଣିଲେ ଓ ତାହାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା କରାଯାଇଥିବା ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ କାର୍ଯ୍ୟ ସବୁ ଦେଖି ତାହାଙ୍କ କଥାରେ ଅଧିକ ମନ ଦେଲେ ।
\v 7 ଉଦାହରଣ ସ୍ୱରୂପ ଫିଲିପ୍ପ ବହୁତ ଲୋକଙ୍କ ଭିତରେ ଥିବା ଭୁତ ଛଡାଇଲେ । ଏବଂ ବାହାରକୁ ଆସିବା ବେଳେ ଭୂତମାନେ ଉଚ୍ଚସ୍ୱରରେ ପାଟି କରୁଥିଲେ ବହୁତ ପକ୍ଷାଘାତୀ ଏବଂ ଛୋଟା ଲୋକ ମଧ୍ୟ ଫିଲିପ୍ପଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଆରୋଗ୍ୟ ଲାଭ କଲେ ।
\v 8 ଏଥି ଯୋଗୁଁ, ସେ ନଗରର ଲୋକମାନେ ବହୁତ ଖୁସି ହେଲେ I
\s5
\v 9 ସେହି ନଗରରେ ଶିମୋନ ନାମକ ଜଣେ ଲୋକ ଥିଲା । ଫିଲିପ୍ପ ସେଠାକୁ ଆସିବା ପୂର୍ବରୁ ଶିମୋନ ଯାଦୁଖେଳ ଦେଖାଇ ଶମିରୋଣର ବାସିନ୍ଦାମାନଙ୍କୁ ବିସ୍ମିତ କରିଦେଇଥିଲା । ସେ ନିଜକୁ ବଡ଼ ମହାପୁରୁଷ ବୋଲି କହୁଥିଲା ।
\v 10 ତେଣୁ ସାନ ଠାରୁ ବଡ଼ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସମସ୍ତେ ଶିମୋନଙ୍କ ପ୍ରତି ଧ୍ୟାନ ଦେଲେ । ସେମାନେ କହିଲେ"ଏହି ଲୋକଠାରେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ଶକ୍ତି ଅଛି । ଯାହାକୁ କି 'ମହାନ ଶକ୍ତି' ବୋଲି କୁହାଯାଏ ।"
\v 11 ଶିମୋନ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ବହୁତ ସମୟ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଯାଦୁ ବିଦ୍ୟାରେ ମୁଗ୍ଧ କରିପାରୁଥିବାରୁ ସମସ୍ତେ ତାଙ୍କ କଥା ଶୁଣିଲେ ।
\s5
\v 12 କିନ୍ତୁ ଯେତେବେଳେ ସେମାନେ ଫିଲିପ୍ପଙ୍କଠାରୁ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ରାଜ୍ୟ ଓ ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଶକ୍ତି ବିଷୟକ ସୁସମ୍ବାଦ ଶୁଣିଲେ ଓ ବିଶ୍ୱାସ କଲେ I ସେତେବେଳେ ପୁରୁଷ ଓ ସ୍ତ୍ରୀ ଯେତେଲୋକ ଯୀଶୁଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କଲେ ବାପ୍ତିଜିତ ହେଲେ I
\v 13 ଶିମୋନ ନିଜେ ମଧ୍ୟ ଫିଲିପ୍ପଙ୍କ କଥାରେ ବିଶ୍ୱାସ କଲେ ଓ ବାପ୍ତିଜିତ ହୋଇ ଫିଲିପ୍ପଙ୍କ ସହିତ ରହିଲେ । ସେ ଅସାଧାରଣ, ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ପୂର୍ଣ୍ଣ ଚ଼ିହ୍ନମାନ ଦେଖି ବିସ୍ମିତ ହେଲେ, ଏଥିରୁ ଜଣା ପଡିଲା ଯେ ଫିଲିପ୍ପ ସତ୍ୟ କହୁଛନ୍ତି I
\s5
\v 14 ଯେତେବେଳେ ପ୍ରେରିତମାନେ ଯିରୂଶାଲମରେ ଶୁଣିଲେ ଯେ, ଶମିରୋଣର ଲୋକ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ବାକ୍ୟ ଗ୍ରହଣ କରିଛନ୍ତି; ସେତେବେଳେ ସେମାନେ ପିତର ଓ ଯୋହନଙ୍କୁ ସେମାନଙ୍କ ପାଖକୁ ପଠାଇଲେ ।
\v 15 ପିତର ଓ ଯୋହନ ଶମିରୋଣରେ ପହଞ୍ଚି ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କ ପାଇଁ ପ୍ରାର୍ଥନା କଲେ ଯେପରିକି ସେମାନେ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାଙ୍କୁ ଗ୍ରହଣ କରିବେ ।
\v 16 ସେମାନେ କେବଳ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁଙ୍କ ନାମରେ ବାପ୍ତିଜିତ ହୋଇଥିଲେ । କିନ୍ତୁ ସେ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ କାହା ଉପରେ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ଅଧିଷ୍ଠିତ ହୋଇ ନ ଥିଲେ ।
\v 17 ତା'ପରେ ପିତର ଓ ଯୋହନ ଲୋକମାନଙ୍କ ଉପରେ ନିଜ ହାତ ରଖିଲେ ଓ ସେମାନେ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାଙ୍କୁ ଗ୍ରହଣ କଲେ I
\s5
\v 18 ପ୍ରେରିତମାନଙ୍କ ହାତ ରଖିବା ଦ୍ୱାରା ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ପ୍ରାପ୍ତ ହେବା ଶିମୋନ ଦେଖିଲା । ତେଣୁ ଶିମୋନ ପ୍ରେରିତମାନଙ୍କୁ ଟଙ୍କା ଯାଚି କହିଲା,
\v 19 "ମୋତେ ମଧ୍ୟ ଏହି ଶକ୍ତି ଦିଅ, ଯେପରିକି ମୁଁ ଯାହା ଉପରେ ହାତ ରଖିବି, ସେ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ପାଇପାରିବ ।"
\s5
\v 20 କିନ୍ତୁ ପିତର ତାହାକୁ କହିଲେ, "ତୁମ୍ଭେ ଓ ତୁମ୍ଭର ଟଙ୍କା ସବୁଦିନ ପାଇଁ ନଷ୍ଟ ହୋଇଯାଉ, କାରଣ ତୁମ୍ଭେ ଭାବିଲ ଯେ, ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ଦାନ ଟଙ୍କାରେ କିଣି ହେବ!
\v 21 ତୁମ୍ଭେ ଆମ୍ଭ ସହିତ ଓ କାମରେ ଭାଗ ନେଇ ପାରିବ ନାହିଁ କାରଣ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ପ୍ରତି ତୁମ୍ଭର ହୃଦୟ ନିର୍ମଳ ନାହିଁ ।
\v 22 ତେଣୁ ତୁମ୍ଭ ଦୁଷ୍କର୍ମରୁ ବିମୁଖ ହୋଇ ପ୍ରଭୁଙ୍କଠାରେ ପ୍ରାର୍ଥନା କର । ହୁଏତ ପରମେଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭର ହୃଦୟରେ ଥିବା କୁଚ଼ିନ୍ତାକୁ କ୍ଷମା କରନ୍ତି ।
\v 23 ମନ୍ଦ କାର୍ଯ୍ୟରୁ ବିମୁଖ ହୁଅ, କାରଣ ମୁଁ ଦେଖୁଛି, ତୁମ୍ଭ ମନରେ ତିକ୍ତତା ପୁରି ରହିଛ ଓ ପାପ ତୁମ୍ଭକୁ ଦାସ ପରି ତୁମ୍ଭ ଉପରେ କତ୍ତୃତ୍ୱ କରୁଛି ।"
\s5
\v 24 ଶିମୋନ ଉତ୍ତର ଦେଲା, "ତୁମ୍ଭେ କହିଥିବା କୌଣସି କଥା ଯେପରି ମୋ ପ୍ରତି ନ ଘଟେ, ସେଥିପାଇଁ ତୁମ୍ଭେ ଦୁହେଁ ମୋ ପାଇଁ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ନିକଟରେ ପ୍ରାର୍ଥନା କର ।"
\s5
\v 25 ପ୍ରେରିତମାନେ ଶମିରୋଣର ଅନେକ ଗ୍ରାମରେ ଶୁଭ ସମାଚ଼ାର କହି ଯିରୂଶାଲମକୁ ଫେରିଗଲେ । ସେମାନେ ଫେରିବା ସମୟରେ ଶମିରୋଣୀୟମାନଙ୍କର ବହୁତ ଗ୍ରାମରେ ସୁସମାଚ଼ାର ପ୍ରଚ଼ାର କଲେ ।
\s5
\v 26 ଦିନେ ପ୍ରଭୁଙ୍କର ଜଣେ ସ୍ୱର୍ଗଦୂତ ଫିଲିପ୍ପଙ୍କୁ କହିଲେ, "ପ୍ରସ୍ତୁତ ହୁଅ ଓ ଦକ୍ଷିଣ ଆଡକୁ ଯାଇ ଯିରୁଶାଲମରୁ ମରୁଭୂମି ଦେଇ ଯେଉଁ ରାସ୍ତା ଗଜ୍ଜାକୁ ଯାଉଅଛି, ସେହି ରାସ୍ତାରେ ଯାଅ । ତାହା ଏକ ମରୁଭୂମି ଥିଲା I"
\v 27 ଫିଲିପ୍ପ ପ୍ରସ୍ତୁତ ହୋଇ ବାହାରିଲେ । ସେହି ରାସ୍ତାରେ ଜଣେ ନପୁଂସକ ସଙ୍ଗରେ ଦେଖା ହେଲା । ସେହି ନଫୁସକ ଇଥିଓପିଆରୁ ଆସିଥିଲେ । ସେ କାଣ୍ଡାକି ନାମ୍ନୀ ରାଣୀଙ୍କର ଜଣେ ଉଚ୍ଚ ପଦସ୍ଥ କର୍ମଚ଼ାରୀ ଥିଲେ । ସେ ତାହାଙ୍କର ସମସ୍ତ ସମ୍ପତ୍ତିର ଦାଯିତ୍ୱରେ ଥିଲେ । ନଫୁସକ ଜଣକ ଉପାସନା କରିବା ପାଇଁ ଯିରୂଶାଲମକୁ ଯାଇଥିଲେ ।
\v 28 ସେ ଫେରିବା ସମୟରେ ରଥରେ ବସି ଥିଲେ I ସେ ବସିଥିବା ଅବସ୍ଥାରେ ଭାବବାଦୀ ଯିଶାଇୟଙ୍କର ପୁସ୍ତକରୁ ଉଚ୍ଚ ସ୍ୱରରେ ପଢ଼ୁଥିଲେ ।
\s5
\v 29 ସେତେବେଳେ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ଫିଲିପ୍ପଙ୍କୁ କହିଲେ, "ତୁମ୍ଭେ ସେ ରଥ ପାଖକୁ ଯାଇ ସେଠାରେ ରୁହ ।"
\v 30 ଫିଲିପ୍ପ ରଥ ପାଖକୁ ଯାଇ ତାହାଙ୍କୁ ଯିଶାଇୟ ଭାବବାଦୀଙ୍କର ପୁସ୍ତକ ପଢ଼ିବାର ଶୁଣିଲେ। ସେ ତାହାଙ୍କୁ ପଚ଼ାରିଲେ, "ତୁମ୍ଭେ ଯାହା ପଢ଼ୁଛ, ତାହା କ'ଣ ବୁଝିପାରୁଛ?"
\v 31 ନଫୁସକ ଫିଲିପ୍ପକୁ କହିଲେ, "ଯଦି କେହି ଏହା ବୁଝିବାକୁ ସାହାଯ୍ୟ କରିବେ ନାହିଁ, ତେବେ ମୁଁ ଏହା କିପରି ବୁଝିବି?" ତେଣୁ ସେ ଫିଲିପ୍ପଙ୍କୁ କହିଲେ, " ଦୟାକରି ଉପରକୁ ଆସ ଓ ମୋ’ ପାଖରେ ବସ I
\s5
\v 32 ସେ ଶାସ୍ତ୍ରର ପାଠ କରିଥିବା ଅଂଶ ଏହା ଥିଲା:"ସେ ମେଷ ତୁଲ୍ୟ ହତ ହେବା ନିମନ୍ତେ ନିଆଗଲେ, ପୁଣି ଲୋମଛେଦକ ସମ୍ମୁଖରେ ମେଷଶାବକ ଯେପରି ନୀରବ ରୁହେ, ସେହିପରି ସେ ଆପଣା ମୁଖ ଫିଟାଇଲେ ନାହିଁ I
\v 33 ତାହାଙ୍କୁ ଅପମାନୀତ ଓ ଅନ୍ୟାୟ କରାଗଲା ଓ କିଏ ତାହାଙ୍କ ବଂଶ ବିଷୟରେ କଥାବାର୍ତ୍ତା କରିବ ନାହିଁ, କାରଣ ତାହାଙ୍କର କୌଣସି ବଂଶ ରହିବ ନାହିଁ ! ଏହି ପୃଥିବୀରେ ତାହାଙ୍କର ଜୀବନକାଳକୁ ଶେଷ କରାଯିବ । "
\s5
\v 34 ନଫୁସକ ଫିଲିପ୍ପଙ୍କୁ କହିଲେ, "ମୋତେ ଦୟାକରି କୁହ, କାହା ବିଷୟରେ ଭବିଷ୍ୟଦ ବକ୍ତା ଏହା କହୁଛନ୍ତି? ସେ ତାହାଙ୍କ ନିଜ ବିଷୟରେ କହୁଛନ୍ତି ନା ଆଉ କାହା ବିଷୟରେ କହୁଛନ୍ତି?"
\v 35 ତା'ପରେ ଫିଲିପ୍ପ ନଫୁସକକୁ କହିଲେ, ଶାସ୍ତ୍ରର ସେହି ବାକ୍ୟରୁ ଆରମ୍ଭ କରି ଯୀଶୁଙ୍କର ସୁସମାଚ଼ାର ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ ।
\s5
\v 36 -37ସେମାନେ ଏହିପରି ରାସ୍ତାରେ ଯାଉ ଯାଉ ଜଳଥିବା ଗୋଟିଏ ଜାଗାରେ ପହଁଚିଲେ, ଓ ନଫୁସକ ଜଣକ ଫିଲିପ୍ପକୁ କହିଲେ, " ଦେଖ, ଏଠାରେ ତ ଜଳ ଅଛି । ମୁଁ ଏବେ ବାପ୍ତିଜିତ ହେବା ପାଇଁ ଚାହୁଁଛି, ମୋର ବାପ୍ତିଜିତ ହେବାର କିଛି ଅସୁବିଧା ଅଛି କି?"
\v 37 undefined
\v 38 ତା'ପରେ ସେ ରଥ ରଖିବାକୁ ଆଦେଶ ଦେଲେ। ତା'ପରେ ଫିଲିପ୍ପ ଓ ନଫୁସକ ଦୁହେଁ ଜଳ ଭିତରକୁ ଓହ୍ଲାଇ ଗଲେ ଓ ଫିଲିପ୍ପ ତାହାଙ୍କୁ ବାପ୍ତିସ୍ମ ଦେଲେ I
\s5
\v 39 ସେମାନେ ଜଳ ମଧ୍ୟରୁ ଉଠି ଆସନ୍ତେ, ପ୍ରଭୁଙ୍କର ଆତ୍ମା ଫିଲିପ୍ପଙ୍କୁ ଘେନିଗଲେ, ପୁଣି ନପୁଂସକ ତାଙ୍କୁ ଆଉ ଦେଖିଲେ ନାହିଁ; ତଥାପି ସେ ଆନନ୍ଦ କରୁ କରୁ ଆପଣା ପଥରେ ଚାଲିଗଲେ I
\v 40 କିନ୍ତୁ ଫିଲିପ୍ପ ଅନୁଭବ କଲେ ଯେ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ଭାବରେ ତାଙ୍କୁ ଅଷ୍‌ଦୋଦ ନଗରକୁ ନେଲେ ଓ କାଇସରୀଆ ନଗରକୁ ଯିବା ବାଟରେ ସବୁ ସହରରେ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ସୁସମାଚ଼ାର ପ୍ରଚ଼ାର କରି ଚ଼ାଲିଲେ I ଆଉ ସେ କାଇସରୀଆରେ ପହଞ୍ଚିବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ତାହା କଲେ I
\s5
\c 9
\p
\v 1 ଶାଉଲ ଯିରୂଶାଲମରେ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଅନୁସରଣକାରୀମାନଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ହତ୍ୟାର ଭୟ ଦେଖାଇବା ପାଇଁ ଚେ଼ଷ୍ଟା କଲେ । ସେ ମହାଯାଜକଙ୍କ ପାଖକୁ ଗଲା I
\v 2 ସେ ମହାଯାଜକଙ୍କ ପାଖକୁ ଯାଇ ଦମ୍ମେସକ ନଗରର ଯିହୁଦୀ ସମାଜଗୃହଗୁଡ଼ିକୁ ପତ୍ର ସବୁ ଲେଖିବା ଦ୍ୱାରା ନିଜର ପରିଚୟ ଦେବା ନିମନ୍ତେ କହିଲେ । ଯେପରି ଏହାଦ୍ୱାରା ସେ ଯେତେବେଳେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ପଥ ଅନୁସରଣକାରୀ କୌଣସି ପୁରୁଷ ବା ସ୍ତ୍ରୀକୁ ଦେଖନ୍ତି, ସେତେବେଳେ ସେମାନଙ୍କୁ ବନ୍ଦୀ କରି ଯିରୂଶାଲମକୁ ନେଇ ଆସିପାରିବେ ଓ ସେମାନଙ୍କୁ କାରାଗାରରେ ପକାଇ ଦଣ୍ଡ ଦେବା ପାଇଁ ଅନୁମତି ଦେଲେ I
\s5
\v 3 ଶାଉଲ ଓ ତାଙ୍କ ସହିତ ଯେଉଁମାନେ ଥିଲେ ସେମାନେ ଦମ୍ମେସକ ନିକଟକୁ ଆସିଲେ । ହଠାତ୍ ସ୍ୱର୍ଗରୁ ଗୋଟିଏ ଆଲୋକ ଶାଉଲଙ୍କ ଚ଼ାରିପଟେ ଉଦ୍ଭାସିତ ହୋଇଗଲା I
\v 4 ସେ ହଠାତ ଭୂମିରେ ପଡ଼ିଗଲେ । ସେ ଗୋଟିଏ ସ୍ୱର ଶୁଣିବାକୁ ପାଇଲେ, "ଶାଉଲ, ଶାଉଲ, ତୁମ୍ଭେ ମୋତେ କାହିଁକି ତାଡ଼ନା ଦେଉଛ?
\s5
\v 5 ଶାଉଲ କହିଲେ, "ପ୍ରଭୁ, ତୁମ୍ଭେ କିଏ? ସେ କହିଲେ, "ମୁଁ ଯୀଶୁ ଯାହାଙ୍କୁ ତୁମେ ତାଡ଼ନା କରୁଛ I"
\v 6 ଏବେ ଉଠ ଓ ନଗରକୁ ଯାଅ । ସେଠାରେ ତୁମ୍ଭକୁ କ'ଣ କରିବାକୁ ହେବ, ତାହା ତୁମ୍ଭକୁ ଜଣେ କହିବେ ।
\v 7 ତାହାଙ୍କ ସହିତ ଯାତ୍ରା କରୁଥିବା ଲୋକମାନେ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହୋଇ କିଛି ବୁଝି ନ ପାରି ଠିଆ ହେଲେ । ସେମାନେ ପ୍ରଭୁ କଥା ହେବାର ଶୁଣିଲେ, କିନ୍ତୁ କାହାକୁ ସେଠାରେ ଦେଖିଲେ ନାହିଁ I
\s5
\v 8 ଶାଉଲ ଭୂମି ଉପରୁ ଉଠିଲେ, କିନ୍ତୁ ଯେତେବେଳେ ଆଖି ଖୋଲିଲେ କିଛି ଦେଖିପାରିଲେ ନାହିଁ । ତେଣୁ ଲୋକମାନେ ତାହାଙ୍କର ହାତ ଧରି ଦମ୍ମେସକକୁ ନେଇଗଲେ ।
\v 9 ସେ ତିନି ଦିନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ କିଛି ଦେଖି ପାରିଲେ ନାହିଁ ଓ କିଛି ଖିଆ ପିଆ ମଧ୍ୟ କଲେ ନାହିଁ ।
\s5
\v 10 ହନନୀୟ ନାମକ ଜଣେ ଯୀଶୁଙ୍କର ଶିଷ୍ୟ ଦମ୍ମେସକରେ ଥିଲେ । ପ୍ରଭୁ ତାହାଙ୍କୁ ଦର୍ଶନ ଦେଇ କହିଲେ, "ହନନୀୟ! ସେ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, "ପ୍ରଭୁ, ମୁଁ ଶୁଣୁଛି I"
\v 11 ପ୍ରଭୁ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, "ଉଠ ଓ ସଳଖ ନାମକ ରାସ୍ତାରୁ ଯିହୁଦାଙ୍କ ଘରକୁ ଯାଅ ଏବଂ ତାର୍ଷ ନଗରର ଶାଉଲ ନାମକ ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତିର ସନ୍ଧାନ ନିଅ । ଯେହେତୁ ସେ ପ୍ରାର୍ଥନା କରୁଅଛି I
\v 12 ଏହି ଶାଉଲ ଗୋଟିଏ ଦର୍ଶନ ଦେଖିଅଛି ଯେ, ହନନୀୟ ନାମକ ଜଣେ ଲୋକ ତା' ନିକଟକୁ ଆସି, ତା' ଉପରେ ହାତ ଥୋଇ ପ୍ରାର୍ଥନା କରୁଅଛି ଯେପରି ତାହା ଦ୍ୱାରା ସେ ପୁଣି ଦେଖି ପାରିବ I
\s5
\v 13 ହନନୀୟ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, "ପ୍ରଭୁ, ମୁଁ ବହୁତ ଲୋକଙ୍କଠାରୁ ଏହି ଲୋକ ବିଷୟରେ ଶୁଣିଛି । ମୁଁ ଶୁଣିଛି ଯେ, ସେ ଯିରୂଶାଲମରେ ଆପଣଙ୍କ ଲୋକମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ବହୁତ ଅତ୍ୟାଚାର କରିଛି I
\v 14 ଏଠାରେ ମଧ୍ୟ ସେହି ଲୋକଟି ପ୍ରଧାନ ଯାଜକମାନଙ୍କଠାରୁ କ୍ଷମତା ପାଇ ଆପଣଙ୍କୁ ବିଶ୍ୱାସ କରୁଥିବା ସମସ୍ତ ଲୋକଙ୍କୁ ବନ୍ଦୀ କରିବା ପାଇଁ ଆସିଛି ।"
\v 15 କିନ୍ତୁ ପ୍ରଭୁ ହନନୀୟକୁ କହିଲେ, "ତୁମ୍ଭେ ଶାଉଲ ନିକଟକୁ ଯାଅ ! ମୁଁ ଯାହା କହୁଛି ତାହା କର, କାରଣ ଶାଉଲକୁ ମୁଁ ଏକ ବିଶେଷ କାର୍ଯ୍ୟ ପାଇଁ ବାଛିଛି । ଅଣଯିହୁଦୀ, ରାଜା ଓ ଇସ୍ରାଏଲ ର ଲୋକମାନଙ୍କ ଆଗରେ ସେ ମୋ ନାମର ସାକ୍ଷ୍ୟ ଦେବ ।
\v 16 ମୁଁ ନିଜେ ତାହାକୁ ଜଣାଇବି ଯେ ମୋ ନାମ ପାଇଁ ତାହାକୁ କେତେ କଷ୍ଟ ଦେଇ ଯିବାକୁ ହେବ ।"
\s5
\v 17 ତେଣୁ ହନନୀୟ ଗଲେ ଓ ସେ ପରେ ଶାଉଲ ଥିବା ଘରକୁ ଯାଇ ଶାଉଲଙ୍କ ଉପରେ ହାତ ରଖିଲେ ଓ କହିଲେ, "ଭାଇ ଶାଉଲ! ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁ ମୋତେ ପଠାଇଛନ୍ତି, ସେ ତୁମ୍ଭର ଆସିବା ବାଟରେ ତୁମ୍ଭକୁ ଦର୍ଶନ ଦେଇଥିଲେ, ଯେପରି ତୁମ୍ଭେ ପୁଣି ଥରେ ଦେଖିପାରିବ ଓ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାରେ ପରିପୂର୍ଣ୍ଣ ହୋଇପାରିବ ।
\v 18 ଏହି କଥା କହିବା ସାଙ୍ଗେ ସାଙ୍ଗେ ଶାଉଲଙ୍କ ଆଖିରୁ ମାଛ କାତି ପରି କିଛି ଖସି ପଡ଼ିଲା । ସେ ଦେଖି ପାରିଲେ । ତା'ପରେ ସେ ଉଠି ବାପ୍ତିଜିତ ହେଲେ I
\v 19 କିଛି ଖାଦ୍ୟ ଖାଇବା ପରେ ତାହାଙ୍କର ବଳ ଆସିଲା । ସେ ଦମ୍ମେସକ ନଗରରେ ବିଶ୍ଵାସୀମାନଙ୍କ ସହିତ କିଛି ସମୟ ରହିଲେ I
\s5
\v 20 ତା'ପରେ ଶାଉଲ ସିଧା ଯିହୁଦୀ ସମାଜଗୃହମାନଙ୍କରେ ପହଞ୍ଚି ସେଠାରେ ଯୀଶୁଙ୍କ ବିଷୟରେ ପ୍ରଚ଼ାର କଲେ । ସେ ଲୋକମାନଙ୍କୁ କହିବାକୁ ଲାଗିଲେ, "ଯୀଶୁ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କର ପୁତ୍ର ଅଟନ୍ତି I"
\v 21 ତାହାଙ୍କ ପ୍ରଚ଼ାର କଥା ଶୁଣୁଥିବା ସମସ୍ତ ଲୋକ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହେଲେ । ସେମାନେ କହିଲେ, "ଏ କ'ଣ ସେହି ଲୋକ ନୁହେଁ, ଯିଏ ଏହି ନାମରେ ବିଶ୍ୱାସ କରିଥିବା ଯିରୂଶାଲମର ଲୋକମାନଙ୍କୁ ତାଡ଼ନା କରୁଥିଲା? ଏହି ଲୋକ କ'ଣ ସେ ନୁହେଁ, ଯେ କି ସେମାନଙ୍କୁ ବାନ୍ଧି ନେଇ ପ୍ରଧାନ ଯାଜକମାନଙ୍କ ପାଖକୁ ନେଇଯିବା ପାଇଁ ଏଠାକୁ ଆସିଥିଲା ।"
\v 22 କିନ୍ତୁ ପ୍ରଭୁ ଶାଉଲଙ୍କୁ ଅଧିକ ଶକ୍ତିଶାଳୀ ଭାବରେ ଅନେକଙ୍କ ନିକଟରେ ଦୃଢ଼ତାର ସହିତ ପ୍ରଚାର କରିବା ପାଇଁ ସକ୍ଷମ କରାଇଲେ । ସେ ବାଇବଲରୁ ପ୍ରମାଣ କଲେ ଯେ ଯୀଶୁ ହିଁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ତାହାଙ୍କ ପ୍ରମାଣ ସବୁ ଏତେ ଦୃଢ଼ ଥିଲା ଯେ, ଦମ୍ମେସକର ଯିହୁଦୀମାନେ ଏ ବିଷୟରେ ତାହାଙ୍କ ସହିତ ଯୁକ୍ତି କରିପାରୁ ନଥିଲେ କିମ୍ବା ଯାହା ସେ କହିଲେ ତାହା ଭୁଲ ପ୍ରମାଣ କରି ପାରିଲେ ନାହିଁ I
\s5
\v 23 ଅନେକ ଦିନ ବିତିଗଲା ପରେ ଯିହୁଦୀମାନେ ଶାଉଲଙ୍କୁ ମାରିଦେବା ପାଇଁ ଷଡ଼ଯନ୍ତ୍ର କଲେ I
\v 24 ଯିହୁଦୀମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ମାରିବାପାଇଁ ଦିନରାତି ନଗରର ଫାଟକ ଗୁଡ଼ିକ ପାଖରେ ଜଗି ଅନେଇ ବସିଲେ । କିନ୍ତୁ ଶାଉଲ ସେମାନଙ୍କର ଯୋଜନାକୁ ଜାଣିପାରିଲେ I
\v 25 କିନ୍ତୁ ତାହାଙ୍କର କେତେକ ଅନୁସରଣକାରୀ ତାହାଙ୍କୁ ଦିନେ ରାତିରେ ଟୋକେଇରେ ନେଇ ପାଚେରୀ ଆରପଟେ ଛାଡ଼ି ଦେଲେ। ଏହିପରି ଭାବେ ପାଉଲ ଦମ୍ମେସକରୁ ଖସି ପଳାଇଲେ I
\s5
\v 26 ଶାଉଲ ଯିରୂଶାଲମରେ ପହଞ୍ଚି ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କ ସହିତ ଯୋଗାଯୋଗ କରିବା ପାଇଁ ଚେ଼ଷ୍ଟା କଲେ I କିନ୍ତୁ ପ୍ରାୟ ସେମାନେ ସମସ୍ତେ ତାହାଙ୍କୁ ଭୟ କଲେ କାରଣ ସେ ଯେ ପ୍ରକୃତରେ ଯୀଶୁଙ୍କର ଶିଷ୍ୟ ହୋଇଅଛନ୍ତି, ଏହା ବିଶ୍ୱାସୀମାନେ ବିଶ୍ୱାସ କଲେ ନାହିଁ ।
\v 27 ମାତ୍ର ବର୍ଣ୍ଣବ୍‌ବା, ଶାଉଲଙ୍କୁ ଗ୍ରହଣ କଲେ ଓ ତାହାଙ୍କୁ ସାଙ୍ଗରେ ନେଇ ପ୍ରେରିତମାନଙ୍କ ପାଖକୁ ଗଲେ । ଦମ୍ମେସକକୁ ଯିବା ବାଟରେ ଶାଉଲ କିପରି ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଦର୍ଶନ ପାଇଥିଲେ ଓ ପ୍ରଭୁ ତାହାଙ୍କୁ ସହ କିପରି କଥା ହେଲେ, ଏହା ପ୍ରେରିତମାନଙ୍କୁ ବୁଝାଇ କହିଲେ । ଶାଉଲ ଦମ୍ମେସକରେ କିପରି ନିର୍ଭୀକ ଭାବରେ ଯୀଶୁଙ୍କ ନାମରେ ପ୍ରଚ଼ାର କରିଥିଲେ, ଏହା ସବୁ ମଧ୍ୟ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ବୁଝାଇ ଦେଲେ ।
\s5
\v 28 ତା’ପରେ ଶାଉଲ ପ୍ରେରିତମାନଙ୍କ ସହିତ ଓ ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କ ସହିତ ଯିରୂଶାଲମରେ ସାକ୍ଷ୍ୟାତ କଲେ ଏବଂ ସେ ପ୍ରଭୁଙ୍କର ବିଷୟରେ ସାହାସର ସହିତ ପ୍ରଚ଼ାର କଲେ ।
\v 29 ସେ ଗ୍ରୀକ୍ ଭାଷାଭାଷୀ ଯିହୁଦୀମାନଙ୍କ ସହିତ କଥାବାର୍ତ୍ତା ଏବଂ ମଧ୍ୟ ବାଦାନୁବାଦ କରୁଥିଲେ । କିନ୍ତୁ ସେମାନେ ନିରନ୍ତର ତାହାଙ୍କୁ ମାରିବା ପାଇଁ ଚେ଼ଷ୍ଟା କରୁଥିଲେ ।
\v 30 ବିଶ୍ୱାସୀମାନେ ଯେତେବେଳେ ଏହା ଜାଣିପାରିଲେ ସେତେବେଳେ ସେମାନେ ଶାଉଲକୁ କାଇସରୀଆ ନଗରରୁ ଆଣି ତାର୍ଷ ନଗରକୁ ଯାଉଥିବା ଜାହାଜରେ ପଠାଇ ଦେଲେ ।
\s5
\v 31 ଏହା ପରେ ଯିହୁଦା, ଶମିରୋଣ ଓ ଗାଲିଲୀର ମଣ୍ଡଳୀରେ ଶାନ୍ତି ଫେରିଲା କାରଣ ତାଡନା ଦେବାକୁ କେହି ନ ଥିଲେ I ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ସେମାନଙ୍କୁ ଉତ୍ସାହିତ ଓ ଶକ୍ତିଶାଳୀ କରୁଥିଲେ । ବିଶ୍ୱାସୀମାନେ ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ ଭୟ କରୁଥିଲେ ଓ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାଙ୍କ ସହାୟତାରେ ଅନେକ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ବିଶ୍ୱାସୀ ହେଲେ ।
\v 32 ଇତି ମଧ୍ୟରେ ପିତର ବିଭିନ୍ନ ଅଞ୍ଚଳ ବୁଲୁ ବୁଲୁ ଶେଷରେ ଲୂଦ ନଗରରେ ରହୁଥିବା ସାଧୁ/ବିଶ୍ଵାସୀମାନଙ୍କ ପାଖରେ ଆସି ପହଞ୍ଚିଲେ ।
\s5
\v 33 ସେଠାରେ ସେ ଏନିୟ ନାମକ ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କ ସହିତ ସାକ୍ଷାତ କଲେ I ସେ ଆଠ ବର୍ଷ ଯାଏ ଶଯ୍ୟାଶାୟୀ ଅବସ୍ଥାରେ ପଡ଼ିଥିଲା କାରଣ ସେ ଜଣେ ପକ୍ଷଘାତ ରୋଗୀ ଥିଲା ।
\v 34 ପିତର ତାହାକୁ କହିଲେ, "ଏନିୟ, ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ତୁମ୍ଭକୁ ସୁସ୍ଥ କରୁଛନ୍ତି ! ଉଠ ଓ ତୁମ୍ଭ ବିଛଣା ନିଜେ ସଜାଡ଼!" ଏହା କହିବା ମାତ୍ରେ ସେ ଉଠିଗଲା ।"
\v 35 ଏହା ଲୂଦ ଓ ଶାରୋଣ ଅଞ୍ଚଳର ବାସିନ୍ଦାମାନେ ଏନିୟଙ୍କ ସୁସ୍ଥତାକୁ ଦେଖି ମନ ଫେରଣ କରି ପ୍ରଭୁଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କଲେ I
\s5
\v 36 ଟାବୀଥା ନାମକ ଜଣେ ଶିଷ୍ୟା ଯୋଫା ନଗରରେ ରହୁଥିଲେ । ଯାହାର ଗ୍ରୀକ ଅନୁବାଦ ଦର୍କା ଅର୍ଥାତ୍ ହରିଣୀ । ସେ ସବୁବେଳେ ଗରିବ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଦାନ ଦେଉଥିଲେ ଓ ଲୋକମାନଙ୍କର ଉପକାର କରୁଥିଲେ ।
\v 37 ପିତର ଯେତେବେଳ ଲୂଦରେ ଥିଲେ, ସେତେବେଳେ ଟାବୀଥା ଅସୁସ୍ଥ ହୋଇ ମରିଗଲେ । କିଛି ସ୍ତ୍ରୀ’ଲୋକ ତାହାଙ୍କର ଶରୀରକୁ ଯିହୁଦୀ ପ୍ରଥାନୁସାରେ ଧୋଇଲେ I ତା’ପରେ ତାଙ୍କ ଶରୀରକୁ ଲୁଗାରେ ଘୋଡାଇ ଦେଇ ଉପର ମହଲାର କୋଠରୀରେ ଶୁଆଇ ଦେଲେ ।
\s5
\v 38 ଲୂଦ ଯୋଫାର ପାଖରେ ଥିଲା । ପିତର ଲୂଦରେ ଅଛନ୍ତି ବୋଲି ଯୋଫାର ଶିଷ୍ୟମାନେ ଶୁଣି ପିତରଙ୍କ ପାଖକୁ ଦୁଇ ଜଣଙ୍କୁ ପଠାଇଲେ I ସେମାନେ ପିତର ଥିବା ସ୍ଥାନକୁ ଯାଇ ନିବେଦନ କରି କହିଲେ, "ଆମ୍ଭ ସହିତ ଯୋଫାକୁ ଶୀଘ୍ର ଆସନ୍ତୁ ।
\v 39 ତେଣୁ ପିତର ପ୍ରସ୍ତୁତ ହେଲେ ଏବଂ ସେମାନଙ୍କ ସହିତ ଗଲେ । ସେ ଯେତେବେଳେ ପହଞ୍ଚିଲେ, ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ଉପର କେଠାରୀକୁ ନେଇ ଗଲେ । ସେଠାରେ ଟାବୀଥାଙ୍କ ଶରୀର ଥିଲା I ପିତରଙ୍କ ଚ଼ାରିପାଖେ ବିଧବାମାନେ ଠିଆ ହୋଇ କାନ୍ଦୁଥିଲେ । ଟାବୀଥା ସେମାନଙ୍କ ସହିତ ଜୀବିତ ଥିବା ସମୟରେ ଯେଉଁ କୁର୍ତ୍ତା ଓ ଅନ୍ୟ ଲୁଗାପଟା ତିଆରି କରିଥିଲେ, ସେଗୁଡ଼ିକ ସେମାନେ ପିତରଙ୍କୁ ଦେଖାଇଲେ I
\s5
\v 40 ପିତର କେଠାରୀ ଭିତରୁ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ବାହାର କରି ଆଣ୍ଠୁମାଡ଼ି ପ୍ରାର୍ଥନା କଲେ । ତା'ପରେ ସେ ଟାବୀଥାଙ୍କ ଶରୀର ପାଖକୁ ଯାଇ କହିଲେ, "ଟାବୀଥା, ଉଠ ।" ସେ ଆଖି ଖୋଲିଲେ ଓ ପିତରଙ୍କୁ ଦେଖି ଉଠି ବସିଲେ ।
\v 41 ପିତର ତାହାଙ୍କର ହାତ ଧରି ଉଠାଇଲେ ଓ ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କୁ ଓ ବିଧବାମାନଙ୍କୁ କେଠାରୀ ମଧ୍ୟକୁ ଡାକିଲେ ଓ ଟାବୀଥାକୁ ଜୀବିତ ଦେଖାଇଲେ I
\v 42 ଶୀଘ୍ର ଏହି ଖବର ଯୋଫାର ଚ଼ାରିଆଡ଼େ ବ୍ୟାପିଗଲା । ଫଳରେ ଅନେକ ଲୋକ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ପାଖରେ ବିଶ୍ୱାସ କଲେ ।
\v 43 ତା'ପରେ ପିତର ଯୋଫା ନଗରରେ ଶିମୋନ ନାମକ ଜଣେ ଚମାର ଘରେ ବହୁତ ଦିନ ରହିଲେ I
\s5
\c 10
\p
\v 1 କାଇସରୀଆ ନଗରରେ କର୍ଣ୍ଣୀଲିୟ ନାମକ ଜଣେ ଲୋକ ଥିଲେ । ସେ ଇତାଲିକ ନାମକ ରୋମୀୟ ସୈନ୍ୟବାହିନୀର ଏକ ବିଭାଗରେ ପଦାଧିକାରୀ ଥିଲେ I
\v 2 ସେ ସବୁବେଳେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ କରୁଥିଲେ I ସେ ଓ ତାହାଙ୍କ ଗୃହରେ ବାସ କରୁଥିବା ଲୋକମାନେ ସତ୍ୟ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କର ଉପାସନା କରୁଥିଲେ । ସେ ଗରିବମାନଙ୍କୁ ବହୁତ ଦାନ ଦେଉଥିଲେ ଓ ସବୁବେଳେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ନିକଟରେ ପ୍ରାର୍ଥନା କରୁଥିଲେ I
\s5
\v 3 ଦିନେ ଅପରାହ୍ନ ପ୍ରାୟ ତିନିଟା ସମୟରେ କର୍ଣ୍ଣୀଲିୟ ଏକ ଦର୍ଶନ ଦେଖିଲେ । ସେ ଜଣେ ସ୍ୱର୍ଗଦୂତଙ୍କୁ ତାହାଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସୁଥିବାର ସ୍ପଷ୍ଟ ଭାବେ ଦେଖିଲେ I ସେ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, "କର୍ଣ୍ଣୀଲିୟ ।"
\v 4 କର୍ଣ୍ଣୀଲିୟ ତାହାଙ୍କ ଆଡ଼କୁ ଚାହିଁଲେ ଏବଂ ଭୟରେ କହିଲେ, "ମହାଶୟ, ଆପଣ କ'ଣ ଚ଼ାହାଁନ୍ତି? ସ୍ୱର୍ଗଦୂତ ଯାହାକୁ ପ୍ରଭୁ ପ୍ରେରଣ କଲେ ସେ କହିଲେ,"ତୁମ୍ଭେ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ନିକଟରେ ନିୟମିତ ପ୍ରାର୍ଥନା କରି ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ କରିଛ ଓ ତୁମ୍ଭେ ଗରିବମାନଙ୍କୁ ସାହାଯ୍ୟ କରିଅଛ I ସେସବୁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଦୃଷ୍ଟିରେ ସ୍ମରଣୀୟ ବଳୀ ଥିଲା I
\v 5 ବର୍ତ୍ତମାନ ଯୋଫା ନଗରକୁ ତୁମ୍ଭେ ତୁମ୍ଭର ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଯିବା ପାଇଁ କୁହ ଓ ଶିମୋନ ନାମକ ଗୋଟିଏ ଲୋକଙ୍କୁ ଯେ କି ପିତର ନାମରେ ମଧ୍ୟ ପରିଚ଼ିତ ସେଠାରୁ ତାକୁ ଆଣ ।
\v 6 ପିତର ଶିମୋନ ନାମକ ଜଣେ ଚ଼ମାର ସଙ୍ଗେ ରହୁଛନ୍ତି । ତାହାର ଘର ସମୁଦ୍ରକୂଳ ପାଖରେ ଥିଲା I
\s5
\v 7 ଏହା କହି ସ୍ୱର୍ଗଦୂତ ଚ଼ାଲିଗଲେ । ଏହାପରେ କର୍ଣ୍ଣୀଲିୟ ନିଜର ବ୍ୟକ୍ତିଗତ ସହକାରୀ ମଧ୍ୟରୁ ତାହାଙ୍କର ଦୁଇଜଣ ସେବକ ଓ ଜଣେ ସୈନିକ ତାଙ୍କୁ ଡାକିଲେ ଯେ ପ୍ରଭୁଙ୍କର ଆରାଧନା କରୁ ଥିଲେ ।
\v 8 ଯାହାଯାହା ଦୂତ କହିଲେ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ସମସ୍ତ ଘଟଣା କହି ଯୋଫାକୁ ପିତରଙ୍କୁ କାଇସରୀଆକୁ ଆଣିବା ପାଇଁ ପଠାଇଲେ ।
\s5
\v 9 ତହିଁ ଆରଦିନ ପ୍ରାୟ ଦ୍ୱୀପହର ସମୟରେ ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ତିନି ଜଣ ଯାତ୍ରା କରୁ କରୁ ଯୋଫା ନଗର ନିକଟରେ ପହଞ୍ଚିଲେ I ସେତେବେଳେ ପିତର ଛାତ ଉପରକୁ ପ୍ରାର୍ଥନା କରିବାପାଇଁ ଗଲେ ।
\v 10 ପିତରଙ୍କୁ ବହୁତ ଭୋକ ଲାଗିବାରୁ ସେ ଖାଇବା ପାଇଁ ଇଚ୍ଛା କଲେ । ସେମାନେ ପିତରଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଖାଦ୍ୟ ତିଆରି କରୁଥିବା ସମୟରେ ସେ ଗୋଟିଏ ସ୍ୱପ୍ନ ଦେଖିଲେ I
\v 11 ସେ ଦେଖିଲେ ଯେ ସ୍ୱର୍ଗ ଖୋଲିଗଲା ଓ ତା' ଭିତରୁ ଗୋଟିଏ ଚ଼ାରି କୋଣ ଧରା ବଡ଼ ଚ଼ାଦର ଭଳି କିଛି ଗୋଟାଏ ପୃଥିବୀକୁ ଖସାଇ ଦିଆଯାଉଛି I
\v 12 ତା'ଭିତରେ ପୃଥିବୀର ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରକାରର ପ୍ରାଣୀ ଥିଲେ I ସେଠାରେ କିଛି କିଛି ପଶୁପକ୍ଷୀ ଓ ସରୀସୃପ ପ୍ରାଣୀମାନେ ଥିଲେ I ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥା ଅନୁସାରେ ଯିହୁଦୀମାନଙ୍କୁ ଯେଉଁ ପ୍ରାଣିମାନଙ୍କୁ ଖାଇବା ପାଇଁ ମନା କରାଯାଇଥିଲା I
\s5
\v 13 ତା'ପରେ ସେ ପ୍ରଭୁ କହିବାର ଶୁଣିଲେ, "ପିତର, ଉଠ, ଏହି ପଶୁମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଯେ କୌଣସିଟିକୁ ମାର ଓ ଖାଅ ।"
\v 14 କିନ୍ତୁ ପିତର କହିଲେ, " ପ୍ରଭୁ, ତୁମେ କ'ଣ ଚାହିଁବ ଯେ ମୁଁ କେବେ କୌଣସି ଅପବିତ୍ର ବା ଅପରିଷ୍କାର ଖାଦ୍ୟ ଖାଇବି ଯାହା ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥା ଅନୁସାରେ ଅନୁଚିତ ।"
\v 15 ମାତ୍ର ସେହି ସ୍ୱର ପୁଣି ସେ ଶୁଣିଲେ, " ମୁଁ ପରମେଶ୍ୱର ମୁଁ ଯେଉଁ ବିଷୟକୁ ପବିତ୍ର କରିଅଛି, ତୁମ୍ଭେ ତାହାକୁ ଅପବିତ୍ର କୁହ ନାହିଁ !
\v 16 ଏହିପରି ତିନିଥର ହେବାପରେ ସେ ପଶୁପକ୍ଷୀ ଥିବା ଚାଦରଟି ହଠାତ୍ ସ୍ୱର୍ଗକୁ ଉଠାଇ ନିଆଗଲା ।
\s5
\v 17 ପିତର ଯେଉଁ ଦୃଶ୍ୟ ଦେଖିଲେ, ତା'ର ଅର୍ଥ ବିଷୟରେ ଚ଼ିନ୍ତା କରିବା ସମୟରେ କର୍ଣ୍ଣୀଲିୟ ଯେଉଁ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ପ୍ରେରଣ କରିଥିଲେ ସେମାନେ ପହଞ୍ଚିଲେ I ସେମାନେ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ ପିତରଙ୍କ ଘରକୁ କିପରି ଯାଇ ହେବ? ତା’ପରେ ସେମାନେ ପିତରଙ୍କ ଘର ପାଇଲେ ଓ ଆସି ଫାଟକ ନିକଟରେ ଠିଆ ହୋଇଥିଲେ I
\v 18 ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ଡାକିଲେ ଓ ପିତର ନାମରେ ପରିଚ଼ିତ ଶିମୋନ ସେଠାରେ ରହିଛନ୍ତି କି ନାହିଁ ପଚ଼ାରିଲେ ।
\s5
\v 19 ସେ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ପିତର ସେହି ଦର୍ଶନ ବିଷୟରେ ଚି଼ନ୍ତା କରୁଥିଲେ । ସେହି ସମୟରେ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, "ଶୁଣ, ତିନିଜଣ ଲୋକ ତୁମ୍ଭକୁ ଦେଖାକରିବା ପାଇଁ ଇଚ୍ଛା କରୁଛନ୍ତି I
\v 20 ତେଣୁ ଉଠ ଓ ତଳକୁ ଯାଅ । ସେହି ଲୋକମାନଙ୍କ ସହିତ ଯାଅ ଓ ସେମାନଙ୍କୁ କିଛି ପଚ଼ାର ନାହିଁ କାରଣ ମୁଁ ସେମାନଙ୍କୁ ପଠାଇଛି ।
\v 21 ପିତର ତଳକୁ ଗଲେ ଓ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, "ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯାହାକୁ ଖୋଜୁଛ ମୁଁ ସେହି ଲୋକ । ତୁମ୍ଭେମାନେ ଏଠାକୁ କାହିଁକି ଆସିଛ?
\s5
\v 22 ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, "ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସୈନ୍ୟବାହିନୀର ଅଧିକାରୀ କର୍ଣ୍ଣୀଲିୟ ପଠାଇଛନ୍ତି । ସେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଭୟ କରୁଥିବା ଜଣେ ଉତ୍ତମ ବ୍ୟକ୍ତି । ଯେଉଁ ଯିହୁଦୀମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ଜାଣିଥିଲେ ତାଙ୍କୁ ବହୁତ ଭଲ ବୋଲି କହୁଥିଲେ । ଜଣେ ପବିତ୍ର ସ୍ୱର୍ଗଦୂତ କର୍ଣ୍ଣୀଲିୟଙ୍କୁ ଦର୍ଶନ ଦେଇ କହିଲେ, ଯୋଫାକୁ ଯାଇ ପିତରକୁନେଇ ଆସିବା ପାଇଁ କିଛି ଲୋକକୁ କୁହ, ଯେପରି ସେ ଯାହା କହିବା ପାଇଁ ଚାହାନ୍ତି ତାହା ଶୁଣିପାର I
\v 23 ତେଣୁ ପିତର ସେମାନଙ୍କୁ ଭିତରକୁ ଡାକିଲେ ଓ ରାତ୍ରି ଯାପନ କରିବାକୁ ଜାଗାଟିଏ ଦେଲେ I ତା’ ପର ଦିନ ପିତର ପ୍ରସ୍ତୁତ ହୋଇ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କ ସହିତ ଗଲେ I ଯୋଫାରେ ଅନେକ ବିଶ୍ୱାସୀ ମଧ୍ୟ ତାଙ୍କ ସହିତ ଗଲେ I
\s5
\v 24 ତହିଁ ଆରଦିନ ସେ କାଇସରୀଆ ନଗରରେ ପହଞ୍ଚିଲେ । କର୍ଣ୍ଣୀଲିୟ ସେମାନଙ୍କ ଅପେକ୍ଷାରେ ଥିଲେ I ନିଜର ବନ୍ଧୁବାନ୍ଧବ ଓ ଘନିଷ୍ଠ ବନ୍ଧୁମାନଙ୍କୁ ଡ଼କେଇ ନିଜ ଘରେ ରଖିଥିଲେ I
\s5
\v 25 ପିତର ଘରେ ପ୍ରେବଶ କରିବା ବେଳେ କର୍ଣ୍ଣୀଲିୟ ତାହାଙ୍କୁ ସାକ୍ଷାତ କରି ତାହାଙ୍କ ଉପାସନା କରିବା ପାଇଁ ତାଙ୍କ ପାଦତଳେ ପଡ଼ି ପ୍ରଣାମ କଲେ I
\v 26 ପିତର ତାହାଙ୍କୁ ଉଠେଇ ଦେଇ କହିଲେ, "ଉଠ, ମୁଁ ତୁମ୍ଭପରି କେବଳ ଜଣେ ମଣିଷ ।" ମୋ ପାଦ ତଳେ ପ୍ରଣାମ କର ନାହିଁ I
\s5
\v 27 ପିତର ତାହାଙ୍କ ସହିତ କଥା ହେଉ ହେଉ ଭିତରକୁ ଗଲେ । ସେଠାରେ ସେ ବହୁତ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଏକତ୍ରୀତ ହେବାର ଦେଖିଲେ ।
\v 28 ପିତର ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, "ତୁମ୍ଭମାନେ ଜାଣିଛ ଯେ, କୌଣସି ଯିହୁଦୀ ଅନ୍ୟ ସହିତ ମିଶିବା ବା ଅନ୍ୟ ଜାତିର ଲୋକଙ୍କ ଘରକୁ ଯିବା ଯିହୁଦୀ ବ୍ୟବସ୍ଥା ବିରୁଦ୍ଧ। କିନ୍ତୁ କୌଣସି ଲୋକକୁ 'ଅପବିତ୍ର' ଓ 'ଅପରିଚ୍ଛନ୍ନ' ନ କହିବା ପାଇଁ ପରମେଶ୍ୱର ମୋତେ ଦେଖାଇଛନ୍ତି I
\v 29 ତେଣୁ ମୁଁ ନିମନ୍ତ୍ରଣ ପାଇ ବିନା ଆପତ୍ତିରେ ଏଠାକୁ ଚାଲିଆସିଲି । ମୋତେ ବର୍ତ୍ତମାନ କୁହ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୋତେ କାହିଁକି ଡ଼କେଇଥିଲ?
\s5
\v 30 କର୍ଣ୍ଣୀଲିୟ କହିଲେ, "ମୁଁ ଠିକ୍ ତିନି ଦିନ ଆଗରୁ ମୋ ଘରେ ସବୁ ଦିନ ପରି ଅପରାହ୍ନ ପ୍ରାୟ ତିନିଟା ବେଳେ ପ୍ରାର୍ଥାନା କରୁଥିଲି । ସେତେବେଳେ ହଠାତ୍ ଜଣେ ସ୍ୱର୍ଗଦୂତ, ଉଜ୍ଜ୍ୱଳ ଓ ଝଲସୁଥିବା ବସ୍ତ୍ର ପିନ୍ଧି ମୋ’ ସାମନାରେ ଠିଆ ହୋଇଗଲେ ।
\v 31 ସେ କହିଲେ, 'କର୍ଣ୍ଣୀଲିୟ, ପରମେଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭର ପ୍ରାର୍ଥନା ଶୁଣିଛନ୍ତି ଓ ତୁମ୍ଭେ ଗରିବମାନଙ୍କୁ ଦେଇଥିବା ଦାନ ମନେ ରଖିଛନ୍ତି ଓ ସେ ତୁମ୍ଭ ଉପରେ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ ଅଟନ୍ତି ।
\v 32 ତେଣୁ ଯୋଫାକୁ ଲୋକ ପଠାଇ ପିତର ନାମରେ ପରିଚ଼ିତ ଶିମୋନଙ୍କୁ ଏଠାକୁ ଡ଼କାଅ । ଯେ ସମୁଦ୍ର କୂଳରେ ଚ଼ମାର ଶିମୋନଙ୍କ ଘରେ ରହୁଛନ୍ତି ।
\v 33 ତେଣୁ ମୁଁ ଆପଣଙ୍କୁ ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ଡ଼କେଇ ପଠାଇଲି । ଆପଣ ଏଠାକୁ ଆସି ଥିବା ହେତୁ ଧନ୍ୟବାଦ ଜଣାଏ । ପ୍ରଭୁ ଆପଣଙ୍କୁ ଯାହା କହିବା ପାଇଁ ଆଦେଶ ଦେଇଛନ୍ତି, ତାହା ଶୁଣିବା ପାଇଁ ଆମ୍ଭେ ସମସ୍ତେ ଏଠାରେ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ସମ୍ମୁଖରେ ଅପେକ୍ଷା କରି ରହିଛୁ, ଆପଣ ଆମକୁ କୁହନ୍ତୁ I
\s5
\v 34 ପିତର କହିବା ଆରମ୍ଭ କଲେ, "ମୁଁ ବର୍ତ୍ତମାନ ପ୍ରକୃତରେ ବୁଝିପାରୁଛି, ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ଦୃଷ୍ଟିରେ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଲୋକ ଓ ଗୋଷ୍ଠୀ ସମାନ ତାହାଙ୍କ ପାଖରେ କୌଣସି ଭେଦଭାବ ନାହିଁ ।
\v 35 କିନ୍ତୁ ପରମେଶ୍ୱର ସମସ୍ତ ଜାତି ଯେଉଁମାନେ ତାଙ୍କୁ ଭୟ କରି ଉତ୍ତମ କର୍ମ କରି ସନ୍ତୁଷ୍ଟ କରୁଥିବା ଲୋକଙ୍କୁ ଗ୍ରହଣ କରନ୍ତି I
\s5
\v 36 ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜାଣ ପରମେଶ୍ୱର ଇସ୍ରାଏଲ ଲୋକମାନଙ୍କ ପାଖକୁ ତାହାଙ୍କ ସମାଚ଼ାର ପଠାଇଥିଲେ । ସେ ମଧ୍ୟ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ତାହାଙ୍କର ଶାନ୍ତି ସୁସମାଚ଼ାର ପଠାଇଛନ୍ତି । ସେ କେବଳ ଇସ୍ରାଏଲର ପ୍ରଭୁ ନୁହନ୍ତି ସେ ସମସ୍ତଙ୍କର ପ୍ରଭୁ ଅଟନ୍ତି I ସେ ସମସ୍ତଙ୍କ ଉପରେ ରାଜତ୍ୱ କରନ୍ତି I
\v 37 ତାହା ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜାଣିଛ ଗାଲିଲୀଠାରୁ ଆରମ୍ଭ କରି ସାରା ଯିହୁଦାରେ ଯାହାସବୁ ଘଟିଲା, ଯୋହନଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଲୋକମାନେ ବାପ୍ତିସ୍ମ ହେବା ପୂର୍ବରୁ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ପାପର ଆଚରଣରୁ ବିମୁଖ ହେବା ପାଇଁ ପ୍ରଚ଼ାର କଲେ ।
\v 38 ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜାଣିଛ ଯେ ପରମେଶ୍ୱର ନାଜରିତୀୟ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ଓ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ କର୍ମ କରିବା ପାଇଁ ଶକ୍ତି ଦେଲେ । ତୁମ୍ଭେମାନେ ମଧ୍ୟ ଜାଣିଛ ଯେ ଯୀଶୁ ଚତୁର୍ଦ୍ଦିଗକୁ ଯାଇ ଲୋକଙ୍କ ଉପକାର କରୁଥିଲେ । ଶୟତାନର ଅଧୀନରେ ରହି କଷ୍ଟ ପାଉଥିବା ଲୋକଙ୍କୁ ସେ ସୁସ୍ଥ କରି ଦେଉଥିଲେ । ଏହିସବୁ ଦ୍ୱାରା ପ୍ରମାଣିତ ହେଉଥିଲା ଯେ, ପରମେଶ୍ୱର ତାହାଙ୍କ ସହିତ ଥିଲେ ।
\s5
\v 39 ଯୀଶୁ ନିଜ ଜାଗା ଯିହୁଦା ଦେଶରେ ଓ ଯିରୂଶାଲମରେ ଯାହାସବୁ କରିଥିଲେ ସେହିସବୁ ଆମ୍ଭେ ନିଜେ ଦେଖିଅଛୁ । ଆମ୍ଭେ ତାହାର ସାକ୍ଷୀ ଅଟୁ । ତାହାଙ୍କ ଶତ୍ରୁମାନେ କାଠ ନିର୍ମିତ କ୍ରୁଶରେ ତାଙ୍କୁ ବଧକଲେ ।
\v 40 କିନ୍ତୁ ତାହାଙ୍କ ମୃତ୍ୟୁର ତିନିଦିନ ପରେ ପରମେଶ୍ୱର ତାହାଙ୍କୁ ମୃତମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ପୁନର୍ଜିବୀତ ହେବାର ଲୋକମାନେ ଦେଖିବେ । ଲୋକମାନେ ଜାଣି ପାରିଲେ ଯେ ଯୀଶୁ ମରି ଉଠି ଅଛନ୍ତି ଓ ସେମାନେ ନିଜ ଆଖିରେ ଦେଖି ସୁନିଶ୍ଚିତ ହେଲେ I
\v 41 ଯୀଶୁ ସବୁ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଦେଖାଗଲେ ନାହିଁ । ପରମେଶ୍ୱର ଯେଉଁମାନଙ୍କୁ ତାହାଙ୍କ ସାକ୍ଷୀରୂପେ ପୂର୍ବରୁ ମନୋନୀତ କରିଥିଲେ, ସେହିମାନେ କେବଳ ତାହାଙ୍କୁ ଦେଖିପାରିଲେ । ଯୀଶୁ ମୃତ୍ୟୁରୁ ଉଠିଲାପରେ ଆମ୍ଭେମାନେ ତାହାଙ୍କ ସହିତ ଖାଇଥିଲୁ ଓ ପିଇଥିଲୁ ।
\s5
\v 42 ଯୀଶୁ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଲୋକମାନଙ୍କ ପାଖରେ ସୁସମାଚ଼ାର ପ୍ରଚ଼ାର କରିବାପାଇଁ ଆଦେଶ ଦେଲେ । ପୁଣି ଜୀବିତ ଓ ମୃତମାନଙ୍କ ଓ ସମସ୍ତଙ୍କ ବିଚ଼ାରକ ହେବା ନିମନ୍ତେ କେବଳ ଏକମାତ୍ର ସେ ଯେ ନିଯୁକ୍ତି ପାଇଛନ୍ତି, ଏହାର ସାକ୍ଷ୍ୟ ଦେବାପାଇଁ ମଧ୍ୟ କହିଲେ ।
\v 43 ସମସ୍ତ ଭାବବାଦୀ ଯୀଶୁଙ୍କ ବିଷୟରେ ଯାହା କହିଥିଲେ ତାହା ସେ ଲୋକମାନଙ୍କୁ କହିଲେ । ଲେଖାଥିଲା ଯେ ଯଦି କେହି ଯୀଶୁଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରେ, ତା’ର କରିଥିବା ସମସ୍ତ ପାପ କ୍ଷମା ପାଇବ କାରଣ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁ ତାଙ୍କ ନିମନ୍ତେ କାର୍ଯ୍ୟ କରିଛନ୍ତି ।
\s5
\v 44 ପିତର ଏହି କଥା କହିବା ସମୟରେ ସୁସମାଚ଼ାର ଶୁଣୁଥିବା ସମସ୍ତ ଅନ୍ୟ ଜାତିର ଲୋକମାନଙ୍କ ଉପରେ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ଓହ୍ଲାଇ ଆସିଲେ I
\v 45 ଯେଉଁ ଯିହୁଦୀ ବିଶ୍ୱାସୀମାନେ ଯୋଫାରୁ ପିତରଙ୍କ ସଙ୍ଗେ ଆସିଥିଲେ, ସେମାନେ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହୋଇଗଲେ ଯେ, ଅଣଯିହୁଦୀମାନଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ଦିଆଗଲା ।
\s5
\v 46 ଯିହୁଦୀ ବିଶ୍ୱାସୀମାନେ ସମାନଙ୍କୁ ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ ଭାଷାରେ କଥା ହେବା ଓ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କୁ ପ୍ରଶଂସା କରିବାର ମଧ୍ୟ ଶୁଣି ଜାଣି ପାରିଲେ ଯେ ସେମାନେ ନ ଶିଖିଥିବା ଭାଷାରେ କଥା କହୁଛନ୍ତି I ପରମେଶ୍ୱର କେତେ ମହାନ କାର୍ଯ୍ୟ କରିଛନ୍ତି ଏହା ଜାଣି ପ୍ରଭୁଙ୍କର ପ୍ରଶଂସା କଲେ ।
\v 47 ତା'ପରେ ପିତର ଯିହୁଦୀ ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, " ସେମାନେ ମଧ୍ୟ ଆମ୍ଭପରି ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାଙ୍କୁ ଗ୍ରହଣ କରିଛନ୍ତି! ତେବେ ଏହି ଲୋକମାନଙ୍କୁ ବାପ୍ତିଜିତ ହେବା ନିମନ୍ତେ କେହି କ'ଣ ମନା କରିପାରିବ? "
\v 48 ତେଣୁ ପିତର ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ନାମରେ ବାପ୍ତିଜିତ ହେବା ପାଇଁ କର୍ଣ୍ଣୀଲିୟ ତାହାଙ୍କର ଆତ୍ମୀୟସ୍ୱଜନ ଓ ବନ୍ଧୁମାନଙ୍କୁ ଆଦେଶ ଦେଲେ ଓ ସେମାନଙ୍କ ବାପ୍ତିସ୍ମ ପରେ ଲୋକମାନେ ପିତରଙ୍କୁ ଓ ଅନ୍ୟ ଯିହୁଦୀ ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କୁ ସେମାନଙ୍କ ସହିତ ଆଉ କିଛି ଦିନ ରହିବାପାଇଁ ଅନୁରୋଧ କଲେ ।
\s5
\c 11
\p
\v 1 ଯିହୁଦା ପ୍ରଦେଶର ବିଭିନ୍ନ ସହରରେ ରହୁଥିବା ପ୍ରେରିତମାନେ ଓ ଅନ୍ୟ ବିଶ୍ୱାସୀମାନେ ଶୁଣିବାକୁ ପାଇଲେ ଯେ, ଅଣଯିହୁଦୀ ଲୋକମାନେ ମଧ୍ୟ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ସୁସମାଚ଼ାର ଗ୍ରହଣ କରିଛନ୍ତି I
\v 2 କିନ୍ତୁ ସେଥିରେ ଥିବା କିଛି ଯିହୁଦୀ ବିଶ୍ୱାସୀ ଚାହିଁଲେ କି ଅଣଯିହୁଦୀ ବିଶ୍ୱାସୀମାନେ ମଧ୍ୟ ସୁନ୍ନତ ହେଉନ୍ତୁ I ପିତର କାଈସରିଆରୁ ଯିରୂଶାଲମ ଫେରିବା ପରେ ତା’ଙ୍କ ସହିତ ସାକ୍ଷାତ କରି ତାହାଙ୍କୁ ସମାଲୋଚ଼ନା କଲେ I
\v 3 ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, "ତୁମ୍ଭେ ସୁନ୍ନତ ନ ହୋଇଥିବା ଲୋକଙ୍କ ଘରକୁ ଯାଇଛ ଓ ସେମାନଙ୍କ ସହିତ ଭୋଜନ ମଧ୍ୟ କରିଛ । ଏହା ତୁମ୍ଭେ ଭୁଲ କରିଛ I
\s5
\v 4 ତେଣୁ ପିତର ସେମାନଙ୍କୁ ସମସ୍ତ ଘଟଣାମାନ ଯାହା ଘଟିଥିଲା ତାହା ବୁଝାଇ କହିଲେ I
\v 5 ସେ କହିଲେ, "ମୁଁ ଯୋଫା ନଗରରେ ପ୍ରାର୍ଥନା କଲା ବେଳେ ଗୋଟିଏ ଦିବ୍ୟଦର୍ଶନ ଦେଖିଲି । ଗୋଟିଏ ଚାଦର ଚ଼ାରି କୋଣରୁ ଧରା ଯାଇ ସ୍ୱର୍ଗରୁ ମୋ’ ଆଡ଼କୁ ଖସି ଆସୁଥିବାର ମୁଁ ଦେଖିଲି ।
\v 6 ମୁଁ ମନଯୋଗ ସହିତ ନିରୀକ୍ଷଣ କରି ଦେଖିଲି ଯେ, ସେଥିରେ କିଛି ପଶୁ, ଜଙ୍ଗଲୀ ଜନ୍ତୁ, ସରୀସୃପ, ଓ ଆକାଶର ପକ୍ଷୀସବୁ ଅଛନ୍ତି ।
\s5
\v 7 ତା'ପରେ ମୁଁ ମୋତେ ପ୍ରଭୁ ଆଦେଶ ଦେବାର ଶୁଣିଲି, 'ପିତର, ଉଠ । ଏମାନଙ୍କ ଭିତରୁ କୌଣସିଟିକୁ ମାରି ଖାଅ ।'
\v 8 କିନ୍ତୁ ମୁଁ କହିଲି, 'ପ୍ରଭୁ, ମୁଁ ଏହା କଦାପି କରିବି ନାହିଁ, କାରଣ ମୁଁ କେବେ ଅପବିତ୍ର ଓ ଅପରିଷ୍କାର ଖାଦ୍ୟ ଖାଇନାହିଁ ଯାହା ବ୍ୟବସ୍ଥା ବିରୁଦ୍ଧ I'
\v 9 ପ୍ରଭୁ ମୋତେ ସ୍ୱର୍ଗରୁ ଦ୍ୱିତୀୟ ଥର କହିବାର ଶୁଣିଲି, ' ମୁଁ ପରମେଶ୍ୱର, ମୁଁ ଯାହା ସବୁ ପବିତ୍ର କରିଛି, ତାହା ତୁମ୍ଭର ଅପବିତ୍ର ବୋଲି କହିବା ଉଚିତ ନୁହେଁ ।'
\v 10 ଏହିପରି ଦୁଇ ଥର ହେବା ପରେ, ସବୁ ପଶୁ ଓ ପକ୍ଷୀକୁ ସ୍ୱର୍ଗକୁ ଉଠାଇ ନିଆଗଲା ।
\s5
\v 11 ଠିକ୍ ସେହି ସମୟରେ ତିନିଜଣ ମଣିଷ ଆମ୍ଭେ ରହୁଥିବା ଘରକୁ ଆସିଲେ । ସେମାନଙ୍କୁ କାଇସରୀଆରୁ ମୋ ପାଖକୁ ପଠାଯାଇଥିଲା ।
\v 12 ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ନିର୍ଦ୍ଦେଶ ଦେଲେ ଯେ ଅଣ ଯିହୁଦୀ ହେଲେ ମଧ୍ୟ ମୋତେ ସେମାନଙ୍କ ସହିତ ବିନା ସଙ୍କୋଚ଼ରେ ଯିବାପାଇଁ ହେବ । ମୋ’ ସାଙ୍ଗରେ କାଇସରୀଆରେ ଥିବା ଏହି ଛଅଜଣ ବିଶ୍ୱାସୀ ଭାଇ ମଧ୍ୟ ଆସିଥିଲେ । ଆମ୍ଭେମାନେ କର୍ଣ୍ଣୀଲିୟଙ୍କ ଜଣେ ଅଣ ଯିହୁଦୀ ଘରକୁ ଗଲୁ I
\v 13 କର୍ଣ୍ଣୀଲିୟ ସବୁ ଆମ୍ଭକୁ କହିଲେ ଯେ ସେ କିପରି ତାହାଙ୍କ ଘରେ ଜଣେ ସ୍ୱର୍ଗଦୂତଙ୍କୁ ଦେଖିଲେ । ଏହି ଦୂତ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, 'ଯୋଫା ନଗରକୁ ଲୋକ ପଠାଇ ପିତର ନାମରେ ପରିଚ଼ିତ ଶିମୋନଙ୍କୁ ଆଣ ।
\v 14 ସେ ତୁମ୍ଭକୁ ଓ ତୁମ୍ଭ ଘରେ ରହୁଥିବା ଲୋକମାନଙ୍କୁ କିପରି ରକ୍ଷା ପାଇବାକୁ ହେବ ତାହା କହିବେ ।
\s5
\v 15 ମୁଁ କହିବାକୁ ଆରମ୍ଭ କଲା ମାତ୍ରେ, ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ସେମାନଙ୍କ ଉପରେ ଓହ୍ଲାଇ ଆସିଲେ, ଯେପରି ଆମ୍ଭ ଉପରେ ପ୍ରଥମରେ ପେଣ୍ଟିକଷ୍ଟରେ ଓହ୍ଲାଇ ଆସିଥିଲେ ।
\v 16 ସେତେବେଳ ମୋର ପ୍ରଭୁ ଯାହା କହିଥିଲେ ତାହା ମନେ ପଡ଼ିଲା । ସେ କହିଥିଲେ, 'ଯୋହନ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଜଳରେ ବାପ୍ତିସ୍ମ ଦେଇଥିଲେ, କିନ୍ତୁ ଈଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାରେ ବାପ୍ତିଜିତ କରିବେ ।'
\s5
\v 17 ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରିବାରୁ ପରମେଶ୍ୱର ଆମ୍ଭକୁ ଯେପରି ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ଦାନ ଦେଇଥିଲେ, ସେହିପରି ଯଦି ସେ ଅଣ ଯିହୁଦୀ ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ସେହି ସମାନ ଦାନ ଦେଲେ, ତେବେ ମୁଁ ପରମେଶ୍ୱର ଭୁଲ କରିଛନ୍ତି ବୋଲି କିପରି କହିବି?
\v 18 ଯିହୁଦୀୟ ବିଶ୍ୱାସୀମାନେ ପିତରଙ୍କ କଥା ଶୁଣି ଆଉ ଯୁକ୍ତିତର୍କ କଲେ ନାହିଁ । ମାତ୍ର ସେମାନେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କର ପ୍ରଶଂସା କଲେ, ପୁଣି କହିଲେ, "ଏହାର ଅର୍ଥ ହେଲା, ପରମେଶ୍ୱର ଆମ୍ଭପରି ଅନ୍ୟ ଜାତିର ଲୋକମାନଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ଅନୁତାପ କରି ଅନନ୍ତ ଜୀବନର ଅଧିକାରୀ ହେବା ନିମନ୍ତେ ଗ୍ରହଣ କରିଅଛନ୍ତି I
\s5
\v 19 ସ୍ତିଫାନ ମୃତ ହେବା ପରେ ଯିରୁଶାଲମରେ ତାଡ଼ନା ଘଟିଲା ଓ ସେଥିପାଇଁ ବିଶ୍ୱାସୀମାନେ ଚ଼ାରିଆଡ଼େ ଛିନ୍ନଭିନ୍ନ ହୋଇଗଲେ । ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କେତେଜଣ ଫୈନୀକିଆ, କୁପ୍ର ଓ ଆନ୍ତିୟଖିଆକୁ ଗଲେ । ସେଠାରେ ସେମାନେ ଯିହୁଦୀମାନଙ୍କ ବ୍ୟତୀତ ଅନ୍ୟ କାହାରି ନିକଟରେ ସୁସମାଚ଼ାର ପ୍ରଚ଼ାର କଲେ ନାହିଁ I
\v 20 ଏହି ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କେତେଜଣ କୁପ୍ର ଓ କୁରୀଣୀର ଲୋକ ଥିଲେ । ସେମାନେ ଆନ୍ତିୟଖିଆକୁ ଆସି ଗ୍ରୀକମାନଙ୍କୁ ବା ଅଣଯିହୁଦୀମାନଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କର ସୁସମାଚ଼ାର ଦେଲେ ।
\v 21 ପ୍ରଭୁ ସେହି ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କୁ ଶକ୍ତିର ସହିତ ପ୍ରଚାର କରିବା ନିମନ୍ତେ ସକ୍ଷମ କରୁଥିଲେ I ଫଳରେ, ଅନେକ ଅଣଯିହୁଦୀ ସେମାନଙ୍କ ସମ୍ବାଦ ଶୁଣି ଯୀଶୁଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କଲେ I
\s5
\v 22 ଯିରୂଶାଲମର ବିଶ୍ୱାସୀ ମଣ୍ଡଳୀ ଲୋକମାନଙ୍କଠାରୁ ଶୁଣିବାକୁ ପାଇଲେ ଯେ ଆନ୍ତିୟଖିଆର ଅନେକେ ଯୀଶୁଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କଲେ । ତେଣୁ ଯିରୂଶାଲମର ମଣ୍ଡଳୀର ନେତାମାନେ ବର୍ଣ୍ଣବ୍ବାଙ୍କୁ ଆନ୍ତିୟଖିଆକୁ ପଠାଇଲେ ।
\v 23 ବର୍ଣ୍ଣବ୍ବା ସେଠାରେ ପହଞ୍ଚି ସେହି ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଯେ ପରମେଶ୍ୱର ଆଶୀର୍ବାଦ କରିଛନ୍ତି ତାହା ଅନୁଭବ କଲେ ଓ ବହୁତ ଖୁସି ମଧ୍ୟ ହେଲ । ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ଆହୁରି ଉତ୍ସାହିତ କରି କହିଲେ, ସର୍ବାନ୍ତଃକରଣ ସହିତ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କର ।
\v 24 ବର୍ଣ୍ଣବ୍ବା ଜଣେ ଉତ୍ତମ ବ୍ୟକ୍ତି ଥିଲେ । ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ତାଙ୍କୁ ନିୟନ୍ତ୍ରଣ କରୁଥିଲା ଓ ସେ ବିଶ୍ୱାସରେ ପୂର୍ଣ୍ଣ ଥିଲେ । ତେଣୁ ଅନେକ ଲୋକ ତାହାଙ୍କ ଆଚରଣ ଲାଗି ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁଙ୍କର ଶିଷ୍ୟ ହେଲେ I
\s5
\v 25 ବର୍ଣ୍ଣବ୍ବା ଶାଉଲଙ୍କୁ ଖୋଜିବା ପାଇଁ ତାର୍ଷ ନଗରକୁ ଯାତ୍ରା କଲେ ।
\v 26 ଯେତେବେଳ ସେ ତାହାଙ୍କୁ ପାଇଲେ, ସେ ତାହାଙ୍କୁ ଆନ୍ତିୟଖିଆକୁ ନେଇ ଆସିଲେ ଯେପରି ସେ ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କୁ ଶିକ୍ଷା ଦିଅନ୍ତି । ଶାଉଲ ଓ ବର୍ଣ୍ଣବ୍ବା ସେଠାରେ ବର୍ଷେ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ରହି ସେମାନଙ୍କୁ ସାକ୍ଷାତ କଲେ ଓ ବହୁତ ଲୋକଙ୍କୁ ଉପଦେଶ ଦେଲେ । ଆନ୍ତିୟଖିଆରେ ଯୀଶୁଙ୍କ ଅନୁଗମନକାରୀମାନେ ପ୍ରଥମରେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟିଆନ ନାମରେ ନାମିତ ହେଲେ ।
\s5
\v 27 ବର୍ଣ୍ଣବ୍ବା ଓ ଶାଉଲ ସେଠାରେ ଥିବା ବେଳେ କେତେକ ଭାବବାଦୀ ଯିରୂଶାଲମରୁ ଆନ୍ତିୟଖିଆକୁ ଆସିଲେ ।
\v 28 ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଆଗାବା ନାମକ ଜଣେ ଭାବବାଦୀ ଥିଲେ । ସେ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାରେ ପୂର୍ଣ୍ଣ ହୋଇ ଭବିଷ୍ୟଦବାଣୀ କହିଲେ, "ଏ ସମଗ୍ର ପୃଥିବୀରେ ମହାଦୁର୍ଭିକ୍ଷ ପଡ଼ିବ, ସେହି ସମୟରେ ଲୋକମାନେ କିଛି ଖାଇବାକୁ ପାଇବେ ନାହିଁ ।" (ଏହି ଦୁର୍ଭିକ୍ଷ କ୍ଲାଉଦିଅ କାଇସରଙ୍କ ସମୟରେ ପଡିଥିଲା) ।
\s5
\v 29 ବିଶ୍ୱାସୀମାନେ ଆଗାବାଙ୍କ ଭବିଷ୍ୟଦବାଣୀ ଶୁଣି ସ୍ଥିର କଲେ ଯେ, ସେମାନେ ସେମାନଙ୍କ ସାମର୍ଥ୍ୟ ଅନୁସାରେ ଯିହୁଦାର ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କୁ ସାହାଯ୍ୟ ପଠାଇବେ ।
\v 30 ସେମାନେ ସବୁ ପଇସା ଶାଉଲ ଓ ବର୍ଣ୍ଣବ୍ବାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଯିହୁଦାର ପ୍ରାଚୀନ ବ୍ୟକ୍ତିମାନଙ୍କୁ ପ୍ରେରଣ କଲେ ।
\s5
\c 12
\p
\v 1 ରାଜା ହେରୋଦ ସେ ସମୟରେ ମଣ୍ଡଳୀରେ କେତେକ ଲୋକଙ୍କ କାରାଗାରରେ ପକେଇବା ପାଇଁ ସୈନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ପଠେଇଲେ । ସୈନ୍ୟମାନେ ସେମାନଙ୍କୁ କାରାଗାରରେ ପକାଇଲେ I ସେ ଏପରି କଲେ କାରଣ ସେ ଚାହିଁଲେ ବିଶ୍ୱାସୀମାନେ କଷ୍ଟ ପାଆନ୍ତୁ I
\v 2 ରାଜା ହେରୋଦ ଯାକୁବର ମସ୍ତକ କାଟିବା ପାଇଁ ସୈନ୍ୟକୁ ଆଦେଶ କଲେ, ସେ ଯୋହନଙ୍କ ବଡ଼ ଭାଇ ଥିଲେ I ସୈନ୍ୟ ସେପରି କଲା ।
\s5
\v 3 ଯେତେବେଳେ ହେରୋଦ ରାଜା ଅନୁଭବ କଲେ କି ଯାକୁବର ମୃତ୍ୟୁ ଯିହୁଦୀ ନେତାମାନଙ୍କୁ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ କଲା, ସେ ପିତରକୁ ମଧ୍ୟ ବନ୍ଦୀ କରିବା ପାଇଁ ଆଦେଶ କଲେ I ଏହା ଏକ ପର୍ବର ଘଟଣା ଯେଉଁ ସମୟରେ ଯିହୁଦୀମାନେ ଖମିର ଶୂନ୍ୟ ରୋଟୀ ଖାଆନ୍ତି I
\v 4 ହେରୋଦ ପିତରଙ୍କୁ ବନ୍ଦୀ କଲା ପରେ ତାକୁ କାରାଗାରରେ ରଖିଲେ । ତାହାଙ୍କୁ ଜଗିବାପାଇଁ ଷୋହଳ ଜଣ ପ୍ରହରୀଙ୍କୁ ଆଦେଶ କଲେ । ହେରୋଦଙ୍କ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ଥିଲା ନିସ୍ତାର ପର୍ବ ପରେ ସେ ପିତରଙ୍କୁ ଲୋକମାନଙ୍କ ସାମନାକୁ ଆଣିବେ ଓ ତାଙ୍କୁ ବିଚାର କରିବେ I
\s5
\v 5 ତେଣୁ ପିତର କାରାଗାରରେ ବନ୍ଦୀ ହୋଇ କିଛି ଦିନ ରହିଲେ । ତାହାଙ୍କ ପାଇଁ ଯିରୂଶାଲମ ମଣ୍ଡଳୀର ସମସ୍ତେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ନିକଟରେ ନିରବଚ୍ଛିନ୍ନ ଭାବରେ ପ୍ରାର୍ଥନା କଲେ ଯେପରି ପିତର କାରଗାରରୁ ମୁକ୍ତ ହୁଅନ୍ତି ।
\v 6 ହେରୋଦ ଯେଉଁଦିନ ପିତରଙ୍କୁ ବିଚ଼ାର ପାଇଁ ବାହାରକୁ ଆଣିବା ନିମନ୍ତେ ଯୋଜନା କରିଥିଲେ, ତା'ପୂର୍ବ ରାତ୍ରିରେ ପିତର ଦୁଇଟି ଶିକୁଳିରେ ବନ୍ଧା ହୋଇ ଦୁଇଜଣ ସୈନିକଙ୍କ ମଝିରେ ଶୋଇଥିଲେ । ଦୁଇ ଜଣ ଜଗୁଆଳୀମାନେ ଫାଟକ ପାଖରେ ରହି କାରାଗାରକୁ ଜଗି ରହିଥିଲେ ।
\s5
\v 7 ହଠାତ୍ ପ୍ରଭୁଙ୍କର ଜଣେ ଦୂତ ଆସି ପିତରଙ୍କ ପାଖରେ ଉଭା ହେଲେ । କେଠାରୀଟି ଉଜ୍ଜ୍ୱଳ ଆଲୋକରେ ଆଲୋକିତ ହୋଇଗଲା । ସେ ପିତରଙ୍କୁ ହଲେଇ ଦେଇ କହିଲେ, "ଶୀଘ୍ର ଉଠ ।" ସେ ଉଠିବା ସମୟରେ ତାହାଙ୍କ ହାତରୁ ସବୁ ଶିକୁଳି ଖସିପଡ଼ିଲା । କିନ୍ତୁ ସୈନିକମାନେ ଜାଣି ପାରିଲେ ନାହିଁ I
\v 8 ସେ ସ୍ୱର୍ଗଦୂତ ପିତରଙ୍କୁ କହିଲେ, "ଲୁଗାପଟା ଓ ଜୋତା ପିନ୍ଧ ।" ସେ ପିନ୍ଧିଲେ। ଦୂତ ପୁଣି କହିଲେ, "ତୁମ୍ଭର ଚ଼ାଦର ଘୋଡ଼େଇ ହୁଅ ଓ ମୋତେ ଅନୁସରଣ କର ।"
\s5
\v 9 ପିତର ତାହାଙ୍କୁ ଅନୁସରଣ କଲେ । ସ୍ୱର୍ଗଦୂତ ପ୍ରକୃତରେ ଏହି ଘଟଣାଟି ଘଟାଉଛନ୍ତି ଏହା ପିତର ଅନୁଭବ କରିପାରିଲେ ନାହିଁ । ସେ ଭାବୁଥିଲେ ଯେ, ସେ ଏକ ଦର୍ଶନ ଦେଖୁଛନ୍ତି I
\v 10 ପିତର ଓ ସ୍ୱର୍ଗଦୂତ ସୈନିକମାନଙ୍କ ପାଖ ଦେଇ ଗଲେ ମାତ୍ର ସେମାନେ ସେମାନଙ୍କୁ ଦେଖିପାରିଲେ ନାହିଁ I ସେମାନେ ପ୍ରଥମ ଓ ଦ୍ୱିତୀୟ ପ୍ରହରୀଙ୍କୁ ଟପି ଗୋଟିଏ ଲୁହା ଫାଟକ ପାଖକୁ ଆସିଲେ । ଏହା କାରାଗାରକୁ ନଗରରୁ ବିଚ୍ଛିନ୍ନ କରୁଥିଲା । ଏହା ଆପେ ଆପେ ଖୋଲିଗଲା ଓ ସେମାନେ ବାହାରକୁ ଚ଼ାଲିଗଲେ । ସେମାନେ ଗୋଟିଏ ଗଳିର ଶେଷ ଆଡ଼କୁ ଗଲାପରେ ହଠାତ୍ ସ୍ୱର୍ଗଦୂତ ଜଣକ ପିତରଙ୍କୁ ଛାଡ଼ି ଚ଼ାଲିଗଲେ I
\s5
\v 11 ତା'ପରେ ପିତର ଜାଣିପାରିଲେ ଯେ ତାଙ୍କ ଯାହା ସବୁ ଘଟିଗଲା ତାହା ପ୍ରକୃତରେ ସତ୍ୟ ଅଟେ । ସେ ଭାବିଲେ, "ମୁଁ ବର୍ତ୍ତମାନ ଜାଣିଲ,” ପ୍ରଭୁ ପ୍ରକୃତରେ ତାହାଙ୍କ ସ୍ୱର୍ଗଦୂତଙ୍କୁ ପଠାଇ ହେରାଦଙ୍କ କବଳରୁ ମୋତେ ଉଦ୍ଧାର କଲେ ଓ ଯିହୁଦୀୟମାନଙ୍କ ସମସ୍ତ ମନ୍ଦ ଆଶାକୁ ବ୍ୟର୍ଥ କଲେ ।"
\v 12 ଏହା ଅନୁଭବ କଲାପରେ, ସେ ଯୋହନଙ୍କ ମାତା ମରିୟମଙ୍କ ଘରକୁ ଗଲେ । ଯୋହନଙ୍କୁ ମାର୍କ ମଧ୍ୟ କୁହାଯାଉଥିଲା । ସେଠାରେ ଅନେକ ବିଶ୍ୱାସୀ ଏକାଠି ହୋଇ ପ୍ରାର୍ଥନା କରୁଥିଲେ ଯେପରି ପିତର ଉଦ୍ଧାର ପାଆନ୍ତି I
\s5
\v 13 ପିତର କବାଟରେ ଠକ୍ ଠକ୍ କରନ୍ତେ ରୋଦା ନାମକ ଜଣେ ଚ଼ାକରାଣୀ କବାଟ ଖୋଲିବାକୁ ଆସିଲା I
\v 14 ସେ ପିତରଙ୍କର ସ୍ୱର ଜାଣିପାରି ଏତେ ଖୁସି ହୋଇଗଲା ଯେ, ସେ କବାଟ ନଖୋଲି ଭିତରକୁ ଦୌଡ଼ିଗଲା । ଭିତରକୁ ଦୌଡ଼ିଯାଇ ସେ ସମସ୍ତଙ୍କୁ କହିଲା, "ପିତର କବାଟ ପାଖରେ ଠିଆ ହୋଇଛନ୍ତି!
\v 15 ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ ରୋଦାର କଥା ଶୁଣି ତାହାକୁ କହିଲେ, "ତୁ ପାଗଳୀ," କିନ୍ତୁ ସେ ତା କଥା ସତ୍ୟ ବୋଲି ଦୃଢ଼ଭାବେ କହିବାକୁ ଲାଗିଲା । ସେମାନେ କହିଲେ, " ନା ସେ ପିତର ନୁହନ୍ତି, ସେ ନିଶ୍ଚୟ ପିତରଙ୍କର ଦୂତ ।"
\s5
\v 16 କିନ୍ତୁ ପିତର କବାଟରେ ଠକ୍ ଠକ୍ କରି ଚ଼ାଲିଥିଲେ । ବିଶ୍ୱାସୀମାନେ ଯେତେବେଳେ କବାଟ ଖୋଲିଲେ ସେତେବେଳେ ପିତରଙ୍କୁ ଦେଖି ବିସ୍ମିତ ହୋଇଗଲେ ।
\v 17 ପିତର ସେମାନଙ୍କୁ ହାତରେ ଠାରି ଚୁପ୍ ରହିବାକୁ କହିଲେ । ପ୍ରଭୁ କିପରି ତାହାଙ୍କୁ କାରାଗାରରୁ ବାହାରକରି ଆଣିଲେ, ସେ ସବୁ କଥା ପିତର ସେମାନଙ୍କୁ ବୁଝାଇ କହିଲେ । ସେ ଏ ବିଷୟରେ ଯାକୁବ ଓ ଅନ୍ୟ ଭାଇମାନଙ୍କୁ ଜଣେଇବା ପାଇଁ କହିଲେ । ତା'ପରେ ସେ ଅନ୍ୟ ସ୍ଥାନକୁ ଚ଼ାଲିଗଲେ I
\s5
\v 18 ତହିଁ ଆରଦିନ ସକାଳ ହେବାରୁ ସୈନ୍ୟମାନେ ଅତି ବିବ୍ରତ ହୋଇଗଲେ । ପିତରଙ୍କ ପ୍ରତି କ'ଣ ଘଟିଥିବ, ଏହା ଭାବି ସେମାନେ ଚିନ୍ତିତ ହୋଇପଡ଼ିଲେ ।
\v 19 ହେରାଦ ଏହା ଶୁଣି ତାହାଙ୍କୁ ପିତରଙ୍କୁ ଖୋଜିବା ପାଇଁ ଆଦେଶ ଦେଲେ, କିନ୍ତୁ ସେମାନେ ପାଇଲେ ନାହିଁ । ତା'ପରେ ସେ ଜଗୁଆଳୀମାନଙ୍କୁ ପଚ଼ରା ଉଚ଼ରା କରିସାରି, ସେମାନଙ୍କୁ ମୃତ୍ୟୁଦଣ୍ତରେ ଦଣ୍ଡିତ କଲେ । ଏହା ପରେ ହେରୋଦ ଯିହୁଦା ଛାଡି କାଇସରିଆକୁ ଯାଇ ସେଠାରେ କିଛି ସମୟ ରହିଲେ I
\s5
\v 20 ହେରୋଦ ରାଜା ସୋର ଓ ସୀଦୋନର ଲୋକମାନଙ୍କ ଉପରେ ଭୀଷଣ ରାଗୁଥିଲେ । ଦିନେ ସେମାନଙ୍କ ଦଳର କିଛି ଲୋକ କାଇସରିଆକୁ ଆସି ରାଜାଙ୍କୁ ଦେଖିବାକୁ ଆସିଲେ । ସେମାନେ ରାଜାଙ୍କର ବ୍ୟକ୍ତିଗତ ଚ଼ାକର ବ୍ଲାସ୍ତଙ୍କ ସାହାଯ୍ୟ ଦ୍ୱାରା ହେରୋଦଙ୍କ ସହିତ ଶାନ୍ତି ଚୁକ୍ତି କରିବା ପାଇଁ ଚେଷ୍ଟା କଲେ, କାରଣ ରାଜାଙ୍କ ଦେଶର ଲୋକମାନଙ୍କ ସହିତ ବ୍ୟବସାୟ କରି ସେମାନଙ୍କ ଦେଶକୁ ଖାଦ୍ୟ ଆଣୁଥିଲେ I
\v 21 ହେରୋଦ ଯେଉଁ ଗୋଟିଏ ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ଦିନ ସେମାନଙ୍କୁ ଦେଖାକରିବା ପାଇଁ ସ୍ଥିର କଲେ, ସେଦିନ ସେ ରାଜକୀୟ ବସ୍ତ୍ର ପିନ୍ଧି ସିଂହାସନରେ ବସି ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଭାଷଣ ଦେଲେ ।
\s5
\v 22 ଯେଉଁ ଲୋକମାନେ ଶୁଣିଲେ ପାଟି କରି କହିଲେ, "ଏହି ଯେଉଁ ବ୍ୟକ୍ତି କହୁଅଛନ୍ତି ସେ ଦେବତା, ମନୁଷ୍ୟ ନୁହେଁ ।
\v 23 ହେରୋଦ ନିଜର ପ୍ରଶଂସା ଲୋକମାନଙ୍କଠାରୁ ଶୁଣିଲେ, କିନ୍ତୁ ସେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କୁ ତାହାଙ୍କର ସମ୍ମାନ ଜଣାଇଲେ ନାହିଁ । ତେଣୁ ପ୍ରଭୁଙ୍କର ଜଣେ ଦୂତ ହଠାତ୍ ତାହାଙ୍କୁ ଆଘାତ କଲେ ଓ ତାହାଙ୍କ ଶରୀର ଅସୁସ୍ଥ ହେଲା ଓ ଶରୀରକୁ କୀଟମାନେ ଖାଇଲେ । ଶେଷରେ ସେ ମୃତ୍ୟୁବରଣ କଲେ I
\s5
\v 24 ବିଶ୍ୱାସୀମାନେ ସୁସମାଚ଼ାର ଚ଼ାରିଆଡ଼େ ପ୍ରଚାର କଲେ । ଅଧିକରୁ ଅଧିକ ଲୋକମାନେ ଏହି ସୁସମାଚ଼ାର ଦ୍ୱାରା ପ୍ରଭାବିତ ହେବା ଦ୍ୱାରା ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କ ସଂଖ୍ୟା ବୃଦ୍ଧି ପାଇବାକୁ ଲାଗିଲା ।
\v 25 ବର୍ଣ୍ଣବ୍ବା ଓ ଶାଉଲ ଯିହୁଦାରେ ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଟଙ୍କା ସାହାଯ୍ୟ ଦେଇ ଯିରୂଶାଲମ ଛାଡିଲେ ଓ କାମ ସାରି ଆନ୍ତିୟଖିଆକୁ ଫେରିଲେ । ସେମାନଙ୍କ ସହିତ ମାର୍କ ଉପନାମ ପ୍ରାପ୍ତ ଯୋହନ ସାଙ୍ଗରେ ଥିଲେ I
\s5
\c 13
\p
\v 1 ଆନ୍ତିୟଖିଆ ମଣ୍ଡଳୀରେ କେତେକ ଭବିଷ୍ୟଦ୍‌ବକ୍ତା ଥିଲେ ଓ କେତେକ ଯୀଶୁଙ୍କ ବିଷୟରେ ଶିକ୍ଷା ମଧ୍ୟ ଦେଉ ଥିଲେ । ସେମାନେ ହେଲେ, ବର୍ଣ୍ଣବା, ଶିମିୟନ ଯାହାକୁ ନିଗର ବୋଲି କୁହାଯାଉଥିଲା, କୁରୀଣୀୟ, ଲୂକିୟ, ମନହେମ୍ ଯିଏ ହେରୋଦ ରାଜାଙ୍କ ସହିତ ବଢ଼ିଥିଲେ ଓ ଶାଉଲ ।
\v 2 ସେମାନେ ପ୍ରଭୁଙ୍କର ସେବା ଓ ଉପବାସ କରୁଥିବା ସମୟରେ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, "ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୋ ପାଇଁ ବର୍ଣ୍ଣବା ଓ ଶାଉଲଙ୍କୁ ସ୍ୱତନ୍ତ୍ର ଭାବେ ପୃଥକ କର, କାରଣ ମୁଁ ସେମାନଙ୍କୁ ଗୋଟିଏ ବିଶେଷ କାର୍ଯ୍ୟ କରିବା ପାଇଁ ଆହ୍ୱାନ କରିଅଛି ।
\v 3 ତେଣୁ ସେମାନେ ଉପବାସ ଓ ପ୍ରାର୍ଥନା କରିବା ଜାରି ରଖିଲେ I ପରେ ବର୍ଣ୍ଣବା ଓ ଶାଉଲଙ୍କ ଉପରେ ହସ୍ତାର୍ପଣ କରି ପ୍ରାର୍ଥନା କରି ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ଯାହା କରିବା ପାଇଁ ଆଦେଶ କଲେ ତାହା କରିବା ନିମନ୍ତେ ବିଦାୟ କଲେ ।
\s5
\v 4 ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ବର୍ଣ୍ଣବା ଓ ଶାଉଲଙ୍କୁ କେଉଁ ଆଡ଼େ ଯିବାକୁ ହେବ ଜଣାଇଲେ I ପରେ ଆନ୍ତିୟଖିଆ ଛାଡି ସେଲିକିଆ ନଗରକୁ ଗଲେ I ସେଠାରୁ ସେମାନେ ଜାହାଜରେ ସାଇପ୍ରସ୍ ଉପଦ୍ୱୀପର ସାଲାମି ସହରକୁ ଯାତ୍ରା କଲେ ।
\v 5 ସେମାନେ ସାଲାମି ନଗରରେ ପହଞ୍ଚି ଯିହୁଦୀମାନଙ୍କର ସମାଜଗୃହଗୁଡ଼ିକରେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କର ବାକ୍ୟ ପ୍ରଚ଼ାର କଲେ । ଯୋହନ ମାର୍କ ମଧ୍ୟ ସେମାନଙ୍କ ସହିତ ରହି ସାହାଯ୍ୟ କରୁଥିଲେ I
\s5
\v 6 ସେମାନେ ଉପଦ୍ୱୀପରେ ସର୍ବତ୍ର ବୁଲିବୁଲି ପାଫ ନଗରରେ ପହଞ୍ଚିଲେ । ସେଠାରେ ସେମାନେ ବର୍ଯୀଶୁ ନାମକ ଜଣେ ଯିହୁଦୀ ଭଣ୍ଡ ଭବିଷ୍ୟଦ୍‌ବକ୍ତାକୁ ଦେଖିଲେ । ସେ ଲୋକମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ନାନା ଯାଦୁକର୍ମ ଦେଖାଉଥିଲା ।
\v 7 ସେହି ବର୍ୟୀଶୁ ରାଜ୍ୟପାଳ ସେର୍ଗିୟ ପାଉଲଙ୍କର ମିତ୍ର ଥିଲେ । ସେର୍ଗିୟ ପାଉଲ ଜଣେ ବିବେକୀ ଓ ଜ୍ଞାନୀ ଲୋକ ଥିଲେ I ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କର ବାକ୍ୟ ଶୁଣିବାକୁ ଇଚ୍ଛାକରି ରାଜ୍ୟପାଳ ବର୍ଣ୍ଣବ୍ବା ଓ ପାଉଲଙ୍କୁ ଡ଼କାଇ ପଠାଇଲେ I
\v 8 ମାତ୍ର ଯାଦୁଗର ଗ୍ରୀକ୍ ଭାଷାରେ ଅଲ୍ଲୀମା ବର୍ଣ୍ଣବା ଓ ଶାଉଲଙ୍କୁ ବାଧା ଦେଲା । ଅଲ୍ଲୀମା ରାଜ୍ୟପାଳ ଯେପରି ଯୀଶୁଙ୍କୁ ବିଶ୍ୱାସ ନ କରନ୍ତି ସେଥିପାଇଁ ରାଜ୍ୟପାଳଙ୍କୁ ପ୍ରବର୍ତ୍ତାଇଲା I
\s5
\v 9 ତେଣୁ ପାଉଲ ନାମରେ ପରିଚ଼ିତ ଶାଉଲ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାରେ ପୂର୍ଣ୍ଣ ହୋଇ ଅଲ୍ଲୀମା ଯାଦୁକରକୁ ଏକ ଦୃଷ୍ଟିରେ ଚ଼ାହିଁ ତାହାକୁ କହିଲା,
\v 10 " ତୁମ୍ଭେ ଶୟତାନର ପୁତ୍ର ଅଟ! ତୁମ୍ଭେ ସମସ୍ତ ପ୍ରକାର ସଠିକ୍ କାର୍ଯ୍ୟରେ ଶତ୍ରୁ ଅଟ I ତୁମ୍ଭେ ସବୁ ପ୍ରକାର ମନ୍ଦ କାର୍ଯ୍ୟ କରି ଲୋକମାନଙ୍କୁ ମିଥ୍ୟା କହୁଅଛ । ତୁମ୍ଭେ ସର୍ବଦା ପ୍ରଭୁଙ୍କ ସତ୍ୟକୁ ମିଥ୍ୟା କହିବା ବନ୍ଦ କର ।
\s5
\v 11 ଏବେ ତୁମ୍ଭ ଉପରେ ପ୍ରଭୁ ଦଣ୍ଡ ଆଣିବେ । ତୁମ୍ଭେ ଅନ୍ଧ ହୋଇଯିବ ଓ କିଛି ସମୟ ପାଇଁ ସୂର୍ଯ୍ୟ ଆଲୁଅ ମଧ୍ୟ ଦେଖି ପାରିବ ନାହିଁ I ସେହି କ୍ଷଣି ସେ ଅନ୍ଧ ହେଲେ ଯେପରି ସେ ଅନ୍ଧକାରରେ ରହି ଦରାଣ୍ଡି ହୋଇଛନ୍ତି ଓ ତାଙ୍କୁ ସାହାଯ୍ୟ ଓ ବାଟ କଢ଼େଇ ନେବା ପାଇଁ ଜଣକୁ ଖୋଜୁଥିଲେ I
\v 12 ଯେତେବେଳ ରାଜ୍ୟପାଳ ଏହା ଦେଖିଲେ, ସେ ପ୍ରଭୁଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କଲେ I ସେ ବର୍ଣ୍ଣବା ଓ ପାଉଲଙ୍କୁ ପ୍ରଭୁଯୀଶୁଙ୍କ ବିଷୟରେ ଦେଉଥିବା ଶିକ୍ଷା ଶୁଣି ବିସ୍ମିତ ହେଲେ ।
\s5
\v 13 ତା’ପରେ ପାଉଲ ଓ ତାହାଙ୍କର ବନ୍ଧୁମାନେ ପାଫ ନଗର ଛାଡ଼ି ସମୁଦ୍ର ପଥରେ ଫଫୂଲିଆର ପର୍ଗିକୁ ଆସିଲେ । କିନ୍ତୁ ଯୋହନ ମାର୍କ ପର୍ଗିରେ ସେମାନଙ୍କୁ ଛାଡ଼ି ଯିରୂଶାଲମକୁ ଫେରିଆସିଲେ I
\v 14 ପାଉଲ ଓ ବର୍ଣ୍ଣବା ପର୍ଗିରୁ ଯାତ୍ରା କରି ପିସିଦିଆର ଆନ୍ତିୟଖିଆ ନଗରରେ ଆସି ପହଞ୍ଚିଲେ । ଆନ୍ତିୟଖିଆରେ ବିଶ୍ରାମ ଦିନରେ ଆନ୍ତିୟଖିଆରେ ସେମାନେ ଯିହୁଦୀମାନଙ୍କର ସମାଜଗୃହରେ ଯାଇ ବସିଲେ I
\v 15 କେହି ଜଣେ ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥା ପୁସ୍ତକରୁ ପାଟିକରି ପଢ଼ିଲେ I ଆଉ ଜଣେ ଭବିଷ୍ୟତବ୍ୟକ୍ତାଙ୍କ ପୁସ୍ତକରୁ ପଢ଼ିଲେ I ପରେ ଯିହୁଦୀମାନଙ୍କ ସଭା ସ୍ଥାନରୁ ପାଉଲ ଓ ବର୍ଣ୍ଣବ୍ବାକୁ ଖବର ପଠାଇଲେ, " ସହ ଯିହୁଦୀମାନେ, ଯଦି କେହି ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଉତ୍ସାହିତ କରିବା ପାଇଁ ଚାହାନ୍ତି, ଦୟାକରି ବର୍ତ୍ତମାନ କୁହନ୍ତୁ I
\s5
\v 16 ତେଣୁ ପାଉଲ ଠିଆ ହୋଇ ହାତରେ ସଙ୍କେତ ଦେଲେ ଯେପରି ଲୋକମାନେ ତାଙ୍କୁ ଶୁଣି ପାରନ୍ତି I ତା’ପରେ ସେ କହିଲେ, " ହେ ଇସ୍ରାଏଲୀୟ ଲୋକମାନେ ଓ ଅଣ ଯିହୁଦୀମାନେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ଉପାସକ, ଦୟାକରି ମୋ’ କଥା ଶୁଣ I
\v 17 ଯେଉଁ ଇସ୍ରାଏଲର ପରମେଶ୍ୱର ଆମ୍ଭ ପୂର୍ବପୁରୁଷମାନଙ୍କୁ ବାଛିଲେ । ସେମାନେ ମିଶରରେ ବିଦେଶୀ ଭାବେ ରହୁଥିବା ବେଳେ ପରମେଶ୍ୱର ଆମ୍ଭ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ବହୁଳ କଲେ । ପରମେଶ୍ୱର ତାହାଙ୍କ ମହାନ୍ ଶକ୍ତି ବଳରେ ସେଠାରୁ ସେମାନଙ୍କୁ ବାହାର କରି ଆଣିଲେ I
\v 18 ପରମେଶ୍ୱର ଚ଼ାଳିଶ ବର୍ଷ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ମରୁଭୂମିରେ ସେମାନଙ୍କର ଆଚ଼ରଣ ସହିଲେ ଯଦିଓ ଇସ୍ରାଏଲୀୟମାନେ ବାରମ୍ବାର ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ଅବାଧ୍ୟ ହେଲେ I
\s5
\v 19 ପରମେଶ୍ୱର କିଣାନ ଅଞ୍ଚଳରେ ସାତୋଟି ଦେଶ ଉପରେ ସେମାନଙ୍କୁ ଜୟ ଲାଭ କରିବା ପାଇଁ ସକ୍ଷମ କରାଇଲେ I ଏହି ସବୁ ଦେଶକୁ ଉତ୍ତରାଧିକାରୀ ଭାବରେ ଅଧିକାର କରିବା ପାଇଁ ଦେଲେ I
\v 20 ଏହି ସମସ୍ତ ଘଟଣା ମିସର ଯିବାର 450 ବର୍ଷ ପରେ ଘଟିଲା I ଏହା ପରେ ପରମେଶ୍ୱର ବିଚାରକର୍ତ୍ତା ଓ ରାଜାମାନଙ୍କୁ ମନୋନୀତ କଲେ ଇସ୍ରାଏଲକୁ ଶାସନ କରିବା ପାଇଁ I ସେମାନେ ଇସ୍ରାଏଲ ଉପରେ ରାଜତ୍ୱ କଲେ ଓ ଶାମୁଏଲ ସେମାନଙ୍କ ଶେଷ ରାଜା ଭାବରେ ରାଜତ୍ୱ କଲେ I
\s5
\v 21 ଶାମୁଏଲ ସେମାନଙ୍କ ନେତା ଥିବା ସମୟରେ, ଲୋକମାନେ ଏକ ରାଜା ନିମନ୍ତେ ଦାବି କଲେ ଯେପରି ସେ ରାଜତ୍ୱ ସେମାନଙ୍କ ଉପରେ କରନ୍ତି । ପରମେଶ୍ୱର ଶାଉଲକୁ ରାଜାରୂପେ ମନୋନୀତ କଲେ, ସେ ବିନ୍ୟାମୀନ ଗୋଷ୍ଠୀ କୀଶର ପୁତ୍ର ଥିଲେ । ସେ ଚ଼ାଳିଶ ବର୍ଷ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ରାଜତ୍ୱ କଲେ ।
\v 22 ଶାଉଲଙ୍କୁ ଅଗ୍ରାହ୍ୟ କରି ପରମେଶ୍ୱର ଦାଉଦଙ୍କୁ ସେମାନଙ୍କ ରାଜା ଭାବରେ ମନୋନୀତ କଲେ । ପରମେଶ୍ୱର ଦାଉଦଙ୍କ ବିଷୟରେ କହିଲେ, 'ମୁଁ ମୋର ଇଚ୍ଛା ଅନୁସାରେ ଯିଶିଙ୍କ ପୁତ୍ର ଦାଉଦଙ୍କୁ ପାଇଅଛି । ସେ ମୋ’ ଇଚ୍ଛା ଅନୁସାରେ ସବୁ ବିଷୟ କରିବ ।
\s5
\v 23 ପରମେଶ୍ୱର ଯେପରି ଦାଉଦ ଓ ତାହାଙ୍କର ପିତୃପୁରୁଷମାନଙ୍କୁ ପ୍ରତିଜ୍ଞା କରିଥିଲେ ତଦନୁଯାୟୀ ଏହି ଦାଉଦଙ୍କ ବଂଶର ଜଣଙ୍କୁ ଇସ୍ରାଏଲର ଉଦ୍ଧାରକର୍ତ୍ତା ଭାବରେ ଆଣିଅଛନ୍ତି, ସେ ହେଉଛନ୍ତି ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯୀଶୁ I
\v 24 ଯୀଶୁଙ୍କ ଆସିବା ପୂର୍ବରୁ ଡୁବକ ଯୋହନ ଇସ୍ରାଏଲର ସମସ୍ତ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ପ୍ରଚ଼ାର କରି କହିଥିଲେ ଯେ, ସେମାନଙ୍କ ଜୀବନରେ ପାପ ପରିତ୍ୟାଗ କରି ପରିବର୍ତ୍ତନ ହେବା ଦ୍ୱାରା ପ୍ରଭୁ ସେମାନଙ୍କୁ କ୍ଷମା କରିବେ ଓ ସେମାନେ ବାପ୍ତିସ୍ମ ନେବେ ।
\v 25 ଯୋହନ ତାହାଙ୍କୁ ଦିଆଯାଇଥିବା କାର୍ଯ୍ୟ ପୂର୍ଣ୍ଣ କରି କହିଲେ, ' ତୁମ୍ଭେମାନେ କି ଭାବୁଛ ମୁଁ ସେହି ମସୀହ ଯାହାକୁ ପ୍ରେରଣ କରିବା ବିଷୟରେ ପ୍ରଭୁ ପ୍ରତିଜ୍ଞା କରିଥିଲେ? ନା, ମୁଁ ସେ ନୁହେଁ ! ଶୁଣ,ମସୀହ ଶୀଘ୍ର ଆସୁଛନ୍ତି I ମୋ’ ପରେ ଆସୁଛନ୍ତି, ତାହାଙ୍କର ଜୋତାର ଫିତା ଫିଟେଇବା ପାଇଁ ମଧ୍ୟ ମୁଁ ଯୋଗ୍ୟ ନୁହେଁ ।'
\s5
\v 26 " ହେ ଭାଇମାନେ, ଅବ୍ରହାମଙ୍କ ପୁତ୍ରମାନେ ଓ ପ୍ରକୃତ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଉପାସନା କରୁଥିବା ଅନ୍ୟଜାତୀୟମାନେ, ଦୟାକରି, ଶୁଣ I ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଏହି ପରିତ୍ରାଣର ସୁସମାଚ଼ାର ପଠାଯାଇଛି ଯେପରି ଆମ୍ଭେମାନେ ରକ୍ଷା ପାଇବା I
\v 27 ଯିରୂଶାଲମ ବାସିନ୍ଦାମାନେ ଓ ଯିହୁଦୀନେତାମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ଚ଼ିହ୍ନି ପାରିଲେ ନାହିଁ । ଭବିଷ୍ୟଦ୍‌ବ୍ୟକ୍ତାମାନଙ୍କର ଏହି ବାକ୍ୟ ସବୁ ପ୍ରତି ବିଶ୍ରାମ ଦିବସରେ ପଢ଼ାଯାଉ ଥିଲା ମାତ୍ର ସେମାନେ ତାହା ବୁଝିଲେ ନାହିଁ I ଭବିଷ୍ୟଦ୍‌ବ୍ୟକ୍ତାମାନେ ଯାହା ପୂର୍ବରୁ କହିଥିଲେ ତାହା ସବୁ ସଫଳ ହେଲା ଯେତେବେଳେ ସେମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ମୃତ୍ୟୁ ଦଣ୍ଡ ଦେଲେ ।
\s5
\v 28 ଅନେକ ଲୋକ ଯୀଶୁ ଭୁଲ କରୁଛନ୍ତି କହି ତାଙ୍କୁ ଦୋଷାରୋପ କଲେ, କିନ୍ତୁ ସେମାନେ ତାହାଙ୍କର ମୃତ୍ୟୁ ଦଣ୍ଡ ଦେବାର କିଛି କାରଣ ବା ଦୋଷ ନ ପାଇ ତାହାଙ୍କୁ ମାରିଦେବା ପାଇଁ ପୀଲାତଙ୍କୁ କହିଲେ ।
\v 29 ତାହାଙ୍କ ବିଷୟରେ ଯାହା ସବୁ ଲେଖା ହୋଇଥିଲା ସେ ଅନୁସାରେ ସେମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ପ୍ରତି କଲେ I ସେମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କୁ କ୍ରୁଶରେ କଣ୍ଟା ବିଦ୍ଧ କଲେ I ପରେ ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ କ୍ରୁଶରୁ ଓହ୍ଲାଇ ଆଣି କବର ମଧ୍ୟରେ ରଖିଲେ I
\s5
\v 30 କିନ୍ତୁ ପରମେଶ୍ୱର ତାହାଙ୍କୁ ମୃତ୍ୟୁରୁ ପୁନରୁତ୍ଥିତ କଲେ I
\v 31 "ଯୀଶୁ ତାହାଙ୍କ ସହିତ ଗାଲିଲୀରୁ ଯିରୂଶାଲମକୁ ଆସିଥିବା ଅନୁଗମନକାରୀମାନଙ୍କୁ ଅନେକ ଦିନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଦର୍ଶନ ଦେଲେ । ସେମାନେ ଲୋକମାନଙ୍କ ଆଗରେ ଏବେ ତାହାଙ୍କର ସାକ୍ଷୀ ଅଟନ୍ତି ।
\s5
\v 32 ଆମ୍ଭ ପୂର୍ବ ପୁରୁଷମାନଙ୍କ ପ୍ରତି କରାଯାଇଥିବା ପ୍ରତିଜ୍ଞା ଅନୁସାରେ ଆମ୍ଭେମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସୁସମାଚ଼ାର ଶୁଣାଉଛୁ । ଆପଣମାନଙ୍କୁ କହିବା ପାଇଁ ଚାହୁଛୁ ଯେ ପରମେଶ୍ୱର ଯିହୁଦୀ ପୂର୍ବପୁରୁଷ ପ୍ରତି ତାଙ୍କର ପ୍ରତିଜ୍ଞା ସଫଳ କରିଛନ୍ତି I
\v 33 ପରମେଶ୍ୱର ସେହି ପ୍ରତିଜ୍ଞାକୁ ଆମ୍ଭପରି ତାହାଙ୍କର ସନ୍ତାନମାନଙ୍କ ଓ ଅଣଯିହୁଦୀ ମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ପୂର୍ଣ୍ଣ କରିଛନ୍ତି । ସେ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ମୃତ୍ୟୁରୁ ଉଠାଇଅଛନ୍ତି I ଯାହା ଗୀତସଂହିତା ଦୁଇରେ ଲେଖାଅଛି, "ତୁମ୍ଭେ ମୋର ପୁତ୍ର, ଆଜି ମୁଁ ତୁମର ପିତା ହୋଇଅଛି I"
\v 34 ପରମେଶ୍ୱର ଯୀଶୁଙ୍କୁ ମୃତ୍ୟୁରୁ ପୁନରୁତ୍ଥିତ କଲେ, ଯେପରି ତାହାଙ୍କର ଶରୀର ପୁଣିଥରେ କବରପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇ କ୍ଷୟ ନ ହୁଏ । ଏ ବିଷୟରେ ସେ ଯିହୁଦୀ ପୂର୍ବପୁରୁଷମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ମୁଁ ତୁମକୁ ନିଶ୍ଚୟ ସାହାଯ୍ୟ କରିବି, ଯେପରି କରିବା ପାଇଁ ମୁଁ ଦାଉଦକୁ ପ୍ରତିଜ୍ଞା କରିଥିଲି I
\s5
\v 35 ଦାଉଦଙ୍କ ଆଉ ଏକ ଗୀତସଂହିତାରେ, ସେ ମସୀହ ବିଷୟରେ କହନ୍ତି, "ତୁମ୍ଭର ଶରୀର ଯାହା ପବିତ୍ର ତାହା କେବେ କ୍ଷୟ ପାଇବ ନାହିଁ I
\v 36 ଦାଉଦ ତାହାଙ୍କ ଯୁଗରେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କର ଇଚ୍ଛା ଅନୁସାରେ ସେବାକାର୍ଯ୍ୟ କରି ସାରିଲା ପରେ ମୃତ୍ୟୁବରଣ କଲେ ଓ ପୂର୍ବପୁରୁଷମାନଙ୍କ ପରି ତାଙ୍କୁ ସମାଧି ଦିଆଗଲା ଓ ସେ କ୍ଷୟ ପ୍ରାପ୍ତ ହେଲେ । ତେବେ ସେ ନିଜର ପୁନରୁତ୍ଥାନ ବିଷୟରେ କହୁ ନାହାନ୍ତି I
\v 37 କିନ୍ତୁ ପରମେଶ୍ୱର ଯୀଶୁଙ୍କୁ ମୃତ୍ୟୁରୁ ଉଠାଇଲେ ଓ ତାଙ୍କ ଶରୀର କ୍ଷୟପ୍ରାପ୍ତ ହେଲା ନାହିଁ I
\s5
\v 38 ତେଣୁ ଇସ୍ରାଏଲର ଭାଇମାନେ, ଓ ଅନ୍ୟ ବନ୍ଧୁମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ଜାଣିବା ଉଚିତ ଯେ, କେବଳ ଯୀଶୁଙ୍କ ମୃତ୍ୟୁ ଦ୍ୱାରା ହିଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ସମସ୍ତ ପାପ କ୍ଷମା ହୋଇପାରେ । ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥା ଦ୍ୱାରା ତୁମ୍ଭେମାନେ କେବେ ପାପରୁ ମୁକ୍ତି ପାଇପାରିବ ନାହିଁ ମାତ୍ର ଯୀଶୁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କ୍ଷମା କରିବେ ।
\v 39 ଯେଉଁମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କଲେ ସେମାନେ ଆଉ କେଉଁ ପାପ ବିଷୟରେ ଦୋଷୀ ମନୋଭାବ ରଖିବା ଉଚିତ ନୁହେଁ I
\s5
\v 40 ତେଣୁ ସାବଧାନ ରୁହ ଯେ ଭବିଷ୍ୟଦ୍‌ବକ୍ତାମାନେ ଯାହା କହିଥିଲେ, ତାହା ଯେପରି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ନ ଘଟେ ବା ପ୍ରଭୁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ବିଚାର ନ କରନ୍ତୁ ।
\v 41 ଭବିଷ୍ୟଦ୍‌ବକ୍ତା ଯାହା ପ୍ରଭୁ କହିଥିଲେ ତାହା ଲେଖିଲେ, " ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେ ମୋତେ ପରିହାସ କରୁଅଛ, ମୋର କାମ ଦେଖି ତୁମ୍ଭେ ନିଶ୍ଚୟ ବିସ୍ମିତ ହେବ ଓ ପରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ନଷ୍ଟ ହେବ I ତୁମ୍ଭେମାନେ ବିସ୍ମିତ ହେବ କାରଣ ମୁଁ ତୁମକୁ ଭୟଙ୍କର କାର୍ଯ୍ୟ କରି ଦେଖାଇବି I ତୁମ୍ଭେମାନେ ବିଶ୍ୱାସ କରିବ ନାହିଁ I
\s5
\v 42 ପାଉଲ କଥା ସମାପ୍ତ କଲା ପରେ ସେ ଚାଲିଗଲେ ଓ ଅନେକ ସେମାନଙ୍କୁ ବିଶ୍ରାମ ବାରରେ ଫେରିଆସିବା ପାଇଁ କହିଲେ ଓ ସେ ସମସ୍ତ ବିଷୟ ଆଉ ଥରେ କହିବା ପାଇଁ ଅନୁରୋଧ କଲେ I
\v 43 ସଭା ସମାପ୍ତ ହେବାପରେ ଅନେକ ପାଉଲ ଓ ବର୍ଣ୍ଣବାଙ୍କୁ ଅନୁସରଣ କଲେ । ସେମାନେ ଯିହୁଦୀୟ ଓ ଅଣ-ଯିହୁଦୀ ଧର୍ମର ସତ୍ୟ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଉପାସକ ଥିଲେ I ପାଉଲ ଓ ବର୍ଣ୍ଣବା ସେମାନଙ୍କ ସହିତ କଥାବାର୍ତ୍ତା କରି ସେମାନଙ୍କୁ ଯେଉଁ ପରମେଶ୍ୱର ଅନୁଗ୍ରହରେ ପାପ କ୍ଷମା କରନ୍ତି ତାଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସରେ ସ୍ଥିର ହୋଇ ରାହିବାପାଇଁ କହିଲେ I
\s5
\v 44 ପରବର୍ତ୍ତୀ ବିଶ୍ରାମବାରରେ ଆନ୍ତିୟଖିଆ ସହରର ପ୍ରାୟସବୁ ଲୋକ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ବାକ୍ୟ ପାଉଲ ଓ ବର୍ଣ୍ଣବାଙ୍କଠାରୁ ଶୁଣିବା ପାଇଁ ଯିହୁଦୀମାନଙ୍କ ସଭା ସ୍ଥାନରେ ଏକାଠି ହେଲେ I
\v 45 ଯିହୁଦୀୟମାନେ ପାଉଲ ଓ ବର୍ଣ୍ଣବାଙ୍କଠାରୁ ଯୀଶୁଙ୍କ ବିଷୟରେ ଶୁଣିବା ପାଇଁ ଲୋକମାନଙ୍କର ଭିଡ଼ ଦେଖି ଈର୍ଷା କଲେ । ସେମାନେ ପାଉଲଙ୍କ ବିପରିତ କଥା କହି ପାଉଲଙ୍କୁ ଅପମାନ କଲେ I
\s5
\v 46 କିନ୍ତୁ ପାଉଲ ଓ ବର୍ଣ୍ଣବା ସାହସରେ ଯିହୁଦୀ ନେତାମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, "ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କର ସୁସମାଚ଼ାର ପ୍ରଥମେ ଯିହୁଦୀ ମାନଙ୍କ ନିକଟରେ କୁହାଯିବା ଆବଶ୍ୟକ ଥିଲା ଓ ପରେ ଅଣ-ଯିହୁଦୀମାନଙ୍କଠାରେ ଆବଶ୍ୟକ ଥିଲା । କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ତାହା ଅସ୍ୱୀକାର କରି ତୁମ୍ଭେମାନେ ଅନନ୍ତ ଜୀବନ ପାଇଁ ନିଜକୁ ଯୋଗ୍ୟ ଭାବି ନ ଥିବାରୁ ଆମ୍ଭେମାନେ ଅନ୍ୟଜାତୀୟମାନଙ୍କ ପାଖକୁ ଯିବା I
\v 47 ପ୍ରଭୁ ଆମ୍ଭକୁ ଏହି ଆଦେଶ ଦେଇଛନ୍ତି ସେଥିପାଇଁ ଆମ୍ଭେମାନେ ଏ ସବୁ କରୁଅଛୁ I ସେ ଶାସ୍ତ୍ରରେ କହିଲେ,"ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ମନୋନୀତ କରିଅଛି ମୋ ବିଷୟରେ ଅଣ ଯିହୁଦୀମାନଙ୍କୁ କହିବା ପାଇଁ ଯେ ସେମାନେ ଜଗତର ଜୋତିଃ ହେବେ I ମୁଁ ସମସ୍ତ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଉଦ୍ଧାର କରିବା ପାଇଁ ଇଚ୍ଛା କରେ ସମସ୍ତଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ କହିବା ପାଇଁ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ମନୋନୀତ କରିଛନ୍ତି I
\s5
\v 48 ସେତେବେଳେ ଅଣ ଯିହୁଦୀ ମାନେ ଏହା ଶୁଣି ଖୁସି ହେଲେ ଓ ପ୍ରଭୁଙ୍କର ସୁସମାଚ଼ାରର ପାଇଁ ପ୍ରଶଂସା କଲେ I ଯେଉଁ ଅଣ-ଯିହୁଦୀମାନେ ଅନନ୍ତ ଜୀବନ ନିମନ୍ତେ ମନୋନୀତ ହୋଇଥିଲେ, ସେହି ଲୋକମାନେ ପ୍ରଭୁଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କଲେ ।
\v 49 ସେହି ସମୟରେ, ଅନେକ ବିଶ୍ୱାସୀମାନେ ବିଭିନ୍ନ ଜାଗାକୁ ଯାତ୍ରା କରି ପ୍ରଭୁଙ୍କର ବାର୍ତ୍ତା ଦେଶର ଚ଼ାରିଆଡ଼େ ପ୍ରଚାର କଲେ I
\s5
\v 50 ଯିହୁଦୀୟମାନେ ଯିହୁଦୀଧର୍ମର ଉଚ୍ଚବଂଶୀୟ ସ୍ତ୍ରୀ’ଲୋକଙ୍କୁ ଓ ନଗରର ମୁଖ୍ୟ ବ୍ୟକ୍ତିମାନଙ୍କ ସହିତ କଥାବର୍ତ୍ତା କଲେ । ସେମାନେ ପାଉଲ ଓ ବର୍ଣ୍ଣବା ବିରୁଦ୍ଧରେ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ପ୍ରବର୍ତ୍ତାଇଲେ । ସେମାନେ ସେମାନଙ୍କୁ ତାଡ଼ନା କରିବା ଆରମ୍ଭ କଲେ ଓ ସେମାନଙ୍କୁ ସେହି ଅଞ୍ଚଳରୁ ବାହାର କରି ଦେଲେ I
\v 51 ପାଉଲ ଓ ବର୍ଣ୍ଣବା ସେ ଜାଗା ଛାଡିବା ସମୟରେ ସେମାନଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଆପଣା ଆପଣା ପାଦର ଧୂଳି ଝାଡ଼ି ଏହା ଜଣାଇଲେ ଯେ ପ୍ରଭୁ ସେମାନଙ୍କୁ ଅଗ୍ରାହ୍ୟ କରିଛନ୍ତି ଓ ସେମାନଙ୍କୁ ଦଣ୍ଡ ଦେବେ I ସେମାନେ ସେହି ଆନ୍ତିୟଖିଆ ସହର ଛାଡି ଇକନୀୟ ନଗରକୁ ଚ଼ାଲିଗଲେ I
\v 52 କିନ୍ତୁ ଶିଷ୍ୟମାନେ ଆନନ୍ଦ ଓ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାରେ ପରିପୂର୍ଣ୍ଣ ହୋଇ ରହିଲେ I
\s5
\c 14
\p
\v 1 ପାଉଲ ଓ ବର୍ଣ୍ଣବା ଦୁହେଁ ଇକନୀୟ ନଗରରେ ଯିହୁଦୀୟମାନଙ୍କର ସମାଜଗୃହକୁ ଗଲେ, ସେଠାରେ ସେମାନେ ଶକ୍ତିର ସହିତ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ବାକ୍ୟ ପ୍ରଚ଼ାର କଲେ I ଫଳରେ, ଉଭୟ ଯିହୁଦୀୟ ଓ ଅଣ-ଯିହୁଦୀ ଜାତିର ଅନେକ ଲୋକ ବିଶ୍ୱାସ କଲେ I
\v 2 ମାତ୍ର କିଛି ଯିହୁଦୀମାନେ ସେମାନଙ୍କ ସମ୍ବାଦରେ ଅବିଶ୍ୱାସ କଲେ I ସେମାନେ ଅଣ-ଯିହୁଦୀ ଜାତୀୟ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ବିଶ୍ୱାସ ନ କରିବା ପାଇଁ କହିଲେ I ସେମାନେ ବିଶ୍ୱାସୀ ଭାଇ ଓ ଭଉଣୀ ମାନଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ମନ୍ଦଭାବ ଜନ୍ମାଇଲେ I
\s5
\v 3 ତଥାପି ପାଉଲ ଓ ବର୍ଣ୍ଣବା ସେଠାରେ ଅନେକ ଦିନ ରହିଲେ ଓ ପ୍ରଭୁଙ୍କର କଥା ସାହସର ସହିତ ପ୍ରଚ଼ାର କଲେ । ସେମାନଙ୍କ ମାଧ୍ୟମରେ ପ୍ରଭୁ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ କାର୍ଯ୍ୟ ସବୁ କଲେ I ଏହିପରି ଭାବରେ ସେମାନେ ସତ୍ୟତାକୁ ଦେଖାଇଲେ ଯଦିଓ ଆମ୍ଭେମାନେ ଅଯୋଗ୍ୟ ସେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଉଦ୍ଧାର କରିବା ପାଇଁ ଚାହାନ୍ତି I
\v 4 ଇକନୀୟ ନଗରର ଲୋକମାନେ ଦୁଇ ଦଳ ହେଲେ । କେତେକ ଯିହୁଦୀୟମାନଙ୍କ ପକ୍ଷରେ ଓ ଅନ୍ୟ ଦଳ ପ୍ରେରିତମାନଙ୍କ ପକ୍ଷରେ ଥିଲେ I
\s5
\v 5 ଅଣଯିହୁଦୀ ଓ ଯିହୁଦୀୟ ଲୋକମାନେ ଯେଉଁମାନେ ପାଉଲ ଓ ବର୍ଣ୍ଣବାଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଥିଲେ I ସେମାନଙ୍କୁ କିପରି ଖରାପ ବ୍ୟବହାର କରିବେ ତାହା ଆଲୋଚନା କଲେ I ଆଉ କିଛି ଲୋକ ସାହାଯ୍ୟ କରିବା ପାଇଁ ସମ୍ମତ ହେଲେ I ସେମାନେ ମିଳିତ ଭାବରେ ସେମାନଙ୍କୁ ପଥର ଦ୍ୱାରା ହତ୍ୟା କରବା ପାଇଁ ନିଷ୍ପତ୍ତି ନେଲେ I
\v 6 ପାଉଲ ଓ ବର୍ଣ୍ଣବା ସେମାନଙ୍କ ଯୋଜନା ଶୀଘ୍ର ଜାଣିପାରି ଲୁକାଅନିଆର ଲୁସ୍ତ୍ରାର ଦର୍ବୀ ନଗର ଓ ଚ଼ାରିପାଖ ଅଞ୍ଚଳକୁ ଚ଼ାଲିଗଲେ I
\v 7 ସେଠାରେ ସେମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କ ସୁସମାଚ଼ାର ପ୍ରଚ଼ାର କରି ଚାଲିଲେ ।
\s5
\v 8 ଲୁସ୍ତ୍ରାରେ ଗୋଟିଏ ଛୋଟା ବସି ଥିଲା । ସେ ଲୋକଟି ଜନ୍ମ ହେବା ସମୟରେ ଛୋଟା ଥିଲା ତେଣୁ ସେ କେବେ ଚାଲି ପାରୁ ନ ଥିଲା I
\v 9 ସେ ବସି ପାଉଲଙ୍କ ପ୍ରଚାର ଶୁଣୁଥିଲା । ପାଉଲ ତାକୁ ସିଧାସଳଖ ଅନାଇ ଦେଖିଲେ ଯେ ସେ ସୁସ୍ଥ ହୋଇପାରିବ ବୋଲି ତା'ର ବିଶ୍ୱାସ ଅଛି ।
\v 10 ପାଉଲ ଖୁବ୍ ଜୋରରେ କହିଲେ, "ଠିଆ ହୁଅ" I ସେହି ଲୋକ ଶୁଣିବା ମାତ୍ରେ ଡ଼େଇଁ ପଡ଼ିଲା ଓ ଚ଼ାଲିବାକୁ ଆରମ୍ଭ କଲା ।
\s5
\v 11 ଲୋକମାନେ ପାଉଲଙ୍କର ଏ କାମ ଦେଖି ପାଉଲ ଓ ବର୍ଣ୍ଣବାଙ୍କୁ ଦେବତା ଭାବରେ ଆରାଧନା କଲେ I ତେଣୁ ସେମାନେ ଲୁକାଅନିଆ ଭାଷାରେ ଖୁବ୍ ଜୋରରେ କହିଲେ, " ଦେବତାମାନେ ମନୁଷ୍ୟ ରୂପରେ ଆମ୍ଭ ପାଖକୁ ଓହ୍ଲାଇ ଆସିଛନ୍ତି ।"
\v 12 ଲୋକମାନେ ବର୍ଣ୍ଣବାଙ୍କୁ ପ୍ରଧାନ ଦେବତା ବୃହସ୍ପତି ବୋଲି ଭାବିଲେ ଓ ପାଉଲ ପ୍ରଧାନ ବକ୍ତା ହେବାରୁ ତାହାଙ୍କୁ ବୁଧ ବୋଲି କହିଲେ ।
\v 13 ସେହି ନଗର ବାହାରେ ଏକ ମନ୍ଦିର ଥିଲା ଯେଉଁ ସ୍ଥାନରେ ଲୋକମାନେ ସାମନାରେ ସ୍ଥାପିତ ବୃହସ୍ପତିକୁ ଆରାଧନା କରୁଥିଲେ I ମନ୍ଦିରର ଯାଜକ ପାଉଲ ଓ ବର୍ଣ୍ଣବା ଯାହା କଲେ ଶୁଣି ନଗରକୁ ଆସିଲେ ଯେଉଁ ସ୍ଥାନରେ ଲୋକମାନେ ବହୁ ସଂଖ୍ୟାରେ ଏକତ୍ର ଥିଲେ I ସେ କେତୋଟି ବଳଦ ଓ ଫୁଲମାଳ ଆଣି ପହଞ୍ଚିଲେ । ଯାଜକ ଓ ଲୋକମାନେ ପାଉଲ ଓ ବର୍ଣ୍ଣବାଙ୍କୁ ଏହା ଉତ୍ସର୍ଗ କରିବା ପାଇଁ ଇଚ୍ଛା କରୁଥିଲେ ।
\s5
\v 14 କିନ୍ତୁ ବର୍ଣ୍ଣବା ଓ ପାଉଲ ଏବଂ ପ୍ରେରିତମାନେ ଏହା ଶୁଣିବା ପରେ ସେମାନେ ବିରକ୍ତି ହୋଇ ନିଜ ବସ୍ତ୍ର ଚ଼ିରି ପକାଇଲେ । ସେମାନେ ଲୋକମାନଙ୍କ ଆଡ଼କୁ ଦୌଡ଼ି ପାଟିକରି କହିବାକୁ ଲାଗିଲେ:
\v 15 " ହେ ଲୋକମାନେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଏପରି କାହିଁକି କରୁଛ? ଆମ୍ଭେମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପରି କେବଳ ମଣିଷ । ଆମ୍ଭେମାନେ ଦେବତା ନୋହୁଁ I ଆମ୍ଭେମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସୁସମାଚ଼ାର କହିବା ପାଇଁ ଆସିଛୁ । ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଏହି ମୂଲ୍ୟହୀନ ବିଷୟଗୁଡ଼ିକଠାରୁ ଦୂରେଇ ରହି ଜୀବନ୍ତ ଓ ସର୍ବଶକ୍ତିମାନ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ଆଡ଼କୁ ଫେରାଇବା ପାଇଁ ଆମ୍ଭେମାନେ ଆସିଛୁ । ସେହି ପରମେଶ୍ୱର ଆକାଶ, ପୃଥିବୀ, ସମୁଦ୍ର ଓ ତନ୍ମଧ୍ୟସ୍ଥ ବିଷୟ ସୃଷ୍ଟି କରିଛନ୍ତି ।
\v 16 ଅତୀତରେ, ତୁମେ ସବୁ ଅଣଯିହୁଦୀର ଲୋକମାନେ ନିଜ ଇଚ୍ଛାରେ ଅନ୍ୟ ଦେବତା ମାନଙ୍କର ଉପାସନା କରୁଥିଲ, ପ୍ରଭୁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଉପାସନା କରିବାକୁ ଅନୁମତି ଦେଲେ, କାରଣ ତୁମେମାନେ ତାଙ୍କୁ ଜାଣି ନ ଥିଲ I
\s5
\v 17 କିନ୍ତୁ ସେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଦୟା ଦେଖାଇ ଅଛନ୍ତି । ସେ ତୁମ୍ଭକୁ ସ୍ୱର୍ଗରୁ ବର୍ଷା ଓ ଋତୁ ଅନୁସାରେ ଶସ୍ୟ ଦେଇଛନ୍ତି । ସେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପ୍ରଚୁର ଖାଦ୍ୟ ଦିଅନ୍ତି ଓ ସେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ହୃଦୟ ଆନନ୍ଦରେ ଭରି ଦିଅନ୍ତି ।"
\v 18 ଏସବୁ କଥା ପାଉଲ କହିବା ଶୁଣି ଲୋକେ କହିଲେ, କିନ୍ତୁ ସେମାନଙ୍କ ଚିନ୍ତାକଲେ କି ପାଉଲ ଓ ବର୍ଣ୍ଣବାଙ୍କର ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ନୈବେଦ୍ୟ ଉତ୍ସର୍ଗ କରିବା ପାଇଁ ସ୍ଥିର କଲେ ମାତ୍ର ଲୋକମାନେ ସେପରି ନ କରିବା ପାଇଁ ନିଷ୍ପତ୍ତି ନେଲେ ।
\s5
\v 19 କିନ୍ତୁ ତା'ପରେ କେତେକ ଯିହୁଦୀ ଆନ୍ତିୟଖିଆ ଓ ଇକନୀୟରୁ ଆସିଲେ ଓ ସେମାନେ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ପାଉଲଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ମତାଇ ପାଉଲଙ୍କ ପ୍ରଚାରକୁ ବିଶ୍ୱାସ ନ କରିବା ପାଇଁ କହିଲେ I ଲୋକମାନେ ତାହା ଶୁଣି ପାଉଲଙ୍କୁ ରାଗିଲେ ଓ ପଥରରେ ମାରିବା ପାଇଁ ଚେଷ୍ଟା କଲେ । ସେ ମରିଗଲେଣି ଭାବି ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ନଗର ବାହାରକୁ ଟାଣି ଆଣି ସେଠି ଛାଡିଲେ ଆଉ ସେଠାରେ ସେ ପଡ଼ି ରହିଥିଲେ I
\v 20 କିନ୍ତୁ ଲୁସ୍ତ୍ରାର କିଛି ବିଶ୍ୱାସୀ ଆସି ପାଉଲଙ୍କ ଚ଼ାରିପାଖେ ଘେରିଲେ I ପାଉଲ ଉଠି ପଡ଼ି ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କ ସହିତ ନଗରକୁ ଚ଼ାଲିଗଲେ I ତହିଁ ଆରଦିନ ସେ ଓ ବର୍ଣ୍ଣବା ଲୁସ୍ତ୍ରାଛାଡ଼ି ଦର୍ବୀ ନଗରକୁ ଚ଼ାଲିଗଲେ ।
\s5
\v 21 ପାଉଲ ଓ ବର୍ଣ୍ଣବା ଦର୍ବୀ ନଗରରେ କିଛି ଦିନ ରହି ସୁସମାଚ଼ାର ପ୍ରଚ଼ାର କଲେ । ବହୁତ ଲୋକ ଯୀଶୁଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କଲେ । ତା'ପରେ ବର୍ଣ୍ଣବ୍ବା ଓ ପାଉଲ ଲୁସ୍ତ୍ରା, ଇକନୀୟ ଓ ଆନ୍ତିୟଖିଅକୁ ଫେରିଗଲେ ।
\v 22 ସେମାନେ ସେ ସ୍ଥାନଗୁଡ଼ିକେର ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କ ବିଶ୍ୱାସରେ ବୃଦ୍ଧିପାଇବା ପାଇଁ ଉତ୍ସାହିତ କଲେ । ସେମାନେ କହିଲେ, "ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ରାଜତ୍ୱ ହେବା ପୂର୍ବରୁ ଆମ୍ଭକୁ ଅନେକ ଦୁଃଖ କଷ୍ଟ ମଧ୍ୟ ଦେଇ ଯିବାକୁ ପଡ଼ିବ ।"
\s5
\v 23 ପାଉଲ ଓ ବର୍ଣ୍ଣବା ସେମାନଙ୍କ ପାଇଁ ପ୍ରତି ମଣ୍ଡଳୀରେ ପ୍ରାଚ଼ୀନମାନଙ୍କୁ ନିଯୁକ୍ତି ଦେଲେ । ସେମାନେ ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କ ସହିତ ଏହି ପ୍ରାଚ଼ୀନମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଉପବାସ ଓ ପ୍ରାର୍ଥନା କଲେ । ଏହି ପ୍ରାଚ଼ୀନମାନେ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରିଥିଲେ ତେଣୁ ପାଉଲ ଓ ବର୍ଣ୍ଣବା ସେମାନଙ୍କୁ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ପାଖରେ ସମର୍ପଣ କଲେ ।
\v 24 ସେମାନେ ପିସିଦିଆ ଦେଇ ପଫୁଲିଆରେ ପହଞ୍ଚିଲେ ।
\v 25 ସେମାନେ ପର୍ଗୀରେ ପହଞ୍ଚିଲେ ଓ ସୁସମାଚ଼ାର ପ୍ରଚ଼ାର କଲାପରେ ଆତ୍ତାଲିଆ ନଗରରେ ପହଞ୍ଚିଲେ ।
\v 26 ସେମାନେ ଜାହାଜରେ ଚଢ଼ି ସେଠାରୁ ଆନ୍ତିୟଖିଆକୁ ସମୁଦ୍ର ପଥରେ ଚ଼ାଲିଗଲେ । ଏହି ସ୍ଥାନରେ ବିଶ୍ୱାସୀମାନେ ପାଉଲ ଓ ବର୍ଣ୍ଣବାଙ୍କୁ ଅନ୍ୟ ସ୍ଥାନକୁ ଯାଇ ପ୍ରଚାର କରିବା ପାଇଁ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ନିକଟରେ ସମର୍ପିତ କଲେ । ସେମାନେ ଏହି କାର୍ଯ୍ୟ ପୂର୍ଣ୍ଣ କଲେ ।
\s5
\v 27 ପାଉଲ ଓ ବର୍ଣ୍ଣବା ଆନ୍ତିୟଖିଆ ପହଞ୍ଚିବା ପରେ ମଣ୍ଡଳୀକୁ ଏକାଠି କଲେ । ପରମେଶ୍ୱର ସେମାନଙ୍କ ସହିତ ଯାହା କିଛି କରିଥିଲେ ତାହା ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ ଓ ପରମେଶ୍ୱର ଅନ୍ୟ ଜାତୀୟ ଲୋକଙ୍କ ପାଇଁ କିପରି ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରିବା ପାଇଁ ରାସ୍ତା ଖୋଲିଲେ ଏହା ସେମାନେ ବର୍ଣ୍ଣନା କଲେ ।
\v 28 ପରେ ସେମାନେ ଆନ୍ତିୟଖିଆରେ ଅନ୍ୟ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କ ସହିତ ଅନେକ ଦିନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ରହିଲେ ।
\s5
\c 15
\p
\v 1 କେତେକ ଯିହୁଦୀ ବିଶ୍ୱାସୀମାନେ ଯିହୁଦାରୁ ଆନ୍ତିୟଖିଆକୁ ଆସିଲେ । ସେମାନେ ଅଣ ଯିହୁଦୀ ଭାଇମାନଙ୍କୁ ଏହି ଶିକ୍ଷା ଦେଲେ, "ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯଦି ମୋଶାଙ୍କର ବ୍ୟବସ୍ଥା ଅନୁସାରେ ସୁନ୍ନତ ନ ହୁଅ, ତେବେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ପରିତ୍ରାଣ ପାଇପାରିବ ନାହିଁ ।"
\v 2 ପାଉଲ ଓ ବର୍ଣ୍ଣବା ସେହି ଯିହୁଦୀମାନଙ୍କ ସହିତ ରାଜି ନ ହୋଇ ବହୁତ ଯୁକ୍ତି କଲେ । ଏହି ବିଷୟରେ ବିଚ଼ାର ଆଲୋଚ଼ନା ଲାଗି ପାଉଲ, ବର୍ଣ୍ଣବା ଓ ଅନ୍ୟ କେତେକ ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କୁ ଯିରୂଶାଲମରେ ପ୍ରେରିତ ଓ ପ୍ରାଚ଼ୀନମାନଙ୍କ ପାଖକୁ ଯାଇ ଆଲୋଚନା କରିବା ପାଇଁ ନିଯୁକ୍ତି ଦିଆଗଲା ।
\s5
\v 3 ଖ୍ରୀଷ୍ଟୀୟ ଆନ୍ତିୟଖିଆ ମଣ୍ଡଳୀ ଦ୍ୱାରା ପାଉଲ ଓ ବର୍ଣ୍ଣବାଙ୍କୁ ପଠାଗଲା । ସେମାନେ ଫୈନୀକିଆ ଓ ଶମିରୋଣ ଦେଇଗଲେ । ଅନ୍ୟ ଜାତୀୟ ଲୋକମାନେ କିପରି ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ପ୍ରତି ମନ ଫେରାଇଛନ୍ତି, ଏହା ସେମାନେ ସେଠାରେ କହିଲେ । ଏହା ଶୁଣି ସେହି ଅଞ୍ଚଳର ଖ୍ରୀଷ୍ଟିୟାନମାନେ ବହୁତ ଖୁସି ହେଲେ ।
\v 4 ଯେତେବେଳେ ପାଉଲ, ବର୍ଣ୍ଣବା ଓ ଅନ୍ୟମାନେ ଯିରୂଶାଲମରେ ପହଞ୍ଚିଲେ । ପ୍ରେରିତ, ପ୍ରାଚ଼ୀନ ଓ ଅନ୍ୟ ବିଶ୍ୱାସୀମାନେ ସେଠାରେ ସେମାନଙ୍କୁ ସ୍ୱାଗତ କଲେ । ପରମେଶ୍ୱର ସେମାନଙ୍କୁ କିପରି ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ଭାବରେ ଅଣ-ଯିହୁଦୀମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ବ୍ୟବହାର କଲେ ସେ ବିଷୟରେ ଜଣାଇଲେ I
\s5
\v 5 କିନ୍ତୁ ଫାରୂଶୀମାନଙ୍କ ଦଳର କେତେକ ବିଶ୍ୱାସୀ ଲୋକ ଠିଆ ହୋଇ କହିଲେ, "ଅନ୍ୟ ଜାତୀୟମାନଙ୍କୁ ନିଶ୍ଚିତରୂପେ ସୁନ୍ନତ ହେବାକୁ ପଡ଼ିବ ଓ ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥା ମାନିବାକୁ ପଡ଼ିବ ।"
\v 6 ପରେ ପ୍ରେରିତ ଓ ପ୍ରାଚ଼ୀନମାନେ ଏ ସମସ୍ୟା ଉପରେ ବିଚ଼ାର କରିବା ପାଇଁ ଏକତ୍ରୀତ ହେଲେ ।
\s5
\v 7 ବହୁତ ବାଦବିବାଦ ପରେ ପିତର ଠିଆ ହେଲେ ଓ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, "ଭାଇମାନେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜାଣ ଯେ, ଅନ୍ୟଜାତୀୟମାନେ ଯେପରି ସୁସମାଚ଼ାର ବାର୍ତ୍ତା ଶୁଣିପାରନ୍ତି ଓ ତାହା ଶୁଣି ବିଶ୍ୱାସ କରିପାରନ୍ତି, ଏଥି ନିମନ୍ତେ ପରମେଶ୍ୱର ବହୁତ ପୂର୍ବରୁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ମୋତେ ବାଛିଥିଲେ ।
\v 8 ପରମେଶ୍ୱର ସମସ୍ତଙ୍କ ଅନ୍ତରର ଭାବନା ଜାଣନ୍ତି । ସେ ସେହି ଅନ୍ୟ ଜାତୀୟମାନଙ୍କୁ ଗ୍ରହଣ କଲେ । ପରମେଶ୍ୱର ଆମ୍ଭକୁ ଯେପରି ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାଙ୍କୁ ଦେଇଥିଲେ ସେପରି ଅନ୍ୟଜାତୀୟମାନଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ଦାନ କରିଅଛନ୍ତି ।
\v 9 ଏହା ଦ୍ୱାରା ପରମେଶ୍ୱର ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ଓ ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ କୌଣସି ଭେଦଭାବ ରଖିଲେ ନାହିଁ । ସେ ସେମାନଙ୍କର ବିଶ୍ୱାସ ଦ୍ୱାରା ସେମାନଙ୍କର ହୃଦୟକୁ ପବିତ୍ର କରିଲେ ଓ ଏହି ପରି ଭାବରେ ସେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ପାପ ସବୁ କ୍ଷମା କରିଅଛନ୍ତି I
\s5
\v 10 ତେଣୁ, ତୁମ୍ଭେମାନେ କାହିଁକି ଅଣ ଯିହୁଦୀ ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କୁ ବ୍ୟବସ୍ଥା ପାଳନ କରିବା ପାଇଁ ବାଧ୍ୟ କରୁଅଛ? ଏହା ଦ୍ୱାରା ସେମାନଙ୍କ କାନ୍ଧରେ ଯୁଆଳି ରଖୁଅଛ I ଆମ୍ଭେମାନେ କିମ୍ବା ଆମ୍ଭର ପୂର୍ବପୁରୁଷମାନେ ତ ଏହି ଯୁଆଳି ଭାର ସହି ପାରିଲେ ନାହିଁ ତେବେ ତୁମ୍ଭେ ଏହା ଦ୍ୱାରା ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କୁ ପରୀକ୍ଷା କରୁଛ?
\v 11 ଆମ୍ଭେ ଜାଣୁ ଯେ ପରମେଶ୍ୱର ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଅର୍ଥାତ୍ ଯିହୁଦୀମାନଙ୍କୁ ରକ୍ଷା କରିଅଛନ୍ତି I ସେହିପରି ଅଣ-ଯିହୁଦୀମାନଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରିବା ଦ୍ୱାରା ରକ୍ଷା କରିଅଛନ୍ତି I
\s5
\v 12 ପିତର କହିଲା ପରେ ସମସ୍ତେ ନୀରବ ହୋଇଗଲେ । ପରେ ସେମାନେ ବର୍ଣ୍ଣବା ଓ ପାଉଲଙ୍କ କଥା ଶୁଣିଲେ ଯେତେବେଳେ ପରମେଶ୍ୱର ଅନ୍ୟ ଜାତୀୟମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ସେମାନଙ୍କ ଜରିଆରେ ଯେଉଁସବୁ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ କର୍ମ ଓ ଚ଼ିହ୍ନମାନ କହିଥିଲେ ସେ ସବୁ ପାଉଲ ଓ ବର୍ଣ୍ଣବା ବର୍ଣ୍ଣନା କଲେ ।
\s5
\v 13 ପାଉଲ ଓ ବର୍ଣ୍ଣବା ବର୍ଣ୍ଣନା କଲା ପରେ ଯାକୁବ ଯିରୁଶାଲମର ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କ ନେତା ଉତ୍ତର ଦେଲେ, "ଭାଇମାନେ, ମୋ କଥା ଶୁଣ I"
\v 14 ପରମେଶ୍ୱର କିପରି ପ୍ରଥମ ଥର ଅନ୍ୟ ଜାତୀୟ ଲୋକମାନଙ୍କ ପାଇଁ ନିଜର ପ୍ରେମ ଦେଖାଇଲେ ଓ ସେମାନଙ୍କୁ ଗ୍ରହଣ କରି ତାହାଙ୍କର ଲୋକରେ ପରିଣତ କଲେ, ତାହା ଶିମୋନ ବର୍ଣ୍ଣନା କରିଅଛନ୍ତି ।
\s5
\v 15 ଏହା ଭାବବାଦୀମାନେ ମଧ୍ୟ ଏହିକଥା କହିଅଛନ୍ତି ଓ ପ୍ରେରିତମାନଙ୍କ ସହିତ ଏକମତ ।
\v 16 "ଏହା ପରେ ମୁଁ ପୁନର୍ବାର ଫେରି ଆସିବି ଏବଂ ଦାଉଦର ବଂଶରୁ ଜଣକୁ ରାଜା କରିବି ଓ ଭଗ୍ନଗୃହ ପୁଣି ନିର୍ମାଣ କରିବି । ମୁଁ ଏହାର ନଷ୍ଟ ହୋଇଯାଇଥିବା ଅଂଶ ପୁଣି ଥରେ ନିର୍ମାଣ କରିଦେବି ।
\v 17 ପ୍ରଭୁ ଏହି କଥା କହନ୍ତି, " ମୁଁ ଏପରି କରିବି ଯେ ଅବଶିଷ୍ଟ ମାନବଜାତି ଓ ଅନ୍ୟ ଜାତୀୟ ଲୋକମାନେ, ଯେଉଁମାନେ ମୋ’ ନାମରେ ପରିଚ଼ିତ ହୁଅନ୍ତି, ସେମାନେ ମୋତେ ଖୋଜିବେ ।"
\v 18 ଯେଉଁ ପ୍ରଭୁ ଏହି ସମସ୍ତ ଘଟଣା ଘଟାନ୍ତି, ସେ ନିଜେ ଏହା କହିଅଛନ୍ତି । ଏହା ଯୁଗ ଆରମ୍ଭରୁ ଜଣାଅଛି ।'
\s5
\v 19 " ସେଥିପାଇଁ ଯାକୁବ କହିଲେ, " ମୁଁ ଭାବୁଛି, ପାପ ପରିତ୍ୟାଗ କରି ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ପ୍ରତି ଫେରୁଥିବା ଅନ୍ୟ ଜାତୀୟ ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କୁ କଷ୍ଟ ଦେବା ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପକ୍ଷରେ ଉଚିତ ନୁହେଁ । ବ୍ୟବସ୍ଥା ଓ ରୀତିନୀତି ପାଳନ କରିବା ନିମନ୍ତେ ସେମାନଙ୍କୁ ବାଧ୍ୟ କରିବା ବନ୍ଦ କରିବା ଉଚିତ I
\v 20 ଏହା ବଦଳରେ ଆମ୍ଭେ ସେମାନଙ୍କୁ ଲେଖିବା ଉଚ଼ିତ ଯେ ସେମାନଙ୍କୁ ଚାରୋଟି ବିଷୟ କରିବାକୁ ହେବ: ଦେବତାକୁ ଦିଆଯାଇଥିବା ଖାଦ୍ୟ ଗ୍ରହଣ କରିବେ ନାହିଁ, ଅନ୍ୟଜଣକ ସ୍ତ୍ରୀ ସହିତ ଶୟନ କରିବେ ନାହିଁ, ବେକ ଚିପି ମରା ଯାଇଥିବା ପଶୁର ମାଂସ ଭୋଜନ କରିବ ନାହିଁ ଓ ପଶୁର ରକ୍ତ ଖାଇବ ନାହିଁ I
\v 21 ସେମାନେ ଏସବୁ କରିବା ଉଚ଼ିତ ନୁହେଁ, କାରଣ ଆରମ୍ଭରୁ ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥା ପାଠ କରୁଥିବା ଲୋକ ପ୍ରତି ନଗରରେ ଏବେ ମଧ୍ୟ ଅଛନ୍ତି ଏବଂ ତାହାଙ୍କର ବ୍ୟବସ୍ଥା ସମାଜଗୃହମାନଙ୍କରେ ପ୍ରତି ବିଶ୍ରାମବାରରେ ପାଠ କରାଯାଏ । ତେଣୁ ଯଦି ଅଣ ଯିହୁଦୀ ବିଶ୍ୱାସୀମାନେ ବ୍ୟବସ୍ଥା ବିଷୟରେ ଜାଣିବା ପାଇଁ ଇଚ୍ଛା କଲେ ପ୍ରାର୍ଥନା ଗୃହରେ ଜାଣି ପାରିବେ I
\s5
\v 22 ଏହାପରେ ପ୍ରେରିତ, ପ୍ରାଚ଼ୀନ ଓ ସମଗ୍ର ମଣ୍ଡଳୀ ଯାକୁବଙ୍କ କଥାକୁ ସମର୍ଥନ କଲେ, ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କେତେକ ଲୋକଙ୍କୁ ବାଛି ପାଉଲ ଓ ବର୍ଣ୍ଣବାଙ୍କ ସହିତ ସେମାନଙ୍କୁ ଆନ୍ତିୟଖିଆକୁ ପଠାଇବା ପାଇଁ ସ୍ଥିର କଲେ । ସେମାନେ ଯିହୁଦା ଯାହାଙ୍କର ଅନ୍ୟ ନାମ ଥିଲା, ବର୍ଣ୍ଣବା ଓ ଶୀଲାଙ୍କୁ ବାଛିଲେ । ଏହିମାନେ ଯିରୁଶାଲମର ଭାଇମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ନେତା ଥିଲେ ।
\v 23 ସେମାନେ ଯିହୁଦା ଓ ଶୀଲାଙ୍କ ହାତରେ ଏହି ଚ଼ିଠିଟିକୁ ଆନ୍ତିୟଖିଆର ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ପଠାଇଲେ:"ଆମ୍ଭେ ପ୍ରେରିତ ଓ ପ୍ରାଚୀନ ମାନେ ଆନ୍ତିୟଖିଆରେ ଓ ସୁରିଆ ଓ କିଲିକିଆରେ ଥିବା ସମସ୍ତ ବିଶ୍ୱାସୀ ଭାଇ ଓ ଭଉଣୀଙ୍କୁ ଆମର ନମସ୍କାର I
\s5
\v 24 ଆମ୍ଭେ ଶୁଣିଲୁ ଯେ ଆମ୍ଭ ଭିତରୁ କେତେକ ଆମ୍ଭଠାରୁ ଆଦେଶ ନପାଇ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ଯାଇ ସେମାନଙ୍କ କଥା ଦ୍ୱାରା ଅସୁବିଧାରେ ପକାଇଛନ୍ତି ଓ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ବ୍ୟତିବ୍ୟସ୍ତ କରୁଛନ୍ତି ।
\v 25 ଏହା ଶୁଣିଲା ପରେ ଆମ୍ଭେମାନେ ନିଷ୍ପତ୍ତି ନେଇ କେତେକ ଲୋକଙ୍କୁ ବାଛିଛୁ । ଆମ୍ଭେ ସେମାନଙ୍କୁ ଆମ୍ଭର ପ୍ରିୟ ବର୍ଣ୍ଣବ୍ବା ଓ ପାଉଲଙ୍କ ସହିତ ପଠାଇବୁ ।
\v 26 ବର୍ଣ୍ଣବା ଓ ପାଉଲ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ନାମ ପାଇଁ ସେମାନଙ୍କର ଜୀବନକୁ ଉତ୍ସର୍ଗ କରିଛନ୍ତି କାରଣ ସେମାନେ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ସେବା କରନ୍ତି ।
\s5
\v 27 ଆମ୍ଭେ ଯିହୁଦା ଓ ଶୀଲାଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପାଖକୁ ପଠାଇଲୁ । ସେମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ମୌଖିକ ଭାବେ ଏହି ସବୁ କଥା କହିବେ ।
\v 28 ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ଓ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଏହା ଉଚ଼ିତ ମନେ ହେଲା ଯେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଏହି କେତୋଟି ବିଷୟ ଛଡ଼ା ଆଉ ଅଧିକ ବୋଝରେ ଭାରାକ୍ରାନ୍ତ ହେବା ଠିକ୍ ନୁହେଁ । ତେଣୁ ଏହି କେତୋଟି ଆବଶ୍ୟକୀୟ ବିଷୟଗୁଡ଼ିକ ତୁମ୍ଭମାନେ କରିବ I
\v 29 ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୂର୍ତ୍ତିଗୁଡ଼ିକ ନିକଟରେ ସମର୍ପିତ ଖାଦ୍ୟ ଖାଇବ ନାହିଁ । ତୁମ୍ଭେମାନେ ରକ୍ତ ପିଇବ ନାହିଁ । ତଣ୍ଟି ଚ଼ିପି ମରାଯାଇଥିବା ପଶୁମାନଙ୍କୁ ଖାଇବ ନାହିଁ । ତୁମ୍ଭେମାନେ ଅନ୍ୟ ସ୍ତ୍ରୀ ସହିତ ଶୟନ କରିବ ନାହିଁ I ଏ ସମସ୍ତ ବିଷୟରୁ ଯଦି ନିବୃତ ରହିବ ତେବେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଠିକ୍ ଜୀବନ ଯାପନ କରୁଛ I
\s5
\v 30 ତା'ପରେ ବର୍ଣ୍ଣବା, ପାଉଲ, ଯିହୁଦା ଓ ଶୀଲା ଯିରୂଶାଲମରୁ ଆନ୍ତିୟଖିଆକୁ ଯାତ୍ରା କଲେ । ସେଠାରେ ସେମାନେ ଏକାଠି ହୋଇଥିବା ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କୁ ପତ୍ର ଦେଲେ ।
\v 31 ଆନ୍ତିୟଖିଆର ବିଶ୍ୱାସୀମାନେ ପତ୍ର ପଢ଼ି ଆନନ୍ଦିତ ହେଲେ । କାରଣ ଏହା ସେମାନଙ୍କୁ ଅତ୍ୟନ୍ତ ଉତ୍ସାହିତ କରିଥିଲା ।
\v 32 ଯିହୁଦା ଓ ଶୀଲା ଦୁହେଁ ଭାବବାଦୀ ଥିବାରୁ ଅନେକ କଥା କହିଲେ ଓ ଭାଇମାନଙ୍କୁ ଉତ୍ସାହ ଦେଇ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁଙ୍କଠାରେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟୀୟ ବିଶ୍ୱାସରେ ଶକ୍ତିଯୁକ୍ତ କଲେ ।
\s5
\v 33 ସେଠାରେ କିଛି ଦିନ ରହିବା ପରେ ଯିରୂଶାଲମ ଫେରିଯିବା ପାଇଁ ପ୍ରସ୍ତୁତ ହେଲେ । ଆନ୍ତିୟଖିଆର ବିଶ୍ୱାସୀମାନେ ଶୁଭେଚ୍ଛା ଜଣେଇଲେ ଏବଂ ସେମାନେ ବିଦାୟ ନେଲେ ।
\v 34 କିନ୍ତୁ ଶିଲା ସେଠାରେ ରହିବାକୁ ଉଚିତ ମନେ କଲେ ।
\v 35 କିନ୍ତୁ ପାଉଲ ଓ ବର୍ଣ୍ଣବା ଆନ୍ତିୟଖିଆରେ ରହିଲେ ଏବଂ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କ ସହିତ ସେମାନେ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁଙ୍କର ବାକ୍ୟ ଶିକ୍ଷା ଦେଲେ ଏବଂ ସୁସମାଚ଼ାର ପ୍ରଚ଼ାର କଲେ ।
\s5
\v 36 ପାଉଲ କିଛି ଦିନ ପରେ ବର୍ଣ୍ଣବାଙ୍କୁ କହିଲେ, "ଚ଼ାଲ, ଆମ୍ଭେମାନେ ଫେରିବା ଆଉ ଆମ୍ଭେମାନେ ପ୍ରଭୁଙ୍କର ବାକ୍ୟ ଯେଉଁ ପ୍ରତ୍ୟେକ ସହରରେ ପ୍ରଚ଼ାର କରିଛୁ, ସେହି ସବୁ ସହରକୁ ଯାଇ ଆମ୍ଭ ଭାଇମାନଙ୍କୁ ଭେଟିବା I ଆଉ ସେମାନେ କେତେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟୀୟ ବିଶ୍ୱାସରେ ବୃଦ୍ଧି ପାଇଛନ୍ତି ତାହା ଜାଣିବା ।"
\v 37 ବର୍ଣ୍ଣବ୍ବା ପାଉଲଙ୍କ ସହିତ ସମ୍ମତ ହେଲେ ଓ ସେମାନଙ୍କ ସହିତ ମାର୍କ ନାମରେ ପରିଚ଼ିତ ଯୋହନଙ୍କୁ ନେବାପାଇଁ ଚାହିଁଲେ ।
\v 38 ଯେହେତୁ ପାଉଲ ବର୍ଣ୍ଣବାକୁ ମାର୍କ ସାଙ୍ଗରେ ନ ନେବା ପାଇଁ ଜୋର ଦେଲେ, କାରଣ ସେ ପୂର୍ବରୁ ପଫୂଲିଆରେ ସେମାନଙ୍କ ସହିତ ଏହି କାର୍ଯ୍ୟରେ ସାଙ୍ଗରେ ନ ରହି ସେମାନଙ୍କୁ ତ୍ୟାଗ କରି ଚ଼ାଲି ଆସିଥିଲେ I
\s5
\v 39 ଏଥିପାଇଁ ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଘୋର ମତଭେଦ ହେଲା । ଏହା ଫଳରେ, ପାଉଲ ଓ ବର୍ଣ୍ଣବା ପରସ୍ପରଠାରୁ ଅଲଗା ହୋଇଗଲେ । ବର୍ଣ୍ଣବା ମାର୍କଙ୍କୁ ନେଇ ଜଳ ପଥରେ କୂପ୍ର ଉପଦ୍ୱୀପକୁ ଚ଼ାଲିଗଲେ ।
\v 40 ପାଉଲ ଆନ୍ତିୟଖିଆରୁ ଫେରି ଥିବା ଶୀଲାଙ୍କୁ ତାହାଙ୍କ ସହିତ ନେବାପାଇଁ ବାଛିଲେ । ଆନ୍ତିୟଖିଆରେ ଭାଇମାନେ ପାଉଲ ଓ ଶୀଲାଙ୍କୁ ପ୍ରଭୁ ଯେପରି ସାହାଯ୍ୟ କରିନ୍ତି ସେଥିପାଇଁ ପ୍ରାର୍ଥନା କଲେ I ପରେ ସେମାନେ ଆନ୍ତିୟଖିଆରୁ ବିଦାୟ ନେଲେ I
\v 41 ପାଉଲ ଓ ଶୀଲା ସିରିଆ ଓ କିଲିକିଆ ଦେଶ ଦେଇ ଗଲେ ଓ ସେ ସମସ୍ତ ମଣ୍ଡଳୀଗୁଡ଼ିକୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟୀୟ ବିଶ୍ୱାସରେ ଶକ୍ତିଶାଳୀ ହେବାପାଇଁ ସାହାଯ୍ୟ କଲେ ।
\s5
\c 16
\p
\v 1 ପାଉଲ ଏବଂ ଶିଲା ଦର୍ବୀ ଓ ଲୁସ୍ତ୍ରା ନଗରକୁ ଗଲେ ଓ ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କୁ ପରିଦର୍ଶନ କଲେ । ସେଠାରେ ତୀମଥି ନାମକ ଜଣେ ଶିଷ୍ୟ ଥିଲେ । ସେ ଜଣେ ବିଶ୍ୱାସୀନୀ ଯିହୁଦୀ ସ୍ତ୍ରୀଙ୍କର ପୁତ୍ର ଥିଲେ କିନ୍ତୁ ତାହାଙ୍କର ପିତା ଗ୍ରୀକ୍ ଥିଲେ I
\v 2 ତୀମଥିଙ୍କୁ ଲୁସ୍ତ୍ରା ଓ ଇକନୀୟର ଭାଇମାନେ ବହୁତ ପ୍ରଶଂସା କରୁଥିଲେ I
\v 3 ପାଉଲ ତୀମଥିଙ୍କୁ ନିଜ ସହିତ ନେବାପାଇଁ ଇଚ୍ଛା କଲେ । ତେଣୁ ପାଉଲ ତାହାଙ୍କୁ ଯିହୁଦୀମାନେ ଯେପରି ଗ୍ରହଣ କରନ୍ତି ସେଥିପାଇଁ ତୀମଥିଙ୍କୁ ସୁନ୍ନତ କରି ଦେଲେ I କାରଣ ତାହାଙ୍କର ପିତା ଗ୍ରୀକ୍ ବୋଲି ସମସ୍ତେ ଜାଣିଥିଲେ I
\s5
\v 4 ତେଣୁ ତୀମଥି, ପାଉଲ ଓ ଶୀଲା ସହିତ ଗଲେ, ଆଉ ସେମାନେ ନଗରରୁ ନଗର ଭ୍ରମଣ କଲ I ସବୁ ନଗରର ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କୁ ଯିରୂଶାଲମରେ ଥିବା ପ୍ରେରିତ ଓ ପ୍ରାଚ଼ୀନମାନଙ୍କର ଉପଦେଶ ଓ ନିଷ୍ପତ୍ତିଗୁଡ଼ିକ ବିଷୟରେ କହିଲେ I
\v 5 ସେମାନେ ସେହି ନଗରଗୁଡିକର ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କୁ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସରେ ଶକ୍ତିଶାଳୀ ହେବାପାଇଁ ସାହାଯ୍ୟ କଲେ ଓ ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କ ସଂଖ୍ୟା ଦିନକୁ ଦିନ ବଢ଼ିବାକୁ ଲାଗିଲା ।
\s5
\v 6 ପାଉଲ ଓ ତାହାଙ୍କ ସହିତ ଥିବା ଲୋକମାନେ ଫ୍ରୁଗିଆ ଓ ଗାଲାତୀୟ ଅଞ୍ଚଳ ଦେଇଗଲେ କାରଣ ସେମାନଙ୍କୁ ପବିତ୍ରଆତ୍ମା ଏସିଆରେ ପ୍ରଭୁଙ୍କର କଥା ପ୍ରଚ଼ାର କରିବାକୁ ଅନୁମତି ଦେଲେ ନାହିଁ ।
\v 7 ସେମାନେ ମୂସିଆ ଦେଶରେ ପହଞ୍ଚିଲେ ଓ ଆସିଲା ପରେ ବୀଥୂନିଆକୁ ଯିବାପାଇଁ ଚେଷ୍ଟା କଲେ । କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁଙ୍କ ଆତ୍ମା ସେମାନଙ୍କୁ ଯିବାପାଇଁ ଅନୁମତି ଦେଲେ ନାହିଁ ।
\v 8 ତା'ପରେ ସେମାନେ ମୂସିଆ ଦେଶ ଛାଡ଼ି ତ୍ରୋୟା ନଗରକୁ ଆସିଲେ ।
\s5
\v 9 ରାତିରେ ପାଉଲ ଏକ ଦର୍ଶନ ପାଇଲେ । ସେଥିରେ ସେ ଜଣେ ମାକିଦନିଆର ଲୋକକୁ ତାହାଙ୍କ ଆଗରେ ଠିଆ ହୋଇଥିବାର ଦେଖିଲେ । ସେ ପାଉଲଙ୍କୁ ଡାକି କହିଲେ, "ତୁମ୍ଭେ ମାକିଦନିଆକୁ ଆସି ଆମ୍ଭକୁ ସାହାଯ୍ୟ କର ।"
\v 10 ପାଉଲ ଦର୍ଶନ ପାଇବା ପରେ ଆମ୍ଭେମାନେ ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ମାକିଦନିଆକୁ ଗଲୁ କାରଣ ଆମ୍ଭେମାନେ ହୃଦୟଙ୍ଗମ କଲୁ ଯେ, ପ୍ରଭୁ ସେମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ସୁସମାଚ଼ାର ପହଞ୍ଚାଇବା ପାଇଁ ଆମ୍ଭକୁ ଡ଼ାକିଛନ୍ତି ।
\s5
\v 11 ଆମ୍ଭେମାନେ ତ୍ରୋୟା ନଗରରୁ ଜଳଯାତ୍ରାରେ ସାମଥ୍ରାକୀ ଉପଦ୍ୱୀପରେ ପହଞ୍ଚିଲୁ । ତା’ଆରଦିନ ଆମ୍ଭେ ନିୟାପଲି ନଗରକୁ ଗଲୁ ।
\v 12 ପରେ ଆମ୍ଭେମାନେ ମାକିଦନିଆ ଛାଡି ଫିଲପ୍ପୀକୁ ଗଲୁ । ଏହା ରୋମୀୟମାନଙ୍କର ବିଶେଷ ନଗର ଥିଲା । ଆମ୍ଭେମାନେ ସେହି ଫିଲପ୍ପୀ ନଗରରେ କିଛି ଦିନ ରହିଲୁ ।
\v 13 ବିଶ୍ରାମବାର ଦିନ ଆମ୍ଭେ ନଗର ଦ୍ୱାର ବାହାରେ ନଦୀ କୂଳ ଆଡ଼େ ଗଲୁ । ଆମ୍ଭେ ଶୁଣିଲୁ ଯେ, ଯିହୁଦୀମାନେ ସେଠାରେ ପ୍ରାର୍ଥନା କରିବା ପାଇଁ ଏକାଠି ହେଲେ । ଆମ୍ଭେ ସେଠାରେ ସ୍ତ୍ରୀ’ମାନେ ଏକତ୍ରୀତ ହୋଇ ପ୍ରାର୍ଥନା କରିବା ଦେଖି ଆମେ ମଧ୍ୟ ବସିଲୁ ଓ ସେମାନଙ୍କୁ ଯୀଶୁଙ୍କ ବିଷୟରେ କହିଲୁ ।
\s5
\v 14 ସେଠାରେ ଲୂଦିଆ ନାମକ ଜଣେ ସ୍ତ୍ରୀ’ଲୋକ ପାଉଲଙ୍କ କଥା ଶୁଣୁଥିଲା । ସେ ଥୁୟାଥୀରା ନଗରର ବାଇଗଣୀ ରଙ୍ଗର ଲୁଗା ବ୍ୟବସାୟୀ ଥିଲା । ସେ ସତ୍ୟ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଉପାସନା କରୁଥିଲା । ପାଉଲଙ୍କ କଥା ଶୁଣିବା ପାଇଁ ପ୍ରଭୁ ତାହାଙ୍କ ହୃଦୟ ଖୋଲି ଦେଇଥିଲେ ଓ ସେ ସବୁ କଥାରେ ବିଶ୍ୱାସ କଲା ।
\v 15 ସେ ଓ ତା'ର ଘରେ ରହୁଥିବା ସମସ୍ତେ ବାପ୍ତିଜିତ ହେବା ପରେ, ସେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଅନୁରୋଧ କରି ଡ଼ାକି କହିଲା, "ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯଦି ମୋତେ ପ୍ରଭୁଙ୍କଠାରେ ଜଣେ ପ୍ରକୃତ ବିଶ୍ୱାସୀ ବୋଲି ଭାବୁଛ, ତେବେ ମୋ ଘରେ ଆସି ରୁହ ।" ଏହିପରି ସେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ତା'ର ଘରକୁ ଯିବାପାଇଁ ରାଜି କରାଇଲେ ଓ ଆମ୍ଭେ ସେଠାରେ ରହିଲୁ I
\s5
\v 16 ଆଉ ଦିନେ ଆମ୍ଭେ ପ୍ରାର୍ଥନାସ୍ଥାନକୁ ଯିବା ସମୟରେ ଗୋଟିଏ ଚ଼ାକରାଣୀକୁ ଦେଖିଲୁ । ତା' ଦେହରେ ଏପରି ଆତ୍ମାଟିଏ ଥିଲା, ଯାହା ଦ୍ୱାରା ସେ ଭବିଷ୍ୟତ କଥା ସବୁ କହି ପାରୁଥିଲା । ସେ ଏହିପରି ଭବିଷ୍ୟତର କଥା ସବୁ କହି ତା' ମାଲିକମାନଙ୍କ ପାଇଁ ବହୁତ ଧନ ଉପାର୍ଜନ କରୁଥିଲା । ଲୋକମାନେ ଭବିଷ୍ୟତ ଜାଣିବା ପାଇଁ ଅର୍ଥ ଖର୍ଚ୍ଚ କରୁଥିଲେ I
\v 17 ଏହି ଯୁବତୀ ଜଣକ ପାଉଲ ଓ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ଅନୁସରଣ କଲା ଓ ଜୋରରେ କହିଲା, "ଏହି ଲୋକମାନେ ସର୍ବୋପରିସ୍ଥ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କର ସେବକ । ସେମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ମୁକ୍ତିର ପଥ ବିଷୟରେ କହୁଛନ୍ତି ।"
\v 18 ସେ ଏପରି ବହୁତ ଦିନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ କଲା, ପାଉଲ ଏଥିରେ ବିରକ୍ତ ହୋଇ ସେ ସେହି ମନ୍ଦ ଆତ୍ମାକୁ କହିଲେ, "ମୁଁ ଯୀଶୁଙ୍କ ନାମରେ ଆଦେଶ ଦେଉଛି, ଏହି ଝିଅଟି ଦେହରୁ ବାହାରିଯା ।" ସେହି ସମୟରେ ସେହି ମନ୍ଦ ଆତ୍ମାଟି ବାହାରକୁ ଚ଼ାଲିଆସିଲା ।
\s5
\v 19 ସେହି ବାଳିକାର ମାଲିକମାନେ ଏସବୁ ଦେଖିଲେ । ସେମାନେ ଜାଣିପାରିଲେ ଯେ, ସେମାନେ ଆଉ ଏ ବାଳିକା ଦ୍ୱାରା ଧନ ଉପାର୍ଜନ କରିପାରିବେ ନାହିଁ । ତେଣୁ ସେମାନେ ପାଉଲ ଓ ଶୀଲାଙ୍କୁ ଧରି ବଜାର ରାସ୍ତାକୁ ଟାଣି ନେଲେ ଏବଂ ନଗର କର୍ତ୍ତୃପକ୍ଷଙ୍କ ଆଗରେ ସେମାନଙ୍କୁ ଠିଆ କରାଇଲେ ।
\v 20 ସେମାନଙ୍କୁ ନଗରପାଳମାନଙ୍କ ପାଖରେ ପହଞ୍ଚାଇ କହିଲେ, "ଏମାନେ ଯିହୁଦୀ ଲୋକ । ଏମାନେ ଆମ୍ଭ ନଗରର ଲୋକମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ବହୁତ ଉପଦ୍ରବ ସୃଷ୍ଟି କରୁଛନ୍ତି ।
\v 21 ରୋମୀୟ ଭାବରେ ଯାହା ଗ୍ରହଣୀୟ ନୁହେଁ ସେ ସମସ୍ତ ନିୟମ ମାନିବା ନିମନ୍ତେ ସେମାନେ ଶିକ୍ଷା ଦିଅନ୍ତି I
\s5
\v 22 ତା'ପରେ ଲୋକମାନେ ପାଉଲ ଓ ଶୀଲାଙ୍କୁ ଆକ୍ରମଣ କରିବା ନିମନ୍ତେ ସେମାନଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଯୋଗ ଦେଲେ । ନଗରପାଳମାନେ ସେମାନଙ୍କର ଲୁଗାପଟା ଛିଣ୍ଡାଇ ସେମାନଙ୍କୁ ବେତ ଦ୍ୱାରା ଦଣ୍ଡ ଦେବାପାଇଁ ସୈନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ଆଦେଶ ଦେଲେ ।
\v 23 ସୈନ୍ୟମାନେ ପାଉଲ ଓ ଶୀଲାଙ୍କୁ ବହୁତ ମାଡ଼ ମାରିବା ପରେ କାରାଗାରରେ ବନ୍ଦୀ କଲେ । ସେମାନଙ୍କୁ ସାବଧାନରେ ଜଗିବାପାଇଁ କାରାଧ୍ୟକ୍ଷଙ୍କୁ ଆଦେଶ ଦେଲେ ଯେପରି ଖସି ନ ପଳାନ୍ତି I
\v 24 ଏପରି ଆଦେଶ ପାଇ ସେମାନଙ୍କୁ ଭିତର କୋଠରୀ ଭିତରେ ରଖି ଦେଲେ ଓ ସେମାନଙ୍କୁ ତଳେ ବସି ଗୋଡ଼ ଲମ୍ବାଇବା ପାଇଁ କହିଲେ ଓ ସେମାନଙ୍କର ଗୋଡ଼ ବଡ଼ ବଡ଼ କାଠ ଗଣ୍ଡି ସହିତ ବାନ୍ଧିଲେ ଯେପରି ପାଉଲ ଓ ଶୀଲା ଘୁଞ୍ଚି ନ ପାରନ୍ତି ।
\s5
\v 25 ପାଉଲ ଓ ଶୀଲା ମଧ୍ୟ ରାତ୍ରିରେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କୁ ପ୍ରାର୍ଥନା ଓ ସ୍ତୁତି ଗାନ କରୁଥିଲେ । ଅନ୍ୟ ବନ୍ଦୀମାନେ ତାହାସବୁ ଶୁଣୁଥିଲେ ।
\v 26 ହଠାତ୍ ଖୁବ୍ ଜୋରରେ ଭୂମିକମ୍ପ ହେଲା । ଏହାଦ୍ୱାରା କାରାଗାରର ମୂଳଦୁଆ ଟଳମଳ ହେଲା । ସବୁ ଦ୍ୱାର ଖୋଲିଗଲା ଓ ସମସ୍ତ ବନ୍ଦୀଙ୍କର ଶିକୁଳି ଖୋଲିଗଲା ।
\s5
\v 27 କାରାଧ୍ୟକ୍ଷ ନିଦରୁ ଉଠି ଦେଖିଲେ ଯେ ଭୂମିକମ୍ପରେ କାରାଗାରର ଦୁଆର ଗୁଡ଼ିକ ଖୋଲିଥିଲା ଓ ସେ ଭାବିଲେ ଯେ, ବନ୍ଦୀମାନେ ଖସି ପଳାଇ ଯାଇଛନ୍ତି । ତେଣୁ ସେ ନିଜକୁ ହତ୍ୟା କରିବା ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ନିଜର ଖଣ୍ଡା ବାହାର କଲେ କାରଣ ନଗରପାଳ ଏହା ଶୁଣି ତାକୁ ହତ୍ୟା କରିବ ।
\v 28 କିନ୍ତୁ ପାଉଲ କାରାଧ୍ୟକ୍ଷଙ୍କୁ ଦେଖି ଚିତ୍କାର କରି କହିଲେ, "ଆମ୍ଭେ ସମସ୍ତେ ଏଠାରେ ଅଛୁ । ନିଜର କ୍ଷତି କର ନାହିଁ ।"
\s5
\v 29 ସେ ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ଗୋଟିଏ ମଶାଲ ଆଣିବାପାଇଁ ଆଦେଶ ଦେଇ ଦୌଡ଼ି ଆସି ଦେଖିଲେ, କେଉଁମାନେ କାରାଗାରରେ ଅଛନ୍ତି ଓ ଭୟରେ ଥରି ଥରି ପାଉଲ ଓ ଶୀଲାଙ୍କ ପାଦ ତଳେ ପଡ଼ିଗଲେ I
\v 30 ତା'ପରେ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ବାହାରକୁ ଆଣି ପଚ଼ାରିଲେ, ମହାଶୟମାନେ, "ପରିତ୍ରାଣ ପାଇବା ପାଇଁ ମୋର କ'ଣ କରିବା ଆବଶ୍ୟକ?"
\v 31 ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, "ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କର । ଏହି ଭାବରେ ତୁମ୍ଭେ ଓ ତୁମ୍ଭ ଘରେ ରହୁଥିବା ସମସ୍ତେ ଉଦ୍ଧାର ପାଇପାରିବ ।"
\s5
\v 32 ପାଉଲ ଓ ଶୀଲା ତାଙ୍କୁ ଓ ତାଙ୍କ ଘରେ ରହୁଥିବା ସମସ୍ତଙ୍କୁ ପ୍ରଭୁଙ୍କର ବାକ୍ୟ ପ୍ରଚ଼ାର କଲେ ।
\v 33 କାରାଗାର ଅଧିକାରୀ ସେମାନଙ୍କୁ ନେଇ ସେହି ମଧ୍ୟ ରାତ୍ରିରେ ସେମାନଙ୍କର କ୍ଷତ ବିକ୍ଷତ ଜାଗାଗୁଡ଼ିକୁ ଧୋଇ ସଫା କଲେ । ତା’ପରେ ତୁରନ୍ତ ସେ ଓ ତାହାଙ୍କର ସମସ୍ତ ପରିବାର ପାଉଲ ଓ ଶୀଲାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ବାପ୍ତିଜିତ ହେଲେ ।
\v 34 ତା'ପରେ ସେହି କାରାଧ୍ୟକ୍ଷ ପାଉଲ ଓ ଶୀଲାଙ୍କୁ ଘରକୁ ଡ଼ାକି ନେଇ ଖାଇବାକୁ ଦେଲେ । ସେ ଓ ତାହାଙ୍କର ପରିବାରର ସମସ୍ତେ ଆନନ୍ଦିତ ହେଲେ ଯେ ସେମାନେ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କଲେ ।
\s5
\v 35 ସକାଳ ହେବାରୁ ବିଚ଼ାରକର୍ତ୍ତାମାନେ ସୈନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ଆଦେଶ ଦେଲେ ଯେ "ପାଉଲ ଓ ଶୀଲାଙ୍କୁ ଛାଡ଼ି ଦିଅ ।"
\v 36 କାରାଧ୍ୟକ୍ଷ ପାଉଲଙ୍କୁ କହିଲେ ଯେ, "ବିଚ଼ାରକର୍ତ୍ତାମାନେ ଆପଣମାନଙ୍କୁ ଛାଡ଼ି ଦେବା ପାଇଁ କହି ପଠାଇଛନ୍ତି । ତେଣୁ ଆପଣମାନେ ଦୁଇ ଜଣ ବର୍ତ୍ତମାନ ବାହାରକୁ ଶାନ୍ତିରେ ଯାଇପାରନ୍ତି ।"
\s5
\v 37 କିନ୍ତୁ ପାଉଲ ସୈନିକମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, " ସେମାନେ ଆମ୍ଭକୁ ବିନା ବିଚ଼ାରରେ ଜନସାଧାରଣଙ୍କ ସାମନାରେ ମାରିଛନ୍ତି ଯଦିଓ ଆମ୍ଭେ ରୋମୀୟ ନାଗରିକ । କିନ୍ତୁ ଆମ୍ଭକୁ କାରାଗାରରେ ବନ୍ଦୀ କରି ରଖାଯାଇଛି । ବର୍ତ୍ତମାନ ସେମାନେ ଆମ୍ଭକୁ ଗୋପନରେ ଛାଡ଼ି ଦେବାପାଇଁ କହୁଛନ୍ତି? ଏହା ଆଦୌ ହୋଇପାରିବ ନାହିଁ ।" ତେଣୁ ବିଚ଼ାରକର୍ତ୍ତାମାନେ ନିଜେ ଆସି ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ମୁକ୍ତ କରନ୍ତୁ I
\v 38 ତାପରେ ସୈନ୍ୟମାନେ ଯାଇ ବିଚ଼ାରକର୍ତ୍ତାମାନଙ୍କୁ ଜଣାଇଲେ । ସେମାନେ ଯେ ରୋମୀୟ ନାଗରିକ ତାହା ଜାଣି ବିଚ଼ାରକର୍ତ୍ତାମାନେ ଭୟଭୀତ ହେଲେ କାରଣ ଏପରି କରିବା ସେମାନଙ୍କର ଭୁଲ ଥିଲା I
\v 39 ତେଣୁ ସେମାନେ ଆସି ପାଉଲ ଓ ଶୀଲାଙ୍କୁ କ୍ଷମା ମାଗିଲେ I ସେମାନଙ୍କୁ କାରାଗାରରୁ ମୁକ୍ତ କରି ସେମାନେ ପାଉଲ ଓ ଶୀଲାଙ୍କୁ ନଗର ଛାଡ଼ିବା ପାଇଁ ଅନୁରୋଧ କଲେ ।
\s5
\v 40 ପାଉଲ ଓ ଶୀଲା କାରାଗାରରୁ ବାହାରକୁ ଆସି ଲୁଦିୟାର ଘରକୁ ଆସିଲେ । ସେଠାରେ ଅନ୍ୟ ଭାଇ ଓ ଭଉଣୀମାନଙ୍କୁ ଦେଖିଲେ I ସେମାନେ ସେମାନଙ୍କୁ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରିବା ପାଇଁ ଉତ୍ସାହର ବାଣୀ ଶୁଣାଇଲେ । ତା'ପରେ ସେମାନେ ଫିଲିପ୍ପୀକୁ ଚ଼ାଲିଗଲେ ।
\s5
\c 17
\p
\v 1 ପାଉଲ ଓ ଶୀଲା ଆଂଫିପଲ ଓ ଆପଲ୍ଲୋନିଆ ନଗର ଦେଇ ଥେସଲନୀକୀୟ ନଗରରେ ପହଞ୍ଚିଲେ । ସେଠାରେ ଯିହୁଦୀୟମାନଙ୍କର ଗୋଟିଏ ସମାଜଗୃହ ଥିଲା ।
\v 2 ପାଉଲ ବିଶ୍ରାମବାର ଦିନ ଅନ୍ୟ ଦିନ ପରି ସେମାନଙ୍କ ପାଖକୁ ଗଲେ । ସେ ତିନି ବିଶ୍ରାମବାର ଦିନରେ ଏପରି କଲେ । ସେ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ବାକ୍ୟରୁ ଶିକ୍ଷା ଦେଲେ ଯେ ଯୀଶୁ କିପରି ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ହେବେ I
\s5
\v 3 ସେ ପବିତ୍ର ବାକ୍ୟରୁ ପ୍ରମାଣ ଦେଇ କହିଲେ ଯେ ଭବିଷ୍ୟଦ ବକ୍ତା ଲେଖିଥଲେ କି ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଦୁଃଖ ଭୋଗ କରିବେ ଓ ମୃତ୍ୟୁରୁ ପୁନର୍ଜୀବିତ ହେବେ । ପାଉଲ କହିଲେ, "ଏହି ଯୀଶୁ, ଯାହାଙ୍କ ବିଷୟରେ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ପ୍ରଚ଼ାର କରୁଛି, ସେ ହେଉଛନ୍ତି ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ।"
\v 4 ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କେତେକ ଲୋକ ବିଶ୍ୱାସ କଲେ ଏବଂ ପାଉଲ ଓ ଶୀଲାଙ୍କ ସହିତ ସାକ୍ଷାତ କଲେ । ସତ୍ୟ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କୁ ପୂଜା କରୁଥିବା ଅନେକ ଗ୍ରୀକ୍ ଲୋକ ଓ ଅନେକ ପ୍ରଭାବଶାଳୀ ସ୍ତ୍ରୀ’ମାନେ ମଧ୍ୟ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ବିଶ୍ୱାସ କଲେ ଓ ପାଉଲ ଓ ଶୀଲାଙ୍କ ସହିତ ସାକ୍ଷାତ କଲେ ।
\s5
\v 5 କିନ୍ତୁ ଅବିଶ୍ୱାସୀ ଯିହୁଦୀୟମାନେ ରାଗିଲେ କାରଣ ଲୋକମାନେ ପାଉଲଙ୍କ ଶିକ୍ଷା ବିଶ୍ୱାସ କଲେ ଏବଂ ବଜାରରୁ ଦୁଷ୍ଟ ଲୋକଙ୍କୁ ମତେଇ ପାଉଲଙ୍କ ପଛେ ପଛେ ଯିବା ପାଇଁ କହିଲେ I ଯିହୁଦୀ ନେତା ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଦଳ କରି ଜୋରରେ ପାଟି କଲେ I ନେତାମାନେ ଓ ଲୋକମାନେ ନଗରରେ ଉପଦ୍ରବ କରି ଯାସୋନଙ୍କ ଘର ଉପରେ ଆକ୍ରମଣ କଲେ କାରଣ ସେଠାରେ ପାଉଲ ଓ ଶୀଲା ଥିଲେ । ପାଉଲ ଓ ଶୀଲାଙ୍କୁ ଲୋକମାନଙ୍କ ଆଗକୁ ଧରି ଆଣିବା ପାଇଁ ଚେ଼ଷ୍ଟା କଲେ ।
\v 6 ସେମାନେ ଜାଣି ପାରିଲେ କି ପାଉଲ ଓ ଶୀଲା ସେଠାରେ ନ ଥିଲେ, କିନ୍ତୁ ତାହାଙ୍କୁ ନ ପାଇ ଯାସୋନ ଓ କେତେକ ଭାଇମାନଙ୍କୁ ନଗରକର୍ତ୍ତାମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ଟାଣି ନେଲେ । ସେମାନେ ପାଟି କରି କହିଲେ, "ଏହି ଲୋକମାନେ ସାରା ଜଗତରେ ଭୟଙ୍କର ଅରାଜକତା ସୃଷ୍ଟି କରୁଛନ୍ତି । ସେମାନେ ବର୍ତ୍ତମାନ ଏଠାକୁ ମଧ୍ୟ ଆସିଲେଣି ।"
\v 7 ଯାସୋନ ସେହିମାନଙ୍କୁ ଆଣି ନିଜ ଘରେ ରଖିଛି । ଯୀଶୁ ନାମରେ ଯେ ଆଉ ଜଣେ ରାଜା ଅଛି, ଏହା କହି ସେମାନେ ସମସ୍ତେ ଦାବୀ କରି କାଇସରଙ୍କ ନିୟମର ବିରୁଦ୍ଧାଚ଼ରଣ କରୁଛନ୍ତି ।"
\s5
\v 8 ଜନସମୂହ ଓ ନଗରର ଶାସନକର୍ତ୍ତାମାନେ ସେମାନଙ୍କ କଥା ଶୁଣି ଉତ୍ତେଜିତ ହୋଇପଡ଼ିଲେ ।
\v 9 ପରେ ସେମାନେ ଯାସୋନ ଓ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କଠାରୁ ପଇସା ନେଇ ଛାଡ଼ି ଦେଲେ ଓ କହିଲେ ଏହି ପଇସା ଫେରି ପାଇବେ ଯଦି ପାଉଲ ଓ ଶୀଲା ସେମାନଙ୍କୁ ଆଉ ହଇରାଣ ନ କରନ୍ତି । ତା’ପରେ ଯାସୋନ ଓ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ଛାଡି ଦେଲେ I
\s5
\v 10 ପାଉଲ ଓ ଶୀଲାଙ୍କୁ ଭାଇମାନେ ସେହି ରାତିରେ ଥେସଲନୀକୀୟରୁ ସାଙ୍ଗେ ସାଙ୍ଗେ ବେରିୟା ନଗରକୁ ପଠାଇଦେଲେ । ସେମାନେ ସେଠାରେ ପହଞ୍ଚି ଯିହୁଦୀୟମାନଙ୍କ ସମାଜଗୃହକୁ ଗଲେ ।
\v 11 ସେଠାରେ ଥେସଲନୀକୀୟର ଯିହୁଦୀମାନେ ବାକ୍ୟ ଶୁଣିଲେ ନାହିଁ ମାତ୍ର ବେରିୟାର ଯିହୁଦୀମାନେ ଶୁଣିବା ପାଇଁ ଇଚ୍ଛା କରି ଯୀଶୁଙ୍କ ବିଷୟରେ ଶୁଣିଲେ I ପ୍ରତ୍ୟେକ ଦିନ ସେମାନେ ବାଇବଲ ପଢ଼ୁ ଥିଲେ ଜାଣିବା ପାଇଁ କି ପାଉଲ ଯାହା କହୁଅଛନ୍ତି ତାହା ସତ୍ୟ କି ନୁହେଁ I
\v 12 ପାଉଲଙ୍କ ଶିକ୍ଷା ହେତୁ, ଅନେକ ଯିହୁଦୀୟ ଲୋକ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ବିଶ୍ୱାସ କଲେ । ଅନେକ ସମ୍ଭ୍ରାନ୍ତ ଗ୍ରୀକ ସ୍ତ୍ରୀ ଓ ପୁରୁଷମାନେ ମଧ୍ୟ ବିଶ୍ୱାସ କଲେ ।
\s5
\v 13 କିନ୍ତୁ ଥେସଲନୀକୀୟର ଯିହୁଦୀୟମାନେ ବେରୟା ନଗରରେ ପାଉଲ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କର ବାକ୍ୟ ପ୍ରଚ଼ାର କରୁଛନ୍ତି ବୋଲି ଜାଣିପାରିଲେ । ତେଣୁ ସେମାନେ ସେଠାକୁ ଆସି ଲୋକ ସମୂହକୁ ପାଉଲଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ମତେଇଲେ ।
\v 14 କିଛି ବେରୟାର ଭାଇମାନେ ପାଉଲଙ୍କୁ ସମୁଦ୍ର କୂଳକୁ ନେଇ ଅନ୍ୟ ନଗରକୁ ଯିବା ପାଇଁ ଗଲେ, କିନ୍ତୁ ଶୀଲା ଓ ତୀମଥି ସେଠାରେ ରହିଲେ ।
\v 15 ଯେତେବେଳେ ପାଉଲ ଏବଂ ଅନ୍ୟମାନେ ସମୁଦ୍ର କୂଳକୁ ଗଲା ପରେ ଡଙ୍ଗାରେ ଚଢ଼ି ଆଥୀନୀ ନଗରକୁ ଗଲେ, ପାଉଲ ତାହାଙ୍କ ସହିତ ଥିବା ଲୋକମାନଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଖବର ଦେଲେ ଯେ, ଶୀଲା ଓ ତୀମଥି ଆସି ତାହାଙ୍କ ସହିତ ଆଥୀନୀରେ ଯଥାଶୀଘ୍ର ଯୋଗଦାନ କରନ୍ତୁ । ତା’ପରେ ସେମାନେ ଆଥୀନୀ ଛାଡି ବେରୟାକୁ ଫେରି ଗଲେ ।
\s5
\v 16 ପାଉଲ ଆଥୀନୀ ନଗରରେ ଶୀଲା ଓ ତୀମଥିଙ୍କୁ ଅପେକ୍ଷା କରିଥାଆନ୍ତି । ସେହି ସମୟରେ, ସେ ନଗରର ଚାରିପଟେ ବୁଲିଲେ I ନଗର ସାରା ମୂର୍ତ୍ତିଗୁଡ଼ିକରେ ପୂର୍ଣ୍ଣ ହୋଇଥିବାର ଦେଖି ସେ ହୃଦୟରେ ଅତି ମାତ୍ରାରେ ବିବ୍ରତ ହୋଇ ପଡ଼ିଲେ।
\v 17 ତେଣୁ ଯିହୁଦୀୟମାନଙ୍କ ସମାଜଗୃହକୁ ଯାଇ ଯୀଶୁଙ୍କ ବିଷୟରେ ପ୍ରଚାର କଲେ ଓ ଗ୍ରୀକ୍ ଲୋକମାନେ ଯେଉଁମାନେ ଯିହୁଦୀମାନଙ୍କ ବିଶ୍ୱାସମତକୁ ଗ୍ରହଣ କଲେ ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ପ୍ରଚାର କଲେ I ସବୁଦିନ ବଜାରକୁ ଆସୁଥିବା ଲୋକମାନଙ୍କ ସହିତ ଓ ଯେଉଁମାନଙ୍କ ସହିତ ସାକ୍ଷାତ କରୁଥିଲେ ସେ କଥାବାର୍ତ୍ତା କଲେ ।
\s5
\v 18 କିଛି ଶିକ୍ଷକ ଯେଉଁମାନେ ଅନ୍ୟର ବିଶ୍ୱାସମତ ବିଷୟରେ କଥା ହେବା ପସନ୍ଦ କରୁଥିଲେ ସେମାନଙ୍କ ସହିତ ପାଉଲ ସାକ୍ଷାତ କଲେ I କେତେକ ସେମାନଙ୍କୁ ଏପିକୂରୀୟ ଓ ସେମାନେ ଅନ୍ୟକୁ ସ୍ତୋୟିକ ବୋଲି ଡାକୁଥିଲେ I ସେମାନେ କ'ଣ ବିଶ୍ୱାସ କରନ୍ତି ପାଉଲଙ୍କୁ କହିଲେ ଓ ପାଉଲ କ'ଣ ବିଶ୍ୱାସ କରନ୍ତି ସେମାନେ ପଚାରିଲେ I ତା’ପରେ ଅନ୍ୟମାନେ ପରସ୍ପର କହିଲେ, "ସେ ଅଜଣା ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ବା ଦେବତା ବିଷୟରେ କହୁଅଛନ୍ତି I" ସେମାନେ କହିଲେ ଯେ ପାଉଲ କହନ୍ତି ଯୀଶୁ ମୃତ୍ୟୁବରଣ କଲେ ଓ ପୁନରୁଥିତ ହେଲେ I
\s5
\v 19 ସେମାନେ ପାଉଲଙ୍କୁ ନେତାମାନଙ୍କ ସଭାକୁ ନେଇଗଲେ । ସେଠାରେ ପହଞ୍ଚିଲା ପରେ ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ପଚ଼ାରିଲେ, "ତୁମ୍ଭେ ଉପଦେଶ ଦେଉଥିବା ଏହି ନୂଆ ଶିକ୍ଷା କ'ଣ, ତାହା ଆମ୍ଭେ ଜାଣି ପାରିବୁ କି?
\v 20 ତୁମ୍ଭେ ଆମ୍ଭ ନିକଟରେ ଯେଉଁ ଶିକ୍ଷା ଦେଉଅଛ ଆମ୍ଭେ ତାହା ବୁଝି ପାରୁ ନାହୁଁ ତେଣୁ ଆମ୍ଭେମାନେ ସେଗୁଡ଼ିକ କ'ଣ ତାହା ଜାଣିବାକୁ ଚ଼ାହୁଁ ।"
\v 21 ଆଥୀନୀୟ ବାସିନ୍ଦାମାନେ ଓ ସେଠାରେ ରହୁଥିବା ବିଦେଶୀ ଲୋକମାନେ କେବଳ ନୂତନ ବିଷୟମାନ ଶୁଣିବାକୁ ପସନ୍ଦ କରୁଥିଲେ ।
\s5
\v 22 ତହିଁରେ ପାଉଲ ନେତାମାନଙ୍କ ସଭାର ସାମନାରେ ଠିଆ ହୋଇ କହିଲେ, " ହେ ଆଥୀନୀୟ ଲୋକମାନେ, ମୁଁ ଦେଖୁଛି, ତୁମ୍ଭେମାନେ ସବୁ ବିଷୟରେ ଅତି ଧାର୍ମିକ ।
\v 23 ମୁଁ ଏହା କହୁଛି କାରଣ ମୁଁ ନଗରର ଚ଼ାରିପାଖରେ ଭ୍ରମଣ କରିବା ବେଳେ, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ପୂଜା କରୁଥିବା ବସ୍ତୁମାନ ଦେଖିଲି । ମୁଁ ଗୋଟିଏ ବେଦୀ ଦେଖିଲି ଯାହା ଉପରେ ଲେଖାଥିଲା, 'ଏକ ଈଶ୍ୱର ଯାହାଙ୍କୁ ଆମ୍ଭେ ଜାଣିନାହୁଁ ।' ତେଣୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ନ ଜାଣି ଯାହା ପୂଜା କରୁଛ, ମୁଁ ତାହାଙ୍କୁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଆଗରେ ପ୍ରଚ଼ାର କରୁଛି ।
\s5
\v 24 ସେ ଏହି ପରମେଶ୍ୱର ଯିଏ ପୃଥିବୀର ଓ ଏଥିରେ ଥିବା ସମସ୍ତ ବସ୍ତୁର କର୍ତ୍ତା । ସେ ସ୍ୱର୍ଗ ଓ ପୃଥିବୀର ପ୍ରଭୁ ହୋଇଥିବାରୁ ସେ ମଣିଷ ନିର୍ମିତ ମନ୍ଦିର ଗୁଡ଼ିକରେ ରୁହନ୍ତି ନାହିଁ ।
\v 25 ସେ ପରମେଶ୍ୱର ହୋଇ ଥିବାରୁ ତାଙ୍କର ରହିବା ପାଇଁ କୌଣସି ସ୍ଥାନର ଆବଶ୍ୟକତା ନାହିଁ I ସେ ଜୀବନ ଓ ପ୍ରାଣବାୟୁ ପ୍ରଦାନ କରନ୍ତି । ଯାହା ଆବଶ୍ୟକ ତାହା ଲୋକମାନଙ୍କୁ ପ୍ରଦାନ କରନ୍ତି I
\s5
\v 26 ଆରମ୍ଭରେ ପରମେଶ୍ୱର ଗୋଟିଏ ଦମ୍ପତିଠାରୁ ପୃଥିବୀର ସମୁଦାୟ ମନୁଷ୍ୟଜାତିକୁ ତିଆରି କରିଛନ୍ତି । ସେ ସେମାନଙ୍କ ପାଇଁ ପୂର୍ବରୁ ନିର୍ଦ୍ଧାରିତ ସମୟ ଓ ସ୍ଥାନର ସୀମା ମଧ୍ୟ ସ୍ଥିର କରିଛନ୍ତି I
\v 27 ଯେପରି ସେମାନେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଖୋଜିବେ ଏହା ହିଁ ସେ ଚାହିଁଲେ I ହୁଏତ ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ପାଇବା ପାଇଁ ଚେଷ୍ଟା କରିପାରନ୍ତି, ଯଦ୍ୟପି ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କାହାରିଠାରୁ ଦୂରରେ ନାହାନ୍ତି ।
\s5
\v 28 'କାରଣ ଆମ୍ଭେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ହେତୁ ତାହାଙ୍କ ସହିତ ବାସ କରୁ, ତାହାଙ୍କ ସହିତ ଗତି କରୁ ଓ ତାହାଙ୍କଠାରେ ଆମ୍ଭର ଅସ୍ତିତ୍ୱ ଅଛି ।'
\v 29 ଯେହେତୁ ଆମ୍ଭେମାନେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ସନ୍ତାନ ତେଣୁ ଆମ୍ଭେମାନେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କୁ ମନୁଷ୍ୟର କୌଶଳ ଓ କଳ୍ପନାରେ ତିଆରି ପ୍ରତିମା ବୋଲି ଭାବିବା ନାହିଁ, ବା ସୁନା କି ରୂପା କି ପଥର ବୋଲି ମଧ୍ୟ ଭାବିବା ନାହିଁ ।
\s5
\v 30 ପୂର୍ବରୁ ପରମେଶ୍ୱର କ'ଣ ଲୋକମାନଙ୍କଠାରୁ ଚାହୁଁ ଥିଲେ ତାହା ଜାଣି ନ ଥିଲେ ତେଣୁ ପରମେଶ୍ୱର ସେମାନଙ୍କୁ ଦଣ୍ଡ ଦେଇ ନ ଥିଲେ I ମାତ୍ର ବର୍ତ୍ତମାନ ସେ ସାରା ପୃଥିବୀର ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଅନୁତାପ କରି ଫେରିଆସିବା ପାଇଁ ଆଦେଶ ଦିଅନ୍ତି ।
\v 31 ସେ କହନ୍ତି ଯେ ଦିନେ ଜଣଙ୍କୁ ନ୍ୟାୟ ବିଚ଼ାର ପାଇଁ ନିଯୁକ୍ତି ଦେଇଛନ୍ତି । ସେ ଗୋଟିଏ ଦିନ ସ୍ଥିର କରିଛନ୍ତି, ଯେଉଁଦିନ ସେହି ସମଗ୍ର ବିଶ୍ୱକୁ ତାହାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ନ୍ୟାୟ ସହିତ ବିଚ଼ାର କରିବେ । ସେ ପ୍ରତ୍ୟେକଙ୍କ ଆଗରେ ଯୀଶୁଙ୍କର ମୃତ୍ୟୁରୁ ବଞ୍ଚି ଉଠିବା କଥାର ପ୍ରମାଣ ଦେଇଅଛନ୍ତି ।"
\s5
\v 32 ଯେତେବେଳେ ସେମାନେ ଯୀଶୁ ମୃତ୍ୟୁରୁ ପୁନର୍ଜୀବିତ ହୋଇଥିବା ବିଷୟରେ ଶୁଣିଲେ, ସେମାନଙ୍କ ଭିତରୁ କେତେ ଜଣ ତାହାଙ୍କୁ ଉପହାସ କଲେ । ଆଉ କେତେକ ନିକଟକୁ ଆସି କହିଲେ, "ଆମ୍ଭେ ପରେ ଏ ବିଷୟରେ ତୁମ୍ଭଠାରୁ ଶୁଣିବୁ ।"
\v 33 ଏହା ସେମାନେ କହିଲା ପରେ ପାଉଲ ସେମାନଙ୍କୁ ଛାଡ଼ି ଚ଼ାଲିଗଲେ ।
\v 34 କିନ୍ତୁ କେତେକ ଲୋକ ପାଉଲଙ୍କ ସହିତ ଯୋଗଦାନ କଲେ ଓ ପାଉଲଙ୍କ କଥାରେ ବିଶ୍ୱାସ କଲେ । ସେମାନଙ୍କ ଭିତରେ ନେତାମାନଙ୍କ ସଭାର ସଦସ୍ୟ ଦିୟନୁସିୟ ଓ ଦାମାରି ନାମକ ଜଣେ ସ୍ତ୍ରୀ’ଲୋକ ଓ ଅନ୍ୟମାନେ ମଧ୍ୟ ଥିଲେ ।
\s5
\c 18
\p
\v 1 ଏହା ପରେ ପାଉଲ ଆଥାନୀ ନଗରକୁ ଛାଡି କରିନ୍ଥୀ ନଗରକୁ ଗଲେ ।
\v 2 ସେଠାରେ ସେ ପନ୍ତ ଦେଶୀୟ ଆକ୍ୱିଲା ନାମକ ଜଣେ ଯିହୁଦୀୟକୁ ଭେଟିଲେ । ସେ ତା'ର ସ୍ତ୍ରୀ ପ୍ରୀସ୍କିଲ୍ଲା ସହିତ ଇତାଲିଆ ଦେଶରୁ ଆସିଥିଲେ । ସେ ସମୟରେ କ୍ଲାଉଦିଆ ସମ୍ରାଟ ସମସ୍ତ ଯିହୁଦୀୟମାନଙ୍କୁ ରୋମ୍ ଛାଡ଼ି ଚ଼ାଲିଯିବା ପାଇଁ ଆଦେଶ ଦେଇଥିଲେ । ତେଣୁ ସେମାନେ ଇତାଲିଆ ଛାଡ଼ି ଚ଼ାଲିଆସଲେ ।
\v 3 ଆକ୍ୱିଲା ଓ ପ୍ରୀସ୍କିଲ୍ଲା ତମ୍ବୁ ବ୍ୟବସାୟୀ ଥିଲେ । ପାଉଲ ମଧ୍ୟ ସେହି ବ୍ୟବସାୟୀ ଥିଲେ I ତେଣୁ ସେ ମଧ୍ୟ ସେମାନଙ୍କ ସହିତ ରହି ସେହି କାମ କଲେ I
\s5
\v 4 ପାଉଲ ପ୍ରତି ବିଶ୍ରାମବାର ଦିନ ସମାଜ ସଭାଗୃହରେ ଯିହୁଦୀୟ ଓ ଗ୍ରୀକ୍ ମାନଙ୍କ ସହିତ ଚର୍ଚ୍ଚା କରୁଥିଲେ I ସେ ଯୀଶୁଙ୍କ ବିଷୟରେ ଉପଦେଶ ଦେଲେ ।
\v 5 ଯେତେବେଳେ ଶୀଲା ଓ ତୀମଥି ମାକିଦନିଆରୁ ଆସିଲେ, ପାଉଲ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଚାଳିତ ହୋଇ ଯିହୁଦୀ ମାନଙ୍କୁ ଯୀଶୁ ଯେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଅଟନ୍ତି ତାହା କହିଲେ ।
\v 6 କିନ୍ତୁ ଯିହୁଦୀମାନେ ପାଉଲଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ନାନା ଖରାପ କଥାକହିଲେ I ତହିଁରେ ପାଉଲ ନିଜର ଲୁଗାପଟାର ଧୂଳି ଝାଡ଼ି ସେ କହିଲେ, "ଯଦି ତୁମ୍ଭେମାନେ ଉଦ୍ଧାର ପାଉନାହଁ, ତାହାହେଲେ ଏହା ମୋର ଦୋଷ ନୁହେଁ । ମୁଁ ଏବେଠାରୁ ଅଣଯିହୁଦୀମାନଙ୍କ ପାଖକୁ ଯିବି ।
\s5
\v 7 ପାଉଲ ସମାଜଗୃହ ଛାଡ଼ି ସତ୍ୟ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କର ଜଣେ ଅଣ ଯିହୁଦୀ ଉପାସକ ତିତସ ଯୂସ୍ତଙ୍କ ଘରକୁ ଗଲେ କାରଣ ତାହାଙ୍କ ଘର ସମାଜଗୃହ ପାଖରେ ଥିଲା I
\v 8 ପରେ କ୍ରୀଷ୍ପ ଯିଏ ସମାଜଗୃହର ମୁଖ୍ୟ ଥିଲେ । ସେ ଓ ତାହାଙ୍କର ପରିବାରର ସମସ୍ତେ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ଗ୍ରହଣ କଲେ । ଅନେକ କରିନ୍ଥୀୟ ଲୋକମାନେ ପାଉଲଙ୍କ ଶିକ୍ଷା ଶୁଣି, ଯୀଶୁଙ୍କୁ ଗ୍ରହଣ କରି ବାପ୍ତିଜିତ ହେଲେ I
\s5
\v 9 ଦିନେ ରାତିରେ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁ ପାଉଲଙ୍କୁ ସ୍ୱପ୍ନରେ କହିଲେ, "ତୁମ୍ଭ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଥିବା ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଭୟ କର ନାହିଁ । ନୀରବ ରୁହ ନାହିଁ । କଥା କୁହ I"
\v 10 କାରଣ ମୁଁ ତୁମ୍ଭ ସହିତ ଅଛି । କେହି ତୁମ୍ଭର କିଛି କ୍ଷତି କରିବେ ନାହିଁ । ମୋର ଅନେକ ଲୋକ ଏ ନଗରରେ ଅଛନ୍ତି । ମୋ’ ବିଷୟରେ କହି ଚାଲ I
\v 11 ତେଣୁ ପାଉଲ କରିନ୍ଥୀରେ ଦେଢ଼ ବର୍ଷ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ରହିଲେ ଓ ସେମାନଙ୍କୁ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କର ସୁସମାଚ଼ାର ବିଷୟରେ ଉପଦେଶ ଦେଲେ I
\s5
\v 12 ଗାଲ୍ଲିୟୋନ୍ ଆଖାୟାର ରାଜ୍ୟପାଳ ହେଲେ । ସେ ସମୟରେ ଯିହୁଦୀୟ ନେତାମାନେ ମିଳିତ ଭାବରେ ଚେ଼ଷ୍ଟା କରି ପାଉଲଙ୍କୁ ଆକ୍ରମଣ କଲେ । ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ଅଦାଲତାକୁ ନେଇ ରାଜ୍ୟପାଳଙ୍କ ସାମନାରେ ଉପସ୍ଥାପନ କଲେ ।
\v 13 ସେମାନେ କହିଲେ, "ଏହି ଲୋକ ଯେଉଁ ଉପାୟରେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ଉପାସନା କରିବାପାଇଁ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ମତାଇ ଅଛି, ତାହା ଆମ୍ଭ ଯିହୁଦୀ ବ୍ୟବସ୍ଥା ବିରୁଦ୍ଧ ଅଟେ ।
\s5
\v 14 ପାଉଲ କହିବା ଆରମ୍ଭ କହିବା ମାତ୍ରେ ଗାଲ୍ଲିୟୋନ ଯିହୁଦୀୟମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, "ଯଦି ଏହା ରୋମୀୟମାନଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥା ବିରୁଦ୍ଧରେ କୌଣସି ଅପରାଧର ଅଭିଯୋଗ ହୋଇଥା'ନ୍ତା, ତେବେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର କଥା ଶୁଣିବା ମୋର କର୍ତ୍ତବ୍ୟ ହୋଇଥା'ନ୍ତା I
\v 15 କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭ ବ୍ୟବସ୍ଥାରେ ଲେଖାଥିବା ବାକ୍ୟ ଓ ନାମ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଏହି ବଚସା ସୃଷ୍ଟି ହୋଇଥିବାରୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ନିଜେ ନିଜେ ଏହାର ସମାଧାନ କର । ଏହି ସବୁ ବିଷୟରେ ମୁଁ କୌଣସି ବିଚ଼ାର କରିବି ନାହିଁ ।"
\s5
\v 16 ଗାଲ୍ଲିୟୋନ ଏହା କହି ସୈନିକମାନଙ୍କୁ ଯିହୁଦୀନେତାମାନଙ୍କୁ ଅଦାଲତରୁ ବାହାର କରିବା ପାଇଁ ଅଦେଶ କଲେ ।
\v 17 ତା'ପରେ ସେମାନେ ସମାଜଗୃହର ପ୍ରଧାନ କର୍ତ୍ତା ସୋସ୍ଥନାଙ୍କୁ ଧରିନେଇ ଅଦାଲତ ସାମନାରେ ପିଟିଲେ । କିନ୍ତୁ ଗାଲ୍ଲିୟୋନ ଏଥି ପ୍ରତି ମୋଟେ ଦୃଷ୍ଟି ଦେଲା ନାହିଁ I
\s5
\v 18 ପାଉଲ କରିନ୍ଥୀରେ ଭାଇମାନଙ୍କ ସହିତ ଅନେକ ଦିନ ରହିଲେ । ତା'ପରେ ସେ ବିଦାୟ ନେଇ ଜଳପଥରେ ପ୍ରୀସ୍କିଲ୍ଲା ଓ ଆକ୍ୱିଲା ସହିତ ସୁରିଆ ଦେଶକୁ ଗଲେ । ଏକ ଶପଥ କରିଥିବାରୁ ପାଉଲ କେଙ୍କ୍ରେୟାରେ ମୁଣ୍ଡ ଲଣ୍ଡା କଲେ I
\v 19 ତା'ପରେ ସେମାନେ ଏଫିସ ନଗରରେ ପହଞ୍ଚିଲେ । ସେଠାରେ ପାଉଲ ପ୍ରୀସ୍କିଲ୍ଲା ଓ ଆକ୍ୱିଲାଙ୍କୁ ଛାଡ଼ି ନିଜେ ସମାଜଗୃହରେ ପ୍ରେବଶ କଲେ ଓ ଯିହୁଦୀୟମାନଙ୍କ ସହିତ ଯୀଶୁଙ୍କ ବିଷୟରେ କହିଲେ I
\s5
\v 20 ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ସେଠାରେ ଆଉ କିଛି ଦିନ ରହିବାକୁ କହିଲେ, କିନ୍ତୁ ପାଉଲ ରାଜି ହେଲେ ନାହିଁ I
\v 21 ସେ ଗଲା ବେଳେ କହିଲେ, "ଯଦି ପରମେଶ୍ୱର ଚ଼ାହାଁନ୍ତି, ତେବେ ମୁଁ ପୁଣି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପାଖକୁ ଆସିବି ।" ତା'ପରେ ସେ ଜଳପଥରେ ଏଫିସରୁ ବିଦାୟ ନେଲେ I
\s5
\v 22 ପାଉଲ କାଇସରୀଆରେ ପହଞ୍ଚି ଯିରୂଶାଲମର ମଣ୍ଡଳୀକୁ ଯାଇ ସେମାନଙ୍କ ସହିତ ସାକ୍ଷାତ କଲେ । ତା'ପରେ ସେ ଆନ୍ତିୟଖିଆ ନଗରକୁ ଗଲେ I
\v 23 ସେଠାରେ ପାଉଲ କିଛି ଦିନ ରହିଲେ । ତା'ପରେ ସେ ଗାଲାତୀୟ ଓ ଫ୍ରୁଗିଆ ଅଞ୍ଚଳକୁ ଚ଼ାଲିଗଲେ । ସେଠାରେ ସେ ସହରରୁ ସହର ବୁଲି ଯୀଶୁଙ୍କର ସମସ୍ତ ବିଷୟରେ ବିଶ୍ୱାସ କରିବା ପାଇଁ ଉତ୍ସାହ ଦେଲେ ।
\s5
\v 24 ପାଉଲ ଗାଲାତୀୟ ଓ ଫ୍ରୁଗିଆ ଅଞ୍ଚଳକୁ ଯିବା ସମୟରେ ଆପଲ୍ଲ ନାମକ ଜଣେ ଯିହୁଦୀୟ ସେଠାରେ ଥିଲେ । ତାହାଙ୍କର ଜନ୍ମସ୍ଥାନ ଆଲେକ୍ ଜାଣ୍ଡ୍ରିୟା । ସେ ଏଫିସ ନଗରକୁ ଆସିଥିଲେ ସେ ଜଣେ ଅତି ଭଲ ବକ୍ତା ଥିଲେ । ଧର୍ମଶାସ୍ତ୍ରରେ ତାହାଙ୍କର ବହୁତ ଭଲ ଜ୍ଞାନ ଥିଲା I
\v 25 ତାହାଙ୍କୁ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ପଥ ବିଷୟରେ ଶିକ୍ଷା ଦିଆଯାଇଥିଲା ଓ ସେ ଉତ୍ସାହଜନକ ଆତ୍ମାରେ ପୂର୍ଣ୍ଣ ହୋଇ କଥା କହୁଥିଲେ । କେବଳ ଯୋହନଙ୍କର ବାପ୍ତିସ୍ମ ବିଷୟରେ ଜାଣିଥିଲେ ମଧ୍ୟ ସେ ଯୀଶୁଙ୍କ ବିଷୟରେ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଶିକ୍ଷା ଦେଉ ନ ଥିଲେ ।
\v 26 ଆପଲ୍ଲ ନିର୍ଭୟରେ ସମାଜଗୃହରେ ପ୍ରବେଶ କରି କହିବା ଆରମ୍ଭ କଲେ । ପ୍ରୀସ୍କିଲ୍ଲା ଓ ଆକ୍ୱିଲା ତାହାଙ୍କ କଥା ଶୁଣି ତାହାଙ୍କୁ ନିଜ ପାଖକୁ ନେଇ ଆସିଲେ । ସେମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କ ପଥ ବିଷୟରେ ଆହୁରି ପରିଷ୍କାର ଭାବରେ ତାହାଙ୍କୁ ବୁଝାଇ ଦେଲେ I
\s5
\v 27 ଆପଲ୍ଲ ଯେତେବେଳେ ଆଖାୟାକୁ ଯିବା ପାଇଁ ନିଷ୍ପତ୍ତି ନେଇ ବାହାରିଲେ, ସେତେବେଳେ ଏଫିସୀର ବିଶ୍ୱାସୀ ଭାଇମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ଉତ୍ସାହିତ କଲେ । ସେମାନେ ଆପଲ୍ଲଙ୍କୁ ସ୍ୱାଗତ କରିବାପାଇଁ ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କୁ ପତ୍ର ଲେଖିଲେ । ସେ ସେଠାରେ ପହଞ୍ଚି ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ଅନୁଗ୍ରହରେ ବିଶ୍ୱାସ କରିଥିବା ଲୋକମାନଙ୍କର ବହୁତ ସାହାଯ୍ୟ କଲେ I
\v 28 ଆପଲ୍ଲ ଯିହୁଦୀନେତାମାନଙ୍କ ସହିତ ସର୍ବସାଧାରଣରେ ଦୃଢ଼ଭାବେ ଯୂକ୍ତିତର୍କ କରିବା ବେଳେ ଅନ୍ୟମାନେ ଶୁଣୁଥିଲେ I ବାଇବଲରୁ ପଢ଼ି ପ୍ରମାଣ କରି ଦେଖାଇଦେଲେ ଯେ କେବଳ ଯୀଶୁ ହିଁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଅଟନ୍ତି I
\s5
\c 19
\p
\v 1 ଆପଲ୍ଲ କରୀନ୍ଥରେ ଥିବାବେଳେ, ପାଉଲ ଫ୍ରୁଗୀଆ ଓ ଗାଲାତୀୟ ପରିତ୍ୟାଗ କରି ଏସିଆ ମଧ୍ୟ ଦେଇ ଗଲେ ଏବଂ ସେ ଏଫିସୀକୁ ଆସିଲେ I ସେ କିଛି ଲୋକମାନଙ୍କୁ ସାକ୍ଷାତ କଲେ ଯେଉଁମାନେ କି ବିଶ୍ୱାସୀ ଥିଲେ I
\v 2 ପାଉଲ ସେମାନଙ୍କୁ ପଚ଼ାରିଲେ, "ତୁମ୍ଭେମାନେ ବିଶ୍ୱାସ କଲା ବେଳେ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାଙ୍କୁ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଥିଲ କି? ସେମାନେ କହିଲେ, " ନାଁ, ଏପରି ଜଣେ ଅଛନ୍ତି ବୋଲି କେବେ ଶୁଣି ନ ଥିଲୁ !"
\s5
\v 3 ପାଉଲ ପୁଣି ପଚ଼ାରିଲେ, " ତେବେ ତୁମ୍ଭେମାନେ କେବେ ବାପ୍ତିଜିତ ହୋଇଥିଲ ଓ ସେ ବିଷୟରେ କ'ଣ ଜାଣିଛ?" ସେମାନେ ଉତ୍ତର କରି କହିଲେ," ବାପ୍ତିଜକ ଯୋହନ ଯାହା ଶିକ୍ଷା ଦେଲେ ତାହା ଆମ୍ଭେ ଜାଣିଛୁ I
\v 4 ପାଉଲ ଏହା ଶୁଣି କହିଲେ, " ଯୋହନଙ୍କର ବାପ୍ତିସ୍ମର ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ଥିଲା, ଲୋକମାନେ ଯେପରି ନିଜର ମନ ପରିବର୍ତ୍ତନ କରି ପ୍ରଭୁଙ୍କ ନିକଟକୁ ଫେରନ୍ତି ଓ ମନ୍ଦ ଚିନ୍ତା ଓ କାର୍ଯ୍ୟରୁ ଦୂରେଇ ଯାଆନ୍ତି । ତେଣୁ ଯେଉଁମାନେ ତାହାଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସୁଥିଲେ, ସେ ସେହି ଲୋକମାନଙ୍କୁ ତାହାଙ୍କ ପରେ ଆସୁଥିବା ବ୍ୟକ୍ତି, ଅର୍ଥାତ୍ ଯୀଶୁଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରିବା ନିମନ୍ତେ କହୁଥିଲେ ।"
\s5
\v 5 ଯେଉଁମାନେ ଏକଥା ଶୁଣିଲେ ସେମାନେ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁଙ୍କ ନାମରେ ବାପ୍ତିଜିତ ହେଲେ ।
\v 6 ତା’ପରେ ପାଉଲ ସେମାନଙ୍କ ମୁଣ୍ଡରେ ହାତ ରଖିଲେ ଓ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ସେମାନଙ୍କ ଉପରେ ଓହ୍ଲାଇ ଆସିଲେ । ସେମାନେ ବିଭିନ୍ନ ନ ଶିଖି ଥିବା ଭାଷାରେ କହିବାକୁ ଲାଗିଲେ ଓ ସେମାନେ ମଧ୍ୟ ଭବିଷ୍ୟଦ ବାଣୀ କହିବାକୁ ଲାଗିଲେ ।
\v 7 ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ସମୁଦାୟ ବାର ଜଣ ଥିଲେ ଯେଉଁମାନଙ୍କୁ ପାଉଲ ବାପ୍ତିସ୍ମ ଦେଲେ ଓ ପରେ ସେମାନେ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ଗ୍ରହଣ କଲେ ।
\s5
\v 8 ତିନିମାସ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ପାଉଲ ଏଫିସୀର ସମାଜଗୃହରେ ପ୍ରତି ବିଶ୍ରାମବାର ଦିନ ପ୍ରବେଶ କରି ଶିକ୍ଷା ଦେଇ ସାହାସର ସହିତ ଯିହୁଦୀମାନଙ୍କ ସହିତ ଯୀଶୁଙ୍କ ରାଜ୍ୟ ବିଷୟରେ କହିଲେ । ସେମାନଙ୍କୁ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ରାଜ୍ୟ ବିଷୟରେ କହି ସେମାନଙ୍କୁ ଗ୍ରହଣ କରିବା ପାଇଁ ରାଜି କରାଇଲେ I
\v 9 ମାତ୍ର ସେମାନଙ୍କ ଭିତରୁ କେତେକ ବିଶ୍ୱାସ କଲେ ନାହିଁ କି ଶୁଣିବା ପାଇଁ ଇଚ୍ଛା କଲେ ନାହିଁ I ପାଉଲଙ୍କ ଶିକ୍ଷାକୁ ନେଇ ବହୁତ ଖରାପ କଥା କହିବାକୁ ଲାଗିଲେ । ତେଣୁ ପାଉଲ ସେମାନଙ୍କୁ ଛାଡ଼ି କେବଳ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କୁ ସାଙ୍ଗରେ ରଖି ସେମାନଙ୍କୁ ପ୍ରତିଦିନ ତୁରାନ୍ନର ସଭାଗୃହରେ ଏକତ୍ର କରୁଥିଲେ I
\v 10 ଏହିପରି ଦୁଇ ବର୍ଷ ପାଉଲ ଶିକ୍ଷା ଦେଲେ I ଏଥିପାଇଁ ଏସିଆର ସମସ୍ତ ବାସିନ୍ଦାମାନେ ଅର୍ଥାତ୍ ଉଭୟ ଯିହୁଦୀୟ ଓ ଗ୍ରୀକ୍ (ଅଣଯିହୁଦୀ) ପ୍ରଭୁଙ୍କ କଥା ଶୁଣିବାକୁ ପାଇଲେ ।
\s5
\v 11 ପରମେଶ୍ୱର ପାଉଲଙ୍କ ମାଧ୍ୟମରେ ଅତି ଅସାଧାରଣ କାର୍ଯ୍ୟମାନ କଲେ ।
\v 12 ତେଣୁ ପାଉଲ ସ୍ପର୍ଶ କରୁଥିବା ରୁମାଲ ଓ ଗାମୁଛା ନେଇ ରୋଗୀମାନଙ୍କ ଉପରେ ପକାଇ ଦେଉଥିଲେ ଓ ଏହିଭଳି ସେମାନେ ରୋଗରୁ ସୁସ୍ଥ ହୋଇଯାଉଥିଲେ । ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଭୂତାତ୍ମା ମଧ୍ୟ ଚ଼ାଲିଯାଉଥିଲା ।
\s5
\v 13 ଭୂତାତ୍ମାକୁ ଦୂର କରିବାପାଇଁ ଏଣେତେଣେ ବୁଲୁଥିବା କେତେକ ଯିହୁଦୀୟମାନେ ମଧ୍ୟ ଭୂତାତ୍ମାକୁ ଛଡ଼ାଇବା ନିମନ୍ତେ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁଙ୍କ ନାମକୁ ବ୍ୟବହାର କରିବାପାଇଁ ଚେ଼ଷ୍ଟା କଲେ । ସେମାନେ କହିଲେ, " ଯେଉଁ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ପାଉଲ ପ୍ରଚ଼ାର କରୁଛନ୍ତି ମୁଁ ତୁମ୍ଭକୁ ତାହାଙ୍କ ନାମରେ ଆଦେଶ ଦେଉଛି ।"
\v 14 ସ୍କେବାଙ୍କର ସାତ ଜଣ ପୁତ୍ର ଏହିପରି କରୁଥିଲେ । ସ୍କେବା ଜଣେ ଯିହୁଦୀୟ ମୁଖ୍ୟ ଯାଜକ ଥିଲେ ।
\s5
\v 15 କିନ୍ତୁ ଦିନେ ସେପରି କରୁଥିବା ସମୟରେ ଜଣେ ଭୂତାତ୍ମା ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲା, "ମୁଁ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ଚିହ୍ନେ ଓ ପାଉଲଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ଜାଣେ । କିନ୍ତୁ ମୋତେ କିଛି କରିବାର ତୁମର କୌଣସି ଶକ୍ତି ନାହିଁ ତୁମ୍ଭେମାନେ କିଏ?"
\v 16 ଏହା କହି ସେହି ଭୂତାତ୍ମା ଥିବା ଲୋକଟି ସ୍କେବାଙ୍କର ପିଲାମାନଙ୍କ ଉପରେ ଡ଼େଇଁ ପଡ଼ିଲା । ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ମାରି ପରାସ୍ତ କଲା । ସେମାନେ ସମସ୍ତଙ୍କ ବସ୍ତ୍ର ଚିରିଦେଲେ ଓ ଆକ୍ରମଣ କଲେ I ସେମାନେ ସମସ୍ତେ ଭୟଭୀତ ହୋଇ ଘର ଛାଡ଼ି ପଳାଇଲେ I
\v 17 ଏକଥା ଏଫିସ ନଗରର ସମସ୍ତ ଯିହୁଦୀୟ ଓ ଗ୍ରୀକ୍ (ଅଣ ଯିହୁଦୀ) ମାନେ ଜାଣିପାରିଲେ । ସେମାନେ ଭୂତାତ୍ମା ଥିବା ଲୋକଟିର ଶକ୍ତି ଦେଖି ଭୟଭୀତ ହେଲେ I ସେମାନେ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁଙ୍କର ନାମକୁ ଅଧିକ ଗୌରବ ଦେଲେ ।
\s5
\v 18 ସେହି ସମୟରେ ଅନ୍ୟ ବିଶ୍ୱାସୀମାନେ ଶୁଣିଥିଲେ, ଅନେକ ବିଶ୍ୱାସୀମାନେ ଯେଉଁ ସବୁ ମନ୍ଦ କର୍ମ କରୁଥିଲେ ତାହା ସ୍ୱୀକାର କଲେ I
\v 19 ଯେଉଁ ଲୋକମାନେ ଯାଦୁକର୍ମ କରୁଥିଲେ, ସେମାନେ ସେମାନଙ୍କର ସବୁ ବହିଗୁଡ଼ିକ ଏକାଠି କରି ଆଣି ସମସ୍ତଙ୍କ ସମ୍ମୁଖରେ ପୋଡ଼ି ପକାଇଲେ । ସେମାନେ ଏହି ଗୁଡ଼ିକର ଦାମ ହିସାବ କରି ଦେଖିଲେ ଯେ, ଏହା ପ୍ରାୟ ପଚ଼ାଶ ହଜାର ରୌପ୍ୟମୁଦ୍ରା ମୂଲ୍ୟର ଥିଲା ।
\v 20 ଏହିପରି ଭାବରେ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁଙ୍କର କଥା ଅଧିକ ପ୍ରଭାବଶାଳୀ ହୋଇ ଚ଼ାରିଆଡ଼େ ବ୍ୟାପିବାକୁ ଲାଗିଲା ଏବଂ ଅଧିକରୁ ଅଧିକ ଲୋକ ପ୍ରଭୁଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କଲେ ।
\s5
\v 21 ପାଉଲ ଏଫିସରେ କାମ ସମାପ୍ତ ହେଲା ପରେ, ଆତ୍ମାଙ୍କ ଚାଳନା ଦ୍ୱାରା ଯିରୁଶାଲମକୁ ଯିବା ପାଇଁ ନିଷ୍ପତ୍ତି ନେଲେ I କିନ୍ତୁ ପ୍ରଥମେ ସେ ମାକିଦନିଆ ଓ ଆଖାୟାର ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କୁ ସାକ୍ଷାତ କରିବା ପାଇଁ ଚାହିଁଲେ । ପାଉଲ କହିଲେ ଯେ, "ଯିରୁଶାଲମ ଗଲାପରେ ମୁଁ ରୋମକୁ ଯିବି ।"
\v 22 ତେଣୁ ସେ ତାହାଙ୍କର ଦୁଇଜଣ ସାହାଯ୍ୟକାରୀ ଅର୍ଥାତ୍ ତୀମଥି ଓ ଏରାଷ୍ଟଙ୍କୁ ମାକିଦନିଆକୁ ପଠାଇଲେ । କିନ୍ତୁ ସେ ନିଜେ ଆଉ କିଛି ଅଧିକ ସମୟ ଏସିଆର ଏଫିସୀରେ କଟାଇଲେ ।
\s5
\v 23 ସେ ସମୟରେ ଏଫିସୀର ଲୋକମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କ ଓ ତାଙ୍କ ବିଷୟରେ ଶିକ୍ଷା ହେତୁ ଗୋଟିଏ ବଡ଼ ଧରଣର ଆନ୍ଦୋଳନ କଲେ ।
\v 24 ସେଠାରେ ଦୀମୀତ୍ରିୟ ନାମକ ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତି ଥିଲା । ସେ ଦେବୀ ଆର୍ତ୍ତେମୀର ରୂପା ମନ୍ଦିର ନିର୍ମାଣ କରୁଥିଲା । ସେ ରୂପା କାରୀଗରମାନଙ୍କୁ ବହୁତ କାର୍ଯ୍ୟ ଯୋଗାଇ ଦେଉଥିଲା ଓ ଅନେକ ଅର୍ଥ କମାଇଲା ।
\v 25 ଦୀମୀତ୍ରିୟ ମୂର୍ତ୍ତୀ ତିଆରି କର୍ମୀମାନଙ୍କୁ ଏକାଠି କରି କହିଲା, " ହେ ଲୋକମାନେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜାଣିଛ ଯେ, ଆମ୍ଭେ ଏ କାମରୁ ବହୁତ ଲାଭ କରୁଛୁ ।
\s5
\v 26 ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜାଣିଛ ଯେ, ଏହି ପାଉଲ କେବଳ ଏଫିସ ନଗରରେ ନୁହେଁ, ପୁରା ଏସିଆରେ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ମୂର୍ତ୍ତୀ ନ କିଣିବା ପାଇଁ ମତେଇ ପ୍ରଭାବିତ କରୁଛି । ସେ କହୁଛି ଯେ, ମନୁଷ୍ୟର ହାତ ତିଆରି ଦେବତାମାନେ ପ୍ରକୃତ ଦେବତା ନୁହନ୍ତି ।
\v 27 ଯଦି ଲୋକମାନେ ଏହା ଶୁଣନ୍ତି ତେବେ ଆମ ବ୍ୟବସାୟ ବନ୍ଦ ହୋଇଯିବ ଏବଂ ଲୋକମାନେ ମହାଦେବୀ ଆର୍ତ୍ତେମୀର ମନ୍ଦିରକୁ ଆଉ ଯିବେ ନାହିଁ । ସମଗ୍ର ଏସିଆ ଓ ପୃଥିବୀର ଲୋକମାନେ ଯେଉଁ ଦେବୀକୁ ମହାନ ଭାବି ପୂଜା କରିବେ ନାହିଁ I ତଥାପି ସମଗ୍ର ଏସିଆ ଓ ପୃଥିବୀର ଲୋକମାନେ ଦେବୀକୁ ପୂଜା କରନ୍ତି I
\s5
\v 28 ଲୋକମାନେ ଦୀମୀତ୍ରିୟଙ୍କ କଥା ଶୁଣି ପାଉଲଙ୍କ ଉପରେ ଭୀଷଣ ରାଗିଗଲେ ଓ ଚ଼ିତ୍କାର କଲେ I କିଛି ଲୋକଙ୍କର ଆର୍ତ୍ତେମୀ ମହାଦେବୀ ମହାନ୍ ଅଟନ୍ତି ।"
\v 29 ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ସହରର ଅନେକ ଲୋକ ପାଉଲଙ୍କ ଉପରେ ରାଗି ତାଙ୍କୁ ଗାଳି ଦେଲେ I କିଛି ଲୋକ ପାଉଲଙ୍କ ସହଯାତ୍ରୀ ମାକିଦନୀୟା ନିବାସୀ ଗାୟ ଓ ଆରିସ୍ତାର୍ଖଙ୍କୁ ଧରିଲେ I ଲୋକଦଳ ସମସ୍ତେ ସେମାନଙ୍କୁ ଘୋଷାଡି ନେଇ ରଣଭୂମି ଆଡ଼କୁ ଦୌଡ଼ିଲେ ।
\s5
\v 30 ପାଉଲ ରଣଭୂମି ଭିତରକୁ ଯିବାପାଇଁ ଇଚ୍ଛା କଲେ କିନ୍ତୁ ବିଶ୍ୱାସୀମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ଯିବାକୁ ଦେଲେ ନାହିଁ ।
\v 31 ସେହି ସହରର କେତେକ ପାଉଲଙ୍କର ନେତା ବନ୍ଧୁ ଘଟଣା ସବୁ ଶୁଣିଲେ । ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ରଣଭୂମି ପାଖକୁ ନ ଯିବା ପାଇଁ ଅନୁରୋଧ କରି ଖବର ପଠାଇଲେ ।
\v 32 ଲୋକଦଳ ରଣଭୂମିରେ ପାଟି କଲେ । କିଛି ଲୋକ ଗୋଟିଏ କାରଣ ପାଇଁ ପାଟିତୁଣ୍ଡ କଲେ ତ ଅନ୍ୟମାନେ ଅନ୍ୟ କାରଣ ପାଇଁ ପାଟିତୁଣ୍ଡ କଲେ I କିନ୍ତୁ ଅଧିକାଂଶ ଲୋକମାନେ ସେମାନଙ୍କର ଏକାଠି ହେବାର କାରଣ ଜାଣି ନ ଥିଲେ ।
\s5
\v 33 ଯିହୁଦୀୟ ମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ ଆଲେକ୍‌ଜାଣ୍ଡର ନାମରେ ଥିଲେ I କିଛି ଯିହୁଦୀ ତାଙ୍କୁ ଆଗକୁ ପଠାଇଥିଲେ ଯେପରି ସେ କିଛି କହିବେ । ଆଲେକ୍‌ଜାଣ୍ଡର ଲୋକମାନଙ୍କ ଆଗରେ ହାତ ହଲେଇ ସେମାନଙ୍କୁ ପାଟି ନ କରିବା ପାଇଁ କହିଲେ I ସେ କହିବା ଚାହୁଁ ଥିଲେ କି ଯିହୁଦୀମାନେ ଏହି ଗୋଣ୍ଡଗୋଳ ବା ପାଟିତୁଣ୍ଡ କରି ନାହାନ୍ତି ।
\v 34 କିନ୍ତୁ ଅନେକ ଅଣ-ଯିହୁଦୀ ଜାଣି ଥିଲେ ଯେ ଆଲେକ୍‌ଜାଣ୍ଡର ଜଣେ ଯିହୁଦୀ ଅଟନ୍ତି ଓ ଜାଣିଥିଲେ ଯେ ଯିହୁଦୀମାନେ ଆର୍ତ୍ତେମୀ ମହାଦେବୀଙ୍କୁ ମାନନ୍ତି ନାହିଁ I ତେଣୁ ଅଣ-ଯିହୁଦୀ ଦୁଇ ଘଣ୍ଟା ପାଇଁ ପାଟି କରି କହିଲେ, "ଏଫିସ ନଗରର ଆର୍ତ୍ତେମୀ ମହାଦେବୀ ମହାନ୍ ଅଟନ୍ତି"I
\s5
\v 35 ଏହା ଶୁଣି ନଗରର ବେବର୍ତ୍ତା ଜନଗହଳିକୁ ଶାନ୍ତ କରେଇ କହିଲେ, “ହେ ଏଫିସୀୟ ବାସିନ୍ଦାମାନେ, ସାରା ପୃଥିବୀର କିଏ ନ ଜାଣେ ଯେ, ଏଫିସ ନଗର ଆର୍ତ୍ତେମୀ ମହାଦେବୀ ଓ ସ୍ୱର୍ଗରୁ ପଡ଼ିଥିବା ଦେବୀ ଅଟନ୍ତି?
\v 36 ଏ କଥା ସମସ୍ତେ ଜାଣନ୍ତି ଓ କେହି ଅସତ୍ୟ ବୋଲି କହିପାରିବେ ନାହିଁ । ତେଣୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଶାନ୍ତ ରହିବା ଉଚ଼ିତ । ପ୍ରଥମେ କିଛି ନ ଭାବି ତୁମ୍ଭେମାନେ କିଛି କରିବା ଅନୁଚ଼ିତ ।”
\v 37 ତୁମ୍ଭେମାନେ ଏହି ଦୁଇ ଜଣକୁ ଏଠାକୁ ଆଣିବା ଉଚିତ ନ ଥିଲା, କାରଣ ସେମାନେ କିଛି ଭୁଲ କରି ନାହାନ୍ତି I ସେମାନେ କୌଣସି ବିଷୟ ମନ୍ଦିରରୁ ଲୁଟ କରି ନାହାନ୍ତି ବା ଆମ୍ଭ ଦେବୀଙ୍କର ଅପମାନ କରି ନାହାନ୍ତି ।
\s5
\v 38 ତେଣୁ ଯଦି କାହାରି ବିରୁଦ୍ଧରେ ଦୀମୀତ୍ରିୟ ବା ତା'ର କାରିଗରମାନଙ୍କର କୌଣସି ଅଭିଯୋଗ ଥାଏ ତେବେ ଠିକ୍ ଭାବରେ କରିବା ଉଚିତ I ଆମ୍ଭର ଅନେକ ବିଚ଼ାରାଳୟ ଅଛି ଓ ବିଚ଼ାରକମାନେ ସରକାର ଦ୍ୱାରା ନିଯୁକ୍ତି ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଅଛନ୍ତି । ତୁମ୍ଭେମାନେ ସେଠାକୁ ଯାଇ ପରସ୍ପର ବିରୁଦ୍ଧରେ ଅଭିଯୋଗ ଆଣି ପାର ।
\v 39 ମାତ୍ର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ଯଦି ଆଉ କିଛି ବିଷୟ ଅଛି, ତେବେ ବିଚ଼ାରକମାନଙ୍କ ଜନସଭାରେ ବିଚ଼ାର କରାଯାଇପାରିବ I
\v 40 ଏହା ଏକ ଉତ୍ତମ ସଭା ନୁହେଁ I ଏହି ସମସ୍ୟାର ଯତ୍ନ ନିଅ କାରଣ ଆମ୍ଭେମାନେ ସରକାର ବିରୁଦ୍ଧରେ ଯିବା ପାଇଁ ଚାହୁଁ ନାହୁଁ I ଯଦି ବିଚ଼ାରକମାନେ ପଚାରନ୍ତି କେଉଁମାନେ ପାଟି କରୁଛନ୍ତି, ମୁଁ କିପରି ଉତ୍ତର ଦେବି I
\v 41 ଏହା ନଗରର ବିଚାରକ ଜନତାକୁ କହିଲେ I ତା’ପରେ ସେ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଘରକୁ ଯିବା ପାଇଁ କହିଲେ ଓ ସେମାନେ ସେପରି କଲେ I
\s5
\c 20
\p
\v 1 ଏଫିସରେ ଉତ୍ତେଜନା ଶାନ୍ତ ହେବା ପରେ ପାଉଲ ଯୀଶୁଙ୍କର ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ ଏକତ୍ର କଲେ ଓ ସେମାନଙ୍କୁ ଯୀଶୁଙ୍କ ସହିତ ଲାଗି ରହିବା ପାଇଁ ଉତ୍ସାହିତ କଲେ । ତା'ପରେ ସେମାନଙ୍କଠାରୁ ବିଦାୟ ନେଇ ସେ ମାକିଦନିଆକୁ ଯାତ୍ରା କଲେ ।
\v 2 ସେହି ଅଞ୍ଚଳ ଦେଇ ଯିବା ବେଳେ ଯୀଶୁଙ୍କ ଅନୁଗାମୀ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ବଳ ପ୍ରଦାନ କରିବା ପାଇଁ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ଉତ୍ସାହଜନକ କଥା କହିଲେ । ତା’ପରେ ସେ ଗ୍ରୀସ୍‌ରେ ପହଞ୍ଚିଲେ ।
\v 3 ଗ୍ରୀସ୍‌ରେ ସେ ତିନିମାସ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ରହିଲେ । ସେଠାରୁ ସୁରିଆକୁ ଜଳଯାତ୍ରା ଦ୍ୱାରା ଫେରି ଆସିବା ପାଇଁ ଚାହିଁଲେ । କିନ୍ତୁ ଯିହୁଦୀମାନେ ତାହାଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଷଡ଼ଯନ୍ତ୍ର କରିବାରୁ ସେ ମାକିଦନୀଆକୁ ଫେରି ଯିବାପାଇଁ ସ୍ଥିର କଲେ ।
\s5
\v 4 ତାହାଙ୍କ ସହିତ ବେରୟା ନଗରର ପୁରଙ୍କ ପୁତ୍ର ସୋପାତ୍ର ମଧ୍ୟ ଯିରୁଶାଲମକୁ ଯାତ୍ରା କଲେ I ଥେସଲନୀକୀୟର ଆରିସ୍ତାର୍ଖ ଓ ସେକୂନ୍ଦ, ଦର୍ବାର ଗାୟ ଓ ତୀମଥି, ଏସିଆର ତୁଖିକ ଓ ତ୍ରଫିମ ମଧ୍ୟ ଗଲେ ।
\v 5 ଏମାନେ ସମସ୍ତେ ମାକିଦନିଆଠାରୁ ପାଉଲ ଓ ଲୂକଙ୍କ ଆଗେ ଯାଇ ତ୍ରୋୟା ନଗରରେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଅପେକ୍ଷା କଲେ ।
\v 6 କିନ୍ତୁ ପାଉଲ ଓ ମୁଁ ସ୍ଥଳ ଦେଇ ଫିଲିପ୍ପୀ ନଗରକୁ ଗଲୁ I ଖମୀରବିହୀନ ରୋଟୀର ପର୍ବ ପରେ ଆମ୍ଭେ ଫିଲିପ୍ପୀ ନଗରରୁ ଜଳପଥରେ ତ୍ରୋୟାରେ ପହଞ୍ଚିଲୁ ଓ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କ ସହିତ ସାକ୍ଷାତ କଲୁ । ଆମ୍ଭେ ସେଠାରେ ସାତ ଦିନ ରହିଲୁ ।
\s5
\v 7 ସପ୍ତାହର ପ୍ରଥମ ଦିନରେ ଆମ୍ଭେମାନେ ଏକାଠି ହୋଇ ସହ ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କ ସହିତ ଭୋଜନ କରୁଥିଲୁ I ଏକାଠି ହେବା ବେଳେ ପାଉଲ ସେମାନଙ୍କୁ ପ୍ରଭୁଙ୍କ କଥା ମଧ୍ୟରାତ୍ରି ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ କହିଲେ କାରଣ ସେ ତହିଁ ଆର ଦିନ ଚ଼ାଲିଯିବା ପାଇଁ ଯୋଜନା କରିଥିଲେ ।
\v 8 ଆମ୍ଭେ ଯେଉଁଠି ଏକାଠି ହୋଇଥିଲୁ, ସେହି ଉପର ଘରେ ଅନେକ ଗୁଡ଼ିଏ ପ୍ରଦୀପ ଥିଲା ।
\s5
\v 9 ଇଉତୁଖ ନାମକ ଜଣେ ଯୁବକ ଝରକା କଡ଼ରେ ବସି ଥିଲା । ପାଉଲ କହି ଚ଼ାଲିଥିଲା ବେଳେ ସେ ନିଘୋଡ଼ ନିଦରେ ଶୋଇପଡ଼ି ତିନି ମହଲାରୁ ଖସି ପଡ଼ିଲା । ଯେତେବେଳେ ସେମାନେ ତାହାକୁ ଉଠାଇଲେ, ସେ ମରି ସାରିଥିଲା ।
\v 10 ପାଉଲ ତଳକୁ ଆସି ଆଣ୍ଠେଇ ପଡ଼ିଲେ, ଓ ତାହାକୁ ନିଜ ହାତରେ ଟେକି ନେଲେ ଓ ଲୋକମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, "ତୁମ୍ଭେମାନେ ବ୍ୟସ୍ତ ହୁଅ ନାହିଁ । ସେ ଏବେ ଜୀବିତ ହେବ ।"
\s5
\v 11 ତା'ପରେ ପାଉଲ ଉପରକୁ ଯାଇ ରୋଟୀ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରି ଭାଙ୍ଗି ଖାଇଲେ । ତା' ପରେ ସେ ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କ ସହିତ ଅଧିକ ସମୟ ପାହାନ୍ତିଆ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ କଥାବର୍ତ୍ତା କରି ପ୍ରସ୍ଥାନ କଲେ ।
\v 12 କେହି ଜଣେ ଯୁବକକୁ ଜୀବିତ ପାଇ ଘରକୁ ନେଇଗଲେ ଓ ବହୁତ ଆଶ୍ୱସ୍ତ ହେଲେ କାରଣ ଯୁବକଟି ଜୀବିତ ଥିଲା ।
\s5
\v 13 ଆମ୍ଭେମାନେ ପରେ ସେଠାରୁ ଜାହାଜରେ ଆସସ୍ ନଗରକୁ ଯାତ୍ରା କଲୁ । କିନ୍ତୁ ପାଉଲ ଆମ ସହିତ ଆସିଲେ ନାହିଁ । ସେ ସ୍ଥଳ ମାର୍ଗରେ ଚ଼ାଲି ଯିବାପାଇଁ ଇଚ୍ଛା କଲେ ।
\v 14 ପରେ ପାଉଲ ଆମ୍ଭ ସହିତ ଆସସ୍ ନଗରରେ ଦେଖାଦେଲେ । ସେ ଆମ୍ଭ ସହିତ ଜାହାଜରେ ଚ଼ଢ଼ିଲେ ଓ ମିତୁଲୀନୀ ନାମକ ବନ୍ଦର ନଗରକୁ ଆସିଲୁ ।
\s5
\v 15 ତହିଁ ଆରଦିନ ଆମ୍ଭେ ସେଠାରୁ ଜାହାଜରେ ଖିଅ ଉପଦ୍ୱୀପ ସାମନାରେ ଆସି ପହଞ୍ଚିଲୁ । ତା'ପରେ ଦ୍ୱିତୀୟ ଦିନ ଆମ୍ଭେ ସାମକୁ ଯାତ୍ରା କଲୁ ଏବଂ ସେଇଠୁ ତା’ପର ଦିନ ମୀଲୀତ ନଗରରେ ପହଞ୍ଚିଲୁ ।
\v 16 ମୀଲୀତ ଏଫିସର ଦକ୍ଷିଣରେ ଅବସ୍ଥିତ ଥିଲା I ପାଉଲ ଏସିଆରେ ଅଧିକ ସମୟ ରହିବାପାଇଁ ଇଚ୍ଛା କରୁ ନ ଥିଲେ । ସେ ଏଫିସରେ ନ ଅଟକିବା ପାଇଁ ନିର୍ଣ୍ଣୟ କଲେ । ସମ୍ଭବ ହେଲେ ସେ ପେଣ୍ଟିକଷ୍ଟ ଦିନ ସୁଦ୍ଧା ଯିରୂଶାଲମରେ ପହଞ୍ଚିବାପାଇଁ ତର ତର ହେଉଥିଲେ କାରଣ ପେଣ୍ଟିକଷ୍ଟ ପର୍ବ ନିକଟରେ ଥିଲା ।
\s5
\v 17 ଜାହାଜ ମୀଲୀତରେ ପହଞ୍ଚିବା ପରେ ପାଉଲ ମୀଲୀତଠାରୁ ଏଫିସକୁ ଲୋକ ପଠାଇ ମଣ୍ଡଳୀର ପ୍ରାଚ଼ୀନମାନଙ୍କୁ ଡ଼କାଇ ସେମାନଙ୍କ ସହିତ କଥାବାର୍ତ୍ତା କଲେ I
\v 18 ପ୍ରାଚ଼ୀନମାନେ ଆସି ପହଞ୍ଚିବା ପରେ ପାଉଲ କହିଲେ, "ମୁଁ ଏସିଆରେ ପହଞ୍ଚିବାର ପ୍ରଥମ ଦିନଠାରୁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପାଖରେ ଅଛି । ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସହିତ ରହିଲା ବେଳେ ମୁଁ କିପରି ଜୀବନଯାପନ କରିଛି, ତାହା ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜାଣ ।
\v 19 ଯିହୁଦୀମାନେ ଯେହେତୁ ବିଶ୍ୱାସୀ ନ ଥିଲେ ସେମାନେ ମୋ’ ବିରୁଦ୍ଧରେ ବହୁତ ଷଡ଼ଯନ୍ତ୍ର କରିଛନ୍ତି । ସେମାନେ ମୋତେ ବହୁତ ଅସୁବିଧାରେ ପକାଇଛନ୍ତି । ତଥାପି ମୁଁ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ନମ୍ରତାର ସହିତ ଅଶ୍ରୁପାତ କରି ପ୍ରଭୁଙ୍କର ସେବା କରିଛି ।
\v 20 ଯେଉଁ ସବୁ ବିଷୟ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ମଙ୍ଗଳଜନକ, ସେହିସବୁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ମୁଁ ବିନା ସଙ୍କୋଚରେ ପ୍ରଚ଼ାର କରିଛି । ଜନସାଧାରଣଙ୍କ ସାମନାରେ ଓ ଘରେ ଘରେ ବୁଲି ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଉପଦେଶ ଦେଇଛି ।
\v 21 ମୁଁ ଯିହୁଦୀ ଓ ଗ୍ରୀକ୍ ଏବଂ ସମସ୍ତ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ମନ ପରିବର୍ତ୍ତନ କରି ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସିବା ଓ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଚେତାଇ ଦେଇଅଛି ।
\s5
\v 22 କିନ୍ତୁ ମୁଁ ବର୍ତ୍ତମାନ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାଙ୍କର ବାଧ୍ୟ ହୋଇ ଯିରୁଶାଲମକୁ ଯାଉଛି । ମୁଁ ଜାଣିନାହିଁ, ମୋର ସେଠାରେ କ'ଣ ହେବ ।
\v 23 ମୋତେ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ଜଣାଉଅଛନ୍ତି ଯେ ପ୍ରତି ନଗରରେ ମୁଁ କାରାବରଣ ଓ ଅସୁବିଧା ଭୋଗ କରିବି ।
\v 24 କିନ୍ତୁ, ମୁଁ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁଙ୍କଠାରୁ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ଅନୁଗ୍ରହଜନକ ସୁସମାଚ଼ାର ଘୋଷଣା କରିବାର ଯେ କାର୍ଯ୍ୟ ଓ ସେବା ପଦ ପାଇଅଛି, ତାହା ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ କରିବା ନିମନ୍ତେ ପ୍ରାଣପଣ ଚେ଼ଷ୍ଟା କରୁଛି । ଏଥିପାଇଁ ମୋ’ ନିଜର ଜୀବନକୁ ନିତାନ୍ତ ମୂଲ୍ୟହୀନ ମଣୁଅଛି ।
\s5
\v 25 ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ପରମେଶ୍ୱର ଯେ ରାଜା ଭାବରେ ଆସିବେ ତାହା ପ୍ରଚାର କରିଅଛି I ତୁମ୍ଭେମାନେ ବର୍ତ୍ତମାନଠାରୁ ମୋତେ ଆଉ କେବେ ହେଲେ ଦେଖିବାକୁ ପାଇବ ନାହିଁ, ଏହା ମୁଁ ଜାଣେ ।
\v 26 ତେଣୁ ମୁଁ ଆଜି ତୁମ୍ଭକୁ ଗୋଟିଏ କଥା କହୁଛି । ଯଦି ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ ନ କରି ମରିବ ତେବେ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ରକ୍ତପାତ ଦୋଷର ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ନିର୍ଦ୍ଦୋଷ ଅଟେ ।
\v 27 କାରଣ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କର ସମସ୍ତ ଇଚ୍ଛା ବିନା ସଙ୍କୋଚରେ ଜଣାଇଅଛି I
\s5
\v 28 ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେତେ ନେତାମାନେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କର ସମ୍ବାଦକୁ ବିଶ୍ୱାସ ଓ ପାଳନ କର । ପୁଣି ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ଯେଉଁ ମେଷପଲ ଉପରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ମେଷପାଳକ ରୂପେ ନିଯୁକ୍ତ କରିଅଛନ୍ତି, ସେମାନଙ୍କର ଯତ୍ନ ନିଅ I ନିଜେ ସାବଧାନ ହୁଅ ଏବଂ ମେଷପଲ ବିଷୟରେ ସାବଧାନ ହୁଅ I କାରଣ ମଣ୍ଡଳୀକୁ ପରମେଶ୍ୱର ଆପଣା ରକ୍ତରେ କ୍ରୟ କରିଅଛନ୍ତି ତାହାର ଯତ୍ନ ନିଅ ।
\v 29 ମୁଁ ଜାଣେ ମୁଁ ଗଲା ପରେ ଜଙ୍ଗଲୀ ଗଧିଆ ଯେଉଁମାନେ ମିଥ୍ୟା କହନ୍ତି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟକୁ ଆସିବେ ଓ କ୍ଷତି କରିବେ । ସେମାନେ ଜଙ୍ଗଲୀ ଗଧିଆ ପରି ଏହି ମେଷ ପଲକୁ ନଷ୍ଟ କରିବା ପାଇଁ ଚେ଼ଷ୍ଟା କରିବେ ।
\v 30 ଏପରିକି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଭିତରୁ ମଧ୍ୟ କେତେ ଜଣ ଲୋକ ବାହାରିବେ ଓ ଭୁଲ କଥା ଉପଦେଶ ଦେଇ ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ ନିଜ ଆଡ଼କୁ ଆକର୍ଷିତ କରିବେ ।
\s5
\v 31 ତେଣୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ସାବଧାନ ହୋଇ ରୁହ ଯେପରି ଯୀଶୁଙ୍କ ସମ୍ବାଦକୁ ଅବିଶ୍ୱାସ ନ କରନ୍ତି । ତୁମ୍ଭେମାନେ ମନେପକାଅ ଯେ, ମୁଁ ତିନି ବର୍ଷ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପାଖରେ ରହି ଆଖିର ଲୁହରେ ପ୍ରତ୍ୟେକଙ୍କୁ ଦିନରାତି ସତର୍କ ବାଣୀ ଶୁଣାଇ ଶିକ୍ଷାଦେଇ ଥିଲି ଯେପରି ତୁମ୍ଭେମାନେ ପ୍ରଭୁଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱସ୍ତ ହେବ ।
\v 32 "ବର୍ତ୍ତମାନ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ନିକଟରେ ଓ ତାହାଙ୍କ ଅନୁଗ୍ରହଜନକ ବାକ୍ୟ ନିକଟରେ ସମର୍ପଣ କରୁଅଛି । ଏହି ବାକ୍ୟ ହିଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଶକ୍ତିଶାଳୀ କରିବ ଓ ପରମେଶ୍ୱର ତାହାଙ୍କର ସମସ୍ତ ପବିତ୍ର ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଦେଇଥିବା ଅଧିକାର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପ୍ରଦାନ କରିବେ ।
\s5
\v 33 ମୁଁ ଯେତେବେଳ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସହିତ ଥିଲି, ସେତେବେଳେ ମୁଁ କେବେ କାହାର ଟଙ୍କା ଓ ସୁନ୍ଦର ବସ୍ତ୍ର ପ୍ରତି ଲୋଭ ଦେଖାଇ ନାହିଁ ।
\v 34 ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜାଣିଛ ଯେ, ମୁଁ ନିଜେ ମୋର ଓ ମୋ’ ସହିତ ରହିଥିବା ଲୋକମାନଙ୍କର ଆବଶ୍ୟକତା ପୂରଣ କରିବା ପାଇଁ ନିଜ ହାତରେ କାର୍ଯ୍ୟ କରିଛି ।
\v 35 ମୋର ସମସ୍ତ କାର୍ଯ୍ୟ ଦ୍ୱାରା ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଏହି ଆଦର୍ଶ ଦେଖାଇଅଛି ଯେ, ଏହିପରି ପରିଶ୍ରମ କରି ଆମ୍ଭେ ଗରିବମାନଙ୍କୁ ସାହାଯ୍ୟ କରିବା ଉଚ଼ିତ । ଆମ୍ଭେ ସମସ୍ତେ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁଙ୍କର ଏହି ବାକ୍ୟ ମନେ ରଖିବା ଉଚ଼ିତ ଯେ, 'ଗ୍ରହଣ କରିବା ଅପେକ୍ଷା ଦାନ ଦେବା ଅଧିକ ଶ୍ରେଷ୍ଟ ଅଟେ ।"'
\s5
\v 36 ଏ କଥା କହିବା ପରେ ପାଉଲ ଆଣ୍ଠୁମାଡ଼ି ବସିଲେ ଓ ପ୍ରାଚୀନମାନଙ୍କ ସହିତ ପ୍ରାର୍ଥନା କଲେ ।
\v 37 ସେମାନେ ସମସ୍ତେ ବହୁତ କାନ୍ଦିଲେ ଓ ପାଉଲଙ୍କୁ କୁଣ୍ଢେଇ ଧରି ଚ଼ୁମ୍ବନ ଦେଲେ ।
\v 38 ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ଆଉ ଦେଖିପାରିବେ ନାହିଁ ବୋଲି ପାଉଲ କହିଥିବା କଥା ସେମାନଙ୍କୁ ବହୁତ ଦୁଃଖ ଦେଇଥିଲା I ସେମାନେ ସମସ୍ତେ ତାହାଙ୍କୁ ଜାହାଜ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଛାଡ଼ିବାକୁ ଯାଇ ବିଦାୟ ଦେଲେ ।
\s5
\c 21
\p
\v 1 ଆମ୍ଭେମାନେ ଏଫିସର ପ୍ରାଚୀନମାନଙ୍କଠାରୁ ବିଦାୟ ନେଲାପରେ ଆମ୍ଭେ ସିଧା କୋସ୍ ଉପଦ୍ୱୀପକୁ ଜଳଯାତ୍ରା କଲୁ । ସେଠାରେ ଜାହାଜ ଅଟକି ଗଲା I ତହିଁ ଆରଦିନ ଆମ୍ଭେମାନେ ସେଠାରୁ ରୋଦା ଉପଦ୍ୱୀପକୁ ଆସିଲୁ ଓ ସେଠି ମଧ୍ୟ ଜାହାଜ ଅଟକି ଗଲା I ପୁଣି ତହିଁ ଆର ଦିନ ସେଠାରୁ ଆମ୍ଭେ ପାତାରାରେ ପହଞ୍ଚିଲୁ ।
\v 2 ପାତାରା ଛାଡି ଫୈନିକୀଆକୁ ଯାଉଥିବା ଗୋଟିଏ ଜାହାଜ ପାଇ ଆମ୍ଭେ ସେଥିରେ ଚ଼ଢ଼ିଲୁ ଓ ଯାତ୍ରା କଲୁ ।
\s5
\v 3 ଆମ୍ଭେ ଯାଇ କୁପ୍ର ଉପଦ୍ୱୀପ ପାଖରେ ପହଞ୍ଚି ତାର ବାମ ପଟେ ସୁରିଆକୁ ଯାତ୍ରା କଲୁ । ଆମ୍ଭେ ସୋର ନଗରରେ ଓହ୍ଲେଇଲୁ I ସେହି ଜାହାଜଟି ସେଠି ଅନେକ ଦିନ ରହିଲା କାରଣ ଜାହାଜରୁ ମାଲ ଖଲାସ କରିବାକୁ ଥିଲା ।
\v 4 କେହି ଜଣେ କହିଲା ସୋରର ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ବିଶ୍ୱାସୀ ସେଠାରେ ରହୁଥିଲେ ତେଣୁ ଆମେ ଗଲୁ ଓ ସେମାନଙ୍କ ସହିତ ସାତ ଦିନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ରହିଲୁ । ସେମାନେ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଜାଣି ପାରିଲେ କି ପାଉଲଙ୍କୁ ଯିରୁଶାଲମରେ ବିପଦ ଅଛି ତେଣୁ ପାଉଲଙ୍କୁ ନ ଯିବା ପାଇଁ ଚେ଼ତାବନୀ ଦେଲେ I
\s5
\v 5 କିନ୍ତୁ ଜାହାଜ ଛାଡିବା ସମୟ ପୁରିଗଲା ପରେ ଆମ୍ଭେ ଯେତେବେଳେ ସୋରଠାରୁ ବିଦାୟ ନେଲୁ । ସେତେବେଳେ ସେମାନେ ସମସ୍ତେ ସ୍ତ୍ରୀ, ପିଲାମାନଙ୍କ ସହିତ ନଗର ବାହାର ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଆମ୍ଭ ସହିତ ଆସିଲେ । ଆମ୍ଭେ ସମସ୍ତେ ସମୁଦ୍ର କୂଳରେ ଆଣ୍ଠୁ ମାଡି ପ୍ରାର୍ଥନା କଲୁ ।
\v 6 ଆମ୍ଭେ ସମସ୍ତେ ପରସ୍ପରଠାରୁ ବିଦାୟ ନେଲା ପରେ ପାଉଲ ଓ ତାଙ୍କ ସାଥୀ ଓ ଆମେ ସମସ୍ତେ ଜାହାଜରେ ଚ଼ଢ଼ିଲୁ ଏବଂ ଅନ୍ୟ ବିଶ୍ୱାସୀମାନେ ନିଜ ନିଜ ଘରକୁ ଫେରିଗଲେ ।
\s5
\v 7 ସୋର ନଗର ଛାଡିଲା ପରେ ପତଲମାଇରେ ପହଞ୍ଚିଲୁ । ସେଠାରେ ବିଶ୍ୱାସୀଭାଇମାନଙ୍କୁ ଅଭିନନ୍ଦନ ଜଣେ ସେମାନଙ୍କ ସହିତ ଗୋଟିଏ ଦିନ ରହିଲୁ ।
\v 8 ଆମେ ତହିଁ ଆରଦିନ କାଇସରୀଆ ନଗରରେ ପହଞ୍ଚିଲୁ । ତା'ପରେ ଆମେ ସୁସମାଚ଼ାର ପ୍ରଚ଼ାରକ ଫିଲିପ୍ପଙ୍କ ଘରେ ପ୍ରବେଶ କଲୁ । ସେ ସାତ ଜଣ ବିଶେଷ ସେବକମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ ଥିଲେ ଯିଏ କି ବିଧବା ମାନଙ୍କର ଯତ୍ନ ନେଉଥିଲେ । ଆମ୍ଭେମାନେ ତାହାଙ୍କ ସହିତ ରହିଲୁ ।
\v 9 ତାହାଙ୍କର ଚ଼ାରୋଟି ଅବିବାହିତା ଝିଅ ଥିଲେ । ସେମାନେ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାଙ୍କଠାରୁ ପ୍ରାପ୍ତ ସମ୍ବାଦ ଜଣାଉଥିଲେ ।
\s5
\v 10 ସୁସମାଚ଼ାର ପ୍ରଚ଼ାରକ ଫିଲିପ୍ପଙ୍କ ଘରେ କିଛି ଦିନ ରହିଲା ପରେ ଆଗାବ ନାମର ଜଣେ ବିଶ୍ୱାସୀ ଯିହୁଦା ଦେଶରୁ ଆସି କାଇସରୀଆରେ ପହଞ୍ଚିଲେ I ସେ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାଙ୍କଠାରୁ ପ୍ରାପ୍ତ ସମ୍ବାଦ ଜଣାଉଥିଲେ I
\v 11 ସେ ଆମ୍ଭପାଖକୁ ଆସି ପାଉଲଙ୍କ କଟୀବନ୍ଧନ ମାଗିନେଇ ନିଜ ହାତ ଗୋଡ ବାନ୍ଧି ପକାଇଲେ ଓ କହିଲେ, "ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ଏପରି କହନ୍ତି ଏହି କଟୀବନ୍ଧନ ଯାହାର ଅଟେ, 'ତାହାଙ୍କୁ ଯିରୁଶାଲମରେ ଯିହୁଦୀମାନେ ଏହିପରି ବାନ୍ଧି ପକାଇବେ । ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ଅଣଯିହୁଦୀମାନଙ୍କ ହାତରେ ସମର୍ପଣ କରିବେ ।"'
\s5
\v 12 ଆମ୍ଭେମାନେ ଯେତେବେଳେ ଶୁଣିଲୁ, ଆମ୍ଭେ ଓ ଅନ୍ୟ ବିଶ୍ୱାସୀମାନେ ଏହି କଥା ଶୁଣି ପାଉଲଙ୍କୁ ଯିରୂଶାଲମ ନ ଯିବା ପାଇଁ ବହୂତ ଅନୁରୋଧ କଲୁ ।
\v 13 କିନ୍ତୁ ପାଉଲ କହିଲେ, "ତୁମ୍ଭେମାନେ କାହିଁକି କାନ୍ଦୁଛ? ତୁମ୍ଭେମାନେ କାହିଁକି ଏପରି ମୋତେ ନିରୁତ୍ସାହ କରୁଛ? ଯିରୂଶାଲମରେ ମୁଁ ବନ୍ଧା ହେବା ପାଇଁ ଯେ କେବଳ ପ୍ରସ୍ତୁତ ଅଛି, ତାହା ନୁହେଁ, ମାତ୍ର ମୁଁ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁଙ୍କ ନାମରେ ମରିବା ପାଇଁ ମଧ୍ୟ ପ୍ରସ୍ତୁତ ଅଛି କାରଣ ମୁଁ ପ୍ରଭୁଙ୍କର ସେବା କରେ ।"
\v 14 ସେ ଯେତେବେଳେ ଯିରୂଶାଲମ ଯିବା ପାଇଁ ଆଗ୍ରହୀ ଆମ୍ଭେମାନେ ତାଙ୍କୁ ପ୍ରତିରୋଧ କଲୁ ନାହିଁ । ଆମ୍ଭେ କହିଲୁ, "ପ୍ରଭୁଙ୍କର ଯାହା ଇଚ୍ଛା, ତାହା ହିଁ ହେଉ ।"
\s5
\v 15 ଏହି ସମସ୍ତ ଦିନ କାଇସରିଆରେ ବିତିଗଲା ପରେ ଆମ୍ଭେ ନିଜର ସାମଗ୍ରୀ ପ୍ରସ୍ତୁତ କଲୁ ଓ ଯିରୂଶାଲମ ପାଇଁ ଯାତ୍ରା ଆରମ୍ଭ କଲୁ I
\v 16 କାଇସରୀଆରେ ଥିବା କିଛି ବିଶ୍ୱାସୀ ଆମ୍ଭ ସହିତ ଆସିଲେ । ସେମାନେ ଆମ୍ଭକୁ କୁପ୍ର ଉପଦ୍ୱୀପର ମନାସୋନ ନାମକ ଜଣେ ଶିଷ୍ୟଙ୍କ ଘରକୁ ନେଇଗଲେ । ଯିଏକି ଯୀଶୁଙ୍କ ପୁରାତନ ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଜଣେ I
\s5
\v 17 ଆମ୍ଭେମାନେ ଯେତେବେଳେ ଯିରୂଶାଲମରେ ପହଞ୍ଚିଲୁ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କିଛି ଭାଇମାନେ ଖୁସିରେ ସ୍ୱାଗତ ଜଣାଇଲେ I
\v 18 ତା' ପରଦିନ ପାଉଲ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ ଯାକୁବଙ୍କୁ ଭେଟିବାକୁ ଗଲେ । ସବୁ ପ୍ରାଚ଼ୀନ ଲୋକମାନେ ସମସ୍ତେ ସେଠାରେ ଉପସ୍ଥିତ ଥିଲେ ।
\v 19 ପାଉଲ ସେମାନଙ୍କୁ ଅଭିନନ୍ଦନ ଜଣାଇଲେ । ପରମେଶ୍ୱର ତାହାଙ୍କ ସେବାକାର୍ଯ୍ୟ ମାଧ୍ୟମରେ ଅଣଯିହୁଦୀମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଯେଉଁ ସବୁ କାର୍ଯ୍ୟ କରିଛନ୍ତି, ସେସବୁ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ଗୋଟି ଗୋଟି କରି କହିଲେ ।
\s5
\v 20 ସେମାନେ ଏହା ଶୁଣି ଯାକୁବ ଓ ଅନ୍ୟମାନେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କର ପ୍ରଶଂସା କଲେ । ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ ପାଉଲଙ୍କୁ କହିଲେ, "ଭାଇ, ତୁମ୍ଭେ ଦେଖିଛ ଯେ, ହଜାର ହଜାର ଯିହୁଦୀମାନେ ବିଶ୍ୱାସୀ ହୋଇଅଛନ୍ତି । କିନ୍ତୁ ସେମାନେ ମନେ କରନ୍ତି ଯେ, ବ୍ୟବସ୍ଥା ପାଳନ କରିବା ଅଧିକ ମହତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ଅଟେ ।
\v 21 ସେମାନେ ତୁମ୍ଭ ବିଷୟରେ ଶୁଣିଛନ୍ତି ଯେ, ତୁମ୍ଭେ ଅଣଯିହୁଦୀମାନଙ୍କ ଦେଶରେ ରହୁଥିବା ଯିହୁଦୀମାନଙ୍କୁ, ମୋଶାଙ୍କର ବ୍ୟବସ୍ଥା ତ୍ୟାଗ କରିବା ପାଇଁ ଶିକ୍ଷା ଦେଉଛ । ତୁମ୍ଭେ ସେମାନଙ୍କୁ ସେମାନଙ୍କର ପିଲାମାନଙ୍କର ସୁନ୍ନତ ନ କରିବା ପାଇଁ ଓ ଯିହୁଦୀ ରୀତିନୀତିଗୁଡିକୁ ନ ମାନିବା ପାଇଁ ଶିକ୍ଷା ଦେଉଅଛ ।
\s5
\v 22 ତୁମ୍ଭେ ଯେ ଏଠାକୁ ଆସିଛ, ଏହା ସହ ଯିହୁଦୀ ବିଶ୍ୱାସୀମାନେ ନିଶ୍ଚୟ ଶୁଣିବାକୁ ପାଇବେ, ଓ ସେମାନେ ତୁମ ପ୍ରତି ରାଗିବେ I ତେଣୁ ଆମ୍ଭକୁ ଏପରି କିଛି କରି ଦେଖାଇବାକୁ ହେବ ଯେ ଯାହା ସେମାନେ ଶୁଣିଛନ୍ତି ତାହା ସତ୍ୟ ନୁହେଁ ?
\v 23 ତେଣୁ ଆମ୍ଭ କହିବା ଅନୁସାରେ କାମ କର । ଆମ୍ଭ ପାଖରେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କଠାରେ ମାନତ କରିଥିବାର ଚ଼ାରି ଜଣ ଲୋକ ଅଛନ୍ତି ।
\v 24 ତୁମ୍ଭେ ସେମାନଙ୍କ ସହିତ ମନ୍ଦିରକୁ ଯାଅ ଏବଂ ସେଠାରେ ତୁମେ ଓ ସେମାନେ ବିଧିନୁସାରେ ସେମାନଙ୍କ ସହିତ ଆପଣାକୁ ଶୁଚି କର ଯେପରି ତୁମ୍ଭେ ଓ ସେମାନେ ମନ୍ଦିରରେ ଉପାସନା କରିପାର I ମୁଣ୍ଡ ଲଣ୍ଡା ହେବାପାଇଁ ଖର୍ଚ୍ଚ ଦିଅ । ଏହା ଦ୍ୱାରା ସମସ୍ତେ ଭାବିବେ ଯେ, ସେମାନେ ତୁମ୍ଭ ବିଷୟରେ ଯାହା ସବୁ ଶୁଣିଛନ୍ତି ତାହା ମିଥ୍ୟା ସେମାନେ ଦେଖିବେ ନିଜ ଜୀବନରେ ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥା ମାନି ଚଳୁଛ ।
\s5
\v 25 ଆମ୍ଭେ ଅଣଯିହୁଦୀ ବିଶ୍ୱାସୀ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ପତ୍ର ଲେଖିଛୁ । ଆମ୍ଭେ ସେମାନଙ୍କୁ ଲେଖିସାରିଛୁ I
\v 26 ତେଣୁ ପାଉଲ ତହିଁ ଆରଦିନ ସେହି ଚ଼ାରିଜଣ ଲୋକଙ୍କୁ ସାଙ୍ଗରେ ନେଇ ଆପଣାକୁ ଶୁଚ଼ି କଲେ । ତା'ପରେ ସେ ମନ୍ଦିରକୁ ଯାଇ କେଉଁ ଦିନ କ୍ରିୟା ସମାରୋହର ଦିନ ପୂରି ଯିବ ଓ ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ପ୍ରତ୍ୟେକଙ୍କ ପାଇଁ ଦାନ ଦିଆଯିବ, ସେହି ବିଷୟରେ ଘୋଷଣା କଲେ ।
\s5
\v 27 ସାତଦିନ ପୂରି ଯିବା ଦିନ ଏସିଆର କେତେକ ଯିହୁଦୀମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ମନ୍ଦିରରେ ଦେଖିଲେ । ସେମାନେ ସମଗ୍ର ଲୋକଙ୍କୁ ତାହାଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଉତ୍ତେଜିତ କଲେ ଓ ତାହାଙ୍କୁ ଧରି ପକାଇଲେ ।
\v 28 ସେମାନେ ଖୁବ୍ ଜୋରରେ ଚ଼ିତ୍କାର କରି କହିଲେ, " ହେ ଇସ୍ରାଏଲୀୟ ଲୋକମାନେ, ଆମ୍ଭକୁ ସାହାଯ୍ୟ କର । ଏ ଲୋକ ଆମ୍ଭ ଲୋକମାନଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧ ରେ, ଆମ୍ଭ ବ୍ୟବସ୍ଥା ଓ ଏହି ସ୍ଥାନ ବିରୁଦ୍ଧରେ ସବୁ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଶିକ୍ଷା ଦେଉଛି । ସେ ବର୍ତ୍ତମାନ କେତେକ ଗ୍ରୀକ୍ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ମନ୍ଦିର ଭିତରକୁ ଆଣିଛି ଓ ଆମ୍ଭର ଏହି ପବିତ୍ର ସ୍ଥାନକୁ ଅପବିତ୍ର କରିଛି ।"
\v 29 ସେମାନେ ଆଗରୁ ଏଫିସର ତ୍ରଫିମ ସହିତ ପାଉଲଙ୍କୁ ଦେଖିଥିଲେ । ତ୍ରଫିମ ଜଣେ ଗ୍ରୀକ୍ ଲୋକ ଥିଲେ । ତେଣୁ ସେମାନେ ଅନୁମାନ କରି ନେଲେ ଯେ, ପାଉଲ ତାହାଙ୍କୁ ମନ୍ଦିରକୁ ଆଣିଥିବେ ।
\s5
\v 30 ପୁରା ନଗରଟାରେ ଉତ୍ତେଜନା ସୃଷ୍ଟି ହୋଇଗଲା । ଲୋକମାନେ ଏକାଠି ଦୌଡ଼ି ଯାଇ ପାଉଲଙ୍କୁ ମନ୍ଦିର ଭିତରୁ ଟାଣି ନେଇ ଗଲେ । ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ଦ୍ୱାରଗୁଡ଼ିକ ବନ୍ଦ ହୋଇଗଲା ।
\v 31 ଲୋକମାନେ ପାଉଲଙ୍କୁ ହତ୍ୟା କରିବା ପାଇଁ ଚେ଼ଷ୍ଟା କରୁଥିବା ସମୟରେ ରୋମୀୟ ସେନାପତିଙ୍କ ନିକଟରେ ଏହି ଖବର ପହଞ୍ଚିଲା । ସେ ଜାଣିବାକୁ ପାଇଲେ ଯେ ସମଗ୍ର ଯିରୂଶାଲମରେ ଉତ୍ତେଜନା ଖେଳିଯାଇଛି ।
\s5
\v 32 ସେ ସାଙ୍ଗେ ସାଙ୍ଗେ କେତେକ ସୈନ୍ୟ ଓ ଅଧିକାରୀମାନଙ୍କ ସହିତ ଆସି ପହଞ୍ଚିଲେ । ସେ ପାଉଲଙ୍କୁ ହତ୍ୟା କରିବାକୁ ଉଦ୍ୟମ ହେଉଥିବା ଯିହୁଦୀମାନଙ୍କ ପାଖକୁ ଗଲେ । ସେମାନେ ସେନାପତି ଓ ସୈନ୍ୟସାମନ୍ତଙ୍କୁ ଦେଖି ପାଉଲଙ୍କୁ ମାଡ଼ ମାରିବା ବନ୍ଦ କଲେ ।
\v 33 ତା'ପରେ ସେନାପତି ପାଖକୁ ଆସିଲେ ଓ ପାଉଲଙ୍କୁ ବନ୍ଦୀ କଲେ । ସେ ପାଉଲଙ୍କୁ ଦୁଇଟି ଶିକୁଳିରେ ବାନ୍ଧି ଦେବା ପାଇଁ ସୈନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ଆଦେଶ ଦେଲେ ତା'ପରେ ପାଉଲ କିଏ ଓ ସେ କ'ଣ କରିଛନ୍ତି ବୋଲି ସେନାପତି ପଚ଼ାରିଲେ ।
\s5
\v 34 ଲୋକ ଗହଳି ଭିତରୁ ଲୋକେ ଚ଼ିତ୍କାର କରି ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ କଥା କହିଲେ । ସେନାପତି ଏପରି କୋଳାହଳ ଦେଖି କାହାର କଥା ସତ୍ୟ ତାହା ଠିକ୍ ଭାବରେ ଜାଣି ପାରିଲେ ନାହିଁ । ତେଣୁ ସେ ପାଉଲଙ୍କୁ ସୈନ୍ୟ ନିବାସକୁ ନେଇ ଯିବା ପାଇଁ ଆଦେଶ ଦେଲେ । ସବୁ ଲୋକମାନେ ତାହାଙ୍କ ପଛେ ପଛେ ଚ଼ିତ୍କାର କରି ଯାଉଥିଲେ ।
\v 35 ସୈନ୍ୟମାନେ ପାଉଲଙ୍କୁ ପାହାଚ଼ ନିକଟକୁ ଆଣିଲେ କିନ୍ତୁ ଅନେକ ଲୋକମାନେ ପାଉଲଙ୍କୁ ମାରିବା ପାଇଁ ସେମାନଙ୍କ ପଛରେ ଗଲେ I ତେଣୁ ସେନାପତି ସୈନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ପାଉଲଙ୍କୁ ଉଠେଇ ସିଧା ତାଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆଣିବା ପାଇଁ କହିଲେ ।
\v 36 ତଥାପି ଲୋକସମୂହ ତାହାଙ୍କ ପଛରେ ଯାଉ ଯାଉ ପାଟି କଲେ, "ତାହାଙ୍କୁ ହତ୍ୟା କର ।"
\s5
\v 37 ସେନାନିବାସକୁ ନେବା ସମୟରେ ସେନାପତିଙ୍କୁ ପାଉଲ ପଚ଼ାରିଲେ, "ମୁଁ ଆପଣଙ୍କୁ କିଛି କହିପାରେ କି? ସେନାପତି ଉତ୍ତର କଲେ, " ମୁଁ ଆଚମ୍ବିତ ଯେ ତୁମେ ଗ୍ରୀକ୍ ଭାଷାରେ କହିପାର?
\v 38 ତେବେ ତୁମ୍ଭେ କ'ଣ ସେ ମିଶରୀୟ ଲୋକ ନୁହଁ, ଯିଏ କିଛି ବର୍ଷ ପୂର୍ବେ ସରକାରଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ବିଦ୍ରୋହ କରିଥିଲା ଓ ଚ଼ାରି ହଜାର ଆତଙ୍କବାଦୀଙ୍କୁ ନେଇ ମରୁଭୂମିକୁ ଚ଼ାଲିଯାଇଥିଲା ତାଙ୍କୁ ଆମେ ଧରି ପାରିଲୁ ନାହିଁ ।"
\s5
\v 39 ପାଉଲ କହିଲେ, "ନା, ମୁଁ ନୁହେଁ! ମୁଁ ଜଣେ ଯିହୁଦୀ I କିଲିକିଆର ତାର୍ଷ ନଗରର ମୋର ଜନ୍ମ । ଗୋଟିଏ ପ୍ରଧାନ ନଗରର ମୁଁ ଜଣେ ନାଗରିକ । ତେଣୁ ମୁଁ ଲୋକମାନଙ୍କୁ କଥା କହିବା ପାଇଁ ଆପଣଙ୍କଠାରୁ ଅନୁମତି ଚ଼ାହୁଁଛି ।"
\v 40 ସେନାପତି ପାଉଲଙ୍କୁ ଅନୁମତି ଦେଲେ କଥା କହିବା ପାଇଁ ତା’ପରେ ସେ ପାହାଚ଼ ଉପରେ ଠିଆ ହୋଇଗଲେ । ସେ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ହାତରେ ସଙ୍କେତ କରିବା ହେତୁ ସମସ୍ତେ ଅତି ଶାନ୍ତ ହୋଇଗଲେ । ତା'ପରେ ସେ ଏବ୍ରୀ ଭାଷାରେ କହିଲେ ।
\s5
\c 22
\p
\v 1 ପାଉଲ କହିଲେ, "ଯିହୁଦୀ ପ୍ରାଚୀନମାନେ ଓ ମୋ’ ସହ ଯିହୁଦୀ ଭାଇମାନେ, ମୋ’ ବିପକ୍ଷମାନଙ୍କ ସହିତ କଥାବାର୍ତ୍ତା କରିବା ବେଳେ ମୋ’ କଥା ଶୁଣ ।"
\v 2 ସେମାନେ ପାଉଲଙ୍କୁ ଏବ୍ରୀ ଭାଷାରେ କହିବାର ଶୁଣି ଶାନ୍ତ ହୋଇ ଶୁଣିଲେ । ତା'ପରେ ପାଉଲ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ,
\s5
\v 3 "ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପରି ମୁଁ ଜଣେ ଯିହୁଦୀୟ ଲୋକ । କିଲିକିଆ ଦେଶର ତାର୍ଷ ନଗରରେ ମୋର ଜନ୍ମ । କିନ୍ତୁ ଏହି ନଗରରେ ମୋର ଲାଳନପାଳନ ହୋଇଥିଲା । ମୁଁ ଆମ୍ଭ ପିତୃପୁରୁଷଙ୍କ ନିୟମଗୁଡ଼ିକ ବିଷୟରେ ଗୁରୁ ଗମଲୀୟେଲଙ୍କ ପାଖରୁ ବହୁତ ଯତ୍ନ ସହକାରେ ତାଲିମ ପାଇଛି । ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପରି, ମୁଁ ମଧ୍ୟ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଅତି ଉତ୍ସାହୀ ଥିଲି ।
\v 4 ମୁଁ ଯୀଶୁଙ୍କ ପଥରେ ଯାଉଥିବା ଲୋକମାନଙ୍କୁ ତାଡ଼ନା ଓ କଷ୍ଟ ଦେଉଥିଲି । ମୁଁ ପୁରୁଷ ଓ ସ୍ତ୍ରୀ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ବନ୍ଦୀ କରି କାରାଗାରରେ ରଖିଥିଲି ।
\v 5 ମହାଯାଜକ ଓ ପ୍ରାଚ଼ୀନ ଲୋକମାନଙ୍କର ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ପରିଷଦ ଏ କଥାର ସାକ୍ଷୀ ଅଟନ୍ତି । ମୁଁ ସେମାନଙ୍କଠାରୁ ଦମ୍ମେସକରେ ଥିବା ସେମାନଙ୍କର ଭାଇମାନଙ୍କ ପାଖକୁ ପତ୍ର ନେଇ ଯାଇଥିଲି । ସେଠାରେ ଥିବା ଯୀଶୁଙ୍କର ଶିଷ୍ୟମାନେ ଯେପରି ଦଣ୍ଡ ପାଇପାରନ୍ତି, ଏଥିନିମନ୍ତେ ସେମାନଙ୍କୁ ବନ୍ଦୀ କରି ଯିରୁଶାଲମକୁ ନେଇ ଆସିବା ପାଇଁ ମୁଁ ଯାଉଥିଲି ।
\s5
\v 6 "ମୁଁ ଦମ୍ମେସକର ନିକଟବର୍ତ୍ତୀ ହେଲା ବେଳେ ହଠାତ୍ ଗୋଟିଏ ଘଟଣା ଘଟିଲା । ଦମ୍ମେସକରେ ପହଞ୍ଚିବା ବେଳେ ପ୍ରାୟ ଦ୍ୱିପହର ହୋଇଥିଲା । ସେତେବେଳେ ହଠାତ୍ ଆକାଶରୁ ଗୋଟିଏ ଉଜ୍ଜ୍ୱଳ ଆଲୋକ ମୋ’ ଚାରିପାଖରେ ପ୍ରକାଶିତ ହେଲା ।
\v 7 ମୁଁ ତଳେ ପଡ଼ିଗଲି । ସେତେବେଳେ ମୋତେ ଗୋଟିଏ ବାଣୀ ଶୁଭିଲା, 'ଶାଉଲ, ଶାଉଲ, ତୁମ୍ଭେ କାହିଁକି ମୋତେ ତାଡ଼ନା କରୁଛ?
\v 8 ମୁଁ ପଚ଼ାରିଲି, 'ଆପଣ କିଏ, ପ୍ରଭୁ?' ସେ ମୋତେ କହିଲେ, 'ମୁଁ ସେହି ନାଜରିତୀୟ ଯୀଶୁ, ଯାହାକୁ ତୁମ୍ଭେ ତାଡ଼ନା କରୁଅଛ ।'
\s5
\v 9 ମୋ’ ସହିତ ଥିବା ଲୋକମାନେ ମଧ୍ୟ ସେହି ଆଲୋକ ଦେଖି ପାରିଲେ । କିନ୍ତୁ ସେମାନେ ମୋତେ କୁହାଯିବା ବାକ୍ୟ ଶୁଣି ବୁଝି ପାରିଲେ ନାହିଁ ।
\v 10 ତ'ପରେ ମୁଁ ପଚ଼ାରିଲି, 'ପ୍ରଭୁ ମୁଁ କ’ଣ କରିବି?' ପ୍ରଭୁ ମୋତେ କହିଲେ, 'ଉଠ ଦମ୍ମେସକ ନଗରକୁ ଯାଅ ।' ଯେଉଁସବୁ କାର୍ଯ୍ୟ ନିମନ୍ତେ ତୁମ୍ଭକୁ ମନୋନୀତ କରାଯାଇଛି, ତାହା ସେଠାରେ ତୁମ୍ଭକୁ କୁହାଯିବ ।'
\v 11 ଏହା ପରେ ମୁଁ କିଛି ଦେଖିପାରିଲି ନାହିଁ, କାରଣ ସେହି ଆଲୋକର ତେଜ ମୋତେ ଅନ୍ଧ କରି ପକାଇଥିଲା । ସେଥିପାଇଁ ମୋର ବନ୍ଧୁମାନେ ମୋ’ ହାତ ଧରି ଦମ୍ମେସକ ନେଇଗଲେ ।
\s5
\v 12 "ହନନୀୟ ନାମକ ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତି ମୋତେ ସାକ୍ଷାତ କରିବା ପାଇଁ ଆସିଲେ । ସେ ପ୍ରଭୁ ଭୟାଳୁ ଥିଲେ ଓ ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥା ମାନୁଥିଲେ । ଦମ୍ମେସକରେ ରହୁଥିବା ସମସ୍ତ ଯିହୁଦୀୟମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ସମ୍ମାନ ଦେଉଥିଲେ ।
\v 13 ହନନୀୟ ମୋ’ ପାଖରେ ଆସି ଠିଆ ହୋଇ କହିଲେ, ' ହେ ବନ୍ଧୁ ଶାଉଲ, ତୁମ୍ଭେ ପୁଣି ଥରେ ଦେଖ ।' ମୁଁ ସେହି ମୁହୂର୍ତ୍ତରେ ତାହାଙ୍କୁ ଦେଖିପାରିଲି ।
\s5
\v 14 ସେ ମୋତେ କହିଲେ, 'ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଓ ପୈତୃକ ପରମେଶ୍ୱର ଯାହାକୁ ଆମେ ଉପାସନା କରୁ ସେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ମନୋନୀତ କରିଛନ୍ତି ଏବଂ ତାହାଙ୍କର ଇଚ୍ଛା ଜଣାଇ ଅଛନ୍ତି I ସେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଧାର୍ମିକ ବ୍ୟକ୍ତିକୁ ଦେଖାଇ ଅଛନ୍ତି ସେ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଅଟନ୍ତି ଓ ତୁମ୍ଭେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ କଥା କହିବା ଶୁଣିଛ I
\v 15 ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯାହା ଯାହା ଦେଖିଛ ଓ ଶୁଣିଛ, ତାହା ଯେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ସମସ୍ତଙ୍କୁ କହିବ ତାହା ପରମେଶ୍ୱର ତୁମଠାରୁ ଆଶା କରନ୍ତି ।
\v 16 ତୁମ୍ଭେମାନେ ବର୍ତ୍ତମାନ ଆଉ ଅପେକ୍ଷା କର ନାହିଁ । ଶୀଘ୍ର ଉଠ ଓ ବାପ୍ତିଜିତ ହୁଅ ଏବଂ ଯୀଶୁଙ୍କ ନାମରେ ପ୍ରାର୍ଥନା କର ଏବଂ ତୁମ୍ଭର ପାପ କ୍ଷମା ପାଇଁ ପ୍ରାର୍ଥନା କର ।'
\s5
\v 17 "ତା'ପରେ ମୁଁ ଯିରୁଶାଲମକୁ ଫେରି ଆସିଲି । ସେଠାରେ ମନ୍ଦିରରେ ଦିନେ ପ୍ରାର୍ଥନା କଲା ବେଳେ ମୁଁ ଗୋଟିଏ ଦର୍ଶନ ଦେଖିଲି ।
\v 18 ସେହି ସମୟରେ ଯୀଶୁ ମୋତେ କହିଲେ,"ତୁମ୍ଭେ ଏହିଠାରେ ରୁହ ନାହିଁ । ତୁମ୍ଭେମାନେ ସାଙ୍ଗେ ସାଙ୍ଗେ ଯିରୁଶାଲମ ଛାଡ଼ି ଦିଅ, କାରଣ ତୁମ୍ଭେ ମୋ’ ବିଷୟରେ ଯାହା କହିବ, ସେମାନେ ଗ୍ରହଣ କରିବେ ନାହିଁ ।"
\s5
\v 19 କିନ୍ତୁ ମୁଁ କହିଲି, "ପ୍ରଭୁ, ଏ ଲୋକମାନେ ତ ସମସ୍ତେ ଜାଣନ୍ତି ଯେ ମୁଁ ପ୍ରତ୍ୟେକ ସମାଜଗୃହକୁ ଯାଇ ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କୁ ଖୋଜି ଥିଲି I ଲୋକମାନଙ୍କୁ ବନ୍ଦୀ କରୁଥିଲି ଏବଂ ମାଡ଼ ମାରୁଥିଲି ।
\v 20 ତୁମ୍ଭର ସାକ୍ଷୀ ସ୍ତିଫାନଙ୍କ ରକ୍ତ ବହିଯାଉଥିବା ସମୟରେ ମୁଁ ସେଠାରେ ଠିଆ ହୋଇ ସେହି କାର୍ଯ୍ୟକୁ ସମର୍ଥନ କରୁଥିଲି । ମୁଁ ତାହାଙ୍କୁ ହତ୍ୟା କରୁଥିବା ଲୋକମାନଙ୍କର ଲୁଗାପଟାକୁ ଜଗିଥିଲି, ଏସବୁ କଥା ସେମାନେ ଜାଣନ୍ତି ।
\v 21 କିନ୍ତୁ ପ୍ରଭୁ ମୋତେ କହିଲେ, 'ତୁମ୍ଭେ ଯାଅ, ଯିରୁଶାଲମ ଛାଡ଼ି ଦିଅ କାରଣ ମୁଁ ତୁମ୍ଭକୁ ବହୁତ ଦୂର ଅଣଯିହୁଦୀ ଦେଶଗୁଡ଼ିକୁ ପଠାଇବି ।"
\s5
\v 22 ଲୋକମାନେ ପାଉଲ ଯାହା କହିଲେ ତାହା ଶୁଣିଲେ ଯେଉଁ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସେ କହିଛନ୍ତି ଯେ ପ୍ରଭୁ ତାହାଙ୍କୁ ବିଭିନ୍ନ ସ୍ଥାନକୁ ପ୍ରେରଣ କରିଛନ୍ତି I ତା'ପରେ ସେମାନେ ସମସ୍ତେ ମିଶି ଖୁବ୍ ଜୋରରେ ପାଟି କରି କହିଲେ, " ଏ ଲୋକକୁ ପୃଥିବୀରୁ ଦୂର କର । କାରଣ ସେ ବଞ୍ଚିରହିବା ପାଇଁ ଯୋଗ୍ୟ ନୁହଁ ।"
\v 23 ସେମାନେ ଚ଼ିତ୍କାର କରି ନିଜ ନିଜ ଲୁଗାପଟା ବାହାର କରି ଫୋପାଡ଼ି ଦେଲେ ଓ ଶୂନ୍ୟକୁ ଧୂଳି ଫୋପାଡ଼ିଲେ I ଏହା ଦ୍ୱାରା ସେମାନଙ୍କ ରାଗ ଜଣା ପଡିଲା I
\v 24 ତା'ପରେ ସେନାପତି ପାଉଲଙ୍କୁ ସୈନ୍ୟ ନିବାସ ଭିତରକୁ ନେଇଯିବା ପାଇଁ ଆଦେଶ ଦେଲେ । କାହିଁକି ଲୋକମାନେ ତାହାଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଏଭଳି ପାଟିତୁଣ୍ଡ କରୁଥିଲେ, ତାହା ଜାଣିବା ପାଇଁ କୋରଡ଼ା ପ୍ରହାର ଦ୍ୱାରା ପାଉଲଙ୍କୁ ପଚ଼ାରିବା ନିମନ୍ତେ ସେ ସୈନିକମାନଙ୍କୁ ଆଦେଶ ଦେଲେ ।
\s5
\v 25 ସେମାନେ ପାଉଲଙ୍କ ହାତ ବାନ୍ଧି କୋରଡ଼ା ମାରିଲେ I ସେ ସମୟରେ ପାଉଲ ସେଠାରେ ଥିବା ସୈନ୍ୟଙ୍କୁ କହିଲେ, "ମୁଁ ଜଣେ ରୋମୀୟ ନାଗରିକ, ଯେ କି ଦୋଷୀ ବୋଲି ପ୍ରମାଣିତ ହୋଇ ନାହିଁ, ତାହାକୁ କୋରଡ଼ା ମାରିବା କ'ଣ ଆଇନ ସଙ୍ଗତ ଅଟେ?"
\v 26 ଏ କଥା ଅଧିକାରୀ ଶୁଣି ସେନାଧ୍ୟକ୍ଷଙ୍କୁ ଜଣାଇଲେ । ଅଧିକାରୀ କହିଲେ, "ତୁମ୍ଭେ ଜାଣ, ତୁମ୍ଭେ କ’ଣ କରୁଛ? ଏ ଲୋକ ଜଣେ ରୋମୀୟ ନାଗରିକ?" ତାହାକୁ ପ୍ରହାର କରିବା ଆଇନ ସଙ୍ଗତ ନୁହେଁ I
\s5
\v 27 ତେଣୁ ସେନାଧ୍ୟକ୍ଷ ଶୁଣି ଆଚମ୍ବିତ ହେଲେ I ସେ ନିଜେ କାରାଗାରକୁ ଯାଇ ପାଉଲଙ୍କୁ ପଚ଼ାରିଲେ, " ମୋତେ କୁହ, ତୁମ୍ଭେ କ’ଣ ପ୍ରକୃତରେ ଜଣେ ରୋମୀୟ ନାଗରିକ?” ପାଉଲ ଉତ୍ତର କରି କହିଲେ, " ହଁ, ମୁଁ ଜଣେ ରୋମୀୟ ନାଗରିକ I"
\v 28 ସେନାଧ୍ୟକ୍ଷ କହିଲେ, "ମୁଁ ଜଣେ ରୋମୀୟ କିନ୍ତୁ ନାଗରିକ ହେବାପାଇଁ ମୁଁ ପ୍ରଚୁ଼ର ଟଙ୍କା ଦେଇଥିଲି ।" ପାଉଲ କହିଲେ, " ମୁଁ ଜନ୍ମରୁ ରୋମୀୟ ନାଗରିକ I"
\v 29 ସୈନ୍ୟମାନେ ପାଉଲଙ୍କୁ ପ୍ରହାର କରିବା ପାଇଁ ପ୍ରସ୍ତୁତ ହେବା ବେଳେ ଓ ତାହାଙ୍କୁ ପ୍ରଶ୍ନ କରି ଜଣେ ରୋମୀୟ ନାଗରିକ ବୋଲି ଜାଣିବା ପରେ ତାହାଙ୍କୁ ସାଙ୍ଗେ ସାଙ୍ଗେ ଛାଡ଼ି ଚ଼ାଲି ଗଲେ । ସେନାଧ୍ୟକ୍ଷ ମଧ୍ୟ ତାହାଙ୍କୁ ବାନ୍ଧି ବେତ୍ରାଘାତ କରିବା ପାଇଁ ଆଦେଶ ଦେବାକୁ ଡ଼ରିଗଲେ । କାରଣ ଏହା କରିବା ଦ୍ୱାରା ସେ ଯେ ନିୟମ ଭଙ୍ଗ କରୁଛନ୍ତି ତାହା ବୁଝି ପାରିଲେ I
\s5
\v 30 ତହିଁ ଆର ଦିନ ସେନାଧ୍ୟକ୍ଷ ଜାଣିବା ପାଇଁ ଚାହିଲେ ଯିହୁଦୀମାନେ ପ୍ରକୃତରେ ପାଉଲଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ କ'ଣ ଦୋଷାରୋପ କରୁଥିଲେ । ତେଣୁ ତା' ପର ଦିନ ସେ ପାଉଲଙ୍କୁ ମୁକ୍ତ କରି ଦେଲେ ଏବଂ ଯିହୁଦୀ ମୁଖ୍ୟ ଯାଜକମାନଙ୍କୁ ଓ ସମଗ୍ର ଯିହୁଦୀ ମହାସଭା ଏକାଠି ହେବାକୁ ଆଦେଶ ଦେଲେ । ତା'ପରେ ସେନାଧ୍ୟକ୍ଷ ପାଉଲଙ୍କୁ ମହାସଭା ସମ୍ମୁଖରେ ବିଚ଼ାର ପାଇଁ ଠିଆ କରାଇଲେ I
\s5
\c 23
\p
\v 1 ପାଉଲ ଏକ ଲୟରେ ମହାସଭାକୁ ଚ଼ାହିଁ କହିଲେ, " ହେ ମୋର ଭାଇମାନେ! ମୁଁ ଆଜି ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଉତ୍ତମ ବିବେକ ଅନୁସାରେ କର୍ମ କରି ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ସମ୍ମୁଖରେ ଜୀବନ ଅତିବାହିତ କରିଛି ।"
\v 2 ମହାଯାଜକ ହନାନୀୟ ଏହା ଶୁଣି ତାହାଙ୍କ ପାଖରେ ଠିଆ ହୋଇଥିବା ଲୋକମାନଙ୍କୁ ତାହାଙ୍କ ମୁହଁରେ ଚ଼ାପୁଡ଼ା ମାରିବା ପାଇଁ ଆଦେଶ ଦେଲେ ।
\v 3 ପାଉଲ ହନାନୀୟଙ୍କୁ କହିଲେ, "ପରମେଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭକୁ ମଧ୍ୟ ଆଘାତ କରିବେ, ହେ କପଟୀମାନେ! ତୁମ୍ଭେମାନେ ବସି ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥା ବ୍ୟବହାର କରି ମୋର ବିଚାର କରୁଅଛ I କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ନିଜେ ଅବଜ୍ଞା କରୁଅଛ କାରଣ ବିନା ପ୍ରମାଣରେ ମୋତେ ଆଘାତ ଦେବାପାଇଁ ଆଦେଶ ଦେଉଛ ।
\s5
\v 4 ପାଉଲଙ୍କ ପାଖରେ ଠିଆ ହୋଇଥିବା ଲୋକମାନେ କହିଲେ, "ତୁମ୍ଭେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ମହାଯାଜକଙ୍କୁ ସେପରି କଥା କହିପାରିବ ନାହିଁ । "
\v 5 ପାଉଲ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, "ଭାଇମାନେ, ମୁଁ ଦୁଃଖିତ ଯେ ତାହାଙ୍କୁ ମହାଯାଜକ ବୋଲି ଜାଣି ନ ଥିଲି । ମୁଁ ଜାଣି ଥିଲେ ଏପରି କରି ନ ଥାନ୍ତି I ଏହା ଧର୍ମଶାସ୍ତ୍ରରେ ଲେଖାଅଛି, 'ତୁମ୍ଭର ନିଜ ଲୋକଙ୍କ ନେତା ବିଷୟରେ ଖରାପ କଥା କହିବା ଉଚ଼ିତ ନୁହେଁ ।' "
\s5
\v 6 ପାଉଲ ଜାଣିପାରିଲେ ଯେ ସଭାରେ ସେମାନଙ୍କ ଭିତରୁ କେତେକ ଲୋକ ସାଦ୍ଦୁକୀ ଓ ଅନ୍ୟ କେତେକ ଫାରୁଶୀ ମଧ୍ୟ ଥିଲେ । ତେଣୁ ସେ ଖୁବ୍ ଜୋର୍‌ରେ କହିଲେ, " ହେ ଯିହୁଦୀୟ ଭାଇମାନେ, ମୁଁ ଜଣେ ଫାରୂଶୀ ଓ ମୋ’ ପିତା ମଧ୍ୟ ଫାରୂଶୀ ଥିଲେ । ମୁଁ ଲୋକମାନଙ୍କର ମୃତ୍ୟୁରୁ ପୁନରୁତ୍ଥାନରେ ବିଶ୍ୱାସ କରେ । ଏହି ବିଶ୍ୱାସ ପାଇଁ ମୁଁ ଆଜି ଏଠାରେ ଏହି ବିଚ଼ାରର ସମ୍ମୁଖୀନ ହେଉଛି କାରଣ ପରମେଶ୍ୱର ଦିନେ ମୃତମାନଙ୍କୁ ପୁନରୁତ୍ଥାନ କରିବେ ।"
\v 7 ପାଉଲ ଏପରି କହିବା ମାତ୍ରେ ଫାରୂଶୀ ଓ ସାଦ୍ଦୂକୀମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ବହୁତ ତର୍କ-ବିତର୍କ ହେଲା ଯେ ମୃତ ଲୋକମାନେ ପୁଣି ଉଠିବେ କି ନାହିଁ, ସଭାର ଦୁଇ ଦଳ ମଧ୍ୟରେ ତର୍କ-ବିତର୍କ ହେଲା ।
\v 8 ସାଦ୍ଦୁକୀମାନେ ବିଶ୍ୱାସ କରନ୍ତି ଯେ ମୃତ ଲୋକମାନଙ୍କର ପୁନରୁତ୍ଥାନ ହୁଏ ନାହିଁ କି କୌଣସି ସ୍ୱର୍ଗଦୂତ କିଅବା ଆତ୍ମା କେହି ନାହାନ୍ତି । କିନ୍ତୁ ଫାରୁଶୀମାନେ ଦୁଇଟି ବିଷୟକୁ ବିଶ୍ୱାସ କରନ୍ତି ।
\s5
\v 9 ତେଣୁ ଯିହୁଦୀମାନେ ପରସ୍ପର ମଧ୍ୟରେ ଭୀଷଣ ପାଟିତୁଣ୍ଡ କଲେ । ଫାରୂଶୀ ଦଳର କେତେଜଣ ବ୍ୟବସ୍ଥା ଶିକ୍ଷକ ଠିଆ ହୋଇ ପାଉଲଙ୍କ ସପକ୍ଷରେ ଯୁକ୍ତି କଲେ । ସେମାନେ କହିଲେ, "ଆମ୍ଭେ ଏ ଲୋକର କିଛି ଦୋଷ ଦେଖିବାକୁ ପାଉନାହୁଁ । ହୁଏତ କୌଣସି ଆତ୍ମା କି ସ୍ୱର୍ଗଦୂତ ଏ ଲୋକ ସହିତ କଥାବାର୍ତ୍ତା ହୋଇଥିଲେ ଓ ସେ ଯେ ଯାହା କହୁଅଛି ତାହା ସତ୍ୟ ଅଟେ I
\v 10 ପରେ ଫାରୂଶୀ ଓ ସାଦ୍ଦୂକୀମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଗଣ୍ଡଗୋଳ ବଢ଼ି ହିଂସ୍ରକ ହୋଇଉଠିଲା । ସେନାଧ୍ୟକ୍ଷ ଭାବିଲେ, ବୋଧେ ଲୋକ ପାଉଲଙ୍କୁ ଖଣ୍ଡ ଖଣ୍ଡ କରି ପକାଇବେ । ତେଣୁ ପାଉଲଙ୍କୁ ସେମାନଙ୍କ ନିକଟରୁ ନେଇଆସି ସୈନ୍ୟ ନିବାସ ଭିତରୁ ନେଇ ଯିବା ନିମନ୍ତେ ସୈନିକମାନଙ୍କୁ ଆଦେଶ ଦେଲେ ।
\s5
\v 11 ସେହି ରାତିରେ ପ୍ରଭୁ ପାଉଲଙ୍କ ପାଖରେ ଠିଆ ହୋଇ କହିଲେ, "ସାହସୀ ହୁଅ । ତୁମ୍ଭେ ମୋ’ ବିଷୟରେ ଯିରୂଶାଲମରେ ଯେପରି ସାକ୍ଷ୍ୟ ଦେଇଛ ଠିକ୍ ସେହିପରି ରୋମରେ ମଧ୍ୟ ଦେବ ।"
\s5
\v 12 ତହିଁ ଆରଦିନ କେତେକ ଯିହୁଦୀ ଯେଉଁମାନେ ପାଉଲଙ୍କୁ ଘୃଣା କରୁଥିଲେ ସେମାନେ ପାଉଲଙ୍କୁ ହତ୍ୟା କରିବା ପାଇଁ ଗୋଟିଏ ଯୋଜନା କଲେ । ତାହାଙ୍କୁ ହତ୍ୟା ନ କରିବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସେମାନେ ଅନ୍ନଜଳ ସ୍ପର୍ଶ କରିବେ ନାହିଁ ବୋଲି ଶପଥ କଲେ । ସେମାନେ ଯଦି ଏହି ଶପଥ ନ ରଖନ୍ତି ପ୍ରଭୁ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଦଣ୍ଡ ଦିଅନ୍ତୁ I
\v 13 ଚ଼ାଳିଶ ଜଣରୁ ଅଧିକ ଯିହୁଦୀ ପାଉଲଙ୍କୁ ହତ୍ୟା କରିବା ପାଇଁ ଏହି ଷଡ଼ଯନ୍ତ୍ର କଲେ ।
\s5
\v 14 ସେମାନେ ମୁଖ୍ୟ ଯାଜକ ଓ ପ୍ରାଚ଼ୀନମାନଙ୍କ ପାଖକୁ ଯାଇ କହିଲେ, "ପ୍ରଭୁ ଜାଣନ୍ତି, ଆମ୍ଭେ ପ୍ରତିଜ୍ଞା କରିଛୁ ଯେ, ପାଉଲଙ୍କୁ ବଧ ନ କରିବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ କେହି ଭୋଜନ ସ୍ପର୍ଶ କରିବୁ ନାହିଁ I
\v 15 ତେଣୁ ଆମେ ତୁମକୁ ଏକ ଅନୁରୋଧ କରୁଛୁ ଯେ ତୁମେ ଯାଇ ଯିହୁଦୀମାନଙ୍କ ସଭା ତରଫରୁ ସେନାଧ୍ୟକ୍ଷ ଓ ସମସ୍ତ ଯିହୁଦୀୟ ନେତାମାନଙ୍କୁ ପାଉଲଙ୍କୁ ଛାଡ଼ି ଦେବା ପାଇଁ କୁହ । ତୁମ୍ଭେ ସେନାଧ୍ୟକ୍ଷଙ୍କୁ କହିବ ଯେ ତୁମ୍ଭେ ପାଉଲଙ୍କୁ ବାହାରକୁ ଆଣିବା ପାଇଁ ଚ଼ାହଁ, କାରଣ ତାହାଙ୍କୁ ତୁମ୍ଭର ଅନେକ ପ୍ରଶ୍ନ ପଚ଼ାରିବାର ଅଛି । ଆମ୍ଭେ ତାହାଙ୍କୁ ଏଠାରେ ପହଞ୍ଚିବା ପୂର୍ବରୁ ବାଟରେ ହତ୍ୟା କରିବା ପାଇଁ ପ୍ରସ୍ତୁତ ଅଛୁ ।"
\s5
\v 16 ପାଉଲଙ୍କର ଭଣଜା ଏ ଷଡ଼ଯନ୍ତ୍ର ବିଷୟରେ ଶୁଣିଲେ । ସେ ସେନାମାନଙ୍କ ସୈନ୍ୟ ନିବାସକୁ ଯାଇ ପାଉଲଙ୍କୁ ଏ ବିଷୟରେ କହିଲେ ।
\v 17 ତା'ପରେ ପାଉଲ ଜଣେ ସେନା ଅଧିକାରୀଙ୍କୁ ଡ଼ାକି କହିଲେ, "ଏହି ଯୁବକକୁ ସେନାଧ୍ୟକ୍ଷଙ୍କ ନିକଟକୁ ନେଇଯାଅ । ତା'ର ତାହାଙ୍କୁ କିଛି କହିବାର ଅଛି ।
\s5
\v 18 ତେଣୁ ସେନା ଅଧିକାରୀ ତାହାକୁ ସେନାଧ୍ୟକ୍ଷଙ୍କ ନିକଟକୁ ନେଇଗଲା ଓ କହିଲା, "ବନ୍ଦୀ ପାଉଲ ଏ ଯୁବକକୁ ଆପଣଙ୍କ ନିକଟକୁ ପଠାଇଛନ୍ତି । ସେ ଆପଣଙ୍କୁ କିଛି କହିବାକୁ ଚ଼ାହେଁ ।
\v 19 ସେନାଧ୍ୟକ୍ଷ ଯୁବକର ହାତ ଧରି ନିରୋଳା ସ୍ଥାନକୁ ନେଇ ପଚ଼ାରିଲେ, "ତୁମ୍ଭେ ମୋତେ କ’ଣ କହିବାକୁ ଚ଼ାହଁ?
\s5
\v 20 ସେ କହିଲା, "ଯିହୁଦୀମାନେ ପାଉଲଙ୍କୁ ଆହୁରି ଅଧିକ ପ୍ରଶ୍ନ ପଚ଼ାରିବାର ବାହାନାରେ ଆସନ୍ତା କାଲି ତାହାଙ୍କର ମହାସଭାକୁ ଆଣିବା ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ଆପଣଙ୍କୁ କହିବାକୁ ସ୍ଥିର କରିଛନ୍ତି । ମାତ୍ର ତାହା ସତ୍ୟ ନୁହେଁ I
\v 21 କିନ୍ତୁ ଆପଣ ସେମାନଙ୍କ କଥାନୁସାରେ କିଛି କରନ୍ତୁ ନାହିଁ । ଚ଼ାଳିଶ ଜଣରୁ ଅଧିକ ଯିହୁଦୀୟ ଲୁଚ଼ିଛନ୍ତି ଏବଂ ପାଉଲଙ୍କୁ ହତ୍ୟା କରିବା ପାଇଁ ଅପେକ୍ଷା କରିଛନ୍ତି । ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ନ ମାରିବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଅନ୍ନଜଳ ସ୍ପର୍ଶ କରିବେ ନାହିଁ ବୋଲି ପ୍ରତିଜ୍ଞା କରିଛନ୍ତି, ଏବେ ସେମାନେ ଆପଣଙ୍କ ସମ୍ମତିକୁ ଅପେକ୍ଷା କରି ପ୍ରସ୍ତୁତ ଅଛନ୍ତି ।"
\s5
\v 22 ସେନାଧ୍ୟକ୍ଷ ସେହି ଯୁବକଙ୍କୁ ଆଦେଶ ଦେଲେ ଯେ ସେ ତାହାଙ୍କୁ ଏକଥା କହିଛି ବୋଲି କାହାକୁ ଯେପରି ନ କୁହେ ଓ ଏହା କହି ତାହାଙ୍କୁ ପଠାଇ ଦେଲେ ।
\v 23 ସେନାଧ୍ୟକ୍ଷ ଦୁଇ ଜଣ ସେନାପତିଙ୍କୁ ଡ଼ାକି କହିଲେ, "ଆଜି ରାତି ନ'ଟା ବେଳେ କାଇସରୀଆକୁ ଯିବା ପାଇଁ 200 ପଦାତିକ ସୈନ୍ୟ, 70 ଜଣ ଅଶ୍ୱାରୋହୀ, 200 ବର୍ଚ୍ଛାଧାରୀଙ୍କୁ ପ୍ରସ୍ତୁତ କର ।
\v 24 ନିରାପଦରେ ଯିବା ପାଇଁ କେତେକ ଘୋଡ଼ାକୁ ପାଉଲଙ୍କ ପାଇଁ ପ୍ରସ୍ତୁତ କର ଓ ରାଜ୍ୟପାଳ ଫେଲୀକ୍ସଙ୍କ ପାଖରେ ଉପସ୍ଥିତ କରାଅ ।
\s5
\v 25 ସେନାଧ୍ୟକ୍ଷ ରାଜ୍ୟପାଳଙ୍କୁ ଗୋଟିଏ ପତ୍ର ଲେଖିଲେ I ଏହି ପତ୍ରର ମର୍ମ ହେଲା;
\v 26 "ମହାମହିମ ରାଜ୍ୟପାଳ ଫେଲୀକ୍ସଙ୍କୁ କ୍ଲାଉଦିଅ ଲୂସିୟାର ନମସ୍କାର ।
\v 27 ଯୀହୂଦୀମାନେ ଏହି ଲୋକକୁ ଧରି ନେଇ ହତ୍ୟା କରିବା ପାଇଁ ଚେ଼ଷ୍ଟା କରୁଥିଲେ । ମୁଁ ଘଟଣା ସ୍ଥଳରେ ସୈନ୍ୟମାନଙ୍କ ସହିତ ପହଞ୍ଚିଲି ଓ ତାହାଙ୍କୁ ରକ୍ଷା କଲି । ମୁଁ ଜାଣିବାକୁ ପାଇଲି ସେ ଜଣେ ରୋମୀୟ ନାଗରିକ ।
\s5
\v 28 ମୁଁ ଏହି ଲୋକକୁ ସେମାନଙ୍କର ମହାସଭାକୁ ନେଇ ତାହା ବିରୁଦ୍ଧରେ ଥିବା ଅଭିଯୋଗ କ'ଣ ତାହା ଜାଣିବାକୁ ଚ଼ାହୁଁଥିଲି ।
\v 29 ତା'ପରେ ପାଉଲକୁ ପ୍ରଶ୍ନ ପଚାରିବା ବେଳେ ଓ ଉତ୍ତର ଦେବା ବେଳେ ମୁଁ ଜାଣିବାକୁ ପାଇଲି ଯେ, ସେ ସେମାନଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥା ସମ୍ବନ୍ଧୀୟ ବିଷୟଗୁଡ଼ିକରେ ଅଭିଯୁକ୍ତ ହୋଇଛି । କିନ୍ତୁ ସେ କାରାଦଣ୍ଡ ବା ପ୍ରାଣଦଣ୍ଡ ପାଇବାର କୌଣସି ଦୋଷ କରି ନାହିଁ ।
\v 30 ହଠାତ୍ ମୁଁ ତାକୁ ହତ୍ୟା କରିବାକୁ ଷଡ଼ଯନ୍ତ୍ର କରାଯାଇଥିବାର ଖବର ପାଇଲି । ତେଣୁ ମୁଁ ତାକୁ ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ଆପଣଙ୍କ ନିକଟକୁ ପଠାଇଲି । ମୁଁ ତା'ର ଅଭିଯୋଗକାରୀମାନଙ୍କୁ କହିଲି ଯେ, ସେମାନେ ଆପଣଙ୍କ ନିକଟରେ ଅଭିଯୋଗ କରନ୍ତୁ ।"
\s5
\v 31 ତେଣୁ ତାହାଙ୍କ ଆଦେଶ ଅନୁସାରେ, ସୈନିକମାନେ ପାଉଲଙ୍କୁ ଧରି ନେଲେ ଏବଂ ରାତ୍ରୀରେ ଆନ୍ତିପାତ୍ରି ନଗରକୁ ଆଣିଲେ ।
\v 32 ତହିଁ ଆରଦିନ ପାଉଲଙ୍କୁ କାଇସରୀଆରେ ପହଞ୍ଚାଇବାର ଦାୟିତ୍ୱ ଅଶ୍ୱରୋହୀମାନଙ୍କୁ ଦେଇ ପଦାତିକ ସୈନ୍ୟମାନେ ସୈନ୍ୟ ନିବାସକୁ ଫେରି ଆସିଲେ ।
\v 33 ସେମାନେ କାଇସରୀଆରେ ପହଞ୍ଚି ରାଜ୍ୟପାଳକୁ ପତ୍ରଟି ଦେଲେ । ତା'ପରେ ସେମାନେ ପାଉଲଙ୍କୁ ତାହାଙ୍କ ହାତରେ ସମର୍ପଣ କଲେ ।
\s5
\v 34 ରାଜ୍ୟପାଳ ପତ୍ର ପଢ଼ି ପାଉଲଙ୍କୁ ପଚ଼ାରିଲେ ଯେ ସେ କେଉଁ ପ୍ରଦେଶର ଲୋକ । ସେ ଜାଣିବାକୁ ପାଇେଲ ଯେ ପାଉଲ କିଲିକିଆର ଲୋକ I
\v 35 ରାଜ୍ୟପାଳ କହିଲେ, "ତୁମ୍ଭର ଅଭିଯୋଗକାରୀମାନେ ଏଠାରେ ପହଞ୍ଚିବା ପରେ, ମୁଁ ତୁମ୍ଭ ବିଷୟରେ ସେମାନଙ୍କର ଅଭିଯୋଗ ଶୁଣିବି ଓ ବିଚାର କରିବି ।" ସେ ପାଉଲଙ୍କୁ ହେରାଦଙ୍କର ରାଜ ପ୍ରାସାଦରେ ରଖିବା ପାଇଁ ଆଦେଶ ଦେଲେ ।
\s5
\c 24
\p
\v 1 ମହାଯାଜକ ହନାନୀୟ ପାଞ୍ଚଦିନ ପରେ କେତେକ ଯିହୁଦୀୟ ନେତା ଓ ତର୍ତ୍ତୁଲ୍ଲ ନାମକ ଜଣେ ଓକିଲଙ୍କୁ ନେଇ କାଇସରୀଆରେ ପହଞ୍ଚିଲେ । ସେଠାରେ ସେମାନେ ରାଜ୍ୟପାଳଙ୍କ ସାମନାରେ ପାଉଲଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଅଭିଯୋଗ କଲେ ।
\v 2 ତେଣୁ ପାଉଲଙ୍କୁ ଡକା ହେଲା । ତର୍ତ୍ତୁଲ୍ଲ ତାହାଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଅଭିଯୋଗ କରି କହିଲେ, " ହେ ମହାମାନ୍ୟ ଫେଲିକ୍ସ! ଆମ୍ଭ ଲୋକମାନେ ଆପଣଙ୍କ ସକାଶେ ବହୁତ ଶାନ୍ତିରେ ଜୀବନଯାପନ କରୁଛନ୍ତି, ତେଣୁ ଆମ୍ଭେ ଆପଣଙ୍କୁ ଧନ୍ୟବାଦ ଜଣାଉଅଛୁ । ଆପଣଙ୍କ ଦୂରଦୃଷ୍ଟି ଯୋଗୁଁ ଏ ଜାତି ନିମନ୍ତେ ବହୁତ ଉନ୍ନତିକର କାର୍ଯ୍ୟ ହୋଇପାରୁଛି ।
\v 3 ଏଥିପାଇଁ ଆମ୍ଭେ ସବୁ ପ୍ରକାର ଓ ସର୍ବଦା ଆପଣଙ୍କ ନିକଟରେ ଅତ୍ୟନ୍ତ କୃତଜ୍ଞ ।
\s5
\v 4 ଅତଏବ ମୁଁ ଆପଣଙ୍କର ଅଧିକ ସମୟ ନଷ୍ଟ କରିବାକୁ ଇଚ୍ଛା ନ କରି, ସଂକ୍ଷେପରେ ଆମ୍ଭ କଥା କହିବି ତେଣୁ ଆପଣ ଧୈର୍ଯ୍ୟ ଧରି ଆମ୍ଭ କଥା ଶୁଣନ୍ତୁ ।
\v 5 ଏ ବ୍ୟକ୍ତି ଜଣେ ଗଣ୍ଡଗୋଳକାରୀ । ସେ ସାରା ପୃଥିବୀର ଯିହୁଦୀମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ବିଦ୍ରୋହ ସୃଷ୍ଟି କରୁଛି ଓ ଆନ୍ଦୋଳନ କରିବା ପାଇଁ ମତାଉଛି । ନାଜରିତୀୟ ସମ୍ପ୍ରଦାୟର ଜଣେ ମୁଖ୍ୟ ନେତା ।
\v 6 ଏପରିକି ସେ ମନ୍ଦିରକୁ ଅପବିତ୍ର କରିବା ପାଇଁ ମଧ୍ୟ ଚେ଼ଷ୍ଟା କରୁଥିଲା ତେଣୁ ଆମେ ତାକୁ ବନ୍ଦୀ କଲୁ I
\s5
\v 7 ମାତ୍ର ସହସ୍ର ସେନାପତି ହୁସିୟା ବଳପୂର୍ବକ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟରୁ ତାଙ୍କୁ ଛଡାଇନେଲା I
\v 8 "ଆପଣ ନିଜେ ତାକୁ ପରୀକ୍ଷା କରି ତାହାଠାରୁ ଆପଣ ତାଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ କରିଥିବା ସମସ୍ତ ଅଭିଯୋଗର ସତ୍ୟା ସତ୍ୟ ଜାଣି ପାରିବେ ।"
\v 9 ତା'ପରେ ସମସ୍ତ ଯିହୁଦୀୟ ନେତା ରାଜ୍ୟପାଳଙ୍କୁ କହିଲେ ଯେ ଯାହା ତର୍ତ୍ତୁଲ୍ଲ ଅଭିଯୋଗ କଲେ ତାହା ସତ୍ୟ ।
\s5
\v 10 ରାଜ୍ୟପାଳ ଯେତେବେଳ ପାଉଲଙ୍କୁ କହିବା ପାଇଁ ଆଦେଶ ଦେଲେ, ସେତେବେଳେ ପାଉଲ ଉତ୍ତର ଦେଇ କହିଲେ, "ମୁଁ ଜାଣେ ଯେ ଆପଣ ଅନେକ ବର୍ଷ ଧରି ଏ ଜାତିର ବିଚ଼ାରକର୍ତ୍ତା ଭାବରେ କାର୍ଯ୍ୟ କରିଆସୁଛନ୍ତି । ତେଣୁ ଆପଣଙ୍କ ସମ୍ମୁଖରେ ମୁଁ ଆନନ୍ଦରେ ମୋର ପକ୍ଷ ସମର୍ଥନ କରୁଅଛି ।
\v 11 ଆପଣ ଜାଣନ୍ତି ଯେ ମୁଁ କେବଳ ଉପାସନା କରିବା ପାଇଁ ମାତ୍ର ବାରଦିନ ପୂର୍ବରୁ ଯିରୂଶାଲମରେ ପହଞ୍ଚିଥିଲି ।
\v 12 ସେମାନେ ମୋତେ ମନ୍ଦିରରେ ବା କୌଣସି ସମାଜ ଗୃହରେ ବା ସହରରେ କାହାରି ସହ ଯୁକ୍ତି ତର୍କ କରିବା ବା ଭିଡ଼ ଜମେଇବାର ଦେଖିନାହାନ୍ତି ।
\v 13 ଏହି ଲୋକମାନେ ମୋ’ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଯେଉଁ ଅଭିଯୋଗ କରୁଛନ୍ତି, ତାହାର ପ୍ରମାଣ ସେମାନେ ଦେଇ ପାରିବେ ନାହିଁ ।
\s5
\v 14 କିନ୍ତୁ ମୁଁ ଗୋଟିଏ କଥା ଆପଣଙ୍କୁ କହୁଛି, ଏମାନେ ଯେଉଁମାନଙ୍କୁ ଗୋଟିଏ 'ଦଳ' ବୋଲି କହନ୍ତି, ସେହି ମତାନୁଯାୟୀ ମୁଁ ମୋର ପୂର୍ବପୁରୁଷମାନଙ୍କ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ଉପାସନା କରେ । କିନ୍ତୁ ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥା ଯାହା ସବୁ ଶିକ୍ଷା ଦିଏ, ଓ ଭାବବାଦୀ ପୁସ୍ତକରେ ଯାହା ସବୁ ଲେଖାଅଛି, ସେ ସବୁ ମୁଁ ଦୃଢ଼ ରୂପେ ବିଶ୍ୱାସ କରେ ।
\v 15 ଏହି ବ୍ୟକ୍ତିମାନଙ୍କ ଭଳି, ମୁଁ ମଧ୍ୟ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କଠାରେ ଏହି ଭରସା ରଖିଛି ଯେ, ଉଭୟ ଉତ୍ତମ ଓ ଦୁଷ୍ଟ ଲୋକମାନଙ୍କର ମୃତ୍ୟୁରୁ ପୁନରୁତ୍ଥାନ ହେବ ।
\v 16 କାରଣ ମୁଁ ବିଶ୍ୱାସ କରେ ସେହି ଦିନ ଆସିବ ମୁଁ ସର୍ବଦା ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ଦୃଷ୍ଟିରେ ଯାହା ସନ୍ତୋଷ ଓ ଲୋକମାନଙ୍କ ଦୃଷ୍ଟିରେ ଯାହା ଉଚିତ ବୋଲି ଭାବନ୍ତି ତାହାହିଁ ମୁଁ କରେ I
\s5
\v 17 ମୁଁ ବହୁତ ବର୍ଷ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଯିରୂଶାଲମରୁ ଦୂରରେ ଥିଲି । ତା'ପରେ ମୋ’ ଦରିଦ୍ର ଯିହୁଦୀମାନଙ୍କୁ ଅର୍ଥ ସାହାଯ୍ୟ ଦେବା ପାଇଁ ଓ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ପାଖରେ ଦାନ ଉତ୍ସର୍ଗ କରିବା ପାଇଁ ଯିରୂଶାଲମକୁ ଫେରିଲି ।
\v 18 ମୁଁ ମନ୍ଦିରରେ ନିଜକୁ ଶୁଚି କରିବାକୁ ଯାଇଥିଲି । ଶୁଚିକରଣ ଉତ୍ସବ ସରିଗଲା ପରେ କେତେକ ଏସିଆସ୍ଥିତ ଯିହୁଦୀମାନେ ସେଠାରେ ମୋତେ ଦେଖିଲେ ମୁଁ ସେଠାରେ କୌଣସି ଗଣ୍ଡଗୋଳ ସୃଷ୍ଟି କରି ନାହିଁ କି ମୋ’ ସହିତ କୌଣସି ଲୋକ ମଧ୍ୟ ନ ଥିଲେ ।
\v 19 ସେ ସମୟରେ ଏସିଆର କେତେକ ଯିହୁଦୀ ସେଠାରେ ଥିଲେ । ଯଦି ସେମାନଙ୍କର ମୋ’ ବିରୁଦ୍ଧରେ କିଛି ଆପତ୍ତି ଥାଏ ତେବେ ସେମାନେ ଆପଣଙ୍କ ନିକଟରେ ଉପସ୍ଥିତ ହେବା ଉଚ଼ିତ୍ I
\s5
\v 20 ନଚେତ୍ ଆପଣ ଏଠାରେ ଉପସ୍ଥିତ ଥିବା ଯିହୁଦୀମାନଙ୍କୁ ପଚ଼ାରନ୍ତୁ, ସେମାନଙ୍କ ପରିଷଦ ସଭାରେ, ସେମାନଙ୍କ ସମ୍ମୁଖରେ ମୁଁ ଯେତେବେଳ ଠିଆ ହେଲି, ସେତେବେଳ ସେମାନେ ମୋ’ଠାରେ କ’ଣ ସବୁ ଦୋଷ ଦେଖିଲେ ?
\v 21 ମୁଁ କେବଳ ଗୋଟିଏ କଥା ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଠିଆ ହୋଇ ଜୋର୍‌ରେ କହିଥିଲି ଯେ, 'ମୃତ୍ୟୁରୁ ଲୋକମାନଙ୍କର ପୁନରୁତ୍ଥାନ ହେବ ବୋଲି ବିଶ୍ୱାସ କରୁଥିବାରୁ ମୋର ଆଜି ସଭା ସମ୍ମୁଖରେ ବିଚ଼ାର ହେଉଛି I
\s5
\v 22 ଫେଲୀକ୍ସ୍ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କର ମାର୍ଗ ବିଷୟରେ ଭଲ ଭାବରେ ଜାଣିଥିବାରୁ ଶୁଣାଣି ସ୍ଥଗିତ ରଖିଲେ । ସେ କହିଲେ, " ସେନାଧ୍ୟକ୍ଷ ଲୂସିୟା ଆସିବା ପରେ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ବିଚ଼ାର କରିବି ।
\v 23 ଫେଲିକ୍ସ୍ ଶତ ସେନାପତିଙ୍କ ଜିମାରେ ପାଉଲଙ୍କୁ ରଖିବା ପାଇଁ ଆଦେଶ ଦେଲେ । ସେ ତାହାଙ୍କୁ ନଜରବନ୍ଦୀରେ ରଖି କିଛି ସ୍ୱାଧୀନତା ଦେବା ପାଇଁ ମଧ୍ୟ ଆଜ୍ଞା ଦେଲେ । ପାଉଲଙ୍କ ବନ୍ଧୁମାନେ ଯଦି ତାହାଙ୍କ ନିକଟକୁ କୌଣସି ଆବଶ୍ୟକୀୟ ଜିନିଷ ନେଇ ଆସନ୍ତି, ତେବେ ସେମାନଙ୍କୁ ବାଧା ନ ଦେବା ନିମନ୍ତେ ମଧ୍ୟ ସେ ସେହି ଶତ ସେନାପତିଙ୍କୁ ଆଦେଶ ଦେଲେ I
\s5
\v 24 କିଛି ଦିନ ପରେ ଫେଲୀକ୍ସ୍ ତାହାଙ୍କ ସ୍ତ୍ରୀ ଦ୍ରୁସିଲ୍ଲାଙ୍କୁ ନେଇ ଆସିଲେ । ସେ ଯିହୁଦୀ ଥିଲେ । ଫେଲୀକ୍ସ୍ ପାଉଲଙ୍କୁ ଡ଼କାଇ ତାହାଙ୍କଠାରୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯୀଶୁଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ ବିଷୟରେ ଶୁଣିଲେ ।
\v 25 କିନ୍ତୁ ପାଉଲ ଯେତେବେଳେ ଧାର୍ମିକ ଜୀବନ, ଆତ୍ମସଂଯମ ଓ ଆଗାମୀ ବିଚ଼ାର ବିଷୟରେ କହିଲେ, ସେତେବେଳେ ଫେଲୀକ୍ସ୍ ଭୟଭୀତ ହୋଇଗଲେ । ଫେଲୀକ୍ସ୍ କହିଲେ, "ବର୍ତ୍ତମାନ ତୁମ୍ଭେ ଯାଅ । ମୋର ସମୟ ହେଲେ ମୁଁ ତୁମ୍ଭକୁ ଡ଼ାକିବି ।"
\s5
\v 26 କିନ୍ତୁ ଫେଲୀକ୍ସ୍ ପାଉଲଙ୍କ ସହିତ କଥା ହେବାର ଆଉ ଗୋଟିଏ କାରଣ ଥିଲା । ସେ ଆଶା କରିଥିଲେ ଯେ ପାଉଲ ତାହାଙ୍କୁ ଟଙ୍କା ଲାଞ୍ଚ ଦେବେ । ତେଣୁ ସେ ପାଉଲଙ୍କୁ ଅନେକଥର ଡ଼କାଇ କଥା ହେଉଥିଲେ ।
\v 27 କିନ୍ତୁ ଏହିପରି ଦୁଇ ବର୍ଷ ବିତିଗଲା ପରେ ପର୍କିୟ ଫେଷ୍ଟ ରାଜ୍ୟପାଳ ହେଲେ । ଫେଲୀକ୍ସ୍ ଆଉ ରାଜ୍ୟପାଳ ପଦରେ ରହିଲେ ନାହିଁ । ତେଣୁ ଫେଲୀକ୍ସ୍ ଯିହୁଦୀୟମାନଙ୍କୁ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ କରିବା ପାଇଁ ପାଉଲଙ୍କୁ ବନ୍ଦୀ ଅବସ୍ଥାରେ କାରାଗାରରେ ରଖି ଚ଼ାଲିଗଲେ I
\s5
\c 25
\p
\v 1 ତା'ପରେ ଫେଷ୍ଟ ରାଜ୍ୟପାଳ ହେଲେ । ସେ ସେହି ପ୍ରଦେଶରେ ତିନି ଦିନ ରହିଲେ ଓ ତା'ପରେ କାଇସରୀଆରୁ ଯିରୂଶାଲମ ଚ଼ାଲିଗଲେ ।
\v 2 ସେଠାରେ ମୁଖ୍ୟ ଯାଜକମାନେ ଓ ଅନ୍ୟ ଯିହୁଦୀ ନେତାମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ସାକ୍ଷାତ କରି ପାଉଲଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ସେମାନଙ୍କର ଅଭିଯୋଗ ଆଗତ କଲେ ।
\v 3 ସେମାନେ ପାଉଲଙ୍କୁ ଯିରୂଶାଲମକୁ ପଠାଇଦେବା ପାଇଁ ତାହାଙ୍କୁ ଅନୁରୋଧ କଲେ । କାରଣ ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ରାସ୍ତାରେ ହତ୍ୟା କରିବାର ଷଡ଼ଯନ୍ତ୍ର କରିଥିଲେ ।
\s5
\v 4 କିନ୍ତୁ ଫେଷ୍ଟ କହିଲେ, "ପାଉଲ କାଇସରୀଆରେ ରହିବେ ଓ ମୁଁ ଶୀଘ୍ର ଯାଇ ପହଞ୍ଚିବି ।"
\v 5 ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କେତେକ ନେତା ମଧ୍ୟ ମୋ’ ସହିତ ଚ଼ାଲନ୍ତୁ । ଯଦି ପାଉଲ କିଛି ଭୁଲ କରିଛନ୍ତି, ତେବେ ସେମାନେ ତାହାଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଅଭିଯୋଗ ଆଣନ୍ତୁ ।"
\s5
\v 6 ତା'ପରେ ଫେଷ୍ଟ ସେମାନଙ୍କ ସହିତ ଆଠ ଦଶଦିନ ରହି କାଇସରୀଆକୁ ଚ଼ାଲିଗଲେ । ତହିଁ ଆରଦିନ ସେ ବିଚ଼ାର ଆସନରେ ବସିଲେ, ଓ ପାଉଲଙ୍କୁ ଡକାଇ ପଠାଇଲେ I
\v 7 ପାଉଲ କୋଠରୀକୁ ଆସିବା ପରେ ଯିରୂଶାଲମରୁ ଯେଉଁ ଯିହୁଦୀମାନେ ଆସିଥିଲେ, ସେମାନେ ତାହାଙ୍କ ଚ଼ାରିପାଖେ ଠିଆ ହୋଇଗଲେ । ସେମାନେ ତାହାଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ବହୁ ଗୁରୁତ୍ତର ଅଭିଯୋଗମାନ କଲେ, କିନ୍ତୁ କିଛି ପ୍ରମାଣ କରିପାରିଲେ ନାହିଁ ।
\v 8 ପାଉଲ ଆତ୍ମରକ୍ଷାର ସୁଯୋଗ ପାଇ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, "ମୁଁ ଯିହୁଦୀୟ ବ୍ୟବସ୍ଥା କି ମନ୍ଦିର କି କାଇସରଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ କୌଣସି ଦୋଷ କରି ନାହିଁ ।
\s5
\v 9 କିନ୍ତୁ ଫେଷ୍ଟ ଯିହୁଦୀମାନଙ୍କୁ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ କରିବା ପାଇଁ ପଚ଼ାରିଲେ, "ତୁମ୍ଭେ ମୋ ଦ୍ୱାରା ଏହି ଅଭିଯୋଗ ସମ୍ବନ୍ଧରେ ବିଚ଼ାର କରାଯିବା ପାଇଁ ଯିରୂଶାଲମ ଯିବା ପାଇଁ ଚ଼ାହୁଁଛ କି?"
\v 10 ପାଉଲ କହିଲେ, "ମୁଁ ବର୍ତ୍ତମାନ କାଇସରଙ୍କ ବିଚ଼ାର ଆସନ ସମ୍ମୁଖରେ ଠିଆ ହୋଇଛି । ଏଠାରେ ହିଁ ମୋର ବିଚ଼ାର ହେବ । ମୁଁ ଯିହୁଦୀୟମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ଯେକୌଣସି ଭୁଲ କରି ନାହିଁ, ଏହା ଆପଣ ଜାଣନ୍ତି I
\s5
\v 11 ମୁଁ ଯଦି କୌଣସି ଦୋଷ କରିଥାଏ, ଓ ମୃତ୍ୟୁ ଯୋଗ୍ୟ କୌଣସି କାର୍ଯ୍ୟ କରିଥାଏ । ତେବେ ମୁଁ ମୃତ୍ୟୁ ବରଣ କରିବା ପାଇଁ ପ୍ରସ୍ତୁତ ଅଛି । କିନ୍ତୁ ଯଦି ଏ ଅଭିଯୋଗକାରୀ ମାନଙ୍କର କଥାରେ ସତ୍ୟତା ନାହିଁ । ତେବେ ମୋତେ କେହି ସେମାନଙ୍କ ହାତରେ ସମର୍ପଣ କରି ପାରିବେ ନାହିଁ । ତେଣୁ ମୁଁ କାଇସରଙ୍କ ନିକଟରେ ବିଚ଼ାର ପାଇଁ ଆବେଦନ କରୁଛି ।
\v 12 ଫେଷ୍ଟ ତାହାଙ୍କ ପରାମର୍ଶ ଦାତାମାନଙ୍କ ସହିତ ଏ ବିଷୟରେ କଥା ହେଲେ । ସେ କହିଲେ, "ତୁମ୍ଭେ କାଇସରଙ୍କ ନିକଟରେ ଆବେଦନ କରିଛ । ତେଣୁ ତୁମ୍ଭେ ତାହାଙ୍କ ନିକଟକୁ ଯିବ ।
\s5
\v 13 କିଛି ଦିନ ପରେ ଆଗ୍ରିପ୍ପା ରାଜା ଓ ରାଣୀ ବର୍ଣ୍ଣୀକୀ ଫେଷ୍ଟଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ ଦେଖା କରିବାକୁ କାଇସରୀଆ ନଗରକୁ ଗଲେ I
\v 14 ସେମାନେ ସେହି ସ୍ଥାନରେ ବହୁତ ଦିନ ରହିଲେ । ଫେଷ୍ଟ ରାଜାଙ୍କ ଆଗରେ ପାଉଲଙ୍କ ଅଭିଯୋଗ ବିଷୟରେ କହିଲେ । ସେ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, "ଏଠାରେ ଜଣେ ଲୋକ ଅଛି । ଫେଲୀକ୍ସ୍ ତାକୁ ବନ୍ଦୀ ରୂପେ ରଖିଯାଇଛନ୍ତି ।
\v 15 ମୁଁ ଯିରୂଶାଲମରେ ରହିବା ସମୟରେ ମୁଖ୍ୟ ଯାଜକମାନେ ଓ ଯିହୁଦୀମାନଙ୍କ ପ୍ରାଚୀନମାନେ ମୋ’ ନିକଟରେ ତା’ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଅଭିଯୋଗ କରିଥିଲେ । ସେମାନେ ତାର ମୃତ୍ୟୁ ଦଣ୍ଡ ଚ଼ାହୁଁଥିଲେ ।
\v 16 ମୁଁ ସେମାନଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲି, 'ଯେତେବେଳେ କୌଣସି ବ୍ୟକ୍ତି କୌଣସି ଦୋଷ ପାଇଁ ଅଭିଯୁକ୍ତ ହୁଏ, ସେ ନିଜ ଅଭିଯୋଗକାରୀମାନଙ୍କର ମୁଖାମୁଖି ନ ହେବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଓ ନିଜ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଆଗତ ଅଭିଯୋଗର ଉତ୍ତର ନ ଦେବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ରୋମୀୟମାନେ ସେହି ଲୋକକୁ ଅନ୍ୟ କାହାକୁ ବିଚ଼ାର ପାଇଁ ଦିଅନ୍ତି ନାହିଁ ।'
\s5
\v 17 ତେଣୁ ଏହି ଯିହୁଦୀୟମାନେ ବିଚାର ପାଇଁ କାଇସରୀଆକୁ ଆସିବାରୁ ମୁଁ ସମୟ ନଷ୍ଟ ନ କରି ତହିଁ ଆରଦିନ ବିଚ଼ାର ସ୍ଥାନରେ ବସିଲି ଓ ସେହି ଲୋକକୁ ବିଚାରାଳୟକୁ ଆଣିବା ପାଇଁ ପ୍ରହରୀଙ୍କୁ ଆଦେଶ ଦେଲି ।
\v 18 ଯିହୁଦୀମାନେ ଠିଆ ହୋଇ ତାହାଙ୍କୁ ଦୋଷୀ କଲେ । କିନ୍ତୁ କୌଣସି ଖରାପ ଅପରାଧ ପାଇଁ ସେମାନେ ତାକୁ ଅଭିଯୁକ୍ତ କରି ପାରିଲେ ନାହିଁ ।
\v 19 ତା' ପରିବର୍ତ୍ତେ ସେମାନେ କେବଳ ନିଜ ଧର୍ମ ଓ ଯୀଶୁ ନାମକ ଜଣେ ମୃତ୍ୟୁ ବ୍ୟକ୍ତି ବିଷୟରେ ଯୁକ୍ତି ତର୍କ କଲେ । କିନ୍ତୁ ପାଉଲ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ଜୀବିତ ବୋଲି ଦାବି କଲେ ।
\v 20 ମୁଁ ଏ ସବୁ ବିଷୟରେ ବେଶି ଜାଣି ନ ଥିଲି । ତେଣୁ ମୁଁ କିଛି ପ୍ରଶ୍ନ ପଚ଼ାରିଲି ନାହିଁ । ମୁଁ ପାଉଲଙ୍କୁ ପଚ଼ାରିଲି, 'ଏହି ଅଭିଯୋଗ ଗୁଡ଼ିକର ବିଚାର ପାଇଁ ତୁମ୍ଭେ ଯିରୂଶାଲମ ଯିବାକୁ ଚ଼ାହୁଁଛ କି?
\s5
\v 21 କିନ୍ତୁ ପାଉଲ ବନ୍ଦୀଗୃହରେ ରହିବା ପାଇଁ ଓ ସମ୍ରାଟଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ବିଚ଼ାର ହେବା ପାଇଁ ଅନୁରୋଧ କଲେ । ତେଣୁ ମୁଁ ତାହାକୁ ସମ୍ରାଟଙ୍କ ପାଖକୁ ପଠାଇବାର ବ୍ୟବସ୍ଥା କରିବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ବନ୍ଦୀଗୃହରେ ରହିବା ପାଇଁ ଆଦେଶ ଦେଲି ।
\v 22 ତା'ପରେ ଆଗ୍ରୀପ୍ପା ଫେଷ୍ଟଙ୍କୁ କହିଲେ, "ମୁଁ ସେହି ଲୋକଠାରୁ ନିଜେ ଶୁଣିବାକୁ ଚାହେଁ ।
\s5
\v 23 ତହିଁ ଆରଦିନ ଆଗ୍ରିପ୍ପା ଓ ବର୍ଣ୍ଣୀକୀ ମହାଆଡ଼ମ୍ବରରେ ଉଚ୍ଚପଦସ୍ଥ ସାମରିକ କର୍ମଚ଼ାରୀ ତଥା ନଗରର ମୁଖ୍ୟ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କ ସହିତ ବିଚାରାଳୟରରେ ପ୍ରବେଶ କଲେ । ଫେଷ୍ଟଙ୍କ ଆଦେଶ ଅନୁଯାୟୀ ପାଉଲଙ୍କୁ ସେଠାକୁ ଅଣାଗଲା I
\v 24 ତା'ପରେ ଫେଷ୍ଟ କହିଲେ, " ହେ ରାଜା ଆଗ୍ରିପ୍ପା ଓ ଉପସ୍ଥିତ ଭଦ୍ର ବ୍ୟକ୍ତି ବୃନ୍ଦ, ଏ ହେଉଛନ୍ତି ସେହି ଲୋକ, ଯାହାଙ୍କ ବିଷୟରେ ଉଭୟ ଯିରୂଶାଲମ ଓ ଏଠାରେ ଥିବା ସମସ୍ତ ଯିହୁଦୀୟ ଲୋକମାନେ ମୋ’ ନିକଟରେ ଚିତ୍କାର କରି ଆବେଦନ କରିଛନ୍ତି ଯେ, ତାହାକୁ ଆଉ ବଞ୍ଚିରହିବାକୁ ଦିଆ ନ ଯାଉ ।
\s5
\v 25 କିନ୍ତୁ ମୁଁ ଯେତେବେଳେ ତାହାଙ୍କର ବିଚାର କଲି ସେତେବେଳେ ତାହାଙ୍କର କିଛି ଭୁଲ ଦେଖିଲି ନାହିଁ । ତାହାଙ୍କୁ ମୃତ୍ୟୁ ଦଣ୍ଡ ଦେଲା ଭଳି କୌଣସି କାରଣ ଦେଖିଲି ନାହିଁ । ସେ ସମ୍ରାଟଙ୍କ ନିକଟରେ ବିଚ଼ାରିତ ହେବା ପାଇଁ ଆବେଦନ କରିଥିବାରୁ ମୁଁ ତାହାକୁ ରୋମ୍ ପଠାଇବା ପାଇଁ ସ୍ଥିର କଲି ।
\v 26 କିନ୍ତୁ ମୁଁ ପ୍ରକୃତରେ ଜାଣି ପାରୁନାହିଁ, ସମ୍ରାଟଙ୍କୁ ତା' ବିଷୟରେ କ’ଣ ଲେଖିବି? ତେଣୁ ମୁଁ ତାକୁ ଆପଣମାନଙ୍କ ପାଖକୁ ଓ ହେ ରାଜା ଆଗ୍ରିପ୍ପା ବିଶେଷ କରି ଆପଣଙ୍କ ପାଖକୁ ଆଣିଛି । ମୋର ଆଶା, ଆପଣ ତାକୁ ପ୍ରଶ୍ନ ପଚାରି ପାରିବେ, ଓ କାଇସରଙ୍କୁ ଲେଖିବା ପାଇଁ ମୋତେ କିଛି କହିବେ ।
\v 27 ତେଣୁ ମୁଁ ଭାବୁଛି, ଜଣେ ବନ୍ଦୀ ବିରୁଦ୍ଧରେ କୌଣସି ଅଭିଯୋଗ ନ ଲେଖି ସମ୍ରାଟଙ୍କ ପାଖକୁ ପଠାଇବା ମୋର ମୂର୍ଖାମୀ ହେବ ।"
\s5
\c 26
\p
\v 1 ଆଗ୍ରିପ୍ପା ପାଉଲଙ୍କୁ କହିଲେ, "ତୁମ୍ଭକୁ ନିଜ ସପକ୍ଷରେ କହିବା ପାଇଁ ଅନୁମତି ଦିଆଗଲା ।"
\v 2 ହେ ରାଜା ଆଗ୍ରିପ୍ପା, "ମୁଁ ନିଜକୁ ଭାଗ୍ୟବାନ ମନେ କରୁଛି, କାରଣ ମୁଁ ଆଜି ଆପଣଙ୍କ ସମ୍ମୁଖରେ ଯିହୁଦୀମାନଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଅଭିଯୋଗ ବିରୁଦ୍ଧରେ ମୋ’ ସପକ୍ଷରେ ଉତ୍ତର ଦେବା ପାଇଁ ସମର୍ଥ ହୋଇପାରିଛି ।
\v 3 ଏକଥା ସତ୍ୟ ଯେ, ଆପଣ ଯିହୁଦୀୟ ପରମ୍ପରା ଓ ସେମାନେ ଯୁକ୍ତି କରୁଥିବା ବିଷୟରେ ଉତ୍ତମ ଜ୍ଞାନ ରଖିଛନ୍ତି । ତେଣୁ ମୋର କଥା ଧୈର୍ଯ୍ୟ ସହକାରେ ଶୁଣିବା ପାଇଁ ମୁଁ ଆପଣଙ୍କୁ ଅନୁରୋଧ କରୁଛି ।
\s5
\v 4 " ଯିହୁଦୀୟମାନେ ମୋର ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଜୀବନ ବିଷୟରେ ଜାଣନ୍ତି । ମୁଁ ପିଲାଦିନରୁ ନିଜ ଦେଶରେ ଓ ପରେ ଯିରୂଶାଲମରେ କିପରି ବାସ କରିଥିଲି, ତାହା ସେମାନେ ଜାଣନ୍ତି ।
\v 5 ସେମାନେ ମୋତେ ବହୁତ ଦିନରୁ ଜାଣନ୍ତି । ସେମାନେ ଯଦି ଚ଼ାହାଁନ୍ତି ତେବେ ସାକ୍ଷ୍ୟ ଦେଇପାରନ୍ତି ଯେ, ମୁଁ ଜଣେ ଉତ୍ତମ ଫାରୁଶୀ ଥିଲି । ଯିହୁଦୀୟ ଧର୍ମ ବ୍ୟବସ୍ଥାକୁ ଫାରୁଶୀମାନେ ଅନ୍ୟ କୌଣସି ଯିହୁଦୀୟ ଦଳର ଲୋକଙ୍କ ଅପେକ୍ଷା ଅଧିକ ଦୃଢ଼ ଭାବରେ ମାନନ୍ତି ।
\s5
\v 6 ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପୂର୍ବପୁରୁଷଙ୍କ ନିକଟରେ ପରମେଶ୍ୱର ଯେଉଁ ପ୍ରତିଜ୍ଞା କରିଥିଲେ, ସେହି ପ୍ରତିଜ୍ଞା ଉପରେ ନିର୍ଭର କରିଥିବାରୁ ମୋର ଆଜି ବିଚ଼ାର ହେଉଛି ।
\v 7 ଯେଉଁ ପ୍ରତିଜ୍ଞାକୁ ଇସ୍ରାଏଲର ବାରଟି ଗୋଷ୍ଠୀ ମଧ୍ୟ ଗ୍ରହଣ କରିବାକୁ ଆଶା କରନ୍ତି, ଓ ଏହାରି ଉପରେ ନିର୍ଭର କରି ଦିନରାତି ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କୁ ପୂଜା କରନ୍ତି, ମୁଁ ମଧ୍ୟ ସେହି ପ୍ରତିଜ୍ଞା ଗ୍ରହଣ କରିବା ପାଇଁ ଆଶା କରିଛି । ହେ ରାଜା! ସେହି ପ୍ରତିଜ୍ଞା ଉପରେ ମୋର ଆଶା ଓ ବିଶ୍ୱାସ ଥିବାରୁ ଯିହୁଦୀମାନେ ମୋ’ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଅଭିଯୋଗ କରୁଛନ୍ତି I
\v 8 ପରମେଶ୍ୱର ଯେ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ମୃତ୍ୟୁରୁ ପୁନରୁତ୍ଥିତ କରି ପାରିବେ, ଏକଥା ଆପଣମାନେ କାହିଁକି ଅସମ୍ଭବ ବୋଲି ଭାବୁଛନ୍ତି?
\s5
\v 9 "ମୁଁ ଯେତେବେଳେ ଫାରୂଶୀ ଥିଲି, ସେତେବେଳେ ମୁଁ ମଧ୍ୟ ନାଜରିତୀୟ ଯୀଶୁଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଅନେକ କାର୍ଯ୍ୟ କରିବି ବୋଲି ଭାବୁଥିଲି ।
\v 10 ଏ ଭଳି କରୁଥିବା ବେଳେ ମୁଁ ଯିରୂଶାଲମରେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କର ଅନେକ ଲୋକଙ୍କୁ ବନ୍ଦୀ କରି କାରାଗାରରେ ରଖିଥିଲି । ଯୀଶୁଙ୍କ ଅନୁସରଣକାରୀଙ୍କୁ ଯେତେବେଳେ ମୃତ୍ୟୁଦଣ୍ଡ ଦିଆଯାଉଥିଲା, ସେତେବେଳେ ମଧ୍ୟ ଏହା ଠିକ୍ ବୋଲି ଭାବି ସେଥିରେ ପୂର୍ଣ୍ଣ ସମ୍ମତ ହୋଇଥିଲି । ମୁଁ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କର ଅନେକ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଧରି ଆଣି କାରାଗାରରେ ବନ୍ଦୀ କରି ରଖୁଥିଲି, କାରଣ ଏପରି କରିବା ନିମନ୍ତେ ମୁଁ ମହାଯାଜକମାନଙ୍କଠାରୁ କ୍ଷମତା ପାଇଥିଲି । ମୁଁ ସେମାନଙ୍କୁ ସମାଜ ଗୃହ ସବୁରେ ଦଣ୍ତ ଦେଇଥିଲି ।
\v 11 ମୁଁ ସେମାନଙ୍କୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ କହିବା ପାଇଁ ବାଧ୍ୟ କରିଥିଲି । ମୁଁ ସେମାନଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଏତେ ଭୀଷଣ ଭାବରେ ରାଗି ଯାଇଥିଲି ଯେ ସେମାନଙ୍କୁ ଅତ୍ୟାଚ଼ାର କରିବା ପାଇଁ ବିଦେଶୀ ନଗରଗୁଡ଼ିକୁ ମଧ୍ୟ ଯାଇଥିଲି ।
\s5
\v 12 "ଥରେ ମୁଖ୍ୟ ଯାଜକମାନେ ମୋତେ ଦମ୍ମେସକ ନଗରକୁ ଯିବା ପାଇଁ ଅନୁମତି ଓ କ୍ଷମତା ଦେଲେ ।
\v 13 ମୁଁ ଦମ୍ମେସକକୁ ଯାଉଥିଲି । ସେତେବେଳେ ଖରାବେଳେ ହୋଇଥିଲା । ହଠାତ୍ ମୁଁ ଆକାଶରେ ଗୋଟିଏ ଆଲୋକ ଦେଖିଲି । ସେହି ଆଲୋକ ସୂର୍ଯ୍ୟଙ୍କଠାରୁ ମଧ୍ୟ ଆହୁରି ଉଜ୍ଜ୍ୱଳ ଥିଲା । ତାହା ମୋର ଓ ମୋ’ ସହିତ ଯାଉଥିବା ଲୋକଙ୍କ ଚ଼ାରିପଟେ ଝଲକୁ ଥିଲା ।
\v 14 ଆମେ ସମସ୍ତେ ତଳେ ପଡ଼ିଗଲୁ । ସେତେବେଳେ ମୁଁ ଏବ୍ରୀ ଭାଷାରେ ଗୋଟିଏ ସ୍ୱର ମୋତେ କହୁଥିବାର ଶୁଣିଲି, 'ଶାଉଲ, ଶାଉଲ, ତୁମ୍ଭେ ମୋତେ କାହିଁକି ତାଡ଼ନା ଦେଉଛ? କଣ୍ଟାମୁନରେ ଗୋଇଠା ମାରିବା ତୁମ୍ଭପାଇଁ ଅସମ୍ଭବ ଅଟେ ।' ଯୀଶୁଙ୍କୁ ଦେଖିଥିବା ବିଷୟରେ ପାଉଲଙ୍କ ବର୍ଣ୍ଣନା I
\s5
\v 15 ମୁଁ ପଚ଼ାରିଲି, 'ପ୍ରଭୁ, ଆପଣ କିଏ?' ସେ କହିଲେ, 'ମୁଁ ସେହି ଯୀଶୁ, ଯାହାଙ୍କୁ ତୁମ୍ଭେ ତାଡ଼ନା କରୁଛ ।
\v 16 ତୁମ୍ଭେ ଏବେ ଠିଆ ହୁଅ । ମୁଁ ତୁମ୍ଭକୁ ଜଣେ ସେବକରୂପେ ନିଯୁକ୍ତ କରିବା ପାଇଁ ତୁମ୍ଭ ନିକଟରେ ଦେଖା ଦେଇଅଛି । ତୁମ୍ଭେ ମୋ’ ବିଷୟରେ ଯାହା ଦେଖିଲ, ଓ ଯାହା ମୁଁ ତୁମ୍ଭକୁ ଦେଖାଇବି, ତୁମ୍ଭେ ତା'ର ସାକ୍ଷୀ ହେବ I
\v 17 ମୁଁ ତୁମ୍ଭକୁ ତୁମ୍ଭ ନିଜ ଓ ଅନ୍ୟ ଦେଶର ଲୋକମାନଙ୍କଠାରୁ ରକ୍ଷା କରିବି । ସେମାନଙ୍କର ଆଖି ଖୋଲି ଦେବାପାଇଁ ମୁଁ ତୁମ୍ଭକୁ ପଠାଉଛି ।
\v 18 ତୁମ୍ଭେ ସେହି ଲୋକମାନଙ୍କୁ ସତ୍ୟ ପଥ ଦେଖାଇବ ଓ ସେମାନଙ୍କୁ ଅନ୍ଧକାରରୁ ଆଲୋକକୁ ଆଣିବ । ତୁମ୍ଭେ ସେମାନଙ୍କୁ ଶୟତାନର ଶକ୍ତି ନିକଟରୁ ଦୂରେଇ ନେଇ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ପାଖକୁ ଆଣିବ । ତେବେ ସେମାନଙ୍କର ପାପକୁ କ୍ଷମା କରାଯିବ I ଯେଉଁମାନେ ମୋତେ ବିଶ୍ୱାସ କରି ପବିତ୍ର ହୋଇଛନ୍ତି ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ସେମାନେ ସ୍ଥାନ ପାଇବେ ।"
\s5
\v 19 ପାଉଲ କହିଲେ, " ହେ ମହାରାଜା ଅଗ୍ରିପ୍ପା, ମୁଁ ସେହି ସ୍ୱର୍ଗୀୟ ଦର୍ଶନର ବାଧ୍ୟ ହେଲି ।
\v 20 ମୁଁ ପ୍ରଥମେ ଦମ୍ମେସକ ନଗରରେ, ପରେ ଯିରୂଶାଲମରେ ସମଗ୍ର ଯିହୁଦା ଓ ଅଣଯିହୁଦୀ ଦେଶମାନଙ୍କରେ ମଧ୍ୟ ପ୍ରଚ଼ାର କଲି । ମୁଁ ସେମାନଙ୍କୁ ଅନୁତାପ କରି ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ପାଖକୁ ଫେରିବା ପାଇଁ କହିଲି । ସେମାନଙ୍କ ହୃଦୟ ପରିବର୍ତ୍ତନ ପାଇଁ ଉଚ଼ିତ କାର୍ଯ୍ୟ କରିବା ପାଇଁ ମଧ୍ୟ କହିଲି ।
\v 21 ଏଥିପାଇଁ ମନ୍ଦିରରେ ଥିବା ସମୟରେ ଯିହୁଦୀମାନେ ମୋତେ ବନ୍ଦୀ କଲେ, ଓ ମାରିବାକୁ ଚେ଼ଷ୍ଟା କଲେ ।
\s5
\v 22 କିନ୍ତୁ ମୋତେ ପରମେଶ୍ୱର ସାହାଯ୍ୟ କଲେ । ସେ ଆଜି ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ମାତେ ସାହାଯ୍ୟ କରିଆସୁଛନ୍ତି । ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ସାହାଯ୍ୟ ପାଇ ମୁଁ ଏଠାରେ ଠିଆ ହୋଇଛି । ଉଭୟ ପ୍ରଭାବଶାଳୀ ଓ ସାଧାରଣ ଲୋକମାନଙ୍କୁ, ମୁଁ ଦେଖିଥିବା କଥା କହୁଛି । ମୁଁ କିଛି ନୂଆ କଥା କହୁନାହିଁ । ମୋଶା ଓ ଭାବବାଦୀମାନେ ଯାହା ସବୁ ଘଟିବ ବୋଲି କହିଛନ୍ତି, ମୁଁ ସେହି କଥା କହୁଛି I
\v 23 ସେମାନେ କହିଛନ୍ତି, ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ମୃତ୍ୟୁ ବରଣ କରିବେ ଓ ମୃତ୍ୟୁର ପୁନରୁତ୍ଥିତ ହେଉଥିବା ପ୍ରଥମ ବ୍ୟକ୍ତି ହେବ । ମୋଶା ଓ ଭାବବାଦୀମାନେ କହିଛନ୍ତି, କେବଳ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯିହୁଦୀ ଓ ଅଣଯିହୁଦୀମାନଙ୍କୁ ଆଲୋକ ଦେଖାଇବେ ।"
\s5
\v 24 ପାଉଲ ଆତ୍ମରକ୍ଷା ପାଇଁ ଏହି ସବୁ କଥା କହିଲା ବେଳେ, ଫେଷ୍ଟ ଖୁବ୍ ଜୋରରେ କହିଲେ, "ପାଉଲ, ତୁମ୍ଭେ ପାଗଳା, ବହୁତ ପଢ଼ିବା କାରଣରୁ ତୁମ୍ଭେ ପାଗଳ ହୋଇଯାଇଛ ।"
\v 25 ପାଉଲ ଏହା ଶୁଣି ଉତ୍ତର ଦେଲେ, " ହେ ମହାମାନ୍ୟ ଫେଷ୍ଟ, ମୁଁ ପାଗଳ ନୁହେଁ । ମୋର ସବୁ କଥା ସତ୍ୟ ଓ ଯୁକ୍ତିଯୁକ୍ତ ।
\v 26 ରାଜା ଆଗ୍ରିପ୍ପା ଏସବୁ କଥା ଜାଣନ୍ତି । ତାହାଙ୍କୁ ଏହା ସ୍ପଷ୍ଟ ଭାବରେ କହି ପାରିବି, କାରଣ ମୁଁ ଜାଣେ ଯେ, ତାହାଙ୍କ ଦୃଷ୍ଟିରୁ ଏ ସମସ୍ତ ବିଷୟ ବାଦ୍ ଯାଇନାହିଁ, ଯେ ହେତୁ ଏହିସବୁ କୌଣସି ଗୁପ୍ତ ସ୍ଥାନରେ କରାଯାଇ ନାହିଁ ।
\s5
\v 27 ହେ ରାଜା ଆଗ୍ରିପ୍ପା, ଆପଣ କ'ଣ ଭାବବାଦୀମାନଙ୍କ ଲେଖାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରନ୍ତି କି? ମୁଁ ଜାଣେ, ଆପଣ ବିଶ୍ୱାସ କରନ୍ତି ।"
\v 28 ଆଗ୍ରିପ୍ପା ପାଉଲଙ୍କୁ କହିଲେ, "ତୁମ୍ଭେ କ'ଣ ଏତେ ସହଜରେ ମୋତେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟିୟାନ କରିଦେବ ବୋଲି ଭାବୁଛ?"
\v 29 ପାଉଲ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, "ପରମେଶ୍ୱର କରନ୍ତୁ, ଶୀଘ୍ର ବା ବିଳମ୍ବରେ ହେଉ, ଆପଣ ଓ ଅନ୍ୟ ସମସ୍ତେ, ମୋ’ କଥା ଶୁଣି, ପରିତ୍ରାଣ ପାଆନ୍ତୁ ଓ କୌଣସି ବନ୍ଧନ ବିନା ମୋ ପରି ହୁଅନ୍ତୁ ।"
\s5
\v 30 ତା'ପରେ ରାଜା, ରାଜ୍ୟପାଳ, ରାଣୀ ବର୍ଣ୍ଣୀକୀ ଓ ଅନ୍ୟମାନେ ସମସ୍ତେ ଠିଆ ହେଲେ ଓ ପ୍ରସ୍ଥାନ କଲେ ।
\v 31 ସେମାନେ ବିଚ଼ାର ଗୃହ ଛାଡ଼ିଲା ବେଳେ ପରସ୍ପର ସହିତ କଥାବାର୍ତ୍ତା ହେଲେ । ସେମାନେ କହିଲେ, "ଏହି ଲୋକକୁ ହତ୍ୟା କରିବା କି ବନ୍ଦୀ କରିବା ଉଚିତ ନୁହେଁ । ସେ ପ୍ରକୃତରେ କିଛି ଖରାପ କାର୍ଯ୍ୟ କରି ନାହିଁ ।
\v 32 ଅଗ୍ରିପ୍ପା ଫେଷ୍ଟଙ୍କୁ କହିଲେ, "ଆମ୍ଭେ ଏହି ଲୋକକୁ ମୁକ୍ତି ଦେଇପାରିଥାନ୍ତୁ, କିନ୍ତୁ ସେ ଯଦି କାଇସରଙ୍କୁ ଆବେଦନ କରି ନ ଥାଆନ୍ତା ।"
\s5
\c 27
\p
\v 1 ଇତାଲିଆକୁ ଜାହାଜରେ ଯାତ୍ରା କରିବା ପାଇଁ ସ୍ଥିର ହେବାରୁ ପାଉଲ ଓ ଅନ୍ୟ ବନ୍ଦୀମାନଙ୍କୁ ଦାଯିତ୍ୱ ଯୂଲିଅ ନାମକ ଶତ ସେନାପତିଙ୍କ ହସ୍ତରେ ଅର୍ପଣ କରାଗଲା । ସେହି ଯୂଲିଅ ସମ୍ରାଟଙ୍କର ସେନାବାହିନୀରେ ଚ଼ାକିରୀ କରୁଥିଲେ । ଆମ୍ଭେମାନେ ଆଦ୍ରାମୁତ୍ତୀୟରୁ ଗୋଟିଏ ଜାହାଜରେ ଉଠିଲୁ ।
\v 2 ସେହି ଜାହାଜଟି ଏସିଆ ଉପକୂଳବର୍ତ୍ତୀ ବନ୍ଦରଗୁଡ଼ିକୁ ଯାଉଥିଲା । ଥେସଲିନିକୀର ଆରିସ୍ତାର୍ଖ ନାମକ ଜଣେ ମାକିଦନିଆ ଅଧିବାସୀ ଆମ୍ଭ ସହିତ ଥିଲେ ।
\s5
\v 3 ତହିଁ ଆରଦିନ ଆମ୍ଭେ ସୀଦୋନରେ ପହଞ୍ଚିଲୁ । ଯୂଲିଅ ପାଉଲଙ୍କ ପ୍ରତି ଦୟା ଦେଖେଇ ତାହାଙ୍କୁ ତାହାଙ୍କର ବନ୍ଧୁମାନଙ୍କ ସହିତ ସାକ୍ଷାତ କରିବା ପାଇଁ ଅନୁମତି ଦେଲେ ବନ୍ଧୁମାନେ ତାହାଙ୍କର ଆବଶ୍ୟକତା ପୂର୍ଣ୍ଣ କଲେ I
\v 4 ତା'ପରେ ଆମ୍ଭେ ସୀଦୋନ ନଗର ଛାଡ଼ିଲୁ । ସେ ସମୟରେ ପ୍ରତିକୂଳ ପବନ ବହୁଥିଲା । ତେଣୁ ଆମ୍ଭେ ସାଇପ୍ରସ୍ ଉପଦ୍ୱୀପ ନିକଟ ଦେଇ ଜଳଯାତ୍ରା କଲୁ ।
\v 5 ତା'ପରେ ଆମ୍ଭେ କିଲିକିୟା ଓ ଫଫୁଲିଆ କୂଳେ କୂଳେ ଯାଇ ଲୁକିଆ ଦେଶର ମୁରା ନଗରୀରେ ପହଞ୍ଚିଲୁ I
\v 6 ସେଠାରେ ଯୂଲିଅ ଆଲେକଜାଣ୍ଡ୍ରିଆର ଜାହାଜଟିଏ ଇତାଲିଆକୁ ଯାଉଥିବାର ପାଇଲ I ସେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସେଥିରେ ଚ଼ଢାଇ ଦେଲେ I
\s5
\v 7 ଆମ୍ଭେମାନେ କିଛି ଦିନ ଧୀରେ ଧୀରେ ଯାତ୍ରା କଲୁ । ଶେଷରେ ବହୁତ ଅସୁବିଧାର ସମ୍ମୁଖୀନ ହୋଇ କ୍ନିଦ ପହଞ୍ଚିଲୁ । କିନ୍ତୁ ଖୁବ୍ ଜୋର୍‌ରେ ପବନ ବହୁଥିବାରୁ ଆମ୍ଭେ ଆଗକୁ ଯାଇ ପାରିଲୁ ନାହିଁ । ତେଣୁ ଆମ୍ଭେ ସାଲ୍ମୋଲୀର ନିକଟ କ୍ରୀତୀ ଦ୍ୱୀପ ଉପକୂଳ ଦେଇ ଯାତ୍ରା କଲୁ ।
\v 8 ଆମ୍ଭେ କୂଳେ କୂଳେ ବହୁତ କଷ୍ଟରେ ଯାତ୍ରା କଲୁ । ତା'ପରେ ଆମ୍ଭେ ଲାସାୟା ନଗର ପାଖ 'ସୁନ୍ଦର ବନ୍ଦର' ନାମକ ସ୍ଥାନରେ ପହଞ୍ଚିଲୁ ।
\s5
\v 9 ଏହିପରି ବହୁତ ସମୟ ବିତିଗଲା । ସେତେବେଳେ ଯିହୁଦୀୟ ଉପବାସ ଦିବସର ପରବର୍ତ୍ତୀ ସମୟ ହୋଇ ଥିବାରୁ, ଦୀର୍ଘ ଯାତ୍ରା ପାଇଁ ପାଗ ବିପଦପୂର୍ଣ୍ଣ ହୋଇ ଆସୁଥିଲା । ତେଣୁ ପାଉଲ ସେମାନଙ୍କୁ ସାବଧାନ କରେଇ କହିଲେ, " ହେ ବନ୍ଧୁଗଣ! ମୁଁ ଭାବୁଛି, ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ଆଉ ଆଗକୁ ଯାତ୍ରା କରିବା ବିପଦଜ୍ଜନକ ହେବ I
\v 10 ଏହା ଦ୍ୱାରା ଯେ କେବଳ ଜାହାଜ ଓ ଜିନିଷପତ୍ରର କ୍ଷତି ଘଟିବ ତାହା ନୁହେଁ, ହୁଏତ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ଜୀବନ ମଧ୍ୟ ଚ଼ାଲିଯାଇପାରେ ।"
\v 11 କିନ୍ତୁ ସେନାଧିକାରୀ, ପାଉଲଙ୍କ କହିଥିବା କଥା ଅପେକ୍ଷା ଜାହାଜର କ୍ୟାପଟେନ୍ ଓ ମାଲିକଙ୍କ କଥାକୁ ଅଧିକ ବିଶ୍ୱାସ କଲେ I
\s5
\v 12 ସେହି ବନ୍ଦରଟି ଶୀତ କଟେଇବା ପାଇଁ ଅନୁପଯୁକ୍ତ ଥିଲା । ତେଣୁ ଜାହାଜର ଅଧିକାଂଶ ନାବିକ ଫୈନିକ୍ସରେ ପହଞ୍ଚିବା ଆଶାରେ ସେଠାରେ ଆମ୍ଭ ସହିତ ଯିବା ପାଇଁ ଓ ଶୀତଋତୁ କଟେଇବା ପାଇଁ ପରାମର୍ଶ ଦେଲେ । ଫୈନିକ୍ସ କ୍ରୀତି ଉପଦ୍ୱୀପର ଗୋଟିଏ ନଗର । ଫୈନିକ୍ସ ଗୋଟିଏ ବନ୍ଦର । ତାହା ଉଭୟ ଉତ୍ତରପୂର୍ବ ଓ ଦକ୍ଷିଣପୂର୍ବ ଦିଗକୁ ଥିଲା ।
\v 13 ତା'ପରେ ପ୍ରବଳ ପବନ ଦକ୍ଷିଣ ଦିଗରୁ ବୋହିଲା । ଜାହାଜରେ ଥିବା ଲୋକମାନେ ଭାବିଲେ, "ଆମ୍ଭେ ଯେଉଁ ପବନ ବହିବା ଇଚ୍ଛା କରିଥିଲୁ, ତାହା ଆମ୍ଭେ ପାଇଲୁ ।" ତେଣୁ ଆମ୍ଭେ ଲଙ୍ଗର ଉଠେଇ କ୍ରୀତି ଉପଦ୍ୱୀପର କୂଳେ କୂଳେ ଯାତ୍ରା କଲୁ ।
\s5
\v 14 ମାତ୍ର ଅଳ୍ପ ସମୟ ପରେ ହଠାତ୍ ପାଗ ବଦଳିଗଲା । "ଉତ୍ତର ପୂର୍ବୀୟ" ନାମକ ପବନ, ଦ୍ୱୀପଆଡୁ ପ୍ରଚ଼ଣ୍ଡ ବେଗରେ ବୋହିବାକୁ ଲାଗିଲା ।
\v 15 ଏହା ଜାହାଜକୁ ଆଘାତ କରି ସମୁଦ୍ର ଭିତରକୁ ଠେଲି ନେଲା । ଜାହାଜ ପବନରେ ସ୍ଥିର ହୋଇ ରହି ନ ପାରିବାରୁ ଆମ୍ଭେ ତାକୁ ଭାସି ଯିବା ପାଇଁ ଛାଡ଼ି ଦେଲୁ ।
\v 16 ତା'ପରେ ଆମ୍ଭେ କ୍ଲାଉଦ ନାମକ ଉପଦ୍ୱୀପ ଉହାଡ଼ରେ ଜାହାଜ ଚ଼ଳାଇଲୁ । ସେଠାରେ ଗୋଟିଏ ଜୀବନରକ୍ଷକ ଡ଼ଙ୍ଗାକୁ ବହୁ କଷ୍ଟରେ ଆମ୍ଭେ ଜାହାଜ ଉପରକୁ ଉଠାଇବାକୁ ସମର୍ଥ ହେଲୁ I
\s5
\v 17 କେବଳ ତାହାକୁ ଜାହାଜ ଭିତରକୁ ନେଲୁ । ତାହାକୁ ଏକାଠି ଧରି ରଖିବା ପାଇଁ ଜାହାଜର ଚ଼ାରିପଟେ ଦଉଡ଼ିରେ ବାନ୍ଧି ଦେଲ । ନାବିକମାନେ ଚେ଼ାରାବାଲିରେ ଜାହାଜ ଲାଗିଯିବାର ଭୟ କଲେ । ତେଣୁ ସେମାନେ ଉପର ପାଲଗୁଡ଼ିକ ଖସେଇ ପବନରେ ଜାହାଜଟିକୁ ଭସେଇ ଦେଲେ ।
\v 18 ତହିଁ ଆରଦିନ ସେମାନେ ଝଡ଼ ପ୍ରବଳ ବେଗରେ ବଢ଼ିବାରୁ ମାଲଗୁଡ଼ିକ ସମୁଦ୍ରରେ ପକେଇ ଦେଲେ ।
\s5
\v 19 ତୃତୀୟ ଦିନ ସେମାନେ ନିଜ ହାତରେ ଜାହାଜର ସରଞ୍ଜାମ ସବୁ ପାଣିକୁ ଫୋପାଡ଼ି ଦେଲେ ।
\v 20 ଆମ୍ଭେ ବହୁତ ଦିନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସୂର୍ଯ୍ୟ କି ତାରା କିଛି ଦେଖି ପାରିଲୁ ନାହିଁ । ପ୍ରଚ଼ଣ୍ଡ ଝଡ଼ ବତାସର ବେଗ କମିଲା ନାହିଁ । ଆମ୍ଭେମାନେ ଜୀବନ ରକ୍ଷା କରିବାର ସମସ୍ତ ଆଶା ହରେଇ ବସିଲୁ । ଆମ୍ଭେ ଭାବିଲୁ, ଆମ୍ଭର ମୃତ୍ୟୁ ଘଟିବ । ଅନେକ ଦିନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଆମ୍ଭେମାନେ କେହି କିଛି ଖାଇ ନ ଥିଲୁ I
\s5
\v 21 ଶେଷରେ ପାଉଲ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, "ବନ୍ଧୁଗଣ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯଦି ମୋ’ କଥା ଶୁଣି କ୍ରୀତି ଉପଦ୍ୱୀପରୁ ଜାହାଜ ଛାଡ଼ି ନ ଥାନ୍ତ, ତେବେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ଏ ଜାହାଜ ନଷ୍ଟ ହୋଇ ନ ଥାନ୍ତା ଓ ଏତେ କ୍ଷତି ଘଟି ନ ଥାନ୍ତା I
\v 22 କିନ୍ତୁ ବର୍ତ୍ତମାନ ମୋର କଥାଶୁଣ ଓ ସାହାସ ଧର । କାରଣ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କାହାରି ଜୀବନ ଯିବ ନାହିଁ । କେବଳ ଜାହାଜଟି ନଷ୍ଟ ହୋଇଯିବ I
\s5
\v 23 ମୁଁ ଯେଉଁ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କର ସେବା କରେ, ତାହାଙ୍କର ଜଣେ ଦୂତ ଗତକାଲି ରାତିରେ ମୋ’ ପାଖରେ ଠିଆ ହୋଇ କହିଲେ I
\v 24 'ଭୟ କର ନାହିଁ, ପାଉଲ! ତୁମ୍ଭେ ନିଶ୍ଚୟ କାଇସରଙ୍କ ସମ୍ମୁଖକୁ ଯିବ । ପରମେଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭ ହେତୁ ତୁମ୍ଭର ସମସ୍ତ ସହଯାତ୍ରୀଙ୍କ ଜୀବନ ରକ୍ଷା କରିବେ ।'
\v 25 ତେଣୁ ବନ୍ଧୁଗଣ! ଖୁସୀ ହୁଅ । ମୁଁ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କୁ ବିଶ୍ୱାସ କରେ । ତାହାଙ୍କ ଦୂତ ମୋତେ ଯେପରି କହିଛନ୍ତି, ଠିକ୍ ସେହିପରି ଘଟିବ ।
\v 26 କିନ୍ତୁ ଆମ୍ଭେ କୌଣସି ଉପଦ୍ୱୀପ କୂଳରେ ଖଣ୍ଡ ବିଖଣ୍ଡ ହୋଇ ପଡ଼ିବା ।"
\s5
\v 27 ଝଡ଼ର ଚ଼ଉଦ ଦିନରେ ପ୍ରାୟ ମଧ୍ୟ ରାତ୍ରି ସମୟରେ ଆମ୍ଭ ଜାହାଜ ଆଦ୍ରିୟା ସମୁଦ୍ରର ପାଖରେ ଭାସୁଥିଲା । ଆମ୍ଭ ନାବିକମାନେ କୌଣସି ସ୍ଥଳ ଭାଗରେ ନିକଟବର୍ତ୍ତୀ ହୋଇଛନ୍ତି ବୋଲି ସନ୍ଦେହ କଲେ I
\v 28 ସେମାନେ ଗୋଟିଏ କଡ଼ରେ ଓଜନ ଓହଳିଥିବା ଦଉଡ଼ି ସାହାଯ୍ୟରେ ମାପ କରି ସେଠାରେ ଜଳର ଗଭୀରତା 120 ଫୁଟ ବୋଲି ଦେଖିଲେ । କିଛି ସମୟ ପରେ ସେମାନେ ପୁଣି ମାପି ତାହା 90 ଫୁଟ ଗଭୀର ଥିବାର ଦେଖିଲେ ।
\v 29 ସେମାନେ ଭୟ କଲେ, ଯେ କାଳେ ଜାହାଜ ଭାସି-ଭାସି ଯାଇ ପଥରରେ ଧକ୍କା ହୋଇଯିବ । ତେଣୁ ସେମାନେ ଜାହାଜର ପଛ ପଟେ ଚାରୋଟି ଲଙ୍ଗର ପକାଇ ଦିନ ହେବା ପାଇଁ ଅପେକ୍ଷା କଲେ ।
\s5
\v 30 କେତେକ ନାବିକ ଜାହାଜ ଛାଡ଼ି ଚ଼ାଲିଯିବାକୁ ଚାହିଁଲେ । ତେଣୁ ସେମାନେ ଜୀବନରକ୍ଷକ ଡ଼ଙ୍ଗାକୁ ପାଣିରେ ଖସେଇ ଦେଲେ । ଯାହା ଫଳରେ ଅନ୍ୟମାନେ ଭାବିବେ ଯେ, ନାବିକମାନେ ଜାହାଜ ସାମନାରେ ଅଧିକ ଲଙ୍ଗର ପକାଇବାକୁ ଯାଉଛନ୍ତି ।
\v 31 କିନ୍ତୁ ପାଉଲ ସେନାଅଧିକାରୀଙ୍କୁ ଓ ସୈନିକମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, "ଏମାନେ ଯଦି ଜାହାଜରେ ନ ରହିବେ, ତେବେ ତୁମ୍ଭେମାନେ କେହି ରକ୍ଷା ପାଇବ ନାହିଁ ।
\v 32 ତେଣୁ ସୈନିକମାନେ ଜୀବନ ରକ୍ଷକ ଡ଼ଙ୍ଗାର ଦଉଡ଼ି କାଟି ଦେଲେ ଓ ତାହାକୁ ପାଣିରେ ପକେଇ ଦେଲେ ।
\s5
\v 33 ପାହାନ୍ତିଆ ସମୟରେ ଠିକ୍ ପୂର୍ବରୁ ପାଉଲ ସେମାନଙ୍କୁ କିଛି ଖାଦ୍ୟ ଖାଇବା ପାଇଁ ଅନୁରୋଧ କଲେ । ସେ କହିଲେ, "ତୁମ୍ଭେମାନେ ଉତ୍କଣ୍ଠାର ସହିତ ଅପେକ୍ଷା କରିଛ ଓ ଆଜିକୁ ଚଉଦ ଦିନ ଧରି ତୁମ୍ଭେମାନେ ଖାଦ୍ୟ ସ୍ପର୍ଶ କରି ନାହଁ I
\v 34 ବର୍ତ୍ତମାନ ବଞ୍ଚିବା ପାଇଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର କିଛି ଖାଦ୍ୟ ଖାଇବା ନିହାତି ଆବଶ୍ୟକ । ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କାହାରି ମୁଣ୍ଡର ଗୋଟିଏ ବାଳ ମଧ୍ୟ ନଷ୍ଟ ହେବ ନାହିଁ ।"
\v 35 ଏତିକି କହିବା ପରେ ପାଉଲ କିଛି ରୋଟୀ ନେଇ ସମସ୍ତଙ୍କ ଆଗରେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଧନ୍ୟବାଦ ଦେଲେ, ଓ ସେଥିରୁ ଖଣ୍ଡେ ଛିଣ୍ଡେଇ ଖାଇବାକୁ ଆରମ୍ଭ କଲେ I
\s5
\v 36 ଏଥିରେ ସେମାନେ ସମସ୍ତେ ଉତ୍ସାହିତ ହେଲେ ଓ ସେମାନେ ମଧ୍ୟ ଖାଇବା ଆରମ୍ଭ କଲେ I
\v 37 ଜାହାଜରେ ସର୍ବ ମୋଟ 276 ଜଣ ଥିଲେ ।
\v 38 ଆମ୍ଭେ ଯଥେଷ୍ଟ ପରିମାଣରେ ଖାଇବା ପରେ ଜାହାଜରେ ଥିବା ଗହମକୁ ସେମାନେ ସମୁଦ୍ରରେ ଫିଙ୍ଗି ଦେଲେ, ଯଦ୍ଦ୍ୱାରା ଜାହାଜ ହାଲୁକା ହୋଇଗଲା I
\s5
\v 39 ଦିନ ହେଲା, ମାତ୍ର ନାବିକମାନେ ସେହି ସ୍ଥାନଟି ଚ଼ିହ୍ନି ପାରିଲେ ନାହିଁ । ସେମାନେ ଗୋଟିଏ ଉପସାଗର କୂଳରେ ବାଲିତଟ ଦେଖିଲେ । ସମ୍ଭବ ହେଲେ ସେହି କୂଳରେ ଜାହାଜ ଲଗେଇବା ପାଇଁ ସ୍ଥିର କଲେ ।
\v 40 ସେମାନେ ଲଙ୍ଗରଗୁଡ଼ିକ କାଟି ସମୁଦ୍ରରେ ଫିଙ୍ଗି ଦେଲେ । ସେମାନେ ମଙ୍ଗର ଦଉଡ଼ି ଫିଟେଇ ପବନରେ ସାମନା ପାଲଟି ଉଠାଇଲେ । ତା'ପରେ ସେମାନେ ବାଲିତଟ ଆଡ଼କୁ ଯାତ୍ରା କଲେ ।
\v 41 କିନ୍ତୁ ଜାହାଜଟି ଦୁଇଟି ସମୁଦ୍ରର ସଙ୍ଗମ ସ୍ଥାନରେ ଗୋଟିଏ ବାଲିଚଡ଼ାଠାରେ ଧକ୍କା ଖାଇ ଲାଗିଗଲା । ତେଣୁ ଜାହାଜର ଆଗ ଅଂଶ ଅଚ଼ଳ ହୋଇଗଲା ଓ ପଛ ଭାଗ ଲହରୀ ଧକ୍କାରେ ଭାଙ୍ଗି ଖଣ୍ଡ ଖଣ୍ଡ ହୋଇଗଲା ।
\s5
\v 42 ବନ୍ଦୀମାନେ କାଳେ ପହଁରି ଖସି ଚ଼ାଲିଯିବେ, ସେଥିପାଇଁ ସୈନ୍ୟମାନେ ଭୟରେ ସେମାନଙ୍କୁ ହତ୍ୟା କରିବା ପାଇଁ ଚିନ୍ତା କଲେ ।
\v 43 କିନ୍ତୁ ସେନା ଅଧିକାରୀ ୟୂଲିଅ ପାଉଲଙ୍କୁ ରକ୍ଷା କରିବା ପାଇଁ ଚାହିଁଲେ । ତେଣୁ ବନ୍ଦୀ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ମାରିଦେବା ପାଇଁ ସେ ସୈନିକମାନଙ୍କୁ ଅନୁମତି ଦେଲେ ନାହିଁ । ସେ ପହଁରି ଜାଣିଥିବା ଲୋକଙ୍କୁ ସମୁଦ୍ରକୁ ଡ଼େଇଁ ପଡ଼ି ପହଁରି ପହଁରି କୂଳକୁ ଯିବା ପାଇଁ ଆଦେଶ ଦେଲେ I
\v 44 ସେ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ଜାହାଜର କୌଣସି କାଠ ପଟା ବା ଭଙ୍ଗା ଅଂଶକୁ ଧରି ବା ଭେଳା ସାହାଯ୍ୟରେ କୂଳକୁ ଯିବା ପାଇଁ କହିଲେ । ଏହିପରି ଭାବରେ ସମସ୍ତେ ନିରାପଦରେ କୂଳରେ ଆସି ପହଞ୍ଚିଲେ । କାହାର ମୃତ୍ୟୁ ହେଲା ନାହିଁ ।
\s5
\c 28
\p
\v 1 ଆମ୍ଭେ ନିରାପଦରେ କୂଳରେ ପହଞ୍ଚିବା ପରେ ଜାଣିଲୁ ଯେ, ସେହି ଉପଦ୍ୱୀପର ନାମ ମେଲିତୀ । ସେତେବେଳେ ବର୍ଷା ହେଉଥିଲା ।
\v 2 ବହୁତ ଥଣ୍ଡା ଲାଗୁଥିଲା, ଦ୍ୱୀପର ବାସିନ୍ଦାମାନେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ବହୁତ ଦୟା ଦେଖାଇଲେ । ସେମାନେ ଆମ୍ଭପାଇଁ ନିଆଁ ଜଳେଇ ଆମ୍ଭକୁ ସ୍ୱାଗତ କଲେ I
\s5
\v 3 ପାଉଲ ବିଡ଼ାଏ କାଠ ଏକତ୍ର କରି ନିଆଁରେ ପକାଇଲେ । ସେତେବେଳେ ନିଆଁର ଉତ୍ତାପ ହେତୁ ଗୋଟିଏ ବିଷାକ୍ତ ସାପ ବାହାରି ପାଉଲଙ୍କ ହାତକୁ କାମୁଡ଼ି ଦେଲା I
\v 4 ସେଠାକାର ବାସିନ୍ଦାମାନେ ତାହାଙ୍କ ହାତରେ ସାପ ଝୁଲୁଥିବାର ଦେଖିଲେ । ସେମାନେ ନିଜ ନିଜ ଭିତରେ କୁହା କୁହି ହେଲେ, "ଏ ଲୋକଟିର ନିଶ୍ଚୟ ମୃତ୍ୟୁ ହେବ । ଯଦିଓ ଏ ଲୋକ ସମୁଦ୍ରରୁ ରକ୍ଷା ପାଇଲା, କିନ୍ତୁ ନ୍ୟାୟ ଏହାକୁ ବଞ୍ଚିବା ପାଇଁ ଦେଲା ନାହିଁ ।"
\s5
\v 5 ମାତ୍ର ପାଉଲ ହାତ ଛିଞ୍ଚାଡ଼ି ସାପଟିକୁ ନିଆଁରେ ଫିଙ୍ଗି ଦେଲେ । ଏଥିରେ ତା'ର କିଛି କ୍ଷତି ହେଲା ନାହିଁ ।
\v 6 ଲୋକେ ଆଶା କରିଥିଲେ ସେ ଫୁଲି ଯିବା ବା ତଳେ ପଡ଼ି ମରିଯିବ । କିନ୍ତୁ ବହୁତ ସମୟ ପରେ ମଧ୍ୟ ତାହାଙ୍କର କିଛି କ୍ଷତି ହେବାର ସେମାନେ ଦେଖିଲେ ନାହିଁ । ତେଣୁ ପାଉଲଙ୍କ ପ୍ରତି ସେମାନଙ୍କର ଧାରଣା ବଦଳିଗଲା । ତାହାଙ୍କୁ ପରମେଶ୍ୱର ବୋଲି ଭାବିଲେ I
\s5
\v 7 ସେହି ଅଞ୍ଚଳ ନିକଟରେ ଦ୍ୱୀପର ଜଣେ ମୁଖ୍ୟ ଲୋକଙ୍କର କେତେ ଖଣ୍ଡି ଜମି ଥିଲା । ତାହାଙ୍କର ନାମ ପୁବ୍ଲିୟ । ସେ ତାହାଙ୍କ ଘରକୁ ନେଇ ଆମ୍ଭକୁ ତିନି ଦିନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ରଖି ଅତିଥି ସତ୍କାର କଲେ ।
\v 8 ସେହି ସମୟରେ ପୁବ୍ଲିୟଙ୍କ ପିତା ଜ୍ୱର ଓ ଝାଡ଼ାରେ ଶଯ୍ୟାଶାୟୀ ଥିଲେ । ପାଉଲ ତାହାଙ୍କ ପାଖକୁ ଯାଇ ପ୍ରାର୍ଥନା କଲେ । ପ୍ରାର୍ଥନା ପରେ ସେ ତାହାଙ୍କ ଉପରେ ହାତ ରଖି ତାହାଙ୍କୁ ସୁସ୍ଥ କରି ଦେଲେ I
\v 9 ଏପରି ହେବାର ଦେଖି ଦ୍ୱୀପରେ ଥିବା ଅନ୍ୟ ପୀଡ଼ିତ ଲୋକମାନେ ମଧ୍ୟ ଆସି ସୁସ୍ଥ ହେଲେ ।
\v 10 ସେମାନେ ଆମ୍ଭକୁ ବହୁତ ଉପହାର ସହିତ ସମ୍ମାନ ଦେଲେ । ଆମ୍ଭେ ସେଠାରେ ତିନି ମାସ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ରହିଲୁ । ଆମ୍ଭେ ଜଳଯାତ୍ରାରେ ବାହାରିବା ସମୟରେ ସେମାନେ ଆମ୍ଭକୁ ଆବଶ୍ୟକୀୟ ଜିନିଷମାନ ମଧ୍ୟ ଦେଲେ ।
\s5
\v 11 ଆମ୍ଭେ ତିନି ମାସ ପରେ ଆଲେକଜାଣ୍ଡ୍ରିଆ ନଗରୀରେ ଗୋଟିଏ ଜାହାରେ ଚଢ଼ି ପୁଣି ଯାତ୍ରା କଲୁ । ତା'ର ନାମ ମିଥୁନ ଥିଲା । ଏହି ଜାହାଜଟି ମେଲିତୀ ଦ୍ୱୀପରେ ଶୀତକାଳ ବିତାଇଥିଲା ।
\v 12 ଆମ୍ଭେମାନେ ସେଥିରେ ସୁରାକୁସା ନଗରୀରେ ପହଞ୍ଚି ସେଠାରେ ତିନି ଦିନ ରହିଲୁ ।
\s5
\v 13 ସେଠାରୁ ବାହାରି ଆମ୍ଭେ ରେଗିୟ ନଗରରେ ପହଞ୍ଚିଲୁ । ସେଠାରେ ଗୋଟିଏ ଦିନ ରହିବା ପରେ ଦକ୍ଷିଣ ପବନ ବହିଲା । ଆମ୍ଭେ ଦ୍ୱିତୀୟ ଦିନ ପୁତେଅଲୀ ନଗରରେ ପହଞ୍ଚିଲୁ I
\v 14 ସେଠାରେ ଆମ୍ଭେ କେତେକ ଭାଇଙ୍କୁ ଭେଟିଲୁ । ସେମାନେ ଆମ୍ଭକୁ ସେଠାରେ ସାତ ଦିନ ରହିବାକୁ ଅନୁରୋଧ କଲେ । ତା'ପରେ ଆମ୍ଭେ ରୋମକୁ ଆସିଲୁ ।
\v 15 ରୋମରେ ଥିବା ଭାଇମାନେ ଆମ୍ଭ ଆସିବା ବିଷୟରେ ଖବର ପାଇଥିଲେ । ସେମାନେ "ଆପ୍ପିୟଙ୍କ ହାଟ" ଓ "ତିନି ସରେଇ ଘର" ସ୍ଥାନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଆମ୍ଭକୁ ଭେଟିବାକୁ ଆସିଥିଲେ । ସେମାନଙ୍କୁ ଦେଖି ପାଉଲ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଧନ୍ୟବାଦ ଦେଲେ ଓ ଉତ୍ସାହିତ ହେଲେ I
\s5
\v 16 ତା'ପରେ ଆମ୍ଭେ ରୋମ ଗଲୁ, ପାଉଲଙ୍କୁ ତୋମରେ ଏକାକୀ ରହିବା ପାଇଁ ଅନୁମତି ମିଳିଲା । କିନ୍ତୁ ତାହାଙ୍କ ପାଖରେ ଜଣେ ସୈନିକ ସବୁବେଳେ ଜଗି ରହିଲା I
\v 17 ପାଉଲ ତିନି ଦିନ ପରେ ଯିହୁଦୀ ନେତାମାନଙ୍କୁ ଡ଼କାଇଲେ । ସେମାନେ ଏକତ୍ରୀତ ହେଲା ପରେ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, "ଭାଇମାନେ, ମୁଁ ଯଦି ଆମ୍ଭ ଲୋକମାନଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ବା ଆମ୍ଭ ପୂର୍ବପୁରୁଷମାନଙ୍କ ପରମ୍ପରା ବିରୁଦ୍ଧରେ କିଛି କରି ନ ଥିଲି, ତଥାପି ମୋତେ ଯିରୂଶାଲମରେ ବନ୍ଦୀ କରି ରୋମୀୟମାନଙ୍କ ପାଖରେ ସମର୍ପିତ କରାଗଲା I
\v 18 ରୋମୀୟମାନେ ମୋତେ ଅନେକ ପ୍ରଶ୍ନ ପଚ଼ାରିଲେ । କିନ୍ତୁ ସେମାନେ ମୋ’ଠାରୁ ମୃତ୍ୟୁଦଣ୍ଡ ଯୋଗ୍ୟ କୌଣସି ଦୋଷ ପାଇଲେ ନାହିଁ । ତେଣୁ ସେମାନେ ମୋତେ ମୁକ୍ତ କରି ଦେବା ପାଇଁ ଚାହିଁଲେ I
\s5
\v 19 କିନ୍ତୁ ଯିହୁଦୀମାନେ ଏ ନିଷ୍ପତ୍ତିରେ ଆପତ୍ତି କଲେ । ତେଣୁ ମୁଁ କାଇସରଙ୍କ ନିକଟରେ ଆବେଦନ କରିବା ପାଇଁ ବାଧ୍ୟ ହେଲି । ମୋର କିନ୍ତୁ ନିଜ ଲୋକମାନଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ କୌଣସି ଆପତ୍ତି ଅଭିଯୋଗ ନାହିଁ I
\v 20 ଏଥିପାଇଁ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସଙ୍ଗେ ସାକ୍ଷାତ କରିବା ଓ କଥା ହେବା ପାଇଁ ଚାହିଁଲି । ଇସ୍ରାଏଲର ଭରସାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରୁଥିବା ହେତୁ ମୁଁ ଆଜି ଏହି ଶିକୁଳିରେ ବନ୍ଧା ହୋଇଛି ।"
\s5
\v 21 ଯିହୁଦୀ ନେତାମାନେ ଏହା ଶୁଣି ପାଉଲଙ୍କୁ କହିଲେ, "ଆମ୍ଭେମାନେ ତୁମ୍ଭ ବିଷୟରେ ଯିହୁଦା ଦେଶରୁ କୌଣସି ପତ୍ର ପାଇ ନାହୁଁ । ଆମ୍ଭେ ଯିରୂଶାଲମରୁ ଆସିଥିବା ଭାଇମାନଙ୍କଠାରୁ ତୁମ୍ଭ ବିରୁଦ୍ଧରେ କିଛି ଖବର ବା ମନ୍ଦ ସୂଚ଼ନା ପାଇ ନାହୁଁ I
\v 22 ଆମ୍ଭେ ତୁମ୍ଭଠାରୁ ତୁମ୍ଭ ବିଚ଼ାରଗୁଡ଼ିକ ବିଷୟରେ ଶୁଣିବାକୁ ଚ଼ାହୁଁଛୁ । ଆମ୍ଭେ ଜାଣୁ ଯେ, ଏହି ଦଳର ନିନ୍ଦା ସବୁଠାରେ ହେଉଛି ।
\s5
\v 23 ତେଣୁ ସେମାନେ ତାହାଙ୍କ ପାଖକୁ ଆସିବା ପାଇଁ ଗୋଟିଏ ଦିନ ସ୍ଥିର କଲେ । ବହୁ ସଂଖ୍ୟାରେ ଲୋକମାନେ ତାହାଙ୍କ ରହିବା ସ୍ଥାନକୁ ଆସିଲେ । ପାଉଲ ସେମାନଙ୍କୁ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ରାଜ୍ୟ ବିଷୟରେ ପ୍ରମାଣ ସହିତ ସବୁ କଥା ବୁଝାଇ ଦେଲେ । ସେ ସକାଳୁ ସନ୍ଧ୍ୟା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥା ଓ ଭାବବାଦୀଙ୍କ ଶାସ୍ତ୍ରରୁ ଯୀଶୁଙ୍କ ବିଷୟ ବୁଝାଇ ସେମାନଙ୍କୁ ବିଶ୍ୱାସ କରାଇବା ପାଇଁ ଚେ଼ଷ୍ଟା କଲେ I
\v 24 ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କେତେ ଜଣ ଯିହୁଦୀ ପାଉଲଙ୍କ କଥା ବିଶ୍ୱାସ କଲେ, କିନ୍ତୁ କେତେକ ବିଶ୍ୱାସ କଲେ ନାହିଁ I
\s5
\v 25 ସେମାନେ ଶେଷରେ ନିଜ ନିଜ ଭିତରେ ତର୍କବିତର୍କ କରି ବିଦାୟ ନେଲେ । ସେତେବେଳେ ପାଉଲ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, "ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ଭାବବାଦୀ ଯିଶାଇୟଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ପୂର୍ବପୁରୁଷମାନଙ୍କୁ ସତ୍ୟ କଥା କହିଲେ,
\v 26 'ଏହି ଲୋକମାନଙ୍କ ପାଖକୁ ଯାଅ ଓ ସେମାନଙ୍କୁ କୁହ ଯେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଶୁଣିବ, କିନ୍ତୁ ବୁଝିବ ନାହିଁ । ତୁମ୍ଭେମାନେ ଚ଼ାହୁଁଥିବ, ଓ ଦେଖୁଥିବ କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭେ ଯାହା ଦେଖିବ, ତାହା ବୁଝିବ ନାହିଁ ।
\s5
\v 27 ହଁ, ଏଠାରେ ଏହି ଲୋକମାନଙ୍କର ମନ କଠୋର ହୋଇଯାଇଛି । ଏ ଲୋକମାନଙ୍କର କାନ ଅଛି କିନ୍ତୁ ଏମାନେ ଶୁଣିପାରୁ ନାହାନ୍ତି । ଏମାନେ ସତ୍ୟ କଥା ଦେଖିବା ପାଇଁ ଆଖି ବନ୍ଦ କରି ଦେଉଛନ୍ତି । ନ ହେଲେ ହୁଏତ ସେମାନେ ସେମାନଙ୍କ ଆଖିରେ ଦେଖି ପାରନ୍ତେ, କାନରେ ଶୁଣି ପାରନ୍ତେ ଓ ବୁଝି ପାରନ୍ତେ । ଏହାଦ୍ୱାରା, ସେମାନେ ମନ ଫେରାଇ ମୋ' ନିକଟକୁ ଆସନ୍ତେ ଓ ମୁଁ ସେମାନଙ୍କୁ ସୁସ୍ଥ କରନ୍ତି ।'
\s5
\v 28 ତେଣୁ ମୁଁ ଚ଼ାହେଁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜାଣି ରଖ ଯେ, ପରମେଶ୍ୱର ତାହାଙ୍କର ଏହି ପରିତ୍ରାଣର ସମ୍ବାଦ ଅଣଯିହୁଦୀ କମାନଲୋଙ୍କ ପାଖକୁ ପଠାଇଛନ୍ତି । ସେମାନେ ତାହାକୁ ଶୁଣିବେ, ପୁଣି ଗ୍ରହଣ କରିବେ ।
\v 29 undefined
\s5
\v 30 ପାଉଲ ଦୁଇ ବର୍ଷ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ନିଜର ଭଡ଼ା ଘରେ ରହିଲେ ।
\v 31 ଯେତେ ଲୋକ ପାଉଲଙ୍କୁ ଦେଖିବା ପାଇଁ ଆସୁଥିଲେ, ସେ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ସ୍ୱାଗତ କଲେ ଓ ପାଉଲ ମୁକ୍ତ ଭାବରେ, ବିନା ବାଧାରେ ପୁଣି ଅତି ସାହାସର ସହିତ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ରାଜ୍ୟ ଓ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ବିଷୟରେ ପ୍ରଚ଼ାର କଲେ । ପୁଣି ସେହି ଶିକ୍ଷା ଦେବାରୁ କେହି ହେଲେ ତାହାଙ୍କୁ ଅଟକାଇବା ପାଇଁ ଚେଷ୍ଟା କଲେ ନାହିଁ ।

686
46-ROM.usfm Normal file
View File

@ -0,0 +1,686 @@
\id ROM
\ide UTF-8
\h ରୋମୀୟ ମଣ୍ଡଳୀ ନିକଟକୁ ପ୍ରେରିତ ପାଉଲଙ୍କ ପତ୍
\toc1 ରୋମୀୟ ମଣ୍ଡଳୀ ନିକଟକୁ ପ୍ରେରିତ ପାଉଲଙ୍କ ପତ୍
\toc2 ରୋମୀୟ ମଣ୍ଡଳୀ ନିକଟକୁ ପ୍ରେରିତ ପାଉଲଙ୍କ ପତ୍
\toc3 rom
\mt1 ରୋମୀୟ ମଣ୍ଡଳୀ ନିକଟକୁ ପ୍ରେରିତ ପାଉଲଙ୍କ ପତ୍
\s5
\c 1
\p
\v 1 ମୁଁ, ପାଉଲ, ଯେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯୀଶୁଙ୍କ ଜଣେ କ୍ରୀତଦାସ ଏହି ପତ୍ର ରୋମରେ ରହୁଥିବା ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କୁ ଲେଖୁଅଛି I ଈଶ୍ୱର ମୋତେ ତାହାଙ୍କର ପ୍ରେରିତ ଭାବରେ ଡାକିଲେ ଓ ତାହାଙ୍କର ସୁସମାଚ଼ାର ଲୋକମାନଙ୍କୁ କହିବା ପାଇଁ ମୋତେ ବାଛିଲେ ।
\v 2 ପରମେଶ୍ୱର, ଏହି ସୁସମାଚ଼ାର ନିଜ ଲୋକଙ୍କୁ ଦେବା ପାଇଁ ଯୀଶୁ ଆସିବାର ବହୁ ଆଗରୁ ପ୍ରତିଜ୍ଞା କରିଥିଲେ ଯାହା ଭବିଷ୍ୟଦ୍ ବକ୍ତାମାନେ ସେହି ପ୍ରତିଜ୍ଞା ପବିତ୍ର ଶାସ୍ତ୍ରରେ ଲେଖିଥିଲେ ।
\v 3 ଏହି ସୁସମାଚ଼ାର ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ପୁତ୍ର ତଥା ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ସମ୍ଭନ୍ଧରେ ଅଟେ । ସେ ଦାଉଦ ରାଜାଙ୍କ ବଂଶରେ ମନୁଷ୍ୟ ରୂପରେ ଜନ୍ମ ହୋଇଥିଲେ ।
\s5
\v 4 କିନ୍ତୁ, ସେ ଯେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ପୁତ୍ର ତାହା ଶକ୍ତିଯୁକ୍ତ ଭାବରେ ପ୍ରକାଶ କରାଗଲା I ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ଦ୍ୱାରା ପୁନରୁତ୍ଥାନର ଫଳ ସ୍ୱରୂପ ସେ ମହାନ ଶକ୍ତି ସହିତ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କର ପୁତ୍ର ରୂପେ ଘୋଷିତ ହେଲେ I
\v 5 ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ମହାଦୟାରେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପ୍ରେରିତ ଭାବେ ମନୋନୀତ କଲେ I ଯେପରି ସେମାନଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ପରମେଶ୍ୱର ସମସ୍ତ ଜାତିର ଲୋକମାନେ ତା’ଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରିବେ ଓ ତା’ଙ୍କର ବାଧ୍ୟ ହେବେ ।
\v 6 ତୁମ୍ଭେମାନେ ଅର୍ଥାତ୍ ରୋମରେ ରହୁଥିବା ବିଶ୍ୱାସୀମାନେ ମଧ୍ୟ ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କର ହେବା ପାଇଁ ଡ଼କା ଯାଇଅଛ ।
\s5
\v 7 ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଏହି ପତ୍ର ଲେଖୁଛି କାରଣ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପରମେଶ୍ୱର ପ୍ରେମ କରନ୍ତି ଏବଂ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ତା’ଙ୍କ ଲୋକ ହେବା ପାଇଁ ମନୋନୀତ କରିଛନ୍ତି । ମୋର ପ୍ରାର୍ଥନା ଯେ ଆମ୍ଭ ପରମପିତା ପରମେଶ୍ୱର ଓ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ନିରନ୍ତର ଦୟା କରନ୍ତୁ ଏବଂ ଶାନ୍ତି ପ୍ରଦାନ କରନ୍ତୁ ।
\s5
\v 8 ଏହି ପତ୍ର ଲେଖିବାରେ ସର୍ବପ୍ରଥମେ, ମୁଁ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କୁ ରୋମର ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଧନ୍ୟବାଦ ଦେଉଅଛି I ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ କାର୍ଯ୍ୟ ହେତୁ ମୁଁ ଧନ୍ୟବାଦ ଦେବା ପାଇଁ ସକ୍ଷମ ଅଟେ I ମୁଁ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଧନ୍ୟବାଦ ଦେଉଛି କାରଣ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ବିଶ୍ୱାସ ବିଷୟରେ ରୋମ ସମ୍ରାଜ୍ୟ କଥାବାର୍ତ୍ତା କରୁଛି ।
\v 9 ମୁଁ ଯେଉଁ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କୁ ମୋ’ ଅନ୍ତରର ସହ ସେବା କରୁଛି ଓ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ପୁତ୍ରଙ୍କ ବିଷୟରେ ସୁସମାଚ଼ାର ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଶୁଣାଏ ସେ ଜାଣନ୍ତି ଯେ ପ୍ରତିଥର ମୁଁ ପ୍ରାର୍ଥନା କଲା ବେଳେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସ୍ମରଣ କରୁଛି ।
\v 10 ମୁଁ ପ୍ରାର୍ଥନା କରେ ଯେପରି, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପାଖକୁ ଯିବା ପାଇଁ ମୋତେ ଅନୁମତି ମିଳୁ । ପରମେଶ୍ୱର ଇଚ୍ଛା କଲେ ଏହା ସମ୍ଭବ ହେବ ।
\s5
\v 11 ମୁଁ ଏହି ପ୍ରାର୍ଥନା କରେ କାରଣ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଦେଖିବାକୁ ବହୁତ ଇଚ୍ଛା କରେ ଯେପରି ତୁମ୍ଭେମାନେ ଅଧିକରୁ ଅଧିକ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କର ଏବଂ ଗୌରବ ଦିଅ ।
\v 12 ମୋର କହିବାର ଅର୍ଥ ଏହି ଯେ ଆମ୍ଭେମାନେ ଏକ ଆରେକକୁ ନିଜ ନିଜର ବିଶ୍ୱାସ ବିଷୟରେ କହି ପରସ୍ପରକୁ ଉତ୍ସାହିତ କରିବା ।
\s5
\v 13 ଭାଇ ଓ ଭଉଣୀମାନେ, ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଜଣାଇବାକୁ ଚାହେଁ ଯେ, ପୂର୍ବରୁ ମୁଁ ବହୁତ ଥର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପାଖକୁ ଆସିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିଛି, କିନ୍ତୁ ଏପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପାଖକୁ ଆସିବାରେ ବାଧା ପାଇଛି । ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆଣିବାରେ ସାହାଯ୍ୟ କରିବା ପାଇଁ ମୁଁ ଆସିବାକୁ ଇଚ୍ଛା କରିଥିଲି । ଅନ୍ୟ ଅଣଯିହୁଦୀମାନଙ୍କୁ ମୁଁ ଯେପରି ସାହାଯ୍ୟ କରିଥିଲି, ସେହିପରି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ମୁଁ ସାହାଯ୍ୟ କରିବାକୁ ଚାହେଁ ଯେପରି ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କର I
\v 14 ମୁଁ ଗ୍ରୀକ୍ ବା ବର୍ବର, ବୁଦ୍ଧିମାନ ବା ମୂର୍ଖ ସମସ୍ତଙ୍କଠାରେ ସୁସମାଚାର ପହଞ୍ଚାଇବାକୁ ବାଧ୍ୟ ବୋଲି ମନେ କରେ ।
\v 15 ସେଥିପାଇଁ ମୁଁ ରୋମରେ ରହୁଥିବା ତୁମ୍ଭ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ସୁସମାଚ଼ାର ଦେବାକୁ ଇଚ୍ଛା କରୁଛି ।
\s5
\v 16 ମୁଁ ଏହି ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ସୁସମାଚ଼ାରକୁ ସାହାସର ସହିତ ଘୋଷଣା କରେ କାରଣ ପ୍ରଥମେ ଯିହୁଦୀମାନଙ୍କୁ ଓ ପରେ ଅଣଯିହୁଦୀମାନଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ରକ୍ଷା କରିବା ପାଇଁ, ଏହି ସୁସମାଚାରରେ ଶକ୍ତି ଅଛି I
\v 17 ପରମେଶ୍ୱର ଲୋକମାନଙ୍କୁ କିପରି ତା’ଙ୍କ ପାଇଁ ଧାର୍ମିକ ଗଣିତ କରନ୍ତି ତାହା ସୁସମାଚାର ଦର୍ଶାଇ ଥାଏ । ବିଶ୍ୱାସ ଦ୍ୱାରା ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ଧାର୍ମିକତା ଆରମ୍ଭ ହୁଏ ଓ ବିଶ୍ୱାସରେ ଶେଷ ହୁଏ । ଯେପରି ଧର୍ମଶାସ୍ତ୍ରରେ ବହୁ ବର୍ଷ ପୂର୍ବରୁ ଲେଖାଅଛି, "ଧାର୍ମିକ ବିଶ୍ୱାସ ଦ୍ୱାରା ଅନନ୍ତକାଳ ଜୀବିତ ରହିବ ।"
\s5
\v 18 ଯେଉଁ ଲୋକ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧ କରି ପ୍ରତ୍ୟେକ କୁକର୍ମ ଓ ମନ୍ଦକର୍ମ କରନ୍ତି ସେପରି ଲୋକମାନଙ୍କ ଉପରେ ତାଙ୍କର କ୍ରୋଧ ଆସେ ସ୍ୱର୍ଗର ପରମେଶ୍ୱର ଏହା ସ୍ପଷ୍ଟ କଲେ । ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ଦେଖାନ୍ତି ଯେ ସେମାନେ ଦଣ୍ଡ ଯୋଗ୍ୟ I ଯେହେତୁ ସେମାନେ ମନ୍ଦକର୍ମ କରନ୍ତି, ସେମାନେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ସତ୍ୟତା ବିଷୟ ଜାଣିବାରେ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କ ପାଇଁ ବାଧା ସୃଷ୍ଟି କରନ୍ତି I
\v 19 ପରମେଶ୍ୱର କିପରି ଅଟନ୍ତି ତାହା ସମସ୍ତ ଅଣଯିହୁଦୀମାନେ ସ୍ପଷ୍ଟରୂପେ ଜାଣନ୍ତି କାରଣ ପରମେଶ୍ୱର ନିଜକୁ ସମସ୍ତଙ୍କ ଆଗରେ ପ୍ରକାଶିତ କରିଅଛନ୍ତି I
\s5
\v 20 ଲୋକମାନେ ନିଜ ଆଖିରେ ପରମେଶ୍ୱର କିପରି ଅଟନ୍ତି ତାହା ଦେଖି ପାରନ୍ତି ନାହିଁ I ସେ ଜଗତ ସୃଷ୍ଟିର କରିଥିବାରୁ ତହିଁରେ ଥିବା ସମସ୍ତ ବିଷୟ ତାଙ୍କ ବିଷୟରେ ଆମକୁ ବୁଝାଇଦିଏ I ଉଦାହରଣ ସ୍ୱରୂପ, ସେ ସବୁବେଳେ ଅଦ୍‌ଭୁତ କାର୍ଯ୍ୟ କରି ଆସିଅଛନ୍ତି I ଅନ୍ୟ ଏକ ଉଦାହରଣ ସମସ୍ତେ ଜାଣନ୍ତି ଯେ ପରମେଶ୍ୱର ସମସ୍ତ ସୃଷ୍ଟିଠାରୁ ଅଲଗା I ତେଣୁ କେହି ହେଲେ କହିପାରିବେ ନାହିଁ ଯେ, "ଆମ୍ଭେମାନେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଜାଣି ନାହୁଁ I”
\v 21 ଯଦିଓ ଅଣଯିହୂଦୀମାନେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଜାଣିଥିଲେ କିନ୍ତୁ ସେମାନେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଗୌରବ ଦେଲେ ନାହିଁ ଓ ତାହାଙ୍କୁ ତାହାଙ୍କ କାର୍ଯ୍ୟ ନିମନ୍ତେ ଧନ୍ୟବାଦ ଜଣାଇଲେ ନାହିଁ । ମାତ୍ର ସେମାନେ ଚିନ୍ତାଧାରାରେ ଅଜ୍ଞାନ ପରି ହେଲେ ଏବଂ ପରମେଶ୍ୱର ତା’ଙ୍କ ବିଷୟରେ ଯାହା ସେ ଜଣାଇବା ପାଇଁ ଚାହୁଁଥିଲେ ଲୋକମାନେ ତାହା ବୁଝିପାରିଲେ ନାହିଁ I
\s5
\v 22 ଲୋକେ ନିଜକୁ ବୁଦ୍ଧିମାନ ବୋଲି ଦାବି କଲେ କିନ୍ତୁ ପ୍ରକୃତରେ ସେମାନେ ମୂର୍ଖ ହୋଇଗଲେ ।
\v 23 ପରମେଶ୍ୱର ଯେ ଗୌରବମୟ ଏବଂ ଚିରସ୍ଥାୟୀ ସେମାନେ ବିଶ୍ୱାସ କଲେ ନାହିଁ I ମାତ୍ର ସେମାନେ ନିଜେ ପ୍ରତିମା ତିଆରି କରି ପୂଜା କଲେ ଯାହା ମନୁଷ୍ୟ ପରି ଅସ୍ଥାୟୀ ଥିଲା । ଲୋକମାନେ ଏହି ମୂର୍ତ୍ତିଗୁଡ଼ିକୁ ପକ୍ଷୀ, ପଶୁ ଓ ସରୀସୃପ ରୂପ ପ୍ରଦାନ କଲେ ।
\s5
\v 24 ପରମେଶ୍ୱର ସେମାନଙ୍କୁ ନିଜର ପାପ ମାର୍ଗରେ ଯିବା ପାଇଁ ଛାଡ଼ି ଦେଲେ କାରଣ । ଲୋକେ ସର୍ବଦା ମନ୍ଦ କର୍ମ କରିବାକୁ ଇଚ୍ଛା କଲେ ଏବଂ ପାପରେ ପୂର୍ଣ୍ଣ ଥିଲେ । ସେଥିପାଇଁ ସେମାନେ ଯୌନ ପାପରେ ପରିପୂର୍ଣ୍ଣ ହେଲେ ଓ ନିଜ ନିଜ ଶରୀରକୁ ପରସ୍ପର ସହିତ ମନ୍ଦ କର୍ମରେ ନିୟୋଜିତ ରଖିଲେ ।
\v 25 ଲୋକେ ମଧ୍ୟ ସତ୍ୟ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ବଦଳରେ ମିଥ୍ୟା ଦେବତାକୁ ଗ୍ରହଣ କଲେ । ସେମାନେ ସୃଷ୍ଟ ବସ୍ତୁଗୁଡ଼ିକର ଉପାସନା ଓ ସେବା କଲେ ମାତ୍ର ବସ୍ତୁ ଗୁଡ଼ିକର ସୃଷ୍ଟିକର୍ତ୍ତା ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଉପାସନା କଲେ ନାହିଁ ଯେଉଁ ପରମେଶ୍ୱର ସର୍ବଦା ପ୍ରଶଂସାର ପାତ୍ର ଅଟନ୍ତି । ଆମେନ୍ ।
\s5
\v 26 ସେଥିପାଇଁ ପରମେଶ୍ୱର ସେମାନଙ୍କୁ ଲଜ୍ଜାଜନକ ଯୌନ କାର୍ଯ୍ୟ କରିବା ପାଇଁ ଛାଡ଼ି ଦେଲେ । ଫଳରେ ସ୍ତ୍ରୀମାନେ ଅନ୍ୟ ସ୍ତ୍ରୀମାନଙ୍କ ସହିତ ଶୟନ କଲେ ଯାହା ପ୍ରକୃତିର ବିରୁଦ୍ଧରେ ଥିଲା I
\v 27 ସେହିଭଳି ପୁରୁଷମାନେ ମଧ୍ୟ ସ୍ତ୍ରୀମାନଙ୍କ ସ୍ୱାଭାବିକ ସଙ୍ଗ ଛାଡ଼ି ପରସ୍ପର ଭିତରେ କାମନାରେ ଲିପ୍ତ ହେଲେ । ପୁରୁଷମାନେ ଅନ୍ୟ ପୁରୁଷମାନଙ୍କ ସହିତ ଅଶୋଭନୀୟ ବ୍ୟବହାର କରି ସମଲିଙ୍ଗ ବିବାହ କଲେ । ପରମେଶ୍ୱର ସେମାନଙ୍କର ମନ୍ଦ କାର୍ଯ୍ୟ ପାଇଁ ସେମାନଙ୍କୁ ଶାରୀରିକ ରୋଗ ଦ୍ୱାରା ଦଣ୍ଡ ଦେଲେ, ଯାହା ସେହି ପାପର ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷ ଫଳ ଥିଲା I
\s5
\v 28 ଯେହେତୁ ସେମାନେ ନିଷ୍ପତ୍ତି ନେଲେ ଯେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଜାଣିବା ଆବଶ୍ୟକ ନୁହେଁ, ପରମେଶ୍ୱର ସେମାନଙ୍କୁ ସେମାନଙ୍କ ବିକୃତ ଚ଼ିନ୍ତାରେ ରହିବାକୁ ଛାଡ଼ି ଦେଲେ I ଫଳରେ, ସେମାନେ କେହି ନ କରିବା ମନ୍ଦ କାର୍ଯ୍ୟ ସବୁ କଲେ ।
\s5
\v 29 ସେହି ଲୋକମାନେ ସମସ୍ତ ପ୍ରକାରର ପାପ, ମନ୍ଦଭାବନା, ସ୍ୱାର୍ଥ ଓ ଘୃଣାରେ ପରିପୂର୍ଣ୍ଣ ଥିଲେ । ସେମାନେ ହତ୍ୟା, ଝଗଡ଼ା, ମିଛ, ଛନ୍ଦ-କପଟତା ଓ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କର ମନ୍ଦ ଚିନ୍ତାରେ ବୁଡ଼ି ରହିଲେ ।
\v 30 ସେମାନେ ପରଚର୍ଚ୍ଚା କରନ୍ତି, ପରନିନ୍ଦା କରନ୍ତି ଓ ଏକ ଆରେକ ବିରୁଦ୍ଧରେ ମନ୍ଦକଥା କୁହନ୍ତି । ସେମାନେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଘୃଣା କରନ୍ତି । ସେମାନେ ଉଦ୍ଧତ, ଆତ୍ମଗର୍ବୀ ଓ ଅହଂକାରୀ । ସେମାନେ ମନ୍ଦକର୍ମ କରିବା ପାଇଁ ବାଟ ଖୋଜୁ ଥାଆନ୍ତି । ଅନେକ ପିଲାମାନେ ପିତା ମାତା’ଙ୍କର ଅବାଧ୍ୟ ହେଲେ I
\v 31 ଅନେକ ମୁର୍ଖ ଭାବରେ ଆଚରଣ କରି ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଅପମାନ କଲେ ପୁଣି ସେମାନେ ଯାହା ପ୍ରତିଜ୍ଞା କଲେ ତାହା ରକ୍ଷା କଲେ ନାହିଁ, ନିଜ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ପ୍ରେମ କଲେ ନାହିଁ ଏବଂ ଅନ୍ୟ ଲୋକମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ଦୟା ଭାବ ପ୍ରଦର୍ଶନ କଲେ ନାହିଁ ।
\s5
\v 32 ସେମାନେ ଜାଣନ୍ତି ଯେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥାକୁ ଖାତିର୍ ନ କରି ଏହି ଭଳି ଜୀବନ ଯାପନ କରେ, ସେ ମରିବା ଉଚିତ୍ । କିନ୍ତୁ ସେମାନେ ଏହି ମନ୍ଦ କାର୍ଯ୍ୟ ଗୁଡ଼ିକ କରି ଚାଲିଲେ ଏବଂ ଯେଉଁ ଲୋକମାନେ ଏହିଭଳି କାମ କରନ୍ତି, ସେମାନଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ସେମାନେ ସମର୍ଥନ କଲେ ।
\s5
\c 2
\p
\v 1 ତୁମ୍ଭେ କହି ପାର ଯେ ପରମେଶ୍ୱର ଘୃଣା କରୁଥିବା କାର୍ଯ୍ୟ ଲୋକମାନେ କରିଅଛନ୍ତି ତେଣୁ ପରମେଶ୍ୱର ସେମାନଙ୍କୁ ଦଣ୍ଡ ଦେବେ I କିନ୍ତୁ ଯେତେବେଳେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଏହା କୁହ ସେତେବେଳେ ତୁମ୍ଭେମାନେ କୁହ ଯେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ମଧ୍ୟ ସେମାନଙ୍କ ପରି ଦଣ୍ଡ ଯୋଗ୍ୟ କାରଣ ତୁମ୍ଭେମାନେ ମଧ୍ୟ ସେମାନଙ୍କ ପରି ଅନୁରୂପ କାର୍ଯ୍ୟ କରିଅଛ I
\v 2 ଏହା ଆମ୍ଭେମାନେ ଜାଣୁ ଯେ, ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କର ନ୍ୟାୟ ବିଚ଼ାର ଠିକ୍ ଯେଉଁମାନେ ଏହି ପରି ମନ୍ଦକର୍ମ କରନ୍ତି ତାହାଙ୍କର ନ୍ୟାୟ ବିଚ଼ାର କରିବେ ।
\s5
\v 3 ଯେଉଁମାନେ କହୁଅଛ ଯେ ପରମେଶ୍ୱର ମନ୍ଦ କାର୍ଯ୍ୟ କରୁଥିବା ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଦଣ୍ଡ ଦିଅନ୍ତୁ, ଆଉ ତୁମ୍ଭେ ନିଜେ ସେହି ପାପର ଦାୟୀ ଅଟନ୍ତି ଆଉ ତୁମ୍ଭେମାନେ ମନେକର ନାହିଁ ଯେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ଦଣ୍ଡରୁ ଉଦ୍ଧାର ପାଇବ I
\v 4 ଆଉ ତୁମ୍ଭେ ଏହା କହିବା ଅନୁଚିତ ଯେ,"ପରମେଶ୍ୱର ଆମ୍ଭପ୍ରତି ଅତି ଦୟାଳୁ । ସେ ଆମ୍ଭ ପ୍ରତି ଧୈର୍ଯ୍ୟଶୀଳ ତେଣୁ ପାପରୁ ଫେରିବା ଆବଶ୍ୟକ ନାହିଁ । ତୁମ୍ଭେମାନେ ବୁଝିବା ଉଚିତ୍, ପରମେଶ୍ୱର ଧୈର୍ଯ୍ୟର ସହ ଅପେକ୍ଷା କରିଛନ୍ତି ଯେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ବଦଳି ଯାଅ ।
\s5
\v 5 କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ କଠିନ ଓ ଅନୁତାପ ବିହୀନ ହେଲ । ସେଥିପାଇଁ ପରମେଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭର ଦଣ୍ଡକୁ ଅଧିକରୁ ଅଧିକ ବଢ଼ାଇଅଛନ୍ତି । ଯେଉଁ ଦିନ ପରମେଶ୍ୱର ନିଜର କ୍ରୋଧ ଦେଖାଇବେ, ସେହି ଦିନ ତୁମ୍ଭେ ସେହି ଦଣ୍ଡ ପାଇବ ।
\v 6 ପରମେଶ୍ୱର ପ୍ରତ୍ୟେକ ଲୋକକୁ ନିଜ ନିଜର କର୍ମ ଅନୁସାରେ ପୁରସ୍କାର ବା ଦଣ୍ଡ ଦେବେ ।
\v 7 କିଛି ଲୋକମାନେ ଉତ୍ତମ କାର୍ଯ୍ୟ କରି ଚାଲିଲେ କାରଣ ସେମାନେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କର ମହିମା ଚାହିଁଲେ ଏବଂ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ସହିତ ଚିରକାଳ ରହିବା ପାଇଁ ଚାହିଁଲେ I ସେମାନଙ୍କୁ ପରମେଶ୍ୱର ପୁରସ୍କୃତ କରିବେ I
\s5
\v 8 କେତେକ ଲୋକ ସ୍ୱାର୍ଥପର ହେଲେ ଏବଂ ଯାହା ପରମେଶ୍ୱର କହନ୍ତି ତାହା ସତ୍ୟ ବୋଲି ଗ୍ରହଣ କଲେ ନାହିଁ I ଯାହା ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ଦୃଷ୍ଟିରେ ମନ୍ଦ ତାହା ହିଁ କଲେ I ପରମେଶ୍ୱର ଅତିଶୟ କ୍ରୋଧାନ୍ୱିତ ହୋଇ ସେମାନଙ୍କୁ ଦଣ୍ଡିତ କରିବେ I
\v 9 ଅଭ୍ୟାସଗତଭାବେ ମନ୍ଦ କାମ କରୁଥିବା ପ୍ରତ୍ୟେକ ଲୋକକୁ ପରମେଶ୍ୱର ଦୁଃଖ ଓ ସଂକଟରେ ପକାଇବେ । ଏହା ଯିହୁଦୀମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ନିଶ୍ଚିତ ଘଟିବ କାରଣ ସେମାନେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କର ବାକ୍ୟକୁ ଅଗ୍ରାହ୍ୟ କଲେ ଯେଉଁମାନଙ୍କୁ ସେ ମନୋନୀତ ଲୋକ କରିବା ପାଇଁ ଚାହିଁଲେ । ପରେ ଅଣଯିହୁଦୀମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ମଧ୍ୟ ଏପରି ଘଟିବ I
\s5
\v 10 କିନ୍ତୁ ପରମେଶ୍ୱର, ଅଭ୍ୟାସଗତଭାବେ ଭଲ କାମ କରୁଥିବା ପ୍ରତ୍ୟେକ ଲୋକକୁ ପ୍ରଥମେ ଯିହୁଦୀମାନଙ୍କୁ ଓ ପରେ ଅଣଯିହୁଦୀମାନଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ଗୌରବ, ସମ୍ମାନ ଓ ଶାନ୍ତି ପ୍ରଦାନ କରିବେ ।
\v 11 ପରମେଶ୍ୱର ପ୍ରତ୍ୟେକ ଲୋକଙ୍କ ପ୍ରତି ସମାନ ଭାବରେ ନ୍ୟାୟବିଚ଼ାର କରିବେ କାରଣ ସେ ଗୁରୁତ୍ତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ବ୍ୟକ୍ତି ହେଲେ ମଧ୍ୟ ସେଥିରେ ସେ ଧ୍ୟାନ ଦିଅନ୍ତି ନାହିଁ ।
\v 12 ଯଦିଓ ଅଣଯିହୁଦୀମାନଙ୍କଠାରେ ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥା ନାହିଁ ତଥାପି ବ୍ୟବସ୍ଥା ବିନା ପାପ କରିଛନ୍ତି, ପ୍ରଭୁ ସେମାନଙ୍କୁ ଚିରକାଳ ପାଇଁ ବିନାଶ କରିବେ I ସେହିପରି, ଯେଉଁମାନେ ବ୍ୟବସ୍ଥା ଜାଣିଛନ୍ତି ଓ ପାପ କରୁଛନ୍ତି, ବ୍ୟବସ୍ଥା ଅନୁସାରେ ସେମାନଙ୍କର ନ୍ୟାୟବିଚ଼ାର ହେବ ।
\s5
\v 13 ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ପାଇଁ ଦଣ୍ଡ ଦେବା ଯଥାର୍ଥ ଅଟେ କାରଣ ବ୍ୟବସ୍ଥାକୁ କେବଳ ଶୁଣିଲେ କେହି ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ପ୍ରତି ଧାର୍ମିକ ହୋଇ ପାରିବ ନାହିଁ । ବ୍ୟବସ୍ଥାକୁ ସମଗ୍ର ଭାବରେ ପାଳନ କଲେ ହିଁ ବ୍ୟବସ୍ଥା, ଲୋକମାନଙ୍କୁ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ପ୍ରତି ଧାର୍ମିକ ବୋଲି ପ୍ରମାଣିତ କରେ ।
\v 14 ଅଣ ଯିହୁଦୀମାନଙ୍କର କୌଣସି ବ୍ୟବସ୍ଥା ନାହିଁ । କିନ୍ତୁ ଯେତେବେଳେ ସେମାନେ ସ୍ୱାଭାବିକ ଭାବରେ ବ୍ୟବସ୍ଥା ପାଳନ କରନ୍ତି, ସେତେବେଳେ ଏହା ପ୍ରମାଣିତ ହୁଏ ଯେ ସେମାନଙ୍କ ନିଜ ଭିତରେ ହିଁ ଏକ ବ୍ୟବସ୍ଥା ଅଛି । ସେମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ମୋଶଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥା ନ ଥିଲେ ମଧ୍ୟ ଏହା ସତ୍ୟ I
\s5
\v 15 ପରମେଶ୍ୱର ତାଙ୍କର ବ୍ୟବସ୍ଥାରେ ଯାହା ଆଜ୍ଞା କରନ୍ତି ତାହା ସେମାନେ ମନରେ ଜାଣି ପାରନ୍ତି I ଯଦ୍ଦ୍ୱାରା ପ୍ରତ୍ୟେକ ବ୍ୟକ୍ତି ନିଜର ବିବେକ ଅନୁଯାୟୀ ନିଜକୁ ଦୋଷୀ କିଅବା ନିର୍ଦ୍ଦୋଷ ମନେ କରେ I
\v 16 ପରମେଶ୍ୱର ତା’ଙ୍କ ବିଚାର ଦିନରେ ଲୋକମାନଙ୍କ ଭିତରେ ଥିବା ଗୁପ୍ତକଥା ଏବଂ ଗୁପ୍ତ କର୍ମଗୁଡ଼ିକର ନ୍ୟାୟବିଚ଼ାର କରିବେ । ମୁଁ ଯେଉଁ ସୁସମାଚ଼ାର ଲୋକମାନଙ୍କୁ କହୁଛି, ତାହା କୁହେ ଯେ, ପରମେଶ୍ୱର ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯୀଶୁଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଲୋକମାନଙ୍କର ନ୍ୟାୟ ବିଚ଼ାର କରିବେ ।
\s5
\v 17 ବର୍ତ୍ତମାନ ମୁଁ ଯିହୁଦୀମାନଙ୍କୁ ଲେଖି କହୁଅଛି: ତୁମ୍ଭେ ଭାବୁଛ ଯେ ପରମେଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ରକ୍ଷା କରିବେ କାରଣ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କଠାରେ ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥା ଅଛି ? ତୁମ୍ଭେ ଗର୍ବ କର ଯେ, ତୁମ୍ଭେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ନିକଟରେ ଅଛ ।
\v 18 ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜାଣ ଯେ ପରମେଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭଠାରୁ କ’ଣ ଚାହାନ୍ତି । କାରଣ ତୁମ୍ଭେ ବ୍ୟବସ୍ଥା ଶିକ୍ଷା କରିଥିବାରୁ ଏହା ଜାଣ ଯେ କେଉଁ ବିଷୟ ଠିକ୍ ଏବଂ କେଉଁ ବିଷୟ କରିବାକୁ ମନୋନୀତ କରିବା ଉଚିତ୍ ।
\v 19 ତୁମ୍ଭେ ନିଶ୍ଚିତ କି ତୁମ୍ଭେମାନେ ଅଣଯିହୁଦୀମାନଙ୍କୁ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ସତ୍ୟ ମାର୍ଗ ଦେଖାଇଵ ଏବଂ ଯେଉଁମାନେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ବିଷୟରେ କିଛି ଜାଣନ୍ତି ନାହିଁ ସେମାନଙ୍କୁ ଶିକ୍ଷା ଦେବ I
\v 20 ତୁମ୍ଭେ ନିଶ୍ଚିତ ଯେ ଯେଉଁମାନେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ବିଷୟରେ ଭୁଲ୍ ବିଶ୍ୱାସ କରନ୍ତି ଏବଂ ଯେଉଁମାନେ ଶିଶୁମାନଙ୍କ ପରି କିଛି ଜାଣନ୍ତି ନାହିଁ ସେମାନଙ୍କୁ ଶିକ୍ଷା ଦେଇପାର I
\s5
\v 21 ତୁମ୍ଭେ ଦାବି କରି ଥାଅ ଯେ ତୁମ୍ଭଠାରେ ବ୍ୟବସ୍ଥା ଅଛି କାରଣ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯିହୁଦୀ ଅଟ ତେଣୁ ତୁମ୍ଭର ଲାଭ ଅଛି I ଏହା ବିରକ୍ତିକର ଯେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଅନ୍ୟଲୋକଙ୍କୁ ଶିକ୍ଷା ଦେଉଛ କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭେ ନିଜେ ପାଳନ କରୁ ନାହଁ । ତୁମ୍ଭେ ଅନ୍ୟକୁ ଶିକ୍ଷା ଦେଉଅଛ ଚେ଼ାରୀ କର ନାହିଁ କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭେ ନିଜେ ଚୋରୀ କରୁଅଛ ।
\v 22 ତୁମ୍ଭେ କହୁଛ ବ୍ୟଭିଚାର କରିବା ପାପ ଅଟେ କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭେ ନିଜେ ସେହି ପାପ କରୁଅଛ I ତୁମ୍ଭେ କହୁଛ ମୁର୍ତ୍ତି ପୂଜା କର ନାହିଁ କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଘୃଣ୍ୟ ବିଷୟରୁ ପୃଥକ ରହି ପାରୁନାହଁ I
\s5
\v 23 ତୁମ୍ଭେମାନେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥା ପାଇଁ ଗର୍ବ କରୁଛ । କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ସେହି ବ୍ୟବସ୍ଥା ଭଙ୍ଗ କରି ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଲଜ୍ଜା ଦେଉଅଛ ।
\v 24 ତୁମ୍ଭେମାନେ ଆଦି ପିତାମାନଙ୍କ ପରି ହୁଅ ନାହିଁ ଯାହାଙ୍କ ବିଷୟରେ ପବିତ୍ରଶାସ୍ତ୍ର ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କୁହେ, "ତୁମ୍ଭେ ଯିହୁଦୀମାନେ ମନ୍ଦ କାର୍ଯ୍ୟ କରୁଥିବାରୁ ଅଣଯିହୁଦୀମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କର ନିନ୍ଦା କରନ୍ତି ।"
\s5
\v 25 ଯଦି ତୁମ୍ଭେ ବ୍ୟବସ୍ଥା ପାଳନ କରୁଛ, ତା’ହେଲେ ତୁମ୍ଭର ସୁନ୍ନତ ହେବାର ମୂଲ୍ୟ ଅଛି । କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭେ ଯଦି ବ୍ୟବସ୍ଥା ଭଙ୍ଗ କରୁଛ ତା’ହେଲେ ତୁମ୍ଭେ ସୁନ୍ନତ ନ ହେବା ସହିତ ସମାନ । ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ଦୃଷ୍ଟିରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଅସୁନ୍ନତ ଲୋକମାନଙ୍କ ପରି ଅଟ I
\v 26 ଏହାର ଅର୍ଥ ଏହା ଯେ ଅଣ ଯିହୁଦୀମାନେ ସୁନ୍ନତ ହୁଅନ୍ତି ନାହିଁ । କିନ୍ତୁ ସେମାନେ ଯଦି ବ୍ୟବସ୍ଥା କହିବା ଭଳି ଆଚ଼ରଣ କରନ୍ତି, ତା’ହେଲେ ସେମାନେ ସୁନ୍ନତ ହେବା ଭଳି ଗଣାଯିବେ I
\v 27 ଏହି ଲୋକମାନେ ଯେଉଁମାନେ ଅସୁନ୍ନତ ତଥାପି ବ୍ୟବସ୍ଥା ପାଳନ କରନ୍ତି ଓ କୁହନ୍ତି ଯେ ପରମେଶ୍ୱର ଦଣ୍ଡ ଦେଇ ଠିକ୍ କରନ୍ତି କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ସୁନ୍ନତ ହୋଇ ମଧ୍ୟ ବ୍ୟବସ୍ଥା ଭଙ୍ଗ କରୁଛ ।
\s5
\v 28 ଯେଉଁମାନେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କର ନିମନ୍ତେ ବିଧିବିଧାନ ମାନନ୍ତି ସେମାନେ ଯେ ପ୍ରକୃତରେ ଯିହୁଦୀ ନୁହନ୍ତି କିମ୍ବା ଶରୀରରେ ସୁନ୍ନତ ହେବା ଯେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କର ଦୃଷ୍ଟିରେ ଗ୍ରହଣୀୟ ହେବା ତାହା ନୁହଁ I
\v 29 ଅପରପକ୍ଷେ ପରମେଶ୍ୱର ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଅନନ୍ତକାଳରେ ପରିବର୍ତ୍ତନ କରିଥିବାରୁ ଆମେ ପ୍ରକୃତରେ ଯିହୁଦୀ I ପରମେଶ୍ୱର ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଗ୍ରହଣ କରିଅଛନ୍ତି ଏବଂ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଆତ୍ମା ଆମ ଅନ୍ତରକୁ ପରିବର୍ତ୍ତନ କରିଛନ୍ତି I ଏହା ନୁହେଁ ଯେ ଆମ୍ଭେମାନେ ସବୁ ନିୟମ ପାଳନ କରିଛୁ I ଯଦିଓ ଅନ୍ୟମାନେ ଆମ ପ୍ରଶଂସା କରି ନ ପାରନ୍ତି କିନ୍ତୁ ଈଶ୍ୱର ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପ୍ରଶଂସା କରିବେ I
\s5
\c 3
\p
\v 1 ଯଦି ସୁନ୍ନତ ହେବା ଦ୍ୱାରା ପରମେଶ୍ୱର ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଗ୍ରହଣ କରୁ ନାହାନ୍ତି ତେବେ ଯିହୁଦୀ ହେବା କି ଲାଭ ! ସୁନ୍ନତ ହେବାର କ’ଣ ବିଶେଷ ମୂଲ୍ୟ ଅଛି?
\v 2 ହଁ ! ଯିହୁଦୀମାନଙ୍କଠାରେ ଅନେକ କିଛି ବିଶେଷ ବିଷୟ ଅଛି । ସବୁଠାରୁ ମହତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ କଥା ଏହି ଯେ, ଈଶ୍ୱର ସେମାନଙ୍କ ପୂର୍ବପୁରୁଷଙ୍କୁ କଥା କହି ଥିଲେ ଓ ବାକ୍ୟ ତାହା ପ୍ରକାଶ କରେ ପରମେଶ୍ୱର କିଏ ।
\s5
\v 3 ଯିହୁଦୀମାନେ ବିଶ୍ୱସ୍ତ ନୁହନ୍ତି ବୋଲି ପରମେଶ୍ୱର କ’ଣ ସେମାନଙ୍କୁ ତା’ଙ୍କ ପ୍ରତିଜ୍ଞା ଅନୁସାରେ ଆଶୀର୍ବାଦ କରିବେ ନାହିଁ ?
\v 4 ନାଁ, କେବେ ନୁହେଁ । ଯାହା ପରମେଶ୍ୱର ପ୍ରତିଜ୍ଞା କରନ୍ତି ତାହା ସେ ରକ୍ଷା କରନ୍ତି ଯଦିଓ ମନୁଷ୍ୟ ରକ୍ଷା କରେ ନାହିଁ I ଯେଉଁମାନେ ପରମେଶ୍ୱର ପ୍ରତିଜ୍ଞା ରକ୍ଷା କରନ୍ତି ନାହିଁ ବୋଲି କହନ୍ତି ସେହି ଯିହୁଦୀମାନେ ଭୁଲ୍ ଧାରଣାରେ ଅଛନ୍ତି I ଦାଉଦ ରାଜା ଲେଖିଲେ, "ସମସ୍ତେ ଗ୍ରହଣ କରିବା ଉଚିତ୍ ଯେ ସେମାନେ ଯାହା କହନ୍ତି ତାହା ସତ୍ୟ ଏବଂ ତୁମ୍ଭେମାନେ ସବୁବେଳେ ବିଜୟ ଲାଭ କରିବ ଯେତେବେଳେ ସେମାନେ ତୁମକୁ ନିନ୍ଦା କରିବେ I
\s5
\v 5 ପରମେଶ୍ୱର ଆମକୁ ଆଶୀର୍ବାଦ କରିନାହାନ୍ତି କାରଣ ଆମେ ଦୁଷ୍ଟ ଥୁଲୁ । ଏହା ଦ୍ୱାରା ସେ କ’ଣ ଅନ୍ୟାୟ କଲେ ? ପରମେଶ୍ୱର ଯେତେବେଳେ ଆମ୍ଭକୁ ଦଣ୍ଡ ଦିଅନ୍ତି, କ’ଣ ଆମ୍ଭେ କହି ପାରିବା କି ସେ ଅନ୍ୟାୟୀ ? ମୁଁ ସାଧାରଣ ଲୋକ ଭାବରେ କହୁଛି ।
\v 6 ନା ! ଯଦି ପରମେଶ୍ୱର ଆମ୍ଭକୁ ଦଣ୍ଡ ଦେଇ ପାରିବେ ନାହିଁ, ତା’ହେଲେ ସେ ସଂସାରର ବିଚ଼ାର କରି ପାରିବେ ନାହିଁ ।
\s5
\v 7 ଜଣେ ଲୋକ କହିପାରେ, " ପରମେଶ୍ୱର ନିଜର ପ୍ରତିଜ୍ଞା ରକ୍ଷା କରନ୍ତି ଏକଥା ସ୍ପଷ୍ଟ ହୁଏ, କାରଣ, ଉଦାହରଣ ସ୍ୱରୂପ: ମୁଁ ଗୋଟିଏ ମିଛ କହିଲି I” ଫଳତଃ, ଲୋକମାନେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ପ୍ରଶଂସା କରନ୍ତି କାରଣ ତା’ଙ୍କଠାରେ ଦୟା ଅଛି I ପରମେଶ୍ୱର ଏହା କହିବା ଅନୁଚିତ୍ ଯେ ମୁଁ ମୋ’ ପାପ ପାଇଁ ଦଣ୍ଡ ପାଇବା ଯୋଗ୍ୟ ଯେହେତୁ ଲୋକମାନେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ପ୍ରଶଂସା କରୁଅଛନ୍ତି I
\v 8 ପାଉଲ, ତୁମେ ଯାହା କହୁଛ ଯଦି ତାହା ସତ, " ତେବେ, ଆମେ ନିଶ୍ଚୟ ମନ୍ଦକାମ କରିବା, କାରଣ ତା'ଦ୍ୱାରା ଭଲ ଆସିବ ।" ଅନେକ ଲୋକ ଆମ୍ଭକୁ ସମାଲୋଚନା କରନ୍ତି ଓ ମିଛରେ କୁହନ୍ତି ଯେ ଆମେ ସେହି ଶିକ୍ଷା ଦେଉଛୁ । ଯେଉଁମାନେ ଏ ଭଳି କଥା କୁହନ୍ତି ସେମାନଙ୍କୁ ପ୍ରଭୁ ଦଣ୍ଡ ଦେବେ କାରଣ ସେମାନେ ସେଥିପାଇଁ ଯୋଗ୍ୟ ।
\s5
\v 9 ଆମେ ଏହା କହିବା କି ଯେ ପ୍ରଭୁ ଅଣଯିହୁଦୀମାନଙ୍କ ଅପେକ୍ଷା ଅଧିକ ପ୍ରେମ କରନ୍ତି? ଏପରି ଆମେ କହି ପାରିବା ନାହିଁ I ଯିହୁଦୀ ଓ ଅଣଯିହୁଦୀ ସମସ୍ତେ ପାପ କରି ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଦଣ୍ଡର ଯୋଗ୍ୟ ହୋଇଅଛନ୍ତି I
\v 10 ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବାକ୍ୟରେ ଯାହା ଲେଖା ଅଛି ତାହା ଏହି," ଧାର୍ମିକ କେହି ନାହାନ୍ତି, ଏପରିକି ଜଣେ ମଧ୍ୟ ନାହାନ୍ତି !"
\s5
\v 11 ବୁଝିବା ଲୋକ ଜଣେ ମଧ୍ୟ ନାହିଁ, ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କୁ ପ୍ରକୃତରେ ଖୋଜୁଥିବା ଲୋକ ଜଣେ ବି ନାହିଁ ।
\v 12 ସମସ୍ତେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରୁ ବିମୁଖ ହୋଇଛନ୍ତି I ସମସ୍ତେ ଭ୍ରଷ୍ଟ ହୋଇଅଛନ୍ତି I ସେଠାରେ କେହି ନାହିଁ ଯିଏ ଭଲ କାମ କରେ । ଏପରିକି ଜଣେ ମଧ୍ୟ ନୁହେଁ I
\s5
\v 13 "ମଣିଷମାନଙ୍କର ମୁହଁ ଖୋଲା କବର ଭଳି ଦୁର୍ଗନ୍ଧ ଅଟେ I ସେମାନେ ଅନ୍ୟକୁ କଥାବାର୍ତ୍ତା ଦ୍ୱାରା ପ୍ରତାରଣ କରନ୍ତି ଏବଂ ଅନ୍ୟକୁ ଆଘାତ ମଧ୍ୟ ଦିଅନ୍ତି ଯେପରି ସର୍ପର ବିଷ ଆଘାତ ଦିଏ I
\v 14 "ସେମାନେ ଅନ୍ୟକୁ କ୍ରମାଗତ ଭାବେ ଅଭିଶାପ ଦିଅନ୍ତି ଓ କଟୁ କଥା କୁହନ୍ତି ।"
\s5
\v 15 " ସେମାନେ ଅନ୍ୟକୁ ହତ୍ୟା କରିବା ପାଇଁ ସର୍ବଦା ପ୍ରସ୍ତୁତ ଏବଂ ଉଦ୍ୟତ I
\v 16 ସେମାନେ ଯେଉଁଆଡ଼େ ଗଲେ କେବଳ ବିନାଶ କରନ୍ତି ଓ ଲୋକମାନଙ୍କ ଜୀବନକୁ ଦୟନୀୟ କରନ୍ତି ।
\v 17 ସେମାନେ ଜାଣିନାହାନ୍ତି କିପରି ଅନ୍ୟମାନଙ୍କ ସହିତ ଶାନ୍ତିରେ ବସବାସ କରିବାକୁ ହେବ ।
\v 18 "ସେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଗୌରବ ଦେବା ନିମନ୍ତେ ନାପସନ୍ଦ କରନ୍ତି ।"
\s5
\v 19 ଆମେ ଜାଣୁ ବ୍ୟବସ୍ଥାରେ ଯେଉଁ କଥାଗୁଡ଼ିକ କୁହାଯାଇଛି, ତାହା ବ୍ୟବସ୍ଥାଧିନ ରହିଥିବା ଲୋକଙ୍କ ପାଇଁ ପ୍ରୟୋଜନ । ଏହି ବ୍ୟବସ୍ଥାଗୁଡ଼ିକ ସମସ୍ତ ଯିହୁଦୀ ଓ ଅଣଯିହୁଦୀ ଲୋକଙ୍କୁ ଆଳ ଦେଖାଇବାରୁ ଅଟକାଏ ଏବଂ ସମଗ୍ର ସଂସାରର ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ନ୍ୟାୟବିଚାରକୁ ଆଣେ ।
\v 20 ଏହା ନୁହେଁ ଯେ, କୌଣସି ଲୋକ ବ୍ୟବସ୍ଥା ପାଳନ କରିବା ଦ୍ୱାରା ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ସହିତ ଧାର୍ମିକ ହୁଏ ନାହିଁ କିମ୍ବା ତା’ର ପାପ କ୍ଷମା ହୁଏ ନାହିଁ କାରଣ କେହି ହେଲେ ବ୍ୟବସ୍ଥା ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଭାବେ ପାଳନ କରିନାହାନ୍ତି । କିନ୍ତୁ ବ୍ୟବସ୍ଥା କେବଳ ଆମ୍ଭର ପାପ ବିଷୟରେ ଆମ୍ଭକୁ ସଚେତନ ଏବଂ ସାବଧାନ କରାଏ ।
\s5
\v 21 ପରମେଶ୍ୱର ଯେତେବେଳେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଧାର୍ମିକ ଗଣିତ କରନ୍ତି ତାହା ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥା ଉପରେ ନିର୍ଭର କରେ ନାହିଁ I ବ୍ୟବସ୍ଥାର ଲେଖା ଅନୁଯାୟୀ ଏବଂ ଭବିଷ୍ୟତ ବକ୍ତାଙ୍କ ଅନୁଯାୟୀ ପରମେଶ୍ୱର ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପାପ ଭିନ୍ନ ଭାବରେ କ୍ଷମା କରନ୍ତି I
\v 22 ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯାହା ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପାଇଁ କରିଛନ୍ତି ସେଥିରେ ବିଶ୍ୱାସ କରିବା ଦ୍ୱାରା ପରମେଶ୍ୱର ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପାପ କ୍ଷମା କରିଅଛନ୍ତି । ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ ରଖୁଥିବା ସମସ୍ତ ଲୋକଙ୍କ ପାଇଁ ପରମେଶ୍ୱର ଏହା କରନ୍ତି କାରଣ ସବୁ ଯିହୁଦୀ କିମ୍ବା ଅଣଯିହୁଦୀ ସମସ୍ତେ ସମାନ I
\s5
\v 23 ସମସ୍ତେ ପାପ କରିଛନ୍ତି ଓ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ମହିମାରୁ ଊଣା ପଡ଼ିଛନ୍ତି ।
\v 24 ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ଅନୁଗ୍ରହ ଦ୍ୱାରା ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପାପ ଦୂର ହୋଇଅଛି I ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯୀଶୁ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପାପରେ ମୁକ୍ତ କରି ଏହା ସାଧନ କରିଛନ୍ତି I
\s5
\v 25 ପରମେଶ୍ୱର ଦେଖାଇଲେ ଯେ ଯୀଶୁ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ କ୍ରୋଧକୁ ତା’ଙ୍କ ପବିତ୍ର ରକ୍ତ ଦ୍ୱାରା ଘୁଞ୍ଚାଇ ଦେଇଅଛନ୍ତି ଏବଂ ଯୀଶୁ ଯାହା କରିଛନ୍ତି ସେଥିରେ ବିଶ୍ୱାସ କରିବାକୁ ହେବ I ଯୀଶୁଙ୍କ ବଳିଦାନ ଏହା ପ୍ରମାଣିତ କରେ ଯେ ପରମେଶ୍ୱର ସର୍ବଦା ନ୍ୟାୟ କରନ୍ତି I ହୁଏତ, ସେ ନ୍ୟାୟବାନ ବୋଲି ବିଚାର କରିବା କଷ୍ଟକର କାରଣ ସେ ପାପୀର ପାପକୁ ଅଣଦେଖା କରି ଉଚିତ୍ ଦଣ୍ଡ ଦେଇ ନାହାନ୍ତି କାରଣ ସେ ସ୍ନେହଶୀଳ I
\v 26 ପରମେଶ୍ୱର ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କୁ ଆମ ପାପ ପାଇଁ ମରିବାକୁ ମନୋନୀତ କଲେ I ଏପରି କରିବା ଦ୍ୱାରା ସେ ପ୍ରମାଣ କଲେ ଯେ ସେ ନ୍ୟାୟବାନ ଏବଂ ଯେଉଁମାନେ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କଲେ ସେମାନଙ୍କର ପାପ ସବୁ ପୋଛି ଦେଲେ I
\s5
\v 27 ଆମ ପାପ କ୍ଷମା ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥା ପାଳନ ହେତୁ ହୋଇ ନାହିଁ ଯେପରି ଆମେ ଗର୍ବ କରିବା I ମାତ୍ର ଆମେ ଯୀଶୁଙ୍କୁଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରିବା ଦ୍ୱାରା ପରମେଶ୍ୱର ଆମ ପାପ ସବୁକୁ ଧୌତ କଲେ I
\v 28 ତେବେ ଏହା ସ୍ପଷ୍ଟ ଯେ ଜଣେ ଲୋକ ବ୍ୟବସ୍ଥା ପାଳନ କରିବା ଦ୍ୱାରା ନୁହେଁ ବରଂ ବିଶ୍ୱାସ ଦ୍ୱାରା ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ପ୍ରତି ଧାର୍ମିକ ଗଣିତ ହୁଏ ।
\s5
\v 29 ଯେଉଁମାନେ ଯିହୁଦୀ ସେମାନଙ୍କୁ କେବଳ ପରମେଶ୍ୱର ଗ୍ରହଣ କରନ୍ତି ଏହା ଭାବିବା ଭୁଲ୍ I ଅଣଯିହୁଦୀମାନଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ସେ ଗ୍ରହଣ କରନ୍ତି ଏହା ତୁମେ ଜାଣିବା ଉଚିତ୍ ।
\v 30 ଯେହେତୁ ତୁମେ ଦୃଢ଼ଭାବେ ବିଶ୍ୱାସ କର ଯେ ପରମେଶ୍ୱର ଏକ, ଏ ସେହି ପରମେଶ୍ୱର ଯେ ସୁନ୍ନତ ଯିହୁଦୀମାନଙ୍କୁ ସେମାନଙ୍କ ବିଶ୍ୱାସ ଆଧାରରେ ସେମାନଙ୍କୁ ଧାର୍ମିକ ଗଣିତ କରିବେ । ଅଣଯିହୁଦୀମାନଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ସେମାନଙ୍କର ବିଶ୍ୱାସ ପାଇଁ ସେ ଧାର୍ମିକ ଗଣିତ କରିବେ I
\s5
\v 31 ଏଠାରେ ପ୍ରଶ୍ନ ଉଠେ ଯେ ଆମ୍ଭେ କ'ଣ ବିଶ୍ୱାସର ମାର୍ଗ ଅନୁସରଣ କରିବା ଦ୍ୱାରା ବ୍ୟବସ୍ଥାକୁ ନଷ୍ଟ କରୁଛୁ କି? ନା! ଏହା ସତ୍ୟ ନୁହେଁ I ବ୍ୟବସ୍ଥା ବାସ୍ତବରେ ବିଧିମାନ୍ୟ I
\s5
\c 4
\p
\v 1 ଅବ୍ରହାମ ଯିହୁଦୀମାନଙ୍କ ସମ୍ମାନୀୟ ଆଦି ପିତା ଥିଲେ I ତେବେ ତା’ଙ୍କ ଜୀବନରେ ଯାହା ଘଟିଛି ତାହା କିପରି ଶିଖି ପାରିବା ସେ ବିଷୟରେ ଚିନ୍ତା କରିବା I
\v 2 ଅବ୍ରହାମ ଯଦି ନିଜର ଧର୍ମକର୍ମ ଯୋଗୁଁ ଧାର୍ମିକ ବୋଲି ଗଣିତ ହୋଇଥାଆନ୍ତେ, ତେବେ ସେଥିରେ ସେ ଗର୍ବ କରିଥାଆନ୍ତେ । କିନ୍ତୁ ଅବ୍ରହାମ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ଆଗରେ ଗର୍ବ କରି ପାରିଲେ ନାହିଁ ।
\v 3 ମନେରଖ ଶାସ୍ତ୍ରରେ ଲେଖାଅଛି, "ଅବ୍ରହାମ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ ରଖିଲେ । ପରମେଶ୍ୱର ତାହାଙ୍କର ବିଶ୍ୱାସକୁ ଗ୍ରହଣ କଲେ । ଏହା ଦ୍ୱାରା ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ଅବ୍ରହାମଙ୍କୁ ଧାର୍ମିକ ଗଣିତ କଲେ ।
\s5
\v 4 କାମ କରୁଥିବା ଲୋକକୁ ମଜୁରୀ ବା ଦରମା ଦେବା ଦାନ ନୁହେଁ । ସେ ମଜୁରୀ ବା ଦରମା ଅର୍ଜନ କରେ । ସେହି ପରି ଯଦି ଆମେ କିଛି ଭଲ କାମ କରି ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଦୟା ପାଉଛୁ ତେବେ ତାହା ଦାନ ନୁହେଁ I
\v 5 କିନ୍ତୁ ପ୍ରକୃତରେ ଯେଉଁମାନେ ପୂର୍ବରୁ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କୁ ନିନ୍ଦା କରୁଥିଲେ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ଧାର୍ମିକ ଭାବେ ଗଣନା କଲେ । ଯେଉଁମାନେ ଯେତେ ଦୁଷ୍ଟ ହେଲେ ମଧ୍ୟ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କଲେ ସେମାନେ ଧାର୍ମିକ ଗଣିତ ହେଲେ I
\s5
\v 6 ଦାଉଦ ସେହି କଥା ଗୀତସଂହିତାରେ କହୁଛନ୍ତି, "ମଣିଷ ଯାହା କରିଛି ତାହାର କାର୍ଯ୍ୟକୁ ହିସାବ ନ କରି ପରମେଶ୍ୱର ତାହାକୁ ଧାର୍ମିକ ହିସାବରେ ଗଣନା କରନ୍ତି I
\v 7 "ସେ ପ୍ରକୃତରେ ଧନ୍ୟ, ଯାହାର ଅପରାଧ କ୍ଷମା ହୋଇଅଛି, ଓ ଯାହାର ପାପଗୁଡ଼ିକୁ ଢ଼ାଙ୍କି ଦିଆଯାଇଅଛି !
\v 8 ଓ ସେ ଲୋକମାନେ ପ୍ରକୃତରେ ଧନ୍ୟ, ପ୍ରଭୁ ଯାହାର ପାପର ହିସାବ ରଖିନାହାନ୍ତି I
\s5
\v 9 ତେବେ ଏହି ଖୁସି କ’ଣ କେବଳ ସୁନ୍ନତ ହୋଇଥିବା ଯିହୁଦୀମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଅଟେ? ନା, ଏହା ଅଣଯିହୁଦୀମାନଙ୍କ ପାଇଁ ମଧ୍ୟ ଅଟେ ? ଆମେ କହି ସାରିଛୁ ଯେ, ପରମେଶ୍ୱର ଅବ୍ରହାମଙ୍କ ବିଶ୍ୱାସକୁ ଗ୍ରହଣ କଲେ ଓ ସେହି ବିଶ୍ୱାସ ଅବ୍ରହାମକୁ ଧାର୍ମିକ ଗଣିତ କଲା I
\v 10 ସ୍ମରଣ କରନ୍ତୁ ଏହା କେବେ ଘଟିଲା ? ପରମେଶ୍ୱର ଅବ୍ରହାମଙ୍କୁ ସୁନ୍ନତ ହେବା ପରେ ଗ୍ରହଣ କଲେ, ନା ସୁନ୍ନତ ହେବା ପୂର୍ବରୁ ଗ୍ରହଣ କଲେ ?
\s5
\v 11 ପରମେଶ୍ୱର ଗ୍ରହଣ କରି ନେଇଛନ୍ତି ବୋଲି ପ୍ରମାଣିତ କରିବା ଲାଗି ଅବ୍ରହାମଙ୍କୁ ପରେ ସୁନ୍ନତ କରାଯାଇ ଥିଲା । ଏହି ସୁନ୍ନତ ପ୍ରମାଣ କରୁଛି ଯେ ସୁନ୍ନତ ହେବା ପୂର୍ବରୁ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ପ୍ରତି ସେ ଧାର୍ମିକ ଥିଲେ । ସେଥିପାଇଁ, ଯେଉଁମାନେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କୁ ବିଶ୍ୱାସ କରନ୍ତି ଓ ସୁନ୍ନତ ହୋଇ ନାହାନ୍ତି, ସେ ସମସ୍ତ ଲୋକଙ୍କର ପିତା ଅବ୍ରହାମ ଅଟନ୍ତି । ସେମାନେ ବିଶ୍ୱାସ କରନ୍ତି ଓ ଏହି କାରଣରୁ ସେମାନେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ପାଇଁ ଧାର୍ମିକ ବୋଲି ନିରୁପିତ ହୁଅନ୍ତି ।
\v 12 ଅସୁନ୍ନତ ଲୋକଙ୍କର ପିତା ମଧ୍ୟ ଅବ୍ରହାମ । ସୁନ୍ନତ ହୋଇଥିବା କାରଣରୁ ଅବ୍ରହାମ ସେମାନଙ୍କର ପିତା ନୁହନ୍ତି । ସୁନ୍ନତ ହେବା ପୂର୍ବରୁ ଅବ୍ରହାମଙ୍କର ଯେଉଁ ବିଶ୍ୱାସ ଥିଲା, ଯଦି ସେମାନେ ମଧ୍ୟ ସେହି ବିଶ୍ୱାସ ଗ୍ରହଣ କରନ୍ତି, ତା'ହେଲେ ଅବ୍ରହାମ ସେମାନଙ୍କର ପିତା ।
\s5
\v 13 ଅବ୍ରହାମ ଓ ତାହାଙ୍କର ବଂଶଜମାନଙ୍କୁ ପ୍ରତିଜ୍ଞା ମିଳିଥିଲା ଯେ ସେମାନେ ସଂସାରର ଉତ୍ତରାଧିକାରୀ ହେବ । କିନ୍ତୁ ଅବ୍ରହାମ ଏହି ପ୍ରତିଶ୍ରୁତି ବ୍ୟବସ୍ଥା ପାଳନ କରିଥିବାରୁ ମିଳି ନ ଥିଲା । ବିଶ୍ୱାସ ଦ୍ୱାରା ସେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କଠାରେ ଧାର୍ମିକ ହୋଇଥିବାରୁ ତାହାଙ୍କୁ ଏହି ପ୍ରତିଶ୍ରୁତି ମିଳିଥିଲା ।
\v 14 ବ୍ୟବସ୍ଥା ପାଳନ କରିବା ଦ୍ୱାରା ଯଦି ଜଣେ ଲୋକ ପରମେଶ୍ୱର ଯାହା ପ୍ରତିଜ୍ଞା ଦେଇଥିଲେ ତାହା ପାଏ, ତା' ହେଲେ ବିଶ୍ୱାସର ଅର୍ଥ କିଛି ନାହିଁ ଓ ପ୍ରତିଜ୍ଞାର କିଛି ମୂଲ୍ୟ ନାହିଁ ।
\v 15 କାରଣ ବ୍ୟବସ୍ଥା ପାଳନ ନ କରିବା ଦ୍ୱାରା ବ୍ୟବସ୍ଥା ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କର କ୍ରୋଧ ଆଣିଥାଏ । କିନ୍ତୁ ଯଦି ବ୍ୟବସ୍ଥା ନ ଥାନ୍ତା, ତା' ହେଲେ ଅବାଧ୍ୟ ହେବାର ପ୍ରଶ୍ନ ଉଠିବ ନାହିଁ ।
\s5
\v 16 ସେଥିପାଇଁ ବିଶ୍ୱାସ ଦ୍ୱାରା ଲୋକେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ପ୍ରତିଜ୍ଞା ପାଆନ୍ତି । ପ୍ରତିଜ୍ଞା ଯେପରି ଏକ ବିନା ମୂଲ୍ୟର ଦାନ ହୋଇପାରେ ସେଥିପାଇଁ ଏପରି ଘଟେ, ଯଦି ବିନା ମୂଲ୍ୟରେ ପ୍ରତିଜ୍ଞା ଦାନ ମିଳେ ତା'ହେଲେ ଅବ୍ରହାମଙ୍କ ବଂଶର ସବୁ ଲୋକେ ପ୍ରତିଜ୍ଞା ପାଇବା ସୁନିଶ୍ଚିତ। ଏହି ପ୍ରତିଜ୍ଞା କେବଳ ବ୍ୟବସ୍ଥାଧିନ ରହିଥିବା ଲୋକଙ୍କ ପାଇଁ ନୁହେଁ । ଅବ୍ରହାମ ଭଳି ବିଶ୍ୱାସ ପୂର୍ବକ ଜୀବନ ଯାପନ କରୁଥିବା ସମସ୍ତ ଲୋକଙ୍କ ପାଇଁ ଏହି ପ୍ରତିଜ୍ଞା ରହିଛି । ଅବ୍ରହାମ ଆମ୍ଭ ସମସ୍ତଙ୍କର ପିତା ଅଟନ୍ତି ।
\v 17 ଶାସ୍ତ୍ରରେ ଲେଖା ଅଛି, "ମୁଁ ତୁମ୍ଭକୁ (ଅବ୍ରହାମ) ଅନେକ ଗୁଡ଼ିଏ ଜାତିର ପିତା ଘୋଷିତ କରିଛି ।" ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ଆଗରେ ଏହା ସତ୍ୟ ଅଟେ । ଅବ୍ରହାମ ଯେଉଁ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କୁ ବିଶ୍ୱାସ କରିଥିଲେ, ସେହି ପରମେଶ୍ୱର ମୃତ ଲୋକଙ୍କୁ ଜୀବନ ପ୍ରଦାନ କରନ୍ତି ଓ ଯେଉଁ ଘଟଣା ଅଦ୍ୟପି ଘଟି ନାହିଁ; ସେଗୁଡ଼ିକ ଘଟିବା କଥା ନିର୍ଣ୍ଣୟ କରନ୍ତି ।
\s5
\v 18 ଅବ୍ରହାମଙ୍କର ସନ୍ତାନ ହେବାର ଆଶା ନ ଥିଲା । କିନ୍ତୁ ଅବ୍ରହାମ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଦୃଢତାର ସହିତ ବିଶ୍ୱାସ କଲେ ଓ ଭରସାକୁ ବଜାୟ ରଖିଲେ । ସେଥିପାଇଁ ସେ ଅନେକ ଜାତିର ପିତା ହେଲେ । ପରମେଶ୍ୱର ତାହାଙ୍କୁ କହିଥିଲେ: "ତୁମ୍ଭର ଅଗଣିତ ବଂଶଧର ହେବେ ।
\v 19 ଅବ୍ରହାମଙ୍କୁ ୧୦୦ ବର୍ଷ ବୟସ ହୋଇଥିଲା, ଅତଏବ ପିଲାପିଲି ହେବା ସମୟ ଚ଼ାଲି ଯାଇଥିଲା । ତାହାଙ୍କ ସ୍ତ୍ରୀ ସାରା ମଧ୍ୟ ସନ୍ତାନ ଜନ୍ମ କରି ପାରିବେ ନାହିଁ, ଅବ୍ରହାମ ଏ କଥା ଭାବିଥିଲେ ।
\s5
\v 20 କିନ୍ତୁ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ପ୍ରତି ତାହାଙ୍କର ବିଶ୍ୱାସ ଦୁର୍ବଳ ହେଲା ନାହିଁ । ପରମେଶ୍ୱର ତାହାଙ୍କୁ ଯାହା ପ୍ରତିଶ୍ରୁତି ଦେଇଛନ୍ତି ତାହା ସେ କରିବାରେ ସମର୍ଥ ଏଥିରେ ଅବ୍ରହାମ ଟିକେ ହେଲେ ସନ୍ଦେହ କଲେ ନାହିଁ । ବରଂ ତାହାଙ୍କର ବିଶ୍ୱାସ ଅଧିକ ଦୃଢ଼ ହେଲା ଓ ସେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଗୌରବ ଦେଲେ ।
\v 21 ଅବ୍ରହାମ ଦୃଢ଼ ଭାବରେ ଅନୁଭବ କଲେ ଯେ ପରମେଶ୍ୱର ଯାହା ପ୍ରତିଶ୍ରୁତି ଦେଇଛନ୍ତି, ତାହା କରିବାରେ ସେ ସକ୍ଷମ ଅଟନ୍ତି ।
\v 22 ସେଥିପାଇଁ ପରମେଶ୍ୱର, "ଅବ୍ରହାମଙ୍କ ବିଶ୍ୱାସକୁ ଗ୍ରହଣ କଲେ । ସେ ବିଶ୍ୱାସ ଅବ୍ରହାମଙ୍କୁ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ପ୍ରତି ଧାର୍ମିକ କରି ରଖିଥିଲା ।"
\s5
\v 23 ପରମେଶ୍ୱର ଅବ୍ରହାମଙ୍କ ବିଶ୍ୱାସ ଗ୍ରହଣ କଲେ, ଏହି ବାକ୍ୟଗୁଡ଼ିକ କେବଳ ଅବ୍ରହାମଙ୍କ ପାଇଁ ଲେଖା ଯାଇ ନ ଥିଲା ।
\v 24 ଏହି ବାକ୍ୟଗୁଡ଼ିକ ଆମ୍ଭ ପାଇଁ ମଧ୍ୟ ଲେଖା ଯାଇଥିଲା । ଆମ୍ଭେ ବିଶ୍ୱାସ କରୁଥିବା ଯୋଗୁଁ ପରମେଶ୍ୱର ଆମ୍ଭକୁ ମଧ୍ୟ ଗ୍ରହଣ କରିବେ । ଆମ୍ଭେ ତାହାଙ୍କୁ ବିଶ୍ୱାସ କରୁ ଯିଏ ଆମ୍ଭର ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ମୃତ୍ୟୁରୁ ପୁନର୍ଜୀବିତ କଲେ ।
\v 25 ଆମ୍ଭର ପାପ ଲାଗି ଯୀଶୁଙ୍କୁ ମୃତ୍ୟୁ ନିମନ୍ତେ ସମର୍ପିତ କରାଗଲା । ଆମ୍ଭକୁ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କଠାରେ ଧାର୍ମିକ କରିବା ଲାଗି ଯୀଶୁ ମୃତ୍ୟୁରୁ ପୁନର୍ଜୀବିତ ହେଲେ ।
\s5
\c 5
\p
\v 1 ଆମ୍ଭର ବିଶ୍ୱାସ ହେତୁ ଆମ୍ଭକୁ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କଠାରେ ଧାର୍ମିକ କରାଯାଇଛି । ସେଥିପାଇଁ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ମାଧ୍ୟମରେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ସହିତ ଆମ୍ଭେ ଶାନ୍ତିରେ ଅଛୁ । ବିଶ୍ୱାସ ଦ୍ୱାରା ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଆମ୍ଭକୁ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ଅନୁଗ୍ରହର ଅଧିନ କଲେ ।
\v 2 ଏବେ ଆମ୍ଭେ ଏହି ଅନୁଗ୍ରହରେ ରହିଛୁ ଓ ଆମ୍ଭେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ଏହି ମହିମାରେ ଭାଗୀଦର ହୋଇଥିବା ଆଶାରେ ଆନନ୍ଦିତ ।
\s5
\v 3 ଆମ୍ଭେମାନେ ଆମ୍ଭର କ୍ଲେଶଗୁଡ଼ିକ ଥାଇ ମଧ୍ୟ ଆନନ୍ଦିତ । ଆମ୍ଭେ ଏହି କଷ୍ଟଗୁଡ଼ିକ ପାଇଁ କାହିଁକି ଆନନ୍ଦିତ ? କାରଣ ଆମ୍ଭେ ଜାଣୁ ଯେ ଏହି କଷ୍ଟଗୁଡ଼ିକ ଆମ୍ଭକୁ ଅଧିକ ଧୈର୍ଯ୍ୟବାନ କରାଏ ।
\v 4 ଏହି ଧୈର୍ଯ୍ୟ ପ୍ରମାଣ କରେ ଯେ, ଆମ୍ଭେ ବଳବାନ ଓ ଏହି ପ୍ରମାଣ ଆମ୍ଭକୁ ଭରସା ପ୍ରଦାନ କରେ ।
\v 5 ଏହି ଭରସା ଆମ୍ଭକୁ କେବେ ହେଲେ ନିରାଶ କରିବ ନାହିଁ । କ’ଣ ପାଇଁ ? କାରଣ ପରମେଶ୍ୱର ଆମ୍ଭର ହୃଦୟଗୁଡ଼ିକୁ ପୂର୍ଣ୍ଣ କରିବା ପାଇଁ ତାହାଙ୍କର ପ୍ରେମ ଢ଼ାଳି ଦେଲେ । ପରମେଶ୍ୱର ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ମାଧ୍ୟମରେ ତାହାଙ୍କର ପ୍ରେମ ଦେଇଛନ୍ତି । ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ତରଫରୁ ଆମ୍ଭ ପାଇଁ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ଅନୁଗ୍ରହ ଦାନ ଭାବରେ ଆସିଥିଲେ ।
\s5
\v 6 ଆମ୍ଭେ ନିଜକୁ ଅଧାର୍ମିକ ରକ୍ଷା କରିବାକୁ ଅକ୍ଷମ ଥିବା ବେଳେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଆମ୍ଭ ପାଇଁ ମରିଥିଲେ । ଆମ୍ଭେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଜୀବନ ଯାପନ କରୁଥିଲୁ, ତଥାପି ଯଥାର୍ଥ ସମୟରେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଆମ୍ଭ ପାଇଁ ମରିଥିଲେ ।
\v 7 ଅନ୍ୟ ଲୋକ ଯେତେ ଭଲ ହେଲେ ମଧ୍ୟ, ଖୁବ କମ୍ ଲୋକ ଅନ୍ୟକୁ ବଞ୍ଚାଇବା ପାଇଁ ମୃତ୍ୟୁବରଣ କରିବେ । ଯଦି ଲୋକଟି ଧାର୍ମିକ ହୋଇ ଥାଏ, ତେବେ ତା’ନିମନ୍ତେ କିଏ ଜଣେ ମୃତ୍ୟୁବରଣ କରିବା ପାଇଁ ସାହାସ କରିବ ।
\s5
\v 8 କିନ୍ତୁ ଆମ୍ଭେ ସମସ୍ତେ ପାପୀ ଥିବା ସମୟରେ ସୁଦ୍ଧା ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଆମ୍ଭ ପାଇଁ ମୃତ୍ୟୁବରଣ କଲେ । ଏହା ଦ୍ୱାରା ପରମେଶ୍ୱର ପ୍ରମାଣିତ କଲେ ଯେ, ସେ ଆମ୍ଭକୁ ବହୁତ ପ୍ରେମ କରନ୍ତି ।
\v 9 ଆମ୍ଭେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କର ରକ୍ତ ଦ୍ୱାରା ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ପ୍ରତି ଧାର୍ମିକ ହୋଇଛୁ । ସେଥିପାଇଁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ମାଧ୍ୟମରେ ଆମ୍ଭେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କର କ୍ରୋଧରୁ ନିଶ୍ଚିତ ଭାବେ ରକ୍ଷା ପାଇବା ।
\s5
\v 10 ମୋ’ କହିବା ଅର୍ଥ ଯେ ଆମ୍ଭେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କର ଶତ୍ରୁ ହୋଇଥିଲେ ମଧ୍ୟ, ସେ ନିଜ ପୁତ୍ରଙ୍କ ମୃତ୍ୟୁ ଦ୍ୱାରା ଆମ୍ଭ ସହିତ ବନ୍ଧୁତା ସ୍ଥାପନ କରିଛନ୍ତି । ସେଥିପାଇଁ ଏବେ ଯେ ହେତୁ ଆମ୍ଭେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କର ମିତ୍ର, ପରମେଶ୍ୱର ତା’ଙ୍କ ପୁତ୍ରଙ୍କ ଜୀବନ ମାଧ୍ୟମରେ ଆମ୍ଭକୁ ନିଶ୍ଚିତ ଭାବରେ ରକ୍ଷା କରିବେ ।
\v 11 ଆମ୍ଭେ ଯେ କେବଳ ରକ୍ଷା ପାଇବୁ ତା’ନୁହେଁ, ବରଂ ଏବେ ଆମ୍ଭେ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ମାଧ୍ୟମରେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କଠାରେ ମଧ୍ୟ ଅତ୍ୟଧିକ ଆନନ୍ଦିତ ହେତୁ କେବଳ ଯୀଶୁଙ୍କ ପାଇଁ ଆମ୍ଭେ ଆଜି ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ମିତ୍ର ଅଟୁ ।
\s5
\v 12 ଜଣେ ଲୋକ ଆଦମ ପାଇଁ ଜଗତକୁ ପାପ ଆସିଲା । ପାପ ଦ୍ୱାରା ମୃତ୍ୟୁ ଆସିଲା । ସେଥିପାଇଁ ସମସ୍ତେ ନିଶ୍ଚୟ ମରିବେ, କାରଣ ସମସ୍ତେ ପାପ କରିଛନ୍ତି ।
\v 13 ମୋଶା ବ୍ୟବସ୍ଥା ଦେବା ପୂର୍ବରୁ ପାପ ସଂସାରରେ ଥିଲା । କିନ୍ତୁ ପରମେଶ୍ୱର, ବ୍ୟବସ୍ଥା ନ ଥିବା କାରଣରୁ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ପାପରେ ପାପୀ ମାନି ନ ଥିଲେ ।
\s5
\v 14 କିନ୍ତୁ ଆଦମଙ୍କ ସମୟରୁ ମୋଶାଙ୍କ ସମୟ ସୁଦ୍ଧା, ପ୍ରତ୍ୟେକ ଲୋକଙ୍କୁ ମରିବାକୁ ପଡ଼ିଲା । ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କର ଆଦେଶ ଅମାନ୍ୟ କରି ପାପ କରିଥିବା ହେତୁ ଆଦମ ମଲା । କିନ୍ତୁ, ଯେଉଁ ଲୋକମାନେ ଆଦମ ଭଳି ପାପ କରି ନ ଥିଲେ, ସେମାନଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ମରିବାକୁ ହେଲା ।
\v 15 କିନ୍ତୁ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ଅନୁଗ୍ରହ ଦାନ ଆଦମର ପାପ ପରି ନୁହେଁ । ଜଣେ ଲୋକର ପାପ କାରଣରୁ ଅନେକ ଲୋକ ମୃତ୍ୟୁବରଣ କଲେ । କିନ୍ତୁ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କଠାରୁ ଲୋକେ ଯେଉଁ ଅନୁଗ୍ରହ ପାଇଲେ, ତାହା ବହୁତ ଅଧିକ ଥିଲା । ଅନେକ ଲୋକ ଜଣେ ଲୋକର ଅନୁଗ୍ରହ ହେତୁ ଜୀବନ ରୂପେ ଅନୁଗ୍ରହ ଦାନ ପାଇଲେ ।
\s5
\v 16 ଆଦମ ଥରେ ପାପ କଲା ପରେ ସେ ଦୋଷୀ ବୋଲି ସାବ୍ୟସ୍ତ ହେଲା । କିନ୍ତୁ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କର ଅନୁଗ୍ରହ ଦାନ ଏହାଠାରୁ ଭିନ୍ନ ଅଟେ । ଅନେକ ପାପ ପରେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କର ଅନୁଗ୍ରହ ଦାନ ଆସିଲା ଓ ଏହି ଅନୁଗ୍ରହଦାନ ଲୋକଙ୍କୁ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ପ୍ରତି ଧାର୍ମିକ କରାଇଲା ।
\v 17 ଜଣେ ଲୋକ ପାପ କଲା, ସେଥିପାଇଁ ସେ ଜଣକ ଲାଗି, ମୃତ୍ୟୁ ସମସ୍ତଙ୍କ ଉପରେ ରାଜତ୍ୱ କଲା । ଆମେ ଅନୁଭବ କରିଛୁ ଯେ, ପରମେଶ୍ୱର ଅନୁଗ୍ରହ କରି ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଏକ ମହତ ଦାନ ଦେଇଅଛନ୍ତି, ସେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ତାଙ୍କ ସହିତ ଧାର୍ମିକ ଗଣନା କରିଛନ୍ତି । ଏହା ନିଶ୍ଚିତ ଯେ ଆମ୍ଭେମାନେ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ସହିତ ସ୍ୱର୍ଗରେ ରାଜତ୍ୱ କରିବା ।
\s5
\v 18 ଅତଏବ ଯେପରି ଆଦମର ଗୋଟିଏ ପାପ ସମସ୍ତ ଲୋକଙ୍କୁ ମୃତ୍ୟୁରେ ଦଣ୍ଡିତ କଲା, ସେହି ଭଳି ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ କରିଥିବା ଗୋଟିଏ ଧାର୍ମିକ କାମ ସମସ୍ତ ଲୋକଙ୍କୁ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ପ୍ରତି ଧାର୍ମିକ କରି ରଖିବ । ଓ ତାହା ସେହି ଲୋକମାନଙ୍କ ପାଇଁ ପ୍ରକୃତ ଜୀବନ ଆଣି ଦେବ ।
\v 19 ଜଣେ ଲୋକ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଅବଜ୍ଞା କଲା ଓ ଅନେକ ଲୋକ ପାପୀ ହୋଇଗଲେ । ସେହିପରି ଜଣେ ଲୋକ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କୁ ମାନିଲା ଓ ଅନେକ ଲୋକଙ୍କୁ ସେ ତାଙ୍କ ସହିତ ଧାର୍ମିକ ଗଣନା କରିବେ ।
\s5
\v 20 ଲୋକମାନେ ଅଧିକ ପାପ କରିବା ପାଇଁ ବ୍ୟବସ୍ଥା ଆସିଲା, କିନ୍ତୁ ଯେତେବେଳେ ଲୋକେ ଅଧିକ ପାପ କଲେ, ପରମେଶ୍ୱର ସେମାନଙ୍କୁ ପ୍ରଚୁର ମାତ୍ରାରେ ତାହାଙ୍କ ଅନୁଗ୍ରହ ପ୍ରଦାନ କଲେ ।
\v 21 ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଶାସନ କରିବା ପାଇଁ ପାପ ଥରେ ମୃତ୍ୟୁକୁ ବ୍ୟବହାର କଲା । କିନ୍ତୁ ପରମେଶ୍ୱର ନିଜର ଅଧିକ ଅନୁଗ୍ରହ ପ୍ରଦାନ କଲେ ଯାହା ଦ୍ୱାରା ଅନୁଗ୍ରହ ଶାସନ କଲା ଓ ଲୋକେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ପ୍ରତି ଧାର୍ମିକ ହୋଇ ରହିଲେ । ଆମ୍ଭ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଏହା ଅନନ୍ତ ଜୀବନ ଆଣିଲା ।
\s5
\c 6
\p
\v 1 ତା'ହେଲେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଭାବୁଛ ଯେ ଆମ୍ଭେ ସର୍ବଦା ପାପ କରି ଚ଼ାଲି ଥିବା ଯାହା ପାଇଁ ପରମେଶ୍ୱର ଆମ୍ଭକୁ ଆହୁରି ଅଧିକ ଅନୁଗ୍ରହ ପ୍ରଦାନ କରିବେ ।
\v 2 ନା! ଆମେ ଆମର ପୁରୁଣା ପାପ ପୂର୍ଣ୍ଣ ଜୀବନ ପ୍ରତି ମରିଯାଇଛୁ । ତା'ହେଲେ ଆମେ ଆଉ ପାପ କରି ଚ଼ାଲିପାରିବା କି ?
\v 3 ତୁମ୍ଭେମାନେ କ’ଣ ମନେ ରଖିଛ କି ଯେତେବେଳେ ଆମେ ସମସ୍ତେ ବାପ୍ତିଜିତ ହେଲୁ, ସେତେବେଳେ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କର ଅଂଶ ହୋଇଗଲୁ ? ଆମ୍ଭର ବାପ୍ତିଜିତ ହେବାରେ ଆମ୍ଭେ ତାହାଙ୍କର ମୃତ୍ୟୁର ମଧ୍ୟ ଭାଗୀଦାର ହେଲୁ ।
\s5
\v 4 ଅତଏବ ଆମେ ଯେତେବେଳେ ବାପ୍ତିଜିତ ହେଲୁ, ଆମେ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଭିତରେ ସମାଧି ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇ ତାହାଙ୍କ ମୃତ୍ୟୁର ଭାଗୀଦାର ହେଲୁ । ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ସହିତ କବରସ୍ଥ ହେବା ଦ୍ୱାରା ଆମ୍ଭେ ପୁନରୁତ୍ଥିତ ହୋଇ ନୂତନ ଜୀବନ ଯାପନ କରିବା । ପରମପିତାଙ୍କର ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ଶକ୍ତି ଦ୍ୱାରା ଯେପରି ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ମୃତ୍ୟୁରୁ ପୁନର୍ଜୀବିତ ହେଲେ, ସେହିଭଳି ଏହା ଘଟିଲା ।
\v 5 ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ମୃତ୍ୟୁବରଣ କଲେ ଓ ଆମ୍ଭେ ମଧ୍ୟ ମୃତ୍ୟୁ ଦ୍ୱାରା ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ସହିତ ସଂଯୁକ୍ତ ହୋଇଛୁ । ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ମୃତ୍ୟୁରୁ ଜୀବିତ ହେବା ଭଳି ଆମ୍ଭେ ମଧ୍ୟ ମୃତ୍ୟୁରୁ ଜୀବିତ ହୋଇ ତାହାଙ୍କ ସହିତ ସଂଯୁକ୍ତ ହେବା ।
\s5
\v 6 ଆମ୍ଭେ ଜାଣୁ ଯେ, ଆମ୍ଭର ପୂର୍ବ ଜୀବନ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ସହିତ କ୍ରୁଶ ଉପରେ ତାହାଙ୍କ ସହିତ ମୃତ ହୋଇ ଯାଇଛି । ଆମ୍ଭର ପାପପୂର୍ଣ୍ଣ ଶରୀର ଆମ୍ଭ ଉପରେ ରାଜତ୍ୱ ନ କରିବା ପାଇଁ ଏପରି ଘଟିଲା । ତା'ପରେ ଆମ୍ଭେ ପାପର ଦାସ ହେବୁ ନାହିଁ ।
\v 7 ଯେଉଁ ଲୋକ ମରିଯାଇଛି, ସେ ପାପର ଦାସତ୍ୱରୁ ମୁକ୍ତ ହୋଇ ଯାଇଛି ।
\s5
\v 8 ଆମ୍ଭେ ଯଦି ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ସହିତ ମୃତ୍ୟୁବରଣ କରିଛୁ, ତା'ହେଲେ ଜାଣୁ ଯେ ଆମ୍ଭେ ମଧ୍ୟ ତାହାଙ୍କ ସହିତ ଜୀବିତ ରହିବା ।
\v 9 ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ମୃତ୍ୟୁରୁ ଉଠିଥିଲେ ଓ ଆମ୍ଭେ ଜାଣୁ ଯେ ସେ ପୁନଃ ମରିବେ ନାହିଁ । ଏବେ ମୃତ୍ୟୁର ତା’ଙ୍କ ଉପରେ ଆଉ କୌଣସି କତ୍ତୃତ୍ୱ ନାହିଁ ।
\s5
\v 10 ଯେତେବେଳେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ମୃତ୍ୟୁଭୋଗ କଲେ, ସେ ପାପର ଶକ୍ତିକୁ ଥରେ ମାତ୍ର ହରାଇବା ପାଇଁ ମୃତ୍ୟୁଭୋଗ କଲେ, ଏହା ସବୁ ଦିନ ପାଇଁ ଯଥେଷ୍ଟ ଥିଲା । ଏବେ ସେ ଯେଉଁ ଜୀବନ ଯାପନ କରନ୍ତି ତାହା ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ପାଇଁ କରନ୍ତି ।
\v 11 ସେହି ଭଳି ତୁମ୍ଭେମାନେ ମଧ୍ୟ ପାପର ଶକ୍ତି ବିଷୟରେ ନିଜକୁ ମୃତ ବୋଲି ଭାବିବା ଉଚ଼ିତ । ତୁମ୍ଭେମାନେ ମଧ୍ୟ ଜୀବିତ ଲୋକ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯୀଶୁଙ୍କ ମାଧ୍ୟମରେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ପାଇଁ ଜୀବିତ ବୋଲି ଅନୁଭବ କର ।
\s5
\v 12 କିନ୍ତୁ ପାପ ଯେପରି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ଶରୀରକୁ ରାଜତ୍ତ୍ୱ ନ କରୁ । ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ପାପପୂର୍ଣ୍ଣ ସ୍ୱଭାବ ଦ୍ୱାରା ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେପରି ଶାସିତ ନ ହୁଅ ।
\v 13 ପାପର ସେବା କରିବା ପାଇଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଶରୀର ଅଙ୍ଗଗୁଡ଼ିକକୁ ଅନୁମତି ଦିଅ ନାହିଁ । ମନ୍ଦ କାମ କରିବା ପାଇଁ ଶରୀରକୁ ବ୍ୟବହାର କର ନାହିଁ । ତା'ପରିବର୍ତ୍ତେ ନିଜକୁ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କଠାରେ ସମର୍ପଣ କର । ଯେଉଁମାନେ ମରିଥିଲେ ଓ ଏବେ ଜୀବିତ ଅଛନ୍ତି ସେ ଲୋକଙ୍କ ଭଳି ହୁଅ । ନିଜ ଶରୀରର ଅଙ୍ଗଗୁଡ଼ିକକୁ ଭଲ କାମ କରିବା ପାଇଁ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କଠାରେ ସମର୍ପଣ କର ।
\v 14 ପାପ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ସ୍ୱାମୀ ହେବ ନାହିଁ । କାରଣ ତୁମ୍ଭେମାନେ ବ୍ୟବସ୍ଥା ବନ୍ଧନରେ ନାହଁ । ତୁମ୍ଭେମାନେ ଏବେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ଅନୁଗ୍ରହରେ ଜୀବିତ ଅଛ ।
\s5
\v 15 ତା'ହେଲେ ଆମ୍ଭେ କ'ଣ କରିବା ଉଚ଼ିତ? ଆମ୍ଭେ ବ୍ୟବସ୍ଥାର ଅଧିନ ନୋହୁଁ, କିନ୍ତୁ ଅନୁଗ୍ରହର ଅଧିନ ବୋଲି କ’ଣ ପାପ କରି ଚ଼ାଲିଥିବା ? ଅବଶ୍ୟ ନୁହେଁ !
\v 16 ଏହା ନିଶ୍ଚିତ ଭାବରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜାଣ ଯେ ଯେତେବେଳେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଦାସ ଭଳି ନିଜକୁ ସମର୍ପଣ କର, ସେତେବେଳେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ପ୍ରକୃତରେ ସେହି ଲୋକର ଦାସ ଅଟ । ଯେଉଁ ଲୋକକୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ମାନିବ ସେ ହେଉଛି ତୁମ୍ଭର ମାଲିକ । ତୁମ୍ଭେମାନେ ପାପର ଚ଼ାକର ହୋଇରହିବ ଅବା ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କୁ ମାନିବ । ପାପ ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ମୃତ୍ୟୁ ଆଣି ଦିଏ । କିନ୍ତୁ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କୁ ମାନିଲେ, ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କଠାରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଧାର୍ମିକ ବୋଲି ଗଣିତ ହୁଅ ।
\s5
\v 17 ଅତୀତରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ପାପର ଦାସ ଥିଲ, ପାପ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ନିୟନ୍ତ୍ରଣ କରି ରଖିଥିଲା । କିନ୍ତୁ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଧନ୍ୟବାଦ ଦିଅ, ଯେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଯାହା ଶିକ୍ଷା ଦିଆଗଲା ତାହା ତୁମ୍ଭେମାନେ ସମସ୍ତ ହୃଦୟର ସହିତ ପାଳନ କଲ ।
\v 18 ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପାପରୁ ମୁକ୍ତ କରାଗଲା ଓ ଏବେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଧାର୍ମିକତାର ଦାସ ହୋଇଅଛ ।
\s5
\v 19 ଲୋକେ ଜାଣିଥିବା ଗୋଟିଏ ଉଦାହରଣ ଦେଇ ମୁଁ ଏ କଥା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ବୁଝାଉଛି । ଏହାକୁ ବୁଝିବା କଷ୍ଟକର ହୋଇଥିବା କାରଣରୁ ମୁଁ ଏହି ଭଳି ବୁଝାଉଛି । ଅତୀତରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ନିଜ ଶରୀରର ଅଙ୍ଗଗୁଡ଼ିକୁ ପାପର ଦାସ ହେବାକୁ ଓ ମନ୍ଦ କର୍ମରେ ନିଯୁକ୍ତ କରିଥିଲ । ଫଳ ସ୍ୱରୂପ ତୁମ୍ଭେମାନେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଜୀବନ ଯାପନ କରୁଥିଲ । ଠିକ୍ ସେହି ଭଳି ଏବେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଶରୀର ଅଙ୍ଗ ଗୁଡ଼ିକକୁ ଭଲ କାମ କରିବା ପାଇଁ ସମର୍ପଣ କର । ତେବେ ତୁମ୍ଭେମାନେ କେବଳ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ପାଇଁ ବଞ୍ଚିବ ।
\v 20 ଅତୀତରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ପାପର ଦାସ ଥିଲ ଓ ଯାହା ଉତ୍ତମ ତାହା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ନିୟନ୍ତ୍ରିତ କରି ନ ଥିଲା ।
\v 21 ତୁମ୍ଭେମାନେ ମନ୍ଦ କାମ କରୁଥିଲ । ଏବେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ସେଭଳି କର୍ମ ପାଇଁ ଲଜ୍ଜିତ । ସେ କାମଗୁଡ଼ିକ କ’ଣ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସାହାଯ୍ୟ କଲା ? ନା, ସେ କର୍ମ ଗୁଡ଼ିକ କେବଳ ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ମୃତ୍ୟୁ ଆଣିଥାଏ ।
\s5
\v 22 କିନ୍ତୁ ଏବେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ପାପରୁ ମୁକ୍ତ । ତୁମ୍ଭେମାନେ ଏବେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କର ଦାସ ଓ ଏହା କେବଳ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ପାଇଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଜୀବନ ଆଣି ଦେବ । ତା'ପରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ସଦାକାଳ ପାଇଁ ଅନନ୍ତ ଜୀବନ ପାଇବ ।
\v 23 ପାପର ସ୍ୱାଭାବିକ ପରିଣତି ମୃତ୍ୟୁ । କିନ୍ତୁ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ଅନୁଗ୍ରହ ଦାନ ଆମ୍ଭର ପ୍ରଭୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯୀଶୁଙ୍କ ସହଭାଗିତାରେ ତାହାଙ୍କ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଅନନ୍ତ ଜୀବନ ଦିଏ ।
\s5
\c 7
\p
\v 1 ଭାଇ ଓ ଭଉଣୀଗଣ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ବ୍ୟବସ୍ଥା ଜାଣ । ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜାଣ ଯେ ଯେତେବେଳେ ଜଣେ ଲୋକ ଜୀବିତ, ବ୍ୟବସ୍ଥା ତାହାକୁ ନିୟନ୍ତ୍ରିତ କଲେ ।
\s5
\v 2 ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଗୋଟିଏ ଉଦାହରଣ ଦେଉଛି । ଜଣେ ବିବାହିତା ସ୍ତ୍ରୀଲୋକ ତାହାର ସ୍ୱାମୀ ଜୀବିତ ଥିବା ସମୟ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ତା'ସହିତ ଆବଦ୍ଧ ହୋଇ ରହିଥାଏ । କିନ୍ତୁ ଯେତେବେଳେ ତାହାର ସ୍ୱାମୀ ମରିଯାଏ ସେ ବିବାହର ନିୟମରୁ ମୁକ୍ତ ହୋଇଯାଏ ।
\v 3 କିନ୍ତୁ ଯେତେବେଳେ ଜଣେ ସ୍ତ୍ରୀ’ଲୋକ ତାହାର ସ୍ୱାମୀ ଜୀବିତ ଥିବା ଅବସ୍ଥାରେ, ଆଉ ଜଣେ ପୁରୁଷକୁ ଗ୍ରହଣ କରେ,ବ୍ୟବସ୍ଥାନୁଯାୟୀ, ସେ ବ୍ୟଭିଚାର ଦୋଷରେ ଦୋଷୀ । କିନ୍ତୁ ଯଦି ସେ ସ୍ତ୍ରୀଲୋକର ସ୍ୱାମୀ ମରିଯାଏ, ତାହା ହେଲେ ସେ ସ୍ତ୍ରୀ’ଲୋକଟି ବିବାହର ବନ୍ଧନ ବ୍ୟବସ୍ଥାରୁ ମୁକ୍ତ ହୋଇ ଯାଏ । ଅତଏବ, ଯଦି ସେହି ସ୍ତ୍ରୀ’ଲୋକ ସ୍ୱାମୀର ମୃତ୍ୟୁ ପରେ ଆଉ ଜଣକୁ ବିବାହ କରେ, ସେ ବ୍ୟଭିଚ଼ାର ଦୋଷରେ ଆଉ ଦୋଷୀ ହୁଏ ନାହିଁ ।
\s5
\v 4 ଠିକ୍ ସେହି ଭଳି, ମୋ’ ଭାଇ ଓ ଭଉଣୀଗଣ, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପୁରୁଣା ବ୍ୟକ୍ତିତ୍ୱ ମରିଯାଇଛି ଓ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଶରୀର ମାଧ୍ୟମରେ ବ୍ୟବସ୍ଥାରୁ ମୁକ୍ତ ହୋଇଯାଇଛ । ଏବେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଅନ୍ୟ ଜଣକର ଅଟ । ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୃତ୍ୟୁରୁ ବଞ୍ଚି ଉଠିଥିବା ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କର ଅଟ । ଆମ୍ଭେ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କର ଅଟୁ, ସେଥିପାଇଁ ଆମ୍ଭେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ସେବାରେ ନିୟୋଜିତ ହୋଇ ପାରିବା ।
\v 5 ଅତୀତରେ, ଆମ୍ଭେ ଆମ୍ଭର ପାପପୂର୍ଣ୍ଣ ଶରୀର ଦ୍ୱାରା ନିୟନ୍ତ୍ରିତ ହେଉଥିଲୁ । ଆମ୍ଭ ଦ୍ୱାରା ବ୍ୟବସ୍ଥା ପାପପୂର୍ଣ୍ଣ କାମ କରାଉଥିଲା ଓ ଏହି ପାପପୂର୍ଣ୍ଣ କାମ ସବୁ ଆମ୍ଭର ଶରୀରକୁ ନିୟନ୍ତ୍ରିତ କରୁଥିଲା । ଅତଏବ ଏହି କର୍ମ ଆମ୍ଭର ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ମୃତ୍ୟୁ ଘଟାଉ ଥିଲା ।
\s5
\v 6 ଅତୀତର ବ୍ୟବସ୍ଥା ଆମ୍ଭକୁ ବନ୍ଦୀ ଭଳି ବାନ୍ଧି ରଖି ଥିଲା । କିନ୍ତୁ ଆମ୍ଭର ପୁରୁଣା ବ୍ୟକ୍ତିତ୍ୱ ଏବେ ମରିଯାଇଛି ଓ ଆମ୍ଭେ ବ୍ୟବସ୍ଥାରୁ ମୁକ୍ତ ହୋଇସାରିଛୁ । ଅତଏବ ଆମ୍ଭେ ପ୍ରାଚ଼ୀନ ପଦ୍ଧତି ଲିଖିତ ବ୍ୟବସ୍ଥା ଅନୁସାରେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ସେବା କରୁନାହୁଁ । ଆମ୍ଭେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ନୂତନ ପଦ୍ଧତି ଆତ୍ମାରେ ସେବା କରୁଅଛୁ ।
\s5
\v 7 ତୁମ୍ଭେ ଭାବି ପାର ଯେ, ମୁଁ କହୁଛି ପାପ ଓ ବ୍ୟବସ୍ଥା ହେଉଛି ଏକା କଥା । ଏହା ସତ୍ୟ ନୁହେଁ । କିନ୍ତୁ ବ୍ୟବସ୍ଥା ହେଉଛି ଏକମାତ୍ର ଉପାୟ ଯାହା ଦ୍ୱାରା ମୁଁ ପାପର ଅର୍ଥ ଜାଣି ପାରିଲି । ମୁଁ କେବେ ହେଲେ ଜାଣି ପାରି ନ ଥାନ୍ତି, "ଲୋଭ କରିବା" ଅର୍ଥ କ’ଣ । କିନ୍ତୁ ବ୍ୟବସ୍ଥା କହିଲା, "ଅନ୍ୟମାନଙ୍କ ବସ୍ତୁ ପାଇବା ପାଇଁ କେବେ ହେଲେ ଲୋଭ କର ନାହିଁ ।"
\v 8 ଏହି ଆଦେଶ ଅନୁସାରେ ମୋ’ ଭିତରେ ସମସ୍ତ ପ୍ରକାରର ଭୁଲ୍ ବସ୍ତୁ ପ୍ରତି ପାପ ଇଚ୍ଛା ଜାଗ୍ରତ କରାଇଲା । ସେଥିପାଇଁ ଉକ୍ତ ଆଦେଶ ହେତୁ ପାପ ମୋ’ ପାଖକୁ ଆସିଲା । କିନ୍ତୁ ବ୍ୟବସ୍ଥା ବିନା ପାପର କୌଣସି ଶକ୍ତି ନାହିଁ ।
\s5
\v 9 ବ୍ୟବସ୍ଥା ଜାଣିବା ପୂର୍ବରୁ, ବ୍ୟବସ୍ଥା ବିନା ମୁଁ ଜୀବିତ ଥିଲି । କିନ୍ତୁ ଯେତେବେଳେ ବ୍ୟବସ୍ଥାର ଆଦେଶ ମୋ’ ପାଖକୁ ଆସିଲା, ସେତେବେଳେ ପାପ ଜୀବିତ ହେଲା ଓ ପାପ ହେତୁ ଆତ୍ମିକ ଭାବରେ ମୁଁ ମୃତ୍ୟୁ ବରଣ କଲି ।
\v 10 ବ୍ୟବସ୍ଥାର ଆଜ୍ଞା ଥିଲା ଜୀବନ ଦାନ କିନ୍ତୁ ମୋ’ ପାଇଁ ମୃତ୍ୟୁ ଆଜ୍ଞା ଆଣିଲା ।
\s5
\v 11 ଏହି ଆଜ୍ଞାକୁ ବ୍ୟବହାର କରି ପାପ ମୋତେ ମୂର୍ଖ ପ୍ରମାଣିତ କରିବା ପାଇଁ ସୁଯୋଗ ପାଇଲା । ମୋତେ ଆତ୍ମିକ ଭାବରେ ମୃତ କରାଇବାରେ ପାପ ଏହି ଆଜ୍ଞାକୁ ବ୍ୟବହାର କଲା ।
\v 12 ଅତଏବ ବ୍ୟବସ୍ଥା ହେଉଛି ପବିତ୍ର ଓ ଆଜ୍ଞା ମଧ୍ୟ ପବିତ୍ର, ଠିକ୍ ଓ ଉତ୍ତମ ଅଟେ ।
\s5
\v 13 ଏହାର କ’ଣ ଏହି ଅର୍ଥ ଯେ ଯାହା ଭଲ, ତାହା ହିଁ ମୋ’ ପାଇଁ ମୃତ୍ୟୁ ଆଣିଲା? କିନ୍ତୁ ଯାହା ଭଲ ପାପ ତାହାକୁ ହିଁ ବ୍ୟବହାର କରି ମୋ’ ପାଇଁ ମୃତ୍ୟୁ ଆଣିଲା । ଏପରି ହେଲା, ଯେପରି ମୁଁ ଜାଣି ପାରିବି ପାପ କ'ଣ ? ପାପ ହେଉଛି ଅତିଶୟ ମନ୍ଦ, ଏହା ଜଣାଇବା ପାଇଁ ଏପରି ଘଟିଲା ଓ ଆଜ୍ଞାର ବ୍ୟବହାର ମଧ୍ୟ ଏହାହିଁ ଦେଖାଇବା ପାଇଁ ହେଲା ।
\v 14 ମୁଁ ଜାଣେ ଯେ ବ୍ୟବସ୍ଥା ହେଉଛି ଆତ୍ମିକ । କିନ୍ତୁ ମୁଁ ଆତ୍ମିକ ନୁହେଁ । ପାପର ଦାସ ଭଳି ମୁଁ ତା' ପାଖରେ ବିକ୍ରି ହୋଇ ଯାଇଛି । ମୁଁ ଯାହାକରେ ତାହା ମୁଁ ବୁଝେ ନାହିଁ ।
\s5
\v 15 ଯେଉଁ ଭଲ କାମ ମୁଁ କରିବାକୁ ଇଚ୍ଛା କରେ, ମୁଁ ତାହା କରେ ନାହିଁ ଓ ଯେଉଁ ମନ୍ଦ କାମ କରିବାକୁ ମୁଁ ଘୃଣା କରେ, ସେହି କାମ କରେ ।
\v 16 ଯେଉଁ କାମ କରିବାକୁ ଚାହେଁ ନାହିଁ, ଯଦି ମୁଁ ତାହା କରେ, ତାହାର ଅର୍ଥ ଯେ, ବ୍ୟବସ୍ଥା ଭଲ ବୋଲି ସମର୍ଥନ କରେ ।
\s5
\v 17 କିନ୍ତୁ ମୁଁ, ପ୍ରକୃତରେ ଏହି ମନ୍ଦ କର୍ମ କରି ନ ଥାଏ । ମୋ’ ଭିତରେ ଥିବା ପାପର ସ୍ୱଭାବ ଏହି ସବୁ କାମ କରେ ।
\v 18 ମୁଁ ଏହା ଜାଣେ ଯେ ମୋ’ ଭିତରେ କିଛି ଭଲ ନାହିଁ । ମୋ’ କହିବା ଅର୍ଥ ଯେ, ମୋ’ର ଶରୀରରେ କୌଣସି ଭଲ ବିଷୟ ନାହିଁ ।
\s5
\v 19 ମୁଁ ଭଲ କାମ କରିବାକୁ ଇଚ୍ଛା କରେ । କିନ୍ତୁ ମୁଁ ଏହା କରେ ନାହିଁ ।
\v 20 ମୁଁ ମନ୍ଦ କାମ କରେ ଯାହା ମୁଁ କରିବାକୁ ଚାହେଁ ନାହିଁ । ତାହାର ଅର୍ଥ ମୁଁ ପ୍ରକୃତରେ ଏସବୁ କରେ ନାହିଁ । ମୋ’ ଭିତରେ ଥିବା ପାପ ଏହି ସବୁ କାମ କରେ ।
\v 21 ସେହି ଭଳି ମୁଁ ଏହି ବ୍ୟବସ୍ଥାଟି ଶିଖିଛି: ଯେତେବେଳେ ମୁଁ ଭଲ କାମ କହିବାକୁ ଇଚ୍ଛା କରେ, ମନ୍ଦ ମୋ’ ପାଖେ ଉପସ୍ଥିତ ଥାଏ ।
\s5
\v 22 ମୋ’ ନୂତନ ମନବୃତ୍ତିରେ, ମୁଁ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କର ବ୍ୟବସ୍ଥାରେ ସୁଖୀ ଅଟେ ।
\v 23 କିନ୍ତୁ ମୋ’ ଶରୀରରେ ମୁଁ ଆଉ ଗୋଟିଏ ବ୍ୟବସ୍ଥା କାମ କରୁଥିବାର ଦେଖୁଛି । ସେମାନେ ଗ୍ରହଣ କରୁଥିବା ବ୍ୟବସ୍ଥା ସହିତ ମୋ’ ଶରୀରର ବ୍ୟବସ୍ଥା ସଂଘର୍ଷ କରୁଛି । ମୋ’ ଶରୀରରେ କାମ କରୁଥିବା ଏହି ବ୍ୟବସ୍ଥାଟି ପାପର ବ୍ୟବସ୍ଥା ଅଟେ, ଓ ସେହି ବ୍ୟବସ୍ଥା ମୋତେ ବନ୍ଦୀ କରି ପକାଏ ।
\s5
\v 24 ଏହା ଭୟଙ୍କର ଅଟେ! ମୋତେ ଏହି ଶରୀରରୁ, ଯାହା ମୋ’ ପାଇଁ ମୁତ୍ୟୁ ଆଣେ, କିଏ ରକ୍ଷା କରିବ? ପରମେଶ୍ୱର ମୋତେ ରକ୍ଷା କରିବେ ।
\v 25 ଆମ୍ଭ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ମାଧ୍ୟମରେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ଧନ୍ୟବାଦ ହେଉ । ଅତଏବ ମୋ’ ମନ ସହିତ ମୁଁ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥାର ଦାସ । କିନ୍ତୁ ପାପପୂର୍ଣ୍ଣ ସ୍ୱଭାବରେ ମୁଁ ପାପଯୁକ୍ତ ନିୟମର ଦାସ ।
\s5
\c 8
\p
\v 1 ଅତଏବ ଏବେ ଯେଉଁମାନେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯୀଶୁଙ୍କଠାରେ ଅଛନ୍ତି, ସେମାନେ ଦୋଷୀ ବୋଲି ବିଚାରିତ ହୁଅନ୍ତି ନାହିଁ ।
\v 2 ମୁଁ ଦୋଷୀ ବୋଲି ବିଚାରିତ ହେଉ ନାହିଁ କାହିଁକି? କାରଣ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯୀଶୁଙ୍କଠାରେ ଆତ୍ମାର ବ୍ୟବସ୍ଥା ଜୀବନ ଦିଏ ଓ ତାହା ମୋତେ ମୁକ୍ତ କରିଛି । ପାପ ଓ ମୃତ୍ୟୁ ଆଣୁଥିବା ବ୍ୟବସ୍ଥାରୁ ଏହା ମୋତେ ମୁକ୍ତ କରିଛି ।
\s5
\v 3 ଆମ୍ଭର ପାପପୂର୍ଣ୍ଣ ସ୍ୱଭାବ ଦ୍ୱାରା ବ୍ୟବସ୍ଥା ଶକ୍ତି ହୀନ ହୋଇପାରେ । କିନ୍ତୁ ବ୍ୟବସ୍ଥା ଯାହା କରି ପାରି ନ ଥିଲା, ତାହା ପରମେଶ୍ୱର କଲେ । ପରମେଶ୍ୱର ନିଜ ପୁତ୍ରକୁ ସେଇ ମାନବ ଶରୀର ପ୍ରଦାନ କରି ପୃଥିବୀକୁ ପଠାଇଲେ, ଯେଉଁ ଶରୀରକୁ ଅନ୍ୟମାନେ ପାପ କାମରେ ଲଗାନ୍ତି । ପାପର ପ୍ରାୟଶ୍ଚିତ୍ତ ପାଇଁ ପରମେଶ୍ୱର ତାହାଙ୍କ ପୁତ୍ରଙ୍କୁ ପଠାଇଲେ । ସେଥିପାଇଁ ପରମେଶ୍ୱର ପାପକୁ ବିନାଶ କରିବା ପାଇଁ ମାନବ ଶରୀରକୁ ବ୍ୟବହାର କଲେ ।
\v 4 ବ୍ୟବସ୍ଥା ଆମ୍ଭକୁ ଯେପରି ହେବା ପାଇଁ ଚାହେଁ, ସେହି ଭଳି ହେବା ପାଇଁ ପରମେଶ୍ୱର ଏପରି କଲେ । ଆମ୍ଭେ ଏବେ ପାପପୂର୍ଣ୍ଣ ମାନବ ସ୍ୱଭାବ ଅନୁସାରେ ନୁହେଁ ବରଂ ଆତ୍ମା ଅନୁସାରେ ଜୀବନ ଯାପନ କରୁଛୁ ।
\v 5 ଯେଉଁ ଲୋକମାନେ ତାହାଙ୍କର ପାପପୂର୍ଣ୍ଣ ଶରୀର ଅନୁସାରେ ଜୀବନ ଯାପନ କରନ୍ତି, ସେମାନେ ସବୁବେଳେ ତାହାଙ୍କ ପାପପୂର୍ଣ୍ଣ କଥା ଅନୁସାରେ ଚିନ୍ତା କରନ୍ତି । କିନ୍ତୁ ଯେଉଁ ଲୋକମାନେ ଆତ୍ମା ଅନୁସାରେ ଜୀବନ ଯାପନ କରନ୍ତି, ସେମାନେ ସର୍ବଦା ଆତ୍ମା ଅନୁସାରେ ଚିନ୍ତା କରନ୍ତି ।
\s5
\v 6 ଯଦି ଜଣେ ଲୋକର ବିଚାର ପାପପୂର୍ଣ୍ଣ ଶରୀର ଦ୍ୱାରା ନିୟନ୍ତ୍ରିତ ହୁଏ, ତା’ହେଲେ ଆତ୍ମିକ ମୃତ୍ୟୁ ହୁଏ । କିନ୍ତୁ ଯଦି ଜଣକର ବିଚାର ଆତ୍ମା ଦ୍ୱାରା ନିୟନ୍ତ୍ରିତ ହୁଏ, ତା’ହେଲେ ସେଠାରେ ଜୀବନ ଓ ଶାନ୍ତି ଅଛି ।
\v 7 ଏହା କାହିଁକି ସତ୍ୟ? କାରଣ ଯଦି ଜଣେ ଲୋକର ବିଚାର ତାହାର ପାପପୂର୍ଣ୍ଣ ଶରୀର ଦ୍ୱାରା ନିୟନ୍ତ୍ରିତ ହୁଏ, ତା’ହେଲେ ସେ ଲୋକ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କର ବିରୋଧୀ । ସେ ଲୋକ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କର ବ୍ୟବସ୍ଥା ମାନିବାକୁ ମନା କରେ । ପ୍ରକୃତରେ ସେ ଲୋକ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କର ବ୍ୟବସ୍ଥା ମାନିବା ପାଇଁ ଅସମର୍ଥ ।
\v 8 ଯେଉଁ ଲୋକମାନେ ତାହାଙ୍କର ପାପପୂର୍ଣ୍ଣ ଶରୀର ଦ୍ୱାରା ଶାସିତ ସେମାନେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଖୁସି କରି ପାରିବେ ନାହିଁ ।
\s5
\v 9 କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ନିଜର ପାପପୂର୍ଣ୍ଣ ଶରୀର ଦ୍ୱାରା ଶାସିତ ନୁହଁ । ଯଦି ପ୍ରକୃତରେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କର ଆତ୍ମା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଭିତରେ ଅଛି, ତା'ହେଲେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଆତ୍ମା ଦ୍ୱାରା ଶାସିତ ହେଉଛ । କିନ୍ତୁ ଯଦି କୌଣସି ଲୋକ ଭିତରେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କର ଆତ୍ମା ନାହିଁ, ତା’ହେଲେ ସେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କର ନୁହେଁ ।
\v 10 ପାପ ହେତୁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଶରୀର ସବୁବେଳେ ମୃତ ହେଇ ରହିବ । କିନ୍ତୁ ଯଦି ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଭିତରେ ଅଛନ୍ତି, ତା'ହେଲେ ଆତ୍ମା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଜୀବନ ପ୍ରଦାନ କରିବେ, କାରଣ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ସହିତ ଧାର୍ମିକ କରିଅଛନ୍ତି ।
\s5
\v 11 ପରମେଶ୍ୱର ଯୀଶୁଙ୍କୁ ମୃତ୍ୟୁରୁ ପୁର୍ନଜୀବିତ କରିଛନ୍ତି ଓ ଯଦି ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ଆତ୍ମା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଭିତରେ ଅଛି, ତା'ହେଲେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ମୃତ ଶରୀରକୁ ମଧ୍ୟ ସେ ତାହାଙ୍କର ଆତ୍ମାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଜୀବନ ପ୍ରଦାନ କରିବେ ।
\s5
\v 12 ସୁତରାଂ, ମୋ’ ଭାଇ ଓ ଭଉଣୀମାନେ, ଆମ୍ଭ ପାପପୂର୍ଣ୍ଣ ଶରୀର ଦ୍ୱାରା ଆମ୍ଭେ ଶାସିତ ନୋହୁଁ । ଆମ୍ଭେ ଆମ୍ଭର ପାପପୂର୍ଣ୍ଣ ଶରୀରର ଇଚ୍ଛା ଅଧୀନରେ ନୋହୁଁ ।
\v 13 ଯଦି ତୁମ୍ଭେମାନେ ତୁମ୍ଭ ପାପପୂର୍ଣ୍ଣ ଶରୀର ଅନୁସାରେ ମନ୍ଦ କାମ ପାଇଁ ନିଜ ଜୀବନକୁ ବ୍ୟବହାର କର, ତା’ହେଲେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଆତ୍ମିକ ଭାବରେ ମରିଯିବ । କିନ୍ତୁ ଯଦି ତୁମ୍ଭେମାନେ ଆତ୍ମାଙ୍କୁ ଶରୀର ମାଧ୍ୟମରେ ମନ୍ଦ କାମ କରିବାକୁ ରୋକିବା ପାଇଁ ବ୍ୟବହାର କର, ତା'ହେଲେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ପ୍ରକୃତ ଜୀବନ ପାଇବ ।
\s5
\v 14 ଯେଉଁମାନେ ନିଜ ଜୀବନରେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କର ଆତ୍ମାଙ୍କ ନେତୃତ୍ୱରେ ଚାଳିତ ହୁଅନ୍ତି ସେମାନେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କର ପ୍ରକୃତ ସନ୍ତାନ ।
\v 15 ଯେଉଁ ଆତ୍ମାଙ୍କୁ ଆମ୍ଭେ ପାଇଛୁ, ସେ ଆତ୍ମା ଆମ୍ଭକୁ ଆଉ ଦାସ ହେବାକୁ ଦେବେ ନାହିଁ କି ଆମ୍ଭ ପାଇଁ ଭୟର କାରଣ ହେବେ ନାହିଁ । ଆମ୍ଭ ଭିତରେ ଯେଉଁ ଆତ୍ମା ଅଛନ୍ତି ସେ ଆମ୍ଭକୁ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କର ସନ୍ତାନ କରି ଦିଅନ୍ତି ଓ ସେହି ଆତ୍ମାଙ୍କ ସହିତ ଆମ୍ଭେ କହୁ, 'ପିତା, ପ୍ରିୟ ପିତା ।
\s5
\v 16 ଆମ୍ଭେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କର ସନ୍ତାନ ବୋଲି କହିବା ଲାଗି ସେହି ଆତ୍ମା ଆମ୍ଭ ଆତ୍ମା ସହିତ ଯୋଡି ହୁଅନ୍ତି ।
\v 17 ଆମ୍ଭେ ଯଦି ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କର ସନ୍ତାନ, ତା’ହେଲେ ପରମେଶ୍ୱର ତାହାଙ୍କ ଲୋକଙ୍କ ପାଇଁ ଯେଉଁ ଆଶୀର୍ବାଦ ରଖିଛନ୍ତି, ତାହା ଆମ୍ଭକୁ ମିଳିବ । ଆମ୍ଭେ ଏହା ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କଠାରୁ ପାଇବୁ । ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ସହିତ ଆମ୍ଭେ ମଧ୍ୟ ଏହି ଆଶୀର୍ବାଦ ପାଇବୁ । କିନ୍ତୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଭଳି ଆମ୍ଭେ କଷ୍ଟ ପାଇବା ଦରକାର । ତାହା ହେଲେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଭଳି ଆମ୍ଭେ ମଧ୍ୟ ମହିମାର ଅଧିକାରୀ ହେବା ।
\s5
\v 18 ଆମ୍ଭେ ଦୁଃଖ ଭୋଗ କରୁଛୁ । କିନ୍ତୁ ଯେଉଁ ଗୌରବ ଆମ୍ଭକୁ ଭବିଷ୍ୟତରେ ମିଳିବ ତା’ ତୁଳନାରେ ଆମ୍ଭର ବର୍ତ୍ତମାନର ଦୁଃଖ କିଛି ନୁହେଁ ।
\v 19 ପରମେଶ୍ୱର ଯାହା କିଛି ସୃଷ୍ଟି କରିଛନ୍ତି, ସେହି ସବୁ ବଡ ଆଶାରେ ସେହି ସମୟକୁ ଅପେକ୍ଷା କରିଛନ୍ତି ଯେ କେତେବେଳେ ପରମେଶ୍ୱର ସଂସାରକୁ ଜଣାଇ ଦେବେ ଯେ, କେଉଁମାନେ ତାହାଙ୍କର ସନ୍ତାନ ଅଟନ୍ତି । ସମଗ୍ର ସଂସାର ଏହି ଘଟଣା ଘଟିବା ପାଇଁ ଚାହିଁ ରହିଛି ।
\s5
\v 20 ପରମେଶ୍ୱର ଯାହା କିଛି ସୃଷ୍ଟି କରିଥିଲେ ତାହା ଅସାର ହୋଇଗଲା । ଏହା ସଂସାରର ପସନ୍ଦ ନ ଥିଲା, କିନ୍ତୁ ପରମେଶ୍ୱର ଏହା କରିବା ପାଇଁ ସ୍ଥିର କରିଥିଲେ । କିନ୍ତୁ ଏହି ଭରସା ଥିଲା:
\v 21 ଯେପରି ପରମେଶ୍ୱର ସୃଷ୍ଟି କରିଥିବା ପ୍ରତ୍ୟେକ ବସ୍ତୁ ବିନାଶରୁ ମୁକ୍ତ ହେବ । ଏହି ଭରସା ଥିଲା ଯେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ସନ୍ତାନମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଯାହା କିଛି ନିର୍ମିତ ହୋଇଛି ସେଗୁଡିକ ସେହି ସ୍ୱଚ୍ଛନ୍ଦ ଓ ମହିମାର ଭାଗୀ ହେବେ ।
\v 22 ଆମ୍ଭେ ଜାଣୁ ଯେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ନିର୍ମିତ ପ୍ରତ୍ୟେକ ବିଷୟ, ଏବେ ସୁଦ୍ଧା ସନ୍ତାନକୁ ଜନ୍ମ ଦେବା ପ୍ରସବ ବେଦନା ସହିତ ପ୍ରତୀକ୍ଷାରତ ସ୍ତ୍ରୀ’ଲୋକ ଭଳି ଅପେକ୍ଷାରେ ଅଛି ।
\s5
\v 23 କେବଳ ଜଗତ ନୁହେଁ, ଆମ୍ଭେ ମଧ୍ୟ ସେହିପରି ବେଦନାପୂର୍ବକ ଅପେକ୍ଷାରେ ଅଛୁ । ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କର ପ୍ରତିଜ୍ଞାର ପ୍ରଥମ ଫଳ ସ୍ୱରୂପ ଆମ୍ଭେ ଆତ୍ମାକୁ ପାଇଲୁ । ସେଥିପାଇଁ ଅପେକ୍ଷା କରିଛୁ ଯେ, ପରମେଶ୍ୱର ଆମ୍ଭକୁ ତାହାଙ୍କର ନିଜ ସନ୍ତାନ ଭାବେ ସୃଷ୍ଟି କରିବା କାମ ସମାପ୍ତ କରନ୍ତୁ । ଅର୍ଥାତ୍ ଆମ୍ଭେମାନେ ଶରୀରଗୁଡିକ ମୁକ୍ତି ପାଇଁ ଅପେକ୍ଷା କରିଛୁ । କାରଣ ସେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ନୂତନ ଶରୀର ପ୍ରଦାନ କରିବେ ।
\v 24 ଆମ୍ଭେ ପରିତ୍ରାଣ ପାଇଅଛୁ ଓ ଆମ୍ଭର ଏହି ଭରସା ଅଛି । ଯାହା ପାଇଁ ଆମ୍ଭେ ଭରସା କରିଛୁ ଯଦି ଆମ୍ଭେ ତାହାକୁ ଦେଖି ପାରୁ, ତା'ହେଲେ ତାହା ପ୍ରକୃତରେ ଭରସା ନୁହେଁ। ମଣିଷ, ଯାହା ତା'ପାଖରେ ଏବେ ଅଛି, ସେ ଗୁଡିକ ପାଇଁ ଭରସା କରେ ନାହିଁ ।
\v 25 କିନ୍ତୁ ଯାହା ଆମ୍ଭ ପାଖରେ ଏବେ ସୁଦ୍ଧା ନାହିଁ ତା’ପାଇଁ ଆମ୍ଭେ ଭରସାରେ ଅଛୁ । ଆମ୍ଭେ ଏହା ପାଇଁ ଧୈର୍ଯ୍ୟପୂର୍ବକ ଅପେକ୍ଷା କରି ରହିଅଛୁ ।
\s5
\v 26 ଆତ୍ମା ମଧ୍ୟ ଆମକୁ ସାହାଯ୍ୟ କରୁଛନ୍ତି, ଆମ୍ଭେ ଅତି ଦୁର୍ବଳ କିନ୍ତୁ ଆତ୍ମା ଆମ୍ଭର ଦୁର୍ବଳତାରେ ଆମ୍ଭକୁ ସାହାଯ୍ୟ କରୁଛନ୍ତି । କ’ଣ ଓ କିପରି ପ୍ରାର୍ଥନା କରିବା ଉଚିତ୍ ତାହା ଆମ୍ଭେ ଜାଣୁ ନାହୁଁ । କିନ୍ତୁ ଆତ୍ମା ନିଜ ତରଫରୁ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଆମ୍ଭ ପାଇଁ ପ୍ରାର୍ଥନା କରନ୍ତି । ଆତ୍ମା ଆମ୍ଭ ପାଇଁ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କଠାରେ ନିବେଦନ କରନ୍ତି । ଆତ୍ମା ଯେତେ ଗଭୀର ଭାବନା ସହିତ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କୁ କୁହନ୍ତି ତାହା ଶବ୍ଦରେ ବର୍ଣ୍ଣନା କରାଯାଇପାରିବ ନାହିଁ ।
\v 27 ଲୋକମାନଙ୍କର ହୃଦୟରେ କ'ଣ ଅଛି ପରମେଶ୍ୱର ତାହା ଦେଖିପାରନ୍ତି । ପରମେଶ୍ୱର ଆତ୍ମାର ଇଚ୍ଛା କ'ଣ ତାହା ଜାଣନ୍ତି, କାରଣ ଆତ୍ମା ପରମେଶ୍ୱର ଯେପରି ଇଚ୍ଛା କରନ୍ତି, ସେହି ଭଳି ତା’ଙ୍କ ଲୋକମାନଙ୍କ ପାଇଁ କରନ୍ତି ।
\s5
\v 28 ଆମ୍ଭେ ଜାଣୁ ଯେ, ଯେଉଁମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ପ୍ରେମ କରନ୍ତି ସେମାନଙ୍କ ପାଇଁ ପରମେଶ୍ୱର ପ୍ରତ୍ୟେକ ବିଷୟରେ ମଙ୍ଗଳ ଜନ୍ମାନ୍ତି । ପରମେଶ୍ୱର ଏହି ଲୋକମାନଙ୍କୁ ବାଛିଛନ୍ତି, କାରଣ ଏହା ହିଁ ତା’ଙ୍କର ଯୋଜନା ଥିଲା ।
\v 29 ପରମେଶ୍ୱର ଜଗତ ନିର୍ମାଣ କରିବା ପୂର୍ବରୁ ଜାଣି ଥିଲେ । ଏବଂ ପରମେଶ୍ୱର ନିର୍ଣ୍ଣୟ କରିଥିଲେ ଯେ ସେହି ଲୋକମାନେ ତାହାଙ୍କର ପୁତ୍ର ଭଳି ହୁଅନ୍ତୁ । ତା’ହେଲେ ଯୀଶୁ ଅନେକ ଭାଇ ଭଉଣୀମାନଙ୍କ ଭିତରେ ପ୍ରଥମଜାତ ବୋଲି ଧରା ହେବେ ।
\v 30 ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ଯେଜନା ସେମାନଙ୍କ ପାଇଁ ହେଲା ଯେ ସେମାନେ ତାହାଙ୍କର ପୁତ୍ର ଭଳି ହେବେ । ସେ ଏହି ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଡାକିଲେ । ପରମେଶ୍ୱର ସେମାନଙ୍କୁ ନିଜ ପ୍ରତି ଧାର୍ମିକ କଲେ । ଏବଂ ପରମେଶ୍ୱର ଯେଉଁମାନଙ୍କୁ ନିଜ ପ୍ରତି ଧାର୍ମିକ କଲେ, ସେହି ଲୋକମାନଙ୍କୁ ମହିମାନ୍ୱିତ କଲେ ।
\s5
\v 31 ସେଥିପାଇଁ ଆମ୍ଭେ ଏହି ବିଷୟରେ କ'ଣ କହିବା? ଯଦି ପରମେଶ୍ୱର ଆମ୍ଭ ସହିତ ଅଛନ୍ତି, ତା’ହାହେଲେ କୌଣସି ଲୋକ ଆମ୍ଭକୁ ପରାଜିତ କରି ପାରିବ ନାହିଁ ।
\v 32 ପରମେଶ୍ୱର ଆମ୍ଭ ପାଇଁ ସବୁ କିଛି ଅଟନ୍ତି । ଈଶ୍ୱର ନିଜ ପୁତ୍ରଙ୍କୁ ସୁଦ୍ଧା ରକ୍ଷା କଲେ ନାହିଁ ମାତ୍ର ଆମ ସମସ୍ତଙ୍କର ଲାଭର ନିମନ୍ତେ ତାହାଙ୍କୁ ଦାରୁଣ ମୃତ୍ୟୁରେ ସମର୍ପଣ କଲେ, ଈଶ୍ୱର ଏହା କରିଥିବାରୁ ନିଶ୍ଚିନ୍ତରେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ବଞ୍ଚିବା ନିମନ୍ତେ ସବୁ କିଛି ମୁକ୍ତଭାବେ ପ୍ରଦାନ କରିବେ ।
\s5
\v 33 ପରମେଶ୍ୱର ଯାହାଙ୍କୁ ବାଛିଛନ୍ତି, ସେ ଲୋକମାନଙ୍କୁ କିଏ ବା ଅଭିଯୁକ୍ତ କରି ପାରିବ? କେହି ନୁହେଁ! ପରମେଶ୍ୱର ହିଁ ସେହି ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଧାର୍ମିକ କରନ୍ତି ।
\v 34 କିଏ କହି ପାରିବ ଯେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ଲୋକମାନେ ଦୋଷୀ? କେହି ନୁହେଁ । ଆମ୍ଭ ପାଇଁ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ମୃତ୍ୟୁବରଣ କଲେ, କିନ୍ତୁ ତାହାହିଁ ସବୁ କିଛି ନୁହେଁ । ସେ ମୃତ୍ୟୁରୁ ମଧ୍ୟ ପୁର୍ନଜୀବିତ ହେଲେ । ସେ ଏବେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ଡାହାଣ ପଟରେ ଅଛନ୍ତି ଓ ଆମ୍ଭ ପାଇଁ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କୁ ନିବେଦନ କରୁଛନ୍ତି ।
\s5
\v 35 ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କର ପ୍ରେମଠାରୁ ଆମ୍ଭକୁ କିଏ କ'ଣ ଅଲଗା କରି ପାରେ? ନା! କଷ୍ଟ କ'ଣ ଆମ୍ଭକୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କର ପ୍ରେମରୁ ଅଲଗା କରି ପାରେ ? ନା! ସମସ୍ୟା ବା ତାଡନା କ'ଣ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କର ଶତ୍ରୁମାନଙ୍କ ଆଘାତ ଆମ୍ଭକୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କର ପ୍ରେମରୁ ଅଲଗା କରି ପାରେ ? ନା ! ଯଦି ଆମ୍ଭ ପାଖରେ ଖାଦ୍ୟ ବା ଲୁଗାପଟା ନାହିଁ, ତା’ହେଲେ ତାହା କ'ଣ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କର ପ୍ରେମରୁ ଆମ୍ଭକୁ ଅଲଗା କରିପାରେ ? ନା ! ବିପଦ ବା ମୁତ୍ୟୁ ହେଉ ନା କାହିଁକି ତାହା କ'ଣ ଆମ୍ଭକୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କର ପ୍ରେମରୁ ଅଲଗା କରି ପାରେ ? ନା !
\v 36 ଶାସ୍ତ୍ରରେ ଏହିପରି ଲେଖା ଅଛି: “କାରଣ ଆମ୍ଭେମାନେ ତୁମ୍ଭ ଲୋକ, ଅନ୍ୟମାନେ ଆମ୍ଭକୁ ବାରମ୍ବାର ମାରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରନ୍ତି । ସେମାନେ ବିଚାର କରନ୍ତି ଯେ ଆମ୍ଭେ କେବଳ ମରାଯିବା ବ୍ୟକ୍ତି ଅଟୁ, ଯେପରି ପଶୁଗୁଡିକ ବଧ ନିମନ୍ତେ କଂସେଇ ବିଚାର କରେ କେବଳ ସେପରି ଛାଗ ଅଟେ ।”
\s5
\v 37 କିନ୍ତୁ ଏସବୁରେ ଆମ୍ଭ ପ୍ରତି ପ୍ରେମ ପ୍ରଦର୍ଶିତ କରିଥିବା ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଆମ୍ଭେ ପୂର୍ଣ୍ଣ ବିଜୟୀ ଅଟୁ ।
\v 38 ହଁ, ମୁଁ ଜାଣେ ଯେ କୌଣସି ବିଷୟ ଆମ୍ଭକୁ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ପ୍ରେମରୁ ବଞ୍ଚିତ କରି ପାରିବ ନାହିଁ । ମୃତ୍ୟୁ ନୁହେଁ, ଜୀବନ ନୁହେଁ, ସ୍ୱର୍ଗ ଦୂତମାନେ ନୁହନ୍ତି, ଆତ୍ମିକ ଶକ୍ତି ଗୁଡିକ ନୁହନ୍ତି, ଏବେ କିଛି ନୁହେଁ, ଭବିଷ୍ୟତରେ କିଛି ନୁହେଁ, କୌଣସି ଶକ୍ତି ନୁହେଁ, ଉଚ୍ଚରେ କିଛି ନୁହେଁ, ଗଭୀରରେ କିଛି ନୁହେଁ, ସମଗ୍ର ସୃଷ୍ଟ ଜଗତରେ କିଛି ନୁହେଁ; ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯୀଶୁ ଆମ୍ଭ ପ୍ରଭୁଙ୍କଠାରେ ଥିବା ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ପ୍ରେମଠାରୁ ଆମ୍ଭକୁ କେହି ଅଲଗା କରି ପାରିବେ ନାହିଁ ।
\v 39 ଆକାଶ ବା ଏହା ତଳେ କୌଣସି ଶକ୍ତିଶାଳୀ ବସ୍ତୁ ନାହିଁ ଯାହାକି ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପ୍ରେମରୁ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ବଞ୍ଚିତ କରିପାରେ । ଈଶ୍ୱର ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଦେଖାଇଛନ୍ତି ଯେ ସେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପ୍ରେମ କରନ୍ତି ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ମୃତ୍ୟୁବରଣ କରିବାକୁ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ, ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ ପଠାଇଛନ୍ତି ।
\s5
\c 9
\p
\v 1 ମୁଁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରେ ଯୋଡା ଯାଇଅଛି, ଓ ମୁଁ ସତ୍ୟ କହୁଛି । ମୁଁ ମିଛ କହୁ ନାହିଁ । ପବିତ୍ରଆତ୍ମାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ମୋର ଭାବନା ନିୟନ୍ତ୍ରିତ । ଏହି ଭାବନା ମୋତେ କୁହେ ଯେ ମୁଁ ମିଛ କୁହେ ନାହିଁ ।
\v 2 ମୋର ଅଶେଷ ଦୁଃଖ ଅଛି, ଓ ମୁଁ ଯିହୁଦୀମାନଙ୍କ ଲାଗି ଅଧିକ ବେଦନାଗ୍ରସ୍ତ ଅଛି ।
\s5
\v 3 ସେମାନେ ମୋର ଭାଇ ଓ ଭଉଣୀ । ସେମାନେ ଏହି ସଂସାରରେ ମୋର ପରିବାର । ମୁଁ ସେମାନଙ୍କୁ ସାହାଯ୍ୟ କରିବା ପାଇଁ । ମୁଁ ନିଜେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଅଭିଶପ୍ତ ହେବା ପାଇଁ ଓ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରୁ ପୃଥକ ରହି ଶାପଗ୍ରସ୍ତ ହେବା ନିମନ୍ତେ ଇଚ୍ଛୁକ ।
\v 4 ସେମାନେ ଇଶ୍ରାୟେଲୀୟ ଲୋକ । ସେମାନେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କର ବଛାଯାଇଥିବା ସନ୍ତାନ । ସେମାନଙ୍କ ପାଖରେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ମହିମା ଅଛି ଓ ସେମାନେ ପରମେଶ୍ୱର ଲୋକମାନଙ୍କ ସହିତ କରିଥିବା ଚୁକ୍ତିର ସହଭାଗୀ । ପରମେଶ୍ୱର ସେମାନଙ୍କୁ ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥା ଓ ଉପାସନାର ସଠିକ୍ ପଦ୍ଧତି ଦେଇଛନ୍ତି । ପରମେଶ୍ୱର ସେମାନଙ୍କୁ ତାଙ୍କର ପ୍ରତିଶ୍ରୁତିମାନ ଦେଇଛନ୍ତି ।
\v 5 ସେମାନେ ଆମ ପୂର୍ବପୁରୁଷ ଅବ୍ରହାମ, ଇସହାକ ଏବଂ ଯାକୁବଙ୍କର ବଂଶଧର ଅଟନ୍ତି । ସେମାନେ ସଂସାରରେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ପରିବାର । ସମସ୍ତ ବିଷୟରେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ପରମେଶ୍ୱର ଅଟନ୍ତି । ତାହାଙ୍କୁ ସର୍ବଦା ପ୍ରଶଂସା କର ।
\s5
\v 6 ମୁଁ ଯିହୁଦୀମାନଙ୍କ ଲାଗି ଦୁଃଖ ପ୍ରକାଶ କରୁଛି। ପରମେଶ୍ୱର ତାହାଙ୍କର ପ୍ରତିଶ୍ରୁତି ରକ୍ଷା କଲେ ନାହିଁ ବୋଲି ନୁହେଁ, କାରଣ ଇଶ୍ରାୟେଲର କେବଳ ଅଳ୍ପ କିଛି ଲୋକ ହିଁ ପ୍ରକୃତରେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କର ଲୋକ ।
\v 7 ଅବ୍ରହାମଙ୍କ କେବଳ ଅଳ୍ପ କିଛି ସନ୍ତାନ ହିଁ ପ୍ରକୃତରେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କର ସନ୍ତାନ । ଅବ୍ରହାମଙ୍କୁ ପରମେଶ୍ୱର କହିଥିଲେ: "ଇସ୍‌ହାକ ଦ୍ୱାରା ତୁମ୍ଭର ବିଧି ସଙ୍ଗତ ବଂଶବୃଦ୍ଧି ହେବ, ଯାହାକୁ ତୁମ୍ଭର ବଂଶଗତଙ୍କର ପ୍ରକୃତ ପିତା ଭାବେ ବିଚାର କରିବି ।”
\s5
\v 8 ଏହାର ଅର୍ଥ ଯେ ଅବ୍ରହାମଙ୍କ ବଂଶର ସମସ୍ତେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କର ପ୍ରକୃତ ସନ୍ତାନ ନୁହନ୍ତି । କେବଳ ଯେଉଁମାନେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ପ୍ରତିଜ୍ଞା ଦ୍ୱାରା ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ସନ୍ତାନ ହୋଇଥିଲେ ସେହିମାନେ ଅବ୍ରହାମଙ୍କ ପ୍ରକୃତ ସନ୍ତାନ ହେଲେ ।
\v 9 ଦାଉଦ କ’ଣ କହିଥିଲେ ଯିହୁଦୀମାନେ ମନେ ପକାଇଦିଅନ୍ତି, ସେମାନଙ୍କର ଭୋଜନ ଫାନ୍ଦ ଓ ଫାଶ ପରି ପୁଣି ସେମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ତାହା ବିଘ୍ନ ଓ ପ୍ରତିଶୋଧ ସ୍ୱରୂପ ହେଉ ।
\s5
\v 10 କେବଳ ଏତିକି ନୁହେଁ । ଆମ୍ଭର ପୂର୍ବ ପୁରୁଷ ଇସ୍‌ହାକଙ୍କଠାରୁ ରିବିକା ଯାଆଁଳା ସନ୍ତାନ ଲାଭ କରିଥିଲେ ।
\v 11 ଦୁଇଟି ପୁତ୍ର ଜନ୍ମ ହେବା ପୂର୍ବରୁ ଓ ସେମାନେ କୌଣସି ଭଲ ବା ମନ୍ଦ କାମ କରି ନ ଥିବା ପୂର୍ବରୁ ପରମେଶ୍ୱର ରିବିକାକୁ କହିଥିଲେ, ବଡ ପୁତ୍ରଟି ସାନଟିର ସେବା କରିବ । ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ମନୋନୟନ ତାହାଙ୍କ ଯୋଜନା ଉପରେ ଆଧାରିତ ଥିଲା ଓ ସେହି କାରଣରୁ ଯାହା ସେ ଚାହିଁ ଥିଲେ ତାହା ହେଲା ।
\v 12 ପରମେଶ୍ୱର ଯଥାର୍ଥ ବାକ୍ୟରୁ କହିଲେ, ପରମେଶ୍ୱର ରିବିକାଙ୍କୁ କହିଲେ, “ପ୍ରଥା ଅନୁସାରେ ବଡ ସାନର ସେବା କରିବ ।” ପରମେଶ୍ୱର ଏହି କ୍ରମଟି କହିଲେ ଯାହା ଆମ୍ଭେ ଏହା ଜାଣୁ: ଯେତେବେଳେ ସେ କିଛି କରିବାକୁ ଯୋଜନା କରନ୍ତି, ତେବେ ସେ ଲୋକଙ୍କୁ ବାଛନ୍ତି କାରଣ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ପସନ୍ଦ କରନ୍ତି, ଏହି କାରଣରୁ ନୁହଁ ଯେ ସେମାନେ କିଛି ତା’ଙ୍କ ନିମନ୍ତେ କରିଛନ୍ତି ।
\v 13 ଏହା ଠିକ୍ ସେହିପରି ଯାହା ଈଶ୍ୱର ଶାସ୍ତ୍ରରେ କୁହନ୍ତି: "ମୁଁ ସାନଭାଇ ଯାକୁବକୁ ବାଛିଲି କିନ୍ତୁ, ଏଷୌ, ବଡଭାଇକୁ ପରିତ୍ୟାଗ କଲେ ।
\s5
\v 14 ତା'ହେଲେ ଏ ବିଷୟରେ ଆମ୍ଭେ କ’ଣ କହିବା, “କ'ଣ ପରମେଶ୍ୱର କୌଣସି ନିର୍ଦ୍ଧିଷ୍ଟ ଲୋକଙ୍କୁ ପସନ୍ଦ କରିବାରେ ଅବିଚାର କରନ୍ତି କି ?” ମୁଁ ଉତ୍ତର ଦେଇଥାଏ, “ସେ ନିଶ୍ଚିତରୂପେ ଅବିଚାରକ ନୁହନ୍ତି !”
\v 15 ନା, ଆମ୍ଭେ ଏପରି କହି ପାରିବା ନାହିଁ । ପରମେଶ୍ୱର ମୋଶାଙ୍କୁ କହିଥିଲେ, "ଆମ୍ଭେ ଯାହାକୁ ଦୟା କରିବା ପାଇଁ ଇଚ୍ଛା କରିବା, ଆମ୍ଭେ ତାହା ପ୍ରତି ଦୟା ଦେଖାଇବା । ଆମ୍ଭେ ଯାହାକୁ କରୁଣା ଦେଖାଇବା ପାଇଁ ଇଚ୍ଛା କରିବା ଆମ୍ଭେ ତାହାକୁ କରୁଣା ଦେଖାଇବା ।
\v 16 ଅତଏବ, ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ଦୟା ଉପରେ ଏହା ନିର୍ଭର କରେ, ଜଣେ ଲୋକର ଇଚ୍ଛା ବା ଚେଷ୍ଟା ଉପରେ ନୁହେଁ । ତା’ପରିବର୍ତ୍ତେ, ସେ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ପସନ୍ଦ କରନ୍ତି କାରଣ ସେ ନିଜେ ଅଯୋଗ୍ୟମାନଙ୍କ ଉପରେ ଦୟା କରନ୍ତି ।
\s5
\v 17 ଧର୍ମଶାସ୍ତ୍ରରେ ଯେପରି ପରମେଶ୍ୱର ଫାରୋକୁ କହନ୍ତି: " ଆମ୍ଭେ ଏହି ଏକ ମାତ୍ର ଉଦେଶ୍ୟ ପାଇଁ ତୁମ୍ଭକୁ ରାଜା କରିଛୁ, ଯଦ୍ଦ୍ୱାରା ତୁମ୍ଭ ମାଧ୍ୟମରେ ଆମ୍ଭେ ଆପଣା ଶକ୍ତି ଦେଖାଇପାରିବା । ଅତଏବ ଆମ୍ଭ ନାମ ସମଗ୍ର ବିଶ୍ୱରେ ଘୋଷିତ ହେଉ ବୋଲି ଆମ୍ଭ ଇଚ୍ଛା ।
\v 18 ଅତଏବ ଯେଉଁମାନଙ୍କୁ ପରମେଶ୍ୱର ଦୟା ଦେଖାଇବାକୁ ଚାହାନ୍ତି ସେମାନଙ୍କୁ ସେ ଦୟା ଦେଖାନ୍ତି ଓ ଯେଉଁମାନଙ୍କୁ ସେ କଠୋର କରିବାକୁ ଚାହାନ୍ତି, ସେମାନଙ୍କୁ ସେ କଠୋର କରନ୍ତି । ଆଉ ଆମ୍ଭେମାନେ ଜାଣୁ ଯେ ସେ ଯାହାକୁ ଅବାଧ୍ୟ କରିବେ ସେ ତାହାକୁ ଅବାଧ୍ୟ କରିବାକୁ ଚାହିବେ, ଯେପରି ଫାରୋ ।
\s5
\v 19 ତା’ ହେଲେ ତୁମ୍ଭେ ମୋତେ ପ୍ରଶ୍ନ କରି ପାର ଯେ " ସେ ଆମ୍ଭର ଦୋଷ କାହିଁକି ଧରନ୍ତି, ଯେପରି ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଇଚ୍ଛା ବିରୁଦ୍ଧରେ ଯିଏ ଠିଆ ହୋଇଛି, ଯିଏ ପାପ କରେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଦଣ୍ଡ ଦେବା କି ଠିକ୍ ନୁହଁ । "
\v 20 ତୁମ୍ଭେ କେବଳ ଜଣେ ମଣିଷ । ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଓଲଟି ପ୍ରଶ୍ନ ପଚାରିବାର ଅଧିକାର ତୁମ୍ଭର ନାହିଁ । ମାଟି କଳସୀଟି କୁମ୍ଭାରକୁ ପ୍ରଶ୍ନ କରେ ନାହିଁ ଯେ "ତୁମ୍ଭେ ମୋତେ ଏପରି ଭାବେ କାହିଁକି ଗଢିଲ?
\v 21 କୁମ୍ଭାରର ଅଧିକାର ରହିଛି ଯେ ସେ ମାଟି ପିଣ୍ତୁଳାଟି ନେଇ ବିଶେଷ ପ୍ରୟୋଜନ ନିମନ୍ତେ ଗୋଟିଏ ଓ ସାଧାରଣ ପ୍ରୟୋଜନ ନିମନ୍ତେ ଅନ୍ୟ ପାତ୍ରଟିଏ ତିଆରି କରିବ ।
\s5
\v 22 ଠିକ୍ ସେହିଭଳି ପରମେଶ୍ୱର ମଧ୍ୟ ନିଜର କ୍ରୋଧ ଓ ଶକ୍ତି ପ୍ରଦର୍ଶନ କରିବା ପାଇଁ ଚାହିଁଥିଲେ । ସେ ଖୁବ୍ ଧୈର୍ଯ୍ୟର ସହିତ ତାହାଙ୍କ କ୍ରୋଧ ଓ ବିନାଶ ପାତ୍ରମାନଙ୍କୁ ସହି ନେଇଥିଲେ ।
\v 23 ପରମେଶ୍ୱର ତାହାଙ୍କର ଦୟାପାତ୍ରମାନଙ୍କୁ ନିଜ ମହିମାର ଧନ ଦେଖାଇବା ଲାଗି ଧୈର୍ଯ୍ୟପୂର୍ବକ ଅପେକ୍ଷା କରିଥିଲେ ।
\v 24 ସେମାନଙ୍କୁ ତାହାଙ୍କ ମହିମା ଦେବା ପାଇଁ ପ୍ରସ୍ତୁତ କଲେ ।
\s5
\v 25 ଆମ୍ଭେମାନେ ସେହି ଲୋକ । ପରମେଶ୍ୱର କେବଳ ଯିହୁଦୀମାନଙ୍କ ଭିତରୁ ନୁହେଁ, କିନ୍ତୁ ଅଣଯିହୁଦୀମାନଙ୍କ ଭିତରୁ ମଧ୍ୟ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଡାକିଲେ । ହୋଶେୟ ପୁସ୍ତକରେ ଏହିପରି ଲେଖା ଅଛି:
\v 26 "ଏବଂ ଯେଉଁ ସ୍ଥାନରେ ପରମେଶ୍ୱର କହିଥିଲେ, 'ତୁମ୍ଭେମାନେ ଆମ୍ଭ ଲୋକ ନୁହଁ'- ସେହି ସ୍ଥାନରେ ସେମାନେ ଜୀବିତ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ସନ୍ତାନ ବୋଲାଇବେ ।"
\s5
\v 27 ଏବଂ ଇଶ୍ରାୟେଲ ବିଷୟରେ ଯିଶାଇୟ ଘୋଷଣା କରି କୁହନ୍ତି ।
\v 28 କାରଣ ପ୍ରଭୁ ନିଜ ନ୍ୟାୟ ବଳରେ ବିଚାର କରି ପୃଥିବୀର ଲୋକଙ୍କୁ ଶୀଘ୍ର ଦଣ୍ଡିତ କରିବେ ।
\v 29 ଯିଶାଇୟ ଆହୁରି ମଧ୍ୟ କହିଥିଲେ,” ଯଦି ସ୍ୱର୍ଗୀୟ ସେନାଗଣଙ୍କର ପ୍ରଭୁ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ପୂର୍ବପୁରୁଷମାନଙ୍କୁ ବଞ୍ଚିବାକୁ ଦୟା ନ କରିଥାନ୍ତେ, ଆମ୍ଭେମାନେ ସଦୋମ ଓ ଗମୋରାର ସହରଗୁଡିକର ଲୋକମାନଙ୍କ ପରି ଦୟାପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇ ନ ଥାନ୍ତୁ; ଯାହାକୁ ସେ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଧ୍ୱଂସ କଲେ ।
\s5
\v 30 ତା'ହେଲେ ଏସବୁର ଅର୍ଥ କ'ଣ? ଏହାର ଅର୍ଥ ଯେ, ଅଣଯିହୁଦୀମାନେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଧାର୍ମିକ ହେବା ପାଇଁ ଯତ୍ନଶୀଳ ନୁହନ୍ତି । କିନ୍ତୁ ସେମାନେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ନିଜ ବିଶ୍ୱାସ ହେତୁ ଧାର୍ମିକ ହେଲେ ।
\v 31 ଇଶ୍ରାୟେଲର ଲୋକେ ଧାର୍ମିକ ହେବା ପାଇଁ ବ୍ୟବସ୍ଥା ପାଳନ କରି ମଧ୍ୟ କୃତକାର୍ଯ୍ୟ ହେଲେ ନାହିଁ ।
\s5
\v 32 କାରଣ ସେମାନଙ୍କର ବିଶ୍ୱାସ ନ ଥିଲା ଯେ ସେମାନେ ନିଜର କାର୍ଯ୍ୟ ଦ୍ୱାରା ଧାର୍ମିକ ହେବା ପାଇଁ ଚେଷ୍ଟା କଲେ ତେଣୁ ସେମାନେ ଝୁଣ୍ଟି ପଡିବା ପଥରରେ ଝୁଣ୍ଟି ପଡିଲେ ।
\v 33 ଧର୍ମଶାସ୍ତ୍ର ସେ ପଥର ବିଷୟରେ କୁହେ:” ଶୁଣ ! ମୁଁ ଇଶ୍ରାୟେଲରେ ଜଣକୁ ରଖୁଅଛି ଯିଏକି ଗୋଟିଏ ପଥର ପରି, ଯେଉଁଠାରେ ଲୋକମାନେ ଝୁଣ୍ଟି ପଡିବେ । ସେ ଯାହା କରିବ ଲୋକମାନେ କ୍ରୋଧିତ ହେବେ ତଥାପି ଯେଉଁମାନେ ତାହାଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରନ୍ତି ସେମାନେ ଲଜ୍ଜିତ ହେବେ ନାହିଁ ।
\s5
\c 10
\p
\v 1 ମୋର ସହବିଶ୍ୱାସୀ ଭାଇ ଓ ଭଉଣୀମାନେ, ମୁଁ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କୁ ପ୍ରାର୍ଥନା କରୁଛି ଓ ଏକାନ୍ତ ଭାବରେ ଇଚ୍ଛା କରୁଛି ଯେ ସେ ମୋର ଯିହୁଦୀ ଲୋକେମାନେ ରକ୍ଷା ପାଆନ୍ତୁ ।
\v 2 ମୁଁ ବିଶ୍ୱାସ ପୂର୍ବକ ସେମାନଙ୍କ ବିଷୟରେ କହିପାରେ, ଯେ ସେମାନେ ପ୍ରକୃତରେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଅନୁକରଣ କରିବା ପାଇଁ ଚାହାନ୍ତି କିନ୍ତୁ ଠିକ୍ ବାଟ ଜାଣନ୍ତି ନାହିଁ ।
\v 3 ସେମାନେ ଜାଣି ନ ଥିଲେ ଯେ, ପରମେଶ୍ୱର କିପରି ତାହାଙ୍କ ସହିତ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଧାର୍ମିକ କହନ୍ତି । ସେମାନେ ଧାର୍ମିକ ହେବା ପାଇଁ ନିଜର ଉପାୟ ଦ୍ୱାରା ଚେଷ୍ଟା କଲେ । ଅତଏବ ସେମାନେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ଧାର୍ମିକତାର ମାର୍ଗ ଅନୁସରଣ କଲେ ନାହିଁ ।
\s5
\v 4 ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ବ୍ୟବସ୍ଥାକୁ ସିଦ୍ଧତା ସହ ପାଳନ କଲେ ଯେପରି, ତାହାଙ୍କୁ ବିଶ୍ୱାସ କରୁଥିବା ପ୍ରତ୍ୟେକ ଲୋକ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କଠାରେ ଧାର୍ମିକ ହୋଇପାରିବ । ତହିଁରେ ସେ ବଞ୍ଚିବ ।
\v 5 ବ୍ୟବସ୍ଥା ପାଳନ ଦ୍ୱାରା ଧାର୍ମିକ ହେବା ବିଷୟରେ ମୋଶା କହିଛନ୍ତି: " ଯେଉଁ ଲୋକ ବ୍ୟବସ୍ଥା ପାଳନ ଦ୍ୱାରା ଜୀବନ ପାଇବା ପାଇଁ ଚେଷ୍ଟା କରେ, ସେ ନିଜର କାର୍ଯ୍ୟ ବ୍ୟବସ୍ଥା ଅନୁସାରେ କରିବା ଆବଶ୍ୟକ ।
\s5
\v 6 କିନ୍ତୁ ବିଶ୍ୱାସ ଦ୍ୱାରା ଧାର୍ମିକ ହେବା ବିଷୟରେ ଶାସ୍ତ୍ର ଏହିପରି କୁହେ: "ନିଜେ ନିଜକୁ ପଚାର ନାହିଁ ଯେ 'ସ୍ୱର୍ଗକୁ କିଏ ଯିବ?"'(ଅର୍ଥାତ୍ " କିଏ ସ୍ୱର୍ଗରୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କୁ ପୃଥିବୀକୁ ଆଣିବ?"
\v 7 ଓ " ଏପରି କୁହ ନାହିଁ ଯେ, 'ପାତାଳକୁ କିଏ ଯିବ?"' (ଅର୍ଥାତ୍ " ମୃତମାନଙ୍କ ଭିତରୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କୁ ଉପରକୁ କିଏ ଆଣିବ?"
\s5
\v 8 ଆଉ ତା’ପରିବର୍ତ୍ତେ, ଯେଉଁମାନେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟରେ ବିଶ୍ୱାସ କରନ୍ତି ଯାହା ମୋଶାଙ୍କ ଶାସ୍ତ୍ରରୁ ସେମାନେ କୁହନ୍ତି: "ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ଶିକ୍ଷା ତୁମ୍ଭ ପାଖରେ ଅଛି; ଏହା ତୁମ୍ଭ ମୁଖରେ ଓ ତୁମ୍ଭ ହୃଦୟରେ ଅଛି ।" ଆମ୍ଭେ ଘୋଷଣା କରୁଥିବା ସେହି ଶିକ୍ଷାଟି ହେଉଛି ଲୋକମାନେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରିବା ଉଚିତ୍ ।
\v 9 ଯଦି ତୁମ୍ଭେ ନିଜ ମୁହଁରେ କୁହ, "ଯୀଶୁ ପ୍ରଭୁ ଅଟନ୍ତି," ଓ ତୁମ୍ଭର ହୃଦୟରେ ବିଶ୍ୱାସ କରେ ଯେ, ପରମେଶ୍ୱର ଯୀଶୁଙ୍କୁ ମୃତ୍ୟୁରୁ ଉଠାଇ ଆଣିଥିଲେ; ତେବେ ତୁମ୍ଭେ ଉଦ୍ଧାର ପାଇଯିବ ।
\v 10 ହୃଦୟରେ ବିଶ୍ୱାସ ଦ୍ୱାରା ଆମ୍ଭେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ପ୍ରତି ଧାର୍ମିକ ହେଉ ପୁଣି ମୁଖ ଦ୍ୱାରା ଯୀଶୁ, ପ୍ରଭୁ ଅଟନ୍ତି ବୋଲି ସର୍ବସାକ୍ଷାତରେ ଯେ ପ୍ରକାଶ କରେ - ପରମେଶ୍ୱର ସେମାନଙ୍କୁ ଉଦ୍ଧାର କରିବେ ।
\s5
\v 11 ଏହା ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ବିଷୟରେ ଶାସ୍ତ୍ରରେ ଲିଖିତ ଅଛି: "ଯିଏ ତାହାଙ୍କୁ (ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କୁ) ବିଶ୍ୱାସ କରେ ସେ ଲଜ୍ଜିତ ବା ହତୋତ୍ସାହ ହେବ ନାହିଁ ।
\v 12 ଏଠାରେ "ଯିଏ"ର ଅର୍ଥ ଯିହୁଦୀ ଓ ଅଣଯିହୁଦୀମାନଙ୍କ ଭିତରେ ଭେଦ ନ ଥିବା ସୂଚାଏ । ସମସ୍ତ ଲୋକଙ୍କର ଜଣେ ହିଁ ପ୍ରଭୁ ଯେଉଁ ଲୋକେ ତାହାଙ୍କୁ ବିଶ୍ୱାସ କରନ୍ତି, ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ଅନେକ ଆଶୀର୍ବାଦ କରନ୍ତି ଯିଏ ତା’ଙ୍କୁ ଆଶିଷ ମାଗେ ।
\v 13 ଶାସ୍ତ୍ର କୁହେ: "ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ ବିଶ୍ୱାସ କରୁଥିବା ପ୍ରତ୍ୟେକ ଲୋକ ପରିତ୍ରାଣ ପାଇବ ।
\s5
\v 14 କିନ୍ତୁ ଲୋକେ ବିଶ୍ୱାସ କଲା ପରେ ହିଁ ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ ସାହାଯ୍ୟ ପାଇଁ ଡାକି ପାରିବେ । ତାହାଙ୍କ ବିଷୟରେ ଶୁଣି ସାରିଲା ପରେ ହିଁ, ଲୋକେ ତାହାଙ୍କ ବିଷୟରେ ବିଶ୍ୱାସ କରି ପାରିବେ । କିଏ ଜଣେ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲା ପରେ ହିଁ ଲୋକେ ତାହାଙ୍କ ବିଷୟରେ ଶୁଣି ପାରିବେ ।
\v 15 ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ବିଷୟରେ ଯେ ପ୍ରଚାର କରିବ, ତାଙ୍କୁ ଈଶ୍ୱର ନ ପଠାଇଲେ ସେମାନେ କେବେ ମଧ୍ୟ ଏପରି କରିପାରିବେ ନାହିଁ । "ସୁସମାଚାର ଦେବା ପାଇଁ ଆସିବା ଲୋକର ପାଦ କେତେ ସୁନ୍ଦର ଅଟେ” ଶାସ୍ତ୍ରର ଏହି ବାକ୍ୟ ସଫଳ ହେବ, ଯେତେବେଳେ ବିଶ୍ୱାସୀମାନେ ସେମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ଏହା ପ୍ରଚାର କରିବେ ।
\s5
\v 16 ମାତ୍ର ସମସ୍ତେ ସୁସମାଚାରକୁ ଗ୍ରହଣ କରି ନାହାନ୍ତି । ଯିଶାଇୟ କହନ୍ତି: " ହେ ପ୍ରଭୁ, ଆମ୍ଭ ଉପଦେଶ ଗୁଡିକ କିଏ କ'ଣ ବିଶ୍ୱାସ କଲା?
\v 17 ସୁସମାଚାର ଶୁଣିଲେ ବିଶ୍ୱାସ ହୁଏ ଓ ଜଣେ କିଏ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ବିଷୟରେ କହିଲେ ଲୋକେ ଶୁଣନ୍ତି ।
\s5
\v 18 କିନ୍ତୁ ମୁଁ ପଚାରୁଛି: "କ’ଣ ଲୋକେ ସୁସମାଚାର ଶୁଣି ନାହାନ୍ତି?" ହଁ ସେମାନେ ଶୁଣିଛନ୍ତି । ଶାସ୍ତ୍ର କୁହେ: “ସମଗ୍ର ପୃଥିବୀର ଲୋକମାନେ ସୃଷ୍ଟିକୁ ଦେଖି ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବିଷୟରେ ସାକ୍ଷ୍ୟ ଦିଅନ୍ତି ।”
\s5
\v 19 ପୁନର୍ବାର ମୁଁ ପଚାରୁଅଛି: “କ’ଣ ଇଶ୍ରାୟେଲର ଲୋକେ ବୁଝି ପାରି ନ ଥିଲେ?” ହଁ ସେମାନେ ବୁଝି ଥିଲେ । ପ୍ରଥମେ ମୋଶା କହିଛନ୍ତି:”ଆହୁରି ମଧ୍ୟ ଏହା ସତ୍ୟ ଯେ ଇଶ୍ରାୟେଲର ଲୋକମାନେ ଶୁଣିଥିଲେ ଏବଂ ବୁଝିଥିଲେ ମଧ୍ୟ, ମାତ୍ର ସେମାନେ ବିଶ୍ୱାସ କଲେ ନାହିଁ । ମୋଶା ସେମାନଙ୍କୁ ଜାଗ୍ରତ କରି କହିଥିଲେ ଅଣଯିହୂଦୀମାନେ ବିଜାତି ଅଟନ୍ତି । ମାତ୍ର ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କେତେଜଣ ମୋତେ ବିଶ୍ୱାସ କରିବେ, ମୁଁ ସେମାନଙ୍କୁ ଆଶୀର୍ବାଦ କରିବି । ତୁମ୍ଭେମାନେ ସେମାନଙ୍କୁ ଇର୍ଷା କରିବ ଓ କ୍ରୋଧିତ ହେବ ।”
\s5
\v 20 ଯିଶାଇୟଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଈଶ୍ୱର ଦୃଢଭାବରେ କହିଲେ, “ଅଣଯିହୂଦୀମାନେ ମୋତେ ନ ଜାଣିଲେ ମଧ୍ୟ ମୋତେ ପାଇବେ ! ଯେଉଁମାନେ ମୋତେ ପଚାରୁ ନ ଥିଲେ, ସେମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ଆମ୍ଭେ ପ୍ରକାଶିତ ହେବା ।”
\v 21 କିନ୍ତୁ ଇଶ୍ରାୟେଲ ଲୋକଙ୍କ ବିଷୟରେ ପରମେଶ୍ୱର ଏହା କହନ୍ତି, "ଆମ୍ଭେ ଏହି ଲୋକଙ୍କ ପାଇଁ ଦିନ ସାରା ଅପେକ୍ଷା କରିଥିଲେ ମଧ୍ୟ, ସେମାନେ ଆମ୍ଭକୁ ମାନିଲେ ନାହିଁ ଓ ଅନୁସରଣ କଲେ ନାହିଁ ।"
\s5
\c 11
\p
\v 1 ତା’ହେଲେ ମୁଁ ପ୍ରଶ୍ନ କରୁଛି: " ପରମେଶ୍ୱର କ’ଣ ନିଜ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ପରିତ୍ୟାଗ କରିଛନ୍ତି କି?" ନା! ମୁଁ ଜଣେ ଇଶ୍ରାୟେଲୀୟ ଲୋକ । ମୁଁ ଅବ୍ରାହାମଙ୍କ ପରିବାରର ଅଟେ । ବିନ୍ୟାମୀନଙ୍କ ଗୋଷ୍ଠୀର ଜାତ ।
\v 2 ସେମାନେ ଜନ୍ମ ହେବା ପୂର୍ବରୁ ପରମେଶ୍ୱର ଇଶ୍ରାୟେଲୀୟମାନଙ୍କୁ ବାଛିଥିଲେ । ପରମେଶ୍ୱର ସେମାନଙ୍କୁ ତ୍ୟାଗ କରିନାହାନ୍ତି । ଏଲୀୟ ଯେତେବେଳେ ଭୁଲବଶତଃ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କଠାରେ ଇଶ୍ରାୟେଲ ଲୋକମାନଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ପ୍ରାର୍ଥନା କରୁଥିଲେ, ତାହାଙ୍କ ବିଷୟରେ ଶାସ୍ତ୍ର ଯାହା କୁହେ,
\v 3 ଏଲୀୟ କହିଥିଲେ: "ପ୍ରଭୁ, ଲୋକେ ତୁମ୍ଭର ଭବିଷ୍ୟଦ୍‌ବକ୍ତାଗଣକୁ ବଧ କରିଛନ୍ତି, ଓ ତୁମ୍ଭର ଯଜ୍ଞବେଦି ସବୁ ଭାଙ୍ଗିଛନ୍ତି । କେବଳ ମୁଁ ଜଣେ ଭବିଷ୍ୟଦ୍ ବକ୍ତା ବଞ୍ଚିଛି, ସେମାନେ ମୋତେ ମଧ୍ୟ ମାରି ଦେବା ପାଇଁ ଚେଷ୍ଟା କରୁଛନ୍ତି ।
\s5
\v 4 କିନ୍ତୁ ତାହାଙ୍କୁ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କର ଉତ୍ତର କ'ଣ ଥିଲା? "ବାଆଲ୍ ଆଗରେ ଆଣ୍ଠୁମାଡି ନ ଥିବା ସାତ ହଜାର ଲୋକଙ୍କୁ ଏବେ ମଧ୍ୟ ମୁଁ ନିଜ ପାଇଁ ରଖିଛି ।"
\v 5 ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ଅନୁଗ୍ରହ ଦ୍ୱାରା ବଛା ଯାଇଥିବା ଏବେ ମଧ୍ୟ କେତେକ ଲୋକ ଅଛନ୍ତି ।
\s5
\v 6 ଯଦି ପରମେଶ୍ୱର ଅନୁଗ୍ରହ ହେତୁ ସେମାନଙ୍କୁ ମନୋନୀତ କରିଛନ୍ତି, ତା’ହେଲେ ଲୋକମାନେ ନିଜେ କରିଥିବା କାର୍ଯ୍ୟ ହେତୁ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ଲୋକ ହେଇ ନାହାନ୍ତି । ଯଦି କାର୍ଯ୍ୟ ଦ୍ୱାରା ତାହା ହୋଇଥାନ୍ତା ତେବେ ଅନୁଗ୍ରହର କ'ଣ ବା ଅର୍ଥ ହେବ? ତା’ହେଲେ କ’ଣ ହେଲା ।
\v 7 ଇଶ୍ରାୟେଲର ଲୋକେ ଯାହା ପାଇଁ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କଠାରେ ଧାର୍ମିକ ହେବା ଚେଷ୍ଟା କରିଥିଲେ, କିନ୍ତୁ ସଫଳ ହେଲେ ନାହିଁ । କିନ୍ତୁ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ବଛା ଯାଇଥିବା ଲୋକେ ଧାର୍ମିକ ହେଲେ । ଅନ୍ୟ ସମସ୍ତେ ଜଡ ହୋଇ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ କଥା ଶୁଣିବା ପାଇଁ ମନା କଲେ ।
\v 8 ଶାସ୍ତ୍ରରେ ଯେପରି ଯିଶାଇୟ ଏପରି ଲେଖି ଅଛିନ୍ତି: “ଈଶ୍ୱର ସେମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଝୁଣ୍ଟିବାର କାରଣ ହେଲେ । ସେମାନେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ସତ୍ୟତା ବିଷୟରେ ଜ୍ଞାତ ହେବାରେ ସକ୍ଷମ ହେବେ, କିନ୍ତୁ ସେମନେ ହୋଇପାରନ୍ତି ନାହିଁ ।” ଯେତେବେଳେ ସେ କହନ୍ତି ସେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବାଧ୍ୟ ହେବା ଉଚିତ୍, କିନ୍ତୁ ସେମାନେ ହୁଅନ୍ତି ନାହିଁ । ଦିବସ ପ୍ରାରମ୍ଭରେ ଏହିପରି ଯେ ହେବା ।
\s5
\v 9 ଦାଉଦ କ’ଣ କହିଥିଲେ ଯିହୁଦୀ ସ୍ମରଣ କରାଇଦିଅନ୍ତି: “ଯେତେବେଳେ ସେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ମାଗନ୍ତି ଶତ୍ରୁମାନଙ୍କୁ ଦୁର୍ବଳ ବୁଦ୍ଧି ଦିଅନ୍ତୁ: ସେମାନଙ୍କୁ ନିର୍ବୁଦ୍ଧି କରାନ୍ତୁ, ଯେପରି ପଶୁଗୁଡିକ ଯେ ଜାଲ ବା ଫାନ୍ଦରେ ପଡନ୍ତି ! ସେମାନେ ଅନୁଭବ କରନ୍ତି ଯେ ସୁରକ୍ଷାରେ ଅଛୁ ଯଦି ସେମାନଙ୍କର ଭୋଜନ ଫାନ୍ଦ ଓ ଫାଶ ପରି, ପୁଣି ସେମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ତାହା ବିଘ୍ନ ଓ ପ୍ରତିରୋଧ ସ୍ୱରୂପ ହେଉ ।
\v 10 ସତ୍ୟକୁ ଦେଖି ନ ପାରିବା ପାଇଁ ସେମାନଙ୍କର ଆଖି ଅନ୍ଧ ହୋଇଯାଉ । ସେମାନେ ସର୍ବଦା ଦୁଃଖଗ୍ରସ୍ତ ହେଉନ୍ତୁ ।"
\s5
\v 11 ତା’ହେଲେ ମୁଁ କହୁଛି: ଯିହୁଦୀମାନଙ୍କର ପତନ ସେମାନଙ୍କୁ ନଷ୍ଟ କରିଥିଲା କି ? ବରଂ ସେମାନଙ୍କର ଭୁଲ୍ ଅଣଯିହୁଦୀମାନଙ୍କ ଲାଗି ମୁକ୍ତି ଆଣିଲା । ଏହା ଦ୍ୱାରା ଯିହୁଦୀମାନଙ୍କ ଭିତରେ ଉତ୍ସାହ ଭାବ ଜାଗ୍ରତ ହେଲା ।
\v 12 ଯିହୁଦୀମାନଙ୍କର ତ୍ରୁଟି ଏହି ସଂସାର ପାଇଁ ଆଶୀର୍ବାଦର ଧନ ସ୍ୱରୂପ ହେଲା, ସେମାନେ ଯାହା ହରାଇଲେ, ତାହା ଅଣଯିହୁଦୀମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଆଶୀର୍ବାଦର ଧନ ଆଣି ଦେଲା । ତେଣୁ ପରମେଶ୍ୱର ଯାହା ଚାହୁଁଛନ୍ତି ସେହି ଅନୁସାରେ ପୂର୍ଣ୍ଣ ସଂଖ୍ୟକ ଯିହୁଦୀମାନେ ଯେତେବେଳେ ଚାଲିବେ, ସେତେବେଳେ ସଂସାର ନିଶ୍ଚିତ ରୂପେ ଅଧିକ ମାତ୍ରାରେ ଆଶୀର୍ବାଦ ଧନ ପ୍ରାପ୍ତ କରିବ !
\s5
\v 13 ଏବେ ମୁଁ ଅଣଯିହୁଦୀମାନଙ୍କ ପାଇଁ କହୁଛି । କାରଣ ମୁଁ ବିଶେଷ ଭାବରେ ଅଣଯିହୁଦୀମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ପ୍ରେରିତ ହୋଇଛି । ମୁଁ ପୂର୍ଣ୍ଣ ମନ ପ୍ରାଣରେ ଏହି କାମ କରିବି ।
\v 14 ମୁଁ ଆଶା କରେ ଯେ ନିଜ ଲୋକମାନଙ୍କ ଭିତରେ ଉଦ୍ୟୋଗ ଆଣି ତାହାଙ୍କ ଭିତରୁ କେତେକ ଲୋକଙ୍କୁ ଉଦ୍ଧାର କରି ପାରିବି ।
\s5
\v 15 ଯିହୁଦୀମାନଙ୍କୁ ପରମେଶ୍ୱର ଅଗ୍ରାହ୍ୟ କରି ଦେଲାପରେ, ସେ ଜଗତର ଅନ୍ୟଲୋକମାନଙ୍କ ସହିତ ମୈତ୍ରୀ କଲେ । ଅତଏବ, ଯିହୂଦାମାନଙ୍କୁ ପୁନଃଗ୍ରହଣ କରିବା ଅର୍ଥ ଜଗତର ଅନ୍ୟଲୋକମାନଙ୍କ ପାଇଁ ମୃତ୍ୟୁରୁ ପୁନର୍ଜୀବନ ଆଣିବା ।
\v 16 ଆମ୍ଭ ଭୋଜନର ପ୍ରଥମ ଭାଗଟି ଯଦି ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କୁ ସମର୍ପଣ କରାଯାଏ, ତା’ହେଲେ ସମସ୍ତ ଭୋଜନ ପବିତ୍ର ହୁଏ । ଯଦି କୌଣସି ଗଛର ଚେର ପବିତ୍ର, ତା’ହେଲେ ସେହି ଗଛର ସମସ୍ତ ଡାଳ ମଧ୍ୟ ପବିତ୍ର ।
\s5
\v 17 ଧରି ନିଅ ଗୋଟିଏ ଜୀତ ବୃକ୍ଷର ଶାଖାଗୁଡିକ ଭାଙ୍ଗି ଯାଇଛି । ଗୋଟିଏ ଅନ୍ୟ ଜଙ୍ଗଲୀ ଜୀତଗଛର ଶାଖାଗୁଡିକ ଆଣି ପ୍ରଥମ ଗଛ ସହିତ ସଂଯୁକ୍ତ କରାହେଲା । ତୁମ୍ଭେ ଅଣଯିହୁଦୀମାନେ ସେହି ଜଙ୍ଗଲୀ ଜୀତ ଗଛ ଭଳି, ତୁମ୍ଭେମାନେ ସେହି ପ୍ରଥମ ଗଛମାନଙ୍କଠାରୁ ଶକ୍ତି ଓ ଜୀବନ ପ୍ରାପ୍ତ ହେଉଛ ।
\v 18 ସେଥିପାଇଁ, ପ୍ରଥମ ଗଛର ସେ ଭଙ୍ଗା ଡାଳ ଗୁଡିକ ନିମନ୍ତେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ଗର୍ବ କରିବାର କୌଣସି କାରଣ ନାହିଁ । କାରଣ ତୁମ୍ଭେମାନେ ପ୍ରଥମ ଗଛର ଚେରକୁ ଜୀବନ ପ୍ରଦାନ କରୁ ନାହିଁ, ବରଂ ସେହି ଚେର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଜୀବନ ପ୍ରଦାନ କରୁଛି ।
\s5
\v 19 ତୁମ୍ଭେମାନେ କହି ପାର, " ସେ ଗଛର ଡାଳ ଗୁଡିକ ଭାଙ୍ଗି ପଡିବାରୁ ମୁଁ ତା' ସହିତ ସଂଯୁକ୍ତ ହେଲି ।
\v 20 ଏହା ସତ୍ୟ କିନ୍ତୁ ସେ ଡାଳ ଗୁଡିକ ଭାଙ୍ଗି ପଡିବାର କାରଣ ହେଉଛି ସେମାନଙ୍କର ଅବିଶ୍ୱାସ । କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ବିଶ୍ୱାସ ହେତୁ ସେହି ଗଛର ଅଂଶୀ ହୋଇ ପାରିଛ । ଅତଏବ ଗର୍ବ କରିବା ପରିବର୍ତ୍ତେ ଭୟ କରିବା ଦରକାର ।
\v 21 ବିଶ୍ୱାସ ନ କରିବା ହେତୁ ଯଦି ପରମେଶ୍ୱର ପ୍ରଥମ ଗଛର ଶାଖାଗୁଡିକୁ ଭାଙ୍ଗି ଦେଲେ, ତା’ହେଲେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ମଧ୍ୟ ବିଶ୍ୱାସ ନ ରଖି ପାରିଲେ ପରମେଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ବିଛିନ୍ନ କରିଦେବ ।
\s5
\v 22 ଅତଏବ ବୁଝିବା ଦରକାର ଯେ, ପରମେଶ୍ୱର ଅତି ଦୟାଳୁ, କିନ୍ତୁ ସେ ଅତି କଠୋର ମଧ୍ୟ ହୋଇପାରିବେ । ପରମେଶ୍ୱର ତାହାଙ୍କୁ ଅନୁସରଣ ନ କରୁଥିବା ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଦଣ୍ତ ଦିଅନ୍ତି, କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ତାହାଙ୍କ ଅନୁଗ୍ରହରେ ରହିଲେ ସେ, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ଦୟାଳୁ ହୁଅନ୍ତି । ଅନ୍ୟ ପକ୍ଷରେ ଯଦି ତୁମ୍ଭେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ଅନୁସରଣ ନ କର ତା’ହେଲେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟ କଟାଯାଇ ଫିଙ୍ଗି ଦିଆଯିବ ।
\s5
\v 23 ଯିହୁଦୀମାନେ ଯଦି ପୁନଃ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କୁ ବିଶ୍ୱାସ କରନ୍ତି, ତା’ହେଲେ ସେ ଯିହୁଦୀମାନଙ୍କୁ ପୁନଃ ଗ୍ରହଣ କରି ନେବେ । ସେମାନଙ୍କୁ ନିଜ ପୂର୍ବ ସ୍ଥାନ ଦେବା ପାଇଁ ପରମେଶ୍ୱର ସମର୍ଥ ହେବେ ।
\v 24 ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜଙ୍ଗଲୀ ଜୀତଗଛର କଟାଯାଇଥିବା ଶାଖା । ତୁମ୍ଭେମାନେ ଭଲ ଜୀତଗଛ ସହିତ ସଂଯୁକ୍ତ ହୋଇଛ । କିନ୍ତୁ ଏହା ସ୍ୱାଭାବିକ । ଅତଏବ, ସେହି ଯିହୁଦୀମାନେ ପ୍ରକୃତରେ ନିଜର ବୃକ୍ଷ ସହିତ ପୁନର୍ବାର ସଂଯୁକ୍ତ ହୋଇପାରିବେ ।
\s5
\v 25 ମୋର ଅଣଯିହୁଦୀମାନେ, ଏହି ନିଗୂଢ ସତ୍ୟ ବିଷୟରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେପରି ଅଜଣା ରହି ଯାଅ; ଏ କଥା ମୁଁ ଚାହେଁ ନାହିଁ । ଏହି ସତ୍ୟ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଜାଣିବାରେ ସାହାଯ୍ୟ କରିବ ଯେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ସର୍ବଜ୍ଞ ନୁହଁ । ଏହି କଥା ସତ୍ୟ ଯେ, ଇଶ୍ରାୟେଲର ଗୋଟିଏ ଅଂଶର ଲୋକଙ୍କୁ ଅବାଧ୍ୟ କରାଯାଇଛି । ଯେତେବେଳେ ପୂର୍ଣ୍ଣ ସଂଖ୍ୟକ ଅଣଯିହୁଦୀ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ନିଜ ଲୋକ ହୋଇ ଯିବେ, ତା’ହେଲେ ଏହି ସ୍ଥିତିରେ ପରିବର୍ତ୍ତନ ଘଟିବ ।
\s5
\v 26 ଏହି ଭଳି ସମଗ୍ର ଇଶ୍ରାୟେଲ ଉଦ୍ଧାର ପାଇବ । ଶାସ୍ତ୍ରରେ ଲେଖାଯାଇଥିବା ବାକ୍ୟ ସତ୍ୟ ହେବ: “ଯେକେହି ଯେ ତା’ଙ୍କ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଉଦ୍ଧାର କରନ୍ତି ଯେଉଁଠାରେ ଈଶ୍ୱର ଯିହୁଦୀମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଅଛନ୍ତି । ସେ ସମଗ୍ର ଇଶ୍ରାୟେଲ ଲୋକଙ୍କର ପାପଗୁଡିକୁ କ୍ଷମା କରିବେ
\v 27 ଓ ପରମେଶ୍ୱର କୁହନ୍ତି ଆମ୍ଭେ ସେହି ଲୋକମାନଙ୍କର ପାପଗୁଡିକୁ ହରଣ କଲା ପରେ ଏହି ଚୁକ୍ତି କରିବା ଓ ଏହା ଦ୍ୱାରା ଆମ୍ଭେ ସେମାନଙ୍କର ପାପ ସକଳ କ୍ଷମା କରିବା ।”
\s5
\v 28 ଯିହୁଦୀମାନେ ସୁସମାଚାର ଗ୍ରହଣ କରୁ ନ ଥିବାରୁ, ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ଶତ୍ରୁ। ଏହା ତୁମ୍ଭ ଅଣଯିହୁଦୀମାନଙ୍କୁ ସାହାଯ୍ୟ କରିଛି । କିନ୍ତୁ ଯିହୁଦୀମାନେ ଏବେ ମଧ୍ୟ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କର ମନୋନୀତ ଲୋକ । ତାହାଙ୍କ ପୂର୍ବଜମାନଙ୍କୁ ଦେଇଥିବା ପ୍ରତିଜ୍ଞା ହେତୁ, ପରମେଶ୍ୱର ସେମାନଙ୍କୁ ଖୁବ୍ ଭଲ ପାଆନ୍ତି ।
\v 29 ପରମେଶ୍ୱର ଯେଉଁମାନଙ୍କୁ ଡାକନ୍ତି ଓ ଯେଉଁ ଦାନଗୁଡିକ ଦିଅନ୍ତି; ସେମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ପରମେଶ୍ୱର ନିଜର ମନ କେବେ ହେଲେ ପରିବର୍ତ୍ତନ କରନ୍ତି ନାହିଁ ।
\s5
\v 30 ଆଗରୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଅଣଯିହୁଦୀମାନେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଅବଜ୍ଞା କରୁଥିଲ । କିନ୍ତୁ ବର୍ତ୍ତମାନ ଯିହୁଦୀମାନଙ୍କର ଅବଜ୍ଞାର ଫଳସ୍ୱରୂପ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଅନୁଗ୍ରହ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଅଛ ।
\v 31 ଏବେ ଯିହୁଦୀମାନେ ଅବଜ୍ଞା କରୁଛନ୍ତି, କାରଣ ପରମେଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଅନୁଗ୍ରହ କରୁଛନ୍ତି । କିନ୍ତୁ ଏହା ଘଟିଲା, ଯେ ହେତୁ ସେମାନେ ମଧ୍ୟ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ଅନୁଗ୍ରହ ଲାଭ କରି ପାରିବେ ।
\v 32 ସବୁ ଲୋକେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଅବଜ୍ଞା କରୁଛନ୍ତି । ସମସ୍ତଙ୍କୁ ସେ ଅବାଧ୍ୟ ସ୍ଥିତିରେ ପକାଇଛନ୍ତି ଯେପରି ସେ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଦୟା ଦେଖାଇ ପାରିବେ ।
\s5
\v 33 ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ଧନ ବହୁତ ମହାନ୍! ତାଙ୍କ ବୁଦ୍ଧି ଓ ଜ୍ଞାନର ସୀମା ନାହିଁ! ସେ ନିଷ୍ପତ୍ତି କିପରି ନିଅନ୍ତି କେହି ବୁଝାଇ ପାରିବ ନାହିଁ ।
\v 34 ଶାସ୍ତ୍ର କୁହେ: କେହି ହେଲେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ପଥ ସବୁ ବୁଝି ପାରିବେ ନାହିଁ ।
\s5
\v 35 "କିଏ କେବେ ହେଲେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କୁ କ’ଣ ବା ଦେଇଛି? ଯେ ତାହାଙ୍କୁ ଉପକାର ବଦଳେ କିଛି ଫେରାଇଦେବ ।"
\v 36 ପରମେଶ୍ୱର ସମସ୍ତ ସୃଷ୍ଟି କରିଛନ୍ତି । ପ୍ରତ୍ୟେକ ବିଷୟ ତାହାଙ୍କ ମାଧ୍ୟମରେ ଓ ତାହାଙ୍କ ପାଇଁ ରହିଛି । ତାହାଙ୍କର ଗୌରବ ସର୍ବଦା ହେଉ । ଆମେନ୍ ।
\s5
\c 12
\p
\v 1 ସେଥିପାଇଁ ହେ ଭାଇ ଓ ଭଉଣୀମାନେ! ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ଅନୁଗ୍ରହକୁ ସ୍ମରଣ କରି, ତୁମ୍ଭେମାନେ ନିଜର ଜୀବନକୁ, ଏକ ଜୀବନ୍ତ ବଳିଦାନ ସ୍ୱରୂପ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଅର୍ପଣ କର । ଏହା କେବଳ ତାହାଙ୍କୁ ସମର୍ପିତ ହେବ । ଏହା ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଅତି ପ୍ରସନ୍ନ କରିବ । ଏହି ସମର୍ପଣ, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପାଇଁ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଆତ୍ମିକ ଉପାସନା ଅଟେ ।
\v 2 ଏହାପରେ ଏହି ସଂସାରର ରୀତି ଅନୁସାରେ ଆଚରଣ କର ନାହିଁ, ବରଂ ନୂତନ ଚିନ୍ତନ ମାର୍ଗରେ ନିଜର ଅନ୍ତରକୁ ପରିବର୍ତ୍ତିତ କର । ତେବେ ପରମେଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପାଇଁ କ'ଣ ଇଚ୍ଛା କରନ୍ତି, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜାଣିପାରିବ । ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜାଣି ପାରିବ ଯେ, ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କୁ କେଉଁ ବିଷୟଗୁଡିକ ଭଲ, ପ୍ରିୟ ଓ ସିଦ୍ଧ ।
\s5
\v 3 ପରମେଶ୍ୱର ମୋତେ ବିଶେଷ ଅନୁଗ୍ରହ ପ୍ରଦାନ କରୁଥିବାରୁ ମୋର ତୁମ୍ଭ ସମସ୍ତଙ୍କୁ କହିବା କଥା ଯେ, ନିଜକୁ ଅନ୍ୟଠାରୁ ଭଲ ଭାବ ନାହିଁ । ପରମେଶ୍ୱର ଯେଉଁ ପ୍ରକାରର ବିଶ୍ୱାସ ତୁମ୍ଭକୁ ଦେଇଛନ୍ତି, ସେହି ଅନୁସାରେ ତୁମ୍ଭ ନିଜକୁ ନମ୍ର ମନା କର ।
\s5
\v 4 ଯେପରି ଆମ୍ଭ ସମସ୍ତଙ୍କର ଶରୀରଟିଏ ଅଛି ଓ ଏହି ଶରୀରରେ ଅନେକ ପ୍ରକାରର ଅଙ୍ଗ ଅଛି । ଏହି ଅଙ୍ଗଗୁଡିକ ଏକା ଭଳି କାମ କରନ୍ତି ନାହିଁ ।
\v 5 ସେହି ଭଳି ଆମ୍ଭେ ସଂଖ୍ୟାରେ ଅନେକ ଲୋକ, କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରେ ଆମ୍ଭେ ଏକ ଶରୀରର ବିଭିନ୍ନ ଅଙ୍ଗ ଭଳି ଆମ୍ଭେ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଅନ୍ୟର ପରିପୂରକ ।
\s5
\v 6 ଏହି ଭଳି ଆମ୍ଭକୁ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ଅନୁଗ୍ରହରୁ, ବିଭିନ୍ନ ଅନୁଗ୍ରହ ଦାନମାନ ମିଳିଛି । ଜଣେ ତା'ଠାରେ ଥିବା ବିଶ୍ୱାସ ଅନୁସାରେ ତାହାକୁ ବ୍ୟବହାର କରୁ । ଯଦି କାହାକୁ ଭବିଷ୍ୟଦ୍‌ବାଣୀର ଦାନ ମିଳିଛି, ତା’ହେଲେ ସେ ନିଜର ବିଶ୍ୱାସ ଅନୁସାରେ ଭବିଷ୍ୟଦ୍‌ବାଣୀ କରୁ ।
\v 7 ଯଦି କାହାକୁ ସେବା କରିବା ପାଇଁ ଅନୁଗ୍ରହ ଦାନ ମିଳିଛି ତେବେ ସେ ନିଜକୁ ସେବା ପାଇଁ ଅର୍ପଣ କରୁ । ଯଦି କାହାକୁ ଶିକ୍ଷା ବା ଉପଦେଶ ଦେବା ଅନୁଗ୍ରହ ଦାନ ମିଳିଛି, ତା’ ହେଲେ ସେ ନିଜକୁ ପ୍ରଚାର କାର୍ଯ୍ୟରେ ଲଗାଇ ଦେଉ ।
\v 8 ଯଦି କାହାକୁ ଅନ୍ୟ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ସାନ୍ତ୍ୱନା ଦେବାର ଅନୁଗ୍ରହ ଦାନ ମିଳିଛି, ତା’ହେଲେ ସେ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ସାନ୍ତ୍ୱନା ଦେଉ । ଯଦି କାହାକୁ ଦାନ ଦେବାର ଅନୁଗ୍ରହ ଦାନ ମିଳିଛ ତା’ହେଲେ ସେ ଖୋଲା ମନରେ ଦାନ କରୁ । ଯଦି କାହାକୁ ନେତୃତ୍ତ୍ୱ ନେବାର ଅନୁଗ୍ରହ ଦାନ ମିଳିଛି, ତା’ହେଲେ ସେ ମନ ପ୍ରାଣ ଢାଳି ନେତୃତ୍ତ୍ୱ ଦେଉ । ଯଦି କାହାକୁ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ଦୟା ଦେଖାଇବା ଅନୁଗ୍ରହ ଦାନ ମିଳିଛି ତା’ହେଲେ ସେ ଆନନ୍ଦ ମନରେ ଦୟା ଦେଖାଉ ।
\s5
\v 9 ତୁମ୍ଭର ପ୍ରେମ ନିଷ୍କପଟ ହେଉ । ମନ୍ଦକୁ ଘୃଣା କର ।
\v 10 ଭଲ କାର୍ଯ୍ୟରେ ଜଡିତ ହୁଅ । ଏକ ପରିବାରର ସଦଶ୍ୟ ଭଳି ସମର୍ପିତ ରହି ଜଣେ ଅନ୍ୟ ଜଣକୁ ଦୟାର ସହ ପ୍ରେମ କରୁ । ତୁମ୍ଭେ ନିଜେ ଯେତିକି ସମ୍ମାନ ଚାହଁ, ତା'ଠାରୁ ଅଧିକ ସମ୍ମାନ ଏହି ଭାଇଭଉଣୀମାନଙ୍କୁ ଦିଅ ।
\s5
\v 11 ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ କାମ କରିବାରେ ଉତ୍ସାହ ପ୍ରକାଶ କର । ତାଙ୍କ ସେବା କାର୍ଯ୍ୟରେ ଅଳସୁଆ ହୁଅ ନାହିଁ । ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କୁ ସେବା କଲା ବେଳେ ଆତ୍ମିକ ଭାବରେ ଉଦ୍‌ଯୋଗୀ ହୁଅ ।
\v 12 ଭରସା ଥିବାରୁ ପ୍ରସନ୍ନ ରୁହ । ଅସୁବିଧାର ସମ୍ମୁଖୀନ ହେବା ବେଳେ ତୁମ୍ଭେ ଧୈର୍ଯ୍ୟ ଧରି ନିରନ୍ତର ପ୍ରାର୍ଥନା କର ।
\v 13 ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ନିଜ ଲୋକମାନଙ୍କର କାମରେ ସାହାଯ୍ୟ କର । ଯେଉଁମାନଙ୍କୁ ସାହାଯ୍ୟ ଦରକାର ସେମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ଦୃଷ୍ଟି ରଖ, ନିଜ ଘରକୁ ସେମାନଙ୍କୁ ଅତିଥି ଭାବରେ ସ୍ୱାଗତ କର ।
\s5
\v 14 ଯେଉଁମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ମନ୍ଦ ଆଚରଣ କରୁଛନ୍ତି; ସେମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ତୁମ୍ଭେ ଭଲ ଆଚରଣ କର । ସେମାନଙ୍କୁ ଅଭିଶାପ ଦିଅ ନାହିଁ, ବରଂ ସେମାନଙ୍କୁ ଭଲ କଥା କୁହ ।
\v 15 ଯେତେବେଳେ ଅନ୍ୟମାନେ ଆନନ୍ଦିତ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ସେମାନଙ୍କ ସହିତ ଆନନ୍ଦ କର । ଅନ୍ୟମାନେ ଦୁଃଖିତ ଥିଲା ବେଳେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ତାହାଙ୍କ ସହିତ ଦୁଃଖିତ ହୁଅ ।
\v 16 ନିଜ ଭିତରେ ମିଳିମିଶି ଶାନ୍ତିରେ ରୁହ । ଗର୍ବ କର ନାହିଁ । ଯେଉଁମାନେ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କ ଦୃଷ୍ଟିରେ ମହତ୍ତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ନୁହନ୍ତି, ସେମାନଙ୍କ ସହିତ ସାଙ୍ଗ ହେବା ପାଇଁ ଇଚ୍ଛୁକ ହୁଅ । ନିଜକୁ ବୁଦ୍ଧିମାନ ବୋଲି ଭାବ ନାହିଁ ।
\s5
\v 17 ମନ୍ଦ ପ୍ରତିବଦଳରେ କାହାରି ପ୍ରତି ମନ୍ଦ କର ନାହିଁ । ଯାହାକୁ ସବୁ ଲୋକ ଭଲ ବୋଲି ଚିନ୍ତା କରନ୍ତି, ସେହିଭଳି କାମ କରିବା ତୁମ୍ଭର ଲକ୍ଷ ହେଉ ।
\v 18 ଲୋକଙ୍କ ସହିତ ଶାନ୍ତିରେ ରହିବା ପାଇଁ ଯଥାସାଧ୍ୟ ଚେଷ୍ଟା କର ।
\s5
\v 19 ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ଭୁଲ୍ କରିଥିବା ଲୋକକୁ ନିଜ ତରଫରୁ ଦଣ୍ତ ଦିଅ ନାହିଁ । ତାହାକୁ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ କ୍ରୋଧ ଦ୍ୱାରା ଦଣ୍ତିତ ହେବା ଲାଗି ଅପେକ୍ଷା କର । ଶାସ୍ତ୍ରରେ ଲେଖା ଅଛି: ପରମେଶ୍ୱର କହିଛନ୍ତି, "ଦଣ୍ତ ଦେବା ମୋର କାମ । ମୁଁ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ପ୍ରତିଦାନ ଦେବି ।
\v 20 କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଏପରି କରିବା ଉଚିତ୍: "ଯଦି ତୁମ୍ଭର ଶତ୍ରୁ ଭୋକରେ ଅଛି, ତାହାକୁ ଖାଇବାକୁ ଦିଅ, ଯଦି ତୁମ୍ଭ ଶତ୍ରୁ ତୃଷିତ ଅଛି, ତାହାକୁ ପିଇବାକୁ ଦିଅ । ଏପରି କଲେ ତୁମ୍ଭେ ତାହାକୁ ଲଜ୍ଜିତ କରିପାରିବ ।"
\v 21 ମନ୍ଦ ଦ୍ୱାରା ହାରି ଯାଅ ନାହିଁ । ତୁମ୍ଭେ ଭଲ କାମ କରି ମନ୍ଦକୁ ହରାଇବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କର ।
\s5
\c 13
\p
\v 1 ପ୍ରତ୍ୟେକ ଲୋକର ସରକାରୀ ଶାସକମାନଙ୍କ ଅଧୀନତା ସ୍ୱୀକାର କରିବା ଉଚିତ୍ । କାରଣ ସେମାନଙ୍କ ଏହି କ୍ଷମତା ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଦିଆଯାଇଛି ଏବଂ ବର୍ତ୍ତମାନ ଯେଉଁମାନେ ଅଧିକାରୀ, ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ସେମାନଙ୍କୁ ଏହି କ୍ଷମତା ପ୍ରଦାନ କରା ଯାଇଛି ।
\v 2 ଅତଏବ ଅଧିକାର ବିରୋଧ କରୁଥିବା ଲୋକମାନେ ପ୍ରକୃତରେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ଆଜ୍ଞାର ବିରୋଧୀ । ଏପରି ବିରୋଧ କରୁଥିବା ଲୋକ, ନିଜ ପାଇଁ ଦଣ୍ତ ପାଇବା ବ୍ୟବସ୍ଥା କରିଥାଏ ।
\s5
\v 3 ଯେଉଁମାନେ ଠିକ୍ କାମ କରନ୍ତି, ଶାସକଙ୍କୁ ଭୟ କରିବାର କୌଣସି କାରଣ ସେମାନଙ୍କଠାରେ ନାହିଁ, କିନ୍ତୁ ଯେଉଁମାନେ ମନ୍ଦ ବା ଭୁଲ୍ କାମ କରନ୍ତି ସେମାନେ ଭୟ କରିବାକୁ ବାଧ୍ୟ । ଶାସକ ମାନଙ୍କ ଭୟରୁ ମୁକ୍ତି ପାଇଁ ଏକ ମାତ୍ର ଉପାୟ ହେଉଛି ଭଲ କାମ କରିବା । ଭଲ କାମ କଲେ ଶାସକମାନେ ତୁମ୍ଭର ପ୍ରଶଂସା କରିବେ ।
\v 4 ତୁମ୍ଭକୁ ସାହାଯ୍ୟ କରିବା ପାଇଁ ଶାସକ ହେଉଛନ୍ତି ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ସେବକ । କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭେ ଭୁଲ୍ କଲେ ଭୟ କରିବ । ଶାସକର ଦଣ୍ତ ଦେବା କ୍ଷମତା ଅଛି, ସେ ସେହି କ୍ଷମତାର ପ୍ରଯୋଗ କରି ମନ୍ଦ କାମ କରୁଥିବା ଲୋକକୁ ଦଣ୍ତ ଦେବେ ।
\v 5 ସେଥିପାଇଁ ଶାସକଙ୍କ ଆଜ୍ଞା ପାଳନ କରିବାକୁ ତୁମ୍ଭେ ବାଧ୍ୟ । ପାଳନ ନ କରିବା କାରଣରୁ ଯେ ଦଣ୍ତିତ ହେବ, ସେଥିପାଇଁ ଆଜ୍ଞା ପାଳନ କର ନାହିଁ । କିନ୍ତୁ ଶାସନକୁ ମାନିବା ଠିକ୍ କାମ ବୋଲି ଜାଣିଥିବାରୁ ତୁମ୍ଭେ ଏପରି କରିବା ଉଚିତ୍ ।
\s5
\v 6 ଏ ଦୃଷ୍ଟିରୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ସରକାରକୁ କର ମଧ୍ୟ ଦିଅ । ସେମାନେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ସେବାରେ ରହିଛନ୍ତି, ଏବଂ ସେହି କାର୍ଯ୍ୟ କରିବା ପାଇଁ ନିଜର ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ସମୟ ଦେଉଛନ୍ତି ।
\v 7 ସମାଜରେ ଯାହାଙ୍କର ଯାହା ପ୍ରାପ୍ୟ ତାହାଙ୍କୁ ତାହା ଦିଅ । ଯାହାଙ୍କୁ ଶୁଳ୍କ ଦେବା କଥା ତାହାଙ୍କୁ ସମସ୍ତ ପ୍ରକାରର ଶୁଳ୍କ ଦେଇ ଦିଅ । ଯାହାଙ୍କୁ ଭୟ ସହିତ ଆଦର କରିବା କଥା ସେମାନଙ୍କୁ ଭୟ ଓ ଆଦର କର । ଯାହାଙ୍କୁ ସମ୍ମାନ ଦେବା କଥା ସେମାନଙ୍କୁ ସମ୍ମାନ ଦିଅ ।
\s5
\v 8 କାହାର ଋଣୀ ହୁଅ ନାହିଁ । କିନ୍ତୁ ପରପ୍ପର ପ୍ରତି ପ୍ରେମର ଋଣରେ ଋଣୀ ହୁଅ । ଯେଉଁ ଲୋକ ପ୍ରତିବେଶୀକୁ ପ୍ରେମ କରେ ସେ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ବ୍ୟବସ୍ଥା ମାନିଛି ।
\v 9 ମୁଁ ଏପରି କହୁଛି, କାରଣ ବ୍ୟବସ୍ଥା କୁହେ: "ବ୍ୟଭିଚାର କର ନାହିଁ, କାହାକୁ ବଧ କର ନାହିଁ, କୌଣସି ଜିନିଷ ଚୋରି କର ନାହିଁ, ଅନ୍ୟ ଲୋକର ଜିନିଷ ପ୍ରତି ଲୋଭ ରଖ ନାହିଁ ।" ଏହି ସମସ୍ତ ଆଦେଶ ଗୁଡିକ ଓ ଅନ୍ୟ ସମସ୍ତ ଆଦେଶ ସାରାଂଶ ଭାବେ ଏହି ବ୍ୟବସ୍ଥାର ଅନ୍ତର୍ଗତ ଅଟେ, ଯଥା: "ନିଜକୁ ପ୍ରେମ କଲା ଭଳି ଅନ୍ୟ ପ୍ରତିବାସୀକୁ ପ୍ରେମ କର ।
\v 10 ପ୍ରେମ ଅନ୍ୟ ଲୋକକୁ ଆଘାତ କରେ ନାହିଁ, ଅତଏବ ପ୍ରେମ କରିବା ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ବ୍ୟବସ୍ଥା ପାଳନର ସମକକ୍ଷ ।
\s5
\v 11 ମୁଁ ଏହି ସମସ୍ତ କଥା କହୁଛି, କାରଣ ଆମ୍ଭର ଏହି ସମୟଟି ଅତି ମହତ୍ତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ । ନିଦ୍ରାରୁ ଜାଗ୍ରତ ହେବାର ସମୟ ଉପସ୍ଥିତ ହୋଇଅଛି । ଆରମ୍ଭ କାଳରେ ବିଶ୍ୱାସ କରିବା ତୁଳନାରେ ଏବେ ଆମ୍ଭେ ଉଦ୍ଧାର ପାଇବା ସମୟର ନିକଟତର ହୋଇଛୁ ।
\v 12 ରାତି ପ୍ରାୟ କଟି ଗଲାଣି । ଦିନ ପ୍ରାୟ ଏହିଠାରେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଆଗମନ ସମୟ ସନ୍ନିକଟ । ଅତଏବ ଅନ୍ଧକାରରେ କରୁଥିବା ପାପ କାମ ଆମେ ବନ୍ଦ କରିବା ଉଚିତ୍ । ସୈନିକ ଶତ୍ରୁର ପ୍ରତିରୋଧ କରିବାପାଇଁ ଅସ୍ତ୍ରରେ ସଜ୍ଜିତ ହେବା ପରି ମନ୍ଦର ପ୍ରତିରୋଧ ନିମନ୍ତେ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରିବା ଉଚିତ୍ ।
\s5
\v 13 ଆମ୍ଭେ ଉତ୍ତମ ଲୋକଙ୍କ ଭଳି, ଦିବସର ଲୋକଙ୍କ ଭଳି ଠିକ୍ ଭାବରେ ରହିବା ଉଚିତ୍ । କାରଣ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ପୁନରାଗମନ ନିକଟବର୍ତ୍ତୀ । ଆମ୍ଭେ ଖର୍ଚ୍ଚାନ୍ତ, ରସରଙ୍ଗରେ ମାତିବା ଠିକ୍ ନୁହେଁ । ମାତାଲ ହେବା ଉଚିତ୍ ନୁହେଁ । ଯୌନଗତ ପାପକର୍ମ ଓ ଅନ୍ୟ ସମସ୍ତ ଭୋଗ ବିଳାସରେ ଲିପ୍ତ ହେବା ଠିକ୍ ନୁହେଁ । ଯୁକ୍ତି ତର୍କ କରିବା ଓ ଇର୍ଷାନ୍ୱିତ ହେବା ଉଚିତ୍ ନୁହେଁ ।
\v 14 ନିଜର ପାପପୂର୍ଣ୍ଣ ସ୍ୱାର୍ଥପର ଇଚ୍ଛାକୁ ତୃପ୍ତ କରିବାରେ ଲାଗି ନ ରହି ଆମ୍ଭେ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କୁ ପରିଧାନ କରିବା ଉଚିତ୍ ।
\s5
\c 14
\p
\v 1 ଯେଉଁ ଲୋକର ବିଶ୍ୱାସ ଦୁର୍ବଳ, ସେ ଲୋକକୁ ନିଜ ଦଳ ଭିତରେ ଗ୍ରହଣ କରିବା ପାଇଁ ମନା କର ନାହିଁ । ସେହି ଲୋକର ଭିନ୍ନ ମତ ପାଇଁ, ତା’ସହିତ ଯୁକ୍ତିତର୍କ କର ନାହିଁ ।
\v 2 ଜଣେ ଲୋକ କୌଣସି ପ୍ରକାରର ଖାଦ୍ୟ ଖାଇ ପାରିବ ବୋଲି ବିଶ୍ୱାସ କରିପାରେ । କିନ୍ତୁ ଯଦି ଅନ୍ୟ ଜଣକର ବିଶ୍ୱାସ ଦୁର୍ବଳ, ସେ କେବଳ ଶାକାହାରୀ ଭୋଜନ ଖାଉ ।
\s5
\v 3 ଯେଉଁ ଲୋକ ସମସ୍ତ ପ୍ରକାର ଖାଦ୍ୟ ଖାଇ ପାରେ ସେ ଗର୍ବ କରିବା ଉଚିତ୍ ନୁହେଁ ଯେ, ସେ ଶାକାହାରୀ ଲୋକଠାରୁ ଅଧିକ ଭଲ । ସେହିପରି ଶାକାହାରୀ ଲୋକ ସ୍ଥିର ନ କରୁ ଯେ, ସମସ୍ତ ପ୍ରକାର ଭୋଜନ କରୁଥିବା ଲୋକ ମନ୍ଦ ଅଟେ । ପରମେଶ୍ୱର ତାହାକୁ ଗ୍ରହଣ କରିଛନ୍ତି ।
\v 4 ତୁମ୍ଭେ ଅନ୍ୟ ଲୋକର ଚାକରକୁ ବିଚାର କର ନାହିଁ । ତାହାର ମାଲିକ କେବଳ ଜାଣି ପାରେ ଯେ ଚାକରଟି ଭଲ କି ମନ୍ଦ ଏବଂ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ସେବକମାନେ ଯୋଗ୍ୟ, କାରଣ ପରମେଶ୍ୱର ସେମାନଙ୍କୁ ଯୋଗ୍ୟ ବିବେଚିତ କରିଛନ୍ତି ।
\s5
\v 5 ଜଣେ ଲୋକ ବିଶ୍ୱାସ କରିପାରେ ଯେ, ଗୋଟିଏ ଦିନ, ଅନ୍ୟ ଦିନଗୁଡିକ ତୁଳନାରେ ବିଶିଷ୍ଟ ଅଟେ । ସେହିପରି ଅନ୍ୟ ଜଣେ ଲୋକ ସମସ୍ତ ଦିନ ସମାନ ମହତ୍ତ୍ୱ ପ୍ରଦାନ କରିପାରେ । ପ୍ରତ୍ୟେକ ଲୋକ ନିଜର ବିଶ୍ୱାସ ନେଇ ମନରେ ନିଶ୍ଚିତ ହେବା ଉଚିତ୍ ।
\v 6 ଯେଉଁ ଲୋକ ଗୋଟିଏ ଦିନକୁ ଅନ୍ୟ ଦିନଗୁଡିକ ତୁଳନାରେ ବିଶେଷ ମହତ୍ତ୍ୱ ଦିଏ, ତାହା ସେ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ପାଇଁ ସେପରି କରେ । ଯେଉଁ ଲୋକ ସମସ୍ତ ପ୍ରକାର ଖାଦ୍ୟ ଖାଏ, ତାହା ସେ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ପାଇଁ କରେ । ଖାଦ୍ୟ ପାଇଁ ସେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଧନ୍ୟବାଦ ଜଣାଏ । ଯେଉଁ ଲୋକ କେତେକ ପ୍ରକାରର ଖାଦ୍ୟ ଖାଇବାକୁ ବାରଣ କରେ, ତାହା ସେ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ପାଇଁ ସେପରି କରେ, ଓ ତାହାଙ୍କୁ ଧନ୍ୟବାଦ ଜଣାଏ ।
\s5
\v 7 ଆମ୍ଭେ ସମସ୍ତେ ନିଜ ପାଇଁ ନୁହେଁ କିନ୍ତୁ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ପାଇଁ ଜୀବିତ ବା ମୁତ୍ୟୁବରଣ କରୁ ।
\v 8 ଆମ୍ଭେ ଜୀବିତ ରହିଲେ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ପାଇଁ ଜୀବିତ ରହୁ ଓ ମୃତ୍ୟୁବରଣ କଲେ ମଧ୍ୟ ତାହାଙ୍କ ପାଇଁ ମୃତ୍ୟୁବରଣ କରୁ । ତେଣୁ ଜୀବିତ ରହୁ ବା ମୃତ୍ୟୁ ବରଣ କରୁ, ଆମ୍ଭେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କର ହିଁ ଅଟୁ ।
\v 9 ସେଥିପାଇଁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ମୃତ୍ୟୁବରଣ କଲେ ଓ ମୃତ୍ୟୁରୁ ପୁନଃଜୀବିତ ହେଲେ । ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଏପରି କରିବାର କାରଣ ଯେ, ଯେଉଁମାନେ ମରି ସାରିଛନ୍ତି ଓ ଯେଉଁମାନେ ଜୀବିତ ଅଛନ୍ତି, ସେ ସମସ୍ତଙ୍କର ପ୍ରଭୁ ହୋଇ ପାରିବେ ।
\s5
\v 10 ଅତଏବ, ତୁମ୍ଭେ ନିଜ ଭାଇଙ୍କର ବିଚାର କର ନାହିଁ । ନିଜକୁ ନିଜ ଭାଇଠାରୁ ଅଧିକ ଭଲ ବୋଲି ଭାବ ନାହିଁ । ଆମ୍ଭେ ସମସ୍ତେ ନ୍ୟାୟବିଚାର ପାଇଁ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ଆଗରେ ଠିଆ ହେବା, ଓ ସେ ଆମ୍ଭର ବିଚାର କରିବେ ।
\v 11 ଶାସ୍ତ୍ରରେ ଲେଖା ଅଛି: “ଆମେ ଜାଣୁ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଲୋକର ମସ୍ତକ ନତ ହେବ ଏବଂ ପ୍ରତ୍ୟେକେ ଆପଣା ଆପଣା ଆଣ୍ଠୁକୁ ଭାଙ୍ଗିବେ ।”
\s5
\v 12 “ଅତଏବ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଲୋକ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ଛାମୁରେ ନଇଁବ ଏବଂ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଜନ ମୋର ପ୍ରଶଂସା କରିବ ।”
\v 13 ଏଣୁ ଆମ୍ଭେ ଏକ ଆରେକକୁ ଦୋଷ ଦେବା ବନ୍ଦ କରିବା ଉଚିତ୍ । ଆମ୍ଭେ ଏପରି ସଂକଳ୍ପ ନେବା ଦରକାର, ଯେପରି ଆମ୍ଭର କାର୍ଯ୍ୟ ଦ୍ୱାରା ନିଜ ଭାଇ କି ଭଉଣୀ ପାପରେ ପଡିବେ ନାହିଁ ।
\s5
\v 14 ମୁଁ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁଙ୍କଠାରେ ରହିଥିବାରୁ, ମୁଁ ଜାଣେ ଯେ, ନିଶ୍ଚୟ କୌଣସି ଭୋଜନ ଆପେ ଆପେ ଅଶୁଚି ହୁଏ ନାହିଁ । କିନ୍ତୁ ଯଦି ଜଣେ କୌଣସି ଖାଦ୍ୟକୁ ଅଶୁଚି ବୋଲି ବିଶ୍ୱାସ କରେ, ସେହି ଖାଦ୍ୟ ତା’ ପାଇଁ ଅଶୁଚି ହୁଏ ।
\v 15 ତାହାକୁ ସେ ଗ୍ରହଣ କରିବା ଅନୁଚିତ । ତୁମ୍ଭ ଖାଦ୍ୟ ଦ୍ୱାରା ତୁମ୍ଭେ ଯଦି ତୁମ୍ଭର ଭାଇର ବିଶ୍ୱାସକୁ ଆଘାତ ଦେଉଛ, ତା’ହେଲେ ତୁମ୍ଭେ ପ୍ରକୃତରେ ପ୍ରେମ ଦ୍ୱାରା ପରିଚାଳିତ ବ୍ୟକ୍ତି ଭଳି ବ୍ୟବହାର କରୁ ନାହିଁ । ସେ ମନ୍ଦ ଭାବୁଥିବା କୌଣସି ଖାଦ୍ୟ ଗ୍ରହଣ କରି ତୁମ୍ଭେ ତା'ର ବିଶ୍ୱାସକୁ ନଷ୍ଟ କର ନାହିଁ । ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ସେ ଲୋକ ନିମନ୍ତେ ମଧ୍ୟ ପ୍ରାଣ ତ୍ୟାଗ କରିଥିଲେ ।
\s5
\v 16 ତୁମ୍ଭ ଦ୍ୱାରା ଭଲ ବୋଲି ଗଣିତ କର୍ମର କୌଣସି ବିଷୟକୁ ଅନ୍ୟମାନେ ମନ୍ଦ ବୋଲି ନ କୁହନ୍ତୁ ।
\v 17 ପ୍ରଭୁଙ୍କ ରାଜ୍ୟରେ ଖାଇବା ପିଇବା ଅଧିକ ଗୁରୁତ୍ତ୍ୱ ନୁହେଁ । ମହତ୍ତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ କଥା ହେଲା, ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ସହିତ ଧାର୍ମିକ ଜୀବନ କାଟିବା, ଶାନ୍ତି ଓ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାରେ ଆନନ୍ଦ କରିବ ।
\s5
\v 18 ଯେଉଁମାନେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ସେବାରେ ରହି ଏହି ପ୍ରକାର ଜୀବନ ଯାପନ କରୁଛନ୍ତି, ସେମାନେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କୁ ପ୍ରସନ୍ନ କରନ୍ତି । ଲୋକେ ମଧ୍ୟ ସେହି ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଗ୍ରହଣ କରନ୍ତି ଓ ସମ୍ମାନ ଦିଅନ୍ତି ।
\v 19 ଅତଏବ ଆସ, ଆମ୍ଭେ ଶାନ୍ତି ଆଣୁଥିବା କାର୍ଯ୍ୟଗୁଡିକ ପରିଶ୍ରମ ପୂର୍ବକ କରିବା । ପରସ୍ପରକୁ ସାହାଯ୍ୟ ପ୍ରଦାନ କରୁଥିବା କାର୍ଯ୍ୟମାନ କରିବା ଯେପରି ସେସବୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କୁ ନିର୍ଭର ଏବଂ ବାଧ୍ୟ ହେବା ନିମନ୍ତେ ସାହାଯ୍ୟ କରିବ ।
\s5
\v 20 ଖାଦ୍ୟ ଯେପରି ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ କାମକୁ ନଷ୍ଟ ନ କରେ । ସମସ୍ତ ପ୍ରକାରର ଖାଦ୍ୟ ଖାଇବା ପାଇଁ ଯୋଗ୍ୟ । କିନ୍ତୁ ଏପରି ଖାଦ୍ୟ ଖାଇବା ଭୁଲ୍, ଯଦି ତାହା ଅନ୍ୟ ଜଣକୁ ପାପରେ ପଡିଯିବାର କାରଣ ହୋଇଥାଏ ।
\v 21 ଯଦି ତୁମ୍ଭର ଖାଦ୍ୟ ତୁମର ଭାଇ ବା ଭଉଣୀକୁ, ପାପକର୍ମ କରିବାକୁ ବାଧ୍ୟ କରେ, ତା’ହେଲେ ତୁମ୍ଭେ ମାଂସ ନ ଖାଇବା ଓ ଦ୍ରାକ୍ଷାରସ ନ ପିଇବା ଅଧିକ ଭଲ । ଏପରି କୌଣସି କାମ କରିବା ଉଚିତ୍ ନୁହେଁ ଯାହା ତୁମ୍ଭ ଭାଇ ବା ଭଉଣୀଙ୍କୁ ପାପ କରିବା ପାଇଁ ସୁଯୋଗ ଦିଏ ।
\s5
\v 22 ନିଜର ଏହି ଭଳି ବିଶ୍ୱାସଗୁଡିକୁ ପରମେଶ୍ୱର ଓ ତୁମ୍ଭ ନିଜ ଭିତରେ ଗୋପନୀୟ ଭାବେ ରଖ । ଯେଉଁ ଲୋକ ନିଜେ ବିଶ୍ୱାସ କରୁଥିବା କର୍ମମାନ କଲା ବେଳେ ନିଜକୁ ଦୋଷୀ ବୋଲି ଭାବେ ନାହିଁ, ସେହି ଲୋକ ବାସ୍ତବରେ ସୁଖୀ ଓ ଧନ୍ୟ ।
\v 23 କିନ୍ତୁ ଯଦି ଜଣେ, ସେ ଠିକ୍ କାମ କରୁଛି ବୋଲି ନିଶ୍ଚିତ ଭାବରେ ନ ଜାଣି ଭୋଜନ କରେ, ତା’ହେଲେ ସେ ନିଜକୁ ଦୋଷୀ କରେ । କାରଣ ସେ ବିଶ୍ୱାସରେ ଭୋଜନ କରେ ନାହିଁ । ଯଦି ଜଣେ ଠିକ୍ ନୁହେଁ ବୋଲି ଜାଣିପାରି ମଧ୍ୟ କୌଣସି କାମ କରେ, ତା’ହେଲେ ସେ ପାପ କରୁଛି ।
\s5
\c 15
\p
\v 1 ଆମ୍ଭେ ଆମ୍ଭର ବିଶ୍ୱାସ ପାଇଁ ବଳବାନ ଅଟୁ । ଅତଏବ, ଦୁର୍ବଳ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଆମ୍ଭେ ସାହାଯ୍ୟ କରିବା ଉଚିତ୍ ଏବଂ ସେମାନଙ୍କର ଦୁର୍ବଳତାରୁ ସେମାନଙ୍କୁ ଉଦ୍ଧାର କରିବା । ଆମ୍ଭେ କେବଳ ନିଜକୁ ଖୁସି ରଖିବା ପାଇଁ ଚେଷ୍ଟା କରିବା ଉଚିତ୍ ନୁହେଁ ।
\v 2 ଆମ୍ଭେ ଅନ୍ୟ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ କରିବା ପାଇଁ ଚେଷ୍ଟା କରିବା ଉଚିତ୍ । ସେମାନଙ୍କ ବିଶ୍ୱାସକୁ ବଳବାନ କରିବା ଓ ବଢାଇବା ଦୃଷ୍ଟିରୁ ଆମ୍ଭେ ସେମାନଙ୍କ ପାଇଁ କ’ଣ ଭଲ ତାହା ଭାବିବା ଉଚିତ୍ ।
\s5
\v 3 ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ମଧ୍ୟ ନିଜକୁ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ କରିବା ପାଇଁ ଚେଷ୍ଟାକରି ନ ଥିଲେ । ତାହାଙ୍କ ବିଷୟରେ ଶାସ୍ତ୍ର କୁହେ: " ଯେଉଁମାନେ ତୁମ୍ଭର ଅପମାନ କରିଛନ୍ତି, ସେମାନେ ମୋର ବି ଅପମାନ କରିଛନ୍ତି ।" ଅପରପକ୍ଷେ ସେ ପରମେଶ୍ୱରକୁ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଚେଷ୍ଟା କରିଥିଲେ ।
\v 4 ଶାସ୍ତ୍ରରେ ଯେଉଁ କଥାମାନ ଲେଖା ଅଛି, ସେଗୁଡିକ ଦ୍ୱାରା ଆମ୍ଭର ଧୈର୍ଯ୍ୟ ଓ ଶକ୍ତି ବଢେ ଓ ଆମ୍ଭେ ଭରସା ଲାଭ କରୁ ।
\s5
\v 5 ଧୈର୍ଯ୍ୟ ଓ ଶକ୍ତି ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କଠାରୁ ପ୍ରାପ୍ତ ହୁଏ । ମୁଁ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କଠାରେ ପ୍ରାର୍ଥନା କରୁଛି ଯେ ତୁମ୍ଭେ ସମସ୍ତେ ଯୀଶୁଙ୍କ ମାର୍ଗରେ ଶାନ୍ତିରେ ମିଳିମିଶି ରୁହ ।
\v 6 ତା’ହେଲେ ତୁମ୍ଭେ ସମସ୍ତେ ଏକତ୍ର ଭାବରେ ଆମ୍ଭ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କର ପିତା ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କୁ ମହିମା ପ୍ରଦାନ କରି ପାରିବ ।
\v 7 ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେଉଁମାନେ ରୋମ୍ ନଗରୀରେ ବାସ କରୁଅଛ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଗ୍ରହଣ କରିଛନ୍ତି, ଅତଏବ ତୁମ୍ଭେମାନେ ପରସ୍ପରକୁ ଗ୍ରହଣ କର । ଏପରି କରିବା ଦ୍ୱାରା ତୁମେ ଯେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ପରି ଆଚରଣ କରୁଅଛ ଏହା ଦେଖି ସେମାନେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କର ପ୍ରଶଂସା କରିବେ ।
\s5
\v 8 ଏହି କର୍ମ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କୁ ମହିମା ପ୍ରଦାନ କରିବ । ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହିଛି ଯେ, ପରମେଶ୍ୱର ଯିହୁଦୀମାନଙ୍କର ପୂର୍ବପୁରୁଷମାନଙ୍କୁ ଯାହା ପ୍ରତିଜ୍ଞା ସବୁ ପ୍ରଦାନ କରିଛନ୍ତି ତାହା ସତ୍ୟ ବୋଲି ପ୍ରମାଣିତ କରିବା ପାଇଁ, ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯିହୁଦୀମାନଙ୍କର ସେବକ ହେଲେ ।
\v 9 ଅଣଯିହୁଦୀ ଲୋକେ, ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ପ୍ରଦତ୍ତ କରୁଣା ପାଇଁ, ତାହାଙ୍କୁ ମହିମା ପ୍ରଦାନ କରି ପାରିବେ; ସେଥିପାଇଁ ମଧ୍ୟ ସେ ଏହା କଲେ । ଶାସ୍ତ୍ରରେ ଦାଉଦ ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ କହିଲେ, “ଯେପରି ମୁଁ ଅଣଯିହୁଦୀମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ତୁମକୁ ପ୍ରଶଂସା କରିବି; ମୁଁ ପ୍ରଶଂସାର ଗୀତ ଗାଇବି ।”
\s5
\v 10 ମୋଶା ଲେଖିଲେ “ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଲୋକମାନେ ଆନନ୍ଦ କର ।”
\v 11 ଶାସ୍ତ୍ରରେ ଦାଉଦ କହିଲେ, “ସଦାପ୍ରଭୁଙ୍କ ପ୍ରଶଂସା କର, ହେ ଅଣଯିହୁଦୀମାନେ ସମସ୍ତେ; ପ୍ରତ୍ୟେକେ ତାହାଙ୍କର ପ୍ରଶଂସା କର ।”
\s5
\v 12 ଯିଶାଇୟ ମଧ୍ୟ କୁହନ୍ତି, “ଦାଉଦଙ୍କର ବଂଶଧର ଅଣଯିହୁଦୀମାନଙ୍କ ଉପରେ ରାଜତ୍ୱ କରିବେ । ସେ ଯାହା ପ୍ରତିଜ୍ଞା କରିଅଛନ୍ତି ତାହା ସଫଳ କରିବାକୁ ସାହସର ସହିତ ଅପେକ୍ଷା କରିବେ ।”
\s5
\v 13 ମୁଁ ସମସ୍ତ ଭରସା ଦୃଢତାରେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କଠାରେ ପ୍ରାର୍ଥନା କରୁଛି ଯେ, ସେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ବିଶ୍ୱାସ କାରଣରୁ ତୁମ୍ଭ ଜୀବନରେ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଆନନ୍ଦ ଓ ଶାନ୍ତି ଆଣି ଦିଅନ୍ତୁ । ତା’ ହେଲେ ତୁମ୍ଭେ ପ୍ରଚୁର ଭରସା ଲାଭ କରିବ ଓ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାଙ୍କର ଶକ୍ତି ତୁମ୍ଭ ଜୀବନରେ ଝରିବ ।
\s5
\v 14 ମୋ’ ଭାଇ ଓ ଭଉଣୀମାନେ! ମୁଁ ଜାଣେ ଯେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଭଲ ଗୁଣରେ ପରିପୂର୍ଣ୍ଣ । ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ପ୍ରଚୁର ଜ୍ଞାନ ଅଛି ଓ ତୁମ୍ଭେ ମାନେ ପରସ୍ପରକୁ ଶିକ୍ଷା ଦେଇ ପାରିବ ।
\s5
\v 15 କିନ୍ତୁ ପୁନର୍ବାର ମନେ ପକାଇବା ପାଇଁ ମୁଁ ଖୋଲା ଖୋଲି ଭାବେ କେତେକ ବିଷୟରେ ଲେଖିଥିଲି । ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କଠାରୁ ବିଶେଷ ଅନୁଗ୍ରହଦାନ ପାଇଥିବାରୁ, ମୁଁ ଏପରି କଲି କାରଣ ଈଶ୍ୱର ମୋତେ ପ୍ରେରିତ କରି ନିଯୁକ୍ତ କରିଅଛି ଆଉ ଏଥିନିମନ୍ତେ ମୁଁ ଯୋଗ୍ୟ ନୁହେଁ ।
\v 16 ପରମେଶ୍ୱର ମୋତେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯୀଶୁଙ୍କର ଜଣେ ସେବକ ହୋଇ ଅଣଯିହୁଦୀମାନଙ୍କୁ ସାହାଯ୍ୟ କରିବା ପାଇଁ ନିଯୁକ୍ତ କଲେ । ସେ ମୋତେ ସୁସମାଚାର ଶିକ୍ଷା ଦେବାର କାର୍ଯ୍ୟ କରିବା ନିମନ୍ତେ ନିଯୁକ୍ତ କଲେ । ଏପରି କରିବା ଉବ୍ଦେଶ୍ୟ ହେଲା ଯେ, ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରେ ଅଣଯିହୁଦୀମାନଙ୍କୁ ପରମେଶ୍ୱର ଗ୍ରହଣ କରିବେ । ଏହି ଲୋକମାନେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ପାଇଁ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ପବିତ୍ର କରାଯାଇଥିବା ଏକ ଦାନ ସଦୃଶ ହେବେ ।
\s5
\v 17 ମୁଁ ଗର୍ବ କରେ ଯେ, ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯୀଶୁଙ୍କଠାରେ ରହି ମୁଁ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ସେବା କରିଛି ।
\v 18 ମୁଁ ନିଜେ କରିଥିବା କାର୍ଯ୍ୟ ବିଷୟରେ କିଛି କହିବି ନାହିଁ । ମୁଁ କେବଳ ସେହି କଥା ଗୁଡିକ କହିବି, ଯାହା ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯୀଶୁ ମୋ’ଦ୍ୱାରା କରିଛନ୍ତି ଯଦ୍ଦ୍ୱାରା ଅଣଯିହୁଦୀମାନେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ବାଧ୍ୟ ହେବେ । ସେମାନେ ମୋ’ କଥା ଓ କାର୍ଯ୍ୟ ପାଇଁ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କର ବାଧ୍ୟ ହୋଇଛନ୍ତି ।
\v 19 ସେମାନେ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ କର୍ମ ଓ ଅଭୂତ ଘଟଣା ମାଧ୍ୟମରେ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାଙ୍କର ଶକ୍ତିରେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କୁ ମାନିଛନ୍ତି । ମୁଁ ଯିରୂଶାଲମଠାରୁ ଇଲ୍ଲୁରିକ ଚାରିପଟ ଅଞ୍ଚଳରେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ସୁସମାଚାର ପ୍ରଚାର କଲି ଓ ମୋର ସେହି କାର୍ଯ୍ୟ ସମାପ୍ତ କଲି ।
\s5
\v 20 ମୁଁ ସେହି ସ୍ଥାନମାନଙ୍କରେ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କର ସୁସମାଚାର ପ୍ରଚାର କରିବାକୁ ଇଚ୍ଛା କରେ, ଯେଉଁଠାରେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କର ନାମ ମଧ୍ୟ ଲୋକମାନେ ଶୁଣି ନାହାନ୍ତି । ଏପରି କରିବା ଉଲେଖ୍ୟ ଯେ, ଅନ୍ୟ ଲୋକ ଦ୍ୱାରା ଆରମ୍ଭ କରା ଯାଇଥିବା ମୂଳଦୁଆ ଉପରେ କାର୍ଯ୍ୟକୁ ଯେପରି ମୁଁ ଆଉ ଥରେ ନ କରେ ।
\v 21 କିନ୍ତୁ ଶାସ୍ତ୍ରରେ ଏହିପରି ଲେଖା ହୋଇଛି: “ଯେଉଁ ଲୋକମାନେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ବିଷୟରେ କିଛି ସୁସମ୍ବାଦ କେବେ ଶୁଣି ନାହାନ୍ତି, ସେମାନେ ତା’ଙ୍କୁ ଦେଖିବେ । ଯେଉଁମାନେ ତା’ଙ୍କ ବିଷୟରେ ଶୁଣି ନାହାନ୍ତି, ତା’ଙ୍କ ବିଷୟରେ ବୁଝିବେ ।”
\s5
\v 22 ସେଥିପାଇଁ ଅନେକ ଥର ମୋତେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପାଖକୁ ଆସିବା ପାଇଁ ଅଟକାଇ ଦିଆଯାଇଛି ।
\v 23 ଏବେ ଏହି ଅଞ୍ଚଳରେ ମୁଁ ମୋର କାର୍ଯ୍ୟ ସମାପ୍ତ କରିସାରିଛି । ବିଗତ ଅନେକ ବର୍ଷଧରି ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପାଖକୁ ଆସିବା ପାଇଁ ଇଚ୍ଛା କରୁଥିଲି ।
\s5
\v 24 ଅତଏବ ମୁଁ ଯେତେବେଳେ ସ୍ପେନକୁ ଯିବି, ସେତେବେଳେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଦେଖା କରିବି । ଆଶା କରେ ଯେ ସ୍ପେନକୁ ଯିବା ବାଟରେ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଦେଖା କରିବି ସେଠାରେ ରହିବି ଓ ଆନନ୍ଦ ଉପଭୋଗ କରିବି । ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୋତେ ମୋର ଯାତ୍ରାରେ ମଧ୍ୟ ସାହାଯ୍ୟ କରିପାରିବ ।
\v 25 ମାତ୍ର ଏବେ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପରିଦର୍ଶନ କରିବି ନାହିଁ କାରଣ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କର ଲୋକମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଅର୍ଥ ନେଇ ଏବେ ମୁଁ ଯିରୁଶାଲମ ଯିବାକୁ ଉଦ୍ୟତ ।
\s5
\v 26 ଯିରୁଶାଲମଠାରେ ଥିବା ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ଲୋକମାନେ ଗରିବ ଅଟନ୍ତି, ଏବଂ ମାକିଦନିଆ ଓ ଆଖାୟାର ବିଶ୍ୱାସୀ ଲୋକେ ଅର୍ଥ ସଂଗ୍ରହ କରିବା ପାଇଁ ସ୍ଥିର କରିଛନ୍ତି । ତେଣୁ ସେମାନେ ସେମାନଙ୍କର ସହାୟ ହୋଇପାରିବେ ।
\v 27 ସେମାନେ ଖୁସିରେ ଏହା କରିଛନ୍ତି । ଏହା ସେମାନଙ୍କର କର୍ତ୍ତବ୍ୟ ମଧ୍ୟ ଅଟେ । କାରଣ ଯିହୁଦୀମାନଙ୍କର ଆତ୍ମିକ ଆଶୀର୍ବାଦର ଅଂଶ ଅଣଯିହୁଦୀମାନେ ପାଇଛନ୍ତି । ଅତଏବ ଯିହୁଦୀମାନଙ୍କର ଉନ୍ନତି ପାଇଁ ଅଣଯିହୁଦୀମାନେ ସେମାନଙ୍କର ଜାଗତିକ ଆଶୀର୍ବାଦକୁ ବ୍ୟବହାର କରିବା ଉଚିତ୍ ।
\s5
\v 28 ଅତଏବ, ମୁଁ ଏହି ସେବାମୂଳକ କର୍ମ ଏକାଠି ଶେଷ କରିସାରିବା ପରେ ଏବଂ ଏହି ଧନକୁ ସୁରକ୍ଷିତ ଭାବରେ ଯିରୁଶାଲମର ଗରିବମାନଙ୍କୁ ଦେଲା ପରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନଗର ବାଟ ଦେଇ ସ୍ପେନ ଯିବି । ଗଲା ବାଟରେ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଦେଖା କରିବି ଓ ସେଠାରେ ରହିବି ।
\v 29 ମୁଁ ଜାଣେ ଯେ, ଯେତେବେଳେ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପାଖକୁ ଆସିବି, ସେତେବେଳେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କର ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଆଶୀର୍ବାଦ ନେଇ ଆସିବି ।
\s5
\v 30 ଭାଇ ଓ ଭଉଣୀମାନେ! ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ମାଧ୍ୟମରେ ଅନୁରୋଧ କରେ ଯେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କଠାରେ ମୋ’ପାଇଁ ପ୍ରାର୍ଥନା କରିବା ଦ୍ୱାରା ମୋତେ ସାହାଯ୍ୟ କର । ତୁମ୍ଭେମାନେ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁ ଓ ଆତ୍ମାର ପ୍ରେମ ଲାଭ କରୁଥିବା ଦୃଷ୍ଟିରୁ ଏପରି କର ।
\v 31 ପ୍ରାର୍ଥନା କର ଯେପରି ଅବିଶ୍ୱାସୀ ଯିହୁଦୀମାନଙ୍କ କବଳରୁ ରକ୍ଷା ପାଇପାରିବି ଏବଂ ଏଥିପାଇଁ ମଧ୍ୟ ପ୍ରାର୍ଥନା କରେ ଯେ, ଯିରୁଶାଲମଠାରେ ଯାହା ସାହାଯ୍ୟ ପହଞ୍ଚିବ ସେଥିରେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ଲୋକେ ପ୍ରସନ୍ନ ହେବ ।
\v 32 ତା'ପରେ ଯଦି ପରମେଶ୍ୱର ଇଚ୍ଛା କରନ୍ତି ତା’ହେଲେ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପାଖକୁ ଆନନ୍ଦର ସହ ଆସିବି ଓ ବିଶ୍ରାମ ନେବି ।
\s5
\v 33 ଶାନ୍ତିଦାତା ପରମେଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭ ସମସ୍ତଙ୍କ ସହିତ ଥାଆନ୍ତୁ । ଆମେନ୍ ।
\s5
\c 16
\p
\v 1 ମୁଁ, ତୁମ୍ଭକୁ କେଙ୍କ୍ରେୟା ନଗରୀର ମଣ୍ତଳୀର ବିଶେଷ ସେବିକା, ଆମ୍ଭର ଧର୍ମ ଭଉଣୀ ଫୈବୀଙ୍କୁ ଏହି ଚିଠି ଦ୍ୱାରା ପରିଚିତ ଓ ସୁପାରିଶ କରୁଛି ।
\v 2 ମୁଁ ତୁମ୍ଭକୁ କହୁଛି ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ଲୋକମାନଙ୍କ ପରି ପ୍ରଭୁଙ୍କଠାରେ ତାହାଙ୍କୁ ଗ୍ରହଣ କର । ତୁମ୍ଭଠାରୁ ତାହାଙ୍କର ଯାହା ଦରକାର, ସେଗୁଡିକ ଦ୍ୱାରା ତାହାଙ୍କୁ ସାହାଯ୍ୟ କର । ସେ ମୋତେ ଓ ଅନ୍ୟ ଅନେକ ଲୋକଙ୍କୁ ବହୁତ ସାହାଯ୍ୟ କରିଛନ୍ତି ।
\s5
\v 3 ପ୍ରୀସ୍କା ଓ ଆକ୍ୱିଲାଙ୍କୁ ମୋର ନମସ୍କାର । ସେମାନେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯୀଶୁଙ୍କ କାମରେ ମୋର ସହକର୍ମୀ ଅଟନ୍ତି ।
\v 4 ସେମାନେ ମୋ’ର ଜୀବନ ରକ୍ଷା ଲାଗି ନିଜ ଜୀବନ ଦେଇ ମୃତ୍ୟୁବରଣ କରିବାକୁ ଇଛୁକ ଥିଲେ । ମୁଁ ସେମାନଙ୍କ ପ୍ରତି କୃତଜ୍ଞ । କେବଳ ମୁଁ ନୁହେଁ ସମସ୍ତ ଅଣଯିହୁଦୀୟ ମଣ୍ତଳୀର ଲୋକମାନେ ମଧ୍ୟ ସେମାନଙ୍କ ପ୍ରତି କୃତଜ୍ଞ ।
\v 5 ତାଙ୍କ ଘରେ ଏକତ୍ରୀତ ହେଉଥିବା ମଣ୍ତଳୀକୁ ମଧ୍ୟ ସେମାନଙ୍କୁ ନମସ୍କାର ଜଣାଏ । ମୋର ବନ୍ଧୁ ଏପାଇଁ ନେତାଙ୍କୁ ମୋର ସମ ନମସ୍କାର ଜଣାଅ । ଖ୍ରୀଷ୍ଟରେ ବିଶ୍ୱାସୀ ହେବାରେ ଏସିଆ ପ୍ରଦେଶରେ ସେ ହିଁ ପ୍ରଥମ ବ୍ୟକ୍ତି ଅଟନ୍ତି ।
\s5
\v 6 ମରିୟମଙ୍କୁ ନମସ୍କାର । ସେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପାଇଁ ବହୁତ କାମ କରିଛନ୍ତି ।
\v 7 ଆନ୍ଦ୍ରନିକ ଓ ତା’ଙ୍କ ସ୍ତ୍ରୀ ଯୂନିୟାଙ୍କୁ ନମସ୍କାର । ସେମାନେ ମୋର ଜ୍ଞାତି, ଓ ସେମାନେ ମୋ’ ସହିତ ବନ୍ଦୀ ହୋଇ କାରଗାରରେ ଥିଲେ । ସେମାନେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ଅତି ପ୍ରସିଦ୍ଧ କାର୍ଯ୍ୟକର୍ତ୍ତା ଓ ମୋ’ଠାରୁ ପୂର୍ବରୁ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସୀ ଥିଲେ ।
\v 8 ପ୍ରଭୁଙ୍କଠାରେସ୍ଥିତ ମୋର ପ୍ରିୟ ମାତ୍ର ଆମ୍ପ୍ଲିଯାତାଙ୍କୁ ନମସ୍କାର ପୁଣି ପ୍ରଭୁରେ ଯୋଗ ଦିଅନ୍ତି ।
\s5
\v 9 ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ସେବା ବିଷୟରେ ଆମ୍ଭର ସହକର୍ମୀ ଉର୍ବାଣ ଓ ମୋର ପ୍ରିୟତମ ମିତ୍ର ଆରିସ୍ତାଖୁଙ୍କୁ ମୋର ନମସ୍କାର ।
\v 10 ଆପେଲ୍ଲାଙ୍କୁ ମୋର ନମସ୍କାର, ଯିଏ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ସେବାରେ ପରୀକ୍ଷିତ ଓ ପ୍ରମାଣିତ । ଆରିସ୍ତବୁଲଙ୍କ ପରିବାରଜନଙ୍କୁ ମୋର ନମସ୍କାର ।
\v 11 ମୋର ଜ୍ଞାତି ହେରୋଦିୟୋନଙ୍କୁ ମୋର ନମସ୍କାର । ନାର୍କିସଙ୍କ ପରିଜନମାନଙ୍କୁ ନମସ୍କାର ଯେଉଁମାନେ ପ୍ରଭୁଙ୍କର ଅଟନ୍ତି ।
\s5
\v 12 ପ୍ରଭୁଙ୍କର ପରିଶ୍ରମୀ କାର୍ଯ୍ୟ କର୍ତ୍ତାକୁ ଫେଣା ଓ କ୍ରୁଫୋସାଙ୍କୁ ନମସ୍କାର । ମୋର ପ୍ରିୟ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ସେବାରେ ପରିଶ୍ରମକାରିଣୀ ପର୍ଶିଙ୍କୁ ନମସ୍କାର ।
\v 13 ପ୍ରଭୁଙ୍କର ବିଶିଷ୍ଟ ସେବକରୂପେ ଓ ତାହାଙ୍କର ମା'ଙ୍କୁ ଯେ ମୋର ମାତା ଭଳି ତାହାଙ୍କୁ ମୋର ନମସ୍କାର ।
\v 14 ଅସୁଙ୍କ୍ରିତ, ଫ୍ଲେଗୋନ, ହର୍ମୀସ୍, ପାତ୍ରବା ଓ ହର୍ମାସ୍, ଏବଂ ସେମାନଙ୍କ ସହିତ ଥିବା ଭାଇମାନଙ୍କୁ ନମସ୍କାର ।
\s5
\v 15 ଫିଲଲଗ, ଯୁଲିଯା, ନୀରୂସ୍ ଓ ତାହାଙ୍କ ଭଉଣୀ, ଅଲୁମ୍ପା ଓ ସେମାନଙ୍କ ସହିତ ଥିବା ସମସ୍ତ ସାଧୁମାନଙ୍କୁ ନମସ୍କାର ।
\v 16 ତୁମ୍ଭେମାନେ ସମସ୍ତେ ପବିତ୍ର ଚୁମ୍ବନ ଦେଇ ଏକାରେକକୁ ଅଭିବାଦନ ଜଣାଅ । ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କର ସମସ୍ତ ମଣ୍ତଳୀ ବା ବିଶ୍ୱାସୀ ସମୂହ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଅଭିବାଦନ ଜଣାଉଛନ୍ତି ।
\s5
\v 17 ଭାଇ ଓ ଭଉଣୀମାନେ! ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହିବାକୁ ଇଛାକରେ ଯେ, ଯେଉଁ ଲୋକମାନେ ତୁମ୍ଭ ଭିତରେ ଦଳଭେଦ ଓ ବିଘ୍ନ ଆଣିବା ପାଇଁ ଚେଷ୍ଟା କରୁଛନ୍ତି, ସେମାନଙ୍କଠାରୁ ସତର୍କ ରୁହ । ଲୋକମାନଙ୍କର ବିଶ୍ୱାସକୁ ଭାଙ୍ଗିବା ପାଇଁ ଚେଷ୍ଟା କରୁଥିବା ଲୋକମାନଙ୍କଠାରୁ ସତର୍କ ରୁହ । ଏଭଳି ଲୋକେ ତୁମ୍ଭେ ଗ୍ରହଣ କରିଥିବା ପ୍ରକୃତ ଶିକ୍ଷା ବିରୁଦ୍ଧରେ ଥାଆନ୍ତି ।
\v 18 ଏହି ଲୋକମାନଙ୍କଠାରୁ ଦୂରରେ ରୁହ । ଏଭଳି ଲୋକେ ଆମ୍ଭ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କର ସେବା ନ କରି କେବଳ ନିଜ ସୁଖରେ ମାତି ଥା’ନ୍ତି । ସେମାନେ ଆକର୍ଷଣୀୟ ଓ ସୁନ୍ଦର କଥା କହି ଲୋକମାନଙ୍କୁ ବୋକା କରନ୍ତି ଓ ଯେଉଁମାନେ ମନ୍ଦ ବିଷୟରେ ଜାଣି ନାହାନ୍ତି, ସେମାନଙ୍କୁ ଭୁଲାନ୍ତି ।
\s5
\v 19 ତୁମ୍ଭେମାନେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କର ବାଧ୍ୟ ଅଟ; ସମସ୍ତେ ଏହା ଶୁଣିଛନ୍ତି । ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପାଇଁ ବହୁତ ଖୁସି । କିନ୍ତୁ ମୁଁ ଇଚ୍ଛା କରେ ଯେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଭଲ ପାଇଁ ବିଚକ୍ଷଣ ହୁଅ ଯେପରି ତୁମେ ଉତ୍ତମ ବିଷୟ ଓ ମନ୍ଦଠାରୁ ପୃଥକ ରୁହ ।
\v 20 ଯଦି ତୁମେ ଏହି ସବୁ କର ଈଶ୍ୱର ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ତାହାଙ୍କର ଶାସ୍ତି ଦେବେ । ଶାନ୍ତିର ଦାତା ପରମେଶ୍ୱର ଶୀଘ୍ର ଶୟତାନକୁ ହରାଇବେ ଓ ତା' ଉପରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଶକ୍ତି ପ୍ରଦାନ କରିବେ । ଆମ୍ଭର ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁଙ୍କର ଅନୁଗ୍ରହ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସହିତ ରହୁ ।
\s5
\v 21 ମୋର ସହକାରୀ ତୀମଥି ଓ ମୋର ସ୍ୱଜାତୀୟ ଯିହୁଦୀମାନେ ଲୂକୀୟ, ଯାସୋନ୍ ଓ ସୋସିପାତ୍ର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ନମସ୍କାର ଜଣାଉଅଛନ୍ତି ।
\v 22 ଏହି ପତ୍ରର ଲେଖକ ମୁଁ ତର୍ତ୍ତୀୟ ଅଟେ । ମୁଁ ମଧ୍ୟ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ନାମରେ ନମସ୍କାର କରୁଅଛି ।
\s5
\v 23 ମୋତେ ଓ ସମଗ୍ର ମଣ୍ତଳୀକୁ ଆତିଥ୍ୟ ପ୍ରଦାନ କରିଥିବା ଗାୟ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପ୍ରଣାମ ଜଣାଉଅଛନ୍ତି । ଏରାଷ୍ଟ୍ର ନାମକ, ଏହି ନଗରର କୋଷାଧ୍ୟକ୍ଷ ଓ କ୍ୱାର୍ତ୍ତ ନାମକ ଜଣେ ଭାଇ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ନମସ୍କାର ଜଣାଉଅଛନ୍ତି ।
\v 24 ମୁଁ ପାଉଲ ଗାୟଙ୍କ ଗୃହରେ ମୁଁ ଅଛି ଏବଂ ମୁଁ ଚାହେଁ ତାହାଙ୍କ ଗୃହରେ ଯେଉଁ ମଣ୍ଡଳୀ ଏକତ୍ରୀତ ହୁଅନ୍ତି, ସେମାନଙ୍କୁ ଅଭିବାଦନ ଜଣାଅ । ଏରାଷ୍ଟସ୍ ଯେ ନଗରୀର ବିତ୍ତ ସଂଚାଳକ ସେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କ୍ୱାର୍ତ୍ତଙ୍କ ସହ ନମସ୍କାର ଜଣାନ୍ତି ।
\s5
\v 25 ଏଭାବେ ଓ ସେପ୍ରକାରେ ପରମେଶ୍ୱର ହିଁ ତୁମ୍ଭକୁ ସୁସ୍ଥିର କରି ପାରନ୍ତି । ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସୁସ୍ଥିର ହେବା ପାଇଁ ଯେଉଁ ସମାଚାର ପ୍ରଚାର କରୁଛି ସେହି ସତ୍ୟ ସୃଷ୍ଟି ଆରମ୍ଭରୁ ଗୁପ୍ତ ଭାବରେ ଥିଲା
\v 26 ପରମେଶ୍ୱର ତାହାକୁ ପ୍ରକାଶିତ କରିବା ପାଇଁ ଆଦେଶ ଦେଇଛନ୍ତି । ଏହି ଗୁପ୍ତ ସତ୍ୟ ଏବେ ଆମ୍ଭକୁ ଓ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଜ୍ଞାତ କରାଯାଇଛି । ଭବିଷ୍ୟଦ୍‌ବକ୍ତାମାନଙ୍କର ଲେଖା ଦ୍ୱାରା ତାହା ପ୍ରକାଶିତ ହେଲା । ଏହା ଦ୍ୱାରା ସମସ୍ତ ଲୋକମାନଙ୍କର ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ପାଇଁ ବିଶ୍ୱାସ ଓ ଆଜ୍ଞାକାରିତା ବଢି ପାରିବ ।
\s5
\v 27 ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯାହା ସେ ଆମ ନିମନ୍ତେ କରିଅଛନ୍ତି ତାହାଙ୍କ ମାଧ୍ୟମରେ ଏକ ମାତ୍ର ଜ୍ଞାନବାନ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କର ପ୍ରଶଂସା ଅନନ୍ତ କାଳ ପାଇବା ନିମନ୍ତେ ଯୋଗ୍ୟ ତାହାଙ୍କର ହେଉ । ଆମେନ୍ ।

656
47-1CO.usfm Normal file
View File

@ -0,0 +1,656 @@
\id 1CO
\ide UTF-8
\h କରିନ୍ଥୀୟ ମଣ୍ଡଳୀ ନିକଟକୁ ପାଉଲଙ୍କ ପ୍ରଥମ ପତ୍ର
\toc1 କରିନ୍ଥୀୟ ମଣ୍ଡଳୀ ନିକଟକୁ ପାଉଲଙ୍କ ପ୍ରଥମ ପତ୍ର
\toc2 କରିନ୍ଥୀୟ ମଣ୍ଡଳୀ ନିକଟକୁ ପାଉଲଙ୍କ ପ୍ରଥମ ପତ୍ର
\toc3 1co
\mt1 କରିନ୍ଥୀୟ ମଣ୍ଡଳୀ ନିକଟକୁ ପାଉଲଙ୍କ ପ୍ରଥମ ପତ୍ର
\s5
\c 1
\p
\v 1 ମୁଁ ପାଉଲ, ଏହି ପତ୍ର ଲେଖୁଅଛି, ଯେତେବେଳେ ମୁଁ ଏହି ପତ୍ର ଲେଖୁଅଛି, ସୋସ୍ଥିନା, ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ସହ ବିଶ୍ୱାସୀ, ମୋ ସହିତ ଅଛନ୍ତି I ଈଶ୍ୱର ମୋତେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯୀଶୁଙ୍କ ଜଣେ ପ୍ରେରିତ ହେବାକୁ ନିଯୁକ୍ତ କଲେ, ଏବଂ ଈଶ୍ୱର ମୋତେ ତାହାଙ୍କ ସେବା କରିବା ନିମନ୍ତେ ମନୋନୀତ କଲେ I
\v 2 ଏହି ପତ୍ର କରିନ୍ଥରେ ଥିବା ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ମଣ୍ଡଳୀ ନିକଟକୁ ଲେଖୁଛନ୍ତି, ଆମ ସମସ୍ତଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ସର୍ବତ୍ର ଉଦ୍ଧାର ପାଇବା ପାଇଁ ଯେଉଁମାନେ ପ୍ରାର୍ଥନା କରନ୍ତି, ସେସମସ୍ତଙ୍କ ସହିତ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯୀଶୁଙ୍କଠାରେ ପୃଥକୀକୃତ ଓ ଆହୂତ ଯେ ତୁମ୍ଭେମାନେ,
\v 3 ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପିତା ଈଶ୍ୱର ଏବଂ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ପ୍ରେମ ଓ ଶାନ୍ତି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ହେଉ I
\s5
\v 4 ମୁଁ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଦିନ ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଧନ୍ୟବାଦ ଦିଏ କାରଣ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପ୍ରେମ କରୁଥିବାରୁ ଅନେକ ବହୁମୂଲ୍ୟ ଦାନ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଦେଇଅଛନ୍ତି I
\v 5 ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଅନେକ ବିଷୟ ଦେଇଅଛନ୍ତି I ସେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସମସ୍ତ ପ୍ରକାର ଶିକ୍ଷାଦାନରେ ଓ ସମସ୍ତ ପ୍ରକାର ଜ୍ଞାନରେ ସାହାଯ୍ୟ କଲେ I
\v 6 ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ବିଷୟରେ ଏହି ତଥ୍ୟ ସବୁ ସତ୍ୟ ଅଟେ ଏହା ତୁମ୍ଭେମାନେ ଆପଣା ଆପଣାର ପ୍ରମାଣ ଅଟ I
\s5
\v 7 ଏହି କାରଣରୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଆତ୍ମାଙ୍କଠାରୁ ଦାନରେ ଊଣା ପଡ଼ୁ ନାହଁ କାରଣ ଯେତେବେଳେ ଈଶ୍ୱର ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କୁ ପ୍ରକାଶରେ ଆଣିବେ ଏବଂ ପ୍ରତ୍ୟେକଙ୍କୁ ଦେଖାଇବେ ସେହି ଦିନ ନିମନ୍ତେ ଅପେକ୍ଷା କରୁଅଛ I
\v 8 ମଧ୍ୟ ଈଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ବଳବନ୍ତ କରିବେ ଯେପରି ତୁମ୍ଭେମାନେ ଶେଷ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ତାହାଙ୍କ ସେବା କରିପାର I ତେଣୁ ଏହି ପୃଥିବୀକୁ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଆଗମନ ଦିନରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଆପଣା ଆପଣାଠାରେ ଲଜ୍ଜିତ ହେବ ନାହିଁ I
\v 9 ଈଶ୍ୱର ଆପଣାର ସେହି ପ୍ରତିଜ୍ଞା ରକ୍ଷା କରିଅଛନ୍ତି I ଈଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଆହୂତ କଲେ, ଯେପରି ତୁମ୍ଭେମାନେ ତାହାଙ୍କ ପୁତ୍ର, ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ, ଯିଏ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରଭୁ, ତାହାଙ୍କୁ ଜାଣିପାର ଓ ପ୍ରେମ କରିପାର I
\s5
\v 10 ମୋହର ଭାଇ ଓ ଭଉଣୀମାନେ, ଯୀଶୁଙ୍କ ଦତ୍ତ ଅଧିକାରରେ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଅନୁରୋଧ କରେ ଯେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଏକମତ ହୁଅ ଯେପରି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମତଭେଦ ସମାଧାନ ହେବ, ଆଉ ଯେପରି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଦଳଭେଦ ନ ହୁଏ I ସମସ୍ତ ବିଷୟ ଏକ ଦୃଷ୍ଟିକୋଣରୁ ଦେଖିବାକୁ ଶିକ୍ଷା କର ଆଉ କାର୍ଯ୍ୟକୁ ସମସ୍ତେ ମିଳିତ ହୋଇ ସମାପ୍ତ କର I
\v 11 ଖ୍ଳୟୀଙ୍କ ପରିବାରଜନଙ୍କଠାରୁ ମୁଁ ଶୁଣିବାକୁ ପାଇଲି ଯେ ତୁମ୍ଭମାନେ କାହା କାହା ମଧ୍ୟରେ ଦଳଭେଦ ଓ ମତଭେଦ ଅଛି I
\s5
\v 12 ଏହା ହିଁ ସମସ୍ୟା ଅଟେ I ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଜଣ ଏହି ନେତା କିମ୍ବା ସେହି ନେତାଙ୍କର ଅନୁଗତ ବୋଲି ଦାବି କରୁଛ I ଜଣେ କୁହେ, " ମୁଁ ପାଉଲଙ୍କ ଅନୁଗତ I" ଅନ୍ୟ ଜଣେ କୁହେ, "ମୁଁ ଆପଲ୍ଲଙ୍କ ଅନୁଗତ I" ଆଉ କେହି ଜଣେ କୁହେ, " ମୁଁ ପିତରଙ୍କ ଅନୁଗତ I" କିନ୍ତୁ ଶେଷ ଜଣକ କୁହେ, "କିନ୍ତୁ ମୁଁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଅଟେ I"
\v 13 କିନ୍ତୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ବିଭକ୍ତ ନୁହନ୍ତି I ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ପାଉଲ କ୍ରୁଶରେ ହତ ହୋଇ ନ ଥିଲେ I ଯେଉଁ ବ୍ୟକ୍ତି ତୁମ୍ଭକୁ ବାପ୍ତିସ୍ମ ଦେଲେ ସେ ତୁମ୍ଭକୁ ପାଉଲଙ୍କ ନାମରେ ବାପ୍ତିସ୍ମ ଦେଇନାହାନ୍ତି I
\s5
\v 14 ସେଠାରେ ଅଳ୍ପ କେତେ ଜଣଙ୍କୁ ହିଁ ମୁଁ ବାପ୍ତିସ୍ମ ଦେଇଅଛି ବୋଲି ମୁଁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଧନ୍ୟବାଦ ଦିଏ; ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କ୍ରୀଷ୍ପ ଓ ଗାୟଙ୍କୁ ମୁଁ ବାପ୍ତିସ୍ମ ଦେଇଥିଲି I
\v 15 ଏହା ସତ୍ୟ ନୁହେଁ ଯେ, ମୁଁ ସେମାନଙ୍କୁ ମୋ’ ନାମରେ ବାପ୍ତିସ୍ମ ଦେଇଛି I
\v 16 (ବର୍ତ୍ତମାନ ମୋହର ମନେ ପଡ଼େ ଯେ, ମୁଁ ସ୍ତିଫାନଙ୍କ ପରିଜନବର୍ଗଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ବାପ୍ତିସ୍ମ ଦେଇଥିଲି, କିନ୍ତୁ ସେମାନଙ୍କ ବ୍ୟତୀତ କରିନ୍ଥୀରେ ଆଉ ଅନ୍ୟ କାହାକୁ ବାପ୍ତିସ୍ମ ଦେଇଅଛି ଏହା ମୋହର ମନେ ପଡୁ ନାହିଁ I)
\s5
\v 17 ଗୁରୁତ୍ତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ କାର୍ଯ୍ୟ ହେଲା ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଆପଣା ବିଷୟରେ ପ୍ରତ୍ୟେକଙ୍କୁ କହିବା ନିମନ୍ତେ ମୋତେ ପ୍ରେରଣ କଲେ, ଲୋକମାନଙ୍କୁ ବାପ୍ତିସ୍ମ ଦେବା ନିମନ୍ତେ ନୁହେଁ I ମୁଁ ସୁସମାଚାରକୁ ମନୁଷ୍ୟର ବୁଦ୍ଧିରେ କି ବାକ୍ୟାଡ଼ମ୍ବରେ ପ୍ରଚାର କରି ନାହିଁ କିନ୍ତୁ ତା’ ପରିବର୍ତ୍ତେ ମୁଁ କ୍ରୁଶରେ ହତ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ କାର୍ଯ୍ୟର ଶକ୍ତିରେ ପ୍ରଚାର କରେ I
\s5
\v 18 ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବିଷୟରେ ଯେଉଁମାନେ ମୃତ ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ବୁଝି ପାରିବେ ନାହିଁ I ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ସେମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ କ୍ରୁଶରେ ହତ ହେଲେ, କିନ୍ତୁ ଏହି ପ୍ରଚାର ବାକ୍ୟ ସେମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଅର୍ଥହୀନ ଅଟେ ତଥାପି, ଈଶ୍ୱର ଯେଉଁମାନଙ୍କୁ ପରିତ୍ରାଣ ଦେଲେ ଓ ଜୀବନକୁ ଆଣିଲେ, ପରିତ୍ରାଣ ପ୍ରାପ୍ତ ହେଉଥିବା ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ଏହି ପ୍ରଚାର ବାକ୍ୟ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଶକ୍ତି ଅଟେ I
\v 19 ଜଣେ ଭାବବାଦୀ ଶାସ୍ତ୍ରରେ ଲେଖନ୍ତି: "ଯେଉଁମାନେ ଆପଣାକୁ ଜ୍ଞାନୀ ମନେ କରନ୍ତି, ଆମ୍ଭେ ସେମାନଙ୍କୁ ନଷ୍ଟ କରିବା ଆଉ ଆମ୍ଭେ ବୁଦ୍ଧିମାନମାନଙ୍କ ଯୋଜନା ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ବିଫଳ କରିବା I"
\s5
\v 20 ଏହି ଜଗତର ଜ୍ଞାନୀ କାହିଁ ? ସେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବିଷୟରେ କିଛି ଜାଣନ୍ତି ନାହିଁ I ନା ଶାସ୍ତ୍ରୀମାନେ ଜାଣନ୍ତି ନା ତାର୍କିକମାନେ ଜାଣନ୍ତି I ଯେହେତୁ ଯାହା ସେମାନେ ଜ୍ଞାନ ବୋଲି କୁହନ୍ତି, ସେହି ସମସ୍ତକୁ ଈଶ୍ୱର ମୂର୍ଖତା ବୋଲି ପ୍ରକାଶ କରିଅଛନ୍ତି I
\v 21 ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଜ୍ଞାନ ପ୍ରକାଶିତ ହୋଇଅଛି, ଅବିଶ୍ୱାସୀମାନେ ନିଜ ଜ୍ଞାନ ଦ୍ୱାରା ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଜାଣି ପାରିବେ ନାହିଁ I ତେଣୁ ଈଶ୍ୱର ଏକ ସୁସମାଚାର ବ୍ୟବହାର କରିବାକୁ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ ହେଲେ ଯାହା ସେମାନେ ମୂର୍ଖତା ବୋଲି ମନେ କଲେ I ସେହି ପ୍ରଚାରିତ ବାକ୍ୟକୁ ଆମ୍ଭେମାନେ ଘୋଷଣା କରୁ ଏବଂ ବିଶ୍ୱାସ କରୁଥିବା ଲୋକମାନଙ୍କୁ ପରିତ୍ରାଣ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଏହି ବାର୍ତ୍ତାରେ ଶକ୍ତି ଅଛି I
\s5
\v 22 ଯିହୂଦୀମାନେ ଜଣଙ୍କର ଅନୁସରଣ କରିବା ପୂର୍ବରୁ ସେମାନେ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟଜନକ ଶକ୍ତିର ସାର୍ବଜନିନ ଚିହ୍ନ ଲୋଡ଼ନ୍ତି I ଗ୍ରୀକ୍‌‌ମାନେ ଆତ୍ମିକ ବିଶ୍ୱାସ ବିଷୟରେ ନୂତନ ଓ ସତେଜ ଚିନ୍ତାଧାରା ଦ୍ୱାରା ଜ୍ଞାନ ଅନ୍ୱେଷଣ କରନ୍ତି I
\v 23 କିନ୍ତୁ ଆମ୍ଭେମାନେ କ୍ରୁଶରେ ହତ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ବିଷୟରେ ସୁସମାଚାର ଘୋଷଣା କରୁ I କିନ୍ତୁ ଯିହୂଦୀମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କ କ୍ରୁଶ ବିଷୟର ବାର୍ତ୍ତା ଗ୍ରହଣ କରି ପାରନ୍ତି ନାହିଁ କାରଣ କ୍ରୁଶ ଉପରେ ମୃତ୍ୟୁରେ ଅଭିଶାପ ଥାଏ I ଗ୍ରୀକ୍‌ମାନଙ୍କୁ ସେମାନଙ୍କ ଧ୍ୟାନ ଆକର୍ଷଣ କରିବା ମୂର୍ଖତା ଅଟେ I
\s5
\v 24 ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଈଶ୍ୱର ଆହ୍ୱାନ କଲେ ଯେପରି ଆମ୍ଭେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ଜାଣି ପାରୁ I ତେଣୁ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ, ସେହି ବାର୍ତ୍ତା ଦର୍ଶାଏ ଯେ ଈଶ୍ୱର ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କୁ ମୃତ୍ୟୁବରଣ କରିବାକୁ ପ୍ରେରଣ କରିବା ଦ୍ୱାରା ଶକ୍ତିଶାଳୀ ଭାବରେ ଓ ବୁଦ୍ଧିମାନର ସହିତ କାର୍ଯ୍ୟ କରିଅଛନ୍ତି I ସୁସମାଚାର କୌଣସି ପ୍ରତିଯୋଗିତା କିମ୍ବା ଦର୍ଶନଶାସ୍ତ୍ର ଉପରେ ଆଧାରିତ ନୁହେଁ; ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରେ ଯିହୂଦୀମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଓ ଏହି ପୃଥିବୀର ଅନ୍ୟ ସମସ୍ତ ଜାତି, ଧର୍ମ ମଧ୍ୟରେ କୌଣସି ପ୍ରଭେଦ ନାହିଁ I
\v 25 ଯେଣୁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ମୂର୍ଖ ବିଷୟସବୁ ମନୁଷ୍ୟର ଜ୍ଞାନ ଅପେକ୍ଷା ଅଧିକ ଜ୍ଞାନପୂର୍ଣ୍ଣ I ଆଉ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଦୁର୍ବଳ ବିଷୟସବୁ ମନୁଷ୍ୟର ବଳ ଅପେକ୍ଷା ଅଧିକ ବଳବାନ I
\s5
\v 26 ଭାଇ ଓ ଭଉଣୀମାନେ, ଯେତେବେଳେ ଈଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଆହ୍ୱାନ କଲେ ତୁମ୍ଭେମାନେ କି ପ୍ରକାର ବ୍ୟକ୍ତି ଥିଲ, ତାହା ଭାବି ଦେଖ I ଦେଖ, ତୁମ୍ଭେ କେତେ ସାଧାରଣ ଥିଲ I ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜ୍ଞାନୀ ଲୋକ ନ ଥିଲ I ତୁମ୍ଭେମାନେ ଏତେ ଗୁରୁତ୍ତ୍ଵପୂର୍ଣ୍ଣ ନ ଥିଲ ଯେ ଲୋକେ ତୁମ୍ଭର ଅନୁସରଣ କରିବେ I ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର କ୍ଷମତାଶୀଳ ପୂର୍ବପୁରୁଷ ନ ଥିଲେ I
\v 27 ତା'ପରିବର୍ତ୍ତେ, ଈଶ୍ୱର ଯାହା ଅବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ମୂର୍ଖ ସେହି ବିଷୟଗୁଡ଼ିକ ମନୋନୀତ କଲେ ଯେପରି ସେମାନେ ଆପଣା ଆପଣାମାନଙ୍କଠାରେ ଦର୍ପ କରିବେ ନାହିଁ I ପୁଣି ସେମାନେ ଯାହା ବଳବାନ୍ ବୋଲି ମନେ କରନ୍ତି, ସେହି ବିଷୟଗୁଡ଼ିକୁ ଲଜ୍ଜା ଦେବା ନିମନ୍ତେ ଈଶ୍ୱର ଦୁର୍ବଳ ବିଷୟଗୁଡ଼ିକୁ ମନୋନୀତ କଲେ I
\s5
\v 28 ଆଉ ଯାହା ଅବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ମାନ୍ୟଗଣ୍ୟ ସେହି ସବୁକୁ ବ୍ୟର୍ଥ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଈଶ୍ୱର ନୀଚ ଓ ତୁଚ୍ଛ ବିଷୟଗୁଡ଼ିକୁ ମନୋନୀତ କଲେ I
\v 29 ଈଶ୍ୱର ଏହି ସବୁ କଲେ ଯେପରି କି କୌଣସି ମନୁଷ୍ୟ ଆପଣା ଆପଣାକୁ କୌଣସି ବିଷୟ ଘେନି ପ୍ରଶଂସା ନ କରୁ I ଆଉ ସେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପ୍ରଶଂସା କରିବ I
\s5
\v 30 କିନ୍ତୁ ଈଶ୍ୱର ଯାହା କରିଅଛନ୍ତି; ତାହା ହେତୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯୀଶୁଙ୍କଠାରେ ସଂଯୁକ୍ତ ହୋଇଅଛ, ଓ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଜ୍ଞାନ କିପରି ତାହା ସେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ବୁଝାଇଅଛନ୍ତି I ସେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସହିତ ଦକ୍ଷିଣ ପାଖରେ ରଖିଅଛନ୍ତି I ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ସେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପୃଥକ୍ କରିଅଛନ୍ତି, ଓ ସେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ମୁଁକ୍ତ କରିଅଛନ୍ତି ଓ ସୁରକ୍ଷିତ ରଖିଅଛନ୍ତି I
\v 31 ଅତଏବ, ଯେପରି ଶାସ୍ତ୍ର କୁହେ, "ଯେ ଆପଣାକୁ ପ୍ରଶଂସା କରେ, ଈଶ୍ୱର ତାହା ନିମନ୍ତେ ଯାହା କରିଅଛନ୍ତି ତାହା ନିମନ୍ତେ ପ୍ରଶଂସା କରୁ I"
\s5
\c 2
\v 1 ହେ ଭାଇ ଓ ଭଉଣୀମାନେ, ଯେତେବେଳେ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ଯାଇଥିଲି, ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସୁନ୍ଦର ବକୃତା ଦେଇ ନ ଥିଲି, କିଅବା ଯାହା ଜ୍ଞାନୀମାନେ କହିଲେ ତାହା ପୁନରାବୃତ୍ତି କରି ନ ଥିଲି I ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଗୁପ୍ତ ନିଗୂଢ଼ ସତ୍ୟ ଗୁଡ଼ିକ କହିଲି I
\v 2 ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଓ ତାହାଙ୍କ କ୍ରୁଶୀୟ ମୃତ୍ୟୁ ବିଷୟ ବ୍ୟତୀତ ଅନ୍ୟ କୌଣସି ବିଷୟ ନ କହିବାକୁ ସ୍ଥିର କଲି I
\s5
\v 3 ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜାଣ ଯେ, ଯେତେବେଳେ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସହ ଥିଲି ମୁଁ କିପରି ଦୁର୍ବଳ ଥିଲି I ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜାଣ ଯେ, ଭୟ ମୋ' ହୃଦୟରେ ପୂର୍ଣ୍ଣ ଥିଲା, ଆଉ ମୁଁ ଭୟରେ କମ୍ପମାନ ହେବା ତୁମ୍ଭେମାନେ ଦେଖିଲ I
\v 4 କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୋ’ ଶିକ୍ଷା ଶୁଣିଲ, ଏବଂ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜାଣ ଯେ ଯେତେବେଳେ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହିଲି ମୁଁ ଯତ୍ନପୂର୍ବକ ପ୍ରସ୍ତୁତ ହୋଇ ବକୃତା ଦେଇ ନ ଥିଲି I ତା’ ପରିବର୍ତ୍ତେ, ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଆତ୍ମା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଦେଖାଇଲେ ଯେ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟକର୍ମଗୁଡ଼ିକର ଶକ୍ତି ଯାହା ସେ ମୋ’ ଦ୍ଵାରା କଲେ, ସେହି କାରଣରୁ ମୁଁ ସତ୍ୟ କହୁଥିଲି I
\v 5 ମୁଁ ଏହି ପ୍ରକାରେ ଶିକ୍ଷା ଦେଲି ଯେପରି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ବିଶ୍ୱାସ ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରେ ତାହାଙ୍କ ଶକ୍ତି ଦ୍ୱାରା ହୁଏ, ଏବଂ ମନୁଷ୍ୟର ଜ୍ଞାନର ସହିତ କରାଯାଇଥିବା କୌଣସି କାର୍ଯ୍ୟ ଦ୍ୱାରା ନ ହୁଏ I
\s5
\v 6 ବର୍ତ୍ତମାନ ଏହା ସେହିମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ, ଯେଉଁମାନେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରେ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଭରସା କରନ୍ତି, ଯାହା ଆମ୍ଭେମାନେ କହୁ I ବର୍ତ୍ତମାନ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଜ୍ଞାନ ଅଛି, ଏବଂ ସେହି ଜ୍ଞାନ ଏହି ଯୁଗର ରାଜାମାନଙ୍କର ଓ ନେତାମାନଙ୍କର ନୁହେଁ, ଯେଉଁମାନେ ଅତିଶୀଘ୍ର ନଷ୍ଟ ହୋଇଯିବେ I
\v 7 ନା, ବର୍ତ୍ତମାନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଈଶ୍ୱର ଯାହା ଗୁପ୍ତ କରି ରଖିଅଛନ୍ତି ସେହି ଜ୍ଞାନ ଆମ୍ଭେମାନେ ଘୋଷଣା କରୁ; ସେହି ହେଉଛି ବୁଦ୍ଧିର ବିଷୟ ଯାହା ଈଶ୍ୱର ଜଗତ ସୃଷ୍ଟି କରିବା ପୂର୍ବରୁ ନିରୂପଣ କରିଥିଲେ ଯେପରି ସେ ଏବଂ ଅନ୍ୟମାନେ ଦିନେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଗୌରବ ଦେବେ I
\s5
\v 8 ଏହି ଜଗତର ଶାସନକର୍ତ୍ତାମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କେହି ମଧ୍ୟ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଜ୍ଞାନୀ ଯୋଜନା ଗୁଡ଼ିକ ଜାଣିନାହାନ୍ତି I ଯଦି ସେମାନେ ତାହା ବୁଝିଥାନ୍ତେ, ତେବେ ସେମାନେ କଦାପି ମହାନ୍ ଯୀଶୁଙ୍କୁ କ୍ରୁଶରେ ତାହାଙ୍କୁ ହତ କରି ନ ଥାନ୍ତେ I
\v 9 କିନ୍ତୁ ଶାସ୍ତ୍ର ଏହା କୁହେ, "ଯାହା କେବେ କେହି ଦେଖି ନାହାନ୍ତି, ଯାହା କେବେ କେହି ଶୁଣି ନାହାନ୍ତି, ଏବଂ ଯାହା କେହି କଳ୍ପନା କରି ନାହାନ୍ତି ----ତାହା ଈଶ୍ୱର ଆପଣା ପ୍ରେମକାରୀ ମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରି ଅଛନ୍ତି I
\s5
\v 10 ଏହି ଆଦ୍ୟ ବିଷୟଗୁଡ଼ିକ ଈଶ୍ୱର ଆତ୍ମାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ପ୍ରକାଶ କରିଅଛନ୍ତି I ଯେଣୁ ଆତ୍ମା ସମସ୍ତ ବିଷୟ ଦେଖନ୍ତି ଓ ସେ ସମସ୍ତ ବିଷୟ ଜାଣନ୍ତି I ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଗଭୀର ଓ ଗୁପ୍ତ ବିଷୟ ଗୁଡ଼ିକ ଯାହା ସେ ନିଜେ ନିଜ ସମ୍ପର୍କରେ ଜାଣନ୍ତି I
\v 11 ମନୁଷ୍ୟ ଯାହା ବିଚାର କରୁଅଛି ମନୁଷ୍ୟର ଆତ୍ମା ବିନା ତାହା ଆଉ କେହି ଜାଣି ପାରନ୍ତି ନାହିଁ I ସେହିପରି ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଆତ୍ମା ବ୍ୟତୀତ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବିଷୟ ସବୁ କେହି ଜାଣି ପାରନ୍ତି ନାହିଁ I
\s5
\v 12 ଈଶ୍ୱର ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଯେଉଁ ଆତ୍ମା ଦେଲେ ତାହା ଜଗତରୁ ଆସି ନାହିଁ I ଆମ୍ଭେମାନେ ସେହି ଆତ୍ମା ପାଇଅଛୁ ଯାହାକି ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରୁ ଆସେ I ସେହି ଆତ୍ମା ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ସମସ୍ତ ଦାନ ଯାହା ଈଶ୍ୱର ଅନୁଗ୍ରହରେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଦିଅନ୍ତି ଓ ତାହା ବୁଝିବା ନିମନ୍ତେ ସାହାଯ୍ୟ କରନ୍ତି I
\v 13 ଆମ୍ଭେମାନେ ଯାହା ଶିକ୍ଷା ଦେଉ ତାହା ଏହି ଜଗତର ଜ୍ଞାନରେ ଶିକ୍ଷା ପାଉଥିବା ଲୋକମାନେ ବୁଝି ପାରନ୍ତି ନାହିଁ I ଏହି ଶିକ୍ଷା ଗୁଡ଼ିକ କେବଳ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଆତ୍ମା ଶିକ୍ଷା ଦିଅନ୍ତି I ସେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସେହି ଶିକ୍ଷା ଗୁଡ଼ିକର ଅର୍ଥ ବୁଝିବାକୁ ସାହାଯ୍ୟ କରନ୍ତି I
\s5
\v 14 ଯିଏ ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଜାଣି ନାହିଁ, ସେ ଏହି ଆତ୍ମିକ ଶିକ୍ଷା ଗୁଡ଼ିକ ଗ୍ରହଣ କରେ ନାହିଁ I ତାହା ନିମନ୍ତେ ସେଗୁଡ଼ିକ ମୂର୍ଖତା ଅଟେ I ସେ ଏହି ସବୁ ଗ୍ରହଣ କରିବାକୁ ଇଚ୍ଛା କଲେ ମଧ୍ୟ, ସେ ଏହା ଗ୍ରହଣ କରିବାକୁ ସକ୍ଷମ ନୁହେଁ, କାରଣ ସେହି ଲୋକମାନେ ହିଁ ଏହି ବିଷୟଗୁଡ଼ିକ ବୁଝିପାରିବେ, ଯେଉଁମାନଙ୍କଠାରେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରୁ ଆଗତ ଜ୍ଞାନ ଅଛି I
\v 15 ଯେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଜାଣେ, ସେ ହିଁ ଏହି ସମସ୍ତ ବିଷୟ ବିଚାର କରେ, କିନ୍ତୁ ଈଶ୍ୱର ଆପଣା ନିମନ୍ତେ ସେମାନଙ୍କ ବିଚାର ଗ୍ରହଣ କରିବେ ନାହିଁ I
\v 16 ଯେପରି ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଭବିଷ୍ୟଦବକ୍ତାମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ ଲେଖିଲେ: "ପ୍ରଭୁଙ୍କ ମନରେ ଯାହା ଅଛି ତାହା ଜାଣିବା ନିମନ୍ତେ ଯେକୌଣସି ବ୍ୟକ୍ତି ଅସମ୍ଭବ I କାହାର ବି ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଶିକ୍ଷା ଦେବାକୁ ସମର୍ଥ ନୁହନ୍ତି I" କିନ୍ତୁ ଆମ୍ଭେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ବିଚାର ଜାଣି ପାରିବା I
\s5
\c 3
\v 1 ମୋହର ଭାଇ ଓ ଭଉଣୀମାନେ ଯେତେବେଳେ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସହ ଥିଲି, ସେତେବେଳେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବିଷୟରେ ନିଗୂଢ଼ ସତ୍ୟ ଜାଣିବାକୁ ପ୍ରସ୍ତୁତ ନ ଥିଲ I ଶିଶୁମାନଙ୍କୁ କହିଲା ପରି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହିଲି, ସେହିମାନେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ସହଭାଗିତାରେ ଆସିଲେ I
\v 2 ଯେପରି ଜଣେ ମା’ ଆପଣା ଶିଶୁମାନଙ୍କୁ ଦୁଗ୍ଧ ଦିଏ, ମୁଁ ସେହି ବିଷୟଗୁଡ଼ିକ ଶିକ୍ଷା ଦେଲି ଯାହା ବୁଝିବାକୁ ସହଜ ଥିଲା I ତୁମ୍ଭେମାନେ ଗୁରୁପାକ ଖାଦ୍ୟ ନିମନ୍ତେ ପ୍ରସ୍ତୁତ ନ ଥିଲ I ଆଉ ବର୍ତ୍ତମାନ ସୁଦ୍ଧା ତୁମ୍ଭେମାନେ ପ୍ରସ୍ତୁତ ନୁହଁ I
\s5
\v 3 ମୁଁ ଏହା ଏଥିପାଇଁ କୁହେ, କାରଣ ଯଦ୍ୟପି ତୁମ୍ଭେମାନେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟିଆନ ଅଟ, ତଥାପି ତୁମ୍ଭେମାନେ ଏପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଅବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କ ସଦୃଶ ଆଚରଣ କରୁଅଛ I ମୁଁ ଜାଣେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ପ୍ରସ୍ତୁତ ନୁହଁ, କାରଣ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଅନେକେ ପରସ୍ପର ମଧ୍ୟରେ ଈର୍ଷା ଓ ବାଦାନୁବାଦ କରୁଅଛ, ଏବଂ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଅନେକ ବିଷୟରେ ଏପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଅବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କ ସଦୃଶ ବିଚାର କରୁଅଛ I
\v 4 ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କେତେକ କୁହନ୍ତି ଯେ ମୁଁ, ପାଉଲ ଯାହା ଶିକ୍ଷା ଦେଇଅଛି ତାହା ଅନୁସରଣ କରୁଅଛୁ; ଅନ୍ୟମାନେ କୁହନ୍ତି ଯେ, ଯାହା ଆପଲ୍ଲ ଶିକ୍ଷା ଦେଇଅଛନ୍ତି ତାହା ସେମାନେ ଅନୁସରଣ କରୁଅଛନ୍ତି I ଅବିଶ୍ୱାସୀମାନେ ଯେପରି ଆଚରଣ କରନ୍ତି ତୁମ୍ଭେମାନେ ସେହିପରି ଆଚରଣ କରୁଅଛ I
\v 5 ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଜୀବନରେ ଈଶ୍ୱର ଯେଉଁ ମହାନ୍ କାର୍ଯ୍ୟ କରିଅଛନ୍ତି, ତାହା ତୁଳନାରେ ଆପଲ୍ଲ ଗୁରୁତ୍ତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ନୁହନ୍ତି, କି ପାଉଲ ମଧ୍ୟ ଗୁରୁତ୍ତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ନୁହନ୍ତି I ଆମ୍ଭେମାନେ ଉଭୟେ ଦାସ ଅଟୁ, ଆଉ ଆମ୍ଭେମାନେ ଏକ ଈଶ୍ୱରଙ୍କର ସେବା କରୁ ଯେଉଁ ପ୍ରକାରେ ସେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କାର୍ଯ୍ୟ କରିବାକୁ ଦେଇଅଛନ୍ତି I
\s5
\v 6 ଯଦ୍ୟପି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କଠାରେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବାକ୍ୟ ରୂପ ବୀଜ ରୋପଣ କରିବାରେ ମୁଁ ପ୍ରଥମ ଥିଲି, ଆଉ ଆପଲ୍ଲ, ଯିଏ ବିଶ୍ୱାସରେ ବଢ଼ିବା ନିମନ୍ତେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସାହାଯ୍ୟ କଲେ I କିନ୍ତୁ କେବଳ ଈଶ୍ୱର ହିଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କଠାରେ ଆତ୍ମିକ ବୃଦ୍ଧି ସାଧନ କରି ପାରନ୍ତି I
\v 7 ଏହା ପୁଣି କହିବାକୁ ମୋତେ ଦିଅନ୍ତୁ: ଯେଉଁମାନେ ବୀଜ ରୋପଣ କରନ୍ତି ଓ ଜଳ ସେଚନ କରନ୍ତି, ସେମାନେ କିଛି ନୁହନ୍ତି, କିନ୍ତୁ ବୃଦ୍ଧି ସାଧନ କରନ୍ତି ଯେଉଁ ଈଶ୍ୱର, ସିଏ ସାର I ଯେଉଁଠାରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ସେ ରୋପଣ ଥିବା ଉଦ୍ୟାନ ସଦୃଶ I
\s5
\v 8 ଯିଏ ରୋପଣ କରେ ଓ ଯିଏ ଜଳ ସେଚନ କରେ ସେମାନେ ସମାନ କାର୍ଯ୍ୟ କରୁଅଛନ୍ତି, ଏବଂ ପ୍ରତ୍ୟେକେ ଆପଣା ଆପଣା ପୁରସ୍କାର ବେତନ ରୂପେ ପାଇବେ I ସେହି ପୁରସ୍କାରର ପରିମାଣ ଯାହା ସେ ପାଉଛି, ଜଣେ କେତେ ପରିଶ୍ରମ କରୁଅଛି ସେହି ଅନୁସାରେ ମପାଯାଏ I
\v 9 ଆମ୍ଭେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସହ ଏକତ୍ର କାର୍ଯ୍ୟ କରୁଅଛୁ ଏବଂ ଆମ୍ଭେ ଉଭୟେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କର ଅଟୁ I କିନ୍ତୁ ଈଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଆପଣା କ୍ଷେତ୍ରରେ ବଢ଼ାଉ ଅଛନ୍ତି I ଏହା ଏହିପରି ଅଟେ, ଯେପରି ସେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ନେଇ ଏକ ଗୃହ ନିର୍ମାଣ କରୁଅଛନ୍ତି I
\s5
\v 10 ଉଦାରତାରେ ଈଶ୍ୱର ମୋତେ ଦକ୍ଷତା ଦେଇଅଛନ୍ତି ଯେପରି ମୁଁ ତାହାଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଏହି କାର୍ଯ୍ୟ କରିପାରେ I ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଯତ୍ନର ସହିତ କାର୍ଯ୍ୟ କରୁଥିବା ଏକ ଦକ୍ଷ ନିର୍ମାଣକାରୀ ସଦୃଶ କାର୍ଯ୍ୟ କଲି I କିନ୍ତୁ ମୋ’ ଉତ୍ତାରେ, ମୁଁ ଯେଉଁ କାର୍ଯ୍ୟ ଆରମ୍ଭ କରିଅଛି, ସେହି କାର୍ଯ୍ୟ ଉପରେ ଆଉ କେହି ଜଣେ ନିର୍ମାଣ କାର୍ଯ୍ୟ କରିପାରିବେ I କିନ୍ତୁ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଲୋକ ତାହା ଉପରେ କିପରି ନିର୍ମାଣ କରୁଅଛି, ତାହା ବିଷୟରେ ସାବଧାନ ହେଉ I
\v 11 ଯେଉଁ ଭିତ୍ତିମୂଳ ସ୍ଥାପିତ ହୋଇଅଛି ତାହା ବ୍ୟତୀତ ଅନ୍ୟ ଭିତ୍ତିମୂଳ କେହି ସ୍ଥାପନ କରି ପାରେ ନାହିଁ I ସେହି ଭିତ୍ତିମୂଳ ହେଉଛନ୍ତି ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ I
\s5
\v 12 ଆମ୍ଭେମାନେ ସେହି ନିର୍ମାଣକାରୀ ସଦୃଶ ଯିଏ ସେହି ଭିତ୍ତିମୂଳ ଉପରେ କ'ଣ ସ୍ଥାପନ କରିବ ତାହା ଚୟନ କରୁ I ନିର୍ମାଣକାରୀମାନେ ସୁନା, ରୂପା, ଏବଂ ମୂଲ୍ୟବାନ ପଥର ସଦୃଶ ବହୁମୂଲ୍ୟ ପଦାର୍ଥ ଚୟନ କରି ପାରନ୍ତି, କିମ୍ବା ସେମାନେ କାଠ, ଛଣ ଓ ନଡା ସଦୃଶ ମୂଲ୍ୟହୀନ ପଦାର୍ଥ ଚୟନ କରିପାରନ୍ତି I
\v 13 ଈଶ୍ୱର ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ କାର୍ଯ୍ୟର ନ୍ୟାୟ ବିଚାର କରିବେ ଏବଂ ତାହାଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଆମ୍ଭେମାନେ ଯେଉଁ କାର୍ଯ୍ୟ କରିଅଛୁ ତାହା ପ୍ରକାଶ କରିବେ I ଆମ୍ଭେମାନେ ଯେଉଁ କାର୍ଯ୍ୟ କରିଅଛୁ ସେହି କାର୍ଯ୍ୟ ପରୀକ୍ଷା କରିବା ନିମନ୍ତେ ସେ ଅଗ୍ନି ପ୍ରେରଣ କରିବେ I ଆଉ ତାହାଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଆମ୍ଭେମାନେ ଯେଉଁ କାର୍ଯ୍ୟ କରିଅଛୁ ତାହାର ଗୁଣ ସେହି ଅଗ୍ନି ପରୀକ୍ଷା କରିବ I
\s5
\v 14 ଜଣେ ଲୋକ ଯାହା ନିର୍ମାଣ କରେ ତାହାର ସେହି କାର୍ଯ୍ୟ ଯଦି ଅଗ୍ନିରେ ପୋଡି ନ ଯାଏ, ତେବେ ସେ ଆପଣା କାର୍ଯ୍ୟ ନିମନ୍ତେ ପୁରସ୍କାର ପାଇବ I
\v 15 କିନ୍ତୁ ଯଦି ଅଗ୍ନି ତାହାର ସମସ୍ତ କାର୍ଯ୍ୟ ପୋଡ଼ିଦିଏ, ତେବେ ସେ ସମସ୍ତ ପୁରସ୍କାର ହରାଇବ, କିନ୍ତୁ ଈଶ୍ୱର ତେବେ ସୁଦ୍ଧା ତାହାକୁ ରକ୍ଷା କରିବେ, ତଥାପି ସେ କରିଥିବା ସମସ୍ତ କାର୍ଯ୍ୟକୁ ସେହି ଅଗ୍ନିଶିଖା ଗ୍ରାସ କରିବ I
\s5
\v 16 ନିଶ୍ଚିତଭାବେ ତୁମ୍ଭେ ଜାଣ ଯେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ସେହି ବାସସ୍ଥାନ ଅଟ, ଯେଉଁଠାରେ ଈଶ୍ୱର ବାସ କରନ୍ତି, ତୁମ୍ଭେମାନେ ତାହାଙ୍କ ମନ୍ଦିର ଅଟ I ନିଶ୍ଚିତଭାବେ ତୁମ୍ଭେ ଜାଣ ଯେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଆତ୍ମା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଅନ୍ତରରେ ବାସ କରନ୍ତି I
\v 17 ଈଶ୍ୱର ପ୍ରତିଜ୍ଞା କରନ୍ତି ଯେ, ଯେକେହି ତାହାଙ୍କ ମନ୍ଦିରକୁ ନଷ୍ଟ କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରେ, ସେ ତାହାକୁ ନଷ୍ଟ କରିବେ I କାରଣ ତାହାଙ୍କ ମନ୍ଦିର କେବଳ ତାହାଙ୍କ ଅଧୀନ ଅଟେ I ଆଉ ସେ ସେହି ପ୍ରତିଜ୍ଞା ଦ୍ୱାରା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସୁରକ୍ଷା ଦିଅନ୍ତି କାରଣ ବର୍ତ୍ତମାନ ତୁମ୍ଭେମାନେ ତାହାଙ୍କର ମନ୍ଦିର ଅଟ ଆଉ ତୁମ୍ଭେମାନେ କେବଳ ତାହାଙ୍କର ଅଧୀନ ଅଟ!
\s5
\v 18 ସାବଧାନ କେହି ଆପଣାକୁ ପ୍ରବଞ୍ଚନା ନ କରୁ I ଯଦି କେହି ଏହା ମନେ କରେ ଯେ ତାହା ପାଖେ ମହା ଜ୍ଞାନ ଅଛି, ଯାହାକୁ ଅବିଶ୍ୱାସୀମାନେ ପ୍ରଶଂସା କରିବେ, ସେ ଜାଗ୍ରତ ହେବା ଉଚିତ୍ I ଯଦି ଜଣେ ଲୋକ, ଅବିଶ୍ୱାସୀ ଇଚ୍ଛା କରୁଥିବା କାର୍ଯ୍ୟ ନ କରେ, ଯଦ୍ୟପି ସେମାନେ ତାହା ନ କରିବାରୁ ତାହାକୁ ମୂର୍ଖ ବୋଲି ଭାବନ୍ତି, ତେବେ ସେ କେଡ଼େ ଉତ୍ତମ I ଯେତେବେଳେ ସେ ସେହି ବିଷୟଗୁଡ଼ିକ ପରିତ୍ୟାଗ କରେ ତେବେ ସେ ସତ୍ୟ ବିଷୟଗୁଡ଼ିକ ଶିକ୍ଷା କରିବା ନିମନ୍ତେ ଆରମ୍ଭ କରେ I
\v 19 ଏହି ଜଗତ ଯାହାକୁ ମହାଜ୍ଞାନୀ ବୋଲି ବିଚାର କରେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ନିକଟରେ ତାହା ମୂର୍ଖତା ଅଟେ I ଯେଣୁ ଶାସ୍ତ୍ର କୁହେ," ଈଶ୍ୱର ଜ୍ଞାନୀମାନଙ୍କୁ ସେମାନଙ୍କ ଧୂର୍ତ୍ତତାରେ ଧରନ୍ତି I"
\v 20 ଆଉ ପୁନର୍ବାର ଶାସ୍ତ୍ର ଶିକ୍ଷା ଦିଏ, "ପ୍ରଭୁ ଜ୍ଞାନୀମାନଙ୍କ ସମସ୍ତ ଯୋଜନା ଶୁଣନ୍ତି, ଆଉ ସେ ଜାଣନ୍ତି ଯେ ଶେଷରେ, ସେମାନେ ସମସ୍ତ ବିଷୟ ହରାଇବେ I
\s5
\v 21 ତେଣୁ ଜଣେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟୀୟ ନେତା କେତେ ଭଲ କିମ୍ବା ଅନ୍ୟ ଜଣେ ନେତା କେତେ ଭଲ ସେ ବିଷୟକୁ ନେଇ ଚର୍ଚ୍ଚା କରିବା ବନ୍ଦ କର I
\v 22 ଈଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପାଉଲଙ୍କୁ ଦେଲେ, ଏବଂ ସେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଆପଲ୍ଲ ଓ ପିତର ଦେଲେ I ଆଉ ଈଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଏହି ଜଗତ, ଏବଂ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ଜୀବନ, ଏବଂ ମୃତ୍ୟୁ ଉପରେ ତାହାଙ୍କୁ ବିଜୟକୁ ଦେଲେ I ଏବଂ ଈଶ୍ୱର ଯାହା ଦୃଶ୍ୟ ଓ ଯାହା ଭବିଷ୍ୟତରେ ଦୃଶ୍ୟମାନ ହେବ, ସେସମସ୍ତ ବିଷୟ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଦିଅନ୍ତି---ସେ ସମସ୍ତ ହିଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର I
\v 23 ଆଉ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କର, ଓ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଈଶ୍ୱରଙ୍କର I
\s5
\c 4
\v 1 ଲୋକେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଦାସ, ଓ ଈଶ୍ୱର ବିଶ୍ୱାସପୂର୍ବକ ସୁସମାଚାରରେ ଥିବା ଗୁପ୍ତ ସତ୍ୟଗୁଡ଼ିକର ଭଣ୍ଡାରଘରିଆ ମନେ କରନ୍ତୁ I
\v 2 ଈଶ୍ୱର ଯେଉଁ କାର୍ଯ୍ୟ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଦେଇଅଛନ୍ତି ତାହା ବିଶ୍ୱସ୍ତଭାବେ କରିବା ନିତାନ୍ତ ଆବଶ୍ୟକ କାରଣ ଏହା କରିପାରିବୁ ବୋଲି ସେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଉପରେ ଭରସା କରନ୍ତି I
\s5
\v 3 ଯଦି ଜଣେ ମନୁଷ୍ୟ, କିମ୍ବା ଲୌକିକ ବିଚାରସଭା ଦ୍ୱାରା ମୁଁ ବିଚାରୀତ ହୁଏ, ତେବେ ତାହା ଅତି ସାମାନ୍ୟ ବିଷୟ ବୋଲି ମୁଁ ମନେ କରେ I ମୁଁ ନିଜେ ସୁଦ୍ଧା ମୋହର ବିଚାର କରେ ନାହିଁ I
\v 4 ମୁଁ ଏପରି କୌଣସି ଲୋକକୁ ଜାଣେ ନାହିଁ ଯିଏ ମୁଁ ଭୁଲ୍ କରୁଛି ବୋଲି ମୋତେ ଦୋଷୀ କରେ I କିନ୍ତୁ ଏହାର ଅର୍ଥ ନୁହେଁ ଯେ ମୁଁ ନିର୍ଦ୍ଦୋଷ ଅଟେ I ସେ ପ୍ରଭୁ ହିଁ ଅଟନ୍ତି ଯେ ମୋହର ବିଚାର କରନ୍ତି I
\s5
\v 5 ତେଣୁ, ସମୟର ପୂର୍ବେ କୌଣସି ବିଷୟର ବିଚାର କର ନାହିଁ I ପ୍ରଭୁ ତାହା ବିଚାର କରିବେ, ଯେତେବେଳେ ସେ ପୁନର୍ବାର ଆସିବେ I ସେ ହିଁ କେବଳ ଜଣେ ଯିଏ ଘୋର ଅନ୍ଧକାରରେ ଥିବା ଗୁପ୍ତ ବିଷୟଗୁଡ଼ିକୁ ମଧ୍ୟ ଆଲୋକରେ ଆଣିପାରିବେ, ଏବଂ ସେ ନ୍ୟାୟ ବିଚାର କରିବେ କାରଣ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଜଣ ଯାହା ପ୍ରକୃତରେ ବିବେଚନା କରେ ତାହା ସେ ଜାଣନ୍ତି I ଯେତେବେଳେ ସେ ଆସିବେ, ସେତେବେଳେ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଜଣ ପ୍ରଭୁଙ୍କଠାରୁ ଯେଉଁ ସମ୍ମାନ ପାଇବାକୁ ଯୋଗ୍ୟ ତାହା ପାଇବେ I
\s5
\v 6 ବର୍ତ୍ତମାନ, ଭାଇ ଓ ଭଉଣୀମାନେ, ଯେଉଁ ନିୟମ ଆମ୍ଭେମାନେ ଅନୁସରଣ କରୁ ତାହା ହେଉଛି, "ଶାସ୍ତ୍ରରେ ସେମାନେ ଯାହା ଲେଖିଅଛନ୍ତି ତାହା ଅତିକ୍ରମ କର ନାହିଁ I" ଆପଲ୍ଲ ଓ ମୁଁ ଏହା ଦ୍ୱାରା ଜୀବନ ବିତାଉ I ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସକାଶୁ ଆମ୍ଭେମାନେ ଏହି ପ୍ରକାରେ ଶିକ୍ଷା ଦେଉ ଯେପରି ତୁମ୍ଭେମାନେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କଠାରୁ ଶିକ୍ଷା ପାଇପାର I ଏହା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସେହି ଲୋକମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଗର୍ବୀ ହେବାକୁ ଦେବ ନାହିଁ; ଯେଉଁମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଏହି ଶିକ୍ଷା ଦିଅନ୍ତି, ସେ ମୁଁ ହେଉ ଅବା ଆପଲ୍ଲ ହୁଅନ୍ତୁ I
\v 7 ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଓ ଅନ୍ୟ ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ କୌଣସି ପ୍ରଭେଦ ନାହିଁ I ତୁମ୍ଭେମାନେ ସମସ୍ତେ ଦାନ ସ୍ୱରୂପେ ସମସ୍ତ ବିଷୟ ପାଇଅଛ I କେହି ମଧ୍ୟ ଅନ୍ୟଠାରୁ ଉତ୍ତମ ନୁହେଁ I ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କେହି ବୃଥା ଗର୍ବ ନ କରୁ ଯେପରି ସେ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କଠାରୁ ଭିନ୍ନ ଅଟେ I ଆମ୍ଭେମାନେ ସମସ୍ତେ ସମାନ ଅଟୁ I
\s5
\v 8 କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଏପରି ଆଚରଣ କର ଯେପରି ତୁମ୍ଭେମାନେ ଇଚ୍ଛା କରୁଥିବା ସମସ୍ତ ବିଷୟ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କଠାରେ ଅଛି! ତୁମ୍ଭେମାନେ ଏପରି ଜୀବନଯାପନ କର ଯେପରି ତୁମ୍ଭେମାନେ ଧନୀ! ତୁମ୍ଭେମାନେ ଏପରି ଜୀବନଯାପନ କର ଯେପରି ତୁମ୍ଭେମାନେ ରାଜା ଓ ରାଣୀ ଏପରିକି ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ସାହାଯ୍ୟ ବିନା ମଧ୍ୟ I ହଁ, ମୁଁ ଇଚ୍ଛା କରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ରାଜା ଓ ରାଣୀ ହୋଇଥା'ନ୍ତ, ଯେପରି ଆମ୍ଭେମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସହିତ ରାଜ୍ୟ କରିଥା'ନ୍ତୁ!
\v 9 କିନ୍ତୁ ବାସ୍ତବରେ, ଏହା ପ୍ରତୀୟମାନ ହୁଏ ଯେ ପ୍ରେରିତ ଯେ ଆମ୍ଭେମାନେ ଈଶ୍ୱର ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଯୁଦ୍ଧ ପରେ ଶୋଭାଯାତ୍ରା କରୁଥିବା ସର୍ବଶେଷରେ ଥିବା ବନ୍ଦୀମାନଙ୍କ ସଦୃଶ ପ୍ରଦର୍ଶନ କରିଅଛନ୍ତି I ଆମ୍ଭେମାନେ ମୃତ୍ୟୁ ମୁଖରେ ସମର୍ପିତ ଲୋକମାନଙ୍କ ସଦୃଶ ହୋଇଅଛୁ; ସମସ୍ତ ଜଗତ, ଉଭୟେ ଦୂତ ଓ ମାନବ ସମସ୍ତେ ଦେଖିବା ନିମନ୍ତେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପ୍ରଦର୍ଶିତ କରାଯାଇଅଛି I
\s5
\v 10 ଆମ୍ଭେମାନେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରେ ଜୀବନଯାପନ କରିବା ସକାଶୁ ଆମ୍ଭେମାନେ ଯେ ପ୍ରେରିତ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଅନ୍ୟମାନେ ମୂର୍ଖ ରୂପେ ବିବେଚନା କରନ୍ତି, ଏବଂ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଆପଣାମାନଙ୍କୁ ଜ୍ଞାନୀ ଲୋକ ବୋଲି ବିବେଚନା କରୁଅଛ I ଆମ୍ଭେମାନେ ଦୁର୍ବଳ ଦେଖାଯାଉ, କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ବଳବାନ୍ ପ୍ରତୀୟମାନ ହୁଅ! ତୁମ୍ଭେମାନେ ଆପଣା ଆପଣାର ପ୍ରଶଂସା ଓ ସମ୍ମାନ କର, କିନ୍ତୁ ଆମ୍ଭେମାନେ ଯେ ପ୍ରେରିତ ଯାହାଙ୍କୁ ଅନ୍ୟମାନେ ଘୃଣା କରନ୍ତି I
\v 11 ଏସମୟ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସୁଦ୍ଧା ଆମ୍ଭେ ପ୍ରେରିତମାନେ କ୍ଷୁଧିତ ଓ ତୃଷିତ ହୋଇ ବୁଲୁଛୁ I ଆମ୍ଭେମାନେ ଏତେ ଦରିଦ୍ର ହୋଇଅଛୁ ଯେ ଆମ୍ଭେମାନେ ଆପଣା ନିମନ୍ତେ ବସ୍ତ୍ର ସୁଦ୍ଧା କ୍ରୟ କରି ପାରିଲୁ ନାହିଁ I ପଦାଧିକାରୀମାନେ ନୃଶଂସ ଭାବେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ବାରମ୍ବାର ପ୍ରହାର କଲେ I ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିଜ ଗୃହ ବୋଲି କୌଣସି ସ୍ଥାନ ନାହିଁ I
\s5
\v 12 ଆମ୍ଭେମାନେ ଜୀବନଯାପନ କରିବା ନିମନ୍ତେ ସ୍ୱହସ୍ତରେ କର୍ମ କରି ପରିଶ୍ରମ କରୁଅଛୁ I ଯେତେବେଳେ ଅନ୍ୟମାନେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଅଭିଶାପ ଦିଅନ୍ତି, ପ୍ରତ୍ୟୁତ୍ତରରେ ଆମ୍ଭେମାନେ ସେମାନଙ୍କୁ ଆଶୀର୍ବାଦ ଦେଉ I ଯେତେବେଳେ ଅନ୍ୟମାନେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ତାଡ଼ନା ଦିଅନ୍ତି, ତାହା ଆମ୍ଭେମାନେ ସହ୍ୟ କରୁ I
\v 13 ଯେତେବେଳେ ଲୋକେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ବିଷୟରେ ମିଥ୍ୟା କଥା କହନ୍ତି, ଆମ୍ଭେମାନେ ସେମାନଙ୍କୁ ଦୟା ସହିତ ଦେଖାଇ ଉତ୍ତର ଦେଉ I ଏପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସୁଦ୍ଧା, ସେମାନେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଜଗତର ଆବର୍ଜନା ଏବଂ ଲୋକମାନେ ଆବର୍ଜନା ଗଦାରେ ଫୋଫାଡିବାକୁ ଇଚ୍ଛା କରୁଥିବା ମଇଳା ସଦୃଶ ମନେ କରନ୍ତି I
\s5
\v 14 ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଲଜ୍ଜା ଦେବା ନିମନ୍ତେ ଚେଷ୍ଟା କରୁ ନାହିଁ, କିନ୍ତୁ ଏକ ପ୍ରେମିକ ପିତାମାତା ଆପଣା ସନ୍ତାନକୁ ସଂଶୋଧନ କରିବା ସଦୃଶ, ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସଂଶୋଧନ କରିବାକୁ ଇଚ୍ଛା କରୁଅଛି I
\v 15 ଯଦ୍ୟପି ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ବିଷୟରେ ଶିକ୍ଷା ଦେବା ନିମନ୍ତେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ଦଶହଜାର ଶିକ୍ଷକ ଥା'ନ୍ତି, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ଏପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ କେବଳ ଗୋଟିଏ ଆତ୍ମିକ ପିତା ଅଛନ୍ତି I ଯାହା ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ପ୍ରଚାର କଲି ସେହି ସୁସମାଚାରକୁ ଯେତେବେଳେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ବିଶ୍ୱାସ କଲ ସେତେବେଳେ ମୁଁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ପିତା ହେଲି I
\v 16 ଏଣୁ ମୋହର ଅନୁସରଣ କରିବା ନିମନ୍ତେ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଅନୁରୋଧ କରେ I
\s5
\v 17 ଏଥିସକାଶୁ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ତିମଥିଙ୍କୁ ପଠାଇଲି I ମୁଁ ତାହାଙ୍କୁ ପ୍ରେମ କରେ ଓ ସେ ମୋହର ବିଶ୍ୱାସଯୋଗ୍ୟ ସନ୍ତାନ ଅଟନ୍ତି I
\v 18 ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କେତେକ ଗର୍ବୀ ହୋଇଅଛ I ତୁମ୍ଭେମାନେ ଏପରି ଜୀବନଯାପନ କରୁଅଛ ଯେପରି ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ଶୀଘ୍ର ଫେରିବି ନାହିଁ I
\s5
\v 19 କିନ୍ତୁ ଯଦି ମୁଁ ଆସେ ବୋଲି ତେବେ ଈଶ୍ୱର ଚାହାନ୍ତି I ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ଶୀଘ୍ର ଆସିବି I ତା'ପରେ ଏହି ଗର୍ବୀ ଲୋକମାନଙ୍କର କେବଳ କଥା ବୁଝିବି ତାହା ନୁହେଁ, କିନ୍ତୁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଶକ୍ତି ସେମାନଙ୍କଠାରେ ଅଛି ନା ନାହିଁ ତାହା ଜାଣିବି I
\v 20 ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ରାଜ୍ୟ ବାକ୍ୟରେ ନୁହେଁ କିନ୍ତୁ ଶକ୍ତିରେ ପ୍ରକାଶ ପାଏ I
\v 21 ମୁଁ କ'ଣ କରିବି ବୋଲି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ଇଚ୍ଛା ? କଠୋର ଦଣ୍ଡ ନେଇ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ଯିବି ନା ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରତି କେତେ ମୃଦୁ ଓ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କେତେ ପ୍ରେମ କରେ ତାହା ଦର୍ଶାଇବାକୁ ଯିବି I
\s5
\c 5
\v 1 ଲୋକମାନେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହିଅଛନ୍ତି ଯେ, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଣ୍ଡଳୀରେ ଜଣେ ଅଛି ଯେ ବ୍ୟଭିଚାରରେ ବଞ୍ଚୁଛି, ଏପରି ଅନୈତିକ କାର୍ଯ୍ୟ ଯାହା ଅବିଶ୍ୱାସୀମାନେ ମଧ୍ୟ ଅନୁମତି ଦିଅନ୍ତି ନାହିଁ I ଜଣେ ଲୋକର ପ୍ରେମିକା ଆପଣା ପିତାର ଭାର୍ଯ୍ୟା ଅଟେ I
\v 2 ତୁମ୍ଭେମାନେ ବହୁତ ଗର୍ବୀ ହେଉଅଛ! ବରଂ ଏହି ପାପ ସକାଶୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ କ୍ରନ୍ଦନ କରିବା ଉଚିତ୍, ଯେହେତୁ ଏହା ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ମଣ୍ଡଳୀକୁ ନଷ୍ଟ କରେ I ତୁମ୍ଭେମାନେ ଏହି ବ୍ୟକ୍ତିକୁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଣ୍ଡଳୀରୁ ବାହାର କରିବା ଉଚିତ୍ I
\s5
\v 3 ମୁଁ ଶାରୀରିକଭାବେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ଅନୁପସ୍ଥିତ, କିନ୍ତୁ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ବହୁତ ଚିନ୍ତିତ, ଏବଂ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସହ ଆତ୍ମାରେ ଅଛି I ଆଉ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ଉପସ୍ଥିତ ଥିଲା ପରି ତାହାର ବିଚାର କରିସାରିଛି ଯିଏ ଏହିପରି କାର୍ଯ୍ୟ କଲା I
\v 4 ଯେତେବେଳେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁଙ୍କ ଶକ୍ତିରେ ଉପାସନା କରିବା ନିମନ୍ତେ ସମବେତ ହୋଇଥାଅ, ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସହିତ ଆତ୍ମାରେ ଉପାସନା କରେ---- ସେତେବେଳେ ମୁଁ ସେହି ବ୍ୟକ୍ତିର ବିଚାର କରିସାରିଛି I
\v 5 ତୁମ୍ଭେମାନେ ଏହି ବ୍ୟକ୍ତିକୁ ଜଗତରୁ ବାହାରେ ଶୟତାନ ହସ୍ତରେ ସମର୍ପଣ କରିବା ଉଚିତ୍, ଯେପରି ତାହାର ଭୌତିକ ଶରୀର ବିନଷ୍ଟ ହେବ I ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଆଶା ଯେ, ସେ ଅନୁତାପ କରିବ ଏବଂ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଆଗମନ ସମୟରେ ଈଶ୍ୱର ତାହାକୁ ରକ୍ଷା କରିବେ I
\s5
\v 6 ତୁମ୍ଭେମାନେ ଆପଣାମାନଙ୍କ ପ୍ରଶଂସା କରୁଅଛ ଏହା ଭଲ ନୁହେଁ I ନିଶ୍ଚିତଭାବେ ତୁମ୍ଭେ ଜାଣ ଯେ, ଦୁଷ୍ଟାତ୍ମା ଖମୀର ସଦୃଶ ଅଟେ, ଅଳ୍ପ ଖମୀର ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ମଇଦା ପିଣ୍ଡୁଳାକୁ ଖମୀରମୟ କରିବ I
\v 7 ପାପ ସେହି ଖମୀର ସଦୃଶ I ତୁମ୍ଭେମାନେ ପୁରାତନ ଖମୀରକୁ ପରିଷ୍କାର କରିବା ଉଚିତ୍ ଓ ଏହାକୁ ଫୋଫାଡି ଦେବା ଉଚିତ୍ ଯେପରି ଏହା ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ପିଣ୍ଡୁଳାକୁ ଖମୀରମୟ ନ କରେ I ତୁମ୍ଭେମାନେ ତ ଖମୀରଶୂନ୍ୟ ପିଣ୍ଡୁଳା ସଦୃଶ I ଯେହେତୁ ନିସ୍ତାର ପର୍ବରେ, ରୋଟୀଠାରୁ ଖମୀରକୁ ଅଲଗା ରଖାଯିବା ଉଚିତ୍ I ଯେଣୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିସ୍ତାର ପର୍ବର ମେଷଶାବକ: ସେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ବଳି ହେଲେ I
\v 8 ଅତଏବ ଆସ ଆମ୍ଭେମାନେ ନିସ୍ତାର ପର୍ବ ପାଳନ କରୁ, ଏବଂ ଆସ ଆମ୍ଭେମାନେ ପବିତ୍ରୀକରଣର ସମସ୍ତ ନିୟମ ପାଳନ କରୁ I ଆମ୍ଭେମାନେ ଅବାଧ୍ୟତା ଓ ଦୁଷ୍ଟତା ରୂପୀ ପୁରାତନ ଖମୀର ତ୍ୟାଗ କରିବା, ଏବଂ ଆମ୍ଭେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଆଜ୍ଞା ପାଳନ ଓ ପରସ୍ପରକୁ ସତ୍ୟ କହିବା ଦ୍ୱାରା ଏହି ପର୍ବ ପାଳନ କରିବା ଉଚିତ୍ I ଯଦି ଆମ୍ଭେମାନେ ଏହା କରୁ, ତେବେ ଆମ୍ଭେମାନେ ଖମୀରଶୂନ୍ୟ ରୋଟୀ ସଦୃଶ ହେବା I
\s5
\v 9 ବ୍ୟଭିଚାରୀମାନଙ୍କ ସହ ସମ୍ପର୍କ ନ ରଖିବା ନିମନ୍ତେ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଲେଖିଥିଲି I
\v 10 ନିଶ୍ଚିତଭାବରେ, ମୋହର ଅର୍ଥ ଏହା ନୁହେଁ ଯେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଅବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କ ସହ ଅର୍ଥାତ୍ ଯେଉଁମାନେ ବ୍ୟଭିଚାରୀ, କିମ୍ବା ଯେଉଁମାନେ ଅନେକ ବିଷୟରେ ସ୍ୱାର୍ଥପରଭାବରେ ଅଭିଳାଷୀ ଅଟନ୍ତି, କିମ୍ବା ଯେଉଁମାନେ ଚତୁରତାରେ ପର ଦ୍ରବ୍ୟ ଲୁଣ୍ଠନ କରନ୍ତି, କିମ୍ବା ଯେଉଁମାନେ ପ୍ରତିମା ପୂଜା କରନ୍ତି ସେମାନଙ୍କ ସହ ସମ୍ପର୍କ ରଖ ନାହିଁ I ଏହିପରି ଲୋକମାନଙ୍କଠାରୁ ଦୂରରେ ରହିଲେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଏହି ଜଗତ ଛାଡ଼ି ଯିବାକୁ ପଡ଼ିବ I
\s5
\v 11 ତା'ପରିବର୍ତ୍ତେ, ମୋହର ଅର୍ଥ ଥିଲା ଯେ ଯେଉଁମାନେ ବ୍ୟଭିଚାରରେ ଜୀବନଯାପନ କରନ୍ତି ସେମାନଙ୍କ ସହ ଘନିଷ୍ଠ ବନ୍ଧୁତା କର ନାହିଁ I ଏହି ପାପରେ ଆମ୍ଭେମାନେ ଧନଲୋଭୀ, କି ପ୍ରତିମାପୂଜକ, କି ନିନ୍ଦକ, କି ମତୁଆଳ, କି ପରଦ୍ରବ୍ୟ ଲୁଣ୍ଠନକାରୀ ଅନ୍ୟ ପାପଗୁଡ଼ିକ ଆଦି ଅନ୍ତର୍ଭୁକ୍ତ କରିବା I ତୁମ୍ଭେମାନେ ଏହି ଲୋକମାନଙ୍କ ସହ ଭୋଜନ ମଧ୍ୟ କର ନାହିଁ ଯେଉଁମାନେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କୁ ଭରସା କରନ୍ତି ବୋଲି ଦାବି କରନ୍ତି, କିନ୍ତୁ ତେବେ ସୁଦ୍ଧା ସେମାନେ ଏହି ଭୟଙ୍କର କାର୍ଯ୍ୟଗୁଡ଼ିକ କରନ୍ତି I
\v 12 କାରଣ ଯେଉଁମାନେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ମଣ୍ଡଳୀରୁ ବାହାରେ ଅଛନ୍ତି ସେମାନଙ୍କ ବିଚାର କରିବାରେ ମୋହର କ'ଣ ଅଛି I ଭିତରେ ଯେଉଁମାନେ ଅଛନ୍ତି ସେମାନଙ୍କର ବିଚାର କରିବା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର କର୍ତ୍ତବ୍ୟ I
\v 13 ଯେଉଁମାନେ ମଣ୍ଡଳୀ ବାହାରେ ଅଛନ୍ତି ସେମାନଙ୍କର ବିଚାର ଈଶ୍ୱର କରିବେ I ଶାସ୍ତ୍ର ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଆଦେଶ ଦିଏ, " ତୁମ୍ଭେମାନେ ସେହି ଦୁଷ୍ଟ ଲୋକକୁ ଯିଏ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଅଛି ତାହାକୁ ବାହାର କରିଦିଅ!"
\s5
\c 6
\v 1 ଯେତେବେଳେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ଅନ୍ୟ ବିଶ୍ୱାସୀ ସହ କୌଣସି ବିବାଦ ଥାଏ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ସେଇ ବିବାଦକୁ ଅବିଶ୍ୱାସୀ ନ୍ୟାୟାଧୀଶ ନିକଟରେ ନିର୍ଲଜ୍ଜଭାବରେ ନେଇଯିବା ଉଚିତ୍ ନୁହେଁ I ସେହି ବିବାଦକୁ ସାଧୁମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ନେଇଯାଅ, ଯେଉଁମାନଙ୍କୁ ଈଶ୍ୱର ଆପଣା ନିମନ୍ତେ ପୃଥକ୍ କରିଅଛନ୍ତି I
\v 2 ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜାଣିବା ଉଚିତ୍ ଯେ ଆମ୍ଭେମାନେ ଯେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କର ଆମ୍ଭେମାନେ ଏହି ଜଗତର ବିଚାର କରିବା I ଯଦି ଦିନେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଏହି ଜଗତର ବିଚାର କରିବ, ତେବେ ସାମାନ୍ୟ ସାମାନ୍ୟ ବିଷୟଗୁଡ଼ିକୁ ବିଚାର କରିବାକୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯୋଗ୍ୟ ହେବା ଉଚିତ୍ I
\v 3 ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜାଣିବା ଉଚିତ୍ ଯେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଦୂତମାନଙ୍କର ବିଚାର କରିବ! ନିଶ୍ଚିତଭାବରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଏହି ଜାଗତିକ ବିଷୟଗୁଡ଼ିକର ବିଚାର କରିବା ନିମନ୍ତେ ଯୋଗ୍ୟ ଅଟ I
\s5
\v 4 ଆଉ ଯଦି ତୁମ୍ଭେମାନେ ଏହି ଜୀବନର ଗୁରୁତ୍ତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ବିଷୟଗୁଡିକୁ ସମାଧାନ କରିପାର, ତେବେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟିଆନ୍‌‌ମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଥିବା ବିବାଦକୁ ଅବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ବିଚାର କରିବାକୁ ଆବଶ୍ୟକ ମନେ କରିବା ଉଚିତ୍ ନୁହେଁ I
\v 5 ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଏହା ଦର୍ଶାଇବା ନିମନ୍ତେ କହୁଅଛି ଯେ ତୁମ୍ଭେମାନେ କିପରି ଆପଣାମାନଙ୍କୁ ଅପମାନିତ କରିଅଛ I ଏପରି ଜଣେ ଜ୍ଞାନୀ ବ୍ୟକ୍ତି ମଣ୍ଡଳୀରେ ରହିବା ଉଚିତ୍ ଯିଏ ଖ୍ରୀଷ୍ଟିଆନ୍ ଭାଇ ଓ ଭଉଣୀମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଆସୁଥିବା ବିବାଦକୁ ସମାଧାନ କରିବେ I
\v 6 କିନ୍ତୁ ତା'ପରିବର୍ତ୍ତେ, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ କେତେକ ବିଶ୍ୱାସୀ ଅନ୍ୟ ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କୁ ନ୍ୟାୟାଳୟରେ ଦୋଷୀ ସାବ୍ୟସ୍ତ କରିଥାଅ ଏବଂ ତୁମ୍ଭେମାନେ ବିବାଦର ସମାଧାନ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଅବିଶ୍ୱାସୀ ବିଚାରପତିକୁ ଅନୁମତି ଦେଇଥାଅ !
\s5
\v 7 ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ପରସ୍ପର ମଧ୍ୟରେ କୌଣସି ବିବାଦ ଅଛି ଏହାର ଅର୍ଥ ଯାହା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର କରିବା ଉଚିତ୍ ତାହା ତୁମ୍ଭେମାନେ କରୁନାହଁ I ତୁମ୍ଭେମାନେ ସେମାନଙ୍କୁ ନୟ୍ୟାଳୟକୁ ନେବା ଅପେକ୍ଷା ବରଂ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜଣେ ଭାଇ କି ଜଣେ ଭଉଣୀଙ୍କର ସାହାଯ୍ୟ ନିଅ I
\v 8 ତା' ପରିବର୍ତ୍ତେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଭୁଲ୍ କରୁଛ ଓ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ପ୍ରତାରଣା କରୁଛ, ଏବଂ ସେହିମାନେ ତୁମର ଭାଇ ଓ ଭଉଣୀ ଅଟନ୍ତି I
\s5
\v 9 ନିଶ୍ଚିତଭାବରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜାଣ ଯେ ଦୁଷ୍ଟ ଲୋକମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ରାଜ୍ୟର ଅଧିକାରୀ ହେବେ ନାହିଁ I ସେମାନଙ୍କୁ ବିଶ୍ୱାସ କର ନାହିଁ ଯେତେବେଳେ ସେମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଅନ୍ୟଥା କହିବେ I ସତ୍ୟ ଏହା ଯେ ବ୍ୟଭିଚାରୀ, ଯେଉଁମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବ୍ୟତୀତ ଅନ୍ୟ ଜିନିଷ କି ଅନ୍ୟ ଜଣକୁ ଉପାସନା କରନ୍ତି, ଯେଉଁମାନେ ଆପଣା ବିବାହ ପ୍ରତିଜ୍ଞା ଖଣ୍ଡନ କରନ୍ତି, ଯେଉଁମାନେ ପାରଦାରିକ କି ସ୍ତ୍ରୀ’ବତ୍ ଆଚାରୀ, ଏବଂ ଯେଉଁମାନେ ସମଲିଙ୍ଗୀ ସମ୍ଭୋଗ ଅଭ୍ୟାସ କରନ୍ତି,
\v 10 ଯେଉଁମାନେ ଚୋରୀ କରନ୍ତି, ଯେଉଁମାନେ ଅଧିକ ପାଇବା ନିମନ୍ତେ ଲୋଭ କରନ୍ତି, ଯେଉଁମାନେ ମତୁଆଳ, ଯେଉଁମାନେ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କ ବିଷୟରେ ମିଥ୍ୟା କଥା କହନ୍ତି, ଏବଂ ଯେଉଁମାନେ ଚତୁରତାରେ ଓ ପ୍ରତାରଣା କରି ଅନ୍ୟମାନଙ୍କ ଦ୍ରବ୍ୟ ଲୁଣ୍ଠନ କରନ୍ତି--- ଏହି ଲୋକମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ରାଜ୍ୟର ଅଧିକାରୀ ହେବେ ନାହିଁ I
\v 11 ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ କେତେକ ଏହିସବୁ କରୁଥିଲ I କିନ୍ତୁ ଈଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ସମସ୍ତ ପାପରୁ ଧୌତ କରିଅଛନ୍ତି, ସେ ଆପଣା ନିମନ୍ତେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପୃଥକ୍ କରିଅଛନ୍ତି, ଆଉ ସେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଆପଣା ସହିତ ଧାର୍ମିକ ଗଣିତ କରିଅଛନ୍ତି I ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଶକ୍ତି ଓ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଆତ୍ମାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ସେ ଏହି ସମସ୍ତ କାର୍ଯ୍ୟ କରିଅଛନ୍ତି I
\s5
\v 12 କେତେକ ଏହା କୁହନ୍ତି: "ଯେକୌଣସି ବିଷୟ ଯାହା ମୁଁ ଚାହେଁ ତାହା କରିବାକୁ ମୋହର ସ୍ଵାଧୀନତା ଅଛି, କାରଣ ମୁଁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରେ ଅଛି I" ହଁ, କିନ୍ତୁ କେତେକ ବିଷୟ ଅନୁମତି ଦିଆ ଯାଇଥିଲେ ମଧ୍ୟ ଏହାର ଅର୍ଥ ନୁହେଁ ଯେ ଏହା ମୋ’ ନିମନ୍ତେ ଉତ୍ତମ ଅଟେ I "ଯେକୌଣସି ବିଷୟ ଯାହା ମୁଁ ଚାହେଁ ତାହା କରିବାକୁ ମୋହର ସ୍ଵାଧୀନତା ଅଛି"---କିନ୍ତୁ କୌଣସି ବିଷୟକୁ ମୋହର ମାଲିକ ହେବାକୁ ମୁଁ ଅନୁମତି ଦେବି ନାହିଁ I
\v 13 ଲୋକମାନେ ଏହା ମଧ୍ୟ କହନ୍ତି, " ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତିର ଶରୀରରେ ହଜମ ହେବା ନିମନ୍ତେ ଖାଦ୍ୟ ପ୍ରସ୍ତୁତ ହୋଇଅଛି, ଏବଂ ଖାଦ୍ୟକୁ ହଜମ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଶରୀର ପ୍ରସ୍ତୁତ ହୋଇଅଛି"--- କିନ୍ତୁ ଈଶ୍ୱର ଉଭୟ ଖାଦ୍ୟକୁ ଓ ଶରୀରର ସାଧାରଣ କାର୍ଯ୍ୟକୁ ଲୋପ କରିବେ I ସେମାନେ ଲୋକମାନଙ୍କ ସହ ଶୟନ ବିଷୟରେ ପ୍ରକୃତରେ କଥାବାର୍ତ୍ତା କରୁଅଛନ୍ତି I ସେ ଯାହା ହେଉ, ଈଶ୍ୱର ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଶରୀରକୁ ଏଥିନିମନ୍ତେ ନିର୍ମାଣ କରି ନାହାନ୍ତି ଯେ ଆମ୍ଭେମାନେ ବ୍ୟଭିଚାର କରୁ I କିନ୍ତୁ ଏହି ଶରୀର ପ୍ରଭୁଙ୍କର ସେବା କରିବା ନିମନ୍ତେ ଅଟେ, ଆଉ ପ୍ରଭୁ ଏହି ଶରୀର ନିମନ୍ତେ I
\s5
\v 14 ଈଶ୍ୱର ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ ମୃତମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଉଠାଇଲେ, ଏବଂ ସେ ଆପଣା ଶକ୍ତି ଦ୍ୱାରା ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ପୁନର୍ବାର ଉଠାଇବେ I
\v 15 ତୁମ୍ଭେମାନେ ଏହା ଜାଣିବା ଉଚିତ୍ ଯେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଶରୀର ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରେ ସଂଯୁକ୍ତ ଅଟେ I ତେବେ କ'ଣ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଅଙ୍ଗକୁ ନେଇ ବେଶ୍ୟା ସହିତ ସଂଯୁକ୍ତ କରିବ ? ତାହା କଦାପି ନ ହେଉ I
\s5
\v 16 ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜାଣ ଯେ, ଯେକେହି ବେଶ୍ୟା ସହିତ ଶୟନ କରେ ସେ ତାହା ସହ ଏକ ଶରୀର ହୁଏ I ଏହା ବିବାହ ବିଷୟରେ ଶାସ୍ତ୍ରରେ କହିବା ସଦୃଶ: "ସେ ଦୁହେଁ ଏକାଙ୍ଗ ହେବେ I"
\v 17 ଆଉ ଯେ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ସହିତ ସଂଯୁକ୍ତ ହୁଏ ସେ ତାହାଙ୍କ ସହିତ ଏକ ଆତ୍ମା ହୁଏ I
\s5
\v 18 ତେଣୁ ଯେତେବେଳେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ବ୍ୟଭିଚାର ପାପ ନିମନ୍ତେ ଇଚ୍ଛା ହୁଏ, ତୁମ୍ଭେ ଯେତେ ଶୀଘ୍ର ପାର ଏହାଠାରୁ ପଳାୟନ କର! ଲୋକମାନେ କୁହନ୍ତି, ପ୍ରତ୍ୟେକ ପାପ ଯାହା ମନୁଷ୍ୟ କରେ, ତାହା ଶରୀରର ବାହାରେ କରେ "--- ତାହା ବ୍ୟତୀତ ଯେତେବେଳେ ଜଣେ ବ୍ୟଭିଚାର କରେ, ସେ ଆପଣା ଶରୀର ବିରୁଦ୍ଧରେ ପାପ କରେ I
\s5
\v 19 ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜାଣିବା ଉଚିତ୍ ଯେ, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଶରୀର ପବିତ୍ରଆତ୍ମାଙ୍କ ମନ୍ଦିର ରୂପୀ ଏକ ବାସସ୍ଥାନ ଅଟେ I ଈଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପବିତ୍ରଆତ୍ମା ଦେଇଅଛନ୍ତି ଏବଂ ବର୍ତ୍ତମାନ ତୁମ୍ଭେମାନେ ନିଜେ ନିଜର ନୁହଁ, ବରଂ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଅଟ I
\v 20 ଈଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଆପଣା ପୁତ୍ରଙ୍କର ଜୀବନର ମୂଲ୍ୟ ଦେଇ କ୍ରୟ କରିଅଛନ୍ତି I ତେଣୁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମାନବ ଶରୀରରେ ଯାହା କିଛି କର ସେସମସ୍ତ ଦ୍ୱାରା ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଗୌରବ କର I
\s5
\c 7
\v 1 ବିବାହିତ ବିଶ୍ୱାସୀମାନେ କିପରି ଜୀବନ ଅତିବାହିତ ଉଚିତ୍ ସେ ବିଷୟରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୋତେ କେତେକ ପ୍ରଶ୍ନ ଲେଖିଥିଲ I ମୋହର ଉତ୍ତର ଏହି I ବିବାହରେ କେତେକ ସମୟରେ ଏକତ୍ର ଶୟନ କରିବାଠାରୁ ନିବୃତ ହେବା ଭଲ ଅଟେ I
\v 2 କିନ୍ତୁ ଲୋକମାନେ ବ୍ୟଭିଚାରରେ ସବୁବେଳେ ପରୀକ୍ଷିତ ହୁଅନ୍ତି I ତେଣୁ ପ୍ରତ୍ୟେକ ସ୍ୱାମୀର ଆପଣା ଆପଣା ଭାର୍ଯ୍ୟା ଥିବା ଉଚିତ୍, ଓ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଭାର୍ଯ୍ୟାର ଆପଣା ଆପଣା ସ୍ୱାମୀ ଥିବା ଉଚିତ୍ I
\s5
\v 3 ଏବଂ ପ୍ରତ୍ୟେକ ବିବାହିତ ବିଶ୍ୱାସୀର ଆପଣା ଆପଣା ସ୍ୱାମୀ ବା ଆପଣା ଆପଣା ଭାର୍ଯ୍ୟା ସହିତ ଶୟନ କରିବାର ଅଧିକାର ଅଛି I
\v 4 ଯେହେତୁ ସ୍ୱାମୀ ଆପଣା ଶରୀରର ନିୟନ୍ତ୍ରଣ ଆପଣା ଭାର୍ଯ୍ୟାକୁ ଦିଅନ୍ତି I ଏବଂ ଭାର୍ଯ୍ୟା ଆପଣା ଶରୀରର ନିୟନ୍ତ୍ରଣ ଆପଣା ସ୍ୱାମୀକୁ ଦିଅନ୍ତି I
\s5
\v 5 ତେଣୁ ଏକତ୍ର ଶୟନ କରିବା ନିମନ୍ତେ ପରସ୍ପରକୁ ବଞ୍ଚିତ କର ନାହିଁ I ବରଂ ପ୍ରାର୍ଥନା କରିବା ନିମନ୍ତେ ଅବକାଶ ପାଇବା ପାଇଁ ଉଭୟ ଏକପରାମର୍ଶ ହୋଇ ଅଳ୍ପ କାଳ ନିମନ୍ତେ ପୃଥକ୍ ହୋଇପାର I କିନ୍ତୁ ସେହି ସମୟ ସମାପ୍ତ ହେଲେ, ପୁନର୍ବାର ଏକତ୍ର ହୁଅ I ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପରୀକ୍ଷା କରିବା ନିମନ୍ତେ ଶୟତାନକୁ ଅବକାଶ ଦିଅ ନାହିଁ କାରଣ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଆପଣାକୁ ନିୟନ୍ତ୍ରଣ କରି ପାର ନାହିଁ I
\v 6 ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଆଦେଶ ଦେଉ ନାହିଁ ଯେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ବିବାହ କର, କିନ୍ତୁ ମୁଁ ମଧ୍ୟସ୍ଥତା କରି ସମାଧାନ କରିବି କାରଣ ମୁଁ ଜାଣେ ଯେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଅନେକେ ବିବାହିତ କିମ୍ବା ବିବାହ କରିବାକୁ ଇଚ୍ଛା କରୁଅଛ I
\v 7 ମୋହର ଉଦାହରଣ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସମ୍ମୁଖରେ ଅଛି: ମୁଁ ଅବିବାହିତ, ଏବଂ ଅନେକ ସମୟରେ ମୁଁ ଇଚ୍ଛା କରେ ଯେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ପ୍ରତ୍ୟେକେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସେବା କରିବା ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ଅବିବାହିତ ରୁହ I କିନ୍ତୁ ଈଶ୍ୱର ଆପଣା ସନ୍ତାନମାନଙ୍କୁ ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରକାର ଦାନ ଦିଅନ୍ତି; ସେ କେତେକଙ୍କୁ ବିବାହ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଓ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ଅବିବାହିତ ରହିବା ନିମନ୍ତେ ସକ୍ଷମ କରନ୍ତି I
\s5
\v 8 ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଯେଉଁମାନେ କଦାପି ବିବାହ କରି ନାହାନ୍ତି କିମ୍ବା ଯେଉଁମାନଙ୍କ ସ୍ୱାମୀମାନେ ମୃତ, ମୁଁ ସେମାନଙ୍କୁ କୁହେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୋ ସଦୃଶ ଅବିବାହିତ ହୋଇ ରହିବା ଭଲ ହେବ I
\v 9 କିନ୍ତୁ ଯଦି ଆପଣାକୁ ସଂଯମ କରିବା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ କଷ୍ଟକର ହୁଏ, ତେବେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ବିବାହ କରିବା ଉଚିତ୍ I କାରଣ କାମାନଳରେ ଦଗ୍ଧ ହେବା ଅପେକ୍ଷା ତୁମ୍ଭେମାନେ ବିବାହ କରିବା ଭଲ I
\s5
\v 10 ଯେଉଁମାନେ ବିବାହିତ ସେମାନଙ୍କୁ ପ୍ରଭୁ ଆଜ୍ଞା ଦିଅନ୍ତି: "ଭାର୍ଯ୍ୟା ଆପଣା ସ୍ୱାମୀ ଠାରୁ ଭିନ୍ନ ହେବା ଉଚିତ୍ ନୁହେଁ I"
\v 11 (କିନ୍ତୁ ଯଦି ସେ ଆପଣା ସ୍ୱାମୀଠାରୁ ଭିନ୍ନ ହୁଏ, ତେବେ ସେ ଆଉ ବିବାହ ନ କରୁ, ଅଥବା ଆପଣା ସ୍ୱାମୀ ସହିତ ମିଳିତ ହେଉ I) ଏବଂ, "ସ୍ୱାମୀ ଆପଣା ଭାର୍ଯ୍ୟାକୁ ପରିତ୍ୟାଗ ନ କରୁ I"
\s5
\v 12 ଆଉ ଏହା ମୋହର କହିବାକୁ ଅଛି--- ଆଉ ଏହା ମୋହର ପରାମର୍ଶ ଅଟେ, ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଆଦେଶ ନୁହେଁ--- ଯଦି କୌଣସି ଭାଇର ଅବିଶ୍ୱାସିନୀ ଭାର୍ଯ୍ୟା ଥାଏ: ଯଦି ସେ ତୁମ୍ଭ ସହିତ ବାସ କରିବାକୁ ସମ୍ମତା ହୁଏ, ତାହା ହେଲେ ତାହାକୁ ପରିତ୍ୟାଗ କର ନାହିଁ I
\v 13 ପୁଣି ଯେଉଁ ସ୍ତ୍ରୀର ଅବିଶ୍ୱାସୀ ସ୍ୱାମୀ ଥାଏ, ଯଦି ସେ ତୁମ୍ଭ ସହିତ ବାସ କରିବାକୁ ସମ୍ମତ ହୁଏ, ତାହା ହେଲେ ତୁମ୍ଭେ ଆପଣା ସ୍ୱାମୀକୁ ପରିତ୍ୟାଗ କର ନାହିଁ I
\v 14 କାରଣ ଭାର୍ଯ୍ୟା ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରେ ଭରସା କରିବା ହେତୁ ଅବିଶ୍ୱାସୀ ସ୍ୱାମୀ ଶୁଚି କରାଯାଇଅଛି I ଏହା ସେହି ପ୍ରକାରେ ସ୍ୱାମୀ ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରେ ଭରସା କରିବା ହେତୁ ଅବିଶ୍ୱାସିନୀ ଭାର୍ଯ୍ୟା ଶୁଚି କରାଯାଇଅଛି I ସେହି ପ୍ରକାରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସନ୍ତାନମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ମଧ୍ୟ: ଜଣେ ମାତା କି ପିତା ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରେ ଭରସା କରିବା ହେତୁ ସନ୍ତାନମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଶୁଚି କରାଯାଇଅଛନ୍ତି I
\s5
\v 15 ତଥାପି, ଯଦି ଅବିଶ୍ୱାସୀ ସ୍ୱାମୀ କି ଭାର୍ଯ୍ୟା ବିଭିନ୍ନ ହେବାକୁ ଇଚ୍ଛା କରେ, ତୁମ୍ଭେ ତାହାକୁ ବିଭିନ୍ନ ହେବାକୁ ଦିଅ I ଏପରି ସ୍ଥଳେ, ସେ ଭାଇ ବା ଭଉଣୀ ବିବାହ କରିବା ସମୟରେ ଯେଉଁ ପ୍ରତିଜ୍ଞା କରିଥିଲେ ସେଥିରେ ଆବଦ୍ଧ ନୁହେଁ I ଈଶ୍ୱର ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଶାନ୍ତିରେ ଆଚରଣ କରିବାକୁ ଆହ୍ୱାନ କରିଅଛନ୍ତି I
\v 16 ତୁମ୍ଭେମାନେ ଆପଣା ଅବିଶ୍ୱାସୀ ସ୍ୱାମୀ କି ଭାର୍ଯ୍ୟା ସମ୍ମୁଖରେ କିପରି ଜୀବନ ବିତାଉଅଛ ସେହି ଜୀବନ ଦ୍ୱାରା ଈଶ୍ୱର କାର୍ଯ୍ୟ କରିପାରନ୍ତି ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜାଣ I ଆଉ ହୋଇପାରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଜୀବନ ଦ୍ୱାରା ଈଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସ୍ୱାମୀ ଅବା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଭାର୍ଯ୍ୟାକୁ ପରିତ୍ରାଣ ଦେଇପାରନ୍ତି I
\s5
\v 17 ପ୍ରଭୁ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଯେଉଁ ପ୍ରକାରେ ଜୀବନ କାଟିବାକୁ ଦାନ ବିତରଣ କରିଅଛନ୍ତି ଆମ୍ଭେମାନେ ସେହି ପ୍ରକାରେ ଜୀବନ ବିତାଇବା, ଆଉ ଈଶ୍ୱର ଯେଉଁ ଆହ୍ୱାନ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଆହ୍ୱାନ କରିଅଛନ୍ତି ସେହି ଅନୁସାରେ ଆଜ୍ଞାକାରୀ ହୋଇ ଆଚରଣ କରିବା I ଏହା ସମସ୍ତ ମଣ୍ଡଳୀର ନିୟମ ଅଟେ I
\v 18 ଯଦି ତୁମ୍ଭେମାନେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟିଆନ ହେବା ପୂର୍ବରୁ ସୁନ୍ନତ ହୋଇଥିଲ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ସେହି ସୁନ୍ନତର ଦାଗ ଦୂର କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କର ନାହିଁ I ଯେତେବେଳେ ଈଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ରକ୍ଷା କଲେ ସେତେବେଳେ ଯଦି ତୁମ୍ଭେମାନେ ସୁନ୍ନତ ହୋଇ ନ ଥିଲ, କେହି ମଧ୍ୟ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସୁନ୍ନତ ନ କରୁ I
\v 19 ସୁନ୍ନତ କି ଅସୁନ୍ନତ ----ଏହା ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଗୁରୁତ୍ତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ନୁହେଁ I କିନ୍ତୁ ଯାହା ଗୁରୁତ୍ତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ତାହା ଏହି ଯେ ଈଶ୍ୱର ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଯାହା ଆଜ୍ଞା କରିଅଛନ୍ତି ତାହା ଆମ୍ଭେମାନେ ପାଳନ କରିବା I
\s5
\v 20 ଯେତେବେଳେ ଈଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରେ ଭରସା କରିବା ନିମନ୍ତେ ଆହ୍ୱାନ କଲେ ସେତେବେଳେ ଯେଉଁ ପରି କରୁଥିଲ ସେହିପରି ଆଚରଣ କର I
\v 21 ଯେତେବେଳେ ଈଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଆହ୍ୱାନ କଲେ ସେତେବେଳେ ଯଦି ତୁମ୍ଭେମାନେ ଦାସ ଥିଲ, ଏହି ବିଷୟରେ ଚିନ୍ତିତ ହୁଅ ନାହିଁ I ନିଶ୍ଚିତଭାବେ, ଯଦି ତୁମ୍ଭେମାନେ ସ୍ୱାଧୀନତା ପ୍ରାପ୍ତ ହେବା ନିମନ୍ତେ ସୁଯୋଗ ପାଉଛ, ତେବେ ଏହି ସୁଯୋଗର ସଦ୍‌ବ୍ୟବହାର କର I
\v 22 ଏହି କାରଣରୁ ଯେକେହି ଦାସ ହୋଇ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଠାରେ ଆହୂତ ହୋଇଅଛି ସେ ପ୍ରଭୁଙ୍କ କାରଣରୁ ମୁଁକ୍ତ ଅଟେ I ଏହି ପ୍ରକାରେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଦାସ ଥିଲ ଯେତେବେଳେ ସେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଆହ୍ୱାନ କଲେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ କାହାରି ଦାସ ହୁଅ ନାହିଁ I
\v 23 ଈଶ୍ୱର ଆପଣା ପୁତ୍ରଙ୍କ ମୂଲ୍ୟ ଦେଇ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କିଣିଅଛନ୍ତି; ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସ୍ୱାଧୀନତା ବହୁମୂଲ୍ୟ ଅଟେ I ତେଣୁ ମନୁଷ୍ୟର ଦାସ ହୁଅ ନାହିଁ I
\v 24 ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରେ ଭାଇ ଓ ଭଉଣୀମାନେ, ଯେତେବେଳେ ଈଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଆହ୍ୱାନ କଲେ ସେତେବେଳେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯାହା ଥିଲ, ତାହା ଦାସ ହେଉ କିମ୍ବା ସ୍ୱାଧୀନ ହେଉ, ସେହି ଅବସ୍ଥାରେ ହିଁ ରୁହ I
\s5
\v 25 କୁମାରୀମାନଙ୍କ ବିଷୟରେ ଯେଉଁ ପ୍ରଶ୍ନ, ମୋହର ମତ ଏହି, କିନ୍ତୁ ଏହି ପ୍ରଶ୍ନ ବିଷୟରେ ମୁଁ ପ୍ରଭୁଙ୍କଠାରୁ କୌଣସି ଆଜ୍ଞା ପାଇ ନାହିଁ I କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୋହର ଉତ୍ତରରେ ବିଶ୍ୱାସ କରିପାର କାରଣ ଈଶ୍ୱର ମୋତେ ଅନୁଗ୍ରହ କରିଅଛନ୍ତି ଓ ଲୋକମାନେ ମୋତେ ଯେପରି ବିଶ୍ୱାସ କରିପାରନ୍ତି ସେଥିର ଯୋଗ୍ୟ କରିଅଛନ୍ତି I
\v 26 ଯେହେତୁ, ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଉପରେ ଆସନ୍ନ ଦୁର୍ଦ୍ଦଶା ହେତୁରୁ, ମୁଁ ମନେ କରେ, ଈଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଆହୂତ କରିବା ସମୟରେ ଯେପରି ଥିଲ ସେହିପରି ରହିବା ଭଲ I
\s5
\v 27 ଯେଉଁମାନେ ଅବିବାହିତ, ସେମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଏହା ମୁଁ କହେ: ଆପଣା ପ୍ରତିଜ୍ଞାରୁ ମୁଁକ୍ତ ହେବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କର ନାହିଁ I ଯେଉଁମାନେ ଅବିବାହିତ ସେମାନଙ୍କୁ ମୁଁ କହେ, ଭାର୍ଯ୍ୟା ପାଇବା ନିମନ୍ତେ ଚେଷ୍ଟା କର ନାହିଁ I
\v 28 କିନ୍ତୁ ଅବିବାହିତ ପୁରୁଷମାନଙ୍କୁ ମୁଁ କହେ; ଯଦି ତୁମ୍ଭେ ବିବାହ କର, ତେବେ ସୁଦ୍ଧା ତୁମ୍ଭେ ପାପ କରି ନାହିଁ I ଏହି ସମାନ ଆଦେଶ ମୁଁ ଅବିବାହିତ ମହିଳାମାନଙ୍କୁ ଦେଉଅଛି: ଯଦି ତୁମ୍ଭେ ବିବାହ କର, ତେବେ ସୁଦ୍ଧା ତୁମ୍ଭେ ପାପ କରି ନାହିଁ I ତଥାପି, ଯଦି ତୁମ୍ଭେ ବିବାହ କର, ତୁମ୍ଭେ ଅନେକ ସମସ୍ୟାର ସମ୍ମୁଖୀନ ହେବ, ତେଣୁ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପରାମର୍ଶ ଦିଏ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଅବିବାହିତ ହୋଇ ରୁହ I
\s5
\v 29 ଯେଉଁ ସମୟରେ ଆମ୍ଭେମାନେ ଅଛୁ ସେହି ସମୟ ବିଷୟରେ ମୋହର ଭାବ ଏହି, ହେ ଭାଇ ଓ ଭଉଣୀମାନେ, ସମୟ ଅତ୍ୟଳ୍ପ ମାତ୍ର I ଆସୁଥିବା ସମସ୍ୟା ହେତୁରୁ ଯେଉଁମାନେ ବିବାହିତ ସେମାନେ ବର୍ତ୍ତମାନଠାରୁ ଅବିବାହିତ ପରି ରୁହନ୍ତୁ I
\v 30 ଯେଉଁମାନେ ରୋଦନ କରନ୍ତି ସେମାନେ ରୋଦନ ନ କରନ୍ତୁ I ଯେଉଁମାନେ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟଜନକ ଘଟଣା ଯୋଗୁଁ ଆନନ୍ଦ କରନ୍ତି ସେମାନଙ୍କ ମୁଖ ଆନନ୍ଦ ପ୍ରଫୁଲ୍ଲିତ ନ ହେଉ I ଯେଉଁମାନେ କିଛି କ୍ରୟ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଅର୍ଥ ବ୍ୟୟ କରନ୍ତି ସେମାନେ ଏଥିପାଇଁ ଆନନ୍ଦିତ ନ ହୁଅନ୍ତୁ, ସେମାନେ ଅନଧିକାରୀ ପରି ଜୀବନଯାପନ କରନ୍ତୁ I
\v 31 ଆଉ ଯେଉଁମାନେ ଏହି ଜଗତର ବିଷୟକୁ ନେଇ କାରବାର କରନ୍ତି ସେମାନେ ସେଥିରେ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଭାବେ ନିଜକୁ ଜଡ଼ିତ ନ କରନ୍ତୁ I ଯେହେତୁ ଏହି ଜଗତର ପଦ୍ଧତି ଲୋପ ପାଇବାକୁ ଯାଉଅଛି I
\s5
\v 32 କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେପରି ଚିନ୍ତିତ ନ ହୁଅ, ଏହା ମୋହର ଇଚ୍ଛା I ଅବିବାହିତ ବ୍ୟକ୍ତି ପ୍ରଭୁଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଗୁରୁତ୍ତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ବିଷୟଗୁଡିକ ପ୍ରତି ମନୋଯୋଗ କରେ I ସେ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ସେବା କରିବାକୁ ଇଚ୍ଛା କରେ ଓ ସେ ଯାହା କରିବାକୁ ଇଚ୍ଛା କରେ ତାହା କରେ I
\v 33 କିନ୍ତୁ ଯେ ବିବାହିତ, ସେ କିପରି ଆପଣା ଭାର୍ଯ୍ୟାର ସନ୍ତୋଷ ପାତ୍ର ହେବ, ସେଥିପାଇଁ ସେ ସଂସାର ବିଷୟ ଘେନି ଚିନ୍ତିତ ହୁଏ, ଓ ତାହାର ମନ ବିଭକ୍ତ ହୁଏ I
\v 34 ତେଣୁ ବିବାହିତ ପୁରୁଷମାନେ ଯେତିକି ଆବଶ୍ୟକ ସେତିକି ହିଁ କରନ୍ତୁ I ସେହିପରି ବିଧବା ଓ କୁମାରୀ ଯେଉଁମାନେ ଅବିବାହିତ: ବିଶ୍ୱାସୀ ମହିଳାଙ୍କ ସଦୃଶ, ଆପଣା ଶରୀର ଓ ଆପଣା ବ୍ୟବହାରରେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସେବା କରିବାରେ ଆପଣା ସମୟ ବ୍ୟତୀତ କର I କିନ୍ତୁ ଯେ ବିବାହିତା ସେ କିପରି ଆପଣା ସ୍ୱାମୀର ସନ୍ତୋଷ ପ୍ରାପ୍ତ ହେବ ସେ ବିଷୟ ଘେନି ଚିନ୍ତିତ ହୁଏ I
\s5
\v 35 ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସାହାଯ୍ୟ କରିବା ନିମନ୍ତେ କୁହେ I ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ନିୟନ୍ତ୍ରଣ କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରୁ ନାହିଁ I ଯଦି ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୋହର ଉପଦେଶ ଅନୁସରଣ କରିବ, ତେବେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ବିବାହିତ ପୁରୁଷ ଯେଉଁ ବିଷୟରେ ଚିନ୍ତିତ ହୁଅନ୍ତି ସେହି ବିଷୟ ଘେନି ଚିନ୍ତିତ ନ ହୋଇ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ସେବା କରିବାକୁ ସହଜ ଅନୁଭବ କରିବ I
\s5
\v 36 ଯଦି କୌଣସି ପୁରୁଷ କୌଣସି ସ୍ତ୍ରୀକୁ ବିବାହ କରିବା ନିମନ୍ତେ ପ୍ରତିଜ୍ଞା କରିଥାଏ, କିନ୍ତୁ ଯଦି ସେ ଜାଣେ ଯେ ସେହି ସ୍ତ୍ରୀ ବିବାହ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଗତବୟସ୍କା ହୋଇଥିବା ହେତୁରୁ ତାହାକୁ ସେହି ପୁରୁଷ ଆଦରର ସହିତ ବ୍ୟବହାର କରୁନାହିଁ, ତେବେ ସେ ବିବାହ କରୁ, ଏହା ପାପ ନୁହେଁ I
\v 37 କିନ୍ତୁ ଯଦି ସେ ଏହା ସ୍ଥିର କରେ ଯେ ବର୍ତ୍ତମାନ ବିବାହ କରିବାକୁ ଇଚ୍ଛା କରୁନାହିଁ, ଏବଂ ଯଦି ସେ ସମସ୍ତ ପରିସ୍ଥିତିକୁ ନିୟନ୍ତ୍ରଣ କରୁଅଛି, ସେ ବିବାହ ନ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଭଲ ନିର୍ଣ୍ଣୟ କରିଅଛି I
\v 38 ତେଣୁ ଯିଏ ଆପଣା ସହିତ ନିର୍ବନ୍ଧ ହୋଇଥିବା ବ୍ୟକ୍ତି ସହିତ ବିବାହ କରେ ସେ ଭଲ କରେ; ଆଉ ଯେ କେହି ବିବାହ ନ କରିବାକୁ ସ୍ଥିର କରେ ସେ ଭଲ କରେ I
\s5
\v 39 ସ୍ୱାମୀ ଜୀବିତ ଥିବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଭାର୍ଯ୍ୟା ଆବଦ୍ଧ ଥାଏ; କିନ୍ତୁ ଯଦି ସ୍ୱାମୀ ମୃତ, ତେବେ ଭାର୍ଯ୍ୟା ପ୍ରଭୁଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସୀ ଯାହାକୁ ଇଚ୍ଛା, ତାହାକୁ ବିବାହ କରିପାରେ I
\v 40 କିନ୍ତୁ ଜଣେ ବିଧବା ପୁନର୍ବାର ବିବାହ ନ କଲେ ଅଧିକ ସୁଖୀ ହେବ, ଏହା ମୋହର ମତ, ଆଉ ମୁଁ ମଧ୍ୟ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଆତ୍ମା ପାଇଅଛି ବୋଲି ମନେ କରେ I
\s5
\c 8
\v 1 ବର୍ତ୍ତମାନ, ସେହି ପ୍ରଶ୍ନ ଯାହା ପ୍ରତିମା ସମ୍ମୁଖରେ ଉତ୍ସର୍ଗ କରାଯାଇଥିବା ପ୍ରସାଦ ବିଷୟରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ପଚାରିଥିଲ: ଆମ୍ଭେମାନେ ଜାଣୁ ଯେ ଲୋକମାନେ କୁହନ୍ତି, " ଆମ୍ଭ ସମସ୍ତଙ୍କର ଜ୍ଞାନ ଅଛି I" କିନ୍ତୁ ଯଦି ତୁମ୍ଭେମାନେ ମନେ କରୁଅଛ ଯେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ବହୁତ ଜାଣିଅଛ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ନିଜେ ନିଜଠାରେ ଗର୍ବ କରିପାର I ଯେତେବେଳେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ପ୍ରେମ କର, ତୁମ୍ଭେମାନେ ସେମାନଙ୍କ ବିଶ୍ୱାସରେ ଦୃଢ଼ ଭାବରେ ବୃଦ୍ଧି ହେବା ନିମନ୍ତେ ସେମାନଙ୍କୁ ସାହାଯ୍ୟ କର I
\v 2 ସତ୍ୟ ଏହା ଯେ, ଯଦି କେହି କୌଣସି ବିଷୟରେ ଜ୍ଞାନୀ ବୋଲି ମନେ କରେ, ତେବେ ତାହାର ଯେପରି ନମ୍ରତା ଶିକ୍ଷା କରିବାର ଆବଶ୍ୟକ, ଏପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସେ ସେପରି ଜାଣି ନାହିଁ I
\v 3 ଯେତେବେଳେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ପ୍ରେମ କର, ତେବେ ଈଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଜାଣନ୍ତି I
\s5
\v 4 ବର୍ତ୍ତମାନ ପ୍ରତିମା ନିକଟରେ ଉତ୍ସର୍ଗୀତ ଖାଦ୍ୟ ଖାଇବା ବିଷୟରେ: ଆସ ଆମ୍ଭେମାନେ ଏହି ବିଧି ସହିତ ଆରମ୍ଭ କରୁ: ଯେପରି କେତେକ କହନ୍ତି, "ଏହି ଜଗତରେ ଦେବତା ବୋଲି କିଛି ନାହିଁ," ଏବଂ, ଯେପରି ମୋଶା ଶିକ୍ଷା ଦେଇଥିଲେ, "କେବଳ ଏକ ଈଶ୍ୱର ଅଛନ୍ତି I" ତେଣୁ ଦେବତାଗୁଡିକ ପ୍ରକୃତ ଈଶ୍ୱର ନୁହନ୍ତି; ସେମାନେ ଜୀବିତ ଈଶ୍ୱର ନୁହନ୍ତି I
\v 5 କିନ୍ତୁ ମୁଁ ଜାଣେ ଯେ କେତେକ ଲୋକ କୁହନ୍ତି ଅନେକ ଈଶ୍ୱର ଓ ପ୍ରଭୁ ସ୍ୱର୍ଗରେ କିମ୍ବା ଏହି ପୃଥିବୀରେ ଅଛନ୍ତି---ଶେଷରେ, ଏପରି ଅନେକ ଅଲୌକିକ ଶକ୍ତି ଅଛନ୍ତି ଯାହାଙ୍କର ପ୍ରକୃତ ଶକ୍ତି ଅଛି I
\v 6 ତଥାପି, ଆମ୍ଭେମାନେ କହୁ, "ଏକ ଈଶ୍ୱର, ଯେ ପିତା, ତାହାଙ୍କଠାରୁ ସମସ୍ତ ବିଷୟ ଆସେ, ଏବଂ ତାହାଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଆମ୍ଭେମାନେ ବଞ୍ଚୁ I ଆଉ କେବଳ ଏକ ପ୍ରଭୁ, ଯେ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଅଟନ୍ତି; ତାହାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ସମସ୍ତ ବିଷୟ ହୋଇଅଛି, ଏବଂ କେବଳ ସେ ହିଁ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଜୀବନ ଦିଅନ୍ତି I"
\s5
\v 7 କିନ୍ତୁ ସମସ୍ତ ଏହା ଜାଣନ୍ତି ନାହିଁ I କେତେକ ଲୋକ ପୂର୍ବେ ମୂର୍ତ୍ତି ପୂଜା କରୁଥିଲେ, ଏବଂ ଏବେ ସୁଦ୍ଧା କରନ୍ତି, ଆଉ ମୂର୍ତ୍ତିଠାରେ ଉତ୍ସର୍ଗୀତ ଖାଦ୍ୟ ମଧ୍ୟ ଖାଆନ୍ତି, ସେମାନେ ଭାବନ୍ତି ଯେ ସେମାନେ ଏପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଦେବତାକୁ ପୂଜା କରୁଅଛନ୍ତି I ସେମାନେ ଦୁଇ ମତ ହୋଇଅଛନ୍ତି ଏବଂ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରେ ସେମାନଙ୍କ ବିଶ୍ୱାସ ଦୁର୍ବଳ ଅଟେ, ସେମାନେ ଅନୁଭବ କରନ୍ତି ଯେ ସେମାନେ ଦେବପ୍ରସାଦ ଖାଇବା ଦ୍ୱାରା ପ୍ରତିମାକୁ ସମ୍ମାନ ଦେଉଅଛନ୍ତି I
\s5
\v 8 ଆମ୍ଭେମାନେ ଜାଣୁ ଯେ ଖାଦ୍ୟ ଦ୍ରବ୍ୟ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ନିକଟରେ ଭଲ କି ମନ୍ଦ କରେ ନାହିଁ I
\v 9 କିନ୍ତୁ ଗୁରୁତ୍ତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ବିଷୟ ହେଉଛି ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଭାଇ ଓ ଭଉଣୀମାନେ I ତୁମ୍ଭେମାନେ ଖାଦ୍ୟ ଖାଇବା ନିମନ୍ତେ ସ୍ୱାଧୀନ ଅଟ, କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଲୋକମାନଙ୍କର ବିଶ୍ୱାସରେ ପତନ ହେବାର କାରଣ ହେବା ଉଚିତ୍ ନୁହେଁ ଯଦ୍ୟପି ତୁମ୍ଭେମାନେ ଏହା ଖାଇବା ନିମନ୍ତେ ସ୍ୱାଧୀନ ଅଟ I
\v 10 ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜାଣ ଯେ, ପ୍ରତିମାମାନେ କଦାପି ଜୀବିତ ନୁହନ୍ତି, ସେମାନେ କୌଣସି ପ୍ରକାରେ ଈଶ୍ୱର ମଧ୍ୟ ନୁହନ୍ତି I କିନ୍ତୁ ଯଦି ଯେଉଁ ଭାଇ ଓ ଭଉଣୀମାନେ ଭଲ ଓ ମନ୍ଦ ମଧ୍ୟରେ ତଫାତ୍ ଜାଣନ୍ତି ନାହିଁ; ସେମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଦେବାଳୟରେ ଭୋଜନ କରିବା ଦେଖନ୍ତି, ତେବେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ସେମାନଙ୍କୁ ମୂର୍ତ୍ତିପୂଜାରେ ପୁନର୍ବାର ଫେରିବା ନିମନ୍ତେ ଉତ୍ସାହିତ କରୁଅଛ ବୋଲି ମନେ କରିବେ I
\s5
\v 11 ଫଳ ସ୍ୱରୂପ, ଯଦି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଦୁର୍ବଳ ଭାଇ କିମ୍ବା ଭଉଣୀ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଦେବପ୍ରସାଦ ଖାଇବା ଦେଖନ୍ତି କାରଣ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ସେହି ଖାଦ୍ୟ ଖାଇବା ନିମନ୍ତେ ଅଧିକାର ଅଛି କିନ୍ତୁ ସେମାନଙ୍କର ସେହି ସମାନ ଅଧିକାର ନାହିଁ ---ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ସ୍ୱାଧୀନତା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସହ ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କୁ ବିନଷ୍ଟ କରିବ ଯାହାଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ମୃତ୍ୟୁଭୋଗ କଲେ I
\v 12 ଯେତେବେଳେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ସେମାନଙ୍କୁ ସେମାନଙ୍କ ବିବେକ ଯାହା କରିବାକୁ ଅନୁମତି ଦିଏ ନାହିଁ ତାହା କରିବାକୁ ସେମାନଙ୍କୁ ଉତ୍ସାହିତ କର, ସେତେବେଳେ ତୁମ୍ଭେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଦୁର୍ବଳ ଭାଇ ଓ ଭଉଣୀମାନଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ପାପ କରିଥାଅ I
\v 13 ତେଣୁ, ମୁଁ କିଛି ଖାଦ୍ୟ ଖାଉଥିବା ଦେଖିବା ଦ୍ୱାରା, ଯଦି ମୋହର ଭାଇ କିମ୍ବା ଭଉଣୀ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସେବା କରିବା ନିମନ୍ତେ ଅଯୋଗ୍ୟ ହୁଅନ୍ତି ତେବେ ମୁଁ ଆଉ କଦାପି ମାଂସ ଖାଇବି ନାହିଁ! ମୁଁ ଏପରି କିଛି କରିବାକୁ ଚାହୁଁ ନାହିଁ; ଯାହା ସେମାନଙ୍କ ପତନର କାରଣ ହେବ I
\s5
\c 9
\v 1 ମୋର କାର୍ଯ୍ୟର ସମାଲୋଚନା କରୁଥିବା ଲୋକମାନଙ୍କୁ ମୋହର ଉତ୍ତର ଏହି I ମୁଁ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ଦେଖିଅଛି I ମୁଁ ସ୍ଵାଧୀନ ଅଟେ I ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୋହର କାର୍ଯ୍ୟର ଫଳ ଅଟ--ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୋହର କୃତକର୍ମ I
\v 2 ଯଦ୍ୟପି ମୁଁ ଜଣେ ପ୍ରେରିତ ବୋଲି ଅନ୍ୟମାନେ ବିବେଚନା କରନ୍ତି ନାହିଁ, ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ଜଣେ ପ୍ରେରିତ I କାରଣ ପ୍ରଭୁଙ୍କଠାରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୋହର ପ୍ରେରିତପଦର ମୁଁଦ୍ରାଙ୍କ ସ୍ଵରୂପ I
\s5
\v 3 ମୋହର ସେବା ନିମନ୍ତେ ବିଶ୍ଵାସୀମାନେ ମୋତେ ଦେଉଥିବା ଅର୍ଥକୁ ବ୍ୟବହାର ନ କରିବା ଦ୍ୱାରା ଯେଉଁମାନେ ମୁଁ ପ୍ରେରିତ ନୁହେଁ ବୋଲି କହନ୍ତି, ସେମାନଙ୍କୁ ମୋହର ଉତ୍ତର ଏହି I
\v 4 ନିଶ୍ଚିତଭାବରେ ଏହି ଅର୍ଥ ସାହାଯ୍ୟରେ ବଞ୍ଚିବା ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଅଧିକାର ଅଛି I
\v 5 ନିଶ୍ଚିତଭାବରେ ଅନ୍ୟ ସମସ୍ତ ପ୍ରେରିତ, ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଭ୍ରାତୃବର୍ଗ ଓ କେଫାଙ୍କ ପରି ବିଶ୍ୱାସିନୀସ୍ତ୍ରୀ ବିବାହ କରି ସଙ୍ଗରେ ଘେନି ଭ୍ରମଣ କରିବାକୁ ମୋହର ଅଧିକାର ଅଛି I
\v 6 କେହି ମଧ୍ୟ ନିୟମ କରିନାହାନ୍ତି ଯେ କେବଳ ବର୍ଣ୍ଣବ୍‌ବା ଓ ମୁଁ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଜୀବିକା ନିର୍ବାହ କରିବା ନିମନ୍ତେ କାର୍ଯ୍ୟ କରିବୁ I
\s5
\v 7 କୌଣସି ସୈନିକ ଆପଣା ବ୍ୟୟରେ ସୈନିକବୃତ୍ତି କରେ ନାହିଁ I କେହି ମଧ୍ୟ ଦ୍ରାକ୍ଷାକ୍ଷେତ୍ରର ଫଳ ନ ଖାଇଲେ ଓ ଦ୍ରାକ୍ଷାରସ ପାନ ନ କଲେ ଦ୍ରାକ୍ଷାକ୍ଷେତ୍ର କର୍ମ କରେ ନାହିଁ I କେହି ମଧ୍ୟ ପଶୁଠାରୁ ମିଳୁଥିବା ଦୁଗ୍ଧ ପାନ ନ କଲେ ପଶୁପଲ ପାଳନ କରେ ନାହିଁ I
\v 8 ଏହା ସାଧାରଣଜ୍ଞାନ ଅଟେ I କିନ୍ତୁ ବ୍ୟବସ୍ଥା ମଧ୍ୟ ଏହା ବିଷୟରେ କୁହେ I
\s5
\v 9 କାରଣ ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥା ଏହା କୁହେ, "ଯେତେବେଳେ ବଳଦ ଶସ୍ୟ ମଳୁଥାଏ, ସେଠାରୁ କିଛି ଖାଇବାକୁ ବଳଦକୁ ଅଟକାଅ ନାହିଁ I" ଈଶ୍ୱର ଅଧିକ ଏହି ବିଷୟରେ ଚିନ୍ତା କରନ୍ତି I
\v 10 ଏହି ବ୍ୟବସ୍ଥା ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ମଧ୍ୟ ଅଟେ I ମୋଶା ଏହା କହନ୍ତି ଯେ, ଯେକେହି କୌଣସି କାର୍ଯ୍ୟ କରେ ସେ ସେଥିରୁ ଫଳ ପାଇବା ଉଚିତ୍, ଯେପରି ବଳଦ ଶସ୍ୟ ମିଳୁଥିବା ସମୟରେ ସେଥିରୁ କିଛି ଖାଇଥାଏ I
\v 11 ଯଦି ଆମ୍ଭେମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କଠାରେ ସୁସମାଚାରର ବୀଜ ବୁଣିଅଛୁ, ତେବେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ସାହାଯ୍ୟ ନିମନ୍ତେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କଠାରୁ ଅର୍ଥ ଗ୍ରହଣ କରିବା କ’ଣ ଗୁରୁତର ?
\s5
\v 12 ଯଦି ଅନ୍ୟମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ଅଂଶାଧିକାରୀ ଅଟନ୍ତି, ତେବେ ଆମ୍ଭେମାନେ ଆହୁରି ଅଧିକ ଅଟୁ I ତଥାପି, ଆମ୍ଭେମାନେ ଏଥିର ଯୋଗ୍ୟ ଥିଲେ ସୁଦ୍ଧା ଆମ୍ଭେମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କଠାରୁ କିଛି ଗ୍ରହଣ କରିନାହୁଁ I ବରଂ, ଯେପରି ଆମ୍ଭେମାନେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ସମାଚାରରେ କୌଣସି ବାଧା ନ ଜନ୍ମାଉ, ଏଥିପାଇଁ ସମସ୍ତ ସହ୍ୟ କରୁଅଛୁ I
\v 13 ନିଶ୍ଚିତରୂପେ ଯେଉଁମାନେ ମନ୍ଦିରରେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବେଦିର ସେବା କରନ୍ତି, ସେମାନେ ସେଥିରୁ ଆପଣା ନିମନ୍ତେ ଖାଦ୍ୟ ପାଆନ୍ତି I ସେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଉତ୍ସର୍ଗ କରିଥିବା ଖାଦ୍ୟରୁ କିଛି ପାଆନ୍ତି I
\v 14 ସେହି ପ୍ରକାରେ, ଯେଉଁମାନେ ସୁସମାଚାର ପ୍ରଚାର କରନ୍ତି ସେମାନେ ଯେ ସୁସମାଚାର ଦ୍ୱାରା ଜୀବିକା ନିର୍ବାହ କରିବେ, ଏହା ପ୍ରଭୁ ଆଦେଶ ଦେଇ ଅଛନ୍ତି I ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଯାହା ଦିଆଯାଏ, ସେଥିରୁ କିଛି ଅଂଶ ସେମାନେ ସେମାନଙ୍କ ଜୀବିକା ନିର୍ବାହ ନିମନ୍ତେ ଗ୍ରହଣ କରିବେ I
\s5
\v 15 କିନ୍ତୁ ମୁଁ ଏହି ସବୁ ବିଷୟ ମୋହର ନିଜ ନିମନ୍ତେ ଦାବି କରି ନାହିଁ I ଆଉ ମୋ’ ପ୍ରତି ଯେ ଏପରି କରାଯିବ, ଏଥିପାଇଁ ମୁଁ ଏହି ସବୁ ଲେଖୁ ନାହିଁ I ମୁଁ ଗର୍ବ କରୁଅଛି ଯେ, ଏହିସବୁ ବିଷୟ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କଠାରୁ କେବେବି ଦାବି କରି ନାହିଁ, ଆଉ କେହି ମୋହର ଦର୍ପ ବ୍ୟର୍ଥ କରିବା ଅପେକ୍ଷା ମୋହର ମରିବା ଭଲ I
\v 16 କାରଣ ଯଦି ମୁଁ ସୁସମାଚାର ପ୍ରଚାର କରେ, ସେଥିରେ ମୋହର ଦର୍ପ କରିବାର କିଛି ନାହିଁ, ଯେଣୁ ତାହା କରିବା ନିମନ୍ତେ ମୁଁ ବାଧ୍ୟ I ଯାହା କରିବା ନିମନ୍ତେ ଈଶ୍ୱର ମୋତେ ଆହୂତ କରିଅଛନ୍ତି ଯଦି ମୁଁ ତାହା ନ କରେ, ତେବେ ମୁଁ ଅନେକ ଲୁହର ସହ କେତେ ଦୁଃଖିତ ହେବି I
\s5
\v 17 କାରଣ ଯଦି ମୁଁ ସ୍ୱେଚ୍ଛାରେ ସୁସସମାଚର ପ୍ରଚାର କରୁଅଛି, ତେବେ ମୋହର ପୁରସ୍କାର ଅଛି I କିନ୍ତୁ କେହି ଜଣେ ମୋତେ ବାଧ୍ୟ କରିବା ହେତୁ ଯଦି ମୁଁ ପ୍ରଚାର କରେ, ତେବେ ସୁଦ୍ଧା ମୁଁ ପ୍ରଚାର କରିବି, କାରଣ ଈଶ୍ୱର ମୋତେ ବିଶ୍ୱସ୍ତ ଜାଣି ଆପଣା ନିମନ୍ତେ ଏହି କାର୍ଯ୍ୟ କରିବାକୁ ଦେଇଅଛନ୍ତି I
\v 18 ତେବେ ଈଶ୍ୱର ମୋତେ କି ପୁରସ୍କାର ଦେବେ ? ଯେତେବେଳେ ମୁଁ ସୁସମାଚାର ପ୍ରଚାର କରେ, ଏହା ନିମନ୍ତେ ମୁଁ କାହାଠାରୁ ମୂଲ୍ୟ ନ ନେଇ ପ୍ରଚାର କରେ I ବରଂ ଏହା ମୁଁ ବିନା ମୂଲ୍ୟରେ ପ୍ରଚାର କରେ, ଯେପରି ଯେଉଁ ମୂଲ୍ୟ ନେବା ନିମନ୍ତେ ପ୍ରଭୁ ମୋତେ ଅନୁମତି ଦିଅନ୍ତି ତାହା ନ ନେଇ ମୁଁ ଏହା କରିପାରେ I
\s5
\v 19 ମୁଁ କାହାର ଅଧିନ ନୁହେଁ, କିନ୍ତୁ ମୁଁ ସମସ୍ତଙ୍କ ଦାସ, ଯେପରି ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କୁ ବିଶ୍ୱାସ କରିବା ନିମନ୍ତେ ମୁଁ ଅଧିକରୁ ଅଧିକ ଲୋକଙ୍କୁ ଲାଭ କରିପାରେ I
\v 20 ଯେତେବେଳେ ମୁଁ ଯିହୁଦୀମାନଙ୍କ ସହିତ କାର୍ଯ୍ୟ କରେ, ମୁଁ ଯିହୁଦୀ ସଦୃଶ ହୁଏ, ଯେପରି ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ସେମାନଙ୍କୁ ମୁଁ ଲାଭ କରିପାରେ I ଯେଉଁମାନେ ବ୍ୟବସ୍ଥାର ଅଧିନରେ ଜୀବନ ବିତାଉଥିଲେ ସେମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ମୁଁ ସେମାନଙ୍କ ପରି ଜୀବନଯାପନ କଲି, ଯେପରି ବ୍ୟବସ୍ଥାଧିନ ଲୋକମାନେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରେ ଭରସା କରନ୍ତି ଯେପରି ମୁଁ ତାହାଙ୍କୁ ଭରସା କରେ I ମୁଁ ବ୍ୟବସ୍ଥାଧିନ ନ ହେଲେ ସୁଦ୍ଧା ସେମାନେ ଯେପରି ଜୀବନଯାପନ କଲେ ସେପରି ମୁଁ ଜୀବନଯାପନ କଲି I
\s5
\v 21 ଯେଉଁମାନେ ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥାରୁ ପୃଥକ୍ ଜୀବନଯାପନ କରନ୍ତି, ଯେତେବେଳେ ମୁଁ ସେହି ଅଣ-ଯିହୁଦୀମାନଙ୍କ ସହ ରହେ, ସେତେବେଳେ ମୁଁ ସେମାନଙ୍କ ପରି ହେଲି (ଯଦ୍ୟପି ମୁଁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥାବିହୀନ ନ ହୋଇ, ଓ ମୁଁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥାର ଅନୁଗତ ହୋଇ), ଯେପରି ଯେଉଁମାନେ ବ୍ୟବସ୍ଥାବିହୀନ ସେମାନେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରେ ଭରସା କରିବା ନିମନ୍ତେ ସେମାନଙ୍କୁ ମୁଁ ଲାଭ କରିପାରେ I
\v 22 ଯେଉଁମାନେ ନିୟମ ଓ ବ୍ୟବସ୍ଥା ବିଷୟରେ ଦୁର୍ବଳ, ସେମାନେ ଯେପରି କଲେ ସେହିପରି ମୁଁ ଜୀବନଯାପନ କଲି, ଯେପରି ମୁଁ ସେମାନଙ୍କୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରେ ଭରସା କରିବା ନିମନ୍ତେ ଲାଭ କରିପାରେ I ଅନେକ ଜୀବନଶୈଳୀ ସହିତ ଓ ଅନେକ ପ୍ରକାର ଲୋକଙ୍କ ସହିତ ମୁଁ ବ୍ୟବସ୍ଥାଧିନ ହୋଇ ଜୀବନଯାପନ କରିଛି, ଯେପରି ଈଶ୍ୱର ତାଙ୍କର ଇଚ୍ଛାନୁସାରେ, ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କେତେକଙ୍କୁ ରକ୍ଷା କରିବେ I
\v 23 ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଥିବା ସୁସମାଚାରର ଆଶୀର୍ବାଦ ଅନୁଭବ କରିବା ପାଇଁ, ମୁଁ ଏହି ସମସ୍ତ କରେ, ଯେପରି ମୁଁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ବିଷୟକ ସୁସମାଚାର ଘୋଷଣା କରିପାରେ I
\s5
\v 24 ଲୋକେ ଯେତେବେଳେ ରଙ୍ଗଭୂମିରେ ଦୌଡ଼ନ୍ତି, ସେମାନେ ସମସ୍ତେ ତ ଦୌଡ଼ନ୍ତି, କିନ୍ତୁ କେବଳ ଜଣେ ବିଜୟୀ ହୋଇଥାଏ I ତେଣୁ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ମଧ୍ୟ ବିଜୟୀ ହେବା ନିମନ୍ତେ ସେହିପରି ଦୌଡ଼ I
\v 25 ପ୍ରତ୍ୟେକ ଖେଳାଳୀ ଆପଣା ତାଲିମ୍ ବିଷୟରେ ଯତ୍ନବାନ ଥାଏ I ସେମାନେ ଦୌଡ଼ନ୍ତି ଯେପରି ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ ବିଜୟର ମୁଁକୁଟ ଯାହା ମସ୍ତକରେ ପିନ୍ଧାଯାଏ ତାହା ପାଇପାରନ୍ତି, କିନ୍ତୁ ଏହା ଜୀତ ପତ୍ରରେ ପ୍ରସ୍ତୁତ ଅଟେ, ଓ ଏହା ଶୀଘ୍ର କ୍ଷୟ ପାଏ ଓ ଝାଉଁଳି ଯାଏ, କିନ୍ତୁ ଆମ୍ଭେମାନେ ଦୌଡ଼ୁ ଯେପରି ସେହି ଅକ୍ଷୟଣୀୟ ମୁଁକୁଟ ପାଇପାରୁ I
\v 26 ଅତଏବ, ପ୍ରତ୍ୟେକଟି ବିଷୟ ମୁଁ କରେ, ତାହା ମୁଁ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ସାଧନ ନିମନ୍ତେ କରେ I ମୁଁ ଆପଣା ଚ଼େଷ୍ଟା ବିଫଳ କରେ ନାହିଁ ଓ ଶୂନ୍ୟକୁ ଆଘାତ କରି ବୃଥାରେ ଆପଣାକୁ କ୍ଲାନ୍ତ କରେ ନାହିଁ ଯେପରି ଜଣେ ମୁଁଷ୍ଟି ଯୋଦ୍ଧା ଆପଣା ବିପକ୍ଷ ନ ଥାଇ ସେ ବୃଥାକୁ ଆଘାତ କରେ I
\v 27 ମୁଁ ମୋହର ଶରୀରକୁ ଶୃଙ୍ଖଳିତ ରଖେ ଓ ଏହାକୁ ମୋହର ଆଜ୍ଞା ପାଳନ ନିମନ୍ତେ ତାହା କରେ I କାରଣ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ପ୍ରଚାର କରି ଯାହା ସେ ମୋତେ କରିବାକୁ ଆଜ୍ଞା ଦେଇଥିଲେ ତାହା ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ କରିବାକୁ ବିଫଳ ହୋଇ ଆପଣା ପୁରସ୍କାର ହରାଏ, ଏହା ମୁଁ ଇଚ୍ଛା କରୁ ନାହିଁ I
\s5
\c 10
\v 1 ହେ ଭାଇ ଓ ଭଉଣୀମାନେ, ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସ୍ମରଣ କରାଇବାକୁ ଚାହେଁ ଯେ, ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଯିହୁଦୀ ପିତୃପୁରୁଷମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଅନୁସରଣ କଲେ, ଯିଏ ଦିବସରେ ମେଘ ସ୍ତମ୍ଭ ଦ୍ୱାରା ସେମାନଙ୍କୁ ମିସର ଦେଶରୁ କଢାଇ ଆଣିଲେ I ଆଉ ସମସ୍ତେ ସମୁଦ୍ର ମଧ୍ୟରେ ଶୁଷ୍କ ପଥ ଦେଇ ଗମନ କରାଇଲେ I
\v 2 ଯେପରି ଆମ୍ଭେମାନେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରେ ବାପ୍ତିଜିତ ହୋଇଅଛୁ, ସେହିପରି ମେଘ ଏବଂ ସମୁଦ୍ର ମଧ୍ୟ ଦେଇ ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଅନୁସରଣ କରିଥିବା, ପୁଣି, ସମସ୍ତ ଇସ୍ରାଏଲୀୟ ମୋଶାଙ୍କ ଅନୁସରଣ କଲେ I
\v 3 ଆଉ ସମସ୍ତେ ଅତି ଉତ୍ତମ ପ୍ରାକୃତିକ ମାନ୍ନା ଭୋଜନ କଲେ ଯାହା ଈଶ୍ୱର ସ୍ୱର୍ଗରୁ ସେମାନଙ୍କୁ ଦେଲେ I
\v 4 ଓ ସମସ୍ତେ ମୋଶା ଶୈଳକୁ ଆଘାତ କରିବା ଦ୍ୱାରା ଈଶ୍ୱର ସେମାନଙ୍କୁ ଦେଇଥିବା ଏକ ଅତି ଉତ୍ତମ ପ୍ରାକୃତିକ ଜଳ ପାନ କଲେ I ଆଉ ସେହି ଶୈଳ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଥିଲେ I
\s5
\v 5 ତଥାପି ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଅଧିକାଂଶଙ୍କଠାରେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସନ୍ତୋଷ ନ ଥିଲା, କାରଣ ସେମାନେ ଅନ୍ୟ ଦେବତାମାନଙ୍କ ଉପାସନା କରି ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧାଚରଣ କଲେ I ତେଣୁ, ସେମାନଙ୍କ ମୃତ ଶରୀର ପ୍ରାନ୍ତରେ ପଡି ରହିଲା I
\v 6 ଏହି ସମସ୍ତ ବିଷୟ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପକ୍ଷରେ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ସ୍ୱରୂପ ହୋଇଅଛି, ତେଣୁ ଆମ୍ଭେମାନେ ମନ୍ଦ ବିଷୟରେ ଅଭିଳାଷୀ ହେବା ନାହିଁ, ଯେପରି ସେମାନେ ହେଲେ I
\s5
\v 7 ଆମର ପୂର୍ବପୁରୁଷମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ କେତେକ ପ୍ରତିମାପୂଜା କଲେ I ଯେପରି ଶାସ୍ତ୍ରରେ ଲେଖାଅଛି, "ଲୋକମାନେ ଭୋଜନପାନ କରିବାକୁ ବସିଲେ ଓ ଅଶ୍ଳୀଳ ଭାବେ ନୃତ୍ୟ କରିବାକୁ ଉଠିଲେ I"
\v 8 ଅନୈତିକ ବ୍ୟଭିଚାର କରିବାରୁ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଯିହୁଦୀ ପୂର୍ବପୁରୁଷମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ତେଇଶ ହଜାର ଲୋକ ଏକ ଦିନରେ ମରିଗଲେ I
\s5
\v 9 ଆମର ପୂର୍ବପୁରୁଷମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ କେତେକ ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ ପରୀକ୍ଷା କରି ସର୍ପ ଦ୍ୱାରା ବିନଷ୍ଟ ହେଲେ, ସେପରି ଆମ୍ଭେମାନେ ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ ଅବାଧ୍ୟ ହୋଇ ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ ପରୀକ୍ଷା ନ କରୁ I
\v 10 ଯେପରି ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ କେତେକ ଲୋକ ବଚସା କରି ସଂହାରକ ଦ୍ୱାରା ବିନଷ୍ଟ ହେଲେ, ସେପରି ତୁମ୍ଭେମାନେ ବଚସା କର ନାହିଁ I
\s5
\v 11 ଏହି ସମସ୍ତ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପିତୃପୁରୁଷଙ୍କ ପ୍ରତି ଘଟିଲା, ଆଉ ଯେଉଁମାନଙ୍କ ସମୟରେ ଯୁଗାନ୍ତ କାଳ ଉପସ୍ଥିତ ହୋଇଅଛି, ଏପରି ଯେ ଆମ୍ଭେମାନେ, ଆମ୍ଭେମାନେ ଯେପରି ଶିକ୍ଷାପ୍ରାପ୍ତ ହେବୁ ସେଥିନିମନ୍ତେ ଏହି ସମସ୍ତ ଲେଖାଯାଇଅଛି I
\v 12 ଏଣୁ, ଶିକ୍ଷା ଏହି ଯେ, ଯଦି ତୁମ୍ଭେ ଆପଣାକୁ ବଳବାନ ଓ ସ୍ଥିର ବୋଲି ମନେ କର, ତୁମ୍ଭେ ଯେପରି ପତିତ ନ ହୁଅ ଏଥିନିମନ୍ତେ ସାବଧାନ ହୁଅ I
\v 13 ସମସ୍ତ ପରୀକ୍ଷା ଯାହା ବିରୁଦ୍ଧରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯୁଦ୍ଧ କରୁଅଛ; ସେଥିର ଆମ୍ଭେମାନେ ସମସ୍ତେ ସହଭାଗୀ, କିନ୍ତୁ ଈଶ୍ୱର ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପ୍ରତିଜ୍ଞା କରିଅଛନ୍ତି ଓ ସେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପାପ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଯୁଦ୍ଧ କରିବା ପାଇଁ ତୁମର ଶକ୍ତିଠାରୁ ଅଧିକ ପରୀକ୍ଷାରେ ପରୀକ୍ଷିତ ହେବାକୁ ଦେବେ ନାହିଁ I ଯେତେବେଳେ ପରୀକ୍ଷା ଆସେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେପରି ସହ୍ୟ କରି ପାର, ସେଥିପାଇଁ ଈଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଉଦ୍ଧାରର ପଥ ମଧ୍ୟ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରିବେ I
\s5
\v 14 ଅତଏବ, ହେ ମୋହର ପ୍ରିୟମାନେ, ପ୍ରତିମା ପୂଜାରୁ ପଳାୟନ କର I
\v 15 ଯତ୍ନପୂର୍ବକ ଜୀବନ ଯାପନ କରୁଥିବା ଲୋକଙ୍କୁ କହିଲା ପରି ମୁଁ କହୁଅଛି; ମୁଁ ଯାହା କହୁଅଛି, ତାହା ତୁମ୍ଭେମାନେ ନିଜେ ବିଚାର କର I
\v 16 ଯେତେବେଳେ ଆମ୍ଭେମାନେ ଦ୍ରାକ୍ଷାପାତ୍ରରୁ ପାନ କରୁ ଆମ୍ଭେମାନେ ଆଶୀର୍ବାଦ ପାଉ I ସେତେବେଳେ ଆମ୍ଭେମାନେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ରକ୍ତର ସହଭାଗୀ ଅଟୁ I ଯେତେବେଳେ ଆମ୍ଭେମାନେ ରୋଟୀ ଭାଙ୍ଗୁ, ସେତେବେଳେ ଆମ୍ଭେମାନେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଶରୀରର ସହଭାଗୀ ଅଟୁ I
\v 17 କାରଣ ରୋଟୀ ଏକ ହେବାରୁ ଆମ୍ଭେମାନେ ଅନେକ ହେଲେ ହେଁ ଏକ ଶରୀର ସ୍ୱରୂପ, ଆଉ ଆମ୍ଭେମାନେ ସମସ୍ତେ ସେହି ଏକ ରୋଟୀର ଅଂଶୀ I
\s5
\v 18 ଇସ୍ରାଏଲ ଲୋକମାନଙ୍କ ବିଷୟରେ ବିବେଚନା କର I ଯେଉଁମାନେ ବେଦିରେ ଉତ୍ସର୍ଗୀକୃତ ବଳି ମାଂସ ଭୋଜନ କରନ୍ତି, ସେମାନେ ବେଦିର ସହଭାଗୀ ଅଟନ୍ତି I
\v 19 ତେଣୁ ମୁଁ କହୁଅଛି ଯେ ପ୍ରତିମା ବୋଲି କିଛି ନାହିଁ ବା ଦେବପ୍ରସାଦ ବୋଲି କିଛି ନାହିଁ I କିନ୍ତୁ ଏଠାରେ ଏକ ବିଶେଷ ବିଷୟ ଅଛି I
\s5
\v 20 ମୋହର ଅର୍ଥ ଏହି ଯେ; ଯେତେବେଳେ ଅଣଯିହୂଦୀମାନେ ଆପଣା ବଳି ଉତ୍ସର୍ଗ କରନ୍ତି, ସେହି ସବୁ ସେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ଉତ୍ସର୍ଗ ନ କରି ଭୂତମାନଙ୍କ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ କରନ୍ତି I ଆଉ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେ ଭୂତମାନଙ୍କ ସହଭାଗୀ ହୁଅ, ଏହା ମୋହର ଇଚ୍ଛା ନୁହେଁ I
\v 21 ତୁମ୍ଭେମାନେ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ପାନପାତ୍ର ଓ ଭୂତମାନଙ୍କ ପାନପାତ୍ର ଉଭୟରେ ପାନ କରି ପାର ନାହିଁ; ତୁମ୍ଭେମାନେ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ମେଜ ଓ ଭୂତମାନଙ୍କ ମେଜ ଉଭୟର ଅଂଶୀ ହୋଇ ପାର ନାହିଁ I
\v 22 ଏହିପରି କରି ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ ବିରକ୍ତି ଜନ୍ମାଉ ଅଛୁ I ତୁମ୍ଭେମାନେ କି ତାହାଙ୍କଠାରୁ ବଳବାନ ନୁହଁ !
\s5
\v 23 କେତେକ କୁହନ୍ତି, "ସମସ୍ତ ବିଷୟ ବିଧିସଙ୍ଗତ," ସମସ୍ତ ବିଷୟ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ କିମ୍ବା ଅନ୍ୟ ଲୋକମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ହିତଜନକ ନୁହେଁ I ହଁ, "ସମସ୍ତ ବିଷୟ ବିଧିସଙ୍ଗତ," କିନ୍ତୁ ସମସ୍ତ ବିଷୟ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଆପଣା ଜୀବନରେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସହିତ ବଳିଷ୍ଠ ଭାବରେ ବୃଦ୍ଧି ପାଇବା ନିମନ୍ତେ ସାହାଯ୍ୟ କରି ନ ଥାଏ I
\v 24 କେବଳ ନିଜର ମଙ୍ଗଳ ନିମନ୍ତେ କାର୍ଯ୍ୟ କର ନାହିଁ, ମାତ୍ର ପ୍ରତ୍ୟେକ ଜଣ ଅନ୍ୟର ମଙ୍ଗଳ ନିମନ୍ତେ କାର୍ଯ୍ୟ କରୁ I
\s5
\v 25 ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ବିଧି ଏହି: ବଜାରରେ ଯାହା ବିକ୍ରୟ ହୁଏ, ଏହା ପ୍ରତିମା ନିକଟରେ ଉତ୍ସର୍ଗ କରାଯାଇଅଛି କି ନା ବୋଲି ବିବେକ ସକାଶେ କିଛି ନ ପଚାରି ତାହା କିଣ ଓ ଭୋଜନ କର I
\v 26 ଯେପରି ଗୀତରଚକ କହନ୍ତି, "ମର୍ତ୍ତ୍ୟ ଓ ସେଥିରେ ଥିବା ସମସ୍ତ ପ୍ରଭୁଙ୍କର I"
\v 27 ଅବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କେହି ଯଦି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ନିମନ୍ତ୍ରଣ କରେ, ଆଉ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯିବାକୁ ଇଚ୍ଛା କର, ତେବେ ଯାହା କିଛି ସେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପରିବେଷଣ କରନ୍ତି, ତୁମ୍ଭେମାନେ କେଉଁଠାରୁ କିଣିଅଛ ବୋଲି ତାହାଙ୍କୁ ପଚାର ବୋଲି ଈଶ୍ୱର ଇଚ୍ଛା କରନ୍ତି ନାହିଁ I
\s5
\v 28 କିନ୍ତୁ କେହି ଯଦି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହେ, "ଏହା ପ୍ରତିମା ନିକଟରେ ବଳି ସ୍ୱରୂପେ ଉତ୍ସର୍ଗୀକୃତ ହୋଇଅଛି," ତେବେ ଯେ ଏହା ଜଣାଇଲା, ତାହାର ସକାଶେ ଓ ବିବେକ ସକାଶେ ତାହା ଭୋଜନ କର ନାହିଁ;
\v 29 ତୁମ୍ଭ ନିଜ ବିବେକ ସକାଶେ ବୋଲି ମୁଁ କହୁ ନାହିଁ, ମାତ୍ର ତା'ର ବିବେକ ସକାଶେ I ମୋହର ବ୍ୟକ୍ତିଗତ ପସନ୍ଦ ଅନ୍ୟର ବିବେକ ସକାଶୁ ପରିବର୍ତ୍ତନ ହେବ ନାହିଁ I
\v 30 ଯଦି ମୁଁ ଧନ୍ୟବାଦ ଦେଇ ଭୋଜନ କରେ, ତେବେ ଯାହା ନିମନ୍ତେ ଧନ୍ୟବାଦ ଦିଏ, ତାହା ନିମନ୍ତେ ନିନ୍ଦିତ ହୁଏ ନାହିଁ I
\s5
\v 31 ଅତଏବ ନିୟମ ଏହି ଯେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଭୋଜନ କର କି ପାନ କର ଯାହା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପରିବେଷଣ କରାଯାଏ ଅବା ଯାହା କିଛି କର, ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଗୌରବ ନିମନ୍ତେ ସବୁ କର I
\v 32 ଯିହୂଦୀ ବା ଗ୍ରୀକ୍‍ ବା ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ମଣ୍ଡଳୀ, କାହାରି ଝୁଣ୍ଟିବାର କାରଣ ହୁଅ ନାହିଁ I
\v 33 ଯେପରି ମୁଁ ମଧ୍ୟ ମୋହର ସ୍ୱାର୍ଥ ଚେଷ୍ଟା ନ କରି ଅନେକଙ୍କ ପରିତ୍ରାଣ ନିମନ୍ତେ ସେମାନଙ୍କ ମଙ୍ଗଳ ଚେଷ୍ଟା କରେ, ପୁଣି, ସବୁ ବିଷୟରେ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ କରିବାକୁ ଯତ୍ନ କରେ I
\s5
\c 11
\v 1 ମୁଁ ଯେପରି ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଅନୁକାରୀ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ମଧ୍ୟ ସେହିପରି ମୋହର ଅନୁକାରୀ ହୁଅ I
\v 2 ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେ ସମସ୍ତ ବିଷୟରେ ମୋତେ ସ୍ମରଣ କରିଥାଅ, ଏବଂ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଯେ ସମସ୍ତ ଗୁରୁତ୍ତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ଶିକ୍ଷା ଦେଇଅଛି, ସେହି ସବୁ ପାଳନ କରୁଅଛ, ଏଥିପାଇଁ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ପ୍ରଶଂସା କରୁଅଛି I
\v 3 କିନ୍ତୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ପ୍ରତ୍ୟେକ ପୁରୁଷର ଅଧିକାରୀ ଏବଂ ପୁରୁଷ ସ୍ତ୍ରୀର ଅଧିକାରୀ ଓ ଈଶ୍ୱର ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କର ଅଧିକାରୀ, ଏହା ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜାଣ ବୋଲି ମୋହର ଇଚ୍ଛା I
\v 4 ତେଣୁ ଯଦି କୌଣସି ପୁରୁଷ ଆପଣା ମସ୍ତକ ଆଚ୍ଛାଦନ କରି ପ୍ରାର୍ଥନା କରେ କିମ୍ବା ଭାବବାଣୀ କହେ, ସେ ଆପଣାର ଅପମାନ କରେ I
\s5
\v 5 କିନ୍ତୁ ଯଦି କୌଣସି ସ୍ତ୍ରୀ ଆପଣା ମସ୍ତକ ଆଚ୍ଛାଦନ ନ କରି ପ୍ରାର୍ଥନା କରେ କିମ୍ବା ଭାବବାଣୀ କହେ, ସେ ଆପଣାର ଅପମାନ କରେ, ଯେଣୁ ତାହା ତାହାର ମସ୍ତକ ମୁଁଣ୍ଡନ ହେବା ସଙ୍ଗେ ସମାନ I
\v 6 କାରଣ ଯଦି ସ୍ତ୍ରୀ ମସ୍ତକ ଆଚ୍ଛାଦନ ନ କରେ, ତେବେ ସେ କେଶ ମଧ୍ୟ କାଟିପକାଉ; କିନ୍ତୁ ଯଦି ସ୍ତ୍ରୀ ପକ୍ଷରେ କେଶ କାଟିବା ବା ମସ୍ତକ ମୁଁଣ୍ଡନ କରିବା ଲଜ୍ଜାଜନକ, ତାହାହେଲେ ସେ ମସ୍ତକ ଆଚ୍ଛାଦନ କରୁ I
\s5
\v 7 ପୁରୁଷ ଆପଣା ମସ୍ତକ ଆଚ୍ଛାଦନ କରିବା ଉଚିତ୍ ନୁହେଁ କାରଣ ଈଶ୍ୱର ତାହାକୁ ଆପଣା ପ୍ରତିମୂର୍ତ୍ତିରେ ନିର୍ମାଣ କରିଅଛନ୍ତି, ଓ ପୁରୁଷ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଗୌରବ I କିନ୍ତୁ ସ୍ତ୍ରୀ’ ପୁରୁଷର ଗୌରବ I
\v 8 କାରଣ ଈଶ୍ୱର ପୁରୁଷ ଆଦମକୁ ସ୍ତ୍ରୀ’ ହବାଠାରୁ ନିର୍ମାଣ କରିନାହାନ୍ତି, ବରଂ ସେ ସ୍ତ୍ରୀ’ ହବାକୁ ପୁରୁଷ ଆଦମଠାରୁ ନିର୍ମାଣ କରିଅଛନ୍ତି I
\s5
\v 9 ଆଉ ଈଶ୍ୱର ପୁରୁଷକୁ ସ୍ତ୍ରୀର ସାହାଯ୍ୟ କରିବା ନିମନ୍ତେ ନିର୍ମାଣ କରି ନାହାନ୍ତି, କିନ୍ତୁ ସ୍ତ୍ରୀ’କୁ ପୁରୁଷର ସାହାଯ୍ୟ କରିବା ନିମନ୍ତେ ନିର୍ମାଣ କରିଅଛନ୍ତି I
\v 10 ଏଥିପାଇଁ ଦୂତମାନଙ୍କ ସକାଶେ ସ୍ତ୍ରୀର ଆପଣା ମସ୍ତକରେ ଅଧିକାରର ଚିହ୍ନ ଘେନିବା ଉଚିତ୍ I
\s5
\v 11 ତେଣୁ ଯେପରି ଆମ୍ଭେମାନେ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ସହିତ ସଂଯୁକ୍ତ ହୋଇଅଛୁ, ସ୍ତ୍ରୀମାନଙ୍କୁ ପୁରୁଷମାନଙ୍କର ଆବଶ୍ୟକତା, ଏବଂ ପୁରୁଷମାନଙ୍କୁ ସାହାଯ୍ୟ କରିବା ନିମନ୍ତେ ସ୍ତ୍ରୀ’ମାନଙ୍କର ଆବଶ୍ୟକତା I
\v 12 କାରଣ ସ୍ତ୍ରୀ’ ପୁରୁଷଠାରୁ ନିର୍ମାଣ ହୋଇଅଛି, ଏବଂ ପୁରୁଷ ସ୍ତ୍ରୀ’ଠାରୁ ଜନ୍ମ ହୋଇଅଛି I ସେମାନେ ପରସ୍ପରଠାରେ ନିର୍ଭରଶୀଳ ଅଟନ୍ତି I କିନ୍ତୁ ସମସ୍ତ ବିଷୟ ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରୁ ଉତ୍ପନ୍ନ I
\s5
\v 13 ତୁମ୍ଭେମାନେ ନିଜେ ନିଜେ ବିଚାର କର: ଆପଣା ମସ୍ତକ ଆଚ୍ଛାଦନ ନ କରି ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ନିକଟରେ ପ୍ରାର୍ଥନା କରିବା ସ୍ତ୍ରୀ ପକ୍ଷରେ କ'ଣ ଉପଯୁକ୍ତ ?
\v 14 ପ୍ରକୃତି ନିଜେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଶିକ୍ଷା ଦିଏ ଯେ, ପୁରୁଷ ଦୀର୍ଘ କେଶ ରଖିଲେ ତାହା ପକ୍ଷରେ ତାହା ଅପମାନଜନକ,
\v 15 କିନ୍ତୁ ପ୍ରକୃତି ଆହୁରି ମଧ୍ୟ ଶିକ୍ଷା ଦିଏ ଯେ, ସ୍ତ୍ରୀ ଦୀର୍ଘ କେଶ ରଖିଲେ ତାହା ପକ୍ଷରେ ତାହା ଗୌରବଜନକ I କାରଣ ଆବରଣ ସ୍ୱରୂପେ ତା'ର କେଶ ତାହାକୁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଦିଆଯାଇଅଛି I
\v 16 କିନ୍ତୁ ଏହି ବିଷୟରେ କେହି ବିବାଦ କରିବାକୁ ଇଚ୍ଛା କଲେ ସେ ଜାଣୁ ଯେ, ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ଏପ୍ରକାର ରୀତି ନାହିଁ, କିମ୍ବା ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ମଣ୍ଡଳୀସମୂହରେ ଭିନ୍ନ କୌଣସି ବିଷୟ ନାହିଁ I
\s5
\v 17 ଏହି ଆଦେଶରେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ପ୍ରଭୁଭୋଜ ସମୟରେ ଯେଉଁ କାର୍ଯ୍ୟ କରୁଅଛ ସେଥିପାଇଁ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ପ୍ରଶଂସା କରି ପାରେ ନାହିଁ I ଯେତେବେଳେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ପ୍ରଭୁଭୋଜ ସମୟରେ ଏକତ୍ରିତ ହୋଇଥାଅ, ପରସ୍ପରକୁ ଉତ୍ସାହ ଓ ସାହାଯ୍ୟ କରିବା ପରିବର୍ତ୍ତେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ମଣ୍ଡଳୀର ସହଭାଗିତାକୁ ଅଧିକ ଖରାପ କରୁଅଛ I
\v 18 ପ୍ରଥମ ବିଷୟ ଏହା ଯେ, ମଣ୍ଡଳୀ ସ୍ୱରୂପେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ସମାଗମ ସମୟରେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଦଳଭେଦ ହୋଇ ଆସିଥାଅ I ଲୋକମାନେ ମୋତେ ଏହା କହିଅଛନ୍ତି, ଆଉ ମୁଁ କେତେ ପରିମାଣରେ ଏହା ବିଶ୍ୱାସ କରୁଅଛି I
\v 19 ଯେପରି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ପରୀକ୍ଷାସିଦ୍ଧ ଲୋକମାନେ ପ୍ରକାଶିତ ହୁଅନ୍ତି, ଏଥିପାଇଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ତ ଦଳଭେଦ ନିଶ୍ଚୟ ଘଟିବ I
\s5
\v 20 ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ସମାଗମ ହେବା ସମୟରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ପ୍ରଭୁଭୋଜ ପାଳନ କରି ନ ଥାଅ I
\v 21 ଯେତେବେଳେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଭୋଜନ କର, ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତି ଆସ ସମସ୍ତ ଖାଦ୍ୟ ଆଣି ନିଜେ ଭୋଜନ କରେ; ସେ କାହାର ଅପେକ୍ଷା କରେ ନାହିଁ I ସେଥିପାଇଁ ଜଣେ କ୍ଷୁଧାରେ ରହେ ଓ ଅନ୍ୟ ଜଣେ ମାତାଲ ହୁଏ I
\v 22 ତୁମ୍ଭେମାନେ ଏପରି ଆଚରଣ କର ଯେ ସତେ ଯେପରି ଭୋଜନପାନ କରିବା ନିମନ୍ତେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ଘର ନାହିଁ ! ତୁମ୍ଭେମାନେ ମଣ୍ଡଳୀକୁ ଅସମ୍ମାନ କର, ଏବଂ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସମାଗମର ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟକୁ ତୁଚ୍ଛ କରୁଅଛ I ତୁମ୍ଭେମାନେ ଦରିଦ୍ରମାନଙ୍କୁ ଲଜ୍ଜା ଦେଉଅଛ I ଏହା ଉତ୍ତମ ବୋଲି କଦାପି କହିପାରିବି ନାହିଁ I ଏହା ଲଜ୍ଜାଜନକ ଅଟେ I
\s5
\v 23 କାରଣ ମୁଁ ପ୍ରଭୁଙ୍କଠାରୁ ପ୍ରାପ୍ତ ଯେଉଁ ଶିକ୍ଷା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପ୍ରଦାନ କରିଅଛି, ତାହା ଏହି, ଶତ୍ରୁ ହସ୍ତରେ ସମର୍ପିତ ହେବା ରାତ୍ରିରେ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁ ରୋଟୀ ଘେନି,
\v 24 ଧନ୍ୟବାଦ ଦେଇ ତାହା ଭାଙ୍ଗି କହିଲେ, "ଏହା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ମୋହର ଶରୀର; ମୋତେ ସ୍ମରଣ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଏହା କର I"
\s5
\v 25 ସେହିପରି, ଭୋଜନ ଉତ୍ତାରେ ସେ ପାନପାତ୍ର ମଧ୍ୟ ଘେନି କହିଲେ, "ଏହି ପାନପାତ୍ର ମୋହର ରକ୍ତରେ ସ୍ଥାପିତ ନୂତନ ନିୟମ; ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେତେଥର ଏଥିରୁ ପାନ କର, ସେତେଥର ମୋତେ ସ୍ମରଣ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଏହା କର I"
\v 26 କାରଣ ଯେତେଥର ତୁମ୍ଭେମାନେ ଏହି ରୋଟୀ ଭୋଜନ କର ଓ ଏହି ପାନପାତ୍ରରୁ ପାନ କର, ସେତେଥର ତୁମ୍ଭେମାନେ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଆଗମନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ତାହାଙ୍କ ମୃତ୍ୟୁ ପ୍ରଚାର କରୁଅଛ I
\s5
\v 27 ଯେ କେହି ଏହି ପ୍ରଭୁଭୋଜକୁ ଆସେ ସେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଗୌରବ ଦେବା ନିମନ୍ତେ ଆସୁ I ଯେ କେହି ଏହି ରୋଟୀ ଭୋଜନ କରେ କିମ୍ବା ଏହି ପାତ୍ରରୁ ପାନ କରେ ସେ ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ ଗୌରବ ଦେଉ I ଅତଏବ, ଯେ କେହି ଅଯୋଗ୍ୟ ଭାବରେ ପ୍ରଭୁଙ୍କର ଏହି ରୋଟୀ ଭୋଜନ କରେ କିମ୍ବା ଏହି ପାତ୍ରରୁ ପାନ କରେ, ସେ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଶରୀରର ଓ ରକ୍ତର ଦାୟୀ ହେବ I
\v 28 କିନ୍ତୁ ପ୍ରଭୁଭୋଜ ଭୋଜନ କରିବା ପୂର୍ବରୁ ଆମ୍ଭେମାନେ ଆପଣାକୁ ପରୀକ୍ଷା କରିବା ଉଚିତ୍ I ଆମ୍ଭେମାନେ ଆପଣାକୁ ପରୀକ୍ଷା କରିବା ପରେ ହିଁ ଏହି ରୋଟୀ ଭୋଜନ କରୁ ଓ ଏହି ପାତ୍ରରୁ ପାନ କରୁ I
\v 29 କାରଣ ଯେ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଶରୀରକୁ ବିଶେଷ ନ ଜାଣି ଭୋଜନ କରେ ଓ ପାନ କରେ, ସେ ଆପଣା ଦଣ୍ଡ ନିମନ୍ତେ ଭୋଜନ କରେ ଓ ପାନ କରେ I
\v 30 ଯେଉଁ ପ୍ରକାରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଶରୀରକୁ ବ୍ୟବହାର କରୁଅଛ, ଏହି ହେତୁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଅନେକେ ଦୁର୍ବଳ ଓ ପୀଡ଼ିତ, ପୁଣି, ଅନେକେ ମହାନିଦ୍ରାପ୍ରାପ୍ତ ଅଟନ୍ତି I
\s5
\v 31 କିନ୍ତୁ ଯଦି ଆମ୍ଭେମାନେ ଆପଣା ଆପଣାର ବିଚାର କରୁ, ତେବେ ଈଶ୍ୱର ଅମ୍ଭମାନଙ୍କର ବିଚାର କରିବେ ନାହିଁ I
\v 32 କିନ୍ତୁ ଯେତେବେଳେ ପ୍ରଭୁ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ବିଚାର କରି ଦଣ୍ଡ ଦିଅନ୍ତି, ସେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଅନୁଶାସନ ଓ ସଂଶୋଧନ କରନ୍ତି, ଯେପରି ସେ ଆମ୍ଭେମାନଙ୍କୁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧାଚରଣ କରୁଥିବା ଲୋକମାନଙ୍କ ସହିତ ଦଣ୍ଡ ନ ଦିଅନ୍ତି I
\s5
\v 33 ଅତଏବ, ହେ ମୋହର ଭାଇମାନେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ପ୍ରଭୁଭୋଜ ଭୋଜନ କରିବା ନିମନ୍ତେ ସମବେତ ହେବା ସମୟରେ ପରସ୍ପର ପାଇଁ ଅପେକ୍ଷା କର I
\v 34 ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସମାଗମ ଯେପରି ଦଣ୍ଡ ନିମନ୍ତେ ନ ହୁଏ, ଏଥିପାଇଁ ଯଦି କେହି କ୍ଷୁଧିତ, ତେବେ ସେ ଘରେ ଭୋଜନ କରୁ, "ଅବଶିଷ୍ଟ ସମସ୍ତ ବିଷୟ ମୁଁ ଗଲେ ବୁଝିବି I"
\s5
\c 12
\v 1 ହେ ଭାଇ ଓ ଭଉଣୀମାନେ, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ମୁଁ ଆତ୍ମିକ ଦାନ ସମ୍ବନ୍ଧରେ ଶିକ୍ଷା ଦେବି I ତାହା କିପରି ବ୍ୟବହାର କରାଯାଏ, ସେ ବିଷୟରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜାଣ ବୋଲି ମୋହର ଇଚ୍ଛା I
\v 2 ତୁମ୍ଭେମାନେ କିପରି ସ୍ମରଣ କର, ଯେତେବେଳେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ପ୍ରତିମାମାନଙ୍କର ଉପାସନା କରୁଥିଲ---ଯେଉଁ ପ୍ରତିମାମାନେ କଥା ମଧ୍ୟ କହି ପାରନ୍ତି ନାହିଁ---ସେମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଭ୍ରାନ୍ତ କରୁଥିଲେ I
\v 3 "ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ପ୍ରଭୁ" ବୋଲି ଘୋଷଣା କରିବା ନିମନ୍ତେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଆତ୍ମା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସାହାଯ୍ୟ କରେ I ପୁଣି, ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାରେ ପରିପୂର୍ଣ୍ଣ କୌଣସି ବ୍ୟକ୍ତି “ଯୀଶୁ ଅଭିଶପ୍ତ!" ବୋଲି କଦାପି କୁହେ ନାହିଁ I
\s5
\v 4 ଆତ୍ମା ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରକାର ଦାନ ଦେଇଥା'ନ୍ତି, କିନ୍ତୁ ଆତ୍ମା ଏକ I
\v 5 ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସେବା ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରକାର, କିନ୍ତୁ ପ୍ରଭୁ ଏକ;
\v 6 ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ରାଜ୍ୟରେ ଲୋକମାନଙ୍କ କାର୍ଯ୍ୟ ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରକାର, କିନ୍ତୁ ଈଶ୍ୱର ହିଁ ଆପଣା ଲୋକମାନଙ୍କୁ କାର୍ଯ୍ୟ କରିବା ନିମନ୍ତେ ସାହାଯ୍ୟ କରନ୍ତି I
\s5
\v 7 ପ୍ରତ୍ୟେକ ବିଶ୍ୱାସୀ ଆତ୍ମାଙ୍କ ଶକ୍ତି ପ୍ରକାଶ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଈଶ୍ୱର ସାହାଯ୍ୟ କରନ୍ତି; ସମସ୍ତ ବିଶ୍ୱାସୀଙ୍କୁ ସାହାଯ୍ୟ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଈଶ୍ୱର ଏହା କରନ୍ତି ଯେପରି ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ଆହୁରି ଅଧିକ ଭରସା ଓ ଗୌରବ କରିବେ I
\v 8 କାରଣ ଆତ୍ମା ଜଣକୁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରୁ ପ୍ରାପ୍ତ ବୁଦ୍ଧିର ବାକ୍ୟ କହିବାକୁ, ଏବଂ ଅନ୍ୟ ଜଣକୁ ସେହି ଆତ୍ମାଙ୍କ ଶିକ୍ଷାନୁଯାୟୀ ଜ୍ଞାନର ବାକ୍ୟ କହିବାକୁ ଯୋଗ୍ୟ କରନ୍ତି I
\s5
\v 9 ଅପର ବିଶ୍ୱାସୀକୁ ସେହି ଏକ ଆତ୍ମାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ବିଷୟଗୁଡିକ ନିମନ୍ତେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରିବାର ଶକ୍ତି ପ୍ରଦାନ କରନ୍ତି I ଆଉ ଜଣକୁ ସେହି ଏକ ଆତ୍ମାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଆରୋଗ୍ୟ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରେ ପ୍ରାର୍ଥନା କରିବା ନିମନ୍ତେ ଯୋଗ୍ୟ କରନ୍ତି I
\v 10 ଅନ୍ୟ ଜଣକୁ ନାନା ଶକ୍ତିର କାର୍ଯ୍ୟ ସାଧନ କରିବାର ଶକ୍ତି ପ୍ରଦାନ କରନ୍ତି ଯେପରି ଲୋକେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପ୍ରଶଂସା କରନ୍ତି I ଆଉ କେତେକ ବିଶ୍ୱାସୀକୁ ଭାବବାଣୀ କହିବାକୁ ଯୋଗ୍ୟ କରନ୍ତି, ଯେଉଁ ବିଶ୍ୱାସୀ ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଗୌରବ ଦିଏ ତାହାକୁ ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ ଆତ୍ମା ଯେଉଁମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଗୌରବ ଦିଅନ୍ତି ନାହିଁ ସେମାନଙ୍କୁ ଚିହ୍ନିବାକୁ ଯୋଗ୍ୟ କରନ୍ତି, ଆଉ ଜଣକୁ ବିଭିନ୍ନ ପରଭାଷା କହିବାର ଶକ୍ତି, ଅନ୍ୟ ଜଣକୁ ପରଭାଷାର ଅର୍ଥ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ କରିବାକୁ ଯୋଗ୍ୟ କରନ୍ତି I
\v 11 ଥରକୁ ଥର ଆମ୍ଭେମାନେ ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରକାର ଦାନ ଦେଖୁ, କିନ୍ତୁ ସେ ଏକମାତ୍ର ଆତ୍ମା ଆପଣା ଇଚ୍ଛାନୁସାରେ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଜଣକୁ ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ ରୂପେ ଦାନ ବିତରଣ କରି ଏହି ସମସ୍ତ କର୍ମ ସାଧନ କରନ୍ତି I
\s5
\v 12 କାରଣ ଯେପରି ଶରୀର ଏକ, ଆଉ ସେଥିର ଅଙ୍ଗପ୍ରତ୍ୟଙ୍ଗ ଅନେକ, ମାତ୍ର ଶରୀରର ସମସ୍ତ ଅଙ୍ଗପ୍ରତ୍ୟଙ୍ଗ ଅନେକ ହେଲେ ହେଁ ଏକ ଶରୀର ଅଟେ, ସେହିପରି ମଧ୍ୟ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ I
\v 13 ଯେଣୁ ଆମ୍ଭେମାନେ ଯିହୂଦୀ ହେଉ ବା ଗ୍ରୀକ୍‍ ହେଉ, ଦାସ ହେଉ ବା ସ୍ୱାଧୀନ ହେଉ, ସମସ୍ତେ ତ ଏକ ଆତ୍ମାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଏକ ଶରୀର ହେବା ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ବାପ୍ତିଜିତ ହୋଇଅଛୁ; ଆଉ ସମସ୍ତେ ଏକ ଆତ୍ମାରୁ ଗ୍ରହଣ କରିଅଛୁ I
\s5
\v 14 ମନେରଖ, ଶରୀର ତ ଏକ ଅଙ୍ଗ ନୁହେଁ, କିନ୍ତୁ ଏକ ଶରୀର ନିମନ୍ତେ ଅନେକ ଅଙ୍ଗ ଏକତ୍ର କାର୍ଯ୍ୟ କରନ୍ତି I
\v 15 ତୁମ୍ଭର ପାଦ ଯଦି ତୁମ୍ଭକୁ କହେ, "ମୁଁ ହାତ ନୁହେଁ, ତେଣୁ ମୁଁ ଶରୀରର ଅଙ୍ଗ ନୁହେଁ," ତେବେ ଏଥିସକାଶେ ତାହା ଯେ ଶରୀରର ଅଙ୍ଗ ନୁହେଁ, ତାହା ନୁହେଁ I
\v 16 ପୁଣି, ତୁମ୍ଭର କାନ ଯଦି ତୁମ୍ଭକୁ କହେ, "ମୁଁ ଆଖି ନୁହେଁ, ତେଣୁ ଶରୀରର ଅଙ୍ଗ ନୁହେଁ," ତେବେ ତାହା ଆଖି ହୋଇ ନ ଥିବା ସକାଶୁ ଯେ ଶରୀରର ଅଙ୍ଗ ନୁହେଁ, ତାହା ନୁହେଁ I
\v 17 ସମସ୍ତ ଶରୀର ଯଦି ଚକ୍ଷୁ ହୁଏ, ତେବେ ଶ୍ରବଣ ନିମନ୍ତେ କିଛି ନାହିଁ I ସମସ୍ତ ଶରୀର ଯଦି କର୍ଣ୍ଣ ହୁଏ, ତେବେ ଶୁଘିଂବା ନିମନ୍ତେ କିଛି ନାହିଁ I
\s5
\v 18 କିନ୍ତୁ ଈଶ୍ୱର ଅଙ୍ଗପ୍ରତ୍ୟଙ୍ଗକୁ ଗୋଟି ଗୋଟି କରି ଶରୀରରେ ଆପଣା ଇଚ୍ଛାନୁସାରେ ଖଞ୍ଜିଅଛନ୍ତି I ପ୍ରତ୍ୟେକ ଅଙ୍ଗପ୍ରତ୍ୟଙ୍ଗର ଆବଶ୍ୟକତା ଅଛି I
\v 19 ଆଉ, ଯଦି ସେ ସମସ୍ତ ଗୋଟିଏ ଅଙ୍ଗ ହୋଇଥାଆନ୍ତା, ତେବେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଶରୀର ନ ଥା'ନ୍ତା I
\v 20 ଆମ୍ଭେମାନେ ସମସ୍ତେ ଅନେକ ସଦସ୍ୟ, କିନ୍ତୁ ଏକ ଶରୀର I
\s5
\v 21 ତୁମ୍ଭ ଶରୀରରେ, ଆଖି ହାତକୁ କହିପାରେ ନାହିଁ ଯେ, "ତୋ'ଠାରେ ମୋହର ପ୍ରୟୋଜନ ନାହିଁ"; ନିଶ୍ଚିତଭାବେ ହାତର ପ୍ରୟୋଜନ ଥାଏ I ସେହିପରି, ମସ୍ତକ ପାଦକୁ କହିପାରେ ନାହିଁ ଯେ, "ତୋ'ଠାରେ ମୋହର ପ୍ରୟୋଜନ ନାହିଁ I"
\v 22 ବରଂ ଅନ୍ୟ ପକ୍ଷରେ ଶରୀରର ଯେ ସମସ୍ତ ଅଙ୍ଗପ୍ରତ୍ୟଙ୍ଗ ଅଧିକ ଦୁର୍ବଳ ବୋଲି ବୋଧ ହୁଏ, ସେହି ସବୁ ଏକାନ୍ତ ପ୍ରୟୋଜନୀୟ I
\v 23 ପୁଣି, ଶରୀରର ଯେଉଁ ସବୁ ଅଙ୍ଗଗୁଡ଼ିକ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ଦେଖାଇବା ନିମନ୍ତେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଲଜ୍ଜା ବୋଧ ହୁଏ, ସେହି ସବୁ ଅଙ୍ଗକୁ ଆମ୍ଭେମାନେ ଘୋଡାଇ ଯତ୍ନ କରୁ I ଏହି ପ୍ରକାରେ ଆମ୍ଭେମାନେ ସେହି ଅଙ୍ଗକୁ ଅଧିକତର ସମାଦର କରୁ I
\v 24 କିନ୍ତୁ ଈଶ୍ୱର ଅଧିକ ଆଦରର ଅଙ୍ଗଗୁଡ଼ିକୁ ଆଦରହୀନ ଅଙ୍ଗ ସହିତ ସଂଯୁକ୍ତ କରିଅଛନ୍ତି I ଏବଂ ଈଶ୍ୱର ସେହି ଆଦରହୀନ ଅଙ୍ଗକୁ ଅଧିକତର ସମାଦର ଦିଅନ୍ତି, କାରଣ ତାହା ଶରୀରର ଅଙ୍ଗ ଅଟେ I
\s5
\v 25 ମାତ୍ର ଯେପରି ଶରୀର ମଧ୍ୟରେ ବିଭେଦ ନ ଘଟେ, ବରଂ ଅଙ୍ଗପ୍ରତ୍ୟଙ୍ଗ ସମଭାବରେ ପରସ୍ପରର ମଙ୍ଗଳ ଚିନ୍ତା କରନ୍ତି, ଏଥିପାଇଁ ଈଶ୍ୱର ଆଦରହୀନ ଅଙ୍ଗକୁ ଅଧିକତର ସମାଦର ଦେଇ ଶରୀରକୁ ସଙ୍ଗଠନ କରିଅଛନ୍ତି I
\v 26 ଆମ୍ଭେମାନେ ଏକ ଶରୀର ହୋଇଥିବାରୁ, ଗୋଟିଏ ଅଙ୍ଗ ଦୁଃଖଭୋଗ କଲେ ସମସ୍ତ ଅଙ୍ଗପ୍ରତ୍ୟଙ୍ଗ ତା'ର ସହିତ ଦୁଃଖଭୋଗ କରନ୍ତି, କିମ୍ବା ଗୋଟିଏ ଅଙ୍ଗ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ସହଭାଗିତାରେ ଗୌରବପ୍ରାପ୍ତ ହେଲେ, ସମସ୍ତ ଅଙ୍ଗପ୍ରତ୍ୟଙ୍ଗ ତା'ର ସହିତ ଆନନ୍ଦ କରନ୍ତି I
\v 27 ବର୍ତ୍ତମାନ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଶରୀର, ଆଉ ଏକ ଏକ ଜଣ ଏହାର ଏକ ଏକ ଅଙ୍ଗ ସ୍ୱରୂପ I
\s5
\v 28 ପୁଣି, ଈଶ୍ୱର ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଦାନ ସ୍ୱରୂପେ ମଣ୍ଡଳୀକୁ ଦେଇଅଛନ୍ତି I ସେ ପ୍ରଥମରେ ମଣ୍ଡଳୀକୁ ପ୍ରେରିତ, ଦ୍ୱିତୀୟରେ ଭାବବାଦୀ, ତୃତୀୟରେ ଶିକ୍ଷକ, ତତ୍ପରେ ଯିଏ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟର କାର୍ଯ୍ୟ କରେ, ଯିଏ ଆରୋଗ୍ୟ ସମ୍ପାଦନ କରେ, ଯିଏ ପରୋପକାର କରେ, ଯିଏ ପରିଚାଳନାର କାର୍ଯ୍ୟ କରେ, ଏବଂ ଆତ୍ମାଙ୍କ ପ୍ରଦତ୍ତ ବିଭିନ୍ନ ପରଭାଷାର ଦାନ ଦେଇଛନ୍ତି I
\v 29 ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ସମସ୍ତେ ପ୍ରେରିତ ନୁହନ୍ତି I ସମସ୍ତେ ଭାବବାଦୀ ନୁହନ୍ତି I ସମସ୍ତେ ଶିକ୍ଷକ ନୁହନ୍ତି I ସମସ୍ତେ ଶକ୍ତିର କାର୍ଯ୍ୟସାଧକ ନୁହନ୍ତି I
\s5
\v 30 ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ସମସ୍ତେ କି ଆରୋଗ୍ୟ କରିବାର ଶକ୍ତି ପାଇ ନାହାନ୍ତି I ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ସମସ୍ତେ ପରଭାଷାରେ କଥା କହନ୍ତି ନାହିଁ I ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ସମସ୍ତେ ଭାଷାର ଅର୍ଥ କରନ୍ତି ପାରନ୍ତି ନାହିଁ I
\v 31 କିନ୍ତୁ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଦାନସମସ୍ତ ପାଇବା ନିମନ୍ତେ ଏକାନ୍ତ ଚେଷ୍ଟା କର I ଅଧିକନ୍ତୁ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଗୋଟିଏ ଉତ୍କୃଷ୍ଟତର ପଥ ଦେଖାଉଅଛି I
\s5
\c 13
\v 1 ଯଦି ମୁଁ କଥା କହି ବିସ୍ମିତ ହୁଏ ଓ ଯାହା ମୁଁ ଚାହେଁ ତାହା କରିବା ନିମନ୍ତେ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ପ୍ରବର୍ତ୍ତାଏ, କିମ୍ବା ଯଦି ମୁଁ ଦୂତମାନଙ୍କ ପରି କଥା କହେ-- କିନ୍ତୁ ଯଦି ମୁଁ ଲୋକଙ୍କୁ ପ୍ରେମ ନ କରେ, ତେବେ ମୋହର ସମସ୍ତ କଥା ଶବ୍ଦକାରକ ଘଣ୍ଟା ଓ ଝମ୍ ଝମ୍ ଶବ୍ଦକାରୀ କରତାଳଠାରୁ ମଧ୍ୟ ମୂଲ୍ୟହୀନ I
\v 2 ଯଦି ମୁଁ ଭାବବାଣୀ ପ୍ରଚାର କରେ, ଆଉ ଯଦି ମୁଁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ନିଗୂଢ଼ ତତ୍ତ୍ୱ ବିଷୟରେ ବର୍ଣ୍ଣନା କରିପାରେ, ଆଉ ଯଦି ପର୍ବତକୁ ସ୍ଥାନାନ୍ତର କରିବା ନିମନ୍ତେ ମୋହର ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଭରସା ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରେ ଥାଏ--- କିନ୍ତୁ ଯଦି ମୁଁ ଲୋକଙ୍କୁ ପ୍ରେମ କରେ ନାହିଁ, ତେବେ ମୁଁ କିଛି ନୁହଁ I
\v 3 ଯଦି ମୁଁ ଦରିଦ୍ରମାନଙ୍କୁ ଭୋଜନ କରାଇବା ନିମନ୍ତେ ମୋହର ସର୍ବସ୍ୱ ବିତରଣ କରେ, କିମ୍ବା ଯଦି ଅନ୍ୟ କାହାକୁ ରକ୍ଷା କରିବା ନିମନ୍ତେ ମୁଁ ମୋହର ଶରୀରକୁ ଦଗ୍ଧ ହେବା ନିମନ୍ତେ ସମର୍ପଣ କରେ ---କିନ୍ତୁ ଯଦି ମୁଁ ଲୋକଙ୍କୁ ପ୍ରେମ କରେ ନାହିଁ, ତେବେ ମୋହର କିଛି ଲାଭ ନାହିଁ I
\s5
\v 4 ଯଦି ତୁମ୍ଭେ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ପ୍ରକୃତରେ ପ୍ରେମ କର, ତୁମ୍ଭେ ଆନନ୍ଦର ସହିତ ସମସ୍ତ କଷ୍ଟ ସହ୍ୟ କରିବ I ଯଦି ତୁମ୍ଭେ ପ୍ରକୃତରେ ପ୍ରେମ କର, ତୁମ୍ଭେ ଅନ୍ୟଙ୍କୁ ଦୟା କରିବ, ଯଦି ତୁମ୍ଭେ ପ୍ରକୃତରେ ପ୍ରେମ କର, ଅନ୍ୟମାନଙ୍କ ଜିନିଷ ଯାହା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପାଖେ ନାହିଁ ତାହା ଦେଖି ଈର୍ଷା କରିବ ନାହିଁ, ଯଦି ତୁମ୍ଭେ ପ୍ରକୃତରେ ପ୍ରେମ କର, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଆପଣା ବିଷୟରେ ଗର୍ବୀ ହେବ ନାହିଁ କି ଆତ୍ମବଡ଼ିମା କରିବ ନାହିଁ I
\v 5 ଯଦି ତୁମ୍ଭେ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ପ୍ରକୃତରେ ପ୍ରେମ କର, ତୁମ୍ଭେ ସେମାନଙ୍କୁ ଅନୁଚିତ ବ୍ୟବହାର କରିବ ନାହିଁ I ସ୍ୱାର୍ଥ ଚେଷ୍ଟା କରିବ ନାହିଁ I କେହି ମଧ୍ୟ ତୁମ୍ଭକୁ ଶୀଘ୍ର ବିରକ୍ତ କରି ପାରିବ ନାହିଁ I ଯେଉଁ ଅପକାର ଲୋକମାନେ କରିଅଛନ୍ତି ତାହା ତୁମ୍ଭେ ସ୍ମରଣରେ ରଖିବ ନାହିଁ I
\v 6 ଯଦି ତୁମ୍ଭେ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ପ୍ରକୃତରେ ପ୍ରେମ କର, କେହି ଦୁଷ୍ଟ କାର୍ଯ୍ୟ କଲେ ତୁମ୍ଭେ ଆନନ୍ଦିତ ହୁଅ ନାହିଁ I ବରଂ, ତୁମ୍ଭେ ଆନନ୍ଦିତ ହୁଅ ଯେତେବେଳେ ଲୋକେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପ୍ରତି ବିଶ୍ୱସ୍ତ ରହିବେ I
\v 7 ଯଦି ତୁମ୍ଭେ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ପ୍ରକୃତରେ ପ୍ରେମ କର, ତେବେ ସମସ୍ତ ଘଟଣାକୁ ତୁମ୍ଭେ ସହ୍ୟ କରିବ I ତୁମ୍ଭେ ବିଶ୍ୱାସ କରିବ ଯେ ଈଶ୍ୱର ଲୋକଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଉତ୍ତମ ହିଁ କରନ୍ତି I ତୁମ୍ଭେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରେ ଭରସା ରଖିବ I ଯେତେ କଷ୍ଟର ସମ୍ମୁଖୀନ ହେଲେ ମଧ୍ୟ ତୁମ୍ଭେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଆଜ୍ଞାକାରୀ ହେବ I
\s5
\v 8 ଯଦି ତୁମ୍ଭେ ପ୍ରକୃତରେ ପ୍ରେମ କର, ତୁମ୍ଭର ପ୍ରେମ କଦାପି ଶେଷ ହେବ ନାହିଁ I ଯେଉଁମାନେ ଭାବବାଣୀ କରନ୍ତି, ପରଭାଷା କହନ୍ତି, କିମ୍ବା ନିଗୂଢ଼ ସତ୍ୟ ସବୁ ଜାଣନ୍ତି, ଏହି ସମସ୍ତ କେବଳ ଅଳ୍ପ ସମୟ ନିମନ୍ତେ କରିଥାଅ, ଦିନେ ଏହି ସବୁ ବିଷୟ ଲୋପ ପାଇବ I
\v 9 ବର୍ତ୍ତମାନ, ଏହି ଜୀବନରେ, ଆମ୍ଭେମାନେ ଆଂଶିକ ଭାବରେ ଜାଣୁ, ଯେଉଁମାନେ ଭାବବାଣୀ କହନ୍ତି ସେମାନେ ଆଂଶିକ ଭାବରେ କହନ୍ତି I
\v 10 କିନ୍ତୁ ଯେତେବେଳେ ସିଦ୍ଧ ବିଷୟ ଉପସ୍ଥିତ ହେବ, ସମସ୍ତ ବିଷୟ ଯାହା ଆଂଶିକ ଓ ଅସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ବିଷୟସବୁ ଲୋପ ପାଇବ I
\s5
\v 11 ଯେତେବେଳେ ମୁଁ ଛୋଟ ଶିଶୁ ଥିଲି, ଶିଶୁ ପରି କଥା କହୁଥିଲି, ମୁଁ ଶିଶୁ ପରି ଭାବୁଥିଲି, ମୁଁ ଶିଶୁ ପରି ବିଚାର କରୁଥିଲି I କିନ୍ତୁ ଯେତେବେଳେ ମୁଁ ବୟସପ୍ରାପ୍ତ ହେଲି, ଶିଶୁ ପରି ଆଚରଣ କରିବା ପରିତ୍ୟାଗ କଲି, ଆଉ ବୟସପ୍ରାପ୍ତ ଲୋକଙ୍କ ପରି ଆଚରଣ କରିବା ଆରମ୍ଭ କଲି I
\v 12 ବର୍ତ୍ତମାନ ଆମ୍ଭେମାନେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ବିଷୟରେ କ'ଣ ବୁଝୁଅଛୁ, ଆମ୍ଭେମାନେ ଅସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣଭାବେ ବୁଝୁଛୁ, ଭଲ ଭାବରେ ନୁହେଁ I କିନ୍ତୁ ଯେତେବେଳେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଆସିବେ, ଆମ୍ଭେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ସମ୍ମୁଖା ସମ୍ମୁଖୀ ଦେଖିବା I ବର୍ତ୍ତମାନ ଆମ୍ଭେମାନେ ସତ୍ୟକୁ ଆଂଶିକ ଭାବେ ଜାଣୁ I କିନ୍ତୁ ସେତେବେଳେ ଆମ୍ଭେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣଭାବେ ଜାଣିବା ଯେପରି ସେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣଭାବେ ଜାଣନ୍ତି I
\v 13 ଏହା ମହତ୍ତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ଯେ, ବର୍ତ୍ତମାନ ଆମ୍ଭେମାନେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରେ ଭରସା କରୁ I ଏହା ମହତ୍ତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ଯେ ସେ ଯାହା ପ୍ରତିଜ୍ଞା କରିଅଛନ୍ତି ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ସେସମସ୍ତ ସାଧନ କରିବେ ଏହା ଆମ୍ଭେମାନେ ବିଶ୍ୱାସ କରୁ I ଏବଂ ଏହା ମହତ୍ତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ଯେ ଆମ୍ଭେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ଓ ପରସ୍ପରକୁ ମଧ୍ୟ ପ୍ରେମ କରୁ I କିନ୍ତୁ ଏହି ତିନି ବିଷୟ ମଧ୍ୟରୁ ପ୍ରେମ ଉତ୍କୃଷ୍ଟ ଅଟେ I
\s5
\c 14
\v 1 ଅନ୍ୟକୁ କିପରି ପ୍ରେମ କରିବ ସେଥିପାଇଁ ଏବଂ ଆତ୍ମିକ ଦାନସବୁ ପାଇବା ନିମନ୍ତେ ଦୃଢ଼ ଚେଷ୍ଟା କର, ବିଶେଷତଃ ଯେପରି ଭାବବାଣୀ କହିପାର, ଏଥିନିମନ୍ତେ ଏକାନ୍ତ ଚେଷ୍ଟା କର I
\v 2 କାରଣ ଯେ ପରଭାଷାରେ କଥା କହେ, ସେ ଲୋକମାନଙ୍କୁ କଥା କହେ ନାହିଁ, କାରଣ ଯାହା ସେ କହୁଅଛି ତାହା କେହି ବୁଝନ୍ତି ନାହିଁ, କିନ୍ତୁ ସେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ କହେ I ମାତ୍ର ଆତ୍ମା ଯେପରି ଚାଳନା ଦିଅନ୍ତି ତାହା ସେ କହେ I
\v 3 ଅନ୍ୟ ପକ୍ଷରେ, ଯେଉଁ ଭାବବାଦୀ ଭାବବାଣୀ କହେ, ସେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରୁ ସିଧାସଳଖ ମନୁଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ କଥା କହେ I ତାହା ସେମାନଙ୍କୁ ବଳବାନ କରିବା ନିମନ୍ତେ, ଦୃଢ଼ ରହିବା ନିମନ୍ତେ ଓ ସାନ୍ତ୍ୱନା ଦେବା ନିମନ୍ତେ କଥା କହେ I ଯେପରି ସେମାନେ କଠିନ ସମୟରେ ଆନନ୍ଦିତ ହୋଇ ପାରିବେ I
\v 4 ଯେ ପବିତ୍ରଆତ୍ମାଙ୍କ ଦତ୍ତ ପରଭାଷାରେ କଥା କହେ, ସେ ନିଜର ନିଷ୍ଠା ଜନ୍ମାଏ, କିନ୍ତୁ ଯେ ଭାବବାଣୀ କହେ, ସେ ମଣ୍ଡଳୀରେ ପ୍ରତ୍ୟେକଙ୍କର ନିଷ୍ଠା ଜନ୍ମାଏ I
\s5
\v 5 ତୁମ୍ଭେମାନେ ସମସ୍ତେ ଯେ ପରଭାଷାରେ କଥା କୁହ, ଏହା ମୋହର ଇଚ୍ଛା, କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେ ଭାବବାଣୀ କୁହ, ଏହା ମୋହର ଅଧିକ ଇଚ୍ଛା I ଯେ ପରଭାଷାରେ କଥା କହେ, ସେ ଯଦି ମଣ୍ଡଳୀର ନିଷ୍ଠା ପ୍ରାପ୍ତି ନିମନ୍ତେ ଭାଷାର ଅର୍ଥ ନ କରେ, ତେବେ ତାହା ଅପେକ୍ଷା ଯେ ଭାବବାଣୀ କହେ, ସେ ଶ୍ରେଷ୍ଠ I
\v 6 ମୁଁ ଯଦି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ଯାଇ କେବଳ ଆତ୍ମାଙ୍କ ଦତ୍ତ ପରଭାଷାରେ କହିବି, ତେବେ ତାହା କିପରି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସାହାଯ୍ୟ କରିବ ? ଯେପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କଥା କହି ଓ ଗୁପ୍ତ ବିଷୟଗୁଡ଼ିକ ଜାଣିବା ନିମନ୍ତେ ସାହାଯ୍ୟ ନ କରେ, କିମ୍ବା ସେହି ସତ୍ୟ ବିଷୟ ଗୁଡ଼ିକ ବୁଝିବା ନିମନ୍ତେ ସାହାଯ୍ୟ ନ କରେ, କିମ୍ବା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ସେହି ଶିକ୍ଷାର କଥା ଯାହା ପୂର୍ବରୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଶୁଣି ନ ଥିଲ ତାହା ଘୋଷଣା ନ କରେ, କିମ୍ବା ତୁମ୍ଭେମାନେ ପୂର୍ବରୁ ଯାହା ଶିକ୍ଷାପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇ ନ ଥିଲ ସେହି ବିଷୟ ଶିକ୍ଷା ନ ଦିଏ, ତେବେ ତାହା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସାହାଯ୍ୟ କରି ପାରେ ନାହିଁ I
\s5
\v 7 ଯଦି କେହି ବଂଶୀ ହେଉ ବା ବୀଣା ହେଉ (ତାହା ନିର୍ଜୀବ ବସ୍ତୁ ଅଟେ) ବଜାଏ, ଯଦି ବାଦ୍ୟଯନ୍ତ୍ର ବାଜିଲେ ସୁଦ୍ଧା ପରସ୍ପରର ସ୍ୱରରେ ପାର୍ଥକ୍ୟ ନ ଥାଏ, ତେବେ ବଂଶୀରେ କ'ଣ ବାଜୁଅଛି ବା ବୀଣାରେ କ'ଣ ବାଜୁଅଛି, ବାଜାଇବା ଲୋକ କିପରି ଜାଣିବ I
\v 8 ପୁଣି, ଜଣେ ସୈନ୍ୟ ଯଦି ତୂରୀ ଧ୍ୱନି ଅସ୍ପଷ୍ଟ ବଜାଏ, ତେବେ ସୈନ୍ୟବାହିନୀ ଯୁଦ୍ଧ ନିମନ୍ତେ ସଜ୍ଜିତ ହୋଇପାରିବେ ନାହଁ I
\v 9 ସେହିପରି ତୁମ୍ଭେମାନେ ମଧ୍ୟ ଯଦି କେହି ବୁଝି ନ ପାରିବା ଭଳି କିଛି କହୁଛ: ତେବେ ତୁମ୍ଭେ କ'ଣ କହିଲ କେହି ଜାଣି ପାରିବେ ନାହିଁ I
\s5
\v 10 ଜଗତରେ ହୋଇ ପାରେ ଅନେକ ପ୍ରକାର ଭାଷା ଅଛି, ପୁଣି ଯେଉଁମାନେ ଯେଉଁ ଭାଷା ବୁଝି ପାରନ୍ତି ସେମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ସେହି ଭାଷା ଅର୍ଥ ଶୂନ୍ୟ ନୁହେଁ I
\v 11 କିନ୍ତୁ ମୁଁ ଯଦି କାହାର ଭାଷା ବୁଝି ପାରେ ନାହିଁ, ମୁଁ ତାହା ନିମନ୍ତେ ଅଜଣା ଅଟେ, ଏବଂ ସେ ମୋ' ନିମନ୍ତେ ମଧ୍ୟ ଅଜଣା ଅଟେ I
\s5
\v 12 ତେଣୁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କଠାରେ ଆତ୍ମା କାର୍ଯ୍ୟ କରୁ ବୋଲି ତୁମ୍ଭେମାନେ ପ୍ରଚୁର ମାତ୍ରାରେ ଇଚ୍ଛା କରୁଥିବାରୁ, ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରିବାକୁ ଓ ତାହାଙ୍କ ଆଜ୍ଞାକାରୀ ହେବା ନିମନ୍ତେ ମଣ୍ଡଳୀରେ ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କୁ ସାହାଯ୍ୟ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଚେଷ୍ଟା କର I
\v 13 ଅତଏବ, ଯେଉଁ ଭାଷା ଈଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଦେଇଅଛନ୍ତି, ତାହାର ଅନୁବାଦ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଯେପରି ଈଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସକ୍ଷମ କରନ୍ତି, ଏଥିନିମନ୍ତେ ପ୍ରାର୍ଥନା କର I
\v 14 କେହି ଯଦି ପରଭାଷାରେ ପ୍ରାର୍ଥନା କରେ, ତେବେ ତାହାର ଆତ୍ମା ପ୍ରାର୍ଥନା କରେ, କିନ୍ତୁ ତାହାର ବୁଦ୍ଧିରେ କରେ ନାହିଁ I
\s5
\v 15 ତେଣୁ, ଆମ୍ଭେମାନେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଆତ୍ମାରେ ପ୍ରାର୍ଥନା କରିବା ଉଚିତ୍, ପୁଣି ବୁଦ୍ଧିର ସହିତ ମଧ୍ୟ ପ୍ରାର୍ଥନା କରିବା ଉଚିତ୍ I ଆଉ ସେହିପରି ମଧ୍ୟ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସ୍ତୁତିଗାନ କରିବା ଉଚିତ୍ I
\v 16 ନତୁବା ତୁମ୍ଭେ ଯଦି ଆତ୍ମା ଦ୍ୱାରା ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସ୍ତୁତି କର, ତେବେ ସାଧାରଣ ଲୋକ ତୁମ୍ଭ କଥା ନ ବୁଝିବାରୁ ତୁମ୍ଭ କଥାରେ ଆମେନ୍‍ କହି ପାରିବେ ନାହିଁ I
\s5
\v 17 ଯେଣୁ ତୁମ୍ଭେ ଯଦି ଆପଣା ଆତ୍ମାରେ ଧନ୍ୟବାଦ ଦେଉଅଛ, ତାହା ତୁମ୍ଭ ନିମନ୍ତେ ଉତ୍ତମ ଓ ଭଲ, କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭେ ଅନ୍ୟ ବିଶ୍ୱାସୀଙ୍କ ଉନ୍ନତି ନିମନ୍ତେ ସାହଯ୍ୟ କରୁ ନାହଁ I
\v 18 ମୁଁ ତୁମ୍ଭ ସମସ୍ତଙ୍କ ଅପେକ୍ଷା ଅଧିକ ରୂପେ ପରଭାଷାରେ କଥା କହେ ବୋଲି ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଧନ୍ୟବାଦ ଦେଉଅଛି I
\v 19 ତଥାପି ମୁଁ ଯେପରି ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ଶିକ୍ଷା ଦେଇ ପାରେ, ଏଥି ନିମନ୍ତେ ମଣ୍ଡଳୀରେ ପରଭାଷାରେ ଦଶ ହଜାର କଥା କହିବା ଅପେକ୍ଷା ବରଂ ବୁଦ୍ଧିର ସହିତ ପାଞ୍ଚୋଟି କଥା କହିବାକୁ ଭଲ ପାଏ I
\s5
\v 20 ହେ ଭାଇ ଓ ଭଉଣୀମାନେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ପୂର୍ଣ୍ଣବୟସ୍କ ସଦୃଶ ଚିନ୍ତା କର I କିନ୍ତୁ ଯେତେବେଳେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ମନ୍ଦ ବିଷୟରେ ଚିନ୍ତା କର, ସେତେବେଳେ ଶିଶୁ ପରି ଚିନ୍ତା କର I ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ଚିନ୍ତାଧାରା ଯୁକ୍ତିଯୁକ୍ତ ହେଉ I
\v 21 ବ୍ୟବସ୍ଥାରେ ଲେଖା ଅଛି, ଈଶ୍ୱର କହନ୍ତି, "ବିଦେଶୀୟ ଭାଷାବାଦୀମାନଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଓ ବିଦେଶୀୟମାନଙ୍କ ମୁଁଖ ଦ୍ୱାରା ଆମ୍ଭେ ଆମ୍ଭର ଇସ୍ରାଏଲୀୟ ଲୋକମାନଙ୍କୁ କଥା କହିବା, ତାହାହେଲେ ସୁଦ୍ଧା ଆମ୍ଭ ଲୋକମାନେ ଆମ୍ଭର କଥା ବୁଝିବେ ନାହିଁ I”
\s5
\v 22 ଏଣୁ ଯଦି ଜଣେ ବିଶ୍ୱାସୀ ଈଶ୍ୱର ଦତ୍ତ ଭାଷାରେ କଥା କହେ, ତେବେ ଏହା ଅବିଶ୍ୱାସୀ ଯିଏ ଶୁଣୁଅଛି ତାହା ନିମନ୍ତେ ଚିହ୍ନ ସ୍ୱରୂପ ହୋଇପାରେ I କିନ୍ତୁ ଯଦି ଜଣେ ବିଶ୍ୱାସୀ ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରୁ ଭାବବାଣୀ କହେ ସେ ଅନ୍ୟ ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଚିହ୍ନ ସ୍ୱରୂପ ଅଟେ I
\v 23 ଆଉ ଦେଖ, ସମସ୍ତ ମଣ୍ଡଳୀ ଯଦି ସମବେତ ହୁଏ ଓ ସମସ୍ତେ ବିଭିନ୍ନ ଭାଷାରେ କଥା କହନ୍ତି, ତେବେ ଏହା କିପରି ବିଭ୍ରାନ୍ତିକର ଅଟେ I ପୁଣି, କୌଣସି ଅବିଶ୍ୱାସୀ ଲୋକ ଯେବେ ସେମାନଙ୍କର ପରଭାଷା ଶୁଣେ ତାହାହେଲେ ସେମାନେ ପାଗଳ ବୋଲି କହିବେ I
\s5
\v 24 କିନ୍ତୁ ଯଦି ତୁମ୍ଭେମାନେ ସମସ୍ତେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରୁ ସତ୍ୟ ଭାବବାଣୀ କୁହ, ତେବେ କୌଣସି ଅବିଶ୍ୱାସୀ ଆସିଲେ, ସେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ପାପ କରି ଦୋଷ କରିଅଛି ବୋଲି ନିଜେ ହୃଦୟଙ୍ଗମ କରିବ I
\v 25 ପୁଣି ଏହି ଅବିଶ୍ୱାସୀ ଆପଣା ବିବେକରେ କ'ଣ ଅଛି ସେବିଷୟରେ ସାବଧାନ ହେବ I ସେଥିରେ ସେ ମୁଁହଁ ମାଡ଼ି ପଡ଼ିବ ଓ ଈଶ୍ୱର ଯେ ନିଶ୍ଚୟ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଅଛନ୍ତି, ଏହା ସ୍ୱୀକାର କରି ତାହାଙ୍କୁ ପ୍ରଣାମ କରିବ I
\s5
\v 26 ହେ ଭାଇ ଓ ଭଉଣୀମାନେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସ୍ତୁତିଗାନ କରିବାକୁ ସମବେତ ହେବା ସମୟରେ ଏହିପରି ହେବା ଉଚିତ୍ I ପ୍ରତ୍ୟେକ ଜଣ ଗାଇବାକୁ ଗୀତ, ବା ଶାସ୍ତ୍ରରୁ ଶିକ୍ଷା, ବା ପ୍ରକାଶିତ ବାକ୍ୟ, ବା ପରଭାଷା ବା ଭାଷାର ଅର୍ଥ, ଏପରି ପ୍ରତ୍ୟେକର କିଛି ନା କିଛି ଅଛି, ଏହିସବୁ ନେଇ ଆସ । ସମବେତ ହେବା ସମୟରେ ଯାହା କିଛି କର ସମସ୍ତ ବିଷୟରେ ପରସ୍ପରକୁ ଉତ୍ସାହ ଦିଅ, ଯେହେତୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ମଣ୍ଡଳୀ ଅଟ I
\v 27 ଯଦି କେହି ଆତ୍ମାଙ୍କ ଭାଷାରେ କଥା କହେ, ତେବେ ଦୁଇ ଅବା ଅଧିକ ହେଲେ ତିନି ଜଣ ପାଳି ଅନୁସାରେ କହନ୍ତୁ, ଆଉ ଜଣେ ଅର୍ଥ କରୁ I
\v 28 କିନ୍ତୁ ସେହି ଭାଷାର ଯଦି କୌଣସି ଅର୍ଥକାରକ ନ ଥାଏ, ତାହାହେଲେ ଯେଉଁମାନେ ଆତ୍ମାଙ୍କ ଭାଷାରେ କଥା କହନ୍ତି ସେମାନେ ମଣ୍ଡଳୀରେ ନୀରବ ରହନ୍ତୁ ଓ ନିରୋଳାରେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ କହନ୍ତୁ I
\s5
\v 29 ଆଉ ଯଦି କେହି ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରୁ ଭବିଷ୍ୟବାଣୀ କହିବାକୁ ଚାହେଁ, ତେବେ ଦୁଇ ବା ତିନି ଜଣ ଭାବବାଣୀ କହନ୍ତୁ, ପୁଣି, ସେଠାରେ ଅନ୍ୟମାନେ ଶାସ୍ତ୍ର ଅନୁସାରେ କୁହାଯାଇଥିବା ଭାବବାଣୀକୁ ବିଚାର କରନ୍ତୁ I
\v 30 କିନ୍ତୁ ଯଦି ସେହି ଭାବବାଣୀ ବୁଝିବା ନିମନ୍ତେ ମଣ୍ଡଳୀରେ ଉପସ୍ଥିତ ଥିବା କୌଣସି ବ୍ୟକ୍ତିକୁ ଈଶ୍ୱର ଅନୁମତି ଦିଅନ୍ତି, ତେବେ ଯେ ଭାବବାଣୀ କହୁଥିଲେ ସେ କହିବା ବନ୍ଦ କରୁ I ଏହି ପ୍ରକାରେ, ସମସ୍ତ ବିଶ୍ୱାସୀ ସେହି ଭାବବାଣୀର ଅର୍ଥ ଶୁଣି ପାରିବେ I
\s5
\v 31 କାରଣ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଭାବବାଣୀ କହୁଥିବା ବ୍ୟକ୍ତି ଏହିପରି କରିବା ଉଚିତ୍ I କିନ୍ତୁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ପ୍ରେମ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଯେପରି ସମସ୍ତ ବିଶ୍ୱାସୀ ଶିକ୍ଷା ପାଆନ୍ତି, ପୁଣି, ସମସ୍ତେ ଚେତନା ପ୍ରାପ୍ତ ହୁଅନ୍ତି, ଏଥିନିମନ୍ତେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ସମସ୍ତେ ଜଣ ଜଣ କରି ଭାବବାଣୀ କହିପାର I
\v 32 ଏଥିପାଇଁ ଯେଉଁ ଭାବବାଦୀମାନେ ସତ୍ୟ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସମ୍ବାଦ କୁହନ୍ତି, ସେମାନେ ଆତ୍ମାଙ୍କ ବଶୀଭୂତ ହୋଇକରନ୍ତି I
\v 33 କାରଣ ଈଶ୍ୱର ସନ୍ଦେହ ଜାତ କରନ୍ତି ନାହିଁ, ମାତ୍ର ବାସ୍ତବରେ ସେ ଶାନ୍ତି ଉତ୍ପନ୍ନ କରନ୍ତି I ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଲୋକମାନଙ୍କ ମଣ୍ଡଳୀରେ ପରବର୍ତ୍ତୀ ପ୍ରଶ୍ନର ଉତ୍ତର ସେହି ପ୍ରକାର ଅଟେ I
\s5
\v 34 ସ୍ତ୍ରୀ’ଲୋକମାନେ ମଣ୍ଡଳୀରେ ନୀରବ ରୁହନ୍ତୁ, ଯେଣୁ କଥା କହିବା ପାଇଁ ସେମାନେ ଅନୁମତି ପାଇ ନାହାନ୍ତି I ସେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରୁ ଭାବବାଣୀ କହୁଥିବା ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କୁ ବାଧା ନ ଦେଉନ୍ତୁ I ବରଂ ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥାର ଉକ୍ତି ଅନୁସାରେ ସେମାନେ ଆପଣା ସ୍ୱାମୀଙ୍କର ବଶୀଭୂତା ହୋଇ ରୁହନ୍ତୁ I
\v 35 ସେମାନେ ଯଦି କୌଣସି ବିଷୟ ବୁଝିବାକୁ ଇଚ୍ଛା କରନ୍ତି, ତେବେ ଉପାସନାରେ ବାଧା ଦେବା ପରିବର୍ତ୍ତେ, ସେମାନେ ଘରେ ଆପଣା ଆପଣା ସ୍ୱାମୀଙ୍କୁ ପଚାରନ୍ତୁ I କାରଣ ମଣ୍ଡଳୀ ମଧ୍ୟରେ କଥା କହିବା ସ୍ତ୍ରୀ’ଲୋକ ପକ୍ଷରେ ଆପଣା ସ୍ୱାମୀଙ୍କୁ ଅନାଦର କରିବା ଅଟେ I
\v 36 ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବାକ୍ୟ କି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କଠାରୁ ବାହାରିଅଛି ? ଅବା କେବଳ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସିଅଛି ?
\s5
\v 37 କେହି ଯଦି ଆପଣାକୁ ଭାବବାଦୀ ବା ଆତ୍ମିକ ଦାନ ପ୍ରାପ୍ତ ବୋଲି ମନେ କରେ, ତାହାହେଲେ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଯାହା ଯାହା ଲେଖୁଅଛି, ସେହି ସବୁ ଯେ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଆଜ୍ଞା, ଏଥିରେ ସେ ସହମତ ହେଉ ଓ ତାହା ଅନୁସରଣ କରୁ I
\v 38 କିନ୍ତୁ କେହି ଯଦି ଯାହା ଯାହା ମୁଁ ଲେଖୁଅଛି ତାହା ଅସ୍ୱୀକାର କରେ, ତେବେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଆପଣା ମଣ୍ଡଳୀରେ ସେମାନଙ୍କୁ ଅସ୍ୱୀକାର କରିବା ଉଚିତ୍ I
\s5
\v 39 ଏଣୁ ହେ ମୋହର ଭାଇ ଓ ଭଉଣୀମାନେ, ମଣ୍ଡଳୀରେ ଭାବବାଣୀ କହିବାକୁ ଏକାନ୍ତ ଚେଷ୍ଟା କର; ପୁଣି, ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଦତ୍ତ ପରଭାଷାରେ କଥା କହିବାକୁ କାହାକୁ ମନା ନ କର I
\v 40 କିନ୍ତୁ ମଣ୍ଡଳୀର ଉପାସନାରେ ସମସ୍ତ ବିଷୟ ସୁନ୍ଦରତାରେ ଓ ଶୃଙ୍ଖଳତାନୁସାରେ କରାଯାଉ I
\s5
\c 15
\v 1 ହେ ଭାଇ ଓ ଭଉଣୀମାନେ, ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ପ୍ରଚାର କରିଥିବା ସୁସମାଚାର ବିଷୟରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସ୍ମରଣ କରାଇବାକୁ ଚାହେଁ I ତୁମ୍ଭେମାନେ ଏହି ସୁସମାଚାରରେ ବିଶ୍ୱାସ କଲ ଓ ବର୍ତ୍ତମାନ ସେହି ସୁସମାଚାର ଅନୁସାରେ ଜୀବନଯାପନ କରୁଅଛ I
\v 2 ତୁମ୍ଭେମାନେ ସୁସମାଚାରକୁ ଦୃଢ଼ ଭାବରେ ଧରିରଖିଥିବାରୁ ଏହି ସୁସମାଚାର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପରିତ୍ରାଣ ଦେଲା I ------ ନୋହିଲେ ତ ତୁମ୍ଭେମାନେ ବ୍ୟର୍ଥରେ ଏହାକୁ ବିଶ୍ୱାସ କରିଥିଲ I
\s5
\v 3 କାରଣ ଯେଉଁ ଯେଉଁ ଶିକ୍ଷା ମୁଁ ପାଇଥିଲି, ସେଥିମଧ୍ୟରୁ ଏହି ପ୍ରଧାନ ଶିକ୍ଷା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପ୍ରଦାନ କରିଥିଲି ଯଥା, ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଶାସ୍ତ୍ର ଅନୁସାରେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପାପ ନିମନ୍ତେ ମୃତ୍ୟୁଭୋଗ କଲେ,
\v 4 ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ସମାଧି ଦେଲେ, ଶାସ୍ତ୍ର ଅନୁସାରେ ଈଶ୍ୱର ତାହାଙ୍କୁ ତୃତୀୟ ଦିବସରେ ଉତ୍ଥିତ କଲେ, ସମସ୍ତ ବିଷୟ ଶାସ୍ତ୍ର ଅନୁସାରେ ଘଟିଲା I
\s5
\v 5 ପୁଣି ଖ୍ରୀଷ୍ଟ କେଫାଙ୍କୁ (ପିତରଙ୍କୁ), ଆଉ, ତାହା ପରେ ଦ୍ୱାଦଶଙ୍କୁ ଦର୍ଶନ ଦେଲେ;
\v 6 ଏଉତ୍ତାରେ ସେ ଏକାଥରେ ପାଞ୍ଚ ଶହରୁ ଅଧିକ ଭାଇ ଓ ଭଉଣୀଙ୍କୁ ଦର୍ଶନ ଦେଲେ I ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଅଧିକାଂଶ ଆଜି ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଜୀବିତ ଅଛନ୍ତି, କିନ୍ତୁ କେହି କେହି ମହାନିଦ୍ରାପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଅଛନ୍ତି I
\v 7 ତତ୍ପରେ ସେ ଯାକୁବଙ୍କୁ, ଆଉ, ପରେ ସମସ୍ତ ପ୍ରେରିତଙ୍କୁ ଦର୍ଶନ ଦେଲେ I
\s5
\v 8 ମୁଁ ଅନ୍ୟ ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କ ସଦୃଶ ହୋଇ ନ ଥିଲେ ସୁଦ୍ଧା ଅବଶେଷରେ ଅକାଳଜାତ ପରି ଜଣେ ଯେ ମୁଁ, ସେ ମୋତେ ମଧ୍ୟ ଦର୍ଶନ ଦେଲେ I
\v 9 କାରଣ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ମଣ୍ଡଳୀକୁ ତାଡ଼ନା କରିଥିବାରୁ ପ୍ରେରିତମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ମୁଁ କ୍ଷୁଦ୍ରତମ, ପୁଣି, ପ୍ରେରିତ ନାମରେ ଖ୍ୟାତ ହେବାକୁ ଅଯୋଗ୍ୟ I
\s5
\v 10 କିନ୍ତୁ ଈଶ୍ୱର ମୋ' ପ୍ରତି ଅତି ଦୟାଳୁ ହୋଇଥିବାରୁ ମୁଁ ପ୍ରେରିତ ପଦ ପାଇଅଛି, ଆଉ ସେ ମୋ' ଦ୍ୱାରା ଅନେକ ଉତ୍ତମ କାର୍ଯ୍ୟ କରିଅଛନ୍ତି I ପ୍ରକୃତରେ, ଅନ୍ୟ ପ୍ରେରିତଙ୍କ ଅପେକ୍ଷା ମୁଁ ଅଧିକ ପରିଶ୍ରମ କରିଅଛି, ତଥାପି ମୁଁ ଏହି କାର୍ଯ୍ୟ କରି ନାହିଁ, କିନ୍ତୁ ଯେଉଁ ଈଶ୍ୱର ମୋତେ ଶକ୍ତି ପ୍ରଦାନ କରନ୍ତି ସେ ଏହା କରିଅଛନ୍ତି I
\v 11 ଅତଏବ ଏହା ଅନ୍ୟ ପ୍ରେରିତମାନେ ହୁଅନ୍ତୁ ଅବା ମୁଁ ହୁଏ, ଯିଏ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ପ୍ରଚାର କଲା, ଆମ୍ଭେମାନେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ବିଷୟରେ ପ୍ରଚାର କରିଥାଉ, ଆଉ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କଲ I
\s5
\v 12 ବର୍ତ୍ତମାନ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କେତେକ କହୁଅଛନ୍ତି ଯେ, ବର୍ତ୍ତମାନ ଯେଉଁମାନେ ମୃତ ସେମାନେ କେବେ ବି ଉଠିବେ ନାହିଁ, ଏହା କଦାପି ସତ୍ୟ ନୁହେଁ, କାରଣ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯେ ମୃତମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଉତ୍ଥିତ ହୋଇଅଛନ୍ତି, ଏହା ଆମ୍ଭେମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ପ୍ରଚାର କରିଅଛୁ I
\v 13 ଯଦି ମୃତମାନଙ୍କର ପୁନରୁତ୍ଥାନ ହୋଇ ନାହାନ୍ତି, ତେବେ ଈଶ୍ୱର ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ଉଠାଇ ନାହାନ୍ତି I
\v 14 ଆଉ, ଯଦି ଈଶ୍ୱର ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କୁ ଉତ୍ଥିତ କରି ନାହାନ୍ତି, ତେବେ ତ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରଚାର ବୃଥା, ଏବଂ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଜୀବନରେ ଓ ମୃତ୍ୟୁରେ ସମସ୍ତ କରିପାରନ୍ତି ସେ ବିଷୟରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ବିଶ୍ୱାସ ମଧ୍ୟ ବୃଥା I
\s5
\v 15 ପୁଣି, ଯଦି ମୃତ ପ୍ରକୃତରେ ଉତ୍ଥିତ ନ ହୁଅନ୍ତି, ତେବେ ଆମ୍ଭେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସମ୍ବନ୍ଧରେ ଯେ ମିଥ୍ୟା ସାକ୍ଷୀ, ଏହା ପ୍ରକାଶ ପାଏ I
\v 16 ପୁନର୍ବାର ମୁଁ କହେ, ଯଦି ମୃତମାନେ ଉତ୍ଥିତ ନ ହୁଅନ୍ତି, ତେବେ ଈଶ୍ୱର ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ଉତ୍ଥିତ କରି ନାହାନ୍ତି I
\v 17 ଆଉ, ଯଦି ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଉତ୍ଥିତ ହୋଇ ନାହାନ୍ତି, ତେବେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ବିଶ୍ୱାସ ନିଷ୍ପଳ, ଆଉ ତୁମ୍ଭେମାନଙ୍କ ପାପ ସକାଶୁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଏପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଈଶ୍ୱର ଦୋଷୀ କରନ୍ତେ I
\s5
\v 18 ତାହାହେଲେ ଯେଉଁମାନେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରେ ମହାନିଦ୍ରାପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଅଛନ୍ତି, ତେବେ ସେମାନେ ପୁନରୁତ୍ଥିତ ହେବା ନିମନ୍ତେ ଆଶା ନ କରି ମହାନିଦ୍ରାପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଅଛନ୍ତି I
\v 19 ଯଦି କେବଳ ଏହି ଜୀବନ ନିମନ୍ତେ ଆମ୍ଭେମାନେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରେ ଭରସା ରଖିଅଛୁ, ଏବଂ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ମୃତ୍ୟୁ ପରେ ସେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ କିଛି କରିବେ ନାହିଁ ବୋଲି ଆଶା କରୁଅଛୁ, ତେବେ ସମସ୍ତ ମନୁଷ୍ୟଙ୍କଠାରୁ ଆମ୍ଭେମାନେ ଦହନୀୟ ଅଟୁ, ଯେହେତୁ ଆମ୍ଭେମାନେ ମିଥ୍ୟାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରିଅଛୁ I
\s5
\v 20 କିନ୍ତୁ ପ୍ରକୃତରେ, ଈଶ୍ୱର ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କୁ ମୃତମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଉତ୍ଥିତ କରିଅଛନ୍ତି, ପୁଣି ଯେତେଲୋକ ମୃତମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଉତ୍ଥିତ ସେଥିର ସେ ପ୍ରଥମ ଫଳ ସ୍ୱରୂପ ଅଟନ୍ତି I
\v 21 କାରଣ ଜଣେ ମନୁଷ୍ୟ, ଆଦମ, ଯାହା କଲେ ତଦ୍ଦ୍ୱାରା ଜଗତରେ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଜଣ ମୃତ୍ୟୁବରଣ କରନ୍ତି, ସେହିପରି, ଜଣେ ମନୁଷ୍ୟ, ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯୀଶୁ, ଯାହା କଲେ ସେଥିସକାଶୁ ଯେଉଁମାନେ ମୃତ୍ୟୁବରଣ କରିଅଛନ୍ତି ସେମାନେ ପୁନର୍ବାର ଉତ୍ଥିତ ହେବେ I
\s5
\v 22 ଆଦମ ପାପ କରିବା ଦ୍ୱାରା ଯେପରି ସମସ୍ତେ ମୃତ୍ୟୁଭୋଗ କରନ୍ତି, ସେହିପରି ମଧ୍ୟ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯାହା କରିଅଛନ୍ତି ତଦ୍ଦ୍ୱାରା ସମସ୍ତେ ସଜୀବ ହେବେ I
\v 23 କିନ୍ତୁ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଜଣ ଆପଣା ଆପଣା କ୍ରମାନୁସାରେ ପ୍ରଥମ ଫଳ ସ୍ୱରୂପ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ, ପରେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଆଗମନ ସମୟରେ ତାହାଙ୍କ ଆଶ୍ରିତମାନେ ଉତ୍ଥିତ ହେବେ I
\s5
\v 24 ତତ୍ପରେ ଯୁଗାନ୍ତ ଉପସ୍ଥିତ ହେବ, ସେସମୟରେ ସେ ଜଗତର ସମସ୍ତ କର୍ତ୍ତାପଣ, ସମସ୍ତ କ୍ଷମତା ଓ ଶକ୍ତି ଲୋପ କଲା ଉତ୍ତାରେ ପିତା ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ରାଜତ୍ୱ ସମର୍ପଣ କରିବେ I
\v 25 କାରଣ ଈଶ୍ୱର ସମସ୍ତ ଶତ୍ରୁଙ୍କ ଉପରେ ବିଜୟୀ ହେବେ, ଏବଂ ସେମାନଙ୍କ ଆଉ ଶକ୍ତି ନାହିଁ ଏହା ଦର୍ଶାଇବା ନିମନ୍ତେ ସମସ୍ତ ବିଷୟ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ପାଦ ତଳେ ରଖିବେ, ସେପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କୁ ଅବଶ୍ୟ ରାଜତ୍ୱ କରିବାକୁ ହେବ I
\v 26 ଶେଷ ଶତ୍ରୁ ମୃତ୍ୟୁକୁ ଈଶ୍ୱର ଲୋପ କରିବେ I
\s5
\v 27 ଯେଣୁ ଶାସ୍ତ୍ର କହେ, "ଈଶ୍ୱର ସମସ୍ତ ବିଷୟ ତାହାଙ୍କ ପାଦ ତଳେ ବଶୀଭୂତ କଲେ," ଅର୍ଥାତ୍, ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ପାଦ ତଳେ I କିନ୍ତୁ ଏହା ସ୍ପଷ୍ଟ ଯେ ଈଶ୍ୱର ସେହି ସବୁର ଅନ୍ତର୍ଗତ ନୁହନ୍ତି I
\v 28 ଈଶ୍ୱର ସମସ୍ତ ବିଷୟ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ବଶୀଭୂତ କଲା ଉତ୍ତାରେ, ପୁତ୍ର ମଧ୍ୟ ପିତା ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବଶୀଭୂତ ହେବେ, ଯେପରି ଈଶ୍ୱର ସମସ୍ତ ବିଷୟରେ ଏବଂ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଜଣଙ୍କ ସହିତ ସମ୍ପର୍କରେ ସମାନ ହୁଅନ୍ତି I
\s5
\v 29 ଯଦି ମୃତମାନଙ୍କ ଉତ୍ଥାନ ନାହିଁ, ଯେପରି କେତେକ କହନ୍ତି, ତେବେ ମୃତମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ବାପ୍ତିଜିତ ହେବା କୌଣସି କାରଣ ନାହିଁ, ଯେପରି କେତେକ କରନ୍ତି I ଯଦି ଈଶ୍ୱର କୌଣସି ମୃତ ବ୍ୟକ୍ତିକୁ ଉତ୍ଥିତ ନ କରନ୍ତି, ତେବେ ମୃତ ବ୍ୟକ୍ତିମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଜୀବିତ ବ୍ୟକ୍ତିମାନେ ବାପ୍ତିଜିତ ହେବା କୌଣସି ଆବଶ୍ୟକ ନାହିଁ I
\v 30 ଯଦି ମୃତମାନଙ୍କ ଉତ୍ଥାନ ନାହିଁ ତେବେ ସୁସମାଚାର ଘୋଷଣା କରି ପ୍ରେରିତମାନେ ଯେ ଆମ୍ଭେମାନେ ମଧ୍ୟ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଦିନ ବିପଦର ସମ୍ମୁଖୀନ ହେବା କୋଣସି ଆବଶ୍ୟକ ନାହିଁ I
\s5
\v 31 ହେ ଭାଇ ଓ ଭଉଣୀମାନେ, ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରଭୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯୀଶୁଙ୍କଠାରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ବିଷୟରେ ମୁଁ ଯେଉଁ ଦର୍ପ କରିଥାଏ, ସେଥିର ଶପଥ କରି କହୁଅଛି, ମୁଁ ପ୍ରତିଦିନ ମୃତ୍ୟୁଭୋଗ କରୁଅଛି !
\v 32 ଯଦି ଈଶ୍ୱର ମୃତମାନଙ୍କୁ ଉତ୍ଥିତ କରିବେ ନାହିଁ, ତେବେ ଅକାରଣରେ ମୁଁ ଏଫିସରେ ବନ୍ୟ ପଶୁମାନଙ୍କ ସହିତ ଯୁଦ୍ଧ କରିଅଛି I ଏହି ଘଟଣାରେ ଗୀତକାର ଯାହା ଲେଖନ୍ତି ତାହା ସତ୍ୟ ହୋଇପାରେ: "ଆସ, ଆମ୍ଭେମାନେ ଭୋଜନପାନ କରୁ, କାରଣ କାଲି ଆମ୍ଭେମାନେ ମରିବା I"
\s5
\v 33 ଭ୍ରାନ୍ତ ନ ହୁଅ: "ଯଦି ତୁମ୍ଭର ମନ୍ଦ ସଙ୍ଗତି ଅଛି, ତେବେ ତୁମ୍ଭେ ଅଧିକ ସମୟ ନିମନ୍ତେ ସତ୍ୟ ପଥରେ ଚାଲିବା ନିମନ୍ତେ ଯତ୍ନ କରି ପାରିବ ନାହିଁ I"
\v 34 ଯଥାର୍ଥରୂପେ ଜାଗ୍ରତ ହୁଅ ! ସତ୍ୟ ପଥରେ ଜୀବନଯାପନ କର ଓ ପାପ ନ କର I କାରଣ କାହାରି କାହାରି ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବିଷୟରେ ଜ୍ଞାନ ନାହିଁ I ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଲଜ୍ଜା ଦେବା ନିମନ୍ତେ ଏହି କଥା କହୁଅଛି I
\s5
\v 35 କେହି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପଚାରି ପାରେ, "ମୃତମାନେ କିପରି ଉତ୍ଥିତ ହୁଅନ୍ତି ? କି ପ୍ରକାର ଶରୀରରେ ସେମାନେ ଆସନ୍ତି ?"
\v 36 ହେ ନିର୍ବୋଧ ! ତୁମ୍ଭେ ସେହି ସତ୍ୟ ବିଷୟରେ ଜାଣି ନାହଁ ଯେ, ତୁମ୍ଭେ ନିଜେ କୌଣସି ବୀଜ ଭୂମିରେ ବୁଣ, ଯିବା ପରେ ଯଦି ତାହା ନ ମରେ, ବଢ଼ିବା ଆରମ୍ଭ ହୁଏ ନାହିଁ I
\s5
\v 37 ଆଉ, କୃଷକ ଯାହା ବୁଣେ, ସେହି ସମାନ ବୀଜ ସେ ଦେଖେ ନାହିଁ ଯାହା ଉପରକୁ ଆସିଅଛି; ତାହା ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ରୂପେ ପରିବର୍ତ୍ତିତ ହୋଇ ବାହାରକୁ ଆସେ I
\v 38 କିନ୍ତୁ ଈଶ୍ୱର ଆପଣା ଇଚ୍ଛାନୁସାରେ ତାହାକୁ ଶରୀର ଦିଅନ୍ତି, ଆଉ ଭୂମିରେ ପଡ଼ିଥିବା ସମସ୍ତ ବୀଜ ମଧ୍ୟରୁ ପ୍ରତ୍ୟେକକୁ ତାହାର ନିଜ ଶରୀର ଦିଅନ୍ତି I
\v 39 ସମସ୍ତ ଜୀବିତ ପ୍ରାଣୀ ଏକ ପ୍ରକାର ନୁହନ୍ତି I ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ମନୁଷ୍ୟମାନଙ୍କ ଶରୀର, ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରକାର ପଶୁମାନଙ୍କ ଶରୀର, ପୁଣି, ପକ୍ଷୀମାନଙ୍କ ଓ ମାଛମାନଙ୍କ ଶରୀର ସମସ୍ତଙ୍କ ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରକାର ଅଟେ I ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ସମସ୍ତେ ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରକାର ଅଟନ୍ତି I
\s5
\v 40 ଆଉ ମଧ୍ୟ ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରକାରର ଜିନିଷ ସ୍ୱର୍ଗରେ ଅଛି I ପୃଥିବୀସ୍ଥ ଶରୀରର ପ୍ରକୃତି ଠାରୁ ଆକାଶସ୍ଥ ଶରୀରର ପ୍ରକୃତି ଭିନ୍ନ ଅଟେ I
\v 41 ସୂର୍ଯ୍ୟର ଏକ ପ୍ରକାର ତେଜ, ଚନ୍ଦ୍ରର ଅନ୍ୟ ପ୍ରକାର ତେଜ ଓ ନକ୍ଷତ୍ରମାଳାର ଅନ୍ୟ ପ୍ରକାର ତେଜ I କାରଣ ତେଜରେ ଗୋଟିଏ ନକ୍ଷତ୍ର ଅନ୍ୟ ନକ୍ଷତ୍ରଠାରୁ ଭିନ୍ନ I
\s5
\v 42 ମୃତମାନଙ୍କର ପୁନରୁତ୍ଥାନ ମଧ୍ୟ ସେହି ପ୍ରକାର । କ୍ଷୟରେ ବୁଣାଯାଏ, ଅକ୍ଷୟ ହୋଇ ଉତ୍ଥିତ ହୁଏ I
\v 43 ଯେତେବେଳେ ଏହା ଭୂମିରେ ବୁଣାଯାଏ, ଏହା ଧୂଳିରେ ଥାଏ, କିନ୍ତୁ ଯେତେବେଳେ ଈଶ୍ୱର ଏହାକୁ ଉତ୍ଥିତ କରନ୍ତି, ଏହା ଗୌରବ ଓ ଶକ୍ତିରେ ବଢ଼େ I
\v 44 ଯାହା ଭୂମିରେ ଯାଏ ତାହା ପାର୍ଥିବ ଅଟେ, କିନ୍ତୁ ଯାହା ଉତ୍ଥିତ ହୁଏ ତାହା ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଶକ୍ତି ଦ୍ୱାରା ଉତ୍ଥିତ ହୁଏ I ତେଣୁ, ପାର୍ଥିବ ବିଷୟ ମଧ୍ୟ ଅଛି, ଆଉ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଶକ୍ତି ଦ୍ୱାରା ଯେଉଁ ବିଷୟ ଅଛି ତାହା ଅନନ୍ତକାଳୀନ ଅଟେ I
\s5
\v 45 ଯେଣୁ ଶାସ୍ତ୍ର କହେ, "ପ୍ରଥମ ମନୁଷ୍ୟ ଆଦମ ଜୀବିତ ପ୍ରାଣୀ ହେଲେ ଯିଏ ଆପଣା ସନ୍ତାନସନ୍ତତିମାନଙ୍କୁ ଓ ଉତ୍ତରାଧିକାରୀମାନଙ୍କୁ ଜୀବନ ଦେଲେ I" କିନ୍ତୁ ଦ୍ୱୀତିୟ ଆଦମ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଅନନ୍ତକାଳୀନ ଜୀବନ ନିମନ୍ତେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଶକ୍ତି ଦେଲେ I
\v 46 ଯାହା ପାର୍ଥିବ ତାହା ପ୍ରଥମେ ଆସିଲା, ଏହା ପ୍ରାକୃତିକ ଅଟେ, ଆଉ ଏହାପରେ ଯାହା ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରୁ ଆସିଲା ତାହା ଆତ୍ମିକ ଅଟେ I
\s5
\v 47 ପ୍ରଥମ ମନୁଷ୍ୟ ଆଦମ ପାର୍ଥିବ, ମୃତ୍ତିକାରେ ନିର୍ମିତ I କିନ୍ତୁ ଦ୍ୱିତୀୟ ମନୁଷ୍ୟ ସ୍ୱର୍ଗୀୟ I
\v 48 ଯେଉଁମାନେ ମୃତ୍ତିକାରେ ନିର୍ମିତ, ସେମାନେ ମୃତ୍ତିକାରେ ନିର୍ମିତ ସେହି ମନୁଷ୍ୟ ଆଦମ ତୁଲ୍ୟ I ପୁଣି, ଯେଉଁମାନେ ସ୍ୱର୍ଗୀୟ, ସେମାନେ ସ୍ୱର୍ଗରୁ ଆଗତ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ତୁଲ୍ୟ I
\v 49 ଯେପରି ଈଶ୍ୱର ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ମୃତ୍ତିକାରେ ନିର୍ମିତ ମନୁଷ୍ୟ ତୁଲ୍ୟ ନିର୍ମାଣ କଲେ, ସେହିପରି ସେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସେହି ସ୍ୱର୍ଗୀୟ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କ ପ୍ରତିମୂର୍ତ୍ତିରେ ମଧ୍ୟ ନିର୍ମାଣ କରିବେ I
\s5
\v 50 ହେ ଭାଇ ଓ ଭଉଣୀମାନେ, ବର୍ତ୍ତମାନ ମୁଁ ଏହା କହୁଅଛି, ଯେଉଁ ମନୁଷ୍ୟ କ୍ଷୟ ପାଏ ସେ ସେହି ବିଷୟ ପାଇପାରେ ନାହିଁ ଯାହା ଈଶ୍ୱର ଆପଣା ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଦେବା ନିମନ୍ତେ ପ୍ରତିଜ୍ଞା କରିଅଛନ୍ତି I ଏହା ଏହିପରି, କ୍ଷୟ ବିଷୟଗୁଡ଼ିକ ଅକ୍ଷୟ ବିଷୟ ସଦୃଶ ହୋଇ ପାରେ ନାହିଁ I
\v 51 ଦେଖ, ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଗୋଟିଏ ନିଗୂଢ଼ କଥା କହୁଅଛି, ସମସ୍ତ ବିଶ୍ୱାସୀ ମହାନିଦ୍ରାପ୍ରାପ୍ତ ହେବେ ନାହିଁ, କିନ୍ତୁ ଈଶ୍ୱର ଆମ୍ଭସମସ୍ତଙ୍କୁ ପରିବର୍ତ୍ତିତ କରିବେ I
\s5
\v 52 ଯେତେବେଳେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଦୂତ ଶେଷ ତୂରୀଧ୍ୱନି କରିବେ ସେତେବେଳେ ଏକ ମୁଁହୂର୍ତ୍ତରେ, ଚକ୍ଷୁର ପଲକରେ ସେ ଆମ୍ଭ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ପରିବର୍ତ୍ତିତ କରିବେ I କାରଣ ତୂରୀ ବାଜିବ ଏବଂ ସର୍ବଦା ଜୀବିତ ରହିବା ନିମନ୍ତେ ଈଶ୍ୱର ମୃତମାନଙ୍କୁ ଉତ୍ଥିତ କରିବେ I
\v 53 କାରଣ ଏହି ଶରୀରଗୁଡ଼ିକ ମୃତ୍ୟୁବରଣ କରିବ, କିନ୍ତୁ ଈଶ୍ୱର ତାହାକୁ ଅନନ୍ତକାଳ ନିମନ୍ତେ ଜୀବିତ କରିବେ, ଆଉ ସେ କଦାପି ମରିବ ନାହିଁ, ଏବଂ ଏହି ଶରୀରଗୁଡ଼ିକ କ୍ଷୟ ପାଇବ, କିନ୍ତୁ ଈଶ୍ୱର ତାହାକୁ ନୂତନ କରିବେ, ଆଉ କଦାପି ମୃତ୍ୟୁ ବରଣ କରିବ ନାହିଁ I
\s5
\v 54 ଯେତେବେଳେ ଏହା ଘଟିବ, ସେତେବେଳେ ଏହି ଲିଖିତ ବାକ୍ୟ ସଫଳ ହେବ: "ଈଶ୍ୱର ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣଭାବେ ମୃତ୍ୟୁକୁ ପରାସ୍ତ କରିଅଛନ୍ତି I"
\v 55 "ମୃତ୍ୟୁ କଦାପି ବିଜୟୀ ହୋଇ ପାରିବ ନାହିଁ I ମୃତ୍ୟୁର ପୀଡ଼ାକୁ ଉଠାଇ ନିଆଯାଇଅଛି!"
\s5
\v 56 ମୃତ୍ୟୁର ନାହୁଡ଼ ପାପ, ଆଉ ପାପର ବଳ ବ୍ୟବସ୍ଥା;
\v 57 କିନ୍ତୁ ଯେଉଁ ଈଶ୍ୱର ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଜୟ ପ୍ରଦାନ କରନ୍ତି, ତାହାଙ୍କର ଧନ୍ୟବାଦ ହେଉ !
\s5
\v 58 ଅତଏବ, ହେ ମୋହର ପ୍ରିୟ ଭାଇ ଓ ଭଉଣୀମାନେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ବିଶ୍ଵାସରେ ଦୃଢ଼ ରୁହ, ଜୀବନରେ ଅଟଳ ରହି ଅଧିକରୁ ଅଧିକ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ସେବା କର I ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜାଣ ଯେ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ସେବାରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପରିଶ୍ରମ ନିଷ୍ଫଳ ନୁହେଁ I
\s5
\c 16
\v 1 ବର୍ତ୍ତମାନ ଯିରୁଶାଲମରେ ଥିବା ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଲୋକମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଆମ୍ଭେମାନେ ଯେଉଁ ଦାନ ସଂଗ୍ରହ କରୁଅଛୁ ତାହା ବିଷୟରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରଶ୍ନର ଉତ୍ତର ଦେବାକୁ ମୁଁ ଇଚ୍ଛା କରେ I
\v 2 ପ୍ରତ୍ୟେକ ରବିବାର, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ପ୍ରତ୍ୟେକେ ଯେତିକି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସକ୍ଷମ, କିଛି କିଛି ଦାନ ସଞ୍ଚୟ କରି ରଖ, ଯେପରି ଯେତେବେଳେ ମୁଁ ଆସିବି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଆହୁରି ଅଧିକ ଦାନସଂଗ୍ରହ କରିବାକୁ ପଡ଼ିବ ନାହିଁ I
\s5
\v 3 ଯିରୁଶାଲମକୁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ଦାନ ଘେନି ଯିବା ନିମନ୍ତେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେଉଁମାନଙ୍କୁ ଇଚ୍ଛା କର ଏପରି ଯୋଗ୍ୟ ଲୋକଙ୍କୁ ମନୋନୀତ କର I ଏବଂ ଯେତେବେଳେ ମୁଁ ପହଞ୍ଚିବି, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଦାନ ବିଷୟରେ ମୁଁ ସେମାନଙ୍କ ସହ ପତ୍ର ପଠାଇବି I
\v 4 ପୁଣି ଯଦି ମୋହର ମଧ୍ୟ ଯିବାର ଉପଯୁକ୍ତ ହୁଏ, ତେବେ ସେମାନେ ମୋ' ସାଙ୍ଗରେ ଯିବେ I
\s5
\v 5 ଯେତେବେଳେ ମୁଁ ମାକିଦନିଆ ଦେଇ ଯିବି, ସେତେବେଳେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ଯିବା ନିମନ୍ତେ ମୁଁ ଯୋଜନା କରୁଅଛି I
\v 6 ହୋଇପାରେ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସହିତ ରହିବି ଆଉ ହୋଇପାରେ ସମସ୍ତ ଶୀତକାଳ ମଧ୍ୟ ଯାପନ କରିବି, ଯେପରି ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୋହର ଯାତ୍ରାରେ ମୋହର ସାହାଯ୍ୟ କରିପାର I
\s5
\v 7 ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କେବଳ ଅଳ୍ପ ସମୟ ନିମନ୍ତେ ଦେଖିବାକୁ ଇଚ୍ଛା କରୁନାହିଁ I ମୁଁ ଆଶା କରେ ଯେ, ଯେଣୁ ପ୍ରଭୁ ଅନୁମତି ଦେଲେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସହ ଅଧିକ ସମୟ ରହିବାକୁ ଚାହୁଁଅଛି, ଯେପରି ଆମ୍ଭେମାନେ ପରସ୍ପରକୁ ସାହାଯ୍ୟ କରିପାରିବା I
\v 8 ପେଣ୍ଟିକଷ୍ଟ ପର୍ବ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ମୁଁ ଏଫିସରେ ରହିବାକୁ ଚାହୁଁଛି I
\v 9 କାରଣ ଫଳପ୍ରଦ କାର୍ଯ୍ୟ ନିମନ୍ତେ ସେଠାରେ ପ୍ରଭୁ ମୋ’ ନିମନ୍ତେ ପ୍ରଶସ୍ତ ଦ୍ୱାର ଉନ୍ମୁକ୍ତ କରିଅଛନ୍ତି, ଯଦ୍ୟପି ସେଠାରେ ଏପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ବିପକ୍ଷମାନେ ମଧ୍ୟ ଅନେକ ଅଛନ୍ତି I
\s5
\v 10 ବର୍ତ୍ତମାନ ଯେତେବେଳେ ତୀମଥି ଯିବେ, ତାହାଙ୍କୁ ଦୟାରେ ବ୍ୟବହାର କର, ଯେପରି ସେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ନିର୍ଭୟରେ ରୁହନ୍ତି, ସେ ବିଷୟରେ ମନୋଯୋଗ କର, କାରଣ ମୁଁ ଯେପରି କାର୍ଯ୍ୟ କରେ, ସେ ମଧ୍ୟ ସେହିପରି ପ୍ରଭୁଙ୍କର କାର୍ଯ୍ୟ କରନ୍ତି I
\v 11 ଏଣୁ କେହି ତାହାଙ୍କୁ ତୁଚ୍ଛଜ୍ଞାନ ନ କରୁ I କିନ୍ତୁ ସେ ଯେପରି ମୋ' ନିକଟକୁ ଆସି ପାରନ୍ତି, ଏଥିପାଇଁ ତାହାଙ୍କୁ ଶାନ୍ତିରେ ବାଟ ବଳାଇ ଦିଅ; କାରଣ ସେ ଭାଇମାନଙ୍କ ସହିତ ଆସିବେ ବୋଲି ମୁଁ ଅପେକ୍ଷାରେ ଅଛି I
\v 12 ତୁମ୍ଭେମାନେ ଭାଇ ଆପଲ୍ଲଙ୍କ ବିଷୟରେ ପଚାରିଲ I ଭାଇମାନଙ୍କ ସହିତ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସାକ୍ଷାତ କରିବା ନିମନ୍ତେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ଯିବା ପାଇଁ ମୁଁ ତାହାଙ୍କୁ ବହୁତ ଅନୁରୋଧ କଲି I ବର୍ତ୍ତମାନ ସେ ନ ଯିବା ନିମନ୍ତେ ସ୍ଥିର କଲେ, କିନ୍ତୁ ସୁଯୋଗ ପାଇଲେ ସେ ଯିବେ I
\s5
\v 13 ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜାଗ୍ରତ ରହି, ଆପଣା ବିଶ୍ୱାସରେ ସ୍ଥିର ହୋଇ ରହିଥାଅ, ବୟସ୍କ ଲୋକମାନଙ୍କ ସଦୃଶ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ନିମନ୍ତେ କାର୍ଯ୍ୟ କର, ଏବଂ ବଳବାନ ହୁଅ I
\v 14 ପ୍ରେମର ଶକ୍ତିରେ ସମସ୍ତ କାର୍ଯ୍ୟ କର I
\s5
\v 15 ସ୍ତିଫାନଙ୍କ ପରିଜନବର୍ଗ ଯେ ଆଖାୟାର ପ୍ରଥମ ଫଳ ସଦୃଶ; ପୁଣି ସାଧୁମାନଙ୍କ ସେବାରେ ବ୍ରତୀ ହୋଇଅଛନ୍ତି, ଏହା ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜାଣ I ହେ ଭାଇ ଓ ଭଉଣୀମାନେ, ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଅନୁରୋଧ କରୁଅଛି,
\v 16 ଏହିପ୍ରକାର ଲୋକମାନଙ୍କର, ପୁଣି ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ସହ କାର୍ଯ୍ୟ କରୁଥିବା ପ୍ରତ୍ୟେକ ସହକର୍ମୀ ଓ ପରିଶ୍ରମ କରୁଥିବା ଲୋକମାନଙ୍କର ବଶୀଭୂତ ହୁଅ I
\s5
\v 17 ମୁଁ ଆନନ୍ଦିତ ହେଲି, ଯେତେବେଳେ ସ୍ତିଫାନ, ଫର୍ତ୍ତୂନାତ ଓ ଆଖାୟିକ କରିନ୍ଥୀରୁ ଏଠାକୁ ଆସିଲେ, କାରଣ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଅନୁପସ୍ଥିତି ହେତୁ ମୋହର ଯେଉଁ ଅଭାବ ଥିଲା, ତାହା ସେମାନେ ପୂରଣ କରିଅଛନ୍ତି I
\v 18 ସେମାନେ ମୋହର ଆତ୍ମାରେ ମୋତେ ଉତ୍ସାହିତ ଓ ସାହାଯ୍ୟ କଲେ, ସେମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ସାହାଯ୍ୟ କଲେ I ସେମାନେ କେତେ ଅଧିକ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସାହାଯ୍ୟ କଲେ ଏହି ବିଷୟରେ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ କୁହ I
\s5
\v 19 ଆସିଆର ମଣ୍ଡଳୀ ସମୂହ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ନମସ୍କାର ଜଣାଉଅଛନ୍ତି I ଆକ୍ୱିଲା ଓ ପ୍ରିସ୍କିଲା ସେମାନଙ୍କ ଗୃହସ୍ଥିତ ମଣ୍ଡଳୀ ସହିତ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ବହୁତ ବହୁତ ନମସ୍କାର ଜଣାଉଅଛନ୍ତି I
\v 20 ଅନ୍ୟ ଭାଇ ଓ ଭଉଣୀମାନେ ମଧ୍ୟ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ନମସ୍କାର ଜଣାଉଅଛନ୍ତି I ପ୍ରେମର ପବିତ୍ର ଚୁମ୍ବନ ଦେଇ ପରସ୍ପରକୁ ନମସ୍କାର କର I
\s5
\v 21 ମୁଁ ପାଉଲ ନିଜ ହାତରେ ଲେଖି ନମସ୍କାର ଜଣାଉ ଅଛି I
\v 22 ଯଦି କେହି ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ ପ୍ରେମ ନ କରେ, ତେବେ ସେ ଶ୍ରାପଗ୍ରସ୍ତ ହେଉ I ହେ ପ୍ରଭୁ, ଆସନ୍ତୁ !
\v 23 ଯେଉଁ ଦୟା ଆମ୍ଭେମାନେ ପାଇବାକୁ ଯୋଗ୍ୟ ନୋହୁଁ ଯାହା ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁଙ୍କଠାରୁ ଆସେ ତାହା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସହବର୍ତ୍ତୀ ହେଉ I
\v 24 ସ୍ମରଣ କରାଇବା ନିମନ୍ତେ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଏହା ପଠାଇଲି ଯେ ମୁଁ ତୁମ୍ଭ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ପ୍ରେମ କରେ, ଯେହେତୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯୀଶୁଙ୍କଠାରେ ଏକତ୍ର ସଂଯୁକ୍ତ ହେଉଅଛ I

414
48-2CO.usfm Normal file
View File

@ -0,0 +1,414 @@
\id 2CO - UDB NT ODIYA
\ide UTF-8
\h କରିନ୍ଥୀୟ ମଣ୍ଡଳୀ ନିକଟକୁ ପାଉଲଙ୍କ ଦିତୀୟ ପତ୍ର
\toc1 କରିନ୍ଥୀୟ ମଣ୍ଡଳୀ ନିକଟକୁ ପାଉଲଙ୍କ ଦିତୀୟ ପତ୍ର
\toc2 କରିନ୍ଥୀୟ ମଣ୍ଡଳୀ ନିକଟକୁ ପାଉଲଙ୍କ ଦିତୀୟ ପତ୍ର
\toc3 2co
\mt1 କରିନ୍ଥୀୟ ମଣ୍ଡଳୀ ନିକଟକୁ ପାଉଲଙ୍କ ଦିତୀୟ ପତ୍ର
\s5
\c 1
\p
\v 1 ମୁଁ, ପାଉଲ, ଭ୍ରାତା ତୀମଥିଙ୍କ ସହ, ସାଧୁମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ପତ୍ର ଲେଖୁଅଛି । ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଇଚ୍ଛାର ବାଧ୍ୟ ଓ ତାଙ୍କର ସେବା କରିବାକୁ ମୁଁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯୀଶୁଙ୍କର ଜଣେ ପ୍ରେରିତ । କରିନ୍ଥରେ ଥିବା ଈଶ୍ୱରଙ୍କମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆମ୍ଭେମାନେ ଏହି ପତ୍ର ଲେଖୁଅଛୁ; ପୁଣି, ସମୁଦାୟ ଆଖାୟାରେ ଥିବା ସମସ୍ତ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ବିଶ୍ୱାସୀଙ୍କୁ, ଯାହାକୁ ଈଶ୍ୱର ନିଜ ନିମନ୍ତେ ପୃଥକ୍ କରିଛନ୍ତି ଏହି ପତ୍ର ପଠାଉଅଛୁ ।
\v 2 ଈଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପିତା ଈଶ୍ୱର ଓ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରୁ ଆସିଥିବା ତାଙ୍କର ପ୍ରେମ ଓ ଶାନ୍ତିର ସ୍ୱେଚ୍ଛାଦତ୍ତ ଦାନ ଦିଅନ୍ତୁ ।
\s5
\v 3 ଆମ୍ଭମାନେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଈଶ୍ୱର ଓ ପିତାଙ୍କର ପ୍ରଶଂସା କରୁ, କାରଣ ସେ ହିଁ ଦୟାମୟ ଓ ସର୍ବଦା ସାନ୍ତ୍ୱନାଦାତା ଅଟନ୍ତି ।
\v 4 ଆମ୍ଭେମାନେ ଯେକୌଣସି କ୍ଳେଶ ଭୋଗୁଥିବା ସମୟରେ ଈଶ୍ୱର ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସାନ୍ତ୍ୱନା ଦିଅନ୍ତି । ତାଙ୍କର ସାନ୍ତ୍ୱନା ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସୁସ୍ଥ କରେ, ସେହି ସାନ୍ତ୍ୱନା ଦ୍ୱାରା ଯେପରି ସମସ୍ତ ପ୍ରକାର କ୍ଳେଶ ଭୋଗୁଥିବା ଲୋକମାନଙ୍କୁ ସାନ୍ତ୍ୱନା ଦେଇପାରୁ ।
\s5
\v 5 କାରଣ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ସକାଶେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଦୁଃଖଭୋଗ ଯେପରି ପ୍ରଚୁର, ସେହିପରି ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ସାନ୍ତ୍ୱନା ମଧ୍ୟ ପ୍ରଚୁର ।
\v 6 କିନ୍ତୁ ଆମ୍ଭେମାନେ ଦୁଃଖଭୋଗ କରୁ ଯେପରି ଈଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସାନ୍ତ୍ୱନା ଦେବେ ଓ ବିପଦରୁ ଉଦ୍ଧାର କରିବେ । ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରୁ ଆମ୍ଭେମାନେ ସାନ୍ତ୍ୱନାପ୍ରାପ୍ତ ହେଲେ ତାହା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ଅଧିକା ସାନ୍ତ୍ୱନା ନିମନ୍ତେ; ଆମ୍ଭେମାନେ ଯେଉଁ ପ୍ରକାର ଦୁଃଖଭୋଗ କରୁ, ସେହି ପ୍ରକାର ଦୁଃଖଭୋଗ ଧୈର୍ଯ୍ୟ ସହିତ ସହ୍ୟ କରିବାରେ ସେହି ସାନ୍ତ୍ୱନା କାର୍ଯ୍ୟ ସାଧନ କରୁଅଛି ।
\v 7 ଆଉ, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ବିଷୟରେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଭରସା ଅଟଳ, ଯେଣୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେପରି ଦୁଃଖଭୋଗର ସହଭାଗୀ, ସେହିପରି ମଧ୍ୟ ସାନ୍ତ୍ୱନାର ଯେ ସହଭାଗୀ ଅଟ, ଏହା ଆମ୍ଭେମାନେ ଜାଣୁ ।
\s5
\v 8 କାରଣ, ହେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟରେ ଭାଇ ଓ ଭଉଣୀମାନେ, ଆସିଆରେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଉପରେ ଘଟିଥିବା କ୍ଳେଶ ସମ୍ବନ୍ଧରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେ ଅଜ୍ଞ ଥାଅ । ଏହା ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ଇଚ୍ଛା ନୁହେଁ; ଆମ୍ଭେମାନେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଶକ୍ତିରୁ ଅତିରିକ୍ତ ରୂପେ ଭାରଗ୍ରସ୍ତ ହୋଇଥିଲୁ, ଏପରିକି ଜୀବନର ଆଶା ମଧ୍ୟ ପରିତ୍ୟାଗ କରିଥିଲୁ;
\v 9 ହଁ, ଆମ୍ଭେମାନେ ମୃତ୍ୟୁରେ ସମର୍ପିତ ହୋଇଅଛୁ ବୋଲି ନିଜ ନିଜ ମନରେ ବୋଧ ପାଇଥିଲୁ, ଯେପରି ଆମ୍ଭେମାନେ ଆପଣା ଆପଣା ଉପରେ ନିର୍ଭର ନ ଦେଇ ବରଂ ଯେଉଁ ଈଶ୍ୱର ମୃତମାନଙ୍କୁ ଉଠାନ୍ତି, ତାହାଙ୍କ ଉପରେ ନିର୍ଭର କରୁ;
\v 10 ସେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଏପରି ଭୟାନକ ମୃତ୍ୟୁରୁ ଉଦ୍ଧାର କଲେ ଓ ଉଦ୍ଧାର କରିବେ, ପୁଣି, ସେ ଯେ ଭବିଷ୍ୟତରେ ସୁଦ୍ଧା ଉଦ୍ଧାର କରିବେ, ତାହାଙ୍କଠାରେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ଏହି ଭରସା ଅଛି;
\s5
\v 11 ତୁମ୍ଭେମାନେ ମଧ୍ୟ ଯୋଗ ଦେଇ ପ୍ରାର୍ଥନାରେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ଉପକାର କରୁଅଛ, ଯେପରି ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଯେଉଁ ଅନୁଗ୍ରହ ଦାନ ଦିଆଯାଇଅଛି, ସେଥିନିମନ୍ତେ ଅନେକଙ୍କ ମୁଖରୁ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ସକାଶେ ବହୁତ ଧନ୍ୟବାଦ ଦିଆଯାଏ।
\s5
\v 12 ଜଗତରେ, ବିଶେଷତଃ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରତି, ଆମ୍ଭେମାନେ ସାଂସାରିକ ଜ୍ଞାନରେ ଆଚରଣ ନ କରି ବରଂ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଅନୁଗ୍ରହରେ, ତାହାଙ୍କ ପବିତ୍ର ଓ ସରଳ ଭାବଅନୁସାରେ ଆଚରଣ କରିଥିଲୁ ବୋଲି ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ବିବେକ ଯେ ସାକ୍ଷ୍ୟ ଦେଉଅଛି, ଏହା ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଦର୍ପର ବିଷୟ ।
\v 13 କାରଣ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯାହା ଯାହା ପାଠ କରି ବୁଝିପାର, ସେହି ସବୁ ବିନା, ଆମ୍ଭେମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆଉ କିଛି ଲେଖୁ ନାହୁଁ,
\v 14 ପୁଣି, ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁଙ୍କ ଦିନରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେପ୍ରକାରେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଦର୍ପର କାରଣ, ସେହି ପ୍ରକାରେ ଆମ୍ଭେମାନେ ଯେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଦର୍ପର କାରଣ, ଏହା ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେପରି ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ବିଷୟରେ ଆଂଶିକ ଭାବରେ ବୁଝିଅଛ, ସେପରି ଶେଷ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ବୁଝୁଥିବ ବୋଲି ମୁଁ ଭରସା କରୁଅଛି ।
\s5
\v 15 ଆଉ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେପରି ଦ୍ୱିତୀୟ ଥର ଅନୁଗ୍ରହ ଲାଭ କରିପାର,
\v 16 ପୁଣି, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟ ଦେଇ ମାକିଦନିଆକୁ ଯାଇ ଓ ପୁନର୍ବାର ଯେପରି ମାକିଦନିଆରୁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସାହାଯ୍ୟରେ ଯିହୂଦା ପ୍ରଦେଶକୁ ଯାତ୍ରା କରି ପାରେ, ଏଥିପାଇଁ ମୁଁ ସେହି ବିଶ୍ୱାସରେ ପ୍ରଥମରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ଯିବା ପାଇଁ ଇଚ୍ଛା କରୁଥିଲି ।
\s5
\v 17 ତେବେ ଏହି ପ୍ରକାର ଇଚ୍ଛା କରିବାରେ ମୁଁ କ'ଣ ଅସ୍ଥିର ଭାବରେ ଆଚରଣ କରିଥିଲି ? ଅବା, ମୁଁ ଯାହା ସଙ୍କଳ୍ପ କରିଥାଏ, ତାହା କ'ଣ ସାଂସାରିକ ଭାବରେ କରିଥାଏ ଯେ, ମୋହର କଥା ହଁ ଓ ନା ଉଭୟ ହୁଏ ?
\v 18 କିନ୍ତୁ ଈଶ୍ୱର ବିଶ୍ୱାସ୍ୟ, ଏଣୁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ବାକ୍ୟ ହଁ ଓ ନା ହୁଏ ନାହିଁ ।
\s5
\v 19 ଆମର “ହଁ” ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପୁତ୍ର ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରୁ ଆସେ, ଯାହାଙ୍କୁ ଆମ୍ଭେ ତୁମ ନିକଟରେ ପ୍ରଚାର କରୁ; ଏବଂ ତାଙ୍କଠାରେ କୌଣସି ଦ୍ୱନ୍ଦ୍ୱ ନାହିଁ । ତାଙ୍କଠାରେ “ହଁ ଓ ନା” ନାହଁ, ବରଂ ତାହାଙ୍କଠାରେ କେବଳ ‘ହଁ’ ଅଛି ।
\v 20 ଯେଣୁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କର ଯେତେ ପ୍ରତିଜ୍ଞା, ସେସମସ୍ତର ହଁ ତାହାଙ୍କଠାରେ ଅଛି; ଆମେ ତାଙ୍କର “ହଁ”କୁ ଦୃଢ କରିଥାଉ । ଏଥିସକାଶେ ମଧ୍ୟ ତାହାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଗୌରବ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ଆମ୍ଭେମାନେ “ଏହା ସତ୍ୟ ! ହଁ !” କହିଥାଉ ।
\s5
\v 21 ପୁଣି, ଯେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସହିତ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରେ ସ୍ଥିର କରନ୍ତି, ପୁଣି, ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଅଭିଷେକ କରିଅଛନ୍ତି, ସେ ଈଶ୍ୱର;
\v 22 ସେ ମଧ୍ୟ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ମୁଦ୍ରାଙ୍କିତ କରିଅଛନ୍ତି ଓ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ହୃଦୟରେ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାଙ୍କୁ ବଇନା ସ୍ୱରୂପେ ଦାନ କରିଅଛନ୍ତି ।
\s5
\v 23 କିନ୍ତୁ ମୁଁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ସାକ୍ଷୀ ମାନି ମୋ' ପ୍ରାଣର ଶପଥ କରୁଅଛି ଯେ, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ଦୟା ବହି ମୁଁ କରିନ୍ଥକୁ ପୁନର୍ବାର ଯାଇ ନାହିଁ ।
\v 24 ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ବିଶ୍ୱାସ ଉପରେ ଯେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ପ୍ରଭୁତ୍ୱ ଅଛି, ତାହା ନୁହେଁ, ବରଂ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ଆନନ୍ଦ ନିମନ୍ତେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ସହକାଯ୍ୟକାରୀ ଅଟୁ ଯେଣୁ ବିଶ୍ୱାସରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ସ୍ଥିର ହୋଇ ରହିଅଛ ।
\s5
\c 2
\p
\v 1 ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ମୋର ଶେଷ ସାକ୍ଷାତରେ ମୁଁ ଜାଣେ ଯେ, ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ମୋର କଥା ଦ୍ୱାରା ଅନେକ ଆଘାତ ଦେଇଥିଲି । ମାତ୍ର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ମୋହର ଯିବା ଯେପରି ପୁନର୍ବାର ଦୁଃଖଜନକ ନ ହୁଏ, ଏହା ମୁଁ ମନରେ ସ୍ଥିର କଲି ।
\v 2 ଯେଣୁ ମୁଁ ଯଦି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଦୁଃଖ ଦିଏ, ତେବେ ଯାହାକୁ ମୁଁ ଦୁଃଖ ଦିଏ, ତାହା ଛଡ଼ା ଆଉ କିଏ ମୋତେ ଆନନ୍ଦ ଦେବ ?
\s5
\v 3 ପୁଣି, ଯେଉଁମାନଙ୍କଠାରୁ ମୋହର ଆନନ୍ଦ ପାଇବା ଉଚିତ୍, ସେମାନଙ୍କଠାରୁ ମୁଁ ଆସି ଯେପରି ଦୁଃଖ ନ ପାଏ, ଏଥି ନିମନ୍ତେ ମୁଁ ଏହି କଥା ଲେଖିଥିଲି, ଯେଣୁ ମୋହର ଆନନ୍ଦରେ ଯେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ଆନନ୍ଦ, ଏହା ତୁମ୍ଭ ସମସ୍ତଙ୍କ ବିଷୟରେ ମୋହର ବିଶ୍ୱାସ ।
\v 4 କାରଣ ବହୁତ କ୍ଳେଶ ଓ ହୃଦୟର ବେଦନାରେ ବହୁଅଶ୍ରୁପାତ ସହିତ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଲେଖିଥିଲି, ଯେପରି ତୁମ୍ଭେମାନେ ଦୁଃଖିତ ହୁଅ, ଏପରି ନୁହେଁ, ମାତ୍ର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ମୋହର ଯେ ପ୍ରଚୁର ପ୍ରେମ ଅଛି, ଏହା ଯେପରି ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜ୍ଞାତ ହୁଅ ।
\s5
\v 5 କିନ୍ତୁ ଯଦି କେହି ଦୁଃଖ ଦେଇଅଛି, ସେ ମୋତେ ଦୁଃଖ ଦେଇ ନାହିଁ, ମାତ୍ର କେତେକ ପରିମାଣରେ (ମୁଁ ଅଧିକ କଠିନ ହେବାକୁ ଇଚ୍ଛା କରୁ ନାହିଁ) ତୁମ୍ଭ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଦୁଃଖ ଦେଇଅଛି ।
\v 6 ଅଧିକାଂଶଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଏପରିଲୋକ ଯେଉଁ ଶାସ୍ତି ପାଇଅଛି, ତାହା ପକ୍ଷରେ ତାହା ଯଥେଷ୍ଟ;
\v 7 ଏଣୁ କାଳେ ଏପରିଲୋକ ଅତିରିକ୍ତ ଦୁଃଖରେ ବୁଡ଼ିଯାଏ, ଏଥିପାଇଁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ତାହାକୁ ବରଂ କ୍ଷମା କର ଓ ସାନ୍ତ୍ୱନା ଦିଅ ।
\s5
\v 8 ଅତଏବ, ତାହା ପ୍ରତି ପ୍ରେମ ବ୍ୟବହାର ସ୍ଥାପନ କରିବାକୁ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଅନୁରୋଧ କରୁଅଛି ।
\v 9 କାରଣ ତୁମ୍ଭେମାନେ ସମସ୍ତ ବିଷୟରେ ଯେ ବାଧ୍ୟ ଅଟ, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ବିଷୟରେ ସେଥିର ପ୍ରମାଣ ଯେପରି ମୁଁ ପାଏ, ଏହି ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ମଧ୍ୟ ଲେଖିଥିଲି ।
\s5
\v 10 କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯାହାର କିଛି କ୍ଷମା କର, ମୁଁ ମଧ୍ୟ ତାହାକୁ କ୍ଷମା କରେ; କାରଣ ମୁଁ ଯଦି କିଛି କ୍ଷମା କରିଅଛି, ତେବେ ଯାହା କ୍ଷମା କରିଅଛି, ତାହା ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ସାକ୍ଷାତରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସକାଶେ କ୍ଷମା କରିଅଛି,
\v 11 ଯେପରି ଶୟତାନ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ଅପକାର କରିବାକୁ ସୁଯୋଗପ୍ରାପ୍ତ ନ ହୁଏ । କାରଣ ଆମ୍ଭେମାନେ ତା'ର ସମସ୍ତ କଳ୍ପନା ସମ୍ବନ୍ଧରେ ଅଜ୍ଞ ନୋହୁଁ ।
\s5
\v 12 ପୁଣି, ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ସୁସମାଚାର ପ୍ରଚାର କରିବା ପାଇଁ ମୁଁ ତ୍ରୋୟାକୁ ଆସିଲା ଉତ୍ତାରେ ପ୍ରଭୁଙ୍କ କାର୍ଯ୍ୟ ନିମନ୍ତେ ସୁଯୋଗରୂପ ଦ୍ୱାର ମୁକ୍ତ ହେଲେ ହେଁ
\v 13 ମୋହର ଭାଇ ତୀତସଙ୍କୁ ନ ଦେଖି ଆତ୍ମାରେ ଶାନ୍ତି ନ ପାଇବାରୁ ସେମାନଙ୍କଠାରୁ ବିଦାୟ ଘେନି ମାକିଦନିଆକୁ ପ୍ରସ୍ଥାନ କଲି ।
\s5
\v 14 କିନ୍ତୁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କର ଧନ୍ୟବାଦ ହେଉ ଯେ, ଆମ୍ଭେମାନେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ସହିତ ସଂଯୁକ୍ତ ଅଟୁ, ସେ ସବୁବେଳେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଘେନି ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରେ ବିଜୟ ଯାତ୍ରା କରୁଅଛନ୍ତି, ଆଉ ସବୁ ସ୍ଥାନରେ ତାହାଙ୍କ ଜ୍ଞାନରୂପ ସୁବାସ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ପ୍ରକାଶ କରୁଅଛନ୍ତି,
\v 15 କାରଣ ପରିତ୍ରାଣ ପାଉଥିବା ଓ ବିନାଶ ହେଉଥିବା ଲୋକମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଆମ୍ଭେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଦୃଷ୍ଟିରେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କର ସୁଗନ୍ଧ ସ୍ୱରୂପ,
\s5
\v 16 ଏକ ପକ୍ଷର ଲୋକଙ୍କ ପ୍ରତି ମୃତ୍ୟୁଦାୟକ ଓ ଅନ୍ୟ ପକ୍ଷରେ ଲୋକଙ୍କ ପ୍ରତି ଜୀବନଦାୟକ ସୁବାସ ସ୍ୱରୂପ । ଆଉ ଏହି ସମସ୍ତ ସୁବାସ ବିତରଣ କରିବା ନିମନ୍ତେ କିଏ ସମର୍ଥ ?
\v 17 ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜାଣ ଯେ ଅନେକ ଲୋକ ଅର୍ଥ ନିମନ୍ତେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବାକ୍ୟ ସହରରୁ ସହର ବୁଲି ବିକ୍ରୟ କରନ୍ତି, ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ କରିବା ପାଇଁ ଆମେ କଠିନ ପରିଶ୍ରମ କରୁ ଏବଂ ତାଙ୍କର ଇଚ୍ଛାନୁସାରେ ଆମେ କାର୍ଯ୍ୟ କରୁ । ଏବଂ ଆମେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ବିଷୟରେ କହୁ, କାରଣ ଈଶ୍ୱର ଯେ ସବୁ ଦେଖନ୍ତି ଏହା ଆମେ ଜାଣୁ । ପୁଣି ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ସହିତ ଆମେ ସଂଯୁକ୍ତଥିବାରୁ ତାଙ୍କୁ ପ୍ରଚାର କରୁ ।
\s5
\c 3
\p
\v 1 ତୁମ୍ଭେମାନେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଭଲରୂପେ ଜାଣ ଏବଂ ବିଶ୍ୱାସ କର । ଆମ୍ଭେମାନେ ତୁମ ନିକଟରେ ଅପରିଚିତ ନୋହୁଁ । ଆମ୍ଭେମାନେ କି ପୁନର୍ବାର ଆତ୍ମପ୍ରଶଂସା କରିବାକୁ ଆରମ୍ଭ କରୁଅଛୁ ? କିମ୍ବା କାହାରି କାହାରି ପରି କ'ଣ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ବା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟରୁ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ପ୍ରଶଂସାପତ୍ର ଆବଶ୍ୟକ ?
\v 2 ତୁମ୍ଭେମାନେ ତ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ହୃଦୟରେ ଲିଖିତ ଏବଂ ସମସ୍ତ ଲୋକଙ୍କ ଜ୍ଞାତ ଓ ପଠିତ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପତ୍ରସ୍ୱରୂପ;
\v 3 ପୁଣି, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ସେବାରେ ଲିଖିତ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ପତ୍ରସ୍ୱରୂପ, ଏହା ପ୍ରକାଶ ପାଉଅଛି; ତାହା କାଳିରେ ଲିଖିତ ନୁହେଁ, ମାତ୍ର ଜୀବନ୍ତ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଆତ୍ମାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଲିଖିତ, ପ୍ରସ୍ତରଫଳକରେ ନୁହେଁ, ମାତ୍ର ମାଂସମୟ ହୃଦୟରୂପ ଫଳକରେ ।
\s5
\v 4 ଆଉ, ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଉପରେ ନିର୍ଭର ରଖି ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ଏହି ପ୍ରକାର ବିଶ୍ୱାସ ଅଛି।
\v 5 ଆମ୍ଭେମାନେ ଯେ ନିଜଠାରୁ କିଛି ଉଦ୍ଭାବନ କରିବାକୁ ସମର୍ଥ, ଏପରି ନୁହେଁ, ମାତ୍ର ତାଙ୍କର ସେବା ନିମନ୍ତେ ଯାହା ପ୍ରୟୋଜନ ସେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଦେଇଅଛନ୍ତି ।
\v 6 ସେ ତ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଲିଖିତ ବ୍ୟବସ୍ଥାର ସେବକ କରି ନାହାନ୍ତି, ମାତ୍ର ଆତ୍ମାଙ୍କ, ଅର୍ଥାତ୍‍ ନୂତନ ନିୟମର ସେବକ ହେବାକୁ ସାମର୍ଥ୍ୟ ଦେଇଅଛନ୍ତି; କାରଣ ଅକ୍ଷର ମୃତ୍ୟୁଦାୟକ, ମାତ୍ର ଆତ୍ମା ଜୀବନଦାୟକ;
\s5
\v 7 ଆଉ, ଯଦି ଅକ୍ଷରରେ ପ୍ରସ୍ତର ଉପରେ ଖୋଦିତ ମୃତ୍ୟୁଦାୟକ ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥାର ସେବାକାର୍ଯ୍ୟ ଏପରି ଗୌରବରେ ପ୍ରକାଶିତ ହୋଇଥିଲା ଯେ, ଇସ୍ରାଏଲ ସନ୍ତାନମାନେ ମୋଶାଙ୍କ ମୁଖର କ୍ଷଣସ୍ଥାୟୀ ତେଜ ସକାଶେ ତାହାଙ୍କ ମୁଖପ୍ରତି ସ୍ଥିର ଦୃଷ୍ଟିରେ ଚାହିଁ ପାରିଲେ ନାହିଁ,
\v 8 ତେବେ ଆତ୍ମିକ ସେବାକାର୍ଯ୍ୟ କେତେ ଅଧିକ ଗୌରବଯୁକ୍ତ ନ ହେବ ?
\s5
\v 9 କାରଣ ଯଦି ଦଣ୍ଡାଜ୍ଞାର ସେବାକାର୍ଯ୍ୟ ଗୌରବଯୁକ୍ତ, ତେବେ ଧାର୍ମିକତାର ସେବାକାର୍ଯ୍ୟ ବରଂ ଆହୁରି ଅଧିକ ଗୌରବଯୁକ୍ତ ।
\v 10 ଯେଣୁ ଯାହା ଗୌରବଯୁକ୍ତ ହୋଇଥିଲା, ତାହା ସେଥିରୁ ଅତି ଅଧିକ ଗୌରବଯୁକ୍ତ ବିଷୟର ତୁଳନାରେ ଗୌରବବିହୀନ ହୋଇଅଛି ।
\v 11 କାରଣ ଯଦି କ୍ଷଣସ୍ଥାୟୀ ବିଷୟ ଗୌରବଯୁକ୍ତ ହେଲା, ତେବେ ଚିରସ୍ଥାୟୀ ବିଷୟ ଆହୁରି ଅଧିକ ଗୌରବରେ ଅବସ୍ଥିତ ।
\s5
\v 12 ଆମେ ପ୍ରେରିତମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରେ ଭରସା ରଖିଥିବାରୁ ଆମର ସାହସ ଅଛି ।
\v 13 ଆଉ, ଇସ୍ରାଏଲ ସନ୍ତାନମାନେ ଯେପରି ସେହିକ୍ଷଣସ୍ଥାୟୀ ଗୌରବ ଲୋପ ପାଉଥିବା ଦୃଶ୍ୟ ପ୍ରତି ସ୍ଥିରଦୃଷ୍ଟି ନ କରନ୍ତି, ସେଥିପାଇଁ ମୋଶା ଯେପ୍ରକାରେ ଆପଣା ମୁଖରେ ଆବରଣ ଦେଉଥିଲେ, ଆମ୍ଭେମାନେ ସେପ୍ରକାର କରୁନାହୁଁ ।
\s5
\v 14 କିନ୍ତୁ ସେମାନଙ୍କର ଜ୍ଞାନଚକ୍ଷୁ ଜଡ଼ୀଭୂତ ହୋଇଅଛି, କାରଣ ଆଜି ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ପୁରାତନ ନିୟମ ପାଠ ସମୟରେ ସେହି ଆବରଣ ପୂର୍ବ ପରି ରହିଅଛି, ଆଉ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରେ ସେହି ଆବରଣର ଯେ ଲୋପ ହେଉଅଛି, ଏହା ପ୍ରକାଶ ପାଉ ନାହିଁ ।
\v 15 ମାତ୍ର ଆଜି ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥା ପାଠ କରାଯିବା ସମୟରେ ସେମାନଙ୍କ ହୃଦୟ ଆବରଣରେ ଆଚ୍ଛାଦିତ ଥାଏ,
\v 16 କିନ୍ତୁ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ପ୍ରତି ଫେରିଲେ ସେହି ଆବରଣ ଅପସାରିତ ହୁଏ ।
\s5
\v 17 ପ୍ରଭୁ ଆତ୍ମା ଅଟନ୍ତି; ଆଉ ଯେଉଁଠାରେ ପ୍ରଭୁଙ୍କଆତ୍ମା ସେଠାରେ ସ୍ୱାଧୀନତା ।
\v 18 କିନ୍ତୁ ଆମ୍ଭେମାନେ ସମସ୍ତେ ଅନାଚ୍ଛାଦିତ ମୁଖରେ ଦର୍ପଣରେ ଦେଖିବା ପରି ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଗୌରବ ଦେଖୁ ଦେଖୁ ଗୌରବଯୁକ୍ତ ଅବସ୍ଥାରୁ ଅଧିକ ଗୌରବଯୁକ୍ତ ଅବସ୍ଥା ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇ ତାହାଙ୍କ ସେହି ମୂର୍ତ୍ତିରେ ପରିବର୍ତ୍ତିତ ହେଉଅଛୁ; ଯେଣୁ ପ୍ରଭୁ ଯେ କି ଆତ୍ମା, ତାହାଙ୍କଠାରୁ ଏହି ସବୁ ହେଉଅଛି ।
\s5
\c 4
\p
\v 1 ଅତଏବ, ଆମ୍ଭେମାନେ ଅନୁଗ୍ରହ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇ ଏହି ସେବକପଦ ପାଇବାରୁ ସାହସବିହୀନ ନୋହୁଁ,
\v 2 ମାତ୍ର ଆମ୍ଭେମାନେ ଲଜ୍ଜାଜନକ ଗୁପ୍ତ ବିଷୟସବୁ ପରିତ୍ୟାଗ କରିଅଛୁ; ଏଣୁ ଆମ୍ଭେମାନେ ଧୁର୍ତ୍ତତାରେ ଆଚରଣ କରୁ ନାହୁଁ ଅବା ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବାକ୍ୟ ଛଳରେ ବ୍ୟବହାର କରୁ ନାହୁଁ, କିନ୍ତୁ ଈଶ୍ୱର ଯାହା ଦେବେ ନାହିଁ ସେ ବିଷୟରେ ଆମେ ଶପଥ କରି ନାହୁଁ । ସତ୍ୟ ପ୍ରକାଶ ଦ୍ୱାରା ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସାକ୍ଷାତରେ ପ୍ରତ୍ୟେକ ମନୁଷ୍ୟର ବିବେକ ନିକଟରେ ଆପଣା ଆପଣାକୁ ଯୋଗ୍ୟ ଦେଖାଉଅଛୁ ।
\s5
\v 3 କିନ୍ତୁ ଯଦ୍ୟପି ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ସୁସମାଚାର ଆଚ୍ଛାଦିତ ଥାଏ, ତାହା ବିନାଶପ୍ରାପ୍ତମାନଙ୍କ ପକ୍ଷରେ ଆଚ୍ଛାଦିତ;
\v 4 ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପ୍ରତିମୂର୍ତ୍ତି ଯେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ତାହାଙ୍କ ଗୌରବମୟ ସୁସମାଚାରର ଆଲୋକ ଯେପରି ଏହି ପ୍ରକାର ଲୋକଙ୍କ ପ୍ରତି ପ୍ରକାଶିତ ନ ହୁଏ, ଏଥି ନିମନ୍ତେ ଏହି ଜଗତ୍‍ପତି ଅବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କର ଜ୍ଞାନଚକ୍ଷୁ ଅନ୍ଧ କରିଅଛି।
\s5
\v 5 କାରଣ ଆମ୍ଭେମାନେ ଆପଣା ଆପଣାକୁ ପ୍ରଚାର କରୁ ନାହୁଁ, ମାତ୍ର ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯୀଶୁ ଯେ ପ୍ରଭୁ, ପୁଣି, ଯୀଶୁଙ୍କ ସକାଶେ ଆମ୍ଭେମାନେ ଯେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ସେବକ, ଏହା ପ୍ରଚାର କରୁ।
\v 6 ଯେଣୁ ଅନ୍ଧକାରରୁ ଦୀପ୍ତି ପ୍ରକାଶ ପାଉ ବୋଲି ଆଜ୍ଞା ଦେଇଥିଲେ ଯେଉଁ ଈଶ୍ୱର, ସେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ମୁଖରେ ପ୍ରକାଶିତ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଗୌରବମୟ ଜ୍ଞାନର ଆଲୋକ ଦେଖାଇବା ନିମନ୍ତେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ହୃଦୟରେ ଆଲୋକ ପ୍ରକାଶ କରିଅଛନ୍ତି।
\s5
\v 7 ମାତ୍ର ମହାଶକ୍ତି ଯେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କର, ପୁଣି, ତାହା ଯେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କଠାରୁ ଉତ୍ପନ୍ନ ନୁହେଁ, ଏହା ଯେପରି ପ୍ରକାଶ ପାଏ, ଏଥି ନିମନ୍ତେ ଆମ୍ଭେମାନେ ଏହି ଧନ ମୃତ୍ତିକା ପାତ୍ରରେ ପାଇଅଛୁ;
\v 8 ଆମ୍ଭେମାନେ ସର୍ବପ୍ରକାର କ୍ଳେଶଭୋଗ କରୁଅଛୁ, ତଥାପି ବିନଷ୍ଟ ନୋହୁଁ; ହତବୁଦ୍ଧି ହେଉଅଛୁ, ତଥାପି ନିରାଶ ନୋହୁଁ;
\v 9 ତାଡ଼ନା ପ୍ରାପ୍ତ ହେଉଅଛୁ, ତଥାପି ପରିତ୍ୟକ୍ତ ନୋହୁଁ; ଅଧଃପତିତ ହେଉଅଛୁ, ତଥାପି ପୁନର୍ବାର ଉଠିଛୁ ।
\v 10 ଆମ୍ଭେମାନେ ସର୍ବଦା ଯୀଶୁଙ୍କ ମୃତ୍ୟୁଭୋଗ ଶରୀରରେ ଅନୁଭବ କରୁଅଛୁ, ଯେପରି ଯୀଶୁଙ୍କ ଜୀବନ ମଧ୍ୟ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଶରୀରରେ ପ୍ରକାଶିତ ହୁଏ ।
\s5
\v 11 କାରଣ ଯୀଶୁଙ୍କ ଜୀବନ ଯେପରି ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ମର୍ତ୍ତ୍ୟ ଶରୀରରେ ପ୍ରକାଶିତ ହୁଏ, ମାତ୍ର ଆମ ଶରୀର ପୁଣି ବଞ୍ଚିବ, କାରଣ ଯୀଶୁ ଜୀବିତ ଅଟନ୍ତି ।
\v 12 ଏହି ପ୍ରକାରେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କଠାରେ ମୃତ୍ୟୁ, କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କଠାରେ ଜୀବନ କାର୍ଯ୍ୟ ସାଧନ କରୁଅଛି।
\s5
\v 13 “ମୁଁ ବିଶ୍ୱାସ କଲି, ଏଣୁ କଥା କହିଲି,” ଏହି ଲିଖିତ ବାକ୍ୟ ଅନୁସାରେ ସେହି ବିଶ୍ୱାସଜନକ ଆତ୍ମା ପାଇଥିବାରୁ ଆମ୍ଭେମାନେ ମଧ୍ୟ ବିଶ୍ୱାସ କରୁ, ଏବଂ ତାଙ୍କର କାର୍ଯ୍ୟ ବିଷୟରେ କଥା କହୁ;
\v 14 କାରଣ ଆମ୍ଭେମାନେ ଜାଣୁ, ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ଯେ ଉଠାଇଲେ, ସେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ଯୀଶୁଙ୍କ ସହିତ ଉଠାଇବେ ଓ ତାହାଙ୍କ ଛାମୁରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସହିତ ଉପସ୍ଥିତ କରାଇବେ ।
\v 15 ମୋହର ଦୁଃଖଭୋଗ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ସାହାଯ୍ୟ ନିମନ୍ତେ ଅଟେ । ସେହିପରି ଅନେକ ଲୋକଙ୍କଠାରେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କର ଅତ୍ୟଧିକ ପ୍ରେମ ପ୍ରକାଶିତ ହେବ ଏବଂ ସେମାନେ ଅଧିକରୁ ଅଧିକ ତାଙ୍କର ପ୍ରଶଂସା କରିବେ ।
\s5
\v 16 ତେଣୁ ଆମ୍ଭେମାନେ କ୍ଳାନ୍ତ ହେଉ ନାହୁଁ, କିନ୍ତୁ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ବାହ୍ୟିକ ପୁରୁଷ କ୍ଷୟ ପାଇଲେ ସୁଦ୍ଧା ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଆନ୍ତରିକ ପୁରୁଷ ଦିନକୁ ଦିନ ନୂତନୀକୃତ ହେଉଅଛି ।
\v 17 କାରଣ ଏହି କ୍ଷଣକାଳସ୍ଥାୟୀ ଲଘୁ କ୍ଳେଶ ଅତ୍ୟଧିକ ବାହୁଲ୍ୟ ରୂପେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଅନନ୍ତକାଳସ୍ଥାୟୀ ଅବର୍ଣ୍ଣନୀୟ ମହା ଗୌରବ ସାଧନ କରୁଅଛି;
\v 18 ଯେଣୁ ଆମ୍ଭେମାନେ ଦୃଶ୍ୟ ବିଷୟ ପ୍ରତି ଲକ୍ଷ୍ୟ ନ କରି ଅଦୃଶ୍ୟ ବିଷୟ ପ୍ରତି ଲକ୍ଷ୍ୟ କରୁଅଛୁ; କାରଣ ଦୃଶ୍ୟ ବିଷୟ କ୍ଷଣକାଳସ୍ଥାୟୀ, କିନ୍ତୁ ଅଦୃଶ୍ୟ ବିଷୟ ଅନନ୍ତକାଳସ୍ଥାୟୀ ।
\s5
\c 5
\p
\v 1 ଆମ୍ଭମାନେ ଜାଣୁ ଯେ, ଏ ଶରୀର କେବଳ କ୍ଷଣସ୍ଥାୟୀ ବାସସ୍ଥାନ; ଯାହା ତମ୍ବୁ ସଦୃଶ ବେଶୀ ଦିନ ରହେ ନାହିଁ । ମାତ୍ର ଆମେ ଜାଣୁ, ଆମର ମୃତ୍ୟୁରେ, ଈଶ୍ୱର ଆମକୁ ଏକ ଚିରସ୍ଥାୟୀ ବାସସ୍ଥାନ ଦେବେ, ଯାହା ଈଶ୍ୱର ନିର୍ମିତ ଚିରସ୍ଥାୟୀ ଶରୀର ଅଟେ ।
\v 2 ଯେଣୁ ଆମ୍ଭେମାନେ ତ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ସ୍ୱର୍ଗୀୟ ଗୃହରୂପ ବସ୍ତ୍ରରେ ପରିହିତ ହେବାକୁ ଏକାନ୍ତ ଇଚ୍ଛା କରି ଏହି ଗୃହରେ ଥାଉ ଥାଉ ଆର୍ତ୍ତନାଦ କରୁଅଛୁ;
\v 3 ଈଶ୍ୱର ଯେତେବେଳେ ଆମକୁ ବସ୍ତ୍ର ଦେବେ, ତାହା ଏକ ନୂତନ ଶରୀର, ବସ୍ତ୍ର ସଦୃଶ ଏକ ଆଚ୍ଛାଦନ ହେବ ।
\s5
\v 4 କାରଣ ଆମ୍ଭେମାନେ ଏହି ତମ୍ବୁରେ ବାସ କରି ଭାରଗ୍ରସ୍ତ ହୋଇ ଆର୍ତ୍ତନାଦ କରୁଅଛୁ; ଯେଣୁ ଆମ୍ଭେମାନେ ଯେ ପରିଚ୍ଛଦ ତ୍ୟାଗ କରିବାକୁ ଇଚ୍ଛା କରୁ, ତାହା ନୁହେଁ, ମାତ୍ର ଜୀବନ ଯେପରି ମର୍ତ୍ତ୍ୟକୁ ଗ୍ରାସ କରେ, ଏଥି ନିମନ୍ତେ ଏହି ପରିଚ୍ଛଦ ଉପରେ ଅନ୍ୟ ବସ୍ତ୍ର ପରିଧାନ କରିବାକୁ ଆମ୍ଭେମାନେ ଇଚ୍ଛା କରୁଅଛୁ ।
\v 5 ଈଶ୍ୱର ଆମ୍ଭନିମନ୍ତେ ନୂତନ ଶରୀର ପ୍ରସ୍ତୁତ କରନ୍ତି, ସେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ବଇନା ସ୍ୱରୂପେ ଆତ୍ମା ମଧ୍ୟ ଦାନ କରିଅଛନ୍ତି ।
\s5
\v 6 ଅତଏବ ଆମ୍ଭେମାନେ ସର୍ବଦା ସାହସୀ ଅଟୁ, ଆଉ ଏହି ଶରୀରରେ ଯେପର୍ପ୍ୟନ୍ତ ବାସ କରୁଅଛୁ, ସେପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଯେ ପ୍ରଭୁଙ୍କଠାରୁ ଦୂରରେ ପ୍ରବାସ କରୁଅଛୁ, ଏହା ଜାଣୁ ।
\v 7 (କାରଣ ଆମ୍ଭେମାନେ ଦୃଶ୍ୟ ବିଷୟ ଦେଇ ଜୀବନଯାପନ ନ କରି ବିଶ୍ୱାସରେ ଜୀବନଯାପନ କରୁଅଛୁ),
\v 8 ହଁ, ଆମ୍ଭେମାନେ ସାହସୀ ଅଟୁ, ଆଉ ଶରୀରଠାରୁ ଦୂରରେ ବାସ କରି ବରଂ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ନିକଟରେ ନିବାସ କରିବାରେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ଅଧିକ ସନ୍ତୋଷ ।
\s5
\v 9 ଏଣୁ ମଧ୍ୟ ନିବାସୀ ହେଉ ବା ପ୍ରବାସୀ ହେଉ, ତାହାଙ୍କ ନିକଟରେ ସନ୍ତୋଷପାତ୍ର ହେବା ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ଏକାନ୍ତ ବାସନା ।
\v 10 ପ୍ରତ୍ୟେକ ଜଣ ଆପଣା ଶରୀର ଦ୍ୱାରା କୃତ କର୍ମାନୁସାରେ ଫଳ ପାଇବା ନିମନ୍ତେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ବିଚାରାସନ ଛାମୁରେ ଉପସ୍ଥିତ ହେବେ । ଆମେ ଯାହାପାଇଁ ଯୋଗ୍ୟ, ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଆମକୁ ଦେବେ, ଏବଂ ଭଲ ଓ ମନ୍ଦ ବିଷୟକୁ ସେ ବିଚାର କରିବେ ।
\s5
\v 11 ଅତଏବ, ପ୍ରଭୁ ବିଷୟକ ଭୟ ଜ୍ଞାତ ହେବାରୁ ଆମ୍ଭେମାନେ ମନୁଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ ପ୍ରବର୍ତ୍ତାଉଅଛୁ, କିନ୍ତୁ ଆମ୍ଭେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଛାମୁରେ ପ୍ରକାଶିତ ଅଟୁ ଏବଂ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ବିବେକ ନିକଟରେ ମଧ୍ୟ ଯେ ପ୍ରକାଶିତ ଅଟୁ, ଏହା ମୁଁ ଆଶା କରେ ।
\v 12 ଆମ୍ଭେମାନେ ପୁନର୍ବାର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ଆତ୍ମପ୍ରଶଂସା କରୁ ନାହୁଁ, କିନ୍ତୁ ଯେଉଁମାନେ ଆନ୍ତରିକ ବିଷୟରେ ଦର୍ପ ନ କରି ବାହ୍ୟ ବିଷୟରେ ଦର୍ପ କରନ୍ତି, ସେମାନଙ୍କୁ ଯେପରି ଉତ୍ତର ଦେଇପାରୁ, ଏଥି ନିମନ୍ତେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ସପକ୍ଷରେ ଦର୍ପ କରିବା ନିମନ୍ତେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସୁଯୋଗ ଦେଉଅଛୁ ।
\s5
\v 13 ଯେଣୁ ଯଦି ଆମ୍ଭେମାନେ ନିର୍ବୋଧ, ତାହା ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ନିମନ୍ତେ; କିଅବା ଯଦି ସୁବୋଧ, ତାହା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ।
\v 14 କାରଣ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ପ୍ରେମ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ବଶରେ ରଖି ଚଳାଉଅଛି, ଯେଣୁ ଆମ୍ଭେମାନେ ଏହି ବିଚାର କରିଅଛୁ ଯେ, ଜଣେ ସମସ୍ତଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ମୃତ୍ୟୁଭୋଗ କରିଥିବାରୁ ସମସ୍ତେ ମୃତ ହେଲେ;
\v 15 ଆଉ ସେ ସମସ୍ତଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ମୃତ୍ୟୁଭୋଗ କଲେ, ଯେପରି ଯେଉଁମାନେ ଜୀବିତ, ସେମାନେ ଆଉ ଆପଣା ଆପଣା ନିମନ୍ତେ ଜୀବନ ଯାପନ ନ କରି ବରଂ ଯେ ସେମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ମୃତ୍ୟୁଭୋଗ କଲେ ଓ ଉତ୍ଥିତ ହେଲେ, ତାହାଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଜୀବନ ଯାପନ କରନ୍ତି ।
\s5
\v 16 ଅତଏବ ଆଜିଠାରୁ ଆମ୍ଭେମାନେ ଶରୀର ଅନୁସାରେ କାହାରିକୁ ଜାଣୁ ନାହୁଁ; ଯଦ୍ୟପି ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କୁ ଶରୀର ଅନୁସାରେ ଆମ୍ଭେମାନେ ଜାଣିଅଛୁ, ତଥାପି ଏବେ ଆଉ ତାହାଙ୍କୁ ସେହି ପ୍ରକାରେ ଜାଣୁ ନାହୁଁ ।
\v 17 ଏଣୁ ଯଦି କେହି ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରେ ଅଛି, ତେବେ ସେ ନୂତନ ସୃଷ୍ଟି ହୋଇଅଛି ପୁରାତନ ବିଷୟସବୁ ଲୋପ ପାଇଅଛି, ଦେଖ, ନୂତନ ବିଷୟସବୁ ହୋଇଅଛି ।
\s5
\v 18 କିନ୍ତୁ ସମସ୍ତ ବିଷୟ ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରୁ ହୋଇଅଛି; ସେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଆପଣା ସହିତ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସମ୍ମିଳିତ କରିଅଛନ୍ତି ଓ ସେହି ସମ୍ମିଳନର ସେବକପଦ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଦେଇଅଛନ୍ତି;
\v 19 ସେହି ସମ୍ମିଳନର ବାକ୍ୟ ଏହି, ଈଶ୍ୱର ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରେ ଜଗତକୁ ଆପଣା ସହିତ ସମ୍ମିଳିତ କରୁଥିଲେ; ସେ ଜଗତବାସୀଙ୍କର ଅପରାଧ ଗଣନା ନ କରି ସେହି ସମ୍ମିଳନର ବାକ୍ୟ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ସମର୍ପଣ କରିଅଛନ୍ତି ।
\s5
\v 20 ଅତଏବ, ଈଶ୍ୱର ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଆହ୍ୱାନ କରୁଥିବାରୁ ଆମ୍ଭେମାନେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ପକ୍ଷରେ ରାଜଦୂତର କର୍ମ କରୁଅଛୁ; ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ପକ୍ଷରୁ ଆମ୍ଭେମାନେ ନିବେଦନ କରୁଅଛୁ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସହିତ ସମ୍ମିଳିତ ହୁଅ ।
\v 21 ଯାହାଙ୍କଠାରେ ପାପର ଲେଶମାତ୍ର ନ ଥିଲା, ତାହାଙ୍କୁ ସେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ପାପ ସ୍ୱରୂପ କଲେ, ଯେପରି ଆମ୍ଭେମାନେ ତାହାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଈଶ୍ୱରଙ୍କର ଧାର୍ମିକତାସ୍ୱରୂପ ହେଉ ।
\s5
\c 6
\p
\v 1 ଆହୁରି ମଧ୍ୟ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଅନୁଗ୍ରହ ପ୍ରାପ୍ତି ଯେପରି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କଠାରେ ବୃଥା ନ ହୁଏ, ଏଥିପାଇଁ ତାହାଙ୍କ ସହିତ ଏକତ୍ର କର୍ମ କରୁ କରୁ ଆମ୍ଭେମାନେ ନିବେଦନ କରୁଅଛୁ ।
\v 2 କାରଣ ସେ କହନ୍ତି, “ଆମ୍ଭେ ଅନୁଗ୍ରହର ସମୟରେ ତୁମ୍ଭର ପ୍ରାର୍ଥନା ଶ୍ରବଣ କଲୁ, ଆଉ ପରିତ୍ରାଣର ଦିନରେ ଆମ୍ଭେ ତୁମ୍ଭର ସାହାଯ୍ୟ କଲୁ ।” ଦେଖ, ଏବେ ମହାଅନୁଗ୍ରହର ସମୟ; ଦେଖ, ଏବେ ପରିତ୍ରାଣର ଦିନ ।
\v 3 ଯେପରି ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ସେବକପଦ ନିନ୍ଦିତ ନ ହୁଏ, ସେଥିପାଇଁ ଆମ୍ଭେମାନେ କୌଣସି ବିଷୟରେ ବାଧା ନ ଦେଉ,
\s5
\v 4 ବରଂ ବହୁ ଧୈର୍ଯ୍ୟରେ, କ୍ଳେଶରେ, ଦୁର୍ଦ୍ଦଶାରେ, ସଙ୍କଟରେ,
\v 5 ପ୍ରହାରରେ, କାରାବାସରେ, ବିପ୍ଳବରେ, ପରିଶ୍ରମରେ, ଜାଗରଣରେ, ଉପବାସରେ,
\v 6 ପବିତ୍ରତାରେ, ଜ୍ଞାନରେ, ଦୀର୍ଘସହିଷ୍ଣୁତାରେ, କୋମଳଭାବରେ, ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାଙ୍କଠାରେ, ଅକପଟ ପ୍ରେମରେ,
\v 7 ସତ୍ୟ ବାକ୍ୟରେ, ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଶକ୍ତିରେ, ଦକ୍ଷିଣ ଓ ବାମହସ୍ତରେ ଧାର୍ମିକତାର ଅସ୍ତ୍ରଶସ୍ତ୍ରଦ୍ୱାରା,
\s5
\v 8 ଗୌରବ ଓ ଅନାଦର ଦ୍ୱାରା, ଅଖ୍ୟାତି ଓ ସୁଖ୍ୟାତିଦ୍ୱାରା, ପ୍ରତାରକ ତୁଲ୍ୟ, ଅଥଚ ସତ୍ୟବାଦୀ,
\v 9 ଅପରିଚିତ ତୁଲ୍ୟ, ଅଥଚ ସୁପରିଚିତ, ମୃତକଳ୍ପ ତୁଲ୍ୟ, ଅଥଚ ଦେଖ, ଆମ୍ଭେମାନେ ଜୀବିତ, ଶାସ୍ତିପ୍ରାପ୍ତ ତୁଲ୍ୟ,
\v 10 ଅଥଚ ନିହତ ନୋହୁଁ, ଦୁଃଖିତ ତୁଲ୍ୟ, କିନ୍ତୁ ସର୍ବଦା ଆନନ୍ଦିତ, ଦୀନହୀନର ତୁଲ୍ୟ, କିନ୍ତୁ ସୁସମାଚାରର ଧନରେ ଅନେକଙ୍କ ପ୍ରତି ଧନଦାୟକ, ଅକିଞ୍ଚନ ତୁଲ୍ୟ, ଅଥଚ ସର୍ବାଧିକାରୀ; ଏହି ସମସ୍ତରେ ଆମେ କିଛି ଉପାର୍ଜନ କରିନାହୁଁ, କିନ୍ତୁ ସତ୍ୟ ଏହା ଯେ ସବୁକିଛି ଆମର ଅଟେ ।
\s5
\v 11 ହେ କରିନ୍ଥୀୟମାନେ, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ମୁଖ ଉନ୍ମୁକ୍ତ ହୋଇଅଛି, ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ହୃଦୟ ପ୍ରଶସ୍ତ ହୋଇଅଛି ।
\v 12 ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ସ୍ନେହ ଅଛି, କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ସ୍ନେହ ସଙ୍କୁଚିତ ।
\v 13 ନିଜର ସନ୍ତାନମାନଙ୍କୁ କହିବା ପରି ମୁଁ କହୁଅଛି, ଅନୁରୂପ ପ୍ରତିଦାନ ନିମନ୍ତେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ମଧ୍ୟ ପ୍ରଶସ୍ତମନା ହୁଅ ।
\s5
\v 14 ଅବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କ ସହିତ ଅସମାନ ରୂପେ ଯୋଚା ନ ଯାଅ, କାରଣ ଧର୍ମ ଓ ଅଧର୍ମ ମଧ୍ୟରେ କି ସହଯୋଗିତା ? ଅବା ଅନ୍ଧକାର ସହିତ ଆଲୋକର କି ସହଭାଗିତା ?
\v 15 ବିଲିୟାର୍‍ ସହିତ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କର କି ମିଳନ ? କିମ୍ବା ଅବିଶ୍ୱାସୀ ସହିତ ବିଶ୍ୱାସୀର କି ଅଂଶ ?
\v 16 ପ୍ରତିମା ସହିତ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ମନ୍ଦିରର କି ସମ୍ବନ୍ଧ ? କାରଣ ଆମ୍ଭେମାନେ ଜୀବିତ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ମନ୍ଦିର ଅଟୁ, ଯେପରି ଈଶ୍ୱର କହିଅଛନ୍ତି, ଆମ୍ଭେ ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ବାସ କରିବା, ଆଉ ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଭ୍ରମଣ କରିବା; ଆମ୍ଭେ ସେମାନଙ୍କ ଈଶ୍ୱର ହେବା, ଆଉ ସେମାନେ ଆମ୍ଭର ଲୋକ ହେବେ ।
\s5
\v 17 ଏଣୁ ପ୍ରଭୁ ଏହା କହନ୍ତି, “ତୁମ୍ଭେମାନେ ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ବାହାରି ଆସ, ଆଉ ପୃଥକ୍‍ ହୁଅ, ଆଉ, ଅଶୁଚି ପଦାର୍ଥ ସ୍ପର୍ଶ କର ନାହିଁ; ପୁଣି, ଆମ୍ଭେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଗ୍ରହଣ କରିବା ।”
\v 18 ଆମ୍ଭେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ପିତା ହେବା, ପୁଣି, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଆମ୍ଭର ପୁତ୍ରକନ୍ୟା ହେବ, ଏହା ସର୍ବଶକ୍ତିମାନ ପ୍ରଭୁ କହନ୍ତି ।
\s5
\c 7
\p
\v 1 ଅତଏବ, ହେ ପ୍ରିୟମାନେ, ଏହି ସମସ୍ତ ପ୍ରତିଜ୍ଞାପ୍ରାପ୍ତ ହେବାରୁ ଆସ, ଶରୀର ଓ ଆତ୍ମାକୁ ଈଶ୍ୱର ଉପାସନାରୁ ଦୂରେଇ ରଖୁଥିବା କାର୍ଯ୍ୟ କରିବାକୁ ବନ୍ଦ କରୁ । ପୁଣି, ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଭୟ କରି ଗୌରବ ଦେଇ ପାପଠାରୁ ଦୂରେଇ ରହୁ ।
\s5
\v 2 ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ହୃଦୟରେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସ୍ଥାନ ଦିଅ । ଆମ୍ଭେମାନେ କାହାରି ଅନ୍ୟାୟ କରି ନାହୁଁ, କାହାକୁ ନଷ୍ଟ କରି ନାହୁଁ, କାହାରି କ୍ଷତି କରି ନାହୁଁ ।
\v 3 ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଦୋଷ ଦେବା ନିମନ୍ତେ ଏହା କହୁ ନାହିଁ; କାରଣ ମୁଁ ପୂର୍ବରେ କହିଅଛି, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ହୃଦୟରେ ଏପରି ସ୍ଥାନ ପାଇଅଛ ଯେ, ମଲେ ଆମ୍ଭେମାନେ ଏକତ୍ର ମରିବା, ପୁଣି, ବଞ୍ଚିଲେ ଏକତ୍ର ବଞ୍ଚିବା ।
\v 4 ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କଠାରେ ମୋହର ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ବିଶ୍ୱାସ ଅଛି, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ବିଷୟରେ ମୋହର ଅତ୍ୟନ୍ତ ଦର୍ପ; ମୁଁ ସାନ୍ତ୍ୱନାରେ ପରିପୂର୍ଣ୍ଣ, ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ସମସ୍ତ କ୍ଳେଶରେ ମୋହର ଆନନ୍ଦ ଉଛୁଳି ପଡ଼ୁଅଛି ।
\s5
\v 5 କାରଣ ମାକିଦନିଆରେ ଉପସ୍ଥିତ ହେଲା ଉତ୍ତାରେ ମଧ୍ୟ ବାହାରେ ଯୁଦ୍ଧ ଓ ଭିତରେ ଭୟ, ଏହିପରି ସର୍ବପ୍ରକାରେ କ୍ଳେଶଭୋଗ କରିବାରୁ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଶରୀରସୁଦ୍ଧା ବିଶ୍ରାମ ପାଇଲା ନାହିଁ ।
\v 6 ତଥାପି ଭଗ୍ନୋତ୍ସାହମାନଙ୍କୁ ସାନ୍ତ୍ୱନା ଦିଅନ୍ତି ଯେ ଈଶ୍ୱର, ସେ ତୀତସଙ୍କ ଆଗମନ ଦ୍ୱାରା ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସାନ୍ତ୍ୱନା ଦେଲେ,
\v 7 ଆଉ, କେବଳ ତାଙ୍କ ଆଗମନ ଦ୍ୱାରା ନୁହେଁ, କିନ୍ତୁ ଯେଉଁ ସାନ୍ତ୍ୱନା ଦ୍ୱାରା ସେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ବିଷୟରେ ସାନ୍ତ୍ୱନାପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଥିଲେ, ତାହା ଦ୍ୱାରା ମଧ୍ୟ ସାନ୍ତ୍ୱନା ଦେଲେ, କାରଣ ସେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଉଦ୍‌ଯୋଗ, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ବିଳାପ, ମୋ' ସପକ୍ଷରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଆଗ୍ରହ ବିଷୟ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଜଣାଇଲେ; ସେଥିରେ ମୁଁ ଆହୁରି ଅଧିକ ଆନନ୍ଦିତ ହେଲି ।
\s5
\v 8 ଯେଣୁ ମୋହର ପତ୍ର ଦ୍ୱାରା ଯଦ୍ୟପି ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଦୁଃଖ ଦେଲି, ତଥାପି ମୁଁ ସେଥିସକାଶେ ଦୁଃଖିତ ନୁହେଁ; ସେହି ପତ୍ର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଅଳ୍ପ କାଳ ନିମନ୍ତେ ସୁଦ୍ଧା ଦୁଃଖ ଦେଇଥିବାର ଦେଖି ମୁଁ ଦୁଃଖିତ ହୋଇଥିଲି ।
\v 9 ମାତ୍ର ଏବେ ଆନନ୍ଦ କରୁଅଛି, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେ ଦୁଃଖିତ ହେଲ, ସେଥିପାଇଁ ନୁହେଁ, ମାତ୍ର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ଦୁଃଖ ଯେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମନପରିବର୍ତ୍ତନର କାରଣ ହେଲା, ଏଥିପାଇଁ; ଯେଣୁ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ଦ୍ୱାରା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ଯେପରି କୌଣସି କ୍ଷତି ନ ହୁଏ, ସେଥିପାଇଁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଇଚ୍ଛାନୁସାରେ ଦୁଃଖପ୍ରାପ୍ତ ହେଲ ।
\v 10 କାରଣ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଇଚ୍ଛାନୁସାରେ ଯେଉଁ ଦୁଃଖ, ତାହା ପରିତ୍ରାଣ ନିମନ୍ତେ ଏପରି ମନ ପରିବର୍ତ୍ତନ ଜନ୍ମାଏ, ଯାହାସକାଶେ ଅନୁତାପ କରିବାକୁ ପଡ଼େ ନାହିଁ; ମାତ୍ର ସାଂସାରିକ ଦୁଃଖ ମୃତ୍ୟୁ ଜନ୍ମାଏ ।
\s5
\v 11 ଯେଣୁ ଦେଖ, ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଇଚ୍ଛାନୁସାରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଏହି ଯେଉଁ ଦୁଃଖ ପାଇଲ, ତାହା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କଠାରେ କେତେ ଉତ୍ସାହ, ହଁ, କେତେ ଅଭିଯୋଗ ଖଣ୍ଡନ, ହଁ, କେତେ ବିରକ୍ତି, ହଁ, କେତେ ଭୟ, ହଁ କେତେ ଆଗ୍ରହ, ହଁ, କେତେ ଉଦ୍‌ଯୋଗ, ହଁ, କେତେ ପ୍ରତିକାର ଜନ୍ମାଇଅଛି । ଏବିଷୟରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ନିର୍ଦ୍ଦୋଷ ବୋଲି ପ୍ରମାଣଦେଇଅଛ ।
\v 12 ଏଣୁ ଯଦ୍ୟପି ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ଲେଖିଲି, ତଥାପି ଯେ ଅନ୍ୟାୟ କରିଅଛି, ବା ଯେ ଅନ୍ୟାୟ ସହିଅଛି, ତାହା ନିମନ୍ତେ ଯେ ଲେଖିଲି, ତାହା ନୁହେଁ, ମାତ୍ର ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଆଗ୍ରହ ଯେପରି ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଛାମୁରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ପ୍ରକାଶିତ ହୁଏ, ସେଥିନିମନ୍ତେ ଲେଖିଲି । ଅତଏବ, ଆମ୍ଭେମାନେ ସାନ୍ତ୍ୱନାପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଅଛୁ ।
\s5
\v 13 ପୁଣି, ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ସାନ୍ତ୍ୱନାରେ ଆମ୍ଭେମାନେ ତୀତସଙ୍କ ଆନନ୍ଦ ହେତୁ ଆହୁରି ଅଧିକ ଆନନ୍ଦ କଲୁ, କାରଣ ତାଙ୍କ ଆତ୍ମା ତୁମ୍ଭ ସମସ୍ତଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ସଞ୍ଜୀବିତ ହୋଇଅଛି ।
\v 14 ଯେଣୁ ଯଦି କୌଣସି ବିଷୟରେ ତୀତସଙ୍କ ନିକଟରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସମ୍ବନ୍ଧରେ ମୁଁ ଦର୍ପ କରିଅଛି, ତେବେ ଲଜ୍ଜିତ ହୋଇ ନାହିଁ, ବରଂ ଯେପରି ଆମ୍ଭେମାନେ ସମସ୍ତ ବିଷୟରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସତ୍ୟ କହିଥିଲୁ, ସେହିପରି ତୀତସଙ୍କ ସମ୍ମୁଖରେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଦର୍ପ ମଧ୍ୟ ସତ୍ୟ ବୋଲି ଜଣାଯାଇଅଛି ।
\s5
\v 15 ଆଉ, କିପରି ଭୟ ଓ କମ୍ପରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ତାଙ୍କୁ ଗ୍ରହଣ କରି ସମସ୍ତେ ତାଙ୍କର ବାଧ୍ୟ ହେଲ, ଏହା ସ୍ମରଣ କରି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ତାଙ୍କ ଅନ୍ତରର ସ୍ନେହ ଅଧିକ ବୃଦ୍ଧିପାଇଅଛି ।
\v 16 ମୁଁ ଯେ ସର୍ବ ବିଷୟରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କଠାରେ ପୂର୍ଣ୍ଣବିଶ୍ୱାସ କରି ପାରେ, ଏଥିପାଇଁ ଆନନ୍ଦ କରୁଅଛି ।
\s5
\c 8
\p
\v 1 ହେ ଭାଇମାନେ, ମାକିଦନିଆର ମଣ୍ଡଳୀସମୂହ ମଧ୍ୟରେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ଅନୁଗ୍ରହର କାର୍ଯ୍ୟ ଯେପରି ପ୍ରକାଶିତ ହୋଇଅଛି, ତାହା ଆମ୍ଭେମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଜଣାଉଅଛୁ;
\v 2 ସେମାନେ ମହା କ୍ଳେଶରୂପ ପରୀକ୍ଷାରେ ପଡ଼ିଲେ ହେଁ ସେମାନଙ୍କର ମହାନନ୍ଦ ଭୀଷଣ ଦରିଦ୍ରତା ମଧ୍ୟରେ ସୁଦ୍ଧା ଯିରୁଶାଲମର ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଦାନ ସଂଗ୍ରହ ମାଧ୍ୟମରେ ପ୍ରକାଶିତ ହେଉଛି ।
\s5
\v 3 କାରଣ ମୁଁ ସାକ୍ଷ୍ୟ ଦେଉଅଛି ଯେ, ସେମାନଙ୍କ ଶକ୍ତି ଅନୁସାରେ, ବରଂ ସେମାନଙ୍କ ଶକ୍ତିର ଅତିରିକ୍ତ ଭାବରେ ସେମାନେ ଦାନ କଲେ;
\v 4 ସାଧୁମାନଙ୍କ ସେବାର ସହଭାଗିତାରୂପ ଅନୁଗ୍ରହ ପ୍ରାପ୍ତ ହେବା ନିମନ୍ତେ ସେମାନେ ସ୍ଵେଚ୍ଛାରେ ବହୁତ ବିନତିସହ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ନିବେଦନ କଲେ;
\v 5 ଏଥିରେ ସେମାନେ ଯେ କେବଳ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଆଶାନୁସାରେ କଲେ, ତାହା ନୁହେଁ, ମାତ୍ର ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଇଚ୍ଛା ଦ୍ୱାରା ଚାଳିତ ହୋଇ ପ୍ରଥମେ ଆପଣା ଆପଣାକୁ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ନିକଟରେ ଏବଂ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ସମର୍ପଣ କଲେ ।
\s5
\v 6 ଏଣୁ ତୀତସ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଏହି ଅନୁଗ୍ରହ କାର୍ଯ୍ୟ ଯେଉଁ ପ୍ରକାରେ ଆରମ୍ଭ କରିଥିଲେ, ସେହି ପ୍ରକାରେ ତାହା ଯେପରି ସମାପ୍ତ ମଧ୍ୟ କରନ୍ତି, ଏଥି ନିମନ୍ତେ ତାହାଙ୍କୁ ଉତ୍ସାହ ଦେଲୁ ।
\v 7 ଆଉ, ବିଶ୍ୱାସ, ଉତ୍ସାହର ବାକ୍ୟ, ଜ୍ଞାନ ଓ କାର୍ଯ୍ୟ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣରେ ଉଦ୍‌ଯୋଗ, ପୁଣି, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ତୁମର ପ୍ରେମ, ଏହିପରି ସମସ୍ତ ବିଷୟ ଯେପରି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କଠାରେ ପ୍ରଚୁରଭାବେ ଦେଖାଯାଉଅଛି, ସେହିପରି ଏହି ଅନୁଗ୍ରହ କାର୍ଯ୍ୟ ମଧ୍ୟ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କଠାରେ ପ୍ରଚୁରଭାବେ ଦେଖାଯାଉ ।
\s5
\v 8 ମୁଁ ଆଦେଶ ଦେଲା ପରି କହୁ ନାହିଁ, ମାତ୍ର ଅନ୍ୟମାନଙ୍କ ଉଦ୍‌ଯୋଗଉଲ୍ଲେଖ କରି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରେମର ସରଳତା ମଧ୍ୟ ସପ୍ରମାଣ କରିବା ନିମନ୍ତେ କହୁଅଛି ।
\v 9 କାରଣ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଅନୁଗ୍ରହ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜାଣ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେପରି ତାହାଙ୍କ ଦରିଦ୍ରତା ଦ୍ୱାରା ଧନବାନ ହୁଅ, ଏଥିପାଇଁ ସେ ଧନୀ ହେଲେ ହେଁ କିପରି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଦରିଦ୍ର ହେଲେ ।
\s5
\v 10 ଏ ସମ୍ବନ୍ଧରେ ମୋର ମତ ଏହି, ତାହା ତ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ହିତଜନକ, ଯେଣୁ ଗତ ବର୍ଷରୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେ ପ୍ରଥମ କରି କାର୍ଯ୍ୟ କରିବାକୁ ଆରମ୍ଭ କଲ, ତାହା ନୁହେଁ, ମାତ୍ର ଏହା କରିବା ନିମନ୍ତେ ପ୍ରଥମରେ ଇଚ୍ଛା ସୁଦ୍ଧା କରିଥିଲ;
\v 11 ଏବେ ସେହି କର୍ମ ମଧ୍ୟ ସମାପ୍ତ କର, ଯେପରି ଇଚ୍ଛା କରିବାରେ ଯେପ୍ରକାର ଆଗ୍ରହଭାବ ଥିଲା, ସେହି ପ୍ରକାରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଅବସ୍ଥା ପ୍ରମାଣେ କାର୍ଯ୍ୟ ମଧ୍ୟ ସମାପ୍ତ ହେବ ।
\v 12 କାରଣ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ଯଦି ଆଗ୍ରହଭାବ ଥାଏ, ଈଶ୍ୱର ତୁମର କାର୍ଯ୍ୟକୁ ଗ୍ରହଣ କରିବେ, ତୁମର ଯେଉଁ ଅର୍ଥ ଅଛି, ସେଥିରୁ ଦାନ କରି କାର୍ଯ୍ୟ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ କର । ଯାହା ନାହିଁ ତାହା ତୁମେ ଦେଇ ପାର ନାହିଁ ।
\s5
\v 13 ଯେଣୁ ଅନ୍ୟମାନେ ଯେପରି ସୁଖ ପାଆନ୍ତି, ଆଉ ତୁମ୍ଭେମାନେ କ୍ଳେଶ ପାଅ, ଏଥିପାଇଁ ମୁଁ ଏହା କହୁ ନାହିଁ;
\v 14 ମାତ୍ର ସାମ୍ୟଭାବ ଦେଖାଯିବା ନିମନ୍ତେ ବର୍ତ୍ତମାନ ସମୟରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରାଚୁର୍ଯ୍ୟ ଦ୍ୱାରା ସେମାନଙ୍କ ଅଭାବ ପୂରଣ ହେଉଅଛି, ଯେପରି ସେମାନଙ୍କ ପ୍ରାଚୁର୍ଯ୍ୟ ମଧ୍ୟ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଅଭାବ ପୂରଣ କରିବ, ଆଉ ଏହି ପ୍ରକାରେ ସାମ୍ୟଭାବ ଦେଖାଯିବ,
\v 15 ଯେପରି ଲେଖା ଅଛି, “ଯେ ଅଧିକ ସଂଗ୍ରହ କଲା, ତାହାର ବଳିଲା ନାହିଁ, ଆଉ ଯେ ଅଳ୍ପ ସଂଗ୍ରହ କଲା, ତାହାର ଅଭାବ ହେଲା ନାହିଁ '।
\s5
\v 16 କିନ୍ତୁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କର ଧନ୍ୟବାଦ ହେଉ, ସେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ତୀତସଙ୍କ ହୃଦୟରେ ସମାନ ଉଦ୍‌ଯୋଗ ଜନ୍ମାଇଅଛନ୍ତି;
\v 17 କାରଣ ସେ ଯେ କେବଳ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଅନୁରୋଧ ଗ୍ରହଣ କଲେ, ତାହା ନୁହେଁ, ମାତ୍ର ସେ ନିଜେ ଅତ୍ୟନ୍ତ ଉଦ୍‌ଯୋଗୀ ହୋଇ ସ୍ୱେଚ୍ଛାରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ଯାଉଅଛନ୍ତି ।
\s5
\v 18 ପୁଣି, ତାଙ୍କ ସଙ୍ଗେ ଆମ୍ଭେମାନେ ଆଉ ଜଣେ ଭାଇଙ୍କୁ ପଠାଉଅଛୁ; ସୁସମାଚାର ପ୍ରଚାର ସମ୍ବନ୍ଧରେ ତାଙ୍କ ପ୍ରଶଂସା ସମୁଦାୟ ମଣ୍ଡଳୀରେ ବ୍ୟାପିଯାଇଅଛି,
\v 19 କେବଳ ତାହା ନୁହେଁ, କିନ୍ତୁ ସେ ମଧ୍ୟ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ସେବା ଦ୍ୱାରା ସାଧିତ ଏହି ଅନୁଗ୍ରହ କାର୍ଯ୍ୟ ସମ୍ବନ୍ଧରେ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଗୌରବ ଓ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଆଗ୍ରହଭାବ ନିମନ୍ତେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ସହଯାତ୍ରୀ ହେବା ପାଇଁ ମଣ୍ଡଳୀସମୂହ ଦ୍ୱାରା ନିଯୁକ୍ତ ହୋଇଅଛନ୍ତି;
\s5
\v 20 ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ସାଧିତ ଏହି ସେବାସ୍ୱରୂପ ପ୍ରଚୁର ଦାନ ବିଷୟରେ କେହି ଯେପରି ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଦୋଷୀ ନ କରେ, ସେଥିପାଇଁ ସାବଧାନ ହେଉଅଛୁ;
\v 21 କାରଣ କେବଳ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଦୃଷ୍ଟିରେ ନୁହେଁ, କିନ୍ତୁ ମନୁଷ୍ୟମାନଙ୍କ ଦୃଷ୍ଟିରେ ମଧ୍ୟ ଯାହାସବୁ ଉତ୍ତମ, ସେହି ସବୁ ଆମ୍ଭେମାନେ ବିବେଚନା କରୁ ।
\s5
\v 22 ପୁଣି, ଆମ୍ଭେମାନେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ଆଉ ଜଣେ ଭାଇଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ସେମାନଙ୍କ ସଙ୍ଗେ ପଠାଉଅଛୁ, ତାଙ୍କୁ ଆମ୍ଭେମାନେ ଅନେକ ବିଷୟରେ ଅନେକ ଥର ଉଦ୍‌ଯୋଗୀ ବୋଲି ପ୍ରମାଣ ପାଇଅଛୁ, ପୁଣି, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କଠାରେ ଦୃଢ଼ ବିଶ୍ୱାସ କରିବାରୁ ସେ ଏବେ ଆହୁରି ଅଧିକ ଉଦ୍‌ଯୋଗୀ ହୋଇଅଛନ୍ତି ।
\v 23 ତୀତସଙ୍କ ବିଷୟରେ ଯଦି କେହି ପଚାରେ, ସେ ମୋହର ସହଭାଗୀ ଓ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ମୋହର ସହକର୍ମୀ; କିଅବା ଯଦି ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଭାଇମାନଙ୍କ ସମ୍ବନ୍ଧରେ ପଚାରେ, ସେମାନେ ମଣ୍ଡଳୀସମୂହ ଦ୍ୱାରା ପ୍ରେରିତ, ପୁଣି, ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଗୌରବ ସ୍ୱରୂପ ।
\v 24 ଅତଏବ, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରେମ ଓ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ବିଷୟରେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଦର୍ପର ପ୍ରମାଣ ମଣ୍ଡଳୀସମୂହର ସମ୍ମୁଖରେ ସେମାନଙ୍କୁ ଦେଖାଅ ।
\s5
\c 9
\p
\v 1 ପ୍ରକୃତରେ ଯିରୁଶାଲମର ସାଧୁମାନଙ୍କ ଏପ୍ରକାର ସେବା ସମ୍ବନ୍ଧରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ଲେଖିବା ମୋ' ପକ୍ଷରେ ବାହୁଲ୍ୟମାତ୍ର;
\v 2 କାରଣ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ଆଗ୍ରହ ଜାଣେ, ଆଉ ସେ ସମ୍ବନ୍ଧରେ ମାକିଦନିଆ ଲୋକମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ବିଷୟରେ ମୁଁ ଦର୍ପ କରେ ଯେ, ଆଖାୟା ଗତ ବର୍ଷରୁ ପ୍ରସ୍ତୁତ ହେଲାଣି, ପୁଣି, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଉଦ୍‌ଯୋଗ ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଅଧିକାଂଶ ଲୋକଙ୍କୁ ଉତ୍ସାହିତ କରିଅଛି।
\s5
\v 3 ତଥାପି ମୁଁ ଭାଇମାନଙ୍କୁ ପଠାଉଅଛି, ଯେପରି ଏ ସମ୍ବନ୍ଧରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ବିଷୟରେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଦର୍ପ ବ୍ୟର୍ଥ ନ ହୁଏ, ପୁଣି, ମୋହର କଥାନୁସାରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ପ୍ରସ୍ତୁତ ହୁଅ,
\v 4 କାଳେ ମାକିଦନିଆର କୌଣସି ଲୋକ ଯେବେ ମୋ' ସାଙ୍ଗରେ ଆସି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଅପ୍ରସ୍ତୁତ ଦେଖନ୍ତି, ତେବେ (ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ କଥା ତେଣେ ଥାଉ) ଆମ୍ଭେମାନେ ଏହି ଦୃଢ଼ ବିଶ୍ୱାସ ବିଷୟରେ ଲଜ୍ଜିତ ହେବା ।
\v 5 ଏଣୁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ପୂର୍ବରୁ ପ୍ରତିଜ୍ଞା କରିଥିବା ଦାନ ଯେପରି କୃପଣତାର ବିଷୟ ନ ହୋଇ ସ୍ୱଚ୍ଛନ୍ଦତାର ବିଷୟ ହୁଏ, ଏଥି ନିମନ୍ତେ ପୂର୍ବରୁ ସେହି ଦାନସଂଗ୍ରହର ଆୟୋଜନ କରିବାକୁ ଆଗେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ଯିବା ପାଇଁ ମୁଁ ଭାଇମାନଙ୍କୁ ଅନୁରୋଧ କରିବାକୁ ଆବଶ୍ୟକ ମନେ କଲି ।
\s5
\v 6 କିନ୍ତୁ ଏହା ସତ୍ୟ, ଯେ ଅଳ୍ପ ବୁଣେ, ସେ ମଧ୍ୟ ଅଳ୍ପ କାଟିବ; ଆଉ ଯେ ପ୍ରଚୁର ବୁଣେ, ସେ ମଧ୍ୟ ପ୍ରଚୁର କାଟିବ ।
\v 7 ପ୍ରତ୍ୟେକ ଜଣ ଆପଣା ହୃଦୟରେ ଯେପରି ସଂକଳ୍ପ କରିଅଛି, ସେହିପରି କରୁ, କୁଣ୍ଠିତ ଭାବରେ ନୁହେଁ ଅବା ବାଧ୍ୟବାଧକତା ହେତୁରୁ ନୁହେଁ; କାରଣ ଈଶ୍ୱର ହୃଷ୍ଟଚିତ୍ତଦାତାକୁ ଭଲ ପାଆନ୍ତି ।
\s5
\v 8 ଆଉ, ସମସ୍ତ ବିଷୟ ସର୍ବଦା ଯଥେଷ୍ଟ ରୂପେ ପାଇ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେପରି ସମସ୍ତ ଉତ୍ତମ କର୍ମ ନିମନ୍ତେ ଅଧିକରୁ ଅଧିକତର ଦାନ କରି ପାର, ଏଥି ନିମନ୍ତେ ଈଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସର୍ବ ପ୍ରକାର ଅନୁଗ୍ରହ ପ୍ରଚୁର ଭାବରେ ଦେବାକୁ ସମର୍ଥ ଅଟନ୍ତି,
\v 9 ଯେପରି ଲେଖା ଅଛି, “ସେ ମୁକ୍ତ ହସ୍ତରେ ବିତରଣ କରିଅଛି, ସେ ଦରିଦ୍ରମାନଙ୍କୁ ଦାନ ଦେଇଅଛି, ତାହାର ଧାର୍ମିକତା ଅନନ୍ତକାଳସ୍ଥାୟୀ ।”
\s5
\v 10 ଆଉ, ଯେ ବୀଜବପନକାରୀକୁ ବୀଜ ଓ ଭୋଜନ ନିମନ୍ତେ ଆହାର ଯୋଗାନ୍ତି, ସେ ବୁଣିବା ନିମନ୍ତେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ବୀଜ ଯୋଗାଇବେ ଓ ତାହା ବଢ଼ାଇବେ, ପୁଣି, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଧାର୍ମିକତାର ଫଳ ବୃଦ୍ଧି କରିବେ;
\v 11 ଏହିପରି ତୁମ୍ଭେମାନେ ସବୁ ବିଷୟରେ ଧନୀ ହୋଇ ସର୍ବ ପ୍ରକାର ବଦାନ୍ୟତା ଦେଖାଇ ପାରିବ, ଆଉ ତାହା ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଧନ୍ୟବାଦର କାରଣ ହେବ ।
\s5
\v 12 କାରଣ ଏହି ଦାନରୂପ ସେବା ଯେ କେବଳ ସାଧୁମାନଙ୍କର ଅଭାବ ପୂରଣ କରୁଅଛି, ତାହା ନୁହେଁ, ମାତ୍ର ତଦ୍ଦ୍ୱାରା ମଧ୍ୟ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ବହୁ ଧନ୍ୟବାଦ ଉଛୁଳି ଉଠିବ,
\v 13 ଅର୍ଥାତ୍‍ ଏହି ସେବା କର୍ମର ପ୍ରମାଣ ପାଇ ଲୋକେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସ୍ୱୀକାର କରୁଥିବା ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ସୁସମାଚାର ପ୍ରତିବାଧ୍ୟତା, ପୁଣି, ସାଧୁମାନଙ୍କ ଓ ସମସ୍ତଙ୍କ ପ୍ରତି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସହଭାଗିତାର ସରଳତା ସକାଶେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ମହିମା କୀର୍ତ୍ତନ କରୁଅଛନ୍ତି,
\v 14 ଆଉ, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଅତ୍ୟଧିକ ଅନୁଗ୍ରହ ହେତୁ ସେମାନେ ମଧ୍ୟ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ପ୍ରାର୍ଥନା କରୁ କରୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ପ୍ରତି ଅନୁରକ୍ତ ଅଟନ୍ତି ।
\v 15 ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଅକଥନୀୟ ଦାନ ନିମନ୍ତେ ତାହାଙ୍କର ଧନ୍ୟବାଦ ହେଉ ।
\s5
\c 10
\p
\v 1 ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସାକ୍ଷାତରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ନମ୍ର, କିନ୍ତୁ ଅସାକ୍ଷାତରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ସାହସିକ ଯେ ମୁଁ ପାଉଲ, ମୁଁ ନିଜେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ମୃଦୁ ଓ କୋମଳ ଭାବ ସ୍ମରଣ କରାଇ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଅନୁରୋଧ କରେ;
\v 2 ହଁ, ମୁଁ ପ୍ରାର୍ଥନା କରୁଅଛି ଯେ, ଆମ୍ଭେମାନେ ଶାରୀରିକ ଭାବାନୁସାରେ ଆଚରଣ କରୁଅଛୁ ବୋଲି ଯେଉଁମାନେ ମନେ କରନ୍ତି, ଏପରି କାହାରି କାହାରି ବିରୁଦ୍ଧରେ ସାହସ ଦେଖାଇବା ନିମନ୍ତେ ମୁଁ ଯେଉଁ ସଂକଳ୍ପ କରିଅଛି, ଉପସ୍ଥିତ ହୋଇ ଯେପରି ମୋତେ ସେହି ପ୍ରକାର ସାହସ ଦେଖାଇବାକୁ ନ ହୁଏ;
\s5
\v 3 କାରଣ ଆମ୍ଭେମାନେ ଶରୀରରେ ଥାଇ ଆଚରଣ କରୁଅଛୁ ସତ୍ୟ, କିନ୍ତୁ ଆମ୍ଭେମାନେ ଶାରୀରିକ ଭାବରେ ଯୁଦ୍ଧ କରୁ ନାହୁଁ,
\v 4 (ଯେଣୁ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଯୁଦ୍ଧର ଅସ୍ତ୍ରଶସ୍ତ୍ର ଶାରୀରିକ ନୁହେଁ, ମାତ୍ର ଦୃଢ଼ ଗଡ଼ ଭୂମିସାତ୍‍ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଦୃଷ୍ଟିରେ ସେହି ସବୁ ଶକ୍ତିଯୁକ୍ତ ଅଟେ);
\s5
\v 5 ଆମ୍ଭେମାନେ ତର୍କବିତର୍କସବୁ ଓ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଜ୍ଞାନବିରୁଦ୍ଧରେ ଉତ୍ଥିତ ସମସ୍ତ ଉଚ୍ଚ ବିଷୟ ଭୂମିସାତ୍‍ କରୁ, ପୁଣି, ପ୍ରତ୍ୟେକ କଳ୍ପନାକୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ବାଧ୍ୟ ହେବା ନିମନ୍ତେ ବନ୍ଦୀ କରୁ,
\v 6 ଆଉ, ଯେତେବେଳେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ରୂପେ ବାଧ୍ୟ ହେବ, ସେତେବେଳେ ସମସ୍ତ ଅବାଧ୍ୟତାର ପ୍ରତିକାର କରିବା ନିମନ୍ତେ ଆମ୍ଭେମାନେ ପ୍ରସ୍ତୁତ ଅଛୁ ।
\s5
\v 7 ତୁମ୍ଭେମାନେ ବାହ୍ୟ ବିଷୟସବୁ ଦେଖୁଅଛ । ଯଦି କେହି ଆପଣାକୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କର ବୋଲି ବିଶ୍ୱାସ କରେ, ତେବେ ସେ ଯେପରି ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କର, ଆମ୍ଭେମାନେ ମଧ୍ୟ ଯେ ସେହିପରି ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କର, ଏହା ସେ ପୁଣି, ଆପେ ବିବେଚନା କରୁ ।
\v 8 କାରଣ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଅଧିକାର ସମ୍ବନ୍ଧରେ ମୁଁ କିଛି ଅଧିକ ଦର୍ପ କଲେ ସୁଦ୍ଧା ଲଜ୍ଜା ପାଇବି ନାହିଁ; ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଭୂମିସାତ୍‍ କରିବା ନିମନ୍ତେ ପ୍ରଭୁ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଏହି ଅଧିକାର ନ ଦେଇ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ଗଠନ ନିମନ୍ତେ ଦେଇଅଛନ୍ତି;
\s5
\v 9 ମୋହର ପତ୍ରଗୁଡ଼ିକ ଦ୍ୱାରା ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଭୟମାତ୍ର ଦେଖାଉଅଛି ବୋଲି ବୋଧ ନ ହେଉ ।
\v 10 କାରଣ ସେମାନେ କହନ୍ତି, ତାହାର ପତ୍ରସବୁ ଗୁରୁଭାବପୂର୍ଣ୍ଣ ଓ ଶକ୍ତିଯୁକ୍ତ, ମାତ୍ର ସାକ୍ଷାତରେ ତାହାର ଶରୀର ଦୁର୍ବଳ ଓ ତାହାର ବାକ୍ୟ ତୁଚ୍ଛନୀୟ ।
\s5
\v 11 ଆମ୍ଭେମାନେ ଅନୁପସ୍ଥିତ ଥିବା ସମୟରେ ପତ୍ର ଦ୍ୱାରା ବାକ୍ୟରେ ଯେପରି, ଉପସ୍ଥିତ ଥିବା ସମୟରେ କାର୍ଯ୍ୟରେ ମଧ୍ୟ ସେହିପରି, ଏହା ଏହିପରି ଲୋକେ ବୁଝନ୍ତୁ ।
\v 12 କାରଣ ଯେଉଁମାନେ ଆତ୍ମପ୍ରଶଂସା କରନ୍ତି, ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କାହାରି କାହାରି ସାଙ୍ଗରେ ନିଜର ଗଣନା ବା ତୁଳନା କରିବାକୁ ଆମ୍ଭେମାନେ ସାହସ କରୁ ନାହୁଁ; କିନ୍ତୁ ସେମାନେ ନିଜେ ନିଜେ ନିଜ ଦ୍ୱାରା ନିଜର ପରିମାଣ ଓ ନିଜ ସହିତ ନିଜର ତୁଳନା କରି ନିର୍ବୋଧତା ପ୍ରକାଶ କରନ୍ତି ।
\s5
\v 13 କିନ୍ତୁ ଆମ୍ଭେମାନେ ଦର୍ପର ସୀମା ଲଙ୍ଘନ କରିବୁ ନାହିଁ; ମାତ୍ର ତୁମ୍ଭେମାନେ ମଧ୍ୟ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ସୀମାର ଅନ୍ତର୍ଭୁକ୍ତ ହେବା ପାଇଁ ଈଶ୍ୱର ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ପରିମାଣ ସ୍ୱରୂପେ ଯେଉଁ ସୀମା ନିରୂପଣ କରିଅଛନ୍ତି, ସେଥିର ପରିମାଣ ଅନୁସାରେ ଦର୍ପ କରିବ ।
\v 14 ଈଶ୍ୱର ଆମକୁ ଯେଉଁ କ୍ଷେତ୍ରରେ କାର୍ଯ୍ୟଭାର ଦେଇଥିଲେ, ତାହାର ସୀମା ଲଙ୍ଘନ କରି ନାହୁଁ । ତୁମର କ୍ଷେତ୍ର ଆମର କାର୍ଯ୍ୟସ୍ଥଳ ଥିଲା, ଏବଂ ଆମ୍ଭେମାନେ ପ୍ରଥମେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ସୁସମାଚାର ପ୍ରଚାର କରିଥିଲୁ ।
\s5
\v 15 ଆମ୍ଭେମାନେ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କର ଈଶ୍ୱର ଦତ୍ତ କାର୍ଯ୍ୟ ସମ୍ପର୍କରେ ଦର୍ପ କରୁ ନାହୁଁ । ମାତ୍ର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ବିଶ୍ୱାସ ବୃଦ୍ଧି ପାଉ, ଯେପରି ଈଶ୍ୱର ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଅଧିକରୁ ଅଧିକ ଅଞ୍ଚଳରେ କାର୍ଯ୍ୟ କରିବାକୁ ନିଯୁକ୍ତି କରିବେ ।
\v 16 ପୁଣି, ଆମ୍ଭେମାନେ ଅନ୍ୟର ସୀମା ମଧ୍ୟରେ ତାହାରକୃତ କର୍ମ ବିଷୟରେ ଦର୍ପ ନ କରି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପରବର୍ତ୍ତୀ ଅଞ୍ଚଳମାନଙ୍କରେ ଯେପରି ସୁସମାଚାର ପ୍ରଚାର କରି ପାରିବା, ଏହା ଭରସା କରୁଅଛୁ ।
\s5
\v 17 ଶାସ୍ତ୍ର କହେ, ଯେ ଦର୍ପ କରେ, ସେ ପ୍ରଭୁଙ୍କଠାରେ ଦର୍ପ କରୁ ।
\v 18 କାରଣ ଯେ ନିଜର ପ୍ରଶଂସା କରେ, ସେ ପରୀକ୍ଷାସିଦ୍ଧ ନୁହେଁ, ମାତ୍ର ପ୍ରଭୁ ଯାହାର ପ୍ରଶଂସା କରନ୍ତି, ସେ ପରୀକ୍ଷାସିଦ୍ଧ ।
\s5
\c 11
\p
\v 1 ନିଜର ପ୍ରଶଂସା କରିବା ବ୍ୟକ୍ତି ପକ୍ଷରେ ମୂର୍ଖତା ଅଟେ, ମାତ୍ର ମୁଁ ତାହା କରୁଅଛି । ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୋ' ପ୍ରତି ସହିଷ୍ଣୁ ହୁଅ ।
\v 2 କାରଣ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବିଷୟକ ଉଦ୍‌ଯୋଗରେ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଉଦ୍‌ଯୋଗୀ, ଯେଣୁ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସତୀ କନ୍ୟା ସଦୃଶ ଏକ ସ୍ୱାମୀଠାରେ, ଅର୍ଥାତ୍‍, ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରେ, ସମର୍ପଣ କରିବା ନିମନ୍ତେ ବାଗ୍‍ଦାନ କରିଅଛି ।
\s5
\v 3 କିନ୍ତୁ ସର୍ପ ଆପଣା ଧୂର୍ତ୍ତତାରେ ହବାଙ୍କୁ ଯେପରି ଭୁଲାଇଲା, ସେହିପରି କାଳେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମନ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ପ୍ରତି ସରଳତା ଓ ପବିତ୍ରତାରୁ ଭ୍ରଷ୍ଟ ହୁଏ, ମୋହର ଏହି ଭୟ ହେଉଅଛି ।
\v 4 କାରଣ ଯେଉଁ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ଆମ୍ଭେମାନେ ପ୍ରଚାର କଲୁ ନାହିଁ, ଏପରି ଅନ୍ୟ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ଯଦି କେହି ଆସି ପ୍ରଚାର କରେ, ବା ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଆତ୍ମା ବ୍ୟତୀତ ଅନ୍ୟ ଏକ ଆତ୍ମା ପ୍ରାପ୍ତ ହୁଅ, ଅବା ଅନ୍ୟ ଏକପ୍ରକାର ସୁସମାଚାର ପ୍ରାପ୍ତ ହୁଅ, ତାହାହେଲେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ତ ବଡ଼ ସହିଷ୍ଣୁ ।
\s5
\v 5 କାରଣ ସେହି ଶ୍ରେଷ୍ଠତର ପ୍ରେରିତମାନଙ୍କଠାରୁ ମୁଁ ଯେକୌଣସି ପ୍ରକାରେ କ୍ଷୁଦ୍ର ନୁହେଁ, ଏହା ମନେ କରୁଅଛି ।
\v 6 କିନ୍ତୁ ଯଦ୍ୟପି ମୁଁ ବକ୍ତୃତାରେ ପାରଙ୍ଗମ ନୁହେଁ, ତଥାପି ମୁଁ ଜ୍ଞାନରେ ଅପାରଙ୍ଗମ ନୁହେଁ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କରିବା ସମୟରେ ଏହା ତୁମେ ଜାଣ ।
\s5
\v 7 ଅବା ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେପରି ଉନ୍ନତ ହୁଅ, ଏଥି ନିମନ୍ତେ ମୁଁ ଆପଣାକୁ ନମ୍ର କରି ଯେ ବିନାମୂଲ୍ୟରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସୁସମାଚାର ପ୍ରଚାର କଲି, ଏଥିରେ କ'ଣ ପାପ କଲି ?
\v 8 ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ସେବା କରିବା ନିମନ୍ତେ ମୁଁ ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ମଣ୍ଡଳୀସମୂହରୁ ବେତନ ଗ୍ରହଣ କରି କ’ଣ ସେମାନଙ୍କୁ ଲୁଣ୍ଠନ କଲି ?
\v 9 କିନ୍ତୁ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଥିବା ସମୟରେ ଯେତେବେଳେ ଅଭାବଗ୍ରସ୍ତ ହୋଇଥିଲି, ସେତେବେଳେ ମୁଁ କୌଣସି ଲୋକର ଭାର ସ୍ୱରୂପ ହୋଇ ନ ଥିଲି, କାରଣ ମାକିଦନିଆରୁ ଭାଇମାନେ ଆସି ମୋହର ଅଭାବ ପୂରଣ କରିଥିଲେ, ପୁଣି, କୌଣସି ବିଷୟରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ଭାର ସ୍ୱରୂପ ନ ହେବାକୁ ଆପଣା ବିଷୟରେ ଜାଗ୍ରତ ହୋଇଥିଲି, ଆଉ ଜାଗ୍ରତ ହୋଇ ରହିବି ।
\s5
\v 10 ମୁଁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ସମ୍ପର୍କରେ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ସତ୍ୟ ଏବଂ ମୁଁ ତାଙ୍କ ନିମନ୍ତେ କାର୍ଯ୍ୟ କରିଅଛି ବୋଲି ଆଖାୟାର ଅଞ୍ଚଳସମୂହରେ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଜଣାଉଅଛି ।
\v 11 ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପ୍ରେମ କରୁ ନ ଥିବାରୁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କଠାରୁ ଅର୍ଥ ନେଲି ନାହିଁ ବୋଲି କ’ଣ ଭାବୁଅଛ ? ଈଶ୍ୱର ଜାଣନ୍ତି ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପ୍ରେମ କରେ ।
\s5
\v 12 କିନ୍ତୁ ଦର୍ପର ବିଷୟରେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପରି ଦେଖାଯିବା ନିମନ୍ତେ ଯେଉଁମାନେ ସୁଯୋଗ ଅନ୍ୱେଷଣ କରନ୍ତି, ମୁଁ ଯେପରି ସେମାନଙ୍କୁ ସୁଯୋଗ ନ ଦିଏ, ଏଥି ନିମନ୍ତେ ମୁଁ ଯାହା କରୁଅଛି, ତାହା କରୁଥିବି ।
\v 13 କାରଣ ଏହିପରି ଲୋକେ ଭଣ୍ଡ ପ୍ରେରିତ ଓ ଶଠ କାର୍ଯ୍ୟକାରୀ, ସେମାନେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ପ୍ରେରିତମାନଙ୍କ ବେଶ ଧାରଣ କରନ୍ତି ।
\s5
\v 14 ଆଉ ଏହା ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ନୁହେଁ, କାରଣ ଶୟତାନ ନିଜେ ଦୀପ୍ତିମୟ ଦୂତର ବେଶ ଧାରଣ କରେ ।
\v 15 ଅତଏବ, ଯଦି ତାହାର ସେବକମାନେ ମଧ୍ୟ ଧାର୍ମିକତାର ସେବକମାନଙ୍କ ବେଶ ଧାରଣ କରନ୍ତି, ତେବେ ତାହା ବଡ଼ ବିଷୟ ନୁହେଁ; ସେମାନଙ୍କ ଶେଷ ଦଶା ସେମାନଙ୍କ କର୍ମ ଅନୁସାରେ ଘଟିବ ।
\s5
\v 16 ମୁଁ ପୁନର୍ବାର କହୁଅଛି, କେହି ମୋତେ ନିର୍ବୋଧ ମନେ ନ କରୁ; କିନ୍ତୁ ଯଦି ତୁମ୍ଭେମାନେ ସେପରି ମନେ କର, ତେବେ ସୁଦ୍ଧା ମୋତେ ନିର୍ବୋଧ ପରି ଗ୍ରହଣ କର, ଯେପରି ମୁଁ ମଧ୍ୟ ଅଳ୍ପ ଦର୍ପ କରି ପାରେ।
\v 17 ଯେତେବେଳେ ମୁଁ ଏପରି କୁହେ, ପ୍ରଭୁ ମୋ’ ବିଷୟରେ ସେପରି କହନ୍ତି ନାହିଁ, ମାତ୍ର ନିର୍ବୋଧ ତୁଲ୍ୟ ଏପରି କହିଥାଏ ।
\v 18 ଅନେକ ସାଂସାରିକ ଭାବରେ ଦର୍ପ କରୁଥିବାରୁ ମୁଁ ମଧ୍ୟ ଦର୍ପ କରିବି ।
\s5
\v 19 କାରଣ ତୁମ୍ଭେମାନେ ବୁଦ୍ଧିମାନ ଦାସ ବୋଲି ସିନା ଆନନ୍ଦରେ ନିର୍ବୋଧମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ସହିଷ୍ଣୁ ହେଉଅଛ ।
\v 20 ଯେଣୁ ଯଦି କେହି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଦାସ କରି ରଖେ, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସମ୍ପତ୍ତି ଗ୍ରାସ କରେ, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଫାନ୍ଦରେ ପକାଇ ଧରେ, ଅହଂକାର କରେ ବା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମୁହଁରେ ଚାପୁଡ଼ା ମାରେ, ତେବେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ତାହା ସହିଥାଅ ।
\v 21 ମୁଁ ଲଜ୍ଜା ସହ ସ୍ୱୀକାର କରୁଅଛି ଯେ, ଆମ୍ଭେମାନେ ତ ଦୁର୍ବଳ ହୋଇଅଛୁ। ତଥାପି ଯେକୌଣସି ବିଷୟରେ କେହି ସାହସୀ ଅଟେ (ମୁଁ ନିର୍ବୋଧତାରେ କହୁଅଛି), ମୁଁ ମଧ୍ୟ ସାହସୀ ।
\s5
\v 22 ସେମାନେ କି ଏବ୍ରୀୟ ? ମୁଁ ମଧ୍ୟ ଏବ୍ରୀୟ । ସେମାନେ କି ଇସ୍ରାଏଲୀୟ ? ମୁଁ ମଧ୍ୟ ଇସ୍ରାଏଲୀୟ । ସେମାନେ କି ଅବ୍ରହାମଙ୍କ ସନ୍ତାନ ? ମୁଁ ମଧ୍ୟ ଅବ୍ରହାମଙ୍କ ସନ୍ତାନ ।
\v 23 ସେମାନେ କି ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ସେବକ ? (ମୁଁ ପାଗଳପରି କହୁଅଛି), ମୁଁ ଅଧିକ ରୂପେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କର ସେବକ । ଅଧିକ ପରିଶ୍ରମ କରିବାରେ, ଅଧିକ କାରାବାସ ଭୋଗରେ, ଅପରିମିତ ପ୍ରହାର ସହ୍ୟ କରିବାରେ, ବାରମ୍ବାର ମୃତ୍ୟୁର ସମ୍ମୁଖୀନ ହେବାରେ ମୁଁ ଅଗ୍ରଣୀ ।
\s5
\v 24 ମୁଁ ଯିହୂଦୀମାନଙ୍କଠାରୁ ପାଞ୍ଚ ଥର ଅଣଚାଳିଶି ପ୍ରହାର ପାଇଅଛି,
\v 25 ତିନି ଥର ବେତ୍ରାଘାତ, ଥରେ ପ୍ରସ୍ତରାଘାତ, ତିନି ଥର ଜାହାଜ ଭଙ୍ଗ ସହିଅଛି, ଅଗାଧ ଜଳରେ ଦିବାରାତ୍ର କ୍ଷେପଣ କରିଅଛି,
\v 26 ଅନେକ ଥର ଯାତ୍ରା କରିବାରେ, ନଦୀର ବିପଦରେ, ଡକାଇତଙ୍କ ବିପଦରେ, ସ୍ୱଜାତିଠାରୁ ବିପଦରେ, ଅଣଯିହୂଦୀମାନଙ୍କଠାରୁ ବିପଦରେ, ନଗରର ବିପଦରେ, ପ୍ରାନ୍ତରର ବିପଦରେ, ସମୁଦ୍ରର ବିପଦରେ,
\s5
\v 27 ଭଣ୍ଡ ଭାଇମାନଙ୍କଠାରୁ ବିପଦରେ, ପରିଶ୍ରମ ଓ କଷ୍ଟ ଭୋଗରେ, ଅନେକ ଥର ଉଜାଗରରେ, କ୍ଷୁଧା ଓ ତୃଷ୍ଣାରେ, ଅନେକ ଥର ଉପବାସରେ, ଶୀତ ଓ ଉଲଙ୍ଗତାରେ ମୁଁ କଠିନ ପରିଶ୍ରମ କରିଛି ।
\v 28 ଅବଶିଷ୍ଟ ସମସ୍ତ ବିଷୟ ଛଡ଼ା ଆଉ ଗୋଟିଏ ବିଷୟ ପ୍ରତିଦିନ ମୋ' ଉପରେ ମାଡ଼ିପଡ଼ୁଅଛି, ଅର୍ଥାତ୍‍ ମଣ୍ଡଳୀସମୂହ ନିମନ୍ତେ ଚିନ୍ତା ।
\v 29 କେହି ଦୁର୍ବଳ ହେଲେ ମୁଁ କ'ଣ ଦୁର୍ବଳ ନୁହେଁ ? କେହି ବିଘ୍ନ ପାଇଲେ ମୁଁ କ'ଣ ଉତ୍ତପ୍ତ ହୁଏ ନାହିଁ ?
\s5
\v 30 ଯଦି ମୋହର ଦର୍ପ କରିବାର ଆବଶ୍ୟକ ହୁଏ, ତେବେ ମୁଁ ମୋହର ଦୁର୍ବଳତା ବିଷୟରେ ଦର୍ପ କରିବି ।
\v 31 ମୁଁ ଯେ ମିଥ୍ୟା କହୁ ନାହିଁ, ଏହା ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁଙ୍କ ଈଶ୍ୱର ଓ ପିତା ଜାଣନ୍ତି; ସେ ଯୁଗେ ଯୁଗେ ଧନ୍ୟ ।
\s5
\v 32 ଦମ୍ମେସକରେ ହାରେତା ରାଜାଙ୍କ ଶାସନକର୍ତ୍ତା ମୋତେ ଧରିବା ନିମନ୍ତେ ଉକ୍ତ ସହରରେ ପ୍ରହରୀମାନଙ୍କୁ ଜଗାଇଥିଲେ,
\v 33 ଆଉ ଟୋକାଇରେ ଗୋଟିଏ ଝରକା ବାଟେ ପାଚେରିଦେଇ ମୋତେ ଓହ୍ଲାଇ ଦିଆଗଲା, ପୁଣି, ମୁଁ ତାଙ୍କ ହସ୍ତରୁ ରକ୍ଷା ପାଇଲି ।
\s5
\c 12
\p
\v 1 ଯଦ୍ୟପି ଦର୍ପ କରିବା ହିତକର ନୁହେଁ, ତଥାପି ମୋତେ ଦର୍ପ କରିବାକୁ ପଡ଼ୁଅଛି; ମୁଁ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଦର୍ଶନ ଓ ପ୍ରକାଶିତ ବିଷୟ କହିବି ।
\v 2 ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ସହିତ ସଂଯୁକ୍ତ ଯେ ମୁଁ, ଚଉଦବର୍ଷ ପୂର୍ବେ ପ୍ରଭୁ ମୋତେ ତୃତୀୟ ସ୍ୱର୍ଗ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ନେଲେ, (ଶରୀରରେ ଥିଲି କି ଶରୀରର ବାହାରେ ଥିଲି, ମୁଁ ଜାଣେ ନାହିଁ; ଈଶ୍ୱର ଜାଣନ୍ତି) ।
\s5
\v 3 ହଁ, ମୁଁ ପାରଦୀଶକୁ ନୀତ ହେଲି । (ଶରୀରରେ ଥିଲି କି ଶରୀରର ବାହାରେ ଥିଲି, ମୁଁ ଜାଣେ ନାହିଁ; ଈଶ୍ୱର ଜାଣନ୍ତି) ।
\v 4 ଆଉ ଯାହା ମନୁଷ୍ୟ ପକ୍ଷରେ କହିବା ବିଧେୟ ନୁହେଁ, ଏପରି ଅକଥନୀୟ ଏବଂ ପବିତ୍ର ବାକ୍ୟ ଶ୍ରବଣ କଲି ।
\v 5 ଏ ବିଷୟରେ ମୁଁ ଦର୍ପ କରିପାରିବି, ଏସବୁ ଈଶ୍ୱର କରିଛନ୍ତି, ମୁଁ ନୁହେଁ । ମୋର ଦୁର୍ବଳତାରେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଶକ୍ତିର କାର୍ଯ୍ୟ ପାଇଁ ମୁଁ ଦର୍ପ କରିବି ।
\s5
\v 6 ଆଉ ଦର୍ପ କରିବାକୁ ଇଚ୍ଛା କଲେ ହେଁ ମୁଁ ନିର୍ବୋଧ ହେବି ନାହିଁ, ଯେଣୁ ମୁଁ ସତ୍ୟ କହିବି କିନ୍ତୁ କାଳେ କୌଣସି ଲୋକ ମୋତେ ଯେପ୍ରକାର ଦେଖେ କିମ୍ବା ମୋ'ଠାରୁ ଯେପ୍ରକାର ଶୁଣେ, ମୋ' ପ୍ରତି ପ୍ରକାଶିତ ବିଷୟରେ ଅତ୍ୟଧିକ ଶ୍ରେଷ୍ଠତା ହେତୁ ଯେପରି ମୋ' ବିଷୟରେ ଅଧିକ ବୋଧ ନ କରେ, ଏଥିପାଇଁ ମୁଁ କ୍ଷାନ୍ତ ହୋଇଥାଏ ।
\v 7 ଏଣୁ ମୁଁ ଯେପରି ଅତିଶୟ ଗର୍ବୀ ନ ହୁଏ, ଏଥି ନିମନ୍ତେ ମୋହର ଶରୀରରେ ଗୋଟିଏ କଣ୍ଟକ ଦିଆଗଲା, ମୋତେ ପ୍ରହାର କରିବା ପାଇଁ ଶୟତାନର ଦୂତକୁ ପଠାଗଲା, ଯେପରି ମୁଁ ଅତିଶୟ ଗର୍ବୀ ନ ହୁଏ ।
\s5
\v 8 ଯେପରି ତାହା ମୋ'ଠାରୁ ଦୂର ହୁଏ, ଏଥିପାଇଁ ମୁଁ ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ ସେ ବିଷୟରେ ତିନି ଥର ବିନତି କଲି ।
\v 9 ଆଉ, ସେ ମୋତେ କହିଅଛନ୍ତି, ଆମ୍ଭର ଅନୁଗ୍ରହ ତୁମ୍ଭ ନିମନ୍ତେ ଯଥେଷ୍ଟ, କାରଣ ଦୁର୍ବଳତାରେ ଆମ୍ଭର ଶକ୍ତି ସିଦ୍ଧ ହୁଏ । ଅତଏବ, ଯେପରି ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଶକ୍ତି ମୋ ଉପରେ ଅବସ୍ଥାନ କରେ, ଏଥିପାଇଁ ମୁଁ ଅତି ଆନନ୍ଦରେ ବରଂ ମୋହର ଦୁର୍ବଳତାରେ ଦର୍ପ କରିବି ।
\v 10 ତେଣୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଦୁର୍ବଳତାରେ, ଅପମାନରେ, ଦୁର୍ଦ୍ଦଶାରେ, ତାଡ଼ନାରେ, ସଙ୍କଟରେ ମୁଁ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ ହୁଏ; କାରଣ ଯେତେବେଳେ ମୁଁ ଦୁର୍ବଳ, ସେତେବେଳେ ମୁଁ ବଳବାନ ।
\s5
\v 11 ମୁଁ ନିର୍ବୋଧ ହୋଇଅଛି, ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୋତେ ବାଧ୍ୟ କଲ, କାରଣ ମୋର ପ୍ରଶଂସା କରିବା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ଉଚିତ୍ ଥିଲା; ଯେଣୁ ଯଦ୍ୟପି ମୁଁ କିଛି ନୁହେଁ, ତଥାପି କୌଣସି ବିଷୟରେ ସେହି ଶ୍ରେଷ୍ଠତମ ପ୍ରେରିତମାନଙ୍କ ଅପେକ୍ଷା ଊଣା ନୁହେଁ ।
\v 12 ଯେ ସମସ୍ତ ଚିହ୍ନ ଓ ଅଦ୍ଭୁତ କର୍ମ ପୁଣି, ଶକ୍ତିର କାର୍ଯ୍ୟ ପ୍ରେରିତଙ୍କ ଲକ୍ଷଣ ସ୍ୱରୂପ, ସେହି ସବୁ ପ୍ରକୃତରେ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଧୈର୍ଯ୍ୟ ସହକାରେ ସାଧନ କରିଅଛି ।
\v 13 କାରଣ ମୁଁ ନିଜେ ଯେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କଠାରୁ ଅର୍ଥ ଗ୍ରହଣ କରି ନାହିଁ । ଏହି ଗୋଟିଏ ବିଷୟ ଛଡ଼ା ଅବଶିଷ୍ଟ ମଣ୍ଡଳୀସମୂହଠାରୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ କାହିଁରେ ନିକୃଷ୍ଟ ହୋଇନାହଁ । ମୋହର ଏହି ଦୋଷ କ୍ଷମା କର ।
\s5
\v 14 ଦେଖ, ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ଯିବା ନିମନ୍ତେ ଏହି ତୃତୀୟ ଥର ପ୍ରସ୍ତୁତ ଅଛି, ଆଉ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ଭାର ସ୍ୱରୂପ ହେବି ନାହିଁ, କାରଣ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ଧନ ନ ଖୋଜି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଖୋଜୁଅଛି । ଯେଣୁ ସନ୍ତାନସନ୍ତତିମାନଙ୍କର ପିତାମାତାମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ସଞ୍ଚୟ କରିବା ଉଚିତ୍ ନୁହେଁ, ମାତ୍ର ସନ୍ତାନସନ୍ତତିମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ପିତାମାତାଙ୍କର ସଞ୍ଚୟ କରିବା ଉଚିତ୍ ।
\v 15 ଆଉ, ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଆତ୍ମା ନିମନ୍ତେ ମହାନନ୍ଦରେ ବ୍ୟୟ କରିବି, ହଁ, ମୋହର ପ୍ରାଣ ସୁଦ୍ଧା ବ୍ୟୟ କରିବି। ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଅଧିକ ପ୍ରଚୁରଭାବେ ପ୍ରେମ କରୁଅଛି ସେହିପରି ତୁମ୍ଭେମାନେ ମଧ୍ୟ ମୋତେ ଅଧିକ ପ୍ରେମ କର ।
\s5
\v 16 କିନ୍ତୁ ଯାହା ହେଉ, ମୁଁ ନିଜେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଭାରଗ୍ରସ୍ତ କଲି ନାହିଁ, ମାତ୍ର ମୋ’ ଆବଶ୍ୟକତା ନିମନ୍ତେ ନିଜେ ବ୍ୟୟ କରିବାକୁ ମୁଁ ତୁମ ସହିତ ଛଳନା କଲି ।
\v 17 ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ଯେଉଁମାନଙ୍କୁ ପଠାଇଅଛି, ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କୌଣସି ଜଣକ ଦ୍ୱାରା କି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କଠାରୁ କିଛି ଲାଭ କରିଅଛି ?
\v 18 ମୁଁ ତୀତସଙ୍କୁ ଯିବା ନିମନ୍ତେ ଅନୁରୋଧ କରିଥିଲି, ପୁଣି, ତାଙ୍କ ସହିତ ସେହି ଭାଇଙ୍କୁ ପଠାଇଥିଲି । ତୀତସ କି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କଠାରୁ କିଛି ଲାଭ କରିଅଛନ୍ତି ? ଆମ୍ଭେମାନେ କ'ଣ ଏକ ଆତ୍ମାରେ ଆଚରଣ କରି ନାହୁଁ ? ଆମ୍ଭେମାନେ କ'ଣ ଏକ ପଦଚିହ୍ନରେ ଗମନ କରି ନାହୁଁ ?
\s5
\v 19 ଏପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଭାବୁଅଛ ଯେ, ଆମ୍ଭେମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ଦୋଷ କଟାଉଅଛୁ । ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସାକ୍ଷାତରେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ସେବକ ସ୍ୱରୂପେ ଆମ୍ଭେମାନେ କଥା କହୁଅଛୁ । କିନ୍ତୁ ହେ ପ୍ରିୟମାନେ, ସମସ୍ତ ବିଷୟ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିଷ୍ଠା ନିମନ୍ତେ କହୁଅଛୁ ।
\s5
\v 20 କାରଣ କାଳେ ମୁଁ ଉପସ୍ଥିତ ହେଲେ, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଯେପରି ଦେଖିବାକୁ ଇଚ୍ଛା କରୁଅଛି, ସେପରି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ନ ଦେଖେ, ଆଉ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୋତେ ଯେପରି ଦେଖିବାକୁ ଇଚ୍ଛା ନ କର, ସେପରି ମୋତେ ଦେଖ, ଏଥିପାଇଁ ମୁଁ ଭୟ କରୁଅଛି; କାଳେ ବିବାଦ, ଈର୍ଷା, କ୍ରୋଧ, ଦଳାଦଳି, ପରନିନ୍ଦା, କାନ କୁହାକୋହି, ଦାମ୍ଭିକତା, ଗଣ୍ଡଗୋଳ ହୁଏ; ଏଥିପାଇଁ ମୁଁ ଭୟ କରୁଅଛି ।
\v 21 କାଳେ ମୁଁ ପୁନର୍ବାର ଉପସ୍ଥିତ ହେଲେ ମୋହର ଈଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସମ୍ବନ୍ଧରେ ମୋତେ ପୁନର୍ବାର ଅବନତ କରନ୍ତି, ପୁଣି, ଯେଉଁମାନେ ପୂର୍ବରେ ପାପ କରିଅଛନ୍ତି, ଆଉ ଆପଣା ଆପଣା କୃତ ଅଶୁଚିତା, ବ୍ୟଭିଚାର ଓ କାମୁକତା ସକାଶେ ଅନୁତାପ କରି ନାହାନ୍ତି, ଏପରି ଅନେକ ଲୋକଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ମୁଁ ଶୋକ କରେ ।
\s5
\c 13
\p
\v 1 ଏହି ତୃତୀୟ ଥର ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ଯାଉଅଛି। “ଦୁଇ ବା ତିନି ସାକ୍ଷୀଙ୍କ ମୁଖରେ ସମସ୍ତ କଥା ସ୍ଥିର କରାଯିବ।”
\v 2 ଯେଉଁମାନେ ପୂର୍ବରେ ପାପ କରିଥିଲେ, ସେମାନଙ୍କୁ ଓ ଅବଶିଷ୍ଟ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ମୁଁ ଯେପରି ପୂର୍ବେ ଦ୍ୱିତୀୟ ଥର ଉପସ୍ଥିତ ଥିବା ସମୟରେ କହିଥିଲି, ଏବେ ଅନୁପସ୍ଥିତ ଥାଇ ସେହିପରି ପୂର୍ବରୁ କହୁଅଛି ଯେ, ଯଦି ମୁଁ ପୁନର୍ବାର ଯାଏ, ତାହାହେଲେ ସେମାନଙ୍କୁ ଛାଡ଼ିବି ନାହିଁ;
\s5
\v 3 ଯେଣୁ ଯେଉଁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ମୋ'ଠାରେ କଥା କହୁଅଛନ୍ତି, ତୁମ୍ଭେମାନେ ତାହାଙ୍କର ପ୍ରମାଣ ଖୋଜୁଅଛ;
\v 4 ସେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ଦୁର୍ବଳ ନୁହଁନ୍ତି, ମାତ୍ର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଶକ୍ତିମାନ ଅଟନ୍ତି । କାରଣ ଯଦ୍ୟପି ସେ ଦୁର୍ବଳତା ହେତୁ କ୍ରୁଶାର୍ପିତ ହେଲେ, ତଥାପି ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଶକ୍ତି ହେତୁ ସେ ଜୀବିତ । ଆମ୍ଭେମାନେ ମଧ୍ୟ ତାହାଙ୍କଠାରେ ଦୁର୍ବଳ, ମାତ୍ର ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଶକ୍ତି ହେତୁ ଆମ୍ଭେମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ତାହାଙ୍କ ସହିତ ଜୀବିତ ହେବା ।
\s5
\v 5 ତୁମ୍ଭେମାନେ ବିଶ୍ୱାସରେ ଅଛ କି ନାହିଁ, ସେ ବିଷୟରେ ଆପଣା ଆପଣାକୁ ପରୀକ୍ଷା କର, ଆପଣା ଆପଣାର ବିଚାର କର କିମ୍ବା ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କଠାରେ ଅଛନ୍ତି, ଏହା କି ତୁମ୍ଭେମାନେ ନିଜ ନିଜ ବିଷୟରେ ଜାଣ ନାହିଁ ? ଯଦି ଏହା ନ ହୁଏ, ତାହାହେଲେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ପରୀକ୍ଷାସିଦ୍ଧ ନୁହଁ ।
\v 6 କିନ୍ତୁ ମୁଁ ଭରସା କରେ, ଆମ୍ଭେମାନେ ଯେ ପରୀକ୍ଷାସିଦ୍ଧ, ଏହା ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜାଣିବ ।
\s5
\v 7 ମାତ୍ର ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେପରି କୌଣସି ମନ୍ଦ କର୍ମ ନ କର, ଏଥିପାଇଁ ଆମ୍ଭେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ନିକଟରେ ପ୍ରାର୍ଥନା କରୁଅଛୁ; ଆମ୍ଭେମାନେ ଯେପରି ପରୀକ୍ଷାସିଦ୍ଧ ବୋଲି ଦେଖାଯାଉ, ଏଥି ନିମନ୍ତେ ପ୍ରାର୍ଥନା କରୁ ନାହୁଁ, ମାତ୍ର ପରୀକ୍ଷାସିଦ୍ଧ ନ ହେବା ପରି ଦେଖାଗଲେ ସୁଦ୍ଧା ଯେପରି ତୁମ୍ଭେମାନେ ଉତ୍ତମ କାର୍ଯ୍ୟ କର, ଏଥିପାଇଁ ପ୍ରାର୍ଥନା କରୁଅଛୁ ।
\v 8 କାରଣ ଆମ୍ଭେମାନେ ସତ୍ୟ ବିପକ୍ଷରେ କିଛି କରି ପାରୁ ନାହୁଁ, କିନ୍ତୁ ସତ୍ୟ ପକ୍ଷରେ କରି ପାରୁ ।
\s5
\v 9 ଯେଣୁ ଆମ୍ଭେମାନେ ଯେତେବେଳେ ଦୁର୍ବଳ ଓ ତୁମ୍ଭେମାନେ ସବଳ, ସେତେବେଳେ ଆମ୍ଭେମାନେ ଆନନ୍ଦ କରୁ; ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେପରି ସିଦ୍ଧ ହୁଅ, ଏହା ମଧ୍ୟ ଆମ୍ଭେମାନେ ପ୍ରାର୍ଥନା କରୁ ।
\v 10 ଏଥି ନିମନ୍ତେ ଅନୁପସ୍ଥିତ ହୋଇ ମୁଁ ଏହି ସବୁ ଲେଖୁଅଛି, ଯେପରି ଉପସ୍ଥିତ ହୋଇ, ପ୍ରଭୁ ମୋତେ ଯେଉଁ ଅଧିକାର ଭଗ୍ନ କରିବା ନିମନ୍ତେ ନ ଦେଇ ଗଠନ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଦେଇଅଛନ୍ତି, ସେହି ଅଧିକାର ଅନୁସାରେ କଠୋର ବ୍ୟବହାର କରିବାକୁ ମୋତେ ନ ହୁଏ ।
\s5
\v 11 ଶେଷରେ, ହେ ଭାଇମାନେ, ଆନନ୍ଦ କର, ସିଦ୍ଧ ହୁଅ, ପରସ୍ପରକୁ ଉତ୍ସାହିତ କର, ଏକମନା ହୁଅ, ଶାନ୍ତିରେ ବାସ କର, ଆଉ ପ୍ରେମ ଓ ଶାନ୍ତିର ଈଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସହିତ ରହିବେ ।
\v 12 ପବିତ୍ର ଚୁମ୍ବନ ଦେଇ ପରସ୍ପରକୁ ନମସ୍କାର କର । ସମସ୍ତ ସାଧୁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ନମସ୍କାର ଜଣାଉଅଛନ୍ତି ।
\s5
\v 13 ଏଠାରେ ଆମ୍ଭେମାନେ ସମସ୍ତେ ଯାହାଙ୍କୁ ଈଶ୍ୱର ନିଜ ନିମନ୍ତେ ପୃଥକୀକୃତ କରିଅଛନ୍ତି, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ନମସ୍କାର ଜଣାଏ ।
\v 14 ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଅନୁଗ୍ରହ, ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପ୍ରେମ ଓ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାଙ୍କ ସହଭାଗିତା ତୁମ୍ଭ ସମସ୍ତଙ୍କ ସହବର୍ତ୍ତୀ ହେଉ ।

230
49-GAL.usfm Normal file
View File

@ -0,0 +1,230 @@
\id GAL - UDB NT ODIYA
\ide UTF-8
\h ଗାଲାତୀୟ ମଣ୍ଡଳୀ ନିକଟକୁ ପ୍ରେରିତ ପାଉଲଙ୍କ ପତ୍ର
\toc1 ଗାଲାତୀୟ ମଣ୍ଡଳୀ ନିକଟକୁ ପ୍ରେରିତ ପାଉଲଙ୍କ ପତ୍ର
\toc2 ଗାଲାତୀୟ ମଣ୍ଡଳୀ ନିକଟକୁ ପ୍ରେରିତ ପାଉଲଙ୍କ ପତ୍ର
\toc3 gal
\mt1 ଗାଲାତୀୟ ମଣ୍ଡଳୀ ନିକଟକୁ ପ୍ରେରିତ ପାଉଲଙ୍କ ପତ୍ର
\s5
\c 1
\p
\v 1 ମୁଁ ପାଉଲ, ଜଣେ ପ୍ରେରିତ, ମନୁଷ୍ୟଠାରୁ ନୁହେଁ, କି ମନୁଷ୍ୟମାନଙ୍କ ଦଳ ଦ୍ୱାରା ନୁହେଁ, କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଏବଂ ଯେଉଁ ପିତା ଈଶ୍ୱର ତାହାଙ୍କୁ ମୃତମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଉଠାଇଲେ, ତାହାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା,
\v 2 ଆଉ ମୋହର ସାଙ୍ଗରେ ଥିବା ଭାଇ ସମସ୍ତେ ଗାଲାତୀୟ ମଣ୍ଡଳୀଗୁଡିକୁ ଅଭିନନ୍ଦନ ଜଣାଉଛୁ;
\s5
\v 3 ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପିତା ଈଶ୍ୱର ଓ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରୁ ଅନୁଗ୍ରହ ଓ ଶାନ୍ତି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ହେଉ;
\v 4 ସେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପିତା ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଇଚ୍ଛାନୁସାରେ ଏହି ପାପମୟ ଜଗତରୁ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଉଦ୍ଧାର କରିବା ପାଇଁ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପାପ ନିମନ୍ତେ ଆପଣାକୁ ବଳିଦାନ କଲେ;
\v 5 ଯୁଗେ ଯୁଗେ ତାହାଙ୍କର ଗୌରବ ହେଉ । ଆମେନ୍‍ ।
\s5
\v 6 ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଅନୁଗ୍ରହରେ ଯେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଆହ୍ୱାନ କଲେ, ତାହାଙ୍କଠାରୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେ ଏତେ ଶୀଘ୍ର ବିମୁଖ ହୋଇ ଅନ୍ୟ ସୁସମାଚାର ପ୍ରତି ଅନୁରକ୍ତ ହେଉଅଛ, ଏଥିରେ ମୁଁ ଚମତ୍କୃତ ହେଉଅଛି;
\v 7 ତାହା ଅନ୍ୟ ସୁସମାଚାର ସୁଦ୍ଧା ନୁହେଁ, କେବଳ କେତେକ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଅସ୍ଥିର କରୁଅଛନ୍ତି ଓ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ସୁସମାଚାରକୁ ବିକୃତ କରିବାକୁ ଇଚ୍ଛା କରୁଅଛନ୍ତି ।
\s5
\v 8 କିନ୍ତୁ ଯେଉଁ ସୁସମାଚାର ଆମ୍ଭେମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ପ୍ରଚାର କରିଥିଲୁ, ଯଦି ଆମ୍ଭେମାନେ କିମ୍ବା ସ୍ୱର୍ଗରୁ ଦୂତ ହେଲେ ମଧ୍ୟ ତା ବ୍ୟତୀତ ଅନ୍ୟ ସୁସମାଚାର ପ୍ରଚାର କରେ, ତେବେ ସେ ଶ୍ରାପଗ୍ରସ୍ତ ହେଉ ।
\v 9 ଯେପରି ଆମ୍ଭେମାନେ ପୂର୍ବରେ କହିଅଛୁ, ସେହିପରି ମୁଁ ଏବେ ଆଉ ଥରେ କହୁଅଛି, ଯେଉଁ ସୁସମାଚାର ତୁମ୍ଭେମାନେ ଗ୍ରହଣ କରିଥିଲ, ତା ବ୍ୟତୀତ ଯଦି କୌଣସି ଲୋକ ଅନ୍ୟ ସୁସମାଚାର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ପ୍ରଚାର କରେ, ତେବେ ସେ ଶ୍ରାପଗ୍ରସ୍ତ ହେଉ ।
\v 10 ମୁଁ କି ଏବେ ମନୁଷ୍ୟମାନଙ୍କର କିମ୍ବା ଈଶ୍ୱରଙ୍କର ପ୍ରିୟପାତ୍ର ହେବାକୁ ଯତ୍ନ କରୁଅଛି ? ଅବା ମନୁଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ କି ସନ୍ତୁଷ୍ଟ କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରୁଅଛି ? ଯଦି ମୁଁ ଏବେ ସୁଦ୍ଧା ମନୁଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ କରୁଥାଆନ୍ତି, ତେବେ ମୁଁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କର ଦାସ ହୁଅନ୍ତି ନାହିଁ ।
\s5
\v 11 କାରଣ, ହେ ଭାଇମାନେ, ଯେଉଁ ସୁସମାଚାର ମୋ' ଦ୍ୱାରା ପ୍ରଚାରିତ ହୋଇଅଛି, ସେ ସମ୍ବନ୍ଧରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଜଣାଉଅଛି ଯେ, ତାହା ମନୁଷ୍ୟର ମତାନୁଯାୟୀ ନୁହେଁ;
\v 12 ଯେଣୁ ମୁଁ ତାହା ମନୁଷ୍ୟଠାରୁ ପାଇ ନାହିଁ କିଅବା ଶିକ୍ଷା କରି ନାହିଁ, କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ପ୍ରତ୍ୟାଦେଶ ଦ୍ୱାରା ପାଇଅଛି ।
\s5
\v 13 ପୂର୍ବେ ଯିହୂଦୀ ଧର୍ମରେ ମୋହର ଆଚାର ବ୍ୟବହାର ସମ୍ବନ୍ଧରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ତ ଶୁଣିଅଛ, ମୁଁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ମଣ୍ଡଳୀ କି ଅତିରିକ୍ତ ଭାବରେ ତାଡ଼ନା କରୁଥିଲି ଓ ତାହା ଉଚ୍ଛିନ୍ନ କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରୁଥିଲି,
\v 14 ଆଉ, ମୋହର ପିତୃପୁରୁଷଙ୍କ ପରମ୍ପରାଗତ ରୀତିନୀତି ନିମନ୍ତେ ଅତ୍ୟନ୍ତ ଉଦ୍‌ଯୋଗୀ ହୋଇ ମୋହର ସମବୟସ୍କ ସ୍ୱଜାତି ଲୋକମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଅନେକଙ୍କଠାରୁ ବଳି ଯିହୂଦୀ ଧର୍ମରେ ଅଗ୍ରସର ହେଉଥିଲି ।
\s5
\v 15 କିନ୍ତୁ ଯେ ମୋହର ମାତାଙ୍କ ଉଦରରୁ ମୋତେ ପୃଥକ୍ କରିଥିଲେ ଓ ଆପଣା ଅନୁଗ୍ରହରେ ମୋତେ ଆହ୍ୱାନ କଲେ,
\v 16 ସେ ଯେତେବେଳେ ଆପଣା ପୁତ୍ରଙ୍କୁ ମୋ'ଠାରେ ପ୍ରକାଶ କରିବା ନିମନ୍ତେ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ ହେଲେ, ଯେପରି ମୁଁ ଅଣଯିହୂଦୀମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ତାହାଙ୍କୁ ପ୍ରଚାର କରେ, ସେତେବେଳେ ମୁଁ ମନୁଷ୍ୟ ସହିତ ପରାମର୍ଶ ନ କରି
\v 17 କିଅବା ମୋ' ପୂର୍ବରେ ନିଯୁକ୍ତ ପ୍ରେରିତମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ଯିରୂଶାଲମକୁ ନ ଯାଇ ସେହିକ୍ଷଣି ଆରବକୁ ବାହାରିଗଲି; ପୁନଶ୍ଚ ମୁଁ ଦମ୍ମେସକକୁ ବାହୁଡ଼ି ଆସିଲି ।
\s5
\v 18 ତାହା ପରେ ତିନି ବର୍ଷ ଉତ୍ତାରେ ମୁଁ ପିତରଙ୍କ ସହିତ ସାକ୍ଷାତ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଯିରୂଶାଲମକୁ ଗଲି ଓ ତାଙ୍କ ସହିତ ପନ୍ଦର ଦିନ ରହିଲି ।
\v 19 କିନ୍ତୁ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଭାଇ ଯାକୁବଙ୍କ ଛଡ଼ା ପ୍ରେରିତମାନଙ୍କର ଅନ୍ୟ କାହାରିକୁ ଦେଖିଲି ନାହିଁ ।
\v 20 ମୁଁ ଯେଉଁ ସବୁ ବିଷୟ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଲେଖୁଅଛି, ଦେଖ, ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସାକ୍ଷାତରେ କହୁଅଛି, ମୁଁ ମିଥ୍ୟା କହୁ ନାହିଁ;
\s5
\v 21 ପରେ ମୁଁ ସିରିୟା ଓ କିଲିକିୟା ଅଞ୍ଚଳକୁ ଗଲି ।
\v 22 ଯିହୂଦା ପ୍ରଦେଶର ଖ୍ରୀଷ୍ଟାଶ୍ରିତ ମଣ୍ଡଳୀସମୂହ ନିକଟରେ ମୁଁ ବ୍ୟକ୍ତିଗତଭାବେ ପରିଚିତ ନ ଥିଲି;
\v 23 ସେମାନେ କେବଳ ଶୁଣୁଥିଲେ, ଯେଉଁ ବ୍ୟକ୍ତି ପୂର୍ବେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ତାଡ଼ନା କରୁଥିଲେ, ସେ ଥରେ ଯେଉଁ ବିଶ୍ୱାସମତକୁ ଉଚ୍ଛିନ୍ନ କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରୁଥିଲେ, ତାହା ଏବେ ପ୍ରଚାର କରୁଅଛନ୍ତି;
\v 24 ଆଉ ସେମାନେ ମୋ' ସକାଶେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପ୍ରଶଂସା କରୁଥିଲେ ।
\s5
\c 2
\v 1 ତାହା ପରେ ଚଉଦବର୍ଷ ଗତ ହୁଅନ୍ତେ, ମୁଁ ବର୍ଣ୍ଣବ୍ବାଙ୍କ ସହିତ ପୁନଶ୍ଚ ଯିରୂଶାଲମକୁ ଗଲି, ତୀତସଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ସାଙ୍ଗରେ ଘେନିଯାଇଥିଲି ।
\v 2 ମୁଁ ପ୍ରତ୍ୟାଦେଶ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇ ଗମନ କଲି; ଆଉ ମୁଁ ଅଣଯିହୂଦୀମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଯେଉଁ ସୁସମାଚାର ପ୍ରଚାର କରୁଅଛି, ତାହା ସେମାନଙ୍କୁ ବୁଝାଇଦେଲି, କିନ୍ତୁ ମୋହର ପୂର୍ବ ଅବା ବର୍ତ୍ତମାନ ପରିଶ୍ରମ ଯେପରି ବିଫଳ ନ ହୁଏ, ଏଥିପାଇଁ ଯେଉଁମାନେ ସମ୍ମାନ ଯୋଗ୍ୟ, କେବଳ ସେମାନଙ୍କୁ ପୃଥକ ଭାବରେ ବୁଝାଇଲି ।
\s5
\v 3 ମାତ୍ର ମୋହର ସଙ୍ଗୀ ତୀତସ, ଯେ ଗ୍ରୀକ୍‍ ଲୋକ ଥିଲେ, ସେ ସୁଦ୍ଧା ସୁନ୍ନତ ହେବା ନିମନ୍ତେ ବାଧ୍ୟ କରାଯାଇ ନ ଥିଲେ;
\v 4 ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟକୁ ଆନୀତ କେତେ ଜଣ ଭଣ୍ଡ ଭ୍ରାତା ସକାଶେ ଏପରି ହେଲା; ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯୀଶୁଙ୍କଠାରେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ଯେଉଁ ସ୍ୱାଧୀନତା ଅଛି, ଚର ସ୍ୱରୂପେ ସେଥିର ଛିଦ୍ର ଅନ୍ୱେଷଣ କରି ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଦାସତ୍ୱର ବନ୍ଧନରେ ଆବଦ୍ଧ କରିବା ନିମନ୍ତେ ସେମାନେ ଗୁପ୍ତରେ ପ୍ରବେଶ କରିଥିଲେ;
\v 5 କିନ୍ତୁ ସୁସମାଚାରର ସତ୍ୟ ଯେପରି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ସ୍ଥାୟୀ ହୋଇ ରହେ, ଏଥିପାଇଁ ଆମ୍ଭେମାନେ ଦଣ୍ଡେମାତ୍ର ଅଧୀନତା ସ୍ୱୀକାର କରି ସେମାନଙ୍କର ବଶବର୍ତ୍ତୀ ହୋଇ ନ ଥିଲୁ ।
\s5
\v 6 ଆଉ ଯେଉଁମାନେ ଗଣ୍ୟମାନ୍ୟ ବୋଲି ଖ୍ୟାତ (ସେମାନେ କି ପ୍ରକାର ଲୋକ ଥିଲେ, ସେଥିରେ ମୋହର ଯାଏ ଆସେ ନାହିଁ; ଈଶ୍ୱର ମନୁଷ୍ୟର ମୁଖାପେକ୍ଷା କରନ୍ତି ନାହିଁ), ସେହି ଗଣ୍ୟମାନ୍ୟ ବ୍ୟକ୍ତିମାନେ ମୋତେ କିଛି ନୂଆ ଶିକ୍ଷା ଦେଲେ ନାହିଁ,
\v 7 ବରଂ ଅନ୍ୟ ପକ୍ଷରେ ଯେତେବେଳେ ସେମାନେ ଦେଖିଲେ ଯେ, ପିତରଙ୍କୁ ଯେପରି ସୁନ୍ନତିପ୍ରାପ୍ତମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ, ମୋତେ ସେହିପରି ଅସୁନ୍ନତିପ୍ରାପ୍ତମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ସୁସମାଚାର ପ୍ରଚାର କରିବାର ଭାର ଅର୍ପିତ ହୋଇଅଛି,
\v 8 (କାରଣ ସୁନ୍ନତିମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ପ୍ରେରିତପଦର କର୍ମ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଯେ ପିତରଙ୍କୁ ସକ୍ଷମ କଲେ, ଅଣଯିହୂଦୀମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ସେହି କର୍ମ କରିବାକୁ ସେ ମୋତେ ମଧ୍ୟ ସକ୍ଷମ କଲେ),
\s5
\v 9 ଆଉ, ଯେତେବେଳେ ସେମାନେ ମୋତେ ପ୍ରଦତ୍ତ ଅନୁଗ୍ରହ ବିଷୟ ବୁଝିଲେ, ସେତେବେଳେ ସ୍ତମ୍ଭ ସ୍ୱରୂପେ ଖ୍ୟାତ ଯାକୁବ, ପିତର ଓ ଯୋହନ ମୋତେ ଓ ବର୍ଣ୍ଣବ୍ବାଙ୍କୁ ସହଭାଗିତାର ଦକ୍ଷିଣ ହସ୍ତ ପ୍ରଦାନ କଲେ, ଯେପରି ଆମ୍ଭେମାନେ ଅଣଯିହୂଦୀମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ କାର୍ଯ୍ୟ କରୁ ଓ ସେମାନେ ସୁନ୍ନତିମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ କାର୍ଯ୍ୟ କରନ୍ତି;
\v 10 ଆମ୍ଭେମାନେ ଯେପରି ଦରିଦ୍ରମାନଙ୍କୁ ସ୍ମରଣ କରୁ, କେବଳ ଏହା ସେମାନେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହିଥିଲେ; ତାହା କରିବା ନିମନ୍ତେ ମୁଁ ମଧ୍ୟ ଉଦ୍‌ଯୋଗୀ ଥିଲି ।
\s5
\v 11 କିନ୍ତୁ ଯେତେବେଳେ କୈଫା ଆନ୍ତିୟଖିଆକୁ ଆସିଥିଲେ, ସେତେବେଳେ ମୁଁ ମୁଖ ଉପରେ ତାଙ୍କୁ ଅନୁଯୋଗ କଲି, କାରଣ ସେ ଦୋଷୀ ଥିଲେ ।
\v 12 ଯେଣୁ ଯାକୁବଙ୍କଠାରୁ କେତେକ ଜଣ ଆସିବା ପୂର୍ବେ ସେ ଅଣଯିହୂଦୀ ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କ ସହିତ ଭୋଜନ କରୁଥିଲେ, କିନ୍ତୁ ଯେତେବେଳେ ସେମାନେ ଆସିଲେ, ସେତେବେଳେ ସେ ସୁନ୍ନତି ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କ ଭୟରେ ସେମାନଙ୍କର ସଙ୍ଗ ପରିତ୍ୟାଗ କରି ଆପଣାକୁ ପୃଥକ୍ ରଖିଲେ ।
\s5
\v 13 ଆଉ, ଅବଶିଷ୍ଟ ଯିହୂଦୀ ବିଶ୍ୱାସୀମାନେ ମଧ୍ୟ ତାଙ୍କ ସହିତ ସେହି ପ୍ରକାରେ କପଟ ବ୍ୟବହାର କଲେ, ଏପରିକି ବର୍ଣ୍ଣବ୍ବା ସୁଦ୍ଧା ସେମାନଙ୍କ କପଟରେ ପଡ଼ିଗଲେ ।
\v 14 କିନ୍ତୁ ଯେତେବେଳେ ମୁଁ ଦେଖିଲି ଯେ, ସେମାନେ ସୁସମାଚାରର ସତ୍ୟ ଅନୁଯାୟୀ ସରଳ ଭାବରେ ଆଚରଣ କରୁ ନାହାନ୍ତି, ସେତେବେଳେ ମୁଁ ସମସ୍ତଙ୍କ ସାକ୍ଷାତରେ କୈଫାଙ୍କୁ କହିଲି, ତୁମ୍ଭେ ଯିହୂଦୀ ହୋଇ ଯଦି ଯିହୂଦୀମାନଙ୍କ ପରି ବ୍ୟବହାର ନ କରି ଅଣଯିହୂଦୀମାନଙ୍କ ପରି ବ୍ୟବହାର କର, ତେବେ ତୁମ୍ଭେ କିପରି ଅଣଯିହୂଦୀମାନଙ୍କୁ ଯିହୂଦୀମାନଙ୍କ ପରି ବ୍ୟବହାର କରିବା ନିମନ୍ତେ ବାଧ୍ୟ କରୁଅଛ ?
\s5
\v 15 ଆମ୍ଭେମାନେ ଜନ୍ମରୁ ଯିହୂଦୀ, ଅଣଯିହୂଦୀ ପାପୀ ନୋହୁଁ,
\v 16 ତଥାପି ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥାର କ୍ରିୟାକର୍ମ ଦ୍ୱାରା ମନୁଷ୍ୟ ଧାର୍ମିକ ଗଣିତ ନ ହୋଇ କେବଳ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ ଦ୍ୱାରା ଯେ ଧାର୍ମିକ ଗଣିତ ହୁଏ, ଏହା ଜାଣି ଆମ୍ଭେମାନେ ମଧ୍ୟ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରିଅଛୁ, ଯେପରି ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥାର କ୍ରିୟାକର୍ମ ଦ୍ୱାରା ଧାର୍ମିକ ଗଣିତ ନ ହୋଇ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ ଦ୍ୱାରା ଧାର୍ମିକ ଗଣିତ ହେଉ; କାରଣ ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥାର କ୍ରିୟାକର୍ମ ଦ୍ୱାରା କୌଣସି ମନୁଷ୍ୟ ଧାର୍ମିକ ଗଣିତ ହେବ ନାହିଁ ।
\s5
\v 17 କିନ୍ତୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଧାର୍ମିକ ଗଣିତ ହେବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରି ଆମ୍ଭେମାନେ ନିଜେ ମଧ୍ୟ ଯଦି ପାପୀ ବୋଲି ଦେଖାଗଲୁ, ତେବେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ କି ପାପର ସେବକ ? ତାହା କେବେ ହେଁ ନ ହେଉ ।
\v 18 କାରଣ ମୁଁ ଯାହା ଯାହା ଭାଙ୍ଗିଅଛି, ସେହି ସବୁ ଯଦି ଆଉ ଥରେ ନିର୍ମାଣ କରେ, ତେବେ ମୁଁ ନିଜକୁ ଅପରାଧୀ ବୋଲି ପ୍ରମାଣ କରୁଅଛି ।
\v 19 ଯେଣୁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ଜୀବିତ ହେବା ନିମନ୍ତେ ମୁଁ ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥା ଦ୍ୱାରା ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥା ପ୍ରତି ମୃତ ହୋଇଅଛି ।
\s5
\v 20 ମୁଁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ସହିତ କ୍ରୁଶରେ ହତ ହୋଇଅଛି; ମୁଁ ଆଉ ଜୀବିତ ନୁହେଁ, ମାତ୍ର ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ମୋ'ଠାରେ ଜୀବିତ ଅଛନ୍ତି; ପୁଣି, ମୁଁ ଶରୀରରେ ଥାଇ ବର୍ତ୍ତମାନ ଯେଉଁ ଜୀବନ ଯାପନ କରୁଅଛି, ତାହା ବିଶ୍ୱାସରେ, ଅର୍ଥାତ୍‍, ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଯେଉଁ ପୁତ୍ର ମୋତେ ପ୍ରେମ କରି ମୋ' ନିମନ୍ତେ ଆପଣାକୁ ଉତ୍ସର୍ଗ କଲେ, ତାହାଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରି ଯାପନ କରୁଅଛି ।
\v 21 ମୁଁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଅନୁଗ୍ରହକୁ ବ୍ୟର୍ଥ କରୁ ନାହିଁ; କାରଣ ଯଦି ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥା ଦ୍ୱାରା ଧାର୍ମିକତା ଲାଭ ହୁଏ, ତାହାହେଲେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ମୃତ୍ୟୁଭୋଗ କରିବା ବୃଥା ।
\s5
\c 3
\v 1 ହେ ନିର୍ବୋଧ ଗାଲାତୀୟମାନେ, କିଏ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ମୋହିତ କଲା ? ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଚକ୍ଷୁ ସମ୍ମୁଖରେ ତ କ୍ରୁଶରେ ହତ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଚିତ୍ର ଅଙ୍କିତ ହୋଇଥିଲା ।
\v 2 ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କଠାରୁ କେବଳ ଏହା ଜାଣିବାକୁ ଇଚ୍ଛା କରେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ କ'ଣ ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥାର କ୍ରିୟାକର୍ମ ହେତୁ ନା ବିଶ୍ୱାସରେ ଶୁଣିବା ହେତୁ ଆତ୍ମା ପାଇଥିଲ ?
\v 3 ତୁମ୍ଭେମାନେ କ'ଣ ଏପରି ନିର୍ବୋଧ ? ଆତ୍ମାରେ ଆରମ୍ଭ କରି ତୁମ୍ଭେମାନେ କି ଏବେ ଶରୀରରେ ସିଦ୍ଧ ହେବାକୁ ଯାଉଅଛ ?
\s5
\v 4 ତୁମ୍ଭେମାନେ କି ବ୍ୟର୍ଥରେ ଏତେ କ୍ଳେଶଭୋଗ କରିଅଛ ? ତାହା କ'ଣ ପ୍ରକୃତରେ ବୃଥା ?
\v 5 ଅତଏବ, ଯେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଆତ୍ମା ଦାନ କରନ୍ତି, ଆଉ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ମହତର କାର୍ଯ୍ୟ ସାଧନ କରନ୍ତି, ସେ କି ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥାର କ୍ରିୟାକର୍ମ ହେତୁ ତାହା କରନ୍ତି ନା ବିଶ୍ୱାସରେ ଶୁଣିବା ହେତୁ କରନ୍ତି ?
\s5
\v 6 ଯେପରି ଅବ୍ରାହାମ ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ବିଶ୍ୱାସ କଲେ, ଆଉ ତାଙ୍କ ପକ୍ଷରେ ତାହା ଧାର୍ମିକତା ବୋଲି ଗଣିତ ହେଲା ।
\v 7 ଅତଏବ ଯେଉଁମାନେ ବିଶ୍ୱାସୀ, ସେମାନେ ଅବ୍ରାହାମଙ୍କର ସନ୍ତାନ ।
\v 8 ଆଉ ଈଶ୍ୱର ଅଣଯିହୂଦୀମାନଙ୍କୁ ବିଶ୍ୱାସ ହେତୁ ଧାର୍ମିକ ଗଣନା କରିବେ, ଏହା ଧର୍ମଶାସ୍ତ୍ର ପୂର୍ବରୁ ଦେଖି ଅବ୍ରାହାମଙ୍କ ନିକଟରେ ସୁସମାଚାର ପ୍ରଚାର କରି କହିଲା, “ତୁମ୍ଭ ଦେଇ ସମସ୍ତ ଜାତି ଆଶୀର୍ବାଦ ପ୍ରାପ୍ତ ହେବେ ।”
\v 9 ଏଣୁ ଯେଉଁମାନେ ବିଶ୍ୱାସୀ, ସେମାନେ ବିଶ୍ୱାସର ପୁରୁଷ ଅବ୍ରାହାମଙ୍କ ସହିତ ଆଶୀର୍ବାଦ ପ୍ରାପ୍ତ ହୁଅନ୍ତି ।
\s5
\v 10 କାରଣ ଯେତେ ଲୋକ ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥାର କ୍ରିୟାକର୍ମ କରନ୍ତି, ସେମାନେ ଶାପଗ୍ରସ୍ତ, ଯେଣୁ ଲେଖା ଅଛି, “ଯେ କେହି ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥା ପୁସ୍ତକରେ ଲିଖିତ ସମସ୍ତ କଥା ପାଳନ କରିବା ପାଇଁ ସେଥିରେ ନିତ୍ୟ ପ୍ରବୃତ୍ତ ନ ହୁଏ, ସେ ଶ୍ରାପଗ୍ରସ୍ତ ।”
\v 11 ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥା ଦ୍ୱାରା କେହି ଯେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସାକ୍ଷାତରେ ଧାର୍ମିକ ଗଣିତ ହୁଏ ନାହିଁ, ଏହା ତ ସ୍ପଷ୍ଟ, “କାରଣ ଧାର୍ମିକ ବିଶ୍ୱାସ ଦ୍ୱାରା ବଞ୍ଚିବ ।”
\v 12 ଆଉ ବିଶ୍ୱାସ ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥାର ମୂଳ ବିଷୟ ନୁହେଁ; ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥାର ମୂଳ ବିଷୟ ଏହି, ଯେ ଏହି ସବୁ ପାଳନ କରେ, ସେ ସେଥିରେ ବଞ୍ଚିବ ।
\s5
\v 13 ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ହେତୁ ଅବ୍ରାହାମଙ୍କର ଆଶୀର୍ବାଦ ଯେପରି ଅଣଯିହୂଦୀମାନଙ୍କ ପ୍ରତିବର୍ତ୍ତେ, ପୁଣି, ଆମ୍ଭେମାନେ ଯେପରି ବିଶ୍ୱାସ ହେତୁ ପ୍ରତିଜ୍ଞାତ ଆତ୍ମା ପ୍ରାପ୍ତ ହେଉ,
\v 14 ଏଥିପାଇଁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଅଭିଶପ୍ତ ହୋଇ ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥାର ଅଭିଶାପରୁ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ମୂଲ୍ୟ ଦେଇ ମୁକ୍ତ କଲେ; କାରଣ ଲେଖା ଅଛି, ଯେ କେହି ଖୁଣ୍ଟରେ ଟଙ୍ଗାଯାଏ, ସେ ଅଭିଶପ୍ତ ।
\s5
\v 15 ହେ ଭାଇମାନେ, ମୁଁ ମନୁଷ୍ୟ ଭାବରେ କହୁଅଛି; ଚୁକ୍ତି ମନୁଷ୍ୟ ଦ୍ୱାରା କରାଗଲେ ସୁଦ୍ଧା ଯେତେବେଳେ ତାହା ସ୍ଥିରୀକୃତ ହୁଏ, ସେତେବେଳେ କେହି ତାହା ଅନ୍ୟଥା କରି ପାରେ ନାହିଁ ବା ସେଥିରେ କିଛି ଯୋଗ କରି ପାରେ ନାହିଁ ।
\v 16 ଅବ୍ରାହାମ ଓ ତାହାଙ୍କ ସନ୍ତାନ ପ୍ରତି ପ୍ରତିଜ୍ଞାସମୂହ ଉକ୍ତ ହୋଇଥିଲା । ଅନେକଙ୍କୁ ଲକ୍ଷ୍ୟ କରି ସନ୍ତାନମାନଙ୍କୁ ବୋଲି କୁହାଯାଏ ନାହିଁ, କିନ୍ତୁ ଜଣଙ୍କୁ ଅର୍ଥାତ୍‍ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କୁ ଲକ୍ଷ୍ୟ କରି ତୁମ୍ଭର ସନ୍ତାନକୁ ବୋଲି କୁହାଯାଏ ।
\s5
\v 17 ମୋହର ଭାବ ଏହି, ଯେଉଁ ନିୟମ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ କର୍ତ୍ତୃକ ପୂର୍ବରୁ ସ୍ଥିରୀକୃତ ହୋଇଥିଲା, ଚାରି ଶହ ତିରିଶି ବର୍ଷ ପରେ ଦିଆଯାଇଥିବା ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥା ତାହା ବ୍ୟର୍ଥ କରେ ନାହିଁ, ଯେପରି ତଦ୍ୱାରା ପ୍ରତିଜ୍ଞା ନିଷ୍ଫଳ କରାଯାଏ ।
\v 18 କାରଣ ଅଧିକାର ଯଦି ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥାମୂଳକ ହୁଏ, ତେବେ ତାହା ଆଉ ପ୍ରତିଜ୍ଞାମୂଳକ ନୁହେଁ; କିନ୍ତୁ ଈଶ୍ୱର ପ୍ରତିଜ୍ଞା ଦ୍ୱାରା ଅବ୍ରାହାମଙ୍କୁ ତାହା ଦାନ କରିଅଛନ୍ତି ।
\s5
\v 19 ତେବେ ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥା କାହିଁକି ଦିଆଗଲା ? ଯେଉଁ ସନ୍ତାନଙ୍କୁ ଲକ୍ଷ୍ୟ କରି ପ୍ରତିଜ୍ଞା କରାଯାଇଥିଲା, ତାହାଙ୍କ ନ ଆସିବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ତାହା ଆଜ୍ଞାଲଙ୍ଘନ ହେତୁ ଯୋଗ କରାଗଲା, ପୁଣି, ତାହା ଦୂତମାନଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଜଣେ ମଧ୍ୟସ୍ଥିଙ୍କ ହସ୍ତରେ ସ୍ଥାପିତ ହୋଇଥିଲା ।
\v 20 ମଧ୍ୟସ୍ଥ ଗୋଟିଏ ପକ୍ଷର ପ୍ରତିନିଧି ନୁହନ୍ତି, କିନ୍ତୁ ଈଶ୍ୱର ଏକ ।
\s5
\v 21 ତେବେ ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥା କି ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପ୍ରତିଜ୍ଞାସମୂହର ବିରୁଦ୍ଧ ? ତାହା କେବେ ହେଁ ନ ହେଉ; କାରଣ ଯଦି ଜୀବନ ଦେବାକୁ ସମର୍ଥ ଏପରି ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥା ଦିଆଯାଇଥାନ୍ତା, ତେବେ ଧାର୍ମିକତା ପ୍ରକୃତରେ ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥାମୂଳକ ହୁଅନ୍ତା ।
\v 22 କିନ୍ତୁ ଯେପରି ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ ହେତୁ ପ୍ରତିଜ୍ଞା ବିଶ୍ୱାସ କରୁଥିବା ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଦିଆଯାଏ, ଏଥିପାଇଁ ଧର୍ମଶାସ୍ତ୍ର ସମସ୍ତ ବିଷୟକୁ ପାପର ଅଧିନ ବୋଲି ଗଣନା କରିଅଛି ।
\s5
\v 23 ମାତ୍ର ସେହି ବିଶ୍ୱାସ ଆସିବା ପୂର୍ବେ, ପ୍ରକାଶିତ ହେବାକୁ ଯାଉଥିବା ସେହି ବିଶ୍ୱାସ ପ୍ରାପ୍ତି ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ, ଆମ୍ଭେମାନେ ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥାର ଅଧୀନରେ ବନ୍ଦୀ ହୋଇ ଅଚଳ ରହିଥିଲୁ ।
\v 24 ଏହି ପ୍ରକାରେ ବିଶ୍ୱାସ ହେତୁ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ଧାର୍ମିକ ଗଣିତ ହେବା ନିମନ୍ତେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଆଗମନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ, ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥା ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ଶିକ୍ଷକସ୍ୱରୂପ ହୋଇଥିଲା ।
\v 25 କିନ୍ତୁ ଏବେ ସେହି ବିଶ୍ୱାସ ଉପସ୍ଥିତ ହେଲା ପରେ ଆମ୍ଭେମାନେ ଆଉ ସେହି ଶିକ୍ଷକର ଅଧିନରେ ନାହୁଁ ।
\v 26 କାରଣ ତୁମ୍ଭେମାନେ ସମସ୍ତେ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ ଦ୍ୱାରା ଈଶ୍ୱରଙ୍କର ସନ୍ତାନ ହୋଇଅଛ;
\s5
\v 27 ଯେଣୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେତେ ଲୋକ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ବାପ୍ତିଜିତ ହୋଇଅଛ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ସମସ୍ତେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କୁ ପରିଧାନ କରିଅଛ ।
\v 28 ଯିହୂଦୀ କି ଗ୍ରୀକ୍‍, ଦାସ କି ସ୍ୱାଧୀନ, ପୁରୁଷ କି ସ୍ତ୍ରୀ, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ କିଛିର ହିଁ ପ୍ରଭେଦ ନାହିଁ, କାରଣ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯୀଶୁଙ୍କଠାରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଏକ ।
\v 29 ଆଉ ଯଦି ତୁମ୍ଭେମାନେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କର, ତେବେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ତ ଅବ୍ରାହାମଙ୍କ ବଂଶ, ପ୍ରତିଜ୍ଞା ଅନୁସାରେ ଉତ୍ତରାଧିକାରୀ ।
\s5
\c 4
\v 1 କିନ୍ତୁ ମୁଁ କହୁଅଛି, ଯେତେ ଦିନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଉତ୍ତରାଧିକାରୀ ନାବାଳକ ଥାଏ, ସେତେ ଦିନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସେ ସମସ୍ତ ବିଷୟର କର୍ତ୍ତା ହେଲେ ହେଁ କୌଣସି ପ୍ରକାରେ ଦାସଠାରୁ ଭିନ୍ନ ନୁହେଁ,
\v 2 କିନ୍ତୁ ପିତାଙ୍କ ନିରୂପିତ ସମୟ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସେ ଅଭିଭାବକ ଓ ବେବର୍ତ୍ତାମାନଙ୍କ ଅଧିନରେ ଥାଏ ।
\s5
\v 3 ସେହିପରି ଆମ୍ଭେମାନେ ମଧ୍ୟ ଯେତେବେଳେ ଧର୍ମରେ ନାବାଳକ ଥିଲୁ, ସେତେବେଳେ ଜଗତର ପ୍ରାଥମିକ ବିଷୟଗୁଡ଼ାକର ଦାସ ଥିଲୁ ।
\v 4 କିନ୍ତୁ କାଳ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ହୁଅନ୍ତେ, ଈଶ୍ୱର ଆପଣା ନିକଟରୁ ନିଜ ପୁତ୍ରଙ୍କୁ ପ୍ରେରଣ କଲେ; ସେ ସ୍ତ୍ରୀଜାତ ହୋଇ ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥାଧୀନ ହେଲେ,
\v 5 ଯେପରି ସେ ମୂଲ୍ୟ ଦେଇ ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥାଧୀନ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ମୁକ୍ତ କରନ୍ତି, ପୁଣି, ଆମ୍ଭେମାନେ ପୁତ୍ରତ୍ୱର ଅଧିକାରପ୍ରାପ୍ତ ହେଉ ।
\s5
\v 6 ଆଉ ତୁମ୍ଭେମାନେ ପୁତ୍ର, ଏଥିସକାଶେ ଈଶ୍ୱର ଆପଣା ନିକଟରୁ ନିଜ ପୁତ୍ରଙ୍କ ଆତ୍ମାଙ୍କୁ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ହୃଦୟକୁ ପ୍ରେରଣ କଲେ; ସେହି ଆତ୍ମା ଆବ୍ବା, ପିତଃ ବୋଲି ଡାକନ୍ତି ।
\v 7 ଏଣୁ ତୁମ୍ଭେ ଆଉ ଦାସ ନୁହଁ, କିନ୍ତୁ ପୁତ୍ର, ପୁଣି, ଯଦି ପୁତ୍ର, ତେବେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ କର୍ତ୍ତୃକ ଉତ୍ତରାଧିକାରୀ ।
\s5
\v 8 ମାତ୍ର ପୂର୍ବରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ନ ଜାଣି, ଯେଉଁମାନେ ପ୍ରକୃତରେ ଈଶ୍ୱର ନୁହନ୍ତି, ସେମାନଙ୍କର ଦାସ ଥିଲ;
\v 9 କିନ୍ତୁ ଏବେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପରିଚୟ ପାଇଅଛ; ବରଂ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ପରିଚିତ ହୋଇଅଛ, ତେବେ କିପରି ଆଉ ଥରେ ଦୁର୍ବଳ ଓ ଅକିଞ୍ଚନ ପ୍ରାଥମିକ ବିଷୟଗୁଡ଼ାକ ପ୍ରତି ଫେରିଯାଇ ପୁନର୍ବାର ସେହି ସବୁର ଦାସ ହେବାକୁ ଇଚ୍ଛା କରୁଅଛ ?
\s5
\v 10 ତୁମ୍ଭେମାନେ ବିଶେଷ ବିଶେଷ ଦିନ, ମାସ, ପର୍ବ ଓ ବର୍ଷ ପାଳନ କରିଥାଅ ।
\v 11 ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ମୁଁ ଯେଉଁ ପରିଶ୍ରମ କରିଅଛି, କାଳେ ତାହା ବ୍ୟର୍ଥ ହୁଏ, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସମ୍ବନ୍ଧରେ ମୋହର ଏହି ଭୟ ହେଉଅଛି ।
\s5
\v 12 ହେ ଭାଇମାନେ, ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ନିବେଦନ କରୁଅଛି, ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୋ' ପରି ହୁଅ, କାରଣ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପରି ହୋଇଅଛି। ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୋ' ପ୍ରତି କୌଣସି ଅନ୍ୟାୟ କରି ନାହଁ ।
\v 13 କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜାଣ ଯେ, ଶାରୀରିକ ପୀଡ଼ା ହେତୁ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ପ୍ରଥମ ଥର ସୁସମାଚାର ପ୍ରଚାର କରିଥିଲି ।
\v 14 ଆଉ, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପରୀକ୍ଷା ସ୍ୱରୂପ ମୋହର ଶାରୀରିକ ଅବସ୍ଥା ତୁମ୍ଭେମାନେ ତୁଚ୍ଛ କଲ ନାହିଁ ବା ଘୃଣା କଲ ନାହିଁ, କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଜଣେ ଦୂତ ସ୍ୱରୂପେ, ଏପରିକି ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯୀଶୁଙ୍କ ସ୍ୱରୂପେ ମୋତେ ଗ୍ରହଣ କଲ ।
\s5
\v 15 ତେବେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ସେହି ଆନନ୍ଦ କାହିଁ ? କାରଣ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପକ୍ଷରେ ସାକ୍ଷ୍ୟ ଦେଉଅଛି ଯେ, ସମ୍ଭବ ହୋଇଥିଲେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଆପଣା ଆପଣାର ଚକ୍ଷୁ ଉତ୍ପାଟନ କରି ମୋତେ ଦେଇଥାଆନ୍ତ ।
\v 16 ଅତଏବ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସତ୍ୟକହିବାରୁ କି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ଶତ୍ରୁ ହୋଇଅଛି ?
\s5
\v 17 ସେମାନେ ତ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ବିଷୟରେ ଉଦ୍‌ଯୋଗୀ କିନ୍ତୁ ଭଲ ଅଭିପ୍ରାୟରେ ନୁହେଁ, ବରଂ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେପରି ସେମାନଙ୍କ ବିଷୟରେ ଉଦ୍‌ଯୋଗୀ ହୁଅ, ଏଥି ନିମନ୍ତେ ସେମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ମୋ'ଠାରୁ ପୃଥକ କରିବାକୁ ଇଚ୍ଛା କରୁଅଛନ୍ତି ।
\v 18 କେବଳ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସହିତ ଥିବା ସମୟରେ ନୁହେଁ, ମାତ୍ର ସବୁ ସମୟରେ ଉତ୍ତମ ବିଷୟରେ ଉଦ୍‌ଯୋଗୀ ହେବା ଭଲ ।
\s5
\v 19 ହେ ମୋହର ପିଲାମାନେ, ଯେପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କଠାରେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ରୂପବନ୍ତ ହୋଇନାହାନ୍ତି, ସେପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସକାଶେ ମୁଁ ପୁନର୍ବାର ପ୍ରସବ ବେଦନାରେ ବ୍ୟଥିତ ହେଉଅଛି ।
\v 20 ମୁଁ ଯେପରି ବର୍ତ୍ତମାନ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ଉପସ୍ଥିତ ହୋଇ ଅନ୍ୟ ଭାବରେ କଥା କହି ପାରନ୍ତି, ଏହା ମୋହର ଇଚ୍ଛା; କାରଣ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ବିଷୟରେ ହତବୁଦ୍ଧି ହେଉଅଛି ।
\s5
\v 21 ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥାର ଅଧିନ ହେବାକୁ ଇଚ୍ଛା କରୁଅଛ ଯେ ତୁମ୍ଭେମାନେ, ମୋତେ କୁହ ତ, ତୁମ୍ଭେମାନେ କ'ଣ ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥାର ବାକ୍ୟ ଶୁଣୁ ନାହଁ ?
\v 22 କାରଣ ଲେଖା ଅଛି, ଅବ୍ରାହାମଙ୍କର ଦୁଇଟି ପୁତ୍ର ଥିଲେ, ଜଣେ ଦାସୀଠାରୁ ଓ ଆଉ ଜଣେ ସ୍ୱାଧୀନା ସ୍ତ୍ରୀଠାରୁ ଜାତ ।
\v 23 ଯେ ଦାସୀର ପୁତ୍ର, ସେ ଶାରୀରିକ ସ୍ୱଭାବାନୁସାରେ ଜାତ ହେଲା; ମାତ୍ର ଯେ ସ୍ୱାଧୀନା ସ୍ତ୍ରୀର ପୁତ୍ର, ସେ ପ୍ରତିଜ୍ଞା ବଳରେ ଜାତ ହେଲା ।
\s5
\v 24 ଏହି ସମସ୍ତ କଥାର ରୂପକ ଅର୍ଥ ଅଛି, କାରଣ ଏହି ସ୍ତ୍ରୀମାନେ ଦୁଇଟି ନିୟମସ୍ୱରୂପ; ଗୋଟିଏ ନିୟମ ସୀନୟ ପର୍ବତରୁ ଉତ୍ପନ୍ନ, ତାହା ଦାସତ୍ୱ ନିମନ୍ତେ ସନ୍ତାନ ପ୍ରସବକାରିଣୀ, ହାଗାର ସେଥିର ନିଦର୍ଶନ ।
\v 25 ହାଗାର, ଏହି ଶବ୍ଦ ଆରବରେ ସୀନୟ ପର୍ବତକୁ ବୁଝାଏ, ପୁଣି, ତାହା ବର୍ତ୍ତମାନ ଯିରୂଶାଲମର ସମତୁଲ୍ୟ, କାରଣ ଏ ଆପଣା ସନ୍ତାନମାନଙ୍କ ସହିତ ଦାସତ୍ୱରେ ରହିଅଛି ।
\s5
\v 26 କିନ୍ତୁ ଊର୍ଦ୍ଧ୍ୱସ୍ଥ ଯିରୂଶାଲମ ସ୍ୱାଧୀନା, ସେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଜନନୀ;
\v 27 ଯେଣୁ ଲେଖା ଅଛି, “ଆଗୋ ବନ୍ଧ୍ୟେ, ଅପ୍ରସୂତେ, ଆନନ୍ଦ କର, ଆଗୋ ପ୍ରସବବେଦନା ରହିତେ, ଉଚ୍ଚସ୍ୱରରେ ଜୟଧ୍ୱନି କର; କାରଣ ସଧବାର ସନ୍ତାନଠାରୁ ଅନାଥର ସନ୍ତାନ ଅଧିକ ।”
\s5
\v 28 ହେ ଭାଇମାନେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଇସ୍‍ହାକଙ୍କ ପରି ପ୍ରତିଜ୍ଞାର ସନ୍ତାନ ।
\v 29 କିନ୍ତୁ ଶାରୀରିକ ସ୍ୱଭାବାନୁସାରେ ଯେ ଜାତ, ସେ ଯେପରି ସେ ସମୟରେ ଆତ୍ମାଙ୍କ ପ୍ରତିଜ୍ଞା ଅନୁସାରେ ଯେ ଜାତ, ତାଙ୍କୁ ତାଡ଼ନା କରୁଥିଲା, ସେହିପରି ଏବେ ମଧ୍ୟ ଘଟୁଅଛି ।
\s5
\v 30 ମାତ୍ର ଶାସ୍ତ୍ର କ'ଣ କୁହେ ? ଦାସୀ ଓ ତା'ର ପୁତ୍ରକୁ ବାହାର କରିଦିଅ; କାରଣ ଦାସୀର ପୁତ୍ର ସ୍ୱାଧୀନା ସ୍ତ୍ରୀର ପୁତ୍ର ସହିତ ଉତ୍ତରାଧିକାରୀ ହେବ ନାହିଁ ।
\v 31 ଅତଏବ, ଭାଇମାନେ, ଆମ୍ଭେମାନେ ଦାସୀର ସନ୍ତାନ ନୋହୁଁ, କିନ୍ତୁ ସ୍ୱାଧୀନା ସ୍ତ୍ରୀର ସନ୍ତାନ ।
\s5
\c 5
\v 1 ସ୍ୱାଧୀନତା ନିମନ୍ତେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ମୁକ୍ତ କରିଅଛନ୍ତି; ଅତଏବ ସ୍ଥିର ହୋଇ ରୁହ ଏବଂ ଦାସତ୍ୱ ଯୁଆଳିରେ ଆଉ ଥରେ ଯୋଚା ନ ଯାଅ ।
\v 2 ଦେଖ, ମୁଁ ପାଉଲ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହୁଅଛି, ଯଦି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ସୁନ୍ନତ ହୁଏ, ତେବେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର କୌଣସି ଲାଭ ହେବ ନାହିଁ ।
\s5
\v 3 ମୁଁ ସୁନ୍ନତ ପ୍ରାପ୍ତ ହେଉଥିବା ପ୍ରତ୍ୟେକ ଜଣକୁ ପୁନର୍ବାର ସାକ୍ଷ୍ୟ ଦେଉଅଛି ଯେ, ସେ ସମସ୍ତ ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥା ପାଳନ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଦାୟୀ ।
\v 4 ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେତେ ଲୋକ ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥା ଦ୍ୱାରା ଧାର୍ମିକ ଗଣିତ ହେବାକୁ ଚାହୁଁଅଛ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରୁ ବିଚ୍ଛିନ୍ନ ହୋଇଅଛ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଅନୁଗ୍ରହରୁ ପତିତ ହୋଇଅଛ ।
\s5
\v 5 କାରଣ ଆମ୍ଭେମାନେ ଆତ୍ମାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ବିଶ୍ୱାସ ହେତୁ ଧାର୍ମିକତା ପ୍ରାପ୍ତିର ଆଶାରେ ଅପେକ୍ଷା କରୁଅଛୁ ।
\v 6 ଯେଣୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯୀଶୁଙ୍କ ସହଭାଗିତାରେ ସୁନ୍ନତ କି ଅସୁନ୍ନତ କିଛି ନୁହେଁ, କିନ୍ତୁ ପ୍ରେମରେ କାର୍ଯ୍ୟସାଧକ ବିଶ୍ୱାସ ହିଁ ସାର ।
\v 7 ତୁମ୍ଭେମାନେ ତ ଉତ୍ତମ ରୂପେ ଦୌଡ଼ୁଥିଲ; କିଏ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ବାଧା ଦେଲା ଯେ, ସତ୍ୟର ଅବାଧ୍ୟ ହୋଇଅଛ ?
\v 8 ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଆହ୍ୱାନକର୍ତ୍ତାଙ୍କଠାରୁ ଏହି ପ୍ରବର୍ତ୍ତନା ଆସି ନାହିଁ ।
\s5
\v 9 ଅଳ୍ପ ଖମୀର ପିଣ୍ଡୁଳାଯାକ ଖମୀରମୟ କରିଦିଏ ।
\v 10 ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେ ଅନ୍ୟ ପ୍ରକାର ବିଚାର କରିବ ନାହିଁ, ଏହା ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ବିଷୟରେ ପ୍ରଭୁଙ୍କଠାରେ ଦୃଢ଼ ବିଶ୍ୱାସ କରୁଅଛି; କିନ୍ତୁ ଯେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଅସ୍ଥିର କରୁଅଛି, ସେ ଯେ କେହି ହେଉ, ଆପଣାର ଦଣ୍ଡ ବହନ କରିବ ।
\s5
\v 11 କିନ୍ତୁ ହେ ଭାଇମାନେ, ଯଦି ମୁଁ ଏବେ ସୁଦ୍ଧା ସୁନ୍ନତ ବିଧି ପ୍ରଚାର କରୁଅଛି, ତେବେ କାହିଁକି ମୁଁ ଏଯାଏ ତାଡ଼ନା ଭୋଗ କରୁଅଛି ? ତାହାହେଲେ କ୍ରୁଶ ତ ଆଉ ବିଘ୍ନର କାରଣ ନୁହେଁ ।
\v 12 ଯେଉଁମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଅସ୍ଥିର କରୁଅଛନ୍ତି, ସେମାନେ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଅଙ୍ଗହୀନ ହେଲେ, ଭଲ ହୁଅନ୍ତା ।
\s5
\v 13 କାରଣ, ହେ ଭାଇମାନେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ସ୍ୱାଧୀନତା ନିମନ୍ତେ ଆହୂତ ହୋଇଅଛ; କେବଳ ତୁମ୍ଭର ସ୍ୱାଧୀନତାକୁ ଶାରୀରିକ ଅଭିଳାଷ ପୂରଣ ନିମନ୍ତେ ସୁଯୋଗ ସ୍ୱରୂପେ ବ୍ୟବହାର ନ କର, ବରଂ ପ୍ରେମରେ ପରସ୍ପରର ସେବା କର ।
\v 14 କାରଣ ସମସ୍ତ ବ୍ୟବସ୍ଥା ଏହି ଗୋଟିଏ ବାକ୍ୟରେ ସିଦ୍ଧ ହୁଏ, “ତୁମ୍ଭେ ଆପଣା ପ୍ରତିବାସୀକୁ ଆତ୍ମତୁଲ୍ୟ ପ୍ରେମ କର ।”
\v 15 କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯଦି କାମୁଡ଼ାକାମୁଡ଼ି ହୋଇ ପରସ୍ପରକୁ ଗ୍ରାସ କର, ତେବେ ସାବଧାନ, ଯେପରି ପରସ୍ପର ଦ୍ୱାରା ବିନଷ୍ଟ ନ ହୁଅ ।
\s5
\v 16 ମୋହର ଭାବ ଏହି, ଆତ୍ମାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଆଚରଣ କର, ତାହାହେଲେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଶରୀରର ଅଭିଳାଷ ପୂର୍ଣ୍ଣ କରିବ ନାହିଁ ।
\v 17 କାରଣ ଶରୀରର ଅଭିଳାଷ ଆତ୍ମାଙ୍କ ପ୍ରତିକୂଳ, ଆଉ ଆତ୍ମାଙ୍କ ଅଭିଳାଷ ଶରୀରର ପ୍ରତିକୂଳ, ଯେଣୁ ଏହି ଦୁଇ ପରସ୍ପରର ବିପରୀତ; ଫଳତଃ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯାହା ଯାହା ଇଚ୍ଛା କର, ସେହି ସବୁ କରି ପାର ନାହିଁ ।
\v 18 କିନ୍ତୁ ଯଦି ତୁମ୍ଭେମାନେ ଆତ୍ମାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ପରିଚାଳିତ ହୁଅ, ତେବେ ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥାର ଅଧୀନ ନୁହଁ ।
\s5
\v 19 ଶରୀରର କାର୍ଯ୍ୟଗୁଡ଼ାକ ତ ସ୍ପଷ୍ଟରୂପେ ଜଣା: ବ୍ୟଭିଚାର, ଅଶୁଚିତା
\v 20 କାମୁକତା, ପ୍ରତିମାପୂଜା, ନରହତ୍ୟା, କୁହୁକ, ଶତ୍ରୁତା, ବିବାଦ, ଦ୍ୱେଷ, କ୍ରୋଧ, ସ୍ୱାର୍ଥପରତା, ଦଳଭେଦ, ମତଭେଦ, ଈର୍ଷା,
\v 21 ମତ୍ତତା, ରଙ୍ଗରସ, ଇତ୍ୟାଦି ପ୍ରକାର କର୍ମଗୁଡ଼ାକ; ମୁଁ ପୂର୍ବରେ ଯେପରି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହିଥିଲି, ସେହିପରି ଆଗରୁ କହୁଅଛି ଯେ, ଯେଉଁମାନେ ଏହି ସବୁପ୍ରକାର କର୍ମ କରନ୍ତି, ସେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ରାଜ୍ୟର ଅଧିକାରୀ ହେବେ ନାହିଁ ।
\s5
\v 22 କିନ୍ତୁ ଆତ୍ମାଙ୍କ ଫଳ ପ୍ରେମ, ଆନନ୍ଦ, ଶାନ୍ତି, ଦୀର୍ଘସହିଷ୍ଣୁତା, ପରୋପକାରିତା,
\v 23 ଭଦ୍ରତା, ବିଶ୍ୱସ୍ତତା, ମୃଦୁତା ଓ ଆତ୍ମସଂଯମ; ଏହି ସମସ୍ତ ବିରୁଦ୍ଧରେ କୌଣସି ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥା ନାହିଁ ।
\v 24 ଯେଉଁମାନେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯୀଶୁଙ୍କର, ସେମାନେ ଶରୀରକୁ ସେଥିର କାମନା ଓ ଅଭିଳାଷ ସହିତ କ୍ରୁଶରେ ହତ କରିଅଛନ୍ତି ।
\s5
\v 25 ଯଦି ଆମ୍ଭେମାନେ ଆତ୍ମାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଜୀବନ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଅଛୁ, ତେବେ ଆତ୍ମାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ମଧ୍ୟ ଆଚରଣ କରୁ ।
\v 26 ଆମ୍ଭେମାନେ ବୃଥା ଗର୍ବୀ ହୋଇ ପରସ୍ପରକୁ ବିରକ୍ତ ନ କରୁ ଓ ପରସ୍ପରକୁ ଈର୍ଷା ନ କରୁ ।
\s5
\c 6
\v 1 ହେ ଭାଇମାନେ, ଯଦି କେହି କୌଣସି ଅପରାଧରେ ଧରାପଡ଼େ, ଆତ୍ମିକ ଯେ ତୁମ୍ଭେମାନେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୃଦୁ ଭାବରେ ସେହି ପ୍ରକାର ଲୋକକୁ ସଂଶୋଧନ କର, ପୁଣି, କେଜାଣି ନିଜେ ମଧ୍ୟ ପରୀକ୍ଷାରେ ପଡ଼ି ପାର, ଏଥିପାଇଁ ଆପଣା ବିଷୟରେ ସାବଧାନ ହୁଅ ।
\v 2 ପରସ୍ପରର ଭାର ବହନ କର; ଏହି ପ୍ରକାରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥା ସଫଳ କରିବ ।
\s5
\v 3 ଯଦି କୌଣସି ଲୋକ ଅସାର ହେଲେ ହେଁ ଆପଣାକୁ ବଡ଼ ବୋଲି ମନେ କରେ, ତେବେ ସେ ନିଜକୁ ପ୍ରବଞ୍ଚନା କରେ ।
\v 4 କିନ୍ତୁ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଜଣ ଆପଣା କର୍ମ ପରୀକ୍ଷା କରୁ, ତେବେ ସେ ଅନ୍ୟ ସହିତ ଆପଣାକୁ ତୁଳନା କରିବା ଦ୍ୱାରା ଦର୍ପ ନ କରି କେବଳ ନିଜଠାରେ ଦର୍ପର କାରଣ ପାଇବ;
\v 5 କାରଣ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଜଣ ଆପଣା ଭାର ବହନ କରିବ ।
\s5
\v 6 କିନ୍ତୁ ଯେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବାକ୍ୟରେ ଶିକ୍ଷା ପ୍ରାପ୍ତ ହୁଏ, ସେ ଶିକ୍ଷାଦାତାଙ୍କୁ ସମସ୍ତ ଉତ୍ତମ ବିଷୟର ସହଭାଗୀ କରାଉ ।
\v 7 ଭ୍ରାନ୍ତ ନ ହୁଅ; ଈଶ୍ୱର ବିଦ୍ରୁପର ପାତ୍ର ନୁହନ୍ତି; କାରଣ ମନୁଷ୍ୟ ଯାହା ବୁଣେ, ତାହା ହିଁ କାଟିବ ।
\v 8 ଯେଣୁ ଯେ ଆପଣା ଶରୀର ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ବୁଣେ, ସେ ଶରୀରରୁ ଉତ୍ପନ୍ନ କ୍ଷୟଣୀୟ ଶସ୍ୟ କାଟିବ; କିନ୍ତୁ ଯେ ଆତ୍ମାଙ୍କ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ବୁଣେ, ସେ ଆତ୍ମାଙ୍କଠାରୁ ଉତ୍ପନ୍ନ ଅନନ୍ତ ଜୀବନରୂପ ଶସ୍ୟ କାଟିବ ।
\s5
\v 9 ଆମ୍ଭେମାନେ ଉତ୍ତମ କର୍ମ କରିବାରେ କ୍ଲାନ୍ତ ନ ହେଉ; କାରଣ କ୍ଳାନ୍ତ ନୋହିଲେ ଉପଯୁକ୍ତ ସମୟରେ ଶସ୍ୟ କାଟିବା ।
\v 10 ଅତଏବ, ଆମ୍ଭେମାନେ ସୁଯୋଗ ଅନୁସାରେ ସମସ୍ତଙ୍କର, ବିଶେଷତଃ, ଏକ ପରିବାରଭୁକ୍ତ ବିଶ୍ୱାସୀ ସମସ୍ତଙ୍କର ମଙ୍ଗଳ କରୁ ।
\s5
\v 11 ଦେଖ, କିପରି ବଡ଼ ବଡ଼ ଅକ୍ଷରରେ ମୋହର ନିଜ ହସ୍ତରେ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ଲେଖିଅଛି ।
\v 12 ଯେଉଁମାନେ ବାହ୍ୟ କ୍ରିୟାକର୍ମ ଦ୍ୱାରା ସୁଖ୍ୟାତି ପାଇବାକୁ ଇଚ୍ଛା କରନ୍ତି, ସେମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସୁନ୍ନତ ହେବା ପାଇଁ ବାଧ୍ୟ କରନ୍ତି; ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ କ୍ରୁଶ ହେତୁ ସେମାନେ ଯେପରି ତାଡ଼ନା ଭୋଗ ନ କରନ୍ତି, କେବଳ ସେଥିନିମନ୍ତେ ତାହା କରନ୍ତି ।
\v 13 କାରଣ ଯେଉଁମାନେ ସୁନ୍ନତ ବିଧି ସମର୍ଥନ କରନ୍ତି, ସେମାନେ ନିଜେ ସୁଦ୍ଧା ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥା ପାଳନ କରନ୍ତି ନାହିଁ, ବରଂ ସେମାନେ ଯେପରି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଶରୀର ସମ୍ବନ୍ଧରେ ଗର୍ବ କରି ପାରନ୍ତି, ଏଥିପାଇଁ ସେମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସୁନ୍ନତ କରାଇବାକୁ ଇଚ୍ଛା କରନ୍ତି ।
\s5
\v 14 କିନ୍ତୁ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କର କ୍ରୁଶ ବ୍ୟତୀତ ଆଉ କାହିଁରେ ଦର୍ପ କରିବା ମୋ'ଠାରୁ ଦୂରେ ଥାଉ; ତାହାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଜଗତ ମୋ' ପ୍ରତି ଓ ମୁଁ ଜଗତ ପ୍ରତି କ୍ରୁଶରେ ହତ ହୋଇଅଛି ।
\v 15 କାରଣ ସୁନ୍ନତ କିମ୍ବା ଅସୁନ୍ନତ କିଛି ନୁହେଁ, କିନ୍ତୁ ନୂତନ ସୃଷ୍ଟି ହିଁ ସାର ।
\v 16 ଆଉ, ଯେତେ ଲୋକ ଏହି ନିୟମାନୁସାରେ ଆଚରଣ କରନ୍ତି, ସେମାନଙ୍କ ଉପରେ ଓ ଈଶ୍ୱରଙ୍କର ଇସ୍ରାଏଲ ଉପରେ ଶାନ୍ତି ଓ ଦୟା ବର୍ତ୍ତୁ ।
\s5
\v 17 ଆଜିଠାରୁ କେହି ଆଉ ମୋତେ କଷ୍ଟ ନ ଦେଉ, କାରଣ ମୁଁ ମୋହର ଶରୀରରେ ଯୀଶୁଙ୍କ କ୍ଷତଦାଗ ବହନ କରୁଅଛି ।
\v 18 ହେ ଭାଇମାନେ, ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କର ଅନୁଗ୍ରହ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଆତ୍ମାର ସହବର୍ତ୍ତୀ ହେଉ । ଆମେନ୍‍ ।

237
50-EPH.usfm Normal file
View File

@ -0,0 +1,237 @@
\id EPH - UDB NT ODIYA
\ide UTF-8
\h ଏଫିସୀୟ ମଣ୍ଡଳୀ ନିକଟକୁ ପ୍ରେରିତ ପାଉଲଙ୍କ ପତ୍
\toc1 ଏଫିସୀୟ ମଣ୍ଡଳୀ ନିକଟକୁ ପ୍ରେରିତ ପାଉଲଙ୍କ ପତ୍
\toc2 ଏଫିସୀୟ ମଣ୍ଡଳୀ ନିକଟକୁ ପ୍ରେରିତ ପାଉଲଙ୍କ ପତ୍
\toc3 eph
\mt1 ଏଫିସୀୟ ମଣ୍ଡଳୀ ନିକଟକୁ ପ୍ରେରିତ ପାଉଲଙ୍କ ପତ୍
\s5
\c 1
\p
\v 1 ମୁଁ, ପାଉଲ, ସହ ବିଶ୍ୱାସୀଗଣଙ୍କ ନିକଟକୁ ଲେଖୁଅଛି, ଯେଉଁମାନଙ୍କୁ ଈଶ୍ୱର ନିଜ ନିମନ୍ତେ ପୃଥକୀକୃତ କରିଅଛନ୍ତି, ଆଉ ଯେଉଁମାନେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯୀଶୁରେ ଭରସା କରନ୍ତି- ଏଫିସୀୟର ସହରରେ ବାସ କରୁଥିବା ସହ ବିଶ୍ୱାସୀଗଣଙ୍କୁ ମୁଁ ଲେଖୁଅଛି I ମୁଁ ପାଉଲ, ଯାହାକୁ ଈଶ୍ୱର ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯୀଶୁଙ୍କ ଜଣେ ପ୍ରେରିତଭାବେ ତୁମ ନିକଟକୁ ପଠାଇବାକୁ ବାଛିଛନ୍ତି I
\v 2 ମୁଁ ପ୍ରାର୍ଥନା କରେ ଯେ ଈଶ୍ୱର ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ପିତା ଏବଂ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ପ୍ରଭୁ ତାଙ୍କ ଦୟା ଓ ଶାନ୍ତି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଦେବେ I
\s5
\v 3 ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପ୍ରଶଂସା ହେଉ, ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କର ପିତା ! ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯୀଶୁ ଆମକୁ ଦେଇଥିବା ସମସ୍ତ ସ୍ୱର୍ଗୀୟ ଆଶୀର୍ବାଦ ମାଧ୍ୟମରେ ସେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପ୍ରଚୁର ଆନନ୍ଦ ଦେଇଅଛନ୍ତି I
\v 4 ଈଶ୍ୱର ପୃଥିବୀ ସୃଷ୍ଟି ପୂର୍ବରୁ ସେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ମାଧ୍ୟମରେ ତାଙ୍କର ନିଜ ଲୋକ ଭାବରେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ବାଛିଲେ, ଯିଏ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ତାଙ୍କ ଦୃଷ୍ଟିରେ ଅନିନ୍ଦନୀୟଭାବେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ବଞ୍ଚିବା ନିମନ୍ତେ ପୃଥକ କଲେ I
\s5
\v 5 ଯେହେତୁ ସେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପ୍ରେମ କରନ୍ତି, ଆପଣା ନିମନ୍ତେ ସନ୍ତାନ କରିବାକୁ ଆପଣା ସ୍ୱଚ୍ଛନ୍ଦ ଇଚ୍ଛାନୁସାରେ ପୂର୍ବରୁ ଯୋଜନା କଲେ । ଯାହାକି ଏହା ସନ୍ତୋଷଜନକ ହେଲା; ସେପରି ଯାହା ସେ ଚାହିଁଲେ ସେ କଲେ ।
\v 6 ଏହା ତାହାଙ୍କ ଅନୁଗ୍ରହ ଗୌରବ ପ୍ରଶଂସା ନିମନ୍ତେ ହୋଇଅଛି; ସେହି ଅନୁଗ୍ରହ ସେ ପ୍ରିୟତମଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଦାନ କରିଅଛନ୍ତି ଯାହାକୁ ସେ ପ୍ରେମ, ଦୟା କରନ୍ତି ତାହା ଆମ୍ଭେମାନେ ପାଇବାକୁ ଅନୁପଯୁକ୍ତ ।
\s5
\v 7 ଯୀଶୁ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ମୁକ୍ତ କରିଛନ୍ତି ସତେ ଯେପରି ସେ ଗୋଟିଏ ଦାସତ୍ୱ ବଜାରରୁ କ୍ରୟ କରିଛନ୍ତି । ତାହାଙ୍କ ବହୁଳ ଅନୁଗ୍ରହ ଅନୁସାରେ ଆମ୍ଭେମାନେ ସେହି ପ୍ରିୟତମଙ୍କଠାରେ ତାହାଙ୍କ ମୃତ୍ୟୁ ଦ୍ୱାରା ମୁକ୍ତି, ଅର୍ଥାତ୍ ଅପରାଧ ସବୁର କ୍ଷମା ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଅଛୁ ।
\v 8 ସେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଅନୁଗ୍ରହ ଦେଇଅଛନ୍ତି ପୁଣି ସେ ସମସ୍ତ ପ୍ରକାର ଜ୍ଞାନ ଓ ବୁଦ୍ଧି ଦେଇ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପ୍ରଚୁର ଜ୍ଞାନରେ ଭରିଅଛନ୍ତି ।
\s5
\v 9 ଈଶ୍ୱର ପୂର୍ବରୁ ସଙ୍କଳ୍ପ କରିଥିବା ଆପଣା ମଙ୍ଗଳମୟ ଇଚ୍ଛାନୁସାରେ ନିଗୂଢ଼ତତ୍ତ୍ୱ ଜ୍ଞାତ କରାଇଅଛନ୍ତି । ଯେପରି ସେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କୁ ପ୍ରକାଶ କରିବାକୁ ପସନ୍ଦ କରିପାରିଲେ ଯେପରି ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଉତ୍ତମ କର୍ମ ଜାଣିବାରେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସାହାଯ୍ୟ କରିବ ।
\v 10 ଈଶ୍ୱର ଯେପରି କାଳର ପୂର୍ଣ୍ଣତା ସମ୍ବନ୍ଧୀୟ ତାହାଙ୍କ ସଙ୍କଳ୍ପାନୁସାରେ ସ୍ୱର୍ଗରେ କି ମର୍ତ୍ତ୍ୟରେ ଥିବା ସମସ୍ତ ବିଷୟ ଆପଣା ନିମନ୍ତେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରେ ଏକୀଭୂତ କରିବେ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ରାଜତ୍ୱ କରିବେ ।
\s5
\v 11 ଯେଣୁ ଯେଉଁ ଈଶ୍ୱର ପୂର୍ବରୁ ନିରୁପିତ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ସହ ମିଳିତ କରାନ୍ତି । ସେ ଏହିପରି କରିବାକୁ ଯୋଜନା କଲେ, ପୁଣି ଆପଣା ଇଚ୍ଛାର ସଙ୍କଳ୍ପାନୁସାରେ ସମସ୍ତ ବିଷୟ ତାହାଙ୍କ ଅଭିପ୍ରାୟ ଅନୁସାରେ ସାଧନ କରନ୍ତି ।
\v 12 ଈଶ୍ୱର ତାହା କଲେ ଯେପରି ଆମ୍ଭେମାନେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଗୌରବର ପ୍ରଶଂସାର କାରଣ ହୋଇ ବଞ୍ଚିବା । ଆମ୍ଭେମାନେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟରେ ଭରସା କରିବାରେ ପ୍ରଥମ ହେଲୁ ।
\s5
\v 13 ଖ୍ରୀଷ୍ଟରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ମଧ୍ୟ ସତ୍ୟ ବାକ୍ୟ, ଅର୍ଥାତ୍ ପରିତ୍ରାଣର ସୁସମ୍ବାଦ ଶୁଣି ଖ୍ରୀଷ୍ଟରେ ବିଶ୍ୱାସ କରିଅଛ ତେଣୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଅନ୍ତର୍ଭୁକ୍ତ ଅଟ ଓ ପ୍ରତିଜ୍ଞାତ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ମଧ୍ୟ ମୁଦ୍ରାଙ୍କିତ ହୋଇଅଛ ।
\v 14 ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ପ୍ରମାଣ ଦିଅନ୍ତି ଯେ ଆମ୍ଭେମାନେ ସମସ୍ତ ଗ୍ରହଣ କରିବା ଯାହା ଈଶ୍ୱର ପ୍ରତିଜ୍ଞା କରିଅଛନ୍ତି । ସମସ୍ତ ଗୌରବ ପ୍ରଶଂସାର କାରଣ ତାହାଙ୍କ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ଅଟେ !
\s5
\v 15 କାରଣ ଈଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଏମନ୍ତ ପ୍ରେମ କରିଅଛନ୍ତି, ଆଉ ଏହି କାରଣରୁ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁଙ୍କଠାରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ଯେଉଁ ବିଶ୍ୱାସ ଓ ସମସ୍ତ ସାଧୁଙ୍କ ପ୍ରତି ଯେଉଁ ପ୍ରେମ ମୁଁ ଶୁଣିଲି ।
\v 16 ମୁଁ ମଧ୍ୟ ମୋହର ପ୍ରାର୍ଥନାରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଧନ୍ୟବାଦ ଦେବାରେ ବହୁବାର କ୍ଷାନ୍ତ ହେଉ ନାହିଁ ।
\s5
\v 17 ମୁଁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ପ୍ରାର୍ଥନା କରେ ଯେ ଯେପରି ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କର ପିତା, ଯିଏ ଗୌରବମୟ ପିତା, ତାହାଙ୍କ ସମ୍ବନ୍ଧୀୟ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଜ୍ଞାନ ଓ ପ୍ରତ୍ୟାଦେଶର ଆତ୍ମା ସେ ପ୍ରଦାନ କରନ୍ତି ।
\v 18 ମୁଁ ପ୍ରାର୍ଥନା କରେ ଯେ ଈଶ୍ୱର ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ କ’ଣ କରିବାକୁ ଚାହାନ୍ତି ତାହା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଶିକ୍ଷା ଦେଇପାରନ୍ତି, ଏବଂ କାହିଁକି ଆମ୍ଭେମାନେ ଜାଣୁ ସେ ସତ୍ୟ କହୁଅଛନ୍ତି । ମୁଁ ପ୍ରାର୍ଥନା କରେ ଯେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଯେଉଁ ମହତ୍ ବିଷୟ ଦେବ ପାଇଁ ସେ ପ୍ରତିଜ୍ଞା କରିଅଛନ୍ତି ତାହା ଯେପରି ଆମ୍ଭେମାନେ ଜାଣିପାରୁ ।
\s5
\v 19 ପୁଣି, ମୁଁ ପ୍ରାର୍ଥନା କରେ ଯେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜାଣିବ ତାହାଙ୍କ ଶକ୍ତିର କାର୍ଯ୍ୟସାଧକ ପରାକ୍ରମ ଅନୁସାରେ ତାଙ୍କଠାରେ ଭରସା କରୁଥିବା ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ତାହାଙ୍କ ଶକ୍ତିର ଅତ୍ୟଧିକ ମହତ୍ତ୍ୱ କ'ଣ ? ସେ ଶକ୍ତିଶାଳୀଭାବେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ କାର୍ଯ୍ୟ କରନ୍ତି ।
\v 20 ସେହି ଶକ୍ତି ଯେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରେ ସାଧନ କରି ତାହାଙ୍କୁ ମୃତମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଉଠାଇ ସମସ୍ତ ଆଧିପତ୍ୟ, କର୍ତ୍ତାପଣ, ଶକ୍ତି, ପ୍ରଭୁତ୍ୱ ପୁଣି ଯେତେ ନାମ ଖ୍ୟାତ ସେ ସମସ୍ତଙ୍କ ଉପରେ ସ୍ୱର୍ଗରେ ଉନ୍ନତ କଲେ ।
\v 21 ସେ ସ୍ଥାନରେ, ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ସମସ୍ତଙ୍କ ଶକ୍ତି ଉପରେ ସମସ୍ତ ଅଧିକାରର ପ୍ରତ୍ୟେକ କ୍ଷମତାଶାଳୀ ଆତ୍ମା ଉପରେ ସର୍ବୋଚ୍ଚଭାବେ, ପୁଣି ସମସ୍ତ ନାମ ଉପରେ ତାହାଙ୍କୁ ଉନ୍ନତ କରାଇ ରାଜତ୍ୱ କରନ୍ତି ।
\s5
\v 22 ଈଶ୍ୱର ସମସ୍ତ ବିଷୟଗୁଡିକ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଶାସନରେ ରଖିଛନ୍ତି ଯେପରି ସେସବୁ ତାହାଙ୍କ ପାଦ ତଳେ ବଶୀଭୂତ ହେଲେ । ଆଉ ଈଶ୍ୱର ସମସ୍ତ ବିଶ୍ୱାସୀ ମଧ୍ୟରେ ସର୍ବତ୍ର ଅଧିକାରୀଭାବେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କୁ ନିଯୁକ୍ତ କରିଅଛନ୍ତି ।
\v 23 ଏହା ସତେ ଯେପରି ସମସ୍ତ ମଣ୍ଡଳୀ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ସ୍ୱଶରୀର ହେଲ । ସେ ସମସ୍ତ ବିଶ୍ୱାସୀଙ୍କୁ ସମସ୍ତ ବିଷୟରେ ତାଙ୍କ ଶକ୍ତି ସହ ସର୍ବତୋଭାବେ ପୂର୍ଣ୍ଣ କରନ୍ତି, ଠିକ୍ ଯେପରି ସେ ତାଙ୍କ ଶକ୍ତି ସହ ସମସ୍ତ ଜଗତକୁ ତାହାଙ୍କ ପୂର୍ଣ୍ଣତାରେ ଭରିବେ ।
\s5
\c 2
\v 1 ତୁମ୍ଭେମାନେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କୁ ବିଶ୍ୱାସ କରିବା ପୂର୍ବରୁ, ସତେ ଯେପରି ଈଶ୍ୱର ବାଧ୍ୟ ହେବା ପାଇଁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଶକ୍ତିହୀନ ଓ ମୃତ ବ୍ୟକ୍ତି ତୂଲ୍ୟ ଥିଲ ।
\v 2 ଦିନେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ବର୍ତ୍ତମାନ ଜଗତର ଇଚ୍ଛାନୁସାରେ ଆଚରଣ କରି ବଞ୍ଚିଲ, ଆଉ ତୁମ୍ଭେମାନେ ମଧ୍ୟ, ଶୟତାନ ଯାହା ଚାହେଁ ତାହାର ଅନୁସରଣ କଲ- ଶୟତାନ ମନ୍ଦ ଆତ୍ମାଗୁଡିକ ଉପରେ ଶାସନ କରେ ଯାହାର ଜଗତ ଉପରେ ଏଭଳି ଶକ୍ତି ରହିଅଛି । ଶୟତାନ ମନ୍ଦ ଆତ୍ମା ଅଟେ ଯାହା ଅନାଜ୍ଞାବହ ସନ୍ତାନମାନଙ୍କଠାରେ କାର୍ଯ୍ୟ ସାଧନ କରୁଅଛି ।
\v 3 ସେହି ଅନାଜ୍ଞାବହ ସନ୍ତାନମାନଙ୍କ ସହିତ ଆମ୍ଭେମାନେ ସମସ୍ତେ ମଧ୍ୟ ଏକ ସମୟରେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଅବଜ୍ଞା କଲୁ; ମନ୍ଦ ବିଷୟଗୁଡିକ ଯାହା ଶାରୀରିକ ଅଭିଲାଷ ଅନୁସାରେ ଜୀବନ ଯାପନ କରି ଶାରୀରିକ ଓ ମନର କାମନା ପୂର୍ଣ୍ଣ କରୁଥିଲୁ । ପୁଣି, ଈଶ୍ୱର ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଉପରେ ବହୁତ କ୍ରୋଧ କଲେ, ଅନ୍ୟମାନଙ୍କ ପରି ସୁଦ୍ଧା ସ୍ୱଭାବତଃ କ୍ରୋଧର ପାତ୍ର ଥିଲୁ ।
\s5
\v 4 ମାତ୍ର ଦୟାସାଗର ଯେ ଈଶ୍ୱର, ସେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ମହା ପ୍ରେମରେ ପ୍ରେମ କରନ୍ତି ।
\v 5 ଈଶ୍ୱରଙ୍କର ବାଧ୍ୟ ହେବାକୁ ଶକ୍ତିହୀନ, ଆମ୍ଭେମାନେ ମୃତ ଲୋକ ସଦୃଶ ହେଲୁ, କିନ୍ତୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯୀଶୁଙ୍କଠାରେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ତାହାଙ୍କ ସହିତ ମିଳିତ କରିବା ଦ୍ୱାରା ପୁଣି ଥରେ ଈଶ୍ୱର ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସୃଷ୍ଟି କଲେ । ଈଶ୍ୱର ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଉଦ୍ଧାର କଲେ କାରଣ ସେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ଦୟାବାନ ହୋଇଅଛନ୍ତି ।
\v 6 ସେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପରି ମୃତଲୋକମାନଙ୍କୁ ଉତ୍ଥାପିତ କଲେ, ପୁଣି ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯୀଶୁଙ୍କଠାରେ ସେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ତାହାଙ୍କ ସହିତ ସ୍ୱର୍ଗରେ ଉପବେଶନ କରାଇଅଛନ୍ତି ।
\v 7 ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯୀଶୁଙ୍କଠାରେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ମିଳିତ କରାଇ ସେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରତି କରୁଣା କରି ଆଗାମୀ ଯୁଗରେ ଆପଣା ଅନୁଗ୍ରହର ଅତ୍ୟଧିକ ଦୟା ପ୍ରକାଶ କରନ୍ତି ।
\s5
\v 8 କାରଣ ତାଙ୍କ ଦଣ୍ଡଠାରୁ ଅନୁଗ୍ରହରେ ବିଶ୍ୱାସ ଦ୍ୱାରା ତୁମ୍ଭେମାନେ ପରିତ୍ରାଣ ପାଇଅଛ; କାରଣ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ଭରସା କଲ । ତାହା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିଜଠାରୁ ହୋଇ ନାହିଁ, ତାହା ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଦାନ,
\v 9 ଦାନଟି କ୍ରିୟାକର୍ମରୁ ନୁହେଁ, ଯେପରି କେହି ଦର୍ପ କରିନ କହେ ଯେ, ସେ ନିଜେ ନିଜେ ପରିତ୍ରାଣ ପାଇଅଛି ।
\v 10 କାରଣ ଆମ୍ଭେମାନେ ତାହାଙ୍କ ରଚନା, ଯେପରି ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯୀଶୁଙ୍କ ସହ ମିଳିତ ହୋଇ ନୂଆ ଲୋକ ହେଲୁ, ଯେପରି ସମସ୍ତ ସତକାର୍ଯ୍ୟ ଆମ୍ଭେମାନେ କରିବୁ ବୋଲି ଈଶ୍ୱର ପୂର୍ବରୁ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରିଥିଲେ ।
\s5
\v 11 ତୁମ୍ଭେମାନେ ଭୁଲ ନାହିଁ ଯେ ପୂର୍ବରେ ଶରୀର ସମ୍ବନ୍ଧରେ ଅଣଯିହୂଦୀ ଅସୁନ୍ନତ ବୋଲି ଖ୍ୟାତ ଥିଲ କାରଣ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯିହୂଦୀରୂପେ ଜନ୍ମ ହୋଇ ନ ଥିଲ । ଯିହୁଦୀମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ "ଅସୁନ୍ନତ ଦେବପୂଜକ"କହି ଅପମାନ ଦେଲେ । ସେମାନେ ନିଜକୁ କହନ୍ତି "ସୁନ୍ନତ" ଏହା ଦ୍ୱାରା ସେମାନେ ବୁଝନ୍ତି ଯେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ନୁହଁ, ସେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଲୋକ ଅଟନ୍ତି, ଯଦିଓ ସୁନ୍ନତ ଏପରି ଏକ ବିଷୟ ଅଟେ ଯାହା କେବଳ ମନୁଷ୍ୟମାନେ କରନ୍ତି, ଈଶ୍ୱର ନୁହନ୍ତି ।
\v 12 ସେତେବେଳେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେ ସତ୍ୟ ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରୁ ପୃଥକ୍, ଏବଂ ଇସ୍ରାଏଲର ପ୍ରଜାସତ୍ୱରହିତ ଥିଲ । ତୁମ୍ଭେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପ୍ରତିଜ୍ଞାମାନ ଓ ନିୟମ ଜାଣିଲ ନାହିଁ । ତୁମ୍ଭେମାନେ ଭବିଷ୍ୟତରେ ଭରସାହୀନ ହେବ ଯାହା ଈଶ୍ୱର ପ୍ରତିଜ୍ଞା କରିଥିଲେ, । ତୁମ୍ଭେମାନେ ଏପରିକି ଆଶା ଅନୁରୂପ ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରେ ଭରସା କରିପାରିବ ନାହିଁ କାରଣ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜାଣ ନାହିଁ ଈଶ୍ୱର କିଏ ଅଟନ୍ତି ।
\s5
\v 13 କିନ୍ତୁ ବର୍ତ୍ତମାନ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯୀଶୁ ଯାହା ସାଧନ କରିଅଛନ୍ତି, ସେଥିପାଇଁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ତାଙ୍କଠାରେ ଭରସା କରିବାକୁ ସକ୍ଷମ ହୋଇଅଛ କାରଣ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ କ୍ରୁଶରେ ମରିବାକୁ ସ୍ୱୀକାର କଲେ ।
\v 14 ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ବିଛେଦପ୍ରାଚୀର ଭଗ୍ନ କରିବା ଦ୍ୱାରା ଯିହୁଦୀ ଓ ଅଣଯିହୁଦୀ ମଧ୍ୟରେ ଶାନ୍ତି ଓ ଏକତା ଆଣିଛନ୍ତି, ସତେ ଯେପରି ସେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଅଲଗା କରିଥିବା ଶତ୍ରୁତାରୂପ ମଧ୍ୟବର୍ତ୍ତୀ ବିଛେଦପ୍ରାଚୀର ଭାଙ୍ଗି ଉଭୟକୁ ଏକ କରିଅଛନ୍ତି ।
\v 15 ପୁଣି, ବିଧିବିଧାନଯୁକ୍ତ ଆଜ୍ଞାମୂଳକ ବ୍ୟବସ୍ଥାକୁ ବହୁ ସମୟ ଧରି ବାଧ୍ୟ ହେବା ସେ ଆବଶ୍ୟକ ମନେ କଲେ ନାହିଁ । ସେ ଯିହୁଦୀ ଓ ଅଣଯିହୁଦୀମାନଙ୍କୁ ଦୁଇ ପରିବର୍ତ୍ତେ ଏକ ଲୋକ କରି ଯେପରି ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଶାନ୍ତି ସ୍ଥାପନ କଲେ ।
\v 16 ଯୀଶୁ ଯିହୁଦୀ ଓ ଅଣଯିହୁଦୀମାନଙ୍କୁ ଉଭୟଙ୍କୁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସହ ନୂତନ ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କର ଏକ ଗୋଷ୍ଠୀ କରି ବନ୍ଧୁତା ସ୍ଥାପନର କାରଣ ହେଲେ । ଆଉ କ୍ରୁଶୀୟ ମୃତ୍ୟୁ ଦ୍ୱାରା ଶତ୍ରୁତା ବିନାଶ କରି ପରସ୍ପରକୁ ଘୃଣା ନ କରିବା କାର୍ଯ୍ୟକୁ ସମ୍ଭବ କଲେ ।
\s5
\v 17 ଯୀଶୁ ଆସିଲେ ଓ ସୁସମାଚାର ଘୋଷଣା କଲେ ଯାହା ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସହ ଶାନ୍ତି ଆଣିଛି; ସେ ଉଭୟ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପରି ଯିହୁଦୀ ଓ ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଜାଣି ନ ଥିବା ଅଣଯିହୁଦୀଙ୍କ ନିକଟରେ ପ୍ରଚାର କଲେ ।
\v 18 ଯୀଶୁଙ୍କ ମାଧ୍ୟମରେ ଉଭୟ ଯିହୁଦୀ ଓ ଅଣଯିହୁଦୀମାନେ ବର୍ତ୍ତମାନ ପିତାଙ୍କ ସହ କଥା କହିପାରନ୍ତି କାରଣ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ସମସ୍ତ ବିଶ୍ୱାସୀଙ୍କଠାରେ ବାସ କରନ୍ତି ।
\s5
\v 19 ଅତଏବ ତୁମ୍ଭେମାନେ ବର୍ତ୍ତମାନ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଲୋକଙ୍କ ନିକଟରେ ଆଉ ବିଦେଶୀ ବା ପ୍ରବାସୀ ନୁହଁ, କିନ୍ତୁ ସାଧୁମାନଙ୍କ ସହିତ ସହନାଗରିକ ଓ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପରିବାରଭୁକ୍ତ ଯାହାରକି ଈଶ୍ୱର ପିତା ଅଟନ୍ତି ।
\v 20 ତୁମ୍ଭେମାନେ ପ୍ରସ୍ତରଗୁଡିକ ପରି ଅଟ ଯେପରି ଈଶ୍ୱର ତାଙ୍କ ଗୃହର ଅଂଶ କରି ତିଆରି କରିଛନ୍ତି, ସେହି ଗୃହ ତୁମ୍ଭେମାନେ ପ୍ରେରିତ ଓ ଭାବବାଦୀମାନଙ୍କର ଭିତ୍ତିମୂଳ ଉପରେ ନିର୍ମିତ ହୋଇଅଛ । ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯୀଶୁ ସ୍ୱୟଂ ସେହି ଗୃହ କୋଣର ପ୍ରଧାନ ପ୍ରସ୍ତର ଅଟନ୍ତି ।
\v 21 ଯୀଶୁ ତାଙ୍କ ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କର ପରିବାର ଗଠନ କରୁଛନ୍ତି ଏବଂ ତାହାଙ୍କଠାରେ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଗୃହ ଏକତ୍ର ସଂଲଗ୍ନ ହୋଇ ପ୍ରଭୁଙ୍କଠାରେ ଗୋଟିଏ ପବିତ୍ର ମନ୍ଦିର ସ୍ୱରୂପେ ବୃଦ୍ଧି ପାଉଅଛି ଯେପରି ନିଜ ନିମନ୍ତେ ନୂତନ ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କୁ ବୃଦ୍ଧିକରି ପ୍ରଭୁ ସଂଲଗ୍ନ କରନ୍ତି ଯେମିତି ଗୋଟିଏ ମନ୍ଦିରରେ ଲୋକେ ପ୍ରସ୍ତରଗୁଡିକ ସଂଯୁକ୍ତ କରନ୍ତି ।
\v 22 ଯୀଶୁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଏକାଠି ଉଭୟ ଯିହୁଦୀ ଓ ଅଣଯିହୁଦୀମାନଙ୍କୁ ଗୋଟିଏ ପରିବାରଭୁକ୍ତ କରି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଗଠନ କରୁଛନ୍ତି ଯେଉଁଠାରେ ତାହାଙ୍କ ଆତ୍ମା ବାସ କରେ ।
\s5
\c 3
\v 1 ଏଥି ନିମନ୍ତେ ମୁଁ ପାଉଲ, ଅଣଯିହୂଦୀ ଯେ ତୁମ୍ଭେମାନେ, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସକାଶେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯୀଶୁଙ୍କର ବନ୍ଦୀ ।
\v 2 ମୁଁ ଆଶାବାଦୀ ଯେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ପ୍ରଦତ୍ତ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଅନୁଗ୍ରହ ସମ୍ବନ୍ଧୀୟ ମୋ' ସେବକ କାର୍ଯ୍ୟ ବିଷୟରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜାଣ ।
\s5
\v 3 ପ୍ରତ୍ୟାଦେଶ ଦ୍ୱାରା ସେହି ନିଗୂଢ଼ତତ୍ତ୍ୱ ମୋତେ ଜ୍ଞାତ କରାଇଛନ୍ତି, ଯେପରି ମୁଁ ପୂର୍ବେ ସକ୍ଷିପ୍ତ ଭାବରେ ଲେଖିଅଛି;
\v 4 ଏଥିପୂର୍ବେ, ଯେତେବେଳେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ପଢିବ ଯାହା ମୁଁ ସଂକ୍ଷେପରେ ସେହି ବିଷୟରେ ଲେଖିଅଛି ତୁମ୍ଭେମାନେ ବୁଝିପାରିବ ଯେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ସତ୍ୟତା ମୁଁ ସ୍ପଷ୍ଟଭାବେ ବୁଝେ ।
\v 5 ସେହି ନିଗୂଢ଼ତତ୍ତ୍ୱ ଏବେ ଆତ୍ମାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ତାହାଙ୍କ ପବିତ୍ର ପ୍ରେରିତ ଓ ଭାବବାଦୀମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ଯେପରି ପ୍ରକାଶିତ ହୋଇଅଛି, ପୂର୍ବ କାଳର ମନୁଷ୍ୟ ସନ୍ତାନମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ପ୍ରକାଶିତ ହୋଇ ନ ଥିଲା ଯାହାଙ୍କୁ ଆତ୍ମା ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସେବା କରିବାକୁ ଆହ୍ୱାନ କଲେ ।
\s5
\v 6 ଏହି ନିଗୂଢ ସତ୍ୟ ଏହା ଯେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରେ ଆତ୍ମିକ ଧନରେ ଅଣଯିହୁଦୀମାନେ ମଧ୍ୟ ଯିହୁଦୀମାନଙ୍କ ସହ ଅଂଶାଧିକାରୀ, ଏବଂ ସେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଲୋକଙ୍କର ସହଭାଗୀ ଅଟନ୍ତି; ଆଉ ସେମାନେ ସମସ୍ତ ପ୍ରତିଜ୍ଞାର ବିଷୟରେ ଅଂଶୀ ହେବେ କାରଣ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯୀଶୁଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରନ୍ତି - ଏହା ହିଁ ସୁସମାଚାର ଅଟେ ।
\v 7 ଈଶ୍ୱରଙ୍କ କାର୍ଯ୍ୟସାଧକ ଶକ୍ତି ଅନୁସାରେ ମୋତେ ପ୍ରଦତ୍ତ ତାହାଙ୍କ ଅନୁଗ୍ରହର ଦାନ ପ୍ରମାଣେ ସେହି ସୁସମାଚାର ପ୍ରଚାରର ମୁଁ ଜଣେ ସେବକ ହେଲି ଯେଉଁ କାର୍ଯ୍ୟ ମୁଁ କରିବାକୁ ଅଯୋଗ୍ୟ, କିନ୍ତୁ ଯାହା ଈଶ୍ୱର ତାଙ୍କ ଶକ୍ତି ସହ ମୋତେ କାର୍ଯ୍ୟ କରିବାକୁ ଦେଲେ ।
\s5
\v 8 ଯଦିଓ ସମସ୍ତ ସାଧୁଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ କ୍ଷୁଦ୍ରତମ ଯେ ମୁଁ, ମୋତେ ଅଣଯିହୂଦୀମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ବୋଧର ଅଗମ୍ୟ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ନିଧିର ସୁସମାଚାର ପ୍ରଚାର କରିବା ପାଇଁ ଈଶ୍ୱର ମୋତେ ତାଙ୍କ ଦୟା ଏବଂ କରୁଣା ଦ୍ୱାରା ସକ୍ଷମ କରିଛନ୍ତି, ଯାହା ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରତି କରିଛନ୍ତି ତାହା ଏତେ ଯେ ଏହା ସମସ୍ତ ଅବର୍ଣ୍ଣନୀୟ ଅଟେ ।
\v 9 ସର୍ବସୃଷ୍ଟିକର୍ତ୍ତା ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରେ ପ୍ରାଚୀନ କାଳରୁ ସୃଷ୍ଟିର ଗୁପ୍ତ ହୋଇ ରହିଥିବା ନିଗୂଢ଼ତତ୍ତ୍ୱ ସମ୍ବନ୍ଧରେ ତାହାଙ୍କ ସଂକଳ୍ପ କ'ଣ, ତାହା ଆଲୋକରେ ପ୍ରକାଶ କରିବା ପାଇଁ ଅନୁଗ୍ରହ ପ୍ରଦତ୍ତ ହୋଇଅଛି, ପ୍ରତ୍ୟେକଙ୍କୁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଯୋଜନା ବୁଝାଇବା ମୋର ଲକ୍ଷ୍ୟ ଅଟେ ।
\s5
\v 10 ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରଭୁ ତାହାଙ୍କର ବହୁବିଧ ଜ୍ଞାନ, ସ୍ୱର୍ଗରେ କର୍ତ୍ତାପଣ ଓ ଅଧିକାରପ୍ରାପ୍ତ ବ୍ୟକ୍ତିମାନଙ୍କୁ ଜ୍ଞାତ କରାଯାଏ ଯିଏ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରେ ଭରସା କରେ ।
\v 11 ତଦନୁସାରେ ମଣ୍ଡଳୀ ଦ୍ୱାରା ଯେପରି ଈଶ୍ୱର ସର୍ବଦା ଅନନ୍ତକାଳ ନିମନ୍ତେ ଯୋଜନା କରିଥିଲେ, ଏବଂ ଯାହା ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯୀଶୁ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ପ୍ରଭୁଙ୍କର କାର୍ଯ୍ୟ ମାଧ୍ୟମରେ ସଫଳ କଲେ ।
\s5
\v 12 ତେଣୁ ବର୍ତ୍ତମାନ ଆମ୍ଭେମାନେ ପ୍ରାର୍ଥନା କରୁ, ଆମ୍ଭେମାନେ ତାହାଙ୍କଠାରେ ସାହସ ପୁଣି, ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ନିକଟକୁ ନିର୍ଭୟରେ ଯିବା ପାଇଁ ପଥ ପାଇଅଛୁ କାରଣ ଆମ୍ଭେମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କଠାରେ ନିର୍ଭର କରୁ, ଯିଏ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଯୋଜନାକୁ ସଫଳ କଲେ ।
\v 13 ଅତଏବ ମୁଁ ଅନୁରୋଧ କରେ ଯେ, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ମୋହର ଯେଉଁ କ୍ଲେଶ ଭୋଗ, ସେଥିସକାଶେ ହତାଶ ହୁଅ ନାହିଁ, ବନ୍ଦୀଶାଳାରେ ଏଠାରେ ଅନେକ ବିଷୟ ତାହା ତ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଗୌରବ କଲେ ।
\s5
\v 14 ଏଥି ନିମନ୍ତେ ଈଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ସମସ୍ତ କାର୍ଯ୍ୟ ସାଧନ କରିଅଛନ୍ତି, ମୁଁ ଆଣ୍ଠୁପାତି ପୁଣି ପିତା ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରେ ପ୍ରାର୍ଥନା କରେ ।
\v 15 ସେ ହିଁ ଜଣେ ଯିଏକି ସମସ୍ତ ପରିବାର ସ୍ୱର୍ଗରେ ଓ ପୃଥିବୀ ଉପରେ ସେମାନଙ୍କ ନାମକରଣ କରନ୍ତି ।
\v 16 ମୁଁ ପ୍ରାର୍ଥନା କରେ ତାଙ୍କ ମହତ ଶକ୍ତି କାରଣ ଯେପରି ସେ ଆପଣା ଗୌରବରୂପ ଧନ ଅନୁସାରେ ଆପଣା ଆତ୍ମାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଆନ୍ତରିକ ପୁରୁଷରେ ଶକ୍ତି ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇ ବଳବାନ ହେବାକୁ ଦିଅନ୍ତି ଯିଏ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଆତ୍ମାଗୁଡିକରେ ବାସ କରନ୍ତି ।
\s5
\v 17 ମୁଁ ପ୍ରାର୍ଥନା କରେ ଯେ ବିଶ୍ୱାସ ଦ୍ୱାରା ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ହୃଦୟରେ ବାସ କରନ୍ତି, କାରଣ ତୁମ୍ଭେ ତାଙ୍କଠାରେ ଭରସା ରଖ, ଏବଂ ତାହା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପାଇଁ ଗୋଟିଏ ଦୃଢଭାବେ ରୋପିତ ବୃକ୍ଷ ଏବଂ ଗୋଟିଏ ପ୍ରସ୍ତର ଉପରେ ସ୍ଥାପିତ ଗୃହ ସଦୃଶ ହେବ ।
\v 18 ଯେପରି ତୁମ୍ଭେମାନେ ପ୍ରେମରେ ବଦ୍ଧମୂଳ ଓ ଦୃଢ ରୂପେ ସ୍ଥାପିତ ହୋଇ ବୋଧର ଅଗମ୍ୟ ଯେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ପ୍ରେମ, ତାହା ଜ୍ଞାତ ହୁଅ ଏବଂ ସମସ୍ତ ସାଧୁଙ୍କ ସହିତ ସେଥିର ଦୈର୍ଘ୍ୟ ଓ ପ୍ରସ୍ଥ, ଉଚ୍ଚତା ଓ ଗଭୀରତା ବୁଝିବାକୁ ଶକ୍ତି ପ୍ରାପ୍ତ ହୁଅ ।
\v 19 ଆଉ ସେହି ପ୍ରେମ ଏତେ ଗଭୀର ଯେ ଆମ୍ଭେମାନେ ଏହା ବୁଝିପାରିବା ନାହିଁ, କିନ୍ତୁ ଏହି ପ୍ରେମ ହେତୁ ମୁଁ ପ୍ରାର୍ଥନା କରେ ଯେ ଈଶ୍ୱର ନିଜେ ସମସ୍ତ ସହ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପୂର୍ଣ୍ଣ କରିପାରନ୍ତି ।
\s5
\v 20 ଯେଉଁ ଈଶ୍ୱର ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଅନ୍ତରରେ କାର୍ଯ୍ୟ ସାଧନ କରୁଥିବା ଆପଣା ଶକ୍ତି ଅନୁସାରେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ମାଗିବା ବା ଭାବିବାଠାରୁ ଅତ୍ୟଧିକ ପରିମାଣରେ ସାଧନ କରି ପାରନ୍ତି, କାରଣ ତାଙ୍କ ଶକ୍ତି ଯାହା ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ କାର୍ଯ୍ୟ କରୁଅଛନ୍ତି ।
\v 21 ସବୁ ବିଷୟ ଦ୍ୱାରା ସମସ୍ତ ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କ ଆରାଧନାର ସମାବେଶରେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯୀଶୁଙ୍କ ଦେଇ ତା'ଙ୍କୁ ଗୌରବାନ୍ୱିତ କରିବା । ଇତିହାସର ସମସ୍ତ ପୁରୁଷଠାରୁ ସମସ୍ତ ମଣ୍ଡଳୀ ଯୁଗେ ଯୁଗେ ତା'ଙ୍କୁ ପ୍ରଶଂସା କରୁ ! ଏହା ହିଁ ହେଉ ।
\s5
\c 4
\v 1 ଅତଏବ ମୁଁ ବନ୍ଦୀ ଥିବା ଅବସ୍ଥାରେ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ଘୋଷଣା କରେ, ମୁଁ, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଅନୁରୋଧ କରୁଅଛି, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେଉଁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଆହ୍ୱାନରେ ଆହୂତ ହୋଇଅଛ, ସେଥିର ଯୋଗ୍ୟ ଆଚରଣ କର ।
\v 2 ସର୍ବପ୍ରକାର ନମ୍ରତା, ମୃଦୁତା, ଦୀର୍ଘ ସହିଷ୍ଣତା ସହ ସେବାରେ ଓ ପ୍ରେମରେ ପରସ୍ପର ପ୍ରତି ସହନଶୀଳ ହୁଅ କାରଣ ତୁମ୍ଭେମାନେ ପରସ୍ପରକୁ ପ୍ରେମ କର ।
\v 3 ଶାନ୍ତିରୂପ ବନ୍ଧନରେ ବାନ୍ଧି ହୋଇ ଆତ୍ମାଙ୍କ ଐକ୍ୟ ରକ୍ଷା କରିବା ନିମନ୍ତେ ପ୍ରତ୍ୟେକେ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଜଣ ପ୍ରତି ଯତ୍ନବାନ ହୁଅ ।
\s5
\v 4 ସମସ୍ତ ବିଶ୍ୱାସୀ ଏକ ଗୋଷ୍ଠୀ, ଏକ ଆତ୍ମା, ଓ ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରେ ଅପେକ୍ଷାକରି ତାଙ୍କ ପ୍ରତିଜ୍ଞାଗୁଡିକ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ପୂର୍ଣ୍ଣ କରିବାକୁ ପୂର୍ଣ୍ଣ ସାହସର ସହିତ ଅପେକ୍ଷା କରିବା ନିମନ୍ତେ ମନୋନୀତ ହୋଇଅଛ ।
\v 5 ଏକ ପ୍ରଭୁ, ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯାହାଙ୍କଠାରେ ଆମ୍ଭେମାନେ ଏକତ୍ର ସମସ୍ତେ ବିଶ୍ୱାସ କରୁ; ଆଉ ସେଠାରେ କେବଳ ଏକ ଖ୍ରୀଷ୍ଟୀୟ ବାପ୍ତିସ୍ମ ଅଛି ।
\v 6 ପ୍ରତ୍ୟେକଙ୍କର ସତ୍ୟ ପିତା, କେବଳ ଜଣେ ଈଶ୍ୱର ଅଛନ୍ତି । ସେ ତାଙ୍କ ଲୋକମାନଙ୍କ ଉପରେ ଶାସନ କରନ୍ତି, ପୁଣି ତାଙ୍କ ଶକ୍ତିରେ ସମସ୍ତ ଘଟଣା ମାଧ୍ୟମରେ ସେ କାର୍ଯ୍ୟ କରୁଛନ୍ତି ।
\s5
\v 7 କିନ୍ତୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଦାନର ପରିମାଣ ଅନୁସାରେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଈଶ୍ୱର ପ୍ରତ୍ୟେକଙ୍କୁ ଆତ୍ମାଙ୍କ ଦାନଗୁଡିକ ଅନୁଗ୍ରହରେ ଦେଇଛନ୍ତି ।
\v 8 ଏଥି ନିମନ୍ତେ ଗୀତରଚକ ପରାସ୍ତ କରିଥିବା ଲୋକମାନଙ୍କଠାରୁ ଶ୍ରଦ୍ଧାଞ୍ଜଳି ନେଇ କହନ୍ତି, ସେ ଊର୍ଦ୍ଧ୍ୱକୁ ଆରୋହଣ କରି ବନ୍ଦୀମାନଙ୍କୁ ବନ୍ଦୀ କରି ନେଇଗଲେ, ଆଉ ମନୁଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ ନାନା ବରଦାନ ଦେଲେ ।
\s5
\v 9 (ସେ ଆରୋହଣ କଲେ ବୋଲି କହିଲେ ଅର୍ଥ କ'ଣ? ନା, ସେ ମଧ୍ୟ ସ୍ୱର୍ଗରୁ ନିଚସ୍ଥ ପୃଥିବୀକୁ ଅବତରଣ କରିଥିଲେ, ଯେପରି ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଅଭିଷିକ୍ତ ରାଜା ଯିରୁଶାଲମରୁ ଯୁଦ୍ଧକୁ ଓହ୍ଲାଇ ଆସନ୍ତି।)
\v 10 ଖ୍ରୀଷ୍ଟ, ଯିଏକି ପୃଥିବୀକୁ ମନ୍ଦ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଅବତରଣ କଲେ, ସେ ହିଁ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପାପକୁ ଜୟ କରିବାକୁ ପୃଥିବୀକୁ ଓହ୍ଲାଇ ଆସିଲେ ।
\s5
\v 11 ସେ କାହା କାହାକୁ ପ୍ରେରିତ, କାହା କାହାକୁ ଭାବବାଦୀ, କାହା କାହାକୁ ସୁସମାଚାର ପ୍ରଚାରକ, ପୁଣି, କାହା କାହାକୁ ପାଳକ ଓ ଶିକ୍ଷକ ରୂପେ ନିଯୁକ୍ତ କରି ଦାନ କରିଅଛନ୍ତି ।
\v 12 ଏହା ସାଧୁମାନଙ୍କ ସେବାକାର୍ଯ୍ୟ ନିମନ୍ତେ ସିଦ୍ଧି ଲାଭ ଥିଲା ଓ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ସେବା, ଯେପରି ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ପରିବାରଭୁକ୍ତ ସମସ୍ତ ଲୋକ ଆତ୍ମିକତାରେ ବଳିଷ୍ଠ ହୋଇପାରନ୍ତି ।
\v 13 ଆମ୍ଭେମାନେ ସମସ୍ତେ ବିଶ୍ୱାସରେ ଓ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପୁତ୍ର ବିଷୟକ ଜ୍ଞାନରେ ଏକତା ପ୍ରାପ୍ତ ହେଉ । ସେ ଚାହାନ୍ତି ଅର୍ଥାତ୍ ଆମ୍ଭେମାନେ ତାଙ୍କଠାରେ ଭରସା କରୁ ଏବଂ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ପୂର୍ଣ୍ଣତାର ପରିମାଣ ଅନୁସାରେ ପୂର୍ଣ୍ଣ ବୟସ୍କ ପୁରୁଷ ହୋଇ ବଢୁ । ସେ ଚାହାନ୍ତି ଆମ୍ଭେମାନେ ପରିପକ୍ୱ ବିଶ୍ୱାସୀ, ଏକତ୍ର, ସିଦ୍ଧ ହୋଇ ବଢୁ, ଯେପରି ସେ ନିଜେ ସିଦ୍ଧ ଅଟନ୍ତି ।
\s5
\v 14 ଯେପରି ଆମ୍ଭେମାନେ ଆଉ ଶିଶୁ ପରି ନ ହୋଇ ମନୁଷ୍ୟମାନଙ୍କ ପ୍ରତାରଣା ଓ ଭ୍ରାନ୍ତି ଯୁକ୍ତ କଳ୍ପନା ଅନୁସାରେ ଧୁର୍ତ୍ତତା ଦ୍ୱାରା ବିଭିନ୍ନ ଶିକ୍ଷା ରୂପ ବାୟୁରେ ଇତଃସ୍ତତଃ ଚାଳିତ ନୌକା ପରି ନ ହେଉ । ଆମ୍ଭେମାନେ ପ୍ରତାରକ ଏବଂ ଭ୍ରାନ୍ତ ଶିକ୍ଷକମାନଙ୍କଠାରୁ ଦୂରେଇ ରହିବା ।
\v 15 କିନ୍ତୁ ଆମ୍ଭେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପ୍ରେମରେ ବଞ୍ଚୁ ଏବଂ ତାଙ୍କ ସତ୍ ଶିକ୍ଷାଗୁଡିକରେ ଭରସା କରୁ, ଏବଂ ସମସ୍ତ ପ୍ରକାରେ ଆମ୍ଭେମାନେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ପରି ଅଧିକରୁ ଅଧିକ ହୋଇପାରିବା । ଯେପରି ଜଣେ ମନୁଷ୍ୟର ମସ୍ତକ ତାର ଶରୀରକୁ ନିୟନ୍ତ୍ରଣ କରେ ସେପରି ସେ ତାଙ୍କ ଲୋକଙ୍କୁ ନିୟନ୍ତ୍ରଣ କରନ୍ତି ।
\v 16 ତାହାଙ୍କଠାରୁ ସମସ୍ତ ଶରୀର ପ୍ରତ୍ୟେକ ସନ୍ଧିର ସାହାଯ୍ୟ ଦ୍ୱାରା ପୁଣି, ପ୍ରତ୍ୟେକ ଅଂଶର କାର୍ଯ୍ୟସାଧକ ଶକ୍ତି ଅନୁସାରେ ସୁଖଚିତ ଓ ସୁସଂଯୁକ୍ତ ହୋଇ ପ୍ରେମରେ ଆପଣାର ନିଷ୍ଠା ନିମନ୍ତେ ବୃଦ୍ଧି ସାଧନା ବୃଦ୍ଧି ସାଧନ । କାରଣ ଶରୀର ପରସ୍ପର ଉପରେ ନିର୍ଭର କରେ ।
\s5
\v 17 ଅତଏବ ମୁଁ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁଙ୍କ ନାମରେ ବିଶେଷ ଅନୁରୋଧ କରି କହୁଅଛି, ଅବିଶ୍ୱାସୀମାନେ ଯେପରି ଆପଣା ଆପଣା ମନର ଅସାରତାରେ ଆଚରଣ କରନ୍ତି, ତୁମ୍ଭେମାନେ ସେହିପରି ଆଚରଣ କର ନାହିଁ ।
\v 18 ସେମାନେ ଆପଣାମାନଙ୍କ ଠାରେ ଥିବା ମୁର୍ଖତା ହେତୁ କଣ ଭଲ ବା ମନ୍ଦର ବିଚାର କରିପାରନ୍ତି ନାହିଁ । ସେମାନେ ନିଜ ନିଜ ହୃଦୟର ଜଡତା ହେତୁ ତାଙ୍କ ସମ୍ବାଦ ଶୁଣିବାରେ ଅବହେଳା କରନ୍ତି କାରଣ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବାଧ୍ୟତାକୁ ବୁଝି ନାହିଁ, ପୁଣି, ସେମାନେ ଅନନ୍ତ ଜୀବନ ପାଇ ନ ଥାନ୍ତି ଯାହା ଯୀଶୁ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଦିଅନ୍ତି ।
\v 19 ସେମାନେ ସର୍ବପ୍ରକାର ଅଶୁଚି କର୍ମ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଆପଣା ଆପଣାକୁ କାମୁକତାରେ ବିନାଦ୍ୱିଧାରେ ସମର୍ପଣ କରିଅଛନ୍ତି । ସେମାନେ ଜଡବତ୍ ହୋଇ ଧନଲୋଭରେ ଆସକ୍ତ ହେବା ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ସର୍ବପ୍ରକାର ଅଶୁଚି କର୍ମ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଆଗଭର ହୁଅନ୍ତି ।
\s5
\v 20 କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କୁ ସେପ୍ରକାରେ ଶିକ୍ଷା କରି ନାହଁ ।
\v 21 ତୁମ୍ଭେମାନେ ତ ତାହାଙ୍କ ବିଷୟ ଶୁଣିଅଛ, ପୁଣି, ଯୀଶୁଙ୍କ ସମ୍ବନ୍ଧୀୟ ସତ୍ୟ ଅନୁସାରେ ତାହାଙ୍କ ସହଭାଗିତାରେ ଥାଇ ସତ୍ୟ ପଥରେ ଶିକ୍ଷିତ ହୋଇଅଛ ।
\v 22 ଯୀଶୁ ଶିକ୍ଷା ଦିଅନ୍ତି ଯେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପୁରାତନ ଆଚରଣରେ ବଞ୍ଚ ନାହିଁ । ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୃତ ପରି ଥିଲ ଯେଉଁ ପୁରାତନ ସ୍ୱଭାବ ପ୍ରବଞ୍ଚନାର ବିଳାସିତା ଅନୁସାରେ ଅଧିକରୁ ଅଧିକ ଭ୍ରଷ୍ଟ ହେଉଅଛ ।
\s5
\v 23 ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଆତ୍ମା ଓ ଚିନ୍ତାରେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଅନୁଗ୍ରହରେ ନୂତନୀକୃତ ହୁଅ ।
\v 24 ତୁମ୍ଭେମାନେ ନୂତନ ବ୍ୟକ୍ତିମାନଙ୍କ ପରି ଜୀବନ ଆରମ୍ଭ କରିବା ଉଚିତ । ଯେଉଁ ନୂତନ ସ୍ୱଭାବ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପ୍ରତିମୂର୍ତ୍ତିରେ ସୃଷ୍ଟ ହୋଇଅଛି । ତୁମ୍ଭେମାନେ ତାଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ପୃଥକୀକୃତ ହୁଅ । ସଠିକ୍ ମାର୍ଗରେ ଜୀବନ କାଟିବାରେ ସେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଗଠନ କଲେ, ଯେପରି ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଉତ୍ସର୍ଗୀକୃତ ହୁଅ ।
\s5
\v 25 ଅତଏବ ପରସ୍ପର ପ୍ରତି ମିଥ୍ୟା ପରିତ୍ୟାଗ କର । ତୁମ୍ଭେମାନେ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଜଣ ଆପଣା ପ୍ରତିବାସୀ ସହିତ ସତ୍ୟ ଆଳାପ କର, କାରଣ ଆମ୍ଭେମାନେ ବର୍ତ୍ତମାନ ପରସ୍ପରର ସହ ବିଶ୍ୱାସୀ ଅଟୁ । ଆମ୍ଭେମାନେ ବର୍ତ୍ତମାନ ପ୍ରତ୍ୟେକେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପରିବାରଭୁକ୍ତ ହୋଇଛୁ ।
\v 26 ତୁମ୍ଭେମାନେ କ୍ରୋଧ କର କିନ୍ତୁ ପାପ କର ନାହିଁ । ସୂର୍ଯ୍ୟ ଅସ୍ତ ନ ହେଉଣୁ କ୍ରୋଧ ପରିତ୍ୟାଗ କର ।
\v 27 ପୁଣି, ଶୟତାନକୁ ସ୍ଥାନ ଦିଅ ନାହିଁ ।
\s5
\v 28 ଚୋର ଆଉ ଚୋରି ନ କରୁ । ବରଂ ଅଭାବଗ୍ରସ୍ତ ଲୋକକୁ ଦାନ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଯେପରି ତାହା ପାଖରେ କିଛି ଥାଇ ପାରେ, ଏଥି ନିମନ୍ତେ ନିଜ ହାତରେ ଉତ୍ତମ କାର୍ଯ୍ୟ କରି ପରିଶ୍ରମ କରୁ ।
\v 29 ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମୁଖରୁ କୌଣସି କୁବାକ୍ୟ ନିର୍ଗତ ନ ହେଉ । ବରଂ ଆବଶ୍ୟକ ଅନୁସାରେ ନିଷ୍ଠାଜନକ ବାକ୍ୟ ନିର୍ଗତ ହେଉ, ଯେପରି ତାହା ଶ୍ରୋତାମାନଙ୍କ ଅନୁଗ୍ରହ ପକ୍ଷରେ ହିତଜନକ ହୁଏ ।
\v 30 ଆଉ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଯେଉଁ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୁକ୍ତି ଦିବସ ନିମନ୍ତେ ମୁଦ୍ରାଙ୍କିତ ହୋଇଅଛ, ତାହାଙ୍କୁ ଦୁଃଖ ଦିଅ ନାହିଁ ।
\s5
\v 31 ସମସ୍ତ ପ୍ରକାର କଟୁ ଭାବ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ପ୍ରକାଶ କର ନାହିଁ । କୌଣସି ପ୍ରକାରେ ଅନ୍ୟ ପ୍ରତି କ୍ରୋଧ ପ୍ରକାଶ କର ନାହିଁ ବା, ଖୁବ୍ ଜୋରରେ କଳହ କର ନାହିଁ । ଅନ୍ୟର ନିନ୍ଦା କର ନାହିଁ । ପୁଣି, ସମସ୍ତ ପ୍ରକାର ହିଂସା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କଠାରୁ ଦୂର ହେଉ ।
\v 32 ଆଉ ପରସ୍ପର ପ୍ରତି ସଦୟ ହୁଅ । ଅନ୍ୟ ପ୍ରତି କୋମଳ ହୃଦୟ ହୁଅ । ପୁଣି, ଈଶ୍ୱର ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଯେପରି କ୍ଷମା କଲେ, ସେହିପରି ପରସ୍ପରକୁ କ୍ଷମା କର ।
\s5
\c 5
\v 1 ଅତଏବ ପ୍ରିୟ ସନ୍ତାନମାନଙ୍କ ପରି ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଅନୁକାରୀ ହୁଅ, କାରଣ ତୁମ୍ଭେମାନେ ତାଙ୍କ ସନ୍ତାନ ଅଟ ।
\v 2 ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯେପରି ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପ୍ରେମ କଲେ ସେପରି ଅନ୍ୟମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ପ୍ରେମରେ ଜୀବନ କଟାଅ ଯେପରି ସେ ନିଜକୁ କ୍ରୁଶ ଉପରେ ବଳୀରୂପେ ଉତ୍ସର୍ଗ କଲେ, ପୁଣି, ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ସୁଗନ୍ଧି ନୈବେଦ୍ୟ ଓ ବଳି ସ୍ଵରୂପେ ଆପଣାକୁ ଉତ୍ସର୍ଗ କଲେ । ତାହା ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସନ୍ତୋଷଜନକ ଥିଲା ।
\s5
\v 3 କିନ୍ତୁ ବ୍ୟଭିଚାର, ସମସ୍ତ ପ୍ରକାର ଅଶୁଚିତା କିମ୍ବା ଲୋଭ, ଏହି ସବୁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ସ୍ଥାନ ନ ପାଉ ଯାହା ଅନ୍ୟମାନଙ୍କ ପାଖରେ ଥାଏ ବା ଭୁଲ ବିଷୟ ଅନ୍ୟମାନେ ଯେପରି କରନ୍ତି । ସେହି ପାପଗୁଡିକ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ପୃଥିକୀକୃତ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଖରାପ କହିବାର କାରଣ ହୋଇପାରେ ।
\v 4 ଯାହା ଯାହା ଅନୁପଯୁକ୍ତ, ଏପରି କୁତ୍ସିତ ବ୍ୟବହାର ବା ଅସାର କଥା ବା ହାସ୍ୟପରିହାସ ଯେପରି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଦେଖା ନ ଯାଏ ।
\s5
\v 5 ତୁମ୍ଭେମାନେ ନିଶ୍ଚିତରୂପେ ଜାଣ ଯେ, କୌଣସି ବ୍ୟଭିଚାରୀ ବା ଅଶୁଦ୍ଧାଚାରୀ ବ୍ୟକ୍ତି ବା ଲୋଭୀ (ସେ ତ ଦେବପୂଜକ ସହ ସମାନ) ଏମାନଙ୍କର, ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ରାଜ୍ୟରେ ଅଧିକାର ନାହିଁ ।
\v 6 କେହି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଅସାର କଥାରେ ନ ଭୁଲାଉ । କାରଣ ଏହି ସମସ୍ତ କୁକର୍ମ ହେତୁ ଅନାଜ୍ଞାବହ ସନ୍ତାନମାନଙ୍କ ଉପରେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ କ୍ରୋଧ ବର୍ତ୍ତେ ।
\v 7 ଅତଏବ ଯିଏ ଏହି ପ୍ରକାର ପାପ କରେ; ତୁମ୍ଭେମାନେ ସେମାନଙ୍କର ସହଭାଗୀ ହୁଅ ନାହିଁ ।
\s5
\v 8 କାରଣ ତୁମ୍ଭେମାନେ ପୂର୍ବେ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କଲ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ପାପପୂର୍ଣ୍ଣ ଅବଜ୍ଞାରେ ବଞ୍ଚୁଥିଲ, ସତେ ଯେପରି ତୁମ୍ଭେମାନେ ଅନ୍ଧକାରରେ ଆବୃତ୍ତ ଥିଲ । କିନ୍ତୁ ବର୍ତ୍ତମାନ ଆଲୋକର ସନ୍ତାନମାନଙ୍କ ପରି ଆଚରଣ କର ।
\v 9 ଯେପରି ଆଲୋକ ଉତ୍ତମ ବିଷୟଗୁଡିକ ଉତ୍ପନ୍ନ କରେ, ସେପରି ଯେଉଁମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କ ଆଲୋକରେ ବଞ୍ଚନ୍ତି ସେମାନେ ଜାଣନ୍ତି ଓ ସମସ୍ତ ପ୍ରକାର ଉତ୍ତମତା, ଧାର୍ମିକତା ଓ ସତ୍ୟ ଆଲୋକର ଫଳ ସ୍ଵରୂପ କର୍ମ କରନ୍ତି ।
\v 10 ପ୍ରଭୁଙ୍କର କଣ ସନ୍ତୋଷଜନକ, ତାହା ଅନୁସନ୍ଧାନ କର ।
\v 11 ଅନ୍ଧକାରର ନିଷ୍ଫଳ କର୍ମ ସବୁ ଯେଉଁମାନେ କରନ୍ତି ସେମାନଙ୍କ ସହଭାଗୀ ହୁଅ ନାହିଁ । ବରଂ କୁହ,"ସେସବୁ ପାପପୂର୍ଣ୍ଣ କାର୍ଯ୍ୟ ହିଁ ନିଷ୍ଫଳ" ଅଟେ ।
\v 12 କାରଣ ସେମାନେ ଯାହାସବୁ ଗୁପ୍ତରେ କରନ୍ତି, ସେହି ସବୁ କଥା ମଧ୍ୟ କହିବା ସୁଦ୍ଧା ଲଜ୍ଜାଜନକ ।
\s5
\v 13 ସମସ୍ତ ବିଷୟର ଦୋଷ ଆଲୋକ ଦ୍ୱାରା ଦେଖାଇ ଦିଆଯାଏ, ଯେଉଁ ସବୁ ପ୍ରକାଶିତ ହୁଏ ଏବଂ ବୁଝି ହୁଏ ।
\v 14 କାରଣ ଯାହା ସତ୍ୟ ଅଟେ ତାହା ଆଲୋକ ପ୍ରକାଶ କରେ । ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବାକ୍ୟ କହେ, ପାପ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ବିନାଶ କରେ ଏବଂ ଯୀଶୁ କ୍ଷମା ଦିଅନ୍ତି ଏବଂ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ନୂତନୀକୃତ କରନ୍ତି । ଏଣୁ ବିଶ୍ୱାସୀ କହନ୍ତି, "ହେ ନିଦ୍ରିତ ଜାଗ, ପୁଣି ମୃତମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଉଠ । ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ତାଙ୍କ କ୍ଷମା ଓ ନୂତନ ଜୀବନ ବୁଝିବାରେ ଆଲୋକ ପ୍ରଦାନ କରିବେ ।
\s5
\v 15 ଅତଏବ କିପରି ଜୀବନ କାଟୁଛ, ସେ ବିଷୟରେ ବିଶେଷ ସାବଧାନ ହୁଅ । ଅଜ୍ଞାନ ଲୋକଙ୍କ ପରି ବ୍ୟବହାର କର ନାହିଁ । ବରଂ ଜ୍ଞାନୀ ପରି ଆଚରଣ କର ।
\v 16 ସୁଯୋଗର ସତ୍ ବ୍ୟବହାର କର, କାରଣ କାଳ ମନ୍ଦ ଅଟେ ।
\v 17 ଏଣୁ ନିର୍ବୋଧ ନ ହୁଅ । ତା'ପରିବର୍ତ୍ତେ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁଙ୍କର କଣ ଇଚ୍ଛା କରିବାକୁ ତାହା ବୁଝ, ଏବଂ ଏହା କର !
\s5
\v 18 ଆଉ ଦ୍ରାକ୍ଷାରସରେ ମତ୍ତ ନ ହୁଅ, ସେଥିରୁ ତ ଜୀବନ ବିନଷ୍ଟ ହୋଇପାରେ । ମାତ୍ର ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଆତ୍ମାର ନିୟନ୍ତ୍ରଣରେ ସର୍ବଦା ତୁମ୍ଭେମାନେ ଉତ୍ସାହ ଦିଅ ।
\v 19 ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ହୃଦୟରେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ଭଜନ ଓ ଗୀତ ଗାନ କର ଏବଂ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଆତ୍ମା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଯେଉଁ ଗୀତ ଗାନ କରିବାକୁ ଦିଅନ୍ତି । ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁଙ୍କ ପ୍ରଶଂସା କରିବାରେ ତାହା ଗାନ କର ।
\v 20 ସର୍ବଦା ସର୍ବ ବିଷୟ ନିମନ୍ତେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ନାମରେ ପିତା ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଧନ୍ୟବାଦ ଦିଅ ।
\v 21 ଆଉ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କୁ ଭୟ କରି ପରସ୍ପରର ବଶୀଭୂତ ହୁଅ ।
\s5
\v 22 ହେ ସ୍ତ୍ରୀ’ମାନେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେପରି ପ୍ରଭୁଙ୍କର ବଶୀଭୂତା ହୁଅ, ସେହିପରି ଆପଣା ଆପଣା ସ୍ୱାମୀର ବଶୀଭୂତା ହୁଅ,
\v 23 କାରଣ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯେପରି ମଣ୍ଡଳୀର ମସ୍ତକ ସ୍ଵରୂପ, ସ୍ୱାମୀ ମଧ୍ୟ ସେହିପରି ସ୍ତ୍ରୀର ମସ୍ତକ ସ୍ଵରୂପ, ପୁଣି, ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଆପଣା ଶରୀରରୂପ ସର୍ବୋଭୌମ ମଣ୍ଡଳୀର ତ୍ରାଣକର୍ତ୍ତା ।
\v 24 ହଁ, ମଣ୍ଡଳୀ ଯେପରି ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କର ବଶୀଭୂତ, ସେହିପରି ସ୍ତ୍ରୀ’ମାନେ ମଧ୍ୟ ସବୁ ବିଷୟରେ ଆପଣା ଆପଣା ସ୍ୱାମୀର ବଶୀଭୂତା ହେଉନ୍ତୁ ।
\s5
\v 25 ହେ ସ୍ୱାମୀମାନେ, ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯେପରି ମଣ୍ଡଳୀକୁ ପ୍ରେମ କଲେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ମଧ୍ୟ ସେହିପରି ଆପଣା ଆପଣା ସ୍ତ୍ରୀ’ମାନଙ୍କୁ ପ୍ରେମ କର; ସେ ତ ତାହା ନିମନ୍ତେ ଆପଣାକୁ କ୍ରୁଶରେ ଉତ୍ସର୍ଗ କଲେ,
\v 26 ଯେପରି ସେ ନିଜ ନିମନ୍ତେ ଆମକୁ ପୃଥକ୍ କରିବେ । ତାହାଙ୍କ ବାକ୍ୟର ଶକ୍ତି ଦ୍ୱାରା ଯୀଶୁ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପାପଗୁଡିକ ପ୍ରକ୍ଷାଳନ ଦ୍ୱାରା ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କୁ ପରିଷ୍କାର କରି ପବିତ୍ର କରନ୍ତି ସତେ ଯେପରି ସେ ଜଳ ଦ୍ୱାରା ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଧୌତ କରିଥିଲେ ।
\v 27 ଯେପରି ମଣ୍ଡଳୀ ନିଷ୍କଳଙ୍କ, ନିଖୁନ୍ତ ଓ ସମସ୍ତ ପ୍ରକାର ଦୋଷରହିତ ହୋଇ ପବିତ୍ର ଓ ଅନିନ୍ଦନୀୟ ହୁଏ, ଆଉ ସେହିପରି ଗୌରବମୟ ଅବସ୍ଥାରେ ବର୍ତ୍ତମାନ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କୁ ଆପଣା ନିକଟରେ ଉପସ୍ଥିତ କରନ୍ତି ।
\s5
\v 28 ସେହିପରି ସ୍ୱାମୀମାନଙ୍କର ମଧ୍ୟ ଆପଣା ଆପଣା ସ୍ତ୍ରୀ’ମାନଙ୍କୁ ନିଜ ନିଜ ଶରୀର ସଦୃଶ ପ୍ରେମ କରିବା ଉଚିତ୍ । ଯେତେବେଳେ ନିଜ ନିଜ ସ୍ତ୍ରୀ’କୁ ପ୍ରେମ କରନ୍ତି, ସତେ ଯେପରି ସେମାନେ ଆପଣା ଆପଣାକୁ ପ୍ରେମ କରନ୍ତି ।
\v 29 କେହି ତ ଆପଣା ଶରୀରକୁ କେବେ ଘୃଣା କରେ ନାହିଁ । ମାତ୍ର ତାହାର ଭରଣପୋଷଣ ଓ ଲାଳନପାଳନ କରେ ଯେପରି ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ମଧ୍ୟ ସାର୍ବଭୌମ ମଣ୍ଡଳୀରେ ତାଙ୍କର ସମସ୍ତ ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କର ଯତ୍ନ ନିଅନ୍ତି ।
\v 30 ଆମ୍ଭେମାନେ ତାଙ୍କଠାରେ ଏକୀଭୂତ ହେବା ।
\s5
\v 31 ଶାସ୍ତ୍ର ବିବାହିତ ଲୋକଙ୍କ ବିଷୟରେ ଏହା କହେ: " ଯେତେବେଳେ ଜଣେ ପୁରୁଷ ଓ ଜଣେ ସ୍ତ୍ରୀ ବିବାହ କରନ୍ତି, ସେମାନେ ପିତାମାତାଙ୍କୁ ସବୁଦିନ ପାଇଁ ପରିତ୍ୟାଗ କରିବା ଉଚିତ୍ । ସେମାନେ ପରସ୍ପରଠାରେ ଆସକ୍ତ ହେବା ଉଚିତ୍, ଆଉ ସେମାନେ ଦୁହେଁ ଏକାଙ୍ଗ ହେବେ ।"
\v 32 ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପ୍ରକାଶିତ ବିଷୟ ବୁଝିବା କଷ୍ଟକର, କିନ୍ତୁ ମୁଁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ପ୍ରେମ ଓ ସାର୍ବଭୌମ ମଣ୍ଡଳୀ ସମ୍ବନ୍ଧରେ ଏହା କହୁଅଛି ।
\v 33 ଯାହା ହେଉ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ପ୍ରତ୍ୟେକେ ମଧ୍ୟ ଆପଣା ଆପଣା ସ୍ତ୍ରୀକୁ ଆତ୍ମତୁଲ୍ୟ ପ୍ରେମ କର, ଆଉ ସ୍ତ୍ରୀ ମଧ୍ୟ ଆପଣା ସ୍ୱାମୀକୁ ଭକ୍ତି କରୁ ।
\s5
\c 6
\v 1 ହେ ପିଲାମାନେ, ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁଙ୍କ ସକାଶେ ଆପଣା ଆପଣା ପିତାମାତାଙ୍କର ଆଜ୍ଞାବହ ହୁଅ; କାରଣ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଏହା କରିବା ଯଥାର୍ଥ ।
\v 2 (ଏହା ଶାସ୍ତ୍ରର ପ୍ରତିଜ୍ଞାଯୁକ୍ତ ଗୋଟିଏ ପ୍ରଧାନ ଆଜ୍ଞା),“ଆପଣା ପିତାମାତାଙ୍କୁ ସମାଦର କର ।"
\v 3 "ଯେପରି ତୁମ୍ଭର ମଙ୍ଗଳ ହେବ, ଆଉ ତୁମ୍ଭେ ପୃଥିବୀରେ ଦୀର୍ଘାୟୁ ହୋଇ ବଞ୍ଚିବ ।"
\s5
\v 4 ହେ ପିତାମାନେ, ଆପଣା ଆପଣା ପିଲାମାନଙ୍କୁ ବିରକ୍ତ କର ନାହିଁ, ଯେପରି ସେମାନେ କ୍ରୋଧିତ ହେବେ । ମାତ୍ର ସେମାନଙ୍କୁ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଶିକ୍ଷା ଓ ଚେତନା ଦ୍ୱାରା ପ୍ରତିପାଳନ କର । ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଏଭଳି କରିବାକୁ ଚାହାନ୍ତି ।
\s5
\v 5 ହେ ଦାସମାନେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେପରି ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କର ଆଜ୍ଞାବହ ଅଟ, ସେହିପରି ଭୟ ଓ କମ୍ପ ସହ ହୃଦୟର ସରଳତାରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଜାଗତିକ କର୍ତ୍ତାମାନଙ୍କର ଆଜ୍ଞାବହ ହୁଅ ।
\v 6 ମନୁଷ୍ୟକୁ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ କଲାପରି କେବଳ ଦୃଷ୍ଟି ଆଗରେ ତାହା କର ନାହିଁ । କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭମାନେ ମୂନିବମାନଙ୍କ ଦାସ ପରି ନୁହଁ, ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଦାସ ପରି ଅନ୍ତର ସହ ଆଜ୍ଞାବହ ହୁଅ । ଈଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଯାହା କରିବାକୁ ଚାହାନ୍ତି ଉତ୍ସାହର ସହ ତାହା କର ।
\v 7 ମାତ୍ର ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁଙ୍କର ସେବା କଲାପରି ଆନନ୍ଦରେ ଆପଣା ମୂନିବମାନଙ୍କର ସେବା କର ।
\v 8 ଏହା କର କାରଣ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜାଣ ଯେ ଦିନେ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁ ସମସ୍ତ ଉତ୍ତମ କର୍ମଗୁଡିକ ନିମନ୍ତେ ପ୍ରତ୍ୟେକ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କୁ ପୁରସ୍କାର ଦେବେ ।
\s5
\v 9 ହେ କର୍ତ୍ତାମାନେ, ଠିକ୍ ସେହିପରି ଭାବେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଦାସମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ସେବା କରିବା ଉଚିତ୍, ତୁମ୍ଭେମାନେ ସେମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ସଦ୍ ବ୍ୟବହାର କର । ତର୍ଜନଗର୍ଜନ କରିବାରୁ ନିବୃତ୍ତ ହୁଅ । ଭୁଲ ନାହିଁ ଯେ ସମସ୍ତଙ୍କର ପ୍ରଭୁ ଯେ ସ୍ୱର୍ଗରେ ଅଛନ୍ତି । ତାହାଙ୍କ ନିକଟରେ କୌଣସି ମୁଖାପେକ୍ଷା ନାହିଁ ।
\s5
\v 10 ଶେଷ କଥା ଏହି, ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁଙ୍କଠାରେ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ନିର୍ଭର କରି ଆତ୍ମିକ ଶକ୍ତି ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇ ତାହାଙ୍କ ପରାକ୍ରମରେ ବଳବାନ ହୁଅ ।
\v 11 ଯେପରି ଜଣେ ସୈନ୍ୟ ତାହାର ସମସ୍ତ ସାଜ୍ଜସଜ୍ଜାରେ ସୁସଜ୍ଜିତ ହୁଏ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେପରି ଶୟତାନର ସମସ୍ତ ଚାତୁରି ବିରୁଦ୍ଧରେ ଦଣ୍ଡାୟମାନ ହୋଇ ପାର, ଏଥି ନିମନ୍ତେ ଈଶ୍ୱରଦତ୍ତ ସମସ୍ତ ସଜ୍ଜାରେ ଆପଣା ଆପଣାକୁ ସୁସଜ୍ଜିତ କର ।
\s5
\v 12 କାରଣ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଯୁଦ୍ଧ ମର୍ତ୍ତ୍ୟର ମନୁଷ୍ୟ ବିରୁଦ୍ଧରେ ନୁହେଁ, କିନ୍ତୁ ଆଧିପତ୍ୟ ଓ କର୍ତ୍ତାପଣ ବିରୁଦ୍ଧରେ, ଏହି ଅନ୍ଧକାରର ଜଗତପତିମାନଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ପୁଣି, ଆକାଶମଣ୍ଡଳରେ ବାସ କରୁଥିବା ଦୁଷ୍ଟାତ୍ମାମାନଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଅଟେ ।
\v 13 ଏଣୁ ଯେପରି ଜଣେ ସୈନିକ ତାହାର ସମସ୍ତ ଅସ୍ତ୍ରଶସ୍ତ୍ର ଧାରଣ କରେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ମଧ୍ୟ ଯେପରି ଦୁର୍ଦ୍ଦିନରେ ପ୍ରତିରୋଧ କରି ସର୍ବଜୟୀ ହୋଇ ଅଟଳ ରହିପାର, ଏଥି ନିମନ୍ତେ ଈଶ୍ୱରଦତ୍ତ ସମସ୍ତ ସଜ୍ଜା ଗ୍ରହଣ କର । ଈଶ୍ୱରଙ୍କର ଅସ୍ତ୍ରଶସ୍ତ୍ର ସହ ତୁମ୍ଭେମାନେ ମନ୍ଦ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଯୁଦ୍ଧ କରିପାର ଏବଂ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ବଞ୍ଚି ପାର ।
\s5
\v 14 ଜଣେ ସୈନିକ ଦୃଢରୂପେ ରକ୍ଷକ ଅଟେ । ସତ୍ୟରୂପ କଟିବନ୍ଧନୀରେ କଟି ବାନ୍ଧି ଧାର୍ମିକତା ରୂପ ଉରସ୍ତ୍ରାଣ ପରିଧାନ କର, ଯାହା ଈଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କରିବାକୁ ଆଦେଶ ଦେଇଅଛନ୍ତି ।
\v 15 ଯେପରି ସୈନିକଗଣ ସେମାନଙ୍କର ପାଦୁକା ପିନ୍ଧନ୍ତି, ସେହିପରି ଶାନ୍ତିଦାୟକ ସୁସମାଚାର ନିମନ୍ତେ ସୁସଜ୍ଜିତ ପାଦୁକା ପାଦରେ ପିନ୍ଧି କେଉଁଆଡେ ଯିବାକୁ ହେବ ପ୍ରସ୍ତୁତ ହୋଇଥାଅ ।
\v 16 ଯେପରି ସୈନିକ ପ୍ରତିରକ୍ଷା ପାଇଁ ଢ଼ାଲ ଧରେ, ସେପରି ତୁମ୍ଭେମାନେ ବିଶ୍ୱାସରୂପ ଢ଼ାଲ ଧାରଣ କର, ଏବଂ ସେହି ଢ଼ାଲ ପାପାତ୍ମାର ଅଗ୍ନିବାଣ ସବୁ ନିର୍ବାଣ କରିବାକୁ ସମର୍ଥ ହେବ । ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଢ଼ାଲ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସୁରକ୍ଷା କରିବ ।
\s5
\v 17 ଯେପରି ସୈନିକ ତାହାର ମସ୍ତକ ପ୍ରତିରକ୍ଷା ପାଇଁ ଶିରସ୍ତ୍ରାଣ ପିନ୍ଧେ, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସୁରକ୍ଷାର ଶିରସ୍ତ୍ରାଣ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପରିତ୍ରାଣ ଅଟେ । ସୈନିକର ଖ‌ଡ୍ଗ ରହିଥାଏ, କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ଖ‌ଡ୍ଗ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବାକ୍ୟ, ଯାହା "ଆତ୍ମାଙ୍କର ଖ‌ଡ୍ଗ" ଅଟେ ।
\v 18 ଆଉ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଆତ୍ମା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ନିର୍ଦ୍ଦେଶ ଦେବେ କିପରି ପ୍ରାର୍ଥନା କରିବା ଏବଂ କେଉଁ ବିଷୟ ନିମନ୍ତେ ପ୍ରାର୍ଥନା କରିବ । ସର୍ବଦା ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରେ ପ୍ରାର୍ଥନା କରୁଥାଅ ଓ ନିବେଦନରେ ସର୍ବଦା ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରେ ସମସ୍ତ ସାଧୁଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଜାଗି ରହି ପ୍ରାର୍ଥନା କର ।
\s5
\v 19 ଆଉ ମୋ' ନିମନ୍ତେ ମଧ୍ୟ ପ୍ରାର୍ଥନା କର । ଯେପରି ଈଶ୍ୱର ମୋତେ ସେହି ସୁସମାଚାରର ନିଗୂଢ଼ତତ୍ତ୍ୱ ସାହସପୂର୍ବକ ଜଣାଇବାକୁ ବାକ୍ୟ ଦେବେ । ଲୋକେ ସୁସମାଚାର ପୂର୍ବେ ଜାଣି ନ ଥିଲେ, କିନ୍ତୁ ଈଶ୍ୱର ବର୍ତ୍ତମାନ ମୋ’ଠାରେ ପ୍ରକାଶ କରିଛନ୍ତି ।
\v 20 ମୁଁ , ସୁସମାଚାର ନିମନ୍ତେ ରାଜଦୂତ ସ୍ୱରୂପ ତେଣୁ, ମୁଁ ବନ୍ଦୀ । ପ୍ରାର୍ଥନା କର ଯେତେବେଳେ ମୁଁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ବିଷୟରେ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ କହେ, ମୁଁ ନିର୍ଭୟରେ କହିପାରେ, ଯେପରି ମୁଁ କହିବା ଉଚିତ ।
\s5
\v 21 ମୋହର ବିଷୟ, ଅର୍ଥାତ୍ ମୁଁ କିପରି ଅଛି, ଏହା ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜାଣି ପାର, ସେଥିନିମନ୍ତେ ପ୍ରିୟ ଭ୍ରାତା ଓ ପ୍ରଭୁଙ୍କ କାର୍ଯ୍ୟରେ ବିଶ୍ୱସ୍ତ ସେବକ ଯେ ତୁଖି‌କ, ସେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଏହି ପତ୍ର ମାଧ୍ୟମରେ ସମସ୍ତ ବିଷୟ ଜଣାଇବେ । ସେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସମସ୍ତ ବିଷୟ କହିବେ ଯାହା ଏଠାରେ ଘଟିଅଛି । ସେ ଜଣେ ସହ ବିଶ୍ୱାସୀ ଯାହାକୁ ଆମ୍ଭେମାନେ ସମସ୍ତେ ବହୁତ ଭଲ ପାଉ ଏବଂ ସେ ବିଶ୍ୱସ୍ତଭାବେ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁଙ୍କର ସେବା କରେ ।
\v 22 ଏହି ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ମୁଁ ତାହାଙ୍କୁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ପଠାଇଲି, ଯେପରି ତୁମ୍ଭେମାନେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଅବସ୍ଥା ବିଷୟ ଜାଣି ପାର । ମୁଁ ଚାହେଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ହୃଦୟ ତାହାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଉତ୍ସାହ ଓ ସାହସ ପ୍ରାପ୍ତ ହେଉ ।
\s5
\v 23 ମୁଁ ପ୍ରାର୍ଥନା କରେ ଯେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ପିତା ଈଶ୍ୱର ଓ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରୁ ଭାଇମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ଶାନ୍ତି ଓ ବିଶ୍ୱାସ ସହିତ ପ୍ରେମ ବର୍ତ୍ତୁ ।
\v 24 ଯେତେ ଲୋକ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କୁ ଚିରନ୍ତନ ପ୍ରେମରେ ପ୍ରେମ କରନ୍ତି, ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଅନୁଗ୍ରହ ସେମାନଙ୍କର ସହବର୍ତ୍ତୀ ହେଉ ।

158
51-PHP.usfm Normal file
View File

@ -0,0 +1,158 @@
\id PHP - UDB NT ODIYA
\ide UTF-8
\h ଫିଲିପ୍ପୀୟ ମଣ୍ଡଳୀ ନିକଟକୁ ପ୍ରେରିତ ପାଉଲଙ୍କ ପତ୍ର
\toc1 ଫିଲିପ୍ପୀୟ ମଣ୍ଡଳୀ ନିକଟକୁ ପ୍ରେରିତ ପାଉଲଙ୍କ ପତ୍ର
\toc2 ଫିଲିପ୍ପୀୟ ମଣ୍ଡଳୀ ନିକଟକୁ ପ୍ରେରିତ ପାଉଲଙ୍କ ପତ୍ର
\toc3 php
\mt1 ଫିଲିପ୍ପୀୟ ମଣ୍ଡଳୀ ନିକଟକୁ ପ୍ରେରିତ ପାଉଲଙ୍କ ପତ୍ର
\s5
\c 1
\p
\v 1 ମୁଁ, ପାଉଲ, ଫିଲିପ୍ପୀ ସହରରେ ବାସ କରିବା ମୋର ସହ ବିଶ୍ୱାସୀଗଣ ନିକଟକୁ ଏହା ଲେଖୁଅଛି । ଆମେ, ପାଉଲ ଓ ତୀମଥି, ଫିଲିପ୍ପୀରେ ଥିବା ସମସ୍ତଙ୍କ ନିକଟକୁ ଏହି ପତ୍ର ଲେଖୁଅଛୁ, ଯାହାଙ୍କୁ ଈଶ୍ୱର ନିଜ ନିମନ୍ତେ ପୃଥକୀକୃତ କରିଛନ୍ତି, ଏବଂ ଯେଉଁମାନେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯୀଶୁଙ୍କ ସହ ମିଳିତ ହୋଇଅଛ । ଆମ୍ଭେମାନେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯୀଶୁଙ୍କ ଆଶ୍ରିତ ସମସ୍ତ ସାଧୁଙ୍କ ନିକଟକୁ ପୁଣି, ଅଧ୍ୟକ୍ଷ ଓ ସେବକମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ଏହି ପତ୍ର ପଠାଇଅଛୁ ।
\v 2 ଆମ୍ଭେ ପ୍ରାର୍ଥନା କରୁ ଯେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପିତା ଈଶ୍ୱର ଓ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରୁ ଅନୁଗ୍ରହ ଓ ଶାନ୍ତି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ହେଉ ।
\s5
\v 3 ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଯେତେ ଥର ସ୍ମରଣ କରେ, ସେତେ ଥର ମୋହର ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଧନ୍ୟବାଦ ଦେଇଥାଏ ।
\v 4 ଆନନ୍ଦରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପାଇଁ ମୁଁ ନିରନ୍ତର ପ୍ରାର୍ଥନା କରୁଅଛି ।
\v 5 ପୁଣି ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଧନ୍ୟବାଦ ଦେଇ ପ୍ରଥମ ଦିନଠାରୁ ଆଜି ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସୁସମାଚାରର ପକ୍ଷରେ ଘୋଷଣା କରି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସହଭାଗିତା ହେତୁ, ମୁଁ, ତିମଥି ଓ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କ ସହ କାର୍ଯ୍ୟ କରୁଅଛି ।
\v 6 ମୁଁ ଜାଣେ ଯେ ଈଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଅନ୍ତରରେ ଉତ୍ତମ କାର୍ଯ୍ୟ ଆରମ୍ଭ କରୁଅଛନ୍ତି । ଏହା ତ ମୁଁ ଦୃଢ଼ରୂପେ ବିଶ୍ୱାସ କରେ ଯେ ସେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯୀଶୁଙ୍କ ଫେରିବା ଦିନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ତାହା ସାଧନ କରି ସିଦ୍ଧ କରିବେ ।
\s5
\v 7 ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ବିଷୟରେ ମୋହର ଏପରି ଭାବିବା ଉଚିତ୍, କାରଣ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ହୃଦୟର ସହ ପ୍ରେମ କରେ । ମୋର ବନ୍ଦୀ ଅବସ୍ଥାରେ ଅବା ସୁସମାଚାର ପକ୍ଷ ସମର୍ଥନ କରି ସର୍ବସାଧାରଣରେ ସେହି ସତ୍ୟ ଘୋଷଣା କରୁଥିବା ଅବସ୍ଥାରେ, ଈଶ୍ୱର ମୋତେ ଦୟାକରି ଦେଇଥିବା କାର୍ଯ୍ୟରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୋର ସହଭାଗୀ ହୋଇଆସିଅଛ ।
\v 8 କାରଣ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯୀଶୁଙ୍କ ସ୍ନେହପୂର୍ଣ୍ଣ କରୁଣାରେ ମୁଁ ତୁମ୍ଭ ସମସ୍ତଙ୍କ ନିମନ୍ତେ କି ପ୍ରକାର ଲାଳାୟିତ, ଏହି ବିଷୟରେ ଈଶ୍ୱର ମୋହର ସାକ୍ଷୀ ଅଟନ୍ତି ।
\s5
\v 9 ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ପ୍ରାର୍ଥନା କରୁଅଛି ଯେ, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ପ୍ରେମ ଅଧିକରୁ ଅଧିକ ବୃଦ୍ଧି ପାଉ, ପୁଣି, ଈଶ୍ୱର କାହିଁକି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଏପରି କରିବାକୁ ଚାହାନ୍ତି, ସେ ବିଷୟରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେପରି ଜାଣିପାର ଓ ବୁଝିପାର ।
\v 10 ତୁମ୍ଭେମାନେ କ’ଣ ବିଶ୍ୱାସ କରିବା ଉଚିତ୍ ଈଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଏ ଜାଣିବାରେ ଯେପରି ସକ୍ଷମ କରିବେ ଏଥିପାଇଁ ମଧ୍ୟ ମୁଁ ପ୍ରାର୍ଥନା କରେ ଯାହା ପୁଣି, କିପ୍ରକାର ଆଚରଣ କରିବା ଉଚିତ୍ । ମୁଁ ଏହା ପାଇଁ ପ୍ରାର୍ଥନା କରିବି ଯେପରି ତୁମ୍ଭେମାନେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଆଗମନ ସମୟରେ ବିଶ୍ୱସ୍ତ ପୁଣି ଅନିନ୍ଦନୀୟ ହୋଇପାରିବେ ।
\v 11 ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ହେତୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଦୃଷ୍ଟିରେ ଉତ୍ତମ ଦେଖାଯାଇଥିବାରୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଉତ୍ତମ କାର୍ଯ୍ୟ କରିବାରେ ଲାଗି ରୁହ, ଏଥିପାଇଁ ମୁଁ ପ୍ରାର୍ଥନା କରେ ।
\s5
\v 12 ହେ ଭାଇମାନେ, ମୋ' ପ୍ରତି ଯାହା ଯାହା ଘଟିଅଛି, ସେହି ସବୁ ଯେ ବରଂ ସୁସମାଚାର କାର୍ଯ୍ୟର ବୃଦ୍ଧି ନିମନ୍ତେ ହୋଇଅଛି, ଏହା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଜଣାଇବାକୁ ମୁଁ ଇଚ୍ଛା କରେ;
\v 13 ଯେଣୁ ମୋହର ବନ୍ଧନ ଯେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ନିମନ୍ତେ, ଏହା ରାଜପ୍ରସାଦର ସମୁଦାୟ ସୈନ୍ୟଦଳ ଓ ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ସମସ୍ତଙ୍କ ନିକଟରେ ପ୍ରକାଶିତ ହେଲା;
\v 14 ଆହୁରି ମଧ୍ୟ ଅଧିକାଂଶ ଭାଇମାନେ ମୋହର ବନ୍ଧନଦ୍ୱାରା ପ୍ରଭୁଙ୍କଠାରେ ନିର୍ଭର କରି ନିର୍ଭୟରେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବାକ୍ୟ କହିବା ନିମନ୍ତେ ଅତି ଉତ୍ସୁକଭାବେ ସାହସୀ ହୋଇଅଛନ୍ତି ।
\s5
\v 15 କେହି କେହି ଈର୍ଷା ଓ ବିବାଦ ହେତୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କୁ ପ୍ରଚାର କରୁଅଛନ୍ତି ସତ୍ୟ, କିନ୍ତୁ ଆଉ କେହି କେହି ସତ୍ ଭାବରେ ତାହା କରୁଅଛନ୍ତି;
\v 16 ମୁଁ ଯେ ସୁସମାଚାରର ପକ୍ଷ ସମର୍ଥନ କରିବା ନିମନ୍ତେ ନିଯୁକ୍ତ ରହିଅଛି, ଏହା ଜାଣି ଏକ ପକ୍ଷ ପ୍ରେମ ହେତୁ ତାହା କରନ୍ତି,
\v 17 କିନ୍ତୁ ଅନ୍ୟ ପକ୍ଷ ମୋହର ବନ୍ଧନରେ ମୋତେ କ୍ଳେଶ ଦେବାକୁ ଭାବି ଅସରଳ ଭାବରେ ସ୍ୱାର୍ଥପରତା ସକାଶେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କୁ ପ୍ରଚାର କରନ୍ତି ।
\s5
\v 18 ସେଥିରେ ବା କ'ଣ ? କପଟ ଭାବରେ ହେଉ ବା ସରଳ ଭାବରେ ହେଉ, ଯେକୌଣସି ପ୍ରକାରେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ପ୍ରଚାରିତ ହେଉଅଛନ୍ତି, ଏଥିରେ ମୁଁ ଆନନ୍ଦ କରୁଅଛି, ହଁ, ଆନନ୍ଦ କରିବି ।
\v 19 କାରଣ ମୁଁ ଜାଣେ ଯେ, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିବେଦନ ଓ ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଆତ୍ମାଙ୍କ ସାହାଯ୍ୟ ଦ୍ୱାରା ଏସବୁ ମୋହର ପରିତ୍ରାଣର ଅନୁକୂଳ ହେବ,
\s5
\v 20 ଏ ସମ୍ବନ୍ଧରେ ମୋହର ଏକାନ୍ତ ଆକାଂକ୍ଷା ଓ ଭରସା ଅଛି ଯେ ମୁଁ କୌଣସି ବିଷୟରେ ଲଜ୍ଜିତ ହେବି ନାହିଁ, କିନ୍ତୁ ସର୍ବଦା ଯେଉଁପରି, ଏବେ ମଧ୍ୟ ସେହିପରି ଅତି ସାହସରେ, ଜୀବନରେ ହେଉ ବା ମରଣରେ ହେଉ, ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କୁ ମୋହର ଶରୀରରେ ମହିମାନ୍ୱିତ କରିବି ।
\v 21 କାରଣ ମୋ' ପକ୍ଷରେ ଜୀବନଧାରଣ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ, ପୁଣି, ମୃତ୍ୟୁଭୋଗ ଲାଭଜନକ ।
\s5
\v 22 କିନ୍ତୁ ଶରୀରରେ ଜୀବନଧାରଣ ଯଦି ମୋ' ପକ୍ଷରେ ଫଳପ୍ରଦ କାର୍ଯ୍ୟ ସାଧନ ହୁଏ, ତେବେ ମୁଁ କ'ଣ ପସନ୍ଦ କରିବି, ତାହା ଜାଣେ ନାହିଁ ।
\v 23 ମୁଁ ଦୁଇଟି ବିଷୟ ଘେନି ମହା ସମସ୍ୟାରେ ପଡ଼ିଅଛି; ଇହଲୋକରୁ ପ୍ରସ୍ଥାନ କରି ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ସହିତ ରହିବାକୁ ମୋହର ଇଚ୍ଛା, କାରଣ ତାହା ଅତୀବ ଶ୍ରେୟସ୍କର;
\v 24 ମାତ୍ର ଶରୀରରେ ରହିବା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଅଧିକ ଆବଶ୍ୟକ ।
\s5
\v 25 ଆଉ ମୁଁ ଦୃଢ଼ରୂପେ ଏହା ଜାଣେ ଯେ, ମୁଁ ରହିବି, ହଁ, ବିଶ୍ୱାସରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ବୃଦ୍ଧି ଓ ଆନନ୍ଦ ନିମନ୍ତେ ତୁମ୍ଭ ସମସ୍ତଙ୍କ ସହିତ ରହିବି,
\v 26 ଯେପରି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ମୋହର ପୁନର୍ବାର ଉପସ୍ଥିତି ହେତୁ ମୋ' ଦ୍ୱାରା ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯୀଶୁଙ୍କଠାରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଦର୍ପ ଅଧିକ ବୃଦ୍ଧି ପାଇବ ।
\v 27 ମୋହର ଏହି ମାତ୍ର ଇଚ୍ଛା, ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ସୁସମାଚାରର ଯୋଗ୍ୟ ପ୍ରଜା ସ୍ୱରୂପେ ଆଚରଣ କର, ଯେପରି ମୁଁ ଉପସ୍ଥିତ ହୋଇ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଦେଖିଲେ ଅବା ଅନୁପସ୍ଥିତ ଥାଇ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ବିଷୟରେ ଶୁଣିଲେ ଜାଣି ପାରିବି ଯେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଏକ ଆତ୍ମାରେ ସ୍ଥିର ରହି ସୁସମାଚାରର ବିଶ୍ୱାସ ନିମନ୍ତେ ଏକ ପ୍ରାଣରେ ଏକସଙ୍ଗରେ ଉଦ୍ୟମ କରୁଅଛ,
\s5
\v 28 ପୁଣି, କୌଣସି ବିଷୟରେ ବିପକ୍ଷମାନଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ତ୍ରାସଯୁକ୍ତ ନୁହଁ; ତାହା ସେମାନଙ୍କ ପକ୍ଷରେ ବିନାଶ, କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପକ୍ଷରେ ପରିତ୍ରାଣର ଈଶ୍ୱରଦତ୍ତ ଏକ ଲକ୍ଷଣ;
\v 29 କାରଣ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରେ କେବଳ ବିଶ୍ୱାସ କରିବା ନିମନ୍ତେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଯେ ଅନୁଗ୍ରହ ଦିଆଯାଇଅଛି, ତାହା ନୁହେଁ, ମାତ୍ର ତାହାଙ୍କ ସକାଶେ ଦୁଃଖଭୋଗ ମଧ୍ୟ କରିବା ନିମନ୍ତେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଅନୁଗ୍ରହ ଦିଆଯାଇଅଛି;
\v 30 ଆଉ ମୋତେ ଯେଉଁପରି ଯୁଦ୍ଧ କରିବାର ଦେଖିଥିଲ, ପୁଣି, ବର୍ତ୍ତମାନ କରୁଅଛି ବୋଲି ଶୁଣୁଅଛ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ସେହିପରି ଯୁଦ୍ଧ କରୁଅଛ ।
\s5
\c 2
\v 1 ଅତଏବ, ଯଦି ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ସହଭାଗିତାରେ କୌଣସି ଉତ୍ସାହ, କୌଣସି ପ୍ରେମପୂର୍ଣ୍ଣ ସାନ୍ତ୍ୱନା, ଆତ୍ମାଙ୍କ କୌଣସି ସହଭାଗିତା, ପୁଣି, କୌଣସି ପ୍ରେମପୂର୍ଣ୍ଣ କରୁଣା ଓ ଦୟା ଥାଏ,
\v 2 ତାହାହେଲେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଏକମନା, ଏକ ପ୍ରେମରେ ପ୍ରେମୀ, ଏକଚିତ୍ତ ଓ ଏକଭାବାପନ୍ନ ହୋଇ ମୋହର ଆନନ୍ଦ ପୂର୍ଣ୍ଣ କର,
\s5
\v 3 ସ୍ୱାର୍ଥପରତା ଅବା ଅସାର ଗର୍ବ ହେତୁ କିଛି କର ନାହିଁ, ବରଂ ନମ୍ରଚିତ୍ତ ହୋଇ ପ୍ରତ୍ୟେକେ ଅନ୍ୟକୁ ଆପଣାଠାରୁ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ମନେ କର;
\v 4 ପ୍ରତି ଜଣ କେବଳ ଆପଣା ବିଷୟରେ ମନୋଯୋଗୀ ନ ହୋଇ ଅନ୍ୟର ବିଷୟରେ ମଧ୍ୟ ମନୋଯୋଗୀ ହୁଅ ।
\s5
\v 5 ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯୀଶୁଙ୍କର ଯେପରି ମନ ଥିଲା, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ସେହିପରି ମନ ହେଉ;
\v 6 ସେ ଈଶ୍ୱରରୂପୀ ହେଲେ ହେଁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସହିତ ସମାନ ହୋଇ ରହିବା ନିଜ ନିମନ୍ତେ ଧରି ରଖିବାର ବିଷୟ ମନେ କଲେ ନାହିଁ,
\v 7 କିନ୍ତୁ ମନୁଷ୍ୟ ସଦୃଶ ହୋଇ ଦାସରୂପ ଧାରଣ କରି ଆପଣାକୁ ଶୂନ୍ୟ କଲେ;
\v 8 ପୁଣି, ମନୁଷ୍ୟ ଭାବରେ ଦେଖାଯାଇ ମୃତ୍ୟୁ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ, ହଁ, କ୍ରୁଶୀୟ ମୃତ୍ୟୁ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଆଜ୍ଞାବହ ହୋଇ ଆପଣାକୁ ଅବନତ କଲେ ।
\s5
\v 9 ଏହି କାରଣରୁ ଈଶ୍ୱର ତାହାଙ୍କୁ ଅତିଶୟ ଉନ୍ନତ କରିଅଛନ୍ତି, ପୁଣି, ସମସ୍ତ ନାମ ଅପେକ୍ଷା ସର୍ବୋତ୍କୃଷ୍ଟ ନାମ ତାହାଙ୍କୁ ପ୍ରଦାନ କରିଅଛନ୍ତି
\v 10 ଯେପରି ସ୍ୱର୍ଗ, ମର୍ତ୍ତ୍ୟ ଓ ପାତାଳରେ ଥିବା ପ୍ରତ୍ୟେକ ଆଣ୍ଠୁ ଯୀଶୁଙ୍କ ନାମରେ ନତ ହେବ,
\v 11 ପୁଣି, ପିତା ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଗୌରବ ନିମନ୍ତେ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଜିହ୍ୱା ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ପ୍ରଭୁ ବୋଲି ସ୍ୱୀକାର କରିବ ।
\s5
\v 12 ଅତଏବ, ହେ ମୋହର ପ୍ରିୟମାନେ, ଯେପରି ତୁମ୍ଭେମାନେ ସର୍ବଦା ଆଜ୍ଞାବହ ହୋଇଅଛ, କେବଳ ମୋହର ଉପସ୍ଥିତିରେ କଲାପରି ନୁହେଁ, କିନ୍ତୁ ବର୍ତ୍ତମାନ ମୋହର ଅନୁପସ୍ଥିତିରେ ଆହୁରି ଅଧିକ ରୂପେ ଭୟ ଓ କମ୍ପ ସହ ଆପଣା ଆପଣା ପରିତ୍ରାଣ ସାଧନ କର,
\v 13 କାରଣ ଇଚ୍ଛା କରିବାକୁ ଓ ସାଧନ କରିବାକୁ ଈଶ୍ୱର ଆପଣା ମଙ୍ଗଳମୟ ସଙ୍କଳ୍ପର ସଫଳତା ନିମନ୍ତେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଅନ୍ତରରେ କାର୍ଯ୍ୟ କରନ୍ତି ।
\s5
\v 14 ବଚସା ଓ ତର୍କବିତର୍କ ବିନା ସମସ୍ତ କାର୍ଯ୍ୟ କର,
\v 15 ଯେପରି ତୁମ୍ଭେମାନେ ନିର୍ଦ୍ଦୋଷ ଓ ଅମାୟିକ ହୋଇ ଏହି କୁଟିଳ ବିପଥଗାମୀ ବଂଶ ମଧ୍ୟରେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଅନିନ୍ଦନୀୟ ସନ୍ତାନସନ୍ତତି ହୁଅ; ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜୀବନର ବାକ୍ୟ ଧରି ଜଗତରେ ଜ୍ୟୋତିଃ ସ୍ୱରୂପ ପ୍ରକାଶ ପାଉଅଛ;
\v 16 ସେଥିରେ ମୁଁ ଯେ ବୃଥାରେ ଦୌଡ଼ି ନାହିଁ କିଅବା ବୃଥାରେ ପରିଶ୍ରମ କରି ନାହିଁ, ସେ ସମ୍ବନ୍ଧରେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଦିନରେ ଦର୍ପ କରି ପାରିବି ।
\s5
\v 17 ହଁ, ଆଉ ଯଦି ମୋହର ରକ୍ତ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ବିଶ୍ୱାସ ସମ୍ବନ୍ଧୀୟ ସେବାରେ ପେୟ ନୈବେଦ୍ୟ ପରି ଢଳା ଯାଉଅଛି, ତାହାହେଲେ ଆନନ୍ଦ କରୁଅଛି ଓ ତୁମ୍ଭ ସମସ୍ତଙ୍କ ସହିତ ଉଲ୍ଲାସ କରୁଅଛି,
\v 18 ଆଉ, ସେହି ପ୍ରକାରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ମଧ୍ୟ ଆନନ୍ଦ କର ଓ ମୋ' ସହିତ ଉଲ୍ଲାସ କର ।
\s5
\v 19 କିନ୍ତୁ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ତୀମଥିଙ୍କୁ ଶୀଘ୍ର ପଠାଇବି ବୋଲି ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁଙ୍କଠାରେ ଭରସା କରୁଅଛି, ଯେପରି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଅବସ୍ଥା ବିଷୟ ଜାଣି ମୁଁ ମଧ୍ୟ ଉତ୍ସାହିତ ହେବି ।
\v 20 କାରଣ ଯେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ବିଷୟରେ ପ୍ରକୃତରେ ମନୋଯୋଗ କରିବ, ଏପରି ସମଭାବାପନ୍ନ ଲୋକ ତାଙ୍କ ବିନା ମୋ' ନିକଟରେ ଆଉ କେହି ନାହିଁ ।
\v 21 ଯେଣୁ ସମସ୍ତେ ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ବିଷୟ ଚେଷ୍ଟା ନ କରି ସ୍ୱାର୍ଥ ଚେଷ୍ଟା କରନ୍ତି ।
\s5
\v 22 ସେ ଯେ ପରୀକ୍ଷାସିଦ୍ଧ ଲୋକ, ଏହା ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜାଣ; ପୁତ୍ର ପିତାର ସେବା କଲାପରି ସେ ତ ସୁସମାଚାର କାର୍ଯ୍ୟରେ ମୋ' ସହିତ ସେବା କରିଥିଲେ ।
\v 23 ଅତଏବ, ମୋ' ପ୍ରତି କ'ଣ ଘଟିବ, ତାହା ଜାଣିବାମାତ୍ର ତାଙ୍କୁ ପଠାଇବି ବୋଲି ଭରସା କରୁଅଛି;
\v 24 କିନ୍ତୁ ମୁଁ ପ୍ରଭୁଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରୁଅଛି ଯେ, ମୁଁ ନିଜେ ମଧ୍ୟ ଶୀଘ୍ର ଯିବି ।
\s5
\v 25 କିନ୍ତୁ ମୁଁ ମୋହର ଭ୍ରାତା, ସହକର୍ମୀ, ସହସେନା ଓ ମୋହର ଅଭାବ ପୂରଣ ନିମନ୍ତେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ପ୍ରେରିତ ଓ ସେବକ ଏପାଫ୍ରଦିତଙ୍କୁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ପଠାଇବା ପାଇଁ ଆବଶ୍ୟକ ମନେ କଲି;
\v 26 କାରଣ ସେ ତୁମ୍ଭ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଦେଖିବା ପାଇଁ ଅତ୍ୟନ୍ତ ଇଚ୍ଛୁକ, ପୁଣି, ସେ ପୀଡ଼ିତ ଅଛନ୍ତି ବୋଲି ତୁମ୍ଭେମାନେ ଶୁଣିଥିବାରୁ ଅତ୍ୟନ୍ତ ବ୍ୟଥିତ;
\v 27 ହଁ, ସେ ମୃତ୍ୟୁ ସରିକି ପୀଡ଼ିତ ହୋଇଥିଲେ, କିନ୍ତୁ ଈଶ୍ୱର ତାଙ୍କୁ ଦୟା କଲେ, ଆଉ କେବଳ ତାଙ୍କୁ ନୁହେଁ, ମାତ୍ର ଯେପରି ମୋ' ପ୍ରତି ଦୁଃଖ ଉପରେ ଦୁଃଖ ଘଟିବ ନାହିଁ, ଏଥିପାଇଁ ମୋ' ଉପରେ ମଧ୍ୟ ଦୟା କଲେ ।
\s5
\v 28 ଏଣୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେପରି ତାଙ୍କୁ ପୁନର୍ବାର ଦେଖି ଆନନ୍ଦ କର ଓ ମୋ' ଦୁଃଖ ଯେପରି ଊଣା ପଡ଼େ, ଏଥିପାଇଁ ମୁଁ ତାଙ୍କୁ ପଠାଇବା ନିମନ୍ତେ ଅଧିକ ଯତ୍ନବାନ ହେଲି ।
\v 29 ଅତଏବ, ପ୍ରଭୁଙ୍କ ହେତୁ ତାଙ୍କୁ ଅତି ଆନନ୍ଦରେ ଗ୍ରହଣ କର, ଆଉ ଏହି ପ୍ରକାର ବ୍ୟକ୍ତିମାନଙ୍କୁ ସମାଦର କର;
\v 30 କାରଣ ମୋ' ପ୍ରତି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସେବାରେ ଯାହା କିଛି ଅଭାବ, ତାହା ପୂରଣ କରିବାକୁ ସେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ କାର୍ଯ୍ୟରେ ଆପଣା ଜୀବନ ବିପଦଗ୍ରସ୍ତ କରି ମୃତପ୍ରାୟ ହୋଇଥିଲେ ।
\s5
\c 3
\v 1 ଅବଶେଷରେ, ହେ ମୋହର ଭାଇମାନେ, ପ୍ରଭୁଙ୍କଠାରେ ଆନନ୍ଦ କର । ଏକ ପ୍ରକାର କଥା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ଥରକୁଥର ଲେଖିବା ମୋ' ପ୍ରତି କ୍ଳାନ୍ତିଜନକ ନୁହେଁ, ବରଂ ସେହି ସବୁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ନିଷ୍ଠାଜନକ ।
\v 2 କୁକୁରମାନଙ୍କଠାରୁ ସାବଧାନ, ଦୁଷ୍ଟ କାର୍ଯ୍ୟକାରୀମାନଙ୍କଠାରୁ ସାବଧାନ, ସୁନ୍ନତବାଦୀ ଲୋକମାନଙ୍କଠାରୁ ସାବଧାନ;
\v 3 କାରଣ ଆମ୍ଭେମାନେ ପ୍ରକୃତରେ ସୁନ୍ନତ ପ୍ରାପ୍ତ, ଆମ୍ଭେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଆତ୍ମାରେ ଉପାସନା କରୁ, ପୁଣି, ବାହ୍ୟିକ ବିଷୟ ଉପରେ ନିର୍ଭର ନ କରି ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯୀଶୁଙ୍କଠାରେ ଦର୍ପ କରୁ ।
\s5
\v 4 ମୁଁ ତ ବାହ୍ୟିକ ବିଷୟ ଉପରେ ମଧ୍ୟ ନିର୍ଭର କରି ପାରନ୍ତି; ଯଦି ଅନ୍ୟ କେହି ବାହ୍ୟିକ ବିଷୟ ଉପରେ ନିର୍ଭର କରି ପାରେ ବୋଲି ମନେ କରେ, ତେବେ ମୁଁ ଅଧିକ କରିପାରେ;
\v 5 ମୁଁ ଅଷ୍ଟମ ଦିନରେ ସୁନ୍ନତ ପ୍ରାପ୍ତ, ଇସ୍ରାଏଲ ବଂଶଜାତ, ବିନ୍ୟାମୀନ ଗୋଷ୍ଠୀୟ, ଏବ୍ରୀୟ-ରକ୍ତଜାତ ଜଣେ ଏବ୍ରୀୟ, ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥା ପାଳନ ସମ୍ବନ୍ଧରେ ଜଣେ ଫାରୂଶୀ,
\s5
\v 6 ଉଦ୍‌ଯୋଗ ସମ୍ବନ୍ଧରେ ମଣ୍ଡଳୀର ଜଣେ ତାଡ଼ନାକାରୀ, ପୁଣି, ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥାଗତ ଧାର୍ମିକତା ସମ୍ବନ୍ଧରେ ନିର୍ଦ୍ଦୋଷ ଦେଖାଯାଇଥିଲି ।
\v 7 କିନ୍ତୁ ଯାହାସବୁ ମୋ' ପକ୍ଷରେ ଲାଭଜନକ ଥିଲା, ସେହି ସବୁ ମୁଁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ନିମନ୍ତେ କ୍ଷତିଜନକ ବୋଲି ଗଣ୍ୟ କରିଅଛି ।
\s5
\v 8 ହଁ, ପ୍ରକୃତରେ ମୁଁ ମୋହର ପ୍ରଭୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯୀଶୁଙ୍କ ଜ୍ଞାନର ଉତ୍କୃଷ୍ଟତା ନିମନ୍ତେ ସମସ୍ତ ବିଷୟ କ୍ଷତିଜନକ ବୋଲି ଗଣ୍ୟ କରେ; ତାହାଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ମୁଁ ସମସ୍ତ ବିଷୟର କ୍ଷତି ସହ୍ୟକଲି, ପୁଣି, ସେହି ସବୁ ଆବର୍ଜନା ସ୍ୱରୂପ ଗଣ୍ୟ କରେ, ଯେପରି ମୁଁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କୁ ଲାଭ କରିପାରେ ଓ ତାହାଙ୍କର ବୋଲି ଜଣାଯାଏ,
\v 9 ଯେଉଁ ସମସ୍ତ ବିଷୟ ତୁମ୍ଭେମାନଙ୍କୁ ମୁଁ ଶିକ୍ଷା ଦେଇଅଛ ଏବଂ ଯେଉଁ ବିଷୟ ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୋ’ଠାରୁ ଗ୍ରହଣ କରିଅଛ, ମୋ’ଠାରୁ ଯାହା ଶୁଣିଅଛ, ଏବଂ ଦେଖିଅଛି, ଏ ସମସ୍ତ ବିଷୟ ତୁମ୍ଭେମାନେ ସର୍ବଦା କରିବା ଉଚିତ୍ ।
\v 10 ଯେପରି ମୁଁ ତାହାଙ୍କୁ, ତାହାଙ୍କ ପୁନରୁତ୍ଥାନର ଶକ୍ତି ଓ ତାହାଙ୍କ ମୃତ୍ୟୁଭୋଗରେ ତାହାଙ୍କ ତୁଲ୍ୟ ହୋଇ ତାହାଙ୍କ ଦୁଃଖଭୋଗର ସହଭାଗିତା ଜ୍ଞାତ ହୁଏ,
\v 11 ଏବଂ କୌଣସି ପ୍ରକାରେ ମୃତମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ପୁନରୁତ୍ଥାନ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇ ପାରେ ।
\s5
\v 12 ମୁଁ ଯେ ଏବେ ସେହି ସମସ୍ତ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଅଛି ଅବା ସିଦ୍ଧି ଲାଭ କରିଅଛି, ତାହା ନୁହେଁ, କିନ୍ତୁ ମୁଁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯୀଶୁଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଧରାଯାଇଥିବାରୁ ତାହା ଧରିବା ପାଇଁ ଦୌଡ଼ୁଅଛି ।
\v 13 ହେ ଭାଇମାନେ, ମୁଁ ଏପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ତାହା ଧରିଅଛି ବୋଲି ମନେ କରୁ ନାହିଁ, କିନ୍ତୁ ଗୋଟିଏ ବିଷୟ ମୁଁ କରୁଅଛି,
\v 14 ପଶ୍ଚାତ୍‍ ବିଷୟସବୁ ମନରୁ ଦୂର କରି ସମ୍ମୁଖରେ ଥିବା ବିଷୟଗୁଡ଼ିକ ପ୍ରତି ଦୃଷ୍ଟି ରଖି ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯୀଶୁଙ୍କଠାରେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସ୍ୱର୍ଗୀୟ ଆହ୍ୱାନର ପୁରସ୍କାର ପାଇବା ନିମନ୍ତେ ପ୍ରାଣପଣ କରି ଲକ୍ଷ୍ୟ ସ୍ଥଳକୁ ଦୌଡ଼ୁଅଛି ।
\s5
\v 15 ଅତଏବ, ଆସ, ଆମ୍ଭେମାନେ ଯେତେ ଲୋକ ସିଦ୍ଧ, ଏହିପରି ଭାବ ଧାରଣ କରୁ, ଆଉ ଯଦି କୌଣସି ବିଷୟରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ଭାବ ଭିନ୍ନ ପ୍ରକାରଥାଏ, ତେବେ ଏହା ମଧ୍ୟ ଈଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ପ୍ରକାଶ କରିବେ;
\v 16 କେବଳ, ଆମ୍ଭେମାନେ ଯେତେ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଅଗ୍ରସର ହୋଇଅଛୁ, ସେହି ଅନୁସାରେ ଆଚରଣ କରୁ ।
\s5
\v 17 ହେ ଭ୍ରାତୃଗଣ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଏକତ୍ର ମିଳି ମୋହର ଅନୁକାରୀ ହୁଅ, ପୁଣି, ଆମ୍ଭମାନଙ୍କଠାରେ ଯେଉଁ ଆଦର୍ଶ ଦେଖୁଅଛ, ଯେଉଁମାନେ ତଦନୁଯାୟୀ ଆଚରଣ କରନ୍ତି, ସେମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ଦୃଷ୍ଟି କର ।
\v 18 କାରଣ ଏପରି ଅନେକ ଅଛନ୍ତି, ଯେଉଁମାନଙ୍କର ଆଚରଣ ବିଷୟରେ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଥରକୁଥର କହିଅଛି, ଆଉ ବର୍ତ୍ତମାନ ମଧ୍ୟ କାନ୍ଦି କାନ୍ଦି କହୁଅଛି, ସେମାନେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ କ୍ରୁଶର ଶତ୍ରୁ;
\v 19 ସେମାନଙ୍କ ପରିଣାମ ବିନାଶ, ଉଦର ସେମାନଙ୍କର ଦେବତା, ସେମାନେ ଆପଣା ଆପଣା ଲଜ୍ଜାକୁ ଦର୍ପର ବିଷୟ ମନେ କରନ୍ତି, ପୁଣି, ପାର୍ଥିବ ବିଷୟଗୁଡ଼ିକରେ ଆସକ୍ତ ଅଟନ୍ତି ।
\s5
\v 20 ଆମ୍ଭେମାନେ ତ ସ୍ୱର୍ଗର ପ୍ରଜା, ସେ ସ୍ଥାନରୁ ମଧ୍ୟ ଆମ୍ଭେମାନେ ତ୍ରାଣକର୍ତ୍ତା ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଆଗମନର ଅପେକ୍ଷାରେ ଅଛୁ ।
\v 21 ସେ ଆପଣାର ଯେଉଁ କାର୍ଯ୍ୟସାଧକ ଶକ୍ତି ଦ୍ୱାରା ସମସ୍ତ ବିଷୟକୁ ନିଜର ବଶୀଭୂତ କରି ପାରନ୍ତି, ତଦ୍ୱାରା ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ଛାର ଶରୀରକୁ ରୂପାନ୍ତରିତ କରି ଆପଣାର ଗୌରବମୟ ଶରୀରର ସଦୃଶ କରିବେ ।
\s5
\c 4
\v 1 ଅତଏବ, ହେ ମୋହର ପ୍ରିୟ ଓ ଇଷ୍ଟ, ମୋହର ଆନନ୍ଦ ଓ ମୁକୁଟ ସ୍ୱରୂପ ଭ୍ରାତୃବୃନ୍ଦ, ଏହିପରି ଭାବରେ ପ୍ରଭୁଙ୍କଠାରେ ସ୍ଥିର ହୋଇଥାଅ ।
\v 2 ପ୍ରଭୁଙ୍କଠାରେ ଏକମନା ହେବା ନିମନ୍ତେ ମୁଁ ଇୟଦିଆ ଓ ସୁନ୍ତୁଖୀ ଉଭୟଙ୍କୁ ଅନୁରୋଧ କରୁଅଛି ।
\v 3 ପୁଣି, ହେ ପ୍ରକୃତ ସହକାରୀ, ଏହି ମହିଳାମାନଙ୍କୁ ସାହାଯ୍ୟ କରିବା ପାଇଁ ତୁମ୍ଭକୁ ମଧ୍ୟ ନିବେଦନ କରୁଅଛି, କାରଣ ଏମାନେ କ୍ଳେମେନ୍‍ସ୍‍ ଓ ମୋହର ଅନ୍ୟ ସହକର୍ମୀମାନଙ୍କ ସଙ୍ଗରେ ସୁସମାଚାର କାର୍ଯ୍ୟରେ ମୋ' ସହିତ ପରିଶ୍ରମ କରିଅଛନ୍ତି; ସେହି ସହକର୍ମୀମାନଙ୍କର ନାମ ଜୀବନ ପୁସ୍ତକରେ ଅଛି ।
\s5
\v 4 ସର୍ବଦା ପ୍ରଭୁଙ୍କଠାରେ ଆନନ୍ଦ କର, ପୁନଶ୍ଚ କହୁଅଛି, ଆନନ୍ଦ କର ।
\v 5 ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ମୃଦୁପଣ ସମସ୍ତ ଲୋକଙ୍କ ନିକଟରେ ପ୍ରକାଶିତ ହେଉ । ପ୍ରଭୁ ନିକଟବର୍ତ୍ତୀ ।
\v 6 କୌଣସି ବିଷୟରେ ଚିନ୍ତିତ ହୁଅ ନାହିଁ, କିନ୍ତୁ ସମସ୍ତ ବିଷୟରେ ପ୍ରାର୍ଥନା ଓ ବିନତି ଦ୍ୱାରା ଧନ୍ୟବାଦ ସହ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ନିବେଦନସବୁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ନିକଟରେ ଜଣାଅ ।
\v 7 ସେଥିରେ ସମସ୍ତ ବୋଧର ଅଗମ୍ୟ ଯେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଶାନ୍ତି, ତାହା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ହୃଦୟ ଓ ମନକୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯୀଶୁଙ୍କ ସହଭାଗିତାରେ ସୁରକ୍ଷା କରି ରଖିବ ।
\s5
\v 8 ଅବଶେଷରେ, ହେ ଭ୍ରାତୃଗଣ, ଯାହା ଯାହା ସତ୍ୟ, ଯାହା ଯାହା ଆଦରଣୀୟ, ଯାହା ଯାହା ଯଥାର୍ଥ, ଯାହା ଯାହା ବିଶୁଦ୍ଧ, ଯାହା ଯାହା ପ୍ରିୟ, ଯାହା ଯାହା ସୁଖ୍ୟାତିଯୁକ୍ତ, ଯେକୌଣସି ସଦ୍‍ଗୁଣ ଓ ପ୍ରଶଂସାର ବିଷୟ ଥାଏ, ସେହି ସମସ୍ତ ବିଷୟ ଚିନ୍ତା କର ।
\v 9 ଯେ ସମସ୍ତ ବିଷୟ ମୋ’ଠାରୁ ଶିଖିଅଛ, ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଅଛ, ଶୁଣିଅଛ ଓ ମୋ’ଠାରେ ଦେଖିଅଛ ସେହି ସବୁ କର ତହିଁରେ ଶାନ୍ତିଦାତା ପରମେଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ସହବର୍ତ୍ତୀ ହେବେ ।
\s5
\v 10 ଏବେ ଅବଶେଷରେ ମୋ' ନିମନ୍ତେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ଚିନ୍ତା ଯେ ପ୍ରକାଶ ହୋଇ ପାରିଲା, ଏଥିପାଇଁ ମୁଁ ପ୍ରଭୁଙ୍କଠାରେ ମହାନନ୍ଦ କରୁଅଛି; ପ୍ରକୃତରେ ମୋ' ବିଷୟରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ଚିନ୍ତା ଥିଲା, କିନ୍ତୁ ସୁଯୋଗ ନ ଥିଲା ।
\v 11 ଅଭାବ ହେତୁ ମୁଁ ଯେ ଏହା କହୁଅଛି, ତାହା ନୁହେଁ, କାରଣ ମୁଁ ଯେକୌଣସି ଅବସ୍ଥାରେ ଥାଏ, ସେଥିରେ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ ରହିବାକୁ ଶିକ୍ଷା କରିଅଛି ।
\v 12 ଦୀନତା ଭୋଗ କରି ଜାଣେ ଓ ପ୍ରଚୁରତା ମଧ୍ୟ ଭୋଗ କରି ଜାଣେ; ସର୍ବ ଅବସ୍ଥାରେ ଓ ସର୍ବବିଷୟରେ, ପରିତୃପ୍ତ ହେବାରେ ବା କ୍ଷୁଧିତ ରହିବାରେ, ପ୍ରଚୁରତା ଭୋଗ କରିବାରେ କିଅବା ଅଭାବଗ୍ରସ୍ତ ହେବାରେ ମୁଁ ସୁଶିକ୍ଷିତ ହୋଇଛି ।
\v 13 ମୋହର ଶକ୍ତିଦାତାଙ୍କ ସାହାଯ୍ୟରେ ମୁଁ ସମସ୍ତ କରି ପାରେ ।
\s5
\v 14 ତଥାପି ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୋହର କ୍ଳେଶଭୋଗର ସହଭାଗୀ ହେବା ଦ୍ୱାରା ଭଲ କରିଅଛ ।
\v 15 ହେ ଫିଲିପ୍ପୀୟମାନେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ମଧ୍ୟ ନିଜେ ଜାଣ ଯେ, ସୁସମାଚାର ପ୍ରଚାର କରିବା ଆରମ୍ଭ ସମୟରେ ଯେତେବେଳେ ମୁଁ ମାକିଦନିଆରୁ ପ୍ରସ୍ଥାନ କଲି, ସେତେବେଳେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ବିନା ଆଉ କୌଣସି ମଣ୍ଡଳୀ ମୋହର ସହଭାଗୀ ହୋଇ ମୋ' ସହିତ ଦେବା ନେବାର ହିସାବ ରଖି ନ ଥିଲେ ।
\v 16 କାରଣ ଥେସଲନୀକୀରେ ମୁଁ ଥିବା ସମୟରେ ସୁଦ୍ଧା ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୋହର ଅଭାବ ମୋଚନ ନିମନ୍ତେ ଥରେ, ହଁ, ଦୁଇ ଥର ଦାନ ପଠାଇଥିଲ ।
\v 17 ଦାନ ସକାଶେ ମୁଁ ଲାଳାୟିତ ନୁହେଁ, ମାତ୍ର ଯେଉଁ ଫଳ ଦ୍ୱାରା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ହିସାବର ଜମାପାଖ ଅଧିକରୁ ଅଧିକ ବୃଦ୍ଧି ପାଉଅଛି, ସେଥିସକାଶେ ଲାଳାୟିତ ।
\s5
\v 18 ମୁଁ ସବୁ ପାଇଅଛି, ପୁଣି, ମୋହର ପ୍ରଚୁର ଅଛି; ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ପଠାଇଥିବା ଯେଉଁ ସବୁ ବିଷୟ ଏପାଫ୍ରାଦିତଙ୍କ ପାଖରୁ ପାଇଅଛି, ସେହି ସବୁ ମୋ' ପାଇଁ ଯଥେଷ୍ଟ; ସେହି ସବୁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ନିକଟରେ ତୁଷ୍ଟିଜନକ ସୁଗନ୍ଧି ନୈବେଦ୍ୟ ଓ ସୁଗ୍ରାହ୍ୟ ବଳିସ୍ୱରୂପ ।
\v 19 ପୁଣି, ମୋହର ଈଶ୍ୱର ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯୀଶୁଙ୍କଠାରେ ତାହାଙ୍କର ଗୌରବମୟ ଐଶ୍ୱର୍ଯ୍ୟ ଅନୁସାରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ପ୍ରତ୍ୟେକ ଅଭାବ ପୂରଣ କରିବେ ।
\v 20 ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ଈଶ୍ୱର ଓ ପିତାଙ୍କ ପ୍ରତି ଯୁଗେ ଯୁଗେ ଗୌରବ ହେଉ । ଆମେନ୍‍ ।
\s5
\v 21 ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯୀଶୁଙ୍କ ନାମରେ ପ୍ରତ୍ୟେକ ସାଧୁଙ୍କୁ ନମସ୍କାର ଜଣାଅ । ମୋହର ସଙ୍ଗୀ ଭ୍ରାତୃଗଣ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ନମସ୍କାର ଜଣାଉଅଛନ୍ତି ।
\v 22 ସାଧୁମାନେ ସମସ୍ତେ, ବିଶେଷରେ ଯେଉଁମାନେ କାଇସରଙ୍କ ପ୍ରାସାଦରେ ଅଛନ୍ତି, ସେମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ନମସ୍କାର ଜଣାଉଅଛନ୍ତି ।
\v 23 ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କର ଅନୁଗ୍ରହ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଆତ୍ମାର ସହବର୍ତ୍ତୀ ହେଉ ।

147
52-COL.usfm Normal file
View File

@ -0,0 +1,147 @@
\id COL - UDB NT ODIYA
\ide UTF-8
\h କଲସୀୟ ମଣ୍ଡଳୀ ନିକଟକୁ ପ୍ରେରିତ ପାଉଲଙ୍କ ପତ୍
\toc1 କଲସୀୟ ମଣ୍ଡଳୀ ନିକଟକୁ ପ୍ରେରିତ ପାଉଲଙ୍କ ପତ୍
\toc2 କଲସୀୟ ମଣ୍ଡଳୀ ନିକଟକୁ ପ୍ରେରିତ ପାଉଲଙ୍କ ପତ୍
\toc3 col
\mt1 କଲସୀୟ ମଣ୍ଡଳୀ ନିକଟକୁ ପ୍ରେରିତ ପାଉଲଙ୍କ ପତ୍
\s5
\c 1
\p
\v 1 ମୁଁ, ପାଉଲ, ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଇଚ୍ଛାରେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯୀଶୁଙ୍କର ଜଣେ ପ୍ରେରିତ, ଆଉ ଭ୍ରାତା ତୀମଥି କଲସୀରେ ଥିବା ସାଧୁ ଓ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସୀ ଭ୍ରାତୃବୃନ୍ଦଙ୍କ ନିକଟକୁ; ପତ୍ର ଲେଖୁଅଛନ୍ତି ।
\v 2 ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପିତା ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରୁ ଅନୁଗ୍ରହ ଓ ଶାନ୍ତି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ହେଉ ।
\v 3 ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯୀଶୁଙ୍କଠାରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ବିଶ୍ୱାସ ଏବଂ ସ୍ୱର୍ଗରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପାଇଁ ରଖାଯାଇଥିବା ଭରସା ସକାଶେ ସମସ୍ତ ସାଧୁଙ୍କ ପ୍ରତି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ପ୍ରେମ ବିଷୟ ଶୁଣି
\s5
\v 4 ଆମ୍ଭେମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ପ୍ରାର୍ଥନା କରି ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କର ପିତା ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ସର୍ବଦା ଧନ୍ୟବାଦ ଦେଉଅଛୁ;
\v 5 ସେହି ଭରସା ବିଷୟରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ସୁସମାଚାରର ସତ୍ୟ ବାକ୍ୟ ଦ୍ୱାରା ପୂର୍ବେ ଶୁଣିଅଛ ।
\v 6 ସେହି ବାକ୍ୟ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ଉପସ୍ଥିତ ହୋଇଅଛି, ପୁଣି, ତାହା ଯେପରି ସମସ୍ତ ଜଗତରେ ଫଳବାନ ଓ ବର୍ଦ୍ଧିଷ୍ଣୁ ହୋଇ ଆସୁଅଛି, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେଉଁ ଦିନ ତାହା ଶୁଣି ସତ୍ୟ ରୂପେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଅନୁଗ୍ରହର ବୋଧ ପାଇଲ, ସେହି ଦିନଠାରୁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ସୁଦ୍ଧା ସେହିପରି ହୋଇ ଆସୁଅଛି ।
\s5
\v 7 ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ପ୍ରିୟ ସହଦାସ ଏପାଫ୍ରାଙ୍କଠାରୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ସେହି ପ୍ରକାରେ ଶିକ୍ଷା କରିଅଛ; ସେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କର ଜଣେ ବିଶ୍ୱସ୍ତ ସେବକ;
\v 8 ସେ ମଧ୍ୟ ଆତ୍ମାରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରେମ ବିଷୟ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଜଣାଇ ଅଛନ୍ତି ।
\s5
\v 9 ଏଣୁ ତାହା ଶୁଣିବା ଦିନଠାରୁ ଆମ୍ଭେମାନେ ମଧ୍ୟ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ପ୍ରାର୍ଥନା ଓ ବିନତି କରିବାରୁ କ୍ଷାନ୍ତ ହେଉ ନାହୁଁ, ଯେପରି ତୁମ୍ଭେମାନେ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ରୂପେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଅଭିମତ ଜ୍ଞାତ ହୋଇ;
\v 10 ସମସ୍ତ ଆତ୍ମିକ ଜ୍ଞାନ ଓ ବୁଦ୍ଧିରେ ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ ସର୍ବପ୍ରକାରେ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ କରିବା ନିମନ୍ତେ ତାହାଙ୍କ ଯୋଗ୍ୟ ଆଚରଣ କର, ଅର୍ଥାତ୍‍, ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ତତ୍ତ୍ୱଜ୍ଞାନରେ ବଢ଼ି ସମସ୍ତ ଉତ୍ତମକର୍ମର ଫଳରେ ଫଳବାନ ହୁଅ
\s5
\v 11 ଏବଂ ସର୍ବ ବିଷୟରେ ଧୈର୍ଯ୍ୟଶୀଳ ଓ ସହିଷ୍ଣୁ ହେବା ନିମନ୍ତେ ତାହାଙ୍କ ଗୌରବର ପରାକ୍ରମ ଅନୁସାରେ ସମସ୍ତ ଶକ୍ତିରେ ଶକ୍ତିଯୁକ୍ତ ହୁଅ,
\v 12 ପୁଣି, ଯେଉଁ ପିତା ଦୀପ୍ତିରେ ସାଧୁମାନଙ୍କ ଅଧିକାରର ସହଭାଗୀ ହେବା ନିମନ୍ତେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଯୋଗ୍ୟ କରିଅଛନ୍ତି, ତାହାଙ୍କୁ ଆନନ୍ଦ ସହିତ ଧନ୍ୟବାଦ ଦିଅ ।
\s5
\v 13 ସେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଅନ୍ଧକାରର କ୍ଷମତାରୁ ଉଦ୍ଧାର କରି ଆପଣା ପ୍ରେମପାତ୍ର ପୁତ୍ରଙ୍କ ରାଜ୍ୟ ମଧ୍ୟକୁ ସ୍ଥାନାନ୍ତର କରିଅଛନ୍ତି;
\v 14 ଯୀଶୁଙ୍କଠାରେ ଆମ୍ଭେମାନେ ମୁକ୍ତି, ଅର୍ଥାତ୍‍, ପାପ କ୍ଷମା ପାଇଅଛୁ ।
\s5
\v 15 ସେ ଅଦୃଶ୍ୟ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପ୍ରତିମୂର୍ତ୍ତି, ସମସ୍ତ ସୃଷ୍ଟିର ପ୍ରଥମଜାତ,
\v 16 କାରଣ ଦୃଶ୍ୟ ଓ ଅଦୃଶ୍ୟ, ସ୍ୱର୍ଗରେ ଓ ପୃଥିବୀରେ ସମସ୍ତ ବିଷୟ ତାହାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ସୃଷ୍ଟି ହେଲା, ସିଂହାସନ କି ପ୍ରଭୁତ୍ୱ କି ଆଧିପତ୍ୟ କି କର୍ତ୍ତାପଣ, ସମସ୍ତ ତାହାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଓ ତାହାଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ସୃଷ୍ଟ ହୋଇଅଛି;
\v 17 ସମସ୍ତ ବିଷୟ ସୃଷ୍ଟ ହେବା ପୂର୍ବରୁ ସେ ଅଛନ୍ତି ଓ ତାହାଙ୍କଠାରେ ସମସ୍ତ ବିଷୟର ଅସ୍ତିତ୍ୱ ଅଛି ।
\s5
\v 18 ଆଉ, ସେ ମଣ୍ଡଳୀରୂପ ଶରୀରର ମସ୍ତକ ସ୍ୱରୂପ, ସେ ଆଦି, ମୃତମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ପ୍ରଥମଜାତ, ଯେପରି ସମସ୍ତ ବିଷୟରେ ସେ ଅଗ୍ରଗଣ୍ୟ ହୁଅନ୍ତି ।
\v 19 କାରଣ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସନ୍ତୋଷ ହେଲା ଯେ, ତାହାଙ୍କଠାରେ ସମସ୍ତ ପୂର୍ଣ୍ଣତା ବାସ କରିବ,
\v 20 ପୁଣି, ତାହାଙ୍କ କ୍ରୁଶର ରକ୍ତରେ ସେ ଶାନ୍ତି ସ୍ଥାପନ କରି ତାହାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଆପଣା ସହିତ ସମସ୍ତର ମିଳନ କରନ୍ତି, ହଁ, ତାହାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ପୃଥିବୀ ବା ସ୍ୱର୍ଗରେ ସ୍ଥିତ ସମସ୍ତ ବିଷୟର ମିଳନ କରନ୍ତି ।
\s5
\v 21 ଆଉ, ପୂର୍ବେ ଦୁଷ୍କର୍ମ କରି ତୁମ୍ଭେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରୁ ପୃଥକ୍‍ ଓ ମନରେ ତାହାଙ୍କର ଶତ୍ରୁ ଥିଲ,
\v 22 କିନ୍ତୁ ଏବେ ସେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ଆପଣା ସାକ୍ଷାତରେ ପବିତ୍ର, ଅନିନ୍ଦନୀୟ ଓ ନିର୍ଦ୍ଦୋଷ କରି ସ୍ଥାପନ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ମାଂସମୟ ଶରୀରରେ ମୃତ୍ୟୁ ଦ୍ୱାରା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଆପଣା ସହିତ ମିଳିତ କରିଅଛନ୍ତି;
\v 23 ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେବେ ବିଶ୍ୱାସରେ ବଦ୍ଧମୂଳ ଓ ଅଟଳ ରହି ସୁସମାଚାରରେ ନିହିତ ଭରସାରୁ ବିଚଳିତ ନ ହୁଅ, ତାହାହେଲେ ନିଶ୍ଚୟ ଏହି ସବୁ ଫଳ ପାଇବ; ସେହି ସୁସମାଚାର ତୁମ୍ଭେମାନେ ତ ଶୁଣିଅଛ; ତାହା ଆକାଶମଣ୍ଡଳ ତଳେ ଥିବା ସମସ୍ତ ସୃଷ୍ଟି ନିକଟରେ ପ୍ରଚାରିତ ହୋଇଅଛି, ଆଉ ମୁଁ ପାଉଲ ସେଥିର ଜଣେ ସେବକ ହୋଇଅଛି ।
\s5
\v 24 ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଯେଉଁ ସବୁ ଦୁଃଖଭୋଗ କରୁଅଛି, ସେଥିରେ ଏବେ ଆନନ୍ଦ କରୁଅଛି, ଆଉ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କର ଯେଉଁ କ୍ଳେଶଭୋଗ ବାକି ଅଛି, ତାହା ମୁଁ ତାହାଙ୍କ ଶରୀରରୂପ ମଣ୍ଡଳୀ ନିମନ୍ତେ ମୋହର ଶରୀରରେ ପୂରଣ କରୁଅଛି;
\v 25 ଈଶ୍ୱର ମୋତେ ଯେଉଁ ଭଣ୍ଡାରଘରିଆ ପଦ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଦେଇଅଛନ୍ତି, ତଦନୁସାରେ ମୁଁ ସେହି ମଣ୍ଡଳୀର ଜଣେ ସେବକ ହୋଇଅଛି, ଯେପରି ମୁଁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବାକ୍ୟ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ରୂପେ ପ୍ରଚାର କରେ ।
\v 26 ସେହି ନିଗୂଢ଼ତତ୍ତ୍ୱ ପୂର୍ବଯୁଗ ଓ ପୂର୍ବପୁରୁଷମାନଙ୍କଠାରୁ ଗୁପ୍ତ ହୋଇ ରହିଥିଲା, କିନ୍ତୁ ଏବେ ତାହାଙ୍କ ସାଧୁମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ପ୍ରକାଶିତ ହୋଇଅଛି ।
\v 27 ଅଣଯିହୂଦୀମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ସେହି ନିଗୂଢ଼ ତତ୍ତ୍ୱର ଗୌରବରୂପ ଧନ ଯେ କ'ଣ, ତାହା ଈଶ୍ୱର ଆପଣା ସାଧୁମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ପ୍ରକାଶ କରିବାକୁ ଇଚ୍ଛା କଲେ ସେହି ନିଗୂଢ଼ତତ୍ତ୍ୱ ଏହି, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ, ସେ ଗୌରବର ଭରସା ସ୍ୱରୂପ;
\s5
\v 28 ତାହାଙ୍କୁ ଆମ୍ଭେମାନେ ପ୍ରଚାର କରୁଅଛୁ, ପୁଣି, ପ୍ରତ୍ୟେକ ଲୋକଙ୍କୁ ଚେତନା ଓ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଜ୍ଞାନ ସହ ଶିକ୍ଷା ଦେଉଅଛୁ, ଯେପରି ଆମ୍ଭେମାନେ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଲୋକଙ୍କୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ସହଭାଗିତାରେ ସିଦ୍ଧ କରି ଉପସ୍ଥାପିତ କରି ପାରୁ;
\v 29 ଏହି ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ମଧ୍ୟ ତାହାଙ୍କର ଯେଉଁ କାର୍ଯ୍ୟସାଧକ ଶକ୍ତି ମୋ'ଠାରେ ସବଳେ କାର୍ଯ୍ୟ ସାଧନ କରୁଅଛି, ତଦନୁସାରେ ମୁଁ ପ୍ରାଣପଣରେ ପରିଶ୍ରମ କରୁଅଛି ।
\s5
\c 2
\v 1 କାରଣ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଓ ଲାଅଦିକିଆର ଲୋକମାନଙ୍କ, ପୁଣି, ଯେତେ ଲୋକ ମୋହର ମୁଖ ଦେଖି ନାହାଁନ୍ତି, ସେ ସମସ୍ତଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ମୁଁ ଯେ କେତେ ପ୍ରାଣପଣ କରିଥାଏ, ଏହା ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜାଣ ବୋଲି ମୋହର ଇଚ୍ଛା;
\v 2 ମୋହର ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ଏହି, ଯେପରି ସେମାନଙ୍କ ହୃଦୟ ଉତ୍ସାହିତ ହୁଏ, ପୁଣି, ସେମାନେ ଜ୍ଞାନର ପୂର୍ଣ୍ଣ ନିଶ୍ଚୟତାରୂପ ସମସ୍ତ ଧନ ପ୍ରାପ୍ତ ହେବା ନିମନ୍ତେ, ଅର୍ଥାତ୍‍ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ନିଗୂଢ଼ ତତ୍ତ୍ୱ ଯେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ, ତାହାଙ୍କୁ ଜାଣିବା ନିମନ୍ତେ ପରସ୍ପର ପ୍ରେମରେ ସଂଯୁକ୍ତ ହୁଅନ୍ତି ।
\v 3 ସେହି ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରେ ଜ୍ଞାନ ଓ ବୁଦ୍ଧିରୂପ ସମସ୍ତ ଧନ ନିହିତ ଅଛି ।
\s5
\v 4 କେହି ଯେପରି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ବାକ୍‍ଚାତୁରି ଦ୍ୱାରା ନ ଭୁଲାଏ, ସେଥିନିମନ୍ତେ ମୁଁ ଏହା କହୁଅଛି ।
\v 5 କାରଣ ଯଦ୍ୟପି ମୁଁ ଶରୀରରେ ଅନୁପସ୍ଥିତ, ତଥାପି ମୁଁ ଆତ୍ମାରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସହିତ ଥାଇ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ସୁଗଠନ ଓ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସର ଦୃଢ଼ତା ଦେଖି ଆନନ୍ଦ କରୁଅଛି ।
\s5
\v 6 ଅତଏବ, ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ପ୍ରଭୁ ବୋଲି ଯେପରି ଗ୍ରହଣ କରିଅଛ, ତଦନୁସାରେ ତାହାଙ୍କ ସହଭାଗିତାରେ ଆଚରଣ କର;
\v 7 ତାହାଙ୍କଠାରେ ବଦ୍ଧମୂଳ ଓ ଗୁନ୍ଥା ହୋଇ ପ୍ରାପ୍ତ ଶିକ୍ଷା ଅନୁସାରେ ବିଶ୍ୱାସରେ ନିଷ୍ଠାବାନ ହୋଇ ଅଧିକରୁ ଅଧିକ ଧନ୍ୟବାଦ ଦିଅ ।
\s5
\v 8 ସାବଧାନ, କାଳେ କେହି ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଶିକ୍ଷାର ଅସଙ୍ଗତ ମନୁଷ୍ୟର ପରମ୍ପରାଗତ ଓ ଜଗତର ପ୍ରାଥମିକ ଶିକ୍ଷାନୁଯାୟୀ ଦର୍ଶନବିଦ୍ୟା ଓ ନିରର୍ଥକ ପ୍ରତାରଣା ଦ୍ୱାରା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ବନ୍ଦୀ କରିନିଏ;
\v 9 କାରଣ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରେ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଈଶ୍ୱରତ୍ତ୍ୱ ଦେହବନ୍ତ ହୋଇ ବାସ କରେ,
\s5
\v 10 ପୁଣି, ସମସ୍ତ ଆଧିପତ୍ୟ ଓ କର୍ତ୍ତାପଣର ମସ୍ତକ ସ୍ୱରୂପ ଯେ ସେ, ତାହାଙ୍କ ସହଭାଗିତାରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ପୂର୍ଣ୍ଣତା ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଅଛ ।
\v 11 ଆହୁରି ମଧ୍ୟ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଶାରୀରିକ ସ୍ୱଭାବ ତ୍ୟାଗ କରି ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ସହିତ ସଂଯୁକ୍ତ ହୋଇ ଅହସ୍ତକୃତ ସୁନ୍ନତରେ, ଅର୍ଥାତ୍‍ ଖ୍ରୀଷ୍ଟୀୟ ସୁନ୍ନତରେ ସୁନ୍ନତ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଅଛ; ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ପାପକୁ ଜୟ କରି ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟରୁ ପାପର ସ୍ୱଭାବକୁ ଦୂର କରିଅଛନ୍ତି ।
\v 12 ତୁମ୍ଭେମାନେ ବାପ୍ତିସ୍ମରେ ତାହାଙ୍କ ସହିତ ସମାଧିପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇ, ଯେଉଁ ଈଶ୍ୱର ତାହାଙ୍କୁ ମୃତମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଉଠାଇଲେ, ତାହାଙ୍କ କାର୍ଯ୍ୟସାଧକ ଶକ୍ତିରେ ବିଶ୍ୱାସ କରି ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ସହିତ ମଧ୍ୟ ଉତ୍ଥାପିତ ହୋଇଅଛ ।
\s5
\v 13 ଅପରାଧରେ ଓ ଶାରୀରିକ ଅସୁନ୍ନତ ଅବସ୍ଥାରେ ମୃତ ଯେ ତୁମ୍ଭେମାନେ, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ଈଶ୍ୱର ତାହାଙ୍କ ସହିତ ଜୀବିତ କରିଅଛନ୍ତି, ସେ ତ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ସମସ୍ତ ଅପରାଧ କ୍ଷମା କରିଅଛନ୍ତି,
\v 14 ପୁଣି, ବିଧିବିଧାନରେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଯେଉଁ ଅଭିଯୋଗପତ୍ର ଥିଲା, ତାହା ସେ ଲୋପ କରି କ୍ରୁଶରେ ଟଙ୍ଗାଇ ଦେଇ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପଥରୁ ଦୂର କରିଦେଇଅଛନ୍ତି; ଦସ୍ତଖତ କରାଯାଇଥିବା କରଜପତ୍ରକୁ ନଷ୍ଟ କରିଦେବା ସଦୃଶ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଆମର ପାପ ସବୁ କ୍ରୁଶରେ ନଷ୍ଟ କରିଛନ୍ତି ।
\v 15 ସମସ୍ତ ଆଧିପତ୍ୟ ଓ କର୍ତ୍ତାପଣର ଅସ୍ତ୍ରଶସ୍ତ୍ର ଛଡ଼ାଇ ପ୍ରକାଶରେ ସେମାନଙ୍କ ପ୍ରଦର୍ଶନପୂର୍ବକ କ୍ରୁଶରେ ବିଜୟ ଯାତ୍ରା କରିଅଛନ୍ତି । ଜଗତ ଉପରେ ରାଜତ୍ୱ କରୁଥିବା ମନ୍ଦ ଆତ୍ମାକୁ ଜୟ କରିଅଛନ୍ତି ।
\s5
\v 16 ଅତଏବ, ଭୋଜନପାନ କିଅବା ପର୍ବ, ପ୍ରତିପଦ ଅବା ବିଶ୍ରାମବାର ପାଳନ ସମ୍ବନ୍ଧରେ କେହି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ବିଚାର ନ କରୁ;
\v 17 ଏସବୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ସତ୍ୟ ଆଗମନ ସମୟର ଘଟଣାକୁ ସୂଚାଇ ଦିଏ ।
\s5
\v 18 ପୁଣି, ସେମାନେ ନମ୍ରତାର ଛଳନା କରନ୍ତି ଓ ଦୂତମାନଙ୍କ ପୂଜା କରନ୍ତି । ତାହା କରିବା ପାଇଁ ପ୍ରବର୍ତ୍ତାନ୍ତି । ସେପରି କଲେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ପ୍ରତିଜ୍ଞାରୁ ବଞ୍ଚିତ ହେବା ସେମାନେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କର ନୁହନ୍ତି;
\v 19 ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କର ମସ୍ତକ ସଦୃଶ । ତାହାଙ୍କଠାରୁ ସମସ୍ତ ଶରୀର ପ୍ରତ୍ୟେକ ସନ୍ଧି ଓ ଶିରା ଦ୍ୱାରା ଉପକାର ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇ ପରସ୍ପର ସହିତ ସୁସଂଯୁକ୍ତ ଅଟେ ଏବଂ ଈଶ୍ୱରଦତ୍ତ ବୃଦ୍ଧିରେ ବୃଦ୍ଧିପ୍ରାପ୍ତ ହେଉଅଛି ।
\s5
\v 20 ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯଦି ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ସହିତ ଜଗତର ପ୍ରାଥମିକ ଶିକ୍ଷା ପ୍ରତି ମୃତ ହୋଇଅଛ,
\v 21 ତେବେ ମନୁଷ୍ୟର ବିଧି ଓ ଶିକ୍ଷାନୁସାରେ “ଧର ନାହିଁ, ଖାଅ ନାହିଁ ବା ଛୁଅଁ ନାହିଁ, ସାଂସାରିକ ଲୋକ ପରି ଏହି ପ୍ରକାର ବିଧିବିଧାନର କାହିଁକି ବଶୀଭୂତ ହେଉଅଛ ?
\v 22 ଏହି ସବୁ ବସ୍ତୁ ବ୍ୟବହାର ଦ୍ୱାରା କ୍ଷୟ ପାଏ ।
\v 23 ଏହି ପ୍ରକାର ଶିକ୍ଷା ତ ସ୍ୱେଚ୍ଛାଉପାସନା, ନମ୍ରତା ଏବଂ ଶରୀର ପ୍ରତି କଠୋର ବ୍ୟବହାର ଦ୍ୱାରା ଜ୍ଞାନର ନାମ ପାଇଅଛି, କିନ୍ତୁ ସେଥିର ମୂଲ୍ୟ ନାହିଁ, ତଦ୍ଦ୍ୱାରା କେବଳ ଶାରୀରିକ ଭାବର ତୃପ୍ତି ହୁଏ ।
\s5
\c 3
\v 1 ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେବେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ସହିତ ଉତ୍ଥିତ ହୋଇଅଛ, ତେବେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଦକ୍ଷିଣ ପାର୍ଶ୍ୱରେ ଉପବିଷ୍ଟ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କର ଯେଉଁ ବାସସ୍ଥାନ, ସେହି ଊର୍ଦ୍ଧ୍ୱସ୍ଥାନ ବିଷୟସବୁ ଅନ୍ୱେଷଣ କର ।
\v 2 ପାର୍ଥିବ ବିଷୟ ପ୍ରତି ଅଭିଳାଷ ନ ରଖି ସ୍ୱର୍ଗୀୟ ବିଷୟ ପ୍ରତି ଅଭିଳାଷ ରଖ ।
\v 3 କାରଣ ତୁମ୍ଭେମାନେ ମରିଅଛ, ଆଉ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ଜୀବନ ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ସହିତ ଗୁପ୍ତ ଅଛି ।
\v 4 ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ଜୀବନ ସ୍ୱରୂପ ଯେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ, ଯେତେବେଳେ ସେ ପ୍ରକାଶିତ ହେବେ, ସେତେବେଳେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ମଧ୍ୟ ତାହାଙ୍କ ସହିତ ଗୌରବରେ ପ୍ରକାଶିତ ହେବ ।
\s5
\v 5 ଅତଏବ, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ଶାରୀରିକ ଅଙ୍ଗପ୍ରତ୍ୟଙ୍ଗର କୁପ୍ରବୃତ୍ତିଗୁଡ଼ିକ, ଅର୍ଥାତ୍‍ ବ୍ୟଭିଚାର, ଅଶୁଚିତା, କାମ, କୁଅଭିଳାଷ, ପୁଣି, ପ୍ରତିମାପୂଜା, ଲୋଭ, ଏହି ସବୁ ପ୍ରତି ମୃତ ହୁଅ;
\v 6 ଏହି ସବୁ ହେତୁରୁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ କ୍ରୋଧ ବର୍ତ୍ତେ ଏବଂ ସେଥିପାଇଁ ସେ ଦଣ୍ଡ ଦେବେ ।
\v 7 ପୂର୍ବେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ମଧ୍ୟ ଏହି ସବୁ ବିଷୟରେ ଆସକ୍ତ ଥାଇ ସେହି ପ୍ରକାରେ ଆଚରଣ କରୁଥିଲ ।
\v 8 କିନ୍ତୁ ଏବେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ମଧ୍ୟ ଏହି ସବୁ ବିଷୟ, ଅର୍ଥାତ୍‍ କ୍ରୋଧ, ରାଗ, ହିଂସା, ନିନ୍ଦା, ମୁଖରୁ କୁତ୍ସିତ ବାକ୍ୟ ଏହି ସବୁ ପରିତ୍ୟାଗ କର ।
\s5
\v 9 ପରସ୍ପର ମିଥ୍ୟା କୁହ ନାହିଁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ତ ପୁରାତନ ସ୍ୱଭାବ ଓ
\v 10 ସେଥିର ସମସ୍ତ କର୍ମ ପରିତ୍ୟାଗ କରି ନୂତନ ସ୍ୱଭାବ ପରିଧାନ କରିଅଛ; ସେହି ନୂତନ ସ୍ୱଭାବ ଆପଣା ସୃଷ୍ଟିକର୍ତ୍ତାଙ୍କ ପ୍ରତିମୂର୍ତ୍ତି ଅନୁସାରେ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଜ୍ଞାନ ପ୍ରାପ୍ତି ନିମନ୍ତେ ନୂତନୀକୃତ ହେଉଅଛି;
\v 11 ଏପରି ସ୍ଥଳେ ଗ୍ରୀକ୍‍ ଓ ଯିହୂଦୀ, ସୁନ୍ନତି ଓ ଅସୁନ୍ନତି, ବର୍ବର, ସ୍କୁଥୀୟ, ଦାସ, ସ୍ୱାଧୀନ ବ୍ୟକ୍ତି, ଏମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ କିଛିର ହିଁ ପ୍ରଭେଦ ନାହିଁ, କିନ୍ତୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ସବୁରେ ସବୁ ଅଟନ୍ତି, ପୁଣି, ସମସ୍ତଙ୍କଠାରେ ବାସ କରନ୍ତି ।
\s5
\v 12 ଅତଏବ, ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ମନୋନୀତ ସାଧୁ ଓ ପ୍ରିୟ ଲୋକ ହୋଇ କୋମଳ ହୃଦୟ, ଦୟା, ନମ୍ରତା, ମୃଦୁତା ଓ ଦୀର୍ଘସହିଷ୍ଣୁତା ପରିଧାନ କର ।
\v 13 ପରସ୍ପର ପ୍ରତି ସହନଶୀଳ ହୁଅ ଆଉ ଯଦି କାହାର କାହାରି ବିରୁଦ୍ଧରେ କୌଣସି କଥା ଥାଏ, ତେବେ ଏକକୁ ଆରେକ କ୍ଷମା କର; ପ୍ରଭୁ ଯେପରି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କ୍ଷମା କରିଅଛନ୍ତି, ତୁମ୍ଭେମାନେ ମଧ୍ୟ ସେହିପରି କର ।
\v 14 ଆଉ, ଏହି ସମସ୍ତ ଉପରେ ପ୍ରେମକୁ ପରିଧାନ କର, ଏହା ସିଦ୍ଧ ଅବସ୍ଥାର ବନ୍ଧନ ସ୍ୱରୂପ ।
\s5
\v 15 ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ହିଁ ଈଶ୍ୱର ଏବଂ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କ ସହିତ ଶାନ୍ତିରେ ବାସ କରନ୍ତି । ପୁଣି, ଖ୍ରୀଷ୍ଟଦତ୍ତ ଯେଉଁ ଶାନ୍ତି ଭୋଗ କରିବା ନିମନ୍ତେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଏକ ଶରୀର ସ୍ୱରୂପେ ଆହୂତ ହୋଇଅଛ, ତାହା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ହୃଦୟରେ ରାଜତ୍ୱ କରୁ; ପୁଣି, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଧନ୍ୟବାଦ ଦିଅ ।
\v 16 ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ବାକ୍ୟ ପ୍ରଚୁରଭାବେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କଠାରେ ବାସ କରୁ; ତୁମ୍ଭେମାନେ ପରସ୍ପରକୁ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଜ୍ଞାନ ସହ ଶିକ୍ଷା ଓ ଚେତନା ଦିଅ, ପୁଣି, ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ଗୀତ, ସ୍ତୋତ୍ର ଓ ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ସଂକୀର୍ତ୍ତନ ଦ୍ୱାରା କୃତଜ୍ଞ ହୃଦୟରେ ଗାନ କର ।
\v 17 ଆଉ, ବାକ୍ୟ କି କର୍ମରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯାହା କିଛି କର, ସେ ସମସ୍ତ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁଙ୍କ ନାମରେ କରି ତାହାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ପିତା ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଧନ୍ୟବାଦ ଦିଅ ।
\s5
\v 18 ହେ ଭାର୍ଯ୍ୟାମାନେ, ପ୍ରଭୁଙ୍କ ସହଭାଗିତାର ଉପଯୁକ୍ତ ଆଚରଣ ଅନୁସାରେ ଆପଣା ଆପଣା ସ୍ୱାମୀମାନଙ୍କ ବଶୀଭୂତା ହୁଅ ।
\v 19 ହେ ସ୍ୱାମୀମାନେ, ଆପଣା ଆପଣା ଭାର୍ଯ୍ୟାମାନଙ୍କୁ ପ୍ରେମ କର, ସେମାନଙ୍କ ପ୍ରତି କଟୁ ବ୍ୟବହାର କର ନାହିଁ ।
\v 20 ହେ ପିଲାମାନେ, ସମସ୍ତ ବିଷୟରେ ପିତାମାତାଙ୍କର ଆଜ୍ଞାବହ ହୁଅ, କାରଣ ଏହା ପ୍ରଭୁଙ୍କ ସହଭାଗିତାରେ ସନ୍ତୋଷଜନକ ବ୍ୟବହାର ।
\v 21 ହେ ପିତାମାନେ, ଆପଣା ଆପଣା ସନ୍ତାନମାନଙ୍କୁ ବିରକ୍ତ କର ନାହିଁ, ଯେପରି ସେମାନେ ନିରୁତ୍ସାହ ନ ହୁଅନ୍ତି ।
\s5
\v 22 ହେ ଦାସମାନେ, ମନୁଷ୍ୟକୁ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ କଲାପରି ଦୃଷ୍ଟି ଆଗରେ କର୍ମ ନ କରି ବରଂ ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ ଭୟ କରି ହୃଦୟର ସରଳତାରେ ସବୁ ବିଷୟରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଜାଗତିକ କର୍ତ୍ତାମାନଙ୍କ ଆଜ୍ଞାବହ ହୁଅ ।
\v 23 ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯାହା କିଛି କର, ପ୍ରଭୁଙ୍କ ନିମନ୍ତେ କଲାପରି ଅନ୍ତର ସହ ତାହା କର, ମନୁଷ୍ୟ ନିମନ୍ତେ କଲାପରି କର ନାହିଁ;
\v 24 ପ୍ରଭୁଙ୍କଠାରୁ ଉତ୍ତରାଧିକାରରୂପ ପୁରସ୍କାର ଯେ ପାଇବ, ଏହା ତ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜାଣ । ତୁମ୍ଭେମାନେ ପ୍ରକୃତକର୍ତ୍ତା ପ୍ରଭୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କର ସେବା କର,
\v 25 କାରଣ ଯେ ଅନ୍ୟାୟ କରେ, ସେ ଆପଣା ଅନ୍ୟାୟର ପ୍ରତିଫଳ ପାଇବ; ସେ ବିଷୟରେ କୌଣସି ମୁଖାପେକ୍ଷା ନାହିଁ ।
\s5
\c 4
\v 1 ହେ କର୍ତ୍ତାମାନେ, ସ୍ୱର୍ଗରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ମଧ୍ୟ କର୍ତ୍ତା ଅଛନ୍ତି ବୋଲି ଜାଣି ଆପଣା ଆପଣା ଦାସମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ନ୍ୟାୟ ଓ ସମାନ ବ୍ୟବହାର କର ।
\s5
\v 2 ପ୍ରାର୍ଥନାରେ ଏକାଗ୍ରଭାବେ ନିବିଷ୍ଟ ଥାଅ, ପୁଣି, ଧନ୍ୟବାଦ ସହ ସେଥିରେ ଜାଗ୍ରତ ଥାଅ;
\v 3 ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ମଧ୍ୟ ପ୍ରାର୍ଥନା କର, ଯେପରି ବାକ୍ୟ ପ୍ରଚାର ନିମନ୍ତେ ଈଶ୍ୱର ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଦ୍ୱାର ଫିଟାନ୍ତି, ପୁଣି, ଯେପରି ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କର ଯେଉଁ ନିଗୂଢ଼ତତ୍ତ୍ୱ ନିମନ୍ତେ ମୁଁ ବନ୍ଦୀ ଅଟେ,
\v 4 ତାହା ଉଚିତ୍ ମତରେ କଥା କହି ପ୍ରକାଶ କରି ପାରେ ।
\s5
\v 5 ସୁଯୋଗର ସଦ୍‍ବ୍ୟବହାର କରି ଅବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ବୁଦ୍ଧି ସହ ଆଚରଣ କର ।
\v 6 ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ବାକ୍ୟ ସର୍ବଦା ମନୋହର ପୁଣି, ଲବଣରେ ଅନୁଗ୍ରହଯୁକ୍ତ ହେଉ, ଯେପରି ପ୍ରତ୍ୟେକଙ୍କୁ କିପରି ପ୍ରଭୁଙ୍କ ବିଷୟରେ କହିବାକୁ ହୁଏ, ତାହା ଜାଣି ପାର ।
\s5
\v 7 ପ୍ରିୟ ଭ୍ରାତା, ପୁଣି, ପ୍ରଭୁଙ୍କ କାର୍ଯ୍ୟରେ ବିଶ୍ୱସ୍ତ ସେବକ ଓ ସହଦାସ ଯେ ତୁଖିକ ସେ ମୋହର ସମସ୍ତ ବିଷୟ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଜଣାଇବେ;
\v 8 ଏହି ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ହିଁ ମୁଁ ତାଙ୍କୁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ପଠାଇଲି, ଯେପରି ତୁମ୍ଭେମାନେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଅବସ୍ଥା ବିଷୟ ଜାଣି ପାର ଓ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ହୃଦୟ ତାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଉତ୍ସାହ ପ୍ରାପ୍ତ ହୁଏ ।
\v 9 ତାଙ୍କ ସଙ୍ଗରେ ମୁଁ ବିଶ୍ୱସ୍ତ ଓ ପ୍ରିୟ ଭ୍ରାତା ଅନୀସିମଙ୍କୁ ପଠାଇଲି, ସେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ। ସେମାନେ ଏହି ସ୍ଥାନର ସମସ୍ତ ବିଷୟ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଜଣାଇବେ ।
\s5
\v 10 ମୋହର ସହବନ୍ଦୀ ଆରିସ୍ତାର୍ଖ ପୁଣି, ବର୍ଣ୍ଣବ୍ବାଙ୍କ କୁଟୁମ୍ବୀୟ ଭ୍ରାତା ମାର୍କ (ଏହାଙ୍କ ସମ୍ବନ୍ଧରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଆଦେଶ ପାଇଅଛ; ସେ ଯଦି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସନ୍ତି, ତେବେ ତାଙ୍କୁ ଗ୍ରହଣ କର) ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ନମସ୍କାର ଜଣାଉଅଛନ୍ତି,
\v 11 ଆଉ, ଯୂସ୍ତ ନାମରେ ଖ୍ୟାତ ଯୀଶୁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ନମସ୍କାର ଜଣାଉଅଛନ୍ତି ସୁନ୍ନତିମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କେବଳ ଏମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ରାଜ୍ୟ ନିମନ୍ତେ ମୋହର ସହକର୍ମୀ ଏମାନେ ମୋହର ସାନ୍ତ୍ୱନାର କାରଣ ହୋଇଅଛନ୍ତି ।
\s5
\v 12 ଏପାଫ୍ରା, ଯେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ନମସ୍କାର ଜଣାଉଅଛନ୍ତି, ସେ ତ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯୀଶୁଙ୍କର ଦାସ ଏବଂ ଆପଣା ପ୍ରାର୍ଥନାରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ସର୍ବଦା ପ୍ରାଣପଣ କରୁଅଛନ୍ତି, ଯେପରି ତୁମ୍ଭେମାନେ ସିଦ୍ଧ ଓ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସମସ୍ତ ଇଚ୍ଛା ସମ୍ବନ୍ଧରେ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଜ୍ଞାନ ପାଇ ଅଟଳ ହୋଇ ରୁହ ।
\v 13 କାରଣ ସେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ପୁଣି, ଲାଅଦିକିଆ ଓ ହିଏରାପଲି ନିବାସୀମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଯେ ଅଧିକ କଷ୍ଟ ସ୍ୱୀକାର କରୁଅଛନ୍ତି, ତାଙ୍କ ପକ୍ଷରେ ମୁଁ ଏହି ସାକ୍ଷ୍ୟ ଦେଉଅଛି ।
\v 14 ପ୍ରିୟ ବୈଦ୍ୟ ଲୂକ ଓ ଦୀମା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ନମସ୍କାର ଜଣାଉଅଛନ୍ତି ।
\s5
\v 15 ଲାଅଦିକିଆରେ ଥିବା ଭାଇମାନଙ୍କୁ, ନୁମ୍‍ଫା ଓ ତାଙ୍କ ଗୃହରେ ଥିବା ମଣ୍ଡଳୀକୁ ନମସ୍କାର ଜଣାଅ
\v 16 ଆଉ, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଏହି ପତ୍ର ପଠିତ ହେଲା ପରେ ଲାଅଦିକିଆ ମଣ୍ଡଳୀରେ ମଧ୍ୟ ଯେପରି ପାଠ କରାଯାଏ, ପୁଣି, ଲାଅଦିକିଆରୁ ଯେଉଁ ପତ୍ର ଆସିବ, ତାହା ତୁମ୍ଭେମାନେ ମଧ୍ୟ ଯେପରି ପାଠ କର, ଏଥି ନିମନ୍ତେ ଯତ୍ନ କର ।
\v 17 ଆର୍ଖିପ୍ପଙ୍କୁ କୁହ, ତୁମ୍ଭେ ପ୍ରଭୁଙ୍କ କାର୍ଯ୍ୟରେ ଯେଉଁ ସେବାର ପଦ ପାଇଅଛ, ତାହା ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ କରିବାକୁ ସାବଧାନ ହୋଇଥାଅ ।
\s5
\v 18 ମୁଁ ପାଉଲ ମୋହର ନିଜ ହସ୍ତରେ ଏହି ନମସ୍କାର ଲେଖୁଅଛି । ମୋତେ ସ୍ମରଣ କର ଏବଂ ଯେ ବନ୍ଦୀ ମୋ’ପାଇଁ ପ୍ରାର୍ଥନା କର । ମୁଁ ପ୍ରାର୍ଥନା କରେ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଅନୁଗ୍ରହ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସହବର୍ତ୍ତୀ ହେଉ ।

140
53-1TH.usfm Normal file
View File

@ -0,0 +1,140 @@
\id 1TH - UDB NT ODIYA
\ide UTF-8
\h ଥେସଲନୀକୀୟ ମଣ୍ଡଳୀ ନିକଟକୁ ପ୍ରେରିତ ପାଉଲଙ୍କ ପ୍ରଥମ ପତ୍ର
\toc1 ଥେସଲନୀକୀୟ ମଣ୍ଡଳୀ ନିକଟକୁ ପ୍ରେରିତ ପାଉଲଙ୍କ ପ୍ରଥମ ପତ୍ର
\toc2 ଥେସଲନୀକୀୟ ମଣ୍ଡଳୀ ନିକଟକୁ ପ୍ରେରିତ ପାଉଲଙ୍କ ପ୍ରଥମ ପତ୍ର
\toc3 1th
\mt1 ଥେସଲନୀକୀୟ ମଣ୍ଡଳୀ ନିକଟକୁ ପ୍ରେରିତ ପାଉଲଙ୍କ ପ୍ରଥମ ପତ୍ର
\s5
\c 1
\p
\v 1 ମୁଁ, ପାଉଲ, ଏହି ପତ୍ର ଲେଖୁଅଛି । ସିଲ୍ୱାନ ଓ ତୀମଥି ମୋ ସହ ଅଛନ୍ତି । ଯେଉଁମାନେ ପିତା ଈଶ୍ୱର ଓ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରେ ଥିବା ଥେସଲନୀକୀୟ ମଣ୍ଡଳୀ ନିକଟକୁ ଆମ୍ଭେ ପତ୍ର ପଠାଉଅଛୁ । ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଅନୁଗ୍ରହ ଓ ଶାନ୍ତି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ହେଉ ।
\s5
\v 2 ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରାର୍ଥନାରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନାମ ଉଲ୍ଲେଖପୂର୍ବକ ସମସ୍ତଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ସର୍ବଦା ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଧନ୍ୟବାଦ ଦେଉଅଛୁ ।
\v 3 ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଈଶ୍ୱର ଓ ପିତାଙ୍କ ଛାମୁରେ ଆମ୍ଭେମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ବିଶ୍ୱାସର କର୍ମ, ଆମ୍ଭେମାନେ ସର୍ବଦା ସ୍ମରଣ କରୁ କାରଣ ତୁମ୍ଭେମାନେ ତାଙ୍କଠାରେ ଭରସା କର ଏବଂ ତୁମ୍ଭେମାନେ ନିରନ୍ତର ଲୋକମାନଙ୍କୁ ସାହାଯ୍ୟ କର କାରଣ ତୁମ୍ଭେମାନେ ସେମାନଙ୍କୁ ପ୍ରେମ କର । ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଭବିଷ୍ୟତ ସମ୍ପର୍କରେ ଦୃଢ ଭରସା ରହିଅଛି, କାରଣ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ସମ୍ବନ୍ଧୀୟ ବିଷୟ ଜାଣ ।
\s5
\v 4 ହେ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ପ୍ରିୟପାତ୍ର ମୋରେ ସହ ବିଶ୍ୱାସୀଗଣ, ଆମ୍ଭେମାନେ ତାଙ୍କର ଧନ୍ୟବାଦ କରୁ କାରଣ ସେ ତାଙ୍କ ଲୋକ କରିବାକୁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ମନୋନୀତ କରିଅଛନ୍ତି, ଏହା ଆମେ ଜାଣୁ ।
\v 5 ଆମ୍ଭେମାନେ ଜାଣୁ ଯେ ସେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ମନୋନୀତ କଲେ ଯେତେବେଳେ ଆମ୍ଭେମାନେ ତୁମ୍ଭେମାନଙ୍କୁ ସୁସମାଚାର ଜଣାଇଲୁ, ଏହା ସାଧାରଣ ବାକ୍ୟଠାରୁ ଅଧିକ ଥିଲା । ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ଶକ୍ତିଯୁକ୍ତଭାବେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ କାର୍ଯ୍ୟ କଲେ, ଓ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ସମ୍ଵାଦ ସତ୍ୟ ଥିଲା ବୋଲି ସେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ନିଶ୍ଚୟତା ଦେଲେ । ସେହିପ୍ରକାରେ, ତାହା ତ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜାଣ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସହିତ ଆମ୍ଭେମାନେ ଯେତେବେଳେ ଥିଲୁ ଆମ୍ଭେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସାହାଯ୍ୟ କରିବା ପାଇଁ କି ପ୍ରକାର କଥା କହିଥିଲୁ ଏବଂ ବ୍ୟବହାର କରିଥିଲୁ ।
\s5
\v 6 ଆମ୍ଭେମାନେ ବର୍ତ୍ତମାନ ଶୁଣିଅଛୁ ଯେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ମଧ୍ୟ ବଞ୍ଚୁଅଛ ଯେପରି ଆମ୍ଭମାନେ ବଞ୍ଚୁ ଏବଂ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ଅନୁକାରୀ ମଧ୍ୟ ହେଉଅଛ । କିନ୍ତୁ ଅତି ଗୁରୁତ୍ତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ବିଷୟ, ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ସଦୃଶ ତୁମ୍ଭେମାନେ ମଧ୍ୟ ଜୀବନ କାଟୁଅଛ । ତୁମ୍ଭେମାନେ ବହୁ କ୍ଲେଶ ମଧ୍ୟରେ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ଦେଇଥିବା ଆନନ୍ଦ ସହ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପ୍ରେମର ସମ୍ବାଦ ଗ୍ରହଣ କରିଅଛ ।
\v 7 ଯେପରିକି ତୁମ୍ଭେମାନେ ମାକିଦନିଆ ଓ ଆଖାୟା ନିବାସୀ ସମସ୍ତ ବିଶ୍ୱାସୀଙ୍କ ପ୍ରତି ଆଦର୍ଶ ସ୍ୱରୂପ ହୋଇଥିଲ ।
\s5
\v 8 ଅନ୍ୟ ଲୋକମାନେ ତୁମଠାରୁ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁଙ୍କ ବାକ୍ୟ ଶୁଣିଛନ୍ତି । ତା'ପରେ ସେମାନେ ପ୍ରଭୁଙ୍କର ବାକ୍ୟ ମାକିଦନିଆ ଓ ଆଖାୟାରେ ବସବାସ କରୁଥିବା ଲୋକମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ପ୍ରଚାର କଲେ । କେବଳ ତାହା ନୁହେଁ, ମାତ୍ର ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପ୍ରତି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ବିଶ୍ୱାସର ବିଷୟ ସର୍ବତ୍ର ଏପରି ବ୍ୟାପ୍ତ ହୋଇଅଛି । ତେଣୁ ଈଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଜୀବନରେ ଯେଉଁ କାର୍ଯ୍ୟ କରିଛନ୍ତି, ସେ ସମ୍ବନ୍ଧରେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର କିଛି କହିବା ଆବଶ୍ୟକ ନୁହେଁ ।
\v 9 ଯେଣୁ ତୁମଠାରୁ ଦୂରରେ ରହିଥିବା ଲୋକମାନେ ଆମକୁ ତୁମର ସ୍ୱାଗତ କରିବା ବିଷୟ ବର୍ଣ୍ଣନା କରୁଛନ୍ତି । ସେମାନେ ମଧ୍ୟ କହନ୍ତି ଯେ କିପରି ତୁମ୍ଭେମାନେ ପ୍ରତିମା ସବୁ ପରିତ୍ୟାଗ କରି ଜୀବିତ ଓ ସତ୍ୟ ଈଶ୍ୱରଙ୍କର ସେବା କର ଯିଏକି ପ୍ରକୃତ ଓ ଏକ ମାତ୍ର ଈଶ୍ୱର ଅଟନ୍ତି ।
\v 10 ସେମାନେ ପୁଣି କହନ୍ତି ଯେ ବର୍ତ୍ତମାନ ସେହି ପୁତ୍ରଙ୍କୁ ସ୍ୱର୍ଗରୁ ଧରାକୁ ଆଗମନ କରିବାର ଅପେକ୍ଷାରେ ରହିବା । ତୁମ୍ଭେମାନେ ଦୃଢରୂପେ ବିଶ୍ୱାସ କର ଯେ ଈଶ୍ୱର ତାଙ୍କୁ ମୃତ୍ୟୁ ପରେ ପୁନର୍ବାର ଜୀବିତ କରିଅଛନ୍ତି । ତୁମ୍ଭେମାନେ ମଧ୍ୟ ବିଶ୍ୱାସ କର, ଈଶ୍ୱର ସମଗ୍ର ପୃଥିବୀକୁ ଦଣ୍ଡିତ କରିବା ସମୟରେ ତାଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସୀ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ସେ ଉଦ୍ଧାର କରିବେ ।
\s5
\c 2
\v 1 ହେ ଭାଇମାନେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ନିଜେ ଜାଣ ଯେ, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟକୁ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଆଗମନ ବ୍ୟର୍ଥ ହୋଇ ନାହିଁ
\v 2 ମାତ୍ର ଯେପରି ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜାଣ, ଆମ୍ଭେମାନେ ସେଥିପୂର୍ବେ ଫିଲିପ୍ପୀରେ ଦୁଃଖ ଓ ଅତ୍ୟାଚାର ଭୋଗ କଲା ଉତ୍ତାରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ପ୍ରାଣପଣେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସୁସମାଚାର ପ୍ରଚାର କରିବା ନିମନ୍ତେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ସାହସ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଥିଲୁ ।
\s5
\v 3 କାରଣ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଉପଦେଶ ଭ୍ରମ ଅବା ଅଶୁଚିତାମୂଳକ କିଅବା ଛଳଯୁକ୍ତ ନ ଥିଲା,
\v 4 କିନ୍ତୁ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ହସ୍ତରେ ସୁସମାଚାର ପ୍ରଚାରର ଭାର ସମର୍ପିତ ହେବା ନିମନ୍ତେ ଆମ୍ଭେମାନେ ଯେରୂପେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଯୋଗ୍ୟ ଗଣିତ ହୋଇଅଛୁ, ସେହିରୂପେ ଆମ୍ଭେମାନେ ପ୍ରଚାର କରୁଅଛୁ; ଅତଏବ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ହୃଦୟର ପରୀକ୍ଷକ ଯେ ଈଶ୍ୱର, ବରଂ ଆମ୍ଭେମାନେ ମନୁଷ୍ୟକୁ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ ନ କରି ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ କରିବା ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ତାହା କରୁଅଛୁ ।
\s5
\v 5 ତୁମ୍ଭେମାନେ ତ ଜାଣ, ଆମ୍ଭେମାନେ କୌଣସି ପ୍ରକାର ଚାଟୁବାଦ ବ୍ୟବହାର କରି ନାହୁଁ, କିଅବା ଛଳନାତ୍ମକ ବାକ୍ୟ କହିନାହୁଁ, ଈଶ୍ୱର ଏଥିର ସାକ୍ଷୀ ।
\v 6 ଯଦ୍ୟପି ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ପ୍ରେରିତ ସ୍ୱରୂପେ ଆମ୍ଭେମାନେ ସମ୍ଭ୍ରମ ଦାବି କରି ପାରିଥାନ୍ତୁ, ତଥାପି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କଠାରୁ ହେଉ ବା ଅନ୍ୟ କାହାରିଠାରୁ ହେଉ କୌଣସି ମନୁଷ୍ୟଠାରୁ ଗୌରବ ପାଇବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରି ନାହୁଁ ।
\s5
\v 7 କିନ୍ତୁ ଆମ୍ଭେମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ମୃଦୁଶୀଳ ହୋଇ, ମାତା ଯେପରି ଆପଣା ସନ୍ତାନମାନଙ୍କୁ ଲାଳନପାଳନ କରେ,
\v 8 ସେହି ପ୍ରକାରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ସ୍ନେହ ଥିବାରୁ ଆମ୍ଭେମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସୁସମାଚାର କେବଳ ନୁହେଁ, ମାତ୍ର ଆପଣା ପ୍ରାଣ ଦେବାକୁ ସୁଧା ଇଚ୍ଛୁକ ଥିଲୁ, କାରଣ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରିୟପାତ୍ର ହୋଇଥିଲ ।
\v 9 ହେ ଭାଇମାନେ, ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପରିଶ୍ରମ ଓ କଠିନ କାର୍ଯ୍ୟ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସ୍ମରଣରେ ଅଛି; ଯେପରି ଆମ୍ଭେମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ କାହାରି ଭାର ସ୍ୱରୂପ ନ ହେଉ, ଏଥି ନିମନ୍ତେ ଦିବାରାତ୍ର କଠୋର ପରିଶ୍ରମ କରି ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସୁସମାଚାର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ପ୍ରଚାର କରିଥିଲୁ ।
\s5
\v 10 ବିଶ୍ୱାସୀ ଯେ ତୁମ୍ଭେମାନେ, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ଆମ୍ଭେମାନେ କିପରି ପବିତ୍ର, ଧାର୍ମିକ ଓ ଅନିନ୍ଦନୀୟ ବ୍ୟବହାର କରିଥିଲୁ, ସେଥିର ତୁମ୍ଭେମାନେ ସାକ୍ଷୀ, ପୁଣି, ଈଶ୍ୱର ମଧ୍ୟ ସାକ୍ଷୀ ।
\v 11 ଆଉ ତୁମ୍ଭେମାନେ ତ ଜାଣ, ପିତା ଯେପ୍ରକାରେ ନିଜ ସନ୍ତାନମାନଙ୍କୁ ଶିକ୍ଷା ଦିଅନ୍ତି, ସେହି ପ୍ରକାରେ ଆମ୍ଭେମାନେ ତୁମ୍ଭ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଜଣକୁ ଉପଦେଶ ଓ ଉତ୍ସାହ ଦେଇ ଏକାନ୍ତ ଅନୁରୋଧ କରିଥିଲୁ,
\v 12 ଯେପରି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଆହ୍ୱାନକାରୀ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଯୋଗ୍ୟ ଆଚରଣ କରି, ତାହାଙ୍କ ରାଜ୍ୟ ଓ ଗୌରବର ଅଂଶୀ ହୋଇ ପାର ।
\s5
\v 13 ଆଉ, ଏହି କାରଣରୁ ଆମ୍ଭେମାନେ ମଧ୍ୟ ନିରନ୍ତର ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଧନ୍ୟବାଦ କରୁଅଛୁ ଯେ, ଯେତେବେଳେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ପ୍ରଚାରିତ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବାକ୍ୟ ଗ୍ରହଣ କଲ, ସେତେବେଳେ ସେହି ବାକ୍ୟକୁ ମନୁଷ୍ୟର ବାକ୍ୟ ରୂପେ ଗ୍ରହଣ ନ କରି ବରଂ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବାକ୍ୟ ସ୍ୱରୂପେ ଗ୍ରହଣ କରିଥିଲ, ଆଉ ବାସ୍ତବରେ ତାହା ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବାକ୍ୟ ଅଟେ, ପୁଣି, ବିଶ୍ୱାସୀ ଯେ ତୁମ୍ଭେମାନେ, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଅନ୍ତରରେ ତାହା ମଧ୍ୟ କାର୍ଯ୍ୟ ସାଧନ କରୁଅଛି ।
\s5
\v 14 କାରଣ, ହେ ଭାଇମାନେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯୀଶୁଙ୍କଠାରେ ଥିବା ଯିହୂଦା ଦେଶସ୍ଥ ମଣ୍ଡଳୀସମୁହର ଅନୁକାରୀ ହୋଇଅଛ, ଯେଣୁ ସେମାନେ ଯିହୂଦୀମାନଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଯେଉଁ ଦୁଃଖଭୋଗ କରିଥିଲେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ମଧ୍ୟ ସ୍ୱଜାତୀୟମାନଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ସେହି ସବୁ ଦୁଃଖଭୋଗ କରୁଅଛ ।
\v 15 ସେହି ଯିହୂଦୀମାନେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁଙ୍କୁ, ପୁଣି, ଭାବବାଦୀମାନଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ବଧ କରିଥିଲେ, ଆଉ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ତାଡନା କଲେ; ସେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଅସନ୍ତୋଷପାତ୍ର ଓ ସମସ୍ତ ମାନବଜାତିର ବିପକ୍ଷ,
\v 16 କାରଣ ଅଣଯିହୂଦୀମାନଙ୍କ ପରିତ୍ରାଣ ନିମନ୍ତେ ସେମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ପ୍ରଚାର କରିବାକୁ ସେମାନେ ସର୍ବଦା ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ବାଧା ଦିଅନ୍ତି, ପୁଣି, ସେମାନେ ପାପରେ ଆପଣା ଆପଣାକୁ ପରିପୂର୍ଣ୍ଣ କରୁଥାନ୍ତି; ସେମାନଙ୍କ ଉପରେ କ୍ରୋଧ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ରୂପେ ବର୍ତ୍ତିଲାଣି ।
\s5
\v 17 କିନ୍ତୁ, ହେ ଭାଇମାନେ, ଆମ୍ଭେମାନେ ହୃଦୟରେ ନୁହେଁ, ମାତ୍ର ଶରୀରରେ ଅଳ୍ପ ସମୟ ପାଇଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କଠାରୁ ବିଚ୍ଛିନ୍ନ ହୋଇଥିବାରୁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମୁଖ ଦେଖିବାକୁ ଅତ୍ୟନ୍ତ ଆକାଂକ୍ଷା ସହକାରେ ଅଧିକ ଚେଷ୍ଟା କରିଥିଲୁ ।
\v 18 ଏନିମନ୍ତେ ଆମ୍ଭେମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ଯିବା ପାଇଁ ମନସ୍ଥ କରିଥିଲୁ, ବିଶେଷରେ ମୁଁ ପାଉଲ ଥରେ, ହଁ, ଦୁଇ ଥର ମନସ୍ଥ କରିଥିଲି, କିନ୍ତୁ ଶୟତାନ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ବାଧା ଦେଲା ।
\v 19 କାରଣ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁଙ୍କ ଆଗମନ ସମୟରେ ତାହାଙ୍କ ଛାମୁରେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଭରସା, ଆନନ୍ଦ କି ଦର୍ପର ମୁକୁଟ କ'ଣ ? ତାହା କି ତୁମ୍ଭେମାନେ ନୁହଁ?
\v 20 ତୁମ୍ଭେମାନେ ତ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଗୌରବ ଓ ଆନନ୍ଦର କାରଣ ଅଟ ।
\s5
\c 3
\v 1 ଅତଏବ ଆମ୍ଭେମାନେ ଆଉ ସହି ନ ପାରିବାରୁ ଆଥୀନୀରେ ଏକାକୀ ପଛରେ ରହିବା ପାଇଁ ସ୍ଥିର କଲୁ;
\v 2 ପୁଣି, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ବିଶ୍ୱାସ ସମ୍ବନ୍ଧରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଉତ୍ସାହ ଦେବାକୁ ଓ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସୁସ୍ଥିର କରିବାକୁ, ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ସୁସମାଚାର କାର୍ଯ୍ୟରେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସହକାର୍ଯ୍ୟକାରୀ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଭାଇ ତୀମଥିଙ୍କୁ ପଠାଇଲୁ,
\v 3 ଯେପରି କେହି ଏହି ସମସ୍ତ କ୍ଲେଶ ମଧ୍ୟରେ ବିଚଳିତ ନ ହୁଏ । କାରଣ ଆମ୍ଭେମାନେ ଏଥି ନିମନ୍ତେ ନିରୁପିତ ବୋଲି ତୁମ୍ଭେମାନେ ତ ଜାଣ ।
\s5
\v 4 ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଯେ କ୍ଲେଶ ଭୋଗ କରିବାକୁ ହେବ, ଏହା ଆମ୍ଭେମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସହିତ ଥିବା ସମୟରେ ହିଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପୁର୍ବରୁ ଥରକୁଥର କହିଥିଲୁ, ପୁଣି, ସେହିପରି ଘଟିଅଛି, ତୁମ୍ଭେମାନେ ତାହା ଜାଣ ।
\v 5 ଏଥି ନିମନ୍ତେ, କାଳେ ପରୀକ୍ଷକ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପରିକ୍ଷା କରିବ ଓ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପରିଶ୍ରମ ବ୍ୟର୍ଥ ହୋଇଯିବ, ଏହା ଚିନ୍ତା କରି ମୁଁ ମଧ୍ୟ ଆଉ ସହି ନ ପାରିବାରୁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ବିଶ୍ୱାସ ବିଷୟ ଜାଣିବା ପାଇଁ ଲୋକ ପଠାଇଲି ।
\s5
\v 6 କିନ୍ତୁ ଏବେ ତୀମଥି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟରୁ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ଫେରିଆସି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ବିଶ୍ୱାସ ଓ ପ୍ରେମ ସମ୍ବନ୍ଧରେ, ପୁଣି, ଆମ୍ଭେମାନେ ଯେପରି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଦେଖିବାକୁ ଇଚ୍ଛା କରୁଅଛୁ, ସେହିପରି ତୁମ୍ଭେମାନେ ସର୍ବଦା ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସ୍ମରଣରେ ରଖି ଯେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଦେଖିବାକୁ ଇଚ୍ଛା କରୁଅଛ, ଏବିଷୟରେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସୁସମାଚାର ଦେଇଅଛନ୍ତି;
\v 7 ଏଥି ନିମନ୍ତେ, ହେ ଭାଇମାନେ, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ବିଶ୍ୱାସ ଦ୍ୱାରା ଆମ୍ଭେମାନେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ସମସ୍ତ ସଙ୍କଟ ଓ କ୍ଲେଶ ଭୋଗରେ ମଧ୍ୟ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ବିଶ୍ୱାସ ବିଷୟରେ ଶୁଣି ସାନ୍ତ୍ୱନାପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଅଛୁ;
\s5
\v 8 ଏବେ ଆମ୍ଭେମାନେ ନୂଆ ଭାବରେ ଜୀବନ କାଟୁ କାରଣ ତୁମ୍ଭେମାନେ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁଙ୍କଠାରେ ଅତ୍ୟଧିକ ଭରସା ରଖିଛୁ ।
\v 9 ହଁ, ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଛାମୁରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଆମ୍ଭେମାନେ ଯେ, ସମସ୍ତ ଆନନ୍ଦରେ ଆନନ୍ଦିତ ହେଉଅଛୁ, ସେଥିର ପ୍ରତିଦାନ ସ୍ୱରୂପେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ କିପରି ଧନ୍ୟବାଦ ଦେଇପାରୁ?
\v 10 ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ବିଶ୍ୱାସର ଯାହା କିଛି ଉଣା ଅଛି, ତାହା ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଆମ୍ଭେମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସହିତ ଯେପରି ସାକ୍ଷାତ କରି ପାରୁ, ଏଥିପାଇଁ ଦିବାରାତ୍ର ପ୍ରାର୍ଥନା କରୁଅଛୁ ।
\s5
\v 11 ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଈଶ୍ୱର ଓ ପିତା ନିଜେ ଓ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଆଗମନର ପଥ ସୁଗମ କରନ୍ତୁ;
\v 12 ଆଉ, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ଯେପରି ପ୍ରେମ, ସେହିପରି ପରସ୍ପର ସହିତ ଓ ସମସ୍ତଙ୍କ ପ୍ରତି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରେମ ପ୍ରଭୁ ଆହୁରି ଅଧିକ ରୂପେ ବଢ଼ାଇ ଦିଅନ୍ତୁ ।
\v 13 ସେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ହୃଦୟ ସୁସ୍ଥିର କରି ରଖନ୍ତୁ, ଯେପରି ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁ ଆପଣା ସମସ୍ତ ସାଧୁଙ୍କ ସହିତ ଆଗମନ କରିବା ସମୟରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଈଶ୍ୱର ଓ ପିତାଙ୍କ ଛାମୁରେ ପବିତ୍ରତାରେ ଅନିନ୍ଦନୀୟ ଦେଖାଯିବ ।
\s5
\c 4
\v 1 ଅତଏବ, ହେ ଭାଇମାନେ, ଅବଶେଷରେ କି ପ୍ରକାର ଆଚରଣ କରି ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ କରିବା ଉଚିତ୍, ସେ ସମ୍ବନ୍ଧରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କଠାରୁ ଯେପରି ଶିକ୍ଷା ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଅଛ, ଆଉ ତୁମ୍ଭେମାନେ ମଧ୍ୟ ଯେପ୍ରକାର ଆଚରଣ କରୁଅଛ, ତଦନୁସାରେ ଆହୁରି ଅଧିକ ଅଗ୍ରସର ହେବା ନିମନ୍ତେ ଆମ୍ଭେମାନେ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁଙ୍କ ନାମରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଉତ୍ସାହ ଦେଉଅଛୁ ।
\v 2 ଆମ୍ଭେମାନେ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କି କି ଆଦେଶ ଦେଇଥିଲୁ, ତାହା ତ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜାଣ ।
\s5
\v 3 କାରଣ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେପରି ପବିତ୍ର ହୁଅ, ଏହା ହିଁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଇଚ୍ଛା, ଅର୍ଥାତ୍, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେପରି ବ୍ୟଭିଚାରରୁ ପୃଥକ୍ ରୁହ,
\v 4 ଆଉ, ଯେପରି ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସମ୍ବନ୍ଧରେ ଅଜ୍ଞ ଅଣଯିହୂଦୀମାନଙ୍କ ପରି କାମାଭିଳାଷୀ ନ ହୋଇ,
\v 5 ପ୍ରତ୍ୟେକେ ପବିତ୍ର ଓ ସମାଦର ଭାବରେ ଆପଣା ଆପଣା ଶରୀରକୁ ବଶ କରିବାକୁ ଜାଣ,
\v 6 ପୁଣି, ଯେପରି କେହି ଏବିଷୟରେ ସୀମା ଅତିକ୍ରମ କରି ଆପଣା ଭାଇକୁ ପ୍ରବଞ୍ଚନା ନ କରେ, ଯେଣୁ ପ୍ରଭୁ ଏସମସ୍ତ ବିଷୟରେ ଦଣ୍ଡଦାତା, ଯେପରି ଆମ୍ଭେମାନେ ପୂର୍ବେ ମଧ୍ୟ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଜଣାଇ ସାକ୍ଷ୍ୟ ଦେଇଥିଲୁ ।
\s5
\v 7 କାରଣ ଈଶ୍ୱର ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଅଶୁଚିତାରେ ଜୀବନ ଯାପନ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଆହ୍ୱାନ ନ କରି ପବିତ୍ର ହେବା ନିମନ୍ତେ ଆହ୍ୱାନ କରିଅଛନ୍ତି ।
\v 8 ଅତଏବ, ଯେ ଏହା ଅଗ୍ରାହ୍ୟ କରେ, ସେ ମନୁଷ୍ୟକୁ ଅଗ୍ରାହ୍ୟ କରେ ନାହିଁ, ମାତ୍ର ଯେଉଁ ଈଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଅନ୍ତରରେ ଆପଣା ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ପ୍ରଦାନ କରନ୍ତି, ତାହାଙ୍କୁ ଅଗ୍ରାହ୍ୟ କରେ ।
\s5
\v 9 ଭ୍ରାତୃପ୍ରେମ ସମ୍ବନ୍ଧରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ଲେଖିବା ଆବଶ୍ୟକ ନାହିଁ, କାରଣ ତୁମ୍ଭେମାନେ ପରସ୍ପରକୁ ପ୍ରେମ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ନିଜେ ଶିକ୍ଷିତ ହୋଇଅଛ,
\v 10 ପୁଣି, ପ୍ରକୃତରେ ସମୁଦାୟ ମାକିଦନିଆରେ ଥିବା ସମସ୍ତ ଭାଇଙ୍କ ପ୍ରତି ତୁମ୍ଭେମାନେ ତାହା କରୁଅଛ । ତଥାପି, ହେ ଭାଇମାନେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଆହୁରି ଅଧିକ ରୂପେ ତାହା କରିବା ନିମନ୍ତେ ଉତ୍ସାହ ଦେଉଅଛୁ,
\v 11 ପୁଣି, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଦିଆଯାଇଥିବା ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ଆଜ୍ଞାନୁସାରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେପରି ଶାନ୍ତିରେ ବାସ କରି ଆପଣା ଆପଣା କାର୍ଯ୍ୟରେ ଲାଗିବାକୁ ଓ ନିଜ ନିଜ ହାତରେ କାର୍ଯ୍ୟ କରିବାକୁ ମର୍ଯ୍ୟାଦାର ବିଷୟ ମନେ କର, ଏଥି ନିମନ୍ତେ ଆମ୍ଭେମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଅନୁରୋଧ କରୁଅଛୁ,
\v 12 ଯେପରି ବାହାର ଲୋକମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ତୁମ୍ଭେମାନେ ସଦାଚାରୀ ହୁଅ ଆଉ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର କୌଣସି ଅଭାବ ନ ହୁଏ ।
\s5
\v 13 ହେ ଭାଇମାନେ, ଭରସାହୀନ ଅନ୍ୟ ସମସ୍ତଙ୍କ ପରି ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେପରି ଶୋକାକୁଳ ନ ହୁଅ, ଏଥି ନିମନ୍ତେ ମହାନିଦ୍ରାପ୍ରାପ୍ତ ଲୋକମାନଙ୍କ ପ୍ରତି କ’ଣ ଘଟିବ ସେ ବିଷୟରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେ ଅଜ୍ଞ ଥାଅ, ଏହା ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଇଚ୍ଛା ନୁହେଁ ।
\v 14 କାରଣ ଯଦି ଆମ୍ଭେମାନେ ବିଶ୍ୱାସ କରୁ ଯେ, ଯୀଶୁ ମୃତ୍ୟୁଭୋଗ କରି ପୁନର୍ବାର ଉଠିଅଛନ୍ତି, ତେବେ ଈଶ୍ୱର ଯେ ଯୀଶୁଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ମହାନିଦ୍ରାପ୍ରାପ୍ତ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ସେହି ପ୍ରକାରେ ତାହାଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ ଆଣିବେ, ଏହା ମଧ୍ୟ ବିଶ୍ୱାସ କରିବା ଉଚିତ୍ ।
\v 15 ଯେଣୁ ଆମ୍ଭେମାନେ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ବାକ୍ୟାନୁସାରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଏହା କହୁଅଛୁ, ଆମ୍ଭେମାନେ ଯେତେ ଲୋକ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଆଗମନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଜୀବିତ ରହି ଅବଶିଷ୍ଟ ଥିବୁ, ଆମ୍ଭେମାନେ କୌଣସି ପ୍ରକାରେ ମହାନିଦ୍ରାପ୍ରାପ୍ତ ଲୋକଙ୍କର ଅଗ୍ରଗାମୀ ହେବୁ ନାହିଁ ।
\s5
\v 16 କାରଣ ପ୍ରଭୁ ଆପେ ଆଦେଶ ଦେଇ ପ୍ରଧାନ ଦୂତଙ୍କ ସ୍ୱର ଓ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ତୂରୀବାଦ୍ୟ ସହିତ ସ୍ୱର୍ଗରୁ ଅବତରଣ କରିବେ, ସେଥିରେ ଯେଉଁମାନେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରେ ଥାଇ ମରିଅଛନ୍ତି, ସେମାନେ ପ୍ରଥମରେ ଉଠିବେ;
\v 17 ପରେ ଆମ୍ଭେମାନେ ଯେତେ ଲୋକ ଜୀବିତ ରହି ଅବଶିଷ୍ଟ ଥିବୁ, ପ୍ରଭୁଙ୍କ ସହିତ ସାକ୍ଷାତ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଆମ୍ଭେମାନେ ସେମାନଙ୍କ ସହ ମେଘମାଳାରେ ଶୂନ୍ୟମଣ୍ଡଳକୁ ନୀତ ହେବୁ; ଏହି ପ୍ରକାରେ ଆମ୍ଭେମାନେ ସର୍ବଦା ପ୍ରଭୁଙ୍କ ସହିତ ରହିବୁ ।
\v 18 ଅତଏବ, ଏହି ସମସ୍ତ ବାକ୍ୟ ଦ୍ୱାରା ତୁମ୍ଭେମାନେ ପରସ୍ପରକୁ ସାନ୍ତ୍ୱନା ଦିଅ ।
\s5
\c 5
\v 1 କିନ୍ତୁ, ହେ ଭାଇମାନେ, ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁଙ୍କ ପ୍ରତ୍ୟାଗମନ ବିଷୟରେ ଅଧିକ କହିବା ନିମନ୍ତେ ମୁଁ ଇଚ୍ଛା କରେ । ପ୍ରକୃତରେ ଏ ସମ୍ପର୍କରେ ତୁମେ ପୂର୍ବରୁ ଜାଣିଛ ।
\v 2 କାରଣ ରାତ୍ରିରେ ଚୋର ଆସିଲା ପରି ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଦିନ ତୁମେ ଜାଣ, ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁ ଅନପେକ୍ଷିତ ଭାବରେ ଆସିବେ ।
\v 3 ଯେତେବେଳେ ଲୋକେ ଶାନ୍ତି ଓ ନିରାପଦ ବୋଲି କହୁଥିବେ, ସେତେବେଳେ ଗର୍ଭବତୀର ପ୍ରସବବେଦନା ତୁଲ୍ୟ ହଠାତ୍ ସେମାନଙ୍କ ବିନାଶ ଉପସ୍ଥିତ ହେବ, ଆଉ ସେମାନେ କୌଣସି ପ୍ରକାରେ ରକ୍ଷା ପାଇ ପାରିବେ ନାହିଁ ।
\s5
\v 4 କିନ୍ତୁ, ହେ ଭାଇମାନେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଅନ୍ଧକାରରେ ନାହଁ ଯେ ସେ ଦିନ ଚୋରର ପରି ଅନପେକ୍ଷିତ ଭାବରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ଉପସ୍ଥିତ ହେବ,
\v 5 କାରଣ ତୁମ୍ଭେମାନେ ସମସ୍ତେ ଆଲୋକ ଓ ଦିବସର ସନ୍ତାନ । ଆମ୍ଭେମାନେ ରାତ୍ରି କି ଅନ୍ଧକାରର ସନ୍ତାନ ନୋହୁଁ;
\v 6 ଅତଏବ ଆସ ଆମ୍ଭେମାନେ ଅଣଯିହୂଦୀମାନଙ୍କ ପରି ନିଦ୍ରିତ ନ ହେଉ, ମାତ୍ର ଜାଗ୍ରତ ହୋଇ ସଚେତନ ରହି ଯୀଶୁଙ୍କ ଆଗମନ ପାଇଁ ପ୍ରସ୍ତୁତ ରହିବା ।
\v 7 ଯେଣୁ ଯେଉଁମାନେ ନିଦ୍ରା ଯାଆନ୍ତି, ଆଉ ଯେଉଁମାନେ ମାତାଲ ହୁଅନ୍ତି, ସେମାନେ ରାତ୍ରିରେ ମାତାଲ ହୁଅନ୍ତି ।
\s5
\v 8 କିନ୍ତୁ ଆସ, ଆମ୍ଭେମାନେ ଦିବସର ସନ୍ତାନ ହେବାରୁ ବିଶ୍ୱାସ ଓ ପ୍ରେମରୂପ ଉରସ୍ତ୍ରାଣ ପରିଧାନ କରି, ପରିତ୍ରାଣର ଭରସା ରୂପ ଶିରସ୍ତ୍ରାଣ ମସ୍ତକରେ ଦେଇ ସଚେତନ ରହିଥାଉ । କାରଣ ଆମ୍ଭେମାନେ ସୈନ୍ୟ ସଦୃଶ ଅଟୁ ।
\v 9 କାରଣ ଈଶ୍ୱର ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କ୍ରୋଧର ପାତ୍ର ହେବା ନିମନ୍ତେ ନିରୂପଣ ନ କରି ବରଂ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ପରିତ୍ରାଣ ପ୍ରାପ୍ତ ହେବା ନିମନ୍ତେ ନିରୂପଣ କରିଅଛନ୍ତି ।
\v 10 ସେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ମୃତ୍ୟୁଭୋଗ କଲେ, ଯେପରି ଆମ୍ଭେମାନେ ଜାଗ୍ରତ ଥାଉ କିମ୍ବା ନିଦ୍ରିତ ଥାଉ ତାହାଙ୍କ ସହିତ ଜୀବିତ ରହିବୁ ।
\v 11 ଏଣୁ ଯେପରି କରୁଅଛ, ସେହିପରି ପରସ୍ପରକୁ ସାନ୍ତ୍ୱନା ଦିଅ, ପୁଣି, ପରସ୍ପରର ନିଷ୍ଠା ଜନ୍ମାଅ ।
\s5
\v 12 ହେ ଭାଇମାନେ, ଆମ୍ଭେମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଅନୁରୋଧ କରୁଅଛୁ, ଯେଉଁମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ପରିଶ୍ରମ କରନ୍ତି ଓ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ସେବାରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନେତା ସ୍ୱରୂପେ ନିଯୁକ୍ତି ହୋଇ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଚେତନା ଦିଅନ୍ତି, ସେମାନଙ୍କୁ ମାନ୍ୟ କର,
\v 13 ପୁଣି, ସେମାନଙ୍କ କାର୍ଯ୍ୟ ସକାଶେ ସେମାନଙ୍କୁ ପ୍ରେମରେ ଅତ୍ୟନ୍ତ ଆଦର କର । ପରସ୍ପର ସଙ୍ଗରେ ଶାନ୍ତିରେ ରୁହ ।
\v 14 ହେ ଭାଇମାନେ, ଆମ୍ଭେମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ନିବେଦନ କରୁଅଛୁ, ଅବିହିତ ଆଚରଣ କରୁଥିବା ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଚେତନା ଦିଅ, ସାହସ ହୀନମାନଙ୍କୁ ସାନ୍ତ୍ୱନା ଦିଅ, ଦୁର୍ବଳମାନଙ୍କୁ ସାହାଯ୍ୟ କର, ସମସ୍ତଙ୍କ ପ୍ରତି ଦୀର୍ଘସହିଷ୍ଣୁ ହୁଅ ।
\s5
\v 15 ସାବଧାନ, କେହି କାହାରି ପ୍ରତି ଅପକାର ବଦଳରେ ଅପକାର ନ କରୁ, ବରଂ ତୁମ୍ଭେମାନେ ସର୍ବଦା ପରସ୍ପରର ଓ ସମସ୍ତଙ୍କର ମଙ୍ଗଳ କରିବାକୁ ସଚେଷ୍ଟ ହୁଅ ।
\v 16 ସର୍ବଦା ଆନନ୍ଦ କର; ନିରନ୍ତର ପ୍ରାର୍ଥନା କର;
\v 17 ସବୁ ଅବସ୍ଥାରେ ଧନ୍ୟବାଦ ଦିଅ;
\v 18 କାରଣ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ବିଷୟରେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯୀଶୁଙ୍କଠାରେ ଏହା ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଅଭିମତ ।
\s5
\v 19 ଆତ୍ମାଙ୍କୁ ନିର୍ବାଣ ନ କର;
\v 20 ଭାବବାଣୀ ତୁଚ୍ଛ କର ନାହିଁ;
\v 21 ବରଂ ସମସ୍ତ ବିଷୟ ପରୀକ୍ଷା କର;
\v 22 ଯାହା ଉତ୍ତମ ତାହା ଧରି ରଖ; ସମସ୍ତ ପ୍ରକାର ମନ୍ଦତା ଠାରୁ ପୃଥକ୍ ହୋଇଥାଅ ।
\s5
\v 23 ଶାନ୍ତିଦାତା ଈଶ୍ୱର ସ୍ୱୟଂ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ରୂପେ ପବିତ୍ର କରନ୍ତୁ, ପୁଣି, ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଆଗମନ ନିମନ୍ତେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଆତ୍ମା, ପ୍ରାଣ, ଶରୀର ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ନିର୍ଦ୍ଦୋଷ ରୂପେ ରକ୍ଷିତ ହେଉ ।
\v 24 ଯେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଆହ୍ୱାନ କରିଅଛନ୍ତି, ସେ ବିଶ୍ୱସ୍ତ, ସେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସହାଯ୍ୟ କରିବେ ।
\s5
\v 25 ହେ ଭାଇମାନେ, ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ପ୍ରାର୍ଥନା କର ।
\v 26 ସମସ୍ତ ଭାଇଙ୍କୁ ପବିତ୍ର ଚୁମ୍ବନ ଦେଇ ନମସ୍କାର କର ।
\v 27 ସମସ୍ତ ଭାଇଙ୍କ ନିକଟରେ ଏହି ପତ୍ର ପାଠ କରାଇବା ନିମନ୍ତେ ମୁଁ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ନାମରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଶପଥ ଦେଇ ଅନୁରୋଧ କରୁଅଛି ।
\v 28 ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଅନୁଗ୍ରହ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସହବର୍ତ୍ତୀ ହେଉ ।

81
54-2TH.usfm Normal file
View File

@ -0,0 +1,81 @@
\id 2TH
\ide UTF-8
\h ଥେସଲନୀକୀୟ ମଣ୍ଡଳୀ ନିକଟକୁ ପ୍ରେରିତ ପାଉଲଙ୍କ ଦିତୀୟ ପତ୍
\toc1 ଥେସଲନୀକୀୟ ମଣ୍ଡଳୀ ନିକଟକୁ ପ୍ରେରିତ ପାଉଲଙ୍କ ଦିତୀୟ ପତ୍
\toc2 ଥେସଲନୀକୀୟ ମଣ୍ଡଳୀ ନିକଟକୁ ପ୍ରେରିତ ପାଉଲଙ୍କ ଦିତୀୟ ପତ୍
\toc3 2th
\mt1 ଥେସଲନୀକୀୟ ମଣ୍ଡଳୀ ନିକଟକୁ ପ୍ରେରିତ ପାଉଲଙ୍କ ଦିତୀୟ ପତ୍
\s5
\c 1
\p
\v 1 ମୁଁ, ପାଉଲ, ଶିଲା ଓ ତୀମଥି, ଥେସଲନୀକୀୟ ସହରବାସୀଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପିତା ଈଶ୍ଵର ଓ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁଙ୍କ ସହ ସଂଯୁକ୍ତ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଏହି ପତ୍ର ଲେଖୁଅଛୁ I
\v 2 ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ପିତା ଈଶ୍ଵର ଓ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରେ, ଆମ୍ଭେମାନେ ପ୍ରାର୍ଥନା କରୁ ଯେପରି ସେ ଆପଣା ଅନୁଗ୍ରହ ଓ ଶାନ୍ତି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ସର୍ବଦା ପ୍ରକାଶ କରନ୍ତି I
\s5
\v 3 ହେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ସହ ବିଶ୍ୱାସୀଗଣ, ଆମ୍ଭେମାନେ ଈଶ୍ଵରଙ୍କଠାରେ ସର୍ବଦା ଧନ୍ୟବାଦ ଦେଉଅଛୁ, ପୁଣି ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ଏହି କର୍ତ୍ତବ୍ୟ କରିବା ଉଚିତ, କାରଣ ତୁମ୍ଭେମାନେ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ଅଧିକାରୁ ଅଧିକ ଭରସା କରୁଅଛ, ପୁଣି ପରସ୍ପର ପ୍ରତି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ପ୍ରକୃତ ପ୍ରେମ ବୃଦ୍ଧି ପାଉଅଛି I
\v 4 ଏପରିକି, ଆମ୍ଭେମାନେ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ବିଶ୍ୱାସୀ ମଣ୍ଡଳୀ ସମୂହରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ବିଷୟ ନେଇ ସର୍ବଦା ଗର୍ବ କରୁଅଛୁ I ତାହା ଆମ୍ଭେ ସେମାନଙ୍କୁ ଜଣାଉଅଛୁ, ଅନ୍ୟମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ତାଡନା ଓ କ୍ଲେଶ ଦେବା ସତ୍ତ୍ୱେ, କିପରି ତୁମ୍ଭେମାନେ ଧୈର୍ଯ୍ୟ ଧରି ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ଵାସ ରଖୁଅଛ I
\v 5 ଆଉ ଏବେ ସୁଦ୍ଧା ତୁମ୍ଭେମାନେ କ୍ଲେଶ ଭୋଗ କରୁଅଛ, ଏହା ଆମ୍ଭେମାନେ ସ୍ପଷ୍ଟଭାବେ ଜାଣୁ ଯେ, ଈଶ୍ଵର ସମସ୍ତ ଲୋକଙ୍କର ନ୍ୟାୟ ବିଚାର କରିବେ I ତୁମ୍ଭେମାନଙ୍କ କ୍ଷେତ୍ରରେ, ସେ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଘୋଷଣା କରିବେ ଯେ ତାହାଙ୍କ ସହ ଅନନ୍ତ କାଳ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଶେଷ ଦିନରେ ଶାସନ କରିବା ପାଇଁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯୋଗ୍ୟ ଅଟ, କାରଣ ତାହାଙ୍କ ଉପରେ ଭରସା ରଖି କ୍ଲେଶ ସହ୍ୟ କରୁଅଛ I
\s5
\v 6 ଯେଉଁମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ତାଡନା ଓ କ୍ଲେଶ ଦେଉଅଛନ୍ତି, ଈଶ୍ଵର ଅତି ଶୀଘ୍ର ସେମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ନ୍ୟାୟ ବିଚାର କରିବେ, କାରଣ ଏହା ତାହାଙ୍କଠାରେ ଯଥାର୍ଥ ଅଟେ I
\v 7 ସେଥିରେ ସେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ନ୍ୟାୟ ସଙ୍ଗତ ଭାବେ ଯଥାର୍ଥ ମଣନ୍ତି ଯେପରି ଆଉ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଅନେକ କ୍ଲେଶ ମଧ୍ୟ ଦେଇ ଯାଇ ଯେଉଁ ଫଳ ଉତ୍ପନ୍ନ କରିଅଛ,ସେ ପୁରସ୍କାର ଦେବା ଉଚିତ୍ I ଯେତେବେଳେ ସେ ଶକ୍ତିଶାଳୀ ଦୂତମାନଙ୍କ ସହ ସ୍ୱର୍ଗରୁ ଆଗମନ କରି ନିଜକୁ ପ୍ରକାଶ କରିବେ; ସେତେବେଳେ ଆମ ଉଭୟଙ୍କ ପାଇଁ ତାହା କରିବେ I
\v 8 ମାତ୍ର ଯେଉଁମାନେ ତାହାଙ୍କର ବିଶ୍ୱସ୍ତ ହୋଇ ନାହାନ୍ତି, ଯେଉଁମାନେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁଙ୍କ ସୁସମାଚାର ଗ୍ରହଣ କରି ନାହାନ୍ତି, ଈଶ୍ଵର ସେମାନଙ୍କୁ ଅନନ୍ତ କାଳ ନିମନ୍ତେ ପ୍ରଜ୍ଵିଳିତ ଅଗ୍ନିରେ ନିକ୍ଷିପ୍ତ କରିବେ I
\s5
\v 9 ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ ତାହାଙ୍କ ନିକଟରୁ ତଡି ଦେବେ, ଯେଉଁଠାରେ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ଚିରଦିନ ପାଇଁ ବିନାଶ କରିବେ, କାରଣ ସେ ନିଜେ ଚିର ଦିନ ପାଇଁ ମହାଶକ୍ତିର ସହ ରାଜତ୍ଵ କରିବାକୁ ଯାଉଅଛନ୍ତି I
\v 10 ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ନିରୁପିତ ସମୟ ଅନୁସାରେ ସେ ଯେତେବେଳେ ସ୍ଵର୍ଗରୁ ଅବତରଣ କରିବେ, ସେତେବେଳେ ଯୀଶୁ ଏହି ସମସ୍ତ କାର୍ଯ୍ୟ କରିବେ I ଏହାର ଫଳ ସ୍ଵରୂପେ ଯେଉଁମାନେ ସମସ୍ତେ ତାହାଙ୍କର ପ୍ରଶଂସା ଓ ମହିମା କରିବେ I ପୁଣି ତୁମ୍ଭେମାନେ ମଧ୍ୟ ସେଠାରେ ଥିବ କାରଣ ଏହା ଆମ୍ଭେମାନେ ପୂର୍ଣ୍ଣ ନିଷ୍ଠାର ସହ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହିଲୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ସତ୍ୟ ଭାବେ ବିଶ୍ୱାସ କଲ I
\s5
\v 11 ଏହି ପ୍ରକାରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ପ୍ରଶଂସା କର, ଆମ୍ଭେମାନେ ମଧ୍ୟ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପାଇଁ ପ୍ରାର୍ଥନା କରୁଅଛୁ I ଆହୁରି ମଧ୍ୟ ଆମ୍ଭେମାନେ ପ୍ରାର୍ଥନା କରୁଅଛୁ, ଯେ ଈଶ୍ଵର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଯୋଗ୍ୟ କରନ୍ତୁ, ଯେପରି ତୁମ୍ଭମାନେ ନୂତନ ଭାବେ ଜୀବନ ଯାପନ କରିପାର I ଆମ୍ଭେମାନେ ପ୍ରାର୍ଥନା କରୁ ଯେ, ଈଶ୍ଵର ଯେପରି ସେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସର୍ବାବସ୍ଥାରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଇଚ୍ଛାନୁସାରେ ସକ୍ଷମ କରାଇବେ ଏବଂ ସେ ଏପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଶକ୍ତିଶାଳୀ ସେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସମସ୍ତ ପ୍ରକାରର ଉତ୍ତମ କର୍ମ କରିବା ପାଇଁ ସକ୍ଷମ କରାଇବେ, କାରଣ ତୁମ୍ଭେମାନେ ତାହାଙ୍କ ଉପରେ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଭରସା ରଖିଅଛ I
\v 12 ଏହା ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରାର୍ଥନା ଆଉ ଆମ୍ଭେ ଚାହୁଁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁଙ୍କର ପ୍ରଶଂସା କରୁଥାଅ ଏବଂ ସେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସମ୍ମାନିତ କରନ୍ତୁ I ଏହା ସାଧିତ ହେବ କାରଣ, ଈଶ୍ଵର ଆମେ ଯାହାଙ୍କର ଆରାଧନା କରୁ, ସେ ଓ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଅସୀମ କରୁଣା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ସର୍ବଦା ରହୁ I
\s5
\c 2
\v 1 ବର୍ତ୍ତମାନ ମୁଁ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ପୁନରାଗମନ ବିଷୟରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଲେଖିବାକୁ ଇଛା କରୁଅଛି ଏବଂ ମୁଁ ଆଶା କରେ, ସେତେବେଳେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଈଶ୍ଵର ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସହିତ ମିଳିତ କରିବେ I
\v 2 ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ଥିବା ପ୍ରତ୍ୟେକ ବାକ୍ୟ ବିଷୟରେ ଶାନ୍ତଭାବରେ ଚିନ୍ତା କର I ଯଦି ଏହା କୌଣସି ମନୁଷ୍ୟଠାରୁ ଆସିଥାଏ, ମଧ୍ୟ ଯଦି ଏହା ମୋହର ଲିଖିତ ବୋଲି ମୁଁ ଦାବି କରୁଥାଏ, କିମ୍ବା ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଆତ୍ମା ଦ୍ୱାରା ପ୍ରକାଶିତ ବୋଲି କେହି ଯଦି ଦାବି କରିଥାଏ ତେବେ ମୁଁ କହୁଅଛି, ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁ ଯେ ଜଗତକୁ ପୁନରାଗମନ କରିସାରିଛନ୍ତି, ଏହା ତୁମ୍ଭେମାନେ ବିଶ୍ଵାସ କର ନାହିଁ I
\s5
\v 3 ଆଉ ତୁମ୍ଭମାନ଼ଙ୍କୁ କେହି ଏପରି ସମ୍ବାଦ ଵିଶ୍ଵାସ କରିବା ନିମନ୍ତେ ନ ଭୁଲାଉ I ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁ ହଠାତ୍ ଆଗମନ କରିବେ ନାହିଁ, ସର୍ବ ପ୍ରଥମେ ଅନେକେ ଈଶ୍ଵରଙ୍କୁ ବିରୋଧ କରିବେ I ଈଶ୍ଵରଙ୍କୁ ଅତ୍ୟନ୍ତ ଘୃଣାକାରୀ ଜଣେ ଅଧର୍ମ ପୁରୁଷକୁ ସେମାନେ ଗ୍ରହଣ କରି ତାହାର ବାଧ୍ୟ ହେବେ, ଯାହାଙ୍କୁ ଈଶ୍ଵର ବିନାଶ କରିବେ I
\v 4 ସେ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ଚିର ଶତ୍ରୁ ଅଟେ‍ ସେ ସମସ୍ତଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଅତି ଗର୍ବର କାର୍ଯ୍ୟମାନ କରିବା ଦେଖି ଲୋକମାନେ ତାକୁ ଈଶ୍ଵର ବୋଲି ଭାବୀ ତାହାର ଉପାସନା କରିବେ, ଏହାର ଫଳ ସ୍ଵରୁପ ସେ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ମନ୍ଦିର ମଧ୍ୟରେ ପ୍ରବେଶ କରି ସେଠାରେ ଆପଣା ସିଂହାସନ ସ୍ଥାପନ କରି ସମସ୍ତଙ୍କର ବିଚାର କରିବ ଓ ସମସ୍ତ ଲୋକଙ୍କ ଆଗରେ ନିଜକୁ ଈଶ୍ଵର ବୋଲି ଘୋଷଣା କରିବ I
\s5
\v 5 ମୁଁ, ଥେସଲନୀକୀୟରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସହିତ ଥିବା ସମୟରେ ଯାହା ଯାହା କହିଥିଲି, ତୁମ୍ଭେମାନେ ତାହା ସ୍ମରଣରେ ରଖିଅଛ ବୋଲି ମୁଁ ନିଶ୍ଚିତ ଅଟେ I
\v 6 ତୁମ୍ଭେମାନେ ଏହା ମଧ୍ୟ ଜାଣ ଯେ, ସେ ଏବେ ସୁଦ୍ଧା ନିଜକୁ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ପ୍ରକାଶ କରୁଅଛି I ଈଶ୍ଵର ଯେ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ତାକୁ ଅନୁମତି ଦେଇ ଅଛନ୍ତି, ସେପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସେ ଏହି ସମସ୍ତ କରିବାକୁ ସକ୍ଷମ ଅଟେ I
\v 7 ଏପରିକି ଶୟତାନ ପ୍ରଥମରୁ ହିଁ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ଆଜ୍ଞାଗୁଡିକୁ ଅସ୍ୱୀକାର କରିବା ନିମନ୍ତେ ଲୋକମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଅତି ଗୁପ୍ତରେ କାର୍ଯ୍ୟକରି ଆସୁଅଛି I ଈଶ୍ଵର ଯେପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ତାକୁ ଦୂରକରି ନାହାନ୍ତି, ସେପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସେ ଆପଣାକୁ ପ୍ରକାଶ କରି ସମସ୍ତ ଲୋକଙ୍କୁ ଭ୍ରାନ୍ତ କରିବ I
\s5
\v 8 ତହିଁରେ ପରମେଶ୍ଵର ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ଆଜ୍ଞାଗୁଡିକୁ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଅବଜ୍ଞା କରିଥିବା ସେହି ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କୁ ଏହି ପୃଥିବୀରେ ନିଜକୁ ପ୍ରକାଶ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଅନୁମତି ପ୍ରଦାନ କରିବେ I ତତ୍ପରେ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁ ପୁନରାଗମନ କରି ତାକୁ ବିନାଶ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଆଜ୍ଞା ଦେବେ I ଏହି ଅଧର୍ମ ପୁରୁଷ ଅଳ୍ପକ୍ଷଣ ପାଇଁ ପ୍ରକାଶମାନ ହେବ ପୁଣି ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁ ତାକୁ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ବିନାଶ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଅଭିଶାପ ଦେବେ I
\v 9 କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁ ତାକୁ ବିନାଶ କରିବା ପୂର୍ବେ ଶୟତାନ ସେହି ଅଧର୍ମ ପୁରୁଷକୁ ମହା କ୍ଷମତା ପ୍ରଦାନ କରିବା I ଏପରିକି ସେ ନାନା ପ୍ରକାରର ଅଲୌକିକ ଓ ମହା ମହା ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ କର୍ମମାନ କରିବ ଓ ଅନେକ ଲୋକ ତାହାର କୃତ କାର୍ଯ୍ୟଗୁଡିକୁ ଦେଖି ତାହାକୁ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ପ୍ରେରିତ ବ୍ୟକ୍ତି ବୋଲି ତାକୁ ବିଶ୍ଵାସ କରିବେ I
\v 10 ସେହି ଅଧର୍ମ ପୁରୁଷର କୃତ କର୍ମ ଦ୍ଵାରା ସମସ୍ତେ ଭ୍ରାନ୍ତ ହୋଇ ବିନାଶ ପାଇବେ Iସେ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ପ୍ରତାରଣା କରିବ, କାରଣ ସେମାନେ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ପରିତ୍ରାଣ ସାଧନର ସତ୍ୟ ସମ୍ବାଦକୁ ବିଶ୍ଵାସ କଲେ ନାହିଁ I
\s5
\v 11 ଆଉ, ସେମାନେ ଯେପରି ମିଥ୍ୟାରେ ବିଶ୍ଵାସ କରନ୍ତି, ଏଥିପାଇଁ ଈଶ୍ଵର ସେମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ଭ୍ରାନ୍ତି ଜନକ ଶକ୍ତି ପ୍ରେରଣ କରନ୍ତି I
\v 12 ଶେଷରେ ଯେଉଁମାନେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ସତ୍ୟତା ବିଷୟରେ ବିଶ୍ଵାସ ନ କରି ଅଧର୍ମରେ ଆନନ୍ଦ କରନ୍ତି, ପ୍ରଭୁ ସେମାନଙ୍କର ବିଚାର କରି ସେମାନଙ୍କୁ ବିନାଶ କରିବେ I
\s5
\v 13 ହେ ଭାଇମାନେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ପ୍ରେମ କରୁଅଛ, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ବିଷୟ ନେଇ ଆମ୍ଭେମାନେ ସର୍ବଦା ଈଶ୍ଵରଙ୍କୁ ଧନ୍ୟବାଦ ଦେଉଅଛୁ I କାରଣ ଯୀଶୁଙ୍କ ବିଷୟକ ସତ୍ୟତାକୁ ବିଶ୍ଵାସ କରିବା ନିମନ୍ତେ ସେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପ୍ରଥମେ ମନୋନୀତ କଲେ I ଉଦ୍ଧାରପ୍ରାପ୍ତ ଲୋକମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଏବଂ ତାହାଙ୍କ ଆତ୍ମାଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ସେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ବାସ କରୁଅଛନ୍ତି I
\v 14 ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ପ୍ରଚାରିତ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କର ସୁସମାଚାରର ଫଳ ସ୍ଵରୂପେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଯେ ଈଶ୍ଵର ମନୋନୀତ କରିଅଛନ୍ତି, ଏଥିପାଇଁ ଆମ୍ଭେମାନେ ଈଶ୍ଵରଙ୍କୁ ଧନ୍ୟବାଦ ଦେଉଅଛୁ I ଯେପରି ସେ ଆମର ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କୁ ସମ୍ମାନିତ କରିଅଛନ୍ତି, ସେହିପରି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ସମ୍ମାନିତ କରିବେ I
\v 15 ଏଣୁ ହେ ଭାଇମାନେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରେ ଦୃଢ ବିଶ୍ଵାସରେ ବୃଦ୍ଧି ପାଇଥାଅ, ଆମ୍ଭେମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଯେଉଁ ସତ୍ୟତା ବିଷୟରେ କହିଥିଲୁ, ଓ ଏବେ ମଧ୍ୟ ପତ୍ର ମାଧ୍ୟମରେ ଲେଖୁଅଛୁ, ସେହି ବିଶ୍ଵାସରେ ବୃଦ୍ଧିପ୍ରାପ୍ତ ହୁଅ I
\s5
\v 16 ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରାର୍ଥନା ଏହି ଯେ, ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟ ନିଜେ ଓ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପିତା ଈଶ୍ଵର ଯିଏ, ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପ୍ରେମ କଲେ ଏବଂ ଚିରଦିନ ପାଇଁ ଉତ୍ସାହିତ କରନ୍ତି, ତାହାଙ୍କଠାରୁ ପ୍ରାପ୍ତ ସମସ୍ତ ଉତ୍ତମ ବିଷୟ ଗ୍ରହଣ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଅନୁଗ୍ରହ ପ୍ରଦାନ କରନ୍ତୁ I
\v 17 ତୁମ୍ଭେମାନେ ଉତ୍ତମ କାର୍ଯ୍ୟରେ ଓ ବ୍ୟାବହାରିକ କାର୍ଯ୍ୟରେ ବୃଦ୍ଧି ପାଉଥିବା ହେତୁ, ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଈଶ୍ଵର ଓ ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟ ମିଳିତ ଭାବେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଉତ୍ସାହିତ କରନ୍ତୁ I
\s5
\c 3
\p
\v 1 ଅବଶେଷରେ, ହେ ଭାଇମାନେ, ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ମଧ୍ୟ ପ୍ରାର୍ଥନା କର, ଯେପରି ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ତୁମ୍ଭେମାନେ ଶୁଣୁଅଛ, ସେହିପରି ଅଧିକରୁ ଅଧିକ ଲୋକମାନେ ଖୁବ୍ ଶୀଘ୍ର ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁଙ୍କ ବାକ୍ୟ ଶୁଣି ଗ୍ରହଣ କରିବେ I
\v 2 ପୁଣି ଯେପରି ଅବିବେକ ଓ ଦୁଷ୍ଟ ଲୋକମାନଙ୍କଠାରୁ ଆମ୍ଭେମାନେ ଉଦ୍ଧାର ପାଇବୁ, ଏଥିପାଇଁ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ମଧ୍ୟ ପ୍ରାର୍ଥନା କର I କାରଣ ସମସ୍ତେ ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ ବିଶ୍ଵାସ କରନ୍ତି ନାହିଁ I
\v 3 ତଥାପି ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁ ବିଶ୍ଵସ୍ତ, ଏଣୁ ଆମେ ନିଶ୍ଚିତ ଯେ, ସେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସୁସ୍ଥିର କରି ସମସ୍ତ ମନ୍ଦରୁ ରକ୍ଷା କରିବେ I
\s5
\v 4 କାରଣ ଆମ୍ଭେମାନେ ସମସ୍ତେ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରେ ମିଳିତ ଅଟୁ I ଆମେମାନେ ଯେଉଁ ସମସ୍ତ ଆଦେଶ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଦେଉଅଛୁ, ସେହି ସବୁ ଯେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ପାଳନ କରୁଅଛ ଏବଂ କରିବ ଏହା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସମ୍ବନ୍ଧରେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରଭୁଙ୍କଠାରେ ଦୃଢ ବିଶ୍ଵାସ ଅଛି I
\v 5 ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପ୍ରେମ ଓ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଧୈର୍ଯ୍ୟ ସମ୍ପର୍କରେ ଜାଣିବାକୁ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁ ଆପଣମାନଙ୍କୁ ସାହାଯ୍ୟ କରୁଥାନ୍ତୁ I ଏହା ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ପ୍ରାର୍ଥନା I
\s5
\v 6 ହେ ଭାଇମାନେ, ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ନାମରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଏହି ଆଦେଶ ଦେଉ ଅଛୁ, ଯେଉଁ ଭାଇମାନେ ଅଳସୁଆ ଓ କାର୍ଯ୍ୟ କରିବାକୁ ଅମନଯୋଗୀ ସେମାନଙ୍କର ସହଭାଗୀ ହୁଅ ନାହିଁ I ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରାପ୍ତ ଶିକ୍ଷା ଅନୁଯାୟୀ ଯେଉଁମାନେ ଆଚରଣ ନ କରି ଅବିହିତ ଆଚରଣ କରନ୍ତି, ସେହି ଲୋକମାନଙ୍କଠାରୁ ଆପଣା ଆପଣାକୁ ପୃଥକ କର I
\v 7 ତୁମ୍ଭେମାନେ ଆମ୍ଭ ମାନଙ୍କର ଅନୁକରଣ କିପରି କରିବା ଉଚିତ, ତାହା ତୁମେ ନିଜେ ନିଜେ ଜାଣିଅଛ I ଯେଣୁ ଆମ୍ଭେମାନେ ତୁମମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଅବିହିତ ଆଚରଣ ନ କରି ସତ୍ୟ ଆଚରଣ କରିଥିଲୁ I
\v 8 ତେଣୁ ଆମ୍ଭେମାନେ କହୁଅଛୁ, ଆମ୍ଭେମାନେ ବିନା ମୂଲ୍ୟରେ କାହାରିଠାରୁ କିଛି ହିଁ ଭୋଜନ କରି ନାହୁଁ ବରଂ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ କାହାରି ଭାର ସ୍ୱରୂପ ନ ହେବା ପାଇଁ ନିଜେ କଠିନ ପରିଶ୍ରମ ଦିବାରାତ୍ର କାର୍ଯ୍ୟ କରୁଥିଲୁ I
\v 9 ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କଠାରୁ ଯେ କିଛି ଗ୍ରହଣ କରିବାକୁ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର କିଛି ଅଧିକାର ନାହିଁ, ତାହା ନୁହେଁ, କାରଣ ମୁଁ ଜଣେ ପ୍ରେରିତ I ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେପରି ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଅନୁକରଣ କରିବ, ଏଥିପାଇଁ ଆମ୍ଭେମାନେ କଠିନ ପରିଶ୍ରମ କରି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ଆପଣା ଆପଣାକୁ ଆଦର୍ଶବାନ ଦେଖାଇବା ନିମନ୍ତେ ସେହିପରି ପରିଶ୍ରମ ମଧ୍ୟ କଲୁ I
\s5
\v 10 ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସହିତ ସେଠାରେ ଥିବା ସମୟରେ, ଆମ୍ଭେମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଏହି ଆଜ୍ଞା ଦେଇଥିଲୁ ଯେକେହି ପରିଶ୍ରମ କରିବାକୁ ଇଚ୍ଛା ନ କରେ, ତାହାକୁ ଭୋଜନ ନିମନ୍ତେ ଖାଦ୍ୟ ଦିଅ ନାହିଁ, ଏହା ସ୍ମରଣ କର I
\v 11 ବର୍ତ୍ତମାନ ଆମ୍ଭେମାନେ ଏହା ପୁଣି ଥରେ କହୁଅଛୁ, କାରଣ କେହି କେହି ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହନ୍ତି ଯେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ କେହି କେହି ଅଳସୁଆ ଓ ଆପଣା ହସ୍ଥରେ କାର୍ଯ୍ୟ କରିବାକୁ ଅନିଚ୍ଛୁକ ଅଟନ୍ତି I କେବଳ ତାହା ନୁହେଁ, କେହି କେହି ମଧ୍ୟ ଅନ୍ୟ ଲୋକଙ୍କ ପରି ଅବିହିତ ଆଚରଣ ଓ ମନ୍ଦ କାର୍ଯ୍ୟ କରିବାକୁ ପସନ୍ଦ କରନ୍ତି I
\v 12 ଯେଉଁ ସହ ବିଶ୍ଵାସୀମାନେ ପରିଶ୍ରମ କରୁ ନାହାନ୍ତି, ଆମ୍ଭେ ସେମାନଙ୍କୁ ଆଦେଶ ଓ ଚେତନା ଦେଉଅଛୁ ଯେ, ସେମାନେ ଶାନ୍ତ ଭାବରେ ନିଜର ସମସ୍ତ କାର୍ଯ୍ୟ କରି, ନିଜ ନିଜର ପ୍ରତି ପୋଷଣ କରନ୍ତୁ I
\s5
\v 13 କିନ୍ତୁ ହେ ଭାଇମାନେ ସତ୍‌କାର୍ଯ୍ୟ କରିବାରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ କ୍ଲାନ୍ତ ନ ହୁଅ I
\v 14 ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ଏହି ଲିଖିତ ପତ୍ର ଅନୁସାରେ ଯଦି କୌଣସି ବିଶ୍ଵାସୀ ଭାଇ ପାଳନ ନ କରେ, ସମସ୍ତ ଲୋକଙ୍କ ସାକ୍ଷାତାରେ ତାହାକୁ ଚିହ୍ନଟ କର I ପୁଣି ସେ ଯେପରି ଲଜ୍ଜିତ ହେବ ଏଥିପାଇଁ ତାହା ସହିତ ସମ୍ପର୍କ ରଖ ନାହିଁ I
\v 15 ତଥାପି ତାହାକୁ ଶତ୍ରୁ ବୋଲି ମନେ ନ କର ମାତ୍ର ତାହାକୁ ନିଜର ଭାଇ ବୋଲି ଜ୍ଞାନ କରି ଚେତନା ଦିଅ I
\s5
\v 16 ଯେପରି ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରଭୁ ନିଜେ, ତାଙ୍କ ନିଜ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଆପଣା ଶାନ୍ତି ପ୍ରଦାନ କରନ୍ତି, ସେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ଆପଣା ଶାନ୍ତି ପ୍ରଦାନ କରିବେ I ମୁଁ ପ୍ରାର୍ଥନା କରୁଅଛି I
\v 17 ବର୍ତ୍ତମାନ ମୁଁ ମୋହର କଲମ ଉଠାଇ ଲେଖୁଅଛି, ମୁଁ, ପାଉଲ, ଯେପରି ପ୍ରତ୍ୟେକ ଚିଠିରେ ଲେଖିଥାଏ, ସେହିପରି ଏବେ ମଧ୍ୟ ଲେଖି ନମସ୍କାର ଜଣାଉଅଛି I ମୁଁ ଯେ ଏହା ପଠାଉଅଛି, ଏହା ପ୍ରତ୍ୟେକ ପତ୍ରରେ ମୋହର ଚିହ୍ନ ସ୍ୱରୂପ I
\v 18 ମୋହର ଏହି ପ୍ରାର୍ଥନା ଯେ, ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଅନୁଗ୍ରହ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସହବର୍ତ୍ତୀ ହେଉ I

179
55-1TI.usfm Normal file
View File

@ -0,0 +1,179 @@
\id 1TI - UDB NT ODIYA
\ide UTF-8
\h ତୀମଥିଙ୍କ ନିକଟକୁ ପ୍ରେରିତ ପାଉଲଙ୍କ ପ୍ରଥମ ପତ୍ର
\toc1 ତୀମଥିଙ୍କ ନିକଟକୁ ପ୍ରେରିତ ପାଉଲଙ୍କ ପ୍ରଥମ ପତ୍ର
\toc2 ତୀମଥିଙ୍କ ନିକଟକୁ ପ୍ରେରିତ ପାଉଲଙ୍କ ପ୍ରଥମ ପତ୍ର
\toc3 1ti
\mt1 ତୀମଥିଙ୍କ ନିକଟକୁ ପ୍ରେରିତ ପାଉଲଙ୍କ ପ୍ରଥମ ପତ୍ର
\s5
\c 1
\p
\v 1 ମୁଁ, ପାଉଲ, ତୀମଥିଙ୍କୁ ଏହା ଲେଖୁଅଛି । ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ତ୍ରାଣକର୍ତ୍ତା ଈଶ୍ୱର ଓ ଭରସା ଭୂମି ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯୀଶୁ, ଏବଂ ଆଜ୍ଞା ଅନୁସାରେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯୀଶୁଙ୍କ ଜଣେ ପ୍ରେରିତ ।
\v 2 ଯେତେବେଳେ ମୁଁ ତୁମକୁ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ବିଷୟରେ କହିଲି ତୁମେ ଜଣେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ବିଶ୍ୱାସୀ ହେଲ, ଆଉ ତୁମେ ମୋର ପ୍ରଭୁରେ ପ୍ରକୃତ ସନ୍ତାନ ଅଟ । ପିତା ଈଶ୍ୱର ଓ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରଭୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯୀଶୁଙ୍କଠାରୁ ଅନୁଗ୍ରହ, ଦୟା ଓ ଶାନ୍ତି ତୁମ୍ଭ ପ୍ରତି ହେଉ ।
\s5
\v 3 ଯେତେବେଳେ ମୁଁ ମାକିଦନିଆକୁ ଯିବା ସମୟରେ ତୁମ୍ଭକୁ ଯେପ୍ରକାର ଅନୁରୋଧ କରିଥିଲି, ସେହିପରି ତୁମ୍ଭେ ଏଫିସରେ ରହି କେତେକ ଲୋକ ଯେପରି ଭିନ୍ନ ଶିକ୍ଷା ନ ଦିଅନ୍ତି,
\v 4 କି ପୁରାତନ, ଅର୍ଥହୀନ କଳ୍ପିତ ଗଳ୍ପ ଓ ଅଶେଷ ବଂଶାବଳୀ ପ୍ରତି ସମୟ ଓ ମନ ନ ଦିଅନ୍ତି, ଏଥି ନିମନ୍ତେ ସେମାନଙ୍କୁ ଆଜ୍ଞା ଦିଅ । ସେହି ସବୁ ତ ବିଶ୍ୱାସ ସମ୍ବନ୍ଧୀୟ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ କାର୍ଯ୍ୟର ଉପକାରୀ ନ ହୋଇ ବରଂ ଯୁକ୍ତିତର୍କ ସୃଷ୍ଟି କରେ, କିନ୍ତୁ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ମୁକ୍ତି ନିମନ୍ତେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଯୋଜନା ଜାଣିବାକୁ ସେମାନଙ୍କୁ ସାହାଯ୍ୟ କରେ ନାହିଁ - ଗୋଟିଏ ଯୋଜନା ଯାହା ଆମ୍ଭେମାନଙ୍କ ବିଶ୍ୱାସ ଦ୍ୱାରା ସଫଳ ହୁଏ ।
\s5
\v 5 ଏହାଛଡା, ଯାହା ଆମ୍ଭେମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଶିକ୍ଷାଦେବା ନିମନ୍ତେ ଆଦେଶ ଦେବାର ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ହେଉଛି ଏକ ଶୁଦ୍ଧ ହୃଦୟ, ଶୁଚି ବିବେକ ଓ ନିଷ୍କପଟ ବିଶ୍ଵାସରୁ ଜାତ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପ୍ରେମ ।
\v 6 କେହି କେହି ଏସମସ୍ତ ବିଷୟ ପ୍ରତି ଲକ୍ଷ୍ୟ ନ କରି ଅସାର କଥାରେ ଆସକ୍ତ ହୋଇ ପଥଭ୍ରଷ୍ଟ ହୋଇଅଛନ୍ତି ।
\v 7 ସେମାନେ ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥାର ଶିକ୍ଷକ ହେବାକୁ ଇଚ୍ଛା କରନ୍ତି, ମାତ୍ର ସେମାନେ ତାହା ନିଜେ ବୁଝନ୍ତି ନାହିଁ । ତଥାପି ସେମାନେ ଦାବି କରନ୍ତି ଯେ ସେମାନେ ଯେଉଁ ବିଷୟରେ ଶିକ୍ଷା ଦିଅନ୍ତି ତାହା ସତ୍ୟ ଅଟେ ।
\v 8 କିନ୍ତୁ ଆମେ ଜାଣୁ ଯେ ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥା ଉତ୍ତମ ଅଟେ ଯଦି ଆମେ ବିହିତ ମତେ ଏହାର ବ୍ୟବହାର କରୁ ।
\s5
\v 9 ଆମ୍ଭେ ଜାଣୁ ଯେ ବ୍ୟବସ୍ଥା ଧାର୍ମିକ ଲୋକମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ନିରୂପିତ ନ ହୋଇ ସ୍ୱେଚ୍ଛାଚାରୀ ଓ ଅବାଧ୍ୟ, ଅଧାର୍ମିକ ଓ ପାପୀ, ଅଶୁଚି ଓ ଧର୍ମଦ୍ୱେଷୀ, ପିତୃହନ୍ତା ଓ ମାତୃହନ୍ତା, ନରହନ୍ତା ।
\v 10 ଏହା ମଧ୍ୟ ବ୍ୟଭିଚାରୀ, ପୁଂମୈଥୁନକାରୀ, ମନୁଷ୍ୟଚୋର, ମିଥ୍ୟାବାଦୀ ଓ ବିଚରାଳୟରେ ମିଥ୍ୟା ଶପଥକାରୀମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ପୁଣି, ଉତ୍ତମ ଓ ଦୃଢ ଶିକ୍ଷାର ବିପରୀତରେ ଯେକୌଣସି ବିଷୟ ଥାଏ, ତାହା ନିମନ୍ତେ ଯେ ନିରୂପିତ ହୋଇଅଛି । ବିଦ୍ରୋହୀ ଏବଂ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଅବଜ୍ଞାକାରୀମାନଙ୍କୁ ନିୟନ୍ତ୍ରଣ କରିବା ପାଇଁ ବ୍ୟବସ୍ଥା ଦିଆଯାଇଛି, ଏହା ଆମେ ଜାଣୁ ।
\v 11 ଏହା ତ ମୋ’ ନିକଟରେ ସମର୍ପିତ ଆମର ପ୍ରଶଂସନୀୟ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଗୌରବମୟ ସୁସମାଚାରର ଶିକ୍ଷା ଅନୁଯାୟୀ ଅଟେ, ପୁଣି ତାହା ସେ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ଘୋଷଣା କରିବାକୁ ମୋତେ ଭରସା କରନ୍ତି ।
\s5
\v 12 ପ୍ରଭୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ମୁଁ ଧନ୍ୟବାଦ ଦେଉଅଛି, କାରଣ ସେ ମୋତେ ବିଶ୍ୱସ୍ତ ମନେ କରି ସେବକ ପଦରେ ନିଯୁକ୍ତ କରିଅଛନ୍ତି । ସେ ମଧ୍ୟ ସେବା କରିବାକୁ ମୋ’ ଉପରେ ତାଙ୍କୁ ଭରସା ରଖନ୍ତି ।
\v 13 ଯଦ୍ୟପି ମୁଁ ପୂର୍ବେ ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କର ନିନ୍ଦକ, ତାଡ଼ନାକାରୀ ଓ ଅତ୍ୟାଚାରୀ ଥିଲି । ମୁଁ ହିଂସାର କାର୍ଯ୍ୟଗୁଡିକ କଲି, କିନ୍ତୁ ମୁଁ ଅବିଶ୍ୱାସ ହେତୁ ଅଜ୍ଞାନ ପଣରେ ତାହା କରୁଥିଲି ବୋଲି ଈଶ୍ୱର ମୋତେ ଦୟା କଲେ ।
\v 14 ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ମହାନ ଦୟା ମୋ' ପ୍ରତି ହେଲା, ସେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯୀଶୁଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ ଓ ପ୍ରେମ କରିବା ପାଇଁ ସକ୍ଷମ କଲେ କାରଣ ସେ ମୋତେ ତାଙ୍କ ସହିତ ମିଳିତ କଲେ ।
\s5
\v 15 ପ୍ରତ୍ୟେକେ ଏହି ଘଟଣାଟିକୁ ଗ୍ରହଣ କରିବା ଉଚିତ, କାରଣ ଆମ୍ଭେମାନେ ଏହା ଉପରେ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣରୂପେ ଗଣନା କରିପାରିବା: ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ପାପୀମାନଙ୍କୁ ପରିତ୍ରାଣ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଜଗତକୁ ଆସିଲେ । ଏହା ଗ୍ରହଣ ଯୋଗ୍ୟ ଯେ ସେହି ସମସ୍ତ ପାପୀମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ମୁଁ ପ୍ରଧାନ ।
\v 16 ତଥାପି ପ୍ରଧାନ ପାପୀ ଯେ ମୁଁ, ଏଥି ନିମନ୍ତେ ଈଶ୍ୱର ମୋ' ପ୍ରତି ଅନ୍ୟମାନଙ୍କ ସମ୍ମୁଖରେ ଦୟା ପ୍ରାପ୍ତ ହେଲି, ତେଣୁ ମୋ'ଠାରେ ସେ ଯେପରି ଆପଣା ପୂର୍ଣ୍ଣ ଚିରସହିଷ୍ଣୁତା ପ୍ରକାଶ କରନ୍ତି । ଯେଉଁମାନେ ତା'ଙ୍କଠାରେ ଭବିଷ୍ୟତ କାଳରେ ଅନନ୍ତ ଜୀବନ ପାଇବା ନିମନ୍ତେ ବିଶ୍ୱାସ କରିବେ, ଈଶ୍ୱର ସେମାନଙ୍କୁ ଚିରସହିଷ୍ଣୁତା ସହ ଅପେକ୍ଷା କରୁଛନ୍ତି ।
\v 17 ଅନନ୍ତକାଳୀନ ରାଜା ଅଦୃଶ୍ୟ, ଏବଂ ସେ ଅକ୍ଷୟ । ସେ ଅଦ୍ୱିତୀୟ ଈଶ୍ୱର ଅଟନ୍ତି । ଏହା ହିଁ ଅଟନ୍ତି ଯାହାଙ୍କୁ ପ୍ରତ୍ୟେକେ ଯୁଗେ ଯୁଗେ ସମ୍ଭ୍ରମ ଓ ଗୌରବ କରିବେ । ଆମେନ୍ ।
\s5
\v 18 ହେ ବତ୍ସ ତୀମଥି, ମୁଁ ତୁମ୍ଭକୁ ଆଜ୍ଞା ଦିଏ: ତୁମ୍ଭ ବିଷୟରେ ପୂର୍ବେ କିଛି ବିଶ୍ୱାସୀ ଯେଉଁ ସମସ୍ତ ଭାବବାଣୀ କହିଲେ, ତାହା ସ୍ମରଣ କର । ପ୍ରଭୁଙ୍କ ନିମନ୍ତେ କଠିନ ପରିଶ୍ରମ କରୁଥିବାରୁ ଯେପରି ସେ ବିଷୟଗୁଡିକ ଅନୁକରଣ କର ।
\v 19 ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ବିଶ୍ୱାସ କର ଓ ଶୁଚି ବିବେକ ଧରି ରଖ । କିଛି ଲୋକ ସେମାନଙ୍କର ନିଜ ଶୁଚି ବିବେକରେ ଆଉଜି ପଡନ୍ତି ନାହିଁ ।
\v 20 ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ହୁମନାୟ ଓ ଆଲେକ୍‍ଜାଣ୍ଡର ଦୁଇ ଜଣ ଏକାପରି । ଏଥିପାଇଁ ମୁଁ ଏମାନଙ୍କୁ ଶୟତାନ ହାତରେ ସମର୍ପଣ କଲି, ଯେପରି ସେମାନେ ଶାସନ ପାଇ ଈଶ୍ୱର ନିନ୍ଦା ନ କରନ୍ତି ।
\s5
\c 2
\v 1 ଗୁରୁତ୍ତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ବିଷୟ ହେଉଛି, ମିଥ୍ୟା ଶିକ୍ଷକମାନେ ବିପଦଜନକ ଅଟନ୍ତି, ତେଣୁ ମୁଁ ଚାହେଁ ପ୍ରତ୍ୟେକ ବିଶ୍ୱାସୀ ସମସ୍ତ ଲୋକଙ୍କୁ ସାହାଯ୍ୟ କରିବା ପାଇଁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ନିକଟରେ ପ୍ରାର୍ଥନା କରନ୍ତୁ, ଏବଂ ସେମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଧନ୍ୟବାଦ ଦିଅନ୍ତୁ । ଆମ୍ଭେମାନେ ଯେପରି ସର୍ବତୋଭାବେ ଈଶ୍ୱରପରାୟଣତା ଓ ଭଦ୍ରତା ସହ ଶାନ୍ତି ଓ ବାଧାହୀନ ଜୀବନଯାପନ କରିପାରୁ,
\v 2 ଏଥି ନିମନ୍ତେ ସର୍ବସାଧାରଣ ଲୋକଙ୍କ ପାଇଁ, ରାଜା ଓ ଶାସନକର୍ତ୍ତା ସମସ୍ତଙ୍କ ପାଇଁ ନିବେଦନ, ପ୍ରାର୍ଥନା, ବିନତି ଓ ଧନ୍ୟବାଦ ଉତ୍ସର୍ଗ କରିବା ନିମନ୍ତେ ମୁଁ ସର୍ବ ପ୍ରଥମେ ଅନୁରୋଧ କରୁଅଛି ।
\v 3 ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ତ୍ରାଣକର୍ତ୍ତା ଈଶ୍ୱର ଆମର ପ୍ରାର୍ଥନା ଶୁଣନ୍ତି ଓ ସୁଗ୍ରାହ୍ୟ ଅଟେ;
\v 4 ସମସ୍ତେ ଯେପରି ପରିତ୍ରାଣ ଓ ସତ୍ୟ ବିଷୟରେ ଜ୍ଞାନ ପାଇ ପାରନ୍ତି, ଏହା ସେ ଇଚ୍ଛା କରନ୍ତି ।
\s5
\v 5 କାରଣ ଏକମାତ୍ର ଈଶ୍ୱର ଅଛନ୍ତି, ଏହା ସତ୍ୟ, ଏବଂ କେବଳ ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତି ହିଁ ତାଙ୍କ ନିକଟରେ ଆମକୁ ଗ୍ରହଣଯୋଗ୍ୟ କରାନ୍ତି, ସେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯୀଶୁ, ଜଣେ ମନୁଷ୍ୟ;
\v 6 ସେ ସମସ୍ତଙ୍କ ମୁକ୍ତିର ମୂଲ୍ୟ ସ୍ୱରୂପେ ଆପଣାକୁ ଦାନ କଲେ ଏବଂ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ମୃତ୍ୟୁ ମାଧ୍ୟମରେ ଈଶ୍ୱର ଯାହା କରିଥିଲେ ଏହା ତାହାର ପ୍ରମାଣ ଅଟେ । ଠିକ୍ ସମୟରେ ସେଥିର ସାକ୍ଷ୍ୟ ଦେଇଅଛନ୍ତି ।
\v 7 ଏହି ସତ୍ୟ ପ୍ରଚାର କରିବା ପାଇଁ ଈଶ୍ୱର ମୋତେ ଜଣେ ପ୍ରଚାରକ ଓ ପ୍ରେରିତ କଲେ । ସେମାନେ ସତ୍ୟ ଭାବରେ ଏସବୁ ବିଶ୍ୱାସ କରିବା ପାଇଁ ମୁଁ ଅଣଯିହୂଦୀମାନଙ୍କୁ ଶିକ୍ଷା ଦେଲି । ମୁଁ ସତ କହୁଅଛି, ମିଛ କହୁ ନାହିଁ ।
\s5
\v 8 ଏଣୁ ମୋହର ଇଚ୍ଛା, ପୁରୁଷମାନେ ଶୁଚି ହସ୍ତ ଉତ୍ତୋଳନ କରି ସେ ଯେପରି ଗ୍ରହଣ କରିବେ ସେପରି ପ୍ରାର୍ଥନା କରନ୍ତୁ ।
\v 9 ସେହିପରି ମଧ୍ୟ ସ୍ତ୍ରୀ’ମାନେ କେଶବିନ୍ୟାସ ଏବଂ ସୁନା କି ମୁକ୍ତା କି ମୂଲ୍ୟବାନ ବସ୍ତ୍ରରେ ଆପଣା ଆପଣାକୁ ଭୂଷିତା ନ କରି ଲଜ୍ଜା ଓ ଉତ୍ତମ ବୁଦ୍ଧି ଯତ୍ନ ସହକାରେ ବସ୍ତ୍ର ପିନ୍ଧି ନିଜ ନିଜକୁ ଆୟତ୍ତ ରଖିବେ ।
\v 10 ଧର୍ମପରାୟଣା ସ୍ତ୍ରୀମାନଙ୍କ ଉପଯୋଗୀ ଉତ୍ତମ କର୍ମରୂପ ଭୂଷଣରେ ଆପଣା ଆପଣାକୁ ଭୂଷିତା କରନ୍ତୁ ।
\s5
\v 11 ପୁରୁଷମାନେ ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କୁ ଶିକ୍ଷା ଦେଉଥିବା ସମୟରେ ସ୍ତ୍ରୀ’ମାନେ ନିରବରେ ଶୁଣିବା ଉଚିତ୍, ଏବଂ ସେମାନେ ସେମାନଙ୍କର ଶିକ୍ଷକମାନଙ୍କୁ ସମ୍ମାନ ଦେବା ଉଚିତ୍ ।
\v 12 ମୁଁ ସ୍ତ୍ରୀକୁ ଶିକ୍ଷା ଦେବା ପାଇଁ ଅବା ପୁରୁଷ ଉପରେ କର୍ତ୍ତାପଣ କରିବା ପାଇଁ ଅନୁମତି ଦେଉ ନାହିଁ, ମାତ୍ର ସେ ନିରବରେ ରହୁ ।
\s5
\v 13 କାରଣ ପ୍ରଥମେ ଆଦମ ସୃଷ୍ଟ ହେଲେ, ତାହା ପରେ ହବା;
\v 14 ଆଉ ଆଦମ ପ୍ରଥମେ ଠକରେ ପଡ଼ି ନ ଥିଲେ, ମାତ୍ର ନାରୀ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ରୂପେ ଠକରେ ପଡ଼ି ପାପ କଲେ,
\v 15 କିନ୍ତୁ ଉତ୍ତମ ବୁଦ୍ଧିର ସହ ବିଶ୍ୱାସ, ପ୍ରେମ ଓ ପବିତ୍ରତାରେ ସ୍ଥିର ରହିଲେ ସେମାନେ ସନ୍ତାନ ପ୍ରସବ କରିବା ଦ୍ୱାରା ପରିତ୍ରାଣ ପାଇବେ ।
\s5
\c 3
\v 1 ଏହି କଥା ସତ୍ୟ, କେହି ଯଦି ଅଧ୍ୟକ୍ଷ ପଦ ପାଇବାକୁ ଆକାଂକ୍ଷା କରନ୍ତି, ତେବେ ସେ ଉତ୍ତମ କାର୍ଯ୍ୟ ଇଚ୍ଛା କରନ୍ତି ।
\v 2 ଅତଏବ, ଅଧ୍ୟକ୍ଷଙ୍କର ନିନ୍ଦନୀୟ ନ ହେବା ଆବଶ୍ୟକ, ସେ ଅବଶ୍ୟ ଏକ ସ୍ତ୍ରୀର ସ୍ୱାମୀ, ଆତ୍ମସଞ୍ଜମ, ଉତ୍ତମ ବୁଦ୍ଧି, ସଦାଚାରୀ, ଆତିଥ୍ୟପ୍ରିୟ ଓ ଶିକ୍ଷାଦାନରେ ନିପୁଣ ହେବେ,
\v 3 ମଦ୍ୟପାୟୀ କି ବିବାଦପ୍ରିୟ ନ ହୋଇ ବରଂ ମୃଦୁଶୀଳ, ଶାନ୍ତିପ୍ରିୟ ଓ ନିର୍ଲୋଭ ହେବେ,
\s5
\v 4 ନିଜ ପରିବାରକୁ ଉତ୍ତମ ରୂପେ ଶାସନ କରିବେ, ଗାମ୍ଭୀର୍ଯ୍ୟ ସହକାରେ ଆପଣା ସନ୍ତାନମାନଙ୍କୁ ବଶୀଭୂତ କରି ରଖିବେ ।
\v 5 (କେହି ଯେବେ ଆପଣା ପରିବାରକୁ ଶାସନ କରିବାକୁ ଜାଣେ ନାହିଁ, ତେବେ ସେ କିପରି ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ମଣ୍ଡଳୀର ଦାୟିତ୍ୱ ନେବ?)
\s5
\v 6 ଜଣେ ନୂଆ ବିଶ୍ୱାସୀ ଅଧ୍ୟକ୍ଷ ହେବା ଉଚିତ୍ ନୁହେଁ, କାଳେ ଅସାରଗର୍ବୀ ହୋଇ ଶୟତାନ ଭଳି ଦଣ୍ଡଗ୍ରସ୍ତ ହେବେ ।
\v 7 ତାହାଙ୍କର ମଧ୍ୟ ବାହାର ଲୋକଙ୍କଠାରୁ ସମ୍ମାନ ପ୍ରାପ୍ତ ହେବା ଆବଶ୍ୟକ, କାଳେ ସେ ନିନ୍ଦା ପାଇ ଶୟତାନ ଦ୍ୱାରା ପ୍ରରୋଚିତ ହୋଇ ପାପ କରିବ ।
\s5
\v 8 ସେହି ପ୍ରକାରେ ସେବକମାନେ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ସମ୍ମାନ ପାଉଥିବା ବ୍ୟକ୍ତି ହେବା ଆବଶ୍ୟକ । ସେମାନେ ବାକ୍ୟରେ ବିଶ୍ୱସ୍ତ ହେବା ଦରକାର ।
\v 9 ମଦ୍ୟପାନରେ ଅନାସକ୍ତ ଓ କୁତ୍ସିତ ଧନଲାଭରେ ନିର୍ଲୋଭ ହେବା ଆବଶ୍ୟକ; ସେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସତ୍ୟ ବାକ୍ୟରେ ବିଶ୍ୱାସ କରିବା ଉଚିତ୍, ଏବଂ ଯାହା ସଠିକ୍ ତାହା ଜାଣିବେ ଓ ତାହା କରିବେ ।
\v 10 ସେମାନେ ମଧ୍ୟ ପ୍ରଥମେ ପରୀକ୍ଷିତ ହେଉନ୍ତୁ, ପୁଣି, ଦୋଷ ନ ଦେଖାଗଲେ ସେବକ ପଦରେ ନିଯୁକ୍ତ ହେଉନ୍ତୁ ।
\s5
\v 11 ସେହି ପ୍ରକାରେ ସେବକମାନଙ୍କର ସ୍ତ୍ରୀ’ମାନଙ୍କୁ ସମସ୍ତେ ସମ୍ମାନ ଦେବା ଉଚିତ୍ । ସେମାନେ ମଧ୍ୟ ପରନିନ୍ଦାକାରିଣୀ ନ ହୋଇ ଗମ୍ଭୀର, ମିତାଚାରିଣୀ ଓ ସମସ୍ତ ବିଷୟରେ ବିଶ୍ୱସ୍ତ ହେବା ଆବଶ୍ୟକ ।
\v 12 ସେବକମାନେ ଏକ ଏକ ସ୍ତ୍ରୀ’ର ସ୍ୱାମୀ ହେଉନ୍ତୁ, ପୁଣି, ନିଜ ନିଜ ସନ୍ତାନମାନଙ୍କୁ ଓ ପରିବାରକୁ ଉତ୍ତମ ରୂପେ ଶାସନ କରନ୍ତୁ ।
\v 13 କାରଣ ଯେଉଁମାନେ ଉତ୍ତମ ରୂପେ ସେବକ କାର୍ଯ୍ୟ କରିଅଛନ୍ତି, ସେମାନେ ନିଜ ନିଜ ପାଇଁ ଉତ୍ତମ ଖ୍ୟାତି ଓ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯୀଶୁଙ୍କଠାରେ ଅଧିକ ବିଶ୍ୱାସ କରନ୍ତି ।
\s5
\v 14 ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଏ ସମସ୍ତ ଲେଖିଥିବା ହେତୁ ମୁଁ ଶୀଘ୍ର ତୁମ୍ଭ ନିକଟକୁ ଯିବି ବୋଲି ଆଶା କରୁଅଛି;
\v 15 ମାତ୍ର ଯେବେ ମୋହର ବିଳମ୍ବ ହୁଏ, ତେବେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଗୃହରେ, ଅର୍ଥାତ୍ ସତ୍ୟର ସ୍ତମ୍ଭ ଓ ଭିତ୍ତିମୂଳ ସ୍ୱରୂପ ଜୀବିତ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ମଣ୍ଡଳୀରେ, କିପରି ଆଚରଣ କରିବାକୁ ହୁଏ, ତାହା ଯେପରି ତୁମ୍ଭେ ଜାଣି ପାର, ଏହେତୁ ଏହି ସମସ୍ତ ତୁମ୍ଭ ନିକଟକୁ ଲେଖୁଅଛି ।
\s5
\v 16 ଈଶ୍ୱର ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ପ୍ରକାଶ କରିଥିବା ସତ୍ୟ ମହାନ୍ ଅଟେ, ଏବଂ ଏଥିନିମନ୍ତେ ଆମେ ତାହାଙ୍କର ଗୌରବ କରୁଅଛୁ । ତାହା ଏହି, ସେ ଦେହବନ୍ତ ହୋଇ ପ୍ରକାଶିତ ହେଲେ, ଆତ୍ମାରେ ଧାର୍ମିକ ବୋଲି ପ୍ରମାଣିତ ହେଲେ, ଦୂତମାନଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଦେଖାଗଲେ, ଜାତିମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ପ୍ରଚାରିତ ହେଲେ, ଜଗତରେ ବିଶ୍ୱାସପାତ୍ର ହେଲେ, ଗୌରବରେ ଗୃହୀତ ହେଲେ ।
\s5
\c 4
\v 1 ଆତ୍ମା ସ୍ପଷ୍ଟରୂପେ କହୁଅଛନ୍ତି, ଶେଷ କାଳରେ କେହି କେହି ଭ୍ରଷ୍ଟବିବେକ ଲୋକମାନେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ସତ୍ୟକୁ ବିଶ୍ୱାସ କରିବେ ନାହିଁ ଏବଂ ମିଥ୍ୟା ଶିକ୍ଷା ଦେଉଥିବା ପ୍ରତାରକ ଆତ୍ମା
\v 2 ଓ ଭୂତମାନଙ୍କ ଶିକ୍ଷା ପ୍ରତି ମନୋଯୋଗ କରି ବିଶ୍ୱାସ ପରିତ୍ୟାଗ କରିବେ; ସେମାନେ ଗୋଟିଏ କଥା କହିବେ କିନ୍ତୁ ସେମାନେ ଇଚ୍ଛା କରୁଥିବା ମନ୍ଦକାର୍ଯ୍ୟ କରିବେ, ସତେ ଯେପରି ଏକ ଉତ୍ତପ୍ତ ଲୁହା ସେମାନଙ୍କ ମନକୁ ପୋଡି ନଷ୍ଟ କରିଦେଇଛି ।
\s5
\v 3 ସେହି ମିଥ୍ୟାବାଦୀମାନେ ବିବାହ ନିଷେଧ କରନ୍ତି, ପୁଣି, ବିଭିନ୍ନ ଖାଦ୍ୟ ପଦାର୍ଥରୁ ଅଲଗା ରହିବା ନିମନ୍ତେ ଶିକ୍ଷା ଦିଅନ୍ତି । ବିଶ୍ୱାସ ଓ ସତ୍ୟ ଜାଣିଥିବା ଲୋକମାନଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଧନ୍ୟବାଦ ସହ ଭୋଜନ କରାଯିବା ନିମନ୍ତେ ଈଶ୍ୱର ଏସବୁ ତ ସୃଷ୍ଟି କରିଅଛନ୍ତି ।
\v 4 କାରଣ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସମସ୍ତ ସୃଷ୍ଟ ବସ୍ତୁ ଉତ୍ତମ, ପୁଣି, ଧନ୍ୟବାଦ ସହ ଗ୍ରହଣ କଲେ କୌଣସି ବିଷୟ ଅଗ୍ରହଣୀୟ ନୁହେଁ,
\v 5 ଯେଣୁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବାକ୍ୟ ଓ ପ୍ରାର୍ଥନା ଦ୍ୱାରା ତାହା ପବିତ୍ର କରାଯାଏ ।
\s5
\v 6 ଏହି ସମସ୍ତ ବିଷୟ ତୁମ୍ଭେ ଭାଇମାନଙ୍କୁ ଶିକ୍ଷା ଦେଲେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯୀଶୁଙ୍କର ଜଣେ ଉତ୍ତମ ସେବକ ହେବ, ପୁଣି, ତୁମ୍ଭେ ଯେଉଁ ବିଶ୍ୱାସ ଓ ଉତ୍ତମ ଶିକ୍ଷାର ଅନୁଗାମୀ ହୋଇ ଆସିଅଛ, ସେହି ବାକ୍ୟ ଦ୍ୱାରା ପରିପୃଷ୍ଟ ହେବ;
\v 7 କିନ୍ତୁ ବୟସ୍କା ସ୍ତ୍ରୀଲୋକମାନଙ୍କର ଅସାର କହାଣୀସବୁ ଗ୍ରହଣ କର ନାହିଁ । ଈଶ୍ୱରପରାୟଣ ଜୀବନ ଯାପନ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଅଭ୍ୟାସ କର,
\v 8 କାରଣ ଶାରୀରିକ ବ୍ୟାୟାମ ଅଳ୍ପ ବିଷୟରେ ଲାଭଜନକ, କିନ୍ତୁ ଈଶ୍ୱରପରାୟଣତା ଏହିକାଳ ଓ ପରକାଳରେ ପ୍ରତିଜ୍ଞାଯୁକ୍ତ ହୋଇ ସମସ୍ତ ବିଷୟରେ ଲାଭଜନକ ଅଟେ ।
\s5
\v 9 ଏହି ବାକ୍ୟ ବିଶ୍ୱାସ୍ୟ ଓ ସର୍ବତୋଭାବେ ଗ୍ରହଣ ଯୋଗ୍ୟ;
\v 10 ଏହି ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ତ ଆମ୍ଭେମାନେ ପରିଶ୍ରମ ଓ ପ୍ରାଣପଣ କରୁଅଛୁ, କାରଣ ଯେଉଁ ଜୀବିତ ଈଶ୍ୱର ସମସ୍ତ ମନୁଷ୍ୟଙ୍କର, ବିଶେଷତଃ ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କର ତ୍ରାଣକର୍ତ୍ତା, ତାହାଙ୍କଠାରେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ଭରସା ଅଛି ।
\s5
\v 11 ତୁମ୍ଭେ ଏହି ସମସ୍ତ ବିଷୟ ଆଜ୍ଞା ଦେଇ ଶିକ୍ଷା ଦିଅ ।
\v 12 ତୁମ୍ଭର ଯୌବନ ଅବସ୍ଥା ସକାଶେ କେହି ତୁମ୍ଭକୁ ତୁଚ୍ଛ ନ କରୁ, କିନ୍ତୁ ବାକ୍ୟରେ, ଆଚରଣରେ, ପ୍ରେମରେ, ବିଶ୍ୱାସରେ ଓ ପବିତ୍ରତାରେ ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କର ଉଦାହରଣ ସ୍ୱରୂପ ହୁଅ ।
\v 13 ମୁଁ ନ ଯିବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସର୍ବସାଧାରଣରେ ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ଶାସ୍ତ୍ରପାଠ, ଓ ଶିକ୍ଷାଦାନରେ ମନୋଯୋଗ କର ।
\s5
\v 14 ଭାବବାଣୀ ଓ ପ୍ରାଚୀନମାନଙ୍କର ହସ୍ତାର୍ପଣ ଦ୍ୱାରା ତୁମେ ପାଇଥିବା ଦାନ ଏବଂ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବାକ୍ୟ ବ୍ୟବହାର କର ।
\v 15 ତୁମ୍ଭର ଉନ୍ନତି ଯେପରି ସମସ୍ତଙ୍କ ନିକଟରେ ପ୍ରକାଶିତ ହୁଏ, ଏଥି ନିମନ୍ତେ ଏହି ସମସ୍ତ ବିଷୟରେ ମନୋଯୋଗୀ ହୁଅ, ସେହି ସବୁରେ ପ୍ରବୃତ୍ତ ଥାଅ ।
\v 16 ଆପଣା ବିଷୟରେ ଓ ଆପଣା ଶିକ୍ଷା ବିଷୟରେ ସତର୍କ ହୁଅ, ଏହି ସମସ୍ତ ବିଷୟରେ ଲାଗି ରୁହ, କାରଣ ତାହା କଲେ ତୁମ୍ଭେ ଆପଣା ପରିତ୍ରାଣ ଓ ତୁମ୍ଭର ଶ୍ରୋତାମାନଙ୍କର ପରିତ୍ରାଣ ମଧ୍ୟ ସାଧନ କରିବ ।
\s5
\c 5
\v 1 ତୁମ୍ଭେ ବୃଦ୍ଧ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କୁ ଭର୍ତ୍ସନା କର ନାହିଁ, କିନ୍ତୁ ତାହାକୁ ପିତା ବୋଲି ଭାବି ଆଚରଣ କର; ଯୁବକମାନଙ୍କୁ ଭାଇ ପରି;
\v 2 ବୃଦ୍ଧା ସ୍ତ୍ରୀମାନଙ୍କୁ ମାଁ ଓ ଯୁବତୀମାନଙ୍କୁ ପବିତ୍ର ଭାବରେ ଭଉଣୀ ବୋଲି ଭାବି ସେହି ପ୍ରକାର କର, ଯେପରି କେହି ତୁମକୁ ସମାଲୋଚନା କରିବେ ନାହିଁ ।
\s5
\v 3 ପ୍ରକୃତ ବିଧବାମାନଙ୍କୁ ସମ୍ମାନ କର ।
\v 4 କିନ୍ତୁ ଯେବେ କୌଣସି ବିଧବାର ପୁଅଝିଅ ବା ନାତିନାତୁଣୀ ଥାଆନ୍ତି, ତେବେ ସେମାନେ ପ୍ରଥମେ ଆପଣା ପରିବାର ପ୍ରତି ଭକ୍ତି ଦେଖାଇବାକୁ ଓ ପିତାମାତାଙ୍କ ପ୍ରତି ଉପକାର କରିବାକୁ ଶିକ୍ଷା କରନ୍ତୁ; ଏପରି କଲେ ସେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ କରିବେ ।
\s5
\v 5 ଯେଉଁ ବିଧବା ନିରାଶ୍ରୟ ଓ ଅସହାୟ, ସେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଉପରେ ଭରସା ରଖି ଦିନରାତି ନିବେଦନ ଓ ପ୍ରାର୍ଥନାରେ ଲାଗି ରହିଥାଏ;
\v 6 କିନ୍ତୁ ଯେଉଁ ବିଧବା ଭୋଗଭିଳାଷରେ ଆସକ୍ତ, ସେ ଜୀବିତ ଥିଲେ ହେଁ ମୃତ ।
\s5
\v 7 ସେମାନେ ଯେପରି ଅନିନ୍ଦନୀୟ ହୁଅନ୍ତି, ଏଥିପାଇଁ ଏହି ସମସ୍ତ ମଧ୍ୟ ସେମାନଙ୍କୁ ଆଜ୍ଞା ଦିଅ ।
\v 8 କିନ୍ତୁ ଯଦି କେହି ଆପଣା ଆତ୍ମୀୟ, ବିଶେଷରେ ଆପଣା ପରିବାରର ଦାୟିତ୍ୱ ନ ନିଏ, ସେ ବିଶ୍ୱାସମତ ଅସ୍ୱୀକାର କରିଅଛି, ଆଉ ସେ ଅବିଶ୍ୱାସୀଠାରୁ ଅଧମ ଅଟେ ।
\s5
\v 9 ଯେଉଁ ବିଧବାର ବୟସ ଷାଠିଏ ବର୍ଷରୁ କମ୍ ନୁହେଁ,
\v 10 ଆଉ ଯେ ଏକ ସ୍ୱାମୀର ସ୍ତ୍ରୀ ଓ ସତ୍କର୍ମ ହେତୁ ଜଣାଶୁଣା, ଅର୍ଥାତ୍ ସେ ଯଦି ସନ୍ତାନମାନଙ୍କୁ ପ୍ରତିପାଳନ, ଆତିଥ୍ୟସତ୍କାର, ସାଧୁମାନଙ୍କ ପାଦ ଧୋଇଥାଏ, ଦୁଃଖୀର ଭାର ବହନ କରିଥାଏ, ପୁଣି, ସମସ୍ତ ସତ୍କର୍ମରେ ଉଦ୍‌ଯୋଗୀ ହୋଇଥାଏ, ତେବେ ତାହାର ନାମ ବିଧବା ତାଲିକାରେ ଲେଖାଯାଉ ।
\s5
\v 11 କିନ୍ତୁ ଯୁବତୀ ବିଧବାମାନଙ୍କୁ ଗ୍ରହଣ କର ନାହିଁ, କାରଣ ସେମାନେ କାମାଭିଳାଷରେ ଆସକ୍ତ ହୋଇ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରୁ ବିମୁଖ ହେଲେ ବିବାହ କରିବାକୁ ଇଚ୍ଛା କରନ୍ତି;
\v 12 ସେମାନେ ସେମାନଙ୍କର ପୂର୍ବ ପ୍ରତିଜ୍ଞା ଲଘଂନ କରିବାରୁ ଦଣ୍ଡନୀୟ ହୁଅନ୍ତି ।
\v 13 ଆହୁରି ମଧ୍ୟ ସେମାନେ ଘର ଘର ବୁଲି ଅଳସୁଆ ହେବାକୁ ଶିଖନ୍ତି, ଆଉ କେବଳ ଆଳସ୍ୟ ନୁହେଁ, ମାତ୍ର ଅସାର କାହାଣୀ ଓ ପରଚର୍ଚ୍ଚା କରି ଅନାବଶ୍ୟକ କଥାବାର୍ତ୍ତା କରନ୍ତି ।
\s5
\v 14 ଅତଏବ, ମୋହର ଇଚ୍ଛା, ଯୁବତୀ ବିଧବାମାନେ ବିବାହ କରନ୍ତୁ, ସନ୍ତାନ ପ୍ରସବ କରନ୍ତୁ, ଗୃହକାର୍ଯ୍ୟ ପରିଚାଳନା କରନ୍ତୁ, ନିନ୍ଦା କରିବା ପାଇଁ ଶତ୍ରୁକୁ କୌଣସି ସୁଯୋଗ ନ ଦେଉନ୍ତୁ;
\v 15 କାରଣ ଏବେ ମଧ୍ୟ କେହି କେହି ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରୁ ଦୂର ହୋଇ ଶୟତାନର ଅନୁଗାମୀ ହୋଇଅଛନ୍ତି ।
\v 16 ଯଦି କୌଣସି ବିଶ୍ୱାସିନୀ ମହିଳାଙ୍କ ଘରେ ବିଧବାମାନେ ଥାଆନ୍ତି, ତେବେ ସେ ସେମାନଙ୍କର ଦୁଃଖ ଦୂର କରନ୍ତୁ, ଆଉ ମଣ୍ଡଳୀ ଭାରଗ୍ରସ୍ତ ନ ହେଉ, ଯେପରି ମଣ୍ଡଳୀ ନିରାଶ୍ରୟ ବିଧବାମାନଙ୍କର ଦୁଃଖ ଦୂର କରି ପାରେ ।
\s5
\v 17 ଯେଉଁ ପ୍ରାଚୀନମାନେ ଉତ୍ତମ ରୂପେ ପରିଚାଳନା କରନ୍ତି, ବିଶେଷତଃ ଯେଉଁମାନେ ବାକ୍ୟପ୍ରଚାର ଓ ଶିକ୍ଷାଦାନରେ ପରିଶ୍ରମ କରନ୍ତି, ସେମାନେ ଦୁଇ ଗୁଣ ସମାଦର ପାଇବାର ଯୋଗ୍ୟ ବୋଲି ଗଣିତ ହୁଅନ୍ତୁ ।
\v 18 କାରଣ ଶାସ୍ତ୍ର କହେ, “ବେଙ୍ଗଳା ବୁଲୁଥିବା ବଳଦର ମୁହଁରେ ତୁଣ୍ଡି ଦିଅ ନାହିଁ ।” ପୁଣି, କାର୍ଯ୍ୟକାରୀ ଆପଣା ବେତନର ଯୋଗ୍ୟ ।
\s5
\v 19 ଦୁଇ ବା ତିନି ଜଣ ସାକ୍ଷୀଙ୍କ ବିନା କୌଣସି ପ୍ରାଚୀନଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଅଭିଯୋଗ ଗ୍ରହଣ କର ନାହିଁ ।
\v 20 ଯେଉଁମାନେ ପାପ କରନ୍ତି, ସେମାନଙ୍କୁ ସମସ୍ତଙ୍କ ସାକ୍ଷାତରେ ଅନୁଯୋଗ କର, ଯେପରି ଅନ୍ୟମାନେ ମଧ୍ୟ ଭୟ ପାଆନ୍ତି ।
\s5
\v 21 ଈଶ୍ୱର, ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯୀଶୁ ଓ ମନୋନୀତ ଦୂତମାନଙ୍କ ସାକ୍ଷାତରେ ମୁଁ ଦୃଢ଼ରୂପେ ଏ ସମସ୍ତ କରିବା ପାଇଁ ଆଜ୍ଞା ଦେଉଅଛି, ତୁମ୍ଭେ କାହାର ବିଚାର କର ନାହିଁ, ପୁଣି, ପକ୍ଷପାତଭାବରେ କୌଣସି କାର୍ଯ୍ୟ କର ନାହିଁ ।
\v 22 ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କର ସେବା ନିମନ୍ତେ ହଠାତ୍ କାହାରି ଉପରେ ହସ୍ତାର୍ପଣ କର ନାହିଁ, କିମ୍ବା ଅନ୍ୟମାନଙ୍କ ପାପର ସହଭାଗୀ ହୁଅ ନାହିଁ; ଆପଣାକୁ ନିର୍ଦ୍ଦୋଷ କରି ରଖ ।
\s5
\v 23 ଆଉ କେବଳ ଜଳ ପାନ ନ କରି ତୁମ୍ଭର ପେଟ ରୋଗ ଓ ବାରମ୍ବାର ଅସୁସ୍ଥତା ସକାଶେ ଅଳ୍ପ ଦ୍ରାକ୍ଷାରସ ପାନ କର ।
\v 24 କାହାରି କାହାରି ପାପ ବିଚାର ପୂର୍ବରୁ, କାହାରି କାହାରି ଅବା ପରେ ପ୍ରକାଶ ପାଏ ।
\v 25 ସେହି ପ୍ରକାରେ ମଧ୍ୟ ସତ୍କାର୍ଯ୍ୟ ପୂର୍ବରୁ ପ୍ରକାଶିତ ହୁଏ, ଆଉ ଯାହା ପ୍ରକାଶିତ ହୁଏ ନାହିଁ, ତାହା ଗୁପ୍ତ ରଖାଯାଇ ପାରେ ନାହିଁ ।
\s5
\c 6
\v 1 ଯେତେ ଲୋକ ଦାସତ୍ୱରୂପ ଯୁଆଳିର ଅଧିନରେ ଅଛନ୍ତି, ସେମାନେ ଆପଣା ଆପଣା କର୍ତ୍ତାମାନଙ୍କୁ ଯଥୋଚିତ ସମ୍ମାନ ପାଇବାର ଯୋଗ୍ୟ ବୋଲି ଜାଣନ୍ତୁ, ଯେପରି ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ନାମ ଓ ଶିକ୍ଷାର ନିନ୍ଦା ନ ହୁଏ ।
\v 2 ଆଉ ଯେଉଁମାନଙ୍କର କର୍ତ୍ତାମାନେ ବିଶ୍ୱାସୀ, ସେମାନେ ସେମାନଙ୍କୁ ଭାଇ ବୋଲି ଜାଣି ତୁଚ୍ଛ ନ କରନ୍ତୁ, ବରଂ ଅଧିକ ଯତ୍ନ ସହକାରେ ସେମାନଙ୍କର ସେବା କରନ୍ତୁ, କାରଣ ସେବା ପାଉଥିବା କର୍ତ୍ତାମାନେ, ସେମାନଙ୍କର ଭାଇ ଓ ପ୍ରିୟପାତ୍ର । ଏହି ସମସ୍ତ ବିଷୟ ଶିକ୍ଷା ଓ ଉପଦେଶ ଦିଅ ।
\s5
\v 3 କେହି ଯଦି ଭିନ୍ନ ଶିକ୍ଷା ଦିଏ ଯାହା ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ହିତଜନକ ବାକ୍ୟ ଓ ଈଶ୍ୱରପରାୟଣତାର ବିରୋଧ କରେ,
\v 4 ତେବେ ସେ ଅସାରଗର୍ବୀ ଓ ଅଜ୍ଞାନ, ପୁଣି, ବାଦାନୁବାଦ ଓ ଯୁକ୍ତିତର୍କରେ ଲିପ୍ତ; ସେଥିରୁ ଈର୍ଷା, ବିବାଦ, ପରନିନ୍ଦା, ମନ୍ଦ ସନ୍ଦେହ ସୃଷ୍ଟି କରେ । ସେମାନଙ୍କର ଚିନ୍ତାଧାରା ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଭୁଲ୍ କାରଣ ସେମାନେ ସତ୍ୟକୁ ପରିତ୍ୟାଗ କରିଥାନ୍ତି ।
\v 5 ପୁଣି, ସେମାନେ ଈଶ୍ୱରପରାୟଣତାକୁ ଲାଭର ଉପାୟ ବୋଲି ମନେ କରି ଭୁଲ୍ କରନ୍ତି ।
\s5
\v 6 ଈଶ୍ୱରପରାୟଣତା ସନ୍ତୋଷଭାବଯୁକ୍ତ ହେଲେ ପ୍ରକୃତରେ ବିଶେଷ ଲାଭଜନକ; ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଗୌରବ ଦେବାପରି କାର୍ଯ୍ୟ କରିବା ଦ୍ୱାରା ଆମେ ବିଶେଷ ଲାଭ ପାଇଥାଉ ଏବଂ ଆମର ଯାହା କିଛି ସେଥିରେ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ ଥାଉ ।
\v 7 କାରଣ ଆମ୍ଭେମାନେ ଜଗତକୁ କିଛି ଆଣି ନାହୁଁ, ପୁଣି, ଏଠାରୁ କିଛି ନେଇଯାଇ ନ ପାରୁ;
\v 8 ଏଣୁ ଖାଦ୍ୟ, ବସ୍ତ୍ର ଥିଲେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଯଥେଷ୍ଟ ।
\s5
\v 9 ମାତ୍ର ଯେଉଁମାନେ ଧନୀ ହେବାକୁ ଇଚ୍ଛା କରନ୍ତି, ସେମାନେ ପରୀକ୍ଷା ଓ ଫାନ୍ଦରେ, ପୁଣି, ଅନେକ ପ୍ରକାର ଭୁଲ୍ ଓ କ୍ଷତିଜନକ ଅଭିଳାଷରେ ପଡ଼ନ୍ତି, ଏହି ସବୁ ମନୁଷ୍ୟକୁ ଧ୍ୱଂସ ଓ ବିନାଶରୂପ ସାଗରରେ ବୁଡ଼ାଇ ଦିଏ ।
\v 10 କାରଣ ଧନଲୋଭ ସମସ୍ତ ମନ୍ଦତାର ମୂଳ; କେହି କେହି ସେଥିରେ ଆସକ୍ତ ହୋଇ ବିଶ୍ୱାସ ତ୍ୟାଗ କରି ପଥଭ୍ରଷ୍ଟ ହୋଇଅଛନ୍ତି, ପୁଣି, ବହୁ ଦୁଃଖରେ ଆପଣା ଆପଣା ହୃଦୟରେ ଦୁଃଖ କରିଅଛନ୍ତି ।
\s5
\v 11 କିନ୍ତୁ ହେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଲୋକ, ତୁମ୍ଭେ ଏହି ସମସ୍ତଠାରୁ ପଳାୟନ କରି ଧାର୍ମିକତା, ଈଶ୍ୱରପରାୟଣତା, ବିଶ୍ୱାସ, ପ୍ରେମ, ଧୈର୍ଯ୍ୟ, ସହିଷ୍ଣୁତା ଓ ନମ୍ରତାର ଅନୁଗାମୀ ହୁଅ ।
\v 12 କଠିନ ପରିସ୍ଥିତିକୁ ସାମ୍‌ନା କର, ବିଶ୍ୱାସର ଉତ୍ତମ ଯୁଦ୍ଧରେ ପ୍ରାଣପଣ କର, ଅନନ୍ତ ଜୀବନ ଧରି ରଖ; ସେଥିପାଇଁ ତ ତୁମ୍ଭେ ଆହୁତ ହୋଇଅଛ ଓ ଅନେକ ସାକ୍ଷୀଙ୍କ ସାକ୍ଷାତରେ ଉତ୍ତମ ସାକ୍ଷ୍ୟ ଦେଇଅଛ ।
\s5
\v 13 ସମସ୍ତଙ୍କ ଜୀବନଦାତା ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସାକ୍ଷାତରେ, ପୁଣି, ପନ୍ତୀୟ ପୀଲାତଙ୍କ ସମ୍ମୁଖରେ ଉତ୍ତମ ସାକ୍ଷ୍ୟଦାତା ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯୀଶୁଙ୍କ ସାକ୍ଷାତରେ, ମୁଁ ତୁମ୍ଭକୁ ଆଦେଶ ଦେଉଅଛି,
\v 14 ତୁମ୍ଭେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଆଗମନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଧର୍ମବିଧି ପାଳନ କରି କଳଙ୍କ ଶୂନ୍ୟ ଓ ଅନିନ୍ଦନୀୟ ହୋଇ ରୁହ ।
\s5
\v 15 ସେ ପରମଧନ୍ୟ ଏକମାତ୍ର ସମ୍ରାଟ, ଯେ ରାଜାମାନଙ୍କର ରାଜା ଓ ପ୍ରଭୁମାନଙ୍କର ପ୍ରଭୁ,
\v 16 ଯେ ଏକମାତ୍ର ଅମର ଓ ଅଗମ୍ୟ ଜ଼୍ୟୋତିର୍ନିବାସୀ, ଯାହାଙ୍କୁ କୌଣସି ମର୍ତ୍ତ୍ୟ କେବେ ଦେଖି ନାହିଁ ବା ଦେଖି ପାରେ ନାହିଁ, ସେ ଉପଯୁକ୍ତ ସମୟରେ ତାହା ଦର୍ଶାଇବେ; ଅନନ୍ତକାଳ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ତାହାଙ୍କ ସମ୍ଭ୍ରମ ଓ ପରାକ୍ରମ ପ୍ରକାଶିତ ହେଉ । ଆମେନ୍ ।
\s5
\v 17 ଯେଉଁମାନେ ଏହିକାଳରେ ଧନୀ, ସେମାନେ ଯେପରି ଅହଙ୍କାରୀ ନ ହୁଅନ୍ତି ଏବଂ ଅସ୍ଥାୟୀ ଧନ ଉପରେ ନିର୍ଭର ନ କରନ୍ତି, ବରଂ ଉପଭୋଗ କରିବା ନିମନ୍ତେ ସମସ୍ତ ବିଷୟ ପ୍ରଚୁରଭାବେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଦାନ କରନ୍ତି ଯେଉଁ ଈଶ୍ୱର, ତାହାଙ୍କ ଉପରେ ନିର୍ଭର କରନ୍ତି,
\v 18 ପୁଣି, ଅନ୍ୟର ଉପକାର କରି ସମସ୍ତ ସତ୍କର୍ମରେ ଧନୀ ହୁଅନ୍ତି ଆଉ ମୁକ୍ତ ହସ୍ତରେ ଓ ଉଦାର ଭାବରେ ଦାନ କରନ୍ତି, ଏଥି ନିମନ୍ତେ ସେମାନଙ୍କୁ ଆଜ୍ଞା ଦିଅ;
\v 19 ଏହି ପ୍ରକାର କଲେ ସେମାନେ ଭାବି ଜୀବନ ନିମନ୍ତେ ପ୍ରକୃତ ମୂଳଧନ ଆପଣା ଆପଣା ପାଇଁ ସଞ୍ଚୟ କରିବେ, ଯେପରି ପ୍ରକୃତ ଜୀବନ ପ୍ରାପ୍ତ ହୁଅନ୍ତି ।
\s5
\v 20 ହେ ତୀମଥି, ତୁମ୍ଭଠାରେ ଯାହା ସମର୍ପିତ ହୋଇଅଛି, ତାହା ରକ୍ଷା କର; ଅସାର ବକୁଆପଣ ଓ କଥା କଥାରେ ଜ୍ଞାନର ଯୁକ୍ତିତର୍କରୁ ବିମୁଖ ହୁଅ;
\v 21 କେହି କେହି ତାହା ପାଳନ ନ କରି ବିଶ୍ୱାସ ବିଷୟରେ ପଥଭ୍ରଷ୍ଟ ହୋଇଅଛନ୍ତି । ଅନୁଗ୍ରହ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସହବର୍ତ୍ତୀ ହେଉ ।

130
56-2TI.usfm Normal file
View File

@ -0,0 +1,130 @@
\id 2TI - UDB NT ODIYA
\ide UTF-8
\h ତୀମଥିଙ୍କ ନିକଟକୁ ପ୍ରେରିତ ପାଉଲଙ୍କ ଦିତୀୟ ପତ୍
\toc1 ତୀମଥିଙ୍କ ନିକଟକୁ ପ୍ରେରିତ ପାଉଲଙ୍କ ଦିତୀୟ ପତ୍
\toc2 ତୀମଥିଙ୍କ ନିକଟକୁ ପ୍ରେରିତ ପାଉଲଙ୍କ ଦିତୀୟ ପତ୍
\toc3 2ti
\mt1 ତୀମଥିଙ୍କ ନିକଟକୁ ପ୍ରେରିତ ପାଉଲଙ୍କ ଦିତୀୟ ପତ୍
\s5
\c 1
\p
\v 1 ମୁଁ, ପାଉଲ, ତୀମଥିଙ୍କ ନିକଟକୁ ଲେଖୁଅଛି । ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯୀଶୁଙ୍କ ଜଣେ ପ୍ରେରିତରୂପେ ପ୍ରତ୍ୟେକଙ୍କୁ କହିବାକୁ ମୋତେ ପଠେଇଲେ ଯେପରି ସେମାନେ ତା'ଙ୍କଠାରେ ମିଳିତ ହୁଅନ୍ତି, ଈଶ୍ୱର ସେମାନଙ୍କୁ ଜୀବନ ସମ୍ବନ୍ଧୀୟ ଉଭୟ ଇହକାଳ ଓ ପରକାଳ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରିବାକୁ ପ୍ରତିଜ୍ଞା କରନ୍ତି ।
\v 2 ପ୍ରିୟ ପୁତ୍ର ତୀମଥି, ମୁଁ ତୁମକୁ ପ୍ରେମ କରେ । ପିତା ଈଶ୍ୱର ଓ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରଭୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯୀଶୁଙ୍କଠାରୁ ଅନୁଗ୍ରହ, ଦୟା ଓ ଶାନ୍ତି ତୁମ୍ଭ ପ୍ରତି ହେଉ ।
\s5
\v 3 ମୁଁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଧନ୍ୟବାଦ ଦିଏ ଏବଂ ମୁଁ ତାହାଙ୍କର ସେବା କରେ କାରଣ ମୁଁ ସତ୍ୟରେ କରିବାକୁ ଚାହେଁ, ଠିକ୍ ଯେପରି ପିତୃପୁରୁଷମାନେ କଲେ । ତୀମଥି,ମୁଁ ଦିନରାତି ମୋହର ପ୍ରାର୍ଥନାରେ ସର୍ବଦା ତୁମ୍ଭର ନାମ, ସ୍ମରଣ କରେ ।
\v 4 ମୁଁ ତୁମ୍ଭକୁ ଦେଖିବା ପାଇଁ ଏକାନ୍ତ ଇଚ୍ଛା କରୁଅଛି; କାରଣ ତୁମେ ମୋ’ପାଇଁ କାନ୍ଦି ଥିଲ ଏହା ମୁଁ ସ୍ମରଣ କରେ । ଯଦି ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଆଉ ଥରେ ଦେଖେ, ମୁଁ ବହୁତ ଆନନ୍ଦ କରିବି ।
\v 5 ମୁଁ ସ୍ମରଣ କରେ ଯେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ସତ୍ୟରେ ଯୀଶୁରେ ବିଶ୍ୱାସ କର ! ପ୍ରଥମେ, ତୁମ୍ଭର ଜେଜେମା ଲୋୟି ଓ ତୁମ୍ଭର ମା' ଇଉନୀକୀ, ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରେ ସେମାନଙ୍କର ଭରସା ଥିଲା, ପୁଣି, ସେମାନଙ୍କ ପରି ତୁମ୍ଭର ମଧ୍ୟ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରେ ଭରସା ଅଛି ବୋଲି ମୋହର ଦୃଢ଼ ବିଶ୍ୱାସ ।
\s5
\v 6 ତୁମ୍ଭେ ଯୀଶୁରେ ଭରସା କରୁଥିବାରୁ, ମୁଁ ତୁମ୍ଭକୁ ସ୍ମରଣ କରାଉଅଛି ଯେ, ମୁଁ ତୁମ୍ଭ ଉପରେ ହସ୍ତାର୍ପଣ କରି ପ୍ରାର୍ଥନା କରିବା ହେତୁ ଈଶ୍ୱର ତୁମକୁ ଯେଉଁ ଦାନ ଦେଇଥିଲେ, ତାହା ବ୍ୟବହାର କରିବାକୁ ଆରମ୍ଭ କର ।
\v 7 ଯେତେବେଳେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଆତ୍ମା ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଉପରକୁ ଆସିଲା, ସେ ଭୟର ଆତ୍ମା ଦେଇନାହାନ୍ତି ମାତ୍ର ସେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଶକ୍ତି, ପ୍ରେମ ଓ ସୁବୁଦ୍ଧିର ଆତ୍ମା ଦେଇଅଛନ୍ତି ।
\s5
\v 8 ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁଙ୍କ ବିଷୟରେ ସାକ୍ଷ୍ୟ ଦେବାରେ କିଅବା ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୋର ବନ୍ଧୁ ହୋଇଥିବାରୁ ମୋ' ବିଷୟରେ ଲଜ୍ଜିତ ହୁଅ ନାହିଁ, କାରଣ ତାହାଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ବନ୍ଦୀ ଯେ ମୁଁ, ବରଂ ଯୀଶୁରେ ମୁଁ ଭରସା କରେ । ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ସୁସମାଚାର କହିବାରେ ତୁମ୍ଭମାନେ ମୋ' ସହିତ କ୍ଲେଶ ସହ୍ୟ କର । ଈଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସମସ୍ତ କ୍ଲେଶ ସହ୍ୟ କରିବାରେ ସକ୍ଷମ କରିବେ ।
\v 9 ସେ ଏହା କରିବେ କାରଣ ସେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପରିତ୍ରାଣ କରିଅଛନ୍ତି ଓ ପବିତ୍ର ଆହ୍ୱାନରେ ଆହ୍ୱାନ କରିଅଛନ୍ତି । ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ କର୍ମ ଅନୁସାରେ ଈଶ୍ୱର ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଉଦ୍ଧାର କରି ନାହାନ୍ତି, ମାତ୍ର ସେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଉଦ୍ଧାର କଲେ କାରଣ ସେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଏହି ଉପହାର ଦେବାକୁ ଯୋଜନା କଲେ ! ଈଶ୍ୱର ମସୀହ ଯୀଶୁଙ୍କ ମାଧ୍ୟମରେ ସୃଷ୍ଟି ପ୍ରାରମ୍ଭରୁ ଏହି ଉପହାର କଲେ ।
\v 10 କିନ୍ତୁ ଏବେ ପ୍ରତ୍ୟେକେ ଦେଖିପାରିବେ ଯେ ଈଶ୍ୱର ସେମାନଙ୍କୁ ଉଦ୍ଧାର କରିପାରନ୍ତି, କାରଣ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ତ୍ରାଣକର୍ତ୍ତା ମସୀହ ଯୀଶୁଙ୍କର ଆଗମନ ହୋଇଛି ଏବଂ ସେ ମୃତ୍ୟୁକୁ ଲୋପ କରିଅଛନ୍ତି ପୁଣି, ସୁସମାଚାର ଦ୍ୱାରା ଜୀବନ ଓ ଅମରତାକୁ ଆଲୋକରେ ପ୍ରକାଶ କରିଅଛନ୍ତି ଯେପରି ଲୋକେ ଅମର ଜୀବନ କାଟିପାରିବେ ।
\v 11 ଏହି କାରଣରୁ ଈଶ୍ୱର ମୋତେ ସେହି ସୁସମାଚାରର ଜଣେ ପ୍ରଚାରକ, ପ୍ରେରିତ ଓ ଶିକ୍ଷକ ସ୍ୱରୂପେ ନିଯୁକ୍ତ କଲେ ।
\s5
\v 12 ଏହି କାରଣରୁ ମଧ୍ୟ ମୁଁ ଏହି ସବୁ ଦୁଃଖଭୋଗ କରେ; ତଥାପି ମୁଁ ଲଜ୍ଜିତ ନୁହେଁ, କାରଣ ମୁଁ ଜାଣେ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରିଅଛି, ପୁଣି, ଏହା ଦୃଢ଼ରୂପେ ବିଶ୍ୱାସ କରୁଅଛି ଯେ ତାହା ମହାଦିନ (ବିଚାର ଦିନ) ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସୁରକ୍ଷା କରିବାକୁ ସେ ସମର୍ଥ ଅଟନ୍ତି ।
\v 13 ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ସମ୍ବନ୍ଧୀୟ ବିଶ୍ୱାସ ଓ ପ୍ରେମରେ ଭରସା ରଖିଥିବାରୁ ମୋ’ଠାରୁ ଶୁଣିଥିବା ସତ୍ୟବାକ୍ୟକୁ ପାଳନ କର ।
\v 14 ଈଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କଠାରେ ଭରସା ରଖନ୍ତି, ଯେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ସୁସମାଚାର ପ୍ରଚାର କର ଯାହା ସେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଦେଲେ । ଆମ୍ଭମାନଙ୍କଠାରେ ବାସ କରୁଥିବା ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ସେହି ସୁସମାଚାରର ସୁରକ୍ଷା କର ।
\s5
\v 15 ଆସିଆର ସମସ୍ତ ଲୋକ ଯେ ମୋ' ପ୍ରତି ବିମୁଖ ହୋଇଅଛନ୍ତି, ଏହା ତୁମ୍ଭେ ଜାଣ; ଫୁଗେଲ ଓ ହର୍ମଗେନା ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଅନ୍ତର୍ଭୁକ୍ତ ।
\v 16 ମୁଁ ପ୍ରାର୍ଥନା କରେ ଯେ ଅନୀସିଫରଙ୍କ ପରିବାରଙ୍କୁ ପ୍ରଭୁ ଦୟା କରନ୍ତୁ । କାରଣ ସେ ବାରମ୍ବାର ମୋତେ ସାନ୍ତ୍ୱନା କରିଅଛନ୍ତି, ପୁଣି, ମୋର ବନ୍ଦୀ ଅବସ୍ଥା ପାଇଁ ଲଜ୍ଜିତ ହୋଇ ନାହାନ୍ତି ।
\v 17 ଅନ୍ୟ ପକ୍ଷରେ, ସେ ରୋମରେ ଥିବା ସମୟରେ ମୋତେ ଯତ୍ନ ସହକାରେ ଅନ୍ୱେଷଣ କରି ମୋ' ସହିତ ସାକ୍ଷାତ କଲେ ।
\v 18 ମହାଦିନରେ ଅନୀସିଫର ଯେପରି ପ୍ରଭୁଙ୍କର ଦୟା ପ୍ରାପ୍ତ ହୁଅନ୍ତୁ । ଆଉ ଏଫିସରେ ସେ କିପରି ଅନେକ ସେବା କରିଅଛନ୍ତି, ତାହା ତୁମ୍ଭେ ଉତ୍ତମ ରୂପେ ଜାଣିଅଛ ।
\s5
\c 2
\v 1 ଅତଏବ, ହେ ମୋହର ପୁତ୍ର, ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯୀଶୁଙ୍କ ପ୍ରଦତ୍ତ ଅନୁଗ୍ରହରେ ବଳବାନ ହୁଅ, ଏହା ମୁଁ ଇଚ୍ଛା କରେ ।
\v 2 ଆଉ ଅନେକ ସାକ୍ଷୀଙ୍କ ସାକ୍ଷାତରେ ଯେଉଁ ସବୁ ବାକ୍ୟ ମୋଠାରୁ ଶୁଣିଅଛ, ଯେଉଁମାନେ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ଶିକ୍ଷା ଦେବାକୁ ସମର୍ଥ, ଏପରି ବିଶ୍ୱସ୍ତ ଲୋକମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ସେହି ସବୁ ଅର୍ପଣ କର ।
\s5
\v 3 ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯୀଶୁଙ୍କର ଜଣେ ଉତ୍ତମ ଯୋଦ୍ଧା ପରି ମୋ ସହିତ କ୍ଲେଶ ସହ୍ୟ କର ।
\v 4 କୌଣସି ଲୋକ ସୈନ୍ୟକାର୍ଯ୍ୟ କରି ସଂସାରର ଅନ୍ୟ କାର୍ଯ୍ୟରେ ନିଜକୁ ଆବଦ୍ଧ କରେ ନାହିଁ, ଯେପରି ସୈନ୍ୟପଦରେ ନିଯୁକ୍ତିଦାତାଙ୍କୁ ସେ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ କରିପାରେ ।
\v 5 ଆହୁରି ମଧ୍ୟ ଯଦି ଜଣେ ଲୋକ ଖେଳରେ ଭାଗ ନିଏ, ସେ ନିୟମ ଅନୁସାରେ ତାହା ନ କଲେ ମୁକୁଟ ପାଏ ନାହିଁ ।
\s5
\v 6 ଯେଉଁ କୃଷକ ପରିଶ୍ରମ କରେ, ସେ ପ୍ରଥମେ ଫଳର ଅଂଶ ପାଇବା ଉଚିତ୍ ।
\v 7 ମୁଁ ଯାହା ଲେଖିଲି, ତାହା ଚିନ୍ତା କର; ତାହା କଲେ ପ୍ରଭୁ ସମସ୍ତ ବିଷୟରେ ତୁମ୍ଭକୁ ବୁଦ୍ଧି ଦେବେ ।
\s5
\v 8 ମୋ’ଦ୍ୱାରା ପ୍ରଚାରିତ ସୁସମାଚାର ଅନୁସାରେ ମୃତମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଉତ୍ଥିତ ଓ ଦାଉଦଙ୍କର ବଂଶଜାତ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କୁ ସ୍ମରଣ କର ।
\v 9 ସେହି ସୁସମାଚାର ନିମନ୍ତେ ମୁଁ ଅପରାଧୀ ପରି ବନ୍ଦୀ ହେବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ କ୍ଲେଶ ଭୋଗ କରୁଅଛି; କିନ୍ତୁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବାକ୍ୟ ବନ୍ଦୀ ନୁହେଁ ।
\v 10 ଅତଏବ, ମନୋନୀତ ଲୋକମାନେ ମଧ୍ୟ ଯେପରି ଅନନ୍ତ ଗୌରବ ସହିତ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯୀଶୁଙ୍କ ଦତ୍ତ ପରିତ୍ରାଣ ପାଆନ୍ତି, ଏଥିପାଇଁ ମୁଁ ସେମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ସମସ୍ତ ବିଷୟ ଧୈର୍ଯ୍ୟ ଧରି ସହ୍ୟ କରୁଅଛି ।
\s5
\v 11 ଏହି ବାକ୍ୟ ବିଶ୍ୱାସଯୋଗ୍ୟ, ଯଦି ତାହାଙ୍କ ସହିତ ମରିଅଛୁ, ତେବେ ତାହାଙ୍କ ସହିତ ମଧ୍ୟ ବଞ୍ଚିବା;
\v 12 ଯଦି ଆମ୍ଭେମାନେ ଧୈର୍ଯ୍ୟ ଧରି ସହ୍ୟ କରୁ, ତେବେ ତାହାଙ୍କ ସହିତ ମଧ୍ୟ ଶାସନ କରିବା; ଯଦି ଆମ୍ଭେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ଅସ୍ୱୀକାର କରୁ, ତେବେ ସେ ମଧ୍ୟ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଅସ୍ୱୀକାର କରିବେ;
\v 13 ଯେବେ ଆମ୍ଭେମାନେ, ଅବିଶ୍ୱସ୍ତ ହେଉ, ତେବେ ସୁଦ୍ଧା ସେ (ଯୀଶୁ) ସର୍ବଦା ବିଶ୍ୱସ୍ତ, କାରଣ ସେ ଆପଣାକୁ ଅସ୍ୱୀକାର କରି ପାରନ୍ତି ନାହିଁ।
\s5
\v 14 ମୁଁ ତୁମକୁ କହିଥିବା ସମସ୍ତ କଥା ସ୍ମରଣ କରାଇ ଶ୍ରୋତାମାନଙ୍କର ଅହିତକର ଓ ବିନାଶଜନକ ବାଦାନୁବାଦ ନ କରିବାକୁ ସେମାନଙ୍କୁ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ସାକ୍ଷାତରେ ଦୃଢ଼ରୂପେ ଆଦେଶ ଦିଅ।
\v 15 ସତ୍ୟ ବାକ୍ୟ ଯଥାର୍ଥରୂପେ ବ୍ୟବହାର କରି, ଯେଉଁ କାର୍ଯ୍ୟକାରୀର ଲଜ୍ଜା ବୋଧ କରିବା ଆବଶ୍ୟକ ନୁହେଁ, ତାହାର ପରି ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ନିକଟରେ ଆପଣାକୁ ପରୀକ୍ଷାସିଦ୍ଧ ଦେଖାଇବାକୁ ଯତ୍ନ କର।
\s5
\v 16 କିନ୍ତୁ ଅସାର କଥାବାର୍ତ୍ତାରୁ ଦୂରରେ ରୁହ; କାରଣ ଯେଉଁମାନେ ସେଥିରେ ଲିପ୍ତ ହେବେ, ସେମାନେ ଅଧର୍ମରେ ଅଧିକ ବୃଦ୍ଧି ପାଇବେ,
\v 17 ଆଉ ସେମାନଙ୍କର କଥା ପଚା ଘା’ ପରି ଖାଇଯିବ; ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ହୁମନାୟ ଓ ଫିଲୀତ ଅନ୍ୟତମ;
\v 18 ସେମାନେ ପୁନରୁତ୍ଥାନ ହୋଇଗଲାଣି ବୋଲି କହି ସତ୍ୟଭ୍ରଷ୍ଟ ହୋଇଅଛନ୍ତି, ପୁଣି, କେତେକଙ୍କର ବିଶ୍ୱାସ ଓଲଟାଇ ପକାଉଅଛନ୍ତି ।
\s5
\v 19 ତଥାପି ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସ୍ଥାପିତ ସତ୍ୟ ଏବେ ମଧ୍ୟ ଅଛି । ଏହା ଗୃହର ସୁଦୃଢ଼ ଭିତ୍ତିମୂଳ ସଦୃଶ, ଆଉ ତହିଁ ଉପରେ ଏହା ମୁଦ୍ରାଙ୍କିତ ହୋଇଅଛି, ପ୍ରଭୁ ଆପଣା ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଜାଣନ୍ତି, ଆଉ, ଯେ କେହି ପ୍ରଭୁଙ୍କର ନାମ ଧରେ, ସେ ଅଧର୍ମରୁ ଦୂରରେ ରହୁ ।
\v 20 ଗୋଟିଏ ବଡ଼ ଘରେ (ଧନୀ) ଯେ କେବଳ ସୁନା ଓ ରୂପାର ପାତ୍ର ଥାଏ, ତାହା ନୁହେଁ, ମାତ୍ର କାଠ ଓ ମାଟିର ପାତ୍ର ମଧ୍ୟ ଥାଏ; କେତେକ ବିଶେଷ ବ୍ୟବହାର ଓ କେତେକ ସାଧାରଣ ବ୍ୟବହାର ନିମନ୍ତେ ଥାଏ ।
\v 21 ଅତଏବ, ଯଦି କେହି ସେହି ସମସ୍ତଙ୍କଠାରୁ ନିଜକୁ ପରିଷ୍କାର କରେ, ତାହାହେଲେ ସେ ପବିତ୍ରୀକୃତ, କର୍ତ୍ତାଙ୍କ ବ୍ୟବହାର ପାଇଁ ଉପଯୁକ୍ତ, ପୁଣି, ସମସ୍ତ ଉତ୍ତମ କାର୍ଯ୍ୟ ନିମନ୍ତେ ପ୍ରସ୍ତୁତ, ଏପରି ଏକ ସମାଦରର ପାତ୍ର ହେବ ।
\s5
\v 22 କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭେ ଯୌବନ କାଳର ଅଭିଳାଷରୁ ପଳାୟନ କରି, ଯେଉଁମାନେ ଶୁଚି ହୃଦୟରେ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ନିକଟରେ ପ୍ରାର୍ଥନା କରନ୍ତି, ସେମାନଙ୍କ ସହିତ ଧାର୍ମିକତା, ବିଶ୍ୱାସ, ପ୍ରେମ ଓ ଶାନ୍ତିର ଅନୁଗାମୀ ହୁଅ।
\v 23 ଅଜ୍ଞାନୀ ଓ ମୂର୍ଖମାନଙ୍କର ଯୁକ୍ତିତର୍କ ଯେ ବିରୋଧ ଜନ୍ମାଏ, ଏହା ଜାଣି ସେହି ସବୁ ଅଗ୍ରାହ୍ୟ କର । ସେମାନଙ୍କ ସହିତ କଥା କୁହ ନାହିଁ । କାରଣ ତୁମେ ଜାଣ ସେଥିରୁ କଳିର ସୃଷ୍ଟି ହୁଏ ।
\s5
\v 24 ପ୍ରଭୁଙ୍କର ଦାସ ବିରୋଧ କରିବା ଉଚିତ୍ ନୁହେଁ, ମାତ୍ର ସମସ୍ତଙ୍କ ପ୍ରତି କୋମଳ, ଶିକ୍ଷା ଦେବାରେ ନିପୁଣ ଓ ସହିଷ୍ଣୁ ହେବା ଏବଂ ବିରୋଧ କରୁଥିବା ଲୋକମାନଙ୍କୁ ମୃଦୁ ଭାବରେ ଉପଦେଶ ଦେବା ଉଚିତ୍;
\v 25 ତାହାହେଲେ କେଜାଣି ଈଶ୍ୱର ସେମାନଙ୍କୁ ସତ୍ୟ ସମ୍ବନ୍ଧରେ ଜ୍ଞାନ ପାଇବା ପାଇଁ ଓ ଅନୁତାପ କରିବା ପାଇଁ ସୁଯୋଗ ଦେବେ ।
\v 26 ସେହି ପ୍ରକାରେ ସେମାନେ ସଠିକ୍‌‌ରୂପେ ଚିନ୍ତା କରିବେ ଓ ଶୟତାନର ଫାନ୍ଦରୁ ଉଦ୍ଧାର ପାଇଥିବା ଲୋକମାନଙ୍କ ପରି ହେବେ ।
\s5
\c 3
\v 1 ତୁମେ ଏହା ଜାଣି ବୋଲି ମୁଁ ଇଚ୍ଛା କରେ; ଶେଷକାଳରେ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଆଗମନ ପୂର୍ବରୁ ଭୀଷଣ ସମୟ ଉପସ୍ଥିତ ହେବ;
\v 2 କାରଣ ଲୋକମାନେ ଆତ୍ମପ୍ରିୟ, ଧନଲୋଭୀ, ଆତ୍ମଗର୍ବୀ, ଅହଂକାରୀ, ନିନ୍ଦକ, ପିତାମାତାଙ୍କର ଅବାଧ୍ୟ,
\v 3 ଅକୃତଜ୍ଞ, ଅପବିତ୍ର, ସ୍ନେହଶୂନ୍ୟ, ଅମିଳନପ୍ରିୟ, ଅପବାଦକ, ଅଜିତେନ୍ଦ୍ରିୟ, ପ୍ରଚଣ୍ଡ, ଉତ୍ତମ ବିଷୟର ଘୃଣାକାରୀ, ପ୍ରତାରକ,
\v 4 ବିଶ୍ୱାସଘାତକ, ଦୁଃସାହସୀ, ଦାମ୍ଭିକ ହେବେ ଓ ଈଶ୍ୱରପ୍ରିୟ ନ ହୋଇ ବରଂ ବିଳାସପ୍ରିୟ ହେବେ;
\s5
\v 5 ସେମାନେ ଭକ୍ତିର ବେଶ ଧରନ୍ତି, କିନ୍ତୁ ସେଥିର ଶକ୍ତିକୁ ଅସ୍ୱୀକାର କରନ୍ତି; ଏପରି ଲୋକମାନଙ୍କଠାରୁ ଅନ୍ତର ହୁଅ ।
\v 6 କାରଣ ଏମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଏପରିଲୋକ ଅଛନ୍ତି, ଯେଉଁମାନେ ଘରେ ଘରେ ପଶି ପାପରେ ଭାରାକ୍ରାନ୍ତ ଓ ବିଭିନ୍ନ କୁଅଭିଳାଷରେ ଚାଳିତ ନିର୍ବୋଧ ସ୍ତ୍ରୀ’ମାନଙ୍କୁ ଆପଣାର ବଶବର୍ତ୍ତୀ କରନ୍ତି;
\v 7 ଏହି ସ୍ତ୍ରୀଲୋକମାନେ ସର୍ବଦା ଶିକ୍ଷା କରୁଥିଲେ ମଧ୍ୟ ସତ୍ୟ ଜାଣିବା ପାଇଁ କଦାପି ସମର୍ଥ ହୁଅନ୍ତି ନାହିଁ ।
\s5
\v 8 ଆଉ ଯେପରି ଯନ୍ନିସ୍ ଓ ଯମ୍ବ୍ରୀସ୍ ମୋଶାଙ୍କର ପ୍ରତିରୋଧ କରିଥିଲେ, ସେହିପରି ଏହି ପୁରୁଷମାନେ ମଧ୍ୟ ସତ୍ୟର ପ୍ରତିରୋଧ କରନ୍ତି, ଏମାନେ ମନରେ ଭ୍ରଷ୍ଟ ହୋଇ ବିଶ୍ୱାସ ସମ୍ବନ୍ଧରେ ପ୍ରମାଣସିଦ୍ଧ ନୁହନ୍ତି ।
\v 9 କିନ୍ତୁ ସେମାନେ ଆଉ ଅଧିକ ଆଗକୁ ଯିବେ ନାହିଁ; କାରଣ ସେହି ଦୁଇ (ଯନ୍ନିସ୍ ଓ ଯମ୍ବ୍ରୀସ୍) ଜଣଙ୍କର ମୂର୍ଖତା ଯେପରି ପ୍ରକାଶ ପାଇଥିଲା, ସେହିପରି ଏମାନଙ୍କର ମଧ୍ୟ ସମସ୍ତଙ୍କ ନିକଟରେ ଜଣାପଡ଼ିବ ।
\s5
\v 10 କିନ୍ତୁ ତୀମଥି ତୁମ୍ଭେ ମୋହର ଶିକ୍ଷା, ଆଚାର ବ୍ୟବହାର, ସଙ୍କଳ୍ପ, ବିଶ୍ୱାସ, ସହିଷ୍ଣୁତା, ପ୍ରେମ, ଧୈର୍ଯ୍ୟ, ତାଡ଼ନା ଓ ଦୁଃଖଭୋଗର ଅନୁଗାମୀ ହୋଇଅଛ । ଅତ୍ୟନ୍ତ କଠିନ ସମୟରେ ମଧ୍ୟ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ସେବା କରିଚାଲିଥିଲି, ଏହା ତୁମେ ଦେଖିଛ ।
\v 11 ଆନ୍ତିୟଖିଆ, ଇକନୀୟ ଓ ଲୁସ୍ତ୍ରାରେ ମୋ’ପ୍ରତି ସେହିପରି ତାଡ଼ନା ଘଟିଥିଲା; ମୁଁ ତାହା ସହ୍ୟ କରିଥିଲି, ଆଉ ପ୍ରଭୁ ମୋତେ ସେସବୁରୁ ଉଦ୍ଧାର କରିଥିଲେ ।
\v 12 ପ୍ରକୃତରେ ଯେଉଁମାନେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯୀଶୁଙ୍କ ସହଭାଗିତାରେ ଧର୍ମଜୀବନ ଯାପନ କରିବାକୁ ଇଚ୍ଛା କରନ୍ତି, ସେମାନେ ତାଡ଼ନା ଭୋଗ କରିବେ ।
\v 13 କିନ୍ତୁ ଦୁଷ୍ଟ ଲୋକେ ଓ ଠକ ଲୋକମାନେ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ସତ୍ୟଠାରୁ ଦୂରେଇ ନେବେ ଅଧିକରୁ ଅଧିକ ଦୁଷ୍ଟ ହୋଇ ଉଠିବେ ।
\s5
\v 14 କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭେ ଯାହା ଯାହା ଶିକ୍ଷା କରିଅଛ ଆଉ ଯେ ସମସ୍ତ ବିଷୟରେ ନିଶ୍ଚିତ ବିଶ୍ୱାସ କରିଅଛ, ସେସବୁରେ ସ୍ଥିର ହୋଇ ରହିଥାଅ, କାରଣ ତୁମ୍ଭେ ଜାଣୁଅଛ, କେଉଁମାନଙ୍କଠାରୁ ସେହି ସବୁ ଶିକ୍ଷା କରିଅଛ;
\v 15 ପୁଣି, ଯେଉଁ ଧର୍ମଶାସ୍ତ୍ର ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯୀଶୁଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ ଦ୍ୱାରା ତୁମ୍ଭକୁ ପରିତ୍ରାଣଜନକ ଜ୍ଞାନ ଦେବାକୁ ସମର୍ଥ, ତାହା ତୁମ୍ଭେ ବାଲ୍ୟ କାଳଠାରୁ ଜାଣିଅଛ ।
\s5
\v 16 ସମସ୍ତ ଶାସ୍ତ୍ର ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପ୍ରେରଣାରେ ଲିଖିତ ଏବଂ ଶିକ୍ଷା, ଅନୁଯୋଗ, ସଂଶୋଧନ ଓ ଧାର୍ମିକତା ସମ୍ବନ୍ଧୀୟ ଶାସନ ନିମନ୍ତେ ଉପକାରୀ,
\v 17 ଯେପରି ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଲୋକ ସିଦ୍ଧ ହୋଇ ସମସ୍ତ ଉତ୍ତମ କାର୍ଯ୍ୟ ନିମନ୍ତେ ସୁସଜ୍ଜିତ ହୁଏ ।
\s5
\c 4
\v 1 ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯେତେବେଳେ ରାଜ୍ୟ କରିବାକୁ ଆସିବେ, ସେତେବେଳେ ସେ ଜୀବିତ ଓ ମୃତ ଉଭୟଙ୍କର ବିଚାର କରିବେ । ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ସମ୍ପର୍କରେ ପ୍ରଚାର କରିବା ପାଇଁ ତୁମ୍ଭକୁ ଆଜ୍ଞା ଦେଉଥିବା ସମୟରେ ସେ ଏବଂ ଈଶ୍ୱର ମୋତେ ଦେଖୁଛନ୍ତି ।
\v 2 ବାକ୍ୟ ପ୍ରଚାର କର, ସମୟରେ କି ଅସମୟରେ ସେଥିରେ ଉଦ୍‌ଯୋଗୀ ହୁଅ, ପୂର୍ଣ୍ଣ ସହିଷ୍ଣୁତା ସହ ଶିକ୍ଷା ଦେଇ ଅନୁଯୋଗ କର, ପାପ ନ କରିବାକୁ ଚେତନା ଦିଅ, ପୁଣି ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କୁ ଅନୁସରଣ କରିବା ପାଇଁ ସେମାନଙ୍କୁ ଉତ୍ସାହ ଦିଅ ।
\s5
\v 3 କାରଣ ସମୟ ଆସିବ, ଯେତେବେଳେ ସେମାନେ ହିତଜନକ (ସତ୍ୟ) ଶିକ୍ଷା ସହି ପାରିବେ ନାହିଁ, ମାତ୍ର ଶ୍ରୁତିମଧୁର କଥାରେ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ ହୋଇ ନିଜର ଅଭିଳାଷ ଅନୁସାରେ ନିଜ ନିଜ ନିମନ୍ତେ ଅନେକ ଶିକ୍ଷକଙ୍କୁ ସଂଗ୍ରହ କରିବେ,
\v 4 ପୁଣି, ସତ୍ୟ ବାକ୍ୟରେ କର୍ଣ୍ଣ ନ ଦେଇ କଳ୍ପିତ କାହାଣୀ ପ୍ରତି ମନ ଦେବେ ।
\v 5 କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭେ ସମସ୍ତ ବିଷୟରେ ସଚେତନ ହୁଅ, କ୍ଲେଶ ସହ୍ୟ କର, ସୁସମାଚାର ପ୍ରଚାର କର କାର୍ଯ୍ୟ ସାଧନ କର, ତୁମ୍ଭ ସେବାର କାର୍ଯ୍ୟ ସଫଳ କର ।
\s5
\v 6 ମୁଁ ତୁମକୁ ଏ ସମସ୍ତ କଥା କହୁଅଛି, କାରଣ ମୁଁ ଶୀଘ୍ର ମରିବି ଏବଂ ଏ ପୃଥିବୀ ତ୍ୟାଗ କରିବି । କାରଣ ମୁଁ ଏକ ପାନ ପାତ୍ର ସଦୃଶ ହେବି ଏବଂ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଏକ ବଳି ହୋଇ ବେଦି ଉପରେ ଢଳାଯିବି ।
\v 7 ମୁଁ ଉତ୍ତମ ଯୁଦ୍ଧରେ ପ୍ରାଣପଣ କରିଅଛି, ନିରୂପିତ ପଥର ଶେଷ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଦୌଡ଼ିଅଛି, ମୁଁ ବିଶ୍ୱାସ ରକ୍ଷା କରିଅଛି;
\v 8 ବର୍ତ୍ତମାନ ମୋ ନିମନ୍ତେ ଏକ ପୁରସ୍କାର ରଖାଯାଇଅଛି, ତାହା ସେହି ମହାଦିନରେ ନ୍ୟାୟବାନ୍ ବିଚାରକର୍ତ୍ତା ପ୍ରଭୁ ମୋତେ ଦେବେ, ପୁଣି, କେବଳ ମୋତେ ନୁହେଁ, ମାତ୍ର ଯେତେ ଲୋକ ତାହାଙ୍କ ଆଗମନକୁ ଆଗ୍ରହରେ ଅପେକ୍ଷା କରନ୍ତି, ସେ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଦେବେ ।
\s5
\v 9 ତୀମଥି, ଶୀଘ୍ର ମୋ’ନିକଟକୁ ଆସିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କର;
\v 10 କାରଣ ଦୀମା ଏହି ବର୍ତ୍ତମାନ ସଂସାରକୁ ପ୍ରେମ କରି ମୋତେ ପରିତ୍ୟାଗ କରିଅଛି ଓ ଥେସଲନୀକୀକୁ ଯାଇଅଛି କ୍ରେସ୍‌କେନସ୍ ଗାଲାତିଆକୁ ଓ ତୀତସ୍ ଦଲ୍ମତିଆକୁ ଯାଇଅଛନ୍ତି ।
\s5
\v 11 କେବଳ ଲୂକ ମୋ ସହିତ ଅଛନ୍ତି । ମାର୍କଙ୍କୁ ତୁମ୍ଭ ସଙ୍ଗରେ ନେଇଆସ, କାରଣ ମୋହର ସେବା ନିମନ୍ତେ ସେ ଉପକାରୀ ।
\v 12 ତୁଖିକଙ୍କୁ ମୁଁ ଏଫିସକୁ ପଠାଇଅଛି ।
\v 13 ତ୍ରୋୟାରେ କାର୍ପଙ୍କ ପାଖରେ ମୁଁ ଯେଉଁ ଉତ୍ତରୀୟ ବସ୍ତ୍ର ଛାଡ଼ି ଆସିଅଛି, ତୁମ୍ଭେ ଆସିବା ସମୟରେ ତାହା ଏବଂ ପୁସ୍ତକ ଗୁଡ଼ିକ, ବିଶେଷତଃ ଚର୍ମ ପୁସ୍ତକଗୁଡ଼ିକ ଆଣିବ ।
\s5
\v 14 କଂସାରି ଆଲେକ୍‌ଜାଣ୍ଡର ମୋହର ବହୁତ ଅନିଷ୍ଟ କରିଅଛି; ପ୍ରଭୁ ତାହାର କର୍ମ ଅନୁସାରେ ତାହାଙ୍କୁ ପ୍ରତିଫଳ ଦେବେ;
\v 15 ତୁମ୍ଭେ ମଧ୍ୟ ତାହାଠାରୁ ସାବଧାନ ଥାଅ, କାରଣ ସେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ବାକ୍ୟର ଘୋର ପ୍ରତିରୋଧ କରିଥିଲା ।
\v 16 ମୋହର ବିଚାରର ପ୍ରଥମ ଶୁଣାଣି ବେଳେ କେହି ମୋହର ସପକ୍ଷ ହେଲେ ନାହିଁ, ମାତ୍ର ସମସ୍ତେ ମୋତେ ପରିତ୍ୟାଗ କଲେ; ଏହା ସେମାନଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଗଣିତ ନ ହେଉ ।
\s5
\v 17 କିନ୍ତୁ ପ୍ରଭୁ ମୋହର ସପକ୍ଷ ହୋଇ ମୋତେ ବଳବାନ୍ କଲେ, ପୁଣି, ମୁଁ ସିଂହ ମୁଖରୁ ରକ୍ଷା ପାଇଲି, ଯେପରି ମୋ’ ଦ୍ୱାରା ସୁସମାଚାର ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ରୂପେ ପ୍ରଚାରିତ ହୋଇ ପାରେ ଓ ଅଣଯିହୂଦୀ ସମସ୍ତେ ତାହା ଶୁଣି ପାରନ୍ତି;
\v 18 ପ୍ରଭୁ ମୋତେ ସମସ୍ତ ମନ୍ଦ କର୍ମରୁ ଉଦ୍ଧାର କରିବେ ଏବଂ ମୋତେ ରକ୍ଷା କରି ଆପଣା ସ୍ୱର୍ଗୀୟ ରାଜ୍ୟରେ ପ୍ରବେଶ କରାଇବେ; ଯୁଗେ ଯୁଗେ ତାହାଙ୍କର ମହିମା ହେଉ, ଆମେନ୍ ।
\s5
\v 19 ପ୍ରିସ୍କା ଓ ଆକ୍ୱିଲା ପୁଣି, ଅନୀସିଫରଙ୍କ ପରିବାରକୁ ମୋହର ନମସ୍କାର ଜଣାଅ ।
\v 20 ଏରାଷ୍ଟ କରିନ୍ଥରେ ରହିଅଛନ୍ତି, କିନ୍ତୁ ତ୍ରଫିମ୍ ପୀଡ଼ିତ ହେବାରୁ ମୁଁ ତାହାଙ୍କୁ ମୀଲୀତରେ ଛାଡ଼ିଦେଇ ଆସିଅଛି ।
\v 21 ତୁମ୍ଭେ ଶୀତକାଳ ପୂର୍ବରୁ ଆସିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କର । ଇଉବୁଲ୍, ପୁଦେନସ୍, ଲିନ କ୍ଲୌଦିୟା ଓ ଭାଇମାନେ ସମସ୍ତେ ତୁମ୍ଭକୁ ନମସ୍କାର ଜଣାଉଅଛନ୍ତି ।
\v 22 ପ୍ରଭୁ ତୁମ୍ଭ ଆତ୍ମାର ସହବର୍ତ୍ତୀ ହେଉନ୍ତୁ । ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ଅନୁଗ୍ରହ ବର୍ତ୍ତୁ ।

85
57-TIT.usfm Normal file
View File

@ -0,0 +1,85 @@
\id TIT
\ide UTF-8
\h ତୀତସଙ୍କ ନିକଟକୁ ପ୍ରେରିତ ପାଉଲଙ୍କର ପତ୍
\toc1 ତୀତସଙ୍କ ନିକଟକୁ ପ୍ରେରିତ ପାଉଲଙ୍କର ପତ୍
\toc2 ତୀତସଙ୍କ ନିକଟକୁ ପ୍ରେରିତ ପାଉଲଙ୍କର ପତ୍
\toc3 tit
\mt1 ତୀତସଙ୍କ ନିକଟକୁ ପ୍ରେରିତ ପାଉଲଙ୍କର ପତ୍
\s5
\c 1
\p
\v 1 ମୁଁ, ପାଉଲ, ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଦାସ ଓ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କର ଜଣେ ପ୍ରେରିତ, ତୁମକୁ ଏ ପତ୍ର ଲେଖୁଅଛି, ତୀତସ । ଈଶ୍ୱର ତାଙ୍କର ମନୋନୀତ ଲୋକଙ୍କୁ ତାଙ୍କଠାରେ ଅଧିକ ବିଶ୍ଵାସ କରିବା ପାଇଁ ଶିକ୍ଷା ଦେବାକୁ ମତେ ପ୍ରେରଣ କରିଛନ୍ତି ।
\v 2 ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ମନୋନୀତ ଲୋକମାନେ ଅନନ୍ତ ଜୀବନର ଭରସା ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇ, ଯେପରି ବିଶ୍ଵାସ ଓ ଭକ୍ତି ସହିତ ସତ୍ୟ ଜ୍ଞାନରେ ବୃଦ୍ଧି ପାଆନ୍ତି, ଏଥି ନିମନ୍ତେ ମୁଁ ପ୍ରେରିତ ହୋଇଅଛି;
\v 3 ସେହି ଅନନ୍ତ ଜୀବନ ସତ୍ୟ ଈଶ୍ୱର, ଅନାଦିକାଳ ପୂର୍ବେ ପ୍ରତିଜ୍ଞା କରି ଯଥା ସମୟରେ ଆପଣା ବାକ୍ୟ ପ୍ରଚାର ଦ୍ୱାରା ପ୍ରକାଶ କଲେ; ସେହି ବାକ୍ୟ ପ୍ରଚାର କରିବାର ଭାର ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ତ୍ରାଣକର୍ତ୍ତା ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଆଜ୍ଞାନୁସାରେ ମୋ'ଠାରେ ସମର୍ପିତ ହୋଇଅଛି ।
\s5
\v 4 ପିତା ଈଶ୍ୱର ଓ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ତ୍ରାଣକର୍ତ୍ତା ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯୀଶୁଙ୍କଠାରୁ ଅନୁଗ୍ରହ ଓ ଶାନ୍ତି ହେଉ ।
\v 5 ମୋହର ଆଦେଶାନୁସାରେ ଅସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ କାର୍ଯ୍ୟସବୁ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ କରିବାକୁ ପୁଣି, ପ୍ରତ୍ୟେକ ନଗରରେ ପ୍ରାଚୀନମାନଙ୍କୁ ନିଯୁକ୍ତ କରିବାକୁ ମୁଁ କ୍ରୀତୀରେ ତୁମ୍ଭକୁ ଛାଡ଼ି ଆସିଲି;
\s5
\v 6 ଯେଉଁ ବ୍ୟକ୍ତି ନିର୍ଦ୍ଦୋଷ ଓ ଏକ ସ୍ତ୍ରୀର ସ୍ୱାମୀ, ଯାହାଙ୍କ ସନ୍ତାନମାନେ ବିଶ୍ୱାସୀ ଅଟନ୍ତି ଓ କଦାଚରଣ କିମ୍ବା ଅବାଧ୍ୟ ନୁହଁନ୍ତି, ତାହାଙ୍କୁ ନିଯୁକ୍ତ କର ।
\v 7 କାରଣ ଅଧ୍ୟକ୍ଷ, ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବେବର୍ତ୍ତା ସ୍ୱରୂପେ ନିର୍ଦ୍ଦୋଷ ହେବା ଆବଶ୍ୟକ; ସେ ସ୍ଵେଚ୍ଛାଚାରୀ କି ଆଶୁକ୍ରୋଧୀ କି ମଦ୍ୟପାୟୀ କି ବିବାଦପ୍ରିୟ କି କୁତ୍ସିତ ଧନଲୋଭର ଅଭିଳାଷୀ ନ ହୋଇ ଆତିଥ୍ୟ ପ୍ରିୟ,
\s5
\v 8 ଉତ୍ତମ ବିଷୟର ଅନୁରାଗୀ, ସୁବୁଦ୍ଧି, ନ୍ୟାୟପରାୟଣ, ସାଧୁ ଓ ମିତାଚାରୀ ହେଉନ୍ତୁ,
\v 9 ପୁଣି, ଯେପରି ସେ ହିତଜନକ ଶିକ୍ଷା ଦେଇ ଉତ୍ସାହ ଦେବାକୁ ଓ ବିପକ୍ଷବାଦୀମାନଙ୍କୁ ଅନୁଯୋଗ କରିବାକୁ ସକ୍ଷମ ହୁଅନ୍ତି, ଏଥି ନିମନ୍ତେ ପ୍ରାପ୍ତ ଶିକ୍ଷାନୁଯାୟୀ ବିଶ୍ୱାସଯୋଗ୍ୟ ବାକ୍ୟକୁ ଦୃଢ ଭାବରେ ଧରନ୍ତୁ ।
\s5
\v 10 କାରଣ ଅନେକେ ଅବାଧ୍ୟ ଲୋକ, ଅସାର ବାକ୍ୟବାଦୀ ଓ ପ୍ରବଞ୍ଚକ ଅଛନ୍ତି, ବିଶେଷରେ ସୁନ୍ନତ ପ୍ରାପ୍ତ ଲୋକମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଅଛନ୍ତି;
\v 11 ସେମାନଙ୍କର ମୁଖ ବନ୍ଦ କରିବାର ଆବଶ୍ୟକ। ସେମାନେ କୁତ୍ସିତ ଧନଲାଭ ନିମନ୍ତେ ଅନୁପଯୁକ୍ତ ଶିକ୍ଷା ଦେଇ ଗୋଟିଏ ଗୋଟିଏ ପରିବାରକୁ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ରୂପେ ପଥଭ୍ରଷ୍ଟ କରନ୍ତି ।
\s5
\v 12 ସେମାନଙ୍କର ଜଣେ ସ୍ୱଜାତୀୟ ଭାବବାଦୀ କହିଅଛନ୍ତି, କ୍ରୀତୀବାସୀମାନେ ସର୍ବଦା ମିଥ୍ୟାବାଦୀ, ହିଂସ୍ରକ ପଶୁ ତୁଲ୍ୟ ଓ ଅଳସୁଆ ପେଟୁକ ଅଟନ୍ତି ।
\v 13 ଏହି ଉକ୍ତିଟି ସତ୍ୟ । ଏଣୁ ସେମାନେ ଯେପରି ଯିହୁଦୀୟ କଳ୍ପିତ ଗଳ୍ପ ପୁଣି, ସତ୍ୟରୁ ବିମୁଖ ହୋଇଥିବା ଲୋକମାନଙ୍କ ବାକ୍ୟ ପ୍ରତି ମନୋଯୋଗୀ ନ ହୋଇ ବିଶ୍ୱାସରେ ସବଳ ହୁଅନ୍ତି,
\s5
\v 14 ଏଥିପାଇଁ ସେମାନଙ୍କୁ ଦୃଢ ରୂପେ ଅନୁଯୋଗ କର ।
\s5
\v 15 ଶୁଚି ଲୋକମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ସମସ୍ତ ହିଁ ଶୁଚି; କିନ୍ତୁ କଳୁଷିତ ଓ ଅବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ କୌଣସି ବିଷୟ ଶୁଚି ନୁହେଁ । ବରଂ ସେମାନଙ୍କ ମନ ଓ ବିବେକ ଉଭୟ ହିଁ କଳୁଷିତ ।
\v 16 ସେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଜାଣନ୍ତି ବୋଲି ସ୍ୱୀକାର କରନ୍ତି; ସେମାନେ ଘୃଣ୍ୟ ଓ ଅବାଧ୍ୟ ପୁଣି, ସମସ୍ତ ସତ୍କର୍ମର ଅଯୋଗ୍ୟ ।
\s5
\c 2
\v 1 କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭେ ହିତଜନକ ଶିକ୍ଷାର ଉପଯୁକ୍ତ କଥା କୁହ ।
\v 2 ବୃଦ୍ଧ ପୁରୁଷମାନଙ୍କୁ ମିତଭୋଗୀ, ଗମ୍ଭୀର, ସୁବୁଦ୍ଧି ପୁଣି, ବିଶ୍ୱାସ, ପ୍ରେମ ଓ ସହିଷ୍ଣୁତାରେ ସବଳ ହେବାକୁ,
\s5
\v 3 ପୁଣି, ବୃଦ୍ଧ ସ୍ତ୍ରୀମାନଙ୍କୁ ସେହିପରି ପରନିନ୍ଦୁକା ଓ ମଦ୍ୟପାନରେ ଆସକ୍ତା ନ ହୋଇ ଶୁଦ୍ଧାଚାରିଣୀ ହେବାକୁ ଓ ସୁଶିକ୍ଷା ଦେବାକୁ ଅନୁରୋଧ କର;
\v 4 ଯାହାଦ୍ୱାରା ସେମାନେ ଯୁବା ସ୍ତ୍ରୀମାନଙ୍କୁ ଶିକ୍ଷା ଦିଅନ୍ତୁ ଯେ, ଆପଣା ସ୍ୱାମୀ ଓ ସନ୍ତାନମାନଙ୍କୁ ପ୍ରେମ କରନ୍ତୁ;
\v 5 ଏବଂ ସେମାନେ ପତିବ୍ରତା, ସୁଗୃହିଣୀ, ସୁଶୀଳା, ଓ ଆପଣା ଆପଣା ସ୍ୱାମୀମାନଙ୍କର ବଶୀଭୂତା ହୁଅନ୍ତୁ , ଯେପରି ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବାକ୍ୟ ଯେପରି ନିନ୍ଦିତ ନ ହୁଏ ।
\s5
\v 6 ସେହିପରି ଯୁବକମାନଙ୍କୁ ସର୍ବ ବିଷୟରେ ସୁବୁଦ୍ଧି ହେବା ପାଇଁ ଉତ୍ସାହ ଦିଅ;
\v 7 ତୁମ୍ଭେ ନିଜେ ଆପଣା ଆଚରଣରେ ସତ୍କର୍ମର ଆଦର୍ଶ ଦେଖାଅ, ଶିକ୍ଷାରେ ନିଷ୍କପଟ ଓ ଗଭୀର ଭାବ ଏବଂ ହିତଜନକ ଅଖଣ୍ଡନୀୟ ବାକ୍ୟ ପ୍ରକାଶ କର,
\v 8 ଯେପରି ବିପକ୍ଷ ଲୋକ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ବିଷୟରେ କୌଣସି ମନ୍ଦ କଥା କହି ନ ପାରି ଲଜ୍ଜିତ ହେବ ।
\s5
\v 9 ଦାସମାନଙ୍କୁ ଶିକ୍ଷା ଦିଅ ଯେ, ସେମାନେ ଆପଣା ଆପଣା କର୍ତ୍ତାମାନଙ୍କର ବଶୀଭୂତ ହୋଇ ରୁହନ୍ତୁ, ସମସ୍ତ ବିଷୟରେ ସେମାନଙ୍କର ସନ୍ତୋଷଭାଜନ ହୁଅନ୍ତୁ,
\v 10 ପ୍ରତିବାଦ ନ କରନ୍ତୁ, କିଛି ହିଁ ଚୋରି ନ କରି ବରଂ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ବିଶ୍ୱସ୍ତତା ପ୍ରକାଶ କରନ୍ତୁ, ଯେପରି ସେମାନେ ସବୁ ବିଷୟରେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ତ୍ରାଣକର୍ତ୍ତା ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଶିକ୍ଷାର ଅଳଙ୍କାର ସ୍ୱରୂପ ହୁଅନ୍ତି ।
\s5
\v 11 କାରଣ ସମସ୍ତ ମାନବର ପରିତ୍ରାଣ ନିମନ୍ତେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଅନୁଗ୍ରହ ପ୍ରକାଶିତ ହୋଇଅଛି,
\v 12 ପୁଣି, ଆମ୍ଭେମାନେ ଯେପରି ଅଧର୍ମ ଓ ସାଂସାରିକ ଅଭିଳାଷ ପରିତ୍ୟାଗ କରି ଏହି ବର୍ତ୍ତମାନ ଯୁଗରେ ସୁବୁଦ୍ଧି, ଧାର୍ମିକ ଓ ଭକ୍ତ ଭାବରେ ଜୀବନ ଯାପନ କରୁ,
\v 13 ଆଉ ସେହି ଆନନ୍ଦଦାୟକ ଭରସା ପୁଣି, ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ମହାନ ଈଶ୍ୱର ଓ ତ୍ରାଣକର୍ତ୍ତା ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯୀଶୁଙ୍କ ଗୌରବର ପ୍ରକାଶ ଅପେକ୍ଷାରେ ରହୁ, ଏଥି ନିମନ୍ତେ ଶିକ୍ଷା ଦେଉଅଛି ।
\s5
\v 14 ସେହି ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯୀଶୁ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସମସ୍ତ ଅଧର୍ମରୁ ମୁକ୍ତ କରିବାକୁ ଓ ଆପଣା ନିମନ୍ତେ ସତ୍କର୍ମରେ ଉଦ୍‌ଯୋଗୀ ନିଜସ୍ୱ ଲୋକ ସ୍ୱରୂପେ ଶୁଦ୍ଧ କରିବାକୁ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଆପଣାକୁ ଦେଲେ ।
\s5
\v 15 ଏହି ସମସ୍ତ କଥା କହି ପୂର୍ଣ୍ଣ କ୍ଷମତା ସହ ଉତ୍ସାହ ଦିଅ ଓ ଅନୁଯୋଗ କର । କେହି ତୁମ୍ଭକୁ ତୁଚ୍ଛ ନ କରୁ ।
\s5
\c 3
\v 1 କର୍ତ୍ତୃପକ୍ଷ ଓ କ୍ଷମତା ପ୍ରାପ୍ତ ବ୍ୟକ୍ତିମାନଙ୍କର ବଶୀଭୂତ ଓ ବାଧ୍ୟ ହେବାକୁ ପୁଣି, ସମସ୍ତ ପ୍ରକାର ସତ୍କର୍ମ କରିବା ନିମନ୍ତେ ପ୍ରସ୍ତୁତ ହେବାକୁ,
\v 2 କାହାରି ନିନ୍ଦା ନ କରିବାକୁ, କାହାରି ବିରୋଧୀ ନ ହେବାକୁ, ମୃଦୁଶୀଳ ହେବାକୁ ପୁଣି, ସମସ୍ତ ଲୋକଙ୍କ ପ୍ରତି ସର୍ବପ୍ରକାରେ କୋମଳ ଭାବ ଦେଖଇବାକୁ ସେମାନଙ୍କୁ ସ୍ମରଣ କରାଅ ।
\s5
\v 3 କାରଣ ପୂର୍ବେ ଆମ୍ଭେମାନେ ମଧ୍ୟ ନିର୍ବୋଧ, ଅବାଧ୍ୟ, ଭ୍ରାନ୍ତ ପୁଣି, ନାନା ପ୍ରକାର କୁଅଭିଳାଷ ଓ ସୁଖଭୋଗର ଦାସ ଥିଲୁ, ହିଂସା ଓ ଈର୍ଷାରେ କାଳକ୍ଷେପଣ କରୁଥିଲୁ, ଆଉ ଘୃଣାର ପାତ୍ର ହୋଇ ପରସ୍ପରକୁ ଘୃଣା କରୁଥିଲୁ ।
\s5
\v 4 କିନ୍ତୁ ଯେତେବେଳେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ତ୍ରାଣକର୍ତ୍ତା ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଦୟା ଓ ମାନବଜାତି ପ୍ରତି ତାହାଙ୍କ ପ୍ରେମ ପ୍ରକାଶିତ ହେଲା,
\v 5 ସେ ଅନ୍ତରକୁ ଧୌତ କରିବା ଦ୍ୱାରା, ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଗୋଟିଏ ନୂତନ ଜନ୍ମ ଦେଇ, ଏବଂ ପବିତ୍ରଆତ୍ମାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ନୂଆଭାବେ ତିଆରି କରି ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଉଦ୍ଧାର କଲେ I ସେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଉତ୍ତମ କର୍ମଗୁଡିକର କାରଣରୁ ସେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଉଦ୍ଧାର କଲେ ନାହିଁ, କିନ୍ତୁ ସେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଉଦ୍ଧାର କଲେ କାରଣ ସେ ଦୟାମୟ ଅଟନ୍ତି I
\s5
\v 6 ଯେତେବେଳେ ମସୀହ ଯୀଶୁ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଉଦ୍ଧାର କଲେ ପରମେଶ୍ୱର ଉଦାରଭାବେ ତାଙ୍କ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପ୍ରଦାନ କଲେ I
\v 7 ଏହି ଦାନ ଦ୍ୱାରା, ପରମେଶ୍ୱର ଘୋଷଣା କଲେ ଯେ ସମସ୍ତ ବିଷୟ ତାଙ୍କ ଓ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ସଠିକ୍ ହେଲା I ଏବଂ ତା'ଠାରୁ ଅଧିକ ଯେ, ଆମ୍ଭେମାନେ ସମସ୍ତ ବିଷୟରେ ଅଂଶୀ ହେବା ଯେପରି ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁ ତାଙ୍କ ସହ ବିଶେଷତଃ ଅନନ୍ତ ଜୀବନ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଦେବେ I
\s5
\v 8 ଏ କଥା ବିଶ୍ୱାସଯୋଗ୍ୟ ଅଟେ I ମୁଁ ଚାହେଁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଏହି ବିଷୟଗୁଡିକ ସର୍ବଦା ଗୁରୁତ୍ତ୍ୱ ଦିଅ ଯେପରିକି ସେମାନେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କୁ ବିଶ୍ୱାସ କରିଅଛନ୍ତି ସେମାନେ ସେଇ ଉତ୍ତମ ଓ ସାହାଯ୍ୟକାରୀ କର୍ମଗୁଡିକରେ ଲଗୀ ରହିବେ I ଏହି ବିଷୟଗୁଡିକ ସମସ୍ତଙ୍କ ପାଇଁ ଉତ୍ତମ ଏବଂ ଲାଭଦାୟକ ଅଟେ I
\s5
\v 9 ଆଉ ଅର୍ଥହୀନ ତର୍କ, ବିବାଦ, ଯିହୁଦୀ ବଂଶାବଳୀଗୁଡିକ ବିଷୟରେ ଯୁକ୍ତିଗୁଡିକଠାରୁ ଦୂରରେ ରୂହ I ସେମାନେ ଜଣେ ଜଣେ ଆପଣମାନଙ୍କ ସମୟ ଓ ଶକ୍ତିର ଅପଚୟ କରନ୍ତି I
\v 10 ଆପଣ ସେମାନଙ୍କୁ ଥରେ ବା ଦୁଇ ଥର ସତର୍କବାଣୀ ଦେବା ପରେ ଯଦି ଲୋକେ ଏହି ବିଭକ୍ତିକରଣ କ୍ରିୟାଗୁଡିକରେ ନିଯୁକ୍ତ ହୋଇରହନ୍ତି, ତେବେ ସେମାନଙ୍କ ସହ ଅଧିକା କିଛି କରିବାର ନାହିଁ I
\v 11 କାରଣ ସେହିପରି ଲୋକେ ସତ୍ୟଠାରୁ ଦୂରରେ ରହିଛନ୍ତି; ସେମାନେ ପାପରେ ରହନ୍ତି ଏବଂ ନିଜକୁ ବିନାଶ କରନ୍ତି I
\s5
\v 12 ଯେତେବେଳେ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆର୍ତ୍ତେମା ନତୁବା ତୁଖିକଙ୍କୁ ପଠାଇଲି, ନୀକପଲ୍ଲୀର ସହରଠାରେ ମୋତେ ଦେଖା କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କର, କାରଣ ମୁଁ ସେଠାରେ ଶୀତକାଳ ସମୟ କ୍ଷେପଣ କରିବାକୁ ଚାହିଁଅଛି I
\v 13 ବ୍ୟବସ୍ଥା ଶାସ୍ତ୍ରଜ୍ଞ ଜିନା, ଓ ଆପଲ୍ଲଙ୍କୁ ସେମାନଙ୍କ ଯାତ୍ରାପଥରେ ପଠାଇବା ପାଇଁ ସେମାନେ ଯେଉଁ ସମସ୍ତ ବିଷୟ ଆବଶ୍ୟକ କରନ୍ତି ସେଥିପ୍ରତି ଯତ୍ନ କର I
\s5
\v 14 ସାହାଯ୍ୟ ଆବଶ୍ୟକ କରୁଥିବା ଲୋକମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ଉତ୍ତମ କାର୍ଯ୍ୟ କରିବାରେ ନିମଜ୍ଜିତ ରହିବା ପାଇଁ ଲୋକମାନେ ଶିକ୍ଷା କରୁଛନ୍ତି, ଏ ସମ୍ପର୍କରେ ନିଶ୍ଚିତ କର I
\s5
\v 15 ତୀତସ, ମୋ' ସହିତ ଥିବା ଲୋକ ସମସ୍ତେ ତୁମକୁ ନମସ୍କାର ଜଣାନ୍ତି ! ସହ ବିଶ୍ୱାସୀ ଭାବରେ ଆମକୁ ପ୍ରେମ କରୁଥିବା ଆମର ବନ୍ଧୁମାନଙ୍କୁ ନମସ୍କାର ଜଣାଇ ଦିଅ I ତୁମ୍ଭ ସମସ୍ତଙ୍କର ଅନୁଗ୍ରହ ବର୍ତ୍ତୁ I ଆଉ ଦୟାବହି ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ବନ୍ଧୁମାନେ ଯେଉଁମାନେ ସେଠାରେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପ୍ରେମ କରନ୍ତି ସହଯୋଗୀ ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କୁ କୃତଜ୍ଞତା ଜଣାଅ I ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସମସ୍ତଙ୍କର ଅନୁଗ୍ରହ ବର୍ତ୍ତୁ I

44
58-PHM.usfm Normal file
View File

@ -0,0 +1,44 @@
\id PHM
\ide UTF-8
\h ଫିଲୀମୋନଙ୍କ ନିକଟକୁ ପ୍ରେରିତ ପାଉଲଙ୍କର ପତ୍ର
\toc1 ଫିଲୀମୋନଙ୍କ ନିକଟକୁ ପ୍ରେରିତ ପାଉଲଙ୍କର ପତ୍ର
\toc2 ଫିଲୀମୋନଙ୍କ ନିକଟକୁ ପ୍ରେରିତ ପାଉଲଙ୍କର ପତ୍ର
\toc3 phm
\mt1 ଫିଲୀମୋନଙ୍କ ନିକଟକୁ ପ୍ରେରିତ ପାଉଲଙ୍କର ପତ୍ର
\s5
\c 1
\p
\v 1 ମୁଁ ପାଉଲ, ଖ୍ରୀଷ୍ଟଯୀଶୁଙ୍କ ସେବା ପାଇଁ ଜଣେ ବନ୍ଦୀ I ତୀମଥି ମୋର ସହସେବକଙ୍କ ସହିତ ମୁଁ ଅଛି I ଆମ୍ଭର ପ୍ରିୟ ମିତ୍ର ଓ ସହ କର୍ମୀ ଫିଲୀମୋନଙ୍କ ନିକଟକୁ ଏହି ପତ୍ରଟି ମୁଁ ଲେଖୁଅଛି I
\v 2 ମୁଁ ଆପ୍ପିୟା ଆମର ସହ ବିଶ୍ୱାସୀ ଏବଂ ଆର୍ଖିପ୍‌ପ, ଯେକି ଆମ୍ଭର ସାଥି ଜଣେ ସୈନିକ ସଦୃଶ କାର୍ଯ୍ୟ କରନ୍ତି I ଏବଂ ତୁମ୍ଭ ଘରେ ଏକତ୍ରୀତ ହେଉଥିବା ଉପାସନା ମଣ୍ଡଳୀକୁ ପତ୍ର ଲେଖୁଅଛି I
\v 3 ମୋର ଏହି ପ୍ରାର୍ଥନା ଯେ ଆମ୍ଭର ପିତା ପରମେଶ୍ୱର ଓ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟ ତୁମ୍ଭ ମାନଙ୍କୁ ଦୟା କରନ୍ତୁ ଏବଂ ଶାନ୍ତି ମଧ୍ୟ ପ୍ରଦାନ କରନ୍ତୁ I
\s5
\v 4 ମୁଁ ପ୍ରାର୍ଥନା କରିବା ବେଳେ ତୁମ୍ଭ ପାଇଁ ସର୍ବଦା ମୁଁ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଧନ୍ୟବାଦ ଦିଏ ।
\v 5 କାରଣ ମୁଁ ଶୁଣିଅଛି ଯେ କିପରି ତୁମ୍ଭେମାନେ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରିଅଛ I ମୁଁ ମଧ୍ୟ ଶୁଣିଅଛି କିପରି ତୁମ୍ଭେମାନେ ପରସ୍ପରକୁ ପ୍ରେମ କର ଏବଂ ସାହାଯ୍ୟ ମଧ୍ୟ କର I
\v 6 ଆମ୍ଭେମାନେ ଯେପରି ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରିଅଛୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ମଧ୍ୟ ସେପରି ବିଶ୍ୱାସ କରିଅଛ I ତେବେ ଆମ୍ଭେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ବିଷୟରେ ଯାହା ଜାଣିଛୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ମଧ୍ୟ ସେସବୁ ଜାଣ ଏହା ମୋର ପ୍ରାର୍ଥନା I
\v 7 ମୁଁ ବହୁତ ଆନନ୍ଦିତ ଏବଂ ଉତ୍ସାହିତ କାରଣ ମୋର ପ୍ରିୟ ବନ୍ଧୁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ପ୍ରେମ ଏବଂ ସାହାଯ୍ୟ କରନ୍ତି I
\s5
\v 8 ତେଣୁ ତୁମେ କିଛି କର ବୋଲି ମୁଁ ଇଚ୍ଛା କରେ I ମୁଁ ସମ୍ପୁର୍ଣ୍ଣ ବିଶ୍ୱାସ କରେ ଯେ ତୁମକୁ ଆଦେଶ ଦେବାର ଅଧିକାର ମୋ’ଠାରେ ଅଛି କାରଣ ମୁଁ ଜଣେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କର ପ୍ରେରିତ ଅଟେ I
\v 9 କିନ୍ତୁ ମୁଁ ଜାଣେ ଯେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ପ୍ରେମ କର, ମୁଁ ଆଉ ଆଦେଶ ଦେଉ ନାହିଁ ମାତ୍ର ଅନୁରୋଧ କରୁଅଛି I ମୁଁ ପାଉଲ, ବୁଢ଼ା ହୋଇ ଗଲିଣି ଓ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯୀଶୁଙ୍କ ପାଇଁ ବନ୍ଦୀ କାରଣ ମୁଁ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କର ସେବା କରେ ତେଣୁ ମୁଁ ଅନୁରୋଧ କରୁଅଛି I
\s5
\v 10 ମୁଁ ତୁମ୍ଭକୁ ଅନୁରୋଧ କରୁଛି ଅନୀସିମ ପାଇଁ କିଛି କର । ବର୍ତ୍ତମାନ ସେ ମୋର ସନ୍ତାନ ପରି କାରଣ ମୁଁ ବନ୍ଦୀ ଗୃହରେ ଥିଲାବେଳେ ମୁଁ ତାଙ୍କୁ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ବିଷୟରେ କହିଥିଲି I
\v 11 ଯଦିଓ ତାଙ୍କ ନାମର ଅର୍ଥ 'ଉପଯୋଗୀ' ତଥାପି ଅତୀତରେ ତୁମ୍ଭ ପାଇଁ ଅଦରକାରୀ ଥିଲା । କିନ୍ତୁ ଏବେ ସେ ମୋ' ପାଇଁ ଓ ତୁମ୍ଭ ଦୁହିଁଙ୍କ ପାଇଁ ବଡ଼ ଉପଯୋଗୀ ଅଟେ I
\v 12 ଯଦିଓ ଅନୀସିମ ମୋର ଅତି ପ୍ରିୟ ତଥାପି ମୁଁ ତାହାକୁ ତୁମ୍ଭ ପାଖକୁ ପଠାଇ ଦେଉଛି।
\v 13 ମୁଁ ବନ୍ଦୀ ଗୃହରେ ଥିବା ସମୟରେ ମୋତେ ସୁସମାଚାର ପାଇଁ ସାହାଯ୍ୟ କରିବ ବୋଲି ତାହାକୁ ମୋ ସହିତ ରଖିବାକୁ ଚାହୁଁଥିଲି । ମୁଁ ଚାହୁଁଥିଲି କି ଅନୀସିମ ମୋ’ ସହିତ ରହୁ ଯେପରି ସେ ମୋତେ ତୁମ ବଦଳରେ ସାହାଯ୍ୟ କରି ନ I
\s5
\v 14 କିନ୍ତୁ ତୁମକୁ ପ୍ରଥମେ ନ ପଚାରି ମୁଁ କିଛି କରିବା ପାଇଁ ଇଚ୍ଛା କଲି ନାହିଁ ଏବଂ ମୋ’ ସହିତ ତାଙ୍କୁ ଏଠାରେ ରଖିବାକୁ ତୁମେ ମୋତେ ଅନୁମତି ଦେଇ ନ ଥିଲ । ମୁଁ ନିଷ୍ପତ୍ତି ନେଲି ଯଦି ତୁମେ ଇଚ୍ଛା କର ତେବେ ତୁମେ ମୋତେ ସାହାଯ୍ୟ କର I
\v 15 ଅନୀସିମ କ୍ଷଣିକ ପାଇଁ ତୁମ୍ଭଠାରୁ ଅଲଗା ଥିଲା ଯଦ୍ଦ୍ୱାରା ତୁମେ ତାହାକୁ ସବୁଦିନ ପାଇଁ ପୁନଃ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇପାରିବ I
\v 16 କେବଳ ଦାସ ହେବା ପାଇଁ ନୁହେଁ, ବରଂ ଦାସଠାରୁ ବଳି ଏକ ପ୍ରିୟ ଭାଇ ଭଳି । ମୁଁ ତାହାକୁ ବହୁତ ଭଲ ପାଏ । ସେ ମୋର ଅତି ପ୍ରିୟ I କିନ୍ତୁ ତୁମେ ଆହୁରି ଅଧିକ ଭଲ ପାଇବ । ତୁମେ ତାହାକୁ ଜଣେ ମଣିଷ ଓ ପ୍ରଭୁଙ୍କଠାରେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟରେ ଜଣେ ଭାଇ ଭଳି ଭଲ ପାଇବ I
\s5
\v 17 ଯଦି ତୁମେ ବିଶ୍ୱାସ କର କି ଆମେ ଦୁହେଁ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ସେବା କରୁଅଛୁ ତେବେ ମୋତେ ଯେପରି ଗ୍ରହଣ କରିବ ସେପରି ଅନୀସିମକୁ ଗ୍ରହଣ କର ।
\v 18 ଯଦି ଅନୀସିମ ତୁମ୍ଭ ପ୍ରତି କିଛି ଭୁଲ କରିଛି ବା ତା'ର ତୁମକୁ କିଛି ଦେବାକୁ ଅଛି ତେବେ ତାହାର ଦାୟିତ୍ୱ ମୋତେ ନେବାକୁ ଦିଅ I
\v 19 ମୁଁ ପାଉଲ, ଏହି କଥା ମୋ ନିଜ ହାତରେ ଲେଖୁଛି । ଅନୀସିମର ଯଦି ତୁମ୍ଭକୁ କିଛି ଦେବାକୁ ଅଛି, ମୁଁ ତାହା ତୁମ୍ଭକୁ ଫେରାଇ ଦେବି । ମୁଁ କହି ପାରିବି ଯେ ଅନୀସିମ ତୁମ୍ଭଠାରେ ଯେତିକି ଋଣୀ ତୁମ୍ଭେ ମୋ’ଠାରେ ତା’ଠାରୁ ଅନେକ ମାତ୍ରାରେ ଋଣୀ I କାରଣ ମୁଁ ଯାହା କହି ଅଛି ତାହା ତୁମ ଜୀବନକୁ ରକ୍ଷା କରିଅଛି I
\v 20 ତେଣୁ ବାସ୍ତବରେ ହେ ମୋର ଭାଇ ! ପ୍ରଭୁଙ୍କଠାରେ ମୋତେ ଆନନ୍ଦ କରିବା ପାଇଁ ଦିଅ I ଆମ୍ଭେମାନେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ସହିତ ସଂଯୁକ୍ତ ହୋଇଥିବାରୁ ମୋର ହୃଦୟ ଆନନ୍ଦ କରେ I
\s5
\v 21 ମୁଁ ଏହି ପତ୍ର ତୁମ୍ଭକୁ ଲେଖିଅଛି କାରଣ ମୁଁ ଜାଣେ ମୁଁ ଯାହା କହିଛି ସେଗୁଡିକ ତୁମ୍ଭେ କରିବ । ଏହା ମଧ୍ୟ ମୁଁ ଜାଣେ ଯେ ମୁଁ ଯେତିକି କହିଅଛି, ତୁମ୍ଭେ ତା'ଠାରୁ ଅଧିକ କରିବ ।
\v 22 ମୋ’ ରହିବା ପାଇଁ ଗୋଟିଏ ବଖରା ମଧ୍ୟ ପ୍ରସ୍ତୁତ କର । ମୁଁ ଆଶା କରେ ଯେ ପରମେଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭ ପ୍ରାର୍ଥନା ଶୁଣିବେ ଓ ମୁଁ ତୁମ୍ଭ ପାଖକୁ ଯିବାକୁ ସମର୍ଥ ହୋଇ ପାରିବି ।
\s5
\v 23 ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯୀଶୁଙ୍କ ପାଇଁ ଏପାଫ୍ରା ହେଉଛନ୍ତି ମୋର ସହବନ୍ଦୀ । ସେ ତୁମ୍ଭକୁ ନମସ୍କାର ଜଣାଉଛନ୍ତି ।
\v 24 ମାର୍କ, ଆରିସ୍ତାର୍ଖ, ଦୀମା ଓ ଲୂକ ଏମାନେ ମୋର ସହକର୍ମୀ, ସେମାନେ ମଧ୍ୟ ତୁମ୍ଭକୁ ନମସ୍କାର ଜଣାଉଛନ୍ତି I
\v 25 ମୋର ପ୍ରାର୍ଥନା ଯେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଅନୁଗ୍ରହ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ପ୍ରତି ରହିଥାଉ ।

472
59-HEB.usfm Normal file
View File

@ -0,0 +1,472 @@
\id HEB
\ide UTF-8
\h ଏବ୍ରୀମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ପତ୍ର
\toc1 ଏବ୍ରୀମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ପତ୍ର
\toc2 ଏବ୍ରୀମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ପତ୍ର
\toc3 heb
\mt1 ଏବ୍ରୀମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ପତ୍ର
\s5
\c 1
\p
\v 1 ଈଶ୍ୱର ଅତୀତରେ ବିଭିନ୍ନ ସ୍ଥାନରେ ଓ ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରକାରେ ଭାବବାଦୀମାନଙ୍କ କହିବା ଓ ଲେଖିବା ଦ୍ୱାରା ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପିତୃପୁରୁଷମାନଙ୍କୁ କଥା କହିଲେ I
\v 2 ଏହି ଶେଷକାଳରେ ଈଶ୍ୱର ତାହାଙ୍କ ପୁତ୍ରଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କଥା କହିଅଛନ୍ତି I ଈଶ୍ୱର ତାହାଙ୍କୁ ସମସ୍ତ ବିଷୟର ଅଧିକାରୀ କରି ନିଯୁକ୍ତ କଲେ I ଈଶ୍ୱର ତାହାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ମଧ୍ୟ ସମସ୍ତ ବିଶ୍ୱ ସୃଷ୍ଟି କଲେ I
\v 3 ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପୁତ୍ର ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ମହିମାର ପ୍ରଭା ଓ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ତତ୍ତ୍ୱର ପ୍ରତିମୂର୍ତ୍ତି I ସେ ଆପଣା ଶକ୍ତିଯୁକ୍ତ ବାକ୍ୟ ଦ୍ୱାରା ସମସ୍ତ ବାସ୍ତବିକ ବିଷୟ ଧାରଣ କରନ୍ତି I ପୁଣି, ପାପ ମାର୍ଜନା କଲା ଉତ୍ତାରେ ଊର୍ଦ୍ଧ୍ୱସ୍ଥ ମହାମହିମଙ୍କ ଦକ୍ଷିଣ ପାର୍ଶ୍ୱରେ ଉପବେଶନ କରିଅଛନ୍ତି, ଯେଉଁଠାରୁ ସେ ତାହାଙ୍କ ସହିତ ରାଜ୍ୟ କରନ୍ତି I
\s5
\v 4 ଈଶ୍ୱର ଯେଉଁ ପରିମାଣରେ ଆପଣା ପୁତ୍ରଙ୍କୁ ଦୂତମାନଙ୍କ ଅପେକ୍ଷା ଅତ୍ୟଧିକ ଉତ୍କୃଷ୍ଟ ନାମର ଅଧିକାରୀ କରିଅଛନ୍ତି, ତାହାଠାରୁ ଅଧିକ ପରିମାଣରେ ସେ ସେମାନଙ୍କଠାରୁ ଅତ୍ୟଧିକ ଗୌରବ ଓ ଅଧିକାରଯୁକ୍ତ ହୋଇଅଛନ୍ତି I
\v 5 ଶାସ୍ତ୍ରରେ କେହି ମଧ୍ୟ ଉଲ୍ଲେଖ କରି ନାହାନ୍ତି ଯେ, ଈଶ୍ୱର ଦୂତମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କାହାକୁ କେବେ ଏହା କହିଅଛନ୍ତି ଯାହା ସେ ଆପଣା ପୁତ୍ରଙ୍କୁ କହିଅଛନ୍ତି: "ତୁମ୍ଭେ ଆମ୍ଭର ପୁତ୍ର! ଆଜି ଆମ୍ଭେ ଘୋଷଣା କରିଅଛୁ ଯେ ଆମ୍ଭେ ତୁମ୍ଭର ପିତା !" ଆଉ ସେ ଦୂତମାନଙ୍କ ବିଷୟରେ କଦାପି କହି ନାହାନ୍ତି ଯାହା ସେ ଶାସ୍ତ୍ରରେ ଆପଣା ପୁତ୍ର ବିଷୟରେ କହିଅଛନ୍ତି: "ଆମ୍ଭେ ତାହାଙ୍କର ପିତା ହେବା, ଆଉ ସେ ଆମ୍ଭର ପୁତ୍ର ହେବେ ?"
\s5
\v 6 ପୁଣି, ଯେଉଁ ସମୟରେ ଈଶ୍ୱର ଆପଣା ଗୌରବଯୁକ୍ତ ପୁତ୍ରଙ୍କୁ ପୁନର୍ବାର ଜଗତ ମଧ୍ୟରେ ପ୍ରବେଶ କରାଇବେ, ସେହି ସମୟକୁ ଲକ୍ଷ୍ୟ କରି ସେ କହନ୍ତି, "ମୋହର ସମସ୍ତ ଦୂତ ତାହାଙ୍କର ଉପାସନା କରନ୍ତୁ I"
\v 7 ଆଉ ଶାସ୍ତ୍ରରେ ଦୂତମାନଙ୍କ ବିଷୟରେ ଏହା ଲେଖାଯାଏ: "ସେ ଆପଣା ଦୂତମାନଙ୍କୁ ଆତ୍ମା ସ୍ୱରୂପ କରନ୍ତି, ପୁଣି, ଆପଣା ସେବକମାନଙ୍କୁ ଅଗ୍ନିଶିଖା ସ୍ୱରୂପ କରନ୍ତି I"
\s5
\v 8 କିନ୍ତୁ ଶାସ୍ତ୍ରରେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପୁତ୍ରଙ୍କ ବିଷୟରେ ଲେଖାଯାଇଅଛି, "ହେ ଈଶ୍ୱର, ତୁମ୍ଭର ସିଂହାସନ ଅନନ୍ତକାଳସ୍ଥାୟୀ, ପୁଣି, ନ୍ୟାୟର ଦଣ୍ଡ ତୁମ୍ଭର ରାଜ୍ୟର ଦଣ୍ଡ ଅଟେ I"
\v 9 "ତୁମ୍ଭେ ଧାର୍ମିକତାକୁ ପ୍ରେମ କରିଅଛ ଓ ଅଧାର୍ମିକତାକୁ ଘୃଣା କରିଅଛ I ତେଣୁ ଈଶ୍ୱର, ଯାହାଙ୍କୁ ତୁମ୍ଭେ ଉପାସନା କର, ତୁମ୍ଭର ସଙ୍ଗୀମାନଙ୍କ ଅପେକ୍ଷା ତୁମ୍ଭକୁ ଅଧିକ ଆନନ୍ଦରୂପ ତୈଳରେ ଅଭିଷେକ କରିଅଛନ୍ତି I"
\s5
\v 10 ଏହା ମଧ୍ୟ ଆମ୍ଭେମାନେ ଜାଣୁ ଯେ, ତାହାଙ୍କ ପୁତ୍ର ଦୂତମାନଙ୍କ ଅପେକ୍ଷା ଅଧିକ ଶ୍ରେଷ୍ଠ, କାରଣ ଶାସ୍ତ୍ରରେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପୁତ୍ରଙ୍କ ବିଷୟରେ ଏହା ଲେଖାଯାଏ, "ହେ ପ୍ରଭୁ, ତୁମ୍ଭେ ଆରମ୍ଭରୁ ହିଁ ପୃଥିବୀ ସୃଷ୍ଟି କରିଅଛ, ପୁଣି, ସମଗ୍ର ବିଶ୍ୱ, ଆକାଶମଣ୍ଡଳରେ ଥିବା ତାରାଗଣ ଓ ସମସ୍ତବିଷୟ ତୁମ୍ଭ ହସ୍ତକୃତ କର୍ମ I"
\v 11 "ସେହି ସବୁ ବିନଷ୍ଟ ହେବ, କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭେ ଚିରସ୍ଥାୟୀ I ଆଉ ସେହି ସବୁ ବସ୍ତ୍ର ପରି କ୍ଷୟ ପାଇଯିବ I"
\v 12 "ପୁଣି, ତୁମ୍ଭେ ଚାଦର ପରି, ହଁ ବସ୍ତ୍ର ପରି ସେହି ସବୁ ଗୁଡ଼ାଇବ, ଆଉ ସେହି ସବୁ ପରିବର୍ତ୍ତିତ ହେବ I କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭେ ସର୍ବଦା ସମାନ, ପୁଣି, ତୁମ୍ଭେ ସଦାକାଳ ନିମନ୍ତେ ରହିବା I"
\s5
\v 13 ଈଶ୍ୱର ଦୂତମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ କାହାକୁ କେବେ କହିନାହାନ୍ତି ଯାହା ସେ ଆପଣା ପୁତ୍ରଙ୍କୁ କହିଲେ: "ଆମ୍ଭେ ଯେପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ତୁମ୍ଭର ଶତ୍ରୁମାନଙ୍କୁ ତୁମ୍ଭର ପାଦପୀଠ କରି ନାହୁଁ, ସେପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଆମ୍ଭର ଦକ୍ଷିଣରେ ବସି ମୋ ସହିତ ଶାସନ କର !"
\v 14 ଦୂତମାନେ କେବଳ ଆତ୍ମା ଅଟନ୍ତି ଯେଉଁମାନଙ୍କୁ ଈଶ୍ୱର ପରିତ୍ରାଣର ଭାବି ଅଧିକାରୀ ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କର ସେବା ଓ ଯତ୍ନ କରିବାକୁ ପ୍ରେରଣ କରିଅଛନ୍ତି ଯେପରି ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ପ୍ରତିଜ୍ଞା କରିଅଛନ୍ତି I
\s5
\c 2
\p
\v 1 ଅତଏବ, ଯେହେତୁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପୁତ୍ରଙ୍କ ବିଷୟରେ ଯାହା ଆମ୍ଭେମାନେ ଶୁଣିଅଛୁ, ତାହା ସତ୍ୟ ଅଟେ, ସେହି ସତ୍ୟ ବାକ୍ୟ ପ୍ରତି ଅଧିକ ମନୋଯୋଗୀ ହେବା ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ଉଚିତ୍, ନୋହିଲେ ଆମ୍ଭେମାନେ ଏହା ବିଶ୍ୱାସ କରିବାରେ ଲକ୍ଷ୍ୟଭ୍ରଷ୍ଟ ହେବୁ I
\s5
\v 2 ଯେବେ ଇସ୍ରାଏଲୀୟମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ଦୂତମାନଙ୍କ ଦ୍ୱାରା କଥିତ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥା ଅଟଳ ହୋଇ ରହିଲା I ସେତେବେଳେ ଈଶ୍ୱର ପ୍ରତ୍ୟେକ ଆଜ୍ଞାଲଙ୍ଘନକାରୀ ଓ ଅବାଧ୍ୟତାକୁ ଯଥାର୍ଥ ଦଣ୍ଡ ଦେଲେ I
\v 3 ତେବେ ଏପରି ମହାପରିତ୍ରାଣ ଅବହେଳା କଲେ ଆମ୍ଭେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଠାରୁ ରକ୍ଷା ପାଇବା ନାହିଁ; ସେ ନିଶ୍ଚିତ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ନ୍ୟାୟ କରିବେ I ତାହା ତ ପ୍ରଥମରେ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁଙ୍କ ଦ୍ୱାରା କଥିତ ହୋଇ ଶ୍ରବଣ କରିଥିବା ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ପ୍ରମାଣସିଦ୍ଧ ହେଲା I
\v 4 ସେହି ସମାଚାର ସମ୍ବନ୍ଧରେ ଈଶ୍ୱର ମଧ୍ୟ ଆପଣା ଇଚ୍ଛାନୁସାରେ ନାନା ଚିହ୍ନ ଓ ଅଦ୍ଭୁତ କର୍ମ ପୁଣି, ବିବିଧ ଶକ୍ତିର କାର୍ଯ୍ୟ ଯାହା ପ୍ରମାଣ ଦିଏ ଯେ ଏହି ସମସ୍ତ ସତ୍ୟ ଅଟେ, ତାହା ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କୁ ଦେଇ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ପ୍ରମାଣସିଦ୍ଧ କରିଅଛନ୍ତି I ଓ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ମଧ୍ୟ ଆପଣା ଇଚ୍ଛାନୁସାରେ ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କୁ ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ଦାନ ଦେଇଅଛନ୍ତି I
\s5
\v 5 କାରଣ ଯେଉଁ ଭାବି ଜଗତର କଥା ଆମ୍ଭେମାନେ କହୁଅଛୁ, ତାହା ଈଶ୍ୱର ଦୂତମାନଙ୍କ ଅଧୀନ କରି ନାହାନ୍ତି, ବରଂ ସେ ତାହା ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଅଧୀନ କରିଅଛନ୍ତି I
\v 6 କିନ୍ତୁ ଜଣେ ଶାସ୍ତ୍ରର କୌଣସି ସ୍ଥାନରେ ଏହି କଥା କହି ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ସାକ୍ଷ୍ୟ ଦେଇଅଛନ୍ତି, "ମନୁଷ୍ୟ କିଏ, ଯେ ତୁମ୍ଭେ ତାହାକୁ ସ୍ମରଣ କରିଥାଅ ! ମନୁଷ୍ୟ-ସନ୍ତାନ କିଏ, ଯେ ତୁମ୍ଭେ ତାହାର ଯତ୍ନ ନେଇଥାଅ !
\s5
\v 7 ତୁମ୍ଭେ ଦୂତମାନଙ୍କଠାରୁ ମନୁଷ୍ୟକୁ ଅଳ୍ପ ନ୍ୟୂନ କରିଅଛ, ତୁମ୍ଭେ ତାହାକୁ ଗୌରବ ଓ ସମ୍ଭ୍ରମରୂପ ମୁକୁଟରେ ଭୂଷିତ କରିଅଛ, ଯେପରି ଲୋକେ ରାଜାଙ୍କୁ ଗୌରବ ଦିଅନ୍ତି I
\v 8 ତୁମ୍ଭେ ସମସ୍ତ ବିଷୟ ତାହାର ଅଧୀନ କରି ରଖିଅଛ I" ଈଶ୍ୱର ସ୍ଥିର କରିଅଛନ୍ତି ଯେ ମନୁଷ୍ୟ ସମସ୍ତ ବିଷୟକୁ ବଶୀଭୂତ କରିବ I ଏହାର ଅର୍ଥ ସେ କୌଣସି ବିଷୟକୁ ତାହାର ବଶୀଭୂତ ନ କରି ଛାଡ଼ି ନାହାନ୍ତି I କିନ୍ତୁ ଆମ୍ଭେମାନେ ଏପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସମସ୍ତ ବିଷୟ ମନୁଷ୍ୟର ବଶୀଭୂତ ହୋଇଥିବାର ଦେଖୁ ନାହୁଁ I
\s5
\v 9 ଯଦ୍ୟପି ଆମ୍ଭେମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କ ବିଷୟରେ ଜାଣୁ ନାହୁଁ, ଯିଏ ଏହି ଜୀବନରେ ଦୂତମାନଙ୍କ ଅପେକ୍ଷା ଅଳ୍ପ ସମୟ ନ୍ୟୂନୀକୃତ ହୋଇଥିଲେ I ତାହାଙ୍କ ମୃତ୍ୟୁର ଦୁଃଖଭୋଗ ହେତୁ ଗୌରବ ଓ ସମ୍ଭ୍ରମରୂପ ମୁକୁଟ ପରିଧାନ କରିଥିବାର ଦେଖୁଅଛୁ, ଯେପରି ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଅନୁଗ୍ରହରେ ପ୍ରତ୍ୟେକ ମନୁଷ୍ୟ ନିମନ୍ତେ ସେ ମୃତ୍ୟୁ ଆସ୍ୱାଦନ କରନ୍ତି I
\v 10 କାରଣ ଯାହାଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଓ ଯାହାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ସମସ୍ତ ସୃଷ୍ଟ, ଅନେକ ସନ୍ତାନଙ୍କୁ ଗୌରବରେ ପ୍ରବେଶ କରାଇବାରେ ସେମାନଙ୍କ ପରିତ୍ରାଣର କର୍ତ୍ତା ଯୀଶୁଙ୍କ ଦୁଃଖଭୋଗ ଦ୍ୱାରା ସିଦ୍ଧ କରିବା ଈଶ୍ୱରଙ୍କର ଉପଯୁକ୍ତ ଥିଲା I
\s5
\v 11 ଯୀଶୁ ଯେ ଆପଣା ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ପୃଥକ୍ କରନ୍ତି, ଓ ସେମାନଙ୍କୁ ଈଶ୍ୱର ତାହାଙ୍କ ନିକଟରେ ପବିତ୍ର ଘୋଷଣା କରନ୍ତି, ସେମାନେ ଏକ ପିତା ଅର୍ଥାତ୍ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସନ୍ତାନ I ସେଥିନିମନ୍ତେ ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ ଭାଇ ଓ ଭଉଣୀ ବୋଲି କହିବାକୁ ଲଜ୍ଜିତ ନୁହନ୍ତି I
\v 12 ଗୀତକାର କହନ୍ତି, ଯେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ କହିଲେ, ମୁଁ ଆପଣା ଭ୍ରାତୃଗଣଙ୍କ ନିକଟରେ ତୁମ୍ଭ ନାମ ଘୋଷଣା କରିବି ଯେ ତୁମ୍ଭେ କେତେ ଉତ୍ତମ I ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କ ସମାଜ ମଧ୍ୟରେ ତୁମ୍ଭର ପ୍ରଶଂସା ଗାନ କରିବି I
\s5
\v 13 ପୁନଶ୍ଚ ଜଣେ ଭାବବାଦୀ ଶାସ୍ତ୍ରର ଏକ ଅଂଶରେ ଲେଖନ୍ତି ଯାହା ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବିଷୟରେ କହିଲେ: "ମୁଁ ତାହାଙ୍କଠାରେ ମୋହର ବିଶ୍ୱାସ ରଖିବି I" ପୂନର୍ବାର ଶାସ୍ତ୍ରର ଅନ୍ୟ ଏକ ଅଂଶରେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଆପଣା ସନ୍ତାନମାନଙ୍କ ବିଷୟରେ କହନ୍ତି, "ଏହି ଦେଖ, ମୁଁ ଓ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ଦିଆଯାଇଥିବା ମୋହର ସନ୍ତାନମାନେ I"
\v 14 ଅତଏବ, ଈଶ୍ୱର ଯେଉଁ ସନ୍ତାନକୁ ଆହ୍ୱାନ କଲେ ସେମାନେ ଅର୍ଥାତ୍ ମନୁଷ୍ୟମାନେ ରକ୍ତମାଂସର ସହଭାଗୀ ହୋଇଥିବାରୁ ଯୀଶୁ ମଧ୍ୟ ନିଜେ ସେହିପରି ସେଥିର ସହଭାଗୀ ହେଲେ, ଯେପରି ମୃତ୍ୟୁ ଦ୍ୱାରା ଓ ମୃତ୍ୟୁକୁ ହରାଇ ମୃତ୍ୟୁର ଅଧିକାରୀକୁ, ଅର୍ଥାତ୍‍, ଶୟତାନକୁ ବିନାଶ କରି ପାରନ୍ତି I
\v 15 ପୁଣି, ମୃତ୍ୟୁର ଭୟରେ ଯେଉଁମାନେ ଯାବଜୀବନ ଦାସତ୍ତ୍ୱର ବନ୍ଧନରେ ଥିଲେ, ସେମାନଙ୍କୁ ଯୀଶୁ ଉଦ୍ଧାର କରନ୍ତି I
\s5
\v 16 କାରଣ ପ୍ରକୃତରେ ଯୀଶୁ ତ ଦୂତମାନଙ୍କ ଯତ୍ନ ନ ନେଇ ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ବିଶ୍ୱାସ କରୁଥିବା ଅବ୍ରହାମଙ୍କ ସନ୍ତାନ ଯେ ଆମ୍ଭେମାନେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଯତ୍ନ ନିଅନ୍ତି I
\v 17 ଅତଏବ, ଈଶ୍ୱର ଯୀଶୁଙ୍କୁ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ସଦୃଶ ଅର୍ଥାତ୍ ସମସ୍ତ ବିଷୟରେ ଆପଣା ଭ୍ରାତାମାନଙ୍କ ସଦୃଶ କଲେ, ଯେପରି ସେ ଲୋକମାନଙ୍କ ପାପର ପ୍ରାୟଶ୍ଚିତ୍ତ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସେବା ସମ୍ବନ୍ଧରେ ଜଣେ ଦୟାଳୁ ଓ ବିଶ୍ୱସ୍ତ ମହାଯାଜକ ହୁଅନ୍ତି I
\v 18 କାରଣ ଯୀଶୁ ନିଜେ ପରୀକ୍ଷିତ ହୋଇ ଦୁଃଖଭୋଗ କରିଥିବାରୁ ପରୀକ୍ଷିତ ହେଉଥିବା ଲୋକମାନଙ୍କ ଉପକାର କରିବା ନିମନ୍ତେ ସକ୍ଷମ ଅଟନ୍ତି I
\s5
\c 3
\p
\v 1 ଅତଏବ, ହେ ସ୍ୱର୍ଗୀୟ ଆହ୍ୱାନର ସହଭାଗୀ ବିଶ୍ୱାସୀଗଣ, ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ବିଶ୍ୱାସ ମତାନୁସାରେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପ୍ରେରିତ ଓ ମହାଯାଜକ ଯୀଶୁଙ୍କ ବିଷୟ ବିବେଚନା କର I
\v 2 ମୋଶା ଯେପରି ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଗୃହରେ ବିଶ୍ୱସ୍ତ ଥିଲେ, ଯୀଶୁ ସେହିପରି ଆପଣା ନିଯୋଗକର୍ତ୍ତାଙ୍କ ପ୍ରତି ବିଶ୍ୱସ୍ତ ଥିଲେ I
\v 3 ଯେପରି ଗୃହ ଅପେକ୍ଷା ଗୃହର ସ୍ଥାପନକର୍ତ୍ତା ଅଧିକ ସମାଦର ପ୍ରାପ୍ତ ହୁଅନ୍ତି I ସେହିପରି ଈଶ୍ୱର ଯୀଶୁଙ୍କୁ ମୋଶାଙ୍କ ଅପେକ୍ଷା ଅଧିକ ଗୌରବର ଯୋଗ୍ୟ ବୋଲି ଗଣିତ କରିଅଛନ୍ତି I
\v 4 ଯେଣୁ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଗୃହ କୌଣସି ନା କୌଣସି ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ନିର୍ମିତ ହୋଇଥାଏ, କିନ୍ତୁ ସମସ୍ତ ବିଷୟର ଯେ ନିର୍ମାଣକର୍ତ୍ତା, ସେ ଈଶ୍ୱର I
\s5
\v 5 ପରବର୍ତ୍ତୀ ସମୟରେ ଯୀଶୁଙ୍କ ବକ୍ତବ୍ୟ ବିଷୟ ସମ୍ବନ୍ଧରେ ସାକ୍ଷ୍ୟ ଦେବା ନିମନ୍ତେ ମୋଶା ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଗୃହର ଲୋକ ମଧ୍ୟରେ ସେବକ ସ୍ୱରୂପେ ପ୍ରକୃତରେ ବିଶ୍ୱସ୍ତ ଥିଲେ I
\v 6 କିନ୍ତୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଗୃହ ଉପରେ ପୁତ୍ର ସ୍ୱରୂପେ ବିଶ୍ୱସ୍ତ ଅଟନ୍ତି; ଯଦି ଆମ୍ଭେମାନେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ସାହସ ପୁଣି, ଦର୍ପର କାରଣ ଯେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଭରସା, ତାହା ଦୃଢ଼ ଭାବରେ ଶେଷ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଧରି ରଖୁ, ତାହାହେଲେ ଆମ୍ଭେମାନେ ତ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଗୃହର ଲୋକ I
\s5
\v 7 ଅତଏବ ଇସ୍ରାଏଲୀୟମାନଙ୍କୁ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଗୀତକାର ଶାସ୍ତ୍ରରେ ଯେପରି କହନ୍ତି, "ଆଜି ଯଦି ତୁମ୍ଭେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବାଣୀ ଶୁଣ,
\v 8 ତାହାଙ୍କ ଆଜ୍ଞାକାରୀ ହେବା ନିମନ୍ତେ ଅବହେଳା କର ନାହିଁ, ଓ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଅଭିଳାଷ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବାଣୀ ଠାରୁ ଅଧିକ ଗୁରୁତ୍ତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ନ ହେଉ, ଯଦି ତୁମ୍ଭେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଅବଜ୍ଞା କର ତେବେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ସେହିପରି ହେବ ଯେପରି ବହୁପୂର୍ବେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପିତୃପୁରୁଷମାନେ ପ୍ରାନ୍ତରରେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଅବଜ୍ଞା କରି ତାହାଙ୍କଠାରୁ ବିମୁଖ ହୋଇଥିଲେ I
\s5
\v 9 ସେହି ପ୍ରାନ୍ତରରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପିତୃପୁରୁଷମାନେ ଆମ୍ଭେ ସେମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ଧୈର୍ଯ୍ୟଶୀଳ କି ନୁହେଁ ଏବିଷୟରେ ଆମ୍ଭକୁ ପରୀକ୍ଷା କରି ଆମ୍ଭର ଅନୁସନ୍ଧାନ କଲେ, ଯଦ୍ୟପି ଚାଳିଶ ବର୍ଷ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଆମ୍ଭର ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ କାର୍ଯ୍ୟ ସବୁ ଦେଖିଲେ I
\v 10 ତେଣୁ ଆମ୍ଭେ ଏହି ବଂଶ ପ୍ରତି ବିରକ୍ତ ହୋଇ କହିଲୁ, ସେମାନେ କଦାପି ମୋ' ପ୍ରତି ବିଶ୍ୱସ୍ତ ହୋଇ ନାହାନ୍ତି, ଓ ମୁଁ କିପରି ସେମାନଙ୍କ ଜୀବନକୁ ଚାଳନା କରିବାକୁ ଚାହେଁ ତାହା ସେମାନେ ଜାଣନ୍ତି ନାହିଁ I "
\v 11 ଏଣୁ ଆମ୍ଭେ ଆପଣା କ୍ରୋଧରେ ଶପଥ କଲୁ, "ସେମାନେ କିଣାନ ଦେଶରେ ପ୍ରବେଶ କରିବେ ନାହିଁ ଯେଉଁଠାରେ ଆମ୍ଭେ ସେମାନଙ୍କୁ ବିଶ୍ରାମ ଦେଇଥା'ନ୍ତୁ I"
\s5
\v 12 ହେ ବିଶ୍ୱାସୀ ଭାଇମାନେ, ସାବଧାନ, ଯେପରି ଜୀବନ୍ତ ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରୁ ବିମୁଖକାରୀ ଦୁଷ୍ଟ, ଅବିଶ୍ୱାସୀ ହୃଦୟ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର କାହାରିଠାରେ ନ ଥାଏ I
\v 13 କିନ୍ତୁ କାଳେ ପାପର ପ୍ରବଞ୍ଚନା ଦ୍ୱାରା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କେହି କଠିନମନା ହୁଏ, ଏଥି ନିମନ୍ତେ ଆଜି ସୁଯୋଗ ଥାଉ ଥାଉ ପ୍ରତିଦିନ ପରସ୍ପରକୁ ଉତ୍ସାହ ଦିଅ I
\s5
\v 14 କାରଣ ଆରମ୍ଭରେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ଯେଉଁ ବିଶ୍ୱାସ ଥିଲା, ତା’ହା ଯଦି ଶେଷ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଦୃଢ଼ରୂପେ ଧରି ରଖୁ, ତାହାହେଲେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ସହଭାଗୀ ହୋଇ ରହିବୁ I
\v 15 ଗୀତକାର ଶାସ୍ତ୍ରରେ ଲେଖନ୍ତି ଯାହା ଈଶ୍ୱର କହିଲେ, "ଆଜି ଯଦି ତୁମ୍ଭେମାନେ ତାହାଙ୍କ ବାଣୀ ଶୁଣ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଆପଣା ଆପଣା ହୃଦୟ କଠିନତାରେ ମୋହର ଅବଜ୍ଞାକାରୀ ହୁଅ ନାହିଁ, ଯେପରି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପିତୃପୁରୁଷମାନେ ପ୍ରାନ୍ତରରେ ମୋ' ବିରୁଦ୍ଧରେ ବିଦ୍ରୋହ କଲେ I
\s5
\v 16 ସ୍ମରଣ କର କେଉଁମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ବିଦ୍ରୋହ କଲେ, ଯଦ୍ୟପି ସେମାନେ ତାହାଙ୍କର କଥା ଶୁଣିଥିଲେ I ସେମାନେ ସମସ୍ତେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଲୋକମାନେ ଯେଉଁମାନଙ୍କୁ ମୋଶା ମିସର ଦେଶରୁ ବାହାର କରି ଆଣିଲେ I
\v 17 ଆଉ ସ୍ମରଣ କର, କେଉଁମାନଙ୍କ ଉପରେ ଚାଳିଶ ବର୍ଷ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଈଶ୍ୱର ବିରକ୍ତ ହୋଇଥିଲେ I ସେମାନେ ସମସ୍ତେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଲୋକମାନେ ଯେଉଁମାନେ ପାପ କରିଥିଲେ, ଆଉ ସେମାନଙ୍କ ଶବ ପ୍ରାନ୍ତରରେ ପଡ଼ି ରହିଥିଲ I
\v 18 ଯେଉଁମାନେ ଅବାଧ୍ୟ ହୋଇଥିଲେ, ସେମାନଙ୍କ ବିନା ଆଉ କେଉଁମାନଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ସେ ଶପଥ କରିଥିଲେ ଯେ, "ସେମାନେ ସେହି ଦେଶରେ ପ୍ରବେଶ କରିବେ ନାହିଁ ଯେଉଁଠାରେ ଆମ୍ଭେ ସେମାନଙ୍କୁ ବିଶ୍ରାମ ଦେଇଥା'ନ୍ତୁ I"
\v 19 ତେଣୁ, ଏହି ଉଦାହରଣରୁ ଆମ୍ଭେମାନେ ଦେଖୁ ଯେ, ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରେ ଅବିଶ୍ୱାସ ହେତୁ ସେମାନେ ସେହି ସ୍ଥାନରେ ପ୍ରବେଶ କରି ପାରିଲେ ନାହିଁ ଯେଉଁଠାରେ ଈଶ୍ୱର ସେମାନଙ୍କୁ ବିଶ୍ରାମ ଦେଇଥା'ନ୍ତେ I
\s5
\c 4
\p
\v 1 ଆମ୍ଭେମାନେ ସାବଧାନ ହେଉ, କାଳେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବିଶ୍ରାମରେ ପ୍ରବେଶ କରିବାର ପ୍ରତିଜ୍ଞା ଥିବା ସ୍ଥଳେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କେହି ସେଥିରୁ ବଞ୍ଚିତ ହେଲା ପରି ଦେଖାଯାଏ I
\v 2 ଯେପରି ଇସ୍ରାଏଲୀୟମାନେ କିଣାନରେ ବିଶ୍ରାମ କରିବେ ବୋଲି ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସେହି ପ୍ରତିଜ୍ଞା ସେମାନେ ଶୁଣିଲେ, ସେହିପରି ଯୀଶୁ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଯେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବିଶ୍ରାମ ଦେବେ ସେହି ସୁସମାଚାର ଆମ୍ଭେମାନେ ମଧ୍ୟ ଶୁଣିଅଛୁ I କିନ୍ତୁ ସେହି ସମାଚାର ଅନେକ ଇସ୍ରାଏଲୀୟଙ୍କୁ ସାହାଯ୍ୟ କଲା ନାହିଁ କାରଣ ସେମାନେ ଯିହୋଶୂୟ ଓ କାଲେବ ସଦୃଶ ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରେ ଭରସା କଲେ ନାହିଁ, ସେହିପରି ଆମ୍ଭେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଠାରେ ଭରସା ନ କଲେ ଯୀଶୁଙ୍କ ବିଷୟକ ସୁସମାଚାର ମଧ୍ୟ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସାହାଯ୍ୟ କରିବ ନାହିଁ I
\s5
\v 3 ଯେଣୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରିଅଛୁ ଯେ ଆମ୍ଭେମାନେ, କେବଳ ଆମ୍ଭେମାନେ ସେହି ବିଶ୍ରାମରେ ପ୍ରବେଶ କରିବା, ଯେପରି ଈଶ୍ୱର କହିଅଛନ୍ତି, "ଏଣୁ ଆମ୍ଭେ ଇସ୍ରାଏଲ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଆପଣା କ୍ରୋଧରେ ଶପଥ କଲୁ, ସେମାନେ ଆମ୍ଭର ବିଶ୍ରାମରେ ପ୍ରବେଶ କରିବେ ନାହିଁ I"
\v 4 କାରଣ ଛଅ ଦିନରେ ସେ ଜଗତ ସୃଷ୍ଟି କଲେ ଓ ସପ୍ତମ ଦିନ ସମ୍ବନ୍ଧରେ ସେ ଶାସ୍ତ୍ରରେ ଏହା କହିଅଛନ୍ତି, "ଈଶ୍ୱର ସପ୍ତମ ଦିନରେ ଆପଣାର ସମସ୍ତ କାର୍ଯ୍ୟରୁ ବିଶ୍ରାମ କଲେ I"
\v 5 ଆଉ ଏହି ସ୍ଥାନରେ ସେ ପୁନଶ୍ଚ ଇସ୍ରାଏଲୀୟମାନଙ୍କୁ କହିଅଛନ୍ତି ଯାହା ମୁଁ ପୂର୍ବେ କହିଥିଲି, "ସେମାନେ ଆମ୍ଭର ବିଶ୍ରାମରେ ପ୍ରବେଶ କରିବେ ନାହିଁ I"
\s5
\v 6 ଅତଏବ, କେତେକଙ୍କର ସେଥିରେ ପ୍ରବେଶ କରିବାର ବାକି ଅଛି, ପୁଣି, ଇସ୍ରାଏଲୀୟମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ସୁସମାଚାର ପୂର୍ବରେ ପ୍ରଚାରିତ ହୋଇଥିଲା ଯେ ସେମାନେ ବିଶ୍ରାମରେ ପ୍ରବେଶ କରିବେ---କିନ୍ତୁ ସେମାନେ ଅବାଧ୍ୟତା ହେତୁ ସେହି ବିଶ୍ରାମରେ ପ୍ରବେଶ କଲେ ନାହିଁ I
\v 7 ଆମ୍ଭେମାନେ ବିଶ୍ରାମସ୍ଥଳରେ ପ୍ରବେଶ କରିବାର ଅନ୍ୟ ଏକ ସମୟ ଈଶ୍ୱର ସ୍ଥିର କରିଛନ୍ତି I ସେହି ସମୟ ହେଉଛି ବର୍ତ୍ତମାନ I ଏହା ସତ୍ୟ ବୋଲି ଆମେ ଜାଣୁ, କାରଣ ବହୁପୂର୍ବରୁ ଇସ୍ରାଏଲୀୟମାନେ ପ୍ରାନ୍ତରରେ ଯେତେବେଳେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବିଦ୍ରୋହାଚରଣ କଲେ I ସେତେବେଳେ ଦାଉଦଙ୍କ ମାଧ୍ୟମରେ ଲେଖିଥିଲେ, "ଆଜି ଯଦି ତୁମ୍ଭେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବାଣୀ ଶୁଣ, ଆପଣା ଆପଣା ହୃଦୟ କଠିନ ନ କର I"
\s5
\v 8 କାରଣ ଯଦି ଯିହୋଶୂୟ ଇସ୍ରାଏଲୀୟମାନଙ୍କୁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବିଶ୍ରାମରେ ପ୍ରବେଶ କରାଇଥାଆନ୍ତେ, ତେବେ ଈଶ୍ୱର ପରେ ଅନ୍ୟ ଦିନର କଥା କହି ନ ଥାଆନ୍ତେ I କାରଣ ପୁଣି ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ବିଶ୍ରାମର ପ୍ରତିଜ୍ଞା କଲେ I
\v 9 ଅତଏବ, ଯେପରି ଈଶ୍ୱର ସମସ୍ତ ସୃଷ୍ଟି କଲା ପରେ ସପ୍ତମ ଦିନରେ ବିଶ୍ରାମ କଲେ, ସେହିପରି ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଲୋକମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ବିଶ୍ରାମବାର ଭୋଗ କରିବାର ବାକି ଅଛି I
\v 10 ଯେଣୁ ଯେ ତାହାଙ୍କ ବିଶ୍ରାମରେ ପ୍ରବେଶ କରିଅଛି, ଈଶ୍ୱର ଆପଣା କାର୍ଯ୍ୟରୁ ଯେପରି ବିଶ୍ରାମ କଲେ, ସେପରି ସେ ମଧ୍ୟ ଆପଣା କାର୍ଯ୍ୟରୁ ବିଶ୍ରାମ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଅଛି I
\v 11 ଏଣୁ ଆସ, ଆମ୍ଭେମାନେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କୁ ଅନୁସରଣ କରି ସେହି ବିଶ୍ରାମରେ ପ୍ରବେଶ କରିବାକୁ ଯତ୍ନ କରୁ, ଯେପରି କୌଣସି ଲୋକ ଅବାଧ୍ୟତାର ସେହି ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ଅନୁସାରେ ପତିତ ନ ହୁଏ I
\s5
\v 12 ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବାକ୍ୟ ଜୀବନ୍ତ ଓ କାର୍ଯ୍ୟସାଧକ ପୁଣି, ତାହା ଦ୍ୱିଧାର ଖଡ଼୍ଗଠାରୁ ତୀକ୍ଷ୍ମତର, ଆଉ ପ୍ରାଣ ଓ ଆତ୍ମା ବିଚ୍ଛେଦ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ପରିଭେଦକ I ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବାକ୍ୟ ଖଡ଼୍ଗ ସଦୃଶ ତୀକ୍ଷ୍‌ଣତର, ଯାହା ପଶୁର ଗ୍ରନ୍ଥିକୁ ମଧ୍ୟ ବିଚ୍ଛେଦ କରେ I ସେହି ବାକ୍ୟଗୁଡ଼ିକ କଠିନ ସ୍ଥାନକୁ ଗ୍ରନ୍ଥି ଓ ମଜ୍ଜାର ବିଚ୍ଛେଦ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ପରିଭେଦକ I ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବାକ୍ୟ ହୃଦୟର ଚିନ୍ତା, ଭଲ ଓ ମନ୍ଦଭାବର ସୂକ୍ଷ୍ମ ବିଚାରକ ଅଟେ I
\v 13 ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଦୃଷ୍ଟିରେ କୌଣସି ପ୍ରାଣୀ ଅପ୍ରକାଶିତ ନୁହେଁ I ତାହାଙ୍କଠାରୁ କୌଣସି ବିଷୟ ଗୁପ୍ତ ନୁହେଁ I ତାହାଙ୍କ ଦୃଷ୍ଟିରେ ସମସ୍ତ ବିଷୟ ଉଲଙ୍ଗ ଓ ଅନାବୃତ ଅଟେ ଓ ଆମ୍ଭେମାନେ ଯାହା କରୁ ସେ ଦେଖନ୍ତି I ଆମ୍ଭେମାନେ ସମସ୍ତେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସମ୍ମୁଖରେ ଉପସ୍ଥିତ ହେବାକୁ ହେବ ଓ ଆମ୍ଭେମାନେ କିପରି ଜୀବନଯାପନ କଲୁ ତାହାର ହିସାବ ଦେବାକୁ ହେବ I
\s5
\v 14 ଅତଏବ ସ୍ୱର୍ଗସମୂହ ମଧ୍ୟ ଦେଇ ଗମନ କରିଅଛନ୍ତି ଯେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପୁତ୍ର ଯୀଶୁ, ସେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ପ୍ରଧାନ ମହାଯାଜକ ହେବାରୁ ଆସ, ଆମ୍ଭେମାନେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଯୀଶୁଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସମତକୁ ଦୃଢ଼ ଭାବରେ ଧାରଣ କରୁ I
\v 15 କାରଣ ଯେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଦୁର୍ବଳତାରେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ସହାନୁଭୂତି ଦେଖାଇବାକୁ ଅସମର୍ଥ, ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ଏପରି ମହାଯାଜକ ନାହାନ୍ତି, ବରଂ ସେ ପାପରହିତ ହୋଇ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପରି ସର୍ବତୋଭାବେ ଶୟତାନ ଦ୍ୱାରା ପରୀକ୍ଷିତ ହେଲେ I
\v 16 ଅତଏବ ଆସ, କୃପାପ୍ରାପ୍ତି ନିମନ୍ତେ ପୁଣି, ଉପଯୁକ୍ତ ସମୟରେ ଉପକାରକ ଅନୁଗ୍ରହ ପାଇବା ନିମନ୍ତେ ଆମ୍ଭେମାନେ ସାହସରେ ଅନୁଗ୍ରହ ସିଂହାସନ ନିକଟକୁ ଯାଉ I
\s5
\c 5
\p
\v 1 କାରଣ ପ୍ରତ୍ୟେକ ମହାଯାଜକ ଯେପରି ପାପ ନିମନ୍ତେ ନୈବେଦ୍ୟ ଓ ବଳି ଉତ୍ସର୍ଗ କରିପାରନ୍ତି, ସେଥିପାଇଁ ସେ ମନୁଷ୍ୟମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ନୀତ ହୋଇ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସେବା ସମ୍ବନ୍ଧରେ ମନୁଷ୍ୟମାନଙ୍କ ପକ୍ଷରେ ନିଯୁକ୍ତ ହୁଅନ୍ତି I
\v 2 ମହାଯାଜକ ଅଜ୍ଞାନ ଓ ଭ୍ରାନ୍ତ ଲୋକମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ସହାନୁଭୂତି ଦେଖାଇବାକୁ ସମର୍ଥ, କାରଣ ସେ ନିଜେ ମଧ୍ୟ ଦୁର୍ବଳତା ବିଶିଷ୍ଟ I
\v 3 ଏଥିସକାଶୁ ଲୋକମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଯେପରି, ଆପଣା ନିମନ୍ତେ ମଧ୍ୟ ସେହିପରି ପାପାର୍ଥକ ବଳି ଉତ୍ସର୍ଗ କରିବା ତାହାଙ୍କ ଆବଶ୍ୟକ I
\s5
\v 4 ଆଉ କେହି ଏହି ସମ୍ଭ୍ରାନ୍ତ ପଦ ନିଜେ ଗ୍ରହଣ କରନ୍ତି ନାହିଁ, କିନ୍ତୁ ହାରୋଣ ଯେପରି ପ୍ରଥମ ମହାଯାଜକ ହେବା ନିମନ୍ତେ ଆହୂତ, ସେପରି ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଆହୂତ ହେବା ଆବଶ୍ୟକ I
\v 5 ସେହିପରି ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ମଧ୍ୟ ମହାଯାଜକ ପଦର ଗୌରବ ନିଜେ ଅନ୍ୱେଷଣ କରି ନ ଥିଲେ, କିନ୍ତୁ ଈଶ୍ୱର ତାହାଙ୍କୁ ସେହି ଗୌରବର ପଦ ଦେଇଥିଲେ, କାରଣ ସେ ତାହାଙ୍କୁ କହିଥିଲେ, ଯେପରି ଗୀତକାର ଶାସ୍ତ୍ରରେ ଲେଖନ୍ତି: "ତୁମ୍ଭେ ଆମ୍ଭର ପୁତ୍ର! ଆଜି ଆମ୍ଭେ ଘୋଷଣା କରୁଅଛୁ ଯେ ଆମ୍ଭେ ତୁମ୍ଭର ପିତା!"
\s5
\v 6 ପୁଣି, ମଧ୍ୟ ସେ ଯୀଶୁଙ୍କୁ କହନ୍ତି ଯାହା ଗୀତକାର ଅନ୍ୟ ଏକ ସ୍ଥାନରେ ଲେଖନ୍ତି, "ତୁମ୍ଭେ ମଲ୍‍କୀଷେଦକଙ୍କ ସଦୃଶ ଅନନ୍ତକାଳୀନ ଯାଜକ ଅଟ I"
\s5
\v 7 ଈଶ୍ୱର ଯିଏ ତାହାଙ୍କୁ ମୃତ୍ୟୁରୁ ରକ୍ଷା କରିବାକୁ ସମର୍ଥ, ସେ ଆପଣା ପାର୍ଥିବ ଜୀବନରେ ଥିବା ସମୟରେ, ତାହାଙ୍କ ନିକଟରେ ପ୍ରବଳ ଆର୍ତ୍ତନାଦ ଓ ଅଶ୍ରୁ ସହକାରେ ପ୍ରାର୍ଥନା ଓ ବିନତି ଉତ୍ସର୍ଗ କରିଥିଲେ, ଆଉ ଉତ୍ତର ସ୍ୱରୂପେ ଆଶଙ୍କାରୁ ରକ୍ଷା ପାଇଲେ I
\v 8 ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପୁତ୍ର ହେଲେ ହେଁ ଦୁଃଖଭୋଗ ଦ୍ୱାରା ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରେ ଆଜ୍ଞାବହତା ଶିଖିଲେ I
\s5
\v 9 ପୁଣି, ସେ ଯାହା କରନ୍ତୁ ବୋଲି ଈଶ୍ୱର ଇଛା କଲେ ସେଥିରେ ସିଦ୍ଧ ହୋଇ ନିଜ ଆଜ୍ଞାକାରୀମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ଅନନ୍ତ ପରିତ୍ରାଣର କାରଣ ହେଲେ I
\v 10 ଏହେତୁ ସେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ କର୍ତ୍ତୃକ ମଲ୍‍କୀଷେଦକଙ୍କ ସଦୃଶ ମହାଯାଜକ ବୋଲି ନାମ ପ୍ରାପ୍ତ ହେଲେ I
\v 11 ସର୍ବୋତଃଭାବେ ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟ କିପରି ମଲ୍‍କୀଷେଦକଙ୍କ ସଦୃଶ ଅଟନ୍ତି ସେହି ବିଷୟରେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ଅନେକ କଥା କହିବାକୁ ଅଛି, ଆଉ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଶୁଣିବାରେ ଶିଥିଳ ହୋଇଥିବାରୁ ସେଥିର ଅର୍ଥ ବୁଝାଇବା କଷ୍ଟକର I
\s5
\v 12 ଅନେକ ପୂର୍ବରୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟିଆନ ହେଲ I କାରଣ ଯଦ୍ୟପି ଏତେ ସମୟ ମଧ୍ୟରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ଶିକ୍ଷକ ହେବା ଉଚିତ୍ ଥିଲା, ତଥାପି ଶାସ୍ତ୍ର ମଧ୍ୟରୁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବାକ୍ୟର ପ୍ରାଥମିକ ସତ୍ୟ କେହି ଯେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଶିକ୍ଷା ଦିଏ, ଏହା ପୁନର୍ବାର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ପ୍ରୟୋଜନ ଅଛି; ଗୁରୁପାକ ଖାଦ୍ୟ ପ୍ରୟୋଜନ ନ ହୋଇ ଦୁଗ୍ଧ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ପ୍ରୟୋଜନ I
\v 13 ମନେରଖନ୍ତୁ ଯେଉଁମାନେ ଏପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ପ୍ରାଥମିକ ସତ୍ୟଗୁଡ଼ିକ ଶିକ୍ଷା କରୁଅଛନ୍ତି ସେମାନେ ଧାର୍ମିକତାର ବାକ୍ୟ ବିଷୟରେ ଈଶ୍ୱର ଯାହା କରନ୍ତି ତାହା ବୁଝି ପାରନ୍ତି ନାହିଁ I ଏପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସୁଦ୍ଧା ଭଲ ମନ୍ଦ ତାହା ଜାଣନ୍ତି ନାହିଁ, ସେମାନେ କେବଳ ଦୁଗ୍ଧପାୟୀ ଶିଶୁମାତ୍ର I
\v 14 କିନ୍ତୁ ବୃଦ୍ଧ ଲୋକେ, ଅର୍ଥାତ୍‍, ଯେଉଁମାନେ ଜ୍ଞାନେନ୍ଦ୍ରିୟଗୁଡ଼ିକର ଅଭ୍ୟାସ ଦ୍ୱାରା ଭଲ ମନ୍ଦ ନିରୂପଣ କରିବାକୁ ସକ୍ଷମ, ସେମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଗୁରୁପାକ ଖାଦ୍ୟ ପ୍ରୟୋଜନ I
\s5
\c 6
\p
\v 1 ଅତଏବ ଆସ, ଆମ୍ଭେମାନେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ବିଷୟକ ପ୍ରାଥମିକ ଶିକ୍ଷା ଯାହା ସମସ୍ତ ବିଶ୍ୱାସୀ ଶିକ୍ଷା କରନ୍ତି ତାହା ଆଲୋଚନା କରିବା ନାହିଁ I ସେଗୁଡ଼ିକ ମଧ୍ୟରୁ କେତେକ ଏପ୍ରକାର ମୃତ କର୍ମରୁ ମନ ପରିବର୍ତ୍ତନ, ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ ଇତ୍ୟାଦି I
\v 2 ଏହା ମଧ୍ୟ ଗୁରୁତ୍ତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ବିଷୟ ଯାହା ଆମ୍ଭେମାନେ ଶିକ୍ଷା ଦେଉ: ନାନା ବାପ୍ତିସ୍ମ ସମ୍ବନ୍ଧୀୟ ଶିକ୍ଷା, ହସ୍ତାର୍ପଣପୂର୍ବକ ପ୍ରାର୍ଥନା କରିବା; ମୃତମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ପୁନରୁତ୍ଥାନ ଏବଂ ଅନନ୍ତ ବିଚାର I
\v 3 ହଁ, ବାସ୍ତବରେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଅନୁମତି ହେଲେ ଆମ୍ଭେମାନେ ଏହା ପୁନର୍ବାର ଆଲୋଚନା କରିବା I କିନ୍ତୁ ବର୍ତ୍ତମାନ, ପ୍ରତ୍ୟେକ ସମୟରେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଠାରେ ଭରସା କରିବା ନିମନ୍ତେ ସାହାଯ୍ୟ କରିବାକୁ ଥିବା କଠିନ ବିଷୟସବୁ ଆଲୋଚନା କରିବା I
\s5
\v 4 ଏହିପରି କରିବା କାହିଁକି ଗୁରୁତ୍ତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ଏହା ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ବୁଝାଇବି I କାରଣ କେତେକ ଲୋକ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ବିଷୟକ ସମାଚାର ଥରେ ବୁଝିଅଛନ୍ତି I ସେମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ଈଶ୍ୱରଙ୍କ କ୍ଷମା ଦାନ ଓ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ପ୍ରେମ ବିଷୟରେ ସେମାନେ ଶିକ୍ଷାପ୍ରାପ୍ତ ହେଲେ, ଏବଂ ସେମାନେ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାଙ୍କଠାରୁ ସ୍ୱର୍ଗୀୟ ଦାନ ପାଇଅଛନ୍ତି I
\v 5 ସେମାନେ ଆପଣାମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବାକ୍ୟକୁ ଉତ୍ତମ ଦେଖିଲେ I ପୁଣି ଆଗାମୀ ଯୁଗରେ ଈଶ୍ୱର କିପରି ମହାଶକ୍ତି ସହକାର୍ଯ୍ୟ କରିବେ ତାହା ସେମାନେ ଶିକ୍ଷା କରିଅଛନ୍ତି I
\v 6 କିନ୍ତୁ ବର୍ତ୍ତମାନ, ସେମାନେ ଯଦି ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କୁ ଅସ୍ୱୀକାର କରନ୍ତି, ଏବେ ସେମାନଙ୍କୁ ପାପରୁ ମନପରିବର୍ତ୍ତନ କରିବାରେ ଓ ପୁନର୍ବାର ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରେ ଭରସା କରିବା ନିମନ୍ତେ କେହି ମଧ୍ୟ ପ୍ରବର୍ତ୍ତାଇ ପାରିବେ ନାହିଁ! ଯେଣୁ ସେମାନେ ଆପଣା ଆପଣାର ବିନାଶ ନିମନ୍ତେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପୁତ୍ରଙ୍କୁ କ୍ରୁଶାର୍ପଣ କରି ପ୍ରକାଶ୍ୟରେ ତାହାଙ୍କୁ ନିନ୍ଦାର ପାତ୍ର କରନ୍ତି I
\s5
\v 7 ଏହି ବିଷୟ ବିବେଚନା କର: ଯେଉଁ ଭୂମିରେ ବର୍ଷାଜଳ ବାରମ୍ବାର ପଡେ ସେହି ଭୂମିକୁ ଈଶ୍ୱର ଆଶୀର୍ବାଦ କରନ୍ତି ଓ ତାହା ଚାଷୀମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ତାହା ବୃକ୍ଷ ବୃଦ୍ଧି କରାଏ ସେହି ଭୂମିକୁ ଈଶ୍ୱର ଆଶୀର୍ବାଦ କରିଅଛନ୍ତି I
\v 8 କିନ୍ତୁ ଯେଉଁ ବିଶ୍ୱାସୀମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଅବଜ୍ଞାକାରୀ ହୁଅନ୍ତି ସେହି ଭୂମି ସଦୃଶ ସେମାନଙ୍କର ଦଶା ହେବ, ଯେଉଁ ଭୂମି କଣ୍ଟା ଓ ଅଗରା ଗଛ ଉତ୍ପନ୍ନ କରେ I ସେହିପରି ଭୂମି ମୂଲ୍ୟହୀନ ଅଟେ I ତାହା ଚାଷୀ ଦ୍ୱାରା ଶାପଗ୍ରସ୍ତ ହୁଏ, ପୁଣି ତାହାର ଶସ୍ୟ ଗୁଡ଼ିକ ଅଗ୍ନିଦାହ ହେବ I
\s5
\v 9 କିନ୍ତୁ ହେ ପ୍ରିୟମାନେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜାଣିପାରୁଥିବ ଯେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କୁ ପ୍ରତ୍ୟାଖ୍ୟାନ ନ କରିବା ପାଇଁ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସତର୍କ କରୁଅଛି I ମୁଁ ଏହା ସୁନିଶ୍ଚିତ ଯେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଅବସ୍ଥା ତାହାଠାରୁ ଉତ୍ତମ ଓ ପରିତ୍ରାଣ ସଂଯୁକ୍ତ I ଏହା ଆମ୍ଭେମାନେ ଦୃଢ଼ରୂପେ ବିଶ୍ୱାସ କରୁଅଛୁ I
\v 10 ଈଶ୍ୱର ନ୍ୟାୟବାନ୍ ହୋଇଥିବାରୁ ତାଙ୍କ ପ୍ରତି ତୁମ୍ଭର କର୍ମକୁ ସେ ଭୁଲି ଯିବେ ନାହିଁ I ସାଧୁମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ତୁମର ପ୍ରେମ ଓ ସାହାଯ୍ୟ, ଯାହା ଏବେ ମଧ୍ୟ କରୁଅଛ, ତାହା ଅଣଦେଖା କରିବେ ନାହିଁ I
\s5
\v 11 ମାତ୍ର ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ଏକାନ୍ତ ଇଚ୍ଛା ଯେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ପ୍ରତ୍ୟେକେ ଶେଷ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସୁଦ୍ଧା ଦୃଢ଼ ଭରସା ସହ ସେହି ପ୍ରକାର ଯତ୍ନବାନ ହୁଅ, ଯେପରି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଜୀବନର ଶେଷ କାଳରେ ଈଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଯାହା ଦେବା ନିମନ୍ତେ ପ୍ରତିଜ୍ଞା କରିଅଛନ୍ତି ସେହି ସମସ୍ତ ପାଇବା ନିମନ୍ତେ ବିଶ୍ୱାସ ରଖିପାର I
\v 12 ଯେପରି ତୁମ୍ଭେମାନେ ଶିଥିଳ ନ ହୁଅ ଏହା ମୋହର ଇଛା, ଯେଉଁମାନେ ବିଶ୍ୱାସ ଓ ଧୈର୍ଯ୍ୟ ଦ୍ୱାରା ପ୍ରତିଜ୍ଞାସମୂହର ଅଧିକାରୀ, ବରଂ ସେମାନଙ୍କର ଅନୁକାରୀ ହୁଅ I
\s5
\v 13 କାରଣ ଈଶ୍ୱର ଯେତେବେଳେ ଅବ୍ରହାମଙ୍କ ନିକଟରେ ପ୍ରତିଜ୍ଞା କରିଥିଲେ, ସେତେବେଳେ ସେ ଆଉ କୌଣସି ମହାନ ନାମ ନ ପାଇବାରୁ ଆପଣା ନାମରେ ଶପଥ କଲେ I
\v 14 ପରେ ସେ ଅବ୍ରହାମଙ୍କୁ କହିଲେ, "ଆମ୍ଭେ ଅବଶ୍ୟ ତୁମ୍ଭକୁ ଆଶୀର୍ବାଦ କରିବା ଓ ତୁମ୍ଭ ବଂଶର ଅତିଶୟ ବୃଦ୍ଧି କରିବା I"
\v 15 ଆଉ ଏହି ପ୍ରକାରେ ଦୀର୍ଘସହିଷ୍ଣୁ ହୋଇ ଅବ୍ରହାମ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପ୍ରତିଜ୍ଞାର ଫଳପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଥିଲେ I
\s5
\v 16 ମନୁଷ୍ୟମାନେ ତ ସେମାନଙ୍କଠାରୁ ମହାନ ନାମରେ ଶପଥ କରିଥାଆନ୍ତି, ଆଉ କଥା ସ୍ଥିର କରିବା ନିମନ୍ତେ ସେମାନଙ୍କର ସମସ୍ତ ବିବାଦର ନିଷ୍ପତ୍ତି ଶପଥ ଦ୍ୱାରା ହୁଏ I
\v 17 ଏଣୁ ଈଶ୍ୱର ପ୍ରତିଜ୍ଞାର ଅଧିକାରୀମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ଆପଣା ସଂକଳ୍ପର ଅଟଳତା ଅଧିକ ସ୍ପଷ୍ଟ ଭାବରେ ପ୍ରକାଶ କରିବାକୁ ଇଚ୍ଛା କରି ପ୍ରତିଜ୍ଞା ସହ ଶପଥ ମଧ୍ୟ କରିଥିଲେ I
\v 18 ଆମକୁ ଦୃଢ଼ଭାବରେ ଉତ୍ସାହିତ କରିବା ପାଇଁ ସେ ଏହା କରିଥିଲେ I କାରଣ ଯେପରି ସେ ଦୁଇଟି କାର୍ଯ୍ୟ କରିଛନ୍ତି, ଯାହା ଅପରିବର୍ତ୍ତନୀୟ: ସେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସାହାଯ୍ୟ କରିବେ ଓ ଯଦି ସେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସାହାଯ୍ୟ କରିବେ ନାହିଁ ତେବେ ସେ ଆପଣାକୁ ଦୋଷୀ ମନେ କରିବେ I ବର୍ତ୍ତମାନ ଏହି ବିଷୟରେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ମିଥ୍ୟା କହିବା ଅସମ୍ଭବ, ତଦ୍ୱାରା ସମ୍ମୁଖସ୍ଥ ଭରସାକୁ ଧରିବା ନିମନ୍ତେ ଆଶ୍ରୟସ୍ଥଳକୁ ପଳାୟନ କରିଅଛୁ ଯେ ଆମ୍ଭେମାନେ, ଆମ୍ଭେମାନେ ତାହାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଦୃଢ଼ ଉତ୍ସାହ ପ୍ରାପ୍ତ ହେଉ I
\s5
\v 19 ହଁ, ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଈଶ୍ୱର ଯାହା କରିବା ନିମନ୍ତେ ପ୍ରତିଜ୍ଞା କରିଅଛନ୍ତି ତାହା ପାଇବା ନିମନ୍ତେ ଆମ୍ଭେମାନେ ବିଶ୍ୱାସପୂର୍ବକ ଆଶା କରୁ I ଆମ୍ଭେମାନେ ଏକ ଜାହାଜ ସଦୃଶ, ଯାହାର ଲଙ୍ଗର ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଏକ ସ୍ଥାନରେ ଦୃଢ଼ଭାବରେ ଧରିଅଛନ୍ତି I
\v 20 ଆଉ, ଯୀଶୁ ସେହି ସ୍ଥାନରେ ମଲ୍‍କୀଷେଦକଙ୍କ ସଦୃଶ ଅନନ୍ତକାଳୀନ ମହାଯାଜକ ହୋଇ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ଅଗ୍ରଗାମୀ ରୂପେ ପ୍ରବେଶ କରିଅଛନ୍ତି I
\s5
\c 7
\p
\v 1 ବର୍ତ୍ତମାନ ଏହି ମଲ୍‍କୀଷେଦକଙ୍କ ବିଷୟରେ କହିବି I ସେ ଶାଲେମର ରାଜା ଓ ସମଗ୍ର ବିଶ୍ୱର ଶାସନକର୍ତ୍ତା ପରାତ୍ପର ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଯାଜକ ଥିଲେ। ଚାରି ଜଣ ରାଜା ଓ ସେମାନଙ୍କ ସୈନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ସଂହାର କରି ଗୃହକୁ ପ୍ରତ୍ୟାବର୍ତ୍ତନ କରିବା ସମୟରେ, ମଲ୍‍କୀଷେଦକ ଅବ୍ରହାମ ଓ ତାହାଙ୍କ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଭେଟିଲେ I ମଲ୍‍କୀଷେଦକ ଅବ୍ରହାମ ଆଶୀର୍ବାଦ କରିଥିଲେ I
\v 2 ଯୁଦ୍ଧରେ ବିଜୟୀ ହୋଇ ଆସିବା ପରେ ଅବ୍ରହାମ ମଧ୍ୟ ତାହାଙ୍କୁ ସମସ୍ତ ପଦାର୍ଥରୁ ଦଶମାଂଶ ଦେଇଥିଲେ । ଅନୁବାଦ କଲେ ମଲ୍‍କୀଷେଦକଙ୍କ ନାମର ଅର୍ଥ "ଧାର୍ମିକତାର ରାଜା," ଏବଂ ଶାଲେମର ଅର୍ଥ "ଶାନ୍ତି", ମଧ୍ୟ ତାହାଙ୍କ ନାମର ଅର୍ଥ " "ଶାନ୍ତିର ରାଜା" I
\v 3 ମଲ୍‍କୀଷେଦକଙ୍କର ପିତା କି ମାତା କି ବଂଶାବଳୀର କିଅବା ଆୟୁର ଆରମ୍ଭ ଓ ଜୀବନର ଅନ୍ତ କିଛି ହିଁ ଜଣା ନାହିଁ; ସେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପୁତ୍ରଙ୍କ ସଦୃଶ କରାଯାଇ ଅନନ୍ତକାଳୀନ ଯାଜକ ହୋଇ ରହିଅଛନ୍ତି I
\s5
\v 4 ଭାବି ଦେଖ, ଏହି ବ୍ୟକ୍ତି କିପରି ମହାନ I ପିତୃକୁଳପତି ଅବ୍ରହାମ ତାହାଙ୍କୁ ଯୁଦ୍ଧରୁ ଆଣିଥିବା ସର୍ବୋତ୍କୃଷ୍ଟ ଦ୍ରବ୍ୟର ଦଶମାଂଶ ସୁଦ୍ଧା ଦେଇଥିଲେ I
\v 5 ଅବ୍ରହାମଙ୍କ ଔରସଜାତ ଲେବୀଙ୍କ ସନ୍ତାନମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଯେଉଁମାନେ ଯାଜକପଦ ପ୍ରାପ୍ତ ହୁଅନ୍ତି, ସେମାନେ ଈଶ୍ୱର ଦତ୍ତ ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥାନୁସାରେ ଲୋକମାନଙ୍କଠାରୁ, ଅର୍ଥାତ୍‍, ସେମାନଙ୍କ ଭାଇମାନଙ୍କଠାରୁ ଦଶମାଂଶ ଗ୍ରହଣ କରିବାକୁ ଆଜ୍ଞା ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଥାଆନ୍ତି ସେମାନେ ଅବ୍ରହାମଙ୍କ ଔରସଜାତ ହେଲେ ହେଁ ସେମାନଙ୍କଠାରୁ ଏହା ଗ୍ରହଣ କରନ୍ତି I
\v 6 କିନ୍ତୁ ମଲ୍‍କୀଷେଦକ, ଲେବୀୟ ବଂଶାବଳୀର ଅନ୍ତର୍ଗତ ନୁହନ୍ତି, ସେ ଅବ୍ରହାମଙ୍କଠାରୁ ଦଶମାଂଶ ଗ୍ରହଣ କରି ପ୍ରତିଜ୍ଞାର ଅଧିକାରୀଙ୍କୁ ଆଶୀର୍ବାଦ କରିଥିଲେ I
\s5
\v 7 ବର୍ତ୍ତମାନ ପ୍ରତ୍ୟେକେ ଜାଣନ୍ତି ଯେ, ଅଧିକ ମହତ୍ତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ବ୍ୟକ୍ତି ଅଳ୍ପ ମହତ୍ତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କୁ ଆଶୀର୍ବାଦ ଦିଅନ୍ତି, ଯେପରି ମଲ୍‍କୀଷେଦକ ଅବ୍ରହାମଙ୍କୁ ଆଶୀର୍ବାଦ କଲେ I ତେଣୁ ଆମ୍ଭେମାନେ ଜାଣୁ ଯେ ମଲ୍‍କୀଷେଦକ ଅବ୍ରହାମଙ୍କଠାରୁ ମହାନ ଥିଲେ I
\v 8 ଲେବୀଙ୍କ ବଂଶଜାତ ଯାଜକମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ସମସ୍ତେ ଦିନେ ମୃତ୍ୟୁବରଣ କରିବ, ତଥାପି ସେମାନେ ଦଶମାଂଶ ଗ୍ରହଣ କରିଥାଆନ୍ତି I ତଥାପି, ମଲ୍‍କୀଷେଦକଙ୍କ, ଯିଏ ଅବ୍ରହାମଙ୍କଠାରୁ ସମସ୍ତ ବିଷୟରେ ଦଶମାଂଶ ଗ୍ରହଣ କରିଥିଲେ ----ତାଙ୍କ ବିଷୟରେ ଈଶ୍ୱର ସାକ୍ଷ୍ୟ ଦିଅନ୍ତି ଯେ, ସେ ଅମର, ଯେହେତୁ ଶାସ୍ତ୍ର ତାହାଙ୍କ ମୃତ୍ୟୁ ବିଷୟରେ କିଛି କୁହେ ନାହିଁ I
\v 9 ପୁଣି, କହିବାକୁ ଗଲେ ଯେଉଁ ଲେବୀ, ଓ ତାହାଙ୍କ ବଂଶଜାତ ସମସ୍ତ ଯାଜକ---ଲୋକମାନଙ୍କଠାରୁ ଦଶମାଂଶ ଗ୍ରହଣ କରନ୍ତି---ମଲ୍‍କୀଷେଦକଙ୍କୁ ଦଶମାଂଶ ଦିଅନ୍ତି କାରଣ ତାହାଙ୍କ ପିତୃକୁଳପତି ଅବ୍ରହାମ ମଧ୍ୟ ତାହାଙ୍କୁ ଦଶମାଂଶ ଦେଇଅଛନ୍ତି I ଯେତେବେଳେ ଅବ୍ରହାମ ମଲ୍‍କୀଷେଦକଙ୍କୁ ଦଶମାଂଶ ଦେଲେ ସେତେବେଳେ ଲେବୀ ଓ ତାହାଙ୍କ ବଂଶଜାତ ସମସ୍ତ ଯାଜକ ଦ୍ୱାରା ଏହା ସ୍ୱୀକାର୍ଯ୍ୟ ଯେ ମଲ୍‍କୀଷେଦକ ଅବ୍ରହାମଙ୍କଠାରୁ ମହାନ୍ ଅଟନ୍ତି I
\v 10 କାରଣ ଅବ୍ରହାମଙ୍କ ସହିତ ମଲ୍‍କୀଷେଦକ ସାକ୍ଷାତ କରିବା ସମୟରେ ଲେବୀ ଓ ତାହାଙ୍କ ବଂଶଜାତ ସମସ୍ତ ଯାଜକ ଜନ୍ମ ହୋଇ ନ ଥିଲେ I
\s5
\v 11 ଈଶ୍ୱର ଆପଣା ଲୋକମାନଙ୍କୁ ବ୍ୟବସ୍ଥା ଦେଲେ ସେହି ସମୟରେ ସେ ଯାଜକମାନଙ୍କ ବିଷୟରେ ନିୟମ ଦେଲେ I ଯେଉଁ ଲେବୀୟ ଯାଜକତ୍ଵ ଅଧୀନରେ ଲୋକମାନେ ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥା ପ୍ରାପ୍ତ ହେଲେ, ସେହି ଯାଜକତ୍ଵ ଦ୍ୱାରା ଯଦି ସିଦ୍ଧି ଲାଭ ହୁଅନ୍ତା, ତାହାହେଲେ ହାରୋଣଙ୍କ ଶ୍ରେଣୀ ଅନୁସାରେ ଗଣିତ ନ ହୋଇ ମଲ୍‍କୀଷେଦକଙ୍କ ସଦୃଶ ଅନ୍ୟ ଜଣେ ଯାଜକ ଉତ୍ପନ୍ନ ହେବାର ଆଉ ଆବଶ୍ୟକ ନ ଥିଲା I
\v 12 କିନ୍ତୁ ଆମ୍ଭେମାନେ ଜାଣୁ ସେହି ଯାଜକମାନେ ସିଦ୍ଧ ନୁହନ୍ତି, କାରଣ ମଲ୍‍କୀଷେଦକଙ୍କ ସଦୃଶ ଅନ୍ୟ ଜଣେ ଯାଜକ ଉତ୍ପନ୍ନ ହୋଇଅଛନ୍ତି I ଯେହେତୁ ଈଶ୍ୱର ଏକ ନୂତନ ଯାଜକ ନିଯୁକ୍ତ କରିଅଛନ୍ତି, ତେବେ ସେ ବ୍ୟବସ୍ଥାର ମଧ୍ୟ ଅବଶ୍ୟ ପରିବର୍ତ୍ତନ କଲେ I
\s5
\v 13 ଯେଣୁ ଯାହାଙ୍କ ସମ୍ବନ୍ଧରେ ଏହି ସମସ୍ତ ମୁଁ କହୁଅଛି, ସେ ଯୀଶୁ, ସେ ଲେବୀ ବଂଶଜାତ ନୁହନ୍ତି I ବରଂ ସେ ଯିହୁଦା ଗୋଷ୍ଠୀରୁ ଉତ୍ପନ୍ନ ହୋଇଅଛନ୍ତି, ଯେଉଁ ଗୋଷ୍ଠୀର କେହି କେବେ ଯାଜକତ୍ତ୍ୱ କର୍ମ କରି ନାହାନ୍ତି I
\v 14 ଶାସ୍ତ୍ର ଏହା ସ୍ପଷ୍ଟରୂପେ ଦର୍ଶାଏ ଯେ, ଯିହୁଦା ଗୋଷ୍ଠୀରୁ ଯାଜକତ୍ଵ ପଦ ସମ୍ବନ୍ଧରେ ମୋଶା କିଛି କହିନାହାନ୍ତି I
\s5
\v 15 ଆହୁରି ମଧ୍ୟ, ଆମ୍ଭେମାନେ ଜାଣୁ ଯେ ଲେବୀ ବଂଶଜାତ ସମସ୍ତ ଯାଜକ ସିଦ୍ଧ ନୁହନ୍ତି, ତେଣୁ ଏହା ମଧ୍ୟ ଆହୁରି ଅଧିକ ସୁସ୍ପଷ୍ଟ ହୁଏ, ମଲ୍‍କୀଷେଦକଙ୍କ ସାଦୃଶ୍ୟରେ ଆଉ ଜଣେ ଯାଜକ ଉତ୍ପନ୍ନ ହୋଇଅଛନ୍ତି I
\v 16 ଏହି ଯାଜକ ଯୀଶୁ ଅଟନ୍ତି; ସେ ଶାରୀରିକ ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥାନୁସାରେ ନିଯୁକ୍ତ ନ ହୋଇ ଅକ୍ଷୟ ଜୀବନର ଶକ୍ତି ଯାହା ନଷ୍ଟ ହୁଏ ନାହିଁ ତାହା ଅନୁସାରେ ଯାଜକ ହୋଇ ନିଯୁକ୍ତ ହୋଇଅଛନ୍ତି I
\v 17 ଏହା ଆମ୍ଭେମାନେ ଜାଣୁ, ଯେହେତୁ ଈଶ୍ୱର ତାହା ଦୃଢ଼ କରନ୍ତି ଯାହା ଶାସ୍ତ୍ରରେ ଆପଣା ପୁତ୍ରଙ୍କୁ କହନ୍ତି, "ତୁମ୍ଭେ ମଲ୍‍କୀଷେଦକଙ୍କ ସଦୃଶ ଅନନ୍ତକାଳୀନ ଯାଜକ ଅଟ I"
\s5
\v 18 ଯାଜକମାନେ ପାପୀମାନଙ୍କୁ ପବିତ୍ର କରିବା ନିମନ୍ତେ ଅସମର୍ଥ ହେବାରୁ ଈଶ୍ୱର ଯାହା ଯାଜକମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଆଜ୍ଞା କରିଥିଲେ ତାହା ଲୋପ କଲେ I
\v 19 ଈଶ୍ୱର ଯାହା ମୋଶାଙ୍କୁ ବ୍ୟବସ୍ଥା ଦେଇଥିଲେ ତାହା ପାଳନ କରି କେହି ମଧ୍ୟ ସିଦ୍ଧ ହୋଇପାରିଲେ ନାହିଁ I ଅନ୍ୟ ପକ୍ଷରେ ଶ୍ରେଷ୍ଠତର ଭରସା ପ୍ରବେଶ କରିଅଛି, ତଦ୍ୱାରା ଆମ୍ଭେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ନିକଟବର୍ତ୍ତୀ ହେଉ I
\s5
\v 20 ଆହୁରି ମଧ୍ୟ, ଯେତେବେଳେ ଈଶ୍ୱର ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କୁ ଯାଜକରୂପେ ନିଯୁକ୍ତ କଲେ, ସେ ଏହା ଘୋଷଣା କଲେ I ଯେତେବେଳେ ଈଶ୍ୱର ପୂର୍ବତନ ଯାଜକମାନଙ୍କୁ ନିଯୁକ୍ତ କଲେ, ସେ ଆଉ ଘୋଷଣା କଲେ ନାହିଁ I
\v 21 କିନ୍ତୁ ଯେତେବେଳେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯାଜକ ହେବା ନିମନ୍ତେ ନିଯୁକ୍ତ ହେଲେ, ତାହା ଏହି ବାକ୍ୟ ଦ୍ୱାରା ହେଲା ଯାହା ଗୀତକାର ଶାସ୍ତ୍ରରେ ଲେଖନ୍ତି: "ପ୍ରଭୁ ଶପଥ କରିଅଛନ୍ତି, ଆଉ ସେ ଅନୁତାପ କରିବେ ନାହିଁ, 'ତୁମ୍ଭେ ଅନନ୍ତକାଳୀନ ଯାଜକ ଅଟ !'"
\s5
\v 22 ସେହି କାରଣରୁ, ଯୀଶୁ ଆପେ ଦୃଢ଼ଭାବେ କହନ୍ତି ଯେ ନୂତନ ନିୟମ ପୁରାତନ ନିୟମଠାରୁ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଅଟେ I
\v 23 ସେହି ଯାଜକମାନେ ତ ବହୁସଂଖ୍ୟାରେ ନିଯୁକ୍ତ ହୋଇଅଛନ୍ତି, କାରଣ ମୃତ୍ୟୁ ସେମାନଙ୍କୁ ଚିରସ୍ଥାୟୀ ହେବାକୁ ଦେଇ ନାହିଁ I
\v 24 କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁ ନିତ୍ୟସ୍ଥାୟୀ ହେବାରୁ ଅପରିବର୍ତ୍ତନୀୟ ଯାଜକତ୍ଵ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଅଛନ୍ତି I
\s5
\v 25 ଅତଏବ, ତାହାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଯେଉଁମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ନିକଟବର୍ତ୍ତୀ ହୁଅନ୍ତି, ସେମାନଙ୍କୁ ସେ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ରୂପେ ପରିତ୍ରାଣ ଦେବାକୁ ସକ୍ଷମ ଅଟନ୍ତି, ଯେଣୁ ସେମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ନିବେଦନ କରିବା ପାଇଁ ସେ ନିତ୍ୟ ଜୀବିତ I
\v 26 କାରଣ ଏହି ପ୍ରକାର ମହାଯାଜକ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପକ୍ଷରେ ଉପଯୁକ୍ତ, ଯେ କି ପବିତ୍ର, ନିର୍ଦ୍ଦୋଷ, ନିଷ୍କଳଙ୍କ, ପାପୀମାନଙ୍କଠାରୁ ପୃଥକୀକୃତ, ପୁଣି, ଆକାଶମଣ୍ଡଳ ଉପରେ ଉଚ୍ଚୀକୃତ I
\s5
\v 27 ସେହି ମହାଯାଜକମାନଙ୍କ ସଦୃଶ ପ୍ରତିଦିନ ପ୍ରଥମରେ ଆପଣାର ପାପ ପାଇଁ ଓ ପରେ ଲୋକମାନଙ୍କ ପାପ ପାଇଁ ବଳି ଉତ୍ସର୍ଗ କରିବା ତାହାଙ୍କର ଆବଶ୍ୟକ ନୁହେଁ, କାରଣ ଆପଣାକୁ ଉତ୍ସର୍ଗ କରିବା ଦ୍ୱାରା ସେ ଏକାଥରକେ ଏହା କରିଅଛନ୍ତି I
\v 28 ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଯୀଶୁଙ୍କ ସଦୃଶ ଏକ ମହାଯାଜକ ଆବଶ୍ୟକ I ଯେଣୁ ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥା ଦୁର୍ବଳତାବିଶିଷ୍ଟ ମନୁଷ୍ୟକୁ ମହାଯାଜକ ପଦରେ ନିଯୁକ୍ତ କରେ, କିନ୍ତୁ ଯେଉଁ ଶପଥବାକ୍ୟ ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥା ପରେ ହୋଇଥିଲା, ତାହା ଅନନ୍ତକାଳ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସିଦ୍ଧିପ୍ରାପ୍ତ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପୁତ୍ର ଯୀଶୁଙ୍କୁ ନିଯୁକ୍ତ କରେ I
\s5
\c 8
\p
\v 1 ଆମ୍ଭେମାନେ ଯାହା କହୁଅଛୁ, ସେଥିର ପ୍ରଧାନ ବିଷୟ ଏହି, ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ଏପରି ଜଣେ ମହାଯାଜକ ଅଛନ୍ତି, ଯେ ସ୍ୱର୍ଗରେ ମହାମହିମଙ୍କ ସିଂହାସନର ଦକ୍ଷିଣ ପାର୍ଶ୍ୱରେ ଉପବିଷ୍ଟ ହୋଇଅଛନ୍ତି I
\v 2 ସେ ମହାପବିତ୍ର ସ୍ଥାନର ପୁଣି, ଯେଉଁ ଯଥାର୍ଥ ତମ୍ବୁ ମୋଶାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ସ୍ଥାପିତ ନ ହୋଇ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ସ୍ଥାପିତ ହୋଇଅଛି, ସେଥିର ସେବକ ଅଟନ୍ତି I
\s5
\v 3 କାରଣ ପ୍ରତ୍ୟେକ ମହାଯାଜକ ଦାନ ଓ ବଳି ଉଭୟ ଉତ୍ସର୍ଗ କରିବାକୁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ନିଯୁକ୍ତ ହୁଅନ୍ତି, ଅତଏବ ଯୀଶୁ ଏହି ମହାଯାଜକ ହେବାରୁ ତାହାଙ୍କର ମଧ୍ୟ ଉତ୍ସର୍ଗ କରିବା ନିମନ୍ତେ କିଛି ଥିବା ଆବଶ୍ୟକ I
\v 4 ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯେବେ ପୃଥିବୀରେ ଥାଆନ୍ତେ, ତାହାହେଲେ ଯାଜକ ସୁଦ୍ଧା ହୋଇ ପାରି ନ ଥାଆନ୍ତେ, କାରଣ ଯେଉଁମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥା ଅନୁସାରେ ଦାନ ଉତ୍ସର୍ଗ କରନ୍ତି, ଏପରି ଯାଜକମାନେ ଅଛନ୍ତି I
\v 5 ଯିରୁଶାଲମରେ ଯାଜକମାନେ ଯାହାର ସେବା କରନ୍ତି, ତାହା ସ୍ୱର୍ଗୀୟ ବିଷୟଗୁଡ଼ିକର ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ଓ ଛାୟାମାତ୍ର, ତମ୍ବୁ ନିର୍ମାଣ କରିବାକୁ ଉଦ୍ୟତ ହେବା ସମୟରେ ମୋଶା ଯେପରି ଆଦେଶ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଥିଲେ; କାରଣ ଈଶ୍ୱର କହିଥିଲେ, ସାବଧାନ, ପର୍ବତରେ ତୁମ୍ଭକୁ ଯେଉଁ ଆଦର୍ଶ ଦେଖାଇ ଦିଆଯାଇଥିଲା, ତଦନୁସାରେ ସମସ୍ତ ନିର୍ମାଣ କର I
\s5
\v 6 କିନ୍ତୁ ଏବେ ଯେଉଁ ପରିମାଣରେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଉତ୍କୃଷ୍ଟତର ପ୍ରତିଜ୍ଞାଗୁଡ଼ିକ ଉପରେ ସ୍ଥାପିତ ଶ୍ରେଷ୍ଠତର ନିୟମର ମଧ୍ୟସ୍ଥ ହୋଇଅଛନ୍ତି, ସେହି ପରିମାଣରେ ମଧ୍ୟ ଉତ୍କୃଷ୍ଟତର ସେବକପଦ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଅଛନ୍ତି I
\v 7 ପ୍ରଥମ ନିୟମ ଦୋଷଜନକ ହେବାରୁ ନୂତନ ନିୟମ ସ୍ଥାପନ କରିବା ଈଶ୍ୱରଙ୍କର ଆବଶ୍ୟକ ହେଲା I
\s5
\v 8 କାରଣ ଈଶ୍ୱର ଘୋଷଣା କଲେ ଯେ ଇସ୍ରାଏଲୀୟମାନେ ପ୍ରଥମ ନିୟମ ପାଳନ କରି ନ ପାରି ଦୋଷୀ ହେବାରୁ, ସେ ନୂତନ ନିୟମ ସ୍ଥାପନ କଲେ I ଏହି କାରଣରୁ ଜଣେ ଭାବବାଦୀ ତାହା ବିଷୟରେ ଲେଖନ୍ତି: " ପ୍ରଭୁ କହନ୍ତି, "ଦେଖ, ସମୟ ଆସୁଅଛି, ଯେତେବେଳେ ଆମ୍ଭେ ଇସ୍ରାଏଲ ବଂଶ ଓ ଯିହୂଦା ବଂଶ ସହିତ ଗୋଟିଏ ନୂତନ ନିୟମ ସ୍ଥାପନ କରିବା I
\v 9 ଯେଉଁ କାଳରେ ଆମ୍ଭେ ସେମାନଙ୍କର ପିତୃ-ପୁରୁଷମାନଙ୍କୁ ହସ୍ତ ଧରି ମିସର ଦେଶରୁ ବାହାର କରି ଆଣିଥିଲୁ, ସେହି ସମୟରେ ସେମାନଙ୍କ ସହିତ ଆମ୍ଭେ ଯେଉଁ ନିୟମ କରିଥିଲୁ, ଏହା ତଦନୁଯାୟୀ ନୁହେଁ; ଯେଣୁ ସେମାନେ ଆମ୍ଭ ନିୟମରେ ସ୍ଥିର ରହିଲେ ନାହିଁ, ଆଉ ଆମ୍ଭେ ସେମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ମନୋଯୋଗ କଲୁ ନାହିଁ, ଏହା ପ୍ରଭୁ କହନ୍ତି I"
\s5
\v 10 କାରଣ ପ୍ରଭୁଙ୍କ କଥା ଏହି, ସେହି ସମୟରେ ପ୍ରଥମ ନିୟମ ଲୋପ ହେଲା ଉତ୍ତାରେ ଆମ୍ଭେ ଇସ୍ରାଏଲ ବଂଶ ସହିତ ଯେଉଁ ନିୟମ ସ୍ଥାପନ କରିବା, ତାହା ଏହି: ଆମ୍ଭର ବ୍ୟବସ୍ଥା ବୁଝିବା ନିମନ୍ତେ ଆମ୍ଭେ ସେମାନଙ୍କୁ ଯୋଗ୍ୟ କରିବା, ଓ ହୃଦୟର ସହିତ ବିଶ୍ୱସ୍ତ ଭାବରେ ତାହା ପାଳନ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଆମ୍ଭେ ସେମାନଙ୍କୁ ଯୋଗ୍ୟ କରିବା I ଆମ୍ଭେ ସେମାନଙ୍କ ପରମେଶ୍ୱର ହେବା, ଓ ସେମାନେ ଆମ୍ଭର ଲୋକ ହେବେ I
\s5
\v 11 ପୁଣି, ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ ଜାଣ ବୋଲି କହି ସେମାନେ ପ୍ରତ୍ୟେକେ ଆପଣା ଆପଣା ସହନଗରବାସୀଙ୍କୁ, ଆଉ ପ୍ରତ୍ୟେକେ ଆପଣା ଆପଣା ଭାଇଙ୍କୁ ଶିକ୍ଷା ଦେବେ ନାହିଁ, ଯେଣୁ ସାନଠାରୁ ବଡ଼ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସେମାନେ ସମସ୍ତେ ଆମ୍ଭକୁ ଜାଣିବେ I
\v 12 କାରଣ ଆମ୍ଭେ ସେମାନଙ୍କର ଅଧର୍ମ ପ୍ରତି ସଦୟ ହେବା, ପୁଣି, ପାପସବୁ ଆଉ ସ୍ମରଣରେ ଆଣିବା ନାହିଁ I"
\s5
\v 13 ଯେହେତୁ ଈଶ୍ୱର କହିଲେ ଯେ ସେ ନୂତନ ନିୟମ ସ୍ଥାପନ କରିଅଛନ୍ତି, ଆମ୍ଭେମାନେ ଜାଣୁ ଯେ ସେ ନୂତନ ନିୟମ ବୋଲି କହିବା ଦ୍ୱାରା ପ୍ରଥମକୁ ପୁରାତନ କରିଅଛନ୍ତି; ଆଉ ଯାହା ପୁରାତନ ଓ ଜୀର୍ଣ୍ଣ ହୋଇଯାଉଅଛି, ତାହାର ଲୋପ ହେବାର ସମୟ ସନ୍ନିକଟ I
\s5
\c 9
\p
\v 1 ସେହି ପ୍ରଥମ ନିୟମରେ ଈଶ୍ୱର ଇସ୍ରାଏଲୀୟ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଉପାସନା ସମ୍ବନ୍ଧୀୟ ନାନା ବିଧିବିଧାନରେ ନିୟନ୍ତ୍ରିତ କରୁଥିଲେ ପୁଣି ତାହାଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଗୋଟିଏ ପାର୍ଥିବ ପବିତ୍ର ସ୍ଥାନ ନିର୍ମାଣ କରିବାକୁ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ I
\v 2 କାରଣ ଗୋଟିଏ ତମ୍ବୁ ଇସ୍ରାଏଲୀୟ ଲୋକମାନଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ନିର୍ମିତ ହୋଇଥିଲା I ସେଥିର ପ୍ରଥମ ଭାଗରେ ଦୀପବୃକ୍ଷ, ମେଜ ଓ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ନିକଟରେ ଉତ୍ସର୍ଗୀକୃତ ରୁଟି ଥିଲା I ତାହାକୁ ପବିତ୍ର ସ୍ଥାନ ବୋଲି କହନ୍ତି I
\s5
\v 3 ପୁଣି, ଦ୍ୱିତୀୟ ଯବନିକାର ପଶ୍ଚାତରେ ତମ୍ବୁର ଯେଉଁ ଭାଗ ଥିଲା, ତାହାକୁ ମହାପବିତ୍ର ସ୍ଥାନ ବୋଲି କହନ୍ତି I
\v 4 ସେଠାରେ ସୁବର୍ଣ୍ଣର ଧୂପବେଦି ଓ ଚତୁଃପାର୍ଶ୍ୱ ସୁବର୍ଣ୍ଣ ମଣ୍ଡିତ ନିୟମସିନ୍ଦୁକ ଥିଲା। ସେହି ନିୟମସିନ୍ଦୁକରେ ମାନ୍ନା ରଖାଯାଇଥିବା ଗୋଟିଏ ସୁବର୍ଣ୍ଣର ପାତ୍ର ଥିଲା I ହାରୋଣଙ୍କ ମଞ୍ଜରିତ ଯଷ୍ଟି ଯାହା ପ୍ରମାଣିତ କରୁଥିଲା ଯେ ସେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପ୍ରକୃତ ଯାଜକ ଥିଲେ I ଦୁଇ ପ୍ରସ୍ତରଫଳକ ଥିଲା ଯେଉଁଠାରେ ଈଶ୍ୱର ଦଶ ଆଜ୍ଞା ଲେଖିଥିଲେ I
\v 5 ଆଉ ତାହା ଉପରେ ପାପାଚ୍ଛାଦନକୁ ଛାୟା କରୁଥିବା ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଗୌରବସୂଚକ ଦୁଇଟି କିରୂବ ଥିଲେ; ସେହି ସବୁ ବିଷୟରେ ଏବେ ମୁଁ ସବିଶେଷ କହି ନ ପାରେ I
\s5
\v 6 ଏହି ସବୁ ଏହି ପ୍ରକାରେ ପ୍ରସ୍ତୁତ ହୋଇଥିବାରୁ ଯାଜକମାନେ ଉପାସନା କରିବା ନିମନ୍ତେ ତମ୍ବୁର ପ୍ରଥମ ଭାଗରେ ସର୍ବଦା ପ୍ରବେଶ କରନ୍ତି I
\v 7 କିନ୍ତୁ ଦ୍ୱିତୀୟ ଭାଗରେ କେବଳ ମହାଯାଜକ ବର୍ଷକୁ ଥରେ ପ୍ରବେଶ କରନ୍ତି I ଆଉ ସେ ଆପଣାର ଓ ଲୋକମାନଙ୍କର ଅଜ୍ଞାନକୃତ ପାପ ନିମନ୍ତେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ନିକଟରେ ଉତ୍ସର୍ଗ କରିବାର ପଶୁର ରକ୍ତ ନେଇ ପ୍ରବେଶ କରନ୍ତି I
\s5
\v 8 ଏଥିରେ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ଏହା ପ୍ରକାଶ କରନ୍ତି ଯେ, ପ୍ରଥମ ତମ୍ବୁ ରହିଥିବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ପବିତ୍ର ସ୍ଥାନରେ ସାଧାରଣ ଲୋକଙ୍କ ପ୍ରବେଶ କରିବାର ପଥ ପ୍ରକାଶିତ ହୋଇ ନାହିଁ I ସେହି ପ୍ରକାରେ, ପୁରାତନ ନିୟମ ଅନୁସାରେ ଯିହୁଦୀମାନେ ବଳିଦାନ ଉତ୍ସର୍ଗ କରୁଥିବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଉପସ୍ଥିତିରେ ପ୍ରବେଶ କରିବାର ପଥ ସେ ପ୍ରକାଶ କରିନାହାନ୍ତି I
\v 9 ଏହି ପ୍ରଥମ ତମ୍ବୁ ବର୍ତ୍ତମାନ ସମୟ ନିମନ୍ତେ ନିଦର୍ଶନ ସ୍ୱରୂପ, ଆଉ ତଦନୁସାରେ ଦାନ ଓ ବଳି ଉଭୟ ଉତ୍ସର୍ଗ କରାଯାଏ, କିନ୍ତୁ ଏହି ସବୁ ଉପାସକକୁ ବିବେକଗତ ସିଦ୍ଧି ଦାନ କରି ପାରେ ନାହିଁ ଯାହା ଦ୍ୱାରା ସେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ପ୍ରସନ୍ନ କରିପାରେ ନାହିଁ I
\v 10 ଏହି ସମସ୍ତ ଖାଦ୍ୟ, ପେୟ ଓ ବିବିଧପ୍ରକାର ଶୁଚିକ୍ରିୟା ସଂଶୋଧନର ସମୟ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ପାଳନୀୟ ଶାରୀରିକ ବିଧିବିଧାନମାତ୍ର ଯାହା ସ୍ଥାୟୀ ନୁହେଁ କାରଣ ଈଶ୍ୱର ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ସହିତ ଏକ ନୂତନ ନିୟମ ସ୍ଥାପନ କଲେ I ଏହି ନୂତନ ନିୟମ ଉତ୍ତମ ଅଟେ I
\s5
\v 11 କିନ୍ତୁ ଯେତେବେଳେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ମହାଯାଜକ ହୋଇ ଆସିଲେ, ସେ ଉତ୍ତମ ବିଷୟ ନେଇ ଆସିଲେ ଯାହା ବର୍ତ୍ତମାନ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ଅଛି I ପରେ ସେ ସ୍ୱର୍ଗକୁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଉପସ୍ଥିତିରେ ଗଲେ ଯାହା ଈଶ୍ୱର ସ୍ଥାପନ କରିଅଛନ୍ତି, କିନ୍ତୁ ଏହା ପାର୍ଥିବ ଅଂଶ ନୁହେଁ I ପୃଥିବୀରେ ମୋଶାଙ୍କ ନିର୍ମିତ ତମ୍ବୁ ଅପେକ୍ଷା ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଅଟେ କାରଣ ଏହା ନିର୍ଦ୍ଦୋଷ ଅଟେ I
\v 12 ଯେତେବେଳେ ମହାଯାଜକ ପ୍ରତି ବର୍ଷ ତମ୍ବୁର ପବିତ୍ରସ୍ଥାନରେ ପ୍ରବେଶ କରନ୍ତି, ସେତେବେଳେ ସେ ଛାଗ ଓ ଗୋବତ୍ସର ରକ୍ତ ଉତ୍ସର୍ଗ କରିବା ନିମନ୍ତେ ନିଅନ୍ତି I କିନ୍ତୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ସେହିପରି କଲେ ନାହିଁ I ସେ କ୍ରୁଶ ଉପରେ ଆପଣାର ରକ୍ତ ବୁହାଇ ଏକାଥରକେ ମହାପବିତ୍ର ସ୍ଥାନରେ ପ୍ରବେଶ କରି ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ଅନନ୍ତ ମୁକ୍ତି ସାଧନ କରିଅଛନ୍ତି, କାରଣ ସେ ଆପଣା ନିମନ୍ତେ ଆପଣାର ରକ୍ତ ବୁହାଇ ଅଛନ୍ତି I
\s5
\v 13 ଯାଜକମାନେ ଲୋକଙ୍କ ଉପରେ ଛାଗ ଓ ବୃଷମାନଙ୍କ ରକ୍ତ ପୁଣି, ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଦଗ୍ଧ ହୋଇଥିବା ଗାଭୀର ଭସ୍ମ ସେଚନ କରନ୍ତି I ଏହି ବିଧି ପାଳନ କରିବା ଦ୍ୱାରା ସେମାନେ କୁହନ୍ତି ଯେ ବର୍ତ୍ତମାନ ଈଶ୍ୱର ଲୋକମାନଙ୍କ ଉପାସନାକୁ ଗ୍ରହଣ କରିବେ I
\v 14 ତେବେ ଯେଉଁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଚିରନ୍ତନ ଆତ୍ମାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଆପଣାକୁ ନିଖୁନ୍ତ ବଳି ସ୍ୱରୂପେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ନିକଟରେ ଉତ୍ସର୍ଗ କଲେ, ତାହାଙ୍କ ରକ୍ତ କେତେ ଅଧିକ ପରିମାଣରେ ଜୀବିତ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସେବା କରିବା ନିମନ୍ତେ ମୃତ କର୍ମରୁ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ବିବେକକୁ ଶୁଦ୍ଧ ନ କରିବ I ବର୍ତ୍ତମାନ ଏହା ଏହିପରି ଯେ ଆମ୍ଭେମାନେ ଆଉ ପାପ କରିବା ନାହିଁ; ବର୍ତ୍ତମାନ ଆମ୍ଭେମାନେ ସତ୍ୟ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଉପାସନା କରି ପାରିବା I
\v 15 ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ମୃତ୍ୟୁଭୋଗ କରିବା ଦ୍ୱାରା, ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ସହିତ ଏକ ନୂତନ ନିୟମ ସ୍ଥାପନ କରିଅଛନ୍ତି I ଆମ୍ଭେମାନେ ପ୍ରଥମ ନିୟମ ଦ୍ୱାରା ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଚେଷ୍ଟା କରୁଥିଲୁ I ଏହି କାରଣରୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ନୂତନ ନିୟମର ମଧ୍ୟସ୍ଥ ହୋଇଅଛନ୍ତି, ଯେପରି ପ୍ରଥମ ନିୟମକାଳୀନ ଅପରାଧ ମାର୍ଜନାର୍ଥେ ମୃତ୍ୟୁଭୋଗ କରାଯାଇଥିବାରୁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଆହୂତ ଲୋକମାନେ ଅନନ୍ତ ଅଧିକାର ସମ୍ବନ୍ଧୀୟ ପ୍ରତିଜ୍ଞାର ଫଳପ୍ରାପ୍ତ ହୁଅନ୍ତି I
\s5
\v 16 ଏହି ନିୟମ ଚୁକ୍ତିନାମା ସଦୃଶ ଅଟେ I ଚୁକ୍ତିନାମାରେ ଚୁକ୍ତି କରାଯାଇଥିଲେ ଚୁକ୍ତି କରିଥିବା ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କ ମୃତ୍ୟୁର ପ୍ରମାଣ ଆବଶ୍ୟକ I
\v 17 ଯେଣୁ ମୃତ୍ୟୁ ଘଟିଲେ ଚୁକ୍ତି ବଳବନ୍ତ ହୁଏ, କାରଣ ଚୁକ୍ତି କରିଥିବା ଲୋକ ଜୀବିତ ଥିବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ତାହା କଦାପି କାର୍ଯ୍ୟକାରୀ ହୁଏ ନାହିଁ I
\s5
\v 18 ଏଥି ନିମନ୍ତେ ଈଶ୍ୱର ପ୍ରଥମ ନିୟମ ପ୍ରତିଷ୍ଠିତ କଲେ ଯେତେବେଳେ ଯାଜକମାନେ ପଶୁ ବଳିଦାନ କରି ତାହାର ରକ୍ତ ବୁହାଉଥିଲେ I
\v 19 କାରଣ ମୋଶା ଲୋକମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥାନୁଯାୟୀ ସମସ୍ତ ଆଜ୍ଞା ପ୍ରକାଶ କଲା ଉତ୍ତାରେ ଜଳ, ଲୋହିତବର୍ଣ୍ଣ ମେଷଲୋମ ଓ ଏଜୋବ ସହିତ ଗୋବତ୍ସ ଓ ଛାଗର ରକ୍ତ ଘେନି ନିୟମପୁସ୍ତକ ଓ ସମସ୍ତ ଲୋକଙ୍କ ଉପରେ ସେଚନ କଲେ I
\v 20 ସେ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, " ଈଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସମ୍ବନ୍ଧରେ ଯେଉଁ ନିୟମ ଆଦେଶ କରିଅଛନ୍ତି, ସେହି ନିୟମର ରକ୍ତ ଏହି I"
\s5
\v 21 ଆହୁରି ମଧ୍ୟ ସେ ତମ୍ବୁ ଓ ଯାଜକୀୟ ପରିଚର୍ଯ୍ୟାର ସମସ୍ତ ପାତ୍ର ଉପରେ ସେହିପରି ରକ୍ତ ସେଚନ କଲେ I
\v 22 ପୁଣି, ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥା ଅନୁସାରେ ପ୍ରାୟ ସମସ୍ତ ବିଷୟ ରକ୍ତ ଦ୍ୱାରା ଶୁଚୀକୃତ ହୁଏ I ପଶୁ ବଳିଦାନ ଦ୍ୱାରା ରକ୍ତପାତ ନ ହେଲେ, ଈଶ୍ୱର ସେହି ଲୋକମାନଙ୍କ ପାପକ୍ଷମା କରୁ ନ ଥିଲେ I
\s5
\v 23 ଅତଏବ, ସ୍ୱର୍ଗସ୍ଥ ବିଷୟଗୁଡ଼ିକର ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ସମସ୍ତ ଯାଜକମାନଙ୍କ ପଶୁ ବଳିଦାନ କରିବା ଦ୍ୱାରା ଶୁଚୀକୃତ ହେବାର ଆବଶ୍ୟକ ଥିଲା, କିନ୍ତୁ ସ୍ୱର୍ଗୀୟ ବିଷୟଗୁଡ଼ିକ ତ ଏହି ସବୁଠାରୁ ଶ୍ରେଷ୍ଠତର ବଳିଦାନ ଦ୍ୱାରା ଶୁଚୀକୃତ ହେବାର ଆବଶ୍ୟକ I
\v 24 କାରଣ ପ୍ରକୃତ ବିଷୟର ପ୍ରତିରୂପ ଯେ ହସ୍ତକୃତ ମହାପବିତ୍ର ସ୍ଥାନ, ସେଥିରେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ପ୍ରବେଶ ନ କରି ବରଂ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଏବେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସମ୍ମୁଖରେ ଉପସ୍ଥିତ ହେବା ପାଇଁ ସ୍ୱର୍ଗରେ ପ୍ରବେଶ କରିଅଛନ୍ତି I
\s5
\v 25 ମହାଯାଜକ ଯେପରି ଅନ୍ୟର ରକ୍ତ ଘେନି ବର୍ଷକୁ ବର୍ଷ ମହାପବିତ୍ର ସ୍ଥାନରେ ପ୍ରବେଶ କରନ୍ତି, କିନ୍ତୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯେତେବେଳେ ସ୍ୱର୍ଗରେ ପ୍ରବେଶ କଲେ, ସେ ଯେ ଥରକୁଥର ଆପଣାକୁ ଉତ୍ସର୍ଗ କରିବେ, ତାହା ନୁହେଁ I
\v 26 ତାହାହେଲେ ଜଗତର ପତ୍ତନ ସମୟଠାରୁ ଥରକୁ ଥର ତାହାଙ୍କୁ ମୃତ୍ୟୁଭୋଗ କରିବାକୁ ହୋଇଥାଆନ୍ତା; କିନ୍ତୁ ଏବେ ସେ ଯୁଗାନ୍ତ ସମୟରେ ଆପଣାକୁ ବଳି ରୂପେ ଉତ୍ସର୍ଗ କରିବା ଦ୍ୱାରା ପାପ ଦୂର କରିବାକୁ ପ୍ରକାଶିତ ହୋଇଅଛନ୍ତି I ଈଶ୍ୱର ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କୌଣସି ପ୍ରକାରେ ଦୋଷୀ ନ କରି ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ସମସ୍ତ ପାପରୁ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କ୍ଷମା କରିବେ ଯେହେତୁ ଆମ୍ଭେମାନେ ପାପ କରିଅଛୁ I
\s5
\v 27 ମନୁଷ୍ୟମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଯେପରି ଥରେ ମାତ୍ର ମୃତ୍ୟୁ, ଆଉ, ତାହା ପରେ ଈଶ୍ୱର ସେମାନଙ୍କୁ ସେମାନଙ୍କ ପାପ ନିମନ୍ତେ ବିଚାର କରିବେ I
\v 28 ସେହିପରି ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ମଧ୍ୟ ଅନେକଙ୍କ ପାପ ବହନ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଥରେ ମାତ୍ର ଉତ୍ସର୍ଗୀକୃତ ହେଲେ, କିନ୍ତୁ ଦ୍ୱିତୀୟ ଥର ପାପ ସକାଶେ ନୁହେଁ, ବରଂ ଯେଉଁମାନେ ତାହାଙ୍କ ଅପେକ୍ଷାରେ ଅଛନ୍ତି, ସେମାନଙ୍କ ପରିତ୍ରାଣ ନିମନ୍ତେ ଦର୍ଶନ ଦେବେ I
\s5
\c 10
\p
\v 1 ଈଶ୍ୱର ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଦେବାକୁ ଥିବା ଉତ୍ତମ ବିଷୟକୁ ବ୍ୟବସ୍ଥା ଭଲ ଭାବେ ପ୍ରଦର୍ଶିତ କରେ ନାହିଁ I ଏହି ବ୍ୟବସ୍ଥା ଉତ୍ତମ ବିଷୟର ଛାୟା ସ୍ୱରୂପ I ଯଦି ଲୋକମାନେ ପ୍ରତି ବର୍ଷ ସେହି ସମାନ ପ୍ରକାରେ ବଳିଦାନ ଉତ୍ସର୍ଗ କରିବା ଦ୍ୱାରା ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଉପାସନା କରିବା ନିମନ୍ତେ ଆସନ୍ତି, ତେବେ ସେମାନେ କଦାପି ସିଦ୍ଧ ହୋଇ ପାରନ୍ତି ନାହିଁ I
\v 2 ସେହି ସବୁ ବଳିର ଉତ୍ସର୍ଗୀକରଣରେ ଈଶ୍ୱର ଯଦି ଉପାସକମାନଙ୍କୁ ନିର୍ଦ୍ଦୋଷ କରିଥାନ୍ତେ, ତେବେ ସେମାନେ ବିବେକରେ ଆଉ ପାପର ବୋଧ ପାଇ ନ ଥାଆନ୍ତେ !
\v 3 କିନ୍ତୁ ସେହି ସବୁ ବଳିରେ ବର୍ଷକୁ ବର୍ଷ ପାପ ସ୍ମରଣ କରାଯାଏ I
\v 4 ତେଣୁ ଆମ୍ଭେମାନେ ଜାଣୁ, ବୃଷ ଓ ଛାଗ ସଦୃଶ ପଶୁକୁ ଆମ୍ଭେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ନିକଟରେ ଉତ୍ସର୍ଗ କଲେ, ଯଦ୍ୟପି ସେମାନଙ୍କର ରକ୍ତପାତ ଦେଖନ୍ତି, ତେବେ ମଧ୍ୟ ତାହା ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ନିର୍ଦ୍ଦୋଷ କରିବ ନାହିଁ I
\s5
\v 5 ସେଥିପାଇଁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଜଗତକୁ ଆଗମନ କରି ଆପଣା ପିତାଙ୍କୁ କହିଲେ, "ତୁମ୍ଭେ ବଳିଦାନ ଓ ନୈବେଦ୍ୟ ନ ଲୋଡ଼ି ମୋ' ନିମନ୍ତେ ଏକ ଶରୀର ପ୍ରସ୍ତୁତ କଲ I
\v 6 ତୁମ୍ଭ ନିକଟରେ ଉତ୍ସର୍ଗୀକୃତ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଦଗ୍ଧ ପଶୁଗୁଡ଼ିକ, ତୁମକୁ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ କଲେ ନାହିଁ, ଏବଂ ଅନ୍ୟ କୌଣସି ବଳି ଦ୍ୱାରା ତୁମ୍ଭେ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ ହେଲ ନାହିଁ I
\v 7 ଏଥିସକାଶୁ ମୁଁ କହିଲି, "ହେ ଈଶ୍ୱର, ଦେଖ, ତୁମ୍ଭର ଇଚ୍ଛା ସାଧନ କରିବାକୁ ମୁଁ ଆସିଅଛି, ଯେପରି ଶାସ୍ତ୍ରରେ ମୋ' ବିଷୟରେ ଲେଖା ଅଛି I"
\s5
\v 8 ପ୍ରଥମେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ କହିଲେ," ବଳିଦାନ, ନୈବେଦ୍ୟ, ହୋମବଳି ଓ ପାପାର୍ଥକ ବଳି ତୁମ୍ଭେ ଲୋଡ଼ିଲ ନାହିଁ, କିମ୍ବା ସେଥିରେ ତୁମ୍ଭର ସନ୍ତୋଷ ନ ଥିଲା ଯାହାସବୁ ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥା ଅନୁସାରେ ଉତ୍ସର୍ଗ କରାଯାଏ I
\v 9 ତତ୍ପରେ ଲୋକମାନଙ୍କ ପାପ ନିମନ୍ତେ ଆପଣାକୁ ବଳିଦାନ କରିବା ବିଷୟରେ ସେ କହନ୍ତି, "ଦେଖ, ତୁମ୍ଭର ଇଚ୍ଛା ସାଧନ କରିବାକୁ ମୁଁ ଆସିଅଛି I" ଦ୍ୱିତୀୟ ନିୟମକୁ ସ୍ଥାପନ କରିବା ନିମନ୍ତେ ସେ ପ୍ରଥମ ନିୟମକୁ ଲୋପ କରନ୍ତି I
\v 10 କାରଣ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଇଚ୍ଛା ଅନୁଯାୟୀ କାର୍ଯ୍ୟ କଲେ, ଈଶ୍ୱର ଆପଣା ନିମନ୍ତେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପୃଥକ୍ କଲେ I ଦ୍ୱିତୀୟ ନିୟମରେ ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଶରୀର ଏକାଥରକେ ଉତ୍ସର୍ଗୀକୃତ ହେବା ଦ୍ୱାରା ସେହି ଇଚ୍ଛା ହେତୁ ଆମ୍ଭେମାନେ ପବିତ୍ରୀକୃତ ହୋଇଅଛୁ I
\s5
\v 11 ଆହୁରି ମଧ୍ୟ, ପ୍ରତ୍ୟେକ ଯାଜକ ପ୍ରତିଦିନ ସେବା କରିବା ପାଇଁ ଓ ଥରକୁଥର ସେହି ଏକ ପ୍ରକାର ବଳି ଉତ୍ସର୍ଗ କରିବା ପାଇଁ ଠିଆ ହୋଇଥାଆନ୍ତି; ଏହି ସବୁ କେବେ କାହାର ପାପ ହରଣ କରିପାରେ ନାହିଁ I
\v 12 ମାତ୍ର ସେ ପାପ ନିମନ୍ତେ କେବଳ ଏକ ବଳି ଉତ୍ସର୍ଗ କଲା ଉତ୍ତାରେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଦକ୍ଷିଣ ପାର୍ଶ୍ୱରେ ଚିରକାଳ ପାଇଁ ଉପବେଶନ କଲେ I
\v 13 ସେହି ଦିନାବଧି ତାହାଙ୍କର ଶତ୍ରୁମାନେ ତାହାଙ୍କ ପାଦପୀଠ କରାଯାଇ ନ ଥିବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସେ ଅପେକ୍ଷା କରୁଅଛନ୍ତି I
\v 14 କାରଣ କେବଳ ଏକ ବଳିର ଉତ୍ସର୍ଗ ଦ୍ୱାରା ସେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ପବିତ୍ରୀକୃତ ହେଉଥିବା ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଚିରକାଳ ପାଇଁ ସିଦ୍ଧ କରିଅଛନ୍ତି I
\s5
\v 15 ଆଉ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ମଧ୍ୟ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସେ ବିଷୟରେ ସାକ୍ଷ୍ୟ ଦିଅନ୍ତି I ପ୍ରଥମେ ସେ କୁହନ୍ତି:
\v 16 ଆମ୍ଭ ଲୋକମାନଙ୍କ ସହିତ ପ୍ରଥମ ନିୟମ ଲୋପ ପାଇବା ସମୟରେ, ଆମ୍ଭେ ସେମାନଙ୍କ ସହିତ ଏକ ନୂତନ ନିୟମ ସ୍ଥାପନ କରିବା I ଆମ୍ଭେ ଏହା ସେମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ କରିବା: ଆମ୍ଭେ ସେମାନଙ୍କର ଆପଣା ବ୍ୟବସ୍ଥା ବୁଝିବାର କାରଣ ହେବା ଓ ଆମ୍ଭେ ସେମାନଙ୍କୁ ତାହା ପାଳନ କରିବାର କାରଣ ହେବା I"
\s5
\v 17 ପରେ ସେ କହନ୍ତି: "ଆମ୍ଭେ ସେମାନଙ୍କ ପାପ ନିମନ୍ତେ ସେମାନଙ୍କୁ କ୍ଷମା ଦେବା, ଓ ସେମାନଙ୍କ ଅପରାଧସବୁ ଆମ୍ଭେ ଆଉ ସ୍ମରଣ କରିବା ନାହିଁ I"
\v 18 ଯେତେବେଳେ ଈଶ୍ୱର କୌଣସି ବ୍ୟକ୍ତିର ପାପକ୍ଷମା କରନ୍ତି, ସେହି ବ୍ୟକ୍ତିର ସମସ୍ତ ପାପ କ୍ଷମା ହେବା ସ୍ଥଳେ ପାପ ନିମନ୍ତେ ଆଉ ବଳି ଉତ୍ସର୍ଗ କରିବା ଅନାବଶ୍ୟକ I
\s5
\v 19 ଅତଏବ, ହେ ଭାଇମାନେ, ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପାପ ନିମନ୍ତେ ଯୀଶୁ ଆପଣା ରକ୍ତପାତ କରିଅଛନ୍ତି ଏହା ଆମ୍ଭେମାନେ ବିଶ୍ୱାସ କରୁ, ସେଥିନିମନ୍ତେ ଆମ୍ଭେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଉପସ୍ଥିତିରେ ପ୍ରବେଶ କରିବା ନିମନ୍ତେ ସାହସ କରୁ ଯାହା ପବିତ୍ର ତମ୍ବୁର ମହାପବିତ୍ର ସ୍ଥାନ ଅଟେ I
\v 20 ସେହି ପଥରେ ଯୀଶୁଙ୍କ ରକ୍ତ ଦ୍ୱାରା ମହାପବିତ୍ର ସ୍ଥାନରେ ପ୍ରବେଶ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ସାହସ ଅଛି I ସେହି ନୂତନ ପଥ ହେଉଅଛନ୍ତି ଯୀଶୁ, ଯେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ମୃତ୍ୟୁଭୋଗ କଲେ I
\v 21 ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ହେଉଛନ୍ତି ମହାନ ଯାଜକ, ଓ ଆମ୍ଭେମାନେ ଯେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଲୋକ ସେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଉପରେ ଶାସନ କରନ୍ତି I
\v 22 ଆସ, ଆମ୍ଭେମାନେ ହୃଦୟ ପ୍ରକ୍ଷାଳନ ଦ୍ୱାରା କଳୁଷିତ ବିବେକରୁ ଶୁଚୀକୃତ ଓ ନିର୍ମଳ ଜଳରେ ଧୌତ ଶରୀର ହୋଇ ସରଳ ହୃଦୟ ସହ ପୂର୍ଣ୍ଣ ବିଶ୍ୱାସରେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ନିକଟବର୍ତ୍ତୀ ହେଉ I
\s5
\v 23 ଆମ୍ଭେମାନେ ଯେଉଁ ଭରସା ସ୍ୱୀକାର କରୁଅଛୁ, ତାହା ଅଟଳ ଭାବରେ ଦୃଢ଼ କରି ଧରୁ, କାରଣ ଈଶ୍ୱର ପ୍ରତିଜ୍ଞା କରିଅଛନ୍ତି, ସେ ବିଶ୍ୱସ୍ତ I
\v 24 ପୁଣି, ପ୍ରେମ ଓ ସତ୍‍କ୍ରିୟାରେ କିପରି ଆମ୍ଭେମାନେ ପରସ୍ପରକୁ ପ୍ରବର୍ତ୍ତାଇବା ସେଥିନିମନ୍ତେ ପରସ୍ପର ବିଷୟରେ ମନୋଯୋଗ କରିବା I
\v 25 ଆଉ କେହି କେହି ଯେପରି ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଣ୍ଡଳୀ ଉପାସନା ପରିତ୍ୟାଗ କରିଥାଆନ୍ତି, ଆମ୍ଭେମାନେ ସେପରି ନ କରୁ; ବରଂ ପରସ୍ପରକୁ ଉତ୍ସାହିତ କରିବା, ବିଶେଷ ଭାବରେ ଯେତେବେଳେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଆଗମନର ଦିନ ନିକଟବର୍ତ୍ତୀ ହୋଇ ଆସୁଅଛି ବୋଲି ଦେଖୁଅଛ I
\s5
\v 26 କାରଣ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ବିଷୟରେ ସତ୍ୟ ଜ୍ଞାନ ଲାଭ କରିବା ପରେ ଯଦି ଆମ୍ଭେମାନେ ସ୍ୱେଚ୍ଛାପୂର୍ବକ ପାପ କରୁଥାଉ, ତେବେ ପାପାର୍ଥକ ବଳି ଆଉ ଅବଶିଷ୍ଟ ନ ଥାଏ I
\v 27 ବରଂ, ଆମ୍ଭେମାନେ ଭୟ ସହକାରେ ଆଶା କରୁ ଯେ ଈଶ୍ୱର ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ବିଚାର କରିବେ, ଏବଂ ପରେ ସେ ଧାର୍ମିକତାପୂର୍ବକ ବିପକ୍ଷମାନଙ୍କୁ ଗ୍ରାସକାରୀ ଅଗ୍ନିର ପ୍ରଚଣ୍ଡତାରେ ଦଣ୍ଡ ଦେବେ I
\s5
\v 28 କେହି ଈଶ୍ୱର ଦତ୍ତ ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥାକୁ ଅମାନ୍ୟ କଲେ, ସେ ଦୟା ପ୍ରାପ୍ତ ନ ହୋଇ ଦୁଇ କିମ୍ବା ତିନି ଜଣ ସାକ୍ଷୀଙ୍କ ପ୍ରମାଣରେ ହତ ହୁଏ I
\v 29 ତାହା ଗୁରୁତର ଦଣ୍ଡ ଥିଲା I କିନ୍ତୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପୁତ୍ର, ଓ ସେ ନିଜେ ମଧ୍ୟ ଈଶ୍ୱର I ଯଦି କେହି ତାଙ୍କର ସ୍ଥାପିତ ନୂତନ ନିୟମକୁ ପ୍ରତ୍ୟାଖ୍ୟାନ କରେ ଓ ତାଙ୍କର ପାତିତ ରକ୍ତକୁ ଘୃଣା କରେ --- ଯାହା ପରିବର୍ତ୍ତେ ଈଶ୍ୱର ତାହାକୁ କ୍ଷମା ଦେଲେ ସେହି ରକ୍ତକୁ ପ୍ରତ୍ୟାଖ୍ୟାନ କରେ --- ଯଦି ସେହି ବ୍ୟକ୍ତି ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଦୟାମୟ ଆତ୍ମା ପ୍ରତ୍ୟାଖ୍ୟାନ କରେ, --- ତେବେ ଈଶ୍ୱର ତାହାକୁ ଅଧିକ ଗୁରୁତର ଦଣ୍ଡ ଦେବେ I
\s5
\v 30 ଆମ୍ଭେମାନେ ସୁନିଶ୍ଚିତ, ଯେ ଏହି କଥା କହିଅଛନ୍ତି, ତାହାଙ୍କୁ ଆମ୍ଭେମାନେ ଜାଣୁ, "ପ୍ରତିଶୋଧ ନେବା ଆମ୍ଭର ଅଧିକାର, ଆମ୍ଭେ ପ୍ରତିଫଳ ଦେବା, ପୁନଶ୍ଚ ମୋଶା ଲେଖନ୍ତି, "ପ୍ରଭୁ ଆପଣା ଲୋକମାନଙ୍କର ବିଚାର କରିବେ" I
\v 31 ଏହା କିପରି ଭୟଙ୍କର ବିଷୟ ହେବ ଯଦି ସର୍ବଶକ୍ତିମାନ ଜୀବିତ ଈଶ୍ୱର ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କ୍ରୋଧ କରି ଦଣ୍ଡ ଦେବେ I
\s5
\v 32 କିନ୍ତୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ବିଷୟରେ ସତ୍ୟ ଆଲୋକ ପ୍ରାପ୍ତ ହେଲା ଉତ୍ତାରେ ଯେତେବେଳେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ନାନା ଦୁଃଖଭୋଗରୂପ କଠୋର ସଂଗ୍ରାମ ସହ୍ୟ କରିଥିଲ, ସେତେବେଳେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରେ ଭରସା କରିବା ପରିତ୍ୟାଗ କରି ନ ଥିଲ, ସେହି ପୂର୍ବ ସମୟକୁ ସ୍ମରଣରେ ଆଣ I
\v 33 ଏକ ଦିଗରେ ତିରସ୍କାର ଓ କ୍ଳେଶ ଦ୍ୱାରା କୌତୁକାସ୍ପଦ ହୋଇଥିଲ, ଅନ୍ୟ ଦିଗରେ ସେହି ପ୍ରକାର ବ୍ୟବହାର ପାଉଥିବା ଲୋକମାନଙ୍କର ସହଭାଗୀ ହୋଇଥିଲ I
\v 34 କାରଣ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କୁ ବିଶ୍ୱାସ କରୁଥିବା ବନ୍ଦୀମାନଙ୍କ ସହିତ ଦୁଃଖଭୋଗ କରିଥିଲ, ଆଉ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିଜର ଯେ ଅଧିକ ଉତ୍ତମ ଓ ନିତ୍ୟସ୍ଥାୟୀ ଧନ ଅଛି, ଏହା ଜାଣି ଆନନ୍ଦରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସମ୍ପତ୍ତିର ଲୁଣ୍ଠନ ସହ୍ୟ କରିଥିଲ I
\s5
\v 35 ଅତଏବ, ଯେତେବେଳେ ସେମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ତାଡନା ଦିଅନ୍ତି, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସାହସ ପରିତ୍ୟାଗ କର ନାହିଁ କାରଣ ଯଦି ତୁମ୍ଭେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରେ ଭରସା କରିବା ପରିତ୍ୟାଗ ନ କର, ତେବେ ସେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ମହା ପୁରସ୍କାର ଦେବେ I
\v 36 ଯେଣୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେପରି ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଇଚ୍ଛା ସାଧନ କରି ପ୍ରତିଜ୍ଞାର ଫଳପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇପାର, ଏଥିନିମନ୍ତେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ଧୈର୍ଯ୍ୟଶୀଳ ହେବା ପ୍ରୟୋଜନ I
\v 37 ମସୀହଙ୍କ ବିଷୟରେ ଈଶ୍ୱର ଯାହା କହିଅଛନ୍ତି ତାହା ଜଣେ ଭାବବାଦୀ ଶାସ୍ତ୍ରରେ ଲେଖନ୍ତି: "କାରଣ ଆଉ ଅତିଅଳ୍ପ ସମୟ ମାତ୍ର, ଯାହାଙ୍କ ଆଗମନ କରିବାର ଅଛି, ସେ ଆଗମନ କରିବେ ଓ ବିଳମ୍ବ କରିବେ ନାହିଁ I"
\s5
\v 38 କିନ୍ତୁ ଆମ୍ଭର ଧାର୍ମିକ ବ୍ୟକ୍ତି ଆମ୍ଭଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରିବା ଦ୍ୱାରା ବଞ୍ଚିବ, କିନ୍ତୁ ଯଦି ସେମାନେ ଭୀରୁ ଓ ଆମ୍ଭଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରିବାରେ ପଶ୍ଚାତ୍‍ପଦ ହୁଅନ୍ତି, ତାହାହେଲେ ଆମ୍ଭର ଆତ୍ମା ତାହାଠାରେ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ ନୁହେଁ I"
\v 39 ମାତ୍ର ଯେଉଁମାନେ ଭୀରୁ ଓ ବିଶ୍ୱାସ କରନ୍ତି ନାହିଁ, ଆମ୍ଭେମାନେ ସେମାନଙ୍କ ଦଳର ଲୋକ ନୋହୁଁ, କିନ୍ତୁ ଯେଉଁମାନେ ଆତ୍ମାର ପରିତ୍ରାଣ ନିମନ୍ତେ ବିଶ୍ୱାସ କରନ୍ତି, ଆମ୍ଭେମାନେ ସେମାନଙ୍କ ଦଳର ଲୋକ ଅଟୁ I
\s5
\c 11
\p
\v 1 ବିଶ୍ୱାସ ଅର୍ଥାତ୍ ଲୋକେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରେ ଭରସା କରିବେ ଓ ତାହାଙ୍କଠାରୁ ଆଶା କରିଥିବା ବିଷୟ ନିଶ୍ଚୟ ପାଇବା ପାଇଁ ବିଶ୍ୱାସ ରଖିବା I ବିଶ୍ୱାସ ଅର୍ଥାତ୍ ବର୍ତ୍ତମାନ ଯାହା ଅଦୃଶ୍ୟ ତାହା ନିଶ୍ଚୟ ଘଟିବ ବୋଲି ଦୃଢ ନିଶ୍ଚିତ ହେବା I
\v 2 ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପିତୃପୁରୁଷ ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରେ ଭରସା କରିବା ସକାଶୁ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ଗ୍ରହଣ କଲେ I
\v 3 ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ ଦ୍ୱାରା ଆମ୍ଭେମାନେ ବୁଝୁ ଯେ, ସମସ୍ତ ବିଶ୍ୱ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବାକ୍ୟ ଦ୍ୱାରା ରଚିତ, ଅତଏବ କୌଣସି ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷ ବିଷୟରୁ ଦୃଶ୍ୟ ବିଷୟ ଉତ୍ପନ୍ନ ହୋଇ ନାହିଁ I
\s5
\v 4 ଆଦମଙ୍କ ପୁତ୍ର ହେବଲ ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କଲେ, ତଦ୍ୱାରା ହେବଲ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଛାମୁରେ ଜ୍ୟେଷ୍ଠ ଭାଇ କୟିନ ଅପେକ୍ଷା ଉତ୍କୃଷ୍ଟ ବଳି ଉତ୍ସର୍ଗ କଲେ I ତେଣୁ ହେବଲ ଯାହା ଉତ୍ସର୍ଗ କଲେ ଈଶ୍ୱର ତାହା ଉତ୍ତମ କହିଲେ, ପୁଣି ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ସେ ଧାର୍ମିକ ବୋଲି ସାକ୍ଷ୍ୟ ପାଇଲେ; ଈଶ୍ୱର ନିଜେ ତାଙ୍କ ଦାନ ସମ୍ବନ୍ଧରେ ସାକ୍ଷ୍ୟ ଦେଲେ, ଆଉ ସେ ମୃତ ହେଲେ ହେଁ, ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରିବା ବିଷୟରେ ଆମ୍ଭେମାନେ ଆଜି ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଶିକ୍ଷା ପାଉଅଛୁ I
\s5
\v 5 ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ ଦ୍ୱାରା ହନୋକ ମୃତ୍ୟୁଭୋଗ ନ କରି ଉର୍ଦ୍ଧ୍ୱକୁ ଉତ୍ଥିତ ହେଲେ; ସେ ଆଉ ଦେଖାଗଲେ ନାହିଁ, କାରଣ ଈଶ୍ୱର ତାଙ୍କୁ ଅନ୍ତନିର୍ହିତ କରିଥିଲେ I ସେ ଯେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କର ସନ୍ତୋଷପାତ୍ର, ଅନ୍ତର୍ହିତ ହେବା ପୂର୍ବେ ସେଥିର ସାକ୍ଷ୍ୟ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଥିଲେ I
\v 6 ଆଉ ବିଶ୍ୱାସ ବିନା ତାହାଙ୍କ ସନ୍ତୋଷପାତ୍ର ହେବା ଅସମ୍ଭବ, କାରଣ ଈଶ୍ୱର ଯେ ଅଛନ୍ତି, ଆଉ ସେ ଯେ ତାହାଙ୍କ ଅନ୍ୱେଷଣକାରୀମାନଙ୍କର ପୁରସ୍କାରଦାତା, ଏହା ତାହାଙ୍କ ଛାମୁକୁ ଆସିବା ଲୋକର ବିଶ୍ୱାସ କରିବା ଆବଶ୍ୟକ I
\s5
\v 7 ଈଶ୍ୱର ନୋହଙ୍କୁ ଚେତାବନୀ ଦେଲେ ଯେ ସେ ଜଳପ୍ଲାବନ କରିବେ, ଓ ନୋହ ତାହାଙ୍କୁ ବିଶ୍ୱାସ କଲେ I ଆଉ ବିଶ୍ୱାସ ଦ୍ୱାରା ନୋହ ସେ ସମୟ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଅପ୍ରକାଶିତ ବିଷୟ ସମ୍ବନ୍ଧରେ ପ୍ରତ୍ୟାଦେଶ ପାଇ ଭକ୍ତି ସହକାରେ ଆପଣା ପରିବାରର ରକ୍ଷା ନିମନ୍ତେ ଗୋଟିଏ ଜାହାଜ ନିର୍ମାଣ କଲେ, ପୁଣି, ସେହି ବିଶ୍ୱାସ ଦ୍ୱାରା ସେ ଜଗତକୁ ଦୋଷୀ କରି ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଦଣ୍ଡ ଦେବା ନିମନ୍ତେ ଯୋଗ୍ୟ କଲେ I ତେଣୁ ନୋହ ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସାନୁଯାୟୀ ଧାର୍ମିକତାର ଅଧିକାରୀ ହେଲେ I
\s5
\v 8 ବିଶ୍ୱାସ ଦ୍ୱାରା ଅବ୍ରହାମ ଆହ୍ୱାନ ପ୍ରାପ୍ତ ହୁଅନ୍ତେ, ଯେଉଁ ଦେଶ ସେ ଅଧିକାରସ୍ୱରୂପେ ପାଇବାକୁ ଯାଉଥିଲେ, ଆଜ୍ଞାବହ ହୋଇ ସେଠାକୁ ବାହାରିଗଲେ, ପୁଣି, ସେ କେଉଁଠାକୁ ଯାଉଅଛନ୍ତି, ତାହା ନ ଜାଣି ସୁଦ୍ଧା ବାହାରିଗଲେ I
\v 9 ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ ଦ୍ୱାରା ସେ ବିଦେଶୀ ସ୍ୱରୂପେ ପ୍ରତିଜ୍ଞାତ ଦେଶରେ ପ୍ରବାସୀ ହୋଇ ପ୍ରତିଜ୍ଞାର ସହାଧିକାରୀ ଇସ୍‌ହାକ ଓ ଯାକୁବଙ୍କ ସହିତ ତମ୍ବୁରେ ବାସ କଲେ I ଈଶ୍ୱର ଅବ୍ରହାମଙ୍କୁ ଯାହା ଦେବା ନିମନ୍ତେ ପ୍ରତିଜ୍ଞା କରିଥିଲେ ସେହି ବିଷୟ ହିଁ ସେ ଇସ୍‌ହାକ ଓ ଯାକୁବଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ଦେବା ନିମନ୍ତେ ପ୍ରତିଜ୍ଞା କରିଥିଲେ I
\v 10 କାରଣ ଯେଉଁ ନଗର ଭିତ୍ତିମୂଳବିଶିଷ୍ଟ, ପୁଣି, ଯାହାର ଶିଳ୍ପୀ ଓ ନିର୍ମାତା ସ୍ୱୟଂ ଈଶ୍ୱର, ଅବ୍ରହାମ ତହିଁର ଅପେକ୍ଷାରେ ଥିଲେ I
\s5
\v 11 ଯଦ୍ୟପି ସାରା ଗତବୟସ୍କା ସକାଶୁ ଗର୍ଭଧାରଣ କରିବାକୁ ଯୋଗ୍ୟ ନ ଥିଲେ, ତଥାପି ଅବ୍ରହାମ ସନ୍ତାନର ପିତା ହେବା ନିମନ୍ତେ ଯୋଗ୍ୟତା ପାଇଲେ, କାରଣ ସେ ଯେହୋବାଙ୍କୁ ବିଶ୍ୱସ୍ତ ମନେ କଲେ କାରଣ ତାହାଙ୍କର ଏକ ସନ୍ତାନ ହେବ ବୋଲି ଯେହୋବା ତାହାଙ୍କୁ ପ୍ରତିଜ୍ଞା କରିଥିଲେ I
\v 12 ତେଣୁ ଅବ୍ରହାମ୍‌ଙ୍କ ପରି ଜଣେ ମୃତକଳ୍ପ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କଠାରୁ ଆକାଶର ନକ୍ଷତ୍ରଗଣ ପରି ଅସଂଖ୍ୟ ଓ ସମୁଦ୍ରତୀରସ୍ଥ ବାଲୁକା ପରି ଅଗଣ୍ୟ ଏକ ଜାତି ଉତ୍ପନ୍ନ ହେଲା I
\s5
\v 13 ଏସମସ୍ତେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରି ପ୍ରାଣତ୍ୟାଗ କଲେ; ସେମାନେ ପ୍ରତିଜ୍ଞାତ ଫଳପ୍ରାପ୍ତ ହେଲେ ନାହିଁ, ଯାହା ଈଶ୍ୱର ସେମାନଙ୍କୁ ଦେବା ନିମନ୍ତେ ପ୍ରତିଜ୍ଞା କରିଥିଲେ, ମାତ୍ର ଦୂରରୁ ତାହା ଦେଖି ଅଭିନନ୍ଦନ କଲେ ଏବଂ ପୃଥିବୀରେ ଆପଣାମାନଙ୍କୁ ବିଦେଶୀ ଓ ପ୍ରବାସୀ ବୋଲି ସ୍ୱୀକାର କଲେ I
\v 14 କାରଣ ଯେଉଁମାନେ ଏହିପରି କଥା କହନ୍ତି, ସେମାନେ ଯେ ନିଜର ଗୋଟିଏ ଦେଶ ଅନ୍ୱେଷଣ କରୁଅଛନ୍ତି, ଏହା ପ୍ରକାଶ କରନ୍ତି I
\s5
\v 15 ପୁଣି, ଯେଉଁ ଦେଶରୁ ସେମାନେ ବାହାରି ଆସିଥିଲେ, ଯଦି ପ୍ରକୃତରେ ସେହି ଦେଶକୁ ସ୍ମରଣ କରିଥାଆନ୍ତେ, ତାହାହେଲେ ସେମାନଙ୍କର ବାହୁଡ଼ି ଯିବାକୁ ସୁଯୋଗ ଥିଲା I
\v 16 କିନ୍ତୁ ସେମାନେ ଗୋଟିଏ ଉତ୍କୃଷ୍ଟତର, ଅର୍ଥାତ୍‍, ସ୍ୱର୍ଗୀୟ ଦେଶର ଆକାଂକ୍ଷା କରୁଥିଲେ; ଏହେତୁ ଈଶ୍ୱର ସେମାନଙ୍କ ଈଶ୍ୱର ବୋଲି ଖ୍ୟାତ ହେବାକୁ ସେମାନଙ୍କ ସମ୍ବନ୍ଧରେ ଲଜ୍ଜିତ ନୁହନ୍ତି, କାରଣ ସେ ସେମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଗୋଟିଏ ନଗର ପ୍ରସ୍ତୁତ କରିଅଛନ୍ତି I
\s5
\v 17 ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରିବା ସକାଶୁ, ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଅବ୍ରହାମ ପରୀକ୍ଷିତ ହୋଇ ଇସ୍‍ହାକଙ୍କୁ ଉତ୍ସର୍ଗ କଲେ, ଯେଉଁ ପୁତ୍ରକୁ ଈଶ୍ୱର ତାହାଙ୍କୁ ଦେଲେ, ଅବ୍ରହାମଙ୍କୁ ପୁତ୍ର ଦେବେ ବୋଲି ଈଶ୍ୱର ପ୍ରତିଜ୍ଞା କରିଥିଲେ, ସେହି ପୁତ୍ରଙ୍କୁ ବଳିଦାନ କରିବାକୁ ପ୍ରସ୍ତୁତ ଥିଲେ ସେହି ଅଦ୍ୱିତୀୟ ପୁତ୍ର ଯାହାକୁ ତାହାଙ୍କ ଭାର୍ଯ୍ୟା ଜନ୍ମ ଦେଲେ I
\v 18 ଏହା ସେହି ପୁତ୍ର ଯାହାଙ୍କ ବିଷୟରେ ଈଶ୍ୱର କହିଲେ, "ଇସ୍‍ହାକଠାରୁ ତୁମ୍ଭର ବଂଶ ଖ୍ୟାତ ହେବ I"
\v 19 ସେହି ପ୍ରତିଜ୍ଞା ସଫଳ କରିବା ନିମନ୍ତେ, ଅବ୍ରହାମ ତାହାଙ୍କୁ ବଳିଦାନ କଲା ପରେ ମଧ୍ୟ ଈଶ୍ୱର ଯେ ଇସ୍‍ହାକଙ୍କୁ ମୃତମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ସୁଦ୍ଧା ଉତ୍ଥାପନ କରିବାକୁ ସମର୍ଥ ଏହା ବିବେଚନା କଲେ ! ଇସ୍‍ହାକଙ୍କ ହାନି କର ନାହିଁ ଏହା ଈଶ୍ୱର ଅବ୍ରହାମଙ୍କୁ କହିବା ପରେ ଅବ୍ରହାମ ଇସ୍‍ହାକଙ୍କୁ ମୃତ୍ୟୁରୁ ଫେରି ପାଇଲେ I
\s5
\v 20 ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରୁଥିବା ହେତୁ ଇସ୍‌ହାକ ଭବିଷ୍ୟତ ବିଷୟରେ ମଧ୍ୟ ଯାକୁବ ଓ ଏଷୌଙ୍କୁ ଆଶୀର୍ବାଦ କଲେ I
\v 21 ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରୁଥିବା ହେତୁ ଯାକୁବ ମୃତ୍ୟୁ ସମୟରେ ଯୋଷେଫଙ୍କର ପ୍ରତ୍ୟେକ ପୁତ୍ରଙ୍କୁ ଆଶୀର୍ବାଦ କଲେ, ପୁଣି, ଆପଣା ଯଷ୍ଟିର ଅଗ୍ରଭାଗରେ ଆଉଜିପଡ଼ି ପ୍ରଣାମ କଲେ I
\v 22 ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରୁଥିବା ହେତୁ ମିସରରେ ଯୋଷେଫ ମୃତ୍ୟୁ ସମୟରେ ଇସ୍ରାଏଲ ସନ୍ତାନମାନଙ୍କର ମିସରରୁ ପ୍ରସ୍ଥାନ ବିଷୟ ଉଲ୍ଲେଖ କଲେ, ପୁଣି, ମିସରରୁ ପ୍ରସ୍ଥାନ କରିବା ସମୟରେ ତାହାଙ୍କ ଅସ୍ଥି ସେମାନଙ୍କ ସହ ନେଇ ଯିବା ନିମନ୍ତେ ଆଜ୍ଞା ଦେଲେ I
\s5
\v 23 ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରୁଥିବା ହେତୁ ମୋଶାଙ୍କ ପିତାମାତା ତାଙ୍କ ଜନ୍ମ ହେବା ସମୟରେ ତାଙ୍କୁ ଗୋଟିଏ ସୁନ୍ଦର ପିଲା ବୋଲି ଦେଖି ମିସର ରାଜାଙ୍କ ଆଜ୍ଞାକୁ ଭୟ ନ କରି ତିନି ମାସ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ତାଙ୍କୁ ଗୋପନରେ ରଖିଲେ I
\v 24 ରାଜା ଯାହାଙ୍କୁ ସେମାନେ ଫାରୋ କହନ୍ତି, ତାହାଙ୍କର କନ୍ୟା ମୋଶାଙ୍କୁ ପାଳନ କଲେ, କିନ୍ତୁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରିବା ସକାଶୁ ମୋଶା ବୟସପ୍ରାପ୍ତ ହେଲା ଉତ୍ତାରେ ଫାରୋଙ୍କର କନ୍ୟାଙ୍କ ପୁତ୍ର ବୋଲି ଖ୍ୟାତ ହେବାକୁ ନାସ୍ତି କଲେ I
\v 25 ରାଜାଙ୍କ ଭବନରେ ପାପର କ୍ଷଣିକ ସୁଖଭୋଗ ଅପେକ୍ଷା ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଲୋକମାନଙ୍କ ସହିତ ବରଂ ଦୁଃଖଭୋଗ କରିବାକୁ ସେ ପସନ୍ଦ କଲେ I
\v 26 ପୁଣି, ମିସରର ସମସ୍ତ ଧନ ଅପେକ୍ଷା ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ନିନ୍ଦାର ସହଭାଗୀ ହେବା ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଦୃଷ୍ଟିରେ ଶ୍ରେଷ୍ଠତର ଧନ ବୋଲି ମନେ କଲେ, କାରଣ ଈଶ୍ୱର ତାହାଙ୍କୁ ଭବିଷ୍ୟତରେ ଅନନ୍ତ ପୁରସ୍କାର ଦାନ କରିବେ ସେଥି ପ୍ରତି ଦୃଷ୍ଟିପାତ କଲେ I
\s5
\v 27 ସେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରିବା ସକାଶୁ ସେ ରାଜାଙ୍କ କ୍ରୋଧକୁ ଭୟ ନ କରି ମିସର ପରିତ୍ୟାଗ କଲେ, ଯେଣୁ ଯେ ଅଦୃଶ୍ୟ, ତାହାଙ୍କୁ ଦର୍ଶନ କଲା ପରି ସୁସ୍ଥିର ରହିଲେ I
\v 28 କାରଣ ମୋଶା ବିଶ୍ୱାସ କଲେ ଯେ ଈଶ୍ୱର ଆପଣା ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଉଦ୍ଧାର କରିବେ, ସେ ନିସ୍ତାର ପର୍ବ ବିଷୟକ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଆଜ୍ଞା ପାଳନ କଲେ, ଯାହା ବାର୍ଷିକ ପର୍ବ ଭାବରେ ପାଳନ କରାଯାଏ I ସେ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଆଜ୍ଞା ଦେଲେ ଯେ ସେମାନେ ମେଷଶାବକ ବଧ କରି ତାହାର ରକ୍ତ ଆପଣା ଗୃହଦ୍ୱାରର ବାଜୁବନ୍ଧରେ ଲଗାଇବେ ଯେପରି ମୃତ୍ୟୁର ଦୂତ ମିସରୀୟ ପରିବାରର ପ୍ରଥମଜାତ ପୁତ୍ରଙ୍କ ସହିତ ଇସ୍ରାଏଲୀୟମାନଙ୍କ ପ୍ରଥମଜାତ ପୁତ୍ରଙ୍କୁ ବଧ ନ କରେ I
\s5
\v 29 ଇସ୍ରାଏଲୀୟମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରିବା ସକାଶୁ ସେମାନେ ଶୁଷ୍କ ଭୂମି ପାର ହେଲା ପରି ସୂଫ ସାଗରର ଭିତର ଦେଇ ପାର ହେଲେ, କିନ୍ତୁ ମିସରୀୟମାନେ ପାର ହେବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିବାକୁ ଯାଇ ବୁଡ଼ି ମଲେ, କାରଣ ସାଗରର ଜଳ ପୁନର୍ବାର ଆସି ସେମାନଙ୍କୁ ବୁଡାଇଦେଲା I
\v 30 ଇସ୍ରାଏଲୀୟମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରିବା ସକାଶୁ ଯିରୀହୋ ପ୍ରାଚୀର ସାତ ଦିନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ପ୍ରଦକ୍ଷିଣ ହେଲା ଉତ୍ତାରେ ଭୂମିସାତ୍‍ ହେଲା I
\v 31 ରାହାବ ଜଣେ ବେଶ୍ୟା ଥିଲେ, କିନ୍ତୁ ସେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରିବା ସକାଶୁ ଯିରୀହୋରେ ଥିବା ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଅନାଜ୍ଞାବହମାନଙ୍କ ସହିତ ବିନଷ୍ଟ ହେଲେ ନାହିଁ I ଯିହୋଶୂୟ ଯିରୀହୋ ପ୍ରାଚୀର ନଷ୍ଟ କରିବାର ଉପାୟ ଖୋଜିବା ନିମନ୍ତେ ଗୁପ୍ତଚରମାନଙ୍କୁ ଯିରୀହୋ ଭିତରକୁ ପ୍ରେରଣ କରିଥିଲେ, କିନ୍ତୁ ସେହି ଗୁପ୍ତଚରମାନଙ୍କୁ ରାହାବ ଆଶ୍ରୟ ଦେବାରୁ ଈଶ୍ୱର ରାହାବକୁ ରକ୍ଷା କଲେ I
\s5
\v 32 ଆଉ ଅଧିକ କଅଣ କହିବି ? ଗିଦିୟୋନ, ବାରକ, ଶାମ୍‌ଶୋନ୍, ଯିପ୍ତହ, ଦାଉଦ, ଶାମୁଏଲ ଓ ଭାବବାଦୀମାନଙ୍କ ବିଷୟ ଯଦି ମୁଁ ବର୍ଣ୍ଣନା କରେ, ତେବେ ସମୟ ଅଣ୍ଟିବ ନାହିଁ I
\v 33 ସେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରିବା ସକାଶୁ, ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କେତେକ ତାହାଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ମହାନ୍ କାର୍ଯ୍ୟ କଲେ I ଶକ୍ତିଶାଳୀ ଲୋକମାନଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଶାସିତ ରାଜ୍ୟଗୁଡ଼ିକ ଜୟ କଲେ I
\v 34 କେତେକ ଅଗ୍ନିର ତେଜ ନିବାରଣ କଲେ, କେତେକ ଖଡ଼୍ଗଧାରରୁ ରକ୍ଷା ପାଇଲେ, କେତେକ ଦୁର୍ବଳ ସମୟରେ ସବଳ ହେଲେ, କେତେକ ଯୁଦ୍ଧରେ ବିଜୟୀ ହେଲେ, ପୁଣି, କେତେକ ଅଣଯିହୂଦୀମାନଙ୍କର ସୈନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ବିତାଡ଼ିତ କଲେ I
\s5
\v 35 କେତେକ ସ୍ତ୍ରୀ’ଲୋକ ଆପଣା ଆପଣା ମୃତମାନଙ୍କୁ ଯେଉଁମାନଙ୍କୁ ଈଶ୍ୱର ପୁନରୁତ୍ଥାନ କଲେ ସେମାନଙ୍କୁ ପୁନରୁତ୍ଥାନ ଦ୍ୱାରା ପ୍ରାପ୍ତ ହେଲେ; ଅନ୍ୟମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରିବା ସକାଶୁ ମହାଯନ୍ତ୍ରଣା ଭୋଗ କଲେ I ସେମାନେ ମହାଯନ୍ତ୍ରଣା ଭୋଗ କଲେ କାରଣ ସେମାନେ ତାହା ଅସ୍ୱୀକାର କଲେ ଯାହା ସେମାନଙ୍କ ଶତ୍ରୁମାନେ କହିଲେ, "ଆମ୍ଭେମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ମୁକ୍ତ କରିବୁ ଯଦି ତୁମ୍ଭେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଅସ୍ୱୀକାର କରିବ I" ସେମାନେ ଏହା କରିବା ନିମନ୍ତେ ଅସ୍ୱୀକାର କଲେ କାରଣ ସେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସହିତ ଅନନ୍ତକାଳ ନିମନ୍ତେ ବାସ କରିବାକୁ ଇଛା କଲେ, ଯାହା ଏହି ଜଗତରେ ରହିବାଠାରୁ ଉତ୍ତମ ଅଟେ I
\v 36 ଅନ୍ୟମାନେ ଯେଉଁମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କଲେ ସେମାନେ କେହି କେହି ବିଦ୍ରୁପ, କେହି କେହି କୋରଡ଼ା ପ୍ରହାର, ହଁ, କେହି କେହି ବନ୍ଧନ ଓ କାରାବାସ ଦ୍ୱାରା ସୁଦ୍ଧା ପରୀକ୍ଷିତ ହେଲେ I
\v 37 ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କେହି ଅବା ପ୍ରସ୍ତରାଘାତରେ ହତ ହେଲେ I ଅନ୍ୟମାନେ କରତ ଦ୍ୱାରା ଦ୍ୱିଖଣ୍ଡିତ ହେଲେ I କେହି ଅବା ଖଡ଼୍ଗ ଦ୍ୱାରା ନିହତ ହେଲେ I ଏହି ଲୋକମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଯେଉଁମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କଲେ ସେମାନେ ମେଷ ଓ ଛାଗଳର ଚର୍ମରେ ଆଚ୍ଛାଦିତ ହେଲେ I ସେମାନେ ଅଭାବଗ୍ରସ୍ତ ହେଲେ I ଲୋକମାନେ ସେମାନଙ୍କୁ ସଦାବେଳେ କଷ୍ଟ ଓ ତାଡନା ଦେଲେ I
\v 38 ଯେଉଁମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କଲେ ସେମାନେ ପ୍ରାନ୍ତର, ପର୍ବତ, ଗୁହା, ପୁଣି, ପୃଥିବୀର ଗହ୍ୱର ଭ୍ରମଣ କଲେ; କାରଣ ଜଗତ ସେମାନଙ୍କର ଯୋଗ୍ୟ ନ ଥିଲା I
\s5
\v 39 ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରିବା ଦ୍ୱାରା ଏହି ସମସ୍ତେ ସୁଖ୍ୟାତି ଲାଭ କରି ସୁଦ୍ଧା ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପ୍ରତିଜ୍ଞାର ଫଳପ୍ରାପ୍ତ ହେଲେ ନାହିଁ I
\v 40 ଯେଣୁ ଈଶ୍ୱର ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଉତ୍କୃଷ୍ଟତର ବିଷୟ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରି ରଖିଥିଲେ, ଯେପରି ସେମାନେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ବିନା ସିଦ୍ଧି ଲାଭ ନ କରନ୍ତି I
\s5
\c 12
\p
\v 1 ଆମ୍ଭେମାନେ ଏହିପରି ଅନେକଙ୍କୁ ଜାଣୁ ଯେଉଁମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରେ ଆପଣା ଭରସାକୁ ପ୍ରମାଣ କଲେ I ଆସ, ଆମ୍ଭେମାନେ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଭାର ଓ ସହଜରେ ବେଷ୍ଟନକାରୀ ପାପ ପରିତ୍ୟାଗ କରିବା I ଆଉ ଆସ ଆମ୍ଭେମାନେ ଧୈର୍ଯ୍ୟ ସହକାରେ ଆପଣା ଦୌଡ଼କୁ ସମାପ୍ତ କରିବା ଏବଂ ଶେଷ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସେହି ସବୁ କାର୍ଯ୍ୟ କରିବା ଯାହା ଈଶ୍ୱର ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଦିଅନ୍ତି I
\v 2 ଏବଂ ଆସ ଆମ୍ଭେମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କ ବିଷୟରେ ବିବେଚନା କରିବା ଓ ତାହାଙ୍କ ପ୍ରତି ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ମନୋଯୋଗ କରିବା I ସେ କ୍ରୁଶ ଉପରେ ଭୟଙ୍କର କଷ୍ଟ ସହ୍ୟ କଲେ ଓ ସେ ତାହାଙ୍କୁ ଅପମାନିତ କରିଥିବା ଲୋକମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ମନୋଯୋଗ କଲେ ନାହିଁ I ସେ ଏଥିପାଇଁ କଲେ କାରଣ ପରବର୍ତ୍ତୀ ସମୟରେ କିପରି ଈଶ୍ୱର ତାହାଙ୍କୁ ଆନନ୍ଦିତ କରିବେ I ବର୍ତ୍ତମାନ ସେ ସିଂହାସନ ଯେଉଁଠାରୁ ଈଶ୍ୱର ସ୍ୱର୍ଗରେ ଶାସନ କରନ୍ତି ତାହାର ଦକ୍ଷିଣ ପାର୍ଶ୍ୱରେ ସର୍ବୋଚ୍ଚ ଗୌରବର ସ୍ଥାନରେ ଉପବେଶନ ହୋଇଅଛନ୍ତି I
\v 3 ଯୀଶୁ ଧୈର୍ଯ୍ୟ ସହକାରେ ଏହା ସହ୍ୟ କଲେ ଯେତେବେଳେ ପାପୀ ଲୋକମାନେ ତାହାଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଘୃଣାଜନକ ଆଚରଣ କରୁଥିଲେ I ଯୀଶୁଙ୍କ ଉଦାହରଣ ଦ୍ୱାରା ତୁମ୍ଭେମାନେ ଆପଣା ଆପଣା ହୃଦୟ ଓ ମନରେ ବଳବାନ ହୁଅ ଯେପରି ତୁମ୍ଭେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରେ ଭରସା କରିବା ପରିତ୍ୟାଗ ନ କର ଓ ହତୋତ୍ସାହିତ ନ ହୁଅ I
\s5
\v 4 ଯେପରି ଯୀଶୁ କଲେ ସେହିପରି ତୁମ୍ଭେମାନେ ପାପ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଯୁଦ୍ଧ କରି ଏଯାଏ ରକ୍ତବ୍ୟୟ ଓ ମୃତ୍ୟୁ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ପ୍ରତିରୋଧ କରି ନାହଁ I
\v 5 ଶଲୋମନ ଆପଣା ପୁତ୍ରଙ୍କୁ ଯାହା କହିଲେ ସେହି ବାକ୍ୟ ପାସୋର ନାହିଁ, ଯେପରି ଈଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଆଉ ଆପଣା ପୁତ୍ରମାନଙ୍କ ପରି ଉତ୍ସାହ ଦିଅନ୍ତି: "ହେ ମୋହର ପୁତ୍ର, ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଶାସନ ପ୍ରତି ମନୋଯୋଗ କର, ଆଉ ଯେତେବେଳେ ପ୍ରଭୁ ଦଣ୍ଡ ଦିଅନ୍ତି ସେତେବେଳେ ହତୋତ୍ସାହିତ ହୁଅ ନାହିଁ,
\v 6 କାରଣ ପ୍ରଭୁ ଯାହାକୁ ପ୍ରେମ କରନ୍ତି, ତାହାକୁ ଶାସନ କରନ୍ତି, ପୁଣି, ଯେଉଁ ପୁତ୍ରକୁ ସେ ଗ୍ରହଣ କରନ୍ତି, ତାହାକୁ ପ୍ରହାର କରନ୍ତି I"
\s5
\v 7 ଶାସନ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ତ ତୁମ୍ଭେମାନେ କ୍ଳେଶ ସହ୍ୟ କରୁଅଛ ଈଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସହିତ ପୁତ୍ର ତୁଲ୍ୟ ବ୍ୟବହାର କରୁଅଛନ୍ତି, କାରଣ ପିତା ଯାହାକୁ ଶାସନ ନ କରନ୍ତି, ଏପରି ପୁତ୍ର କିଏ ଅଛି ?
\v 8 କିନ୍ତୁ ଈଶ୍ୱର ସନ୍ତାନମାନଙ୍କୁ ତାଙ୍କ ଶାସନ ଯେପରି କରନ୍ତି ଯଦି ତୁମ୍ଭେମାନେ ତାହା ଅନୁଭବ କରିନାହଁ, ତେବେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପ୍ରକୃତ ସନ୍ତାନ ନୁହଁ I ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜାରଜ ସନ୍ତାନ ଯେଉଁମାନଙ୍କୁ ଶାସନ କରିବା ନିମନ୍ତେ ସେମାନଙ୍କ ପିତା ନ ଥା'ନ୍ତି I
\s5
\v 9 ଆହୁରି ମଧ୍ୟ, ଆମ୍ଭେମାନେ ଯୁବା ଥିବା ସମୟରେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଶାସନକାରୀ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଶାରୀରିକ ପିତୃଗଣଙ୍କୁ ଆମ୍ଭେମାନେ ସମାଦର କଲୁ, ତେବେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଆତ୍ମିକ ପିତା ଈଶ୍ୱରଙ୍କର ଶାସନକୁ ବରଂ ଅଧିକ ରୂପେ ଗ୍ରହଣ କରିବା ଯେପରି ଆମ୍ଭେମାନେ ଅନନ୍ତ ଜୀବନ ପ୍ରାପ୍ତ ହେବା !
\v 10 କାରଣ ଶାରୀରିକ ପିତୃଗଣଙ୍କୁ ଯେପରି ବିହିତ ବୋଧ ହେଲା, ତଦନୁସାରେ ସେମାନେ ଅଳ୍ପ ଦିନ ନିମନ୍ତେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଶାସନ କଲେ; କିନ୍ତୁ ଈଶ୍ୱର ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଙ୍ଗଳ ନିମନ୍ତେ ଶାସନ କରନ୍ତି ଯେପରି ଆମ୍ଭେମାନେ ତାହାଙ୍କ ପବିତ୍ରତାର ସହଭାଗୀ ହେଉ I
\v 11 ଈଶ୍ୱର ଶାସନ କରିବା ସମୟରେ ତାହା ଆନନ୍ଦଜନକ ବୋଧ ହୁଏ ନାହିଁ I ବରଂ ଏହା ଦୁଃଖଜନକ ବୋଧ ହୁଏ I ତାହା ପରେ ସେମାନଙ୍କୁ ଶାନ୍ତିର ଫଳ ସ୍ୱରୂପ ଧାର୍ମିକତା ପ୍ରଦାନ କରେ I
\s5
\v 12 ଅତଏବ, ତୁମ୍ଭେମାନେ କ୍ଲାନ୍ତ ହୋଇଥିବା ପରି ଆଚରଣ ନ କରି, ବରଂ ତୁମ୍ଭେମାନେ ନୁତନୀକୃତ ହେବା ନିମନ୍ତେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଶାସନରେ ଭରସା କର I
\v 13 ପୁଣି, ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କୁ ଅନୁସରଣ କରି ସଳଖ ପଥରେ ଗମନ କର ଯେପରି ଯେଉଁମାନେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରିବାରେ ଦୁର୍ବଳ ସେମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କଠାରୁ ବଳ ପାଇବେ ଓ ଖଞ୍ଜ ହେବେ ନାହିଁ ଯେପରି ଯାହା ଖଞ୍ଜ, ସେ ଅଧିକ ବିକୃତ ନ ହୋଇ ବରଂ ସୁସ୍ଥ ହୁଏ I
\s5
\v 14 ସମସ୍ତଙ୍କ ସହିତ ଶାନ୍ତିରେ ରହିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କର, ପୁଣି, ଯେଉଁ ପବିତ୍ରତା ବିନା କେହି ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଦର୍ଶନ ପାଇବ ନାହିଁ, ସେଥିର ଅନୁସରଣ କର I
\v 15 ସାବଧାନ ଯେପରି କେହି ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରିବାରୁ ବିମୁଖ ନ ହୁଏ, ଯାହା ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଯୋଗ୍ୟ ନୁହେଁ ଏପରି କାର୍ଯ୍ୟ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ କରିଅଛନ୍ତି I ସାବଧାନ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ କୌଣସି ତିକ୍ତତାର ମୂଳ ଅଙ୍କୁରିତ ହୋଇ ବଢ଼ି ଉଠି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ଅନିଷ୍ଟ କରେ, ଆଉ ତଦ୍ୱାରା ଅନେକେ ପାପରେ ପତିତ ହୁଅନ୍ତି I
\v 16 କିଅବା କେହି ପାରଦାରିକ, ବା ଥରକର ଖାଦ୍ୟ ନିମନ୍ତେ ଆପଣା ଜ୍ୟେଷ୍ଠାଧିକାର ବିକ୍ରୟକାରୀ ଯେ ଏଷୌ, ତାହା ପରି ବିଧର୍ମାଚାରୀ ହୁଏ, ଏବିଷୟରେ ସାବଧାନ ହୁଅ I
\v 17 ତୁମ୍ଭେମାନେ ତ ଜାଣ ଯେ, ପରେ ଏଷୌ ଆଶୀର୍ବାଦର ଅଧିକାରୀ ହେବା ନିମନ୍ତେ ଇଚ୍ଛା କଲେ ସୁଦ୍ଧା ଅଗ୍ରାହ୍ୟ ହେଲା, ପୁଣି, ଅନୁତାପ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଅଶ୍ରୁପାତ ସହ ସଯତ୍ନରେ ଚେଷ୍ଟା କଲେ ହେଁ ତାହା କରିବା ପାଇଁ ଆଉ ସୁଯୋଗ ପାଇଲା ନାହିଁ I
\s5
\v 18 ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସି, ସୀନୟ ପର୍ବତରେ ଇସ୍ରାଏଲୀୟ ଲୋକମାନେ ଯାହା ଅନୁଭବ କଲେ ସେହିପରି ତୁମ୍ଭେମାନେ ଅନୁଭବ କରିନାହଁ I ସେମାନେ ସେହି ପର୍ବତର ନିକଟବର୍ତ୍ତୀ ହେଲେ ଯେଉଁ ପର୍ବତକୁ ସ୍ପର୍ଶ ନ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଈଶ୍ୱର ଆଜ୍ଞା ଦେଲେ କାରଣ ସେ ଆପେ ସେହି ପର୍ବତରେ ଓହ୍ଲାଇଲେ I ସେମାନେ ପ୍ରଜ୍ଜ୍ୱଳିତ ଅଗ୍ନି ନିକଟକୁ ପୁଣି, ନିବିଡ଼ ମେଘ, ଅନ୍ଧକାର, ଝଡ଼ର ନିକଟବର୍ତ୍ତୀ ହେଲେ I
\v 19 ସେମାନେ ତୂରୀର ଧ୍ୱନୀ ଶୁଣିଅଛନ୍ତି ଓ ସେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବାକ୍ୟର ଶବ୍ଦ ଶୁଣିଅଛନ୍ତି I ଏହା ଏତେ ଶକ୍ତିଶାଳୀ ଥିଲା ଯେ ସେହି ଶବ୍ଦ ଶୁଣି ଯେପରି ସେମାନଙ୍କୁ ଆଉ କୌଣସି ବାକ୍ୟ କୁହା ନ ଯାଏ, ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ଏହା ନିବେଦନ କରିଥିଲେ I
\v 20 ଯେଣୁ ଈଶ୍ୱର ସେମାନଙ୍କୁ ଆଜ୍ଞା ଦେଲେ "କୌଣସି ବ୍ୟକ୍ତି କିମ୍ବା ପଶୁ ସୁଦ୍ଧା ଯଦି ସେହି ପର୍ବତ ସ୍ପର୍ଶ କରେ, ତେବେ ତୁମ୍ଭେ ତାହାକୁ ବଧ କରିବ I" ସେଥିରେ ଲୋକମାନେ ଭୟଭୀତ ହେଲେ I
\v 21 ପ୍ରକୃତରେ, ସେହି ପର୍ବତରେ ଯାହା ଘଟିଲା ତାହା ଦେଖି ମୋଶା ଭୟଭୀତ ହୋଇ କହିଲେ, "ମୁଁ ଅତ୍ୟନ୍ତ ଭୀତ ହୋଇ କମ୍ପିତ ହେଉଅଛି !"
\s5
\v 22 ବରଂ ତୁମ୍ଭେମାନେ "ନୂତନ ଯିରୂଶାଲମ ଅର୍ଥାତ୍ ସ୍ୱର୍ଗରେ ଜୀବନ୍ତ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଉପସ୍ଥିତିରେ ଆସିଅଛ I ଯେପରି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପୁର୍ବପୁରୁଷ ଇସ୍ରାଏଲରେ ସିୟୋନ ପର୍ବତ ଉପରେ ଯେଉଁଠାରେ ପାର୍ଥିବ ଯିରୂଶାଲମ ନିର୍ମାଣ ହୋଇଥିଲା ସେଠାରେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଉପାସନା କରିବା ନିମନ୍ତେ ଆସୁଥିଲେ I ସେହିପରି ତୁମ୍ଭେମାନେ ମଧ୍ୟ ଅସଂଖ୍ୟ ଦୂତବାହିନୀଙ୍କ ପରି ଏକତ୍ର ହୋଇ ମହାନନ୍ଦ କରିବା ନିମନ୍ତେ ସେଠାକୁ ଆସିବେ I
\v 23 ସ୍ୱର୍ଗରେ ଲିଖିତ ପ୍ରଥମଜାତ ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କର ମଣ୍ଡଳୀରେ ତୁମ୍ଭେ ସଂଯୁକ୍ତ ହୋଇଅଛ I ସମସ୍ତଙ୍କ ବିଚାରକର୍ତ୍ତା ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ନିକଟକୁ ତୁମ୍ଭେ ଆସିଅଛ I ଯେଉଁଠାରେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଲୋକମାନଙ୍କ ଆତ୍ମାଗଣ, ଯେଉଁମାନେ ମୃତ୍ୟୁ ପୂର୍ବରୁ ଧାର୍ମିକ ଜୀବନଯାପନ କରିଥିଲେ ଓ ବର୍ତ୍ତମାନ ଯେଉଁମାନଙ୍କୁ ଈଶ୍ୱର ସ୍ୱର୍ଗରେ ସିଦ୍ଧ କରିଅଛନ୍ତି ସେହି ସ୍ଥାନକୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଆସିଅଛ I
\v 24 କ୍ରୁଶରେ ହତ ହୋଇ ଆପଣା ରକ୍ତ ବୁହାଇବା ଦ୍ୱାରା ସେହି ନୂତନ ନିୟମରେ ଯୀଶୁ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଓ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ମଧ୍ୟସ୍ଥ ହୋଇଅଛନ୍ତି I ଯୀଶୁଙ୍କ ରକ୍ତ ଦ୍ୱାରା ହିଁ ଈଶ୍ୱର ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କ୍ଷମା କରନ୍ତି, ଓ ଯୀଶୁଙ୍କ ରକ୍ତ ହେବଲଙ୍କ ରକ୍ତ ଅପେକ୍ଷା ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଉତ୍କୃଷ୍ଟତର ବାକ୍ୟ କହେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ସେହି ଯୀଶୁଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସିଅଛ I
\s5
\v 25 ସାବଧାନ, ଈଶ୍ୱର ଯେ ବାକ୍ୟ କହୁଅଛନ୍ତି, ତାହାଙ୍କୁ ଅଗ୍ରାହ୍ୟ କର ନାହିଁ, କାରଣ ଯେଉଁ ମୋଶା ପୃଥିବୀରେ ଆଦେଶ ଦେଲେ, ତାହାଙ୍କୁ ଅଗ୍ରାହ୍ୟ କରିବାରୁ ଇସ୍ରାଏଲର ଲୋକମାନେ ଯଦି ରକ୍ଷା ପାଇଲେ ନାହିଁ ଈଶ୍ୱର ସେମାନଙ୍କୁ ଦଣ୍ଡ ଦେଲେ, ତେବେ ଈଶ୍ୱର ଯେ ସ୍ୱର୍ଗରୁ ଆଦେଶ ଦେଉଅଛନ୍ତି, ତାହାଙ୍କଠାରୁ ବିମୁଖ ହେଲେ ଆମ୍ଭେମାନେ ମଧ୍ୟ ଯେ ରକ୍ଷା ପାଇବା ନାହିଁ, ଏହା ଅଧିକ ସୁନିଶ୍ଚିତ !
\v 26 ଯେତେବେଳେ ଈଶ୍ୱର ସୀନୟ ପର୍ବତରେ କଥା କହିଲେ ସେତେବେଳେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସ୍ୱର ପୃଥିବୀକୁ ଟଳମଳ କଲା, କିନ୍ତୁ ଏବେ ସେ ପ୍ରତିଜ୍ଞା କରି କହିଅଛନ୍ତି, "ପୁନର୍ବାର ଆମ୍ଭେ ଯେ କେବଳ ପୃଥିବୀକୁ କମ୍ପାଇବା, ତାହା ନୁହେଁ, ମାତ୍ର ସ୍ୱର୍ଗକୁ ମଧ୍ୟ କମ୍ପାଇବା I"
\s5
\v 27 “ଆଉଥରେ”, ବୋଲି କହିବା ଦ୍ୱାରା ଏହା ବୁଝାଯାଏ ଯେ, ସ୍ୱର୍ଗରେ ଥିବା ଅଟଳ ବିଷୟସବୁ ରହିବା ନିମନ୍ତେ ଟଳମଳ ବିଷୟ, ଅର୍ଥାତ୍‍, ସୃଷ୍ଟ ବିଷୟସବୁକୁ ଈଶ୍ୱର ପରିବର୍ତ୍ତନ କରିବେ I
\v 28 ଅତଏବ, ଆମ୍ଭେମାନେ ଅଟଳ ରାଜ୍ୟର ସଦସ୍ୟ ହେବାରୁ ଆସ ଆମ୍ଭେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଧନ୍ୟବାଦ ଦେବା I ଆସୁ ଆମ୍ଭେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପ୍ରତି କୃତଜ୍ଞ ହୋଇ ତାହାଙ୍କ ମହାନ ଶକ୍ତି ଓ ପ୍ରେମ ସକାଶେ ଭୟ ଓ ଭକ୍ତି ସହକାରେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସନ୍ତୋଷଜନକ ଉପାସନା କରୁ I
\v 29 କାରଣ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ଈଶ୍ୱର ଅଶୁଦ୍ଧ ବିଷୟଗୁଡ଼ିକୁ ବିନଷ୍ଟ କରିବାରେ ଗ୍ରାସକାରୀ ଅଗ୍ନି ସ୍ୱରୂପ ଅଟନ୍ତି I
\s5
\c 13
\p
\v 1 ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ପ୍ରେମ ସ୍ଥିର ହୋଇଥାଉ I
\v 2 ଯେଉଁ ଯାତ୍ରୀମାନଙ୍କ ସାହାଯ୍ୟ ଆବଶ୍ୟକ ସେମାନଙ୍କ ଆତିଥ୍ୟସତ୍କାର ନ ପାସୋର, ଯେଣୁ ଅଜ୍ଞାତ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କୁ ସତ୍କାର କରିବା ଦ୍ୱାରା କେହି କେହି ଅଜ୍ଞାତସାରରେ ଦୂତମାନଙ୍କର ଆପଣା ଗୃହରେ ଆତିଥ୍ୟ କରିଅଛନ୍ତି I
\s5
\v 3 ଆପଣାମାନଙ୍କୁ ବନ୍ଦୀମାନଙ୍କ ସହବନ୍ଦୀ ସ୍ୱରୂପେ ଜ୍ଞାନ କର ଯେହେତୁ ସେମାନେ ବିଶ୍ୱାସୀ ପୁଣି, ନିଜେ ଦେହଧାରୀ ଅଟ ବୋଲି ଜାଣି କ୍ଳେଶଭୋଗ କରୁଥିବା ଲୋକମାନଙ୍କୁ ସାହାଯ୍ୟ କରିବା ନିମନ୍ତେ ସ୍ମରଣ କର I
\v 4 ଯେଉଁ ପୁରୁଷ ଓ ସ୍ତ୍ରୀ ପରସ୍ପରକୁ ବିବାହ କରିଅଛନ୍ତି ସେମାନେ ପରସ୍ପରକୁ ଆଦର ଦିଅନ୍ତୁ, ଓ ସେମାନେ ପରସ୍ପର ପ୍ରତି ବିଶ୍ୱସ୍ତ ରହନ୍ତୁ I କାରଣ ଈଶ୍ୱର ପାରଦାରିକ ଓ ବ୍ୟଭିଚାରୀମାନଙ୍କ ବିଚାର କରିବେ I
\s5
\v 5 ଆଚାରବ୍ୟବହାରରେ ଧନଲୋଭ ଶୂନ୍ୟ ହୁଅ, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ଯାହା କିଛି ଅଛି, ସେଥିରେ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ ଥାଅ I କାରଣ ଈଶ୍ୱର ନିଜେ କହିଅଛନ୍ତି ଯାହା ମୋଶା ଲେଖନ୍ତି, "ଆମ୍ଭେ ତୁମ୍ଭକୁ କେବେ ହେଁ ଛାଡ଼ିବା ନାହିଁ; ଆମ୍ଭେ ତୁମ୍ଭ ନିମନ୍ତେ ଯୋଗାଇବାକୁ କେବେ ହେଁ ବନ୍ଦ କରିବା ନାହିଁ I"
\v 6 ଅତଏବ ଆମ୍ଭେମାନେ ସାହସପୂର୍ବକ ଗୀତରଚକଙ୍କ ପରି କହିପାରୁ, "ପ୍ରଭୁ ମୋହର ସହାୟ, ମୁଁ ଭୟ କରିବି ନାହିଁ ମନୁଷ୍ୟ ମୋହର କିଛି କରି ପାରିବ ନାହିଁ କାରଣ ଈଶ୍ୱର ସେହି ସବୁରେ ମୋତେ ସାହାଯ୍ୟ କରିବେ I
\s5
\v 7 ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଆତ୍ମିକ ନେତାମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ବିଷୟକ ସୁସମାଚାର ଦେଇଅଛନ୍ତି I କିପରି ସେମାନେ ଆପଣାମାନଙ୍କ ଜୀବନ ଅତିବାହିତ କରିଅଛନ୍ତି ତାହା ସ୍ମରଣ କର ଓ କିପରି ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରେ ଭରସା କରିଅଛନ୍ତି ତାହା ଅନୁକରଣ କର I
\v 8 ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ କାଲି, ଆଜି ଓ ଅନନ୍ତକାଳ ସମାନ ଅଟନ୍ତି I
\s5
\v 9 ତେଣୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବିଷୟରେ ବିବିଧ ଓ ବିପରୀତ ପ୍ରକାର ଶିକ୍ଷା ଯାହା ଆମ୍ଭେମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଶିକ୍ଷା ଦେଇ ନାହୁଁ ଏହପରି ଅଜ୍ଞାତ ବିଷୟରେ ବିଶ୍ୱାସ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଲୋକମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଉପରେ ପ୍ରଭାବ ନ ପକାନ୍ତୁ I ଉଦାହରଣ ସ୍ଵରୂପ, କ'ଣ ଖାଇବ ଅବା କ'ଣ ଖାଇବ ନାହିଁ ଏପରି ଅନେକ ନିୟମ ପାଳନ କରିବ ନାହିଁ I ଏହି ନିୟମଗୁଡ଼ିକ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର କିଛି ଉପକାର କରିବ ନାହିଁ I
\v 10 ଯେଉଁମାନେ ତମ୍ବୁର ଉପାସକ ସେମାନଙ୍କର ବେଦିର ସାମଗ୍ରୀ ଭୋଜନ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଅଧିକାର ନାହିଁ ଯେଉଁଠାରେ ଆମ୍ଭେମାନେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କର ଉପାସନା କରୁ I
\v 11 କାରଣ ଯେଉଁ ସବୁ ପଶୁର ରକ୍ତ ପାପାର୍ଥକ ବଳି ସ୍ୱରୂପେ ମହାଯାଜକଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ମହାପବିତ୍ର ସ୍ଥାନକୁ ଅଣାଯାଏ, ଅନ୍ୟ ଲୋକମାନେ ସେହି ସବୁ ପଶୁର ଶରୀର ଛାଉଣୀର ବାହାରେ ଦଗ୍ଧ ହୁଏ I
\s5
\v 12 ସେହିପରି, ଯୀଶୁ ଯିରୂଶାଲମ ନଗର ଦ୍ୱାରର ବାହାରେ ତାଡନାପ୍ରାପ୍ତ ହେଲେ ଓ ମୃତ୍ୟୁଭୋଗ କଲେ ଯେପରି ସେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଆପଣା ଲୋକ କରିପାରନ୍ତି I ସେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପାପ ନିମନ୍ତେ ବଳିସ୍ୱରୂପେ ଆପଣା ରକ୍ତ ଉତ୍ସର୍ଗ କଲେ I
\v 13 ତେଣୁ ଆମ୍ଭେମାନେ ପରିତ୍ରାଣ ପାଇବା ନିମନ୍ତେ ଯୀଶୁଙ୍କ ନିକଟକୁ ଯାଉ; ଯେପରି ଲୋକେ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ନିନ୍ଦା କଲେ ସେହିପରି ଆମ୍ଭେମାନେ ମଧ୍ୟ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କ ନିନ୍ଦା ସହ୍ୟ କରୁ I
\v 14 ଏହି ପୃଥିବୀରେ ବିଶ୍ୱାସୀ ଯେ ଆମ୍ଭେମାନେ, ଯିରୂଶାଲମ ସଦୃଶ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ଚିରସ୍ଥାୟୀ ନଗର ନାହିଁ I ବରଂ ଆମ୍ଭେମାନେ ଅନନ୍ତକାଳସ୍ଥାୟୀ ଏକ ସ୍ୱର୍ଗୀୟ ନଗରର ଅପେକ୍ଷାରେ ଅଛୁ I
\s5
\v 15 ଯୀଶୁ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ମୃତ୍ୟୁଭୋଗ କରିଥିବାରୁ ଆମ୍ଭେମାନେ ଯାହା ଘଟିଲେ ମଧ୍ୟ ଅବିରତ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପ୍ରଶଂସା କରିବା I ପଶୁଗୁଡ଼ିକ ପରିବର୍ତ୍ତେ ଆମ୍ଭେମାନେ ଏହିପରି ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ତାହାଙ୍କର ପ୍ରଶଂସାରୂପ ବଳି ଉତ୍ସର୍ଗ କରିପାରିବା I ଆମ୍ଭେମାନେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କୁ ଭରସା କରୁ ବୋଲି ପ୍ରକାଶ୍ୟରେ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କ ନିକଟରେ କହିବା ନିମନ୍ତେ ପ୍ରସ୍ତୁତ ରହିବା I
\v 16 ସର୍ବଦା ଅନ୍ୟମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଉତ୍ତମ କାର୍ଯ୍ୟ କର ଓ ଯାହା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ଅଛି ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ସେଥିର ସହଭାଗୀ କରାଅ, କାରଣ ଏହିପରି ବଳିରେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କର ପରମ ସନ୍ତୋଷ I
\v 17 ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନେତାମାନଙ୍କର ବାଧ୍ୟ ହୋଇ ସେମାନଙ୍କର ବଶୀଭୂତ ହୁଅ, କାରଣ ଯେଉଁମାନଙ୍କୁ ନିକାଶ ଦେବାକୁ ହେବ, ସେମାନଙ୍କ ସଦୃଶ ସେମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଆତ୍ମା ସମ୍ବନ୍ଧରେ ପ୍ରହରୀକର୍ମ କରନ୍ତି, ଯେପରି ସେମାନେ ତାହା ଦୁଃଖରେ ନ କରି ଆନନ୍ଦରେ କରି ପାରନ୍ତି; ଦୁଃଖରେ କଲେ, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର କିଛି ଲାଭ ନାହିଁ I
\s5
\v 18 ମୋ ନିମନ୍ତେ ଓ ମୋ ସହିତ ଯେଉଁମାନେ ଅଛନ୍ତି ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ପ୍ରାର୍ଥନା କର I ମୁଁ ନିଶ୍ଚିତ ଯେ ମୁଁ ଏପରି କୌଣସି କାର୍ଯ୍ୟ କରି ନାହିଁ ଯାହା ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଅସନ୍ତୋଷଜନକ ଅଟେ I ସମସ୍ତ ବିଷୟରେ ସଦାଚରଣ କରିବାକୁ ଆମ୍ଭେମାନେ ଚେଷ୍ଟା କରୁଅଛୁ I
\v 19 ଆଉ ମୁଁ ଯେପରି ଶୀଘ୍ର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ଉପସ୍ଥିତ ହେବି ସେଥିନିମନ୍ତେ ଯେଉଁ ବାଧା ସେହି ବାଧାକୁ ଈଶ୍ୱର ଶୀଘ୍ର ଦୂର କରନ୍ତୁ, ଏଥି ନିମନ୍ତେ ପ୍ରାର୍ଥନା କରିବାକୁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ବିଶେଷ ଭାବରେ ଅନୁରୋଧ କରୁଅଛି I
\s5
\v 20 ଯୀଶୁ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଯୋଗାଇ ଦିଅନ୍ତି, ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସୁରକ୍ଷା ଦିଅନ୍ତି, ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କଢାଇ ନିଅନ୍ତି ଯେପରି ଏକ ମହାନ ମେଷପାଳକ ଆପଣା ମେଷମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ କରେ I ଆଉ ଯେଉଁ ଈଶ୍ୱର ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଅନ୍ତରରେ ଶାନ୍ତି ଦିଅନ୍ତି ସେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ମୃତମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଫେରାଇ ଆଣିଲେ I ଏହା କରିବା ଦ୍ୱାରା ଈଶ୍ୱର ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ସହିତ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ରକ୍ତ ହେତୁ ଯେଉଁ ରକ୍ତ ସେ ମୃତ୍ୟୁଭୋଗ କରିବା ଦ୍ୱାରା କ୍ରୁଶ ଉପରେ ଝରାଇ ଥିଲେ, ସେହି ରକ୍ତ ହେତୁ ଈଶ୍ୱର ଅନନ୍ତକାଳସ୍ଥାୟୀ ନିୟମ ସ୍ଥାପନ କରିଅଛନ୍ତି I
\v 21 ତେଣୁ ମୁଁ ପ୍ରାର୍ଥନା କରେ ଯେ ତାହାଙ୍କ ଦୃଷ୍ଟିରେ ଯାହା ସନ୍ତୋଷଜନକ, ତାହା ସେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଅନ୍ତରରେ ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ସମ୍ପନ୍ନ କରି ତାହାଙ୍କ ଇଚ୍ଛା ସାଧନ କରିବାକୁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପ୍ରତ୍ୟେକ ସତ୍କର୍ମରେ ସିଦ୍ଧ କରନ୍ତୁ I ତାହାଙ୍କର ଯାହା ସନ୍ତୋଷଜନକ ତାହା ସେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କଠାରେ ସମ୍ପାଦନ କରନ୍ତୁ, ଯେପରି ଆମ୍ଭେମାନେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଆପଣାକୁ ଉତ୍ସର୍ଗ କରିଥିବା ଯୀଶୁଙ୍କୁ ଅନୁସରଣ କରିବା ସେ ଦେଖନ୍ତି I ସମସ୍ତ ଲୋକ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଗୌରବ ଯୁଗେ ଯୁଗେ କରନ୍ତୁ I ଆମେନ୍ !
\s5
\v 22 ହେ ଭାଇମାନେ, ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ବିନୟ କରୁଅଛି, ଏହି ଉପଦେଶ ସହ୍ୟ କର, ଯେଣୁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଉତ୍ସାହ ଦେବା ନିମନ୍ତେ ମୁଁ ସଂକ୍ଷେପରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଲେଖିଅଛି I
\v 23 ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ଭ୍ରାତା ତୀମଥି ବନ୍ଦୀଗୃହରୁ ମୁକ୍ତ ହୋଇ ଯଦି ଶୀଘ୍ର ଆସନ୍ତି, ତେବେ ତାହାଙ୍କ ସଙ୍ଗରେ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସହିତ ସାକ୍ଷାତ କରିବାକୁ ଆସିବି I
\s5
\v 24 ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ସମସ୍ତ ନେତା ଓ ସାଧୁମାନଙ୍କୁ ନମସ୍କାର ଜଣାଅ I ଯେଉଁମାନେ ଇତାଲିଆ ଦେଶରୁ ଆସିଅଛନ୍ତି, ସେମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ନମସ୍କାର ଜଣାଉଅଛନ୍ତି I
\v 25 ଈଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପ୍ରେମ କରନ୍ତୁ ଓ ତାହାଙ୍କ ଦୟା ଦ୍ୱାରା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସୁରକ୍ଷା ଦିଅନ୍ତୁ I

173
60-JAS.usfm Normal file
View File

@ -0,0 +1,173 @@
\id JAS
\ide UTF-8
\h ଯାକୁବଙ୍କ ପତ୍
\toc1 ଯାକୁବଙ୍କ ପତ୍
\toc2 ଯାକୁବଙ୍କ ପତ୍
\toc3 jas
\mt1 ଯାକୁବଙ୍କ ପତ୍
\s5
\c 1
\p
\v 1 ମୁଁ ଯାକୁବ, ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ଜଣେ ସେବକ ଓ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ସହ ବନ୍ଧା ହୋଇ ଅଛି I ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଉପରେ ଭରସା ରଖିଥିବା ଯିହୁଦୀୟ ବାର ଗୋଷ୍ଠୀଙ୍କୁ ମୁଁ ଏହି ପତ୍ର ଲେଖୁଅଛି ପୃଥିବୀର ସର୍ବତ୍ର ଛିନ୍ନଭିନ୍ନ I ମୋହର ସମସ୍ତଙ୍କ ନିକଟରେ ନମସ୍କାର I
\v 2 ହେ ମୋହର ସହବିଶ୍ଵାସୀ ଭାଇମାନେ, ଯେତେବେଳେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ନାନା ପ୍ରକାର ପରୀକ୍ଷାରେ ପଡ ସେତେବେଳେ ଏହାକୁ ମହାଆନନ୍ଦର ବିଷୟ ବୋଲି ମନେ କର I
\v 3 ଏକଥା ବୁଝ ଯେତେବେଳେ ଆମେ ଅନେକ ସମସ୍ୟାରେ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ଉପରେ ଭରସା ରଖୁ, ସେତେବେଳେ ଏହା ଆମକୁ ଅଧିକ କଷ୍ଟ ସହ୍ୟ କରିବାକୁ ଧୈର୍ଯ୍ୟ ଦେଇଥାଏ I
\s5
\v 4 ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କୁ ଅନୁସରଣ କରି, ଶେଷ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ପରୀକ୍ଷାରେ ଧୈର୍ଯ୍ୟ ରଖ I ତେବେ ତୁମ୍ଭେ ଉତ୍ତମ କାର୍ଯ୍ୟ କରିବାରେ କେବେହେଲେ ବିଫଳ ହେବ ନାହିଁ I
\v 5 ଯଦି ତୁମ୍ଭ ଭିତରେ କାହାର ଜ୍ଞାନର ଆବଶ୍ୟକତା ଅଛି, ତେବେ ସେ ଈଶ୍ଵରଙ୍କୁ ମାଗୁ, କାରଣ ସେ ଉଦାରମନରେ ତାହା ଦାନ କରିଥାନ୍ତି ଓ ମାଗିଲେ ସେ କ୍ରୋଧ କରନ୍ତି ନାହିଁ I
\s5
\v 6 ସେ ଯେ ଉତ୍ତର ଦେବେ ଓ ସର୍ବଦା ସାହାଯ୍ୟ କରିବେ, ଏଥିରେ ସେ ତୁମ୍ଭକୁ ଦେବେ ବୋଲି ସନ୍ଦେହ କର ନାହିଁ ତୁମ୍ଭେ ମାଗ ଓ ବିଶ୍ଵାସ ରଖ I କାରଣ ଯେଉଁମାନେ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ଉପରେ ସନ୍ଦେହ କରନ୍ତି ସେମାନେ ସମୁଦ୍ରରେ ଚାଳିତ ତରଙ୍ଗ ପରି, ପବନ ଯେଉଁ ଦିଗରେ ଆସିଥାଏ ତାହା ସେହି ଦିଗରେ ଚାଳିତ ହୁଏ ଓ ଏକ ଦିଗରେ ସର୍ବଦା ରହେ ନାହିଁ I
\v 7 ସେହେତୁ, ଯିଏ ସନ୍ଦେହ କରେ ପ୍ରଭୁଙ୍କଠାରେ ଅନୁରୋଧ କଲେ ସେ କିଛି ପାଇବ ବୋଲି ନ ଭାବୁ I
\v 8 କାରଣ ଏହି ପରି ଲୋକ ସ୍ଥିର କରିପାରନ୍ତି ନାହିଁ ଯେ ସେମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କ ଅନୁସରଣ କରିବେ କି ନାହିଁ I ଏହିପରି ଲୋକ ଯାହା କୁହନ୍ତି ତାହା କରନ୍ତି ନାହିଁ I
\s5
\v 9 ବିଶ୍ଵାସ କରୁଥିବା ବିଶ୍ଵାସୀମାନେ ଆନନ୍ଦ କରିବା ଦରକାର କାରଣ ଈଶ୍ଵର ସେମାନଙ୍କୁ ସମ୍ମାନିତ କରି ଅଛନ୍ତି I
\v 10 ଓ ବିଶ୍ଵାସ କରୁଥିବା ବିଶ୍ଵାସୀମାନେ ଖୁସି ହେବା ଦରକାର କାରଣ ପରମେଶ୍ୱର ସେମାନଙ୍କୁ ନମ୍ର କରିଅଛନ୍ତି, ଯେପରି ତାହା ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯୀଶୁଙ୍କଠାରେ ଭରସା ରଖିବାରେ ସାହାଯ୍ୟ କରିବ, କାରଣ ଧନ ଚାଲିଯାଏ ଯେପରି ଜଙ୍ଗଲୀ ଫୁଲ ମୌଳିଯାଏ I
\v 11 ସୂର୍ଯ୍ୟ ଉଦୟ ହୁଏ, ସେତେବେଳେ ଉତ୍ତପ୍ତ ପବନ ଫୁଲର ଝଡିବାର କାରଣ ହୁଏ ଓ ତାହାର ସୁନ୍ଦରତାକୁ ମଳିନ କରିପକାଏ, ଝାଁଉଳି ଯାଉଥିବା ଫୁଲ ପରି ଧନ ସଞ୍ଚୟ ସମୟରେ ଧନୀ ଲୋକ ମଧ୍ୟ ଲୋପ ପାଆନ୍ତି I
\s5
\v 12 ଈଶ୍ଵର ସେହି ବ୍ୟକ୍ତିକୁ ସମ୍ମାନ କରନ୍ତି ଯେଉଁମାନେ କଠିନ ପରୀକ୍ଷାର ସାମନା କରିଅଛନ୍ତି, କାରଣ ଈଶ୍ଵର ଅନନ୍ତ ଜୀବନ ଦେଇ ସେମାନଙ୍କୁ ପୁରସ୍କୃତ କରିବେ, ଯେଉଁମାନେ ଈଶ୍ଵରଙ୍କୁ ପ୍ରେମ କରନ୍ତି ସେସମସ୍ତଙ୍କ ପାଇଁ ଏହା ତାହାଙ୍କ ପ୍ରତିଜ୍ଞା ଅଟେ I
\v 13 ଯେବେ ଆମେ ପାପ କରିବାକୁ ପ୍ରଲୋଭିତ ହୋଇ ଥାଉ ଆମେ କେବେହେଁ ନ ଭାବୁ ପରମେଶ୍ୱର ଆମକୁ ପରୀକ୍ଷା କରନ୍ତି I କାରଣ ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ କେହି ମନ୍ଦ କାର୍ଯ୍ୟ କରିବାକୁ ପ୍ରଲ୍ଲୋଭିତ କରିପାରେ ନାହିଁ କିଅବା, ଈଶ୍ୱର କାହାକୁ ପ୍ରଲ୍ଲୋଭିତ କରନ୍ତି ନାହିଁ I
\s5
\v 14 କିନ୍ତୁ ସମସ୍ତେ ମନ୍ଦ କରିବାକୁ ଚାହାନ୍ତି ସେଥିପାଇଁ କରନ୍ତି, ଠିକ୍ ଫାନ୍ଦରେ ପଡିବା ପରି ସେମାନେ ପଡନ୍ତି I
\v 15 ଏହାପରେ ସେମାନଙ୍କର ମନ୍ଦ ଚିନ୍ତା ସେମାନଙ୍କୁ ପାପ କରିବାକୁ ମନ ବଳାଏ, ଓ ଏହି ପାପ ସେମାନଙ୍କର ମସ୍ତିଷ୍କରେ ନିରନ୍ତର ଚାଲି ଥାଏ ଯେ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସେ ତାକୁ ବିନଷ୍ଟ ନ କରି ଦିଏ I ଯେତେବେଳେ ମନ୍ଦ ଇଚ୍ଛା ଏକ ସଙ୍ଗରେ ଆସେ ସେତେବେଳେ ତାହା ପାପକୁ ଜନ୍ମାଏ, ଯାହାର ଅର୍ଥ ସେ ପାପ କରିଥାଏ ଓ ସେ କେବଳ ଯୀଶୁଙ୍କ ଦ୍ଵାରା କ୍ଷମା ପାଇ ପାରିବ I ଯେତେବେଳେ ପାପ ନିଜର ଅନ୍ତିମ ଫଳ ପ୍ରକାଶ କରେ, ଉଭୟର ସେତେବେଳେ ଶରୀର ଓ ଆତ୍ମା ମୃତ୍ୟୁ ହୋଇଥାଏ I ଅର୍ଥାତ୍ ପାପୀ ଈଶ୍ଵରଙ୍କଠାରୁ ସବୁବେଳ ପାଇଁ ପୃଥକ୍ ହୁଏ I କେବଳ ଯୀଶୁ ଏହି ଶେଷ ମୃତ୍ୟୁରୁ ଆମକୁ ଉଦ୍ଧାର କରିପାରନ୍ତି I
\v 16 ମୋହର ପ୍ରିୟ ବିଶ୍ଵାସୀ ଭାଇମାନେ, ନିଜକୁ ପ୍ରତାରଣା କରିବା ବନ୍ଦ କର I
\s5
\v 17 ସମସ୍ତ ଉତ୍ତମ ଓ ସିଦ୍ଧ ଉପହାର ସ୍ୱର୍ଗରେ ଥିବା ପିତା ପରମେଶ୍ଵରଙ୍କଠାରୁ ଅସିଥାଏ I ସେ ହିଁ ସତ୍ୟ ଈଶ୍ୱର ଯେ ଆମକୁ ଆଲୋକ ଦେଇଥାନ୍ତି I ଈଶ୍ଵର ସୃଷ୍ଟ ବସ୍ତୁ ପରି ବଦଳନ୍ତି ନାହିଁ ଯେପରି ଛାଇ ଦେଖା ଦିଏ ଓ ଅଦୃଶ୍ୟ ହୋଇଯାଏ I ଈଶ୍ଵର କେବେ ବଦଳନ୍ତି ନାହିଁ ସେ ସର୍ବଦା ଉତ୍ତମ I
\v 18 ଯେତେବେଳେ ଆମେ ତାହାଙ୍କ ସତ୍ୟ ସୁସମାଚାର ଉପରେ ଭରସା କଲୁ ସେତେବେଳେ ସେ ଆମକୁ ଆତ୍ମିକ ଜୀବନ ଦେବାକୁ ଇଚ୍ଛା କଲେ I ବର୍ତ୍ତମାନ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରେ ଥିବା ବିଶ୍ଵାସୀମାନଙ୍କଠାରେ ହିଁ ପ୍ରକୃତ ଆତ୍ମିକ ଜୀବନ ଅଛି, ଯାହା କେବଳ ଯୀଶୁ ହିଁ ଦେଇ ପାରନ୍ତି I
\s5
\v 19 ମୋହର ପ୍ରିୟ ସହ ବିଶ୍ଵାସୀ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ସମସ୍ତେ ଜାଣିଅଛ ଯେ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ସତ୍ୟ ସୁସମାଚାରରେ ଧ୍ୟାନ ହେବା ଉଚିତ୍, ଓ ନିଜର ଚିନ୍ତାକୁ ଶୀଘ୍ର ପ୍ରକାଶ କରିବା ଓ ଅଚାନକ କ୍ରୋଧ କରିବା ଉଚିତ୍ ନୁହଁ I
\v 20 ଯେତେବେଳେ ଆମେ କ୍ରୋଧ କରିଥାଉ ସେତେବେଳେ ଆମେ ଧାର୍ମିକତାର କାର୍ଯ୍ୟ କରି ପାରି ନ ଥାଉ ଯାହା ଈଶ୍ଵର କରିବାକୁ ଇଛା କରିଥାନ୍ତି I
\v 21 ତେବେ ସମସ୍ତ ପ୍ରକାର ମନ୍ଦକାର୍ଯ୍ୟ କରିବାକୁ ବନ୍ଦ କରୁ, ଓ ଈଶ୍ଵର ଆମ ହୃଦୟରେ ଯାହା ସ୍ଥାପିତ କରିଅଛନ୍ତି ତାହା ନମ୍ରତାର ସହ ଗ୍ରହଣ କର I କାରଣ ଯେବେ ଆମେ ତାହାଙ୍କ ବାକ୍ୟ ଗ୍ରହଣ କରୁ ସେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଉଦ୍ଧାର କରିବାକୁ ସମର୍ଥ ଅଟନ୍ତି I
\s5
\v 22 ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ଆଜ୍ଞା ଶୁଣ ଏବଂ ପାଳନ କର I ଯେଉଁମାନେ କେବଳ ଶୁଣନ୍ତି ଓ ପାଳନ କରନ୍ତି ନାହିଁ, ଈଶ୍ଵର ଯେ ସେମାନଙ୍କୁ ଉଦ୍ଧାର କରିବେ ଏହା ସେମାନଙ୍କର ଭ୍ରାନ୍ତ ଧାରଣା ଅଟେ I
\v 23 କେତେକ ଲୋକ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ବାକ୍ୟ ଶୁଣନ୍ତି କିନ୍ତୁ ବାକ୍ୟ ଅନୁସାରେ କାର୍ଯ୍ୟ କରନ୍ତି ନାହିଁ, ସେମାନେ ଆପଣା ମୁଖକୁ ଦର୍ପଣରେ ଦେଖିଥିବା ବ୍ୟକ୍ତି ସଦୃଶ ଅଟନ୍ତି I
\v 24 ସେ ଆପଣା ମୁଖକୁ ଦେଖିଥାଏ କିନ୍ତୁ କିଛି ସମୟରେ ଦର୍ପଣ ନିକଟରୁ ଚାଲିଗଲା ପରେ ସେ ଭୁଲିଯାଏ ସେ କିପରି ଦେଖାଯାଉଥିଲା I
\v 25 କିନ୍ତୁ ଅନେକ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ବାକ୍ୟକୁ ଧ୍ୟାନର ସହ ଦେଖନ୍ତି, ଯାହା ସିଦ୍ଧ ଅଟେ ଏବଂ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଇଚ୍ଛା ସ୍ୱେଚ୍ଛାରେ ପାଳନ କରିବା ପାଇଁ ସ୍ୱାଧୀନତା ଦେଇଥାଏ I ଯେଉଁମାନେ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ବାକ୍ୟକୁ ପରୀକ୍ଷା କରନ୍ତି ଓ କେବଳ ଶୁଣନ୍ତି ନାହିଁ ଓ ତାହା ଭୁଲିଯାନ୍ତି ନାହିଁ, କିନ୍ତୁ ଈଶ୍ଵର ଯାହା କୁହନ୍ତି, ତାହା ପାଳନ କରନ୍ତି ଈଶ୍ଵର ସବୁ କାର୍ଯ୍ୟରେ ସେମାନଙ୍କୁ ଆଶୀର୍ବାଦ କରନ୍ତି I
\s5
\v 26 କେତେଜଣ ଭାବନ୍ତି ସେମାନେ ଠିକ୍ ଭାବରେ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ଆରାଧନା କରନ୍ତି, କିନ୍ତୁ ସେମାନେ ସ୍ୱଭାବତଃ ମନ୍ଦ କଥା କହିଥାନ୍ତି I ସେମାନେ ଠିକ୍ ଭାବରେ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ଆରାଧନା କରନ୍ତି ବୋଲି ସେମାନେ ଆପଣା ଚିନ୍ତାଧାରାରେ ଭୁଲ୍ ଅଟନ୍ତି I ପ୍ରକୃତ କଥା ଏହା ଯେ ସେମାନେ ବୃଥାରେ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ଆରାଧନା କରନ୍ତି I
\v 27 ପରମେଶ୍ୱର ଯାହା ଆମକୁ କରିବାକୁ କହିଅଛନ୍ତି ତାହା ହେଲା ଅନାଥ ଓ ବିଧବା ସମସ୍ତଙ୍କର ଯତ୍ନ ନେବା କାରଣ ସେମାନେ ଅନେକ ଦୁଃଖ ମଧ୍ୟ ଦେଇଯାଆନ୍ତି I ଯେଉଁମାନେ ତାହା କରନ୍ତି, ଓ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ଅବଜ୍ଞାକାରୀଙ୍କ ସଦୃଶ ସେମାନଙ୍କ ସହ ମନ୍ଦ କରନ୍ତି ନାହିଁ, ସେମାନେ ପ୍ରକୃତରେ ଆମର ପିତା ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଆରାଧନା କରନ୍ତି ଓ ପରମେଶ୍ୱର ସେମାନଙ୍କୁ ଗ୍ରହଣ କରନ୍ତି I
\s5
\c 2
\p
\v 1 ମୋର ଭାଇ ଓ ଭଉଣୀମାନେ, ସମସ୍ତଙ୍କ ଉପରେ ମହାନ୍ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରୁଥିବାରୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜଣଙ୍କଠାରୁ ଅନ୍ୟକୁ ଅଧିକ ସମ୍ମାନ ଦେବା ପାଇଁ ଚିନ୍ତା କର ନାହିଁ I
\v 2 ଉଦାହରଣ ସ୍ଵରୂପ, ଯଦି କେହି ସୁନାର ଅଳଙ୍କାର ଓ ଉତ୍ତମ ବସ୍ତ୍ର ପିନ୍ଧି ତୁମ୍ଭ ଘରକୁ ସାକ୍ଷାତ କରିବା ପାଇଁ ଆସେ ଓ ଆଉ ଜଣେ ଏକ ଗରିବ ଲୋକ ମଳିନ ବସ୍ତ୍ରରେ ଆସେ I
\v 3 ଆଉ ତୁମ୍ଭେ ଉତ୍ତମ ବସ୍ତ୍ର ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କୁ ବିଶେଷ ଧ୍ୟାନ ଦେଇ କହିଥାଅ ଦୟାକରି ଉତ୍ତମ ଜାଗାରେ ବସନ୍ତୁ, ଓ ମଳିନ ବସ୍ତ୍ର ପିନ୍ଧିଥିବା ବ୍ୟକ୍ତିକୁ କୁହ ସେଠାରେ ଠିଆ ହୁଅ କିମ୍ବା ସେଠାରେ ତଳେ ବସ !
\v 4 ତେବେ ତୁମ୍ଭେ ଏକ ଆରେକକୁ ଭୁଲ୍ କାରଣରୁ ବିଚାର କରିଥାଅ I
\s5
\v 5 ମୋର ପ୍ରିୟ ଭାଇ ଓ ଭଉଣୀ ମୋହର କଥା ଶୁଣ, ପରମେଶ୍ଵର ତାହାଙ୍କଠାରେ ଭରସା ରଖିବା ପାଇଁ ଗରିବ ଲୋକଙ୍କୁ ବାଛିଅଛନ୍ତି ଯାହାର କୌଣସି ମୂଲ୍ୟ ନାହିଁ, ସେତେବେଳେ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ମହାନ ବିଷୟ ଦେବେ I ଯେତେବେଳେ ସର୍ବତ୍ର, ସମସ୍ତଙ୍କୁ ସେ ଶାସନ କରିବେ I ତାହାଙ୍କ ପ୍ରେମକାରୀ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ପ୍ରତି ସେ ତାହା ସାଧନ କରିବେ ବୋଲି ପରମେଶ୍ଵର ପ୍ରତିଜ୍ଞା କରିଅଛନ୍ତି I
\v 6 କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭେ ଦରିଦ୍ରମାନଙ୍କୁ ଅନାଦର କରିଥାଅ I ଏହି ବିଷୟରେ ଚିନ୍ତା କର ସେହି ଦରିଦ୍ର ଲୋକ ନୁହେଁ ବରଂ ସେହି ଧନୀ ଲୋକ ବଳପୂର୍ବକ ବିଚାରକର୍ତ୍ତାଙ୍କ ନିକଟରେ ତୁମକୁ ଦୋଷୀ କରିବା ପାଇଁ ବିଚରାଳୟକୁ ନେଇଥାଏ I
\v 7 ମଧ୍ୟ ସେମାନେ ସେହି ଅଟନ୍ତି ଯେଉଁମାନେ ପ୍ରଶଂସାର ଯୋଗ୍ୟ ଆମ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ମନ୍ଦ କଥା କୁହନ୍ତି,
\s5
\v 8 ବ୍ୟବସ୍ଥା ଲିଖିତ ରାଜକୀୟ ବିଧିରେ, ଲେଖାଅଛି, "ତୁମ୍ଭେ ଆପଣା ପ୍ରତିବାସୀକୁ ଆତ୍ମ ତୁଲ୍ୟ ପ୍ରେମ କର" I ଯଦି ତୁମ୍ଭେ ତାହା କର ତେବେ ତୁମ୍ଭେ ଠିକ୍ ବିଷୟ କରିଥାଅ I
\v 9 ଯଦି ତୁମ୍ଭେ ଏକ ଆରେକକୁ ଅଧିକ ସମ୍ମାନିତ କର ତେବେ ତୁମ୍ଭେ ଭୁଲ୍ କରିଥାଅ I ଯେହେତୁ ତୁମ୍ଭେ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ଆଜ୍ଞା ପାଳନ କରୁନାହଁ, ସେ ତୁମ୍ଭକୁ ଦଣ୍ଡ ଦେବେ I
\s5
\v 10 ଯିଏ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ଏକ ଆଜ୍ଞାକୁ ମଧ୍ୟ ଅମାନ୍ୟ କରେ, ଯଦ୍ୟପି ସେ ସବୁ ବାକ୍ୟ ପାଳନ କରେ, ତଥାପି ଈଶ୍ଵର ତାହାକୁ ଦୋଷୀ ବୋଲି ଗଣନ୍ତି କାରଣ ଏକ ଆଜ୍ଞା ନ ମାନିବା ସମସ୍ତ ଆଜ୍ଞା ନ ମାନିବା ସହ ସମାନ I
\v 11 ଉଦାହରଣ ସ୍ଵରୂପେ ଈଶ୍ଵର କହିଲେ, "ତୁମ୍ଭେ ବ୍ୟଭିଚାର କର ନାହିଁ" କିନ୍ତୁ ସେ ଏହା ମଧ୍ୟ କହିଲେ, ନରହତ୍ୟା କର ନାହିଁ, ତେବେ ଯଦି ତୁମ୍ଭେ ବ୍ୟଭିଚାର କର ନାହିଁ କିନ୍ତୁ ନରହତ୍ୟା କର ତେବେ ତୁମ୍ଭେ ସେହି ବ୍ୟକ୍ତି ହୋଇଯାଅ ଯେ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥା ଭଙ୍ଗ କରେ I
\s5
\v 12 ସଦାବେଳେ ସ୍ୱାଧିନତାର ବ୍ୟବସ୍ଥା ଦ୍ଵାରା ଯେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ବିଚାରିତ ହେବ, ଏକଥା ଜାଣି ସେହି ପ୍ରକାର କଥା କୁହ ଓ କାର୍ଯ୍ୟ କର I
\v 13 କାରଣ ଈଶ୍ଵର ଯେତେବେଳେ ଆମକୁ ବିଚାର କରନ୍ତି, ଯେ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ଦୟା ଦେଖାଏ ନାହିଁ, ସେ ସେମାନଙ୍କ ଉପରେ ଦୟା କରନ୍ତି ନାହିଁ I କିନ୍ତୁ ଯେତେବେଳେ ଆମେ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ଦୟା ଦେଖାଉ ତେବେ ଆମକୁ ସେ ବିଚାର କରିବା ସମୟରେ ଆମେ ଭୟଭୀତ ହେବା ନାହିଁ I
\s5
\v 14 ମୋହର ଭାଇ ଓ ଭଉଣୀମାନେ, କେତେକ ଲୋକ କହନ୍ତି, " ମୁଁ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ଵାସ କରେ," କିନ୍ତୁ କୌଣସି ଉତ୍ତମ କର୍ମ କରନ୍ତି ନାହିଁ I ସେମାନେ ଯାହା କୁହନ୍ତି ସେଥିରେ କିଛି ଉତ୍ତମ ହୁଏ ନାହିଁ I ଯଦି ସେମାନେ ବାକ୍ୟରେ କେବଳ ବିଶ୍ଵାସ କରନ୍ତି, ତେବେ ମଧ୍ୟ ଉଦ୍ଧାର ପାଇବେ ନାହିଁ I
\v 15 ଉଦାହରଣ ସ୍ୱରୂପେ, ଯଦି ଜଣେ ଭାଇ କିମ୍ବା ଭଉଣୀର ନିରନ୍ତର ବସ୍ତ୍ର ବା ପ୍ରତ୍ୟେକ ଦିନର ଖାଦ୍ୟର ଅଭାବ ହୁଏ,
\v 16 ହୋଇପାରେ ତୁମ୍ଭ ମଧ୍ୟରୁ କେହି ସେମାନଙ୍କୁ କହିଥାଅ, "ଚିନ୍ତା କର ନାହିଁ, ଭଲରେ ଯାଅ ଓ ଭଲ ଖାଦ୍ୟ ତୁମ୍ଭେ ପାଅ" I କିନ୍ତୁ ସେମାନଙ୍କ ଶରୀର ପାଇଁ ଆବଶ୍ୟକ ଥିବା, କୌଣସି ବିଷୟ ତୁମ୍ଭେ ଦେଉ ନାହଁ ତେବେ ସେମାନଙ୍କୁ ସେହି ବିଷୟ କିଛି ଲାଭ ଦେବ ନାହିଁ I
\v 17 ସେହିପରି, ଯଦି ତୁମ୍ଭେ ଅନ୍ୟର ସାହାଯ୍ୟ ପାଇଁ କିଛି ମଧ୍ୟ କରୁନାହଁ, ତେବେ ତୁମ୍ଭର ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ବିଶ୍ଵାସ ସବୁ ବୃଥା ଓ ମୃତ ଲୋକ ସଦୃଶ I ତୁମ୍ଭେ ପ୍ରକୃତରେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ଵାସ କରୁନାହଁ I
\s5
\v 18 କିନ୍ତୁ ମତେ ଜଣେ ଏପରି କହିପାରେ, "ଈଶ୍ଵର ସେହି ଲୋକଙ୍କୁ ଉଦ୍ଧାର କରନ୍ତି ଯେ ତାହାଙ୍କଠାରେ ଭରସା କରନ୍ତି, ଓ ଅନ୍ୟର ଉପକାର କରନ୍ତି" I ମୁଁ ସେହି ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେବି, "ଯେ ଅନ୍ୟର ଉପକାର କରେ ନାହିଁ, ସେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ବିଶ୍ଵାସୀ I” ଏକଥାର ପ୍ରମାଣ ତୁମେ ଦେଇପାର ନାହିଁ I କିନ୍ତୁ ମୁଁ ତୁମକୁ ପ୍ରମାଣ ଦେବି ଯେ ଉପକାର କରେ ସେ ପ୍ରକୃତରେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ବିଶ୍ଵାସୀ ଅଟେ I
\v 19 ଚିନ୍ତା କର, ତୁମ୍ଭେ ବିଶ୍ଵାସ କର କି ଏକ ମାତ୍ର ପରମେଶ୍ୱର ଯେ ଆଦ୍ୟରୁ ଅଛନ୍ତି ଯେ ପ୍ରକୃତରେ ଜୀବିତ ଅଟନ୍ତି I ତୁମର ଏ ବିଶ୍ଵାସ ସତ୍ୟ ଅଟେ I କିନ୍ତୁ ଭୂତମାନେ ମଧ୍ୟ ତାହା ବିଶ୍ଵାସ କରନ୍ତି ଓ ଭୟରେ କମ୍ପି ଉଠନ୍ତି, କାରଣ ସେମାନେ ଜାଣନ୍ତି ପ୍ରକୃତ ଈଶ୍ଵର ସେ ଜୀବିତ ଅଟନ୍ତି ଓ ସେମାନଙ୍କୁ ଦଣ୍ଡ ଦେବେ I
\v 20 ଆହୁରୀ, ହେ ନିର୍ବୋଧ, ମୁଁ ପ୍ରମାଣିତ କରିବି ଯେ, “ମୁଁ ଈଶ୍ଵରଙ୍କୁ ବିଶ୍ଵାସ କରେ ବୋଲି କହି ଯଦି କେହି କୌଣସି ଉତ୍ତମ କାର୍ଯ୍ୟ କରେ ନାହିଁ, ସେ ଯାହା କହେ କୌଣସି ପ୍ରକାର ତାହା ସାହାଯ୍ୟ କରେ ନାହିଁ I”
\s5
\v 21 ଆମେ ପ୍ରତ୍ୟେକେ ଆମର ପୂର୍ବଜ ଅବ୍ରାହମଙ୍କୁ ସମ୍ମାନ କରୁ I ସେ ଈଶ୍ଵର କହିଥିବା ଆଜ୍ଞାକୁ ପାଳନ କଲେ I ସେ ନିଜର ପୁତ୍ର ଇସ୍‌ହାକ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ପାଇଁ ହୋମବଳି ନିମନ୍ତେ ଦେଇ ଦେଲେ I ଈଶ୍ଵର ଅବ୍ରାହାମଙ୍କୁ ଧାର୍ମିକ ବୋଲି ଘୋଷଣା କଲେ କାରଣ ସେ ଈଶ୍ଵରଙ୍କର ବାଧ୍ୟ ହେବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କଲେ I
\v 22 ଏହିପରି ଭାବରେ ଅବ୍ରାହମ ଈଶ୍ଵରଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ଵାସ କଲେ ଓ ଆଜ୍ଞା ପାଳନ କଲେ I ସେ ଆଜ୍ଞା ପାଳନ ଦ୍ୱାରା ତାଙ୍କର ବିଶ୍ୱାସକୁ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ କଲେ I
\v 23 ଏହା ଏହିପରି ହେଲା କାରଣ ଶାସ୍ତ୍ରରେ ଲେଖା ଥିଲା, "କାରଣ ଅବ୍ରହାମ ପ୍ରକୃତରେ ଈଶ୍ଵରଙ୍କୁ ଭରସା କଲେ ଓ ଈଶ୍ଵର ତାହାଙ୍କୁ ଧାର୍ମିକ ବୋଲି ଗଣନା କଲେ I ମଧ୍ୟ ଈଶ୍ଵର ଅବ୍ରହାମଙ୍କ ବିଷୟରେ କହିଲେ "ସେ ମୋହର ବନ୍ଧୁ" I
\v 24 ଅବ୍ରହାମଙ୍କ ଉଦାହରଣରୁ ଆମେ ଦେଖି ପାରୁଛୁ, ଜାଣି ପାରୁଛୁ ଉତ୍ତମ କର୍ମ କରିବା ଦ୍ଵାରା ଲୋକମାନେ ଧାର୍ମିକ ଗଣିତ ହୁଅନ୍ତି କେବଳ ଭରସା କରିବା ଦ୍ଵାରା ନୁହେଁ I
\s5
\v 25 ଏହି ପରି ଭାବରେ, ରାହାବ ମଧ୍ୟ ଉତ୍ତମ କର୍ମ କରିବା ଦ୍ଵାରା ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ନିକଟରେ ଉତ୍ତମ ଦେଖାଗଲା I ରାହାବ ପରି ଜଣେ ବ୍ୟଭିଚାରୀ ସ୍ତ୍ରୀ’କୁ ଈଶ୍ଵର ଧାର୍ମିକ ବୋଲି ଗଣନା କଲେ I ରାହାବ ଗୁପ୍ତଚରମାନଙ୍କର ଯତ୍ନ ନେଲା ଯେଉଁମାନେ ସେହି ସ୍ଥାନର ଅନୁସନ୍ଧାନ କରିବାକୁ ଆସିଥିଲେ, ସେ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ସେ ବଞ୍ଚାଇଲା, ଅନ୍ୟ ପଥ ଦେଇ ଦେଶ ବାହାରକୁ ନେଲା I
\v 26 ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତି ଯଦି ପ୍ରଶ୍ଵାସ ନିଏ ନାହିଁ ତେବେ ସେ ମୃତ ଅଟେ ଓ ତାହାର ଶରୀର କୌଣସି ବିଷୟ ପାଇଁ ଉପଯୋଗୀ ନୁହେଁ ସେହିପରି, ଯଦି କେହି କୁହେ ମୁଁ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ଉପରେ ଭରସା କରେ ଓ କୌଣସି ଉତ୍ତମ କାର୍ଯ୍ୟ କରେ ନାହିଁ ତେବେ ଈଶ୍ଵରଙ୍କଠାରେ ସେସବୁ ବୃଥା ଅଟେ I
\s5
\c 3
\p
\v 1 ମୋହର ଭାଇ ଓ ଭଉଣୀମାନେ, ତୁମ୍ଭେ ମାନେ ସମସ୍ତେ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ବାକ୍ୟର ଶିକ୍ଷକ ହେବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କର ନାହିଁ, କାରଣ ଈଶ୍ଵର ଯେ ଅନ୍ୟ ବିଶ୍ଵାସୀ ଅପେକ୍ଷା ଆମ ପ୍ରତ୍ୟେକଙ୍କୁ ଅଧିକ ବିଚାର କରିବେ, ଏହା ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜାଣ I
\v 2 ଆମେ ଅନେକ ପ୍ରକାରେ ଭୁଲ୍ ବିଷୟ କରିଥାଉ I କିନ୍ତୁ ଯିଏ ନିଜ କଥାକୁ ସଂଯତ ରଖେ, ତାହା ସବୁ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ଇଚ୍ଛା ଥାଏ I ସେମାନେ ନିଜର ସମସ୍ତ କାର୍ଯ୍ୟକୁ ନିୟନ୍ତ୍ରଣ କରିପାରନ୍ତି I
\s5
\v 3 ଉଦାହରଣ ସ୍ଵରୂପ, ଯଦି ଆମେ ଏକ ଛୋଟ ଲୁହାର ଧାତୁକୁ ଘୋଡାର ମୁଖରେ ରଖୁ ଆମର ବାଧ୍ୟ ହେବା ନିମନ୍ତେ, ତେବେ ଆମେ ତାହାର ବୃହତ ଶରୀରକୁ ବୁଲାଇ ଯେଉଁ ସ୍ଥାନକୁ ଇଚ୍ଛା କରିବା ତାକୁ ନେଇ ପାରିବା I
\v 4 ଦେଖ ଜାହାଜ ମଧ୍ୟ ଏତେ ବଡ ହୋଇ ଅତ୍ୟଧିକ ପବନରେ ଚାଳିତ ହେଲେ ମଧ୍ୟ ଗୋଟିଏ ମଙ୍ଗ ଦ୍ୱାରା ନିଜ ଇଚ୍ଛାନୁସାରେ ତାହାକୁ ବୁଲାଇ ଦିଆଯାଏ I
\s5
\v 5 ସେହିପରି ଭାବରେ ଆମର ଜିହ୍ୱା ବହୁତ ଛୋଟ ଅଟେ, ଯଦି ଆମେ ତାହାକୁ ସଂଯତ ନ କରୁ, ତେବେ ବଡ ବଡ କଥା କହିବା ଦ୍ଵାରା ଆମେ ଅନେକ ଲୋକଙ୍କର କ୍ଷତି କରିବା, ଏହି କଥା ମଧ୍ୟ ଚିନ୍ତା କରୁ ଏକ ଛୋଟ ନିଆଁ ଗୋଟିଏ ଜଙ୍ଗଲକୁ ମଧ୍ୟ ଧ୍ୱଂସ କରିଦିଏ I
\v 6 ଯେପରି ନିଆଁ ଗୋଟିଏ ଜଙ୍ଗଲକୁ ଜଳେଇ ଦିଏ, ଆମର ମନ୍ଦ କଥା ଦ୍ଵାରା ସେହିପରି, ଆମେ ଅନେକ ଲୋକଙ୍କର କ୍ଷତି କରିଥାଉ I ଆମେ ଯାହା କହୁ ତାହା ଆମକୁ ଜଣେଇ ଦିଏ, ଆମ ମଧ୍ୟରେ କେତେ ଅଧିକ ମନ୍ଦ ଅଛି I ଯାହା ଆମେ କହୁ ତାହା ଆମ କର୍ମର ବିପରୀତ ବିଷୟ ଥାଏ I ଯେପରି ସାମାନ୍ୟ ଟିକିଏ ନିଆଁ ସମସ୍ତ ଅଞ୍ଚଳକୁ ଜଳାଇ ଦିଏ I ଯାହା ଆମେ କହୁ ଆମର ପୁଅ ଓ ଝିଅ ଓ ତାଙ୍କର ବଂଶକୁ ନଷ୍ଟ କରିଦିଏ ସେମାନଙ୍କର ଜୀବନ ଯାଏ I ନିଜେ ଶୟତାନ ଆମ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଏହିପରି କରିବାକୁ ପ୍ରବର୍ତ୍ତାଏ I
\s5
\v 7 ମନୁଷ୍ୟ ସବୁ ପ୍ରକାର ପଶୁ, ପକ୍ଷୀ, ସରୀସୃପ ଓ ମତ୍ସ୍ୟକୁ ବଶ କରିଛି ଓ କରିପାରେ I
\v 8 ଲୋକମାନେ ଯାହା କହନ୍ତି କେହି ମଧ୍ୟ ତାହା ନିୟନ୍ତ୍ରଣ କରି ରଖିପାରନ୍ତି ନାହିଁ I ସେହି ବାକ୍ୟ ଅନିୟନ୍ତ୍ରିତ ମନ୍ଦ ଅଟେ I ସେହି ବାକ୍ୟ ଆମର ଅନେକ କ୍ଷତି କରିପାରେ, ଯେପରି ବିଷ କରିଥାଏ I
\s5
\v 9 ଆମେ ଆମ ଜିହ୍ୱାକୁ ବ୍ୟବହାର କରି ଥାଉ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ପ୍ରଶଂସା କରିବାରେ, ଯିଏ କି ଆମର ପିତା ପରମେଶ୍ୱର, କିନ୍ତୁ ଆମେ ସେହି ସମାନ ଜିହ୍ୱାକୁ ବ୍ୟବହାର କରିଥାଉ ଲୋକମାନଙ୍କର କ୍ଷତି କରିବା ପାଇଁ I ତାହା ସବୁଠାରୁ ମନ୍ଦ ବିଷୟ ଅଟେ, କାରଣ ଈଶ୍ଵର ଆମକୁ ନିଜ ସଦୃଶରେ ବନାଇ ଅଛନ୍ତି I
\v 10 ଆମେ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ପ୍ରଶଂସା କରୁ କିନ୍ତୁ ସେହି ସମାନ ମୁଖରେ, ଆମେ ଖରାପ ବିଷୟ କରିବା ପାଇଁ ମଧ୍ୟ ଈଶ୍ଵରଙ୍କୁ ମାଗି ଥାଉ ଯେପରି ଅନ୍ୟର ଅମଙ୍ଗଳ ହେଉ, ମୋହର ପ୍ରିୟ ଭାଇ ଓ ଭଉଣୀ ସେପରି କେବେ ମଧ୍ୟ ନ ହେଉ I
\s5
\v 11 ନିଶ୍ଚୟ ପିତା ପାଣି ଓ ମଧୁର ପାଣି ଏକ ସ୍ଥାନରୁ ଆସି ନ ଥାଏ I
\v 12 ମୋହର ଭାଇ ଓ ଭଉଣୀ ଶୁଣ, କେବେହେଲେ ଏକ ଡିମ୍ବୁରିବୃକ୍ଷରେ ଜୀତ ଫଳ ଫଳେ ନାହିଁ ବା ଅଙ୍ଗୁର ଲତାରେ ଡିମ୍ବୁରି ଫଳେ ନାହିଁ; କିମ୍ବା ଲବଣାକ୍ତ ଜଳାଶୟରୁ ମଧୁର ଜଳ ମିଳେ ନାହିଁ I ଠିକ୍ ସେହିପରି ଯାହା ଉତ୍ତମ ତାହା କେବଳ କହିବା, ଏବଂ କେବେହେଲେ ମନ୍ଦ କଥା କହିବା ନାହିଁ I
\s5
\v 13 ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯଦି ବୁଦ୍ଧିମାନ, ତେବେ ସର୍ବଦା ସତ୍ ଜୀବନ ଯାପନ କର; ତା’ହାହେଲେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଜୀବନରେ କେବଳ ଉତ୍ତମ କର୍ମ ପ୍ରକାଶିତ ହେବ I ଆଉ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯଦି ଆପଣା ଆପଣା କର୍ମ ବିଷୟରେ ଗର୍ବ ନ କର, ତା’ହାହେଲେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ପ୍ରକୃତରେ ବୁଦ୍ଧିମାନ୍ I
\v 14 ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମନରେ ଯଦି ତିକ୍ତ ଭାବ ଥାଏ ଓ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯଦି ଈର୍ଷIପରାୟଣ ଓ ସ୍ୱାର୍ଥପର ହୋଇଥାଅ, ତାହାହେଲେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ବୁଦ୍ଧିମାନ ଓ ଧାର୍ମିକ ବୋଲି ଗର୍ବ କର ନାହିଁ କାରଣ ତାହା ସବୁଠାରୁ ବଡ ମିଥ୍ୟା କଥା ହେବ I
\s5
\v 15 ଏ ପ୍ରକାର ବୁଦ୍ଧି ଉର୍ଦ୍ଧ୍ୱରୁ ଆଗତ ନୁହେଁ, ଏହା ସାଂସାରିକ, ପାଶବିକ ଏବଂ ଶୟତାନ ପ୍ରଣୋଦିତ I
\v 16 କାରଣ ଯେଉଁଠାରେ ଈର୍ଷI ବା ସ୍ୱାର୍ଥପରତା ଥାଏ, ସେଠାରେ ବିଶୃଙ୍ଖଳା ଆସିବ ଓ ସମସ୍ତ ପ୍ରକାରର ମନ୍ଦତା ଆସିବ I
\v 17 ସ୍ୱର୍ଗର ଈଶ୍ଵର ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ବୁଦ୍ଧିମାନ କରିଅଛନ୍ତି, ପ୍ରଥମତଃ ସେ ଆମକୁ ନୈତିକ ଶୁଦ୍ଧତା ଶିଖାନ୍ତି, ଆହୁରି ମଧ୍ୟ ସେ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କ ସହିତ ଶାନ୍ତି ପ୍ରିୟ, ଦୟା ଓ ସାହାଯ୍ୟ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଶିଖାନ୍ତି, ସେ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ଦୟାପୂର୍ଣ୍ଣ ଓ ସତ କର୍ମର ଉତ୍ପାଦକ ଭାବେ ଶିକ୍ଷା ଦିଅନ୍ତି, ସେ ଶିଖାନ୍ତି ଯେ ଆମେ ଯେପରି କେବେହେଲେ ଭଦ୍ରତା ଓ ସତ୍ କାର୍ଯ୍ୟ କରିବାକୁ ବନ୍ଦ ନ କରୁ I
\v 18 ଯେଉଁମାନେ ଶାନ୍ତି ପ୍ରିୟ, ସେମାନେ ଶାନ୍ତିର ବିହନ ବୁଣିବେ ଓ ଉତ୍ତମତାର ଫସଲ ଅମଳ କରିବେ, ଫଳ ସ୍ୱରୂପେ ସେମାନେ ଏକତ୍ର ରହି ସତ୍ୟ ମାର୍ଗରେ ଚାଲିବେ I
\s5
\c 4
\p
\v 1 ବର୍ତ୍ତମାନ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହୁଅଛି ତୁମ୍ଭେମାନେ କାହିଁକି ବିବାଦ ଓ ନିଜ ନିଜ ଭିତରେ ଝଗଡ଼ା କରୁଅଛ I ଏହାର କାରଣ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ପ୍ରତ୍ୟେକ ମନ୍ଦ କାର୍ଯ୍ୟ କରି ଆନନ୍ଦ ଉପଭୋଗ କରିବାକୁ ଚାହୁଁଅଛ ତାହା ତୁମ୍ଭ ସହ ବିଶ୍ଵାସୀ ଭାଇମାନଙ୍କଠାରେ ଗ୍ରହଣ ଯୋଗ୍ୟ ନୁହେଁ I
\v 2 ଏପରି ବିଷୟରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଅଧିକ ଆଗ୍ରହ ପ୍ରକାଶ କରିଥାଅ, କିନ୍ତୁ ତାହା ତୁମ୍ଭେ ମାନେ ପାଇ ନ ଥାଅ, ଏଣୁ ଯେଉଁମାନେ ତାହା କରିବାକୁ ତୁମ୍ଭକୁ ପ୍ରତିରୋଧ କରନ୍ତି ତୁମ୍ଭେ ମାନେ ସେମାନଙ୍କୁ ହତ୍ୟା କରିବାକୁ ଚାହିଁଥାଅ I
\v 3 ଅନ୍ୟମାନଙ୍କର ଯାହା ଅଛି ତାହା ପାଇବାକୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଲାଳାୟିତ ହୋଇଥାଅ, କିନ୍ତୁ ତାହା ତୁମ୍ଭେମାନେ ପାଇ ନ ଥାଅ, ଏହି କାରଣରୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ପରସ୍ପର ଭିତରେ ବିବାଦ ଓ ଝଗଡା କରିଥାଅ I ତୁମ୍ଭେମାନେ ଅନେକ ବିଷୟ ଇଚ୍ଛାକରି ଈଶ୍ଵରଙ୍କଠାରେ ମାଗିଥାଅ କିନ୍ତୁ ପାଇ ନ ଥାଅ,
\s5
\v 4 ଯେପରି ଏକ ନାରୀ ନିଜର ସ୍ୱାମୀ ପ୍ରତି ଅବିଶ୍ୱସ୍ତ ହୋଇଥାଏ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ମଧ୍ୟ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ପ୍ରତି ଅବିଶ୍ୱସ୍ତ ହୋଇଅଛ ଓ ତାହାଙ୍କର ଆଉ ବାଧ୍ୟ ହେଉ କରୁନାହଁ I ଯେକେହି ମନ୍ଦ ବ୍ୟବହାର କରେ ସେ ଏହି ଜଗତର ଅଟେ ଓ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ମଧ୍ୟ ଶତ୍ରୁ ଅଟେ, କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭେ ଏହାକୁ ଅନୁଭବ କରି ନ ଥାଅ I
\v 5 ତୁମ୍ଭେମାନେ କ’ଣ ମନେ କର ଯେ ଧର୍ମଶାସ୍ତ୍ରରେ ଅକାରଣରେ ଏହିପରି ଲିଖିତ ହୋଇଛି-ଈଶ୍ଵର ଆମ ଅନ୍ତରରେ ଯେଉଁ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାଙ୍କୁ ବାସ କରିବାକୁ ପ୍ରେରଣ କରିଅଛନ୍ତି, ତଦ୍ଦ୍ୱାରା ତାଙ୍କର ସନ୍ତୋଷଜନକ କାଟିବାକୁ ସେ ଇଚ୍ଛା କରନ୍ତି I
\s5
\v 6 କିନ୍ତୁ ଈଶ୍ଵର ଶକ୍ତିମାନ ଓ ସେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଦୟ କରନ୍ତି, କୁଅଭିଳାଷର ପ୍ରତିରୋଧ କରିବା ନିମନ୍ତେ ସେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଅଧିକରୁ ଅଧିକ ସାହାଯ୍ୟ କରନ୍ତି I କାରଣ ଧର୍ମଶାସ୍ତ୍ରରେ ଲେଖା ଅଛି, ଈଶ୍ଵର ନମ୍ର ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଶକ୍ତି ପ୍ରଦାନ କରନ୍ତି, କିନ୍ତୁ ଗର୍ବୀ ଓ ଉଦ୍ଧତ ଲୋକର ପ୍ରତିରୋଧ କରନ୍ତି I
\v 7 ଏଣୁ ଈଶ୍ଵରଙ୍କଠାରେ ନିଜ ନିଜକୁ ସମର୍ପଣ କର I ଶୟତାନର ପ୍ରତିରୋଧ କର, ତହିଁରେ ସେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଛାଡ଼ି ପଳାଇବ I
\s5
\v 8 ଆତ୍ମିକମନା ହୋଇ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ନିକଟବର୍ତ୍ତୀ ହୁଅ, ଯଦି ତୁମ୍ଭେ ଏପରି କର, ତା’ହାହେଲେ ସେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ନିକଟବର୍ତ୍ତୀ ହେବେ I ହେ ଅଧାର୍ମିକମାନେ, ମନ୍ଦତାଠାରୁ ଫେରି ସତ୍ କାର୍ଯ୍ୟ କର I ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଯେବେ କେହି ଈଶ୍ଵରଙ୍କଠାରେ ନିଜକୁ ସମର୍ପଣ କରିଅଛି କି ନାହିଁ ଜାଣି ନ ପାରେ ତେବେ ସେ ମନ୍ଦ ଚିନ୍ତା ପରିତ୍ୟାଗ କରି ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ବିଷୟରେ ଚିନ୍ତା କରୁ I
\v 9 ଗଭୀର ଦୁଃଖ ଓ ଶୋକ ପ୍ରକାଶ କର, କାରଣ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଅଧର୍ମ କରିଅଛ I ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ହର୍ଷ ଓ ଆନନ୍ଦ ପରିବର୍ତ୍ତେ ଶୋକ କର, କାରଣ ଯାହା ମନ୍ଦ ତୁମ୍ଭେ ତାହା ହିଁ କରିଅଛ I
\v 10 ଆଉ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ସମ୍ମୁଖରେ ନିଜ ନିଜକୁ ନମ୍ର କର, ତାହା ହେଲେ ସେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଉନ୍ନତ କରିବେ I
\s5
\v 11 ମୋହର ପ୍ରିୟ ଭାଇ ଓ ଭଉଣୀମାନେ, ପରସ୍ପର ବିରୁଦ୍ଧରେ ମନ୍ଦ କଥା କୁହ ନାହିଁ, କେହି ଯେବେ ଆପଣା ସହ ବିଶ୍ଵIସୀଙ୍କୁ ମନ୍ଦରେ କିଛି କୁହେ ଓ ନିନ୍ଦା କରି ଈଶ୍ଵରଙ୍କର ବ୍ୟବସ୍ଥାକୁ ପାଳନ ନ କରେ, ତେବେ ସେ ନିଜକୁ ବିଚାରକର୍ତ୍ତା ମଣି ଅନ୍ୟକୁ ନିନ୍ଦା କରେ I
\v 12 କିନ୍ତୁ, ପ୍ରକୃତରେ ବ୍ୟବସ୍ଥା ପ୍ରଦାନକାରୀ ଯେଉଁ ଈଶ୍ଵର, ତାହାଙ୍କଠାରେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ସମସ୍ତ ଅଧର୍ମ ଓ ନିନ୍ଦାରୁ କ୍ଷମାଦାନ କରିବାର ଅଧିକାର ଅଛି I
\s5
\v 13 ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଯେଉଁମାନେ କହନ୍ତି, "ଆଜି କିମ୍ବା କାଲି ଆମ୍ଭେମାନେ ଅମୁକ ନଗରକୁ ଯାତ୍ରା କରି ସେଠାରେ ଏକ ବର୍ଷ ରହି ଲାଭବାନ ବ୍ୟବସାୟ ଆରମ୍ଭ କରିବୁ," ସେମାନେ ମନ ଦେଇ ମୋ’ କଥା ଶୁଣନ୍ତୁ I
\v 14 ତୁମ୍ଭେମାନେ ଏପରି କୁହ ନାହିଁ, କାରଣ ଆସନ୍ତା କାଲି କ’ଣ ଘଟିବ କେହି ଜାଣନ୍ତି ନାହିଁ କି ତୁମ୍ଭେମାନେ ମଧ୍ୟ କେତେ ବର୍ଷ ବଞ୍ଚିବ ତାହା ଜାଣ ନାହିଁ, କାରଣ ସକାଳର କୁହୁଡି ଯେପରି ଅଳ୍ପକ୍ଷଣ ଦେଖା ଯାଇ ଉଭେଇ ଯାଏ, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଜୀବନ ସେହିପରି ଅଳ୍ପାୟୁ I
\s5
\v 15 ଅତଏବ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଏପରି କହିବା ଉଚିତ୍, ପ୍ରଭୁଙ୍କର ଇଚ୍ଛା ହେଲେ, ଆମ୍ଭେମାନେ ଆସନ୍ତା କାଲି ବଞ୍ଚିବା ଏବଂ ଏହା କରିବା I
\v 16 ନୋହିଲେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ନିଜ ନିଜର କଳ୍ପନା ଜଳ୍ପନା ନେଇଁ ଆତ୍ମଗର୍ବ କରିବ, ଆଉ ଏପରି ଆତ୍ମଗର୍ବ ମନ୍ଦ ଅଟେ I
\v 17 ଏଣୁ ଯେ ସତ୍ କର୍ମ ବିଷୟରେ ଜାଣି ତାହା କରେ ନାହିଁ, ସେ ପାପ କରେ I
\s5
\c 5
\p
\v 1 “ମୁଁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କର” ବୋଲି କହୁଥିବା ଧନୀମାନଙ୍କୁ କହୁଅଛି ଶୁଣ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଶୋକ ଓ ବିଳାପ କରିବ କାରଣ, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଭୟଙ୍କର ବିପଦ ଆସୁଅଛି I
\v 2 ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ଧନସମ୍ପତ୍ତି ମୂଲ୍ୟହୀନ ଅଟେ, ତାହା କ୍ଷୟ ପାଉଅଛି I ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ବହୁମୂଲ୍ୟ ବସ୍ତ୍ରାଦି ମୂଲ୍ୟହୀନ ଅଟେ, ତାହା କୀଟ ନଷ୍ଟ କରୁଅଛି I
\v 3 ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ସୁନା ଓ ରୂପା ମୂଲ୍ୟହୀନ ଅଟେ, 'ସେଗୁଡିକର ମୂଲ୍ୟ ହ୍ରାସ ପାଉଅଛି I ଯେତେବେଳେ ଈଶ୍ଵର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ବିଚାର କରିବେ; ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ଏହି ମୂଲ୍ୟହୀନ ଧନସମ୍ପତ୍ତି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ବିରୁଦ୍ଧରେ ସାକ୍ଷ୍ୟ ଦେଉଅଛି ଯେ, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ଦୁଷ୍ଟତା ବୃଦ୍ଧି ପାଇଅଛି ଏବଂ ଯେପରି କଳଙ୍କି ଓ ଅଗ୍ନି ପଦାର୍ଥଗୁଡିକୁ‌ ନଷ୍ଟ କରିଦିଅନ୍ତି, ସେହିପରି ଈଶ୍ଵର ମଧ୍ୟ‌ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ଦଣ୍ଡିତ କରିବେ I ମହାବିଚାର ଦିନରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଏହା ନିଜ ନିଜ ନିମନ୍ତେ ସଞ୍ଚୟ କରିଅଛ, ଏସବୁ ନେଇ ପରମେଶ୍ୱର ବିଚାରରେ ଆଣିବେ I
\s5
\v 4 ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯାହା କରିଅଛ, ତାହା ବିବେଚନା କରି ଦେଖ I ତୁମ୍ଭ କ୍ଷେତ୍ରରେ କାର୍ଯ୍ୟ କରିଥିବା ଶ୍ରମିକମାନଙ୍କୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ସେମାନଙ୍କ ବେତନ ଦେଇନାହଁ I ସେହି ବେତନ ତୁମ୍ଭେମାନେ ନିଜ ପାଇଁ ରଖି ସେମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ଅନ୍ୟାୟ କରିଅଛ I ସେମାନଙ୍କର କ୍ରନ୍ଦନ ସର୍ବଶକ୍ତିମାନ ପ୍ରଭୁଙ୍କ କର୍ଣ୍ଣଗୋଚର ହୋଇଛି I
\v 5 ତୁମ୍ଭେମାନେ ରାଜଭୋଗ ପାଇବା ନିମନ୍ତେ ଯାହା ଇଚ୍ଛା କଲ, ତାହା ସଂଗ୍ରହ କରିଅଛ, ଏକ ମୋଟା ପଶୁ ପରି, ସେମାନେ ଯେ ବଧ ହେବାକୁ ନିଆଯାଉଅଛନ୍ତି ତାହା ଜାଣନ୍ତି ନାହିଁ, ତଦ୍ରୁପ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଅଟ I ବର୍ତ୍ତମାନ ତୁମ୍ଭେମାନେ ବଧ ହେବା ନିମନ୍ତେ ପ୍ରସ୍ତୁତ ତୁମ୍ଭେମାନେ କେବଳ ଜୀବନ ଉପଭୋଗ କରିବା ନିମନ୍ତେ ବଞ୍ଚିଅଛ କିନ୍ତୁ ଈଶ୍ଵର କଠିନ ଦଣ୍ଡରେ ଦଣ୍ଡିତ କରିବେ I
\v 6 ଯେଉଁମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ବାଧା ଦେବାକୁ ଶକ୍ତିହୀନ ଥିଲେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଏପରି ନିର୍ଦୋଷ ଲୋକମାନଙ୍କର ଦଣ୍ଡ ବିଧାନ କରି ହତ୍ୟା କରିଅଛ I ଏଣୁ ହେ ମୋହର ପ୍ରିୟ ଭାଇ ଓ ଭଉଣୀମାନେ, ମୁଁ କହୁଅଛି, ଧନୀମାନେ ଅନ୍ଧକାରରେ ପକାଯିବେ I
\s5
\v 7 ଏଣୁ ହେ ମୋହର ପ୍ରିୟ ଭାଇ ଭଉଣୀମାନେ, ଯଦ୍ୟପି ଧନୀମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କ୍ଲେଶ ଦିଅନ୍ତି, ତେବେ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ପୁନରାଗମନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଧୈର୍ଯ୍ୟର ସହ ଅପେକ୍ଷାରେ ଥାଅ I କୃଷକ ଯେପରି ତାହାର ଫସଲ ପାଚିବାକୁ ପୌଷମାସ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଧୈର୍ଯ୍ୟର ସହ ଅପେକ୍ଷାରେ ଥାଏ I
\v 8 ସେହିପରି ତୁମ୍ଭେମାନେ ମଧ୍ୟ ଦୃଢତର ସହ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ପୁନରାଗମନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଧୈର୍ଯ୍ୟର ସହ ଅପେକ୍ଷାରେ ଥାଅ, କାରଣ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଆଗମନ ସନ୍ନିକଟ ସେ ସମସ୍ତଙ୍କର ବିଚାର କରିବେ I
\s5
\v 9 ମୋର ଭାଇ ଓ ଭଉଣୀମାନେ, ପରସ୍ପର ଉପରେ ଦୋଷାରୋପ କର ନାହିଁ, ଯେପରି ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ନିନ୍ଦା ଓ ଦଣ୍ଡନୀୟ ନ କରନ୍ତି I ମହାବିଚାରକର୍ତ୍ତା ଆସୁଅଛନ୍ତି, ସେ ଏଠାରେ ଉପସ୍ଥିତ I
\v 10 ମୋର ଭାଇ ଓ ଭଉଣୀମାନେ, ଆମ୍ଭେମାନେ ଯେପରି ଧୈର୍ଯ୍ୟଶୀଳ ଓ ଉତ୍ତମ ବିଚାରକ ହେଉ, ଏଥିପାଇଁ ଅନେକ ବର୍ଷ ପୂର୍ବେ ପ୍ରଭୁ ପରମେଶ୍ଵର ଉଦାହରଣ ସ୍ଵରୂପେ ଜଣେ ଭାବାବାଦୀଙ୍କୁ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ପଠାଇ ତାହାଙ୍କ ବାଣୀ କହିଅଛନ୍ତି I ଏପରିକି ଲୋକେ ସେମାନଙ୍କୁ କ୍ଲେଶ ଭୋଗ କରାଇଲେ, ମାତ୍ର ସେମାନେ ଧୈର୍ଯ୍ୟ ଧରି ସହିଲେ I
\v 11 ଆମେମାନେ ଜାଣୁ ଯେ ଯେଉଁମାନେ ତାହାଙ୍କ ନିମନ୍ତେ କ୍ଲେଶ ଭୋଗ କରିଅଛନ୍ତି ଈଶ୍ଵର ସେମାନଙ୍କୁ ସାହାଯ୍ୟ ଓ ସମ୍ମାନିତ କରିବେ I ତୁମ୍ଭେମାନେ ମଧ୍ୟ ଆୟୁବଙ୍କ ବିଷୟରେ ଶୁଣିଅଛ, ଯଦ୍ୟପି ସେ ଅନେକ କ୍ଲେଶ ଦେଇ ଗଲେ, ପ୍ରଭୁ ପରମେଶ୍ୱର ଆୟୁବଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ମଙ୍ଗଳର ଯୋଜନା କରିଥିଲେ କାରଣ ସେ କ୍ଲେଶ ଦେଇ ଗଲେ I ଏଠାରୁ ଆମେ ଜାଣୁ ଯେ ଈଶ୍ଵର ଅତ୍ୟନ୍ତ ଦୟାଳୁ ଓ କୃପାବାନ I
\s5
\v 12 ହେ ମୋହର ଭାଇ ଓ ଭଉଣୀମାନେ, ମୁଁ ଗୋଟିଏ ବିଶେଷ କଥା କହିବାକୁ ଚାହେଁ ତୁମ୍ଭେମାନେ କିପରି କହିବା ଦରକାର I ତୁମ୍ଭେମାନେ ସ୍ୱର୍ଗ କିମ୍ବା ପୃଥିବୀର ଶପଥ କର ନାହିଁ I ଏପରି ମଧ୍ୟ ତୁମ୍ଭେ କୁହ ନାହିଁ, ଯଦି ମୁଁ ଏହା କରି ନ ପାରେ ତେବେ ଜଗତରେ ମତେ ଜଣେ ଦଣ୍ଡିତ କରିବେ I ତେବେ ଏହିପରି କହିବା ପରିବର୍ତ୍ତେ, ଯଦି ତୁମ୍ଭେ ହଁ କହୁଅଛ ତେବେ ଯାହା କହୁଅଛ ତାହା କର I ଯଦି ତୁମ୍ଭେ ନା କହୁଅଛ ତେବେ ତୁମ୍ଭେ ତାହା କର ନାହିଁ ନ ହେଲେ ଈଶ୍ଵର ତୁମ୍ଭକୁ ଦଣ୍ଡ ଦେବେ I
\s5
\v 13 ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କ’ଣ କେହି ଦୁଃଖ ଦୁର୍ଦ୍ଦଶାରେ ଅଛି? ତା’ହେଲେ ସେ ସାହାଯ୍ୟ ନିମନ୍ତେ ପ୍ରାର୍ଥନା କରୁ I ଆଉ ଯେ ଅନିନ୍ଦିତ ସେ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ସ୍ତୁତି ଓ ପ୍ରଶଂସା ଗାନ କରୁ I
\v 14 ଯଦି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ କେହି କ’ଣ ପୀଡିତ ଥାଏ ତେବେ ସେ ଆପଣାର ସୁସ୍ଥତା ନିମନ୍ତେ ମଣ୍ଡଳୀର ପ୍ରାଚୀନମାନଙ୍କୁ ଡକାଇ ପ୍ରାର୍ଥନା କରୁ ତହିଁରେ ପରମେଶ୍ଵର ତାହାକୁ ସୁସ୍ଥ କରିବେ, ଯଦି କେହି ପାପ କରିଅଛି ତେବେ ପ୍ରଭୁ ତାହାକୁ କ୍ଷମା କରିବେ I
\v 15 ଯଦି ତୁମ୍ଭେ ପ୍ରକୃତରେ ବିଶ୍ଵାସର ସହିତ ପ୍ରଭୁଙ୍କଠାରେ ପ୍ରାର୍ଥନା କରୁଅଛ ତେବେ ଅସୁସ୍ଥ ଥିବା ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କୁ ପ୍ରଭୁ ସୁସ୍ଥ କରିବେ, ଯଦି ସେ କିଛି ପାପ କରିଥାଏ ତେବେ ପ୍ରଭୁ ତାକୁ କ୍ଷମା କରିବେ I
\s5
\v 16 କାରଣ ଈଶ୍ଵର ରୋଗରୁ ସୁସ୍ଥତା ଦେବାକୁ ଓ ପାପ କ୍ଷମା କରିବାକୁ ସମର୍ଥ ଅଟନ୍ତି, ତେବେ ଏକ ଆରେକ ନିକଟରେ ଆପଣାର ଦୋଷ ସ୍ୱୀକାର କର, ଓ ପରସ୍ପରର ସୁସ୍ଥତା ପାଇଁ ପ୍ରାର୍ଥନା କର ତହିଁରେ ସୁସ୍ଥତା ପାଇବ I ଯଦି ଧାର୍ମିକ ବ୍ୟକ୍ତି ଆଗ୍ରହ ସହିତ ଈଶ୍ଵରଙ୍କୁ ମାଗେ କିଛି କରିବାକୁ ତେବେ ଈଶ୍ଵର ଶକ୍ତି ଯୁକ୍ତ ଭାବରେ ତାହା କରିବେ I
\v 17 ଯଦିଓ ଏଲୀୟ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପରି ସାଧାରଣ ମନୁଷ୍ୟ ଥିଲେ, ସେ ଏକାନ୍ତ ଚିତ୍ତରେ ବର୍ଷା ନ ହେବା ପାଇଁ ପ୍ରାର୍ଥନା କଲେ ଓ ତିନି ବର୍ଷ ଛଅ’ ମାସ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଆଦୌ ବର୍ଷା ହେଲା ନାହିଁ I
\v 18 ସେ ପୁଣି ଥରେ ବର୍ଷା ନିମନ୍ତେ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ନିକଟରେ ପ୍ରାର୍ଥନା କରନ୍ତେ ପ୍ରଭୁ ବର୍ଷା ପଠାଇଲେ, ତହିରେ ଗଛ ବଢିଲା ଓ ଫଳ ଫଳିଲା I
\s5
\v 19 ମୋହର ଭାଇ ଓ ଭଉଣୀମାନେ, ଯଦି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କେହି ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ସତ୍ୟ ବାକ୍ୟର ଅବାଧ୍ୟ ହୁଏ ତେବେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କେହି ତାହାଙ୍କୁ ବିନାଶ ପଥରୁ ଫେରାଇ ଆଣ ଯେପରି ଈଶ୍ଵର ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହିଅଛନ୍ତି I
\v 20 ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜାଣ ସେହି ବ୍ୟକ୍ତି ସକାଶୁ ଈଶ୍ଵର ସେହି ପାପୀକୁ ରକ୍ଷା କରିବେ ଓ ତାହାର ଅନେକ ପାପକୁ କ୍ଷମା କରିବେ I

171
61-1PE.usfm Normal file
View File

@ -0,0 +1,171 @@
\id 1PE
\ide UTF-8
\h ପିତରଙ୍କ ପ୍ରଥମ ପତ୍
\toc1 ପିତରଙ୍କ ପ୍ରଥମ ପତ୍
\toc2 ପିତରଙ୍କ ପ୍ରଥମ ପତ୍
\toc3 1pe
\mt1 ପିତରଙ୍କ ପ୍ରଥମ ପତ୍
\s5
\c 1
\p
\v 1 ମୁଁ, ପିତର, ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କର ଜଣେ ପ୍ରେରିତ, ତାହାଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସୀ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ମନୋନୀତ ଲୋକମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ଏହି ପତ୍ର ଲେଖୁଅଛି I ପନ୍ତ, ଗାଲାତିଆ, କାପ୍ପାଦକିଆ, ଆସିଆ ଓ ବୀଥୂନିଆ ଅଞ୍ଚଳଗୁଡିକରେ ଛିନ୍ନଭିନ୍ନ ପ୍ରବାସୀମାନଙ୍କ, ନିକଟକୁ ଲେଖୁଅଛି I
\v 2 ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପିତା ଈଶ୍ୱର ଆପଣା ସଙ୍କଳ୍ପାନୁସାରେ ଆପଣା ଆତ୍ମା ଦ୍ୱାରା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଆଜ୍ଞାବହ ଓ ତାହାଙ୍କ ରକ୍ତ ଦ୍ୱାରା ତୁମ୍ଭେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ନିକଟରେ ଗ୍ରହଣୀୟ ହେବା ନିମନ୍ତେ ମନୋନୀତ କରିଅଛନ୍ତି I ଈଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ପ୍ରଚୁର ଦୟା ପ୍ରକାଶ କରନ୍ତୁ, ଓ ସେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପ୍ରଚୁର ଶାନ୍ତିରେ ବସବାସ କରାଉନ୍ତୁ I
\s5
\v 3 ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ପିତା ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପ୍ରଶଂସା ହେଉ! ସେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ଦୟାଳୁ ହେବା ସକାଶୁ ପୁନରୁତ୍ଥାନର ଆଶା ଦେଉଥିବା ଏକ ନୂତନ ଜନ୍ମ ଦ୍ୱାରା ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ମହାଅନୁଗ୍ରହ ଦେଖାଇଅଛନ୍ତି ଓ ଈଶ୍ୱର ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କୁ ମୃତମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜୀବିତ କରିଥିବାରୁ ଆମ୍ଭେମାନେ ନୂତନ ଜୀବନ ପ୍ରାପ୍ତ ହେଉ I
\v 4 ସ୍ୱର୍ଗରେ ସଞ୍ଚିତ ଅକ୍ଷୟ ଅଜର ବିଷୟ, ପାଇବା ନିମନ୍ତେ ସେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଯୋଗ୍ୟ କରିଅଛନ୍ତି I
\v 5 ତୁମ୍ଭେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ମହା ଶକ୍ତିରେ ଯୀଶୁଙ୍କ ଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରିବା ଦ୍ୱାରା ସୁରକ୍ଷିତ ହେଉଅଛ I ସେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଇହକାଳର ଶେଷ ସମୟରେ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ରୁପେ ଶୟତାନର ଶକ୍ତିରୁ ସୁରକ୍ଷିତ ରଖୁଅଛନ୍ତି I
\s5
\v 6 ଏଥିରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଆନନ୍ଦ କରୁଅଛ, ତଥାପି ବର୍ତ୍ତମାନ ଅଳ୍ପ ସମୟ ପାଇଁ ନାନା ପରୀକ୍ଷା ଦ୍ୱାରା ଦୁଃଖଭୋଗ କରିବା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପକ୍ଷରେ ଆବଶ୍ୟକ ହୁଏ I ସେହି ପରୀକ୍ଷା ଦେଇ ଗତି କରିବା ନିମନ୍ତେ ଈଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଅନୁମତି ଦେଇଅଛନ୍ତି, ଯେପରି ଅଗ୍ନି ଦ୍ୱାରା ବହୁମୁଲ୍ୟ ବସ୍ତୁର ଶୁଦ୍ଧତା ପରୀକ୍ଷିତ ହୁଏ I ସେପରି ଏହି ପରୀକ୍ଷା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଅବଶ୍ୟକ ଅଟେ I
\v 7 ଯେପରି ଅଗ୍ନି ଦ୍ୱାରା ପରୀକ୍ଷିତ କ୍ଷୟଣୀୟ ସୁବର୍ଣ୍ଣ ଅପେକ୍ଷା ଅଧିକ ବହୁମୂଲ୍ୟ ଯେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ପରୀକ୍ଷାସିଦ୍ଧ ବିଶ୍ୱାସ, ତାହା ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ପ୍ରକାଶିତ ହେବା ସମୟରେ ପ୍ରଶଂସା, ଗୌରବ ଓ ସମ୍ଭ୍ରମର କାରଣ ହେବ I
\s5
\v 8 ତୁମ୍ଭେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ନ ଦେଖି ପ୍ରେମ କରୁଅଛ, ପୁଣି, ଏବେ ସୁଦ୍ଧା ନ ଦେଖିଲେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଆନନ୍ଦ କରୁଅଛ;
\v 9 କାରଣ ତୁମ୍ଭେମାନେ ତାହାଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରୁଅଛ, ଈଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପାପସବୁରୁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପରିତ୍ରାଣ ଦେଉଅଛନ୍ତି I
\v 10 ବହୁ ପୂର୍ବରୁ ଭାବବାଦୀମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ନିରୂପିତ ଅନୁଗ୍ରହ ପରିତ୍ରାଣ ବିଷୟରେ ଭାବବାଣୀ ପ୍ରକାଶ କଲେ, ପୁଣି, ସେହି ପରିତ୍ରାଣ ସମ୍ବନ୍ଧରେ ଯତ୍ନ ସହକାରେ ଅନ୍ୱେଷଣ ଓ ଅନୁସନ୍ଧାନ କଲେ I
\s5
\v 11 ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଦୁଃଖଭୋଗ ଓ ତତ୍ପରବର୍ତ୍ତୀ ତାହାଙ୍କ ପୁନରୁତ୍ଥାନର ଗୌରବ ବିଷୟରେ ପୂର୍ବରୁ ପ୍ରମାଣଦାତା ଯେ ସେମାନଙ୍କର ମଧ୍ୟବର୍ତ୍ତୀ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କର ଆତ୍ମା, ସେ କେଉଁ କାଳକୁ ଲକ୍ଷ୍ୟ କରୁଅଛନ୍ତି, ତାହା ସେମାନେ ଅନୁସନ୍ଧାନ କଲେ I
\v 12 ଏହି ସମସ୍ତ ବିଷୟରେ ସେମାନେ ଯେ ଆପଣା ଆପଣାର ସେବା ନ କରି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ସେବା କରୁଥିଲେ, ଏହା ସେମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ପ୍ରକାଶିତ ହୋଇଥିଲା, ଆଉ, ସେହି ସମସ୍ତ ବିଷୟ ସ୍ୱର୍ଗରୁ ପ୍ରେରିତ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାଙ୍କ ଶକ୍ତିରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ସୁସମାଚାର ପ୍ରଚାରକମାନଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଏବେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଜଣାଇ ଦିଆଯାଇଅଛି; ସେହି ସବୁ ବିଷୟ ଦୂତମାନେ ମଧ୍ୟ ପ୍ରକାଶ କରିବାକୁ ଇଚ୍ଛା କରନ୍ତି I
\s5
\v 13 ଅତଏବ, ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଆଜ୍ଞା ପାଳନ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଆପଣା ଆପଣା ମନରୂପ କଟି ବନ୍ଧନ କରି ସଚେତନ ଥାଅ, ମୋହର ଭାବ ଏହି ତୁମ୍ଭେମାନେ ଆପଣା ଆପଣା ମନକୁ ସୃଙ୍ଖଳିତ କର, ପୁଣି, ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ପ୍ରକାଶିତ ହେବା ସମୟରେ ଯେଉଁ ଅନୁଗ୍ରହ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ବର୍ତ୍ତିବ, ସେଥିରେ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ରୂପେ ଭରସା ରଖ I
\v 14 ଆଉ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସ୍ୱର୍ଗୀୟ ପିତାଙ୍କ ଆଜ୍ଞାବହ ହେବା ଉଚିତ୍ ଯେପରି ଏହି ପୃଥିବୀରେ ସନ୍ତାନମାନେ ଆପଣା ପିତାମାନଙ୍କ ଆଜ୍ଞାବହ ହୋଇଥା'ନ୍ତି, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସତ୍ୟ ବିଷୟକ ପୂର୍ବ ଅଜ୍ଞାନତା ସମୟର କୁଅଭିଳାଷର ଅନୁରୂପୀ ହୁଅ ନାହିଁ I
\s5
\v 15 ମାତ୍ର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ଆହ୍ୱାନକର୍ତ୍ତା ଯେପରି ପବିତ୍ର, ତୁମ୍ଭେମାନେ ମଧ୍ୟ ଆଜ୍ଞାବହ ସନ୍ତାନମାନଙ୍କ ପରି ସମସ୍ତ ଆଚରଣରେ ସେହିପରି ପବିତ୍ର ହୁଅ I
\v 16 ଯେଣୁ ପବିତ୍ର ଶାସ୍ତ୍ରରେ ଲେଖାଅଛି, "ତୁମ୍ଭେମାନେ ପବିତ୍ର ହୁଅ, କାରଣ ଆମ୍ଭେ ପବିତ୍ର I"
\v 17 ଆଉ ଯେ ମୁଖାପେକ୍ଷା ନ କରି ପ୍ରତ୍ୟେକ ଲୋକର କର୍ମାନୁସାରେ ବିଚାର କରନ୍ତି, ତାହାଙ୍କୁ ଯଦି ପିତା ବୋଲି ସମ୍ବୋଧନ କରୁଅଛ, ତେବେ ଆପଣା ଆପଣାର ପ୍ରବାସକାଳ ଭୟ ସହକାରେ କ୍ଷେପଣ କର I
\s5
\v 18 ଯେଣୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜାଣ ଯେ, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପିତୃପୁରୁଷମାନଙ୍କଠାରୁ ପ୍ରାପ୍ତ ପରମ୍ପରାଗତ ନିରର୍ଥକ ଆଚାର ବ୍ୟବହାରରୁ ରୂପା କି ସୁନା ପରି କ୍ଷୟଣୀୟ ବସ୍ତୁ ଦ୍ୱାରା ମୁକ୍ତ ହୋଇ ନାହିଁ I
\v 19 ବରଂ ଯାହା ଯିହୁଦୀ ଯାଜକମାନେ ବଳିଦାନ କରନ୍ତି ଏପରି ଏକ ନିଖୁନ୍ତ ଓ ନିଷ୍କଳଙ୍କ ମେଷଶାବକ ସଦୃଶ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ବହୁମୂଲ୍ୟ ରକ୍ତରେ ଈଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କ୍ରୟ କରିଅଛନ୍ତି I
\s5
\v 20 ଈଶ୍ୱର ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କୁ ଜଗତର ପତ୍ତନ ପୂର୍ବରୁ ମନୋନୀତ କଲେ I କିନ୍ତୁ ଏହି ଶେଷକାଳରେ ଈଶ୍ୱର ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କୁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ପ୍ରକାଶିତ କଲେ I
\v 21 ଯେଉଁ କାର୍ଯ୍ୟ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ କରିଅଛନ୍ତି ସେହି କାର୍ଯ୍ୟ ହେତୁରୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରୁଅଛ, ଯେଉଁ ଈଶ୍ୱର ତାହାଙ୍କୁ ମୃତମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଉଠାଇ ଗୌରବାନ୍ୱିତ କରିଅଛନ୍ତି I ଏଣୁ ଈଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ବିଶ୍ୱାସ ଓ ଭରସାର ସ୍ଥାନ ଅଟନ୍ତି, ସେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ମହାନ କାର୍ଯ୍ୟ କରିବେ I
\s5
\v 22 ତୁମ୍ଭେମାନେ ସତ୍ୟର ଆଜ୍ଞାବହ ହୋଇ ନିଷ୍କପଟ ଭ୍ରାତୃପ୍ରେମ ନିମନ୍ତେ ଆପଣା ଆପଣା ଆତ୍ମାକୁ ଶୁଚି କରିଥିବାରୁ ଅନ୍ତର ସହ ଏକାଗ୍ରଭାବେ ପରସ୍ପରକୁ ପ୍ରେମ କର I
\v 23 ଏହା କରିବା ନିମନ୍ତେ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ନିବେଦନ କରେ, ଯେହେତୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ନୁତନୀକୃତ ହୋଇଅଛ I ଯେଣୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ କ୍ଷୟଣୀୟ ବୀଜରୁ ନୁହେଁ, ବରଂ ଅକ୍ଷୟ ବୀଜରୁ, ଅର୍ଥାତ୍‍ ତୁମେ ବିଶ୍ୱାସ କରୁଥିବା ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଜୀବନ୍ତ ଓ ନିତ୍ୟସ୍ଥାୟୀ ବାକ୍ୟ ଦ୍ୱାରା ନୂତନୀକୃତ ହୋଇଅଛ I
\s5
\v 24 ଆମ୍ଭେମାନେ ଜାଣୁ, ଏହା ସତ୍ୟ ଅଟେ କାରଣ, ଯେପରି ଯିଶାଇୟ ଭାବବାଦୀ ଲେଖନ୍ତି, " ସମସ୍ତ ମର୍ତ୍ତ୍ୟ ତୃଣ ତୁଲ୍ୟ ନଷ୍ଟ ହେବ I ପୁଣି ଲୋକମାନଙ୍କ ସମସ୍ତ ଶୋଭା ତୃଣର ପୁଷ୍ପ ସଦୃଶ ନିତ୍ୟସ୍ଥାୟୀ ନୁହେଁ I ତୃଣ ଶୁଖିଯାଏ, ଆଉ ଫୁଲ ଝଡ଼ିପଡ଼େ,
\v 25 କିନ୍ତୁ ସମସ୍ତ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବାକ୍ୟ ଅନନ୍ତକାଳସ୍ଥାୟୀ।" ଏହା ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ବିଷୟକ ସେହି ସୁସମାଚାରର ବାକ୍ୟ, ଯାହା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ପ୍ରଚାରିତ ହୋଇଅଛି I
\s5
\c 2
\p
\v 1 ଅତଏବ, କୌଣସି ପ୍ରକାର ଦୁଷ୍ଟତା ଓ ପ୍ରବଞ୍ଚନାର ଆଚରଣ କର ନାହିଁ I କପଟ, ଈର୍ଷା କର ନାହିଁ I ଅନ୍ୟମାନଙ୍କ ବିଷୟରେ ମିଥ୍ୟାରେ ମନ୍ଦ କଥା କୁହ ନାହିଁ I
\v 2 ଯେପରି ନବଜାତ ଶିଶୁ ଆପଣା ମାତାର ଅମିଶ୍ରିତ ଦୁଗ୍ଧ ପାନ କରିବାକୁ ଇଚ୍ଛା କରେ, ସେହିପରି ତୁମ୍ଭେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରୁ ସତ୍ୟ ବିଷୟଗୁଡ଼ିକ ଶିକ୍ଷା କରିବାକୁ ଇଚ୍ଛା କର, ଯେପରି ଏହା ଶିକ୍ଷା କରିବା ଦ୍ୱାରା ତୁମ୍ଭେମାନେ ତାହାଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସରେ ପରିପକ୍ୱ ହୋଇପାର I ଏହି ଜଗତର ସମସ୍ତ ପ୍ରକାର ମନ୍ଦତାଠାରୁ ଈଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ରୂପେ ମୁକ୍ତ କରିବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଏପରି କରୁଥାଅ I
\v 3 ତୁମ୍ଭେମାନେ ମଧ୍ୟ ଏହା କର କାରଣ ପ୍ରଭୁ ଯେ ମଙ୍ଗଳମୟ, ଏହା ତୁମ୍ଭେମାନେ ଆସ୍ୱାଦନ କରିଅଛ I
\s5
\v 4 ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସ I ଜୀବନ୍ତ ପ୍ରସ୍ତର ସ୍ୱରୂପ ଯେ ସେହି ପ୍ରଭୁ, ସେ ମନୁଷ୍ୟମାନଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଅଗ୍ରାହ୍ୟ ହେଲେ ସତ, କିନ୍ତୁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ନିକଟରେ ମନୋନୀତ ଓ ବହୁମୂଲ୍ୟ ଅଟନ୍ତି I
\v 5 ମନୁଷ୍ୟ ଯେପରି ଗୃହ ନିର୍ମାଣ କରେ, ସେହିପରି ତାହାଙ୍କ ଆତ୍ମା ବାସ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଏକ ଗୃହ ସଦୃଶ ଈଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଏକତ୍ର ସଂଲଗ୍ନ କରୁଅଛନ୍ତି I ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ବଳିଦାନ ହେତୁ ସେ ଏହିପରି କରୁଅଛନ୍ତି --- ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ନିକଟରେ ସୁଗ୍ରାହ୍ୟ ଆତ୍ମିକ ବଳି ଉତ୍ସର୍ଗ କରିବା ନିମନ୍ତେ ପବିତ୍ର ଯାଜକବର୍ଗ ହେବା ପାଇଁ ଜୀବନ୍ତ ପ୍ରସ୍ତର ସ୍ୱରୂପ ହୋଇ ଗୋଟିଏ ଆତ୍ମିକ ଗୃହରୂପରେ ନିର୍ମିତ ହୁଅ I
\s5
\v 6 କାରଣ ଶାସ୍ତ୍ରରେ ଲିଖିତ ଅଛି ଯାହା ସତ୍ୟ ବୋଲି ଦର୍ଶାଏ, "ଦେଖ, ଆମ୍ଭେ ସିୟୋନରେ ଗୋଟିଏ ମନୋନୀତ ଓ ବହୁମୂଲ୍ୟ କୋଣର ପ୍ରଧାନ ପ୍ରସ୍ତର ସ୍ଥାପନ କରୁଅଛୁ, ଆଉ ଯେ ତାହାଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରିବ, ସେ ଲଜ୍ଜିତ ହେବ ନାହିଁ ।"
\s5
\v 7 ଏଣୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେ ବିଶ୍ୱାସ କରୁଅଛ, ଈଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ମହିମାନ୍ୱିତ କରିବେ I କିନ୍ତୁ ଯେଉଁମାନେ ବିଶ୍ୱାସ କରନ୍ତି ନାହିଁ, ସେମାନେ ଶାସ୍ତ୍ର ଲିଖିତ ସେହି ଗୃହ ନିର୍ମାଣକାରୀ ସଦୃଶ, "ଗୃହନିର୍ମାଣକାରୀମାନେ ଯେଉଁ ପ୍ରସ୍ତରକୁ ଅଗ୍ରାହ୍ୟ କଲେ, ତାହା ସେମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଗୃହକୋଣର ପ୍ରଧାନ ପ୍ରସ୍ତର ହେଲା I"
\v 8 ଶାସ୍ତ୍ରରେ ଏହା ମଧ୍ୟ ଲେଖାଯାଏ: " ସେ ବାଧାଜନକ ପ୍ରସ୍ତର ଓ ବିଘ୍ନଜନକ ପାଷାଣ ସ୍ୱରୂପ ହେଲେ; ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବାକ୍ୟର ଅନାଜ୍ଞାବହ ହେବାରୁ ସେମାନେ ବାଧା ପାଆନ୍ତି, ଆଉ ଏନିମନ୍ତେ ମଧ୍ୟ ସେମାନେ ନିରୂପିତ ହୋଇଥିଲେ I
\s5
\v 9 କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭେମାନଙ୍କୁ ଈଶ୍ୱର ଆପଣା ନିମନ୍ତେ ମନୋନୀତ କରିଅଛନ୍ତି I କିନ୍ତୁ ଯେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଅନ୍ଧକାରରୁ ଆପଣା ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ଆଲୋକ ମଧ୍ୟକୁ ଆହ୍ୱାନ କରିଅଛନ୍ତି, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେପରି ତାହାଙ୍କ ଗୁଣ କୀର୍ତ୍ତନ କର, ଏଥି ନିମନ୍ତେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଏକ ମନୋନୀତ ବଂଶ, ରାଜକୀୟ ଯାଜକବର୍ଗ, ପବିତ୍ର ଜାତି ପୁଣି, ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ନିଜସ୍ୱ ପ୍ରଜା ହୋଇଅଛ I
\v 10 ଯାହା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ବିଷୟରେ ଶାସ୍ତ୍ରରେ ଲେଖାଯାଏ ତାହା ସତ୍ୟ ଅଟେ: "ପୂର୍ବରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ପ୍ରଜା ବାଚ୍ୟ ନ ଥିଲ, କିନ୍ତୁ ଏବେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପ୍ରଜା ହୋଇଅଛ, ପୂର୍ବରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଦୟା ପାଇ ନ ଥିଲ, ମାତ୍ର ଏବେ ଦୟା ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଅଛ I"
\s5
\v 11 ହେ ପ୍ରିୟମାନେ, ତୁମ୍ଭେ ବିଦେଶୀ ଓ ପ୍ରବାସୀ ବୋଲି ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଅନୁରୋଧ କରୁଅଛି, ଶାରୀରିକ ଅଭିଳାଷଗୁଡ଼ିକରୁ ବିମୁଖ ହୁଅ, କାରଣ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯଦି ତାହା କର, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସହ ବାସ କରି ପାରିବ ନାହିଁ I
\v 12 ଯେଉଁମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଜାଣନ୍ତି ନାହିଁ ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ସଦାଚରଣ କର, ଯେପରି ସେମାନେ ଯେଉଁ ବିଷୟରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଦୁଷ୍କର୍ମକାରୀ ବୋଲି ନିନ୍ଦା କରନ୍ତି, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ସୁକର୍ମ ଦେଖି ସେହି ବିଷୟରେ, ବିଚାରଦିନରେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଗୌରବ କରିବେ I
\s5
\v 13 ତୁମ୍ଭେମାନେ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁଙ୍କ ଗୌରବ ଇଚ୍ଛା କରୁଥିବା ସକାଶୁ ସମସ୍ତ ମାନବୀୟ ବିଧାନର ବଶୀଭୂତ ହୁଅ I ରାଜାଙ୍କର ବଶୀଭୂତ ହୁଅ, କାରଣ ତାହାଙ୍କର ସର୍ବୋଚ୍ଚ ଅଧିକାର ଅଛି I
\v 14 ଦୁଷ୍କର୍ମକାରୀମାନଙ୍କୁ ପ୍ରତିଫଳ ଦେବା ନିମନ୍ତେ ଓ ସତ୍କର୍ମକାରୀମାନଙ୍କୁ ପ୍ରଶଂସା କରିବା ନିମନ୍ତେ ତାହାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ପ୍ରେରିତ ଶାସନକର୍ତ୍ତାମାନେ ମଧ୍ୟ ସେମାନଙ୍କର ବଶୀଭୂତ ହୁଅ I
\v 15 କାରଣ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେ ସତ୍କର୍ମ କରି ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଜାଣି ନ ଥିବା ଲୋକମାନଙ୍କର ଅଜ୍ଞାନର କଥା ବନ୍ଦ କର, ଏହା ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଇଚ୍ଛା I
\v 16 ତୁମ୍ଭେମାନେ ସ୍ୱାଧୀନ ହେଲେ ହେଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ସ୍ୱାଧୀନତାକୁ ଦୁଷ୍ଟତାର ଆବରଣ ସ୍ୱରୂପେ ବ୍ୟବହାର ନ କରି ବରଂ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଦାସ ହୋଇ ସତ୍କର୍ମ କର I
\v 17 ସମସ୍ତଙ୍କୁ ସମାଦର କର, ଭାଇମାନଙ୍କୁ ପ୍ରେମ କର, ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଭୟ କର, ରାଜାଙ୍କୁ ସମାଦର କର I
\s5
\v 18 ହେ ଦାସମାନେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଭୟ ସହକାରେ ଆପଣା ଆପଣା କର୍ତ୍ତାଙ୍କର ବଶୀଭୂତ ହୁଅ, କେବଳ ଉତ୍ତମ ଓ ଦୟାଳୁ କର୍ତ୍ତାମାନଙ୍କର ନୁହେଁ, ମାତ୍ର ନିର୍ଦୟମାନଙ୍କର ମଧ୍ୟ ବଶୀଭୂତ ହୁଅ I
\v 19 କାରଣ କେହି ଯେବେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ବିଶ୍ୱାସ କରିବାରୁ ଅନ୍ୟାୟରେ ଦୁଃଖଭୋଗ କରି କଷ୍ଟ ସହ୍ୟ କରେ, ତେବେ ତାହା ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ନିକଟରେ ପ୍ରଶଂସାର ବିଷୟ I
\v 20 ଯେଣୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଆପଣା ଆପଣା ଦୋଷ ହେତୁ ଯଦି ପ୍ରହାର ସହ୍ୟ କର, ତେବେ ତାହା ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ନିକଟରେ ପ୍ରଶଂସାର ବିଷୟ ନୁହେଁ I କିନ୍ତୁ ଯଦି ସତ୍କର୍ମ କରି ଦୁଃଖ ସହ୍ୟ କର, ତେବେ ତାହା ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ନିକଟରେ ପ୍ରଶଂସାର ବିଷୟ I
\s5
\v 21 ଏଥି ନିମନ୍ତେ ହିଁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଆହୂତ ହୋଇଅଛ, କାରଣ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେପରି ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କର ପଦଚିହ୍ନ ଦେଇ ଗମନ କର, ସେଥିପାଇଁ ସେ ମଧ୍ୟ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଦୁଃଖଭୋଗ କରି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଗୋଟିଏ ଆଦର୍ଶ ଦେଖାଇଦେଇ ଯାଇଅଛନ୍ତି I
\v 22 ସ୍ମରଣ କର କିପରି ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଆପଣାକୁ ପ୍ରସ୍ତୁତ କଲେ, ସେ କୌଣସି ପାପ କଲେ ନାହିଁ, କିଅବା ଲୋକମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ତାହାଙ୍କ ମୁଖରେ କୌଣସି ଛଳକଥା ନ ଥିଲା I
\v 23 ସେ ନିନ୍ଦା ପାଇବା ବଦଳରେ ଫେରି ନିନ୍ଦା କଲେ ନାହିଁ; ଦୁଃଖଭୋଗ ସହ୍ୟ କରିବା ବଦଳରେ ପ୍ରତିହିଂସା କରିବାକୁ ଭୟ ଦେଖାଇଲେ ନାହିଁ, କିନ୍ତୁ ନ୍ୟାୟବିଚାରକର୍ତ୍ତା ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ହସ୍ତରେ ସମସ୍ତ ବିଷୟ ସମର୍ପଣ କରି ଆପଣାକୁ ନିର୍ଦ୍ଦୋଷ ପ୍ରମାଣ କଲେ I
\s5
\v 24 ଆମ୍ଭେମାନେ ଯେପରି ପାପ ପ୍ରତି ମୃତ ହୋଇ ଧାର୍ମିକତା ନିମନ୍ତେ ଜୀବନ ଯାପନ କରୁ, ଏଥି ନିମନ୍ତେ ସେ ଆପେ କ୍ରୁଶ ଉପରେ ନିଜ ଶରୀରରେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ସମସ୍ତ ପାପ ବହନ କଲେ; ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ପ୍ରହାର କରିଥିବା ହେତୁରୁ ଈଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସୁସ୍ଥ କରିଅଛନ୍ତି I
\v 25 ପ୍ରକୃତରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ବିପଥଗାମୀ ମେଷ ତୁଲ୍ୟ ହୋଇଥିଲ, କିନ୍ତୁ ଏବେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଆତ୍ମାର ପାଳକ ଓ ଅଧ୍ୟକ୍ଷ ଯୀଶୁଙ୍କ ନିକଟକୁ ବାହୁଡ଼ି ଆସିଅଛ, ଯେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପାଳନ କରନ୍ତି ଯେପରି ଏକ ମେଷପାଳକ ଆପଣା ମେଷର ଯତ୍ନ ନେଇଥାଏ I
\s5
\c 3
\p
\v 1 ହେ ବିଶ୍ୱାସୀ ସ୍ତ୍ରୀମାନେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଆପଣା ଆପଣା ସ୍ୱାମୀଙ୍କର ବଶୀଭୂତା ହୁଅ I ଯେବେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଏହିପରି କର ତେବେ ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କେହି କେହି ଯୀଶୁଙ୍କ ବିଷୟକ ବାକ୍ୟକୁ ବିଶ୍ୱାସ ନ କଲେ ସୁଦ୍ଧା, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ କହିବା ବିନୁ ସେମାନେ ବିଶ୍ୱାସ କରିବେ I
\v 2 ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ସଭୟ ସଦାଚରଣ ଓ ସେମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ବିଶ୍ୱସ୍ତ ଦେଖି ସେମାନେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରିବେ I
\s5
\v 3 ପୁଣି, କେଶବେଶ, ସୁବର୍ଣ୍ଣ ଆଭରଣ ଓ ସୁନ୍ଦର ବସ୍ତ୍ର ପରିଧାନ, ଏପରି ଯେଉଁ ବାହ୍ୟ ଭୂଷଣ, ତାହା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ଭୂଷଣ ନ ହେଉ I
\v 4 ବରଂ ହୃଦୟର ଯେଉଁ କୋମଳ ଓ ଶାନ୍ତିଯୁକ୍ତ ଗୁପ୍ତ ସ୍ୱଭାବ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଦୃଷ୍ଟିରେ ବହୁମୂଲ୍ୟ, ତାହା ହିଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ଅକ୍ଷୟ ଭୂଷଣ ହେଉ I
\s5
\v 5 କାରଣ ପୂର୍ବକାଳରେ ସାଧ୍ୱୀ ସ୍ତ୍ରୀମାନେ ମଧ୍ୟ ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରେ ଭରସା ରଖି ଆପଣା ଆପଣା ସ୍ୱାମୀଙ୍କର ବଶୀଭୂତା ହୋଇ ଏହି ପ୍ରକାରେ ଆପଣା ଆପଣାକୁ ଭୂଷିତା କରୁଥିଲେ I
\v 6 ସେହିପରି ସାରା ଅବ୍ରହାମଙ୍କୁ ସ୍ୱାମୀ ବୋଲି କହି ତାହାଙ୍କର ଆଜ୍ଞାବହ ହେଲେ; ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯଦି କୌଣସି ବିଷୟରେ ଭୀତ ନ ହୋଇ ସଦାଚରଣ କର, ତେବେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ହିଁ ତାହାଙ୍କର ସନ୍ତାନ I
\s5
\v 7 ପୁରୁଷମାନେ, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରାର୍ଥନାରେ ଯେପରି ବାଧା ନ ଜନ୍ମେ, ଏଥି ନିମନ୍ତେ ସ୍ତ୍ରୀମାନଙ୍କୁ ଅପେକ୍ଷାକୃତ ଦୁର୍ବଳାପାତ୍ରୀ ଓ ଆପଣାମାନଙ୍କ ସହିତ ଜୀବନରୂପ ଅନୁଗ୍ରହଦାନର ସହାଧିକାରିଣୀ ଜାଣି ସେମାନଙ୍କୁ ସମାଦର କର, ପୁଣି, ଜ୍ଞାନରେ ସେମାନଙ୍କର ସହିତ ବାସ କର I
\s5
\v 8 ଶେଷ କଥା ଏହି, ତୁମ୍ଭେମାନେ ସମସ୍ତେ ଏକମନା, ପରସ୍ପରର ସୁଖଦୁଃଖର ସହଭାଗୀ, ଭ୍ରାତୃପ୍ରେମରେ ପ୍ରେମୀ, କୋମଳ ହୃଦୟ ଓ ନମ୍ରଚିତ୍ତ ହୁଅ I
\v 9 ଯେତେବେଳେ ଲୋକମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ଅନିଷ୍ଟ କରନ୍ତି ପରିବର୍ତ୍ତରେ ଅନିଷ୍ଟ କିଅବା ନିନ୍ଦାର ପରିବର୍ତ୍ତରେ ନିନ୍ଦା ନ କରି ଅନ୍ୟ ପକ୍ଷରେ ବରଂ ଆଶୀର୍ବାଦ କର, କାରଣ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେପରି ଆଶୀର୍ବାଦର ଅଧିକାରୀ ହୁଅ, ଏଥିପାଇଁ ଆହୂତ ହୋଇଅଛ I
\s5
\v 10 ଗୀତକାର ଆମ୍ଭ ଜୀବନ ବିଷୟରେ କ'ଣ ଲେଖିଛନ୍ତି ତାହା ବିବେଚନା କର: "ଯେଣୁ ଯେଉଁମାନେ ଜୀବନରେ ସୁଖଭୋଗ କରିବାକୁ ପୁଣି, ମଙ୍ଗଳର ଦିନ ଦେଖିବାକୁ ଇଚ୍ଛା କରନ୍ତି, ସେମାନେ ମନ୍ଦ ବାକ୍ୟରୁ ଆପଣା ଜିହ୍ୱାକୁ ଆଉ ପ୍ରବଞ୍ଚନା ବାକ୍ୟରୁ ଆପଣା ଓଷ୍ଠାଧରକୁ ବନ୍ଦ କରନ୍ତୁ I
\v 11 ସେମାନେ ମନ୍ଦରୁ ବିମୁଖ ହୋଇ ସତ୍କର୍ମ କରନ୍ତୁ; ସେମାନେ ଶାନ୍ତି ଅନ୍ୱେଷଣ କରି ସେଥିର ଅନୁଗାମୀ ହେଉନ୍ତୁ,
\v 12 କାରଣ ଧାର୍ମିକମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଦୃଷ୍ଟି ଅଛି, ସେମାନଙ୍କ ବିନତି ପ୍ରତି ତାହାଙ୍କ କର୍ଣ୍ଣ ଉନ୍ମୁକ୍ତ ଅଟେ, କିନ୍ତୁ ପ୍ରଭୁଙ୍କର ମୁଖ ଦୁଷ୍କର୍ମକାରୀମାନଙ୍କ ପ୍ରତିକୂଳ I"
\s5
\v 13 ଆଉ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯଦି ଉତ୍ତମ ବିଷୟରେ ଉଦ୍‍ଯୋଗୀ ହୁଅ, ତେବେ କିଏ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ଅନିଷ୍ଟ କରିବ ?
\v 14 ପୁଣି, ଯଦିବା ଧାର୍ମିକତା ସକାଶେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଦୁଃଖଭୋଗ କରିବାକୁ ପଡ଼େ, ତାହାହେଲେ ଈଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଆଶୀର୍ବାଦ କରିବେ I "ସେମାନେ ଭୟ ଦେଖାଇଲେ ଭୀତ କିଅବା ଉଦ୍‍ବିଗ୍ନ ହୁଅ ନାହିଁ I"
\s5
\v 15 କିନ୍ତୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କୁ ପ୍ରଭୁ ବୋଲି ଆପଣା ଆପଣା ହୃଦୟରେ ପବିତ୍ର ରୂପେ ମାନ୍ୟ କର। ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କଠାରେ ଥିବା ଭରସାର କାରଣ ସମ୍ବନ୍ଧରେ ଯେ କେହି ପ୍ରଶ୍ନ କରେ, ତାହାକୁ ପ୍ରତ୍ୟୁତ୍ତର ଦେବାକୁ ପ୍ରସ୍ତୁତ ରୁହ, କିନ୍ତୁ ନମ୍ର ଭାବରେ ଓ ସଭୟରେ ଉତ୍ତମ ବିବେକ ସହ ଉତ୍ତର ଦିଅ,
\v 16 ପୁଣି ଏହା ନିଶ୍ଚିତ ହୁଅ ଯେ ତୁମ୍ଭେ କିଛି ମନ୍ଦ କରି ନାହଁ, ଯେପରି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିନ୍ଦକମାନେ ଯେଉଁ ବିଷୟରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ଖ୍ରୀଷ୍ଟୀୟ ଆଚରଣର ଦୋଷାରୋପ କରନ୍ତି, ସେଥିରେ ସେମାନେ ଲଜ୍ଜିତ ହେବେ I
\v 17 କାରଣ ଦୁଷ୍କର୍ମ ସକାଶେ ଦୁଃଖଭୋଗ କରିବାଠାରୁ ବରଂ ଯଦି ଈଶ୍ୱରଙ୍କର ଇଚ୍ଛା ହୁଏ, ତାହାହେଲେ ସତ୍କର୍ମ ସକାଶେ ଦୁଃଖଭୋଗ କରିବା ଭଲ I
\s5
\v 18 ମୁଁ ଏହା କୁହେ, ଯେଣୁ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆଣିବା ପାଇଁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ମଧ୍ୟ ଧାର୍ମିକ ହୋଇ ଅଧାର୍ମିକମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ପାପ ହେତୁ ଥରେ ମୃତ୍ୟୁଭୋଗ କଲେ। ସେ ଶରୀରରେ ମୃତ୍ୟୁଭୋଗ କଲେ ସତ, କିନ୍ତୁ ଆତ୍ମାରେ ଜୀବିତ ହେଲେ I
\v 19 ସେଥିରେ ମଧ୍ୟ ଈଶ୍ୱର ଯେଉଁମାନଙ୍କୁ ବନ୍ଦୀ କରିଥିଲେ ସେହି ବନ୍ଦୀ ଆତ୍ମାମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ଯାଇ ପ୍ରଚାର କଲେ I
\v 20 ପୂର୍ବକାଳରେ ନୋହଙ୍କ ସମୟରେ ଜାହାଜ ନିର୍ମିତ ହେଉଥିବା ବେଳେ, ଯେତେବେଳେ ଈଶ୍ୱର ଦୀର୍ଘସହିଷ୍ଣୁ ହୋଇ ଅପେକ୍ଷା କରୁଥିଲେ, ସେହି ସମୟରେ ସେମାନେ ଅବାଧ୍ୟ ହୋଇଥିଲେ I ସେହି ଜାହାଜରେ ପ୍ରବେଶ କରି ଅଳ୍ପ ଲୋକ, ଅର୍ଥାତ୍‍ ଆଠ ପ୍ରାଣୀ, ଜଳ ମଧ୍ୟ ଦେଇ ରକ୍ଷା ପାଇଲେ, ସେତେବେଳେ ଅନ୍ୟମାନେ ଜଳରେ ବୁଡିଯାଇଥିଲେ I
\s5
\v 21 ସେଥିର ପ୍ରତିରୂପ ବାପ୍ତିସ୍ମ ଅର୍ଥାତ୍‍ ଶରୀରର ମଳିନତା ଦୂରୀକରଣ ନୁହେଁ, କିନ୍ତୁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ନିକଟରେ ଶୁଚି ବିବେକ ପାଇବା ନିମନ୍ତେ ପ୍ରାର୍ଥନା, ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ପୁନରୁତ୍ଥାନ ଦ୍ୱାରା ଏବେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପରିତ୍ରାଣ କରୁଅଛି I
\v 22 ସେହି ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ସ୍ୱର୍ଗାରୋହଣ କରି ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଦକ୍ଷିଣ ପାର୍ଶ୍ୱରେ ଉପବିଷ୍ଟ ଅଛନ୍ତି, ଆଉ ଦୂତମାନେ, କ୍ଷମତାବାନ ଓ ଶକ୍ତିଶାଳୀମାନେ ତାହାଙ୍କ ବଶୀଭୂତ ହୋଇଅଛନ୍ତି I
\s5
\c 4
\p
\v 1 ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଶରୀରରେ ଦୁଃଖଭୋଗ କରିଥିବାରୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ମଧ୍ୟ ସେହିପରି ମନ ଧରି ଆପଣାମାନଙ୍କୁ ସୁସଜ୍ଜିତ କର I କାରଣ ଯେ, ଶରୀରରେ ଦୁଃଖଭୋଗ କରିଅଛି, ସେ ପାପରୁ ନିବୃତ୍ତ ହୋଇଅଛି I
\v 2 ଫଳସ୍ଵରୁପ, ସେମାନଙ୍କ ଜାଗତିକ ଜୀବନର ଅବଶିଷ୍ଟ କାଳ ମନୁଷ୍ୟର କୁଅଭିଳାଷ ଅନୁସାରେ କ୍ଷେପଣ କରନ୍ତି ନାହିଁ, ବରଂ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଇଚ୍ଛାନୁସାରେ କ୍ଷେପଣ କରନ୍ତି I
\s5
\v 3 ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କୁହେ, ଯେଣୁ ଯେଉଁମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଜାଣନ୍ତି ନାହିଁ ସେମାନଙ୍କ ସଦୃଶ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଏହି ଜଗତରେ ଆପଣା ସମୟ କ୍ଷେପଣ କରିଅଛ I ପୂର୍ବରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଘୃଣ୍ୟ ବିଷୟଗୁଡ଼ିକ ଯାହା କାମୁକତା, କୁଅଭିଳାଷ, ମଦ୍ୟପାନ, ରଙ୍ଗରସ, ମତ୍ତତା ଓ ଘୃଣ୍ୟ ପ୍ରତିମାପୂଜା କରୁଥିଲ I
\v 4 ଏପ୍ରକାର ଉଚ୍ଛୃଙ୍ଖଳ ପନ୍ଥାରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେ ସେମାନଙ୍କ ସହିତ ସଂଯୁକ୍ତ ହେଉ ନାହଁ, ଏହା ସେମାନେ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହୋଇ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ନିନ୍ଦା କରନ୍ତି I
\v 5 କିନ୍ତୁ ଯେ ସେମାନଙ୍କର ବିଚାର କରିବାକୁ ଉଦ୍ୟତ, ସେହି ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ନିକଟରେ ହିସାବ ଦେବାକୁ ହେବ I
\v 6 କାରଣ ଏହି ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ମୃତମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ମଧ୍ୟ ସୁସମାଚାର ପ୍ରଚାର କଲେ, ଯେପରି ସେମାନେ ମନୁଷ୍ୟମାନଙ୍କ ସଦୃଶ ଶରୀରରେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ବିଚାରିତ ହେଲେ ହେଁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସଦୃଶ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାଙ୍କ ଶକ୍ତିରେ ସଜୀବ ହେବେ I
\s5
\v 7 ମାତ୍ର ଏହି ପୃଥିବୀରେ ସମସ୍ତ ବିଷୟର ଅନ୍ତିମକାଳ ସନ୍ନିକଟ I ଅତଏବ ସୁବୁଦ୍ଧି ହୁଅ, ପୁଣି, ପ୍ରାର୍ଥନା କରିବା ପାଇଁ ଜାଗ୍ରତ ଥାଅ I
\v 8 ବିଶେଷରେ ପ୍ରଗାଢ଼ ପ୍ରେମରେ ପରସ୍ପରକୁ ପ୍ରେମ କରୁଥାଅ, କାରଣ ପ୍ରେମ ବହୁଳ ପାପ ଆଚ୍ଛାଦନ କରେ I
\v 9 କୁଣ୍ଠିତ ନ ହୋଇ ଯେଉଁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟୀୟ ଯାତ୍ରୀମନେ ତୁମ୍ଭ ନିକଟକୁ ଆସନ୍ତି ସେମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଖାଇବାକୁ ଖାଦ୍ୟ ଓ ବିଶ୍ରାମସ୍ଥଳୀ ଯୋଗାଇ ଦିଅ I
\s5
\v 10 ପ୍ରତ୍ୟେକ ଜଣ ଯେଉଁପରି ଅନୁଗ୍ରହ ଦାନ ପାଇଅଛ, ସେହି ପ୍ରକାରେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବହୁବିଧ ଅନୁଗ୍ରହର ଉତ୍ତମ ଭଣ୍ଡାରଘରିଆ ସ୍ୱରୂପେ ତଦ୍ୱାରା ପରସ୍ପରର ସେବା କର I
\v 11 କେହି ଯଦି ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କ ମଣ୍ଡଳୀରେ ପ୍ରଚାର କରେ, ତେବେ ସେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବାକ୍ୟର ପ୍ରଚାରକ ପରି ପ୍ରଚାର କରୁ; କେହି ଯଦି ଅନ୍ୟମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ଦୟାର କାର୍ଯ୍ୟ କରେ, ତେବେ ସେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରୁ ଶକ୍ତିପ୍ରାପ୍ତଲୋକ ପରି କାର୍ଯ୍ୟ କରୁ, ଯେପରି ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଏପରି କରିବାକୁ ଯୋଗ୍ୟ କରିଅଛନ୍ତି ତଦ୍ୱାରା ଈଶ୍ୱର ଗୌରବାନ୍ୱିତ ହେବେ; ଯୁଗେ ଯୁଗେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଗୌରବ ହେଉ କାରଣ ଅନନ୍ତକାଳ ନିମନ୍ତେ ସମସ୍ତ ବିଷୟ ଉପରେ ଶାସନ କରିବା ତାହାଙ୍କର ସମସ୍ତ ଅଧିକାର ଅଛି I ଏହା ଏହିପରି ହେଉ I
\s5
\v 12 ହେ ପ୍ରିୟମାନେ, ଯେପରି ଲୋକମାନେ କୌଣସି ଧାତୁକୁ ପରୀକ୍ଷା କରିବା ନିମନ୍ତେ ଅଗ୍ନିରେ ଦେଇଥା'ନ୍ତି, ସେହିପରି ତୁମ୍ଭେମାନେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କର ହୋଇଥିବାରୁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପରୀକ୍ଷା ନିମନ୍ତେ ଯେଉଁ ଦୁଃଖଭୋଗରୂପ ଅଗ୍ନି ଉପସ୍ଥିତ ହୋଇଅଛି, ତାହା ଅଦ୍ଭୁତ ଘଟଣା ବୋଲି ମନେ କରି ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ଜ୍ଞାନ କର ନାହିଁ I
\v 13 ବରଂ ଯେଉଁ ପରିମାଣରେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଦୁଃଖଭୋଗର ସହଭାଗୀ ହେଉଅଛ, ସେହି ପରିମାଣରେ ଆନନ୍ଦ କର, ଯେପରି ତାହାଙ୍କ ମହିମା ପ୍ରକାଶିତ ହେବା ସମୟରେ ମଧ୍ୟ ତୁମ୍ଭେମାନେ ମହାନନ୍ଦରେ ଆନନ୍ଦିତ ହେବ I
\v 14 ଯଦି ତୁମ୍ଭେମାନେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କୁ ବିଶ୍ୱାସ କରୁଥିବା ସକାଶେ ନିନ୍ଦିତ ହୁଅ, ତାହାହେଲେ ଈଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଉପରେ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ, କାରଣ ଈଶ୍ୱରଙ୍କର ମହାନ୍ ଆତ୍ମା, ତୁମ୍ଭଠାରେ ଅଧିଷ୍ଠାନ କରୁଅଛନ୍ତି I
\s5
\v 15 ଏଣୁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କେହି ହତ୍ୟାକାରୀ କି ଚୋର, କି ଦୁରାଚାରୀ, କି ଅନଧିକାର ଚର୍ଚ୍ଚାକାରୀ ହୋଇ ଦଣ୍ଡ ଭୋଗ ନ କରୁ I
\v 16 କିନ୍ତୁ କେହି ଯଦି ଖ୍ରୀଷ୍ଟିୟାନ ହେବାରୁ ଦଣ୍ଡ ଭୋଗ କରେ, ତାହାହେଲେ ସେ ଲଜ୍ଜା ବୋଧ ନ କରୁ, ବରଂ ସେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କର ହୋଇଥିବାରୁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ମହିମା କୀର୍ତ୍ତନ କରୁ I
\s5
\v 17 ମୁଁ ଏହା କୁହେ, କାରଣ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଗୃହଠାରୁ ଆରମ୍ଭ କରି ବିଚାର କରିବା ସମୟ ଉପସ୍ଥିତ; ଆଉ ଯଦି ପ୍ରଥମରେ ବିଶ୍ୱାସୀ ଯେ ଆମ୍ଭେମାନେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କଠାରୁ ଆରମ୍ଭ ହୁଏ, ତେବେ ଯେଉଁମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସୁସମାଚାରର ଅନାଜ୍ଞାବହ, ସେମାନଙ୍କର ଶେଷ ଦଶା ଅବା କଅଣ ନ ହେବ !
\v 18 ତାହା ସେହିପରି ହେବ ଯେପରି ଶାସ୍ତ୍ରରେ ଲେଖାଯାଏ: ଅନେକ ବ୍ୟକ୍ତି ଯଦି ସ୍ୱର୍ଗ ଯିବା ନିମନ୍ତେ କଷ୍ଟରେ ପରିତ୍ରାଣ ପାଏ, ତେବେ ଅଧାର୍ମିକ ଓ ପାପୀ ଲୋକ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଠାରୁ ଗୁରୁତର ଦଣ୍ଡ ଭୋଗ କରିବେ !
\v 19 ଅତଏବ, ଯେଉଁମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଇଚ୍ଛାମତେ ଦୁଃଖଭୋଗ କରନ୍ତି, ସେମାନେ ବିଶ୍ୱସ୍ତ ସୃଷ୍ଟିକର୍ତ୍ତାଙ୍କର ହସ୍ତରେ ଆପଣା ଆପଣା ଆତ୍ମାକୁ ସମର୍ପଣ କରି ସତ୍‍କାର୍ଯ୍ୟରେ ନିବିଷ୍ଟ ରହନ୍ତୁ I
\s5
\c 5
\p
\v 1 `ଅତଏବ, ଜଣେ ସହପ୍ରାଚୀନ ପୁଣି, ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଦୁଃଖଭୋଗର ସାକ୍ଷୀ ଏବଂ ଆଗାମୀ ଗୌରବର ଅଂଶାଧିକାରୀ, ଯେ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଥିବା ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କ ପଥଦର୍ଶକ ଏହା କହିବି I
\v 2 ମୁଁ ପ୍ରାଚୀନମାନଙ୍କୁ ଅନୁରୋଧ କରୁଅଛି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ତତ୍ତ୍ୱାବଧାନରେ ଥିବା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଣ୍ଡଳୀର ଲୋକମାନଙ୍କର ପ୍ରତିପାଳନ କର, ଯେପରି ମେଷପାଳକ ଆପଣା ମେଷପଲର ଯତ୍ନ ନିଏ I ବାଧ୍ୟ ହୋଇ ନୁହେଁ, ମାତ୍ର, ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଇଚ୍ଛାନୁଯାୟୀ ସ୍ୱଚ୍ଛନ୍ଦ ମନରେ, ଅନ୍ୟାୟ ଲାଭ ନିମନ୍ତେ ନୁହେଁ, କିନ୍ତୁ ଆଗ୍ରହ ସହକାରେ ତାହା କର I
\v 3 ପୁଣି, ଯେଉଁମାନଙ୍କର ଦାୟିତ୍ୱଭାର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ହସ୍ତରେ ଈଶ୍ୱର ସମର୍ପଣ କରିଅଛନ୍ତି, ସେମାନଙ୍କ ଉପରେ କର୍ତ୍ତାପଣ କର ନାହିଁ, ବରଂ ସେମାନଙ୍କର ଆଦର୍ଶ ସ୍ୱରୂପ ହୋଇ ତାହା କର I
\v 4 ଯଦି ତୁମ୍ଭେମାନେ ଏହିପରି କର, ସେଥିରେ ପ୍ରଧାନ ପାଳକ ଯୀଶୁ ପ୍ରକାଶିତ ହେବା ସମୟରେ ସେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଗୌରବର ଅକ୍ଷୟ ମୁକୁଟ ଦେବେ I ଯେପରି ଜଣେ ଖେଳାଳୀ ବିଜୟୀ ହେଲା ପରେ ପାଇଥାଏ କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପୁରସ୍କାର କ୍ଷୟ ପାଇବ ନାହିଁ I
\s5
\v 5 ସେହିପରି, ହେ ଯୁବକମାନେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ପ୍ରାଚୀନମାନଙ୍କର ବଶୀଭୂତ ହୁଅ I ସମସ୍ତେ ପରସ୍ପର ପ୍ରତି ନମ୍ରତାରୂପ ଆଚରଣ କର, କାରଣ ଈଶ୍ୱର ଅହଂକାରୀମାନଙ୍କୁ ପ୍ରତିରୋଧ କରିନ୍ତି, କିନ୍ତୁ ନମ୍ର ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଅନୁଗ୍ରହ କରନ୍ତି I
\v 6 ଅତଏବ, ଈଶ୍ୱର ଯେ ଅହଂକାରୀମାନଙ୍କୁ ଦଣ୍ଡ ଦିଅନ୍ତି ସେଥିପାଇଁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବଳବନ୍ତ ହସ୍ତ ତଳେ ଆପଣା ଆପଣାକୁ ନତ କର, ଯେପରି ସେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଯଥା ସମୟରେ ଉନ୍ନତ କରିବେ I
\v 7 ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସମସ୍ତ ଚିନ୍ତାର ଭାର ତାହାଙ୍କ ଉପରେ ପକାଅ, କାରଣ ଯେଉଁ ବିଷୟରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ବ୍ୟସ୍ତ ହୋଇଥାଏ ସେହି ବିଷୟରେ ସେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଚିନ୍ତା କରନ୍ତି I
\s5
\v 8 ସଚେତନ ହୋଇ ଜାଗ୍ରତ ରୁହ I ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ବିପକ୍ଷ ଶୟତାନ ସିଂହପ୍ରାୟ ଗର୍ଜନ କରି କାହାକୁ ଗ୍ରାସିବ, ଏହା ଖୋଜି ବୁଲୁଅଛି I
\v 9 ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଠାରେ ଓ ତାହାଙ୍କ ବାକ୍ୟରେ ବିଶ୍ୱାସ କରିବାରେ ସ୍ଥିର ରହି ତାହାର ପ୍ରତିରୋଧ କର, ପୁଣି, ଏହା ଜାଣ ଯେ, ଜଗତରେ ଥିବା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଭାଇମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ଏହି ପ୍ରକାର ଦୁଃଖଭୋଗ ଘଟୁଅଛି I
\s5
\v 10 ସମସ୍ତ ଅନୁଗ୍ରହର ଆକର ଯେଉଁ ଈଶ୍ୱର ଆପଣା ଅନନ୍ତ ଗୌରବର ସହଭାଗୀ ହେବା ନିମନ୍ତେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯୀଶୁଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଆହ୍ୱାନ କରିଅଛନ୍ତି, ସେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ କ୍ଷଣିକ ଦୁଃଖଭୋଗ ଉତ୍ତାରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସମସ୍ତ ଦିଗରେ ସିଦ୍ଧ, ସୁସ୍ଥିର, ସବଳ ଓ ସଂସ୍ଥାପିତ କରିବେ I
\v 11 ମୁଁ ଏହା ପ୍ରାର୍ଥନା କରେ ଯେ ସେ ଯୁଗେ ଯୁଗେ ପରାକ୍ରମରେ ରାଜ୍ୟ କରିବେ I ଏହା ଏହିପରି ହେଉ!
\s5
\v 12 ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସତ୍ୟ ଅନୁଗ୍ରହ ଯେ ଏହି ପ୍ରକାର, ଏବିଷୟରେ ସାକ୍ଷ୍ୟ ଦେଇ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଉତ୍ସାହ ଦେବା ନିମନ୍ତେ ସିଲ୍ୱାନଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ମୁଁ ସଂକ୍ଷେପରେ ପତ୍ର ଲେଖିଲି; ମୋ' ବୋଧରେ ସେ ଜଣେ ବିଶ୍ୱସ୍ତ ଭ୍ରାତା I ତୁମ୍ଭେମାନେ ଏହି ଅନୁଗ୍ରହରେ ସୁସ୍ଥିର ହୋଇଥାଅ I
\v 13 ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସହିତ ମନୋନୀତ ବାବିଲୋନସ୍ଥ ମଣ୍ଡଳୀ ଓ ମୋହର ପୁତ୍ର ମାର୍କ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ନମସ୍କାର ଜଣାଉଅଛନ୍ତି I
\v 14 ପ୍ରେମ ଚୁମ୍ବନ ଦେଇ ପରସ୍ପରକୁ ନମସ୍କାର କର I ମୁଁ ପ୍ରାର୍ଥନା କରେ ଯେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରେ ଥିବା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ଶାନ୍ତି ହେଉ I

100
62-2PE.usfm Normal file
View File

@ -0,0 +1,100 @@
\id 2PE - UDB NT ODIYA
\ide UTF-8
\h ପିତରଙ୍କ ଦିତୀୟ ପତ୍ର
\toc1 ପିତରଙ୍କ ଦିତୀୟ ପତ୍ର
\toc2 ପିତରଙ୍କ ଦିତୀୟ ପତ୍ର
\toc3 2pe
\mt1 ପିତରଙ୍କ ଦିତୀୟ ପତ୍ର
\s5
\c 1
\p
\v 1 ଶିମୋନ ପିତର, ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କର ଜଣେ ଦାସ ଓ ପ୍ରେରିତ, ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଈଶ୍ୱର ଓ ତ୍ରାଣକର୍ତ୍ତା ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କର ଧାର୍ମିକତା ହେତୁ ଯେଉଁମାନେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ସହିତ ସମାନ ଭାବରେ ବହୁମୂଲ୍ୟ ବିଶ୍ୱାସ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଅଛନ୍ତି, ସେମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ପତ୍ର ଲେଖୁଅଛି।
\v 2 ଈଶ୍ୱର ଓ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁଙ୍କ ବିଷୟକ ଜ୍ଞାନ ଦ୍ୱାରା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ଅନୁଗ୍ରହ ଓ ଶାନ୍ତି ପ୍ରଚୁର ପରିମାଣରେ ହେଉ।
\s5
\v 3 ଯେ ଆପଣା ଗୌରବ ଓ ସଦ୍‍ଗୁଣରେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଆହ୍ୱାନ କରିଅଛନ୍ତି, ତାହାଙ୍କ ବିଷୟକ ଜ୍ଞାନ ଦ୍ୱାରା ତାହାଙ୍କ ଐଶ୍ୱରିକ ଶକ୍ତି ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଜୀବନ ଓ ଧର୍ମପରାୟଣତା ନିମନ୍ତେ ସମସ୍ତ ଆବଶ୍ୟକୀୟ ବିଷୟ ଦାନ କରିଅଛି।
\v 4 ତଦ୍ୱାରା ସେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ବହୁମୂଲ୍ୟ ଓ ଅତି ମହତ‍ ପ୍ରତିଜ୍ଞାମାନ ଦାନ କରିଅଛନ୍ତି, ଯେପରି ସେହି ସବୁ ଦ୍ୱାରା ତୁମ୍ଭେମାନେ କୁଅଭିଳାଷରୁ ଜାତ ଯେଉଁ ବିନାଶ ଜଗତରେ ଅଛି, ସେଥିରୁ ରକ୍ଷା ପାଇ ଐଶ୍ୱରିକ ସ୍ୱଭାବର ସହଭାଗୀ ହୁଅ।
\s5
\v 5 ହଁ, ଏହି କାରଣରୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଅତି ଯତ୍ନ ସହକାରେ ବିଶ୍ୱାସ ସହିତ ସଦ୍‍ଗୁଣ, ସଦ୍‍ଗୁଣ ସହିତ ଜ୍ଞାନ,
\v 6 ଜ୍ଞାନ ସହିତ ସଂଯମ, ସଂଯମ ସହିତ ଧୈର୍ଯ୍ୟ, ଧୈର୍ଯ୍ୟ ସହିତ ଧର୍ମପରାୟଣତା,
\v 7 ଧର୍ମପରାୟଣତା ସହିତ ଭ୍ରାତୃସ୍ନେହ, ପୁଣି, ଭ୍ରାତୃସ୍ନେହ ସହିତ ପ୍ରେମ ଯୋଗ କର।
\s5
\v 8 ଏହି ସବୁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କଠାରେ ବୃଦ୍ଧି ପାଇଲେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ବିଷୟକ ଜ୍ଞାନରେ ପୂର୍ଣ୍ଣତା ଲାଭ କରିବା ନିମନ୍ତେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଶିଥିଳ ଓ ଫଳଶୂନ୍ୟ ହେବାକୁ ଦେବ ନାହିଁ।
\v 9 ମାତ୍ର ଏହି ସବୁ ଯାହାଠାରେ ନାହିଁ, ସେ ଦୂରଦର୍ଶୀ ନ ହୋଇ ଅନ୍ଧ ହୋଇଅଛି, ପୁଣି, ଆପଣା ପୂର୍ବକୃତ ପାପରୁ ପରିଷ୍କୃତ ହେବା ବିଷୟ ପାସୋରି ଯାଇଅଛି।
\s5
\v 10 ଅତଏବ, ହେ ଭାଇମାନେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଆପଣା ଆପଣା ଆହ୍ୱାନ ଓ ମନୋନୟନକୁ ସ୍ଥିର କରିବା ନିମନ୍ତେ ଅଧିକ ଯତ୍ନଶୀଳ ହୁଅ; ଯେଣୁ ଏପରି କଲେ ତୁମ୍ଭେମାନେ କେବେ ହେଁ ଝୁଣ୍ଟିପଡ଼ିବ ନାହିଁ,
\v 11 ଆଉ ଏହି ପ୍ରକାରେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରଭୁ ଓ ତ୍ରାଣକର୍ତ୍ତା ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଅନନ୍ତ ରାଜ୍ୟରେ ସ୍ୱଚ୍ଛନ୍ଦରେ ପ୍ରବେଶ କରିବାକୁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଦିଆଯିବ।
\s5
\v 12 ଅତଏବ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯଦ୍ୟପି ଏହି ସବୁ ବିଷୟ ଜାଣ ଓ ପ୍ରାପ୍ତ ସତ୍ୟରେ ସ୍ଥିରୀକୃତ ହୋଇଅଛ, ତଥାପି ମୁଁ ଏହି ସବୁ ବିଷୟ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସ୍ମରଣ କରାଇବାକୁ ସର୍ବଦା ପ୍ରସ୍ତୁତ ହୋଇ ରହିବି।
\v 13 ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ମୋତେ ଯେପରି ଜଣାଇ ଅଛନ୍ତି, ତଦନୁସାରେ ଶୀଘ୍ର ମୋତେ ଏହି ଶରୀରରୂପ ତମ୍ବୁ ଯେ ତ୍ୟାଗ କରିବାକୁ ହେବ
\v 14 ଏହା ଜାଣି, ଯେପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଏହି ତମ୍ବୁରେ ଥାଏ, ସେପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସ୍ମରଣ କରାଇ ଜାଗ୍ରତ କରାଇବା ବିହିତ ମନେ କରୁଅଛି।
\v 15 ଆଉ ମୋହର ମହାପ୍ରସ୍ଥାନ ଉତ୍ତାରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଏହି ସମସ୍ତ ବିଷୟ ଯେପରି ସର୍ବଦା ସ୍ମରଣରେ ଆଣି ପାରିବ, ଏଥି ନିମନ୍ତେ ମୁଁ ଯତ୍ନ କରିବି।
\s5
\v 16 କାରଣ ଆମ୍ଭେମାନେ ଯେତେବେଳେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଶକ୍ତି ଓ ଆଗମନ କଥା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଜଣାଇଲୁ, ସେତେବେଳେ ଚତୁରତା ସହ କଳ୍ପିତ କୌଣସି କାହାଣୀ ଅବଲମ୍ବନ କରି ନ ଥିଲୁ, ମାତ୍ର ତାହାଙ୍କ ମହିମାର ଚାକ୍ଷୁଷ ସାକ୍ଷୀ ହୋଇଥିଲୁ।
\v 17 ଯେଣୁ ଯେତେବେଳେ ମହା ଗୌରବ ମଧ୍ୟରୁ ତାହାଙ୍କ ପ୍ରତି ଏହି ବାଣୀ ହେଲା, ଏ ଆମ୍ଭର ପ୍ରିୟ ପୁତ୍ର, ଏହାଙ୍କଠାରେ ଆମ୍ଭର ପରମ ସନ୍ତୋଷ, ସେତେବେଳେ ସେ ପିତା ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରୁ ସମ୍ଭ୍ରମ ଓ ଗୌରବପ୍ରାପ୍ତ ହେଲେ;
\v 18 ଆମ୍ଭେମାନେ ତାହାଙ୍କ ସହିତ ପବିତ୍ର ପର୍ବତରେ ଥିବାବେଳେ ନିଜେ ଆକାଶରୁ ନିର୍ଗତ ଏହି ବାଣୀ ଶୁଣିଲୁ।
\s5
\v 19 ଏଥିରେ ଭାବବାଣୀ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ଅଧିକ ଦୃଢ଼ ହୋଇଅଛି; ତୁମ୍ଭେମାନେ ତାହା ଅନ୍ଧକାରମୟ ସ୍ଥାନରେ ପ୍ରଜ୍ୱଳିତ ହେଉଥିବା ପ୍ରଦୀପ ସଦୃଶ ମନେ କରି ରାତ୍ରି ପାହାନ୍ତା ନ ହେବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଓ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ହୃଦୟରେ ପ୍ରଭାତୀତାରା ଉଦିତ ନ ହେବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ତାହା ପ୍ରତି ମନୋଯୋଗ କଲେ ଭଲ ହେବ।
\v 20 ପ୍ରଥମରେ ଏହା ଜ୍ଞାତ ହୁଅ ଯେ, ଶାସ୍ତ୍ରର କୌଣସି ଭାବବାଣୀ ସ୍ୱତନ୍ତ୍ର ଭାବରେ ବ୍ୟାଖ୍ୟା କରିବାର ବିଷୟ ନୁହେଁ,
\v 21 କାରଣ କୌଣସି ଭାବବାଣୀ କେବେ ହେଁ ମନୁଷ୍ୟର ଇଚ୍ଛାରୁ ଉତ୍ପନ୍ନ ହୋଇ ନାହିଁ, ମାତ୍ର ଈଶ୍ୱର ପ୍ରେରିତ ମନୁଷ୍ୟମାନେ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଚାଳିତ ହୋଇ କଥା କହିଥିଲେ।
\s5
\c 2
\v 1 କିନ୍ତୁ ଲୋକମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଭଣ୍ଡ ଭାବବାଦୀମାନେ ମଧ୍ୟ ଉତ୍ପନ୍ନ ହେଲେ; ସେହିପରି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ସୁଦ୍ଧା ଭଣ୍ଡ ଶିକ୍ଷକମାନେ ଉତ୍ପନ୍ନ ହେବେ; ସେମାନେ ବିନାଶଜନକ ଭ୍ରାନ୍ତ ମତ ଗୁପ୍ତରେ ପ୍ରଚଳନ କରି ସେମାନଙ୍କର କ୍ରୟକର୍ତ୍ତା ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ ହିଁ ଅସ୍ୱୀକାର କରିବେ, ପୁଣି, ଆପଣାମାନଙ୍କର ଆକସ୍ମିକ ସର୍ବନାଶ ଘଟାଇବେ।
\v 2 ଆଉ, ଅନେକେ ସେମାନଙ୍କ କାମୁକତାର ଅନୁଗାମୀ ହେବେ, ଫଳତଃ ଏମାନଙ୍କ ହେତୁ ସତ୍ୟ ମାର୍ଗ ନିନ୍ଦିତ ହେବ।
\v 3 ସେମାନେ ଧନଲୋଭରେ ଛଳବାକ୍ୟ ଦ୍ୱାରା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କଠାରୁ ଅର୍ଥଲାଭ କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିବେ; ସେମାନଙ୍କର ଦଣ୍ଡ ଅନେକ କାଳରୁ ଘଟି ଆସୁଅଛି ଓ ସେମାନଙ୍କର ବିନାଶ ବିଳମ୍ବ ହେବ ନାହିଁ।
\s5
\v 4 କାରଣ ଈଶ୍ୱର ପାପରେ ପତିତ ଦୂତମାନଙ୍କୁ ନ ଛାଡ଼ି ନର୍କରେ ନିକ୍ଷେପ କରି ବିଚାର ନିମନ୍ତେ ଅନ୍ଧକାରମୟ ଗହ୍ୱରରେ ରଖିଅଛନ୍ତି
\v 5 ସେ ପୁରାତନ ଜଗତକୁ ମଧ୍ୟ ଛାଡ଼ିଲେ ନାହିଁ, କିନ୍ତୁ କେବଳ ଧର୍ମପ୍ରଚାରକ ନୋହଙ୍କୁ ଅନ୍ୟ ସାତ ଜଣ ସହିତ ରକ୍ଷା କରି ଧର୍ମଭ୍ରଷ୍ଟ ଜଗତରେ ଜଳପ୍ଳାବନ ଘଟାଇଲେ;
\v 6 ସେ ସଦୋମ ଓ ଗମୋରା ନଗରସବୁକୁ ଭସ୍ମରେ ପରିଣତ କରି ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ରୂପେ ଧ୍ୱଂସ ପାଇବା ନିମନ୍ତେ ଦଣ୍ଡାଜ୍ଞା ଦେଲେ ଓ ସେମାନଙ୍କୁ ଭବିଷ୍ୟତକାଳର ଅଧାର୍ମିକମାନଙ୍କ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ସ୍ୱରୂପ କଲେ,
\s5
\v 7 ପୁଣି, ସେ ଦୁରାଚାରୀମାନଙ୍କ କାମୁକତାପୂର୍ଣ୍ଣ ଆଚରଣରେ ବ୍ୟଥିତ ଧାର୍ମିକ ଲୋଟଙ୍କୁ ଉଦ୍ଧାର କଲେ,
\v 8 ଯେଣୁ ସେହି ଧାର୍ମିକ ଲୋକ ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ବାସ କରି ସେମାନଙ୍କ ଅନ୍ୟାୟ କାର୍ଯ୍ୟ ଦେଖି ଓ ସେ ବିଷୟ ଶୁଣି ପ୍ରତିଦିନ ଆପଣା ଧର୍ମପରାୟଣ ପ୍ରାଣରେ ଯନ୍ତ୍ରଣା ଭୋଗ କଲେ।
\v 9 ଏହି ପ୍ରକାରେ ପ୍ରଭୁ ଧର୍ମପରାୟଣମାନଙ୍କୁ ପରୀକ୍ଷାରୁ ରକ୍ଷା କରିବାକୁ ପୁଣି, ଅଧାର୍ମିକମାନଙ୍କୁ, ବିଶେଷତଃ ଯେଉଁମାନେ ଶରୀରର କୁତ୍ସିତ କାମାଭିଳାଷରେ ଚାଳିତ ହୋଇ ପ୍ରଭୁତ୍ୱ ଅବଜ୍ଞା କରନ୍ତି, ସେମାନଙ୍କୁ ବିଚାର ଦିନ ନିମନ୍ତେ ଦଣ୍ଡର ଅଧୀନରେ ରଖିବାକୁ ଜାଣନ୍ତି।
\s5
\v 10 ସେମାନେ ଦୁଃସାହସୀ ଓ ସ୍ୱେଚ୍ଛାଚାରୀ ହୋଇ ଅଲୌକିକ ଶକ୍ତିମାନଙ୍କର ନିନ୍ଦା କରିବାକୁ ଭୟ କରନ୍ତି ନାହିଁ,
\v 11 ଯଦ୍ୟପି ଅଧିକ ଶକ୍ତି ଓ ପରାକ୍ରମଶାଳୀ ଦୂତମାନେ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଛାମୁରେ ନିନ୍ଦା କରି ସେମାନଙ୍କର ବିଚାର କରନ୍ତି ନାହିଁ।
\s5
\v 12 କିନ୍ତୁ ଏମାନେ ଅଜ୍ଞାନ ପଶୁ ତୁଲ୍ୟ ସ୍ୱଭାବାନୁସାରେ ଧୃତ ଓ ବିନଷ୍ଟ ହେବା ନିମନ୍ତେ ଜାତ ହୋଇ, ଯେଉଁ ଯେଉଁ ବିଷୟ ଅଜ୍ଞାତ, ସେହି ସେହି ବିଷୟର ନିନ୍ଦା କରି ସେଗୁଡ଼ାକର ବିନାଶରେ ନିଜେ ବିନଷ୍ଟ ହେବେ,
\v 13 ପୁଣି, ଅନ୍ୟାୟ ବେତନ ସ୍ୱରୂପେ ଅଧର୍ମର ଫଳ ଭୋଗ କରିବେ; ସେମାନେ ଦିନବେଳେ ବିଳାସ କରିବାରେ ସୁଖ ପାଆନ୍ତି, ପୁଣି, କଳଙ୍କ ଓ ନିନ୍ଦାର କାରଣ ହୋଇ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସହିତ ଭୋଜନପାନରେ ସୁଖ ପାଇବା ସମୟରେ ଆପଣାମାନଙ୍କର ଭ୍ରଷ୍ଟ କଳ୍ପନାରେ ଉନ୍ମତ୍ତ ହୁଅନ୍ତି।
\v 14 ସେମାନଙ୍କର ଚକ୍ଷୁ ବ୍ୟଭିଚାରିଣୀ ସ୍ତ୍ରୀରେ ପରିପୂର୍ଣ୍ଣ ହୋଇ ପାପରୁ କ୍ଷାନ୍ତ ହୁଏ ନାହିଁ, ସେମାନେ ଚଞ୍ଚଳମତି ଲୋକମାନଙ୍କୁ ପ୍ରଲୋଭିତ କରନ୍ତି, ସେମାନଙ୍କର ହୃଦୟ ଧନଲୋଭରେ ଅଭ୍ୟସ୍ତ, ସେମାନେ ଅଭିଶାପର ସନ୍ତାନ,
\s5
\v 15 ସେମାନେ ଅନ୍ୟାୟ ବେତନର ଲାଳସାକାରୀ ବିୟୋରର ପୁତ୍ର ବିଲୀୟାମର ମାର୍ଗ ଅନୁସରଣ କଲେ ଓ ସତ୍ୟ ମାର୍ଗ ପରିତ୍ୟାଗ କରି ବିପଥଗାମୀ ହେଲେ;
\v 16 କିନ୍ତୁ ସେ ଆପଣା ଅପରାଧ ସକାଶେ ଅନୁଯୋଗ ପ୍ରାପ୍ତ ହେଲା, ଗୋଟିଏ ମୂକ ପଶୁ ମନୁଷ୍ୟ ସ୍ୱରରେ କଥା କହି ଭାବବାଦୀର ଉନ୍ମତ୍ତତା ନିବୃତ୍ତ କଲା।
\s5
\v 17 ସେମାନେ ନିର୍ଜଳର ନିର୍ଝର ଓ ପ୍ରଚଣ୍ଡ ବାୟୁରେ ଚାଳିତ ମେଘ ତୁଲ୍ୟ, ସେମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଘୋର ଅନ୍ଧକାର ରକ୍ଷିତ ହୋଇଅଛି।
\v 18 କାରଣ ସେମାନେ ନିରର୍ଥକ ଅହଂକାରର କଥା କହି ଭ୍ରାନ୍ତ ଆଚରଣକାରୀମାନଙ୍କଠାରୁ ପ୍ରାୟ ଉଦ୍ଧାର ପାଉଥିବା ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଶାରୀରିକ ସୁଖାଭିଳାଷରେ କାମୁକତା ଦ୍ୱାରା ପ୍ରଲୋଭିତ କରନ୍
\v 19 ସେମାନେ ସେମାନଙ୍କୁ ସ୍ୱାଧୀନତାର ପ୍ରତିଜ୍ଞା ଦିଅନ୍ତି, କିନ୍ତୁ ନିଜେ ବିନାଶର ଦାସ ଅଟନ୍ତି; କାରଣ ଯେ ଯାହା ଦ୍ୱାରା ପରାସ୍ତ ହୁଏ, ସେ ସେଥିର ଦାସ।
\s5
\v 20 ଯେଣୁ ସେମାନେ ଯଦି ପ୍ରଭୁ ଓ ତ୍ରାଣକର୍ତ୍ତା ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ବିଷୟକ ଜ୍ଞାନ ଦ୍ୱାରା ସଂସାରର ଅଶୁଚିତାରୁ ରକ୍ଷା ପାଇ ପୁନର୍ବାର ସେଥିର ବନ୍ଧନରେ ଆବଦ୍ଧ ହୋଇ ପରାସ୍ତ ହୁଅନ୍ତି, ତାହାହେଲେ ସେମାନଙ୍କ ପ୍ରଥମ ଦଶା ଅପେକ୍ଷା ଶେଷ ଦଶା ଅଧିକ ମନ୍ଦ ହୁଏ।
\v 21 କାରଣ ଧାର୍ମିକତାର ମାର୍ଗ ଜାଣି ଆପଣାମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ସମର୍ପିତ ପବିତ୍ର ଆଜ୍ଞାରୁ ବିମୁଖ ହେବା ଅପେକ୍ଷା ବରଂ ସେହି ମାର୍ଗ ନ ଜାଣିବା ସେମାନଙ୍କ ପକ୍ଷରେ ଭଲ ହୋଇଥାଆନ୍ତା।
\v 22 କୁକୁର ଆପଣା ବାନ୍ତି ଖାଇବାକୁ ଓ ଧୌତ ହୋଇଥିବା ଘୁଷୁରି କାଦୁଅରେ ଲୋଟିବାକୁ ପୁନର୍ବାର ଫେରେ, ଏହି ସତ୍ୟ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତବାକ୍ୟ ସେମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ଘଟିଅଛି।
\s5
\c 3
\v 1 ହେ ପ୍ରିୟମାନେ, ମୁଁ ବର୍ତ୍ତମାନ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ଏହି ଦ୍ୱିତୀୟ ପତ୍ର ଲେଖୁଅଛି
\v 2 ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେପରି ପବିତ୍ର ଭାବବାଦୀମାନଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ପୂର୍ବକାଳରେ ଉକ୍ତ ବାକ୍ୟସବୁ ପୁଣି, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରେରିତମାନଙ୍କ ଦ୍ୱାରା କଥିତ ପ୍ରଭୁ ଓ ତ୍ରାଣକର୍ତ୍ତାଙ୍କର ଆଜ୍ଞାଗୁଡ଼ିକ ସ୍ମରଣରେ ରଖ, ଏଥି ନିମନ୍ତେ ଉଭୟ ପତ୍ରରେ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସେହି ସବୁ ସ୍ମରଣ କରାଇ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସରଳ ମନକୁ ଉତ୍ତେଜିତ କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରୁଅଛି।
\s5
\v 3 ପ୍ରଥମେ ଏହା ଜ୍ଞାତ ହୁଅ ଯେ, ଶେଷକାଳରେ ଆପଣା ଆପଣା ଅଭିଳାଷାନୁସାରେ ଆଚରଣକାରୀ ପରିହାସକ ଲୋକେ ଉପସ୍ଥିତ ହୋଇ ପରିହାସ କରି କହିବେ,
\v 4 ତାହାଙ୍କ ଆଗମନର ପ୍ରତିଜ୍ଞା କାହିଁ ? କାରଣ ପିତୃପୁରୁଷମାନଙ୍କର ମହାନିଦ୍ରାପ୍ରାପ୍ତ ହେବା ସମୟଠାରୁ ଏପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସମସ୍ତ ବିଷୟ ସୃଷ୍ଟିର ଆରମ୍ଭରେ ଯେପରି ଥିଲା, ସେହିପରି ରହିଅଛି।
\s5
\v 5 ସେମାନେ ଜାଣି ଜାଣି ଭୁଲିଯାଆନ୍ତି ଯେ, ପୁରାକାଳରେ ଆକାଶମଣ୍ଡଳ ଓ ଇଶ୍ବରଙ୍କ ବାକ୍ୟ ଦ୍ୱାରା ଜଳରୁ ନିର୍ଗତ ଓ ଜଳରେ ଅବସ୍ଥିତ ପୃଥିବୀ ଥିଲା
\v 6 ଆଉ ତଦ୍ୱାରା ସେହି କାଳର ଜଗତ ଜଳରେ ପ୍ଳାବିତ ହୋଇ ବିନଷ୍ଟ ହେଲା;
\v 7 ପୁଣି, ଏହି ବର୍ତ୍ତମାନ ଆକାଶମଣ୍ଡଳ ଓ ପୃଥିବୀ ସେହି ବାକ୍ୟ ଦ୍ୱାରା ଅଧାର୍ମିକ ଲୋକମାନଙ୍କର ବିଚାର ଓ ବିନାଶର ଦିନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସଞ୍ଚିତ ହୋଇ ଅଗ୍ନି ନିମନ୍ତେ ରକ୍ଷିତ ହୋଇଅଛି।
\s5
\v 8 କିନ୍ତୁ ହେ ପ୍ରିୟମାନେ, ପ୍ରଭୁଙ୍କ ନିକଟରେ ଗୋଟିଏ ଦିନ ଯେ ସହସ୍ର ବର୍ଷ ତୁଲ୍ୟ ଓ ସହସ୍ର ବର୍ଷ ଯେ ଗୋଟିଏ ଦିନ ତୁଲ୍ୟ, ଏହି ବିଶେଷ ବିଷୟ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଭୁଲିଯାଅ ନାହିଁ।
\v 9 ବିଳମ୍ବ ବୋଲି ଯେପରି କେତେକ ଭାବନ୍ତି, ପ୍ରଭୁ ଆପଣା ପ୍ରତିଜ୍ଞା ବିଷୟରେ ସେପରି ବିଳମ୍ବ କରନ୍ତି ନାହିଁ; କିନ୍ତୁ ଯେପରି କେହି ବିନଷ୍ଟ ନ ହୁଅନ୍ତି, ବରଂ ସମସ୍ତେ ମନ ପରିବର୍ତ୍ତନ କରନ୍ତି, ଏହା ଇଚ୍ଛା କରି ସେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ଦୀର୍ଘସହିଷ୍ଣୁ ଅଟନ୍ତି।
\s5
\v 10 ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଦିନ ଚୋରର ପରି ଉପସ୍ଥିତ ହେବ। ସେହି ଦିନ ଆକାଶମଣ୍ଡଳ ମହାଶବ୍ଦ ସହ ଲୋପ ପାଇବ, ପୁଣି, ମୌଳିକ ବସ୍ତୁସବୁ ପ୍ରଚଣ୍ଡ ଉତ୍ତାପରେ ତରଳିଯିବ ଏବଂ ପୃଥିବୀ ଓ ତନ୍ମଧ୍ୟସ୍ଥ ମନୁଷ୍ୟକୃତ ବସ୍ତୁସବୁ ଦଗ୍ଧ ହେବ।
\s5
\v 11 ଏହି ସମସ୍ତ ବିଷୟ ଏହି ପ୍ରକାରେ ଲୁପ୍ତ ହେବାରୁ, ଇଶ୍ବରଙ୍କ ଯେଉଁ ଦିନରେ ଆକାଶମଣ୍ଡଳ ଜ୍ୱଳିଉଠି ଲୁପ୍ତ ହେବ ଓ ମୌଳିକ ବସ୍ତୁସବୁ ପ୍ରଚଣ୍ଡ ଉତ୍ତାପରେ ତରଳିଯିବ,
\v 12 ସେହି ଦିନର ଆଗମନର ଅପେକ୍ଷା କରି, ତାହା ଯେପରି ଶୀଘ୍ର ଆସିବ, ଏଥିପାଇଁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ସଦାଚାରୀ ଓ ଧର୍ମପରାୟଣ ହେବା ଉଚିତ୍।
\v 13 ଆମ୍ଭେମାନେ ତାହାଙ୍କ ପ୍ରତିଜ୍ଞାନୁସାରେ ଗୋଟିଏ ନୂତନ ଆକାଶମଣ୍ଡଳ ଓ ନୂତନ ପୃଥିବୀର ଅପେକ୍ଷାରେ ଅଛୁ, ଯାହା ଧାର୍ମିକତାର ଆବାସସ୍ଥଳ ହେବ।
\s5
\v 14 ଅତଏବ, ହେ ପ୍ରିୟମାନେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଏହି ସମସ୍ତ ବିଷୟ ଅପେକ୍ଷା କରୁଥିବାରୁ ତାହାଙ୍କ ଛାମୁରେ ଯେପରି ନିଷ୍କଳଙ୍କ ଓ ଅନିନ୍ଦନୀୟ ହୋଇ ଶାନ୍ତିରେ ଥିବାର ଦେଖାଯିବ, ଏଥିପାଇଁ ଯତ୍ନ କର;
\v 15 ପୁଣି, ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରଭୁଙ୍କର ଦୀର୍ଘସହିଷ୍ଣୁତା ତ୍ରାଣଜନକ ବୋଲି ଜ୍ଞାନ କର। ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରିୟ ଭ୍ରାତା ପାଉଲ ମଧ୍ୟ ଆପଣାକୁ ଦିଆଯାଇଥିବା ଜ୍ଞାନାନୁସାରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ସେପରି ଲେଖିଅଛନ୍ତି।
\v 16 ସେ ଆପଣାର ସମସ୍ତ ପତ୍ରରେ ମଧ୍ୟ ଏହି ସବୁ ବିଷୟ ଉଲ୍ଲେଖ କରି ସେହି ପ୍ରକାରେ କହନ୍ତି; ସେହି ସବୁରେ ଏପରି କେତେକ ବିଷୟ ଅଛି, ଯାହାକି ବୁଝିବାକୁ ଜଟିଳ, ପୁଣି, ଅଶିକ୍ଷିତ ଚଞ୍ଚଳମତି ଲୋକେ ଆପଣା ଆପଣା ବିନାଶାର୍ଥେ ଅନ୍ୟ ସମସ୍ତ ଶାସ୍ତ୍ରର ଯେପରି, ସେ ସବୁର ମଧ୍ୟ ସେହିପରି ବିକୃତ ଅର୍ଥ କରନ୍ତି।
\s5
\v 17 ଅତଏବ, ହେ ପ୍ରିୟମାନେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ପୂର୍ବରୁ ଏହିସବୁ ଜାଣି ସତର୍କ ହୋଇଥାଅ, କାଳେ ଦୁରାଚାରୀମାନଙ୍କ ଭ୍ରାନ୍ତିରେ ପଡ଼ି ତୁମ୍ଭେମାନେ ମଧ୍ୟ ଆପଣାମାନଙ୍କ ଦୃଢ଼ତାରୁ ସ୍ଖଳିତ ହୁଅ,
\v 18 ବରଂ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରଭୁ ଓ ତ୍ରାଣକର୍ତ୍ତା ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଅନୁଗ୍ରହ ଓ ଜ୍ଞାନରେ ବୃଦ୍ଧି ପାଅ। ବର୍ତ୍ତମାନ ଓ ଅନନ୍ତକାଳ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଗୌରବ ତାହାଙ୍କର।

169
63-1JN.usfm Normal file
View File

@ -0,0 +1,169 @@
\id 1JN
\ide UTF-8
\h ଯୋହନଙ୍କ ପ୍ରଥମ ପତ୍ର
\toc1 ଯୋହନଙ୍କ ପ୍ରଥମ ପତ୍ର
\toc2 ଯୋହନଙ୍କ ପ୍ରଥମ ପତ୍ର
\toc3 1jn
\mt1 ଯୋହନଙ୍କ ପ୍ରଥମ ପତ୍ର
\s5
\c 1
\p
\v 1 ମୁଁ, ଯୋହନ, ସମସ୍ତ ସୃଷ୍ଟିର ପୂର୍ବରୁ ଯାହାଙ୍କର ଅସ୍ତିତ୍ତ୍ୱ ଥିଲା ତୁମ୍ଭକୁ ତାହାଙ୍କ ବିଷୟରେ ଲେଖୁଅଛି I ସେ ସେହି ବ୍ୟକ୍ତି ଯାହାଙ୍କ ବିଷୟରେ ପୂର୍ବରୁ ଶୁଣାଯାଇଥିଲା I ଆମ୍ଭେମାନେ ନିଜେ ତାହାଙ୍କୁ ଦେଖିଥିଲୁ ଓ ଛୁଇଁଥିଲୁ I ସେ ସେହି ବ୍ୟକ୍ତି ଯିଏକି ଆମମାନଙ୍କୁ ଅନନ୍ତ ଜୀବନ ବିଷୟରେ ଶିକ୍ଷା ଦେଇଥିଲେ I
\v 2 (କାରଣ ସେ ପୃଥିବୀକୁ ଅସିଥିଲେ ଓ ଆମ୍ଭେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ଦେଖିଛୁ, ଆମ୍ଭେ ସ୍ପଷ୍ଟ ଭାବରେ ଏହା ଘୋଷଣା କରୁଛୁ, ଯାହାଙ୍କୁ ଆମ୍ଭେ ଦେଖିଛୁ ସେ ସେହି ଅଟନ୍ତି ଯେ ସର୍ବଦା ଅଛନ୍ତି I ସେ ପ୍ରଥମେ ଆପଣା ପିତାଙ୍କ ସହିତ ସ୍ୱର୍ଗରେ ଥିଲେ, କିନ୍ତୁ ସେ ଆମ ସହିତ ରହିବାକୁ ଆସିଲେ I)
\s5
\v 3 ଆମ୍ଭେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ନିକଟରେ ଯୀଶୁଙ୍କ ବିଷୟରେ ସୁସମ୍ବାଦ ଘୋଷଣା କରୁଅଛୁ, ଯାହାଙ୍କୁ ଆମ୍ଭେମାନେ ଦେଖିଅଛୁ ଓ ଶୁଣିଅଛୁ, ଯେପରି ତୁମ୍ଭେମାନେ ଆମ ସହିତ ମିଳିତ ହୋଇପାର I ଯାହାଙ୍କ ସହିତ ଆମ୍ଭେ ମିଳିତ ହୋଇଅଛୁ ସେ ହେଉଛନ୍ତି ପିତା ଈଶ୍ୱର ଓ ତାହାଙ୍କ ପୁତ୍ର ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ I
\v 4 ମୁଁ ଏହି ସବୁ ବିଷୟରେ ଲେଖୁଅଛି ଯେପରି ସେ ସବୁ ବିଷୟ ସତ ବୋଲି ତୁମ୍ଭେ ବୁଝିପାର ଓ ଆମର ଆନନ୍ଦପୂର୍ଣ୍ଣ ହୋଇପାରେ I
\s5
\v 5 ଯେଉଁ ସୁସମ୍ବାଦ ଆମ୍ଭେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠୁ ଶୁଣିଅଛୁ ଓ ଘୋଷଣା କରୁଛୁ ତାହା ଏହା ଯେ: ସେ କେବେ ପାପ କରନ୍ତି ନାହିଁ I ସେ ଏକ ଅଦ୍ଭୁତ ଆଲୋକ, ଯାହାଠାରେ କୌଣସି ଅନ୍ଧକାର ନାହିଁ I
\v 6 ଯଦି ଆମ୍ଭେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସହିତ ମିଳିତ ହେବାର ଦାବି କରୁଅଛୁ, କିନ୍ତୁ ଅଶୁଚି ପରେ ଜୀବନ କାଟୁ, ତା’ହାହେଲେ ଏହା ଅନ୍ଧକାରରେ ରହିବା ସଦୃଶ ହେବ I ଆମ୍ଭେ ମିଥ୍ୟା କହୁଅଛୁ I ଆମ୍ଭେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପ୍ରକୃତ ସୁସମ୍ବାଦ ଅନୁସାରେ ଜୀବନ ଯାପନ କରୁନାହୁଁ I
\v 7 କିନ୍ତୁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସଦୃଶ ଶୁଚି ଜୀବନ କାଟିବା ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଅଲୋକରେ ଜୀବନ କାଟିବା ସଦୃଶ ଅଟେ I ଯଦି ଆମ୍ଭେ ତାହା କରୁ, ତେବେ ଆମ୍ଭେମାନେ ପରସ୍ପର ସହ ସଂଯୁକ୍ତ ହୋଇପାରିବା, ଓ ପ୍ରଭୁ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କ୍ଷମା କରନ୍ତି ଓ ଗ୍ରହଣ କରନ୍ତି କାରଣ ଯୀଶୁ ଆମ ପାଇଁ ମରିଥିଲେ I
\s5
\v 8 ଯେଉଁମାନେ କୁହନ୍ତି ଯେ ସେମାନେ ପାପ କରିନାହାନ୍ତି, ସେମାନେ ନିଜକୁ ପ୍ରତାରଣା କରନ୍ତି ଓ ଈଶ୍ୱର ତା’ଙ୍କ ବିଷୟରେ ଯାହା କୁହନ୍ତି ତାହା ଉପରେ ବିଶ୍ୱାସ କରନ୍ତି ନାହିଁ I
\v 9 କିନ୍ତୁ ଈଶ୍ୱର ଯାହା କୁହନ୍ତି ତାହା କରନ୍ତି ଓ ଯାହା ସେ କରନ୍ତି ସେ’ତ ସବୁବେଳେ ଠିକ୍ ଥାଏ I ଏଥିପାଇଁ ଯଦି ଆମ୍ଭେ ତାଙ୍କ ପାଖରେ ନିଜର ପାପ ସ୍ୱୀକାର କରୁ, ସେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଆମ ପାପ ଲାଗି କ୍ଷମା କରିବେ ଓ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସମସ୍ତ ପ୍ରକାର ଅପରାଧରୁ ମଧ୍ୟ ମୁକ୍ତ କରିବେ I ସେଇଥିପାଇଁ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ତାହାଙ୍କ ପାଖରେ ନିଜ ପାପ ସ୍ୱୀକାର କରିବାକୁ ହେବ I
\v 10 ଈଶ୍ୱର କହିଅଛନ୍ତି, ସମସ୍ତେ ପାପ କରିଅଛନ୍ତି I ଯେଉଁମାନେ ପାପ କରିନାହୁଁ ବୋଲି କୁହନ୍ତି ସେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ମିଥ୍ୟାବାଦୀ କରନ୍ତି ! ଈଶ୍ୱର ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ବିଷୟରେ କ’ଣ କୁହନ୍ତି ତାହା ପ୍ରତ୍ୟାଖ୍ୟାନ କରନ୍ତି I
\s5
\c 2
\p
\v 1 ମୋର ପ୍ରିୟ ସନ୍ତାନମାନେ, ତୁମ୍ଭେ ଯେପରି ପାପ ନ କର ସେଥିପାଇଁ ମୁଁ ଏହା ତୁମ୍ଭକୁ ଲେଖୁଛି I ଯଦି ତୁମ୍ଭ ମାନଙ୍କ ଭିତରୁ କେହିଁ ବିଶ୍ୱାସୀ ପାପ କରୁଛି, ତାହାହେଲେ ମନେରଖ ଯେ ଧାର୍ମିକ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ, ପିତାଙ୍କ ପାଖରେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ତାଙ୍କ ନିମନ୍ତେ କ୍ଷମା କରିବା ପାଇଁ ନିବେଦନ କରନ୍ତି I
\v 2 ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ନିଜ ଇଚ୍ଛାରେ ନିଜ ଜୀବନକୁ ଆମ ନିମନ୍ତେ ତ୍ୟାଗ କରିଲେ, ଯାହା ଫଳରେ ଈଶ୍ୱର ଆମ ପାପ କ୍ଷମା କରନ୍ତି I ହଁ, ଈଶ୍ୱର ଆମ ପାପ କ୍ଷମା କରିବାକୁ ସକ୍ଷମ ଅଟନ୍ତି, କିନ୍ତୁ ଖାଲି ଆମର ନୁହେଁ I ସବୁଜାଗାର ଲୋକମାନଙ୍କର ପାପ କ୍ଷମା କରିବାପାଇଁ ସେ ମଧ୍ୟ ସକ୍ଷମ ଅଟନ୍ତି I
\v 3 ଏହା ମୁଁ ତୁମ୍ଭକୁ କହିବି ଆମ୍ଭେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଜାଣିଛୁ ବୋଲି ଆମ୍ଭେ କିପରି ନିଶ୍ଚୟ ହେବା I ଯଦି ଆମ୍ଭେ ତାଙ୍କର ଆଜ୍ଞା ପାଳନ କରୁ ତେବେ ଆମ୍ଭେ ତାହାଙ୍କ ସହିତ ସଂଯୁକ୍ତ ହୋଇ ସାରିଛୁ ବୋଲି ଜାଣୁ I
\s5
\v 4 ଯେଉଁମାନେ, “ଅମ୍ଭେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଜାଣିଛୁ” ବୋଲି କହିଁ, ଈଶ୍ୱର ଯାହା ଆଜ୍ଞା ଦିଅନ୍ତି ତାହା ମାନନ୍ତି ନାହିଁ, ସେମାନେ ମିଛ କୁହନ୍ତି I ସେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସତ୍ୟ ସୁସମାଚାର ଅନୁସାରେ ଜୀବନ କାଟନ୍ତି ନାହିଁ I
\v 5 କିନ୍ତୁ ଯେଉଁମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଆଜ୍ଞାର ବାଧ୍ୟ ହୁଅନ୍ତି, ସେମାନେ ହେଉଛନ୍ତି ସେଇ ଲୋକ ଯେଉଁମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ସବୁଥିରେ ପ୍ରେମ କରନ୍ତି I ଏହି ପ୍ରକାରରେ ଆମ୍ଭେ ନିଶ୍ଚିନ୍ତ ହୋଇପାରିବା ଯେ ଆମ୍ଭେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସହିତ ସଂଯୁକ୍ତ ହୋଇଅଛୁ I
\v 6 ଆମେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ସହଭାଗିତାରେ ଅଛୁ ବୋଲି ଯଦି କହୁ, ତେବେ ତାଙ୍କ ପରି ମଧ୍ୟ ଆଚରଣ କରିବା I
\s5
\v 7 ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କିଛି ନୂତନ ବିଷୟ କରିବାକୁ ଲେଖୁନାହିଁ I ମାତ୍ର ତୁମ୍ଭମାନେ ଶୁଣିଥିବା ପୁରାତନ ଆଜ୍ଞା ଲେଖୁଅଛି I
\v 8 ପୁନର୍ବାର ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ନୂତନ ଆଜ୍ଞା ଲେଖୁଅଛି I କାରଣ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯାହା କରିଅଛନ୍ତି ଓ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯାହା କରୁଅଛ ତାହା ନୂତନ I ଏହା ରାତ୍ରିର ଅବସାନ ଏବଂ ଆଲୋକର ଆଗମନ ସଦୃଶ ଅଟେ I
\s5
\v 9 କାରଣ ଯିଏ ନିଜର ସହବିଶ୍ୱାସୀଙ୍କୁ ଘୃଣା କରି କହେ ମୁଁ ଅଲୋକରେ ଅଛି; ସେ ଅନ୍ଧକାରବାସୀ ଅଟେ I
\v 10 ମାତ୍ର ସହବିଶ୍ୱାସୀଙ୍କୁ ପ୍ରେମ କରୁଥିବା ବ୍ୟକ୍ତି ଆଲୋକରେ ଥାଏ, ପୁଣି ପାପ କରେ ନାହିଁ I
\v 11 ମାତ୍ର ଯେ ଭାଇକୁ ଘୃଣା କରେ ସେ ଅନ୍ଧକାରରେ ଥାଏ ଏବଂ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବିଷୟରେ ସଚେତନ ନ ଥାଏ I
\s5
\v 12 ମୁଁ ଏହା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଲେଖୁଛି ଯାହାକୁ ମୁଁ ନିଜ ସନ୍ତାନ ପରି ପ୍ରେମ କରେ I ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ପାଇଁ ଈଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭ ପାପ କ୍ଷମା କରିଅଛନ୍ତି I
\v 13 ମୁଁ ବୃଦ୍ଧ ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କୁ ଲେଖୁଅଛି I ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜୀବିତ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କୁ ଜାଣିଛ I ମୁଁ ମଧ୍ୟ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଲେଖୁଛି ଯୁବାମାନେ; ତୁମ୍ଭେମାନେ ମନ୍ଦ ଶକ୍ତି ଶୟତାନକୁ ହରାଇଅଛ ଓ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଲେଖୁଛି ସାନ ପିଲାମାନେ, କାରଣ ତୁମ୍ଭେ ପିତା ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଜାଣିଛ I
\v 14 ମୁଁ ପୁନର୍ବାର ବୃଦ୍ଧ ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କୁ ଲେଖୁଅଛି I ତୁମ୍ଭେମାନେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କୁ ଜାଣିଅଛ I ମୁଁ ମଧ୍ୟ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଲେଖୁଅଛି ଯୁବାମାନେ; ତୁମ୍ଭେମାନେ ଶୟତାନକୁ ହରାଇଅଛ, ଯିଏ ମନ୍ଦ ଓ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଲେଖୁଅଛି ସାନ ପିଲାମାନେ, କାରଣ ତୁମ୍ଭେ ପିତା ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଜାଣିଛ I
\s5
\v 15 ଜଗତରେ ଥିବା ଲୋକମାନଙ୍କ ପରି ହୁଅ ନାହିଁ ଯେଉଁମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଗୌରବ ଦିଅନ୍ତି ନାହିଁ I ଏପରି ବସ୍ତୁ ପ୍ରତି ଆଶା ରଖ ନାହିଁ ଯାହା ସେମାନେ ପାଇବାକୁ ଚାହାନ୍ତି I ଯଦି କେହିଁ ସେମାନଙ୍କ ପରି ଜୀବନ କାଟେ, ତାହାହେଲେ ସେମାନେ ପ୍ରମାଣ କରନ୍ତି ଯେ ସେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ପ୍ରେମ କରନ୍ତି ନାହିଁ I
\v 16 ମୁଁ ଏହା ଲେଖୁଅଛି, କାରଣ ଲୋକମାନେ ଯେଉଁ ସବୁ ଭୁଲ କରନ୍ତି, ଯେଉଁ ସମସ୍ତ ବିଷୟ ଲୋକମାନେ ଦେଖନ୍ତି ଓ ପାଇବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରନ୍ତି, ଓ ସମସ୍ତ ବିଷୟ ଯେଉଁଥିରେ ସେମାନେ ଗର୍ବ କରନ୍ତି ଏହିସବୁ ବିଷୟର ସର୍ବସ୍ୱ ପିତା ତାହାଙ୍କ ସହ କୌଣସି ସମ୍ପର୍କ ନାହିଁ I ସେହି ସବୁ ଜଗତର ଅଟେ I
\v 17 ଜଗତର ଲୋକମାନେ ଯିଏ ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଗୌରବ ଦିଅନ୍ତି ନାହିଁ, ସେ ସମସ୍ତ ବିଷୟ ସହିତ ସେମାନଙ୍କର ଅଭିଳାଷ ସବୁ ମଧ୍ୟ ଲୋପ ପାଇଯିବ I କିନ୍ତୁ ଯେଉଁମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଇଚ୍ଛା ଅନୁସାରେ କର୍ମ କରନ୍ତି ସେମାନେ ସର୍ବଦା ବଞ୍ଚିବେ I
\s5
\v 18 ହେ ମୋର ପ୍ରିୟଗଣ, ପୃଥିବୀକୁ ଯୀଶୁଙ୍କର ପୁନରାଗମନର ସମୟ ଉପସ୍ଥିତ I ତୁମ୍ଭେମାନେ ଭଣ୍ଡ ଖ୍ରୀଷ୍ଟର ଆଗମନ କଥା ଶୁଣି ଅଛ I ଏପରି ଅନେକ ବ୍ୟକ୍ତି ଆସିସାରିଛନ୍ତି I ଏଇଥିପାଇଁ ଆମ୍ଭେମାନେ ଜାଣୁ ଯେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ବହୁତ ଶୀଘ୍ର ଫେରିବେ I
\v 19 ଏହି ଲୋକମାନେ ଆମ ମଣ୍ଡଳୀରେ ରହିବାକୁ ମନା କଲେ, ପ୍ରଥମରୁ ସେମାନେ ପ୍ରକୃତରେ ଆମ ସହିତ ନ ଥିଲେ I ଯେତେବେଳେ ସେମାନେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପରିତ୍ୟାଗ କରିଗଲେ, ଆମ୍ଭେ ସ୍ପଷ୍ଟ ଭାବରେ ଦେଖିଲୁ ଯେ ସେମାନେ କେବେ ଆମ ସହିତ ସଂଯୁକ୍ତ ହୋଇ ନ ଥିଲେ I
\s5
\v 20 କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭ ପାଇଁ, ଖ୍ରୀଷ୍ଟ, ଯିଏ ପବିତ୍ର ଅଟନ୍ତି, ସେ ତୁମ୍ଭକୁ ଆପଣା ଆତ୍ମା ଦେଇଅଛନ୍ତି; ଏହା ତାହାଙ୍କ ଆତ୍ମା ଯିଏ ତୁମ୍ଭକୁ ସମସ୍ତ ସତ୍ୟ ଶିଖାଏ I
\v 21 ମୁଁ ଏହି ପତ୍ର ତୁମ୍ଭକୁ ଲେଖୁଛି, ଏଥିପାଇଁ ନୁହେଁ ଯେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବିଷୟରେ ସତ୍ୟ ଜାଣିନ, କିନ୍ତୁ ଏହା କ’ଣ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜାଣ ଏଥିପାଇଁ ଲେଖୁଛି I ତୁମ୍ଭେମାନେ ଏହା ମଧ୍ୟ ଜାଣ ଯେ ଈଶ୍ୱର କେବେ ମିଥ୍ୟା ବିଷୟ ଶିଖାନ୍ତି ନାହିଁ; ବରଂ ଯାହା ସତ୍ୟ ସେହି ସବୁ ବିଷୟ ଶିଖାନ୍ତି I
\s5
\v 22 ସବୁଠାରୁ ମନ୍ଦ ମିଥ୍ୟାବାଦୀମାନେ ଯୀଶୁ ହିଁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ବୋଲି ଅସ୍ୱୀକାର କରନ୍ତି I ଏହା ଯେଉଁ ସମସ୍ତେ କରନ୍ତି ସେମାନେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଅଛନ୍ତି, କାରଣ ସେମାନେ ପିତା ଓ ପୁତ୍ରଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରନ୍ତି ନାହିଁ I
\v 23 ଯେଉଁମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ପୁତ୍ର ବୋଲି ସ୍ୱୀକାର କରନ୍ତି ନାହିଁ ସେମାନେ କୌଣସି ପ୍ରକାରରେ ପିତାଙ୍କ ସହିତ ସଂଯୁକ୍ତ ନାହାନ୍ତି, କିନ୍ତୁ ଯେଉଁମାନେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କୁ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ପୁତ୍ର ବୋଲି ସ୍ୱୀକାର କରନ୍ତି ସେମାନେ ମଧ୍ୟ ପିତାଙ୍କ ସହିତ ସଂଯୁକ୍ତ ଅଟନ୍ତି I
\s5
\v 24 ଏଥିପାଇଁ, ଯେମିତି ତୁମ୍ଭ ପାଇଁ, ତୁମ୍ଭକୁ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ବିଷୟରେ ପ୍ରଥମରୁ ଶୁଣିଥିବା ରଖି ସେହି ହିଁସାବରେ ବଞ୍ଚିବା ଦରକାର I ଯଦି ତୁମ୍ଭେ ତାହା କର, ତାହାହେଲେ ତୁମ୍ଭେ ପିତା ଓ ପୁତ୍ରଙ୍କ ସହିତ ସଂଯୁକ୍ତ ହୋଇ ରହିବ I
\v 25 ଓ ପରମେଶ୍ୱର ଆମ୍ଭକୁ କହିଁଛନ୍ତି ଯେ ସେ ଆମ୍ଭକୁ ଅନନ୍ତ ଜୀବନ ଦେବେ !
\v 26 ଯେଉଁମାନେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ସତ୍ୟତାରୁ ତୁମ୍ଭକୁ ଭ୍ରାନ୍ତ କରନ୍ତି ତୁମ୍ଭେ ସେମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ଯେପରି ସତର୍କ ହୁଅ ଯେମିତିକି ଏଥିପାଇଁ ଲେଖୁଅଛି I
\s5
\v 27 ତୁମ୍ଭ ପାଇଁ, ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଆତ୍ମା, ଯାହାଙ୍କୁ ତୁମ୍ଭେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରୁ ପାଇଅଛ, ତୁମ୍ଭଠାରେ ଅଛନ୍ତି I ସେଥିପାଇଁ ତୁମ୍ଭକୁ ଆଉ କୌଣସି ଶିକ୍ଷକର ଆବଶ୍ୟକତା ନାହିଁ I ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଆତ୍ମା ସମସ୍ତ ବିଷୟ ତୁମ୍ଭକୁ ଶିଖାଉଅଛନ୍ତି ଯାହା ତୁମ୍ଭକୁ ଜାଣିବା ଦରକାର I ସେଥିପାଇଁ ସେ ଯାହା ଶିଖାଉ ଅଛନ୍ତି ସେଇ ହିଁସାବରେ ଜୀବନ ଧାରଣ କର ଓ ତାହାଙ୍କ ସହିତ ସଂଯୁକ୍ତ ହୋଇ ରୁହ I
\v 28 ଏବେ, ମୋର ପ୍ରିୟ, ମୁଁ ଇଚ୍ଛା କରୁଛି ଯେ ତୁମ୍ଭେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ସହ ସଂଯୁକ୍ତ ହୋଇ ରୁହ I ଆମ୍ଭେ ଏହା କରିବା ଦରକାର ଯେପରି ଆମ୍ଭେ ବିଶ୍ୱାସ କରିପାରିବା ଯେ ସେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଗ୍ରହଣ କରିବେ ଯେତେବେଳେ ସେ ପୁନର୍ବାର ଅସିବେ I ଯଦି ଆମ୍ଭେ ତାହା କରୁ, ଆମ୍ଭେ ତା’ଙ୍କ ସମ୍ମୁଖରେ ଠିଆ ହେବା ପାଇଁ ଲଜ୍ଜିତ ଅନୁଭବ କରିବା ନାହିଁ I
\v 29 ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ସର୍ବଦା ଠିକ୍ କାର୍ଯ୍ୟ କରୁଥିବାରୁ ଆମେ ଜାଣୁ ଯେଉଁମାନେ ଠିକ୍ କାର୍ଯ୍ୟ କରନ୍ତି ସେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସନ୍ତାନ ଅଟନ୍ତି I
\s5
\c 3
\p
\v 1 ଚିନ୍ତାକରି ଦେଖ ଆମର ପିତା ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କେତେ ଭଲ ପାଆନ୍ତି: ସେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ତାଙ୍କର ସନ୍ତାନ କହିବାକୁ ଅନୁମତି ଦେଇଅଛନ୍ତି ଓ ଏହା ହିଁ ସତ୍ୟ I କିନ୍ତୁ ଅବିଶ୍ୱାସୀମାନେ ବୁଝିନାହାନ୍ତି ଯେ ଈଶ୍ୱର କିଏ I ଏଥିପାଇଁ ଆମ୍ଭେ କିଏ ଆମ୍ଭେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସନ୍ତାନ ଏହା ସେମାନେ ବୁଝନ୍ତି ନାହିଁ I
\v 2 ପ୍ରିୟ ବନ୍ଧୁମାନେ, ଯଦିଓ ଆମ୍ଭେମାନେ ଏବେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସନ୍ତାନ, ଆମ୍ଭେମାନେ ଭବିଷ୍ୟତରେ କିପରି ହେବା ସେ ଏଯାଏ ଦେଖାଇ ନାହାନ୍ତି I ତଥାପି, ଆମ୍ଭେ ଜାଣୁ ଯେ ଯେତେବେଳେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଆଉ ଥରେ ଆସିବେ, ଆମ୍ଭେମାନେ ତାଙ୍କ ପରି ହେବୁ, କାରଣ ଆମ୍ଭେ ତାଙ୍କୁ ମୁହାଁ ମୁହିଁ ଦେଖିବୁ I
\v 3 ସେଥିପାଇଁ ଯେଉଁମାନେ ଦୃଢବିଶ୍ୱାସରେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କୁ ମୁହାଁ ମୁହିଁ ଦେଖିବା ପାଇଁ ଇଚ୍ଛା କରନ୍ତି, ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ପରି, ସେମାନେ ପାପ କରିବେ ନାହିଁ, ଯିଏ କେବେ ମଧ୍ୟ ପାପ କରନ୍ତି ନାହିଁ I
\s5
\v 4 କିନ୍ତୁ ଯେଉଁମାନେ ପାପ କରିଚାଲିଥାନ୍ତି; ସେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଆଜ୍ଞା ପାଳନ କରିବାକୁ ମନା କରନ୍ତି I କାରଣ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଆଜ୍ଞାକୁ ପାଳନ ନ କରିବା ହିଁ ପାପ I
\v 5 ତୁମ୍ଭେ ଜାଣ ଯେ ପାପର ବୋଝକୁ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଭାବରେ ଦୂର କରିପାରିବେ ବୋଲି ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଅସିଥିଲେ I ତୁମ୍ଭେମାନେ ମଧ୍ୟ ଜାଣ ଯେ ସେ କେବେ ପାପ କରି ନ ଥିଲେ I
\v 6 ଯେଉଁମାନେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଆଜ୍ଞା ପାଳନ କରନ୍ତି, ସେମାନେ ବାରମ୍ବାର ପାପ କରନ୍ତି ନାହିଁ I କିନ୍ତୁ ଯେଉଁମାନେ ବାରମ୍ବାର ପାପ କରନ୍ତି ସେମାନେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ କିଏ ଏଯାଏ ବୁଝି ନାହାନ୍ତି କିଅବା ସେମାନେ ତାହାଙ୍କ ସହିତ ସଂଯୁକ୍ତ ନୁହନ୍ତି I
\s5
\v 7 ହେ ମୋର ପ୍ରିୟମାନେ ମୁଁ ଇଚ୍ଛା କରୁଛି କି, ପାପ କରିବା ଠିକ୍ ବିଷୟ ବୋଲି କହି କେହି ତୁମକୁ ପ୍ରବଞ୍ଚନା ନ କରୁ I ଯଦି ତୁମ୍ଭେ ଧର୍ମାଚରଣ କରୁଛ, ତାହାହେଲେ ତୁମ୍ଭେ ଧାର୍ମିକ, ଯେପରି ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଧାର୍ମିକ ଅଟନ୍ତି I
\v 8 କିନ୍ତୁ ଯିଏ ବାରମ୍ବାର ପାପ କରେ ସେ ଶୟତାନ ପରି, କାରଣ ଶୟତାନ ଜଗତ ଆରମ୍ଭରୁ ପାପ କରି ଆସୁଛି ଓ ଶୟତାନର କାର୍ଯ୍ୟ ବିନଷ୍ଟ କରିବାକୁ ଯେପରି ସେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପୁତ୍ର ମନୁଷ୍ୟ ହେଲେ I
\s5
\v 9 ଲୋକମାନେ ଯଦି ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସନ୍ତାନ ହୋଇ ଅଛନ୍ତି ତାହାହେଲେ ସେମାନେ ବାରମ୍ବାର ପାପ କରିବେ ନାହିଁ I ସେମାନେ ପାପ ବାରମ୍ବାର କରିପାରିବେ ନାହିଁ କାରଣ ଈଶ୍ୱର ସେମାନଙ୍କୁ ନିଜ ସନ୍ତାନ କରିଅଛନ୍ତି, ଓ ସେ ନିଜର ସ୍ୱଭାବକୁ ଯେପରି ସେଇ ବିଷୟକୁ ସେ ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ରଖିଅଛନ୍ତି I
\v 10 ଯେଉଁମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସନ୍ତାନ ସେମାନେ ଶୟତାନର ସନ୍ତାନମାନଙ୍କଠାରୁ ଭିନ୍ନ ଅଟନ୍ତି I ଏହି ପ୍ରକାରେ ଆମ୍ଭେ ଜାଣିପାରୁ କିଏ ଶୟତାନର ସନ୍ତାନ ଯେଉଁମାନେ ଧର୍ମାଚରଣ କରନ୍ତି ନାହିଁ ସେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସନ୍ତାନ ନୁହନ୍ତି ଓ ଯେଉଁମାନେ ତାଙ୍କର ସହ ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କୁ ପ୍ରେମ କରନ୍ତି ନାହିଁ ସେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସନ୍ତାନ ନୁହନ୍ତି I
\s5
\v 11 ତୁମ୍ଭେମାନେ ବିଶ୍ୱାସ କରିବା ଦିନଠାରୁ ଶୁଣିଆସୁଛ; ଆମ୍ଭେମାନେ ପରସ୍ପରକୁ ପ୍ରେମ କରିବା ଉଚିତ୍ I
\v 12 ଆଦମଙ୍କ ପୁତ୍ର, ଶୟତାନର ଦାସ, ଦୁଷ୍ଟ କୟିନ, ସଦୃଶ ଆମ୍ଭେ ପରସ୍ପରକୁ ଘୃଣା କରିବା ଉଚିତ ନୁହେଁ I କାରଣ କୟିନ ତା’ର ସାନ ଭାଇକୁ ଘୃଣା କଲା, ସେ ତାହାର ହତ୍ୟା କଲା I ମୁଁ ତୁମ୍ଭକୁ କହୁଛି କାହିଁକି ସେ ତା’ ଭାଇକୁ ହତ୍ୟା କଲା I କାରଣ କୟିନର ସ୍ୱଭାବ ଖରାପ ଥିଲା ଓ ସେ ତା’ର ସାନ ଭାଇ କି ଘୃଣା କରୁଥିଲା କାରଣ ତା’ର ସାନ ଭାଇର ଭଲ ସ୍ୱଭାବ ଥିଲା I
\s5
\v 13 ଅବିଶ୍ୱାସୀମାନେ ତୁମ୍ଭକୁ ଘୃଣା କଲେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହୁଅ ନାହିଁ I
\v 14 କାରଣ ଆମ୍ଭେ ଆମ ସହ ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କୁ ପ୍ରେମ କରୁଛୁ, ଆମ୍ଭେ ଜାଣିଛୁ ଯେ ଈଶ୍ୱର ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ତା’ଙ୍କ ସହିତ ସର୍ବଦା ରହିବା ଲାଗି ସୃଷ୍ଟି କରିଅଛନ୍ତି I
\v 15 ନିଜ ସହ ବିଶ୍ୱାସୀ ମାନଙ୍କୁ ଘୃଣା କରିବା ଲୋକଙ୍କୁ, ଈଶ୍ୱର ହତ୍ୟାକାରୀ ଭାବେ ଦେଖନ୍ତି I ଯିଏ ନିଜ ଭାଇକୁ ପ୍ରେମ କରେ ନାହିଁ ସେ ମରଣ ପାଇଁ ବଞ୍ଚିଛି, ଜୀବନ ପାଇଁ ନୁହେଁ I
\s5
\v 16 ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ତାଙ୍କର ନିଜ ସ୍ୱାଧୀନ ଇଚ୍ଛାରେ ଆମ ପାଇଁ ପ୍ରାଣ ଦେଲେ ଏକଥା ସ୍ମରଣ ରଖି ଆମ୍ଭେ ଆମର ସହ ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କୁ ପ୍ରେମ କରିବା ଉଚିତ୍, ଓ ସେହିପରି ଆମେ ମଧ୍ୟ ଆମର ସହ ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କ ପାଇଁ ପ୍ରାଣପଣ କରିବା I
\v 17 ଏହି ଜଗତରେ ବଞ୍ଚିବା ନିମନ୍ତେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଅନେକଙ୍କର ସମସ୍ତ ଆବଶ୍ୟକୀୟ ବିଷୟ ରହିଅଛି I ତେଣୁ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ସହ ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କର ଆବଶ୍ୟକତା ପୂର୍ଣ୍ଣ କରିବାରେ ଆମ୍ଭେମାନେ ଯତ୍ନବାନ ହେବା ଆବଶ୍ୟକ I ଯଦି ତାହା ନ କରୁ ତେବେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପ୍ରେମ ଆମଠାରେ ନାହିଁ I
\v 18 ମୋର ପ୍ରିୟପାତ୍ର ତୁମେ, ତୁମ୍ଭକୁ ମୁଁ କହୁଛି ଆମ୍ଭେ ଯେପରି କଥାରେ ପରସ୍ପରକୁ ପ୍ରେମ ନ କରୁ; ଚାଲ ଆମ୍ଭେ ପରସ୍ପରକୁ ସାହାଯ୍ୟ କରିବା ଦ୍ୱାରା ପ୍ରେମ କରୁ I
\s5
\v 19 ଯଦି ଆମ୍ଭେ ଆମର ସହ ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କୁ ସତରେ ପ୍ରେମ କରୁ, ଆମ୍ଭେ ତାହାହେଲେ ନିଶ୍ଚିନ୍ତ ହୋଇପାରିବା ଯେ ଆମ୍ଭେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ପ୍ରକୃତ ସୁସମ୍ବାଦ ଅନୁଯାୟୀ ଜୀବନ କାଟୁଛୁ I ଏହାର ପରିଣାମ ସ୍ୱରୁପ, ଆମ୍ଭେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଉପସ୍ଥିତରେ ଦୋଷୀ ଅନୁଭବ କରିବା ନାହିଁ I
\v 20 ଆମ୍ଭେ ଦୃଢ ବିଶ୍ୱାସରେ ପ୍ରାର୍ଥନା କରିବା ଦରକାର, ଆମ୍ଭେ ଭୁଲ୍ କରିଥିଲେ ମଧ୍ୟ ଈଶ୍ୱର ବିଶ୍ୱାସ୍ୟ I ସେ ଆମ ବିଷୟରେ ସବୁ କିଛି ଜାଣନ୍ତି I
\v 21 ପ୍ରିୟ ବନ୍ଧୁଗଣ, ଯଦି ଆମ ମନ ପାପ କରିବା ଦୋଷରେ ଦୋଷୀ ନୁହେଁ ବୋଲି ଅନୁଭବ କରୁ ତା’ହାହେଲେ ଆମ୍ଭେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଦୃଢ ବିଶ୍ୱାସ ସହ ପ୍ରାର୍ଥନା କରିବା ଉଚିତ I
\v 22 ଆମେ ତାଙ୍କର ଆଜ୍ଞା ପାଳନ କରି ତାଙ୍କର ସନ୍ତୋଷଜନକ କାର୍ଯ୍ୟ କରୁଥିବାରୁ ଆମେ ବିଶ୍ୱାସର ସହ ଯାହା ମାଗିଥାଉ, ତାହା ପାଇଥାଉ I
\s5
\v 23 ମୁଁ ତୁମ୍ଭକୁ କହୁଛି ସେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କ’ଣ କରିବା ଲାଗି ଆଜ୍ଞା ଦିଅନ୍ତି: ଆମ୍ଭେ ଏହା ବିଶ୍ୱାସ କରିବା ଦରକାର ଯେ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ହେଉଛନ୍ତି ତାଙ୍କ ପୁତ୍ର I ଆମ୍ଭେମାନେ ମଧ୍ୟ ପରସ୍ପରକୁ ପ୍ରେମ କରିବା ଦରକାର, ଯେପରି ଈଶ୍ୱର ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଆଜ୍ଞା କରିଅଛନ୍ତି I
\v 24 ଯେଉଁମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଆଜ୍ଞାପାଳନ କରିଅଛନ୍ତି ସେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସହିତ ସଂଯୁକ୍ତ ହୋଇଅଛନ୍ତି, ଓ ଈଶ୍ୱର ସେମାନଙ୍କ ସହିତ ସଂଯୁକ୍ତ ହୋଇଅଛନ୍ତି ଆମଠାରେ ତାଙ୍କର ପ୍ରଦତ୍ତ ଆତ୍ମା ଥିବାରୁ, ନିଶ୍ଚିନ୍ତ ହୋଇପାରୁ କି ଈଶ୍ୱର ଆମ ସହିତ ସଂଯୁକ୍ତ ହୋଇଅଛନ୍ତି I
\s5
\c 4
\p
\v 1 ପ୍ରିୟ ବନ୍ଧୁଗଣ, ଅନେକ ଲୋକ ମିଥ୍ୟା ସୁସମାଚାର ପ୍ରଚାର କରୁଛନ୍ତି I କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭେ ଭଲରେ ଚିନ୍ତାକର ତୁମ୍ଭେ ସେମାନଙ୍କୁ ଯାହା କହିବାର ଶୁଣୁଅଛ, ତାହା ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରୁ କି ନୁହେଁ ତୁମେ କିପରି ଜାଣିବ I
\v 2 ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଏହା କହିବି କିପରି ପ୍ରଚାରିତ ସତ୍ୟ ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରୁ କି ନୁହେଁ ତାହା ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜାଣିବ I ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ, ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରୁ ଆମ ପରି ମନୁଷ୍ୟ ହୋଇ ଆସିଛନ୍ତି ଏଥିରେ ଯେଉଁମାନେ ସୁମ୍ମତ ହୁଅନ୍ତି କି ସେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପାଖରୁ ଆସିଥିବା ସୁସମ୍ବାଦ ଦିଅନ୍ତି I
\v 3 କିନ୍ତୁ ଯେଉଁମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କ ବିଷୟରେ ସତ୍ୟକୁ ସମ୍ମତି ଦିଅନ୍ତି ନାହିଁ ସେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପାଖରୁ ଆସିଥିବା ସୁସମ୍ବାଦ ଦେଉନାହାନ୍ତି I ସେମାନେ ସେହି ଶିକ୍ଷକମାନେ ଯେଉଁମାନେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କୁ ବିରୋଧ କରନ୍ତି I ତୁମ୍ଭେମାନେ ଶୁଣିଛ ଯେ ସେପରି ଲୋକମାନେ ଆମ ମଧ୍ୟକୁ ଆସୁଛନ୍ତି I ଏବେ ସୁଦ୍ଧା ସେମାନେ ଏଠାରେ ଅଛନ୍ତି I
\s5
\v 4 ତୁମ୍ଭେ ମୋର ପ୍ରିୟ, ତୁମ୍ଭେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କର, ଓ ତୁମ୍ଭେ ସେମାନଙ୍କ ଶିକ୍ଷାକୁ ବିଶ୍ୱାସ କରିବା ପାଇଁ ମନା କରିଛ, କାରଣ ଈଶ୍ୱର, ଯେ ତୁମ୍ଭକୁ ସକ୍ଷମ କରନ୍ତି ଯାହା ସେ ତୁମ୍ଭକୁ କରିବାକୁ ଚାହାନ୍ତି, ସେ ମହାନ I
\v 5 ସେମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଯେଉଁମାନେ ମିଥ୍ୟା ବିଷୟ ସବୁ ଶିକ୍ଷା ଦିଅନ୍ତି, ସେମାନେ ଜଗତର ସେଇ ଲୋକମାନଙ୍କ ସହିତ ଅଛନ୍ତି ଯେଉଁମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଗୌରବ ଦିଅନ୍ତି ନାହିଁ I
\v 6 ଆଉ ଆମ୍ଭେମାନେ, ଈଶ୍ୱରଙ୍କର I ଯେଉଁମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଜାଣନ୍ତି, ସେମାନେ ଆମ ଶିକ୍ଷାକୁ ଶୁଣନ୍ତି, କିନ୍ତୁ ଯେଉଁମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଜାଣନ୍ତି ନାହିଁ ସେମାନେ ଆମ ଶିକ୍ଷାକୁ ଶୁଣନ୍ତି ନାହିଁ I
\s5
\v 7 ପ୍ରିୟ ବନ୍ଧୁଗଣ, ଆମ୍ଭେମାନେ ପରସ୍ପରକୁ ପ୍ରେମ କରିବା ଦରକାର, କାରଣ ଈଶ୍ୱର ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପ୍ରେମ କରିବାକୁ ସକ୍ଷମ କରନ୍ତି, ଓ କାରଣ ଯେଉଁମାନେ ନିଜର ସହ ବିଶ୍ୱାସୀ ମାନଙ୍କୁ ପ୍ରେମ କରନ୍ତି ସେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କର ସନ୍ତାନ ହୋଇସାରିଅଛନ୍ତି ଓ ତାହାଙ୍କୁ ଜାଣନ୍ତି I
\v 8 ଈଶ୍ୱର ତାଙ୍କର ପ୍ରେମ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଦେଖାନ୍ତି I ସେଥିପାଇଁ ଯେଉଁମାନେ ତାଙ୍କର ସହ ବିଶ୍ୱାସୀଙ୍କୁ ପ୍ରେମ କରନ୍ତି ନାହିଁ ସେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଜାଣନ୍ତି ନାହିଁ I
\s5
\v 9 ମୁଁ ତୁମ୍ଭକୁ କହିବି କିପରି ଈଶ୍ୱର ତାଙ୍କର ପ୍ରେମ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଦେଖାଇଅଛନ୍ତି: ସେ ତାଙ୍କର ଏକମାତ୍ର ପୁତ୍ରକୁ ପୃଥିବୀରେ ଜୀବନ କାଟିବା ପାଇଁ ପଠାଇଥିଲେ ଯେପରି ଆମ୍ଭେ ତାଙ୍କ ପାଇଁ ଅନନ୍ତ ଜୀବନର ଅଧିକାରୀ ହୋଇପାରୁ I
\v 10 ଆଉ ଈଶ୍ୱର ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଦେଖାଇଅଛନ୍ତି କି ପରସ୍ପରକୁ ପ୍ରେମ କରିବାର ପ୍ରକୃତ ଅର୍ଥ କ’ଣ: ଏହାର ଅର୍ଥ ନୁହେଁ କି ଆମ୍ଭେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ପ୍ରେମ କରିଅଛୁ, କିନ୍ତୁ ଏହା ଯେ ଈଶ୍ୱର ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପ୍ରେମ କରନ୍ତି I ସେଥିପାଇଁ ସେ ନିଜର ପୁତ୍ରକୁ ବଳିଦାନ ନିମନ୍ତେ ପଠାଇଲେ, ଯେପରି ଆମର ପାପକୁ ଈଶ୍ୱର କ୍ଷମା କରିପାରନ୍ତି I
\s5
\v 11 ପ୍ରିୟ ବନ୍ଧୁଗଣ, ଯେପରି ଈଶ୍ୱର ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପ୍ରେମ କରନ୍ତି ଆମ୍ଭେ ପରସ୍ପରକୁ ସେହିପରି ପ୍ରେମ କାରିବା ଦରକାର !
\v 12 କେହିଁ କେବେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଦେଖିନାହାନ୍ତି I ଯଦି ଆମ୍ଭେ ପରସ୍ପରକୁ ପ୍ରେମ କରୁ, ତେବେ ଏହା ସ୍ପଷ୍ଟ ଅଟେ ଈଶ୍ଵର ଆମଠାରେ ବାସ କରନ୍ତି ଓ ଆମ୍ଭେ ଅନ୍ୟକୁ ପ୍ରେମ କରୁ ଯେପରି ସେ ଇଚ୍ଛା କରନ୍ତି କି ଆମ୍ଭେ ତାହା କରୁ I
\v 13 ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହିବି କିପରି ତୁମ୍ଭେ ବିଶ୍ଵାସ କରିବ ଯେ ଆମ୍ଭେ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ସହ ସହଭାଗି ହୋଇଅଛୁ ଓ ଯୋଗ ହୋଇଅଛୁ I
\v 14 ଆମ୍ଭେ ପ୍ରେରିତ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ପୁତ୍ରକୁ ଦେଖିଅଛୁ, ଓ ବିଶ୍ଵସ୍ତତାର ସହ ଆମ୍ଭେ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ଏହା କହୁ, ଈଶ୍ଵର ତାହାଙ୍କୁ ପଠାଇଅଛନ୍ତି ପାପରେ ପୀଡିତ ହୋଇଥିବା ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଉଦ୍ଧାର କରିବା ପାଇଁ ପଠାଇଅଛନ୍ତି I
\s5
\v 15 ତେଣୁ ଈଶ୍ଵର ତାହାଙ୍କଠାରେ ସଂଯୁକ୍ତ ହେଲେ ଯେଉଁମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କ ବିଷୟରେ ସତ୍ୟ କୁହନ୍ତି I ସେମାନେ କୁହନ୍ତି "ଯୀଶୁ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ପୁତ୍ର ଅଟନ୍ତି" ଓ ସେମାନେ ଈଶ୍ଵରଙ୍କଠାରେ ସଂଯୁକ୍ତ ହୋଇରହନ୍ତି I
\v 16 ଆମ୍ଭେମାନେ ଅନୁଭବ କରିଅଛୁ କିପରି ଈଶ୍ଵର ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପ୍ରେମ କରିଅଛନ୍ତି ଓ ଆମ୍ଭେମାନେ ବିଶ୍ୱାସ କରୁ ସେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପ୍ରେମ କରନ୍ତି I ଏହେତୁ, ଆମ୍ଭେମାନେ ଏକ ଆରେକକୁ ପ୍ରେମ କରିଥାଉ I କାରଣ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ସ୍ଵଭାବ ଏହିକି ସେ ପ୍ରେମମୟ ଓ ଯେଉଁମାନେ ଅନ୍ୟକୁ ପ୍ରେମ କରନ୍ତି ସେମାନେ ଈଶ୍ଵରଙ୍କଠାରେ ସଂଯୁକ୍ତ ହୁଅନ୍ତି ଓ ଈଶ୍ଵର ତାହାଙ୍କ ସହ ସଂଯୁକ୍ତ ହୁଅନ୍ତି I
\s5
\v 17 ଆମ୍ଭେ ଏକ ଆରେକକୁ ପ୍ରେମ କରିବା ଆବଶ୍ୟକ, ଯଦି ତାହା ଆମ୍ଭେ କରୁ ତେବେ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ବିଚାର ସମୟରେ ଆମ୍ଭେ ସାହସର ସହିତ ରହିବା କି ଆମ୍ଭେମାନେ ଦଣ୍ଡିତ ହେବା ନାହିଁ I ଆମ୍ଭେ ବିଶ୍ଵାସର ସହିତ ରହିବା, ଯେପରି ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ସହ ସଂଯୁକ୍ତ ଅଟନ୍ତି ସେହିପରି ଆମ୍ଭେମାନେ ମଧ୍ୟ ଈଶ୍ଵରଙ୍କଠାରେ ରହୁ I
\v 18 ଯଦି ଆମ୍ଭେ ବାସ୍ତବରେ ଈଶ୍ଵରଙ୍କୁ ପ୍ରେମ କରୁ ତେବେ ଆମ୍ଭେ ତାହାଙ୍କୁ ଭୟ କରିବା ନାହିଁ, କାରଣ ଯେଉଁମାନେ ଈଶ୍ଵରଙ୍କୁ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଭାବରେ ପ୍ରେମ କରନ୍ତି ସେମାନେ କେବେହେଁ ଭୟ କରିବେ ନାହିଁ I ଆମ୍ଭେ ସେତେବେଳେ ଭୟ କରିବା ଯେତେବେଳେ ଆମ୍ଭେ ଭାବିବା ଈଶ୍ଵର ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଦଣ୍ଡ ଦେବେ I ତେବେ ଯେଉଁମାନେ ଈଶ୍ଵରଙ୍କୁ ଭୟ କରନ୍ତି ସେମାନେ ଈଶ୍ଵରଙ୍କୁ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଭାବରେ ପ୍ରେମ କରନ୍ତି ନାହିଁ I
\s5
\v 19 ଆମ୍ଭେ ଈଶ୍ଵର ଓ ଆମ ସହବିଶ୍ଵାସୀ ଭାଇମାନଙ୍କୁ ପ୍ରେମ କରୁ କାରଣ ଈଶ୍ଵର ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପ୍ରଥମେ ପ୍ରେମ କଲେ I
\v 20 ଏପରି ଲୋକ ଯେ ଏହା କହନ୍ତି "ଈଶ୍ଵରଙ୍କୁ ପ୍ରେମ କରେ" କିନ୍ତୁ ମିଛ କହୁଥିବା ସହ ବିଶ୍ଵାସୀ ଭାଇଙ୍କୁ ଘୃଣା କରନ୍ତି I ଯେଉଁମାନେ ନିଜର ସହ ବିଶ୍ଵାସୀ ଭାଇଙ୍କୁ ପ୍ରେମ କରନ୍ତି ନାହିଁ ଯାହାକୁ ସେମାନେ ଦେଖି ପାରନ୍ତି, ତେହେ ସେମାନେ ନିଶ୍ଚିତ ଭାବରେ ଈଶ୍ଵରଙ୍କୁ ପ୍ରେମ କରନ୍ତି ନାହିଁ କାରଣ ସେମାନେ କେବେ ଈଶ୍ଵରଙ୍କୁ ଦେଖିନାହାନ୍ତି I
\v 21 ଆମ୍ଭେମାନେ ଧ୍ୟାନ ରଖିବା, ପରମେଶ୍ଵର ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଏହି ଆଜ୍ଞା ଦିଅନ୍ତି ଯଦି ଆମ୍ଭେ ଈଶ୍ଵରଙ୍କୁ ପ୍ରେମ କରୁ ତେବେ ଆମ୍ଭେ ଆପଣା ପ୍ରତିବାସୀକୁ ମଧ୍ୟ ପ୍ରେମ କରୁ I
\s5
\c 5
\p
\v 1 ଯେଉଁମାନେ ବିଶ୍ଵାସ କରନ୍ତି ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ହିଁ ଅଟନ୍ତି ସେମାନେ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ସନ୍ତାନ ଅଟନ୍ତି ଓ ସେମାନେ ଈଶ୍ଵରଙ୍କଠାରୁ ଜାତ ଓ ଯେଉଁମାନେ ପିତାଙ୍କୁ ପ୍ରେମ କରନ୍ତି ସେମାନେ ନିଶ୍ଚିତ ଜାଣନ୍ତୁ କି ପିତା ମଧ୍ୟ ତାହାଙ୍କୁ ପ୍ରେମ କରନ୍ତି I
\v 2 ଯେତେବେଳେ ଆମ୍ଭେ ଈଶ୍ଵରଙ୍କୁ ପ୍ରେମ କରୁ ଓ ତାହାଙ୍କ ଆଜ୍ଞାକୁ ପାଳନ କରୁ, ସେତେବେଳେ ଆମ୍ଭେ ନିଶ୍ଚିତ କରିପାରୁ କି ଆମ୍ଭେ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ସନ୍ତାନମାନଙ୍କୁ ପ୍ରେମ କରିପାରୁ I
\v 3 ମୁଁ ଏହା କହୁଅଛି, କାରଣ ଈଶ୍ଵରଙ୍କୁ ପ୍ରେମ କରିବାର ବାସ୍ତବ ଅର୍ଥ, ଯାହା ଆମ୍ଭେ କହୁ ତାହା ଆମ୍ଭେ କରୁ I ତାଙ୍କର ଆଜ୍ଞା ପାଳନ କରିବା କଷ୍ଟ ନୁହେଁ I
\s5
\v 4 ଅବିଶ୍ଵାସୀମାନେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କଠାରୁ ଯାହା କରିବାକୁ ଚାହାଁନ୍ତି I ଆମ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଯାହାକୁ ଈଶ୍ଵର ନିଜର ସନ୍ତାନ ହେବା ପାଇଁ ଡାକିଅଛନ୍ତି, ସେ ସବୁ କରିବାକୁ ମନା କରିପାରନ୍ତ I ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଠିଆ ହୋଇଥିବା ସମସ୍ତ ବିଷୟ ଉପରେ ଆମ୍ଭେ ବଳବାନ ଅଟୁ I ମନ୍ଦ କାମ କରିବାକୁ ମନା କରିବା ପାଇଁ ସକ୍ଷମ ଅଟୁ କାରଣ ଆମ୍ଭେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରେ ଭରସା ରଖିଅଛୁ I
\v 5 ସେ ବ୍ୟକ୍ତି କିଏ ଯେ ପରମେଶ୍ଵରଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଠିଆ ହୋଇଥିବା ଶକ୍ତିଠାରୁ ମଧ୍ୟ ବଳବାନ୍ ? ସେ ସେହି ବ୍ୟକ୍ତି ଯିଏ ବିଶ୍ଵାସ କରେ ଯୀଶୁ ପରମେଶ୍ଵରଙ୍କ ପୁତ୍ର ଅଟନ୍ତି I
\s5
\v 6 ଯୀଶୁଙ୍କ ବିଷୟରେ ଚିନ୍ତା କର I ସେ ସେହି, ଯିଏ ପରମେଶ୍ଵରଙ୍କଠାରୁ ପୃଥିବୀକୁ ଅସିଥିଲେ I ଯୀଶୁଙ୍କ ମୃତ୍ୟୁରେ ଯେତେବେଳେ ତାଙ୍କ ଶରୀରରୁ ରକ୍ତଧାର ବହିଗଲା ସେତେବେଳେ ପ୍ରକୃତରେ ଯେ ସେ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ପଠାଇଥିଲେ ଯେତେବେଳେ ଯୋହନ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ପାଣିରେ ବାପ୍ତିସ୍ମ ଦେଉଥିଲେ ଏବଂ ମଧ୍ୟ ଈଶ୍ଵର ତାହା ଦେଖାଇଲେ I ଯୀଶୁ ଯେ ଈଶ୍ଵରଙ୍କଠାରୁ ଆସିଥିଲେ ଏହା ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ଘୋଷଣା କଲେ I
\v 7 ଏହି ତିନୋଟି ବିଷୟ ତିନି ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କ ସାକ୍ଷ୍ୟ ଦେଇଥିଲେ I
\v 8 ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ଆତ୍ମା, ବଳ ଓ ରକ୍ତ ସେହି ଗୋଟିଏ କଥା କହନ୍ତି I ଯୋହନଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ବାପ୍ତିସ୍ମ ନେବା ସମୟରେ ଥିବା ପାଣି ଓ ଯୀଶୁଙ୍କ ଶରୀରରୁ ବୋହୁଥିବା ରକ୍ତ ଯେତେବେଳେ ସେ କ୍ରୁଶ ବିଦ୍ଧ ହେଉଥିଲେ I ଏହି ତିନୋଟି ବିଷୟ ଏହି କଥା କହେ କି ଯୀଶୁ ଈଶ୍ଵରଙ୍କଠାରୁ ଆସିଥିଲେ I
\s5
\v 9 ଆମ୍ଭେ ସାଧାରଣତଃ ଲୋକଙ୍କର କଥା ବିଶ୍ଵାସ କରୁ, ମାତ୍ର ଈଶ୍ଵରଙ୍କ କଥା ଅଧିକରୂପେ ବିଶ୍ଵାସ କରୁ I ଏବଂ ସେ ତାଙ୍କର ପୁତ୍ରଙ୍କ ସମ୍ପର୍କରେ ସାକ୍ଷ୍ୟ ଦେଇଅଛନ୍ତି I
\v 10 ଯେଉଁମାନେ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ପୁତ୍ରଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ଵାସ କରନ୍ତି, ସେମାନେ ତାଙ୍କ ବିଷୟରେ ସତ୍ୟତା ନିଜ ହୃଦୟରେ ଅନୁଭବ କରନ୍ତି I ମାତ୍ର ଯେଉଁମାନେ ବିଶ୍ଵାସ କରନ୍ତି ନାହିଁ, ସେମାନେ ମିଥ୍ୟାବାଦୀ, କାରଣ ସେମାନେ ପୁତ୍ରଙ୍କ ସମ୍ପର୍କରେ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ସାକ୍ଷ୍ୟକୁ ଅସ୍ୱୀକାର କରନ୍ତି I
\s5
\v 11 "ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଅନନ୍ତ ଜୀବନ ଦେଇଅଛି " ଏହା ଈଶ୍ଵର କରନ୍ତି I ପୁତ୍ରଙ୍କ ସହଭାଗିତାରେ ଆମେ ଅନନ୍ତ କାଳ ବଞ୍ଚିବା I
\v 12 ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ପୁତ୍ରଙ୍କ ସହଭାଗିତାରେ ଆମେ ଅନନ୍ତ କାଳ ବଞ୍ଚିବା, ନଚେତ୍ ଅନନ୍ତ ମୃତ୍ୟୁ ଭୋଗିବା I
\s5
\v 13 ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ପୁତ୍ରଙ୍କ ନାମରେ ବିଶ୍ଵାସ କରୁଅଛ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଅନନ୍ତ କାଳ ପାଇଅଛ ବୋଲି ଯେପରି ବିଶ୍ଵାସ କରିବ, ଏଥିନିମନ୍ତେ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ପତ୍ର ଲେଖୁଅଛି I
\v 14 ଯେହେତୁ ଆମ୍ଭେ ତାହାଙ୍କ ସହିତ ମିଳିତ ଅଛୁ, ଆମ୍ଭେ ନିଶ୍ଚିତ ରହୁକି ସେ ଆମର ଶୁଣନ୍ତି ଓ ଯାହା ମାଗୁ ତାହା ପାଇଅଛୁ ତାହା ସେ ଦେବେ I
\v 15 ମଧ୍ୟ, ଯଦି ଆମ୍ଭେ ଜାଣୁ କି ସେ ଆମର ଶୁଣନ୍ତି - ଯାହାଭି ଆମ୍ଭେ ମାଗିଥାଉ - ତେବେ ଆମ୍ଭେ ସୁଶ୍ଚିତ ରହୁ କି ଆମ୍ଭେ ତାହା ପାଇବା ତାହା ଆମ୍ଭେ ତାହାଙ୍କୁ ମାଗିଥାଉ I
\s5
\v 16 ଉଦାହରଣ ସ୍ଵରୂପେ ଯଦି ଆମ୍ଭେ ଦେଖୁ ଜଣେ ବିଶ୍ଵାସୀ ଭାଇ ଏକ ପାପ କରିଅଛି ଯାହା ତାହାକୁ ଈଶ୍ଵରଙ୍କଠାରୁ ଅଲଗା କରିବ ଓ ତୁମ୍ଭେ ମଧ୍ୟ ତାହାକୁ ପାପ କରିବାରେ ମଧ୍ୟ ଦେଖ, ତେବେ ତୁମ୍ଭକୁ ପ୍ରାର୍ଥନା କରିବା ଓ ମାଗିବା ଦରକାର ଯେପରି ଈଶ୍ଵର ତାହାଙ୍କୁ ଜୀବନ ଦେବେ I କିନ୍ତୁ ଏପରି ଲୋକ ଅଛନ୍ତି ଯେଉଁମାନେ ଏପ୍ରକାର ପାପ କରନ୍ତି ଯାହା ପ୍ରଭୁଙ୍କଠାରୁ ସବୁଦିନ ପାଇଁ ଅଲଗା କରିଦେବ I ମୁଁ ଏହି ପରି କହୁ ନାହିଁ କି ତୁମ୍ଭେ ସେପରି ବ୍ୟକ୍ତି ପାଇଁ ପ୍ରାର୍ଥନା କର I
\v 17 ଯେକୌଣସି ମନ୍ଦ ବିଷୟ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ପାପ ଅଟେ, କିନ୍ତୁ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଖରାପ କର୍ମ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଈଶ୍ଵରଙ୍କଠାରୁ ଚିରକାଳ ଅଲଗା କରି ପାରିବ ନାହିଁ I
\s5
\v 18 ଆମ୍ଭେ ଜାଣୁ କି ଯଦି କିଏ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ସନ୍ତାନ ଅଟେ, ସେ ବାରମ୍ବାର ପାପ କରିପାରେ ନାହିଁ I କିନ୍ତୁ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ପୁତ୍ର ରକ୍ଷା କରନ୍ତି ଶୟତାନ, ପାପ ଆତ୍ମା ତାହା କ୍ଷତି କରି ପାରିବନି I
\v 19 ଆମ୍ଭେ ଜାଣୁ ଆମ୍ଭେ ଈଶ୍ଵରଙ୍କର ଅଟୁ ଓ ଆମ୍ଭେ ଏହା ମଧ୍ୟ ଜାଣୁ ଏହି ସମସ୍ତ ଜଗତ ପାପ ଆତ୍ମାର ଅଧିନରେ ଅଛି I
\s5
\v 20 ଆମ୍ଭେ ଏହା ମଧ୍ୟ ଜାଣୁ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ପୁତ୍ର ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟକୁ ଆସିଅଛନ୍ତି ଓ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସତ୍ୟକୁ ବୁଝିବା ପାଇଁ ସକ୍ଷମ କରିଅଛନ୍ତି; ଆମ୍ଭେ ସତ୍ୟର ସହ ଏକ ସଙ୍ଗ ହୋଇଅଛୁ ତାହା ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ପୁତ୍ର ଯୀଶୁ ଅଟନ୍ତି I ଯୀଶୁ ସତ୍ୟ ଈଶ୍ଵର ଅଟନ୍ତି ଓ ସେ ସେହି ଯାହାଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ଅନନ୍ତ ଜୀବନ ଆମ ପାଖକୁ ଆସିଅଛି I
\v 21 ହେ ପ୍ରିୟମାନେ, ଯେଉଁମାନଙ୍କର କୌଣସି କ୍ଷମତା ନାହିଁ ସେ ପ୍ରକାର ଦେବତାଠାରୁ(ପ୍ରତିମା)ନିଜ ନିଜକୁ ରକ୍ଷା କର I

29
64-2JN.usfm Normal file
View File

@ -0,0 +1,29 @@
\id 2JN
\ide UTF-8
\h ଯୋହନଙ୍କ ଦିତୀୟ ପତ୍
\toc1 ଯୋହନଙ୍କ ଦିତୀୟ ପତ୍
\toc2 ଯୋହନଙ୍କ ଦିତୀୟ ପତ୍
\toc3 2jn
\mt1 ଯୋହନଙ୍କ ଦିତୀୟ ପତ୍
\s5
\c 1
\p
\v 1 ମୁଁ ଯେ ପ୍ରଧାନ ପ୍ରାଚୀନ ତୁମେ ସମସ୍ତେ ଜାଣ I ଯେଉଁ ବିଶ୍ୱାସୀ ମଣ୍ଡଳୀକୁ ମୁଁ ପ୍ରେମ କରେ ସେମାନଙ୍କୁ ଏହି ପତ୍ର ଲେଖୁଅଛି I ପ୍ରଭୁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ମନୋନୀତ କରିଅଛନ୍ତି ଏବଂ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପ୍ରେମ କରେ କାରଣ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ବିଷୟରେ ଅମ୍ଭେମାନେ ଯାହା ଜାଣୁ ତାହା ସତ୍ୟ ଅଟେ I କେବଳ ମୁଁ ତୁମକୁ ପ୍ରେମ କରେ ତାହା ନୁହେଁ ମାତ୍ର ଯେଉଁମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କ ଶିକ୍ଷା ଦେଇଥିବା ସତ୍ୟ ବାକ୍ୟ ଜାଣିଅଛନ୍ତି ଓ ଗ୍ରହଣ କରିଛନ୍ତି ସେମାନେ ମଧ୍ୟ ତୁମକୁ ପ୍ରେମ କରନ୍ତି I
\v 2 ଏହା ସତ୍ୟ କାରଣ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସତ୍ୟ ବାକ୍ୟକୁ ଆମେ ସମସ୍ତେ ବିଶ୍ୱାସ କରୁ I ଏହା ଅମ୍ଭମାନଙ୍କ ଅନ୍ତରରେ ଅଛି ଓ ଆମ୍ଭେମାନେ ସଦାସର୍ବଦା ଏହା ବିଶ୍ୱାସ କରିବୁ I
\v 3 ପିତା ପରମେଶ୍ୱର ଓ ତାହାଙ୍କ ପୁତ୍ର ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରୁ ଦୟା, ଅନୁଗ୍ରହ ଓ ଶାନ୍ତି ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପ୍ରଦାନ କରନ୍ତୁ । ଆମ୍ଭେମାନେ ଶାନ୍ତି ପାଇବା କାରଣ ସେମାନେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ବାସ୍ତବରେ ପ୍ରେମ କରନ୍ତି I
\s5
\v 4 ମୁଁ ବେଶ୍ ଖୁସି କାରଣ ମୁଁ ଶୁଣିଲି ଯେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କେତେକ ଶିକ୍ଷା ଦିଆଯାଇଥିବା ବାକ୍ୟ ଅନୁସାରେ ଜୀବନ କାଟୁଅଛନ୍ତି I ଏହା ହିଁ ପିତା ଈଶ୍ୱର ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କରିବା ପାଇଁ ଆଦେଶ ଦେଇଥିଲେ I
\v 5 ପ୍ରିୟ ମଣ୍ଡଳୀ, ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଅନୁରୋଧ କରୁଅଛି ଯେ ସେ ଯାହା ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଆଦେଶ ଦେଇଛନ୍ତି ତାହା ମାନିବା I ଏହି ସକାଶେ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ଲେଖୁଅଛି I ପ୍ରଭୁ ଏହା ଆଦେଶ ଦିଅନ୍ତି ଯେ ଆମ୍ଭେ ସମସ୍ତେ ପରସ୍ପରକୁ ପ୍ରେମ କରିବା ଉଚିତ। ଏବଂ ଏହା ଏକ ନୂତନ ଆଜ୍ଞା ନୁହେଁ । ଏହା ସେହି ଆଜ୍ଞା, ଯାହା ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ଆରମ୍ଭରୁ ଅଛି I ଯେତେବେଳେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କଲୁ ସେତେବେଳେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଏହି ଶିକ୍ଷା ଦିଆଯାଇଥିଲା I
\v 6 ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପ୍ରତି ଓ ପରସ୍ପର ପ୍ରତି ପ୍ରେମର ଅର୍ଥ ହେଉଛି, ତାହାଙ୍କର ଆଜ୍ଞା ଅନୁସାରେ ଜୀବନଯାପନ କରିବା। ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ଆଜ୍ଞା ଏହି: ତୁମ୍ଭେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ପ୍ରେମ କର ଏବଂ ପରସ୍ପରକୁ ପ୍ରେମ କର I
\s5
\v 7 ଅନେକ ଲୋକ ଯେଉଁମାନେ ଅନ୍ୟକୁ ପ୍ରତାରଣା କରନ୍ତି ସେମାନେ ମଣ୍ଡଳୀ ପରିତ୍ୟାଗ କରିଅଛନ୍ତି ଏବଂ ବର୍ତ୍ତମାନ ସେମାନେ ଅନ୍ୟ ଦଳ ସହିତ ଅଛନ୍ତି I ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯେ ମନୁଷ୍ୟ ରୁପ ନେଇ ଏହି ଜଗତକୁ ଆସିଛନ୍ତି, ଏହା ସେମାନେ ଅସ୍ୱୀକାର କରନ୍ତି। ସେମାନେ ମଧ୍ୟ ଅନ୍ୟକୁ ପ୍ରତାରଣା କରନ୍ତି ଏବଂ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କୁ ଅଗ୍ରାହ୍ୟ କରନ୍ତି I
\v 8 ସାବଧାନ ରୁହ, ଭଣ୍ଡ ଶିକ୍ଷକମାନେ ଯେପରି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପ୍ରତାରଣା ନ କରନ୍ତି I ଯଦି ସେମାନଙ୍କୁ ସୁଯୋଗ ଦିଆଯାଏ, ତେବେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ତୁମ୍ଭ କାର୍ଯ୍ୟର ପୁରସ୍କାର ହରାଇବ ଏବଂ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସହିତ ସଂଯୁକ୍ତ ହେବା ପାଇଁ ଯେଉଁ ପୁରସ୍କାର ପାଇବା ନିମନ୍ତେ ପରିଶ୍ରମ କରୁ ଅଛୁ ତାହା ଯେପରି ନ ହରାଉ।
\s5
\v 9 ଯେଉଁମାନେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଶିକ୍ଷାକୁ ପରିବର୍ତ୍ତନ କରନ୍ତି ଏବଂ ବିଶ୍ୱାସ କରନ୍ତି ନାହିଁ ସେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସହିତ ସଂଯୁକ୍ତ ନୁହନ୍ତି I ମାତ୍ର ଯେଉଁମାନେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଶିକ୍ଷା ଅନୁସରଣ କରନ୍ତି, ତେବେ ସେମାନେ ଉଭୟ ପିତା ଏବଂ ପୁତ୍ରଙ୍କ ସହିତ ସଂଯୁକ୍ତ ଅଟନ୍ତି I
\v 10 ଯଦି ତୁମ୍ଭ ପାଖକୁ କେହି ଆସେ କିନ୍ତୁ ଏହି ଶିକ୍ଷା ନ ଦିଏ, ତେବେ ତାହାକୁ ଗୃହରେ ସ୍ୱାଗତ କିମ୍ବା ଗ୍ରହଣ କର ନାହିଁ I ଏପରି କି ନମସ୍କାର ମଧ୍ୟ କରନାହିଁ I
\v 11 ତୁମ୍ଭେ ତାହାକୁ ଯଦି ଅନ୍ୟ ସହବିଶ୍ୱାସୀଙ୍କ ପରି ଗ୍ରହଣ କରିବ, ତେବେ ତାହାକୁ ମନ୍ଦକର୍ମ କରିବାରେ ତୁମେ ସାହାଯ୍ୟ କରୁଛ I
\s5
\v 12 ମୋର ତୁମ୍ଭକୁ କହିବା ପାଇଁ ବହୁତ କଥା ଅଛି କିନ୍ତୁ ମୁଁ ପତ୍ରରେ ତାହା ଲେଖୁନାହିଁ । ତାହା ବଦଳରେ ମୁଁ ତୁମ୍ଭକୁ ସାକ୍ଷାତ କରିବାକୁ ଆଶା କରୁଛି, ତେବେ ଆମ୍ଭେ ମୁହାମୁହିଁ ହୋଇ କଥାବାର୍ତ୍ତା ହୋଇପାରିବା । ତାହା ଆମ୍ଭକୁ ଅତିଶୟ ଆନନ୍ଦିତ କରିବ ।
\v 13 ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ମନୋନୀତ ଏଠାରେ ଥିବା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ଭାଇ ଓ ଭଉଣୀମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସେମାନଙ୍କର ନମସ୍କାର ଜଣାଇଛନ୍ତି ।

31
65-3JN.usfm Normal file
View File

@ -0,0 +1,31 @@
\id 3JN
\ide UTF-8
\h ଯୋହନଙ୍କ ତୃତୀୟ ପତ୍ର
\toc1 ଯୋହନଙ୍କ ତୃତୀୟ ପତ୍ର
\toc2 ଯୋହନଙ୍କ ତୃତୀୟ ପତ୍ର
\toc3 3jn
\mt1 ଯୋହନଙ୍କ ତୃତୀୟ ପତ୍ର
\s5
\c 1
\p
\v 1 ମୁଁ ଜଣେ ପ୍ରାଚୀନ I ମୋର ଅତି ପ୍ରିୟ ଗାୟଙ୍କ ନିକଟକୁ ଏହି ପତ୍ର ଲେଖୁଅଛି I
\v 2 ପ୍ରିୟ ବନ୍ଧୁ, ଆତ୍ମିକ ଭାବରେ ଯେପରି ଶାରୀରିକ ଭାବରେ ମଧ୍ୟ ସେହିପରି ତୁମର ସୁସ୍ଥତା ପାଇଁ ମୁଁ ପ୍ରାର୍ଥନା କରୁଅଛି I
\v 3 କେତେକ ସହବିଶ୍ଵାସୀ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ସମ୍ପର୍କିତ ସୁସମାଚାର ଅନୁସାରେ ତୁମେ ଜୀବନ କାଟୁଥିବା କଥା ମୋତେ କହିଥିବାରୁ ମୁଁ ଅତ୍ୟନ୍ତ ଆନନ୍ଦିତ I
\v 4 ମୁଁ ଅତ୍ୟନ୍ତ ଖୁସି ଯେ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ସତ୍ୟ ଅନୁଯାୟୀ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ଵାସ କରିବା ପାଇଁ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସାହାଯ୍ୟ କରିଅଛି I
\s5
\v 5 ପ୍ରିୟ ବନ୍ଧୁ, ତୁମେ ସହବିଶ୍ଵାସୀ ଏପରିକି ବିଦେଶୀ ଭାତ୍ରୁଗଣ ପ୍ରତି ଯାହା କରୁଅଛ ତଦ୍ଦ୍ୱାରା ବିଶ୍ୱସ୍ତ ଭାବରେ ଯୀଶୁଙ୍କର ସେବା କରୁଅଛ I
\v 6 ସେମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ତୁମର ପ୍ରେମ ସମ୍ପର୍କରେ ମଣ୍ଡଳୀ ଜଣାଇଅଛନ୍ତି I ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ଗୌରବ ନିମନ୍ତେ କାର୍ଯ୍ୟ କରିବାକୁ ତୁମେ ସେମାନଙ୍କ ସାହାଯ୍ୟ କରୁଥାଅ I
\v 7 ସେହି ସହବିଶ୍ଵାସୀମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ପ୍ରଚାର କରୁଥିବା ସମୟରେ ଅବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କଠାରୁ କୌଣସି ଅର୍ଥ ଗ୍ରହଣ କରନ୍ତି ନାହିଁ I
\v 8 ତେଣୁ ଆମ୍ଭେମାନେ ସେମାନଙ୍କୁ ଖାଦ୍ୟ ଓ ଅର୍ଥ ଦାନ କରିବା ଉଚିତ୍ I
\s5
\v 9 ସେମାନଙ୍କୁ ସାହାଯ୍ୟ କରିବା ପାଇଁ ମୁଁ ମଣ୍ଡଳୀକୁ ଲେଖିଛି I ମାତ୍ର ଦିୟତ୍ରଫା ତାହା ଅଗ୍ରାହ୍ୟ କରିଛି I
\v 10 ସେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ମନ୍ଦ କଥା କହି ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ନିନ୍ଦା କରେ I ସେ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ସେବାକାରୀମାନଙ୍କର ଆତିଥ୍ୟ କରେ ନାହିଁ I ଯେଉଁମାନେ ତାହା କରନ୍ତି ସେମାନଙ୍କୁ ମଣ୍ଡଳୀ ପରିତ୍ୟାଗ କରିବା ପାଇଁ କହେ I
\s5
\v 11 ପ୍ରିୟ ବନ୍ଧୁ, ତୁମେ ମନ୍ଦତାରେ ଶିକାର ନ ହୋଇ ଉତ୍ତମ କର୍ମ କର I ଯେ ସତ୍କର୍ମ କରେ ସେ ଈଶ୍ଵରଙ୍କର ଅଟେ, ଯେ ତାହା କରେ ନାହିଁ, ସେ ଈଶ୍ଵରଙ୍କୁ ଦେଖି ନାହିଁ I
\v 12 ଦିମିତ୍ରୀୟଙ୍କ ଜାଣିଥିବା ଲୋକମାନେ ତାଙ୍କ ସପକ୍ଷରେ ସାକ୍ଷ୍ୟ ଦିଅନ୍ତି, ଆମ୍ଭେମାନେ ଏବଂ ସତ୍ୟ ମଧ୍ୟ ସାକ୍ଷ୍ୟ ଦିଅନ୍ତି I ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ସାକ୍ଷ୍ୟ ଯେ ସତ୍ୟ ଏହା ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜାଣ I
\s5
\v 13 ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ମୋର ଅନେକ କିଛି କହିବାର ଅଛି I ମାତ୍ର ପତ୍ର ମାଧ୍ୟମରେ ସେସବୁ କହିବାକୁ ମୁଁ ଚାହୁଁନାହିଁ I
\v 14 ବରଂ ମୁଁ ଚାହେଁ ମୁଁ ଶୀଘ୍ର ଆସି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସାକ୍ଷାତ କରିବି I ସେତେବେଳେ ଆମ୍ଭେମାନେ ମୁଖା ମୁଖି ହୋଇ କଥାବାର୍ତ୍ତା ହେବା I
\v 15 ଈଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ତାଙ୍କର ନିଜର ଶାନ୍ତି ଦିଅନ୍ତୁ I ଏ ସ୍ଥାନରେ ଥିବା ମିତ୍ରଗଣ ତୁମ୍ଭକୁ ନମସ୍କାର ଜଣାଉଅଛନ୍ତି I ଦୟାକରି, ଆମର ସମସ୍ତ ମିତ୍ରଙ୍କୁ ବ୍ୟକ୍ତିଗତ ଭାବରେ ନାମ ଘେନି ନମସ୍କାର ଜଣାଇଦିଅ I

47
66-JUD.usfm Normal file
View File

@ -0,0 +1,47 @@
\id JUD
\ide UTF-8
\h ଯିହୂଦାଙ୍କ ପତ୍ର
\toc1 ଯିହୂଦାଙ୍କ ପତ୍ର
\toc2 ଯିହୂଦାଙ୍କ ପତ୍ର
\toc3 jud
\mt1 ଯିହୂଦାଙ୍କ ପତ୍ର
\s5
\c 1
\p
\v 1 ମୁଁ ଯିହୁଦା, ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯୀଶୁଙ୍କ ଜଣେ ଦାସ ଓ ଯାକୁବଙ୍କ ଭାଇ I ଯେଉଁମାନେ ଆହୁତ ଓ ପିତା ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ପ୍ରିୟ ପାତ୍ର, ପୁଣି ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ସୁରକ୍ଷିତ, ସେମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ପତ୍ର ଲେଖୁଅଛି I
\v 2 ଈଶ୍ଵର ତୁମକୁ ଦୟା କରନ୍ତୁ, ଶାନ୍ତି ଦିଅନ୍ତୁ ଓ ପ୍ରଚୁର ଭାବରେ ପ୍ରେମ କରନ୍ତୁ I
\s5
\v 3 ମୁଁ ତୁମକୁ ପ୍ରେମ କରେ, କିପରି ଈଶ୍ଵର ଆମ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଏକତ୍ର ରକ୍ଷା କଲେ, ଏହି ବିଷୟରେ ତୁମକୁ ଏହି ପତ୍ର ଲେଖିବାକୁ ମୁଁ ଅନେକ ଚେଷ୍ଟା କରିଅଛି I ମୋହର ଲେଖିବାର ନିତାନ୍ତ ଆବଶ୍ୟକ ଥିଲା ଯେପରି ତୁମେ ଦୃଢ ହୁଅ ଓ କହିପାର ଯେଉଁ ସତ୍ୟ ଆମେ ବିଶ୍ଵାସ କରୁଅଛୁ, ଏହି ସମସ୍ତ ବିଷୟ ଈଶ୍ଵର ଶିଖାଇ ଅଛନ୍ତି ଯେଉଁମାନେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ଵାସ ରଖନ୍ତି I ଏହି ବିଷୟ କେବେହେଲେ ବଦଳିବ ନାହିଁ I
\v 4 ଅନେକ ଲୋକ ତୁମମାନଙ୍କ ସହଭାଗିତାରେ ପ୍ରବେଶ କରିଅଛନ୍ତି; ସେମାନେ ବହୁ ବର୍ଷ ପୂର୍ବରୁ ଭବିଷ୍ୟଦ୍ ବକ୍ତାଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ଲେଖା ଯାଇଥିବା ସେହି ଖଳ ଲୋକ ସଦୃଶ I ସେମାନେ ମନ୍ଦ ଶିକ୍ଷା ଦିଅନ୍ତି ଓ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ଅନୁଗ୍ରହକୁ ବଦଳାଇ ଶାରୀରିକ କୁଅଭିଳାଷ ଜନିତ ପାପ କରିବା ପାଇଁ ଅନୁମତି ଦିଅନ୍ତି I ଏହିପରି ଭାବରେ ସେମାନେ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଆମ କର୍ତ୍ତା ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ ବିରୋଧ କରନ୍ତି I
\s5
\v 5 ଯଦିଓ ତୁମେ ଆଗରୁ ଏହି ସବୁ ବିଷୟ ଜାଣିଅଛ, ଏହି ସମସ୍ତ ବିଷୟରେ ତୁମକୁ ସତର୍କ କରିବାକୁ ମୁଁ ଇଚ୍ଛା ପ୍ରକାଶ କଲି I ମନେ ରଖ ଯଦିଓ ଈଶ୍ଵର ଲୋକମାନଙ୍କୁ ମିଶର ଦେଶରୁ ରକ୍ଷା କରି ଆଣିଲେ ତଥାପି ସେ ସେମାନଙ୍କ ବିଶ୍ଵାସ ହେତୁ ସେମାନେ ବିନଷ୍ଟ ହେଲେ I
\v 6 ସ୍ଵର୍ଗରେ ଅଧିକାରପ୍ରାପ୍ତ ଅନେକ ଦୂତମାନେ ସେମାନଙ୍କର ପଦକୁ ଅବମାନନ କଲେ ଓ ପରିତ୍ୟାଗ କଲେ I ତେଣୁ ଈଶ୍ଵର ସେହି ଦୂତ ମାନଙ୍କୁ ଅନ୍ଧାର ନରକରେ ପକାଇଦେଲେ I ବିଚାର ଦିନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସେ ସମସ୍ତେ ବନ୍ଦୀ ହୋଇ ରହିବେ ଓ ଈଶ୍ଵର ତାହାଙ୍କୁ ଦଣ୍ଡ ଦେବେ I
\s5
\v 7 ସେହିପରି ସଦୋମ ଓ ଗମୋରା ନଗରର ଅଞ୍ଜଳରେ ରହୁଥିବା ଲୋକମାନେ ଅନୈତିକ ଶାରୀରିକ ଅଭିଳାଷକୁ ପୂର୍ଣ୍ଣ କଲେ I ସେମାନେ ସମସ୍ତ ଅନୈତିକ ଶାରୀରିକ ସମ୍ପର୍କକୁ ଆଦର କଲେ ଯାହା କରିବାକୁ ଈଶ୍ଵର କେବେହେଲେ ଅନୁମତି ଦେଇ ନ ଥିଲେ, ତେଣୁ ଈଶ୍ଵର ସେ ନଗରକୁ ବିନାଶ କଲେ I ସେହି ଲୋକ ଓ ସେହି ସ୍ୱର୍ଗ ଦୂତମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ଯାହା ଘଟିଲା ତାହା ପ୍ରକାଶ କରେ ଯେ ଭଣ୍ଡ ଶିକ୍ଷକମାନଙ୍କୁ ଈଶ୍ଵର ନରକରେ ଅନନ୍ତ ଅଗ୍ନିରେ ଦଣ୍ଡିତ କରିବେ I
\v 8 ସେହିପରି, ଏହି ଲୋକମାନେ ତୁମମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ତାହାଙ୍କ ଶରୀରକୁ ଅନୈତିକ ଜୀବନ ଯାପନ ଦ୍ୱାରା ଅଶୁଚି କରନ୍ତି I ସେମାନେ ଏହା କହନ୍ତି ଯେ ଏହି ସବୁ ଅନୈତିକ କାର୍ଯ୍ୟ କରିବା ପାଇଁ ଈଶ୍ଵର ସେମାନଙ୍କୁ ଏହି ଦର୍ଶନ ଦେଇଅଛନ୍ତି I କିନ୍ତୁ ସେମାନେ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ଆଜ୍ଞାକୁ ମାନନ୍ତି ନାହିଁ ଏବଂ ତାହାଙ୍କ ଦୂତମାନଙ୍କୁ ଅପମାନ କରନ୍ତି I
\s5
\v 9 ଯେତେବେଳେ ମିଖାୟେଲ୍ ମଧ୍ୟ ଶୟତନ ସହ ବାଦବିବାଦ କରୁଥିଲା ମୋଶାଙ୍କ ଆତ୍ମାକୁ ନେବାପାଇଁ ସେତେବେଳେ ସେ ତାହାଙ୍କୁ ଅପମାନିତ କିବା ଦୋଷୀ କଲା ନାହିଁ, କିନ୍ତୁ ସେ କହିଲେ "ଈଶ୍ଵର ତୁମକୁ ଦଣ୍ଡ ଦିଅନ୍ତୁ" I
\v 10 କିନ୍ତୁ ଏହି ଯେଉଁ ଲୋକମାନଙ୍କ ବିଷୟରେ ମୁଁ ଲେଖି କହୁଅଛି, ସେମାନେ ଯେଉଁ ବିଷୟରେ ଅଜ୍ଞ, ସେହିସବୁ ବିଷୟକୁ ବିଦୃପ କରିଥାନ୍ତି I ସେମାନେ ପଶୁବତ୍ ଓ ପ୍ରବୃତ୍ତି ଚାଳିତ ହୋଇ ନିଜ ନିଜ ଆତ୍ମାର ଧ୍ଵଂସ ସାଧନ କରନ୍ତି I
\v 11 ଏହିପରି ଯେଉଁମାନେ କରନ୍ତି ପ୍ରଭୁ ସେମାନଙ୍କୁ ଘୋର ଦଣ୍ଡରେ ଦଣ୍ଡିତ କରିବେ I ସେମାନେ କୟିନର କାର୍ଯ୍ୟ ପରି ଆଚରଣ କରନ୍ତି I ପୁଣି ସେମାନେ ବାଲାମ୍ ପରି ଟଙ୍କା ଲୋଭରେ ନିଜକୁ ପାପ ନିକଟରେ ସମର୍ପଣ କରନ୍ତି, ଏବଂ କୋରହ ଯେପରି ମୋଶାଙ୍କର ବିଦ୍ରୋହୀ ହୋଇ ମଲା ସେହିପରି ଅଭିଶପ୍ତ ମରଣରେ ମରିବେ I
\s5
\v 12 ଏହି ଲୋକମାନେ ପାଣି ଭିତରେ ଥିବା ପଥର ସ୍ଵରୂପ ଯାହା ପାଣି ଜାହାଜକୁ ଚୁରମାର୍ କରିଦିଏ I ସେମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରୀତିଭୋଜରେ କଳଙ୍କ ସ୍ଵରୂପ, ସେମାନେ ଲଜ୍ଜିତ ହୁଅନ୍ତି ନାହିଁ, କାରଣ ସେମାନେ ନିଜର ସନ୍ତୁଷ୍ଟି ନିମନ୍ତେ ଭୋଜନ କରନ୍ତି I ସେମାନେ ପବନଚାଳିତ ଜଳଶୂନ୍ୟ ମେଘତୁଲ୍ୟ, ସେମାନେ ଉତ୍ତମ କର୍ମ କରନ୍ତି ନାହିଁ, ସେମାନେ ଫଳ ଫଳିବା ସମୟରେ ଫଳହୀନ ବୃକ୍ଷ ତୁଲ୍ୟ ଅଟନ୍ତି I ସେମାନେ ଦୁଇଥର ମରିଥିବା ଲୋକମାନଙ୍କ ସମାନ; ସେମାନେ ଚେର ସହ ଉପୁଡା ଯାଇଥିବା ବୃକ୍ଷ ସ୍ଵ‌ରୂପ ଅଟନ୍ତି I
\v 13 ସେମାନେ ନିଜ ନିଜକୁ ନିୟନ୍ତ୍ରଣ କରନ୍ତି ନାହିଁ I ସେମାନେ ସମୁଦ୍ରରୁ ଉଠୁଥିବା ତରଙ୍ଗ ସଦୃଶ ଓ ସେମାନଙ୍କ ଲଜ୍ଜା ଦ୍ଵାରା ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ଦୂଷିତ କରନ୍ତି I
\s5
\v 14 ହନୋକ ଆଦମଙ୍କ ବଂଶାବଳୀର ସପ୍ତମ ପୁରୁଷ ଥିଲେ, ସେ ଭ୍ରାନ୍ତ ଶିକ୍ଷାର ଶିକ୍ଷକ ମାନଙ୍କ ବିଷୟରେ କହନ୍ତି: ଏହାକୁ ଧ୍ୟାନରେ ଶୁଣ: ପ୍ରଭୁ ସୁନିଶ୍ଚିତ ତାଙ୍କର ଅଗଣ୍ୟ ପବିତ୍ର ଦୂତମାନଙ୍କ ସହିତ ଆସିବେ I
\v 15 ସେମାନେ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ବିଚାର କରି ଦୁଷ୍ଟ ଓ ଈଶ୍ଵରଙ୍କୁ ଅସ୍ୱୀକାର କରିଥିବା ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଦଣ୍ଡ ଦେବେ, କାରଣ ସେମାନେ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ କଥା କହି ଅପମାନିତ କରିଥିଲେ I
\v 16 ଏହି ଭଣ୍ଡ ଶିକ୍ଷକମାନେ ଈଶ୍ଵର କରିଥିବା କାର୍ଯ୍ୟଗୁଡିକୁ ଭିନ୍ନ ଅର୍ଥରେ ପ୍ରକାଶ କରନ୍ତି I ସେମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ଘଟି ଥିବା ବିଷୟକୁ ନେଇ ଅଭିଯୋଗ କରନ୍ତି I ସେମାନେ ମନ୍ଦ କାର୍ଯ୍ୟ କରନ୍ତି କାରଣ ସେମାନେ ତାହା କରିବାକୁ ପସନ୍ଦ କରନ୍ତି I
\s5
\v 17 କିନ୍ତୁ ମୁଁ ତୁମକୁ ପ୍ରେମ କରେ, ବହୁ ବର୍ଷ ପୂର୍ବେ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ପ୍ରେରିତମାନେ ଯାହା କହିଥିଲେ ତାହା ସ୍ମରଣ କର I
\v 18 ସେମାନେ ତୁମକୁ କହିଥିଲେ, ଅନ୍ତିମ କାଳରେ ଲୋକମାନେ ଈଶ୍ଵର କହିଥିବା ସତ୍ୟତା ବିଷୟରେ ପରିହାସ କରିବେ I ସେମାନେ ଆପଣା ଶରୀରକୁ ପାପ ନିକଟରେ ସମର୍ପଣ କରନ୍ତି କାରଣ ସେମାନେ ଈଶ୍ଵରଙ୍କୁ ଅନାଦର କରିବାକୁ ଇଚ୍ଛା କରି ଆପଣା ଆପଣାକୁ ସମର୍ପଣ କରନ୍ତି I
\v 19 ଏହି ଲୋକମାନେ ଯେଉଁମାନେ କି ବିଶ୍ଵାସୀମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ କ୍ରୋଧ ଜନ୍ମାନ୍ତି I ସେମାନେ ନିଜର ଇଚ୍ଛା ଅନୁସାରେ ସମସ୍ତ ମନ୍ଦ କାର୍ଯ୍ୟ କରନ୍ତି I ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ଆତ୍ମା ସେମାନଙ୍କଠାରେ ବାସ କରନ୍ତି ନାହିଁ I
\s5
\v 20 କିନ୍ତୁ ତୁମେ, ମୋର ପ୍ରିୟମାନେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ବିଶ୍ଵାସ କରୁଥିବା ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ସତ୍ୟ ବାକ୍ୟକୁ ବ୍ୟବହାର କରି ପରସ୍ପରକୁ ସବଳ କର I ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ପ୍ରାର୍ଥନା କରିବା ନିମନ୍ତେ ତୁମକୁ ପରିଚାଳନା କରନ୍ତୁ I
\v 21 ନିଜର ବଞ୍ଚିବା ଶୈଳୀ ଠିକ୍ ପଥରେ ହେଉ ଯେପରି ଈଶ୍ଵର ଆପଣା ପ୍ରେମ କାରୀଙ୍କ ପାଇଁ ଚାହାନ୍ତି I ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରୁ ଦୟା ପାଇବା ନିମନ୍ତେ ସର୍ବଦା ଭରସାରେ ସହିତ ସ୍ଥିର ହୋଇ ରହିଥାଅ I ତାହାଙ୍କ ସହିତ ଅନନ୍ତ କାଳ ବାସ କରିବା ସମୟ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ତାହାଙ୍କଠାରେ ଆଶା ରଖିଥାଅ I
\s5
\v 22 ବିଶ୍ଵାସରେ ଦୁର୍ବଳ ଥିବା ଲୋକମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ସାହାଯ୍ୟ ଓ ଦୟାଭାବ ଦେଖାଅ I
\v 23 ଅନନ୍ତକାଳୀନ ଅଗ୍ନିରେ ପଡିବାକୁ ଯାଉଥିବା ଲୋକମାନଙ୍କୁ ରକ୍ଷା କର I ପାପୀମାନଙ୍କୁ ଦୟାକର କିନ୍ତୁ ସେମାନଙ୍କ ସହିତ ତାହାଙ୍କ ପାପରେ ସହଭାଗୀ ହେବାରୁ ଦୂରରେ ରୁହ I
\s5
\v 24 ଈଶ୍ଵର ତାହାଙ୍କ ନିକଟରେ ତୁମକୁ ଭରସା ରଖିବାକୁ ସାମର୍ଥ୍ୟ ଦିଅନ୍ତି I ସେ ମଧ୍ୟ ତାହାଙ୍କ ସାନିଧ୍ୟକୁ ତୁମକୁ ନେବେ, ଯେଉଁଠାରେ ଗୌରବର ଜ୍ୟୋତିଃ ଜଳୁଥାଏ I ପାପଠାରୁ ମୁକ୍ତ ହୋଇ ସେଠାରେ ବହୁତ ଆନନ୍ଦ ଉପଭୋଗ କରିବ I
\v 25 ସେ ଏକ ମାତ୍ର ସତ୍ୟ ଈଶ୍ଵର ଅଟନ୍ତି I ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରତି କରିଥବା ଫଳ ସ୍ୱରୂପେ ସେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଉଦ୍ଧାର କରିଅଛନ୍ତି I ଈଶ୍ଵର ମହିମାରେ ପୂର୍ଣ୍ଣ, ମହାନ ଶକ୍ତିଶାଳୀ ଓ ସେ ସମୟର ଆରମ୍ଭରୁ ମହାନ କ୍ଷମତାରେ ରାଜତ୍ତ୍ୱ କରି ଆସୁଅଛନ୍ତି I ସେ କାଲି, ଆଜି ଓ ଚିରଦିନ ସେହିପରି ରହିବେ I ଆମେନ୍ I

670
67-REV.usfm Normal file
View File

@ -0,0 +1,670 @@
\id REV
\ide UTF-8
\h ଯୋହନଙ୍କ ପ୍ରତି ପ୍ରକାଶିତ ବାକ୍ୟ
\toc1 ଯୋହନଙ୍କ ପ୍ରତି ପ୍ରକାଶିତ ବାକ୍ୟ
\toc2 ଯୋହନଙ୍କ ପ୍ରତି ପ୍ରକାଶିତ ବାକ୍ୟ
\toc3 rev
\mt1 ଯୋହନଙ୍କ ପ୍ରତି ପ୍ରକାଶିତ ବାକ୍ୟ
\s5
\c 1
\p
\v 1 ଏହି ପୁସ୍ତକରେ ଯାହା ଅଛି ତାହା ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ମୋତେ ଦେଖାଇଲେ I ପରମେଶ୍ୱର ଏ ସବୁ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ଦେଖାଇଲେ ଯେପରି ସେ ସେବକମାନଙ୍କୁ ଦେଖାଇବେ I ଏ ସମସ୍ତ ବିଷୟ ଶୀଘ୍ର ଘଟିବ I ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ତାହାଙ୍କର ଦୂତଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଏସବୁ ଦେଖାଇବା ପାଇଁ ତାହାଙ୍କ ଦାସ ଯୋହନଙ୍କ ନିକଟକୁ ପଠାଇଲେ ।
\v 2 ମୁଁ ଯୋହନ ଜଣେ ସାକ୍ଷୀ ଭାବରେ ଯାହା ସବୁ ଦେଖିଲି ଏବଂ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସତ୍ୟ ବାକ୍ୟ ବିଷୟରେ ଶୁଣିଲି ଓ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ବିଷୟରେ ଯୋହନଙ୍କୁ କୁହାଗଲା ସେସବୁ ଲେଖି ଜଣାଇଲି ।
\v 3 ଯେଉଁ ଲୋକମାନେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ଏହି ବାକ୍ୟ ପଢ଼ନ୍ତି, ଓ ଯେଉଁ ଲୋକମାନେ ଏହି ଭାବବାଣୀକୁ ଶୁଣନ୍ତି ଓ ଏଥିରେ ଲେଖାଥିବା ବିଷୟଗୁଡ଼ିକୁ ପାଳନ କରନ୍ତି, ସେମାନେ ଧନ୍ୟ କାରଣ ଏ ସମସ୍ତ ବିଷୟ ଘଟିବାର ସମୟ ନିକଟବର୍ତ୍ତୀ ହୋଇଅଛି I
\s5
\v 4 ଏସିଆ ପ୍ରଦେଶର ସାତୋଟି ମଣ୍ଡଳୀକୁ ମୁଁ, ଯୋହନ, ଏହା ଲେଖୁଅଛି: ଯେଉଁ ଈଶ୍ୱର ଅତୀତରେ ଥିଲେ, ବର୍ତ୍ତମାନ ଅଛନ୍ତି ଓ ଭବିଷ୍ୟତରେ ଆସୁଛନ୍ତି ଏବଂ ତାହାଙ୍କ ସିଂହାସନ ସମ୍ମୁଖରେ ଥିବା ସପ୍ତ ଆତ୍ମାଙ୍କଠାରୁ ଓ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରୁ ଅନୁଗ୍ରହ ଓ ଶାନ୍ତି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପ୍ରାପ୍ତ ହେଉ I
\v 5 ଯୀଶୁ ବିଶ୍ୱସ୍ତ ସାକ୍ଷୀ ହୋଇ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବିଷୟରେ ଶିକ୍ଷା ଦେଇଛନ୍ତି ସେ ତୁମ୍ଭକୁ ଦୟା କରନ୍ତୁ ଏବଂ ଶାନ୍ତି ଦିଅନ୍ତୁ । ମୃତ୍ୟୁରୁ ଜିଇଁ ଉଠିଥିବା ଲୋକଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ପ୍ରଥମ ଓ ସେ ଏହି ଜଗତର ରାଜାମାନଙ୍କର ରାଜା I ସେ ଆମକୁ ପ୍ରେମ କରନ୍ତି ଏବଂ ସେ କ୍ରୁଶରେ ମୃତ୍ୟୁ ବରଣ କରି, ତାଙ୍କ ରକ୍ତ ଦ୍ୱାରା ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପାପରୁ ଉଦ୍ଧାର କରିଅଛନ୍ତି I
\v 6 ଯୀଶୁ ତାଙ୍କ ରାଜ୍ୟ ଉପରେ ରାଜତ୍ୱ ଆରମ୍ଭ କଲେ I ସେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଗୋଟିଏ ରାଜ୍ୟ ସ୍ୱରୂପ କରିଛନ୍ତି ଓ ସେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ତାହାଙ୍କ ପିତା ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କର ସେବାରେ ଯାଜକ ରୂପେ ନିଯୁକ୍ତ କରିଛନ୍ତି । ତାହାଙ୍କର ଗୌରବ ଓ ପରାକ୍ରମ ଯୁଗେ ଯୁଗେ ହେଉ । ଆମେନ୍ ।
\s5
\v 7 ଦେଖ, ଯୀଶୁ ମେଘମାଳାରେ ଆସୁଅଛନ୍ତି । ପ୍ରତ୍ୟେକ ଲୋକଙ୍କ ଚକ୍ଷୁ ତାହାଙ୍କୁ ଦେଖିବ, ଏପରିକି ତାହାଙ୍କୁ ବିଦ୍ଧ କରିଥିବା ଲୋକମାନେ ମଧ୍ୟ ତାହାଙ୍କୁ ଦେଖିବେ । ଏହି ପୃଥିବୀର ସବୁ ଜାତିର ଲୋକମାନେ ତାହାଙ୍କ ଆଗମନରେ ରୋଦନ କରିବେ । ହଁ, ଏହା ଘଟିବ । ଆମେନ୍ !
\v 8 ପ୍ରଭୁ ପରମେଶ୍ୱର କହନ୍ତି, "ମୁଁ ସବୁ ବିଷୟର ଆରମ୍ଭ କରିଛି, ଏବଂ ମୁଁ ସବୁକିଛି ଶେଷ ମଧ୍ୟ କରିବି, ମୁଁ ଆରମ୍ଭ ଓ ଶେଷ" ("ଆଲ୍‌ଫା" ଓ "ଓମେଗା") I ମୁଁ ବର୍ତ୍ତମାନ ଅଛି, ଅତୀତରେ ଥିଲି ଓ ଭବିଷ୍ୟତରେ ମଧ୍ୟ ରହିଥିବି । ମୁଁ ସର୍ବଶକ୍ତିମାନ କାରଣ ମୁଁ ସବୁ ବିଷୟ ଉପରେ ଏବଂ ସମସ୍ତଙ୍କ ଉପରେ ରାଜତ୍ୱ କରେ ।"
\s5
\v 9 ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ସହବିଶ୍ୱାସୀ ମୁଁ ଯୋହନ, ଯୀଶୁଙ୍କ ରାଜ୍ୟ ସକାଶେ ଦୁଃଖ ଭୋଗ କରୁଅଛୁ କାରଣ ଏହା ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ଆହ୍ୱାନ I ଆମ୍ଭେମାନେ ଧୈର୍ଯ୍ୟରେ ସବୁ ପରୀକ୍ଷା ସହ୍ୟ କରିଅଛୁ I ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ବାକ୍ୟ ପ୍ରଚାର ଓ ଯୀଶୁଙ୍କର ସାକ୍ଷୀ ହେବା ହେତୁ ନିର୍ବାସିତ ହୋଇ ପାତ୍ମ ଦ୍ୱୀପରେ ଥିଲି କାରଣ ମୁଁ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କର ବାକ୍ୟ ପ୍ରଚାର କଲି । ମୁଁ ଯୀଶୁଙ୍କ ବିଷୟରେ ସାକ୍ଷ୍ୟ ଦେଲି I
\v 10 ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଦିନରେ ଉପାସନା କରିବା ସମୟରେ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ମୋତେ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣରୂପେ ଅଧିକାର କରିନେଲେ । ମୁଁ ହଠାତ୍ ପଛପଟୁ ଗୋଟିଏ ଉଚ୍ଚ ଶବ୍ଦ ଶୁଣିଲି । ଏହି ଶବ୍ଦ ତୂରୀନାଦ ପରି ଥିଲା ।
\v 11 ସେହି ସ୍ୱର ମୋତେ କହିଲା, "ତୁମ୍ଭେ ଯାହା ଦେଖୁଛ, ସବୁ ଗୋଟିଏ ପୁସ୍ତକରେ ଲେଖ ଓ ତାହାକୁ ସାତୋଟି ମଣ୍ଡଳୀ ଏଫିସ, ସ୍ମୁର୍ଣ୍ଣା, ପର୍ଗମ, ଥିୟତୀରା ସାର୍ଦ୍ଦୀ, ଫିଲାଦେଲ୍‌ଫିଆ ଓ ଲାଓଦିକୀଆକୁ ପଠାଅ I
\s5
\v 12 ମୁଁ ବୁଲିପଡ଼ି ଦେଖିବାକୁ ଚାହିଁଲି ଯେ, କିଏ ମୋତେ ଏହି କଥା କହୁଛନ୍ତି । ମୁଁ ଯେତେବେଳେ ବୁଲିପଡ଼ିଲି, ସେତେବେଳେ ସାତୋଟି ସୁନାର ଦୀପରୁଖା ଦେଖିଲି I
\v 13 ସେହି ସାତୋଟି ସୁନାର ଦୀପରୁଖା ମଝିରେ: "ମନୁଷ୍ୟ ପୁତ୍ରଙ୍କ ପରି" ଜଣେ ଠିଆ ହୋଇଛନ୍ତି । ସେ ଗୋଟିଏ ଲମ୍ବା ପୋଷାକ ପିନ୍ଧିଥିଲେ ଯାହା ପାଦ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଥିଲା ଓ ତାହାଙ୍କ ଛାତିରେ ଗୋଟିଏ ସୁନାର ପଟୁକା ପିନ୍ଧିଥିଲେ ।
\s5
\v 14 ତାହାଙ୍କ ମୁଣ୍ଡର ବାଳ ଶୁଭ୍ର ପଶମ ଓ ହିମ ପରି ଶୁଭ୍ର ଥିଲା । ତାହାଙ୍କ ଆଖି ଅଗ୍ନିଶିଖା ପରି ଦେଖାଯାଉଥିଲା ।
\v 15 ତାହାଙ୍କ ପାଦ ଯେପରି, ପିତ୍ତଳ ନିଆଁ ଭାଟିରେ ଦେଖାଯାଏ ସେହିପରି ଶୁଦ୍ଧ ଦେଖାଯାଉଥିଲା । ଯେତେବେଳେ ସେ କଥା କହୁଥିଲେ ତାହାଙ୍କ ସ୍ୱର ବନ୍ୟାଜଳର ଗର୍ଜନ ଭଳି ଥିଲା I
\v 16 ସେ ତାହାଙ୍କ ଡାହାଣ ହାତରେ ସାତୋଟି ନକ୍ଷତ୍ର ଧରିଥିଲେ । ତାହାଙ୍କ ମୁଖ ଭିତରୁ ତୀକ୍ଷ୍ଣ ଦୁଇଧାର ଯୁକ୍ତ ଖଡ୍ଗ ବାହାରି ଆସିଲା । ସେ ମଧ୍ୟାହ୍ନ ସୂର୍ଯ୍ୟ ଭଳି ତେଜୋମୟ ଦେଖାଯାଉଥିଲେ I
\s5
\v 17 ମୁଁ ତାହାଙ୍କୁ ଦେଖି, ତାହାଙ୍କ ପାଦତଳେ ଗୋଟିଏ ମୃତ ମଣିଷ ପରି ପଡ଼ିଗଲି । ମୋ’ ଉପରେ ଆପଣା ଡ଼ାହାଣ ହାତ ରଖି ସେ କହିଲେ, "ଭୟ କର ନାହିଁ । ମୁଁ ପ୍ରଥମ ଓ ଶେଷ ।
\v 18 ମୁଁ ଜୀବିତ । ମୁଁ ମରି ଯାଇଥିଲି କିନ୍ତୁ ଦେଖ, ମୁଁ ସବୁ ସମୟ ପାଇଁ ଜୀବିତ ହୋଇଅଛି । ମୋ’ ପାଖରେ ମୃତ୍ୟୁ ଓ ପାତାଳର ଚାବି ରହିଛି I
\s5
\v 19 ତେଣୁ ତୁମ୍ଭେ ଦେଖିଥିବା କଥା ଲେଖ । ବର୍ତ୍ତମାନ ଯାହା ଘଟୁଛି ଓ ଭବିଷ୍ୟତ୍‌ରେ ଯାହା ଘଟିବ, ସେ ସବୁ ଲେଖ ।
\v 20 ମୋର ଡ଼ାହାଣ ହାତରେ ଯେଉଁ ସାତୋଟି ନକ୍ଷତ୍ର ଦେଖିଲ, ତାହାର ଓ ସାତୋଟି ସୁନାର ଦୀପରୁଖାର ନିଗୂଢ଼ ଅର୍ଥ ଏହିପରି ଅଟେ: ସାତ ଦୀପରୁଖା ହେଉଛି ସାତୋଟି ମଣ୍ଡଳୀ । ସାତ ନକ୍ଷତ୍ର ହେଉଛନ୍ତି ସାତୋଟି ମଣ୍ଡଳୀର ଦୂତ ।
\s5
\c 2
\p
\v 1 ଏଫିସ ନଗରର ମଣ୍ଡଳୀର ଦୂତଙ୍କୁ ଏହା ଲେଖ: ଯିଏ ସପ୍ତ ନକ୍ଷତ୍ର ଦକ୍ଷିଣ ହସ୍ତରେ ଧରନ୍ତି ଏବଂ ଯେ ସପ୍ତ ସ୍ୱର୍ଣ୍ଣ ପ୍ରଦୀପ ମଧ୍ୟରେ ଗମନ କରନ୍ତି ସେ ଏହି କଥା କହନ୍ତି:
\v 2 ମୁଁ ତୁମ୍ଭର କାର୍ଯ୍ୟ ଜାଣେ I ମୁଁ ଜାଣେ ତୁମ୍ଭେ ଯେ ମୋ’ ପାଇଁ କଠିନ ପରିଶ୍ରମ କର ଓ କଷ୍ଟ ସମୟରେ ଅସୀମ ଧୈର୍ଯ୍ୟ ଧରିଥାଅ । ତୁମ୍ଭେ ଯେ ମନ୍ଦ ଲୋକଙ୍କୁ ଗ୍ରହଣ କର ନାହିଁ, ଏହା ମଧ୍ୟ ମୁଁ ଜାଣେ । ଯେଉଁମାନେ ପ୍ରକୃତରେ ପ୍ରେରିତ ନ ହେଲେ ହେଁ ନିଜକୁ ପ୍ରେରିତ ବୋଲି କହନ୍ତି; ସେମାନଙ୍କୁ ତୁମ୍ଭେ ପରଖି ଅଛ ଏବଂ ସେମାନଙ୍କ ବିଶ୍ୱାସକୁ ପ୍ରଶ୍ନ କରିଅଛ I
\s5
\v 3 ମୁଁ ଜାଣେ ତୁମ୍ଭର ବହୁତ ଧୈର୍ଯ୍ୟ ଅଛି, କାରଣ ତୁମ୍ଭେ ମୋ’ ନାମ ନିମନ୍ତେ କଷ୍ଟ ସହିଛ ଓ ଏସବୁ କରିବାରେ ତୁମ୍ଭେ କ୍ଲାନ୍ତ ହୋଇ ପଡ଼ି ନାହଁ । ଲୋକମାନେ ମୋ’ ସକାଶେ ତୁମ୍ଭର କ୍ଷତି କଲେ ହେଁ ତୁମ୍ଭେ ମୋହର ଅନୁଗମନ କରିଅଛ, ମୋହର ସେବା ଓ ମୋହର ବାକ୍ୟ ପାଳନ କରିଛ I କେତେ କଷ୍ଟ ହେଲେ ହେଁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୋତେ ପରିତ୍ୟାଗ କରିନାହଁ I
\v 4 କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭେ କିଛି ଭୁଲ୍ କରିଅଛ: ତୁମ୍ଭର ଆରମ୍ଭରେ ଯେଉଁ ପ୍ରେମ ପରସ୍ପର ଏବଂ ମୋ’ ପ୍ରତି ଥିଲା, ତୁମ୍ଭେ ତାହା ହରାଇଅଛ I ସେହି ପ୍ରେମ ଆଉ ନାହିଁ I
\v 5 ତେଣୁ, ମୁଁ କହୁଅଛି ମନେ ପକାଅ କିପରି ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୋତେ ପ୍ରେମ କରୁଥିଲ I ଯେପରି ପୂର୍ବରୁ ମୋତେ ପ୍ରେମ କରୁଥିଲ ସେ ପରି ବର୍ତ୍ତମାନ ପ୍ରେମ କର I ତୁମ୍ଭେ ଯଦି ପ୍ରେମ କରିବ ନାହିଁ ତେବେ ମୁଁ ଆସି ତୁମ୍ଭର ଦୀପରୁଖାକୁ ତା'ର ସ୍ଥାନରୁ ଅଲଗା କରି ଦେବି ଏବଂ ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୋର ଲୋକ ହେବ ନାହିଁ ।
\s5
\v 6 ତୁମ୍ଭେ କିନ୍ତୁ ଗୋଟିଏ ବିଷୟ ଉତ୍ତମ କରିଅଛ । ତୁମ୍ଭେ ନିକଲାୟତୀୟମାନଙ୍କର କାର୍ଯ୍ୟ କଳାପକୁ ଘୃଣା କର । ସେମାନେ କହନ୍ତି ପ୍ରତିମା ପୂଜା କରିବା ଏବଂ ଅନୈତିକ କାର୍ଯ୍ୟ କରିବା ମନ୍ଦ ନୁହେଁ I ମୁଁ ମଧ୍ୟ ସେମାନଙ୍କର କାର୍ଯ୍ୟକୁ ଘୃଣା କରେ I
\v 7 ଯାହାର ଶୁଣିବା ନିମନ୍ତେ କାନ ଅଛି, ମଣ୍ଡଳୀଗୁଡ଼ିକୁ ଆତ୍ମା କହୁଥିବା କଥା ସବୁ ସେ ଶୁଣିବା ଉଚିତ୍ ।" ସମ୍ବାଦ ହେଲା ଏହା: ଯେଉଁମାନେ ଜୟ କରନ୍ତି; ତାହାକୁ ଆମ୍ଭେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପାରଦେଶରେ ଥିବା ଜୀବନବୃକ୍ଷର ଫଳ ଖାଇବାକୁ ଦେବୁ I
\s5
\v 8 ସ୍ମୁର୍ଣ୍ଣା ମଣ୍ଡଳୀର ଦୂତଙ୍କୁ ଏହା ଲେଖ: ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଏହି କଥା କହୁଅଛି. ମୁଁ ପ୍ରଥମ ଯେ ସବୁ କିଛି ଆରମ୍ଭ କଲେ ଏବଂ ମୁଁ ଶେଷ ଯେ ସବୁ କିଛି ଶେଷ କରନ୍ତି I ମୁଁ ମୃତ ହେଲି କିନ୍ତୁ ପୁନର୍ଜୀବିତ ଅଟେ I
\v 9 ମୁଁ ତୁମ୍ଭର କଷ୍ଟ ଜାଣେ । ମୁଁ ଜାଣେ, ତୁମ୍ଭେ ଗରୀବ ଏବଂ ତୁମ୍ଭର ଅନେକ ଅଭାବ ଅଛି । କିନ୍ତୁ ପ୍ରକୃତରେ ତୁମ୍ଭେ ଧନୀ, ତୁମ୍ଭଠାରେ ଅନନ୍ତ ଧନ ଅଛି ଯାହା କେହି ତୁମ୍ଭଠାରୁ ନେଇ ପାରିବ ନାହିଁ । ତୁମ୍ଭ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଅପବାଦ ମୁଁ ଶୁଣିଛି । ସେହି ମନ୍ଦକଥା କହିବା ଲୋକମାନେ ଯିହୁଦୀ ଅଟନ୍ତି । କିନ୍ତୁ ସେମାନେ ପ୍ରକୃତରେ ଯିହୁଦୀ ନୁହଁନ୍ତି । ସେମାନେ ଶୟତାନର ଦଳର ଲୋକ ଅଟନ୍ତି I
\s5
\v 10 ତୁମ୍ଭ ପାଇଁ ଯେଉଁସବୁ ଦୁଃଖ ଆସୁଛି, ସେଥିପାଇଁ ଭୟ କର ନାହିଁ । ମୁଁ ଜାଣେ, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଭିତରୁ କେତେ ଜଣଙ୍କୁ ଶୟତାନ କାରାଗାରରେ ରଖିବ । ସେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପରୀକ୍ଷା କରିବା ପାଇଁ ଏପରି କରିବ । ତୁମ୍ଭେମାନେ ଦଶଦିନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଦୁଃଖକଷ୍ଟ ସହିବ । କିନ୍ତୁ ବିଶ୍ୱସ୍ତ ରୁହ, କାରଣ ତୁମ୍ଭକୁ ହୁଏତ ମୃତ୍ୟୁ ବରଣ କରିବାକୁ ପଡ଼ିପାରେ । ତୁମ୍ଭେ ଯଦି ବିଶ୍ୱସ୍ତ ରହିବ, ତେବେ ମୁଁ ତୁମ୍ଭକୁ ଜୀବନରୂପକ ମୁକୁଟ ଦେବି I
\v 11 " ମଣ୍ଡଳୀଗୁଡ଼ିକୁ ଆତ୍ମା କହୁଥିବା କଥା ସବୁ ଶୁଣିବା ଉଚିତ୍ । ଯେ ବିଜୟୀ ହୁଏ, ସେ ଦ୍ୱିତୀୟ ମୃତ୍ୟୁ ଦ୍ୱାରା ଆଦୌ କ୍ଷତିଗ୍ରସ୍ତ ହେବନାହିଁ ।"
\s5
\v 12 "ପର୍ଗମ ମଣ୍ଡଳୀର ଦୂତଙ୍କୁ ଏହା ଲେଖ:"ମୁଁ ଏହି ସମସ୍ତ ବିଷୟ ତୁମ୍ଭକୁ କହୁଅଛି I ମୁଁ ସିଏ ଯାହାଙ୍କ ହାତରେ ତୀକ୍ଷ୍ନ ଦ୍ୱିଧାର ଖଡ୍‌ଗ ଅଛି I
\v 13 ମୁଁ ଜାଣେ ଯେ, ଶୟତାନର ଶକ୍ତି ଏବଂ ପ୍ରଭାବ ଯେଉଁଠାରେ ରହିଛି, ସେହି ନଗରରେ ତୁମ୍ଭେ ବାସ କରୁଛ । ତଥାପି ତୁମ୍ଭେ ମୋ’ ପ୍ରତି ନିଷ୍ଠାବାନ ହୋଇଅଛ ଏବଂ ମୁଁ ଯାହା ପସନ୍ଦ କରେ ତାହା କଲ I ଏପରିକି, ଶୟତାନ ବାସ କରୁଥିବା ସେହି ନଗରରେ ମୋର ବିଶ୍ୱସ୍ତ ସାକ୍ଷୀ ଆନ୍ତିପାଙ୍କୁ ହତ୍ୟା କରାଯିବା ସମୟରେ ମଧ୍ୟ ତୁମ୍ଭେ ମୋ’ଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରୁଅଛ ବୋଲି ଅସ୍ୱୀକାର କରି ନ ଥିଲ ।
\s5
\v 14 "ତଥାପି ମୁଁ ଦେଖୁଛି ତୁମ୍ଭର କିଛି ଅଛି ଯାହା ତୁମ୍ଭ ସାକ୍ଷ୍ୟକୁ ନଷ୍ଟ କରୁଛି ଏବଂ ତୁମ୍ଭ ବିଶ୍ୱାସକୁ ଦୁର୍ବଳ କରୁଛି I ତୁମ୍ଭ ଦଳ ଭିତରୁ ବିଲିୟାମର ଶିକ୍ଷା ଅନୁସରଣ କରିବା ପାଇଁ କେତେକ ଲୋକଙ୍କୁ ତୁମ୍ଭେ ଅନୁମତି ଦେଇଅଛ I ସେ ବାଲାକ୍‌କୁ ପ୍ରତିମାକୁ ଅର୍ପିତ ହୋଇଥିବା ଖାଦ୍ୟ ଖାଇବା ପାଇଁ ଓ ଯୌନଗତ ପାପ କରି ଇସ୍ରାଏଲର ଲୋକମାନଙ୍କୁ ପାପ କରିବା ପାଇଁ ଶିଖାଇଥିଲା I
\v 15 ସେହିପରି ତୁମ୍ଭ ଦଳର କେତେକ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ନୀକଲାୟତୀୟମାନଙ୍କର ଶିକ୍ଷା ଅନୁସରଣ କରିବା ପାଇଁ ଅନୁମତି ଦେଇଅଛ ଯେଉଁମାନେ ଯୌନଗତ ପାପ କରିବାରେ ଅନୁମତି ଦିଅନ୍ତି I
\s5
\v 16 ତେଣୁ ତୁମ୍ଭେ ମନ ପରିବର୍ତ୍ତନ କର । ଯଦି ତୁମ୍ଭେ ମନ ପରିବର୍ତ୍ତନ କରିବ ନାହିଁ, ତେବେ ମୁଁ ତୁମ୍ଭ ପାଖକୁ ଶୀଘ୍ର ଆସିବି ଓ ମୋର ମୁଖରୁ ବାହାରୁଥିବା ଖଡ୍ଗରେ ଅର୍ଥାତ୍ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ବାକ୍ୟରେ ସେହି ଲୋକମାନଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଯୁଦ୍ଧ କରିବି ।
\v 17 " ମଣ୍ଡଳୀଗୁଡ଼ିକୁ ଆତ୍ମା କହୁଥିବା କଥାସବୁ ଯତ୍ନର ସହ ଶୁଣିବା ଉଚିତ୍ । ଯେ ଜୟ କରେ, ତାହାକୁ ଆମେ ଗୁପ୍ତ ମାନ୍ନା ଦେବୁ, ତାହା ତୁମକୁ ଆହାର ଏବଂ ଶକ୍ତି ଦେବ I ପୁଣି ମୁଁ ତାହାକୁ ଏକ ଶ୍ୱେତ ପ୍ରସ୍ତର ଦେବି ଯେଉଁଠାରେ ତାହାର ନୂଆ ନାମ ଲିଖିତ ହେବ ଯାହା କେବଳ ମୁଁ ଏବଂ ସେମାନେ ଜାଣିବେ I"
\s5
\v 18 "ଥୁୟତୀରା ମଣ୍ଡଳୀର ଦୂତଙ୍କୁ ଏହା ଲେଖ: ମୁଁ, ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପୁତ୍ର, ଯାହାର ଚକ୍ଷୁ ପ୍ରଜ୍ୱଳିତ ଅଗ୍ନିଶିକ୍ଷା ପରି ଏବଂ ପାଦ ଉଜ୍ଜଳ ପିତ୍ତଳ ପରି, ଏହା କହୁଅଛି I
\v 19 ମୁଁ ତୁମ୍ଭର ଉତ୍ତମ କାର୍ଯ୍ୟ ବିଷୟରେ ଜାଣେ, ମୁଁ ତୁମ୍ଭର ମୋ’ ପ୍ରତି ପ୍ରେମ, ପରସ୍ପର ପ୍ରତି ପ୍ରେମ ଓ ବିଶ୍ୱାସ ଜାଣେ I ଅନ୍ୟମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ସେବା, ଓ ଧୈର୍ଯ୍ୟ ବିଷୟରେ ମଧ୍ୟ ଜାଣେ । ମୁଁ ଜାଣେ, ତୁମ୍ଭେ ଆରମ୍ଭରେ କରିଥିବା କାର୍ଯ୍ୟ ଅପେକ୍ଷା ଅଧିକ କାର୍ଯ୍ୟ କରୁଛ I
\s5
\v 20 କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭେ କିଛି ଭୁଲ୍ କରିଅଛ: ତୁମ୍ଭେ ସେହି ଯିଜେବଲ ନାମଧାରିଣୀ ମହିଳାକୁ ତା'ର ଇଚ୍ଛାନୁସାରେ କାର୍ଯ୍ୟ କରିବାକୁ ଦେଉଛ । ସେ ନିଜକୁ ଭବିଷ୍ୟଦ୍ ବକ୍ତ୍ରୀ ବୋଲି କହେ । ସେ ତା'ର ଶିକ୍ଷା ଦ୍ୱାରା ମୋର ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଭୁଲାଉଅଛି । ସେ ମୋର ଦାସମାନଙ୍କୁ ବ୍ୟଭିଚାର ପାପ କରିବାକୁ ଓ ପ୍ରତିମାକୁ ଦିଆଯାଉଥିବା ଖାଦ୍ୟ ଖାଇବାକୁ ଶିକ୍ଷା ଦେଉଛି I
\v 21 ମୁଁ ତାହାକୁ ହୃଦୟ ପରିବର୍ତ୍ତନ କରିବାକୁ ଓ ପାପପଥରୁ ଦୂରେଇ ଯିବା ପାଇଁ ସମୟ ଦେଲେ ହେଁ ସେ ନିଜକୁ ପରିବର୍ତ୍ତନ କରିବାକୁ ଇଚ୍ଛା କରୁ ନାହିଁ I
\s5
\v 22 ତେଣୁ ମୁଁ ତାକୁ ଯନ୍ତ୍ରଣାପୂର୍ଣ୍ଣ ଶଯ୍ୟାରେ ପକାଇଦେବି । ତା' ସହିତ ଯେଉଁମାନେ ବ୍ୟଭିଚାର ପାପକର୍ମ କରି, ସେମାନେ ମଧ୍ୟ କଷ୍ଟ ଭୋଗିବେ ଯଦି ସେମାନେ ଏହା ବନ୍ଦ ନ କରନ୍ତି, ତେବେ ମୁଁ ସେମାନଙ୍କୁ ଦଣ୍ଡ ଦେବି I
\v 23 କେହି କେହି ତା'ର ସନ୍ତାନ ହୋଇଅଛନ୍ତି; ତେଣୁ ମୁଁ ସେମାନଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ମହାମାରୀ ଦ୍ୱାରା ବଧ କରିବି । ସେତେବେଳେ ସମସ୍ତ ମଣ୍ଡଳୀବର୍ଗ ଜାଣିବେ ଯେ, ମୁଁ, ଲୋକମାନଙ୍କର ଭାବନା ଓ ବିଚାରଗୁଡ଼ିକ ଜାଣେ ଓ ତାହାର ପରୀକ୍ଷା କରେ । ମୁଁ ତୁମ୍ଭ ପ୍ରତ୍ୟେକଙ୍କୁ ତୁମ୍ଭର କର୍ମ ଅନୁସାରେ ଫଳ ଦେବି I
\s5
\v 24 "କିନ୍ତୁ ଥୁୟାତୀରାର ମଣ୍ଡଳୀକୁ ମୁଁ କିଛି ଉତ୍ତମ ବିଷୟ ତୁମ୍ଭେ ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କୁ କହିବାକୁ ଚାହେଁ I ଏହା ଉତ୍ତମ ଯେ କିଛି ଲୋକ ତା'ର ଶିକ୍ଷା ଅନୁସରଣ କରିନାହାନ୍ତି ଓ ସେମାନଙ୍କର କହିବା ଶୟତାନର ନିଗୂଢ଼ତତ୍ତ୍ୱ ଗ୍ରହଣ କରିନାହାନ୍ତି, "ମୁଁ ସେମାନଙ୍କୁ ଏହା କହୁଅଛି: ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଉପରେ କୌଣସି ଅନ୍ୟ ଭାର ଲଦିବି ନାହିଁ ।
\v 25 ମୁଁ ଆସିବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ଯାହା ଅଛି, ତାହା ଦୃଢ଼ ଭାବେ ଧରି ରଖିଥାଅ ଓ ପାଳନ କର I
\s5
\v 26 ଯେ ଶୟତାନ ଉପରେ ବିଜୟୀ ହୁଏ ଓ ଶେଷ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ମୋ’ ଇଚ୍ଛା ଅନୁଯାୟୀ କାର୍ଯ୍ୟରେ ଲାଗିରହେ, ମୁଁ ତାହାକୁ ସମସ୍ତ ଜାତିଗୁଡ଼ିକ ଉପରେ ଶାସନ କରିବାର ଶକ୍ତି ଦେବି I
\v 27 " ସେମାନେ ଲୌହଦଣ୍ଡରେ ସେମାନଙ୍କୁ ଶାସନ କରିବ । ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ମାଟିପାତ୍ର ଭଳି ଭାଙ୍ଗି ଖଣ୍ଡ-ଖଣ୍ଡ କରିଦେବେ ।"
\v 28 ମୁଁ ଏହା ମୋର ପରମପିତାଙ୍କଠାରୁ ଏହି କ୍ଷମତା ପାଇ ଏପରି କଲି । ମୁଁ ସେହି ଲୋକଙ୍କୁ ପ୍ରଭାତୀତାରା ମଧ୍ୟ ଦେବି ଯେଉଁମାନେ ମୋ’ ସହିତ ଶାସନ କରିବେ ଯେପରି ବିଜୟରେ ଆମେ ମହାଆନନ୍ଦ କରିବା ।
\v 29 ଯାହାର ଶୁଣିବାର ଇଚ୍ଛା ଅଛି, ମଣ୍ଡଳୀଗୁଡ଼ିକୁ ଆତ୍ମା କହୁଥିବା କଥାସବୁ ସେ ଶୁଣିବା ଉଚିତ୍" I
\s5
\c 3
\p
\v 1 ସାର୍ଦ୍ଦୀ ମଣ୍ଡଳୀର ଦୂତଙ୍କୁ ଏହା ଲେଖ: "ଯାହାଙ୍କଠାରେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କର ସାତୋଟି ଆତ୍ମା ଓ ସାତୋଟି ନକ୍ଷତ୍ର ଅଛି, ସେ ଏହି କଥାଗୁଡ଼ିକ ତୁମ୍ଭକୁ କହୁଛନ୍ତି, ମୁଁ ତୁମ୍ଭ କର୍ମ ବିଷୟରେ ଜାଣେ । ଲୋକମାନେ କହନ୍ତି, ତୁମ୍ଭେ ନାମକୁ ମାତ୍ର ଜୀବିତ, କିନ୍ତୁ ପ୍ରକୃତରେ ମୃତ ।
\v 2 ଜାଗି ଉଠ! ତୁମ୍ଭର ଯେଉଁ ଅବଶିଷ୍ଟ ବିଷୟଗୁଡ଼ିକ ଲୋପ ପାଇଯାଉଅଛି ସେଗୁଡ଼ିକ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ମରିଯିବା ପୂର୍ବରୁ ସେସବୁ ଦୃଢ଼ କର । କାରଣ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ଦୃଷ୍ଟିରେ ତୁମ୍ଭର କର୍ମକୁ ମୁଁ ନିର୍ଦ୍ଦୋଷ ପାଇନାହିଁ ।
\s5
\v 3 ତେଣୁ ପ୍ରଥମରେ ତୁମ୍ଭେ ଯାହା ଗ୍ରହଣ କରିଥିଲ ଓ ଶୁଣିଥିଲ, ତାହା ମନେ ପକାଅ । ସେଗୁଡ଼ିକର ବାଧ୍ୟ ହୁଅ । ନିଜ ହୃଦୟ ଓ ଜୀବନ ପରିବର୍ତ୍ତନ କର । ତୁମ୍ଭେ ଜାଗ୍ରତ ହୁଅ, ନଚେତ୍ ମୁଁ ଚୋରପରି ତୁମ୍ଭ ପାଖକୁ ଆସିବି ଓ ସେତେବେଳେ ତୁମ୍ଭ ନିକଟକୁ ଆସି ତୁମ୍ଭକୁ ହତବୁଦ୍ଧି କରି ଦେବି, ତାହା ତୁମ୍ଭେ ଜାଣିପାରିବ ନାହିଁ ।
\v 4 ତଥାପି ସାର୍ଦ୍ଦୀରେ କେତେକ ଲୋକ ଅଛନ୍ତି ଯେଉଁମାନେ ନିଜର ବସ୍ତ୍ରକୁ ଅପରିଷ୍କାର କରିନାହାନ୍ତି । ସେହି ଲୋକମାନେ ଶୁଭ୍ର ବସ୍ତ୍ର ପିନ୍ଧି ମୋ’ ସହିତ ଗମନାଗମନ କରିବେ, କାରଣ ସେମାନେ ସେଥିପାଇଁ ଯୋଗ୍ୟ ଅଟନ୍ତି ।
\s5
\v 5 ଯେ ବିଜୟୀ ହୁଏ, ସେ ଏହି ଲୋକମାନଙ୍କ ଭଳି ଧଳା ବସ୍ତ୍ର ପିନ୍ଧିବେ । ମୁଁ ଜୀବନ ପୁସ୍ତକରୁ ସେହି ଲୋକର ନାମ କଦାପି ଲୋପ କରିବି ନାହିଁ । ମାତ୍ର ମୁଁ ତାହାର ନାମକୁ ମୋହର ପିତା ଓ ତାହାଙ୍କର ଦୂତମାନଙ୍କ ସାମନାରେ ସ୍ୱୀକାର କରିବି ।
\v 6 ଯାହାର ଶୁଣିବା ନିମନ୍ତେ କାନ ଅଛି, ମଣ୍ଡଳୀଗୁଡ଼ିକୁ ଆତ୍ମା କହୁଥିବା କଥାସବୁ ସେ ଶୁଣିବା ଉଚିତ୍ ।
\s5
\v 7 ଫିଲାଦେ‌‍ଲ୍‌ଫିଆସ୍ଥିତ ମଣ୍ଡଳୀର ଦୂତଙ୍କୁ ଏହା ଲେଖ:`ମୁଁ ଏହି ବିଷୟଗୁଡିକ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହୁଅଛି । ମୁଁ ଜଣେ ଯିଏକି ପବିତ୍ର, ସତ୍ୟ । ଯେପରି ରାଜା ଦାଉଦ ପୁରାତନ ଯିରୁଶାଲମ ନଗରକୁ ପ୍ରବେଶ କରିବାକୁ ଅଧିକାର ରହିଥିଲା, ସେପରି ମୁଁ ମୋର ରାଜ୍ୟରେ ପ୍ରବେଶ କରିବାକୁ ଅଧିକାର ରହିଅଛି । ମୁଁ ଜଣେ ଯିଏକି ଖୋଲେ ଯେପରି କେହି ବନ୍ଦ ସେମାନଙ୍କୁ କରିପାରେ ନାହିଁ ପୁଣି ଯିଏକି ବନ୍ଦ କଲେ ଯେପରି କେହି ଖୋଲି ସେମାନଙ୍କୁ କରିପାରେ ନାହିଁ ।
\v 8 ମୁଁ ତୁମ୍ଭର ସବୁ କାର୍ଯ୍ୟ ଜାଣେ । ଦେଖ, ମୁଁ ତୁମ୍ଭ ସମ୍ମୁଖରେ ଗୋଟିଏ ଦ୍ୱାର ଖୋଲା ରଖିଛି । କେହି ତାହାକୁ ବନ୍ଦ କରିପାରିବେ ନାହିଁ । ମୁଁ ଜାଣେ, ତୁମ୍ଭେ ଦୁର୍ବଳ । କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭେ ମୋର ଶିକ୍ଷା ଅନୁସରଣ କରିଛ । ତୁମ୍ଭେ ମୋ’ ନାମ ଉଚ୍ଚାରଣ କରିବା ପାଇଁ କେବେ ଭୟ କରିନାହଁ ।
\s5
\v 9 ଶୁଣ ! ତୁମ୍ଭ ମଧ୍ୟରେ ଶୟତାନର ଗୋଟିଏ ଦଳ ଅଛି । ସେମାନେ ନିଜକୁ ଯିହୁଦୀ ବୋଲି କହନ୍ତି, କିନ୍ତୁ ପ୍ରକୃତରେ ସେମାନେ ମିଥ୍ୟାବାଦୀ । ସେମାନେ ବାସ୍ତବରେ ଯିହୁଦୀ ନୁହଁନ୍ତି । ମୁଁ ସେ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ତୁମ୍ଭ ସମ୍ମୁଖକୁ ଆଣିବି ଓ ତୁମ୍ଭ ପାଦ ତଳେ ସେମାନଙ୍କର ମୁଣ୍ଡ ନୂଆଁଇବି । ତେବେ ସେମାନେ ଜାଣିବେ ଯେ, ମୁଁ ତୁମ୍ଭକୁ ପ୍ରେମ କରିଛି ।
\v 10 ତୁମ୍ଭେ ଧୈର୍ଯ୍ୟର ସହିତ ମୋର ଆଜ୍ଞା ପାଳନ କରିଛ । ତେଣୁ ଜଗତନିବାସୀମାନଙ୍କୁ ପରୀକ୍ଷା କରିବା ନିମନ୍ତେ ସମଗ୍ର ଜଗତ ଉପରେ ଦାରୁଣ ତାଡ଼ନା ଓ ପରୀକ୍ଷାର ସମୟ ଆସିବ, ମୁଁ ତୁମ୍ଭକୁ ସେଥିରୁ ରକ୍ଷା କରିବି ।
\v 11 "ମୁଁ ଶୀଘ୍ର ଆସୁଛି । ତୁମ୍ଭର ଯାହା ଅଛି, ତାହା ଦୃଢ଼ ଭାବେ ଧରିରଖ । ତେବେ କେହି ତୁମ୍ଭର ମୁକୁଟ ହରଣ କରିପାରିବ ନାହିଁ ।“
\s5
\v 12 ଯେ ବିଜୟୀ ହୁଏ, ତାହାକୁ ମୁଁ ମୋର ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ମନ୍ଦିରରେ ଗୋଟିଏ ସ୍ତମ୍ଭ ସ୍ୱରୂପ ରଖିବି । ସେ କଦାପି ସେଠାରୁ ଘୁଞ୍ଚା ଯିବ ନାହିଁ । ମୁଁ ସେହି ଲୋକ ଉପରେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ନାମ ଲେଖିବି । ମୋ’ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ନଗରର ନାମ ମଧ୍ୟ ମୁଁ ତା' ଉପରେ ଲେଖିବି । ଏହି ନଗରର ନାମ "ନୂତନ ଯିରୁଶାଲମ"। ସେହି ନଗର ମୋହର ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କଠାରୁ ସ୍ୱର୍ଗରୁ ଆସୁଅଛି । ମୁଁ ମୋର ନୂତନ ନାମ ମଧ୍ୟ ସେହି ଲୋକ ଉପରେ ଲେଖିବି ।
\v 13 ଯାହାର ଶୁଣିବା ନିମନ୍ତେ କାନ ଅଛି, ମଣ୍ଡଳୀଗୁଡ଼ିକୁ ଆତ୍ମା କହୁଥିବା କଥାସବୁ ସେ ଶୁଣିବା ଉଚିତ୍ ।
\s5
\v 14 "ଲାଅଦିକୀଆ ମଣ୍ଡଳୀର ଦୂତଙ୍କ ପାଖକୁ ଏହା ଲେଖ: ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଏହି ବିଷୟଗୁଡିକୁ କହୁଅଛି । ମୁଁ ଜଣେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପ୍ରତିଜ୍ଞାଗୁଡିକୁ ପ୍ରତିଶ୍ରୁତି ଦିଏ । ମୁଁ ଜଣେ ଯିଏକି ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଭରସା ପୁଣି ଯଥାର୍ଥ ବିଷୟରେ ପରୀକ୍ଷିତ ହୁଏ । ମୁଁ ସମସ୍ତ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସୃଷ୍ଟି ଉପରେ ଅଧିକାରପ୍ରାପ୍ତ ଅଟେ ।”
\v 15 ମୁଁ ତୁମ୍ଭର କାର୍ଯ୍ୟ ଜାଣେ । ତୁମ୍ଭେ ଉତ୍ତପ୍ତ ନୁହଁ ବା ଶୀତଳ ନୁହଁ । ମୁଁ ଆଶା କରେ, ତୁମ୍ଭେ ଉତ୍ତପ୍ତ କିମ୍ବା ଶୀତଳ ହୋଇଥିଲେ ଭଲ ହୋଇଥାଆନ୍ତ। ।
\v 16 କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭେ ଉତ୍ତପ୍ତ କିମ୍ବା ଶୀତଳ ନ ହୋଇ ନାତିଶୀତୋଷ୍ଣ ହେବାରୁ ମୁଁ ତୁମକୁ ମୁଖରୁ ଉଦ୍‌ଗାର କରି ବାହାର କରି ଦେବି ।
\s5
\v 17 ତୁମ୍ଭେ କୁହ ଯେ, ତୁମ୍ଭେ ଧନୀ । ତୁମ୍ଭର ବହୁତ ଧନ ଅଛି ଓ ତୁମ୍ଭର କୌଣସି ଅଭାବ ନାହିଁ । କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭେ ଜାଣି ନାହଁ ଯେ, ତୁମ୍ଭେ ପ୍ରକୃତ ରେ ଅଭାଗା, ଦୟନୀୟ, ଦରିଦ୍ର ଅନ୍ଧ ଓ ଉଲଗ୍ନ ।
\v 18 ସେଥିପାଇଁ ମୁଁ ତୁମ୍ଭକୁ ପରାମର୍ଶ ଦେଉଛି ଯେ, ତୁମ୍ଭେ ମୋ’ଠାରୁ ଅଗ୍ନିରେ ପରୀକ୍ଷିତ ଖାଣ୍ଟି ହୋଇଥିବା ସୁନା କିଣ । ତା’ପରେ ତୁମ୍ଭେ ପ୍ରକୃତରେ ଧନୀ ହୋଇଯିବ । ମୁଁ ତୁମ୍ଭକୁ ଏହା କହୁଛି: ଧଳା ବସ୍ତ୍ର କିଣ । ତେବେ ତୁମ୍ଭେ ନିଜର ଲଜ୍ଜାପୂର୍ଣ୍ଣ ଉଲଗ୍ନତାକୁ ଘୋଡେଇ ରଖିପାରିବ । ମୁଁ ତୁମ୍ଭକୁ ଔଷଧ କିଣି ଆଖିରେ ଲଗାଇବା ପାଇଁ ମଧ୍ୟ କହୁଛି । ତାହାହେଲେ ତୁମ୍ଭେ ପ୍ରକୃତରେ ଦେଖିପାରିବ ।
\s5
\v 19 ମୁଁ ଯେଉଁମାନଙ୍କୁ ପ୍ରେମ କରେ ସେମାନଙ୍କୁ ସଂଶୋଧନ କରେ ଓ ଦଣ୍ଡ ଦିଏ । ତେଣୁ କଠିନ ଚେଷ୍ଟା କର । ନିଜ ହୃଦୟ ଓ ନିଜ ଜୀବନ ପରିବର୍ତ୍ତନ କର ।
\v 20 ଦେଖ, ମୁଁ ଏଠାରେ ଅଛି ଓ ଦ୍ୱାର ପାଖରେ ଠିଆ ହୋଇ ଆଘାତ କରୁଛି । ଯଦି ଜଣେ ଲୋକ ମୋ’ ସ୍ୱର ଶୁଣେ ଓ ଦ୍ୱାର ଫିଟାଏ, ତେବେ ମୁଁ ଭିତରକୁ ଆସି ସେହି ଲୋକ ସହିତ ଖାଇବି । ସେ ଲୋକ ମଧ୍ୟ ମୋ’ ସହିତ ଖାଦ୍ୟ ଖାଇବ ।
\s5
\v 21 ଯେ ବିଜୟୀ ହୁଏ, ମୁଁ ତାହାକୁ ମୋ’ ସହିତ ସିଂହାସନରେ ବସାଇବି । ଯେପରି ମୁଁ ବିଜୟୀ ହୋଇ ମୋର ପରମପିତାଙ୍କ ସହ ତାହାଙ୍କ ସିଂହାସନରେ ବସିଥିଲି, ସେ ସେହିପରି ମୋ’ ସହିତ ବସିବ ।
\v 22 ଯାହାର ଶୁଣିବା ନିମନ୍ତେ କାନ ଅଛି, ମଣ୍ଡଳୀଗୁଡ଼ିକୁ ଆତ୍ମା କହୁଥିବା କଥା ସବୁ ସେ ଶୁଣିବା ଉଚିତ୍ ।
\s5
\c 4
\p
\v 1 ଏହାପରେ ମୁଁ ଦେଖିଲି, ମୋ ସମ୍ମୁଖରେ ସ୍ୱର୍ଗର ଗୋଟିଏ ଦ୍ୱାର ଖୋଲା ହୋଇଅଛି । ମୁଁ ଯେଉଁ ସ୍ୱର ପୂର୍ବରୁ ଶୁଣିଥିଲି, ସେହି ସ୍ୱର ପୁଣି ଥରେ ଶୁଣିଲି । ଏହି ସ୍ୱର ତୂରୀନାଦର ଶବ୍ଦ ପରି ମନେ ହେଲା । ସେହି ସ୍ୱର କହିଲା, "ଏଠାରୁ ଉପରକୁ ଉଠିଆସ ଏବଂ ଭବିଷ୍ୟତରେ ଯାହା ଘଟିବ, ତାହା ମୁଁ ତୁମ୍ଭକୁ ଦେଖାଇବି ।
\v 2 ତତ୍‌କ୍ଷଣାତ୍ ଆତ୍ମା ମୋତେ ତାହାଙ୍କ ଅଧୀନକୁ ନେଇଗଲେ । ସ୍ୱର୍ଗରେ ମୋ’ ସମ୍ମୁଖରେ ଗୋଟିଏ ସିଂହାସନ ଥିଲା । ସେହି ସିଂହାସନରେ ଜଣେ ବସିଥିଲେ ।
\v 3 ସିଂହାସନରେ ଯେଉଁ ବ୍ୟକ୍ତି ବସିଥିଲେ, ତାହାଙ୍କର ରୂପ ମୂଲ୍ୟବାନ ସୂର୍ଯ୍ୟକାନ୍ତମଣି ଓ ପଦ୍ମରାଗମଣି ଭଳି ଦେଖାଯାଉଥିଲା । ତାହାଙ୍କ ସିଂହାସନକୁ ମରକତମଣିର ଶୋଭା ସଦୃଶ ଗୋଟିଏ ମେଘଧନୁ ଘେରି ରହିଥିଲା ।
\s5
\v 4 ସେହି ସିଂହାସନର ଚାରିପାଖରେ ଆଉ ଚବିଶଟି ସିଂହାସନ ଥିଲା । ସେହି ଚବିଶଟି ସିଂହାସନରେ ଚବିଶ ଜଣ ପ୍ରାଚୀନ ବସିଥିଲେ । ସେମାନେ ଶୁଭ୍ରବସ୍ତ୍ର ପିନ୍ଧିଥିଲେ ଏବଂ ମସ୍ତକରେ ସୁନାର ମୁକୁଟ ପିନ୍ଧିଥିଲେ ।
\v 5 ସିଂହାସନରୁ ବିଜୁଳିର ଆଲୋକ ପରି ଓ ଘଡ଼ଘଡ଼ିର ଶବ୍ଦ ପରି ଶୁଭୁଥିଲା । ସିଂହାସନ ସାମନାରେ ସାତୋଟି ଜ୍ୱଳନ୍ତା ଦୀପ ଥିଲା । ଏହି ଦୀପଗୁଡ଼ିକ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କର ସାତୋଟି ଆତ୍ମା ଅଟନ୍ତି ।
\s5
\v 6 ସେହି ସିଂହାସନ ସମ୍ମୁଖରେ କିଛି ଗୋଟିଏ କାଚର ସମୁଦ୍ର ଭଳି ଦେଖାଯାଉଥିଲା, ଯାହା ସ୍ଫଟିକପରି ସ୍ୱଚ୍ଛ ଥିଲା । ସେହି ସିଂହାସନର ଚାରିପଟେ ଚାରୋଟି ଜୀବିତ ପ୍ରାଣୀ ଥିଲେ ।
\s5
\v 7 ପ୍ରଥମ ଜୀବିତ ପ୍ରାଣୀର ଆକୃତି ସିଂହପରି । ଦ୍ୱିତୀୟ ପ୍ରାଣୀ ଗୋଟିଏ ଗୋରୁ ସଦୃଶ । ତୃତୀୟ ପ୍ରାଣୀର ମୁଖ ଜଣେ ମନୁଷ୍ୟର ମୁଖ ଭଳି । ଚତୁର୍ଥ ପ୍ରାଣୀଟି ଗୋଟିଏ ଉଡ଼ନ୍ତା ଉତ୍କ୍ରୋଶ ପକ୍ଷୀ ପରି ଥିଲା ।
\v 8 ପ୍ରତ୍ୟେକକଙ୍କର ଛଅଟି ଲେଖାଏଁ ଡ଼େଣା ଥିଲା । ଏହି ପ୍ରାଣୀମାନଙ୍କର ଭିତର ଓ ବାହାର ଚାରିପାଖ ଆଖି ରେ ପରିପୂର୍ଣ୍ଣ ଥିଲା । ସେମାନେ ଦିନରାତି ଅବିରତ କହୁଥିଲେ ।
\s5
\v 9 ଏହି ଜୀବିତ ପ୍ରାଣୀମାନେ ସିଂହାସନ ରେ ବସିଥିବା ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କୁ ଗୌରବ, ସମ୍ମାନ ଓ ଧନ୍ୟବାଦ ଦିଅନ୍ତି । ସେ ସବୁଦିନ ପାଇଁ ଜୀବିତ ଅଟନ୍ତି ଏବଂ ଏହି ଜୀବିତ ପ୍ରାଣୀମାନେ ସର୍ବଦା ଏହିଭଳି କରନ୍ତି ।
\v 10 ଚବିଶଜଣ ପ୍ରାଚୀନ ବ୍ୟକ୍ତି ସିଂହାସନ ରେ ବସିଥିବା ସେହି ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କ ସମ୍ମୁଖ ରେ ମୁଣ୍ଡ ନୂଆଇ ତାହାଙ୍କୁ ପ୍ରଣାମ କରନ୍ତି । ସେମାନେ ତାହାଙ୍କ ସମ୍ମୁଖରେ ନିଜର ମୁକୁଟ ରଖି କହନ୍ତି;
\v 11 " ହେ ପ୍ରଭୁ ! ଆମ୍ଭର ପରମେଶ୍ୱର ! ତୁମ୍ଭେ ଗୌରବ, ସମ୍ମାନ ଓ କ୍ଷମତା ପାଇବା ପାଇଁ ଯୋଗ୍ୟ, ତୁମ୍ଭେ ହିଁ ଏସବୁ ସୃଷ୍ଟି କରିଅଛ । ତୁମ୍ଭ ଇଚ୍ଛା ଅନୁସାରେ ସମସ୍ତ ବିଷୟର ସୃଷ୍ଟି ହୋଇଛି ଓ ଅସ୍ତିତ୍ୱ ପାଇଅଛି ।
\s5
\c 5
\p
\v 1 "ତା’ପରେ ମୁଁ ସିଂହାସନରେ ବସିଥିବା ସେହି ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କର ଦକ୍ଷିଣ ହସ୍ତରେ ଗୋଟିଏ ଚର୍ମପତର ଥିବାର ଦେଖିଲି । ସେହି ଚର୍ମପତ୍ରଟିର ଉଭୟ ପଟେ ଲେଖା ହୋଇଥିଲା । ସେହି ଚର୍ମପତ୍ରଟି ସାତୋଟି ମୁଦ୍ରାରେ ବନ୍ଦ କରାଯାଇଥିଲା ।
\v 2 ମୁଁ ଜଣେ ମହାଶକ୍ତିଶାଳୀ ଦୂତଙ୍କୁ ଦେଖିଲି । ସେ ଉଚ୍ଚ ସ୍ୱର ରେ କହିଲେ, "ଏହି ଚର୍ମପତ୍ରର ମୁଦ୍ରା ଭାଙ୍ଗି ତାହା ଫିଟାଇବା ନିମନ୍ତେ କିଏ ଯୋଗ୍ୟ ଅଟନ୍ତି ?"
\s5
\v 3 କିନ୍ତୁ ସେହି ଚର୍ମପତ୍ରକୁ ଫିଟାଇବାକୁ ଓ ତା'ଭିତର ଦେଖିବାକୁ ସ୍ୱର୍ଗ, ମର୍ତ୍ତ୍ୱ ବା ପାତାଳରେ କାହାରି ସାଧ୍ୟ ନ ଥିଲା ।
\v 4 ତେଣୁ ମୁଁ ଆକୁଳ ଭାବରେ କାନ୍ଦିବାକୁ ଲାଗିଲି, କାରଣ ସେହି ଚର୍ମପତ୍ରକୁ ଫିଟାଇବା ପାଇଁ କିମ୍ବା ଦେଖିବା ପାଇଁ ସେଠାରେ କେହି ସକ୍ଷମ ନ ଥିଲେ ।
\v 5 କିନ୍ତୁ ସେହି ପ୍ରାଚୀନମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ ମୋତେ କହିଲେ, "କାନ୍ଦ ନାହିଁ ! ଯିହୁଦା ବଂଶଜାତ ସିଂହ (ଖ୍ରୀଷ୍ଟ) ଏହି କାର୍ଯ୍ୟ କରିବାକୁ ବିଜୟୀ ହୋଇଛନ୍ତି । ସେ ଦାଉଦଙ୍କ ବଂଶଧର । ସେ ଏହି ଚର୍ମପତ୍ର ଓ ଏହାର ସାତୋଟି ମୁଦ୍ରା ଫିଟାଇବାକୁ ସକ୍ଷମ ଅଟନ୍ତି ।
\s5
\v 6 ସେତେବେଳେ ମୁଁ ସିଂହାସନର ମଝିରେ ଜଣେ ମେଷଶାବକଙ୍କୁ ଦେଖିଲି । ତାହାଙ୍କ ଚାରିପାଖେ ଚାରୋଟି ଜୀବିତପ୍ରାଣୀ ଓ ପ୍ରାଚୀନମାନେ ଘେରି ରହିଥିଲେ । ବଳି ଦିଆଯାଇଥିବା ପରି ସେ ଦେଖା ଯାଉଥିଲେ । ତାହାଙ୍କର ସାତୋଟି ଶିଙ୍ଗ ଓ ସାତୋଟି ଚକ୍ଷୁ ଥିଲା, ଏହି ସାତୋଟି ଚକ୍ଷୁ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କର ସାତୋଟି ଆତ୍ମା, ଯାହାଙ୍କୁ ପୃଥବୀର ଚାରିଆଡ଼େ ପ୍ରେରିତ କରାଯାଇଥିଲା ।
\v 7 ସେହି ମେଷଶାବକ ସିଂହାସନରେ ବସିଥିବା ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କ ପାଖକୁ ଯାଇ ତାହାଙ୍କ ଦକ୍ଷିଣହସ୍ତରୁ ଚର୍ମପତ୍ର ନେଲେ ।
\s5
\v 8 ସେ ଚର୍ମପତ୍ରକୁ ଗ୍ରହଣ କରିବାପରେ, ଚାରିଜୀବିତ ପ୍ରାଣୀ ଓ ଚବିଶଜଣ ପ୍ରାଚୀନ ତାହାଙ୍କ ସମ୍ମୁଖରେ ନଇଁପଡ଼ି ପ୍ରଣାମ କଲେ । ସେମାନେ ପ୍ରତ୍ୟେକେ ଗୋଟିଏ ଗୋଟିଏ ବୀଣା ଧରି ଥିଲେ । ସେମାନେ ସୁଗନ୍ଧିତ ଧୂପର ସୁନାର ପାତ୍ର ମଧ୍ୟ ଧରିଥିଲେ । ସେହି ସୁଗନ୍ଧିତ ଧୂପପାତ୍ରଗୁଡ଼ିକ ହେଉଛି, ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ପବିତ୍ର ଲୋକମାନଙ୍କର ପ୍ରାର୍ଥନା ଅଟେ ।
\s5
\v 9 ସେମାନେ ମେଷଶାବକଙ୍କ ପାଇଁ ଗୋଟିଏ ନୂତନ ଗୀତ ଗାନ କଲେ ।
\v 10 ତୁମ୍ଭେ ଏହି ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଗୋଟିଏ ସାମ୍ରାଜ୍ୟ ସ୍ୱରୂପ, ଓ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ପାଇଁ ଯାଜକଗଣ କରିଅଛ । ସେମାନେ ଏ ପୃଥିବୀ ଉପରେ ରାଜତ୍ୱ କରିବେ ।"
\s5
\v 11 ତା’ପରେ ମୁଁ ଦେଖିଲି ଓ ଅନେକ ସ୍ୱର୍ଗଦୂତଙ୍କର ସ୍ୱର ଶୁଣିଲି । ସ୍ୱର୍ଗଦୂତମାନେ ସିଂହାସନ, ଜୀବିତପ୍ରାଣୀ ଓ ପ୍ରାଚୀନମାନଙ୍କ ଚାରିପାଖରେ ଥିଲେ। ମୁଁ ହଜାରହଜାର ସ୍ୱର୍ଗଦୂତଙ୍କୁ ଦେଖିଲି । ସେଠାରେ ୧୦,୦୦୦ର ୧୦,୦୦୦ଗୁଣ ସ୍ୱର୍ଗଦୂତ ଥିଲେ ।
\v 12 ସେମାନେ ଉଚ୍ଚ ସ୍ୱରରେ ଏହା କହୁଥିଲେ: “ମେଷଶାବକ ଯାହାକୁ ସେମାନେ ମାରିଲେ- ଏହା ଯଥାର୍ଥ ଯେ ଆମ୍ଭେମାନେ ତା’ଙ୍କ କ୍ଷମତା, ଧନ, ଜ୍ଞାନ, ଓ ଶକ୍ତିକୁ ପ୍ରଶଂସା କରିବା ଉଚିତ । ଏହା ଯଥାର୍ଥ ଯେ ସମସ୍ତ ସୃଷ୍ଟ ବିଷୟଗୁଡିକ ତା’ଙ୍କୁ ସମ୍ମାନ ତଥା ପ୍ରଶଂସା କରିବା ଉଚିତ !”
\s5
\v 13 ତା’ପରେ ମୁଁ ସ୍ୱର୍ଗ, ମର୍ତ୍ତ୍ୱ, ପାତାଳ ଓ ସମୁଦ୍ରର ସମସ୍ତ ପ୍ରାଣୀଙ୍କୁ ଏହା କହିବାର ଶୁଣିଲି ।
\v 14 ଚାରିଜଣ ଜୀବିତ ପ୍ରାଣୀ କହିଲେ, "ଆମେନ୍!" ଏବଂ ଚବିଶଜଣ ପ୍ରାଚୀନ ବ୍ୟକ୍ତି ନଇଁପଡ଼ି ତାହାଙ୍କୁ ପ୍ରଣାମ କଲେ ଓ ଉପାସନା କଲେ ।
\s5
\c 6
\p
\v 1 ତା’ପରେ ମୁଁ ମେଷଶାବକଙ୍କୁ ପୁସ୍ତକର ସାତମୁଦ୍ରାଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ପ୍ରଥମ ମୁଦ୍ରାକୁ ଭାଙ୍ଗିବାର ଦେଖିଲି । ସେହି ଚାରିଜଣ ଜୀବିତ ପ୍ରାଣୀଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ ବଜ୍ର ପରି ଗମ୍ଭୀର ଉଚ୍ଚ ସ୍ୱରରେ କହିଲେ, "ଆସ ।”
\v 2 ସେଥିରେ ମୁଁ ମୋର ସମ୍ମୁଖରେ ଗୋଟିଏ ଧଳା ଘୋଡ଼ା ଦେଖିଲି । ସେହି ଘୋଡ଼ାର ଆରୋହୀଜଣକ ଗୋଟିଏ ଧନୁ ଧରିଥିଲେ । ତାହାଙ୍କୁ ଗୋଟିଏ ମୁକୁଟ ଦିଆଗଲା । ସେ ବିଜୟୀ ହୋଇ ଆହୁରି ଜୟ କରିବାକୁ ବାହାରିଗଲେ ।
\s5
\v 3 ତା’ପରେ ମେଷଶାବକ ଦ୍ୱିତୀୟ ମୁଦ୍ରା ଭାଙ୍ଗିଲେ । ମୁଁ ଦ୍ୱିତୀୟ ଜୀବିତ ପ୍ରାଣୀଙ୍କୁ ଏହା କହିବାର ଶୁଣିଲି, "ଆସ ।"
\v 4 ତା’ପରେ ଆଉ ଗୋଟିଏ ଲୋହିତ ବର୍ଣ୍ଣ ଘୋଡ଼ା ଆସିଲା । ସେହି ଘୋଡ଼ାର ଆରୋହୀଙ୍କୁ ଗୋଟିଏ ବଡ଼ ଖଣ୍ଡା ଦିଆଗଲା । ତାହାଙ୍କୁ ଜଗତରେ ଶାନ୍ତିରେ ବାସ କରିବେ ନାହିଁ ଏପରି କ୍ଷମତା ଦିଆଗଲା । ଲୋକମାନେ ଯେପରି ପରସ୍ପରକୁ ମାରି ଦେବେ, ସେଥିପାଇଁ ସେ ଅନୁମତି ଓ ଶକ୍ତି ପାଇଲେ ।
\s5
\v 5 ତା’ପରେ ମେଷଶାବକ ତୃତୀୟ ମୁଦ୍ରା ଭାଙ୍ଗିଲେ । ସେତେବେଳେ ତୃତୀୟ ଜୀବିତପ୍ରାଣୀଙ୍କୁ ଏହା କହିବାର ମୁଁ ଶୁଣିଲି, "ଆସ ।" ସେତେବେଳେ ମୋ’ ସମ୍ମୁଖରେ ଗୋଟିଏ କଳାରଙ୍ଗର ଘୋଡ଼ା ଥିଲା । ତାହାର ଆରୋହୀଙ୍କ ହାତରେ ଗୋଟିଏ ତରାଜୁ ଥିଲା ।
\v 6 ତା’ପରେ ଚାରି ଜୀବିତପ୍ରାଣୀଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କେହି ଜଣେ କହିଲା ପରି ମୋତେ ଗୋଟିଏ ସ୍ୱର ଶୁଭିଲା । ସେ ସ୍ୱର କହୁଥିଲା, " ଗୋଟିଏ ଦିନକର ମଜୁରୀ ଏକ କିଲୋ ଗହମ, ଗୋଟିଏ ଦିନକର ମଜୁରୀ ତିନି କିଲୋ ଯବ ହେବ । କିନ୍ତୁ ତେଲ ଓ ଅଙ୍ଗୁରରସର କ୍ଷତି କରି ନାହିଁ ।”
\s5
\v 7 ମେଷଶାବକ ଚତୁର୍ଥ ମୁଦ୍ରା ଭାଙ୍ଗିଲେ । ମୁଁ ଚତୁର୍ଥ ଜୀବିତ ପ୍ରାଣୀଙ୍କର କହିବାର ଶୁଣିଲି, “ଆସ ।”
\v 8 ଆଉ, ମୁଁ ଧୂସରରଙ୍ଗର ଗୋଟିଏ ଘୋଡ଼ା ଦେଖିଲି । ତାହାର ଆରୋହୀଙ୍କର ନାମ ଥିଲା, 'ମୃତ୍ୟୁ'। ପାତାଳ ତାହାଙ୍କର ଅନୁଗମନ କରୁଥିଲା । ପୃଥିବୀର ଏକ ଚତୁର୍ଥାଂଶ ଉପରେ ସେମାନଙ୍କୁ କ୍ଷମତା ଦିଆଯାଇଥିଲା । ସେମାନଙ୍କୁ ଖଡ୍ଗ, ଅନାହାର, ରୋଗ ଓ ପୃଥିବୀର ବନ୍ୟ ପଶୁଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଲୋକମାନଙ୍କୁ ମାରିଦେବାକୁ ଶକ୍ତି ଦିଆଗଲା ।
\s5
\v 9 ମେଷଶାବକ ପଞ୍ଚମ ମୁଦ୍ରା ଫିଟାଇେଲ । ସେତେବେଳେ ମୁଁ ବେଦି ତଳେ କେତେକ ଆତ୍ମାକୁ ଦେଖିଲି । ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କର ବାକ୍ୟ ପ୍ରତି ବିଶ୍ୱସ୍ତ ଥିବାରୁ ଓ ସେମାନେ ଦେଉଥିବା ସାକ୍ଷ୍ୟ ହେତୁ ଯେଉଁମାନଙ୍କୁ ମାରିଦିଆଯାଉଥିଲା, ସେଗୁଡ଼ିକ ହେଉଛି, ସେହି ଲୋକମାନଙ୍କର ଆତ୍ମା ।
\v 10 ସେହି ଆତ୍ମାମାନେ ଉଚ୍ଚ ସ୍ୱରରେ ଚିତ୍କାର କଲେ, " ହେ ପବିତ୍ର, ଓ ସତ୍ୟ ପ୍ରଭୁ ! ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ହତ୍ୟା କରିଥିବାରୁ ତୁମ୍ଭେ ଏ ପୃଥିବୀର ଲୋକମାନଙ୍କର ବିଚାର କର । ସେମାନଙ୍କୁ ଦଣ୍ଡ ଦେବାକୁ ଆଉ କେତେ କାଳ ଆମ୍ଭକୁ ଅପେକ୍ଷା କରିବାକୁ ପଡ଼ିବ ?"
\v 11 ତା’ପରେ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଆତ୍ମାଙ୍କୁ ଗୋଟିଏ ଗୋଟିଏ ଧଳା ରାଜପୋଷାକ ଦିଆଗଲା । ସେମାନଙ୍କୁ ଆଉ ଅଳ୍ପ ସମୟ ଅପେକ୍ଷା କରିବାକୁ କୁହାଗଲା । ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରେ ଥିବା ସେମାନଙ୍କର ଅନ୍ୟସବୁ ଭାଇମାନଙ୍କୁ ସେମାନଙ୍କ ପରି ହତ୍ୟା କରାଯିବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଓ ସେମାନଙ୍କ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ହେବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଏହି ଆତ୍ମାମାନଙ୍କୁ ଅପେକ୍ଷା କରିବାକୁ କୁହାଗଲା । ଅତଏବ, ଏହି ହତ୍ୟାର ସବୁକିଛି ସରିବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସେମାନଙ୍କୁ ଅପେକ୍ଷା କରିବାକୁ କୁହାଗଲା ।
\s5
\v 12 ତା’ପରେ ମୁଁ ମେଷଶାବକଙ୍କୁ ଷଷ୍ଠ ମୁଦ୍ରା ଭାଙ୍ଗିବାର ଦେଖିଲି । ସେତେବେଳେ ଭୀଷଣ ଭୂମିକମ୍ପ ହେଲା । ସୂର୍ଯ୍ୟ ଲୋମରେ ତିଆରି ହୋଇଥିବା କଳା କମ୍ବଳ ପରି କଳାବର୍ଣ୍ଣ ହୋଇଗଲା । ପୂର୍ଣ୍ଣଚନ୍ଦ୍ର ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଭାବରେ ରକ୍ତ ପରି ଲାଲବର୍ଣ୍ଣ ହୋଇଗଲା ।
\v 13 ପ୍ରବଳ ଝଡ଼ରେ ଦୋହଲି ଡ଼ିମ୍ବିରି ଗଛରୁ ଅପକ୍ୱ ଡ଼ିମ୍ବିରି ଫଳ ଝଡ଼ି ପଡ଼ିଲା ପରି ଆକାଶର ତାରାଗଣ ପୃଥିବୀରେ ଝଡ଼ି ପଡ଼ିଲେ ।
\v 14 ଆକାଶ ଭାଗଭାଗ ହୋଇଗଲା ଓ ଚର୍ମପତ୍ର ଭଳି ଗୁଡ଼େଇ ହୋଇଗଲା । ପର୍ବତ ଓ ଦ୍ୱୀପସମୂହ ନିଜ ନିଜ ସ୍ଥାନରୁ ସ୍ଥାନଚ୍ୟୁତ ହୋଇଗଲେ।
\s5
\v 15 ତା’ପରେ ସମସ୍ତ ଲୋକମାନେ ଗୁମ୍ଫା ଓ ପର୍ବତର ପଛପଟେ ଲୁଚିଲେ । ସେମାନଙ୍କ ଭିତରେ ପୃଥିବୀର ରାଜାମାନେ, ଶାସକମାନେ, ସେନାପତିମାନେ, ଧନୀଲୋକମାନେ ଓ ଶକ୍ତିଶାଳୀ ଲୋକମାନେ ଥିଲେ । ପ୍ରତ୍ୟେକକ ବ୍ୟକ୍ତି, ଦାସ ଓ ମୁକ୍ତ ଲୋକମାନେ ନିଜକୁ ଲୁଚାଇ ରଖିଲେ ।
\v 16 ଲୋକମାନେ ପର୍ବତ ଓ ଶିଳାଗୁଡ଼ିକୁ କହିଲେ, "ଆମ୍ଭ ଉପରେ ଖସି ପଡ଼। ସିଂହାସନରେ ଯିଏ ବସିଛନ୍ତି, ତାହାଙ୍କ ସମ୍ମୁଖରୁ ଓ ମେଷଶାବକଙ୍କ କ୍ରୋଧରୁ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଲୁଚାଅ । ସେମାନଙ୍କର କ୍ରୋଧର ମହାଦିନ ଆସିଗଲାଣି । ଏହା ବିରୁଦ୍ଧରେ କେହି ଠିଆ ହୋଇପାରିବେ ନାହିଁ !
\v 17 ଏହା ସଙ୍କଟର ଦିନ ଅଟେ ଯେଉଁଠାରେ ସେମାନେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଦଣ୍ଡ ଦେବେ । କେହି ହେଲେବି ସେଥିରୁ ବର୍ତ୍ତିବେ ନାହିଁ ! "
\s5
\c 7
\p
\v 1 ଏହି ସବୁ ଘଟିବା ପରେ ମୁଁ ପୃଥିବୀର ଚାରକୋଣ ରେ ଚାରିଜଣ ସ୍ୱର୍ଗଦୂତଙ୍କୁ ଠିଆ ହେବାର ଦେଖିଲି । ସେହି ଦୂତମାନେ ପୃଥିବୀର ଚାରି ବାୟୁକୁ ଅଟକାଇ ଧରିଥିଲେ । ଯେପରି ପୃଥିବୀ କିମ୍ବା ସମୁଦ୍ର ଉପରେ କିମ୍ବା କୌଣସି ଗଛରେ ପବନ ନ ହେବ ।
\v 2 ତା’ପରେ ମୁଁ ଅନ୍ୟ ଜଣେ ସ୍ୱର୍ଗଦୂତଙ୍କୁ ପୂର୍ବଦିଗରୁ ଆସିବାର ଦେଖିଲି । ଏହି ଦୂତଙ୍କ ପାଖରେ ଜୀବିତ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କର ମୁଦ୍ରା ଥିଲା । ସେ ଉଚ୍ଚ ସ୍ୱରରେ ଚାରିଜଣ ସ୍ୱର୍ଗଦୂତଙ୍କୁ ଡାକିଲେ, ଯେଉଁମାନଙ୍କୁ ପରମେଶ୍ୱର ପୃଥିବୀ ଓ ସମୁଦ୍ରର କ୍ଷତି କରିବାକୁ କ୍ଷମତା ଦେଇଥିଲେ ।
\v 3 ସେ ଚାରି ଦୂତଙ୍କୁ କହିଲେ, "ଆମ୍ଭେମାନେ ଆମ୍ଭର ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କର ଲୋକମାନଙ୍କର କପାଳରେ ମୁଦ୍ରାଙ୍କିତ ନ କରିବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ତୁମ୍ଭେମାନେ ପୃଥବୀ କି ସମୁଦ୍ର କୌଣସି ବୃକ୍ଷର କିଛି କ୍ଷତି କର ନାହିଁ ।"
\s5
\v 4 ଏହିପରି ମୁଦ୍ରାଙ୍କିତ ହେବା ଲୋକମାନଙ୍କର ସଂଖ୍ୟା ମୁଁ ଶୁଣିଲି । ସେମାନେ ୧୪୪, ଜଣ ଥିଲେ । ସେମାନେ ଇସ୍ରାୟେଲର ପ୍ରତି ପରିବାର ବର୍ଗ ମଧ୍ୟରୁ ଥିଲେ ।
\v 5 ଯିହୁଦୀ ପରିବାରବର୍ଗରୁ ୧୨,, ରୁବେନ୍ ପରିବାରବର୍ଗରୁ ୧୨,, ଗାଦ୍ ପରିବାରବର୍ଗରୁ ୧୨,,
\v 6 ଆଶେର ପରିବାରବର୍ଗରୁ ୧୨,, ନପ୍ତାଲୀ ପରିବାରବର୍ଗରୁ ୧୨,, ଆଉ ମନଃଶୀ ପରିବାରବର୍ଗରୁ ୧୨,
\s5
\v 7 ଶିମିୟୋନ ପରିବାରବର୍ଗରୁ ୧୨,, ଲେବୀ ପରିବାରବର୍ଗରୁ ୧୨,, ଈଶାଚୋର ପରିବାରବର୍ଗରୁ ୧୨,,
\v 8 ସବଲୂନ୍ ପରିବାରବର୍ଗରୁ 12,000, ଯୋଷେଫ ପରିବାରବର୍ଗରୁ 12,000, ପୁଣି ବେଞ୍ଜାମୀନ୍ ପରିବାରବର୍ଗରୁ 12,000 ।
\s5
\v 9 ତା’ପରେ ମୁଁ ବହୁତ ଲୋକଙ୍କୁ ଦେଖିଲି । ସେଠାରେ ଏତେଲୋକ ଥିଲେ ଯେ, କେହି ସେମାନଙ୍କୁ ଗଣିପାରିବ ନାହିଁ । ସେମାନେ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଜାତି, ଗୋଷ୍ଠୀ, ବଂଶୀୟ ଓ ଭାଷାବାଦୀର ଲୋକ ଥିଲେ । ସେହି ଲୋକମାନେ ସିଂହାସନ ଓ ମେଷଶାବକଙ୍କ ସାମନାରେ ଠିଆ ହୋଇଥିଲେ । ସେମାନେ ସମସ୍ତେ ଧଳା ରାଜପୋଷାକ ପିନ୍ଧିଥିଲେ । ସେମାନଙ୍କର ହାତରେ ଖଜୁରି ବାହୁଙ୍ଗା ଥିଲା ।
\v 10 ସେମାନେ ଉଚ୍ଚ ସ୍ୱରରେ ପାଟିକରି କହୁଥିଲେ, "ବିଜୟ (ପରିତ୍ରାଣ) ସିଂହାସନୋପବିଷ୍ଟ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ପରମେଶ୍ୱର ଓ ମେଷଶାବକଙ୍କର ।"
\s5
\v 11 ପ୍ରାଚୀନମାନେ ଓ ଚାରି ଜଣ ପ୍ରାଣୀ ସେଠାରେ ଥିଲେ । ସବୁ ଦୂତମାନେ ସେମାନଙ୍କର ଓ ସିଂହାସନର ଚାରିପାଖରେ ଘେରି ଠିଆ ହୋଇଥିଲେ । ସେମାନେ ସିଂହାସନ ସମ୍ମୁଖରେ ପ୍ରଣାମ କରି ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ଉପାସନା କଲେ ।
\v 12 ସେମାନେ କହିଲେ, "ଆମେନ୍ ! ପ୍ରଶଂସା, ମହିମା, ଧନ୍ୟବାଦ, ସମ୍ମାନ, କ୍ଷମତା ଓ ଶକ୍ତି ସଦାସର୍ବଦା ପାଇଁ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କର ଅଟେ । ଆମେନ୍ !"
\s5
\v 13 ତା’ପରେ ଜଣେ ପ୍ରାଚୀନ ମୋତେ କହିଲେ, "ଶୁଭ୍ର ରାଜକୀୟ ପୋଷାକ ପିନ୍ଧିଥିବା ଏ ଲୋକମାନେ କିଏ ? ସେମାନେ କେଉଁଠାରୁ ଆସିଅଛନ୍ତି ?
\v 14 ମୁଁ ଉତ୍ତର ଦେଲି, "ମୋ ପ୍ରଭୁ ! ଆପଣ ତାହା ଜାଣନ୍ତି, ସେମାନେ କିଏ ?
\s5
\v 15 ତେଣୁ ଏହି ଲୋକମାନେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କର ସିଂହାସନ ସମ୍ମୁଖରେ ଅଛନ୍ତି । ସେମାନେ ଦିନରାତି ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କର ମନ୍ଦିରରେ ତାହାଙ୍କର ଉପାସନା କରନ୍ତି । ସିଂହାସନରେ ବସିଥିବା ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତି ସେମାନଙ୍କୁ ସୁରକ୍ଷା ପ୍ରଦାନ କରିବେ ।
\v 16 ସେହି ଲୋକମାନେ ଆଉ କେବେ କ୍ଷୁଧିତ ହେବ ନାହିଁ । ସେମାନେ କଦାପି ତୃଷାର୍ତ୍ତ ହେବ ନାହିଁ । ସୂର୍ଯ୍ୟ ତାହାଙ୍କୁ ଆଘାତ କରିବ ନାହିଁ କି କୌଣସି ଉତ୍ତାପ ସେମାନଙ୍କୁ ଡ଼ାକିପାରିବ ନାହିଁ ।
\v 17 ସିଂହାସନର ମଧ୍ୟରେ ଥିବା ' ମେଷଶାବକ' ସେମାନଙ୍କର ମେଷପାଳକ ହେବ । ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ଜୀବନ ପ୍ରଦାନକାରୀ ଜଳର ନିର୍ଝର ପାଖକୁ କଢ଼େଇ ନେଇଯିବେ । ପରମେଶ୍ୱର ସେମାନଙ୍କର ଆଖିର ସମସ୍ତ ଲୁହ ପୋଛି ଦେବେ ।
\s5
\c 8
\p
\v 1 ମେଷଶାବକ ସପ୍ତମ ମୁଦ୍ରା ଖୋଲିଲେ । ସେତେବେଳେ ସ୍ୱର୍ଗ ରେ ଅଧଘଣ୍ଟା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ନୀରବତା ଥିଲା ।
\v 2 ତା’ପରେ ମୁଁ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ସାମନାରେ ସାତଜଣ ସ୍ୱର୍ଗଦୂତଙ୍କୁ ଠିଆ ହୋଇଥିବାର ଦେଖିଲି । ସେମାନଙ୍କୁ ସାତୋଟି ତୂରୀ ଦିଆଗଲା ।
\s5
\v 3 ଆଉ ଜଣେ ଦୂତ ଆସି ବେଦି ପାଖରେ ଠିଆ ହେଲେ। । ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କର ପବିତ୍ର ଲୋକମାନଙ୍କର ପ୍ରାର୍ଥନା ସହିତ ପ୍ରଚୁର ସୁଗନ୍ଧି ଧୂପ, ସୁନାର ବଳିବେଦି ଉପରେ ଅର୍ପଣ କରିବା ନିମନ୍ତେ ତାହାଙ୍କ ହାତରେ ଗୋଟିଏ ସୁନାର ଧୂପଦାନୀ ଥିଲା ।
\v 4 ସ୍ୱର୍ଗଦୂତ ଏହି ପ୍ରାର୍ଥନାଯୁକ୍ତ ଧୂପକୁ ବେଦି ଉପରେ ପକାନ୍ତେ ତାହା ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ଉପରକୁ ଉଠିଲା ।
\v 5 ତା’ପରେ ଦୂତ ବେଦିର ଅଗ୍ନି ନେଇ ଧୂପଦାନୀ ପୂର୍ଣ୍ଣ କଲେ ଓ ତାହା ପୃଥିବୀ ଉପରକୁ ନିକ୍ଷେପ କଲେ । ତେଣୁ ସେଠାରେ ବଜ୍ରପାତ, ମେଘ ଘଡ଼ଘଡ଼ି, ବିଜୁଳି, କୋଳାହଳ ଓ ଭୂମିକମ୍ପ ହେଲା ।
\s5
\v 6 ତା’ପରେ ସାତ ଜଣ ସ୍ୱର୍ଗଦୂତ ସାତୋଟି ତୂରୀ ଧରି ବଜାଇବାକୁ ପ୍ରସ୍ତୁତ ହେଲେ ।
\v 7 ପ୍ରଥମ ସ୍ୱର୍ଗଦୂତ ତାହାଙ୍କ ତୂରୀ ବଜାଇଲେ । ଏହା ଦ୍ୱାରା ପୃଥିବୀ ଉପରେ ରକ୍ତ ମିଶ୍ରିତ ଅଗ୍ନି ଓ ଶିଳା ବୃଷ୍ଟି ହେଲା । ଏହି କାରଣରୁ ପୃଥିବୀର ଏକ ତୃତୀୟାଂଶରେ ନିଆଁ ଲାଗି ଏକ ତୃତୀୟାଂଶ ବୃକ୍ଷ ଓ ସବୁଜ ଘାସ ସବୁ ପୋଡ଼ିଗଲା ।
\s5
\v 8 ଦ୍ୱିତୀୟ ସ୍ୱର୍ଗଦୂତ ତୂରୀ ବଜାଇଲା ପରେ ଗୋଟିଏ ବୃହତ୍ ଜ୍ୱଳନ୍ତା ପର୍ବତ ପରି ଦିଶୁଥିବା ଏକ ବସ୍ତ୍ର ସମୁଦ୍ର ରେ ପଡ଼ିଲା । ଏହାଦ୍ୱାରା ସମୁଦ୍ରର ଏକ ତୃତୀୟାଂଶ ଜଳ ରକ୍ତରେ ପୂର୍ଣ୍ଣ ହୋଇଗଲା ।
\v 9 ସମୁଦ୍ରରେ ଥିବା ଏକ ତୃତୀୟାଂଶ ଜୀବନ୍ତ ପ୍ରାଣୀ ମରିଗଲେ ଓ ଏକ ତୃତୀୟାଂଶ ଜାହାଜ ନଷ୍ଟ ହୋଇଗଲା ।
\s5
\v 10 ଯେତେବେଳେ ତୃତୀୟ ସ୍ୱର୍ଗଦୂତ ତୂରୀ ବଜାଇଲେ, ସେତେବେଳେ ଏକ ପ୍ରକାଣ୍ଡ ତାରା ମଶାଲପରି ଜଳୁଥିବା ଅବସ୍ଥାରେ ଆକାଶରୁ ଖସିପଡ଼ିଲା । ଏହା ଏକ ତୃତୀୟାଂଶ ନଦୀ ଓ ଏକ ତୃତୀୟାଂଶ ଜଳ ନିର୍ଝର ଗୁଡ଼ିକ ଉପରେ ପଡ଼ିଲା ।"
\v 11 ସେହି ତାରାର ନାମ 'ନାଗଦଅଣା' ଥିଲା । ଏହାଦ୍ୱାରା ପୃଥିବୀର ଏକ ତୃତୀୟାଂଶ ଜଳଭାଗ ପିତା ହୋଇଗଲା । ଏହି ତିକ୍ତ ଜଳ ପାନକରି ଅନେକ ଲୋକ ମୃତ୍ୟୁବରଣ କଲେ ।
\s5
\v 12 ଯେତେବେଳେ ଚତୁର୍ଥ ଦୂତ ତୂରୀ ବଜାଇଲେ, ଏକ ତୃତୀୟାଂଶ ସୂର୍ଯ୍ୟ, ଏକତୃତୀୟାଂଶ ଚନ୍ଦ୍ର ଓ ଏକତୃତୀୟାଂଶ ନକ୍ଷତ୍ରଗୁଡ଼ିକ ଆଘାତ ପାଇଲେ । ତେଣୁ ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଏକ ତୃତୀୟାଂଶ ଅନ୍ଧକାରମୟ ହୋଇଗଲା । ଦିନ ଓ ରାତ୍ରିର ଏକ ତୃତୀୟାଂଶ ଆଲୋକବିହୀନ ହେଲା ।
\s5
\v 13 ମୁଁ ସେତେବେଳେ ଗୋଟିଏ ଉତ୍କ୍ରୋଶ ପକ୍ଷୀକୁ ଆକାଶର ଉପରଭାଗରେ ଉଡ଼ୁଥିବାର ଦେଖିଲି, ସେ ଖୁବ୍ ଜୋର୍‌ରେ କହିଲା, "ହାୟ, ହାୟ! ପୃଥିବୀ ନିବାସୀମାନଙ୍କ ଉପରେ ଭୟଙ୍କର କ୍ଲେଶ ଆସୁଅଛି । କାରଣ ଆହୁରି ତିନି ଜଣ ଦୂତ ତୂରୀ ବଜାଇବାକୁ ଯାଉଅଛନ୍ତି ।"
\s5
\c 9
\p
\v 1 ଏହାପରେ ପଞ୍ଚମ ଦୂତ ତୂରୀ ବଜାଇଲେ । ସେତେବେଳେ ମୁଁ ଆକାଶରୁ ଗୋଟିଏ ତାରା ପୃଥିବୀ ଉପରେ ପଡ଼ିବାର ଦେଖିଲି । ସେହି ତାରାକୁ ପାତାଳ ଅତଳ ଗହ୍ୱରରେ ପ୍ରବେଶ ଦ୍ୱାରର ଚାବି ଦିଆଗଲା ।
\v 2 ସେହି ତାରା ପାତାଳର ପ୍ରବେଶ ଦ୍ୱାର ଖୋଲିଲା କ୍ଷଣି ପ୍ରକାଣ୍ଡ ଭାଟିରୁ ଧୂଆଁ ଉଠିଲାଭଳି ସେହି ଅତଳଗର୍ଭ ଭିତରୁ ଧୂଆଁ ଉଠିଲା । ସେହି ଧୂଆଁ ଦ୍ୱାରା ସୂର୍ଯ୍ୟ ଓ ଆକାଶ ଅନ୍ଧକାରମୟ ହୋଇଗଲା ଓ
\s5
\v 3 ଧୂଆଁ ଭିତରୁ ପଙ୍ଗପାଳମାନେ ବାହାରି ପୃଥିବୀ ଉପରକୁ ଓହ୍ଲାଇ ଆସିଲେ । ସେମାନଙ୍କୁ ବିଚ୍ଛା ଭଳି ଦଂଶନକାରୀ ଶକ୍ତି ଦିଆଗଲା ।
\v 4 ପୃଥିବୀର ଘାସ କିମ୍ବା କୌଣସି ଲତା କିମ୍ବା ଗଛର କ୍ଷତି ନ କରିବା ପାଇଁ ପଙ୍ଗପାଳଙ୍କୁ କୁହାଗଲା । ଯେଉଁମାନଙ୍କର କପାଳରେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କର ମୁଦ୍ରା ନାହିଁ, କେବଳ ସେହି ଲୋକମାନଙ୍କର କ୍ଷତି କରିବାକୁ ସେମାନଙ୍କୁ କୁହାଗଲା ।
\s5
\v 5 କିନ୍ତୁ ମନୁଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ ମାରିଦେବା ପାଇଁ ପଙ୍ଗପାଳଙ୍କୁ କ୍ଷମତା ଦିଆ ଯାଇ ନ ଥିଲା, ମାତ୍ର ଲୋକମାନଙ୍କୁ ପାଞ୍ଚମାସ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଯନ୍ତ୍ରଣା ଦେବା ପାଇଁ ସେମାନଙ୍କୁ ଅନୁମତି ଦିଆଯାଇଥିଲା । ସେହି ଯନ୍ତ୍ରଣା ଜଣେ ଲୋକକୁ କଙ୍କଡ଼ାବିଛାର ଦଂଶନ ପରି ଯନ୍ତ୍ରଣାଦାୟକ ହେବ ।
\v 6 ସେହି ସମୟରେ ଲୋକମାନେ ମରଣ ଚାହିଁଲେ, କିନ୍ତୁ ମରିପାରିବେ ନାହିଁ । ମରଣ ଖୋଜିବା ସତ୍ତ୍ୱେ ମରଣ ସେମାନଙ୍କୁ ମିଳିବ ନାହିଁ ।
\s5
\v 7 ସେହି ପଙ୍ଗପାଳମାନେ ଯୁଦ୍ଧ ପାଇଁ ସୁସଜ୍ଜିତ ଅଶ୍ୱପରି ଥିଲେ । ସେମାନଙ୍କର ମସ୍ତକ ସୁବର୍ଣ୍ଣ ମୁକୁଟ ଭଳି ଦେଖାଯାଉଥିବା କିଛି ଥିଲା । ସେମାନଙ୍କର ମୁହଁ ମଣିଷ ପରି ଥିଲା ।
\v 8 ସ୍ତ୍ରୀମାନଙ୍କର କେଶ ପରି ସେମାନଙ୍କର କେଶ ଥିଲା । ସେମାନଙ୍କର ଦାନ୍ତ ସିଂହ ଦାନ୍ତ ପରି ଥିଲା ।
\v 9 ସେମାନେ ଛାତିରେ ଲୁହାର ସାଞ୍ଜୁ ପିନ୍ଧିଲା ଭଳି ଦିଶୁଥିଲେ । ସେମାନଙ୍କ ଡ଼େଣାର ଶବ୍ଦ ଯୁଦ୍ଧକୁ ଦୌଡ଼ୁଥିବା ଅନେକ ଘୋଡ଼ା ଟାପୁ ଓ ରଥର ଶବ୍ଦ ଭଳି ଥିଲା ।
\s5
\v 10 ବିଛାର ନାହୁଡ଼ ଭଳି ସେମାନଙ୍କ ଲାଙ୍ଗୁଡ଼ରେ ନାହୁଡ଼ ଥିଲା । ପାଞ୍ଚମାସ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଯନ୍ତ୍ରଣା ଦେବା ପାଇଁ ସେମାନଙ୍କୁ ଯେଉଁ କ୍ଷମତା ଦିଆଯାଇଥିଲା, ତାହା ସେମାନଙ୍କ ଲାଙ୍ଗୁଡ଼ରେ ଥିଲା ।
\v 11 ପାତାଳସ୍ଥ ସେହି ଅତଳ ଗହ୍ୱରର ଦୂତ ପଙ୍ଗପାଳମାନଙ୍କର ରାଜା ଥିଲେ । ତାହାଙ୍କର ନାମ ଏବ୍ରୀ ଭାଷାରେ 'ଅବଦ୍ଦୋନ୍' ଓ ଗ୍ରୀକ୍ ଭାଷାରେ 'ଅପଲ୍ଲିୟୋନ' (ବିନାଶକ) ଥିଲା ।
\v 12 ପ୍ରଥମ କ୍ଲେଶଟି ଶେଷ ହୋଇଗଲା, ଏହାପରେ ଆହୁରି ଦୁଇଟି ବଡ଼ କ୍ଲେଶ ଆସିବ ।
\s5
\v 13 ତା’ପରେ ଷଷ୍ଠ ସ୍ୱର୍ଗଦୂତ ତୂରୀ ବଜାଇଲେ । ମୁଁ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ସମ୍ମୁଖରେ ଥିବା ସୁନା ବେଦିର ଚାରି ଶୃଙ୍ଗ ମଧ୍ୟରୁ ଗୋଟିଏ ସ୍ୱର ଶୁଣିଲି ।
\v 14 ଏହି ସ୍ୱର ତୂରୀ ଧରିଥିବା ଷଷ୍ଠ ଦୂତଙ୍କୁ କହିଲା, "ଫରାତ୍ ମହାନଦୀରେ ବନ୍ଧା ହୋଇ ରହିଥିବା ଚାରି ଜଣ ସ୍ୱର୍ଗଦୂତଙ୍କୁ ମୁକ୍ତ କରିଦିଅ ।
\v 15 ତେଣୁ ଯେଉଁ ଚାରି ଜଣ ଦୂତଙ୍କୁ ପୃଥିବୀର ଏକ ତୃତୀୟାଂଶ ଲୋକମାନଙ୍କର ପ୍ରାଣନାଶ କରିବାକୁ ସେହି ଘଣ୍ଟା, ଦିନ, ମାସ ଓ ସେହି ବର୍ଷ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରି ରଖାଯାଇଥିଲା, ସେମାନଙ୍କୁ ମୁକ୍ତ କରାଗଲା ।
\s5
\v 16 ଅଶ୍ୱାରୋହୀ ସୈନ୍ୟ କୋଡ଼ିଏ କୋଟି ବୋଲି ମୁଁ ଶୁଣିବାକୁ ପାଇଲି ।
\v 17 ମୋ’ ଦର୍ଶନରେ ମୁଁ ଅଶ୍ୱ ଓ ଅଶ୍ୱାରୋହୀମାନଙ୍କୁ ଦେଖିଲି । ସେମାନେ ନୀଳକାନ୍ତ ମଣି ତୁଲ୍ୟ ଲୋହିତ, ନୀଳକାନ୍ତ ମଣି ତୁଲ୍ୟ ନୀଳ ଓ ଗନ୍ଧକ ପରି ହଳଦିଆ ବର୍ଣ୍ଣର ସାଞ୍ଜୁ ଛାତିରେ ପିନ୍ଧିଥିଲେ । ଅଶ୍ୱମାନଙ୍କର ମୁଣ୍ଡ ସିଂହର ମୁଣ୍ଡ ପରି ଦେଖାଯାଉଥିଲା । ସେମାନଙ୍କ ମୁଖରୁ ଅଗ୍ନି, ଧୂଆଁ ଓ ଗନ୍ଧକ ବାହାରୁଥିଲା ।
\s5
\v 18 ସେମାନଙ୍କ ମୁହଁରୁ ବାହାରୁଥିବା ଏହି ତିନୋଟି ମହାମାରୀ ଅଗ୍ନି, ଧୂଆଁ ଓ ଗନ୍ଧକ ହେତୁ ମନୁଷ୍ୟ ଜାତିର ଏକ ତୃତୀୟାଂଶ ପ୍ରାଣ ହରାଇଲେ ।
\v 19 ସେହି ଅଶ୍ୱମାନଙ୍କର ମାରାତ୍ମକ ଶକ୍ତି କେବଳ ମୁହଁରେ ନ ଥାଇ ଲାଙ୍ଗୁଳରେ ମଧ୍ୟ ଥିଲା । ସେମାନଙ୍କର ଲାଙ୍ଗୁଳ ସାପ ପରି, ଯାହାଙ୍କର ମୁଣ୍ଡ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଦଂଶନ ଓ ଅନିଷ୍ଟ କରିବା ପାଇଁ ଥିଲା ।
\s5
\v 20 ପୃଥିବୀର ଯେଉଁ ଅବଶିଷ୍ଟ ଲୋକମାନେ ଏହି ମହାମାରୀ ଦ୍ୱାରା ପ୍ରାଣ ହରାଇ ନ ଥିଲେ, ସେମାନେ ତଥାପି ସେମାନଙ୍କର ମନ ଓ ଜୀବନ ପରିବର୍ତ୍ତନ କଲେ ନାହିଁ । ସେମାନେ ତାହାଙ୍କ ହାତ ତିଆରି କର୍ମଗୁଡ଼ିକଠାରୁ ମଧ୍ୟ ନିଜକୁ ଦୂରେଇଲେ ନାହିଁ । ସେମାନେ ଦୃଷ୍ଟାତ୍ମାଗୁଡ଼ିକର ପୂଜା କଲେ ଓ ସୁନା, ରୂପା, ପିତ୍ତଳ, ପଥର, କାଠରେ ତିଆରି, ଦେଖି ପାରୁ ନ ଥିବା, ଶୁଣି ପାରୁ ନ ଥିବା ବା ଚାଲିପାରୁ ନ ଥିବା ପ୍ରତିମାଗୁଡ଼ିକର ପୂଜା କରିବା ବନ୍ଦ କଲେ ନାହିଁ ।
\v 21 ଏହା ବ୍ୟତୀତ ସେମାନେ ସେମାନଙ୍କର ନରହତ୍ୟା, ଗୁଣିବିଦ୍ୟା, ଯୌନଗତପାପ କିମ୍ବା ଚୋରୀ ପାପ ପରିତ୍ୟାଗ କଲେ ନାହିଁ କି ସେଥିରୁ ମନ ଫେରାଇ ଅନୁତାପ କଲେ ନାହିଁ ।
\s5
\c 10
\p
\v 1 ତା’ପରେ ମୁଁ ଜଣେ ଶକ୍ତିଶାଳୀ ଦୂତଙ୍କୁ ସ୍ୱର୍ଗରୁ ଆସିବାର ଦେଖିଲି । ସେ ମେଘ ଦ୍ୱାରା ଆଚ୍ଛାଦିତ ଥିଲେ । ତାହାଙ୍କ ମସ୍ତକରେ ମେଘଧନୁ ଶୋଭା ପାଉଥିଲା । ତାହାଙ୍କର ମୁଖ ସୂର୍ଯ୍ୟଙ୍କ ପରି ଉଜ୍ଜ୍ୱଳ ଓ ପାଦ ଦୁଇଟି ଅଗ୍ନିସ୍ତମ୍ଭ ସଦୃଶ ଥିଲା ।
\v 2 ସେହି ଦୂତଙ୍କ ହାତରେ ଗୋଟିଏ କ୍ଷୁଦ୍ର ଖୋଲା ଚର୍ମପତ୍ର ଥିଲା । ସେ ତାହାଙ୍କର ଦକ୍ଷିଣ ପାଦ ସମୁଦ୍ର ଉପରେ ଓ ବାମ ପାଦ ସ୍ଥଳଭାଗ ଉପରେ ରଖିଥିଲେ ।
\s5
\v 3 ସେ ସିଂହ ଗର୍ଜନ ପରି ଗମ୍ଭୀର ସ୍ୱର କଲେ । ସେ ଗମ୍ଭୀର ସ୍ୱର ପରେ ସାତବଜ୍ର ତାହାର ଉତ୍ତର ଦେଲେ ।
\v 4 ମୁଁ ଏହା ଲେଖିବାକୁ ପ୍ରସ୍ତୁତ ହେଲି । ସେତେବେଳେ ମୋତେ ଆକାଶବାଣୀ ଶୁଭିଲା, "ସାତ ବଜ୍ର ଯାହା କହିଲେ, ତାହା ଲେଖ ନାହିଁ । ସେଗୁଡ଼ିକ ଗୁପ୍ତ ରଖ ।
\s5
\v 5 ତା’ପରେ ସେହି ସ୍ୱର୍ଗଦୂତ ଯେକି ସମୁଦ୍ର ଓ ପୃଥିବୀ ଉପରେ ପାଦ ଦେଇ ଠିଆ ହୋଇଥିବାର ମୁଁ ଦେଖିଲି, ସେ ତାହାଙ୍କ ଦକ୍ଷିଣ ହସ୍ତ ସ୍ୱର୍ଗକୁ ଉଠାଇଲେ ।
\v 6 ଯେ ନିତ୍ୟଜୀବିତ, ସେ ଆକାଶ ଓ ତନ୍ମଧ୍ୟସ୍ଥ ସକଳ ବିଷୟ ଏବଂ ପୃଥିବୀ ଓ ତନ୍ମଧ୍ୟସ୍ଥ ସକଳ ବିଷୟ ସୃଷ୍ଟି କରିଛନ୍ତି, ତାହାଙ୍କ ନାମରେ ସେହି ସ୍ୱର୍ଗଦୂତ ଶପଥ କରି କହିଲେ, " ଯାହା ସେ ଯୋଜନା କରିଛନ୍ତି ତାହା ସେ କରିବେ ଆଉ ଅଧିକ ବିଳମ୍ବ ହେବ ନାହିଁ ।”
\v 7 କିନ୍ତୁ ସପ୍ତମ ଦୂତ ସେହି ଦିନମାନଙ୍କରେ ତୂରୀ ବଜାନ୍ତେ ପରମେଶ୍ୱର ଆପଣା ସେବକ ଭବିଷ୍ୟତ୍ ବକ୍ତାମାନଙ୍କୁ କହିଥିବା ବାକ୍ୟ ଅନୁସାରେ ତାହାଙ୍କର ଗୁପ୍ତ ଯୋଜନା ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ହେବ।"
\s5
\v 8 ତା’ପରେ ମୁଁ ସେହି ସ୍ୱର ସ୍ୱର୍ଗରୁ ପୁଣି ଥରେ ଶୁଣିଲି । ସେ ସ୍ୱର ମୋତେ କହିଲା, "ଯାଅ ଓ ସମୁଦ୍ର ଓ ପୃଥିବୀ ଉପରେ ଠିଆ ହୋଇଥିବା ଦୂତଙ୍କ ହାତରୁ ଖୋଲା ଚର୍ମପତ୍ରଟି ନିଅ ।”
\v 9 ତେଣୁ ମୁଁ ଦୂତଙ୍କ ପାଖକୁ ଯାଇ କ୍ଷୁଦ୍ର ଚର୍ମପତ୍ରଟି ମାଗିଲି । ସେ ମୋତେ କହିଲେ, "ଏହାକୁ ନିଅ ଓ ଏହା ଖାଅ । ଏହା ତୁମ୍ଭ ପେଟକୁ ଖଟା ଲାଗିବ, କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭ ମୁହଁକୁ ମହୁ ପରି ମିଠା ଲାଗିବ ।”
\s5
\v 10 ତେଣୁ ମୁଁ ତାହାଙ୍କ ହସ୍ତରୁ କ୍ଷୁଦ୍ର ଚର୍ମପତ୍ର ନେଲି ଓ ଖାଇଲି । ମୋ’ ପାଟିକୁ ତାହା ମିଠା ଲାଗିଲା, କିନ୍ତୁ ଯେତେବେଳେ ମୁଁ ଏହାକୁ ଢ଼ୋକିଲି, ପେଟରେ ଏହା ଖଟା ଲାଗିଲା ।
\v 11 ତା’ପରେ ସେମାନେ ମୋତେ କହିଲେ, "ଅନେକ ଦେଶ, ଜାତି, ଭାଷା ଓ ରାଜାମାନଙ୍କ ବିଷୟରେ ତୁମ୍ଭକୁ ଆହୁରି ଭବିଷ୍ୟଦ୍ ବାଣୀ କହିବାକୁ ପଡ଼ିବ ।"
\s5
\c 11
\p
\v 1 ତା’ପରେ ମୋତେ ବୁଲାବାଡ଼ି ଲମ୍ବାର ଗୋଟିଏ ମାପଦଣ୍ଡ ଦିଆଗଲା । ମୋତେ କୁହାଗଲା, "ଯାଅ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କର ମନ୍ଦିର, ବେଦିକୁ ମାପ, ଏବଂ ସେଠାରେ ଉପାସନା କରୁଥିବା ଲୋକମାନଙ୍କର ସଂଖ୍ୟା ଗଣନା କର ।”
\v 2 କିନ୍ତୁ ମନ୍ଦିରର ବାହାର ଅଗଣା ମାପ ନାହିଁ । ତାହାକୁ ସେହିପରି ଛାଡ଼ି ଦିଅ, କାରଣ ତାହା ଅଣଯିହୁଦୀୟ ଦେଶଗୁଡ଼ିକର ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଦିଆଯାଇଛି । ସେହି ଲୋକମାନେ ବୟାଳିଶ ମାସ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ପବିତ୍ର ନଗରକୁ ପଦଦଳିତ କରିବେ ।
\s5
\v 3 ମୁଁ ମୋର ଦୁଇ ସାକ୍ଷୀଙ୍କୁ କ୍ଷମତା ଦେବି । ସେମାନେ ୧୨୬୦ ଦିନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଅଖା ପିନ୍ଧି ଭବିଷ୍ୟଦ୍ ବାଣୀ କହିବେ ।
\v 4 ଏହି ଦୁଇ ସାକ୍ଷୀ ହେଉଛନ୍ତି, ପୃଥିବୀରେ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ସମ୍ମୁଖରେ ଠିଆ ହୋଇଥିବା ଦୁଇ ବୀଜ ବୃକ୍ଷ ଓ ଦୁଇ ଦୀପରୁଖା ।
\v 5 ଯଦି କେହି ସେମାନଙ୍କର କ୍ଷତି କରିବାକୁ ଚାହେଁ, ତା' ହେଲେ ସେମାନଙ୍କର ମୁହଁରୁ ବାହାରୁଥିବା ଅଗ୍ନି ସେମାନଙ୍କୁ ଧ୍ୱଂସ କରିବ । ଯଦି କୌଣସି ଲୋକ ସେମାନଙ୍କର କ୍ଷତି କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରେ, ସେ ଏହିପରିଭାବେ ମୃତ୍ୟୁ ଭୋଗ କରିବ ।
\s5
\v 6 ଏହି ଦୁଇଜଣ ଭବିଷ୍ୟଦ୍ ବାଣୀ କହିବା ବେଳେ ଯେପରି ବର୍ଷା ନ ହୁଏ, ସେଥିନିମନ୍ତେ ଆକାଶକୁ ରୁଦ୍ଧ କରିବା ନିମନ୍ତେ ସେମାନଙ୍କର କ୍ଷମତା ଅଛି । ଜଳକୁ ରକ୍ତରେ ପରିଣତ କରିବାର କ୍ଷମତା ସେମାନଙ୍କର ଅଛି । ପୃଥିବୀକୁ ପ୍ରତ୍ୟେକ ପ୍ରକାରର ମହାମାରୀ ଦ୍ୱାରା କଷ୍ଟ ଦେବାର କ୍ଷମତା ସେମାନଙ୍କର ଅଛି । ସେମାନେ ସେମାନଙ୍କର ନିଜ ଇଚ୍ଛା ଅନୁସାରେ ଯେତେଥର ଚାହିଁବେ, ସେତେଥର ଏହା କରି ପାରିବେ ।
\v 7 ସେମାନଙ୍କର ସାକ୍ଷ୍ୟ ଦେବା ସମୟ ସରିଯିବା ପରେ ସେହି ପଶୁ ସେମାନଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଯୁଦ୍ଧ କରିବ । ପାତାଳର ଅତଳ ଗର୍ଭରୁ ଉପରକୁ ଆସୁଥିବା ପଶୁ ସେମାନଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଯୁଦ୍ଧ କରିବ । ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ପରାସ୍ତ କରି ହତ୍ୟା କରିବ ।
\s5
\v 8 ଏହି ଦୁଇ ସାକ୍ଷୀଙ୍କର ଶରୀର ମହାନଗରୀର ରାସ୍ତାରେ ପଡ଼ିରହିବ । ଏହି ନଗରର ନାମ 'ସେଦାମ' ଓ 'ମିସର' । ନଗରର ନାମଗୁଡ଼ିକର ବିଶେଷ ଅର୍ଥ ରହିଛି । ଏହି ନଗର ରେ ସେମାନଙ୍କର ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ କ୍ରୁଶରେ ଚଢ଼ାଇ ମାରି ଦିଆଯାଇଥିଲା ।
\v 9 ସାଢ଼େ ତିନି ଦିନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସମସ୍ତ ମଣିଷ ଜାତି, ସମସ୍ତ ଗୋଷ୍ଠୀ, ସମସ୍ତ ଭାଷା ଏବଂ ସମସ୍ତ ରାଷ୍ଟ୍ରର ଲୋକମାନେ ସେମାନଙ୍କର ଶବ ଦେଖିବେ । କିନ୍ତୁ ସେମାନେ ସେମାନଙ୍କର ସମାଧିସ୍ଥ ହେବାକୁ ଦେବେ ନାହିଁ ।
\s5
\v 10 ସେମାନଙ୍କର ମୃତ୍ୟୁରେ ପୃଥିବୀର ଲୋକେ ଖୁସି ହେବେ । ସେମାନେ ଭୋଜି କରିବେ ଓ ପରସ୍ପର ଭିତରେ ଉପହାର ଦିଆ ନିଆ କରିବେ । ସେମାନେ ଏପରି କରିବେ, କାରଣ ଏହି ଦୁଇଜଣ ସାକ୍ଷୀ ପୃଥିବୀବାସୀଙ୍କୁ ବହୁତ ଯନ୍ତ୍ରଣା ଦେଇଥିଲେ ।
\v 11 କିନ୍ତୁ ସାଢ଼େ ତିନି ଦିନ ପରେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କଠାରୁ ଜୀବନୀ ଶକ୍ତି ସେହି ଦୁଇଜଣ ଭବିଷ୍ୟଦ୍ ବକ୍ତାଙ୍କ ଭିତରେ ପ୍ରବେଶ କଲା । ସେମାନେ ସେମାନଙ୍କର ପାଦରେ ଉଠି ଠିଆ ହେଲେ । ସେମାନଙ୍କୁ ଦେଖିବା ଲୋକମାନେ ବହୁତ ଭୟ କଲେ ।
\v 12 ତା’ପରେ ସେହି ଦୁଇଜଣ ସାକ୍ଷୀ ସ୍ୱର୍ଗରୁ ଆସୁଥିବା ଗୋଟିଏ ଉଚ୍ଚ ସ୍ୱର ଶୁଣିପାରିଲେ, "ଏଠାକୁ ଉଠି ଆସ।" ଏହା ଶୁଣି ଦୁଇ ଜଣ ଭବିଷ୍ୟଦ୍ ବକ୍ତା ମେଘ ଦ୍ୱାରା ସ୍ୱର୍ଗକୁ ଗଲେ । ଏହା ସେମାନଙ୍କର ଶତ୍ରୁମାନେ ଦେଖୁଥିଲେ ।
\s5
\v 13 ଠିକ୍ ସେହି ସମୟରେ ଏକ ମହା ଭୂମିକମ୍ପ ହେଲା । ନଗରର ଏକ ଦଶମାଂଶ ନଷ୍ଟ ହୋଇଗଲା । ସାତ ହଜାର ଲୋକ ପ୍ରାଣ ହରାଇଲେ । ପ୍ରାଣ ହରାଇ ନ ଥିବା ଲୋକମାନେ ଅଧିକ ଭୟ କଲେ । ସେମାନେ ସ୍ୱର୍ଗର ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଗୌରବ ଦେଲେ ।
\v 14 ଦ୍ୱିତୀୟ କ୍ଲେଶ ଦୂର ହେଲା । ତୃତୀୟ କ୍ଲେଶଟି ଖୁବ୍ ଶୀଘ୍ର ଆସୁଛି ।
\s5
\v 15 ସପ୍ତମ ଦୂତ ତାହାଙ୍କ ତୂରୀ ବଜାଇଲେ । ସ୍ୱର୍ଗରେ ଉଚ୍ଚ ସ୍ୱରମାନ ଶୁଣାଗଲା । ସେମାନେ କହିଲେ,” ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ପ୍ରଭୁ ଈଶ୍ୱର, ପୁଣି ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯାହାଙ୍କୁ ପୃଥିବୀର ସମସ୍ତ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ରାଜତ୍ୱ କରିବାକୁ ସେ ନିଯୁକ୍ତି ଦେଇଛନ୍ତି, ପରେ ସେମାନେ ସେଇ ଲୋକମାନେ ଅନନ୍ତକାଳ ରାଜତ୍ୱ କରିବେ !”
\s5
\v 16 ତା’ପରେ ଚବିଶ ଜଣ ପ୍ରାଚୀନ ମୁଣ୍ଡ ନୂଆଁଇ ପ୍ରଣାମ କଲେ ଓ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କର ଉପାସନା କଲେ । ଏହି ପ୍ରାଚୀନମାନେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ସମ୍ମୁଖରେ ସେମାନଙ୍କ ସିଂହାସନରେ ବସନ୍ତି ।
\v 17 ସେହି ପ୍ରାଚୀନମାନେ କହିଲେ: “ପ୍ରଭୁ ଈଶ୍ୱର, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯିଏକି ସମସ୍ତ ବିଷୟ ଉପରେ ରାଜତ୍ୱ କରିବ !” ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯିଏକି ବର୍ତ୍ତମାନ ସର୍ବଦା ରହିଅଛନ୍ତି ! ଆମ୍ଭେମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଧନ୍ୟବାଦ ଦେଉ ଯେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯିଏକି ତୁମ୍ଭ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଯୁଦ୍ଧ କରିଥିବା ପ୍ରତ୍ୟେକଙ୍କୁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଶକ୍ତିରେ ପରାଜିତ କରିଅଛ, ପୁଣି ବର୍ତ୍ତମାନ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜଗତର ଲୋକମାନଙ୍କ ଉପରେ ରାଜତ୍ୱ କରିବ ।
\s5
\v 18 ଅନ୍ୟଜାତୀୟମାନେ ତୁମ୍ଭ ଉପରେ କ୍ରୋଧ କରିଥିଲେ, କିନ୍ତୁ ବର୍ତ୍ତମାନ ତୁମ୍ଭ କ୍ରୋଧର ସମୟ ଉପସ୍ଥିତ, ମୃତମାନଙ୍କର ବିଚାର ସମୟ ଆସିଛି; ତୁମ୍ଭ ସେବକମାନଙ୍କୁ ଭବିଷ୍ୟତ୍ ବକ୍ତାମାନଙ୍କୁ ପୁରସ୍କାର ଦେବାର ସମୟ ଆସିଛି, ଏବଂ ତୁମ୍ଭକୁ ଭୟ ଓ ସମ୍ମାନ କରୁଥିବା ସାନବଡ଼ ପ୍ରତ୍ୟେକଙ୍କୁ ପୁରସ୍କାର ଦେବାର ସମୟ ଆସିଛି । ପୃଥିବୀକୁ ବିନାଶ କରୁଥିବା ବିନାଶକାରୀଙ୍କର ବିନାଶର ସମୟ ଉପସ୍ଥିତ ହୋଇଛି ।”
\s5
\v 19 ତା’ପରେ ସ୍ୱର୍ଗରେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ମନ୍ଦିର ଖୋଲିଗଲା ଓ ସେହି ମନ୍ଦିରର ପବିତ୍ର ନିୟମ ସିନ୍ଦୁକ ଦେଖାଗଲା । ଏହି ପବିତ୍ର ସିନ୍ଦୁକରେ ସେହି ଚୁକ୍ତି ଥିଲା, ଯାହାକୁ ପରମେଶ୍ୱର ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଦେଇଥିଲେ । ତା’ପରେ ସେଠାରେ ବିଜୁଳିର ଆଲୋକ ଝଲସି ଉଠିଲା, ତଥା ମହା କୋଳାହଳ, ବଜ୍ର ନାଦ, ଭୂମିକମ୍ପ ଓ ପ୍ରବଳ କୁଆପଥର ବୃଷ୍ଟି ହେଲା ।
\s5
\c 12
\p
\v 1 ତା’ପରେ ସ୍ୱର୍ଗରେ ଏକ ବିଚିତ୍ର ଚିହ୍ନ ଦେଖାଗଲା । ମୁଁ ଜଣେ ନାରୀଙ୍କୁ ସୂର୍ଯ୍ୟଙ୍କୁ ବସ୍ତ୍ରରୂପେ ଧାରଣ କରିବାର ଦେଖିଲି । ଚନ୍ଦ୍ର ତାହାଙ୍କ ପାଦତଳେ ଥିଲା । ତାହାଙ୍କ ମସ୍ତକରେ ବାରଟି ନକ୍ଷତ୍ରର ମୁକୁଟ ଥିଲା ।
\v 2 ସେହି ନାରୀ ଜଣକ ଗର୍ଭବତୀ ଥିଲେ । ପ୍ରସବ ବେଦନାରେ ସେ ଚିତ୍କାର କଲେ । ତାହାଙ୍କର ପ୍ରସବ କରିବା ସମୟ ହୋଇଯାଇଥିଲା ।
\s5
\v 3 ସ୍ୱର୍ଗରେ ଅନ୍ୟ ଏକ ଚିହ୍ନ ଦେଖାଗଲା । ସେଠାରେ ଗୋଟିଏ ବିରାଟ ଲାଲ ରଙ୍ଗର ସାପ ମୁଁ ଦେଖିଲି । ତା'ର ସାତୋଟି ମୁଣ୍ଡ ଥିଲା ଓ ପ୍ରତି ମୁଣ୍ଡ ରେ ସାତୋଟି ମୁକୁଟ ଥିଲା । ତା'ର ଦଶଟି ଶିଙ୍ଗ ମଧ୍ୟ ଥିଲା ।
\v 4 ତାହାର ଲାଙ୍ଗୁଳ ଆକାଶର ତାରାଗଣ ମଧ୍ୟରୁ ଏକତୃତୀୟାଂଶ ତାରାକୁ ଟାଣିଆଣି ପୃଥିବୀରେ ନିକ୍ଷେପ କଲା । ସେହି ସାପ, ପ୍ରସବ କରିବାକୁ ଯାଇଥିବା ସେହି ନାରୀଙ୍କ ସାମନାରେ ଠିଆ ହୋଇ ରହିଲା । ତାହାଙ୍କର ସନ୍ତାନ ଜନ୍ମ ହେବା ମାତ୍ରେ ତାହାକୁ ଖାଇବା ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ସେ ପ୍ରସ୍ତୁତ ହୋଇଗଲା ।
\s5
\v 5 ସେହି ନାରୀ ଗୋଟିଏ ପୁତ୍ର ଶିଶୁକୁ ଜନ୍ମ ଦେଲ । ସେ ସମଗ୍ର ରାଷ୍ଟ୍ରଗୁଡ଼ିକୁ ଗୋଟିଏ ଲୌହଦଣ୍ଡରେ ଶାସନ କରିବେ । ତା'ର ଶିଶୁଙ୍କୁ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ସିଂହାସନ ପାଖକୁ ଉଠାଇ ନିଆଗଲା ।
\v 6 ପରେ ସେହି ସ୍ତ୍ରୀ’ଲୋକଟି, ପରମେଶ୍ୱର ତା' ପାଇଁ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରି ରଖିଥିବା ମରୁଭୂମିର ଗୋଟିଏ ସ୍ଥାନକୁ ଚାଲିଗଲା । ସେଠାରେ ତା'ର ଯତ୍ନ ୧୨୬୦ ଦିନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ନିଆଯିବ ।
\s5
\v 7 ଏହିପରି ସମୟରେ ସ୍ୱର୍ଗରେ ଯୁଦ୍ଧ ହେଲା । ମୀଖାଯେଲ ଓ ତାହାଙ୍କର ଦୂତଗଣ ସେହି ସାପ ଓ ତାହାର ଦୂତମାନଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଯୁଦ୍ଧ କଲେ । ସାପ ତା'ର ଦୂତମାନଙ୍କ ସହିତ ପ୍ରତିଯୁଦ୍ଧ କଲା ।
\v 8 କିନ୍ତୁ ବିଶାଳ ସାପ ଅଧିକ ବଳଶାଳୀ ନ ଥିବାରୁ ସେ ଓ ତାହାର ଦୂତମାନେ ପରାସ୍ତ ହେଲେ ଓ ସ୍ୱର୍ଗରେ ସ୍ଥାନ ହରାଇଲେ ।
\v 9 ବିଶାଳ ସାପକୁ ସ୍ୱର୍ଗରୁ ପୃଥିବୀରେ ନିକ୍ଷେପ କରାଗଲା । (ସେହି ବିଶାଳ ସାପ ହେଉଛି ସେହି ଅତୀତର ପୁରୁଣା ସାପ, ଯାହାକୁ ଶୟତାନ କୁହାଯାଏ । ସେ ପୃଥିବୀବାସୀଙ୍କୁ ଭୁଲ ରାସ୍ତାରେ ନିଏ । ସାପକୁ ତା'ର ଦୂତମାନଙ୍କ ସହିତ ସଦଳବଳେ ପୃଥିବୀରେ ନିକ୍ଷେପ କରାଗଲା ।
\s5
\v 10 ତା’ପରେ ମୁଁ ସ୍ୱର୍ଗରେ ଗୋଟିଏ ଉଚ୍ଚ ଧ୍ୱନି ଏହା କହିବାର ଶୁଣିଲି, "ବର୍ତ୍ତମାନ ଆମ୍ଭ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ବିଜୟ, କ୍ଷମତା, ଓ ରାଜତ୍ୱର ସମୟ ଉପସ୍ଥିତ । ତାହାଙ୍କର ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଶାସନ କରିବା ଅଧିକାର ସମୟ ମଧ୍ୟ ଉପସ୍ଥିତ ହୋଇଛି । କାରଣ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ଭାଇମାନଙ୍କ ଅଭିଯୋଗକାରୀକୁ ବାହାରେ ନିକ୍ଷେପ କରାଯାଇଛି । ସେ ଦିନରାତି ଆମ୍ଭ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ସମ୍ମୁଖରେ ଆମ୍ଭ ଭାଇମାନଙ୍କ ବିଷୟରେ ଅଭିଯୋଗ କରୁଥିଲା ।
\s5
\v 11 ଆମ୍ଭ ଭାଇମାନେ ମେଷଶାବକଙ୍କ ରକ୍ତ ଦ୍ୱାରା ଓ ସେମାନଙ୍କର ପ୍ରଚାର ଦ୍ୱାରା ତାହାକୁ ପରାସ୍ତ କରିଛନ୍ତି, କାରଣ ସେମାନେ ନିଜ ନିଜର ଜୀବନକୁ ତୁଚ୍ଛଜ୍ଞାନ କରି ତାହାଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ମୃତ୍ୟୁ ଭୋଗ କରିଥିଲେ ।
\v 12 ତେଣୁ ହେ ସ୍ୱର୍ଗ ଓ ସ୍ୱର୍ଗନିବାସୀଗଣ, ଆନନ୍ଦ ଓ ଉଲ୍ଲାସ କର । କିନ୍ତୁ ହାୟ ! ଏହା ପୃଥିବୀ ଓ ସମୁଦ୍ର ପାଇଁ ଅତ୍ୟନ୍ତ ଖରାପ ସମୟ, ଯେହେତୁ ସମୟ ଅତି ଅଳ୍ପ, ବୋଲି ଜାଣି ଶୟତାନ ଭୀଷଣ କ୍ରୋଧରେ ପୂର୍ଣ୍ଣ ହୋଇ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟକୁ ଓହ୍ଲାଇ ଯାଇଅଛି ।
\s5
\v 13 ବିଶାଳ ସାପ ନିଜକୁ ପୃଥିବୀରେ ନିକ୍ଷେପ ହେବାର ଦେଖିଲା । ତେଣୁ ସେ ପୁତ୍ର ସନ୍ତାନ ଜାତ କରିଥିବା ନାରୀ ପଛେ ପଛେ ଦୌଡ଼ିଲା ।
\v 14 କିନ୍ତୁ ସେହି ନାରୀକୁ ବୃହତ୍ ଉତ୍କ୍ରୋଶ ପକ୍ଷୀର ଦୁଇଟି ପକ୍ଷ ଦିଆଗଲା । ତେଣୁ ସେ ମରୁଭୂମିରେ ତା'ପାଇଁ ପ୍ରସ୍ତୁତ ହୋଇଥିବା ସ୍ଥାନକୁ ଉଡ଼ିଯାଇପାରିଲା । ସେଠାରେ ସାପଠାରୁ ସୁରକ୍ଷା ପାଇଁ ସାଢ଼େ ତିନି ବର୍ଷ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ତାହାଙ୍କର ଯତ୍ନ ନିଆଯିବ ।
\s5
\v 15 ତା’ପରେ ସାପ ନିଜ ମୁଖରୁ ନଦୀ ପରି ପାଣି ବାହାର କଲା । ସେ ସେହି ନାରୀର ପଛପଟରୁ ଜଳ ଛାଡ଼ିଲା ଯଦ୍ଦ୍ୱାରା ସେ ଜଳ ସ୍ରୋତ ଦ୍ୱାରା ତାହାକୁ ଭସାଇ ନେଇପାରିବ ।
\v 16 କିନ୍ତୁ ପୃଥିବୀ ସେହି ସ୍ତ୍ରୀ’କୁ ସାହାଯ୍ୟ କଲା । ପୃଥିବୀ ତା'ର ମୁଖ ଖୋଲିଲା ଓ ବିଶାଳ ସାପ ମୁଖରୁ ବାହାରି ଆସୁଥିବା ନଦୀକୁ ଗିଳି ଦେଲା ।
\v 17 ତେଣୁ ସାପ ସେହି ନାରୀ ଉପରେ ଭୀଷଣ ରାଗିଗଲା । ସେ ତା'ର ଅନ୍ୟ ପିଲାମାନଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଯୁଦ୍ଧ କରିବାକୁ ବାହାରିଲା । ଯେଉଁମାନେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କର ଆଜ୍ଞାଗୁଡ଼ିକ ପାଳନ କରନ୍ତି ଓ ଯୀଶୁଙ୍କ ବିଷୟରେ ସାକ୍ଷ୍ୟ ଦିଅନ୍ତି ସେହିମାନେ ତାହାଙ୍କର ସନ୍ତାନ ।
\v 18 ସେହି ବିଶାଳ ସାପ ଯାଇ ସମୁଦ୍ର କୂଳରେ ଠିଆ ହେଲା ।
\s5
\c 13
\p
\v 1 ତା’ପରେ ମୁଁ ଗୋଟିଏ ପଶୁକୁ ସମୁଦ୍ର ଭିତରୁ ଉପରକୁ ଆସିବାର ଦେଖିଲି । ଏହାର ଦଶଟି ଶିଙ୍ଗ ଓ ସାତୋଟି ମୁଣ୍ଡ ଥିଲା । ପ୍ରତ୍ୟେକଙ୍କ ମୁଣ୍ଡରେ ଗୋଟିଏ ଗୋଟିଏ ମୁକୁଟ ଥିଲା । ପ୍ରତ୍ୟେକଙ୍କ ମସ୍ତକରେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କୁ ନିନ୍ଦା କରୁଥିବା ଖରାପ ନାମ ସବୁ ଲେଖାଯାଇଥିଲା ।
\v 2 ଏହି ପଶୁ ଚିତାବାଘ ଭଳି ଥିଲା । କିନ୍ତୁ ତା'ର ପାଦ ଭାଲୁ ପରି ଓ ପାଟି ସିଂହ ପରି ଥିଲା । ସେହି ବିଶାଳ ସାପ ସମୁଦ୍ରକୂଳରେ ରହି ତା'ର ସମସ୍ତ କ୍ଷମତା, ସିଂହାସନ ଓ ମହାନ ଅଧିକାର ତାହାକୁ ଦେଲା ।
\s5
\v 3 ତାହାର ମସ୍ତକଗୁଡ଼ିକ ମଧ୍ୟରୁ ଗୋଟିଏ ମସ୍ତକ ଆଘାତ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଥିବା ପରି ଓ ମରାଯାଇଥିବା ପରି ଦେଖାଗଲା । କିନ୍ତୁ ତା'ର ମାରାତ୍ମକ କ୍ଷତି ଭଲ ହୋଇଯାଇଥିଲା । ପୃଥିବୀର ସବୁ ଲୋକମାନେ ତାହାକୁ ଦେଖି ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହେଲେ ଓ ସେହି ପଶୁର ଅନୁଗମନ କଲେ ।
\v 4 ଲୋକମାନେ ସେହି ସାପକୁ ପୂଜା କଲେ, କାରଣ ସେ ତା'ର କ୍ଷମତା, ପଶୁକୁ ଦାନ କରିଦେଇଥିଲା । ଲୋକମାନେ ସେହି ପଶୁକୁ ମଧ୍ୟ ପୂଜା କଲେ । ସେମାନେ କହିଲେ, "ଏହି ପଶୁ ଭଳି ଶକ୍ତିଶାଳୀ କିଏ ଅଛି ? ତା' ବିରୁଦ୍ଧରେ କିଏ ଯୁଦ୍ଧ କରିପାରିବ ?"
\s5
\v 5 ସେହି ପଶୁକୁ ଗର୍ବ କରିବା ପାଇଁ ଓ ଖରାପ କଥା କହିବା ପାଇଁ ଅନୁମତି ଦିଆଗଲା । ତାକୁ ବୟାଳିଶ ମାସ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ତା'ର କ୍ଷମତା ପ୍ରୟୋଗ କରିବା ପାଇଁ ଅନୁମତି ଦିଆଗଲା ।
\v 6 ସେହି ପଶୁ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ପାପ କଥା କହିବା ପାଇଁ ମୁହଁ ଖୋଲିଲା । ସେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କର ନାମ ବିରୁଦ୍ଧରେ, ତାହାଙ୍କର ବାସସ୍ଥଳୀ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଓ ଯେଉଁମାନେ ସ୍ୱର୍ଗରେ ରହୁଥିଲେ, ସେମାନଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଖରାପ କଥାମାନ କହିଲା ।
\s5
\v 7 ତାହାକୁ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ପବିତ୍ରଲୋକ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଯୁଦ୍ଧ କରି ସେମାନଙ୍କୁ ପରାସ୍ତ କରିବାକୁ କ୍ଷମତା ଦିଆଗଲା । ତାହାକୁ ପୃଥିବୀର ସବୁ ଗୋଷ୍ଠୀ, ଜାତି, ପ୍ରଜାତି ଓ ଦେଶଗୁଡ଼ିକ ଉପରେ ଶାସନ କରିବାକୁ କ୍ଷମତା ଦିଆଗଲା ।
\v 8 ପୃଥିବୀରେ ରହୁଥିବା ସମସ୍ତ ଲୋକମାନେ ସେହି ପଶୁକୁ ପୂଜା କରିବେ । ପୃଥିବୀ ଆରମ୍ଭରୁ ଏହି ଲୋକମାନଙ୍କର ନାମ ମେଷଶାବକଙ୍କ ଜୀବନ ପୁସ୍ତକରେ ଲେଖା ହୋଇନାହିଁ । ଏହି ମେଷଶାବକଙ୍କୁ ବଧ କରାଯାଇଥିଲା ।
\s5
\v 9 ଯାହାର ଶୁଣିବା ନିମନ୍ତେ କାନ ଅଛି, ସେ ଏହାକୁ ଶୁଣିବା ଉଚିତ୍ ।
\v 10 ଯେଉଁ ବ୍ୟକ୍ତିର ବନ୍ଦୀ ହେବାର ଅଛି, ତେବେ ସେ ବନ୍ଦୀ ହେବ । ଯେଉଁ ବ୍ୟକ୍ତିର ମୃତ୍ୟୁ ଖଣ୍ଡା ଦ୍ୱାରା ହେବାର ଅଛି, ତେବେ ସେ ଲୋକ ଖଣ୍ଡାରେ ମୃତ୍ୟୁବରଣ କରିବ । ଏହି ସମୟରେ, ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କର ପବିତ୍ର ଲୋକମାନଙ୍କର ଧୈର୍ଯ୍ୟ ଓ ବିଶ୍ୱାସ ରହିବା ଉଚିତ ।
\s5
\v 11 ତା’ପରେ ମୁଁ ଅନ୍ୟ ଏକ ପଶୁକୁ ପୃଥିବୀ ଉପରକୁ ଆସିବାର ଦେଖିଲି । ତା'ର ମେଷ ପରି ଦୁଇଟି ଶିଙ୍ଗ ଥିଲା, କିନ୍ତୁ ସେ ଏକ ସାପ ଭଳି ଭୟଙ୍କର କଥା କହୁଥିଲା ।
\v 12 ଏହି ପଶୁ ପ୍ରଥମ ପଶୁ ସାମନାରେ ଠିଆ ହେଲା ଓ ପ୍ରଥମ ପଶୁଠାରେ ଥିବା ସମସ୍ତ କ୍ଷମତା ବ୍ୟବହାର କଲା । ସେ ପ୍ରଥମ ପଶୁକୁ ପୂଜା କରିବା ପାଇଁ ସମଗ୍ର ପୃଥିବୀବାସୀଙ୍କୁ ବାଧ୍ୟ କଲା । ସେହି ପ୍ରଥମ ପଶୁର ମାରାତ୍ମକ କ୍ଷତ ସୁସ୍ଥ ହୋଇଯାଇଥିଲା ।
\s5
\v 13 ଏହି ଦ୍ୱିତୀୟ ପଶୁ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟଜନକ କାର୍ଯ୍ୟ କରେ । ଲୋକମାନେ ଦେଖୁଥିଲା ବେଳେ ସେ ଆକାଶରୁ ପୃଥିବୀ ଉପରେ ଅଗ୍ନିବର୍ଷା କଲେ ।
\v 14 ଦ୍ୱିତୀୟ ପଶୁ ପୃଥିବୀର ଲୋକଙ୍କୁ ବୋକା ବନାଏ । ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ କାର୍ଯ୍ୟ ଦେଖାଏ । ସେ ଯେଉଁ କ୍ଷମତା ପାଇଥିଲା, ତା’ ସହିତ ସେ ପ୍ରଥମ ପଶୁକୁ ରକ୍ଷା କରିବା ପାଇଁ ଏହି ସବୁ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟକର୍ମମାନ କଲେ । ଦ୍ୱିତୀୟ ପଶୁ ପ୍ରଥମ ପଶୁକୁ ସମ୍ମାନ ଦେବା ପାଇଁ ପୃଥିବୀର ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଗୋଟିଏ ମୂର୍ତ୍ତି ତିଆରି କରିବା ପାଇଁ ଆଦେଶ ଦେଲା । ଏହି ପଶୁ ଖଣ୍ଡାରେ ଆଘାତ ପାଇ ସୁଦ୍ଧା ମରି ନ ଥିଲା ।
\s5
\v 15 ଦ୍ୱିତୀୟ ପଶୁକୁ ପ୍ରଥମ ପଶୁର ପ୍ରତିମାକୁ ଜୀବନ ଦେବା ପାଇଁ କ୍ଷମତା ଦିଆ ଯାଇଥିଲା । ତା’ପରେ ସେହି ପ୍ରତିମା କଥା କହିବ ଓ ଯେଉଁମାନେ ତାହାକୁ ପୂଜା ନ କରିବେ, ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ମୃତ୍ୟୁଦଣ୍ଡର ଆଦେଶ ଦେବ ।
\v 16 ଦ୍ୱିତୀୟ ପଶୁ ସବୁ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ବଡ଼ ଓ ସାନ, ଧନୀ ଓ ଗରିବ, ସ୍ୱାଧୀନ ଓ ପରାଧୀନ ନିର୍ବିଶେଷରେ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ସେମାନଙ୍କ ଦକ୍ଷିଣ ହାତରେ କିମ୍ବା ସେମାନଙ୍କ କପାଳରେ ଗୋଟିଏ ଚିହ୍ନ ଧାରଣ କରିବା ପାଇଁ ବାଧ୍ୟ କଲା ।
\v 17 ଯେଉଁ ମନୁଷ୍ୟ ସେହି ପଶୁର ନାମ କିମ୍ବା ତାହାର ନାମର ସଂଖ୍ୟା ଧାରଣ କରି ନ ଥିବ, ସେ କୌଣସି ଜିନିଷ କିଣାବିକା କରିପାରିବ ନାହିଁ ।
\s5
\v 18 ଯେଉଁ ଲୋକର ବୁଦ୍ଧି ଅଛି, ସେ ପଶୁର ସଂଖ୍ୟାର ଅର୍ଥକୁ ଠିକ୍ ରୂପେ ଦେଇପାରିବ । ଏଥିପାଇଁ ବୁଦ୍ଧି ଆବଶ୍ୟକ କାରଣ ଏହିସଂଖ୍ୟା ଗୋଟିଏ ମନୁଷ୍ୟର ସଂଖ୍ୟା । ତାହାର ସଂଖ୍ୟା ହେଉଛି ୬୬୬ ।
\s5
\c 14
\p
\v 1 ତା’ପରେ ମୁଁ ମୋ’ ସମ୍ମୁଖରେ ମେଷଶାବକଙ୍କୁ ଦେଖିଲି । ସେ ସିୟୋନ ପର୍ବତ ଉପରେ ଠିଆ ହୋଇଥିଲେ । ତାହାଙ୍କ ସହିତ ୧,୪୪, ଲୋକ ଥିଲେ । ସେମାନଙ୍କ କପାଳରେ ମେଷଶାବକ ଓ ତାହାଙ୍କ ପରମପିତାଙ୍କ ନାମ ଲେଖାଥିଲା ।
\v 2 ମୁଁ ସ୍ୱର୍ଗରୁ ମହାଜଳପ୍ରପାତ ଓ ମହାବଜ୍ରନାଦ ଭଳି ଏକ ଏକ ସ୍ୱର ଶୁଣିଲି । ଏହା ବୀଣାବାଦକମାନେ, ସେମାନଙ୍କର ବୀଣାବାଦନ କରିବାପରି ମନେ ହେଲା ।
\s5
\v 3 ଏହି ଲୋକମାନେ ସିଂହାସନ ସମ୍ମୁଖରେ ଚାରିଜଣ ଜୀବନ୍ତ ପଶୁଙ୍କ ସମ୍ମୁଖରେ ଓ ପ୍ରାଚୀନମାନଙ୍କ ସମ୍ମୁଖରେ ଗୋଟିଏ ନୂତନ ଗୀତ ଗାଇଲେ । ପୃଥିବୀରୁ କ୍ରୟ କରାଯାଇଥିବା କେବଳ ୧,୪୪, ଜଣ ଲୋକମାନଙ୍କ ଛଡ଼ା କେହିହେଲେ ଏହି ଗୀତ ଶିଖି ପାରିଲେ ନାହିଁ ।
\v 4 ଏହି ୧,୪୪, ଜଣ ଲୋକମାନେ ସ୍ତ୍ରୀମାନଙ୍କ ସହିତ କୌଣସି ବ୍ୟଭିଚାର ପାପ କରିନାହାଁନ୍ତି । ସେମାନେ ନିଜକୁ କୁମାରୀକନ୍ୟା ତୁଲ୍ୟ ପବିତ୍ର କରି ରଖିଛନ୍ତି । ମେଷଶାବକ ଯେଉଁ ଯେଉଁ ସ୍ଥାନକୁ ଯାଆନ୍ତି, ସେମାନେ ତାହାଙ୍କର ଅନୁସରଣ କରନ୍ତି । ଏହି 1,44,000 ଜଣ ମନୁଷ୍ୟଜାତି ମଧ୍ୟରୁ ମୁକ୍ତି ପାଇଛନ୍ତି । ସେମାନେ ପରମେଶ୍ୱର ଓ ମେଷଶାବକଙ୍କ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ପ୍ରଥମଫଳ ସ୍ୱରୂପେ ଉତ୍ସର୍ଗୀକୃତ ହୋଇଛନ୍ତି ।
\v 5 ସେମାନେ କେବେ ମିଥ୍ୟା କହନ୍ତି ନାହିଁ । ସେମାନେ ସର୍ବଦା ନିର୍ଦ୍ଦୋଷ ।
\s5
\v 6 ତା’ପରେ ମୁଁ ଆଉ ଏକ ଦୂତଙ୍କୁ ଉଚ୍ଚ ଆକାଶରେ ଉଡ଼ୁଥିବାର ଦେଖିଲି । ପୃଥିବୀର ସକଳ ବାସିନ୍ଦାମାନଙ୍କୁ ସମସ୍ତ ଦେଶ, ଜାତି, ଭାଷା ଓ ପ୍ରଜାତିର ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଉପଦେଶ ଦେବାପାଇଁ ସେହି ସ୍ୱର୍ଗଦୂତଙ୍କ ପାଖରେ ଏକ ଅନନ୍ତକାଳୀନ ସୁସମାଚାର ଥିଲା ।
\v 7 ସେହି ସ୍ୱର୍ଗଦୂତ ଉଚ୍ଚ ସ୍ୱରରେ କହିଲେ, "ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଭୟ କର ଓ ତାହାଙ୍କୁ ମହିମା ପ୍ରଦାନ କର । ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଲୋକମାନଙ୍କୁ ବିଚାର କରିବା ସମୟ ଉପସ୍ଥିତ । ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କର ଉପାସନା କର । ସେ ସ୍ୱର୍ଗ, ପୃଥିବୀ, ସମୁଦ୍ର ଓ ଜଳସମୂହର ସୃଷ୍ଟିକର୍ତ୍ତା ।"
\s5
\v 8 ତା’ପରେ ଦ୍ୱିତୀୟ ଦୂତ ଜଣକ, ପ୍ରଥମ ସ୍ୱର୍ଗଦୂତଙ୍କୁ ଅନୁସରଣ କରି କହିଲେ, " ଯେଉଁ ମହାନଗରୀ ବାବିଲ ସମସ୍ତ ଜାତିର ଲୋକଙ୍କୁ ଲୋଭ ଦେଖାଇ ଭ୍ରଷ୍ଟାଚାର କାମ ଓ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ କ୍ରୋଧ ରୂପକ ସୁରା ପାନ କରାଇଛି, ସେ ନଷ୍ଟ ହୋଇଯାଇଛି ।"
\s5
\v 9 ତା’ପରେ ତୃତୀୟ ଦୂତ ଜଣକ, ଅନ୍ୟ ଦୁଇଜଣ ଦୂତଙ୍କୁ ଉଚ୍ଚ ସ୍ୱରରେ ଅନୁସରଣ କରି କହିଲେ, "ଯଦି କେହି ଲୋକ ସେହି ପଶୁକୁ ଓ ତାହାର ପ୍ରତିମାକୁ ପୂଜା କରେ ଓ ତା' ନିଜ କପାଳରେ ଓ ହାତରେ ତା'ର ଚିହ୍ନ ଧାରଣ କରେ,
\v 10 ସେହି ଲୋକ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ କ୍ରୋଧର ସୁରା ପାନ କରିବ । ଏହି ସୁରା ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ କ୍ରୋଧର ପାତ୍ରରେ ଅମିଶ୍ରିତ ଭାବେ ଢ଼ଳା ହୋଇଛି । ସେ ପବିତ୍ର ଦୂତଗଣ ଓ ମେଷଶାବକଙ୍କ ସମ୍ମୁଖରେ ଜ୍ୱଳନ୍ତ ଗନ୍ଧକରେ ଯନ୍ତ୍ରଣା ପାଇବ ।
\s5
\v 11 ସେମାନଙ୍କ ଯନ୍ତ୍ରଣାର ଧୂଆଁ ସବୁବେଳ ପାଇଁ ଉଠୁଥିବ । ସେମାନଙ୍କୁ ଯନ୍ତ୍ରଣାରୁ ଦିନରାତି କେବେ ହେଲେ ଆରାମ ମିଳିବ ନାହିଁ, କାରଣ ସେମାନେ ସେହି ପଶୁକୁ ଓ ତାହାର ପ୍ରତିମାକୁ ପୂଜା କରିଛନ୍ତି ଓ ତାହାର ନାମର ଚିହ୍ନ ଧାରଣ କରିଛନ୍ତି ।
\v 12 ଏହାର ଅର୍ଥ ହେଉଛି ଯେ, ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କର ପବିତ୍ର ଲୋକମାନେ ଧୈର୍ଯ୍ୟବାନ ହୁଅନ୍ତୁ । ସେମାନେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କର ଆଜ୍ଞା ମାନିବା ଓ ଯୀଶୁଙ୍କ ପାଖରେ ବିଶ୍ୱାସ ରଖୁଥିବା ଉଚିତ୍ ।
\s5
\v 13 ତା’ପରେ ମୁଁ ଗୋଟିଏ ସ୍ୱର ସ୍ୱର୍ଗରୁ ଶୁଣିଲି । ସେହି ସ୍ୱର କହିଲା, "ଏହା ଲେଖି ରଖ: ବର୍ତ୍ତମାନଠାରୁ ପ୍ରଭୁଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ ରଖି ଯେଉଁମାନେ ମୃତ୍ୟୁବରଣ କରନ୍ତି, ସେମାନେ ଧନ୍ୟ ।
\s5
\v 14 ତା’ପରେ ମୁଁ ଦେଖିଲି, ମୋ’ ସମ୍ମୁଖରେ ଗୋଟିଏ ଧଳା ମେଘ ଥିଲା । ସେହି ମେଘ ଉପରେ ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ରଙ୍କ ପରି ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତି ବସିଥିଲେ । ତାହାଙ୍କ ମୁଣ୍ଡରେ ଗୋଟିଏ ସୁନାର ମୁକୁଟ ଓ ହାତରେ ଗୋଟିଏ ଧାରୁଆ ଦାଆ ଥିଲା ।
\v 15 ତା’ପରେ ମନ୍ଦିରରୁ ଆଉ ଜଣେ ଦୂତ ବାହାରି ଆସିଲେ । ସେ ମେଘ ଉପରେ ବସିଥିବା ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କୁ ଡ଼ାକି କହିଲେ, "ଦାଆ ଲଗାଇ ଶସ୍ୟ ଅମଳ କର, କାରଣ ଶସ୍ୟ ଅମଳର ସମୟ ହୋଇଗଲାଣି । ପୃଥିବୀର ଫଳ ପାଚିଗଲାଣି ।"
\v 16 ତେଣୁ ମେଘ ଉପରେ ଯିଏ ବସିଥିଲେ, ସେ ପୃଥିବୀର ଶସ୍ୟରେ ଦାଆ ଲଗାଇଲେ । ଏହିପରି ପୃଥିବୀର ଶସ୍ୟ କଟାଗଲା ।
\s5
\v 17 ତା’ପରେ ଆଉ ଜଣେ ସ୍ୱର୍ଗ ଦୂତ ସ୍ୱର୍ଗର ମନ୍ଦିର ଭିତରୁ ଆସିଲେ । ତାହାଙ୍କର ମଧ୍ୟ ଗୋଟିଏ ଧାରୁଆ ଦାଆ ଥିଲା ।
\v 18 ତା’ପରେ ଆଉ ଜଣେ ସ୍ୱର୍ଗଦୂତ ବେଦିରୁ ଆସିଲେ । ସେହି ଦୂତଙ୍କର ଅଗ୍ନି ଉପରେ କ୍ଷମତା ଥିଲା । ସେ ଧାରୁଆ ଦାଆ ଧରିଥିବା ଦୂତଙ୍କୁ ଉଚ୍ଚସ୍ୱରରେ ଡ଼ାକି କହିଲେ, "ପୃଥିବୀର ଅଙ୍ଗୁର ପେନ୍ଥାଗୁଡ଼ିକ ଦାଆ ଲଗାଇ କରି କାଟି ପକାଅ, କାରଣ ଦ୍ରାକ୍ଷା ପାଚିଗଲାଣି ।
\s5
\v 19 ତା’ପରେ ସ୍ୱର୍ଗଦୂତ ପୃଥିବୀ ଉପରେ ନିଜର ଦାଆ ଲଗାଇଲେ ଓ ପୃଥିବୀରୁ ଦ୍ରାକ୍ଷାଗୁଡ଼ିକୁ ଏକାଠି କଲେ । ସେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କର କ୍ରୋଧ ରୂପ ଦ୍ରାକ୍ଷାପେଷା କୁଣ୍ଡରେ ସେଗୁଡ଼ିକୁ ପକାଇଦେଲେ ।
\v 20 ନଗର ବାହାରେ ଦ୍ରାକ୍ଷା ଫଳ ସବୁ ସେହି ଦ୍ରାକ୍ଷାପେଷା କୁଣ୍ଡରେ ଚିପୁଡ଼ା ହେଲା । ସେହି ଦ୍ରାକ୍ଷାକୁଣ୍ଡରୁ ରକ୍ତ ବୋହିଲା । ଏହା ଘୋଡ଼ାମାନଙ୍କ ଲଗାମ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଉପରକୁ ଉଠି ୩୦୦ କିଲୋମିଟର ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ରକ୍ତ ସ୍ରୋତ ହୋଇ ବହିବାରେ ଲାଗିଲା ।
\s5
\c 15
\p
\v 1 ଏହାପରେ ମୁଁ ସ୍ୱର୍ଗରେ ଗୋଟିଏ ବଡ଼ ଓ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟଜନକ ଲକ୍ଷଣ ଦେଖିଲି । ସେଠାରେ ସାତଜଣ ଦୂତ ସେମାନଙ୍କ ହାତରେ ସାତୋଟି ଶେଷ ମହାମାରୀ ଧରିଥିଲେ । ଏହା ଘଟିବା ପରେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ କ୍ରୋଧର ସମାପ୍ତି ଘଟିବ ।
\s5
\v 2 ମୁଁ, ମୋ’ ସାମନାରେ ଅଗ୍ନି ମିଶ୍ରିତ କାଚ ପରି ଏକ ସମୁଦ୍ର ଦେଖିଲି । ଯେଉଁ ଲୋକମାନେ ସେହି ପଶୁ, ତାହାର ପ୍ରତିମା, ଓ ତାହାର ନାମର ସଂଖ୍ୟା ଉପରେ ଜୟଲାଭ କରିଥିଲେ, ସେମାନଙ୍କୁ ସେହି ସମୁଦ୍ର କୂଳରେ ଠିଆ ହେବାର ଦେଖିଲି । ସେମାନଙ୍କ ହାତରେ ପରମେଶ୍ୱର ଦେଇଥିବା ବୀଣା ଥିଲା ।
\s5
\v 3 ସେମାନେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କର ସେବକ ମୋଶାଙ୍କର ଓ ମେଷଶାବକଙ୍କର ଗୀତ ବୋଲୁଥିଲେ ।
\v 4 ହେ ପ୍ରଭୁ ! କିଏ ତୁମ୍ଭକୁ ଭୟ ନ କରିବ ? ସମସ୍ତଙ୍କର ତୁମ୍ଭେ ପ୍ରଶଂସନୀୟ ଅଟ । କାରଣ କେବଳ ତୁମ୍ଭେ ହିଁ ପବିତ୍ର; ସମସ୍ତ ଜାତିଗୁଡ଼ିକ ତୁମ୍ଭ ପାଖକୁ ଆସିବେ ଓ ତୁମ୍ଭର ଉପାସନା କରିବେ । କାରଣ ତୁମ୍ଭେ ହିଁ ନ୍ୟାୟବନ୍ତ ଏହା ଜଗତେ ବିଦୀତ ।"
\s5
\v 5 ଏହାପରେ ମୁଁ ସ୍ୱର୍ଗରେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ଉପସ୍ଥିତିର ପବିତ୍ର ସ୍ଥାନର ମନ୍ଦିର ଖୋଲା ହୋଇଥିବାର ଦେଖିଲି ।
\v 6 ସେହି ମନ୍ଦିର ଭିତରୁ ସାତଜଣ ଦୂତ ସାତୋଟି ମହାମାରୀଗୁଡ଼ିକୁ ଧରି ବାହାରି ଆସିଲେ । ସେମାନେ ଶୁଦ୍ଧ, ଉଜ୍ଜ୍ୱଳ, ମସୀନା, ଶୁଭ୍ର ବସ୍ତ୍ର ପିନ୍ଧିଥିଲେ । ସେମାନଙ୍କ ବକ୍ଷରେ ସୁବର୍ଣ୍ଣ ବନ୍ଧନୀ ଥିଲା ।
\s5
\v 7 ତା’ପରେ ଚାରି ଜୀବିତ ପ୍ରାଣୀମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ ପ୍ରାଣୀ ସାତଦୂତଙ୍କୁ ସାତୋଟି ସୁବର୍ଣ୍ଣ ପାତ୍ର ଦେଲ । ସେହି ପାତ୍ର ନିତ୍ୟଜୀବୀ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କର କ୍ରୋଧରେ ପରିପୂର୍ଣ୍ଣ ଥିଲା ।
\v 8 ସେହି ମନ୍ଦିର ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ଗୌରବ ଓ କ୍ଷମତା ଧୂଆଁରେ ଭର୍ତ୍ତି ହୋଇଗଲା । ସାତଜଣ ଦୂତଙ୍କର ସାତୋଟି ମହାମାରୀ ଶେଷ ନ ହେବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ, କୌଣସି ଲୋକ ମନ୍ଦିରରେ ପ୍ରବେଶ କରିପାରିଲେ ନାହିଁ ।
\s5
\c 16
\p
\v 1 ତା’ପରେ ମୁଁ ମନ୍ଦିର ଭିତରୁ ଏକ ଉଚ୍ଚ ଧ୍ୱନି ଶୁଣିଲି । ତାହା ସାତୋଟି ଦୂତଙ୍କୁ କହିଲା, "ଯାଅ, ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ କ୍ରୋଧରେ ପୂର୍ଣ୍ଣ ହୋଇଥିବା ସାତୋଟି ପାତ୍ରକୁ ପୃଥିବୀ ଉପରେ ଢ଼ାଳିଦିଅ ।
\s5
\v 2 ତହୁଁ ପ୍ରଥମ ଦୂତ ମନ୍ଦିରରୁ ବାହାରି ପୃଥିବୀ ଉପରେ ତାହାଙ୍କ ପାତ୍ରକୁ ଢ଼ାଳି ଦେଲ । ତା’ପରେ ଯେଉଁମାନେ ସେହି ପଶୁର ଚିହ୍ନ ଧାରଣ କରିଥିଲେ ଓ ତା'ର ପ୍ରତିମାକୁ ପୂଜା କରୁଥିଲେ, ସେମାନଙ୍କର ଶରୀରରେ ଅତି କଷ୍ଟଦାୟକ ଓ ସାଙ୍ଘାତିକ ଧରଣର ଘା’ ବାହାରି ପଡ଼ିଲା ।
\s5
\v 3 ଦ୍ୱିତୀୟ ଦୂତ ତାହାଙ୍କ ପାତ୍ରକୁ ସମୁଦ୍ର ଉପରେ ଢ଼ାଳି ଦେଲେ । ସେଥିରେ ସମୁଦ୍ର ଜଳ ମୃତ ଲୋକର ରକ୍ତ ପରି ଲାଲ ହୋଇଗଲା । ସମୁଦ୍ରରେ ଥିବା ସମସ୍ତ ଜୀବନ୍ତ ପ୍ରାଣୀ ମରିଗଲେ ।
\s5
\v 4 ତୃତୀୟ ସ୍ୱର୍ଗ ଦୂତ ତାହାଙ୍କ ପାତ୍ରକୁ ନଦୀ ଓ ଜଳ ନିର୍ଝରଗୁଡ଼ିକ ଉପରେ ଢ଼ାଳିଲେ । ନଦୀ ଓ ଜଳ ନିର୍ଝରଗୁଡ଼ିକର ଜଳ ରକ୍ତ ହୋଇଗଲା ।
\v 5 ତା’ପରେ ମୁଁ ଜଳ ସମୂହର ଅଧିକାରୀ ଦୂତଙ୍କୁ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କୁ କହିବାର ଶୁଣିଲି
\v 6 ଲୋକମାନେ ଯେହେତୁ ତୁମ୍ଭର ପବିତ୍ର ଲୋକ ଓ ଭବିଷ୍ୟଦ୍ ବକ୍ତାମାନଙ୍କର ରକ୍ତପାତ କରିଥିଲେ, ଏବେ ତୁମ୍ଭେ ସେମାନଙ୍କୁ ରକ୍ତପାତ କରିବାକୁ ଦେଇଛ । ସେମାନେ ଏହା ହିଁ ପାଇବାକୁ ଯୋଗ୍ୟ ।
\v 7 ମୁଁ ବେଦିରୁ ଏହା କହିବାର ଶୁଣିଲି, “ହଁ, ପ୍ରଭୁ ଈଶ୍ୱର, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯିଏକି ସମସ୍ତ ବିଷୟ ଉପରେ ଶାସନ କରିବ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ସଠିକ୍‌ଭାବେ ପୁଣି ଯଥାର୍ଥରୂପେ ଦଣ୍ଡ ଦେବ ।”
\s5
\v 8 ଏହାପରେ ଚତୁର୍ଥ ଦୂତ ତାହାଙ୍କ ପାତ୍ର ସୂର୍ଯ୍ୟଙ୍କ ଉପରେ ଢ଼ାଳିଲେ । ସେଥିରେ ସୂର୍ଯ୍ୟକୁ, ମନୁଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ ଅଗ୍ନିରେ ପୋଡ଼ି ଦେବାର କ୍ଷମତା ଦିଆଗଲା ।
\v 9 ଲୋକମାନେ ପ୍ରଚଣ୍ଡ ଉତ୍ତାପରେ ଜଳି ପୋଡ଼ିଗଲେ । ସେମାନେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ନାମକୁ ଅଭିଶାପ ଦେଲେ । କାରଣ ତାହାଙ୍କର କେବଳ ଏହି ସମସ୍ତ ମହାମାରୀ ଉପରେ ନିୟନ୍ତ୍ରଣର ଅଧିକାର ଥିଲା । ସେମାନେ ସେମାନଙ୍କର ହୃଦୟ ଓ ଜୀବନ ପରିବର୍ତ୍ତନ କଲେ ନାହିଁ କି, ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ମହିମା ଗାନ କଲେ ନାହିଁ ।
\s5
\v 10 ପଞ୍ଚମ ଦୂତ ତାହାଙ୍କ ପାତ୍ର ସେହି ପଶୁର ସିଂହାସନ ଉପରେ ଢ଼ାଳିଲେ । ଏହାଦ୍ୱାରା ପଶୁର ରାଜ୍ୟରେ ଅନ୍ଧକାର ଘୋଟିଗଲା । ଲୋକମାନେ ଯନ୍ତ୍ରଣାରେ ଜିଭ କାମୁଡ଼ିଲେ ।
\v 11 ସେମାନେ ତାହାଙ୍କ ଯନ୍ତ୍ରଣା ଓ ଘା’ ସକାଶେ ସ୍ୱର୍ଗରେ ଥିବା ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କର ନିନ୍ଦା କଲେ । କିନ୍ତୁ ସେମାନେ ତାହାଙ୍କର ହୃଦୟ ପରିବର୍ତ୍ତନ କଲେ ନାହିଁ ଓ ନିଜର ମନ୍ଦ କାମ ପାଇଁ ଅନୁତାପ କଲେ ନାହିଁ ।
\s5
\v 12 ଷଷ୍ଠ ଦୂତ ତାହାଙ୍କ ପାତ୍ର ଫରାତ ମହାନଦୀର ଉପରେ ଢ଼ାଳିଲେ । ଏହାଦ୍ୱାରା ନଦୀ ଜଳ ଶୁଖିଗଲା ଓ ପୂର୍ବ ଦିଗରୁ ଆସିବାକୁ ରାଜାମାନଙ୍କ ପାଇଁ ବାଟ ତିଆରି କଲା ।
\v 13 ତା’ପରେ ମୁଁ ତିନୋଟି ଅଶୁଚି ଆତ୍ମାଙ୍କୁ ଦେଖିଲି । ସେମାନେ ବେଙ୍ଗ ପରି ଦେଖାଯାଉଥିଲେ । ସେମାନେ ସେହି ଭୟଙ୍କର ସର୍ପ ମୁଖରୁ, ପଶୁ ମୁଖରୁ ଓ ଭଣ୍ଡଭବିଷ୍ୟଦ୍ ବକ୍ତା ମୁଖରୁ ବାହାରି ଆସିଲେ ।
\v 14 ସେମାନେ ଭୂତର ଆତ୍ମା ଓ ସେମାନଙ୍କର ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟଜନକ କାର୍ଯ୍ୟ କରିବାର କ୍ଷମତା ଥିଲା । ସେମାନେ ସର୍ବଶକ୍ତିମାନ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ମହାଦିନର ଯୁଦ୍ଧ ପାଇଁ ପୃଥିବୀର ସବୁ ରାଜାମାନଙ୍କୁ ଏକତ୍ର କରିବା ନିମନ୍ତେ ସେମାନଙ୍କ ପାଖକୁ ଯାଆନ୍ତି ।
\s5
\v 15 " ଦେଖ ! ମୁଁ ଗୋଟିଏ ଚୋର ଭଳି ଆସିବି । ଯେ ମୋ’ ଅପେକ୍ଷାରେ ଚାହିଁ ରହେ ଓ ନିଜର ବସ୍ତ୍ର ପ୍ରସ୍ତୁତ କରି ରଖିଥାଏ, ସେହି ଲୋକ ସୁଖୀ । ତେବେ ତାହାକୁ ଉଲଗ୍ନ ହୋଇ ଚାଲିବାକୁ ପଡ଼ିବ ନାହିଁ ଓ ଲୋକମାନେ ତାହାର ଲଜ୍ଜା ଦେଖିବେ ନାହିଁ ।
\v 16 ସେହି ଭୂତାତ୍ମାମାନେ ରାଜାମାନଙ୍କୁ ଏବ୍ରୀ ଭାଷାରେ କୁହାଯାଉଥିବା 'ହର୍ମିଗିଦ୍ଦୋନ୍' ନାମକ ସ୍ଥାନରେ ଏକାଠି କଲେ ।
\s5
\v 17 ତା’ପରେ ସପ୍ତମ ଦୂତ ତାହାଙ୍କ ପାତ୍ରକୁ ବାୟୁରେ ଢ଼ାଳିଲେ ଓ ମନ୍ଦିର ଭିତରୁ ସିଂହାସନଠାରୁ ଗୋଟିଏ ଉଚ୍ଚ ସ୍ୱର ଆସିଲା । ସେହି ସ୍ୱର କହିଲା, “ଏହା ସମାପ୍ତ ହେଲା ।”
\v 18 ତା’ପରେ ସେଠାରେ ବିଜୁଳି ଚମକିଲା, କୋଳାହଳ, ବଜ୍ରନାଦ ଓ ଏକ ଭୟଙ୍କର ଭୂମିକମ୍ପ ହେଲା । ଏଭଳି ଭୟଙ୍କର ଭୂମିକମ୍ପ ମନୁଷ୍ୟ ଇତିହାସରେ କେବେ ହୋଇ ନ ଥିଲା ।
\v 19 ମହାନଗରୀ ତିନି ଭାଗରେ ବିଭକ୍ତ ହେଲା । ଦେଶଗୁଡ଼ିକର ନଗରସବୁ ନଷ୍ଟ ହୋଇଗଲା । ପରମେଶ୍ୱର ମହାନଗରୀ ବାବିଲୋନକୁ ଦଣ୍ଡ ଦେବାପାଇଁ ଭୁଲିଲେ ନାହିଁ । ସେ ତାହାକୁ ତାହାଙ୍କର ପ୍ରଚଣ୍ଡ କ୍ରୋଧରୂପ ମଦିରା ପାତ୍ରରୁ ପାନ କରାଇଲେ ।
\s5
\v 20 ପ୍ରତ୍ୟେକ ଦ୍ୱୀପ ଉଭେଇ ଗଲା ଓ ସେଠାରେ ଗୋଟିଏ ହେଲେ ପର୍ବତ ରହିଲା ନାହିଁ ।
\v 21 ଆକାଶରୁ ଲୋକମାନଙ୍କ ଉପରେ ପ୍ରକାଣ୍ଡ କୁଆପଥରମାନ ପଡ଼ିଲା । ପ୍ରତ୍ୟେକଙ୍କ କୁଆପଥର ଓଜନ ପ୍ରାୟ ୫୦ କିଲୋଗ୍ରାମ ଥିଲା । ଲୋକମାନେ ସେହି କୁଆପଥର ମହାମାରୀ ପାଇଁ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କୁ ନିନ୍ଦା କଲେ । ଏହି କ୍ଲେଶ ଅତି ଭୟାନକ ଥିଲା ।
\s5
\c 17
\p
\v 1 ସାତଦୂତଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଯେଉଁମାନେ ସାତୋଟି ପାତ୍ର ଧାରଣ କରିଥିଲେ, ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ ମୋ’ ନିକଟକୁ ଆସି ମୋତେ କହିଲେ, "ଆସ ମହାବେଶ୍ୟାକୁ କ'ଣ ଦଣ୍ଡ ଦିଆଯିବ, ତାହା ମୁଁ ତୁମ୍ଭକୁ ଦେଖାଇବି । ସେ ବହୁତ ଜଳରାଶି ଉପରେ ବସିଛି ।
\v 2 ପୃଥିବୀର ରାଜାମାନେ ତା'ସହିତ ଯୌନପାପ (ବ୍ୟଭିଚାର) କରିଛନ୍ତି । ପୃଥିବୀର ଲୋକମାନେ ତା'ର ବ୍ୟଭିଚାର ରୂପ ସୁରାରେ ମାତାଲ୍ ହୋଇଛନ୍ତି ।"
\s5
\v 3 ତା’ପରେ ଦୂତ ମୋତେ ଆତ୍ମା ଦ୍ୱାରା ମରୁଭୂମିକୁ ବହି ନେଇଗଲେ । ସେଠାରେ ମୁଁ ଗୋଟିଏ ନାରୀକୁ ଲାଲ ରଙ୍ଗର ପଶୁ ଉପରେ ବସିଥିବାର ଦେଖିଲି । ସେ ପଶୁର ସର୍ବାଙ୍ଗ ଶରୀର ଉପରେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ନିନ୍ଦା କରୁଥିବା ନାମସବୁ ଲେଖା ଯାଇଥିଲା । ସେହି ପଶୁର ସାତୋଟି ମସ୍ତକ ଓ ଦଶଟି ଶିଙ୍ଗ ଥିଲା ।
\v 4 ସେହି ସ୍ତ୍ରୀ’ଲୋକଟି ବାଇଗଣିଆ ଓ ଲାଲ ରଙ୍ଗର ବସ୍ତ୍ର ପିନ୍ଧିଥିଲା । ସେ ପିନ୍ଧିଥିବା ସୁନା, ଅଳଙ୍କାର ଓ ମଣିମୁକ୍ତା ଯୋଗୁ ଝଲକୁଥିଲା । ତା' ହାତରେ ଗୋଟିଏ ସୁବର୍ଣ୍ଣ ପାତ୍ର ଥିଲା । ସେହି ପାତ୍ରଟି ଘୃଣ୍ୟ ବିଷୟଗୁଡ଼ିକରେ ଓ ତା'ର ନିଜର ଯୌନଗତପାପର ଆବର୍ଜନାରେ ପୂର୍ଣ୍ଣ ଥିଲା ।
\v 5 ତା'ର କପାଳରେ ଏକ ଗୁପ୍ତ ଅର୍ଥ ଥିବା ଉପାଧି ଲେଖା ହେଲା । ଏହା “ଏହି ସ୍ତ୍ରୀ’ଟି ବାବିଲୋନ୍, ଭାରୀ ମନ୍ଦ ସହର ଅଟେ ! ସେ ପୃଥିବୀର ସମସ୍ତ ବେଶ୍ୟାମାନଙ୍କର ମାତୃ ଅଟେ । ସେ ପୃଥିବୀର ସମସ୍ତ ଘୃଣ୍ୟ କାର୍ଯ୍ୟଗୁଡିକ, ମନ୍ଦତା କରିବାକୁ ଶିକ୍ଷା ଦିଏ ।”
\s5
\v 6 ମୁଁ ସେହି ସ୍ତ୍ରୀ’ଲୋକକୁ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କର ପବିତ୍ର ଲୋକଙ୍କର ରକ୍ତ ଓ ଯୀଶୁଙ୍କ ବିଷୟରେ ସେମାନଙ୍କର ସାକ୍ଷ୍ୟ ଦେଇଥିବା ଲୋକମାନଙ୍କର ରକ୍ତ ପିଇଥିବାର ଦେଖିଲି ।
\v 7 ତା’ପରେ ସେ ଦୂତ ମୋତେ କହିଲେ, "ତୁମ୍ଭେ କାହିଁକି ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହେଉଛ ? ମୁଁ ତୁମ୍ଭକୁ ଏହି ସ୍ତ୍ରୀ’ଲୋକର ରହସ୍ୟ କହିବି ଓ ସପ୍ତ ମସ୍ତକ ଓ ଦଶଶିଙ୍ଗ ବିଶିଷ୍ଟ ତା'ର ବାହନ ପଶୁ ବିଷୟରେ ମଧ୍ୟ କହିବି ।
\s5
\v 8 ତୁମ୍ଭେ ଯେଉଁ ପଶୁକୁ ଦେଖିଲ, ସେ ଆଗରୁ ଥିଲା, କିନ୍ତୁ ବର୍ତ୍ତମାନ ସେ ଜୀବିତ ନାହିଁ । କିନ୍ତୁ ସେ ବଞ୍ଚିବ ଏବଂ ଗଭୀର ଗହ୍ୱରରୁ ଉଠି ଆସି ଧ୍ୱଂସ ପାଇବ । ଜଗତ ଆରମ୍ଭରୁ ଯେଉଁ ଲୋକମାନଙ୍କର ନାମ ଜୀବନ ପୁସ୍ତକରେ ଆଦୌ ଲେଖା ହୋଇନାହିଁ, ସେହି ଲୋକମାନେ ତାହାକୁ ଦେଖି ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହେବେ, କାରଣ ସେ ଅତୀତରେ ଥିଲା, ବର୍ତ୍ତମାନ ନାହିଁ କିନ୍ତୁ ପୁଣି ବଞ୍ଚିବ ।
\s5
\v 9 ଏହାକୁ ବୁଝିବା ପାଇଁ ଜ୍ଞାନଯୁକ୍ତ ମନ ଆବଶ୍ୟକ । ଏହି ପଶୁର ସାତୋଟି ମସ୍ତକ ହେଉଛି ସାତୋଟି ପର୍ବତ, ଯାହା ଉପରେ ସେ ବସେ । ତାହା ସାତଜଣ ରାଜାଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ବୁଝାଏ ।
\v 10 ଏହା ଭିତରୁ ପାଞ୍ଚ ଜଣ ରାଜା ମରିସାରିଲେଣି । ଜଣେ ରାଜା ବର୍ତ୍ତମାନ ବଞ୍ଚିଛନ୍ତି ଏବଂ ଶେଷ ରାଜା ଆସୁଛନ୍ତି । ସେ ଯେତେବେଳେ ଆସିବେ, ସେ ଅଳ୍ପ ସମୟ ପାଇଁ ରହିବେ ।
\s5
\v 11 ଯେଉଁ ପଶୁ କେବେ ଜୀବିତ ଥିଲା, ବର୍ତ୍ତମାନ ନାହିଁ, ସେ ଅଷ୍ଟମ ରାଜା । ସେ ପ୍ରଥମ ସାତ ଜଣ ରାଜାଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ । ସେ ମଧ୍ୟ ଧ୍ୱଂସ ପାଇବେ ।
\s5
\v 12 ତୁମ୍ଭେ ଯେଉଁ ଦଶଶିଙ୍ଗ ଦେଖିଲ, ତାହା ଦଶଜଣ ରାଜା । ଏହି ଦଶଜଣ ରାଜା ଏ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ରାଜ ଭଳି ରାଜ୍ୟ ପାଇ ନାହାନ୍ତି । କିନ୍ତୁ ସେମାନେ ସେହି ପଶୁ ସହିତ ଗୋଟିଏ ଘଣ୍ଟା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଶାସନ କରିବା ପାଇଁ କ୍ଷମତା ପାଇବେ ।
\v 13 ଏହି ଦଶଜଣ ରାଜାଙ୍କର ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ସମାନ । ସେମାନେ ସେମାନଙ୍କର କ୍ଷମତା ଓ ଅଧିକାର ସେହି ପଶୁକୁ ଦେବେ ।
\v 14 ସେମାନେ ମେଷପାଳକଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଯୁଦ୍ଧ କରିବେ । କିନ୍ତୁ ମେଷଶାବକ ସେମାନଙ୍କୁ ପରାସ୍ତ କରିବେ । କାରଣ ସେ ପ୍ରଭୁମାନଙ୍କର ପ୍ରଭୁ ଓ ରାଜାମାନଙ୍କର ରାଜା । ସେ ଡ଼ାକିଥିବା ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଅର୍ଥାତ୍ ତାହାଙ୍କର ମନୋନୀତ ଓ ବିଶ୍ୱସ୍ତ ଅନୁଗାମୀମାନଙ୍କ ସହିତ ମିଶି ସେମାନଙ୍କୁ ପରାସ୍ତ କରିବେ ।
\s5
\v 15 ତା’ପରେ ସେ ସ୍ୱର୍ଗଦୂତ ମୋତେ କହିଲେ, “ତୁମ୍ଭେ ଯେଉଁ ଜଳରାଶୀ ଉପରେ ବେଶ୍ୟା ବସିଥିବାର ଦେଖିଲ, ସେହି ଜଳରାଶୀ ହେଉଛି ବିଭିନ୍ନ ଲୋକ, ବିଭିନ୍ନ ଦେଶ ଓ ଭାଷାମାନ ।”
\s5
\v 16 ତୁମ୍ଭେ ଯେଉଁ ପଶୁ ଓ ଦଶ ଶିଙ୍ଗ ଦେଖିଲ, ସେମାନେ ସେହି ବେଶ୍ୟାକୁ ଘୃଣା କରିବେ । ସେମାନେ ତା'ର ସବୁ ନେଇଯିବେ ଓ ତାହାକୁ ଉଲଗ୍ନ କରି ଛାଡ଼ି ଦେବେ । ସେମାନେ ତାହାର ଶରୀରର ମାଂସ ଖାଇବେ ଓ ତାହାକୁ ଅଗ୍ନିରେ ପୋଡ଼ି ଦେବେ ।
\v 17 ସେମାନେ ତାହାଙ୍କର ଶାସନ କ୍ଷମତା ସେହି ପଶୁକୁ ଦେବା ପାଇଁ ଯେପରି ରାଜି ହୁଅନ୍ତି, ଏଥିନିମନ୍ତେ ପରମେଶ୍ୱର ସେମାନଙ୍କ ମନରେ ଏକ ଇଚ୍ଛା ଦେବେ । ଏହାଦ୍ୱାରା ପରମେଶ୍ୱର କହିଥିବା ବାକ୍ୟ ସଫଳ ହେବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସେମାନେ ଶାସନ କରିବେ ।
\s5
\v 18 ତୁମ୍ଭେ ଯେଉଁ ସ୍ତ୍ରୀ’କୁ ଦେଖିଲ, ସେ ପୃଥିବୀର ରାଜାମାନଙ୍କ ଉପରେ ରାଜତ୍ୱ କରୁଥିବା, ସେହି ମହାନଗରୀକୁ ବୁଝାଏ ।
\s5
\c 18
\p
\v 1 ତା’ପରେ ମୁଁ ସ୍ୱର୍ଗରୁ ଆଉ ଜଣେ ଦୂତଙ୍କୁ ଓହ୍ଲାଇବାର ଦେଖିଲି । ସେହି ଦୂତଙ୍କର ବହୁତ କ୍ଷମତା ଥିଲା । ତାହାଙ୍କର ମହିମା ପୃଥିବୀରେ ପ୍ରକାଶିତ ହେଲା ।
\v 2 ସେ ଦୂତ ବହୁତ ଉଚ୍ଚ ସ୍ୱରରେ ପାଟିକରି କହିଲେ, “ଈଶ୍ୱର ଭାରୀ ମନ୍ଦ ବାବିଲୋନ୍ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ପ୍ରାୟ ବିନାଶ କରିବେ । ଫଳରେ, ସମସ୍ତ ପ୍ରକାର ମନ୍ଦ ଆତ୍ମାଗୁଡିକ ସେଠାରେ ରହିବେ, ପୁଣି ସମସ୍ତ ପ୍ରକାର ଦୁର୍ଗନ୍ଧ ଓ ଅସ୍ୱାଦ ବିଶିଷ୍ଟ ପକ୍ଷୀଗୁଡିକ ସେଠାରେ ବାସ କରିବେ । ବାବିଲୋନ୍ ଗୋଟିଏ ବେଶ୍ୟା ପରି ଅଟେ ।”
\v 3 ପୃଥିବୀର ସବୁ ଲୋକମାନେ ତା'ର ବ୍ୟଭିଚାର ପାପର ଓ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କର କ୍ରୋଧର ସୁରାପାନ କରିଛନ୍ତି । ପୃଥିବୀର ରାଜାମାନେ ତା'ସହିତ ବ୍ୟଭିଚାର ପାପ କାର୍ଯ୍ୟ କରିଛନ୍ତି । ସଂସାରର ବ୍ୟବସାୟୀମାନେ ତାହାର ଧନରେ ଧନବାନ୍ ହୋଇଛନ୍ତି ।
\s5
\v 4 ତା’ପରେ ମୁଁ ସ୍ୱର୍ଗରୁ ଆଉ ଏକ ସ୍ୱର ଶୁଣିଲି, “ମୋର ଲୋକମାନେ ବାବିଲୋନ୍‌ଠାରୁ ପଳାୟନ କର ଯେହେତୁ ସେହି ଲୋକମାନଙ୍କ ପରି ତୁମ୍ଭେମାନେ ପାପ ନ କର । ଯଦି ତୁମ୍ଭେମାନେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ସେମାନଙ୍କ ପରି ପାପ କର, ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସାତୋଟି ବିଭିନ୍ନ ମାର୍ଗରେ ଦଣ୍ଡ ଦେବି, ଠିକ୍ ସେପରି ସେମାନଙ୍କୁ ମୁଁ ଦଣ୍ଡ ଦେବି ।
\v 5 ସ୍ୱର୍ଗ ଯେତେ ଉଚ୍ଚ, ତାହାର ପାପ କାର୍ଯ୍ୟ ସେତିକି ଉଚ୍ଚ ହେଲାଣି । ପରମେଶ୍ୱର ତା'ର ଭୁଲ କାମଗୁଡ଼ିକ ଭୁଲି ନାହାନ୍ତି । ସେ ତା'ର କୁକର୍ମ ସବୁ ମନେ ପକାଇଲାଣି ।
\v 6 ସେ ନଗର ଅନ୍ୟମାନଙ୍କର ଯେପରି କ୍ଷତି କରିଛି, ତାହାର ସେହି ପ୍ରକାର କ୍ଷତି ହେବ । ତା'ର କୁକର୍ମ ପାଇଁ ତାହାକୁ ଦୁଇ ଗୁଣ ଅଧିକ ପ୍ରତିଫଳ ଦିଆଯିବ । ସେ ନଗର ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ଯେପରି ସୁରା ଦେଇଛି, ତା'ନିମନ୍ତେ ତା' ଅପେକ୍ଷା ଦୁଇଗୁଣ ଅଧିକ ନିଶାଯୁକ୍ତ ସୁରା ପ୍ରସ୍ତୁତ କରାଯିବ ଓ ତାହାକୁ ପାନ କରିବାକୁ ଦିଆଯିବ ।
\s5
\v 7 ସେ ଯେପରି ନିଜେ ଭୋଗବିଳାସ ଓ ଆମୋଦ ପ୍ରମୋଦରେ ଜୀବନ ବିତାଇଛି, ସେହିପରି ତାହାକୁ ଅଧିକ ପରିମାଣରେ ଯନ୍ତ୍ରଣା ଓ ବ୍ୟଥା ଭୋଗିବାକୁ ଦିଆଯିବ । ସେ ନିଜେ ଗର୍ବରେ କହେ, "ମୁଁ ରାଣୀ ପରି ସିଂହାସନରେ ବସିଛି । ମୁଁ ବିଧବା ନୁହେଁ, ମୁଁ କେବେ ଶୋକ କରିବି ନାହିଁ ।
\v 8 ସେଥିପାଇଁ ଗୋଟିଏ ଦିନ ଭିତରେ ଏହି କ୍ଲେଶ ତାକୁ ଆକ୍ରମଣ କରିବ: ମୃତ୍ୟୁ, ଦୁଃଖଦାୟକ କ୍ରନ୍ଦନ, ମହା କ୍ଷୁଧା । ସେ ଅଗ୍ନିରେ ଜଳିଯିବ, କାରଣ ପ୍ରଭୁ ପରମେଶ୍ୱର ତା'ର ବିଚାର କରିଛନ୍ତି ଏବଂ ସେ ସର୍ବଶକ୍ତିମାନ ଅଟନ୍ତି ।
\s5
\v 9 ଏହି ଜଗତର ଯେଉଁ ରାଜାମାନେ ତା' ସହିତ ବ୍ୟଭିଚାର ପାପ କାର୍ଯ୍ୟରେ ଲିପ୍ତ ଥିଲେ ଓ ତା'ଧନରେ ଭାଗୀଦାର ଥିଲେ, ସେମାନେ ଯେତେବେଳେ ତାହାର ଦହନର ଧୂଆଁ ଦେଖିବେ, ସେମାନେ ତା'ର ମୃତ୍ୟୁ କାରଣରୁ କାନ୍ଦିବେ ଓ ଦୁଃଖିତ ହେବେ ।
\v 10 ସେହି ରାଜାମାନେ ଯେତେବେଳେ ତାହାର ଯନ୍ତ୍ରଣା ଦେଖିବେ, ସେତେବେଳେ ସେମାନେ ଭୟ କରିବେ ଏବଂ ତା'ଠାରୁ ବହୁତ ଦୂରରେ ରହିବେ । ସେମାନେ କହିବେ
\s5
\v 11 ଏହି ଜଗତର ବ୍ୟବସାୟୀମାନେ ତା'ପାଇଁ ବିଳାପ ଓ ଦୁଃଖ କରିବେ । ସେମାନେ ଦୁଃଖ ଅନୁଭବ କରିବେ, କାରଣ ସେମାନଙ୍କର ବାଣିଜ୍ୟଦ୍ରବ୍ୟ ଏହାପରେ କେହି କିଣିବେ ନାହିଁ ।
\v 12 ସେମାନେ ସୁନା, ରୂପା, ମୂଲ୍ୟବାନ ପଥର, ମୁକ୍ତା, ସୂକ୍ଷ୍ମ ରେଶମବସ୍ତ୍ର, ବାଇଗଣି ରଙ୍ଗର ବସ୍ତ୍ର; ରେଶମୀ ଓ ଲାଲ ବସ୍ତ୍ର; ପ୍ରତ୍ୟେକ ପ୍ରକାରର ଚନ୍ଦନ ଆଦି ସୁବାସିତ କାଠଜିନିଷ; ହାତୀ ଦାନ୍ତର ପଦାର୍ଥମାନ, ମୂଲ୍ୟବାନ୍ କାଠ, ପିତ୍ତଳ, ଲୌହ ଓ ମର୍ମର ପଥରରେ ନିର୍ମିତ ଶିଳ୍ପ, ଦ୍ରବ୍ୟ;
\v 13 ଦାରୁଚିନି ପ୍ରଭୃତି ସୁଗନ୍ଧି ମସଲା; ଅତର, ଧୂପ, ମଲମ, ସୁଗନ୍ଧି ଧୂପ, ମଦ୍ୟ, ଜୀତତୈଳ, ମଇଦା, ଗହମ, ଗୃହପାଳିତ ତୃଣଭୋଜି ପଶୁ, ମେଷ, ଘୋଡ଼ା, ରଥ, ଏବଂ ମନୁଷ୍ୟମାନଙ୍କର ଶରୀର ଓ ପ୍ରାଣ ସବୁ ବିକ୍ରୀ କରନ୍ତି । ସେମାନେ ଏପରିକି ମନୁଷ୍ୟ ବ୍ୟବସାୟୀମାନେ ଦାସଗୁଡିକରୂପେ ବିକାଯିବେ ।
\s5
\v 14 "ହେ ବାବିଲ! ତୁମ୍ଭେ ଯେଉଁ ଉତ୍ତମ ଜିନିଷ ଚାହୁଁଥିଲ, ସେସବୁ ତୁମ୍ଭଠାରୁ ଚାଲିଯାଇଛି । ତୁମ୍ଭର ସବୁ ସୌଖିନ ଓ ମନୋହରୀ ଦ୍ରବ୍ୟମାନ ତୁମ୍ଭଠାରୁ ଉଭେଇ ଯାଇଛି । ତୁମ୍ଭେ ସେସବୁ ଆଉ କେବେ ପାଇବ ନାହିଁ ।"
\s5
\v 15 ବ୍ୟବସାୟୀମାନେ ତା'ର ଦୁଃଖ ଯନ୍ତ୍ରଣା ଦେଖି ଭୟ କରିବେ ଓ ତା'ଠାରୁ ବହୁ ଦୂରରେ ଠିଆ ହେବେ । ସେହି ଲୋକମାନେ ତାହାକୁ ସେହି ମୂଲ୍ୟବାନ୍ ଜିନିଷ ବିକ୍ରିକରି ଧନୀ ହୋଇଥିଲେ । ତେଣୁ ସେମାନେ କାନ୍ଦିବେ ଓ ଦୁଃଖ କରିବେ ।
\v 16 ସେମାନେ କହିବେ, “ଭୟଙ୍କର ବିଷୟଗୁଡିକ ସେହି ମହାନ ସହର ନିମନ୍ତେ ଘଟିବ ! ସେହି ସହର ଗୋଟିଏ ସ୍ତ୍ରୀଲୋକ ପରି, ସୂକ୍ଷ୍ମ ବସ୍ତ୍ରା ପରିହିତା, ମୂଲ୍ୟବାନ ବାଇଗଣୀ ରଙ୍ଗର ଓ ସିନ୍ଦୁରବର୍ଣ୍ଣ ବସ୍ତ୍ର ପରିହିତା ଥିଲା, ପୁଣି, ସୁବର୍ଣ୍ଣ, ମଣି ଓ ମୁକ୍ତାରେ ଭୂଷିତା ଥିଲା ।
\v 17 କିନ୍ତୁ ଘଣ୍ଟାକ ମଧ୍ୟରେ ପୁଣି ତତ୍‌କ୍ଷଣାତ୍ ଏହି ସମସ୍ତ ବିଶାଳ ସମ୍ପତ୍ତି ଈଶ୍ୱର ନଷ୍ଟ କରିଦେଲେ ।
\s5
\v 18 ସେମାନେ ତା'ର ଜଳୁଥିବାର ଧୂଆଁ ଦେଖିଲେ । ସେମାନେ ଉଚ୍ଚ ସ୍ୱରରେ କହିଲେ, "ଏହି ମହାନଗରୀ ପରି ଅନ୍ୟ କୌଣସି ନଗରୀ ନାହିଁ ।
\v 19 ସେମାନେ ନିଜ ନିଜ ମସ୍ତକ ଉପରେ ଧୂଳି ଫିଙ୍ଗିଲେ । ସେମାନେ କାନ୍ଦିଲେ ଓ ବହୁତ ଦୁଃଖିତ ହେଲେ । ସେମାନେ ଉଚ୍ଚ ସ୍ୱରରେ କହିଲେ, “ଭୟଙ୍କର ବିଷୟମାନ ବାବିଲୋନ୍‌କୁ ଘଟିବ । ସେହି ସହର ବହୁ ଧନୀ ଲୋକ ତିଆରି ହେଲେ, ଲୋକେ ଯାହାର ଜାହାଜଗୁଡିକ ଥିଲା ସେହି ବହୁମୂଲ୍ୟ ବସ୍ତୁଗୁଡିକ ବିକ୍ରୀ କରିବା ପାଇଁ ସମୁଦ୍ରରେ ବାଣିଜ୍ୟ କରନ୍ତି । ଈଶ୍ୱର ସେହି ସହରକୁ ହଠାତ୍ ପୁଣି ତତ୍‌କ୍ଷଣାତ୍ ବିନଷ୍ଟ କରିବେ !”
\v 20 ହେ ସ୍ୱର୍ଗ ! ହେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କର ପବିତ୍ର ଲୋକମାନେ, ଭବିଷ୍ୟଦ୍ ବକ୍ତାଗଣ ଏବଂ ପ୍ରେରିତଗଣ ! ମହାନଗରୀର ଧ୍ୱଂସରେ ଆନନ୍ଦ ଉଲ୍ଲାସ କର । ସେ ତୁମ୍ଭକୁ ଯେଉଁ କଷ୍ଟ ଦେଇଛି, ସେଥିପାଇଁ ପରମେଶ୍ୱର ତାହାକୁ ଦଣ୍ଡ ଦେଇଛନ୍ତି ।
\s5
\v 21 ତା’ପରେ ଜଣେ ଶକ୍ତିଶାଳୀ ଦୂତ ଗୋଟିଏ ପ୍ରକାଣ୍ଡ ପଥର ଉଠାଇଲେ । ଏହି ପଥରଟି ଗୋଟିଏ ଚକିପଥର ପରି ବହୁତ ବଡ଼ । ସେହି ଦୂତ ଜଣକ ପଥରଟିକୁ ସମୁଦ୍ର ଭିତରକୁ ଫିଙ୍ଗିଦେଇ କହିଲେ, “ମହାନଗର ବାବିଲୋନ୍ ସହରରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ବାସ କର, ଈଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସହରରୁ ଫୋପାଡି ଦେବେ ଯେପରି ଏହା ସମୁଦ୍ରରେ ପଥର ହଜିଯିବା ପରି ହେବ ! ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ସହର ସବୁଦିନ ପାଇଁ ଦୂରେଇ ଯିବ !
\v 22 ତୋ'ଠାରେ କେହି ହେଲେ ଆଉ ଲୋକମାନଙ୍କର ବୀଣାର ସଙ୍ଗୀତ ଓ ବଂଶୀ, ତୂରୀ ଭଳି ଅନ୍ୟ ବାଦ୍ୟଯନ୍ତ୍ର ଶୁଣିବେ ନାହିଁ । ତୋ'ଠାରେ କୌଣସି ଶିଳ୍ପର କାରିଗରମାନେ ଆଉ ଦେଖାଯିବେ ନାହିଁ । ତୋ'ଠାରେ ଚକିପେଷାର ଶବ୍ଦ ଆଉ କେବେ ହେଲେ ଶୁଣାଯିବ ନାହିଁ ।
\s5
\v 23 ତୋ’ପାଖରେ ଦୀପର ଆଲୋକ ଆଉ ଜଳିବ ନାହିଁ । ତୋ'ପାଖରେ ବରକନ୍ୟାଙ୍କର ଆନନ୍ଦର ଧ୍ୱନି ଆଉ କେବେ ହେଲେ ଶୁଣାଯିବ ନାହିଁ । ତୋ'ର ବ୍ୟବସାୟୀମାନେ ପୃଥିବୀର ବହୁତ ମହାନ୍ ଲୋକ ଥିଲେ । ସମସ୍ତ ଦେଶଗୁଡ଼ିକ ତୋ'ର ଯାଦୁ ଶକ୍ତି ଦ୍ୱାରା ପଥଭ୍ରଷ୍ଟ ହୋଇଥିଲେ ।
\v 24 ସେ (ବାବିଲ) ଭବିଷ୍ୟଦ୍ ବକ୍ତାମାନଙ୍କର ଓ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କର ପବିତ୍ର ଲୋକମାନଙ୍କର ଏବଂ ପୃଥିବୀରେ ମାରି ଦିଆଯାଇ ଥିବା ସମସ୍ତ ଲୋକଙ୍କ ପାଇଁ ଦାୟୀ ଅଟେ ।”
\s5
\c 19
\p
\v 1 ତା’ପରେ ମୁଁ ସ୍ୱର୍ଗରେ ଅନେକ ଲୋକମାନଙ୍କର ସ୍ୱର ଭଳି ଏକ ସ୍ୱର ଶୁଣିଲି । ସେମାନେ କହୁଥିଲେ,“ହାଲିଲ୍ଲୁୟା ! ସେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଉଦ୍ଧାର କରିଛନ୍ତି ! ସେ ଗୌରବମୟ ଏବଂ ଶକ୍ତିଶାଳୀ ଅଟନ୍ତି !
\v 2 ତାହାଙ୍କର ବିଚାରଗୁଡ଼ିକ ସତ୍ୟ ଓ ଯଥାର୍ଥ । ସେ ମହାବେଶ୍ୟାକୁ ଦଣ୍ଡ ଦେଇଛନ୍ତି । ସେହି ବେଶ୍ୟା ତା'ର ଯୌନଗତ ପାପରେ ପୃଥିବୀକୁ ଭ୍ରଷ୍ଟ କରିଦେଇଅଛି । ପରମେଶ୍ୱର ତାହାଙ୍କ ସେବକମାନଙ୍କର ରକ୍ତ ହେତୁ ତାହାକୁ ଦଣ୍ଡ ଦେଇଛନ୍ତି ।”
\s5
\v 3 ସେମାନେ ପୁଣି କହିଲେ,” ହାଲିଲ୍ଲୁୟା ! ନିଆଁଟିର ଧୂଆଁ ତାହା ଜଳୁଅଛି ସେହି ସହର ସର୍ବଦା ଜଳି ଉଠିବ !”
\v 4 ତା’ପରେ ଚବିଶ ଜଣ ପ୍ରାଚୀନ ଓ ଚାରିଜଣ ଜୀବିତ ପ୍ରାଣୀ ସିଂହାସନରେ ଉପବିଷ୍ଟ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ଆଗରେ ନଇଁଲେ ଓ ତାହାଙ୍କର ଉପାସନା କଲେ । ସେମାନେ କହିଲେ,” ଏହା ସତ୍ୟ ! ହାଲିଲ୍ଲୁୟା !”
\s5
\v 5 ତା’ପରେ ସିଂହାସନ ମଧ୍ୟରୁ ଗୋଟିଏ ଉଚ୍ଚ ଧ୍ୱନି ଆସିଲା । ସେହି ଧ୍ୱନି କହିଲା,”ସମସ୍ତେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯିଏ ତା’ଙ୍କ ସେବକଗଣ, ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ପ୍ରଶଂସା କର ! ସମସ୍ତେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯିଏ ତାହାଙ୍କୁ ସମ୍ମାନ କର, ଯଦିଓ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଗୁରୁତ୍ତ୍ୱ ଥାଅ ଅବା ନଥାଅ, ପ୍ରତ୍ୟେକ ତା’ଙ୍କୁ ପ୍ରଶଂସା କର !”
\s5
\v 6 ତା’ପରେ ମୁଁ ଅନେକ ଲୋକମାନଙ୍କର ସ୍ୱର ଶୁଣିଲି । ଏହା ଜଳପ୍ରପାତର ଧ୍ୱନିପରି ଏବଂ ବିରାଟ ମେଘ ଗର୍ଜନର ଶବ୍ଦ ପରି ଥିଲା । ସେମାନେ କହୁଥିଲେ, “ ହାଲିଲ୍ଲୁୟା ! ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରଭୁ ଈଶ୍ୱର, ଯିଏ ସମସ୍ତ ବିଷୟରେ ରାଜତ୍ୱ କରନ୍ତି, ଶାସନ କରନ୍ତି !
\s5
\v 7 ଆସ, ଆମ୍ଭେମାନେ ଆନନ୍ଦ ଉଲ୍ଲାସ କରିବା ଓ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଗୌରବ ଦେବା ! ଯେହେତୁ ' ମେଷଶାବକଙ୍କର ବିବାହ ଉତ୍ସବର ସମୟ ଆସି ଉପସ୍ଥିତ ଓ ତାହାଙ୍କର କନ୍ୟା ନିଜକୁ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରିସାରିଛି; ତେଣୁ ଆମ୍ଭେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ଗୌରବ ଦେବା ।
\v 8 କନ୍ୟାକୁ ପିନ୍ଧିବା ପାଇଁ ସୂକ୍ଷ୍ମ, ଶୁଭ୍ର ଓ ପରିଷ୍କାର ବସ୍ତ୍ର ଦିଆଯାଇଛି ।”
\s5
\v 9 ତା’ପରେ ଦୂତ ମୋତେ କହିଲେ, "ଏହା ଲେଖ: ମେଷଶାବକଙ୍କ ବିବାହ ଭୋଜିକୁ ନିମନ୍ତ୍ରିତ ବ୍ୟକ୍ତିମାନେ ଧନ୍ୟ !" ସେ ଦୂତ ପୁଣି କହିଲେ, "ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କର ବାକ୍ୟ ସତ୍ୟ ଅଟେ !”
\v 10 ତା’ପରେ ମୁଁ ଦୂତଙ୍କୁ ପ୍ରଣାମ କରିବା ପାଇଁ ତାହାଙ୍କ ପାଦ ତଳେ ପଡ଼ିଗଲି । କିନ୍ତୁ ସେ ମୋତେ କହିଲେ, " ମୋତେ ପ୍ରଣାମ କର ନାହିଁ । ମୁଁ ତୁମ୍ଭର ଓ ତୁମ୍ଭ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ବିଶ୍ୱାସୀ ଓ ଯୀଶୁଙ୍କର ସାକ୍ଷୀ ଭାଇମାନଙ୍କ ପରି ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କର ଜଣେ ସେବକ ମାତ୍ର । ତେଣୁ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଉପାସନା କର ! କାରଣ ଯୀଶୁଙ୍କ ପାଇଁ ସାକ୍ଷ୍ୟ ଦେଉଛି ଭବିଷ୍ୟତ୍ ବାଣୀର ମୂଳ ଆତ୍ମା ସ୍ୱରୂପ ।
\s5
\v 11 ତା’ପରେ ମୁଁ ସ୍ୱର୍ଗ ଖୋଲିଯିବାର ଦେଖିଲି । ସେଠାରେ ଗୋଟିଏ ଶ୍ୱେତ ଅଶ୍ୱ, ଠିଆ ହୋଇଥିଲା । ଅଶ୍ୱାରୋହୀଙ୍କ ନାମ 'ବିଶ୍ୱସ୍ତ' ଓ 'ସତ୍ୟବାନ' । ସେ ନ୍ୟାୟପୂର୍ଣ୍ଣ ଭାବରେ ବିଚାର କରନ୍ତି ଓ ଲଢ଼ନ୍ତି ।
\v 12 ତାହାଙ୍କର ଚକ୍ଷୁ ଦୁଇଟି ଜ୍ୱଳନ୍ତ ଅଗ୍ନି ସଦୃଶ । ତାହାଙ୍କ ମସ୍ତକରେ ଅନେକ ଗୁଡ଼ିଏ ମୁକୁଟ ଅଛି । ତାହାଙ୍କ କପାଳ ରେ ଗୋଟିଏ ନାମ ଲେଖା ଯାଇଥିଲା, କିନ୍ତୁ ତାହାଙ୍କ ବ୍ୟତୀତ ଅନ୍ୟ କେହି ସେ ନାମ ଜାଣି ନ ଥିଲେ ।
\v 13 ସେ ରକ୍ତଭିଜା ଗୋଟିଏ ରାଜ ପୋଷାକ ପିନ୍ଧିଥିଲେ । ତାହାଙ୍କ ନାମ 'ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ବାକ୍ୟ' ।
\s5
\v 14 ସ୍ୱର୍ଗର ସେନାବାହିନୀଗଣ ତାହାଙ୍କର ଅନୁଗମନ କରୁଥିଲେ । ସେମାନେ ମଧ୍ୟ ଶ୍ୱେତଅଶ୍ୱ ଉପରେ ବସିଥିଲେ । ସେମାନେ ସୂକ୍ଷ୍ମ ପରିଷ୍କୃତ, ଶୁଭ୍ରବସ୍ତ୍ର ପିନ୍ଧିଥିଲେ ।
\v 15 ସେହି ଅଶ୍ୱାରୋହୀଙ୍କ ମୁଖରୁ ଗୋଟିଏ ତୀକ୍ଷ୍ଣ ଖଣ୍ଡା ବାହାରି ଥିଲା । ସେ ଜାତିଗଣଙ୍କୁ ଦମନ କରିବା ପାଇଁ ଏହି ଖଣ୍ତାର ପ୍ରୟୋଗ କରିବେ । ସେ ଲୌହଦଣ୍ଡରେ ସେମାନଙ୍କୁ ଶାସନ କରିବେ । ସେ ସର୍ବଶକ୍ତିମାନ୍ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କର କ୍ରୋଧରୂପ ଦ୍ରାକ୍ଷାପେଷା କୁଣ୍ଡକୁ ଦଳିପକାଇବେ ।
\v 16 ତାହାଙ୍କ ପୋଷାକ ଓ ଜଙ୍ଘଦେଶରେ ଏହା ଲେଖାଥିଲା: “ରାଜା ଯିଏ ସମସ୍ତ ରାଜାମାନଙ୍କର ରାଜା ଅଟନ୍ତି ଆଉ ପ୍ରଭୁ ଯିଏ ସମସ୍ତ ପ୍ରଭୁମାନଙ୍କର ପ୍ରଭୁ ଅଟନ୍ତି ।”
\s5
\v 17 ତା’ପରେ ମୁଁ ଜଣେ ଦୂତଙ୍କୁ ସୂର୍ଯ୍ୟ ମଧ୍ୟରେ ଠିଆ ହେବାର ଦେଖିଲି । ସେ ଆକାଶରେ ଉଡ଼ୁଥିବା ସବୁ ପକ୍ଷୀମାନଙ୍କୁ ଉଚ୍ଚସ୍ୱରରେ କହିଲେ, "ଆସ, ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କର ମହା ଭୋଜି ପାଇଁ ଏକାଠି ହୁଅ ।
\v 18 ଆସ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଏକାଠି ହୋଇ ରାଜା, ସେନାପତି ଓ ପ୍ରସିଦ୍ଧ ଲୋକମାନଙ୍କ ଶରୀରର ମାଂସ ତଥା ଅଶ୍ୱ ଓ ସେମାନଙ୍କର ଆରୋହୀଙ୍କର ଓ ସ୍ୱାଧୀନ ଓ ପରାଧୀନ, ସାନ ଓ ବଡ଼, ସବୁ ଲୋକମାନଙ୍କର ମାଂସ ଖାଇବ ।"
\s5
\v 19 ତା’ପରେ ମୁଁ ସେହି ପଶୁ ଓ ପୃଥିବୀର ରାଜାମାନଙ୍କୁ ଦେଖିଲି । ସେମାନଙ୍କର ସେନାବାହିନୀଗଣ, ଅଶ୍ୱାରୋହୀ ଓ ସେମାନଙ୍କର ସେନାବାହିନୀ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଯୁଦ୍ଧ କରିବା ପାଇଁ ଏକତ୍ର ହେଲେ ।
\v 20 କିନ୍ତୁ ସେହି ପଶୁ ବନ୍ଦୀ ହେଲା ଏବଂ ଭଣ୍ଡ ଭବିଷ୍ୟଦ୍‌ବକ୍ତା ମଧ୍ୟ ବନ୍ଦୀ ହେଲା । ଏହି ଭଣ୍ଡ ଭବିଷ୍ୟଦ୍ ବକ୍ତା ସେହି ପଶୁ ପାଇଁ ବହୁତ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟଜନକ କାର୍ଯ୍ୟ କରିଥିଲା । ଏହି ପଶୁ, ଯିଏ କି ପଶୁର ଚିହ୍ନ ଧାରଣ କରିଥିବା ଓ ତାହାର ପ୍ରତିମାକୁ ପୂଜା କରିଥିବା ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଭ୍ରାନ୍ତ କରିଥିଲା, ସେ ବନ୍ଦୀ ହେଲା । ସେହି ଭଣ୍ଡ ଭବିଷ୍ୟଦ୍ ବକ୍ତା ଓ ପଶୁଙ୍କୁ ଗନ୍ଧକ ଜଳୁଥିବା ଅଗ୍ନିପୂର୍ଣ୍ଣ ହ୍ରଦରେ ଜୀବନ୍ତ ଫିଙ୍ଗି ଦିଆଗଲା ।
\s5
\v 21 ସେମାନଙ୍କର ସେନାବାହିନୀଗଣ ଅଶ୍ୱାରୋହୀଙ୍କ ମୁଖରୁ ବାହାରିଥିବା ଖଡ୍ଗରେ ନିହତ ହେଲେ । ସମସ୍ତ ପକ୍ଷୀଗଣ ସେମାନଙ୍କର ଏହି ଶରୀରଗୁଡ଼ିକୁ ପେଟ ପୁରିବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଖାଇଲେ ।
\s5
\c 20
\p
\v 1 ତା’ପରେ ମୁଁ ସ୍ୱର୍ଗରୁ ଜଣେ ସ୍ୱର୍ଗଦୂତଙ୍କୁ ଓହ୍ଲାଇବାର ଦେଖିଲି । ତାହାଙ୍କ ପାଖରେ ପାତାଳର ଅତଳ ଗହ୍ୱରର ଚାବି ଥିଲା । ତାହାଙ୍କ ହାତରେ ଗୋଟିଏ ବଡ଼ ଶିକୁଳି ଥିଲା ।
\v 2 ସ୍ୱର୍ଗଦୂତ ସେହି ବିଶାଳକାୟ ପୁରୁଣା ସାପକୁ ଧରି ପକାଇଲେ । ସେହି ସାପ ହେଉଛି ଶୟତାନ । ଦୂତ ତାହାକୁ ଏକହଜାର ବର୍ଷ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଶିକୁଳିରେ ବାନ୍ଧି ଦେଲେ ।
\v 3 ସେ ତାହାକୁ ଗଭୀରତମ ଗହ୍ୱରରେ ଫୋପାଡ଼ି ଦେଲ ଓ ତାହାକୁ ବନ୍ଦ କରି ଦେଲେ । ଦୂତ ସେହି ଗହ୍ୱରକୁ ବନ୍ଦ କରି ମୁଦ୍ରା ବସାଇଲେ, ଯେପରି ସେ ହଜାର ବର୍ଷ ପୂର୍ଣ୍ଣ ହେବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଭ୍ରାନ୍ତ କରିପାରିବ ନାହିଁ । ଏକ ହଜାର ବର୍ଷ ପରେ ତାହାକୁ ଖୁବ୍ ଅଳ୍ପ ସମୟ ପାଇଁ ମୁକ୍ତ କରାଯିବ ।
\s5
\v 4 ତା’ପରେ ମୁଁ ତିନୋଟି ସିଂହାସନ ଓ ତା'ଉପରେ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ବସିଥିବାର ଦେଖିଲି । ସେହି ଲୋକମାନଙ୍କୁ ବିଚାର କରିବାର ଶକ୍ତି ଦିଆଯାଇଥିଲା । ଯୀଶୁଙ୍କ ପାଇଁ ସାକ୍ଷୀ ହେବା ଓ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କର ବାକ୍ୟ ପ୍ରଚାର କରିବା ହେତୁ ଯେଉଁମାନଙ୍କୁ ମାରି ଦିଆଯାଇଥିଲା, ମୁଁ ସେହି ଲୋକମାନଙ୍କର ଆତ୍ମାକୁ ଦେଖିଲି । ସେହି ଲୋକମାନେ ପଶୁକୁ କିମ୍ବା ତାହାର ପ୍ରତିମାକୁ ପୂଜା କରି ନ ଥିଲେ । ସେମାନେ ତାହାଙ୍କ କପାଳରେ ବା ହାତରେ ସେହି ପଶୁର ଚିହ୍ନ ଧାରଣ କରି ନ ଥିଲେ । ସେମାନେ ପୁନର୍ବାର ଜୀବିତ ହେଲେ ଓ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ସହିତ ଏକହଜାର ବର୍ଷ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଶାସନ କଲେ ।
\s5
\v 5 (ଅବଶିଷ୍ଟ ମୃତ ଲୋକମାନେ ଏକହଜାର ବର୍ଷ ପୂର୍ଣ୍ଣ ନ ହେବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ବଞ୍ଚି ଉଠିଲେ ନାହିଁ ।) ଏହା ହିଁ ପ୍ରଥମ ପୁନରୁତ୍ଥାନ ।
\v 6 ଏହି ପ୍ରଥମ ପୁନରୁତ୍ଥାନରେ ଯେଉଁମାନେ ଅଂଶୀ ହୁଅନ୍ତି, ସେମାନେ ଧନ୍ୟ ଓ ପବିତ୍ର । ଏମାନଙ୍କ ଉପରେ ଦ୍ୱିତୀୟ ମୃତ୍ୟୁର କୌଣସି କ୍ଷମତା ନାହିଁ । ସେହି ଲୋକମାନେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କର ଓ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କର ଯାଜକ ହେବେ । ସେମାନେ ତାହାଙ୍କ ସହିତ ଏକହଜାର ବର୍ଷ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଶାସନ କରିବେ ।
\s5
\v 7 ଏକ ହଜାର ବର୍ଷ ଶେଷ ହେବାପରେ ଶୟତାନକୁ ତା'ର ଗଭୀରତମ ଗହ୍ୱରର ବନ୍ଦୀଶାଳାରୁ ମୁକ୍ତି ମିଳିବ ।
\v 8 ସେ ପୃଥିବୀର ଚାରିକୋଣରୁ ଯାଇ ସବୁ ଦେଶମାନଙ୍କୁ ଭ୍ରାନ୍ତ କରିବ, ଓ ସେହି ସମୁଦ୍ରର ବାଲି ପରି ଅସଂଖ୍ୟ ଗୋଗ୍ ଓ ମାଗୋଗ୍‌ଙ୍କୁ ଏକତ୍ର କରି ଯୁଦ୍ଧ କରିବାକୁ ବାହାରିବ ।
\s5
\v 9 ଶୟତାନର ସେନାବାହିନୀ ପୃଥିବୀର ପ୍ରତ୍ୟେକଙ୍କ ସ୍ଥାନକୁ ଯାଇ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କର ଲୋକମାନଙ୍କ ଶିବିରଗୁଡ଼ିକୁ ଓ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ପ୍ରିୟ ନଗରକୁ ନେଇଗଲେ । କିନ୍ତୁ ସ୍ୱର୍ଗରୁ ଅଗ୍ନି ଆସିଲା ଓ ତା'ର ସେନାବାହିନୀକୁ ବିନାଶ କରି ଦେଲା ।
\v 10 ସେତେବେଳେ ଶୟତାନ (ଯିଏ ସେହି ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଭ୍ରାନ୍ତ କରିଥିଲା), ସେହି ପଶୁ ଓ ମିଥ୍ୟାବାଦୀ ଭବିଷ୍ୟଦ୍‌ବକ୍ତା ସହିତ ଗନ୍ଧକରେ ପ୍ରଜ୍ଜ୍ୱଳିତ ଅଗ୍ନିମୟ ହ୍ରଦ ମଧ୍ୟକୁ ନିକ୍ଷେପ କରାଗଲେ । ସେମାନେ ସେଠାରେ ଦିନରାତି ସବାସର୍ବଦା ପାଇଁ ଯନ୍ତ୍ରଣା ପାଇବେ ।
\s5
\v 11 ତା’ପରେ ମୁଁ ଗୋଟିଏ ବିରାଟ ଶୁଭ୍ର ସିଂହାସନ ଦେଖିଲି । ମୁଁ ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କୁ ସେହି ସିଂହାସନରେ ବସିଥିବାର ଦେଖିଲି । ଆକାଶ ଓ ପୃଥିବୀ ତାହାଙ୍କ ପାଖରୁ ଦୌଡ଼ି ଚାଲିଗଲେ ଓ ଉଭେଇ ଗଲେ ।
\v 12 ମୁଁ ବଡ଼ଠାରୁ ସାନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ମୃତବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କୁ ସିଂହାସନ ସାମନାରେ ଠିଆ ହେବାର ଦେଖିଲି । ଜୀବନ ପୁସ୍ତକ ଖୋଲାଥିଲା । ସେଠାରେ ଅନ୍ୟ ପୁସ୍ତକଗୁଡ଼ିକ ମଧ୍ୟ ଖୋଲାଥିଲା । ମୃତ ଲୋକମାନଙ୍କର ନିଜ ନିଜ କର୍ମ ଅନୁସାରେ ବିଚାର ହେଲା । ସେହି ପୁସ୍ତକଗୁଡ଼ିକରେ ଏସବୁ ବିଷୟ ଲେଖାଯାଇଥିଲା ।
\s5
\v 13 ସମୁଦ୍ର ଭିତରେ ଯେଉଁ ମୃତ ଲୋକମାନେ ଥିଲେ, ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ଫେରାଇଲା । ମୃତ୍ୟୁ ଓ ପାତାଳ ନିଜ ପାଖରେ ଥିବା ମୃତ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଫେରାଇଲା, ପ୍ରତ୍ୟେକ ଲୋକକୁ ତା'ର କର୍ମଗୁଡ଼ିକ ଅନୁସାରେ ବିଚାର କରାଗଲା ।
\v 14 ତା’ପରେ ମୃତ୍ୟୁ ଓ ପାତାଳକୁ ଅଗ୍ନିମୟ ହ୍ରଦକୁ ନିକ୍ଷେପ କରାଗଲା । ଏହି ଅଗ୍ନିମୟ ହ୍ରଦ ଦ୍ୱିତୀୟ ମୃତ୍ୟୁ ଅଟେ ।
\v 15 ଯେଉଁ ଲୋକର ନାମ ଜୀବନ ପୁସ୍ତକରେ ଲେଖା ହୋଇଥିବାର ଦେଖାଗଲା ନାହିଁ, ତାହାକୁ ମଧ୍ୟ ଅଗ୍ନିମୟ ହ୍ରଦରେ ନିକ୍ଷେପ କରାଗଲା ।
\s5
\c 21
\p
\v 1 ଏହାପରେ ମୁଁ ଗୋଟିଏ ନୂତନ ସ୍ୱର୍ଗ ଓ ନୂତନ ପୃଥିବୀ ଦେଖିଲି । ପ୍ରଥମ ସ୍ୱର୍ଗ ଓ ପ୍ରଥମ ପୃଥିବୀ ଅଦୃଶ୍ୟ ହୋଇ ଯାଇଥିଲା । ସେଠାରେ ଆଉ ସମୁଦ୍ର ନ ଥିଲା ।
\v 2 ତା’ପରେ ମୁଁ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କଠାରୁ ସ୍ୱର୍ଗରୁ ପବିତ୍ର ନଗରୀ ତଳକୁ ଆସିବାର ଦେଖିଲି । ଏହି ପବିତ୍ର ନଗରୀ ନୂତନ ଯିରୁଶାଲମ ଅଟେ । ବର ପାଇଁ କନ୍ୟା ଯେପରି ସୁସଜ୍ଜିତା ହୋଇଥାଏ, ଠିକ୍ ସେହିପରି ଏହା ପ୍ରସ୍ତୁତ ଥିଲା ।
\s5
\v 3 ମୁଁ ସିଂହାସନରୁ ଏକ ଉଚ୍ଚ ସ୍ୱର ଶୁଣିଲି । ସେହି ସ୍ୱର କହିଲା, "ବର୍ତ୍ତମାନ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କର ବାସସ୍ଥାନ ଲୋକମାନଙ୍କ ପାଖରେ ଅଛି । ସେ ସେମାନଙ୍କ ସହିତ ରହିବେ । ସେମାନେ ତାହାଙ୍କର ଲୋକ ହେବେ । ପରମେଶ୍ୱର ନିଜେ ସେମାନଙ୍କ ସହିତ ରହିବେ ଓ ସେମାନଙ୍କର ପରମେଶ୍ୱର ହେବେ ।
\v 4 ପରମେଶ୍ୱର ସେମାନଙ୍କ ଆଖିରୁ ସମସ୍ତ ଲୁହ ପୋଛି ଦେବେ । ଆଉ ଅଧିକ ମୃତ୍ୟୁ, ବିଷାଦ, କ୍ରନ୍ଦନ ବା କଷ୍ଟ ରହିବ ନାହିଁ । ସବୁ ପୁରାତନ ବିଷୟ ଲୋପପାଇଛି ।"
\s5
\v 5 ସିଂହାସନ ଉପରେ ଯିଏ ବସିଥିଲେ, ସେ କହିଲେ, "ମୁଁ ସମସ୍ତ ବିଷୟ ନୂତନ କରୁଅଛି ।" ତା’ପରେ ସେ କହିଲେ, "ଏହା ଲେଖି ରଖ, କାରଣ ଏହି କଥାସବୁ ବିଶ୍ୱାସ ଯୋଗ୍ୟ ଓ ସତ୍ୟ ।"
\v 6 ସିଂହାସନରେ ବସିଥିବା ବ୍ୟକ୍ତି ମୋତେ କହିଲେ, "ଏହା ସମାପ୍ତ ହୋଇଯାଇଛି । ମୁଁ ହେଉଛି ପ୍ରଥମ ଓ ଶେଷ । ମୁଁ ତୃଷାର୍ତ୍ତ ଲୋକକୁ ବିନା ମୂଲ୍ୟ ରେ ଜୀବନ୍ତଜଳ ନିର୍ଝରରୁ ପାନ କରିବାକୁ ଦେବି ।
\s5
\v 7 ଯେ ବିଜୟୀ ହେବ, ସେ ଏହିସବୁ ପାଇବ । ମୁଁ ତାହାର ପରମେଶ୍ୱର ହେବି ଓ ସେ ମୋର ପୁତ୍ର ହେବ ।
\v 8 କିନ୍ତୁ ଯେଉଁ ଲୋକମାନେ ଭୀରୁ, ଅବିଶ୍ୱାସୀ, ଘୃଣାକାର୍ଯ୍ୟ, ନରହତ୍ୟା, ଯୌନଗତ ପାପ, ମନ୍ଦ କୁହୁକ କହନ୍ତି ଓ ପ୍ରତିମାପୂଜକ ଏବଂ ମିଥ୍ୟାବାଦୀ ସେମାନେ ଅଗ୍ନି ଓ ଗନ୍ଧକ ଜଳୁଥିବା ହ୍ରଦରେ ସ୍ଥାନ ପାଇବେ । ଏହା ଦ୍ୱିତୀୟ ମୃତ୍ୟୁ ।
\s5
\v 9 ତା’ପରେ ସାତଜଣ ସ୍ୱର୍ଗଦୂତଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଯେଉଁମାନଙ୍କ ପାଖରେ ସାତୋଟି ଶେଷ କ୍ଲେଶର ସାତପାତ୍ର ଥିଲା, ସେହିମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ ମୋ’ ପାଖକୁ ଆସିଲେ । ସେହି ସ୍ୱର୍ଗଦୂତ ମୋତେ କହିଲେ, "ମୋ ସହିତ ଆସ । ମୁଁ ତୁମ୍ଭକୁ ବଧୂକୁ ଦେଖାଇବି । ସେ ମେଷଶାବକଙ୍କର ସ୍ତ୍ରୀ ।
\v 10 ସେ ଦୂତ ମୋତେ ଆତ୍ମା ଦ୍ୱାରା ଗୋଟିଏ ବହୁତ ବଡ଼ ଓ ଉଚ୍ଚ ପର୍ବତକୁ ନେଇଗଲେ । ସେ ମୋତେ ପବିତ୍ର ନଗରୀ ଯିରୁଶାଲମ ଦେଖାଇଲେ । ମୁଁ ସେହି ନଗରୀକୁ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ପାଖରୁ ସ୍ୱର୍ଗରୁ ଆସୁଥିବାର ଦେଖିଲି ।
\s5
\v 11 ସେହି ନଗରୀ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ଗୌରବରେ ଉଜ୍ଜ୍ୱଳମୟ ଦେଖାଯାଉଥିଲା । ଏହା ମୂଲ୍ୟବାନ ମଣି, ସୂର୍ଯ୍ୟକାନ୍ତ ପରି ଉଜ୍ଜ୍ୱଳ ହୋଇ ଝଲକୁଥିଲା । ଏହା ସ୍ଫଟିକ ପରି ସ୍ୱଚ୍ଛ ଥିଲା ।
\v 12 ନଗରୀର ଗୋଟିଏ ବଡ଼ ଉଚ୍ଚ କାନ୍ଥ ଥିଲା । ଏହାର ବାରଟି ପ୍ରବେଶ ଦ୍ୱାର ଥିଲା । ସେହି ଦ୍ୱାରମାନଙ୍କରେ ବାରଟି ସ୍ୱର୍ଗଦୂତ ଥିଲେ । ପ୍ରତ୍ୟେକ ପ୍ରବେଶ ଦ୍ୱାରରେ ଇଶ୍ରାୟେଲର ବାରଟି ପରିବାରର ଗୋଟିଏ ଗୋଟିଏ ଦଳର ନାମ ଖୋଦିତ ଥିଲା ।
\v 13 ସେଠାରେ ପୂର୍ବ ଦିଗରେ ତିନୋଟି ପ୍ରବେଶ ଦ୍ୱାରା, ଉତ୍ତରରେ ତିନୋଟି ପ୍ରବେଶ ଦ୍ୱାର, ଦକ୍ଷିଣରେ ତିନୋଟି ପ୍ରବେଶ ଦ୍ୱାର ଏବଂ ପଶ୍ଚିମ ଦିଗରେ ତିନୋଟି ଦ୍ୱାର ଥିଲା ।
\s5
\v 14 ନଗରୀର କାନ୍ଥସବୁ ବାରଟି ମୂଳଦୁଆ ପଥର ଉପରେ ଥିଲା । ସେହି ପଥର ଉପରେ ମେଷଶାବକଙ୍କର ବାର ଜଣ ପ୍ରେରିତଙ୍କର ନାମ ଲେଖାଯାଇଥିଲା ।
\v 15 ମୋ’ ସହିତ କଥାବାର୍ତ୍ତା ହେଉଥିବା ସ୍ୱର୍ଗଦୂତଙ୍କ ହାତରେ ଗୋଟିଏ ସୁନାର ମାପଦଣ୍ଡ ଥିଲା । ସେ ନଗର, ଏହାର ପ୍ରବେଶ ଦ୍ୱାର ଏବଂ ଏହାର କାନ୍ଥ ମାପ କରିବା ପାଇଁ ଏହି ମାପଦଣ୍ଡ ନିଜ ହାତରେ ରଖିଥିଲେ ।
\s5
\v 16 ସେହି ନଗରୀଟି ଚାରିକୋଣିଆ ଥିଲା । ଏହାର ଲମ୍ବା ଓ ଚଉଡ଼ା ସମାନ । ସେହି ଦୂତ ମାପଦଣ୍ଡରେ ନଗରୀକୁ ମାପିଲେ । ନଗରୀର ଲମ୍ବା ୧୨, କିଲୋମିଟର, ଚଉଡ଼ା ୧୨, କିଲୋମିଟର ଓ ଉଚ୍ଚତା ମଧ୍ୟ ୧୨, କିଲୋମିଟର ଥିଲା ।
\v 17 ସେ ଦୂତ କାନ୍ଥର ଉଚ୍ଚତା ମଧ୍ୟ ମାପିଲେ ଏହା ୧୪୪ ହାତ ହେଲା । ଦୂତ ମନୁଷ୍ୟମାନଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ବ୍ୟବହୃତ ମାନଦଣ୍ଡରେ ମାପିଥିଲେ ।
\s5
\v 18 ସେହି ନଗରୀର କାନ୍ଥ ସୂର୍ଯ୍ୟକାନ୍ତମଣିରେ ତିଆରି ହୋଇଥିଲା । ସେହି ନଗରୀ ସ୍ୱଚ୍ଛକାଚ ପରି ଉଜ୍ଜ୍ୱଳ ଖାଣ୍ଟି ସୁନାରେ ତିଆରି ହୋଇଥିଲା ।
\v 19 ନଗରୀ କାନ୍ଥର ମୂଳଦୁଆ ପଥରରେ ବହୁମୂଲ୍ୟ ମଣି ଖଞ୍ଚିତ ଥିଲା । ପ୍ରଥମ କୋଣ ପଥରଟି ହୀରକମଣି, ଦ୍ୱିତୀୟଟି ନୀଳକାନ୍ତମଣି, ତୃତୀୟ ବୈଦୂର୍ଯ୍ୟମଣି, ଚତୁର୍ଥଟି ମରକତମଣି ଥିଲା ।
\v 20 ପଞ୍ଚମରେ ପୁଲକମଣି, ଷଷ୍ଠ ମଣିକ୍ୟମଣି, ସପ୍ତମଟି ପୁଷ୍ପରାଗମଣି, ଅଷ୍ଟମରେ ଫିରୋଜମଣି, ନବମରେ ଗୋମେଦକମଣି, ଦଶମରେ ଲଶୁନୀୟମଣି, ଏକାଦଶରେ ଇନ୍ଦ୍ରନୀଳମଣି, ଓ ଦ୍ୱାଦଶ ରେ ସୁଗନ୍ଧମଣି ଖଚିତ ଥିଲା ।
\s5
\v 21 ବାରଟି ପ୍ରବେଶ ଦ୍ୱାର ହେଉଛି ବାର ଗୋଟି ମୁକ୍ତ ପ୍ରତ୍ୟେକ ପ୍ରବେଶ ଦ୍ୱାର ଗୋଟିଏ ଲେଖା ମୁକ୍ତାରେ ତିଆରି ହୋଇଥିଲା । ନଗରର ରାଜପଥ ନିର୍ମିତ କାଚପରି, ଖାଣ୍ଟି ସୁନାରେ ତିଆରି ହୋଇଥିଲା ।
\v 22 ମୁଁ ସେହି ନଗରୀ ଭିତରେ କୌଣସି ମନ୍ଦିର ଦେଖିଲି ନାହିଁ । ସର୍ବଶକ୍ତିମାନ୍ ପ୍ରଭୁ ପରମେଶ୍ୱର ଓ ମେଷଶାବକ ହେଉଛନ୍ତି ସେହି ନଗରର ମନ୍ଦିର ।
\s5
\v 23 ସେହି ନଗରୀକୁ ଆଲୋକ ଦେବାପାଇଁ ସୂର୍ଯ୍ୟ ବା ଚନ୍ଦ୍ରର ଆବଶ୍ୟକତା ନାହିଁ । ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କର ମହିମା ନଗରୀକୁ ଆଲୋକ ଦିଏ । ମେଷଶାବକ ସେହି ନଗରୀର ପ୍ରଦୀପ ସ୍ୱରୂପ ।
\v 24 ନଗରୀର ଆଲୋକରେ ଜାତିସମୂହର ଲୋକମାନେ ଚାଲିବେ । ପୃଥିବୀର ରାଜାମାନେ ସେମାନଙ୍କର ଐଶ୍ୱର୍ଯ୍ୟ ଏହି ନଗରୀକୁ ଦେବେ ।
\v 25 ସେହି ନଗରୀର ଦ୍ୱାରଗୁଡ଼ିକ କୌଣସି ଦିନ ବନ୍ଦ ରହିବ ନାହିଁ, କାରଣ ସେଠାରେ କେବେ ହେଲେ ରାତି ହେବ ନାହିଁ ।
\s5
\v 26 ସେହି ନଗରକୁ ଜାତିସମୂହର ଐଶ୍ୱର୍ଯ୍ୟ ଓ ମହିମା ଅଣାଯିବ ।
\v 27 କୌଣସି ଅଶୁଚି ଜିନିଷ ତା' ଭିତରେ ପ୍ରବେଶ କରିବ ନାହିଁ । ଲଜ୍ଜାପୂର୍ଣ୍ଣ କାର୍ଯ୍ୟ କରିବା ଲୋକ ଓ ମିଥ୍ୟା କହିବା ଲୋକ ତା' ଭିତରେ ପଶିପାରିବେ ନାହିଁ । ମେଷଶାବକଙ୍କ ଜୀବନପୁସ୍ତକରେ ନାମ ଲେଖା ହୋଇଥିବା ଲୋକମାନେ ସେହି ନଗରୀ ଭିତରେ ପ୍ରବେଶ କରିବେ ।
\s5
\c 22
\p
\v 1 ତା’ପରେ ଦୂତ ମୋତେ ଜୀବନଜଳର ନଦୀ ଦେଖାଇଲେ । ସେ ନଦୀଟି ସ୍ଫଟିକ ପରି ଉଜ୍ଜ୍ୱଳ ଥିଲା । ସେହି ନଦୀ ପରମେଶ୍ୱର ଓ ମେଷଶାବକଙ୍କ ସିଂହାସନରୁ ପ୍ରବାହିତ ହେଉଛି ।
\v 2 ଏହା ନଗରୀର ରାଜପଥ ଦେଇ ତଳକୁ ବୋହିଯାଏ । ନଦୀର ଦୁଇ ପଟେ ଜୀବନ ବୃକ୍ଷ ଥିଲା । ଏହି ବୃକ୍ଷରେ ପ୍ରତିବର୍ଷ ବାର ଥର ଫଳ ଫଳେ । ଏହା ପ୍ରତିମାସ ଫଳ ଦିଏ । ଏହି ଗଛର ପତ୍ରଗୁଡ଼ିକ ଜାତିସମୂହର ସୁସ୍ଥତା ପାଇଁ ଅଟେ ।
\s5
\v 3 ସେଠାରେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ବିଚାରିତ ଦୋଷୀ ବିଷୟ ରହିବ ନାହିଁ । ପରମେଶ୍ୱର ଓ ମେଷଶାବକଙ୍କ ସିଂହାସନ ସେଠାରେ ରହିବ । ତାହାଙ୍କର ସେବକମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ଉପାସନା କରିବେ ।
\v 4 ସେମାନେ ତାହାଙ୍କ ମୁଖ ଦେଖିବେ । ସେମାନଙ୍କ କପାଳରେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କର ନାମ ଲେଖା ହେବ ।
\v 5 ସେଠାରେ ଆଉ କେବେ ରାତ୍ରି ହେବ ନାହିଁ । ଲୋକମାନେ ପ୍ରଦୀପର କିମ୍ବା ସୂର୍ଯ୍ୟର ଆଲୋକ ଆଉ ଆବଶ୍ୟକ କରିବେ ନାହିଁ । ପ୍ରଭୁ ପରମେଶ୍ୱର ସେମାନଙ୍କୁ ଆଲୋକ ଦେବେ । ସେମାନେ ରାଜାଙ୍କ ପରି ସଦାସର୍ବଦା ପାଇଁ ରାଜତ୍ୱ କରିବେ ।
\s5
\v 6 ସେହି ସ୍ୱର୍ଗଦୂତ ମୋତେ କହିଲେ, “ଏହି କଥାଗୁଡ଼ିକ ସତ୍ୟ ଓ ବିଶ୍ୱାସ ଯୋଗ୍ୟ । ପ୍ରଭୁ ଭବିଷ୍ୟଦ୍ ବକ୍ତାମାନଙ୍କ, ଆତ୍ମାର ପରମେଶ୍ୱର ଅଟନ୍ତି । ଯାହା ଶୀଘ୍ର ଘଟିବ, ତାହା ତାହାଙ୍କ ସେବକମାନଙ୍କୁ ଦେଖାଇବା ପାଇଁ ପରମେଶ୍ୱର ସ୍ୱର୍ଗଦୂତଙ୍କୁ ପଠାଇଛନ୍ତି ।”
\v 7 ଯୀଶୁ ତାଙ୍କର ସମସ୍ତ ଲୋକଙ୍କୁ କହିଲେ,“ଏହା ଶୁଣ ! ଆମ୍ଭେ ଶୀଘ୍ର ଆସୁଅଛୁ । ଏହି ପୁସ୍ତକରେ ଲେଖାଥିବା ଭବିଷ୍ୟବାଣୀର ବାକ୍ୟଗୁଡ଼ିକୁ ଯେଉଁ ଲୋକ ପାଳନ କରିବ, ସେ ପ୍ରଚୁର ପାଇବ ।”
\s5
\v 8 ମୁଁ ଯୋହନ । ମୁଁ ଏସବୁ ଶୁଣିଛି ଓ ଦେଖିଛି । ପୁଣି କଥା ଶୁଣିବା ଓ ଦେଖିବା ପରେ ମୁଁ ଏସବୁ କହିବାଦୂତଙ୍କ ପାଦତଳେ ପ୍ରଣାମ କରିବା ପାଇଁ ପଡ଼ିଗଲି ।
\v 9 କିନ୍ତୁ ସେହି ଦୂତ ମୋତେ କହିଲେ, " ମୋତେ ପ୍ରଣାମ କର ନାହିଁ ! ମୁଁ ତୁମ୍ଭର ପରି, ଓ ତୁମ୍ଭର ଭବିଷ୍ୟଦ୍ ବକ୍ତାମାନଙ୍କ ପରି ଜଣେ ସେବକ । ମୁଁ ସେହିମାନଙ୍କ ପରି ଜଣେ ସେବକ ଯିଏ, ଏହି ପୁସ୍ତକର ବାକ୍ୟଗୁଡ଼ିକୁ ପାଳନ କରେ । ତେଣୁ, ତୁମ୍ଭେ କେବଳ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କୁ ପ୍ରଣାମ କର ।"
\s5
\v 10 ତା’ପରେ ସ୍ୱର୍ଗଦୂତ ମୋତେ କହିଲେ, “ଏହି ପୁସ୍ତକରେ ଥିବା ଭବିଷ୍ୟଦ୍‌ବାଣୀର ବାକ୍ୟଗୁଡ଼ିକୁ ଗୋପନୀୟ ରଖ ନାହିଁ । ଏସବୁ ଘଟିବାର ସମୟ ପାଖେଇ ଆସିଲାଣି ।
\v 11 ଯେ ମନ୍ଦ କରୁଛି, ତାହାକୁ ମନ୍ଦ କରିବାକୁ ଦିଅ । ଯେ ଅଶୁଚି, ସେ ଅଶୁଚି ହୋଇ ରହୁ । ଯେ ଭଲ କରୁଛି, ତାହାକୁ ଭଲ କରିବାକୁ ଦିଅ । ଯେ ପବିତ୍ର, ତାହାକୁ ପବିତ୍ର ହୋଇ ରହିବାକୁ ଦିଅ ।”
\s5
\v 12 ଶୁଣ ! ଆମ୍ଭେ ଶୀଘ୍ର ଆସୁଛୁ, ଆମ୍ଭେ ସାଙ୍ଗରେ ପୁରସ୍କାର ନେଇ ଆସିବା । ଆମ୍ଭେ ପ୍ରତ୍ୟେକ ବ୍ୟକ୍ତିକୁ ତା'ର କର୍ମ ଅନୁସାରେ ପ୍ରତିଦାନ ଦେବା ।
\v 13 ଆମ୍ଭେ ପ୍ରଥମ ଓ ଶେଷ; କ ଓ କ୍ଷ, ଆଦି ଓ ଅନ୍ତ ।"
\s5
\v 14 " ଯେଉଁ ଲୋକମାନେ ନିଜର ରାଜ ପୋଷାକ ଧୋଇଛନ୍ତି, ସେମାନେ ଧନ୍ୟ ହେବେ । ଜୀବନ ବୃକ୍ଷର ଫଳ ଖାଇବା ପାଇଁ ସେମାନଙ୍କର ଅଧିକାର ରହିଛି । ସେମାନେ ନଗର ଭିତରକୁ ନଗର ଦ୍ୱାର ଦେଇ ପ୍ରବେଶ କରିପାରିବେ ।
\v 15 କିନ୍ତୁ କୁକୁରମାନେ, ମନ୍ଦ କୁହୁକ କରୁଥିବା ଲୋକମାନେ, ଯେଉଁମାନେ ଯୌନଗତ ପାପ କରନ୍ତି, ନରହନ୍ତାମାନେ, ପ୍ରତିମାପୂଜକଗଣ, ମିଥ୍ୟାପ୍ରିୟ ଓ ମିଥ୍ୟାବାଦୀମାନେ ନଗରର ବାହାରେ ରହିବେ ।
\s5
\v 16 "ଆମ୍ଭେ ନିଜେ ଯୀଶୁ । ମୁଁ ମଣ୍ଡଳୀଗୁଡ଼ିକୁ ଏହି ସମସ୍ତ କହିବା ପାଇଁ ମୋରଦୂତଙ୍କୁ ତୁମ୍ଭ ପାଖକୁ ପଠାଇଛି । ଆମ୍ଭେ ଦାଉଦଙ୍କ ପରିବାରର ବଂଶଜାତ । ଆମ୍ଭେ ଉଜ୍ଜଳ ପ୍ରଭାତୀ ତାରା ।
\s5
\v 17 ଆତ୍ମା ଓ କନ୍ୟା କହନ୍ତି, "ଆସ !" ଏସବୁ ଶୁଣୁଥିବା ପ୍ରତ୍ୟେକ ଲୋକ ମଧ୍ୟ କହୁ, "ଆସ !"। ଯେ ତୃଷାର୍ତ୍ତ, ସେ ଆସୁ; ଯେ ଇଚ୍ଛା କରେ, ସେ ବିନା ମୂଲ୍ୟରେ ଜୀବନର ଜଳପାନ କରିପାରେ ।
\s5
\v 18 ଏହି ପୁସ୍ତକର ଭବିଷ୍ୟଦ୍‌ବାଣୀର ବାକ୍ୟଗୁଡ଼ିକୁ ଶୁଣୁଥିବା ପ୍ରତ୍ୟେକ ଲୋକଙ୍କୁ ମୁଁ ସତର୍କ କରିଦିଏ । କେହି ଯଦି ଏହି ବାକ୍ୟଗୁଡ଼ିକ ସହିତ କିଛି ଯୋଗକରେ, ତେବେ ପରମେଶ୍ୱର ତାହାକୁ ଏହି ପୁସ୍ତକରେ ଲେଖାଥିବା କ୍ଲେଶଗୁଡ଼ିକ ଦେବେ ।
\v 19 ଯଦି କୌଣସି ବ୍ୟକ୍ତି ଏହି ପୁସ୍ତକରେ ଲିଖିତ ଭବିଷ୍ୟଦ୍ ବାଣୀର ବାକ୍ୟଗୁଡ଼ିକରୁ କିଛି କାଢ଼ି ଦିଏ, ତେବେ ପରମେଶ୍ୱର ଏହି ପୁସ୍ତକରେ ଲିଖିତ ଜୀବନବୃକ୍ଷ ଓ ପବିତ୍ର ନଗରୀରୁ ତାହାର ଅଧିକାର କାଢ଼ିନେବେ ।
\s5
\v 20 ଯୀଶୁ ହିଁ ଏସବୁ ସତ୍ୟ କହନ୍ତି । ବର୍ତ୍ତମାନ ସେ କହନ୍ତି, "ହଁ, ଆମ୍ଭେ ଶୀଘ୍ର ଆସୁଛୁ ।" ଆମେନ୍। ହେ ପ୍ରଭୁଯୀଶୁ ଆସନ୍ତୁ ।
\v 21 ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁଙ୍କର ଅନୁଗ୍ରହ ସମସ୍ତ ଲୋକମାନଙ୍କ ସହିତ ରହିଥାଉ । ଆମେନ୍ ।

View File

@ -1,5 +1,3 @@
# or_udb
Odiya UDB
# Odia UDB
STR https://git.door43.org/unfoldingWord/SourceTextRequestForm/issues/217

231
manifest.yaml Normal file
View File

@ -0,0 +1,231 @@
dublin_core:
conformsto: 'rc0.2'
contributor:
- 'Cdr. Thomas Mathew'
- 'Dr. Bobby Chellappan'
- 'Hind Prakash'
- 'Shojo John'
- 'Door43 World Missions Community'
creator: 'Door43 World Missions Community'
description: "An open-licensed translation, intended to provide a 'functional' understanding of the Bible. It increases the translator's understanding of the text by translating theological terms as descriptive phrases."
format: 'text/usfm'
identifier: 'udb'
issued: '2018-11-23'
language:
direction: 'ltr'
identifier: 'or'
title: ଓଡ଼ିଆ
modified: '2018-11-23'
publisher: 'Door43'
relation:
- 'or/tn'
- 'or/tq'
- 'or/tw'
- 'or/ulb'
rights: 'CC BY-SA 4.0'
source:
-
identifier: 'English'
language: 'en'
version: '11'
subject: 'Bible'
title: 'Oriya Unlocked Dynamic Bible'
type: 'bundle'
version: '11.2'
checking:
checking_entity:
- 'Cdr. Thomas Mathew'
- 'BCS'
checking_level: '3'
projects:
-
title: '1 Corinthians '
versification: ufw
identifier: 1co
sort: 46
path: ./47-1CO.usfm
categories: [ 'bible-nt' ]
-
title: '1 John '
versification: ufw
identifier: 1jn
sort: 62
path: ./63-1JN.usfm
categories: [ 'bible-nt' ]
-
title: '1 Peter '
versification: ufw
identifier: 1pe
sort: 60
path: ./61-1PE.usfm
categories: [ 'bible-nt' ]
-
title: '1 Thessalonians '
versification: ufw
identifier: 1th
sort: 52
path: ./53-1TH.usfm
categories: [ 'bible-nt' ]
-
title: '1 Timothy '
versification: ufw
identifier: 1ti
sort: 54
path: ./55-1TI.usfm
categories: [ 'bible-nt' ]
-
title: '2 Corinthians '
versification: ufw
identifier: 2co
sort: 47
path: ./48-2CO.usfm
categories: [ 'bible-nt' ]
-
title: '2 John '
versification: ufw
identifier: 2jn
sort: 63
path: ./64-2JN.usfm
categories: [ 'bible-nt' ]
-
title: '2 Peter '
versification: ufw
identifier: 2pe
sort: 61
path: ./62-2PE.usfm
categories: [ 'bible-nt' ]
-
title: '2 Thessalonians '
versification: ufw
identifier: 2th
sort: 53
path: ./54-2TH.usfm
categories: [ 'bible-nt' ]
-
title: '2 Timothy '
versification: ufw
identifier: 2ti
sort: 55
path: ./56-2TI.usfm
categories: [ 'bible-nt' ]
-
title: '3 John '
versification: ufw
identifier: 3jn
sort: 64
path: ./65-3JN.usfm
categories: [ 'bible-nt' ]
-
title: 'Acts '
versification: ufw
identifier: act
sort: 44
path: ./45-ACT.usfm
categories: [ 'bible-nt' ]
-
title: 'Colossians '
versification: ufw
identifier: col
sort: 51
path: ./52-COL.usfm
categories: [ 'bible-nt' ]
-
title: 'Ephesians '
versification: ufw
identifier: eph
sort: 49
path: ./50-EPH.usfm
categories: [ 'bible-nt' ]
-
title: 'Galatians '
versification: ufw
identifier: gal
sort: 48
path: ./49-GAL.usfm
categories: [ 'bible-nt' ]
-
title: 'Hebrews '
versification: ufw
identifier: heb
sort: 58
path: ./59-HEB.usfm
categories: [ 'bible-nt' ]
-
title: 'James '
versification: ufw
identifier: jas
sort: 59
path: ./60-JAS.usfm
categories: [ 'bible-nt' ]
-
title: 'John '
versification: ufw
identifier: jhn
sort: 43
path: ./44-JHN.usfm
categories: [ 'bible-nt' ]
-
title: 'Jude '
versification: ufw
identifier: jud
sort: 65
path: ./66-JUD.usfm
categories: [ 'bible-nt' ]
-
title: 'Luke '
versification: ufw
identifier: luk
sort: 42
path: ./43-LUK.usfm
categories: [ 'bible-nt' ]
-
title: 'Mark '
versification: ufw
identifier: mrk
sort: 41
path: ./42-MRK.usfm
categories: [ 'bible-nt' ]
-
title: 'Matthew '
versification: ufw
identifier: mat
sort: 40
path: ./41-MAT.usfm
categories: [ 'bible-nt' ]
-
title: 'Philemon '
versification: ufw
identifier: phm
sort: 57
path: ./58-PHM.usfm
categories: [ 'bible-nt' ]
-
title: 'Philippians '
versification: ufw
identifier: php
sort: 50
path: ./51-PHP.usfm
categories: [ 'bible-nt' ]
-
title: 'Revelation '
versification: ufw
identifier: rev
sort: 66
path: ./67-REV.usfm
categories: [ 'bible-nt' ]
-
title: 'Romans '
versification: ufw
identifier: rom
sort: 45
path: ./46-ROM.usfm
categories: [ 'bible-nt' ]
-
title: 'Titus '
versification: ufw
identifier: tit
sort: 56
path: ./57-TIT.usfm
categories: [ 'bible-nt' ]