NT books

41-MAT.usfm

@@ -0,0 +1,1594 @@
+\id MAT Unlocked Dynamic Bible
+\ide UTF-8
+\h मत्ती
+\toc1 मत्तीले लेखेको सुसमाचार
+\toc2 मत्ती
+\toc3 mat
+\mt1 मत्तीले लेखेको सुसमाचार
+
+
+\s5
+\c 1
+\p
+\v 1 यो येशू ख्रीष्‍टका पुर्खाहरू, अब्राहामका र राजा दाऊदका सन्‍तानको विवरण हो ।
+\v 2 अब्राहाम इसहाकका बुबा थिए । इसहाक याकूबका बुबा थिए । याकूब यहूदा र तिनका दाजुभाइका बुबा थिए ।
+\v 3 यहूदा फारेस र जाहेरका बुबा थिए, र तिनीहरूका आमा तामार थिइन् । फारेस हेस्रोनका बुबा थिए । हेस्रोन आरामका बुबा थिए ।
+\s5
+\v 4 आराम अम्‍मीनादाबका बुबा थिए । अम्‍मीनादाब नहशोनका बुबा थिए । नहशोन सल्‍मोनका बुबा थिए ।
+\v 5 सल्मोन र तिनकीा पत्‍नी, एक गैर-यहूदी  स्‍त्री, राहाब  बोअजका बुबाआमा थिए । बोअज ओबेदका बुबा थिए । ओबेदकी आमा रूथ अर्की गैर-यहूदी स्‍त्री थिइन् । ओबेद यिशैका बुबा थिए ।
+\v 6 यिशै राजा दाऊदका बुबा थिए । दाऊद सोलोमानको बुबा भए; सोलोमनकी आमा पहिले उरियाहकी पत्नी थिइन् ।
+\s5
+\v 7 शोलोमन रेहोवमका बुबा थिए रेहोवम अवियहरूको बुबा थिए । अबियह आशाको बुबा थिए ।
+\v 8 आशा योसेसाफातका बुबा थिए । योसोसफात योहोरामको बुबा थिए योहोराम उज्जियाका पुर्खाहरू थिए ।
+\s5
+\v 9 उज्ज्जियहा योथामका बुबा थिए । योथाम आहजका बुबा थिए आहज हेज्कियाका बुबा थिए ।
+\v 10 हिजकिया मनश्‍शेका बुबा थिए । मनश्‍शे अमोनका बुबा थिए । अमोन योशियाहका बुबा थिए ।
+\v 11 योशियाह यकोनियास र तिनका भाइहरूका बुबा थिए । तिनीहरू बेबिलोनका सेनाले इस्राएलीहरूलाई कैदीहरूको रूपमा बेबिलोनको देशमा लगेको समयमा बस्‍थे ।
+\s5
+\v 12 बेबिलोनीहरूले इस्राएलीहरूलाई बेबिलोनमा निर्वासनमा लगेपछि यकोनियास शालतिएलका बुबा भए । शालतिएल यरूबाबेलका पुर्खा थिए ।
+\v 13 यरूबाबेल अबिउदका बुबा थिए । अबिउद एल्‍याकीमका बुबा थिए । एल्‍याकीम आजोरका बुबा थिए ।
+\v 14 आजोर सादोकका बुबा थिए । सादोक आखिमका बुबा थिए । आखिम एलिउदका बुबा थिए ।
+\s5
+\v 15 एलिउद एलोजारका बुबा थिए । एलाजार मत्तानका बुबा थिए । मत्तान याकूबका बुबा थिए ।
+\v 16 याकूब योसेफका बुबा थिए । योसेफ मरियमकाा पति थिए, र मरियम येशूकीा आमा थिइन् । येशू नै हुनुहुन्‍छ जसलाई ख्रीष्‍ट भनिन्छ ।
+\v 17 येशूका पुर्खाहरूका नामावली निम्‍नअनुसार छ : अब्राहाम बाँचेको समयदेखि राजा दाऊद बाँचेको समयसम्‍म तिनीहरूमध्‍ये चौधजना थिए । राजा दाऊद बाँचेको समयदेखि इस्राएलीहरू बेबिलोनमा गएको समयसम्म अरू चौधजना थिए, र त्‍यसपछि त्‍यो समयदेखि ख्रीष्‍टको जन्म भएको समयसम्‍म अझै अरू चौधजना थिए ।
+\s5
+\v 18 येशू ख्रीष्‍ट जन्मिनुभन्दा पहिले जे भएको थियो त्‍यसको वर्णन यही हो । उहाँकी आमा मरियमले योसेफसँग विवाह गर्ने प्रतिज्ञा गरेकी थिइन्, तर तिनीहरू पति पत्‍नीको रूपमा सँगसँगै बस्‍नुअघि नै उनी पवित्र आत्माको शक्तिद्वारा गर्भवती भएकी तिनीहरूले थाहा पाए  ।
+\v 19 अब योसेफ, जो उनको पति बन्दै थिए, एकजना मानिस जसले परमेश्‍वरका आज्ञाहरू पालन गरे, यसैले तिनले उनलाई विवाह नगर्ने निर्णय गरे । तर तिनले उनलाई अरू मानिसहरूको सामु शर्ममा पार्न चाहेनन् । यसैले उनलाई विवाह गर्ने आफ्‍ना योजनाहरूलाई तिनले गुप्तमा नै त्‍याग्‍ने निर्णय गरे ।
+\s5
+\v 20 तिनले यस बारेमा गम्भिर रूपमा विचार गरिरहँदा, परमप्रभुले पठाउनुभएको एउटा स्वर्गदूत सपनामा तिनीकहाँ एक्‍कासि देखा परे । ती स्‍वर्गदूतले भने, “योसेफ, राजा दाऊदका सन्तान, मरियमलाई विवाह गर्न नडराऊ । तिनमा जो गर्भधारण हुनुभएको छ उहाँ पवित्र आत्माद्वारा हुनुहुन्‍छ ।
+\v 21 तिनले एउटा छोरो जन्माउने छिन् । उहाँको नाम ‘येशू’ राख, किनभने उहाँले आफ्‍ना मानिसहरूलाई तिनीहरूका पापबाट बचाउनुहुने छ ।”
+\s5
+\v 22 परमप्रभुले धेरै पहिले यशैया अगमवक्‍तालाई जे लेख्‍न भन्‍नुभएको थियो, त्‍यो पुरा हुनलाई यी सबै हुन आए,
+\v 23 “सुन, एउटी कन्‍या गर्भवती हुने छिन् र एउटा छोरो जन्माउने छिन् । तिनीहरूले उहाँको नाउँ इम्मानुएल राख्‍ने छन्” जसको अर्थ “परमेश्‍वर हामीसित हुनुहुन्छ ।”
+\s5
+\v 24 जब योसेफ निन्द्राबाट बिउँझे, स्वर्गदूतले तिनलाई जे गर्ने आज्ञा दिएका थिए तिनले त्‍यही गरे । तिनले मरियमलाई आफ्‍नी पत्‍नीको रूपमा लिएर बस्‍न सुरु गरे ।
+\v 25 तर उनले एउटा छोरोलाई जन्‍म नदिएसम्‍म तिनले उनीसँग सहवास गरेनन् । र योसेफले उहाँको नाम येशू राखे ।
+\s5
+
+\c 2
+\p
+\v 1 राजा हेरोद महानले त्‍यहाँ शासन गरेको समयमा यहूदिया प्रान्तको बेथलेहेम नगरमा येशूको जन्‍म भयो । येशू जन्मिनुभएको केही समयपछि, पूर्वमा धेरै टाढाबाट ताराहरूका अध्ययन गर्ने केही मानिसहरू यरूशलेम सहरमा आए ।
+\v 2 तिनीहरूले मानिसहरूलाई सोधे, “जो यहूदीहरूका राजा भएर जन्‍मनुभएको छ उहाँ कहाँ हुनुहुन्‍छ ? हामीले पुर्वमा एउटा तारा देखेका छौं जसले हामीलाई उहाँ जन्मनुभएको छ भनी देखाउँछ, यसैले उहाँको आराधना गर्नलाई हामी आएका छौं ।”
+\v 3 जब राजा हेरोदले ती मानिसहरूले सोध्‍दै गरेको कुराको बारेमा सुने, धेरै चिन्तित भए । यरूशलेममा भएका धेरै मानिसहरू पनि चिन्तित भए ।
+\s5
+\v 4 तब सबै निर्णायक पुजारीहरू र यहूदी व्यवस्थाका शिक्षकहरूलाई हेरोदले एकसाथ बोलाए । अगमवक्‍ताहरूले भविष्‍यवाणी गरेका ख्रीष्‍ट कहाँ जन्मिनुपर्छ भनी तिनले तिनीहरूलाई सोधे ।
+\v 5 तिनीहरूले तिनलाई भने, “यहाँ यहूदिया प्रान्तको बेथलेहेम नगरमा उहाँ जन्मिनुहुने छ, किनभने मिका अगमवक्‍ताले धेरै अघि लेखे,
+\v 6 ‘तिमीहरू जो यहूदिया मुलुकको बेथलेहेममा वसोवास गर्छौ, तिमीहरूको नगर निश्‍चय नै महत्त्‍वपूर्ण छ, किनभने तिमीहरूको नगरबाट एकजना मानिस शासक हुनुहुने छ । उहाँले इस्राएलमा बस्‍ने मेरो मानिसहरूको नेतृत्‍व गर्नुहने छ ।’”
+\s5
+\v 7 त्‍यसपछि राजा हेरोदले ताराहरूको अध्ययन गरेका ती मानिसहरूलाई गोप्यरूपमा बोलाए । पहिलो पल्‍ट त्यो तारा देखा परेको ठिक समय तिनले तिनीहरूलाई सोधे ।
+\v 8 तब तिनले तिनीहरूलाई भने, “बेथलेहेममा जाओ र नाबालक कहाँ छन् सबैतिर सोध । जब तिमीहरूले उनलाई भेट्टाउँछौ, फर्केर आओ र मलाई खबर गर, ता कि म आफैँ पनि त्यहाँ जान र उनको आराधना गर्न सक्‍छु ।”
+\s5
+\v 9 त्‍यसपछि ती मानिसहरू बेथलेहेम नगरतिर गए । तिनीहरूलाई उदेक लाग्‍ने कुरा, तिनीहरू पूर्व देशमा हुँदा तिनीहरूले देखेका तारा बालक भएको घरमाथि पुगेर नरोकिएसम्‍म फेरि पनि तिनीहरूको अघि गयो ।
+\v 10 जब तिनीहरूले त्‍यो तारा देखे, तिनीहरू धेरै हर्षित भए, र त्‍यसको पछि लागे ।
+\s5
+\v 11 तिनीहरूले त्‍यो घर भेट्टाए, त्‍यसभित्र पसे, र बालक र उहाँको आमा मरियमलाई देखे । तिनीहरू घोप्‍टो परे र उहाँको आराधना गरे । त्‍यसपछि तिनीहरूले आफ्‍ना धनका कन्‍तुरहरू खोले र तिनीहरूले उहाँलाई सुन, सुगन्‍धित धुप, र मुर्र उपहार दिए ।
+\v 12 त्‍यसपछि परमेश्‍वरले तिनीहरूलाई सपनामा राजा हेरोदकहाँ नफर्कन चेतावनी दिनुभयो । यसैले तिनीहरू आफ्‍नो देश फर्के, तर तिनीहरू आएको बाटो फर्कनुको सट्टो, तिनीहरू अर्कै बाटो गए ।
+\s5
+\v 13 ताराहरूका अध्ययन गर्ने मानिसहरूले बेथलेहेम छोडेपछि, परमप्रभुबाट आएका एउटा दूत योसेफकहाँ सपनामा देखा परे । तिनले भने, “उठ, बालक र उहाँको आमालाई लेऊ र मिश्र देशमा भाग । तिमीले त्यो ठाँउ छोड्नुपर्छ भनी मैले तिमीलाई नभनेसम्म त्यहीँ बस, किनभने राजा हेरोदले बालकलाई खोज्‍न सिपाहीहरू पठाउँन लागेको छ, जसले गर्दा तिनीहरूले उहाँलाई मार्न सक्‍छन् ।”
+\v 14 यसैले योसेफ त्यो रात उठे; बालक र उहाँको आमालाई लिए, र तिनीहरू मिश्र देशमा भागे ।
+\v 15 राजा हेरोदको मृत्‍यु नभएसम्‍म तिनीहरू त्यहाँ बसे, र त्‍यसपछि तिनीहरूले फेरि मिश्र देश छोडे । यसरी, परमेश्‍वरले होशे अगमवक्‍तालाई जे लेख्‍न भन्‍नुभएको थियो त्‍यो पुरा हुन आयो, “मैले आफ्‍नो पुत्रलाई मिश्र देशबाट बोलाएको छु ।”
+\s5
+\v 16 राजा हेरोदको मृत्‍यु हुनुअघि, ती मानिसहरूले तिनलाई छल गरेको महसुस तिनलाई भयो, र तिनी क्रोधित भए । येशू अझै बेथलेहेमको नजीकै हुनुहुन्छ भन्‍ने विचार तिनलाई भएको कारणले हेरोदले दुई वर्ष पुगेका र त्‍योभन्‍दा साना सबै केटा बालकहरूलाई मार्न सिपाहीहरू पठाए । ताराहरूको अध्ययन गर्ने मानिसहरूले त्‍यो तारा पहिलो पल्‍ट कहिले देखा पर्‍यो भन्‍ने बारेमा तिनलाई भनेका कुराअनुसार हेरोदले बालक कति वर्षका थिए भनी हिसाब निकाले ।
+\s5
+\v 17 जब हेरोदले यसो गरे, यर्मिया अगमवक्‍ताले धेरै अघि जे लेखेका थिए त्‍यो पुरा हुन आयो, जतिबेला तिनले रामा नगर नजीकको बेथलेहेमको बारेमा लेखे :
+\v 18 रामाका स्‍त्रीहरू रुँदै र ठुलो स्वरले विलाप गर्दै थिए । तिनीहरूका मृत बालकहरूका लागि, ती स्‍त्रीहरूका पूर्खा राहेल रुँदै थिइन् । मानिसहरूले तिनलाई सान्त्वना दिने खोजे, तर तिनीहरूले सकेनन्, किनभने सबै बालकहरू मारिए ।
+\s5
+\v 19 हेरोदको मृत्‍युपछि र योसेफ तथा तिनका परिवार मिश्रदेशमा हुँदा नै, परमप्रभुले पठाउनुभएको एउटा दूत सपनामा योसेफकहाँ देखा परे । तिनले योसेफलाई भने,
+\v 20 “उठ र बालक र उहाँको आमालाई लेऊ र बस्‍नलाई इस्राएल देशमा फर्केर जाऊ, किनभने बालकलाई मार्न खोज्‍ने मानिसहरूको मृत्‍यु भइसकेको छ ।”
+\v 21 त्यसैले योसेफले बालक र उहाँको आमालाई लिए, र तिनीहरू इस्राएल फर्केर गए ।
+\s5
+\v 22 यतिबेला यहूदिया प्रान्‍तमा आफ्‍नो बाबु हेरोद महानको साटोमा अर्खिलाउसले शासन गरेको जब योसेफले सुने, तब तिनी त्यहाँ जान डराए । तब परमेश्‍वरले योसेफलाई के गर्ने भनी सपनामा निर्देशन दिनुभयो, यसैले योसेफ, बालक र मरियम गालील जिल्‍लामा गए ।
+\v 23 तिनीहरू बसोबास गर्नलाई नासरत नगरमा गए । परिणामस्‍वरूप अगमवकक्‍ताहरूले धेरै अघि जे भनेका थिए त्‍यो पुरा हुन आयो : “मानिसहरूले भन्‍ने छन्, उहाँ नासरतबाट हुनुहुन्‍छ ।”
+\s5
+
+\c 3
+\p
+\v 1 येशू नासरतको नगरमा हुनुभएको बेलामा, यूहन्‍ना, जसलाई मानिसहरूले बप्‍तिस्‍मा दिने भन्थे, यहूदिया प्रान्‍तको एउटा उजाड-स्थान गए । तिनले त्‍यहाँ आएका मानिसहरूलाई प्रचार गर्दै थिए । तिनले भनिरहे,
+\v 2 “तिमीहरूले पाप गर्न छोड्‍नैुपर्छ, किनभने स्‍वर्गबाट परमेश्‍वरको राज्‍य चाँडै आउँदैछ, र तिमीहरूले पाप गर्न छोडेनौ भने उहाँले तिमीहरूलाई इन्कार गर्नुहुनेछ ।”
+\v 3 यूहन्‍नाले प्रचार गर्न सुरु गर्दा, यशैया अगमवक्‍ताले धेरै अघि जे भनेका थिए त्यो सत्य हुन आयो । तिनले भने, “उजाड-स्थानमा मानिसहरूले कसैले हरेकलाई कराउँदै गरेको सुन्‍छन्, ‘परमप्रभु आउनुहुँदा उहाँलाई ग्रहण गर्न तयार होओ ! उहाँको निम्ति सबै कुरा तयार गर !’”
+\s5
+\v 4 यूहन्‍नाले ऊँटको रौंबाट बनेको खस्रो कपडा लगाए । धेरै अघि एलिया अगमवक्‍ताले गरेझैं, तिनले आफ्‍नो कम्मरमा छालाको पेटी लगाए । तिनको खाना उजाड-स्थानमा पाइने फटेङ्‍ग्राहरू र वनमह मात्र थियो ।
+\v 5 यरूशलेम सहरमा बस्‍ने मानिसहरू, यहूदिया जिल्लाको अन्य ठाउँहरूमा बस्‍ने धेरै मानिसहरू, र यर्दन नदी नजिकै बस्‍ने धेरै अरूहरू यूहन्‍नाले प्रचार गरेको सुन्‍न तिनीकहाँ आए ।
+\v 6 तिनीहरूले उनको प्रचार सुनेपछि, तिनीहरूले खुलारुपले आफ्ना पापहरू स्वीकार गरे, र त्‍यसपछि उनले यर्दन नदीमा तिनीहरूलाई बप्‍तिस्‍मा दिए ।
+\s5
+\v 7 तर धेरै फरिसीहरू र सदुकीहरू पनि यूहन्‍नाबाट बप्‍तिस्‍मा लिनलाई आउँदै गरेको उनले देखे । उनले तिनीहरूलाई भने, “तिमीहरू विषालु सर्पहरूका सन्तान हौ ! पाप गर्नेहरू हरेकलाई एकदिन परमेश्‍वरले दण्ड दिनुहुनेछ भनेर तिमीहरूलाई कसैले पनि चेतावनी दिएन, दिए त ? तिमीहरू उहाँबाट उम्कन पाउँछौ भन्‍ने नसोच !”
+\v 8 तिमीहरू साँच्‍चै पाप गर्न छोड्‍छौ भने, त्‍यो देखाउनलाई ठिक कामहरू गर ।
+\v 9 म जान्‍दछु कि परमेश्‍वरले अब्राहामका सन्तानहरूसँग रहने प्रतिज्ञा गर्नुभयो । तर आफैंँमा यसो नभन, ‘हामीहरू आफ्‍ना पुर्खा अब्राहामका सन्तानहरू भएका हुनाले, हामीले पाप गरे तापनि परमेश्‍वरले हामीलाई दण्ड दिनुहुने छैन ।’ होइन ! म तिमीहरूलाई भन्छु कि यहाँ भएका यी ढुङ्‍गाहरूलाई उहाँले अब्राहामका सन्तानहरूमा बदल्न सक्‍नुहुन्छ !
+\s5
+\v 10 एकजना मानिसले असल फल नदिने फलको एउटा रूखको जराहरू काटेर हटाउन सुरु गरेजस्‍तै परमेश्‍वरले अहिले नै तिमीहरूलाई दण्ड दिन तयार हुनुहुन्छ । यसरी उहाँले हरेक रूखलाई काट्नुहुनेछ र त्यसलाई आगोमा फ्याँक्‍नुहुनेछ ।”
+\v 11 मेरो बारेमा, म धेरै महत्‍वपूर्ण होइन, किनभने म तिमीहरूलाई पानीले मात्र बप्‍तिस्‍मा दिन्छु । पाप गरेको निम्‍ति मानिसहरूले पश्‍चाताप  गर्छन् भने म त्‍यसो गर्छु । तर कोही एकजना चाँडै नै आउँनुहुनेछ जसले धेरै शक्तिशाली कामहरू गर्नुहुनेछ । उहाँ मभन्दा यति धेरै महान हुनुहुन्छ कि म उहाँका जुत्ताहरू बोक्‍न पनि लायकको छैन । उहाँले तिमीरूुलाई पवित्र आत्मामा र आगोमा बप्‍तिस्‍मा दिनुहुनेछ ।
+\v 12 खराब भूसबाट असल अन्‍न छट्‍याउन तयार भएर उहाँले आफ्नो निफन्‍ने नाङ्लो समात्‍दै हुनुहुन्‍छ । उहाँले अन्‍न जम्‍मा गर्नुभएको खलोबाट सबै खराब भुसलाई सफा गर्न उहाँ तयार हुनुहुन्छ । उहाँले धर्मी मानिसहरूलाई घरमा लानुहुनेछ, जसरी एकजना किसानले आफ्नो गहुँलाई आफ्‍नो भण्डारमा राख्‍छ; तर जसरी कसैले कहिल्यै ननिभ्‍ने आगोमा भुसलाई जलाउँछ, त्‍यसरी नै उहाँले दुष्‍ट मानिसहरूलाई जलाउनुहुनेछ ।
+\s5
+\v 13 त्‍यो समयमा, येशू गालील जिल्लाबाट यूहन्‍ना भएको ठाउँ यर्दन नदीमा जानुभयो । यूहन्‍नाले उहाँलाई बप्‍तिस्‍मा दिन सकून् भनी उहाँले यसो गर्नुभयो ।
+\v 14 जब येशूले यूहन्‍नालाई उहाँलाई बप्‍तिस्‍मा दिनु भन्‍नुभयो, यूुहन्‍नाले इन्कार गरे; उनले भने, “तपाईंले मलाई बप्‍तिस्‍मा दिनु आवश्यक छ ! तर तपाईं एक पापी होइन, यसैले तपाईं किन मकहाँ आउनुहुन्छ ?”
+\v 15 तर येशूले तिनलाई भन्‍नुभयो, “मलाई अहिले बप्‍तिस्‍मा देऊ, किनभने यसरी नै हामी दुवैले परमेश्‍वरको हरेक इच्‍छा पुरा गर्ने छौं ।” त्यसपछि यूहन्‍नाले उहाँलाई बप्‍तिस्‍मा दिन सहमत भए ।
+\s5
+\v 16 त्यसपछि, येशू तुरुन्तै पानीबाट माथि आउनुभयो । त्‍यतिबेला आकाश खुलेको जस्‍तो भयो, र एउटा ढुकुरको स्‍वरूपमा परमेश्‍वरको आत्मा तल आउँदै र उहाँमा बस्‍दै गर्नुभएको येशूले देख्‍नुभयो ।
+\v 17 अनि परमेश्‍वर स्वर्गबाट बोल्नुभयो र भन्‍नुभयो, “यिनी मेरा छोरा हुन् । म यिनीलाई प्रेम गर्छु, र म यिनीसँग धेरै खुशी छु । ”
+\s5
+
+\c 4
+\p
+\v 1 त्यसपछि शैतानले येशूको परीक्षा गरोस् भनी परमेश्‍वरको आत्माले उहाँलाई उजाड-स्थानमा लानुभयो ।
+\v 2 चालिस दिनसम्‍म दिन र रात उहाँले खाना नखाएपछि, उहाँ भोकाउनु भयो ।
+\v 3 शैतान, परिक्षक उहाँकहाँ आयो र भन्यो “यदि तपाईं साच्‍चै परमेश्‍वरका पुत्र हुनुहुन्छ भने, यी ढुङ्गाहरूलाई तपाईंको निम्ति रोटी हुनलाई भन्‍नुहोस् !”
+\v 4 तर येशूले त्यसलाई भन्‍नुभयो, “होइन! म यो गर्ने छैन किनभने धर्मशास्‍त्रमा परमेश्‍वरले भन्‍नुभएको छ, ‘मानिसहरूलाई साँच्‍चिकै जिउनका लागि, खानाभन्दा पनि बढी कुरा तिनीहरूसँग हुनुपर्छ; परमेश्‍वरले बोल्‍नुभएको हरेक वचन तिनीहरूले सुन्‍नुपर्छ ।’”
+\s5
+\v 5 त्यसपछि शैतानले येशूलाई परमेश्‍वरको निम्ति विशेष सहर यरूशलेममा लग्‍यो । त्‍यसले उहाँलाई मन्दिरको सबभन्दा अग्लो भागमा राख्यो
+\v 6 र उहाँलाई भन्यो, “यदि तपाईं साँच्‍चै परमेश्‍वरको पुत्र हुनुहुन्छ भने, जमिनमा हाम फाल्नुहोस् । तपाईंलाई वस्‍तवमै चोट लाग्‍ने छैन, किनभने परमेश्‍वरले धर्मशास्‍त्रमा भन्‍नुभएको छ, ‘परमेश्‍वरले स्वर्गदूतहरूलाई तपाईंको सुरक्षा गर्न आज्ञा गर्नुहुने छ । तपाईं तल झर्दै गर्दा तिनीहरूले तपाईंलाई आफ्‍ना हातहरूमा उचाल्‍ने छन् र तपाईंको खुट्टा ढुङ्गामा ठोकिनबाट तिनीहरुले तपाईंलाई जोगाउने छन् ।’”
+\s5
+\v 7 तर येशूले भन्‍नुभयो, “होइन ! म तल हामफाल्ने छैन, किनभने परमेश्‍वरले पनि धर्मशास्‍त्रमा भन्‍नुभएको छ, ‘उहाँ को हुनुहुन्छ भनी आफ्‍नो परमेश्‍वरलाई प्रमाणित गर्न लगाउने कोसिस नगर ।’”
+\v 8 त्यसपछि शैतानले उहाँलाई एउटा धेरै अग्लो पहाडको चुचुरोमा लग्‍यो । संसारमा भएका सबै राज्‍यहरू र ती राज्‍यहरूमा भएका वैभवशाली कुराहरू त्‍यहाँ त्‍यसले उहाँलाई देखायो ।
+\v 9 तब त्‍यसले उहाँलाई भन्यो, “यदि तपाईं घोप्‍टो पर्नुभयो र मेरो आराधना गर्नुभयो भने,बम तपाईंलाई यी सबै राज्‍यहरूमा शासन गर्न दिने छु र तिनीहरूमा भएका वैभवशाली कुराहरू तपाईंलाई दिने छु ।”
+\s5
+\v 10 तर येशूले त्‍यसलाई भन्‍नुभयोः “होइन ! म तेरो आराधना गर्ने छैन, शैतान, यसैले दूर गइहाल! परमेश्‍वरले धर्मशास्‍त्रमा भन्‍नुभएको छ, ‘परमप्रभु आफ्‍ना परमेश्‍वरमा मात्र तैँले घोप्‍टो पर्नुपर्छ र उहाँको मात्र आराधना गर्नुपर्छ !’”
+\v 11 त्यसपछि शैतान त्यहाँबाट गयो, र त्यो क्षणमा, स्वर्गदूतहरू येशूकहाँ आए र उहाँको रखदेख गरे ।
+\s5
+\v 12 येशू यहूदिया प्रान्तमा हुनुहुँदा, बप्‍तिस्‍मा दिने यूहन्‍नाका चेलाहरू आए र हेरोद राजाले यूहन्‍नालाई झ्यालखानमा हाले भनी उहाँलाई भने । यसैले येशू गालील जिल्लाको नासरत नगरमा फर्कनुभयो ।
+\v 13 त्यसपछि उहाँले नासरत छोड्‍नुभयो र बसोबास गर्नको निम्‍ति कफर्नहुम सहरमा जानुभयो । कफर्नहुम गालील समुद्रको छेउमा पहिलेको जबूलून र नप्‍ताली कुलहरूको क्षेत्रमा अवस्‍थित थियो ।
+\s5
+\v 14 उहाँ त्यहाँ जानुभयो ता कि यशैया अगमवक्‍ताले धेरै अघि लेखेका वचनहरू पुरा हुन सकोस् :
+\v 15 “जबूलून र नप्‍तालीको क्षेत्र, यर्दन नदीको पुर्वमा भएको, समुद्रमा  जाने बाटोको क्षेत्रहरू, गालीलका क्षेत्रहरू, धेरै गैर-इस्राएलीहरूका बासस्‍थान !
+\v 16 ती मानिसहरू अन्धकारमा भएझैँ, तिनीहरूले परमेश्‍वरलाई चिन्दैनन्, तर तेजिलो प्रकाश तिनीहरूमाथि चम्किएझैँ, तिनीहरूले सत्य जान्‍नेछन् । हो, तिनीहरू मर्नलाई अत्‍यन्‍तै डराएका छन्, तर तजिलो प्रकाश तिनीहरूमाथि चम्केको छ !”
+\s5
+\v 17 त्यस समयमा, येशू कफर्नहुम सहरमा हुनुहुँदा, उहाँले मानिसहरूलाई प्रचार गर्न सुरु गर्नुभयो, “स्‍वर्गबाट परमेश्‍वरको राज्‍य चाँडै आउँदै छ, र उहाँले राज्‍य गर्नुहुँदा उहाँले तिमीहरूको न्‍याय गर्नुहुने छ । यसैले पाप गर्न छोड !”
+\s5
+\v 18 एकदिन येशू गालीलको समुद्र छेउमा हिँड्‍दै गर्नुहुदाँ, उहाँले दुईजना मानिसहरू, सिमोन जसलाई पछि पत्रुस भनियो र तिनको भाइ अन्द्रियासलाई देख्‍नुभयो । तिनीहरू पानीमा आफ्‍ना माछा मार्ने जाल हान्‍दै थिए, किनभने तिनीहरू माछा समाउँथे र बेच्‍थे ।
+\v 19 येशूले तिमीहरूलाई भन्‍नुभयो, “मसँग आओ, र मेरा चेलाहरू हुनलाई मानिसहरू कसरी जम्‍मा गर्नुपर्छ, म तिमीहरूलाई सिकाउने छु । म तिमीहरूलाई मानिसहरू पक्रिने काम दिने छु ।”
+\v 20 तिनीहरूले गर्दै रहेका कामलाई तिनीहरूले तुरुन्तै छोडे र उहाँसँग गए ।
+\s5
+\v 21 उहाँहरू तिनैजना त्‍यहाँबाट हिंड्‍नुहुँदा, यशूले अरू दुईजना मानिसहरू, याकूब र तिनका भाइ यूहन्‍नालाई देख्‍नुभयो । तिनीहरू आफ्ना पिता जब्‍दियासँग ढुङ्गामा आफ्‍ना माछा मार्ने जालहरू मर्मत गर्दै थिए । येशूले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो कि तिनीहरूले आफ्‍ना काम छोड्नुपर्छ र उहाँसँग जानुपर्छ ।
+\v 22 तुरुन्तै तिनीहरूले पनि आफ्ना डुङ्गा र आफ्‍ना बुबालाई छाोडे र येशूसँग गए ।
+\s5
+\v 23 येशूले ती चारैजना मानिसहरूलाई गालील जिल्लाभरि  लानुभयो । उहाँले सभाघरहरूमा मानिसहरूलाई सिकाउँदै हुनुहुन्थ्यो । परमेश्‍वरले कसरी राज्‍य गर्दै हुनुहुन्‍छ भन्‍ने बारेमा  उहाँले सुसमाचार प्रचार गर्दै हुनुहुन्‍थ्‍यो । उहाँले बिरामी भएका सबै मानिसहरूलाई निको पनि पार्दै हुनुहुन्‍थ्‍यो ।
+\v 24 जब सिरिया जिल्‍लाको अरू भागहरूमा बसोबास गर्ने मानिसहरूले उहाँले गर्नुभएको कामको बारेमा सुने, बिरामीले ग्रस्‍त मानिसहरू, विभिन्‍न रोगले ग्रस्‍त मानिसहरू, गम्‍भीर दुखाइले ग्रस्‍त मानिसहरू, भूतहरूले अधीन गरेका मानिसहरू, छारे रोगहरू लागेका मानिसहरू र पक्षघात भएका मानिसिहरूलाई तिनीहरूले उहाँकहाँ ल्‍याए । र येशूले उनीहरूलाई निको पार्नु भयो ।
+\v 25 त्यसपछि ठुला भिडहरू उहाँको पछि जान लागे । तिनीहरू गालीलबाट, दश सहरहरूबाट, यरूशलेम सहरबाट, यहूदिया प्रान्तको अरू भागहरूबाट, र यर्दन नदीको पूर्वी क्षेत्रहरूबाट आएका मानिसहरू थिए ।
+\s5
+
+\c 5
+\p
+\v 1 जब येशूले भिडहरूलाई देख्‍नुभयो, उहाँ एउटा डाँडामाथि जानुभयो । उहाँ त्यहाँ बस्‍नुभयो र उहाँको पछि आउनेहरूलाई शिक्षा दिन लाग्‍नुभयो । उहाँका कुरा सुन्‍न तिनीहरू उहाँको नजिक आए ।
+\v 2 तब उहाँले तिनीहरूलाई यसो भन्‍दै सिकाउन सुरु गर्नुभयो:
+\v 3 “परमेश्‍वर त्‍यस्‍ता मानिसहरूसँग प्रसन्‍न हुनुहुन्छ जसले आफूलाई उहाँको खाँचो छ भनी स्वीकार गर्छन्; उहाँले स्‍वर्गबाट तिनीहरूमाथि राज्‍य गर्न सहमत हुनुहुने छ ।
+\v 4 परमेश्‍वर त्‍यस्‍ता मानिसहरूसँग प्रसन्‍न हुनुहुन्छ जसले यस पापपुर्ण संसारको कारणले शोक गर्छन्; उहाँले तिनीहरूलाई उत्साह दिनुहुने छ ।
+\s5
+\v 5 परमेश्‍वर त्‍यस्‍ता मानिसहरूसँग प्रसन्‍न हुनुहुन्छ जो विनम्र हुन्‍छन्; परमेश्‍वरले नयाँ बनाउनुहुने पृथ्वीमा तिनीहरूले अधिकार पाउनेछन् ।
+\v 6 परमेश्‍वर त्‍यस्‍ता मानिसहरूसँग प्रसन्‍न हुनुहुन्छ जसले कसैले खाने र पिउने इच्‍छा गरे जस्‍तै धार्मिकरूपमा जीवन बिताउने इच्‍छा गर्छन्; उहाँले तिनीहरूलाई धार्मिकरूपमा जीवन बिताउन सक्षम बनाउनुहुने छ ।
+\v 7 परमेश्‍वर त्‍यस्‍ता मानिसहरूसँग प्रसन्‍न हुनुहुन्छ जसले अरूहरूप्रति कृपापूर्वक व्यवहार गर्छन्; उहाँले तिनीहरूप्रति कृपापूर्वक व्यवहार गर्नुहुने छ ।
+\v 8 परमेश्‍वर त्‍यस्‍ता मानिसहरूसँग प्रसन्‍न हुनुहुन्छ जसले उहाँलाई प्रसन्‍न पार्ने कुरा  मात्र गर्ने कोसिस गर्छन्; कुनैदिन तिनीहरू परमेश्‍वर हुनुभएको ठाउँमा हुने छन् र उहाँलाई देख्‍ने छन् ।
+\s5
+\v 9 परमेश्‍वर त्‍यस्‍ता मानिसहरूसँग प्रसन्‍न हुनुहुन्छ जसले अरू मानिसहरूलाई शान्तिपूर्वक जीवन बिताउन मद्दत गर्छन्; उहाँले तिनीहरूलाई आफ्नै छोराछोरीका रूपमा हेर्नुहुने छ ।
+\v 10 परमेश्‍वर त्‍यस्‍ता मानिसहरूसँग प्रसन्‍न हुनुहुन्छ जसले धार्मिकरूपमा जीवन बिताउँछन्; जब तिनीहरूका धार्मिक जीवनको करणले दुष्‍ट मानिसहरूले अपमान गर्छन् र तिनीहरूलाई खराब व्‍यवहार गर्छन्, उहाँको आदर हुन्‍छ । परमेश्‍वरले यी धार्मिक मनिसहरूमाथि स्‍वर्गबाट राज्‍य गर्नुहुने छ ।
+\s5
+\v 11 अरू मानिसहरूले तिमीहरूको अपमान गर्दा परमेश्‍वर तिमीहरूसँग प्रसन्‍न हुनुहुन्छ, र तिनीहरूले तिमीहरूलाई खराब कुराहरू गर्दा र तिमीहरूलाई दुष्‍ट भनेर तिनीहरूले तिमीहरूका बारेमा झूटहरू बोल्‍दा उहाँको आदर हुन्‍छ ।
+\v 12 जब त्यस्तो हुन्छ, आनन्दित होओ र खुसी होओ, किनभने परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई स्वर्गमा ठुलो इनाम दिनुहुने छ । याद गर, त्‍यसरी नै तिनीहरूले धेरै अघिका बाँचेका अगमवक्‍ताहरूलाई सताए ।
+\s5
+\v 13 खानाको निम्‍ति नूनले जे गर्छ, संसारको निम्‍ति तिमीहरूले त्यही गर्ने छौ । तर यदि नूनले आफ्नो शक्‍ति गुमाउँछ भने, कसैले पनि त्‍यसलाई फेरि असल बनाउन सक्दैन । मानिसहरूले त्यसलाई बाहिर फाल्‍छन् र त्यसमाथि हिंड्छन् ।
+\v 14 अँध्यारोमा भएका मानिसहरूका निम्‍ति प्रकाशले जे गर्छ, संसारको निम्‍ति तिमीहरूले त्यही गर्ने छौ । सबै मानिसहरूले तिमीहरूलाई देख्‍ने छन्, जस्‍तो डाँडामा बनेको एउटा सहर तिनीहरूले देख्‍छन् ।
+\s5
+\v 15 कसैले पनि बत्ती बाल्‍ने र त्‍यसलाई टोकरीमुनि राख्‍ने गर्दैन । त्‍यसको साटो, तिनीहरूले त्यसलाई एउटा सामदानमा राख्छन्, यसरी घरमा हुने हरेकलाई त्यसले उज्यालो दिन सक्‍छ ।
+\v 16 त्यसरी नै, तिमीहरूले ठिक काम यस्‍तो किसिमले गर्नुपर्छ कि तिमीहरू जे गर्छौ त्‍यो अरू मानिसहरूले देख्‍न सकून् । जब तिनीहरूले त्यो देख्‍छन्, तिनीहरूले स्वर्गमा हुनुहुने तिमीहरूका पिताको प्रशंसा गर्ने छन् ।”
+\s5
+\v 17 परमेश्‍वरले मोशालाई दिनुभएको व्यवस्था वा अगमवक्‍ताहरूले लेखेका कुराबाट छुटकारा दिनको निम्‍त म तिमीहरूकहाँ आएको छु भनी तिमीहरूले अनुमान गर्नु हुँदैन । त्‍यसको साटो, तिनीहरूमा जे हुने छ भनी लेखियो त्‍यो पुरा हुनलाई आएँ ।
+\v 18 यो भनाई साँचो हो : परमेश्‍वरले स्‍वर्ग र पृथ्‍वी हटाउन सक्‍नुहुन्‍छ, तर परमेश्‍वरले व्‍यवस्‍थामा लेख्‍नुभएका हरेक कुरा उहाँले हुने छन् भन्‍नुभए जस्‍तै गरी पुरा नगर्नुभएसम्‍म, व्‍यवस्‍थामा भएका सबैभन्दा साना कुराहरू वा वाक्‍यको अन्‍त्‍य गर्ने एउटा पुर्ण विरामसम्‍म, परमेश्‍वरले ती व्यवस्थाबाट कुनै कुरा पनि हटाउनुहुने छैन ।
+\s5
+\v 19 त्यो सत्य भएको हुनाले, यदि तिमीहरूले सबभन्‍दा साना आज्ञाहरू पनि उलङ्घन गर्‍यौ भने, स्‍वर्गबाट परमेश्‍वरले राज्‍य गर्नुहुँदा तिमीहरू सबैभन्दा साना व्‍यक्ति हुने छौ । तर यदि तिमीहरूले ती सबै आज्ञाहरू पालन गर्‍यौ र तिमीहरूले परमेश्‍वरको आज्ञा पालन जस्‍तै अरूहरूलाई पनि उहाँको आज्ञा पालन गर्न सिकायौ भने, स्‍वर्गबाट परमेश्‍वरले राज्‍य गर्नुहुँदा तिमीहरू धेरै महत्त्वपूर्ण हुने छौ ।
+\v 20 म तिमीहरूलाई भन्छु कि व्यवस्थाका शिक्षकहरूले भन्‍दा राम्रोसित तिमीहरूले ती व्यवस्था पालन गर्नुपर्छ, र तिमीहरूले जे ठिक छ त्‍यो आफ्‍नो हृदयबाट गर्नुपर्छ । अनि फरिसीहरूले भन्‍दा राम्रोसित तिमीहरुले गर्नुपर्छ अन्‍यथा स्‍वर्गबाट परमेश्‍वरले गर्नुहुने राज्‍यमा तिमीहरू कदापि आउने छैनौ ।
+\s5
+\v 21 “परमेश्‍वरले हाम्रा पुर्खाहरूलाई जे भन्‍नुभयो त्‍यो अरूहरूले तिमीहरूलाई भनेका छन्, ‘तैँले कसैको हत्या गर्नु हुँदैन,’ र ‘यदि तैँले कसैको हत्या गरिस् भने, शासकीय सभाका सदस्यहरूले तँलाई मृत्युदण्ड दिन सक्छन् ।’
+\v 22 तर म तिमीहरूलाई भन्छु कि यदि तिमीहरू कसैप्रति क्रोधित हुन्‍छौ भने परमेश्‍वर आफैँले तिमीहरूको न्याय गर्नुहुने छ । यदि तिमीहरू कसैलाई, ‘तँ बेकामको छस्’ भन्‍छौ भने, शासकीय सभाले तिमीहरूको न्याय गर्ने छ । यदि तिमीहरूले कसैलाई, ‘तँ मूर्ख होस्’ भन्‍छौ भने, परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई नरकको आगोमा फाल्‍नुहुने छ ।
+\s5
+\v 23 यसैले जब तिमीहरूले परमेश्‍वरको निम्‍ति आफ्नो भेटी वेदीमा लान्‍छौ, यदि तिमीहरूले कसैलाई चित्त दुखाएको छौ भनी याद भयो भने,
+\v 24 तिमीहरूको भेटी वेदीको छेउमा राख, र पहिले तिमीहरूले चित्त दुखाएको व्‍यक्तिकहाँ जाऊ । तिमीहरूले जे गरेका छौ त्‍यसको लागि त्‍यस व्‍यक्तिसँग तिमीहरू क्षमाप्रार्थी छौ भन र तिमीहरूलाई क्षमा गर्न त्‍यो व्‍यक्तिसँग विन्‍ती गर । त्‍यसपछि फर्केर जाऊ र आफ्‍नो भेटी परमेश्‍वरलाई चढाऊ ।
+\s5
+\v 25 यदि तिमीहरूको  छिमेकी मित्रले तिमीहरूलाई केही खराब गरेको दोष लगाउनलाई तिमीहरूलाई अदालतमा लान्छ भने, त्‍यो व्‍यक्तिसँग अदालत जान तिमीहरू बाटोमा हिंड्‍दै गर्दा, त्यो व्‍यक्तिसँग छिट्टै सम्‍झौता गरिहाल । समय हुँदा नै त्‍यसो गरिहाल ता कि उसले तिमीहरूलाई न्यायाधीशकहाँ लैजाने छैन, किनभने न्यायधीशले तिमीहरूलाई दोषी छौ भन्‍न सक्‍छन् र तिमीहरूलाई झ्यालखानका पहरेदारकहाँ सुम्पिन सक्‍छन् र झ्यालखानका पहरेदारले तिमीहरूलाई झ्यालखानमा थुन्‍ने छन् ।
+\v 26 यो कुरा मनमा राख : यदि तिमीहरू झ्यालखानमा गयौ भने, तिमीहरू कदापी बाहिर आउने छैनौ किनभने न्यायाधीशले तिमीहरूलाई तिर्नुपर्छ भनेको जति सबै तिमीहरूले कदापी तिर्न सक्‍ने छैनौ । यसैले आफ्ना दाजुभाइसँग मिलापमा बस्‍नुपर्ने कुरा पनि याद गर ।”
+\s5
+\v 27 “तिमीहरूले सुनेका छौ कि परमेश्‍वरले हाम्रा पुर्खाहरूलाई भन्‍नुभयो, ‘व्यभिचार नगर’ ।
+\v 28 तर म तिमीहरूलाई यसो भन्छु : यदि एकजना मानिसले ‍एउटी स्‍त्रीलाई तिनीसँग सुत्‍ने इच्छा गरेर हेर्छ मात्र भने पनि, उसले पहिले नै आफ्‍नो मनमा तिनीसँग व्यभिचार गरिसकेको छ भनी परमेश्‍वरले बिचार गर्नुहुन्‍छ  ।
+\s5
+\v 29 यदि तिमीहरूले केही कुराहरू हेरेको कारणले तिमीहरूलाई पाप गर्ने इच्‍छा हुन्छ भने, ती कुराहरू हेर्न छोड । यदि तिमीहरूले आफ्ना आँखाहरूमध्‍ये दुवैलाई नष्‍ट गर्नुपर्छ भने पनि, यदि त्‍यसो गर्दा तिमीहरू पाप गर्न छोड्‍छौ भने त्‍यसै गर । तिमीहरूले देख्‍ने अवस्‍थामा नै परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई नरकमा फाल्‍नुभन्‍दा दृष्‍टिविहीन हुनु र पाप गर्न छोड्‍नु असल हुन्‍छ ।
+\v 30 र यदि तिमीहरूका हातहरूमध्‍ये एउटाले तिमीहरूलाई पाप गर्ने बनाउँछ भने, आफ्‍नो  हात प्रयोग गर्न छोड । यदि तिमीहरूले आफ्नो हात काट्‍नुपर्छ र त्‍यसलाई फल्नुपर्छ भने पनि, यदि त्‍यसो गर्दा तिमीहरू पाप गर्न छोड्‍छौ भने त्‍यसै गर । तिमीहरूको सम्‍पुर्ण शरीरलाई परमेश्‍वरले नरकमा फाल्‍नुभन्‍दा तिमीहरूको शरीरको एउटा अङ्ग गुमाउनु असल हुन्‍छ ।”
+\s5
+\v 31 “परमेश्‍वरले धर्मशास्‍त्रमा भन्‍नुभएको छ, ‘यदि एकजना मानिसले आफ्नी पत्‍नीसँग सम्बन्ध विच्छेद गर्दै छ भने, उसले एउटा दस्‍तावेज लेख्‍नुपर्छ जसमा उसले लेख्‍छ कि उसले तिनसँग सम्बन्ध विच्छेद गर्दै छ ।’
+\v 32 तर अब म तिमीहरूलाई के भन्छु सुन : एकजना मानिसले आफ्‍नी पत्‍नीसँग तिनले व्यभिचार गरेकी छिन् भने मात्र सम्‍बन्‍ध विच्‍छेद गर्न सक्‍छ । यदि  मानिसले अरू कुनै कारणले आफ्नी पत्‍नीसँग सम्बन्ध विच्छेद गर्छ भने, तिनले फेरिी अरू कसैसँग विवाह गरिन् भने तिनले व्यभिचार गर्छिन् । र तिनलाई विवाह गर्ने मानिसले पनि व्यभिचार गर्छ ।”
+\s5
+\v 33 धेरै पहिले मानिसहरूलाई यसो भनिएको पनि तिमीहरूले सुनेका छौ, ‘तिमीहरुले कदापी झुट बोलेर शपथ खानु हुँदैन ! त्‍यसको सटो, परमप्रभु आफैँ तिमीहरूको अघि खडा हुनुझैँ गरी तिमीहरूले आफुले गरेका प्रतिज्ञाहरू पुरा गर्नुपर्छ ।’
+\v 34 तर अब म तिमीहरूलाई झन् धेरै कुरा भन्छु : कुनै पनि कारणले शपथ नखओ ! तिमीहरूले गर्ने प्रतिज्ञाको जमानी बस्‍न स्‍वर्गको परमेश्‍वर बस्‍नुहुने ठाउँको नाउँ नलेओ ! त्‍यो उहाँको शक्तिको महान आसन हो र त्‍यहाँबाट उहाँले सबै कुराहरूमाथि राज्‍य गर्नुहुन्‍छ ।
+\v 35 र पृथ्‍वीले सक्षी दिन्‍छ भनी कुनै शपथ नखाओ । त्‍यसो नगर, किनभने पृथ्‍वीमा परमेश्‍वरले आफ्‍ना पाउहरू राख्‍नुहुन्‍छ । यरूशलेम सहरको नाउँमा शपथ नखओ, किनभने यरूशलेम परमेश्‍वर, हाम्रा महान राजाको सहर हो ।
+\s5
+\v 36 अझ अरू, तिमीहरूले केही गर्नेछौ र यदि तिमीहरूले गरनौ भने तिनीहरूले तिमीहरूको शिर काट्‍न सक्‍छन् भनी प्रतिज्ञा नगर । तिमीहरूले आफ्नो शिरको एउटा रौंको रङ पनि बदल्न सक्दैनौ भने केही अत्‍यन्‍त महत्‍वपुर्ण कुराको प्रतिज्ञा तिमीहरूले कसरी गर्न सक्‍छौ ।
+\v 37 यदि तिमीहरू केही कुरा गर्ने बारेमा बात गर्छौ भने, ‘हो, म यो गर्ने छु’ वा ‘होइन, म यो गर्ने छैन’ मात्र भन । यदि त्योभन्दा बढी कुनै कुरा भन्यौ भने, शैतान वा दुष्‍ट आत्‍माले तिमीहरूलाई त्यसो भन्‍न सल्‍लहा दिएको हो ।”
+\s5
+\v 38 “हाम्रा पुर्खाहरूलाई यसो भनिएको तिमीहरूले सुनेका छौ, ‘यदि कसैले तिमीहरूको एउटा आँखामा नोक्‍सान पुर्‍याउँछ भने, त्यो व्‍यक्तिको पनि एउटा आँखामा नोक्‍सान पर्‍याउन सक्‍छौ । र यदि कसैले तिमीहरुको एउटा दाँतमा नोक्‍सान पुर्‍याउँछ भने, त्यो व्‍यक्तिको पनि एउटा दाँतमा नोक्‍सान पर्‍याउन सक्‍छौ ।’
+\v 39 तर अब म तिमीहरूलाई के भन्छु सुन : तिमीहरूलाई नोक्सान पर्‍याउने कसैलाई बदला लिने कुरा त परै जाओस्, उसलाई रोक्‍ने कोसिस पनि नगर । त्‍यसको साटो, यदि कसैले तिमीहरूलाई एउटा गालामा थप्‍पड हानेर अपमान गर्छ भने, त्‍यो व्‍यक्तितिर तिमीहरूको अर्को गाला पनि फर्काइदेऊ, यसरी उसले तिमीहरूलाई त्‍यसमा पनि थप्‍पड हान्‍न सक्‍छ ।
+\s5
+\v 40 यदि कसैले तिमीहरूको अलखा लिनलाई अदालतमा तिमीहरूको विरुद्धमा मुद्दा चलाउँछ भने, त्‍यो र तिमीहरुको निम्‍ति झन् मूल्‍यवान बिहिरी वस्‍त्र समेत दुबै त्‍यस व्‍यक्तिलाई देऊ ।
+\v 41 र यदि रोमी सिपाहीले तिमीहरूलाई उसँग एक माइलसम्‍म जान र उसका झिटी-गुण्‍टा बोक्‍न जबरजस्‍ती गर्छ भने, त्‍यो दुई माइल परसम्मै बोकिदेऊ ।
+\v 42 अझ अरू, यदि कसैले तिमीसँग केही कुरा माग्छ भने, उसलाई त्यो देऊ । यदि कसैले उसलाई दिन तिमीसँग केही कुरा उधारो माग्छ भने, अघि बढ र उसलाई त्यो देऊ । ”
+\s5
+\v 43 “परमेश्‍वरले हाम्रा पुर्खाहरूलाई यसो भन्‍नुभएको तिमीहरूले सुनेका छौ, ‘तिम्रो आफ्‍ना इस्राएलीहरूलाई प्रेम गर र परदेशीहरूलाई घृणा गर, किनकि तिनीहरू तिमीहरूका शत्रुहरू हुन् ।’
+\v 44 तर अब म तिमीहरूलाई के भन्छु सुनः तिमीहरूका मित्रहरूका साथै शत्रुहरूलाई पनि प्रेम गर, र तिमीहरूलाई दु:ख दिनेहरूका लागि प्रार्थना गर ।
+\v 45 स्वर्गमा हुनुहुने तिमीहरूका पिता परमेश्‍वरजस्तै हुनलाई यसो गर । उहाँले सबै मानिसहरूलाई दयापूर्वक व्यवहार गर्नुहुन्छ । उदाहरणको लागि, उहाँले दुष्‍ट मानिसहरू र धर्मी मानिसहरू दुवैमा सूर्यको प्रकाश दिनुहुन्छ, अनि उहाँको आज्ञा पालन गर्ने मानिसहरू र नगर्ने मानिसहरू दुवैमाथि वर्षा दिनुहुन्छ ।
+\s5
+\v 46 यदि तिमीहरूले आफूलाई प्रेम गर्ने मानिसहरूलाई मात्र प्रेम गर्छौ भने, परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई इनाम दिनहुने छ भन्‍ने आशा नगर ! डरलाग्‍दा कामहरू गर्ने मानिसहरू जस्तै कर उठाउँनेहरूले पनि तिनीहरूलाई प्रेम गर्नेहरूलाई प्रेम गर्छन् । तिनीहरूले गर्नेभन्दा असल काम तिमीहरूले गर्नुपर्छ ।
+\v 47 हो, र यदि तिमीहरूले आफ्ना मित्रहरूलाई मात्र प्रणाम गर्छौ र तिनीहरूलाई आशिष्‌‌ दिन परमेश्‍वरमा विन्‍ती गर्छौ भने, तिमीहरूले अरू मानिसहरूलेभन्दा असल केही गरेका हुँदैनौ । परमेश्‍वरका आज्ञाहरू नमान्‍ने गैर-यहूदीहरूले पनि त्यसैो गर्छन् !
+\v 48 यसैले स्‍वर्गमा हुनुहुने तिमीहरूका पिता परमेश्‍वरप्रति तिमीहरू पुर्णरूपमा विश्‍वासयोग्‍य हुनुपर्छ, जस्‍तो उहाँ तिमीहरूप्रति पुर्णरूपमा विश्‍वासयोग्‍य हुनुपर्छ । ”
+\s5
+
+\c 6
+\p
+\v 1 तिमीहरूले असल कामहरू गर्दा, तिमीहरूले गरेका ती कुराहरू मानिसहरूले देख्‍ने छन् भनेर नगर्नलाई तिमीहरू पक्‍का हुनुपर्छ । यदि त्‍यो कारणले तिमीहरूले असल कामहरू गर्छौ भने, स्वर्गमा हुनुहुने परमेश्‍वर तिमीहरूका पिताले तिमीलाई कुनै इनाम दिनुहुने छैन ।
+\v 2 यसैले तिमीहरूले गरीबहरूलाई केही कुरा दिंदा, तुरही बजाएझैँ, अरू मानिसहरूले त्‍यसको जानकारी नपाओस् । मानिसहरूले तिनीहरूको प्रशंसा गरून् भनेर कपटीहरूले सभाघरहरू र बाटोहरूमा त्‍यसो गर्छन् । कपटीहरूले पाउने इनाम त्‍यति मत्रै हो !
+\s5
+\v 3 तिनीहरूले गरेजस्तै गर्नुको साटोमा, तिमीहरूले गरीबहरूलाई केही कुरा दिंदा, तिमीहरूले जे गर्दै छौ त्‍यो अरू मानिसहरूलाई जानकारी नदेओ ।
+\v 4 त्‍यसरी तिमीहरूले गरीबहरूलाई गुप्‍तमा दिने छौ । परिणामस्‍वरूप, तिमीहरूले गरेका काम अरू कसैले नदेखे पनि तिमीहरूलाई हेर्नुहुने परमेश्‍वर  तिमीहरूका पिताले तिमीहरूलाई इनाम दिनुहुने छ ।
+\s5
+\v 5 “अझ अरू तिमीहरूले प्रार्थना गर्दा, कपटीहरूले जे गर्छन् त्‍यो नगर । अरू मानिसहरूले तिनीहरूलाई देख्‍ने छन् र तिनीहरूका बारेमा उच्‍च विचार राख्‍ने छन् भनेर तिनीहरू प्रार्थना गर्नलाई सभाघरहरूमा र मुख्‍य बाटोहरूका छेउमा खडा हुन मन पराउँछन् । तिनीहरूले पाउने इनाम त्‍यति मत्रै हो ।
+\v 6 तर तिमीहरूका बारेमा, जब तिमीहरू प्रार्थना गर्छौ, आफ्नो गुप्‍त कोठामा जाऊ र कसैले नदेख्‍ने तिमीहरूका पिता परमेश्‍वरसँग प्रार्थना गर्नलाई ढोका बन्द गर । उहाँले तिमीहरूलाई हेर्नुहुन्‍छ र तिमीहरूलाई इनाम दिनुहुने छ ।
+\v 7 तिमीहरूले प्रार्थना गर्दा, परमेश्‍वरलाई नचिन्‍ने मानिसहरूले प्रार्थना गर्दाजस्तै शब्‍दहरूलाई धेरैपल्‍ट नदोर्‍याऊ । तिनीहरूले विचार गर्छन् कि यदि तिनीहरूले धेरै शब्‍दहरूको प्रयोग गरे भने तिनीहरूका देवताहरूले तिनीहरूको प्रार्थना सुन्छन् र तिनीहरूले मागेका कुरा दिन्छन् ।
+\s5
+\v 8 तिनीहरूले गरेजस्तै शब्दहरू नदोर्‍याऊ, किनभने तिमीहरूले उहाँसँग माग्‍नुभन्दा पहिले नै तिमीहरूलाई के खाँचो छ भनी परमेश्‍वर तिमीहरूका पिताले जान्‍नुहुन्‍छ ।
+\v 9 यसैले यसरी प्रार्थना गरः ‘पिता,  तपाईं जो स्वर्गमा हुनुहुन्‍छ, हरेकले तपाईंको आदर गरून् ।
+\v 10 हरेक व्‍यक्ति र हरेक कुरामा पूर्णरूपमा तपाईंको राज्‍य होस् । तपाईंले इच्छा गर्नुभएजस्‍तै पृथ्वीमा हरेक कुरा हुन आओस्, जसरी स्वर्गमा हुन आउँछ ।
+\s5
+\v 11 हामीलाई प्रत्‍येक दिन त्‍यो दिनको निम्‍ति आवश्‍यक भोजन दिनुहोस् ।
+\v 12 हाम्रा पापहरू क्षमा गर्नुहोस्, जसरी हाम्रा विरुद्धमा पाप गरेका मानिसहरूलाई हामी क्षमा गर्छौं ।
+\v 13 हामी परीक्षामा पर्दा, हामीलाई खराब कुराहरू गर्नबाट जोगाउनुहोस्, र शैतानले हामीलाई हानि गर्न खोज्‍दा हामीलाई छुटकारा दिनुहोस् ।’
+\s5
+\v 14 तिमीहरूको विरूद्धमा पाप गर्ने मानिसहरूलाई क्षमा गर, किनभने, यदि तिमीहरूले गर्‍यौ भने, परमेश्‍वर, स्वर्गमा हुनुहुने तिमीहरूका पिताले तिमीहरूका पापहरू क्षमा गर्नुहुने छ ।
+\v 15 तर यदि तिमीहरूले अरू मानिसहरूलाई क्षमा गरेनौ भने परमेश्‍वरले पनि तिमीहरूको पापहरू क्षमा गर्नुहुने छैन ।
+\s5
+\v 16 जब परमेश्‍वरलाई खुशी पार्नलाई तिमीहरूले खाना खाँदैनौ तब उदास देखा नपर जस्‍तो कपटीहरू देखिन्‍छन् । तिनीहरूले खाना खाइ रहेका छैनन् भनी मानिसहरूलाई देखाउनको निम्‍ति तिनीहरूले आफ्नो अनुहार उदास देखिने बनाउँछन् । याद राख कि ती मानिसहरूले पाउने इनाम त्‍यति मत्रै हो !
+\v 17 त्‍यसको साटो, तिमीहरू प्रत्‍यकले, जब तिमीहरू खाना खाँदैनौ, आफ्‍नो कपाल कोर्नुपर्छ र सदाझैँ आफ्‍नो अनुहार धुनुपर्छ,
+\v 18 यसकारण तिमीहरू उपवास बसेका छौ भनेर अरू मानिसहरूले थाहा पाउने छैनन् । तर कसैले देख्‍न नसक्‍ने परमेश्‍वर तिमीहरूका पिताले तिमीहरूले खाना खाँदै छैनौ भनी हेर्नुहुने छ । कसैले तिमीहरूलाई नदेखे तापनि उहाँले तिमीहरूलाई देख्‍नुहुन्‍छ, र उहाँले तिमीहरूलाई इनाम दिनुहुने छ ।
+\s5
+\v 19 आफ्नो निम्‍ति यस पृथ्वीमा स्वार्थपूर्णरूपले पैसा र भौतिक कुराहरू धेरै मात्रमा जम्‍मा नगर, किनभने पृथ्वी नै हो जहाँ हरेक कुरा नष्‍ट हुन्‍छन् – जहाँ किराहरूले लुगालाई सखाप पार्छन्, धातुहरूलाई खियाले नाश गर्छन्, र चोरहरूले अरू मानिसहरूका सामान चोर्छन् ।
+\v 20 यसको साटोमा, परमेश्‍वरलाई खुशी पार्ने कामहरू गर ता कि तिमीहरूले स्‍वर्गमा धन-सम्‍पति जम्‍मा गर्छौ । स्वर्गमा कुनै कुरा पनि नाश हुँदैन । स्वर्गमा किराहरूले लुगा सखाप पार्ने छैनन्, त्‍यहाँ खियाँ छैन, र त्‍यहाँ चोरहरू छैनन् जसले चोर्न सक्‍छन् ।
+\v 21 याद गर कि तिमीहरूका निम्‍ति जे सबभन्‍दा महत्त्‍वपूर्ण हुन्छ, त्‍यसकै बारेमा तिमीहरूले सोच्दै रहने छौ ।
+\s5
+\v 22 “तिमीहरूका आखाँ तिमीहरूका शारीरको निम्ति बत्ती जस्तै हो, किनभने तिनीहरूले तिमीहरूलाई कुराहरू देख्‍न सक्‍ने बनाउँछ । यसैले यदि परमेश्‍वरले जसरी कुराहरू हेर्नुहुन्‍छ त्‍यसरी तिमीहरूले ती हेर्छौ भने, त्‍यो तिमीहरूको सम्पूर्ण शरीर नै ऊज्‍यालो भएजस्‍तै हुने छ ।
+\v 23 तर तिमीहरूका आखाँ खराब छन् भने, तिमीहरूले कुराहरू राम्रोसँग देख्‍न सक्दैनौ । तिमीहरू पुरा अन्धकारमा हुने छौ । तिमीहरू कति लालची हुने छौ !
+\v 24 “कसैले पनि एकै समयमा दुई भिन्‍न मालिकहरूको सेवा गर्न सक्दैन । यदि उसले त्‍यसो गर्ने कोसिस गर्‍यो भने, उसले तिनीहरूमध्‍ये एउटालाई घृणा गर्छ र अर्कोलाई प्रेम गर्छ, वा तिनीहरूमध्‍ये एउटासँग ऊ निष्‍ठवान बन्‍छ र अर्कोलाई हेला गर्छ । यसरी नै तिमीहरूले एकै समयमा परमेश्‍वर र पैसाको आरधना गर्न सक्दैनौ । ”
+\s5
+\v 25 त्‍यसकारणले म तिमीहरूलाई भन्छु कि तिमीहरुलाई बाँच्‍नको निम्‍ति आवश्‍यक पर्ने कुराहरूका बारेमा तिमीहरूले चिन्‍ता गर्नुहुँदैन । खानलाई पुग्‍ने खानेकुराहरू र पिउने कुराहरू वा लगाउन पुग्‍ने लुगाहरू तिमीहरूसँग हुने छन् कि छैनन् भन्‍ने बारेमा चिन्‍ता नगर । तिमीहरूले आफ्‍नो जीवनहरूमा गर्ने व्‍यवहार ती कुराहरूभन्‍दा बढी महत्‍वपूर्ण हुन्‍छ ।
+\v 26 चराहरूका बारेमा विचार गर । तिनीहरूले बिउहरू रोप्‍दैनन्, र  तिनीहरूले अन्‍नहरू जम्‍मा गर्दैनन् वा उब्‍जनीलाइ भण्‍डारहरूमा जम्‍मा गर्दैनन् । तिनीहरूसँग सधैँ खानलाई भोजन हुन्छ, किनभने स्वर्गमा हुनुहुने परमेश्‍वर तिमीहरूका पिताले तिनीहरूका लागि भोजन जुटाउनु हुन्छ ।
+\s5
+\v 27 तिमीहरुमध्‍ये कसैले पनि चिन्ता गरेर आफ्‍नो जीवनमा वर्षहरू थप्‍न सक्दैनौ । तिमीहरूले एक मिनेट पनि आफ्‍नो जीवनमा थप्‍न सक्दैनौ ! यसैले तिमीहरूलाई आवश्‍यक पर्ने कुराहरूको बारेमा तिमीहरूले चिन्ता गर्नुहुँदैन ।
+\v 28 लगाउन पुग्‍ने लुगाहरू तिमीहरूसँग हुने छन् कि छैनन् भन्‍ने बारेमा पनि तिमीहरूले चिन्‍ता गर्नुहुँदैन । खेतबारीमा फूलहरू कसरी बड्‍छन् त्‍यसको बारेमा विचार गर । तिनीहरू पैसा कमाउनलाई काम गर्दैनन्, र तिनीहरूले आफ्नो लागि आफैँले लुगाहरू बनाउँदैनन् ।
+\v 29 तर म तिमीहरूलाई भन्छु कि धेरै पहिले जीवन बिताएका सोलोमन राजाले अति सुन्दर लुगाहरू लगाए तापनि, तिनका लुगाहरू ती फूलहरूमध्‍ये एउटा जति सुन्दर पनि थिएनन् ।
+\s5
+\v 30 परमेश्‍वरले जङ्गलका वोटबिरुवालाई अति सुन्‍दर बनाउनुहुन्‍छ, तर तिनीहरू जमिनमा थोरै समयको लागि मात्र बड्‍छन् । तिनीहरू एकदिनमा बढ्‍छन्, र अर्कोदिनमा तिनीहरूलाई बाल्‍नलाई मानिसहरूले तिनीहरूलाई अगेनोमा हाल्‍ने छन् । तर परमेश्‍वरको निम्‍ति जङ्गलका वोटबिरुवाभन्‍दा तिमीहरू धेरै महत्त्‍वपूर्ण छौ, र तिमीहरू बढी लामो समय जीवन बिताउँछौ । यसैले तिमीहरू जोसँग अति थोरै विश्‍वास छ, परमेश्‍वरमा विश्‍वास गर !
+\v 31 यसैले चिन्‍ता नगर र यसो नभन, ‘के हामीसँग खानलाई कुनै कुरा होला त ?’ वा  के हामीसँग पिउनलाई कुनै कुरा होला त ?’ वा ‘के हामीसँग लगाउनलाई लुगाहरू होला त ?’
+\s5
+\v 32 परमेश्‍वरलाई नचिन्‍नेहरूले त्‍यस्‍ता कुराहरूको बारेमा  सधैँ चिन्ता गर्दै रहेका हुन्‍छन् । तर स्वर्गमा हुनुहुने तिमीहरूका पिता परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई यी सबै कुराहरूको आवश्‍यक्‍ता छ भनी जान्‍नुहुन्छ ।
+\v 33 त्‍यसको साटो यस कुरालाई सबभन्‍दा महत्‍वपूर्ण बनाओ कि परेमेश्‍वरले समस्‍त संसारमा राज्‍य गर्नुपर्छ र उहाँका इच्‍छाहरू के के छन् ती हरेकले पुरा गर्नुपर्छ । यदि तिमीहरूले त्‍यसो गर्छौ भने, उहाँले तिमीहरूलाई आवश्‍यक्‍ता पर्ने सबै कुराहरू दिनुहुने छ ।
+\v 34 यसैले तिमीहरूको जीवनमा भोलि के होला भन्‍ने बारेमा चिन्तित नहोओ, किनभने जब त्‍यो दिन आउँछ, तिमीहरूसँग चिन्‍ता गर्नलाई प्रसस्‍त कुरा हुने छन् । यसैले समयभन्‍दा पहिले नै चिन्ता नगर ।”
+\s5
+
+\c 7
+\p
+\v 1 तिमीले कति पापपूर्णरूपमा काम गरेको छौ भनी परमेश्‍वरले भन्‍नुहुने छैन भन्‍ने हेतुले अरूहरूले कति पापपूर्णरूपमा काम गरेका छन् भन्‍ने कुरा नगर ।
+\v 2 यदि तिमीले अरू मानिसहरूलाई दोष लगाउँछौ भने, परमेश्‍वरले पनि तिमीलाई दोष लगाउनुहुने छ । तिमीले अरूहरूलाई जति दोष लगाउँछौ, तिमीलाई पनि त्यति नै दोष लगाइने छ ।
+\s5
+\v 3 अरू कसैका सा-साना कमजोरीहरूका बारेमा तिमीहरूमध्ये कसैले पनि चिन्‍ता लिनुहुँदैन ! त्‍यो त त्यस व्याक्तिको आँखामा भएको एउटा सानो कसिङ्गरलाई देखेजस्तो हुन्छ । तर तिम्रा आफ्नै ठुल्‍ठुला कमजोरीहरूका बारेमा तिमीले चिन्‍ता गर्नुपर्छ किनभने तिमीले आफ्‍नै आँखामा भएको काठको एउटा ठुलो फल्‍याकलाई देख्‍दैनौ ।
+\v 4 जब तिम्रो आफ्‍नै आँखामा काठको एउटा ठुलो फल्‍याक छ भने, तिमीले अरू मानिसहरूका सा-साना कमजोरीहरूका बारेमा तिनीहरूलाई भन्‍नुहुँदैन, ‘मलाई तिम्रो आँखाबाट कसिङ्गर हटाउन देऊ !’
+\v 5 यदि तिमीले त्‍यसो गर्छौ भने, तिमी एक कपटी हौ ! अरू कसैको आँखाबाट कसिङ्गरलाई बाहिर निकाल्‍ने कोसिस गर्नुअघि तिमीले पहिला आफ्‍नै आँखाबाट काठको त्‍यो ठुलो फल्‍याकलाई हटाउनुपर्छ ।”
+\s5
+\v 6 “परमेश्‍वरको कुराहरू तिमीहरूलाई आक्रमण गर्ने कुकुरहरूलाई तिमीहरू नदेऊ । र बहूमूल्य मोतीहरूलाई तिमीहरूले घिनलाग्‍दा सुँगुरहरूको अघि नफाल, किनभने तिनीहरूले तीमाथि कुल्चिन्‍छन् । यसरी नै, परमेश्‍वरको बारेमा भएका अति राम्रा कुराहरू ती मानिसहरूलाई नभन जसले त्यसको बदलामा तिमीहरूको खाराबी गर्ने छन् भन्‍ने तिमीहरूलाई थाहा छ ।
+\s5
+\v 7 “तिमीहरूलाई जे आवश्यक छ त्‍यो परमेश्‍वरसँग निरन्तर मागिरहो, र उहाँले त्‍यो तिमीहरूलाई दिनुहुने छ भनी आशा गरिरहो ।
+\v 8 किनभने हरेक जसले परमेश्‍वरसँग केही कुरा माग्‍छ, र जसले त्‍यो उहाँले उसलाई दिनुहुन्‍छ भनी आशा गर्छ, उसले त्‍यो पाउने छ ।
+\v 9 यदि तिमीहरूका छोराले तिमीहरूसँग रोटी माग्यो भने, तिमीहरूमध्ये कसैले पनि उसलाई ढुङ्गा दिंदैनौ, दिन्‍छौ र ?
+\v 10 यदि तिमीहरूका छोराले तिमीहरूसँग माछा माग्यो भने, तिमीहरूमध्ये कसैले पनि उसलाई सर्प दिंदैनौ, दिन्‍छौ र ?
+\s5
+\v 11 तिमीहरू दुष्‍ट भए तापनि, कसरी आफ्‍ना छोराछोरीलाई असल कुराहरू दिनुपर्छ भनी तिमीहरू जान्‍दछौ । यसैले, स्वर्गमा हुनुहुने तिमीहरूका पिता परमेश्‍वरले उहाँसँग माग्‍नेहरूलाई अझ बढी निश्‍चितरूपमा असल कुराहरू दिनुहुने छ ।
+\v 12 यसैले अरूहरूले जसरी तिमीहरूप्रति व्यवहार गरून् भनी तिमीहरू इच्‍छा गर्छौ, त्‍यसरी नै तिमीहरूले पनि तिनीहरूप्रति व्यवहार गर्नुपर्छ, किनभने परमेश्‍वरको व्यवस्था र अगमवक्ताहरूले धेरै अघि लेखेका हरेक कुराको अर्थ त्यही नै हो ।
+\s5
+\v 13 “स्वर्गमा हुनुहुने परमेश्‍वरसँग सदासर्वदा बास गर्न जानु कठिन छ; यो एउटा कठिन बाटो जस्तो हो जसमा तिमीहरू हिंड्‍नुपर्छ । अर्को बाटो पनि छ, जसमा धेरै मानिसहरू हिंड्छन् ।
+\v 14 त्यो बाटो फराकिलो छ; एउटा फराकिलो द्वारमा नपुगेसम्म तिनीहरू त्यसमा हिंडिरहन्‍छन्, तर जब तिनीहरू त्यसबाट भित्र जान्‍छन्, तब तिनीहरू मर्ने छन् । यसैले म तिमीहरूलाई भन्‍दै छु, स्वर्गमा हुनुहुने परमेश्‍वरसँग सदासर्वदा बास गर्नलाई कठिन बाटो हिंड र साँगुरो द्वारभित्र पस ।”
+\s5
+\v 15 त्‍यस्‍ता मानिसहरूसँग होशियार रहो जो तिमीहरूकहाँ आउँछन् र झुट बोलेर भन्‍छन् कि परमेश्‍वरले जे भन्‍नुभएको छ त्‍यो तिनीहरूले तिमीहरूलाई भन्‍दै छन् । तिनीहरू सिधासादाजस्तो देखा पर्नलाई आफैँलाई भेडाको छालाले ढाकेका ब्वाँसाहरू जस्ता हुन्छन् तर तिमीहरूलाई आक्रमण गर्छन् ।
+\v 16 रूखहरूले उब्‍जाउने फल हेरेर, ती कस्ता रूखहरू हुन् त्‍यो तिमीहरू जान्‍दछौ । काँडाको झाङ्ले अंगुरहरू उब्जाउँदैन र सिउँडीहरूले अञ्‍जीरहरू उब्जाउँदैन, यसैले काँडाको झाङ्बाट अंगुरहरू वा सिउँडीहरूबाट अञ्‍जीरहरू टिप्‍ने कुरा कसैले सोच्दैन ।
+\v 17 यहाँ अर्को उदाहरण छ∶ फलका असल रुखहरू सबैले असल फल उब्‍जाउँछन्, तर सडेका रूखहरू सबैले काम नलाग्‍ने फल उब्‍जाउँछन् ।
+\s5
+\v 18 कुनै पनि फलको असल रूखले काम नलाग्‍ने फल उब्‍जाउँदैन, र कुनै पनि सडेको रूखले असल फल उब्‍जाउँदैन ।
+\v 19 असल फल नउब्‍जाउने सबै रूखहरूलाई कामदारहरूले काटेर ढाल्छन् र जलाउँछन् ।
+\v 20 वोटबिरुवाको उब्‍जनी हेरेर, तिनीहरू कस्ता किसिमका वोटबिरुवा हुन् भनी तिमीहरू जान्‍दछौ । त्यसरी नै, तिमीहरूकहाँ आउने मानिसहरूले जे गर्छन् त्‍यसलाई तिमीहरूले हेर्दा, तिनीहरूले साँच्‍चै नै असल उब्‍जनी दिन्‍छन् कि दिंदैनन् भनी तिमीहरू जान्‍दछौ ।
+\s5
+\v 21 धेरै मानिसहरूले तिनीहरूसँग मेरो अधिकार छ भन्‍ने बहाना गर्ने बानी परेकाले मलाई प्रभु भन्‍छन्, तापनि, तिनीहरूमध्ये कसैमा परमेश्‍वरले स्‍वर्गबाट राज्‍य गर्न सहमत हुनुहुने छैन , किनभने उहाँले जे इच्छा गर्नुहुन्‍छ त्‍यो तिनीहरूले गर्दैनन् । मेरो पिता जे इच्छा गर्नुहुन्‍छ त्‍यो गर्नेहरूमा मात्र उहाँले राज्‍य गर्न सहमत हुनुहुने छ ।
+\v 22 परमेश्‍वरले हरेकको न्याय गर्ने दिनमा, धेरैले मानिसहरूले मलाई भन्‍ने छन्, ‘प्रभु, हामीले तपाईंका प्रतिनिधिहरू भएर परमेश्‍वरको वचन प्रचार गर्‍यौँ ! तपाईंकाो प्रतिनिधिहरू भएर हामीले भुत आत्माहरूलाई मानिसहरूबाट निकाल्यौँ ! र तपाईंका प्रतिनिधिहरू भएर हामीले धेरै पल्‍ट शक्‍तिशाली कामहरू गर्‍यौँ !’
+\v 23 तब म तिनीहरूलाई खुल्‍लारूपले भन्‍ने छु, ‘तिमीहरू मेरा हौ भनेर मैले कदापी स्वीकार गरिन । तिमीहरू जसले दुष्‍ट काम गर्छौ, मबाट हटेर जाऊ !’”
+\s5
+\v 24 यसैले, म जे भन्‍छु त्‍यो सुन्‍ने र म जे आज्ञा गर्छु त्‍यो मान्‍ने कुनै पनि व्‍यक्ति चट्टानमाथि आपनो घर बनाउने एउटा बुद्धिमान मानिसजस्तो हुने छ ।
+\v 25 पानी पर्‍यो र नदीमा बढी आयो, र हावाहुरि चल्यो र त्यस घरमा ठोकियो, तापनि त्‍यो घर ढलेन किनभने त्‍यो एउटा मजबुत चट्टानमाथि बनाइएको थियो ।
+\s5
+\v 26 अर्कोतर्फ, म जे भन्‍छु त्‍यो सुन्‍ने तर मेरो आज्ञा नमान्‍ने कुनै पनि व्‍यक्ति आफ्‍नो घर बालुवामाथि बनाउने एउटा मूर्ख मानिसजस्तो हुने छ ।
+\v 27 जब पानी पर्‍यो, र नदीमा बढी आयो, हावाहुरि चल्यो र त्यो घरमा ठोकियो, त्‍यो घर ढल्यो र भत्‍केर पूर्णरूपमा टुक्रा-टुक्रा भयो, किनभने त्‍यो बालुवामाथि बनाइएको थियो । यसैले मैले जे तिमीहरूलाई भनेको छु त्‍यो तिमीहरूले मान्‍नुपर्छ ।”
+\s5
+\v 28 जब येशूले ती सबै कुराहरू सिकाएर सक्‍नुभयो, तब भिडहरू जसले उहाँको शिक्षा सुनेका थिए, उहाँले जसरी सिकाउनु भयो त्‍यसमा चकित भए ।
+\v 29 उहाँले एउटा शिक्षकले जस्तै सिकउनुभयो जो आफैँले जानेको कुरामा भर पर्छ । यहूदी व्यवस्था सिकाउनेहरूले जस्तो गरी उहाँले सिकाउनुभएन, जसले अरू मानिसहरूले सिकाएका विभिन्‍न कुराहरू दोहोर्‍याउँथे ।
+\s5
+
+\c 8
+\p
+\v 1 जब येशू डाँडाबाट तल जानुभयो, ठुला भिडहरू उहाँको पछि लाग्‍यो ।
+\v 2 येशूले भिडहरूलाई छोड्नु भएपछि, छालाको रोग लागेको एकजना मानिस आयो र उहाँको सामु घुँडा टेक्यो । उसले येशूलाई भन्यो, “प्रभु, कृपया मलाई निको पार्नुहोस्, किनभने मलाई थाहा छ, यदि तपाईंले इच्छा गर्नुहुन्‍छ भने, तपाईंले मलाई निको पार्न सक्‍नुहुन्छ, ।”
+\v 3 तब येशूले आफ्नो हात बढाउनु भयो र त्‍यस मानिसलाई छुनुभयो । उहाँले त्यसलाई भन्‍नुभयो, “म तिमीलाई निको पार्न इच्छा गर्छु, र म तिमीलाई अहिले नै निको पार्छु !” तुरन्तै त्यो मानिस आफ्‍नो रोगबाट निको भयो ।
+\s5
+\v 4 त्‍यसपछि येशूले त्यसलाई भन्‍नुभयो, “मैले तिमीलाई निको परेको बारेमा पुजारीबाहेक अरू कसैलाई तिमीले खबर नगर्न पक्‍का गर । त्‍यसैले यरूशलेममा भएको मन्दिरमा जाऊ र मोशाले आज्ञा गरेको भेटी देऊ, यसरी मानिसहरूले यसको बारेमा जान्‍ने छन् । ”
+\s5
+\v 5 जब येशू कफर्नहुम सहरमा जानुभयो, एकसय सिपाहीहरूमाथि आदेश दिने एकजना रोमी अधिकारी उहाँकहाँ आए । तिनले सहायताको निम्ति येशूमा विन्‍ती गरे ।
+\v 6 तिनले उहाँलाई भने, “प्रभु, मेरो सेवक घरमा ओछ्यानमा थला पर्दै छ र पक्षघात भएको छ, र उसलाई असह्‍य पीडा छ । ”
+\v 7 येशूले तिनलाई भन्‍नुभयो, “म तिम्रो घरमा जाने छु र उसलाई निको पार्ने छु ।”
+\s5
+\v 8 तर अधिकारीले उहाँलाई भने, “तपाईं मेरो घरमा आउनलाई म योग्यको छैन । त्‍यसको साटोमा, मेरो सेवक निको हुन्‍छ मात्र भन्‍नुहोस्, र त्‍यो निको हुने छ ।
+\v 9 मसँग पनि त्‍यस्तै हुन्‍छ । म एक सिपाही हुँ; मैले आफ्‍ना अधिकारीहरूको आदेश मान्‍नुपर्छ, र मसँग पनि मैले आदेश दिने सिपाहीहरू छन् । जब म तिनीहरूमध्ये एकलाई ‘जाऊ !’ भन्छु, ऊ जान्छ । जब म अर्कोलाई ‘आऊ !’ भन्छु, ऊ आउँछ । जब म आफ्‍नो दासलाई ‘यो गर !’ भन्छु, उसले त्‍यो गर्छ ।”
+\v 10 जब येशूले यो सुन्‍नुभयो, उहाँ आश्‍चर्यचकित हुनुभयो । उहाँसँगै हिंडिरहेको भिडलाई उहाँले भन्‍नुभयो, “यो कुरा सुन : यस गैर-यहूदी मानिसले जति ममा विश्‍वास गर्ने कुनै व्‍यक्ति मैले यस अघि कदापी भेट्टाएको छैन । इस्राएलमा पनि, जहाँ मानिसहरूले ममा विश्‍वास गरून् भनी म आशा गर्छु, मैले कुनै व्‍यक्ति भेट्टाएको छैन जसले ममा यति धेरै विश्‍वास गर्छ ।
+\s5
+\v 11 म सत्य भन्छु कि परमेश्‍वरले स्‍वर्गबाट हरेक कुरामाथि पूर्णरूपले राज्य गर्नुहुँदा धेरै अरू गैर-यहूदी मानिसहरूले ममा विश्‍वास गर्ने छन्, र तिनीहरू सुदुर पूर्व र सदुर पश्‍चिम लगाएत, टाढा-टाढा देशहरूबाट आउने छन्, र तिनीहरू अब्राहाम, इसहाक र याकूबसँग भोज खान बस्‍ने छन् ।
+\v 12 तर यहूदीहरू जसमा परमेश्‍वरले राज्य गर्ने उदेश्‍य राख्‍नुभयो - उहाँले तिनीहरूलाई नरकमा फल्‍नुहुने  छ, जहाँ पूर्ण अँध्यारो छ । तिनीहरूको पीडाको कारणले त्‍यहाँ तिनीहरू रुने छन्, र तिनीहरू आफ्‍ना दाह्राहरू किट्नेछन् किनभने तिनीहरूलाई असह्‍य पीडा हुने छ । ”
+\v 13 अनि येशूले त्‍यस अधिकरीलाई भन्‍नभयो, “घर जाऊ । तिमीले जे विश्‍वास गर्छौ त्यो हुने छ ।” त्‍यसपछि, ती अधिकरी घर गए र येशूले तिनको सेवकलाई निको पार्छु भन्‍नुभएको  समयमा नै त्‍यो निको भएको भेट्टाए ।
+\s5
+\v 14 जब येशू र उहाँका चेलाहरूमध्‍ये कोही पत्रुसको घरमा जानुभयो, येशूले पत्रुसको सासूलाई देख्‍नुभयो । तिनी ओछ्यानमा थला परेकी थिइन् किनभने तिनलाई ज्वरो आएको थियो ।
+\v 15 उहाँले तिनको हात छुनुभयो, तुरन्तै तिनलाई ज्वरो थिएन । अनि तिनी उठिन् र उहाँहरूलाई केही खाना पस्‍किन् ।
+\s5
+\v 16 त्यो साँझ जब विश्राम-दिन सकियो, भिडले धेरै मानिसहरूलाई येशूकहाँ ल्‍याए जसलाई दुष्‍ट आत्माहरूले अधीन गरेको थियो र अरू मानिसहरू जो बिरामी थिए । उहाँले दुष्‍ट आत्माहरूलाई हप्‍काएर तिनीहरूलाई भगाउनुभयो र उहाँले सबै मानिसहरूलाई निको पार्नुभयो जो बिरामी थिए ।
+\v 17 जब उहाँले यसो गर्नुभयो, यशैया अगमवक्ताले जे लेखेका थिए, उहाँले पुरा गर्नुभयो, ‘उहाँले मानिसहरूलाई बिरामी हुनबाट मुक्‍त पार्नुभयो, र उहाँले तिनीहरूलाई स्वस्थ पार्नुभयो ।’
+\s5
+\v 18 येशूले आफ्नो वरिपरी भएको भिडलाई देख्‍नुभयो, उहाँलाई डुङ्गाद्वारा तालको अर्को किनारमा लैजान उहाँले आफ्ना चेलाहरूलाई भन्‍नुभयो ।
+\v 19 जसै उहाँहरू डुङ्गातिर जाँदै हुनुहुन्‍थ्‍यो, यहूदी व्यवस्था सिकाउने एकजना मानिस उहाँकहाँ आए र भने, “गरुज्‍यू, तपाईं जहाँ जानुहुन्छ, म तपाईंसँगै जाने छु ।”
+\v 20 येशूले तिनलाई जवाफ दिनुभयो, “स्यालहरू बस्‍नलाई जमिनमा दुलाहरू छन्, र चराहरूका गुँडहरू छन्, तर म मानिसको पुत्र भए, तापनि मसँग घर छैन जहाँ म निदाउँन सक्‍छु ।”
+\s5
+\v 21 येशूका चेलाहरूमध्ये अर्को एकजना मानिसले उहाँलाई भन्यो, “प्रभु, पहिले मलाई घर जाने अनुमति दिनुहोस् । मेरो बुबाको मृत्यु भएपछि, म उहाँलाई दफन गर्ने छु, र म त्‍यसपछि म तपाईंसँग आउने छु ।”
+\v 22 तर येशूले तिनलाई भन्‍नुभयो, “अहिले नै मसँग आऊ । मृतजस्‍ता मानिसहरूले नै तिनीहरूका आफ्‍ना मानिसहरूको मृत्युको प्रतिक्षा गरून् ।”
+\s5
+\v 23 त्‍यसपछि येशू डुङ्गामा चढ्नुभयो र उहाँका चेलाहरू उहाँको पछि लागे ।
+\v 24 अचानक  पानीमा प्रचण्‍ड हावाहुरी चल्‍यो, र धेरै अग्ला छालहरू डुङ्गामा बजारिँदै र त्‍यसलाई भर्दै थिए । तर येशू निदाउँदै हुनुहुन्‍थ्‍यो ।
+\v 25 तिनीहरू गए र उहाँलाई बिउँझाए, र उहाँलाई भने, “प्रभु, हामीलाई बचाउनुहोस् ! हामी डुब्‍न लाग्यौँ !”
+\s5
+\v 26 उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “तिमीहरू डराउनु हुँदैन ! मैले तिमीहरूलाई बचाउन सक्छु भनेर तिमीहरू त्‍यति धेरै विश्‍वास गर्दैनौ ।” अनि उहाँ उठ्नुभयो र हावाहुरीलाई हप्काउनुभयो र छालहरूलाई शान्त हुन भन्‍नुभयो । तुरन्तै हावाहुरी चल्‍न बन्‍द भयो र पानी शान्त भयो ।
+\v 27 मानिसहरू आश्‍चर्यचकित भए, र तिनीहरूले एक आपसमा भने, “यी मानिस निश्‍चितरूपमा एक असाधारण व्‍यक्ति हुन् ! सबै कुराहरू उहाँको नियन्‍त्रणमा छन् ! हावाहुरी र छालहरूले पनि उहाँका आज्ञा मान्छन् !”
+\s5
+\v 28 जब तिनीहरू तालको पूर्वतर्फ आए, तिनीहरू गदरिनीहरू बस्‍ने क्षेत्रमा पुगे । त्‍यसपछि भूत आत्माहरूले नियन्‍त्रण गरेका दुईजना मानिसहरू तिनीहरू बस्‍दै गरेका दफनको चिहानबाट बाहिर आए । तिनीहरू अत्‍यन्‍त हिंसात्मक र मानिसलाई आक्रमण गर्ने भएका कारणले, कसैले पनि त्यो बाटोमा यात्रा गर्ने साहस गर्दैनथे ।
+\v 29 अचानक तिनीहरू चिच्याउँदै येशूलाई भने, “तपाईं परमेश्‍वरको पुत्र हुनुहुन्छ ! तपाईंको हामीसँग केही पनि सहभागिता नभएको कारणले हामीलाई हस्‍तक्षेप नगर्नुहोस् ! के परमेश्‍वरले हामीलाई दण्‍ड दिन तय गर्नुभएको समयभन्दा अघि नै हामीलाई सताउन तपाईं यहाँ आउनुभएको हो ?”
+\s5
+\v 30 त्यहाँ नजिकै सुँगुरहरूको एउटा ठुलो बथान चर्दै थियो ।
+\v 31 यसैले भूत आत्माहरूले येशूलाई विन्‍ती गरे र भने, “तपाईंले हामीलाई यी मानिसहरूबाट बाहिर निकाल्‍दै हुनुहुन्छ, यसैले  हामीलाई ती सुँगुरहरूभित्र पठाउनुहोस् !”
+\v 32 येशूले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “यदि तिमीहरू त्यस्तो इच्छा गर्छौ भने, जाओ !” यसैले भूत आत्माहरूले ती मानिसहरूलाई छाडे र सुँगुरहरूमा पसे । अचानक सुँगुरहरूकाो सम्‍पुर्ण बथान भिरालो किनारबाट तलतिर पानीमा दौडे र डुबेर मरे ।
+\s5
+\v 33 सुँगुरहरूका रेखदेख गर्दै रहेका मानिसहरू डराए र सहरतिर दौडे र भूत आत्माहरूले नियन्‍त्रण गरेका ती दुईजना मानिसहरूलाई जे भएको थियो त्‍यो लगाएत जे भएको थियो त्‍यो सबै कुरा खबर गरे ।
+\v 34 तब त्यो सहरमा बसोबास गर्ने सबै मानिसहरू येशूलाई भेट्न गएको जस्तो देखिन्‍थ्‍यो । जब तिनीहरूले उहाँलाई र भूत आत्माहरूले नियन्‍त्रण गरेका ती दुईजना मानिसहरूलाई देखे, तब तिनीहरूको क्षेत्रलाई छोडेर जान तिनीहरूले येशूलाई विन्‍ती गरे ।
+\s5
+
+\c 9
+\p
+\v 1 येशू र उहाँका चेलाहरू डुङ्गामा चढ्‍नुभयो । उहाँहरू तालमाथि यात्रा गर्नुभयो र उहाँ बसोबास गर्दै रहनुभएको कफर्नहुम सहरमा जानुभयो ।
+\v 2 कोही मानिसहरूले पक्षघात भएर ओछ्‍यानमा थला परेको एकजना मानिसलाई उहाँकहाँ ल्‍याए । जब येशूले त्यस पक्षघात भएको मानिसलाई निको पार्न सक्‍नुहुन्छ भनी तिनीहरूले  विश्‍वास गरेको उहाँले महसुस गर्नुभयो, तब उहाँले भन्‍नुभयो, “जवान मानिस, साहसी होऊ ! म तिम्रा पापहरू क्षमा गर्छु ।”
+\s5
+\v 3 यहूदी व्यवस्था सिकाउने मानिसहरूमध्ये कसैले आफ्‍नो माझमा भने, “यो मानिस आफैँलाई परमेश्‍वर ठान्छ; उसले पापहरू क्षमा गर्न सक्दैन !”
+\v 4 तिनीहरूले के सोच्‍दै थिए भनी येशूले थाहा पाउनुभयो, यसैले उहाँले भन्‍नुभयो, “तिमीले दुष्‍ट विचाहरूर गर्नुहुँदैन !
+\v 5 उसका पापहरू क्षमा भएका छन् भनी उसलाई भन्‍नु वा उसलाई उठ र हिंड भन्‍नु, कुनचाहिँ सजिलो छ ?
+\v 6 यसैले परमेश्‍वरले म, मानिसको पुत्रलाई पापहरू क्षमा गर्ने अधिकार दिनुभएको छ भनी तिमीहरूले जान भन्‍ने उदेश्‍यले म केही काम गर्न जाँदै छु ।” त्यसपछि उहाँले पक्षघात भएको मानिसलाई भन्‍नुभयो, “उठ, आफ्नो ओछ्‍यान उठाऊ र घर जाऊ !”
+\s5
+\v 7 तुरन्तै त्यो मानिस उठ्‍यो, आफ्नो ओछ्‍यान उठायो र घर गयो !
+\v 8 जब भिडहरूले यो देखे, तिनीहरू साह्रै भयभीत भए । मानिसहरूलाई यस्तो अधिकार दिनुभएकोमा तिनीहरूले परमेश्‍वरको प्रशंसा गरे ।
+\v 9 जसै येशू यहाँबाट जाँदै हुनुहुन्थ्यो, उहाँले मत्ती नाम गरेको मानिसलाई देख्‍नुभयो । तिनी रोमी सरकारको लागि कर उठाउँने टेबलमा बस्‍दै थिए । येशूले तिनलाई भन्‍नुभयो, “मसँग आऊ र मेरो चेला होऊ !” यसैले मत्ती उठे र उहाँसँग गए ।
+\s5
+\v 10 येशू र उहाँका चेलाहरू भोजनको लागि एउटा घरमा बस्‍नुभयो । उहाँहरूले खादै गर्नुहुँदा, धेरै कर उठाउनेहरू र अरू व्‍यक्तिहरू आए र उहाँहरूसँग खाए ।
+\v 11 जब फरिसीहरूले त्‍यो देखे, तिनीहरू चेलाहरूकहाँ गए र भने, “तिमीहरूका गुरूले कर उठाउनेहरू र तिनीहरूजस्तै अरू मानिसहरूसँग खाने र सम्बन्ध राख्‍ने काम अति घिनलाग्दो छ ।”
+\s5
+\v 12 तिनीहरूले भनेका कुरा येशूले सुन्‍नुभयो, यसैले उहाँले तिनीहरूलाई यो दृष्‍टान्त भन्‍नुभयो; “बिरामी मानिसहरूलाई डाक्टरको जरुरत पर्छ, स्‍वस्‍थ मानिसहरूलाई पर्दैन ।
+\v 13 परमेश्‍वरले भन्‍नुभएका यी वचनहरूको अर्थ के हो तिमीहरूले सिक्‍नु आवश्यक छः ‘तिमीहरूले बलिदानहरू मात्र चढाउने होइन, मानिसहरूसँग कृपापुर्णरूपमा व्‍यवहार पनि गर भन्‍ने म इच्‍छा गर्छु ।’ यो याद गर कि म तिमीहरूकहाँ आफूलाई धर्मी छु भनी विचार गर्ने मानिसहरूलाई, तिनीहरूको आफ्‍नो पापपुर्ण जीवनबाट फर्केर मकहाँ आउनलाई बोलाउन आएको होइन, तर आफैँलाई पापीहरू हुन् भनी जान्‍ने मानिसहरूलाई बोलाउन आएँ ।”
+\s5
+\v 14 त्यसपछि बप्‍तिस्‍मा दिने यूहन्‍नाका चेलाहरू येशूकहाँ आए र उहाँलाई सोधे, “हामीहरू र फरिसीहरू प्रायः खानेकुराबाट अलग बस्छौं, किनकि हामी परमेश्‍वरलाई खुशी पर्न चाहन्छौँ तर तपाईंका चेलाहरूले त्यसो गर्दैनन् । तिनीहरू किन गर्दैनन् ?”
+\v 15 येशूले जवाफ दिनुभयो, “जब दुलाहाले विवाह गर्छन् तब तिनी आफ्‍ना मित्रहरूसित हुँदा ती मानिसहरूले शोक गर्दैनन्, गर्छन् र ? गर्दैनन्, किनभने त्यो समयमा तिनीहरू उदास हुँदैनन् । तर जब दुलाहले तिनीहरूलाई छोड्नुपर्छ, तिनीहरूले खानेकुराबाट अलग बस्‍ने छन्, किनभने तिनीहरू उदास हुने छन् ।
+\s5
+\v 16 एउटा पुरानो लुगाको प्‍वाल टाल्‍नलाई मानिसहरूले एउटा नखुम्‍चेको कपडाको टालो प्रयोग गर्दैनन् । यदि तिनीहरूले त्यसो गरे भने, जब तिनीहरूले लुगा धुन्छन्, त्‍यो टालो खुम्चिन्छ, र लुगा फाट्छ र त्‍यो प्वाल झनै ठुलो बन्छ ।
+\s5
+\v 17 न त कसैले ताजा दाखरसलाई राख्‍न पुरानो मशकहरूमा खन्याउँछन् । यदि कसैले त्यसो गर्‍यो भने, जब रस दाखमद्य बन्छ, तब ती मशकहरू फाट्छन् । मशकहरू नष्‍ट हुन्छन् र दाखमद्य भुईंमा पोखिन्छ । त्‍यसको साटोमा, मानिसहरूले नयाँ दाखरसलाई नयाँ मशकहरूमा राख्छन् र जब दाखरस मद्य बन्‍नलाई फैलिन्‍छ, मशहरू पनि तन्किने छन् । यसरी, दाखमद्य र मशकहरू दुवै सुरक्षित हुने छन् ।
+\s5
+\v 18 येशूले त्यसो भन्‍दै गर्नुहुँदा, सहरको एकजना अगुवा आए र उहाँको सामु घोप्‍टो परे । तब तिनले भने, “भर्खरै मेरी छोरीको मृत्‍यु भएको छ । तर यदि तपाईं आउनुभयो र तिनीमाथि तपाईंको हात राख्‍नुभयो भने, तिनी फेरि जीवित हुने छिन् !”
+\v 19 यसैले, येशू उठ्नुभयो, र उहाँ र चेलाहरू त्यो मानिससित जानुभयो ।
+\s5
+\v 20 त्यसपछि बाह्र वर्षदेखि निरन्तर रगत बगिरहेकोले दुःख पाएकी एकजना स्‍त्री येशूको नजीक आइन् ।
+\v 21 तिनी पछाडिबाट आइन् र उहाँको वस्‍त्रको छेउलाई छोइन् । तिनी मनमनै भन्दै थिइन्, “यदि मैले उहाँको वस्‍त्रमात्र छोएँ भने पनि, म निको हुने छु ।”
+\v 22 तब उहाँलाई कसले छोयो भनी हेर्नलाई येशू पछाडि फर्कनुभयो । र जब उहाँले ती स्‍त्रीलाई देख्‍नुभयो, उहाँले तिनलाई भन्‍नुभयो, “सहसी होऊ, प्रिय नारी । मैले तिमीलाई निको पार्न सक्छु भनेर तिमीले विश्‍वास गरेकी हुनाले मैले तिमीलाई निको पारेको छु ।” त्यसै क्षणमा ती स्‍त्री निको भइन् ।
+\s5
+\v 23 येशू त्यस मानिसको घरमा आउनुभयो र बाँसुरी बादकहरूले अन्‍त्येष्‍टिको सङ्गीत-धुन बजाउँदै गरेको देख्‍नुभयो; त्यहाँ धेरै शोक-सन्‍तप्‍त मानिसहरू पनि ठुलो स्‍वरले विलाप गर्दै थिए किनकि त्‍यो केटीको मृत्‍यु भइसकेको थियो ।
+\v 24 उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “जाऊ र यो अन्‍त्येष्‍टिको सङ्गीत-धुन र विलाप वन्‍द गर, किनकि यो केटीको मृत्‍यु भएको छैन । तिनी निदाएकी मात्र छिन् !” मानिसहरूले उहाँको उपहास गरे, किनकि तिनको मृत्‍यु भएको तिनीहरूलाई थाहा थियो ।
+\s5
+\v 25 तर येशूले तिनीहरूलाई घरबाहिर निस्‍कन भन्‍नुभयो । त्यसपछि उहाँ कोठाभित्र जानुभयो, जहाँ केटीलाई सुताइएको थियो । उहाँले तिनको हातलाई समात्‍नुभयो र तिनी फेरि जीवित भइन् र उठिन् ।
+\v 26 तब त्यहाँका सम्पूर्ण क्षेत्रका मानिसहरूले यस कुराको बारेमा सुने ।
+\s5
+\v 27 जसै येशू त्यहाँबाट जानुभयो, दुईजना दृष्‍टविहीन मानिसहरू उहाँको पछि लागे र चिच्‍याए, “तपाईं, दाऊद राजाका सन्तान, हामीमाथि कृपा गर्नुहोस् र हामीलाई निको पार्नुहोस् !”
+\v 28 येशू घरभित्र जानुभयो, र तब दृष्‍टिविहीन मानिसहरू पनि भित्र गए । येशूले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “के म तिमीहरूलाई निको पार्न सक्छु भनी तिमीहरू विश्‍वास गर्छौ ?” तिनीहरूले उहाँलाई भने, “गर्छौं, प्रभु !”
+\s5
+\v 29 त्यसपछि येशूले तिनीहरूको आँखालाई छुनुभयो र उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “म तिमीहरूका आँखालाई निको पार्न सक्छु भनी तिमीहरूले विश्‍वास गरेको कारणले म ती अहिले नै निको पार्दै छु !”
+\v 30 र तिनीहरूले देख्‍न सक्‍ने भए ! तब येशूले तिनीहरूलाई कडारूपमा भन्‍नुभयो, “मैले तिमीहरूका निम्‍ति जे गरेको छु त्‍यो तिमीहरुले कसैलाई नभन्‍नु !”
+\v 31 तर तिनीहरू बाहिर गए र त्यो सम्पूर्ण क्षेत्रमा त्‍यो समाचार फैलाए ।
+\s5
+\v 32 जब ती दुई मानिसहरू जाँदै थिए, केही मानिसहरूले एकजना बोल्न नसक्‍ने मानिसलाई येशूकहाँ ल्‍याए किनभने त्‍यो दुस्‍ट आत्माको अधीनमा थियो ।
+\v 33 येशूले भूतलाई निकाल्‍नु भएपछि त्यो मानिस बोल्न सुरु गर्‍यो ! भीडहरूले यो देखे र तिनीहरू छक्‍क परे र भने, “हामीले यसअघि इस्राएलमा योभन्‍दा अचम्मको कुनै कुरा भएको कहिल्यै पनि देखेको थिएनौं !”
+\v 34 तर फरिसीहरूले भने, “यो दुष्‍ट आत्‍माहरूमाथि राज्‍य गर्ने शैतान हो, जसले मानिसहरूबाट भूतहरू निकाल्नलाई यस मानिसलाई सक्षम बनाउँछ ।”
+\s5
+\v 35 त्‍यसपछि येशू र उहाँका चेलाहरू गालील जिल्लाको धेरै सहरहरू र नगरहरूमा जानुभयो । उहाँ सभाघरहरूमा सिकाउँदै हुनुहुन्थ्यो र परमेश्‍वरले कसरी स्‍वर्गबाट राज्‍य गर्नुहुने छ भन्‍ने बारेमा सुसमाचार प्रचार गर्दै हुनुहुन्थ्यो । उहाँले मानिसहरूलाई  निको पनि पार्दै हुनुहुन्थ्यो जोसँग अनेकौं रोगहरू र बिमारहरू थिए ।
+\v 36 जब उहाँले मानिसहरूको भिडहरूलाई देख्‍नुभयो, उहाँले तिनीहरूलाई दया गर्नुभयो किनकि तिनीहरू उदास र चिन्तित थिए । तिनीहरू गोठालो नभएका भेंडाहरूजस्ता थिए ।
+\s5
+\v 37 त्यसपछि उहाँले आफ्ना चेलाहरूलाई भन्‍नुभयोः “मेरो सन्देश ग्रहण गर्न तयार हुने मानिसहरू एउटा खेतबारीजस्तो हो जहाँ अन्‍नहरू कटानी गर्नलाई तयार छन् । तर अन्‍नहरू जम्मा गर्न जानलाई मानिसहरू धेरै छैनन् ।
+\v 38 यसैले, प्रार्थना गर र उहाँका अन्‍नहरू जम्मा गर्नलाई अरूे धेरै मानिसहरू पठाउनलाई परमप्रभु परमेश्‍वरसँग विन्ती गर ।
+\s5
+
+\c 10
+\p
+\v 1 येशूले आफ्‍ना बाह्रजना चेलाहरूलाई आफूकहाँ आउन भन्‍नुभयो । तब मानिसहरूलाई अधीन गरेका दुष्‍ट आत्माहरू निकाल्नलाई उहाँले तिनीहरूलाई शक्‍ति दिनुभयो । सबै किसिमका रोगहरू लागेका वा हर तरहले बिरामी भएका मानिसहरूलाई निको पार्न पनि उहाँले तिनीहरूलाई सक्षम बनाउनुभयो ।
+\s5
+\v 2 यहाँ बाह्रजना चेलाहरूको नामावली यसप्रकार छन्, जसलाई उहाँले प्रेरितहरू भन्‍नुभयो । तिनीहरूमा सिमोन जसलाई उहाँले पत्रुस भनेर नयाँ नाम दिनुभयो; पत्रुसको भाइ अन्द्रियास; जब्दियाको छोरा याकूब; याकूबको भाइ यूहन्‍ना;
+\v 3 फिलिप; बारथोलोमाइ; थोमा; कर उठाउँने मत्ती; अल्फायसका छोरा याकूब; थेदियस;
+\v 4 सिमोन कननी; र यहूदा इस्करियोत, जो येशूको विश्‍वसघाती भयो र अधिकारीहरूलाई उहाँलाई देखायो जसले गर्दा तिनीहरूले उहाँलाई  गिरफ्‍तार गर्न सके ।
+\s5
+\v 5 येशू आफ्‍ना बाह्रजना प्रेरितहरूलाई विभिन्‍न ठाउँहरूमा भएका मानिसहरूलाई सुसमाचार प्रचार गर्न पठाउँन तयार गर्नुहुँदा, उहाँले तिनीहरूलाई यी सझावहरू दिनुभयोः “गैर-यहूदीहरू बसोबास गर्ने ठाँउमा वा  सामरीहरू बसोबास गर्ने नगरहरूमा नजाओ ।
+\v 6 त्यसको सट्टोमा, इस्राएलका मानिसहरूकहाँ जाओ; तिनीहरू आफ्‍ना गोठालो हराएका भेडाहरूजस्ता छन् ।
+\v 7 जब तिमीहरू तिनीहरूकहाँ जान्‍छौ, परमेश्‍वरले स्‍वर्गबाट चाँडैनै राज्‍य गर्नुहुने छ भनी तिनीहरूलाई घोषणा गर ।
+\s5
+\v 8 बिरामी मानिसहरूलाई निको पार, मरेका मानिसहरूलाई जीवित पार, कुष्‍ट रोग भएका मानिसहरूलाई निको पार र तिनीहरूलाई समाजमा ल्‍याओ, र भुत आत्माहरूलाई तिनीहरूले अधीन गरेका मानिसहरूबाट भगाओ । मानिसहरूलाई सहायता गरेकोमा पैसा लिँदै नलेओ, किनभने परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई सहायता गर्नुभएको लागि उहाँले तिमीहरूबाट कुनै कुरा  लिनुभएन ।
+\v 9 तिमीहरूसँग पैसा लाँदै नलैजाओ,
+\v 10 न त तिमीहरूका सामान भएको झोला । एउटा जगेडा अलखा पनि नलैजाओ, न त तिमीहरूले लगाएको बाहेक जगेडा चप्पल, न त एउटा टेक्‍ने लौरो । हरेक कामदारले जसको काम गर्छ त्‍यसबाट उसले ज्याला पाउनुपर्छ, यसैले जुन मनिसहरूका लागि तिमीहरू जान्‍छौ तिनीहरूबाट तिमिहरुले भोजन पाउनुपर्छ ।
+\s5
+\v 11 तिमीहरू जुन नगर वा गाउँमा पस्‍छौ, त्‍यहाँ एकजना व्‍यक्तिलाई भेट्टाओ जसले तिमीहरूलाई आफ्‍नो घरमा राख्‍ने इच्‍छा गर्छ ।
+\v 12 तिमीहरू त्यस घरमा जाँदा, त्‍यस घरमा बस्‍ने मनिसहरूलाई भलाइ गर्न परमेश्‍वरमा विन्‍ती गर । तिमीहरूले त्यो नगर वा गाउँलाई छोडेर नगएसम्‍म त्‍यस घरमा बस ।
+\v 13 त्यस घरमा बस्‍ने मानिसहरूले तिमीहरूलाई राम्ररी स्‍वागत गरे भने, परमेश्‍वरले साँच्‍चै नै तिनीहरूको भलाइ गर्नुहुने छ । तर तिनीहरूले तिमीहरूलाई राम्ररी स्‍वागत गरनन् भने तिमीहरूको प्रार्थनाले तिनीहरूलाई सहायता हुने छैन, र परमेश्‍वरले तिनीहरूको भलाइ गर्नुहुने छैन ।
+\s5
+\v 14 कुनै घरमा वा नगरमा बसोबास गर्ने मानिसहरूले तिमीहरूलाई स्‍वागत गर्दैनन्, न त तिमीहरूका सन्‍देश सुन्‍छन् भने, त्यो ठाउँ छोडेर जाओ । तिमीहरूले छोडेरे जानलाग्‍दा, आफ्‍ना पाउहरूका धुलो झार । त्‍यसो गरेर, जसरी तिमीहरूले भनेका कुराहरूलाई तिनीहरूले इन्कार गरे त्‍यसरी नै परमेश्‍वरले तिनीहरूलाई इन्कार गर्नुहुने छ भनी तिमीहरूले तिनीहरूलाई चेतावनी दिने छौ ।
+\v 15 यो कुरा होसियाररूपमा ध्‍यान देओः परमेश्‍वरले सबै मानिसहरूको न्याय गर्नुहुँदा, उहाँले सदोम र गमोरामा बसोबास गरेका दुष्‍ट मानिसहरूलाई दण्ड दिनुहुने छ । तर कुनै सहरका मानिसहरूले तिमीहरूलाई इन्कार गरे भने, परमेश्‍वरले तिनीहरुलाई झन् बढी असह्‍यरूपमा दण्‍ड दिनुहुने छ ।
+\s5
+\v 16 ध्‍यान देओः जब म तिमीहरूलाई पठाउँछु, ब्वाँसाहरूजस्‍ता खतरनाक मानिसहरूका माझमा तिमीहरू भेंडाहरूजस्तै असाहाय हुने छौ । यसैले सर्पहरू होसियार भएजस्‍तै होशियार होओ र परेवाहरू हानिरहीत भएझैँ तिनीहरूका निम्‍ति सिधासादा होओ ।
+\v 17 अझ अरू, त्‍यस्‍ता मानिसहरूबाट सुरक्षित बस किनभने तिनीहरूले तिमीहरुलाई गिरफ्‍तार गर्ने छन् र तिमीहरूको न्‍यायिक जाँचबुझको लागि तिमीहरूलाई शासकीय परिषदहरूका सदस्‍यहरूकहाँ लैजाने छन् । तिनीहरूले तिमीहरूलाई आफ्‍ना सभाघरहरूमा कोर्रा लगाउने छन् ।
+\v 18 र तिमीहरू मेरा भएका कारणले तिमीहरूको न्‍यायिक जाँचबुझ गर्न र तिमीहरूलाई दण्‍ड दिनको लागि तिनीहरूले तिमीहरूलाई गवर्नरहरू र राजाहरूका सामु लाने छन् । तर तिमीहरूले मेरो बारेमा ती शासकहरू र अन्‍य गैर-यहूदीहरूलाई साक्षी दिने छौ ।
+\s5
+\v 19 जब ती मानिसहरूले तिमीहरूलाई गिरफ्‍तार गर्ने छन्, तिमीहरूले तिनीहरूलाई भन्‍नुपर्ने कुराका बारेमा चिन्तित नहोओ किनभने तिमीहरूले भन्‍नुपर्ने शब्‍दहरू तिमीहरूलाई आउने छ ।
+\v 20 के भन्‍नुपर्ने त्‍यो निर्णय गर्ने तिमीहरू हुने छैनौ । तर त्यसको सट्टोमा, स्वर्गका पिताको आत्माले जे तिमीहरूलाई बोल्न भन्‍नुहुने छ त्‍यो तिमीहरू भन्‍ने छौ ।
+\s5
+\v 21 तिनीहरूले तिमीहरूलाई मार्न अधिकारीहरूकहाँ लाने छन् किनभने तिमीहरू मलाई विश्‍वास गर्छौ । उदाहरणको लागि, मानिसहरूले आफ्ना दाजुभाइलाई त्‍यसो गर्ने छन् र बुबाहरूले आफ्‍ना छोराछोरीलाई त्‍यसो गर्ने छन् । छोराछोरीले आफ्ना बुबाआमाका विरुद्ध विद्रोह गर्ने छन् र तिनीहरूलाई मार्ने छन् ।
+\v 22 धेरैजना मानिसहरूले तिमीहरूलाई घृणा गर्ने छन् किनभने तिमीहरू मलाई विश्‍वास गर्छौ । तर आफ्‍नो मृत्युसम्म विश्‍वासयोग्यरूपमा मलाई विश्‍वास गर्ने कोही पनि छन् भने, परमेश्‍वरले त्‍यस्‍ता मानिसहरूलाई बचाउनुहुने छ ।
+\v 23 जब कुनै एउटा सहरमा भएका मानिसहरूले तिमीहरूलाई दुःख दिन्छन्, तब अर्को सहरमा भाग । यो कुरा ध्‍यान देओः तिमीहरूले इस्राएलको सबै ठाउँमा एउटा नगरबाट अर्को नगरमा पुग्‍नु र मानिसहरूलाई मेरो बारेमा प्रचार गरेर सिध्‍याउनुभन्दा पहिले नै म, मानिसको पुत्र, निश्‍चितरूपमा पृथ्‍वीमा फर्किनेछु ।
+\s5
+\v 24 एकजना चेलाले आफ्‍नो गुरुभन्‍दा महान हुने आशा गर्नुहुँदैन, र सेवकहरू आफ्‍ना मालिकहरूभन्दा वरिष्‍ठ हुँदैनन् ।
+\v 25 मानिसहरूले आफ्‍ना गुरुलाईभन्दा बढी असल व्‍यवहार विद्यार्थीलाई गर्ने छन् वा तिनीहरूले आफ्‍ना मालिकलाई भन्दा बढी असल व्यवहार सेवकलाई गर्ने छन् भनी तिमीहरूले आशा गर्नु हँदैन । त्यसरी नै, म तिमीहरूको शिक्षक र मालिक भएको कारणले, मानिसहरूले तिमीहरूलाई दुर्व्यवहार गर्ने आशा तिमीहरू गर्न सक्छौ, किनभने तिनीहरूले मलाई दुर्व्यवहार गरे । म एउटा घरानाको शासकजस्तो हुँदा पनि तिनीहरूले शैतान भन्छन् । तिनीहरू मलाई त्‍यस्तो खराबरूपमा व्यवहार गर्छन् भने, तिनीहरूले तिमीहरूलाई कसरी व्यवहार गर्ने छन् भनी तिमीहरू विचार गर्छौ ?”
+\s5
+\v 26 “ती मानिसहरूसँग भयभीत नहोओ । ढाकेर राखिएका हरेक कुरा उदाङ्गो पारिने छन्, र हरेक गुप्‍त कुराको जनकारी गराइने छ ।
+\v 27 यसैले, डराउनुको साटोमा, मानिसहरूले रातमा गर्ने कामजस्‍तो जे म तिमीहरूलाई गुप्‍तमा भन्छु, मानिसहरूले दिनमा गर्ने कामजस्‍तो त्‍यो तिमीहरूले खुल्‍लमखुल्‍ला भन । मानिसहरूले तिमीहरूसँग कानेखुशी गरेजस्‍तो जे म तिमीहरूलाई एकान्‍तमा भन्छु, त्‍यो तिमीहरूले खुल्‍लमखुल्‍ला घोषणा गर ।
+\s5
+\v 28 तिमीहरूको शरीरलाई मार्न सक्‍ने तर तिमीहरूको आत्मालाई नाश गर्न नसक्‍ने मानिसहरूबाट नडराओ । त्यसको सट्टोमा, परमेश्‍वरको भय मान, किनभने उहाँले तिमीहरूका शरीर र आत्मा दुवैलाई नरकमा नाश गर्न सक्‍नुहुन्छ ।
+\v 29 भँगेराहरूको बारेमा विचार गर । तिनीहरू यति थोरै मूल्यका छन् कि तिमीहरूले एक रुपैँयामा तीमध्‍ये दुईवटा किन्‍न सक्छौ । तर कुनै पनि भँगेरा भुईँमा खसेर मर्दा, स्‍वर्गमा हुनुहुने तिमीहरूका परमेश्‍वर पितालाई त्‍यो थाहा हुन्छ, किनभने उहाँलाई हरेक कुरा थाहा छ ।
+\v 30 उहाँलाई तिमीहरूको बारेमा पनि हरेक कुरा थाहा छ । तिमीहरूको शिरमा कतिवटा रौंहरू छन् भन्‍ने कुरा पनि उहाँलाई थाहा छ !
+\v 31 परमेश्‍वरले भँगेराहरूभन्दा बढी तिमीहरूलाई मूल्यवान ठान्‍नुहुन्छ । यसैले तिमीहरूलाई मार्ने धम्की दिने मानिसहरूदेखि नडराओ !
+\s5
+\v 32 मनिसहरूले तिनीहरू मेरा हुन् भनी अरूहरूलाई भन्‍ने इच्छा गर्छन् भने, स्वर्गमा हुनुहुने मेरा पिताको अघि तिनीहरू मेरा हुन् भनी म पनि स्वीकार छु ।
+\v 33 तर अरूहरूका सामु तिनीहरू मेरा हुन् भन्‍न तिनीहरू डराउँछन् भने, स्वर्गमा हुनुहुने मेरा पितालाई तिनीहरू मेरा होइनन् भनी म भन्‍ने छु । ”
+\s5
+\v 34 “मानिसहरूलाई मिलापमा एकसाथ बसोबास गर्ने बनाउनलाई म पृथ्वीमा आएको हुँ भनी नसोच । म आएको कारणले, मेरो पछि आउनेहरूमध्‍ये कोही मर्ने छन् ।
+\v 35 म पृथ्‍वीमा आएकोले मलाई विश्‍वास नगर्ने मानिसहरू मलाई विश्‍वास गर्नेहरूका विरुद्धमा खडा हुने छन् । उदाहरणको लागि, कोही छोराहरूले आफ्‍ना बुबाहरूको विरोध गर्ने छन्, कोही छोरीहरूले आफ्‍ना आमाहरूको विरोध गर्ने छन् र कोही बुहारीहरूले आफ्‍ना सासूहरूको विरोध गर्ने छन् ।
+\v 36 यसले यो देखाउँछ कि, कहिलेकाहीँ कही व्‍यक्तिका शत्रुहरू उसका आफ्नै घरानाका सदस्यहरू हुने छन् ।
+\s5
+\v 37 मलाई प्रेम गर्नेभन्दा बढी मनिसहरूले आफ्‍ना बुबाहरू र आमाहरूलाई प्रेम गर्छन् भने तिनीहरू मेरो हुन योग्य हुँदैनन् । मलाई प्रेम गर्नेभन्दा बढी मनिसहरूले आफ्‍ना छोराहरू र छोरीहरूलाई प्रेम गर्छन् भने तिनीहरू मेरो हुन योग्य हुँदैनन् ।
+\v 38 तिमीहरू मेरो भएको कारणले तिमीहरू मर्न तयार हुँदैनौ भने, तिमीहरू मेरो हुन योग्यका हुँदैनौ ।
+\v 39 मर्नबाट उम्‍कनको लागि ममाथिको विश्‍वासलाई इन्‍कार गर्ने मानिसहरू अनन्तकालसम्म परमेश्‍वरसँग बसोबास गर्ने छैनन्, तर मलाई विश्‍वास गरेको कारणले आफ्‍नो जीवनहरू गुमाउन तयार हुने मनिसहरू अनन्तकालसम्म परमेश्‍वरसँग बसोबास गर्ने छन् ।”
+\s5
+\v 40 “तिमीहरूलाई स्वागत गर्ने हरेकले मलाई स्वागत गर्छ भनी परमेश्‍वर ठान्‍नुहुन्छ, र मलाई स्वागत गर्ने हरेकले मलाई पठाउनुहुने, उहाँलाई स्वागत गर्छ भनी उहाँ ठान्‍नुहुन्छ ।
+\v 41 तिनी अगमवक्‍ता हुन् भनी जानेको कारणले कसैलाई स्वागत गर्ने मानिसहरू छन् भने - अगमवक्‍ताहरूले परमेश्‍वरबाट पउने इनाम नै तिनीहरूले पनि पाउने छन् । त्यसरी नै, धर्मी हुन् भनी जानेको कारणले कसैलाई स्वागत गर्ने मानिसहरू छन् भने – धर्मी मनिसहरूले परमेश्‍वरबाट पउने इनाम नै तिनीहरूले पनि पाउने छन् ।
+\s5
+\v 42 यो ध्‍यान देओः मानौं, तिमी एक प्रतिष्‍ठित व्‍यक्ति नभए तापनि, मानिसहरूले तिमीलाई मेरो चेलाहरूमध्‍ये एक हौ भनी चिनेको करणले तिनीहरूले तिमीलाई तिर्खाएको देख्‍छन् र चिसो पानी पिउन दिन्छन् । त्‍यसो गर्ने मानिसहरूलाई परमेश्‍वरले निश्‍चय पनि इनाम दिनुहुने छ ।
+\s5
+
+\c 11
+\p
+\v 1 जब येशूले आफ्‍ना बाह्रजना चेलाहरूलाई तिनीहरूले के के गर्नुपर्छ भन्‍ने बारेमा सुझाव दिएर सिध्‍याउनुभयो, उहाँले तिनीहरूलाई इस्राएलका विभिन्‍न नगरहरूमा पठाउँनुभयो । त्यसपछि उहाँ त्यस इलाकामा भएका इस्राएलका अरू सहरहरूमा सिकाउन र प्रचार गर्न जानुभयो ।
+\v 2 बप्‍तिस्‍मा दिने यूहन्‍ना जेलमा हुँदा, ख्रीष्‍टले गर्दै गरेका कामको बारेमा तिनले सुने । यसैले तिनले आफ्‍ना केही चेलाहरूलाई उहाँकहाँ पठाएर
+\v 3 उहाँलाई सोधे, “अगमवक्‍ताहरूले आउनुहुन्छ भनेका ख्रीष्‍ट के तपाईं नै हुनुहुन्छ वा हामीले अरू कसैको आशा गर्नुपर्ने हो ?”
+\s5
+\v 4 येशूले यूहन्‍नाका चेलाहरूलाई जवाफ दिनुभयो, “फर्केर जाऊ र मैले मानिसहरूलाई जे भनेको तिमीहरूले सुन्यौ र मैले जे गरेको तिमीहरूले देख्यौ त्‍यो यूहन्‍नालाई खबर गर ।
+\v 5 मैले दृष्‍टिविहीन मानिसहरूलाई फेरि देख्‍ने र लङ्गडा मानिसहरू हिँड्ने बनाउँदै छु । मैले कुष्‍ट रोग लागेका मानिसहरूलाई ोनिको पार्दै छु । मैले बहिरा मनिसहरूलाई फेरिी सुन्‍ने बनाउँदै छु र मरेका मानिसहरूलाई फेरि जीवित बनाउँदै छु । मैले गरिब मानिसहरूलाई परमेश्‍वरको सुसमाचार सुनाउँदै छु ।
+\v 6 अझ अरू, यूहन्‍नालाई भन कि मानिसहरूले  मैले गर्दै आएको कामलाई मन नपराएको कारणले मलाई विश्‍वास गर्न छोड्दैनन् ती मानिसहरूसँग परमेश्‍वर खुशी हुनुहुन्‍छ ।”
+\s5
+\v 7 जब यूहन्‍नाका चेलाहरू गएपछि, येशूले यूहन्‍नाको बारेमा मानिसहरूको भिडसित कुरा गर्न लाग्‍नुभयो । उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “तिमीहरू उजाड-स्थानमा यूहन्‍नालाई हेर्न गएका जाँदा, तिमीहरूले के हेर्ने आशा राखेर गर्‍यौ ? तिमीहरू त्‍यहाँ हावाले हल्लाएको अग्ला घाँसहरू मात्र हेर्न गएका थएनौ, थियौ त ?
+\v 8 यसैले तिमीहरूले कस्‍तो किसिमको व्‍यक्तिलाई हेर्ने आशा गर्‍यौ ? निश्‍चय नै महङ्गा लुगाहरू लगाएका मानिसलाई हेर्न होइन । अहँ ! तिमीहरू राम्ररी जान्‍दछौ कि त्यस किसिमका लुगा लगाउने मनिसहरू राजाहरूका दरवारहरूमा बस्छन् र उजाड-स्थानमा होइन ।
+\s5
+\v 9 यसैले साँच्‍चै नै, तिमीहरू कस्‍ता किसिमको व्‍यक्तिलाई हेर्ने आशा राख्‍यौ ? एक अगमवक्‍तालाई ? ओ, हो ! म यो भन्‍छुः यूहन्‍ना कुनै साधारण अगमवक्‍ता मात्र होइनन् ।
+\v 10 कसैले धर्मशास्‍त्रमा यस्‍तो लेख्‍दा र भन्‍दा, परमेश्‍वरले सङ्केत गर्नुभएको तिनलाई नै हो, ‘यो कुरा ध्‍यान देऊ ! तपाईंको आगमनको तयारी गर्नलाई तपाईंको अघि-अघि जानलाई मैले एक सन्देशवाहकलाई पठाउँदै छु ।’
+\s5
+\v 11 यो कुरा ध्‍यान देऊः पृथ्‍वीमा जीवन बिताएका सारा मानिसहरूमध्ये, तिनीहरूमध्‍ये कसैलाई पनि  परमेश्‍वरले बप्‍तिस्‍मा दिने यूहन्‍नाभन्दा महान ठान्‍नुभएन । तापनि, स्‍वर्गबाट परमेश्‍वरले राज्‍य गर्नुहुँदा कुनै प्रतिष्‍ठा नभएका मानिसहरू पनि बप्‍तिस्‍मा दिने यूहन्‍नाभन्दा महान हुन्‍छन् भनी उहाँ विचार गर्नुहुन्‍छ ।
+\v 12 बप्‍तिस्‍मा दिने यूहन्‍नाले प्रचार गरेको समयदेखि अहिलेसम्म, स्‍वर्गको परमेश्‍वरको राज्य ल्‍याउन केही मानिसहरूले आफ्‍नै तरीकाले कोसिस गरिरहेका छन्, र यस उदेश्‍यका निम्‍ति तिनीहरूले बल प्रयोग गरिरहेका छन् ।
+\s5
+\v 13 मैले यूहन्‍नाका बारेमा भनेका सबै कुरा, बप्‍तिस्‍मा दिने यूहन्‍नाको समयसम्म नै, अगमवक्‍ताहरूले जे लेखेका छन् र व्यवस्थाले जे भनेको छ, त्‍यसमा तिमीहरूले पढ्न सक्‍छौ ।
+\v 14 त्‍यो मात्र होइन, तर तिमीहरू यो कुरा बुझ्‍न इच्‍छा गर्छौ भने, म तिमीलाई भन्‍ने छु, यूहन्‍ना वास्तवमा नै भविष्यमा आउने एक अगमवक्‍ता, दोस्रो एलिया हुन् ।
+\v 15 तिमीहरू यसलाई बुझ्‍ने इच्‍छा गर्छौ भने, मैले भर्खरै भनेका कुरालाई तिमीहरूले होशियारसाथ विचार गर्नुपर्छ ।
+\s5
+\v 16 तर तिमीहरू र अहिले बाँचीरहेका अरू मानिसहरू, तिमीहरू बजारमा खेल खेलिरहेका बाल-बालिकाजस्तै हौ । तिनीहरूमध्‍ये कसैले आफ्‍ना मित्रहरू भन्‍छन्,
+\v 17 ‘हामीले तिमीहरूका निम्ति बाँसुरीको रमाइलो सङ्गीत-धुन बजायौँ तर तिमीहरूले नाच्‍न मानेनौ ! तब हामीले तिमीहरूका निम्ति अन्‍त्‍येष्‍टिको उदास गीतहरू गायौँ, तर तिमीहरूले रुन मानेनौ !’
+\s5
+\v 18 यूहन्‍ना र म दुवैसँग तिमीहरू असन्तुष्‍ट भएको कारणले म तिमीहरूलाई यसो भन्दै छु ! जब यूहन्‍ना आए र तिमीहरूलाई प्रचार गरे, मानिसहरूमध्‍ये धेरैले गरेझैं,  तिनले असल खाना खाएनन् र दाखमद्य पिएनन् । तर तिमीहरूले तिनलाई इन्कार गर्यौ र भन्यौ, ‘त्‍यसलाई एउटा दुष्‍ट आत्माले अधीन गरेको छ !’
+\v 19 म, मानिसको पुत्र, यूहन्‍नाजस्तै भइन । अरू मानिसहरूले जस्‍तो खान्‍छन्, म त्‍यस्‍तै खाना खान्‍छु र दाखमद्य पिउँछु । तर तिमीहरूले मलाई पनि इन्कार गर्छौ र भन्‍छौ, ‘हेर ! यो मानिसले धेरै खाना खान्छ र धेरै दाखमद्य पिउँछ, र यसले कर उठाउँनेहरू र अरू पापीहरूसँग मित्रता गर्छ !’ तर कुनै व्‍यक्ति साँच्‍चै बुद्धिमान छ भने, उसले त्‍यो असल कामहरूले देखाउने छ ।”
+\s5
+\v 20 यशूले आफ्‍ना आश्‍चर्य कामहरूमध्‍ये धेरैजसो गर्नुभएका नगरहरूमा भएका मानिसहरूले अझै पनि परमेश्‍वरमा फर्कन इन्‍कार गरे । यसैले तिनीहरूलाई यसो भन्‍दै उहाँले तिनीहरूलाई हप्‍काउन सुरु गर्नुभयो,
+\v 21 “खोराजिनका सहरमा बस्‍ने मानिसहरू र बेथसेदाका सहरमा बस्‍ने तिमीहरू, तिमीहरूले कति डरलाग्दो कष्‍ट भोग्‍ने छौ ! मैले तिमीहरूका सहरहरूमा ठूला आश्‍चर्यकामहरू गरेँ, तर तिमीहरूले पाप गर्न छोडेनौ । टायर र सिदोन सहरहरूमा मैले धेरै पहिले यी कामहरू गरेको भए, ती दुष्‍ट मानिसहरूले निश्‍चय नै पाप गर्न छोड्ने थिए; तिनीहरू कोराको लुगा लगाउने थिए र आफ्‍नो आगोको चिसो खरानीमा बस्‍ने थिए, यसरी तिनीहरू अत्यन्त दुःखी हुने थिए ।
+\v 22 म तिमीहरूलाई यो भन्‍छुः टायर र सिदोन सहरहरूमा बसोबास गर्ने दुष्‍ट मानिसहरूलाई परमेश्‍वरले दण्ड दिनुहुने छ, तर अन्तिम दिनमा उहाँले सबै मानिसहरूको न्‍याय गर्नुहुँदा, उहाँले तिमीहरूलाई अझै धेरै असैह्‍यरूपमा दण्ड दिनुहुने छ ।
+\s5
+\v 23 कफर्नहुम सहरमा बस्‍ने मानिसहरूलाई पनि मैले केही भन्‍नु छ । अरूहरूले तिमीहरूको धेरै प्रशंसा गरेको कारणले तिमीहरू स्वर्ग जानेछौ भनी तिमीहरू विचार गर्छौ ? त्यसो हुनेछैन ! त्यसको विपरित, तिमीहरू पातालमा जाने छौ जहाँ मृत्युपछि परमेश्‍वरले मानिसहरूलाई दण्ड दिनुहुन्‍छ ! मैले यी आश्‍चर्यकामहरू धेरै समय पहिले सदोममा गरेको भए, ती दुष्‍ट मानिसहरूले निश्‍चय नै पाप गर्न छोड्ने थिए, र तिनीहरूको सहर आजसम्म पनि यहाँ हुनेथियो । तर तिमीहरूले पाप गर्न छोडेका छैनौ ।
+\v 24 म तिमीहरू यो भन्‍छुः  परमेश्‍वरले सदोममा बसोबास गर्ने दुष्‍ट मानिसहरूलाई दण्ड दिनुहुने छ, तर अन्तिम दिनमा उहाँले सबै मानिसहरूको न्‍याय गर्नुहुँदा, उहाँले तिमीहरूलाई अझै धेरै असैह्‍यरूपमा दण्ड दिनुहुने छ ।”
+\s5
+\v 25 त्यसबेला येशूले प्रार्थना गर्नुभयो, “पिता, तपाईंले स्वर्गमा र पृथ्वीमा भएका हरेक कुरामाथि राज्य गर्नुहुन्‍छ । म तपाईंलाई धन्‍यवाद दिन्‍छु कि आफैँलाई बुद्धिमान र शिक्षित भनी विचार गर्ने मानिसहरूलाई तपाईंले यी कुराहरू जान्‍नबाट रोक्‍नुभयो । त्यसको साटोमा, एकजना वयस्‍क मानिसले साना बाल-बालिकालाई भनेका कुरा तिनीहरूले विश्‍वास गरेझैँ तपाईका सत्यतालाई ग्रहण गर्ने मानिसहरूलाई तपाईंले ती प्रकट गर्नुभएको छ ।
+\v 26 हो, पिता, तपाईंले त्यसै गर्नुभएको छ, किनभने त्‍यसो गर्न तपाईंलाई असल लाग्‍यो ।”
+\v 27 त्‍यसपछि येशूले मानिसहरूलाई भन्‍नुभयो, “मैले आफ्‍नो काम गर्नको निम्‍ति थाहा पउनुपर्ने सबै कुराहरू परमेश्‍वर, मेरो पिताले, मलाई प्रकट गर्नुभएको छ । वास्तवमा म को हुँ भनी मेरो पिताले मात्र जान्‍नुहुन्‍छ । अझै, म र मैले उहाँलाई प्रकट गर्न इच्‍छा गरेका मानिसहरूले मात्र साँचोरूपमा उहाँलाई  चिन्‍छौं ।
+\s5
+\v 28 तिमीहरूले व्यवस्था पालन गर्नुपर्छ भनी तिमीलाई अगुवाहरूले सिकाएका सबै व्यवस्था पालन गर्ने कोसिस गरेर  असाध्‍ये थाकेका सबै मानिसहरू हो, मकहाँ आओ । त्‍यो सबैबाट म तिमीलाई विश्राम दिने छु ।
+\v 29 एउटा गोरु जुवामा नारिए जस्‍तै, ममा शरण पर, र मैले तिमीहरूलाई सिकाएको कुरा सिक । म  कोमल र विनम्र छु, र तिमीहरूले साँच्‍चै विश्राम पाउने छौ ।
+\v 30 किनभने मैले तिमीहरूलाई दिने भारी हलुका छ, र यसलाई तिमीहरूले सजिलै बोक्‍ने छौ ।
+\s5
+
+\c 12
+\p
+\v 1 त्यो समयको एउटा विश्राम-दिनमा, येशू र चेलाहरू कुनै अन्‍नबाली लगाएको खेतबरीबाट जाँदै हुनुहुन्‍थ्‍यो । चेलाहरू भोकाएको कारणले, तिनीहरूले अन्‍नका बालाहरू टिपे र खान खाए । यसो गर्न मोशाको व्यवस्थाले अनुमति दिएको थियो ।
+\v 2 तिनीहरूले त्यसो गर्दै गरेको केही फरिसीहरूले देखे, यसैले तिनीहरूले येशूलाई भने, “हेर्नुहोस् ! तपाईंका चेलाहरूले हाम्रो विश्रामको दिनमा कामहरू गर्दै छन् । व्यवस्थाले त्यसो गर्ने अनुमति दिँदैन !”
+\s5
+\v 3 तर येशूले जवाफ दिनुभयो, “हाम्रो पुर्खा दाऊद राजा र तिनीसित भएका मानिसहरू भोकाउँदा तिनले के गरे भनी धर्मशास्‍त्रमा लेखिएको छ ।
+\v 4 तिनीहरूले परमेश्‍वरको आराधना गर्ने पवित्र पालभित्र दाऊद राजा पसे र परमेश्‍वरको अघि चढाइएको रोटी खाए । तर मोशाको व्यवस्थाअनुसार, पुजारीहरूलाई मात्र त्यो रोटी खाने अनुमति थियो, तर दाऊद र तिनीसित भएका मानिसहरूले त्यो खाए ।
+\s5
+\v 5 अझै, मोशाले लेखेका कुरा निश्‍चय नै तिमीहरूले पढेका छौ, जब तिनले भने कि पुजारीहरूले, विश्राम-दिनमा मन्दिरमा सेवा गरेर, यहूदीको विश्राम-दिनको व्यवस्था नमाने तापनि, तिनीहरू दोषी हुँदैनन् ।
+\v 6 यसको अर्थ के हो म तिमीहरूलाई भन्‍छुः म तिमीहरूकहाँ आएको छु, र म मन्दिरभन्दा धेरै महत्त्वपूर्ण हुँ ।
+\s5
+\v 7 धर्मशास्‍त्रमा भएका परमेश्‍वरका यी वचनहरूको बारेमा तिमीहरूले विचार गर्नुपर्छः ‘तिमीहरूले मानिसहरूसित कृपापूर्णरूपमा व्यवहार गर, र बलिदान मात्र चढाउने होइन भनी म इच्‍छा गर्छु ।’ त्‍यसको अर्थ के हो तिमीहरू बुझेको भए, तिमीहरूले मेरो चेलहरूलाई दोष लगाउने थिएनौ, जसले केही खराब गरेका छैनन् ।
+\v 8 म मानिसको पुत्र हुँ, र मानिसहरूले विश्राम-दिनमा के गर्न सक्छन् भनी तिनीहरूलाई भन्‍ने अधिकार मलाई छ ।”
+\s5
+\v 9 येशूले त्यो दिन त्यो ठाउँ छोडेपछि, उहाँ एउटा सभाघरमा जानुभयो ।
+\v 10 त्यहाँ उहाँले सुकेको हात भएको एकजना मानिसलाई देख्‍नुभयो । फरिसीहरूले विश्राम-दिनको बारेमा येशूसँग विवाद गरिरहे, यसैले तिनीहरूमध्ये एउटाले उहाँलाई सोध्यो, “के हाम्रो विश्राम-दिनमा परमेश्‍वरले हामीलाई मानिसहरू निको पार्ने अनुमति दिनुहुन्छ ?” येशूले केही गलत बोलेर पाप गर्नुहुन्छ भन्‍ने आशा तिनीहरूले गर्दै थिए ।
+\s5
+\v 11 उहाँले तिनीहरूलाई जवाफ दिनुभयो, “मानौं, तिमीहरूमध्ये एकजनासित एउटा मात्र भेडा थियो, र विश्राम-दिनमा त्यो एउटा गहिरो खाडलभित्र खस्यो । के तिमीहरूले त्यसलाई त्‍यहाँ छोड्छौ ? अहँ छोड्दैनौ ।  तिमीहरूले त्यसलाई समात्‍छौ र तुरुन्‍तै त्‍यसलाई उचालेर बाहिर निकाल्छौ !
+\v 12 तर त्यो एउटा भेडाभन्दा एकजना व्‍यक्ति धेरै मूल्यवान हुन्छ । यसैले कुनै पनि दिनमा, हाम्रो विश्रामकै दिनमा पनि अर्को व्‍यक्तिलाई निको पारेर असल गर्नु हाम्रा निम्‍ति निश्‍चय नै ठिक हो !”
+\s5
+\v 13 तब उहाँले त्यो मानिसलाई भन्‍नुभयो, “तिम्रो हात पसार !” त्यस मानिसले आफ्नो सुकेको हात पसार्‍यो, र त्‍यो अर्को हात जस्तै स्वस्थ भयो !
+\v 14 त्‍यसपछि फरिसीहरूले सभाघर छाडे । येशूलाई कसरी मार्न सकिन्छ भनी तिनीहरूले सँगसँगै योजना बनाउन थाले ।
+\s5
+\v 15 फरिसीहरूले येशूलाई मार्न षडयन्‍त्र गर्दै थिए भनी उहाँले थाहा पाउनुभएको कारणले, उहाँले चेलाहरूलाई लिनुभयो र त्यहाँबाट टाढा जानुभयो । धेरैजना बिरामी मानिसहरूका साथसाथै ठुला भीडहरू उहाँको पछि लागे, र उहाँले तिनीहरू सबैलाई निको पार्नुभयो ।
+\v 16 तर तिनीहरूले अरू मानिसलाई उहाँको बारेमा नभनून् भनी उहाँले तिनीहरूलाई कडारूपमा भन्‍नुभयो ।
+\v 17 यसो गरेर यशैया अगमवक्‍ताले धेरै अघि लेखेको कुरा उहाँले पुरा गर्नुभयो । तिनले लेखे,
+\s5
+\v 18 “मेरो दास यहाँ छन्, जसलाई मैले चुनेको छु, जसलाई म प्रेम गर्छु र जसले मलाई खुशी पार्छन् । मै आफ्‍नो आत्मा तिनमा हालिदिने छु, र तिनले गैर-यहूदीहरूमा न्याय र मुक्ति ल्याउने छन् ।
+\s5
+\v 19 तिनले मानिसहरूसँग झगडा गर्ने छैनन्, न चिच्याउने छन् । र तिनी बाटोहरूमा चिच्याउने छैनन् ।
+\v 20 कमजोर मानिसहरूसित तिनी कोमल हुने छन्, एकजना व्‍यक्ति मुस्किलले बाँचेको छ भने तिनले त्यसलाई मार्ने छैनन् । र तिनले न्‍यायोचित किसिमले मानिसहरूको न्याय गर्ने छन् र तिनीहरू दोषी छैनन् भनी घोषणा गर्ने छन् ।
+\v 21 यसरी गैर-यहूदीहरूले दृढतासाथ तिनमा विश्‍वास गर्ने छन् ।”
+\s5
+\v 22 एकदिन केही मानिसहरूले दृष्‍टिविहीन र दुष्‍ट आत्मा लागेर बोल्न नसक्‍ने भएको एकजना मानिसलाई येशूकहाँ ल्याए । तब येशूले दुष्‍ट आत्मा निकाल्नुभयो र त्‍यसलाई निको पार्नुभयो । तब त्यो मानिस बोल्न थाल्‍यो र देख्‍न सक्‍ने भयो ।
+\v 23 त्‍यो देख्‍ने सबै भिडहरू आश्‍चर्यचकित भए । तिनीहरूले एकआपसमा सोध्‍नलागे, “के यी मानिस दाऊद राजाको सन्‍तान, ख्रीष्‍ट हुन सक्छन्, जसको हामी आशा गर्दै छौं ?”
+\s5
+\v 24 फरिसीहरूले यो आश्‍चर्यकामको बारेमा सुनेको कारणले, तिनीहरूले भने, “यो परमेश्‍वर होइन तर भुतहरूका शासक बालजिबुल हो जसले मानिसहरूबाट दुष्‍ट आत्माहरू धपाउन यस मानिसलाई सक्षम पार्छ !”
+\v 25 तर फरिसीहरूले जे विचार गर्दै थिए त्‍यो येशूले थाहा पाउनुभयो । यसैले उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “एक राष्‍ट्रमा भएका मानिसहरू एक-अर्काको विरुद्धमा युद्ध गर्छन् भने, तिनीहरूले आफ्नो राष्‍ट्रलाई नाश गर्ने र्छन् । एउटै सहर वा घरमा बस्‍ने मानिसहरू एक-अर्कामा लड्छन् भने, तिनीहरू निश्‍चय पनि एउटै समूह वा परिवार भएर रहन सक्‍ने छैनन् ।
+\s5
+\v 26 त्यसरी नै, शैतानले आफ्नै दुष्‍ट आत्माहरूलाई  धपाउँदै थियो भने, उसले आफ्नै विरुद्धमा युद्ध गर्‍यो । उसले आफ्ना सेवकहरूमाथि निरन्तर राज्‍य गर्न सक्‍ने छैन !
+\v 27 अझै, दुष्‍ट आत्माहरू धपाउनलाई मलाई शैतानले सक्षम बनाउँने कुरा सत्य हो भने, के यो पनि सत्य हो कि तिनीहरूलाई धपाउने तिमीहरूका चेलाहरू पनि शैतानकै शक्‍तिले त्‍यसो गर्छन् ? होइन ! यसैले तिनीहरूले शैतानको शक्तिले काम गर्छन् भनेकोमा तिनीहरूले तिमीहरूको न्‍याय गर्ने छन् ।
+\s5
+\v 28 तर परमेश्‍वरको आत्माले मलाई दुष्‍ट आत्माहरू धपाउन सक्षम बनाउनुहुने कारणले यो प्रमाणित हुन्‍छ कि स्‍वर्गको परमेश्‍वरको राज्‍य यहाँ आइसकेको छ ।
+\v 29 किन मैले भुत आत्माहरू धपाउन सक्‍छु भनी म तिमीहरूलाई देखाउने छु । एकजना व्‍यक्तिले शैतानजस्तो बलियो मानिसलाई पहिले बाँध्‍दैन भने, ऊ त्‍यो बलियो मानिसको घरमा जान र त्‍यसको धन-दौलतहरू लैजान सक्दैन । तर उसले त्‍यसलाई बाँध्‍छ भने, त्‍यसपछि उसले त्‍यसका  धन-दौलतहरू लैजान सक्‍ने छ ।
+\v 30 कोही पनि तटष्‍थ हुन सक्दैन । पवित्र आत्माले मलाई भूता आत्माहरू निकाल्‍न सक्षम बनाउनु हुन्छ भनी स्‍वीकार नगर्नेहरूले मेरो विरोध गर्दै रहन्‍छन्, र मेरो चेलाहरू हुनलाई मानिसहरू जम्मा नगर्नेहरूले ती मानिसहरूलाई मबाट टाढा पुर्‍याउँदै रहन्‍छन् ।
+\s5
+\v 31 मलाई भूत आत्माहरू धपाउनलाई पवित्र आत्माले सक्षम बनाउँदै हुनहुन्‍न भनी तिमीहरू भन्‍दै छौ । यसैले म तिमीहरूलाई यसो भन्‍ने छुः अरू मानिसहरूलाई चित्त दुखाउने र अपमान गर्ने मानिसहरू, त्‍यसपछि दुःखी हुन्‍छन् र आफूलाई क्षमा गर्न परमेश्‍वरसँग विन्‍ती गर्छन् भने, परमेश्‍वरले तिनीहरूलाई क्षमा गर्नुहुने छ । तर उहाँले ती मानिसहरूलाई क्षमा गर्नुहुने छैन जसले पवित्र आत्माको अपमान गर्छन् ।
+\v 32 म, मानिसको पुत्रको आलोचना गर्ने मानिसहरूलाई परमेश्‍वरले क्षमा गर्न इच्‍छा गर्नुहुन्‍छ । तर म तिमीहरूलाई चेतावनी दिन्छु कि पवित्र आत्माले गर्नुहुने कामका बारेमा दुष्‍ट कुराहरू बोल्नेहरूलाई उहाँले क्षमा गर्नुहुने छैन । परमेश्‍वरले तिनीहरूलाई अहिले पनि र आउनेवाला संसारमा पनि क्षमा गर्नुहुने छैन ।”
+\s5
+\v 33 “जब तिमीहरूले एउटा रूखमा केही फल देख्छौ, तिमीहरूले  त्‍यो फल असल छ कि खराब भनी निर्णय गर्छौ । त्‍यो असल छ भने, तब तिमीहरूले जान्दछौ कि त्‍यसको रूख पनि असल छ । मैले असल कुराहरू गर्दैछु भने, तब म असल छु कि छैन भनी तिमीहरूले जान्‍नुपर्छ ।
+\v 34 तिमीहरू विषालु सर्पका सन्तानहरू जस्ता छौ ! तिमीहरू कुनै असल कुरा भन्‍न सक्दैनौ, किनकि तिमीहरू दुष्‍ट छौ । व्‍यक्तिले जे भन्‍छ त्‍यसले आफूभित्र भएको कुरा दर्शाउँछ ।
+\v 35 असल मानिसले असलै कुरा बोल्छन् । किनभने यी सबै असल कुराहरू तिनीहरूले एउटा सुरक्षित ठाउँमा संचित गरेको जस्‍तै हो, र कुनै पनि बेला तिनीहरूलाई बाहिर ल्‍याउन सक्छन् । तर दुष्‍ट मानिसहरू दुष्‍ट कुराहरू बोल्छन् । किनभने यी सबै दुष्‍ट कुराहरू तिनीहरूले संचित गरेको जस्‍तै हो, र कुनै पनि बेला जहाँ तिनीहरूले ती संचित गरेका छन् त्‍यहाँबाट ती बाहिर ल्‍याउन सक्छन् ।
+\s5
+\v 36 म तिमीलाई भन्छु कि जब परमेश्‍वरले न्याय गर्नुहुन्‍छ, मानिसहरूले बोलेका हरेक व्‍यर्थ शब्द उहाँले तिनीहरूलाई याद गराउनुहुने छ, र  मानिसरूले बोलेका कुराका आधारमा उहाँले तिनीहरूको न्याय गर्नुहुने छ ।
+\v 37 तिमीहरूले बोलेको शब्‍दहरूका आधारमा कि त परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई धर्मी घोषणा गर्नुहुने छ, वा तिमीहरूले जे बोलेका छौ, त्‍यसको आधारमा उहाँले तिमीहरूलाई दोषी ठहराउनुहुने छ ।”
+\s5
+\v 38 तब केही फरिसीहरू र यहूदीका व्यवस्थाका शिक्षकहरूले येशूलाई जवाफ दिए, “गुरुज्‍यू, तपाईंले एउटा आश्‍चर्य काम गरेको हामी हेर्ने इच्‍छा गर्छौं जसले परमेश्‍वरले तपाईंलाई पठाउनुभयो भनी हामीलाई विश्‍वस्‍त पार्ने छ ।”
+\v 39 तब येशूले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “मैले आश्‍चर्य कामहरू गरेको तिमीहरूले पहिले नै देखिसकेका छौ, तर तिमीहरू दुष्‍ट छौ, र तिमीहरू विश्‍वासयोग्य भएर परमेश्‍वरको आराधना गर्दैनौ ! परमेश्‍वरले मलाई पठाउनुभयो भनी मैले प्रमाणित गरेको तिमीहरू इच्‍छा गर्छौ, तर परमेश्‍वरले तिमीलाई एउटा मात्र आश्‍चर्य काम देखाउनुहुने छ । त्‍यो योना अगमवक्‍तालाई जे भएको थियो त्यस्तै हुने छ ।
+\v 40 परमेश्‍वरले योनालाई बाहिर निकाल्नु अघि तिनी एउटा ठुलो माछाको पेटमा तीन दिन र तीन रात बसे । त्‍यसरी नै, तीन दिन र तीन रातसम्म म, मानिसको पुत्र पृथ्वीको गहिराइमा हुने छु र त्‍यसपछि परमेश्‍वरले मलाई फेरि जीवित पार्नुहुने छ ।
+\s5
+\v 41 परमेश्‍वरले हरेकको न्याय गर्नुहुँदा, निनवे सहरमा बसोबास गरेका मानिसहरू उहाँको अघि तिमीहरूसँगै खडा हुने छन् । तर योनाले तिनीहरूलाई चेतावनी दिएपछि, तिनीहरूले पाप गर्न छोडे । अहिले म तिमीहरुकहाँ आएको छु, र म योना भन्‍दा धेरै महत्‍वपूर्ण छु, तर तिमीहरूले पाप गर्न छाडेका छैनौ । यसैले परमेश्‍वरले तिमीहरूको न्याय गर्नुहुने छ ।
+\s5
+\v 42 धेरै अघि जीवन बिताएकी, इस्राएलको दक्षिणमा भएको शेबाकी महारानी सोलोमन राजाले सिकाएको बुद्धिको कुरा सुन्‍नलाई धेरै टाढाबाट आइन् । अहिले म तिमीहरूकहाँ आएको छु, र म सोलोमन भन्दा धेरै महत्त्वपूर्ण छु, तर तिमीहरूले पाप गर्न छाडेका छैनौ । यसैले परमेश्‍वरले हरेकको न्याय गर्नुहुँदा, शेबाकी महारानी उहाँको अघि तिमीहरूसँगै खडा हुने छिन्, र तिनले तिमीहरूलाई दोषी ठहराउने छिन् ।”
+\s5
+\v 43 “कुनैबेला जब एउटा दुष्‍ट आत्माले एकजना व्‍यक्तिलाई छोड्छ, विश्राम लिन कोही व्‍यक्तिलाई खोज्‍दै, त्‍यो निर्जन ठाउँहरूमा भौंतारिन्छ । उसले कोही पनि भेट्टाएन भने,
+\v 44 त्‍यसले मनमनै भन्छ, ‘म बस्‍ने गरेकै व्‍यक्तिकहाँ म फर्कने छु ।’ यसैले त्‍यो फर्केर जान्छ र त्यस व्‍यक्तिको जीवनमा परमेश्‍वरको आत्माले अधीन नगरेको भेट्टाउँछ । त्यो व्‍यक्तिको जीवन सफा गरेको र सबै कुरा मिलाएर राखेको तर रित्तो घर जस्तै हो ।
+\v 45 तब त्यो दुष्‍ट आत्मा जान्‍छ र अझै दुष्‍ट अरू सातवटा आत्‍माहरू लिएर आउँछ, र ती सबै त्‍यो व्‍यक्तिभित्र पस्‍छन् र त्यहाँ बस्‍न थाल्छन् । यसैले त्यो व्याक्तिको पहिलेको अवस्था खराब थियो भने, त्‍यो झनै बढी खराब हुने छ । मैले सिकाएको सुनेका तिमीहरू दुष्‍ट मानिसहरूले यस्‍तै अनुभव गर्ने छौ ।”
+\s5
+\v 46 येशूले भिडसँग बोल्दै गर्नुहुँदा, उहाँको आमा र भाइहरू आइपुगे । तिनीहरू घरबाहिर खडा भए, र तिनीहरू उहाँसँग कुरा गर्न चाहन्थे ।
+\v 47 कसैले उहाँलाई भन्यो, ‘तपाईंको आमा र तपाईंका भाइहरू बाहिर खडा छन्, र तपाईंसँग कुरा गर्न चाहन्छन् ।
+\s5
+\v 48 तब येशूले त्यसो भन्‍ने व्‍यक्तिलाई भन्‍नुभयो, “वास्‍तविकरूपमा मेरा आमा र भाइहरू को हुन् म तिमीहरूलाई बन्‍छु ।”
+\v 49 त्‍यसपछि उहाँले आफ्ना चेलाहरूलाई देखाउँदै भन्‍नुभयो, “मेरो आमा र मेरा भाइहरूको स्‍थान लिनेहरू यिनीहरू नै हुन् ।
+\v 50 स्वर्गमा हुनुहुने मेरो पिता परमेश्‍वरको इच्छाअनुसार काम गर्नेहरूले नै मेरो भाइ, मेरो बहिनी अथवा मेरी आमाको स्‍थान लिन्‍छन् ।”
+\s5
+
+\c 13
+\p
+\v 1 त्यसैदिन चेलाहरूसँगै येशूले, उहाँले शिक्षा दिँदै गर्नुभएको घर छोड्नुभयो र गालील समुद्रको किनारमा जानुभयो । उहाँ त्यहाँ बस्‍नुभयो,
+\v 2 र उहाँको शिक्षा सुन्‍नलाई उहाँको वरिपरी एउटा धेरै ठुलो भीिड जम्मा भयो । अलिकति ठाउँ पाउनलाई उहाँ एउटा डुङ्गामा चड्नुभयो, र तिनीहरुलाई शिक्षा दिनलाई बस्‍नुभयो । भीड किनारमा खडा भए र उहाँका शिक्षा सुने ।
+\s5
+\v 3 धेरैवटा दृष्‍टान्‍तहरूको प्रयोग गरेर उहाँले तिनीहरूलाई सिकाउनुभयो । उहाँले भन्‍नुभयो, “सुन ! एकजना मानिस बीउ छर्नलाई आफ्नो खेतमा गयो ।
+\v 4 उसले माटोमाथि बीउ छर्दै गर्दा, केही बीउ बाटोमा झरे । तर केही चराहरू आए र ती बीउ खाए ।
+\v 5 अरू बीउ चट्टानमाथि पातलो माटो भएको जमीनमा झरे । घामले पातलो माटोलाई छिट्टै मनतातो बनाइदिएको कारणले ती बीउ तुरून्‍तै उम्रिए ।
+\v 6 तर जब कलिला बिरुवाहरू माथि आए, चर्को घामले ती ज्यादै तातो भए, र ती सुके किनभने तिनीहरूको जरा गहिरोमा थिएन ।
+\s5
+\v 7 अरू बीउ काँडे झारहरू भएको जमिनमा झरे । कलिला बिरुवाहरू सँगसँगै काँडे झारहरू पनि बढे, र तिनीहरूले बिरुवाहरूलाई निसासी दिए ।
+\v 8 तर अरू बीउ असल जमीनमा झरे, र बिरुवाहरू बढे र धेरै अन्‍न उब्‍जाए । केही बिरुवाहरूले रोपेको बीउको सयगुणा बढी उब्‍जाए । केही बिरुवाहरूले साठीगुणा बढी उब्‍जाए । केही बिरुवाहरूले तीसगुणा बढी उब्‍जाए ।
+\v 9 तिमीहरू यो बुझ्‍न सक्षम छौ भने, मैले भर्खरै भनेको कुरालाई तिमीहरूले होसियार भएर विचार गर्नुपर्छ ।
+\s5
+\v 10 चेलाहरू पछि येशूकहाँ आए र उहाँलाई सोधे, “तपाईं भिडसँग बोल्‍नुहुँदा, किन तपाईं उखानहरू प्रयोग गर्नुहुन्छ ?”
+\v 11 उहाँले जवाफ दिनुभयो, “कसरी परमेश्‍वरले स्‍वर्गबाट राज्‍य गर्दै हुनुहुन्छ भन्‍ने बारेमा जे यसअघि उहाँले प्रकट गर्नुभएको थिएन त्‍यो उहाँले तिमीहरूलाई प्रकट गर्दै हुनुहुन्‍छ । तर यी अरू मानिसहरूलाई उहाँले त्‍यो प्रकट गर्नुभएको छैन ।
+\v 12 म जे भन्‍छु त्‍यसको बारेमा विचार गर्न सक्‍ने र त्‍यसलाई बुझ्‍न सक्‍ने मानिसहरूलाई परमेश्‍वरले अझै धेरै बुझ्‍न सक्‍ने बनाउनुहुन्छ । तर म जे भन्‍छु त्‍यसको बारेमा होशियार भएर विचार गर्न नसक्‍ने मानिसहरूले जे जानेका छन् त्‍यो पनि बिर्सिने छन्
+\s5
+\v 13 त्यसकारणले म मानिसहरूसँग बोल्दा दृष्‍टान्‍तहरूको प्रयोग गर्छु, किनभने मैले गरेको काम तिनीहरूले देख्‍छन्, तापनि, त्‍यसको अर्थ के हुन्‍छ त्‍यो तिनीहरूले बुझ्दैनन्, र मैले भनेको कुरा तिनीहरूले सुन्‍छन्, तापनि, त्‍यसको अर्थ के हुन्‍छ त्‍यो तिनीहरूले साँच्‍चै सिक्‍तैनन् ।
+\v 14 यी मानिसहरूले गर्ने कुराले परमेश्‍वरले यशैया अगमवक्‍तालाई धेरै अघि बोल्‍न भन्‍नुभएको कुरालाई पूर्णरूपमा पूरा गर्छ, मैले भनेको कुराहरू तिमीहरूले सुन्‍ने छौ, तर तिमीहरूले बुझ्‍ने छैनौ । मैले गरेका कुराहरू तिमीहरूले देख्‍नेछौ तर यसको अर्थ तिमीहरूले सिक्‍ने छैनौ ।
+\s5
+\v 15 परमेश्‍वरले यशैयालाई यो पनि भन्‍नुभयो, “मैले भन्‍ने कुरा यी मानिसहरूले सुन्‍न सक्‍छन्, तर त्‍यसको सन्‍देश तिनीहरूले कदापि बुझ्‍ने छैनन् । तिनीहरूका देख्‍न सक्‍ने आँखा छन्, तर तिनीहरूले जे हेर्दै र्छन् त्‍यो तिनीहरूले स्‍पष्‍टरूपमा कदापि देख्‍ने छैनन्; तिनीहरूले आफ्‍ना आँखा वन्‍द गरेका छन्, यसैले तिनीहरूले देख्‍न सक्‍तैनन् । तिनीहरूका आफ्‍ना आँखाले तिनीहरू देख्‍न सक्‍तैनन् र तिनीहरूका आफ्‍ना कानले तिनीहरू सुन्‍न सक्‍तैनन् र तिनीहरूले बुझ्‍न सक्‍तैनन् । यदि तिनीहरूले देख्‍न र सुन्‍न र हेर्न सकेको भए, तिनीहरू मतिर फर्कने थए,” परमेश्‍वर भन्‍नुहुन्‍छ, “र म तिनीहरूलाई निको पार्ने थिएँ ।”
+\s5
+\v 16 तर तिमीहरूका बारेमा, मैले जे गरें त्यो तिमीहरूले महसूस गरेको कारणले र मैले जे भनें त्‍यो तिमीहरूले बुझेको कारणले, परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई सक्षम बनाउनुभएको छ ।
+\v 17 यो कुरा ध्‍यान देऊः मैले गरेका कुरा जो तिमीहरू देख्‍दै छौ, धेरै अघि जीवन बिताएका धेरैजना अगमवक्‍ताहरू र धार्मिक मानिसहरूले हेर्ने इच्‍छा गरे, तर तिनीहरूले ती देख्‍न पाएनन् । मैले भनेका कुरा जो तिमीहरूले सुनिरेहका छौ, तिनीहरूले सुन्‍ने इच्छा गरे, तर मैले भनेको कुरा जो तिमीहरू सुन्‍छौ, तिनीहरूले सुन्‍न पाएनन् ।
+\s5
+\v 18 अब मैले तिमीहरूलाई भनेको दृष्‍टान्‍तको अर्थ म स्‍पष्‍ट पार्छु ।
+\v 19 केही मानिसहरूले परमेश्‍वरले कसरी राज्‍य गर्दै हुनुहुन्‍छ भन्‍ने बारेमा सुन्छन् तर त्‍यो बुझ्दैनन् । तिनीहरू बाटो जस्तै हुन् जहाँ केही बीउ झरे । दुष्‍ट शैतान आउँछ र यी मानिसहरूलाई आफूले सुनेका कुरा बिर्सने बनाउँछ ।
+\s5
+\v 20 कोही मानिसहरूले परमेश्‍वरको  सन्‍देश सुन्‍छन् र तत्कालै आनन्‍दसाथ त्‍यो ग्रहण गर्छन् । तिनीहरू चट्टान भएको जमीनहरू जस्तै हुन् जहाँ केही बीउ झरे ।
+\v 21 तर त्‍यो तिमीहरूको हृदयभित्र गहिरो गरी पस्‍दैन, तिनीहरूले छोटो समयको लागि मात्र विश्‍वास गर्छन् । तिनीहरू गहिरोमा जरा नभएका बिरुवाहरू जस्ता हुँन् । मैले भनेका कुरामा तिनीहरूले विश्‍वास गरेका कारणले अरूहरूले तिनीहरूलाई नराम्रो व्यवहार गर्दा र दुख दिँदा तिनीहरूले त्‍यसमा  विश्‍वास गर्न इन्कार गरेर पाप गर्छन् ।
+\s5
+\v 22 अनि कोही मानिसहरूले परमेश्‍वरको  सन्‍देश सुन्‍छन् तर तिनीहरू धनी हुने इच्छा गर्छन्, यसैले तिनीहरू पैसा र पैसाले तिनीहरूले के किन्‍न सक्छन् भन्‍ने बारेमा मात्र चिन्‍ता गर्छन् । परिणामस्‍वरूप, तिनीहरूले परमेश्‍वरको  सन्‍देश बिर्सन्छन् र तिनीहरूले गरून् भनी परमेश्‍वरले चाहानुभएको  कुराहरू तिनीहरूले गर्दैनन् । काँडे झारहरूका जराहरू भएकको जमीन जस्तै यी मानिसहरू हुन्छन् ।
+\v 23 तर कोही मानिसहरूले मेरो  सन्‍देश सुन्छन् र त्‍यो बुझ्‍छन् । तिनीहरूमध्‍ये कसैले परमेश्‍वरलाई खुशी पार्ने धेरै कुराहरू गर्छन्, कसैले परमेश्‍वरलाई खुशी पार्ने भन्दा पनि अझै धेरै कुराहरू गर्छन्, र कसैले परमेश्‍वरलाई खुशी पार्ने भन्‍दा अत्‍यन्‍तै धेरै कुराहरू गर्छन् । तिनीहरू असल जमीिनहरू जस्तो हो जहाँ केही बीउ झरे ।”
+\s5
+\v 24 येशूले भीडलाई अर्को दृष्‍टान्त पनि भन्‍नुभयो । उहाँले भन्‍नुभयो “जब परमेश्‍वरले स्‍वर्गबाट राज्‍य गर्नुहुन्‍छ, त्‍यो एकजना जमिन्दार जस्तो हुने छ जसले आफ्ना सेवकहरूलाई आफ्‍नो खेतमा असल बीउ छर्नलाई पठायो ।
+\v 25 ती सेवकहरू निदाउँदै गर्दा र खेतको रेखदेख नगर्दा, जमिन्दारको एकजना शत्रु आयो र गहुँको बिचमा सामाको बीउ छर्‍यो । त्‍यसपछि ऊ गयो ।
+\v 26 बीउ उम्रिए र हरिया बिरुवाहरू बढेपछि, अन्‍नाका बालाहरू निस्‍कन लागे । तर सामाहरू पनि बढे ।
+\s5
+\v 27 यसैले जमिन्दारको सेवकहरू आए र तिनलाई भने, “मालिक, तपाईंले हामीलाई असल बीउ दिनुभयो, र तपाईंको खेतमा हामीले त्‍यही बीउ छर्‍यौं । यसैले सामाहरू कहाँबाट आए ?”
+\v 28 जमिन्दारले तिनीहरूलाई भने, ‘मेरो शत्रुले यो गर्‍यो ।’ तिनको सेवकहरूले तिनलाई भने, ‘के हामी सामा उखेलौं भनी तपाईं इच्‍छा गर्नुहुन्छ ?’
+\s5
+\v 29 तिनले तिनीहरूलाई भने, ‘अहँ ! त्यसो नगर, किनभने साथसाथै तिमीहरूले केही गहुँ पनि उखेल्न सक्‍छौ ।
+\v 30 कटानीको समय नभएसम्म गहुँ र सामा सँगसँगै बढ्न देओ । त्यसबेला काट्नेहरूलाई म भन्‍ने छु, ‘पहिले सामा जम्मा गर र त्यसलाई जलाउन मुठा बाँध । त्यसपछि गहुँ जम्मा गर र मेरो भकारीहरूमा हाल ।’”
+\s5
+\v 31 येशूले यो दृष्‍टान्त पनि भन्‍नुभयोः “जब परमेश्‍वरले स्‍वर्गबाट राज्‍य गर्नुहुन्छ, त्‍यो रायोको बीउ जस्तो हो जुन एकजना मानिसले आफ्नो खेतमा छरेपछि  बढ्‍छन् ।
+\v 32 यद्यपि रायोको बीउ, मानिसहरूले छर्ने सबै बीउमध्ये सबभन्दा साना हुन्‍छन्, यहाँ इस्राएलमा ती ठूला विरुवाहरू हुन्छन् । जब ती बिरुवाहरू पूरा बढेका हुन्‍छन्, ती तरकारी बारीका  अरू बिरुवाहरू भन्दा ठूला हुन्छन् । ती रूखहरू जत्रा ठूला झाडीहरू हुन्छन्, र तिनीहरूका हाँगाहरूमा चराहरूका लागि गूँडहरू बनाउन पुग्‍ने ठूला हुन्छ ।”
+\s5
+\v 33 येशूले यो दृष्‍टान्त पनि भन्‍नुभयोः “जब परमेश्‍वरले स्‍वर्गबाट राज्‍य गर्नुहुन्छ, यो रोटी बनाउँदै गरेकी एउटी महिला जस्‍तै हो । तिनले चालिस किलो जति पिठो लिइन् र थोरै खमिर मिसाइन, अनि रोटी फुल्यो ।”
+\s5
+\v 34 यी सबै कुराहरू भीडलाई सिकाउनलाई येशूले तिनीहरूलाई दृष्‍टान्तहरू भन्‍नुभयो । उहाँले तिनीहरूसँग बोल्नुहुँदा, उहाँले स्वभाविकरूपमा यस्‍ता कथाहरू भन्‍नुभयो ।
+\v 35 त्यसो गरेर धेरै अघि परमेश्‍वरले अगमवक्‍ताहरूमध्‍ये एकजनालाई लेख्‍न लगाउनुभएको कुरा उहाँले पूरा गर्नुभयो । “म दृष्‍टान्तहरूमा बोल्ने छु; मैले संसार सृष्‍टि गरेदेखि जे मैले गोप्य राखेको छु त्‍यो सिकाउन म दृष्‍टान्तहरू भन्‍ने छु ।”
+\s5
+\v 36 येशूले भीडलाई टाढा पठाएपछि, उहाँ घरमा जानुभयो । तब चेलाहरू उहाँको नजीक गए र भने, “हामीलाई गहुँको खेतमा बढेको सामाको दृष्‍टान्त बुझाई दिनुहोस् ।”
+\v 37 उहाँले जवाफ दिनुभयो, “असल बीउ छर्ने मानिसले म, मानिसको पुत्रको प्रतिनिधित्व गर्छ ।
+\v 38 खेतले यस संसारको प्रतिनिधित्व गर्छ, जहाँ मानिसहरू बस्छन् । रामोसँग बढेका बीउले परमेश्‍वरले राज्‍य गर्नुहुने मानिसहरूको प्रतिनिधित्व गर्छ । सामाहरूले ती मानिसहरूको प्रतिनिधित्व गर्छन् जसले दुष्‍ट शैतानले तिनीहरूलाई गर्न भनेका काम गर्छन् ।
+\v 39 सामाको बीउ छर्ने शत्रुले शैतानको प्रतिनिधित्व गर्छ । बाली काट्नेहरूको अन्‍न जम्‍मा गर्ने समयले संसारको अन्‍तको समयलाई प्रतिनिधित्‍व गर्छ । बाली काट्नेहरूले स्‍वर्गदूतहरूको प्रतिनिधित्‍व गर्छन् ।
+\s5
+\v 40 सामाहरू जम्मा पारिन्‍छ र जलाइन्‍छ । त्यसले संसारको अन्त्य हुने समयमा, परमेश्‍वरले सबै मानिसहरूको न्याय गर्नुहुँदा, के हुने छ भन्‍ने कुराको प्रतिनिधित्‍व गर्छ । यो यस्तो हुने छः
+\v 41 म, मानिसको पुत्रले, आफ्‍ना स्वर्गदूतहरूलाई पठाउँने छु, र मैले राज्‍य गर्दै गरेका सबै कुराहरूबाट अरूहरूलाई पाप गर्न लगाउनेहरू र परमेश्‍वरको इच्‍छा उलङ्‍घन गर्नेहरू सबैलाई तिनीहरूले जम्मा गर्ने छन् ।
+\v 42 स्वर्गदूतहरूले ती मानिसहरूलाई नरकको आगोमा फाल्ने छन् । ती मानिसहरू भोग्‍दै गरेका असह्‍य पीडाको कारणले  त्‍यहाँ तिनीहरू रुने छन् र आफ्‍ना दाह्रा किट्ने छन् ।
+\v 43 यद्यपि, उहाँको इच्‍छा अनुसार जीवन बिताएका मानिसहरू सूर्यझैं चम्कने छन् । तिनीहरू चम्कने छ, किनभने तिनीहरूकाो परमेश्‍वर पिताले तिनीहरूमाथि राज गर्नुहुने छ । तिमीहरूले यो कुरा बुझ्‍न सक्‍छौ भने, मैले भर्खरै भनेका कुरालाई तिमीहरूले होसियार भएर विचार गर्नुपर्छ ।”
+\s5
+\v 44 “परमेश्‍वरले स्‍वर्गबाट गर्नुहुने राज्‍य यति मूल्‍यवान हुन्‍छ,  यो एकजना मानिस जस्‍तो हो जसले अर्को व्‍यक्तिले खेतमा गाडी राखेको ठूलो धनराशी भट्टायो । यो मानिसले खनेर त्‍यो भेट्टाएपछि, उसले त्‍यसलाई फेरि गाड्यो, जसले गर्दा कसैले त्‍यो भेट्टाउने छैनन् । तब ऊ गयो र त्‍यो खेत किन्‍नलाई पैसा जम्‍मा गर्न आफ्‍ना सबै धनदौलतहरू बेच्‍यो । त्‍यसपछि ऊ गयो र त्‍यो खेत किन्‍यो, र यसरी उसले त्‍यो धनराशी प्राप्‍त गर्‍यो ।
+\v 45 परमेश्‍वरले स्‍वर्गबाट गर्नुहुने राज्‍य यति मूल्‍यवान हुन्‍छ, यो व्‍यापारीले गरे जस्तो हो जसले असल गुणस्तरको मोतिहरू किन्‍न खोज्‍दै थियो ।
+\v 46 जब उसले बेच्‍न राखेको एउटा अत्‍यन्‍त बहुमूल्य मोति भेट्टायो, त्‍यो मोति किन्‍न पैसा जम्‍मा गर्नलाई उसले आफ्ना सारा धनदौलत बेच्‍यो । अनि ऊ गयो र त्‍यो किन्यो ।
+\s5
+\v 47 जब परमेश्‍वरले स्‍वर्गबाट राज्‍य गर्नुहुन्‍छ, यो कोही मछुवाहरूले आफूले एउटा ठूलो तलाउमा एउटा ठूलो जाल हानेर समातेका माछाहरूलाई गरेको जस्तै गरे । तिनीहरूले काम लाग्‍ने र काम नलाग्‍ने दुबै गरी सबै किसिमका माछाहरू पक्रे ।
+\v 48 जब जाल भरियो, मछुवाहरूले त्‍यसलाई किनारमा ताने । त्‍यसपछि तिनीहरू त्‍यहाँ बसे र असल माछाहरू बाल्‍टीहरूमा हाले, तर तिनीहरूले काम नलाग्‍ने चाहीं टाढा फाले ।
+\s5
+\v 49 यो यस्‍तो हो जुन संसारको अन्त्य हुँदा मानिसहरूलाई हुने छ । परमेश्‍वरले मानिसहरूको न्याय गर्दै हुनुभएको ठाउँमा स्वर्गदूतहरू आउने छन् र धर्मीहरूबाट दुष्‍ट मानिसहरूलाई अलग गर्ने छन् ।
+\v 50 तिनीहरू दुष्‍ट मानिसहरूलाई नरकको आगोमा फाल्ने छन् । अनि ती दुष्‍ट मानिसहरूले भोगिरहेका अत्‍यन्‍त असह्‍य पीडाको कारणले तिनीहरूले रुने छन् र आफ्‍ना दाह्रा किट्ने छन् ।”
+\s5
+\v 51 तब येशूले चेलाहरूलाई सोध्‍नुभयो, “मैले तिमीहरूलाई भनेका यी सबै दृष्‍टान्तहरू तिमीहरूले बुझ्छौ ?” तिनीहरूले उहाँलाई भने, “हो, हामीले ती बुझ्‍यौं ।”
+\v 52 त्यसपछि उहाँले भन्‍नुभयो, “यी दृष्‍टान्‍तहरू बुझ्‍ने र परमेश्‍वरले स्‍वर्गबाट राज्‍य गर्नुहुँदा त्‍यस अनुरूप काम गर्ने शिक्षकहरू र व्‍याख्‍याताहरू एकजना घर मालिक जस्‍तो हो जसले आफ्‍नो धनसारबाट नयाँ कुराहरू र पुराना कुराहरू दुबै निकाल्‍छ ।”
+\v 53 जब येशूले यी दृष्‍टान्तहरू भनेर सक्‍नुभयो, उहाँले चेलाहरूलाई लिनुभयो र त्यो इलाका छोड्नुभयो ।
+\s5
+\v 54 त्‍यसपछि उहाँहरू येशूको गृहनगर नासरत नगरमा जानुभयो । विश्राम-दिनमा उहाँले सभाघरमा मानिसहरूलाई सिकाउनु थाल्नुभयो । परिणामस्‍वरुप, त्यहाँ भएकाो मानिसहरू चकित भए । तर कसैले भने, “यी मानिस हामी जस्तै साधारण व्‍यक्ति हुन् ! यसैले कसरी तिनी यति धेरै जान्‍ने र यति धेरै बुझ्‍ने भए ? र कसरी तिनले यस्‍ता आश्‍चर्य कामहरू गर्न सक्छन् ?
+\v 55 तिनी सिकर्मीका छोरा त हुन्, होइनन् र ? तिनकी आमा मरियम अनि तिनका भाइहरू याकूब, योसेफ, सिमोन र यहूदा हुन् !
+\v 56 र तिनका बहिनीहरू पनि यहाँ हाम्रो नगरमा बसोबास गर्छन् । यसैले कसरी तिनले सिकाउन सक्‍ने भए र यी सबै चमत्कारहरू गर्छन् ?”
+\s5
+\v 57 येशूसँग त्‍यस्‍तो अधिकार भएको कुरालाई त्‍यहाँ भएका मानिसहरूले स्‍वीकार गरेनन् । यसैले येशूले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “मलाई र अरू अगमवक्‍ताहरूलाई हामी जाने हरेक ठाउँमा मानिसहरूले आदर गर्छन्, तर हाम्रा आफ्‍ना नगरहरूमा हाम्रो आदर हुँदैन, र हाम्रो आफ्‍नै परिवारहरूले पनि हाम्रो आदर गर्दैनन् !”
+\v 58 येशूले त्‍यहाँ धेरै आश्‍चर्य कामहरू गर्नुभएन किनभने उहाँसँग त्‍यस्‍तो अधिकार भएको कुरामा मानिसहरूले विश्‍वास गरेनन् ।
+\s5
+
+\c 14
+\p
+\v 1 त्‍य समयमा येशूले आश्‍चर्य कामहरू गर्दै हुनुहुन्छ भन्‍ने बारेमा शासक हेरोद एन्टीपासले खबर सुने ।
+\v 2 तिनले आफ्‍ना सेवकहरूलाई भने, “त्यो बप्‍तिस्‍मा दिने यूहन्‍ना हुनुपर्छ । ऊ मृत्युबाट जीवित भएको हुनुपर्छ, र त्‍यसैले उसँग यी आश्‍चर्य कामहरू गर्ने शक्‍ति छ ।”
+\s5
+\v 3 हेरोदलाई यस्‍तो विचार यस घटनाले भएको थियो । हेरोदले आफ्नो भाइ फिलिप जीवित छँदै, फिलिपकी श्रीमती हेरोदियासलाई विवाह गरेका थिए ।
+\v 4 यसैले यूहन्‍नाले तिनलाई यसो भनिरहे, “तपाईंले परमेश्‍वरको व्यवस्था विपरीत काम गर्नुभएको छ !” त्यसपछि, हेरोदियासलाई खुशी पार्न, हेरोदले यूहन्‍नालाई पक्रन आफ्ना सिपाहीहरूलाई भने । तिनीहरूले तिनलाई साङ्लाहरूले बाँधे र तिनलाई झ्यालखानमा हालिदिए ।
+\v 5 हेरोदले यूहन्‍नालाई मार्न आफ्‍ना मानिसहरूलाई आदेश दिन चाहन्थे, तर तिनी मानिसहरूबाट डराए, किनभने यूहन्‍ना परमेश्‍वरको लागि बोल्ने अगमवक्‍ता थिए भनी तिनीहरू विश्‍वास गर्थे ।
+\s5
+\v 6 एक दिन, हेरोदले आफ्‍नो जन्मदिनको उत्सव मनाउनलाई एउटा भोज दिए, र तिनका पाहुनाहरूको लागि हेरोदियासकी छोरी नाचिन् । तिनको नाच देखेर हेरोद ज्यादै खुशी भए,
+\v 7 यसैले तिनले जे मागे पनि दिने प्रतिज्ञा तिनले गरे, र तिनले यो प्रतिज्ञा गरेको कुराको साक्षी हुन तिनले परमेश्‍वरलाई विन्‍ती गरे ।
+\s5
+\v 8 यसैले हेरोदियासकी छोरी गइन् र तिनकी आमासँग के माग्‍ने भनी सोधिन् । तिनकी आमाले तिनलाई के भन्‍ने भनी सिकाइन् । यसैले तिनकी छोरी फर्केर गइन् र हेरोदलाई भनिन्, “म बप्‍तिस्‍मा दिने यूहन्‍नाको टाउको काटेको र ऊ साँच्‍चै मर्‍यो भनेर देखाउन त्‍यो एउटा थालमा हालेर यहाँ ल्याएको चाहन्छु !”
+\v 9 यतिबेला हेरोदियासकी छोरीले जे चाहन्थिन् त्यो दिन्‍छु भनी प्रतिज्ञा गरेकोमा राजा धेरै दुःखी भए । तर तिनले त्यो प्रतिज्ञा गरेको सुन्‍नलाई तिनले परमेश्‍वरमा विन्‍ती गरेको कारणले र तिनका सबै पाहुनाहरूले पनि तिनले त्‍यसो गरेको सुनेका हुनाले, जे तिनले भनेका थिए त्यो तिनले गर्नेपर्छ भन्‍ने तिनलाई लाग्यो । यसैले तिनले जे चाहन्थिन् त्यही गर्नलाई तिनले आफ्ना नोकरहरूलाई आदेश दिए ।
+\s5
+\v 10 तिनले आफ्‍ना सिपाहीहरूलाई झ्यालखान जान र यूहन्‍नाको शिर काट्न पठाए ।
+\v 11 तिनीहरूले त्‍यसै गरे, र तिनीहरूले यूहन्‍नाको शिर थालमा राखे र त्‍यो केटीकहाँ ल्याए । तब त्यो केटीले त्‍यसलाई आफ्नी आमाकहाँ लिएर गइन् ।
+\v 12 पछि यूहन्‍नाका चेलाहरू झ्यालखानमा गए, र यूहन्‍नाको शरीर लगे र त्‍यो दफन गरे । त्यसपछि तिनीहरू गए र जे भएको थियो त्‍यो येशूलाई भने ।
+\s5
+\v 13 येशूले त्‍यो समाचार सुनेपछि, उहाँ चेलाहरूलाई मात्र आफूसँग लिनुभयो र डुङ्गाद्वारा गालीलको समुद्र तरेर कुनै मानिस नबसेको एउटा ठाउँमा जानुभयो । उहाँहरू कहाँ जानुभएको थियो भनी भीडले सुनेपछि, तिनीहरूले आफ्ना नगरहरू छाडे र समुद्रको किनारै किनार हिंडेर उहाँहरूको पछि लागे ।
+\v 14 जब येशू समुद्रको किनारमा आउनुभयो, एउटा ठुलो भीिडले उहाँलाई पर्खिरहेको उहाँले देख्‍नुभयो । तिनीहरूका निम्‍ति उहाँ दुःखी हुनुभयो, र तिनीहरूका माझमा भएका बिरामी मानिसहरूलाई उहाँले निको पार्नुभयो ।
+\s5
+\v 15 जब साँझ पर्नै लाग्‍यो, चेलाहरू येशूकहाँ आएर भने, “यो ठाउँमा कोही पनि बस्दैनन्, र यतिबेला धेरै ढिलो भइसक्यो । भीडलाई यहाँबाट जानलाई भन्‍नुहोस् जसले गर्दा तिनीहरू नजीिकको नगरहरूमा खानेकुरा किन्‍न सक्‍छन् ।”
+\s5
+\v 16 तर येशूले आफ्ना चेलाहरूलाई भन्‍नुभयो, “खाना पाउनलाई तिनीहरू यहाँबाट जान पर्दैन । बरु, तिमीहरू आफैँले तिनीहरूलाई खानालाई केही कुरा देओ !”
+\v 17 चेलाहरूले भने, “तर यहाँ हामीसँग पाँचवटा रोटीहरू र दुईवटा पकाइएका माछाहरू मात्र छन् !”
+\v 18 उहाँले भन्‍नुभयो, “तिनीहरूलाई मकहाँ ल्याओ !”
+\s5
+\v 19 येशूले त्यहाँ जम्मा भएका मानिसका भीडलाई घाँसमाथि बस्‍न भन्‍नुभयो । त्यसपछि उहाँले पाँच रोटी र दुई वटा माछा लिनुभयो । उहाँले स्वर्गतिर माथि हेर्नुभयो, र तिनीहरूका निम्‍ति परमेश्‍वरलाई धन्यवाद दिनुभयो र तिनीहरूलाई टुक्राहरूमा भाँच्‍नुभयो । त्यसपछि उहाँले ती टुक्राहरू आफ्‍ना चेलाहरूलाई दिनुभयो र तिनीहरूले ती भीिडलाई बाँडे ।
+\v 20 सबै मानिसहरूले तिनीहरू नअघाउन्जेल खाए । त्यसपछि केही मानिसहरूले उब्रेक टुक्राहरू जम्मा पारे र तिनीहरूबाट बाह्र थुन्‍से भरे ।
+\v 21 त्यो समयमा स्‍त्रीहरू र बाल-बालिकालाई नगन्‍दा करीब पाँच हजार मानिसहरूले खाए !
+\s5
+\v 22 त्यो घटना हुने बित्तिकै, येशूले चेलाहरूलाई डुङ्गामा चड्न र उहाँ भन्दा अगाडि गालील समुद्रको पारीपट्टि जान भन्‍नुभयो । त्यसैबेला, उहाँले भीडलाई घर पठाउँदै हुनुहुन्थ्यो ।
+\v 23 उहाँले भीडलाई टाढा पठाएपछि, उहाँ एक्लै प्रार्थना गर्न डाँडामा जानुभयो । साँझ पर्दैगर्दा उहाँ अझै त्यहाँ एक्लै हुनुहुन्थ्यो ।
+\v 24 यतिबेलासम्म चेलाहरू किनारबाट धेरै टाढा गइसकेका थिए । चेलाहरूले डुङ्गा चलाएर जाँदै गर्दा विपरीत दिशाबाट धेरै जोडले हावाहुरी चल्‍दैथियो । हावाहुरीले धेरै ठूला-ठूला छालहरू उठेर समुद्रको डुङ्गामा अगाडि र पछाडिबाट ठोकिंदै थियो ।
+\s5
+\v 25 त्यसपछि येशू डाँडाबाट तल समुद्रमा आउनुभयो । बिहान तीनदेखि छ बजेको बीचमा कुनैबेला येशू समुद्रमाथि हिंँड्दै डुङ्गातिर आउनुभयो ।
+\v 26 जब चेलाहरूले उहाँलाई पानीमा हिंडेर आउँदै गरेको देखे, तिनीहरूले उहाँलाई एउटा भूत हुनुपर्छ भनी विचार गरे । तिनीहरू भयभीत भए र डरमा तिनीहरू ठुलो स्वरले चिच्‍याए ।
+\v 27 येशूले तुरन्तै तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “साहस गर ! यो म हुँ । नडराओ !”
+\s5
+\v 28 पत्रुसले उहाँलाई भने, “प्रभु, त्‍यो तपाईं नै हुनुहुन्छ भने, मलाई पानीमाथि हिंडेर तपाईंकहाँ आउनलाई भन्‍नुहोस् !”
+\v 29 येशूले भन्‍नुभयो, “आऊ !” यसैले पत्रुस डुङ्गाबाट बाहिर निस्के । तिनी पानीमाथि येशूतिर हिंडे ।
+\v 30 तर जब पत्रुसले जोडसित चलेको हावाहुरीतिर ध्यान दिए, तिनी डराए । तिनी पानीमा डुब्‍न लागे र कराए, “प्रभु ! मलाई बचाउनु होस् !”
+\s5
+\v 31 तुरून्‍तै येशूले आफ्नो हात लानुभयो र पत्रुसलाई समात्‍नुभयो । उहाँले तिनलाई भन्‍नुभयो, “तिमीले मेरो शक्‍तिमा थोरै मात्रै विश्‍वास गर्छौ ! मैले तिमीलाई पानीमा डुब्‍नबाट बचाउन सक्छु भन्‍ने कुरामा किन शङ्का गर्‍यौ ?”
+\v 32 त्यसपछि येशू र पत्रुस डुङ्गामा जानुभयो र तुरन्तै हावाहुरी चल्‍न तुरून्‍तै रोकियो ।
+\v 33 डुङ्गामा भएका सबै चेलाहरू येशूको अगाडि घोप्‍टो परे र भने, “तपाईं साँच्‍चै परमेश्‍वरको पुत्र हुनुहुन्छ !”
+\s5
+\v 34 जब उहाँहरू डुङ्गामा तालमा अलि अगाडि जानुभएको थियो, उहाँहरू गनेसरेतको नगरको किनारमा पुग्‍नुभयो ।
+\v 35 त्यस इलाकाका मानिसहरूले येशूलाई चिने, यसैले येशू आउनु भएको थियो भनी खबर दिनलाई त्यो सम्‍पूर्ण क्षेत्रमा बसोबास गर्नेहरूकहाँ तिनीहरूले मानिसहरू पठाए । यसैले मानिसहरूले बिरामी भएका हरेकलाई येशूकहाँ ल्याए ।
+\v 36 बिरामी मानिसहरूले उहाँलाई, वा उहाँको वस्‍त्रको छेउलाई मात्र भए पनि छुन पाउनलाई तिनीहरूले उहाँसँग बिन्‍ती गरिरहे, जसले गर्दा तिनीहरू निको हुन सक्‍थे । उहाँलाई र उहाँको वस्‍त्रको छेउलाई छुने हरेक व्‍यक्ति निको भए ।
+\s5
+
+\c 15
+\p
+\v 1 त्यसपछि कोही फरिसीहरू र यहूदी व्यवस्था सिकाउने मानिसहरू येशूसित कुरा गर्न यरूशलेमबाट आए । तिनीहरूले भने,
+\v 2 “तपाईंका चेलाहरूले हाम्रा पूर्खाहरूको परम्‍परा नमानेको हामी देख्‍छौं ! तिनीहरूले खाना खानु भन्दा अघि आफ्‍ना हातहरू धुने रीति तिनीहरूले ठीक किसिमले पूरा गर्दैनन् !”
+\v 3 येशूले तिनीहरूलाई जवाफ दिनुभयो, “अनि तिमीहरूका आफ्‍ना पुर्खाहरूले तिमीहरूलाई सिकाएको कुरा मानेर तिमीहरूले परमेश्‍वरको आज्ञापालन गर्न इन्कार गरेको म देख्‍छु !
+\s5
+\v 4 परमेश्‍वरले यी दुई आज्ञाहरू दिनुभयोः ‘आफ्नो बुबा र आफ्‍नो आमाको आदर गर,’ र ‘आफ्नो बुबा वा आमाको बारेमा खराब कुरा बोल्‍ने मानिसहरू मारिनुपर्छ ।’
+\v 5 तर तिमीहरू मानिसहरूलाई भन्छौ, ‘तिमीहरूले आफ्ना बुबा वा आमालाई भन्‍न सक्छौ, “तपाईंको खाँचो पूरा गर्न मैले तपाईंलाई दिन आँटको कुरा, अब मैले परमेश्‍वरलाई दिने प्रतिज्ञा गरेको छु ।”’
+\v 6 जब तिमीहरूले त्यसो गर्छौ, तिमीहरूले आफ्ना बुबाआमालाई केही पनि दिनुपर्दैन भनी तिमीहरू विचार गर्छौ । यसरी, तिमीहरूका पूर्खाहरूले तिमीहरूलाई सिकाएको कुरा पालन गर्नलाई, परमेश्‍वरले दिनुभएको आज्ञालाई तिमीहरू उलङ्घन गर्छौ !
+\s5
+\v 7 तिमीहरू असल हुने बहाना मात्र गर्छौ ! जब यशैयाले तिमीहरूको पूर्खाहरूका बारेमा परमेश्‍वरका विचारहरू बोले, तब तिनले पनि तिमीहरूका बारेमा सत्य भने ।
+\v 8 ‘यी मानिसहरू तिनीहरूले मलाई आदर गरेजस्तो कुरा गर्छन्, तर तिनीहरूले मेरो बारेमा वास्‍ता गर्दैनन्,’
+\v 9 तिनीहरूले मेरो आराधना गर्नु व्यर्थ हो, किनभने मानिसहरूले जे विचार गर्छन् ती नै आधिकारप्राप्‍त शिक्षाहरू हुन् भनी तिनीहरूले मानिसहरू सिकाउँछन् ।
+\s5
+\v 10 त्‍यसपछि येशूले फेरि भीडलाई आफ्नो नजीक बोलाउनु भयो । उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “मैले तिमीहरूलाई भन्‍न लागेको कुरा सुन र त्‍यसलाई बुझ्‍ने कोशिश गर । ”
+\v 11 एकजना व्‍यक्तिले खानलाई आफ्नो मुखभित्र हाल्‍ने कुनै पनि कुराले उसलाई दुषित बनाउँदैन । बरु, मानिसहरूले जे भन्छन् - तिनीहरूका मुखबाट निस्‍कने शब्‍दहरू – त्‍यसले एकजना व्‍यक्तिलाई बेइजत बनाउँछ ।”
+\s5
+\v 12 पछि चेलाहरू येशूकहाँ गए र भने, “के तपाईंलाई थाहा छ कि फरिसीहरूले तपाईंले भनेका कुरा सुने र तपाईंसँग रिसाए ?”
+\v 13 अनि येशूले तिनीहरूलाई यो दृष्‍टान्त भन्‍नुभयो, “स्वर्गमा हुनुहुने मेरो पिताले आफूले जे भन्‍नुहुन्‍छ त्‍यसको विरुद्धमा शिक्षाहरू सिकाउने सबैलाई हटाउनुहुने छ, जसरी एउटा किसानले आफूले नारोपेको बिरुवाहरूलाई तिनीहरूका जरैसमेत उखालेर हटाउँछ ।”
+\v 14 फरिसीहरूलाई कुनै ध्यान नदेओ । परमेश्‍वरले दिनुहुने आज्ञा बुझ्‍न तिनीहरूले मानिसहरूलाई मद्दत गर्दैनन्, जसरी एउटा दृष्‍टिविहीन मार्गदर्शकले दृष्‍टिविहीन मानिसहरूलाई आफू कता हिंड्नुपर्छ भनी मद्दत गर्दैन । अन्‍यथा, तिनीहरू सबै एउटै खाल्डोमा पर्छन् ।”
+\s5
+\v 15 पत्रुसले येशूलाई भने, “एकजना व्‍यक्तिले खानेकुराको दृष्‍टान्तको बारेमा हामीलाई व्‍याख्‍या गरिदिनुहोस् ।”
+\v 16 येशूले तिनलाई जवाफ दिनुभयो, “म जे सिकाउँछु त्यो तिमीहरूले निश्‍चितरूपमा बुझ्‍नुपर्छ, तर तिमीहरूले बुझ्दैनौ भन्‍दा म निराश हुन्‍छु ।
+\v 17 तिमीहरूले बुझ्‍नुपर्छ कि मानिसहरूले जे खाए पनि तिनीहरूको पेटमा जान्छ, र पछि जे बाँकी रहन्छ त्‍यो तिनीहरूका शरीरहरूबाट बाहिर जान्छ ।
+\s5
+\v 18 त्‍यसको साटोमा, मुखले बोल्‍ने खराब शब्दहरूको करणले परमेश्‍वरले एकजना व्‍यक्तिलाई तिरस्‍कार गर्नुहुन्छ, किनभने त्‍यस व्‍यक्तिले आफ्‍नो अन्‍तस्‍करणमा विचार गर्ने दुष्‍ट कुराहरूबाट नै तिनीहरू बाहिर निस्‍कन्‍छन् ।
+\v 19 मानिसहरूको अन्‍तस्‍करणको करणले नै तिनीहरूलाई दुष्‍ट कुराहरू विचार गर्ने, मानिसहरूको हत्या गर्ने, व्यभिचार गर्ने, यौनका पापहरू गर्ने, चीजबीजहरू चोर्ने, झुटो गवाही दिने र अरूहरूको बारेमा खराब बोल्ने बनाउँछ ।
+\v 20 यी नै कामहरूले गर्दा मानिसहरू परमेश्‍वरको निम्‍ति ग्रहणयोग्‍य छैनन् भनी उहाँले विचार गर्नुहुन्‍छ । तर नाधोएको हातले खाना खाने कुराले परमेश्‍वरले मानिसलाई इन्कार गर्नहुन्‍न ।”
+\s5
+\v 21 पछि येशूले चेलाहरूलाई लिनुभयो र गालील जिल्ला छोड्‍नुभयो, उहाँहरू सबैजना टायर र सिदोन शहरहरू भएका क्षेत्रमा जानुभयो ।
+\v 22 त्यस क्षेत्रमा बसोबास गर्ने कनानी समूहका मानिसहरूका एकजना स्‍त्री येशूकहाँ आइन् । तिनले निरन्तर कराई राखिन्, “प्रभु, तपाईं दाऊद राजाका सन्‍तान हुनुहुन्छ, तपाईं ख्रीष्‍ट हुनुहुन्छ ! म र मेरी छोरीलाई कृपा गर्नुहोस् ! तिनले असाध्‍ये दुःख पाएकी छिन् किनभने दुष्‍ट आत्माले तिनलाई नियन्‍त्रण गर्छ ।”
+\v 23 तर येशूले तिनलाई कुनै जवाफ नै दिनुभएन । चेलाहरूले उहाँलाई भने, “तिनलाई जान भन्‍नुहोस् किनकि तिनले हामीहरू हिंड्‍दैगर्दा हाम्रो पछिपछि कराउँदै आएर हामीहरूलाई झर्को लगाई रहन्छिन् ।”
+\s5
+\v 24 येशूले तिनलाई भन्‍नुभयो, “परमेश्‍वरले मलाई इस्राएलका मानिसहरूकहाँ मात्र पठाउनु भएको छ, किनकि तिनीहरू बाटो बिराएका भेडाहरू जस्ता छन् ।”
+\v 25 तर स्‍त्री येशूको नजीक आइन् र उहाँको सामु घुँडा टेकिन् । तिनले बिन्‍ती गरिन्, “प्रभु, मलाई मद्दत गर्नुहोस् !”
+\v 26 त्‍यसपछि उहाँले तिनलाई भन्‍नुभयो, “आफ्‍ना छोराछोरीका लागि तयार पारेको खाना लिनु र घरका सा-साना कुकुरहरूका लागि त्‍यो फालिदिनु कसैका निम्‍ति पनि असल हुँदैन ।”
+\s5
+\v 27 तर ती स्‍त्रीले जवाफ दिइन, “प्रभु, तपाईंले भन्‍नुभएको ठीक हो, तर सा-साना कुकुरहरूले पनि त तिनीहरूका मालिकहरूले आफ्ना टेबलहरूमा बस्‍दा र खाँदा झर्ने टुक्राहरू खान्छन् !”
+\v 28 तब येशूले तिनलाई भन्‍नुभयो, “ए स्‍त्री, तिमीले मलाई पक्‍कारूपले विश्‍वास गरेको कारणले, तिमीले इच्‍छा गरेजस्तै म तिम्रो छोरीलाई निको पार्ने छु !” त्यसै क्षणमा दुष्‍ट आत्‍माले तिनको छोरीलाई छोड्यो, र तिनी निको भइन् ।
+\s5
+\v 29 त्‍यसपछि येशू र उहाँका चेलाहरू त्यो इलाकाबाट गालील समुद्रतर्फ फर्केर जानुभयो । अनि येशू त्यहाँ नजिकैको डाँडामा उक्लनुभयो र मानिसहरूलाई सिकाउनलाई बस्‍नुभयो ।
+\v 30 अरू दुईदिन ठुला भीडहरू उहाँकहाँ आइ रहे र लङ्डा, कुँजा र दृष्‍टिविहीन मानिसहरू, बोल्न नसक्‍ने मानिसहरू र विभिन्‍न बिरामी परेका धेरैजना अरूहरूलाई ल्‍याए । तिनीहरूले उनीहरूलाई येशूको सामु राखे जसले गर्दा उहाँले तिनीहरूलाई निको पार्न सक्‍नुहुन्‍थ्‍यो । र उहाँले तिनीहरूलाई निको पार्नुभयो ।
+\v 31 उहाँले बोल्न नसक्‍ने, कुँजा मानिसहरू, लङ्डा मानिसहरू र दृष्‍टिविहीन मानिसहरूलाई निको पार्नुभएको भीडले देखे र आश्‍चर्य चकित भए । तिनीहरूले भने, “परमेश्‍वरको प्रशंसा होस्, जसले इस्राएलमा हामीमाथि राज्‍य गर्नुहुन्छ !”
+\s5
+\v 32 त्‍यसपछि येशूले आफ्‍ना चेलाहरूलाई आफूकहाँ बोलाउनुभयो र भन्‍नुभयो, “मानिसहरू यो भीड मसँग तीन दिनदेखि छ र खानको लागि केही छैन । म तिनीहरूप्रति दुःखी छु । तिनीहरू भोकै भएको अवस्‍थामा म तिनीहरूलाई पठाउँन चाहन्‍न, किनकि मैले त्यसो गरें भने, तिनीहरू घर जाने बाटोमा नै बेहोस् हुन सक्छन् ।”
+\v 33 चेलाहरूले उहाँलाई भने, “यो ठाउँमा कोही पनि बस्दैन, यति ठूलो भीडलाई खुवाउनलाई  हामीले सायद येथेष्‍ट भोजन पाउन सक्दैनौं !”
+\v 34 यशूले तिनीहरूलाई सोध्‍नुभयो, “तिमीहरूसँग कतिवटा रोटीहरू छन् ?” तिनीहरूले उहाँलाई जवाफ दिए, “हामीसँग सातवटा साना रोटीहरू र केही पकाएका सा-साना माछा छन् ।”
+\v 35 तब येशूले मानिसहरूलाई जमीनमा बस्‍न भन्‍नुभयो ।
+\s5
+\v 36 उहाँले सातवटा रोटीहरू र माछा लिनुभयो । उहाँले तिनीहरूका निम्‍ति परमेश्‍वरलाई भन्यवाद दिनुभएपछि, उहाँले तिनीहरूलाई टुक्रा पार्नुभयो र ती चेलाहरूलाई दिंदै जानुभयो । तब चेलाहरूले भीडलाई ती बाँडिरहे ।
+\v 37 येशूले खानालाई आश्‍चर्यपूर्ण किसिमले बढाइदिनुबएको कारणले, ती सबै मानिसले खाए र तिनीहरूलाई सन्तुष्‍ट हुनलाई प्रशस्त भयो । त्‍यसपछि चेलाहरूले बाँकी रहेका खानाका टुक्राहरू जम्‍मा पारे, र तिनीहरूले ती टुक्राहरूले सातवटा ठूला थुन्‍सेहरू भरे ।
+\v 38 त्यहाँ चार हजार पुरुषहरू थिए जसले खाए, तर स्‍त्रीहरू र केटाकेटीहरूले पनि खाए जसलाई कसैले गरेनन् ।
+\v 39 येशूले भीडलाई टाढा पठाउनु भएपछि, उहाँ र चेलाहरू डुङ्गामा चढ्नुभयो र मगादान क्षेत्रमा तालको वरिपरि यात्रा गर्नुभयो ।
+\s5
+
+\c 16
+\p
+\v 1 केही फरिसीहरू र सदुकीहरू येशूकहाँ आए र उहाँलाई भने, “परमेश्‍वरले तपाईंलाई साँच्‍चै नै हामीकहाँ पठाउनुभयो भनी हामीहरूलाई देखाउनुहोस् ! आकाशमा एउटा आश्‍चर्य काम गर्नुहोस् र हामीलाई विश्‍वस्‍त पार्न उहाँको शक्‍ति प्रयोग गर्नुहोस् !”
+\v 2 उहाँले तिनीहरूलाई जवाफ दिनुभयो, “हाम्रो देशमा, साँझमा आकाश रातो छ भने, हामी भन्छौं, ‘भोलिको मौसम राम्रो हुने छ ।’
+\s5
+\v 3 तर बिहानमा आकाश रातो छ भने, हामी भन्छौं, ‘आज आँधीहुरीको मौसम हुने छ ।’ आकाशलाई हेरेर मौसम कस्तो हुने छ भनी तिमीहरू भन्‍न सक्छौ, तर यतिबेला तिमीहरूले आफ्‍ना वरिपरि भइरहेका कुराहरू देखेर पनि, परमेश्‍वरले के गर्दै हुनुहुन्छ भनी तिमीहरू बुझ्दैनौ ।
+\v 4 मैले गरेका अचम्मका कामहरू तिमी दुष्‍ट मानिसहरूले देखेका छौ, तर तिमीहरू विश्‍वासयोग्य भएर परमेश्‍वरको आराधना गर्दैनौ । यसैले योना अगमवक्‍ता  जसले एउटा ठूलो माछाको पेटभित्र तीन दिन बिताए तर फेरि बाहिर आएको आश्‍चर्य काम बाहेक अर्को आश्‍चर्य काम म तिमीहरूका लागि गर्ने छैन ।” त्यसपछि येशूले तिनीहरूलाई छाड्नुभयो र आफ्‍ना चेलाहरूसँगै डुङ्गामा जानुभयो ।
+\s5
+\v 5 उहाँहरू सबैजना डुङ्गा चडेर गालील समुद्रको अर्कोपट्टी जानुभयो । तब चेलाहरूले खानलाई आफूसँग कुनै पनि कुरा लानलाई बिर्सेको कुरा तिनीहरूलाई महसुस भयो ।
+\v 6 त्यो क्षणमा येशूले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “फरिसीहरू र सदुकीहरूले तिमीहरूलाई दिन खोजेको खमीरलाई ग्रहण नगर्न सावधान होओ । ”
+\v 7 येशूले तिनीहरूलाई जे भन्‍नुभएको थियो, त्यसको अर्थ तिनीहरूले बुझ्‍ने कोशिश गरे, र तिनीहरूले एक आपसमा भने, “हामीले खानलाई कुनै कुरा पनि ल्याउन बिर्सिएको कारणले उहाँले त्‍यसो भन्‍नुभएको हुनुपर्छ !”
+\v 8 तर तिनीहरू के भन्दै छन् भनी येशूले जान्‍नुहुन्‍थ्‍यो र तिनीहरूलाई जवाफ दिनुभयो, “तिमीहरूले रोटी ल्याउन बिर्सिएको कारणले मैले फरिसीहरू र सदुकीहरूका खमीरको कुरा गरें भनी तिमीहरूले विचार गर्दा म निराश हुन्‍छु । म तिमीहरूका निम्ति अति थोरै मात्र गर्न सक्‍छु भनी तिमीहरू विश्‍वास गर्छौ ।”
+\s5
+\v 9 म खाना खाने कुराको बारेमा चिन्तित भएको छु भनी विचार नगर । कसरी मैले पाँच वटा रोटीले पाँच हजारलाई खुवाएको थिए, वा बाँकी भएको कति थुन्‍से खाना तिमीहरूले जम्मा पार्‍यौ, त्‍यो तिमीहरूले साच्‍चै बिर्सियौ ?
+\v 10 अथवा मैले सात वटा साना रोटीहरूलाई बढाइदिएर चार हजार मानिसहरूले खाएको कुरा नि  ? त्‍यतिबेला तिमीहरूले कति थुन्‍से रोटीका टुक्राहरू जम्मा गर्‍यौ ?
+\s5
+\v 11 मैले तिमीहरूलाई साँच्‍चिकै रोटीको बारेमा भनेको थिइन भनी तिमीहरूले बुझ्‍नुपर्ने हो । फरिसीहरू र सदुकीहरूले दिने खमीर तिमीहरू ग्रहण नगर ।”
+\v 12 त्‍यसपछि येशूले रोटीमा हुने खमीरको बारेमा बोल्‍नुभएको थिएन भनी चेलाहरूले बुझे । त्यसको साटोमा, उहाँले फरिसीहरू र सदुकीहरूका गलत शिक्षाको बारेमा बोल्दै हुनुहुन्थ्यो ।
+\s5
+\v 13 जब येशू र उहाँका चेलाहरू कैसरिया फिलिप्पी शहरको नजिकैका क्षेत्रमा प्रवेश गर्नुभयो, उहाँले तिनीहरूलाई सोध्‍नुभयो, “म, मानिसका पुत्रलाई मानिसहरू साँच्‍चै को हो भन्छन् ?”
+\v 14 तिनीहरूले जवाफ दिए, “केही मानिसहरूले तपाईंलाई जीवित हुनुभएको  बप्‍तिस्‍मा दिने यूहन्‍ना हो भन्‍छन् । अरूहरूले तपाईं परमेश्‍वरले प्रतिज्ञा गर्नुभएअनुसार स्वर्गबाट फर्केर आएका एलिया अगमवक्‍ता हो भन्‍छन् । अझै अरूहरूले तपाईंलाई यर्मिया अगमवक्‍ता हो वा धेरै अघि जीवन बिताएका अगमवक्‍ताहरूमध्‍ये एकजना फेरि जीवित भएर आएको हो भन्‍छन् ।
+\v 15 येशूले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “तिमीहरू नि ? तिमीहरू मलाई को हो भन्‍छौ ?”
+\v 16 सिमोन पत्रुसले उहाँलाई भने, “तपाईं ख्रीष्‍ट हुनुहुन्छ ! तपाईं सर्वशक्‍तिमान परमेश्‍वरका पुत्र हुनुहुन्छ ।”
+\s5
+\v 17 त्यसपछि येशूले तिनलाई भन्‍नुभयो, “योनाका छोरा सिमोन, परमेश्‍वर तिमीसँग खुशी हुनुहुन्‍छ । तिमीले भर्खरै जे भन्यौो – तिमीलाई यो कुनै मानिसले प्रकट गरेको होइन । त्यसको साटोमा, स्वर्गमा बस्‍नुहुने मेरो पिताले यो तिमीलाई प्रकट गर्नुभएको हो ।
+\v 18 म तिमीलाई यो पनि भन्‍ने छुः तिमी पत्रुस हौ, जसको अर्थ ‘चट्टान’ हो । जसरी एउटा ठूलो चट्टानले भवनलाई आधार दिन्‍छ, त्‍यसरी नै ममा विश्‍वास गर्ने समूहको निम्ति तिमी आधार बन्‍ने छौ । र मृत्युको शक्‍ति पनि त्‍यसको विरुद्धमा खडा हुन सक्‍ने छैन ।”
+\s5
+\v 19 त्यसपछि उहाँले भन्‍नुभयो, “म तिमीलाई मानिसहरू परमेश्‍वरको स्‍वर्गको राज्य आउने बाटो खोल्न र बन्द गर्न सक्षम बनाउने छु । तिमीले पृथ्वीमा जे अनुमति दिन्‍छौ, परमेश्‍वरले स्वर्गमा अनुमति दिनुहुने छ । तिमीले पृथ्वीमा जे प्रतिबन्‍ध लगाउँछौ, परमेश्‍वरले स्वर्गमा प्रतिबन्‍ध लगाउनुहुने छ ।”
+\v 20 त्यसपछि येशूले त्यतिबेला उहाँ ख्रीष्‍ट हुनुहुन्छ भनी कसैलाई नभन्‍न चेलाहरूलाई कडारूपमा चेतावनी दिनुभयो ।
+\s5
+\v 21 त्यो समयदेखि येशूले चेलाहरूलाई आफूलाई यरूशलेम शहरमा जानु आवश्यक छ भनी सिकाउन थाल्नुभयो । त्यहाँ शासन गर्ने एल्‍डरहरू, मुख्‍य पुजारीहरू र यहूदी व्‍यवस्‍था सिकाउने मानिसहरूले उहाँलाई दुःख दिने छन् र मार्ने छन् । तब त्‍यसको तीन दिनपछि, उहाँ फेरि जीवित हुनुहुने छ ।
+\v 22 तर पत्रुसले येशूलाई छेउमा लगे र यी कुराहरू भन्‍नुभएको निम्‍ति उहाँलाई हप्‍काउन लागे । तिनले भने, “प्रभु, परमेश्‍वरले तपाईंलाई कदापि त्‍यस्‍तो हुन दिनुहुने छैन ! निश्‍चय नै त्यो हुनुहुँदैन !”
+\v 23 तब पत्रुसलाई हेर्न येशू फर्कनुभयो, र उहाँले तिनलाई भन्‍नुभयो, “मेरो नजरबाट हटिजा, किनकि तँद्वारा शैतान बोल्दै छ । तैंले मलाई पापमा पार्ने कोशिश गर्दै छस् । तैंले परमेश्‍वरले गर्नुहुने विचार होइन, तर मानिसले गर्ने विचार मात्र गर्दै छस् !”
+\s5
+\v 24 त्यसपछि येशूले आफ्‍ना चेलाहरूलाई भन्‍नुभयो, “कसैले ममा विश्‍वास गर्ने इच्‍छा गर्छ भने, उसले आफ्‍ना इच्‍छाहरू र उद्देश्यहरू छोड्नुपर्छ, र उसले आफ्‍नो क्रुस उठाउनुपर्छ, र म जता जान्‍छु त्‍यतै जानुपर्छ ।
+\v 25 जसले आफ्नो जीवन बचाउने कोशिश गर्छ भने, आफ्‍नो जीवन बचाउनुको साटोमा, त्‍यसले त्यो गुमाउने छ । तर जसले मेरो निम्‍ति आफ्नो जीवन गुमाउँछ, त्यसले आफ्‍नो जीवन पाउने छ ।
+\v 26 एकजना व्‍यक्तिको निम्‍ति उसले यस संसारमा इच्‍छा गरेका सबै कुरा प्राप्‍त गर्छ, तर उसले आफ्‍नो जीवन गमाउँछ भने, के असल हुन्छ र ? मनिसले आफ्‍ना धनदौलतमा तेस्‍तो के नै कमाउँछ जुन उसको आफ्‍नै जीवन जत्तिकै मूल्‍यवान हुन्‍छ ?
+\s5
+\v 27 ध्यान दिएर सुन ! म, मानिसको पुत्रले, यस पृथ्वीलाई छोड्ने छु, तर म फर्किने छु, र स्वर्गका स्वर्गदूतहरू मेरो साथमा हुने छन् । त्यो समयमा मेरो पितासँग भएको महिमाको ज्‍योति मसँग हुने छ, र हरेक व्‍यक्तिले यस संसारमा जीवित हुँदा तिनीहरूले जे काम गरे त्यसअनुसार म तिनीहरूलाई इनाम दिने छु ।
+\v 28 ध्यान दिएर सुन ! तिमीहरू जो अहिले यहाँ भएकाहरूमध्‍ये कसैले मलाई, स्वर्गबाट आएको एकजनालाई, म राजा भएर फेरि आउँदा देख्‍ने छौ । तिमीहरूको मृत्‍यु हुनुअघि तिमीहरूले यो देख्‍ने छौ !”
+\s5
+
+\c 17
+\p
+\v 1 येशूले त्‍यसो भनेको एक हप्‍तापछि, उहाँले पत्रुस, याकूब र यकूुबका भाइ यूहन्‍नालाई लिनुभयो, र तिनीहरूलाई एउटा अग्‍लो पहाडमाथि लानुभयो जहाँ तिनीहरू अरू मानिसहरूबाट टाढा थिए ।
+\v 2 उहाँहरू त्यहाँ हुँदा, यी तीन चेलाहरूले येशूको स्‍वरूप परिवर्तन भएको देखे । उहाँको अनुहार सूर्यजस्तै चम्‍कियो, र उहाँको वस्‍त्र चम्कियो र त्‍यो ज्योतिजस्तै चहकिलो भयो ।
+\s5
+\v 3 अचानक मोशा र एलिया, जो धेरै वर्ष पहिलेका महत्त्‍वपूर्ण अगमवक्‍ताहरू थिए, त्यहाँ देखा परे र उहाँसँग कुरा गर्न लागे ।
+\v 4 पत्रुसले तिनीहरूलाई देखे र येशूलाई भने, “प्रभु ! हामी यहाँ रहनु अति नै राम्रो हुन्छ ! मैले गरौं भनी तपाईं इच्‍छा गर्नुहुन्छ भने, एउटा तपाईंको लागि, एउटा मोशाको लागि र एउटा एलियाको लागि, तीनवटा पालहरू म खडा गर्ने छु ।”
+\s5
+\v 5 पत्रुसले बोल्दै गर्दा एउटा चम्किलो बादल तिनीहरूमाथि आयो । बादलको भित्रबाट परमेश्‍वरले येशूको बारेमा बोल्‍नुभएको तिनीहरूले सुने । उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “यिनी मेरा पुत्र हुन । यिनलाई म प्रेम गर्छु । यिनले मलाई प्रसन्‍न बनाउँछन् । यसैले तिमीहरूले यिनका कुरा सुनैपर्छ !”
+\v 6 जब परमेश्‍वरले बोल्‍नुभएको तीनजना चेलाहरू सुने, तिनीहरू अत्‍यन्‍त डराए । परिणामस्वरूप, तिनीहरू जमीिनमा घोप्‍टो परे ।
+\v 7 तर येशू तिनीहरूकहाँ जानुभयो र तिनीहरूलाई छुनुभयो र भन्‍नुभयो, “खडा होओ ! अब अरू नडराओ !”
+\v 8 र जब तिनीहरूले माथितिर हेरे, तिनीहरूले येशूलाई मात्र देखे जो अझै त्यहाँ हुनुहुन्‍थ्‍यो ।
+\s5
+\v 9 उहाँहरू पहाडबाट तलतिर आउँदै गर्नुहुँदा, येशूले तिनीहरूलाई सुझाव दिनुभयो, “पहाडमाथि तिमीहरूले जे देख्‍यौ त्‍यो, म, मानिसको पुत्रलाई परमेश्‍वरले मेरो मृत्‍युपछि फेरि जीवित नबनाउनुभएसम्‍म कसैलाई पनि नभन ।”
+\v 10 ती तीनजना चेलाहरूले येशूलाई सोधे, “तपाईंले भन्‍नुभएको कुरा सत्‍य हो भने, ख्रीष्‍ट आउनुअघि एलियालाई पृथ्‍वीमा फेरि आउनु आवश्‍यक छ भनि यहूदी व्‍यवस्‍था सिकाउने मानिसहरूले किन भन्‍छन् ?”
+\s5
+\v 11 येशूले तिनीहरूलाई जवाफ दिनुभयो, “ख्रीष्‍टको आगमनको लागि धेरै मानिसहरूलाई तयार पार्न एलिया आउने छन् भनी परमेश्‍वरले प्रतिज्ञा गर्नुभको कुरा यो साँचो हो ।”
+\v 12 तर यो कुरा ध्‍यान देओः एलिया पहिले नै आइसकेका छन् र हाम्रा अगुवाहरूले तिनलाई देखेका छन्, तर ख्रीष्‍टको अघि आउने व्‍यक्ति उनै हुन् भनी तिनीहरूले उनलाई चिनेनन् । बरु, तिनीहरूले आफूले इच्‍छा गरेकोजस्‍तै उनलाई खराब व्यवहार गरे । र तीनै शासकहरूले म स्वर्गबाट आएको व्‍यक्तिलाई पनि चाँडै नै त्‍यसैगरी व्यवहार गर्ने छन् ।
+\v 13 तब उहाँले एलियाको बारेमा बोल्दै गर्दा, उहाँले बप्‍तिस्‍मा दिने यूहन्‍नको बारेमा भन्‍नुभएको हो भनी तीनजना चेलाहरूले बुझे ।
+\s5
+\v 14 जब येशू र तीनजना चेलाहरू अरू चेलाहरू र जम्मा भएको भीड कहाँ फर्के, तब एकजना मानिस येशूकहाँ आए र उहाँको सामु घुँडा टेके ।
+\v 15 तनले उहाँलाई भने, “सर, मेरो छोरालाई कृपा गर्नुहोस् र उसलाई निको पार्नुहोस् !  उसलाई छारे रोग लागेको छ र धेरै दुःख पाउँछ । यस रोगको कारणले ऊ धेरैपल्‍ट आगोमा र पानीमा लडेको छ ।”
+\v 16 तपाईंका चेलाहरूले उसलाई निको पारून् भन्‍ने उदेश्‍यले मैले उसलाई तिनीहरूकहाँ ल्‍याएँ, तर तिनीहरूले उसलाई निको पार्न सकेनन् ।
+\s5
+\v 17 येशूले जवाफ दिनुभयो, “तिमीहरू यस समयका मानिसहरूले परमेश्‍वरको शक्तिमा विश्‍वास गर्दै गर्दैनौ, तिमीहरू कति अलमलमा परेका छौ ! मैले गरेका काम तिमीहरूले गर्न सक्‍ने हुनलाई कहिलेसम्‍म म तिमीहरूसित रहनुपर्छ ? त्‍यस केटालाई यहाँ मकहाँ ल्याओ !”
+\v 18 जब तिनीहरूले त्‍यस केटालाई येशूकहाँ ल्याए, छारे रोग गराउने त्‍यो दुष्‍ट आत्‍मालाई येशूले कडारूपमा हर्कानुभयो । परिणामस्‍वरूप, त्‍यस केटाबाट दुष्‍ट आत्‍मा बाहिर आयो, र त्‍यो समयदेखि त्‍यो केटो निको भयो ।
+\s5
+\v 19 पछि, येशू एक्‍लै हुनुहुँदा चेलाहरूमध्‍ये कोही उहाँको नजीक आए र उहाँलाई सोधे, “हामीले किन त्‍यो दुष्‍ट आत्‍मालाई भगाउन सकेनौ ?”
+\v 20 उहाँले तिनीहरूलाई जवाफ दिनुभयो, “किनभने तिमीहरूले परमेश्‍वरको शक्तिमा त्‍यति धेरै विश्‍वास गरेनौ ।
+\v 21 यस कुरालाई विचार गरः रायोका दानाहरू धेरै साना हुन्‍छन् तर तिनीहरू बड्‍छन् र ठूला बोटहरू हुन्छन् । त्यसरी नै, तिमीहरूले एकदम थोरै विश्‍वास गर्छौ भने पनि तिमीहरूले परमेश्‍वरलाई गर्नुहोस् भनी जे उहाँलाई बिन्‍ती गर्छौ, कुनै पनि कुरा तिमीहरू गर्न सक्‍ने छौ ! तिमीहरूले यो पहाडलाई यसो भन्‍न सक्‍ने छौ, ‘यहाँबाट त्यहाँ सर !’ र त्‍यसलाई तिमीहरूले जहाँ जा भन्‍यौ त्‍यो त्‍यहाँ जान्‍छ ।”
+\s5
+\v 22 चेलाहरू गालीलमा एकसाथ भेला भएको बेलामा, येशूले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “कसैले मलाई, मानिसको पुत्रलाई चाँडै नै अधिकारीहरूकहाँ सुम्‍पिदिने छ ।
+\v 23 तिनीहरूले मलाई मार्ने छन्, तर मलाई मारिएको तेस्रो दिनमा, परमेश्‍वरले मलाई फेरि जीवित बनाउनु हुने छ ।” जब चेलाहरूले त्‍यो सुने, तिनीहरू धेरै उदास भए ।
+\s5
+\v 24 जब येशू र चेलाहरू कफर्नहुम शहरमा आउनुभयो, मन्दिरमा करहरू उठाउने मानिसहरू पत्रुसको नजीक आए र तिनलाई भने, “तिम्रो गुरुले मन्दिरको कर तिर्छन्, तिर्दैनन् र ?”
+\v 25 तिनले उनीहरूलाई जवाफ दिए, “हो, उहाँले त्‍यो तिर्नुहुन्छ ।” जब चेलाहरू येशूको घरमा गए, पत्रुस बोल्न शुरू गर्नु अघि, येशूले तिनलाई भन्‍नुभयो, “सिमोन, तिम्रो विचारमा शासकहरूले राजस्व वा करहरू कसबाट उठाउँछन् ? तिनीहरूले आफ्नै देशका नागरिक वा आफूले जितेका देशका नागरिक कसबाट करहरू लिन्छन् ?”
+\s5
+\v 26 पत्रुसले उहाँलाई जवाफ दिए, “अरू देशका नागरिकबाट लिन्‍छन् । तब येशूले तिनलाई भन्‍नुभयो, “यसैले तिनीहरूका आफ्नै देशका नागरिकले करहरू तर तिर्नु पर्दैन ।
+\v 27 तर जाऊ हाम्रो निम्‍ति कर तिर जसले गर्दा मन्दिरमा कर उठाउनेहरू हामीहरूसँग रिसाउने छैनन् । त्‍यो तिर्न पैसा प्राप्‍त गर्नको निम्ति, गालील समुद्रमा जाऊ, आफ्‍नो बल्‍छी हान, र तिमीले पक्रेको पहिलो माछो लेऊ । जब तिमीले त्‍यसको मुख खोल्‍छौ, तिमीले एउटा चाँदीको सिक्‍का भेट्टाउने छौ, जुन तिम्रो र मेरो कर तिर्नलाई पर्याप्‍त हुन्‍छ । त्‍यो सिक्‍का लेऊ र त्‍यो मन्दिरको कर उठाउनेहरूलाई देऊ ।”
+\s5
+
+\c 18
+\p
+\v 1 ठीक त्‍यसै समयमा चेलाहरूले येशूकहाँ आए र उहाँलाई सोधे, “परमेश्‍वरले स्‍वर्गबाट तपाईंलाई राजा बनाउनुहुँदा, हामीहरूमध्ये को सबभन्‍दा बढी प्रतिष्‍ठित हुने छौं ?”
+\v 2 येशूले एउटा बालकलाई बोलाउनुभयो र उसलाई तिनीहरू माझमा राख्‍नुभयो ।
+\v 3 उहाँ भन्‍नुभयो, “म तिमीहरूलाई सत्य भन्छुः तिमीहरू बदलिएनौ र साना बालबालिकाझैं विनम्र भएनौ भने, निश्‍चिय नै तिमीहरू स्‍वर्गको परमेश्‍वरको राज्‍यमा आउने छैनौ ।
+\s5
+\v 4 यस बालकलेझैं विनम्र हुने मानिसहरू नै स्‍वर्गबाट परमेश्‍वरले राज्‍य गर्नुहुँदा सबभन्‍दा बढी प्रतिष्‍ठित मानिसहरू हुने छन् ।
+\v 5 अनि, जब मानिसहरूले मलाई प्रेम गरेको कारणले तिनीहरूले यस्‍तो एउटा बालकलाई स्वगत गर्छन्, तिनीहरूले मलाई नै स्‍वागत गर्दै छन् भनी परमेश्‍वर ठान्‍नुहुन्छ ।”
+\v 6 “एकजना व्‍यक्तिले मलाई विश्‍वास गर्ने कसैलाई पापमा पार्छ भने, मानिसहरूले यो सानो बालकझैं प्रतिष्‍ठारहित भनी सोचेको व्‍यक्ति भए तापनि, परमेश्‍वरले निश्‍चय नै त्यस व्‍यक्तिलाई दण्ड दिनुहुने छ । कसैले त्‍यस व्‍यक्तिको घाँटीमा गह्रौ ढुङ्गा बाँधेर समुद्रको गहिरो भागमा फालेको भन्‍दा पनि नराम्रो दण्ड परमेश्‍वरले उसलाई दिनुहुने छ !
+\s5
+\v 7 अरूहरूलाई पाप गर्न लगाउने मानिसहरूलाई कति डरलाग्‍दो हुने छ । पाप गर्ने परीक्षाहरू सधैं आइरहन्‍छन्, तर अर्को व्‍यक्तिलाई पाप गर्न लगाउने कुनै पनि व्‍यक्तिलाई कति डरलाग्‍दो हुने छ ।
+\v 8 यसैले तिमीहरूका हातहरू वा खुट्टाहरूमध्ये एउटालाई पाप गर्न प्रयोग गर्ने इच्छा हुन्‍छ भने, त्यो हात वा खुट्टालाई प्रयोग गर्न छोड ! तिमीहरूले त्‍यसलाई काटेर फालेपछि पाप गर्ने छैनौ भने काटेर फाल ! मानौं, तिमीहरूसँग दुवै हातहरू र दुवै खुट्टाहरू भएको र तिमीहरूका पापको कारणले परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई नरकको अनन्त आगोमा फालेकोभन्‍दा तिमीहरूसँग एउटा हात वा एउटा खुट्टा मात्र भएको र परमेश्‍वरसँग सदासर्वदा बास गरेको कति धेरै असल हो ।
+\s5
+\v 9 हो र तिमीले देखेको कुराले तिमीलाई पाप गर्ने इच्छा हुन्‍छ भने, ती कुराहरू हेर्न छोड ! पाप गर्न छोड्‍नलाई तिमीहरूले आफ्‍ना आँखाहरूमध्‍ये एउटालाई निकाल्‍नु र त्‍यसलाई फाल्‍नुपर्छ भने निकालेर फाल । मानौं, तिमीहरूसँग दुवै आँखाहरू भएको र परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई नरकको अनन्त आगोमा फालेकोभन्‍दा तिमीहरूसँग एउटा आँखा मात्र भएको र परमेश्‍वरसँग सदासर्वदा बास गरेको कति धेरै असल हो ।”
+\s5
+\v 10 “यी बालबलिकामध्‍ये एउटालाई पनि हेलाको दृष्‍टिले नहेर्न पक्‍का होओ । म तिमीहरूलाई साँच्‍चै भन्छु कि तिमीहरूले बालबलिकालाई दुर्व्‍यवहार गर्‍यौ भने तिनीहरूको रक्षा गर्ने स्वर्गदूतहरू सधैं मेरो पिताकहाँ जान्‍छन् र उहाँलाई खबर गर्छन् ।
+\v 11 प्राचीन सर्वोत्‍कृष्‍ट पाण्‍डुलिपिमा पद ११ मेटिएको छ । किनकि मानिसको पुत्र हराएकोलाई बचाउन आयो ।
+\s5
+\v 12 यस्तो परिस्थितिमा तिमीहरूले गर्नेछौ भनी तिमीहरू विचार गर्छौ ? तिमीहरूसँग एक सयवटा भेडाहरू थिए र तीमध्ये एउटा हरायो भने, तिमीहरूले निश्‍चय नै डाँडातिर भएका उन्‍नानसय वटालाई छोड्छौ र जान्‍छौ र त्यो हराएको एउटालाई खोज्‍छौ, खोज्‍दैनौ र ?
+\v 13 तिमीहरूले त्‍यसलाई भेट्टायौ भने, म पक्‍का भन्‍छु कि तिमीहरू धेरै आनन्‍दित हुन्‍छौ । उनान्सय वटा भेडाहरू नहराएकोमा तिमीहरूका खुशी हुन्छौ, तर तिमीहरूले हराएको भेडा भेट्टाएकोमा तिमीहरू अझै धेरै आनन्‍दित हुनेछौ ।
+\v 14 जसरी गोठालोले आफ्नो एउटा भेडा पनि नहराओस् भन्‍ने इच्‍छा गर्छ, त्‍यसरी नै, स्वर्गमा हुनुहुने तिमीहरूका परमेश्‍वर पिताले यी बालकहरूमध्ये एउटा पनि नरक नजाओस् भन्‍ने इच्‍छा गर्नुहुन्छ ।”
+\s5
+\v 15 “एकजना विश्‍वासी भाइले तिम्रो विरुद्धमा पाप गर्छ भने, ऊ एक्‍लै हुँदा तिमी उसकहाँ जाऊ, र तिम्रो विरुद्धमा पाप गरेकोले उसलाई हप्‍काऊ । त्यो व्‍यक्तिले तिम्रो कुरा सुन्छ र तिम्रो विरुद्धमा पाप गरेकोमा दुःखी हुन्छ भने, तिमी र ऊ फेरि एकपल्‍ट असल दाजुभाइ हुनेछौ ।
+\v 16 यद्यपि त्‍यो व्‍यक्तिले तिम्रो कुरा सुन्दैन भने, जाऊ र एक वा दुई अरू विश्‍वासीहरू भेट्टाऊ । तिनीहरूलाई तिमीसँग लैजाऊ, जस्‍तो व्यवस्थाले भन्‍छ, “हरेक दोष प्रमाणित गर्न दुई वा तीन जना गवाहीहरू हुनुपर्छ ।”
+\s5
+\v 17 तिम्रो विरुद्ध पाप गर्नेले तिनीहरूलाई पनि सुन्दैन भने, सम्‍पूर्ण सभालाई त्यो कुरा भन ता कि तिनीहरूले उसलाई सच्याउन सक्‍छन् । र त्यो व्‍यक्तिले सभाको कुरा पनि सुन्दैन भने, जसरी तिमीहरूले अन्याजातिहरू र कर उठाउँनेहरूलाई आशाहीन पापीहरू ठानेर गर्छौ, त्‍यसरी नै उसलाई तिमीहरूका माझबाट बहिस्‍कार गर ।
+\s5
+\v 18 यो कुरा मनमा राखः तिमीहरूको सभाको एकजना सदस्यलाई दण्ड दिने वा नदिने बारेमा पृथ्वीमा तिमीहरूले जे निर्णय गर्छौ, स्वर्गमा हुनुहुने परमेश्‍वरद्वारा पनि त्यो निर्णय भएको हुन्छ ।
+\v 19 यो कुरा पनि ध्यान देओः यहाँ पृथ्वीमा बसोबास गर्ने तिमीहरूमध्‍ये कमासेकम दुईजना एकसाथ सहमत भएर तिमीहरूले जुनसुकै कुराको निम्‍ति पनि बिन्‍ति गर्छौ भने, तिमीहरूले मागेको कुरा स्वर्गमा हुनुहुने मेरा पिताले दिनुहुनेछ ।
+\v 20 यो सत्‍य हो, किनभने तिमीहरूले मलाई विश्‍वास गरेको कारणले जहाँ तिमीहरूमध्‍ये कमसेकम दुई वा तीनजना मेरो नाउँमा भेला हुन्छौ, म तिमीहरूसित हुन्छु ।”
+\s5
+\v 21 यसपछि पत्रुस येशूकहाँ आए र उहाँलाई भने, “मेरा विरुद्धमा पाप गरिरहने विश्‍वासीलाई मैले कतिपल्‍ट क्षमा गर्नुपर्छ ? उसलाई क्षमा गर्न मसँग उसले बिन्‍ती गरिरहन्‍छ भने, के मैले उसलाई सातपल्टसम्म पनि क्षमा गर्नुपर्छ ?”
+\v 22 येशूले तिनलाई भन्‍नुभयो, “म तिमीलाई भन्‍छु, तिमीले कसैलाई क्षमा गर्नुपर्ने संख्या सातपल्‍ट मात्र होइन, तर तिमीले उसलाई सत्तरी गुणा सात पल्‍ट क्षमा गर्नुपर्छ ।
+\s5
+\v 23 स्‍वर्गबाट परमेश्‍वरको राज्‍य एकजना राजा  र तिनका अधिकारीहरू जस्तै हो । तिनका अधिकारीहरूले तिनलाई तिर्नुपर्ने ऋण तिनीहरूले तिरून् भन्‍ने तिनको इच्‍छा थियो ।
+\v 24 यसैले राजाकहाँ ती अधिकारीहरू तिनीसितको आफ्ना हिसाबहरू मिलाउन आए । राजाकहाँ ल्‍याइएका अधिकारीहरूमध्ये एकजनाले तिनलाई दशहजार सुनको सिक्‍का तिर्नुपर्ने थियो ।
+\v 25 तर राजालाई उसले तिर्नुपर्ने जति तिर्नलाई ऊसित येथेष्‍ट पैसा नभएको कारणले, ऊ, उसकी श्रीमती, छोराछोरी र उसका सबै धनदौलत अरू कसैलाई बेच्‍नु र राजाले उसलाई दिएको ऋण तिर्नु भनी राजाले हुकुम गरे ।
+\s5
+\v 26 त्यसपछि त्यो अधिकारीले त्‍यति ठूलो ऋण तिर्नलाई आफूसँग येथेष्‍ट पैसा छैन भनी जानेर राजाको अघि घुँडा टेक्‍यो र बिन्‍ती गर्‍यो, ‘मसँग धैर्य गर्नुहोस्, अन्तमा म तपाईंलाई सबै रकम तिर्नेछु ।’
+\v 27 त्यो अदीकारीले त्यति ठूलो ऋण कहिल्यै तिर्न सक्‍ने छैन भन्‍ने जानेर राजा उसको निम्ति उनी दुःखी भए । यसैले तिनले उसको सबै ऋण माफ गरे र उसलाई छोडिदिए ।
+\s5
+\v 28 यसपछि त्यो अधिकारी राजाका अन्‍य अधिकारीहरूमध्ये एकजनाकहाँ गयो, जसले उसलाई एक वर्षको ज्यालाभन्दा अलि थोरै तिर्नु थियो । उसले त्‍यसको कठालो समात्‍यो र त्‍यसलाई झपार्न लाग्‍यो र त्‍यसलाई भन्यो, ‘तैँले मलाई तिर्नुपर्ने जेजेति छन् सबै तिर !’
+\v 29 त्यो अधिकारीले उसको  अघि घुँडा टेक्‍यो र यसो भन्‍दै बिन्‍ती गर्‍यो, ‘मसँग धैर्य गर्नुहोस्, अन्तमा म तपाईंलाई सबै रकम तिर्नेछु ।’
+\s5
+\v 30 तर त्यस मानिसले पहिलो अधिकारीलाई तिर्नुपर्ने त्‍यो सानो रकमलाई उसले माफ गर्न अस्‍वीकार गरिगह्‍यो । त्‍यसको साटोमा, उसले त्‍यो अधिकारीलाई झयालखानमा हालिदियो र आफूले पउनुपर्ने सबै पैसा त्‍यसले नतिरून्‍जेल त्‍यसलाई त्‍यहीं बस्‍न भन्‍यो ।
+\v 31 यस कुराको बारेमा जब राजाका अरू अधिकारीहरूले थाहा पाए,  तिनीहरू अत्‍यन्‍तै दुःखी भए । यसैले तिनीहरू राजाकहाँ गए र जे भएको थियो त्‍यसको बारेमा सविस्‍तार खबर दिए ।
+\s5
+\v 32 तब राजाले त्यो अधिकारीलाई बोलाए जसले तिनको दशहजार सुनका सिक्‍का ऋण तिर्नुपर्ने थियो । तिनले उसलाई भने, तँ दुष्‍ट सेवक ! तैंले मलाई तिर्नुपर्ने ठूलो ऋण माफ गर्न तैंले मलाई बिन्‍ती गेरेको कारणले मैले तँलाई त्‍यसै गरें !
+\v 33 जसरी मैले तँलाई कृपा गरें र तेरो ऋण माफ गरें, त्‍यसरी नै तैंले पनि आफ्‍नो अधिकारी मित्रलाई कृपा गर्नुपर्ने र तैंले पाउनुपर्ने ऋण माफ दिनुपर्ने थियो !
+\s5
+\v 34 राजा अत्‍यन्‍तै क्रोधित भए । तिनले त्‍यस अधिकारीलाई झ्याल्खानाका अधिकारीहरूका हातमा सुम्पिदिए, जसले त्‍यसले तिर्नुपर्ने सबै ऋण नतिरून्‍जेल त्‍यसलाई असह्‍य पीडा दिए ।”
+\v 35 यसपछि येशूले लगातार यसो भन्‍नुभयो, “तिमीहरूका विरूद्धमा पापहरू गर्ने विश्‍वासीप्रति तिमीहरू कृपालु भएनौ र साँचो रुपले क्षमा गरेनौ भने, स्वर्गमा हुनुहुने मेरा पिताले पनि तिमीहरूलाई त्‍यसै गर्नुहुनेछ ।”
+\s5
+
+\c 19
+\p
+\v 1 येशूले त्यसो भन्‍नुभएपछि, उहाँले आफ्ना चेलाहरूलाई लिनुभयो र गालील जिल्ला छोड्नुभयो । उहाँहरू यहूदिया जिल्ला भएको यर्दन नदीको पूर्वपट्टीको भागमा गए ।
+\v 2 त्‍यहाँ ठुला भीडहरू उहाँको पछि लाग्‍यो, र तिनीहरूका माझमा भएका बिरामीलाई उहाँले निको पार्नुभयो ।
+\s5
+\v 3 केही फरिसीहरू उहाँको नजीक आए र उहाँलाई भने, “के हाम्रो यहूदी व्यवस्थाले एकजना मानिसलाई आफ्‍नो श्रीमतीसँग त्‍यागपत्र दिने अनुमति दिन्छ ?” उहाँसँग विवाद गर्ने उदेश्‍यले तिनीहरूले त्‍यो प्रश्‍न सोधे ।
+\v 4 येशूले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “तिमीहरूले धर्मशास्‍त्र पढेका छौ, यसैले तिमीहरूलाई थाहा हुनुपर्छ, जब परमेश्‍वरले पहिलोपल्ट मानिसहरूको सृष्‍टि गर्नुभयो, ‘उहाँले एकजना पुरुष बनाउनुभयो, र उहाँले एकजना स्‍त्री बनाउनुभयो ।’
+\s5
+\v 5 त्यसले स्‍पष्‍ट हुन्‍छ कि परमेश्‍वरले किन सृष्‍टि गर्नुभयो, ‘त्‍यसकारणले एकजना पुरुषले आफ्‍ना बुबा आमालाई छोड्‍छ र आफ्‍नी श्रीमतीलाई विवाह गर्छ ।’ तिनीहरू दुवैजना एकै व्‍यक्तिजस्‍तो गरी एकसाथ तिनीहरू बस्‍नेछन्
+\v 6 फलस्वरूप, तिनीहरू पहिले दुई छट्टाछुट्टै मानवका रूपमा काम गरे तापनि, अब तिनीहरू एउटै व्‍यक्ति जस्तै भएका छन् । त्यो कुरा सत्य भएको कारणले, एकजना पुरुषले आफ्नी श्रीमतीसँग अलग रहनुहुँदैन, जसलाई परमेश्‍वरले उसमा जोड्‍नुभएको छ ।”
+\s5
+\v 7 त्यसपछि परिसीहरूले उहाँलाई भने, “त्यो सत्य हो भने, मोशाले किन आज्ञा दिए कि आफ्नी श्रीमतीसँग त्‍यगपत्र दिन इच्‍छा गर्ने मानिसले तिनलाई उसले त्‍यगपत्र दिने कारण लेखेर त्‍यगपत्र दिन दिनुपर्छ, र त्‍यसपछि तिनलाई पठाउनुपर्छ ?”
+\v 8 येशूले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “यो तिमीहरूको पुर्खाहरूले जिद्दी गरेर आफ्नै उपायको इच्‍छा गरेकोले मोशाले तिनीहरूलाई आफ्नी श्रीमतीहरूलाई त्‍यगपत्र दिने अनुमति दिए, र तिमीहरू पनि तिनीहरू भन्दा फरक छैनौ । तर जब परमेश्‍वरले पहिले एकजना पुरुष र एकजना स्‍त्रीको सृष्‍टि गर्नुभयो, तिनीहरू एक अर्काबाट छुट्टिएर बसून् भन्‍ने विचारले उहाँले गर्नुभएन ।
+\v 9 म तिमीहरूलाई जोडदाररूपमा भन्दैछु, कुनै पुरुषले, उसको श्रीमतीले व्यभिचार नगरेको अवस्‍थामा, आफ्नी श्रीमतीलाई त्‍यगपत्र दिन्छ र अर्की स्‍त्रीसँग विवाह गर्छ भने, परमेश्‍वरको विचारमा त्‍यसले व्यभिचार गर्छ ।”
+\s5
+\v 10 चेलाहरूले उहाँलाई भने, “त्यो कुरा साँचो हो भने, पुरुषहरूका निम्‍ति कदापि विवाह नगरेको असल हुन्‍छ !”
+\v 11 उहाँले उत्तर दिनुभयो, “हरेक पुरुषले यो शिक्षालाई स्‍वीकार गर्न सक्तैन, परमेश्‍वरले स्‍वीकार गर्न सक्षम बनाउनुभएको पुरुषहरूले मात्र स्‍वीकार गर्न सक्‍छन्  ।
+\v 12 कोही मानिसहरू जन्मदेखि नै आफ्‍नो गुप्‍ताङ्गहरू दोषपूर्ण भएको कारणले गर्दा तिनीहरूले विवाह गर्दैनन् । अरू परुषहरूले तिनीहरू नपुङ्सक बनाइएका कारणले विवाह गर्दैनन् । अझै अरू पुरुषहरूले परमेश्‍वरले स्‍वर्गबाट राज्‍य गर्नुहुँदा उहाँको असल सेवा गर्नको निम्‍ति विवाह नगर्ने निर्णय गर्छन् ।  तिमीहरू जसले विवाहको बारेमा मैले भनेका कुरा बुझ्‍न सक्‍छौ, त्‍यो ग्रहण गर्नुपर्छ र त्‍यो पालन गर्नुपर्छ ।”
+\s5
+\v 13 त्यसपछि येशूले साना बालबलिकमा आफ्‍नो हात राखेर तिनीहरूका निम्‍ति उहाँले प्रार्थना गरिदिनुहुनेछ भनी तिनीहरूलाई उहाँकहाँ ल्याइयो । तर त्‍यसो गरेकोमा चेलाहरूले मानिसहरूलाई झपारे ।
+\v 14 येशूले भन्‍नुभयो, “बालबालिकालाई मकहाँ आउन देऊ, र तिनीहरूलाई नरोक ! स्‍वर्गको परमेश्‍वरको राज्‍य यिनीहरूजास्‍तै नम्र  र विश्‍वासयोग्‍य मानिसहरू हो ।”
+\v 15 त्यसपछि येशूले बालबालिकालाई आशीर्वाद दिनलाई तिनीहरूमा आफ्नो हात राख्‍नुभयो । तब उहाँले त्यो ठाउँ छोड्नुभयो ।
+\s5
+\v 16 येशू हिंड्‍दै गर्नुहुँदा, एकजना जवान मानिस उहाँको नजीक आए र उहाँलाई सोधे, “गुरुज्‍यू, परमेश्‍वरसँग सदासर्वदा बास गर्नको लागि मैले के असल कामहरू गर्नुपर्छ ?”
+\v 17 येशूले तिनलाई भन्‍नुभयो, “तिमीले मलाई के असल हो भनेर किन सोध्‍दैछौ ? एकजना मात्र असल हुनुहुन्‍छ र असल के हो साँच्‍चै जान्‍नुहुन्‍छ । उहाँ परमेश्‍वर हुनुहुन्छ । तर परमेश्‍वरसँग सदासर्वदा बस्‍ने इच्छाको बारेमा भएको तिम्रो प्रश्‍नको जवाफ दिनको निम्‍ति परमेश्‍वरले मोशालाई दिनुभएको आज्ञाहरू पालन गर्न म तिमीलाई भन्‍छु ।”
+\s5
+\v 18 त्यस मानिसले येशूलाई सोध्यो, “कुनकुन आज्ञाहरूलाई मैले पालन गर्नुपर्छ ?” येशूले उसलाई जवाफ दिनुभयो, “कुनै व्‍यक्तिको हत्या नगर, व्यभिचार नगर, चीजबीजहरू चोरी नगर, झुटा गवाही नदेऊ,
+\v 19 आफ्‍नो बुबा र आफ्‍नो आमाको आदर गर, र आफैंलाई प्रेम गरेजस्तै हरेक अर्को व्‍यक्तिलाई  प्रेम गर ।”
+\s5
+\v 20 ती जवान मानिसले येशूलाई भने, “यी सबै आज्ञाहरू मैले सधैँ पालन गरेको छु । परमेश्‍वरसँग सदासर्वदा बस्‍नको लागि मैले अरू के गर्नुपर्छ ?”
+\v 21 येशूले तिनलाई भन्‍नुभयो, “तिमी जस्‍तो भएको परमेश्‍वरले इच्‍छा गर्नुहुन्‍छ तिमी ठीक तेस्‍तै हुने इच्‍छा गर्छौ भने, घर जाऊ, तिमीसँग भएका सबै कुरा बेच, र त्‍यो पैसा गरीब मानिसहरूलाई देऊ । परिणाम यो हुनेछ कि तिमी स्वर्गमा धनी हुनेछौ । त्यसपछि आऊ, मेरो पछि लाग, र मेरो चेला बन !”
+\v 22 जब त्यो जवानले ती शब्दहरू सुने, तिनी उदास भएर गए, किनभने तिनी धेरै धनी थिए र आफूसित भएका सबै कुरा दिने इच्‍छा गरेनन् ।
+\s5
+\v 23 त्यसपछि येशूले चेलाहरूलाई भन्‍नुभयो, “यो कुरालाई ध्‍यान देओः धनी मानिसहरूलाई आफ्‍नो जीवनमा परमेश्‍वरलाई राज्‍य गर्न दिन सहमत हुनु धेरै कठिन छ ।
+\v 24 यो पनि ध्‍यान देओः ऊँटलाई सियोको नाथ्रीबाट छिर्नु असम्‍भव हुन्‍छ । धनी मानिसहरूलाई परमेश्‍वरको राज्‍यको अधीनमा आउनु झन् धेरै कठिन हुन्‍छ ।”
+\s5
+\v 25 जब चेलाहरूले यो सुने, तिनीहरू धेरै छक्‍क परे ।  परमेश्‍वरले धनी मानिसहरूलाई सबभन्‍दा धेरै आशिष्‌‌ दिनुहुन्‍छ भन्‍ने तिनीहरूको विचार थियो । यसैले तिनीहरूले येशूलाई भने, “त्यसो हो भने, कसैले पनि उद्धार पाउन सम्‍भव हुनेछ जस्‍तो लाग्दैन !”
+\v 26 तब येशूले तिनीहरूलाई ध्‍यान दिएर हेर्नुभयो र भन्‍नुभयो, “हो, मानिसहरूका लागि आफैँलाई बचाउनु असम्भव कुरा हो । तर परमेश्‍वरले तिनीहरूलाई बचाउन सक्‍नुहुन्छ, किनभने परमेश्‍वरले सबै कुरा गर्न सक्‍नुहुन्छ !”
+\v 27 त्यसपछि पत्रुसले उहाँलाई भने, “तपाईंलाई जान्‍नुहुन्‍छ  कि हामीले सबै कुरा त्यागेका छौं र तपाईंको चेला हुनको निम्‍ति तपाईंको पछि लागेका छौं । यसैले त्यसो गर्दा हामीलाई के फाइदा हुन्‍छ ?”
+\s5
+\v 28 येशूले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “यो कुरा ध्‍यान देओः तिमीहरूले धेरै फाइदाहरू पाउनेछौ । जब परमेश्‍वरले नयाँ पृथ्‍वी बनाउनुहुनेछ र जब म, मानिसको पुत्र, मेरो महिमामा मेरो सिंहासनमा बस्‍नेछु, तब तिमीहरू जो मेरो साथमा आएका छौ, हरेक नै सिंहासनमा बस्‍नेछौ, र तिमीहरूले इस्राएलका बाह्र कूलका मानिसहरूको न्याय गर्नेछौ ।
+\s5
+\v 29 तिनीहरू मेरा चेलाहरू भएको कारणले, जसले घर, वा जमीिनको अंश, आफ्‍ना दाजुभाइ, आफ्‍ना दिदीबहिनी, आफ्‍नो बुबा, आफ्‍नो आमा, आफ्‍ना छोराछोरी, वा परिवारकाो अन्य सदस्यहरू छाडे, परमेश्‍वरले तिनीहरूलाई इनाम दिनुहुनेछ । तिनीहरूले त्यागेका भन्दा परमेश्‍वरले तिनीहरूलाई सयौँ गुणा धेरै बढी फइदाहरू दिनुहुनेछ । र तिनीहरू सदासर्वदा परमेश्‍वरसँग बास गर्नेछन् ।
+\v 30 तर धेरै मानिसहरू जो अहिले यस जीवनमा प्रतिष्‍ठित छन्, भविष्यको त्‍यो समयमा प्रतिष्‍ठारहित हुनेछन्, र धेरै मानिसहरू जो अहिले प्रतिष्‍ठारहित छन् भविष्यको त्‍यो समयमा प्रतिष्‍ठित हुनेछन् ।”
+\s5
+
+\c 20
+\p
+\v 1 “परमेश्‍वरले स्‍वर्गबाट कसरी राज्‍य गर्नुहुन्‍छ भन्‍ने कुरा एउटा जमीनको मालिकले गरेको कामसित तुलना हुन्‍छ । जमीनको मालिक सबेरै बजारमा गए, जहाँ काम खोज्‍ने मानिसहरू जम्मा हुन्‍थे । आफ्नो दाखबरीको काम गराउनलाई ज्‍यालाका कामदारहरू खोज्‍न तिनी त्‍यहाँ गए ।
+\v 2 तिनले ज्‍यालामा ल्‍याएका मानिसहरूलाई दिनको स्‍तरीय ज्याला तिनीहरूलाई दिने प्रतिज्ञा तिनले गरे । तब तिनले तिनीहरूलाई आफ्‍नो दाखवरीमा पठाए ।
+\s5
+\v 3 त्यसै बिहान नौ बजे तिनी फेरि बजारमा गए । त्यहाँ तिनले काम नभएका अरू धेरै मानिसहरूलाई देखे ।
+\v 4 तिनले तिनीहरूलाई भने, ‘अरू मानिसहरूले गरेजस्तै तिमीहरू पनि मेरो दाखबारीमा जाओ र त्‍यहाँ काम गर । म तिमीहरूलाई ठीक ज्याला दिनेछु ।’ यसैले तिनीहरू पनि तिनको दाखबारीमा गए र काम गर्न सुरु गरे ।
+\s5
+\v 5 मध्‍यान्हमा र तीन बजे पनि तिनी बजारमा गए र अरू कामदारहरू भेटे जसलाई तिनले उचित ज्याला दिने प्रतिज्ञा गरे ।
+\v 6 पाँच बजे फेरि एकपल्‍ट तिनी बजारमा गए र अरू मानिसहरू त्‍यहाँ खडा भएका देखे जसले काम गर्दै थिएनन्   । तिनले तिनीहरूलाई भने, ‘तिमीहरू दिनभरि यहाँ किन खडा हुँदैछौ र काम गर्दै छैनौ ?’
+\v 7 तिनीहरूले तिनलाई भने, ‘किनभने कसैले पनि हामीलाई ज्यालामा लिएका छैनन् ।’ तिनले तिनीहरूलाई भने, ‘म तिमीहरूलाई ज्यालामा लिनेछु । अरू मानिसहरूले गरेझैं मेरो दाखवरीमा जाओ र त्‍यहाँ काम गर ।’ यसैले तिनीहरू गए ।
+\s5
+\v 8 जब साँझ पर्‍यो, दाखबारीका मालिकले आफ्नो व्यवस्थापकलाई भने, ‘मानिसहरूलाई आउनलाई भन जसले गर्दा  तिमीले तिनीहरूलाई आफ्‍ना ज्याला दिन सक्‍छौ । अन्‍तमा आएर काम गर्न लागेका मानसिहरूलाई आफ्‍ना ज्याला पहिले देऊ, र सुरुमा आएर काम गर्न लागेका मानसिहरूलाई ज्‍याला अन्‍तमा देऊ ।’
+\v 9 मानिसहरूमध्‍ये प्रत्‍येकलाई, जसले दिनको पाँच बजेसम्म पनि काम सुरु गरेका थिएनन् तिनीहरूलाई समेत, व्यवस्थापकले दिनभरिको उचित ज्‍याला दिए ।
+\v 10 जब बिहानको पहिलो पहरदेखि नै काम गर्न सुरु गरेका मानिसहरू आफ्ना ज्याला लिन गए, तिनीहरूले दिनभरिको उचित ज्‍यालाभन्दा बढी पाउनेछन् भन्‍ने तिनीहरूको विचार थियो । तर, तिनीहरूले पनि दिनभरिको उचित ज्‍याला मत्रै पाए ।
+\s5
+\v 11 यसैले तिनीहरूले दाखबारीका मालिकसित गुनासो गरे किनभने तिनीहरूको ज्याला भुक्तान अनुचित भयो भन्‍ने तिनीहरूले विचार थियो ।
+\v 12 तिनीहरूले तिनलाई भने, ‘तपाईंले उचित व्यवहार गर्दै हुनुहुन्‍न ! हामीहरू बाँकी सबैजनाभन्दा पछि काम सुरु गरेका मानिसहरूले एक घन्टा मात्र काम गरे ! तपाईंले हामीहरूलाई जति ज्‍याला भुक्तान दिनभयो, तिनीहरूलाई पनि त्‍यति नै ज्‍याला भुक्तान दिनभयो । तर हामीहरूले दिनभरि कडा काम गर्‍यौं । हामीहरूले दिनको चर्को घाममा पनि काम गर्‍यौं !’
+\s5
+\v 13 दाखबारीका मालिकले गुनासो गर्नेहरूमध्येका एकजनालाई भने, ‘मित्र, मैले तिमीहरूलाई अनुचितरूपमा व्यवहार गरिन । दिनभरिको उचित ज्यालामा दिनभरि काम गर्न तिमीहरू मसँग सहमत भयौ ।
+\v 14 मसँग गुनासो गर्न छोड ! आफ्नो ज्याला लेओ र जाओ ! तिमीहरू सबैले काम गर्न सुरु गरेपछि अन्‍तमा काम गर्न सुरु गरेका मानिसहरूलाई पनि मैले त्‍यति नै ज्‍याला दिने इच्‍छा गर्छु, जति ज्‍याला मैले तिमीहरूलाई दिएँ ।
+\s5
+\v 15 मेरो पैसा मेरो इच्‍छाअनुसार खर्च गर्ने अधिकार निश्‍चितरूपमा मसँग छ, छैन र ? मेरो उदारताको बारेमा तिमीहरू ईर्ष्‍यालु हुनुहुँदैन ।’”
+\v 16 यसरी नै अहिले कम प्रतिष्‍ठित कोही मानिसहरूलाई परमेश्‍वरले राम्रो इनाम दिनुहुनेछ, र अहिले धेरै प्रतिष्‍ठित कोही मानिसहरूलाई उहाँले इनाम दिनुहुनेछैन ।”
+\s5
+\v 17 जब येशू बाह्रजना चेलाहरूसँग यरूशलेमको बाटोमा हिंड्‍दै हुनुहुन्‍थ्‍यो, उहाँले तिनीहरूसँग गोप्‍यमा कुरा गर्ने उदेश्‍यले, उहाँले तिनीहरूलाई मात्र एक ठाउँमा लानुभयो । तब उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो,
+\v 18 “ध्यान दिएर सुन ! अहिले हामीहरू यरूशलेममा जाँदैछौं । हामी त्यहाँ हुँदा, कोही एकजनाले म, मानिसको पुत्रलाई गिरफ्‍तार गर्न मुख्‍य पुजारीहरू र यहूदी व्यवस्था सिकाउने मानिसहरूलाई सक्षम बनाउनेछ, र तिनीहरूले मेरो जाँचबुझ गर्नेछन् । तिनीहरूले मलाई दोषी ठहराउनेछन् र मलाई मार्नुपर्छ भन्‍नेछन् ।
+\v 19 त्‍यसपछि तिनीहरूले मलाई गैर-यहूदीहरूको हातमा सुम्पिनेछन् जसले गर्दा तिनीहरूले मलाई गिल्‍ला गर्न , कोर्रा लगाउन र क्रुसमा काँटीमा झुण्‍डाएर मार्न सक्‍नेछन् । तर, त्यसको तेस्रो दिनमा, परमेश्‍वर मलाई फेरि जीवित पार्नुहुनेछ ।”
+\s5
+\v 20 त्यसपछि जब्दीयाका छोराहरू याकूब र यूहन्‍नाकी आमाले आफ्ना दुई छोराहरूलाई येशूकहाँ ल्याइन । तिनी येशूको अघि घोप्‍टो परिन् र तिनको निम्ति एउटा कृपा गर्न उहाँलाई बिन्‍ती गरिन् ।
+\v 21 येशूले तिनलाई भन्‍नुभयो, “तिम्रो लागि मैले के गरौं भनी तिमी इच्‍छा गर्छौ ?” तिनले उहाँलाई भनिन्, “तपाईं राजा बन्‍नुहुँदा, मेरो यी दुई छोराहरूलाई अति आदरणीय ठाउँहरू, एउटालाई तपाईंको दाहिने हातपट्टी र अर्कोलाई देब्रे हातपट्टी बस्‍ने अनुमति दिनुहोस् ।”
+\s5
+\v 22 येशूले तिनलाई र तिनका छोराहरूलाई भन्‍नुभयो, “तिमीहरूले के माग्‍दैछौ, त्‍यो तिमीहरूले बुझ्दैनौ । मैले भोग्‍न लागेको दुःख के तिमीहरू भोग्‍न सक्‍छौ ?” याकूब र यूहन्‍नाले उहाँलाई जवाफ दिए, “हो, हामी त्यो गर्न सक्छौ ।”
+\v 23 तब येशूले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “हो, तिमीहरूले दुःख भग्‍नेछौ जस्‍तो मैले दुःख भोग्‍नेछु । तर, राज्‍य गर्नलाई मेरो छेउमा को बस्‍नेछ भनेर रोज्‍ने काम मेरो होइन । तर परमेश्‍वर, मेरो पिताले जसलाई दिने इच्‍छा गर्नुहुन्‍छ तिनीहरूलाई नै उहाँले ती ठाउँहरूमा दिनुहुन्छ ।”
+\v 24 जब याकूब र यूहन्‍नाले के बिन्‍ती गरे भनी अरू दशजना चेलाहरूले सुने, तब उनीहरूसँग तिनीहरू रिसाए, किनभने तिनीहरू पनि अति आदरणीय पदहरूमा रहेर येशूसँगै राज्‍य गर्ने इच्‍छा गर्थे ।
+\s5
+\v 25 यसैले येशूले तिनीहरू सबैजनालाई एकसाथ बोलानुभयो र तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “गैर-यहूदीहरूलाई राज्‍य गर्नेहरू आफूलाई शक्‍तिशाली देखाउन खुशी हुन्छन् भन्‍ने तिमीहरूलाई थाहा छ । मुख्‍य शासकहरू आफ्‍ना अधीनका मानिसहरूलाई आदेश दिन खुशी हुनछन् ।”
+\v 26 तिमीहरू तिनीहरूजस्तो हुनुहुँदैन । त्यसको साटोमा, तिमीहरूमध्‍ये परमेश्‍वरले आफूलाई महान ठान्‍नुभएको होस् भनी इच्‍छा गर्नेहरू हरेकले बाँकी अरूको सेवा गर्नुपर्छ ।
+\v 27 हो, तिमीहरूका माझमा परमेश्‍वरले आफूलाई सबभन्‍दा प्रतिष्‍ठित ठान्‍नुभएको होस् भनी इच्‍छा गर्ने हरेकले तिमीहरू बाँकीको सेवा गर्नुपर्छ ।
+\v 28 तिमीहरूले मेरो अनुकरण गर्नुपर्छ । म, मानिसको पुत्र, अरूले मेरो सेवा गरोस् भनी म आएको होइन । त्यसको साटोमा, तिनीहरूको सेवा गर्न र तिनीहरूले मलाई मार्न म आएको हुँ, जसले गर्दा धेरै मानिसहरूलाई आफ्‍ना पापहरूका निम्‍ति दण्डित हुनदेखि बचाउनलाई मेरो मृत्यु एउटा मूल्‍य भुक्तान गरेजस्‍तै होस् ।”
+\s5
+\v 29 उहाँहरू यरीहो शहर छाडेर जाँदैगर्दा, मानिसहरूको एउटा ठूलो भीड उहाँहरूको पछि लाग्‍यो ।
+\v 30 उहाँहरू हिंड्दै जाँदा, उहाँहरूले दुईजना दृष्‍टिविहिन मानिसहरूलाई बाटोको छेउमा बस्‍दै गरेको देख्‍नुभयो । जब येशू त्यहाँबाट जाँदै हुनुहुन्‍छ भनी तिनीहरूले सुने, तिनीहरूले उहाँलाई चर्को स्वरले बोलाए, “प्रभु, दाऊद राजाका सन्तान, तपाईं ख्रीष्‍ट हुनुहुन्छ ! हामीमाथि दया गर्नुहोस् !”
+\v 31 भिडमा भएका मानिसहरूले तिनीहरूलाई गाली गरे र तिनीहरुलाई चुप लाग्‍ने भने । तर दृष्‍टिविहिन मानिसहरूले झन् बढी चर्का स्वरमा कराए, “प्रभु, दाऊद राजाका सन्तान, तपाईं ख्रीष्‍ट हुनुहुन्छ ! हामीमाथि दया गर्नुहोस् !”
+\s5
+\v 32 येशू रोकिनुभयो र तिनीहरूलाई आफूकहाँ आउनलाई बलाउनुभयो । अनि उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “मैले तिमीहरूका निम्‍ति के गरेको तिमीहरू इच्‍छा गर्छौ ?”
+\v 33 तिनीहरूले उहाँलाई भने, “प्रभु, हाम्रो आँखा निको पार्नुहोस् जसले गर्दा हामी देख्‍न सक्‍छौं !”
+\v 34 येशू तिनीहरूका निम्‍ति दुःखी हुनुभयो र तिनीहरूका आँखा छुनुभयो । तुरुन्तै तिनीहरूले देख्‍न सक्‍ने भए र तिनीहरू येशूको पछि लागे ।
+\s5
+
+\c 21
+\p
+\v 1 येशू र उहाँका चेलाहरू यरूशलेम नजीक पुग्‍नुहुँदा, उहाँहरू जैतुनको डाँडा नजीकको बेथफागे गाउँमा आउनुभयो । येशूले आफ्‍ना दुईजना चेलाहरूलाई भन्‍नुभयो, “तिमीहरूको अगाडि भएको गाउँमा जाओ ।
+\v 2 तिमीहरू त्यहाँ पुग्‍नेबित्तिकै, तिमीहरूले एउटा गधा र त्‍यसको बछेडालाई त्यहाँ बाँधिएको देख्‍नेछौ । ती फुकाओ र मकहाँ ल्याओ ।
+\v 3 तिमीहरूले त्‍यसो गरेकोमा कोही व्‍यक्तिले केही कुरा भन्‍छ भने, त्‍यसलाई भन, ‘प्रभुलाई ती चाहिएको छ ।’ त्यसपछि उसले ती ल्याउन दिनेछ ।”
+\s5
+\v 4 जब यो सबै हुन आयो, तब अगमवक्‍ताहरूमध्ये एकजनाले लेखेको कुरा पूरा हुन आयो । ती अगमवक्‍ताले लेखेका थिए, “यरूशलेममा बसोबास गर्ने मानिसहरूलाई भन, ‘हेर ! तिमीहरूका राजा तिमीहरूकहाँ आउँदै हुनुहुन्‍छ ! उहाँ बिन्रम भएर आउनुहुनेछ ।
+\v 5 उहाँ विन्रम हुनुहुन्छ भनी उहाँले देखाउनुहुनेछ, किनभने उहाँ एउटा गधाको बछेडामाथि सवार भएर आउँदै हुनुहुनेछ ।’”
+\s5
+\v 6 यसैले ती दुई चेलाहरू गए र येशूले तिनीहरूलाई जे गर्न  भन्‍नुभयो त्‍यही गरे ।
+\v 7 तिनीहरूले गधा र त्यसको बछेडालाई येशूकहाँ ल्याए । उहाँलाई बस्‍नको लागि केही होस् भनेर तिनीहरूले त्यसमाथि आफ्‍ना लुगाहरू ओछ्‍याए । तब येशू त्यसमाथि चढ्नुभयो र लुगाहरूमाथि बस्‍नुभयो ।
+\v 8 तब एउटा ठूलो भीडले आफ्‍ना केही बाहिरी वस्‍त्रहरू फुकालेर बाटोमा बिछ्याए र अरू मानिसहरूले खजूरका रूखहरूका हाँगाहरू काटे र ती बाटोमा बिछ्याए ।
+\s5
+\v 9 उहाँको पछि हिंडेका र उहाँको अघि हिंडेका भीडहरू कराउँदै थिए, “दाऊद राजाका पुत्र, ख्रीष्‍टको प्रशंसा होस् !” “परमेश्‍वरको प्रतिनिधि भई र परमेश्‍वरको अधिकारमा आउनुहुनेमाथि परमप्रभु परमेश्‍वरको आशिष्‌‌ रहोस् ।” “परमेश्‍वरको स्तुति होस्, जो सर्वोच्‍च स्वर्गमा विराजमान हुनुहुन्छ !”
+\v 10 येशूल यरूशलेममा प्रवेश गर्नुहुँदा, शहरका चारैतिरबाट आएका धेरै मानिसहरू उत्‍साहित भए र यसो भन्‍दै थिए, “तिनीहरूले किन यो मानिसलाई त्‍यसरी सम्मान गर्दै छन् ?”
+\v 11 पहिलेदेखि नै  उहाँको पछि हिंड्दै गरेको भिडले जवाफ दियो, “उहाँ गालीलको नासरतबाट आउनुभएको अगमवक्‍ता येशू हुनुहुन्छ !”
+\s5
+\v 12 त्‍यसपछि येशू मन्दिरको चोकभित्र जानुभयो र त्यहाँ चीजबीजहरू किन्‍ने र बेच्‍नेहरू सबैलाई लखेट्‍नुभयो । मन्दिरको कर तिर्नलाई रोमी सिक्‍काहरू खरीद बिक्री गर्नेहरूका टेबलहरू उहाँले पल्टाई दिनुभयो, र बलि चढाउनलाई परेवाहरू बेच्‍दै गरेकाहरूको कुर्सीहरूलाई उहाँले पल्टाई दिनुभयो ।
+\v 13 त्यसपछि उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “एकजना अगमवक्‍ताले धर्मशास्‍त्रमा लेखे जसमा परमेश्‍वरले भन्‍नुभयो, “म आफ्‍नो घरलाई मानिसहरूले मसँग प्रार्थना गर्ने ठाउँ होस् भन्‍ने इच्‍छा गर्छु, तर तिमीहरूले यसलाई डाकुहरू भेला हुने ठाउँ बनाएका छौ !”
+\v 14 त्यसपछि, धेरैजना दृष्‍टिवहीन मानिसहरू र अपाङ्ग मानिसहरू तिनीहरूलाई येशूले निको पार्नुहुन्‍छ भन्‍ने उदेश्‍यले  मन्दिरमा उहाँकाहाँ आए र उहाँले निको पार्नुभयो ।
+\s5
+\v 15 मुख्य पुजारीहरू र यहूदी व्यवस्था सिकाउने मानिसहरूले येशूले गर्नुभएको अचम्मका कामहरू देखे । बालकहरूले मन्दिरमा यसो भनेर कराउँदै गरेको तिनीहरूले देखे, “हामी दाऊद राजाको सन्‍तान ख्रीष्‍टको प्रशंसा गर्छौ !” तिनीहरू क्रोधित भए ।
+\v 16 तिनीहरूले उहाँलाई सोधे, “तिमीले यो कसरी सहन सक्छौ ? यी मानिसहरूले के भनेर कराउँदै छन् त्‍यो तिमी सुन्‍छौ ?” त्यसपछि येशूले तिनीहरूलाई जवाफ दिनभयो, “हो, म तिनीहरूको आवाज सुन्दैछु, तर बालकहरूले मेरो प्रशंसा गर्ने बारेमा धर्मशास्‍त्रमा तिमीहरूले जे पढेका छौ त्‍यो तिमीहरूलाई याद हुन्‍छ भने, तिमीहरूलाई थाहा हुनेछ कि परमेश्‍वर तिनीहरूसँग खुशी हुन्छ । भजन लेखकले परमश्‍वरमा यसो भन्‍दै लेखे, ‘तपाईंले सिद्धरूपमा आफ्‍नो प्रशंसा गर्नलाई तपाईंले शिशुहरू र अन्‍य बालकहरूलाई सिकाउनुभएको छ ।’”
+\v 17 त्यसपछि येशूले त्यो शहर छोड्‍नुभयो । चेलाहरू उहाँसँगै बेथानिया गाउँमा गए, र त्‍यो रात उहाँहरू त्यहाँ बस्‍नुभयो ।
+\s5
+\v 18 भोलिपल्‍ट बिहान सबेरै उहाँहरू शहरतिर फर्कंदैगर्दा, येशू भोकाउनुभयो ।
+\v 19 उहाँले बाटो नजीक एउटा अन्जिरको रूख देख्‍नुभयो, यसैले खानलाई केही अञ्‍जीर टिप्‍न उहाँ त्‍यसको छेउमा जानुभयो । तर जब उहाँ नजीकै पुग्‍नुभयो, रूखमा अन्जिरको पातहरूबाहेक कुनै फल उहाँले देख्‍नुभएन । यसैले उहाँले त्‍यस अन्जिरको रूखलाई भन्‍नुभयो, “तैंले फेरि कदापि अन्जिर उब्‍जाउने छैनस् !” परिणामस्वरूप, त्यो अन्जिरको रूख तुरुन्तै सुक्‍यो ।
+\s5
+\v 20 अर्को दिन चेलाहरूले त्यो अन्जिरको रूख पूर्णरूपमा मरिसकेको देखे । तिनीहरू छक्‍क परे र येशूलाई सोधे, “यति चाँडै अञ्‍जीरको रूख कसरी सुक्‍यो ?”
+\v 21 येशूले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “यो कुराको बारेमा विचार गरः परमेश्‍वरसँग तिमीहरू जे गर्न बिन्‍ति गर्छौ त्‍यो गर्ने शक्‍ति उहाँसँग छ भनी तिमीहरू विश्‍वास गर्छौ र त्यसमा तिमीहरूले शंका गर्दैनौ भने, मैले यस अन्जिरको रूखलाई जस्‍तो गरेको छु तिमीहरूले त्यसै कुराहरू गर्न सक्‍नेछौ । परको त्‍यो पहाडलाई यसो भन्‍ने जस्‍तो आश्‍चर्यका कामहरू पनि तिमीहरू गर्न सक्‍नेछौ, ‘आफैँलाई उखेल् र आफैँलाई समुद्रमा फालिदे,’ र त्यो हुनेछ !
+\v 22 त्यसका अतिरक्त, जबजब तिमीहरूले परमेश्‍वरसँग प्रार्थना गर्दा उहाँसँग केही कुराको निम्‍ति बिन्‍ती गर्छौ, त्‍यो उहाँले तिमीहरूलाई दिनुहुनेछ भनी तिमीहरू विश्‍वास गर्छौ भने, त्यो तिमीहरूले उहाँबाट पाउनेछौ ।”
+\s5
+\v 23 त्यसपछि, येशू मन्दिरको चोकभित्र जानुभयो । उहाँले मानिसहरूलाई शिक्षा दिंदै गर्नुहुँदा, मुख्‍य पुजारीहरू र मानिसहरूका अगुवाहरू उहाँको नजीक आए । तिनीहरूले भने, “कुन अधिकारले तिमी यी कुराहरू गर्छौ ? तिमीले हिजो यहाँ गरेका कुराको लागि तिमीलाई कसले अधिकार दियो ?”
+\v 24 येशूले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “म पनि तिमीहरूलाई एउटा प्रश्‍न सोध्‍नेछु, र तिमीहरूले मलाई जवाफ दिन्‍छौ भने, मलाई यी कुराहरू गर्ने अधिकार कसले दियो त्‍यो म तिमीहरूलाई भन्‍नेछु ।
+\s5
+\v 25 बप्‍तिस्‍मा दिने यूहन्‍नाले तिनीकहाँ आउने मानिसहरूलाई बप्‍तिस्‍मा दिने अधिकार तिनले कहाँबाट पाए ? तिनले त्यो परमेश्‍वरबाट पाए वा मानिसहरूबाट पाए?” मुख्‍य पुजारीहरू र अगुवाहरूले के जवाफ दिने भनी आपसमा छलफल गरे । तिनीहरूले एक अर्कालाई भने, “हामीहरूले, ‘त्यो परमेश्‍वरबाट थियो’ भनौं भने,  तिनले हामीहरूलाई भन्‍नेछन्, ‘त्यसो भए तिमीहरूले तिनको सन्देशलाई गर्नुपर्थ्‍यो !’
+\v 26 तर हामीहरूले, ‘त्‍यो मानिसहरूबाट थियो’ भनौं भने, भिडले हाम्रो विरोधमा हिंसात्‍मकरूपमा प्रतिक्रिया जनाउन सक्‍छन्, किनभने सबै मानिसहरूले यूहन्‍नालाई परमेश्‍वरले पठाउनुभएको एक अगमवक्‍ता थिए भनी विश्‍वास गर्दछन् ।”
+\v 27 यसैले तिनीहरूले येशूलाई जवाफ दिए, “यूहन्‍नाले कहाँबाट तिनको अधिकार पाए त्‍यो हामीलाई थाहा छैन ।” तब येशूले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “तिमीहरूले मेरो प्रश्‍नको जवाफ नदिएको कारणले, मैले हिजो गरेका यी कामहरू गर्ने अधिकार मलाई कसले दिनुभयो त्‍यो म तिमीहरूलाई भन्‍नेछैन ।”
+\s5
+\v 28 “मैले अब भन्‍ने कुराको बारेमा तिमीहरूको के विचार छ मलाई भन । एकजना मानिसका दुई छोराहरू थिए । तिनी आफ्नो जेठो छोरोकहाँ गए र भने, ‘मेरो छोरा, जाऊ र आज मेरो दाखबारीमा काम गर !’
+\v 29 तर त्यस छोराले आफ्‍नो बुबालाई भन्यो, ‘म जाने छैन !’ तर पछि उसको मन बद्ल्‍यो र ऊ दाखबारीमा गयो र काम गर्‍यो ।
+\v 30 तब बुबा आफ्नो कान्छो छोरोकहाँ गए र जेठ छोरोलाई तिनले जे भनेका थिए त्‍यही  उसलाई भने । त्यो छोरोले भन्यो, ‘सर, म जानेछु र आज दाखबारीमा काम गर्नेछु ।’ तर ऊ त्यहाँ गएन ।
+\s5
+\v 31 यसैले यी मानिसका दुईजना छोराहरूमध्ये कुनचाहिंले आफ्‍ना पिताको इच्छा पूरा गरे । तिनीहरूले जवाफ दिए, “जेठोचाहिं छोराले । ” तब येशूले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “यसैले यस बारेमा विचार गरः परमेश्‍वरले तिमीहरूमाथि राज्‍य गर्न खुशी हुनुभन्‍दा धेरै चाँडै कर उठाउनेहरू र यौनव्‍यापार गर्नेहरूमाथि राज्य गर्न खुशी हुनुभएर उहाँले तिनीहरूलाई दया गर्नुहुनेछ । ती मानिसहरूले मोशाको व्‍यवस्‍थालाई वेवास्‍ता गरेको कारणले तिमीहरूले तिनीहरूलाई दोषी ठहराए तापनि यो कुरा सत्‍य हो ।
+\v 32 म तिमीहरूलाई यो भन्छु, किनभने बप्‍तिस्‍मा दिने यूहन्‍नाले तिमीहरूलाई कसरी ठीक किसिमले जीवन बिताउने भनेर बताएको भए तापनि, तिमीहरूले तिनको शन्‍देसलाई विश्‍वास गरेनौ । तर कर उठाउनेहरू र यौनव्‍यापारीहरूले तिनको सन्देशलाई विश्‍वास गरे, र तिनीहरूले आफ्‍ना पापपूर्ण व्‍यवहार छाडेर फर्के । त्‍यसको विपिरत, तिनीहरू बद्‍लिएको तिमीहरूले देख्‍यौ तापनि, तिमीहरूले पाप गर्न छोड्‍नलाई इन्‍कार गर्‍यौ, र तिमीहरूले यूहन्‍नाको शन्‍देसलाई विश्‍वास गरेनौ ।”
+\s5
+\v 33 “अर्को दृष्‍टान्त सुन जुन म तिमीहरूलाई भन्‍दैछु । एकजना जमिन्दार थए जसले एउटा दाखबारी लगाए । त्यसको वरिपरी तिनले बार लगाए । अंगुरबाट निस्‍कने रस जम्मा गर्नलाई तिनले एउटा ठाउँ बनाए । तिनले त्यहाँ एउटा अग्‍लो ठाउँ पनि बनाए जसमा कोही बसेर त्यो दाखबरीको सुरक्षा गर्न सकोस् । तिनले त्यो दाखबरीको केही मानिसहरूलाई भाडामा दिए जसले त्‍यसको रखदेख गर्छन् र तिनलाई अंगुर दिन्‍छन् । तब तिनी अर्को देशमा गए ।
+\v 34 जब अंगुर जम्‍मा गर्ने समय आयो, दाखबरीले उत्पादन गरेको अंगुरको आफ्‍नो भाग लिनलाई जमीनका मालिकले आफ्‍ना सेवकहरूमध्‍ये कसैलाई दाखबारीको रेखदेख गर्दै गरेका ती मानिसहरूकहाँ पठाए ।
+\s5
+\v 35 तर भाडामा राखेको मानिसहरूले ती सेवकहरूलाई समाते । तिनीहरूमध्ये एक जनालाई तिनीहरूले पिटे, अर्को एकजनालाई  तिनीहरूले मारे, र तिनीहरूमध्ये तेस्रोलाई तिनीहरूले ढुंगाले हानेर मारे ।
+\v 36 यसैले जमीनका मालिकले पहिलोपल्‍ट पठाएकोभन्‍दा  धेरै सेवकहरूलाई तिनले पठाए । तर जमीन भाडामा लिनेहरूले ती सेवकहरूलाई त्यस्तै व्यवहार गरे जस्तो तिनीहरूले अरू सेवकहरूलाई गरेका थिए ।
+\v 37 जमीनका मालिकले यो कुरा सुनेपछि, अंगुरको आफ्‍नो भाग लिनलाई जमीन भाडामा लिनेहरूकहाँ तिनले आफ्नै छोरालाई पठाए । जब तिनले उसलाई पठाए, तिनले मनमनै भने, ‘तिनीहरूले निश्‍चय नै मेरो छोरोलाई आदर गर्नेछन् र अंगुरको मेरो भाग  उसलाई दिनेछन् ।’
+\s5
+\v 38 तर जब भाडामा लिनेहरूले तिनको छोरालाई आइरहेको देखे, तिनीहरूले एक अर्कामा भने, ‘यो मानिस त यस दाखबारीको हकदार हो ! हामी एकसाथ मिलौं र उसलाई मारौं र यस सम्पत्तिलाई हामीहरू एक अर्कामा बाँडौं ।’
+\v 39 यसैले तिनीहरूले उसलाई समाते, उसलाई दाखबारी भन्दा बाहिर घिसार्दै लगे र उसलाई मारे ।
+\s5
+\v 40 अब म तिमीहरूलाई सोध्छु, जब जमीनदार आफ्‍नो दाखबारीमा फर्खन्‍छन्, तिनले यी भाडामा राखेकाहरूलाई के गर्नेछन् भनी तिमीहरू विचार गर्दछौ ?
+\v 41 मानिसहरूले जवाफ दिए, “उनले ती पापी मानिसहरूलाई पूर्णरूपमा नाश गर्नेछन् ! त्‍यसपछि उनले त्यो दाखबारी अरूलाई भाडामा दिनेछन् । जब अंगुर जम्‍मा गर्ने बेला हुन्‍छ, र तब तिनीहरूले उनको आफ्‍नो भाग उनलाई दिनेछन् ।”
+\s5
+\v 42 येशूले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “तिमीहरूले धर्मशास्‍त्रमा पढेका यी वचनहरूलाई होशियार भएर विचार गर्नु आवश्यक छः ‘एउटा ठूलो भवन निमार्ण गर्ने मनिसहरूले कुनै ढुंगालाई तिस्कर गरे । तर अरूहरूले त्यही ढुंगालाई ठीक ठाउँमा राखे, र त्यो नै भवनको सबभन्‍दा महत्त्‍वपूर्ण ढुंगा बनेको छ । परमप्रभुले यो गर्नुभएको छ, र हामीले त्‍यसलाई हेर्दा हामी आश्‍चर्य चकित हुन्‍छौं ।
+\s5
+\v 43 म तिमीहरूलाई यो भन्‍दैछुः अबदेखि यहूदीहरूलाई परमेश्‍वरले स्‍वर्गबाट राज्‍य गर्नुहुने मानिसहरू हुन उहाँले दिनुहुनेछैन । बरु, उहाँ गैर-यहूदीहरूमा राज्य गर्न राजी हुनुहुनेछ र उहाँले तिनीहरूलाई जे गर्न भन्‍नुहुन्‍छ, तिनीहरूले त्‍यही गर्नेछन् ।
+\v 44 यो ढुंगामाथि खस्‍ने कुनै पनि व्‍यक्ति टुक्राटुक्रा हुनेछ, र कुनै पनि व्‍यक्ति जसमाथि यो ढुंगा खस्‍नेछ, त्‍य धुलोपीटो हुनेछ ।”
+\s5
+\v 45 जब मुख्‍य पुजारीहरू र फरिसीहरू अगुवाहरू यो दृष्‍टान्त सुने, तब उहाँले तिनीहरूलाई दोष लगाउँदै हुनुहुन्‍छ भनी तिनीहरूले महसुस गरे, किनभने उहाँ ख्रीष्‍ट हुनुहुन्छ भनी तिनीहरूले विश्‍वास गरेनन् ।
+\v 46 तिनीहरूले उहाँलाई गिरफ्‍तार गर्ने इच्‍छा गरे, तर तिनीहरूले त्‍यसो गरेनन्, किनभने तिनीहरूले त्‍यसो गरे भने, भिडहरूले के गर्नेछन् भनी तिनीहरू डराए, किनभने भिडहरूले येशूलाई एकजना अगमवक्‍ता हुनुहुन्‍छ भनी विश्‍वास गर्दथे ।
+\s5
+
+\c 22
+\p
+\v 1 त्‍यसपछि येशूले यहूदी अगुवाहरूलाई अरू दृष्‍टान्तहरू भन्‍नुभयो । यो तिनै दृष्‍टान्‍तहरूमध्येको एउटा हो ।
+\v 2 “स्‍वर्गबाट परमेश्‍वरले गर्नुहुने राज्‍य एकजना राजा जस्तै हो जसले आफ्‍नो छोराको निम्ति भोज तयार पार्नलाई आफ्ना सेवकहरूलाई भने ।
+\v 3 जब भोज तयार भयो, तब राजाले निम्‍तो दिएका मानिसहरू विवाह भोजमा आउने समय भयो भनी तिनीहरूलाई खबर गर्न आफ्ना सेवकहरूलाई पठाए । सेवकहरू गए र मानिसहरूलाई भने । तर निम्‍तो पाएका मानिसहरू आउने इच्‍छा गरेनन् ।
+\s5
+\v 4 यसैले राजाले तीनै मानिसहरूलाई भोजमा आउन बोलाउनलाई फेरि पनि अरू सेवकहरूलाई पठाए । तिनले ती नोकरहरूलाई भने, ‘मैले निम्तो दिएको मानिसहरूलाई भोजमा आउन यसो भन, “राजाले तपाईंहरूलाई यसो भन्‍नुहुन्‍छ, ‘मैले भोज तयार परेको छु । गिरुहरू र मोटा बाछाहरू मारिएका छन् र पकाइएको छ । हरेक कुरा तयार छ । अब तपाईंहरू विवाह भोजमा आउने समय भयो !’ ” ’
+\s5
+\v 5 तर जब सेवकहरूले तिनीहरूलाई त्‍यसो भने, तब सेवकहरूले भनेका कुरालाई तिनीहरूले वेवस्‍ता गरे । तिनीहरूमध्ये कोही आफ्‍ना खेतबारीमा गए । अरूहरू आफ्नाै व्यापारका ठाउँहरूमा गए ।
+\v 6 तिनीहरूमध्‍ये बाँकीले राजाका सेवकहरूलाई पक्रे, तिनीहरूलाई दुर्व्यवहार गरे र तिनीहरूलाई मारे ।
+\v 7 राजाले जब त्‍यहाँ भएको घटनाको बारेमा सुने, तिनी क्रोधित भए । तिनले आफ्‍ना सिपाहीहरूलाई जाने र ती हत्याराहरूलाई मार्ने र तिनीहरूको सहरलाई जलाई दिन हुकुम गरे ।
+\s5
+\v 8 तिनका सिपाहीहरूले त्यसो गरिसके पछि, राजाले आफ्‍ना अरू सेवकहरूलाई भने, ‘मैले विवाहको भोज तयार पारेको छु, तर निम्तो पाएका मानिसहरू यसमा आउन योग्य ठहरिएनन् ।
+\v 9 यसैले मूलबाटोका चोकहरूमा जाओ । जसलाई तिमीहरू भेट्टाउँछौ, तिनीहरूलाई विवाह भोजमा बोलाओ ।’
+\v 10 यसैले सेवकहरू त्‍यहाँ गए, र तिनीहरूले भेट्टाएका हरेकलाई भेला गरे । तिनीहरूले खराब र असल दुवैथरी मानिसहरूलाई जम्‍मा गरे । तिनीहरूले मानिसहरूलाई घरमा ल्याए जहाँ विवाह भोज हुनै लागेको थियो । घर मानिसहरूले खचाखच भरियो ।
+\s5
+\v 11 तर जब राजा पाहुनाहरूलाई हेर्न घरमा पुगे, तिनले त्यहाँ विवाह भोजमा आउने पाहुनाहरूलाई उपलब्‍ध गराइएको वस्‍त्र नलगाइ आएको कोही एकजना मान्‍छेलाई देखे ।
+\v 12 राजाले उसलाई भने, ‘मित्र, तिमी विवाह भोजमा प्रवेश नगर्नुपर्त्‍यो किनभने पहुनाहरूले विवाह भोजमा लगाउने वस्‍त्र तिमीले लगाएका छैनौ ! त्यो मानिसले केही भनेन किनभने के भन्‍ने हो भनी उसलाई थाहा नै भएन ।
+\s5
+\v 13 त्‍यसपछि राजाले आफ्ना सेवकहरूलाई भने, ‘यस व्‍यकिको हात र खुट्टाहरूलाई बाँध र उसलाई बाहिर अँध्यारोमा फाल जहाँ पूर्ण अन्‍धकार छ, जहाँ मानिसहरू आफ्‍ना असह्‍य पीडाको कारणले रुन्छन् र आफ्‍ना दाह्रा किट्छन् ।’”
+\v 14 तब येशूले भन्‍नुभयो, “यो दृष्‍टान्तको अर्थ यही थियो कि परमेश्‍वरले धेरै मानिसहरूलाई उहाँकहाँ आउनलाई निम्तो दिनुभएको छ, तर थोरै मानिसहरू मात्र छन् जसलाई उहाँले त्‍यहाँ हुनलाई चुन्‍नुभएको छ ।”
+\s5
+\v 15 येशूले त्‍यसो भन्‍नुभएपछि, फरिसीहरू अगुवाहरूले उहाँलाई कसरी केही कुरा भन्‍न लगाउने जसले गर्दा उहाँलाई दोष लगाउन तिनीहरू सक्षम हुनेछन् भनी योजना गर्ने उदेश्‍यले तिनीहरूले एकआपसमा भेटे ।
+\v 16 तिनीहरूले आफ्ना चेलाहरूमध्‍ये केहीलाई हेरोदी समूहका साथमा उहाँकहाँ पठाए । तिनीहरूले येशूलाई भने, “गुरज्‍यू, तपाईं सत्‍यवादी हुनुहुन्‍छ भनी हामी जान्‍दछौं र हामीले के गरौं भन्‍ने परमेश्‍वरको इच्‍छा छ त्‍यसको बारेमा तपाईंले सत्‍य सिकाउनुहुन्‍छ । तपाईंको बारेमा जसले जे भने पनि, तिनीहरू जस्‍तोसुकै व्‍यक्तिहरू भए तापनि तपाईंले जे सिकाउनुहुन्छ त्यो फेर्नुहुन्‍न भन्‍ने पनि हामीलाई थाहा छ ।
+\v 17 यसैले यस बारेमा तपाईं के विचार गर्नुहुन्‍छ हामीलाई भन्‍नुहोस् : हामीले रोमी सरकारलाई करहरू तिर्नु ठिक छ वा छैन ?”
+\s5
+\v 18 तर तिनीहरूले गर्न लागेको वास्‍तविक कुरा खराब थियो भनी येशूलाई थाहा थियो । उहाँले केही कुरा भन्‍नुभएको होस् भन्‍ने तिनीहरूको इच्‍छा गर्दै थिए जसले उहाँलाई कि यहूदी अधिकारीहरूसित वा रोमी अधिकारीहरूसित समस्‍यामा हुनेछ । यसैले उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “तिमीहरू कपटीहरू हौ; मैले केही भनोस् जसको लागि तिमीहरूले मलाई दोष लगाउन सक भन्‍ने तिमीहरू इच्‍छा गर्छौ ।
+\v 19 मानिसहरूले रोमीलाई कर तिर्ने सिक्‍काहरूमध्‍ये एउटा मलाई लेऊ !” यसैले तिनीहरूले उहाँलाई दिनार नामको एउटा सिक्‍का देखाए ।
+\s5
+\v 20 उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “यो सिक्‍कामा कसको तस्बिर छ ? र यसमा कसको नाम छ ?”
+\v 21 तिनीहरूले जावफ दिए, “यसमा रोमी सरकारका प्रमुख, कैसरको तस्बिर र नाम छ ।” तब उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “यसैले सरकारलाई जे आवश्‍यक छ त्यो तिनीहरूलाई देओ र परमेश्‍वरलाई जे आवश्‍यक छ त्‍यो उहाँलाई देओ ।”
+\v 22 जब येशूले त्‍यसो भन्‍नुभएको ती मानिसहरूले सुने, उहाँको जवाफले कसैले पनि उहाँलाई दोष लगाउन नसकेको हुनाले तिनीहरू आश्‍चर्य चकित भए । तब तिनीहरूले येशूलाई छाडे ।
+\s5
+\v 23 त्यसै दिन केही सदुकीहरू पनि येशूकहाँ आए । तिनीहरू यहूदीका एक छुट्टै समूह हुन्, जसले मानिसहरूको मृत्यु भएपछि तिनीहरू फेरि जीवित हुन्छन् भन्‍ने कुरामा विश्‍वास गर्दैनन् । तिनीहरूले येशूलाई सोधे,
+\v 24 “गुरुज्यू, मोशाले धर्मशास्‍त्रमा यस्तो लेखे, ‘सन्‍तान नभएको एकजना मानिसको मृत्‍यु भयो भने, मृतकको विधवाले बालक जन्माउन सकोस् भनेर मृतकको भाइले तिनलाई विवाह गर्नुपर्छ । बालकचाहिं मृतको सन्तान मानिनेछ, र यसरी मृत मानिसको सन्‍तानहरू हुनेछ ।’
+\s5
+\v 25 एउटा परिवारमा सातजना छोराहरू थिए । जेठोचाहिंले कसैलाई विवाह गर्‍यो । ऊ र उसकी पत्‍नीले कुनै सन्तान जन्‍माएनन् र ऊ मर्‍यो । यसैले माइलो भाइले विधवालाई विवाह गरे । तर ऊ पनि बालक नभई मर्‍यो ।
+\v 26 साइलो भाइको पनि त्यस्तै भयो, र अरू चारजना दाजुभाईको पनि त्‍यस्‍तै भयो जसले एकपछि अर्को गर्दै यही विधवालाई विवाह गरे ।
+\v 27 सबै भन्दापछि त्यो स्‍त्रीको पनि मृत्‍यु भयो ।
+\v 28 यसैले, परमेश्‍वरले मानिसहरूलाई मृत्‍युबाट जीवित पार्नुहुने समयमा, तपाईंको विचारमा सातजना दाजुभाइमध्ये कुनचाहिं तिनको पति हुनेछ ? यो याद गर्नुहोस् कि तिनीहरू सबैको विवाह तिनीसँग भएको थियो ।
+\s5
+\v 29 येशूले तिनीहरूलाई जवाफ दिनुभयो, “तिमीहरूले जे सोच्दैछौ त्‍यसमा तिमीहरू निश्‍चितरूपमा गलत छौ । धर्मशास्‍त्रमा के लेखिएको छ त्यो तिमीहरू जान्‍दैनौ । मानिसहरूलाई फेरि जीवित पार्न सक्‍ने शक्‍ति परमेश्‍वरसँग  छ भनेर पनि तिमीहरू जान्‍दैनौ ।
+\v 30 साँचो कुरा यो हो कि ती स्‍त्री कसैको पनि पत्‍नी हुने छैनन्, किनभने परमेश्‍वरले सबै मृत मानिसहरूलाई जीवित पार्नुभएपछि, कुनै व्‍यक्तिले पनि विवाह गर्नेछैन । त्यसको साटोमा, मानिसहरू स्वर्गका स्‍वर्गदूतहरू जस्‍ता हुनेछन् । तिनीहरूले विवाह गर्दैनन् ।
+\s5
+\v 31 तर मृत मानिसहरू फेरि जीवित हुने कुराको बारेमा परमेश्‍वरले केही कुरा भन्‍नुभयो । तिमीहरूले त्‍यो पढेका छौ भन्‍ने कुरामा म निश्‍चिन्त छु । अब्राहाम, इसहाक, र याकूबको मृत्‍यु भएको लामो समयपछि परमेश्‍वरले मोशालाई भन्‍नुभयो,
+\v 32 ‘म अब्राहामले आराधना गर्ने परमेश्‍वर, इसाहकले आराधना गर्ने परमेश्‍वर, र यकूबले आराधना गर्ने परमेश्‍वर हुँ !’ मृत मानिसहरूले परमेश्‍वरको आराधना गर्दैनन् । जीवित मानिसहरूले मात्र उहाँको आराधना गर्छन् । यसैले तिनीहरूका आत्मा अझै जीवित छन् भन्‍नेमा हामी निश्‍चित छौं !”
+\v 33 जब मानिसहरूका भीडहरूले येशूले त्‍यसरी सिकाउनुभएको सुने, तिनीहरू छक्‍क परे ।
+\s5
+\v 34 तर जब येशूले सदुकीहरूलाई यसरी जवाफ दिनुभयो कि उहाँलाई जवाफ दिनलाई सदुकीहरूले कुनै शब्द विचार नै गर्न सकेनन् भन्‍ने फरिसीहरूले सुने, उहाँलाई के भन्‍ने भनी योजना गर्न फरिसीहरू एकसाथ भेला भए । त्‍यसपछि तिनीहरू उहाँकहाँ आए ।
+\v 35 तिनीहरूमध्ये एकजना मानिस वकिल थिए जसले परमेश्‍वरले मोशालाई दिनुभएको व्यवस्था राम्रोसँग अध्ययन गरेका थिए । तिनले येशूसँग बहस गर्ने इच्‍छा गरे । तिनले उहाँलाई सोधे,
+\v 36 “गुरुज्यू, परमेश्‍वरले मोशालाई दिनुभएको व्यवस्थामा भएका आज्ञाहरूमध्ये कुनचाहिं सबभन्‍दा बढी महत्त्‍वपूर्ण छ ?”
+\s5
+\v 37 येशूले जवाफ दिनुहुँदा उहाँले यो धर्मशास्‍त्र बोल्‍नुभयो, “तैंले परमप्रभु आफ्‍ना परमेश्‍वरलाई आफ्‍ना सारा अन्तस्करणले प्रेम गर्नुपर्छ, आफ्‍ना सारा इच्छाले, आफ्‍ना सारा अनुभूतिले र आफ्‍ना सारा विचारले उहाँलाई प्रेम गर्ने कुरा देखाउपर्छ ।”
+\v 38 परमेश्‍वरले मोशालाई दिनुभएको व्यवस्थाको यो नै सबभन्‍दा महत्त्‍वपूर्ण आज्ञा हो ।
+\s5
+\v 39 हरेकले पालन गर्नैपर्ने दोस्रो महत्त्‍वपूर्ण आज्ञाचाहिं यो होः ‘तैंले सम्पर्कमा आएका सबै मानिसहरूलाई आफैंलाई प्रेम गरे जस्तै प्रेम गर्नुपर्छ ।’
+\v 40 मोशाले धर्मशास्‍त्रमा लेखेका हरेक आज्ञा र  र अगमवक्‍ताहरूले लेखेका सबै कुराहरूको सार यिनै दुई आज्ञाहरू हुन् ।”
+\s5
+\v 41 फरिसीहरू अझै पनि येशूको नजीक एकसाथ भेला भएका थिए । उहाँले तिनीहरूलाई सोध्‍नुभयो,
+\v 42 “ख्रीष्‍टको बारेमा तिमीहरू के विचार गर्छौ ? उहाँ कसको वंशको हुनुहुन्छ ?” तिनीहरूले उहाँलाई भने, “उहाँ दाऊद राजाका वंश हुनुहुन्छ ।”
+\s5
+\v 43 येशूले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “ख्रीष्‍ट दाऊद राजाका वंशका हुन् भने, पवित्र आत्माले दाऊदलाई ‘प्रभु’ भन्‍न अगुवाइ गर्नुहुँदा तिनले उहाँलाई यसो नभन्‍नुपर्ने हो ।
+\v 44 दाऊदले ख्रीष्‍टको बारेमा धर्मशास्‍त्रमा यस्तो लेखेः ‘परमेश्‍वरले मेरो प्रभुलाई भन्‍नुभयो, “मेरो दाहिने बहुलीतर्फ मेरै छेउमा बस जहाँ म तिमीलाई उच्‍च आदर गर्नेछु, जतिबेला म तिम्रा शत्रुहरूलाई तिम्रा पउमुनि राख्‍नेछु ।”’
+\s5
+\v 45 यसैले दाऊद राजाले नै ख्रीष्‍टलाई, ‘मेरो प्रभु’ भन्‍छन् भने, ख्रीष्‍ट दाऊदको सन्तान मात्र हुन सक्‍दैनन् ! उहाँ दाऊदभन्‍दा महान हुनुपर्छ !”
+\v 46 येशूको जे भन्‍नुभयो त्‍यो सुनेका कसैले पनि उहाँलाई जवाफ फर्काउन एक शब्द पनि सोच्‍न सकेनन् । त्यसपछि, उहाँलाई अप्‍ठेरोमा पार्नलाई उहाँलाई अर्को प्रश्‍न सोध्‍ने सहास कसैले पनि गरेन ।
+\s5
+
+\c 23
+\p
+\v 1 त्यसपछि येशूले भीडलाई र आफ्‍ना चेलाहरूलाई भन्‍नभयो,
+\v 2 “फरिसीहरू र हाम्रा यहूदी व्यवस्था सिकाउने मानिसहरूले आफैंलाई इस्राएलका मानिसहरूका लागि परमेश्‍वरले मोशाद्वारा दिनुभएको व्यवस्था व्याख्या गर्नेहरू बनाएका छन् ।
+\v 3 परिणामस्वरूप, तिमीहरूले गर्नुपर्छ भनेर जे तिनीहरूले तिमीहरूलाई भन्‍छन् त्‍यो तिमीहरूले गर्नुपर्छ । तर तिनीहरूले जे गर्छन् त्‍यो नगर, किनभने तिनीहरू आफैंले ती कुराहरू गर्दैनन् ।
+\s5
+\v 4 तिनीहरूले पालना गर्न कठिन धेरै त्‍यस्‍ता नियमहरू तिमीहरूलाई पालन गर्न लगाउँछन् । तर ती नियमहरू पालन गर्न तिनीहरू आफैंले कसैलाई पनि मद्दत गर्दैनन् । यो त तिनीहरूले धेरै गाह्रो भारीहरू बाँधेको र ती तिमीहरूले बोक भनी तिमीहरूका काँधमा राखिदिएको जस्तै हो । तर ती बोक्‍नलाई तिमीहरूलाई मद्दत गर्न तिनीहरूले एउटा औला पनि चलाउँदैनन् ।
+\v 5 तिनीहरूले जे गर्छन्, तिनीहरूले ती कुराहरू यस हेतुले गर्छन्, मानिसहरूले तिनीहरूलाई देख्‍नेछन् र तिनीहरूको प्रशंसा गर्नेछन् । उदाहरणको लागि, तिनीहरूले आफ्‍ना हातहरूमा लगाउने धर्मशास्‍त्रका खण्डहरूलाई धेरै चौडा बनाउँछन् । तिनीहरूले परमेश्‍वर लाई आदर गर्छन् भनी अरूले विचार गरून् भनेर तिनीहरूले आफ्ना वस्‍त्रका झुम्काहरूलाई ठूला बनाउँछन् ।
+\s5
+\v 6 अरू मानिसहरूले तिनीहरूको आदर गरेको तिनीहरू चाहान्‍छन् । उदाहरणको लागि, रात्री भोजमा तिनीहरू सबभन्‍दा प्रतिष्‍ठित मानिसहरू बस्‍ने आसनहरूमा बस्छन् । सभाघरहरूमा तिनीहरू त्यस्तै किसिमका ठाउँहरूमामा बस्‍न रुचाउँछन् ।
+\v 7 बजारहरूमा मानिसहरूले ठुलो आदर देखाएर तिनीहरूलाई अभिवादन गरेको र मानिसहरूले तिनीहरूलाई ‘गुरु’ भनेको तिनीहरू मन पराउँछन् ।
+\s5
+\v 8 तर मानिसहरूले अरू यहूदी गुरुहरूलाई भनेझैं तिमीहरू, मेरो चेलाहरूले ‘गुरु’ भनेर सम्बोधन गर्न दिनुहुँदैन । म एकमात्र तिमीहरूको साँचो गुरु हुँ । यसको अर्थ तिमीहरू सबै एकआपसमा बराबर हौ जस्‍तो दाजुभाइ र दिदीबहिनी हुन्‍छन् ।
+\v 9 यस पृथ्वीमा कसैलाई सम्‍बोधन गरेर तिनलाई ‘पिता’ नभन, किनभने स्वर्गमा हुनुहुने तिमीहरूका पिता परमेश्‍वर मात्र तिमीहरूका साँचो पिता हुनुहुन्छ ।
+\v 10 मानिसहरूले तिमीहरूलाई ‘गुरु’ भनेर सम्बोधन गर्न नदेओ, किनभने ख्रीष्‍ट मात्र तिमीहरूका गुरु हुन् ।
+\s5
+\v 11 त्‍यसको साटोमा, तिमीहरूका माझमा भएका हरेक जसले परमेश्‍वरले आफूलाई प्रतिष्‍ठित ठान्‍नुभएको होस्  भन्‍ने इच्‍छा गर्नेहरूले सेवकहरूले गरेझैँ अरूहरूको सेवा गर्नुपर्छ ।
+\v 12 जसले आफैंलाई प्रतिष्‍ठित बनाउने कोसिस गर्छ त्‍यसलाई परमेश्‍वरले विनम्र बनाउनुहुन्छ । जसले आफैंलाई विनम्र बनाउँछ, परमेश्‍वरले तिनीहरूलाई साँच्‍चै प्रतिष्‍ठित बनाउनुहुनेछ ।”
+\s5
+\v 13 “तिमीहरू व्यवस्थाका शिक्षकहरू र फरिसीहरू, तिमीहरू कपटीहरू हौ ! परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई कति भयानक किसिमले दण्ड दिनुहुनेछ, किनभने तिमीहरू स्‍वर्गको राज्‍यमा आउन इन्‍कार गर्छौ र अरूहरूलाई पनि बाहिरै राख्‍छौ ।
+\v 14 तिमीहरू आफैं पनि भित्र जाने इच्‍छा गर्दैनौ र अरूहरूलाई पनि भित्र जानलाई रोक्‍छौ ।
+\v 15 तिमीहरू व्यवस्थाका शिक्षकहरू र फरिसीहरू, तिनीहरू कपटीहरू हौ ! परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई कति भयानक किसिमले दण्ड दिनुहुनेछ ! तिमीहरू जे सिकाउँछौ त्‍यसमा विश्‍वास गर्ने एकजना भेट्टाउनलाई तिमीहरू कडा परिश्रम गर्छौ । त्यसो गर्ने उदेश्‍यले तिमीहरू समुद्रहरू र जमिनहरूमा यात्रा गरेर धेरै टाढाका ठाउँहरूसम्म पनि पुग्‍छौ । र परिणामस्वरूप, जब तिमीहरूले सिकाएका कुरामा एकजनाले विश्‍वास गर्छ, तब तिमीहरूले त्‍यस व्‍यक्तिलाई तिमीहरू आफूभन्दा पनि धेरै बढी नरक जान योग्यको बनाउँछौ ।”
+\s5
+\v 16 “तिमीहरू यहूदी अगुवाहरू, परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई कति  भयानक किसिमले दण्ड दिनुहुनेछ । तिमीहरू अरूहरूलाई डोर्‍याउन कोसिस गर्ने अन्धा मानिसहरू जस्तै छौ । तिमीहरू भन्छौ, ‘कसैले केही कुराको भाकल गर्दा मन्‍दिरलाई व्‍यक्तिझैं मानेर उसले त्‍यो गर्नेछ भन्‍ने कुरा पक्‍का गर्न मन्‍दिरलाई बिन्ती गर्छ भने, उसले जे प्रतिज्ञा गर्‍यो त्‍यो पूरा गर्दैन भने पनि त्‍यसले कुनै अर्थ हुँदैन । तर उसले केही गर्नेछ भनी मन्‍दिरमा भएको सुनलाई पक्‍का गर्न बिन्ती गर्छ भने, उसले त्‍यो पूरा गर्नैपर्छ ।’
+\v 17 तिमीहरू मूर्खहरू हौ, र तिमीहरू अन्धा मानिसहरू जस्तै छौ ! मन्दिरमा भएको सुन महत्त्‍वपूर्ण हुन्‍छ, तर मन्दिर त झन् धेरै महत्त्‍वपूर्ण हुन्‍छ , किनभने मन्दिरले नै त्‍यो सुन परमेश्‍वरको लागि मात्र हो भन्‍ने जनाउँछ ।
+\s5
+\v 18 अझै, तिमीहरू भन्छौ, ‘कसैले केही कुराको भाकल गर्दा वेदीलाई व्‍यक्तिझैं मानेर उसले वेदीलाई पक्‍का गर्न बिन्ती गर्छ भने, उसले जे प्रतिज्ञा गर्‍यो त्‍यो पूरा गर्दैन भने पनि त्‍यसले कुनै अर्थ हुँदैन । तर उसले केही गर्नेछ भनी वेदीमा चढाएको भेटीलाई पक्‍का गर्न बिन्ती गर्छ भने, उसले त्‍यो पूरा गर्नैपर्छ ।’
+\v 19 तिमीहरू अन्धा मानिसहरू जस्तै हौ । वेदीमा चढाएको भेटी महत्त्‍वपूर्ण हुन्‍छ, तर वेदी त झन् धेरै महत्त्‍वपूर्ण हुन्‍छ किनभने वेदीले नै त्‍यो भेटी परमेश्‍वरको लागि मात्र हो भन्‍ने जनाउँछ ।
+\s5
+\v 20 यसैले कसैले केही गर्ने प्रतिज्ञा गर्छ र त्‍यसपछि तिनीहरूले त्‍यो गर्नेछन् भन्‍ने कुरा पक्‍का गर्न वेदीलाई बिन्‍ती गर्छन् भने, तिनीहरूले वेदीमाथि भएका सबै कुराहरूलाई नै त्‍यो गर्न बिन्‍ती गरेका हुन्छन् ।
+\v 21 हो, र कसैले केही गर्ने प्रतिज्ञा गर्छन् र त्यसपछि तिनीहरूले त्‍यो गर्नेछन् भनी पक्‍का गर्न मन्दिरलाई बिन्‍ती गर्छन् भने, त्‍यो पक्‍का गर्न तिनीहरूले परमेश्‍वरलाई नै बिन्‍ती गरेका हुन्‍छन् किनभने मन्दिर उहाँकै हो ।
+\v 22 हो, र कसैले केही गर्ने प्रतिज्ञा गर्छन् र त्यसपछि तिनीहरूले त्‍यो गर्नेछन् भनी पक्‍का गर्न स्‍वर्गलाई बिन्‍ती गर्छन् भने, तिनीहरूले त्‍यो गर्नेछन् भनी पक्‍का गर्न परमेश्‍वरको सिंहासनलाई नै बिन्‍ती गरेका हुन्‍छन्, र तिनीहरूले सिंहासनमा विराजमान हुनुहुने परमेश्‍वरलाई नै  त्‍यो पक्‍का गर्न बिन्‍ती गरेका हुन्‍छन् ।”
+\s5
+\v 23 “तिमीहरू व्यवस्थाका शिक्षकहरू र तिमीहरू फरिसीिहरू, परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई कति भयानक किसिमले दण्ड दिनुहुनेछ ! तिमीहरू कपटीहरू हौ, किनभने तिमीहरू पुदिना, सूँप र जिरा जस्‍ता आफूले उत्‍पादन गरेका कुराको दशांश दिन्‍छौ, तापनि परमेश्‍वरका झन् महत्त्‍वपूर्ण आज्ञाहरू तिमीहरू पालन गर्दैनौ । उदाहरणको लागि, तिमीहरू अरूहरूप्रति न्यायोचित किसिमले व्यवहार गर्दैनौ, तिमीहरू मानिसहरूप्रति कृपापूर्ण व्यवहार गर्दैनौ, र तिमीहरूले बल प्रयोग गरेर अरूहरूबाट चीजबीजहरू लैजान्‍छौ । तिमीहरूका उत्‍पादनको दशांस परमेश्‍वरलाई दिनु असल हो, तर तिमीहरूले झन् बढी महत्त्‍वपूर्ण अरू व्यवस्थाहरू पनि पालन गर्नुपर्छ ।
+\v 24 तिमीहरू अगुवाहरू अरूहरूलाई डोर्‍याउन खोज्‍ने अन्धा मानिसहरू जस्ता छौ । तिमीहरूले पानी पिउँदा साना किराहरू निलेर परमेश्‍वरको चित्त नदुखोस् भनेर तिमीहरू होशियार हुन्छौ, तर तिमीहरू ऊँटलाई नै निले झैं खराब व्यवहार गर्छौ !
+\s5
+\v 25 “तिमीहरू कपटीहरू, तिमीहरू व्यवस्थाका शिक्षकहरू र फरिसीहरू हो, परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई कति भयानक किसिमले दण्ड दिनुहुनेछ । तिमीहरू आफैंलाई अन्य मानिसहरूका अघि असल मानिसहरू झैं प्रस्तुत गर्छौ । तिमीहरू धर्मी छौ भन्‍ने विचार मानिसहरूमा होस् भन्‍ने कोसिस तिमीहरू गर्छौ, तर तिमीहरूका लालच र तिमीहरूले आफैंलाई खुशी पार्नलाई अरूहरूका चीजबीजहरू लिएर साँच्‍चै तिमीहरूले पाप गर्छौ । तिमीहरू बाहिरपटी माझेका थालहरू जस्ता छौ तर भित्र अझै फोहर हुन्‍छ ।
+\v 26 तिमीहरू अन्धा फरिसीहरू ! सबभन्दा पहिला तिमीहरूले अरूहरूबाट चोरी गर्ने जस्‍ता खराब काम बन्द गर्नुपर्छ । त्यसपछि तिमीहरू जे धर्मी हुन्‍छ त्‍यो गर्न सक्षम हुनेछौ र तिमीहरू भित्र र बाहिर दुवैपटी सफा भएको थाल जस्ता हुनेछौ ।”
+\s5
+\v 27 “तिमीहरू कपटीहरू हौ, तिमीहरू व्यवस्था सिकाउने मानिसहरू र तिमीहरू  फरिसीहरू, परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई कति भयानक किसिमले दण्ड दिनुहुनेछ ! तिमीहरू मानिसहरूका चिहानमाथि बनाइएका भवनहरू, सेतो रङ्ग पोतिएका भवनहरू जस्ता छौ जसले गर्दा मानिसहरूले ती देख्‍नेछन् र ती छुनेछैनन् । ती चिहानको बाहिरपटी सुन्दर देखिन्छ, तर भित्रिपटी त्‍यहाँ मरेका मानिसहरूका हाडहरू तथा फोहरले भरिएका हुन्छन् ।
+\v 28 तिमीहरू ती चिहानहरूजस्ता हौ । जब मानिसहरूले तिमीहरूलाई हेर्छन्, तिमीहरू धर्मी भएको तिनीहरूले विचार गर्छन्, तर तिमीहरूको भित्री अन्‍तस्‍करणमा तिमीहरू कपटीहरू  हौ, किनभने तिमीहरू परमेश्‍वरका आज्ञाहरू उलङ्घन गर्छौ ।”
+\s5
+\v 29 “तिमीहरू यहूदी व्यवथा सिकाउने मानिसहरू र फरिसीहरू, तिमीहरू कपटीहरू हौ ! परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई कति भयानक किसिमले दण्ड दिनुहुनेछ । अरूहरूले धेरै अघि मारेका अगमवक्‍ताहरूका चिहानहरू तिमीहरू पुनःनिर्माण गर्छौ । तिमीहरू स्मारकहरू सजाउँछौ जसले धर्मी मानिसहरूको आदर गर्छ ।
+\v 30 तिमीहरू भन्‍छौ, ‘हाम्रा पुर्खाहरूले जीवन बिताएको समय हामीहरूले जीवन बिताएको भए, अगमवक्‍ताहरूका हत्या गर्नेहरूलाई हामीहरू मद्दत गर्ने थिएनौं ।’
+\v 31 यसरी तिमीहरू तिनै हत्याराहरूका सन्तानहरू हौ भनी तिमीहरू  स्वीकार गर्छौ; यसैले तिमीहरू तिनीहरू जस्तै हौ ।
+\s5
+\v 32 तिमीहरू पनि अघि सर्छौ र तिमीहरूका पुर्खाहरूले गर्न सुरु गरेका सबै पापहरू गरेर सिध्‍याउँछौ ।
+\v 33 तिमीहरू असाध्‍ये दुष्‍ट मानिसहरू हौ ! तिमीहरू विषालु सर्पहरू जस्तै खतरनाक छौ ! परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई नरकमा दण्ड दिनबाट तिमीहरू उम्कनेछौ भनी विचार गर्नु तिमीहरू मूर्ख हुनु हो !
+\s5
+\v 34 यो कुरा ध्‍यान देऊ कि यसैकारणले म अगमवक्‍ताहरू, ज्ञानी मानिसहरू र शिक्षकहरू पठाउनेछु । तिनीहरूमध्‍ये कसैलाई तिमीहरूले क्रुसमा काँटीमा झुण्‍डाएर मार्नेछौ, र कसैलाई तिमीहरूले अन्‍य कुनै किसिमले मार्नेछौ । तिनीहरूमध्‍ये कसैलाई तिमीहरूले आफ्‍ना आराधना गर्ने ठाउँहरूमा कोर्रा लाउनेछौ र तिमीहरूले तिनीहरूलाई एक सहरबाट अर्को सहरमा लखेट्नेछौ ।
+\v 35 यसैले आदमका छोरा धर्मी मानिस हाबिलदेखि तिमीहरूका पूर्खाहरूले मन्‍दिर र वेदी बीचको पवित्रस्‍थानमा मारेका बेरेक्‍याहका छोरा जकरियासमेत यस संसारमा सदासर्वदा जीवन बिताएका सबै धार्मी मानिसहरूलाई मारेको कारणले परमेश्‍वरले तिमीहरू र तिमीहरूका पुर्खाहरूलाई दोषी ठहराउनुहुनेछ । ती दुई मानिसहरूले जीवन बिताएका समयहरूका बीचमा जीवन बिताएका अरू सबै अगमवक्‍ताहरूलाई पनि तिमीहरूले मार्‍यौ ।
+\v 36 यस कुरालाई विचार गरः ती सबै अगमवक्‍ताहरूलाई मारेको निम्ति, तिमीहरू, मेरो सेवालाई देखेका मानिसहरूलाई नै परमेश्‍वरले दण्ड दिनुहुनेछ !”
+\s5
+\v 37 “हे यरूशलेमका मानिसहरू हो, तिमीहरू जो धेरै अघि जीवन बिताएका अगमवक्‍ताहरूलाई मार्नेहरू, र तिमीहरू जो परमेश्‍वरले तिमीहरूकहाँ पठाउनुभएका अरूहरूलाई ढुंगाहरूले हानेर मार्नेहरू हो । तिमीहरूको सुरक्षा गर्न धेरैपल्‍ट मैले तिमीहरूलाई एकसाथ जम्‍मा पार्ने इच्‍छा गरें, जस्‍तो एउटा कुखुराले आफ्ना चल्लाहरूलाई आफ्‍ना पखेटामुनि जम्मा गर्छ । तर मैले त्यसो गरौं भन्‍ने इच्‍छा तिमीहरूलाई भएन ।
+\v 38 यसैले यो कुरा सुन् : तिमीहरूका सहर एउटा निर्जन ठाउँ हुनेछ ।
+\v 39 यो कुरा ध्‍यान देः तैंले मलाई फेरि म फर्केर आउँदा मात्र देख्‍नेछस्, जतिबेला तैंले मेरो बारेमा यसो भन्‍छस्, ‘परमेश्‍वरको अधिकारसहित आउने यी मानिससँग परमेश्‍वर साँच्‍चै नै प्रसन्‍न हुनुहुन्छ ।’”
+\s5
+
+\c 24
+\p
+\v 1 येशूले मन्दिरको चोक छोड्‍नुभयो । उहाँ हिंड्‍दै गर्नुहुँदा, उहाँकाो चेलाहरू उहाँकहाँ आए र मन्दिरका  भवनहरू कति धेरै सुन्दर छन् भन्‍ने बारेमा कुरा गर्न सुरु गरे ।
+\v 2 उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “तिमीहरूले हेर्दै गरेका यी भवनहरूका सत्‍यताको बारेमा म तिमीहरू भन्छुः सिपाहीको एउटा झुण्‍डले त्यसलाई पूर्णरुपले नाश गर्नेछ । यी भवनहरूमा भएका हरेक ढुंगालाई तिनीहरूले तल फाल्‍नेछन् । एउटा ढुंगा अर्को ढुंगामाथि रहने छैन ।”
+\s5
+\v 3 त्यसपछि, जैतुन डाँडाको भिरालोमा येशू एक्लै बसिरहनुहुँदा, चेलाहरू उहाँकहाँ गए र उहाँलाई सोधे, “मन्दिरका भवनहरू कहिले त्‍यस्‍तो हुनेछन् ? र तपाईं फेरि आउनै लाग्‍नुभएको छ भनी दर्शाउनलाई र यो संसारको अन्त हुनै लागेको छ भनी दर्शाउनलाई के हुनेछ ?”
+\v 4 येशूले जवाफ दिनुभयो, “म तिमीहरूलाई यत्ति भन्‍नेछु,  निश्‍चत होओ कि के हुनेछ भन्‍ने बारेमा कसैले तिमीलाई छल नगरोस् !”
+\v 5 धेरैजना मानिसहरू आउनेछन् र तिनीहरू म नै हुँ भन्‍नेछन् । हो, तिनीहरूले वास्तवमै भन्‍नेछन्, “ख्रीष्‍ट म नै हुँ,’ र तिनीहरूले धेरै मानिसहरूलाई छल गर्नेछन् ।
+\s5
+\v 6 तिमीहरूले नजीकमा भएका युद्धहरू र टाढामा भएका युद्धहरूका बारेमा सुन्‍नेछौ, तर त्‍यसबाट तिमीहरू दुःखी नहोओ ! यो कुरा ध्‍यानमा राख कि ती कुराहरू हुनैपर्छ भनी परमेश्‍वरले भन्‍नुभएको छ । तर जब ती कुराहरू हुन्‍छन्, त्‍यसको अर्थ यो होइन कि संसारको अन्त आएको छ !
+\v 7 मानिसहरूको समूहले एकअर्कामाथि आक्रमण गर्नेछन्, र राजाहरूले एकअर्काको विरुद्धमा सिपाहीहरूको नेतृत्‍व गर्नेछन् । धेरै ठाउँहरूमा अनिकालहरू र भूकम्पहरू हुनेछन् ।
+\v 8 पहिले यिनै कुराहरू हुनेहुन्, तर शिशु जन्माउनअघि प्रस्रव पीडामा परेकी एकजना स्‍त्रीको जस्तै तिनीहरू हुनेछ ।
+\s5
+\v 9 झन् धेरै खराब कुराहरू हुनेछन् । तिमीहरूको विरोध गर्ने मानसिहरूले तिमीहरूलाई यातना दिन र मार्नलाई लैजानेछन् । सबै मानिसहरूका समूहमा बसोबास गर्ने मानिसहरूको समूहले तिमीहरूलाई घृणा गर्नेछन् किनभने तिमीहरू मलाई विश्‍वास गर्छौ ।
+\v 10 अझै, तिनीहरूले पाएको सातवटको कारणले धेरै मानिसहरूले विश्‍वास छोड्नेछन् । तिनीहरूले आफ्‍नै विश्‍वासी मित्रलाई धोका दिनेछन्, र एक अर्कालाई घृणा गर्नेछन् ।
+\v 11 धेरैजना आफैंलाई अगमवक्‍ताहरू हुन् भन्दै आउनेछन्, तर तिनीहरू झुटो बोल्‍नेछन्, र तिनीहरूले धेरै मानिसलाई छल गर्नेछन् ।
+\s5
+\v 12 धेरैभन्दा धेरै मानिसहरूले परमेश्‍वरको व्यवस्थालाई उल्लङ्घन गर्ने हुनाले, धेरैजना विश्‍वासीहरूले एकअर्कालाई प्रेम गर्ने छैनन् ।
+\v 13 तर आफ्‍नो जीवनको अन्तसम्म विश्‍वास गरिरहनेहरू सबैलाई परमेश्‍वरले बचाउनुहुनेछ ।
+\v 14 अझैधेरै, कसरी परमेश्‍वरले संसारको हरेक भागमा राज्‍य गर्दै हुनुहुन्‍छ भन्‍ने बारेमा, सबै मानव समूहहरूलाई घोषणा गर्ने उदेश्‍यले, विश्‍वासीहरूले सुसमाचार प्रचार गर्नेछन् । त्यसपछि संसारको अन्त आउनेछ ।”
+\s5
+\v 15 “तर संसारको अन्त हुनु अघि, पवित्र मन्दिरलाई अशुद्ध बनाउनेछ र मानिसहरूलाई त्‍यो त्‍याग्‍न लगाउने घृणित व्‍यक्ति मन्‍दिरमा खडा हुनेछ । त्‍यसको बारेमा दानियल अगमवक्‍ताले धेरै अघि बोले र लेखे । यो पढ्ने हरेकले ध्यान देओस्, किनभने म तिमीहरूलाई चेतावनी दिंदैछु ।
+\v 16 जब तिमीहरूले मन्दिरमा त्‍यो भएको देख्‍नेछौ, तिमीहरूमध्‍ये जो यहूदिया क्षेत्रमा हुनेहरू उच्‍च पहाडहरूतिर भाग्‍नुपर्छ !
+\v 17 आफ्‍ना घरहरूबाहिर हुनेहरू आफू भग्‍नुअघि चीजबीजहरू लिनलाई फर्केर आफ्‍नो घरहरूभित्र जानुहुँदैन ।
+\v 18 आफ्‍ना खेतबारीमा काम गर्नेहरू आफू भग्‍नुअघि आफ्‍नो बाहिरी वस्‍त्र लिनलाई फर्कनुहुँदैन ।
+\s5
+\v 19 त्‍यो समयमा गर्भवती महिलाहरू र आफ्ना शिशुहरूलाईो स्‍तनपान गराउने महिलाहरूको लागि कति भयानक हुनेछ, किनभने तिनीहरूलाई भाग्‍नलाई अत्‍यन्‍तै कठिन हुनेछ !
+\v 20 तिमीहरू जाडो मौसममा भग्‍न नपरोस् जतिबेला यात्रा गर्न कठिन हुनेछ, वा शवाथ-दिन, विश्राम-दिन नपरोस् भनेर प्रार्थना गर;
+\v 21 किनभने यी कुराहरू हुँदा, मानिसहरूलाई असाध्यै दुःख हुनेछ । परमेश्‍वरले संसारको सृष्‍टि गर्नुभएको समयदेखि अहिलेसम्म मानिसहरूले त्‍यस्‍तो असह्‍य दुःख कदापि भोगेका छैनन् र कसैले पनि फेरि त्यस्‍तो दुःख कदापि भोग्‍नुपर्ने छैनन् ।
+\v 22 जतिबेला मानिसहरू अत्‍यन्‍तै कष्‍ट भोग्‍नेछन्, परमेश्‍वरले त्‍यो समयलाई छोटो पार्ने निर्णय गर्नुभएको थिएन भने, हरेक व्‍यक्ति मर्ने थिए । तर उहाँले त्‍यसलाई छोटो पार्ने निर्णय गर्नुभएको छ, किनभने उहाँले चुन्‍नु भएका मानसिहरूको उहाँले ख्याल गर्नुहुन्छ ।”
+\s5
+\v 23 त्यो समयमा, कसैले तिमीहरूलाई भन्‍छ, ‘हेर, ख्रीष्‍ट यहाँ छन् !’ वा कसैले भन्‍छ, ‘ख्रीष्‍ट त्‍यहाँ छन् !’ त्‍यसलाई विश्‍वास नगर ।
+\v 24 मानिसहरूलाई झुक्याउनका लागि तिनीहरूले धेरै किसिमकाे आश्‍चर्यका कामहरू र अचम्मका कुराहरू गर्नेछन् । परमेश्‍वरले चुन्‍नुभएका तिमीहरू जस्ता मानिसहरूलाई पनि तिनीहरूले झुक्याउने कोसिस गर्नेछन् ।
+\v 25 यो कुरा नबिर्स कि मैले तिमीहरूलाई यी हुनुभन्‍दा अघि नै यी सबै कुराको बारेमा चेतावनीका दिएको छु ।
+\s5
+\v 26 यसैले कसैले तिमीलाई यसो भन्छ भने, ‘हेर, ख्रीष्‍ट उजाड-स्थानमा हुनुहुन्छ !’ त्यहाँ नजाओ । यसरी नै कसैले तिमीलाई भन्छ भने, ‘हेर, उहाँ एउटा गुप्‍त कोठामा हुनुहुन्छ !’ त्‍यस व्‍यक्तिलाई विश्‍वास नगर,
+\v 27 किनभने जसरी पूर्वबाट पश्‍चिमसम्म बिजुली चम्कन्छ र मानिसहरूले त्‍यो देख्‍छन्, त्‍यसरी नै, जब मानिसको पुत्र फेरि आउनेछ, हरेक देख्‍नेछ ।
+\v 28 जसरी गिद्धहरू जम्‍मा भएको ठाउँमा एउटा जनावरको सिनो हुन्‍छ भनी तिमीहरू जान्‍दछौ त्‍यसरी नै त्‍यो कुरा हरेकलाई स्पस्ट हुनेछ ।”
+\s5
+\v 29 “त्यो समयमा मानिसहरूले कष्‍ट भोग्‍ने बित्तिकै, सुर्य अन्धकार हुनेछ । चन्द्रमाले चमक दिनेछैन । ताराहरू आकाशबाट खस्‍नेछन् । र आकाशलाई भएका सबै कुराहरूले आफ्नो ठाउँ छोडून् भनेर परमेश्‍वरले हल्लाउनुहुनेछ ।
+\s5
+\v 30 त्यसपछि, मानिसको पुत्र आकाशमा देखापरेको हरेकले देख्‍नेछ । तब पृथ्‍वीमा भएका सबै मानिसहरूको समूहका अविस्‍वासी मानिसहरूले विलाप गर्नेछन् किनभने तिनीहरू डराउनेछन् । म, मानिसको पुत्र शक्ति र ठूलो महिमामा बदलहरूमा आउँदै गरेको तिनीहरूले मलाई देख्‍नेछन् ।
+\v 31 उनले आकाशको हरेक कुनाबाट आफ्‍ना स्वर्गदूतहरूलाई पृथ्वीमा पठाउनेछन् । जब तिनीहरूले तुरहीको चर्को स्वोर सुन्‍नेछन्, परमेश्‍वरले चुन्‍नुभएका -- उहाँका मानिसहरूलाई सम्‍पूर्ण पृथ्‍वीबाट -- तिनीहरूले एकसाथ जम्‍मा गर्नेछन् ।”
+\s5
+\v 32 “अब अन्जिरका रूखहरू कसरी बढ्छन्, त्‍यसबाट केही कुरा सिक । जब अन्जिरका हाँगाहरू कोमल हुन्‍छन् र त्‍यसका पातहरू पलाउन थाल्छन्, गर्मीयाम नजिक आउँदैछ भनी तिमीहरू जान्‍दछौ ।
+\v 33 यसरी नै, जब तिमीहरूले यी सबै कुराहरू हुँदै गरेको देख्‍नेछौ, तिमीहरू जन्‍नेछौ कि उनको पुनःआगमनको समय एकदमै नजिकै छ ।
+\s5
+\v 34 यो कुरा ध्‍यान देओः यी सबै घटनाहरू देखेका सबै मानिसहरूको मृत्‍यु हुनुअघि नै यी कुराहरू हुनेछन् ।
+\v 35 मैले तिमीहरूलाई भनेका यी कुराहरू अवश्य हुन आउनेछन् भन्‍ने कुरामा तिमीहरू निश्‍चित होओ । एकदिन पृथ्वी र आकाश हराएर जानेछन्, तर जे म भन्छु त्‍यो सधैँ सत्य हुनेछ ।”
+\s5
+\v 36 “तर अरू कुनै व्‍यक्तिले, न स्वर्गमा भएका कुनै स्‍वर्गदूतले, न पुत्रले नै कतिबेला यी कुराहरू हुनेछन् भनी त्‍यो दिन वा समयको बारेमा थाहा छ । परमेश्‍वर पितालाई मात्र थाहा छ ।”
+\s5
+\v 37 नोआले जीवन बिताएको समयमा जे भयो तेस्तै हुनेछ । जलप्रलय नआएसम्‍म, मानिसहरूलाई कुनै नराम्रो कुरा हुन्छ भनी तिनीहरूलाई थाहा थिएन । तिनीहरू सधैंझैं  खाँदै र पिउँदै थिए ।
+\v 38 पुरुषहरूले विवाह गर्दै थिए, र बुबाआमाले आफ्ना छोरीहरूको विवाह पुरुषहरूसित गरिदिंदै थिए ।
+\v 39 नोआ र तिनको परिवार एउटा ठूलो डुंगाभित्र पस्‍ने दिनसम्‍म नै तिनीहरू यो सब गर्दै थिए । र त्‍यसपछि जलप्रलय आयो र डुंगामा नभएका सबैलाई डुबाइदियो । त्यसरी नै, अविश्‍वासी मानिसहरूले मानिसको पुत्र कहिले फर्केर आउनेछ थाहा पउनेछैनन् ।
+\s5
+\v 40 जब त्‍यो हुन्‍छ, सबै मानिसलाई स्वर्गमा लगिनेछैन । उदाहरणको लागि, दुईजना खेतबारीमा हुनेछन् । तिनीहरूमध्‍ये एकजना स्वर्गमा लगिनेछ र अर्कोचाहिं दण्डको लागि यहाँ छोडिनेछ ।
+\v 41 त्यसरी नै, दुई महिलाहरू जाँतोमा अन्‍न पिंधिरहेका हुनेछन् । तिनीहरूमध्‍ये एकजना स्वर्गमा लगिनेछ र अर्कोचाहिं छोडिनेछ ।
+\v 42 यसैले, तिमीहरूका प्रभु कुन दिन यस पृथ्वीमा फर्केर आउनेछन् भनी तिमीहरूलाई थाहा नभएको कारणले तिमीहरू हरसमय तयार रहनु आवश्यक छ ।
+\s5
+\v 43 तिमीलाई थाहा छ कि घरको मालिकले रातको कुन समयमा चोरहरू आउँछन् भनेर थाहा पाएको भए, तिनी जागा रहन्‍थे र चोरहरूलाई भित्र आउनबाट रोक्‍ने थिए । त्‍यसरी नै मानिसको पुत्र एउटा चोरझैं अचानक आउनेछन् ।
+\v 44 यसैले तिमीहरू तयार रहनु आवश्यक छ किनभने मानिसको पुत्र पृथ्वीमा तिमीहरूले उनी आउने आशा नगरेको समयमा पर्केर आउनेछन् ।”
+\s5
+\v 45 “हरेक विश्‍वासयोग्य र बुद्धिमान नोकर कस्तो हुन्‍छ भन्‍ने बारेमा विचार गर । घरको मालिकले एकजना सेवकलाई अरू सेवकहरूको निरीक्षण गर्नलाई नियुक्ति गर्छ । तिनीहरूलाई ठिक समयहरूमा खान दिनलाई तिनले उसलाई भन्‍छन् । त्‍यसपछि तिनी एउटा लामो यात्रामा जान्‍छन् ।
+\v 46 घरको मालिक फर्कंदा त्‍यस सेवकले त्‍यो काम गर्दै गरेको हुन्‍छ भने, घरका मालिक उससँग धेरै खुशी हुनेछन् ।
+\v 47 यो कुरा विचार गरः घरका मालिकले त्यो सेवकलाई तिनका आफ्‍ना सारा धनदौलतमाथि निरीक्षक बनाउनेछन् ।
+\s5
+\v 48 तर दुष्‍ट सेवकले मनमनै यसो भन्‍न सक्‍छ, ‘मालिक लामो समयको लागि बाहिर गएका छन्, यसैले तिनी सायद चाँडै नै पर्केर आउनेछैनन् र म जे गर्दैछु, त्‍यो भेट्टाउने छैनन् ।’
+\v 49 यसैले उसले अरू सेवकहरूलाई कुट्न सुरु गर्नेछ र मदिरा सेवन गरेकाहरूसँगै खान र पिउन थाल्‍नेछ ।
+\v 50 त्‍यसपछि त्‍यो सेवकले आशा नगरेको समयमा घरको मालिक फर्केर आउनेछन् ।
+\v 51 तिनले त्यो सेवकलाई असह्‍य दण्‍ड दिनेछन् र तिनले त्‍यसलाई कपटीहरू राखेको स्थानमा राख्‍नेछ । त्यो ठाउँमा मानिसहरू रुन्‍छन् र आफ्‍ना दाह्रा किट्छन् किनभने तिनीहरूले धेरै पीडा भोग्‍नेछन् ।”
+\s5
+
+\c 25
+\p
+\v 1 “स्वर्गबाट परमेश्‍वरको राज्‍य एउटा विवाहको भोजमा जानलाई तयार दशजना अविवाहित कन्‍याहरूलाई भएजस्‍तै हो । तिनीहरूले आफ्ना बत्तिहरू साथमा लानुपर्थ्‍यो र दुलाहाको आगमनको प्रतिक्षा गर्न जानुपर्थ्‍यो ।”
+\v 2 अब ती कन्‍याहरूमध्ये पाँचजना मूर्ख थिए र पाँचजना बुद्धिमान थिए ।
+\v 3 मूर्ख कन्‍याहरूले आफ्ना साथमा बत्तिहरू लगे तर तिनीहरूले आफूसँग बढी जैतुनको तेल लगेनन् ।
+\v 4 तर बुद्धिमान कन्‍याहरूले आफ्‍ना बत्तिहरूका साथसाथै आफ्‍ना ढुंग्रोहरूमा तेल लगे ।
+\s5
+\v 5 दुलाहा आउनलाई धेरै लामो समय लगाउँदै थिए, र राती ढिला भयो । यसैले सबै कन्‍याहरू उँघ्‍न लागे र निदाए ।
+\v 6 मध्यरातमा कसैले तिनीहरूलाई कराउँदै उठाए, “उनी यहाँ छन् ! दुलाहा आउँदै छन् ! बाहिर जाओ र उनलाई भेट !”
+\s5
+\v 7 यसैले कन्‍याहरू ब्‍युँझे र आफ्ना बत्तिहरू बलिरहुन् भनेर मिलाए ।
+\v 8 तब मूर्ख कन्‍याहरूले, बुद्धिमान कन्‍याहरूलाई भने, ‘हामीलाई तिमीहरूका तेल अलिकति देओ, किनभने हाम्रा बत्तिहरू निभ्नै लागेको छ !’
+\v 9 बुद्धिमान कन्‍याहरूले जवाफ दिए, “हुँदैन, हाम्रा र तिमीहरूका बत्तिहरूका लागि तेल पुग्दैन । पसलेहरूकहाँ जाओ र तिमीहरूका निम्‍ति केही तेल किन !”
+\s5
+\v 10 तर जब मूर्ख कन्याहरू तेल किन्‍नलाई बाटोमा जाँदैथिए, दुलाहा आइपुगे । तब तयार रेहका बुद्धिमान कन्याहरू तिनीसँग विवाह भोजको घरमा गए, जाहाँ दुलाही पर्खिरहेकीा थिइन् । तब ढोका बन्द गरियो ।
+\v 11 पछि बाँकी कन्‍याहरू विवाह घरमा आए, र तिनीहरूले दुलाहालाई भने, ‘हजुर, हाम्रा निम्‍ति ढोका खोल्‍नुहोस् !’
+\v 12 तर तिनले उनीहरूलाई भने, ‘सत्य यो हो, म तिमीहरूलाई चिन्दिन, यसैले तिमीहरू निम्‍ति म ढोका खोल्‍नेछैन !’”
+\v 13 अनि येशूले लगातार यसो भन्‍नुभयो, “यसैले, तिमीहरूलाई यस्‍तो नहोस् भन्‍ने हेतुले, तयार रहो किनभने त्यो कहिले हुनेछ तिमीहरू जान्दैनौ ।”
+\s5
+\v 14 “जब मानिसको पुत्र राजाको रूपमा स्वर्गबाट फर्केर आउँछ, त्यो लामो यात्रामा जान लागेको एकजना मानिस जस्तै हुनेछ । तिनले आफ्ना सेवकहरूलाई एकसाथ बोलाए र लगानी गर्न र आफ्‍नो निम्‍ति धेरै पैसा आम्‍दानी गर्न तिनीहरू प्रत्येकलाई आफ्नो सम्पत्तिको केही अंश दिए ।
+\v 15 पैसा प्रयोग गर्ने सेवकहरूको क्षमता अनुसार तिनले उनीहरूको पैसा दिए । उदाहरणको लागि, तिनले एकजना सेवकलाई १६५ किलो तौल भएको पाँच झोला सुन दिए, तिनले अर्को सेवकलाई ६६ किलो तौल भएको दुई झोला दिए, र तिनले अर्को सेवकलाई ३३ किलो तौल भएको एक झोला दिए । तब तिनी आफ्‍नो यात्रामा गए ।
+\v 16 पाँच झोला सुन पाएको सेवक तुरुन्तै गयो र त्‍यो पैसा प्रयोग गरेर अरू पाँच झोला कमायो ।
+\s5
+\v 17 त्यसरी नै, दुई झोला सुन पाएको सेवकले अरू दुई झोला कमायो ।
+\v 18 तर, एक झोला सुन पाउने सेवक गयो र जमीनमा खाल्डो खन्‍यो र त्‍यसलाई सुरक्षित राख्‍न त्‍यहाँ लुकायो ।
+\s5
+\v 19 लामो समयपछि सेवकहरूका मालिक फर्के । आफ्‍नो पैसाबाट तिनीहरूले के गरेका थिए भनी पत्ता लगाउनलाई तिनले उनीहरूलाई एकसाथ बोलाए
+\v 20 पाँच झोला सुन पाएको सेवकले दश झोला ल्यायो । उसले भन्यो, ‘मालिक, तपाईंले मलाई रेखदेख गर्न पाँच झोला सुन दिनुभयो । हेर्नुहोस्, मैले पाँच बढी कमाएको छु !’
+\v 21 उसको मालिकले जवाफ दिए, ‘तिमी धेरै असल सेवक हौ ! तिमी मप्रति धेरै विश्‍वासयोग्‍य भएका छौ । तिमीले थोरै पैसालाई धेरै रामरी चलाएका छौ, यसैले म तिमीलाई धेरै कुराहरूको अधिकार दिनेछु । आऊ र मसित खुःशी होऊ !’
+\s5
+\v 22 दुई झोला सुन पाएको सेवक पनि आयो र उसले भन्यो, ‘मालिक, तपाईंले मलाई रेखदेख गर्न दुई झोला सुन दिनुभयो । हेर्नुहोस्, मैले दुई बढी कमाएको छु !’
+\v 23 उसको मालिकले जवाफ दिए, ‘तिमी धेरै असल सेवक हौ ! तिमी मप्रति धेरै विश्‍वासयोग्‍य भएका छौ । तिमीले थोरै पैसालाई धेरै रामरी चलाएका छौ, यसैले म तिमीलाई धेरै कुराहरूको अधिकार दिनेछु । आऊ र मसित खुःशी होऊ !’
+\s5
+\v 24 त्यसपछि एक झोला सुन पाउने सेवक आयो । उसले भन्यो, ‘मालिक, म तपाईंसँग डराएँ । आफूले नरोपेको खेतबाट अन्‍न जम्‍मा गर्न खोज्‍ने एकजना किसान जस्‍तै तपाईं यस्‍तो मानिस हुनुहुन्‍छ, जसले आफूले लगानी नै नगरी धेरै पैसाको आशा गर्नुहुन्छ भन्‍ने मलाई थाहा थियो ।
+\v 25 तपाईंले मलाई लगानी गर्न दिनुभएको पैसा मैले गुमाएँ भने, तपाईंले के गर्नुहोला भनी म डराएँ, यसैले मैले त्‍यो जमीिनमा लुकाएँ । यो यहाँ छ; कृपागरी यसलाई फिर्ता लिनुहोस् !’
+\s5
+\v 26 उसको मालिकले जवाफ दिए, “तँ दुष्‍ट, अल्छि सेवक ! मैले केही लगानी नगर्दा पनि मैले पैसा कमाउन खोज्छु भनेर तँलाई थाहा थियो ।
+\v 27 यसैले, तैंले मेरो पैसालाई बैंकमा जम्‍मा गर्नुपर्थ्‍यो, जसले गर्दा म फर्कंदा, त्‍यसले कमाएको व्याजसहित मैले त्‍यो फिर्ता पाउने थिएँ ।
+\s5
+\v 28 त्यसपछि मालिकले आफ्ना अरू सेवकहरूलाई भने, ‘उसँग भएको सुनको झोला लेओ र त्‍यो दश झोला भएको सेवकलाई देओ !
+\v 29 आफूले जे पाएको छ त्‍यसलाई राम्ररी प्रयोग गर्नेहरूलाई परमेश्‍वरले झन् धेरै दिनुहुनेछ, र तिनीहरूसँग प्रशस्त हुनेछ । तर आफूले जे पाएको छ त्‍यसलाई राम्ररी प्रयोग नगर्नेहरूबाट, तिनीहरूसँग पहिले नै भएको कुरासमेत खोसिनेछ ।
+\v 30 झन् बढी, त्यस नालायक सेवकलाई बाहिर अन्धकारमा फालिदेओ, जहाँ विलाप गर्नेहरू र असह्‍य पीडामा आफ्‍ना दाह्रा किट्नेहरूसँगै ऊ पनि हुनेछ ।’”
+\s5
+\v 31 “जब, मानिसको पुत्र उसको आफ्‍नो तेजस्‍वी प्रकासमा फेरिी आउनेछ र, आफ्‍ना सबै स्वर्गदूतहरूलाई ल्याउनेछ, तब हरेको न्‍याय गर्नलाई ऊ राजाझैं आफ्‍नो सिंहासनमा बस्‍नेछ ।
+\v 32 मानिसहरूका सबै समूहबाट हरेकलाई उसको सामु जम्‍मा पारिनेछ । त्यसपछि, उसले मानिसहरूलाई एकबाट अर्को अलग गर्नेछ, जस्‍तो गोठालोले आफ्ना भेडालाई बाख्राबाट अलग गर्छ ।”
+\v 33 भेडा र बाख्रा जस्तै, उसले धर्मी मानिसहरूलाई आफ्‍नो दाहिनेपट्टि र अधर्मीहरूलाई आफ्‍नो देब्रेपट्टि राख्‍नेछ ।”
+\s5
+\v 34 त्यसपछि आफ्‍नो दाहिनेपट्टि हुनेलाई उसले भन्‍नेछ, ‘तिमीहरू, जो मेरा पिताबाट आशिर्वाद पाएका छौ, आओ ! आओ ! उहाँले तिमीहरूलाई दिनुहुने सबै असल कुराहरू ग्रहण गर्न आओ, किनकि अब उहाँले तिमीहरूलाई आफ्‍नो शासनका आशिषहरू--उहाँले संसारको सृष्‍टि गर्नुभएको समयदेखि नै उहाँले तयार गरिरहनुभएका कुराहरू दिंदै हुनुहुन्‍छ ।
+\v 35 यी कुराहरू तिमीहरूका लागि हुन्, किनभने म भोको हुँदा तिमीहरूले मलाई खानलाई केही कुरा दियौ । म तर्खाउँदा तिमीहरूले मलाई पिउनलाई केही कुरा दियौ । जब तिमीहरूको नगरमा म परदेशी थिएँ, तिमीहरूले मलाई आफ्नो घरहरूमा बस्‍नलाई निम्तो दियौ ।
+\v 36 जब मलाई लुगाको खाँचो पर्‍यो, तिमीहरूले मलाई दियौ । जब म बिरामी थिएँ, तिमीहरूले मेरो रेखदेख गर्‍यौ । जब म झ्‍यालखानमा थिएँ, तिमीहरू मलाई भेट्न आयौ ।’
+\s5
+\v 37 तब परमेश्‍वरले असल घोषणा गर्नुभएका मानिसहरूले जवाफ दिनेछन्, ‘प्रभु, तपाईं कहिले भोकाउनुभयो र हामीले तपाईंलाई देख्‍यौं र तपाईंलाई खानलाई केही दियौं ? तपाईं कहिले तिर्खाउनुभयो र तपाईंलाई खानलाई केही दियौं ?
+\v 38 तपाईं हाम्रो सहरमा कहिले परदेशी हुनुहुन्थ्यो र हामीले तपाईंलाई हाम्रा घरहरूमा बस्‍नलाई निम्‍तो दियौं ? तपाईंलाई कहिले लुगाको खाँचो पर्‍यो र हामीले तपाईंलाई दियौंँ ?
+\v 39 तपाईं कहिले बिरामी वा झ्यालखाना हुनुहुन्‍थ्‍यो र हामीले तपाईंलाई भेट्‍न आयौं ? यीमध्‍ये कुनै पनि कुराहरू तपाईंको निम्‍ति हामीले गरेको याद नै छैन ।
+\s5
+\v 40 राजाले जवाफ दिनेछन्, ‘सत्य यो हो कि तिमीहरूले आफ्ना विश्‍वासी मित्रहरूमध्‍ये, सबभन्‍दा सानो कसैलाई पनि जे जति गर्‍यौ, त्‍यो तिमीहरूले निश्‍चय नै मेरै निम्‍ति गर्‍यौ ।’
+\v 41 तर आफ्‍नो देब्रेपट्टि भएकाहरूलाई उसले भन्‍नेछ, ‘तिमीहरू, परमेश्‍वरले श्राप दिनुभएका मानिसहरू, मबाट दूर होओ ! शैतान र त्यसका दूतहरूका निम्‍ति परमेश्‍वरले तयार पार्नुभएको अनन्त आगोमा जाओ !
+\v 42 तिमीहरू त्यहाँ जान उचित हुन्‍छ, किनभने म भोकाउँदा तिमीहरूले मलाई खानलाई केही कुरा दिएनौ । म तिर्खउँदा तिमीहरूले मलाई पिउनलाई केही कुरा दिएनौ ।
+\v 43 जब तिमीहरूको नगरमा म परदेशी थिएँ, तिमीहरूले मलाई आफ्नो घरहरूमा बस्‍नलाई निम्तो दिएनौ । जब मलाई लुगाको खाँचो पर्‍यो, तिमीहरूले मलाई दिएनौ । जब म बिरामी वा झ्‍यालखानमा थिएँ, तिमीहरूले मेरो रेखदेख गरेनौ ।’
+\s5
+\v 44 तिनीहरूले जवाफ दिनेछन्, ‘प्रभु, तपाईं कहिले भोकाउनुभयो वा तिर्खाउनुभयो वा परदेशी हुनुभयो वा लुगा खाँचो पर्‍यो वा झ्यालखानमा पर्नुभयो, र हामीले तपाईंलाई सहायता गरेनौं ?’
+\v 45 उनले जवाफ दिनेछन्, ‘सत्य यो हो कि तिमीहरूले मेरा मानिसहरूमध्‍ये, सबभन्‍दा सानोलाई पनि, कसैलाई केही पनि गरेनौ, तिमीहरूले त्‍यो मेरै निम्‍ति गरेनौ ।’
+\v 46 तब मेरा बाँयापट्टिका मानिसहरू त्‍यो ठाउँमा जानेछन् जाहाँ परमेश्‍वरले तिनीहरूलाई सदासर्वदा दण्ड दिनुहुनेछ, तर परमेश्‍वरको दृष्‍टिमा असल मानिसहरू त्‍यो ठाउँमा जानेछन् जाहाँ तिनीहरू सदासर्वदा परमेश्‍वरसँग बास गर्नेछन् ।
+\s5
+
+\c 26
+\p
+\v 1 येशूले ती सबै कुराहरू भनेर सक्‍नुभएपछि, उहाँले चेलाहरूलाई भन्‍नुभयो,
+\v 2 “तिमीहरूलाई थाहा छ कि अबको दुई दिनमा हामीहरू निस्तार-चाड मनाउनेछौं । त्यो समयमा कसैले मानिसको पुत्रलाई तिनीहरूका हातमा सुम्‍पिदिनेछ जसले उसलाई क्रुसमा काँटीमा झुण्‍डाउनेछन् ।”
+\s5
+\v 3 त्यसै समयमा मुख्य पुजारीहरू र यहूदी अगुवाहरू प्रधान पुूजारीको घरमा भेला भए जसको नाम कैयाफा थियो ।
+\v 4 कुनै छली किसिमले कसरी तिनीहरूले येशूलाई गिरफ्‍तार गर्न सक्‍छन् भनी त्यहाँ तिनीहरूले योजना गरे, जसले गर्दा तिनीहरूले उहाँलाई मृत्युदण्ड दिन सक्‍थे ।
+\v 5 तर तिनीहरूले भने, “हामीले यो कुरा निस्तार-चाडको समयम गर्नुहुँदैन, किनभने हामीले त्‍यसो गर्‍यौं भने, मानिसहरूले हिंसा भड्‍काउन सक्छन् ।”
+\s5
+\v 6 येशू र उहाँका चेलाहरू बेथानियामा हुँदा, उहाँहरूले सिमोनको घरमा खाना खानुभयो, जसलाई येशूले कुष्‍ठ रोगबाट निको पार्नुभएको थियो ।
+\v 7 खानाको समय, एकजना स्‍त्री त्यस घरमा आइन् । तिनले धेरै महंगो सुगन्धित अत्तर भएको ढुङ्गाको एउटा सुन्‍दर भाँडो समातेकी थिइन् । येशूले खाँदैगर्दा तिनी उहाँकहाँ गइन् र उहाँको शिरमा सबै अत्तर खन्याइन् ।
+\v 8 जब चेलाहरूले त्यो देखे, तिनीहरू साह्रै रिसाए । तिनीहरूमध्ये एकजनाले भने, “यो अत्तरलाई व्‍यर्थमा नाश गर्नु अत्‍यन्तै नराम्रो कुरा हो !
+\v 9 हामीले यसलाई बिक्री गर्न र त्‍यसबाट धेरै पैसा बनाउन सक्‍थ्‍यौं । त्यसपछि त्यो पैसा हामीले गरीब मानिसहरूलाई दिन  सक्‍थ्‍यौं ।”
+\s5
+\v 10 तिनीहरू के भन्‍दै थिए त्‍यो येशूलाई थाहा थियो, यसैले उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “तिमीहरूले यी स्‍त्रीलाई दुःख दिनुहुँदैन । यिनले मेरो निम्ति सुन्दर काम गरेकी छिन् ।”
+\v 11 यो कुरा मनमा राख कि गरीब मानिसहरू तिमीहरूको माझमा सधैंभरि हुनेछन्, यसैले जब तिमीहरूले इच्छा गर्छौ तब तिमीहरूले तिनीहरूलाई सहायता गर्न सक्छौ । तर म तिमीहरूसँग सधैंभरि रहनेछैन !”
+\s5
+\v 12 यिनले यो सुगन्धित अत्तर मेरो शरीरमा खन्याउँदा, यो यस्तो लाग्‍थ्‍यो कि यिनलाई थाहा थियो कि म चाँडै नै मर्न जाँदैछु । र यो यस्तो लाग्‍छ कि यिनले मेरो शरीरलाई दफनको निम्ति अभिषेक गरेकी थिइन् ।
+\v 13 म तिमीहरूलाई यो भन्‍नेछुः सारा संसारमा जहाँजहाँ मानिसहरूले मेरो बारेमा सुसमाचार प्रचार गर्छन्, यी स्‍त्रीले जे गरेकी छन् त्‍यो तिनीहरूले भन्‍नेछन्, र परिणामस्वरूप, मानिसहरूले सधैं यिनलाई याद गर्नेछ्न् ।”
+\s5
+\v 14 तब यहूदा स्करियोत, ऊ बाह्रजना चेलाहरूमध्येको एकजना भए तापनि, मुख्य पुजारीहरूकहाँ गयो ।
+\v 15 उसले तिनीहरूलाई भन्यो, “येशूलाई गिरफ्‍तार गर्न मैले तपाईंहरूलाई सहयोग गरें भने, तपाईंहरू मलाई कति पैसा दिन इच्छुक हुनुहुन्छ ?” उसलाई तीस चाँदीका सिक्‍काहरू दिन तिनीहरू सहमत भए । यसैले तिनीहरूले सिक्‍काहरू गन्ती गरे र ती उसलाई दिए ।
+\v 16 त्यो समयदेखि तिनीहरूले येशूलाई कतिबेला गिरफ्‍तार गर्न सक्‍छन् भनी यहूदाले मौका हेर्न थाल्‍यो ।
+\s5
+\v 17 अखमिरि रोटीको एकहप्‍ता-लामो चाडको पहिलो दिनमा, चेलाहरू येशूकहाँ गए र सोधे, “निस्तार-चाडको उत्सवको लागि हामी भोज कहाँ तयार गरौं भनी तपाईं इच्‍छा गर्नुहुन्‍छ जसले गर्दा हामी त्‍यो तपाईंसँगै खाना सकौं ?”
+\v 18 येशूले चेलाहरूमध्ये दुईजनालाई तिनीहरूले के गर्नुपर्छ भन्‍ने बारेमा सुझाव दिनुभयो । उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “सहरमा एकजना मानिसकहाँ जाओ जससँग मैले पहिले नै यो कुरा मिलाएको छु । उसलाई भन, म गुरुले यसो भन्‍नुहुन्छः ‘मैले तिमीसँग भनेको कुराको निम्‍ति समय नजिक छ । म आफ्‍ना चेलाहरूसँग तिम्रो घरमा निस्तार-चाडको भोजको उत्‍सव मनाउन जाँदैछु, र भोज तयार पार्नलाई मैले यी दुई जनालाई पठाएको छु ।’ ”
+\v 19 यसैले येशूले दुईजना चेलाहरूलाई भन्‍नुभए जस्तै तिनीहरूले  गरे । तिनीहरू गए र त्यो मानिसको घरमा निस्तार-चाडको भोज तयार पारे ।
+\s5
+\v 20 जब त्यो साँझ आइपुग्‍यो, येशू बाह्रजना चेलाहरूसँग भोज खादै हुनुहुन्‍थ्‍यो ।
+\v 21 उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “यो कुरा ध्‍यान दिएर सुनः तिमीहरूमध्य एकजनाले मलाई गिरफ्‍तार गर्न मेरा सत्रुहरूलाई सहायता गर्दैछ ।”
+\v 22 चेलाहरू साह्रै उदास भए । तिनीहरूले उहाँलाई एकपछि अर्को गर्दै भन्‍न सुरु गरे, “प्रभु, त्यो निश्‍चय पनि म होइन !”
+\s5
+\v 23 उहाँले जवाफ दिनुभयो, “मलाई गिरफ्‍तार गर्नलाई मेरा शत्रुहरूलाई मद्दत गर्ने  तिमीहरूमध्ये एकजना त्‍यो हो जसले मसँगै कचौरामा रोटी चोप्‍दैछ ।”
+\v 24 यो पक्‍का हो कि म, मानिसको पुत्र, मर्नेछु, किनकि मेरो बारेमा धर्मशास्‍त्रले त्‍यही भन्‍छ । तर मलाई गिरफ्‍तार गर्नलाई मेरा शत्रुहरूलाई मद्दत गर्ने मानिसलाई डरलाग्दो दण्ड हुनेछ ! त्यो मानिसको त जन्म नै नभएको भए उसको लागि असल हुन्‍थ्‍यो ।
+\v 25 तब उहाँलाई धोका दिन जाँदै गरेको यहूदाले भन्यो, “गुरुज्‍यू, त्‍यो निश्‍चय पनि म होइन !” येशूले जवाफ दिनुभयो, “हो, त्‍यो तिमी नै भन्‍दैछौ ।”
+\s5
+\v 26 उहाँहरूले खान सुरु गर्नुहुँदा, येशूले एउटा रोटी लिनुभयो र त्‍यसको निम्‍ति परमेश्‍वरलाई धन्यवाद दिनुभयो । उहाँले त्यसलाई टुक्रा पार्नुभयो, त्‍यो चेलाहरूलाई दिनुभयो र भन्‍नुभयो, “यो रोटी लेओ र यो खाओ । यो मेरो शरीर हो ।”
+\s5
+\v 27 पछि उहाँले दाखमद्यको एउटा कचौरा लिनुभयो र त्‍यसको निम्ति परमेश्‍वरलाई धन्यवाद दिनुभयो । तब त्‍यो उहाँले तिनीहरूलाई दिनुभयो र भन्‍नुभयो, “तिमीहरू सबैजना यो कचौराबाट पिओ ।
+\v 28 यो कचौरामा भएको दाखमद्य मेरो रगत हो, जुन चाँडै नै मेरो शरीरबाट बग्‍नेछ । यो रगत नयाँ करारको चिन्ह हुनेछ जसलाई धेरै मानिसहरूको पापहरू क्षमा गर्नलाई परमेश्‍वरले बग्‍न दिंदै हुनुहुन्‍छ ।
+\v 29 यो होसियारसाथ ध्‍यान देओः जबसम्‍म मैले यसलाई एउटा नयाँ अर्थको साथमा तिमीहरूसँग पिउने समय हुँदैन तबसम्‍म म यसरी अब अरू दाखमद्य पिउनेछैन । मेरा पिताले पूर्णरूपले राज्‍य गर्नुहुँदा यो हुनआउनेछ ।”
+\s5
+\v 30 उहाँहरूले एउटा भजन गाएपछि, उहाँहरू जैतूनको डाँडातिर जान लाग्‍नुभयो ।
+\v 31 बाटोमा येशूले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “मलाई जे हुनेछ त्यो कारणले आज राती तिमीहरू सबैले मलाई त्याग्‍नेछौ ! यो निश्‍चितरूपमा हुनुपर्छ किनभने परमेश्‍वरले भन्‍नुभएका यी वचनहरू धर्मशास्‍त्रमा लेखिएका छन्ः ‘मानिसहरूले गोठालोलाई मार्ने म बनाउनेछु र तिनीहरूले सबै भेडाहरू तितरबितर पार्नेछन् ।”
+\v 32 तर मेरो मृत्‍यु भई र फेरि जीवित भएपछि, म तिमीहरूका अघि गालीलमा जानेछु र तिमीहरूलाई त्यहाँ भेट्नेछु ।”
+\s5
+\v 33 पत्रुसले जवाफ दिए, “जब तपाईंलाई हुने घटना अरू सबै चेलाहरूले देख्‍छन्, तब सायद तिनीहरूले तपाईंलाई त्‍याग्‍नेछन् तर म निश्‍चितरूपमा तपाईंलाई कदापि छोड्नेछैन !”
+\v 34 येशूले तिनलाई जवाफ दिनुभयो, “सत्य यही हो कि आजकै रातमा, भाले बास्‍नुभन्दा पहिले, तिमीले मलाई चिन्‍दैनौ भनेर तिमीले तीन पल्‍ट भन्‍नेछौ !”
+\v 35 पत्रुसले उहाँलाई भने, “मैले तपाईंको सुरक्षा गर्दैजाँदा तिनीहरूले मलाई मार्छन् भने पनि, मैले तपाईंलाई चिन्दिन भेनर म कहिल्यै पनि भन्‍नेछैन !” अरू बाँकी सबै चेलाहरूले पनि यही कुरा भने ।
+\s5
+\v 36 त्यसपछि येशू चेलाहरूसँग गेतसमनी भन्‍ने ठाउँमा जानुभयो । त्यहाँ उहाँले भन्‍नुभयो, “मैले त्यहाँ जाँदा र प्रार्थना गर्दा तिमीहरू यहाँ बस ।”
+\v 37 उहाँले पत्रुस, याकूब र यूहन्‍नालाई आफ्‍नो साथमा लानुभयो । उहाँ अत्‍यन्‍तै बिचलित हुनुभयो ।
+\v 38 तब उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “म साह्रै दुःखी भएको छु, यतिसम्‍म कि म मर्न लागेझैँ मलाई महसुस भएको छ ! यहाँ बस र मसँगै जागा रहो !”
+\s5
+\v 39 अलि पर पुगेपछि, उहाँ आफैं घोप्‍टो परेर जमीनमा लत्रिनुभयो । उहाँले प्रार्थना गर्नुभयो, “मेरो पिता, यदि सम्भव हुन्‍छ भने, मैले दुःख भोग्‍नुपर्नेछ भनी मैले जानेको किसिमले दुःख भोग्‍ने मलाई नबनाउनुहोस् । तर मेरो इच्‍छा अनुसार नगर्नुहोस् । बरु, तपाईंको इच्छा अनुसार गर्नुहोस् !”
+\v 40 त्यसपछि उहाँ तीनजना चेलाहरूकहाँ फर्कनुभयो र तिनीहरू निदाइरहेको देख्‍नुभयो । उहाँले पत्रुसलाई उठाउँनुभयो र तिनलाई भन्‍नुभयो, “तिमीहरू निन्द्रामा परेको र मसँग अलिकति समय पनि जागा रहन नसकेको देख्‍दा म निराश छु !
+\v 41 तिमीहरू जागा रहनु र प्रार्थना गर्नुपर्छ यसैले कि कसैले तिमीहरूलाई पाप गर्न परीक्षामा पार्न खोज्दा तिमीहरू त्यसको विरोध गर्न सक्‍छौ । म जे तिमीहरूलाई भन्छु, त्यो गर्न तिमीहरू इच्छा त गर्छौ, तर त्‍यो साँच्‍चै नै गर्नलाई तिमीहरू सामर्थी छैनौ ।”
+\s5
+\v 42 उहाँ दोस्रोपल्ट त्यो ठाउँबाट अलिपर जानुभयो । उहाँले प्रार्थना गर्नुभयो, “मेरा पिता, मैले यो दुःख भोग्‍नु आवश्यक छ भने, तपाईंको इच्‍छा पूरा होस् ।”
+\v 43 जब उहाँ तीनजना चेलाहरूकहाँ फर्कनुभयो, उहाँले तिनीहरूलाई फेरि पनि निदाएको देख्‍नुभयो । तिनीहरूले आफ्नाो आँखा खुला राख्‍न सकेनन् ।
+\v 44 यसैले उहाँले तिनीहरूलाई छोड्नुभयो र फेरि अलिपर जानुभयो । यसअघि प्रार्थना गर्दा भन्‍नुभएजस्‍तै गरी उहाँले तेस्रोपल्ट पनि प्रार्थना गर्नुभयो ।
+\s5
+\v 45 त्यसपछि उहाँ सबै चेलाहरूकहाँ फर्कनुभयो । उहाँले तिनीहरूलाई बिउँझाउनुभयो र तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “तिमीहरू अझै पनि निदाउँदै र आराम गर्दै रहेकोले म निराश छु ! हेर ! म, मानिसको पुत्रलाई गिरफ्‍तार गर्नलाई कसैले पापी मानसिहरूलाई मद्दत गर्न लाग्‍दैछ !
+\v 46 उठ ! हामी तिनीहरूलाई भेट्न जाऔं ! मलाई गिरफ्‍तार गर्न तिनीहरूलाई मद्दत गर्ने एकजना यहाँ आउँदैछ !”
+\s5
+\v 47 येशू बोल्‍दाबोल्‍दै, यहूदा आइपुग्यो । ऊ बाह्रजना चेलाहरूमध्ये एकजना थियो, तापनि येशूलाई गिरफ्‍तार गर्न उहाँका शत्रुहरूलाई मद्दत गर्नलाई ऊ आयो । तरवारहरू र लाट्ठीहरू बोकेर एउटा ठुलो भिड उसँगै आउँदै थियो । मुख्य पुूजारीहरू र एल्डरहरूले तिनीहरूलाई पठाएका थिए ।
+\v 48 तिनीहरूलाई एउटा संकेत दिनेछ भनेर यहूदाले पहिले नै कुरा गरेको थियो । उसले तिनीहरूलाई भनेको थियो, “जुन मानिसलाई म चुम्बन गर्नेछु, तपाईंहरूले खोजेको मान्छे तिनै हुन् । तिनलाई गिरफ्‍तार गर्नुहोस् !”
+\s5
+\v 49 ऊ तुरुन्तै येशूकहाँ गयो र भन्यो, “अभिवादन गुरुज्‍यू !” तब उसले येशूलाई चुम्बन गर्‍यो ।
+\v 50 येशूले जवाफ दिनुभयो, “मित्र, तिमी जे गर्न खोज्‍दैछौ, त्यो छिटो गर ।” त्यसपछि यहूदासँग आएका मानिसहरू अगाडि आए र येशूलाई पक्रे ।
+\s5
+\v 51 अचानक, येशूसँगै भएका मानिसहरूमध्‍ये एकजनाले म्यानबाट आफ्नो तरवार निकाले । तिनले प्रधान पुजारीको सेवकलाई मार्नलाई तिनीमाथि प्रहार गरे, तर त्‍यसको कान मात्र काटियो ।
+\v 52 येशूले तिनलाई भन्‍नुभयो, “तिम्रो तरवार त्‍यसको म्यानमा राख ! अरूलाई तरवारले मार्न खोज्‍नेहरू सबैलाई -- अरू कसैले तिनीहरूलाई तरवारले मार्नेछ !
+\v 53 मैले आफ्‍नो पितालाई बिन्‍ति गरें भने, उहाँले मलाई मद्दत गर्नलाई तुरुन्तै बाह्र पल्टनभन्‍दा बढी स्वर्गदूतहरू पठाउनुहुन्‍न भन्‍ने तिमीहरूको विचार छ ?
+\v 54 तर मैले त्यसो गरेको भए, ख्रिष्टलाई के हुनेछ भन्‍ने बारेमा अगमवक्‍ताहरूले धर्मशास्‍त्रमा लेखेका कुरा पूरा हुने थिएन ।”
+\s5
+\v 55 त्‍यो समयमा येशूलाई पक्रँदै गरेको भिडलाई उहाँले भन्‍नुभयो, “म एक डाँकु भए जस्तै गरी तपाईंहरू यहाँ मलाई पक्रनलाई तरवारहरू र लाठ्ठीहरू बोकेर आउनुभएको छ । दिनदिनै मानिसहरूलाई शिक्षा दिंदै म मन्दिर परिसरमा  बसें । तपाईंहरूले किन मलाई  त्यसबेला पक्रनुभएन ?
+\v 56 तर धर्मशास्‍त्रमा अगमवक्‍ताहरूले मेरो बारेमा जे लेखेका छन् त्‍यो पूरा हुनलाई यी सबै घट्नाहरू हुन आए ।” त्यसपछि सबै चेलाहरूले येशूलाई छाडे र भागे ।
+\s5
+\v 57 येशूलाई गिरफ्‍तार गरेका मानिसहरूले उहाँलाई प्रधान पुूजारी कैयाफा बसोबस गर्ने दरवारमा लिएर गए । यहूदी व्‍यवस्‍था सिकाउने मानिसहरू र यहूदी अगुवाहरू पहिले नै त्यहाँ भेला भएका थिए ।
+\v 58 पत्रुस टाढैबाट येशूको पछि लागे । तिनी प्रधान पुूजारीको आँगनमा गए । तिनी आँगनमा पसे र के हुन्छ भनी हेर्नलाई पहरेदारहरूसँगै बसे ।
+\s5
+\v 59 मुख्य पुजारीहरू र अरू बाँकी यहूदी सभासदहरूले यस्ता व्‍यक्तिहरू खोज्‍ने प्रयास गर्दै थिए जसले येशूको बारेमा झुटा कुराहरू बोल्‍नेछन्, यसैले कि तिनीहरूले उहाँलाई मृत्‍यदण्‍डको लागि दोषी घोषणा गर्न सकून् ।
+\v 60 तर धेरै मानिसहरूले उहाँको बारेमा झुटो कुराहे बोले तापनि, कसैले कुनै पनि उपयोगी कुरा भनेको एकजना पनि तिनीहरूले पाउन सकेनन् । अन्तमा दुईजना मानिसहरू अघि आए
+\v 61 र भने, “यो मानिसले भन्यो, ‘म परमेश्‍वरको मन्दिरलाई नाश गर्न र त्‍यसलाई तीन दिनमा फेरि बनाउन सक्‍छु ।’”
+\s5
+\v 62 त्यसपछि प्रधान पुजारी खडा भए र येशूलाई सोधे, “के तिमी जवाफ दिंदैनौ ? तिमीलाई दोष लगाउनलाई तिनीहरूले भन्‍दै गरेका यी कुराहरूका बारेमा तिमी के भन्‍छौ ?”
+\v 63 तर येशू शान्‍त रहनुभयो । तब प्रधान पुजारीले उहाँलाई भने, “सत्य कुरा हामीलाई भन्‍न म तिमीलाई आदेश दिन्छु; तिमीलाई जान्‍दछौ कि सर्वशक्‍तिमान परमेश्‍वरले तिम्रा कुरा सुन्‍दै हुनुहुन्छः के तिमी परमेश्‍वरको पुत्र, ख्रीष्‍ट हौ ?”
+\v 64 येशूले जवाफ दिनुभयो, “हो, तपाईंले भने जस्तै हो । तर म तिमीहरू सबैलाई यो पनि भन्छुः कुनै दिन तिमीहरूले मानिसको पुत्रलाई सर्वशक्‍तिमान परमेश्‍वरको छेउमा बसिरहेको र राज्‍य  गरिरहेको देख्‍नेछौ । तिमीहरूले उसलाई स्वर्गबाट बादलहरूमा आउँदै गरेको पनि देख्‍नेछौ !”
+\s5
+\v 65 प्रधान पुजारी साह्रै रिसाए र तिनले आफ्नो बाहिरी वस्‍त्र च्याते । तब तिनले भने, “यो मानिसले परमेश्‍वरको निन्दा गरेको छ ! उसले परमेश्‍वरको बराबरी भएको दाबी गर्छ ! हामीलाई निश्‍चय पनि यस मानिसको विरुद्धमा गवाही दिनलाई कोही पनि आवश्यक छैन ! त्‍यसले के भन्‍यो त्‍यो तिमीहरूले सुन्यौ !
+\v 66 तिमीहरू के विचार गर्दछौ ?” यहूदी अगुवाहरूले जवाफ दिए, “हाम्रो व्‍यवस्‍थाअनुसार ऊ दोषी छ र मृत्‍युदण्‍डको योग्य छ !”
+\s5
+\v 67 त्‍यसपछि तिनीहरूमध्ये कसैले उहाँको मुखमा थुके । अरूहरूले उहाँलाई आफ्‍ना मुक्‍काले हाने । अरूहरूले उहाँलाई थप्पड हाने
+\v 68 र भने, “तैंले आफूलाई ख्रीष्‍ट हुँ भनी दाबी गरेको छस्, कसले तँलाई हान्‍यो, हामीलाई भन् !”
+\s5
+\v 69 पत्रुस आँगनबाहिर बस्‍दै थिए । एकजना कमारी तिनीकहाँ आइ र तिनलाई हेरी । त्‍यसले भनी, “तिमी पनि गालील जिल्लाबाट आएको मानिस येशूसँगै थियौ !”
+\v 70 तर त्‍यहाँ भएका हरेकले सुन्‍दैगर्दा, तिनले त्‍यो कुरा इन्कार गरे । तिनले भने, “तिमीले के को बारेमा कुरा गर्दैछौ, मलाई थाहा छैन !”
+\s5
+\v 71 त्यसपछि तिनी आँगनको प्रवेशद्वारबाहिर गए । अर्की एकजना कमारीले तिनलाई देखी र नजीक खडा भएका मानिसहरूलाई भनी, “नासरतबाट आएको मानिस येशूसँगै यो मानिस पनि थियो ।”
+\v 72 तर पत्रुसले फेरि त्‍यो कुरा इन्कार गरे । तिनले भने, “मैले झुटा कुरा बोल्‍दै गरेको भए, परमेश्‍वरले मलाई दण्ड दिनुभएको होस् । म तिमीलाई भन्छु, म त्‍यो मानिसलाई चिन्दै चिन्दिन !”
+\s5
+\v 73 केही समयपछि, त्यहाँ खडा भएका मानिसहरू पत्रुसको नजीिक आए र तिनलाई भने, “त्‍यो मानिससँग भएकाहरूमध्ये तिमी पनि एकजना हौ भन्‍ने कुरा यो पक्‍का हो । तिमी गालीलबाट आएका हौ भनेर तिम्रो बोलीबाट हामी भन्‍न सक्छौं ।”
+\v 74 त्यसपछि पत्रुसले ठूलो स्‍वरले कराउँदै भन्‍न लागे कि तिनले झुटा बोल्‍दै थिए भने, परमेश्‍वरले तिनलाई स्राप दिनुहुन्‍छ । तिनले आफू सत्य बोल्‍दै थिए भनी साक्षी हुन स्वर्गमा हुनुहुने परमेश्‍वरलाई पुकारे र भने, “म त्‍यो मानिसलाई चिन्दिन ।” तुरुन्तै एउटा भाले बस्यो ।
+\v 75 तब येशूले पत्रुसलाई भन्‍नुभएका शब्दहरू तिनलाई याद आयो, “भाले बास्‍नुभन्दा पहिले, तिमीले मलाई चिन्दिन भनेर तीनपल्‍टसम्म भन्‍नेछौ ।” र पत्रुस धुरुधुरु रुँदै आँगनबाट बाहिर गए, किनभने तिनले जे गरेका थिए त्यसमा तिनी साह्रै दुःखी भए ।
+\s5
+
+\c 27
+\p
+\v 1 अर्को बिहान सबेरै सबै मुख्य पुजारीहरू र यहूदी अगुवाहरूले येशूलाई मृत्‍युदण्‍ड दिनलाई कसरी रोमीहरूलाई मनाउने भन्‍ने बारेमा निर्णय गरे ।
+\v 2 त्यसपछि तिनीहरूले उहाँका हातहरू बाँधे र उहाँलाई रोमी गवर्नर पिलातसकहाँ लगे ।
+\s5
+\v 3 त्यसपछि येशूलाई मार्नैपर्छ भनी तिनीहरूले निर्णय गरेका थिए भन्‍ने कुरा येशूलाई धोका दिने  यहूदाले महसुस गर्‍यो । यसैले उसले जे गरेको थियो त्‍यसप्रति पश्‍चातापले व्‍याकुल भयो । उसले तीसवटा सिक्‍काहरू मुख्य पुजारीहरू र अगुवाहरूकाहाँ फिर्ता लग्‍यो ।
+\v 4 उसले भन्यो, “मैले पाप गरेको छु । मैले निर्दोष मानिसलाई धोका दिएको छु ।” तिनीहरूले जवाफ दिए, “त्यो कुराले हामीलाई कुनै अर्थ राख्‍दैन ! त्यो तेरो समस्या हो !”
+\v 5 यसैले यहूदाले पैसा लियो र त्‍यसलाई मन्दिरको चोकमा फाल्‍यो । त्यसपछि ऊ गयो र आफैं झुण्‍डिएर मर्‍यो ।
+\s5
+\v 6 मुख्‍य पुजारीहरूले ती सिक्‍काहरू उठाए र भने, “यो हामीले एकजना मानिसलाई मार्न तिरेको पैसा हो, यस्‍तो पैसा मन्दिरको कोषमा राख्‍न हाम्रो व्यवस्थाले हामीलाई अनुमति दिंदैन ।”
+\v 7 यसैले तिनीहरूले त्‍यो पैसाले कुमालेको खेत भनिने जमीन किन्‍ने प्रयोग गर्ने निर्णय गरे । तिनीहरूले त्‍यो खेतलाई यरूशलेममा मृत्‍यु हुने परदेशीहरू दफन गर्ने ठाउँ बनाए ।
+\v 8 त्‍यसकारण त्यो ठाउँलाई अझै पनि, “रगतको खेत” भनिन्छ ।”
+\s5
+\v 9 त्यो खेत किनेर, यार्मिया अगमवक्‍ताले धेरै अघि लेखेका यी वचनहरू तिनीहरूले पूरा गरेः “तिनीहरूले तीसवटा चाँदीका सिक्‍काहरू लिए – उहाँको मूल्य त्यति नै हो भनी इस्राएलका अगुवाहरूले निर्णय गरे --
+\v 10 र त्यो पैसाले तिनीहरूले कुमालेको खेत किने । परमप्रभुले मलाई आज्ञा गर्नुभए झैं तिनीहरूले त्‍यसो गरे ।”
+\s5
+\v 11 त्‍यसपछि येशू गवर्नरको सामु खडा हुनुभयो । गवर्नरले उहाँलाई सोधे, “के तिमी यहूदीहरूका राजा हुँ भनी भन्छौ ?” येशूले जवाफ दिनुभयो, “हो, तपाईंले भर्खरै भन्‍नुभए जस्‍तै हो ।”
+\v 12 तर मुख्‍य पुजारीहरू र अगुवाहरूले येशूलाई धेरै किसमका खराब कामहरू गरेको आरोप लगाउँदा पनि, उहाँले जवाफ नै दिनु भएन ।
+\v 13 यसैले पिलातसले येशूलाई भने, “तिम्रो बारेमा तिनीहरूले कति धेरै आरोपहरू लगाउँदैछन् सो तिमी सुन्दैछौ; के तिमी जवाफ दिने छैनौ ?”
+\v 14 तर येशूले कुनै कुरा पनि बोल्‍नभएन । तिनीहरूले उहाँलाई जे कुराहरूका बारेमा आरोपहरू लगाउँदै थिए, उहाँले कुनैको पनि जवाफ दिनु भएन । परिणामस्‍वरूप, गवर्नर धेरै अचम्‍ममा परे ।
+\s5
+\v 15 निस्तार-चाडको उत्‍सवको समयमा प्रत्येक वर्ष कैदमा रहेको एकजना व्‍यक्तिलाई छोड्ने गवर्नरको प्रचलन थियो । मानिसहरूले जुन कैदीलाई छोडिदिउन् भनी इच्‍छा गर्थे, तिनले त्यसैलाई छोड्थे ।
+\v 16 त्यो समयमा यरूशलेममा एकजना बारब्बा नाम गरेका प्रख्यात कैदी थियो ।
+\s5
+\v 17 यसैले जब भीड जम्‍मा भयो, पिलातसले तिनीहरूलाई सोधे, “तिमीहरूका निम्ति म कुनचहीं कैदीलाई छोडुँ भन्‍ने तिमीहरूको इच्‍छा छः बारब्बा वा येशू, जसलाई तिनीहरूले ख्रीष्‍ट भन्दछन् न?”
+\v 18 मुख्य पुजारीहरूले येशूको ईर्ष्या गरेको कारणले मात्र तिनीहरूले उहाँलाई तिनीकाहाँ ल्याएका हुन् भन्‍ने तिनलाई लागेको हुनाले नै तिनले त्‍यो प्रश्‍न सोधे । र भीडले येशूलाई छोड्ने कुरा रोज्‍छन् भन्‍ने विचार पिलातसलाई भयो ।
+\v 19 पिलातस न्यायको आशनमा बसेकै समयमा, तिनकी पत्‍नीले यो सन्देश पठाइनः “त्‍यस मानिसको कारण आज सबेरै मैले एउटा नराम्रो सपना देखें । यसैले त्यो धर्मी मानिसलाई दोषी नठहराउनुहोस् !”
+\s5
+\v 20 तर मुख्य पुजारीहरू र अगुवाहरूले बारब्बालाई छोड्न, र येशूलाई मृत्‍युदण्‍ड दिन पिलातससँग अनुरोध गर्न भीडलाई मनाए ।
+\v 21 यसैले गवर्नरले तिनीहरूलाई सोधे, “यी दुईजना मानिसहरूमध्‍ये कुनचाहींलाई मैले तिमीहरूका लागि छोडुँ भन्‍ने तिमीहरूको इच्‍छा छ ?” तिनीहरूले जवाफ दिए, “बारब्बा !”
+\v 22 पिलातस तिनीहरूलाई सोधे, “यसैले येशूलाई म के गरूँ जसलाई तिमीहरूमध्ये कसैले ख्रीष्‍ट भन्छौ ?” तिनीहरू सबैले जवाफ दिए, “त्यसलाई क्रुसमा झुण्‍डाउन तपाईंका सिपाहीहरूलाई आदेश दिनुहोस् !”
+\s5
+\v 23 पिलातसले जवाफ दिए, “किन ? उसले के अपराध गरेको छ ?” तर तिनीहरूले झन् ठूलो स्‍वरले कराए, “त्यसलाई क्रुसमा झुण्‍डाउनुहोस् !”
+\v 24 पिलातसले केही गर्न नसकेको महसुस तिनलाई भयो । उल्‍टै मानिसहरूले हिंसा भड्काउँदै गरेको तिनले देखे । यसैले भीिडले हेर्दै गरेको अवस्थामा, तिनले पानी भएको एउटा बाटा लिए र आफ्‍ना हातहरू धोए । तिनले भने, “मैले आफ्‍ना हातहरू धोएर म तिमीहरूलाई यो देर्शाउँदैछु कि यो मानिस मर्छ भने, यो तिमीहरूको दोष हो, मेरो होइन !”
+\s5
+\v 25 र सबै मानिसहरूले जवाफ दिए, “त्यसलाई मार्न दोष लगाएको निम्‍ति हामी दोषी छौं र हाम्रा छोराछोरीमा पनि त्‍यसको दोष लागोस् !”
+\v 26 त्यसपछि तिनीहरूका निम्‍ति बारब्बालाई छोड्ने आदेश तिनले सिपाहीहरूलाई दिए । तर येशूलाई कोर्रा लगाउन आफ्‍ना सिपाहीहरूलाई तिनले आदेश दिए । र त्यसपछि तिनीहरूका निम्‍ति येशूलाई क्रुसमा काँटीमा झुण्‍डाउनलाई तिनले येशूलाई सिपाहीहरूका हातमा सुम्पिदिए ।
+\s5
+\v 27 त्यसपछि गवर्नरका सिपाहीहरूले येशूलाई सिपाहीहरूको अड्‍डामा लगे । उहाँको वरिपरी सारा पल्‍टन नै जम्‍मा भए ।
+\v 28 तिनीहरूले उहाँका वस्‍त्र ताने र उहाँलाई राजाको बाहाना बनाएर चहकिलो रातो वस्‍त्र उहाँलाई लगाइदिए ।
+\v 29 काँडा भएका केही हाँगाहरू तिनीहरूले लिए र मुकुट बनाउनलाई ती बुने र त्‍यो उहाँको शिरमा लगाइदिए । राजाले समाउने राजदण्‍ड जस्‍तै तिनीहरूले उहाँको दाहिने हातमा नर्कटको एउटा लौरो राखिदिए । त्यसपछि तिनीहरू उहाँको सामु घुँडा टेके र उहाँलाई यसो भन्‍दै गिज्‍याए, “यहूदीहरूका राजालाई प्रणाम !”
+\s5
+\v 30 तिनीहरूले उहाँलाई थुकिरहे । तिनीहरूले लौरो लिए र त्‍यसले उहाँको टाउकोमा हिर्काइरहे ।
+\v 31 जब तिनीहरूले उहाँको गिल्‍ला गरिसके, तब तिनीहरूले वस्‍त्र फुकाले र उहाँको आफ्‍नै वस्‍त्र लगाइदिए । त्यसपछि तिनीहरूले उहाँलाई त्‍यो ठाउँमा लिएर गए जहाँ तिनीहरूले उहाँलाई क्रुसमा काँटीमा झुण्‍डाउँछन् ।
+\s5
+\v 32 येशूले आफ्नो क्रुसलाई अलिपरसम्‍म बोकेपछि, सिपाहीहरूले सिमोन नाम गरेको एकजना मानिसलाई देखे जो कुरेनी सहरबाट आएका थिए । तिनीहरूले उनलाई येशूको निम्‍ति क्रुस बोकिदिन जवरजस्‍ती गरे ।
+\v 33 तिनीहरू गलगथा भन्‍ने ठाउँमा आइपुगे । त्यो नाउँको अर्थ “एउटा खप्पर जस्तो ठाउँ” भन्‍ने हुन्‍छ ।
+\v 34 जब तिनीहरू त्यहाँ पुगे, तिनीहरूले दाखमद्यमा असाध्‍ये तितो हुने केही कुरा मिसाए । तिनीहरूले त्‍यो पिउनलाई येशूलाई दिए, जसले गर्दा तिनीहरूले उहाँलाई क्रुसमा काँटीमा झुण्‍डाउँदा उहाँलाई धेरै दुख्‍दैन । तर जब उहाँले यो चाख्‍नुभयो, उहाँले यो पिउन इन्कार गर्नुभयो । केही सिपाहीहरूले उहाँको वस्‍त्र लिए ।
+\s5
+\v 35 त्यसपछि तिनीहरूले उहाँलाई क्रुसमा काँटीमा झुण्‍डाए । त्‍यसको लगत्तै, प्रत्‍येकले कुन टुक्रा पाउनेछ भनी निर्णय गर्नलाई गोटीजस्‍तै केही कुराले चिट्ठा हानेर तिनीहरूले उहाँका वस्‍त्रहरूलाई आफ्‍नो माझमा भाग लगाए ।
+\v 36 त्यसपछि कसैले उहाँलाई बचाउने कोसिस गर्नबाट रोक्‍नलाई सिपाहीहरू उहाँको सुरक्षा गर्दै त्‍यहाँ बसे ।
+\v 37 क्रुसमा येशूको शिरमाथि तिनीहरूले संकेत झुण्‍डाए जसमा तिनीहरूले उहाँलाई किन क्रुसमा काँटीमा झुण्‍डाउँदै थिए भनी लेखिएको थियो । तर लेखिएकोचाहीं यही थियो, “यो यहूदीहरूको राजा येशू हो  ।”
+\s5
+\v 38 तिनीहरूले दुईजना डाँकुहरूलाई पनि क्रुसहरूमा काँटीमा झुण्‍डाए । तिनीहरूले एउटा क्रुसलाई येशूको दायाँपट्टी र अर्कोलाई बायाँपट्टी राखे ।
+\v 39 हिंड्‍दै गरेका मानिसहरूले आफ्ना शिरहरू हल्लाउँदै उहाँ एकजना दुष्‍ट मानिस भएझैं उहाँको अपमान गरे ।
+\v 40 तिनीहरूले भने, “तिमीले भन्‍यौ कि तिमीले मन्दिरलाई भत्काउँछौ र त्‍यसलाई फेरि तीन दिनमा बनाउँछौ ! यसैले तिमीले त्‍यो गर्न सक्छौ भने, तिमीले आफैंलाई बचाउन सक्‍नुपर्छ ! तिमी परमेश्‍वरका पुत्र हौ भने, क्रुसबाट तल आऊ !”
+\s5
+\v 41 त्यसरी नै, मुख्य पुजारीहरू, यहूदी व्यवस्थाका शिक्षकहरू र अगुवाहरूले उहाँको गिल्‍ला गरे । तिनीहरूले यस्‍ता कुराहरू भने,
+\v 42 “उसले अरूहरूलाई तिनीहरूका विमारीहरूबाट बचायो, तर उसले आफैंलाई मद्दत गर्न सक्दैन !” “उसले भन्‍छ कि ऊ इस्राएलका राजा हो । यसैले ऊ क्रुसबाट तल आउनुपर्छ । त्यसपछि हामी उसमा विश्‍वास गर्छौं ! ”
+\s5
+\v 43 “उसले भन्‍छ कि उसले परमेश्‍वरमा विश्‍वास गर्छ र ऊ एकजना त्‍यस्‍तो मानिस हो जो आफैं परमेश्‍वर पनि  हो । यसैले परमेश्‍वर उसँग खुशी हुनुहुन्छ भने, परमेश्‍वरले उसलाई अहिले नै बचानुपर्छ !”
+\v 44 र उहाँसँगै क्रुसमा भएका दुईजना डाकुहरूले पनि त्यस्तै कुराहरू भनेर उहाँको अपमान गरे ।
+\s5
+\v 45 मध्यदिनमा सारा देशभरि अन्धकार भयो । यो अन्धकार दिउँसो तीनबजेसम्म नै रह्‍यो ।
+\v 46 करीब तीन बजे येशू जोडले चिच्याउनु भयो, “एलि एलि लामा सबखथानी ?” त्यसको अर्थ, “हे मेरा परमेश्‍वर, हे मेरा परमेश्‍वर, मलाई किन त्याग्‍नुभएको छ ?”
+\v 47 जब त्‍यहाँ खडा भएका केही मानिसहरूले “एली’ भन्‍ने शब्द सुने, उहाँले एलिया अगमवक्‍तालाई बोलाउँदै हुनुहुन्छ भनी तिनीहरूले विचार गरे ।
+\s5
+\v 48 तिनीहरूमध्ये एकजना तुरून्‍तै दौड्‍यो र एउटा स्पन्ज लिएर आयो । उसले त्यसलाई अमीलो दाखमद्यमा चोप्‍यो । तब उसले त्‍यो स्पन्जलाई एउटा लौरोको टुप्पामा राख्‍यो र येशूले त्यसमा भएको दाखमद्य चुस्‍न सक्‍नुभएको होस् भन्‍ने उदेश्‍यले त्‍यो माथि उचाल्‍यो ।
+\v 49 तर त्यहाँ भएका अरू मानिसहरूले भने, “पर्ख ! हामी हेरौं कतै तिनलाई बचाउन एलिया आउँछन् कि !”
+\v 50 त्यसपछि येशूले फेरि ठूलो स्‍वरले कराउनु भयो, आफ्नो आत्‍मा परमेश्‍वरलाई दिंदै उहाँ मर्नु भयो ।
+\s5
+\v 51 त्यही क्षणमा मन्दिरको महापवित्र स्थानलाई अलग गर्ने धेरै बाक्लो पर्दा माथिदेखि तलसम्म दुई भाग भएर च्यातियो । पृथ्वी थरथर काँप्यो र केही ठुला चट्टानहरू टुक्राटुक्रा भए ।
+\v 52 चिहानहरू खुल्‍ला भए, र परमेश्‍वरलाई आदर दिएका धेरैजना मानिसहरूको मृत शरीरहरू फेरि जीवित भए ।
+\v 53 तिनीहरू चिहानबाट बाहिर आए, र येशू फेरि जीवित हुनुभएपछि, तिनीहरू यरूशलेममा गए र त्‍यहाँ भएका धेरैजना मानिसहरूकहाँ देखा परे ।
+\s5
+\v 54 येशूलाई क्रुसमा काँटीमा झुण्‍डाउने सिपाहीहरूका निरीक्षण गरेको अधिकारी नजीकै खडा थिए । क्रुसहरूका सुरक्षा गर्दै गरेका तिनका सिपाहीहरू पनि त्यहीं थिए । जब तिनीहरूले भू-कम्पको महसुस गरे र हुन आएका सबै घटनाहरू देखे, तब तिनीहरू भयभित भए । तिनीहरूले चकित भएर भने, “साँच्‍चै नै यिनी त परमेश्‍वरका पुत्र रहेछन् !”
+\v 55 त्यहाँ धेरैजना स्‍त्रीहरूले टाढैबाट हेर्दै थिए । येशूलाई खाँचो पर्ने कुराहरूको प्रवन्‍ध गर्नको लागि यी स्‍त्रीहरू उहाँसगै गालीलदेखि आएका थिए ।
+\v 56 यी महिलाहरू मध्येमा मरियम मग्‍दलिनी, र याकूब र योसेफकी आमा अर्की मरियम र याकूब र यूहन्‍नाकी आमा थिए ।
+\s5
+\v 57 जब साँझ पर्नै लाग्‍यो, योसेफ नाउँ गरेका एकजना धनी मानिस त्यहाँ आए । तिनी अरिमाथिया नगरबाट आएका थिए । तिनी पनि येशूका एकजना चेला नै थिए ।
+\v 58 तिनी पिलातसकहाँ गए र येशूको शरीरलाई लैजान र त्‍यसलाई दफन गर्न आफूलाई अनुमति दिन पिलातससित बिन्‍ति गरे ।
+\s5
+\v 59 यसैले योसेफ र अरूहरूले शरीर लिए र त्‍यसलाई एउटा सेतो कपडामा बेह्रे ।
+\v 60 तब तिनीहरूले उहाँको मृत शरीरलाई योसेफको आफ्नै नयाँ चिहानमा राखे, जसलाई कामदारहरूले ठाडो चट्टान खोपेर बनाएका थिए । चिहानको प्रवेशद्वारमा तिनीहरूले एउटा ठूलो गोलो च्याप्‍टो ढुंगा गुडाइदिए । त्यसपछि तिनीहरू गए ।
+\v 61 मरियम मग्दलिनी र अर्की मरियम चिहानको अर्कोपट्टि बसेर हेर्दै थिए ।
+\s5
+\v 62 अर्को दिन शनिवार, यहूदीहरूको विश्राम-दिन थियो । मुख्य पुजारीहरू र फरिसीहरूमध्‍ये कोही पिलातसकहाँ गए ।
+\v 63 तिनीहरूले भने, “सर, त्यो छली जीवित छँदा, त्‍यसले  भनेको कुरा हामीलाई याद छ, उसले भन्यो, ‘म मरेको तीन दिनपछि फेरि जीवित हुनेछु ।”
+\v 64 यसैले सिपाहीहरूलाई तीन दिनसम्म त्‍यो चिहानको सुरक्षा गर्ने आदेश दिनुहोस् भनी हामी तपाईंलाई बिन्‍ति गर्छौं । तपाईंले त्यसो गर्नुभएन भने, उसका चेलाहरू आउलान् र उसको शरीर चोर्लान् । त्यसपछि तिनीहरूले मानिसहरूलाई भन्‍नेछन् कि ऊ मृत्‍युबाट जीवित भएको छ । तिनीहरूले मानिसहरूलाई त्‍यसो भनेर छल गरे भने, उसले पहिले मानिसहरूलाई छल गरेको भन्दा त्‍यो झन् नराम्रो हुनेछ ।
+\s5
+\v 65 पिलातसले जवाफ दिए, “तिमीहरूले केही सिपाहीहरू लाैन सक्छौ । चिहानमा जाओ र त्‍यसलाई तिमीहरूले सकेसम्‍म सुरक्षित बनओ ।”
+\v 66 यसैले तिनीहरू गए र चिहानलाई सुरक्षित बनाउन प्रवेशद्वारमा राखिएको डुंगालाई चट्टानको हरेक दिशातर्फ बलियो लठ्ठाले बाँधे र त्‍यसलाई छाप लगाए । तिनीहरूले चिहानको सुरक्षा गर्नलाई केही सिपाहीहरूलाई पनि त्यहाँ राखे ।
+\s5
+
+\c 28
+\p
+\v 1 शबाथ सकिएपछि, आइतबार बिहान सबेरै, मरियम मग्‍दलिनी र अर्की मरियम येशूको चिहान हेर्नलाई गए ।
+\v 2 त्यहाँ एउटा ठुलो भूकम्प गयो किनभने परमेश्‍वरका एउटा दूत स्वर्गबाट आए । तिनी चिहानमा गए र ढुङ्गालाई प्रविशद्वारबाट गुडाएर हटाइदिए । तब तिनी त्‍यो ढुंगामा बसे ।
+\s5
+\v 3 तिनको शरीर बिजुली चम्‍केको जस्तै चहकिलो थियो र तिनका वस्‍त्रहरू हिउँ जस्तै सेता थिए ।
+\v 4 पहरेदारहरू डरले थरथर कामे, र तिनीहरू मरेका मानिस जस्‍तै भएर जमीनमा ढले ।
+\s5
+\v 5 त्‍यो स्वर्गदूतले ती दुईजना स्‍त्रीलाई भने, “तिमीहरू डराउनु हुँदैन ! मलाई थाहा छ कि तिमीहरू येशूलाई खोज्दैछौ, जो क्रुसमा काँटीमा झुण्‍डाइनुभएको थियो ।
+\v 6 उहाँ यहाँ हुनुहुन्‍न ! येशूले तिमीहरूलाई भन्‍नुभए जस्‍तै परमेश्‍वरले उहाँलाई फेरि जीवित बनाउनुभएको छ ! आओ र उहाँको शरीर राखिएको ठाउँलाई हेर !
+\v 7 यसपछि तरून्‍तै जाओ र उहाँका चेलाहरूलाई भन, ‘उहाँ मृत्‍युबाट जीवित हुनुभएको छ ! उहाँ तिमीहरूभन्दा अगाडि गालील जिल्‍लामा जानुहुनेछ । तिमीहरूले उहाँलाई त्यहाँ देख्‍नेछौ ।’ मैले तिमीहरूलाई भनेका कुरामा ध्यान देओ !”
+\s5
+\v 8 यसैले ती स्‍त्रीहरूले तुरून्‍तै त्‍यो चिहान छाडेर गए । तिनीहरू डराएका थिए, तर तिनीहरू धेरै अनन्दित पनि थिए । जे भएको थियो त्यो कुरा भन्‍नलाई तिनीहरू चेलाहरूकहाँ दौडे ।
+\v 9 तिनीहरू दौडँदै गर्दा, अचानक येशू तिनीहरूकहाँ देखा पर्नुभयो । उहाँले भन्‍नुभयो, “तिमीहरूलाई अभिवादन !”  स्‍त्रीहरू उहाँको नजीक आए । तिनीहरूले घुँडा टेके र उहाँका पाउ समाते र उहाँको आराधना गरे ।
+\v 10 तब येशूले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “नडराओ ! जाओ र मेरा चेलाहरूलाई भन कि तिनीहरू गालीलमा जानुपर्छ । तिनीहरूले मलाई त्यहाँ देख्‍नेछन् ।”
+\s5
+\v 11 ती स्‍त्रीहरू जाँदै गर्दा, त्यो चिहानको सुरक्षा गरिरहेका केही सिपाहीहरू सहरमा गए । हुन आएका हरेक घटनाहरू तिनीहरूले मुख्य पुजारीहरूलाई बताए ।
+\v 12 यसैले मुख्य पुजारीहरू र यहूदी अगुवाहरू एकसाथ भेला भए । त्यो चिहान किन रित्तो भयो भनी बताउनलाई तिनीहरूले एउटा उपाय सोचे । तिनीहरूले ती सिपाहीहरूलाई घुसको रूपमा धेरै पैसा दिए ।
+\v 13 तिनीहरूले भने, “मानिसहरूलाई भन, ‘त्‍यसका चेलाहरू रातको समयमा आए र हामी सुतिरहेको बेला त्‍यसको शरीर चोरे ।’
+\s5
+\v 14 गवर्नरले यसको बारेमा सुने भने, तिनी नरिसाउन् र तिमीहरूलाई दण्ड नदिऊन् भनेर हामी आफैं पक्‍का गर्नेछौं । यसैले तिमीहरूले चिन्ता गर्नुपर्दैन ।”
+\v 15 यसैले ती सिपाहीहरूले त्यो पैसा लिए र तिनीहरूलाई सिकाइएझैंँ गरे । र आजको दिनसम्मै यहूदीहरूका माझमा यही वर्णन दिइएको छ ।
+\s5
+\v 16 पछि एघारजना चेलाहरू गालीलमा गए । येशूले तिनीहरुलाई जानू भनी आज्ञा दिनुभएको डाँडामा तिनीहरू गए ।
+\v 17 तिनीहरूले उहाँलाई त्यहाँ देखे र उहाँको आराधना गरे । तर कसैले उहाँ साँच्‍चै येशू नै हुनुहुन्थ्यो र उहाँ फेरी जीवित हुनुभएको थियो भन्‍ने कुरामा शङ्का गरे ।
+\s5
+\v 18 तब येशू तिनीहरूको नजीक आउनुभयो र भन्‍नुभयो, “मेरा पिताले मलाई स्वर्गमा र पृथ्वीमा भएका हरेक कुरा र हरेक व्‍यक्तिमाथि सबै अधिकार दिनुभएको छ ।
+\v 19 यसैले जाओ, र सबै मानिसहरूका समूहहरूमा भएका सबै मानिसहरूलाई मेरो शन्‍देस प्रचार गर्नलाई मेरो अधिकारलाई प्रयोग गर जसले गर्दा तिनीहरू मेरा चेलाहरू हुन सकून् । पिता, पुत्र र पवित्र आत्माको अधिकारमा हुनलाई तिनीहरूलाई बप्‍तिस्मा देओ ।
+\s5
+\v 20 मैले तिमीहरूलाई आज्ञा दिएका हरेक कुरा पालन गर्न तिनीहरूलाई सिकाओ । र यो याद राख कि यस युगको अन्‍त्‍यसम्‍म नै सधैंभरि म तिमीहरूका साथमा हुनेछु ।”

42-MRK.usfm

@@ -0,0 +1,1003 @@
+\id MRK Unlocked Dynamic Bible
+\ide UTF-8
+\h मर्कूस
+\toc1 मर्कूसले लेखेको सुसमाचार
+\toc2 मर्कूस
+\toc3 mrk
+\mt1 मर्कूसले लेखेको सुसमाचार
+
+
+\s5
+\c 1
+\p
+\v 1 यो परमेश्‍वरका पुत्र येशू ख्रीष्‍टको सुसमाचार हो यशैया अगमवक्ताले यसरी लेख्दा यो सुसमाचारलाई उल्‍लेख गरे:
+\v 2 “सुन ! मेरो सन्देशवाहक म तिम्रो अघि पठाउँदैछु । उनले तिमीलाई स्वागत गर्न मानिसहरू तयार गर्नेछन् ।
+\v 3 उजाड-स्‍थानमा उनले आवाज सुन्‍ने जतिलाई उनले बोलाउनेछन्, ‘परमप्रभुलाई स्वागत गर्न आफैँलाई तयार पार ।’” 
+\s5
+\v 4 यशैयाले लेखेका सन्देशवाहक यूहन्‍ना थिए । मानिसहरूले उनलाई “बप्‍तिस्‍मा दिने” भन्दथे । यूहन्‍ना उजाड-स्‍थानमा थिए; उनले मानिसहरूलाई बप्‍तिस्‍मा दिंदै र यसो भन्दै थिए, “तिमीहरूले पाप गरेका छौ भनेर दुःखी होओ र यो नगर्ने निर्णय गर ता कि परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई क्षमा गर्नुहुनेछ । त्‍यसपछि म तिमीहरूलाई बप्‍तिष्‍मा दिनेछु ।”
+\v 5 यहूदियाको जिल्ला र यरूशलेम सहरबाट मानिसहरूको ठूलो संख्या यूहन्‍नाले प्रचार गरेको सुन्‍नलाई उजाड-स्‍थानमा गए । तिनको प्रचार सुन्‍नेहरूमध्‍ये धेरैजनाले आफूले पाप गरेको कुरालाई स्‍वीकार गरे । त्यसपछि यूहन्‍नाले तिनीहरूलाई यर्दन नदीमा बप्‍तिस्‍मा दिए ।
+\v 6 यूहन्‍नाले ऊँटको रौंबाट बनेका खस्रा कपडाहरू लगाउँथे र आफ्‍नो कम्मरमा छालाको पटुका बाँध्‍थे । उनले त्यस उजाड-स्‍थानको इलाकामा पाउने सलह र मह खान्थे ।
+\s5
+\v 7 उनले प्रचार गर्दै थिए, “चाँडै नै एकजना आउनुहुनेछ जो अति महान हुनुहुन्छ । उहाँको तुलनामा म केही पनि होइन । म निहुरिन र उहाँका जुत्ता फुकाल्न पनि योग्‍यको छैन ।
+\v 8 मैले तिमीहरूलाई पानीले बप्‍तिस्‍मा दिएँ, तर उहाँले तिमीहरूलाई पवित्र आत्माले बप्‍तिस्‍मा दिनुहुनेछ ।”
+\s5
+\v 9 यूहन्‍नाले प्रचार गर्दै गरेको समयमा, गालील जिल्लाको नासरत नगरबाट येशू आउनुभयो । यूहन्‍नाले प्रचार गर्दै गरेको ठाउँमा उहाँ जानुभयो र यूहन्‍नाले उहाँलाई यर्दन नदीमा बप्‍तिस्‍मा दिए ।
+\v 10 येशू पानीबाट बाहिर माथि आउनेबत्तिकै, उहाँले स्वर्ग खुला भएको र परमेश्‍वरको आत्मा उहाँमाथि ओर्लंदै गर्नुभएको देख्‍नुभयो । परमेश्‍वरको आत्मा एउटा ढुकुरझैं तल आउनुभयो ।
+\v 11 परमेश्‍वरले स्वर्गबाट बोल्नुभयो र भन्‍नुभयो “तिमी मेरा पुत्र हौ, जसलाई म अति प्रेम गर्छु । म तिमीसँग धेरै खुशी छु ।”
+\s5
+\v 12 त्यसपछि परमेश्‍वरको आत्माले येशूलाई उजाड-स्‍थानमा पठाउनुभयो ।
+\v 13 उहाँ चालीस दिनसम्म त्यहाँ रहनुभयो । त्यो समयमा शैतानले उहाँको परीक्षा गर्दै थियो । त्‍यो ठाउँमा जंगली जनावरहरू थिए र स्वर्गदूतहरूले उहाँको रखदेख गर्दै थिए ।
+\s5
+\v 14 पछि, यूहन्‍नालाई झ्यालखानमा हालेपछि, येशू गालीलमा जानुभयो । गालीलमा उहाँले परमेश्‍वरको सुसमाचार प्रचार गर्दै हुनुहुन्थ्यो ।
+\v 15 उहाँ भन्दै हुनुहुन्थ्यो, “आखिरमा समय आएको छ । परमेश्‍वरले चाँडै नै देर्शाउनुहुनेछ कि उहाँ राजा हुनुहुन्‍छ । तिमीहरूले पाप गरेकोमा दुःखी होओ र त्‍यो नगर्ने निर्णय गर ता कि परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई क्षमा दिन सक्‍नुहुन्‍छ । सुसमाचार विश्‍वास गर ।”
+\s5
+\v 16 एकदिन, येशू गालील समुद्रको किनारमा हिंड्दै गर्नुहुँदा, उहाँले दुईजना मानिसहरू, सिमोन र सिमोनको भाइ अन्द्रियासलाई देख्‍नुभयो । तिनीहरूले आफ्ना माछा पक्रने जाललाई समुद्रमा हान्‍दै थिए । माछा पक्रेर र बेचेर तिनीहरूले पैसा कमाउँथे ।
+\v 17 त्‍यसबेला येशूले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “जस्‍तो तिमीहरूले माछाहरू जम्मा गरिरहेका छौ, मसँग आओ र मानिसहरू कसरी जम्मा गर्ने हो सो म तिमीहरूलाई सिकाउनेछु ।”
+\v 18 तुरुन्तै तिनीहरूले आफ्ना जालहरू छाडे र तिनीहरू उहाँसँग गए ।
+\s5
+\v 19 तिनीहरू अलिपर गएपछि, येशूले अरू दुईजना मानिसहरू, याकूब र याकूबका भाइ यूहन्‍नालाई देख्‍नुभयो । तिनीहरू जब्दिया नाम गरेका मानिसका छोराहरू थिए । तिनीहरू दुवैजना डुंगामा जालहरू मर्मत गर्दै थिए ।
+\v 20 येशूले तिनीहरूलाई देख्‍ने बित्तिकै उहाँले तिनीहरूलाई आफुसँग आउनलाई बोलाउनुभयो । यसैले तिनीहरूले आफ्ना बुबालाई छोडे जो ज्‍यालाका सेवकहरूसँग डुंगामा नै रहे र तिनीहरू येशूसँग गए ।
+\s5
+\v 21 येशू र चेलाहरू नजीकैको नगर कपर्नहुममा जानुभयो । त्‍यसपछिको शबाथमा, उहाँ सभाघरमा जानुभयो र त्‍यहाँ जम्‍मा भएका मानिसहरूलाई सिकाउन सरु गर्नुभयो ।
+\v 22 उहाँले सिकाउनुभएको तरीका देखेर तिनीहरू आश्‍चर्यचकित भए । आफूले जानेको कुरामा भरोसा गर्ने शिक्षकले झैं उहाँले सिकाउनुभयो । यहूदी व्यवस्था सिकाउनेहरूले झैं उहाँले सिकाउनुभएन, जसले अरू मानिसहरूले सिकाएका विभिन्‍न कुराहरू दोहर्‍याउँथे ।
+\s5
+\v 23 येशूले सिकाउनुभएको सभाघरमा, दुष्‍ट आत्माले अधीन गरेको एकजना मानिस थियो । दुष्‍ट आत्मा भएको मानिस कराउन सरु गर्‍यो,
+\v 24 “ए ! नासरतका येशू ! हामी दुष्‍ट आत्माहरूको तपाईंसँग केही सरोकार छैन ! के तपाईं हामीलाई नाश गर्न आउनुभएको छ ? तपाईं को हुनुहुन्छ म चिन्दछु । तपाईं परमेश्‍वरबाट आउनुभएको पवित्र जन हुनुहुन्छ !”
+\v 25 येशूले यसो भन्‍दै दुष्‍ट आत्मालाई हप्काउनुभयो, “चुप लाग र त्यसबाट बाहिर आइज !”
+\v 26 दुष्‍ट आत्माले त्यस मानिसलाई लडाउने गरी हल्लायो । त्‍यो ठूलो स्‍वरले चिच्‍यायो, र तब त्‍यो मानिसबाट ऊ निस्क्‍यो र छोड्यो ।
+\s5
+\v 27 त्यहाँ भएका सबै मानिसहरू अचम्‍ममा परे । परिणामस्वरूप, तिनीहरूले यसो भन्‍दै आफ्‍नो माझमा छलफल गरे, “यो अचम्मलाग्दो छ ! यिनले नयाँ र अधिकारपूर्ण तरीकाले सिकाउने मात्र हैन, तर यिनले दुष्‍ट आत्माहरूलाई आज्ञा पनि दिन्‍छन् र तिनीहरूले उनको आज्ञा मान्छन् !”
+\v 28 येशूले जे गर्नुभएको थियो त्‍यसका बारेमा मानिसहरूले चाँडै नै गालील जिल्‍लाको सम्पूर्ण इलाकामा भएका धेरै अरूहरूलाई भने ।
+\s5
+\v 29 उहाँहरूले सभाघर छोडेपछि, येशू, सिमोन र अन्‍द्रियास याकूब र यूहन्‍नाका साथमा सोझै सिमोन र अन्‍द्रियासको घरमा जानुभयो ।
+\v 30 सिमोनको सासू ओछ्‍यानमा पल्टिरहेकी थिइन् किनभने तिनलाई उच्‍च ज्वरो थियो । तुरुन्‍तै कसैले तिनी बिरामी छन् भनी येशूलाई भने ।
+\v 31 येशू तिनीकहाँ जानुभयो, तिनको हात समाउनुभयो, र तिनलाई उठ्‍न मद्दत गर्नुभयो । तिनले तुरुन्तै ज्वरोबाट छुटकारा पाइन् र उहाँहरूको सेवा गर्न सुरु गरिन् ।
+\s5
+\v 32 त्‍यो साँझमा, घाम अस्‍ताएपछि, केही मानिसहरूले धेरै अरू बिरामीहरू र दुष्‍ट आत्माहरूका अधीनमा भएकाहरूलाई येशूकहाँ ल्याए ।
+\v 33 यो हेर्दा त्‍यो नगरमा बसोबास गर्ने हरेक व्‍यक्ति नै सिमोनको घरको ढोकामा जम्‍मा भएझैं लाग्‍थ्‍यो ।
+\v 34 विभिन्‍न रोगहरूले बिरामी परेका मनिसहरूलाई येशूले निको पार्नुभयो । उहाँले धेरै दुष्‍ट आत्माहरूलाई मानिसहरूबाट बाहिर आउनलाई शक्ति लगाउनुभयो । उहाँले दुष्‍ट आत्माहरूलाई आफ्‍नो बारेमा मनिसहरूलाई भन्‍ने अनुमति दिनुभएन, किनभने उहाँ परमेश्‍वरबाट आउनुभएको पवित्र जन हुनुहुन्छ भनी तिनीहरू जान्दथे ।
+\s5
+\v 35 अर्को बिहान येशू सबेरै उज्‍यालो हुनुभन्‍दा अघि नै उठ्नुभयो । उहाँले घर छोड्‍नुभयो र नगरबाट टाढा जानुभयो जहाँ मनिसहरू थिएनन् । तब उहाँले प्रार्थना गर्नुभयो ।
+\v 36 सिमोन र तिनका मित्रहरूले उहाँलाई खोजे ।
+\v 37 जब तिनीहरूले उहाँलाई भेट्टाए, तिनीहरूले भने, “नगरमा भएका हरेकले तपाईंलाई खोज्दैछन् ।”
+\s5
+\v 38 उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “हामीहरू छिमेकी नगरहरूमा जानु आवश्‍यक छ जसले गर्दा मैले त्यहाँ पनि प्रचार गर्न सक्‍छु । यसैकारणले म यहाँ आएँ ।”
+\v 39 यसैले उहाँहरू गालीलभरि जानुभयो । उहाँहरू जाँदै गर्दा, येशूले सभाघरहरूमा सिकाउनुहुन्‍थ्‍यो र दुष्‍ट आात्माहरूलाई मानिसहरूबाट निस्कन शक्ति लगाउनुहुन्‍थ्‍यो ।
+\s5
+\v 40 एकदिन कुष्‍ठरोग भनिने छालाको खराब रोग लागेको मानिस येशूकहाँ आयो । उसले येशूको सामु घुँडा टेक्‍यो र उहाँसँग यसो भन्दै बिन्ती गर्‍यो, “कृपया मलाई निको पार्नुहोस्, किनभने तपाईंले इच्छा गर्नुहुन्‍छ भने तपाईंले मलाई निको पार्न सक्‍नुहुन्छ !”
+\v 41 उसलाई देखेर येशूलाई दया लाग्‍यो । उहाँले आफ्‍नो हात बढाउनुभयो र त्यस मानिसलाई छुनुभयो । त्यसपछि उहाँले त्यसलाई भन्‍नुभयो, “म तिमीलाई निको पार्ने इच्‍छा गर्छु, निको होऊ !”
+\v 42 तुरुन्तै त्यो मानिस निको भयो ! ऊ फेरि कुष्‍ठरोगी भएर रहेन ।
+\s5
+\v 43 यैशूले त्यस मानिसलाई पठाउनुहुँदा उहाँले त्यसलाई चेतावनी दिनुभयो ।
+\v 44 उहाँले भन्‍नुभयो, “जे भएको छ त्‍यो कसैलाई नभन । बरु, पुजारीकहाँ जाऊ र तिनले तिम्रो जाँच गरून् भनी आफैँलाई तिनीकहाँ देखाऊ । त्यसपछि कुष्‍ठरोगबाट निको भएका मानिसहरूलाई मोशाले दिएको आज्ञाको बली चढाउ । यो समुदायलाई गवाही हुनेछ कि तिमी निको भएका छौ ।”
+\s5
+\v 45 त्यो मानिसले येशूको सुझाव मानेन । येशूले कसरी त्यसलाई निको पार्नुभएको भयो भनी त्‍यसले धेरै मानिसहरूलाई भन्‍न सुरु गर्‍यो । परिणामस्‍वरूप, येशू नगरहरूमा खुलमखुला जान सक्‍नुभएन किनभने मानिसहरूका भीडहरू उहाँको वरिपरि जम्‍मा भइहाल्‍थे । बरु, उहाँ नगरहरू बाहिर निर्जन ठाउँहरूमा रहनुभयो । तर मानिसहरू वरपरका सबै क्षेत्रबाट मानिसहरू उहाँकहाँ आइरहे ।
+\s5
+
+\c 2
+\p
+\v 1 केही दिन बितेर गएपछि, येशू कफर्नहुममा फर्कनुभयो । येशू फर्कनुभएको छ र घरमा हुनुहुन्छ भनेर मानिसहरूले चाँडै नै खबर फैलाए ।
+\v 2 येशू बसोबास गर्दै गरेको ठाउँमा चाँडै नै ठूलो संख्यामा मानिसहरू जम्‍मा भए । यति धेरै संख्‍या थियो कि त्यो घर पुरै भरियो । त्यहाँ ढोका दैलो वरिपरि पिन खडा हुने ठाउँ थिएन । येशूले तिनीहरूलाई परमेश्‍वरको वचन प्रचार गर्नुभयो ।
+\s5
+\v 3 केही मानिसहरूले पक्षघात भएको एकजना मानिसलाई लिएर येशूकहाँ त्यस घरमा आए । चारजना मानिसहरूले उसलाई ओछ्‍यानसहित बोकेर ल्‍याए ।
+\v 4 त्‍यहाँ जम्‍मा भएका भीडका कारणले तिनीहरूले त्यस मानिसलाई येशूकहाँ ल्याउन सकेनन् । त्यसैले, तिनीहरू घरको छानामाथि चडे र येशूको ठिक माथिको छानामा एउटा ठूलो प्वाल बनाए । तिनीहरूले पक्षघात भएको मानिसलाई उसको ओछयानमा त्यो प्वालबाट तल येशूको अगडि झारे ।
+\s5
+\v 5 येशूले त्यो मानिसलाई निको पर्न सक्‍नुहुन्छ भनी त्‍यसलाई ल्‍याउने मानिसहरूले विश्‍वास गरेको कुरा उहाँले महसुस गर्नुभएपछि, उहाँले पक्षघात भएको मानिसलाई भन्‍नुभयो, “मेरो छोरो, मैले तिम्रा पापहरू क्षमा गरेको छु !”
+\v 6 यहूदी व्‍यवस्‍था सिकाउने केही मानिसहरू त्यहाँ बस्‍दै थिए । तिनीहरूले मनमनै विचार गर्न सुरु गरे, 
+\v 7 “यो मानिसले आफैंलाई को हो भनी विचार गर्छ ? ऊ अहंकारी छ र त्‍यसो भनेर परमेश्‍वरको अपमान गर्छ ! रमेश्‍वरले मात्र पापहरू क्षमा गर्न सक्‍नुहुन्छ !” 
+\s5
+\v 8 तिनीहरूले के विचार गर्दै थिए भनेर येशूले आफ्‍नो मनमा तुरुन्‍तै थाहा पउनुभयो । उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “तिमीहरू यी कुराहरू किन विचार गर्दैछौ ?”
+\v 9 मलाई के भन्‍न सजिलो हुन्छ, ‘मैले तिम्रा पापहरू क्षमा गरेको छु,’ वा ‘उठ ! आफ्नो ओछ्‍यान उठाऊ र हिंड ?’
+\s5
+\v 10 म तिमीहरूलाई देखाउनेछु कि मानिसको पुत्रलाई पृथ्वीमा पापहरू क्षमा गर्ने अधिकार छ ।” त्यसपछि उहाँले पक्षघात भएको मानिसलाई भन्‍नुभयो,
+\v 11 “उठ ! आफ्नो ओछ्‍यान उठाऊ ! घर जाऊ !”
+\v 12 त्यो मानिस तुरुन्तै खडा भयो ! उसले ओछ्‍यान उठायो, र त्यसपछि त्‍यहाँ भएका सबै मानिसहरूले हेर्दाहेर्दै ऊ हिंडेर गयो । तिनीहरू सबै अचम्ममा परे, र तिनीहरूले परमेश्‍वरको प्रशंसा गरे र भने, “अहिले भर्खरै भएको घटना जस्‍तो त हामीहरूले यस अघि कहिल्यै देखेका छैनौं !”
+\s5
+\v 13 येशूले कर्फनहुम छोड्नुभयो र गालील समुद्रको किनारै किनार हिंड्नुभयो । एउटा ठुलो भीड उहाँकहाँ आयो र उहाँले तिनीहरूलाई शिक्षा दिनुभयो ।
+\v 14 उहाँ हिंड्दै गर्नुहुँदा, उहाँले लेवी नाम गरेका एकजना मानिसलाई देख्‍नुभयो, जसको बुबाको नाम अल्फयस थियो । तिनी आफ्नो कार्यालयमा बस्‍दै थिए, जहाँ तिनले करहरू उठाउँथे । येशूले तिनलाई भन्‍नुभयो, “मसँग आऊ ।” तिनी उठे र येशूसँग गए ।
+\s5
+\v 15 पछि, लेवीको घरमा येशूले भोजन खाँदै हुनुहुन्थ्‍यो । धेरै पापीहरू र करहरू मानिसहरूले पनि येशू र उहाँका चेलाहरूसँग खाँदै थिए ।
+\v 16 यहूदी व्यवस्था सिकाउनेहरू र फरिसी समुदयका मानिसहरूले येशूलाई पापीहरू र कर उठाउने मानिसहरूसँग खाँदै गर्नुभएको देखे । तिनीहरूले येशूका चलाहरूलाई सोधे, “उहाँले किन पापीहरू र कर उठाउँने मानिसहरूसँग बसेर खाँनु र पिउँनुहुन्छ ?”
+\s5
+\v 17 तिनीहरूले सोधेका कुरा येशूले सुन्‍नुभएपछि, उहाँले यहूदी व्यवस्था सिकाउने मानिसलाई भन्‍नुभयो, “स्वस्थ मानिसहरूलाई डाकटरको आवश्यकता हुँदैन । त्यसको सट्टा, जो बिरामी छन् तिनीहरूलाई डाक्‍टरको आवश्यक हुन्छ । आफैंलाई धर्मी छौं भनी विचार गर्नेहरूलाई होइन, तर आफूले पाप गरेका छौं भनी जानेकाहरूलाई बोलाउन म आएको हुँ ।”
+\s5
+\v 18 यतिबेला यो समयमा, बप्‍तिस्‍मा दिने यूहन्‍नाका चेलाहरू र फरिसी समूहका केही मानिसहरूले तिनीहरूले सधैं गरेझैं उपवास बस्‍दै थिए । केही मानिसहरू येशूकहाँ आए र उहाँलाई सोधे, “यूहन्‍नाका चेलाहरू र फरिसीहरू प्रायः उपवास बस्छन् । तपाईंका चेलाहरू किन उपवास बस्‍दैनन् ?”
+\v 19 येशूले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “जब कुनै पुरुषले कुनै स्‍त्रीसँग विवाह गर्न लागेको हुन्छ, दुलाहा आफ्‍ना मित्रहरूका साथमा रहुन्‍जेलसम्‍म तिनीहरूले निश्‍चय नै उपवास बस्‍नेछैनन् । विवाहचाहिं दुलाहासँग भोज खाने र उत्सव मनाउने समय हो । विशेषगरी दुलाहा तिनीहरूका साथमा रहुन्‍जेलसम्‍म उपवासको समय होइन ।
+\s5
+\v 20 तर कुनैदिन दुलाहालाई तिनीहरूबाट लगिनेछ । त्यसपछि ती दिनहरूमा, तिनीहरूमा तिनीहरू उपवास बस्‍नेछन् ।”
+\v 21 येशूले तिनीहरूलाई लगातार भन्‍नुभयो, “मानिसहरूले पुरानो कपडामा नयाँ टालोले टाल्‍दैनन् । तिमीहरूले त्यसो गरे भने, जब तिनीहरूले त्‍यो कपडा धुन्‍छन्, त्‍यो टालो खुम्‍चिन्‍छ र नयाँ कपडाको टालोले पुरानो कपडालाई झन् धेरै च्‍यातिदिन्‍छ । परिणामस्वरूप, त्यो प्‍वाल झन् ठूलो हुन्‍छ !”
+\s5
+\v 22 यसैगरी, मानिसहरूले नयाँ दाखमद्यलाई भण्‍डारण गर्न त्‍यसलाई पुरानो छालाको मशकहरूमा राख्दैनन् । तिनीहरूले त्‍यसो गरे भने, नयाँ दाखमद्यले छालाका मसकहरूलाई फटाईदिन्‍छ, किनभने दाखमद्य फुलेर आउँदा र धेरै हुँदा ती तन्किंदैनन् । परिणामस्वरूप, दाखमद्य र छालाको मशकहरू दुवै नष्‍ट हुन्छन् । त्यसको साटोमा, मानिसहरूले नयाँ दाखमद्यलाई नयाँ छालाको मशकहरूमा नै राख्‍नुपर्छ !”
+\s5
+\v 23 एक विश्राम-दिनमा, येशू आफ्ना चेलासँग अन्‍नको खेतबारीबाट हिंड्‍दै हुनुहुन्‍थ्‍यो । उहाँहरू अन्‍नको खेतबारीबाट हिंड्दै गर्नुहुँदा, चेलाहरूले अन्‍नका केही बालाहरू टिप्‍दै थिए ।
+\v 24 तिनीहरूले त्‍यसो गर्दै गरेको कोही फरिसीहरूले देखे र येशूलाई भने, “हेर्नुहोस् ! तिनीहरूले विश्राम-दिनको सम्बन्धमा भएको यहूदी व्यवस्थाको उलंघन गर्दैछन् । तिनीहरूले किन त्‍यसो गर्दैछन् ?”
+\s5
+\v 25 येशूले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “दाऊद राजा र तिनको साथमा भएका मानिसहरूले, तिनीहरू भकाएको बेलामा के गरे भन्‍ने बारेमा लेखिएको धर्मशास्‍त्र तिमीहरूले पढेका छैनौ ?
+\v 26 अबियाथार प्रधान पुजारी भएको समयमा, दाऊद परमेश्‍वरको घरमा प्रवेश गरे र केही रोटी मागे । प्रधान पुजारीले उनलाई परमप्रभुको अघि चढाइएको केही रोटी दिए । हाम्रो व्यवस्थाअनुसार, पुजारीहरूले मात्र त्यो रोटी खान हुन्‍थ्‍यो ! तर दाऊदले त्यसबाट केही खाए । त्यसपछि तिनले केही रोटी आफूसँग भएका मानिसहरूलाई पनि दिए ।”
+\s5
+\v 27 येशूले तिनीहरूलाई अझै भन्‍नुभयो, “मानिसहरूको आवश्यकता पूरा गर्नलाई विश्राम-दिनको व्‍यवस्‍था गरियो । विश्राम-दिनको आवश्‍यकताहरू पूरा गर्नलाई मानिसहरूको सृष्‍टि गरिएको होइन !”
+\v 28 यसैले स्पष्‍ट भन्‍नुपर्दा, मानिसको पुत्रचाहिं, विश्राम-दिनको पनि प्रभु हो !”
+\s5
+
+\c 3
+\p
+\v 1 अर्को विश्राम-दिनमा येशू फेरि एउटा सभाघरमा जानुभयो । त्यहाँ एकजना मानिस थिए जसको हात सुकेको थियो ।
+\v 2 कतै येशूले विश्राम-दिनमा त्यस मानिसलाई निको पार्नुहुन्छ कि भनी हेर्नलाई फरिसी सम्प्रदायका केही मानिसहरूले उहाँलाई ध्यानपूर्वक आँखा लागाउँदै थिए । तिनीहरूले उहाँलाई केही गलत काम गरेको दोष लगाउने उपाय खोज्‍दै थिए । 
+\s5
+\v 3 येशूले त्यस हात सुकेको मानिसलाई भन्‍नुभयो, “यहाँ हरेकको सामु खडा हौ !” यसैले त्यो मानिस खडा भयो ।
+\v 4 तब येशूले मानिसहरूलाई भन्‍नुभयो, “परमेश्‍वरले मोशालाई दिनुभएका व्यवस्थाले मानिसहरूलाई विश्राम-दिनमा असल वा खराब के गर्ने अनुमति दिन्छ ? विश्राम-दिनमा एकजना व्‍यक्तिको जीवन बचाउनलाई व्यवस्थाले हामीलाई अनुमति दिन्छ वा एकजना व्‍यक्तिको मद्दत गर्न इन्कार गर्न र त्‍यसलाई मर्न दिन हामीलाई अनुमति दिन्छ ?” तर तिनीहरूले जवाफ दिएनन् ।
+\s5
+\v 5 उहाँले तिनीहरूलाई क्रोधित भएर हेर्नुभयो । तिनीहरू कठोर भएकोमा र त्यस मानिसलाई मद्दत गर्न इच्‍छा नगरेकोमा उहाँ निराश हुनुभयो । यसैले उहाँले त्यस मानिसलाई भन्‍नुभयो, “तिम्रो हात तन्काऊ !” जब त्यस मानिसले आफ्नो सुकेको हात तन्कायो, त्यो फेरि निको भयो ।
+\v 6 तब फरिसीहरूले सभाघर छाडे । गालील जिल्लामा शासन गर्ने हेरोद एन्तिपासका समर्थक यहूदीहरूलाई तिनीहरूले तुरुन्तै भेटे । येशूलाई कसरी मार्ने भनी तिनीहरूले एकसाथ बसेर योजना बनाए ।
+\s5
+\v 7 येशू र उहाँका चेलाहरू त्‍यो सहर छोड्नुभयो र गालील समुद्रको किनार हुँदै अघि बड्‍नुभयो । मानिसको एउटा ठूलो भीिड उहाँको पछि लाग्‍यो । उहाँलाई पछि लागेका मानिसहरू गालील र यहूदियाबाट, 
+\v 8 यरूशलेमबाट, यहूदिया जिल्लाको नगरहरूबाट, इदुमिआ जिल्लाबाट, यर्दन नदीको पुर्वपट्टिका क्षेत्रबाट, र टायर तथा सिदोन सहरहरूका क्षेत्रबाट आएका थिए । उहाँले गर्दै रहनुभएका कामहरूका बारेमा सुनेका हुनाले नै तिनीहरू सबै उहाँकहाँ आए । 
+\s5
+\v 9 उहाँले धेरै मानिसहरूलाई निको पार्नुभएको कारणले, विभिन्‍न किसिमका बिरामी भएका अरू धेरै मानिसहरू उहाँलाई छुनको लागि ठेल्‍दै अघि बढे ।
+\v 10 तिनीहरूले उहाँलाई छोए मात्र भने पनि त्‍यसले तिनीहरूलाई निको पार्नेछ भन्‍ने विश्‍वास तिनीहरूमा भयो । उहाँलाई छुन भीड अघि बढ्दा तिनीहरूले उहाँलाई नथिचोस् भन्‍ने हेतुले उहाँको लागि चेलाहरूले एउटा सानो डुंगा तयार गर्नुपर्छ भनी उहाँले तिनीहरूलाई आज्ञा गर्नुभयो ।
+\s5
+\v 11 दुष्‍ट आत्माहरूले येशूलाई देखेपछि, तिनीहरूले अधीन गरिराखेका मानिसहरूलाई तिनीहरूले उहाँको अघि घोप्‍टो पर्ने र यसो भन्‍ने बनाउँथे, “तपाईं परमेश्‍वरका पुत्र हुनुहुन्छ ।”
+\v 12 तर येशूले उहाँ आफू को हुनुहुन्छ भनी कसैलाई नभन्‍न दुष्‍ट आत्माहरूलाई कडा आज्ञा दिनुभयो ।
+\s5
+\v 13 येशू पहाडमा माथि जानुभयो । उहाँ जानुहुँदा, उहाँसँगै लाने इच्‍छा गर्नुभएकाहरूलाई उहाँले बोलाउनुभयो र तिनीहरू उहाँसँगै गए ।
+\v 14 उहाँले बाह्रजना मनिसहरूलाई आफूसँग रहनलाई र तिनीहरूलाई उहाँको प्रचार गर्न पठाउनलाई नियुक्त गर्नुभयो । उहाँले तिनीहरूलाई प्रेरितहरू भन्‍नुभयो ।
+\v 15 तिनीहरूले दुष्‍ट आत्माहरू मानिसहरूबाट जबरजस्‍त बाहिर निकाल्न सकून् भन्‍ने हेतुले उहाँले तिनीहरूलाई शक्ति पनि दिनुभयो ।
+\v 16 उहाँले नियुक्त गर्नुभएका बाह्रजना मानिसहरू यिनै हुन्: सिमोन (येशूले तिनलाई नयाँ नाम पत्रुस दिनुभयो) ।
+\s5
+\v 17 र पत्रुससँगै जब्दियाका छोरा याकूब र याकूबका भाइ यूहन्‍नालाई पनि येशूले नियुक्त गर्नुभयो, तिनीहरूमा भएको आगोजस्तै जोशको कारणले उहाँले तिनीहरू दुवैलाई नयाँ नाम, ‘गर्जनका छोराहरू’ भनेर बोलाउनुभयो; 
+\v 18 र अन्द्रियास, फिलिप, बारथोलोमाइ, मत्ती, थोमा र अल्फयासका छोरा याकूबलाई उहाँले नियुक्त गर्नुभयो; र थेदियस, सिमोन कनानी,
+\v 19 र यहूदा इस्करियोत (जसले पछि उहाँलाई धोखा दियो) लाई उहाँले नियुक्त गर्नुभयो ।
+\s5
+\v 20 येशू र उहाँका चेलाहरू एउटा घरमा जानुभयो । उहाँ बस्‍दै गर्नुभएको ठाउँमा फेरि एउटा भीड जम्मा भयो । उहाँको उहाँको वरिपरी धेरै मानिसको भिड भयो । उहाँ र उहाँका चेलाहरूले खाने समय पनि पाएनन् ।
+\v 21 जब उहाँका आफन्तहरूले यो कुरा सुने, आफूसँगै घरमा ल्‍याउनलाई तिनीहरू उहाँलाई लिन लिन गए, किनभने केही मानिसहरूले उहाँको मन खराब बिग्रिएको छ भन्दै थिए ।
+\v 22 यहूदी व्यवस्था सिकाउने केही मानिसहरू यरूशलेमबाट आए । येशूले दुष्‍ट आत्माहरूलाई जबरजस्‍तसँग बाहिर निकाल्दै हुनुहुन्थ्यो भनी तिनीहरूले सुने । यसैले तिनीहरूले मानिसहरूलाई भन्‍दै थिए, “दुष्‍ट आत्माहरू शासक बालजिबुलले येशूलाई नियन्‍त्रमा गर्छ । उसैले नै येशूलाई मानिसहरूबाट दुष्‍ट आत्माहरूलाई बाहिर निकाल्ने शक्ति दिन्‍छ !”
+\s5
+\v 23 यसैले येशूले ती मानिसहरूलाई आफुकहाँ बोलाउनुभयो । येशूले तिनीहरूसित दृष्‍टान्‍तहरूमा बोल्‍नुभयो र भन्‍नुभयो, “कसरी शैतानले शैतान निकाल्छ ?
+\v 24 यदि एउटै देशका मानिसहरू एक आपसमा लडाईं गर्छन् भने, तिनीहरूको देशको एकता अन्‍त्‍य हुनेछ ।
+\v 25 र एउटै घरमा बस्‍ने मानिसहरू एक आपसमा लडाईं गर्छन् भने, तिनीहरू निश्‍चय पनि एक परिवार रहने छैनन् ।
+\s5
+\v 26 त्यसैगरी, शैतान र त्यसका दुष्‍ट आत्माहरू एक आपसमा लडाईं गरे भने, बलियो हुनको सट्टामा, ऊ कमजोर हुन्छ ।
+\v 27 कसैले पनि शक्तिशाली मानिसको घरमा गएर उसलाई नबाँधिकन उसका धन-सम्पत्ति लान सक्दैन । त्यपछि मात्र त्यो मानिसको घरमा भएका चीजबीजहरू उसले चोर्न सक्‍नेछ ।”
+\s5
+\v 28 येशूले यसो पनि भन्‍नुभयो, “यो कुरा ध्यानपूर्वक सुन ! मानिसहरूले विभिन्‍न किसिमले पाप गर्न सक्‍छन् र तिनिहरूले परमेश्‍वरको बारेमा दुष्‍ट कुरा बोल्न सक्छन् । परमेश्‍वरले तिनीहरूलाई अझै पनि क्षमा दिनु सक्‍नुहुन्छ, 
+\v 29 तर, कसैले पवित्र आत्माको विरूद्धमा दुष्‍ट शब्‍दहरू बोल्‍छ भने, परमेश्‍वरले तिनीहरूलाई कदापि क्षमा दिनुहुनेछैन । त्यो व्‍यक्ति अनन्तसम्म पापको दोषी हुनेछ ।”
+\v 30 तिनीहरूले यसो भन्‍दै गरेका कारणले येशूले तिनीहरूलाई यो कुरा भन्‍नुभयो, “त्‍यसलाई दुष्‍ट आत्माले अधीन गरेको छ !”
+\s5
+\v 31 येशूको आत्मा र भाइहरू आइपुगे । तिनीहरू बाहिर खडा भएकै बेलामा, उहाँलाई बाहिर बोलाउन तिनीहरूले कसैलाई भित्र पठाए ।
+\v 32 येशूको वरिपरि एउटा भिड बस्‍दै थियो । तिनीहरूमध्‍ये एकजनाले उहाँलाई भन्यो, “तपाईंका आमा र भाइहरू बाहिर छन् । तिनीहरूले तपाईंलाई भेट्न चाहान्छन् ।”
+\s5
+\v 33 येशूले तिनीहरूलाई सोध्‍नुभयो, “मेरो आमा को हो ? मेरा भाइहरू को हुन् ?”
+\v 34 उहाँसँगै वरिपरि बस्‍नेहरूलाई हेर्नुभएपछि र उहाँले भन्‍नुभयो, “यता हेर ! तिमीहरू मेरा आमा र भाइहरू हौ ।”
+\v 35 परमेश्‍वरको इच्‍छा पूरा गर्नेहरू नै मेरो भाइ, मेरो बहिनी वा मेरो आमा हुन् !”
+\s5
+
+\c 4
+\p
+\v 1 अर्को समयमा येशूले गालील समुद्र किनारतिर मानिसहरूलाई सिकाउन सुरु गर्नुभयो । उहाँले शिक्षा दिंदै गर्नुहुँदा, उहाँको वरिपरी धेरै ठूलो भिड जम्मा भयो । उहाँ एउटा डुंगामा चड्नुभयो र पानीमा धकेल्नुभयो । त्यसपछि उहाँ डुंगामा बस्‍नुभयो जसले गर्दा उहाँले भिडसँग राम्ररी बोल्न सक्‍नुहुन्थ्यो । त्यसै समयमा, भिड चाहिं किनारमा पनिको नजीक थियो ।
+\v 2 त्यपछि उहाँले तिनीहरूलाई धेरै दृष्‍टान्‍तहरू सिकाउनुभयो । उहाँले तिनीहरूलाई सिकाउँदै गर्नुहुँदा, उहाँले तिनीहरूलाई यसो भन्‍नुभयो:
+\s5
+\v 3 “यो कुरा सुनः एकजना मानिस आफ्‍नो खेतमा केही बीउ छर्नलाई गयो ।
+\v 4 उसले बीउहरू माटोमा छर्दैगर्दा, केही बीउ बाटोमा झरे । तब केही चराहरू आए र ती बीउलाई खाइदिए ।
+\v 5 अरू बीउ त्‍यस्‍तो जमीनमा झरे जहाँ चट्टानमाथि धेरै माटो थिएन । चाँडै नै बीउ उम्रे किनभने सूर्यले ओसिलो माटोलाई तुरून्‍तै न्यानो परिदियो जहाँ त्यति गहिरो थिएन ।
+\s5
+\v 6 तर भर्खरै उम्रेका विरुवामाथि टन्टलापुर घाम परेपछि, ती ओइलाए । त्यसपछि ती सुके किनकि तिनीहरूका जरा गहिरोमा थिएन । 
+\v 7 उसले छर्दैगर्दा, अरू बीउ काँडेझाङ्को जरा भएको जमीनमा ाझरे । बीउ बढे तर काँडेझार पनि बढे र असल बिरूवाहरूलाई छोपिदिए । यसैले बिरूवाहरूले फल उब्‍जाएनन् ।
+\s5
+\v 8 तर उसले छर्दैगर्दा, अरू बीउ असल माटोमा पर्‍यो । परिणामस्वरूप, ती उम्रिए, ती राम्रोसँग बढे र त्यसपछि तिनीहरूले प्रशस्त अन्‍न उब्‍जाए । केही विरुवाहरूले त्यो मानिसले रोपेको बीउभन्दा तीस गुणा बढी उब्‍जाए । केहीले साठी गुणा बढी उब्‍जाए । केहीले सय गुणा बढी उब्‍जाए ।”
+\v 9 तब येशूले भन्‍नुभयो, “तिमीहरूले यो कुरा बुझ्‍न चाहन्छौ भने, मैले भर्खरै भनेको कुरालाई तिमीहरूले होशियारपूर्वक विचार गर्नुपर्छ ।”
+\s5
+\v 10 पछि, जब बाह्र चेलाहरू र अरू नजिकका अनुयायीहरू मात्र उहाँसँग हुँदा, तिनीहरूले उहाँलाई दृष्‍टान्तहरूको बारेमा सोधे ।
+\v 11 उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “परमेश्‍वरले आफैंलाई कसरी राजाको रूपमा प्रकट गर्नुहुन्छ भन्‍ने बारेको सन्देश म तिमीहरूका निम्‍ति व्याख्या गर्नेछु, तर अरूहरूको निम्ति म दृष्‍टान्तबाट बोल्नेछु ।
+\v 12 म जे गर्दैछु त्‍यो तिनीहरूले देख्‍दा, तिनीहरूले सिक्‍नेछैनन् । म जे भन्‍दैछु त्‍यो तिनीहरूले सुन्‍दा, तिनीहरूले बुझ्‍नेछैनन् । तिनीहरूले सिकेका र बुझेका भए, तिनीहरूले पाप गरेका थिए भनेर पश्‍चाताप गर्ने थिए र पाप गर्न छोड्‍ने निर्णय गर्ने थिए र परमेश्‍वरले तिनीहरूलाई क्षमा दिनु हुनेथियो ।”
+\s5
+\v 13 उहाँले तिनीहरूलाई यो पनि भन्‍नुभयो, “के तिमीहरूले यो दृष्‍टान्त बुझ्‍दैनौ ? त्यसो भए मैले तिमीहरूलाई अरू कुरा दृष्‍टान्तहरूमा सिकाउँदा तिमीहरूले कसरी बुझ्‍नेछौ ?
+\v 14 मैले तिमीहरूलाई भनेको दृष्‍टान्तमा, बीउ छर्ने मानिसले परमेश्‍वरको सन्देश अरूहरूलाई सिकाउने व्‍यक्तिको प्रतिनिधित्व गर्छ ।
+\v 15 केही मानिसहरू बाटो जस्तै हुन्‍छन् जहाँ केही बीउ परे् । जब तिनीहरूले परमेश्‍वरको वचन सुन्दछन्, शैतान तुरुन्‍तै आउँछ र तिनीहरूले जे सुनेका छन् त्‍यो तिनीहरूलाई बिर्सने बनाउँछ ।
+\s5
+\v 16 केही मानिसहरू त्‍यस्‍तो जमीन जस्‍तै हुन्छन् जहाँ चट्टानमाथि धेरै गहिरो माटो हुँदैन । जब तिनीहरूले परमेश्‍वरको वचन सुन्छन्, तिनीहरूले तुरुन्तै त्‍यो आनन्दसाथ ग्रहण गर्छन् ।
+\v 17 तर, शन्‍देस गहिरोमा नबढेको कारणले तिनीहरू छोटो समयको लागि मात्र त्‍यसमा विश्‍वास गर्छन् । तिनीहरू गहिरो जराहरू नभएका विरुवाहरूो जस्तै हुन्‍छन् । तिनीहरूले परमेश्‍वरको वचनमा विश्‍वास गरेको कारणले जब अरूहरूले तिनीहरूलाई नराम्रो व्यवहार गर्दछन् अथवा तिनीहरूलाई दुःख दिन्‍छन्, तब दुःख भोग्‍दै गरेका मानिसहरूले चाँडै नै परमेश्‍वरको शन्‍देसमा विश्‍वास गर्न छोड्छन् ।
+\s5
+\v 18 कोही मानिसहरू काँडेझार भएको जमीन जस्ता हुन्छन् । ती मानिसहरूले परमेश्‍वरको वचन सुन्‍छन्,
+\v 19 तर तिनीहरू धनी हुने इच्‍छा गर्छन् र तिनीहरूले अरू धेरै कुराहरू प्राप्‍त गर्ने इच्‍छा गर्छन् । यसैले तिनीहरू आफूसित भएका कुराको मात्र चिन्ता गर्छन् र तिनीहरूले परमेश्‍वरको शन्‍देसलाई बिर्सिदिन्‍छन् र तिनीहरूले जे कुराहरू गरून् भनी परमेश्‍वरको इच्छा हुन्छ त्‍यो तिनीहरू गर्दैनन् ।
+\v 20 तर कोही मानिसहरू असल माटोजस्तो हुन्छन् । तिनीहरूले परमेश्‍वरको शन्‍देस सुन्छन् र तिनीहरूले त्यो ग्रहण गर्छन् र तिनीहरूले त्यो विश्‍वास गर्छन्, र तिनीहरूले जे कुराहरू गरून् भनी परमेश्‍वरको इच्छा हुन्छ त्‍यो तिनीहरू गर्छन् । तिनीहरू तीस, साठी वा सय गुणा बढी फल उब्‍जाउने असल विरुवाहरू जस्तै हुन्‍छन् ।”
+\s5
+\v 21 उहाँले तिनीहरूलाई अर्को दृष्‍टान्त भन्‍नुूभयो, “मानिसहरूले निश्‍चय पनि दियो बाल्‍ने र त्यसपछि त्यसलाई केही कुराले छोपेर त्‍यसको ज्‍योतिलाई ढाक्‍ने उदेश्‍य राखेर त्‍यो घरभित्र ल्‍याएका हुँदैनन् । त्यसको साटोमा, तिनीहरूले त्यसलाई समदानमा राख्छन् जसले गर्दा त्‍यो ज्योति चम्कनेछ ।
+\v 22 त्‍यसरी नै, लुकाइएका कुराहरू - एकदिन हरेकले ती थाहा पाउनेछ, र गुप्‍तमा भएका कुराहरू - एकदिन हरेकले ती पूरा उज्‍यालोमा देख्‍नेछ ।
+\v 23 तिमीहरूले यो कुरा बुझ्‍ने इच्‍छा गर्छौ भने, तिमीहरूले भर्खैर सुनेका कुरालाई ध्यानपूर्वक विचार गर्नुपर्छ ।”
+\s5
+\v 24 “मैले तिमीहरूलाई जे भनेको तिमीहरू सुन्‍छौ त्‍यसलाई ध्यानपूर्वक विचार गर । किनभने तिमीहरूले जुन नापको भाँडो प्रयोग गर्छौ, तिमीहरूलाई त्‍यही नापले दिइनेछ ।
+\v 25 “किनभने कसैसँग अलिकति सुझबुझ छ भने, उसले झन् धेरै पाउनेछ । तर कसैसँग सुझबुझ भन्‍ने कुरा छैन भने, जति थोरै उसित भए पनि, त्‍योसमेत उसले गुमाउनेछ ।”
+\s5
+\v 26 येशूले यो पनि भन्‍नुभयो, “जब परमेश्‍वरले आफैंलाई राजाको रूपमा प्रकट गर्न सुरु गर्नुहुन्‍छ, यो एकजना मानिस जस्‍तो हो जसले जमीनमा बीउ छरेको छ ।”
+\v 27 त्यसपछि त्यो बीउको चिन्ता नगरी ऊ हरेक राती सुत्थ्यो र हरेक दिन उठ्‍थ्‍यो । त्यो समयमा बीउ यसरी उम्‍र्यो र बढ्यो जसलाई उसले बुझ्‍न सकेन ।
+\v 28 जमीनले आफैं फसल उब्‍जनी दियो । सुरुमा डाँठहरू देखापरे । त्यसपछि बालाहरू देखापरे । त्यसपछि बालाहरूभित्र पोटिला दानाहरू देखापरे ।
+\v 29 अन्‍न पाक्‍ने बित्तिकै उसले त्‍यसको जम्‍मा गर्नलाई मानिसहरू पठायो किनभने त्यो अन्‍न जम्‍मा गर्ने समय थियो ।”
+\s5
+\v 30 येशूले तिनीहरूलाई अर्को दृष्‍टान्त भन्‍नुभयो । उहाँले भन्‍नुभयो, “जब परमेश्‍वरले आफैंलाई राजाको रूपमा प्रकट गर्न सुरु गर्नुहुन्‍छ, यो के जस्‍तो हो ? त्‍यसको वर्णन गर्न म कुन दृष्‍टान्त प्रयोग गरौ ?”
+\v 31 यो रायोको बीउजस्तै हो । जब हामी रायोको बीउ छर्छौं, तब के हुन्‍छ तिमीहरूलाई थाहा छ । बीउमध्‍ये रायोको बीउ सबभन्दा सानो हुन्‍छ, तापनि तिनीहरू ठूला बोटहरू हुन्छन् ।
+\v 32 तिनीहरूलाई छरेपछि, तिनीहरू बढ्छन् र तरकारी बारीका अन्‍य विरुवाहरूभन्दा ठूला हुन्छन् । तिनीहरूमा ठूला हाँगाहरू पलाउँछन् जसले गर्दा तिनीहरूका छहारीमा चराहरूले गुँडहरू बनाउन सक्छन् ।”
+\s5
+\v 33 येशूले मानिसहरूलाई परमेश्‍वरको वचन सिकाउनुहुँदा, उहाँले धेरैवटा दृष्‍टान्‍तहरूको प्रयोग गर्नुभयो । तिनीहरूले केही दृष्‍टान्तहरू बुझे भने, उहाँले तिनीहरूलाई अझै धेरै भन्‍दै जानुहुन्‍थ्‍यो ।
+\v 34 उहाँले तिनीहरूसँग बोल्नुहुँदा, उहाँले सधैं दृष्‍टान्तहरूको प्रयोग गर्नुभयो । तर उहाँका आफ्ना चेलाहरूलाई भने, उहाँ तिनीहरूसँग छुट्टै हुनुहुँदा उहाँले सबै दृष्‍टान्तहरू बुझ्‍नलाई व्‍याख्‍या गर्नुभयो ।
+\s5
+\v 35 त्यहीो दिनमा, जब घाम अस्ताउँदै थियो, येशूले आफ्‍ना चेलाहरूलाई भन्‍नुभयो, “हामीहरू समुद्र तरेर तालको अर्कोपट्टी किनारमा जऔं ।”
+\v 36 येशू पहिले नै डुंगामा हुनुहुन्थ्यो, यसैले तिनीहरूले मानिसहरूका भीडलाई छोडे र समुद्री यात्रा गरे । अरू मानिसहरू पनि उहाँहरूसँगै आफ्‍ना डुंगाहरूमा गए ।
+\v 37 तज हावाहुरी चल्यो र छालहरू डुंगाभित्र आउन थाले ! चाँडै नै डुंगा पानीले भरिनै लाग्यो ।
+\s5
+\v 38 येशू डुंगाको पछाडीपट्टि हुनुहुन्थ्यो । सिरानीमा आफ्‍नो टाउको राखेर उहाँ सुत्दै हुनुहुन्‍थ्‍यो । यसैले तिनीहरूले उहाँलाई उठाए र उहाँलाई भने, “गुरुज्‍यू ! हामी मर्न लागेकोमा के तपाईंलाई कुनै चिन्ता छैन ?”
+\v 39 यसैले येशू उठ्नुभयो र हावाहुरीलाई हप्काउनु भयो र उहाँले समुद्रलाई भन्‍नुभयो, “चुप लाग ! शान्‍त हो !” हावाहुरी चल्न छोड्यो र त्यसपछि समुद्र पूरै शान्त भयो ।
+\s5
+\v 40 उहाँले चेलाहरूलाई भन्‍नुभयो, “तिमीहरू किन डराउँछौ ? तिमीहरूसँग अझै पनि विश्‍वास छैन ?”
+\v 41 तिनीहरू भयभीत थिए । तिनीहरूले एक अर्कामा भने, “उहाँ को हुनुहुन्‍छ ? हावाहुरी र छालहरूले पनि उहाँकाो आज्ञा मान्छन् !”
+\s5
+
+\c 5
+\p
+\v 1 येशू र उहाँका चेलाहरू गालील समुद्रको अर्कोपट्टि पुग्‍नुभयो । उहाँहरू उत्रनुभएको ठाउँ नजीकै गेरासेनस भनिने मानिसहरू बस्थे ।
+\v 2 जब येशूले डुंगाबाट बाहिर निस्‍कनुभयो, एकजना मानिस समाधिस्‍थलको चिहानबाट निस्‍केर आयो । त्यो मानिसलाई दुष्‍ट आत्माहरूले अधीनमा गरे ।
+\s5
+\v 3 त्‍यो मानिस समाधिस्‍थलबाट निस्‍केर आयो किनभने ऊ चिहानमा बस्‍थ्‍यो । मानिसहरूले उसलाई चिन्थे र कुनै समयमा तिनीहरूले उसलाई समात्‍ने कोसिस गरे । तिनीहरूले उसलाई साङ्ालाले बाँधेर पनि नियन्त्र गर्न सकेनन् ।
+\v 4 जब तिनीहरूले साङ्ला र हतकडी प्रयोग गरे, त्यो मानिसले ती छिनाइदिन्‍थ्‍यो । ऊ यति बलियो थियो कि उसलाई कसैले पनि अधीन गर्न सकेको थिएन ।
+\s5
+\v 5 त्यो मानिसले दिन र रात आफ्‍नो समय समाधिस्‍थलमा बसेर बिताउँथ्‍यो । ऊ ठूलो स्वरले चिच्‍याउँथ्‍यो र तिखा ढुंगाहरूले आफैंलाई काट्थ्‍यो ।
+\v 6 जब उसले येशूलाई टाढामा डुंगाबाट बाहिर आउँदै गर्नुभएको देख्‍यो, उहाँ हुनुभएको ठाउँतिर ऊ दौडियो र उहाँको अघि घुँडा टेक्यो ।
+\s5
+\v 7 येशूले त्‍यो दुष्‍ट आत्मालाई भनिरहनुभएको थियो, “तँ दुष्‍ट आत्मा, यो मानिसबाट बाहिर आइज !” तर दुष्‍टले तुरुन्तै छोडेर गएन ।
+\v 8 त्‍यो धेरै ठूलो स्‍वरले करायो, “येशू, तपाईं परमेश्‍वरको पुत्र हुनुहुन्छ भनी म चिन्‍छु, यसैले हाम्रो केही कुरामा पनि सहभागिता छैन । मलाई हस्‍तक्षेप नगर्नुहोस् ! परमेश्‍वरको नाममा, म तपाईंसँग निवेदन गर्छु । मलाई नसताउनुहोस् !” 
+\s5
+\v 9 येशूले उसलाई सोध्‍नुभयो, “तेरो नाम के हो ?” उसले जवाफ दियो, “मेरो नाम फौज हो किनभने यो मानिसमा हामी धेरैवटा दुष्‍ट आत्माहरू छौं ।”
+\v 10 दुष्‍ट आत्माहरूले तिनीहरूलाई त्यो क्षेत्रबाट बाहिर नपठाउँनलाई लगातर येशूसँग बिन्ती गरिरह्‍यो ।
+\s5
+\v 11 त्यसै समयमा, नजिकै पहाडतर्फ सुंगुरको एउटा ठूलो बथान चरिरहेका थिए ।
+\v 12 यसैले दुष्‍ट आत्माहरूले येशूसँग बिन्‍ती गरे, “हामीहरू सुंगुरहरूभित्र पस्‍न सकौं भनी हामीहरूलाई तिनीहरूकहाँ जान दिनुहोस् !”
+\v 13 येशूले तिनीहरूलाई त्यसै गर्ने अनुमति दिनुभयो । त्यसरी दुष्‍ट आत्माहरूले त्यो मानिसलाई छाोडे र सुंगुरहरूभित्र पसे । करिब दुई हजारको संख्यामा रहेको बथान, भिरालो पहाडबाट तल ताल भएकोतिर दौडिए, जहाँ तिनीहरू डुबेर मरे ।
+\s5
+\v 14 सुँगुर चराउँदै गरेका मानिसहरू दौडे र त्‍यहाँ जे भएको थियो त्‍यो खबर नगर र गाउँमा दिए । जे भएको थियो त्‍यो हेर्नलाई धेरै मानिसहरू आफैं गए ।
+\v 15 तिनीहरू येशू हुनुभएको ठाउँमा आए । तब तिनीहरूले त्‍यो मानिसलाई देखे जसलाई पहिले दुष्‍ट आत्माहरूले अधीन गरेको थियो । ऊ त्‍यहाँ कपडा लगाएर र मानसिक रूपमा स्‍वस्‍थ भएर बसिरहेको थियो । तब तिनीहरूले यो सबै देखे, तब तिनीहरू डराए ।
+\s5
+\v 16 दुष्‍ट आत्माहरूले पहिले अधीन गरेको मानिसलाई जे भएको थियो त्‍यो घटनाहरू घटेको देख्‍ने मानिसहरूले नगरबाट र गाउँबाट आएका मानिसहरूलाई भने । सुँगुरहरूलाई जे भएको थियो त्‍यो कुराको वर्णन पनि तिनीहरूले गरिदिए ।
+\v 17 त्यसपछि मानिसहरूले येशूलाई तिनीहरूको क्षेत्र छोडेर जानुहोस् भनी बिन्‍ति गरे ।
+\s5
+\v 18 जसै येशू जानलाई डुंगामा लाग्‍नुभयो, पहिले दुष्‍ट आत्माहरूको अधीनमा परेको मानिसले येशूसँग बिन्‍ति गर्‍यो, “मलाई पनि तपाईंसँगै जाने अनुमति दिनुहोस् !”
+\v 19 तर येशूले उसलाई आफूसँग जाने अनुमति दिनुभएन । त्‍यसको साटो, उहाँले उसलाई भन्‍नुभयो, “तिम्रो परिवारमा घरमा जाऊ र पमेश्‍वरले तिमीलाई कति महान काम गर्नुभएको छ त्‍यो तिनीहरूलाई भन र उहाँ कसरी तिमीप्रति यति धेरै दयालु हुनुभएको छ त्‍यो तिनीहरूलाई भन ।”
+\v 20 यसैले त्यो मानिस गयो र त्यो जिल्लामा भएकाो दशवटा नगरहरूको यात्रा गर्‍यो । येशूले उसको निम्ति कति धेरै महान काम गर्नुभएको थियो त्‍यो उसले मानिसहरूलाई भन्‍यो । त्‍यो मानिसले भनेको सुन्‍ने सबै मानिसहरू छक्‍क परे ।
+\s5
+\v 21 येशू फेरि पनि डुंगामा बसेर गालील समुन्द्र तरेर अर्को किनारमा जानुभयो । उहाँ त्‍यहाँ पुग्‍नुहुँदा, येशू किनारमा खडा हुनुभएको बेलामा नै, उहाँको वरिपरि एउटा ठूलो भीड जम्मा भयो ।
+\v 22 सभाघरको संचालन गर्ने मानिसहरूमध्ये एकजना याइरस नाम भएका व्‍यक्ति त्यहाँ आए । जब तिनले येशूलाई देखे, तिनले उहाँको पाउमा घुँडा टेके ।
+\v 23 तब तिनले विनम्र भएर येशूलाई बिन्‍ति गरे, “मेरी छोरी बिरामी छिन् र मर्नै लागेकी छिन् ! कृपा गरेर मेरो घरमा आउनुहोस् र आफ्‍ना हातहरू तिनमाथि राख्‍नुहोस् । तिनलाई निको पार्नुहोस् र जीवित राख्‍नुहोस् !”
+\v 24 यसैले येशू र उहाँका चेलाहरू तिनीसँग गए । एउटा ठूलो भीड उहाँको पछि लाग्‍यो र धेरैजना भीडलाई घचेट्दै येशूको नजीक आउन खोज्‍थे ।
+\s5
+\v 25 भीिडमा एकजना स्‍त्री थिइन् जसको रगत बग्‍ने बिरामी थियो । विगत बाह्र वर्षदेखि हरेक दिन रगत बगेर तिनी बिरामी परेकी थिइन् ।
+\v 26 डाक्टरहरूले तिनको उपचार गरिरहँदा पनि वर्षौंसम्‍म तिनले ठूलो कष्‍ट भोगेकी थिइन् । डाक्टरहरूलाई तिरेर तिनले आफ्‍नो सबै पैसा सकेकी थिइन् र उनीहरूले सकेजति सबै गरेर पनि, तिनी निको हुनुको सटोमा झन् खराब अस्‍वस्‍थमा पगिन् ।
+\v 27 येशूले मानिसहरूलाई निको पार्नुभयो भनी जब तिनले सुनिन्, तब येशू हुनुभएको ठाउँमा तिनी आइन् र येशूको नजीक भएको भिडलाई ठेल्‍दै घुसिन् ।
+\s5
+\v 28 तिनले विचार गर्दै थिइन्, “मैले उहाँलाई छोएँ भने वा उहाँको कपडालाई छोएँ भने, त्‍यसले मलाई निको पार्नेछ ।” यसैले तिनले येशूको कपडा छोईन् ।
+\v 29 तुरुन्‍तै तिनको रगत बग्‍न बन्‍द भयो । त्यसै समयमा, तिनको रोगबाट तिनी निको भएको कुरा तिनले आफैंभित्रै महसुस गरिन् ।
+\s5
+\v 30 येशूको शक्तिले कसैलाई निको पारेको थियो भनेर उहाँले पनि तुरुन्तै आफैंभित्र महसुस गर्नुभयो । यसैले उहाँ भिडमा पछिल्‍तिर फर्कनुभयो र सोध्‍नुभयो, “मेरो कपडा कसले छोयो ?”
+\v 31 उहाँकाो चेलाहरूले जवाफ दिए, “धेरै मानिसहरू तपाईंको नजीक भिड लागेको तपाईं देख्‍न सक्‍नुहुन्‍छ ! सम्‍भवत धेरै मानिसहरूले तपाईंलाई छोए ! यसैले किन तपाईं सोध्‍नुहुन्छ, ‘मलाई कसले छोयो ?’”
+\v 32 तर त्‍यसो गर्नेलाई हेर्नको लागि येशूले वरिपरी हेर्दै रहनुभयो ।
+\s5
+\v 33 त्‍यो स्‍त्री धेरै डराइन् र थरथर काँपिन् । तिनी उहाँको अघि घुँडा टेकिन् र तिनले के गरेकी थिइन् त्‍यो उहाँलाई भनिन् ।
+\v 34 यहाँले तिनलाई भन्‍नुभयो, “छोरी, मैले तिमीलाई निको पार्न सक्‍छु भनी तिमीले विश्‍वास गरेको कारणले, मैले तिमीलाई निको पारेको छु । आफ्‍नो हृदयमा शान्तिसँग तिमी घर जाऊ, किनभने म यो प्रतिज्ञा गर्छु कि यो रोगले तिमी फेरि अब कहिलै बिरामी पर्नेछैनौ ।” 
+\s5
+\v 35 येशू त्‍यो स्‍त्रीसित बोल्‍दै गर्नुहुँदा, याइरसको घरबाट आएका कोही मानिसहरू आइपुगे । तिनीहरूले याइरसलाई भने, “तपाईंको छोरीको मृत्‍यु भइसकेको छ । यसैले गुरूज्‍यूलाई तपईंको घरसम्‍म जानलई दुःख दिनु अब आवश्यक छैन !”
+\s5
+\v 36 तर यी मानिसहरूले भनेको कुरा जब येशूले सुन्‍नुभयो, उहाँले याइरसलाई भन्‍नुभयो, “अवस्था निराशाजनक छ भनी विचार नगर ! तिनी जीवित हुनेछिन् भनेर विश्‍वास मात्र गर !”
+\v 37 त्यसपछि उहाँले आफ्‍ना नजीकका तीनजना चेलाहरू, पत्रुस, याकूब र यूहन्‍नालाई मात्र लिएर उहाँ याइरसको घरमा जानुभयो ।
+\v 38 अरू कोही मानिसलाई उहाँसँग जाने अनुमति उहाँले दिनुभएन । उहाँहरू घरको नजिकै पुगेपछि, मानिसहरूले शोक मनाउँदै गरेको येशूले देख्‍नुभयो । कोही रुँदै थिए र अरूहरू विलाप गर्दै थिए ।
+\s5
+\v 39 उहाँ घरभित्र पस्‍नुभयो र उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “तिमीहरू किन उदास हुँदैछौ र रुँदैछौ ? यो बालिका मृत्‍यु भएको छैन, तर निदाएकी मात्र छिन् ।”
+\v 40 मानिसहरूले उहाँको गिल्‍ला गरे, किनभने तिनको मृत्‍यु भएको छ भन्‍ने तिनीहरूलाई थाहा थियो । उहाँले सबै मानिसहरूलाई घरबाहिर पठाउनुभयो । त्‍यसपछि उहाँले बालिकाको बुबा र आमा र उहाँसँग भएका तीनजना चेलाहरूलाई लिनुभयो । उहाँ त्‍यो कोठाभित्र जानुभयो जहाँ ती बालिकालाई सुताइएको थियो ।
+\s5
+\v 41 उहाँले बालिकाको हात समात्‍नुभयो र तिनको आफ्‍नै भाषामा भन्‍नुभयो, “तलिथा कोउम !” जसको अर्थ, “बालिका, ऊठ !” 
+\v 42 तुरुन्‍तै ती बालिका उठिन् र यताउता हिंड्न लागिन् । (तिनले हिंडेकोमा अच्‍चम्म मान्‍नुपर्ने कुरा थिएन, किनभने तिनी बाह्र वर्षकी थिइन् ।) जब यो घटना भयो, त्‍यहाँ उपस्‍थित सबैजना आश्‍चर्यचकित भए ।
+\v 43 येशूले तिनीहरूलाई कडा आज्ञा दिनुभयो, “मैले जे गरेको छु त्‍यो कसैलाई नभन्‍नु !” तब उहाँले बालिकालाई केही खानेकुरा दिनु भन्‍नुभयो ।
+\s5
+
+\c 6
+\p
+\v 1 येशूले कपर्नहुम छोड्‍नुभयो र आफ्‍नो गृहनगर नासरतमा जानुभयो । उहाँका चेलाहरू उहाँसँगै गए ।
+\v 2 विश्राम-दिनमा, उहाँ सभाघरमा जानुभयो र मानिसहरूलाई शिक्षा दिनुभयो । उहाँको कुरा सुन्‍ने धेरै मानिसहरू आश्‍चर्यचकित भए । उहाँका सारा बुद्धी र आश्‍चर्य कामहरू गर्ने शक्ति उहाँले कहाँबाट पाउनुभयो भन्‍ने कुरामा तिनीहरू छक्‍क परे ।
+\v 3 तिनीहरूले भने, “यिनी एकजना साधारण सिकर्मी मात्र हुन् ! हामी यिनलाई र यिनको परिवारलाई चिन्‍छौं ! हामी यिनको आमा मरियमलाई चिन्छौं ! हामी यिनका भाइहरू याकूुब, यहूदा, योसेफ, र सिमोन चिन्‍छौं ! र यनका बहिनीहरू पनि हामीसँगै बसोबास गर्छन् !” यसरी तिनीहरूले उहाँलाई रिस गरे ।
+\s5
+\v 4 येशूले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “यो निश्‍चय पनि सत्‍य हो कि मलाई र अरू अगमवक्ताहरूलाई मानिसहरूले आफ्नै गृहनगरमाबाहेक अन्‍य ठाउँहरूमा आदर गर्छन् ! हाम्रा आफन्तहरू र हाम्रो आफ्‍नै घरहरूमा बसोबास गर्ने मानिसहरूले पनि हाम्रो आदर गर्दैनन् !”
+\v 5 यसैले, त्‍यहाँ उहाँले केही बिरामी मानसिहरूलाई निको पार्नुभए तापनि उहाँले अन्‍य कुनै आश्‍चर्य काम गर्न सक्‍नुभएन ।
+\v 6 तिनीहरूका अविश्‍वासले उहाँ आश्‍चर्यचकित बन्‍नुभयो, तर उहाँ तिनीहरूका गाउँहरूमा जानुभयो र तिनीहरूलाई शिक्षा दिनुभयो ।
+\s5
+\v 7 एकदिन उहाँले बाह्रजना चेलाहरूलाई एकसाथ बोलाउनुभयो, र उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो कि विभिन्‍न नगरहरूमा भएका मानिसहरूलाई शिक्षा दिनलाई उहाँले तिनीहरूलाई दुई-दुईजना गरी पठाउँन लाग्‍दै हुनुहुन्छ । उहाँले तिनीहरूलाई मानिसहरूबाट दुष्‍ट आत्माहरू निकाल्ने शक्ति दिनुभयो ।
+\v 8 तिनीहरूले यात्रा गर्दा, तिनीहरूले चप्पलहरू लगाउन र एउटा लौरो टेक्‍न सक्‍छन् भनी उहाँले तिनीहरूलाई सुझाव दिनुभयो ।
+\v 9 उहाँले तिनीहरूलाई खानेकुरा, सामान राख्‍ने झोला, तिनीहरूको यात्राको खर्चको लागि पैसा नजान भन्‍नुभयो । उहाँले तिनीहरूलाई फेर्ने दौरा पनि लैजान दिनुभएन ।
+\s5
+\v 10 उहाँले तिनीहरूलाई निम्‍न सुझाव पनि दिनुभयो, “तिमीहरू एउटा नगरमा जाँदा, कसैले तिमीहरूलाई तिनले आफ्नो घरमा निम्त्याउँछन् भने, तिनको घरमा जाओ । तिमीहरूले त्यो नगर छोडेर नगएसम्म त्‍यही घरमा र सुत्‍ने गर ।
+\v 11 जहाँ मानिसहरूले तिमीहरूलाई स्वागत गर्दैनन् र जहाँ मानिसहरूले तिमीहरूका कुरा सुन्दैनन्, तिमीहरूले त्‍यो ठाउँ छाडेर जाँदा आफ्नो पाउहरूमा भएका धुलो झार । यसो गरेर तिनीहरूले तिमीहरूलाई स्वागत नगरेको कुराको गवाही तिमीहरू दिनेछ ।”
+\s5
+\v 12 यसैले चेलाहरू विभिन्‍न नगरहरूमा गए, त्यसपछि मानिसहरूले पाप गरेका कुरामा तिनीहरू दुखित हुनुपर्छ जसले गर्दा परमेश्‍वरले तिनीहरूलाई क्षमा गर्नुहुन्‍छ भनी तिनीहरूले यो प्रचार गरे ।
+\v 13 तिनीहरूले मानिसहरूबाट धेरै दुष्‍ट आत्माहरूलाई निकाल्‍दै थिए, र बिरामी मानिसहरूलाई तिनीहरूले जैतुनको तेलले अभिषेक गर्दैे र निको पार्दै थिए ।
+\s5
+\v 14 यतिबेला हेरोद एन्तिपास राजाले येशूले के गर्दै हुनुहुन्‍थ्‍यो भन्‍ने बारेमा सुने, किनभने धेरै मानिसहरूले त्‍यसको बारेमा चर्चा गर्दै थिए । कोेही मानिसहरूले येशूको बारेमा भन्‍दै थिए, “यिनी बप्‍तिस्‍मा दिने यूहन्‍ना हुनुपर्छ ! उनी मृत्युबाट जीवित भएका छन् ! त्यसकारण यी आश्‍चर्य कामहरू गर्न तिनीसँग परमेश्‍वरको शक्ति छ !”
+\v 15 अरूहरूुले येशूको बारेमा यसो भन्‍दै थिए, “तिनी प्राचीन अगमवक्ता एलिया हुन्, जसलाई परमेश्‍वरले फेरि पठाउँने प्रतिज्ञा गर्नुभयो ।” अरूुहरूले यैशूको बारेमा यस्तो भन्दै थिए, “होइैन, धेरै अघि बाँचेका अन्‍य अगमवक्ताहरूमध्‍ये एकजना जस्तै तिनी अर्को एकजना अगमवक्ता हुन् ।”
+\s5
+\v 16 मानिसहरूले जे भन्‍दै थिए त्‍यो सुनेर हेरोद एन्तिपास राजाले आफैं भने, “ती आश्‍चर्य कामहरू गर्ने मानिस यूहन्‍ना हुनुपर्छ ! तिनको शिर काट्‍न मैले आफ्‍ना सिपाहीहरूलाई भने, तर तिनी फेरि जीवित भएका छन् !”
+\v 17 यस्‍तो घटना भएको थियो -- केही समयअघि हेरोदले आफ्नै भाइ फिलिपको पत्‍नी हेरोदियासलाई विवाह गरेका थिए ।
+\s5
+\v 18 त्‍यसपछि यूहन्‍नाले हेरोदलाई भनिरहे, “तपाईंको भाइ जिउँदै छदाँ तिनको पत्‍नीलाई विवाह गर्न परमेश्‍वरको व्‍यवस्‍थाले तपईंलाई अनुमति दिंदैन ।” त्यसपछि, हेरोदियासले यूहन्‍नालाई झ्‍यालखानमा हाल्‍न हेरोदलाई बिन्‍ति गरेको कारणले तिनले आफैंले यूहन्‍नाकहाँ सिपाहीहरू पठाए । तिनीहरूले यूहन्‍नालाई गिरफ्तार गरे र तिनलाई झ्‍यालखानमा हाले । 
+\v 19 तर हेरोदियासले यूहन्‍नाको विरुद्ध अरू बदला लिने इच्‍छा गरेको कारणले, तिनले यूहन्‍नालाई मार्न ेकसैलाई खोज्‍दै थिइन् । तर तिनले त्यसो गर्न सकिनन् किनभने, यूहन्‍ना झ्यालखानामा रहँदा, हेरोदले यूहन्‍नालाई तिनीबाट सुरक्षित राखे ।
+\v 20 हेरोदले यूहन्‍नालाई आदर गर्ने हुनाले तिनले त्‍यसो गरे, किनभने यूहन्‍ना आफैं परमेश्‍वरप्रति समर्पित एकजना धार्मिक मानिस थिए भनी हेरोद जान्‍दथे । जब हेरोदले तिनको कुरा सुन्‍थे, तिनी अत्‍यन्‍तै विचलित हुन्‍थे र तिनलाई के गर्ने भन्‍ने निर्णय गर्नै सकेनन् तर पनि तिनले उनको कुरा सुन्‍न मन पराउँथे ।
+\s5
+\v 21 तर हेरोदियासले अनन्त कसैद्वारा यूहन्‍नालाई काट्न सफल भइन् । एकदिन तिनीहरूले हेरोदको जन्मदिनमा तिनको आदर गरेको समयमा, तिनले सबभन्‍दा महत्‍वपूर्ण सरकारी अधिकारीहरू, सबभन्‍दा महत्‍वपूर्ण सेनाका अधिकारीहरू र गालील जिल्‍लामा भएका सबभन्‍दा महत्‍वपूर्ण मनिसहरूलाई आफूसित खान र उत्‍सव मनाउनलाई निम्‍तो दिए ।
+\v 22 तिनीहरूले खाँदै गरेको बेलामा हेरोदियसकी छोरी कोठामा आइन् र राजा र तिनका पाहुनाहरूका निम्ति नाचिन् । तिनले हेरोद राजा र तिनका पाहुनाहरूलाई धेरै प्रसन्‍न तुल्याइन् । राजाले तिनलाई भने, “तिमीलाई जे इच्‍छा लाग्‍छ त्‍यो मसित माग र त्‍यो म तिमीलाई दिनेछु !”
+\s5
+\v 23 तिनले उनलाई यसो पनि भने, “तिमी जे माग्छौ त्‍यो म तिमीलाई दिनेछु ! तिमीले माग्‍छौ भने, मेरो आधा राज्य नै दिनुपरे पनि म तिमीलाई दिनेछु !”
+\v 24 त्‍यो केटी कोठाबाट बाहिर निस्‍केर आफ्नी आमाकहाँ गइन् । राजाले भनेको कुरा तिनले आमालाई भनिन् र उनलाई सोधिन्, “मैले के कुरा माग्‍नुपर्छ ?” तिनको आमाले जवाफ दिइन्, “तिमीलाई बप्‍तिस्‍मा दिने यूहन्‍नाको शिर दिनलाई राजासँग माग !”
+\v 25 त्‍यो केटी तुरुन्‍तै फेरि कोठामा आइन् । तिनी राजाकहाँ गइन् र भनिन्, “म चाहन्छु कि बप्‍तिस्‍मा दिने यूहन्‍नाको शिर काट्ने हजुरले कसैलाई आज्ञा दिनुहोस् र त्‍यो तुरुन्‍तै एउटा थालमा राखेर मकहाँ ल्‍याउनुहोस् !”
+\s5
+\v 26 यो सुनेर राजा अत्‍यन्‍तै निराश भए किनभने यूहन्‍ना धेरै धर्मी मानिस थिए भनी तिनी जान्‍दथे । तर उनको अनुरोधलाई तिनले अस्‍वीकार गर्न सकेनन् किनभने उनले जे मागे पनि दिनेछु भनी तिनले प्रतिज्ञा गरेका थिए र तिनले गरेको प्रतिज्ञा तिनका पाहुनाहरूले सुनेका थिए । 
+\v 27 यसैले तुरुन्‍तै जानु र यूहन्‍नाको शिर काट्नु र त्‍यो ल्‍याएर केटीलाई दिनु भनी राजाले कसैलाई आदेश दिए । त्‍यो मानिस झ्‍यालखान गयो र यूहन्‍नाको शिर काट्यो ।
+\v 28 उसले त्यो थालमा राख्‍यो, त्यो लिएर आयो र त्यो केटीलाई दियो । त्यो केटीले लगेर आफ्‍नी आमालाई त्यो दिइन् ।
+\v 29 जे भयो त्‍यसको बारेमा यूहन्‍नाका चेलाहरूले सुनेपछि, तिनीहरू झ्यालखानमा गए र यूहन्‍नाको शरीर लगे; तब तिनीहरूले त्‍यसको दफन गरे ।
+\s5
+\v 30 बाह्रजना प्रेरितहरू गएका ठाउँहरूबाट तिनीहरू येशू हुनुभएको ठाउँमा फर्केर आए । तिनीहरूले के गरेका थिए र मानिसहरूलाई तिनीहरूले के सिकाएका थिए त्‍यो तिनीहरूले उहाँलाई भने ।
+\v 31 उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “हामी केही समय एकान्‍तमा बसौं र आराम गरौं भन्‍ने हेतुले कोही मानिसहरू बसोबास नगरेको ठाउँमा मसँगै आओ !” उहाँहरूकहाँ धेरै मानिसहरू निरन्‍तर रूपमा आउने जाने गरिरहेका हुनाले येशू र उहाँको चेलाहरूले खाना खाने वा अन्‍य केही कुरा गर्ने समय नपाएको करणले उहाँले यसो भन्‍नुभयो ।
+\v 32 यसैले उहाँहरू मात्र ढुंगामा चढेर कोही मानिस बसोबास नगरेको ठाउँमा जानुभयो ।
+\s5
+\v 33 तर उहाँहरू सुटुक्‍क जानुभएको धेरै मानिसहरूले देखे । उहाँहरू येशू र उहाँका चेलाहरू नै हुनुहुन्‍छ भनी तिनीहरूले चिने, र उहाँहरू कता जाँदै हुनुहुन्‍थ्‍यो त्‍यो तिनीहरूले देखे । यसैले येशू र उहाँका चेलाहरू हुनुभएको ठाउँमा अगाडि नै पुग्‍नलाई नजीकैका सबै नगरहरूबाट तिनीहरू पैदल नै दौडिएर गए । साँच्‍चै येशू र उहाँका चेलाहरू पुग्‍नुभन्‍दा अघि नै तिनीहरू त्‍यहाँ पुगे ।
+\v 34 येशू र उहाँका चेलाहरू डुंगाबाट बाहिर उत्रनुहुँदा, येशू यो ठूलो भीडलाई देख्‍नुभयो । तिनीहरूका निम्‍ति उहाँको हृदय दयाले भरियो, किनभने, गोठाला नभएको भेडाहरू जस्तै तिनीहरू अलमलमा परेका थिए । यसैले उहाँले तिनीहरूलाई धेरै कुरा सिकाउनुभयो ।
+\s5
+\v 35 साँझ पर्नलाग्दा चेलाहरूले उहाँकहाँ आए र भने, “यो एउटा निर्जन ठाउँ छ, र धेरै ढिला भैसकेको छ ।
+\v 36 यसैले मानिसहरूले आफ्‍नो लागि खानलाई केही कुरा किन्‍न सकून् भन्‍ने उद्देश्‍यले वरिपरिका मानिसहरू बसोबास गर्ने ठाउँहरू र गाउँहरूमा तिनीहरूलाई पठाउनुहोस् ।
+\s5
+\v 37 तर उहाँले तिनीहरूलाई जवाफ दिनुभयो, “अहँ, तिमीहरू आफैंले तिनीहरूलाई केही कुरा खान दिनुपर्छ !” तिनीहरूले उहाँलाई जवाफ दिए, “एकजना मानिसले दुईसय दिनसम्‍म परिश्रम गरेर कमाएको पैसा हामीसँग भए तापनि हामी यो भीडलाई खानलाई पर्याप्‍त हुनेगरी रोटी किन्‍न सक्‍नेछैनौं !”
+\v 38 तर उहाँले तिनीहरूलाई जवाफ दिनुभयो, “तिमीहरूसँग कतिवटा रोटी छन् ? जाओ र पत्ता लगाओ !” तिनीहरूले गए र पत्ता लगाए र त्‍यसपछि तिनीहरूले उहाँलाई भने, “हामीसँग पाँचवटा पातला रोटीहरू र दुइवटा पकाएका माछाहरू मात्र छन् !”
+\s5
+\v 39 मानिसहरूलाई हरियो चौउरमा बस्‍न अह्राउनलाई उहाँले चेलाहरूलाई निर्देशन दिनुभयो ।
+\v 40 यसैले मानिसहरू समूहहरूमा बसे । केही समूहहरूमा पचासजना मानिसहरू र अरू समूहहरूमा सयजना मानिसहरू थिए ।
+\v 41 येशूले पाँच पातला रोटीहरू र दुई माछाहरू लिनुभयो । उहाँले स्वर्गतिर हेर्नुभयो र तिनीहरूका निम्‍ति परमेश्‍वरलाई धन्यवाद दिनुभयो । तब उहाँले रोटीहरु र माछाहरूलाई टुक्रा पार्नुभयो र चेलाहरूले मानिसहरूलाई बाँडिदिउन् भनेर ती चेलाहरूलाई दिंदै जानुभयो ।
+\s5
+\v 42 तिनीहरू सबैको पेटभरी नहुन्‍जेलसम्‍म हरेकले यो खाना खाए ।
+\v 43 त्‍यसपछि चेलाहरूले उब्रेको रोटी र माछाका टुक्राहरूबाट बाह्र डाला जम्‍मा पारे ।
+\v 44 त्‍यहाँ करिब पाँच हजार पुरुषहरूले रोटी र माछा खाए । तिनीहरूले स्‍त्रीहरू र बालबलिकालाई त गन्‍दै गनेन् ।
+\s5
+\v 45 तुरुन्‍तै येशूले आफ्ना चेलाहरूलाई डुंगा चढ्न र उहाँभन्‍दाअघि बेथसेदामा जान आज्ञा दिनुभयो, जुन गालीलको समुद्रको नजीकै थियो । उहाँ बस्‍नुभयो र त्‍यहाँ भएका धेरैजना मानिसहरूलाई विदा गर्नुभयो ।
+\v 46 मानिसहरूलाई ेविदा गरिसकेपछि, उहाँ प्रार्थना गर्नको निम्ति डाँडामा चढ्नुभयो ।
+\v 47 जब साँझ पर्‍यो, चेलाहरूको डुंगा तालको बिचमा थियो, र येशू एक्लै जमिनमा हुनुहुन्‍थ्‍यो ।
+\s5
+\v 48 तिनीहरूले डुंगा खियाउँदै गर्दा विपरित दिशाबाट हावाहुरी आइरहेको उहाँले देख्‍नुभयो । परिणामस्वरूप, तिनीहरूलाई धेरै कठिन भइरहेको थियो । बिहानै चाँडै, अझै अलि अँध्यारो हुँदा नै, पानीमा हिंड्दै उहाँ तिनीहरूकहाँ आउनुभयो । तिनीहरू भएको ठाउँमा हिंडेर नै जाने मन उहाँले गर्नुभयो ।
+\v 49 उहाँ पानीमा हिंड्दै गर्नुभएको तिनीहरूले देखे, तर त्‍यो भूत हो भन्‍ने तिनीहरूले विचार गरे । तिनीहरू चिच्‍याए
+\v 50 किनभने जब तिनीहरूले उहाँलाई देखे तिनीहरू सबै डराएका थिए । तर उहाँ तिनीहरूसँग बोल्‍नुभयो । उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “शान्त रहो ! नडराउओ, किनकि यो म हुँ !”
+\s5
+\v 51 उहाँ डुंगामा चढ्नुभयो र तिनीहरूसँग बस्‍नुभयो र हावाहुरी चल्‍न बन्‍द भयो । उहाँले जे गर्नुभएको थियो त्‍यो देखेर तिनीहरू आश्‍चर्यचकित भए ।
+\v 52 येशूले रोटी र माछालाई बढाएको देखेको भए तापनि, तिनीहरूले उहाँ कति शक्तिशाली हुनुहुन्छ भनी बुझ्‍न सकेनन्, जस्‍तो तिनीहरूले बुझ्‍नुपर्थ्‍यो ।
+\s5
+\v 53 उहाँहरू गालीलको समुद्रमा अझै अघि गएपछि र उहाँहरू गनेसरेतको किनारमा आउनुभयो ।
+\v 54 उहाँहरू डुंगाबाट बाहिर आउनेबितिकै त्‍यहाँ भएका मानिसहरूले येशूलाई चिने ।
+\v 55 यसैले येशू त्यहाँ आउनुभएको खबर अरूहरूलाई दिन तिनीहरू जिल्लाभरी दौडिए । मानिसहरूले बिरामीहरूलाई स्‍ट्रेचरहरूमा राखे र येशू जहाँ हुनुहुन्छ हुनुहुन्‍छ भनी मानिसहरूले भनेको तिनीहरूले सुने तिनीहरूलाई त्यतै लागे ।
+\s5
+\v 56 जुन गाउँ, नगर वा दुर्गम ठाउँहरूमा उहाँ जानुभए पनि, तिनीहरुले त्यहाँ बिरामीहरूलाई लिएर आउँथे । त्‍यसपछि येशूले बिरामी मानिसहरूलाई निको पार्नुभएको होस् भनेर आफूलाई छुनुभएको होस् वा आफूले उहाँको लुगाको छेउलाई छुन पाउन् भनी येशूसँग विन्‍ति गरे । जसले उहाँलाई वा उहाँको वस्‍त्रलाई छोए, तिनिहरू सबै निको भए ।
+\s5
+
+\c 7
+\p
+\v 1 एकदिन यरूशलेमबाट आएका फरिसीहरू र केही यहूदी व्यवस्था सिकाउने मानिसहरू येशूको वरिपरिी जम्मा भए ।
+\s5
+\v 2 येशूका चेलाहरूले प्रायः आफ्‍ना हातहरू नाधोइकन खाना खाएको फरिसीहरूले देखे ।
+\v 3 तिनीहरू र अरू सबै यहूदीहरू आफ्‍ना पुर्खाहरूले सिकाएका आफ्‍नो परम्परालाई कठोर रूपमा पालन गर्छन् । आफ्‍ना कचौराहरू, भाँडाहरू, ताप्केहरू, बाकसहरू र ओछ्‍यानहरू प्रयोग गर्दा परमेश्‍वरले तिनीहरूलाई नत्‍याग्‍नुभएको होस् भन्‍ने हेतुले तिनीहरूले यी सबै कुराहरू विशेष किसिमले धुन्‍थे ।
+\v 4 उदाहरणको लागि, खासगरी बजारबाट केही समान किनेर फर्केपछि, तिनीहरू पहिला विशेष विधिले आफ्‍ना हातहरू नाधोइकन खान मान्‍दैनथे । तिनीहरूले ग्रहण गरेका र पालन गर्ने कोसिस गरेका धेरैवटा परम्पराहरू छन् ।
+\s5
+\v 5 त्यो दिन, उहाँका चेलाहरूमध्‍ये कसैले यहूदी संस्कारअनुसार आफ्‍ना हातहरू बिशेष किसिमले नधोइकन खाएको ती फरिसीहरू र यहूदी व्यवस्था सिकाउने मानिसहरूले देखे । यसैले तिनीहरूले येशूलाई प्रश्‍न गरे र भने, “हाम्रा अगुवाहरू परम्‍परालाई तपाईंका चेलाहरूले पालन गर्दैन ! तिनीहरूले हाम्रो विधि अनुसार आफ्‍ना हातहरू धोएका छैनन् भने तिनीहरू कि खाना खान्‍छन् !”
+\s5
+\v 6 येशूले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “यशैयाले तिमीहरूका पुर्खाहरूलाई हकारे र असल बन्‍ने बाहाना मात्र गर्ने तिमीहरू जस्‍ता मानसहरूका बारेमा तिनका शब्‍दहरूले राम्रो वर्णन गर्छ ! परमेश्‍वरले भन्‍नुभएका यी वचनहरू तिनले लेखेका छन् : ‘यी मनिसहरूले मलाई आदर गर्नेजस्‍तै कुरा गर्छन् तर तिनीहरूले मलाई आदर गर्ने बारेमा साँचो किसमले विचार गर्दैनन् ।”
+\v 7 तिनीहरूले मेरो आराधना गर्नु अर्थहिन छ, किनभने मानिसले भनेका कुरालाई मैले नै आज्ञा गरेजस्‍तै तिनीहरूले मानसिहरूलाई सिकाउँछन् ।’
+\s5
+\v 8 तिमीहरू पनि आफ्‍ना पुर्खाहरूजस्‍तै, परमेश्‍वरले जे आज्ञा गर्नुभएको छ त्‍यो गर्न अस्वीकार गर्छौ । त्‍यसको सटोमा, अरूले सिकाएका परम्‍पराको अनुसरण गर्ने काम मात्र तिमीहरू गर्छौ ।”
+\v 9 येशूले तिनीहरूलाई यसो पनि भन्‍नुभयो, “तिमीहरूले चलाखीपूर्वक परमेश्‍वरको आज्ञा पालन गर्न अस्‍वीकार गर्‍यौ जसले गर्दा तिमीहरू आफ्‍नै परम्परालाई मान्‍न सक्‍छौ !
+\v 10 उदाहरणको निम्ति, हाम्रा पुर्खा मोशाले परमेश्‍वरको आज्ञा लेखे, ‘आफ्नो बुबा र आमाको आदर गर ।’ तिनले यो पनि लेखे, ‘आफ्नो बुबा वा आमाको विरूद्धमा दुष्‍ट कुरा बोल्नेलाई अधिकारीहरूले मार्नुपर्छ ।’
+\s5
+\v 11 तर मानिसहरूले आफ्‍ना बुबाआमालाई सहयात गर्दैनन् भने पनि ठिकै छ भनी तिमीहरू तिनीहरूलाई सिकाउँछौ । मानिसहरूसँग भएका कुरा आफ्ना बुबाआमालाई दिनुको साटोमा परमेश्‍वरलाई दिनेछु भन्‍छन् भने त्‍यो ठीक छ भनी तिमीहरू तिनीहरूलाई सिकाउँछौ ।
+\v 12 तिनीहरूले आफ्‍ना बाबुआमालाई यसो भन्‍ने अनुमति तिमीहरू दिन्‍छौ, ‘मैले तपाईहरुको खाँचो पूरा गर्न जे दिन लाग्‍दै थिएँ, त्‍यो अब मैले परमेश्‍वरलाई दिने भाकल गरेको छु । यसैले म अब फेरि तपाईंहरूको मद्धत गर्न सक्‍दिन !” परिणामस्‍वरूप, तिमीहरूले मानिसहरूलाई वास्तवमा यसो भन्‍दैछौ कि तिनीहरूले आफ्‍ना बुबाआमाको सहायता नगरे पनि हुन्छ ।
+\v 13 यसरी तिमीहरूले परमेश्‍वरले आज्ञालाई बेवास्ता गर्‍यौ ! तिमीहरूले अरूहरूलाई तिमीहरूका आफ्नै कुराहरू सिकाउँछौ र तिनीहरूले ती पालन गर्नुपर्छ भनी तिमीहरू तिनीहरूलाई भन्छौ ! अनि तिमीहरू अरू त्‍यस्‍तै धेरै कुराहरू गर्छौ ।”
+\s5
+\v 14 तब येशूले फेरि भीडलाई नजीक बोलाउनुभयो त्यसपछि उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “तिमीहरू सबै मानिसहरूले मलाई सुन ! मैले तिमीहरूलाई भन्‍न लागेको कुरा बुझ्‍ने कोसिस गर ।
+\v 15 मानिसहरूले खाने कुनै कुराले पनि परमेश्‍वरलाई तिनीहरू अशुद्ध हुन् भनी विचार गर्ने बनाउँदैन । त्‍यसको साटोमा, मानिसहरूको अन्‍तस्‍करणबाट आउने कुराले परमेश्‍वरलाई तिनीहरू अशुद्ध हुन् भनी विचार गर्ने बनाउँछ । 
+\v 16 यदि कोही मानिसको सुन्‍ने कान छ भने त्यसले सुनोस् ।
+\s5
+\v 17 येशूले भीिडलाई छोड्नुभएपछि, उहाँ चेलाहरूसँगै एउटा घरभित्र पस्‍नुभयो । येशूले भर्खरै भन्‍नुभएको दृष्‍टान्तको विषयमा तिनीहरूले उहाँलाई सोधे ।
+\v 18 उहाँले तिनीहरूलाई जवाफ दिनुभयो, “त्यसको अर्थ के हुन्‍छ भनी के तिमीहरूले बुझेनौ ? तिमीहरूले बुझ्‍नु पर्ने कुरा के हो भने बाहिरबाट भित्र जाने कुनै कुराले पनि हामी अशुद्ध भएको विचार परमेश्‍वरले गर्नुहुन्‍न ।
+\v 19 हाम्रो समझभित्र पस्‍नु र नाश पार्नुको साटोमा त्‍यो हाम्रो पेटभित्र जान्छ र पछि त्‍यसको अवशेष हाम्रो शरीरबाट बाहिर जान्छ ।” मानसिहरूले कुनै पनि कुरा खाएकोमा परमेश्‍वरले तिनीहरू आशुद्ध भएको विचार गर्नुहुन्‍न भनेर येशूले घोषणा गर्दै हुनुहुन्‍थ्‍यो ।
+\s5
+\v 20 उहाँले यो पनि भन्‍नुभयो, “मानिसहरूको भित्रबाट आउने विचारहरू र कामहरूले गर्दा परमेश्‍वरले तिनीहरूलाई अशुद्ध मान्‍नुहुन्‍छ ।
+\v 21 विशेषगरी, मानिसहरूको अन्‍तस्‍करणबाट आउने कुराले तिनीहरूलाई दुष्‍ट विचारका कुराहरू सोच्‍ने बनाउँछ; तिनीहरू अनैतिक रूपमा काम गर्छन्, तिनीहरू चिजबिजहरू चोर्छन् , तिनीहरू हत्‍या गर्छन्,
+\v 22 तिनीहरूले व्यभिचार गर्छन्, तिनीहरू लोभी हुन्छन्, तिनीहरू खराब मनले काम गर्छन्, तिनीहरूले मानिसहरूलाई छल गर्छन् । तिनीहरू अभद्र व्‍यवहार गर्छन्, तिनीहरू मानिसहरूको ईर्ष्‍या गर्छन्, तिनीहरू अरूहरूका बारेमा दुष्‍ट कुरा बोल्‍छन्, तिनीहरू अहंकारी हुन्‍छन् र तिनीहरू मूर्खतापूर्ण काम गर्छन् ।
+\v 23 मानिसहरूले यस्ता विचारहरू सोच्छन् र त्यसपछि तिनीहरू यस्ता दुष्‍ट कामहरू गर्छन्, र यिीनै कुराहरूले गर्दा तिनीहरूलाई परमेश्‍वरले अशुद्ध मान्‍नुहुन्‍छ ।”
+\s5
+\v 24 येशू र उहाँका चेलाहरूले गालील छोड्नुभएपछि र उहाँहरू टायर र सिदोन सहरहरूका वरिपरि जानुभयो । उहाँ कुनै घरमा बस्‍नुहुँदा, कसैले थाहा नपाउन् भन्‍ने उहाँको इच्‍छा थियो, तर उहाँ त्‍यहाँ हुनुहुन्‍छ भनेर मानिसहरूले तुरून्‍तै पत्ता लगाए ।
+\v 25 आफ्‍नी छोरीलाई दुष्‍ट आत्माले सताएको कोही एकजना स्‍त्रीले येशूको बारेमा सुनिन् । तिनी तुरुन्तै उहाँकहाँ आइन् र उहाँको पाउमा घुँडा टेकिन् ।
+\v 26 यो स्‍त्री यहूदी थिइनन् । तिनको पुर्खाहरू यहूदी थिएनन् । तिनी आफैं पनि सिरिया जिल्लाको फोनिसिया क्षेत्रमा जन्मेकी थिइन् । तिनले येशूसँग आफ्‍नो छोरीबाट दुष्‍टलाई निकाल्‍नलाई बिन्‍ति गरिन् ।
+\s5
+\v 27 उहाँले स्‍त्रीलाई भन्‍नुभयो, “पहिले छोराछोरीले खान मन लागेको जति खानुपर्छ, किनभने आफ्नो छोराछोरीका लागि आमाले तयार पारेको खाना लिनु र सा-साना कुकुरहरूलाई दिनु असल हुदैन ।”
+\v 28 तिनले उहाँलाई जवाफ दिइन्, “गुरूज्‍यू, तपाईंले भन्‍नु भएको कुरा ठिक हो, तर टेवलमुनि बस्‍ने घरका कुकुरले पनि त छोराछोरीले झारेका टुक्राहरू खान्छन् ।”
+\s5
+\v 29 येशूले तिनलाई भन्‍नुभयो, “तिमीले यसो भनेको कारणले घर जाऊ । तिम्रो छोरीमा भएको दुष्‍ट आत्‍मालाई मैले भगाई दिएको छु ।”
+\v 30 त्‍यो स्‍त्री आफ्‍नो घरमा फर्केर गइन् र आफ्‍नी छोरीलाई ओछ्यानमा शान्‍तसँग सुतिराखेको देखिन् र दुष्‍टले आत्‍माले तिनले छाडेको थियो ।
+\s5
+\v 31 येशू र उहाँका चेलाहरूले टायर वरिपिको क्षेत्र छोड्नुभयो र उत्तरको सिदोंनमा र पुर्वको दश नगरहरूका इलाका, र दक्षिणमा गालीलको समुद्रको नजीकका नगरहरूमा जानुभयो ।
+\v 32 त्यहाँ मानिसहरूले उहाँकहाँ कान नसुन्‍ने र बोल्ने नसक्‍ने एकजना मानिसलाई ल्याए । उसलाई निको पार्नको निम्‍ति येशूले आफ्‍ना हातहरू उसमाथि राखून् भनी तिनीहरूले उहाँलाई बिन्‍ति गरे ।
+\s5
+\v 33 यसैले येशूले र उसँग मत्र हुनको निम्‍ति उसलाई भिडबाट टाढा लानुभयो । त्यसपछि उहाँले त्‍यो मानिसका दुबै कानमा उसका एक-एकवटा औंला राख्‍न लागाउनुभयो । उहाँले आफ्‍ना औंलाहरूमा थुक्‍नु भएपछि, उहाँले आफ्‍ना औंलाहरूले त्‍यो मानिसको जिब्रोलाई छुनुभयो ।
+\v 34 त्यसपछि उहाँले स्वर्गतिर हेर्नुभयो, उहाँले संकेत गर्नुभयो, त्यसपछि त्‍यो मानिसको आफ्नै भाषामा उहाँले उसलाई भन्‍नुभयो, “इफ्‍फाता” जसको अर्थहुन्‍छ, ‘खोलिजा’ ।
+\v 35 तुरुन्‍तै, त्‍यो मानिसले राम्रोसँग सुन्‍न सक्‍यो । उसले स्‍पष्‍टसँग बोल्न पनि सुरु गर्‍यो, किनभने जे कुराले उसलाई बोल्न नसक्‍ने बनाएको थियो त्‍यो निको भयो ।
+\s5
+\v 36 येशू जे गर्नुभएको थियो त्‍यो कसैलाई पनि नमान्‍नु भनी उहाँले मानिसहरूलाई भन्‍नुभयो । तर, उहाँले तिनीहरू र अरूहरूलाई त्‍यसको बारेमा कसैलाई पनि नभन्‍नु भनी दोहोर्‍याइ-दोहोर्‍याइ भन्‍नुभए तापनि, तिनीहरूले त्‍यसको बारेमा झन् धेरै कुरा गर्दै रहे ।
+\v 37 त्‍यसको बारेमा सुन्‍ने मानिसहरू पूर्णरूपले छक्‍क परे र भन्दै थिए, “उहाँले गर्नुभएका हरेक कुरा अचम्मका छन् ! अरू अचम्‍मका कामहरू गर्नुबाहेक उहाँले कान नसुन्‍नेलाई पनि कान सुन्‍ने बनाउनुहुन्छ । र उहाँले सुन्‍न नसक्‍ने मानिसहरूलाई सुन्‍न सक्‍ने बनाउनुहुन्छ !”
+\s5
+
+\c 8
+\p
+\v 1 ती दिनहरूमा, फेरि पनि मानिसहरूको एउटा ठूलो भिड जम्मा भयो । तिनीहरू त्यहाँ दुईदिन बसेपछि, तिनीहरूसँग खानलाई केही खानेकुरा पनि भएन । यसैले येशूले चेलाहरूलाई आफ्नो नजिक बोलाउनुभयो, र उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, 
+\v 2 “यी मानिसहरू यहाँ मसँग बसेको यो तेस्रो दिन हो, र तिनीहरूसँग खानलाई केही पानी बाँकी छैन, यसैले अब, म तिनीहरूको निम्ति धेरै चिन्तित छु ।
+\v 3 तिनीहरू भोकै हुँदा मैले तिनीहरूलाई घर पठाएँ भनें, तिनीहरूमध्ये कोही घर फर्कने बाटोमा नै बेहोस भएर ढल्नेछन् । तिनीहरूमध्ये कोही धेरै टाढाबाट आएका छन् ।”
+\v 4 तिनीहरूले मानिसहरूलाई केही कुरा खान दिनुपर्छ भनी उहाँले तिनीहरूलाई सुझाव दिंदै हुनुहुन्‍थ्‍यो भनी चेलाहरूले बुझे, यसैले तिनीहरूमध्ये एकजनाले जवाफ दिए, “हामी सायद यस भिडलाई खान पुग्‍ने खाना जुटाउन सक्‍दैनौं । यसै ठाउँमा बस्‍ने कोही पनि छैन !”
+\s5
+\v 5 येशूले तिनीहरूलाई सोध्‍नुभयो, “तिमीहरूसँग कति ओटा रोटीहरू छन् ?” तिनीहरूले जवाफ दिए, “हामीसँग सातओटा पातला रोटीहरू छन् ।
+\v 6 येशूले भिडलाई आज्ञा दिनुभयो, “चाउरमा बस !” तिनीहरू बसेपछि, उहाँले ती सात रोटीहरू लिनुभयो र तिनका लागि परमेश्‍वरलाई धन्यवाद दिनुभयो, ती भाँचेर टुक्रा पार्नुभयो र मानिसहरूलाई बाँडून् भनी ती चेलाहरूलाई दिनुभयो ।
+\s5
+\v 7 तिनीहरूसँग केही स-साना माछाहरू पनि थिए भनी तिनीहरूले थाहा पाए । यसैले त्‍यसका निम्‍ति परमेश्‍वरलाई धन्‍यवाद दिनुभएपछि उहाँले चेलाहरूलाई भन्‍नुभयो, “यि पनि बाँड ।” तिनीहरूले माछाहरू भिडलाई बाँडीसकेपछि,
+\v 8 मानिसहरूले यो खाना खाए, र तिनीहरू सन्‍तुष्‍ट हुनलाई प्रसस्‍त भयो । बचेका खानाका टुक्राहरूलाई चेलाहरूले जम्मा गरे र सातवटा ठुला डालाहरू भरे ।
+\v 9 त्यस दिनमा करिब चार हजार जति मानिसहरूले खाना खाएका थिए भनी चेलाहरूले अनुमान गरे । त्यसपछि येशूले भिडलाई विदा गर्नुभयो ।
+\v 10 त्यसपछि तुरुन्तै, आफ्‍ना चेलाहरूसँगै उहाँ डुंगामा चढ्नुभयो, र उहाँहरू गालीलको समुद्रको छेउमा दलमनुथा जिल्लामा जानुभयो ।
+\s5
+\v 11 त्यसपछि केही फरिसीहरू येशूकहाँ आए । परमेश्‍वरले उहाँलाई पठाउनुभएको थियो भनी देखाउनलाई उहाँले एउटा आश्‍चर्यकर्म गर्नुपर्छ भन्‍ने कुरा गर्दै तिनीहरूले उहाँसँग बादबिवाद गर्न सुरु गरे ।
+\v 12 येशूले आफैंमा लामो सास लिनुभयो, र उहाँले भन्‍नुभयो, “तिमीहरू मलाई किन आश्‍चर्यकर्म गर्न भन्‍दैछौ ? म तिमीहरूको लागि आश्‍चर्यकर्म गर्ने छैन !”
+\v 13 त्यसपछि उहाँले तिनीहरूलाई छोड्नुभयो । उहाँ आफ्‍ना चेलाहरूसँगै फेरि डुंगामा चढ्नुभयो, र उहाँहरू गालील समुद्र वरिपरि अझ अगाडि जानुभयो ।
+\s5
+\v 14 चेलाहरूले आफ्‍नो साथमा पर्याप्‍त खाना लिएर आउन बिर्सेका थिए । खासगरी तिनीहरूसँग डुंगामा एउटा पातलो रोटी मात्र थियो ।
+\v 15 जसै तिनीहरू जाँदै थिए, येशूले तिनीहरूलाई चेतावनी दिनुभयो र भन्‍नुभयो, “होसियार रहो ! फरिसीहरू र हेरोदको खामिरदेखि होसियार रहो !”
+\s5
+\v 16 चेलाहरूले उहाँको कुरालाई गलत बुझे । यसैले तिनीहरूले एक आपसमा भने, “हामीसँग रोटी नभएको कारणले उहाँले त्‍यसो भन्‍नुभएको हुनुपर्छ ।”
+\v 17 तिनीहरू आफ्‍नो माझमा के कुरा छलफल गर्दै थिए भनी येशूले थाहा पाउनुभयो । यसैले उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “येथेष्‍ट रोटी नभएको बारेमा तिमीहरू किन कुरा गर्दैछौ ?” अहिलेसम्‍म त मैले भनेको कुरा तिमीहरूले बुझ्‍नु पर्छ ! तिमीहरू विचार गर्दैनौ !
+\s5
+\v 18 तिमीहरूसँग आँखाँ छन्, तर तिमीहरूले देखेका कुरा तिमीहरू बुझ्दैनौ ! तिमीहरूसँग कान छन्, तर तिमीहरूले सुनेका कुरा तिमीहरू बुझ्दैनौ !” तब उहाँले सोध्‍नुभयो, “के तिमीहरूलाई यस अघि के भयो सम्झना छैन
+\v 19 जब मैले पाँचवटा रोटी मात्र भाचें र त्यो पाँच हजार मानिसहरूलाई खुवाएँ ? हरेक सबै सन्‍तुष्‍ट भएका मात्र थिएनन् तर त्यहाँ खाना बचेको पनि थियो ! बचेका रोटीका टुक्राहरूबाट तिमीहरूले कति डालामा जम्मा गरेका थियौ ?” तिनीहरूले जवाफ दिए, “हामीले बाह्र डालाभरि जम्मा गर्‍यौं ।”
+\s5
+\v 20 तब उहाँले सोध्‍नुभयो, “जब मैले चार हजार मानिसहरूलाई खुवाउनलाई सातवटा रोटी भाचें, फेरि हरेकले प्रसस्‍त खाए, बचेका रोटीका टुक्राहरूबाट तिमीहरूले कतिवटा ठूला डालामा जम्मा गरेका थियौ ?” तिनीहरूले जवाफ दिए, “हामीले सातवटा ठूला डालाभरि जम्मा गर्‍यौं ।” 
+\v 21 त्यसपछि उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “के तिमीहरू बुज्दैनौ ?”
+\s5
+\v 22 उहाँहरू डुंगामा बेथसेदा पुग्‍नुभयो । मानिसहरूले एकजना दृष्‍टिविहीन मानिसलाई येशूकहाँ ल्याए र त्यस मानिसलाई निको पार्नको लागिु त्‍यसलाई छोइदिन उहाँसँग बिन्‍ति गरे ।
+\v 23 येशूले त्य दृष्‍टिविहीन मानिसको हात समाउनुभयो र उसलाई नगरबाहिर लानुभयो । त्यसपछि उहाँले त्यो मानिसको आँखामा थुक्‍नुभयो, उहाँले आफ्ना हातहरू त्यो मानिसमाथि राख्‍नुभयो र तब उसलाई सोध्‍नुभयो, “के तिमी केही कुरा देख्छौ ?”
+\s5
+\v 24 त्य मानिसले माथि हेर्‍यो र उसले भन्यो, “हो म मानिसहरूलाई देख्‍छु ! तिनीहरू वरिपरि हिंड्‍दैछन्, तर म तिनीहरूलाई स्पष्‍ट रूपले देख्‍न सक्‍दिन । तिनीहरू रूखजस्तै देखिन्‍छन् !”
+\v 25 त्यसपछि येशूले फेरि त्यो दृष्‍टिविहीन मानिसको आँखा छुनुभयो । तब त्यो मानिसले एकोहोरो हेर्‍यो, र त्यो क्षणमा ऊ पूर्णरूपमा निको भयो ! उसले हरेक कुरा स्पष्‍ट देख्‍न सक्‍यो ।
+\v 26 येशूले त्यसलाई भन्‍नुभयो, “सहर तिर नजाऊ !” त्यसपछि उहाँले त्यस मानिसलाई आफ्‍नो घरमा पठाउनुभयो ।
+\s5
+\v 27 येशू र उहाँका चेलाहरूले बेथेसेदा छाोड्नुभयोे र कैसरिया फिलिप्‍पि नजिकैको गाउँहरूमा जानुभयो । बाटोमा जाँदै गर्नुहुँदा, उहाँले तिनीहरूलाई सोध्‍नुभयो, “मानिसहरूले म को हुँ भनी भन्छन् ?”
+\v 28 तिनीहरूले जवाफ दिए, “कोही मानिसहरू तपाईंलाई बप्‍तिस्‍मा दिने यूहन्‍ना हो भन्छन् । अरूले तपाईंलाई एलिया अगमवक्ता हो भन्छन् । र अरूले तपाईंलाई पहिलेका अगमवक्ताहरूमध्येका एकजना हो भन्छन् ।”
+\s5
+\v 29 उहाँले तिनीहरूलाई सोध्‍नुभयो, “तिमीहरू के भन्‍छौ? म को हुँ भनी तिमीहरू भन्छौ ?” पत्रुसले उहाँलाई जवाफ दिए, “तपाईं ख्रीष्‍ट हुनुहुन्‍छ !”
+\v 30 तब यशूले तिनीहरूलाई कडारूपमा चेतावनी दिनुभयो कि उहाँ ख्रीष्‍ट हुनुहुन्छ भनी तिनीहरूले अझै कसैलाई भन्‍नुहुँदैन ।
+\s5
+\v 31 त्यसपछि येशूले तिनीहरूलाई शिक्षा दिन लाग्‍नुभयो कि उहाँ, मानिसको पुत्रले निश्‍चय नै धेरै दुःख भोग्‍नुपर्नेर्छ । अगुवाहरू, मुख्‍य पुजारीहरू र यहूदी व्यवस्था सिकाउने मानिसहरूद्वारा उहाँ तिरस्‍कृत बन्‍नुहुनेछ । उहाँलाई मारिनेछ । तर उहाँको मृत्यु भएको तेस्रो दिनमा, उहाँ फेरि मृत्युबाट जीवित हुनुहुनेछ ।
+\v 32 यो कुरा उहाँले तिनीहरूलाई स्पष्‍टरूपमा भन्‍नुभयो । तर पत्रुसले येशूलाई एकापट्टी छेउमा लिएर गए र यसरी बोल्नुभएको भनेर उहाँलाई हकार्न लागे ।
+\s5
+\v 33 येशू पछाडि फर्कनुभयो र आफ्‍ना चेलाहरूलाई हेर्नुभयो । तब उहाँले पत्रुसलाई यसो भन्‍दै हकार्नुभयो”, “यस्‍तो विचार नगर ! शैतानले तँलाई यस्‍तो कुरा गर्न लगाउँदैछ ! मैले परमेश्‍वरको इच्‍छा पूरा गर्नुको साटोमा मैले मानिसहरूको इच्‍छा मात्र पूरा गरेको तँ चाहन्छस् ।”
+\v 34 त्यसपछि उहाँले चेलाहरूसँगै भिडलाई पनि बोलाउनुभयो जसले गर्दा तिनीहरूले उहाँका कुरा सुन्‍न सकून् । उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “तिमीहरूमध्‍ये कसैले मेरो चेला बन्‍ने इच्छा गर्छौ भने, आफ्‍नो जीवन जीउनलाई सजिलो हुने काम मात्र तिमीहरूले गर्नु हुदैन । क्रुसमा टाँग्‍न लगिंदै गरेका अपराधिहरूलाई आफ्‍ना क्रूसहरू बोक्‍न बाध्य बनाइएझैं तिमीहरू कष्‍ट भोग्‍नलाई तयार हुनुपर्छ । मेरो चेला हुन इच्‍छा गर्ने व्‍यक्तिले त्‍यस्‍तै गर्नुपर्छ ।
+\s5
+\v 35 तिमीहरूले त्यसो गर्नैपर्छ किनभने मेरा चेला हुन् भन्‍ने कुरालाई इन्कार गरेर आफ्‍नो जीवन बाँचाउन कोसिस गर्नेहरूले आफ्‍नो जीवन गुमाउनेछ । मेरा चेलाहरू भएको कारणले र अरूहरूलाई सुसमाचार सुनाएको कारणले मारिनेहरू सदासर्वदा मसित जीवित रहनेछन् ।
+\v 36 यस संसारमा मानिसहरूले आफूले इच्छा गरेको कुनै पनि कुरा प्राप्‍त गर्न सक्छन्, तर तिनीहरूले अनन्त जीवन पाउँदैनन् भने, तिनीहरूले साँच्‍चै केही पनि पाएका हुँदैनन् ।
+\v 37 यो कुरालाई होशियार भएर विचार गर कि मानिसहरूले अनन्त जीवन पाउनलाई तिनीहरूले परमेश्‍वरलाई दिन सक्‍ने कुनै पनि कुरा छैन ।
+\s5
+\v 38 र यो कुराको बारेमा विचार गरः जसले आफूलाई मेरा चेला हुन् भन्‍न इन्कार गर्छ, र धेरै मानिसहरू पमेश्‍वरबाट फर्केको यो समय, यी दिनहरूमा मैले भनेका कुरालाई इन्‍कार गर्छ र अति पापपूर्ण जीवन छ भने, जब म पवित्र स्वर्गदूतहरूका साथमा आउँछु र मेरा पिता महिमामा हुन्‍छु, म, मानिसको पुत्रले पनि तिनीहरू मेरा चेला हुन् भन्‍न इन्‍कार गर्नेछु !” 
+\s5
+
+\c 9
+\p
+\v 1 उहाँले आफ्ना चेलाहरूलाई यसो पनि भन्‍नुभयो, “ध्यानपूर्वक सुन ! तिमीहरू जो यहाँ भएकाहरूमध्ये कसैले परमेश्‍वरले आफैलाई राजाको रूपमा प्रकट गर्नुहुने महान शक्तिलाई देख्‍नेछौ । तिमीहरूको मृत्यु हुनुभन्दा पहिले नै उहाँले यो गर्नुभएको तिमीहरूले देख्‍नेछौ !”
+\v 2 छदिनपछि येशूले पत्रुस, याकूब र याकूबका भाइ यूहन्‍नालाई साथमा लिनुभयो र तिनीहरूलाई एउटा अग्लो डाँडामा लानुभयो । जब माथि डाँडामा उहाँहरू मात्रै हुनुहुन्‍थ्‍यो, उहाँ तिनीहरूकहाँ पूर्णरूपमा भिन्‍दै देखा पर्नुभयो ।
+\v 3 उहाँका वस्‍त्रहरू अत्‍यन्‍त चहकिला भए । तिनीहरूलाई पृथ्वीमा कसैले धोएर बनाउन सक्‍नेभन्दा धेरै सेता थिए ।
+\s5
+\v 4 धेरै अघि जीवन बिताएका दुइजना अगमवक्ता, मोशा र एलिया, तिनीहरूकहाँ देखा परे । तब ती दुईजना येशूसँग कुरा गर्न थाले ।
+\v 5 केही समयपछि, पत्रुसले भने, “गुरूज्‍यू, यहाँ बस्‍नु राम्रो कुरा हो ! यसैले हामीलाई तीन ओटा बास्थान बनाउन दिनुहोस् । एउटा तपाईंको लागि हुनेछ, एउटा मोशाको लागि हुनेछ, र एउटा एलियाको लागि हुनेछ !”
+\v 6 तिनले यसो भने किनभने तिनले केही कुरा भन्‍न चाहन्थे, तर के भन्‍ने भनी थाहा भएन । तिनी र अरू दुईि चेलाहरू अतिनै डराएका थिए ।
+\s5
+\v 7 तब चम्किलो बादल देखा पर्‍यो र त्यसले उहाँहरूलाई ढाक्यो । परमेश्‍वर त्यस बादलबाट बोल्‍नुभयो, “यिनी मेरा पुत्र हुन् । जसलाई म प्रेम गर्छु । त्यसकारण, उनको कुरा सुन !”
+\v 8 जब तीनजना चेलाहरूले विरपरि हेरे, अचानक त्यहाँ तिनीहरूले आफ्‍नो साथमा येशूलाई मात्र देखे, र त्‍यहाँ फेरि अरू कोही थिएन ।
+\s5
+\v 9 जब उहाँहरू डाँडाबाट तल ओर्लैंदै हुनुहुनुथ्‍यो, उहाँलाई यतिबेला भएको घटनाका बारेमा तिनीहरूले अझै अरू कसैललाई भन्‍नुहुँदैन भनी येशूले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो । उहाँले भन्‍नुभयो, “म, मानिसको पुत्रको मृत्यु भएर, म फेरि जीवित भएपछि ती कुरा भन्‍न सक्‍छौ ।”
+\v 10 यसैले तिनीहरूले यसको बारेमा लामो समयसम्म अरू कसैलाई भनेनन् । तर उहाँले मृत्युबाट फेरि जीवित हुन्‍छु भन्‍नुभएको कुराको अर्थको बारेमा तिनीहरूले आपसमा छलफल गरे ।
+\s5
+\v 11 तिनीहरूले येशूलाई सोधे, “हाम्रो व्यवस्था सिकाउने मानिसहरूले पृथ्‍वीमा ख्रीष्‍ट आउनुभन्दा पहिले पृथ्वीमा एलिया आउनुपर्छ भनेर किन सिकाउँछन् ?”
+\v 12 येशूले जवाफ दिनुभयो, “यो साँचो हो कि हरेक कुरालाई व्‍यवस्‍थित बनाउनलाई परमेश्‍वरले एलियालाई पहिले नै पठाउँने प्रतिज्ञा गर्नुभयो ।
+\v 13 तर एलिया आइसकेका छन्, र धेरै अघिका अगमवक्ताहरूले भनेझैं, हाम्रा अगुवाहरूले आफूलाई जस्‍तो मन लाग्‍यो त्‍यस्‍तै गरी उनीसँग धेरै खराब व्यवहार गरे । तर, म, मानिसको पुत्रको बारेमा धर्मशास्‍त्रमा धरै कुरा लेखिएका छन् । धर्मशास्‍त्रले भन्छ कि मैले धेरै दुःख सहनुपर्नेछ र मानिसहरूले मलाई इन्कार गर्नेछन् ।”
+\s5
+\v 14 त्‍यसपछि येशू र ती तीनजना चेलाहरू अरू चेलाहरू भएको ठाउँमा पग्‍नुभयो । अरू चेलाहरूको वरिपरि एउटा ठूलो भिड जम्‍मा भएको र यहूदी व्यवस्था सिकाउने केही मानिसहरूले तिनीहरूसँग वादविवाद गर्दै रहेको उहाँहरूले देख्‍नुभयो ।
+\v 15 उहाँ आउनुभएको देखेर भिड अचम्‍ममा पर्‍यो । यसैले तिनीहरू उहाँ हुनभएतिर दौडिए र उहाँलाई अभिवादन गरे ।
+\v 16 उहाँले सोध्‍नुभयो, “तिमीहरू के कुराको बारेमा वादविवाद गर्दैछौ ?”
+\s5
+\v 17 भिडमा भएको एकजना मानिसले उहाँलाई जवाफ दियो, “गुरुज्यू, तपाईंले निको पारिदिनुहुन्‍छ भनेर मैले आफ्‍नो छोरालाई यहाँ ल्याएँ । ऊ भित्र एउटा दुष्‍ट आत्मा छ जसले उसलाई बोल्न नसक्‍ने बनाउँछ ।
+\v 18 जब त्यस दुष्‍ट आत्माले उसलाई अधीन गर्न सुरु गर्छ, त्‍यसले उसलाई भुईंमा पछार्छ । उसले मुखमा फिंज काड्छ र आफ्ना दाँत किट्छ र उसको शरीर कडा हुन्‍छ । त्यो दुष्‍ट आत्मालाई निकाल्‍न मैले तपाईंका चेलाहरूलाई बिन्‍ति गरें तर तिनीहरूले त्‍यसो गर्न सकेनन् ।”
+\v 19 येशूले ती मानिसहरूलाई यसो भनेर जवाफ दिनुभयो, “तिमीहरू विश्‍वास नभएका मानिसहरू ! तिमीहरू मेरो धैर्यको परीक्षा लिन्‍छौ ! त्‍यो केटोलाई मकहाँ ल्याओ !”
+\s5
+\v 20 यसैले तिनीहरूले त्यो केटालाई येशूकहाँ ल्याए । त्यो दुष्‍ट आत्माले येशूलाई देख्‍ने बित्तिकै, त्यसले केटोलाई जोडले हल्लायो र त्‍यो केटो भुईंमा लड्‍यो । उसले लडिबडि गर्‍यो र मुखमा फिंज काड्‍यो ।
+\v 21 येशूले त्‍यो केटाको बुबालाई सोध्‍नुभयो, “कहिलेदेखि उसलाई यस्तो भएको छ ?” तिनले जवाफ दिए, “ऊ सानो बालक हुँदादेखि यस्तो हुन सुरुभयो ।
+\v 22 त्यो दुष्‍ट आत्माले त्यति मात्र गर्दैन, तर त्यसले उसलाई मार्नको लागि धेरैजसो आगोमा र पानीमा फाल्छ । तपाईंले सक्‍नुहुन्छ भने, हामीमाथि दया गर्नुहोस् र हामीलाई मद्धत गर्नुहोस् !”
+\s5
+\v 23 येशूले उसलाई भन्‍नुभयो, “म अवश्य सक्छु ! परमेश्‍वरमाथि विश्‍वास गर्ने मानिसहरूका लागि उहाँले कुनै पनि कुरा गर्न सक्‍नुहुन्छ !”
+\v 24 तुरुन्तै त्यो बालकको बुबाले ठूलो स्‍वरले भने, “तपाईंले मलाई मद्धत गर्न सक्‍नुहुन्छ भनी म विश्‍वास गर्छु, तर मेरो विश्‍वास बलियो छैन । बलियो रूपले विश्‍वास गर्न मलाई मद्धत गर्नुहोस !”
+\v 25 भिडको संख्‍या बढ्दै गएको येशूले देख्‍नुभयो । उहाँले त्यो दुष्‍टआत्मालाई हकार्नुभयो: “तँ दुष्‍ट आत्मा, तँ जसले यो बालकलाई बहिरो र बोल्न नसक्‍ने बनाउँदैछस्् ! त्यसबाट निस्‍केर जान र फेरि कहिल्यै त्यसभित्र नपस्‍न म तलाई आज्ञा गर्छु !”
+\s5
+\v 26 त्यो दुष्‍ट आत्मा चिच्‍यायो र त्‍यो केटोलाई डरलाग्दो किसिमले हल्लायो; तब त्यसले केटोलाई छोड्यो । त्‍यो केटोले हलचल गरेन । ऊ एउटा मुर्दाजस्तो देखियो । यसैले त्यहाँ भएका धेरैजसो मानिसहरूले भने, “ऊ मरेको छ !”
+\v 27 तापनि, येशूले आफ्नो हातले उसलाई समात्‍नुभयो र उसलाई उठ्न मद्धत गर्नुभयो । तब त्‍यो केटो उभियो ।
+\s5
+\v 28 पछि, एउटा घरमा येशू र उहाँका चेलाहरू मात्र हुनुभएको समयमा, तिनीहरूले उहाँलाई सोधे, “हामीले किन त्यो दुष्‍ट आत्मालाई बाहिर निकाल्‍न सकेनौं ?”
+\v 29 उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “यस्तो किसिमको दुष्‍ट आत्मालाई तिमीहरूले प्रार्थनाद्वारा मात्र बाहिर निकाल्‍न सक्‍छौ । त्यहाँ अरू कुनै उपाय छैन ।”
+\s5
+\v 30 येशू र उहाँका चेलाहरूले त्यो क्षेत्रलाई छोड्‍नुभएपछि, उहाँहरूले गालीलको यात्रा गर्नुभयो । आफू जहाँ हुनुहुथ्‍यो, त्‍यसको बारेमा कसैले पनि थाहा नपाओस् भन्‍ने येशूको इच्‍छा थियो ।
+\v 31 आफ्ना चेलाहरूलाई शिक्षा दिनलाई उहाँले समय निकाल्‍न चाहनुहुन्थ्यो । उहाँले तिनीहरूलाई भन्दै हुनुहुन्थ्यो, “कुनै दिन मेरा शत्रुहरूले म, मानिसको पुत्रलाई गिरफ्‍तार गर्नेछन्, र मलाई अरू मानिसहरूका हातमा सुम्पिदिनेछन् । ती मानिसहरूले मलाई मार्नेछन् । तर मेरो मृत्‍युपछि, तेस्रो दिनमा म फेरि जीवित हुनेछु !”
+\v 32 उहाँले तिनीहरूलाई के भन्‍दै हुनुहुन्‍थ्‍यो भनी तिनीहरूले बुझ्‍न सकेनन्, र उहाँले के भन्‍न खोज्‍नुभएको हो भनी उहाँलाई सोध्‍न तिनीहरू डराए ।
+\s5
+\v 33 तब येशू र उहाँका चेलाहरू कफर्नुहुममा फर्किनुभयो । जब उहाँहरू घरमा हुनुहुन्‍थ्‍यो, तब उहाँले तिनीहरूलाई सोध्‍नुभयो, “हामी बाटोमा यात्रा गर्दै आउँदा तिमीहरू के कुराको बारेमा बात गर्दै थियौ ?”
+\v 34 तर तिनीहरूले जवाफ दिएनन् । तिनीहरूमध्‍ये कोचाहिं सबभन्‍दा महत्‍वपूर्ण थियो भनी तिनीहरू एक आपसमा विवाद गर्दै थिए ।
+\v 35 उहाँ भुईंमा बस्‍नुभयो, बाह्रैजना चेलाहरूलाई आफ्‍नो नजिक आउन बोलाउनुभयो र त्‍यसपछि तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “कसैले परमेश्‍वरले उसलाई सबैभन्‍दा महत्त्‍वपूर्ण व्‍यक्ति ठान्‍नुभएको होस् भन्‍ने इच्‍छा गर्छ भने, उसले आफैंलाई सबभन्दा कम महत्त्‍वपूर्ण व्‍यक्ति ठान्‍नुपर्छ, र अन्‍य हरेकको सेवा गर्नुपर्छ ।”
+\s5
+\v 36 तब उहाँले एउटा बालकलाई लिनुभयो र उसलाई तिनीहरूका माझमा राख्‍नुभयो । उहाँले त्यस बालकलाई आफ्नो पाखुरामा लिनुभयो, त्‍यसपछि उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो,
+\v 37 “मानिसहरूले मलाई प्रेम गरेको कारणले तिनीहरूले यस्‍तो बालकलाई ग्रहण गर्छन् भने, तिनीहरूले मलाई नै ग्रहण गर्दैछन् भनी परमेश्‍वरले विचार गर्नुहुन्‍छ । यो पनि साँचो हो कि तिनीहरूले मलाई पठाउनुहुने परमेश्‍वरलाई पनि ग्रहण गरिरहेका हुन्छन् ।”
+\s5
+\v 38 यूहन्‍नाले येशूलाई भने, “गुरूज्यू, कसैले मानिसहरूबाट दुष्‍ट आत्माहरू निकाल्‍दै गरेको हामीले देख्‍यौं । उसले तपाईंबाट अधिकार पाएको थियो भनी दाबी गर्‍यो । यसैले हामी उसलाई त्‍यसो गर्न रोक्‍न भन्‍यौं किनभने ऊ चेलाहरूमध्‍येको व्‍यक्ति थिएन ।
+\v 39 येशूले भन्‍नुभयो, “उसलाई त्यसो गर्न रोक्‍न नभन । मेरो अधिकारमा ठूला काम गर्ने बित्तिकै मेरो बारेमा कसैले पनि खराब कुरा बोल्नेछैन ।
+\s5
+\v 40 हाम्रो विरोध नगर्ने मानिसहरूले हाम्रै लक्ष्यहरू प्राप्‍त गर्ने कोसिस गर्दैछन् ।
+\v 41 तिमीहरूले म, ख्रीष्‍टको पछि लागेको करणले मानिसहरूले सामान्य कसिमले तिमीहरूलाई पिउन दिने एक कचौरा पानी भए तापनि, तिमीहरूलाई कुनै किसिमले मद्धत गर्नेहरूलाई परमेश्‍वरले अवश्य पनि इनाम दिनुहुनेछ !”
+\s5
+\v 42 येशूले यसो पनि भन्‍नुभयो, “तर यो सानो बालक जस्तै सामाजिक रूपमा त्‍यति महत्त्‍व नभएको व्‍यक्ति नै भए तापनि, मलाई विश्‍वास गर्ने कसैलाई तिमीले पाप गर्न लगाउँछौ भने, परमेश्‍वरले तिमीलाई डरलाग्दो किसिमले दण्ड दिनुहुनेछ । मलाई विश्‍वास गर्ने व्‍यक्तिलाई पाप गर्न लगाएको कारणले परमेश्‍वरले तिमीलाई दण्‍ड दिनुभन्‍दा त कसैले तिम्रो घाँटीमा गह्रौं ढुंगा बाँध्‍छ र तिमीलाई समुद्रमा फाल्छ भने त्‍यो असल हुन्‍छ ।
+\v 43 यसैले आफ्‍ना हातहरूमध्‍ये एउटालाई पाप गर्न लगाउने इच्‍छा भयो भने, त्यो प्रयोग नगर ! पाप गर्नबाट बच्‍नलाई तिमीले आफ्नो हात काट्नु र फाल्‍नु पर्छ भने पनि, त्यसै गर ! तिमी पृथ्वीमा हुँदा आफ्‍ना हातहरूमध्‍ये एउटा नहोस् तापनि, तिमीले अनन्त जीवन पाउनुचाहिं असल हुन्‍छ । तर तिमीले पाप गर्नु र परिणामस्‍वरूप परमेश्‍वरले तिम्रो सम्पूर्ण शरिर नै नरकमा फाल्नु असल हुँदैन ।
+\v 44 जहाँ किराहरूले तिनीहरूलाई खान कहिल्यै छोड्‍ने छैनन्, र तिनीहरूलाई जलाउने आगो कहिल्यै निभ्‍ने छैन । (पुराना आधिकारिक पाण्‍डुलिपिमा पदहरू ४४ देखि ४६ सम्‍मका वाक्यहरू मेटिएकोले भेटिएन ।)
+\s5
+\v 45 आफ्‍ना खुट्टाहरूमध्‍ये एउटालाई पाप गर्न लगाउने इच्‍छा भयो भने, त्यो प्रयोग नगर ! पाप गर्नबाट बच्‍नलाई तिमीले आफ्नो खुट्टा काट्नु र फाल्‍नु पर्छ भने पनि, त्यसै गर ! तिमी पृथ्वीमा हुँदा आफ्‍ना खुट्टाहरूमध्‍ये एउटा नहोस् तापनि, तिमीले अनन्त जीवन पाउनुचाहिं असल हुन्‍छ । तर तिमीले पाप गर्नु र परिणामस्‍वरूप परमेश्‍वरले तिम्रो सम्पूर्ण शरिर नै नरकमा फाल्नु असल हुँदैन ।
+\v 46 पुरानो आधिकारिक पाण्‍डुलिपिमा पद ४६ भेटिएन ।
+\s5
+\v 47 तिमीले देखेको कारणले तिमीलाई पाप गर्ने परीक्षा आउँछ भने, ती कुराहरू हेर्न छोड ! पाप गर्नबाट बच्‍नलाई तिमीले आफ्‍ना आँखालाई निकाल्नु र त्‍यसलाई फाल्‍नु परे तापनि, त्यसै गर ! तिम्रा दुई आँखा भएर पनि परमेश्‍वरले तिमीलाई नरकमा फाल्नुभन्दा एउटा मात्र आँखा हुनु र परमेश्‍वरले तिम्रो जीवनमा राज्‍य गर्न खुशी हुनु असल कुरा हो ।
+\v 48 त्य ठाउँमा किराहरूले सदासर्वदा मानिसलाई खाइरहन्छन् र जलाउने आगो कहिल्यै निभ्दैन ।”
+\s5
+\v 49 “मानिसहरूले आफ्नो भोजनमा नुन हालेझैं, परमेश्‍वरले हरेकमा आगो हाल्‍नुहुनेछ ।
+\v 50 नुन भोजनमा राख्‍न उपयोगी हुन्‍छ, तर त्यो स्वादविनाको भयो भने, त्यसलाई तिमीले फेरि नुनिलो बनाउन सक्दैनौँ । हामी खानालाई स्वादिलो बनाउने नुनजस्‍तै हुनुपर्छ । र एक अर्कामा शान्‍तिमा बस्‍नुपर्छ ।”
+\s5
+
+\c 10
+\p
+\v 1 येशूले र आफ्‍ना चेलाहरूसँगै त्यो ठाउँ छोड्नुभयो, र यहूदिया जिल्ला र यार्दन नदीको पूर्वपट्टि जानुभयो । जब मानिसका भिडहरू फेरि पनि उहाँको वरिपरि जम्मा भए, उहाँले सधैं गरेझैं, उहाँले तिनीहरूलाई फेरि सिकाउनुभयो । 
+\v 2 उहाँले तिनीहरूलाई सिकाउँदै गर्नुहुँदा, केही फरिसीहरू उहाँकहाँ आए र उहाँलाई सोधे, “के हाम्रो व्यवस्थाले मानिसलाई आफ्नो श्रीमतीसँग सम्बन्धविच्छेद गर्ने अनुमति दिन्छ ?” उहँले “दिन्‍छ” वा “दिंदैन” जे भन्‍नुभए पनि उहाँको आलोचना गर्न सकियोस् भन्‍ने उद्देश्‍यले तिनीहरूले उहाँलाई त्‍यो प्रश्‍न सोधे ।
+\v 3 उहाँले तिनीहरूलाई जवाफ दिनुभयो, “यसको बारेमा मोशाले तिमीहरूका पुर्खाहरूलाई के आज्ञा दिए ?”
+\v 4 तिनीहरूमध्ये एकजनाले जवाफ दियो, “मानिसले त्‍यागपत्र लेख्‍न सक्‍छन् ता कि तिनले उनलाई पठाइदिन सक्‍छन् भनी मोशाले अनुमति दिए ।”
+\s5
+\v 5 येशूले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “तिमीहरूका पुर्खाहरूले आफ्ना श्रीमतीहरूलाई हठी भएर पठाइदिन चाहन्थे । त्यसैकारणले मोशाले त्यो व्यवस्था लेखे ।
+\v 6 तर परमेश्‍वरले सुरुमा मानिसको सृष्‍टि गर्नुहुँदा, यस्‍तो लेखिएको छ ‘परमेश्‍वरले तिनीहरूलाई पुरुष र स्‍त्री बनाउनुभयो ।’
+\s5
+\v 7 परमेश्‍वरले यसो भन्‍नुभएको कुराले त्‍यो स्‍पष्‍ट हुन्‍छ, ‘जब एकजना मानिसले विवाह गर्छ, तब उसले आफ्नो बाबुआमालाई छोड्नुपर्छ र आफ्‍नो श्रीमतीलाई साथ दिनुपर्छ ।
+\v 8 तिनीहरू एउटै व्‍यक्तिजस्तै हुनेछन् । तिनीहरू दुइजना मानिस जस्‍तो होइन, तर एउटै हुनेछन् ।’
+\v 9 त्‍यो कुरा सत्य भएको कारणले, एकजना मानिस आफ्नो श्रीमतीबाट अलग हुनुहुँदैन । परमेश्‍वरले तिनीहरूलाई एकसाथ जोड्‍नुभएको छ र तिनीहरू एकसाथ रहून् भन्‍ने इच्‍छा गर्नुभएको छ !”
+\s5
+\v 10 जब येशू र उहाँका चेलाहरू मात्र एउटा घरमा हुनुहुन्‍थ्‍यो, तिनीहरूले यसको बारेमा फेरि उहाँलाई सोधे ।
+\v 11 उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “आफ्नो श्रीमतीसँग सम्बन्धविच्छेद गर्ने र अर्को स्‍त्रीसँग विवाह गर्ने, कुनै पनि मानिसलाई परमेश्‍वरले व्यभिचारी भएको विचार गर्नुहुन्‍छ ।
+\v 12 आफ्नो पतिसँग सम्बन्धविच्छेद गर्ने र अर्को पुरुषसँग विवाह गर्ने, कुनै पनि स्‍त्रीलाई पनि परमेश्‍वरले व्यभिचारी भएको विचार गर्नुहुन्‍छ ।”
+\s5
+\v 13 यतिबेला मानिसहरूले बालबालिकालाई येशूकहाँ ल्याउँदै थिए जसले गर्दा उहाँले तिनीहरूलाई छुनु र ोआशिष्‌‌ दिनुभएको होस् । तर चेलाहरूले ती मानिसहरूलाई गाली गरे ।
+\v 14 जब येशूले त्‍यो देख्‍नुभयो, तब उहाँ क्रोधित हुनुभयो । उहाँले चेलाहरूलाई भन्‍नुभयो, "बालबालिकालाई मकहाँ आउन देऊ ! तिनीहरूलाई निषेध नगर ! बालबालिकाको जस्‍तै विशेषताहरू भएका मानिसहरूमा परमेश्‍वरले राज्य गर्न खुशी हुनुहुनेछ ।
+\s5
+\v 15 यो ध्‍यान देओ: बालबिकाले गरेझैं मानिसहरूले परमेश्‍वरलाई आफ्‍नो राजाको रूपमा ग्रहण गर्दैनन् भने, परमेश्‍वरले निश्‍चित रूपमा तिनीहरूमाथि राज्य गर्न खुशी हुनुहुने छैन ।”
+\v 16 अनि उहाँले बालबिकालाई अंगालोमा लिनुभयो । उहाँले आफ्नाो हातहरू तिनीहरूमाथि राख्‍नुभयो र परमेश्‍वरसँग बिन्ती गर्नुभयो र तिनीहरूको असल होस् भनी परमेश्‍वरसँग पुकारा गर्नुभयो ।
+\s5
+\v 17 येशूले फेरि पनि आफ्ना चेलाहरूसँग यात्रा गर्न शुरु गर्नुहुँदा, एकजना मानिस उहाँकहाँ दौडेर आयो । उसले येशू अगाडि घुँडा टेक्‍यो र सोध्यो, “असल गुरूज्‍यू, अनन्त जीवन पाउनका लागि मैले के गर्नुपर्छ ?”
+\v 18 येशूले तिनलाई भन्‍नुभयो, “तिमीले मलाई किन असल भन्छौ ? परमेश्‍वर मात्र असल हुनहुन्छ !
+\v 19 तर तिम्रो प्रश्‍नको उत्तर दिनलाई, के तिमीलाई मोशाका आज्ञाहरू थाहा छ: कसैको हत्या नगर्नु, व्यभिचार नगर्नु, चोरी नगर्नु, झूटो गवाही नदिनु, कसैलाई नठग्‍नु र आफ्ना बुबा र आमाको आदर गर्नु’ ।”
+\s5
+\v 20 त्यस मानिसले उहाँलाई भन्यो, “गरूज्‍यू, मैले आफ्‍नो बाल्यकालदेखि नै यी सबै आज्ञाहरू पालन गरेको छु ।”
+\v 21 येशूले त्यसलाई हेर्नुभयो र प्रेम गर्नुभयो । उहाँले त्यसलाई भन्‍नुभयो, “एउटा कुरा छ जुन तिमीले अहिलेसम्म गरेका छैनौ । तिमी घर जानुपर्छ, तिम्रा सबै धनदौलत बेच्‍नुपर्छ, र गरीबहरूलाई त्‍यो पैसा दिनुपर्छ । परिणामस्वरूप, तिमीसित स्वर्गमा धनदौलत हुनेछ । मैले तिमीलाई भनेको कुरा तिमीले गरेपछि, आउनुपर्छ र मेरो पछि लाग्‍नुपर्छ !”
+\v 22 येशूले दिनुभएको सुझावहरू सुनेपछि, त्यो मानिस दुःखी भयो । ऊ उदास भएर गयो किनभने ऊ धेरै धनी थियो ।
+\s5
+\v 23 येशूले वरिपरि भएका मानिसहरूलाई हेर्नुभयो । अनि उहाँले आफ्ना चेलाहरूलाई भन्‍नुभयो, “धनी मानिसहरूले आफ्‍नो जीवनमा परमेश्‍वरलाई राज्य गर्न दिन सक्‍ने कुरा अत्‍यन्‍तै कठिन छ ।”
+\v 24 उहाँले भन्‍नुभएको कुराले चेलाहरू अलमलमा परे । येशूले फेरि भन्‍नुभयो, “मेरा प्यारा मित्रहरू, कसैले आफ्‍नो जीवनमा परमेश्‍वरलाई राज्य दिन सक्‍ने कुरा धेरै कठिन छ ।
+\v 25 धनी मानिसले आफ्‍नो जीवनमा परमेश्‍वरलाई राज्‍य गर्न दिन सक्‍ने कुराभन्‍दा त ऊँटजस्‍तो ठूलो जनावरलाई सियोको नाथ्रीबाट छिर्न सजिलो हुन्छ ।”
+\s5
+\v 26 चेलाहरू धेरै आश्‍चर्यचकित भए । यसैले तिनीहरूले एक-आपसमा भने, “यदि त्यस्तो हो भने, कोही पनि बचाइनेछैन !”
+\v 27 येशूले तिनीहरूलाई हेर्नुभयो र त्‍यसपछि उहाँले भन्‍नुभयो, “हो, मानिसहरूले आफैंलाई बचाउने कुरा असम्‍भव छ ! तर निश्‍चित रूपमा परमेश्‍वरले तिनीहरूलाई बचाउन सक्‍नुहुन्छ, किनभने परमेश्‍वरले कुनै पनि कुरा गर्न सक्‍नुहुन्छ !”
+\v 28 पत्रुसले भने्, “हेर्नुहोस्, हामीहरूले हरेक कुरा त्‍याग्‍यौं र तपाईंलाई पछि लाग्‍यौं ।
+\s5
+\v 29 येशूले जवाफ दिनुभयो, “तिमीले यो जान भन्‍ने म इच्‍छा गर्छु: जसले मेरो र सुसमाचारको निम्‍ति आफ्ना घरहरू, आफ्ना दाजुभाइ, आफ्ना दिदीबहिनी, आफ्नो बुबा, आफ्नो आमा, आफ्ना छोराछोरी वा आफ्नो जग्गा-जमिन छोड्छ, 
+\v 30 तिनीहरूले छोडेका भन्‍दा सय गुणा बढी तिनीहरूले यस जीवनमा पाउनेछन् । घरहरू तथा दाजुभाइ र दिदीबहिनी र आमाहरू र छोराछोरी जस्‍तै प्रीय मानिसहरू अनि जग्गा-जमिन समेत त्‍यसमा समावेश हुन्‍छ । अझ बढी, तिनीहरूले मलाई विश्‍वास गरेको कारणले यहाँ पृथ्वीमा तिनीहरूलाई मानिसहरूले सताए तापनि, भविष्यको युगमा तिनीहरूले अनन्त जीवन पाउनेछन् ।
+\v 31 तर म तिमीहरू सबैलाई चेतावनी दिन्‍छु: धेरैजना जसले यतिबेला आफैंलाई धेरै महात्त्वको ठान्छन्, तिनीहरू भविष्यको समयमा महत्त्वरहित हुनेछन्, र जसले यतिबेला आफैंलाई महत्त्वरहित ठान्छन्, तिनीहरू भविष्यको समयमा धेरै महत्त्वको हुनेछन् !”
+\s5
+\v 32 केही दिनपछि जसै उहाँहरूले निरन्तर यात्रा गर्नुभयो, येशू र उहाँका चेलाहरू यरूशलेम जाने बाटोमा हिड्‍दै हुनुहुन्‍थ्‍यो । येशू तिनीहरूका अघिअघि ोहिंड्‍दै हुनुहुन्‍थ्‍यो । चेलाहरू छक्‍क परेका थिए र उहाँहरूको साथमा भएका अरू मानिसहरू डराएका थिए । बाटोको हिंड्‍दैगर्दा, उहाँले बाह्रजना चेलाहरूलाई मात्र एकातिर लानुभयो । अनि उहाँले आफूलाई जे हुन लाग्‍दै थियो त्‍यसको बारेमा उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍न लाग्‍नुभयो; उहाँले भन्‍नुभयो,
+\v 33 “ध्यानपूर्वक सुन ! हामी यरूशलेमसम्म जाँदैछौं । त्यहाँ मुख्‍य पुजारीहरू र व्यवस्थाहरू सिकाउँने मानिसहरूले म, मानिसको पुत्रलाई गिरफ्‍तार गर्नेछन् । तिनीहरूले मलाई मृत्‍युदण्‍ड दिनुपर्छ भनी घोषणा गर्नेछन् । अनि तिनीहरूले मलाई रोमी अधिकारीहरूकहाँ लानेछन् ।
+\v 34 तिनीहरूकाो मानिसहरूले मलाई गिल्ला गर्नेछन् र मलाई थुक्‍नेछन् । तिनीहरूले मलाई कोर्रा लगाउनेछन् र त्‍यसपछि तिनीहरूले मलाई मार्नेछन् । तर त्यसको तेस्रो दिनपछि, म फेरि जीवित हुनेछु !”
+\s5
+\v 35 बाटोमा जाँदै गर्नुहुँदा, जब्दियाका छोराहरू, याकूब र यूहन्‍ना येशूक नजीक आए र उहाँलाई भने, “गरूज्‍यू, हाम्रो निम्‍ति तपाईंले केही गर्नुहोस् भन्‍ने हाम्रो इच्‍छा छ !”
+\v 36 उहाँले तिनीहरूलाई सोध्‍नुभयो, “तिमीहरूका निम्‍ति मैले के गरौं भन्‍ने तिमीहरूको इच्‍छा छ ?”
+\v 37 तिनीहरूले उहाँलाई भने, “तपाईं आफ्नो राज्यको राजा बन्‍नुहुँदा, हामीहरूमध्‍ये एकजनालाई तपाईंको दाहिनेपट्टि र एकजनालाई तपाईंको देब्रेपट्टि बस्‍न दिनुहोस् ।”
+\s5
+\v 38 तर येशूले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “तिमीहरू के माग्‍दैछौ त्‍यो तिमीहरू बुझ्‍दैनौ ?” अनि उहाँले तिनीहरूलाई सोध्‍नुभयो, “के मैले भोग्‍न लागेको दु:ख जस्‍तै दु:ख तिमीहरू भोग्‍न सक्छौ ? के मैले मर्न लागेको मृत्‍युजस्तै मृत्‍यु तिमीहरू मर्न सक्छौ ?”
+\v 39 तिनीहरूले उहाँलाई भने, “हो, हामी त्‍यसो गर्न सक्छौंँ !” तब येशूले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “निश्‍चय पनि मैले भोग्‍न लागेको दु:ख जस्‍तै दु:ख तिमीहरूले भोग्‍नेछौ र अरूहरूले मलाई मार्ने जस्‍तै मृत्‍यु तिमीहरूले भोग्‍नेछौ ।
+\v 40 तर मेरो आशनको नजीक को बस्‍नेछ भनी छान्‍ने काम मेरो होइन । परमेश्‍वरले पहिलेबाट नै जसलाई ती ठाउँहरू दिनलाई चुन्‍नुहुन्‍छ तिनीहरूलाई नै उहाँले दिनुहुन्‍छ ।”
+\s5
+\v 41 याकूब र यूहन्‍नाले के कुराको लागि बिन्‍ति गरेका थिए भनी पछि अरू दसजना चेलाहरूले सुने । यसैले तिनीहरूले भने कि ती दुईजना चेलासँग तिनीहरू खुशी थिएनन् ।
+\v 42 त्‍यसपछि येशूले तिनीहरू सबैलाई एकसाथ बोलाउनुभयो र भन्‍नुभयो, “मानिसहरूमाथि शासन गर्ने राजाहरू र अरूहरूले आफूलाई शक्तिशाली देखाउन पाउँदा आनन्‍द गर्छन् भनी तिमीहरू जान्‍दछौ । तिनीहरूका अधिकारीहरूले अरूलाई आदेश दिन पाउँदा आनन्‍दि हुन्‍छन् भनी तिमीहरू जान्‍दछौ ।
+\s5
+\v 43 तर तिनीहरू जस्तो नहोओ ! त्यसको साटोमा तिमीहरूमध्‍ये परमेश्‍वरले आफूलाई महान विचार गर्नुभएको होस् भन्‍ने इच्‍छा गर्नेहरू बाँकी अरूका सेवकहरू हुनुपर्छ ।
+\v 44 अझ बढी, तिमीहरूमध्ये कसैले परमेश्‍वरले उसलाई ज्‍यादै महत्त्वपूर्ण विचार गर्नुभएको होस् भन्‍ने इच्‍छा गर्नेले तिमीहरूमध्‍ये बाँकीको दास जस्तै भएर काम गर्नुपर्छ ।
+\v 45 म, मानिसको पुत्र, सेवा लिन आएको होइन । त्यसको साटोमा, म अरूको सेवा गर्न र आफ्नो जीवन तिनीहरूका निम्‍ति दिएर धेरैलाई स्वतन्‍त्र गराउनलाई आएँ ।”
+\s5
+\v 46 यरूशलेमको बाटोमा, येशू र चेलाहरू यरीहो आउनुभयो । त्‍यसपछि ठूलो भीडसँगै उहाँहरू यरीहोबाट जान लाग्‍नुहुँदा, सधैं पैसा माग्‍ने एकजना दृष्‍टिविहीन मानिस बाटोको छेउमा बसिरहेको थियो । उसको नाम बारतिमै थियो र उसको बुबाको नाम तिमैा थियो ।
+\v 47 जब नासरतको येशू त्यहाँबाट जाँदै हुनुहुन्छ भनी मानिसहरूले भनेको उसले सुन्‍यो, ऊ चिच्यायो, "येशू ! तपाईं जो दाऊद राजाका सन्‍तान ख्रीष्‍ट हुनुहुन्छ, ममाथि दया गर्नुहोस् !"
+\v 48 धेरै मानिसहरूले उसलाई हप्काए र उसलाई चुप लाग्‍न भने । तर ऊ अझ बढी चिच्यायो, "तपाईं जो दाऊद राजाका सन्‍तान ख्रीष्‍ट हुनुहुन्छ, ममाथि दया गर्नुहोस् !"
+\s5
+\v 49 येशू रोकिनुभयो र भन्‍नुभयो, “उसलाई यहाँ आउनलाई बोलाओ !” तिनीहरूले त्यस दृष्‍टिविहीन मानिसलाई यसो भन्दै बोलाए, "येशूले तिमीलाई बोलाउँदै हुनुहुन्छ ! यसैले खुशी होऊ र उठ र आऊ !”
+\v 50 ऊ उठ्‍दा उसले आफ्नो खाष्‍टो छेउतिर फाल्यो र ऊ येशूकहाँ आयो ।
+\s5
+\v 51 येशूले उसलाई सोध्‍नुभयो, “तिम्रो लागि म के गरौं भन्‍ने तिम्रो इच्‍छा छ ?” त्यो दृष्‍टिविहिन मानिसले उहाँलाई भन्यो, “गुरूज्‍यू, म फेरि देख्‍न सक्‍ने हुन सकूँ भन्‍ने इच्‍छा छ !”
+\v 52 येशूले उसलाई भन्‍नुभयो, “तिमीले मलाई विश्‍वास गरेको कारणले म तिमीलाई निको पार्दैछु । यसैले तिमी जान सक्छौ !” उसले तुरन्तै देख्‍न सक्यो । र ऊ येशूसँगै बाटोमा हिंड्‍दै गयो ।
+\s5
+
+\c 11
+\p
+\v 1 येशू र उहाँका चेलाहरू यरूशलेमको नजिक आउनुहुँदा, उहाँहरू जैतुन डाँडाको नजीक बेथफागे र बेथानियामा आउनुभयो । तब येशूले आफ्ना चेलाहरूमधये दुईजनालाई बोलाउनुभयो 
+\v 2 र तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “हाम्रो अगाडिको गाउँमा जाओ । तिमीहरू त्‍यहाँ पस्‍नेबित्तिकै, तिमीहरूले एउटा गधाको बछेडालाई देख्‍नेछौ जसमा कोही कहिलै चढेको छैन । त्यसलाई फुकाओ र त्‍यसलाई मकहाँ ल्याओ ।
+\v 3 कसैले तिमीहरूलाई, ‘तिमीहरू किन त्‍यसो गर्दैछौ ?’ भन्‍छ भने, ‘प्रभुले यसलाई प्रयोग गर्नु आवश्यक छ । उहाँलाई यसको आवश्यक नहुनेबित्तिकै, उहाँले कसैद्वारा यसलाई यहाँ फिर्ता पठाउनुहुनेछ ।’”
+\s5
+\v 4 यसैले दुईजना चेलाहरू गए र गधाको बछेडा भेट्टाए । त्‍यसलाई घरको ढोका नजिक बाँधिएको थियो, जुन बाटोको छेउमा थियो । तब तिनीहरूले त्यसलाई फुकाए ।
+\v 5 त्यहाँ भएका केही मानिसहरूले तिनीहरूलाई सोधे, “तिमीहरूले किन त्यो गधालाई फुकाउँदैछौ ?”
+\v 6 येशूले जे भन्‍नुभएको थियो त्यो कुरा तिनीहरूले उनीहरूलाई भने । यसैले मानिसहरूले तिनीहरूलाई त्‍यो गधा लैजाने अनुमति दिए ।
+\s5
+\v 7 दुईजना चेलाहरूले त्‍यो गधालाई येशूकहाँ ‍ल्‍याए र उहाँलाई बस्‍नको लागि केही होस् भनेर आफ्ना लुगाहरू त्‍यसमाथि राखे ।
+\v 8 धेरै मानिसहरूले उहाँको अघि बाटोमा आफ्ना लुगाहरू ओछ्‍याए । अरूहरूले नजिकैका खेतबारीबाट खजुरका हाँगाहरू काटे र ती बाटोभरी ओछ्‍याए ।
+\v 9 उहाँको अघि र उहाँको पछि हिंड्‍दै गरेका सबै मानिसहरू यसो भनेर चिच्याउँदै थिए, “ परमेश्‍वरको स्तुति होस् !” र “परमेश्‍वरको अधिकारमा आउनेमाथि उहाँको आशिष रहोस् ।”
+\v 10 तिनीहरूले यसो भन्‍दै कराए, “हाम्रो पुर्खा दाऊद राजाले राज्‍य गरेझैं राज्‍य गर्ने तपाईं धन्यको हुनुहुन्छ !” र “सर्वोच्‍च स्वर्गमा हुनुहुने परमेश्‍वरको स्तुति होस् !”
+\s5
+\v 11 येशू तिनीहरूसँग यरूशलेममा प्रवेश गर्नुभयो, र त्‍यसपछि उहाँ मन्दिर परिसर जानुभयो । उहाँले त्यहाँ वरिपरिी भएका हरेक कुरा हेर्नुभएपछि, उहाँले सहर छोड्‍नुभयो किनभने साँझ पर्नै लागिसकेको थियो । उहाँ बाह्रजना चेलाहरूसँगै बेथानियामा फर्कनुभयो ।
+\v 12 अर्को दिन येशू र उहाँका चेलाहरू बेथानियाबाट जाँदै गर्नुहुँदा, उहाँ भोकाउनुभयो ।
+\s5
+\v 13 उहाँले अलिपर पात भएको एउटा अञ्‍जीरको रूख देख्‍नुभयो, यसैले त्‍यसबाट उहाँले कुनै अञ्‍जीर पाउनुहुन्‍छ कि भनी हेर्न उहाँ त्‍यसमा जानुभयो । तर जब उहाँ त्यहाँ पुग्‍नुभयो, उहाँले त्यसमा केही फल पाउनुभएन, किनभने अझैसम्‍म अञ्‍जीरको फल लाग्‍ने ऋतु आएको थिएन ।
+\v 14 उहाँले रूखलाई भन्‍नुभयो “तँबाट फेरि कसैले पनि खाने छैन ।” र चेलाहरूले यो सुने ।
+\s5
+\v 15 येशू र उहाँका चेलाहरू यरूशलेम फर्केर जानुभयो र मन्दिर परिसरभित्र पस्‍नुभयो । उहाँले बलिदानको लागि जनावरहरू किन्‍ने र बेच्‍ने गर्दै गरेका मानिसहरूलाई देख्‍नुभयो । उहाँले ती मानिसहरूलाई मन्दिर परिसरबाट धपाउनुभयो । मन्दिरमा करको पैसालाई रोमी सिक्‍कासँग सटही गर्नेहरूको टेबलहरू पनि उहाँले पल्टाई दिनुभयो । र उहाँले बलिदानको लागि परेवाहरू बिक्री गर्ने मानिसहरूको आशनहरू पनि उहाँले पल्टाइ दिनुभयो ।
+\v 16 केही कुरा बेच्‍नलाई बोक्‍दै गरेका कसैलाई पनि उहाँले मन्दिरको क्षेत्रमा पस्‍ने अनुमति दिनुभएन ।
+\s5
+\v 17 त्‍यसपछि उहाँले ती मानिसहरूलाई सिकाउनुभयो, उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “धर्मशास्‍त्रमा यसो लेखिएको छ कि परमेश्‍वरले भन्‍नुभयो, ‘मेरो घरमा सबै जातिका मानिसहरूले प्रार्थना गर्न सकून् भन्‍ने मेरो इच्‍छा छ’ तर तिमी डाँकुहरूले यसलाई डाँकुहरू लुक्‍ने गुफा बनाएका छौ ।”
+\v 18 मुख्‍य पुजारीहरू र यहूदी व्यवस्था सिकाउने मानिसहरूले पछि उहाँले गर्नुभएको कुराको बारेमा सुने । तिनीहरूले उहाँलाई कसरी मार्न सक्‍छन् भनी योजना गर्दै थिए तर तिनीहरू उहाँसित डराए किनभने उहाँको शिक्षा दिंदै गर्नुभएको कुरामा भीड छक्‍क परेका थिए भनी तिनीहरूले महसुस गरे ।
+\v 19 हरेक साँझ येशू र उहाँका चेलाहरू सहरबाट बाहिर जाने गर्नुहुन्‍थ्‍यो ।
+\s5
+\v 20 अर्को दिन बिहान उहाँहरू बाटोमा यरूशलेमतिर जाँदै गर्नुहुँदा, येशूले सराप्‍नु भएको अञ्‍जीरको रूखलाई सम्पूर्ण रूपमा ओइलाएको उहाँहरूले देख्‍नुभयो ।
+\v 21 येशूले अञ्‍जीरको रूखलाई के भन्‍नुभएको थियो सो पत्रुसले सम्झिए र उनले येशूलाई भने, “गुरूज्‍यू, हेर्नुहोस् ! तपाईंले सराप्‍नु भएको अञ्‍जीरको रूख ओइलाएको छ !”
+\s5
+\v 22 येशूले जवाफ दिनुभयो, “परमेश्‍वरमा भरोसा गर !
+\v 23 यो पनि ध्‍यान देओ: कसैले यो पहाडलाई, ‘आफैलाई उखेल र समुद्रमा फ्‍याँक !’ भन्‍छ र त्‍यो हुनेछ भन्‍ने कुरामा उसले शंका गर्दैन, त्‍यसको अर्थ, त्‍यो हुनेछ भनी उसले विश्‍वास गर्छ भने, उसको लागि परमेश्‍वरले त्‍यो गर्नुहुनेछ ।
+\s5
+\v 24 यसैले म तिमीहरूलाई भन्छु, तिमीहरूले प्रर्थना गर्दा जब-जब तिमीहरूले परमेश्‍वरसँग केही कुरा माग्छौ, तिमीले पाउनेछौ भनेर विश्‍वास गर, र तिमीहरूले गर्छौ भने, परमेश्‍वरले तिमीहरूका लागि त्‍यो गर्नुहुनेछ ।
+\v 25 अब म तिमीलाई यो पनि भन्छु: जब-जब तिमीहरू प्रार्थना गर्छौ, मानिसहरूले तिमीहरूको नोक्‍सान पुर्‍याएका कारणले तिनीहरूका विरूद्धमा तिमीहरूका मनमा वैमनष्यता छ भने, तिनीहरूलाई क्षमा देओ, जसले गर्दा स्वर्गमा हुनुहुने तिमीहरूका पिताले पनि त्यसरी नै तिमीहरूका पापहरू क्षमा गर्नुहुनेछ ।”
+\v 26 केही प्राचीन पाण्‍डुलिपीहरूमा समावेशः तर तिमीहरूले क्षमा गर्दैनौ भने, तिमीहरूका स्वर्गमा हुनुहुने पिताले पनि तिमीहरूका पापहरू क्षमा गर्नुहुने छैन ।
+\s5
+\v 27 येशू र उहाँका चेलाहरू फेरि पनि यरूशलेमको मन्दिर परिसरमा आउनुभयो । येशू त्यहाँ हिंड्‍दै गर्नुहुँदा, मुख्‍य पुजारीहरू, यहूदी व्यवस्था सिकाउने केही मानिसहरू र एल्‍डरहरू एउटा समूह उहाँकहाँ आयो ।
+\v 28 तिनीहरूले उहाँलाई सोधे, “कसको अधिकारले तिमीले यी कुराहरू गर्दैछौ ? हिजो तिमीले यहाँ गरेको कुराहरू गर्नलाई तिमीलाई कसले अधिकार दियो ?”
+\s5
+\v 29 येशूले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “म तिमीहरूलाई एउटा प्रश्‍न सोद्ध्छु । तिमीहरूले मलाई जवाफ दिन्छौ भने, मलाई यी कुराहरू गर्न कसलेे अधिकार दियो भनी म तिमीहरूलाई भन्‍नेछु ।
+\v 30 के यूहन्‍नाकहाँ आउनेहरूलाई बप्‍तिस्‍मा दिने अधिकार तिनलाई परमेश्‍वरले दिनुभयो ? वा तिनलाई मानिसहरूले अधिकार दियो ?” 
+\s5
+\v 31 तिनीहरूले के जवाफ दिनुपर्छ भनी तिनीहरूले आफ्‍नो माझमा छलफल गरे । तिनीहरूले एक आपसमा भने, “परमेश्‍वरले तिनलाई अधिकार दिनुभयो भनौं भने, उसले हामीलाई भन्‍नेछ, ‘तब यूहन्‍नाले भनेका कुरामा तिमीहरूले विश्‍वास गरेको हुनुपर्छ !’
+\v 32 अर्कोतर्फ, मानिसहरूले यूहन्‍नालाई अधिकार दिए भनौं भने, त्‍यसपछि हाम्रो के हालत होला ?” यूहन्‍नाको बारेमा भन्‍न तिनीहरू डराए किनभने तिनीहरूसँग मानिसहरू धेरै रिसाउने छन् भनी तिनीहरूलाई जान्‍दथे । यूहन्‍ना परमेश्‍वरले पठाउनु भएको अगमवक्ता थिए भनी सबै मानिसहरूले साँच्‍चै विश्‍वास गर्थे भन्‍ने कुरा तिनीहरूलाई थाहा थियो ।
+\v 33 यसैले तिनीहरूले येशूलाई जवाफ दिए, “यूहन्‍नाले आफ्‍नो अधिकार कहाँबाट पाए त्‍यो हामीलाई थाहा छैन ।” तब येशूले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “तिमीहरूले मेरो प्रश्‍नको जवाफ नदिएको कारणले, हिजो यहाँ मैले गरेका कुराहरू गर्न मलाई कसले अधिकार दियो त्‍यो म पनि तिमीहरूलाई भन्‍नेछैन ।”
+\s5
+
+\c 12
+\p
+\v 1 तब येशूले तिनीहरूलाई एउटा दृष्‍टान्‍त भन्‍न लाग्‍नुभयो । उहाँले भन्‍नुभयो, “एकजना मानिसले दाखबारी लगायो । उसले त्‍यसको वरिपरि बार लगायो । उसले दाखको रस जम्मा गर्न एउटा ढुंगाको टयाङकी बनायो । उसले उसको दाखबारिको सुरक्षा गर्नलाई कसैलाई बस्‍न उसले एउटा धरहरा पनि बनायो । त्‍यो दाखबारी खेती गर्न उसले कोही किसानहरूलाई त्‍यो भाडामा दियो र त्यसपछि ऊ टाढा अर्कै देशमा गयो ।
+\v 2 जब दाख टिप्‍ने समय आयो, तब दाखबारीका मालिकले आफ्‍नो दाखबारीलाई भाडामा लिएका ती मानिसहरूकहाँ एकजना सेवकलाई पठाए, किनभने तिनीहरूबाट दाखबारीमा उत्‍पादित दाखमध्‍येबाट तिनले आफ्‍नो भाग पाउन चाहान्‍थे । 
+\v 3 तर जब सेवक आइपुग्यो, तिनीहरूले उसलाई समाते र सेवकलाई पिटे, र तिनीहरूले उसलाई कुनै फल दिएनन् । त्यसपछि तिनीहरूले उसलाई फिर्ता पठाए ।
+\s5
+\v 4 पछि मालिकले तिनीहरूकहाँ अर्को सेवकलाई पठाए । तर तिनीहरूले उसलाई टाउकोमा हिर्काए र तिनीहरूले उसलाई डरलाग्दो किसिमले चोट पुर्‍याए, जसको लागि उनीहरू लज्जित हुनुपर्थ्यो ।
+\v 5 पछि मालिकले अझै अर्को सेवकलाई पनि पठाए । किसानहरूले त्‍यो मानिसलाई मारे । तिनले पठाएका अरू धेरैजना सेवकहरूलाई पनि तिनीहरूले दुर्व्यवहार गरे । कसैलाई तिनीहरूले पिटे र कसैलाई तिनीहरूले मारे ।
+\s5
+\v 6 मालिकसँग अझै अर्को एकजना व्‍यक्ति, तिनको आफ्‍नै छोरा, तिनीसँग थियो, जसलाई तिनले धेरै माया गर्थे । यसैले तिनले आफ्नो छोरालाई तिनीहरूकहाँ पठाए, किनभने तिनीहरूले उसलाई आदर गर्नेछन् भनी तिनले विचार गरे ।
+\v 7 तर जब तिनको छोरो आउँदै गरेको किसानहरूले देखे, तब तिनीहरूले एक-आपसमा भने, ‘हेर ! मालिकको छोरा आउँदैछ जसले कुनै दिन यस दाखबारीको अधिकार गर्नेछ ! यसैले यो दाखबारीलाई हाम्रो बनाउनलाई हामी यसलाई मारौं ।
+\s5
+\v 8 तिनीहरूले मालिकको छोरालाई गिरफ्‍तार गरे र उसलाई मारे । तब तिनीहरूले उसको लाशलाई दाखबारीको बाहिरपट्टि फाले ।
+\v 9 यसैले दाखबारीका मालिकले के गर्नेछन् के तिमीहरूलाई थाहा छ ? तिनी आउनेछन् र आफ्‍नो दाखबारी भाडामा लिएका ती दुष्‍ट मानिसहरूलाई मार्नेछन् । त्यसपछि तिनले त्‍यसको हेरचाह गर्न कोही अरू मानिसहरूको प्रवन्‍ध गर्नेछन् ।
+\s5
+\v 10 अब यी शब्दहरूका बारेमा होशियारसँग विचार गर, जुन तिमीहरूले धर्मशास्‍त्रमा पढेका छौ: “घर बनाउँदै गरेकाहरूले कुनै ढुंगाको प्रयोग गर्न इन्कार गरे । तर परमप्रभुले त्‍यही ढुंगालाई यसको उपयुक्त ठाउँमा राख्‍नुभएको छ, र त्‍यो नै घरमा सबैभन्दा महत्त्‍वपूर्ण ढुंगा बनेको छ !
+\v 11 परमप्रभुले नै यसो गर्नुभएको छ, र हामीले यसलाई हेर्दा, हामी अचम्मित हुन्छौं ।”
+\v 12 तब येशूले ती दुष्‍ट मानिसहरूले गरेका कामको कथा भन्‍नुहुँदा, उहाँले यहूदी अगुवाहरूलाई दोष्याउँदै हुनुहुन्थ्यो भनी तिनीहरूले महसुस गरे । यसैले तिनीहरूले उहाँलाई गिरफ्‍तार गर्न खोजे । तर तिनीहरूले त्‍यसो गरे भने मानिसका भीडहरूले के गर्लान् भनी तिनीहरू डराए । यसैले तिनीहरूले उहाँलाई छाडे र गए ।
+\s5
+\v 13 यहूदी अगुवाहरूले केही फरिसीहरू र हेरोद एन्तिपासलाई सहयोग गर्ने समूहका केही मानिसहरूलाई येशूकहाँ पठाए । तिनीहरूले येशूलाई छल गर्न चाहन्थे; तिनीहरूले उहाँलाई केही गलत भन्‍ने पार्न चाहन्थे जसले गर्दा मानिसहरूलाई उहाँले गल्ती कुराहरू सिकाएको भनेर तिनीहरूले देखाउन सक्‍थे, यसरी तिनीहरूले उहाँको विरुद्धमा दोष लगाउन सक्‍थे ।
+\v 14 तिनीहरू आएपछि, तिनीहरूले उहाँलाई भने, “गुरूज्‍यू, तपाईंले सत्यता सिकाउनुहुन्छ भनी हामी जान्‍दछौं । तपाईंले भन्‍नुभएको कुरा महत्त्‍वपूर्ण व्‍यक्तिले मन नपराए तापनि, मानिसहरूले तपाईंको बारेमा के भन्छन् त्‍यसलाई तपाईं वास्ता गर्नुहुन्‍न भनेर पनि हामी जान्‍दछौं । बरु, हामीले जे गर्नुपर्ने परमेश्‍वरको इच्‍छा छ त्‍यो तपाईं सत्यतासाथ सिकाउनु न्छ । यसैले यो बिषयमा तपाईंको विचार के छ हामीलाई भन्‍नुहोस्: हामीले रोमी सरकारलाई करहरू तिर्नु उचित हुन्‍छ वा हुँदैन ? हामीले करहरू तिर्नुपर्छ वा ती तिर्नुपर्दैन ?
+\v 15 तिनीहरूले वास्‍तविक रूपमा परमेश्‍वरको इच्‍छा जान्‍न चाहेका थिएनन् भनी येशूले जान्‍नुहुन्‍थ्‍यो । यसैले उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “तिमीहरूले मलाई केवल केही गलत कुरा भन्‍न लगाउँदैछौ जसको कारण तिमीहरूले मलाई दोष लगाउन सक्‍छौ भनी म जान्‍दछु । जहोस्, म तिमीहरूको प्रश्‍नको जवाफ दिनेछु । मलाई एउटा सिक्‍क देऊ ता कि म त्‍यो हेर्न सकूँ ।”
+\s5
+\v 16 तिनीहरूले एउटा सिक्‍का उहाँकहाँ ल्याएपछि, उहाँले तिनीहरूलाई सोध्‍नुभयो, “यो सिक्‍कामा कसको स्‍वरूप छ ? र यसमा कसको नाम छ ?” तिनीहरूले जवाफ दिए, “यो सिजरको स्‍वरूप र नाम हो ।”
+\v 17 येशूले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “त्‍यो ठिक भन्‍यौ, यसैले जे सिजरको हो त्‍यो सिजरलाई देओ र जे परमेश्‍वरको हो त्‍यो उहाँलाई नै देओ ।” उहाँले भन्‍नुभएको जवाफ सुनेर तिनीहरू साह्रै अचम्मित भए ।
+\s5
+\v 18 “मानिसहरूको मृत्‍यु भएपछि तिनीहरू फेरि जीवित हुन्छन् भन्‍ने अरू यहूदीहरूको मतलाई सदुकीहरूको समूहका मानिसहरूले इन्कार गर्छन् । केही सदुकीहरू येशूकहाँ आए र उहाँलाई सोधे,
+\v 19 “गुरूज्‍यू, मोशाले हामी यहूदीहरूको लागि लखे कि कुनै मानिसको दाजुको मृत्‍यु भयो र पत्‍नी मात्र छिन् तर छोराछोरी छैनन् भने, उसको भाइले त्यो विधवालाई विवाह गर्नुपर्छ र आफ्‍नो दाजुको निम्‍ति सन्‍तान हुर्काउनुपर्छ । 
+\s5
+\v 20 यसैले यहाँ एउटा उदाहरण छ । एउटा परिवारमा सातजना दाजुभाइ थिए । जेठोले एकजना स्‍त्रीसँग विवाह गर्‍यो तर ऊ र उसको श्रीमतीले छोराछोरी जन्माएनन् । त्‍यसपछि उसको मृत्‍यु भयो ।
+\v 21 माइलो भाइले पनि त्यो स्‍त्रीसँग विवाह गर्‍यो, तर उसले पनि कुनै छोराछोरी जन्‍माएन । त्‍यसपछि उसको मृत्‍यु भयो । साइलो भाइले पनि उसका अरू दाजुहरूले गरेझैं गर्‍यो । तर उसले पनि कुनै छोराछोरी जन्‍माएन र त्‍यसपछि मृत्‍यु भयो । ।
+\v 22 अन्ततः सबै सातैजना दाजुभाइले एकपछि अर्को गर्दै त्यो स्‍त्रीलाई विवाह गरे, तर कसैको पनि कुनै छोराछोरी थिएनन्, र एकपछि अर्को गर्दै तिनीहरूको मृत्‍यु भयो । सबभन्‍दापछि त्यो स्‍त्रीको पनि मत्‍यु भयो ।
+\v 23 अब मानिसहरूको मृत्यु भएर तिनीहरू फेरि जीवित हुने दिनमा, त्यो स्‍त्री कसको श्रीमती हुनेछिन् ? यो ध्‍यान दिनुहोस् कि तिनले सबै सातै जना दाजुभाइसँग विवाह गरेकी थिइन् !”
+\s5
+\v 24 येशूले तिनीहरूलाई जवाफ दिनुभयो, “तिमीहरूले निश्‍चित रूपमा गलत बुझेका छौ । यसको बारेमा धर्मशास्‍त्रले के सिकाउँछ भनी तिमीहरूलाई थाहा छैन । मानिसलाई मृत्‍युबाट फेरिी जीवित बनाउने परमेश्‍वरको शक्तिलाई पनि तिमीहरू बुझ्‍दैनौ ।
+\v 25 त्‍यो स्‍त्री ती दाजुभाइमध्ये कसैको पनि श्रीमती हुनेछैनन्, किनभने जब मानिसहरू मृत्‍युबाट फेरि जीवित हुन्छन्, मानिसहरूका साथमा श्रीमतीहरू र श्रीमतीहरूका साथमा श्रीमानहरू हुनको साट्टोामा, तिनीहरू स्वर्गमा भएका स्वर्गदूतहरू जस्तै हुनेछन् । स्वर्गदूतहरूले विवाह गर्दैनन् ।
+\s5
+\v 26 तर मानिसहरूको मृत्‍यु भएपछि तिनीहरू फेरिी जीवित हुने सम्बन्धमा म यो भन्‍दछु । मोशाले लेखेको पुस्तकमा, तिनले मृत्‍यु भएका मानिसहरूको बारेमा लेखेका छन्; तिमीहरूले यो पढेका ीछौ भन्‍ने मलाई विश्‍वास छ । मोशाले जलिरहेको पोथ्रामा हेर्दैगर्दा, परमेश्‍वरले तिनलाई भन्‍नुभयो, ‘अब्राहम इसहाक र याकूबले आराधना गर्ने परमेश्‍वर म नै हुँ ।’
+\v 27 तब मरेका मानिसहरूले परमेश्‍वरको आराधना गर्दैनन् । जीवित मानिसहरूले परमेश्‍वरको आराधना गर्छन् । यसैले जब तिमीहरूले मरेका मानिसहरू फेरि जीवित हुँदैनन् भन्छौ भने, तिमीहरू एकदमै गलत छौ ।”
+\s5
+\v 28 यहूदी व्यवस्था सिकाउने एकजना मानिसले उहाँहरूको वादविवाद सुने । येशूले सदुकीहरूको प्रश्‍नलाई ज्यादै राम्रोसँग जवाफ दिनुभएको कुरा तिनलाई थाहा भयो । यसैले ऊ अघि बढ्‍यो र येशूलाई सोध्‍यो, “कुन आज्ञा सबैभन्दा महत्त्‍वपूर्ण हो ?”
+\v 29 येशूले जवाफ दिनुभयो, “सबैभन्दा महत्त्‍वपूर्ण आज्ञा यो हो, ‘सुन, हे इस्राएल ! परमप्रभु हाम्रा परमेश्‍वर एक मात्र परमप्रभु हुनुहुन्छ ।
+\v 30 तैंले परमप्रभु आफ्‍नो परमेश्‍वरलाई आफ्‍नो सारा इच्‍छा तथा भावनाले, आफ्‍नो सारा विचारले, र आफ्‍नो सारा कामले प्रेम गर्नुपर्छ !
+\v 31 अर्को महत्त्‍वपूर्ण आज्ञा यो होः तैंले आफ्‍नो वरिपरी भएकाो मानिसहरूलाई आफूलाई जस्‍तै प्रेम गर्नुपर्छ ।” यी दुई आज्ञाहरूभन्दा महत्त्‍वपूर्ण अन्‍य कुनै आज्ञा छैन !”
+\s5
+\v 32 त्य मानिसले येशूलाई भन्यो, “गुरूज्‍यू, तपाईंले एकदम राम्रोसँग जवाफ दिनुभएको छ । परमेश्‍वर एकमात्र हुनुहुन्छ र अरू कुनै परमेश्‍वर छैनन् भनेर तपाईंले ठिक भन्‍नुभयो ।
+\v 33 हामीले परमप्रभु आफ्‍नो परमेश्‍वरलाई आफ्‍नो सारा इच्‍छा तथा भावनाले, आफ्‍नो सारा विचारले, र आफ्‍नो सारा कामले प्रेम गर्नुपर्छ भनेर पनि तपाईंले ठिक भन्‍नुभएको छ । र हामीले आफ्‍नो सम्‍बन्‍धमा आएका मानिसहरूलाई आफूलाई जस्‍तै प्रेम गर्नुपर्छ भनेर पनि तपाईंले ठिक भन्‍नुभएको छ । र यी सारा कुराहरू गर्नाले परमेश्‍वरलाई पशु बलि वा अरू होमबलीहरू चढाउनुभन्दा बढी खुशी तुल्‍याउँछ भनेर पनि तपाईंले ठिक भन्‍नुभएको छ ।”
+\v 34 यो मानिसले बुद्धीमानीसाथ जवाफ दिएको छ भनेर येशूले महसुस गर्नुभयो । यसैले उहाँले उसलाई भन्‍नुभयो, “तिमी परमेश्‍वरको राज्यको एकदम नजीक छौ ।” त्यसपछि येशूलाई फसाउने किसिमको अरू कुनै त्‍यस्‍तो प्रश्‍न सोध्‍न यहूदी अगुवाहरू डराए ।
+\s5
+\v 35 पछि, जब येशूले मन्दिर परिसरमा शिक्षा दिंदै हुनुहुन्थ्यो, उहाँले मानिसहरूलाई भन्‍नुभयो, “ख्रीष्‍टलाई दाऊदका पुत्र हुन् – भनेर व्यवस्था सिकाउने मानिसहरूले कसरी भन्‍छन्– र यसो भन्‍दा तिनीहरू कसरी ठिक हुन्‍छन् ?
+\v 36 पवित्र आत्माले दाऊदलाई ख्रीष्‍टको बारेमा भन्‍न लगाउनुभयो, ‘परमेश्‍वरले मेरो प्रभुलाई भन्‍नुभयो, “मेरो छेउमा मेरो दाहिनेतर्फ बस, त्यो स्थानमा जहाँ म तिमीलाई अरू कसैलाई भन्दा बढी उच्‍च आदर गर्नेछु ! मैले तिम्रो शत्रुलाई पूर्ण रूपमा पराजित नगरून्जेल यहाँ बस !”’
+\v 37 यो दाऊदको भजनमा तिनले ख्रीष्‍टलाई मेरो ‘प्रभु’ भन्‍छन् । तर कसरी व्‍यवस्‍थाका शिक्षकहरूको भनाई ठिक हुन्‍छ – के ख्रीष्‍ट दाऊदका पुत्र पनि हुन सक्‍छन् ?” उहाँले यी कुराहरू सिकाउनुहुँदा, धेरै मानिसहरूले खुशीसित उहाँका कुरा सुने ।
+\s5
+\v 38 येशूले मानिसहरूलाई सिकाउँदै गर्नुहुँदा, उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “हाम्रो व्यवस्था सिकाउने मानिसहरूले जस्तै काम नगर्नलाई तिमीहरू होशियार रहो । मानिसहरूले तिनीहरूको आदर गरेको तिनीहरू मन पराउँछन्, यसैले तिनीहरू लामो लुगा लगाउँछन् र तिनीहरूले महत्‍वपूर्ण छन् भनी देखाउनलाई वरिपरिी हिंड्डुल गर्छन् । बजारहरूमा मानिसहरूले तिनीहरूलाई आदरसाथ अभिवादन गरेको पनि तिनीहरू मन पराउँछन् ।
+\v 39 तिनीहरू सभाघरहरूमा सबैभन्दा महत्त्‍वपूर्ण आशनहरूमा बस्‍न मन पराउँछन् । चाड-पर्वहरूमा सबभन्दा महत्‍वपूर्ण मानिसहरूका आशनहरूमा बस्‍न तिनीहरू मन पराउँछन्
+\v 40 विधवाहरूलाई ठगेर उनीहरूका घरहरू र धनसम्पत्ति तिनीहरूले धुतेर लिन्‍छन् । त्यसपछि सार्वजनिक स्थलहरूमा लामो समय प्रार्थनाहरू गरेर आफूहरू असल भएको बाहाना तिनीहरू गर्छन् । परमेश्‍वरले निश्‍चय नै तिनीहरूलाई अझ कठोर दण्ड दिनुहुनेछ !”
+\s5
+\v 41 पछि येशू मन्दिर परिसरमा मानिसहरूले भेटीहरू चढाउने भाँडोहरूका अर्कोपट्टी छेउमा बस्‍नुभयो । जसै उहाँ त्यहाँ बस्‍दै हुनुहुन्‍थ्‍यो, भाँडोहरूमध्ये एउटामा तिनीहरूले पैसा चढएको उहाँले हर्नुभयो । धेरैजना धनी मानिसहरूले धेरै पैसा भेटी चढाए ।
+\v 42 त्यसपछि एउटी गरीब बिधुवा पनि सँगसँगै आइन् र तामाका दुईवटा स-साना सिक्‍काहरू चढाइन्, जसको एकदमै न्‍यून मूल्‍य थियो ।
+\s5
+\v 43 येशूले आफ्‍ना चेलाहरूलाई आफ्‍नो वरिपरिी जम्मा गर्नुभयो र तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “सत्य कुरा यो हो कि अरू मानिसहरूसँग एकदमै धेरै पैसा छ, तर तिनीहरूले त्‍यसको एउटा सानो हिस्‍सामात्र दिए । तर यी स्‍त्री, जो एकदमै गरीब छिन्, तिनले आफूलाई आज आवश्‍यक कुराहरू किन्‍नुपर्ने पैसा सबै भेटीमा हालेकी छिन्ि ।
+\v 44 यसैले अरू सबैलेभन्दा धेरै पैसा यी गरीब बिधुवाले भाँडोमा हालेकी छिन् !”
+\s5
+
+\c 13
+\p
+\v 1 येशूले मन्दिर परिसर छाडेर जाँदै गर्नुहुँदा, उहाँकाो चेलाहरूमध्ये एकजनाले उहाँलाई भने, “गरूज्‍यू, हेर्नुहोस् त, यी विशाल ढुङ्गाहरू कति मनमोहक छन् र यी भवनहरू कति सुन्‍दर छन् !”
+\v 2 येशूले तिनलाई भन्‍नुभयो, “हो, तिमीले हेर्दै गरेका यी भवनहरू सुन्‍दर छन्, तर तिनीहरूका बारेमा म तिमीलाई केही कुरा भन्‍न चाहन्छु । तिनीहरू पूर्णरूपले नष्‍ट हुनेछन् । यो मन्दिर परिसरमा भएका कुनै ढुङ्गा पनि अर्को ढुङ्गामाथि रहनेछैन ।”
+\s5
+\v 3 मन्दिरबाट उपत्यका पार गरेर उहाँहरू जैतुन डाँडामा पुग्‍नुभएपछि, येशू बस्‍नुभयो । उहाँको साथमा पत्रुस, याकूब, यूहन्‍ना र आन्द्रियास मात्र हुँदा, तिनीहरूले उहाँलाई सोधे,
+\v 4 “हामीलाई भन्‍नुहोस्, यी कुराहरू कहिले हुनेछन् ? यी कुराहरू हुनै लागेका छन् भनी हामीलाई दर्शाउनलाई के हुनेछ ?” 
+\s5
+\v 5 येशूले तिनीहरूलाई जवाफ दिनुभयो, “होशियार रहो कि के हुनेछ भनी कसैले तिमीहरूलाई छल नगरोस् ! 
+\v 6 धेरैजना मानिसहरू आउनेछन् र मैले नै तिनीहरूलाई पठाएको हो भन्‍नेछन् । तिनीहरूले भन्‍नेछन्, ‘म नै ख्रीष्‍ट हुँ !’ तिनीहरूले धेरैजना मानिसहरूलाई छल गर्नेछन् ।
+\s5
+\v 7 जब युद्धहरू लड्‍दै गरेका सिपाहीहरूका आवाज तिमीहरू सुन्छौ, वा जब टाढा भएका लडाईंहरूका बारेमा तिमीहरू खबर सुन्छौ, चिन्तित नहोओ । यी कुराहरू निश्‍चय नै हुनेछन् । तर जब ती हुन्‍छन्, त्यो समयमा नै परमेश्‍वरले बनाउनुभएका सबै योजना उहाँले पुरा गर्नुहुनेछ भनी विचार नगर !
+\v 8 विभिन्‍न देशहरूमा बसोबास गर्ने समूहहरू एकआपसमा युद्ध गर्नेछन्, र अनेकौं राजाहरू तथा नेताहरू एकआपसमा युद्ध गर्नेछन् । विभिन्‍न ठाउँहरूमा भुकम्पहरू जानेछन्, र अनिकालहरू हुनेछन् । यद्यपि, जब यी कुराहरू हुन्छन्, मानिसहरूले यतिबला मात्र दु:ख भोग्‍न सुरु गर्नेछन् । तिनीहरूले दुःख भोग्‍ने यी शुरुका कुराहरू बालक जन्‍माउन लागेकी स्‍त्रीले दुःख भोग्‍ने कुराको शुरुको प्रसव पीडा जस्‍तै हुनेछ । त्यसपछि तिनीहरूले झन् धेरै दु:ख भोग्‍नेछन् ।
+\s5
+\v 9 त्यसबेला मानिसहरूले तिमीहरूलाई जे गर्नेछन् त्यसको निम्ति तयार रहो । तिनीहरूले तिमीहरूलाई गिरफ्तार गर्नेछन् र अगुवाहरूका समूहहरूका सामु तिमीहरूको जाँच गर्नेछन् । मानिसहरूले तिमीहरूलाई विभिन्‍न सभाघरहरूमा पिट्नेछन् । तिनीहरूले तिमीहरूलाई उच्‍च सरकारी अधिकारीहरूको अपस्थितिमा जाँच गर्नेछन् । परिणामरूपमा, तिमीहरूले मेरो बारेमा तिनीहरूलाई बताउन सक्षम हुनेछौ ।
+\v 10 परमेश्‍वरले योजना गर्नुभएका हरेक कुरा उहाँले सिद्ध गर्नुअघि मेरा चेलाहरूले सबै जातिहरूमा भएका मानिसहरूलाई सुसमाचार घोषणा गर्नुपर्छ ।
+\s5
+\v 11 जब मानिसहरूले तिमीहरूलाई गिरफ्तार गर्छन्, तिमीहरूले के भन्‍नुपर्ने हो भनी चिन्ता नगर । यसको सट्टामा त्यो समयमा परमेश्‍वरले तिमीहरूको मनमा जे हाल्‍नुहुन्छ सो भन । तब त्यो बोलीरहने तिमीहरू मात्र हुनेछैनौ । पवित्र आत्माले तिमीहरूद्वारा बोल्दै गर्नुहुनेछ ।
+\v 12 कोही दाजुभाइ तथा दिदीबहिनीले अरू दाजुभाइ तथा दिदीबहिनीलाई धोखा दिनेछन् । कोही बुबाहरूले आफ्‍ना छोराछोरीलाई धोखा दिनेछन् । कोही छोराछोरीले आफ्‍ना बुबाआमालाई धोखा दिनेछन् जसले गर्दा सरकारी कर्मचारीहरूले तिनीहरूकाो बुबाआमालाई मार्नेछन् ।
+\v 13 धेरैजसो मानिसहरूले तिमीहरूलाई घृणा गर्नेछन् किनकि तिमीहरू मलाई विश्‍वास गर्छौ । तर तिमीहरू जसले आफ्नो जीवनको अन्त्यसम्म मलाई विश्‍वास गरिरहन्छौ त्यो बाँच्‍नेछ ।
+\s5
+\v 14 त्‍यो समयमा घृणित थोक मन्दिरमा प्रवेश गर्नेछ । त्‍यसले मन्दिरलाई अशुद्ध पार्नेछ र त्‍यसलाई त्‍यग्‍न मानिसहरूलाई प्रेरित गर्नेछ । जब तिमीहरूले त्‍यो नहुनुपर्ने ठाउँमा त्‍यसलाई देख्छौ, तिमीहरू तुरुन्‍तै भाग्‍नुपर्छ ! (यो पढ्‍दै गरेको हरेकले यो चेतावनीमा ध्यान दिन सकोस् !) त्यो समयमा यहूदिया जिल्लामा भएका मानिसहरू अग्लो पहाडहरूतिर भाग्‍नुपर्छ ।
+\v 15 आफ्नो घरदेखि बाहिर भएका मानिसहरू कुनै पनि थोक लिनको लागि आफ्नो घरभित्र पस्‍नु हुँदैन ।
+\v 16 खेतमा काम गरिरहेका मानिसहरू थप लुगाहरू लिनको लागि आफ्नो घरतिर फर्कनुहुँदैन ।
+\s5
+\v 17 ती दिनहरूमा स्‍त्रीहरू जो गर्भवती हुनेछन् र स्‍त्रीहरू जसले आफ्‍ना शिशुहरूलाई स्‍तनपान गराउँदै हुनेछन् तिनीहरूप्रति म धेरै दुःखी छु, किनकि तिनीहरूलाई भाग्‍न अति गाह्रो हुनेछ !
+\v 18 ती दिनहरूमा मानिसहरूले असह्‍य किसिमले दु:ख भोग्‍नुपर्नेछ । सुरुमा परमेश्‍वरले संसारको सृष्‍टि गर्नुभएको समयदेखि अहिलेसम्म मानिसहरूले कहिल्यै पनि त्यस्तो दु:ख भोगेका छैनन्; र फेरि त्यसरी मानिसहरूले कहिल्यै पनि दु:ख भोग्‍नेुछैनन् ।
+\v 19 यसैले यो कष्‍टपूर्ण समय हिउँदमा नपरोस् भनी प्रार्थना गर, जति बेला यात्रा गर्न असाध्‍ये कठिन हुनेछ ।
+\v 20 यदि मानिसहरूले धेरै दु:ख भोग्‍ने यो समयलाई परमप्रभु परमेश्‍वरले छोट्याउने निर्णय नगर्नुभएको भए, हरेक व्‍यक्तिको मृत्‍यु हुनेथियो । त उहाँले त्यो समयलाई छोटो पार्ने निर्णय गर्नुभएको छ किनकि आफूले छान्‍नुभएको मानिसहरूको बारेमा उहाँले फिक्री गर्नुहुन्‍छ ।
+\s5
+\v 21 त्यो समयमा मानिसहरूले झूटो बोलेर भन्‍नेछन् कि तिनीहरू नै ख्रीष्‍ट हुन् । र कोही परमेश्‍वरबाट आएका अगमवक्ताहरू हौं भनी दाबी गर्दै आउनेछन् । त्‍यसपछि तिनीहरूले धेरै किसिमकाो आश्‍चर्यकर्महरू गर्नेछन् ।
+\v 22 परमेश्‍वरले छान्‍नुभएका मानिसहरूलाई पनि तिनीहरूले छल गर्ने कोसिस गर्नेछन् । यसैले त्यो समयमा कसैले तिमीलाई यसो भन्छ, ‘हेर, ख्रीष्‍ट यहाँ छन् !’ वा कसैले भन्छ, ‘हेर उहाँ त्‍यहाँ हुनुहुन्छ !’ त्‍यो कुरालाई विश्‍वास नगर !
+\v 23 सचेत रहो ! याद गर कि यी हुनुभन्‍दा अघि नै मैले तिमीहरूलाई यी सबैको बारेमा चेतावनी दिएको छु !
+\s5
+\v 24 मानिसहरूले त्यसरी दुःख भोगेको समयपछि, सूर्य अँध्यारो हुनेछ, र चन्द्रमा चम्‍कनेछैन;
+\v 25 ताराहरू आकाशबाट खस्‍नेछन्, र आकाशमा भएका सबै शक्तिशाली कुराहरू आफ्‍ना ठाउँबाट हट्नेछन् ।
+\v 26 त्यसपछि म, मानिसको पुत्रलाई शक्तिशाली किसिमले र महिमित रूपमा बादलहरूमा आउँदै गरेको मानिसहरूले देख्‍नेछन् ।
+\v 27 तब म आफ्‍ना स्वर्गदूतहरूलाई पठाउनेछु । परमेश्‍वरले चुन्‍नुभएका मानिसहरूलाई तिनीहरूले पृथ्वीका पल्‍लो छेउका हरेक ठाउँहरूबाट जम्मा गर्नेछन् ।
+\s5
+\v 28 अब तिमीहरूले अञ्‍जीरको रूखहरू कसरी बढ्छन् त्यसबाट केही कुरा सिक भन्‍ने इच्‍छा म गर्छु । जब तिनीहरूको हाँगाहरू कोमल हुन्छन् र पातहरू पलाउन सुरु हुन्छ, हाम्रो लागि गृष्म नजिकै छ भनी तिमीहरू जान्‍दछौ ।
+\v 29 त्यसरी नै, मैले भर्खरै भनेका कुराहरू भइहेको जब तिमीहरू देख्‍छौ, तिमीहरूले आफैले जान्‍नेछौ कि मेरो निम्ति फर्केर आउने समय अति नजिक छ । यो म अघिबाटै ढोकामा खडा भएको जस्तै हुनेछ ।
+\s5
+\v 30 यो कुरा मनमा राखः यी कुराहरू पूरा नभएसम्म यो पुस्ताको अन्त हुनेछैन ।
+\v 31 मैले अगमवाणी गरेको यी कुराहरू पूरा हुनेछन् भन्‍ने कुरामा तिमीहरू निश्‍चित हुन सक्छौ । पृथ्वी र आकाशमा भएका कुराहरू एक दिन नष्‍ट हुनेछन् तर मैले तिमीहरूलाई भनेका यी कुराहरू निश्‍चित रूपमा पूरा हुनेछन् ।
+\v 32 तर म कतिबेला फर्केर आउनेछु भनी ठिक समय कसैलाई पनि थाहा छैन । स्वर्गमा भएका स्वर्गदूतहरूलाई पनि थाहा छैन । म, परमेश्‍वरको पुत्रलाई नै पनि थाहा छैन । मेरो पितालाई मात्र थाहा छ ।
+\s5
+\v 33 यसैले तयार रहो ! सधैं सचेत रहो, किनकि जब यी सबै घटनाहरू हुन आउनेछन्, त्यो समय कतिबेला आउनेछ तिमीहरू जान्‍दैनौ !
+\v 34 टाढाको कुनै ठाउँको यात्रा गर्न चाहने एकजना मानिसले जब आफ्नो घर छोड्‍नै लागेको हुन्‍छ, तब तिनले आफ्ना सेवकहरूलाई घरको व्यवस्था गर्नुपर्छ भनी तिनीहरूलाई बताउँछन् । तिनले प्रत्‍येकलाई उसले गर्नुपर्ने काम बताउँछन् । त्यसपछि तिनले ढोकेलाई आफू फर्केर आउने समयको लागि तयार रहन भन्‍छन् ।
+\s5
+\v 35 त्यो मानिस सधैंँ तयार रहनुपर्छ, किनकि उसलाई आफ्‍नो मालिक साँझमा, मध्य रातमा, भाले बास्‍ने समयमा वा बिहान सबेरै कतिबेला फर्केर ीआउनेछन् भन्‍ने कुरा थाहा छैन । त्यसरी नै, तिमीहरू पनि सधैं तयार रहनुपर्छ, किनकि म कतिबेला फर्केरी आउनेछु भनी तिमीहरू जान्‍दैनौ ।
+\v 36 यस्तो नहोस् कि म अचानक आउँदा, मैले तिमीहरूलाई तयारी अवस्‍थामा नभएको भेट्टाउनेछु् ।
+\v 37 मैले तिमीहरू, मेरा चेलाहरूलाई भन्दै गरेका यी शब्‍दहरू म हरेकका लागि भन्दैछुः सधैं तयार रहो !”
+\s5
+
+\c 14
+\p
+\v 1 मानिसहरूले निस्तार-चाड भन्‍ने गरेको हप्‍ताभर लामो चाडको उत्‍वस मनाउन तिनीहरूले सुरु गर्न दुई दिन मात्र बाँकी थियो । त्यो समयमा तिनीहरूले अर्को चाडको उत्‍सव पनि मनाउँथे जसलाई तिनीहरूले अखमिरी रोटीको चाड भन्‍थे । मुख्य पुजारीहरू र यहूदी व्यवस्था सिकाउने मानिसहरूले कसरी गुप्‍त रूपमा तिनीहरूले येशूलाई गिरफ्‍तार गर्न र उहाँलाई मार्न सक्‍छन् भनी योजना गर्दै थिए ।
+\v 2 तर तिनीहरू एक-अर्कामा यसो भन्‍दै थिए, “हामीले यो काम चाडको समयमा गर्नु हुँदैन, किनभने हामीले त्‍यसो गर्‍यौं भने, मानिसहरू हामीसँग साह्रै रिसाउनेछन् र विद्रोह गर्नेछन् !”
+\s5
+\v 3 येशू बेथानियामा सिमोनको घरमा हुनुहुन्थ्यो जो एकजना कुष्‍टरोगी भनेर चिनिन्‍थे । उहाँहरूले खाँदै गर्नुहुँदा, एकजना स्‍त्री उहाँकहाँ आइन् । जटामसीले बनेको वहुमूल्य सुगन्धित अत्तरले भरिएको एउटा सिङ्गमरमरको भँडो लिएर तिनी आइन् । तिनले त्‍यो भँडो खोलिन् र त्‍यसपछि त्‍यो सबै अत्तर येशूको शिरमा खन्याइन् ।
+\v 4 उपस्थित मानिसहरूमध्‍ये कोही रिसाए र आपसमा भने, “तिनले त्‍यो अत्तर खेर फालेर धेरै नराम्रो गरिन् !
+\v 5 यसलाई करीब एक वर्षको ज्‍याला बराबरमा बेच्‍न सकिन्थ्यो, र त्‍यसपछि त्यो पैसा गरीब मानिसहरूलाई दिन सकिन्थ्यो !” यसैले तिनीहरूले तिनलाई गाली गरे ।
+\s5
+\v 6 तर येशूले भन्‍नुभयो, “तिनलाई गाली नगर ! मैले अति उचित भनी विचार गर्ने काम तिनले मेरो लागि गरेकी छिन् । त्यसैले तिमीहरूले तिनलाई दुःख दिनु हुँदैन ।
+\v 7 गरीब मानिसहरू तिमीहरू माझमा सधैंभरि हुनेछन् । यसैले जब तिमीहरूले इच्‍छा गर्छौ तब तिमीहरूले तिनीहरूलाई मद्धत गर्न सक्छौ । तर म यहाँ तिमीहरूसँग धेरै लामो समय रहनेछैन ।
+\v 8 तिनले जे गर्न सक्थिन् सो गरेर तिनले अति उचित काम गरेकी छिन् । चाँडै नै मेरो मृत्‍यु हुन गइरहेको छ भनेर तिनलाई थाहा भएको जस्‍तो छ, किनभने तिनले मेरो शरीरलाई अघिबाटै अभिषेक गरेकी छिन् जसले गर्दा यो दफनको निम्ति तयार छ ।
+\v 9 म तिमीहरूलाई यो भन्छुः संसारभरि जहाँजहाँ मेरा चेलाहरूले सुसमाचार प्रचार गर्छन्, यिनले जे गरेकी छिन् त्‍यसको बारेमा पनि तिनीहरूले भन्‍नेछन्, र मानिसहरूले तिनलाई सम्झनेछन् ।”
+\s5
+\v 10 त्यसपछि येशूलाई गिरफ्‍तार गर्न मुख्य पुजारीहरूलाई सहयोग गरिदिने बारेमा कुरा गर्न यहूदा इस्कोरियती तिनीहरूकहाँ गयो । ऊ बाह्रजना चेलाहरूमध्येको एकजना थियो तापनि उसले त्यो काम गर्‍यो ।
+\v 11 मुख्य पुजारीहरूका निम्ति उसले जे गर्ने इच्‍छा गर्दै थियो त्‍यसको बारेमा जब तिनीहरूले थाहा पाए तब तिनीहरू अत्‍यन्‍तै खुशी भए । त्‍यसको बदलामा तिनीहरूले उसलाई धेरै पैसा दिने प्रतिज्ञा गरे । यहूदा सहमत भयो र येशूलाई तिनीहरूको हातमा सुम्‍पिदिने मौका हेर्न थाल्यो ।
+\s5
+\v 12 चाडको पहिलो दिन जसलाई अखमिरी रोटीको चाड भनिन्थ्यो, जतिबेला तिनीहरूले निस्तार-चाडको लागि थुमाहरू मार्थे, येशूका चेलाहरूले उहाँलाई सोधे, “हामी कहाँ जऔं र निस्तार-चाडको उत्‍सवका लागि भोज तयार पारौं भनी तपाईं इच्‍छा गर्नुहुन्‍छ जसले गर्दा हामी त्‍यो खान सक्‍छौं ?
+\v 13 यसैले येशूले आफ्‍ना चेलाहरूमध्‍ये दुईजनालाई सबै कुरा तयार गर्नलाई छान्‍नुभयो । उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “यरूशलेमा जाओ । एउटा गाग्रीभरि पानी बोकेर आउँदै गरेको एकजना मानिसले तिमीहरूलाई भेट्नेछ । उसको पछि लाग ।
+\v 14 जब तिनी घरभित्र पस्‍छन्, घरको मालिक ती मानिसलाई भन, ‘हामीले निस्तार-चाडको उत्‍सवको भोज तयार पारौं भन्‍ने हाम्रो गुरूको इच्‍छा छ जसले गर्दा त्‍यो उहाँले हामी उहाँका चेलाहरूसँगै बसेर खान सक्‍नुहुन्‍छ । कृपया हामीलाई कोठा देखाउनुहोस् ।’
+\s5
+\v 15 तिनले तिमीहरूलाई घरको माथिल्लो तल्लामा भएको एउटा ठूलो कोठा देखाउनेछन् । हाम्रा निम्ति त्‍यसमा भोज खानलाई त्‍यो सजाइएको र तयार पारिएको हुनेछ । तब त्यहाँ हाम्राो निम्ति भोज तयार पार ।”
+\v 16 यसैले दुइजना चेलाहरू गए । तिनीहरू सहरमा गए र उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभएको जस्तै सबै कुरा पाए । तिनीहरूले त्यहाँ निस्तार-चाडको उत्‍सवको लागि भोज तयार पारे ।
+\s5
+\v 17 झमक्‍क साँझ परेको समयमा, येशू बाह्रजना चेलाहरूसँगै त्यस घरमा पुग्‍नुभयो ।
+\v 18 उहाँहरू सबैजना त्‍यहाँ बसेर खाँदै गर्नुहुँदा, येशूले भन्‍नुभयो, “यो कुरा होसियार भएर सुन: तिमीहरूमध्येको एकजनाले मलाई गिरफ्‍तार गर्न मेरो शत्रुहरूलाई सम्भव बनाउनेछ । त्‍यो तिमीहरूमध्ये एकजना हो जसले अहिले मसँग खाँदैछ !”
+\v 19 चेलाहरू अति दुःखी भए र तिनीहरूले उहाँलाई एकपछि अर्को गर्दै सोधे, “निश्‍चय त्यो म होइन ?”
+\s5
+\v 20 त्यसपछि उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “यो तिमीहरू बाह्रजना चेलाहरूमध्ये एकजना, मसँगै कचौरामा भएको ससमा रोटी चोप्‍दै गरेको एकजना हो ।
+\v 21 म, मानिसको पुत्रको मृत्‍यु हुने कुरा त पक्‍का हो, किनभने मेरो बारेमा त्‍यही कुरा लेखिएको छ । तर मलाई धोखा दिने मानिसलाई डरलाग्दो सजाय हुनेछ ! वास्तवमा, ऊ कहिल्यै नजन्मेको भए उसलाई असल हुनेथियो !”
+\s5
+\v 22 उहाँहरूले खाइरहनु भएको बेलामा, उहाँले एउटा रोटी लिनुभयो र त्यसको लागि परमेश्‍वरलाई धन्यवाद दिनुभयो । अनि उहाँले त्‍यो भाँच्‍नुभयो र तिनीहरूलाई दिनुभयो र तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “यो रोटी मेरो शरीर हो । यो लेओ र यो खाओ ।”
+\v 23 त्यसपछि उहाँले दाखमद्यको कचौरा लिनुभयो र त्‍यसको लागि परमेश्‍वरलाई धन्यवाद दिनुभयो । त्यसपछि त्यो उहाँले तिनीहरूलाई दिनुभयो र तिनीहरू सबैले पिए ।
+\v 24 उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “यो दखमद्य मेरो रगत हो, जुन मेरो शत्रुहरूले मलाई मार्ने बेलामा बग्‍नेछ । यो रगतले म करार पक्‍का गर्नेछु जसले धेरै मानिसहरूका पापहरू क्षमा गर्ने योजना परमेश्‍वरले गर्नुभएको छ ।
+\v 25 तिमीहरूले यो जान भनी म इच्‍छा गर्छुः परमेश्‍वरले आफैंलाई राजाको रूपमा प्रकट नगर्नुभएसम्‍म म अब अरू दाखमद्य पिउनेछैन ।”
+\s5
+\v 26 उहाँहरूले एउटा भजन गाउनुभएपछि, उहाँहरू जैतुन डाँडातर्फ जानुभयो ।
+\v 27 उहाँहरू आफ्नो बाटोमा जाँदै गर्नुहुँदा, येशूले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “परमेश्‍वरले मेरो बारेमा भन्‍नुभएको कुराहरू तिनीहरूले धर्मशास्‍त्रमा लेखे, 'म गोठालोालाई मार्नेछु र उसका भेडाहरूलाई छरपष्‍ट पार्नेछु ।' ती वचनहरू पूरा हुनेछन् । तिमीहरूले मलाई त्याग्‍नेछौ र भाग्‍नेछौ ।
+\s5
+\v 28 तर परमेश्‍वरले मलाई फेरिी जीिवित बनाउनु भएपछि, म तिमीहरूभन्दा अघि गालील जिल्लामा जानेछु र तिमीहरूलाई त्यहाँ भेट्नेछु ।”
+\v 29 तब पत्रुसले उहाँलाई भने, “सायद अरू सबै चेलाहरूले तपाईंलाई त्याग्‍ने छन् तर म त्याग्‍ने छैन ! म तपाईंलाई त्याग्‍ने छैन !”
+\s5
+\v 30 त्यसपछि येशूले तिनलाई भन्‍नुभयो, “सत्य यो हो कि आजकै रात, भाले दोस्रोपल्‍ट बास्‍नुभन्दा अघि तिमीले मलाई चिन्‍दिन भनेर तीनपल्‍ट इन्कार गर्नेछौ ।”
+\v 31 तर पत्रुसले जोडदार रूपमा जवाफ दिए, “तिनीहरूले मलाई मार्छन् नै भने पनि, म तपाईंलाई चिन्‍दिन भन्‍नेछैन ।” र अरू सबै चेलाहरूले पनि यही कुरा भने ।
+\s5
+\v 32 बाटोमा येशू र उहाँका चेलाहरू त्‍यो ठाउँमा आउनुभयो जसलाई मानिसहरू गेतसमनी भन्छ । त्यसपछि उहाँले आफ्‍ना चेलाहरूमध्‍ये केहीलाई भन्‍नुभयो, “मैले प्रार्थना गरून्‍जेल यहाँ बस !”
+\v 33 त्यसपछि उहाँले पत्रुस, याकूब र यूहन्‍नालाई आफ्‍नो साथमा लानुभयो । उहाँ ज्यादै दुःखी हुनुभयो ।
+\v 34 उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “म ज्यादै शोकित भएको छु । म मर्नको लागेको जस्तै भएको छु । तिमीहरू यहाँ बस र हेरिराख !”
+\s5
+\v 35 उहाँ अलि पर जानुभयो र आफैंलाई जमिनमा फालिदिनुभयो । तब उहाँले प्रार्थना गर्नुभयो कि सम्भव हुन्‍छ भने, उहाँले दुःख भोग्‍नुहुने छैन ।
+\v 36 उहाँले भन्‍नुभयो, “हे मेरो पिता, तपाईंले हरेक कुरा गर्न सक्‍नुहुने भएको कारणले मलाई छुटकारा दिनुहोस् जसले गर्दा मैले अहिले दुःख भोग्‍नुपर्दैन ! तर म जे इच्छा गर्छु त्‍यो नगर्नुहोस् । त्‍यसको सट्टा तपाईंको जे इच्छा छ त्‍यही गर्नुहोस् !”
+\s5
+\v 37 त्यसपछि उहाँ फर्कनुभयो र उहाँका चेलाहरूलाई निदाउँदै गरेको भेटाउँनुभयो । उहाँले तिनीहरूलाई उठाउँँनुभयो र भन्‍नुभयो, “सिमोन ! के तिमी निदाउँदैछौ ? के तिमी छोटो समयका लागि पनि जागा रहन सकेनौ ?”
+\v 38 अनि उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “तिमीहरू मेरो आज्ञा पालन गर्ने इच्‍छा गर्छौ, तर तिमीहरू कम्जोर छौ । यसैले जागा रहो र प्रार्थना गर जसले गर्दा तिमीहरूलाई परीक्षा आउँदा तिमीहरू त्‍यसको सामना गर्न सक्छौ !”
+\v 39 त्यसपछि उहाँ फेरि अलि पर जानुभयो, र उहाँले यसअघि गर्नुभएको प्रार्थना फेरि गर्नुभयो ।
+\s5
+\v 40 जब उहाँ फर्कनुभयो, उहाँले तिनीहरूलाई फेरिी पनि निदाइरहेको भेटाउनुभयो । तिनीहरूलाई यति साह्रै निद्रा लागेको थियो कि तिनीहरूले आफ्‍ना आँखा खुल्ला राख्‍न सकेनन् । तिनीहरू शर्ममा परेका हुनाले, उहाँले तिनीहरूलाई ब्युँझाउनुहुँदा, उहाँलाई के जवाफ दिने भनी तिनीहरूलाई थाहा नै भएन ।
+\v 41 त्‍यसपछि उहाँ जानुभयो र फेरि प्रार्थना गर्नुभयो । उहाँ तस्रोपल्‍ट पर्कनुभयो र तिनीहरूलाई फरि निदाइरहेका भेटाउनुभयो । उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “तिमीहरू अझै निदाएका छौ ? अरू बढी यसो नगर ! मेरो दुःख भोग्‍ने समय सुरु हुन लाग्यो । हेर ! कसैले पापी मानिसहरूलाई लिएर मलाई, मानिसको पुत्रलाई गिरफ्‍तार गर्न आउँदैछ ।
+\v 42 यसैले उठ ! हामी जाऔं ! हेर ! मलाई गिरफ्‍तार गर्न तिनीहरूलाई लिएर आउने एकजना आइसकेको छ !”
+\s5
+\v 43 उहाँहरू बोल्‍दै गर्नुहुँदा, यहूदा आइपुग्यो । ऊ येशूका बाह्रजना चेलाहरूमध्ये एकजना भए तापनि, येशूलाई गिरफ्‍तार गर्न उहाँका शत्रुहरूलाई लिएर आयो । तरवारहरू र लठ्ठीहरू बोकेका एउटा ठूलो भीड उसको साथमा थियो । यहूदी सभाका अगुवाहरूले तिनीहरूलाई पठाएका थिए ।
+\v 44 येशूलाई धोखा दिंदै गरेको यहूदाले यस भीडलाई पहिले नै भनेको थियो, “जसलाई म चुम्बन गर्छु, तिमीहरूले खोजेको व्‍यक्ति उनी नै हुन् । जब म उनलाई चुम्बन गर्छु, उनलाई गिरफ्‍तार गर्नु र लिएर जानू ।”
+\v 45 यसैले जब यहूदा आइपुग्यो, ऊ तुरन्तै येशूकहाँ गयो र भन्‍यो, “मेरो गुरू !” तब उसले यशूलाई चुम्बन गर्‍यो ।
+\v 46 त्यसपछि भीिडले येशूलाई गिरफ्‍तार गर्‍यो ।
+\s5
+\v 47 तर नजीकै खडा चेलाहरूमध्‍ये एकजनाले आफ्नो तरवार थुते । तिनले त्‍यो प्रधान पुजारीको सेवकमाथि प्रहार गरे, तर तिनले उसको कान मात्र काट्‍न सके ।
+\v 48 येशूले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “तपाईंहरू यहाँ मलाई गिरफ्‍तार गर्नलाई, म एकजना डाँका भएझैं तरवारहरू र लठ्ठीहरू लिएर आउनुभयो ! दिनदिनै म मन्दिर परिसरमा मानिसहरूलाई शिक्षा दिंदै तपाईंहरूसँगै थिएँ ! किन तपाईंहरूले मलाई गिरफ्‍तार गर्नुभएन ?
+\v 49 तर मेरो बारेमा अगमवक्ताले धर्मशस्‍त्रमा जे लेखेका छन् त्‍यो पूरा होस् भनेर नै यो हुँदैछ ।”
+\v 50 सबै चेलाहरूले तुरून्‍तै उहाँलाई त्यागे र भागे ।
+\s5
+\v 51 त्यो समयमा एकजना जवान मानिसले येशूलाई पछ्याईरहेको थियो । उसले आफ्नो शरीरमा सुतीवस्‍त्र मात्र लगाएको थियो । भीडले उसलाई समात्‍यो ।
+\v 52 तर जसै उसले आफैंलाई तिनीहरूबाट तान्‍यो, उसको सुतीवस्त्त्र तिनीहरूका हातमा नै छोड्‍यो र नाङ्गै भाग्‍यो ।
+\s5
+\v 53 येशूलाई गिरफ्‍तार गरेका मानिसहरूले उहाँलाई प्रधान पुजारीको घरमा लिएर गए । यहूदी सभाका सदस्यहरू सबै त्यहाँ जम्मा हुँदै थिए ।
+\v 54 पत्रुसले येशूलाई टाढैबाट पछ्याई रहेका थिए । प्रधान पुजारी बस्‍ने घरको आँगनमा गए, र प्रधान पुजारीको घरको पहरेदारहरूसँगै तिनी बसे । तिनले आगो तापेर आफूलाई न्यानो बनाउँदै थिए ।
+\s5
+\v 55 मुख्य पुूजारीहरू र यहूदी सभाका सदस्यहरूले येशूलाई मृत्‍युदण्‍ड दिन मजबूत हुने किसिमको उहाँ विरूद्धको प्रमाणहरू खोज्‍दै थिए । अधिकारीहरूले उहाँलाई मृत्‍युदण्‍ड दिन आवश्‍यक पर्ने त्‍यस्‍तो कुनै प्रमाण तिनीहरूले भट्टाउन सकेनन् ।
+\v 56 अरू धेरै मानिसहरूले येशूको बारेमा झुटा बोले तर तिनीहरूले भनेका कुराहरू एक-अर्कामा मेल खाएनन् ।
+\s5
+\v 57 अन्‍तमा, कोही खडा भए र यसो भन्दै उहाँलाई झुटाो दोष लगाए,
+\v 58 “जब उसले यसो भन्‍यो तब हामीले उसका कुरा सुन्‍यौं, ‘मानिसले बनाएको यो मन्दिरलाई म नष्‍ट गर्नेछु र त्‍यसपछि अरू कसैको मद्धतविना नै तीन दिनभित्र म अर्को मन्दिर बनाउनेछु ।’ ” 
+\v 59 तर यी मानिसहरूमध्‍ये कसैले भनेको कुरा पनि तिनीहरूमध्‍ये अरूहरूले भनेका कुरासँग मेल खाएन ।
+\s5
+\v 60 त्यसपछि प्रधान पुजारी आफैं तिनीहरूको सामु खडा भए र येशूलाई सोधे, “के तिमी जवाफ दिंदैनौ ? तिमीलाई दोष लाउनलाई तिनीहरूले भनिरहेका यी सबै कुराहरूका बारेमा तिमी के भन्छौ ?”
+\v 61 तर येशू चुप लाग्‍नुभयो र जवाफ दिनुभएन । तब प्रधान पुजारीले फेरि कोशिश गरे । तिनले उहाँलाई सोधे, “के तिमी ख्रीष्‍ट हौ ? के तिमी भन्छौ कि तिमी परमेश्‍वरका पुत्र हौ ?”
+\v 62 येशूले भन्‍नुभयो, “म हुँ । अझ बढी, तिमीहरूले म, मानिसको पुत्रलाई सर्वशक्तिमान परमेश्‍वरसँगै बसेर राज्य गरेको देख्‍नेछौ । तिमीहरूले मलाई आकासमा बादलहरूमा तल आउँदै गरेको पनि देख्‍नेछौ !”
+\s5
+\v 63 जब येशूले यसो भन्‍नुभयो, प्रधान पुजारीले विरोध गर्दै आफ्‍नो बाहिरि वस्‍त्र च्याते र प्रधान पुजारीले भने, “के हामीलाई यो मानिसको विरूद्धमा अरू धेरै गवाही चाहिन्‍छ र ? 
+\v 64 उसले गरेको परमेश्‍वरको निन्‍दा तिमीहरूले सुनेका छौ ! उसले परमेश्‍वर भएको दाबी गर्छ !” येशू दोषी हुनुहुन्‍छ र उहाँलाई मृत्‍युदण्‍ड दिन योग्‍यको हुनुहुन्‍छ भन्‍ने कुरामा तिनीहरू सबै सहमत भए ।
+\v 65 त्यसपछि तिनीहरूमध्ये कसैले येशूलाई थुक्‍न लागे । तिनीहरूले उहाँको आँखामा पट्टी बाँधे र उहाँलाई हिर्काउँन र भन्‍न लागे, “तँ अगमवक्ता होस् भने, तँलाई हिर्काउँने को हो हामीलाई भन !” र येशूलाई पहरा दिंदै गरेकाहरूले उहाँलाई मुक्‍काले हिर्काए ।
+\s5
+\v 66 पत्रुस प्रधान पुजारीको घरबाहिर आँगनमा बसेको समयमा, प्रधान पुजारीको घरमा काम गर्ने केटीहरूमध्‍ये एकजना तिनको नजिक आइन् । 
+\v 67 जब तिनले पत्रुसलाई आगोको छेउमा आफूलाई तातो बनाउँदै गरेको देखिन्, तिनले उनलाई नजीकबाट हेरिन् । तब तिनले भनिन्, “तिमी पनि नासरतबाट आएको मानिस येशूसँगै थियौ !”
+\v 68 तर तिनले त्‍यो कुरालाई यसो भन्‍दे इन्कार गरे, “तिमी के कुरा गर्दैछौ त्‍यसको बारेमा म जान्दिन ! त्‍यसको बारेमा म केही पनि बुझ्दिन !” त्‍यसपछि तिनी त्यहाँबाट आगनको प्रवेश द्वारमा गए ।
+\s5
+\v 69 त्‍यो काम गर्ने केटीले तिनलाई त्‍यहाँ देखिन् र नजिकै खडा भएका मानिसलाई फेरि भनिन्, “यो मानिस पनि उहाँहरूले गिरफ्‍तार गरेको मानिससँगै भएको मानिस हो ।”
+\v 70 तर तिनले फेरि पनि त्‍यो कुरालाई इन्कार गरे । एकैछिनपछि त्यहाँ खडा हुनेहरूले पत्रुसलाई फेरि भने, “तिमी पनि गालीलबाट आएका हौ । यसैले यो कुरा निश्‍चित हो कि तिमी येशूसँगै आउनेहरूमध्‍ये एकजना हौ !”
+\s5
+\v 71 तर तिनले भन्‍न लागे कि तिनले सत्य बोलेका छैनन् भने परमेश्‍वरले तिनलाई दण्ड दिनुहुनेछ । तिनले भने, “तपाईंहरूले भन्‍दै गर्नुभएको मानिसको बारेमा मलाई केही थाहा छैन !”
+\v 72 तुरुन्‍तै दोस्रोपल्‍ट भाले बास्यो । त्यसपछि येशूले पहिले के भन्‍नुभएको थियो त्‍यो कुरा पत्रुसले सम्झे, “भाले दोस्रोपल्‍ट बास्‍नुभन्दा अघि तिमीले मलाई चिन्‍दिन भनेर तीनपल्‍ट इन्कार गर्नेछौ ।" जब तिनले उहाँलाई तीनपल्‍ट इन्कार गरेको महसुस गरे, तब तिनी रून थाले ।
+\s5
+
+\c 15
+\p
+\v 1 बिहान सबेरै येशूलाई रोमी गवर्नरका सामु कसरी दोष लगाउने भनी निर्णय गर्नका निम्‍ति मुख्य पुजारीहरूले यहूदी सभाका अन्‍य सदस्‍यहरूसँग एकसाथ भेटघाट गरे । पहरेदारहरूले फेरि पनि येशूको हात बाँधे । तिनीहरूले उहाँलाई गवर्नर, पिलातसको निवासमा लिएर गए । 
+\v 2 पिलातासले येशूलाई सोधे, “के तिमी भन्‍छौ कि तिमी यहूदीहरूका राजा हौ ?” येशूले जवाफ दिनुभयो, “तपाईंले आफैंले त्‍यसो भन्‍नुभएको छ ।”
+\v 3 त्‍यसपछि मुख्य पुजारीहरूले येशूले धेरै खराब कामहरू गरेका दाबी गरे ।
+\s5
+\v 4 यसैले पिलातासले उहाँलाई फेरि सोधे, “के तिमीसँग जवाफ दिनलाई केही कुरा पनि छैन ? तिमीले गरेका छौ भनी कति धेरै खराब कुराहरू तिनीहरू भन्‍दैछन् त्‍यो सुन !”
+\v 5 तर येशूले अरू केही बोल्‍नुभएन । परिणामस्‍वरूप पिलातस धेरै अचम्ममा परे ।
+\s5
+\v 6 प्रत्‍येक वर्ष निस्तार-चाडको उत्सवको समयमा गवर्नरले झ्‍यालखानामा भएका कैदीहरूमध्ये एक जनालाई छाडीदिने प्रचलन थियो । प्राय: मानिसहरूले अनुरोध गरेको कुनै एकजना कैदीलाई उनले छोडिदिन्थे ।
+\v 7 त्‍यो समयमा त्यहाँ बारब्बा नाम गरेको एकजना मानिस थियो जो कोही अरू मानिसहरूसँगै झ्‍यालखानामा थियो । तिनीहरूले रोमी सरकारको विरूद्धमा विद्रोह गर्दा तिनीहरूले हत्या गरेका थिए ।
+\v 8 एउटा भीड पिलातसकहाँ आयो र विगतमा जस्तै कसैलाई छाडिदिन बिन्ती गर्‍यो ।
+\s5
+\v 9 पिलातसले तिनीहरूलाई जवाफ दिए, “जसलाई तिमीहरूले आफ्‍नो राजा भन्‍छौ, के त्‍यो मानिसलाई मैले छोडिदिउँ भनी तिमीहरू इच्‍छा गर्छौ ?”
+\v 10 मुख्‍य पुजारीहरूले के गर्ने इच्‍छा गर्दै थिए भनी तिनले महसुस गरेको कारणले तिनले यो कुरा सोधे । धेरैजना मानिसहरू येशूका चेला बनिरहेको कारणले तिनीहरूले उहाँको ईर्ष्‍या गरेको हुनाले तिनीहरूले उहाँलाई दोष लगाउँदै थिए ।
+\v 11 तर येशूको सट्टामा बरब्बालाई छोडिदिन पिलातसलाई बिन्‍ति गर्न मुख्‍य पुजारीहरूले भिडलाई अनुरोध गरे ।
+\s5
+\v 12 पिलातसले तिनीहरूलाई फेरि पनि सोधे, “मैले बरब्बालाई छोडें भने, तिमीहरूका राजालाई म के गरूँ भन्‍ने तिमीहरू चाहन्छौ ?”
+\v 13 तब तिनीहरूले कराएर भने, “त्‍यसलाई क्रूसमा टाँग्‍नुहोस् !”
+\s5
+\v 14 तब पिलातसले तिनीहरूलाई भने, “किन ? उसले के अपराध गरेको छ ?” तर तिनीहरूले झन् बढी चर्को स्वरले, “त्‍यसलाई क्रूसमा टाँग्‍नुहोस् !”
+\v 15 यसैले पिलातसले भीडलाई खुशी पार्ने इच्‍छा गरेको कारणले, तिनले तिनीहरूका लागि बरब्बालाई छोडिदिए । त्‍यसपछि तिनका सिपाहीहरूले येशूलाई कोर्रा हान्‍न थाले । त्यसपछि पिलातसले उहाँलाई लैजान र उहाँलाई क्रूसमा टाँग्‍न तिनीहरूलाई भने ।
+\s5
+\v 16 सिपाहीहरूले येशूलाई आफ्‍नो ब्‍यारेक परिसरमा लगे । तब तिनीहरूले आफ्‍नो कामको समयमा खटेका सम्‍पूर्ण सिपाहीहरूलाई बोलाए ।
+\v 17 सिपाहीहरू सबै एकसाथ भेला भएपछि तिनीहरूले येशूलाई एउटा बैजनी वस्‍त्र पहिराइदिए । त्‍यसपछि तिनीहरूले काँडाको हाँगाहरूबाट बुनेका एउटा मुकुट तिनीहरूले उहाँको शिरमा लगाइदिए ।
+\v 18 तब तिनीहरूले उहाँको गिल्‍ला गर्नको निम्‍ति राजालाई अभिवादन गरे झैं उहाँलाई अभिवादन गरे । तिनीहरूले भने, “यहूदीहरूका राजालाई प्रणाम !”
+\s5
+\v 19 तिनीहरूले उहाँको शिरमा दोहोर्‍याइ-दोहोर्‍याइकन निगालोको लठ्ठीले हिर्काए र उहाँलाई थुके । तिनीहरूले उहाँको आदर गरेको नाटक गर्नलाई उहाँको अघि घुँडा टेके ।
+\v 20 तिनीहरूले उहाँको गिल्‍ला गरिसकेपछि, तिनीहरूले बैजनी वस्‍त्र फुकाले । तिनीहरूले उहाँको आफ्नै वस्‍त्र उहाँलाई लगाइदिए र त्‍यसपछि उहाँलाई क्रूसमा काँटीमा झुण्‍याउनका लागि तिनीहरूले उहाँलाई सहरबाहिर लिएर गए ।
+\v 21 तब सिमोन नाम गरेका एकजना कुरेनीका मानिस आए । तिनी अलेक्जेन्डर र रूफसका बुबा थिए र तिनी कतैबाट शहरतिर जानलाई आउँदै गर्दा येशूको छेउबाट जान लाग्‍दै थिए । सिपाहीहरूले सिमोनलाई येशूको क्रूस बोक्‍न बाध्य पारे ।
+\s5
+\v 22 सिपाहीहरूले गलगाथा भन्‍ने गरेको ठाउँमा तिनीहरूले ती दुवैजनालाई ल्याए । त्‍यसको अर्थ, “खप्‍परको स्‍थान” भन्‍ने हुन्छ ।
+\v 23 तिनीहरूले येशूलाई मूुर्र मिसाएको दाखमद्य पिउन दिने कोसिस गरे । तर उहाँले त्‍यो पिउन अस्वीकार गर्नुभयो ।
+\v 24 सिपाहीहरूमध्‍ये कसैले उहाँका वस्‍त्रहरू लिए । तब तिनीहरूले उहाँलाई क्रूसमा काँटीमा झुण्‍डाए । त्‍यसपछि, उहाँको वस्‍त्रहरूलाई आफ्‍नो निम्‍ति चिट्ठा हानेर तिनीहरूले आपसमा बाँडे ।
+\s5
+\v 25 तिनीहरूले उहाँलाई क्रूसमा टाँग्‍दा बिहानको नौ बजेको थियो ।
+\v 26 क्रूसमा येशूको शिरमाथि तिनीहरूले एउटा चिनो टाँसे जसमा उहाँलाई किन तिनीहरूले क्रूसमा टाँग्‍दै थिए भन्‍ने कारण लेखिएको थियो । यस्‍तो लेखियो, “यहूदीहरूका राजा ।”
+\v 27 तिनीहरूले दुइजना मानिसहरूलाई पनि क्रूसहरूमा काँटीहरुमा झुण्‍डाए जो डाँकुहरू थिए । तिनीहरूले एउटालाई येशूको क्रूसको दाहिनेपट्टि र अर्कोलाई येशूको क्रूसको देब्रेपट्टि काँटीमा झुण्‍डाए ।
+\v 28 प्रचीन उत्तम पाण्‍डुलिपीहरूमा पद अठ्ठाइस भेटिएको छैन ।
+\s5
+\v 29 नजीकबाट हिंड्‍दै गरेका मानिसहरूले उहाँलाई हेरेर आफ्‍नो टाउको हल्लाउँदै उहाँको अपमान गरे । तिनीहरूले भने, “ओए ! तिमीले मन्दिर नाश गरेर त्‍यसलाई फेरि तीन दिनभित्र बनाउनेछु भन्‍थ्‍यौ ।
+\v 30 तिमीले त्‍यसो गर्न सक्छौ भने, क्रूसबाट तल ओर्लेर आफैंलाई बचाऊ !”
+\s5
+\v 31 मुख्य पुजारीहरूले पनि यहूदी व्यवस्था सिकाउने मानिसहरूसँग मिलेर येशूको गिल्ला गरे । यसैले तिनीहरूले एक-आपसमा भने, “यसले अरूलाई तिनीहरूको कष्‍टबाट बचायो, तर उसले आफैंँलाई बचाउन सक्‍दैन !
+\v 32 उसले भन्‍यो, ‘म ख्रीष्‍ट हुँ । म इस्राएलका मानिसहरूमाथि राज्‍य गर्ने राजा हुँ ।’ उसका शब्‍दहरू सत्य हुन् भने, ऊ अहिले नै क्रूसबाट तल ओर्लेर आउनुपर्छ ! तब हामी उसलाई विश्‍वास गर्नेछौं !” उहाँको दायाँबायाँ क्रूसमा टाँगिएका दुईजना मानिसहरूले पनि उहाँको गिल्ला गरे ।
+\s5
+\v 33 मध्यदिनमा सारा देश अँध्यारो भयो, र त्‍यो अध्याँरो दिउँसो तीन बजेसम्म रह्‍यो ।
+\v 34 तीन बजे येशू ठूलो स्वरले कराउनुभयो, “इलोई, इलोई, लामा सबखथनी ?” त्यसको अर्थ थियो, “मेरो परमेश्‍वर, मेरो परमेश्‍वर, तपाईंले मलाई किन त्‍याग्‍नुभएको छ ?”
+\v 35 जब त्यहाँ खडा भएका मानिसहरूमध्‍ये कसैले ‘इलोई’ शब्दहरू सुने, तिनीहरूले त्‍यो गलत बुझे र भने “सुन ! उसले त एलिया अगमवक्तालाई पो बोलाउँदैछ !”
+\s5
+\v 36 तिनीहरूमध्ये एकजना दौडेर गयो र अमिलो दाखमद्य स्पन्जमा भर्‍यो । उसले एउटा निगालोको टुप्पोमाथि त्‍यो राख्यो, र त्‍यसलाई येशूले चुस्‍न सक्‍नलाई माथि उचाल्‍यो । उसले भन्यो, “पर्ख ! उसलाई क्रूसबाट तल ओराल्‍नलाई कतै एलिया आउनेछन् कि हेरौं !”
+\v 37 र त्यसपछि येशू चर्को स्वरले कराउनुभयो, सास फेर्न बन्द गर्नुभयो र मर्नुभयो ।
+\v 38 त्यस समयमा मन्दिरको महापवित्र स्थानको पर्दा तलदेखि माथि सम्मै च्यातिएर दुई टुक्रा भयो ।
+\s5
+\v 39 येशूलाई क्रूसमा काँटीमा झुण्‍याउने सिपाहीहरूका हाकिम येशूको सामु खडा थिए । जब तिनले येशू कसरी मर्नुभयो त्‍यो देखे, उनले भने, “यो मानिस साँच्‍चै परमेश्‍वरको पुत्र हो !”
+\v 40 त्यहाँ केही स्‍त्रीहरू पनि थिए । तिनीहरू टाढैाबाटै यी घटनाहरू हेर्दै थिए । येशू गालीलमा हुनुभएको समयदैखि नै तिनीहरू उहाँसँगै आएका थिए, र उहाँलाई जे खाँचो हुन्थ्यो त्‍यो तिनीहरूले जटाउँथे ।
+\v 41 तिनीहरू उहाँसँगै यरूशलेममा आएका थिए । तिनीहरूमध्ये एकजना मरियम मग्‍दलिनी थिइन् । त्‍यहाँ अर्की मरियम पनि थिइन्, जो सानो याकूब र योसेफकी आमा थिइन् । त्यहाँ सलोमी पनि थिइन् ।
+\s5
+\v 42 साँझ पर्नैलाग्‍दा, अरिमथियाका योसेफ नाम गरेका एकजना मानिस त्यहाँ आए । उनी यहूदी महासभाका सदस्य थिए, एकजना जसलाई सबैले आदर गर्थे ।
+\v 43 परमेश्‍वरले कुन समयमा आफैंलाई राजाको रूपमा प्रकट गर्नुहुनेछ भनेर पर्खिरहनेहरूमध्‍ये एकजना तिनी पनि थिए । यतिबेला साँझ पर्नै लागेको थियो । यो शबाथको अघिल्लो दिन थियो । यो दिनलाई यहूदीहरूले तयारीको दिन भन्थे । यसैले तिनी सहासका साथ पिलातसकहाँ गए र आफूलाई येशूको शरीर क्रूसबाट तल झार्न र त्‍यसलाई तुरन्तै दफन गर्ने अनुमति पाउँ भनी तिनीसँग बिन्‍ति गरे ।
+\v 44 येशूको मृत्‍यु यसअघि नै भइसकेको कुरा सुनेर पिलातस छक्‍क परे । यसैले येशूलाई क्रूसमा टाँग्‍ने सिपाहीहरूका निरीक्षण गर्ने अधिकारीलाई तिनले बोलाए र उनलाई येशूको मृत्‍यु भइसकेको छ कि छैन भनी तिनले सोधे ।
+\s5
+\v 45 त्‍यस अधिकारीले पिलातसलाई येशूको मृत्यु भइसकेको छ भनेपछि, पिलातसले योसेफलाई शरीर लैजाने अनुमति दिए ।
+\v 46 योसेफले सुतिको कपडालिएर आएपछि, उनी र अरूहरूले मिलेर येशूको शरीरलाई क्रूसबाट तल झारे । तिनीहरूले सुतिको कपडामा उहाँलाई बेह्रे र पहिलेबाटै चट्टानमा खोपेर बनाइएको एउटा चिहानमा उहाँलाई राखे । तब चिहानको प्रवेशद्वारमा एउटा ठूलो ढुङ्गा गुडाएर राखे ।
+\v 47 मरियम मग्‍दलिनी र योसेफकी आमा मरियमले येशूको शरीर राखेको ठाउँ हेरिरहेका थिए ।
+\s5
+
+\c 16
+\p
+\v 1 जब शबाथ दिन सकिएको थियो, मरियम मग्‍दलिनी, सानो याकूबकी आमा मरियम र सलोमीले दफनको निम्‍ति येशूको शरीरमा लगाउनलाई सुगन्धित मलहमहरू किने ।
+\v 2 हप्‍ताको पहिलो दिन बिहान चाँडै नै, सूर्योदय हुनेबित्तिकै, तिनीहरू सुगन्धित मलहमहरू लिए र चिहानतिर जान लागे ।
+\s5
+\v 3 तिनीहरू त्‍यहाँ जाँदैगर्दा, तनीहरूले एक आपसमा सोध्‍दै थिए, “चिहानको प्रवेशद्वार छेक्‍न राखिएको ढुङ्गालाई हाम्रा निम्‍ति कसले हटाइदेला ?”
+\v 4 तिनीहरू पुगेपछि, तिनीहरूले माथि हेरे र कसैले त्‍यो ढुङ्गा हटाइदिएको देखे, जुन धेरै ठूलो थियो ।
+\s5
+\v 5 तिनीहरू चिहानमा पसे र एउटा जवान मानिस जस्तै लाग्‍ने स्वर्गदूतलाई देखे । तिनी गुफाको दाहिनेपट्टि बसिरहेका थिए । तिनले सेतो वस्‍त्र पहिरिएको थिए । परिणामस्वरूप तिनीहरू आश्‍चर्यचकित भए ।
+\v 6 ती जवान मानिसले तिनीहरूलाई भने, “आश्‍चर्यचकित नहोओ ! मलाई थाहा छ कि तिमीहरू नासरतबाट आउनुभएको येशूलाई खोज्‍दैछौ जसलाई क्रूसमा काँटी ठोकियो र क्रूसमा झुण्‍डाइयो । तर उहाँ फेरि जीवित हुनुभएको छ ! उहाँ यहाँ हुनुहुन्‍न ! हेर ! तिनीहरूले उहाँको शरीर राखेको ठाउँ यहीं हो ।
+\v 7 जाओ र उहाँका चेलाहरूलाई भन । विशेष गरेर तिमीहरूले पत्रुसलाई भन । तिनीहरूलाई यसो भन, ‘येशू तपाईंहरूभन्दा अगाडि गालीलमा जाँदै हुनुहुन्छ, र तपईंहरूले उहाँलाई त्यहाँ भेट्नुहुनेछ, जस्तो उहाँले तपईंहरूलाई पहिलेबाटै भन्‍नुभयो !’”
+\s5
+\v 8 ती स्‍त्रीहरू बाहिर गए र चिहानबाट दौडिए । तिनीहरू डराएका र आश्‍चर्यचकित भएका कारणले तिनीहरू थर थर काम्दै थिए । तर तिनीहरूले कसैलाई पनि केही पनि भनेनन् किनभने तिनीहरू भयभीत भए ।
+\s5
+\v 9 हप्‍ताको पहिलो दिन सबेरै येशू मृत्‍युबाट फेरि जीवित हुनु भएपछि, उहाँ सबैभन्‍दा पहिले मरियम मग्‍दलिनीकहाँ देखा पर्नुभयो । तिनी त्यही स्‍त्री थिइन् जसबाट उहाँले सातवटा दुष्‍ट आत्माहरू निकाल्नुभएको थियो ।
+\v 10 पहिले येशूसँगै भएका मानिसहरूकहाँ तिनी गइन्, त्‍यतिबेला तिनीहरू विलाप गर्दै र रूँदै थिए । तिनले जे देखेकी थिइन् त्‍यो तिनीहरूलाई भनिन् ।
+\v 11 तर येशू फेरि जीवित हुनुभयो र तिनले उहाँलाई देखेको थिइन् भनी तिनले तिनीहरूलाई भन्‍दा, तिनीहरूले त्यो कुरा विश्‍वास गरेनन् ।
+\s5
+\v 12 त्यो दिनको पछिल्‍लो समयमा, उहाँका चेलाहरूमध्‍ये दुइजना यरूशलेमबाट वरिपरिको इलाकामा हिंड्‍दै गर्दा येशू फरक रूपमा तिनीहरूकहाँ देखा पर्नुभयो ।
+\v 13 ती दुइजनाले उहाँलाई चिनेपछि, तिनीहरू यरूशलेममा फर्केर गए । जे भएको थियो त्‍यसको बारेमा तिनीहरूले उहाँका अरू चेलाहरूलाई भने, तर तिनीहरूले त्यो कुरा विश्‍वास गरेनन् ।
+\s5
+\v 14 पछि एघार प्रेरितहरूले खाना खाइरहेको बेलामा येशू तिनीहरूकहाँ देखा पर्नुभयो । उहाँ फेरि जीवित हुनुभएपछि उहाँलाई देखेका मानिसहरूले दिएका बयानहरूलाई तिनीहरूले हठी भएर विश्‍वास गर्न इन्कार गरेको कारणले उहाँले तिनीहरूलाई हप्‍काउनुभयो ।
+\v 15 उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “सारा संसारमा जाओ र हरेकलाई सुसमाचार प्रचार गर !”
+\v 16 तिमीहरूका शन्‍देस सुनेर विश्‍वास गर्ने र बप्‍तिस्‍मा लिने हरेकलाई परमेश्‍वरले बचाउनु हुनेछ । विश्‍वास नगर्ने हरेकलाई उहाँले दोषी ठहराउनुहुनेछ ।
+\s5
+\v 17 सुसमाचारमा विश्‍वास गर्नेहरूले म तिनीहरूसित छु भनी दर्शाउनलाई आश्‍चर्य कमहरू गर्नेछन् । मेरो शक्तिद्वारा तिनीहरूले यस्‍ता आश्‍चर्य कामहरू गर्नेछन्: तिनीहरूले दुष्‍ट आत्माहरूलाई मानिसहरूबाट निकाल्‍नेछन् । तिनीहरूले नसिकेका भाषाहरूमा तिनीहरूले बोल्नेछन् ।
+\v 18 तिनीहरूले सर्पहरू समाते वा तिनीहरूले कुनै विषालु तरल कुरा पिए भने पनि, तिनीहरूलाई कुनै हानी हुनेछैन । तिनीहरूले जुन बिरामी मानिसमाथि आफ्‍ना हातहरू राख्छन्, परमेश्‍वरले तिनीहरूलाई निको पार्नुहुनेछ ।”
+\s5
+\v 19 प्रभु येशूले चेलाहरूलाई यी कुराहरू भन्‍नु भएपछि, परमेश्‍वरले उहाँलाई स्वर्गमा लानुभयो । तब परमेश्‍वरको छेउमा उहाँको दाहिनेपट्टी सर्वोच्‍च आदरको स्थानमा उहाँसँगै राज्य गर्नलाई उहाँ आफ्‍नो सिंहासन विराजमान हुनुभयो ।
+\v 20 चेलाहरूचाहिं, तिनीहरू यरूशलेमबाट बाहिर गए, र तिनीहरूले हरेक ठाउँमा प्रचार गरे । जहाँ जहाँ तिनीहरू गए, प्रभुले तिनीहरूलाई आश्‍चर्य कामहरू गर्न सक्षम बनाउनुभयो । त्‍यसो गर्नुभएर परमेश्‍वरको वचन सत्य छ भनी उहाँले मानिसहरूलाई देखाउनुभयो ।

43-LUK.usfm

@@ -0,0 +1,1721 @@
+\id LUK Unlocked Dynamic Bible
+\ide UTF-8
+\h लुका
+\toc1 लुकाले लेखेको सुसमाचार
+\toc2 लुका
+\toc3 luk
+\mt1 लुकाले लेखेको सुसमाचार
+
+
+\s5
+\c 1
+\p
+\v 1 प्रिय थियोफिलस, हाम्रा माझमा घटिसकेका आश्‍चर्यपूर्ण घटनाहरूको बारेमा धेरैजना मानिसहरूले विवरणहरू लेखेका छन् ।
+\v 2 सबै घटनाहरू शुरू भएको समयदेखि नै तिनीहरूलाई देखेका मानिसहरूबाट नै हामीले यी कुराहरूका बारेमा सुन्यौं । यिनै मानिसहरूले परमेश्‍वरको सन्‍देशका बारेमा अरूहरूलाई सिकाए ।
+\v 3 यी मानिसहरूले लेखेका र सिकाएका सबै कुराहरूलाई म आफैँले होसियारीपूर्वक अध्ययन गरेको छु । त्यसैले, सम्माननीय थियोफिलस, तपाईंको लगि एउटा साँचो बिवरण लेखिदिन मेरो लागि असल नै हुन्छ भन्ने निर्णय मैले गरेँ ।
+\v 4 यी कुराहरूका बारेमा तपार्इंलाई जे सिकाइएको छ त्यो सत्य हो भनेर तपार्इंलाई थाहा होस् भन्‍ने हेतुले म यो गर्दैछु ।
+\s5
+\v 5 जतिबेला राजा हेरोदले यहूदिया प्रान्तमा शासन गरेका थिए, त्यहाँ जकरिया नाम भएका एकजना यहूदी पूजाहारी थिए । उनी अबिया भनिने पूजारीहरूको समूहकै थिए । उनी र उनकी पत्‍नी एलिजावेथ दुवैजना हारुन वंशबाटै जन्मिएका थिए ।
+\v 6 परमेश्‍वरको दृष्टिमा तिनीहरू दुवैजना धर्मी ठहरिए किनभने तिनीहरूले सधैं परमेश्‍वरले दिनुभएका सबै आज्ञाहरू नचुकार्इकन पालन गरे ।
+\v 7 तर, तिनीहरूका सन्तान थिएनन्, किनभने एलिजावेथ सन्तान जन्माउन असक्षम थिइन् । यसका अतिरिक्त, तिनी र तिनकी पत्‍नी धेरै वृद्ध थिए ।
+\s5
+\v 8 एकदिन जकरिया आफ्नो समूहको नियमित आराधना सेवाको समयमा यरूशलेमको मन्दिरमा पूजाहारी भएर काम गर्दै थिए ।
+\v 9 तिनीहरूको चलनअनुसार पूजाहारीहरूले परमप्रभुको मन्दिरभित्र जान र धुप बाल्न चिट्ठाद्वारा तिनलाई रोजे ।
+\v 10 जब तिनले धुप बाल्ने समय आयो, मान्दिरको बाहिर चोकमा धेरैजना मानिसहरूले प्रार्थना गरिरहेका थिए ।
+\s5
+\v 11 तब परमप्रभुले पठाउनु भएको स्वर्गदूत तिनीकहाँ देखा परे । ती स्वर्गदूत धुप बाल्ने वेदीको दाहिनेपट्टी उभिरहेका थिए ।
+\v 12 जब जकरियाले स्वर्गदूतलाई देखे, तिनी आश्‍चर्यचकित भए र अति डराए ।
+\v 13 तर स्वर्गदूतले तिनलाई भने, “जकरिया, नडराऊ ! जब तिमीले प्रार्थना गर्‍यौ, परमप्रभुले तिम्रो बिन्ती सुन्‍नुभयो । यसैले तिम्री पत्‍नी एलिजावेथले तिम्रो लागि एउटा छोरो जन्माउनेछिन् । तिमीले उनको नाम यूहन्‍ना राख्‍नुपर्छ ।
+\s5
+\v 14 तिमी अत्यन्त खुशी हुनेछौ र अरू धेरै मानिसहरू पनि खुशी हुनेछन् किनभने उनी जन्मिएका छन् ।
+\v 15 अत्यन्त महत्त्वपूर्ण हुनलाई परमेश्‍वरको दृष्‍टि उनमाथि रहनेछ । अङ्गुर-मद्य र अन्य कुनै मदिराको सेवन उनले कहिलै पनि गर्नुहुँदैन । उनी जन्मनुभन्दा पनि पहिले नै पवित्र आत्माद्वारा शक्‍तिशाली बनाइनेछन् ।
+\s5
+\v 16 पाप गर्न रोक्‍न र फेरि पनि परमप्रभु आफ्ना परमेश्‍वरको बचनमा आज्ञाकारी हुन उनले इज्राएलका धेरै वंशहरूलाई उप्रेरित गर्नेछन् ।
+\v 17 परमप्रभुको अग्रदूतको रूपमा तिम्रो छोरो उहाँको अगिअगि जनेछन् र एलिया अगमवक्ताजस्‍तै उहाँको आत्मामा शक्‍तिशाली हुनेछन् । तिनले बुबा-आमाहरूलाई आफ्ना सन्तानलाई फेरि प्रेम गर्न प्रेरित गर्नेछन् । परमेश्‍वरको आज्ञापालन नगर्नेहरूलाई बुद्धिमानिपूर्वक जीवन बिताउन र धर्मी मानिसले गरेजस्‍तो उहाँको आज्ञापालन गर्न तिनले धेरै मानिसहरूलाई प्रेरित गर्नेछन् । परमप्रभु आउनुहुँदा धेरै मानिसहरूलाई तयार रहन प्रेरित हुनको लागि तिनले यो गर्नेछन् ।
+\s5
+\v 18 त्यसपछि जकरियाले स्वर्गदूतलाई भने, “म धेरै वृद्ध छु र मेरी पत्‍नी पनि धेरै वृद्ध भैसकेकी छिन् । त्यसैले तपाईंले भनेका कुरा पूरा हुनेछन् भनेर मैले कसरी विश्‍वास गर्ने ?
+\v 19 त्यसपछि स्वर्गदूतले तिनलाई भने, “म गाब्रिएल हुँ ! म परमेश्‍वरको उपस्थितिमा खडा रहन्छु ! तिमीलाई के हुनेछ भन्‍ने बारेमा यो खुशीको सुसमाचार तिमीलाई भन्नलाई मलाई पठाइएको थियो ।
+\v 20 मैले तिमीलाई जे भनेको छु परमेश्‍वरले तय गर्नुभएको समयमा त्यो निश्‍चित रूपमा हुन आउनेछ, तर तिमीले मेरा शब्‍दहरूमा विश्‍वास गरेनौ । त्यसैले अव तिम्रो छोराको जन्म हुने दिनसम्म परमेश्‍वरले तिमीलाई बोल्न नसक्‍ने बनाउनु हुनेछ ।
+\s5
+\v 21 मन्दिरभित्र जकरिया र स्वर्गदूतले कुरा गरिरहेको समयमा चोकमा भएका मानिसहरू जकरियालाई बाहिर आउनलाई पर्खिरहेका थिए । मन्दिर भित्र उनी त्यति लामो समयसम्म किन बसिरहेका थिए भनी तिनीहरू जिल्ल परे ।
+\v 22 जब उनी बाहिर आए,  उनी तिनीहरूसित बोल्न सकेनन् । उनले बोल्न नसकेको कारणले, उनले जे भएको थियो त्यस घटनाको बारेमा बताउने कोसिस गर्दै आफ्नो हातले इसारा गरे । त्यसपछि मन्दिरभित्र हुँदा उनले परमेश्‍वरको दर्शन देखेका रहेछन्  भनेर तिनीहरूले महसुस गरे ।
+\v 23 जब जकरियाको मन्दिरमा पूजाहारीको रूपमा काम गर्ने समय सिद्धियो, उनले यरूशलेम छाडे र आफ्नो घरतिर लागे ।
+\s5
+\v 24 यसको केही समयपछि, उनकी पत्‍नी एलिजावेथ गर्भवती भइन्, तर पाँच महिनासम्म उनी बाहिर मानिसहरूका माझमा गइनन् ।
+\v 25 उनले आफुलाई भनिन्, “परमप्रभुले मलाई गर्भवती हुन योग्य बनाउनु भएको छ । यसरी उहाँले ममाथि कृपा गर्नुभयो र मानिसहरूले तुच्छ दृष्‍टिले हेर्ने कारणलाई मबाट हटाई दिनुभएको छ ।
+\s5
+\v 26 जब एलीशिबा गर्भवती भएको करिब छ महिना भएको थियो, परमेश्‍वरले गब्रिएल स्वर्गदूतलाई गालील जिल्लामा भएको नासरत नगरमा पठाउनुभयो ।
+\v 27 मरियम नाउँ गरेकी एकजना कन्यासँग कुरा गर्न तिनी त्यहाँ गए। युसुफ नाम गरेको एकजना मानिससँग विवहको लागी तिनको मंगनी भैसकेको थियो, जो दाऊद राजाका वंशका थिए । कन्याको नाम मरियम थियो ।
+\v 28 स्वर्गदूतले तिनलाई भने, “अभिवादन ! परमप्रभु तिमीसँग हुनुहुन्छ र तिमीलाई ठुलो कृपा देखाउनु भएको छ” ।
+\v 29 तर मरियमले तिनको अभिवादन सुनेर सह्रै घबराइन् । स्वर्गदूतका यी शब्‍दहरूका अर्थ  के होलान् भनेर तिनी विचलित भइन् ।
+\s5
+\v 30 तब स्वर्गदूतले तिनलाई भने, “नडराऊ, मरियम, किनभने परमेश्‍वरबाट तिमीले कृपा पाएकी छ्यौ !
+\v 31 तिमी गर्भवती हुनेछ्यौ र एउटा छोरो जन्माउनेछ्यौ, र तिमीले उहाँको नाम येशू राख्‍नुपर्छ ।
+\v 32 उहाँ महान हुनुहुनेछ र सर्वोच्‍च परमेश्‍वरको पुत्र कहलाईनु हुनेछ । परमप्रभु परमेश्‍वरले उहाँका पुर्खा दाऊदलाई झैं उहाँलाई आफ्ना मानिसहरूका राजा बनाउनुहुनेछ ।
+\v 33 उहाँले याकूबका सन्तानहरूमाथि सधैंभरि राज्य गर्नुहुनेछ । उहाँले सदासर्वदा राज्य गर्नुहुनेछ !
+\s5
+\v 34 त्यसपछि मरियमले स्वर्गदूतलाई भनिन्, “यो कसरी हुन सक्छ, किनभने म अझै कन्या नै छु ?
+\v 35 स्वर्गदूतले जवाफ दिए, “पवित्र आत्मा तिमीमा आउनुहुनेछ र परमेश्‍वरको शक्तिले तिमीलाई ढाक्‍नेछ । त्यसैले तिमीले जन्माउने बालक पवित्र हुनुहुनेछ र उहाँ परमेश्‍वरको पुत्र कहलाईनुहुनेछ ।
+\s5
+\v 36 अनि यो कुरा सुन, तिम्री नातेदार एलीशिबाको धेरै वृद्धा भए तापनि तिनको गर्भमा एउटा छोरो छ । र तिनले छोराछोरी जन्माउन सक्दिनन् भनेर मानिसहरूले सोचे तापनि, अहिले तिनी गर्भवती भएको करिब छ महिना भइसकेको छ ।
+\v 37 किनकि परमेश्‍वरले कुनै पनि कुरा गर्न सक्‍नुहुन्छ !”
+\v 38 त्यसपछि मरियमले भनिन्, “ठीक छ, म परमप्रभुको दासी हुँ, त्यसैले तपाईंले मेरो बारेमा जे भन्‍नुभएको छ त्यो पूरा होस्!” त्यसपछि स्वर्गदूतले तिनलाई छाडेर गए ।
+\s5
+\v 39 त्यसपछि तुरन्तै मरियम तयार भइन् र चाँडै नै जकरिया बस्‍ने यहूदियाको पहाडी भेगमा गईन् ।
+\v 40 तिनी उनको घरभित्र पसिन् र उनकी पत्‍नी एलीशिबालाई अभिवादन गरिन् ।
+\v 41 एलीशिबाले मरियमको अभिवादन सुन्‍ने बित्तिकै, एलीशिबाको गर्भभित्रको बालक उफ्रियो । तुरून्तै पवित्र आत्माले एलीशिबालाई परमेश्‍वरको  प्रशंसा सुरु गर्न अगुवाइ गर्नुभयो ।
+\s5
+\v 42 तिनले मरियमलाई ठूलो स्वरले भनिन्, “परमेश्‍वरले अन्य स्‍त्रीहरूलाई दिनुभएको आशिष् भन्दा बढी आशिष् तिमीलाई दिनुभएको छ र तिमीले जन्माउने बालकलाई पनि उहाँले आशिष्‌‌ दिनुभएको छ !
+\v 43 तपाईं, मेरो प्रभुको आमा आफैं, मलाई भेट्न आउनु कति अचम्मको कुरा हो ।
+\v 44 तपाईंले मलाई अभिवादन गरेको मैले सुन्‍ने बित्तिकै मेरो गर्भमा भएको बालक उफ्रियो किनभने तपाईं आउनुभएकोमा ऊ धेरै आनन्दित थियो ।
+\v 45 तपाईं धन्यकी हुनुहुन्छ किनभने परमप्रभुले तपाईंलाई भन्‍नुभएको कुरा पूरा हुन आउनेछ भनी तपाईंले विश्‍वास गर्नुभयो ।”
+\s5
+\v 46 त्यसपछि मरियमले यसो भन्दै परमेश्‍वरको प्रशंसा गरिन् : “आह, कसरी म परमप्रभुको प्रशंसा गर्दछु !
+\v 47 परमेश्‍वरको बारेमा म अति नै आनन्दित महसूस गदर्छु, मलाई बचाउने उहाँ नै हुनुहुन्छ ।
+\s5
+\v 48 म केवल उहाँको विनम्र दासी केटी थिएँ, तर उहाँले मलाई बिर्सनु भएन । यसैले अब देखि उसो, सबै समय अवधिहरूमा जीवन बिताउने मानिसहरूले, परमेश्‍वरले मलाई आशिष्‌‌ दिनुभएको छ भन्‍नेछन् ।
+\v 49 शक्तिशाली परमेश्‍वरले मेरो निम्‍ति गर्नुभएका महान कुराहरूका कारण तिनीहरूले यसो भन्‍नेछन् । उहाँको नाम पवित्र छ !
+\s5
+\v 50 उहाँको आदर गर्नेहरूका एकदेखि अर्को पुस्तासम्‍मलाई उहाँले कृपापूर्वक काम गर्नुहुन्छ ।
+\v 51 उहाँ धेरै शक्तिशाली हुनुहुन्छ भनेर उहाँले मानिसहरूलाई देखाउनुहुन्छ । आफ्नो भित्री भावनाहरूमा घमण्डसाथ बिचार गर्नेहरूलाई उहाँले छरपष्‍ट पार्नुहुन्छ ।
+\s5
+\v 52 उहाँले राजाहरूलाई शासन गर्नदेखि रोक्‍नु भएको छ, र दवाइएका मानिसहरूलाई उहाँले आदर गर्नुभएको छ ।
+\v 53 भोकाहरूलाई खानलाई उहाँले असल कुराहरू दिनुभएको छ, र उहाँले धनी मानिसहरूलाई कुनै पनि कुरा तिनीहरूलाई नदिइकन नै पठाउनु भएको छ ।
+\s5
+\v 54 इस्राएल, उहाँको सेवा गर्ने मानिसहरूलाई, उहाँले सहायता गर्नुभएको छ ।
+\v 55 उहाँ तिनीहरूप्रति कृपालु हुनुहुनेछ भनेर उहाँले धेरै अगि नै हाम्रा पुर्खाहरूसित प्रतिज्ञा गर्नुभयो । उहाँले त्यो प्रतिज्ञा कायम राख्‍नु भएको छ र अब्राहम र तिनका वंशबाट आएका सबै मानिसहरूप्रति सधैँ कृपामय काम गर्नुभएको छ ।
+\s5
+\v 56 मरियम एलीशिबासित करिब तीन महिना बसिन् । त्यसपछि तिनी आफ्नो घर फर्किन् ।
+\v 57 जब एलीशिबाको आफ्नो बालक जन्माउने बेला आयो, तिनले एउटा छोरो जन्माइन् ।
+\v 58 तिनको जीवनमा परमप्रभु अत्‍यन्त दयालु हुनुभएको कुरा जब तिनका छिमेकीहरू र आफन्तहरूले सुने, तब तिनीहरू पनि एलीशिबासँगै खुशी भए ।
+\s5
+\v 59 यसपछिको आठौं दिनमा, बालकको खताना गर्ने उत्सवका लागि मानिसहरू एकसाथ भेला भए । तिनका पिताको नाम जकरिया भएकोले गर्दा तिनीहरूले बालकको पनि त्‍यही नाम राख्‍न चाहान्थे ।
+\v 60 तर उनकी आमाले भनिन्, “होइन उसको नाम यूहन्‍ना राख्‍नुपर्छ” !
+\v 61 यसैले तिनीहरूले तिनलाई भने, “तर यूहन्‍ना नाउँ त तिम्रो आफन्तहरूमा कसैको पनि छैन ।”
+\s5
+\v 62 त्यसपछि तिनले आफ्नो छोराको नाम के राख्‍न चाहन्थे त्यो संकेत गर्न तिनीहरूले आफ्ना हातहरूले तिनका बाबुलाई इशारा गरे ।
+\v 63 त्यसैले तिनीहरूले लेख्‍नलाई तिनलाई एउटा पाटी दिऊन् भनी तिनले संकेंत गरे । जब तिनीहरूले तिनलाई त्यो दिए, त्यसमाथि तिनले लेखे,  “उनको नाम यूहन्‍ना हो” । त्यहाँ भएकाहरू सबै आश्‍चर्य चकित भए ।
+\s5
+\v 64 तुरन्तै जकरिया फेरी बोल्न सक्‍ने भए र तिनले परमेश्‍वरको प्रशंसा गर्न थाले ।
+\v 65 परमेश्‍वरले जे गर्नुभएको थियो त्‍यसले गर्दा नजिकै वसोवास गर्ने सबै भयभित भए । तिनीहरूले त्यहाँ जे भएको थियो त्यसको बारेमा अरू धेरै मानिसहरूलाई बताए र यो समाचार यहूदियाको पहाडी भेगभरि सबैतिर फैलियो ।
+\v 66 हरेक जसले यो सुने, तिनीहरूले यसको बारेमा विचार गरिरहे । तिनीहरूले भन्‍न लागे, “जब यो बालक ठूलो हुन्छ, तब त्यसले के काम गर्ला ।” हुन आएका सबै कुराहरूको कारणले गर्दा, तिनीहरूलाई पक्का भयो कि परमेश्‍वरले तिनलाई शक्तिशाली तवरले सहायता गर्नुहुनेछ ।
+\s5
+\v 67 जकरियाको छोरो जन्मिएपछि, जकरिया पवित्र आत्माद्वारा नियन्‍त्रित भए र तिनले परमेश्‍वरबाट यी वचनहरू बोले:
+\v 68 हामी इस्राएलका मानिसहरूले आराधना गर्ने परमप्रभु परमेश्‍वरको स्तुति होस्, किनभने हामी, उहाँका मानिसहरूलाई स्वतन्त्र गराउनलाई उहाँ आउनु भएको छ ।
+\s5
+\v 69 उहाँले हामीकहाँ एकजना पठाउँदै हुनुहुन्छ जसले शक्तिशाली तवरले हामीलाई बचाउनु हुनेछ, एकजना जो उहाँको दास दाऊद राजाको वंशबाट हुनुहुन्छ ।
+\v 70 उहाँले त्यसो गर्नुहुनेछ भनेर परमेश्‍वरले धेरै पहिलेदेखि नै  आफ्ना अगमवक्ताहरूद्वारा बोल्नुभयो ।
+\v 71 यिनै शक्तिशाली मुक्तिदाताले हाम्रा शत्रुहरूबाट हामीलाई छुटाउनुहुनेछ, र हामीलाई घृणा गर्ने सबैको शक्तिबाट उहाँले हामीलाई बचाउनु हुनेछ ।
+\s5
+\v 72 उहाँले यो गर्नुभएको छ किनकि उहाँले हाम्रा पुर्खाहरूलाई कृपा गर्नुहन्छ र आफ्नो पवित्र करार याद गर्नुहुन्छ,
+\v 73 जुन प्रतिज्ञाको शपथ उहाँले हाम्रा पूर्खा अब्राहामसँग खानुभएको थियो ।
+\v 74 परमेश्‍वरले प्रतिज्ञा गर्नुभयो, हाम्रा शत्रुहरूको शक्तिबाट हामीलाई छुटकारा दिन, र डरविना नै हामीलाई उहाँको सेवा गर्न सक्षम बनाउन,
+\v 75 हाम्रो सम्‍पूर्ण जीवनभरि पवित्र र धार्मी तवरले उहाँको सेवा गर्न ।
+\s5
+\v 76 त्यसपछि जकरियाले आफ्‍नो नाबालक छोरालाई यसो भने : “मेरो छोरो, तिमी सर्वोच्‍च परमेश्‍वरका भविष्यवक्ता कहलाईनेछौ । उहाँ आउनुहुँदा मानिसहरूलाई तयार गर्न परमप्रभुको अगिअगि तिमी जानेछौ” ।
+\v 77 तिमीले मानिसहरूलाई भन्‍नेछौ कि परमेश्‍वरले तिनीहरूलाई क्षमा दिन र तिनीहरूका पापहरूको दण्ड पाउनबाट बचाउन सक्षम हुनुहुन्छ ।
+\s5
+\v 78 परमेश्‍वरले हामीलाई क्षमा गर्नुहुनेछ किनभने हामीप्रति उहाँ दयालु र कृपालु हुनुहुन्छ । र त्यसैकारणले, यही मुक्तिदाता, जो उदाउँदो सूर्य झैँ हुनुहुन्छ, हामीलाई सहायता गर्न स्वर्गबाट हामीकाँहा आउनुहुनेछ ।
+\v 79 आत्मिक अन्धकारमा र मृत्युको डरमा बाँचिरहेका मानिसहरूमा उहाँ चम्किनुहुनेछ । उहाँले हामीलाई मार्गनिर्देशन गर्नुहुनेछ ता कि हामी शान्त भएर जिउनेछौं  ।
+\s5
+\v 80 समय बित्दै जादाँ, जकरिया र एलीशिबाको बालक छोरा बढे र आत्मिक रूपले बलियो भए । त्यसपछि उनी एउटा उजाड स्थानमा बसे र परमेश्‍वरका मानिसहरू, इस्राएललाई खुला रूपमा प्रचार गर्न सुरु नगरून्जेलसम्म त्यहीँ बसिरहे ।
+\s5
+
+\c 2
+\p
+\v 1 त्यसैबेला सिजर अगस्टसले रोमी नियमको अधीनमा बस्‍ने हरेक व्‍यक्तिको नाम सरकारी अभिलेखमा दर्ता गर्नु भन्‍ने आधिकारिक आदेश पठाए ।
+\v 2 कुरेनियसले सिरिया प्रान्तमा शासन गरेको समयमा पहिलो पल्ट यो काम भयो ।
+\v 3 त्यसैले दर्ता गराउनलाई हरेक व्‍यक्तिलाई उसको परिवारको सहरमा  जानुपरेको थियो ।
+\s5
+\v 4 योसेफ पनि आफ्नो परिवारको सहरमा मरियमलाई लिएर गए जसको तिनसित मगनी भएको थियो र जो गर्भवती थिइन् ।
+\v 5 किनभने योसेफ राजा दाऊदको वंशका थिए, तिनीहरूले गालील प्रान्‍तको नासरत नगर छाडे र यहूदिया प्रान्‍तको बेथलेहेम नगरको यात्रा गरे, जसलाई दाऊदको सहर भनेर पनि चिनिन्छ । सरकारी अभिलेखमा नाम दर्ता गराउनलाई योसेफ र मरियम त्यहाँ गए ।
+\s5
+\v 6 जब तिनीहरू बेथलेहेम पुगे, प्रायजसो आगन्तुकहरूका वासस्‍थानहरूमा तिनीहरूको लागि बस्‍नलाई ठाउँ थिएन ।
+\v 7 त्यसैले तिनीहरूले त्यस्तो ठाउँमा बास बस्‍नुपरेको थियो जहाँ रातमा जनावरहरू बस्‍थे । तिनीहरू त्यहाँ भएकै बेलामा मरियमले बालक जन्माउने समय आयो र तिनले आफ्नो पहिलो बालक छोरालाई जन्माइन् । तिनले उसलाई न्यानो कपडाले बेह्रिन् र गोठभित्र जनावरहरूका लागि खाना दिने ठाउँमा राखिन् ।
+\s5
+\v 8 त्यो रात, त्यहाँ केही गोठालाहरू थिए जसले बेथलेहेमको नजिकैको ठाउँहरूमा आफ्ना भेडाहरूको हेरचाह गरिरहेका थिए ।
+\v 9 अचानक परमप्रभुका एउटा स्वर्गदूत उनीहरूकहाँ देखापरे । परमप्रभुको महिमा दर्शाउँदै एउटा चम्किलो ज्योति तिनीहरूको वरिपरी चम्कियो । त्यसैले तिनीहरू अति डराए ।
+\s5
+\v 10 तर स्वर्गदूतले तिनीहरूलाई भने, “नडराओ ! म तिमीहरूलाई राम्रो समाचार भन्‍न आएको छु जसले सबै मानिसहरूलाई फाइदा हुनेछ र तिमीहरू सबैलाई साह्रै खुशी तुल्याउनेछ ।
+\v 11 आज दाऊदको सहरमा एकजना बालक जन्मेका छन् जसले तिमीहरूलाई आफ्ना पापहरूबाट बचाउनेछन् । उहाँ नै ख्रीष्‍ट, प्रभु हुनुहुन्छ !
+\v 12 तिमीहरूले उहाँलाई यसरी चिन्‍नेछौ: बेथलेहेममा एकजना बालकलाई कपडाले बेह्रिएको र जनावरहरूका लागि खाना दिने ठाउँमा राखिएको तिमीहरूले भेट्टाउनेछौ ।
+\s5
+\v 13 अचानक एउटा ठूलो स्वर्गदूतहरूको समूह स्वर्गबाट आएका र अर्को स्वर्गदूतसँग सामेल भएको देखियो  । तिनीहरू सबैले यसो भन्दै परमेश्‍वरको प्रशंसा गरे,
+\v 14 “सर्वोच्‍च स्वर्गमा भएका सबै स्वर्गदूतहरूले परमेश्‍वरको प्रशंसा गरून् ! अनि पृथ्वीमा भएका मानिसहरूको माझमा शान्ति होस् जसले परमेश्‍वरलाई प्रसन्‍न तुल्याइरहेका छन् ।”
+\s5
+\v 15 स्वर्गदूतहरूले तिनीहरूलाई छाडेर स्वर्गमा फर्केपछि, गोठालाहरूले एकआपसमा भने, “हुन आएको यो अचम्मको घटनालाई हेर्न हामी अहिलेनै बेथलेहेममा जानुपर्छ जसको बारेमा हामीलाई परमप्रभुले भन्‍नुभएको छ ।”
+\v 16 त्यसैले तिनीहरू छिटो गए र जब तिनीहरूले त्यो ठाउँ भेट्टाए जहाँ मरियम र योसेफ बसिरहेको थिए, जनावरहरू लागि खाना दिने ठाउँमा बालक सुतिरहेको तिनीहरूले देखे ।
+\s5
+\v 17 उसलाई देखेपछि यस बालकको बारेमा तिनीहरूलाई जे भनिएको थियो, त्यो तिनीहरूले हरेकलाई बताए ।
+\v 18 गोठालाहरूले तिनीहरूलाई जे भने त्यो सुन्ने सबै मानिसहरू छक्‍क परे ।
+\v 19 तर मरियमले आफूले सुनेको सबै कुराका बारेमा मनमा विचार गरिरहिन् र ती कुराहरूलाई होसियारीपूर्वक याद गरिन् ।
+\v 20 गोठालाहरू ती ठाउँहरूमा फर्के जहाँ तिनीहरूका भेडाहरू थिए । परमेश्‍वर कति महान हुनुहुन्छ भन्‍ने बारेमा तिनीहरूले बातचित गरिरहे, र तिनीहरूले सुनेका र देखेका कुराको निम्ति गहाँको प्रशंसा गरिरहे, किनभने स्वर्गदूतहरूले तिनीहरूलाई जस्तो भनेका थिए तेस्तै सबै कुरा पुरा भए ।
+\s5
+\v 21 बालक जन्मेपछिको आठौं दिनमा, उनको खतना गरियो र तिनीहरूले उहाँलाई येशू नाउँ दिए । उहाँ गर्भमा आउनुभन्दा पनि अघिदेखि नै उहाँलाई दिनलाई स्वर्गदूतले तिनीहरूलाई बताएको  नाउँ यही थियो ।
+\s5
+\v 22 मोशाको व्यवस्था अनुसार, जब तिनीहरूका शुद्धीकरणको लागी आवश्‍यक दिनहरू पुराभयो, आफ्नो छोरोलाई परमप्रभुमा अर्पण गर्न मरियम र योसेफले यरूशलेमसम्मै यात्रा गरे ।
+\v 23 परमप्रभुको व्यवस्थामा यस्तो लेखिएको थियो, “पहिला जन्मने हरेक पुरुष सन्तानलाई परमप्रभुमा पवित्र हुनलाई अलग गरिनेछ ।”
+\v 24 परमप्रभुको व्यवास्थाले नयाँ जन्मेको छोराको बुबा-आमाले बलिको रूपमा “दुईवटा ढुकुरको बच्चा वा दुईवटा परेवाका बच्चा” चडाउनु पर्छ पनि भनेको थियो ।
+\s5
+\v 25 त्यो समयमा यरूशलेममा एकजना वृद्ध मानिस थिए जसको नाम सिमियोन थियो । जुन कुराले परमेश्‍वरलाई खुशी तुल्याउँथ्यो तिनले त्यही गरे र परमेश्‍वरको व्यवस्था पालन गरे । इस्राएली मानिसहरूलाई उत्साह दिनका लागि परमेश्‍वरले ख्रीष्‍टलाई पठाउनुहुन्छ भनेर तिनले चासोपूर्वक प्रतिक्षा गरिरहेका थिए, र पवित्र आत्माले तिनलाई देखाउँदै हुनुहुन्थ्यो ।
+\v 26 तिनको मृत्यु हुनुभन्दा अघि परमप्रभुले प्रतिज्ञा गर्नुको ख्रीष्‍टलाई तिनले देख्‍नेछन् भनी पवित्र आत्माले अघिबाटै तिनलाई प्रकट गर्नुभएको थियो ।
+\s5
+\v 27 परमेश्‍वरले उहाँको व्यवस्थामा आज्ञा गर्नु भएको धार्मिक विधिहरू पुरा गर्नका लागि जब योसेफ र मरियमले तिनीहरूको बालक येशूलाई मन्दिरमा ल्याए, तब आत्माले मन्दिरको चोकभित्र जान आत्माले सिमियोनलाई अगुवाइ गर्नुभयो ।
+\v 28 तब तिनले येशूलाई आफ्नो हातमा लिए र यसो भन्दै परमेश्‍वरको प्रशंसा गरे;
+\v 29 हे परमप्रभु, तपाईंले मलाई सन्तुष्‍ट पार्नुभएको छ र तपाईंको प्रतिज्ञाअनुसार अब म शान्तसित मर्न सक्छु ।
+\s5
+\v 30 मैले उहाँलाई देखेको छु जसलाई तपाईंले मानिसहरूलाई तिनीहरूका पापहरूबाट बचाउनलाई पठाउनु भयो,
+\v 31 जसलाई तपाईंले सबै मानिसहरूको माझमा तयार गर्नुभयो ।
+\v 32 उहाँ ज्योति जस्तो हुनुहुनेछ जसले अन्य जातिहरूलाई तपाईंको सत्यता प्रकट गर्नुहुनेछ, र उहाँले इस्राएली मानिसहरूमा आदर ल्याउनुहुनेछ ।
+\s5
+\v 33 सिमियोनले उहाँको बारेमा भनेका कुराले येशूको बुबा र आमा छक्‍क परे । तब सिमियोनले तिनीहरूलाई आशिष्‌‌ दिए, र येशूको आमा मरियमलाई भने, मरियम,
+\v 34 “म जे भन्छु याद गर: परमेश्‍वरले यो निश्‍चय गर्नुभएको छ कि यो बालकको कारणले, धेरैजना इस्राएली मानिसहरू परमेश्‍वरबाट तर्किनेछन्, र धेरैजना परमेश्‍वरमा फर्किनेछन् । मानिसहरूलाई चेताउनी दिने उहाँ एउटा चिन्ह जस्तै हुनुहुनेछ, र धेरै मानिसहरूले उहसँको विरोध गर्नेछन् ।
+\v 35 फलस्वरूप, धेरै मानिसहरूका विचारहरू प्रकट गरिनेछ । एउटा तरवारले तिम्रो आफ्नै आत्मालाई छेंड्नेछ !
+\s5
+\v 36 त्यहाँ मन्दिरको चोकमा हन्‍ना नाम गरेकी एकजना अगमवादिनी पनि थिइन् जो धेरै वृद्धा थिइन् । तिनको बुबा फनुएल आशेरको कुलका एक सदस्य थिए । तिनी सात वर्षसम्म मात्र विवाहित रहेकी थिइन् र त्यसपछि तिनको श्रीमानको मृत्यु भयो ।
+\v 37 त्यसपछि अरू चौरासी वर्षसम्म तिनी विधुवीको रूपमा रहिन् । तिनले सधैं मन्दिरको विरपरि सेवा गरिरहिन् र रात दिन परमेश्‍वरको आराधना गरिन् । तिनी बारम्बार उपवास बस्थिन् र प्रार्थना गर्थिन् ।
+\v 38 त्यसैबेला हन्‍ना तिनीहरूकाहाँ आइन् र बालकको लागि परमेश्‍वरलाई धन्यवाद दिन थालिन् । तब तिनले धेरै मानिसहरूलाई येशूको बारेमा बताइन् जसले  यरूशलेमलाई छुटाउन  परमेश्‍वरको आशा गरिरहेका थिए ।
+\s5
+\v 39 योसेफ र मरियमले परमप्रभुको व्यवस्थाले माग गरेअनुसारका सबैकुरा गरी सकेपछि, तिनीहरू गालीली जिल्लामा भएको उनीहरूको आफ्नै नगर नासरतमा फर्के । 
+\v 40 जसै बालक बढ्नुभयो, उहाँ बलियो र धेरै ज्ञानी हुनुभयो, र परमेश्‍वर उहाँसित धेरै प्रसन्‍न हुनुहुन्थ्यो ।
+\s5
+\v 41 येशूका आमा-बुबा हरेक वर्ष निस्तार चाड मनाउनलाई यरूशलेम गए ।
+\v 42 जब येशू बाह्र वर्षको हुनुभयो, तिनीहरू सधैँ झैँ चाड मनाउनको लागी यरूशलेमसम्म गए ।
+\v 43 जब चाडको सबै दिनहरू सकिएको थियो, उहाँका बुबा-आमा घर फर्किन लागे, तर येशू यरूशलेममा नै रहनुभयो । उहाँ अझै त्यहीँ हुनुहुन्थ्यो भनेर उहाँका बुबा-आमाले थाहै पाएनन् ।
+\v 44 तिनीहरूसित यात्रा गर्ने अरू मानिसहरूसित उहाँ हुनुहुन्छ भन्‍ने तिनीहरूलाई लाग्यो । दिनभरिको यात्रामा हिँडिसकेपछि, आफ्ना नातेदारहरू र साथीहरूको माझमा तिनीहरूले उहाँको खोजी गर्न शुरू गरे ।
+\s5
+\v 45 जब तिनीहरूले उहाँलाई भेट्टाएनन्, उहाँलाई खोज्‍न तिनीहरू यरूशलेम फर्के ।
+\v 46 तीन दिनपछि, तिनीहरूले उहाँलाई मन्दिरको चोकमा, यहूदी धर्म गुरूहरूको माझमा बसिरहनुभएको भेट्टाए । उहाँले तिनीहरूको शिक्षा सुनिरहेको थियो र तिनीहरूलाई उहाँले प्रश्‍नहरू सोधिरहनुभएको थियो ।
+\v 47 उहाँले जे भन्नुभयो त्‍यो सुन्ने सबै मानिसहरू, उहाँले कति बुझ्‍नुभएको थियो र शिक्षकहरूले सोधेका प्रश्‍नहरूको जवाफ कति राम्ररी दिनुभएको थियो त्‍यसमा चकित परेका थिए ।
+\s5
+\v 48 जब उहाँको आमा-बुबाले उहाँलाई देखे, तिनीहरू साह्रै छक्‍क परे । उहाँकी आमाले उहाँलाई भनिन्, “मेरो छोरो, तिमीले हामीलाई किन यसो गरेको ? जसै हामीले तिमीलाई खोजिरहेका छौं तिम्रो बुबा र म साह्रै चिन्तित भएका छौं !”
+\v 49 त्यसपछि उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “किन तपाईंहरूले मलाई खोजिरहनुभएको थियो? के तपाईंहरूलाई थाहा थिएन कि, मेरो पिताले जे गर्नुहुन्‍छ त्‍यसमा मलाई संलग्‍न हुनु आवश्‍यक छ?”
+\v 50 तर उहाँले तिनीहरूलाई जे भन्‍नुभयो त्‍यसको अर्थ तिनीहरूले बुझेनन् ।
+\s5
+\v 51 त्‍यसपछि उहाँ तिनीहरूसित नासरत फर्किनुभयो, अनि उहाँले सधैँ तिनीहरूको आज्ञापालन गर्नुभयो । उहाँकी आमाले ती सबै कुराहरूलाई गहनरूपले बिचार गरिरहिन् ।
+\v 52 जसै वर्षहरू बिते, येशू निरन्तर बुद्धिमान हुनुभयो र उचाइमा बड्‍नुभयो । उहाँमाथि परमेश्‍वर र मानिसहरूको अनुग्रह निरन्‍तर भइरह्‍यो ।
+\s5
+
+\c 3
+\p
+\v 1 जब तिवेरियस सिजरले रोमी साम्राज्यमा करिब पन्ध्र वर्ष शासन गरिरहेका थिए, पन्तियस पिलातस यहूदिया प्रान्तका राज्यपाल थिए, हेरोद एन्टिपासले  गालील जिल्लामा शासन गर्दैथिए, तिनका भाइ फिलिपले इतुरिया र त्राकोनिटिसका क्षेत्रहरूमा शासन गर्दै थिए, र लुसानियासले अबिलेने क्षेत्रमा शासन गर्दै थिए ।
+\v 2 त्यो समयमा, जब अन्‍नास र कैयाफा यरूशलेममा प्रधान पूजाहारीहरू थिए, परमेश्‍वरले जकरियाका छोरा यूहन्‍ना मरूभूमिमा बसेकै बेलामा तिनीसित बोल्नुभयो ।
+\s5
+\v 3 यर्दन नदीको वरिपरी भएका सबै ठाउँहरूमा यूहन्‍ना घुमिरहन्थे । उनले मानिसहरूलाई भनिरहन्थे, “यदि तिमीहरू आफ्ना पापहरू परमेश्‍वरले क्षमा गर्नुभएको चाहन्छौ भने तिमीहरूले पश्‍चाताप गर्नैपर्छ, त्यसपछि म तिमीहरूलाई बप्‍तिस्मा दिनेछु!"
+\s5
+\v 4 यशैया अगमवक्ताले धेरै पहिले नै चर्मपत्रमा यी वचनहरू लेखे: “उजाडस्थानमा कसैले कराइरहेको हुनेछ: परमप्रभुको मार्ग तयार पार,  उहाँको निम्‍ती बाटोहरू सोझो बनाऊ ।
+\s5
+\v 5 सबै उपत्यकहरू भरिनेछ, र सबै हिमाल र पहाड समतल गराइनेछ;  बाङ्गो-टेडो बाटोहरू सोझो हुनेछन्,  र भत्‍केका बाटोहरू समथर बनाइनेछन् ।
+\v 6 तब मानिसलाई बचाउने परमेश्‍वरको उपाय सबैले देख्‍नेछन् ।”
+\s5
+\v 7 तिनीद्वारा बप्‍तिस्मा लिन आइरहेका मानिसहरूको भिडहरूलाई यूहन्‍नाले भने, “तिमीहरू विषालु सर्पहरू जस्तै दुष्‍ट मानिसहरू हौ!  एकदिन परमेश्‍वरले पाप गर्ने हरेकलाई दण्‍ड दिनुहुनेछ भनेर के तिमीहरूलाई कसैले पनि चेतावनी दिएन, होइन त ? परमेश्‍वरबाट उम्कन सक्छौं भनेर तिमीहरूले नसोच !
+\s5
+\v 8 त्यस्ता कामहरू गर जसले दर्शाउँछ कि तिमीहरू आफ्ना पापपुर्ण स्वभावबाट साँच्‍चै नै फर्केका छौ ! अनि आफैँले आफैँलाई यसो नभन, ‘हामीहरू अब्राहमका सन्‍तानहरू हौँ !’ किनभने म तिमीहरूलाई भन्दछु कि परमेश्‍वरले यी ढुङ्गाहरूलाई  अब्रहमका सन्‍तानहरू बनाउन सक्‍नुहुन्‍छ ।
+\s5
+\v 9 रूखहरूका जरामा पहिले नै बन्चरो राखिएको छ, ता कि असल फल नफलाउने हरेक रूख काटेर ढालिनेछ र आगोमा फालिनेछ ।”
+\s5
+\v 10 त्‍यसपछि भिडमा भएका केही मानिसहरूले तिनलाई सोधे, “त्यसो भए हामीले के गर्नुपर्छ ?”
+\v 11 उनले तिनीहरूलाई जवाफ दिए, “यदि तिमीहरूमध्‍ये कसैसित दुईवटा शर्टहरू छन् भने, शर्ट नभएकहरूमध्‍ये कसैलाई तिमीहरूले एउटा दिनैपर्छ । यदि तिमीहरूमध्ये कसैसित प्रसस्त खानेकुरा छन् भने, खाना नभएकहरूमध्‍ये कसैलाई तिमीहरूले दिनैपर्छ ।”
+\s5
+\v 12 कोही कर उठाउँनेहरू पनि युहन्‍नाकहाँ बप्‍तिस्मा लिन आए । तिनीहरूले उनलाई सोधे, “गुरु, हामीले के गर्नुपर्छ ?”
+\v 13 उनले तिनीहरूलाई भने, “रोमी सरकारले तिमीहरूलाई उठाउनु भनेर तोकेको भन्दा बढी पैसा मानिसहरूबाट नउठाऊ ।”
+\s5
+\v 14 कोही सिपाहीहरूले तिनलाई सोधे, “अनि हामी चाहिँ ? हामीले के गर्नुपर्छ ?” उनले तिनीहरूलाई भने, “मानिसहरूलाई तर्साएर तिनीहरूबाट जबर्जस्ती पैसा नलेओ र कसैलाई केही अपराध गरेको छ भनी झूटो आरोप नलगाऊ ! आफुले जति रूपयाँ कमाउँछौ त्‍यति रकममा सन्तुष्‍ट हौ ।”
+\s5
+\v 15 सायद ख्रीष्‍ट चाँडै आउँदै हुनुहुन्छ भन्‍ने कुरामा मानिसहरू धेरै आशावादी हुँदैथिए, र तिनीहरूमध्‍ये धेरैले यूहन्‍ना नै ख्रीष्‍ट हुन् कि भन्ने बिचार गर्दैथिए ।
+\v 16 तर यूहन्‍नाले तिनीहरू सबैलाई जवाफ दिए, “म होइन ! ख्रीष्‍ट मभन्दा धेरे महान हुनुहुन्छ । उहाँ यति महान हुनुहुन्छ कि म उहाँको जुत्ताको तुना खोल्न पनि योग्यको छैन ! जब मैले तिमीहरूलाई बप्‍तिस्मा दिएँ, मैले पानीको मात्र प्रयोग गरेँ । तर जब ख्रीष्‍ट आउनुहुन्छ उहाँले तिमीहरूलाई पवित्र आत्मा र आगोले बप्‍तिस्मा दिनुहुनेछ ।
+\s5
+\v 17 असल फसलबाट खराब भुस छुटाउन लागि उहाँको हातमा नाङ्लो तयार छ । उहाँले फसललाई सुरक्षासाथ आफ्नो भकारीमा जम्मा गर्नुहुन्छ तर भुसलाई कहिल्यै ननिभ्‍ने आगोमा जलाउनुहुन्छ ।
+\s5
+\v 18 यसरी नै धेरै विभिन्‍न तरिकाले, यूहन्‍नाले मानिसहरूलाई पश्‍चाताप गर्न र परमेश्‍वरतिर फर्कन निवेदन गरे जसो तिनले परमेश्‍वरबाटको शुभ सन्देश उनीहरूलाई भनिरहे ।
+\v 19 आफ्नो दाजुको पत्‍नी हेरोदियासलाई आफ्नो दाजु जिउँदो हुँदाहुँदै विवाह गरेको र अन्य धेरै दुष्‍ट कामहरू गरेकाले उनले हेरोद राजालाई पनि गाली गरे ।
+\v 20 त्यसपछि हेरोदका सिपाहीहरूले यूहन्‍नालाई झ्यालखानमा हालिदिए, जुन अर्को एकदमै दुष्‍ट कुरा थियो ।
+\s5
+\v 21 तर यूहन्‍ना झ्यालखानमा हलिनु अघि, धेरै मानिसहरूको बप्‍तिस्मा भएको बेलामा, येशूको पनि बप्‍तिस्मा भयो । त्यसपछि उहाँले प्रार्थना गरिरहँदा आकाश खुल्यो ।
+\v 22 त्‍यसपछि ढुकुरको रूपमा पवित्र आत्मा तल आउनुभयो र येशूमाथि बस्‍नुभयो । र परमेश्‍वरले स्वर्गबाट येशूसँग यसो भन्दै बोल्नुभयो, “तिमी मेरो पुत्र हौ, जसलाई म असाध्यै प्रेम गर्छु । म तिमीसँग अति प्रसन्‍न छु ।”
+\s5
+\v 23 येशूले परमेश्‍वरको काम सुरु गर्नुहुँदा उहाँ करिब तीस वर्षको हुनुहुन्थ्यो । उहाँ योसेफका छोरा हुनुहुन्थ्यो ( अथवा यस्तो विचार गरिन्थ्यो ) । योसेफ एलिका छोरा थिए ।
+\v 24 एली मत्ताताका छोरा थिए । मत्ताता लेवीका छोरा थिए । लेवी मल्कीका छोरा थिए । मल्‍की यान्‍नाका छोरा थिए । यान्‍ना योसेफका छोरा थिए।
+\s5
+\v 25 योसेफ मताथियासका छोरा थिए । मताथियास आमोसका छोरा थिए । आमोस नहूमका छोरा थिए । नहूम इसलीका छोरा थिए । इसली नग्गैका छोरा थिए ।
+\v 26 नग्गै माथका छोरा थिए । माथ मताथियासका छोरा थिए । मताथियास सेमैन छोरा थिए ।
+\s5
+\v 27 सेमैन योसेखका छोरा थिए । योसेख योदाका छोरा थिए । योदा योआनानका छोरा थिए । योआनान रेसा छोरा थिए । रेसा यरुबाबेलका छोरा थिए । यरुबाबेल शालतियलका छोरा थिए । शालतियल नेरीका छोरा थिए ।
+\v 28 नेरी मल्कीका छोरा थिए । मल्की अद्दिका छोरा थिए । अद्दी कोसामका छोरा थिए । कोसाम एलमादमका छोरा थिए । एलमादम एरका छोरा थिए ।
+\v 29 एर यहोशूका छोरा थिए । यहोशू एलिएजरका छोरा थिए । एलिएजार योरीमका छोरा थिए । योरीम मत्तातका छोरा थिए । मत्तात लेवीका छोरा थिए ।
+\s5
+\v 30 लेवी शिमियोनका छोरा थिए । शिमियोन यहूदाका छोरा थिए । यहूदा योसेफका छोरा थिए । योसेफ योनानका छोरा थिए । योनान एल्याकीमका छोरा थिए ।
+\v 31 एल्याकीम मेलेआका छोरा थिए । मेलेआ मिन्‍नाका छोरा थिए । मिन्‍ना मत्ताथाका छोरा थिए । मत्ताथा नातानका छोरा थिए । नातान दाऊदका छोरा थिए ।
+\v 32 दाऊद यिशैका छोरा थिए । यिशै ओबेदका छोरा थिए । ओबेद बोअजका छोरा थिए । बोअज सल्मोनका छोरा थिए । सल्मोन नहशोनका छोरा थिए ।
+\s5
+\v 33 नहशोन अम्मीनादाबका छोरा थिए । अम्मीनादाब अदमिनका छोरा थिए । अदमिन अरनीका छोरा थिए । अरनी हेस्रोनक छोरा थिए । हेस्रोन पेरेसका छोरा थिए । पेरेस यहूदाका छोरा थिए ।
+\v 34 यहूदा याकूबका छोरा थिए । याकूब इसहाकका छोरा थिए । इसहाक अब्राहामका छोरा थिए । अब्राहाम तेरहका छोरा थिए । तेरह नाहोरका छोरा थिए ।
+\v 35 नाहोर सेरूगका छोरा थिए । सेरुग रेउका छोरा थिए । रेउ पेलेगका छोरा थिए । पेलेग एबेरका छोरा थिए । एबेर सेलाहका छोरा थिए ।
+\s5
+\v 36 सेलाह केनानका छोरा थिए । केनान अर्पक्षदका छोरा थिए । अर्पक्षद सेमका छोरा थिए । सेम नोहाका छोरा थिए । नोह लेमेखका छोरा थिए ।
+\v 37 लेमेख मतूशेलहका छोरा थिए । मतूशेलह हनोकका छोरा थिए । हनोक येरेदका छोरा थिए । येरेद महलालेलका छोरा थिए । महलालेल केनानका छोरा थिए ।
+\v 38 केनान एनोसका छोरा थिए । एनोस सेतका छोरा थिए । सेत आदमका छोरा थिए । आदम परमेश्‍वरलले सृष्‍टि गर्नुभएको परमेश्‍वरका छोरा थिए ।
+\s5
+
+\c 4
+\p
+\v 1 त्यसपछि येशू पवित्र आत्माले भरिएर यर्दन नदी छोड्नुभयो, र पवित्र आत्माले उहाँलाई उजाड स्थानमा लैजानुभयो ।
+\v 2 पवित्र आत्माले उहाँलाई चालीस दिनसम्म उजाडस्थानमा यताउता डोर्‍याउनुभयो । उहाँ त्यहाँ हुनुहुँदा, दुष्‍टले उहाँको परीक्षा गरिरह्‍यो । येशू उजाडस्थानमा रहँदाको समय अवधिभरि नै उहाँले केही खानुभएन, त्यसैले जब चालीस दिन सकियो, उहाँ धेरै भोकाउनुभयो ।
+\s5
+\v 3 त्यसपछि दुष्‍टले येशूलाई भन्यो, “यदि तपाईं साँच्‍चै परमेश्‍वरको पुत्र हुनुहुन्छ भने, तपाईंको निम्‍ती खानलाई रोटी होउन् भनि यी ढुंगाहरूलाई आज्ञा गर्नुहोस् ।
+\v 4 येशूले जवाफ दिनुभयो, “अहँ ! म त्यसो गर्दिन किनकि धर्मशास्‍त्रमा लेखिएको छ, ‘मानिसलाई बाँच्‍नको लागि खानाभन्दा पनि बढी कुरा चाहिन्‍छ’ ” ।
+\s5
+\v 5 त्यसपछि दुष्‍टले येशूलाई अग्लो पहाडको माथि लग्यो र तुरन्तै संसारमा भएका सबै राष्‍ट्रहरू देखायो । 
+\v 6 त्यसपछि त्यसले येशूलाई भन्यो, “म तिमीलाई यी सम्पूर्ण राष्‍ट्रहरूमा शासन गर्ने अधिकार दिनेछु र त्यहाँ भएका सबै वैभव र सम्पत्ति तिमीले पाउनेछौ । परमेश्‍वरले मलाई यी सबैचिजमाथि अधिकार गर्ने अनुमति दिनुभएको छ, र त्‍यसैले तिनीहरूमाथि मलाई जे गर्ने इच्छा हुन्‍छ म त्यही गर्न सक्छु ।
+\v 7 त्‍यसैले यदि तिमीले मेरो आराधना गर्छौ भने म तिमीलाई यी सबैमाथि शासन गर्न दिनेछु ।”
+\s5
+\v 8 तर येशूले जवाफ दिनुभयो, “अहँ ! म तेरो आराधना गर्दिन, किनकि धर्मशास्‍त्रमा लेखिएको छ, “तैँले आफ्ना परमप्रभु आफ्ना परमेश्‍वरको मात्र आराधना गर्नुपर्छ । तैँले उहाँको मात्र सेवा गर्नुपर्छ ।’”
+\s5
+\v 9 त्यसपछि दुष्‍टले येशूलाई यरूशलेममा लग्यो । त्‍यसले उहाँलाई मन्दिरको माथिल्लो भागमा लग्‍यो र उहाँलाई भन्यो, “यदि तपाईं साँच्‍चै परमेश्‍वरको पुत्र हुनहुन्छ भने, यहाँबाट तल हाम फाल्नुहोस् ।
+\v 10 तपाईंलाई चोट लाग्‍ने छैन, किनकि धर्मशास्‍त्रमा यस्तो लेखिएको छ, ‘परमेश्‍वरले तपाईंको सुरक्षा गर्नलाई आफ्‍ना स्वर्गदूतहरूलाई आज्ञा गर्नुहुनेछ ।’
+\v 11 यस्तो पनि लेखिएको छ, तपाईं तल खस्दैगर्दा तिनीहरूले आफ्‍ना हातहरूमा तपाईँलाई माथि उचाल्‍नेछन्, ताकि तपाईंलाई कुनै चोट लाग्‍ने छैन । तपाईंका खुट्टाले ढुङ्गालाई छुने पनि छैन ।’”
+\s5
+\v 12 तर येशूले जवाफ दिनुभयो, “अहँ ! म त्यसो गर्ने छैन, किनकि धर्मशास्‍त्रमा लेखिएको छ: ‘तैँले परमप्रभु आफ्ना परमेश्‍वरको परिक्षा नगर्नु ।’”
+\v 13 यसरी दुष्‍टले धेरै प्रकारले येशूलाई परीक्षामा पार्ने कोशिश गरिसकेपछि, त्‍यसले उहाँलाई पछिल्‍लो समयसम्‍मलाई छोडेर गयो ।
+\s5
+\v 14 यसपछि येशू उजाडस्थानमा छोडिनुभयो र गालील जिल्ला फर्कनुभयो । पवित्र आत्माले उहाँलाई सामर्थ्य तुल्‍याइरहनुभयो । त्‍यस इलाकामा भएका मानिसहरूले येशूको बारेमा सुने र उहाँको बारेमा अरूहरूलाई बताए ।
+\v 15 उहाँले मानिसहरूलाई तिनीहरूका सभाघरहरूमा सिकाउनुभयो, र उहाँको शिक्षाको कारणले तिनीहरू सबैले उहाँको उच्‍च प्रशंसा गरे ।
+\s5
+\v 16 त्यसपछि येशू नासरतमा जानुभयो, जुन नगरमा उहाँ हुर्कनुभयो ।  विश्राम-दिनमा उहाँ सभाघरमा जानुभयो, जस्‍तो उहाँ सधैँ जानुहुन्‍थ्‍यो । धर्मशास्‍त्रबाट चर्को स्वरले पाठ गर्न उहाँ खडा हुनुभयो ।
+\v 17 सभाघरका सहयोगीले उहाँलाई वचन भएको चर्मपत्रको एउटा मुठ्ठो प्रदान गरे जसलाई यशैया अगमवक्ताले लामो समय पहिले लेखेका थिए । येशूले चर्मपत्रको मुठ्ठो खोल्नुभयो र यस्‍तो ठाउँ भेट्टाउनुभयो जहाँ यी वचन लेखिएका थिए:
+\s5
+\v 18 “परमप्रभुको आत्मा ममा हुनुहुन्छ । गरीब मानिसहरूलाई परमेश्‍वरको शुभ समाचार सुनाउनलाई उहाँले मलाई नियुक्ति गर्नुभएको छ । बन्धनमा परेकाहरूलाई स्वतन्‍त्रको घोषणा गर्नलाई उहाँले मलाई पठाउनुभएको छ, र दृष्‍टिविहिन सबैलाई फेरी देख्‍न सक्‍नेछन् भन्‍नलाई, थिचोमिचोमा परेका मानिसहरूलाई म स्वतन्‍त्र गराउनेछु ।
+\v 19 परमप्रभुले मानिसप्रति कृपालु भई काम गर्नुहुने समय अहिले नै हो भनी घोषणा गर्न उहाँले मलाई यहाँ पठाउनुभयो ।
+\s5
+\v 20 त्यसपछि उहाँले चमर्पत्रको मुट्ठो बेर्नुभयो र सहयोगीलाई फिर्ता दिनुभयो र भईंमा बस्‍नुभयो । सभाघरमा भएका हरेकले उहाँलाई एकाग्र भएर हेरिरहेका थिए ।
+\v 21 उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “ धर्मशास्‍त्रको यो खण्‍ड आज तिमीहरूको सुनाईमा पूरा भयो ।”
+\v 22 उहाँले जे भन्‍नुभयो त्‍यो त्यहाँ भएका सबैले सुने र उहाँमा चकित भए, र उहाँले त्‍यति राम्रोसित बोल्‍नुभएकोमा आश्‍चर्यमा परे। तर तिनीहरूमध्‍ये कसैले यसो भने, “यिनी त योसेफका छोरो हुन्, होइन र ?”
+\s5
+\v 23 उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “निश्‍चित रूपमा तिमीहरूमध्ये कसैले ‘ए वैद्य आफैँलाई निको पार !’ भन्‍ने हितोपदेशको वाक्य मेरो निम्‍ति उद्धृत गर्नेछौ । तिमीहरू यसो भन्‍नेछौ, “तिमीले कफर्नहुममा गरेको जस्‍तै आश्‍चर्य कामहरू यहाँ आफ्‍नो गृहनगरमा पनि गर ।”
+\v 24 त्यसपछि उहाँले भन्‍नुभयो, “यो निश्‍चय नै साँचो कुरा हो कि अगमवक्ताका आफ्नै गृहनगरमा मानिसहरूले उनको अगमवाणीको वचन स्वीकार गर्दैनन् ।
+\s5
+\v 25 तर यस बारेमा विचार गर: एलिया अगमवक्ताले जीवन बिताएको समयमा इस्राएलमा धेरै विधवाहरू थिए । तब त्यहाँ देशभरि नै ठूलो अनिकाल पर्‍यो किनभने त्‍यहाँ साढे तीन वर्षसम्म पानी परेको थिएन ।
+\v 26 तर परमेश्‍वरले एलियालाई इस्राएलमा भएका कुनै पनि विधवाहरूलाई सहायता गर्न पठाउनुभएन । तर एकजना विधवालाई सहायता गर्न परमेशवरले तिनलाई सिदोन सहरको नजिक रहेको सारपत नगरमा पठाउनुभयो ।
+\v 27 एलिया अगमवक्ताले जीवन बिताएको समयमा इस्राएलमै पनि धेरै कुष्‍ट रोगीहरू थिए । तर एलियाले तिनीहरूमध्‍ये कसैलाई पनि निको परेनन् । तिनले सिरियाका एकजना मनिस नामानलाई मात्र निको गरे ।
+\s5
+\v 28 जब सभाघरमा भएका सबै मानिसहरूले उहाँले त्‍यसो भनेको सुने, तिनीहरू धेरै रिसाए ।
+\v 29 त्‍यसैले तिनीहरू सबै उठे र उहाँलाई धकेल्‍दै सहरबाट बाहिर लगे । तिनीहरूले उहाँलाई ठाडो भीरबाट फालिदिन र उहाँलाई मार्नको लागि तिनीहरूको सहर बाहिरको पहाडको चुचुरोमा लगे ।
+\v 30 तर उहाँ तिनीहरूकै माझमा हिंड्‍नुभयो र निस्‍केर  जानुभयो ।
+\s5
+\v 31 एकदिन उहाँ गालील जिल्लाको एउटा नगर कफर्नहुममा झ्रर्नुभयो । त्‍यसपछिको विश्राम-दिनमा उहाँले सभाघरमा भएका मानिसहरूलाई सिकाउनुभयो ।
+\v 32 उहाँले जे सिकाउँदै हुनुहुन्‍थ्‍यो त्‍यसमा तिनीहरू लगातार आश्‍चर्यचकित भए, किनकि उहाँले निश्‍चयताकासाथ बोल्नुभयो ।
+\s5
+\v 33 त्यसैदिन सभाघरमा एउटा मानिस थियो जो एउटा दुष्‍ट आत्माद्वारा नियन्‍त्रित थियो । त्‍यस मानिसले उच्‍च स्वरले करायो,
+\v 34 “हे ! नासरतका येशू ! दुष्‍ट आत्माहरूको तपाईंसँग केही सरोकार छैन ! के तपाईं हामी सबैलाई नाश गर्न आउनु भएको छ ? तपाईं को हुनुहुन्छ भनी म जान्‍दछु । तपाईं परमेश्‍वरबाट आउनुभएको पवित्रजन हुनहुन्छ !”
+\s5
+\v 35 येशूले दुष्‍ट आत्मालाई यसो भन्दै हप्‍काउनुभयो, “चुप लाग् र त्यसबाट बाहिर निस्की !” त्यस मानिसलाई दुष्‍ट आत्माले मानिसहरूको माझमा तल जमिनमा फ्याँकिदियो र त्‍यसलाई कुनै हानी नपुर्‍याई त्‍यसबाट बाहिर निस्क्यो ।
+\v 36 सभाघरमा भएका सबै मानिसहरू आश्‍चर्यचकित भए । तिनीहरूले आपसमा भने, “उहाँ निश्‍चयताको साथ बोल्नुहुन्छ र उहाँको वचनमा धेरै शक्ति छ ! दुष्‍ट आत्माहरूले पनि उहाँको आज्ञा मान्छन् र उहाँले आज्ञा गर्नुहुँदा तिनीहरू मानिसहरूबाट बाहिर निस्कछन् ।”
+\v 37 र येशुले जे गर्नुभयो त्‍यसको बारेमा वरिपरिका इलाकाहरू हरेक ठाउँमा मानिसहरूले कुरा गरिरहे ।
+\s5
+\v 38 त्यसपछि येशूले सभाघर छाड्नुभयो र सिमोनको घरमा जानुभयो । सिमोनकी सासू बिरामी थिइन् र ज्वरो धरै थियो । तिनलाई निको पारिदिनु भनी त्यहाँ भएका केही मानिसहरूले येशुलाई बिन्‍ती गरे ।
+\v 39 त्यसैले उहाँ तिनीतिर निउरिनुभयो र तिनीबाट हट्न ज्वरोलाई आज्ञा गर्नुभयो । तिनी तुरन्तै निको भइन् ! तिनी उठिन् र उहाँहरूलाई केही खाना पस्‍किन् ।
+\s5
+\v 40 त्‍यसदिन जब घाम अस्ताउँदै थियो, धेरै मानिसहरूले आफ्‍ना साथीहरू वा नातेदारहरूलाई येशूकाहाँ ल्याए जो धेरै किसिमका रोगहरूले बिरामी थिए । उहाँले तिनीहरूमाथि आफ्‍नो हातहरू राख्‍नुभयो र तिनीहरू सबैलाई निको पार्नुभयो ।
+\v 41 दुष्‍ट आत्माहरूलाई धेरै मानिसहरूबाट बाहिर निस्‍कनलाई पनि उहाँले जबरजस्‍ति गरिरहनुभयो । जसै दुष्‍ट आत्माहरूले ती मानिसहरूलाई छोड्थे, उच्‍च स्वरले तिनीहरूले येशूलाई भन्थे, “तपाईं परमेश्‍वरको पुत्र हुनुहुन्छ!” तर अरू मानिसहरूलाई उहाँको बारेमा नभन्‍नलाई उहाँले ती दुष्‍ट आत्माहरूलाई आज्ञा गर्नुभयो, किनकि उहाँ ख्रीष्‍ट नै हुनुहुन्थ्यो भन्‍ने तिनीहरू जान्‍दथे ।
+\s5
+\v 42 भोलिपल्ट बिहानै येशूले त्यो घर छोड्नुभयो र प्रार्थना गर्नलाई एउटा निर्जन ठाउँमा जानुभयो । मानिसका भिडहरूले उहाँलाई खोज्‍दैथियो र जब तिनीहरूले उहाँलाई भेट्टाए, तिनीहरूलाई छोडेर नजान तिनीहरूले उहाँलाई बिन्‍ती गरिरहे ।
+\v 43 तर उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “मैले अरू सहरहरूमा भएका मानिसहरूलाई पनि कसरी परमेश्‍वरले हरेकमाथि शासन गर्न जाँदैहुनुहुन्‍छ भन्‍ने सन्देश भन्‍नैपर्छ,  किनकि त्यही काम गर्नलाई मलाई पठाइएको हो ।”
+\v 44 त्यसैले उहाँले यहूदिया प्रान्‍तका विभिन्‍न नगरहरूमा भएका सभाघरहरूमा प्रचार गर्दैरहनुभयो ।
+\s5
+
+\c 5
+\p
+\v 1 एक दिन येशूको वरिपरी धरै मानिसहरू भिड लागिरहँदा र उहाँले सिकाउनु भएको परमेश्‍वरको सन्देश सुनिरहँदा, उहाँ गनेसरेत तालको छेउमा खडा हुनुहुन्थ्यो ।
+\v 2 उहाँले त्‍यस तालको किनारमा दुईवटा माछा मार्ने डुङ्गाहरू देख्‍नुभयो । माझीहरूले डुङ्गाहरू छाडेका थिए र तिनीहरूका माछा मार्ने जालहरू धुँदैथिए ।
+\v 3 दुईवटा डुङ्गाहरूमध्ये एउटामा येशू चड्नुभयो; यो डुङ्गा सिमोनको थियो । डुङ्गालाई किनारबाट अलि पर धकेल्‍न येशूले सिमोनलाई भन्‍नुभयो । येशू त्‍यो डुङ्गामा बस्‍नुभयो र त्यहाँबाट भिडहरुलाई लगातार शिक्षा दिनुभयो ।
+\s5
+\v 4 उहाँले तिनीहरूलाई शिक्षा दिइसकेपछि उहाँले सिमोनलाई भन्‍नुभयो, “डुङ्गालाई अलि गहिरोतिर लैजाऊ र केही माछाहरू समात्‍नका लागि तिम्रो जाल हान ।”
+\v 5 सिमोनले जवाफ दिए, “गुरू, हामीले पुरै रातभरी कडा परिश्रम गर्‍यौँ गरे तापनि हामीले एउटै माछा पनि समातेनौं । तर तपाईंले भन्‍नुभएको कारणले म फेरी जाल हान्‍नेछु ।”
+\v 6 त्यसैले सिमोन र तिनका मान्छेहरूले तिनीहरूका जालहरू हाने र तिनीहरूले यति धेरै माछाहरू समाते कि तिनीहरूका जालहरू फाट्न लागे ।
+\v 7 तिनीहरूले अरू डुङ्गाहरूमा भएका आफ्ना माछा मार्ने साथीहरूलाई तिनीहरूका डुङ्गामा आउन र तिनीहरूलाई सहायता गर्न ईशारा गरे । त्यसैले तिनीहरू आए र ती दुवै डुङ्गाहरूलाई माछाहरूले यति धेरै भरे कि ती डुब्‍न लागे ।
+\s5
+\v 8 यो देखेर सिमोन पत्रुस येशूको पाऊमा परे र भने, “कृपया मलाई छाडिनुहोस्, किनभने म एउटा पापी मानिस हुँ, प्रभु ।”
+\v 9 तिनीहरूले त्यति धेरै संख्यामा माछाहरू समात्‍न सकेको कारणले चकित भएर तिनले यसो भनेका थिए । जब्दीका छोराहरू याकूब र यूहन्‍ना, जो सिमोनका माछा समात्‍ने साझेदारहरू मध्येका दुईजना थिए, ती सहित तिनीसित भएका सबै मानिसहरू पनि चकित भए ।
+\v 10 तर येशूले सिमोनलाई भन्‍नुभयो, “नडराऊ ! अहिलेसम्म तिमीले माछा जम्‍मा पार्‍यौ, तर अबदेखि उसो मेरो चेलाहरू हुनलाई तिमीले मानिसहरूलाई जम्‍मा गर्नेछौ ।”
+\v 11 त्यसैले मानिसहरूले डुङ्गाहरू किनारमा ल्याएपछि, तिनीहरूले आफ्ना माछा मार्ने व्यवसाय र हरेक कुरा छाडे र येशूसँगै गए ।
+\s5
+\v 12 जब नजिकैका नगरहरूमध्‍ये एउटामा येशू  हुनुहुन्‍थ्‍यो, त्‍यहाँ एउटा मानिस थियो जो कुष्‍ट रोग भनिने छालाको रोगले ढाकिएका थिए । जब त्यसले येशूलाई देख्यो, त्यो उहाँको अघि भुईंमा घोप्‍टो पर्‍यो र उहाँसँग बिन्ती गर्‍यो, “हे प्रभु, कृपया मलाई निको पार्नुहोस्, किनभने यदि तपाईंले चाहानुभयो भने, तपाईंले मलाई निको पार्न सक्‍नुहुन्छ ।”
+\v 13 तब येशूले आफ्‍नो हात पसार्नुभयो र त्यस मानिसलाई छुनुभयो । उहाँले भन्‍नुभयो, “म तिमीलाई निको पार्न चाहान्‍छु र म अहिले नै तिमीलाई निको पार्छु !” त्यो मानिस तुरन्तै निको भयो ।  त्‍योसँग कुष्‍ट रोग रहेन !
+\s5
+\v 14 तब येशूले त्यसलाई भन्‍नुभयो, “तिमी निको भएको बारेमा मानिसहरूलाई तुरन्तै भन्‍दै नभन्‍नु । पहिले यरूशलेममा भएका पूजाहारीकहाँ जाऊ र आफैँलाई तिनीकाहाँ देखाऊ ता कि तिनले तिम्रो जाँच गरून् र तिमीमा अब कुष्‍टरोग छैन भनी देखुन् । र कुष्‍टरोगबाट निको भएका मानिसहरूले चडाउनु भनेर मोशाले आज्ञा गरेको भेटी पनि पूजाहारीकहाँ लिएर जाऊ ।”
+\s5
+\v 15 तर येशूले त्यस मानिसलाई कसरी निको पार्नुभएको थियो भन्‍ने बारेमा धेरै मानिसहरूले सुने । परिणामस्वरूप उहाँको शिक्षा सुन्‍न र तिनीहरूका रोगहरूबाट उहाँले तिनीहरू निको पार्नलाई धेरै ठूलो भिडहरू येशूकहाँ आए ।
+\v 16 तर उहाँ प्रायजसो तिनीहरूबाट अलग भई एकान्त ठाउँहरूमा जानुहुन्‍थ्‍यो र प्रार्थना गर्नुहुन्थ्यो ।
+\s5
+\v 17 एकदिन जब येशूले शिक्षा दिइरहनुहुँदा, फरिसी गुटका केही मानिसहरू नजिकै बसिरहेका थिए । तिनीहरूमध्ये कोही यहूदी व्यवस्थाका विज्ञ शिक्षकहरू थिए । तिनीहरू गालील जिल्लाका धेरै गाउँहरू र यरूशलेमबाट, र यहूदियाको प्रान्तका अरू सहरहरूबाट पनि आएका थिए । त्‍यसैबेला मानिसहरूलाई निको पार्न परमप्रभुले येशूलाई शक्ति दिंदै हुनुहुन्थ्‍यो ।
+\s5
+\v 18 येशू त्यहाँ भएकै बेलामा धेरै मानिसहरूले एकजना मानिसलाई उहाँकाहाँ ल्याए जसलाई पक्षघात भएको थियो । तिनीहरूले त्यस मानिसलाई सुत्‍ने ओछ्यानमा नै बोकेर ल्याइरहेका थिए र त्‍यसलाई येशूको अघि राखिदिनको लागि घरभित्र ल्‍याउने कोशिश गरे । 
+\v 19 तर त्यस घरमा मानिसहरूको एउटा ठूलो भिड हुनाले तिनीहरूले त्‍यसलाई भित्र लैजान सकेनन्, त्यसैले तिनीहरू बाहिर भर्‍याङ्गबाट त्यस घरको छानोमाथि चढे । त्यसपछि एउटा प्वाल बनाउनलाई तिनीहरूले छानोमा भएका केही टायलहरू हटाए । तिनीहरूले त्यो मानिसलाई उसको खाटसमेत त्यस प्वालबाट भिडको माझमा तल झारे र त्‍यसलाई येशूको ठीक अगाडि राखे ।
+\s5
+\v 20 उहाँले त्यस मानिसलाई निको पार्न सक्‍नुहुन्छ भनी तिनीहरूले  विश्‍वास गरेको कुरा जब येशूले थाहा पाउनुभयो, तब उहाँले त्यसलाई भन्‍नुभयो, “मित्र, म तिम्रा पापहरू क्षमा गर्दछु ।”
+\v 21 यहूदी व्यवस्थाका विज्ञ शिक्षकहरू तथा अरू फरिसीहरूले आफैँमा विचार गर्नथाले, “यो मानिस घमण्डी हो र त्यसो भनेर परमेश्‍वरको अपमान गर्दैर्छ ! हामी सबैलाई थाहा छ कि परमेश्‍वरबाहेक अरू कसैले पनि पापहरू क्षमा गर्न सक्दैन !”
+\s5
+\v 22 तिनीहरूले के सोच्‍दैछन् भन्‍ने कुरा येशूलाई थाहा थियो । त्यसैले उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “मैले जे भने त्‍यस बारेमा तिमीहरूले आफैँमा प्रश्‍न गर्नु पर्दैन ! यो कुरो विचार गर:
+\v 23 ‘तिम्रा पापहरू क्षमा भए’ भन्‍नु सजिलो छ किनभने त्‍यस व्‍यक्तिले साँच्‍चै क्षमा पाएको छ कि छैन भनेर कसैले पनि देख्‍न सक्दैन । तर ‘उठ र हिड’ भन्‍नु सजिलो छैन किनभने ऊ निको भयो कि भएन भनेर मानिसहरूले तुरन्तै देख्‍न सक्दछन् ।
+\v 24 पृथ्वीमा भएका मानिसहरूका पापहरू क्षमा गर्नलाई पनि म, मानिसको पुत्रलाई, परमेश्‍वरले अनुमति दिनुभएको छ भनी तिमीहरूलाई थाहा हुनेछ भन्‍ने हेतुले म यस मानिसलाई निको पार्नेछु ।” त्यसपछि उहाँले त्यो पक्षघात भएको मानिसलाई भन्‍नुभयो, “म तिमीलाई भन्दछु, ‘उठ र तिम्रो ओछ्यान उठाऊ र घर जाऊ ।’”
+\s5
+\v 25 त्यो मानिस तुरन्तै निको भयो ! तिनीहरू सबैको अगाडि ऊ खडा भयो । उसले आफू सुतिरहेको ओछ्यान उठायो, र परमेश्‍वरको प्रशंसा गर्दै घर गयो ।
+\v 26 त्यहाँ भएका सबै मानिसहरू छक्‍क परे ! तिनीहरूले परमेश्‍वरको प्रशंसा गरे र यशूले गर्नुभएको काम देखेर आश्‍चर्यचकित भए । तिनीहरूले यसो भनिरहे, “हामीले आज आश्‍चर्यपूर्ण कुराहरू देख्यौँ ।”
+\s5
+\v 27 त्‍यसपछि येशूले त्यो ठाउँ छाड्नुभयो र लेवी नाम गरेको मानिसलाई देख्‍नुभयो जसले रोमी सरकारका लागि करहरू उठाउँथे । तिनी अड्डामा बसिरहेको थियो जाहाँ सरकारले मांग गरेको कर तिर्न मानिसहरू आउँथे । येशूले तिनलाई भन्‍नुभयो, “मसँग आऊ र मेरो चेला बन !”
+\v 28 त्यसैले लेवीले आफ्‍नो काम छाडे र येशूसँग गए ।
+\s5
+\v 29 पछि लेवीले तिनको आफ्नै घरमा येशू र उहाँका चेलाहरूको लागि एउटा ठूलो भोज तयार गरे । त्यहाँ कर उठाउँनेहरूको एउटा ठूलो समूह र अरूहरू तिनीहरू सँगसँगै खाइरहेका थिए ।
+\v 30 फरिसी गुटका केही मानिसहरू, यहूदीहरूको व्यवस्था सिकाउनेहरूले समेत यसो भन्दै येशूका चेलाहरूसित गुनासो गरे, “तिमीहरूले कर उठाउनेहरू र अरू भयङ्कर पापीहरूसित सँगै खानुहुँदैन ।”
+\v 31 तब येशूले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “मानिसहरू जो बिरामी हुन्‍छन् तिनीहरूलाई डाक्टरको आवश्यकता पर्छ भन्‍ने थाहा हुन्‍छ, आफूलाई स्‍वस्‍थ विचार गर्नेहरुलाई होइन।
+\v 32 यसैगरी, जसले आफैँलाई धर्मी भएको विचार गर्छन् तिनीहरूलाई मकहाँ आउने निम्‍तो दिनलाई म स्वर्गबाट आइन । बरु जसले आफ्ना पापमय स्वभावबाट फर्किन र  मकहाँ आउन आफैँलाई पापीहरू हौँ भनी जान्‍दछन् तिनीहरूलाई निम्‍तो दिन म आएँ ।”
+\s5
+\v 33 ती यहूदी अगुवाहरूले येशूलाई भने, “बप्‍तिस्मा दिने युहन्‍नाका चेलाहरू खानेकुराबाट अलग बस्‍छन् र प्रार्थना गर्छन् र फरासीहरूका चेलाहरूले पनि त्यसै गर्दछन् । तर तपाईंका चेलाहरूले खाइरहन्छन् र पिइरहन्छन् ! किन अरूहरूले झैँ तिनीहरू उपवास बस्‍दैनन्?”
+\v 34 येशूले जवाफ दिनुभयो, “दुलाहसँगै भएको बेलामा तिमीहरूले उसका मित्रहरूलाई उपवास बस भन्दैनौ, भन्छौ त ? अहँ, कसैले पनि त्यसो गर्दैन !
+\v 35 तर दुलाहालाई कुनै दिन तिनका मित्रहरूबाट लगिनेछ । तब त्यसबेला तिनीहरू खानेकुराबाट अलग हुनेछन् ।”
+\s5
+\v 36 त्यसपछि आफूले भन्‍न खोज्‍नुभएको कुरालाई स्पष्‍ट पार्नलाई येशूले अरू उदाहरणहरू दिनुभयो: उहाँले भन्‍नुभयो, “मानिसहरूले कहिल्यै पनि नयाँ कपडाको एउटा टुक्रा च्यात्‍ने र पुरानो कपडालाई मर्मत गर्न त्‍यसले टाल्‍ने काम गर्दैनन् । यदि तिनीहरूले त्यसो गरे भने तिनीहरूले नयाँ कपडालाई च्यातेर त्यसलाई बिगार्दछन् र नयाँ कपडा टुक्रा पुरानोमा मेल खाँदैन ।
+\s5
+\v 37 र नयाँ निचोरिएको अङ्गुर-मद्य राख्‍नलाई कसैले पनि पुरानो मशकहरूभित्र हाल्दैन । यदि कसैले त्यसो गरे, ती मशकहरू च्‍यातिन्‍छन् किनभने जब नयाँ अङ्गुर-मद्य उम्लिन्‍छ र फैलिन्‍छ तिनीहरू तन्किदैनन् । तब मशकहरू खराब हुन्‍छन्, र अङ्गुर-मद्य पनि खराब हुन्‍छ, किनभने त्यो पोखिन्छ ।
+\v 38 बरु, नयाँ अङ्गुर-मद्यलाई नयाँ मशकहरूमै हालिनुपर्छ ।
+\v 39 यसका अतिरिक्त, पुरानो अङ्गुर-मद्य मात्रै पिएकाहरू त्‍यसमै सन्‍तुष्‍ट हुन्‍छन् । तिनीहरू नयाँ अङ्गुर-मद्य पिउन चाहदैनन्, किनभने तिनीहरू भन्छन्, “पुरानै अङ्गुर-मद्य असल छ ।”
+\s5
+
+\c 6
+\p
+\v 1 एक विश्राम-दिनमा, जसै येशू र उहाँका चेलाहरू कुनै अन्‍नबालीको खेतबारीमा हिँडिरहनुभएको थियो, चेलाहरूले अन्‍नका केही बालाहरू टिपिरहेका थिए । तिनीहरूले अन्‍नलाई भुसबाट अलग गर्न ती आफ्नो हातमा माडे र अन्‍न खाए ।
+\v 2 यो हेरिरहेका केही फरिसीहरूले तिनीहरूलाई भने, “तिमीहरूले काम गर्नु हुँदैन, हाम्रो व्यवस्थाले हामीलाई विश्राम दिनमा काम गर्न निषेध गरेको छ ।”
+\s5
+\v 3 येशूले फरिसीहरूलाई जवाफ दिनुभयो, “जब राजा दाऊद र तिनीसँग भएका मानिसहरू भोकाए तब तिनले के गरे भन्‍ने बारेमा धर्मशास्‍त्रमा लेखिएको कुरा निश्‍चय नै तिमीहरूले पढेका छौ  ! 
+\v 4 जसो तिमीहरूलाई थाहा छ, दाऊद भेटहुने पालभित्र पसे र केही खानेकुरा मागे । पूजाहारीले तिनलाई त्‍यो रोटी दिए जसलाई परमेश्‍वरको अगाडि राखिएको थियो । मोशाको एउटा व्यवस्थामा परमेश्‍वरले पूजाहारीहरूलाई मात्र यो रोटी खाने अनुमति छ भन्‍नुभएको थियो । तर दाऊद र तिनका मानिसहरू पूजाहारी थिएनन् तापनि, तिनले केहि रोटी खाए र आफूसँग भएका मानिसहरूलाई पनि केहि दिए ।
+\v 5 येशूले तिनीहरूलाई यो पनि भन्‍नुभयो, “त्यसरी नै विश्राम दिनमा मानिसहरूको लागि के गर्नु असल छ त्यो निर्धारण गर्ने अधिकार मानिसको पुत्रलाई छ ।”
+\s5
+\v 6 अर्को विश्राम दिनमा येशूले सभाघरमा मानिसहरूलाई शिक्षा दिइरहनुभएको थियो र एकजना दाहिने हात सुकेको मानिस त्यहाँ थियो ।
+\v 7 त्‍यहाँ भएका यहूदी व्यवस्थाका शिक्षकहरू र फरिसीहरूले येशूलाई नजिकबाट हेरिरहेका थिए । कतै उहाँले त्यस मानिसलाई निको पार्नुहुन्‍छ कि भनी तिनीहरू हेर्न चाहान्‍थे र विश्रामको दिनमा काम गर्नु हुँदैन भन्‍ने  तिनीहरूको व्यवस्थामा आज्ञाकारी नहुनुभएको भनी तिनीहरू उहाँलाई दोष लगाउन चाहन्थे ।
+\v 8 तर तिनीहरू के बिचार गर्दैछन् भन्‍ने येशूलाई थाहा थियो । त्‍यसैले हात सुकेको मानिसलाई उहाँले भन्‍नुभयो, “आऊ र यहाँ हरेकको अगाडि खडा होऊ ।” यसकारण त्यो मानिस उठ्‍यो र त्‍यहाँ खडा भयो ।
+\s5
+\v 9 त्यसपछि येशूले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “म तिमीहरूलाई यो सोध्छु: परमेश्‍वरले मोशालाई दिनुभएको व्यवस्थामा मानिसहरूलाई विश्राम दिनमा असल गर्ने वा खराब गर्ने के आज्ञा दिनुहुन्‍छ ? विश्राम दिनमा जीवन बचाउने कि त्‍यसलाई नाश गर्ने ?”
+\v 10 उहाँलाई कसैले पनि उत्तर दिएन, त्यसकारण उहाँले वरिपरि तिनीहरू सबैलाई हेर्नुभयो र त्‍यसपछि त्‍यो मानिसलाई भन्‍नुभयो, “तिम्रो सुकेको हात सिधा गर ।” त्यो मानिसले त्यसै गर्‍यो र त्‍यसको हात फेरी पूर्ण रूपमा निको भयो ।
+\v 11 तर धार्मिक अगुवाहरू धरै रिसाए र येशूलाई निकाल्‍न तिनीहरूले के गर्ने होला भन्‍ने बारेमा तिनीहरूले एक आपसमा छलफल गरे ।
+\s5
+\v 12 एकदिन, त्यसको केही समयपछि, प्रार्थना गर्नलाई येशू माथि पहाडमा जानुभयो । त्‍यहाँ उहाँले परमेश्‍वरसँग रातभरि प्रार्थना गर्नुभयो ।
+\v 13 अर्को दिन उहाँले आफ्ना सबै चेलाहरू आफ्नो नजिक आउनलाई बोलाउनुभयो । उहाँले तिनीहरूमध्येबाट बाह्र जना मानिसहरू छान्‍नुभयो जसलाई उहाँले प्रेरितहरू पनि भन्‍नुभयो ।
+\s5
+\v 14 यी मानिसहरू थिए: सिमोन, जसलाई उहाँले नयाँ नाम पत्रुस दिनुभयो ; अन्द्रियास, पत्रुसको कान्छो भाइ ; याकूब र उन्को कान्छो भाइ यूहन्‍ना ; फिलिप ; बारथोलोमाइ ;
+\v 15 मत्ती, जसको अर्को नाम लेवी थियो ; थोमा ; अर्को याकूब, अल्फयसको छोरा ; सिमोन उग्रपन्थी,
+\v 16 यहूदा, याकूब नाम गरेका एकजना अर्कै मानिसको छोरो ; र यहूदा इस्कोरियोत, जसले पछि येशूलाई धोखा दिए ।
+\s5
+\v 17 येशू आफ्ना चेलाहरूसँग माथि डाँडाबाट तल आउनुभयो र एउटा समतल भागमा उभिनुभयो । त्यहाँ उहाँका चेलाहरूको एउटा ठूलो भिड थियो । त्यहाँ मानिसहरूको पनि एउटा ठूलो भिड थियो जो यरूशलेमबाट र यहूदिया क्षेत्रमा भएका अरू धेरै ठाउँहरूबाट, र टायर तथा सिदोन शहरहरूका नजिकैको तटीय क्षेत्रहरूबाट आएका थिए ।
+\v 18 येशूले तिनीहरूलाई शिक्षा दिनुभएको सुन्‍नलाई र आफ्‍ना रोगहरूबाट निको हुनलाई तिनीहरू त्यहाँ आएका थिए । उहाँले तिनीहरूलाई पनि निको पार्नुभयो जो दुष्‍ट आत्माहरूबाट सताइएका थिए ।
+\v 19 भिडमा भएका हरेकले उहाँलाई छुने कोसिस गरे, किनभने आफ्नो शक्तिद्वारा उहाँले हरेकलाई निको पार्दै हुनुहुन्‍थ्‍यो ।
+\s5
+\v 20 त्यसपछि उहाँले आफ्ना चेलाहरूलाई हेर्नुभयो र भन्‍नुभयो, “जो गरीब छौ त्‍यो तिमीहरूका लागि धेरै असल छ, किनभने परमेश्‍वरले तिमीहरूमाथि राज्य गर्दै हुनुहुन्‍छ ।
+\v 21 जो अहिले भोकाएका छौ त्‍यो तिमीहरूका लागि धेरै असल छ, किनभने परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई आवश्यक सबै थोकहरू दिनुहुनेछ । जो अहिले शोक गर्दैछौ त्‍यो तिमीहरूका लागि धेरै असल छ, किनभने परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई कुनै दिन आनन्दले हाँस्‍ने बनाउनुहुनेछ ।
+\s5
+\v 22 जब अरू मानिसहरूले तिमीहरूलाई घृणा गर्छन्, जब तिनीहरूले तिमीहरूलाई तिरस्‍कार गर्छन्, जब तिनीहरूले तिमीहरूलाई अपमान गर्छन् र तिमीहरूले म, मानिसको पुत्रलाई पछ्याएको कारणले तिमीहरू दुष्‍ट हौ भन्‍छन्, त्‍यो धेरै असल छ ।
+\v 23 जब त्‍यस्तो हुन्छ, रमाओ! माथि-तल उफ्र किनभने तिमीहरू धेरै खुशी छौ ! परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई स्वर्गमा एउटा ठूलो इनाम दिनुहुनेछ ! यो नबिर्स कि तिनीहरूका पुर्खाहरूले पनि धेरै पहिले परमेश्‍वरका अगमवक्ताहरूलाई यस्तै कुराहरू गरे!
+\s5
+\v 24 तर जो धनी छौ तिमीहरूका लागि कति दुख छ ; तिमीहरूले पाउने सबै सुख सयल तिमीहरूका धन-सम्‍पतिले तिमीहरूलाई दिइसकेको छ।
+\v 25 तिमीहरूको लागि कति दुखको कुरा छ जसले सोंच्दछौ कि जे तिमीहरूलाई अहिले आवश्यक पर्छ, ती सबै थोक तिमीहरूसँग छ ; यी थोकहरूले तिमीहरूलाई सन्तुष्‍टी दिंदैन भनी तिमीहरूलाई महसुस हुनेछ । तिमीहरूको लागि कति दुखको कुरा छ जो अहिले आनन्दित छौ ; पछि तिमीहरू शोक गर्नेछौ र धेरै दुखी हुनेछौ ।
+\s5
+\v 26 जब हरेकले तिमीहरूको बारेमा असल कुराहरू भन्‍छन् त्‍यो कति दु:खको कुरा हो । त्यसरी नै तिनीहरूका पुर्खाहरूले पनि ती मानिसहरूको बारेमा असलै कुराहरू भन्‍ने गर्थे जसले परमेश्‍वरको अगमवक्ताहरू भएको झूटा दाबी गर्थे ।
+\s5
+\v 27 तर म यो तिमीहरू हरेकलाई भन्दछु, जसले मैले भनेको कुरा सुन्दैछौ : तिमीहरूका साथीहरूलाई मात्र होइन, तिमीहरूका शत्रुहरूलाई पनि प्रेम गर ! जसले तिमीहरूलाई घृणा गर्छन् तिनीहरूको निम्ति असल कुराहरू गर !
+\v 28 जसले तिमीहरूलाई श्राप दिन्‍छन् तिनीहरूलाई आशिष्‌‌ दिन परमेश्‍वरसित विन्‍ती गर ! तिमीहरूसित खराब व्यवहार गर्नेहरूका निम्ति प्रार्थना गर ।
+\s5
+\v 29 यदि तिमीलाई कसैले तिम्रा गालाहरूमध्‍ये एउटामा थप्पड हानेर तिम्रो अपमान गर्छ भने, तिम्रो अनुहार फर्काइदेऊ ताकि उसले अर्को गालामा पनि थप्‍पड हान्‍न सकोस् । यदि कसैले तिम्रो खास्टो लिन चाहन्छ भने त्‍यसले तिम्रो शर्ट पनि लिइहालोस्।
+\v 30 तिमीसँग माग्‍ने हरेकलाई कही कुरा देऊ । यदि कसैले तिम्रा कुराहरू उसलाई दिनलाई तिमीसँग माग्छ भने, ती कुराहरू ऊसँग फिर्ता गर्न नभन ।
+\s5
+\v 31 अरूहरूले तिमीप्रति जसरी व्यवहार गरेको तिमी चाहन्छौ तिमीले पनि तिनीहरूप्रति त्यसरी नै व्यवहार गर्नुपर्छ ।
+\v 32 यदि तिमीलाई माया गर्नेलाई मात्र तिमीले माया गर्छौ भने त्यसो गर्दा, परमेश्‍वरले तिम्रो प्रशंसा  गर्नुहुन्‍छ भनी आशा नगर, किनभने पापीहरूले पनि त तिनीहरूलाई माया गर्छन् जसले उनीहरूलाई माया गर्दछन् ।
+\v 33 यदि तिमीप्रति असल कुराहरू गर्नेहरूलाई मात्र तिमी असल कुराहरू गर्छौ भने त्यसो गर्दा, परमेश्‍वरले तिमीलाई इनाम दिनुहुन्छ भनी आशा नगर, किनभने पापीहरूले पनि त्यसै गर्दछन् ।
+\v 34 यदि जसले तिमीलाई फिर्ता दिनेछन् तिनीहरूलाई मात्र तिमीले पैसा वा धन-सम्पत्ति ऋण दिन्छौ भने त्यसो गर्दा, परमेश्‍वरले तिमीलाई इनाम दिनुहुनेछ भनी आशा नगर ! पापीहरूले पनि अरू पापीहरूलाई ऋण दिन्छन् किनभने तिनीहरूले उनीहरूबाट हरेक कुरा फर्ता पाउने आशा गर्दछन् ।
+\s5
+\v 35 बरू तिम्रो शत्रुहरूलाई प्रेम गर ! तिनीहरूका लागि असल कुराहरू गर ! तिनीहरूलाई ऋण देऊ र तिनीहरूबाट कुनै पनि कुरा फिर्ता पाउने आशा नगर ! त्यसपछि परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई ठूलो इनाम दिनुहुनेछ । र तिमीहरू सर्वोच्‍च परमेश्‍वरको सन्तान हुनेछौ, किनभने परमेश्‍वर अधन्यवादी र दुष्‍ट मानिसहरूप्रति पनि  दयालु हुनुहुन्छ ।
+\v 36 त्यसकारण जसरी स्वर्गमा हुनुहुने तिमीहरूका पिताले मानिसहरूप्रति कृपासाथ व्यवहार गर्नुहुन्छ, त्‍यसरी नै तिमीहरूले अरू मानिसहरूप्रति कृपासाथ व्यवहार गर्नुपर्छ  ।
+\s5
+\v 37 कठोरतापूर्वक मानिसहरूको आलोचना नगर र परमेश्‍वरले पनि कठोरतापूर्वक तिमीहरूको आलोचना गर्नु हुनेछैन । अरू मानिसहरूलाई दोष नलगाऊ र परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई दोष लगाउनु हुनेछैन । अरूहरूले गरेका दुष्‍ट कुराहरूका लागि तिनीहरूलाई क्षमा देऊ, र परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई क्षमा दिनुहुनेछ ।
+\s5
+\v 38 असल कुराहरू अरूहरूलाई देऊ र परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई असल कुराहरू दिनुहुनेछ । यो त्‍यस्‍तो हुनेछ कि उहाँले उदारचित्तले प्रशस्‍त अन्‍न एउटा डालोमा खाँद्‍दै र डालो पूर्ण रूपमा भरिएको निश्‍चित हुनलाई त्‍यसलाई हल्लाउँदै, केही अन्‍न छेउँछेउबाट पोखिनेसम्‍म गरी भरेर उहाँले तिमीलाई दिंदै हुनुहुन्‍छ । याद गर कि अरूहरूको न्याय गर्न वा आशिष्‌‌ दिन तिमीहरूले जुन नापको प्रयोग गर्छौ, तिम्रो न्याय गर्न वा आशिष्‌‌ दिन परमेश्‍वरले त्यही नापको प्रयोग गर्नुहुनेछ !”
+\s5
+\v 39 उहाँले आफ्ना चेलाहरूलाई यो दृष्‍टान्त पनि दिनुभयो: “एकजना अन्धो मानिसले अर्को अन्धो मानिसलाई डोर्‍याउन कोसिस गर्नुहुँदैन । यदि उसले गर्‍यो भने, तिनीहरू दुवैजना खाडलमा पर्नेछन् ! 
+\v 40 चेला आफ्नो गुरुभन्दा ठूलो हुँदैन । तर जब ऊ पूर्णरूपमा तालिम प्राप्‍त हुन्‍छ, ऊ आफ्नो गुरुजस्तै हुनेछ । यसकारण तिमीहरू म जस्तै हुनुपर्छ ।
+\s5
+\v 41 अरू कसैको साना त्रुटीहरूका बरेमा तिमीहरू कसैले पनि मतलव गर्नुहुँदैन । त्यो त तिम्रो आफ्नै आँखामा भएको काठको एउटा ठूलो टुक्रा नदेखीकन त्‍यस व्‍यक्तिको आँखामा भएको एउटा सानो कसिङ्गर देख्‍ने जस्तै हो ।
+\v 42 यदि तिमी त्यसो गर्छौ भने एउटा तिमी कपटी हौ ! अरू कसैको आँखामा भएको कसिङ्गर निकाल्ने कोसिस गर्नुभन्दा अगाडि तिमीले पहिले तिम्रो आफ्नो आँखामा भएको काठको टुक्रा हटाउनुपर्छ । जब तिमीले पाप गर्न छोड्दछौ, त्यसपछि अरूहरूलाई तिनीहरूका पापहरू छोड्‍न मद्धत गर्न तिमीहरूसित आत्मिक अन्‍तर्दृष्‍टि हुनेछ।
+\s5
+\v 43 हरेकलाई थाहा छ कि स्वस्थ्य रूखहरूले खराब फल फलाउँदैनन् र अस्वस्थ्य रूखहरुले असल फल फलाउँदैनन् ।
+\v 44 र यो कस्‍तो किसिमको रूख हो भनेर हरेकले यसमा भएको फललाई हेरेर नै बताउन सक्छ । उदाहरणको लागि, काँडे-झाङ्ले अञ्‍जीरहरू फलाउँदैन नत काँडे-रूखले नै अंगुरहरू फलाउँछ । यसरी नै व्‍यक्तिले जे गर्छ त्‍यसलाई हेरेर त्‍यस व्‍यक्तिको मनभित्र  कस्‍तो छ भनेर जान्‍न सजिलो हुन्‍छ ।
+\s5
+\v 45 असल मानिसहरूले असल कुराहरू गर्छन्, जुन कुराले तिनीहरूले असलै विचारहरू सोच्‍दछन् भन्‍ने दर्शाउँछ, र दुष्‍ट मानिसहरूले दुष्‍ट कुराहरू गर्छन् जुन कुराले तिनीहरूले खराब विचारहरू सोच्‍दछन् भन्‍ने दर्शाउँछ । मानिसहरूले आफ्‍नो मनहरूमा जे सोच्दछन् त्यसै अनुसार तिनीहरूले बोल्‍नेछन् र गर्नेछन् ।
+\s5
+\v 46 येशूले मानिसहरूलाई भन्‍नुभयो, “मैले तिमीहरू जे गर्न भन्छु त्‍यही मान्‍दैनौ भने तिमीहरू मलाई किन ‘प्रभु’ भन्दछौ ?”
+\v 47 मकहाँ आउने, मेरा शिक्षाहरू सुन्‍ने र तिनीहरूलाई पालन गर्ने मानिसहरू कस्ता हुन्छन् म तिमीहरूलाई भन्दछु ।
+\v 48 तिनीहरू त्यो मानिस जस्तै हुन्छन्, जसले आफ्नो घर निर्माण लागि तयार पार्न जमीनलाई गहिरो खन्यो । घरको जग बलियो चट्टानमाथि बसेको कुरामा ऊ ढुक्‍क भयो । त्यसपछि त्यहाँ बाडी आयो र पानीको भेलले घरलाई हान्दै थियो । तर भेलले घरलाई हल्लाउन पनि सकेन, किनभने त्‍यो घर एउटा बलियो जगमा बनाइएको थियो ।
+\s5
+\v 49 तर मेरो शिक्षाहरू सुन्‍ने केही मानिसहरूले भने ती पालना गर्दैनन् । तिनीहरू त्यो मानिस जस्तै हुन् जसले जमिनमाथि जगै नबनाई घर निर्माण गर्‍यो । जब नदीमा बाडी आयो, घर तुरन्तै ढल्यो र पूर्णरूपले नाश भयो ।”
+\s5
+
+\c 7
+\p
+\v 1 येशूले मानिसहरूसँग बोलेर सक्‍नुभएपछि, उहाँ कफर्नहुम नगरमा जानुभयो ।
+\s5
+\v 2 त्यस सहरमा रोमी सेनाको एकजना अधिकारी थिए जसको एउटा दास थियो जो तिनको प्‍यारो थियो । त्यो दास साह्रै बिरामी भएर मर्नै लागेको  थियो ।
+\v 3 जब ती सेनाका अदिकारीले येशूको बारेमा सुने, उहाँलाई तिनीकहाँ आएर तिनको दासलाई निको पार्न अनुरोध गर्न तिनले केही यहूदी अगुवाहरूलाई येशूकहाँ पठाए ।
+\v 4 जब तिनीहरू येशूकहाँ आए, सेनाको अधिकारीको दासलाई मद्धत गर्नलाई तिनीहरूले उहाँलाई विनम्रतासाथ बिन्ती गरे । तिनीहरूले भने, “तिनको निम्‍ति तपाईंले यसो गर्नु उचित नै हुन्‍छ, 
+\v 5 किनभने तिनले हाम्रा मानिसहरूलाई माया गर्छन् र हाम्रो लागि तिनले सभाघर बनाइदिए ।”
+\s5
+\v 6 त्यसकारण येशू तिनीहरूसित त्‍यस अधिकारीको घरतिर जान लाग्‍नुभयो । जब उहाँ नजिकै पुग्‍नुभयो, तब येशूलाई यस्‍तो सन्देश दिन ती अधिकारिले केही साथीहरूलाई पठाए : “प्रभु, आफैँलाई अरू दु:ख नदिनुहोस्, किनभने तपाईं मेरो घरमा आउन म योग्यको छैन ।
+\v 7 त्यसकारण म आफैँलाई तपाईंकाहाँ आउन योग्य छु भन्‍ने बचार म गर्दिन । तर यदि तपाईंले एउटै शब्द मात्र बोल्‍नुभयो भने तपाईंले मेरो दासलाई निको पार्न सक्‍नुहुन्छ ।
+\v 8 म जान्‍दछु कि तपाईंले यो गर्न सक्‍नुहुन्छ, किनभने म एकजना मानिस हुँ जसले  आफ्‍ना वारिष्‍ठहरूको आदेशहरूको पालना गर्नैपर्छ, र मसँग पनि सेनाहरू छन् जसले मेरा आदेशहरूको पालना गर्नैपर्छ । जब म तिनीहरूमध्ये एउटालाई ‘जा !’ भन्छु, त्‍यो जान्छ र जब अर्कोलाई ‘आइज !’ भन्‍छु, त्‍यो आउँछ । जब म आफ्‍नो दासलाई ‘यसो गर् !’  भन्छु उसले त्यो गर्छ ।”
+\s5
+\v 9 ती अधिकारीले के भनेका थिए भनी जब येशूले सुन्‍नुभयो, उहाँ तिनीप्रति छक्‍क हुनुभयो । त्यसपछि आफूसित भएको भिडतिर उहाँ फर्कनुभयो र भन्‍नुभयो, “म तिमीहरूलाई भन्दछु, मैले त्‍यस्‍तो कुनै इस्राएली भेट्टाएको छैन जसले यस अन्य-जातिले जति ममा भरोसा गर्दछ ।” 
+\v 10 जब ती सेनाका अधिकारीबाट आएका  मानिसहरू तिनको घरमा फर्के, तिनीहरूले त्‍यस दासको स्वास्थ्य राम्रो भएको पाए ।
+\s5
+\v 11 त्यसपछि छिट्टै येशूले नाइन सहरको यात्रा गर्नुभयो । उहाँका चेलाहरू र एउटा ठूलो भिड उहाँको साथमा गए ।
+\v 12 जसै येशू सहरको मूलढोका नजिक आउनुभयो, उहाँले ठूलो भिड भर्खरै मरेको एकजना मानिसलाई बोकेर सहरबाट बाहिर आइरहेको देख्‍नुभयो । त्‍यसकी आमा एउटी विधवा थिइन् र उनको त्‍यो एकमात्र छोरो थियो । उनी भिडसँगै थिइन् र तिनीहरूले उनको छोरालाई दफन गर्न गइरहेका थिए ।
+\v 13 जब प्रभुले तिनलाई देख्‍नुभयो, तिनलाई उहाँले दया गर्नुभयो र तिनलाई भन्‍नुभयो, “नरोऊ !”
+\v 14 त्यसपछि उहाँ तिनीहरूका नजिक आउनुभयो र खटिया छुनुभयो जसमा शरीर सुताइएको थियो । त्‍यसलाई बोकिरहेका मानिसहरू शान्‍त रूपमा खडा भए । उहाँले भन्‍नुभयो, “ए जवान मानिस, म तिमीलाई भन्दछु, उठ !”
+\v 15 त्‍यो मानिस बस्यो र कुरा गर्न थाल्यो ! त्यसपछि येशूले त्‍यसलाई उसको आमाकाहाँ लैजानुभयो ।
+\s5
+\v 16 त्यहाँ भएका सबैजना डरले थर्कमान भए । तिनीहरूले परमेश्‍वरको प्रशंसा गरे र एक अर्कालाई भने, “हाम्रा माझमा एकजना महान अगमवक्ता आउनुभएको छ !” र, “परमेश्‍वर आफ्ना मानिसहरूको वास्ता गर्न आउनुभएको छ !”
+\v 17 त्यसपछि येशूले जे गर्नुभएको थियो त्‍यस बारेको खबर यहूदियाको क्षेत्र र नजिकैका अरू सबै इलाकाहरूभरि फैलियो ।
+\s5
+\v 18 बप्‍तिस्मा दिने युहन्‍नाका चेलाहरूले तिनलाई यी सबै कुराहरूको बारेमा बताए ।
+\v 19 त्‍यसैले यूहन्‍नाले आफ्ना चेलाहरूमध्ये दुईजनालाई बोलाए र तिनीहरूलाई भने प्रभुकाहाँ जाऊ र उहाँलाई सोध, “के तपाईं उही हुनहुन्छ जसका बारेमा परमेश्‍वरले आउनुहुन्छ भनी प्रतिज्ञा गर्नुभयो वा हामीले अरू कसैको प्रतिक्षा गरिराखौं ?”
+\v 20 जब ती दुईजना मानिसहरू येशूकहाँ आए, तिनीहरूले भने, “हामीलाई बप्‍तिस्मा दिने यूहन्‍नाले तपाईंलाई सोध्‍न पठाएका हुन्, ‘के तपाईं उही हुनहुन्छ जसका बारेमा परमेश्‍वरले आउनुहुन्छ भनी प्रतिज्ञा गर्नुभयो वा हामीले अरू कसैको प्रतिक्षा गरौं ?’ ”
+\s5
+\v 21 त्यसै समयमा येशूले धेरै मानिसहरूलाई बिरामी अवस्‍थाहरू तथा गम्भीर रोगहरूबाट र दुष्‍ट आत्माहरूबाट निको पार्दै हुनुहुन्‍थ्‍यो । उहाँले धेरैजना दृष्‍टिबिहीन मानिसहरूलाई पनि निको पार्नुभयो ता कि तिनीहरू देख्‍न सक्‍ने भए ।
+\v 22 यसैले उहाँले ती दुईजना मानिसहरूलाई जवाफ दिनुभयो, “फर्केर जाऊ र तिमीहरूले देखेका र सुनेका कुराहरू यूहन्‍नालाई भनिदेऊ : मानिसहरू जो दृष्‍टिविहिन थिए अहिले देख्‍दैछन् । मानिसहरू जो असक्त थिए अहिले हिंड्‍दैछन् । मानिसहरू जो  छालाका रोगीहरू थिए अहिले निको भैरहेछन् । मानिसहरू जो कान नसुन्‍ने थिए अहिले सुन्‍न सुक्छन् । मानिसहरू जो मरेका थिए अहिले फेरि जिऊँदो पारिएका छन्  र गरीबहरूलाई शुभ समाचार सुनाइँदैछ ।
+\v 23 अनि तिनलाई यो पनि भनिदेऊ, “म जे गर्दैछु त्‍यो देख्‍ने र म जे  सिकाउँदैछु त्‍यो सुन्‍ने र मबाट टाढा नहुनेलाई परमेश्‍वरले आशिष्‌‌ दिनुहुनेछ ।”
+\s5
+\v 24 जब यूहन्‍नाले पठाएका मानिसहरू फर्के, येशूले मानिसहरूको भिडसँग यूहन्‍नाको बारेमा कुरा गर्न थाल्‍नुभयो । उहाँले भन्‍नुभयो, “तिमीहरू उजाड स्थानमा के हेर्न गएका थियौ ? के बतासले हल्लाएको एउटा सानो बोटलाई हेर्न ?
+\v 25 त्‍यसबाहेक तिमी के हेर्न गयौ ? के राम्रो लुगा लगाएको मानिसलाई हेर्न ? हेर, सानदार लुगा लगाउनेहरू र सबै उत्तम थोकहरू हुनेहरू त राजाहरूका दरवारहरूमा बस्छन् ।
+\v 26 त्यसो भए तिमीहरू त्‍यहाँ के हेर्न गयौ ? एउटा अगमवक्तालाई ? हो, तर म तिमीहरूलाई भन्दछु, यूहन्‍ना एउटा साधारण अगमवक्ताभन्दा धेरै महत्त्वूर्ण छन् ।
+\s5
+\v 27 उनी त्‍यही हुन् जसका बारेमा अगमवक्ताहरूले धेरै पहिले लेखे, ‘हेर, म मेरो दूतलाई तिम्रो अघि अघि पठाउँदैछु । तिनले मानिसहरूलाई तिम्रो आगमनको लागि तयार गर्नेछन् ।’
+\v 28 म तिमीहरूलाई भन्दछु कि जिवन बिताउने सबै मानिसहरूमध्ये यूहन्‍नाभन्दा ठूलो कोही पनि छैन । तापनि परमेश्‍वरसँग उहाँको वासस्‍थानमा जीवन विताउने सबभन्‍दा तुच्‍छ मानिसहरू पनि यूहन्‍नाभन्दा महान हुनेछन् ।”
+\s5
+\v 29 जब यूहन्‍नाद्वारा बप्‍तिस्‍मा लिएका सबै मानिसहरू - कर उठाउनेहरूले समेत येशूले भन्‍नुभएको कुरा  सुने –  तब परमेश्‍वर धर्मी हुनुहुन्‍छ भन्‍ने कुरामा तिनीहरू सहमत भए ।
+\v 30 तर फरिसीहरू र यहूदी व्यवस्थाका विज्ञहरूले यूहन्‍नाद्वारा बप्‍तिस्मा लिएका थएनन् र तिनीहरूका निम्‍ती भएको परमेश्‍वरको इच्छालाई तिनीहरूले तिरस्‍कार गरे ।
+\s5
+\v 31 त्यसपछि येशूले यो पनि भन्‍नुभयो, “यो समय अवधिमा  जीवन बिताउने तिमीहरू कस्‍ता मानिसहरू छौ ? म तिमीहरूलाई भन्‍नेछु :
+\v 32 तिमीहरू एउटा खुला ठाउँमा खेलहरू खेल्दै गरेका बालकहरू जस्ता छौ । तिनीहरू एक अर्कालाई यसो भन्‍दै कराउँछन्, “हामीले तिमीहरूका लागि बाँसुरीको रमाइलो धुन बजायौँ तर तिमीहरू नाचेनौ ! त्यसपछी हामीले तिमीहरूका लागि अन्त्येष्‍टिको दु:खका गीतहरू गायौं तर तिमीहरू रोएनौ ! ”
+\s5
+\v 33 त्यसैगरी जब यूहन्‍ना तिमीहरूकाहाँ  आए र साधारण खाना खाएनन् वा मद्य पिएनन् तिमीहरूले उनलाई तरस्‍कार गर्‍यौ र भन्‍यौ, “उसलाई भूतले अधीन गर्दैछ ।”
+\v 34 तर जब मानिसको पुत्र तिमीहरूकाहाँ आयो, र उसले साधारण खान खायो र अरूहरूले जस्तै मद्य पियो, तब तिमीहरूले उसलाई पनि तिरस्‍कार गर्‍यौ र भन्यौ, ‘हेर ! यस मानिसले अति धेरै खाना खन्‍छ र अति धेरै मद्य पिउँछ, र महशुल उठाउँनेहरू र अरू पापीहरूसँग उसले संगत गर्छ !’
+\v 35 तर परमेश्‍वरको बुद्धि त्‍यसलाई पालन गर्नेहरुद्वारा नै प्रमाणित हुन्‍छ ।
+\s5
+\v 36 एकदिन सिमोन नामका एकजना फरिसीले उनीसँग भोजन गर्न येशूलाई निम्तो दिए । त्‍यसैले येशू त्‍यो मानिसको घरमा जानुभयो र खानलाई टेबलमा बस्‍नुभयो ।
+\v 37 त्यस सहरमा एउटी स्‍त्री पनि थिइन् जो यौन व्‍यापारमा रहेकी भन्‍ने धेरै मानिसहरूलाई थाहा थियो । जब त्‍यस फरीसीको घरमा येशूले खाना खाँदैहुनुहुन्‍थ्‍यो भनेर तिनले सुनिन्, अत्तरले भरिएको एउटा भाँडो लिएर तिनी त्यहाँ गईन् ।
+\v 38 जसै येशू खानलाई बसिरहनुभएको थियो, ती स्‍त्री उहँको पछाडिपट्टी उहाँको पाउमा कडा भइन् । तिनी रूँदै थिइन् र तिनको आँशु येशूको पाउमा झर्‍यो । तिनले आफ्नो कपालले उहाँको पाउ निरन्तर पुछिरहिन् र उहाँको पाउमा चुम्‍वन गर्दै र अत्तर खन्‍याउँदै  रहिन् ।
+\s5
+\v 39 जब येशूलाई निम्तो दिने फरिसीले त्‍यस स्‍त्रीले जे गर्दैथिई त्‍यो हेर्‍यो, त्‍यसले बिचार गर्‍यो, “यदि यी मानिस साँच्‍चै अगमवक्ता थिए भने, यीनलाई छोईरहेकी यो स्‍त्री को हो र कस्‍तो किसिमको व्‍यक्ती हो भन्‍ने यीनलाई थाहा हुनुपर्ने हो किनकि यो त एउटी पापी स्‍त्री हो ।”
+\v 40 प्रतिउत्तरमा येशूले तिनलाई भन्‍नुभयो, “सिमोन, तिमीलाई म केही कुरा भन्‍न चाहन्छु ।” तिनले जवाफ दिए, “गुरुज्यू, त्यो के हो ?”
+\s5
+\v 41 येशूले तिनलाई यो कथा भन्‍नुभयो : “दुईजना मानिसहरूले एकजना मानिसबाट रुपियाँ ऋण लए जसको मानिसहरूलाई रुपियाँ ऋण दिने करोबार थियो । ती मानिसहरूमध्ये एकजनाले चाँदीको पाँच सय सिक्‍काहरू लिए र अर्कोले तिनीसँग चाँदीको पचास सिक्‍काहरू लिए ।
+\v 42 तिनीहरूमध्ये कसैले पनि आफूले लिएको ऋण फिर्ता गर्न सकेनन्, त्यसैले ती मानिसले ठूलो दयापूर्वक भने कि तिनीहरूले केही पनि तिर्नुपर्दैन । ती दुईजनामध्ये कुन चाहिँले मानिसलाई धेरै माया गर्ला ?”
+\v 43 सिमोनले उत्तर दिए, “म बिचार गर्छु जसले तिनीबाट धेरै ऋण लिएका थियो त्यसैले तिनलाई धेरै माया गर्छ ।” येशूले तिनलाई भन्‍नुभयो, “तिमीले ठीक भन्‍यौ ।”
+\s5
+\v 44 त्यसपछि उहाँ ती स्‍त्रीतिर फर्कनुभयो र सिमोनलाई भन्‍नुभयो, “यी स्‍त्रीले के गरेकी छिन् त्यसको बारेमा बिचार गर ! जब म तिम्रो घरभित्र पसें, निम्‍तो दिनेहरूले आफ्‍ना पाहुनाहरूलाई सत्कार गर्न के गर्छन् त्‍यो तिमीले गरेनौ । तिमीले मेरो खुट्टा धुनको लागि मलाई पानी दिएनौ, तर यी स्‍त्रीले उनको आँशुले मेरो खुट्टा धोएकी र उनको कपालले ती पुछेकी छन् ।
+\v 45 तिमीले मलाई चुम्बनले अभिवादन गरेनौ, तर म भित्र आएदेखि नै यीनले मेरो खुट्टालाई चुम्‍वन गर्न छाडेकी छैनन् ।
+\s5
+\v 46 तिमीले मेरो शिरमा जैतुनको तेल लगाइदिएनौ गरेनौ, तर यीनले मेरो खुट्टामा सुगन्धित अत्तर लगाइरहेकी छन्।
+\v 47 त्यसैले म तिमीलाई भन्दछु, तिनका धेरै पापहरू क्षमा दिइएका छन् र त्यसैकारण तिनले मलाई धेरै माया गर्छिन् । तर थोरैमात्र पापहरू गरेको छु र ती क्षमा भएका छन् भनी बिचार गर्ने व्‍यक्तीले मलाई थोरैमात्र प्रेम गर्छ ।“
+\s5
+\v 48 त्यसपछि उहाँले ती स्‍त्रीलाई भन्‍नुभयो, “तिम्रा पापहरू क्षमा दिइएका छन् ।”
+\v 49 त्यसपछि उहाँसँग खाइरहेकाहरूले तिनीहरूका माझमा भने, “यी मानिस को हुन् जसले भन्‍छन् कि तिनले पापहरू क्षमा गर्न सक्‍छन् ?”
+\v 50 तर येशूले ती स्‍त्रीलाई भन्‍नुभयो, “तिमीले मलाई विश्‍वास गरेको कारणले, परमेश्‍वरले तिमीलाई बचाउनु भएको छ । जसै तिमी जान्‍छ्‍यौ परमेश्‍वरले तिमीलाई शान्ति दिनुभएको होस् !”
+\s5
+
+\c 8
+\p
+\v 1 त्यसपछि येशू र उहाँका बाह्रजना चेलाहरू विभिन्‍न सहरहरू र गाउँहरूबाट यात्रा गर्नुभयो । उहाँहरू जाँदै गर्दा परमेश्‍वरले चाँडैनै आफैँलाई राजाको रूपमा प्रकट गर्नुहुन्‍छ भन्‍ने शुभ समाचारको घोषणा गर्दै यशूले मानिसहरूलाई प्रचार गर्नुभयो ।
+\v 2 उहाँहरूसँग यात्रा गर्नेहरूमा धेरैजना स्‍त्रीहरू पनि थिए जसलाई उहाँले दुष्‍ट आत्माहरू र रोगहरूबाट निको पार्नुभएको थियो । मग्दला गाउँकी मरियम जसबाट उहाँले सातवटा दुष्‍ट आत्माहरू निकाल्‍नुभएको थियो,
+\v 3 हेरोद एन्तिपसका व्‍यवस्‍थापकहरुमध्‍ये एकजना खुजासकी पत्‍नी योअन्‍ना, सुसन्‍ना र अरू धेरैजना यात्रामा थिए । तिनीहरूले येशू र उहाँका चेलाहरूलाई सहयोग गर्न तिनीहरू आफैसँग भएको केही रूपियाँहरु दिंदैथिए ।
+\s5
+\v 4 एकदिन एउटा ठूलो भिड भेला हुँदैथियो, किनभने येशूलाई हेर्न धेरैवटा भिन्‍न-भिन्‍न नगरहरूबाट यात्रा गर्दैथिए । अनि उहाँले तिनीहरूलाई यो कथा भन्‍नुभयो :
+\v 5 “एउटा मानिस केही अन्‍नका बीऊहरू छर्नलाई आफ्नो खेतमा गयो । जसै त्‍यसले माटोमाथि ती छर्दैथयो, केही बीऊहरू बाटोमा परे । अनि ती बीऊहरूलाई मानिसहरूले कुल्‍चे र चराहरूले ती खाए ।
+\v 6 कोही बीऊहरू ढुंगेनी जमिनमा परे जसमा माटो एकदमै थोरै थियो । त्यसकारण बीऊहरू उम्रने बित्तिकै ओस नभएको कारणले विरूवाहरू सुकिहाले ।
+\s5
+\v 7 केही बीऊहरू काँडाको बीऊहरू भएको जमिनमा परे । ती काँडाका विरूवाहरु पनि अन्‍नका कलिला विरूवाहरूसँगै उम्रिए र तिनीहरूलाई छोपिदिए ता कि ती बढ्न सकेनन् ।
+\v 8 तर अन्‍नका केही बीऊहरू मलिलो जमिनमा परे, र राम्रोसित बढे जसले गर्दा तिनीहरूले बीऊहरू भन्‍दा सयौँगुणा बढी अन्‍न उत्पादन गरे ।” यी कुराहरू भनेपछि, येशूले तिनीहरूलाई कराएर भन्‍नुभयो, “तिमीहरूले अहिले मबटा सुनेका कुराहरूका बरेमा तिमीहरू सबैले होसियारीसाथ विचार गर्नुपर्छ ।”
+\s5
+\v 9 त्यसपछि येशूका चेलाहरूले त्यस कथाको अर्थ तिनीहरूलाई भनिदिन उहाँसित विन्‍ती गरे ।
+\v 10 र उहाँले भन्‍नुभयो, “परमेश्‍वरले राजाको रूपमा कसरी शासन गर्नुहुनेछ भन्‍ने बारेमा लुकेका कुराहरूका जान्‍ने अवसर तिमीहरूलाई दिइएको छ । तर म अरू सबैजनासँग दृष्‍टान्तहरूमा मात्रै बोल्‍छु, ताकि, ‘तिनीहरूले देख्‍छन्, तापनि थाहा पाउँदैनन् र तिनीहरूले सुन्‍छन्, तापनि बुझ्‍दैनन् ।’
+\s5
+\v 11 अब कथाको अर्थ यही हो : बीऊहरू परमेश्‍वरको वचन हो ।
+\v 12 बाटोमा परेका बीऊहरूले, मानिसहरूले परमेश्‍वरको वचन सुन्‍छन् तर पछि दियाबलस आउँछ र तिनीहरूका मनहरू र हृदयहरूबाट त्यो वचन खोसेर लैजान्छ, तब के हुन्‍छ भन्‍ने कुरालाई दर्शाउँछ । परिणामस्वरूप तिनीहरूले त्यसमा विश्‍वास गर्दैनन् र बचाइँदैनन् ।
+\v 13 ढुङ्गेनी जमिनमा परेका बीऊहरूले, मानिसहरूले परमेश्‍वरको वचन सुन्‍छन् र आनन्दसाथ ग्रहण गर्छन् तर तिनीहरूका जराहरू गहिरोमा हुँदैनन्, तब के हुन्‍छ भन्‍ने कुरालाई दर्शाउँछ । परिणामस्वरूप तिनीहरूले छोटो समयका लागि मात्र विश्‍वास गर्छन् । तिनीहरूलाई कठिन कुराहरू हुने बित्तिकै, तिनीहरूले परमेश्‍वरको वचनमा विश्‍वास गर्न छोड्छन् ।
+\s5
+\v 14 काँडाको झ्याङ्गको माझमा पर्ने बीऊहरूले, मानिसहरूले परमेश्‍वरको वचन सुन्‍छन् तर जसै तिनीहरू जीवनमा अघि बढ्छन्, यस जीवनका फिक्रीहरू , धन-सम्पत्तिहरू र सुखचैनहरू जस्ता कुराहरूले तिनीहरूको जीवनमा भएको परमेश्‍वरको वचनलाई छोप्‍नछन्, तब के हुन्‍छ भन्‍ने कुरालाई दर्शाउँछ । परिणामस्वरूप तिनीहरू आत्मिक रूपमा परिपक्‍क हुँदैनन् ।
+\v 15 तर मलिलो जमिनमा पर्ने बीऊहरूले, मानिसहरूले परमेश्‍वरको वचन सुन्‍छन् र त्‍यसलाई सम्‍मानपूर्वक र ठीक हृदयले ग्रहण गर्छन्, तब के हुन्‍छ भन्‍ने कुरालाई दर्शाउँछ । वचन विश्‍वास गर्न र पालन गर्न तिनीहरू शहनशील हुन्‍छन् र यसरी तिनीहरूले असल आत्मिक फल फलाउँछन् ।
+\s5
+\v 16 दयो बाली सकेपछि, मानिसहरूले त्‍यसलाई एउटा टोकरीले छोप्दैनन् वा त्‍यसलाई खाटमुनि राख्दैनन् । बरु, तिनीहरूले त्यसलाई एउटा सामदानमा राख्‍छन्, ता कि त्यसको ज्योतिले कोठाभित्र पस्‍ने हरेकले देख्‍न सक्‍छन् ।
+\v 17 यसले यो जनाउँछ कि अहिले लुकेको हरेक कुरालाई कुनै दिन देख्‍न सकिने बनाइनेछ । अनि अहिले गुप्‍त रहेका हरेक कुरालाई कुनै दिन बाहिर खुलामा ल्‍याइनेछ ।
+\v 18 त्यसैले म तिमीहरूलाई जे भन्‍छु त्‍यसलाई तिमीहरूले होसियारी पूर्वक सुन्‍दैछौ भन्‍ने कुरामा पक्‍का हौ, किनभने परमेश्‍वरले उहाँको सत्यता विश्‍वास गर्नेहरूलाई अझ धेरै बुझ्‍न सक्षम तुल्याउनु हुनेछ । तर परमेश्‍वरले उहाँको सत्यता विश्‍वास नगर्नेहरूलाई, तिनीहरूले बुझेको छौं भनी सोचेका कुरा पनि नबुझ्‍ने तुल्याउनु हुनेछ ।”
+\s5
+\v 19 एकदिन येशूको आमा र भाइहरू उहाँलाई भेट्‍न आए तर तिनीहरू उहाँको छेउमा आउन सकेनन्, किनभने जुन घरमा उहाँ हुनुहुन्‍थ्‍यो त्‍यहाँ उहाँको वरिपरी एउटा ठूलो भिड थियो ।
+\v 20 त्‍यसपछि कसैले उहाँलाई भन्यो, “तपाईंका आमा र भाइहरू तपाईंलाई भट्‍न खोज्‍दै बाहिर उभिरहेका छन् ।”
+\v 21 तर उहाँले तिनीहरूलाई जवाफ दिनुभयो, “परमेश्‍वरको वचन सुन्‍ने र ती पालन गर्नेहरू मेरो लागि मेरो आमा र मेरा भाइहरू जस्तै प्रिय छन् ।”
+\s5
+\v 22 अर्कोदिन येशू आफ्‍ना चेलाहरूसँग डुंगामा चड्नुभयो । उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “हामी ताल तरेर पारीपट्टी जाने मेरो इच्छा छ ।” त्यसैले उहाँहरू डुङ्गामा तालको पारीपट्टी जान लाग्‍नुभयो ।
+\v 23 तर जसै उहाँहरू डुङ्गामा जाँदै हुनुहुन्‍थ्‍यो, येशू निदाउनुभयो । त्‍यसपछि तालमा शक्तिशाली हुरिबतास । चाँडै नै डुंगा पानीले भरिंदै थियो र तिनीहरू खतरामा परे ।
+\s5
+\v 24 त्यसैले येशूका चेलाहरू उहाँकहाँ आए र उहाँलाई ब्युँझाए । तिनीहरूले उहाँलाई भने, “गुरुज्यु ! गुरुज्यु ! हामी मर्न लाग्‍दैछौं ।” त्यसपछि येशू ब्युँझनुभयो र बतास र पानीका छालहरूलाई शान्त हुने आज्ञा गर्नुभयो र ती शान्त भए । सबै कुरा शान्त भए ।
+\v 25 तब उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “तिमीहरूको विश्‍वास किन यति कमजोर छ ?” भर्खरैको घट्‍नाको कारणले चेलाहरू त्रस्‍त भए र छक्‍क परे । तिनीहरू एक-आपसमा यसो भन्‍न लागे, “उहाँ को हुनुहुन्‍छ, कि उहाँले बतासहरू र पानीलाई पनि आज्ञा गर्न सक्‍नुहुन्‍छ र तिनीहरूले उहाँको आज्ञा मान्‍छन्?“
+\s5
+\v 26 येशू र उहाँका चेलाहरूले निरन्‍तर डुङ्गामा यात्रा भयो र गालील जिल्लाको तालको अर्कोपट्टी गेरासेन मानिसहरू बस्‍ने इलाकामा आउनुभयो ।
+\v 27 येशू डुङ्गाबाट ओर्लेर जमिनमा आउनुभए पछि, त्यस इलाकाको नगरबाट आएका एकजना मानिसले उहाँलाई भेटे । त्यस मानिसभित्र दुष्‍टात्माहरू थिए । लामो समयदेखि त्यस मानिसले लुगा लगाएको थिएन र त्यो घरमा बसेन । बरू त्यो चिहानका गुफाहरूमा बस्थ्यो ।
+\s5
+\v 28 जब त्यसले येशूलाई देख्यो, त्‍यो मानिस चिच्‍यायो, उहाँको सामु निहुरियो र उहाँलाई चर्को स्वरले भन्यो, “येशू, सर्वोच्‍च परमेश्‍वरका पुत्र, तपाईं मसँग के चाहनु हुन्छ ? म बिन्ती गर्दछु, मलाई नसताउनुहोस् !”
+\v 29 त्यस मानिसबाट दुष्‍ट आत्मालाई बाहिर निस्कनलाई येशूले त्‍यतिबलै आज्ञा गर्नुभएको कारणले त्यसले यसो भन्‍यो । मानिसहरूले त्यसको सुरक्षा गर्दा त्‍यसको हातहरू र खुट्टाहरूमा साङ्लाले बाँधिएको भए तापनि धेरै चोटी अचानक त्यसलाई दुष्‍ट आत्माको शक्तिले कव्‍जा गर्दथ्यो । अनि त्यो मानिसले साङ्लो छिनाउँथ्‍यो र दुष्‍ट आत्माले त्यसलाई उजाड स्‍थनहरूतिर लैजान्थ्यो ।
+\s5
+\v 30 अनि येशूले त्यसलाई सोध्‍नुभयो, “तेरो नाउँ के हो ?” त्यसले जवाफ दियो, “मेरो नाउँ हजारौं हो ।” धेरैवटा दुष्‍ट आत्माहरू त्यस  मानिसभित्र पसेको करणले त्‍यसले त्‍यसो भन्यो ।
+\v 31 परमेश्‍वरले दुष्‍ट आत्माहरूलाई सजाय दिने गहिरो खाडलमा जाने आज्ञा तिनीहरूलाई नगर्न ती दुष्‍ट आत्माहरूले येशूसँग विन्‍ती गरे ।
+\s5
+\v 32 त्यहाँ नजिकैको एउटा डाँडातिर सुँगुरहरूको एउटा ठूलो बथान चर्दैथियो । ती दुष्‍टात्माहरूले तिनै सुँगुरहरूभित्र तिनीहरुलाई पस्‍ने अनुमति दिन येशूसँग विन्‍ती गरे र उहाँले तिनीहरूलाई अनुमति दिनुभयो ।
+\v 33 त्‍यसैले दुष्‍ट आत्‍माहरूले त्यस मानिसलाई छोडे र सुँगुरभित्र पसे र त्यो सुँगुरहरूका बथान तालको भिरालो किनारबाट तलतिर दगुरे र डुबेर मरे ।
+\s5
+\v 34 जब त्‍यहाँ भएको घटना सुँगुरहरूको हेरबिचार गरिरहेका मानिसहरूले देखे, तब तिनीहरू भागे । तिनीहरूले जे देखेका थिए त्‍यस बरेमा नगरमा र गाउँमा भएका मानिसहरूलाई तिनीहरूले भने ।
+\v 35 त्‍यसपछि मानिसहरू के भएको थियो भनी हेर्न गए । जब तिनीहरू येशू हुनुभएको ठाउँमा आए, तब तिनीहरूले जसबाट दुष्‍ट आत्माहरू निस्केका थिए त्‍यस मानिसलाई येशूको चरणमा बसिरहेको र उहाँको कुरा सुनिरहेको देखे । त्यसले लुगा लगाएको र त्यसको मन फेरि सद्दे भएको तिनीहरूले देखे र तिनीहरू डराए ।
+\s5
+\v 36 जे भएको थियो त्‍यो दख्‍ने मानिसहरूले कसरी येशूले त्यो दुष्‍ट आत्माहरूद्वारा सताइएको मानिसलाई निको पार्नुभएको थियो भनी त्‍यतिबेला आइपुगेका मानिसहरूलाई भने ।
+\v 37 त्यसपछि गेरासेनको वरपरका इलाकाबाट आएका धेरैजना मानिसहरूले येशूलाई तिनीहरूका इलाका छाडेर जानलाई बिन्ती गरे किनभने तिनीहरू धेरै डराएका थिए । त्यसैले येशू र उहाँका चेलाहरू तालको वारिपट्टी फर्केर जानलाई डुङ्गामा चढे ।
+\s5
+\v 38 उहाँहरू जानु अघि, जसबाट दुष्‍ट आत्माहरू निस्‍केर गइसकेको थियो त्यो मानिसले येशूलाई यसो भन्दै बिन्ती गर्‍यो, “कृपया, मलाई पनि तपाईंसँगै जान दिइयोस् ।” तर त्‍यसको साटो, येशूले त्यसलाई यसो भनेर पठाउनुभयो,
+\v 39 “नाईं, तिमी आफ्नो घर फर्केर जाऊ र परमेश्‍वरले तिम्रो लागि कति गर्नुभएको छ सो मानिसहरूलाई बताइदेऊ !” यसैले त्यो मानिस गयो र नगरभरि भएका मानिसहरूलाई येशूले उसका लागि कति गर्नुभएको थियो त्‍यो भन्‍यो ।
+\s5
+\v 40 त्‍यसपछि येशू र उहाँका चेलाहरू तालको पारीपट्टी कपर्नहुममा फर्केर जानुभयो । त्‍यहाँ मानिसहरूको एउटा भिडले उहाँलाई पर्खँदै थियो र तिनीहरूले उहाँको स्वागत गरे ।
+\v 41 त्यतिबेला त्‍यहाँको सभाघरका अगुवाहरूमध्‍येका एकजना याइरस नाम गरेका मानिस येशूको छेउमा आए र तिनले उहाँको अघि आफ्‍नो अनुहार निउराए । तिनले येशूलाई आफ्नो घरमा आउनका लागि विन्‍ती गरे ।
+\v 42 किनभने तिनकी एकमात्र छोरी, जो करीब बाह्र वर्षकी थिइन्, मर्नै लागेकी थिइन् र येशूले उनलाई निको पार्न तिनी चाहन्थे । तर जसै येशू जानुभयो, धेरै मानिसहरूको भिडले उहाँलाई घेर्दैथियो ।
+\s5
+\v 43 त्‍यतिबेला त्यस भिडमा एकजना स्‍त्री थिइन् जो निरन्तर रगत बगिरहने एउटा रोगले बाह्र वर्षदेखी दुख पाइरहेकी थिइन् । तिनले आफूलाई सहायता गर्ने डाक्टरहरूलाई तिरेर आफूसँग भएको सबै रुपियाँ खर्च गरेकी थिइन् तर तिनीहरूमध्‍ये कसैले पनि तिनलाई निको पार्न सकेको थिएन ।
+\v 44 तिनी येशूको पछाडि आइन् र उहाँको कपडाको छेउमा छोइन् । त्‍यतिखेरै तिनको रगत बग्‍न रोकियो ।
+\s5
+\v 45 येशूले भन्‍नुभयो, “मलाई कसले छोयो ?” जसै येशूको वरिपरी भएका हरेकले तिनीहरूले छोएको छैन भन्‍दैथिए, पत्रुसले भने, “गुरुज्यु, तपाईंको वारिपरी धेरै मानिसहरू भिड लागिरहेछन्‍छन् र तपाईंलाई ठल्‍दैछन्, त्यसैले तिनीहरूमध्ये कसैले तपाईंलाई छोयो होला !”
+\v 46 तर येशूले भन्‍नुभयो, “म जान्‍दछु कि कसैले मलाई छुने मन गरेर छोयो, किनभने त्यो व्‍यक्तिलाई निको पार्नलाई शक्ति मबाट बाहिर निस्किएको छ ।”
+\s5
+\v 47 र जब ती स्‍त्रीले त्यो कुरालाई लुकाउन नसक्‍ने महसुस गरिन्, तब तिनी थरथर काम्दै उहाँको सामु आइन् र उहाँको अघि अनुहार निउराईन् । जसै अरू मानिहरूले सुनिरहेका थिए, तिनले किन उहाँलाई छोइन् र तिनी कसरी तुरन्तै निको भइन् भनी येशूलाई भनिन् ।
+\v 48 र येशूले तिनलाई भन्‍नुभयो, “हे प्रिय नारी, मैले तिमीलाई निको पार्न सक्छु भनेर तिमीले विश्‍वास गरेको कारणले, तिमी अहिले निको भएकी छ्यौ । अब तिमी आफ्नो बाटो लाग र परमेश्‍वरको शान्ति तिमीसँग रहोस् ।”
+\s5
+\v 49 जसै तिनीसँग उहाँ बोल्दै गर्नुहुँन्‍थ्‍यो, याइरसको घरबाट एउटा मानिस आयो र याइरसलाई भन्यो, “तपाईंकी छोरीको मृतु भइसकेको छ । त्यसैले गुरुलाई अब धेरै दु:ख नदिनुहोस् !”
+\v 50 तर जब येशूले त्यो सुन्‍नुभयो, उहाँले याइरसलाई भन्‍नभयो, “नडराऊ, मलाई विश्‍वास मात्र गर र तिनी फेरी जीवित हुन्‍छिन् ।”
+\s5
+\v 51 जब येशू त्यस घरको बाहिर आउनुभयो, उहाँले पत्रुस, यूहन्‍ना र याकूब अनि त्यस केटीका आमा र बुबाबाहेक अरू कसैलाई पनि उहाँसँग घरभित्र पस्‍न दिनुभएन ।
+\v 52 र केटीको मृतु भइसकेको कारणले त्यहाँ भएका सबै मानिसहरू आफू अती दुखी भएको देखाउनलाई चर्को स्वरले रोइरहेका थिए । तर येशूले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “रून छोड ! तिनी मरेकी छैनन् ! तिनी निदाएकी मात्र हुन् !”
+\v 53 र मानिसहरूले उहाँको हाँसो गरे, किनभने केटी मरेकी छिन् भनी तिनीहरू जान्‍दथे ।
+\s5
+\v 54 तर येशूले तिनको हात समात्‍नुभयो र यसो भन्दै तिनलाई बोलाउनु भयो, “बालिका उठ ! “
+\v 55 र तुरन्तै तिनको आत्मा तिनको शरीरमा फर्कियो र तिनी उठिन् । तिनलाई खानलाई केही कुरा दिन यशूले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो ।
+\v 56 र तिनका बाबु आमा छक्‍क परे, तर जे भएको थियो त्यो कसैलाई नभन्‍नलाई येशूले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो ।
+\s5
+
+\c 9
+\p
+\v 1 त्‍यसपछि येशूले आफ्ना बाह्रजना चेलाहरूलाई एकसाथ बोलाउनुभयो र सबै प्रकारका दुष्‍ट आत्माहरू धपाउनलाई र मानिसहरूका रोगहरू निको पार्नलाई अधिकार र शक्ति तिनीहरूलाई दिनुभयो ।
+\v 2 मानिसहरूलाई निको पार्न र परमेश्‍वरले कसरी आफैँलाई राजा रूपमा प्रकट गर्न गइरहनु भएको थियो भनी उनीहरूलाई सिकाउन उहाँले तिनीहरूलाई पठाउनुभयो ।
+\s5
+\v 3 तिनीहरू जानुअघि, उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “तिमीहरूका यात्राको लागि आफ्‍नो साथमा केही नलैजाऊ । लौरो वा झोला वा खाना वा रूपियाँ नलैजाओ । एकजोर जगेडा लुगा पनि नलैजाओ ।
+\v 4 जुन घरमा तिमीहरू पस्छौ, त्यो इलाका छोडेर नजाउन्‍जेल त्यही घरमा बस ।
+\s5
+\v 5 कुनै पनि नगरमा जाहाँ मानिसहरूले तिमीहरूलाई स्वागत गर्दैनन्, त्‍याहाँ तिमीहरू बसिरहनु हुँदैन । जसै तिमीहरूले त्‍यो नगर छोड्‍छौ, आफ्‍नो खुट्टा हल्‍लाएर धुलो झार । तिमीहरूलाई तिरस्‍कार गरेको हुनाले तिनीहरूका विरूद्ध एउटा चेताउनीको रूपमा यसो गर ।”
+\v 6 त्यसपछि येशूका चेलाहरू विदा भए र धेरै गाउँहरूको यात्रा गरे । जहाँ तिनीहरू गए, त्यहाँ तिनीहरूले मानिसहरूलाई परमेश्‍वरको शुभ समाचार बताए र बिरामी मानिसहरूलाई निको पारे ।
+\s5
+\v 7 गालील जिल्लाको शासक हेरोदले त्याहाँ भइरहेको हरेक कुराहरूको बारेमा सुने । तिनी अन्योलमा परे, किनभने केही मानिसहरू यसो भन्दैथिए कि बप्‍तिस्मा दिने यूहन्‍ना फेरी जीवित भई उठेका  थिए।
+\v 8 अरू मानिसहरू भन्‍दैथिए कि एलिया अगमवक्ता फेरी देखा परेका थिए र अझ अरूहरू यसो भन्‍दैथिए कि धेरै अघिका अगमवक्ताहरूमध्ये एकजना जीवित भई उठेका  थिए।
+\v 9 तर हेरोदले भने, “यूहन्‍ना त हुनै सक्दैन, किनभने मैले उसको शिर कटाउन लगाए । यो मानिस को हो जसको बारेमा म यी कुराहरू सुन्‍दैछु ?” र तिनले येशूलाई हेर्ने एउटा उपाय खोजिरहे ।
+\s5
+\v 10 जब प्रेरितहरू आफ्‍नो यात्राबाट फर्के तब तिनीहरूले गरेका हरेक कुराहरू तिनीहरूले येशूलाई बताए । त्यसपछि उहाँले तिनीहरूलाई उहाँसँगै बेथसेदाको नगरमा सुटुक्‍क लिएर जानुभयो ।
+\v 11 तर जब येशू काहाँ जानु भएको थियो भन्‍ने बारेमा  भिडहरूले सुने, तिनीहरूले उहाँलाई त्‍यहाँ पछ्याए । उहाँले तिनीहरूलाई स्वागत गर्नुभयो र परमेश्‍वरले कसरी आफैँलाई राजाको रूपमा गर्दै हुनुहुन्‍थ्‍यो भनी तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो र उहाँले तिनीहरूलाई निको पार्नुभयो जसलाई निको पारिनु आवश्‍यक थियो ।
+\s5
+\v 12 त्‍यसबेला साझँ पर्न लाग्‍दैथियो, यसैले बाह्रजना चेलाहरू उहाँकहाँ आए र भने,  “कृपया मानिसहरूको यो ठूलो भिडलाई पठउनुहोस् ता कि केही खाना पाउन र बस्‍ने ठाउँहरू भट्टाउनालाई तिनीहरू वरिपरिको गाउँहरू र गोठहरूमा जान सकून् र किनकि हामी यहाँ यो एकान्त ठाउँमा छौँ ।”
+\v 13 तर उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “तिमीहरूले तिनीहरूलाई खानलाई केही कुरा दिनैपर्छ ।” तिनीहरूले जवाफ दिए, “हामीसँग पाँचवटा सा-साना रोटीहरू र दुईवटा सा-साना माछाहरू मात्र छन् । यी सबै मानिसहरूका लागि पुग्‍ने खाना किन्‍न जान पनि हामी सक्दैनौँ ।”
+\v 14 तिनीहरूले यसो भने किनकि त्यहाँ करीब पाँच हजार मानिसहरू थिए । त्यसपछि येशूले चेलाहरूलाई भन्‍नुभयो, “मानिसहरूलाई हरेक समूहमा  करिब पचास जना गरेर बस्‍न भन ।”
+\s5
+\v 15 यसैले चेलाहरूले त्‍यसै गरे र सबै मानिसहरू बसे ।
+\v 16 त्यसपछि उहाँले पाँचवटा रोटी र दुईवटा माछा लिनुभयो । उहाँले स्वर्गतिर माथि हेर्नुभयो र त्‍यसका लागि परमेश्‍वरको प्रशंसा गर्नुभयो । त्यसपछि उहाँले ती टुक्राहरू पार्नुभयो र ती मानिसहरू निम्‍ति बाँड्नलाई ती चेलाहरूलाई दिनुभयो ।
+\v 17 तिनीहरू सबैले खाए र हरेकसँग खानलाई यथेष्‍ट थियो । त्‍यसपछि चेलाहरूले खानाका बाँकी रहेका टुक्राहरू बटुले जसले बाह्र डालाहरू भरिए ।
+\s5
+\v 18 एकदिन जब येशू गुप्‍तमा प्रार्थना गर्दै हुनुहुन्‍थ्‍यो, उहाँका चेलाहरू उहाँकहाँ आए र उहाँले तिनीहरूलाई सोध्‍नुभयो, “भिडहरूले म को हुँ भन्छन् ?”
+\v 19 तिनीहरूले जवाफ दिए, “कोही मानिसहरूले तपाईंलाई बप्‍तिस्मा दिने यूहन्‍ना हो भन्छन् तर अरुहरूले तपाईंलाई एलिया अगमवक्ता हो भन्छन्  र अझै अरूहरूले तपाईंलाई धेरै अघिका अगमवक्ताहरूमध्ये एकजना फेरी जीवित भई उठेको हो भन्छन् ।”
+\s5
+\v 20 उहाँले तिनीहरूलाई सोध्‍नुभयो, “तिमीहरू के भन्छौ नि ? म को हुँ भन्‍छौ ?” पत्रुसले जवाफ दिए, “तपाईं ख्रीष्‍ट हुनुहुन्छ, जो परमेश्‍वरबाट आउनुभएको छ ।”
+\v 21 त्यसपछि येशूले यो कुरा अझैसम्‍म पनि कसैलाई नभन्‍न तिनीहरूलाई कडारूपले चेताउनी दिनुभयो ।
+\v 22 त्यसपछि उहाँले भन्‍नुभयो, “म, मानिसको पुत्रले, धेरै कुराहरूको दु:ख भोग्‍नैपर्छ : म धर्म गुरुहरू, मुख्‍य पूजाहारीहरू, र यहूदी व्यवस्थाका शिक्षकहरूबाट तिरस्‍कृत हुनेछु र त्यसपछि म मारिनेछु । त्यसपछिको तेस्रो दिनमा म फेरि जीवित हुनेछु ।”
+\s5
+\v 23 त्यसपछि उहाँले तिनीहरू सबैलाई भन्‍नुभयो, “यदि तिमीहरूमध्ये कसैले मेरो चेलाको रूपमा मेरो पछि लाग्‍न चाहन्छौ भने, तिमीलाई जे इच्‍छा लाग्‍छ त्‍यो मात्र तिमीले गर्नुहुँदैन । बरू, तिमीले आफ्‍नो जीवन नै दिनुपरे तापनि, हरेक दिन तिमीले दुख भोग्‍न तयार हुनैपर्छ ।
+\v 24 तिमीहरूले त्‍यसो गर्नैपर्छ, किनकि जसले आफ्‍नो निम्‍ति आफ्नै जीवनहरू बचाउन खोज्छन् अनन्तसम्‍मलाई ती गुमाउनेछन्, तर जसले मेरो चेलाहरू भएको कारणले आफ्‍ना जीवनहरू दिन्‍छन् भने अनन्तसम्‍मलाई ती जीवनहरू बचाइनेछन् ।
+\v 25 यदि तिमीले संसारमा भएका सबै थोकहरू प्राप्‍त गर्‍यौ तर त्‍यसपछि तिमीले आफ्‍नै जीवन गुमायौ, वा दिनुपर्‍यो भने त्‍यसले तिमीलाई कसरी फाइदा हुन्‍छ र ? 
+\s5
+\v 26 मेरो शन्‍देसलाई तिरस्‍कार गर्ने र मेरो र तिनीहरू मेरा हुन् भन्‍न इन्‍कार गर्ने मानिसलाई, म, मानिसको पुत्रले पनि जब आफ्‍नो महिमामा र पिताको महिमामा र पवित्र स्वर्गदूतहरूको महिमामा म आउनेछु तब तिनीहरू मेरा हुन् भन्‍न इन्‍कार गर्नेछु ।
+\v 27 तर म तिमीहरूलाई भन्दछु, “तिमीहरू यहाँ अहिले खडा भएकाहरूमध्ये कोही परमेश्‍वरले आफैँलाई राजा रूपमा प्रकट नगर्नुभएसम्‍म मर्नेछैनौ !”
+\s5
+\v 28 येशूले यी वचनहरू बोल्‍नुभएको करिब आठ दिनपछि उहाँले पत्रुस, यूहन्‍ना र याकूबलाई आफूसँग लिनुभयो र प्रार्थना गर्नलाई डाँडामाथि जानुभयो ।
+\v 29 जसै उहाँ प्रार्थना गर्दै हुनुहुन्थ्यो, उहाँको अनुहारको स्‍वरूप अत्‍यन्‍तै फरक भयो र उहाँको लुगा अत्‍यन्‍तै चहकिलो भयो र बिजुली झैँ चम्क्यो ।
+\s5
+\v 30 अचानक धेरै पहिलेका दुईजना अगमवक्ताहरू येशूसँग कुरा गरिरहेका देखा परे; तिनीहरू मोशा र एलिया थिए ।
+\v 31 तिनीहरू महिमामा ढाकिएका देखापरे, र येशूसँग उहाँको विदाइको बारेमा कुरा गरे जुन चाँडैनै यरूशलेममा पूरा हुनेछ ।
+\s5
+\v 32 उहाँसँग भएका पत्रुस र अरू चेलाहरूलाई एकदमै निन्‍द्रा लागिरहेको थियो । जब तिनीहरू ब्युँझे, तिनीहरूले येशूको महिमा देखे ; येशूसँग खडा भएका दुईजना मानिसहरूलाई पनि तिनीहरूले देखे ।
+\v 33 जसै मोशा र एलियाले येशूलाई छोडेर जान लागे, पत्रुसले उहाँलाई भने, “गुरुज्यु, हाम्रो लागि यहाँ हुनु असल छ ! हामीले तीनवटा पालहरू बनाउनुपर्छ, एउटा तपाईंको लागि, एउटा मोशाको लागि र एउटा एलियाको लागि !” तर तिनले जे भनिरहेको थिए, त्यो कुराको महसूस तिनले गरेकै थिएनन् ।
+\s5
+\v 34 जसै तिनले यी शब्‍दहरु बोल्‍दैथिए, एउटा बादल बन्‍यो र तिनीहरूलाई ढाक्‍यो । जसै तिनीहरूलाई बादलले ढाक्‍यो, चेलाहरू डराए ।
+\v 35 बादलबाट परमेश्‍वरको आवाज तिनीहरूसँग यसो भन्‍दै बोल्‍नुभयो, “यिनी मेरा छोरा हुन्, जसलाई मैले छानेको छु; यिनका कुरा सुन !”
+\v 36 जब आवाज बोलेर सकियो, तीनजना चेलाहरूले त्यहाँ येशूलाई मात्र देखे । तिनीहरू चुपचाप बसे र तिनीहरूले जे देखेका थिए त्‍यो तिनीहरूले लामो समयसम्‍म कसैलाई पनि भनेनन् ।
+\s5
+\v 37 अर्कोदिन जब उहाँहरू पहाडबाट तल आउनुभएको भयो र मानिसहरूको ठूलो भिडले येशूलाई भेट्‍यो ।
+\v 38 अचानक भिडबाट एकजना मानिसले करायो, “गुरुज्यु, म तपाईंलाई विन्‍ती गर्छु, मेरो छोरोलाई मद्दत गर्न कही गर्नुहोस् ! त्यो मेरो एउटा मात्र छोरो हो ।
+\v 39 दुष्‍ट आत्माले उसलाई अचानक कव्‍जा गर्छ र उसलाई चिच्याउने बनाउँछ । त्‍यसले उसलाई थरथर काम्‍ने बनाउँछ र उसको मुखबाट फींज निस्‍किन्‍छ । त्‍यसले मेरो बालकलाई विरलै मात्र छोड्छ र त्‍यसले छोड्‍दा उसलाई गम्‍भीर रूपले घाइते बनाउँछ ।
+\v 40 दुष्‍ट आत्मालाई त्‍यसबाट निकाल्ने आज्ञा गर्न मैले तपाईंका चेलाहरूसँग विन्‍ती गरें तर तिनीहरूले त्‍यसो गर्न सकेनन् ।”
+\s5
+\v 41 जवाफमा येशूले भन्‍नुभयो, “मानिसहरूको यस पुस्ताले विश्‍वास गर्दैन र त्‍यसरी नै तिम्रो विचार भ्रष्‍ट छ ! तिमीले विश्‍वास गर्नुअघि कति लामो समयसम्म म तिमीहरूसँग रहुँ ?” तब उहाँले केटोको बुबालाई भन्‍नुभयो, “तिम्रो छोरोलाई यहाँ मकहाँ ल्याऊ ।”
+\v 42 जसै तिनीहरूले त्यो केटोलाई उहाँकहाँ ल्याउँदै थिए, त्‍यो दुष्‍ट आत्‍माले त्यो केटोलाई भुईँमा पछार्‍यो र त्यसलाई धेरै कमायो । तर येशूले त्‍यस दुष्‍ट आत्मालाई हकार्नुभयो र केटोलाई निको पार्नुभयो । त्यसपछि उसलाई आफ्‍नो बुबाको जिम्‍मा लगाउनुभयो ।
+\s5
+\v 43 त्यसपछि परमेश्‍वरको महान शक्ति देखेर त्यहाँ भएका सबै मानिसहरू अचम्ममा परे । येशूले गरिरहनु भएका सबै आश्‍चर्यकर्महरूमा तिनीहरू छक्‍क परिरहँदा उहाँले आफ्‍ना चेलाहरूलाई भन्‍नुभयो,
+\v 44 “म तिमीलाई के भन्‍दैछु त्‍यसलाई ध्यानपूर्वक सुनः म, मानिसको पुत्रलाई, चाँडै नै मेरा शत्रुहरूका हातमा सुम्पिदिइनेछ ।”
+\v 45 तर उहाँले त्‍यसो भनेर के भन्‍न खोज्‍नुभएको हो भनी चेलाहरूले बुझ्‍न सकेनन् । परमेश्‍वरले तिनीहरूलाई त्यो कुरा बुझ्‍न रोक्‍नुभयो, यसैले तिनीहरूले अझ पनि के भन्‍न खोज्‍नुभएको बुझ्‍न सकेनन्, र उहाँले के भन्‍न खोज्‍नुभएको हो भनी उहाँलाई सोध्‍न तिनीहरू डराए ।
+\s5
+\v 46 केही समयपछि, तिनीहरूमध्ये को सबभन्दा ठूलो हुनेछ भन्‍नेबारे चेलाहरू आफ्‍नो माझमा विवाद गर्नलागे ।
+\v 47 तर तिनीहरूले के बिचार गर्दैथिए भनी येशूलाई थाहा थियो, त्यसैले उहाँले एउटा सानो बालकलाई आफ्‍नो छेउमा ल्याएर खडा गर्नुभयो ।
+\v 48 उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “यदि कसैले यस्‍तै सानो बालकलाई मेरो कारणले स्‍वागत गर्छ भने, त्‍यो मलाई स्‍वागत गरेजस्‍तै हो । र यदि कसैले मलाई स्‍वागत गर्छ भने, त्‍यो मलाई पठाउनु हुने परमेश्‍वरलाई स्‍वागत गरेजस्‍तै हो ।  याद गर कि तिमीहरूका माझमा भएकाहरूमध्ये जो सबभन्‍दा थोरै महत्‍वको छ त्‍यसलाई नै परमेश्‍वरले सबभन्‍दा धरै महत्‍वको ठान्‍नुहुन्‍छ ।”
+\s5
+\v 49 यूहन्‍नाले येशूलाई जवाफ दिए, “गुरुज्यु, हामीले एकजना मानिसलाई देख्‍यौं जसले मानिसहरूबाट दुष्‍ट आत्माहरू निकाल्नलाई तपाईंको नाउँलाई प्रयोग गर्दैथियो । त्यसैले हामीले त्‍यसलाई त्यसो गर्न रोक्‍न भन्यौ, किनकि त्यसले हाम्रो समूहको सदस्‍य भएर तपाईंलाई पछ्‍याउँदैन। ”
+\v 50 तर येशूले भनुभयो, “त्यसलाई त्यसो गर्नदेखि नरोक ! यदि कसैले तिमीहरूलाई हानि पुग्‍ने केही काम गरिरहेको छैन भने त्‍यसले जे गर्दैछ त्यसले तिमीहरूलाई मद्दत हुन्‍छ !”
+\s5
+\v 51 जब परमेश्‍वरले उहाँलाई स्‍वर्गमा फिर्ता लैजाने दिन नजिक आउँदैथियो, येशूले यरूशलेमा जाने पक्‍का निश्‍चय गर्नुभयो ।
+\v 52 उहाँले केही सन्‍देश  दिनेहरूलाई आफ्‍नो अघि जानलाई पठाउनुभयो, र उहाँलाई त्यहाँ जानलाई तयारी गर्नलाई तिनीहरू समरिया ईलाकाको एउटा गाउँमा पसे ।
+\v 53 तर सामरीहरूले येशूलाई तिनीहरूको गाउँमा आउन दिएनन् किनकि उहाँ यरूशलेमतिर जाने आफ्‍नो यात्रामा हुनुहुन्थ्यो ।
+\s5
+\v 54 जब उहाँका दुईजना चेलाहरू याकूब र यूहन्‍नाले त्‍यो सुने, तब तिनीहरूले भने, “प्रभु, ती मानिसहरूलाई नाश गर्नलाई स्वर्गबाट तल आगो पठाउन के हामी परमेश्‍वरसँग विन्‍ती गरूँ भन्‍ने तपाईंको इच्‍छा छ ?”
+\v 55 तर येशू तिनीहरूतिर फर्कनुभयो र तिनीहरूलाई कडारूपले भन्‍नुभयो, त्‍यसो भन्‍नु तिनीहरूको गल्ती थियो ।
+\v 56 त्यसले उहाँहरू अर्कै गाउँमा जानुभयो ।
+\s5
+\v 57 जसै येशू र चेलाहरू बाटोमा सँगै हिंड्‍दैथिए कसैले उहाँलाई भन्‍यो, “तपाईं जहाँ जानुहुन्छ म तपाईंसँगै जानेछु ।”
+\v 58 येशूले जवाफ दिनुभयो, “स्यालहरू बस्‍नलाई जमीनमा प्वालहरू छन्, र चराहरूका गुँडहरू छन्, तर म, मानिसको पुत्रको त सुत्‍ने एउटा घर पनि छैन !”
+\s5
+\v 59 येशूले अर्को एउटा व्‍यक्तिलाई भन्‍नुभयो, “मेरो पछि लाग !” तर त्यस व्‍यक्तिले भन्यो, “प्रभु, पहिले मलाई घर जान र मेरो बुबाको मृत्‍युपछि उहाँ दफन गर्न दिनुहोस् ।”
+\v 60 तर येशूले त्‍यसलाई भन्‍नुभयो, “मृतकहरूले नै तिनीहरूका आफ्‍ना मृतकलाई दफन गरून् ; तर तिमी जाऊ र परमेश्‍वरले चाँडै नै आफैँलाई राजाको रूपमा प्रकट गर्नुहुनेछ भनी सबैतिरका मानिसहरूलाई भन ।”
+\s5
+\v 61 अरू कसैले भने, “प्रभु, म तपाईंसँग आउनेछु र तपाईंको चेला हुनेछु तर पहिले मलाई घर जान र मेरा मानिसहरूबाट विदा माग्‍न दिनुहोस् ।”
+\v 62 येशूले त्‍यसलाई भन्‍नुभयो, “कसैले आफ्नो खेत जोत्‍न शुरू गर्छ र आफ्‍नो पछिल्तिर हेर्छ भने, परमेश्‍वरले राजाको रूपमा सबै थोकहरूमाथि शसन गर्नुहुँदा, त्‍यसले उहाँको सेवा गर्न सक्दैन ।”
+\s5
+
+\c 10
+\p
+\v 1 त्यसपछि प्रभु येशूले अरू सत्तरीजना मानिसहरूलाई प्रचार गर्न जानलाई नियक्त गर्नुभयो । उहाँले जाने इच्‍छा गर्नु भएको हरेक नगर र गाउँमा उहाँको अघि-अघि जानलाई उहाँले तिनीहरूलाई दुई-दुईजना गरी पठाउन तयार गर्नुभयो ।
+\v 2 उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “फसल निश्‍चय नै प्रशस्‍त छ, तर कामदारहरू थोरै छन् । त्यसैले फसलका प्रभुसँग प्रार्थना गर र उहाँको फसल कटेर जम्‍मा गर्नलाई धेरै कामदारहरू पठाउन उहाँसँग विन्ती गर ।”
+\s5
+\v 3 अब जाओ तर याद गर कि मेरो सन्देश भन्‍न म तिमीहरूलाई ती मानिसहरूकाहाँ पठाउँदैछु जो तिमीहरूबाट टाढा हुन खोज्‍नेछन् । तिमीहरू ब्वाँसोहरूको माझमा भेडाका पाठाहरू जस्तै हुनेछौ ।
+\v 4 आफ्‍नो साथमा रूपिया कत्ति पनि नलैजाऊ । यात्राले बोक्‍ने झोला नलैजाऊ ।  जगेडा जुत्ताहरू नलैजाऊ । बाटोमा भेटिने मानिसहरूलाई अभिवादन गर्नलाई खडा नहोऊ ।
+\s5
+\v 5 जब तिमीहरू एउटा घरभित्र पस्छौ,  पहिले ती मानिसहरूलाई भन्‍नु, ‘यस घरभित्र हुनुहुने तपाईंहरूलाई परमेश्‍वरले शान्ति दिनुभएको होस् !’
+\v 6 यदि त्यहाँ बस्‍ने मानिसहरूले परमेश्‍वरको शान्तिको पाउने इच्छा गर्दैछन् भने, तिमीहरूले तिनीहरूलाई दिने शान्तिको अनुभव तिनीहरूले गर्नेछन् । यदि त्यहाँ बस्‍ने मानिसहरूले परमेश्‍वरको शान्ति पाउने इच्छा गर्दै छैनन् भने, तिमीहरूले दिएको शान्ति तिमीहरूमा नै फर्कनेछ ।
+\v 7 तिमीहरूले त्यो गाउँ छोडेर नगएसम्‍म त्यही एउटा घरमा बस । एउटा घरबाट अर्को घरमा वरिपरि नसर । तिनीहरूले तिमीहरूलाई जे उपलव्‍ध गराउँछन् त्‍यही खाने र पिउने गर, किनभने एउटा कामदारले आफ्नो कामको उचित ज्याला पाउनुपर्छ ।
+\s5
+\v 8 जब तिमीहरू एउटा नगरमा पस्छौ र त्यहाँका मानिसहरूले तिमीहरूलाई स्वागत गर्छन्, तिनीहरूले तिमीहरू लागि जे खानेकुरा उपलव्‍ध गराउँछन् त्‍यही खाऊ ।
+\v 9 त्यहाँ भएका बिमारी मानिसहरूलाई निको पार । तिनीहरूलाई भन, ‘परमेश्‍वरले चाँडै नै राजाको रूपमा सबै ठाउँमा राज्य गर्नुहुनेछ ।’
+\s5
+\v 10 तर यदि तिमीहरू पसेको नगरका मानिसहरूले तिमीहरूलाई स्वागत गर्दैनन् भने, त्यसको मुख्य सडकमा जाऊ र भन,
+\v 11 ‘जसै हामीले तिमीहरूका नगर छोड्दैछौं, तिमीहरूका विरूद्धमा एउटा चेतावनीको स्‍वरूपमा हाम्रा खुट्टाहरूमा टाँसीएको धुलोहरू पनि हामी पुछ्‍नेछौं । तथापी यो कुरा निश्‍चत जान ;  परमेश्‍वरले राजाको रूपमा चाँडै नै सबै थोकहरूमाथि राज्य गर्नुहुनेछ ।’
+\v 12 म तिमीहरूलाई भन्दछु, परमेश्‍वरले अन्तिम दिनमा सबै थोकहरूको न्याय गर्नुहुँदा, धेरै अघि सदोम सहरमा बसोबास गर्ने दुष्‍ट मानिसहरूलाई दिइएको भन्दा पनि अझ धेरै कठोर दण्‍ड त्‍यस नगरका मानिसहरूलाई दिइनेछ !
+\s5
+\v 13 खोराजीन र बेथसेदा सहरहरूमा बसोबास गर्ने मानिसहरू, तिमीहरूलाई कति डरलाग्‍दो हुनेछ, किनभने तिमीहरूले पश्‍चताप गर्न इन्कार गर्‍यौ । यदि मैले तिमीहरूका लागि गरेका आश्‍चर्य कामहरू टायर र सिदोनका प्राचीन सहरहरूमा गरेका भए, त्यहाँ बसोबास गरेका दुष्‍ट मानिसहरूले जमिनमा बसेर, बिझाउने लुगा लगाएर र आफ्‍नो शिरहरूमा खरानीहरू हालेर धेरै अघि नै आफ्‍ना पापहरूका निम्‍ति तिनीहरू दुखी भएको देखाउने थिए । 
+\v 14 त्यसैले अन्तिम दिनमा परमेश्‍वरले सबैको न्याय गर्नुहुँदा, उहाँले तिमीहरूलाई टायर र सिदोनमा बसोबास गरेका मानिसहरूलाई भन्दा बढी कठोर दण्‍ड तिमीहरूलाई दिनुहुनेछ, किनभने मैले गरेका आश्‍चर्य कामहरू तिमिहरूले देख्‍यौ तापनि तिमीहरूले पश्‍चताप गरेनौ र मलाई विश्‍वास गरेनौ !
+\v 15 कफर्नहुमको नगरमा बसोबास गर्ने मानिसहरूलाई पनि मैले केही कुरा भन्‍नुछ । के तिमीहरू स्वर्गमा सम्मानित हुनेछौ भनी बिचार गर्दछौ ? त्यसको साटोमा तिमीहरू मृतहरूको ठाउँमा तल खसालिनेछौ !”
+\s5
+\v 16 येशूले चेलाहरूलाई पनि भन्‍नुभयो, “जसले तिमीहरूको सन्देश सुन्छ, त्यसले मलाई नै सुन्दैछ र जसले तिमीहरूको सन्देश इन्कार गर्छ, त्यसले मलाई नै इन्कार गर्दैछ । र जसले मलाई इन्कार गर्छ, त्यसले मलाई पठाउनुहुने परमेश्‍वरलाई नै इन्कार गर्दैछ ।”
+\s5
+\v 17 येशूले नियुक्त गर्नुभएका सत्तरीजना मानिसहरू गए र उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभएजस्तै गरे । जब तिनीहरू फर्के, तिनीहरू धेरै आनन्दित थिए । तिनीहरूले भने, “प्रभु, जब हामीले तपाईंको अधिकारद्वारा दुष्‍ट आत्माहरूलाई मानिसहरूबाट निस्कने आज्ञा दियौँ, तब तिनीहरूले पनि हाम्रा आज्ञा माने !”
+\v 18 उहाँले जवफ दिनुभयो, "तिमीहरूले त्‍यसो गर्दै थियौ, तब मैले शैतानहरूलाई बिजुली चम्केझैँ अचानक र चाँडै आकाशबाट खसेको देखेँ !
+\v 19 सुन ! मैले तिमीहरूलाई दुष्‍ट आत्माहरूमाथि आक्रमण गर्ने अधिकार दिएको छु । तिनीहरूले तिमीहरूलाई हानी पुर्‍याउने छैनन् । मैले तिमीहरूलाई हाम्रो शत्रू शैतानभन्दा शक्तिशाली हुने अधिकार दिएको छु । कुनै पनि कुराले तिमीहरूलाई हानी गर्नेछैन ।
+\v 20 तर जसै दुष्‍ट आत्माले तिमीहरूको आज्ञा पालन गर्दा तिमीहरू आनन्दित हुन्‍छौ, तिमीहरूका नामहरू स्वर्गमा लेखिएका छन् भनेर तिमीहरू अझ धेरै आनन्दित हुनुपर्छ ।”
+\s5
+\v 21 त्‍यसैबेला येशू पवित्र आत्माको ठूलो आनन्‍दले भरिनुभयो । उहाँले भन्‍नुभयो, “पिता, तपाईं स्वर्ग र पृथ्वीमा भएका सबै थोकहरूका प्रभु हुनुहुन्छ । तिनीहरूले राम्रो शिक्षा पाएका कारणले केही मानिसहरू आफैँलाई बुद्धीमान हौं भनी विचार गर्छन् । तर म तपाईंको प्रशंसा गर्छु कि तपाईंले यी कुराहरू जान्‍नबाट तिनीहरूलाई रोक्‍नुभएको छ । त्यसको सट्टा साना बालकहरूले झैँ तपाईंको सत्यता ग्रहण गर्न तयार मानिसहरूलाई तपाईंले ती प्रकट गरिदिनुभएको छ । हो, पिता, तपाईंले त्‍यो गर्नुभएको छ किनभने तपाईंलाई त्‍यसै गर्न मन लाग्‍यो ।”
+\s5
+\v 22 येशूले चेलाहरूलाई पनि भन्‍नुभयो, “परमेश्‍वर मेरा पिताले सबै थोकहरू मलाई दिनुभएको छ । मेरा पिताले मात्रै, म, उहाँको पुत्रलाई वास्‍तविक रूपमा चिन्‍नुहुन्छ । अझै म, उहाँको पुत्रले मात्र पिता को हुनुहुन्छ भनी वास्‍तविक रूपमा चिन्छु -- यसको अर्थ, म र उहाँलाई प्रकट गर्न मैले चुनेका मानिसहरूले मात्र उहाँलाई वास्‍तविक रूपमा चिन्छन् ।”
+\s5
+\v 23 त्यसपछि जब येशू आफ्ना चेलाहरूसँग मात्र हुनुहुन्‍थ्‍यो, उहाँ तिनीहरूतिर फर्कनुभयो र भन्‍नुभयो, “मैले गरेको कामहरू तिमीहरूलाई हेर्न दिनुभएर परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई एउटा ठूलो उपहार दिनुभएको छ !
+\v 24 तिमीहरूले यो जान भन्‍ने म चाहन्छु कि धेरै अघि बाँचेका अगमवक्ताहरू र राजाहरूले पनि मैले गरेका कुराहरू जो तिमीहरूले देख्‍दैछौ ती देख्‍ने इच्छा गरेका थिए, तर तिनीहरूले देख्‍न सकेनन्, किनभने ती कुराहरू त्यो समयमा भएनन् । मैले भनेका कुराहरू जे तिमीहरूले सुनिरहेका छौ ती कुराहरू तिनीहरूले सुन्‍ने इच्छा गरेका थिए, तर मैले ती कुराहरू त्‍यसबेला प्रकट गरेको थिइन ।”
+\s5
+\v 25 एकदिन जसै येशूले मानिसहरूलाई शिक्षा दिदै हुनुहुन्‍थ्‍यो, यहूदी व्‍यवस्‍थाका कोही एकजना शिक्षक त्यहाँ थिए। उहाँलाई एउटा अप्‍ठेरो प्रश्‍न सोधेर तिनले येशूको जाँच गर्न चाहन्थे । त्‍यसैले तिनी खडा भए र सोधे, "गुरुज्यू, सदासर्वदा परमेश्‍वरसँग जीवन बिताउन मैले के गर्नुपर्छ ?”
+\v 26 येशूले तिनलाई भन्‍नुभयो, “परमेश्‍वरले मोशालाई दिनुभएको व्‍यवस्‍थामा तिनले के लेखेका छन् त्यो तिमीले पढेका छौ । व्‍यवस्‍थाले के भन्छ ?”
+\v 27 त्‍यो मानिसले जवाफ दियो, “परमप्रभु आफ्ना परमेश्‍वरलाई आफ्नो सारा हृदयले, आफ्नो सारा प्राणले, आफ्नो सारा बलले र आफ्नो सारा समझले प्रेम गर । र तिमीहरूले आफूलाई जति प्रेम गर्छौ आफ्नो छिमेकीलाई पनि त्यति नै प्रेम गर ।”
+\v 28 येशूले जवाफ दिनुभयो, “तिमीले सही उत्तर दिएका छौ । यदि तिमीले ती सबै गर्‍यौ भने तिमीले सदासर्वदा परमेश्‍वरसँग जीवन बितउनेछौ ।”
+\s5
+\v 29 तर ती मानिसले अरू मानिसहरूलाई आफूले गरेको व्‍यवहारलाई ठीक ठहराउने एउटा कारण पत्ता लगाउन चाहान्‍थे । त्यसैले तिनले येशूलाई सोधे, “मेरा छिमेकीहरू कुन मानिसहरू हुन् जसलाई मैले प्रेम गर्नुपर्छ ?”
+\v 30 येशूले जवाफ दिनुभयो, “एकदिन एकजना यहूदी येरिहोबाट यरूशलेतर्फ बाटोमा यात्रा गर्दैथिए । जसै तिनी यात्रा गर्दैथिए, केही डाँकुहरूले तिनलाई आक्रमण गरे । तिनका सबै लुगाहरू र तिनीसित भएका सबै थोकहरू तिनीहरूले लुटे र तिनी मरणासन्‍न हुनेगरी तिनीहरूले तिनलाई पिटे । त्यसपछि तिनीहरूले तिनलाई छाडे ।
+\s5
+\v 31 एकजना यहूदी पूजाहारी त्यहीँ बाटो भएर जाँदै थिए । जब तिनले ती मानिसलाई देखे, तिनलाई मद्धत गर्नुको साटो, तिनी बाटोको अर्को छेउबाट तर्केर गए ।
+\v 32 यसैगरी एकजना लेवी, जो परमेश्‍वरको मन्दिरमा काम गर्थे, त्यो ठाउँमा आए र ती मानिसलाई देखे । तर तिनी पनि बाटोको अर्को छेउबाट भएर गए ।
+\s5
+\v 33 त्यसपछि सामरिया क्षेत्रको एकजना मानिस त्यहीँ बाटो भएर ती मानिस लडिराखेको ठाउँमा आए । जब तिनले ती मानिसलाई देखे र तब तिनले उनलाई दया गरे ।
+\v 34 तिनी उनको नजिक गए र घाउहरू निको पार्न मद्धत गर्नलाई त्‍यसमा केही जैतुनको तेल र अङ्गुर-मद्य लगाए । तिनले घाउहरूका वरिपरि कपडाका टुक्राहरू बाँधे । त्यसपछि तिनले ती मानिसलाई आफ्नै गधामा राखे र तिनलाई एउटा वासस्‍थानमा लगे र तिनको हेर-बिचार गरे ।
+\v 35 अर्को बिहान तिनले त्‍यस वासस्‍थानको मालिकलाई दुईवटा चाँदीका सिक्‍काहरू दिए र भने, ‘यी मानिसको हर-बिचार गर्नुहोला । यदि तिनको हेर-बिचार गर्दा तपाईंले यो रकम भन्दा बढी खर्च गर्नुभयो भने, म फर्केपछि तपाईंलाई तिर्नेछु ।’”
+\s5
+\v 36 त्यसपछि येशूले भन्‍नुभयो, “तीनजना मानिसहरूले डाँकुहरूले लुटेको ती मानिसलाई देखे । तीमध्ये कुन चाहिँले तिनी यस मानिसको सच्‍चा छिमेकी भएको कुरा दर्शाए ?”
+\v 37 व्‍यवस्‍थाका शिक्षकले जवाफ दिए, “जसले  तिनीप्रति कृपासाथ काम गरे ।” येशूले तिनलाई भन्‍नुभयो, “हो, त्यसैले अब तिमी जाऊ र तिमीले जसलाई मद्दत गर्न सक्छौ ती सबैलाई त्यस्तै गर ।”
+\s5
+\v 38 जसै येशू र उहाँका चेलाहरू नरन्‍तर यात्रा गर्दै हुनुहुन्‍थ्‍यो, उहाँहरू यरूशलेम नजिकैको एउटा गाउँमा पस्‍नुभयो । मार्था नाम गरेकी एकजना स्‍त्रीले तिनको घरमा आउनलाई उहाँहरूलाई निम्तो दिइन् ।
+\v 39 तिनकी एकजना मरियम नाम गरेकी बहिनी  येशूको पाउ नजिकै बस्‍दै थिइन् । उहाँले सिकाउनु भएको कुरा तिनले सुन्‍दै थिइन् ।
+\s5
+\v 40 तर मार्था भने खाना तयार गर्ने बारेमा धेरै चिन्तित थिइन् । तिनी येशूकहाँ गइन् र भनिन्, “प्रभु के तपाईंले ध्यान दिनुहुन्‍न कि मेरी बहिनीले सबै थोक मैले नै तयार गर्नलाई मलाई छाडिदिएकी छिन् ? कृपया मलाई सहायता गर्न तिनलाई भनिदिनुहोस् ।”
+\v 41 तर प्रभुले जवाफ दिनुभयो, “मार्था, मार्था, तिमीले धेरै कुराहरूको चिन्ता गर्छयौ ।
+\v 42 तर साँच्‍चै आवश्‍यक कुरा चाहिँ मैले जे सिकाउँदैछु त्‍यो सुन्‍नु हो । मरियमले उत्तम कुरा रोजेकी छिन् । तिनले त्‍यसो गरेर पाईरहेको आशिष तिनीबाट खोसिने छैन ।”
+\s5
+
+\c 11
+\p
+\v 1 एकदिन कुनै एउटा ठाउँमा येशूले प्रार्थना गर्दै हुनुहुन्‍थ्‍यो । जब उहाँले प्रार्थना गरेर सिध्याउनुभयो, उहाँका चेलाहरूमध्‍ये एउटाले उहाँलाई भने, "प्रभु, हामीले प्रार्थना गर्दा के भन्‍नुपर्छ हामीलाई सिकाउनुहोस् जसरी यूहन्‍नाले आफ्‍ना चेलाहरूलाई सिकाए ।”
+\s5
+\v 2 उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “तिमीहरूले प्रार्थना गर्दा यी कुराहरू भन :  ‘हे पिता, सबै मानिसहरूले तपाईंको नामलाई पवित्र मानेर आदर गरून् । तपाईंले चाँडै नै सबै ठाउँका सबै मानिसहरूमाथि राज्य गर्नुहोस् ।
+\s5
+\v 3 कृपागरी हरेक दिन आवश्यक पर्ने भोजन हामीलाई दिनुहोस् ।
+\v 4 कृपा गरी हामीले गरेका खराव कुराहरूका निम्‍ति हामीलाई क्षमा गर्नुहोस्, जसरी हामी आफैंले पनि मानिसहरूले हामीलाई गर्ने खराव कुराहरूका निम्‍ती तिनीहरूलाई क्षमा गर्नुपर्छ । हामी परीक्षित हुँदा पाप नगर्नलाई हामीलाई मद्दत गर्नुहोस् ।’”
+\s5
+\v 5 त्यसपछि उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “मानिलिऊँ कि तिमीहरूमध्ये एकजना मध्य रातमा एउटा साथीको घरमा जान्‍छौ । मानिलिऊँ कि तिमी बाहिर खडा हुन्‍छौ र तिनलाई भन्‍छौ, ‘मेरो साथी, कृपा गरी मलाई तीनवटा रोटी देऊ ! 
+\v 6 मेरो अर्को एकजना साथी जो यात्रा गर्दैछन्, भर्खरै मेरो घरमा आएका छन्, तर तिनलाई दिनको लागि मसँग केही खानेकुरा तयार छैन !’
+\v 7 मानौं कि तिनले घरभित्रैबाट तिमीलाई जवाफ दिन्छन्, ‘मलाई दुख नदेऊ ! ढोका बन्द गरिएको छ र मेरो सबै परिवार ओछ्यानमा छन् । त्‍यसैले म उठ्‍न र तिमीलाई केही दिन सक्दिन !’
+\v 8 म तिमीलाई भन्दछु, तिमी तिनको साथी भए तापनि तिनी उठ्ने र कुनै खाना तिमीलाई दिने इच्‍छा गर्दैनन् । तर तिमीले तिनीसँग निरन्तर विन्‍ती गरेको कारणले  तिनी निश्‍चय नै उठ्नेछ र तिमीलाई जे कुरा आवश्यक छ त्‍यो तिनले दिनेछन् ।
+\s5
+\v 9 त्यसैले म तिमीहरूलाई यो भन्दछु : तिमीहरूलाई के आवश्यक छ त्‍यसका निम्‍ती परमेश्‍वरसँग मागी रहो र उहाँले तिमीहरूलाई त्‍यो दिनुहुनेछ । उहाँको इच्छा खोजी रहो र उहाँले त्‍यो तिमीहरूलाई देखाउनुहुनेछ । कसैले ढोकामा निरन्‍तर ढकढक गरेजस्तै परमेश्‍वरसँग निरन्‍तर प्रार्थना गरिरहो र तिमीहरुले जे कुराको निम्‍ती प्रार्थना गर्छौ त्‍यो तिमीहरूले पाउनलाई उहाँले तिमीहरूका निम्‍ती बाटो खोल्नुहुनेछ ।
+\v 10 याद गर कि हरेक जसले माग्‍छ उसले पाउनेछ र हरेक जसले खोज्‍छ उसले भेट्टाउनेछ र हरेक जसले ढक्ढकाउँछ उसको निम्ति ढोका उघारिनेछ ।
+\s5
+\v 11 यदि तिमीहरूमध्ये एकजनाको एउटा छोरोले खानको लागि माछा माग्यो भने, त्यसको सट्टामा तिमीहरूले निश्‍चय पनि उसलाई एउटा विषालु सर्प दिँदैनौ, दिन्‍छौ त ?
+\v 12 र यदि उसले एउटा अण्डा माग्यो भने, त्यसको सट्टामा तिमीहरूले निश्‍चय पनि उसलाई एउटा बिच्छी दिँदैनौ, दिन्‍छौ त ?
+\v 13 तिमीहरू पापी मानिसहरू भए तापनि आफ्‍ना छोरा-छोरीलाई जसरी राम्रो कुराहरू दिन तिमीहरू जान्‍दछौ । त्यसरी नै यदि तिमीहरूले उहाँसँग विन्‍ती गर्‍यौ भने स्वर्गमा हुनुहुने तिमीहरूका पिताले अझ धेरै निश्‍चित रूपमा तिमीहरूलाई पवित्र आत्मा दिनुहुनेछ ।”
+\s5
+\v 14 एकदिन त्यहाँ एकजना मानिस थिए जो बोल्न सकेनन्, किनभने एउटा दुष्‍ट आत्‍माले तिनलाई अधीन गर्‍यो । येशूले दुष्‍ट आत्‍मालाई निस्कन बाध्य पारेपछि ती मानिस बोल्‍न थाले । त्यहाँ भएका धेरैजसो मानिसहरू चकित परे ।
+\v 15 तर तिनीहरूमध्ये कसैले भने, “यो त भूतहरूको शासक बालजीबुल हो, जसले यस मानिसलाई भूतहरू निकाल्‍न सक्षम बनाउँछ !”
+\s5
+\v 16 त्यहाँ भएका अरू मानिसहरूले उहाँ परमेश्‍वरबाट आउनुभएको हो भनी प्रमाणित गर्नलाई एउटा आश्‍चर्य काम गर्न उहाँलाई भने ।
+\v 17 तर तिनीहरूले के बिचार गर्दैथिए त्‍यो उहाँ जान्‍नुहुन्‍थ्‍यो । त्यसैले उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “यदि एउटा राज्यका मानिसहरू एक आपसमा लडाईं गर्छन् भने, तिनीहरूको राज्य नष्‍ट हुनेछ । यदि एउटा घरका मानिसहरू एक आपसमा विरोध गर्छन् भने, तिनीहरूका परिवारमा फाटो  हुनेछ ।
+\s5
+\v 18 त्यसैगरी यदि शैतान र त्‍यसका भूतहरू एक आपसमा लडाई गर्दैथिए भने, तिनीहरूमाथिको उसको शासन निश्‍चय पनि रहन्‍न ! म यो भन्‍दैछु किनभने तिमीहरू भन्‍दैछौ कि भूतहरूको शासकको शक्तिले म भुतहरू निकाल्छु !
+\v 19 अब, यदि शैतानले मलाई भूतहरू निकाल्न सक्षम बनाउँदैछ भन्‍ने कुरा वास्‍तविक सत्‍य हो भने,  तिमीहरूका चेलाहरू जसले भूतहरू निकाल्‍छन् त्‍यो शैतानकै शक्तिले गर्छन् भन्‍ने कुरा वास्‍तविक सत्य हो ? वास्तवमै होइन ! यसरी यी कुराहरूले तिमीहरू गलत छौ भन्‍ने प्रमणित हुन्‍छ ।
+\v 20 तर यदि साँच्‍चै नै मैले परमेश्‍वरको शक्तिले भूतहरू निकाल्छु भने परमेश्‍वरले तिमीहरूमाथि शासन गर्न सुरु गर्नुभएको कुरा मैले तिमीहरूलाई देखाउँदैछु ।
+\s5
+\v 21 येशूले लगातार भन्‍नुभयो, “जब धेरै हतियारहरू भएका एकजना बलवान मानिसले आफ्‍नो घरको सुरक्षा आफैँले गर्छ भने त्‍यसको घरमा भएका कुराहरू कसैले पनि चोर्न सक्‍दैन ।
+\v 22 तर अझै बलवान कसैले त्यो मानिसलाई आक्रमण गर्छ र त्‍यसलाई अधीन गर्छ भने त्यस मानिसले भर परेको सबै हतियारहरू उसले लिएर जान्छ सक्षम हुन्‍छ । त्यसपछि उसले त्‍यस  मानिसको घरबाट उसलाई जे इच्‍छा हुन्‍छ त्‍यो लैजान सक्‍छ ।
+\v 23 कसैले मलाई समर्थन गर्दैन भने त्‍यसले मेरो विरोध गर्छ, र  कसैले मानिसहरूलाई मकहाँ ल्याउँदैन भने त्‍यसले तिनीहरूलाई मबाट टाढा जाने बनाउँछ ।”
+\s5
+\v 24 त्यसपछि येशूले यसो भन्‍नुभयो : “कुनैबेला जब दुष्‍ट आत्माले कसैलाई छोड्छ, त्यो निर्जन ठाउँहरूमा छुटकारा खोज्‍दै भौंतारिन्‍छ । यदि त्‍यसले कुनै ठाउँ भेट्टाएन भने, त्‍यसले आफैंलाई भन्छ, ‘म त्यही व्‍यक्तिकहाँ फर्कनेछु जसमा म बस्‍ने गर्थें ।’
+\v 25 त्यसैले त्यो फर्केर जान्छ र त्यस व्‍यक्तिलाई बढारेर सफा गरेको र मिलाएर राखेको तर अझै खाली भएको घरजस्तो भेट्टाउँछ ।
+\v 26 तब त्यो दुष्‍ट आत्‍मा जान्‍छ र त्‍यसले अरू सातवटा झन् बढी खराव दुष्‍ट आत्माहरूलाई साथमा ल्याउँदछ । तिनीहरू सबै त्यस व्‍यक्तिभित्र पस्छन् र त्यहाँ बस्‍न थाल्छन् । यसरी त्यस व्‍यक्तिको पहिलेको अवस्‍था खराव थियो भने पछिल्‍लो झन् धेरै खराब भयो ।”
+\s5
+\v 27 जब येशूले त्‍यसो भन्‍नुभयो, त्‍यो सुनिरहेकी एउटी स्‍त्रीले उच्‍च स्वरले उहाँलाई भनिन्, “जसले तपाईंलाई जन्‍माइन् र जसले तपाईंलाई आफ्‍नो स्‍तनपान गराइन् ती स्‍त्रीलाई परमेश्‍वरले कति धेरै आशिष् दिनुभयो ।”
+\v 28 त्यसपछि उहाँले जवाफ दिनुभयो, “जसले उहाँको सन्देश सुन्छन् र ती पालन गर्छन् तिनीहरूलाई परमेश्‍वरले अझ धेरै आशिष् दिनुभयो !”
+\s5
+\v 29 जसै येशूको वरिपरि भएको भिडमा सहभागी हुनलाई धेरैभन्दा धेरै मानिसहरू आउँदैथिए, उहाँले भन्‍नुभयो, “यो समयमा बाँचेका मानिसहरू दुष्‍ट मानिसहरू हुन् । तिमीहरूमध्ये धेरै जनाले म परमेश्‍वर बाट आएको हुँ भन्‍ने प्रमाणको रूपमा मैले एउटा आश्‍चर्य काम गरेको चाहान्‍छौ । तर योनालाई जे भयो त्‍यस्‍तै एउटा आश्‍चर्य काम मात्र तिमीहरूले प्रमाणको रूपमा पाउनेछौ  ।
+\v 30 जसरी परमेश्‍वरले धेरै पहिले योनाको निम्‍ति गर्नुभएको आश्‍चर्य काम निनवे सहरका मानिसहरूको लागि एउटा साक्षी भयो, त्यसरी नै परमेश्‍वरले मानिसको पुत्रको निम्‍ती त्‍यस्तै एउटा आश्‍चर्य काम गर्नुहुनेछ त्यो नै तिमीहरू अहिले बाँचेका मानिसहरूका लागि एउटा साक्षी हुनेछ ।
+\s5
+\v 31 धेरै पहिले सेवाकी रानी सोलोमनले भनेका बुद्धिका कुराहरू सुन्‍नलाई धेरै लामो दुरीको यात्रा गरिन् । र अहिले एकजना जो सोलोमनभन्दा धेरै महान यहाँ छ, तर म जे भन्छु त्‍यो तिमीहरूले वास्‍तवमै सुनेका छैनौ । त्यसकारण, परमेश्‍वरले सबै मानिसहरूको न्याय गर्नुहुने समयमा यी रानी त्यहाँ खडा हुनेछिन् र अहिले बाँचेका मानिसहरूलाई दोषी ठहराउनेछिन् ।
+\s5
+\v 32 जब योनाले तिनीहरूलाई प्रचार गरे त्यहाँ निनवेको प्राचीन सहरहरूमा बस्‍ने मानिसहरू तिनीहरूको आफ्नो पापबाट पश्‍च्त्ताप गरेर फर्के । यसकारण म योनाभन्दा महान व्‍यक्ति तिमीहरूको बीचमा आएँ र तिमीहरूलाई प्रचार गरेँ । तर तिमीहरू आआफ्नो पापको मार्गबाट फर्कदैनौ । त्यसकारण परमेश्‍वरले सबै मानिसहरूको न्याय गर्नुहुने समयमा धेरै पहिलादेखि निनवे सहरमा बस्‍ने ती मानिसहरू त्यहाँ खडा हुनेछन् र अहिले भएका मानिसहरूलाई दोषी ठहर्‍याउनेछन् ।
+\s5
+\v 33 मानिसहरू जसले बत्ती बालेपछि त्‍यसलाई लुकाउँदैनन् वा त्‍यसलाई एउटा टोकरीमुनि राख्‍दैनन् । त्‍यसको साटोमा, तिनीहरूले त्‍यसलाई एउटा सामदानमाथि राख्छन् ता कि कोठा वा घरभित्र पस्‍नेहरूले त्‍यो उज्यालो देख्‍न सक्‍छन् ।
+\v 34 तिम्रो आँखा तिम्रो शरीरको बत्ती हो । यदि तिम्रो आँखा स्वस्थ छ भने तिम्रो सबै शरीर पूरा उज्यालो हुन्छ । यदि, अर्कोतर्फ, यो अस्वस्थ छ भने तिम्रो सबै शरीर पूरा अन्धकार हुनेछ ।
+\v 35 त्यसकारण, होसियार रहो कि तिमीमा भएको ज्योति अन्धकार नहोस् ।
+\v 36 यदि तिम्रो सम्‍पूर्ण शरीर पूरा उज्यालो छ र त्‍यसका कुनै भाग पनि अन्धकार पारिएको छैन भने, एउटा बत्तीको उज्यालोले तिमीलाई सबै थोकहरू स्‍पष्‍ट देख्‍न सक्‍ने बनाएजस्तै तिम्रो सबै शरीर पूरा उज्यालो हुनेछ ।”
+\s5
+\v 37 येशूले ती कुराहरू भनेर सकेपछि, एकजना फरिसीले उहाँलाई खाना खाने निम्‍तो दिए । त्यसैले येशू त्‍यो फरिसीको घरमा जानुभयो र खाना खानलाई टेबलमा बस्‍नुभयो ।
+\v 38 येशूले रीतिअनुसार खाना खानुअघि आफ्‍ना हातहरू नधोएको ती फरिसीले देखेर तिनी छक्‍क परे ।
+\s5
+\v 39 प्रभु येशूले तिनलाई भन्‍नुभयो, “तिमी फरिसीहरू आफूले खाना खानुअघि कचौराहरू र थालहरूका बाहिरपट्टी धुन्‍छौ तर तिमीहरूको भित्रपट्टी तिमीहरू धेरै लोभी र दुष्‍ट छौ ।
+\v 40 तिमी मूर्ख मानिसहरू ! तिमीहरू यो निश्‍चय जान्‍दछौ कि परमेश्‍वरले बाहिरी भाग मात्र बनाउनु भएन तर उहाँले भित्री भाग पनि बनाउनुभयो !
+\v 41 थालहरू रितिअनुसार सफा गर्ने चिन्ता गर्नुको सट्टा, कृपालु हुनु र थालहरू भित्र भएका थोकहरू खाँचोमा पर्नेहरूलाई दिनु र त्‍यसपछि तिम्रो भित्र र बाहिर दुवै सफा हुनेछ ।
+\s5
+\v 42 तर तिमी फरिसीहरूका निम्‍ति कति डरलाग्‍दो हुनेछ ! तिमीहरूसँग भएका सबै थोकहरू, तिमीहरूले आफ्‍नो बगैचाहरूमा उत्पादन गरेका जडीबुटीहरूको समेत दश भागमा एक भाग तिमीहरू परमेश्‍वरलाई होसियारसाथ दिन्‍छौ । तर त्यसपछि तिमीहरूले परमेश्‍वरलाई प्रेम गर्दैनौ वा अरूहरूप्रति ठीक व्‍यवहार गर्दैनौ । परमेश्‍वरलाई दिनुको साथै, तिमीहरूले परमेश्‍वरलाई प्रेम गर्ने र अरूहरूप्रति ठीक व्‍यवहार गर्ने कुरामा तिमीहरू पक्‍का हुनुपर्ने हो । 
+\s5
+\v 43 तिमी फरिसीहरूका निम्‍ति कति डरलाग्‍दो हुनेछ , किनभने तिमीहरू सभाघरहरूमा सबभन्‍दा महत्‍वपूर्ण आसनहरूमा बस्‍न मन पराउँछौ र मानिसहरूले बजारहरूमा तिमीहरूलाई विशेष आदरसाथ अभिवादन गरेको मन पराउँछौ ।
+\v 44 तिमीहरूका निम्‍ति कति डरलाग्‍दो हुनेछ, किनभने तिमीहरू चिनो नलगाइएका चिहानहरू जस्ता छौ जसलाई देख्‍न सकिँदैन, जसमाथि मानिसहरू थाहै नपाई हिंड्छन् र विधिअनुसार अशुद्ध हुन्‍छन् ।”
+\s5
+\v 45 यहूदी व्यवस्थाका शिक्षकहरूमध्ये एकजनाले जवाफ दिए, “गुरुज्यु, तपाईंले यसो भनेर हाम्रो पनि आलोचना गर्दै हुनुहुन्‍छ !”
+\v 46 येशूले भन्‍नुभयो, “तिमीहरू यहूदी व्यवस्थाका शिक्षकहरूलाई कति डरलाग्‍दो हुनेछ ! तिमीहरू मानिसहरूमाथि धेरै गह्रौं भारीहरू बोकाउँछौ, तापनि मानिसहरूलाई ती गह्रौं भारीहरू बोक्‍न मद्दत पुर्‍याउनलाई तिमीहरू एउटा सबभन्‍दा सानो कुरा पनि गर्दैनौ ।
+\s5
+\v 47 तिमीहरूलाई कति डरलाग्‍दो हुनेछ, किनभने तिमीहरू अगमवक्ताहरूका चिहानहरू छुट्टयाउनको निम्‍ति भवनहरू बनाउँछौ, तर तिनीहरूलाई मार्ने तिमीहरूकै पुर्खाहरू हुन् ! ”
+\v 48 त्यसैले जब तिमीहरूले यी भवनहरू बनाउँछौ, तिमीहरूका पुर्खाहरूले अगमवक्ताहरूलाई मार्दा तिनीहरूले जे गरे त्‍यो ठीक गरे भनी तिमीहरू घोषणा गर्दछौ ।
+\s5
+\v 49 त्यसैले परमेश्‍वर, जो अति बुद्धिमान हुनुहुन्‍छ,  भन्‍नुभएको थियो, ‘मेरा मानिसहरूलाई मार्गनिर्देशन गर्न म अगमवक्ताहरू र प्रेरितहरूलाई पठाउँनेछु । तर तिनीहरूले उनीहरूलाई धेरै दुख दिनेछन् र तिनीहरूमध्ये कतिलाई मार्नेछन् ।’
+\v 50 परिणामस्वरूप, संसारको सृष्‍टि भएको समयदेखि परमेश्‍वरका सबै अगमवक्ताहरूको हत्‍याको निम्‍ति अहिले यो समयमा बाँचेका धेरैजना मानिसहरूलाई दोषी ठहराइनेछ,
+\v 51 हाबिल आफ्‍नो दाजुद्वारा मारिएदेखि शुरू गरेर मन्दिरको वेदी र पवित्रस्‍थानको बीचमा मारिएका जकरिया     अगमवक्तासम्मै । हो, अहिले यो समयमा बाँचेका मानिसहरूलाई नै अगमवक्ताहरूका सबै ती हत्‍याहरूको निम्‍ति दोषी ठहराइनेछ !
+\s5
+\v 52 तिमीहरू यहूदी व्यवस्था सिकाउने मानिसहरूका निम्‍ति कति डरलाग्‍दो हुनेछ । तिमीहरूका कारणले, परमेश्‍वरलाई कसरी आफूमाथि अधीन गर्न दिने भन्‍ने कुरा मानिसहरूले जान्‍न सक्‍दैनन् ! तिमीहरू आफूमाथि परमेश्‍वरलाई अधीन गर्न दिंदैनौ, र आफूमाथि परमेश्‍वरलाई अधीन गर्न दिने मानिसहरूको  बाटोमा पनि वाधा पुर्‍याउँछौ ।”
+\s5
+\v 53 येशूले ती कुराहरू भनिसकेपछि, उहाँले त्‍यो ठाउँ छोड्‍नुभयो । त्यसपछि यहूदी व्यवस्था सिकाउने मानिसहरू र फरिसीहरूले उहाँप्रति धेरै शत्रुतापूर्ण किसिमले काम गर्न थाले । तिनीहरूले धेरै कुराहरूका बारेमा उहाँलाई गलत नियतले प्रश्‍न गरे ।
+\v 54 उहाँले केही गलत बोल्‍नुहोला जसका निम्‍ति तिनीहरूले उहाँलाई दोष लगाउन सकून् भनेर तिनीहरूले मौका हेर्दैबसे ।
+\s5
+
+\c 12
+\p
+\v 1 त्यसैबेला, येशूको वरिपरी धेरै हजार मानिसहरू जम्मा भए । त्यहाँ यतिधेरै थिए कि तिनीहरूले एक अर्कालाई कुल्‍चँदैथिए । तर पहिले उहाँले आफ्‍ना चेलाहरूलाई भन्‍नुभयो, “तिमीहरू फरिसीहरू जस्ता नहुनलाई होशियार रहो जो मानिसहरूका माझमा धार्मिक बन्छन्, तर गुप्‍तमा दुष्‍ट कुराहरू गर्छन् । खमिरले मुछेको पिठोको डल्लोलाई फुलाएजस्‍तै गरी तिनीहरूका दुष्‍ट व्यवहारले अरूहरूलाई तिनीहरू जस्तै कपटीहरू बनाउँछ ।
+\s5
+\v 2 मानिसहरूले तिनीहरूका पापहरू ढाक्‍न सक्‍दैनन् । मानिसहरूले लुकाउन खोजिरहेका हरेक कुराहरूका बारेमा कुनैदिन परमेश्‍वरले प्रत्‍येकलाई जानकारी गराउनुहुनेछ ।
+\v 3 तिमीहरूले अँध्यारोमा भनेको हरेक कुराहरू कुनैदिन मानिसहरूले दिनको उज्यालोमा सुन्‍नेछन् । तिमीहरूले आफ्‍नो कोठामा कानेखुशी गरेका कुराहरू कुनैदिन त्‍यो छानामाथिबाट कराएको जस्तै गरी सार्वजानिक हुनेछ ।”
+\s5
+\v 4 मेरा मित्रहरू, होशियारसाथ सुन ! मानिसहरूसँग नडराओ ; तिनीहरूले तिमीहरूलाई मार्न सक्छन्, तर तिनीहरूले तिमीहरूलाई त्यसपछि  अरू केही गर्न सक्दैनन् ।
+\v 5 तर म तिमीहरू एकजनाको बारेमा चेतावनी दिनेछु जोसँग तिमीहरू साँच्‍चै डराउनुपर्छ । तिमीहरूले परमेश्‍वरको डर मान्‍नुपर्छ, किनभने उहाँसँग मानिसहरूलाई मार्ने अधिकार मात्र नभएर, त्यसपछि तिनीहरूलाई नरकमा फाल्ने अधिकार पनि उहाँसँग छ ! हो, उहाँ एकजना मात्रै हुनुहुन्‍छ जससँग तिमीहरू साँच्‍चै नै डराउनुपर्छ !
+\s5
+\v 6 भँगेराहरूको बारेमा विचार गर । तिनीहरूको मूल्य एकदम थोरै छ जसलाई तिमीहरूले दुईवटा सानो सिक्‍काहरूले पाँचवटा किन्‍न सक्छौ, तापनि परमेश्‍वरले तिनीहरूमध्‍ये कुनैलाई पनि कहिल्यै बिर्सनुहुन्‍न !
+\v 7 तिमीहरूको शीरमा कतिवटा कपालहरू छन् भन्‍ने कुरा पनि परमेश्‍वरले जान्‍नुहुन्छ । डर नमान, किनभने तिमीहरू परमेश्‍वरको निम्‍ति धेरै भँगेराहरू भन्दा पनि बढी मूल्यवान छौ ।
+\s5
+\v 8 म तिमीहरूलाई पनि भन्छु, यदि तिनीहरू मेरा चेलाहरू हुन् भनेर मानिसहरूले अरूहरूलाई भन्‍छन् भने, त्‍यसपछि म, मानिसको पुत्रले पनि परमेश्‍वरको स्वर्गदूतहरूलाई तिनीहरू मेरा चेलाहरू हुन् भन्‍नेछु ।
+\v 9 तर यदि तिनीहरू मेरा चेलाहरू होइनन् भनेर तिनीहरूले अरूहरूलाई भन्‍छन् भने, त्‍यसपछि, म पनि परमेश्‍वरको स्वर्गदूतहरूलाई तिनीहरू मेरा चेलाहरू होइनन् भन्‍नेछु ।
+\v 10 म तिमीहरूलाई यो पनि भन्छु, यदि मानिसहरूले म, मानिसको पुत्रको बारेमा दुष्‍ट कुराहरू भन्‍छन् भने त्यसको निम्‍ति परमेश्‍वरले तिनीहरूलाई क्षमा दिनुहुनेछ । तर यदि मानिसहरूले पवित्र आत्माको बारेमा दुष्‍ट कुराहरू भन्‍छन् भने परमेश्‍वरले तिनीहरूलाई क्षमा दिनुहुनेछैन ।
+\s5
+\v 11 त्यसैले जब मानिसहरूले सभाघरहरूका धार्मिक अगुवाहरू र देशमा अधिकार प्राप्‍त अरू मानिसहरूको अघि तिमीहरूलाई प्रश्‍न सोध्‍नलाई तिमीहरूलाई लैजान्‍छन्, तब तिमीहरूले कसरी तिनीहरूलाई जवाफ दिने भन्‍ने बारेमा अथवा तिमीहरूले के भन्‍नुपर्छ भन्‍ने बारेमा चिन्ता नगर,
+\v 12 किनभने तिमीहरूले के भन्‍नुपर्ने हो त्‍यो पवित्र आत्माले तिमीहरूलाई त्‍यही समयमा भन्‍नुहुनेछ ।”
+\s5
+\v 13 त्‍यसपछि भिडमा भएका मानिसहरूमध्‍ये एकजनाले येशूलाई भने, “गुरूज्‍यू, मेरो बुबाको सम्पत्तिलाई मसित अँशवण्डा गर्न मेरो दाजुलाई भनिदिनुहोस् !”
+\v 14 तर येशूले तिनलाई जवाफ दिनुभयो, “हे मानिस, सम्पत्तिको बारेमा मानिसहरूमा भएको विवाद मिलाउनलाई कसैले पनि मलाई न्यायकर्ता बनाएको छैन !”
+\v 15 त्‍यसपछि उहाँले सम्पूर्ण भिडलाई भन्‍नुभयो, “कुनै पनि किसिमले लालची नहुनलाई होशियार होऊ ! एकजना मानिसको जीवनको मूल्यको निर्धारण उसँग कति धेरै थोकहरू छन् भन्‍ने कुराले गर्दैन  ।”
+\s5
+\v 16 त्‍सपछि उहाँले तिनीहरूलाई यो दृष्‍टान्‍त भन्‍नुभयो : “कुनै एकजना धनी मानिसको खेतमा प्रशस्त अन्‍नहरू उब्‍जनी भयो ।
+\v 17 त्यसैले उसले मनमनै सोच्यो, ‘के गर्ने भनी मलाई थाहा छैन, किनभने मेरा सारा अन्‍नहरू राख्‍न पुग्‍ने कुनै ठूलो ठाऊँ मसँग छैन !’
+\v 18 त्‍यसपछि त्‍यसले मनमनै सोच्यो,  ‘म के गर्नेछु त्‍यो म जान्‍दछु ! म आफ्‍ना भकारीहरू भत्काउनेछु र अझ ठूला बनाउँनेछु ! तब मेरो सारा अन्‍न र अरू थोकहरूलाई ठूला नयाँ भकारीहरूमा राख्‍नेछु ।
+\v 19 त्‍यसपछि म आफैँलाई भन्‍नेछु, “अब मैले धेरै वर्षसम्म पुग्‍ने प्रशस्तै कुराहरू सञ्‍चित गरेको छु । त्यसैले अब म जीवनलाई सजिलै बिताउँछु । म खानेछु र पिउनेछु र रमाउनेछु !”’
+\s5
+\v 20 तर परमेश्‍वरले त्‍यसलाई भन्‍नुभयो, “तँ मूर्ख मानिस ! तँ आज राति नै मर्नेछस् ! तब तैँले तेरो आफ्नो लागि बचाइ राखेका सबै थोकहरू अरू कसैको हुनेछ, तेरो होइन !”’
+\v 21 त्‍यसपछि यसो भनेर येशूले यो दृष्‍टान्तलाई अन्त गर्नुभयो, “आफ्नो लागि मात्र सामानहरू सञ्‍चित गर्ने तर परमेश्‍वरले मूल्यवान ठान्‍नुहुने चिजहरूलाई महत्‍व नदिनेहरूलाई त्यस्तै हुनेछ ।”
+\s5
+\v 22 त्‍यसपछि येशूले आफ्‍ना चेलाहरूलाई भन्‍नुभयो, “त्यसैले म तिमीहरूलाई यो भन्‍न चाहन्‍छु : जिउनको निम्‍ति तिमीहरूलाई खाँचो पर्ने कुराहरूका बारेमा चिन्ता नगर । तिमीहरूसँग खानलाई प्रशस्त खानेकुरा होला कि नहोला वा लाउनलाई प्रशस्त लुगा होला कि नहोला भन्‍ने बारेमा चिन्ता नगर ।
+\v 23 तिमीले खानेकुरा भन्दा तिम्रो जीवन धेरै महत्त्‍वपूर्ण छ र तिम्रो शरीर तिमीले त्‍यसमा लगाउने लुगाहरू भन्दा धेरै महत्त्‍वपूर्ण छ ।
+\s5
+\v 24 चराहरूको बारेमा बिचार गर : तिनीहरूले बिऊहरू रोप्‍दैनन् र तिनीहरूले अन्‍नहरू कटनी गर्दैनन् ।तिनीहरूसँग अन्‍नहरू सञ्‍चय गर्ने कोठाहरू वा घरहरू छैनन् । तर परमेश्‍वरले तिनीहरूका लागि खाना उपलव्‍ध गराउनुहुन्छ । तिमीहरू निश्‍चय नै चराहरू भन्दा धेरै मूल्यवान छौ ।
+\v 25 तिमीहरू कसैले पनि आफ्‍नो जीवनको बारेमा चिन्ता गरेर एक मिनेट पनि थप्‍न सक्दैनौ !
+\v 26 त्यसैले तिमीहरूले त्‍यो सानो कुरा पनि गर्न सक्दैनौ भने, तिमीहरूले निश्‍चय नै अरू कुनै कुराको बारेमा पनि चिन्ता गर्नुहुदैन ।
+\s5
+\v 27 फूलहरू कसरी बढ्‍छन् भन्‍ने बारेमा विचार गर । तिनीहरू पैसा कमाउनलाई काम गर्दैनन् र तिनीहरूले आफ्ना लुगाहरू  आफैँ बनाउदैनन् । तर म तिमीहरूलाई भन्छु कि धेरै वर्षअघि सोलोमन राजाले अति सुन्दर लुगाहरू  लगाएको भए तापनि ती फूलहरूमध्ये एउटा जति पनि राम्रो लुगा तिनले लगाएका थिएनन् ।
+\v 28 परमेश्‍वरले विरूवाहरूलाई सुन्दर बनाउनुहुन्छ यद्यपि तिनीहरू छोटो समयको लागि मात्र बढ्‍छन् । त्‍यसपछि तिनीहरू काटिन्छन् र आगोमा फालिन्छन् । तर तिमीहरू परमेश्‍वरमा धेरै बहुमूल्य छौ र उहाँले विरूवाहरूलाई गर्ने वास्‍ता भन्दा कति धेरै वास्‍ता उहाँले तिमीहरूलाई गर्नुहुनेछ । किन तिमीहरू उहाँमा अति थोरै भरोसा गर्छौ ?
+\s5
+\v 29 तिमीहरूले के खानेछौ र के पिउनेछौ भन्‍ने बारेमा जिल्‍ल नपर र ती कुराहरूका बारेमा चिन्‍ता गर्दै नबस ।
+\v 30 परमेश्‍वलाई नचिन्‍ने मानिसहरूले यस्ता कुराहरूका बारेमा सधैं चिन्ता गर्छन् । तर स्‍वर्गमा हुनुहुने तिमीहरूका पिताले तिमीहरूलाई ती चाहिन्‍छ भनी जान्‍नुहुन्छ ।
+\s5
+\v 31 त्‍यसको साटोमा, उहाँले तिमीहरूमाथि शासन गर्नुहुँदा आफ्‍नो जीवनमा परमेश्‍वरलाई ग्रहण गर्ने कुरालाई सबभन्दा महत्त्‍वपूर्ण बनाऊ । त्‍यसपछि उहाँले पनि तिमीहरूलाई चाहिने हरेक कुरा दिनुहुनेछ ।
+\v 32 त्यसैले, सानो बगाल, तिमीहरू डराउनु हुँदैन । स्वर्गमा हुनुहुने तिमीहरूका पिताले सबैथोकहरूमा उहाँले पूर्ण रूपले शसन गर्नुहुँदा तिमीहरूलाई उहाँको योजनामा हुने सबै फाईदाहरू दिन चाहनुहुन्छ ।
+\s5
+\v 33 त्यसैले अब तिमीहरूसँग भएका कुराहरू कुराहरू बेचिदेऊ । जसलाई खानेकुराहरू र लुगाहरूको खाँचो छ वा बस्‍ने ठाँउ छैन तिनीहरूलाई पैसा देऊ । आफ्‍नो निम्‍ति नच्‍यातिने थैलिहरू राख र तिमीहरूले स्वर्गमा पैसा सञ्‍चित गर्नेछौ जाहाँ त्‍यो सधैँ सुरक्षित हुनेछ । त्यहाँ, त्‍यो चोर्नलाई त्‍यसको नजिक कुनै चोर आउन सक्दैन र तिमीहरूका लुगालाई कुनै किराले नष्‍ट गर्नेछैन ।
+\v 34 तिमीहरूले जुन कुराहरू सञ्‍चित गर्छौ, त्‍यसैको बारेमा तिमीहरूले विचार गर्छौ र आफ्‍नो समय बिताउँछौ ।
+\s5
+\v 35 काम गर्दा लगाउने लुगाहरू लगाएका र आफ्ना बत्तीहरूलाई रातभर बालिराखेका मानिसहरू जस्तै परमेश्‍वरको काम गर्नको लागि सधैँ तयार रहो ।
+\v 36 मेरो फर्केर आउने कुराको निम्‍ति तयार रहो जस्‍तो एउटा विवाहको भोजमा गएपछि आफ्‍नो मालिक  फर्केर आउने कुरालाई  सेवकहरूले पर्खी रहन्‍छन् । तिनी आउने र ढोका ढक्‍ढकाउने बित्तिकै तिनको निम्‍ति ढोका खोल्‍नलाई तिनीहरू पर्खी रहन्‍छन् ।
+\s5
+\v 37 यदि तिनी फर्कि आउँदा ती सेवकहरू जागा रहे भने, तिनले तिनीहरूलाई इनाम दिनेछन् । म तिमीहरूलाई यो भन्‍नेछु: तिनले खाना पस्‍कनलाई लुगा लगाउनेछन्, तिनीहरूलाई खान बस्‍न भन्‍नेछन् र तिनले तिनीहरूका निम्‍ति खाना पस्‍कनेछन् ।
+\v 38 तिनी मध्य रात र सबेरैको बीचमा आउँदा पनि तिनले आफ्ना सेवकहरूलाई तिनको निम्‍ति जागा र तयार रहेको भेट्टाए भने तिनीहरूसँग तिनी धेरै खुशी हुनेछन् ।
+\s5
+\v 39 तर तिमीहरूले यो पनि याद गर्नुपर्छ : यदि घरको मालिकले कुन समयमा चोर आउँदैथियो भनी थाहा पाएको भए तिनी जागा रहने थिए र चोरलाई तिनको घर फोरेर भित्र छिर्न दिने थिएनन् ।
+\v 40 त्यसैले तयार रहो, किनभने म, मानिसको पुत्र जुनबेला तिमीहरूले मलाई आशा गरेको हुँदैनौ, त्‍यसैबेला फेरी आउनेछ ।”
+\s5
+\v 41 पत्रुसले सोधे, “प्रभु, यो दृष्‍टान्‍त तपाईंले हामीहरूका लागि मात्रै वा अरू हरेकको लागि पनि दिंदै हुनुहुन्‍छ ?”
+\v 42 प्रभुले जवाफ दिनुभयो, “म यो हरेकका लागि भन्‍दैछु जो एउटा विश्‍वासयोग्‍य र बुद्धिमान सेवकले जस्‍तो हुन्‍छ, जो आफ्‍नो मालिकलको घरमा एउटा प्रबन्‍धक हुन्‍छ । अरू सेवकहरूले तिनीहरूका खाना ठिक समयमा पाउँन् भनी त्‍यसका मालिकले त्‍यसलाई जिम्मा दिएका हुन्‍छन् ।
+\v 43 यदि त्‍यो सेवकले आफ्‍नो मालिक फर्कँदा काम गर्दै रहन्छ भने त्‍यसको मालिकले त्‍यसलाई इनाम दिनेछन् ।
+\v 44 म तिमीहरूलाई यो भन्‍छु : मालिकले तिनीसँग भएको सबै कुराहरूको जिम्‍मा त्‍यसैलाई दिनेछन् ।
+\s5
+\v 45 तर यदि सेवक प्रबन्धकले आफैँलाई यसो भन्‍छ, ‘मेरो मालिक लामो समयका लागि टाढा गएका छन्’, त्‍यसपछि त्‍यसले अरू सेवकहरू, सेवकहरू र सेविकाहरू दुवैलाई पिट्न शुरू गर्न सक्‍छ । त्‍यसले अति धेरै खाना खान र पिएर मात्तिन पनि शुरू गर्न सक्‍छ ।”
+\v 46 त्‍यसले त्यसो गर्छ भने, त्‍यस सेवकले आशा नगरेको समयमा त्‍यसको मालिक फर्केर आउन सक्छन्  । त्‍यसपछि त्‍यसको मालिकले त्‍यसलाई नराम्रो गरी दण्‍ड दिनेछन्  र विश्‍वासयोग्‍य भइ तिनको सेवा नगर्नेहरूको ठाउँमा त्‍यसलाई काम दिनेछन् ।
+\s5
+\v 47 त्‍यो सेवक जसले मालिकले के इच्‍छा गर्नुहुन्थ्यो भनी थाहा पायो तर त्‍यो गर्न तयार भएन र गरेन, त्‍यसलाई नराम्रोसँग दण्‍ड दिइनेछ ।
+\v 48 तर हरेक सेवक जसले मालिकले त्‍यसबाट के इच्‍छा गर्नुहुन्‍थ्‍यो भनी थाहा पाएन र त्‍यसले केही गल्‍ती गर्‍यो भने त्‍यसले मन्‍द दण्‍ड पाउनेछ । तिनीहरूबाट धेरै कुराको आशा गरिन्‍छ जसलाई धेरै दिइएको हुन्‍छ । तिनीहरूबाट झन् धेरै कुराको आशा गरिन्‍छ जसलाई धेरै जिम्मेवारी दिइएको हुन्‍छ ।”
+\s5
+\v 49 “म तिमीहरूलाई शुद्ध पार्नलाई पृथ्‍वीमा आएँ जस्‍तो आगोले धातुलाई पार्छ । यो पहिले नै सुरु भैसक्‍नु पर्थ्‍यो भन्‍ने मेरो इच्‍छा हो ।
+\v 50 चाँडै नै मैले डरलाग्दो दु:खको एउटा बप्‍तिस्मा लिनुपर्छ । मेरो दु:ख समाप्‍त नहुन्जेलसम्म म निरन्‍तर व्याकुल हुनेछ ।
+\s5
+\v 51 म पृथ्वीमा आएको एउटा परिणामचाहीँ मानिसहरू शान्तिसँग सँगै बस्‍नेछन् भनी तिमीहरू विचार गर्छौ ? होइन ! मैले तिमीहरूलाई भन्‍नैपर्छ, त्‍यसको सट्टा, मनिसहरू विभाजित हुनेछन् ।
+\v 52 किनभने एउटै घरका केही मानिसहरूले मलाई विश्‍वास गर्नेछन् र कोहीले गर्ने छैनन्, तिनीहरू विभाजित हुनेछन् । मलाई विश्‍वास नगर्ने एउटै घरका तीन जनाले मलाई विश्‍वास गर्ने दुई जनाको विरोध गर्नेछन् ।
+\v 53 एकजना मानिसले तिनको छोराको विरोध गर्नेछन्, वा एउटा छोराले उसको बुबाको विरोध गर्नेछ । एकजना स्‍त्रीले तिनको छोरीको विरोध गर्नेछिन् वा एउटी स्‍त्रीले तिनको आमाको विरोध गर्नेछिन् । एकजना स्‍त्रीले तिनको बुहारीको विरोध गर्नेछिन् वा एउटी स्‍त्रीले तिनको सासूको विरोध गर्नेछिन् ।”
+\s5
+\v 54 उहाँले भिडहरूलाई पनि भन्‍नुभयो, “जब तिमीहरूले पश्‍चिममा कालो बादल बन्‍दैगरेको देख्‍छौ, तिमीहरू तुरून्‍तै भन्छौ, ‘पानी पर्नै लागेको छ !’ र त्यस्‍तै हुन्छ ।
+\v 55 जब दक्षिणबाट बतास बहन्छ, तिमीहरू भन्छौ, ‘दिनमा धेरै गर्मी हुनेछ !’ र तिमीहरूले ठिकै भन्‍यौ ।
+\v 56 तिमी कपटिहरू ! बादल र बतासलाई हेरेर मौसमको बारेमा के हुँदैछ भनी छुट्याउँछौ । यस वर्तमान समयमा परमेश्‍वरले के गर्दै हुनुहुन्छ भनी तिमीहरूले किन छुट्याउन सक्दैनौँ ?
+\s5
+\v 57 तिमीहरूले के गर्दा ठीक हुन्‍छ भनेर तिमीहरू हरेकले त्‍यो गर्ने समय आफूसँग हुँदा नै निर्णय गर्नुपर्छ !
+\v 58 कोही एकजना जसले तिमीहरूलाई दोष लगाएको छ भने तिमीहरू अदालत जाँदैगर्दा बाटोमा हुँदा नै तिमीहरूले ती कुराहरू समाधान गर्ने कोसिस गर्नुपर्छ । यदि त्‍यसले तिमीहरूलाई न्यायधिश काहाँ जान जवरजस्ती गर्छ भने न्यायधिशले तिमीहरूलाई दोषी ठहराउन सक्छन् र तिनले तिमीहरूलाई अदालतका उच्‍च अधिकारीकाहाँ सुम्पिदिनेछन् । त्यसपछि ती अधिकारीले तिमीहरूलाई जेलमा हाल्नेछन् ।
+\v 59 म तिमीहरूलाई भन्छु, यदि तिमीहरू जेलमा जान्‍छौ भने, न्यायधिशले तिमीहरूका निम्ति तोकेको प्रत्‍येक बिगो तिमीहरूले तिर्न नसकुन्‍जेलसम्म तिमीहरू जेलबाट बाहिर आउन पाउनेछैनौ ।
+\s5
+
+\c 13
+\p
+\v 1 त्यो समयमा केही मानिसहरूले कोही गालीलिहरूको बारेमा येशूलाई भने जसलाई सिपाहीहरूले त्‍यतिबेला नै यरूशलेममा मारेका थिए । तिनीहरूले मन्दिरमा बलिदानहरू चडाउँदै गरेका बेलामा तिनीहरूलाई मार्न रोमी गवर्नर पिलातसले सिपाहीहरूलाई आदेश दिएका थिए ।
+\v 2 येशूले तिनीहरूलाई जवाफ दिनुभयो, “के गालीलका ती मानिसहरू अरू सबै गालीलीहरू भन्दा धेरै पापी भएको कारणले यस्‍तो भयो भनि तिमीहरू विचार गर्छौ ?”
+\v 3 म तिमीहरूलाई पक्‍का भन्‍छु, त्‍यो कारण थिएन ! तर यदि तिमीहरू आफ्‍ना पापी व्‍यवहारबाट फर्किंदैनौ भने, परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई पनि त्यसरी नै दण्‍ड दिनुहुनेछ भनी तिमीहरूले याद गर्नुपर्छ ।
+\s5
+\v 4 वा यरूशलेमको बाहिर सिलोआमको धरहरा भत्केर तिनीहरूमाथि खस्‍दा मरेका अठारजना मानिसहरूका बारेमा के भन्छौ ? के तिनीहरू यरूशलेममा भएका हरेक मानिसभन्दा घिनलाग्‍दा पापीहरू भएको कारणले यस्‍तो भयो भनि तिमीहरू विचार गर्छौ ?
+\v 5 म तिमीहरूलाई पक्‍का भन्‍छु त्यो कारण थिएन ! तर त्यसको सटोमा, यदि तिमीहरू आफ्‍ना पापी व्‍यवहारबाट फर्किंदैनौ भने, परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई पनि त्यसरी नै दण्‍ड दिनुहुनेछ भनी तिमीहरूले महसूस गर्नुपर्छ !” 
+\s5
+\v 6 त्यसपछि येशूले तिनीहरूलाई यो कथा भन्‍नुभयो: “एकजना मानिसले आफ्नो बगैचामा एउटा अन्जिरको रूख रोपे । तिनी प्रत्येक वर्ष अन्जिर टिप्‍न आए तर त्‍यहाँ त्‍यसमा कहिले पनि केही थिएन ।
+\v 7 त्यसपछि तिनले मालीलाई भने, “यस रूखलाई हेर ! मैले गएको तीन वर्षदेखि प्रत्येक वर्ष यसमा फल खोजिरहेको छु तर यसमा अञ्‍जीरहरू छैनन् । यसलाई काटेर ढाल ! यसले बिनाकाम माटोको पौष्‍टिक तत्वहरु लिँदैछ !
+\s5
+\v 8 तर मालीले जवाफ दिए, ‘मालिक, यसलाई यहाँ एकवर्ष छोडिदिनुहोस् । म यसको परिपरि खान्‍नेछु र मलजल गर्छु ।
+\v 9 यदि यसमा अर्कोवर्ष अञ्‍जीर फल्‍यो भने हामी यसलाई बढ्न दिन सक्‍छौं ! तर यदि यसले त्‍यो बेलासम्‍म कुनै फल फलाएन भने तपाईंले यसलाई काटेर ढल्‍न सक्‍नुहुन्‍छ । ’”
+\s5
+\v 10 एक यहूदी विश्रामको दिनमा, सभाघरहरूमध्‍ये कुनै एउटामा येशूले मानिसहरूलाई शिक्षा दिंदै हुनुहुन्‍थ्‍यो ।
+\v 11 त्यहाँ एकजना स्‍त्री थिइन् जसलाई एउटा दुष्‍ट आत्माले अठार वर्षसम्म कुँजो बनाएको थियो । तिनी सधैँ कुप्रो थिइन् ; तिनी सिधा उभिन सक्दिन थिइन् ।
+\s5
+\v 12 जब येशूले तिनलाई देख्‍नुभयो, तिनलाई आफूकहाँ बोलाउनुभयो । उहाँले तिनलाई भन्‍नुभयो, “ए नारी, मैले तिमीलाई यस रोगबाट निको पारेको छु !”
+\v 13 उहाँले आफ्नो हातहरू तिनीमाथि राख्‍नुभयो । तुरन्तै तिनी सिधा खडा भइन् र परमेश्‍वरको प्रशंसा गर्न लागिन् !
+\v 14 तर यहूदी विश्रामको दिनमा येशूले तिनलाई निको पार्नुभएको कारणले सभाघरका अगुवा रिसाए । त्‍यसैले तिनले मानिसहरूलाई भने, “प्रत्येक हप्‍तामा छ दिन छन् जसमा हाम्रो व्यवस्थाले मानिसहरूलाई काम गर्ने अनुमति दिन्छ । यदि तपाईंहरूलाई निको हुनु छ भने, ती दिनहरूमा सभाघरमा आउनुहोस् र निको हुनुहोस् । हाम्रो विश्रामको दिनमा नआउनुहोस् !”
+\s5
+\v 15 त्यसपछि प्रभुले तिनलाई जवाफ दिनुभयो, “तिमी र तिम्रा अरू धार्मिक अगुवाहरू कपटीहरू हौ ! कुनैबेला तिमीहरू प्रत्‍येकले विश्रामको दिनमा काम गर्छौ ! तिमीहरू आफ्नो गोरु वा गधालाई खाना खाने ठाउँबाट पानी  पिउने ठाउँमा त्‍यसलाई लैजानलाई फुकाउँदैनौ र ?
+\v 16 यिनी एक यहूदी स्‍त्री, अब्रहामकै सन्‍तान हुन् ! तर शैतानले तिनलाई अठार वर्षदेखि कुँजो बनाएको छ, जस्‍तो कि त्‍यसले तिनलाई बाँधेको थियो ! यो मैले विश्रामकै दिनमा गरेको भए पनि तिनलाई मैले शैतानबाट छुटकारा दिने कुरा त ठीकै हो भनी तिमीहरू निश्‍चित रूपमा सहमत हुन्‍छौ ! ”
+\s5
+\v 17 उहाँले त्‍यसो भनेपछि, उहाँका शत्रुहरू आफैँमा लज्जित भए । तर उहाँले गर्दै रहेका सबै आश्‍चर्यपूर्ण कुराहरूका बारेमा अरू मनिसहरू खुशी थिए ।
+\s5
+\v 18 त्यसपछि उहाँले भन्‍नुभयो, “जब परमेश्‍वरले आफैँलाई राजाको रूपमा प्रकट गर्नुहुन्‍छ, तब त्‍यो कस्तो हुनेछ भनी म कसरी प्रष्‍ट पारूँ ? त्‍यो कस्‍तो हुनेछ म तिमीहरूलाई भन्‍नेछु ।
+\v 19 यो एउटा सानो रायोको दानाजस्तो हो जसलाई एकजना मानिसले आफ्नो बारीमा रोपे । यो एउटा रूख जस्तो ठूलो नभएसम्म बढ्यो । यो यति ठूलो भयो कि यसका हाँगाहरूमा चराहरूले गुँडहरू बनाए ।
+\s5
+\v 20 त्यसपछि फेरी उहाँले भन्‍नुभयो, “जब परमेश्‍वरले आफैँलाई राजाको रूपमा प्रकट गर्नुहुन्‍छ, तब त्‍यो कस्‍तो हुनेछ भनी म तिमीहरूलाई अर्को किसिमले भन्‍नेछु ।
+\v 21 यो थोरै खमीर जस्‍तो हो जसलाई एकजना स्‍त्रीले पच्‍चीस किलो जति पिठोमा मिसाएर मुछिन् । त्‍यो थोरै मात्रामा भएको खमीरले मुछेको पिठो सबै फुलाएर ठूलो बनायो ।
+\s5
+\v 22 येशूले निरन्‍तर यरूशलेमतर्फ यात्रा गर्नुभयो । बाटोमा पर्ने सबै नगरहरू र गाउँहरूमा उहाँ रोकिनुभयो र  मानिसहरूलाई सिकाउनुभयो ।
+\v 23 कसैले उहाँलाई सोधे, “प्रभु, के परमेश्‍वरले थोरै मानिसलाई मात्र बचाउनुहुनेछ ?” येशूले जवाफ दिनुभयो,
+\v 24 “साँघुरो ढोकाबाट भित्र जानलाई तिमीहरूले कठोर मेहनत गर्नुपर्छ । म तिमीलाई भन्छु, धेरै मानिसहरूले अरू कुनै बाटो जाने कोसिस गर्नेर्छन् तर तिनीहरू भित्र जान सक्‍ने छैनन् ।
+\s5
+\v 25 घरको मालिक उठेपछि र ढोका भन्‍द गरेपछि तिमीहरू बाहिर खडा हुनेछौ र  तिमीहरूले ढोका ढक्‍ढक्याउनेछौ । र तिमीहरूले मालिकलाई विन्‍ती गर्नेछौ र तिनलाई भन्‍नेछौ, ‘प्रभु, हाम्रा निम्ति ढोका खोल्‍नुहोस् !’  तर तिनले जवाफ दिनेछन्, ‘अहँ, म त्‍यो खोल्ने छैन, किनभने म तिमीहरूलाई चिन्‍दिन र तिमीहरू कहाँबाट आएका हौ म जान्दिन !’
+\v 26 त्यसपछि तिमीहरूले भन्‍नेछौ, ‘तपाईंले बिर्सिएको हुनुपर्छ कि हामीले तपाईंसँग खाना खायौं र तपाईंले हाम्रो नगरका सडकहरूमा हामीलाई सिकाउनुभयो !’
+\v 27 तर तिनले भन्‍नेछन्, ‘ म तिमीहरूलाई फेरि भन्‍छु, म तिमीहरूलाई चिन्‍दिन र तिमीहरू कहाँबाट आएका हौ म जान्दिन !’ तिमीहरू दुष्‍ट मानिसहरू हौ ! यहाँबाट गइहाल !’”
+\s5
+\v 28 त्यसपछि येशूले निरन्‍तर भन्‍नुभयो, “तिमीहरूले अब्राहाम, इसहाक र याकुबलाई टाढा देख्‍नेछौ । धेरै अघि बाँचेका सबै अगमवक्ताहरू पनि त्यहाँ हुनेछन्, जहाँ परमेश्‍वरले राजाको रूपमा सबै थोकहरूमाथि शासन गर्नुहुनेछ । तर तिमीहरूचाहिँ रुँदै र पीडामा आफ्‍ना दाह्राहरू किट्दै बाहिरै रहनेछौ !
+\v 29 त्यहाँ धेरै गैर-यहूदीहरू पनि भित्रै हुनेछन् । उत्तर, पूर्व, दक्षिण र पश्‍चिमका देशहरूबाट आएकाहरू एकै ठाउँमा हुनेछन् । परमेश्‍वरले सबै थोकहरूमाथि शासन गर्नुहुँदा तिनीहरूले उत्‍सव मनाउनलाई भोज गर्नेछन् ।
+\v 30 यस बारेमा विचार गर : “अहिले  एकदम कम महत्‍वपूर्ण जस्‍ता केही मानिसहरू त्‍यतिबेला एकदम धेरै महत्‍वपूर्ण हुनेछन् र अहिले  महत्‍वपूर्ण जस्‍ता अरूहरू त्‍यतिबेला एकदम कम महत्‍वपूर्ण हुनेछन् ।”
+\s5
+\v 31 त्यसै दिन, केही फरिसीहरू आए र येशूलाई भने, “यो ईलाका छोडेर जानुहोस् किनभने शासक हेरोद एन्तिपसले तपाईंलाई मार्न चाहान्‍छन् !”
+\v 32 उहाँले तिनीहरूलाई जवाफ दिनुभयो, “हेरोद स्याललाई मेरो यो सन्देश भन : ‘सुन ! म आज दुष्‍ट आत्माहरूलाई भगाउँदैछु र आश्‍चर्य कर्महरू गर्दैर्छु र छोटो समयको लागि म यो गरिरहनेछु । त्यसपछि म आफ्नो काम सिध्याउँनेछु ।
+\v 33 तर आउने दिनहरूमा मैले यरूशलेमतिरको मेरो यात्रालाई निरन्‍तरता दिनुपर्छ, किनभने एउटा अगमवक्तालाई यरूशलेमभन्दा अरू ठाउँमा मार्नु उचित हुँदैन ।
+\s5
+\v 34 हे यारुशलेमका मानिसहरू हो ! तिमीहरूले धेरै पहिले जीवन बिताएका अगमवक्ताहरूलाई मार्‍यौ र तिमीहरूले अरूहरू जसलाई परमेश्‍वरले तिमीहरूकहाँ पठाउनुभयो, तिनीहरूलाई ढुङ्हरूले हानेर मार्‍यौ । पोथीले आफ्ना चल्लाहरूलाई आफ्नो पखेटामुनि जम्‍मा गरेझैँ धेरै पटक मैले तिमीहरूको सुरक्षा गर्न तिमीहरूलाई एकसाथ जम्‍मा गर्ने इच्‍छा गरें । तर मैले त्‍यसो गरेको तिमीहरूले चाहेनौ ।
+\v 35 अब हेर ! तिमीहरू, यरूशलेमका मानिसहरूलाई परमेश्‍वरले सुरक्षा दिनुहुनेछैन । म तिमीहरूलाई यो पनि भन्‍नेछु : म तिमीहरूको सहरमा फेरि एकपल्‍ट मात्र पस्‍नेछु । त्यसपछि तिमीहरूले म फेरि नभएसम्म  मलाई देख्‍नेछैनौ, जतिबेला मेरो बारेमा तिमीहरूले यसो भन्‍नेछौ, “परमेश्‍वरले यो मानिसलाई आशिष्‌‌ दिउन् जो परमेश्‍वरको अधिकारमा आउँछन् !’”
+\s5
+
+\c 14
+\p
+\v 1 एकदिन, जुन विश्रामको दिन थियो, येशू फरिसीहरूका अगुवाहरूमध्ये एकजनाको घरमा खानलाई जानुभयो र तिनीहरूले उहाँलाई होशियार भएर हेर्दैथिए ।
+\v 2 येशूको ठीक अगाडि त्यहाँ एकजना मानिस थिए जसलाई एउटा रोग थियो जसले तिनका हातहरू र गोडाहरू एकदमै सुनिने बनाउँथ्‍यो ।
+\v 3 येशूले त्यहाँ उपस्‍थित यहूदी व्यवस्थाका विज्ञहरू र फरिसीहरूलाई सोध्‍नुभयो, “विश्रामको दिनमा मानिसलाई निको पार्न परमेश्‍वरको ब्यवस्थामा अनुमति दिइएको छ वा छैन ?”
+\s5
+\v 4 तिनीहरूले जवाफ दिएनन् । त्यसैले येशूले आफ्ना हातहरू त्यस मानिसमाथि राख्‍नुभयो र तिनलाई निको पार्नुभयो । त्यसपछि उहाँले तिनलाई भन्‍नुभयो तिनी जान सक्‍छन् ।
+\v 5 र त्यहाँ भएका अरूहरूलाई उहाँले भन्‍नुभयो, “यदि तिमीहरूसित एउटा छोरा वा गोरू थियो जुन विश्रामको दिनमा इनारभित्र खस्यो भने, के तिमीहरूले त्यसलाई तुरून्‍तै बाहिर निकाल्दैनौ र ?”
+\v 6 फेरी पनि तिनीहरूले उहाँलाई जवाफ दिन सकेनन् ।
+\s5
+\v 7 येशूले ध्‍यान दिनुभयो कि मानिसहरू जसलाई भोजमा निम्‍तो दिइएको थियो, तिनीहरूले समान्‍यतया महत्‍वपूर्ण मानिसहरू बस्‍ने आसनहरूमा बस्‍न खोज्‍दैथिए  । त्यसपछि उहाँले तिनीहरूलाई यो सुझाव दिनुभयो :
+\v 8 “जब तिमीहरूमध्‍ये एकजनालाई कसैद्वारा विवाह भोजमा निम्‍तो दिइन्‍छ, तब महत्‍वपूर्ण मानिसहरू बस्‍ने आसनमा नबस । तिमीभन्‍दा धेरै महत्त्वपूर्ण एकजना मानिसलाई पनि भोजमा निम्‍तो दिइएको हुनसक्‍छ ।
+\v 9 जब त्यो मानिस आउँछ, तिमीहरू दुवैलाई निम्‍तो दिने मानिस तिमीकहाँ आएर भन्‍नेछन्, ‘तपाईं बसेको आसन उहाँलाई दिनुहोस् !’ त्यसपछि तिमीले एकदमै कम महत्त्वपूर्ण आसन लिनुपर्नेछ र तिमी लज्‍जित हुनेछौ ।
+\s5
+\v 10 त्यसको साटो, जब तिमीहरूलाई भोजमा निम्‍तो दिइन्‍छ, तब जाऊ र एकदमै कम महत्त्वपूर्ण आसनमा बस । त्यसपछि जब सबैलाई निम्तो दिने मानिस आउनेछन्, तिनले तिमीलाई भन्‍नेछन्, ‘मित्र, आउनुहोस् उत्तम आसनमा बस्‍नुहोस् !’ त्‍यसपछि तिमीसँग खाइरहेका सबै मानिसहरूले तिनले तिमीलाई सम्मान गर्दैछन् भनी देख्‍नेछन् ।
+\v 11 किनकि जसले आफूलाई उच्‍च पार्छन् तिनीहरूलाई परमेश्‍वरले होच्‍याउँनु हुनेछ र जसले आफूलाई होच्‍याउँछन् तिनीहरूलाई उहाँले उच्‍च पार्नुहुनेछ ।
+\s5
+\v 12 येशूले भोजमा उहाँलाई निम्तो दिने फरिसीलाई पनि भन्‍नुभयो, “जब तिमीले मानिसहरूलाई दिवा वा रात्री भोजमा निम्तो दिन्छौ, तब आफ्‍ना मित्रहरू, आफन्तहरू वा धनी छिमेकीहरूलाई मात्र निम्तो नदेऊ, किनकि तिनीहरूले पछि तिमीलाई पनि एउटा भोजमा निम्तो दिएर सट्टा तिर्नेछन् ।
+\s5
+\v 13 त्यसको साटो, जब तिमीले एउटा भोज दिन्छौ गरीब मनिसहरू, कुँजा मनिसहरू, लङ्डा मनिसहरू वा अन्धा मानिसहरूलाई निम्तो देऊ ।
+\v 14 तिनीहरूले तिमीलाई सट्टा तिर्न सक्‍ने छैनन् । तर परमेश्‍वरले तिमीलाई आशिष्‌‌ दिनुहुनेछ ! उहाँले तिमीलाई धर्मीहरूको पुनरुत्थानमा सट्टा दिनुहुनेछ ।
+\s5
+\v 15 उहाँसँगै खाँदै गरेकाहरूमध्‍ये एकजनाले उहाँले त्यसो भनेको सुने । तिनले येशूलाई भने, “परमेश्‍वरले सबै ठाउँमा शासन गर्न सुरु गर्नुभएको छ भनी उत्सव मनाउनलाई भोज खाने हरेकलाई परमेश्‍वरले साँच्‍चै नै आशिष्‌‌ दिनुभएको छ !”
+\v 16 येशूले तिनलाई जवाफ दिनुभयो, “एकपल्‍ट एकजना मानिसले एउटा ठूलो भोज तयार गर्ने निर्णय गरे । तिनले धेरै मानिसहरूलाई आउने निम्तो दिए ।
+\v 17 जब त्‍यो भोजको दिन थियो, तिनले निम्तो पाएकाहरूलाई यसो भन्‍न आफ्नो सेवकलाई पठाए, ‘अब आऊनुहोस् किनभने सबै कुरा तयार छ !’
+\s5
+\v 18 तर जब त्‍यस सेवकले त्यसै गरे, तिनले निम्तो दिएका सबै मानिसहरूले आफू आउन नसक्‍ने कारण भन्‍न लागे । सेवकले बोलाउन गएको पहिलो मानिसले भने, ‘मैले भर्खरै एउटा खेत किनेको छु, र म त्यहाँ जानैपर्छ र त्यो हेर्नैपर्छ । आउन नसकेको लागि कृपा गरी मलाई क्षमा गर्न तिम्रो मालिकलाई भन !’
+\v 19 अर्को व्‍यक्तिले भने, ‘मैले भर्खरै पाँच हल गोरूहरू किनेको छु र तिनीहरूको परिक्षण गर्न म जानैपर्छ । आउन नसकेको लागि कृपा गरी मलाई क्षमा गर्न तिम्रो मालिकलाई भन !’
+\v 20 अर्को व्‍यक्तिले भने, ‘मेरो भर्खरै विवाह भएको छ, त्यसैले म आऊन सक्दिन ।’
+\s5
+\v 21 त्यसैले त्‍यो नोकर मालिककहाँ फर्कियो र सबैले भनेका कुराको विवरण दियो । घरको मालिक रिसाए र आफ्नो नोकरलाई भने, ‘तुरून्‍तै  सहरका सडकहरू र गल्लीहरूमा जाऊ, र गरीब र कुँजा र अन्धा र लङ्डा मानिसहरूलाई भेट र तिनीहरूलाई यहाँ मेरो घरमा लिएर आऊ !’
+\v 22 त्यो नोकर बाहिर गयो र त्यसै गर्‍यो, त्‍यसपछि त्‍यो फर्केर आयो र भन्‍यो, ‘मालिक, तपाईंले मलाई जे गर्न भन्‍नुभयो त्‍यो मैले त्यही गरेको छु, तर अझै पनि त्यहाँ धेरै मानिसहरूका लागि ठाउँ छ ।’
+\s5
+\v 23 त्यसैले त्‍यसका मालिकले त्‍यसलाई भने, ‘त्यसो भए सहर बाहिर जाऊ । राजमार्गहरूमा भएका मानिसहरूलाई खोज । बार लगाइएका साँगुरा गल्‍लीहरूमा पनि खोज । ती ठाउँहरूमा भएका मानिसहरूलाई मेरो घरमा आउनलाई जोडदार अनुरोध गर । म यसलाई मानिसहरूले खचाखच भएको चाहन्छु !
+\v 24 अझ म तिमीहरूलाई भन्छु, जसलाई पहिले निम्तो दिइएको थियो तिनीहरूले मेरो भोजमा रमाउन पाउने छैनन् किनभने तिनीहरूले आउनलाई इन्कार गरे ।’”
+\s5
+\v 25 मानिसहरूको एउटा ठूलो भिड येशूसँग यात्रा गर्दैथियो । उहाँ मानिसहरूतिर फर्कनुभयो र तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो,
+\v 26 “यदि कोही मकहाँ आउँछ, जसले आफ्नो बुबा र आमा र पत्‍नी र छोरा-छोरी र दाजु-भाइ र दिदी-बहिनीलाई मलाई भन्दा धेरै प्रेम गर्छ भने, ऊ मेरो चेला हुन सक्दैन । उसले आफ्नो जीवनलाई भन्दा पनि बढी मलाई प्रेम गर्नुपर्छ !
+\v 27 जसले आफ्‍नो क्रूस आफैँ बोक्दैन र जसले मेरो आज्ञा पालन गर्दैन, ऊ मेरो चेला हुन सक्दैन ।
+\s5
+\v 28 यदि तिमीहरूमध्ये कसैले एउटा धरहरा बनाउने इच्छा गर्‍यो भने के तिमी पहिले बसेर त्‍यसको खर्च कति हुनेछ भनी हिसाब गर्दैनौ र ? त्यसपछि त्यो काम पूरा गर्नलाई यथेष्‍ट रकम तिमीसित छ कि छैन भनी तिमीले हिसाब गर्न सक्‍नेछौ ।
+\v 29 अन्यथा, यदि तिमीले जग राख्‍यौ र धरहराको बाँकी काम सिध्‍याउन सकेनौ भने, त्यसलाई देख्‍ने हरेकले तिमीलाई गिज्‍याउनेछ ।
+\v 30 तिनीहरूले भन्‍नेछन्, ‘यो मानिसले धरहरा बनाउन सुरु त गर्‍यो तर उसले त्‍यसलाई सिध्‍याउन सकेन !’
+\s5
+\v 31 वा, यदि एउटा राजाले अर्को राजासँग लडाईं गर्नलाई आफ्नो फौज पठाउने निर्णय गर्‍यो भने, तिनी निश्‍चय नै पहिले तिनलाई सल्‍लाहा दिनेहरूसित बस्‍नेछन् । दस हजार सेनाहरू मात्र भएको तिनको फौजले, बीस हजार सेना भएको अर्को राजाको फौजलाई जित्‍न सक्छन् कि सक्दैनन् भनेर तिनीहरू पक्‍का गर्नेछन् ।
+\v 32 यदि तिनको फौजले अर्को फौजलाई जित्‍न सक्दैन भन्‍ने निर्णय तिनले गर्छन् भने, अर्को फौज टाढा हुँदा नै तिनले एउटा सन्देशवाहकलाई अर्को राजाकाहाँ पठाउँनेछन् । त्यो राजालाई यसो भन्‍न तिनले सन्देशवाहकलाई भन्‍नेछन्, ‘तपाईंसँग मिलाप गर्न मैले के के कुराहरू गर्नुपर्छ ?’
+\v 33 त्यसैले, यसैगरी, यदि तिमीहरूमध्ये कसैले पहिले आफूसँग भएका सबै कुरा त्याग्‍ने निर्णय गर्दैनौ भने, तिमीहरू मेरा चेला बन्‍न सक्दैनौँ ।”
+\s5
+\v 34 येशूले यो पनि भन्‍नुभयो, “तिमीहरू नून जस्तै हौ, जुन धेरै उपयोगी हुन्छ । तर यदि नूनले आफ्नो नुनिलो स्वाद गुमायो भने त्‍यसलाई फेरी कहिल्यै नुनिलो स्वाद दिने बनाउन सकिन्छ र ?
+\v 35 यदि नूनको स्‍वाद नूनिलो भएन भने त्यो माटो वा मलको लागि समेत केही कामको हुँदैन । मानिसहरूले त्यसलाई फ्याँकिदिन्छन् । जे म तिमीहरूलाई भन्‍दैछु त्‍यसलाई तिमीहरूमध्‍ये हरेकले होशियारीसाथ सुन्‍नुपर्छ ।”
+\s5
+
+\c 15
+\p
+\v 1 यतिबेला धेरै कर उठाउँनेहरू र पाप गर्ने ठानिएका अरू मानिसहरू उहाँको शिक्षा सुन्‍नलाई येशूकहाँ आउँदैथिए ।
+\v 2 जब फरिसीहरू र यहूदी व्यवस्थाका शिक्षकहरूले यो देखे, तिनीहरू यसो भन्दै गनगन गर्न लागे, “यस मानिसले पापीहरूलाई स्वागत गर्छ र तिनीहरूसँग खाना समेत खान्छ ।” येशूले यसो गरेर आफैँलाई अशुद्ध पार्दैहुनुहुन्‍थ्‍यो भनी तिनीहरूले सोंचे ।
+\s5
+\v 3 यसैले येशूले तिनीहरूलाई यो दृष्‍टान्त भन्‍नुभयो :
+\v 4 “मानौं कि तिमीहरूमध्ये कसैसँग सयवटा भेडाहरू छन् र तिमीले तिनीहरूमध्ये एउटा हरायौ । निश्‍चय नै तिमीले उनान्सय वटा अरू भेडाहरू उजाडस्थानमा छोड्‍नेछौ र त्यो हराएको भेडालाई तिमीले नभेट्टाएसम्‍म खोज्‍न जानेछौ ।
+\v 5 जब तिमीले त्यसलाई भेट्टाउँछौ, तब तिमीले त्यसलाई घर लान त्‍यसलाई आनन्दसाथ आफ्नो काँधमा राख्‍नेछौ ।
+\s5
+\v 6 त्‍यसपछि जब तिमी घर पुग्‍छौ, तब तिमीले आफ्ना मित्रहरू र छिमेकीहरूलाई एकसाथ भेला गर्नेछौ र भनेछौ : ‘मसँग आनन्दित होऊ, किनभने मैले मेरो भेडा भेट्टाएको छु जुन हराएको थियो !’
+\v 7 म तिमीहरूलाई भन्छु कि, यस्‍तै किसिमले, परमेश्‍वरसित पहिले नै ठीक भएका र तिनीहरूलाई पश्‍चातापको आवश्यकता नपर्ने धेरैजना मानिसहरूभन्दा आफ्नो पापको पश्‍चाताप गर्ने एकजना पापीको कारणले स्वर्गमा धेरै आनन्द हुनेछ ।
+\s5
+\v 8 वा, मानौं, एउटी स्‍त्रीसँग धेरै मूल्यवान चाँदीका दसवटा सिक्‍काहरू छन् र त्‍यसपछि तिनले तीमध्ये एउटा हराउँछिन् । निश्‍चय नै तिनले बत्ती बाल्नेछिन् र भुईं बडार्नेछिन् र त्‍यसलाई नभेट्टाउन्जेलसम्म होसियारीसाथ खोज्‍नेछिन् ।
+\v 9 जब तिनले त्यो भेट्टाउँनेछिन् तब तिनले आफ्ना मित्रहरू र छिमेकीहरूलाई एकसाथ भेला गर्नेछिन् र तिनीहरूलाई भन्‍नेछिन्, ‘मसँग धेरै खुशी होऊ, किनभने मैले मेरो सिक्‍का भेट्टाएको छु जुन हराएको थियो !’
+\v 10 म तिमीहरूलाई भन्छु कि, यस्‍तै किसिमले, एउटा पापीले आफ्नो पापको पश्‍चाताप गरेको कारणले परमेश्‍वरका स्वर्गदूतहरूको माझमा धेरै आनन्द हुन्‍छ ।
+\s5
+\v 11 यसपछि येशूले निरन्‍तरता दिनुभयो र भन्‍नुभयो, “एकजना मानिस थिए जसका दुई छोराहरू थिए ।
+\v 12 एकदिन कान्छो छोराले उसको बुबालाई भन्यो, ‘बुबा, तपाईंको सम्‍पत्तिको अंश जुन सामान्य किसिमले तपाईंको मृत्यु हुँदा मलाई दिइन्‍छ त्‍यो मलाई अहिले नै दिनुहोस् ।’ त्यसैले बुबाले तिनको सम्पत्ति आफ्ना दुई छोराहरूका बीचमा भाग लगाइदिए ।
+\s5
+\v 13 थोरै दिनहरूपछि नै, कान्छो छोरोले आफूले पाएको सम्पत्ति सबै एकसाथ जम्‍मा पार्‍यो र टाढाको देशमा यात्रा गर्‍यो । त्‍यहाँ त्यो देशमा उसले आफ्नो सबै रुपियाँ मूर्ख किसिमले अनैतिक जीवन बिताउन खर्च गर्‍यो ।
+\v 14 उसले आफ्नो सबै रुपियाँ खर्च गरिसकेपछि, त्यो देशभरि नै त्‍यहाँ ठूलो अनिकाल पर्‍यो । चाँडै नै उसलाई जिउनका लागि कुनै कुरा बाँकी रहेन ।
+\s5
+\v 15 त्यसैले ऊ एकजना मानिसकहाँ गयो जो त्यस देशमा बस्‍थे र तिनलाई ज्‍यालामा काम दिन बिन्ती गर्‍यो । त्यसैले ती मानिसले आफ्ना सुँगुरहरू चराउन उसलाई आफ्नो खेतबारिमा पठायो ।
+\v 16 केही समयपछि ऊ यति साह्रै भोकायो कि उसले सुँगुरहरूले खाने गेडागुडी खानलाई इच्‍छा गर्दैरह्‍यो, तापनि उसलाई कसैले केही दिएन ।
+\s5
+\v 17 अन्तमा आफू कति मूर्ख भएको रहेछ भन्‍ने बरेमा उसले प्रष्‍ट विचार गर्न लाग्‍यो र उसले आफैँलाई भन्यो, ‘मेरो बुबाको सबै ज्यालादारी सेवकहरूसँग खानलाई आवश्‍यक भन्दा धेरै खाना छन्, तर म यहाँ मर्दैछु किनभने मसँग खानलाई कुनै कुरा छैन !
+\v 18 त्यसैले म यहाँ छोड्‍नेछु र मेरो बुबाकहाँ फर्केर जानेछु । म उहाँलाई भन्‍नेछु, ‘बुबा, मैले परमेश्‍वरको विरूद्धमा र तपाईंको विरूद्धमा पाप गरेको छु ।
+\v 19 म फेरि तपाईंको छोरो भनिन योग्यको छैन; कृपा गरी तपाईंको ज्यालादारी सेवकहरू जस्‍तो तपाईंको लागि काम गर्न मलाई रोजगारी मात्र दिनुहोस् ।’”
+\s5
+\v 20 यसैले उसले त्‍यहाँ छोड्यो र आफ्नो बुबाको घरमा फर्कनलाई यात्रा शुरू गर्‍यो । तर ऊ अझै घरबाट धेरै पर हुँदा नै, उसको बुबाले उसलाई देखे र उसको निम्‍ति दयाले भरिए । तिनी आफ्नो छोराकाहाँ दौडे र उसलाई अँगालो हाले र उसको गालामा चुम्‍वन गरे ।
+\v 21 तिनको छोरोले तिनलाई भने, ‘बुबा, मैले परमेश्‍वरको विरूद्धमा र तपाईंको विरूद्धमा पाप गरेको छु । त्‍यसैले म फेरि तपाईंको छोरो भनिन योग्यको छैन’ 
+\s5
+\v 22 तर उसको बुबाले तिनका सेवकहरूलाई भने, ‘तुरून्‍तै जाऊ र मेरो उत्तम वस्‍त्र ल्याऊ र त्‍यो मेरो छोरोलाई लगाइदेऊ । उसका औँलामा औँठी र खुट्टामा जुत्ता पनि लगाइदेऊ ।
+\v 23 र एउटा विशेष अवसरको लागि मोटो पारिराखेको बाछो ल्याऊ र त्‍यो वध गर ता कि हामी त्यो खान र उत्सव मनाउन सकौं !
+\v 24 हामीले उत्सव मनाउनु आवश्‍यक छ किनभने यो मेरो छोरो मरेको मानिस जस्‍तो थियो तर ऊ अहिले फेरि जीवित छ ! ऊ एउटा हराएको व्‍यक्ति जस्‍तो थियो तर अब उसलाई भेट्टाइएको छ !’ यसैले तिनीहरू सबै उत्सव मनाउन थाले ।
+\s5
+\v 25 त्यो सब हुँदैगर्दा, बाबुको जेठो छोरो खेतबारिमा काम गर्दैथियो । उसले काम गरिसक्‍यो र घरको नजीक आइपुग्‍यो, त्‍यसपछि मानिसहरूले संगीत बजाउँदै गरेका र नाचगान गर्दैगरेका उसले सुन्यो ।
+\v 26 उसले सेवकहरूमध्ये एउटालाई बोलायो र के हुँदैथियो भनी सोध्यो ।
+\v 27 सेवकले उसलाई भन्यो, ‘तपाईंको भाइ घर आउनुभएको छ । उत्सव मनाउनलाई तपाईंको बुबाले मोटो पारिराखेको बाछो वध गर्न  हामीलाई भन्‍नुभएको छ किनभने तपाईंको भाइ सुरक्षित र स्वस्थ्य फर्केर आउनुभएको छ ।’
+\s5
+\v 28 तर जेठो दाजु रिसायो र घरभित्र जाने इच्‍छा गरेन । त्यसैले उसका बुबा बाहिर आए र भित्र आउन उसलाई विन्‍ती गरे ।
+\v 29 तर उसले आफ्नो बुबालाई जवाफ दियो, ‘सुन्‍नुहोस् ! यति सारा वर्षहरूमा मैले तपाईंको निम्ति एउटा दासले झैँ कडा काम गरेको छु । तपाईंले मलाई गर्न भन्‍नुभएका सबै कुरामा म सधैँ आज्ञाकारी भएँ । तर तपाईंले मलाई कहिल्यै पनि खानलाई एउटा भर्खरको पाठो पनि दिनुभएन जसले मेरा मित्रहरूसँग म एउटा भोज दिन सकौं  ।
+\v 30 तर अब तपाईंको यो छोरोले तपाईंको सबै रुपियाँ यौनकर्मीहरूमा सिध्‍याएपछि घरमा फर्केर आउँदा, तपाईंले उत्सव मनाउनका लागि मोटो पारिराखेको बाछो वध गर्न आफ्ना सेवकहरूलाई भन्‍नुभएको छ !’
+\s5
+\v 31 तर उसको बुबाले उसलाई भने, ‘मेरो छोरो, तिमी त सधैँ मसँग छँदैछौ र मसँग भएका सबै तिम्रै हो ।
+\v 32 तर आनन्दित हुनु र उत्सव मनाउनु हाम्रो निम्‍ती ठीक छ, किनभने तिम्रो भाइ मरेको जस्‍तै थियो र फेरी जीवित छ ! ऊ हराएको जस्तै थियो तर अहिले भेट्टाइएको छ ।’”
+\s5
+
+\c 16
+\p
+\v 1 येशूले आफ्ना चेलाहरूलाई भन्‍नुभयो, “एकजना धनी मानिस थिए जसको एकजना घरायसी प्रवन्‍धक थियो । त्‍यस प्रवन्‍धकले तिनको सम्‍पत्तिको व्यवस्थापन यति खराव गर्दैथियो कि धनी मानिसलाई तिनको सम्‍पत्तिहरू घाटा हुँदैथियो भनी एकदिन त्‍यो धनी मानिसलाई भनियो   ।
+\v 2 त्यसैले तिनले प्रवन्‍धकलाई आफूकाहाँ बोलाए र उसलाई भने, ‘जे तिमीले गरिरहेका छौ त्यो डरलाग्‍दो छ ! तिमीले जे व्यवस्थापन गरिरहेका छौ त्यसको एउटा अन्तिम लिखित विवरण मलाई देऊ, किनभने तिमी अब मेरो घरायासी  प्रवन्‍धक रहनेछैनौ !’
+\s5
+\v 3 त्यसपछि त्‍यो प्रवन्‍धकले आफैँलाई भने, ‘मेरो मालिकले मलाई तिनको प्रवन्‍धक हुनबाट हटाउन जाँदैछन्, त्यसैले मैले के गर्ने भन्‍ने बारेमा विचार गर्नुपर्छ । खाल्टाहरू खन्‍ने काममा म बलियो छैन र पैसा माग्‍नलाई म लजाउँछु ।
+\v 4 म के गर्नेछु म जान्‍दछु, ता कि मेरो प्रवन्‍धकको कामबाट म हटाइएपछि मलाई मानिसहरूले आफ्‍नो घरहरूमा लानेछन् र मलाई आवश्‍यक कुरा दिनेछन् !’
+\s5
+\v 5 त्यसैले आफ्‍नो मालिकलाई पैसा तिर्नुपर्ने हरेक ऋणीलाई उसले एकपछि अर्को गर्दै बोलायो । उसले पहिलोलाई सोध्‍यो, ‘तिमीले मेरो मालिकलाई कति ऋण तिर्नुछ ?’
+\v 6 त्‍यस मानिसले जवाफ दियो, ‘तीन हजार लिटर जैतुनको तेल !’ त्‍यो प्रवन्‍धकले त्‍यसलाई भन्‍यो, ‘तिम्रो विल निकाल, बस र तुरून्‍तै त्‍यसलाई पन्ध्र सय लिटरमा बदल !’
+\v 7 उसले अर्को मानिसलाई भन्‍यो, ‘तिमीले कति तिर्नुछ ?’ त्‍यस मानिसले जवाफ दियो, ‘एक हजार डाला गहुँ ।’ त्‍यो प्रवन्‍धकले त्‍यसलाई भन्‍यो, ‘तिम्रो विल निकाल र त्यसलाई आठसय डालामा बदल !’
+\s5
+\v 8 प्रवन्‍धकले के गरेको थियो भनी जब त्‍यसको मालिकले सुने, तब आफ्‍नो काम गुमाउन लागेको कुराको लागि जसरी त्‍यसले तयारी गर्‍यो त्‍यसको निम्‍ती तिनले त्‍यो वेइमान प्रवन्‍धकको प्रशंसा गरे । सत्य हो, वेइमानीसाथ काम गर्ने र छल प्रयोग गर्ने संसारमा भएका ईश्‍वरहीन मानिसहरूले संसारमा ज्‍यतिझैँ चम्‍कने ईश्‍वरभक्त मानिसहरूले भन्‍दा बढी अगाडितिर हेर्छन् र आफ्‍नो बविष्‍यको लागि तयारी गर्छन् ।
+\v 9 म तिमीहरूलाई भन्छु, तिमीहरूले वेइमानीसाथ कमाएको पैसा अरूहरूलाई मद्दत गर्न प्रयोग गर । जब तिमीहरूले त्‍यसो गर्छौ, तब तिनीहरु तिमीहरूका मित्रहरू हुनेछन्, र जब पैसा सकिन्छ, तब तिमीहरूसित मित्रहरू हुनेछन्  जसले तिमीहरूको अनन्तको घरमा तिमीहरूलाई स्वागत  गर्नेछन् ।
+\s5
+\v 10 पैसाको सनो रकमलाई विश्‍वासयोग्य भएर चलाउने मानिसहरूलाई अझै धेरै भरोसा गर्न सकिन्छ । महत्‍वहीन कामहरू गर्नमा बेइमानी गर्ने मानिसहरूले महत्त्वपूर्ण कामहरू गर्नमा पनि बेइमानी गर्नेछन् ।
+\v 11 तिमीहरूसित आफ्‍नो जिम्‍मामा पैसा छ जुन बेइमानीसाथ कमाइएको हो, तर यदि तिमीहरूले त्‍यो पैसालाई चलाउने कुरामा तिमीहरू इमान्दार भएका छैनौ भने, तिमीहरूको आफ्‍नै सम्‍पत्ति  पनि तिमीहरूलाई कसैले दिनेछैन ।
+\v 12 तिमीहरूले अरू मानिसहरूको पैसालाई चलाइरहेका छौ, तर यदि तिमीहरू बेइमान भयौ भने तिमीहरूको आफ्‍नो लागि खर्च गर्न कसैले पनि तिमीहरुलाई पैसा दिने आशा तिमीहरूले गर्नुहुँदैन  ।
+\s5
+\v 13 एउटै समयमा कुनै सेवकले पनि दुईवटा छट्टाछुट्टै  मालिकहरुको सेवा गर्न सक्दैन । यदि उसले त्‍यसो गर्ने कोसिस गर्‍यो भने, उसले तिनीहरूमध्‍ये एउटालाई घृणा गर्नेछ र अर्कोलाई प्रेम गर्नेछ, वा तिनीहरूमध्ये एउटासित ऊ इमान्दार बन्‍नेछ र अर्कोलाई वेवास्‍ता गर्नेछ । यदि तिमीहरुले पैसा र भौतिक सुख-सुविधाहरू प्राप्‍त गर्नलाई पनि आफ्‍नो जीवन समर्पण गरेका छौ भने तिमीहरूले आफ्‍नो जीवन परमेश्‍वरको सेवा गर्नलाई समर्पण गर्न सक्दैनौ ।”
+\s5
+\v 14 जब त्‍यहाँ भएका फरिसीहरूले येशूले त्‍यसो भन्‍नुभएको सुने, तिनीहरूले उहाँलाई गिल्‍ला गर किनभने तिनीहरू पैसा प्राप्‍त गर्न मन पराउँथे ।
+\v 15 तर येशूले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “तिमीहरू अरू मानिसहरूलाई तिमीहरू धर्मी छौ भनी विचार गर्ने बनाउन कोसिस गर्छौ, तर परेश्‍वरले तिमीहरूको हृदयहरू जान्‍नुहुन्‍छ । मनमा राख कि धेरै कुराहरू जसलाई मानिसहरूले धेरै महत्त्वपूर्ण मानेर प्रशंसा गर्छन्, ती परमेश्‍वरले घृणित ठान्‍नुहुन्‍छ ।
+\s5
+\v 16 परमेश्‍वरले मोशालाई दिनुभएको व्यवस्था र अगमवक्ताहरूले लेखेका कुरालाई बप्‍तिस्मा दिने यूहन्‍ना नआएसम्म मात्र पढ्ने गरियो । त्‍यो बेला देखि परमेश्‍वरले चाँडै नै आफैँलाई राजाको रूपमा प्रकट गर्नुहुनेछ भनेर मैले प्रचार गरिरहेकै छु । धेरै मानिसहरूले त्‍यो सन्देशलाई ग्रहण गर्दैछन् र तिनीहरूको जीवनमा राज्‍य गर्न परमेश्‍वरलाई धेरै उत्सुकतासाथ  विन्‍ती गर्दैछन् ।
+\v 17 परमेश्‍वरका सबै व्यवस्थाहरू, महत्‍वहीन जस्तो लाग्‍ने वचनहरू पनि, स्वर्ग र पृथ्वीभन्दा धेरै स्थायी छन् ।
+\s5
+\v 18 कुनै मानिसले आफ्‍नो श्रीमतीसँग सम्बन्ध विच्छेद गर्छ र अर्को स्‍त्रीलाई विवाह गर्छ भने व्यभिचार गर्छ, र आफ्‍नो पतिबाट सम्बन्ध विच्छेद गरेकी स्‍त्रीलाई कुनै मानिसले विवाह गर्छ भने पनि व्यभिचार गर्छ ।”
+\s5
+\v 19 येशूले यो पनि भन्‍नुभयो, “एकजना धनी मानिस थिए जसले नरम बैजनी रङ्गको र मलमलको लुगा लगाउँथे । हरेक दिन तिनले खर्चिला भोजहरू दिन्‍थे ।
+\v 20 र प्रत्येक दिन लाजरस नाम गरेको एकजना गरीब मानिसलाई ती धनी मानिसको घरको ढोकामा राखिन्‍थ्‍यो । लाजरसको शरीरभरि घाउले भरिएको थियो ।
+\v 21 ऊ धेरै भोको थियो जसले गर्दा धनी मानिसले खाने टेबलबाट खसेका खानाका टुक्राहरू खाने इच्‍छा उसलाई हुन्‍थ्‍यो । अझै, दयनीय कुरा, कुकुरहरू आए र उसको शरीरका घाउहरू चाटे ।
+\s5
+\v 22 अन्‍तत: त्‍यो गरीब मानिस मर्‍यो । त्‍यसपछि स्वर्गदूतहरूद्वारा उसलाई आफ्‍नो पुर्खा अब्राहाम कहाँ लगियो । ती धनी मानिस पनि मरे र तिनको मृत शरीरलाई गाडियो ।
+\v 23 मृतुको पातालमा धनी मानिस भयङ्कर पिडामा कष्‍ट भोग्‍दैथिए । तिनले माथि हेरे र अब्राहामलाई टाढा र लाजरसलाई अब्राहामको एकदमै नजिक बसिरहेका देखे ।
+\s5
+\v 24 त्‍यसैले धनी मानिसले ठूलो स्वरमा भने, ‘पिता अब्राहाम, म यो आगोमा धेरै दु: ख भोग्‍दैछु ! त्यसैले ममाथि दया गर्नुहोस् र लाजरसलाई यहाँ पठाउनुहोस् ता कि उसले आफ्नो औँला पानीमा चोप्‍न  र मेरो जिब्रोलाई शितल बनाउन त्‍यसलाई सक्‍छ !’
+\s5
+\v 25 तर अब्राहामले जवाफ दिए, ‘बालक, याद गर, जब तिमी संसारमा जीवित थियौ, तिमीले धेरै असल कुराहरूको आनन्द लियौ । तर लाजरस दु: खी थियो । अहिले ऊ यहाँ खुशी छ, र तिमी दु: ख भोग्‍दैछौ ।
+\v 26 यस बाहेक, परमेश्‍वरले तिम्रो र हाम्रो बीचमा एउटा धेरै ठूलो खाडल राख्‍नुभएको छ । त्यसकारण, यहाँबाट तिमी भएको ठाउँमा जान इच्‍छा गर्नेहरू जान सक्‍दैनन् । अझ, त्‍यहाँबाट तरेर हामी भएको ठाउँमा पनि कोही आउन सक्दैन ।’
+\s5
+\v 27 त्यसपछि धनी मानिसले भने, ‘यदि त्यसो हो भने, पिता अब्राहाम, तपाईंले लाजरसलाई मेरो बुबाको घरमा पठाइदिनुहोस् भनी म विन्‍ती गर्छु ।
+\v 28 मेरा पाँचजना दाजु-भाइहरू छन् जो त्यहाँ बस्छन् । तिनीहरूलाई चेतावनी दिन उसलाई भनिदिनुहोस् ता कि तिनीहरू पनि यस ठाउँमा आउन नपरोस् जहाँ हामी भयङ्कर पिडामा कष्‍ट भोग्‍छौं ।
+\s5
+\v 29 तर अब्राहामले जवाफ दिए, ‘अहँ, म त्यसो गर्दिन, किनभने तिम्रो दाजु-भाइहरूसँग मोशा र अगमवक्ताहरूले धेरै पहिले लेखेका कुराहरू छन् । उनीहरूले जे लेखे त्‍यो तिनीहरूले पालन गर्नुपर्छ ।’
+\v 30 तर धनी मानिसले जवाफ दिए, ‘अहँ ! पिता अब्राहाम, त्यतिले पर्याप्‍त हुनेछैन ! तर यदि मरेकाहरुमध्‍ये कोही फेरी फर्केर तिनीहरूकहाँ जान्‍छ र तिनीहरूलाई चेतावनी दिन्छ भने, तिनीहरू आफ्‍ना पापी व्‍यवहारबाट फर्किनेछन् ।’
+\v 31 अब्राहामले तिनलाई भने, ‘अहँ ! यदि तिनीहरूले मोशा र अगमवक्ताहरूले जे लेखे, त्‍यो सुन्दैनन् भने, मरेकाहरूको माझबाट कोही फेरि जीवित हुन्‍छ र गएर तिनीहरूलाई चेतावनी दिन्‍छ भने पनि तिनीहरूले आफ्‍ना पापी व्‍यवहारबाट पर्कनुपर्छ भनी तिनीहरू अझै पनि विश्‍वस्‍त हुनेछैनन् । 
+\s5
+
+\c 17
+\p
+\v 1 येशूले आफ्ना चेलाहरूलाई भन्‍नुभयो, “मानिसलाई पाप गर्न परीक्षामा पार्ने कुराहरू निश्‍चय नै हुनेछन्, तर ती कुराहरू हुनलाई प्रेरणा दिने जो कसैलाई पनि कति डरलाग्‍दो हुनेछ !
+\v 2 यदि कुनै व्‍यक्तिले जो आफ्‍नो विश्‍वासमा कमजोर हुन्‍छ त्‍यसलाई पाप गर्न प्रेरण दिन्‍छ भने त्यो व्‍यक्तिको घाँटीमा कसैले ठूलो ढुंगा बाँध्‍नु र  त्‍यसलाई समुद्रमा फ्याक्‍नु असल हुनेछ ।
+\s5
+\v 3 तिमीहरू कसरी चल्‍छौ  होसियार रहो । यदि तिम्रा भाइहरूमध्ये एउटाले पाप गर्छ भने, तिमीले उसलाई गाली गर्नुपर्छ । यदि उसले पाप गरेकोमा दुखी छु भन्‍छ र उसलाई क्षमा गर्न तिमीसँग विन्‍ती गर्छ भने, तिमीले उसलाई क्षमा दिनुपर्छ ।
+\v 4 यदि उसले तिम्रो विरूद्धमा एकदिनमा सातचोटी पाप गर्छ भने पनि र यदि ऊ तिमीकहाँ हरेक पल्ट आउँछ र, ‘मैले जे गरें त्यसको लागि म दुखी छु,’ भन्छ भने  तिमीले उसलाई निरन्तर क्षमा दिनुपर्छ ।”
+\s5
+\v 5 त्यसपछि प्रेरितहरूले प्रभुलाई भने, “हामीलाई धेरै विश्‍वास दिनुहोस् !”
+\v 6 प्रभुले जवाफ दिनुभयो, “यदि तिमीसँग यो सानो रायोको दानाको आकारको मात्र विश्‍वास छ भने पनि, तिमीले यो किम्बुको रूखलाई भन्‍नसक्छौ, ‘आफ्‍नो जराहरू सहित आफैँलाई जमिनबाट उखेल र आफैँलाई समुद्रमा रोप’, र त्यसले तिम्रो आज्ञा पालन गर्नेछ !”
+\s5
+\v 7 येशूले यो पनि भन्‍नुभयो, “मानौं कि तिमीहरूमध्ये एकजनासँग एउटा सेवक थियो जसले तिम्रो खेतबारी जोत्दैथियो वा तिम्रो भेडाको हेरबिचार गर्दैथियो । खेतबाट ऊ घरमा आएपछि, तिमी यसो भन्दैनौ, ‘आऊ तुरून्तै बस र खाऊ !’
+\v 8 त्‍यसको सटो, तिमीले उसलाई भन्‍नेछौ, ‘मेरो निम्ति खाना बना ! त्यसपछि सेवा गर्दा तैंले लगाउने वस्‍त्र लगा र मेरो निम्‍ती खाना पस्‍की ता कि म खान र पिउन सक्छु ! त्यसपछि तैंले खान र पिउन सक्छस् ।’
+\s5
+\v 9 उसलाई गर्न भनेको काम गरेको निम्‍ती तिमीले आफ्‍नो सेवकलाई धन्यवाद दिनेछैनौ !
+\v 10 यस गरी, जब परमेश्‍वरले जे तिमीलाई गर्न भन्‍नुभएको तिमीले त्‍यो सबै गरेका हुन्‍छौ, तब तिमीले भन्‍नुपर्छ, ‘हामी परमेश्‍वरका दासहरू मात्र हौं र उहाँबाट धन्यवाद पाउन योग्‍य हामी छैनौं । हामीले त उहाँले हामीलाई गर भन्‍नुभएका कुराहरू मात्र गरेका हौं ।’”
+\s5
+\v 11 जसै येशू र उहाँका चेलाहरू यरूशलेम जाने बाटोमा हिंड्दै हुनुहुन्‍थ्‍यो, उहाँहरू सामरियाको इलाकाहरु र गालीलको बीचबाट भएर जाँदै हुनुहुन्‍थ्‍यो ।
+\v 12 जसै येशू एउटा गाउँमा पस्‍नुभयो, दसजना कुष्‍ट रोगीहरू उहाँतिर आए तर केही पर नै खडा भए ।
+\v 13 तिनीहरूले ठूलो स्‍वरले भने, “येशू, मालिक, कृपागरी हामीमाथि दया गर्नुहोस् !”
+\s5
+\v 14 जब उहाँले तिनीहरूलाई देख्‍नुभयो, उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “जाओ र आफैँलाई पूजाहारीहरूकहाँ देखाओ ।” यसैले तिनीहरू गए र जसै तिनीहरू जाँदैथिए तिनीहरू निको पारिए ।
+\v 15 त्यसपछि तिनीहरूमध्ये एकजना, जब उसले आफू निको भएको देख्यो, तब ऊ चर्को स्वरले परमेश्‍वरको प्रशंसा गर्दै फर्केर आयो ।
+\v 16 ऊ येशूकहाँ आयो र येशूको खुट्टामा घोप्‍टो पर्‍यो र उहाँलाई उसले धन्यवाद दियो । यो मानिस सामरी थियो ।
+\s5
+\v 17 त्यसपछि येशूले भन्‍नुभयो, “मैले दसजना कुष्‍टरोगीहरूलाई निको पारें । किन अरू नौजना फर्केर आएनन् ?
+\v 18 यो परदेशी मानिस मात्र एकजना थियो जो परमेश्‍वरलाई धन्यवाद दिन फर्कियो; अरूहरू कोही पनि फर्केर आएन !”
+\v 19 त्‍यसपछि उहाँले त्यो मानिसलाई भन्‍नुभयो, “उठ र आफ्नो बाटो लाग । परमेश्‍वरले तिमीलाई निको पार्नुभएको छ किनभने तिमीले ममा विश्‍वास गर्‍यौ ।”
+\s5
+\v 20 एकदिन केही फारसीहरूद्वारा येशूलाई सोधियो, “कहिले परमेश्‍वरले हरेकमाथि राज्‍य गर्न सुरु गर्नुहुनेछ ?” उहाँले जवाफ दिनुभयो, “त्यो त्‍यस्‍तो कुरा होइन जसलाई मानिसहरूका आफ्‍ना आँखाहरूले देख्‍न सक्‍नेछन् ।
+\v 21 मानिसले भन्‍न सक्‍नेछैनन्, ‘हेर ! उहाँले यहाँ राज्य गर्दै हुनुहुन्छ !’ वा ‘उहाँले त्यहाँ राज्य गर्दै हुनुहुन्छ !’ किनभने तिमीहरूले सोचे विपरीत, परमेश्‍वरले तिमीहरूका माझमा पहिले नै राज्य गर्न सुरु गरिसक्‍नुभएको छ ।”
+\s5
+\v 22 येशूले आफ्ना चेलाहरूलाई भन्‍नुभयो, “त्‍यहाँ एउटा समय आउनेछ जतिबेला म, मानिसको पुत्रले, शक्तिशाली रूपमा राज्य गरिरहेको हेर्ने इच्‍छा तिमीहरूले गर्नेछौ । तर तिमीहरूले त्‍यो देख्‍नेछैनौ ।
+\v 23 मानिसहरूले तिमीहरूलाई भन्‍नेछन्, ‘हेर, ख्रीष्‍ट त्‍यहाँ हुनुहुन्छ !’ वा तिनीहरूले भन्‍नेछन्, ‘हेर, उहाँ यहाँ हुनुहुन्छ !’ जब तिनीहरूले त्‍यसो भन्‍छन्, तिनीहरूले पछि नलाग ।
+\v 24 किनकि जब विजुली चम्किन्छ र आकाशको एक छेउदेखि अर्को छेउसम्म उज्यालो पार्छ, त्यो हरेकले देख्‍न सक्छन् । यसै गरी, जब म, मानिसको पुत्र फेरि आउँछु, मलाई हरेकले देख्‍नेछ ।
+\s5
+\v 25 तर त्यो हुनुअघि, मैले धेरै किसिमले दु:ख भोग्‍नुपर्छ, र म मानिसहरूद्वारा तिरस्कृत हुनेछु ।
+\v 26 तर म, मानिसको पुत्र फेरि आउँदा, मानिसहरूले त्‍यस्‍तै कुराहरू गर्दै रहनेछन्, जस्तो नोआ बाँचेको समयमा मानिसहरूले गर्दैथिए । 
+\v 27 त्यो समयमा नोहा र तिनको परिवार ठूलो जहाजभित्र पस्‍ने दिनसम्‍म नै सदाझैँ मानिसहरूले खाए र पिए र सदाझैँ तिनीहरूले विवाह गरे । तर त्‍यसपछि बाडी आयो र जो जहाजभित्र थिएनन् तिनीहरू सबैलाई नाश गर्‍यो ।
+\s5
+\v 28 यसरी नै, जब लोत सदोमको सहरमा बस्‍थे, त्‍यहाँका मानिसहरूले सदाझैँ खाए र पिए । तिनीहरूले सामानहरू किने र तिनीहरूले सामानहरू बेचे । तिनीहरूले सदाझैँ बाली लगाए र तिनीहरूले घरहरू बनाए ।
+\v 29 तर लोतले सदोम छाडेको दिनमा आकाशबाट आगो र गन्धक झर्‍यो र त्‍यस सहरमा बसेका सबैलाई नाश गर्‍यो ।
+\s5
+\v 30 यसरी नै, म, मानिसको पुत्र पृथ्वीमा फर्किंदा मानिसहरू तयार रहने छैनन् ।
+\v 31 त्यस दिनमा, आफ्ना घरहरूबाट बाहिर भएकाहरू, तिनीहरूसँग भएका सबै थोकहरू घरभित्र छन् भने, ती लिनलाई भित्र जाने समय दिनुहुँदैन । यसरी नै, जो खेतमा काम गर्दै हुन्‍छन्, तिनीहरू कुनै कुरा लिनलाई फर्कंनुहुँदैन ; तिनीहरू तुरन्तै भाग्‍नुपर्छ ।
+\s5
+\v 32 लोतकी पत्‍नीलाई जे भयो त्‍यो याद गर !
+\v 33 जो कोही उसको आफ्‍नै जिउने तरिकामा रहन्‍छ, त्यो मर्नेछ । तर मेरो निम्‍ति जो कोहीले उसको आफ्‍नै तरिकामा छोड्छ, त्‍यो सदासर्वदा बाँच्‍नेछ ।
+\s5
+\v 34 म तिमीहरूलाई यो भन्छु: त्यो रातमा जब म फर्कन्छु, एउटा खाटमा दुईजना मानिसहरू सुतिरनेछन् । एकजना जसले ममा विस्‍वास गर्छ त्‍यो लगिनेछ र अर्को एकजना पछि छोडिनेछ ।
+\v 35 दुईजना स्‍त्रीहरू एकसाथ जाँतोमा अन्‍न  पिन्‍दै रहनेछन्;
+\v 36 एकटालाई लगिनेछ र अर्कोलाई पछि छोडिनेछ ।”
+\v 37 उहाँका चेलाहरूले उहाँलाई भने, “प्रभु, यस्तो कहाँ हुनेछ ?” उहाँले तिनीहरूलाई जवाफ दिनुभयो, “जहाँ सिनो हुन्छ, त्यसलाई खान गिद्धहरू जम्मा हुनेछन् ।”
+\s5
+
+\c 18
+\p
+\v 1 येशूले आफ्ना चेलाहरूलाई तिनीहरूले निरन्‍तर रूपले प्रार्थना गर्नुपर्छ र परमेश्‍वरले तिनीहरूको प्रार्थनाको उत्तर तुरन्तै दिनु भएन भने पनि नरूत्साहित हुनु हुँदैन भनी तिनीहरूलाई सिकाउन अर्को कथा भन्‍नुभयो ।
+\v 2 उहाँले भन्‍नुभयो, “एउटा कुनै सहरमा एकजना न्यायाधीश थिए जसले परमेश्‍वरको आदर गरेनन् र मानिसहरूको वास्ता गरेनन् ।
+\s5
+\v 3 त्यस सहरमा एउटी विधवा थिइन् जो यसो भन्‍दै ती न्यायाधीशकहाँ आइरहन्‍थिन्, ‘कृपागरी जसले अदालतमा मेरो विरोध गर्दैछ, त्‍यो मानिसबाट मलाई न्‍याय दिनुहोस् ।’
+\v 4 धेरै लामो समयसम्म न्‍यायाधीशले तिनको मद्दत गर्न इन्‍कार गरे । तर पछि, तिनले आफैँलाई भने, ‘म परमेश्‍वरको आदर गर्दिन र म मानिसहरूको वास्‍ता गर्दिन,
+\v 5 तर यी विधवाले मलाई सताउँदैछिन् ! त्‍यसैले म तिनको मुद्दाको न्याय गर्नेछु र तिनलाई निश्‍पक्ष व्यवहार गरिएकोमा पक्‍का हुनेछु, किनभने यदि मैले त्यसो गरिन भने, तिनी निरन्‍तर मकाहाँ आएर मलाई हैरान पार्नेछिन् !’”
+\s5
+\v 6 त्यसपछि प्रभु येशूले भन्‍नुभयो, “अन्‍याय गर्ने न्यायाधीशले जे भने त्‍यसको बारेमा होसियारसाथ विचार गर ।
+\v 7 परमेश्‍वरले, जो धर्मी हुनुहुन्‍छ, उहाँमा लगनशीलतासाथ दिन रात प्रार्थना गर्ने आफ्ना छानिएका मानिसहरूका निम्‍ति त्योभन्दा अझै पक्‍का रूपले न्याय गर्नुहुनेछ ! र उहाँ तिनीहरूसँग सधैँ धैर्यवान हुनुहुन्छ ।
+\v 8 म तिमीहरूलाई भन्छु, परमेश्‍वरले आफ्ना छानिएकाहरूको निम्ति तुरन्तै न्याय गर्नुहुनेछ ! यद्यपि, म, मानिसको पुत्र यस पृथ्‍वीमा आउँदा, त्‍यहाँ अझै पनि धेरै मानिसहरू हुनेछन् जो मलाई विश्‍वास गर्दैनन् ।”
+\s5
+\v 9 त्‍यसपछि कोही मानिसहरू जसले तिनीहरू आफू धर्मी भएको बिचार गर्छन् र जसले अरू मानिसहरूलाई होच्‍याउँछन्, तिनीहरूलाई  येशूले यो कथा पनि भन्‍नुभयो ।
+\v 10 उहाँले भन्‍नुभयो, “दुईजना मानिसहरू प्रार्थना गर्नलाई यरूशलेमको मन्दिरमा गए । तिनीहरूमा एकजना फरिसी थियो । अर्कोचाहिँ रोमी सरकारको लागि मानिसहरूबाट करहरू उठाउँने मानिस थियो ।
+\s5
+\v 11 फरिसी खडा भयो र आफ्नो बारेमा यसरी प्रार्थना गर्‍यो, ‘हे परमेश्‍वर ! म तपाईंलाई धन्यवाद दिन्छु कि म अरू मानिसहरू जस्‍तो छैन । कसैले अरूहरूबाट पैसा चोर्छन्, कसैले अरूहरूलाई अन्‍याय गर्छन्, र कसैले व्यभिचार गर्छन् । म ती सबै कुराहरूमध्‍ये कुनै पनि गर्दिनँ । र म निश्‍चय नै यो पापी कर उठाउँने जस्तो छैन जसले मानिसहरूलाई ठग्छ !
+\v 12 म हप्‍तामा दुईदिन उपवास बस्छु र मेरो सबै  कमाइको दस प्रतिशत म मन्दिरमा दिन्छु !’
+\s5
+\v 13 तर कर उठाउँनेचाहीँ मन्दिरको चोकमा भएका अरू मानिसहरूभन्दा टाढा खडा भयो । उसले माथि स्वर्गतिर हेर्न पनि सकेन । बरू, आफ्नो छाती पिट्‍यो र भन्यो, ‘हे परमेश्‍वर, कृपगरी मप्रति कृपालु हुनुहोस् र मलाई क्षमा गर्नुहोस्, किनभने म एउटा अघोर पापी हुँ !’
+\v 14 त्यसपछि येशूले भन्‍नुभयो, “म तिमीहरूलाई भन्छु कि जसै तिनीहरू घरतिर लागे कर उठाउँनेलाई क्षमा दिइयो तर फरिसीलाई दिइएन । किनभने हरेक जसले आफूलाई उचाल्‍छ त्‍यसलाई नम्र पारिनेछ र हरेक जसले आफूलाई नम्र पार्छ त्‍यसलाई उचालिनेछ ।”
+\s5
+\v 15 एकदिन उहाँले आफ्ना हातहरू तिनीहरूमाथि राख्‍न र तिनीहरूलाई आशिष्‌‌ दिन  मानिसहरूले आफ्ना बालकहरूलाई पनि येशूकहाँ ल्‍याउँदैथिए । जब चेलाहरूले यो देखे, तिनीहरूले उनीहरूलाई त्यसो नगर्न भने ।
+\v 16 तर येशूले बालकहरूलाई उहाँकहाँ ल्याउनलाई भन्‍नुभयो । उहाँले भन्‍नुभयो, “साना बालकहरूलाई मकहाँ आउन देऊ ! तिनीहरूलाई नरोक ! यी बालकहरू जस्‍तै नम्र र विश्‍वासयोग्‍य मानिसहरूलाई नै परमेश्‍वरले राज्‍य गर्नुहुनेछ ।
+\v 17 म तिमीहरूलाई वास्‍तवमै भन्छु कि कसैले परमेश्‍वरले तिणिहरूमा गर्ने राज्‍यलाई एउटा बालकलेझैँ विनम्रतासाथ ग्रहण गर्दैन भने, परमेश्‍वरले त्‍यस व्‍यक्तिलाई कुनै हालतमा ग्रहण गर्नुहुनेछैन ।”
+\s5
+\v 18 एकपल्‍ट एउटा यहूदी अगुवाले येशूलाई सोधे, “असल गुरू, मैले अनन्त जीवन पाउनलाई के गर्नुपर्छ ?”
+\v 19 येशूले तिनलाई भन्‍नुभयो, “तिमीले मलाई किन असल भन्छौ ? परमेश्‍वर मात्र हुनुहुन्छ जो साँच्‍चै असल हुनुहुन्छ !
+\v 20 तिम्रो प्रशनको जवाफमा, हाम्रो लागि आज्ञापालन गर्न परमेश्‍वरले मोशालाई  दिनुभएका आज्ञाहरू तिमीलाई निश्‍चय नै थाहा छ : ‘व्यभिचार नगर, कसैको हत्या नगर, नचोर, झूटा विवरण नदे, आफ्नो बुबा र आमाको आदर गर !’”
+\v 21 त्यो मानिसले भन्यो, “म युवा अवस्‍थामा हुँदादेखि नै मैले ती सबै आज्ञाहरू पालन गरेको छु ।”
+\s5
+\v 22 जब उसले त्‍यसो भनेको येशूले सुन्‍नुभयो, उहाँले उसलाई जवाफ दिनुभयो, “तिमीले अझै अरू एउटा कुरा गर्न आवश्‍यक छ । तिमीसँग भएका सबै कुरा बेच । त्‍यसपछि बाँच्‍नको निम्‍ति एकदमै थोरै भएका मानिसहरूलाई रूपियाँ देऊ । परिणाम स्‍वरूप तिमीसित स्वर्गमा आत्मिकी धन हुनेछ । त्यसपछि आऊ र मेरो चेल बन !”
+\v 23 जब उसले त्यो सुन्यो त्यो मानिस धेरै निराश भयो, किनभने ऊ एकदमै धनी थियो ।
+\s5
+\v 24 जब त्यो मानिस कति निराश थियो भनी येशूले देख्‍नुभयो, तब उहाँ पनि धेरै दुखी हुनुभयो । उहाँले भन्‍नुभयो, “धनी मानिसहरूलाई  आफ्‍नो जीवनमा परमेश्‍वरको राज्‍य ग्रहण गर्न एकदमै कठिन हुन्‍छ ।”
+\v 25 वास्तवमा, धनी मानिसहरूलाई आफ्नो जीवनमा परमेश्‍वरलाई राज्‍य गर्न दिनुभन्दा एउटा ऊँटलाई सियोको नाथ्रीबाट भित्र छिर्न सजिलो हुन्छ ।”
+\s5
+\v 26 येशूले त्‍यसो भनेको सुन्‍नेहरूले जवाफ दिए “यसरी त एकजना पनि बचाइने छैन जस्‍तो लाग्‍छ !”
+\v 27 तर येशूले भन्‍नुभयो, “जे मानिसहरूको लागि असम्भव छ त्यो परमेश्‍वरको लागि सम्भव छ ।”
+\s5
+\v 28 त्यसपछि पत्रुसले भने, “हेर्नुहोस्, तपाईंका चेलाहरू हुनलाई हामीसित भएका सबै कुरा हामीले छाडेका छौं ।”
+\v 29 येशूले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “हो, र म यो पनि भन्‍छु कि परमेश्‍वरको इच्छामा आफैँलाई अर्पण गर्नको लागि जसले आफ्ना घरहरू, आफ्ना श्रीमतीहरू, आफ्ना दाजुभाइहरू, आफ्ना बुबाआमाहरू वा आफ्ना छोराछरीहरू छोड्छन्
+\v 30 तिनीहरूले छाडेकाभन्दा धेरै गुणा बढी यसै जीवनमा पाउनेछन् र आउने युगमा तिनीहरूले अनन्त जीवन पाउनेछन् ।”
+\s5
+\v 31 येशूले बाह्रजना चेलाहरूलाई एक ठाउँमा लानुभयो र तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “होसियारसाथ सुन ! अब हामी यरूशलेमसम्‍म जाँदैछौँ । हामी त्यहाँ हुँदा, म, मानिसको पुत्रको बरेमा अगमवक्ताले धेरै अघि लेखेका सबै कुरा पूरा हुनेछन् ।
+\v 32 मेरो शत्रुहरूले मलाई गैरयहूदीहरूको अधिकारमा दिनेछन् । तिनीहरूले मेरो गिल्‍ला गर्नेछन, मलाई घृणा गर्नेछन् र मलाई थुक्‍नेछन् ।
+\v 33 तिनीहरूले मलाई कोर्रा लगाउनेछन् र त्‍यसपछि तिनीहरूले मलाई मार्नेछन् । तर त्‍यसको तेस्रो दिनमा म फेरी जीवित हुनेछु ।”
+\s5
+\v 34 तर उहाँले भन्‍नुभएका कुनै पनि कुरा चेलाहरूले बुझेनन् । उहाँले तिनीहरूलाई जे भन्‍दै हुनुहुन्‍थ्‍यो त्‍यसको अर्थ बुझ्‍नबाट परमेश्‍वरले तिनीहरूलाई रोक्‍नुभयो ।
+\s5
+\v 35 जसै येशू र उहाँका चेलाहरू यरीहो सहरको नजिक आइपुगे, एउटा दृष्‍टिविहीन मानिस बाटोको छेउमा बस्‍दैथियो । उसले रूपियाँ भीख माग्‍दैथियो ।
+\v 36 जब उसले मानिसहरूको भिड नजीकबाट गइरहेको सुन्‍यो, उसले कसैलाई सोध्यो, “के हुँदैछ ?”
+\v 37 तिनीहरूले उसलाई भने, “नासरत नगरबाट आउनुभएका मानिस, येशू जाँदै हुनुहुन्‍छ ।”
+\s5
+\v 38 उसले चिच्यायो, “येशू, तपाईं जो राजा दाऊदको सन्‍तान हुनुहुन्छ, ममाथि दया गर्नुहोस् !”
+\v 39 भिडको अगाडि हिंडिरहेका मानिसहरूले उसलाई गाली गरे र उसलाई चुप लग्‍न भने । तर उसले अझै ठूलो स्‍वरले चिच्याएर, “तपाईं जो राजा दाऊदको सन्‍तान हुनुहुन्छ, ममाथि दया गर्नुहोस् !”
+\s5
+\v 40 येशू हिंड्‍न रोकिनुभयो र त्यस मानिसलाई उहाँकाहाँ ल्याउन मानिसहरूलाई आज्ञा गर्नुभयो । जब त्‍यो दृष्‍टिविहीन मानिस नजिक आयो, येशूले त्‍यसलाई सोध्‍नुभयो, 
+\v 41 “म तिम्रो लागि के गरौं भन्‍ने तिमी चाहान्‍छौ ?” उसले जवाफ दियो, “प्रभु, तपाईंले मलाई देख्‍न सक्‍ने बनाई दिनुहोस् भन्‍ने म चाहान्‍छु !”
+\s5
+\v 42 येशूले उसलाई भन्‍नुभयो, “त्यसो भए हेर ! तिमीले मलाई विश्‍वास गरेको कारणले, मैले तिमीलाई निको परेको छु !”
+\v 43 तुरुन्तै ऊ देख्‍न सक्‍ने भयो । र परमेश्‍वरको प्रशंसा गर्दै ऊ येशूसँग गयो । र जब त्यहाँ भएका सबै मानिसहरू यो देखे, तिनीहरूले पनि परमेश्‍वरको प्रशंसा गरे ।
+\s5
+
+\c 19
+\p
+\v 1 येशू यरीहो पस्‍नुभयो र सहरबाट जाँदै हुनुहुन्‍थ्‍यो ।
+\v 2 त्यँहा एकजना जखायस नाम गरेका मानिस थिए । तिनी कर उठाउँनेहरूका प्रमुख थिए र तिनी धेरै धनी थिए ।
+\s5
+\v 3 तिनले येशूलाई हेर्न चाहन्थे तर तिनले भिडमा उहाँलाई हेर्न सकेनन् । तिनी धेरै पुड्को मानिस थिए र येशूको वरिपरि धेरै मानिसहरू थिए ।
+\v 4 यसैले तिनी बाटोमा अलि अगाडिसम्म दौडे । येशू त्यही बाटो भएर आउनुहुँदा उहाँलाई हेर्न तिनी एउटा किम्‍बुको रूखमा चढे ।
+\s5
+\v 5 जब येशू त्यहाँ पुग्‍नुभयो, उहाँले माथि हेर्नुभयो र तिनलाई भन्‍नुभयो, “जखायस, छिटो तल आऊ, मलाई आज राती तिम्रो घरमा बस्‍नुपर्छ ।”
+\v 6 यसैले तिनी छिट्टै तल आए । येशूलाई आफ्‍नो घरमा स्वागत गर्न तिनी खुशी थिए । 
+\v 7 तर येशूलाई त्यहाँ गएको देख्‍ने मानिसहरू यसो भन्‍दै गन्गनाए, “उहाँ साच्‍चिकै पापीको पाहुना बन्‍न जानुभएको छ !”
+\s5
+\v 8 त्यसपछि उहाँहरूले खाँदैगर्दा जखायस खडा भए र येशूलाई भने, “प्रभु, तपाईंले थाहा पाउनुहोस् भनी म चाहन्छु कि मसँग भएका कुराबाट आधा म गरीब मानिसहरूलाई दिँदैछु । र मैले ठगेका मानिसहरूलाई, तिनीहरूबाट मैले लिएको रकमको चार गुणा बढी म तिनीहरूलाई फिर्ता गर्नेछु ।”
+\v 9 येशूले तिनलाई भन्‍नुभयो, “आज परमेश्‍वरले यस घरानालाई बचाउनुभएको छ, किनभने आफूलाई अब्राहामको एउटा सच्‍चा सन्तान भएको कुरा यस मानिसले देखाएको छ ।
+\v 10 यो याद गर: म, मानिसको पुत्र, परमेश्‍वरबाट टाढा गएका तिमीहरूजस्तै मानिसहरूलाई खोज्‍न र बचाउन आएँ ।”
+\s5
+\v 11 येशूले भन्‍नुभएका सबै कुरा मानिसहरू सुन्‍दैथिए । उहाँ यरुशलेम नजिक पुग्‍न लाग्‍नुहुँदा, येशूले तिनीहरूलाई अर्को कथा भन्‍ने निर्णय गर्नुभयो । उहाँ यरुशलेममा बित्तिकै उहाँले परमेश्‍वरका मानिसहरूमा राजाको रूपमा राज्‍य गर्न शुरू गर्नुहुन्‍छ भन्‍ने तिनीहरूको विचारलाई उहाँले सच्याउन चाहनुहुन्‍थ्‍यो ।
+\v 12 उहाँले भन्‍नुभयो, “एकजना राजकुमारले  आफूभन्‍दा माथिल्‍लो एक राजाबाट तिनी आफू रहने देशमा राजा हुने अधिकार पाउनका निम्‍ति एउटा टाढाको देशमा जाने तयारी गरे । राजा हुने अधिकार तिनले पाएपछि आफ्ना मानिसहरूमा राज्‍य गर्न तिनी फर्कन्‍छन् ।
+\s5
+\v 13 तिनी जानुभन्‍दा पहिले, तिनले आफ्ना सेवकहरूमध्ये दसजनालाई बोलाए । तिनीहरू हरेकलाई तिनले बराबर पैसा दिए । तिनले तिनीहरूलाई भने, ‘म फर्केर नआउन्जेल तिमीहरूले यो पैसाले व्‍यपार गर !’ यसरी तिनले छोडे ।
+\v 14 तर तिनको देशका धेरै मानिसहरूले तिनलाई घृणा गरे । यसैले तिनीहरूले केही दूतहरूलाई तिनको पछि लाग्‍न र माथिल्‍लो राजालाई यसो भन्‍न पठाए, ‘यो मानिस हाम्रो राजा भएको हामी चाहाना गर्दैनौं !’
+\v 15 तर तिनलाई जसरी नि राजा बनाइयो । पछि तिनी नयाँ राजाको रूपमा फर्के । त्यसपछि तिनले ती सेवकहरूलाई बोलाए जसलाई तिनले पैसा दिएका थिए । तिनले तिनीहरूलाई दिएको पैसाले व्‍यपार गरेर तिनीहरूले कति नाफा गरेका थिए भनी जान्‍ने इच्‍छा तिनले गरे ।
+\s5
+\v 16 पहिलो मानिस तिनीकहाँ आयो र भन्यो, ‘मालिक, तपाईंको पैसाले मैले दसगुणा बढी कमाएको छु !’
+\v 17 तिनले त्‍यस मानिसलाई भने, ‘तिमी एक असल सेवक हौ ! तिमीले धेरै असल गरेको छौ ! तिमीले थोरै पैसालाई विश्‍वासयोग्‍य भएर चलाएको करणले, म तिमीलाई राज्य गर्न दस सहरहरू दिनेछु ।’
+\s5
+\v 18 त्यसपछि दोस्रो सेवक आयो र भन्यो, ‘मालिक, तपाईंले मलाई दिनुभएको पैसा अहिले पाँच गुणा बढी बएको छ !’
+\v 19 तिनले त्यो सेवकलाई पनि भने, “स्‍याबास ! म तिमीलाई पाँच सहरहरूमाथि राज्‍य गर्न दिनेछु ।’
+\s5
+\v 20 त्यसपछि अर्को सेवक आयो । उसले भने, ‘मालिक, तपाईंको पैसा यहाँ छ । मैले त्‍यसलाई कपडामा बेरें र सुरक्षित राख्‍न त्‍यसलाई लुकाएँ ।
+\v 21 यदि व्यापार असफल भयो भने तपाईंले मलाई के गर्नुहोला भनेर म डराएँ । म जान्‍दछु तपाईं एक कठोर मानिस हुनुहुन्छ जसले अरूहरूबाट त्‍यो लिनुहुन्‍छ जुन साँच्‍चै तपाईंको हुँदै होइन । तपाईं त्यस्तो एक किसान हुनुहुन्छ, जसले अर्को मानिसले रोपेको अन्‍न कटनी गर्नुहुन्छ ।’
+\s5
+\v 22 तिनले त्यो सेवकलाई भने, ‘तँ दुष्‍ट सेवक होस् ! तैँले अहिले बोलेका शब्दहरूले नै म तँलाई दोषी ठहर्‍याउँनेछु । म एक कठोर मानिस थिएँ, किनभने जुन मेरो हुँदै होइन त्‍यो म लिन्‍छु र जसलाई मैले रोपिन त्‍य कटानी गर्छु भनी तँलाई थाहा थियो ।
+\v 23 यसैले तैँले कमसेकम मेरो पैसा ऋणदाताहरूलाई त दिनुपर्थ्‍यो ! त्‍यसोभए म फर्केर आउँदा मैले साँवा रकमको साथमा त्‍यसले कमाएको ब्याज समेत लिन सक्थें ।
+\s5
+\v 24 त्यसपछि राजाले छेउमा खडा भएका मानिसहरूलाई भने, ‘त्‍यसबाट त्‍यो पैसा लेऊ र त्‍यो दस गुणा बढी कमाउने सेवकलाई देऊ !’
+\v 25 तिनीहरूले विरोध गरे, ‘तर मालिक, त्‍योसँग त पहिले नै धेरै पैसा छ !’
+\s5
+\v 26 तर राजाले भने, “म तिमीहरूलाई यो भन्छु: आफूले जे पाएको छ त्‍यसलाई असल तरिकाले प्रयोग गर्ने मानिसहरूलाई म अझै धेरै दिनेछु । तर आफूले जे पाएको छ त्‍यसलाई असल तरिकाले प्रयोग नगर्ने मानिसहरूबाट जे पहिले नै तिनीहरूसँग छ त्‍यो पनि म लिनेछु ।
+\v 27 अब, जसले मैले तिनीहरूमाथि राज्‍य गर्ने चाहाना गरेनन् ती मेरा शत्रुहरूका बारेमा, तिनीहरूलाई यहाँ ल्याऊ र मैले हर्दैगर्दा तिनीहरूलाई मृत्‍युदण्‍ड देऊ !’”
+\s5
+\v 28 येशूले यी कुराहरू भनेपछि, उहाँ निरन्‍तर यरुशलेमतिर जाने बाटोमा चेलाहरूका अघि अघि जानुभयो ।
+\s5
+\v 29 जब उहाँहरू जैतून डाँडा नजिकैको बेथफागे र बेथानिया गाउँहरू नजिक पुग्‍नुभयो,
+\v 30 उहाँले आफ्‍ना दुईजना चेलाहरूलाई भन्‍नुभयो, “तिमीहरूका ठिक अगाडिको गाउँमा जाऊ । जसै तिमीहरू त्यसमा पस्‍छौ, एउटा सानो गधा त्‍यहाँ बाँधिएको तिमीहरूले देख्‍नेछौ जसमा अहिलेसम्म कोही चढेको छैन । त्यसलाई फुकाऊ र त्यसलाई मकहाँ ल्याऊ ।
+\v 31 यदि कसैले तिमीहरूलाई सोध्यो, ‘किन त्यो गधालाई फुकाउँदैछौ ?’ उसलाई भन, ‘प्रभुलाई यो आवश्यक छ ।’”
+\s5
+\v 32 यसैले दुई चेलाहरू त्यो गाउँमा गए र येशूले तिनीहरूलाई भन्‍नुभए जस्तै गधा भेटाए ।
+\v 33 जसै तिनीहरूले त्यसलाई फुकाउँदैथिए, त्यसका मालिकहरूले तिनीहरूलाई सोधे, “तिमीहरू हाम्रो गधा किन फुकाउँदैछौ ?”
+\v 34 तिनीहरूले जवाफ दिए, “प्रभुलाई यो आवश्यक छ ।”
+\v 35 त्यसपछि चेलाहरूले गधालाई येशूकहाँ ल्याए । उहाँलाई बस्‍न तिनीहरूले आफ्‍ना लुगाहरू गधाको ढाडमा बिछ्‍याए र येशूलाई त्यसमाथि चढ्न मद्दत गरे ।
+\v 36 त्यसपछि जसै उहाँ चडेर जानुभयो, उहाँलाई सम्मान गर्न अरूहरूले आफ्‍ना लुगाहरू उहाँको अगाडि बाटोमा बिछ्याए ।
+\s5
+\v 37 जसै उहाँहरू जैतुन डाँडाबाट तल झर्ने बाटो आउनुभयो, येशूले गर्नुभएका सबै महान आश्‍चर्य कामहरू जो तिनीहरूले देखेका थिए त्‍यसका लागि उहाँका चेलाहरूको सम्‍पूर्ण भिड आनन्‍दित हुन र ठूलो स्वरले परमेश्‍वरको प्रशंसा गर्न सुरु गरे ।
+\v 38 तिनीहरू यस्‍ता कुराहरू भन्‍दैथिए “परमेश्‍वरले हाम्रो राजालाई आशिष देऊन् जो परमेश्‍वरको अधिकारमा आउँछन् !” “स्वर्गका परमेश्‍वर र हामी उहाँका मानिसहरू बीच शान्ति होस् !” “सबैले परमेश्‍वरको प्रशंसा गरून् !”
+\s5
+\v 39 भिडमा भएका कोही फरिसिहरूले उहाँलाई भने, “गुरुज्यु, यी कुराहरू भन्‍न आफ्‍ना चेलाहरूलाई रोक्‍नुहोस् !”
+\v 40 उहाँले जवाफ दिनुभयो, “म तिमीहरूलाई यो भन्छु: यदि यी मानिसहरू चुप लागे भने, ढुङ्गाहरू आफैँले मेरो प्रशंसा गर्दै कराउनेछन् !”
+\s5
+\v 41 जब येशू यरूशलेम नजिक आउनुभयो र सहर देख्‍नुभयो, त्यहाँका मानिसहरूका बरेमा उहाँ रुनुभयो ।
+\v 42 उहाँले भनुभयो, “म इच्‍छा गर्छु कि परमेश्‍वरको शान्ति कसरी पाउने भनेर आज तैँले जानेको भए हुन्‍थ्‍यो । तर अब  तैँले त्‍यो जान्‍न सक्‍दैनस् ।
+\s5
+\v 43 तैँले यो जानेको म चाहन्छु: चाँडै तेरा शत्रुहरू आउँनेछन् र तेरो सहरको चारैतिर छेक्‍ने बार खडा गर्नेछ । तिनीहरूले सहरलाई घेर्नेछन् र त्‍यसलाई सबैतिरबाट आक्रमण गर्नेछन् ।
+\v 44 तिनीहरूले पर्खालहरू भत्काउनेछन् र सबैकुरा नाश गर्नेछन् । तिनीहरूले त्‍यसलाई, तँलाई र तेरा सबै छेराछोरीलाई नाश गर्नेछन् । जब तिनीहरूले सबैकुरा नाश गरी सिध्याउनँछन्, तब त्यहाँ एउटा ढुङ्गामाथि अर्को ढुङ्गा छोडिनेछैन । यो सबै हुनेछन् किनभने परमेश्‍वरले तँलाई बचाउन आउनुभएको समय तैँले चिनिनस् !”
+\s5
+\v 45 येशू यरूशलेम पस्‍नुभयो र मन्दिरको चोकमा जान्‍नुभयो । उहाँले त्यो ठाँउमा मानिसहरू देख्‍नुभयो जो सामानहरू बेच्‍दैथिए,
+\v 46 र उहाँले तिनीहरूलाई बाहिर लखेट्‍न शुरू गर्नुभयो । उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “धर्मशास्‍त्रमा यो लेखिएको छ, ‘म चाहन्‍छु मेरो घर एउटा ठाउँ होस् जहाँ मानिसहरूले प्रार्थना गर्छन्’, तर तिमीहरूले यसलाई चोरहरूका निम्‍ति लुक्‍ने एउटा ठाउँ बनाएका छौ !”
+\s5
+\v 47 त्यो हप्‍ताभरि प्रत्‍येक दिन येशूले मानिसहरूलाई मन्दिरको चोकमा सिकाउँदै हुनुहुन्‍थ्‍यो । मुख्‍य पूजाहारीहरू, धार्मिक व्यवस्थाका शिक्षकहरू र अन्य यहूदी अगुवाहरूले उहाँलाई मार्न एउटा उपाय भेट्टाउने कोसिस गर्दैथिए ।
+\v 48 तर त्‍यसो गर्न तिनीहरूले कुनै उपाय भेट्टाउन सकेनन्, किनभने सबै मानिसहरू उहाँलाई सुन्‍न उत्साहित थिए ।
+\s5
+
+\c 20
+\p
+\v 1 यसै हप्‍ताको एकदिन येशूले मानिसहरूलाई मन्दिरको चोकमा सिकाउँदै र तिनीहरूलाई परमेश्‍वरको असल सन्‍देश भन्‍दै हुनुहुन्‍थ्‍यो । उहाँले त्यसो गरिरहँदा मुख्य पूजाहारीहरू, यहूदी ब्यवस्थाका शिक्षकहरू र अरू अगुवाहरू उहाँकहाँ आए ।
+\v 2 तिनीहरूले उहाँलाई भने, “हामीलाई भन, यी कुराहरू गर्न तिमीलाई के अधिकार छ ? र यो अधिकार तिमीलाई कसले दियो ?”
+\s5
+\v 3 उहाँले जवाफ दिनुभयो, “म पनि तिमीहरूलाई एउटा प्रश्‍न सोध्‍नेछु । मलाई भन,
+\v 4 यूहन्‍नाले मानिसहरूलाई बप्‍तिस्मा दिने बारेमा : के परमेश्‍वरले तिनलाई बप्‍तिस्‍मा दिने आज्ञा  दिनुभयो वा मानिसहरूले तिनलाई आज्ञा  दिए ?”
+\s5
+\v 5 यसलाई तिनीहरूले आफूहरू माझमा छलफल गरे । तिनीहरूले भने, “यदि हामीले जवाफ दियौं, ‘तिनलाई परमेश्‍वरले आज्ञा दिनुभयो’, त्‍यसपछि उसले भन्‍नेछ, ‘त्यसो भए किन तिमीहरूले तिनलाई विश्‍वास गरेनौ ?’ ”
+\v 6 तर यदि हामीले, ‘त्‍यो मानिसहरूबाट मात्र थियो जसले तिनलाई बप्‍तिस्मा दिने आज्ञा गरे’ भन्‍यौं भने मानिसहरूले हामीलाई ढुङ्गाले हानेर मार्नेछन्, किनभने यूहन्‍ना परमेश्‍वरले पठाउनु भएको एउटा अगमवक्ता थिए भनी तिनीहरू सबैले विश्‍वास गर्छन् ।”
+\s5
+\v 7 त्यसैले कसले यूहन्‍नालाई बप्‍तिस्मा दिनु भने त्‍यो तिनीहरूलाई थाहा छैन भनी तिनीहरूले जवाफ दिए ।
+\v 8 तब येशूले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “न त म तिमीहरूलाई भन्‍नेछु ती कुराहरू गर्न मलाई कसले पठायो ।”
+\s5
+\v 9 त्‍यसपछि येशूले मानिसहरूलाई यो दृष्‍टान्त भन्‍नुभयो, “एकजना मानिसले एउटा अङ्गुरको बगैचा लगायो । उसले त्‍यसको हेरविचार गर्नलाई अङ्गुरको बगैचा केही मानिसहरूलाई भडामा दियो । त्यसपछि ऊ अर्को देशमा गयो र लामो समयसम्म त्यहाँ बस्यो ।
+\v 10 जब अङ्गुरहरू फसलको समय आयो, तब त्यो अङ्गुरको बगैचा हेरविचार गरिरहेका मानिसहरूकहाँ उसले एकजना सेवकलाई पठायो, ता कि त्यस अङ्गुरको बगैचाले उत्पादन गरेका अङ्गुरहरूको उसले पाउने भाग तिनीहरूले त्‍यसलाई दिऊन् । तर त्यो सेवक त्यहाँ आइपुगेपछि तिनीहरूले उसलाई पिटे र कुनै पनि अङ्गुरहरू नदिएरै उसलाई फिर्ता पठाए ।
+\s5
+\v 11 पछि, मालिकले अर्को सेवकलाई पठायो । तर तिनीहरूले उसलाई पनि पिटे र लज्जित बनाए । तिनीहरूले उसलाई कुनै अङ्गुरहरू  नदिएरै  फिर्ता पठाए ।
+\v 12 अझै पछि, मालिकले अर्को सेवकलाई पठायो । यो तेस्रो सेवकलाई तिनीहरूले घाइते बनाए  र अङ्गुरको बगैचाबाट बाहिर फ्याँकिदिए ।
+\s5
+\v 13 त्यसैले अङ्गुरको बगैचको मालिकले आफैँलाई भन्‍यो, ‘अब म के गरुँ ? म आफ्‍नो छोरालाई पठाउनेछु, जसलाई म धेरै प्रेम गर्छु । तिनीहरूले सायद उसलाई आदर गर्नेछन् ।’
+\v 14 त्यसैले उसले आफ्नो छोरालाई पठायो, तर जब त्यो अङ्गुरको बगैचाको हेरविचार गर्नेहरूले उसलाई आउँदै गरेको देखे, तिनीहरूले एक आपसमा भने, ‘कुनै दिन अङ्गुरको बगैचाको अधिकार गर्ने मानिस यहाँ आएको छ ! हामी त्यसलाई मारौं ता कि यो अङ्गुरको बगैचा हाम्रो होस् !’
+\s5
+\v 15 यसैले तिनीहरूले उसलाई अङ्गुरको बगैचाबाट बाहिर घिसारे र तिनीहरूले उसलाई मारे । त्यसैले त्यस अङ्गुरको बगैचका मालिकले तिनीहरूलाई के गर्नेछन् म तिमीहरूलाई भन्‍नेछु !
+\v 16 ऊ आउनेछ र त्यो अङ्गुरको बगैचको हेरचाह गर्ने मानिसहरूलाई मार्नेछ । त्यसपछि त्यसको हेरचाह गर्न उसले अरू मानिसहरूको ब्यवस्था मिलाउनेछन् ।” जब येशूलाई सुनिरहेका मानिसहरूले यो सुने, तिनीहरूले भने, “यस्तो एउटा अवस्था कहिल्यै नहोस् !”
+\s5
+\v 17 तर येशूले सिधा तिनीहरूलाई हेर्नुभयो र  भन्‍नुभयो, “तिमीहरूले त्यो भन्‍नसक्छौ, तर धर्मशास्‍त्रमा लेखिएका यी वचनहरूको अर्थको बारेमा विचार गर, ‘निर्माण गर्नेहरूले अस्‍वीकार गरेको ढुङ्गो नै भवनमा सबभन्‍दा महत्त्‍वपूर्ण ढुङ्गो भएको छ ।
+\v 18 हरेक जो यस ढुङ्गोमा खस्‍छ टुक्रा-टुक्रा हुनेछ, र जसमा यो खस्छ, यसले जोसुकैलाई चकनाचुर पार्नेछ ।”
+\s5
+\v 19 जब उहाँले ती दुष्‍ट मानिसहरूको बारेमा कथा भन्‍नुभयो, तब उहाँले तिनीहरूलाई नै दोष लगाउँदै हुनुहुन्‍छ भनी मुख्य पूजाहारीहरू र यहूदी ब्यवस्थाका शिक्षकहरूले महशुस गरे । यसैले उहाँलाई गिरफ्‍तार गर्न तिनीहरूले तुरुन्तै एउटा उपाय भेट्टाउन खोजे, तर तिनीहरूले उहाँलाई गिरफ्‍तार गर्न, किनभने तिनीहरूले त्यसो गरे भने मानिसहरूले के गर्लान् भनी तिनीहरू डराए ।
+\v 20 त्यसैले तिनीहरूले उहाँलाई होशियारसाथ चियो गरे । तिनीहरूले जासुसहरू पनि पठाए जसले उहाँप्रति वफादार भएको वहाना गरे । तर येशूले केही गल्ती कुरा बोल्‍नुहोला जसका लागि तिनीहरूले उहाँलाई दोष लगाउन सक्‍छन् भन्‍ने तिनीहरूको वास्‍तविक इच्‍छा थियो । तिनीहरूले उहाँलाई प्रान्तका राज्यपालकहाँ पुर्‍याउन सकून् भन्‍ने चाहन्थे ।
+\s5
+\v 21 त्यसैले जासुसहरूमध्ये एउटाले उहाँलाई सोध्यो, “गुरु, हामीलाई थाहा छ कि तपाईं ठीक कुरा बोल्नुहुन्छ र सिकाउनुहुन्छ । तपाईं सत्य बोल्नुहुन्छ यद्यपी महत्त्‍वपूर्ण मानिसहरूले त्‍यसलाई मन पराउँदैनन् । हामीले के गरेको परमेश्‍वरले चाहनुहुन्छ भनेर तपाईंले सत्‍य किसिमले सिकाउनु हुन्छ ।
+\v 22 यसैले यस विषयमा तपाईंको के विचार सो हामीलाई भन्‍नुहोस् : हामीले रोमी सरकारलाई करहरू तिर्नु ठीक छ वा छैन ?”
+\s5
+\v 23 तर कि त करहरू तिर्न घृणा गर्ने यहूदीहरूसँग वा रोमी सरकारसँग उहाँलाई समस्यामा पार्नको निम्‍ति तिनीहरूले उहाँलाई  छल गर्न खोज्‍दैथिए भनी उहाँ जान्‍नुहुन्‍थ्‍यो । यसैले उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो,
+\v 24 “मलाई एउटा रोमी सिक्‍का देखाऊ । त्‍यसपछि त्यसमा कसको तस्बिर छ मलाई भन । र त्यसमा कसको नाम छ मलाई भन ? ” यसैले तिनीहरूले उहाँलाई एउटा सिक्‍का देखाए र भने, “यसमा रोमी सरकारका प्रमुख, सिजरको तस्बिर र नाम छ ।”
+\s5
+\v 25 उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “यदि त्‍यस्‍तो छ भने, जे सरकारको हो, त्यो तिनीहरूलाई देऊ, र जे परमेश्‍वरको हो, त्यो उहाँलाई देओं ।”
+\v 26 जासूसहरू यति छक्‍क परे कि तिनीहरूले उहाँलाई जवाफ दिन सकेनन् । यशूले उहाँको वरिपरी खडा मानिसहरूको सामु जे भन्‍नुभयो त्‍यसमा जासूसहरूले भेट्टाउन सक्‍ने कुनै पनि गलत कुरा थिएन ।
+\s5
+\v 27 त्यसपछि, केही सदुकीहरू येशूकहाँ आए । तिनीहरू यहूदीहरूका एउटा समूह हुन् जसले भन्‍छन् कि कोही पनि मृत्युबाट जीवित हुनेछैन ।
+\v 28 तिनीहरूले पनि येशूलाई एउटा प्रश्‍न सोध्‍न चाहान्‍थे । तिनीहरूमध्ये एकजनाले उहाँलाई भन्यो, “गुरुज्यू, मोशाले हामी यहूदीहरूका लागि लेखे कि यदि श्रीमतीबाहेक छोराछोरीहरू नभएको एकजना मानिस मर्‍यो भने, त्‍यसको भाईले त्‍यो विधवालाई विवाह गरोस् ता कि उद्धारा त्‍यसले बालक जन्माउन सकोस् । यसरी मानिसहरूले त्यो बालक मरेको मानिसको हो भनी विचार गर्नेछन् ।
+\s5
+\v 29 मानौं एउटा परिवारमा सातजना दाजुभाइहरू थिए । जेठोले एउटी स्‍त्रीलाई विवाह गर्‍यो, तर ऊ र उसकी पत्‍नीले कुनै छोराछोरी जन्माएनन् । पछि ऊ मर्‍यो ।
+\v 30 माहिलो भाइले यो नियम पालन गर्‍यो र त्यो विधवालाई विबाह गर्‍यो, तर उसको पनि त्यस्तै भयो ।
+\v 31 त्यसपछि साहिंलो भाइले त्यसलाई बिवाह गर्‍यो, तर फेरि त्यस्तै भयो । सबै सातवटै दाजुभाइहरूले एक-एक गर्दै त्यो स्‍त्रीलाई विवाह गरे, तर तिनीहरूका कुनै छोराछोरी थिएनन्, र एक-एक गर्दै मरे तिनीहरू ।
+\v 32 त्यसपछि, त्यो स्‍त्रीको पनि मृत्‍यु भयो ।
+\v 33 त्यसैकारण, यदि सत्‍य हो कि त्‍यहाँ एउटा समय हुनेछ जतिबेला मरेका मानिसहरू फेरि जीवित हुनेछन् भने, तपाईंको विचारमा त्‍यतिबेला त्यो स्‍त्री कसकी श्रीमती हुन्छे ? यो मनमा राख्‍नुहोस् कि सबै सातैजना दाजुभाइद्वारा त्यसलाई विवाह गरियो ।”
+\s5
+\v 34 येशूले तिनीहरूलाई जवाफ दिनुभयो, “यस संसारमा, मानिसहरूले श्रीमतीहरू ल्याउँछन्, र मानिसहरूले आफ्‍ना छोरीहरूको विवाह अरू मानिसहरूसित गरिदिन्‍छन् ।
+\v 35 तर मानिसहरू मृत्युबाट फेरि जीवित भएपछि जसलाई परमेश्‍वरले स्वर्गमा हुन योग्य भएको विचार गर्नुहुन्‍छ तिनीहरूले विवाह गर्ने छैनन् ।
+\v 36 तिनीहरू फेरि मर्न पनि सक्‍दैनन्, किनभने तिनीहरू स्वर्गदूतहरूझैँ अविनाशी हुनेछन् । परमेश्‍वरले तिनीहरूलाई फेरि जीवित पार्नुभएको तथ्‍यले तिनीहरू उहाँका सन्तानहरू हुन् भन्‍ने दर्शाउनेछ ।
+\s5
+\v 37 तर मृत्युबाट मानिसहरू जीवित हुने सम्‍बन्‍धमा, मोशाले त्‍यसको बारेमा केही कुरा लेखे । जलिरहेको पोथ्राको बारेमा तिनले लेखेको एउटा ठाउँमा, तिनले परमप्रभु नै परमेश्‍वर हुनुहुन्‍छ जसलाई अब्राहामले आराधना गर्छन्, जसलाई इसहाकले आराधना गर्छन् र जसलाई याकूबले आराधना गर्छन् भनी तिनले उल्‍लेख गर्छन् । मरेका मानिसहरूले परमेश्‍वरको आराधना गर्दैनन्, तर त्‍यसको साटो जीवित मनिसहरूले परमेश्‍वरको आराधना गर्छन् ।
+\v 38 सबै मानिसहरूको मृत्‍युपछि जसका आत्माहरू फेरि जीवित हुन्‍छन् तिनीहरूले मात्र उहाँको आदर गरिरहन्‍छन् !”
+\s5
+\v 39 यहूदी व्‍यवस्थाका केही शिक्षकहरूले जवाफ दिए, “गुरुज्यू, तपाईंले एकदम राम्रोसँग जवाफ दिनुभएको छ !”
+\v 40 त्यसपछि, कसैले पनि उहाँलाई छल गर्न उहाँलाई अरू बढी त्‍यस्‍ता प्रश्‍नहरू सोध्‍ने आँट गरेनन् ।
+\s5
+\v 41 पछि येशूले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “जब मानिसहरूले ख्रीष्‍टलाई राजा दाऊदको सन्तान मात्र हुनुहुन्छ भन्‍छन्, तिनीहरू गलत छन् भनी म तिमीहरूलाई देखाउनेछु !
+\v 42 दाऊदले आफैँले ख्रीष्‍टको बारेमा भजनको पुस्तकमा लेखे, परमेश्‍वरले मेरा प्रभुलाई भन्‍नुभयो, ‘यहाँ मेरो छेउमा मेरो दाहिनेपट्टी बस, जहाँ म तिमीलाई उच्‍च आदर गर्नेछु । 
+\v 43 मैले तिम्रा शत्रुहरूलाई पूर्णरूपले हराउन्‍जेल तिमी यहाँ बस ।’
+\v 44 राजा दाऊदले ख्रीष्‍टलाई ‘मेरा प्रभु !’ भन्‍छन् । यसैले, ख्रीष्‍ट त्‍यस्‍तो कोही राजा दाऊदको सन्तान मात्र हुनु सक्‍नुहुन्‍छ ! मैले भर्खरै भनेका कुराले प्रमाणित हुन्‍छ कि उहाँ दाऊद भन्दा धेरै महान हुनुहुन्छ, हो ?”
+\s5
+\v 45 अरू सबै मानिसहरूले सुनिरहँदा, येशूले आफ्ना चेलाहरूलाई भन्‍नुभयो,
+\v 46 “हाम्रो यहूदी ब्यवस्था सिकाउने मानिसहरूले जस्तो काम नगर्नलाई तिमीहरू होशियार रहो । तिनीहरू अति महत्त्‍वपूर्ण हुन् भनी मानिसहरूले विचार गरून् भनेर तिनीहरू लामा लुगाहरू लागाउन र वरिपरी हिंड्न मन पराउँछन् । मानिसहरूले तिनीहरूलाई बजारहरूमा आदरसाथ अभिवादन गरेको तिनीहरू मन पराउँछन् । सभाघरहरूमा तिनीहरू अति विशिष्‍ट ठाउँहरूमा बस्‍न मन पराउँछन् । रात्री भोजहरूमा सबभन्‍दा आदरणीय मानिसहरू बस्‍ने आशनहरूमा बस्‍न तिनीहरू मन पराउँछन् ।  
+\v 47 तिनीहरूले विधुवाहरूका सारा सम्‍पतिहरू पनि चोर्छ्न् । त्‍यसपछि तिनीहरू सबैजनाको माझमा लामो समयसम्म प्रार्थना गर्दछन् । परमेश्‍वरले निश्‍चय नै तिनीहरूलाई अति कठोर दण्‍ड  दिनुहुनेछ ।
+\s5
+
+\c 21
+\p
+\v 1 येशूले आफू बस्‍दै गरेको ठाउँबाट माथि हेर्नुभयो र धनी मानिसहरूले मन्‍दिरको दानपत्रमा आफ्‍ना भेटीहरू हालिरहेको देख्‍नुभयो ।
+\v 2 एउटी गरीब विधवाले थोरै मूल्य भएका दुईवटा साना सिक्‍काहरू हालेको पनि उहाँले देख्‍नुभयो ।
+\v 3 र उहाँले आफ्ना चेलाहरूलाई भन्‍नुभयो, “यो सत्य हो कि यो गरीब विधवाले यी सबै धनी मानिसहरूले भन्दा धेरै पैसा दानपत्रमा हालेकी छिन् ।
+\v 4 किनकी तिनीहरू सबैसँग धेरै पैसा छ, तर तिनीहरूले त्यसको सानो अंश मात्र दिए । तर यी विधवाले, जो धेरै गरीब छिन्, सबै पैसा दिएकी छिन् जसले तिनले आफूलाई आवश्यक कुरा किन्‍नुपर्थ्‍यो ।
+\s5
+\v 5 येशूका चेलाहरूमध्‍ये कोहीले कसरी मन्दिरलाई मानिसहरूले दिएका सुन्दर ढुङ्गाहरू र सजावटहरूले आकर्षक बनाइएको थियो भन्‍ने बारेमा कुरा गर्दैथिए । तर येशूले भन्‍नुभयो,
+\v 6 “तिमीहरूले हेर्दै गरेका यी कुराहरू पूर्णरूपमा नष्‍ट पारिनेछ । हो, समय आउँदैछ जब यी ढुङ्गाहरूमध्ये एउटा ढुङ्गा अर्को ढुङ्गामाथि छोडिनेछैन ।”
+\s5
+\v 7 त्यसपछि तिनीहरूले उहाँलाई सोधे, “गुरुज्‍यू, यी कुराहरू कहिले हुनेछन् ? र यी कुरा हुनै लागेका छन् भन्‍ने देखाउनलाई के हुनेछ ?”
+\v 8 येशूले जवाफ दिनुभयो, “होसियार होऊ कि तिमीहरूलाई कसैले धोका नदेओस् । किनकि धेरै मानिसहरू आउनेछन् र प्रत्येकले मै हुँ भनी दाबी गर्नेछन् । प्रत्येकले आफ्नो बारमा भन्‍नेछ, ‘म ख्रीष्‍ट हुँ !’ तिनीहरूले यो पनि भन्‍नेछन् ‘समय नजिकै आएको छ, जब परमेश्‍वरले राजाको रूपमा राज्य गर्नुहुनेछ !’ तिनीहरूका चेलाहरू हुनलाई तिनीहरूका पछि नलाग !
+\v 9 अझै, जब तिमीहरूले युद्धहरू र मानिसहरू एक आपसमा लडाईं गर्दै गरेको बारेमा सुन्‍छौ, नडराऊ ! किनकि संसारको अन्त्‍यको समय आउनु अगाडि यी कुराहरू हुनैपर्छ ।”
+\s5
+\v 10 “विभिन्‍न मानिसका समूहहरूले एक आपसमा आक्रमण गर्नेछन्, र विभिन्‍न राजाहरू एक आपसमा लड्नेछन् ।
+\v 11 र विभिन्‍न ठाउँहरूमा ठूला भूँइचालोहरू जानुका साथै अनिकालहरू र डरलाग्‍दा रोगहरू हुनेछन् । धेरै कुराहरू हुनेछन् जसले मानिसहरूलाई धेरै भयभीत बनाउनेछन्, र मानिसहरूले आकाशमा अनौठो कुराहरू देख्‍नेछन् जसले देखाउँछ कि अत्‍यन्‍तै महत्त्वपूर्ण केही कुरा हुन लाग्‍दैछ ।
+\s5
+\v 12 तर यी सबै कुराहरू हुनु अगाडि तिनीहरूले तिमीहरूलाई गिरफ्तार गर्नेछन्, नराम्रो व्यवहार गर्नेछन् र जाँचको लागि तिमीहरूलाई सभाघरहरूमा सुम्‍पिनेछन् र तिमीहरूलाई झ्यालखानहरूमा हाल्नेछन् । तिनीहरूले तिमीहरूको परिक्षण राजाहरू र उच्‍च सरकारी अधिकारीहरूको उपस्थितिमा गर्नेछन् किनभने तिमीहरू मेरो पछि लाग्छौ ।
+\v 13 त्यो तिमीहरूको निम्ति तिनीहरूलाई मेरो सत्‍यताको बारेमा भन्‍ने एउटा समय हुनेछ ।
+\s5
+\v 14 यसैले आफ्नो प्रतिरक्षा गर्नलाई तिमीहरूले के भन्‍नेछौ  भनी समय अगाडि नै चिन्ता नगर्नलाई कटिबद्ध होऊ ।
+\v 15 किनभने म तिमीहरूलाई ठीक शब्दहरू र बुद्धी दिनेछु ता कि  के भन्‍नुपर्ने हो त्यो तिमीहरूले जान्‍नेछौ । परिणामस्वरूप, तिमीहरूलाई दोष लगाउने कोही मानिसहरूले पनि तिमीहरूलाई गलत भन्‍न सक्‍नेछैन ।
+\s5
+\v 16 र तिम्रा आमाबुबा, दाजुभाइहरू र अरू आफन्तहरूले र मित्रहरूले पनि तिमीलाई धोखा दिनेछन्, र तिमीहरूमध्ये कोहीलाई तिनीहरूले मार्ने पनि छन् ।
+\v 17 सामान्यतया सबैले तिमीहरूलाई घृणा गर्नेछन् किनभने तिमीहरू ममा विश्‍वास गर्छौ ।
+\v 18 तर तिम्रो शिरको एउटा मात्र केश पनि नष्‍ट पारिनेछैन ।
+\v 19 यदि तिमीहरू कठीन समयहरूबाट जान्‍छौ र परमेश्‍वरमा आफ्‍नो विश्‍वास प्रमाणित गर्छौ भने, तिमीहरूले आफूलाई बचाउनेछौ ।”
+\s5
+\v 20 “जब तिमीहरूले यरूशलेमलाई सेनाहरूले घेरेको देख्‍छौ, तब तिनीहरूले चाँडै नै यस सहरलाई नष्‍ट गर्नेछन् भनी तिमीहरूलाई थाहा हुनेछ ।
+\v 21 त्यो समय तिमीहरूमध्‍ये जो यहूदियाको क्षेत्रमा हुन्‍छौ पहाडहरूतिर भाग्‍नैपर्छ । र तिमीहरूमध्‍ये जो यस सहरमा हुन्‍छौ सहर छोड्नैपर्छ । तिमीहरूमध्ये जो गाउँका नजिक हुन्‍छौ सहरभित्र आउनुहुँदैन ।
+\v 22 किनकी यही समय हुनेछ जतिबेला परमेश्‍वरले यो सहरलाई दण्‍ड दिनुहुनेछ; जब उहाँले त्‍यो गर्नहुन्छ, धर्मशास्‍त्रमा लेखिएको कुरा पूरा हुनेछ ।
+\s5
+\v 23 गर्भवती स्‍त्रीहरू र आफ्‍ना शिशुहरूको स्‍याहार गर्नेहरूलाई ती दिनहरूमा कति डरलाग्‍दो हुनेछ, किनभने देशमा एउटा ठूलो सङ्कष्‍ट हुनेछ, र यसका मानिसहरूले अत्‍याधिक दु:ख भोग्‍नेछन्  किनकि परमेश्‍वर तिनीहरूसँग क्रद्ध हुनुहुनेछ ।
+\v 24 तिनीहरूमध्ये धेरैजना मर्नेछन् किनभने सिपाहीहरूले तिनीहरूलाई शश्‍त्राश्‍त्र सहित आक्रमण गरे । अरूहरू कैदीहरू हुनेछन् र तिनीहरूलाई संसारभरि धेरै ठाउँहरूमा पठाइनेछ । परमेश्‍वरले अनुमति दिनुभएसम्‍म अन्यजातिहरूले आफ्‍ना सेनाहरू यरूशलेमका सडकहरूमा  परिचालन गरिरहनेछन्  ।”
+\s5
+\v 25 “यो समयमा, सूर्य, चन्द्र र ताराहरूमा अनौठा कुराहरू हुनेछन् । र पृथ्वीमा, मानिसहरूका समूहहरू धेरै भयभित हुनेछन्, र गर्जने समुन्‍द्र र त्यसका ठूला छालहरूका कारणले तिनीहरू अलमल्ल पर्नेछन् ।
+\v 26 मानिसहरू यति डराउनेछन् कि तिनीहरू बेहोस् हुनेछन्, किनकि यसपछि संसारमा के होला भनी तिनीहरू पर्खँदैछन् । आकाशका ताराहरूले तिनीहरूका आफ्ना सदाका ठाउँहरूलाई छाड्नुपर्नेछ ।
+\s5
+\v 27 तब म, मानिसको पुत्रलाई शक्ति र अत्‍यन्‍त चहकिलो ज्योतिमा बादलमा आउँदै गरेको सबै मानिसहरूले देख्‍नेछन् ।
+\v 28 यसैले जब ती भयानक कुराहरू हुन सुरु हुन्छ, सिधा खडा होऊ र माथितिर हेर, किनकि परमेश्‍वरले चाँडै तिमीहरूलाई छुटकारा दिनुहुनेछ ।”
+\s5
+\v 29 त्यसपछि येशूले तिनीहरूलाई एउटा दृष्‍टान्त भन्‍नुभयो, “अञ्‍जीरका रूखहरू र सबै रूखहरूका बारेमा विचार गर ।
+\v 30 जहिले तिमीहरूले तिनीहरूका पात पलाउन थालेको देख्‍छौ, तिमीलाई थाहा हुन्‍छ कि गृष्म ऋतु नजिकै छ ।
+\v 31 त्यसै गरी, जब तिमीहरूले मैले भर्खरै वयान गरेका कुराहरू हुँदैगरेको देख्‍छौ, तिमीहरूलाई थाहा हुनेछ कि परमेश्‍वरले चाँडै आफैँलाई राजाको रूपमा प्रकट गर्नुहुनेछ ।
+\s5
+\v 32 म तिमीहरूलाई सत्‍य भन्दैछु : मैले भर्खरै वयान गरेका यी सबै कुराहरू हुनुअघि मानिसहरूको यो पुस्ताको अन्त्‍य हुनेछैन ।
+\v 33 आकाश र पृथ्वीको अन्त्‍य हुनेछ, तर जे म तिमीहरूलाई भन्‍छु त्यो कहिल्यै अन्त्‍य हुनेछैन ।
+\s5
+\v 34 “आफूलाई संयमित राख्‍न होसियार होऊ । जहाँ मानिसहरू अनैतिक काम गर्छन् वा मदिराले मात्तिन्‍छन् त्‍यस्‍ता भोजहरूमा नजाऊ । र तिमीहरुले यस जीवनका चिन्‍ताहरु लिनुहुँदैन । यदि तिमीहरूले त्‍यसरी जीवन बितायौ भने, म फेरि आउने कुरालाई तिमीहरूले पर्खिन छाडिदिन्‍छौ । र त्‍यसपछि, त्‍यो क्षण, म आउँदा म तिमीहरूलाई चकित पार्नेछु । म यति अचानक आउनेछु, यो एउटा जनावर धरापको  स्‍प्रीङहरू चेतावनीविना नै बन्द भएजस्‍तै हुनेछ ।
+\v 35 वास्तवमै, म चेतावनीविना नै फरि आउनेछु, र त्‍यो दिन आउनेछ जतिबेला तिमीहरू मलाई हेर्न तयार छैनौ । 
+\s5
+\v 36 यसैले तिमीहरू मेरो आगमनको लागि सधैँ तयार हुनुपर्छ । र सधैँ प्रार्थना गर्नुपर्छ जसले तिमीहरू यी सबै कठीन कुराहरूमा सुरक्षित हुन सक्‍छौ र म संसारको न्याय गर्न आउँदा, म, मानिसको पुत्रले तिमीहरूलाई निर्दोष घोषणा गर्छु ।”
+\s5
+\v 37 प्रत्‍येक दिन येशूले मन्दिरमा मानिसहरूलाई सिकाउँदै हुनुहुथ्यो । तर हरेक साँझ उहाँ सहरबाट बाहिर जानुभयो र जैतुनको डाँडामा रातभर बस्‍नुभयो ।
+\v 38 र हरेक बिहान सबेरै उहाँको वचन सुन्‍न सबै मानिसहरू मन्दिरमा आए ।
+\s5
+
+\c 22
+\p
+\v 1 यतिबेला अखमरी रोटीको उत्‍सवको समय नजीक थियो, जसलाई मानिसहरूले निस्तार-चाड पनि भन्‍थे ।
+\v 2 अब मुख्य पूजाहारीहरू र यहूदी व्यवस्थाका शिक्षकहरूले येशूलाई मार्ने एउटा उपाय खोज्‍दैथिए किनभने तिनीहरू उहाँलाई पछि लाग्‍ने मानिसहरूबाट डराए ।
+\s5
+\v 3 त्यसपछि इस्कोरियोत भनिने यहूदाभित्र शैतान पस्‍यो, जो बाह्रजना चेलाहरूमध्ये एक थिए ।
+\v 4 ऊ गयो र मुख्य पूजाहारीहरू र मन्दिरको सुरक्षा अधिकारीहरूसँग कसरी उसले येशूलाई तिनीहरूकहाँ सुम्पिदिन सक्‍छ भन्‍ने बरेमा कुरा गर्‍यो ।
+\s5
+\v 5 उसले त्यसो गर्ने इच्‍छा गरेकोले तिनीहरू धेरै खुशी भए । त्‍यो काम गर्नको लागि तिनीहरूले उसलाई पैसा तिर्ने प्रस्‍ताव गरे ।
+\v 6 यसैले यहूदा सहमत भयो, र त्यसपछि उहाँको वरिपरि भिड नभएको बेलामा येशूलाई गिरफ्‍तार गर्न तिनीहरूलाई मद्दत पुर्‍याउन उसले एउटा उपाय खोज्‍दैथियो ।
+\s5
+\v 7 त्‍यसपछि अखमरी रोटीको दिन आयो, त्यो दिन जतिबेला निस्तार-चाडको उत्सवका थुमाहरू मार्ने गरिन्‍थ्‍यो ।
+\v 8 यसैले येशूले पत्रुस र यूहन्‍नालाई भन्‍नुभयो, “जाऊ र हामीहरूको निम्ति निस्तार-चाडको उत्‍सवको लागि भोज तयार गर, यसरी हामी त्‍यसलाई एकसाथ खान सक्छौं ।”
+\v 9 तिनीहरूले उहाँलाई जवाफ दिए, “यो खानलाई हामी कहाँ तयार गरौं भन्‍ने तपाईंको ईच्‍छा छ ?”
+\s5
+\v 10 उहाँले जवाफ दिनुभयो, “होसियारसाथ सुन । जब तिमीहरू सहरमा जान्‍छौ, पानीको एउटा ठूलो गाग्रो बोकिरहेको एकजना मानिसले तिमीहरूलाई भेट्‍नेछ ; जुन घरमा ऊ पस्‍छ त्‍यहाँ उसको पछि लाग ।
+\v 11 घरको मालिकलाई भन, “हाम्रो गरूले हामीलाई कोठा देखाउन भन्‍नुहुन्‍छ जाहाँ उहाँले हामी, उहाँका चेलाहरूसँग निस्‍तार-चाडको भोज खान सक्‍नुहुन्‍छ ?”
+\s5
+\v 12 उसले तिमीहरूलाई घरको माथिल्लो तलामा भएको एउटा ठूलो कोठा देखाउनेछ । त्‍यो सबै कुरा मिलाएर राखिएको, पाहुनाहरूका लागि सबै कुरा तयार हुनेछ । त्‍यहाँ हाम्रो लागि भोज तयार गर ।”
+\v 13 यसैले दुईजना चेलाहरू सहरमा गए । येशूले तिनीहरूलाई जस्‍तो भन्‍नुभएको थियो तिनिहरूले  सबै कुरा त्यस्तै भेटाए । यसरी त्‍यहाँ तिनीहरूले निस्तार-चाडको उत्सवको लागि भोज तयार गरे ।
+\s5
+\v 14 जब भोज खाने समय भयो, येशू आउनुभयो र प्रेरितहरूसँगै बस्‍नुभयो ।
+\v 15 उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “मैले दु:ख भोग्‍नु र मर्नु अघि तिमीहरूसँगै यो निस्तार-चाडको भोज खाने ठूलो इच्छा मैले गरेको थिएँ ।
+\v 16 म तिमीहरूलाई भन्छु, म यो फेरी खाने छैन जबसम्‍म म त्‍यस्‍तै गर्दिन, त्‍यतिबेला परमेश्‍वरले हरेकमा सबै ठाउँमा राज्‍य गर्नुहुन्‍छ, त्‍यतिबेला उहाँले निस्तार-चाडमा गर्न सुरु गर्नुभएको काम उहाँले पूरा गर्नुहुन्‍छ ।”
+\s5
+\v 17 त्यसपछि उहाँले अङ्गुरको रसको कचौरा लिनुभयो र त्‍यसको लागि परमेश्‍वरलाई धन्यवाद दिनुभयो । उहाँले भन्‍नुभयो, “यो लेऊ र आफ्‍नो माझमा यसलाई बाँड ।
+\v 18 किनकी म भन्‍छु परमेश्‍वरले हरेकमा सबै ठाउँमा राज्‍य नगरेसम्म म फेरि यो अङ्गुरको रसमध्‍ये कुनै पिउनेछैन ।
+\s5
+\v 19 त्यसपछि उहाँले केही रोटी लिनुभयो र त्‍यसको निम्‍ति परमेश्‍वरलाई धन्यवाद दिनुभयो । उहाँले त्यसलाई टुक्राहरू पार्नुभयो र खानलाई त्‍यो तिनीहरूलाई दिनुभयो । उहाँले यसो गर्नुहुँदा, उहाँले भन्‍नुभयो, “यो रोटी मेरो शरीर हो, जसलाई म तिमीहरूका निम्‍ति बलि चडाउन जाँदैछु । मेरो आदर गर्नलाई पछि यसै गर ।”
+\v 20 त्यसरी नै उहाँहरूले खाना खानुभएपछि, उहाँले अङ्गुरको रसको कचौरा लिनुभयो र भन्‍नुभयो, “तिमीहरूको निम्‍ति बग्‍ने मेरो आफ्नो रगत प्रयोग गर्दै मैले गर्ने यो नयाँ करार हो ।
+\s5
+\v 21 तर, हेर ! मेरा शत्रुहरूका हातमा मलाई सुम्‍पिदिने व्‍यक्ति यहाँ मसित खाँदैछ ।
+\v 22 वास्तवमा, म, मानिसको पुत्र मर्नेछु, किनभने परमेश्‍वरले त्‍यो योजना गर्नुभएको छ । तर मेरा शत्रुहरूका हातमा मलाई सुम्पिदिने मानिसका लागि कति डरलाग्‍दो हुनेछ !”
+\v 23 त्‍यसपछि, प्रेरितहरूले एक अर्कामा सोध्‍न लागे, “हामीहरूमध्ये कसले यो कुरा गर्ने योजना बनाउँदैछ ?”
+\s5
+\v 24 त्यसपछि, प्रेरितहरू आफ्‍नो माझमा वहस गर्न थाले ; तिनीहरूले भने, “येशू राजा बन्‍नुहुँदा हामीहरूमध्ये कसको सबभन्‍दा ठूलो सम्‍मान हुनेछ ?”
+\v 25 येशूले तिनीहरूलाई जवाफ दिनुभयो, “अन्यजाति राज्यहरूका राजाहरूले तिनीहरू शक्तिशाली छन् भनी देखाउँन चाहान्‍छन् । तापनि तिनीहरू आफैँलाई, ‘मानिसहरूलाई मद्दत गर्नेहरू’ भनेर उपनाम दिन्‍छन्  ।
+\s5
+\v 26 तर तिमीहरू ती शासकहरूजस्ता हुन हुँदैन ! त्यसको सटोमा, तिमीहरूका माझमा सबभन्‍दा बढी सम्‍मान पाएका व्‍यक्तिहरूले आफैँलाई सबभन्‍दा सानो जस्‍तो गर्नुपर्छ, र नेतृत्‍व गर्नेहरू एउटा सेवकले जस्तो गर्नुपर्छ ।
+\v 27 किनकी तिमीहरू जान्‍दछौ, टेबलमा बसेर खाने व्‍यक्ति महत्त्वपूर्ण हुन्‍छ, खाना ल्‍याउने सेवक हुँदैन । तर म तिमीहरूको सेवक हुँ ।
+\s5
+\v 28 तिमीहरू त्‍यस्‍ता व्‍यक्तिहरू हौ जो मैले दु:ख भोगेका सबै कठोर कुराहरुका समयमा मसँगै रहेका छौ ।
+\v 29 यसैले अब, परमेश्‍वरले हरेकमा राज्‍य गर्नुहुँदा म तिमीहरूलाई शक्तिशाली अधिकारीहरू बनाउनेछु, जस्‍तो मेरो पिताले मलाई एउटा राजालेझैँ राज्‍य  गर्न नियुक्त गर्नुभयो ।
+\v 30 म राजा हुँदा तिमीहरू मसँगै बस्‍नेछौ र खानेछौ र पिउनेछौ । वास्तवमा, इस्राएलका बाह्र कुलहरूमाथि न्‍याय गर्नलाई तिमीहरू सिंहासनहरूमा बस्‍नेछौ ।
+\s5
+\v 31 “सिमोन, सिमोन, सुन ! कसैले नाङ्लोमा अन्‍न निफने जस्‍तो, शैतानले तिम्रो परीक्षा गर्न परमेश्‍वरसँग अनुमती मागेको छ र परमेश्‍वरले उसलाई त्‍यसो गर्न अनुमति दिनुभएको छ ।
+\v 32 तर मैले तिम्रो लागि प्रार्थना गरेको छु, सिमोन, ता कि तिमीले मलाई विश्‍वास गर्न पुरै रूपमा रोक्‍ने छैनौ । यसैले जब तिमी मकहाँ फर्केर आउँछौ, यी मानिसहरू, तिम्रा भाइहरूलाई फेरि उत्साह देऊ ।”
+\s5
+\v 33 पत्रुसले उहाँलाई भने, “प्रभु, म तपाईंसँगै कैदमा जान तयार छु ; म तपाईंसँगै मर्न चाहन्छु !”
+\v 34 येशूले जवाफ दिनुभयो, “पत्रुस, तिमीले यो जान भन्‍ने म इच्‍छा गर्छु कि, आज राति, भाले बास्‍नुअघि तिमीले मलाई चिन्‍दिन भनेर तीन पटक भन्‍नेछौ !”
+\s5
+\v 35 त्‍यसपछि येशूले चेलाहरूलाई सोध्‍नुभयो, “जब मैले तिमीहरूलाई पैसा वा खाना वा चप्पल नलिइ गाउँहरूमा पठाएको थिएँ, के तिमीहरूलाई त्‍यहाँ कुनै कुराको खाँचो पर्‍यो तर तिमीहरूले पाउन सकेनौ ? तिनीहरूले जवाफ दिए, “परेन !”
+\v 36 र उहाँले भन्‍नुभयो, “तर अब, यदि तिमीहरूका माझमा कसैसँग केही पैसा छ भने, उसले त्यो आफ्‍नो साथमा लानुपर्छ । अझै जोसँग खाना छ आफूसँग लानुपर्छ, र जोसँग एउटा तरवार छैन, उसले आफ्नो कोट बेच्‍नुपर्छ र एउटा किन्‍नुपर्छ !”
+\s5
+\v 37 म तिमीहरूलाई यो भन्‍छु किनभने एकजान अगमवक्ताले मेरो बारेमा धर्मशास्‍त्रमा लेखेका कुरा पूरा हुनैपर्छ : ‘मानिसहरूले उसलाई एउटा अपराधी भएको विचार गरे ।’ धर्मशास्‍त्रमा मेरो बारेमा लेखिएका सबै कुरा पूरा हुँदैछ ।
+\v 38 चेलाहरूले भने, “प्रभु, हेर्नुहोस् ! हामीसँग दुईवटा तरवारहरू छन् ।” उहाँले जवाफ दिनुभयो, “प्रशस्‍त छ । अब उप्रान्त तिमीहरूले यस्‍तो कुरा नगर ।”
+\s5
+\v 39 येशूले सहर छोड्नुभयो र जैतुनको डाँडामा जानुभयो,  जहाँ उहाँ प्राय: जानुहुन्‍थ्‍यो ; उहाँका चेलाहरू उहाँसँगै गए ।
+\v 40 जब उहाँ त्यस ठाउँमा उहाँ आइपुग्‍नुभयो जहाँ जान चाहनुहुन्थ्यो, तब उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “प्रार्थना गर कि पाप गर्नलाई परीक्षामा नपर्न परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई मद्दत गर्नुहुनेछ ।”
+\s5
+\v 41 त्‍यसपछि उहाँ तिनीहरूबाट तीस मिटर जति टाढा जानुभयो, घुँडा टेक्‍नुभयो र प्रार्थना गर्नुभयो । उहाँले भन्‍नुभयो,
+\v 42 “पिता, ममा डरलाग्दा कुराहरू हुन लाग्‍दैछ : यदि तपाईंले यो हुनबाट रोक्‍ने इच्छा गर्नुहुन्‍छ भने, गर्नुहोस् । तर म जे इच्‍छा गर्छु त्‍यो होइन, तर तपाईं जे इच्‍छा गर्नुहुन्‍छ त्‍यो गर्नुहोस् ।
+\s5
+\v 43 त्यसपछि स्वर्गबाट एउटा स्वर्गदूत आए र उहाँलाई ढाडस दिए ।
+\v 44 उहाँले महान संकष्‍ट भोग्‍दै हुनुहुन्‍थ्‍यो । यसैले उहाँले झन् व्‍यकुल भएर प्रार्थना गर्नुभयो । उहाँको पसिना रगतका ठूला थोपाहरू जस्तो जमिनमा झर्दैथियो ।
+\s5
+\v 45 जब उहाँ प्रार्थनाबाट  उठ्‍नुभयो, उहाँ आफ्‍ना चेलाहरूकहाँ फर्कनुभयो । आफ्‍ना दु:खको कारणले तिनीहरू अति थकित भएकोले उहाँले तिनीहरू निदाउनै लागेको भेट्टाउनुभयो । 
+\v 46 उहाँले तिनीहरूलाई उठाउनुभयो र तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “तिमीहरू सुत्‍दैरहनु हुँदैन ! ऊठ ! प्रार्थना गर कि परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई मद्दत गर्नुहुनेछ ता कि कुनै कुराले पनि तिमीहरुलाई पाप गर्ने इच्‍छा दिनेछैन ।”
+\s5
+\v 47 येशू अझै बोल्‍दै हुनुहुन्‍थ्‍यो, मानिसहरूको एउटा भिड उहाँकहाँ आयो । बाह्र चेलाहरूमध्ये एकजना यहूदाले तिनीहरूलाई अगुवाइ गर्दैथियो । उहाँलाई चुम्बन गर्न ऊ येशूको नजिक आयो ।
+\v 48 तर येशूले उसलाई भन्‍नुभयो, “यहूदा, के तिमी म, मानिसको पुत्रलाई मलाई मेरा शत्रुहरूका हातमा सुम्पिदिनलाई साँच्‍चै चुम्‍वन गर्नेछौ ?
+\s5
+\v 49 जब चेलाहरूले के हुँदैथियो भन्‍ने महसुस गरे, तिनीहरूले भने, “प्रभु, के हामी तिनीहरूलाई हाम्रा तरवारले हानौं ?”
+\v 50 तिनीहरूमध्ये एकजनाले मुख्य पूजाहारीको सेवकलाई हान्‍यो, तर उसको दाहिने कान मात्रै काटियो ।
+\v 51 तर येशूले भन्‍नुभयो, “त्‍यस्‍तो कुनै कुरा अब फेरि नगर ।” त्‍यसपछि उहाँले सेवकको कान छुनुभयो र उसलाई निको पार्नुभयो ।
+\s5
+\v 52 त्यसपछि येशूले उहाँलाई गिरप्‍तार गर्न आएका मुख्य पूजाहारीहरू, मन्दिरका सुरक्षा अधिकारीहरू र यहूदी अगुवाहरू लाई भन्‍नुभयो, “यो आश्‍चर्यको कुरा हो कि म एउटा डाँकु भएझैं मलाई गिरफ्‍तार गर्न तिमीहरू तरवारहरू र लाठीहरू लिएर यहाँ आएका छौ ।
+\v 53 धेरै दिनदेखि म तिमीहरूसँगै मन्दिरमा थिएँ, तर तिमीहरूले मलाई गिरफ्‍तार गर्ने कोसिस गर्दै गरेनौ ! तर तिमीहरूले जे इच्‍छा गर्छौ त्‍यो तिमीहरूले यही समयमा गर्दैछौ । यो त्‍यो समय पनि हो जतिबेला शैतानले दुष्‍ट कुराहरू गर्दैछ जस्‍तो उसले गर्न चाहान्‍छ ।
+\s5
+\v 54 तिनीहरूले येशूलाई पक्रे र उहाँलाई लिएर गए । तिनीहरूले उहाँलाई मुख्य पूजाहारीको घरमा ल्‍याए । पत्रुसले धेरै पछाडिबाट तिनीहरूलाई पछ्‍याउँदैथिए ।
+\v 55 मानिसहरूले चोकको बीचमा आगो बाले र एकसाथ बसे । पत्रुस तिनीहरूको माझमा बसे ।
+\s5
+\v 56 आगोले तिनलाई उज्‍यालो बनाउँदा एकजना सेविकाले पत्रुसलाई त्‍यहाँ बस्‍दैगरेको देखिन् । उनले होसियारसाथ तिनलाई हेरिन् र भनिन्, “यो मानिस पनि उसैसँग थियो जसलाई तिनीहरूले गिरफ्‍तार गरेका छन् ।”
+\v 57 तर तिनले यसो भन्‍दै इन्कार गरे, “स्‍त्री, म उहाँलाई चिन्दिनँ !”
+\v 58 एकछिनपछि अरू कसैले पत्रुसलाई देख्यो र भन्यो, “तिमी पनि तिनीहरूले गिरफ्‍तार गरेका मानिसको साथमा हुनेहरूमध्येकै एक हौ !” तर पत्रुसले भने, “ए मानिस, म तिनीहरूमध्येको होइन !”
+\s5
+\v 59 करिब एक घण्टापछि अरू कसैले चर्को स्‍वरमा भन्यो, “यो मानिसले जसरी बोल्‍दछ त्‍यसले ऊ गालीलीको क्षेत्रको हो भन्‍ने दर्शाउँछ । निश्‍चय नै यो मानिस पनि त्‍यही मानिससँग थियो जसलाई तिनीहरूले गिरफ्‍तार गरेका छन्।
+\v 60 तर पत्रुसले भने, “ए मानिस, तिमी के भन्‍दैछौ, मलाई थाहा छैन !” तिनी बोल्‍दै गरेको बेलामा तुरन्तै एउटा भाले बास्यो ।
+\s5
+\v 61 प्रभु येशू पछाडि फर्कनुभयो र पत्रुसलाई नै हेर्नुभयो । त्‍यसपछि प्रभुले तिनलाई भन्‍नुभएको कुरा पत्रुसले याद गरे, “आज राती भाले बास्‍नुअघि तिमीले मलाई चिन्‍ने कुरालाई तिमीले तीनपल्‍ट इन्कार गर्नेछौ ।”
+\v 62 र तिनी चोकबाट बाहिर गए र धेरै दु:ख मानेर रोए ।
+\s5
+\v 63 येशूलाई पहरा दिँदै बसेका मानिसहरूले उहाँको गिल्‍ला गर र उहाँलाई कुटे ।
+\v 64 तिनीहरूले उहाँको आँखामा पट्टी बाँधे र उहाँलाई भने, “तँ अगमवक्ता होस् भन्‍ने कुरा हामीलाई देखा ! तँलाई हिर्काउने को हो हामीलाई भन !
+\v 65 उहाँको अपमान गर्दै उहाँको बारेमा तिनीहरूले अरू धेरै दुष्‍ट कुराहरू भने ।
+\s5
+\v 66 भोलिपल्‍ट बिहान सबेरै, यहूदी अगुवाहरूमध्‍ये धेरैजना एकसाथ भेला भए । यो समूहमा मुख्य पुजहारिहरू र यहूदी व्यवस्था सिकाउने मानिसहरू थिए । तिनीहरूले येशूलाई यहूदीहरूको महासभामा लगे । त्यहाँ तिनीहरूले उहाँलाई भने,
+\v 67 “यदि तँ ख्रीष्‍ट होस् भने हामीलाई भन !” तर उहाँले जवाफ दिनुभयो, “यदि मैले म उही हुँ भने पनि तपाईंहरूले मलाई विश्‍वास गर्नुहुनेछैन ।”
+\v 68 यदि ख्रीष्‍टको बारेमा तपाईंहरूको विचार के छ भनी मैले तपाईंहरूलाई सोधें भने पनि तपाईंहरू मलाई जवाफ दिनुहुन्‍न ।
+\s5
+\v 69 तर अबदेखि म, मानिसको पुत्र सर्वशक्तिमान परमेश्‍वरको छेउमा बसिरहेको र राज्‍य गरिरहेको हुनेछु !”
+\v 70 त्यसपछि तिनीहरू सबैले सोधे, “यदि त्यसो हो भने, तँ भन्‍दैछस् कि तँ परमेश्‍वरको पुत्र होस् ?” उहाँले जवाफ दिनुभयो, “हो, तपाईंहरूले भनेको जस्तै हो ।”
+\v 71 त्यसपछि तिनीहरू एक आपसमा भने, “उसको विरूद्धमा गवाही दिनलाई हामीलाई निश्‍चय नै अरू केही मानिसहरू आवश्यक छैन ! उसले आफूलाई परमेश्‍वर समान हो भनेको हामी आफैँले सुनेका छौँ !” s5
+
+\s5
+\c 23
+\p
+\v 1 त्यसपछि सम्‍पूर्ण समूह खडा भए र उहाँलाई रोमी गवर्नर पिलातसकहाँ लगे ।
+\v 2 तिनीहरूले पिलातसको सामने उहाँलाई दोष लगाए : “यस मानिसले हाम्रा मानिसहरूलाई झूट कुराहरू बोल्‍दै समस्‍यामा पार्दै गरेको हामीले देखेका छौं । उसले रोमी सम्राट सिजरलाई करहरू नतिर्न तिनीहरूलाई भनिरहेको छ । उसले भनिरहेको छ कि ऊ ख्रीष्‍ट, एउटा राजा पनि हो !”
+\s5
+\v 3 त्यसपछि पिलातसले उहाँलाई सोधे, “के तिमी यहूदीहरूका राजा हौ ?” येशूले जवाफ दिनुभयो, “हो, जस्‍तो तपाईंले मलाई सोध्‍नुभएको छ ।”
+\v 4 त्यसपछि पिलातसले प्रधान पूजाहारीहरूलाई र भिडलाई भने, “यो मानिस कुनै अपराधको दोषी छैन ।” 
+\v 5 तर तिनीहरूले येशूलाई लगातार दोष लगाइरहे ; तिनीहरूले भने, “उसले मानिसहरूलाई विद्रोह गर्नलाई उक्‍साउने कोसिस गर्दैछ ! उसले यहूदियाको सबै क्षेत्रहरूभरि नै आफ्‍ना विचारहरू सिकाइरहेको छ । उसले गालीलको क्षेत्रमा यसो गर्न शुरू गर्‍यो र अहिले उसले यहाँ पनि त्‍यसै गर्दैछ !”
+\s5
+\v 6 जब पिलातसले तिनीहरूका शब्‍दहरू सुने, तिनले सोधे, “के यो मानिस गालील जिल्लाबाट आएको हो ?”
+\v 7 येशू गालीलबाट आएको, जहाँ हेरोद एन्टीपासले राज्‍य गर्थे भन्‍ने पिलातसले थाहा पाएको कारणले तिनले येशूलाई उनीकहाँ पठाए, किनभने त्यो समयमा हेरोद यरूशलेममा थिए ।
+\s5
+\v 8 जब हेरोदले येशूलाई देखे, उनी धेरै खुशी थिए । उनले लामो समयदेखि येशूलाई हेर्ने इच्छा गरिरहेका थिए, किनभने उनले उहाँको बारेमा धेरै कुराहरू सुन्‍दैथिए र उहाँले एउटा आश्‍चर्य काम गरेको हेर्ने इच्‍छा गरे ।
+\v 9 यसैले उनले येशूलाई धेरै प्रश्‍न सोधे, तर यशूले तिनीहरूमध्‍ये कुनैको पनि जवाफ दिनुभएन ।
+\v 10 र मुख्‍य पूजाहारीहरू र यहूदी व्यवस्थामा कोही विज्ञहरू उहाँलाई सबै किसिमका धेरै अपराधहरूको दोष लगाउँदै  उहाँको नजिक खडा भए ।
+\s5
+\v 11 त्यसपछि हेरोद र उनका सिपाहीहरूले उहाँको गिल्ला गरे । उहाँ राजा भएको बहाना पार्नलाई तिनीहरूले उहाँलाई महङ्गो कपडा लगाइदिए । त्यसपछि हेरोदले उहाँलाई पिलातसकहाँ फिर्ता पठाइदिए ।
+\v 12 त्यो दिनसम्म हेरोद र पिलातस एक आपसमा एकदमै दुश्मन भएका थिए, तर त्यही दिन तिनीहरू मित्रहरू बने ।
+\s5
+\v 13 त्यसपछि पिलातसले मुख्‍य पूजाहारीहरू र अरू यहूदी अगुवाहरू र अझैसम्‍म त्यहीँ भएको भीडलाई एकसाथ भेला गरे ।
+\v 14 तिनले तिनीहरूलाई भने, “त्‍यसले मानिसहरूलाई विद्रोह गर्नलाई नेतृत्‍व गरिरहेको छ भन्‍दै तिमीहरूले यो मानिसलाई मकहाँ ल्यायौ । तर म तिमीहरूलाई जानकारी गराउँछु कि तिमीहरूले सुनिरहँदा मैले उसको जाँच गरेपछि, तिमीहरूले मलाई भनेका कुनै पनि कुराहरूमा ऊ दोषी छ भनी म विचार गर्दिन ।
+\s5
+\v 15 ऊ दोषी छ भनी हेरोदले पनि विचार गर्दैनन् । म यो जान्‍दछु किनभने तिनले उसलाई कुनै दण्‍डविना नै हामीकहाँ फिर्ता पठाइदिए । त्यसैले यो स्‍पष्‍ट हुन्‍छ कि यो मानिसले मृत्‍युदण्‍ड पाउनुपर्ने छैन ।
+\v 16 त्यसैले उसलाई कोर्रा लगाउन र त्‍यसपछि स्‍वतन्‍त्र छोडिदिन म आफ्‍ना सिपाहीहरूलाई भन्‍नेछु ।”
+\v 17 (पिलातासले यसो भने किनभने तिनले निस्तार-चाडको उत्सवमा एकजना कैदीलाई स्‍वतन्‍त्र छोड्नुपर्थ्यो । )
+\s5
+\v 18 तर सम्‍पूर्ण भिड नै यसो भन्दै कराए, “यो मानिसलाई मार्नुहोस् ! हाम्रो निम्‍ति बारब्बालाई स्‍वतन्‍त्र गर्नुहोस् !”
+\v 19 अब बारब्बा एकजना मानिस थियो जसले सहरमा भएका केही मानिसहरूलाई रोमी सरकारको विरूद्ध विद्रोह गर्न नेतृत्व गरेका थियो । ऊ एउटा हत्‍यरा पनि थियो । यी अपराधहरू को कारणले ऊ जेलमा थियो, र तिनीहरूबाट मारिनको लागि ऊ पर्खदैथियो ।
+\s5
+\v 20 तर पिलातसले येशूलाई स्‍वतन्‍त्र छोड्ने धेरै इच्‍छा गरे, यसैले तिनले फेरि पनि भीडसित बोल्‍ने कोसिस गरे ।
+\v 21 तर तनीहरूले यसो भनिरहे, “त्‍यसलाई क्रूसमा झुण्‍डाउनुहोस्  ! त्‍यसलाई क्रूसमा झुण्‍डाउनुहोस् !” 
+\v 22 पिलातसले तेस्रो पल्‍ट तिनीहरूसित बोले र तिनीहरूलाई सोधे, “किन ? उसले के अपराध गर्‍यो ? उसले कुनै कुरा गरेको छैन जसको लागि उसले मृत्‍युदण्‍ड पाउनुपर्छ । त्यसैले उसलाई कोर्रा लगाउन र त्‍यसपछि स्‍वतन्‍त्र छोडिदिन म आफ्‍ना सिपाहीहरूलाई भन्‍नेछु ।”
+\s5
+\v 23 तर येशूलाई क्रूसमा मार्नुपर्छ भनेर तिनीहरूले ठूलो स्वरमा जिद्दी गरिरहे ।
+\v 24 अन्‍तमा, तिनीहरूले चर्को स्वरले कराएरहेको कारणले, तिनीहरूले पिलातसलाई आफ्‍नो अनुरोध पूरा गर्न मन्‍जुर गराए ।
+\v 25 यसैले तिनले त्‍यो मानिसलाई स्‍वतन्‍त्र गरे जो सरकारको विरूद्ध  लडाईं गरेको र मानिसहरूलाई मारेको कारणले कैदमा थियो ! त्‍यसपछि तिनले येशूलाई लैजान र भिडको जे इच्‍छा छ त्‍यही गर्न सिपाहीहरूलाई आदेश दिए ।
+\s5
+\v 26 त्‍यहाँ सिमोन नाम गरेको एकजना मानिस थियो जो अफ्रिकाको कुरेनी सहरबाट आएको थियो । ऊ गाउँबाट यरूशलेमतिर उँदै थियो । सिपाहीहरूले येशूलाई लाँदैगर्दा, तिनीहरूले सिमोनलाई समाते । उहाँलाई बोक्‍न लगाउन तिनीहरूले बनाएका क्रूसलाई तिनीहरूले येशूबाट लिए र तिनीहरूले त्‍यो सिमोनको काँधमा राखिदिए । तिनीहरूले उसलाई त्‍यो बोक्‍न र येशूको पछि हिँड् भने ।
+\s5
+\v 27 अब एउटा ठूलो भिड येशूको पछि आउँदै थयो । त्यहाँ धरैजना स्‍त्रीहरू थिए जो आफ्‍ना छातीहरू पिट्‍दै र उहाँको निम्‍ती विलौना गर्दैथिए ।
+\v 28 येशू तिनीहरूतिर फर्कनुभयो र भन्‍नुभयो, “तिमीहरू यरूशलेमका स्‍त्रीहरू, मेरो निम्ति नरोऊ ! त्‍यसको साटोमा तिमीहरू आफू र आफ्‍ना छोराछोरीहरूलाई जे हुन जाँदैछ त्यो कारणले रोऊ !
+\s5
+\v 29 किनकी म तिमीहरूले यो जान भन्‍ने इछ्‍छा गर्छु कि चाँडै नै एउटा यस्तो एउटा समय हुनेछ जब मानिसहरूले भन्‍नेछन्, ‘कहिलै छोराछोरीहरू जन्म नदिएका वा शिशुहरू स्‍याहार नगरेका स्‍त्रीहरू कति भाग्यमानी हुन् !’
+\v 30 त्‍यसपछि यस सहरका मानिसहरूले भन्‍नेछन्, ‘त्यो पर्वतहरू हाम्रो माथि खसोस् र त्‍यो पहाडहरूले हामीलाई छोपोस् भन्‍ने हाम्रो इच्‍छा छ !’
+\v 31 मैले कुनै खरावी नगरे तापनि मैले मर्न पर्छ भने मर्न योग्‍य मानिसहरूका निम्‍ति त निश्‍चय नै डरलाग्‍दा कुराहरू हुनेछन् ।
+\s5
+\v 32 अरू दुईजना अपराधी मानिसहरू पनि त्‍यही ठाँउतिर हिँड्‍दैथिए जहाँ तिनीहरू येशूसँगै मर्नुपर्थ्‍यो ।
+\s5
+\v 33 जब तिनीहरू ‘खप्परे’ भन्‍ने ठाउँमा आए, त्‍यहाँ तिनीहरूले येशूलाई किल्‍ला ठोकेर उहाँलाई क्रुसमा टाँगे । दुईजना अपराधीहरूलाई पनि तिनीहरूले त्‍यसै गरे । तिनीहरूले एउटालाई येशूको दाहिनेपट्टी र अर्कोलाई उहाँको देब्रेपट्टी राखे ।
+\v 34 तर येशूले भन्‍नुभयो, “हे पिता, यी मानिसहरूलाई क्षमा गर्नुहोस् जसले यो  गरे, किनभने कसलाई तिनीहरूले यसो गर्दैछन् त्‍यो तिनीहरू साँच्‍चै जान्दैनन् ।” त्‍यसपछि कसले लुगाको कुनचाहीँ टुक्रा पाउनेछ भनी छुट्‍याउन गोटी जस्‍तो केही कुराले चिठ्ठा हालेर सिपाहीहरूले उहाँको लुगाहरू भाग-भाग गरे ।
+\s5
+\v 35 धेरै मानिसहरू हर्दै नजिकै खडा भए । यहूदी अगुवाहरूले पनि येशूको गिल्ला गर्दैथिए : “यसले अरू मानिसहरूलाई बचायो ! यदि परमेश्‍वरले उसलाई साँच्‍चै नै ख्रीष्‍ट हुनलाई छान्‍नुभएको हो भने, उसले आफैँलाई बचाउनुपर्छ !”
+\s5
+\v 36 सिपाहीहरूले पनि उहाँको गिल्ला गरे । तिनीहरू उहाँकहाँ आए र उहाँलाई केही अमिलो अङ्गुरको रस दिए ।
+\v 37 तिनीहरूले उहाँलाई यसो भनिरहे, “यदि तिमी यहूदीहरूका राजा हौ भने आफैलाई बचाऊ !”
+\v 38 ‘यो यहूदीहरूको राजा हो’ भनी लेखिएको एउटा चिनो पनि तिनीहरूले उहाँको शिरमाथि क्रूसमा बाँधे ।
+\s5
+\v 39 क्रूसमा झुण्‍डिरहेका अपराधीहरूमध्‍ये एकजनाले पनि उहाँको अपमान गर्‍यो ; त्यसले भन्यो, “तिमी ख्रीष्‍ट हौ, तिमी होइनौ र ? यसैले आफैँलाई बचाऊ र हामीलाई पनि बचाऊ !”
+\v 40 तर अर्को अपराधीले त्‍यसलाई बोल्नलाई रोक्‍यो ; उसले भन्यो, “परमेश्‍वरले तिमीलाई दिइरहनुभएको दण्‍डको डर तिमीलाई हुनुपर्छ ! तिनीहरूले उहाँलाई र हामीलाई उस्‍तै किसिमले दण्‍ड  दिँदैछन् ।
+\v 41 हामी दुईजना त मृत्‍युदण्‍डको योग्य छौँ । हामीले गरेका दुष्‍ट कुराहरूका निम्‍ति हामी योग्य भएकोले  नै तिनीहरूले हामीलाई दण्‍ड दिदैंछन् । तर यी मानिसले त कुनै खराबी गरेको छैनन् ।”
+\s5
+\v 42 त्यसपछि उसले येशूलाई भन्यो, “येशू, तपाईंले राजाको रूपमा राज्‍य गर्न सुरु गर्नुहुँदा, कृपागरी मलाई बचाउन याद गर्नुहोस् !”
+\v 43 येशूले जवाफ दिनुभयो, “तिमीलाई थाहा होस् भन्‍ने म इच्‍छा गर्छु कि आज नै तिमी मसँग स्वर्गमा हुनेछौ !”
+\s5
+\v 44 त्यसबेला मध्ये दिन हुनै लागेको थियो । तर त्‍यसपछि दिउँसोको तीन बजेसम्म नै सारा देशभरि अँध्यारो भयो ।
+\v 45 सूर्यबाट प्रकाश नै आएन । मन्‍दिरमा भएको महा-पवित्रस्थानलाई छेक्‍ने बाक्लो पर्दा दुई टुक्रा भएर  च्यातियो ।
+\s5
+\v 46 जब त्यो भयो, येशू ठूलो स्वरले कराउनुभयो, “हे पिता, म मेरो आत्मालाई तपाईंको जिम्मामा दिन्छु !” उहाँले त्‍यसो भनेपछि, उहाँले सास फेर्न रोक्‍नुभयो र मर्नुभयो ।
+\v 47 जब सिपाहीहरूका अधिकारीले त्‍यहाँ जे भयो त्‍यो देखे, उनले भने, “वास्तवमै यो मानिसले कुनै खराबी  गरेको छैन !” उनले भनेको कुराले परमेश्‍वरको आदर भयो ।
+\s5
+\v 48 जब यी मानिसहरूको मृत्‍यु भएको हेर्नलाई जम्मा भएका मानिसहरूको भीडले त्‍यहाँ भएको वस्‍तविक घटना देखे, तब तिनीहरू साँच्‍चै दु:खी थिए भन्‍ने दर्शाउनलाई आफ्ना छातीहरू पिट्दै आफ्‍नो घरहरूतिर फर्के ।
+\v 49 गालीलको क्षेत्रबाट उहाँसँग आएका स्‍त्रीहरू लगायत येशूका चिने-जानेकाहरू सबै, अलि परै खडा भए र भएका सबै कुरा हेरे ।
+\s5
+\v 50 एउटा यहूदी नगर अरिमाथियाबाट आएका योसेफ नामका एकजना मानिस त्‍यहाँ थिए । तिनी असल र धर्मी मानिस थिए र तिनी यहूदी महासभाका सदस्य थिए ।
+\v 51 तिनले भएका सबै कुरा देखे, तर महासभाका अरू सदस्यहरूले येशूलाई मार्ने निर्णय दिँदा र तिनीहरुले त्‍यसो गर्दा तिनी उनीहरूसँग सहमत भएका थिएनन् । परमेश्‍वरले उहाँको राजालाई राज्‍य गर्न सुरु गर्न पठाउनुहुने समयको निम्‍ति तिनले उत्सुतासाथ प्रतिक्षा गर्दैथिए ।
+\s5
+\v 52 योसेफ पिलातसकहाँ गए र येशूको शवको दफन गर्न त्‍यसलाई लैजाने अनुमति तिनलाई दिन पिलातससँग विन्‍ती गरे । पिलातसले तिनलाई अनुमति दिए,
+\v 53 यसैले तिनले येशूको शवलाई क्रूसबाट तल झारे । उनले एउटा मलमलको कपडामा त्‍यसलाई बेह्रे । त्यसपछि तिनले उहाँको शवलाई एउटा दफनको चिहानमा राखे जसलाई कसैले भीरको चट्टानमा खोपेको थियो । त्‍यसमा यसअघि कसैले कहिलै एउटा शव पनि राखेको थिएन ।
+\s5
+\v 54 यो यहूदीहरूको विश्राम-दिनको लागि मानिसहरू तयार हुने दिन थियो । विश्राम-दिनको सुरु हुनलाई चाँडै नै सूर्यास्‍त हुँदैथियो ।
+\v 55 गालील जिल्‍लाबाट येशूसँगै आएका स्‍त्रीहरू र तिनीसँगै भएका मानिसहरू योसेफको पछि लागे । तिनीहरूले दफनको चिहान हेरे र त्‍यसभित्र मानिसहरूले येशूको शवलाई कसरी सुताए त्‍यो देखे ।
+\v 56 त्‍यसपछि स्‍त्रीहरू येशूको शवमा लगाउनलाई मसलाहरू र मलहमहरू लिनको लागि तिनीहरू बस्‍दै गरको ठाउँमा फर्केर गए । यद्यपि यहूदी व्यवस्थाले आवश्‍यक माने जस्‍तै तिनीहरूले विश्राम- दिनमा काम गरेनन् ।
+\s5
+
+\c 24
+\p
+\v 1 आइतबार बिहान झिसमिसेमा नै ती स्‍त्रीहरू दफनको चिहानमा गए । तिनीहरूले येशूको शवमा लगाउनलाई तयार पारेका मसलाहरू तिनीहरूले आफ्‍नो साथमा लगे
+\v 2 जब तिनीहरू आइपुगे, दफनको चिहानको प्रवेशद्वारबाट ढुङ्गालाई कसैले गुडाई दिएको तिनीहरूले पत्ता लगाए ।
+\v 3 तिनीहरू दफनको चिहानभित्र गए, तर प्रभु येशूको शरीर त्यहाँ थिएन !
+\s5
+\v 4 त्‍यसको बारेमा के विचार गर्ने भन्‍ने तिनीहरूलाई थाहै भएन । त्यसपछि अचानक चहकिलो र टल्कने पोशाकहरू लगाएका दुईजना मानिसहरू तिनीहरूको नजीक खडा भए !
+\v 5 स्‍त्रीहरू भयभीत पारिए । जसै तिनीहरू  जमिनसम्‍मै तल झुके दुईजना मानिसहरूले तिनीहरूलाई भने, “जीवित हुनुभएको व्‍यक्तिलाई जहाँ तिनीहरूले मृत मानिसहरूको दफन गर्छन् त्‍यो ठाउँमा तिमीहरूले खोज्‍नुहुदैन !
+\s5
+\v 6 उहाँ यहाँ हुनुहुन्‍न ; उहाँ फेरि जीवित पारिनुभएको छ ! याद गर कि उहाँ तिमीहरूसँगै गालीलमा हुनुहुँदा उहाँले तिमीहरूलाई भन्‍नुभयो,
+\v 7 ‘तिनीहरूले म, मनिसको पुत्रलाई पापी मानिसहरूको हातमा सुम्पिदिनेछन् । तिनीहरूले क्रूसमा काँटीमा झुण्‍डाएर मलाई मार्नेछन् । तर त्‍यसपछि तेस्रो दिनमा म फेरी जीवित हुनेछु ।’”
+\s5
+\v 8 येशूले तिनीहरूलाई के भन्‍नुभएको थियो ती स्‍त्रीहरूले याद गरे ।
+\v 9 त्यसैले तिनीहरूले दफनको चिहान छाडे र एघार प्रेरितहरू र उहाँका अरू चेलाहरूकहाँ गए र जे भएको थियो त्‍यो तिनीहरूलाई भने ।
+\v 10 यी कुराहरू प्रेरितहरूलाई भन्‍ने स्‍त्रीहरूमा मग्दला गाउँकी मरियम, योअन्‍ना, याकूबकी आमा मरियम, र तिनीहरूसँग भएका अरू स्‍त्रीहरू थिए । 
+\s5
+\v 11 तर तिनीहरूका शब्‍दहरूलाई प्रेरितहरूले मूर्ख कुराको रूपमा वेवास्‍ता गरे  ।
+\v 12 यद्यपी पत्रुस उठे र दफनको चिहानतर दौडिए । तिनी निहुरिए र भित्र हेरे । तिनले मलमलका कपडाहरू देखे जसमा येशूको शव बेह्रिएको थियो, तर येशू त्यहाँ हुनुहुन्‍नथ्‍यो । जे भएको थियो त्‍यसमा अचम्म मान्दै तिनी घर गए ।
+\s5
+\v 13 त्यसैदिन येशूका दुईजना चेलाहरू इम्माउस नामको गाउँतिर हिँड्दैथिए । यो यरूशलेमबाट करीब दस किलो मिटर थियो ।
+\v 14 येशूलाई भएका सबै कुराहरूका बारेमा तिनीहरू एक आपसमा बात गर्दैथिए ।
+\s5
+\v 15 जसै तिनीहरू ती कुराहरूका बारेमा बात गर्दै र छलफल गर्दैथिए, येशू आफैँ तिनीहरूकहाँ आउनुभयो र तिनीहरूसँग हिँड्न लाग्‍नुभयो ।
+\v 16 तर परमेश्‍वरले उहाँलाई चिन्‍ने अनुमति तिनीहरूलाई दिनुभएन ।
+\s5
+\v 17 येशूले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “तिमीहरू दुईजना हिँड्‍दैगर्दा कस्का बारेमा कुरा गर्दैछौ ?” तिनीहरू रोकिए र तिनीहरूका अनुहार धेरै उदास देखियो ।
+\v 18 तिनीहरू मध्ये एकजना जसको नाम क्लेओपास थियो, तिनले भने, “तपाईं मात्र एकजना व्‍यक्ति हुनुपर्छ जो यरूशलेमतिर घुमघाम गर्दै हुनुहुन्‍छ जसलाई हालैका दिनमा त्‍यहाँ भएका घटनाहरूका बारेमा थाहा छैन !”
+\s5
+\v 19 उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “कुन घटनाहरू ?” तिनीहरूले जवाफ दिए, “नासरतबाट आउनुभएका एकजना मानिस, येशूको बारेमा भएका कुराहरू, जो एक अगमवक्ता हुनुहुन्थ्यो । ठूला आश्‍चर्य कामहरू गर्न र असल सन्देशहरू सिकाउन परमेश्‍वरले उहाँलाई समर्थ्‍य दिनुभयो । मानिसहरूले उहाँलाई अति असल हुनुभएको बिचार गरे ।”
+\v 20 तर हाम्रा मुख्य पूजाहारीहरू र अगुवाहरूले उहाँलाई रोमी अधिकारीहरूकहाँ सुम्पिदिए । अधिकारीहरूले उहाँलाई मृत्युदण्‍डको सजाय सुनाए, र तिनीहरूले उहाँलाई क्रूसमा काँटीमा झुण्‍डाएर मारे ।
+\s5
+\v 21 हामी इस्राएलीहरूलाई हाम्रा शत्रुहरूबाट स्वतन्‍त्र गर्नुहुने उहाँ नै हुनुहुन्‍थ्‍यो भनी हामीले आशामा गर्दैथियौँ ! तर यो अब सम्भावना देखिदैन, किनभने उहाँ मारीनुभएको समयदेखि अहिलेसम्‍म तीन दिन बितिसकेको छ ।
+\s5
+\v 22 यसको बाजुत पनि हाम्रा समूहाका केही स्‍त्रीहरूले हामीलाई छक्‍क पारे । आज बिहान सबेरै तिनीहरू दफनको चिहानमा गए, 
+\v 23 तर त्यहाँ येशूको शव थिएन ! तिनीहरू फर्केर आए र भने कि तिनीहरूले दर्शनमा केही स्वर्गदूतहरूलाई देखेका थिए । स्वर्गदूतहरूले भने कि उहाँ जीवित हुनुभएको थियो !
+\v 24 त्यसपछि हामीसँग भएका कोही मानिसहरू दफनको चिहानमा गए । स्‍त्रीहरूले जस्‍तो विवरण दिएका थिए, त्‍यहाँ तिनीहरूले त्यस्तै कुराहरू देखे । तर तिनीहरूले येशूलाई देखेनन् ।”
+\s5
+\v 25 उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “तिमीहरू दुईजना मूर्ख मानिसहरू ! ख्रीष्‍टको बारेमा अगमबक्ताहरूले लेखेको सबै कुरा विश्‍वास गर्न तिमीहरू साह्रै सुस्‍त छौ ।
+\v 26 तिमीहरूलाई निश्‍चय नै थाहा हुनपर्ने हो कि ख्रीष्‍टले ती सबै कुराहरूको दु:ख भोग्‍नु र मर्नु र त्यसपछि उहाँको महिमित घर, स्वर्गमा जानु आवश्यक थियो !”
+\v 27 त्यसपछि धर्मशास्‍त्रमा आफ्‍नै बारेमा अगमवक्ताहरूले लेखेका सबै कुराहरू उहाँले तिनीहरूलाई व्याख्या गर्नुभयो । मोशा जे लेखे त्‍यसबाट उहाँले शुरू गर्नुभयो र त्‍यसपछि अरू सबै अगमवक्ताहरूले जे लेखे त्‍यो तिनीहरूलाई व्याख्या गर्नुभयो ।
+\s5
+\v 28 यी दुईजना मानिसहरू जाँदै गरेका गाउँ नजिकै उहाँहरू पुग्‍नुभयो । उहाँ अझै अगाडि जानुहुने सङ्‍केत उहाँले गर्नुभयो,
+\v 29 तर तिनीहरूले उहाँलाई त्यसो नगर्न अनुरोध गरे । तिनीहरूले भने, “आजको रात हामीसँगै बस्‍नुहोस्, किनभने मध्‍यान्‍ह बितेको छ र चाँडै अँध्यारो हुनेछ ।” त्यसैले उहाँ तिनीहरूसँग बस्‍न घरमा जानुभयो ।
+\s5
+\v 30 जब उहाँहरू खानलाई बस्‍नुभयो, उहाँले केही रोटी लिनुभयो र त्‍यसको लागि परमेश्‍वरलाई धन्यवाद दिनुभयो । उहाँले त्‍यसलाई भाँच्‍नुभयो र केही टुक्राहरू तिनीहरूलाई दिनुभयो ।
+\v 31 र त्यसपछि उहाँलाई चिन्‍न परमेश्‍वरले तिनीहरूलाई सक्षम बनाउनुभयो । तर तुरुन्तै उहाँ अदृष्‍य हुनुभयो !
+\v 32 तिनीहरूले एकआपसमा भने, “जब हामीहरू बाटोमा हिँड्‍दैथियौं र उहाँले हामीसँग कुरा गर्नुभयो र हामीलाई धर्मशास्‍त्र बुझ्‍न सक्षम बनाउनुभयो, केही अति असल कुरा हुन जाँदैथियो भनी हामीले  सोच्‍न थाल्यौं, यद्यपि त्यो के थियो हामीलाई थाहा थिएन । हामी यहाँ बस्‍नुहुँदैन ; जे भयो त्यो अरूहरूलाई बताउन हामी जानैपर्छ !”
+\s5
+\v 33 त्यसैले तिनीहरूले तुरुन्तै छाडे र यरूशलेम फर्के । तिनीहरूले त्यहाँ एघार प्रेर्रितहरू र अरूहरूलाई भेटे जो तिनीहरूसँग एकसाथ भेला भएका थिए ।
+\v 34 तिनीहरूले ती दुईजना मानिसहरूलाई भने, “प्रभु फेरी जीवित हुनुभएको छ भन्‍ने कुरा सत्य हो, र उहाँ सीमोनकहाँ देखा पर्नुभएको छ !”
+\v 35 त्यसपछि ती दुईजना मानिसहरूले आफू बाटोमा हिँड्‍दैगर्दा के भएको थियो त्‍यो अरूहरूलाई भने । उहाँले तिनीहरूका निम्‍ति केही रोटी भाँच्‍नुहुँदा कसरी ती दुवैजनाले उहाँलाई चिने भनेर पनि तिनीहरूले उनीहरूलाई भने ।
+\s5
+\v 36 तिनीहरूले त्यसो भनिरहँदा, येशू आफैँ अचानक तिनीहरूका माझमा देखापर्नुभयो । उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई शान्ति दिनुभएको होस् !”
+\v 37 तिनीहरू चकित भए र डराए, किनभने तिनीहरूले एउटा भूत देख्‍दैछन् भन्‍ने तिनीहरूको विचार थियो ।
+\s5
+\v 38 उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “तिमीहरू तर्सिनुपर्दैन ! र म जीवित भएको कुरामा तिमीहरूले सङ्का गर्नुहुँदैन ।
+\v 39 मेरा हातहरू र मेरा खुट्टाहरूमा भएका घाऊहरू हेर ! तिमीहरूले मलाई छुन सक्छौ र मेरो शरीर हेर्न सक्छौ । त्यसपछि तिमीहरूले देख्‍न सक्छौ कि यो साँच्‍चि नै म आफैँ हुँ । तिमीहरूले भन्‍न सक्छौ कि म साँच्‍चि नै जीवित भएको छु, किनभने भूतहरूको त शरीरहरू हुँदैनन्, जस्‍तो तिमीहरू देख्छौ कि मसँग छ !”
+\v 40 उहाँले यसो भनेपछि, उहाँले आफ्‍ना हातहरू र खुट्टाहरूमा भएका घाऊहरू तिनीहरूलाई देखाउनुभयो ।
+\s5
+\v 41 तिनीहरू आनन्दित भए र छक्‍क परे, तर उहाँ साँच्‍चै नै जीवित हुनुभएको थियो भनी तिनीहरूले अझैसम्म पनि विश्‍वास गर्न सकेनन् । यसैले उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “के तिमीहरूसँग यहाँ खानलाई केही कुरा छ ?”
+\v 42 यसैले तिनीहरूले सेकाइएको माछाको एउटा टुक्रा उहाँलाई दिए ।
+\v 43 तिनीहरूले हेर्दैगर्दा, उहाँले त्‍यो लिनुभयो र त्‍यो खानुभयो ।
+\s5
+\v 44 त्यसपछि उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “म तिमीहरूसँग हुँदा मैले जे भनेँ त्‍यो म दोहोर्‍याउनेछु : मेरो बारेमा मोशा र अरू अगमवक्ताहरूद्वारा लेखिएका र भजनहरूमा भएका हरेक कुरा पुरा हुनैपर्छ !”
+\s5
+\v 45 त्यसपछि उहाँले तिनीहरूलाई धर्मशास्‍त्रहरूमा उहाँको बारेमा लेखिएका कुराहरू बुझ्‍न सक्षम बनाउनुभयो ।
+\v 46 उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “तिमीहरूले धर्मशास्‍त्रमा यस्‍तो लेखिएको पढ्‍न सक्‍छौ : येशू ख्रीष्‍टले दुःख भोग्‍नु र मर्नुहुनेछ, तर त्‍यसपछि तेस्रो दिनमा उहाँ फेरी जीवित हुनुहुनेछ ।”
+\v 47 तिनीहरूले यो पनि लेखे कि उहाँमा विश्‍वास गर्नेहरूले सबै ठाउँमा प्रचार गर्नुपर्छ जसले गर्दा परमेश्‍वरले मानिसहरूका पापहरू क्षमा गर्नको निम्‍ति तिनीहरू पाप गर्न छाडेर उहाँमा फर्कनुपर्छ । ख्रीष्‍टमा विश्‍वास गर्नेहरूले त्यो सन्‍देश प्रचार गनुपर्छ, किनभने परमेश्‍वरले तिनीहरूलाई त्यसै गर्न पठाउनुभयो । उनीहरूले लेखे कि तिनीहरूले यरूशलेममा यो प्रचार गर्न सुरु गर्नुपर्छ र त्यसपछि जानुपर्छ र मानिसहरूका सबै समुहहरूलाई यो प्रचार गर्नुपर्छ ।
+\s5
+\v 48 तिमीहरूले मानिसहरूलाई भन्‍नैपर्छ कि मेरो जीवनमा भएका कुराहरू सत्‍य हुन् भनी तिमीहरू जान्‍दछौ । 
+\v 49 र तिमीहरूले यो जान भन्‍ने मेरो इच्‍छा छ कि जस्‍तो मेरो पिताले उहाँले गर्नुहुने कुराको प्रतिज्ञा गर्नुभयो, त्‍यस्तै म तिमीहरूलाई पवित्र आत्मा पठाउनेछु । परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई पवित्र आत्माको शक्तिले भरपूर नगरेसम्‍म तिमीहरू यही सहरमा बस्‍नुपर्छ ।”
+\s5
+\v 50 त्यसपछि येशूले तिनीहरू बेथानिया गाउँ नजिक आउन्‍जेलसम्म तिनीहरूलाई सहर बाहिर लानुभयो । त्‍यहाँ उहाँले आफ्‍ना हातहरू माथि उचाल्‍नुभयो र तिनीहरूलाई आर्शिवाद दिनुभयो ।
+\v 51 जसै उहाँले त्यसो गर्दै हुनुहुन्‍थ्‍यो, उहाँले तिनीहरूलाई छाड्नुभयो र स्‍वर्गमा जानुभयो ।
+\s5
+\v 52 तिनीहरूले उहाँलाई आराधना गरेपछि, तिनीहरू साह्रै आनन्दित भएर यरूशलेम फर्के ।
+\v 53 प्रत्येक दिन तिनीहरू मन्दिरको चोकमा गए र परमेश्‍वरको प्रशंसा गर्दै धेरै समय बिताए ।

44-JHN.usfm

@@ -0,0 +1,1312 @@
+\id JHN Unlocked Dynamic Bible
+\ide UTF-8
+\h यूहन्‍ना
+\toc1 यूहन्‍नाले लेखेको सुसमाचार
+\toc2 यूहन्‍ना
+\toc3 jhn
+\mt1 यूहन्‍नाले लेखेको सुसमाचार
+
+
+\s5
+\c 1
+\p
+\v 1 सुरुमा वचन हुनुहुन्थ्यो । वचन परमेश्‍वरसँग हुनुहुन्थ्यो, र वचन परमेश्‍वर हुनुहुन्थ्यो ।
+\v 2 उहाँले कुनै कुरा सृष्‍टि गर्न सुरु गर्नुभन्दाअघि उहाँ परमेश्‍वरसँग हुनुहुन्थ्यो ।
+\v 3 हरेक कुरा – हो, पूर्णरूपमा हरेक कुरा जो सृष्‍टि बनाइए ती सृष्‍टि गर्नलाई परमेश्‍वरको आज्ञा पालन गर्नुहुने उहाँ नै हुनुहुन्‍छ !
+\s5
+\v 4 सबै जीवन वचनमा नै छ, यसैले उहाँले हरेक कुरा  र हरेक व्‍यक्तिलाई जीवन दिन सक्‍नुभयो । वचन परमेश्‍वरको ज्योति थियो जो हरेक व्‍यक्ति, हरेक ठाउँमा चम्कियो ।
+\v 5 यो ज्योति अँध्यारोमा चम्कियो, र अँध्यारोले यसलाई निभाउन कोसिस गर्‍यो तर त्यसले सकेन ।
+\s5
+\v 6 परमेश्‍वरले यूहन्‍ना नाउँका एकजना मानिसलाई  पठाउनुभयो ।
+\v 7 तिनी ज्योतिको बारेमा मानिसहरूलाई साक्षी दिनलाई आए । तिनले भनेको कुरा सत्‍य थियो, र तिनले त्‍यो सन्देश घोषणा गरे ता कि हरेक व्‍यक्तिले विश्‍वास गर्न सकून् ।
+\v 8 यूहन्‍ना आफैँ ज्योति थिएनन्, तर तिनी ज्योतिको बारेमा मानिसहरूलाई भन्‍न आए ।
+\s5
+\v 9 यो सत्य ज्योति थियो जो हरेक व्‍यक्तिमा चम्किन्‍छ, र त्यो ज्योति संसारमा आउँदै हुनुहुन्‍थ्‍यो ।
+\s5
+\v 10 वचन संसारमा हुनुहुन्‍थ्‍यो, र यद्यपि, संसार उहाँले नै बनाउनुभएको थियो, उहाँ को हुनुहुन्‍थ्‍यो भनी यसका मानिसहरूमध्‍ये कुनैले पनि चिनेन ।
+\v 11 यद्यपि, उहाँको आफ्‍नै संसारमा, र उहाँका आफ्नै मानिस, यहूदीहरूकहाँ उहाँ आउनुभयो, तिनीहरूले उहाँलाई तिरस्‍कार गरे ।
+\s5
+\v 12 तर सबैजना जसले उहाँलाई आफ्‍नो जीवनमा ग्रहण गरे र उहाँमा विश्‍वास गरे, तिनीहरूलाई उहाँले परमेश्‍वरका छोराछोरी हुने अधिकार दिनुभयो ।
+\v 13 यी छोराछोरी परमेश्‍वरबाट जन्मिएका हुन् । यिनीहरू मानव जन्‍मको सामान्‍य प्रक्रियाद्वारा जन्‍मिएका थिएनन्, न मानवको इच्छा वा रोजाइले, न पिता बन्‍नलाई पतिको इच्छाको कराणले नै ।
+\s5
+\v 14 अब वचन एक वास्तविक मानव बन्‍नुभयो र यहाँ बास गर्नुभयो जहाँ हामी केही समयका लागि बस्छौं । उहाँको वैभवशाली र चकित पार्ने स्वभाव, पिताको एकमात्र पुत्रको स्‍वभाव प्रकट गर्नुभएको हामीले उहाँलाई देखेका छौँ, जसले हामीलाई देखाउनुहुन्‍छ कि परमेश्‍वरले हामीलाई विश्‍वासयोग्यरूपमा प्रेम गर्नुहुन्छ र आफ्‍नो सत्यको बारेमा हामीलाई सिकाउनुहुन्छ ।
+\v 15 एकदिन बप्‍तिस्‍मा दिने यूहन्‍नाले वचनको बारेमा मानिसहरूलाई भन्दैथिए,  र येशू तिनीकहाँ आउनुभयो । यूुहन्‍नाले आफ्‍नो वरिपरीको भिडलाई कराएर भने, “मैले तिमीहरूलाई भनें, कोही एकजना म पछि आउनुहुन्‍छ, कोही एकजना जो मभन्दा अत्‍यन्‍त धेरै प्रतिष्‍ठित हुनुहुन्छ । उहाँ मभन्दा धेरै अघि, म जन्मनुभन्दा अनन्त युगहरू पहिले देखि नै अस्तित्वमा हुनुहुन्थ्यो । यही मानिस यहाँ हुनुहुन्छ ! मैले भन्दै आएको मानिस उहाँ नै हुनुहुन्‍छ  !”
+\s5
+\v 16 उहाँले जे गर्नुभएको छ त्‍यसबाट हामी सबैलाई धेरै फाइदा भएको छ । पटक पटक उहाँले हामीप्रति दयालु भएर व्यवहार गर्नुभएको छ ।
+\v 17 मोशाले परमेश्‍वरकोा व्यवस्थाहरू यहूदी मानिसहरूलाई घोषणा गरे । येशू ख्रीष्‍ट हामीप्रति हामीले पाउनयोग्‍य भन्दा अति धेरै दयालु हुनुभयो र उहाँले हामीलाई परमेश्‍वरको बारेमा सत्य कुराहरू सिकाउनुभयो ।
+\v 18 परमेश्‍वरलाई कसैले कहिल्यै देखेको छैन । तर, येशू ख्रीष्‍ट, जो आफैँ परमेश्‍वर हुनुहुन्‍छ, सधैँ पिताको नजिक हुनुहुन्छ, र उहाँले हामीलाई परमेश्‍वर चिनाउनु भएको छ ।
+\s5
+\v 19 यूहन्‍नाले आफ्नो गवाहीको रूपमा यसो भने : यहूदीहरूले यरूशलेमबाट पुजारीहरू र लेवीहरूलाई पठाए; तिनीहरू यूहन्‍नालाई सोध्‍न आए, “तिमी को हौ ?”
+\v 20 यसैले यूहन्‍नाले तिनीहरूलाई साक्षी दिए र भने्, “म ख्रीष्‍ट होइन !”
+\v 21 अनि तिनीहरूले तिनलाई सोधे, “तिमी आफ्नो बारेमा के भन्छौ ? तिमी एलिया हौ ?” तिनले भने्, “होइन ।” तिनीहरूले फेरि सोधे, “के तिमी अगमवक्ता हौ जसलाई अगमवक्ताहरू आउनेछन् भन्‍छन् ?” यूहन्‍नाले जवाफ दिए, “होइन ।”
+\s5
+\v 22 यसैले तिनीहरूले तिनलाई फेरि एकपल्‍ट सोधे, “त्‍यसोभए तिमी को हौ भनी दाबी गर्छौ ? हामीलाई भन ता कि हामी फर्केर जान र हामीलाई पठाउनेहरूलाई विवरण दिन सकौँ । तिमी आफ्नै बारेमा के भन्छौ ?”
+\v 23 तिनले जवाफ दिए जस्‍तो यशैया अगमवक्ताले लेखेका थिए, “म उजाड-स्थानमा कराउने एउटा व्‍यक्ति हुँ, ‘परमप्रभुलाई हामीकहाँ आउनलाई बाटो असल बनाओ।’ ”
+\s5
+\v 24 यी मानिसहरूमध्‍ये कोही फरिसीहरूबाट यूहन्‍नाकहाँ आए ।
+\v 25 तिनीहरूले तिनलाई सोधे, “तिमी ख्रीष्‍ट होइनौ न एलिया न अगमवक्ता हौ भनी तिमी भन्‍छौ भने, तब तिमी किन बप्‍तिस्‍मा दिंदैछौ ?”
+\s5
+\v 26 यूहन्‍नाले जवाफ दिए, “म मानिसहरूलाई पानीले बप्‍तिस्‍मा दिँदैछु, तर त्यहाँ तिमीहरू माझमा अहिले कोही एकजना खडा हुनुहुन्‍छ जसलाई तिमीहरू चिन्दैनौ ।
+\v 27 उहाँ मेरो पछि आउनुहुन्‍छ, तर उहाँका जुत्ताहरू फुकाउनलाई पनि म लायकको छैन ।”
+\v 28 यी कुराहरू यर्दन नदीको पूर्वपट्टि बेथानिया गाउँमा भए । यूहन्‍नाले त्‍यसै ठाउँमा बप्‍तिस्‍मा दिँदैथिए ।
+\s5
+\v 29 भोलिपल्‍ट यूहन्‍नाले येशूलाई आफूतिर आउँदै गर्नुभएको देखे । तिनले मानिसहरूलाई भने, “हेर ! परमेश्‍वरको थुमा, जसले आफ्नो जीवनलाई संसारका पापहरू हटाउनलाई बलिको रूपमा दिनुहुने छ ।
+\v 30 उहाँ नै हुनुहुन्छ जसको बारेमा मैले भनें, “कोही एकजना म पछि आउनुहुने छ, जो मभन्दा धेरै प्रतिष्‍ठित हुनुहुन्छ, किनभने उहाँ मभन्दा धेरैअघि, म जन्मनुभन्दा अनन्त युगहरू पहिलेदेखि नै अस्तित्वमा हुनुहुन्थ्यो ।”
+\v 31 मैले सुरूमा उहाँलाई चिनिन, तर अब उहाँ को हुनुहुन्‍छ भनी म उहाँलाई चिन्‍छु । मेरो काम चाहीँ आउनुपर्ने र  जसले पश्‍चाताप गरे र आफ्‍ना पापहरूबाट फर्के तिनीहरूलाई पानीले बप्‍तिस्‍मा दिनुपर्ने थियो । म चाहान्‍छु कि इस्राएलका मानिसहरूले उहाँ को हुनुहुन्छ भनी चिनून् ।”
+\s5
+\v 32 तिनले जे देखे त्‍यो हामीलाई भन्‍नुपर्ने यूहन्‍नाको काम थियो । तिनले यसरी बोले : “परमेश्‍वरको आत्मा एउटा ढुकुरकोरूपमा स्वर्गबाट तल आउँदै गर्नुहुँदा  मैले उहाँलाई देखेँ । आत्मा तल आउनुभयो र येशूमा बास गर्नुभयो ।
+\v 33 सुरूमा म आफैँले पनि उहाँलाई चिनिन, तर परमेश्‍वरले मलाई मानिसहरूलाई पानीले बप्‍तिस्‍मा दिन पठाउनुभयो, मानिसहरू जसले भने तिनीहरू आफ्‍ना पापपूर्ण मार्गहरूबाट फर्कन चाहन्‍थे । परमेश्‍वरले मलाई भन्‍नुभयो, ‘जुन मानिसमा मेरो आत्मा तल आउँदै र बस्‍दै गर्नुभएको देख्‍नेछौ, उहाँ नै एकजना हुनुहुन्‍छ  जसले तिमीहरू सबैलाई पवित्र आत्माले बप्‍तिस्‍मा दिनुहुने छ ।’
+\v 34 मैले देखेको छु र म तिमीहरूलाई गवाही दिँन्‍छु कि उहाँ नै परमेश्‍वरको पुत्र हुनुहुन्छ ।”
+\s5
+\v 35 बप्‍तिस्‍मा दिने यूहन्‍ना अर्कोदिन आफ्‍ना चेलाहरूमध्‍ये दुईजनासँग फेरि त्यसै ठाउँमा थिए ।
+\v 36 जब तिनले येशू जाँदै गर्नुभएको देखे, तिनले भने्, “हेर ! परमेश्‍वरको थुमा, मानिस जसलाई आफ्‍नो जीवन दिनलाई परमेश्‍वरले नियुक्त गर्नुभयो, जस्‍तो इस्राएलका मानिसहरूद्वारा आफ्‍ना पापहरूको मूल्य तिर्नलाई एउटा थुमा मारिन्‍थ्‍यो !”
+\s5
+\v 37 यूहन्‍नाका दुईजना चेलाहरूले यूहन्‍नाको कुरा सुनेपछि, तिनीहरूले यूहन्‍नालाई छाडे र उहाँको पछि लागे ।
+\v 38 येशू पछडि फर्कनुभयो र तिनीहरूलाई आफ्‍नो पछि आउँदैगरेको देख्‍नुभयो र उहाँले तिनीहरूलाई सोध्‍नुभयो, “तिमीहरू के खोज्‍दैछौ ? ” तिनीहरूले उहाँलाई भने, “रब्‍बी (जसको अर्थ ‘शिक्षक‘), तपाईं कहाँ बस्‍दै हुनुहुन्‍छ हामीलाई भन्‍नुहोस् ।”
+\v 39 उहाँले जवाफ दिनुभयो, “मसँग आओ, र तिमीहरूले देख्‍नेछौ !” यसैले तिनीहरू आए र येशू काहाँ बस्‍दै हुनुहुन्थ्यो हेरे । त्यो दिन तिनीहरू उहाँसँग बसे, किनभने ढिलो हुँदैथियो । (दिउँसो करिब ४ बजेको थियो ) ।
+\s5
+\v 40 येशूको पछि लाग्‍ने दुईजना चेलाहरूमध्ये एउटाको नाम अन्द्रियास थियो ; तिनी सिमोन पत्रुसकाो भाइ थिए ।
+\v 41 अन्द्रियास पहिले उसको दाजु सिमोनलाई खोज्‍न गए । जब तिनी उनीकहाँ आए, तिनले भने, “हामीले मसीिहलाई भट्टाएका छौं (जसको अर्थ ‘ख्रीष्‍ट’) !”
+\v 42 अन्द्रियासले सिमोनलाई येशूकहाँ लगे । येशूले पत्रुसलाई ध्‍यानले हेर्नुभयो, र भन्‍नुभयो, “तिमी सिमोन हौ । तिम्रो बुबाको नाम यूहन्‍ना हो । तिमीलाई केफास नाम दिइनेछ ।” केफास चाहिँ आरमेइक नाम हो जसको अर्थ ‘ठोस चट्टान’ हुन्‍छ ।” (ग्रिकमा पत्रुसको अर्थ यही हो ।)
+\s5
+\v 43 अर्कोदिन येशूले यर्दन नदीको उपत्यकालाई छोड्ने निर्णय गर्नुभयो । उहाँ गालील वरिपरिको क्षेत्रमा जानुभयो र फिलिप नाम गरेको मानिसलाई भेट्टाउनुभयो । येशूले तिनलाई भन्‍नुभयो, “मसँग आऊ ।”
+\v 44 फिलिप, अन्द्रियास र पत्रुस सबैजना बेथसेदा नगरबाट आएका थिए (गालीलको) ।
+\v 45 अनि फिलिप आफ्‍नो मित्र नथानेललाई खोज्‍न गए । जब तिनी उनीकहाँ आए, तिनले भने, “हामीले एकजना भेट्टाएका छौँ जसको बारेमा मोशाले लेखे, ख्रीष्‍ट । अगमवक्ताहरूले उहाँ आउनुहुन्छ भनी अगमवाणी गरे । ख्रीष्‍ट येशू हुनुहुन्छ । उहाँ नासरतको नगरबाट हुनुहुन्‍छ । उहाँको बुबाको नाम योसेफ हो ।”
+\s5
+\v 46 नाथानेलीले जवाफ दिए, “नासरतबाट ? के नासरतबाट केही असल कुरा आउन सक्छ ?” फिलिपले जवाफ दिए, “आऊ र तिमीले देख्‍ने छौ !”
+\v 47 जब येशूले नाथानेललाईी आउँदै गरेको देख्‍नुभयो, उहाँले तिनको बारेमा यसो भन्‍नुभयो, “त्‍यहाँ हेर ! त्‍यहाँ एकजना इमान्दार र असल इस्राएली छन् ! तिनले कहिल्यै कसैलाई धोका दिँदैनन् !”
+\v 48 नाथानेलीले उहाँलाई सोधे, “म कस्‍तो किसिमको मानिस हुँ भनी तपाईंलाई कसरी थाहा भयो ? तपाईंले मलाई चिन्‍नुहुन्‍न ।” येशूले जवाफ दिनुभयो, “फिलिपले तिमीलाई बोलाउनुअघि मैले तिमीलाई देखेँ, जब तिमी आफू अञ्‍जीरको रूखमुनि बस्‍दै थियौ ।”
+\s5
+\v 49 अनि नाथानेलीले घोषणा गरे, “गुरूज्‍यू, तपाईं परमेश्‍वरको पुत्र हुनुपर्छ ! हामीले प्रतिक्षा गरिरहेको इस्राएलको राजा तपाईं नै हुनुहुन्छ !”
+\v 50 येशूले तिनलाई जवाफ दिनुभयो, “के मैले तिमीलाई अन्जिरको रूखमुनि देखेँ भनी मैले तिमीलाई भनेको कारणले मात्र तिमी मलाई विश्‍वास गर्छौ ? त्‍यो भन्‍दा धेरै ठूला कुराहरू गरेको तिमीले मलाई देख्‍ने छौ !”
+\v 51 त्‍यसपछि येशूले तिनलाई भन्‍नुभयो, “म तिमीलाई सत्य भन्दै छु : तिम्रा पुर्खा याकूबले धेरै पहिला देखेको दर्शन जस्तै, कुनै दिन स्वर्ग खोलिएको तिमीले देख्‍ने छौ र परमेश्‍वरका स्वर्गदूतहरू म, मानिसको पुत्रमा माथि जाँदै र तल आउँदै गरेको तिमीले देख्‍ने छौ ।”
+\s5
+
+\c 2
+\p
+\v 1 तीन दिनपछि, गालीलमा भएको एउटा सहर कानामा एउटा विवाह थियो, र येशूकी आमा त्यहाँ थिइन् ।
+\v 2 तिनीहरूले विवाहमा येशू र उहाँका चेलाहरूलाई पनि निम्‍तो दिए ।
+\s5
+\v 3 तिनीहरूले विवाहमा सहभागी हुँदैगरेका सबैलाई दाखमद्य दिए र आफूसँग भएका सबै दाखमद्य तिनीहरूले पिए । येशूकी आमाले उहाँलाई भनिन्, “तिनीहरूको दाखमद्य सिद्धियो ।”
+\v 4 येशूले तिनलाई भन्‍नुभयो, “म्‍याडम, त्यो कुराको मसँग के सरोकार छ ? मेरो अति महत्त्वपूर्ण काम सुरू गर्नलाई छानिएको समय अझै आएको छैन ।”
+\v 5 येशूकीो आमा फर्किन् र सेवकहरूलाई भनिन्, “उहाँले तिमीहरूलाई जे भन्‍नुहुन्छ त्यही गर ।”
+\s5
+\v 6 त्यहाँ ढुङ्गाका छवटा खाली गाग्राहरू थिए । पाहुनाहरू र सेवकहरूले आफ्‍ना हातहरू र गोडाहरू धुन सकून् र यसरी नै अरू यहूदी शुद्ध हुने विधिहरू पूरा गर्न सकून् भनेर तिनीहरूमा पानी राखिन्‍थ्‍यो । प्रत्‍येक गाग्रोमा ७५ देखि १५५ लिटरसम्म अटाउन सक्थ्यो ।
+\v 7 येशूले सेवकहरूलाई भन्‍नुभयो, “गाग्राहरूलाई पानीले भर !” त्यसैले तिनीहरूले गाग्राहरूका मुखसम्‍म भरे ।
+\v 8 त्‍यसपछिी उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “अब एउटा भाँडोबाट अलिकति पानी निकाल र त्‍यसलाई भोजको निर्देशककहाँ लिएर जाऊ ।” यसैले सेवकहरूले त्यसै गरे ।
+\s5
+\v 9 भोजको निर्देशकले त्यो पानीको चाखे, जुन यतिबेला दाखमद्य बनेको थियो । त्यो दाखमद्य कहाँबाट आएको थियो उसलाई थाहा थिएन, यद्यपि सेवकहरूलाई थाहा थियो । त्यसैले तिनले दुलाहालाई आफूकहाँ बोलाए ।
+\v 10 हरेकले सुरूमा उत्तम दाखमद्य दिन्छ र पछि जब पाहुनाहरूले धेरै पिइसकेको हुन्छ र उत्तम दाखमद्य सकिएको हुन्छ, त्यसपछि तिनीहरूले सस्तो दाखमद्य दिन्‍छन् । तर तिमीले उत्तम दाखमद्य अहिलेसम्म राखेका छौ ।”
+\s5
+\v 11 त्‍यो येशूले गर्नुभएको पहिलो आश्‍चर्य काम थियो, जसले येशूको सत्यताको बारेमा संकेत गर्‍यो । उहाँले यो गालीलको क्षेत्रमा कानाको गाउँमा गर्नुभयो । उहाँले अचम्मका कामहरू गर्न सक्‍नुहुन्थ्यो भनी त्यहाँ उहाँले देखाउनुभयो । यसैले चेलाहरूले उहाँमा विश्‍वास गरे ।
+\s5
+\v 12 यसपछि येशू र उहाँकी आमा र दाजुभाइहरू, उहाँका चेलाहरूका साथमा कफर्नहुमको सहरमा तल जानुभयो, र उहाँहरू केही दिन त्यहाँ बस्‍नुभयो ।
+\s5
+\v 13 यतिबेला यहूदी निस्‍तार-चाडको उत्सव मनाउने समय नजीक थियो । येशू र उहाँका चेलाहरू यरूशलेमसम्‍मै जानुभयो ।
+\v 14 त्यहाँ मन्दिरको चोकमा मानिसहरूले गाइ-वस्तु, भेंडा र परेवाहरू बेच्‍दैगरेका उहाँले देख्‍नुभयो । मन्दिरमा आफ्‍नो निम्‍ति बलि चढाउँदै गरेका मानिसहरूलाई ती जनावरहरू बेचिन्थ्‍यो । मानिसहरू टेबलहरूमा बसेर मन्दिरको पैसा बेचिरहेका पनि्  उहाँले देख्‍नुभयो ।
+\s5
+\v 15 यसैले, केही छालाका डोराहरूबाट येशूले एउटा कोर्रा बनाउनुभयो र भेडाहरू र गाइ-वस्तुलाई मन्दिरबाट लखेट्‍नलाई उहाँले त्‍यो प्रयोग गर्नुभयो । उहाँले पैसा साट्नेहरूका टेबलहरू पल्टाई दिनुभयो र तिनीहरूकाो सिक्‍काहरू भूँइमा छरपष्‍ट पार्नुभयो ।
+\v 16 उहाँले परेवाहरू बेच्‍दै गरेकाहरूलाई आज्ञा दिनुभयो, “यी परेवाहरूलाई यहाँबाट बाहिर लैजाऊ ! मेरो पिताको घरलाई बजार नबनाऊ !”
+\s5
+\v 17 यस कुराले उहाँका चेलाहरूलाई धेरै पहिले कसैले धर्मशास्‍त्रमा लेखेका कुराको बारेमा याद गरायो, “हे परमेश्‍वर, म तपाईंको घरलाई यति धेरै प्रेम गर्छु कि म यसको लागि मर्नेछु ।”
+\v 18 यहूदी अगुवाहरूले उहाँलाई सोधे, “तिमीले जे गर्दैछौ त्‍यो गर्नलाई तिमीलाई परमेश्‍वरबाट अनुमति छ भनी प्रमाणित गर्न हाम्रो निम्ति तमीले के आश्‍चर्य कर्म गर्न सक्‍छौ ?”
+\v 19 येशूले तिनीहरूलाई जवाफ भयो, “यो मन्दिरलाई नाश गर, र तीन दिनमा म यसलाई फेरिी पुन:निर्माण गर्नेछु ।”
+\s5
+\v 20 तिनीहरूले उहाँलाई सोधे, “के तिमी भन्दैछौ कि यो सम्‍पूर्ण मन्दिरलाई नै तिमी तीनै दिनमा पुन:निर्माण गर्न जाँदैछौ ? यो मन्दिर निर्माण गर्न छयालीस वर्ष लाग्यो ।”
+\v 21 यद्यपि, येशूले भन्दै गर्नुभएको मन्दिर चाहिँ मन्दिर भवन नभएर उहाँको आफ्नै शरीर थियो ।
+\v 22 अन्‍तमा, येशू मर्नु भएपछि र परमेश्‍वरले उहाँलाई मृतकबाट फेरी जीवित पार्नु भएपछि, उहाँले मन्दिरको बारेमा के भन्‍नुभएको थियो भनी उहाँका चेलाहरूले याद गरे । धर्मशास्‍त्रले के भन्‍यो र येशू आफैँले के भन्‍नुभएको थियो त्‍यो दुवै तिनीहरूले विश्‍वास गरे ।
+\s5
+\v 23 निस्‍तार-चाडको उत्सव मनाउने समयमा जब येशू यरूशलेममा हुनुहुन्थ्यो, धेरै मानिसहरूले उहाँमा विश्‍वास गरे, किनभने तिनीहरूले आश्‍चर्य कर्महरू देखे जसले येशूको सत्यताको बारेमा संकेत गर्‍यो ।
+\v 24 तापनि, मानिसहरू कस्ता थिए उहाँलाई थाहा भएको र उहाँले तिनीहरूलाई अति राम्रोसँग चिनुभएको कारणले, उहाँले तिनीहरूको भर पर्नुभएन ।
+\v 25 मानिसहरू कति दुष्‍ट थिए भनी उहाँलाई बताउनलाई उहाँलाई कसैको आवश्‍यक थिएन । तिनीहरूकाो बारेमा उहाँलाई हरेक कुरा थाहा थियो ।
+\s5
+
+\c 3
+\p
+\v 1 त्यहाँ एकजना निकोदेमस नाम गरेका मानिस थिए । ती दिनमा भएका यहूदी विश्‍वासको एउटा अति कट्टर समूह, फरिसीहरूका तिनी एक सदस्य थिए । तिनी एक प्रतिष्‍ठित मानिस, यहूदी शासनको  सर्वोच्‍च परिषदका एक सदस्‍य थिए ।
+\v 2 तिनी राती येशूलाई भेट्न गए । तिनले येशूलाई भने, “गुरुज्यू, हामी जान्दछौं कि तपाईं एक शिक्षक हुनुहुन्‍छ जो परमेश्‍वरबाट आउनुभएको छ । हामी यो जान्दछौ किनभने तपाईंले गरिरहनुभएका आश्‍चर्य कामहरू परमेश्‍वरले मद्दत गर्नुभएन भने कसैले पनि गर्न सक्दैन ।
+\s5
+\v 3 निकोदेमसले जे भने त्‍यसलाई येशूले जवाफ दिनुभयो, “म तिमीलाई सत्य भन्दैछु, यदि कोही नयाँ गरी जन्‍मेको छैन भने ऊ परमेश्‍वरको राज्यमा पस्‍न सक्दैन ।”
+\v 4 त्‍यसपछि निकोदेमसले उहाँलाई भने, “जब एकजना व्‍यक्ति बुढो हुन्‍छ तब ऊ कसरी नयाँ गरी जन्मिन सक्‍छ ? कोही पनि आफ्‍नो आमाको गर्भभित्र पस्‍न र दोस्रो पल्‍ट जन्मिन सक्दैन !”
+\s5
+\v 5 येशूले जवाफ दिनुभयो, “म पक्‍का भन्छु कि यो पनि सत्य हो, यदि कोही पानी र आत्मा दुवैले जन्‍मेको छैन भने ऊ परमेश्‍वरको राज्यमा पस्‍न सक्‍दैन ।
+\v 6 यदि कोही मानिसबाट जन्मेको छ भने, त्यो व्‍यक्ति मानिस हो । तर परमेश्‍वरको आत्माको कामद्वारा नयाँ गरी जन्मिनेहरूको नयाँ आत्मिक स्‍वभाव हुन्‍छ जसलाई परमेश्‍वरले तिनीहरू भित्र बनाउनुहुन्‍छ ।
+\s5
+\v 7 तिमीले नयाँ गरी जन्मनै पर्छ भनी मैले तिमीलाई भन्‍दा छक्‍क नपर ।
+\v 8 त्‍यो यस्तो हो : बतास जहाँ इच्‍छा लाग्‍छ त्यतै बहन्छ । तिमीले बतासको आवाज त सुन्छौ तर यो कहाँबाट आउँछ वा कहाँ जान्छ त्‍यो तिमी जान्दैनौ । आत्माद्वारा जीवित पारिएका हरेकसँग पनि यो तेस्‍तै हो  : आत्‍माले इच्छा गर्नुभएको जोसुकैलाई उहाँले नयाँ जन्म दिनुहुन्छ ।
+\s5
+\v 9 निकोदेमसले उहाँलाई जवाफ दिए, “यो कसरी सत्य हुन सक्छ ?”
+\v 10 येशूले उसलाई जवाफ दिनुभयो, “इस्राएलमा तिमी एक प्रतिष्‍ठित शिक्षक हौ, र पनि म जे भन्‍दैछु त्‍यो तिमीले बुझ्‍दैनौ ?
+\v 11 म तिमीलाई सत्य भन्दैछु, सत्य हो भनी हामीले जानेको कुराहरू हामी भन्‍छौं, र हामीले जे देखेको छौं त्‍यो हामी तिमीलाई भन्‍दैछौं, तापनि तिमीहरू जसलाई हामी यी कुराहरू भन्‍छौं कसैले पनि हामीले भन्‍दै गरेको कुरामा विश्‍वास गर्दैनौ ।
+\s5
+\v 12 यदि मैले तिमीलाई यस पृथ्वीका कुराहरूको बारेमा भन्‍दा मैले भनेका कुरालाई तिमीले विश्‍वास गर्दैनौ भने, मैले तिमीलाई स्‍वर्गका कुराहरूको बारेमा भन्‍दा मैले भनेका कुरालाई तिमीले कसरी विश्‍वास गर्नेछौ ?
+\v 13 म, मानिसको पुत्र, एकजना मत्र हो जो स्वर्गसम्‍म पुगेको छु, र म एकजना मात्र हो जो यहाँ तल पृथ्वीमा आएको छु ।
+\s5
+\v 14 धेरै अघि मोशाले प्रस्थानको समयमा तिनी उजाड-स्थानमा हुँदा, एउटा विषालु सर्पलाई एउटा खाँबोमाथि चढाए र जतिले त्‍यसलाई हेरे सबै बचाइए । त्‍यसरी नै मानिसको पुत्र पनि उचालिनुपर्ेछ 
+\v 15 ता कि माथि हेर्ने र उहाँमा विश्‍वास गर्ने जोसुकैले अनन्त जीवन पाउनेछन् ।
+\s5
+\v 16 परमेश्‍वरले संसारलाई यसरी प्रेम गर्नुभयोः उहाँले आफ्‍नो एकमात्र पुत्रलाई दिनुभयो, ता कि उहाँमा विश्‍वास गर्ने कोही एकजना पनि नमरोस्, तर अनन्त जीवन पाओस् ।
+\v 17 परमेश्‍वरले आफ्‍नो पुत्रलाई संसारमा त्‍यसलाई दोषी ठहर गर्नलाई होइन तर त्‍यसलाई बचाउनलाई पठाउनुभयो ।
+\v 18 हरेक जसले पुत्रमा विश्‍वास गर्छ, परमेश्‍वरले कहिल्यै दोषी ठहराउनु हुनेछैन । तर हरेक जसले उहाँमा विश्‍वास गर्दैन, परमेश्‍वरले त्‍यसलाई अघिबाटै दोषी ठहराउनु भएको छ, किनभने तिनीहरूले परमेश्‍वरको एकमात्र पुत्रको नाममा आफ्‍नो विश्‍वास राखेनन् ।
+\s5
+\v 19 परमेश्‍वरले पापी मानिसहरूका निम्‍ति आफ्‍नो न्‍याय सबैले देख्‍न सकून् भनेर प्रस्‍ट पार्नुभएको छ : उहाँको ज्योति संसारमा आएको छ, तर यस संसारका मानिसहरूले आफ्‍नो अन्धकारलाई प्रेम गरेका छन्  र तिनीहरू ज्योतिबाट लुकेका छन् । तिनीहरूले अन्धकारलाई प्रेम गरे किनभने तिनीहरूले जे गर्दैथिए त्‍यो कुरूप र खराव थियो ।
+\v 20 भ्रष्‍ट कामहरू गर्ने हरेकले ज्योतिलाई घृणा गर्छ, र तिनीहरू कहिलै पनि यसमा आउनेछैनन्, किनभने तिनीहरू जे गर्छन् त्‍यो ज्‍योतिले देखाउँछ र तिनीहरू कति भ्रष्‍ट छन् प्रकट गर्छ ।
+\v 21 तर जे असल र सत्य छ त्‍यो गर्नेहरू ज्‍योतिमा आउँछन् ता कि तिनीहरू जे गर्छन् त्‍यो सबैले देख्‍न सकून् र यसरी तिनीहरूले यी कामहरू गररेर तिनीहरूले परमेश्‍वरको आज्ञा पालन गर्दैथिए भनी सबैले जान्‍न सकून्  ।
+\s5
+\v 22 ती कुराहरू भएपछि, येशू र उहाँका चेलाहरू यहूदियाकोा प्रान्तमा जानुभयो । उहाँका आफ्‍ना चेलाहरूसँग केही समय त्‍यहाँ बस्‍नुभयो र उहाँले धेरै मानिसहरूलाई बप्‍तिस्‍मा दिनुभयो ।
+\v 23 बप्‍तिस्‍मा दिने यूहन्‍नाले पनि सामरिया क्षेत्रको सालिम नजिकैको एनोन गाउँ नजीकै मानिसहरूलाई बप्‍तिस्‍मा दिँदैथिए ।
+\v 24 यो यूहन्‍नाका शत्रुहरूले तिनलाई झ्‍यालखानमा हाल्नु भन्‍दा अघिको समय थियो ।
+\s5
+\v 25 परमेश्‍वरमा आफैँलाई ग्रहणयोग्य बनाउनलाई नुहाउने कुराको बारेमा युहन्‍नाका केही चेलाहरू र एकजना विशेष यहूदी मानिसको बीचमा एउटा विवाद उत्‍पन्‍न भयो ।
+\v 26 जसले तर्क गर्दैथिए तिनीहरू यूहन्‍नाकहाँ आए र भने, “गुरुज्यू, त्यहाँ एउटा मानिस हुनुहुन्‍थ्‍यो जो यर्दन नदीको अर्कोतिर तपाईंले मानिसहरूलाई बप्‍तिस्‍मा दिँदै गर्नुहुँदा तपाईंसँग हुनुहुन्‍थ्‍यो । तपाईंले हामीलाई उहाँतिर संकेत गर्नुभयो र उहाँ को हुनुहुन्‍थ्‍यो हामीलाई भन्‍नुभयो । हो, अहिले उहाँले यहूदियाको बाटोभरि बप्‍तिस्‍मा दिँदै हुनुहुन्‍छ र धेरै मानिसहरू उहाँकहाँ जाँदैछन् ।”
+\s5
+\v 27 यूहन्‍नाले तिनीहरूलाई जवाफ दिए, “एकजना व्‍यक्तिलाई परमेश्‍वरले नदिएसम्‍म उसले एउटा कुरा पनि पाउन सक्‍दैन । 
+\v 28 तिमीहरूलाई थाहा छ, मैले तिमीहरूलाई सत्य भन्‍दैथिएँ जतिबेला मैले भनें, ‘म ख्रीष्‍ट होइन, तर उहाँलाई आउनको निम्‍ति बाटो राम्रो बनाउनलाई उहाँको अघि मलाई पठाइयो ।’
+\s5
+\v 29 म दुलाहाको साथी जस्तोै हुँ । त्‍यहाँ दुलहीको आगमनको निम्‍ति पर्खँदै म खडा रहन्‍छु । जब दुलाहाको मित्रले अन्‍तमा दुलाहा आइपुग्‍दा तिनको स्वर सुन्छ, तब ऊ असाध्यै खुशी हुन्छ  । यसकारण, यो सबै भएको हुनाले मेरो आनन्द भरिएर पोखिँदैछ, किनभने उहाँ आउनुभएको छ ।
+\v 30 आउँदो समयमा उहाँ मान र प्रतिष्‍ठामा बढ्नुहुनेछ, र मेरो प्रतिष्‍ठा थोरै-थोरै हुँदै जानेछ ।
+\s5
+\v 31 येशू स्वर्गबाट आउनुहुन्‍छ, र उहाँको प्रतिष्‍ठा अरू कसैको भन्दा उच्‍च छ । हाम्रो आफ्‍नो घर संसारमा छ, र हामी संसारकै कुराहरू मात्र गर्न सक्छौँ । एकजना जो स्‍वर्गबाट आउनुहुन्‍छ, संसार हरेक व्‍यक्ति र त्‍यहाँ भएका सबै कुरा भन्दा माथि हुनुहुन्‍छ ।
+\v 32 अहिले यहाँ एकजना हुनुहुन्छ जसले आफूले देखेका र सुनेका कुराको गवाही दिनुहुन्‍छ, तर उहाँले भनेको कुरा ग्रहण गर्ने वा त्‍यो सत्‍य हो भनी विश्‍वास गर्ने एकजना छैन ।
+\v 33 तापनि, जसले उहाँले भन्‍नुभएका कुरामा विश्‍वास गरेका हुन्‍छन्, तिनीहरूले गवाही दिन्छन् कि सबै सत्यको मुहान परमेश्‍वर नै हुनुहुन्छ, र सबै सत्‍य कुराहरूको नाप र मानक उहाँ मत्रै हुनुहुन्छ ।
+\s5
+\v 34 परमेश्‍वरले उहाँको वक्ता पठाउनुभएको छ, र उहाँले भनेका कुरा सत्‍य छन्, किनकी उहाँ परमेश्‍वरको वचन बोल्नुहुन्छ । र उहाँले कति दिने वास्‍ता नै नगरी उहाँले आफ्‍नो आत्मा दिनुहुन्छ ।
+\v 35 पिताले पुत्रलाई प्रेम गर्नुहुन्छ र उहाँले सबै कुरा उहाँकै शक्‍तिको अधीनमा राख्‍नुहुन्‍छ ।
+\v 36 जसले परमेश्‍वरको पुत्रमा विश्‍वास राख्छ, त्‍योसँग अनन्‍त जीवन हुन्छ । जसले परमेश्‍वरको पुत्रको आज्ञा मान्दैन त्‍योसँग कहिल्यै अनन्‍त जीवन हुँदैन, र हरेक पाप जुन त्‍यस व्‍यक्तिले गरेको छ त्‍यसको निम्‍ति परमेश्‍वरको धार्मिक क्रोध त्‍यसमाथि सदासर्वदा रहनेछ ।”
+\s5
+
+\c 4
+\p
+\v 1 येशूले फरिसीहरूको बारेमा एउटा खबर पाउनुभयो । येशूले बप्‍तिस्‍मा दिने यूहन्‍नाले भन्दा धेरै चेलाहरू बनाउँदै हुनुहुन्‍थ्‍यो र उहाँले यूहन्‍नाले भन्दा धेरै मानिसहरूलाई बप्‍तिस्‍मा दिँदै हुनुहुन्‍थ्‍यो भनेर तिनीहरूले थाहा पाए ।
+\v 2 तर येशू आफैँले व्‍यक्तिगत रूपले बप्‍तिस्‍मा दिने काम गर्दै हुनु हुन्‍नथ्‍यो; उहाँका चेलाहरुले त्‍यसो गर्दैथिए ।
+\v 3 त्यसले येशू र उहाँका चेलाहरूले यहूदियाको क्षेत्र छोड्‍नुभयो र फेरी एक पल्‍ट गालीलमा फर्कनुभयो ।
+\s5
+\v 4 यतिबेला उहाँहरूलाई सामरियाको क्षेत्रबाट जानुपर्‍यो ।
+\v 5 यसरी उहाँहरू सामरियाको क्षेत्रमा भएको सुखार भनिने एउटा नगरमा आउनुभयो । सुखार चाहीँ धेरै अघि याकूबले आफ्नो छोरा योसेफलाई दिएका जमीनको कित्ता नजीकै थियो । 
+\s5
+\v 6 सुखार नगरको ठिक बाहिरपट्टि याकूबको इनार थियो । येशू आफ्‍नो लामो यात्राबाट धेरै थाक्‍नुभयो, र उहाँ थकाई मार्नलाई इनारको छेउमा बस्‍नुभयो । यतिबेला मध्‍यान्‍ह थियो ।
+\v 7 एकजना स्‍त्री सामरियाबाट निस्केर केही पानी तान्‍नलाई इनारमा आइन् । येशूले तिनलाई भन्‍नुभयो, “मलाई पानी पिउन देऊ ।”
+\v 8 यतिबेला उहाँका चेलारूले उहाँलाई एक्लै छाोडेिका थिए किनभने तिनीहरू खानेकुरा किन्‍नलाई नगरमा गएका थिए ।
+\s5
+\v 9 स्‍त्रीले उहाँलाई भनिन्, “मलाई अचम्‍म लाग्‍यो कि तपाईं एकजना यहूदीले, म एकजना समारियाबाट आएकी स्‍त्रीसँग पानी पिउन माग्‍दै हुनुहुन्‍छ ।”
+\v 10 येशूले तिनलाई जवाफ दिनुभयो, “यदि परमेश्‍वरले तिमीलाई दिने इच्‍छा गर्नुभएको वरदान तिमीले थाहा पाएकी भए र यदि कसले तिमीसँग पिउने पानी माग्‍दैछ भनी तिमीले थाहा पाएकी भए, तिमीले मसँग पिउनलाई पानी माग्‍नेथियौ र म तिमीलाई जिउँदो पानी दिनेथिएँ ।”
+\s5
+\v 11 गुरुज्‍यू, पानी इनारबाट माथि तान्‍नलाई तपाईंसँग बाल्‍टी वा डोरी छैन, र यो इनार गहिरो छ । यो जिउँदो पानी तपाईं कहाँबाट ल्याउनुहुन्छ ?
+\v 12 तपाईं हाम्रा पिता याकूबभन्दा महान त हुन सक्‍दैन । उहाँले यो इनार खन्‍नुभयो जसलाई हामी आज प्रयोग गर्छौं, र उहाँ आफैँले यसबाट पिउनुभयो, उहाँका सन्तानहरू र उहाँका जनावरहरूले  पनि त्‍यसै गरे ।
+\s5
+\v 13 येशूले तिनलाई जवाफ दिनुभयो, “हरेक जसले यो इनारबाट पानी पिउँछ फेरि तिर्खाउनेछ, 
+\v 14 तर ती जसले मैले तिनीहरूलाई दिने पानी पिउँछन्, फेरि कहिल्यै तिर्खाउने छैनन् । जुन पानी मा दिन्‍छु, त्‍यो पानीको एउटा मुहान बन्‍नेछ जो तिनीहरूमा भरिन्‍छ र तिनीहरूमा अनन्त जीवन ल्याउँछ ।”
+\s5
+\v 15 स्‍त्रीले उहाँलाई भनिन्, “गुरूज्‍यू, मलाई यो पानी दिनुहोस् जसले गर्दा म कहिल्यै तिर्खाउने छैन वा पानी तान्‍नलाई यहाँ फेरि आउनु पर्नेछ ।”
+\v 16 उहाँले जे भन्‍दै हुनुहुन्‍थ्‍यो त्‍यो तिनले बुझिनन् भनी येशूलाई थाहा थियो, यसैले उहाँले तिनलाई भन्‍नुभयो, “म्‍याडम, जाऊ र आफ्नो श्रीमानलाई बोलाऊ र तिनलाई यहाँ ल्याऊ ।”
+\s5
+\v 17 स्‍त्रीले उहाँलाई जवाफ दिइन्, “मसित श्रीमान छैन ।” येशूले तिनलाई भन्‍नुभयो, “तिमीसित श्रीमान छैन भनेकोमा तिमी ठिकै हौ,
+\v 18 किनभने तिमीसँग एकजना होइन, तर पाँचजना श्रीमानहरू थिए र तिमी अहिले जुन मानिससँग बस्‍दैछौ त्‍यो तिम्रो श्रीमान होइन । श्रीमान नभएको बारेमा तिमीले जे भनेकी छ्‍यौ त्‍यो सत्य हो ।”
+\s5
+\v 19 स्‍त्रीले उहाँलाई भनिन्, “गुरुज्‍यू, तपाईं एक अगमवक्ता भएको म देख्छु ।
+\v 20 हाम्रा पुर्खाहरूले यहीँ यसै डाँडामा परमेश्‍वरको आराधना गरे,  तर तपाईं यहूदीहरू भन्‍नुहुन्छ कि हामीले परमेश्‍वरको आराधना गर्ने ठाँउ यरूशलेम नै हो । को ठिक हो ?”
+\s5
+\v 21 येशूले तिनलाई भन्‍नुभयो, “नारी, मैले यसो भन्‍दा ममा विश्‍वास गर कि एउटा समय आउँदैछ जतिबेला न यहाँ यस डाँडामा न यरूशलेममा नै मानिसहरूले पिताको आराधना गर्नेछन् ।
+\v 22 तिमीहरू समारियामा भएका मानिसहरूले जे तिमीहरूले जान्‍दैनौ त्‍यसैको आराधना गर्छौ । हामी यहूदी आराधना गर्नेहरूले जान्‍दछौं हामी कसको आराधना गर्छौँ, किनभने मुक्ती यहूदीहरूबाट नै आउँछ ।
+\s5
+\v 23 समय आउँदैछ र अहिले आएको छ जब परमेश्‍वरलाई साँचो रूपमा आराधना गर्नेहरूले पितालाई आत्मिक रूपमा र सत्यमा आराधना गर्नेछन् । पिताले यस्ताै मानिसहरू खोज्‍नुहुन्छ ता कि तिनीहरूले उहाँलाई यसरी नै आराधना गरून् ।
+\v 24 परमेश्‍वर आत्मा हुनुहुन्छ, र उहाँको आराधना गर्नेहरूले उहाँलाई आत्मिकी रूपले आराधना गर्नुपर्छ, र सत्यले तिनीहरूलाई आराधनामा अगुवाइ गर्नुपर्दछ ।”
+\s5
+\v 25 स्‍त्रीले उहाँलाई भनिन्, “म जान्‍दछु कि मसीह (जसलाई “ख्रीष्‍ट” पनि भनिन्‍छ) आउँदै हुनुहुन्‍छ । जब उहाँ आउनुहुन्छ, तब हामीले सुन्‍नु आवश्‍यक हरेक कुरा उहाँले हामीलाई भन्‍नुहुनेछ ।”
+\v 26 येशूले तिनलाई भन्‍नुभयो, “म, जो अहिले तिमीसँग बोल्‍दैछु, म उही हुँ !”
+\s5
+\v 27 ठिक त्यसैबेला, चेलाहरू नगरबाट फर्केर आए । तिनीहरू छक्‍क परे कि येशू एकजना स्‍त्रीसँग बोल्‍दै हुनुहुन्‍थ्‍यो जो उहाँको परिवारको सदस्य थिइनन् । (त्यो यहूदी चलन विपरीत थियो) । तापनि, उहाँलाई सोध्‍ने साहस कसैलाई भएन, “एउटी स्‍त्रीसँग आफैँ कुरा गर्दै तपाईं के गर्दै हुनुहुन्‍थ्‍यो ?” वा “तपाईं तिनीसँग किन बोल्‍दै हुनुहुन्‍छ ?”
+\s5
+\v 28 ती स्‍त्रीले आफ्‍नो पानीको गाग्रो त्यहीँ छोडिन् र नगरमा फर्केर गइन् । तिनले नगरका मानिसहरूलाई भनिन्,
+\v 29 “आऊ र एकजना मानिसलाई हेर जसले मैले सधैं गरेको सबै कुरा मलाई भन्‍नुभयो ! ख्रीष्‍ट उहाँ नै त हुनुहुन्‍न, उहाँ हुनुहुन्‍छ कि ?”
+\v 30 धेरै मानिसहरू नगरबाट बाहिर येशू हुनुभएको ठाउँमा जान सुरु गरे ।
+\s5
+\v 31 उहाँका चेलाहरूले, जो भर्खरै खानेकुरा लिएर फर्केका थिए, उहाँलाई बिन्‍ती, “गुरुज्‍यू, केही कुरा खानुहोस् ।”
+\v 32 येशूले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “मसँग खानलाई भोजन छ जसको बारेमा तिमीहरू केही जान्‍दैनौ !”
+\v 33 यसैले तिनीहरू एक अर्कामा भन्‍दैथिए, “कसैले उहाँलाई खानलाई केही कुरा ल्याइदिएको हुनै सक्‍दैन, के तिनीहरूले ल्‍याए त ?”
+\s5
+\v 34 येशूले भन्‍नुभयो, “म के को निम्‍ति ज्‍यादै भोको छुा म भन्‍नेछु : मलाई पठाउनुहुने मेरो पिताले जे इच्‍छा गर्नुहुन्‍छ त्‍यो गर्नु र उहाँका सबै कामहरू पुरा गर्नु हो ।”
+\v 35 वर्षको यो समयमा तिमीहरू सदैंजसो भन्‍नेगर्छौ, ‘चार महिना बाँकी छ, र त्‍यसपछि हामी अन्‍नहरू कटनी गर्नेछौं ।’ तापनि आफ्‍नो चारैतिर हेर ! यो क्षणमा कटनीको लागि खेतबारी तयार छ । अहिले गैरयहूदीहरू परमेश्‍वरले तिनीहरूमा राज्‍य गर्ने इच्‍छा गर्दैछन् ; तिनीहरू अहिले कटनीको निम्‍ति तयार खेतबारी जस्तै छन् ।
+\v 36 जसले यो विश्‍वास गर्छ र यस किसिमको कटनीको काम गर्न तयार हुन्छ त्‍यसले अघिबाटै आफ्नो ज्याला पाउँदैछ र अनन्त जीवनको लागि धेरै फसल जम्मा गर्दैछ । ती जसले बिउ छर्छन् र ती जसले फसल कटनी गर्छन्, एकसाथ रमाउनेछन् ।
+\s5
+\v 37 यो भनाइ सत्य छः एकजना व्‍यक्तिले बिीउहरू रोप्छ र अर्को व्‍यक्तिले अन्‍नहरू कटनी गर्छ ।
+\v 38 तिमीहरूले नरोपेको फसल कटनी गरी जम्‍मा गर्न मैले तिमीहरूलाई पठाँए । अरूहरूले धेरै कडा परिश्रम गरे, तर तिनीहरूका काममा तिमीहरू अहिले सहभागी हुँदैछौ ।”
+\s5
+\v 39 त्‍यस स्‍त्रीले तिनीहरूलाई भनेका सबै कुराबाट तिनीहरूले उहाँको बारेमा जे सुने त्‍यो कारणले सुखारको नगरमा बस्‍ने धेरैजना सामरीहरूले आफ्नो विश्‍वास येशूमा राखे । तिनले भनिन्, “मैले सधैं गरेको सबै कुरा उहाँले मलाई भन्‍नुभयो ।”
+\v 40 जब सामरीिहरू येशूकहाँ आए, अलि लामो समय तिनीहरूसँग बस्‍नलाई तिनीहरूले उहाँलाई बिन्‍ती गरे । यसैले उहाँ त्‍यहाँ अरू दुई दिन बस्‍नुभयो ।
+\s5
+\v 41 उहाँले तिनीहरूलाई जे घोषणा गर्नुभयो त्‍यो कारणले तिनीहरूमध्ये अरू धेरैले येशूमा विश्‍वास गरे ।
+\v 42 तिनीहरूले स्‍त्रीलाई भने, “तिमीले उहाँको बारेमा हामीलाई जे भन्‍यौ त्‍यो  कारणले मात्र होइन तर हामी आफैँले उहाँको सन्देश सुनेका कारणले हामी अहिले येशूमा विश्‍वास गर्छौँ । अब हामी जान्‍दछौं कि यी मानिस साँच्‍चै नै संसारको मुक्तिदाता हुनुहुन्छ ।”
+\s5
+\v 43 सामरियामा ती दुईदिन बसेपछि, येशू र उहाँका चेलाहरू गालीलको क्षेत्रमा जानुभयो ।
+\v 44 (येशू आफैँले निश्‍चित रूपमा भन्‍नुभयो कि एकजान अगमवक्ताको धेरै ठाउँहरूमा आदर हुन्‍छ तर ऊ हुर्किएको ठाउँमा कहिलै हुँदैन ।)
+\v 45 तापनि, जब उहाँ गालीलमा आउनुभयो, त्यहाँ भएका धेरै मानिसहरूले उहाँलाई स्वागत गरे । उहाँ को हुनुहुन्थ्यो भनी तिनीहरू जान्‍दथे किनभने यरूशलेममा हालैमा आयोजना गरिएको निस्तार-चाडको समयमा उहाँले गर्नुभएका सबै कुराहरू तिनीहरूले देखे ।
+\s5
+\v 46 गालीलको कानामा येशू फेरि फर्केर जानुभयो । (त्यही ठाउँ थियो जहाँ उहाँले पानीलाई  दाखमद्यमा बदल्‍नुभएको थियो ।) त्यहाँ राजाको एकजना अधिकारी थिए जो मात्र सत्ताइस किलोमिटर टाडा कफर्नहुममा बस्थे, र तिनको छोरा अति बिरामी थियो ।
+\v 47 येशू यहूदियाबाट फर्केर गालीलमा आउनुभएको छ भनी जब ती मानिसले सुने, तिनी कानामा येशूकहाँ गए र उहाँसँग बिन्‍ती गरे, “कफर्नहुममा तल आउनुहोस् र मेरो छोरोलाई निको पार्नुहोस् । ऊ मर्नै लागेको छ !”
+\s5
+\v 48 येशूले तिनलाई भन्‍नुभयो, “जबसम्म म को हुँ भनी प्रमाणित गर्ने कुराहरू मैले गरेको तिमीले देख्दैनौ र मैले आश्‍चर्य कामहरू गरेको हेर्दैनौ, तिमीले ममा विश्‍वास गर्नेछैनौ !”
+\v 49 तापनि त्यस अधिकारीले उहाँलाई भने, “गुरुज्‍यू, कृपया मेरो छोरो मर्नु अघि तपाईं तल मेरो घरमा आउनुहोस् !”
+\v 50 येशूले तिनलाई भन्‍नुभयो, “जाऊ ! तिम्रो छोरा बाँच्‍नेछ ।” येशूले भन्‍नुभएका कुरामा ती मानिसले विश्‍वास गरे, र तिनले घरतर्फ फर्कने  आफ्नो यात्रा सुरु गरे ।
+\s5
+\v 51 जसै कफर्नहुमको आफ्नो घरमा जानलाई तिनी तलतिर झर्दैथिए, तिनका सेवकहरूले तिनलाई बाटोमै भेटे । तिनीहरूले तिनलाई भने, “तपाईंको बालक बाँच्‍न गइरहेछ ।”
+\v 52 तिनले तिनीहरूलाई सोधे, “कुन बेलादेखि मेरो छोरोलाई सन्‍चो हुन थाल्यो ?” तिनीहरूले तिनलाई भने, “हिजो दिउँसो एक बजेतिर उसलाई ज्वरोले छाड्‍यो ।”
+\s5
+\v 53 त्यसपछि केटाको बुबाले महसुस गरे कि यसै समयमा नै येशूले तिनलाई भन्‍नुभयो, “तिम्रो छोरा बाँच्छ ।” यसैले तिनको घरमा बस्‍ने हरेक सबैजनासँगै तिनले येशूमा विश्‍वास गरे ।
+\v 54 उहाँ को हुनुहुन्थ्यो भनी मानिसहरूलाई प्रमाणित गर्नलाई येशूले केही गर्नुभएको त्‍यो दोस्रो पल्‍ट थियो । उहाँ यहूदियाबाट यात्रा गरी गालीलको क्षेत्रमा आउनुभएको समयमा उहाँले त्यो गर्नुभयो  ।
+\s5
+
+\c 5
+\p
+\v 1 त्‍यसपछि अर्को यहूदी चाडको समय आयो र त्‍यसको लागि येशू यरूशलेमसम्‍म जानुभयो ।
+\v 2 यरूशलेममा सहरभित्र जाने ढोकाहरूमध्‍ये एउटाको छेउमा “भेडा ढोका” भनिने एउटा ठाउँ छ । त्यो ढोकामा बेथस्‍दा (आरमेइकमा यसो भनिन्‍छ) भनिने् एउटा पोखरी छ  । पोखरीसँगै छाना भएका पाँचवटा वरन्‍डाहरू वा दलानहरू छन् ।
+\v 3 त्यहाँ मानिसहरूको एउटा ठुलो संख्या थियो जो बिरामी, अन्धो र हिंड्न नसक्‍ने थिए ।
+\v 4 हिंड्न नसक्‍ने धेरै मानिसहरू वरन्‍डामा सुतिरहेका थिए ।
+\s5
+\v 5 एकजना मानिस जो हिंड्न सक्‍दैनथ्‍यो, अठ्‍तीस वर्षदेखि त्‍यहाँ थियो ।
+\v 6 येशूले त्यहाँ त्‍यसलाई सुतिरहेको देख्‍नुभयो र महसुस गर्नुभयो कि ऊ यस स्थितिमा  लामो समयदेखि रहेको थियो । उहाँले त्यो मानिसलाई भन्‍नुभयो, “के तिमी स्वस्थ् र बलियो हुन चाहन्छौ ?”
+\s5
+\v 7 त्यो मानिसले उहाँलाई जवाफ दियो, “गरुज्‍यू, जब पानी छचल्‍काइन्छ, तब पोखरीभित्र पस्‍न तल जानलाई मलाई मद्दत गर्न यहाँ मसँग कोही पनि छैन । मैले  पोखरीभित्र पस्‍ने कोसिस गरिरहँदा, अरू कोही सधैँ मेरैअघि तल झर्छ ।”
+\v 8 येशूले त्यसलाई भन्‍नुभयो, “उठ ! आफ्‍नो ओछ्यान उठाऊ र हिंड !”
+\s5
+\v 9 तुरुन्‍तै त्यो मानिस निको पारियो, र उसले आफ्नो ओछ्यान उठायो र हिंड्यो । अब त्यो दिन शबाथको दिन, विश्रामको दिन थियो ।
+\s5
+\v 10 यसैले यहूदीहरूका अगुवाहरूले त्‍यो मानिसलाई भने जसलाई निको पारिएको थियो, “यो शबाथको दिन हो, र विश्रामको यो दिनमा तिमीले आफ्नो ओछ्यान बोक्‍नु हाम्रो व्यवस्थाको विरुद्धमा छ भनी तिमी जान्‍दछौ ।”
+\v 11 निको पारिएको त्यो मानिसले तिनीहरूलाई भन्यो, “तर मलाई निको पार्ने एकजनाले मलाई भन्‍नुभयो, ‘आफ्‍नो ओछ्यान उठाऊ र हिंड !’ ” 
+\s5
+\v 12 तिनीहरूले त्‍यसलाई सोधे, “त्यो मान्छे को थियो ?”
+\v 13 अब येशूले त्यो मानिसलाई निको पार्नुभए तापनि त्यो मानिसलाई उहाँको नाम थाहा थिएन । उसलाई निको पारेपछि, येशूले त्यस मानिसलाई छोड्‍नुभयो र भिडमा अदृष्‍य हुनुभयो ।
+\s5
+\v 14 पछि येशूले त्यो मानिसलाई मन्दिरमा भेट्टााउनुभयो र त्‍यसलाई भन्‍नुभयो, “हेर, तिमी अहिले निको भयौ । अब फेरि पाप नगर, जसले गर्दा तिमीलाई अति नराम्रो केही नहोस् ।”
+\v 15 त्यो मानिस गयो र त्‍यसलाई निको पार्नुभएको मानिसे येशू हुनुहुन्थ्यो भनी यहूदी अगुवाहरूलाई भन्‍यो ।
+\s5
+\v 16 यसरी उहाँले अचम्मका कुराहरू गर्दै रहनुभएको र आफ्‍नो शक्ती देखाउँदै रहनुभएको करणले, र ती कामहरू उहाँले प्राय:  शबाथको दिनमा गर्नुभएको करणले यहूदीहरूले येशूलाई रोक्‍न प्रयासहरू गरे ।
+\v 17 येशूले तिनीहरूलाई यो जवाफ दिनुभयो, “मेरो पिताले अहिले पनि काम गर्दै हुनुहुन्छ, र म पनि काम गर्दैछु” ।
+\v 18 यसैले उहाँले शबाथ दिन उल्लङ्घन गरिरहेको कारणले मात्र होइन तर उहाँ परमेश्‍वरसँग समान हुनुभएको दावी गर्दै उहाँले परमेश्‍वरलाई उहाँको आफ्नै पिता भन्‍नुभएको करणले पनि यहूदीहरूले येशूलाई मार्नलाई अझै धेरै कोसिस गरिरहे ।
+\s5
+\v 19 येशूले तिनीहरूलाई जवाफ दिनुभयो, “म तिमीहरूलाई सत्य भन्दैछु : म, मानिसको पुत्रले मेरो आफ्नै अधिकारमा केही गर्न सक्दिन । पिताले जे गर्नुभएको म देख्छु, त्यो मात्र म गर्न सक्छु । पिताले जे गर्नुहुन्‍छ, म, पुत्रले त्‍यही गर्छु ।
+\v 20 पिताले मलाई, पुत्रलाई प्रेम गर्नुहुन्छ र उहाँले गर्दै रहनुभएका सबै कुरा मलाई देखाउनुहुन्छ । यी भन्दा महान कामहरू पनि पिताले मलाई देखाउनु हुनेछ् जसले गर्दा  म जे गर्न सक्छु त्‍यो तिमीहरूले देख्‍न सक्‍छौ र छक्‍क पर्छौ ।
+\s5
+\v 21 जसरी पिताले मरेकाहरूलाई जीवित बनाउनु हुन्छ र तिनीहरूलाई फेरिी जीवन दिनुहुन्छ, त्यसरी नै म, पुत्रले पनि मैले इच्‍छा गर्ने कुनै व्‍यक्तिलाई पनि जीवन दिन्छु ।
+\v 22 पिताले कसैको न्याय गर्नुहुन्‍न तर सारा न्यायको काम मलाई दिइएको छ,
+\v 23 यसरी सारा मानिसहरूले म, पुत्रको आदर गर्न सक्‍छन् जसरी तिनीहरूले पिताको आदर गर्छन् । मलाई आदर नगर्ने कसैले पनि पितालाई आदर गर्न सक्दैन ।
+\s5
+\v 24 म तिमीहरूलाई सत्य भन्दैछु : जसले मेरो शन्‍देस सुन्‍छ र परमेश्‍वरले मलाई पठाउनुभयो भनी विश्‍वास गर्छ त्‍यससँग अनन्त जीवन हुन्‍छ र परमेश्‍वरको न्यायमा आउनेछैन । त्यसको साटो, ऊ मरेको अवस्‍थाबाट जीवित अवस्‍थाबाट गएको हुन्‍छ ।
+\s5
+\v 25 म तिमीहरूलाई सत्य भन्दैछु : एउटा समय आउँदैछ, जतिबेला ती जो मरिसकेका छन्, मेरो, मेरो आफ्‍नै, परमेश्‍वरका पुत्रको आवाज सुन्‍नेछन्, र ती जसले मलाई सुन्छन्, बाँच्‍नेछन् ।
+\s5
+\v 26 किनकि जसरी पिताले मानिसहरूलाई जिउँदो बनाउन सक्‍नुहुन्छ, त्यसरी नै तिनीहरूलाई जिउँदो बनाउने शक्‍ति उहाँले मलाई, पुत्रलाई दिनुभएको छ ।
+\v 27 जे न्यायोचित छ भनी उहाँ जान्‍नुहुन्‍छ त्यो गर्नलाई पिताले मलाई अधिकार दिनुभएको छ, किनभने म मानिसको पुत्र हुँ ।
+\s5
+\v 28 यो कुरामा अचम्म नमान किनभने त्‍यहाँ एउटा समय हुनेछ जतिबेला सबै मानिसहरू जो मरिसकेका छन्, मेरो वोलावट सुन्‍नेछन्,
+\v 29 र तिनीहरू आफ्ना चिहानहरूबाट बाहिर आउनेछन् । ती जसले असल गरेका छन्, परमेश्‍वरले अनन्त जीवनको लागि जीवित पार्नुहुनेछ । तर ती जसले दुष्‍ट काम गरेका छन् -- परमेश्‍वरले तिनीहरूलाई जीवित पार्नुहुनेछ, तर त्‍यो तिनीहरूलाई दोषी ठहर गर्न र सदासर्वदा दण्ड दिनलाई मात्र हुनेछ । 
+\s5
+\v 30 मेरो  आफ्‍नै निर्णयले म केही गर्न सक्दिन । जे म पिताबाट सुन्छु, त्‍यसरी नै म न्याय गर्छु र म न्यायोचित किसिमले न्याय गर्छु । म न्यायोचित किसिमले न्याय गर्छु किनभने, म जे इच्‍छा गर्छु त्यो होइन, तर पिता, जसले मलाई यहाँ पठाउनुभयो, उहाँले जे इच्‍छा गर्नुहुन्‍छ त्‍यो गर्ने कोसिस म गर्छु ।
+\v 31 यदि आफ्नो बारेमा गवाही हुनलाई म एक्‍लै मात्रै थिएँ भने मेरो गवाही सत्य र विश्‍वासयोग्‍य भनी कसैले पनि विश्‍वास गर्ने थिएन ।
+\v 32 तापनि, त्‍यहाँ अरू एकजना हुनुहुन्‍छ जसले मेरो बारेमा गवाही दिनुहुन्‍छ र मेरो बारेमा उहाँको गवाही सत्य हुन्‍छ भनी म जान्‍दछु ।
+\s5
+\v 33 तिमीहरूले बप्‍तिस्‍मा दिने यूहन्‍नाकहाँ सन्‍देश वहाकहरूलाई पठायौ, र तिनले तिमीहरूलाई मेरो बारेमा सत्य बताए ।
+\v 34 मेरो बारेमा गवाही हुनलाई तिनी वा अरू कसैको मलाई साँच्‍चै आवश्‍यकता छैन, तर म यी कुराहरू भन्दैछु जसले गर्दा परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई बचाउन सक्‍नुहुन्‍छ ।
+\v 35 बप्‍तिस्‍मा दिने यूहन्‍ना एउटा बल्‍दै गरेका र चम्किँदै गरेका बत्ति थिए, र  तिनको ज्योतिमा केही समयका लागि आनन्द मनाउन तिमीहरू खुशी भयौ ।
+\s5
+\v 36 यद्यपि जुन गवाही मैले आफ्‍नो बारेमा दिन्‍छु त्‍यो यूहन्‍नाले मेरो बारेमा दिएको गवाही भन्दा पनि धेरै महान छ । सबै कुराहरू जुन पिताले मलाई गर्नलाई अनुमति दिनुभएको छ – म ती कामहरू हरेक दिन गर्छु, र तिमीहरूले मलाई ती गरिरहेको देख्‍छौ – ती कुराहरूले म को हुँ भन्‍ने बारेमाे धेरै कुराहरू भन्‍छन् ; तिनीहरूले म यहाँ आउनुको उद्देश्यलाई वर्णन गर्छन् । पिताले मलाई पठाउनुभएको हो भन्‍ने कुराको प्रमाण तिनीहरू नै हुन् ।
+\v 37 पिता जसले मलाई पठाउनु भयो, उहाँले नै हुनुहुन्‍छ जसले मेरो बारेमा गवाही दिनु भएको छ । तिमीहरूले कहिल्यै उहाँको आवाज सुनेका छैनौ र तिमीहरूले कहिलै उहाँलाई शारीरिक रूपमा देखेका छैनौ ।
+\v 38 तिमीहरूमा उहाँको वचन तिमीहरूभित्र बसिरहेको छैन भन्‍ने कुराको प्रमाण यो हो कि उहाँले पठाउनुभएको एकजना, मलाई तिमीहरूले विश्‍वास गर्दैनौ ।
+\s5
+\v 39 तिमीहरू होशियारिसाथ धर्मशास्‍त्र अध्ययन गर्छौ किनभने तिमीहरू विचार गर्छौ कि ती अध्ययन गर्नाले तिमीहरूले अनन्त जीवन पाउनेछौ, र ती धर्मशास्‍त्रले मेरो बारेमा बताउँछन् ।
+\v 40 तापनि तिमीहरूले मबाट अनन्त जीवन पाउनको लागि अझै पनि तिमीहरू म कहाँ आउनलाई इन्कार गर्छौ ।
+\s5
+\v 41 यदि मानिसहरूले मरो प्रशंसा गर्छन् वा मलाई बधाई दिन्छन् भने म तिनीहरूलाई बेवास्ता गर्छु ।
+\v 42 तिमीहरूको बारेमा मलाई यो थाहा छ, तिमीहरू परमेश्‍वरलाई प्रेम गर्दैनौ ।
+\s5
+\v 43 म आफ्‍नो पिताको अधिकारमा आएको छु, तर अझै पनि तिमीहरूले मलाई स्वागत गरेनौ वा मलाई विश्‍वास गरेनौ । यदि कोही उसको आफ्नै अधिकारमा आएको भए, तिमीहरूले उसका कुरा सुन्थ्यौ ।
+\v 44 जब आफ्‍नो आदर होस् भनेर तिमीहरू आफ्‍नो माझमा भएका अरूहरूका निम्‍ति यति धेरै मेहनत गर्छौ भने तिमीहरू कसरी ममा विश्‍वास गर्न सक्छौ ? तापनि एक मात्र परमेश्‍वरबाट पाउने साँचो आदर खोज्‍नलाई तिमीहरूले सबै किसिमले इन्कार गर्‍यौ ।
+\s5
+\v 45 तिमीहरूलाई मेरो पिताको अघि दोष लगाउने म हुँ भन्‍ने नसोच । मोशाले तिमीहरूको बचाउ गर्नेछन् भनी तिमीहरूले सोच्‍यौ यसैले, उनैमा आफ्‍नो आशा तिमीहरूले राखेका छौ । तापनि, मोशाले नै तिमीहरूलाई दोष लगाउँछन् ।
+\v 46 यदि तिमीहरूले मोशाले जे भने त्‍यो स्‍वीकार गरेको भए, मैले जे सत्‍य रूपमा भनें त्‍यो तिमीहरूले ग्रहण गर्ने थियौ ।
+\v 47 मोशाले जे लेखे त्यसमा पनि तिमीहरूले विश्‍वास गरेनौ भने मैले तिमीहरूलाई जे भनेको छु त्‍यसमा तिमीहरू कसरी विश्‍वास गर्न सक्छौ !”
+\s5
+
+\c 6
+\p
+\v 1 येशू ताल तरेर अर्कोपट्टी जानुभयो । कोही मानिसका लागि त्यो तालको नाम “गालील समुद्र” थियो; अरू मानिसहरूले त्यसलाई “तिबेरियास समुद्र” भन्थे ।
+\v 2 एउटा ठुलो भिड उहाँको पछि लाग्‍यो किनभने धेरै बिरामी परेका मानिसहरूलाई निको पारेर उहाँले गर्नुभएका आश्‍चर्य कामहरू तिनीहरूले देखेका थिए
+\v 3 येशू ठाडो उकालो चडेर डाँडा माथि जानुभयो र आफ्‍ना चेलाहरूसँग बस्‍नुभयो ।
+\s5
+\v 4 यतिबेला यहूदीहरूको विशेष उत्‍सव को लागि वर्षको निस्‍तार-चाडको समय थियो ।
+\v 5 येशूले माथि हेर्नुभयो र त्यहाँ मानिसहरूको एउटा धेरै ठुलो भिड उहाँतिर आउँदै गरेको देख्‍नुभयो । येशूले फिलिपलाई भन्‍नुभयो, “हामी रोटी कहाँबाट किन्‍नेछौं, जसले गर्दा यी सारा मानिसहरूसित खानलाई केही कुरा हुन्‍छ ?”
+\v 6 उहाँले फिलिपलाई तिनको जाँच गर्न, तिनले कस्तो उत्तर दिन्‍छन् भनी  हेर्न यो प्रश्‍न सोध्‍नुभयो । तापनि, यो समस्याको बारेमा उहाँ के गर्न जाँदै हुनुहुन्‍थ्‍यो भनी येशूलाई अघिबाटै थाहा थियो ।
+\s5
+\v 7 फिलिपले उहाँलाई जवाफ दिए, “यदि एकजना मानिसले दुई सय दिन काम गरेर कमाउन सक्‍ने पैसा हामीसँग भए पनि, यो ठुलो भिडमा भएका प्रत्येक व्‍यक्तिलाई एउटा सानो टुक्रा दिनलाई रोटी किन्‍न पनि त्‍यो पैसाले पुग्‍नेछैन ।”
+\v 8 उहाँका चेलाहरूमध्ये अर्को एकजना, अन्द्रियास, जो सिमोन पत्रुसका भाइ थिए, येशूलाई भने,
+\v 9 “यहाँ एउटा केटो छ जोसँग पाँचवटा साना जौका रोटीहरू र दुईवटा माछाहरू छन् । तापनि, यति थोरै खानाले यति धेरै मानिसहरूलाई कसरी पुर्‍याउने  ?”
+\s5
+\v 10 जाहाँ सबै मानिसहरू एकसाथ आउँदैथिए, त्‍यो ठाउँमा प्रशस्त घाँस थियो । यसैले येशूले भन्‍नुभयो, “मानिसहरूलाई बस्‍नलाई भन ।” यसैले सबै मानिसहरू बसे, र चेलाहरूले भिडलाई गन्ती गरेिपछि, त्यहाँ करिब पाँच हजार मानिसहरू भएको तिनीहरूले पाए ।
+\v 11 त्‍यसपछि येशूले साना रोटीहरू र माछाहरू लिनुभयो, र तिनीहरूका निम्‍ति उहाँले परमेश्‍वरलाई धन्यवाद दिनुभयो । त्यसपछि उहाँले त्‍यो रोटी र माछालाई चउरमा बस्‍दैगरेका सबै मानिसहरूका माझमा दिनुभयो । मानिसहरूले आफूले इच्छा गरेजति सबै माछा र रोटी खाए ।
+\v 12 जब हरेकले खाइसकेका थिए, उहाँले चेलाहरूलाई भन्‍नुभयो, “मानिसहरूले नखाएका जौको रोटीका सबै टुक्राहरू जम्मा गर । कुनै कुरा पनि खेर जान नदेऊ ।”
+\s5
+\v 13 यसैले पाँचवटा जौका रोटीहरूबाट बचेका टुकाहरू तिनीहरूले जम्मा गरे, र  बढी भएकोबाट तिनीहरूले बाह्रवटा ठूला डालोहरू भरे ।
+\v 14 येशूले तिनीहरूका सामु गर्नुभएको आश्‍चर्य काम मानिसहरूले देखेपछि, तिनीहरूले भने, “निश्‍चय नै उहाँ अगमवक्ता हुनुहुन्‍छ जसलाई परमेश्‍वरले संसारमा पठाउँन गई रहनुभएको छ !”
+\v 15 मानिसहरूले के योजना गर्दैथिए त्‍यो येशूलाई थाहा थियो; तिनीहरू आउन र उहाँलाई आफ्‍ना राजा हुनलाई दवाव दिन लागेका थिए । यसैले उहाँले तिनीहरूलाई छोड्‍नुभयो र एक्लै डाँडामाथि जानुभयो ।
+\s5
+\v 16 जब साँझ पर्‍यो, उहाँका चेलाहरू तल गालील समुद्रतिर गए,
+\v 17 एउटा डुङ्गामा चढे र कफर्नहुम सहर जानलाई समुद्र तर्न सुरु गरे । यतिबेला रात परेको थियो र   येशू तिनीहरूसँग हुनुहुन्‍नथ्यो ।
+\v 18 जोडदार बतास चल्‍न थाल्यो र समुद्रमा छालहरू धेरै खतरनाक हुनथाले ।
+\s5
+\v 19 तिनीहरू पाँच वा छ किलोमिटर डुङ्गामा यात्रा गरेपछि, येशूलाई पानीमा हिंडिरहेको र डुङ्गा नजिक आइरहेको चेलाहरूले देखे । तिनीहरू भयभित पारिए !
+\v 20 येशूले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो,“यो म हुँ ! नडराओ !”
+\v 21 उहाँलाई डुङ्गा भित्र लिन पाउँदा तिनीहरू धेरै खुशी भए । उहाँ तिनीहरूको सथमा हुने बितिक्‍कै, तिनीहरूको डुङ्ंगा जहाँ तिनीहरू जाँदैथिए त्‍यो ठाउँमा पुग्‍यो ।
+\s5
+\v 22 अर्को दिन तालको अर्कोपट्टी बसेका मानिसहरूको भिडले त्यो भन्दा अघिल्‍लो दिन त्यहाँ एउटैा मात्र डुङ्ंगा भएको थाहा पाए । आफ्‍ना चेलाहरूसँग डुङ्गामा येशू जानुभएको थिएन भन्‍ने पनि तिनीहरूलाई थाहा थियो ।
+\v 23 केही मानिसहरू तिबेरियास सहरबाट आफूसँग भएका अरू डुङ्गाहरूले ताल तरेर आए । तिनीहरूले आफ्‍ना डुङ्गाहरू त्‍यो ठाउँको नजिक राखे जहाँ मनिसहरूले रोटी खाएका थिए , त्‍यो रोटी जसका लागि प्रभुले परमेश्‍वरलाई धन्यवाद दिनुभएको थियो ।
+\s5
+\v 24 जब भिडले त्यहाँ न येशू न चेलाहरू थिए भनी थाहा पाए, तिनीहरूमध्ये कोही ती डुङ्गाहरूमा चडे र येशूलाई खोज्‍न कफर्नहुमतिर गए ।
+\v 25 तिनीहरूले खोजे र गालिल समुन्‍द्रको अर्कोपट्टी कफर्नहुममा येशूलाई भेट्टाए । तिनीहरूले उहाँलाई सोधे, “गुरुज्‍यू, तपाईं यहाँ कहिले आउनुभयो ?”
+\s5
+\v 26 येशूले तिनीहरूलाई जवाफ दिनुभयो, “म तिमीहरूलाई साँचो भन्‍दैछु : मैले आश्‍चर्य काम गरेको तिमीहरूले देखेको कारणले तिमीहरूले मलाई खोजेको होइन, जसले म को हुँ भनी देखाउँछ । होइन ! तिमीहरूले अघाउन्जेल रोटी खाएको कारणले मात्रै तिमीहरूले मलाई खोज्‍दैछौ ।
+\v 27 चाँडै नाश हुने भोजनको लागि काम गर्न छोड ! त्यसको सट्टोमा, त्यस्तो भोजनको निम्‍ति काम गर जसले तिमीलाई अनन्त जीवन दिन्‍छ ! त्‍यही रोटी हो जुन परमेश्‍वरद्वरा चुनिएको, म, मानिसको पुत्रले तिमीलाई दिन्छु । किनकि परमेश्‍वर पिताले मलाई हरेक किसिमले मान्‍यता दिनुहुन्छ ।”
+\s5
+\v 28 तब मानिसहरूले उहाँलाई सोधे,” परमेश्‍वरलाई खुशी पार्न हामीले कस्‍ता कामहरू र सेवा गर्नुपर्छ  ?”
+\v 29 येशूले जवाफ दिनुभयो,“तिमीहरूले यसो गरेको परमेश्‍वर चाहानुहुन्छ : ममा विश्‍वास गर, जसलाई उहाँलेे पठाउनुभएको छ ।”
+\s5
+\v 30 यसले तिनीहरूले उहाँलाई भने, “त्‍यसो भए तपाईं को हुनुहुन्‍छ भनी प्रमाणित गर्नलाई अर्को आश्‍चर्य काम गर्नुहोस् ता कि हामी त्‍यसलाई हेर्न र तपाईं परमेश्‍वरबाट आउनुभयो भनी विश्‍वास गर्न सकौं । हाम्रो निम्‍ति तपाईं के गर्नुहुन्‍छ ?”
+\v 31 हाम्रा पुर्खाहरूले मन्‍ना खाए, जसरी धर्मशास्‍त्रले भन्‍छः ‘परमेश्‍वरले तिनीहरूलाई स्वर्गबाट रोटी खानलाई दिनुभयो ।’ ”
+\s5
+\v 32 येशूले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “म तिमीहरूलाई साँचो भन्दैछु : तिमीहरूका पुर्खाहरूलाई स्वर्गबाट त्‍यो रोटी मोशाले दिएको होइन । यो मेरो पिता हुनुहुन्‍थ्‍यो, उहाँले नै तिमीहरूलाई स्‍वर्गबाट साँचो रोटी दिंदै हुनुहुन्‍छ । 
+\v 33 परमेश्‍वरको साँचो रोटी म हुँ, जसले संसारमा भएका हरेकलाई साँचो रूपमा बाँच्‍न जीवन दिनलाई स्वर्गबाट तल आएको छ ।
+\v 34 तिनीहरूले उहाँलाई भने, “गुरुज्‍यू, हामीलाई सधैँ यो रोटी दिनुहोस् ।”
+\s5
+\v 35 येशूले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “मानिसहरूलाई बाँच्‍न खानाको आवश्‍यक्ता भएजस्‍तै हरेकलाई आत्‍मिक रूपले जीवन विताउन मेरो आवश्‍यक्ता हुन्‍छ । जसले साधारण खाना खान्‍छ र पानी पिउँछ त्‍यो फेरि भोकाउनेछ र तिर्खाउनेछ । तर तिनीहरूलाई आत्‍मिक रूपले जीवन विताउन सक्षम बनाउन जसले मसित माग्‍छ र मलाई विश्‍वास गर्छ, तिनीहरूका निम्‍ति म यो गर्नेछु । 
+\v 36 यद्यपि, मैले तिमीहरूलाई भनेको छु कि  तिमीहरूले मलाई देखे तापनि तिमीहरूले अझै पनि मलाई विश्‍वास गर्दैनौ ।
+\v 37 मेरो पिताले मलाई दिनुहुने सबै मानिसहरू मकहाँ आउँछन् र मकहाँ आउँने कसैलाई पनि म कहिल्यै त्‍यग्‍नेछैन ।
+\s5
+\v 38 म स्वर्गबाट तल आएको मलाई जे इच्‍छा लाग्‍छ त्यो गर्नलाई होइन तर उहाँको इच्छा पुरा गर्नलाई हो जसले मलाई पठाउनुभयो ।
+\v 39 मलाई पठाउनु हुनेको इच्‍छा यो हो, जो उहाँले मलाई दिनुहुन्‍छ, कसैलाई पनि मैले गुमाउनु हुँदैन, र अन्त्यको दिनमा तिनीहरू सबैलाई मैले जीवित बनाउनुपर्छ ।
+\v 40 किनकि मेरो पिताको इच्‍छा यो छ, कि हरेक जसले विश्‍वासले म, पुत्रलाई हेर्छ, र जसले ममा भरोसा गर्छ, त्यसले अनन्त जीवन पाउनेछ । म तिनीहरूलाई अन्तिम दिनमा जीवित बनाउनेछु ।”
+\s5
+\v 41 यहूदी अगुवाहरूले येशूको बारेमा गनगन गर्न सुरु गरे किनभने उहाँले भन्‍नुभयो, “म रोटी हुँ जो स्वर्गबाट तल आएको छ ।”
+\v 42 तिनीहरूले भने, “के यिनी येशू होइन, जसका बुबा योसेफ हुन्ो ? के हामी यिनका आमा र बुबालाई चिन्दैनौ र ? कसरी यिनले सत्यको साथ भन्‍न सक्‍छन्, ‘म स्वर्गबाट आएको छु’ ?” 
+\s5
+\v 43 येशूले तिनीहरूलाई जवाफ दिनुभयो, “तिमीहरू आफूहरू माझमा गनगन गर्न बन्‍द गर ।”
+\v 44 मलाई पठाउनुहुने पिताले उसलाई मकहाँ ल्याउनु भएन भने कोही पनि मकहाँ आउन सक्दैन । जो मकहाँ आउँछ उसलाई म अन्तिम दिनमा जीवित बनाउनेछु ।
+\v 45 अगमवक्ताहरूका पुस्‍तकमा लेखिएको छ, “परमेश्‍वरले तिनीहरू सबैलाई सिकाउनुहुनेछ ।’ हरेक जसले पिताबाट सुन्छ र सिक्‍छ त्‍यो मकहाँ आउँछ ।
+\s5
+\v 46 म, जो परमेश्‍वरबाट आएको छु, बाहेक कसैले पितालाई देखेको छैन । मैले मात्र पितालाई देखेको छु ।
+\v 47 म तिमीहरूलाई सत्य भन्दैछु :  ममा विश्‍वास गर्नेले अनन्त जीवन पाउँछ ।
+\s5
+\v 48 म त्यो रोटी हुँ जसले साँचो जीवन दिन्छ ।
+\v 49 तिमीहरूका पुर्खाहरूले उजाड-स्थानमा मन्‍न खाए, तर पनि तिनीहरू मरे ।
+\s5
+\v 50 तापनि मैले भन्‍दै गरेको रोटी त्‍यो रोटी हो जो स्वर्गबाट तल आउँछ, र जसले त्यो खान्‍छ ऊ कहिल्यै मर्नेछैन ।
+\v 51 म त्यो रोटी हुँ जसले मानिसहरूलाई साँचो रूपले जीवित बनाउँछ, त्‍यो रोटी स्वर्गबाट तल आयो । यदि कसैले यो रोटी खान्छ भने, ऊ सदासर्वदा बाँच्‍नेछन् । संसारलाई जीवन दिनलाई मैले दिने रोटी मेरो भौतिक शरीरको मृत्यु हो ।”
+\s5
+\v 52 यहूदीहरू जसले येशूका कुरा सुनेका थिए यतिबेला आफ्‍नो माझमा रिसले वादविवाद गर्दैथिए । कुनै व्‍यक्तिले कसरी वचन दिन सक्छ कि अरूहरूले उसको आफ्नो शरीर खान्‍छन् भन्‍ने कुरो तिनीहरूले बुझ्‍न सकेनन् ।
+\v 53 यसैले येशूले कठिन शब्‍दहरू बोलेर तिनीहरूको सामना गर्नुभयो : “ म तिमीहरूलाई सत्य भन्दैछु : तिमीहरूले मेरो, मानिसको पुत्रको देह नखाए र मेरो रगत नपिएसम्‍म, तिमीहरू कुनै हालतमा सदासर्वदा बाँच्‍नेछैनौ ।
+\s5
+\v 54 जसले मेरो देह खान्‍छन् र मेरो रगत पिउँछन्, तिनीहरू सदासर्वदा जीवित रहनेछन्, र म तिनीहरूलाई अन्त्यको दिनमा फेरि जीवित बनाउनेछु, 
+\v 55 किनभने मेरो देह साँच्‍चै खानेकुरा हो र मेरो रगत साँच्‍चै पिउनेकुरा हो ।
+\v 56 जसले मेरो देह खान्छ र मेरो रगत पिउँछ ऊ ममा सहभागी हुनेछ र म उसमा सहभागी हुनेछु ।
+\s5
+\v 57 मेरो पिता, जसले हरेकलाई जीवित बनाउनुहुन्छ, उहाँले मलाई पठाउनुभएको छ, र मेरो पिताले मलाई सक्षम बनाउनुभएको करणले म जीवित हुन्‍छु । यसरी नै, जसले मलाई खान्‍छन्, तिनीहरूका निम्‍ति म जे गर्नेछु त्‍यो कारणले सदासर्वदा जीवित हुनेछन् । 
+\v 58 म साँचो रोटी हुँ जो स्वर्गबाट तल आउँछ । कोही जसले म - यो रोटीलाई खान्‍छ, त्यो कहिल्यै मर्नेछैन, तर सदासर्वदा जिउनेछ ! म जे गर्छु त्‍यो तिमीहरूका पुर्खाहरूलाई जे भयो त्‍यस्‍तो होइन किनभने तिनीहरूले मन्‍न खाए र त्यसपछि मरे ।”
+\v 59 येशूले कफर्नहुम सहरको सभाघरमा सिकाउँदै गर्नुहुँदा उहाँले यी कुराहरू भन्‍नुभयो ।
+\s5
+\v 60 उहाँका चेलाहरूमध्‍ये धेरैले भने, “उहाँले जे सिकाउँदै हुनुहुन्‍छ त्यो बुझ्‍न कठिन छ । उहाँ जे भन्‍दै हुनुहुन्‍छ त्यो कसैले कसरी स्वीकार्न सक्छ ?”
+\v 61 उहाँका चेलाहरूमध्‍ये कसैले गुनासो गर्दैथिए भनेर येशूले थाहा पाउनुभयो, यसैले उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “के मैले सिकाउने कुराले तिमीहरूलाई निराश बनाउँछ ?
+\s5
+\v 62 यदि तिमीहरूले म, मानिसको पुत्रलाई फेरि माथि स्वर्गमा गएको देख्‍यौ भने तिमीहरू के भन्छौ ?
+\v 63 आत्माले दिनुहुने जीवनले मात्र कसैलाई सदासर्वदा बाँच्‍न सक्‍ने बनाउँछ । यो विषयमा मानव स्वभावले कुनै मद्दत गर्दैन । मैले तिमीहरूलाई सिकाए वचनहरूले आत्माको बारेमा तिमीहरूलाई बताउँछन्, र तिनीहरूले अनन्त जीवनको बारेमा तिमीहरूलाई बताउँछन् ।
+\s5
+\v 64 तपनि तिमीहरूमध्ये कसैले मैले तिमीहरूलाई जे सिकाउँदैछु त्यसमा विश्‍वास गर्दैनौ ।” येशूले यसो भन्‍नुभयो किनभने उहाँको कामको सुरुदेखि नै उहाँलाई थाहा थियो कि त्‍यो को थियो जसले उहाँमा विश्‍वास गर्ेनेछैन, र उहाँलाई कसले धोका दिन्‍छ भनी उहाँ जान्‍नुहुन्‍थ्‍यो ।
+\v 65 त्‍यसपछि उहाँले भन्‍नुभयो, “त्‍यसकारण मैले तिमीहरूलाई भनें कि पिताले उसलाई मकहाँ आउन सक्षम बनाउनु भएन भने कोही पनि मकहाँ आउन र सदासर्वदा बाँच्‍न सक्दैन ।”
+\s5
+\v 66 त्यस समयदेखि, येशूका चेलाहरूमध्‍ये धेरैजना उहाँलाई पछ्‍याउनबाट पछि फर्के  ।
+\v 67 यसले उहाँले बाह्रजनालाई भन्‍नुभयो, “के तिमीहरू पनि मलाई त्याग्‍न चाहाँदैनौ, चाहन्छौ ?”
+\v 68 सिमोन पत्रुसले जवाफ दिए, “प्रभु, हामी कसकहाँ जाऔँ ? तपाईंसँग मात्र त्यो शन्‍देस छ जसले हामीलाई सदासर्वदा बाँच्‍न सक्‍ने बनाउँछ !
+\v 69 हामी तपाईंमा विश्‍वास गर्छौँ, र हामी निश्‍चित रूपमा जान्दछौ कि परमेश्‍वरले पठाउनुभएको पवित्र जन तपाईं नै हुनुहुन्छ !”
+\s5
+\v 70 येशूले तिनीहरूलाई जवाफ दिनुभयो, “के मैले तिमीहरू बाह्रजना चेलाहरू छानेको होइन ? यद्यपि तिमीहरूमध्ये एकजना शैतान हो !”
+\v 71 उहाँले सिमोन स्करियोतको छोरा यहूदाको बारेमा भन्दै हुनुहुन्थ्यो । यहूदा बाह्रजनामध्येकै एकजना थियो तापनि पछि येशूलाई उसैले धोका दियो ।
+\s5
+
+\c 7
+\p
+\v 1 त्यसपछि, येशू गालीलका अन्य इलाकाहरूमा जानुभयो । उहाँले यहूदियाको यात्रा गर्न टार्नुभयो किनभने यहूदी अधिकारीहरूले उहाँलाई एउटा अपराधको दोष लगाउन र उहाँलाई मृत्युदण्ड दिन  एउटा उपाय खोज्‍दैथिए ।
+\v 2 यतिबेला यहूदी छाप्रो-वासको चाडको समय थियो । यहूदी मानिसहरू धेरै पहिला निर्वासनको अवधिमा पालहरूमा बसेको सम्‍झना गर्ने समय यतिबेला थियो ।
+\s5
+\v 3 चाड यहूदियामा हुन लगेको कारणले येशूका भाइहरूले उहाँलाई भने, “यहाँ छोड्‍नुहोस् र यहूदियामा जानुहोस्, यसरी तपाईंले शक्‍तिशाली कामहरू गर्न सक्‍नुहुन्‍छ भनी तपाईंका अन्‍य चेलाहरूले देख्‍न सक्‍छन् ।
+\v 4 यदि ऊ कस्‍तो किसिमको व्‍यक्ति हो भनी मानिसहरूले थाहा पाउन् भन्‍ने इच्‍छा उसले गर्छ भने कसैले पनि आफ्‍नो काम लुकाउँदैन । आफैँलाई संसारमा देखाउनुहोस् !”
+\s5
+\v 5 किनकि उहाँका आफ्‍नै भाइहरूले पनि उहाँमा विश्‍वास गरेनन् वा त उहाँले सत्य भन्‍दै हुनुहुन्‍थ्‍यो भनी सोचे ।
+\v 6 यसैले येशूले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “मेरो कामलाई अन्त्य गर्ने मेरो समय अझै आएको छैन । तापनि, तिमीहरूलाई जे इच्‍छा लाग्‍छ त्‍यो हासिल गर्न तिमीहरू आफूले चाहेको कुनै पनि समय रोज्‍न सक्छौ ।
+\v 7 आफ्नै निम्ति जिउने र यस संसारका थोकहरूलाई प्रेम गर्ने मानिसहरूले तिमीहरूलाई घृणा गर्न सक्दैनन्, तर तिनीहरूले मलाई घृणा गर्छन् । म नै हुँ जसले तिनीहरूलाई भन्‍छ कि तिनीहरू आफ्‍नो जीवनमा जे गर्छन् त्यो दुष्‍ट हो । 
+\s5
+\v 8 तिमीहरू चाडमा अघि जाओ । म अहिले जानेछैन; मेरो लागि यो उपयुक्त समय होइन ।”
+\v 9 उहाँले त्‍यसो भनेपछि, येशू गालीलमा अलि लामो बस्‍नुभयो ।
+\s5
+\v 10 तापनि, उहाँका भाइहरू चाडमा गएको केही दिन पछि, उहाँ पनि जानुभयो, तर उहाँले गुप्‍त रूपमा त्‍यसो गर्नुभयो ।
+\v 11 येशूका यहूदी विरोधीहरूले चाडमा उहाँलाई भेट्टाउने आशा गर्दै उहाँलाई खोज्‍दैथिए । तिनीहरूले मानिसहरूलाई सोध्‍दैथिए, “येशू कहाँ हुनुहुन्छ ? के उहाँ यहाँ हुनुहुन्छ ?”
+\s5
+\v 12 भिडहरूको माझमा, धेरै मानिसहरू येशूको बारेमा एक-आपसमा बिस्तारै बोल्‍दैथिए । कसैले भन्दैथिए, “ऊ एक असल मानिस हो !” त्‍यसको साटो अरूहरूले भन्दैथिए, “होइन ! उसले भिडहरूलाई धोका दिंदै र  कुमार्गमा लाँदैछ !”
+\v 13 येशूका यहूदी शत्रुहरूसँग तिनीहरू डराएका कारणले, उहाँको बारेमा सार्वजनिक ठाउँमा कसैले बोलेन जहाँ तिनीहरूले बोल्‍दै गरेका कुरा अरू मानिसहरूले सुन्‍न सक्‍थे ।
+\s5
+\v 14 छाप्रो-वासको चाड आधा सकिएपछि, येशू मन्दिरको चोकमा जानुभयो र त्यहाँ सिकाउन सुरु गर्नुभयो ।
+\v 15 उहाँले जे भन्‍दै हुनुहुन्‍थ्‍यो त्‍यसमा यहूदीहरू छक्‍क परे । तिनीहरूले भने, “यो मानिसले एकजना मान्‍यता प्राप्‍त शिक्षकद्वारा हाम्रा सिद्धान्तहरूको अध्‍ययन कहिल्यै गरेन ; ऊ कहिल्यै हाम्रा स्‍कुलहरूमा भर्ना भएन ! उसले यति धेरै कसरी जान्‍दछ ?”
+\v 16 येशूले तिनीहरूलाई जवाफ दिनुभयो, “म जे सिकाउँछु त्‍यो आफैँ आउँदैन । त्‍यो उहाँबाट आउँछ जसले मलाई पठाउनुभयो ।
+\s5
+\v 17 यदि कसैले परमेश्‍वरले जे इच्‍छा गर्नुहुन्‍छ त्‍यो गर्न रोज्‍दछ भने, म जे सिकाउँछु त्यो परमेश्‍वरबाट आउँछ वा म मेरो आफ्नै अधिकारले बोल्छु भन्‍ने उसलाई थाहा हुनेछ । 
+\v 18 कसैले उसको आफ्नै अधिकारमा बोल्छ भने अरूहरूले उसलाई मात्र आदर गर्छन् । तापनि, यदि एउटा सेवकले उसलाई पठाउने व्‍यक्तिको  आदर गर्न, इमान्दारिताको मानिसको रूपमा उसलाई एउटा असल इज्‍जत दिनलाई कडा परिश्रम गर्छ भने, त्यस्‍तो किसिमको एउटा सेवकमा कुनै त्रुटी हुँदैन ।
+\s5
+\v 19 के मोशाले तिमीहरूलाई व्यवस्था दिएनन् ? तापनि, व्यवस्थाका मागहरू तिमीहरू कसैले पनि  पुरा गर्दैनौ । अहिले यतिबेला नै मेरो हत्‍या गर्न षडयन्‍त्र गर्दै रहनेहरू तिमीहरू नै हौ !
+\v 20 भिडमा भएका कसैले जवाफ दियो, “तिमीलाई भुत लागेको छ ! त्‍यस व्‍यक्तिको नाम भन जसले तिमीलाई मार्न चाहान्‍छ !”
+\s5
+\v 21 येशूले भिडलाई जवाफ दिनुभयो, “तिमीहरूलाई देखाउनलाई मैले एउटा शक्तिको काम गरेको कारणले तिमीहरू सबै त्‍यसमा चकित पर्‍यौ ।
+\v 22 मोशाले तिमीहरूलाई एउटा व्यवस्था दिए, र त्य व्यवस्थाले भन्छ तिमीहरूले आफ्‍ना छोराहरूको खतना गर्नैपर्छ, र त्यो तिमीहरूले छोराहरू जन्मेको ठिक सात दिनपछि गर्नुपर्छ । (ठिक भन्‍नुपर्दा, यो विधि तिमीहरूका पुर्खाहरू अब्राहाम, इसाहक र याकूबबाट आयो र मोशाबाट होइन, जसले य चलनको बारेमा व्यवस्था लेखे ।) व्यवस्थामा लेखिएको कारणले तिमीहरूले कहिलेकाहीँ एउटा बालको खतना विश्रामको दिनमा गर्नुपर्छ, र त्यो काम हुँदै पनि छ !
+\s5
+\v 23 तिमीहरूले कहिलेकहीँ केटाहरूको खतना  विश्रामको दिनमा गर्छौ ता कि तिमीहरूले मोशाको व्यवस्था उल्लंघन गर्नेछैनौ । यसरी मैले एकजना मानिसलाई निको पार्दैगर्दा मैले शवाथको दिनमा काम गरें भनेर तिमीहरू मसँग किन रिसाउँछौ ! कसैलाई निको पार्नु धेरै राम्रो कुरा हो, र यो त एउटा बालकको खतना गर्नुभन्दा महान काम हो ।
+\v 24 यो मानिसलाई निको पार्नु ठिक थियो वा बेठिक भनी परमेश्‍वरको व्‍यवस्‍थाको झुटा प्रयोग अनुसार, र कुनै विचार नै नगरी निर्णय गर्न बन्‍द गर ! त्‍यसको साटो, मानिस होइन, परमेश्‍वर अनुसार के ठिक र के न्‍यायोचित छ भन्‍ने सिद्धान्‍तद्वारा एकजना व्‍यक्तिले के गर्नुपर्छ र उसको न्‍याय कसरी गरिनुपर्छ भनी निर्णय गर ।”
+\s5
+\v 25 यरूशलेमबाट आएका केही मानिसहरूले भन्‍दैथिए, “के तिनीहरूले मार्नलाई कोसिस गरिरहेको मानिस यिनी नै होइनन् ?
+\v 26 यी कुराहरू यिनले खुला रूपले भन्‍दैछन्, तर अधिकारीहरूले यिनको विरोध गर्नलाई केही भन्‍दैछैनन् । के यिनी ख्रीष्‍ट हुन् भनी तिनीहरूले चिनेको कारणले हो ?
+\v 27 तर यो ख्रीष्‍ट हुन सक्दैनन् ! यो मानिस कहाँबाट आयो हामी जान्‍दछौं, तर जब ख्रीष्‍ट आउनुहुन्छ, उहाँ कहाँबाट आउनुहुन्‍छ कसैले जान्‍नेछैन ।”
+\s5
+\v 28 यसरी येशूले मन्दिरको चोकमा सिकाउँदै गर्नुहुँदा , उहाँले सिकाउने क्रममा उहाँ कराउनुभयो, “हो, तिमीहरू भन्‍छौ तिमीहरू मलाई चिन्छौ, र म कहाँबाट आएको हुँ तिमीहरूलाई थाहा छ भनी तिमीहरू विचार गर्छौ । तर म यहाँ मैले आफैँलाई रोजेर आएको होइन । त्यसको साट्टोामा, मलाई पठाउनुहुने आफ्‍नो गवाहीमा सत्य हुनुहुन्‍छ, र तिमीहरूले उहाँलाई चिन्दैनौ ।
+\v 29 म उहाँलाई चिन्छु किनभने म उहाँबाट आएको हुँ । मलाई पठाउने उहाँ नै हुनुहुन्‍छ ।”
+\s5
+\v 30 त्‍यसपछि तिनीहरूले उहाँलाई आफ्‍ना हातहरूले हिर्काउने कोसिस गरे, तर कसैले पनि उहाँलाई गिरफ्‍तार गर्न सकेन किनभने उहाँको काम पुरा गर्न र उहाँको जीवनको अन्त्य गर्न समय उहाँको निम्‍ति अझै भएको थिएन ।
+\v 31 तिनीहरूले उहाँको वचन सुने र उहाँका कामहरू देखेपछि भिडमा भएका धेरैले आफ्‍नो विश्‍वास उहाँमा राखे । तिनीहरूले भने, “जब ख्रीष्‍ट आउनुहुन्छ, के उहाँले यस मानिसले गरेको भन्दा बढी आश्‍चर्यपूर्ण चिन्हहरू सक्‍नुहुनेछ र ?”
+\v 32 तिनीहरूले येशूको बारेमा सानो स्‍वरले यी कुराहरू बोलिरहेको फरिसीहरूले सुने । यसैले उहाँलाई गिरफ्‍तार गर्न, तिनीहरू, मुख्य पुूजारीहरू र फरिसीहरूले एकसाथ केही अधिकारीहरूलाई पठाए ।
+\s5
+\v 33 त्‍यसपछि येशूले भन्‍नुभयो, “म तिमीहरूसँग एउटा छोटो समयको निम्‍ति मात्र हुनेछु । त्‍यसपछि मलाई पठाउनुहुने कहाँ म फर्केर जानेछु ।
+\v 34 तिमीहरूले मलाई खोज्‍नेछौ तर तिमीहरूले मलाई भेट्टाउनेछैनौ । म जहाँ जाँदैछु, तिमीहरू आउन सक्दैनौ ।”
+\s5
+\v 35 यसैले उहाँका शत्रुहरू यहूदी मानिसहरूले आफैँमा भने, “यो मानिस कहाँ जान सक्छ जहाँ हामी उसलाई भेट्टाउन सक्दैनौ? के उसले सारा ग्रिक संसारभरी छरिएर रहेका यहूदीहरूकहाँ जाने विचार गर्दैछ र के उसले त्‍यहाँ भएका मानिसहरूलाई यी नयाँ कुराहरू सिकाउनेछ ?
+\v 36 उसले के भन्‍न खोज्‍यो जब उसले यसो भन्‍यो, ‘तिमीहरूले मलाई खोज्‍नेछौ, तर तिमीहरूले मलाई भेट्टाउन सक्‍नेछैनौ,’ र जब उसले भन्‍यो, ‘म जहाँ जाँदैछु, तिमीहरू आउन सक्दैनौ?’”
+\s5
+\v 37 यसरी चाडको अन्तिम दिन, मुख्‍य दिनमा, येशू खडा भएर ठुलो स्वरले कराउनुभयो, “यदि कोही तिर्खाउँछ भने ऊ म कहाँ आओस् र पिओस् ।”
+\v 38 जसले ममा विश्‍वास गर्छ, धर्मशास्‍त्रले भने जस्‍तै, ‘उसको हृदयबाट जिउँदो पानीका खोलाहरू बग्‍नेछन् ।’”
+\s5
+\v 39 उहाँले यो आत्माको बारेमा भन्‍नुभयो, जसलाई पिताले उहाँमा विश्‍वास गरेकाहरूलाई दिन जाँदै हुनुहुन्‍थ्‍यो । परमेश्‍वरले उहाँमा विश्‍वास गर्नेहरू भित्र वास गर्नलाई अझैसम्‍म आत्‍मा पठाउनुभएको थिएन, किनभने येशूले अझैसम्‍म उहाँको काम पुरा गर्नुभएको थिएन, त्‍यो काम जसले उहाँका मानिसहरूलाई आफ्‍नो मृत्युद्वारा बचाएर परमेश्‍वरलाई ठुलो आदर पुर्‍याउँछ ।
+\s5
+\v 40 जब भिडका केहीले ती शब्दहरू सुने, तिनीहरूले भने, “यिनी साँच्‍चै अगमवक्ता हुन् जसको हामीले आशा गर्दैथियौ ।”
+\v 41 अरूहरूले भने, “ख्रीष्‍ट गालीलबाट आउन सक्‍नुहुन्‍न ।
+\v 42 के धर्मशास्‍त्रले भन्दैन कि ख्रीष्‍ट दाऊदको वंशबाट आउनुपर्छ र उहाँ दाऊदको घर भएको गाउँ, बेथलेहममा जन्मिनु पर्छ ?”
+\s5
+\v 43 यसरी त्यहाँ येशूको बारेमा मत विभाजन भयो ।
+\v 44 मानिसहरूमध्‍ये कसैले उहाँलाई गिरफ्‍तार गर्न चाहन्थे । तापनि कसैले पनि उहाँलाई हालेन ।
+\s5
+\v 45 यसैले अधिकारीहरू मुख्य पुजारीहरू र फरिसीहरू कहाँ फर्किए । यी तिनै अधिकारीहरू थिए जसलाई शासकहरूले येशूलाई गिरफ्‍तार गर्न पठाएका थिए । फरिसीहरूले अधिकारीहरूलाई भने, “किन तिमीहरूले उसलाई पक्रेनौ र उसलाई यहाँ ल्याएनौ ?”
+\v 46 अधिकारीहरूले जवाफ दिए, “यो मानिसले जस्तो त कसैले कहिलै बोलेन ।”
+\s5
+\v 47 त्‍यसपछि फरिसीहरूले जवाफ दिए, “के तिमीहरू पनि धोकामा पर्‍यौ ?
+\v 48 यहूदी अधिकारीहरू वा फरिसीहरूमध्‍ये कसैले पनि येशूमा विश्‍वास गरेका छैनन् ।
+\v 49 यो भिड जसले हाम्रो व्यवस्थाका शिक्षाहरू जन्‍दैनन्, तिनीहरू श्रापित होऊन् !”
+\s5
+\v 50 त्‍यसपछि निकोदेमस बोले । (तिनी नै थिए जो उहाँसँग बात गर्न राति येशूलाई भेट्‍न गएका थिए र तिनी फरिसीहरूमध्ये एकजना थिए ।) तिनले तिनीहरूलाई भने,
+\v 51 हाम्रो यहूदी व्यवस्थाले एकजना मानिसलाई हामीले उसका कुरा सुन्‍नुअघि दोष लगाउने अनुमति हामीलाई दिँदैन । सर्वप्रथम, हामीले उसको कुरा सुन्‍नपर्छ र उसले के गरेको छ त्‍यसको अध्‍ययन हामीले गर्नुपर्छ ।”
+\v 52 तिनीहरूले तिनलाई जवाफ दिए, “के तिमी पनि गालीलका हौ ? होशियारसाथ खोज र धर्मशास्‍त्रमा के लेखिएको छ पढ ! तिमीले यो पाउनेछौ कि गालीलबाट कुनै अगमवक्ता आउँदैन ।”
+\s5
+\v 53 त्‍यसपछि तिनीहरू सबै उठे र तिनीहरूका आफ्नैो घरहरूमा गए ।
+\s5
+
+\c 8
+\p
+\v 1 येशू आफ्ना चेलाहरूसँग जैतुन डाँडामा जानुभयो, र उहाँहरू त्‍यस रात त्‍यहाँ नजीकै बस्‍नुभयो ।
+\v 2 अर्को बिहान सबेरै येशू मन्दिरको चोकमा फर्कनुभयो । धेरै मानिसहरू उहाँको वरिपरी भेला भए र तिनीहरूलाई सिकाउन उहाँ बस्‍नुभयो ।
+\v 3 त्यसपछि यहूदी व्यवस्था सिकाउने मानिसहरू र केही फरिसीहरूले एउटीा स्‍त्रीलाई उहाँकहाँ ल्याए । तिनी व्यभिचारमा पक्राउ परेकी थिइन् -- तिनी एकजना मानिससित सुतिरहेकी थिइन् जो तिनको श्रीमान थिएनन् । तिनीहरूले यो समूहको अगाडि तिनलाई खडा गरे ताकि तिनीहरूले तिनलाई प्रश्‍न सोध्‍न सकून् । 
+\s5
+\v 4 तिनीहरूले येशूलाई भने, “गुरुज्‍यू, यो स्‍त्री एकजना मानिससँग व्यभिचार गर्दागर्दै समातिएकी थिई जो त्‍यसको श्रीमान थिएन ।
+\v 5 अब मोशाले व्यवस्थामा हामीलाई आज्ञा दिए कि यस्तो स्‍त्रीलाई हामीले ढुङ्गाले हानेर मार्नुपर्छ । तापनि, तपाईं हामीलाई के गर्नुपर्छ भन्‍नुहुन्छ ?”
+\v 6 तिनीहरूले एउटा पासोको रूपमा यो प्रश्‍न सोधे ताकि तिनीहरूले उहाँलाई केही गलत भनेको दोष लगाउन सकून् । उहाँले भन्‍नुभयो कि तिनीहरूले त्‍यसलाई मार्नुहुँदैन भने, तिनीहरूले भन्‍न सक्थे, उहाँलेा मोशाको व्यवस्थाको अनादर गर्नुभयो । यद्यपि, उहाँले भन्‍नुभयो कि तिनीहरूले त्‍यसलाई मार्नुपर्छ भने, उहाँले रोमी कानून उलंघन गर्नुहुन्‍छ जसले मानिसहरूलाई मृत्युदण्ड दिने अधिकार गवर्नरमा सुरक्षित राख्‍छ । तापनि, येशूले निहुरिनु भयो र आफ्‍नो औंलाले जमिनमा केही कुरा लेख्‍नुभयो ।
+\s5
+\v 7 तिनीहरूले उहाँलाई प्रश्‍न सोध्‍दैगर्दा,  उहाँ खडा हुनुभयो र तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “तिमीहरूमध्ये एकजना जसले कहिल्यै पाप गरेको छैन, तिमी एकजना हो जसले अरूले भन्‍दा पहिले तिनलाई दण्ड दिनुपर्छ । तिमीले पहिलो ढुङ्गा हान !”
+\v 8 त्यसपछि येशू निहुरिनुभयो र जमिनमा केही अरू लेख्‍नुभयो ।
+\s5
+\v 9 उहाँले के भन्‍नुभयो तिनीहरूले सुनेपछि, उहाँलाई प्रश्‍न सोध्‍दै गरेकाहरू, एक-एक गरी, पहिला ठुलाहरू र पछि सानाहरू सबै हिंड्न सुरु गरे । तिनीहरू जान्दथे तिनीहरू सबै पापीहरू थिए । अन्तमा, त्यहाँ त्यो स्‍त्रीसँग येशू मात्र हुनुहुन्थ्यो ।
+\v 10 येशू खडा हुनुभयो र तिनलाई सोध्‍नुभयो, “नारी, तिनीहरू काहाँ छन् जसले तिमीलाई दोष लगाउँछन् ? के एकजनाले पनि तिमीलाई दण्ड दिनुपर्छ भनेर तिम्रो विरुद्ध अभियोग लगाएन?”
+\v 11 तिनले भनिन्, “लगाएन सर, कसैले पनि लगाएन ।” त्यसपछि येशूले भन्‍नुभयो, “म पनि तिमीलाई दोष लगाउँदिन । अब घर जाऊ, र अबदेखि यस्तो पाप फरि नगर !” (नोटः प्राचीन उत्तम पाण्‍डुलिपिमा यूहन्‍ना ७:५३- ८:११ छैन)]
+\s5
+\v 12 येशू मानिसहरूसँग फेरी बोल्नुभयो । उहाँले भन्‍नुभयो, “म संसारको ज्योति हुँ । मलाई पछ्‍याउने जो कोहीले ज्योति पाउनेछ जसले जीवन दिन्‍छ र त्‍यो फेरि कदापि अन्धकारमा हिंड्‍नेछैन ।
+\v 13 यसले फरिसीहरूले उहाँलाई भने, “आफ्‍नो बारेमा धेरै भन्‍दा धेरै कुरा गरेर तिमीलाई विश्‍वास गर्न हामीलाई सहमत बनाउन कोसिस तिमी गर्दैछौ जस्‍तो लाग्‍दैछ ! तिमी आफ्‍नो बारेमा जे भन्छौ त्‍यसले कुनै कुरा प्रमाणित हुँदैन ! ” 
+\s5
+\v 14 येशूले जवाफ दिनुभयो, “मेरो बारेमा यी कुराहरू भन्‍नलाई म एक्‍लै मात्र थिएँ भने पनि, मैले भनेको सत्य हुन्‍छ किनभने म कहाँबाट आएँ म जान्दछु र म कहाँ जाँदैछु म जान्दछु । तापनि, म कहाँबाट आएँ तिमीहरू जान्दैनौ र म कहाँ जाँदैछु तिमीहरू जान्दैनौ ।
+\v 15 तिमीहरू मानव मापदण्‍डहरू र मानिसहरूका कानूनहरूका आधारमा मानिसहरूको न्‍याय गर्छौ । म यो समयमा कसैको न्याय गर्न आएको होइन ।
+\v 16 जब म न्याय गर्दछु, त्‍यो ठिक र न्‍यायोचित हुनेछ किनभने म एक्लै मात्र  होइन जसले न्याय गर्छ । म र मलाई पठाउनुहुने पिता, हामी सँगै मिलेर न्याय सम्‍पादन गर्नेछौं ।
+\s5
+\v 17 मुद्दामा प्रमाण दिनलाई जब त्‍यहाँ कम्तिमा दुईजना गवाहीहरू हुन्‍छन् तब मात्र  उक्त मामिलालाई मिलाउन सकिन्छ भनी तिमीहरूको व्यवस्थामा लेखिएको छ ।
+\v 18 म आफ्नै बारेमा तिमीहरूलाई प्रमाण दिंदैछु र मलाई पठाउनुहुने मेरा पिताले पनि मेरो बारेमा प्रमाण दिनुहुन्छ । यसैले तिमीहरूले विश्‍वास गर्नुपर्छ कि हामी तिमीहरुलाई जे भन्छौं सत्य हो ।”
+\s5
+\v 19 त्यसपछि तिनीहरूले उहाँलाई सोधे, “तिम्रा पिता कहाँ छन् ?” येशूले जवाफ दिनुभयो, “तिमीहरूले मलाई चिन्दैनौ र तिमीहरूले मेरा पितालाई चिन्दैनौ । यदि तिमीहरूले मलाई चिनेको भए, तिमीहरूले मेरा पितालाई पनि चिन्‍ने थियौ ।”
+\v 20 उहाँ मन्दिरको चोकमा भएको दान-पात्र नजिक हुँदा यी कुराहरू भन्‍नुभयो, यो ठाउँ जहाँ मानिसहरूले आफ्‍ना भेटीहरू ल्याउँथे । तापनि, कसैले पनि उहाँलाई गिरफ्‍तार गरेन किनभने मृत्‍युको निम्‍ति उहाँको समय अझै आएको थिएन ।
+\s5
+\v 21 येशूले तिनीहरूलाई यो पनि भन्‍नुभयो, “म जाँदैछु, तिमीहरूले मलाई खोज्‍नेछौ, तर यो निश्‍चय छ कि तिमीहरू आफ्ना पापमा मर्नेछौ । जहाँ म जादैछु, तिमीहरू आउन सक्दैनौ । ”
+\v 22 उहाँका यहूदी विरोधीहरूले आफ्‍नो माझमा भने, “सायद उसले सोच्‍दैछ कि उसले आफैँलाई मार्नेछ, र उसले यसो भन्‍दा उसको अर्थ यही हो, “जहाँ म जाँदैछु तिमीहरू आउन सक्दैनौ ।’” 
+\s5
+\v 23 येशूले तिनीहरूलाई लगातार भन्‍दै रहनुभयो, “तिमीहरू तल यस पृथ्वीबाट हौ, तर म माथि स्वर्गबाट हुँ । तिमीहरू यस संसारका हौ । म यस संसारको होइन ।
+\v 24 मैले तिमीहरूलाई भनें कि तिमीहरू मर्नेछौ र तिमीहरूका पापका लागि परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई  दोष लगाउनुहुनेछ । म परमेश्‍वर हुँ, जस्‍तो म भन्‍छु म हुँ, भनी तिमीहरूले विश्‍वास नगरेसम्‍म यो निश्‍चय नै हुनेछ । ।”
+\s5
+\v 25 तिनीहरूले उहाँलाई सोधे, “तिमी को हौ ?” येशूले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “सबभन्‍दा सुरुदेखि नै, मैले तिमीहरूलाई भन्दै आइरहेको छु !
+\v 26 म तिमीहरूको न्याय गर्न सक्छु र भन्‍छु कि तिमीहरू धेरै कुराहरूको दोषी छौ । त्‍यसको साटो, म यो मात्र भन्‍नेछु : मलाई पठाउनुहुनेले साँचो बोल्‍नुहुन्छ, र मैले उहाँबाट जे सुनेको छु त्‍यो मात्र म संसारका मानिसहरूलाई भन्‍छु ।”
+\v 27 उहाँले पिताको बारेमा बल्‍दै हुनुहुन्‍थ्‍यो भनी तिनीहरूले बुझेनन् ।
+\s5
+\v 28 यसैले येशूले भन्‍नुभयो, “जब तिमीहरूले म, मानिसको पुत्र -- मलाई मार्नलाई मलाई क्रुसमा माथि उचाल्छौ,-- तिमीहरूले जान्‍नेछौ कि म परमेश्‍वर हुँ, र तिमीहरूले जान्‍नेछौ कि मेरो आफ्नै अधिकारमा म केही गर्दिन । त्‍यसको साटो, मेरा पिताले मलाई जे भन्‍न सिकाउनुभएको छ त्‍यो मात्र भन्छु ।
+\v 29 मलाई पठाउनुहुने मसँग हुनुहुन्छ, र उहाँले मलाई एक्लै छोड्नुभएको छैन किनभने उहाँलाई आनन्दित तुल्याउनेँ कुराहरू मात्र म गर्छु ।”
+\v 30 जस येशूले यी कुराहरू भन्दै हुनुहुन्थ्यो, अरू धेरै मानिसहरूले उहाँमा विश्‍वास गरे ।
+\s5
+\v 31 त्‍यसपछि येशूले यहूदीहरूलाई भन्‍नुभयो जसले यतिबेला भन्‍दैथिए कि तिनीहरूले उहाँमा विश्‍वास गरेका छन्, “यदि मैले तिमीहरूलाई सिकाएका सबै कुरा तिमीहरू सुन्छौ र  तिमीहरूले गर्ने हरेक कुरामा त्‍यस अनुसार जिउँछौ भने, तिमीहरू साँच्‍चै मेरा चेलाहरू हौ ।
+\v 32 तिमीहरूले सत्य जान्‍नेछौ र हरेक कुरा जसले तिमीहरूलाई आफ्‍ना दासहरू बनाएका छन् तीबाट सत्‍यले तिमीहरूलाई स्वतन्‍त्र पार्नेछ ।
+\v 33 तिनीहरूले उहाँलाई जवाफ दिए, “हामी अब्राहामका वंशका हौं, र हामी कहिल्यै कसैका दासहरू भएका छैनौं । हामीलाई स्वतन्‍त्र हुनु आवश्‍यक छ भनी तिमी किन भन्‍छौ ?”
+\s5
+\v 34 येशूले जवाफ दिनुभयो, “म तिमीहरूलाई साँचो भन्‍दैछु : पाप गर्ने सबै आफ्‍ना पापपूर्ण इच्‍छाहरूका आज्ञा मान्‍छन् जसरी एउटा दासलाई आफ्‍नो मालिकको आज्ञा मान्‍न बाध्य पारिन्‍छ ।
+\v 35 दासहरू एउटा परिवारको स्‍थायी सदस्‍यहरू जस्‍तो भएर रहनेछैनन् तर सायद घर फर्कनलाई स्वतन्‍त्र गरिन्छ वा बेचिन्‍छ । यद्यपि, एउटा पुत्र सदा परिवारको सदस्य हुन्छ ।
+\v 36 यसैले यदि पुत्रले तिमीहरूलाई स्वतन्‍त्र गराउँछ भने, तिमीहरू पूर्ण रूपले स्वतन्‍त्र हुनेछौ ।
+\s5
+\v 37 म जान्दछु कि तिमीहरू अब्राहामका परिवार हौ; तिमीहरू उनका सन्तान हौ । तापनि, तिमीहरू मलाई मृत्‍युमा पर्‍याउन खोज्‍दैछौ । तिमीहरू मैले भनेका कुनै कुरामा पनि विश्‍वास गर्नेछैनौ ।
+\v 38 मेरा पिताले मलाई देखाउनुभएको आश्‍चर्य कामहरू र बुद्धिको बारेमा मात्र म तिमीहरूलाई भन्छु, तर जे तिमीहरूका पिताले तिमीहरूलाई गर्न भने तिमीहरू त्‍यो मात्र गर्दैछौ ।”
+\s5
+\v 39 तिनीहरूले उहाँलाई जवाफ दिए, “हाम्रा पुर्खा अब्राहाम हुन् ।” येशूले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “यदि तिमीहरू अब्राहामका सन्तान थियौ भने, तिनले गरेका कुराहरू तिमीहरूले गरिरहेका हुन्‍यौ ।
+\v 40 मैले परमेश्‍वरबाट सुनेको सत्य म तिमीहरूलाई भनिरहेको छु, तर तिमीहरू मलाई मृत्‍युमा पुर्‍याउना खोज्‍दैछौ । अब्राहामले त त्‍यस्ता कुराहरू गरेनन् ।
+\v 41 अहँ ! तिमीहरूका वास्‍तविक पिताले गरेका कुराहरू तिमीहरू गर्दैछौ ।” तिनीहरूले उहाँलाई भने, “हामीलाई तम्रो बारे थाहा छैन, तर हामी अवैध सन्तानहरू होइनौं । हाम्रा एक मात्र पिता हुनुहुन्छ, र उहाँ परमेश्‍वर हुनुहुन्छ ।”
+\s5
+\v 42 येशूले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “यदि परमेश्‍वर तिमीहरूका पिता हुनुभए, तिमीहरूले मलाई प्रेम गर्नेथियौ किनभने म परमेश्‍वरबाट आएँ र यतिबेला म यहाँ यस संसारमा आएको छु । म आफैँले आउनलाई निर्णय गरेको करणले म आइन तर उहाँले मलाई पठाउनुभएको कारणले आएँ ।
+\v 43 मैले भनेका कुरा तिमीहरू किन बुझ्दैनौ त्‍यो म तिमीहरूलाई भन्‍नेछु । मेरो सन्देश वा मेरा शिक्षाहरूलाई तिमीहरूले स्‍वीकार नगरेको कारणले हो ।
+\v 44 तिमीहरू आफ्‍ना पिता, शैतानका हौ, र त्यसले जे चाहन्‍छ त्‍यही गर्ने इच्‍छा तिमीहरू गर्छौ । मानिसहरूले पहिलो पल्‍ट पाप गरेदेखि नै ऊ एउटा हत्यारा थियो । त्‍यसले परमेश्‍वरको सत्यलाई त्यागेको छ; त्‍यो त्यसमा छैन । जब त्‍यसले झुट बोल्छ, त्‍यसले आफ्नो चरित्र अनुसार नै बोल्‍दैहुन्छ किनभने त्‍यो एउटा झुट बोल्‍नेवाला हो; त्‍यसले जे गरेको शैतानले चाहन्‍छ झुट बोल्‍ने हरेकले त्‍यही गर्छ ।
+\s5
+\v 45 मैले तिमीहरूलाई सत्‍य भनेको कारणले, तिमीहरूले मलाई विश्‍वास गर्दैनौ !
+\v 46 तिमीहरूमध्ये कसले मलाई पापको दोषी भेट्टाउँछौ ? म तिमीहरूलाई सत्‍य भन्‍छु भने, मलाई विश्‍वास नगर्नलाई तिमीहरूु के कारण दिन्‍छौ ?
+\v 47 जो परमेश्‍वरका हुन् तिनीहरू उहाँले तिनीहरूलाई जे भन्‍नुहुन्‍छ सुन्छन् र मान्‍छन् । तिमीहरूले उहाँको सन्देश नसुन्‍ने र नमान्‍ने कारणचाहिँ यो हो कि तिमीहरू परमेश्‍वरका होइनौ ।”
+\s5
+\v 48 उहाँका यहूदी शत्रुहरूले उहाँलाई जवाफ दिए, “तिमी एक सामरी हौ -- तिमी वास्तविक रूपमा एक सच्‍चा यहूदी हुँदै होइनौ ! – र तिमीमा एउटा दुष्‍ट आत्‍माले वास गर्छ, भनेर हामीले निश्‍चित रूपमा ठिकै भनेका रहेछौं !”
+\v 49 येशूले जवाफ दिनुभयो, “ममा दुष्‍ट आत्‍माले वास गर्दैन ! म आफ्‍नो पिताको आदर गर्छु, र तिमीहरू मलाई अनादर गर्छौ !”
+\s5
+\v 50 मेरो प्रशंसा गर्नलाई म मानिसहरूलाई फकाउने कोसिस गर्दिन । मेरो उचित सम्‍मान मलाई दिने इच्‍छा गर्ने कोही अरू हुनुहुन्छ, र म जे भन्‍छु र गर्छु हरेक कुराको न्‍याय गर्नुहुने उहाँ नै हुनुहुन्छ ।
+\v 51 म तिमीहरूलाई सत्य भन्‍दैछु : यदि कोही मेरो वचनमा दृढ रहन्‍छ र जस्‍तो मैले दिएँ त्‍यसमा विश्‍वास गर्छ भने, त्यो व्‍यक्ति कहिल्यै मर्नेछैन !”
+\s5
+\v 52 त्यसपछि उहाँका यहूदी शत्रुहरूले उहाँलाई भने, “अब हामी पक्‍का भयौँ कि दुष्‍ट आत्‍मा तिमी भित्र वास गर्छ ! अब्राहाम र अगमवक्ताहरू धेरै अघि मरे ! तापनि, तिमी भन्छौ कि तिमीले जे सिकाउँँछौ त्‍यसमा दृढ रहने कोही पनि मर्नेछैन !
+\v 53 तिमी हाम्रा पिता अब्राहाम भन्दा महान होइनौ । तिनी मरे र तिनीसँगै सबै अगमवक्ताहरू पनि मरे । यसैले तिमी आफैँलाई को हौ भनी विचार गर्छौ ?”
+\s5
+\v 54 येशूले जवाफ दिनुभयो, “यदि मैले मानिसहरूलाई मेरो प्रशंसा गर्न लगाउने कोसिस गरें भने, त्यो अनुचित हुन्‍छ । मेरो, मेरो चरित्र र भलाइको प्रशंसा गर्ने मेरा पिता हुनुहुन्‍छ, तापनि, उहाँ नै हुनुहुन्छ जसको बारेमा तिमीहरू भन्छौ, ‘उहाँ हाम्रो परमेश्‍वर हुनुहुन्छ ।’
+\v 55 तिमीहरू उहाँलाई चिन्दैनौ तापनि म उहाँलाई चिन्‍छु । यदि मैले उहाँलाई चिन्दिन भनेको भए म तिमीहरू जस्तै झुट बोल्नेवाला हुन्‍थें । म उहाँलाई चिन्छु र उहाँले जे भन्‍नुहुन्छ म सधैँ पालन गर्छु ।
+\v 56 जब एउटा अगमवक्ताको रूपमा, तिनले भविष्‍यतिर हेरे र मैले के गर्न सक्‍छु देखे, तिमीहरूका पिता अब्राहाम खुशी थिए । ” 
+\s5
+\v 57 त्यसपछि यहूदी अगुवाहरूले उहाँलाई भने, “तिमी अझै पचास वर्ष भएका छैनौ ! तिमीले अब्राहामलाई देखेका छौ ?”
+\v 58 येशूले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “म तिमीहरुलाई सत्य भन्‍दैछु : अब्राहाम हुनु अघि, म छु ।”
+\v 59 यसैले उहाँलाई मृत्‍युमा पर्‍याउन तिनीहरूले ढुङ्गाहरू टिपे । तापनि, येशूले आफूलाई लुकाउनुभयो, मन्दिर छोड्नुभयो र अन्‍त कतै जानुभयो ।
+\s5
+
+\c 9
+\p
+\v 1 येशू हिंड्दै गर्नुहुँदा, उहाँले एकजना मानिसलाई देख्‍नुभयो जो ऊ जन्मेको दिनदेखि नै आफ्‍नो सम्‍पुर्ण जीवनभरी दृष्‍टी विहिन भएको थियो । 
+\v 2 चेलाहरूले उहाँलाई सोधे, “गुरुज्यू, कसको पापले यो मानिसलाई दृष्‍टी विहिन जन्‍मिने बनायो ? के यो मानिस आफैँले पाप गर्‍यो वा त्‍यो उसका बाबु-आमाले गरे ? ” 
+\s5
+\v 3 येशूले भन्‍नुभयो, “यो मानिसले वा उसका बाबु-आमाले पाप गरेकोले होइन । ऊ दृष्‍टी विहिन जन्‍मियो ता कि आज परमेश्‍वरले उसमा गर्नुहुने शक्‍तिशाली काम मानिसहरूले देखून् ।”
+\v 4 मलाई पठाउनुहुनेको कामहरू हामीले दिन छँदै गर्नुपर्छ । रात आउँदैछ र जब त्‍यो आइपुग्‍छ, कसैले पनि काम गर्न सक्‍नेछैन ।
+\v 5 जबसम्‍म म संसार रहन्‍छु, म संसारको ज्‍योति हुँ ।” 
+\s5
+\v 6 उहाँले यसो भनेपछि, उहाँले जमिनमा थुक्‍नुभयो । आफ्‍नो थुकले उहाँले हिलो बनाउनुभयो, र त्‍यस मानिसको आँखामा त्‍यो  औषधि जस्‍तो लगाइ दिनुभयो ।
+\v 7 त्यसपछि येशूले त्यसलाई भन्‍नु भयो, “जाऊ र सिलोआमको पोखरीमा गएर धोऊ !” (पोखरीको नामको अर्थ ‘पठाएको’ भन्‍ने हुन्‍छ) । त्यसैले त्यो मानिस गयो र पोखरीमा धोयो । जब ऊ फर्केर आयो, ऊ देख्‍ने भयो ।
+\s5
+\v 8 त्यस मानिसकाो छिमेकीहरू र त्‍यसले मग्दैगर्दा त्‍यसलाई देखेका अरूहरूले भने, “के त्‍यही मानिस होइन, जो यहाँी बस्थ्यो र माग्थ्यो ?”
+\v 9 केसैले भने, “त्‍यो त्‍यही हो ।” अरूहरूले भने, “होइन, तर ऊ दुरुस्‍त त्यो मानिस जस्तै देखिन्छ ।” तापनि, त्यो मानिस आफैँले भन्यो, “हो, म त्यही मानिस हुँ !”
+\s5
+\v 10 यसैले तिनीहरूले त्‍यसलाई भने, “तिमी अहिले कसरी देख्‍न सक्‍ने भयौ ?”
+\v 11 त्‍यसले जवाफ दियो, “येशू नामका मानिसले अलिकति हिलो बनाउनुभयो र त्‍यो औषधी जस्‍तो प्रयोग गर्नुभयो र त्‍यो मेरो आँखामा लगाई दिनुभयो । त्यसपछि उहाँले मलाई सिलोआमको पोखरीमा जान र धुन भन्‍नुभयो । यसैले म त्यहाँ गएँ र धोएँ, र त्यसपछि मैले पहिलो पटक देख्‍न सकें ।”
+\v 12 तिनीहरूले त्‍यसलाई भने, “ती मानिस कहाँ छन् ?” त्‍यसले भन्यो, “मलाई थाहा छैन ।”
+\s5
+\v 13 त्यहाँ भएका केही मानिसहरूले त्यस मानिसलाई फरिसीहरूको एउटा भेलामा लगे ।
+\v 14 यतिबेला येशूले यो आश्‍चर्य काम गर्नुहुँदा विश्राम-दिन थियो ।
+\v 15 यसैले त्‍यसले यतिबेला कसरी देख्‍न सक्‍ने भयो भन्‍ने बारेमा फरिसीहरूले त्यस मानिसलाई फेरि सोधे । त्‍यसले तिनीहरूलाई भन्यो, “ती मानिसले मेरो आँखामा हिलो लगाइदिए र मैले धोएँ र अहिले म देख्‍छु ।”
+\s5
+\v 16 फरिसीहरूमध्‍ये कोहीले भने, “हामी जान्दछौ यो येशू भन्‍ने मानिस परमेश्‍वरबाट आएको होइन किनभने त्‍यसले विश्राम-दिन पालन गर्दैन ।” त्यस समूहका अरूहरूले सोधे, “यदि त्‍यो पापी थियो भने, त्‍यसले शक्‍तिका त्‍यस्‍ता कामहरू कसरी गर्न सक्‍यो जसलाई हरेकले देख्‍छ ?” यसरी फरिसीहरूको माझमा मतभेद भयो ।
+\v 17 तिनीहरूले त्यस दृष्‍टी विहिन मानिसलाई फेरिी सोधे, “उसको विषयमा तँ के भन्‍छस्, किनभने तँलाई दृष्टी दिने ऊ नै हो ?” त्यस मानिसले भन्यो, “उहाँ एक अगमवक्ता हुनुहुन्छ ।”
+\v 18 अब येशूका विरोधी यहूदीहरूले त्यो मानिस दृष्‍टी विहिन भएको थियो र त्‍यसपछि फेरि देख्‍ने सक्‍ने भयो भनी विश्‍वास गरेनन् । यसैले तिनीहरूले त्यस मानिसको बाबु-आमालाई लिएर आउन कसैलाई पठाए ता कि तिनीहरूलाई पनि प्रश्‍न सोध्‍न सकियोस् ।
+\s5
+\v 19 तिनीहरूले त्‍यसका बाबु-आमालाई सोधे, “के यो तिमीहरूको छोरा हो ? के तिमीहरू भन्‍छौ कि यो जन्मेको दिनदेखि नै यो दृष्‍टी विहिन थियो ? त्यसो भए ऊ कसरी  देख्‍न सक्‍ने भयो त ?”
+\v 20 उसका बाबु-आमाले जवाफ दिए, “हामीलाई थाहा छ कि यो हाम्रो छोरा हो । हामीलाई थाहा छ कि ऊ जन्मेको समयदेखि नै ऊ दृष्‍टी विहिन थियो ।
+\v 21 तापनि, अहिले ऊ कसरी देख्‍न सक्‍ने भयो हामीलाई थाहा छैन । कसले उसका आँखा निको पारे त्‍यो पनि हामीलाई थाहा छैन । उसैलाई सोध्‍नुहोस्, ऊ आफ्‍नो लागि बोल्‍न सक्‍ने ठुलो छ ।”
+\s5
+\v 22 येशूका विरोधमा भएका यहूदीहरूले यस अघि नै एक अर्कामा सहमति जनाएका थिए कि येशूलाई ख्रीष्‍ट हुनुहुन्छ भनी घोषणा गर्ने जो कोहीलाई पनि तिनीहरूले समाउनेछन् र उसलाई सभाघरबाट निकाल्‍नेछन् ।
+\v 23 यसकारण उसका बाबु-आमाले भने, “उसैलाई सोध्‍नुहोस्, ऊ आफ्‍नो लागि बोल्‍न सक्‍ने ठुलो छ ।”
+\s5
+\v 24 यसैले तिनीहरूले त्यस मानिसलाई बोलाए, जो दृष्‍टी विहिन भएको थियो, र तिनीहरूका अघि दोस्रो पटक आउन तिनीहरूले त्‍यसलाई भने । जब ऊ त्यहाँ पुग्‍यो, तिनीहरूले त्‍यसलाई भने, “परमेश्‍वरमा सपथ खाऊ कि तिमी सत्य मात्र बोल्नेछौ ! हामी जान्दछौ कि तिमीलाई निको पार्ने यो मानिस एउटा पापी हो र मोशाले हामीलाई दिएको व्यवस्था त्‍यसले पालन गर्दैन ।”
+\v 25 त्‍यसले जवाफ दियो, “उहाँ पापी हो वा होइन मलाई थाहा छैन । एउटा कुरा मलाई थाहा छ कि म दृष्‍टी विहिन थिएँ, तर अब म देख्‍छु ।”
+\s5
+\v 26 यसैले तिनीहरूले त्‍यसलाई भने, “उसले तिमीलाई के गर्‍यो ? उसले तिमीलाई कसरी निको पार्‍यो ता कि तिमी अहिले देख्‍छौ ?”
+\v 27 त्‍यसले तिनीहरूलाई जवाफ दियो, “त्‍यो मैले तपाईंहरूलाई यस अघि नै भनी सकेको छु तर तपाईंहरूले मलाई विश्‍वास गर्नुभएन । मैले तपाईंहरूलाई फेरि भन्‍न तपाईंहरू किन चाहनुहुन्‍छ ? के तपाईंहरू पनि साँच्‍चै उहाँका चेलाहरू बन्‍न इच्छा गर्नुहुन्छ ?”
+\s5
+\v 28 त्यसपछि तिनीहरू रिसाए र त्‍यसको अपमान गरे : “तँ त्यस मानिसके चेला होस्, तर हामी त मोशाका चेलाहरू हौँ !
+\v 29 हामीलाई जान्‍दछौं कि परमेश्‍वर मोशासँग बोल्नुभयो; तर यस मानिसको बारेमा, यो कहाँबाट आएको हो भन्‍ने पनि हामीलाई थाहा छैन ।”
+\s5
+\v 30 त्यस मानिसले जवाफ दियो, “त्यो अति छक्‍क पार्ने कुरा हो ! उहाँ कहाँबाट आउनुभएको हो तपाईंहरूलाई थाहा छैन, तर उहाँले नै मेरा आँखा खोलि दिनुभयो ता कि म देख्‍न सक्‍छु !
+\v 31 हामीलाई थाहा छ कि परमेश्‍वरले पापीहरू, उहाँको व्यवस्थालाई बेवास्ता गर्नेहरूका प्रर्थनाहरू सुन्‍नुहुन्‍न, तर उहाँको आराधना गर्ने र उहाँको इच्छा अनुसार गर्ने मानिसहरूको भने उहाँले सुन्‍नुहुन्छ ।
+\s5
+\v 32 संसारको सुरुदेखि नै कहीं पनि यो सुनिएको छैन कि कसैले जन्मेदेखि नै दृष्‍टी विहिन मानिसको आँखा खोल्‍न सकेको थियो !
+\v 33 यदि यी मानिस परमेश्‍वरबाट आउनुभएको थिएन भने, उहाँले त्‍यस्‍तो गर्न सक्‍नुहुने थिएन !”
+\v 34 तिनीहरूले त्‍यसलाई जवाफ दिए, “तँ पापमा जन्‍मिस र तेरो सम्पूर्ण जीवन पुरै पापमा नै बिताइस् ! के तँसित हामीलाई सिकाउने योग्यता छ भनी विचार गर्छस् ?” त्यसपछि तिनीहरूले त्‍यसलाई सभाघरबाट निकाले ।
+\s5
+\v 35 उहाँले निको पार्नुभएको मानिसलाई फरिसीहरूले के गरे, कसरी तिनीहरूले त्यसलाई सभाघरबाट बाहिर निकाले भन्‍ने बारेमा येशूले सन्‍नुभयो । यसैले उहाँ जानुभयो र त्यो मानिसलाई खोज्‍नुभयो । जब उहाँले त्यस मानिसलाई भेट्टाउनुभयो, उहाँले त्यसलाई भन्‍नुभयो, “के तिमी म, मानिसको पुत्रमा विश्‍वास गर्छौ?”
+\v 36 त्यस मानिसले जवाफ दियो, “सर, उहाँ को हुनुहुन्‍छ ? मलाई भन्‍नुहोस् ता कि म उहाँलाई विश्‍वास गर्न सकूँ ।”
+\v 37 येशूले त्‍यसलाई भन्‍नुभयो, “तिमीले उसलाई देखेका छौ । अहिले तिमीसँग बोल्दैगर्ने उही हो ।”
+\v 38 त्यस मानिसले भन्यो, “प्रभु, म विश्‍वास गर्छु ।” त्यसपछि उसले घुँडा टेक्यो र उहाँको आराधना गर्‍यो ।
+\s5
+\v 39 येशूले भन्‍नुभयो, “म संसारको न्‍याय गर्न यो संसारमा आएको छु ता कि जसले देख्दैनन् तिनीहरूले देख्‍न सकून् र जसले देख्‍न सक्‍छन् तिनीहरू दृष्‍टी विहिन होउन् ।”
+\v 40 उहाँसँग भएका कोही फरिसीहरूले  उहाँले यसो भन्‍नुभएको सुने, र तिनीहरूले येशूलाई सोधे, “के हामीहरू पनि दृष्‍टी विहिन हौं ?”
+\v 41 येशूले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “यदि तिमीहरू दृष्‍टी विहिन थियौ भने, तिमीहरूमा दोष हुनेथिएन । तापनि, तिमीहरूले अहिले आफ्‍नो बचाऊ गरेको र ‘हामीहरू देख्‍छौं’ भनेको कारणले तिमीहरूको दोष तिमीहरूसँग रहिरहन्‍छ  ।
+\s5
+
+\c 10
+\p
+\v 1 म तिमीहरूलाई सत्य भन्दैछु : भेडाको गोठभित्र जानेले, सधैँ ढोकाबाट भित्र जानुपर्छ । यदि ऊ अरू बाटोबाट भित्र जान्‍छ भने, ऊ भेडाको रेखदेख गर्ने मानिस होइन, तर ऊ चोर र अपराधी हो, जसले भेडा चोर्छ ।
+\v 2 जो ढोकाबाट गोठभित्र जान्‍छ त्‍यो साँचो गोठालो हो, किनकि उसले भेडाको रेखदेख गर्छ ।
+\s5
+\v 3 गोठालो टाढा हुँदा ढोकामा सुरक्षा दिने ज्‍यालादारी मानिसले ऊ आउँदा उसको निम्‍ति ढोका खोल्‍नेछन् । तापनि, भेडाले आफ्‍नो गोठालोको मात्र स्‍वर चिन्छ र जब उसले तिनीहरूको नाम लिएर बोलाउँदा मात्र चिन्‍छ । त्यसपछि उसले तिनीहरूलाई चराउन र तिनीहरूलाई पानी खुवाउन गोठबाट तिनीहरूलाई बाहिर लैजान्‍छ ।
+\v 4 उसका आफ्ना सबै भेडाहरूलाई उसले बाहिर ल्‍याएपछि, ऊ तिनीहरूको अघिअघि जान्छ । उसका भेडाहरू उसलाई पछयाँउनको लागि उत्सुक हुन्छन्, किनकि तिनीहरूले उसको स्‍वर चिन्‍छन् ।
+\s5
+\v 5 तिनीहरूले कहिलै पनि तिनीहरूलाई बोलाउने अपरिचित व्‍यक्तिको पछि लाग्‍दैनन् । त्‍यसबाट तिनीहरू भाग्‍नेछन् किनकि तिनीहरूले अपरिचित व्‍यक्तिको स्‍वर चिन्दैनन् ।”
+\v 6 येशूले गोठालोको कामबाट यो उदाहरण प्रयोग गर्नुभयो । तापनि, उहाँले तिनीहरूलाई के भन्‍दै हुनुहुन्‍थ्‍यो, त्‍यो उहाँका चेलाहरूले बुझेनन् ।
+\s5
+\v 7 यसैले येशूले तिनीहरूलाई फेरि भन्‍नुभयो, “म तिमीहरूलाई सत्य भन्दैछु : म ढोका हुँ जसबाट सबै भेडाहरू गोठ भित्र पस्‍छन् ।
+\v 8 सबै जो म भन्‍दा अघि आए, तिनीहरू चोरहरू र अपराधीहरु थिए जसले भेडाहरू चोरे; तर भेडाहरूले उनीहरूलाई सुनेनन् र तिनीहरूले उनीहरूलाई पछ्याएनन् ।
+\s5
+\v 9 म आफू त्यो ढोका जस्‍तै हुँ । यदि कोही ढोकाबाट भित्र पस्‍छ र भेडाहरू भएको गोठमा जान्छ, ऊ सुरक्षित हुनेछ,् र ऊ बाहिर जानेछ र असल चउर खोज्‍नेछ  ।
+\v 10 चोर त चोर्न, मार्न र नाश गर्न मात्र आउँछ । म आएको छु ता कि तिनीहरूमा जीवन होस् र त्‍यो जीवन भरेर पोखिंदै रहोस् ।
+\s5
+\v 11 म एउटा असल गोठालो जस्तो हुँ । आफ्नो भेडाहरूको सुरक्षा गर्न र बचाउनको निम्ति असल गोठालो मर्नेछ ।
+\v 12 कसैले भेडाहरूको रेखदेख गर्नको निम्‍ति ज्‍यालादारी मानिसलाई पैसा तिर्छ । उसले भेडाहरूलाई ती उसको आफ्‍नै हुन्  जस्तो व्यवहार गर्दैन; उसले काम गरेर एउटा रोजगारी मात्र गरेको हो । यसैले जब भेडाहरूलाई मार्न एउटा ब्‍वाँसो  आउँदै गरेको उसले देख्‍छ, तब उसले आफ्नो जीवनमा जोखिम उठाउँदैन  । उसले भेडाहरूलाई छोड्छ र भाग्छ ता कि केहीलाई समात्‍ने र अरूलाई छरपष्‍ट पार्ने गरेर भेडाहरूलाई आक्रमण गर्न ब्वाँसोलाई सम्‍भव हुन्‍छ ।
+\v 13 ज्‍यालादारी कामदार भग्‍छ किनकि ऊ पैसाको लागि मात्र काम गर्दै रहन्‍छ । भेडाहरूलाई जे भए पनि उसले मतलब गर्दैन ।
+\s5
+\v 14 म आफैँ असल गोठालो हुँ । म आफ्नो भेडाहरुलाई चिन्छु र मेरा आफ्‍ना भेडाहरूले मलाई चिन्छन् ,
+\v 15 जस्‍तो म मेरो पितालाई चिन्छु र मेरो पिताले मलाई चिन्‍नु हुन्छ । त्यसैकारणले, म आफ्‍ना भेडाहरूका निम्‍ति मर्न इच्‍छा गर्दैछु ।
+\v 16 मसँग अरू भेडाहरू पनि छन् जो तिमीहरूको एउटै समूहका भेडाहरू होइनन् । म तिनीहरूलाई पनि मलाई सुन्‍ने बनाउनेछु । तिनीहरूले मलाई सुन्‍नेछन्, यसरी अन्‍तत: म, एकमात्र गोठालोको अधीनमा भेडाहरूको एउटै मात्र झुण्‍ड हुनेछ ।
+\s5
+\v 17 मेरा पिताले मलाई प्रेम गर्ने कारणचाहिँ यो हो कि म आफ्‍नो जीवन बलिदान गर्नेछु । म आफ्‍नो जीवन दिनेछु, र म फेरि जिउनलाई म त्‍यसलाई लिनेछु ।
+\v 18 कसैले पनि मलाई मेरो जीवन त्‍याग्‍न लगाउँदै छैन । मैले आफैँलाई बलिदान चढाउन रोजेको छु । मलाई मेरो जीवन त्‍याग्‍ने अधिकार र मलाई त्‍यो लिने र फेरि जिउने अधिकार छ । यो काम मेरो पिताबाट हो, र  यो गर्नलाई उहाँले मलाई आज्ञा गर्नुभएको छ ।”
+\s5
+\v 19 येशूले बोलिरहनु भएका यी कुराहरू सुनेपछि, उहाँको बारेमा तिनीहरूको मतमा यहूदीहरू विभाजित भए ।
+\v 20 तिनीहरूमध्‍ये धेरैले भने, “एउटा भूत आत्माले त्‍यसलाई नियन्‍त्रणमा लिंदैछ र त्‍यसलाई बौलाहा बनाएको छ । त्‍यसलाई सुनेर आफ्नो समय खेर नफाल !”
+\v 21 अरूहरूले भने, “त्‍यसले जे भन्दैछ, एउटा भुत आत्‍माले सताएको मानिसले कहिलै त्‍यस्‍ता कुरा भन्‍दैन । कुनै दुष्‍ट आत्‍माले पनि दृष्‍टिविहीन मानिसको आँखा खोल्न सक्दैन !”
+\s5
+\v 22 यतिबेला समर्पणको चाड भनिने उत्सवको समय आएको थियो, यहूदी मानिसहरूले आफ्ना पुर्खाहरूले यरूशलेममा भएको मन्दिर शुद्ध बनाएको र परमेश्‍वरलाई फेरि अर्पण गरेको समयलाई यतिबेला सम्‍झना गरे । यो हिउँदमा हुन्‍थ्‍यो  ।
+\v 23 येशू सोलोमनको दलान भनिने मन्दिरको चोकमा हिंड्दै हुनुहुन्‍थ्‍यो ।
+\v 24 येशूका यहूदी विरोधीहरू उहाँको वरिपरी भेला भए र भने, “तपाईं कहिलेसम्‍म हामीलाई तपाईं को हुनुहुन्‍छ भन्‍ने बारेमा सोचिरहने बनाउनुहुनेछ ? यदि तपाईं ख्रीष्‍ट हुनुहुन्छ भने हामीलाई स्‍पष्‍ट बताउनुहोस् ता कि हामी जान्‍न सक्‍छौं ।
+\s5
+\v 25 येशूले तिनीहरूलाई जवाफ दिनुभयो, “मैले तिमीहरूलाई भनेको छु, तर तिमीहरू मलाई विश्‍वास गर्दैेनौ । मेरा पिताको नाम र उहाँको अधिकारमा मैले गर्ने आश्‍चर्य कामहरू र अन्‍य कुराहरूको करणले म को हुँ भनी तिमीहरू जान्‍दछौ । मेरा बारेमा तिमीहरूले जान्‍नुपर्ने आवश्‍यक सबै कुरा तिमीलाई तिनै कुराहरूले बताउँछन् ।”
+\v 26 तिमीहरूले मलाई विश्‍वास गर्दैनौ किनकि तिमीहरू मेरा होइनौ । तिमीहरू अर्को गोठालोका भेडाहरू हौ ।
+\s5
+\v 27 मेरा भेडाहरूले मेरो स्‍वर सुन्छन् ।  तिनीहरूमध्‍ये प्रत्येकको नाम म जान्‍दछु; र तिनीहरू मेरो पछि आउँछन् र मेरो आज्ञा मान्‍छन् ।
+\v 28 म तिनीहरूलाई अनन्त जीवन दिन्छु । तिनीहरूलाई कसैले कहिलै पनि नाश गर्न सक्दैन, र तिनीहरूलाई कसैले कहिलै पनि मबाट चोरेर लाैन सक्दैन ।
+\s5
+\v 29 तिनीहरू मेरा पिताले मलाई दिनुभयो; उहाँ कुनै पनि व्‍यक्तिभन्दा महान हुनुहुन्छ, यसैले तिनीहरूलाई कसैले पनि उहाँबाट चोर्न सक्दैन ।
+\v 30 म र पिता एकै हौँ ।
+\v 31 येशूका शत्रुहरूले उहाँलाई हिर्काउन र उहाँलाई मृत्‍युमा पुर्‍याउन फेरि ढुङ्गाहरू टिपे ।
+\s5
+\v 32 येशूले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “तिमीहरूले मलाई धेरै असल कामहरू, कुराहरू गरेको देखेका छौ जुन मेरा पिताले मलाई गर्न भन्‍नुभएको थियो । तिनीहरूमध्‍ये कुनचहिँ कुराको निम्‍ति तिमीहरू मलाई ढुङ्ंगा हान्‍न खोज्दैछौ ?”
+\v 33 यहूदी विरोधीहरूले जवाफ दिए, “हामीले तिम्रो जीवन लिन खोजेको, तिमीले कुनै असल काम गरेको कारणले होइन, तर एकजना मानिस मात्र भएर पनि तिमीले परमेश्‍वरको अपमान गरिरहेको  र आफैँलाई परमेश्‍वर तल्‍याउँदै  गरेको कारणले हो !”
+\s5
+\v 34 येशूले तिनीहरूलाई जवाफ दिनुभयो, “परमेश्‍वरले नियुक्त गर्नुभएका शासकहरूलाई उहाँले के भन्‍नुभयो भनी धर्मशास्‍त्रमा यस्‍तो लेखिएको छ : (ठुलो आदरसँग र धेरैजना माथि शक्‍ति दिएर) ‘मैले तिमीहरूलाई ईश्‍वरहरू जस्‍तै हौ भनेको छु ।’
+\v 35 परमेश्‍वरले ती अगुवाहरूलाई नियुक्त गर्नुभएको बेलामा उहाँले तिनीहरुलाई त्‍यसो भन्‍नु भयो । कसैले पनि त्‍यसको विरोध गरेन, र धर्मशस्‍त्रमा भएका कुनै कुरा पनि झुटा हो भनेर देखाउन सकिँदैन ।
+\v 36 म नै हुँ जसलाई यहाँ यस संसारमा पठाउनलाई मेरा पिताले रोज्‍नुभयो । यसैले मैले ‘म परमेश्‍वरको पुत्र हुँ’ भन्‍दा म पिताको बराबर हुन्‍छु भनेको कारणले तिमीहरू किन मसँग रिसाउँछौ ?
+\s5
+\v 37 यदि मेरो पिताले मलाई गर्न भन्‍नुभएका कामहरू मैले गरिरहेको थिइन भने, तिमीहरूले मलाई विश्‍वास गर भन्‍ने आशा म गर्ने थिइन । 
+\v 38 तापनि, मैले यी कामहरू गरिरहेको कारणले, मैले भनेका कुरामा तिमीहरूले विश्‍वास नगरे तापनि यी कामहरूले मेरो बारेमा तिमीहरूलाई जे भन्‍छन् त्‍यसमा तिमीहरूको विश्‍वास राख । यदि तिमीहरू त्‍यसो गर्छौ भने, तिमीहरूले जान्‍नेछौ र बुझ्‍नेछौ कि मेरो पिता ममा हुनुहुन्‍छ र म मेरो पितामा छु ।”
+\v 39 तिनीहरूले त्‍यो सुनेपछि, तिनीहरूले येशूलाई फेरिी समाउन खोजे, तर उहाँ फेरि एक पटक तिनीहरूबाट निस्‍केर जानुभयो ।
+\s5
+\v 40 त्यसपछि येशू यर्दन नदीको पुर्वी किनारमा  फर्कनुभयो । उहाँ त्‍यो ठाउँमा जानुभयो जहाँ बप्‍तिष्‍मा दिने यूहन्‍नाले आफ्‍नो सेवाको सुरुमा धेरैजना मानिसहरूलाई बप्‍तिस्‍मा दिएका थिए । येशू त्यहाँ धेरै दिन बस्‍नुभयो ।
+\v 41 धेरै मानिसहरू उहाँकहाँ आए । तिनीहरूले भन्‍दैथिए, “बप्‍तिस्‍मा दिने यूहन्‍नाले कहिले पनि आश्‍चर्य काम गरेनन्, तर यो मानिसले  धेरै आश्‍चर्य कामहरू गर्नुभएको छ ! यस मानिसको बारेमा यूहन्‍नाले भनेका हरेक कुरा साँचो रहेछ !”
+\v 42 धेरै मानिसहरू उहाँमा विश्‍वास गर्न आए; उहाँ जो हुनुहुन्‍थ्‍यो र उहाँले तिनीहरूका निम्‍ति जे गर्नुभयो त्‍यसमा तिनीहरूले आफ्नो विश्‍वास राखे ।
+\s5
+
+\c 11
+\p
+\v 1 लाजरस नाम गरेको एकजना मानिस धेरै बिरामी थिए । तिनी बेथानिया गाउँमा बस्‍थे जहाँ मरियम र मार्था बस्‍थे ।
+\v 2 यिनी उही मरियम थिइन् जसले पछि उहाँमा तिनको प्रेम र आदर देखाउनलाई प्रभुमा अत्तर खन्याइन् र उहाँका पाउ आफ्‍नो कपालले  पुछिन् । त्‍यो तिनकै भाइ लाजरस थिए जो बिरामी थिए ।
+\s5
+\v 3 यसैले येशूलाई लाजरसको बारेमा भन्‍न दुई दिदि-बहिनीले कसैलाई पठाए; तिनीहरूले भने, “प्रभु, तपाईंले प्रेम गर्नुहुने एकजना बिरामी परेका छन् ।”
+\v 4 जब येशूले लाजरसको बिमारको बारेमा सुन्‍नुभयो, उहाँले भन्‍नुभयो, “यो बिमार लाजरसको मृत्युमा अन्‍त्‍य हुनेछैन । यो बिमारको उद्देश्य यो हो कि परमेश्‍वरले आश्‍चर्यपूर्ण कुराहरू गर्नुहुँदा उहाँ कति महान हुनुहुन्छ भनी मानिसहरूले देखून् र जानून्, र ता कि म, परमेश्‍वरको पुत्रले पनि उहाँको महान शक्‍ति देखाउनेछु ।”
+\s5
+\v 5 यतिबेला मार्था, उनकी बहिनी मरियम र लाजरसलाई येशूले प्रेम गर्नुहुन्थ्यो ।
+\v 6 तपनि, जब येशूले लाजरस बिरामी थिए भनी सुन्‍नुभयो, उहाँले तिनलाई हेर्न जान ढिलो गर्नुभयो । उहाँ जहाँ हुनुहुन्‍थ्‍यो त्‍याहाँ उहाँ अरू दुईदिन बस्‍नुभयो ।
+\v 7 त्यसपछि उहाँले चेलाहरूलाई भन्‍नुभयो, “हामी यहूदियाामा फर्केर जाऔं ।”
+\s5
+\v 8 चेलाहरूले भने, “गुरुज्‍यू, हिजोअस्‍ति मात्र तपाईंको विरोध गर्ने यहूदीहरुले ढुङ्गाले हानेर तपाईंको हत्‍या गर्न चाहान्‍थे, र अहिले तपाईं फेरि त्यहाँीँ फर्केर जान चाहनु हुन्छ !”
+\v 9 येशूले तिनीहरूलाई जवाफ दिनुभयो, “तिमीहरूलाई थाहा छ एक दिनमा बाह्र घण्‍टा उज्यालो हुन्‍छ, के त्‍यो साँचो होइन ? दिउँसोको समयमा हिंड्‍ने कोही पनि सुरक्षित हिंड्‍नेछ किनभने उसले बाटोमा के छ देख्‍न सक्‍छ ।
+\s5
+\v 10 यद्यपि, जब एकजना व्‍यक्ति रातको समयमा हिंड्छ, उसलाई सजिलै ठेस लाग्छ किनभने उसले देख्‍न सक्दैन ।”
+\v 11 यी कुराहरू भनेपछि, उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “हाम्रो मित्र लाजरस निन्‍द्रामा परेका छन्, तर तिनलाई जगाउनलाई  म त्‍यहाँ जानेछु ।”
+\s5
+\v 12 चेलाहरूले उहाँलाई भने, “प्रभु, यदि तिनी निन्‍द्रामा परेका छन् भने, तिनी स्‍वस्‍थ हुनेछन् ।”
+\v 13 येशूले वास्तवमा लाजरसको मृत्युको बारेमा बोल्‍दै हुनुहुन्थ्यो, तर चेलाहरूले सोचे कि उहाँले निन्‍द्राको बारेमा कुरा गर्दै हुनुहुन्‍थ्‍यो, जुन हामी सबैलाई थाहा छ, हामीलाई आराम दिन्‍छ । 
+\v 14 त्यसपछि उहाँले तिनीहरूलाई स्‍पष्‍ट रूपमा भन्‍नुभयो, “लाजरस मरेका छन् ।”
+\s5
+\v 15 यशूले निरन्‍तर भन्‍नुभयो, “तर, तिमीहरूकै लागि, म खुशी छु कि तिनको मृत्‍यु हुँदा म त्यहाँ थिइन, ता कि तिमीहरूले ममा किन विश्‍वास सक्‍छौ भनी तिमीहरूले देख्‍न सक्‍छौ । अहिले  यही समय हो; हामी तिनीकहाँ आऔं ।”
+\v 16 त्यसपछि थोमाले, जसलाई ‘दिदुमस’ पनि भनिन्‍थ्‍यो, बाँकी चेलाहरूसँग भने, “हामी पनि येशूसँगै जाऔं ता कि ाहामी तिनीसँगै मर्न सकौँ ।”
+\s5
+\v 17 जब येशू ख्रीष्‍ट बेथानियाीमा आउनुभयो, लाजरसको मृत्‍यु पहिले नै भइसकेको र चिहानमा राखिएको चारदिन भइसकेको उहाँले पाउनुभयो ।
+\v 18 बेथानियाबाट यरूशलेमको दुरी करिब तीन किलोमिटर मात्र थियो ।
+\v 19 धेरै यहूदीहरूले लाजरस र तिनको परिवारलाई चिन्‍थे, र मार्था र मरियमलाई तिनीहरूका भाइको मृत्युमा सान्त्वना दिनलाई उनीहरू यरूशलेमबाट आएका थिए ।
+\v 20 जब मार्थाले कोही एकजनाबाट येशू नजिकै हुनुहुन्‍थ्‍यो भनी सुनिन्, तिनी उहाँलाई भेट्‍न बाटोमा गइन् । मरियम खडा भइनन् तर घरमै बसिन् ।
+\s5
+\v 21 जब मार्थाले येशूलाई देखिन्, तिनले उहाँलाई भनिन्, “प्रभु, यदि तपाईं यहाँ हुनुभएको भए, मेरो भाइ मर्ने थिएन ।
+\v 22 तापनि, अहिले पनि म जान्‍दछु कि तपाईंले परमेश्‍वरबाट जे माग्‍नुहुन्‍छ, परमेश्‍वरले तपाईंलाई दिनुहुनेछ ।”
+\v 23 येशूले तिनलाई भन्‍नुभयो, “तिम्रो भाइ फेरिी जीवित हुनेछ ।”
+\s5
+\v 24 मार्थाले उहाँलाई भनिन्, “म जान्‍दछु कि जब परमेश्‍वरले सबै मृतकहरूलाई अन्तको दिनमा जीवित पार्नुहुनेछ, त्‍यो दिनमा ऊ फेरि जीवित हुनेछ ।”
+\v 25 येशूले तिनलाई भन्‍नुभयो, “मानिसहरूलाई मृत्युबाट जीवित पार्ने म नै हुँ; तिनीलाई जीवन दिने म नै हुँ । जसले ममा विश्‍वास गर्छ, यदि ऊ मर्छ भने पनि, तैपनि ऊ फेरि जीवित हुनेछ ।”
+\v 26 सबैजना जसले जीवन पाउँछन्, मसँग सहभगी हुन्‍छन् र जसले ममा विश्‍वास गर्छन् – तिनीहरू कहिल्यै मर्नेछैनन् । के तिमी मलाई विश्‍वास गर्छौ ?”
+\s5
+\v 27 तिनले उहाँलाई भनिन्, “गर्छु प्रभु ! तपाईं जे भन्‍नुहुन्‍छ म विश्‍वास गर्छु र तपाईं जो हुनुहुन्छ म विश्‍वास गर्छु, कि परमेश्‍वरले संसारमा आउनुहुनेछ भनी प्रतिज्ञा गर्नुभएको परमेश्‍वरका पुत्र, ख्रीष्‍ट तपाईं नै हुनुहुन्छ ।
+\v 28 तिनले त्यसो भनेपछि, तिनी घर फर्किन् र आफ्‍नी बहिनी मरियमलाई एकान्‍तमा लिएर गइन् र तिनलाई भनिन्, “गुरुज्‍यू यहाँ हुनुहुन्छ, र उहाँले तिमीलाई बोलाउँदै हुनुहुन्‍छ ।”
+\v 29 जब मरियमले योी सुनिन्, तिनी तुरून्‍तै उठिन् र उहाँकहाँ गइन् ।
+\s5
+\v 30 यतिबेलासम्म येशू गाउँमा अझै आइपग्‍नु भएको थिएन; उहाँ अझैसम्म त्‍यसै ठाउँमा हुनुहुन्‍थ्‍यो जहाँ मार्थाले उहाँलाई भेटेकी थिइन् ।
+\v 31 दिदी-बहिनीलाई सान्‍त्‍वना दिन घरमा आएका मानिसहरूले मरियमलाई तुरून्तै खडा भएको र बाहिर गएको देखे । यसैले, तिनी आफ्‍नो भाइको लागि शोक मनाउनलाई तिनीहरूले लाजरसलाई दफन गरेको चिहानमा जाँदैछिन् भन्‍ने सोचेर तिनीहरू तिनको पछि लागे ।
+\v 32 मरियम येशू हुनुभएको ठउँमा आइन्; जब तिनले उहाँलाई देखिन्, तिनी उहाँको अघि उहाँको पाउमा घोप्‍टो परिन् र भनिन्, “प्रभु, यदि तपाईं यहाँ हुनुभएको भए, मेरो भाइ मर्ने थिएन ।”
+\s5
+\v 33 जब तिनले शोक गरिरहेको र रोइरहेको, र तिनीसँग आएका शोक गर्नेहरू पनि रोइरहेका येशूले देख्‍नुभयो, उहाँको भित्री आत्‍मैदेखि दुखमा परेर रुनुभयो, र अत्यन्त विचलित हुनुभयो ।
+\v 34 यहाँले भन्‍नुभयो, “तिमीहरूले तिनको शरीर कहाँ राखेका छौ ?” तिनीहरूले उहाँलाई भने, “प्रभु, आउनुहोस् र हेर्नुहो्स् ।”
+\v 35 येशू रुनुभयो ।
+\s5
+\v 36 त्यसैले यहूदीहरूले भने, “हेर तिनले लाजरसलाई कति धेरै माया गर्थे !”
+\v 37 यद्यपि, अरू कसैले भने, “के तिनले दृष्‍टि विहिन मानिसको आँखा खोलेका थिएनन् ? किन तिनले यस मानिसलाई मर्नबाट रोक्‍न सकेनन् ?”
+\s5
+\v 38 येशू चिहानमा आउनुहुँदा उहाँ शरीरिक रूपमा कामेको र भावनात्मक रूपमा विचलित हुनुभएको थियो । यो एउटा गुफा थियो र एउटा ठुलो ढुङ्गाद्वारा प्रवेशद्वार छेकिएको थियो ।
+\v 39 त्यहाँ खडा भएकाहरूलाई येशूले आज्ञा गर्नुभयो, “ढुंगा हटाऊ,” । यद्यपि, मार्थाले आपत्ति जनाइन्, “प्रभु, यो समयसम्‍म त त्‍यहाँ दुर्गन्‍ध फैलिएको होला, किनभने उसको मृत्‍यु भएको चार दिन भइसेकोको छ ।”
+\v 40 येशूले तिनलाई भन्‍नुभयो, “यदि तिमीले ममा विश्‍वास गर्‍यौ भने, परमेश्‍वर को हुनुहुन्छ तिमीले देख्‍नेछौ र परमेश्‍वरले के गर्न सक्‍नुहुन्छ तिमीले जान्‍नेछौ भनेर मैले तिमीलाई भन्‍दा, के मैले तिमीलाई साँचो भनेको थिइन र ?”
+\s5
+\v 41 यसैले तिनीहरूले त्‍यो ढङ्गा हटाए । येशूले माथि स्‍वर्गतिर हेर्नुभयो र भन्‍नुभयो, “पिता, म तपाईंलाई धन्यावाद दिन्‍छु कि तपाईंले मेरो विन्‍ती सुन्‍नुभएको छ ।
+\v 42 म जान्दछु कि तपाईंले सधैँ मेरो विन्‍ती सुन्‍नुहुन्छ । यहाँ खडा भइरहेका मानिसहरूको कारणले मैले यो मागेँ ता कि तपाईंमा तिनीहरूले आफ्नो विश्‍वास राख्‍न सकून् र तपाईंले मलाई पठाउनुभयो भन्‍ने कुरामा दृड विश्‍वास होस् ।”
+\s5
+\v 43 उहाँले त्यसो भनेपछि, उहाँले ठुलो स्वरमा कराउनुभयो, “लाजरस, बाहिर आऊ !”
+\v 44 त्यो मानिस जो मरेको थियो बाहिर आयो ! उसकाो हातहरूमा अझै कपडा बेरिएको थियो र उसका खुट्टाहरूमा सुति कपडा लामा टुक्रहरू बाँधिएका थिए, र उसको अनुहार वरिपरि पनि कपडा बेरिएको थियो । येशूले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “उसलाई बाँधिरेखेका कपडाका लामा टुक्राहरू खोल र उसलाई फुकाई देऊ । उसलाई जान देऊ ।”
+\s5
+\v 45 यसको परिणाम, धेरैजना यहूदीहरू जो मरियमलाई भेट्न आएका थिए र येशूले गर्नुभएको कामको गवाही भएका थिए, आफ्‍नो विश्‍वास उहाँमा राखे ।
+\v 46 तपनि, अरूहरूमध्‍ये कोही फरिसीहरूकहाँ गए र येशूले जे गर्नुभएको थियो तिनीहरूलाई भने ।
+\s5
+\v 47 यसैले मुख्य पुूजारीहरू र फरिसीहरूले यहूदी परिषद्को सबै सदस्यहरूलाई भेला गरे । तिनीहरू एक आपसमा भन्दै थिए, “हामी के गर्न जाँदैछौं ? यो मानिसले धेरै आश्‍चर्यका कामहरू गर्दै छ ।
+\v 48 यदि हामीले उसलाई ती कुरा गरिरहन अनुमती दिन्‍छौं भने, हरेकले उसमा विश्‍वास गर्ने छ र रोमको विरोध गर्ने छ । त्यसपछि रोमी सेनाहरू आउने छन् र हाम्रो मन्दिर र हाम्रो जाती दुवैलाई नाश गर्ने छन् ।”
+\s5
+\v 49 परिषदमा भएकाहरूमध्ये एकजना कैयाफा त्यसो वर्षका प्रधान पुजारी थिए । तिनले तिनीहरूलाई भने, “तिमीहरू सबलाई केही थाहा छैन !
+\v 50 सम्‍पूर्ण जाति नाश हुनुभन्दा मानिसहरूका लागि एकजना व्‍यक्ति मर्नु असल हो भन्‍ने के तिमीहरू महसुस गर्दैनौ ?”
+\s5
+\v 51 त्‍यो कुराको बारेमा तिनले आफैँले विचार गरेको कारणले त्‍यसो भनेका थिएनन् । त्‍यसको साटो, तिनी त्‍यस वर्षको प्रधान पुजारी भएको कारणले तिनले अगमवाणी गर्दै थिए कि यहूदी जातिको लागि येशू मर्नुहुने छ ।
+\v 52 तर तिनले यो पनि अगमवाणी गर्दै थिए कि यहूदी जातिको लागि मात्र होइन, तर अरूका लागि पनि येशू मर्नुहुन्छ, यसरी अन्‍यत्र सबै ठाउँहरूमा बसोवास गर्ने परमेश्‍वरका सबै छोरा-छोरीलाई उहाँले एउटै जातीमा समेट्‍न सक्‍नुहुन्‍छ ।
+\v 53 यसैले त्‍यसदेखि पछिका दिनमा, येशूलाई गिरफ्‍तार गर्न र उहाँलाई मृत्युमा पुर्‍याउन परिषदले कुनै उपाय खोज्‍न थाल्‍यो ।
+\s5
+\v 54 त्‍यो कारणले, आफ्‍ना यहूदी विरोधीहरूको माझमा येशूले खुल्‍ला रूपमा वरिपरि यात्रा गर्नुभएन । त्‍यसको साटोमा, उहाँले यरूशलेम छोड्‍नुभयो र, आफ्‍ना चेलाहरूकासाथ उजाड-स्थान र मरूभूमि क्षेत्र नजिकमा भएको एफ्राइम भनिने नगरमा जानुभयो ।
+\v 55 यहूदीहरू निस्तार-चाडको उत्‍सवको समय हुनै लागेको थियो, र देश र गाउँहरूबाट धेरैजना आराधकहरू यरूशलेममा गए । यहूदी नियमहरू अनुसार आफैँलाई शुद्ध बनाउने तयारी गर्नलाई तिनीहरू आफू नुहाउने गर्थे, जसले गर्दा तिनीहरूलाई निस्तार-चाडको उत्सव मनाउने अनुमती हुन्‍थ्‍यो ।
+\s5
+\v 56 निस्तार-चाड मनाउन यरूशलेममा आएका सबै आराधकहरूले येशूलाई खोज्‍दै थिए । जब तिनीहरू आए, र मन्दिरमा खडा भए, तिनीहरूले एक अर्कालाई भने, “तपाईंको के विचार गर्नुहुन्‍छ ?” उहाँ निस्तार-चाडमा आउनुहुन्‍न होला, के उहाँ आउनुहोला ?”
+\v 57 यहूदी मुख्य पुजारीहरू र फरिसीहरूले आदेश जारी गरेका थिए कि यदि कसैले येशूलाई कहाँ हुनुहुन्‍थ्‍यो भन्‍ने पत्ता लगाउनेबित्तिकै उनीहरूले तिनीहरूलाई खबर गर्नुपर्छ ता कि तिनीहरूले उहाँलाई गिरफ्‍तार गर्न सक्‍छन् ।
+\s5
+
+\c 12
+\p
+\v 1 निस्तार-चाड सुरु हुनु भन्दा छ दिन पहिले येशू बेथानियाीमा आउनुभयो । तिनको मृत्‍यु भएपछि येशूले मृत्युबाट जीवित पार्नुभएको मानिस लाजरस त्‍यही बेथानिया गाउँमा बस्‍थे । 
+\v 2 त्‍यहाँ बेथानियामा येशूको सम्मानमा तिनीहरूले एउटा रात्री भोजन दिए । मार्थाले भोजन तयार पार्ने काम गरिन्, र सँगै बसेर खाँदै गरेकाहरूका माझमा लाजरस पनि थिए ।
+\v 3 तब मरियमले एक बोतल बहुमूल्य अत्तर (नाड) ल्‍याइन्, र येशूको सम्मान गर्नलाई, तिनले त्‍यो उहाँको पाउहरूमा खन्याइन् र त्‍यसपछि आफ्नै कपालले उहाँका पाउहरू पुछिन् । अत्तरको सुवासनाले पुरै घर भरियो ।
+\s5
+\v 4 तापनि, उहाँका चेलाहरूमध्‍ये एकजना यहूदा इस्करियोत (येशूले उसमा राख्‍नुभएको विश्‍वासलाई घात गर्ने र चाँडै नै येशूलाई उहाँका शत्रुहरूकहाँ सुम्‍पिदिने व्‍यक्ती यही थियो) ले विरोध गर्‍यो र भन्‍यो,
+\v 5 “हामीले यो अत्तरलाई तीनसय दिनको ज्याला बराबरमा बेचेको भए र पैसा गरीबहरूलाई दिएको भए हुन्‍थ्‍यो ।”
+\v 6 गरीब मानिसहरूको बारेमा वस्ता गरेको कारणले उसले यसो भनेको थिएन, तर ऊ एउटा चोर भएको कारणले थियो । उहाँहरूको पैसा भएको झोला उसैले बोक्‍थ्‍यो, तर जब उसलाई मन लाग्‍थ्‍यो तब उसको आफ्‍नै प्रयोगको लागि उसले पैसा झिक्‍थ्‍यो ।
+\s5
+\v 7 त्‍यसपछि येशूले भन्‍नुभयो, “तिनलाई एक्लै छोड ! मेरो मृत्‍यु हुने र तिनीहरूले मलाई दफन गर्ने  दिनका लागि तिनले यो अत्तर किनिन् ।
+\v 8 गरीबहरू त सधैँ तिमीहरूसँग भएको तिमीहरूले पाउँने छौ तर म त तिमीहरूसँग सधैँ हुने छैन ।”
+\s5
+\v 9 यरूशलेममा भएका यहूदीहरूको एउटा ठुलो भिडले येशू बेथानियामा हुनुहुन्‍छ भनी सुने, यसैले तिनीहरू त्‍यहाँ गए । येशू त्‍यहाँ हुनुभएको कारणले मात्र होइन तर येशूले जीवित पार्नुभएको लाजरसलाई हेर्न पनि तिनीहरू त्‍यहाँ गए ।
+\v 10 त्‍यसपछि मुख्य पुजारीहरूले लाजरसलाई पनि मार्नु आवश्‍यक छ भन्‍ने निर्णय गरे ।
+\v 11 किनकि तिनको कारणले यहूदीहरूमध्‍ये धेरैजनाले मुख्य पुजारीहरूले सिकाएका शिक्षामा विश्‍वास गर्न छोड्‍दै थिए; त्‍यसको साटो, तिनीहरूले आफ्‍नो विश्‍वास येशूमा राख्‍दै थिए ।
+\s5
+\v 12 अर्को दिन निस्‍तार-चाडको निम्‍ति आएको एउटा ठुलोै भिडले येशू येरुशलेमतर्फ आउँदै हुनुहुन्‍छ भन्‍ने सुने ।
+\v 13 यसैले तिनीहरूले खजुरको रूखका हाँगाहरू काटे र उहाँ सहरमा आउनुहुँदा उहाँलाई स्वागत गर्न गए । तिनीहरू ठुलो स्वरले कराउँदै थिए, “होसन्‍ना ! परमेश्‍वरको प्रशंसा होस् ! इस्राएलका राजालाई स्वागत छ !”
+\s5
+\v 14 जब येशू यरूशलेमको नजिकै आउनुभयो, तब उहाँले गधाको एउटा बछेडा भेट्टाउनुभयो र त्यसमाथि बसेर सहरतिर अघि बढ्नुभयो । यसो गरेर उहाँले धर्मशास्‍त्रमा जे लेखिएको थियो पुरा गर्नुभयो :
+\v 15 “तिमी, यरूशलेममा बस्‍नेहरू नडराओ ! हेर ! तिम्रा राजा आउँदै हुनुहुन्‍छ । उहाँ गधाको बछेडा माथि बसेर आउँदै हुनुहुन्छ !”
+\s5
+\v 16 यो घट्‍ना हुँदा, अगमवाणी पुराभयो भनेर उहाँका चेलाहरूले बुझ्‍न सकेनन् । तापनि, येशूले आफ्नो काम सक्‍नु भएपछि र परमेश्‍वरको रूपमा  उहाँले आफ्‍नो पुरा शक्‍ति फेरि प्राप्‍त गरेपछि, अगमवक्ताहरूले उहाँको बारेमा के लेखेका थिए र मानिसहरूले उहाँलाई के गरे भनी तिनीहरूले पछि फर्केर हेरे, र  याद गरे  ।
+\s5
+\v 17 येशूसँगै पछि हिंड्दै गरेको ठुलो भिडले तिनीहरूले जे देखेका थिए त्‍यो अरूहरूलाई भनिरहे : येशूले लाजरसलाई चिहानबाट बाहिर बोलाउनुभयो र तिनलाई फेरि जीवित पार्नुभयो ।
+\v 18 सहरको ढोकाबाट बाहिर येशूलाई भेट्न गएका मानिसहरूका अरू भीडले यसो गरे, किनभने तिनीहरूलाई आफ्‍नो शक्ती देखाउनालाई उहाँले महान कुराहरू गर्नुभएको थियो भनी तिनीहरूले सुने ।
+\v 19 यसैले फरिसीहरूले एक आपसमा भने, “हेर ! हामीहरूलाई यहाँ कुनै फाइदा भइराखेको छैन । हेर ! सारा संसार उसकै पछि लाग्‍दै छ !”
+\s5
+\v 20 निस्तार-चाडको बेलामा यरूशलेममा गएकाहरूमध्‍ये कोही ग्रिकहरू थिए ।
+\v 21 तिनीहरू फिलिपकहाँ आए जो गालील जिल्लाको बेथसेदाका थिए । तिनीहरूले उनलाई केही कुरा सोध्‍नुपर्ने थियो; तिनीहरूले भने, “सर, के हामीलाई येशूसँग परिचय गराई दिनुहुन्‍छ ?”
+\v 22 यसैले फिलिपले यो कुरा बताए र तिनीहरू दुवैजना गए र येशूलाई भने ।
+\s5
+\v 23 येशूले फिलिप र अन्‍द्रियासलाई जवाफ दिनुभयो, “यो म, मानिसको पुत्रले गरेका सबै कुरा परमेश्‍वरले मानिसहरूलाई देखाउने र मैले भनेका सबै कुरा तिनीहरूलाई भन्‍ने समय हो ।
+\v 24 म तिमीहरूलाई सत्य भन्‍दै छु : जबसम्‍म एउटा गहुँको बीऊ माटोमा रोपिएको हुँदैन र  त्‍यो मर्दैन तबसम्म, त्‍यो बीऊ एउटै मात्र रहन्छ; तर त्‍यो जमिनमा मरेपछि, त्यो बढ्ने छ र धेरै बीउहरूको खेती उत्‍पादन हुने छ ।
+\s5
+\v 25 कसैले आफैँलाई खुशी बनाउनलाई जीउन खोज्‍छ भने असफल हुने छ, तर कसैले आफैँलाई खुशी बनाउनलाई जीउन खोज्‍दैन भने उसले आफ्‍नो जीवन सदासर्वदा सुरक्षित राख्‍ने छ ।
+\v 26 यदि कसैले मेरो सेवा गर्न चाहन्छ भने, ऊ मेरो पछि लाग्‍नै पर्छ किनभने म जहाँ हुन्‍छु मेरो सेवक त्यहीँ हुनुैपर्छ । मेरो सेवा गर्ने हरेकलाई पिताले आदर गर्नुहुने छ ।
+\s5
+\v 27 यतिबेला मेरो प्राण असाध्‍ये दु:खित छ । के मैले भन्‍नु, ‘पिता, मलाई यो समयबाट बचाउनुहोस् जतिबेला मैले दुख भोग्‍ने छु र मर्ने छु’ ? हुँदैन, यही कारणले नै म यस संसारमा आएँ ।
+\v 28 मेरो पिता, तपाईंले भन्‍नुभएका सबै कुरामा, तपाईंले गर्नुभएका सबै काममा र तपाईं जो हुनुहुन्‍छ त्‍यसमा तपाईं कति शक्‍तिशाली हुनुहुन्छ, देखाउनुहोस् !” यतिबेला स्वर्गबाट परमेश्‍वर बोल्नुभयो, “मेरो स्वभाव, मेरा वचनहरू र मेरा कामहरू मैले यसअघि नै देखाएको छु; र म त्‍यो फेरि गर्ने छु !”
+\v 29 त्यहाँ भएका भिडले परमेश्‍वरको आवाज सुने । तर कसैले भने यो केवल गर्जन मात्र हो । अरूहरूले भने एउटा स्वर्गदूतले येशूसँग बोलेका थिए ।
+\s5
+\v 30 येशूले तिनीहरूलाई जवाफ दिनुभयो, “तिमीहरूले सुनेको यो बोलेको आवाज परमेश्‍वरको आवाज थियो । तापनि, उहाँले मेरो होइन तर  तिमीहरूको फाइदाको निम्‍ति बोल्‍नुभयो !
+\v 31 यतिबेला परमेश्‍वरको निम्‍ति संसारको न्याय गर्ने समय हो । यतिबेला उहाँले शैतान, यस संसारको शासकलाई बाहिर फ्‍याँक्‍नुहुने समय हो ।
+\s5
+\v 32 मेरो बारेमा, जब मानिसहरूले मलाई  क्रुसमा माथि उचाल्‍ने छन्, म हरेकलाई आफैँतिर खिच्‍ने छु ।”
+\v 33 उहाँको  मृत्‍यु कसरी हुन्‍छ भनी मानिसहरूलाई थाहा दिनलाई उहाँले यसो भन्‍नुभयो ।
+\s5
+\v 34 भिडमा भएका कसैले उहाँलाई जवाफ दियो, “धर्मशास्‍त्रबाट हामीले बुझ्‍दछौं कि ख्रीष्‍ट सदासर्वदा जीउनुहुने छ । यसैले तपाईं किन भन्‍नुहुन्‍छ कि मानिसको पुत्र मर्ने छ ? यो ‘मानिसको पुत्र’ को हो ?”
+\v 35 येशूले जवाफ दिनुभयो, “मेरो ज्योति अलिबेरसम्म तिमीहरूमा चम्कने छ । मेरो ज्‍योति तिमीहरूसँग हुँदासम्‍म ज्‍योतिमा हिंड, अन्‍यथा  अन्धकारले तिमीहरूलाई कब्जा गर्ने छ । अन्धकारमा हिंड्नेहरूले आफू कहाँ जाँदै छन् देख्‍न सक्‍दैनन् !”
+\v 36 तिमीहरूसित ज्योति हुँदा त्‍यो ज्योतिमा विश्‍वास गर; त्‍यसपछि तिमीहरू ज्योतिका सन्तान हुने छौ । उहाँले यी कुरा भनेपछि, येशूले तिनीहरूलाई छोड्नुभयो र तिनीहरूबाट लुक्‍नुभयो ।
+\s5
+\v 37 येशूले धेरै आश्‍चर्य कामहरू गर्नुभए तापनि, उहाँले जे भन्‍नुभएको थियो त्‍यसमा धेरैजसो मानिसहरूले ाविश्‍वास गरेनन् ।
+\v 38 यशैया अगमवक्ताले धेरै पहिले जे लेखेका थिए त्‍यो पुरा हुनलाई यसो भयो : “परमप्रभु, हामीबाट तिनीहरूले सुनेका कुनै कुरा कसले विश्‍वास गरेका छ ? कसरी उहाँले हामीलाई शक्तिशाली रूपले छुटकारा दिन सक्‍नु हुन्छ भनी परमप्रभुले हामीलाई देखाउनु भएको छ !”
+\s5
+\v 39 तपनि, तिनीहरूले उहाँमा विश्‍वास गर्न सकेनन् कारण यशैयाले लेखेका थिए :
+\v 40 “परप्रभुले तिनीहरूलाई देख्‍न नसक्‍ने बनाउनु भएको छ, र उहाँले तिनीहरूलाई हठी बनाउनु भएको छ; तिनीहरू आफ्‍ना आँखाले पनि देख्‍न सक्दैनन्, यदि तिनीहरूले देखे, तिनीहरूले बुझ्‍ने थिए; तिनीहरूले पश्‍चताप गर्ने थिए र तिनीहरूलाई क्षमा गर्न मसँग प्रार्थना गर्ने थिए । यो कारणले, म तिनीहरूलाई निको पार्न सक्दिन !”
+\s5
+\v 41 यशैयाले ती वचनहरू धेरै पहिले लेखे किनभने ख्रीष्‍टले शक्‍तिशाली रूपले परमेश्‍वरको सेवा गर्नुहुन्छ भनी तिनले बुझे  ।
+\v 42 यद्यपि, यहुदी मानिसहरूका अगुवाहरूमध्ये धेरैले येशूमा आफ्‍नो विश्‍वास राखेको कुरा साँचो थियो । तापनि, फरिसीहरूले तिनीहरूलाई सभाघरहरूबाट बाहिर निकाल्‍छन् भनी तिनीहरू धेरै डराए, यसैले येशूमा विश्‍वास गरिरहेको कुरा तिनीहरूले बाहिर भनेनन् ।
+\v 43 परमेश्‍वरले तिनीहरूका निम्‍ति गर्नुहुने प्रशंसा भन्‍दा अरू मानिसहरूबाट तिनीहरूले पाउने प्रशंसा र आदर तिनीहरूले रोजे ।
+\s5
+\v 44 त्यहाँ भेला भएका भिडलाई येशूले कराउनु भयो, “जसले ममा आफ्‍नो विश्‍वास राख्‍छन् तिनीहरूले आफ्‍नो विश्‍वास ममा मात्र राखेका हुँदैनन् तर मलाई पठाउनु हुने पितामा पनि आफ्‍नो विश्‍वास राखेका हुन्‍छन् ।
+\v 45 जब तिमीहरूले जसरी मलाई देख्छौ, तिमीहरूले मलाई पठाउनु हुनेलाई देख्दै छौ ।
+\s5
+\v 46 म संसारको ज्योतिको रूपमा संसारमा आएको छु; जसले आफ्‍नो विश्‍वास ममा राख्‍छ त्यो अन्धकारमा रहने छैन ।
+\v 47 जसले मेराो वचनहरू सुन्‍छन् तर मेरो आज्ञा अस्‍वीकार गर्छन् म तिनीहरूको न्‍याय गर्दिन । संसारलाई दोषी ठहराउन म संसारमा आइन ।
+\s5
+\v 48 तापनि, त्‍यहाँ केही कुरा छ जसले मलाई तिरष्कार गर्नेहरू र मेरो शन्‍देस नमान्‍नेहरूलाई दोषी ठहराउने छ । मैले तिनीहरूसँग बोलेको शन्‍देसद्वारा नै तिनीहरू दोषी ठहरिएका छन् ।
+\v 49 मैले परमेश्‍वरको बारेमा सिकाउँदा, मैले जे सोचेँ त्‍यो मात्र भन्‍दै थिइन । मैले के भन्‍नुपर्छ र त्‍यो मैले कसरी भन्‍नुपर्छ भन्‍ने बारेमा मलाई पठाउनुहुने पिताले मलाई स्‍पष्‍ट शिक्षाहरू दिनुभयो ।
+\v 50 म यो जान्दछु कि पिताका सबभन्दा महत्त्‍वपूर्ण शिक्षाहरूले मानिसहरूलाई कसरी सदासर्वदा जीउने भनी सिकाउँछन्, र मेरो पिताले मलाई जे भन्‍न लगाउनु भएको छ त्‍यो मैले जस्‍ताको तस्‍तै भनेको छु ।
+\s5
+
+\c 13
+\p
+\v 1 यतबेला त्‍यो निस्तार-चाड सुरु हुनुभन्दा अघिल्‍लो दिन थियो । उहाँको निम्‍ति यो संसार छोड्ने ेर, आफ्‍नो पिताकहाँ फर्किने समय भयो भनी येशू जान्‍नुहुन्‍थ्‍यो । जो उहाँसँग यहाँ यस संसारमा थिए तिनीहरूलाई उहाँले कति धेरै प्रेम गर्नुहुन्‍थ्‍यो भनी उहाँले देखाउनुभयो, र उहाँले तिनीहरूलाई आफ्‍नो जीवनको अन्‍तसम्‍म नै प्रेम गर्नुभयो ।
+\v 2 येशू र उहाँका चेलाहरूले रात्री खाना खानुअघि नै, शैतानले पहिलेबाटै सिमोनका छोरा यहूदा इस्कोरियोतको मनमा विचार हालिसकेको थियो कि उसले येशूलाई उहाँका शत्रुहरूको हातमा सुम्पिदिेने छ ।
+\s5
+\v 3 तापनि, उहाँको पिताले उहाँलाई हरेक कुरामाथि पुरा शक्‍ति र अधिकार दिनु भएको थियो भनी येशू जान्‍नुहुन्‍थ्‍यो । उहाँ आफैँ परमेश्‍वरबाट आउनु भएको थियो र चाँडै नै परमेश्‍वरमा फर्कनुहुने छ भन्‍ने पनि उहाँलाई थाहा थियो ।
+\v 4 उहाँ खान बास्‍नु भएको ठाउँबाट उठ्नुभयो । उहाँले आफ्नो बाहिरी वस्‍त्र हटाउनु भयो र आफ्नो कम्मरमा एउटा तौलिया बेर्नुभयो ।
+\v 5 एउटा बाटामा उहाँले अलिकति पानी खन्याउनु भयो र चेलाहरूका पाउहरू  धुन र तौलियाले ती पुछ्‍न सुरु गर्नुभयो ।
+\s5
+\v 6 उहाँ सिमोन पत्रुसकहाँ आउनुभयो, जसले उहाँलाई भने, “प्रभु, के तपाईं मेरा पाउहरू धुन जाँदै हुनुहुन्छ ?”
+\v 7 येशूले तिनलाई जवाफ दिनुभयो, “म तिम्रो निम्‍ति जे गर्दै छु त्‍यो तिमी अहिले बुझ्दैनौ तर पछि तिमीले बुझ्‍ने छौ ।”
+\v 8 पत्रुसले भने, “तपाईं मेरो पाउहरू कदापि धुनु हुदैन !” येशूले तिनलाई जवाफ दिनुभयो, “यदि मैले तिमीलाई ्धोइन भने, त्‍यसपछि तिम्रो मसित कुनै सम्‍बन्‍ध हुँदैन ।”
+\v 9 यसैले सिमोन पत्रुसले उहाँलाई भने, “प्रभु, मेरो पाउहरू मात्र नधुनुहोस् ! मेरा हातहरू र मेरो शिर पनि धुनुहोस् !”
+\s5
+\v 10 येशूले तिनलाई भन्‍नुभयो, “जसले नुहाई सकेको छ, उसको पाउहरू मात्रै धुनु आवश्यक छ । उसको शरीरको अरू भाग पहिले नै शुद्ध छ । तिमी शुद्ध छौ, तर तिमीहरू सबै छैनौ ।”
+\v 11 कसले उहाँलाई सुम्पिदिन जाँदै छ भनी उहाँ जान्‍नुहुन्‍थ्‍यो । त्यसकारणले उहाँले भन्‍नुभयो “तिमीहरू सबै शुद्ध छैनौ ।”
+\s5
+\v 12 उहाँले तिनीहरूका पाउहरू धोई सकेपछि, उहाँले फेरि आफ्‍नो बाहिरी वस्‍त्र लगाउनुभयो । त्‍यसपछि फरि आफ्‍नै ठाउँमा गएर बस्‍नुभयो र भन्‍नुभयो, “के तिमीहरू बुझ्‍दछौ मैले तिमीहरूका निम्ति के गरेको छु ?
+\v 13 तिमीहरू मलाई ‘गुरु’ र ‘प्रभु’ भन्छौ । तिमीहरूले यो ठिकै भन्‍छौ, किनकि म त्‍यही हुँ ।
+\v 14 यदि म, तिमीहरूका गुरु र प्रभु, ले तिमीहरूको पाउहरू धोएको छु भने, तिमीहरूले पनि एक अर्काका पाउहरु धुनुपर्छ ।
+\v 15 मैले तिमीहरूलाई गर्नलाई यसकारणले एउटा उदाहरण दिएको हो कि मैले तिमीहरूका निम्‍ति गरे जस्‍तै तिमीहरूले पनि गर्नुपर्छ ।
+\s5
+\v 16 म तिमीहरूलाई सत्‍य भन्दै छु : एक सेवक उसको मालिकभन्दा महान हुँदैन, न एक सन्देशवाहक नै उसलाई पठाउँनेभन्दा महान हुन्छ ।
+\v 17 यदि तिमीहरूलाई यी कुराहरू थाहा छन् भने, यदि तिमीहरूले ती गर्‍यौ भने, तिमीहरू कति धन्‍यका हुने छौ ।
+\v 18 तिमीहरू सबैका बारेमा मैले यसो भनिरहेको छैन । मैले चुनेकाहरूलाई म चिन्‍दछु । तापनि, धर्मशास्‍त्रमा जे लेखिएको छ त्यो पुूरा हुनैपर्छ ‘एकजना जसले एउटा मित्रको हैसियतले मसँगै मेरो खाना खायो, ऊ मेरो विरूद्धमा खडा भयो र मलाई एउटा शत्रु जस्‍तो व्यवहार गर्‍यो ।’
+\s5
+\v 19 म तिमीहरूलाई यो अहिले उसले मलाई सुम्‍पिदिनुभन्‍दा पहिले भन्‍दैछु ता कि जब यो हुन आउँछ, तब तिमीहरूले विश्‍वास गर्न सक कि म परमेश्‍वर हुँ ।
+\v 20 म तिमीहरूलाई सत्‍य भन्‍दै छु : यदि मैले तिमीहरूकहाँ पठाएको एकजनालाई तिमीहरूले ग्रहण गर्छौ भने, तिमीहरूले मलाई नै ग्रहण गर्दै छौ; र जसले मलाई ग्रहण गर्छ, त्यसले पठाउनुहुने मेरो पितालाई पनि ग्रहण गर्दै छ ।”
+\s5
+\v 21 येशूले यसोो भनेपछि, उहाँ आफ्‍नो अन्‍तस्‍करणमा विचलित हुनुभयो । उहाँले गम्भीर भएर भन्‍नुभयो, “म तिमीहरूलाई सत्‍य भन्दै छु : तिमीहरूमध्ये एकजनाले मलाई मेरो शत्रुहरूको हातमा सुम्पिदिन जाँदै छ ।”
+\v 22 चेलाहरूले एक अर्कालाई हेरे । तिनीहरूमध्ये कसको बारेमा उहाँले भन्‍दै हुनुहुन्‍थ्‍यो भनी तिनीहरू अलमलमा परे ।
+\s5
+\v 23 चेलाहरूमध्‍ये एकजना, यूहन्‍ना, जसलाई येशूले विशेष रूपमा प्रेम गर्नुहुन्‍थ्‍यो, येशूको टेबलको नजीक थिए ।
+\v 24 सिमोन पत्रुसले यूहन्‍नालाई ईशारा गरे कि उहाँले भन्‍दै गर्नुभएको चेला कुन हो भनी तिनले येशूलाई सोधून् ।
+\v 25 यसैले यूहन्‍ना येशूमा अडेस लागे र उहाँलाई बिस्तारै सोधे, “प्रभु, त्यो को हो ?”
+\s5
+\v 26 येशूले जवाफ दिनुभयो, “त्यो एकजना हो, जसलाई यो रोटीको टुक्रो मैले कचौरामा चोपेपछि म यो दिने छु ।” त्यसपछि उहाँले रोटी चोप्‍नुभयो र त्‍यो सिमोन इस्करियोतका छोरा यहूदलाई दिनुभयो ।
+\v 27 यहूदाले रोटीको टुक्रा लिनेबित्तकै शैतान ऊ भित्र पस्‍यो र उसलाई अधीन गर्‍यो । येशूले उसलाई भन्‍नुभयो, “तिमीले जे गर्नु आवश्‍यक छ, त्‍यो चाँडै गर ।”
+\s5
+\v 28 येशूले त्‍यसलाई किन त्‍यसो भन्‍नुभएको थियो भनी टेबलमा भएकाहरू कसैले  पनि जानेनन् ।
+\v 29 कसैले विचार गरे कि यहूदाले पैसको झोला राख्‍ने गरेको कारणले येशूले उसलाई जान र निस्तार-चाडको लागि आवश्यक पर्ने केही कुराहरू किन्‍न भन्‍दै हुनुहुन्‍थ्‍यो । अरूहरूले विचार गरे कि गरीबहरूलाई केही कुरा दिन येशूले यहुदलाई भन्‍दै हुनुहुन्‍थ्‍यो ।
+\v 30 रोटी लिई सकेपछि, तुरुन्तै यहूदा बाहिर गयो । यो रातको समय थियो ।
+\s5
+\v 31 यहूदाले छोडेपछि, येशूले भन्‍नुभयो, “अब म, मानिसको पुत्रले के गर्दै छु, त्‍यो परमेश्‍वरले मानिसहरूलाई जानकारी दिनुहुने छ । परमेश्‍वरले के गर्दै हुनुहुन्छ, त्‍यो म, मानिसको पुत्रले मानिसहरूलाई जानकारी दिने छु, र त्‍यसको लागि मानिसहरूले उहाँको प्रशंसा गर्ने छन् ।
+\v 32 म, मानिसको पुत्रले, मानिसहरूलाई परमेश्‍वर चिनाउने हुनाले र मैले उहाँको आदर गर्ने हुनाले, परमेश्‍वरले पनि मेरो आदर गर्नुहुने छ । परमेश्‍वरले यो तुरुन्तै गर्नुहुने छ ।
+\v 33 साना बालकहरू, म तिमीहरूसँग अलिबेरसम्‍म मात्र छु । तिमीहरूले मलाई खोज्‍ने छौ; तर, मैले यहूदीहरूलाई भने जस्तै, र म अहिले तिमीहरूलाई भन्‍दै छु, जहाँ म जाँदै छु, तिमीहरू आउन सक्दैनौ ।
+\s5
+\v 34 म तिमीहरूलाई यो नयाँ आज्ञा दिने छुः तिमीहरूले एक अर्कालाई प्रेम गर्नै पर्छ, जसरी मैले तिमीहरूलाई प्रेम गरेको छु ।
+\v 35 यदि तिमीहरूले एक अर्कालाई प्रेम गर्छौ भने, तिमीहरू मेरा चेलाहरू हौ भनी सबै मानिसहरूले जान्‍ने छन् ।”
+\s5
+\v 36 सिमोन पत्रुसले उहाँलाई सोधे, “प्रभु, तपाईं कहाँ जाँदै हुनुहुन्छ ?” येशूले जवाफ दिनुभयो, “जहाँ म जाँदैछु, तिमी अहिले मसँग आउन सक्दैनौ; तर पछि तिमी आउने छौ ।”
+\v 37 पत्रुसले सोधे, “प्रभु, किन म अहिले तपाईंसँग आउन सक्दिन ? म तपाईंको लागि मेरो जीवन नै त्‍याग्‍छु ?”
+\v 38 येशूले जवाफ दिनुभयो, “के तिमी साँच्‍चै मेरो निम्ति तिम्रो जीवन नै त्‍याग्‍छौ, पत्रुस ? म तिमीलाई सत्‍य भन्दै छुः तिमीले मलाई चिन्‍दैनौ भनेर तिमीले तीन पल्ट भन्‍नुअघि बिहानको भाले बास्‍ने छैन !”
+\s5
+
+\c 14
+\p
+\v 1 “उदास वा व्‍याकुल नहोओ । तिमीहरू परमेश्‍वरमा विश्‍वास गर्छौ; मलाई पनि विश्‍वास गर ।
+\v 2 मेरो पिता जहाँ बस्‍नुहुन्छ त्यहाँ बस्‍नलाई धेरै ठाउँहरू छन् । यदि त्यो सत्य थिएन भने, मैले तिमीहरूलाई भन्‍ने थिए । तिमीहरूको निम्ति एउटा ठाउँ तयार पार्न म त्यहाँ जान्‍छु ।
+\v 3 यदि तिमीहरूका निम्ति एउटा ठाउँ तयार पार्न म त्यहाँ जाँदै छु भने, म फर्कने छु र तिमीहरूलाई म सँगै हुनलाई लाने छु, यसैले कि जाहाँ म हुन्छु, त्‍यहाँ तिमीहरू पनि मसँगै हुन्छौ ।
+\s5
+\v 4 म कहाँ जाँदै छु तिमीहरूलाई थाहा छ, र तिमीहरू बाटो चिन्‍छौ ।”
+\v 5 थोमाले उहाँलाई भने, “प्रभु, तपाईं कहाँ जाँदै हुनुहुन्छ, हामी जान्‍दैनौ । कसरी हामी बाटो चिन्‍न सक्‍छौं ?”
+\v 6 येशूले तिनलाई भन्‍नुभयो, “म बाटो हुँ, म सत्य हुँ, र म जीवन हुँ । कोही मद्वारा आउँदैन भने ऊ पिता कहाँ आउन र उहाँसँग बास गर्न सक्दैन ।
+\v 7 यदि तिमीहरूले मलाई चिनेको भए्, तिमीहरूले मेरा पितालाई पनि चिनेका हुने थियौ । अबदेखि, तिमीहरूले उहाँलाई चिन्छौ र तिमीहरूले उहाँलाई देखेका छौ ।”
+\s5
+\v 8 फिलिपले येशूलाई भने, “प्रभु, हामीलाई पिता देखाउनुहोस् र त्‍यति भए हाम्रो इच्‍छा सधैँलाई पुरा हुने छ !”
+\v 9 येशूले तिनलाई भन्‍नुभयो, “फिलिप, यतिधेरै समयदेखि म तिमीसँग  छु, र अझै पनि तिमी मलाई चिन्‍दैनौ । तिनीहरू जसले मलाई देखेका छन्, मेरो पितालाई देखेका छन् । यसैले, तिमी किन भन्‍छौ, ‘हामीलाई पिता देखाउनुहोस्’ ?
+\s5
+\v 10 के तिमीहरू विश्‍वास गर्दैनौ कि म मेरा पितामा छु र मेरा पिता ममा हुनुहुन्‍छ ? जुन कुराहरू मैले तिमीहरूलाई भनेका छु -- ती कुराहरू मैले विचार गरिन; त्‍यसको साटो, यो मेरा पिता हुनुहुन्‍छ जसले यी सबै कुराहरू तिमीहरूलाई भन्‍न मलाई पठाउनु भएको छ, किनकि मेरो पिता ममा हुनुहुन्‍छ र मद्वारा काम गर्नुहुन्‍छ ।
+\v 11 ममा विश्‍वास गर किनभने मैले तिमीहरूलाई भनेको छु कि म पितामा छु र पिता ममा हुनुहुन्‍छ वा अन्‍यथा सबै चिन्‍हहरू र शक्‍तिशाली कामहरू मैले गरेको तिमीहरूले देखेको कारणले ममा विश्‍वास गर ।
+\s5
+\v 12 म तिमीहरूलाई सत्‍य भन्दै छू : ममा विश्‍वास गर्नेहरूले मैले गर्ने कुराहरू पनि गर्ने छ । उसले अझै ठुलो कामहरू पनि गर्ने छ किनकि म पितासँग रहन जाँदै छु ।
+\v 13 मेरो नाममा तिमीहरूले जेसुकै माग, त्यो म गर्ने छु । म त्‍यो यसकारणले गर्ने छु कि हरेकले पिताको आदर गर्न सकून् र म, उहाँका पुत्रले गर्ने हरेक कुराको कारणले तिनीहरूले पितालाई चिन्‍न सकून् ।
+\v 14 यदि तिमीहरू मेरो भएको कारणले तिमीहरूले पितासँग कुनै पनि कुरा मग्छौ भने, म त्यो गर्ने छु ।
+\s5
+\v 15 यदि तिमीहरूले मलाई प्रेम गर्छौ भने, मैले तिमीहरूलाई सिकाएजस्तै गरी तिमीहरू जिउने छौ ।
+\v 16 यसपछि तिमीहरूलाई अर्को उपहार दिन म पितासँग विन्‍ती गर्ने छु र उहाँले अर्को सहयोगी तिमीहरूलाई पठाउनुहुने छ, जो तिमीहरूसँगसँगै सदासर्वदा तिमीहरूको साथमै रहनलाई आउनुहुने छ ।
+\v 17 उहाँ आत्मा हुनुहुन्छ जसले परमेश्‍वरको सत्यको बारेमा बताउनुहुन्‍छ । यस संसारका अविश्‍वासी मानिसहरूले उहाँलाई कहिल्यै स्वागत गर्ने छैनन् । संसारले उहाँलाई देख्‍न वा उहाँलाई चिन्‍न सक्दैन । तिमीहरूले उहाँलाई चिन्छौ किनकि उहाँ तिमीहरूसँग रहनुहुन्छ र उहाँ तिमीहरूमा रहनुहुने छ ।
+\s5
+\v 18 तिमीहरूको हेरचाहा गर्नका लागि कोही नभएको अवस्‍थामा म तिमीहरूलाई त्याग्‍ने छैन र छोड्ने छैन; म तिमीहरूकहाँ आउने छु ।
+\v 19 चाँडै नै संसारले मलाई अरूधेरै देख्‍ने छैन, तर तिमीहरूले मलाई देख्‍ने छौ । म जीउने कारणले, तिमीहरू जीउने छौ ।
+\v 20 जब तिमीहरूले मलाई फेरी देख्‍ने छौ, तिमीहरूले जान्‍ने छौ कि म पितामा छु र तिमीहरू ममा छौ र म तिमीहरूमा छु ।
+\s5
+\v 21 हरेक जसले मेरा आज्ञाहरू सुनेका छन् र ती मान्‍छन्,  मलाई प्रेम गर्नेहरू तिनीहरू नै हुन् । र जसले मलाई प्रेम गर्छन्, मेरो पिताले तिनीहरूलाई पनि प्रेम गर्नुहुने छ; म तिनीहरूलाई प्रेम गर्ने छु र म आफैँलाई तिनीहरूकहाँ प्रकट गर्ने छु ।
+\v 22 त्यसपछि यहूदा (यहूदा इस्करियोत होइन, तर उस्तै नाम भएको अर्को चेला) येशूसँग बोले । तिनले भने, “प्रभु, तपाईंले आफैँलाई कसरी हामीकहाँ  मात्र प्रकट गर्नुहुने छ र सारा संसारमा गर्नुहुन्‍न ?”
+\s5
+\v 23 येशूले तिनलाई जवाफ दिनुभयो, “मानिसहरूले मलाई प्रेम गर्छन् कि गर्दैनन् : मैले तिमीहरूलाई जे गर्न भनेको छु त्‍यो तिनीहरूले गर्छन् कि गर्दैनन् भनी यसरी तिमीहरू भन्‍न सक्छौ । यस्‍ता कोही पनि मानिसहरू, मेरा पिताले तिनीहरूलाई प्रेम गर्नुहुने छ । उहाँ र म तिनीहरूकहाँ आउने छौं र तिनीहरूसँग वास गर्ने छौं ।”
+\v 24 जसले मलाई प्रेम गर्दैनन् तिनीहरूका विषयमा, मैले तिनीहरूलाई जे गर्न भनेको छु त्‍यो तिनीहरूले मान्‍ने छैनन् । मैले तिमीहरूलाई भनेका कुराहरू मेरो आफ्‍नै राजीखुसीले मैले भन्‍नलाई निर्णय गरेका कुराहरू होइनन्; त्यसको सट्टोमा, ती कुराहरू तिमीहरूलाई भन्‍न मेरा पिताले मलाई पठाउनु भएको छ ।
+\s5
+\v 25 म तिमीहरूसँग हुँदा नै मैले यी कुराहरू तिमीहरूलाई भनेको छु ।
+\v 26 सहयोगी, एक जो तिमीहरूसँगसँगै रहनलाई आउनुहुन्‍छ – मेरा पिताले उहाँलाई मेरा नाममा पठाउनुहुने छ । तिमीहरूले जान्‍नु आवश्‍यक सबै कुरा उहाँले तिमीहरूलाई सिकाउनु हुने छ । सबै कुराहरू जो मैले तिमीहरूलाई भनेका को छु उहाँले पनि तिमीहरूलाई सम्झना गराउनु हुने छ ।
+\v 27 जसरी म तिमीहरूलाई शान्तिमा छोड्छु, यो मेरो शान्ति हो जुन म तिमीहरूलाई दिंदैछु । यस संसारका कसैले र कुनै कुराले तिमीहरूलाई दिन नसक्‍ने किसिमको शान्‍ति म तिमीहरूलाई दिन्‍छु । त्यसैले उदास वा व्‍याकुल नहोओ; र डर नमान ।
+\s5
+\v 28 म टाढा जाँदै छु र पछि म तिमीहरूकहाँ फर्केर आउने छु भनी मैले तिमीहरूलाई भनेको तिमीहरूले सुन्यौ । यदि तिमीहरूले मलाई प्रेम गर्‍यौ भने, म पिताकहाँ फर्केर जाँदै छु भन्‍दा तिमीहरू आनन्दित हुन्‍छौ, किनभने पिता मभन्दा महान हुनुहुन्छ ।
+\v 29 मैले तिमीहरूलाई यी कुराहरू अहिले ती हुन आउनुअघि नै भनेको छु, यसैले कि जब ती हुन आउँछन्, तिमीहरूले मलाई निरन्तर विश्‍वास गर्ने छौ ।
+\s5
+\v 30 म तिमीहरूसँग धेरै लामो समय बोल्‍न सक्‍ने छैन किनभने यस संसारको शासक आउँदै छ । ताैपनि, त्‍यसको ममाथि कुनै शक्ति छैन,
+\v 31 र पिताले मलाई जे गर्न आज्ञा दिनुभएको छ म गर्नेछु । यो यस हेतुले कि म पितालाई प्रेम गर्छु भनी संसारले सदासर्वदा जान्‍ने छ । आओ, हामी यहाँबाट जाओँ ।
+\s5
+
+\c 15
+\p
+\v 1 “म साँचो दाखको बोट हुँ, र मेरो पिता किसान हुनुहुन्छ ।
+\v 2 ममा भएका नफलाउँने हरेक हाँगालाई -- मेरो पिताले त्‍यो काट्‍नु हुन्छ र त्‍यो हटाउनु हुन्‍छ । असल फल फलाउने हरेक हाँगाको बारेमा, उहाँले त्‍यसलाई छाँटेर सफा गर्नुहुन्छ, ता कि त्‍यसले झन् धेरै फल फलाओस् ।
+\s5
+\v 3 मैले तिमीहरूलाई बोलेका शन्‍देसको कारणले तिमीहरू पहिले नै शुद्ध भएका छौ ।
+\v 4 ममा रहो, र म तिमीहरूमा रहने छु । जसरी हाँगा एक्लैले कुनै फल फलाउन सक्दैन, त्‍यसरी नै तिमीहरू ममा रहने र हरेक कुराको लागि ममा भरोसा गर्ने नगरेसम्‍म न त तिमीहरूले नै फल फलाउन सक्‍छौ ।
+\s5
+\v 5 म दाखको बोट हुँ; तिमीहरू हाँगाहरू हौ । यदि तिमीहरू ममा रह्‍यौ र म तिमीहरूमा रहेँ भने, तिमीहरूले धेरै फलहरू फलाउने छौ, किनकि मबाट अलग रहेर तिमीहरूले केही पनि गर्न सक्दैनौ ।
+\v 6 हरेक जो ममा रहँदैन र उसको आफ्‍नो लागि मबाट जीवन लिंदैन एउटा सुकेको हाँगाजस्‍तै फ्‍याँकिने छ । ती हाँगाहरूलाई एकसाथ भेला गरिन्‍छ र आगोमा फालिन्छ र जलाइन्छ ।
+\v 7 यदि तिमीहरू ममा रह्‍यौ र मेरो शन्‍देसअनुसार जीवन बितायौ भने, तिमीले कुनै पनि कुरा परमेश्‍वरसँग माग्‍न सक्‍छौ र उहाँले त्‍यो गर्नुहुने छ ।
+\s5
+\v 8 जब तिमीहरूले धेरै फल फलाउँछौ, त्‍यसले मानिसहरूलाई पिताको आदर गर्ने बनाउँछ । त्‍यतिबेला तिमीहरू मेरा चेलाहरू हुन्‍छौ ।
+\v 9 जसरी पिताले मलाई प्रेम गर्नुभयो, त्यसरी मैले तिमीहरूलाई प्रेम गरेको छु । तिमीहरूलाई प्रेम गर्नलाई मलाई निरन्तर अनुमति देओ ।
+\s5
+\v 10 यदि मैले तिमीहरूलाई गर्नु भनेको कुरा तिमीहरूले मान्यौ भने, तिमीहरूलाई प्रेम गर्नलाई तिमीहरू मलाई निरन्तर अनुमति दिने छौ । तिमीहरू यसरी मजस्तै हुने छौ : पिताले मलाई जे गर्न भन्‍नुभयो त्‍यसमा म आज्ञाकारी भएँ र मेरो आज्ञाकारिताको कारणले म उहाँको प्रेममा रहेको छु । त्यो तिमीहरूको बारेमा पनि सत्य हुने छ । 
+\v 11 मैले यी कुराहरू यसैले तिमीहरूलाई भनें कि मेरो आनन्द तिमीहरूमा रहोस्, र यसरी तिमीहरू पूरा आनन्‍दित हुन सक ।
+\s5
+\v 12 म तिमीहरूलाई यो गर्ने आज्ञा दिन्‍छु : जसरी मैले तिमीहरूलाई प्रेम गरेको छु त्‍यसरी एक आपसमा प्रेम गर ।
+\v 13 एकजना व्‍यक्ति जसले आफ्‍ना मित्रहरूका लागि आफ्‍नो जीवन दिन्छ त्‍योभन्‍दा ठुलो प्रेम कसैसँग पनि छैन । 
+\s5
+\v 14 यदि तिमीहरू मेरो आज्ञाहरू सुन्‍ने मात्र होइन तर तीअनुसार जीवन बिताउँछौ भने तिमीहरू मेरा मित्रहरू हौ ।
+\v 15 म अब तिमीहरूलाई आफ्‍ना सेवकहरू भन्‍दिन, किनकि आफ्‍नो मालिकले के गर्दैछ भनी सेवकले बुझ्‍दैन । म अब तिमीहरूलाई मित्रहरू भन्छु, किनकि मैले आफ्‍नो पिताबाट सुनेको हरेक कुरा, मैले यसैले ती सबै तिमीहरूलाई जानकारी गराँए कि तिमीहरूले पनि त्‍यो बुझ्‍न सक ।
+\s5
+\v 16 तिमीहरूले मलाई चुनेनौ, तर मैले तिमीहरूलाई एउटा कारणले चुनें, यसैले कि तिमीहरू बाहिर जानुपर्छ र धेरै फल फलाउनुपर्छ र ता कि तिमीहरूको फल सदासर्वदा रहनुपर्छ । परिणामस्वरुप, तिमीहरूले मेरो नाममा पितासँग माग्‍ने हरेक कुरा, उहाँले तिमीहरूका निम्‍ति गर्नुहुने छ ।
+\v 17 म तिमीहरूलाई यो गर्ने आज्ञा दिन्‍छु : एक अर्कालाई प्रेम गर ।
+\s5
+\v 18 यदि संसारले तिमीहरूलाई घृणा गर्छ भने, तिमीहरूले महसुस गर्नुपर्छ कि त्‍यसले पहिले मलाई घृणा गर्‍यो ।
+\v 19 यदि तिमीहरू यस संसारमा भएका अविश्‍वासीहरूका थियौ भने, संसारले तिमीहरूलाई प्रेम गर्ने थियो, र तिनीहरूले जे कुरालाई प्रेम गर्छन् तिमीहरूले त्‍यसैलाई प्रेम गर्ने थियौ र तिनीहरूले जे गर्छन् त्‍यही गर्ने थियौ । तर तिमीहरू तिनीहरूका होइनौ; त्‍यसको साटो, तिनीहरूका माझबाट बाहिर निस्‍कनलाई मैले तिमीहरूलाई चुनें । त्‍यसकारणले संसारमा भएका अविश्‍वासीहरूले तिमीहरूलाई घृणा गर्छन् ।
+\s5
+\v 20 मैले तिमीहरूलाई यो सिकाएको याद गर : ‘एउटा सेवक आफ्‍नो मालिकभन्दा ठुलो हुँदैन ।’ तिनीहरूले मलाई दु:ख दिएका कारणले, तिनीहरूले तिमीहरूलाई पनि दु:ख दिने छन् भनी तिमीहरू निश्‍चित हुन सक्‍छौ । यदि तिनीहरूमध्ये कसैले मेरो शिक्षाहरू ग्रहण गरेका छन् र ती मानेका छन् भने, तिमीहरूले तिनीहरूलाई सिकाउने कुरा पनि तिनीहरूले मान्‍ने छन् ।
+\v 21 तिमीहरूले मेरो प्रतिनिधित्व गर्ने कारणले र तिमीहरूकहाँ मलाई पठाउनुहुने मेरो पितालाई तिनीहरूले नचिनेको कारणले यस संसारमा भएका अविश्‍वासीहरूले तिमीहरूलाई डरलाग्‍दा कुराहरू गर्नेछन् ।
+\v 22 यदि म आएको थिइन र तिनीहरूलाई परमेश्‍वरको वचन बोलेका थिइन भने, मलाई र मेरो शन्‍देसलाई तिरस्‍कार  गरेकोमा तिनीहरू दोषी ठहरिने थिएनन् । यद्यपि, अहिले म आएको र तिनीहरूलाई परमेश्‍वरको वचन भनेको छु, र अब तिनीहरूका पापको लागि तिनीहरूलाई कुनै वहाना छैन ।
+\s5
+\v 23 जसले मलाई घृणा गर्छ मेरो पितालाई पनि घृणा गर्छ ।
+\v 24 यदि मैले तिनीहरूका माझमा ती कुराहरू गरेको नगरेको भए, कसैले कहिलै पनि नगरेका ती कुराहरू, जसमा मैले आफ्‍नो शक्‍तिमा देखाएँ, नगरेको भए, तिनीहरू पापको दोषी ठहरिने थिएनन् । यद्यपि, अहिले तिनीहरूले मलाई देखेका छन्, तिनीहरूले मलाई घृणा गर्छन्, र तिनीहरूले मेरो पितालाई पनि घृणा गर्छन् ।
+\v 25 यी वचनहरू तिनीहरूका व्यवस्थामा लेखिएका थिए र अहिले पुरा हुन आएको छ : ‘तिनीहरूले मलाई विनाकारण घृणा गरे ।’
+\s5
+\v 26 जब सहयोगी आउनुहुन्छ, उहाँ जो पिता बाट आउनुहुने छ, र जसले तिमीहरूलाई सान्त्वन दिनुहुने छ । उहाँ आत्मा हुनुहुन्छ जसले परमेश्‍वर र मेरो बारेमा सत्य भन्‍नुहुन्छ । म को हुँ उहाँले हेरकलाई भन्‍नुहुने छ, र मैले गरेका सबै कुरा उहाँले हरेकलाई देखाउनुहुने छ ।
+\v 27 मेरो बारेमा तिमीहरू जे जान्‍दछौ तिमीहरूले पनि हरेकलाई भन्‍नैपर्छ किनभने मैले मानिसहरूलाई सिकाउन र आश्‍चर्य कामहरू गर्न सुरु गरेका सुरुवातका दिनहरूदेखि नै तिमीहरू पुरै समय मसित रहेका छौ ।
+\s5
+
+\c 16
+\p
+\v 1 मैले यी कुराहरू यसैले भनें कि तिमीहरूले समना गर्नुपर्ने संकष्‍टहरूका कारणले तिमीहरू ठेस खाने वा ममा विश्‍वास गर्न छोड्‍ने छैनौ ।
+\v 2 संकष्‍टका दिनहरू आउँदै छन् । तिमीहरूका शत्रुहरूले सभाघरहरूमा आराधना गर्न तिमीहरूलाई रोक्‍ने छन् । यद्यपि, त्‍योभन्‍दा पनि खराब केही कुरा हुने छ । यस्ता दिनहरू आउँदै छन् जब मानिसहरूले तिमीहरूलाई मार्ने छन् र तिनीहरूले परमेश्‍वरलाई खुशी पार्दै छन् भनी विचार गर्ने छन् ।
+\s5
+\v 3 तिनीहरूले यसो गर्ने छन् किनभने तिनीहरूले पिता वा मलाई चिनेका छैनन् ।
+\v 4 मैले तिमीहरूलाई यसैले यी कुराहरू भनेको छु कि जब यी कठिनाइहरू आउँछन्, मैले तिमीहरूलाई चेतावनी दिएको  तिमीहरूले सम्झने छौ । मैले यी कुराहरू तिमीहरूलाई सुरुमा भनिन किनभने त्‍यतिबेला म तिमीहरूसित थिएँ ।
+\s5
+\v 5 “अब म पिताकहाँ फर्केर जाँदै छु । मलाई पठाउने उहाँ नै हुनुहुन्‍छ । तापनि, तिमीहरूमध्‍ये कसैले पनि मलाई सोध्‍ने आँट गर्दैनौ, ‘तपाईं कहाँ जाँदै हुनुहुन्छ ?’
+\v 6 मैले तिमीहरूलाई यी कुराहरू भनेको कारणले अहिले तिमीहरूको हृदय दु:खले भरिएको छ ।
+\v 7 म तिमीहरूलाई सत्‍य भन्छु, म जाँदै छु जुन तिमीहरूको निम्ति असल छ । म नगएसम्म तिमीहरूलाई सान्त्वना दिनुहुने सहायक आउनुहुने छैेन । यदि म गएँ भने, म उहाँलाई तिमीहरूकहाँ पठाउँने छु ।
+\s5
+\v 8 जब सहायता गर्ने आउनुहुने्‍छ, तिनीहरूले गरेका पापहरूका बारेमा उहाँले तिनीहरूलाई दोषी ठहराउनुहुने छ; उहाँले तिनीहरूलाई देखाउनुहुने छ कि तिनीहरू परमेश्‍वरको भलाइको मापदण्‍डमा पुग्दैनन्; र परमेश्‍वरले तिनीहरूको न्याय गर्नुहुने छ भनी उहाँले तिनीहरूलाई प्रतिज्ञा दिनुहुन्छ, किनकि परमेश्‍वरले तिनीहरूलाई जे नगर्ने आज्ञा गर्नुभयो तिनीहरूले त्‍यही गरे । 
+\v 9 तिनीहरू पापको दोषी हुन्‍छन् किनभने तिनीहरूले आफ्‍नो विश्‍वास ममा राख्‍न सकेनन् ।
+\v 10 परमेश्‍वरको भलाइको मानदण्‍डमा पुग्‍न तिनीहरू असफल भएको पक्‍का भएको छ, किनभने म आफ्‍नो पिताकहाँ फर्केर जाँदै छु, र तिमीहरूले अरू बढी मलाई देख्‍ने छैनौ ।
+\v 11 परमेश्‍वरले तिनीहरूका पापको लागि तिनीहरू विरूद्ध आफ्‍नो दण्‍ड दिनुहुँदा अन्तिम लेखा आउने छ । शैतान, यसलाई संसारको राजकुमारले पाउने दण्डद्वारा यो देखाइने छ, किनभने उसले परमेश्‍वरको विरूद्धमा लड्यो ।
+\s5
+\v 12 मैले तिमीहरूलाई भन्‍न इच्‍छा गरेका अरू धेरै कुराहरू मसँग छन् । तापनि, यदि मैले अहिले नै बोलें भने, यी कुराहरू जानेर तिमीहरू राम्ररी जीिउन सक्‍ने छैनौ ।
+\v 13 जब सत्‍यको आत्मा आउनुहुन्छ, तिमीहरूले जान्‍नुपर्ने सबै सत्यमा उहाँले तिमीहरूलाई डोर्‍याउनुहुने छ । उहाँले आफ्नै अधिकारमा बोल्नुहुने छैन, तर उहाँले जे सन्‍नुहुन्छ त्यही उहाँले तिमीहरूलाई भन्‍नुहुने छ, हुन आउने कुराहरूको बारेमा उहाँले तिमीहरूलाई समयभन्‍दा अघि नै भन्‍नुहुने छ ।
+\v 14 म को हुँ भनी तिमीहरूलाई बताएर र मैले जे गरेको छु त्‍यो तिमीहरूलाई देखाएर आत्‍माले मलाई आदर गर्नुहुने छ । उहाँले मबाट सुनेको हरेक कुरा उहाँले तिमीहरूलाई जानकारी गराउनु हुने छ ।
+\s5
+\v 15 मेरो पितासँग भएको हरेक कुरा मेरो हो । त्यसकारणले मैले भनें कि आत्माले मबाट जे पाउनुहुन्छ त्यो लिनुहुने छ र त्‍यो तिमीहरूलाई जानकारी गराउनु हुने छ ।
+\v 16 थोरै समयमा, तिमीहरूले मलाई देख्‍ने छैनौ । त्‍यसपछि, थोरै समयपछि, तिमीहरूले मलाई फेरि देख्‍ने छौ ।
+\s5
+\v 17 यसले उहाँका चेलाहरूमध्‍ये कसैले एक अर्कामा भने “जब येशूले हामीलाई यसो भन्‍नुहुन्‍छ, तब उहाँको अर्थ के हो, ‘थोरै समयमा, तिमीहरूले मलाई देख्‍ने छैनौ’ र  ‘थोरै समयपछि, तिमीहरूले मलाई फेरि देख्‍ने छौ’ र उहाँले यसो भन्‍नुको अर्थ के हो, ‘किनभने म आफ्‍नो पिताकहाँ फर्केर जाँदै छु’ ?”
+\v 18 तिनीहरूले सोध्दै रहे, “उहाँले यसो भन्‍नुको अर्थ के हो, ‘थोरै समयपछि’ ? उहाँले के भन्‍दै हुनुहुन्‍छ हामी बुझ्‍दैनौं ।”
+\s5
+\v 19 येशूले देख्‍नुभयो कि तिनीहरूले उहाँलाई धेरै प्रश्‍नहरू सोध्‍न चाहन्‍थे । यसैले उहाँले चेलाहरूलाई भन्‍नुभयो, “तिमीहरू एक आपसमा मैले भनेको कुराको अर्थ के हो भनी किन सोध्‍दै छौ ? मैले भने कि थोरै समयमा, तिमीहरूले मलाई देख्‍दैनौ; र त्‍यसपछि, थोरै समयपछि, तिमीहरूले मलाई फेरि देख्‍छौ ।
+\v 20 म तिमीहरूलाई सत्य भन्दै छु : तिमीहरू रुने छौ र शोक गर्ने छौ, तर तिनीहरू जो यस संसारका हुन्, रमाउने छन् । तिमीहरूले ठुलो दु:खको अनुभव गर्ने छौ, तर तिमीहरूको दु:ख आनन्दमा बदलिने छ ।
+\v 21 यो एउटा स्‍त्रीजस्‍तो हो जो बालक जन्माउन लाग्दा प्रसवको पीडा भोग्दै हुन्‍छिन् । तिनको शिशुको जन्‍म भएपछि, तिनको बालक संसारमा जन्‍मिएकोले तिनलाई भएको आनन्दको कारणले तिनले आफ्‍नो वेदना बिर्सी हाल्‍छिन् ।
+\s5
+\v 22 तिनलाई जस्‍तै तिमीहरूलाई पनि अहिले दु:ख छ, तर म तिमीहरूलाई फेरि भेट्ने छु र ठुलो आनन्द, तिमीहरूबाट कसैले लान नसक्‍ने आन्‍नद, परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई दिनुहुने छ ।
+\v 23 त्यस दिनमा, मलाई सोध्‍नलाई तिमीहरूसँग अरू कुनै प्रश्‍नहरू रहने छैन । म तिमीहरूलाई सत्य भन्दै छु : तिमीहरूले पितासँग जे माग्छौ, तिमीहरूले माग्‍दा उहाँले तिमीहरूलाई त्‍यो दिनुहुने छ, किनभने ममा रहन्‍छौ ।
+\v 24 अहिलेसम्म, तिमीहरूले त्यस्तो कुनै कुरा पनि मागेका छेनौ । माग र तिमीहरूले पाउने छौ, र परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई यस्तो आनन्द दिनुहुने छ जसले हरेक कुरा भरिन्‍छ ।
+\s5
+\v 25 मैले यी कुराहरू दृष्‍टान्‍तहरू र रहस्‍यहरूको भाषा प्रयोग गर्दै भनिरहेको छु, तर त्‍यहाँ चाँडै नै एउटा समय हुने छ, जतिबेला म अरू बढी त्‍यस किसिमको भाषाको प्रयोग गर्ने छैन । त्‍यसको साटो, म तिमीहरूलाई मेरो पिताको बारेमा सबै कुरा तिमीहरूले स्पष्‍ट रूपले बुझ्‍ने भाषामा  भन्‍ने छु ।
+\s5
+\v 26 त्यतिबेला तिमीहरूले मेरो नाउँमा परमेश्‍वरसँग र परमेश्‍वरकै उद्देश्यहरूअनुसार आफ्‍ना विन्‍तीहरू गर्ने छौ । तिमीहरूका खाँचोहरू पुूरा गर्न मैले पितासँग विन्‍ती गर्नुपर्ने छैन,
+\v 27 किनकि पिता आफैँले तिमीहरूलाई प्रेम गर्नुहुन्छ किनभने तिमीहरूले मलाई प्रेम गरेका छौ र ममा आफ्‍नो विश्‍वास राखेका छौ र किनभने म परमेश्‍वरबाट आएँ भनी तिमीहरू जान्‍द छौ । 
+\v 28 म पिताबाट आएँ, र म यो संसारमा प्रवेश गरेँ । अब म यो संसारलाई छोड्दै छु, र म पिताकहाँ फर्केर जाँदै छु ।”
+\s5
+\v 29 तब उहाँका चेलाहरूले भने, “अन्त्यमा ! अहिले तपाईं स्पष्‍टरूपमा बोल्‍दै हुनुहुन्‍छ र आलङ्कारिक भाषा प्रयोग गर्नु भएन ।
+\v 30 अब हामी बुझ्‍छौं कि तपाईंलाई सबै कुरा थाहा छ । तपाईंलाई प्रश्‍नहरू सोध्‍नु आवश्‍यक छैन । यसकारण हामीले तपाईंमा आफ्‍नो विश्‍वास राख्‍यौं, र हामी पक्‍का जान्‍दछौं कि तपाईं परमेश्‍वरबाट आउनुभयो ।”
+\v 31 येशूले तिनीहरूलाई जवाफ दिनुभयो, “के तिमीहरूले अन्त्यमा ममा आफ्‍नो विश्‍वास राख्छौ ?”
+\s5
+\v 32 हेर ! समय आउँदैछ जतिबेला अरूहरूले तिमीहरूलाई जताततै तितर-बितर बनाउने छन् । प्रत्‍येक व्‍यक्ति उसको आफ्नो घरमा जाने छ, र तिमीहरूले मलाई छोड्ने छौ । तापनि, म एक्लै हुने छैन किनभने पिता सधैँ मसँग हुनुहुन्छ ।
+\v 33 मैले तिमीहरूलाई यी कुराहरू भनेको छु जसले गर्दा तिमीहरूले ममा शान्ती पाउने छौ । संसारमा तिमीहरूलाई परीक्षाहरू र दु:खहरू छन् तर साहसी होओ ! मैले संसारलाई जितेको छु !”
+\s5
+
+\c 17
+\p
+\v 1 येशूले यी कुराहरू भन्‍नुभएपछि, उहाँले अकाशतिर हेर्नुभयो र भन्‍नुभयो, “पिता, तपाईंले हरेकलाई घोषणा गर्ने र म, तपाईंको पुत्र, को हुँ भनी तिनीहरूलाई बताउने र मैले गरेका सबै कुरा तिनीहरूलाई देखाउने समय यही हो । यो गर्नुहोस् ता कि तपाईं वास्तविक रूपमा जो हुनुहुन्‍छ, कुनै पनि कुरा गर्न सक्‍ने महान राजा हुनुहुन्‍छ भनी म, तपाईंको पुत्रले तपाईंलाई हरेकमा प्रकट गर्न सकूँ ।
+\v 2 यो गर्नुहोस्, जसरी तपाईंले म, तपाईंको पुत्रलाई सबै मानिसहरूमाथि शासन गर्ने अनुमति दिनुभएको छ । पिता, तपाईंले यो यसकारणले गर्नुभएको छ कि सबै जो तपाईंले मलाई दिनुभएको छ -- तिनीहरूमा म सदासर्वदा जीउन सकूँ । 
+\s5
+\v 3 पिता -- तपाईं एकमात्र सत्य परमेश्‍वरलाई चिन्‍नु र म,  येशू ख्रीष्‍ट, एक जसलाई तपाईंले यस संसारमा पठाउनुभएको छ, मलाई चिन्‍नु : यो अनन्त जीवन हो ।
+\v 4 तपाईंको बारेमा सबै तिनीहरूलाई देखउनलाई मैले सबै किसिमका मानिसहरूलाई ल्याइएको छु । तपाईंले मलाई दिनुभएको काम पुरा गरेर मैले यो गरेँ ।
+\v 5 पिता, मलाई तपाईंको आफ्नो उपस्थितिमा ल्याएर मलाई आदर दिनुहोस्, जस्‍तो हामीले संसारको सृष्‍टि गर्नुभन्दाअघि हामी थियौं ।
+\s5
+\v 6 तिनीहरू जसलाई यस संसारमा भएका हरेकबाट मेरो हुनलाई तपाईंले चुन्‍नुभयो -- तपाईं वास्तवमा को हुनुहुन्छ र तपाईं कस्तो हुनुहुन्छ, मैले तिनीहरूलाई सिकाएको छु । तिनीहरू तपाईंका हुन् र तपाईंले तिनीहरू मलाई दिनुभएको छ । तपाईंले तिनीहरूलाई जे भन्‍नुभयो त्‍यो तिनीहरूले विश्‍वास गरेका छन् र तिनीहरूले त्‍यो पालन गरेका छन् ।
+\v 7 अहिले तिनीहरू जान्‍दछन् कि तपाईंले मलाई दिनुभएका हरेक कुरा तपाईंबाट आउँछन् ।
+\v 8 तपाईंले मलाई दिनुभएको सन्देश मैले तिनीहरूलाई दिए । तिनीहरूले त्‍यो ग्रहण गरे, र  म तपाईंबाट आएँ भनी अहिले तिनीहरू निश्‍चित रूपमा जान्‍दछन्, र तपाईंले मलाई पठाउनुभयो भनी तिनीहरू विश्‍वास गर्छन् ।
+\s5
+\v 9 म तिनीहरूका निम्ति प्रार्थना गर्दै छु । तिनीहरूका निम्‍ति जो यस सांसारका हुन्, जसले निरन्तर तपाईंको विरोध गर्छन्, म प्रार्थना गर्दै छैन । तपाईंले मलाई दिनुभएकाहरूका निम्ति म प्रार्थना गर्दै छु किनभने तिनीहरू तपाईंका हुन् ।
+\v 10 मसँग भएका सबै तपाईंका हुन् र तपाईंसँग भएका सबै मेरा हुन् । म को हुँ तिनीहरू जान्दछन्, र म को हुँ भन्‍ने बारेमा तिनीहरूले इनमान्दारसाथ सत्य बताउँछन् ।
+\v 11 म संसारमा धेरै समय रहँदै छैन । यद्यपि, तिनीहरू संसारमा रहँदै छन् । म तपाईंकहाँ आइरहेको छु । पवित्र पिता, तिनीहरूलाई सुरक्षित राख्‍नुहोस्; तपाईंले मलाई दिनुभएको शक्तिद्वारा तिनीहरूलाई आफ्‍नो बनाई राख्‍नुहोस् ता कि तिनीहरू सँगसँगै एकत्रित हुन सकून्, जस्‍तो हामी छौं । 
+\s5
+\v 12 म तिनीहरूसँग रहँदा, मैले तिनीहरूलाई सुरक्षित राखेँ र तपाईंको आफ्‍नै शक्‍तिले तिनीहरूको रेखदेख गरेँ । जस्‍तो धर्मशास्‍त्रले धेरै पहिले अगमवाणी गरेको, एकजना जसलाई तपाईंले विनाशको निम्ति तोक्‍नुभएको थियो, त्‍योबाहेक कोही पनि गुमाइन  ।
+\v 13 पिता, अब म तपाईं कहाँ आउँदै छु । मैले यी कुराहरू म यहाँ संसारमा हुँदानै भनेको छु ता कि मै तिनीहरूलाई आफ्‍नो पूर्ण आनन्द दिन सँकू ।
+\v 14 मैले तपाईंका सन्देशहरू तिनीहरूलाई भनेको छु, र संसारले तिनीहरूलाई घृणा गरेका छन् र तपाईंका शन्‍देसहरू सुन्‍दैनन् । संसारले तिनीहरूलाई घृणा गरे किनकि, म जस्‍तै तिनीहरू यस संसारका होइनन्, तर तिनीहरूको अर्को घर छ । 
+\s5
+\v 15 तपाईंले तिनीहरूलाई यस संसारबाट लानुहोस् भनी मैले विन्ति गरिरहेको छैन, तर त्‍यसको साटोमा, दुष्‍टले तिनीहरूलाई पुर्‍याउन सक्‍ने नोक्‍सानबाट तपाईंले तिनीहरूको सुरक्षा गर्नहोस् ।
+\v 16 तिनीहरू यस संसारका होइनन् जस्‍तो म होइन ।
+\v 17 तिनीहरूलाई आफ्नो बारेको सत्य सिकाएर तिनीहरूलाई आफ्‍नो निम्‍ति अलग गर्नुहोस् । तिनीहरूले जे जान्‍नु आवश्यक छ त्‍यो तिनीहरूलाई  सिकाउनुहोस् ता कि तपाईंले तिनीहरूलाई अलग गर्न सक्‍नुहुन्‍छ, किनकि तपाईंका शन्‍देसहरू पूर्ण रूपमा सत्य छन् ।
+\s5
+\v 18 जसरी तपाईंले मलाई संसारमा पठाउनुभयो त्यसरी नै म तिनीहरूलाई संसारमा पठाउँदै छु ।
+\v 19 तिनीहरूका लागि म आफू पूर्णरूपमा तपाईंमा समर्पित हुँदै छु  ता कि तिनीहरू पनि आफैँलाई तपाईंमा दिन सकून् ।
+\s5
+\v 20 “म यिनीहरूका लागि मात्र प्रार्थना गर्दै छैन, तर तिनीहरूका पनि प्रार्थना गर्दै छु जसले यिनीहरूका शन्‍देस सुनेर ममा विश्‍वास गर्ने छन् ।
+\v 21 म प्रार्थना गर्छु कि तिनीहरू सबै एक हुन सकून् जस्‍तो तपाईं र म एक छौं । पिता, तपाईं ममा एक हुनुहुन्‍छ, र म तपाईंमा -- तिनीहरू पानी हामीमा एक होऊन् । यो गर्नुहोस् ता कि तपाईंले मलाई पठाउनुभयो भनी संसारले जान्‍ने छ ।
+\s5
+\v 22 म को हुँ भनी मैले तिनीहरूलाई देखाएको छु, र मैले जे गरेको छु त्‍यो तिनीहरूले देखेका छन् । मैले तिनीहरूलाई यो सिकाएको छु ता कि तिनीहरू सँगसँगै एक हुन सकून्, जस्‍तो तपाईं र म एक छौं ।
+\v 23 म तिनीहरूसँग एक छु र तपाईं मसँग एक हुनुहुन्छ । मैले य गरेको छु ता कि तिनीहरू सँगसँगै पूर्ण रूपमा एक हुन सकून् र अविश्‍वासीहरूले जान्‍न सकून् कि तपाईंले मलाई पठाउनुभयो र तपाईंले तिनीहरूलाई प्रेम गर्नुहुन्छ,  जस्‍तो तपाईंले मलाई प्रेम गर्नुहुन्‍छ ।
+\s5
+\v 24 “पिता, जहाँ म हुन्‍छु त्‍यहाँ सधैँ मसँग रहनलाई तपाईंले मलाई दिनुभएहरू मसँग हुन् भन्‍ने म चाहन्छु ता कि जब म तपाईसँग हुन्‍छु तब तपाईंले मलाई दिनुहुने वैभव र भव्‍यता तिनीहरूले देख्‍न सक्‍छन् । तपाईंले यो गर्नुहुन्‍छ किनभने हामीले संसारको सृष्‍टी गर्नुभन्दा पहिलेदेखि नै तपाईंले मलाई प्रेम गर्नुभएको छ ।
+\s5
+\v 25 हे धर्मिक पिता, संसारले तपाईंलाई चिन्दैन, तर म तपाईंलाई चिन्छु; र मसँग यहाँ रहेका यिनीहरूले जान्‍दछन् कि तपाईंले मलाई यिनीहरूकहाँ पठाउनुभएको हो ।
+\v 26 मैले तिनीहरूलाई तपाईं को हुनुहुन्छ भनी जानकारी गराएको छु । म यो निरन्तर गर्ने छु ता कि तपाईंले तिनीहरूलाई प्रेम गर्नुहोस् जस्‍तो तपाईंले मलाई प्रेम गर्नुहुन्छ र जसले गर्दा म तिनीहरूसँग एक हुन सकूँ ।”
+\s5
+
+\c 18
+\p
+\v 1 जब येशूले आफ्‍नो प्रार्थना सिध्याउनुभयो, उहाँ आफ्‍ना चेलाहरूसँग जानुभयो र किद्रोनको उपत्‍यका तर्नुभयो । पारिपट्टी एउटा जैतुनक रूखहरूको एउटाो बगैँचा थियो, र उहाँहरू त्यसभित्र पस्‍नुभयो ।
+\v 2 यहूदालाई, एकजना जसले, येशूलाई उहाँको शत्रुहरूकहाँ सुम्पिन लागेको थियो, त्यो ठाँउ कहाँ थियो भनी जान्‍दथ्‍यो, किनभने येशू आफ्‍ना चेलाहरूसँग बारम्‍बार त्यहाँ जानुहुन्थ्यो ।
+\v 3 यतिबेला मुख्य पुजारीहरू र फरिसीहरूले केही सिपाहीहरू र अधिकारीहरूलाई यहूदासँगै त्‍यहाँ जान आदेश दिएका थिए । यसैले तिनीहरू लाल्टिनहरू, राँकोहरू र हतियारहरूसहित त्यहाँ गए ।
+\s5
+\v 4 उहाँलाई के हुन जाँदै थियो भनी येशू जान्‍नुहुन्‍थ्‍यो, यसैले उहाँ अगाडि जानुभयो र तिनीहरूलाई सोध्‍नुभयो, “तिमीहरू कसलाई खोज्‍दै छौ ?”
+\v 5 तिनीहरूले उहाँलाई जवाफ दिए, “येशू नासरीलाई ।” येशूले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “त्यो व्‍यक्ति म हुँ ।” (यतिबेला यहूदा, जसले उहाँलाई सुम्‍पिने जाँदै थियो, तिनीहरूसँगै  खडा थियो ।)
+\s5
+\v 6 जब येशूले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “त्यो व्‍यक्ति म हुँ,” तिनीहरू अचानक पछि हटे र जमिनमा ढले ।
+\v 7 यसैले उहाँले तिनीहरूलाई सोध्‍नुभयो, “तिमीहरू कसलाई खोज्‍दै छौ ?” तिनीहरूले उहाँलाई जवाफ दिए, “येशू नासरीलाई ।”
+\s5
+\v 8 येशूले तिनीहरूलाई जवाफ दिनुभयो, “मैले तिमीहरूलाई भनें त्यो व्‍यक्ति म हुँ । तिमीहरूले खोज्‍दै गरेको व्‍यक्ति म भएको कारणले, यी अरू मानिसहरूलाई जान देऊ ।”
+\v 9 उहाँले आफ्‍नो पितासँग प्रार्थना गर्दै रहनुहँदा उहाँले भन्‍नुभएको वचन पुरा हुनको निम्‍ति यसो भयो “तपाईंले मलाई दिनुभएकाहरूमध्‍ये मैले एकजना पनि गुमाइन ।”
+\s5
+\v 10 त्‍यसपछि सिमोन पत्रुसले एउटा छोटो तरवार थुते र माल्खस नाम गरेको एकजना मानिस, प्रधान पुूजारीको सेवकलाई हाने, र उसको दाहिने कान कटिदिए ।
+\v 11 येशूले पत्रुसलाई भन्‍नुभयो, “तिम्रो तरवारलाई त्यसको म्‍यानमा नै हाल ! साँच्‍चै, मेरो पिताले मैले गर्नलाई योजना गर्नुभएबमोजिम नै म कष्‍ट भोग्‍नेछु” ।
+\s5
+\v 12 त्‍यसपछि आफ्‍नो कप्‍तानसहितका सिपाहीहरूको समूह र मन्दिरका केही सुरक्षाकर्मिहरूले येशूलाई समाते र उहाँलाई फुत्कनदेखि रोक्‍नलाई उहाँलाई बाँधे ।
+\v 13 त्‍यसपछि तिनीहरूले उहाँलाई कैयाफाको ससुरा हन्‍नासकहाँ लगे, जो त्यस वर्षका प्रधान पुूजारी थिए ।
+\v 14 त्‍यो कैयाफा नै थिए जसले अरू अगुवाहरूलाई सल्लाह दिए कि सबै मानिसहरू नाश हुनुभन्दा मानिसहरूका निम्‍ति एकजना मानिस मर्नु असल हुन्‍छ  ।
+\s5
+\v 15 सिमोन पत्रुस येशूको पछि लागे र अर्को चेलाले पनि त्यसै गरे । अर्को चेला प्रधान पुूजारीको चिनजानका थिए, यसैले सिपाहीहरूले येशूलाई लैजाँदा, तिनीलाई प्रधान पुजारीको आँगनमा जाने अनुमति थियो ।
+\v 16 पत्रुस प्रवेशद्वारबाहिर नै रोकिनुपर्‍यो । यसैले अर्को चेला फेरि बाहिर गए र त्‍यो सेविकासँग कुरा गरे जो प्रवेशद्वारमा पहरा दिँदै थिइन्, र तिनले पत्रुसलाई भित्र पस्‍न दिइन् ।
+\s5
+\v 17 ती सेविकाले पत्रुसलाई भनिन्, “तिनीहरूले गिरफ्तार गरेका मानिसका चेलाहरूमध्‍ये तिमी एकजना हौ, के तिमी होइनौ?” तिनले भने, “अहँ, म होइन ।”
+\v 18 जाडो थियो, यसैले प्रधान पुजारीका सेवकहरू र मन्दिरका पहरेदारहरूले कोइलाको आगो बाले र त्‍यसको वरिपरि खडा भएर आफूलाई न्यानो पार्दै थिए । पत्रुस पनि तिनीहरूसँग त्यहाँ थिए । तिनी खडा भएर आफैँलाई न्यानो पार्दै थिए ।
+\s5
+\v 19 प्रधान पूजाहारीले येशूलाई उहाँका चेलाहरूका बारेमा र उहाँले तिनीहरूलाई के सिकाइरहुनु भएको थियो भनी प्रश्‍न गरे ।
+\v 20 येशूले जवाफ दिनुभयो, “मैले हरेकसँग खुल रूपमा बोलेको छु । मैले सधैँ हाम्रा मानिसहरूसँगै भेला हुने ठाउँहरूमा, सभाघरहरूमा र मन्दिरमा सिकाएको छु । मैले गुप्‍तमा कुनै कुरा भनेको छैन ।
+\v 21 यसैले तपाईं मलाई किन यी प्रश्‍नहरू सोध्‍दै हुनुहुन्‍छ ? मानिसहरूलाई सोध्‍नुहोस् जसले मैले तिनीहरूलाई के सिकाएँ सुने । तिनीहरू जान्दछन् मैले के भने ।”
+\s5
+\v 22 येशूले यी कुराहरू भन्‍नुहुँदा, उहाँको नजीक खडा मन्दिरका पहरेदारहरूमध्‍ये एकजनाले आफ्‍नो हातले उहाँलाई बेसरी झापड हान्‍यो । त्‍यसले भन्यो, “प्रधान पुजारीलाई जवाफ दिन त्यो तरीका ठिक होइन ।”
+\v 23 येशूले त्यसलाई जवाफ दिनुभयो, “यदि मैले केही गलत भनेको थिऐँ भने, मलाई भन त्‍यो के थियो । यद्यपि, यदि मैले भनेको कुरा ठिक थियो भने, तिमीले मलाई झापड लाउनु हुँदैन !”
+\v 24 तब हन्‍नासले येशूलाई अझै बाँधिएकै अवस्थामा प्रधान पुजारी कैयाफाकहाँ पठाए ।
+\s5
+\v 25 सिमोन पत्रुस अझैसम्‍म खडा भएर आफूलाई न्यानो पार्दै थिए । अर्को व्‍यक्तिले तिनलाई भने, “तिनीहरूले गिरफ्तार गरेका मानिसका चेलाहरूमध्‍ये तिमी एकजना हौ, के तिमी होइनौ?” तिनले भने, “अहँ, म होइन ।”
+\v 26 प्रधान पुजारीका सेवकहरूमध्‍ये एकजना, पत्रुसले कान काटिदिएका मानिसको नातेदारले तिनलाई भन्यो, “निश्‍चित रूपमा मैले तिमीलाई जैतूनका रूखहरूको बगैँचामा तिनीहरूले गिरफ्तार गरेका मानिससँग देखेँ, मैले देखिनँ त ?”
+\v 27 पत्रुसले फेरिी पनि इन्कार गरे, र तुरुन्तै एउटा भाले बास्यो ।
+\s5
+\v 28 त्यसपछि, सिपाहीहरूले येशूलाई कैयाफाको घरबाट रोमी गभर्नर पिलातसको मुख्यालयतिर लगे । यो बिहान सबेरै थियो । पिलातस यहूदी थिएनन्, यसैले येशूलाई दोष लगाउनेहरूले सोचे कि यदि तिनीहरू मुख्यालयभित्र पसे भने, तिनीहरूले आफैँलाई अशुद्ध बनाउछन् र निस्तार-चाड मनाउन सक्‍दैनन् । यसैले तिनीहरू भित्र पसेनन् ।
+\v 29 यसैले तिनीहरूसँग कुरा गर्न पिलातस बाहिर आए । तिनले भने, “के को बारेमा तिमीहरूले यो मानिसलाई दोष लगाउँदै छौ ?”
+\v 30 तिनीहरूले जवाफ दिए, “यदि यो मानिस एउटा अपाराधी थिएन भने, हामीले यसलाई तपाईंकहाँ ल्याउने थिएनौं !”
+\s5
+\v 31 त्‍यसपछि पिलातसले तिनीहरूलाई भने, “उसलाई तिमीहरूसँगै लैजाओ, र उसलाई तिमीहरूको व्यवस्थाअनुसार न्याय गर ।” त्‍यतिबेला यहूदी अगुवाहरूले भने, “हामी यसलाई मृत्युदण्ड दिन चाहन्छौँ, तर तपाईंको रोमी कानूनले हामीलाई त्यसो गर्न रोक्‍छ ।”
+\v 32 उहाँ कस्तो किसिमको मृत्यु उहाँ मर्न जाँदै हुनुहुन्‍थ्‍यो भनी येशूले जे भन्‍नुभएको थियो त्‍यो साँचो हुनको लागि नै तिनीहरूले यसो भने ।
+\s5
+\v 33 त्यसपछि पिलातस आफ्‍नो मुख्यालयभित्र फर्केर गए । तिनले येशूलाई हाँजिर हुने आदेश दिए र उहाँलाई भने, “के तिमी यहूदीहरूका राजा हौ ?”
+\v 34 येशूले जवाफ दिनुभयो, “के तपाईं यो प्रस्‍न तपाईं आफैँले जान्‍ने इच्‍छा गरेर वा अरू कसैले तपाईंलाई सोध्‍न भनेकोले मलाई सोध्दै हुनुहुन्छ ?”
+\v 35 पिलातसले जवाफ दिए, “म एक यहूदी होइन ! तिम्रो आफ्‍नै जाति र मुख्य पुजारीहरूले नै तिमीलाई मकहाँ जिम्‍मा लगाए । तिमीले के गल्ती गरेका छौ ?”
+\s5
+\v 36 येशूले जवाफ दिनुभयो, “मेरो राज्य यस संसारको हिस्‍सा होइन । यदि मेरो राज्य यो संसारको थियो भने, मलाई आफ्‍ना यहूदी विरोधीहरूको हातमा जानबाट जोगाउनलाई मेरा सेवकहरूले लडाईं गरिरहेका हुने थिए, तर मेरो राज्य यो संसारको होइन ।”
+\v 37 तब पिलातसले उहाँलाई भने, “त्यसो भए तिमी राजा हौ ?” येशूले जवाफ दिनुभयो, “हो । म जन्म हुनु र यो संसारमा आउनुको कारण नै मानिसहरूलाई परमेश्‍वर बारेमा सत्यता बताउनलाई थियो । सत्यलाई प्रेम गर्ने हरेकले मलाई सुन्छ ।”
+\s5
+\v 38 पिलातसले उहाँलाई सोधे, “सत्य के हो ?” पिलातसले त्यो प्रश्‍न सोधेपछि, तिनी बाहिर गए र यहूदी अगुवाहरूसँग फेरिी कुरा गरे । तिनले तिनीहरूलाई भने, “उसले कुनै कानून तोडेको मैले पाइन ।
+\v 39 यद्यपि, तिमी यहूदीहरूको एउटा चलन छ जहाँ तिमीहरूले निस्तार चाडको समयमा एकजना कैदमा भएको मानिसलाई छोड्नलाई मलाई आग्रह गर्छौ । यसैले के यहूदीहरूका राजालाई मैले तिमीहरूको लागि छोाडौं भन्‍ने तिमीहरू इच्‍छा गर्छौ ?”
+\v 40 तिनीहरू फेरिी कराए, “होइन, यो मानिसलाई नछोड्नुहोस्, तर बारब्बालाई छोड्नुहोस् !” बारब्बा एक क्रान्तिकारी थिए ।
+\s5
+
+\c 19
+\p
+\v 1 तब पिलातसले येशूलाई पठाए । तिनका सिपाहीहरूले कोर्राको प्रयोग गर्दै उहाँलाई नराम्रोसित कुटे ।
+\v 2 सिपाहीहरूले बटारेर एउटा मुकुट पनि बनाए र तिनीहरूले त्‍यो उहाँको शिरमा लगाइदिए । तिनीहरूले उहाँलाई बैजनी रङको वस्‍त्र पनि लगाइदिए ।
+\v 3 तिनीहरूले उहाँको गिल्ला गरे र भने, “प्रणाम, यहूदीहरूका राजा !” र तिनीहरूले उहाँलाई दोहोर्‍याइ-दोहोर्‍याइ हिर्काए ।
+\s5
+\v 4 पिलातस फेरि बाहिर आए र मानिसहरूलाई भने, “हेर, म त्‍यसलाई बाहिर ल्याउँदै छु ता कि तिमीहरूले जान्‍न सक कि त्‍यसलाई दण्ड दिनुपर्ने कुनै कारण मैले पाइन ।”
+\v 5 यसले येशू काँडाको मुकुट र बैजनी रङको वस्‍त्र लगाएर बाहिर आउनुभयो । पिलातसले तिनीहरूलाई भने, “हेर, यो मानिस यहाँ छ !”
+\v 6 जब मुख्य पुजारीहरू र मन्दिरका पहरेदारहरूले उहाँलाई देखे, तिनीहरू चिच्याए, “त्यसलाई क्रुसमा टाँग्‍नुहोस् ! त्यसलाई क्रुसमा टाँग्‍नुहोस् !” पिलातसले तिनीहरूलाई भने, “उसलाई तिमीहरू आफैँ लैजाओ र उसलाई क्रुसमा टाँग ! मैले भन्‍नुपर्दा यसलाई दण्ड दिनुपर्ने कुनै कारण पाइन ।”
+\s5
+\v 7 यहूदी अगुवाहरूले पिलातसलाई जवाफ दिए, “हामीसित एउटा निश्‍चित व्यवस्था छ जसले भन्‍छ ऊ मारिनुपर्छ किनभने उसले परमेश्‍वरका पुत्र भएको दाबी गर्‍यो ।”
+\v 8 जब पिलातसले यो सुने, तिनी झन् बढी डराए ।
+\v 9 तिनी आफ्नो मुख्यालयभित्र भित्र फेरि पसे र येशूलाई फेरि फर्काएर भित्र ल्‍याउन सिपाहीहरूलाई भने । अनि तिनले येशूलाई भने, “तिमी कहाँबाट आयौ ?” तापनि, येशूले तिनलाई कुनै जवाफ दिनुभएन ।
+\s5
+\v 10 यसले पिलातसले उहाँलाई भने, “के तिमी मसँग बोल्दैनौ ? के तिमीलाई थाहा छैन कि तिमीलाई छोड्‍ने अधिकार मसँग छ र तिमीलाई क्रुसमा टँग्‍ने अधिकार पनि मसँग छ ?”
+\v 11 येशूले तिनलाई जवाफ दिनुभयो, “यदि परमेश्‍वरले त्‍यो तपाईंलाई नदिनुभएको भए तपाईंको ममाथि कुनै अधिकार हुने थिएन । यसैले एकजना जसले मलाई तपाईंकहाँ सुम्पिदियो, त्यो एउटा नराम्रो पापको निम्‍ति दोषी हुन्‍छ ।”
+\s5
+\v 12 त्यस क्षणदेखि नै, पिलातसले येशूलाई छोड्ने कोसिस गरिरहे । तापनि, यहूदी अगुवाहरू कराए, “यदि तपाईंले यो मानिसलाई छोड्नुभयो भने, तपाईं कैसरका मित्र हुनुहुन्‍न ! कसैले आफैँलाई राजा बनाउँछ भन्‍ने, कैसरको विरुद्धमा खडा हुन्छ ।”
+\v 13 जब पिलातसले त्‍यो सुने, तिनले येशूलाई बाहिर ल्याए । त्यसपछि उहाँको सामु पिलातस न्याय आसनमा बसे, साधारणतया यहाँबाट नै तिनले फैसलाहरू सुनाउँथे । त्यसलाई “ढुङ्गाको पेटी” र आरमाइक भाषामा “गब्बथा” भनिन्थ्यो ।
+\s5
+\v 14 यतिबेला निश्तार-चाडको अघिल्लो दिन, तयारीको दिन थियो । लगभग मध्यदिन भएको थियो जतिबेला पिलातसले यहूदीहरूलाई भने “हेर, तिमीहरूका राजा यहाँ छ !”
+\v 15 तिनीहरू चिच्‍याए, “त्यसलाई हटाउनुहोस् ! त्यसलाई हटाउनुहोस् ! त्‍यसलाई क्रुसमा टाँग्‍नुहोस् !” पिलातसले तिनीहरूलाई भने, “के मैले तिमीहरूका राजालाई क्रुसमा टाँग्‍नुपर्छ ?” मुख्य पुूजारीहरूले जवाफ दिए, “सिजरबाहेक हाम्रो कुनै राजा छैन !”
+\v 16 यसले पिलातसले येशूलाई तिनीहरूकहाँ सुम्पिदिए, र तिनीहरूले उहाँलाई लगे ।
+\s5
+\v 17 आफ्नो क्रुस आफैँले बोकेर उहाँ बाहिर “एउटा खप्परकोे ठाँउ” जसलाई आरमेइकमा “गलगथा” भनिन्‍थ्‍यो त्‍यहाँ जानुभयो ।
+\v 18 त्यहाँ तिनीहरूले उहाँलाई क्रुसमा टाँगे, र त्यसै समयमा तिनीहरूले दुई अरू अपराधीहरूलाई पनि तिनीहरूका क्रुसहरूमा काँटी ठोकेर झुण्‍डाए । दुवैतिर एक-एकजना,  येशू बीचमा हुनुहुन्‍थ्‍यो ।
+\s5
+\v 19 पिलातसले कसैलाई सूचनाको एउटा पाटी लेख्‍न र त्‍यो येशूको क्रुसमा बाँध्‍न पनि भने । त्‍यो यस्तो थियो, ‘नासरतका येशू, यहूदीहरूका राजा ।’
+\v 20 धेरैजना यहूदीहरूले यो सङ्केत पढे, किनभने येशू क्रुसमा टाँगिनुभएको ठाउँ सहरको नजिक थियो, र यो सङ्केत तीनवटा भाषाहरू : आरमेइक, ल्याटिन र ग्रिकमा लेखिएको थियो ।
+\s5
+\v 21 मुख्य पुूजारीहरू पिलातसकहाँ फर्केर गए र भने “तपाईंले ‘यहूदीकाहरूका राजा’ भनेर नलेख्‍नुपर्थ्‍यो, तर साट्टामा, ‘यो मानिसले भन्‍यो म यहूदीहरूका राजा हुँ’ लेख्‍नुपर्थ्यो ।
+\v 22 पिलातसले जवाफ दिए “जस्‍तो मैले लेखेको छु तिमीहरूले त्‍यो सङ्केत तस्‍तै छोड्नुपर्छ ।”
+\s5
+\v 23 सिपाहीहरूले येशूलाई क्रुसमा टाँगेपछि तिनीहरूले उहाँको वस्‍त्रहरू लिए र प्रत्येक सिपाहीका निम्‍ति एक भाग हुनेगरी, तिनीहरूलाई चार भागहरूमा विभाजन गरे । यद्यपि, तिनीहरूले उहाँको अलखालाई अलग्‍गै राखे । यो अलखा माथिदेखि तलसम्मै एउटै कपडाबाट बुनेर बनाइएको थियो ।
+\v 24 यसैले तिनीहरूले एक आपसमा भने, “हामी यसलाई नच्यातौं । बरु, यसलाई नच्‍याती सग्‍लै राख्‍नलाई कसले पाउनेछ भन्‍नको लागि चिठ्ठा हालेर हामी निर्णय गरौं ।” यस्‍तो लेखिएको धर्मशास्‍त्र पुरा हुनलाई यो हुन आयो, “तिनीहरूले मेरोा वस्‍त्रलाई आफ्‍नो माझमा विभाजन गरे । मेरो वस्‍त्रका निम्ति तिनीहरूले चिठ्ठा हाले ।”
+\s5
+\v 25 सिपाहीहरूले यी कुराहरू गरे । येशूको आमा, उहाँको आमाको दिदी, क्लोपासकी पत्‍नी मरियम, र मरियम मग्दलिनी उहाँको क्रुसको नजिक खडा भएका थिए ।
+\v 26 जब येशूले आफ्‍नो आमालाई त्यहाँ खडा र यूहन्‍नालाई, चेला जसलाई उहाँले विशेष किसिमले प्रेम गर्नुभयो, नजीकै खडा देख्‍नुभयो, उहाँले आफ्‍नो आमालाई भन्‍नुभयो, “आमा, यहाँ एकजना छन् जसले तपाईंको पुत्रले झैँ व्यवहार गर्ने छन् । ”
+\v 27 र उहाँले त्‍यो चेलालाई भन्‍नुभयो, “तिम्री आमा यहाँ हुनुहुन्‍छ !” यसैले त्‍यसै क्षणदेखि, त्‍यो चेलाले तिनलाई आफ्‍नो घरमा बस्‍नलाई लगे ।
+\s5
+\v 28 एकछिनपछि, येशूलाई थाहा थियो कि परमेश्‍वरले उहाँलाई गर्न पठाउनुभएको सम्पूर्ण कुरा यतिबेला पुरा भएको छ, र धर्मशास्‍त्रमा अगमवाणी भएको एउटा अन्‍तिम कुरा पुरा गर्नको लागि, उहाँले भन्‍नु भयो, “मलाई तिर्खा लाग्यो !”
+\v 29 अमिलो दाखमद्यको एउटा भाडो त्यहाँ खडा थियो, यसैले तिनीहरूले एउटा हिसपको रुखबाट एउटा छोटो हाँगा लिए र त्यसमा एउटा स्पन्ज राखे, र तिनीहरूले त्यसलाई अमिलो दाखमद्यमा डुबाए र त्‍यसलाई येशूको मुखसम्मै पुर्‍याए ।
+\v 30 येशूले अमिलो दाखमद्य पिएपछि, उहाँले भन्‍नुभयो, “अब सिध्दियो,” र उहाँले आफ्नो शिर झुकाउनुभयो र मर्नुभयो ।
+\s5
+\v 31 यो निस्तार-चाडको लागि तयारीको दिन थियो (र अर्को दिन अति विशेष किसिमको विश्राम-दिन थियो) । विश्राम-दिनमा मृत शरीरहरू क्रुसहरूमा रहन दिनु व्यवस्थाको विरुद्धमा हुन्‍थ्‍यो, यसैले तिनीहरू पिलातसकहाँ गए र तिनैजना मानिसकरूका खुट्टाहरू भाँचिदिन तिनलाई भने ता कि ती मानिसहरू चाँडै मर्छन् र तिनीहरूका शरीरहरू तल झारिन्‍छन् । 
+\v 32 यसैले सिपाहीहरू आए र दुईजना मानिस जो येशूसँगै क्रुसमा टाँगिएका थिए, तिनीहरूमा पहिलोको र त्यसपछि अर्कोको खुट्टाहरू भाँचे ।
+\v 33 जब तिनीहरू येशूकहाँ आए, उहाँको पहिले नै मृत्‍यु भइसकेको तिनीहरूले देखे । त्यसैले तिनीहरूले उहाँकाो खुट्टाहरू भाँचेनन् ।
+\s5
+\v 34 त्यसको सट्टोा सिपाहीहरूमध्‍ये एउटाले येशूको कोखामा भालाले घोच्‍यो र तुरुन्‍तै उहाँको शरीरबाट रगत र पानी बग्यो ।
+\v 35 यो देख्‍ने एकजनाले साक्षी दिन्‍छन् -- तिनको साक्षी सत्य छ, र तिनी जान्‍दछन् तिनी सत्य बोल्छन् -- ता कि तिमीहरूले येशूमा आफ्‍नो विश्‍वास राख्‍न सक । 
+\s5
+\v 36 धर्मशास्‍त्रमा जे लेखिएको थियो त्‍यो पुरा हुनलाई यी कुराहरू हुन आए : “उहाँका हड्‍डीहरूमध्‍ये कुनैलाई पनि कसैले पनि भाँच्‍ने छैन ।”
+\v 37 र तिनीहरूले धर्मशास्‍त्रको अर्को खण्ड पुरा गरे जुन यस्‍तो छ : “तिनीहरूले एकजनालाई हेर्ने छन् जसलाई तिनीहरूले घोचे ।”
+\s5
+\v 38 यी कुराहरू भएपछि, येशूका एकजना चेला अरिमाथियाका योसेफ, तर गुप्‍तमा चेला किनभने तिनी यहूदीहरूसँग डराउँथे, उनी पिलातसकहाँ गए र उनले येशूको शरीरलाई क्रुसबाट हटाउन सक्‍छन् कि भनी तिनलाई सोधे ।
+\v 39 रातमा एकपल्‍ट येशूकहाँ आएका निकोदेमस पनि आए र आफ्‍नो साथमा शरीरलाई दफनको लागि तयार पार्नलाई मुर्र र एलवा मसलाहरूको मिश्रण ल्याए । मसलाहरूको तौल करिब ३३ किलो थियो ।
+\s5
+\v 40 तिनीहरूले येशूको शरीरलाई लगे र त्‍यो सुती कपडाका लामा ट्क्राहरूले बेरे, र सबै मसलाहरू त्‍यसभित्र भरेर तिनीहरूले बेरेर बाँधे । 
+\v 41 येशूलाई क्रुसमा टाँगिएको ठाउँ एउटा बगैँचा थियो, र बगैंचाको छेउमा एउटा नयाँ चिहान थियो जसमा कसैलाई पनि दफन गरिएको थिएन ।
+\v 42 त्‍यो साझँमा निस्तार-चाड सुरु हुन लाग्‍दै थियो, र तिनीहरूले त्यो चिहान रोजे किनभने त्यो नजिकै थियो र तिनीहरूले येशूलाई छिट्टै दफन गर्न सक्थे । यसैले तिनीहरूले येशूलाई त्यहाँ राखे ।
+\s5
+
+\c 20
+\p
+\v 1 अब हप्‍ताको पहिलो दिन, बिहान सबेरै अँध्‍यारै हुँदा नै मरियम मग्दलिनी चिहानमा आइन् । चिहानबाट कसैले ढुङ्‍गा हटाइदिएको तिनले देखिन् ।
+\v 2 यसैले तिनी यरूशलेमतिर दौडिन्, जहाँ सिमोन पत्रुस र अर्को चेला -- एकजना जसलाई येशूले प्रेम गर्नुहुन्‍थ्‍यो -- बस्‍दै थिए, र तिनीहरूलाई भनिन्, “तिनीहरूले प्रभुलाई चिहानबाट लगेका छन्, र तिनीहरूले उहाँलाई कहाँ राखेका छन् हामीलाई थाहा छैन !”
+\s5
+\v 3 जब तिनीहरूले यो सुने, पत्रुस र अर्को चेला चिहानमा जानलाई हतारिँदै बाहिर निस्‍के ।
+\v 4 तिनीहरू दुवैजना दौडँदै थिए, तर पत्रुसभन्दा अर्का चेला छिटो थिए र चिहानमा पहिला पुगे ।
+\v 5 तिनले निहुरिए र चिहानभित्र हेरे; सुति कपडाका टुक्राहरू त्यहाँ परेको तिनले देखे, तर तिनी चिहानभित्र पस्‍न अन्कनाए ।
+\s5
+\v 6 त्यसपछि तिनको पछिपछि दौडँदै गरेका सिमोन पत्रुस त्यहाँ आइपुगे, तर तिनी चिहानभित्रै गए ।  सुति कपडाका टुक्राहरू त्‍यहाँ परेको तिनले पनि देखे ।
+\v 7 तर येशूको शिरमा भएको कपडाको खोल, सुतीका कपडाका टुक्राहरूभन्दा बेग्लै, पट्याइएको र राखिएको तिनले देखे ।
+\s5
+\v 8 त्यसपछि अर्को चेला पनि चिहानभित्र गए; तिनले यी कुराहरू देखे र मृत्युबाट येशू जीवित हुनुभएको थियो भनी विश्‍वास गर्न लागे ।
+\v 9 येशू मृत्युबाट जीवित हुनुपर्छ भन्‍ने धर्मशास्‍त्र तिनीहरूले अझैसम्‍म बुझेनन् ।
+\v 10 यसैले चेलाहरू आफ्ना घरतिर फर्केर गए ।
+\s5
+\v 11 मरियम चिहानबाहिर खडा भएर रुँदै थिइन् । रुँदै गर्दा तिन निहुरिन् र चिहान भित्र हेरिन् ।
+\v 12 सेतो वस्‍त्र लगाएका दुई स्वर्गदूतहरू येशूको शरीर राखिएकै ठाँउमा, एउटा शीरपटी अर्को पाउपटी बसिरहेका, तिनले देखिन् ।
+\v 13 तिनीहरूले तिनलाई भने “स्‍त्री, तिमी किन रुँदै छौ ?” तिनले तिनीहरुलाई भनिन्, “तिनीहरूले मेरा प्रभुलाई लगेका छन्, र तिनीहरूले उहाँलाई कहाँ राखेका छन् मलाई थाहा छैन !”
+\s5
+\v 14 तिनले त्‍यसो भनेपछि तिनी पछिल्तिर फर्किन र येशू त्यहाँ खडा हुनुभएको देखिन्, तर उहाँ नै हुनहुन्‍थ्‍यो भनी तिनले थाहा पाइनन् ।
+\v 15 उहाँले तिनलाई भन्‍नुभयो, “स्‍त्री, तिमी किन रुँदै छौ ? तिमीले कसलाई खोज्दै छौ ?” तिनीसँग बोल्‍दै गरेको मानिस माली थिए भनी तिनले विचार गरिन्, र तिनले भनिन् “सर, यदि तपाईंले उहाँलाई लानुभएको हो भने, तपाईंले उहाँलाई कहाँ राख्‍नुभएको छ, मलाई भन्‍नुहोस्, र म उहाँलाई लाने छु ।”
+\s5
+\v 16 येशूले तिनलाई भन्‍नुभयो, “मरियम” । तिनी फर्किन् रे उहाँलाई आरमेइकमा भनिन्, “रब्बोनी!” (जसको अर्थ “गुरु”) ।
+\v 17 येशूले तिनलाई भन्‍नुभयो, “मलाई नछोऊ, किनकि मेरो पितासँग हुनलाई म अझै स्वर्गसम्‍म गएको छैन । मेरा चेलाहरूकहाँ जाऊ र तिनीहरूलाई भन, ‘मेरो पिता र तिमीहरूका पिता, एक जो मेरा परमेश्‍वर र तिमीहरुका परमेश्‍वरसँग हुनलाई, म स्वर्गमा फर्कन लागेको छु ।’”
+\v 18 मरियम मग्दलिनी चेलाहरूकहाँ गइन् र भनिन्, “मैले प्रभुलाई देखेको छु ” -- र येशूले तिनलाई जे भन्‍नुभएको थियो त्‍यो खबर तिनले तिनीहरूलाई दिइन् ।
+\s5
+\v 19 त्‍यो दिनको साँझमा, हप्‍ताको पहिलो दिन ढोकाहरू बन्द गरिएका थिए, र चेलाहरू भित्र बस्‍दै थिए, किनभने यहूदी अधिकारीहरूले तिनीहरूलाई पक्राउ गर्लान् तिनीहरू डराएका थिए । अचानक, येशू आउनुभयो र तिनीहरूको समूहको माझमा खडा हुनुभयो; उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “परमेश्‍वरको शान्ति तिमीहरूमा रहोस् ।”
+\v 20 उहाँले यसो भनेपछि, उहाँले तिनीहरूलाई आफ्‍ना हातहरू र कोख देखाउनुभयो । जब चेलाहरूले प्रभुलाई देखे, तिनीहरू अत्‍यन्‍त आनन्दित भए !
+\s5
+\v 21 येशूले तिनीहरूलाई फेरिी भन्‍नुभयो, “परमेश्‍वरको शान्ति तिमीहरूमा रहोस् । जसरी पिताले मलाई पठाउनुभयो, त्‍यसरी नै अब म तिमीहरूलाई पठाउँदै छु ।”
+\v 22 उहाँले यसो भन्‍नुभएपछि, उहाँले तिनीहरूमा श्‍वास फुक्‍नुभयो र भन्‍नुभयो “पवित्र आत्मालाई ग्रहण गर ।
+\v 23 यदि तिमीहरूले कसैको पाप क्षमा गर्छौ भने, परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई क्षमा गर्नुहुने छ । यदि तिमीहरूले अरूकाो पापहरू क्षमा गर्दैनौ भने, ती तिनीहरूकै विरुद्धमा रहने छन् ।
+\s5
+\v 24 यतिबेला, जब येशू चेलाहरूकहाँ आउनुभयो, बाह्रजनामध्‍येका एक “दिदुमस” भनिने थोमा तिनीहरूसँग थिएनन् ।
+\v 25 अरू चेलाहरूले तिनलाई भने, “हामीले प्रभुलाई देखेका छौं् ।” तापनि, तिनले तिनीहरूलाई भने, “जबसम्म उहाँका हातहरूमा काँटीिहरूले बनाएका डोबहरू म देख्दिन र काँटीहरूले बनाएका प्‍वालहरूमा आफ्‍ना औंलाहरू म हाल्दिन, र जबसम्म उहाँको कोखको घाउको प्‍वालमा म आफ्‍नो हात हाल्दिन, म कहिल्यै पनि उहाँमा विश्‍वास गर्ने छैन ।”
+\s5
+\v 26 आठ दिनपछि, उहाँका चेलाहरू फेरि पनि घरभित्र नै थिए, र त्‍यसबेला थोमा तिनीहरूसँगै थिए । यद्यपी, ढोकाहरू बन्द नै थिए, येशू आउनुभयो र तिनीहरूका माझमा खडा हुनुभयो, र उहाँले तिनीहरू सबैलाई भन्‍नुभयो, “परमेश्‍वरको शान्ति तिमीहरूमा रहोस् ।”
+\v 27 त्यसपछि उहाँले थोमालाई भन्‍नुभयो, “तिम्रो औंला यहाँ हाल र मेरा हातहरू हेर, र तिम्रो हात ल्‍याऊ र त्‍यसलाई मेरो कोखमा हाल ! यो म नै हुँ भन्‍ने कुरामा शंका गर्न छोड; ममा तिम्रो  विश्‍वास राख ।”
+\s5
+\v 28 थोमाले उहाँलाई जवाफ दिए, “मेरो प्रभु र मेरोा परमेश्‍वर !”
+\v 29 येशूले तिनलाई भन्‍नुभयो, “अब म जीवित भएको छु भनी तिमी विश्‍वास गर्छौ, किनभने तिमीले मलाई देख्‍छौ । तापनि, जसले मलाई देखेका छैनन् र पनि विश्‍वास गर्छन्, तिनीहरूलाई परमेश्‍वरले ठुलो खुशी दिनुहुन्छ ।”
+\s5
+\v 30 अब येशूले अरू धेरै शक्‍तिका कामहरू र आश्‍चर्य कामहरू गर्नुभयो, त्‍यसले उहाँ को हुनुहुन्‍छ भनी प्रमाणित गर्‍यो । चेलाहरूले तिनीहरूको बारेमा गवाही दिए, तर तिनीहरू यति धेरै थिए, कि मैले ती सबै यस किताबमा लेखेको छैन ।
+\v 31 तापनि, मैले यी कुराहरू लेखेको छु ता कि येशू नै ख्रीष्‍ट, परमेश्‍वरको पुत्र हुनुहुन्छ भनी तिमीहरूलाई पूर्ण विश्‍वास होस्, र ता कि उहाँमा विश्‍वासद्वारा, उहाँको नाउँमा तिमीहरूले अनन्त जीवन पाउन सक ।
+\s5
+
+\c 21
+\p
+\v 1 त्यसपछि, येशू चेलाहरूकहाँ तिबेरियास ताल (गालीलको समुद्र भनेर पनि चिनिन्छ) को छेउमा देखा पार्नुभयो । उहाँले आफैँलाई यसरी चिनाउनुभयो :
+\v 2 सिमोन पत्रुस, थोमा (दिदुमस भनिने), गालीलको कानाको नाथानेिल, जब्दियाका छोराहरू (याकूब र यूहन्‍ना ), र दुईजना अरू चेलाहरू एकसाथ थिए ।
+\v 3 सिमोन पत्रुसले अरूहरूलाई भने, “म माछा मार्ने जाँदै छु ।” तिनीहरूले भने, “हामी पनि तिमीसँगै जान्छौं ।” तिनीहरू बाहिर गए र डुङ्ंगामा चढे, तर त्यो रात तिनीहरूले केही पनि पाएनन् ।
+\s5
+\v 4 बिहान उज्‍यालो हुनै लाग्दा, येशू किनारमा खडा हुनुभयो, तर त्यो येशू नै हुनुहुन्‍थ्‍यो भनी चेलाहरूले चिनेनन् ।
+\v 5 येशूले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “मेरा मित्रहरू, के तिमीहरूसँग कुनै माछा छ ?” तिनीहरूले भने, “छैन” ।
+\v 6 उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “डुङ्गाको दाहिने पट्टिबाट बाहिर आफ्‍नो जाल हान र तिमीहरूले केही पाउनेछौ ।” उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभए जस्‍तै तिनीहरूले त्‍यो हाने, र तिनीहरूले जालमा यति धेरै माछा पाए कि तिनीहरूले जाललाई डुङ्ंगामा तान्‍न सकेनन् !
+\s5
+\v 7 येशूले विशेषरूपमा प्रेम गर्नुभएको चेला यूहन्‍नाले पत्रुसलाई भने, “उहाँ प्रभु हुनुहुन्‍छ !” जब सिमोन पत्रुसले तिनले यसो भनेको सुने, आफ्‍नो बाहिरीि लुगाले तिनले आफैँलाई ढाके (काम गर्दै रहँदा तिनले केही नलगाए जस्तै लाग्‍थ्‍यो), र पानीमा हाम फाले ।
+\v 8 अरू चेलाहरू किनारमा डुङ्‍गामा आएर माछा भरिएको जाल बाहिर ताने । तिनीहरू किनारबाट धेरै टाढा थिएनन्, नब्बे मिटर टाढा मात्र थिए ।
+\v 9 जब तिनीहरू किनरमा आईपुगे, तिनीहरूले कोइलाको आगोको भुङ्‍ग्रो तयार भएको, त्‍यसमा माछा पाक्‍दै गरेको, र त्यहाँ केही रोटी भएको देखे ।
+\s5
+\v 10 येशूले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “तिमीहरूले भर्खरै पक्रेकाो माछाहरूमध्‍ये केही ल्‍याओ ।”
+\v 11 सिमोन पत्रुस डुङ्गामा फर्केर गए र ठुला माछाहरूले भरिएको जाल तानेर किनारमा ल्याए । तिनीहरूमध्‍ये  ५३ वटा त्‍यहाँ थिए । यति हुँदा पनि जाल फाटेन ।
+\s5
+\v 12 येशूले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “आओ र बिहानको खाजा खाओ !” “तपाईं को हो ?” भनेर उहाँलाई सोध्‍ने साहस चेलाहरूमध्‍ये कसैले पनि  गरेन । तिनीहरूलाई थाहा थियो, उहाँ प्रभु नै हुनुहुन्थ्यो ।
+\v 13 येशू आउनुभयो र रोटी लिनुभयो र त्‍यो तिनीहरूलाई दिनुभयो । उहाँले माछा पनि त्यसै गर्नुभयो ।
+\v 14 परमेश्‍वरले येशूलाई मृत्युबाट जीवनमा ल्याउनु भएपछि उहाँ चेलाहरूसँग देखा पर्नुभएको यो तेस्रो पल्‍ट थियो ।
+\s5
+\v 15 जब तिनीहरूले बिहानको खाजा खाइसके, येशूले सिमोन पत्रुसलाई भन्‍नुभयो, “सिमोन, यूहन्‍नाकोा छोरा, “के यी अरूहरूले मलाई प्रेम गर्नेभन्दा बढी तिमी मलाई प्रेम गर्छौ ?” पत्रुसले उहाँलाई भने, “हो, प्रभु, तपाईंलाई थाहा छ म तपाईंलाई प्रेम गर्छु ।” येशूले भन्‍नुभयो, “मेरा पाठाहरूलाई खुवाऊ ।”
+\v 16 येशूले तिनलाई दोस्रो पल्‍ट भन्‍नुभयो, “सिमोन, यूहन्‍नाको छोरा, के तिमी मलाई प्रेम गर्छौ ?” तिनले जवाफ दिए, “हो, प्रभु, तपाईंलाई थाहा छ म तपाईंलाई प्रेम गर्छु ।” येशूले तिनलाई भन्‍नुभयो, “मेरा भेडाहरूको गोठालोा होऊ ।”
+\s5
+\v 17 येशूले तिनलाई तेस्रो पल्‍ट भन्‍नुभयो, “सिमोन, यूहन्‍नाका छोरा, के तिमी मलाई प्रेम गर्छौ ?” पत्रुस दुःखित भए किनभने येशूले तिनलाई तीनपल्‍ट सोध्‍नुभयो, “के तिमी मलाई प्रेम गर्छौ ?” पत्रुसले भने, “प्रभु, तपाईं सबै कुरा जान्‍नुहुन्छ । तपाईंलाई थाहा छ, म तपाईंलाई प्रेम गर्छु ।” येशूले भन्‍नुभयो, “मेरा भेडाहरूलाई खुवाऊ ।”
+\v 18 म तिमीलाई सत्य भन्‍दै छु : जब तिमी जवान थियौ, तिमीले आफ्नो कपडा आफैँ लगाउँथ्यौ र तिमीलाई जहाँ जान मन लाग्‍यो त्‍यहीँ जान्थ्यौ । यद्यपी, जब तिमी वृद्ध हुन्‍छौ, तिमी आफ्‍ना हातहरू पसार्ने छौ, र कसैले तिमीलाई कपडा लगाइदिने छ र तिमीलाई जहाँ जान मन लाग्‍दैन त्‍यहीँ तिमीलाई लैजाने छ ।”
+\s5
+\v 19 परमेश्‍वरलाई आदर गर्नलाई पत्रुस कसरी मर्छन भनी संकेत गर्नलाई येशूले यसो भन्‍नुभयो । तब येशूले तिनलाई भन्‍नुभयो, “मलाई पछि लाग ।”
+\s5
+\v 20 पत्रुस पछि फर्के र यूहन्‍ना, येशूले विशेषरूपमा प्रेम गर्नुभएको चेला उहाँहरूको पछि आउँदै गरेका देखे् । टेबलमा येशूसँग नजिकै टाँसिने र यसो भन्‍ने तिनै थिए, “प्रभु, तपाईंलाई आफ्‍ना शत्रुहरूको हातमा कसले सुम्पिन जाँदै छ ?” ।
+\v 21 जब पत्रुसले तिनलाई देखे, तिनले येशूलाई सोधे, “प्रभु, यी मानिसलाई के हुन जाँदै छ ?”
+\s5
+\v 22 येशूले तिनलाई भन्‍नुभयो, “यदि म फेरि नआएसम्‍म तिनी जीवित रहून् भनी म इच्‍छा गर्छु भने पनि त्‍यो तिम्रो चासोको विषय भएन !  तिमी मेरो पछि लाग ।”
+\v 23 यसैले दाजुभाइ तथा दिदीबहिनीको माझमा विवरण दिइयो कि यी चेलाको मृत्‍यु हुने छैन । तापनि, येशूले भन्‍नुभएन कि तिनी मर्दैनन् । उहाँले यति मात्र भन्‍नुभयो, “यदि म फेरि नआएसम्‍म तिनी जीवित रहून् भनी म इच्‍छा गर्छु भने पनि त्‍यो तिम्रो चासोको विषय भएन !”
+\s5
+\v 24 म, यूहन्‍ना, चेला जसले यी सबै कुराहरूका बारेमा गवाही दिँदैछु, र मैले नै ती लेखेको छु । हामीलाई थाहा छ कि उहाँको गवाही सत्य छ ।
+\v 25 येशूले अरू धेरै कुराहरू गर्नुभयो, यति धेरै कि यदि ती सबै लेखिएको भए, म अनुमान गर्छु ती लेखिएका पुस्तकहरू सारा संसारमा अटाउने थिएन ।

45-ACT.usfm

@@ -3,1863 +3,1497 @@
 \h प्रेरित
 \toc1 प्रेरितहरूका काम 
 \toc2 प्रेरित
-\toc3 प्रेरित
-\mt प्रेरितहरूका काम
+\toc3 act
+\mt1 प्रेरितहरूका काम
 
 
 \s5
 \c 1
 \p
-\v 1 प्रिय थियोफिलस, मैले तपाईंलाई लेखेको मेरो पहिलो पुस्तकमा परमेश्‍वरले येशूलाई स्वर्गमा नलैजानुभएको दिनसम्म उहाँले गर्नुभएका र सिकाउनुभएका धेरै कुराहरूको बारेमा मैले लेखेँ ।
-\v 2 उहाँ स्वर्ग जानुअगि नै उहाँले प्रेरितहरूले जानून् भनी चाहनुभएका कुराहरू पवित्र आत्माको शक्‍तिद्वारा तिनीहरूलाई बताउनुभयो ।
-\v 3 उहाँले कष्‍ट भोगेर क्रुसमा मर्नुभएपछि उहाँ फेरि जीवित हुनुभयो । उहाँ चालिस दिनसम्म प्राय: देखापर्नुहुँदा प्रेरितहरूले उहाँलाई धेरै पटक देखे । उहाँ फेरि जीवित हुनुभएको कुरा उहाँले धेरै प्रकारले प्रमाणित गर्नुभयो । परमेश्‍वरले आफ्‍नो राज्यमा मानिसहरूका जीवनमा कसरी शासन गर्नुहुन्छ भन्‍नेबारे येशूले तिनीहरूलाई बताउनुभयो ।
-
+\v 1 प्रिय थियोफिलस, मैले तपाईंलाई लेखेको मेरो पहिलो पुस्तकमा येशूले गर्नुभएको र सिकाउनुभएको धेरै कुराहरूको बारेमा मैले लेखेँ ।
+\v 2 पमेश्‍वरले उहाँलाई स्वर्गमा नलैजानु भएको दिनसम्म । उहाँ स्वर्ग जानुअघि नै उहाँले प्रेरितहरूले जानून् भनी चाहनुभएका कुराहरू उहाँले पवित्र आत्माको शक्तिद्वारा भन्‍नुभयो ।
+\v 3 उहाँले कष्‍ट भोग्‍नुभएपछि र क्रूसमा मर्नुभएपछि उहाँ फेरि जीवित हुनुभयो । र चालिस दिनसम्म प्रायः देखा पर्नुभयो र प्रेरितहरूले उहाँलाई धेरै पटक देखे । उहाँ फेरि जीवित हुनु भएको कुरा उहाँले धेरै तरिकाले प्रमाणित गर्नुभयो । परमेश्‍वरले उहाँको राज्यमा मानिसहरूको जीवनमा कसरी शासन गर्नुहुन्छ भन्‍ने बारे तिनीहरूलाई बताउनु भयो ।
 \s5
-\v 4 एक पटक उहाँ चेलाहरूसँग हुनुहुँदा उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “यरूशलेम नछोड । बरु, पिताले: गर्छु भनी प्रतिज्ञा गर्नुभएअनुसार, मेरा पिताले तिमीहरूकहाँ पवित्र आत्मा नपठाउनुभएसम्म यहीँ पर्ख । मैले त्यसबारे भनेको तिमीहरूले सुनेका छौ ।
-\v 5 यूहन्‍नाले मानिसहरूलाई पानीमा बप्‍तिस्मा दिए, तर केही दिनपछि परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई पवित्र आत्मामा बप्‍तिस्‍मा दिनुहुनेछ ।
-
+\v 4 एक पटक उहाँ चेलाहरूसँग हुनुहुँदा उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “यरूशलेम नछोड” यसको सट्टामा, पिताले गर्छु भनी प्रतिज्ञा गर्नुभएअनुसार, मेरा पिताले पवित्र आत्मा तिमीहरूमा नपठाउनु भएसम्म यहाँ नै पर्ख । तिमीहरूले मैले त्यसबारे भनेको सुनेका छौ ।
+\v 5 यूहन्‍नाले मानिसरुलाई पानीले बप्‍तिस्मा दिए तर केही दिनपछि परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई पवित्र आत्माले बप्‍तिस्मादिनुहेछ ।
 \s5
-\v 6 एक दिन प्रेरितहरू येशूसँगै भेला हुँदा तिनीहरूले उहाँलाई सोधे, “हे प्रभु, के तपाईं अब इस्राएलका राजा हुनुहुनेछ ?”
-\v 7 उहाँले तिनीहरूलाई जवाफ दिनुभयो, “तिमीहरूले त्‍यो हुने समय र दिनहरू जान्‍नु आवश्‍यक छैन । त्यो कहिले हुनेछ भनी मेरा पिताले मात्र निर्णय गर्नुभएको छ ।
-\v 8 तर पवित्र आत्मा आउनुभएपछि उहाँले तिमीहरूलाई बलियो बनाउनुहुनेछ । त्यसपछि तिमीहरूले मानिसहरूलाई यरूशलेममा, यहूदियाका प्रदेशहरूमा, सामरियामा र संसारभरि मेरो बारेमा बताउनेछौ ।”
-
+\v 6 एक दिन प्रेरितहरू येशूसँगै भेला हुँदा तिनीहरूले उहाँलाई सोधे, “प्रभु, के तपाईं अब इस्राएलीहरूको राजा हुनुहुनेछ ?”
+\v 7 उहाँले तिनीहरूलाई जवाफ दिनुभयो, “तिमीहरूले यो समय अवधि र दिनहरू कहिले हुनेछ भन्‍ने कुरा जान्‍नु पर्दैन । त्यो कहिले हुनेछ भनी मेरो पिताले मात्र निर्णय गर्नुभएको छ ।
+\v 8 तर जब पवित्र आत्मा आउनुहुन्छ उहाँले तिमीहरूलाई बलियो बनाउनुहुनेछ । त्यसपछि तिमीहरूले मानिसहरूलाई यरूशलेममा, यहूदियाका प्रदेशहरूमा, सामरियामा र संसारभरि मेरो बारेमा बताउनेछौ ।”
 \s5
-\v 9 उहाँले यसो भन्‍नुभएपछि, उहाँ स्वर्गमा चढ्नुभयो र बादलले उहाँलाई उनीहरूले देख्‍नबाट छेक्यो ।
-\v 10 उहाँ माथि गइरहनुहुँदा, प्रेरितहरूले एकोहोरो आकाशतिर हेरिरहेका थिए तब अचानक सेतो पोशाक लगाएका दुई जना मानिस तिनीहरूको नजिक खडा भए । तिनीहरू स्वर्गदूतहरू थिए ।
-\v 11 तीमध्ये एक जनाले भने, “हे गालीलबाट आएका मानिसहरू हो, तिमीहरू यहाँ खडा भएर माथि हेरिरहनुपर्दैन । यिनै येशू जसलाई परमेश्‍वरले तिमीहरूबाट माथि स्वर्गमा लैजानुभयो, एक दिन उहाँ फेरि पृथ्वीमा फर्केर आउनुहुनेछ । तिमीहरूले अहिले उहाँलाई स्वर्गतिर गइरहनुभएको देखेजस्तै गरी उहाँ फर्कनुहुनेछ ।”
-
+\v 9 उहाँले यसो भन्‍नुभएपछि, उहाँ स्वर्गतिर चढ्नुभयो र एउटा बादलले उहाँलाई उनीहरूले देख्‍नबाट रोक्यो ।
+\v 10 उहाँ माथि गइरहनु हुँदा, जब प्रेरितहरूले एकोहोरो आकाशतिर हेरिरहेका थिए अचानक सेतो पोशाक लगाएका दुई जना मानिसहरू तिनीहरूको नजिक खडा भए । तिनीहरू स्वर्गदूतहरू थिए ।
+\v 11 ती मध्ये एक जनाले भने, “हे गालीलबाट आएका मानिसहरू हो, तिमीहरू यहाँ खडा भएर माथि हेरिरहनुपर्दैन । यही येशू जसलाई परमेश्‍वरले तिमीहरूबाट माथि स्वर्गतिर लैजानुभयो, कुनै दिन उहाँ फेरि पृथ्वीमा फर्केर आउनु हुनेछ । तिमीहरूले अहिले उहाँलाई स्वर्गतिर गइरहनुभएको देखेजस्तै गरी उहाँ फर्कनुहुनेछ ।”
 \s5
-\v 12 ती दुई स्वर्गदूत गएपछि प्रेरितहरू यरूशलेमको नजिकै रहेको जैतून डाँडाबाट यरूशलेम फर्के ।
-\v 13 तिनीहरू सहर प्रवेश गरेपछि, तिनीहरू बसिरहेको माथिल्लो तलाको कोठामा गए । त्यहाँ बस्‍नेहरूमा पत्रुस, यूहन्‍ना, याकूब, अन्द्रियास, फिलिप, थोमा, बारथोलोमाइ, मत्ती र अर्का याकूब (जो अल्फयसका छोरा थिए), उग्रपन्थी सिमोन र अर्का याकूबका छोरा यहूदा थिए ।
-\v 14 यी सबै प्रेरितहरूले हर समय सँगै प्रार्थना गर्न सुरु गरे । अरू प्रार्थना गर्नेहरूमा येशूको साथमा भएका स्‍त्रीहरू, येशूकी आमा मरियम र उहाँका भाइहरू थिए ।
-
+\v 12 ती दुई स्वर्गदूत गएपछि, प्रेरितहरू जैतून डाँडाबाट यरूशलेमतर्फ फर्के, जुन यरूशलेमबाट नजिकै पर्थ्यो ।
+\v 13 तिनीहरू सहर प्रवेश गरेपछि, उनीहरू बसिराखेको माथिल्लो तलोको कोठामा गए । त्यहाँ बास्‍नेहरूमा पत्रुस, यूहन्‍ना, याकूब, अन्द्रियास, फिलिप, थोमा, बारथोलोमाइ, मत्ती र अर्को याकूब (जो अल्फयसका छोरा थिए) उग्रपन्थी सिमोन र अर्का याकूबका छोरा यहूदा थिए ।
+\v 14 यी सबै प्रेरितहरूले सबै समय सँगै प्रार्थना गर्न सुरु गरे । अरू प्रार्थना गर्नेहरूमा येशूको साथमा भएका स्‍त्रीहरू, येशूकी आमा मरियम र उहाँका भाइहरू थिए ।
 \s5
-\v 15 ती दिनहरूमा पत्रुस तिनका सँगी-विश्‍वासीहरूका माझमा खडा भए । त्यस ठाउँमा झण्डै १२० जना येशूलाई पछ्याउने मानिसहरूको एक समूह थियो । तिनले भने,
-\v 16 “मेरा दाजुभाइ हो, दाऊद राजाले लामो समयअगि यहूदाको बारेमा लेखेका वचनहरू छन् । यी वचनहरू सत्य ठहरिनुपर्थ्यो र सत्य ठहरिए पनि, किनकि के लेख्‍ने भनी पवित्र आत्माले दाऊदलाई भन्‍नुभएको थियो ।
-
+\v 15 ती दिनहरूमा पत्रुस उनका संगी विश्‍वासीहरूको माझमा खडा भए । त्यहाँ त्यस ठाउँमा झण्डै १२० जना येशूलाई पछ्याने मानिसहरूको एक समूह थियो । तिनले भने,
+\v 16 “मेरा दाजुभाइ हो, दाऊद राजाले लामो समय अघि यहूदाको बारेमा लेखेका वचनहरू छन् । यी वचनहरू सत्य ठहरिनु पर्थ्यो र सत्य ठहरिए पनि किनकि के लेख्‍ने भनी पवित्र आत्माले दाऊदलाई भन्‍नुभयो ।
 \s5
-\v 17 यहूदा हामीजस्तै एक प्रेरित भए तापनि, त्‍यसले येशूलाई पक्रने र उहाँलाई मार्ने मानिसहरूको अगुवाइ गर्‍यो ।”
-\v 18 यस मानिसले खराब काम गरेर रुपियाँ-पैसा आर्जन गर्‍यो र त्‍यो पैसाले खेत किन्‍यो । ऊ त्यही जमिनमा खस्‍यो; त्‍यसको शरीर फुट्यो र त्‍यसका सबै आन्द्राभुँडी बाहिर निस्के ।
-\v 19 यरूशलेममा बस्‍ने सबै मानिसहरूले त्यो कुराको बारेमा सुने । त्यसैले, तिनीहरूले आफ्नो आरमेइक भाषामा त्यस ठाउँलाई अखेल्दामा भने जसको अर्थ “रगतको खेत” हो, किनकि त्यहाँ कोही मर्‍यो ।
-
+\v 17 यद्यपि यहूदा हामी जस्तै एक प्रेरित थिए, उनले येशूलाई पक्रने र उहाँलाई मार्ने मानिसहरूको अगुवाइ गरे ।”
+\v 18 यी मानिसले खराब काम गरेर रुपियाँ-पैसा आर्जन गरे र यो पैसाले खेत किने । तिनी त्यही जमिनमा खसे, तिनको शरीर फुट्यो र तिनका सबै आन्द्राभुँडी बाहिर निस्के ।
+\v 19 यरूशलेममा बस्‍ने सबै मानिसहरूले त्यो कुराको बारेमा सुने । त्यसैले, उनीहरूले आफ्नो आरमेइक भाषामा त्यो ठाउँलाई अखेल्दामा भने जसको अर्थ “रगतको खेत” हो किनकि त्यहाँ कोही मर्‍यो ।
 \s5
-\v 20 पत्रुसले यो पनि भने, “जे कुरा यहूदालाई भयो यो कुरा भजनसंग्रहले भनेजस्तो भएको म देख्छुः ‘त्‍यसको वंशको अन्त्य होस्; त्‍यसमा कोही पनि बाँकी नरहोस् ।’ र दाऊदले लेखेका अरू वचनहरूले पनि यहूदालाई नै जनाउँछन्: ‘अगुवाको रूपमा त्‍यसको कामलाई अर्कैले लिओस्’ ।”
-
+\v 20 पत्रुसले यो पनि भने, “जे कुरा यहूदालाई भयो यो कुरा भजनसंग्रहले भने जस्तो भएको म देख्छुः ‘उसको वंशको अन्त्य होस्; यसमा कोही पनि बाँकी नरहून्’ । ‘र दाऊदले लेखेका यी अरू वचनहरूले पनि यहूदालाई नै जनाउँछः ‘उसको कामलाई एउटा अगुवाको रुपमा अर्कैले लिओस्’ ।”
 \s5
-\v 21 “त्यसैले, हामी प्रेरितहरूले यहूदाको सट्टामा एउटा मानिस छान्‍नु आवश्यक छ । येशू प्रभु हामीसँग रहनुहुँदा हर समय ऊ हामीसँग भएको मानिस नै हुनुपर्छ ।
-\v 22 अर्थात् बप्‍तिस्मा-दिने यूहन्‍नाले येशूलाई बप्‍तिस्मा दिएको समयदेखि येशूले हामीलाई छोडेर स्वर्गतिर चढ्नुभएको दिनसम्म । यहूदाको सट्टामा आउने मानिस येशू मर्नुभएपछि उहाँलाई फेरि जीवित देख्‍ने मानिस हुनुपर्छ ।”
-\v 23 प्रेरितहरू तथा अरू विश्‍वासीहरूले दुई जना मानिसका नामहरू सुझाव दिए । एक जना मानिसको नाम योसेफ भनिने बारसाबास थियो, जसको नाम युस्तस पनि थियो, र अर्का व्यक्‍तिचाहिँ मतियास थिए ।
-
+\v 21 “त्यसैले, हामी प्रेरितहरूका लागि यहूदाको सट्टामा एउटा मानिस राख्‍नु आवश्यक छ । ऊ येशू प्रभू हामीसँग रहनुहुँदा सबै समय हामीसँग भएको मानिस नै हुनुपर्छ ।
+\v 22 अर्थात् बप्‍तिस्मा-दिने यूहन्‍नाले येशूलाई वप्‍तिस्मा दिएको समयदेखि येशूले हामीलाई छोडेर स्वर्गतिर चढ्नुभएको दिनसम्म । यहूदाको सट्टामा आउने मानिस येशू मर्नुभएपछि उहाँलाई फेरि जीवित देख्‍ने मानिस हुनुपर्छ ।”
+\v 23 प्रेरितहरू तथा अरू विश्‍वासीहरूले दुई जना मानिसहरूको नामहरू प्रस्ताव गरे । एक जना मानिसको नाम योसेफ भनिने बारसावास थियो, जसको नाम युस्तस पनि थियो, र अर्का व्‍यक्‍तिचाहिँ मतियास थिए ।
 \s5
-\v 24-25 त्यसपछि तिनीहरूले प्रार्थना गरे∶ “हे प्रभु येशू, यहूदा प्रेरित हुन छोड्यो । त्‍यसले पाप गर्‍यो र त्‍यो जहाँ हुन योग्यको थियो, त्यहीँ गयो । हरेक व्यक्‍तिले आफ्नो हृदयमा के सोच्छ सो तपाईं जान्‍नुहुन्छ । त्यसैले, यी दुई जना मानिसमध्ये यहूदाको ठाउँ लिन तपाईंले कसलाई छान्‍नुभएको छ, कृपा गरी हामीलाई प्रकट गरिदिनुहोस् ।”
-\v 26 त्यसपछि तिनीहरूले ती दुई जनामध्ये एक जनालाई छान्‍नको निम्ति चिट्ठा हाले, र मतियासको नाममा चिट्ठा पर्‍यो र तिनी अरू एघार जना प्रेरितसँगै थप प्रेरित बने ।
-
+\v 24 त्यसपछि तिनीहरूले प्रार्थना गरेः “प्रभु येशू यहूदाले प्रेरित हुन छोडे ।
+\v 25 तिनले पाप गरे र तिनी जहाँ हुन योग्यका थिए त्यहीँ गए । हरेक व्‍यक्‍तिले आफ्नो हृदयमा के सोच्छ सो तपाईं जान्‍नुहुन्छ । त्यसैले, यी दुई जना मानिसहरूमध्ये यहूदाको ठाउँ लिन तपाईंले कसलाई छान्‍नुभएको छ, कृपा गरी हामीलाई प्रकट गरिदिनुहोस् ।”
+\v 26 त्यसपछि तिनीहरूले ती दुई जनामध्ये एक जनालाई छान्‍नको निम्ति चिट्ठा हाले, र मतियोसको नाममा चिट्ठा पर्‍यो र उनी अरू एघार जना प्रेरितहरूसँगै एक थप प्रेरित भए ।
 \s5
+
 \c 2
 \p
-\v 1 यहूदीहरूले पेन्तिकोसको चाड मनाइरहेको दिनमा सबै विश्‍वासीहरू यरूशलेमको एउटा ठाउँमा सँगै भेला भएका थिए ।
-\v 2 अचानक तिनीहरूले आकाशबाट ठुलो आँधीजस्तै एउटा आवाज आइरहेको सुने । घरभित्र बसिरहेका हरेकले त्यो आवाज सुने ।
-\v 3 त्यसपछि तिनीहरूले आगोका ज्वालाहरूजस्ता देखे । ती ज्वालाहरू एक-अर्काबाट छुट्टिए र तिनीहरूमध्ये हरेक विश्‍वासीहरूका टाउकामाथि आए ।
-\v 4 त्यसपछि सबै विश्‍वासीहरू पवित्र आत्माले भरिए अनि तिनीहरू हरेकलाई पवित्र आत्माले सक्षम बनाएअनुसार विभिन्‍न भाषाहरूमा बोल्न थाले ।
-
+\v 1 यहूदीहरूले पेन्तिकोसको चाड मनाइरहेको दिनमा सबै विश्‍वासीहरू यरूशलेमको एउटा ठाउँमा नै सँगै भेला भएका थिए ।
+\v 2 अचानक तिनीहरूले आकाशबाट ठुलो आँधी जस्तै एउटा आवाज आइरहेको सुने । घरभित्र बसिरहेका हरेकले त्यो आवाज सुने ।
+\v 3 त्यसपछि तिनीहरूले आगोका ज्वालाहरूजस्तो देखे । ती ज्वालाहरू एक-अर्काबाट छुट्टिए र तिनीहरूमध्ये हरेक विश्‍वासीहरूका टाउका माथि आए ।
+\v 4 त्यसपछि सबै विश्‍वासीहरू पवित्र आत्माले भरिए अनि तिनीहरू हरेकलाई आत्माले सक्षम बनाए अनुसार फरक भाषाहरूमा बोल्न थाले ।
 \s5
 \v 5 त्यो समयमा धेरै यहूदीहरू पेन्तिकोसको चाड मनाउन यरूशलेममा बसिरहेका थिए । तिनीहरू सधैँ परमेश्‍वरको आराधना गर्ने यहूदीहरू थिए । तिनीहरू विभिन्‍न देशहरूबाट आएका थिए ।
-\v 6 जब तिनीहरूले आँधीजस्तै ठुलो आवाज सुने एउटा भिड विश्‍वासीहरू भएको ठाउँमा आयो । अनि भिडका मानिसहरू छक्‍क परे, किनभने विश्‍वासीहरूमध्ये एक जनाले उसको आफ्नै भाषामा बोलिरहेको तिनीहरूमध्ये हरेकले सुनिरहेका थिए ।
-\v 7 तिनीहरू पूर्ण रूपले छक्‍क परे र एक-अर्कालाई भन्‍न लागे, “यी बोलिरहेका सबै मानिसहरू जो गालीलबाट आएका हुन्, कसरी तिनीहरूले हाम्रो भाषा जान्‍न सक्छन् ?
-
+\v 6 जब तिनीहरूले आँधी जस्तै ठुलो आवाज सुने तिनीहरूका एउटा भिड विश्‍वासीहरू भएको ठाउँमा आयो । अनि भिडका मानिसहरू छक्‍क परे किनभने तिनीहरूमध्ये हरेकले विश्‍वासीहरूमध्ये एक जनाले उसको आफ्नै भाषामा बोलिरहेको सुनिरहेका थिए ।
+\v 7 तिनीहरू पूर्ण रुपले छक्‍क परे र एक-अर्कामा भन्‍न लागे, “यी बोलिरहका सबै मानिसहरू गालीलबाट आएका हुन्, त्यसैले तिनीहरूले कसरी हाम्रो भाषा जान्‍न सक्छन् ?
 \s5
-\v 8 तर तिनीहरूले त हामी सबैले हाम्रो आफ्नो जन्मैदेखि सिकेका भाषाहरू पो बोलिरहेका सुन्दै छौँ त !
-\v 9 हामी कोही पार्थी, मादी, र एलामका प्रदेशहरूबाट आएका छौँ र हामीमध्ये अरूहरू मेसोपोटामियाका, यहूदिया, कापाडोकिया, पोन्टस र एसिया प्रदेशहरूका छौँ ।
-\v 10 त्यहाँ केही मानिसहरू फ्रिगिया, पामफिलिया, मिश्र अनि कुरेनी सहरको नजिकै रहेको लिबिया क्षेत्रका छन् । हामीमध्ये अरूहरू यहाँ रोमबाट यरूशलेम घुम्‍न आएका पनि छौँ ।
-\v 11 तिनीहरू स्थानीय यहूदीहरू र हामी यहूदीहरूले गर्ने विश्‍वसमा नै विश्‍वास गर्ने गैरयहूदीहरू हुन् । र हामीमध्ये अरूहरू क्रेटको टापुबाट आएका र अरब क्षेत्रका मानिसहरू छन् । तब यी मानिसहरूले कसरी हाम्रो आफ्नै भाषामा परमेश्‍वरले गर्नुभएका महान् कुराहरूको बारेमा बोलिरहेका छन् ?”
-
+\v 8 तर तिनीहरूले त हामी सबैले हाम्रो आफ्नो जन्मै देखि सिकेको भाषाहरू पो बोलिरहेका सुन्दैछौँ त !
+\v 9 हामी कोही पार्थी, मादी, र एलामका प्रदेशहरूबाट आएका छौँ र हामी मध्ये अरूहरू मेसोपोटामियाका, यहूदिया, कापाडोकिया, पोन्टस र एसिया प्रदेशहरूका छौँ ।
+\v 10 त्यहाँ केही मानिसहरू फ्रिगिया, पामफिलिया, मिश्र अनि कुरेनी सहरको नजिकै रहेको लिबिया क्षेत्रका छन् । हामी मध्ये अरूहरू यहाँ रोमबाट यरूशलेम घुम्‍न आएका पनि छौँ ।
+\v 11 तिनीहरू आदिवासी यहूदीहरू र हामी यहूदीहरूले गर्ने विश्‍वसमा नै विश्‍वास गर्ने गैर-यहूदीहरू छन् । र हामी मध्ये अरूहरू क्रेटको टापुबाट आएका र अरब क्षेत्रका मानिसहरू छौँ । तब यी मानिसहरूले कसरी हाम्रो आफ्नै भाषामा परमेश्‍वरले गर्नुभएको महान कुराहरूको बारे बोलिरहेका छन् ?”
 \s5
-\v 12 ती मानिसहरू आश्‍चर्यचकित भएका थिए र त्यहाँ भइरहेका कुराहरूबारे के सोच्‍ने भन्‍ने नै जानेनन् । त्यसैले, तिनीहरूले एक अर्कालाई सोधे, “यसको अर्थ के हो ?”
-\v 13 तर तिनीहरूमध्ये केहीले तिनीहरूले जे देखेका थिए त्यसको ठट्टा गरे । तिनीहरूले भने, “यी मानिसहरू यसरी बोलिरहेका छन्, किनभने तिनीहरूले नयाँ दाखमद्य धेरै पिएका छन् ।”
-
+\v 12 ती मानिसहरू अचम्मित भएका थिए र त्यहाँ भइरहेका कुराहरूबारे के सोच्‍ने भन्‍ने नै जानेनन् । त्यसैले, तिनीहरूले एक अर्कालाई सोधे, “यसको अर्थ के हो ?”
+\v 13 तर तिनीहरूमध्ये केहीले तिनीहरूले जे देखेका थिए त्यसको ठट्टा गरे । तिनीहरूले भने “यी मानिसहरू यसरी बोलिरहेका छन् किनभने तिनीहरूले नयाँ दाखमद्य धेरै पिएका छन् !”
 \s5
-\v 14 पत्रुस अरू एघार जना चेलासँगै खडा भए, र मानिसहरूको भिडतिर ठुलो स्वरले बोले । उनले भने, “यहूदियामा बस्‍ने मानिसहरू र यरूशलेममा बसिरहनुभएका अरू मानिसहरू, सबैले मेरो कुरा सुन्‍नुहोस्, र यहाँ के भइरहेको छ भन्‍ने कुरा म तपाईंहरूलाई बताउनेछु ।”
-\v 15 तपाईंहरूमध्ये कतिले हामी मातिएका छौँ भनी ठान्‍नुहुन्छ, तर हामी मातिएका छैनौँ । अहिले बिहानको नौ मात्र बजेको छ, र यहाँका मानिसहरू दिनको यस समयमा कहिल्यै पनि मात्‍दैनन् ।
-
+\v 14 पत्रुस अरू एघार जना चेलाहरूसँगै खडा भए, र मानिसहरूको भिडतिर ठुलो स्वरले बोले । उनले भने, “तपाईंहरू यहूदिया र यरूशलेममा बसिरहनुभएको अरू मानसिरहरू, तपाईंहरू सबैले मेरो कुरा सुन्‍नुहोस् र यहाँ के भइरहेको छ भन्‍ने कुरा म तपाईंहरूलाई बताउने छु ।”
+\v 15 तपाईंहरू मध्ये कतिले हामी मात्तिएका छौँ भनी ठान्‍नुहुन्छ, तर हामी मातिएका छैनौ । अहिले बिहानको नौ मात्र बजेको छ, र यहाँका मानिसहरू दिनको यस्तो समयमा कहिल्यै पनि मात्त्दैनन् ।
 \s5
-\v 16 बरु, हामीमा भएको कुराचाहिँ योएल अगमवक्‍ताले लामो समयअगि लेखेका आश्‍चर्यपूर्ण कुरा हो । तिनले लेखे: परमप्रभु भन्‍नुहुन्छ,
-\v 17 ‘अन्तका दिनहरूमा जताततै म मेरा पवित्र आत्मा सबै मानिसहरूलाई दिनेछु । परिणाम स्वरूप तिमीहरूका छोरा छोरीहरूले मानिसहरूलाई मेरो सन्देश भन्‍नेछन्, तिमीहरूमाझ भएका जवानहरूले मबाट आएको दर्शन देख्‍नेछन् र तिमीहरूमाझ भएका वृद्धहरूले मैले दिएका सपनाहरू देख्‍नेछन् ।
-
+\v 16 बरु, हामीमा भएको कुराचाहिँ योएल अगमवक्ताले लामो समय अघि लेखेका आश्‍चर्पूर्ण कुरा हो । तिनले लेखेः परमप्रभु भन्‍नुहुन्छ,
+\v 17 अन्तका दिनहरूमा जताततै म मेरा पवित्र आत्मा सबै मानिसहरूलाई दिनेछु । परिणाम स्वरूप तिमीहरूका छोरा छोरीहरूले मानिसहरूलाई मेरो सन्देश भन्‍नेछन्, तिमीहरूमाझ भएका जवानहरूले मबाट आएको दर्शन देख्‍नेछन् र तिमीहरूमाझ भएका वृद्धहरूले मैले दिएको सपनाहरू देख्‍नेछन् ।
 \s5
 \v 18 ती दिनहरूमा म मेरा पवित्र आत्मा मेरा सेवकहरूलाई दिनेछु र तिनीहरूले मानिसहरूलाई मेरो सन्देश भन्‍नेछन् ।
-\v 19 म आकाशमा अचम्मका कुराहरू हुन लगाउनेछु र महत्त्‍वपूर्ण कुराहरू हुनेछन् भनी देखाउनलाई पृथ्वीमा अश्‍चर्यकर्महरू गर्नेछु । यहाँ पृथ्वीमा जताततै रगत, आगो र धुवाँ हुनेछन् ।
-
+\v 19 मैले आकाशमा अचम्मका कुराहरू हुन लगाउने छु र महत्वपुर्ण कुराहरू हुनेछन् भनी देखाउनलाई पृथ्वीमा अश्‍चर्यकर्महरू गर्नेछु । यहाँ पृथ्वीमा जताततै रगत, आगो र धुवाँ हुनेछ ।
 \s5
-\v 20 आकाशको सूर्य मानिसहरूकहाँ अँध्यारो देखा पर्नेछ र चन्द्रमा तिनीहरूकहाँ रातो देखा पर्नेछ । म परमप्रभु परमेश्‍वर हरेकको न्याय गर्नलाई आउनअगि ती कुराहरू हुनेछन् ।
-\v 21 र सहायताको लागि मेरो पुकार गर्ने ती सबैलाई म बचाउनेछु ।
-
+\v 20 आकाशको सूर्य मानिसहरूकहाँ अँध्यारो देखा पर्नेछ र चन्द्रमा तिनीहरूकहाँ रातो देखा पर्नेछ । ती कुराहरू म परमप्रभु परमेश्‍वर हरेकको न्याय गर्नलाई आउन अघि हुनेछन् ।
+\v 21 र मैले ती सबैलाई बचाउनेछु जसले मलाई तिनीहरूलाई सहायता गर्नलाई पुकार्छन् ।
 \s5
-\v 22 पत्रुसले भन्‍न जारी राखे, “मेरा प्रिय इस्राएलीहरू, मेरो कुरा सुन्‍नहोस् । नासरतबाट आउनुभएका येशू तपाईंहरूका माझमा रहनुहुँदा, उहाँ परमेश्‍वरबाट आउनुभएको हो भनी देखाउन परमेश्‍वरले उहाँलाई अद्भूत आश्‍चर्यकर्महरू गर्नलाई सक्षम बनाएर पठाउनुभएको थियो भनी तपाईंहरूलाई प्रमाणित गर्नुभयो । यो सत्य हो भनी तपाईंहरू आफैँले जान्‍नुहुन्छ ।
-\v 23 तपाईंहरूले यो जान्‍नुभए तापनि यी मानिस येशूलाई उहाँका शत्रुहरूको हातमा सुम्पिदिनुभयो । तरै पनि परमेश्‍वरले त्यसको निम्ति पहिले नै योजना बनाउनुभएको थियो र यी सबै कुराहरू उहाँलाई थाहा थियो । त्यसपछि तपाईंहरूले परमेश्‍वरको व्यवस्थालाई नमान्‍ने मानिसहरूलाई येशूलाई मार्नलाई आग्रह गर्नुभयो । तिनीहरूले उहाँलाई क्रुसमा टाँगेर त्यसो गरे ।
-\v 24 उहाँ मर्नुभयो, तर परमेश्‍वरले उहाँलाई फेरि जीवित तुल्याउनुभयो किनभने उहाँ मृत नै रहिरहन सम्भव थिएन । परमेश्‍वरले येशूलाई फेरि जीवित पार्नुभयो ।”
-
+\v 22 पत्रुसले निरन्तर भन्दै गए, “मेरा प्रिय इस्राएलीहरू, मेरो कुरा सुन्‍नहोस् । नासतरबाट आउनुभएका येशू तपाईंहरूको माझमा रहनुहुँदा, उहाँ परमेश्‍वरबाट आउनुभएको हो भनी देखाउन परमेश्‍वरले उहाँलाई अद्भूत आश्‍चर्यकर्महरू गर्नलाई सक्षम बनाएर पठाउनुभएको थियो भनी तपाईंहरूलाई प्रमाणित गर्नुभयो । यो सत्य कुरा हो भनी तपाईंहरू आफैले जान्‍नुहुन्छ ।
+\v 23 तपाईंहरूले यो जाने पनि यी मानिस येशूलाई उहाँका शत्रुहरूको हातमा सुम्पिदिनु भयो । तैपनि परमेश्‍वरले त्यसको निम्ति पहिला नै योजना बनाउनु भएको थियो र यी सबै कुराहरू उहाँलाई थाहा थियो । त्यसपछि तपाईंहरूले परमेश्‍वरको व्यवस्थालाई नमान्‍ने मानिसहरूलाई येशूलाई मार्नलाई आग्रह गर्नुभयो ।
+\v 24 उहाँ मर्नुभयो तर परमेश्‍वरले उहाँलाई फेरि जीवित तुल्याउनु भयो किनभने उहाँ मृत नै रहिरहन सम्भव थिएन । परमेश्‍वरले येशूलाई फेरि जीवित हुन लगाउनु भयो ।”
 \s5
-\v 25 मसीहले भन्‍नुभएको कुरा दाऊद राजाले लामो समयअगि नै लेखे, ‘म जान्दथेँ, तपाईं परमप्रभु परमेश्‍वरले सदैव मेरो कुरा सुन्‍नुहुन्छ । तपाईं मेरो नजिकै हुनुहुन्छ । त्यसैले, मलाई हानि गर्न चाहनेहरूसँग म डराउनेछैनँ ।
-\v 26 त्यसैले, मेरो हृदय खुसी थियो र म आनन्दित थिएँ । एक दिन म मर्नेछु, तर पनि म जान्दछु, कि तपाईंले मलाई सहायता गर्नुहुनेछ ।
-
+\v 25 “मसीहले भन्‍नुभएको कुरा दाऊद राजाले लामो समय अघि नै लेखे, मैले जान्दथेँ, तपाईं परमप्रभु परमेश्‍वरले मलाई सदैव सुन्‍नुहुन्छ । तपाईं मेरो नजिकै हुनुहुन्छ । त्यसैले, मलाई हानि गर्न चाहनेहरूसँग म डराउने छैनँ ।
+\v 26 एक दिन म मर्नेछु तर पनि म जान्दछु कि तपाईंले मलाई सहायता गर्नुहुनेछ । त्यसैले मेरो हृदय खुसी थियो र म आनन्दित थिएँ ।
 \s5
-\v 27 तपाईंले मलाई मृतकहरू रहने ठाउँहरूमा बस्‍न लगाउनुहुनेछैन । तपाईंले मेरो शरीर पनि खेर जान दिनुहुनेछैन, किनभने म तपाईंमा समर्पित भएको छु र सदैव तपाईंका आज्ञाहरू पालन गर्छु ।
-\v 28 कसरी फेरि जीवित हुने भनी तपाईंले मलाई देखाउनुभएको छ । तपाईंले मलाई ज्यादै खुसी बनाउनुहुनेछ, किनभने तपाईं सदासर्वदा मसँग हुनुहुनेछ ।
-
+\v 27 तपाईंले मलाई मृतहरू रहने ठाउँहरूमा रहन लगाउनुहुने छैन । तपाईंले मेरो शरीर पनि खेर जान दिनुहुनेछैन किनभने म तपाईंमा समर्पित भएको छु र सदैव तपाईंका आज्ञाहरू पालन गर्छु ।
+\v 28 तपाईंले कसरी फेरि जीवित हुने भनी मलाई देखाउनु भएको छ । तपाईंले मलाई ज्यादै खुसी बनाउनु हुनेछ किनभने तपाईं सदासर्वदा मसँग हुनुहुनेछ ।
 \s5
-\v 29 पत्रुसले जारी राखे, “मेरा सँगी यहूदीहरू हो, म निश्‍चित छु, कि हाम्रा पुर्खा राजा दाऊद मरे र तिनलाई मानिसहरूले गाडे । तिनीहरूले तिनको शरीर गाडेको ठाउँ अझै यहीँ छ ।
-\v 30 दाऊद राजा एक अगमवक्‍ता पनि थिए र तिनका सन्तानहरूमध्ये एक जना राजा हुनेथियो भनी परमेश्‍वरले तिनलाई प्रतिज्ञा गर्नुभएको कुरा तिनलाई थाहा थियो ।
-\v 31 परमेश्‍वरले के गर्नुहुन्छ भनी दाऊद राजालाई लामो समयअगि नै थाहा थियो । त्यसैले, येशू मसीह मर्नुभएपछि परमेश्‍वरले उहाँलाई फेरि जीवित पार्नुहुन्छ भनी तिनले भने । तिनले भने कि परमेश्‍वरले येशू मसीहलाई मृतकहरूको ठाउँमा रहन दिनुहुन्‍न, न त उहाँको शरीर नै खेर जान दिनुहुन्छ ।”
-
+\v 29 पत्रुसले जारी राखे, “मेरा सँगी यहूदीहरू हो, म निश्‍चित छु कि हाम्रा पुर्खा राजा दाऊदका मरे र मानिसहरूले तिनलाई गाडे । र तिनीहरूले तिनको शरीर गाडेको ठाउँ अझै यहीँ छ ।
+\v 30 दाऊद राजा एक अगमवक्ता पनि थिए र उनको सन्तानहरू मध्ये एक जना राजा हुनेछ भनी परमेश्‍वरले तिनलाई प्रतिज्ञा गर्नुभयो भनी तिनलाई थाहा थियो ।
+\v 31 परमेश्‍वरले के गर्नुहुन्छ भनी दाऊद राजालाई लामो समय अघि नै थाहा थियो । त्यसैले, परमेश्‍वरले येशू मसीहलाई मरेपछि फेरि पनि जीवित हुन लगाउनुहुन्छ भने । उनले भने कि परमेश्‍वरले येशू मसीहलाई मृतकहरूको ठाउँमा रहन दिनुहुन्‍न, न त उहाँको शरीर नै खेर जान दिनुहुन्छ ।”
 \s5
-\v 32 यी मानिस येशू मर्नुभएपछि परमेश्‍वरले उहाँलाई फेरि जीवित पार्नुभयो । हामी सबै उहाँका अनुयायीहरूले यो जान्दछौँ किनभने हामीले उहाँलाई देख्यौँ ।
-\v 33 येशूलाई उहाँका पिता परमेश्‍वरसँगै शासन गर्न उहाँले आफ्नो दाहिने हातपट्टि राखेर उच्‍च आदर गर्नुभएको छ । उहाँले हामीलाई पवित्र आत्मा दिनुभएको छ, र तपाईंहरूले त्यही कुरा आज देखिरहनुभएको र सुनिरहनुभएको छ ।
-
+\v 32 यी मानिस येशू मर्नुभएपछि परमेश्‍वरले उहाँलाई फेरि जीवित हुन लगाउनु भयो । हामी सबै उहाँका अनुयायीहरूले यो जान्दछौँ किनभने हामीले उहाँलाई देख्यौँ ।
+\v 33 परमेश्‍वरले येशूलाई उहाँका दाहिने हातपट्टि उहाँको पितासँगै शासन गर्नलाई राखेर उच्‍च आदर गर्नुभएको छ । उहाँले हामीलाई पवित्र आत्मा दिनु भएको छ र तपाईंहरूले त्यही कुरा आज देखिरहनुभएको र सुनिरहनुभएको छ ।
 \s5
-\v 34 हामी जान्दछौँ, कि दाऊदले आफ्नो बारेमा भनिरहेका थिएनन्, किनभने दाऊद येशू ख्रीष्‍टजस्तो स्वर्गमा गएनन् । त्यसको अतिरिक्त, दाऊद आफैँले येशू मसीहको बारेमा यसो भने: परमप्रभु परमेश्‍वरले मेरा प्रभु मसीहलाई भन्‍नुभयो, ‘यहाँ मेरो दाहिने हातपट्टि शासन गर,
-\v 35 जबसम्म म तिम्रा शत्रुहरूलाई पूर्ण रूपमा हराउँदिनँ ।’
-\v 36 पत्रुसले यसो भनेर टुङ्ग्याए, “त्यसैले, म तपाईंहरू र सबै इस्राएलीहरूले जानेको चाहन्छु, कि तपाईंहरूले क्रुसमा किलो ठोकेर मार्नुभएको त्यही येशूलाई परमेश्‍वरले प्रभु र मसीह दुवै बनाउनुभयो ।”
-
+\v 34 हामी जान्दछौँ कि दाऊदले आफ्नो बारेमा भनिरहेका थिएनन् किनभने दाऊद येशू ख्रीष्‍ट जस्तो स्वर्गमा गएनन् । त्यसको अतिरिक्त, दाऊद आफैले येशू मसीहको बारेमा यसो भनेः परमप्रभु परमेश्‍वरले मेरा प्रभु मसीहलाई भन्‍नुभयो, “यहाँ मेरो दाहिने हातपट्टि शासन गर,
+\v 35 जबसम्म म तिम्रा शत्रुहरूलाई पूर्ण रुपमा हराउँदिनँ ।”
+\v 36 पत्रुसले यसो भनेर अन्त्य गरे, “त्यसैले, म तपाईंहरू र सबै इस्राएलीहरूले जानेको चाहन्छु कि तपाईंहरूले क्रूसमा किलो ठोकेर मार्नुभएको त्यही येशूलाई परमेश्‍वरले प्रभु र मसीह दुवै बनाउनुभयो ।”
 \s5
 \v 37 जब मानिसहरूले पत्रुस र अरू प्रेरितहरूले भनेका कुराहरू सुने तब तिनीहरूले गल्ती गरेका थिए भन्‍ने तिनीहरूले थाहा पाए । मानिसहरूले तिनीहरूलाई भने, “हामीले के गर्नुपर्छ ?”
-\v 38 पत्रुसले जवाफ दिए, “तपाईंहरू हरेक आफ्नो पापपूर्ण व्यवहारबाट फर्कनुपर्छ । यदि तपाईंहरूले येशूमा विश्‍वास गर्नुभयो भने हामी तपाईंहरूलाई बप्‍तिस्मा दिनेछौँ । परमेश्‍वरले तपाईंहरूका आफ्ना पापहरू क्षमा गर्नुहुनेछ र उहाँले आफ्ना पवित्र आत्मा दिनुहुनेछ ।
-\v 39 परमेश्‍वरले तपाईंहरू र तपाईंहरूका छोरा-छोरीहरूलाई र येशूमा विश्‍वास गर्ने अरू सबैलाई अनि यहाँबाट टाढा-टाढासम्म बस्‍नेहरूका निम्ति यो गर्छु भनी प्रतिज्ञा गर्नुभएको छ । परमप्रभु हाम्रा परमेश्‍वरले आफ्ना मानिसहरू हुनलाई बोलाउनुभएको हरेकलाई उहाँका पवित्र आत्मा दिनुहुनेछ ।”
-
+\v 38 पत्रुसले जवाफ दिए, “तपाईंहरू हरेक तपाईंहरूको पापपूर्ण व्यवहारबाट फर्कनुपर्छ । यदि तपाईंहरूले येशूमा विश्‍वास गर्नुभयो भने हामी तपाईंहरूलाई बप्‍तिस्मा दिनेछौँ । परमेश्‍वरले तपाईंहरूका आफ्ना पापहरू क्षमा गर्नुहुनेछ र उहाँले उहाँको पवित्र आत्मा दिनु हुनेछ ।
+\v 39 परमेश्‍वरले यो तपाईंहरूलाई र तपाईंको छोराछोरीहरूलाई र येशूमा विश्‍वास गर्ने अरू सबैलाई साथै यहाँबाट टाढा-टाढासम्म बस्‍नेहरूका निम्ति गर्छु भनी प्रतिज्ञा गर्नुभएको छ । परमप्रभु हाम्रो परमेश्‍वरले आफ्ना मानिसहरू हुनको निम्ति बोलाउनु भएको हरेकलाई उहाँको पवित्र आत्मा दिनुहुनेछ ।”
 \s5
-\v 40 पत्रुसले अझै धेरै कुराहरू भने, र तिनीहरूसँग दह्रोसँग कुरा गरे । पत्रुसले तिनीहरूलाई भने, “तपाईंहरूलाई बचाउनको निम्ति परमेश्‍वरसँग बिन्ति गर्नुहोस्, ताकि येशूलाई इन्कार गरेका यी दुष्‍ट मानिसहरूलाई उहाँले दण्ड दिनुहुँदा, तपाईंहरूलाई दण्ड नदिइएको होस् ।”
-\v 41 त्यसैले, पत्रुसको सन्देशमा विश्‍वास गर्नेहरूलाई बप्‍तिस्मा दिइयो । त्यस दिन विश्‍वासीहरूको समूहमा सहभागी हुनेहरू झण्डै तिन हजार जति थिए ।
+\v 40 पत्रुसले अझै धेरै कुराहरू भने, तिनीहरूसँग दह्रोसँग कुरा गरे । पत्रुसले तिनीहरूलाई भने, “तपाईंहरूलाई बचाउनको निम्ति परमेश्‍वरसँग बिन्ति गर्नुहोस् ताकि उहाँले येशूलाई इन्कार गरेका यी दुष्‍ट मानिसहरूलाई दण्ड दिनुहुँदा, तपाईंहरूलाई दण्ड दिनुहुनेछैन ।”
+\v 41 त्यसैले पत्रुसको सन्देशमा विश्‍वास गर्नेहरूलाई बप्‍तिस्मा दिइयो । त्यस दिन विश्‍वासीहरूको समूहमा सहभागी हुनेहरू झण्डै तिन हजार जति थिए ।
 \v 42 तिनीहरूले प्रेरितहरूले सिकाएका कुराहरूलाई निरन्तर पालन गरे । तिनीहरू धेरै समय अरू विश्‍वासीहरू सँगसँगै भेला हुन्थे र तिनीहरूले प्रत्येक दिन सँगसँगै खान्थे र प्रार्थना गर्थे ।
-
 \s5
-\v 43 यरूशलेममा भएका सबै मानिसहरूले परमेश्‍वरलाई ज्यादै आदर र सम्मान गरे, किनभने प्रेरितहरूले धेरै आश्‍चर्यकर्महरू गरिरहेका थिए ।
-\v 44 येशूमा विश्‍वास गर्नेहरू ती सबैले त्यही कुराहरूमा विश्‍वास गर्थे र नियमित रूपमा सँगसँगै भेला हुन्थे । तिनीहरूले आफूसँग भएका सबै कुराहरू एक अर्कामा बाँडचुँड गर्थे ।
-\v 45 समय समयमा तिनीहरूमध्ये कसैले आफ्ना केही जमिन र तिनीहरूसँग भएका अरू कुराहरूमध्ये केही बेच्थे र तिनीहरूले आवश्यक परेअनुसार तिनीहरूका बिचमा भएका अरू मानिसहरूलाई दिन्थे ।
-
+\v 43 यरूशलेममा भएका सबै मानिसहरूले परमेश्‍वरलाई ज्यादै आदर गरे किनभने प्रेरितहरूले धेरै आश्‍चर्यकर्महरू गरिरहेका थिए ।
+\v 44 येशूमा विशवास गर्नेहरू ती सबैले त्यही कुराहरूमा विश्‍वास गरे र नियमित रुपमा सँगसँगै भेला हुन्थे । तिनीहरूले तिनीहरूसँग भएका सबै कुराहरू एक अर्कामा बाँडचुँड गरेरहे ।
+\v 45 समय समयमा तिनीहरू कसैले आफ्ना केही जमिन र तिनीहरूसँग भएका अरू कुराहरूमध्ये केही कुराहरू बेच्थे र तिनीहरूले तिनीहरूलाई आवश्यक परे अनुसार तिनीहरूमाझ भएका अरू मानिसहरूलाई दिन्थे ।
 \s5
-\v 46 तिनीहरू निरन्तर रूपमा मन्दिरमा भेला हुन्थे । तिनीहरू घर-घरमा गईकन सँगै भोजन गर्थे, र त्यसो गरेपछि तिनीहरू खुसी हुन्थे, र आफूसँग भएका कुराहरू बाँडचुँड गर्थे ।
-\v 47 तिनीहरूले यसो गर्दा, तिनीहरूले परमेश्‍वरको प्रशंसा गरिरहेका हुन्थे, र यरूशलेममा बस्‍ने अरू मानिसहरूले तिनीहरूलाई आदर गरे । जब यी कुरा भइरहेका थिए, प्रभु येशूले तिनीहरूका पापको दण्डबाट बचाइएका मानिसहरूको सङ्ख्या दैनिक बढाउनुभयो ।
-
+\v 46 तिनीहरू निरन्तर रूपमा मन्दिरमा भेला हुन्थे । तिनीहरूले तिनीहरूका खानाहरू दिनहुँ खुशीसाथ मिलीजुली बाँडचुँड गर्थे, जा तिनीहरूले सँगै खान्थे, तिनीहरूका घरहरूमा प्रभु-भोज मान्थे ।
+\v 47 तिनीहरूले यसो गर्दा, तिनीहरूले परमेश्‍वरको प्रशंसा गर्दै रहे र यरूशलेममा बस्‍ने अरू मानिसहरूले तिनीहरूलाई आदर गरे । जब यी कुराहरू भइरहेका थिए, प्रभू येशूले तिनीहरूका पापहरूका दण्डबाट बाँचिइरहेका मानिसहरूका संख्या बढाउनुभयो ।
 \s5
+
 \c 3
 \p
 \v 1 एक दिन पत्रुस र यूहन्‍ना मन्दिरको प्राङ्गणतिर जाँदै थिए । त्यस बेला दिउँसोको तिन बजेको थियो । त्यो समयमा मानिसहरूले त्यहाँ प्रार्थना गर्थे ।
 \v 2 त्यहाँ एक जना जन्मै देखिको हिँड्न नसक्‍ने मानिस थियो । ऊ मन्दिर क्षेत्रको प्रवेशद्वारमा अवस्थित सुन्दर नामक ढोकामा बसिरहेको थियो । मानिसहरूले हरेक दिन उसलाई बोकेर ल्याउँथे, ताकि उसले मन्दिरको प्राङ्गणमा प्रवेश गर्ने मानिसहरूबाट केही पैसा मागेर पाओस् ।
 \v 3 पत्रुस र यूहन्‍ना मन्दिरको प्राङ्गणमा प्रवेश गर्न लागेका थिए । उसले तिनीहरूले केही पैसा दिऊन् भनी माग्‍न सुरु गर्‍यो ।
-
 \s5
 \v 4 पत्रुस र यूहन्‍नाले उसलाई सिधा हेरे र पत्रुसले उसलाई भने, “हामीतिर हेर ।”
 \v 5 त्यसैले, उसले तिनीहरूबाट केही पैसा पाउने आश गर्दै तिनीहरूतिर हेर्‍यो ।
-\v 6 तब पत्रुसले त्यसलाई भने, “मसित पैसा छैन, तर मैले जे गर्नसक्छु, त्यो तिम्रो निम्ति गर्नेछु । नासरतका येशू ख्रीष्‍टको नाममा तिमी निको होऊ । उठ र हिँड ।”
-
+\v 6 तब पत्रुसले त्यसलाई भने, “मसित पैसा छैन, तर मैले जे गर्नसक्छु, त्यो तिम्रो निम्ति गर्नेछु । नासरतका येशू ख्रीष्टको नाममा तिमी निको होऊ । उठ र हिँड ।"
 \s5
 \v 7 तब पत्रुसले त्यस मानिसको दाहिने हात समातेर उसलाई उठ्न सहायता गरे । त्यति नै बेला त्यो मानिसको खुट्टा र गोलीगाँठो बलियो भयो ।
 \v 8 ऊ उफ्र्यो र हिँड्न थाल्यो । अनि ऊ मन्दिर क्षेत्रमा पत्रुस र यूहन्‍नासित हिँड्दै, उफ्रँदै र परमेश्‍वरको प्रशंसा गर्दै प्रवेश गर्‍यो ।
-
 \s5
 \v 9 उसले हिँड्दै र परमेश्‍वरको प्रशंसा गरिरहेको मन्दिरका सबै मानिसहरूले देखे ।
 \v 10 तिनीहरूले त्यो मानिस मन्दिरको प्राङ्गणको प्रवेशद्वारमा अवस्थित सुन्दर नामक ढोकामा पैसा मागेर बस्‍ने मानिस हो भनेर चिनिहाले । त्यसैले, उसलाई जे भएको थियो, त्यसमा सबै मानिसहरू साह्रै छक्‍क परे ।
-
 \s5
-\v 11 त्यो मानिसलाई पत्रुस र यूहन्‍नासँगै देख्‍दा, तिनीहरू यति आश्‍चर्यचकित भए कि के सोच्‍ने भनी तिनीहरूलाई थाहै भएन । त्यसैले, ती मानिसहरू सोलोमनको दलान भनिने मन्दिरको प्राङ्गणतिर दौडे जहाँ तिनीहरू थिए ।
+\v 11 त्यो मानिसलाई पत्रुस र यूहन्‍नासँगै देख्‍दा, तिनीहरू यति आश्‍चर्यचकित भए कि के सोच्ने भनी तिनीहरूलाई थाहै भएन । त्यसैले, ती मानिसहरू सोलोमनको दलान भनिने मन्दिरको प्राङ्गणतिर दौडे जहाँ तिनीहरू थिए ।
 \v 12 जब पत्रुसले मानिसहरूलाई देखे तिनले उनीहरूलाई भने, “सङ्गी इस्राएलीहरू हो, यो मानिसलाई जे भयो त्यसमा तपाईंहरू चकित हुनुपर्दैन । यो मानिसलाई हिँड्ने बनाउन सक्‍ने शक्ति हामी आफैँसँग भएको जस्तो गरेर किन तपाईंहरूले हामीलाई हेर्नुहुन्छ ?
-
 \s5
 \v 13 त्यसैले, यथार्थमा के भइरहेको छ सो म तपाईंहरूलाई बताउनेछु । अब्राहाम, इसहाक र याकूबलगायतका हाम्रा पूर्खाहरूले परमेश्‍वरको आराधना गरे । अहिले परमेश्‍वरले येशूलाई उच्‍च आदर गर्नुभएको छ । तपाईंहरूका अगुवाहरूले येशूलाई शासक पिलातसकहाँ ल्याए, ताकि उनका सिपाहीहरूले उहाँलाई मृत्युदण्ड दिऊन् । पिलातसले येशूलाई छोड्नुपर्छ भनी निर्णय गरेपछि येशूलाई पिलातसको सामुन्‍ने इन्कार गर्ने तपाईंहरू नै हुनुहुन्थ्यो ।
-\v 14 येशू इस्राएलका परमेश्‍वरको आफ्नै मसीह र धर्मी जन हुनुहुन्थ्यो, तापनि उहाँको सट्टामा तपाईंहरूले एउटा हत्यारालाई स्वतन्‍त्र गरिदिने माग गर्नुभयो ।
-
+\v 14 येशू इस्राएलका परमेश्‍वरको आफ्नै मसीह र धर्मी जन हुनुहुन्थ्यो, तापनि उहाँको सट्टामा तपाईंहरूले एउटा हत्यारालाई स्वतन्त्र गरिदिने माग गर्नुभयो ।
 \s5
 \v 15 मानिसहरूलाई अनन्त जीवन दिनुहुने येशूलाई तपाईंहरूले मार्नुभयो भनी परमेश्‍वर ठान्‍नुहुन्छ । तर परमेश्‍वरले उहाँलाई फेरि जीवित पार्नुभयो । उहाँ जीवित हुनुभएपछि हामीले येशूलाई धेरै पटक देख्यौँ ।
 \v 16 हामीले येशूमा भरोसा गर्ने हुनाले र यस मानिसले पनि येशूमा भरोसा गर्ने हुनाले उसलाई फेरि बलियो बनाइएको छ, र ऊ तपाईंहरू सबैको सामु हिँड्न सक्षम भएको छ ।”
-
 \s5
 \v 17 “मेरा देशवासी मित्रहरू, म जान्दछु, कि तपाईंहरू र तपाईंहरूका अगुवाहरूले येशूलाई मार्नुभयो, किनभने तपाईंहरूले उहाँ मसीह हुनुहुन्छ भनेर थाहा पाउनुभएन ।
 \v 18 तथापि, मानिसहरूले येशूलाई मार्नेथिए भनी परमेश्‍वरले लामो समयअगि नै बताउनुभएको थियो । मानिसहरूले मसीहलाई के गर्नेथिए भनी परमेश्‍वरले सबै अगमवक्‍ताहरूलाई लेख्‍न लगाउनुभयो । परमेश्‍वरले पठाउनुहुने मसीहले कष्‍ट भोग्‍नुपर्ने थियो र मर्नु पर्नेथियो भनी तिनीहरूले लेखे ।
-
 \s5
 \v 19 त्यसैले, तपाईंहरूको पापमय जीवनबाट फर्कनुहोस्, अनि उहाँले तपाईंहरूका पापहरूलाई पूर्ण रूपले क्षमा गरिदिनुभएको होस् र उहाँले तपाईंहरूलाई बलियो पार्नुभएको होस्, र परमेश्‍वरलाई मनपर्ने काम गर्न तपाईंहरूलाई सहायता गर्नुभएको होस् भनी बिन्ती गर्नुहोस् ।
 \v 20 यदि तपाईंहररूले यसो गर्नुभयो भने परमप्रभु परमेश्‍वरले तपाईंहरूलाई सहायता गरिरहनुभएको छ भनी तपाईंहरूले त्यस बेला थाहा पाउनुहुनेछ, र कुनै दिन फेरि उहाँले मसीहलाई पृथ्वीमा पठाउनुहुनेछ जसलाई उहाँले तपाईंहरूको निम्ति दिनुभएको छ ।
-
 \s5
 \v 21 जबसम्म परमेश्‍वरले आफूले सृष्‍टि गर्नुभएका कुराहरूलाई नयाँ तुल्याउनुहुन्‍न तबसम्म येशू निश्‍चय नै स्वर्गमा रहिरहनुहुनेछ । उहाँले लामो समयअगि नै त्यसो गर्ने प्रतिज्ञा गर्नुभयो र उहाँले ती मानिसहरूलाई बताउन पवित्र अगमवक्‍ताहरूलाई चुन्‍नुभयो ।
 \v 22 उदाहरणका लागि, अगमवक्‍ता मोशाले मसीहको बारेमा यसो भने, “तिमीहरूका परमप्रभु परमेश्‍वरले तिमीहरूका माझबाट मजस्तै एक जना अगमवक्‍ता पठाउनुहुनेछ । उहाँले तिमीहरूलाई भन्‍नुहुने हरेक कुरा तिमीहरूले सुन्‍नुपर्छ ।
-\v 23 ती अगमवक्‍ताले भनेका नसुन्‍नेहरू र तिनको आज्ञा पालन नगर्नेहरू परमेश्‍वरका जनहरू हुनेछैनन् र परमेश्‍वरले तिनीहरूलाई नष्‍ट गर्नुहुनेछ ।”
-
+\v 23 ती अगमवक्‍ताले भनेका नसुन्‍नेहरू र तिनको आज्ञा पालन नगर्नेहरू परमेश्‍वरका जनहरू हुनेछैनन् र परमेश्‍वरले तिनीहरूलाई नष्ट गर्नुहुनेछ ।”
 \s5
 \v 24 पत्रुसले जारी राखे, “सबै अगमवक्‍ताहरूले यी दिनहरूमा के हुनेथिए भन्‍ने विषयमा बताएका छन् । तिनीहरूमा शमूएल र तिनीपछिका अगमवक्‍ताहरू पर्दछन् जसले यी घटनाहरू घट्नअगि नै तिनको विषयमा बताए ।
 \v 25 जब परमेश्‍वरले हाम्रा पूर्खाहरूलाई आशिष् दिन दृढतासाथ प्रतिज्ञा गर्नुभयो उहाँले तपाईंहरूलाई पनि निश्‍चय नै आशिष् दिने प्रतिज्ञा गर्नुभयो । उहाँले अब्राहामलाई मसीहको बारेमा भन्‍नुभयो, “तिमीहरूका सन्तानहरूले गरेका कामहरूको परिणाम स्वरूप म पृथ्वीका सबै प्राणीहरूलाई आशिष् दिनेछु ।”
 \v 26 पत्रुसले यसरी टुङ्ग्याए, “यसकारण परमेश्‍वरले येशूलाई मसीहको रूपमा उहाँको सेवा गर्नलाई पृथ्वीमा पठाउनुभयो । तिमीहरूले दुष्‍ट काम गर्नलाई रोक भन्‍ने हेतुले, उहाँले पहिले इस्राएलीहरूलाई आशिष् दिनका लागि येशूलाई तिमीहरूकहाँ पठाउनुभयो ।
-
 \s5
+
 \c 4
 \p
-\v 1 त्यस बेला केही पूजाहारीहरू मन्दिरको चोकमा थिए । मन्दिरमा सुरक्षाकर्मीहरूका हाकिम र सदूकी समूहका केही सदस्यहरू पनि थिए । पत्रुस र यूहन्‍ना मानिसहरूसँग बोलिरहँदा यी सबै मानिसहरू तिनीहरूकहाँ आए ।
-\v 2 यी मानिसहरू अति रिसाए, किनभने ती दुई प्रेरितले मानिसहरूलाई येशूको बारेमा शिक्षा दिइरहेका थिए । येशू मारिनुभएपछि परमेश्‍वरले उहाँलाई फेरि जीवित पार्नुभयो भनी तिनीहरूले उनीहरूलाई बताइरहेका थिए ।
-\v 3 यसकारण, ती मानिसहरूले पत्रुस र यूहन्‍नालाई पक्रे र उनीहरूलाई झ्यालखानामा हालिदिए । साँझ परिसकेको हुनाले यहूदी परिषद्ले पत्रुस र यूहन्‍नालाई केरकार गर्न भोलिपल्टसम्म पर्खनुपर्‍यो ।
-\v 4 तैपनि पत्रुसले बोलेको सुन्‍ने धेरै मानिसहरूले येशूमा विश्‍वास गरे (तिनीहरूले येशूमा विश्‍वास राखे) । येशूमा विश्‍वास गर्ने मानिसहरूको सङ्ख्या बढेर झण्डै पाँच हजार पुग्‍यो ।
-
+\v 1 त्यही बेला केही पूजाहारीहरू मन्दिरको चोकमा थिए । मन्दिरमा सुरक्षाकर्मीहरूका हाकिम र सदूकी समूहका केही सदस्यहरू पनि थिए । पत्रुस र यूहन्‍ना मानिसहरूसँग बोलिरहँदा यी सबै मानसिहरू उनीहरूकहाँ आए ।
+\v 2 यी मानिसहरू अति रिसाए किनभने ती दुई प्रेरितहरूले मानिसहरूलाई येशूको बारेमा शिक्षा दिइरहेका थिए । येशूलाई मारिनु भएपछि परमेश्‍वरले उहाँलाई फेरि जीवित तुल्याउनुभयो भनी तिनीहरूले उनीहरूलाई बताइरहेका थिए ।
+\v 3 यस कारण ती मानिसहरूले पत्रुस र यूहन्‍नालाई पक्रे र उनीहरूलाई झ्यालखानामा हालिदिए । साँझ परिसकेको हुनाले यहूदी परिषदले पत्रुस र यूहन्‍नालाई केरकार गर्न भोलिपल्ट सम्म पर्खनुपर्‍यो ।
+\v 4 तैपनि पत्रुसले बोलेको सुन्‍ने धेरै मानिसहरूले येशूमा विश्‍वास गरे (तिनीहरूको विश्‍वास येशूमा राखे) । येशूमा विश्‍वास गर्ने मानिसहरूको संख्या बढेर झण्डै पाँच हजार भए ।
 \s5
-\v 5 भोलिपल्ट प्रधान पूजाहारीले अरू मुख्य पूजाहारीहरू, व्यवस्थाका शिक्षक, यहूदी परिषद्का अन्य सदस्यहरूलाई बोलाए र तिनीहरू यरूशलेममा एकै ठाउँमा भेला भए ।
-\v 6 पहिलेका प्रधान पूजाहारी हन्‍नास त्यहाँ थिए । र त्यहाँ नयाँ प्रधान पूजाहारी कैयाफा, यूहन्‍ना, अलेक्जेन्डर र प्रधान पूजाहारीसँग सम्बन्धित अन्य मानिसहरू थिए ।
-\v 7 तिनीहरूले सुरक्षाकर्मीहरूलाई पत्रुस र यूहन्‍नालाई कोठाभित्र ल्याउने आदेश दिए, र उनीहरूले पत्रुस र यूहन्‍नालाई सोधे, “हिँड्न नसक्‍ने मानिसलाई निको पार्ने शक्‍ति तिमीहरूलाई कसले दियो ?”
-
+\v 5 भोलिपल्ट प्रधान पूजाहारीले अरू मुख्य पूजाहारीहरू, व्यवस्थाका शिक्षक, यहूदी परिषदका अन्य सदस्यहरूलाई बोलाए र तिनीहरू यरूशलेममा एकै ठाउँमा भेला भए ।
+\v 6 पहिलेका प्रधान पूजाहारी हन्‍नास त्यहाँ थिए । साथै त्यहाँ नयाँ प्रधान पूजाहारी कैयाफा, यूहन्‍ना र अलेक्जेन्डर र प्रधान पूजाहारीसँग सम्बन्धित अन्य मानिसहरू थिए ।
+\v 7 तिनीहरूले सुरक्षाकर्मीहरूलाई पत्रुस र यूहन्‍नालाई कोठाभित्र ल्याउने आदेश दिए र उनीहरूले पत्रुस र यूहन्‍नालाई सोधे, “हिँड्न नसक्‍ने मानिसलाई निको पार्ने शक्ति तिमीहरूलाई कसले दियो ?”
 \s5
-\v 8 पवित्र आत्माले पत्रुसलाई शक्‍ति दिनुभएअनुसार पत्रुसले तिनीहरूलाई भने, “हामीलाई शासन गर्ने तपाईं इस्राएली मित्रहरू हो, र तपाईंहरू अरू धर्मगुरुहरू हो, मेरा कुरा सुन्‍नुहोस् ।”
-\v 9 आज तपाईंहरूले एउटा हिँड्न नसक्‍ने मानिसको निम्ति हामीले गरेको एउटा राम्रो कामको बारेमा हामीलाई प्रश्‍न गरिरहनुभएको छ र तपाईंहरूले ऊ कसरी निको भयो भनी हामीलाई सोध्‍नुहुन्छ । यसकारण, तपाईंहरू र अन्य सबै इस्राएलीहरूलाई मलाई यो कुरा बताउन दिनुहोस् ।
-\v 10 नासरतका येशू ख्रीष्‍टको नामद्वारा यो मानिस निको भयो । यसकारण, ऊ अहिले तपाईंहरूका अगाडि उभिन सक्‍नेभएको छ । येशूलाई क्रुसमा टाँगेर मार्ने तपाईंहरू नै हुनुहुन्थ्यो, तर परमेश्‍वरले उहाँलाई फेरि जीवित पार्नुभयो ।
-
+\v 8 पवित्र आत्माले पत्रुसलाई शक्ति दिनुभएअनुसार पत्रुसले तिनीहरूलाई भने, “हामीलाई शासन गर्ने तपाईं इस्राएली मित्रहरू हो, र तपाईंहरू अरू धर्मगुरुहरू हो, मेरा कुरा सुन्‍नुहोस् ।”
+\v 9 आज तपाईंहरूले एउटा हिँड्न नसक्‍ने मानिसको निम्ति हामीले गरेको एउटा राम्रो कामको बारेमा हामीलाई प्रश्‍न गरिरहनु भएको छ र तपाईंहरूले ऊ कसरी निको भयो भनी हामीलाई सोध्‍नुहुन्छ । यसकारण तपाईंहरू र अन्य सबै इस्राएलीहरूलाई यो कुरा मलाई बताउन दिनुहोस् ।
+\v 10 नासरतका येशू ख्रीष्‍टको नामद्वारा यो मानिस निको भयो । यसकारण ऊ अहिले तपाईंहरूका अगाडि उभिन सक्‍ने भएको छ । येशूलाई क्रूसमा टाँगेर मार्ने तपाईंहरू नै हुनुहुन्थ्यो तर परमेश्‍वरले उहाँलाई फेरि जीवित बनाउनु भयो ।
 \s5
-\v 11 धर्मशास्‍त्रले यिनै येशू ख्रीष्‍टको बारेमा बताउँछ, “भवन निर्माण गर्नेहरूले फ्याँकेको ढुङ्गा नै त्यस भवनको सबैभन्दा महत्त्वपूर्ण ढुङ्गा बनेको छ ।”
-\v 12 येशूले मात्र हामीलाई बचाउन सक्‍नुहुन्छ, किनकि परमेश्‍वरले हाम्रा पापको दोषबाट हामीलाई यस संसारमा बचाउन सक्‍ने अरू कुनै मानिस दिनुभएको छैन ।”
-
+\v 11 धर्मशास्‍त्रले यिनै येशू ख्रीष्‍टको बारेमा बताउछः “भवन निर्माण गर्नेहरूले फ्याँकेको ढुङगा नै त्यो भवनको सबैभन्दा महत्वपूर्ण ढुङगा भएको छ ।”
+\v 12 येशूले मात्र हामीलाई बचाउन सक्‍नुहुन्छ, किनकि परमेश्‍वरले हाम्रा पापको दोषबाट हामीलाई यस संसारमा बचाउन सक्‍ने अरू कुनै मानिस दिनु भएको छैन ।”
 \s5
-\v 13 पत्रुस र यूहन्‍ना तिनीहरूदेखि नडराएको कुरा ती यहूदी अगुवाहरूले थाहा पाए । यी दुई जना मानिस विद्यालयमा अध्ययन नगरेका साधारण मानिसहरू रहेछन् भन्‍ने कुरा पनि तिनीहरूले थाहा पाए । यसकारण, ती अगुवाहरू छक्‍क परे । यी मानिसहरूले येशूसँग समय बिताएका रहेछन् भनी तिनीहरूले जाने ।
+\v 13 पत्रुस र यूहन्‍ना तिनीहरूदेखि नडराएको कुरा ती यहूदी अगुवाहरूले थाहा पाए । यी दुई जना मानिसहरू विद्यालयमा अध्ययन नगरेका साधारण मानिसहरू रहेछन् भन्‍ने कुरा पनि तिनीहरूले थाहा पाए । यसकारण ती अगुवाहरू छक्‍क परे । यी मानिसहरूले येशूसँग समय बिताएका थिए भन्‍ने तिनीहरूले थाहा पाए ।
 \v 14 तिनीहरूले त्यो निको भएको मानिस पत्रुस र यूहन्‍नासँगै उभिरहेको पनि देखे । यसकारण तिनीहरूले उनीहरूका विरुद्धमा केही पनि बोल्न सकेनन् ।
-
 \s5
 \v 15 ती यहूदी अगुवाहरूले बैठक कोठाबाट पत्रुस, यूहन्‍ना र त्यो निको भएको मानिसलाई बाहिर लैजान सुरक्षाकर्मीहरूलाई आज्ञा दिए । तिनीहरूले त्यसो गरेपछि ती अगुवाहरूले पत्रुस र यूहन्‍नाका बारेमा आपसमा छलफल गरे ।
-\v 16 तिनीहरूले भने, “यी दुई जना मानिसलाई सजाय दिनलाई हामीले गर्न सक्‍ने कुनै कुरो छैन । तिनीहरूले एउटा उदेकको आश्‍चर्यकर्म गरेका छन् भन्‍ने कुरो यरूशलेममा बस्‍ने सबैले जान्दछन्, यसकारण, यो घटना भएको होइन भनी हामीले मानिसहरूलाई भन्‍न सक्दैनौँ ।
-\v 17 तरै पनि यिनीहरूले यी येशूको बारेमा सिकाउँदै आएका कुरा हामीले अरू मानिसहरूलाई सुन्‍न दिनुहुँदैन । यसकारण, यो मानिसलाई निको पार्न तिनीहरूलाई शक्‍ति दिने भनी तिनीहरूले भनेको व्यक्‍तिको बारेमा तिनीहरूले अरू मानिसहरूलाई बताइरहे भने हामीले तिमीहरूलाई दण्ड दिनेछौँ भनी हामीले तिनीहरूलाई भन्‍नुपर्छ ।”
+\v 16 तिनीहरूले भने, “यी दुई जना मानिसलाई सजाय दिनलाई हामीले गर्न सक्‍ने कुनै कुरो छैन ।” उनीहरूले एउटा उदेकको आश्‍चर्यकर्म गरेका छन् भन्‍ने कुरो यरूशलेममा बस्‍ने सबैले जान्दछन्, यसकारण यो घटना भएको होइन भनी हामीले मानिसहरूलाई भन्‍न सक्दैनौँ ।
+\v 17 तर पनि यिनीहरूले यी येशूको बारेमा सिकाउँदै आएका कुरा हामीले अरू मानिसहरूलाई सुन्‍न दिनुहुँदैन । यसकारण, यो मानिसलाई निको पार्न तिनीहरूलाई शक्ति दिने भनी तिनीहरूले भनेको व्‍यक्‍तिको बारे यदि तिनीहरूले अरू मानिसहरूलाई निरन्तर बताए भने हामीले तिमीहरूलाई दण्ड दिनेछौँ भनी हामीले तिनीहरूलाई भन्‍नु नै पर्छ ।”
 \v 18 यसकारण, ती यहूदी अगुवाहरूले ती दुई प्रेरितहरूलाई फेरि कोठाभित्र ल्याउन सुरक्षाकर्मीहरूलाई आज्ञा दिए । तिनीहरूले उनीहरूलाई भित्र ल्याएपछि तिनीहरूले अब उप्रान्त कसैलाई पनि येशूको बारेमा बताउनु वा सिकाउनु हुँदैन भनी तिनीहरू दुवैलाई भने ।
-
 \s5
-\v 19 तर पत्रुस र यूहन्‍नाले भने, “के तपाईंहरूको कुरा मान्‍नु र उहाँको आज्ञापालन नगर्नु परमेश्‍वरले हाम्रो निम्ति ठिकै हो भनी सोच्‍नुहोला ? तपाईंहरूलाई के ठिक हो भन्‍ने लाग्छ, हामी तपाईंहरूलाई नै त्यसबारे निर्णय गर्न दिन्छौँ ।
-\v 20 तर हामीले त तपाईंहरूको कुरा मान्‍न सक्दैनौँ । जे येशूले गर्नुभएका हामीले देखेका छौँ र उहाँले सिकाउनुभएका हामीले सुनेका छौँ, तीबारे हामी मानिसहरूलाई बताउन छोड्नेछैनौँ ।”
-
+\v 19 तर पत्रुस र यूहन्‍नाले भने, “के तपाईंहरूको कुरा मान्‍नु र उहाँको आज्ञापालन नगर्नु परमेश्‍वरले हाम्रो निम्ति ठिक नै हो भनी सोच्‍नु होला ? तपाईंहरूलाई के ठिक हो भन्‍ने लाग्छ, निर्णय गर्न हामीले तपाईंहरूलाई नै दिन्छौँ ।
+\v 20 तर हामीले त तपाईंहरूको कुरा मान्‍न सक्दैनौँ । येशूले गर्नु भएको हामीले देखेको र उहाँले सिकाउनु भएको हामीले जे सुनेका छौँ तीबारे हामीले मानिसहरूलाई बताउन छोड्ने छैनौँ ।”
 \s5
-\v 21 तब फेरि यहूदी अगुवाहरूले पत्रुस र यूहन्‍नालाई तिनीहरूको आज्ञा उल्लङ्घन नगर्नू भने, तर उनीहरूले तिनीहरूलाई दण्ड नदिने निर्णय गरे । किनभने त्यो हिँड्न नसक्‍ने मानिसको जीवनमा भएको कुराबारे यरूशलेममा भएका सबै मानिसहरूले परमेश्‍वरको प्रशंसा गरिरेहेका थिए ।
+\v 21 तब फेरि यहूदी अगुवाहरूले पत्रुस र यूहन्‍नालाई तिनीहरूको आज्ञा उल्लङघन नगर्नू भने, तर तिनीहरूले उनीहरूलाई दण्ड नदिने निर्णय गरे । किनभने त्यो हिँड्न नसक्‍ने मानिसलाई भएको कुरा बारे यरूशलेममा भएका सबै मानिसहरूले परमेश्‍वरको प्रशंसा गरिरेहेका थिए ।
 \v 22 उसको उमेर चालिस वर्ष भन्दा बढी थियो, अनि ऊ जन्मेको दिनदेखि नै हिँड्न सकेको थिएन ।
-
 \s5
-\v 23 पत्रुस र यूहन्‍नाले यहूदी परिषद् छोडेपछि, तिनीहरू अरू विश्‍वासीहरूकहाँ गए, र धर्म-गुरुसाथै यहूदी अगुवाहरूले उनीहरूलाई भनेका सबै कुरा तिनीहरूलाई बताइदिए ।
-\v 24 जब विश्‍वासीहरूले यो कुरा सुने तिनीहरूले परमेश्‍वरलाई सँगै प्रार्थना चढाउँदा तिनीहरू सबै सहमत भए, “हे परमप्रभु, तपाईंले आकाश, पृथ्वी र समुद्रहरू र त्यहाँ भएका यावत् थोक बनाउनुभयो ।
-\v 25 पवित्र आत्माले तपाईंहरूको सेवा गर्ने हाम्रा पुर्खा राजा दाऊदलाई यी वचनहरू लेख्‍न लगाउनुभयो, “संसारका मानिसहरू किन रिसाए, अनि इस्राएलीहरूले किन परमेश्‍वरको विरुद्धमा व्यर्थको योजना बनाए ?
-
+\v 23 पत्रुस र यूहन्‍नाले यहूदी परिषद् छोडे पछि, तिनीहरू अरू विश्‍वासीहरूकहाँ गए र धर्म-गुरु र यहूदी अगुवाहरूले उनीहरूलाई भनेका सबैकुरा तिनीहरूलाई बताइदिए ।
+\v 24 जब विश्‍वासीहरूले यो कुरा सुने तिनीहरूले परमेश्‍वरप्रति सँगै प्रार्थना गर्दा तिनीहरू सबै सहमत भए, “हे परमप्रभु, तपाईंले आकाश, पृथ्वी र समुद्रहरू र त्यहाँ भएका सबै थोक बनाउनुभयो ।
+\v 25 पवित्र आत्माले तपाईंहरूको सेवा गर्ने हाम्रा पूर्खा राजा दाऊदलाई यी वचनहरू लेख्‍न लगाउनुभयोः “संसारका मानिसहरू किन रिसाए, अनि इस्राएली मानिसहरूले परमेश्‍वरको विरुद्धमा व्यर्थको योजना बनाए ?
 \s5
-\v 26 संसारमा भएका राजाहरूले परमेश्‍वरका शासकको विरुद्धमा लडाइँ गर्ने तयारी गरे, अनि परमप्रभु र उहाँले मसीह हुनलाई चुन्‍नुभएका व्यक्‍तिको विरोध गर्नलाई शासकहरू तिनीहरूसँग आबद्ध भए ।
-
+\v 26 संसारमा राजाहरूले परमेश्‍वरमा शासकको विरुद्धमा लडाईँ गर्न तयारी गरे अनि शासकहरू परमप्रभु र उहाँले मसीह हुनलाई चुन्‍नुभएको व्याक्तिको विरोध गर्नलाई तिनीहरूसँग आवद्ध भए ।
 \s5
-\v 27 यो सत्य हो, कि हेरोद र पन्तियस पिलातस दुवै, तपाईंले मसीहको रूपमा तपाईंहरूको सेवा गर्नलाई चुन्‍नुभएका येशूको विरुद्धमा गैरयहूदीहरू र इस्राएलीहरू सँगसँगै यस सहरमा आए ।
-\v 28 तपाईंले तिनीहरूलाई यो गर्ने अनुमति दिनुभयो, किनभने तपाईंले यसो हुन लामो समयअगि नै निर्णय गर्नुभएको थियो ।
-
+\v 27 यो सत्य हो ! हेरोद र पन्तियस पिलातस दुवै, गैह्र-यहूदीहरू र इस्राएली मानिसहरू सँगसँगै यस शहरमा आए यसलाई तपाईंले सेवा गर्नलाई चुन्‍नुभयो ।
+\v 28 तपाईंले तिनीहरूलाई यो गर्न अनुमति दिनुभयो किनभने तपाईंले यो हुनलाई लामो समय अघि नै निर्णय गर्नुभएको थियो ।
 \s5
-\v 29 “यसकारण, अब तिनीहरूले हामीलाई कसरी दण्ड दिनेछन् भनी तिनीहरूले भनिरहेका कुराहरू सुन्‍नुहोस् । प्रत्येकलाई येशूको बारेमा बताउन हामी तपाईंको सेवा गर्नेहरूलाई सहायता गर्नुहोस् ।
-\v 30 तपाईंका पवित्र सेवक येशूको नाउँमा चङ्गाइ, चिह्न र चमत्कारहरूका महान् आश्‍चर्यकर्महरू गर्न तपाईंको शाक्‍ति प्रयोग गर्नुहोस् ।
-\v 31 जब विश्‍वासीहरूले प्रार्थना गरी सिद्धयाएका थिए तिनीहरू भेला भएको ठाउँ हल्लियो । पवित्र आत्माले तिनीहरू सबैलाई परमेश्‍वरले तिनीहरूलाई बोल्नलाई आज्ञा दिनुभएका वचनहरू साहसपूर्वक बोल्ने शक्‍ति दिनुभयो, अनि उनीहरूले त्यसै गरे ।
-
+\v 29 “यसकारण अब तिनीहरूले हामीलाई कसरी दण्ड दिने छन् भनी तिनीहरूले भनिरहेका कुराहरू सुन्‍नुहोस् । प्रत्येकलाई येशूको बारेमा वताउन हामी तपाईंका सेवा गर्नेहरूलाई सहायता गर्नुहोस् ।
+\v 30 तपाईंका पवित्र सेवक येशूको नाममा चंगाइका आश्‍चर्यकर्महरू, चिन्हहरू र चमत्कारहरू गर्न तपाईंको शाक्ति प्रयोग गर्नुहोस् ।
+\v 31 जब विश्‍वासीहरूले प्रार्थना गरी सिध्दयाएका थिए उनीहरू भेला भएको ठाउँ हल्लियो । पवित्र आत्माले उनीहरू सबैलाई परमेश्‍वरले उनीहरूलाई बोल्नलाई आज्ञा दिनुभएका वचनहरू साहसका साथ बोल्ने शक्ति दिनुभयो अनि उनीहरूले त्यसै गरे ।
 \s5
-\v 32 येशूमा विश्‍वास गर्ने मानिसहरूको समूह आफ्ना विचार र चाहनामा पूर्ण रूपले एकै मनका थिए । तिनीहरूमध्ये कसैले पनि कुनै थोक मेरो मात्रै हो भन्थेनन् । बरु, तिनीहरूले आफूसँग भएका सबै थोक एक-आपसमा बाँडचुँड गर्दथे ।
-\v 33 परमेश्‍वरले प्रभु येशूलाई फेरि जीवित पार्नुभयो भनी ती प्रेरितहरूले अरू मानिसहरूलाई जोडदार रूपमा बताउने काम जारी राखे । अनि परमेश्‍वरले सबै विश्‍वासीहरूलाई धेरै सहायता गरिरहनुभएको थियो ।
-
+\v 32 येशूमा विश्‍वास गर्ने मानिसहरूको समूह आफ्नो सोचाई र चाहनामा सम्पूर्ण रूपमा एकै मनका थिए । तिनीहरूमध्ये कसैले पनि कुनै थोक मेरो मात्रै हो भन्दैन्थ्यो । बरु तिनीहरूले आफूसँग भएका सबै थोक एक-आपसमा बाँडचुँड गर्दथे ।
+\v 33 परमेश्‍वरले प्रभु येशूलाई फेरि जीवित तुल्याउनुभयो, भनी ती प्रेरितहरूले अरू मानिसहरूलाई जोडदाररूपमा बताउने काम जारी राखे । अनि परमेश्‍वरले सबै विश्‍वासीहरूलाई ठुलो सहायता गरिरहनु भएको थियो ।
 \s5
-\v 34-35 जग्‍गा वा घर भएका कतिपय विश्‍वासीहरूले आफ्ना सम्पत्ति बेच्थे, र तिनीहरूले बेचेर प्राप्‍त गरेको रकम ल्याउँथे, अनि तिनीहरूले त्यो रकम प्रेरितहरूलाई दिन्थे । प्रेरितहरूले खाँचोमा पर्ने कुनै पनि विश्‍वासीलाई रकम दिन्थे । यसरी सबै विश्‍वासीहरूसँग तिनीहरू जिउनलाई आवश्यक पर्ने कुरा हुन्थ्यो ।
-
+\v 34 जमिन वा घर भएका कतिपय विश्‍वासीहरूले आफ्नो सम्पत्ति बेचे । तब तिनीहरूले बेचेर प्राप्‍त गरेको रकम ल्याउथे र तिनीहरूले त्यो रकम प्रेरितहरूलाई दिन्थे ।
+\v 35 तब प्रेरितहरूले खाँचोमा पर्ने कुनै पनि विश्‍वासीलाई रकम दिन्थे । यसरी सबै विश्‍वासीहरूसँग तिनीहरू जिउनलाई आवश्यक पर्ने कुरा हुन्थ्यो ।
 \s5
-\v 36 त्यहाँ योसेफ नाउँ गरेका लेवी कुलका एक जना मानिस थिए, जो साइप्रस टापुबाट आएका थिए । प्रेरितहरूले तिनलाई बारनाबास भन्‍ने नाउँ दिए । यहूदी भाषामा त्यो नाउँको अर्थ अरूहरूलाई उत्साह दिने व्यक्ति भन्‍ने हुन्छ ।
-\v 37 तिनले एउटा खेत बेचे र त्यो रकम तिनीहरूका निम्ति र अरू विश्‍वासीहरूलाई दिन प्रेरितहरूकहाँ ल्याए ।
-
+\v 36 त्यहाँ योसेफ नाम गरेका लेवी कुलका एक जना मानिस थिए जो साइप्रस टापूबाट आएका थिए । प्रेरितहरूले उनलाई बारनाबास भन्‍ने नाम दिए । यहूदी भाषामा त्यो नामको अर्थ अरूहरूलाई उत्साह दिने व्‍यक्‍ति भन्‍ने हुन्छ ।
+\v 37 उनले एउटा खेत बेचे र त्यो रकम तिनीहरूका निम्ति र अरू विश्‍वासीहरूलाई दिन प्रेरितहरू कहाँ ल्याए ।
 \s5
+
 \c 5
 \p
-\v 1 त्यहाँ हननिया नाउँ गरेका एक जना विश्‍वासी थिए र तिनकी पत्‍नीको नाम सफीरा थियो । तिनले पनि एक टुक्रा जग्‍गा बेचे ।
-\v 2 तिनले आफ्नो जग्‍गा बेचेर प्राप्‍त गरेको रुपियाँ-पैसाको केही हिस्सा आफैँसँग राखे, र तिनले त्यसो गरेको कुरा तिनकी पत्‍नीलाई थाहा थियो । तब तिनले बाँकी पैसा ल्याए र प्रेरितहरूलाई दिए ।
-
+\v 1 त्यहाँ एकजना हननिया नाउँ गरेका एक जना विश्‍वासी थिए र तिनकी श्रीमतीको नाम सफीरा थियो । तिनले पनि अलिकति जमिन बेचे ।
+\v 2 उसले आफ्नो जमिन बेचेर प्राप्‍त गरेको रुपियाँ पैसाको केही हिस्सा आफैसँग राखे र उसले त्यसो गरेको कुरा उसको श्रीमतीलाई थाहा थियो । तब उसले बाँकी पैसा ल्याए र प्रेरितहरूलाई दिए ।
 \s5
-\v 3 तब पत्रुसले भने, “हे हननिया, तिमीले शैतानलाई आफूलाई पुरा नियन्‍त्रण गर्न दियौ । यसकारण, तिमीले पवित्र आत्मालाई छल्ने प्रयास गर्‍यौ । किन तिमीले यस्तो डरलाग्दो काम गर्‍यौ ? तिमीले आफ्नो जग्‍गा बेचेर प्राप्‍त गरेको रकमको केही भाग राखेका छौ । तिमीले सबै हामीलाई दिएनौ ।
-\v 4 जग्‍गा बिक्री गर्नअगि तिमी नै यसको साँचो मालिक थियौ । र त्यो जग्‍गा बेचेपछि पनि रुपियाँ तिम्रो नै थियो । तब तिमीले किन यस्तो दुष्‍ट काम गर्ने बारेमा सोच्यौ ? तिमीले हामीलाई मात्र छल गर्ने कोसिस गरिरहेका थिएनौ, तर तिमीले परमेश्‍वरलाई नै छल्ने कोसिस गर्‍यौ, होइन र ?”
-\v 5 जब हननियाले यी वचनहरू सुने, तिनी तुरुन्तै भुईंमा लडेर मरे । र हननियाको मृत्युबारे सुन्‍नेहरू सबै भयभीत भए ।
-\v 6 केही जवान मानिसहरू आए र तिनको शरीरलाई कपडामा बेह्रे, र बोकेर बाहिर लगे अनि त्यसलाई गाडे ।
-
+\v 3 तब पत्रुसले भने, “हे हननिया तिमीले शैतानलाई तिमीलाई पुरा नियन्‍त्रण गर्न दियौ । यसकारण तिमीले पवित्र आत्मालाई छल्ने प्रयास गर्‍यो । किन तिमीले यस्तो डर लाग्दो काम गर्‍यो ? तिमीले आफ्नो जमिन बेचेर प्राप्‍त गरेको रकमको केही भाग राखेका छौ । तिमीले सबै हामीलाई दिएनौ ।
+\v 4 जमिन बिक्री गर्नअघि तिमी नै यसको साँचा मालिक थियौ । र त्यो जमिन बेचे पछि पनि रुपियाँ तिम्रो नै थियो । तब तिमीले किन यस्तो दुष्‍ट काम गर्ने बारे विचार गर्‍यो ? तिमीले हामीलाई मात्र छल गर्ने कोसिस गरिरहेका थिएनौ तिमीले परमेश्‍वरलाई नै छल्ने कोशिष गर्‍यो, होइन र ?”
+\v 5 जब हननियाले यी वचनहरू सुने, तिनी तुरुन्तै भुइमा लडेर मरे । र हननियाको मृत्यु बारे सुन्‍नेहरू सबै भयभीत भए ।
+\v 6 केही जवान मानिसहरू आए र उनको शरीरलाई कपडामा बेह्रे र बोकेर बाहिर लगे र त्यसलाई गाडे ।
 \s5
-\v 7 झण्डै तिन घण्टापछि तिनकी पत्‍नी भित्र आइन्, तर के भएको थियो भनी उनलाई थाहा थिएन ।
-\v 8 तब पत्रुसले उनलाई हननियाले ल्याएको रकम देखाए र सोधे, “मलाई भन, कि के तिमीहरू दुई जनाले जग्‍गा बेचेर पाएको रकमको परिमाण यति नै हो त ?” उनले भनिन्, “हो, हामीले पाएको यति नै हो ।”
-
+\v 7 झण्डै तिन घण्टापछि तिनकी श्रीमती भित्र आइन् तर के भएको थियो भन्‍ने तिनलाई थाहा थिएन ।
+\v 8 तब पत्रुसले तिनलाई हननियाले ल्याएको रकम तिनलाई देखाए र सोधे, “मलाई भन कि के तिमीहरू दुई जनाले जमिन बेचेर पाएको रकमको परिमाण यति हो त ?” तिनले भनिन्, “हो, हामीले पाएको यति नै हो ।”
 \s5
-\v 9 त्यसैले, पत्रुसले उनलाई भने, “तिमीहरू दुवैले डरलाग्दो काम गर्‍यौ । तिमीहरू दुवै जना प्रभुका आत्मालाई छल गर्ने कुरामा प्रयास गर्न सहमत भयौ । सुन ! के तिमीले तिम्रा पतिलाई गाड्ने मानिसहरू हिँडेको आवाज सुन्छ्यौ ? तिनीहरू बाहिर ढोकामै छन् र तिनीहरूले तिमीलाई पनि बोकेर लैजानेछन् ।”
-\v 10 सफीरा तुरुन्तै ढलिन् र पत्रुसको खुट्टामा नै मरिन् । अनि जवान मानिसहरू भित्र आए । तिनीहरूले उनी पनि मरिसकेको देखे, र तिनीहरूले उनको शरीरलाई बोकेर बाहिर ल्याए र उनको पतिको नजिकै गाडे ।
-\v 11 परमेश्‍वरले हननिया र सफीरालाई गर्नुभएको कुरा देखेर यरूशलेमका सबै विश्‍वासीहरू साह्रै डराए । र यी कुराहरूको बारेमा सुन्‍ने अरू पनि सबै डराए ।
-
+\v 9 त्यसैले पत्रुसले तिनलाई भने, “तिमीहरू दुवैले डरलाग्दो कार्य गर्‍यो । तिमीहरू दुवै जनाले प्रभुको आत्मालाई छल्न प्रयास गर्न सहमत भयौ । सुन ! के तिमीले तिम्रो पतिलाई गाड्ने मानिसहरू हिँडेको आवाज सुन्छ्यौ ? तिनीहरू बाहिर ढोकामै छन् र तिनीहरूले तिमीलाई पनि बोकेर लैजाने छन् ।”
+\v 10 तुरुन्तै सफीरा ढलिन् र पत्रुसको खुट्टामा नै मरिन् । तब जवान मानिसहरू भित्र आए । तिनीहरूले तिनी पनि मरिसकेको देखे तिनीहरूले तिनको शरीरलाई बोकेर बाहिर ल्याए र तिनको पतिको नजिकै गाडे ।
+\v 11 परमेश्‍वरले हननिया र सफीरालाई गर्नु भएको कुरा देखेर यरूशलेमका सबै विश्‍वासीहरू साह्रै डराए । र यी कुराहरूको बारेमा सुन्‍ने अरू पनि सबै डराए ।
 \s5
-\v 12 परमेश्‍वरले प्रेरितहरूलाई धेरै अचम्मका आश्‍चर्यकर्महरू गर्ने तुल्याउनुभयो । यसले उनीहरूले मानिसहरूका बिचमा प्रचार गरिरहेका कुराहरूको सत्यतालाई देखाउँथ्यो । सबै विश्‍वासीहरू सोलोमनको दलान भन्‍ने मन्दिरको प्राङ्गणमा निरन्तर भेला हुन्थे ।
-\v 13 येशूलाई विश्‍वास नगर्ने अरू मानिसहरू यी विश्‍वासीहरूसँगै हुन डराउँथे । तर पनि, ती मानिसहरूले विश्‍वासीहरूलाई निरन्तर रूपमा धेरै आदर गर्थे ।
-
+\v 12 परमेश्‍वरले प्रेरितहरूलाई धेरै अचम्मको आश्‍चर्यकर्महरू गर्ने तुल्याउनु भयो, यसले उनीहरूले मानिसहरूको बिचमा प्रचार गरिरहेका कुराहरूको सत्यतालाई देखाउथ्यो । सबै विश्‍वासीहरू सोलोमनको दलान भन्‍ने मन्दिरको प्राङगणमा निरन्तर भेला हुन्थे ।
+\v 13 येशूलाई विश्‍वास नगर्ने अरू मानिसहरू यी विश्‍वासीहरूसँग हुन डराउँथे । तर पनि, ती मानिसहरूले विश्‍वासीहरूलाई निरन्तर रूपमा उच्‍च आदर गर्थे ।
 \s5
-\v 14 धेरै पुरुष र स्‍त्रीहरूले प्रभु येशूमा विश्‍वास गर्न थाले, अनि तिनीहरू विश्‍वासीहरूको समूहमा सामेल भए ।
-\v 15 परिणाम स्वरूप, मानिसहरूले बिरामीहरूलाई गल्ली-गल्लीमा ल्याएर तिनीहरूलाई खाटहरू र ओछ्यानहरूमा राखे, ताकि पत्रुस आउँदा कम्तीमा पनि तिनको छाया तिनीहरूमध्ये केहीमाथि परोस् र तिनीहरू निको होऊन् ।
-\v 16 यरूशलेम नजिकका सहरहरूबाट पनि मानिसहरूको ठुलो भिड प्रेरितहरूकहाँ आउँदै थियो । तिनीहरूले धेरै बिरामीहरू र दुष्‍ट आत्माले सताइएका मानिसहरूलाई ल्याउदै थिए, र परमेश्‍वरले तिनीहरू सबैलाई निको पार्नुभयो ।
-
+\v 14 धेरै पुरुष र स्‍त्रीहरूले प्रभु येशूमा विश्‍वास गर्न थाले अनि तिनीहरू विश्‍वासीहरूको समूहमा सामेल भए ।
+\v 15 परिणाम स्वरूप, मानिसहरूले बिरामी भएकाहरूलाई गल्ली गल्लीमा ल्याएर तिनीहरूलाई खाटहरू र ओछ्यानहरूमा राखे ताकि पत्रुस आउँदा तिनको छायाँ कम्तीमा तिनीहरूमध्ये केहीमाथि परोस् र तिनीहरू निको होऊन् ।
+\v 16 यरुशलेम नजिकका सहरहरूबाट पनि ठुलो मानिसहरूको ठुलो भिड प्रेरितहरूकहाँ आउँदै थिए । तिनीहरूले धेरै बिरामीहरू र दुष्‍ट आत्माले सताएका मानिसहरूलाई ल्याउदै थिए र तिनीहरू सबैलाई परमेश्‍वरले निको पार्नु भयो ।
 \s5
-\v 17 तब प्रधान पूजाहारी र तिनीसित हुनेहरू (तिनीहरू सबै सदूकी पन्थका थिए) ले प्रेरितहरूप्रति धेरै डाह गरे ।
+\v 17 तब प्रधान पूजाहारी र तिनीसित हुनेहरू (तिनीहरू सबै सदुकी पन्थका थिए) ले प्रेरितहरूप्रति धेरै डाह गरे ।
 \v 18 यसकारण, तिनीहरूले प्रेरितहरूलाई गिरफ्तार गरेर सार्वजनिक झ्यालखानामा हाल्न मन्दिरका रक्षकहरूलाई आज्ञा गरे ।
-
 \s5
 \v 19 तर रातको समयमा परमेश्‍वरबाट आएका स्वर्गदूतले झ्यालखानाका ढोकाहरू खोले र प्रेरितहरूलाई बाहिर ल्याए । त्यसपछि स्वर्गदूतले प्रेरितहरूलाई भने,
-\v 20 “मन्दिरको प्राङ्गणमा जाऊ; त्यहाँ खडा होऊ, र यस अनन्त जीवनको सन्देश सबै मानिसहरूलाई बताऊ ।”
-\v 21 यो सुनेपछि प्रेरितहरू बिहान हुन लाग्दा मन्दिरको प्राङ्गणमा प्रवेश गरे, र फेरि तिनीहरूले मानिसहरूलाई येशूको बारेमा सिकाउन थाले । त्यति बेला, प्रधान पूजाहारी र तिनीसँग हुनेहरूले यहूदी परिषद्का अरू सदस्यहरूलाई बोलाए । तिनीहरू सबै इस्राएलका अगुवाहरू थिए । तिनीहरू भेला भएपछि तिनीहरूले प्रेरितहरूलाई भित्र ल्याउन रक्षकहरूलाई झ्यालखानामा पठाए ।
-
+\v 20 “मन्दिरको प्राङगणमा जाऊ, त्यहाँ खडा होऊ, र यो अनन्त जीवनको सन्देश सबै मानिसहरूलाई बताऊ ।”
+\v 21 यो सुनेपछि प्रेरितहरू बिहान हुनलाग्दा मन्दिरको प्राङ्गणमा प्रवेश गरे र फेरि तिनीहरूले मानिसहरूलाई येशूको बारेमा सिकाउन थाले । त्यति वेला, प्रधान पूजाहारी र तिनीसँग हुनेहरूले अरु यहूदी परिषद्का सदस्यहरूलाई बोलाए । तिनीहरू सबै इस्राएलका अगुवाहरू थिए । तिनीहरू भेला भएपछि तिनीहरूले प्रेरितहरूलाई भित्र ल्याउन रक्षकहरूलाई झ्यालखानामा पठाए ।
 \s5
-\v 22 तर जब ती रक्षकहरू झ्यालखानामा आइपुगे प्रेरितहरू त्यहाँ थिएनन् भन्‍ने तिनीहरूले पत्ता लगाए । यसकारण, तिनीहरू परिषद्‌मा फर्के, र खबर गरे,
-\v 23 “हामीले झ्यालखानाका ढोकाहरूमा सुरक्षितसँग ताल्चाहरू लगाई राखेका भेट्टायौँ र सुरक्षाकर्मीहरू ढोकाहरूमा नै खडा थिए । तर जब हामीले ढोकाहरू खोल्यौँ, र ती मानिसहरूलाई लिन भित्र गयौँ तब तिनीहरू झ्यालखानाभित्र कहीँ पनि थिएनन् ।”
-
+\v 22 तर जब ती रक्षकहरू झ्यालखानामा आइपुगे झ्यालखानामा प्रेरितहरू थिएनन् भन्‍ने तिनीहरूले पत्ता लगाए । यसकारण, तिनीहरू परिषदमा फर्के र खबर गरे,
+\v 23 “हामीले झ्यालखानाका ढोकाहरू सुरक्षितसँग ताल्चाहरू लगाई राखेको भेट्टायौँ र सुरक्षाकर्मीहरू ढोकाहरूमा नै खडा थिए । तर जब हामीले ढोकाहरू खोल्यौँ र ती मानिसहरूलाई लिन भित्र गयौँ झ्यालखाना भित्र तिनीहरू कही पनि थिएनन् ।”
 \s5
-\v 24 जब मन्दिरको रक्षकको कप्‍तान र मुख्य पूजाहारीले यो कुरा सुने, तिनीहरू बडो अन्योलमा परे, र यी सबै घटनाहरूले कता लाने होलान् भनी तिनीहरू छक्‍क परे ।
-\v 25 त्यसपछि कोही आयो, र तिनीहरूलाई खबर गर्‍यो, “सुन्‍नुहोस, तपाईंहरूले झ्यालखानामा हाल्नुभएका मानिसहरू अहिले मन्दिरको प्राङ्गणमा खडा छन्, र तिनीहरूले मानिसहरूलाई सिकाइरहेका छन् ।”
-
+\v 24 जब मन्दिरको रक्षकको कप्‍तान र मुख्य पुजाहारीले यो कुरा सुने तिनीहरू बडो अन्योलमा परे, र यी सबै घटनाहरूले कता लाने होलान् भनी तिनीहरू छक्‍क परे ।
+\v 25 त्यसपछि कोही आयो र तिनीहरूलाई खवर गर्‍यो, “सुन्‍नुहोस ! तपाईंहरूले झ्यालखानामा हाल्नु भएका मानिसहरू अहिले मन्दिरको प्राङ्गणमा खडा छन् र तिनीहरूले मानिसहरूलाई सिकाइरहेका छन् ।
 \s5
-\v 26 तब मन्दिरका रक्षकहरूका कप्‍तान अधिकृतहरूसँग मन्दिरको प्राङ्गणमा गए, र तिनीहरूले प्रेरितहरूलाई परिषद्को कोठामा फर्काएर ल्याए । तर उनीहरूले तिनीहरूलाई रुखो व्यवहार गरेनन्, किनभने उनीहरू मानिसहरूले ढुङ्गाले हानेर मार्लान् कि भनी डराएका थिए ।
-\v 27 कप्‍तान र अधिकृतहरूले प्रेरितहरूलाई परिषद् कोठामा ल्याएपछि उनीहरूले परिषद्का सदस्यहरूकोअगि उभिने आदेश दिए, र प्रधान पूजाहारीले तिनीहरूलाई प्रश्‍नहरू सोधे ।
-\v 28 उनले तिनीहरूलाई भने, “हामीले तिमीहरूलाई ती मानिस येशूको नाउँमा मानिसहरूलाई नसिकाउनू भनेर आदेश दिएका थियौँ । तर तिमीहरूले हाम्रा आज्ञा पालन गरेनौ, र तिमीहरूले उहाँको बारेमा यरूशलेमभरी नै सिकाइसकेका छौ । यसको अतिरिक्त, तिमीहरूले त्यस मानिसको मृत्युको दोषी हामीहरू नै हौँ भन्‍नेजस्तो देखाउने कोसिस गरिरहेका छौ ।”
-
+\v 26 तब मन्दिर रक्षकका कप्‍तान अधिकृतहरूसँग मन्दिरको प्राङ्गणमा गए र तिनीहरूले प्रेरितहरूलाई परिषद्को कोठामा फर्काएर ल्याए । तर तिनीहरूले उनीहरूलाई रुखो व्यवहार गरेनन् किनभने तिनीहरू मानिसहरूले ढुङ्गाले हानेर मार्लान् भनी डराएका थिए ।
+\v 27 कप्‍तान र अधिकृतहरूले प्रेरितहरूलाई परिषद कोठामा ल्याएपछि तिनीहरूले परिषदका सदस्यहरूको अघि उभिने आदेश दिए र प्रधान पूजाहारीले तिनीहरूलाई प्रश्‍नहरू सोधे ।
+\v 28 तिनले उनीहरूलाई भने, “हामीले तिमीहरूलाई ती मानिस येशूको नाममा मानिसहरूलाई नसिकाउनू भनेर आदेश दिएका थियौँ । तर तिमीहरूले हाम्रा आज्ञा पालन गरेनौ, र तिमीहरूले यरूशलेम भरी नै उहाँको बारेमा सिकाइसकेका छौ । यसको अतिरिक्त, तिमीहरूले त्यस मानिसको मृत्युको दोषी हामीहरू नै हौँ जस्तो देखाउने कोसिस गरिरहेका छौ ।”
 \s5
-\v 29 तर पत्रुसले आफ्नो र अरू प्रेरितहरूको पक्षमा बोल्दै जवाफ दिए, “हामीले तपाईंहरूले गर्नू भनेको कुरा होइन, परमेश्‍वारले हामीलाई गर्नलाई आज्ञा गर्नुहुने कुराको पालना गर्नुपर्छ ।
-\v 30 येशूलाई क्रुसमा काँटी ठोकेर मार्ने तपाईंहरू नै हुनुहुन्छ । तर परमेश्‍वर जसलाई हाम्रा पुर्खाहरूले आराधना गर्थे, उहाँले येशूलाई फेरि मृत्युबाट जीवित पार्नुभयो ।
-\v 31 परमेश्‍वरले येशूलाई अरू कसैलाई भन्दा पनि धेरै आदर गर्नुभएको छ । उहाँले येशूलाई हाम्रा मुक्‍तिदाता र हामीमाथि शासन गर्ने बनाउनुभएको छ । उहाँले हामी इस्राएलीहरूलाई पाप गर्नबाट रोक्‍न लगाउनुभएको छ, ताकि उहाँले हाम्रा पापको निम्ति हामीलाई क्षमा गर्न सक्‍नुभएकोहोस् ।
-\v 32 हामी मानिसहरूलाई यी कुराहरू बताउछौँ, जुन येशूको जीवनमा भएको थियो भनी जान्दछौँ । पवित्र आत्मा जसलाई परमेश्‍वरले उहाँका आज्ञा पालन गर्नेहरूकहाँ पठाउनुभएको छ, उहाँले पनि यो सत्य हो भनी पुष्‍टि गर्नुहुन्छ ।”
-
+\v 29 तर पत्रुसले आफ्ना र अरू प्रेरितहरूको पक्षमा बोल्दै जवाफ दिए, “हामीले तपाईं मानिसहरूले गर्नलाई भनेको कुरा होइन, परमेश्‍वारले हामीलाई गर्नलाई आज्ञा गर्नुहुने कुराको पालना गर्नुपर्छ ।
+\v 30 येशूलाई क्रूसमा काँटी ठोकेर मार्ने तपाईंहरू नै हुनुहुन्छ । तर परमेश्‍वर जसलाई हाम्रा पूर्खाहरूले आराधना गर्थे, उहाँले येशूलाई फेरि मृत्युबाट जीवित पार्नु भयो ।
+\v 31 परमेश्‍वरले येशूलाई अरू कसैलाई भन्दा पनि धेरै आदर गर्नुभएको छ । उहाँले येशूलाई हाम्रा मुक्तिदाता र हामीमाथि शासन गर्ने बनाउनुभएको छ । उहाँले हामी इस्राएलीहरूलाई पाप गर्नबाट रिक लगाउनुभएको छ ताकि उहाँले हाम्रो पापहरूको निम्ति हामीलाई क्षमा गर्न सक्‍नु भएकोहोस् ।
+\v 32 हामीले मानिसहरूलाई यी कुराहरू बताउछौँ जुन येशूको जीवनमा भएको थियो भनी जान्दछौँ । पवित्र आत्मा जसलाई परमेश्‍वरले उहाँका आज्ञा पालन गर्नेहरूकहाँ पठाउनु भएको छ, उहाँले पनि यो सत्य हो भनी पुष्‍टि गर्नुहुन्छ ।”
 \s5
-\v 33 जब परिषद्का सदस्यहरूले यो कुरा सुने, उनीहरू प्रेरितहरूसँग क्रोधित भए, र उनीहरूले तिनीहरूलाई मार्न चाहे ।
-\v 34 तर त्यहाँ गमलिएल नाउँ गरेका परिषद्का एक जना सदस्य थिए, जो फरिसी समूहका थिए । तिनले यहूदी व्यवस्थाहरू सिकाउँथे, र सबै यहूदी मानिसहरूले तिनलाई आदर गर्दथे । तिनी परिषद्‌मा खडा भए, र प्रेरितहरूलाई केही समयको लागि बाहिर लैजान रक्षकहरूलाई आदेश दिए ।
-
+\v 33 जब परिषदका सदस्यहरूले यो कुरा सुने, तिनीहरू प्रेरितहरूसँग क्रोधित भए र तिनीहरूले उनीहरूलाई मार्न चाहे ।
+\v 34 तर त्यहाँ गमलिएल नाम गरेका एक जना परिषदका सदस्य थिए । तिनी सदूकी समूहका एक सदस्य थिए । तिनले यहूदी व्यवस्थाहरू सिकाउँथे, र सबै यहूदी मानिसहरूले तिनलाई आदर गर्दथे । तिनी परिषदमा खडा भए र प्रेरितहरूलाई केही समयको लागि बाहिर लैजान रक्षकहरूलाई आदेश दिए ।
 \s5
-\v 35 रक्षकहरूले प्रेरितहरूलाई बाहिर लगेपछि तिनले परिषद्का सदस्यहरूलाई भने, “हे इस्राएली मित्रहरू हो, तपाईंहरूले यी मानिसहरूलाई गर्न आँट्नुभएको कुराबारे होसियारीपूर्वक सोच्‍नुपर्छ ।
-\v 36 केही वर्षअगि थूदास नाउँ गरेको मानिसले सरकारको विरुद्ध विद्रोह गर्‍यो । उसले मानिसहरूलाई आफू महत्त्वपूर्ण मानिस हुँ भन्थ्यो, र झण्डै चार सय मानिस उसको पछि लागे । ऊ मारियो, र उसको पछि लाग्‍ने सबै तितर-बितर भए । यसकारण, तिनीहरूले योजना बनाएको कुनै पनि कुरो तिनीहरूले गर्न पाएनन् ।
-\v 37 त्यसपछि करको लागि तिनीहरूले मानिसहरूका नाउँहरू लेखिरहँदा गालील क्षेत्रका यहूदा नाउँ गरेको एक जना मानिसले विद्रोह गर्‍यो र केही मानिसहरूलाई पछि लगायो । तर उसलाई मारियो र उसको पछि लाग्‍नेहरू सबै छरपष्‍ट भए ।
-
+\v 35 प्रेरितहरूलाई रक्षकहरूले बाहिर लगेपछि तिनले परिषद्का सदस्यहरूलाई भने, “इस्राएली मित्रहरू, तपाईंहरूले यी मानिसहरूलाई गर्न आँट्नुभएको कुरा बारे होसियारीपूर्वक सोच्‍नुपर्छ ।
+\v 36 केही वर्ष अघि थूदास नाम गरेका मानिसले सरकारको विरुद्ध विद्रोह गरे । तिनले मानिसहरूलाई आफू महत्वपूर्ण मानिस हुँ भन्थे, र झण्डै चार सय मानिसहरू तिनको पछि लागे । तिनी मारिए र तिनको पछि लाग्‍ने सबै तितर-बितर भए । यसकारण, तिनीहरूले योजना बनाएको कुनै पनि कुरो तिनीहरूले गर्न पाएनन् ।
+\v 37 त्यसपछि करको लागि तिनीहरूले मानिसहरूका नाउँहरू लेखिरहँदा गालील क्षेत्रका यहूदा नाम गरेका एक जना मानिसले विद्रोह गरे र केही मानिसहरूलाई पछि लगाए । तर तिनलाई मारियो र तिनको पछि लाग्‍नेहरू सबै विभिन्‍न दिशातिर गए ।
 \s5
-\v 38 त्यसैले, म तपाईंहरूलाई यसो भन्दछु: यी मानिसहरूलाई हानि नगर्नुहोस् । तिनीहरूलाई छोडी दिनुहोस् । म यो भन्दछु, किनभने यदि भइरहेका कुराहरू मानिसहरूले योजना बनाएका कुरा मात्र रहेछन् भने तिनीहरूलाई कसैले रोक्‍नेछ र तिनीहरू असफल हुनेछन् ।
-\v 39 तर यदि परमेश्‍वरले नै यी कुराहरू गर्ने आज्ञा दिनुभएको हो भने तपाईंहरूले तिनीहरूलाई रोक्‍न सक्‍नुहुनेछैन, किनभने तपाईंहरूले परमेश्‍वरको विरुद्धमा काम गरिरहनुभएको तपाईंहरूले नै पाउनुहुनेछ ।” परिषद्का अन्य सदस्यहरूले गमलिएलका कुरा स्वीकार गरे ।
-
+\v 38 त्यसैले म तपाईंहरूलाई यसो भन्छुः यी मानिसहरूलाई हानि नगर्नुहोस् । तिनीहरूलाई छोडी दिनुहोस् । म यो भन्छु किनभने यदि भइरहेका कुराहरू मानिसहरूले योजना बनाएका कुरा मात्र रहेछन् भने तिनीहरूलाई कसैले रोक्‍नेछ र तिनीहरू असफल हुनेछन् ।
+\v 39 तर यदि परमेश्‍वरले नै यी कुराहरू गर्ने आज्ञा दिनुभएको हो भने तपाईंहरूले तिनीहरूलाई रोक्‍न सक्‍नुहुनेछैन किनभने तपाईंहरूले परमेश्‍वरको विरुद्धमा काम गरिरहनुभएको तपाईंहरूले नै पाउनुहुनेछ ।” अरू परिषदका अन्य सदस्यहरूले गमलिएलका कुरा स्वीकार गरे ।
 \s5
-\v 40 तिनीहरूले मन्दिरका रक्षकहरूलाई प्रेरितहरूलाई ल्याएर पिट्न लगाए । यसकारण, रक्षकहरूले परिषद् कोठामा प्रेरितहरूलाई ल्याए, र तिनीहरूलाई कुटे । परिषद्का सदस्यहरूले तिनीहरूलाई येशूको बारेमा मानिसहरूलाई केही नभन्‍नू भन्‍ने आदेश दिए, र तिनीहरूले प्रेरितहरूलाई छोडी दिए ।
-\v 41 त्यसैले, प्रेरितहरू परिषद्‌बाट बाहिर गए । तिनीहरू आनन्द मनाइरहेका थिए, किनभने परमेश्‍वरले मानिसहरूलाई अपमान गर्न दिएर तिनीहरूलाई आदर गर्नुभएको हो भन्‍ने तिनीहरूले जाने, किनभने तिनीहरूले येशूलाई पछ्याइरहेका थिए ।
-\v 42 त्यसपछि हरेक दिन प्रेरितहरू मन्दिरको क्षेत्र र विभिन्‍न मानिसहरूका घरहरूमा जान्थे, र तिनीहरूले निरन्तर रूपमा मानिसहरूलाई सिकाउँथे, र येशू नै ख्रीष्‍ट हुनुहुन्छ भनी बताउँए ।
-
+\v 40 तिनीहरूले मन्दिरका रक्षकहरूलाई प्रेरितहरूलाई ल्याएर पिट्न लगाए । यसकारण रक्षकहरूले परिषद कोठामा प्रेरितहरूलाई ल्याए र तिनीहरूलाई कुटे । परिषदका सदस्यहरूले तिनीहरूलाई येशूको बारेमा मानिसहरूलाई केही नभन्‍नू भन्‍ने आदेश दिए र तिनीहरूले प्रेरितहरूलाई छोडी दिए ।
+\v 41 त्यसैले प्रेरितहरू परिषदबाट बाहिर गए । तिनीहरू आनन्द मनाइरहेका थिए किनभने परमेश्‍वरले मानिसहरूलाई अपमान गर्न दिएर तिनीहरूलाई आदर गर्नुभएको हो भन्‍ने तिनीहरूले जाने किनभने तिनीहरूले येशूलाई पछ्याइरहेका थिए ।
+\v 42 त्यसपछि हरेक दिन प्रेरितहरू मन्दिरको क्षेत्र र विभिन्‍न मानिसहरूको घरहरूमा गए र तिनीहरूले लगातार रूपमा मानिसहरूलाई सिकाए र येशू नै ख्रीष्‍ट हुनुहुन्छ भनी बताए ।
 \s5
+
 \c 6
 \p
 \v 1 त्यस बेला धेरै मानिसहरू विश्‍वासी बन्दै थिए । गैरस्थानीय यहूदीहरूले स्थानीय यहूदीहरूको विरुद्धमा गनगन गर्न थाले, किनकि तिनीहरूका बिचमा भएका विधवाहरूले उपयुक्त मात्रामा दैनिक भोजन पाइरहेका थिएनन् ।
-
 \s5
 \v 2 त्यसैले, तिनीहरूले भनेका कुरा सुनेपछि बाह्र प्रेरितले यरूशलेमका अरू सबै विश्‍वासीहरूलाई एकै ठाउँमा भेला गराए । तब प्रेरितहरूले तिनीहरूलाई भने, “मानिसहरूलाई भोजन वितरण गर्नका लागि हामीले परमेश्‍वरको सन्देश प्रचार गर्न र सिकाउन छाड्नु ठिक हुँदैन ।
 \v 3 यसकारण, सङ्गी विश्‍वासीहरू हो, तपाईंहरूका बिचबाट सात जना मानिसलाई होसियारीपूर्वक छान्‍नुहोस्, जो परमेश्‍वरका आत्माद्वारा चलाइएका र निकै बुद्धिमान् होऊन् । त्यसपछि हामी तिनीहरूलाई यो काम गर्न निर्देशन दिनेछौँ ।
 \v 4 हाम्रो सम्बन्धमा भन्‍नुपर्दा, हामीचाहिँ निरन्तर रूपमा प्रार्थना गर्न अनि येशूको बारेमा प्रचार गर्न र सिकाउन हाम्रो समय लगानी गर्नेछौँ” ।
-
 \s5
 \v 5 प्रेरितहरूको कुरोले सबैलाई प्रसन्‍न तुल्यायो । त्यसैले, तिनीहरूले परमेश्‍वरमाथि पक्‍का विश्‍वास गर्ने र पवित्र आत्माद्वारा पूर्णतः नियन्‍त्रित स्तिफनसलाई छाने । तिनीहरूले फिलिप, प्रखरस, निकनोर, तीमोन, पर्मिनास र एन्टिओखिया सहरका निकोलाउसलाई पनि छाने । निकोलाउसले येशूमाथि विश्‍वास गर्नुअगि तिनले यहूदी धर्मलाई अङ्गालेका थिए ।
 \v 6 विश्‍वासीहरूले यी सात जना मानिसलाई प्रेरितहरूकहाँ ल्याए । तिनीहरूले त्यो काम गर्न सकून् भनी प्रेरितहरूले तिनीहरूका लागि प्रार्थना गरे, र हरेकमाथि हात राखे ।
-
 \s5
 \v 7 त्यसैले, विश्‍वासीहरूले धेरै मानिसहरूलाई परमेश्‍वरको सन्देश निरन्तर रूपमा बताए । यरूशलेममा येशूमाथि विश्‍वास गर्ने मानिसहरूको सङ्ख्या अत्यधिक बढ्दै थियो । विश्‍वास गर्नेहरूमध्ये धेरै यहूदी पूजाहारीहरू पनि थिए, जसले येशूमाथि कसरी भरोसा गर्ने भन्‍ने सन्देशलाई सिक्दै थिए ।
-
 \s5
 \v 8 मानिसहरूका बिचमा अचम्मका कामहरू गर्न र येशूको बारेमा भएको सन्देश साँचो थियो भनी देखाउन परमेश्‍वरले स्तिफनसलाई शक्‍ति दिँदै हुनुहुन्थ्यो ।
-\v 9 तरै पनि केहीले स्तिफनसको विरोध गरे । तिनीहरू कुनै समूहका यहूदीहरू थिए, जो नियमित रूपमा एउटा सभाघरमा जम्मा हुन्थे, जसलाई स्वतन्‍त्र–दलको सभाघर भनिन्थ्यो । विरोध गर्नेहरूमा कुरेनी, अलेक्ज्यान्ड्रिया र किलिकियासाथै एसिया प्रान्तका मानिसहरू पनि थिए ।
-
+\v 9 तरै पनि केहीले स्तिफनसको विरोध गरे । तिनीहरू कुनै समूहका यहूदीहरू थिए, जो नियमित रूपमा एउटा सभाघरमा जम्मा हुन्थे, जसलाई स्वतन्‍त्र-दलको सभाघर भनिन्थ्यो । विरोध गर्नेहरूमा कुरेनी, अलेक्ज्यान्ड्रिया र किलिकियासाथै एसिया प्रान्तका मानिसहरू पनि थिए ।
 \s5
 \v 10 तर तिनीहरूले स्तिफनसले भनेका कुरा गलत थिए भनी प्रमाणित गर्न सकेनन्, किनभने परमेश्‍वरका आत्माले तिनलाई बुद्धिमानीपूर्वक बोल्न सक्षम तुल्याउनुभएको थियो ।
 \v 11 त्यसैले, तिनीहरूले स्तिफनसमाथि झुटो अभियोग लगाउन केही मानिसहरूलाई गुप्‍तमा मनाए । ती मानिसहरूले भने, “तिनले मोशा र परमेश्‍वरको विरुद्धमा खराब कुराहरू बोलेका हामीले सुन्यौँ ।”
-
 \s5
 \v 12 तिनीहरूले यहूदी व्यवस्थाका एल्डरहरू र शिक्षकहरूलगायत अरू यहूदीहरूलाई पनि स्तिफनसको विरुद्धमा भड्काए । तब तिनीहरू सबैले स्तिफनसलाई पक्रे र यहूदी परिषद्‌मा ल्याए ।
 \v 13 तिनीहरूले केही मानिसहरूलाई पनि भित्र ल्याए, जसले तिनीमाथि झुटो अभियोग लगाए । ती मानिसहरूले भने, “यस मानिसले यस पवित्र मन्दिर र मोशाले परमेश्‍वरबाट प्राप्‍त गरेको व्यवस्थाको विरुद्धमा खराब कुराहरू बोल्न छोड्दैन ।
 \v 14 हाम्रो भनाइको अर्थ यही हो कि नासरतका येशूले यस मन्दिरलाई नाश पार्नुहुनेछ र मोशाले हाम्रा पुर्खाहरूलाई सिकाएकोभन्दा फरक चालचलन मान्‍न सिकाउनुहुनेछ भनी हामीले सुनेका छौँ ।”
 \v 15 परिषद् कोठाभित्र भएका सबै मानिसहरूले स्तिफनसलाई एकटकले हेरे, र तिनको मुहार स्वर्गदूतको जस्तै भएको देखे ।
-
 \s5
+
 \c 7
 \p
 \v 1 त्यसपछि प्रधान पूजाहारीले स्तिफनसलाई सोधे, “के तिम्रो बारेमा यी मानिसहरूले भनेका कुराहरू साँचा छन् त ?”
 \v 2 स्तिफनसले जवाफ दिए, “यहूदी मित्रहरू तथा आदरणीय अगुवाजनहरू, कृपया मेरा कुरा सुन्‍नुहोस् । हाम्रा पुर्खा अब्राहाम हारानमा आउनुअगि तिनी मेसोपोटामियाको देशमा छँदा नै हामीले आराधना गर्ने महिमाका परमेश्‍वर तिनीकहाँ देखा पर्नुभयो ।
 \v 3 परमेश्‍वरले तिनलाई भन्‍नुभयो, “तिमी र तिम्रा आफन्तहरू बसिरहेको यस देशलाई छाडेर मैले तिमीलाई देखाउने देशमा जाऊ ।”
-
 \s5
 \v 4 त्यसैले, अब्राहामले कल्दी भनिने त्यस देशलाई छाडे, र तिनी हारानमा आएर बसे । तिनका पिताको मृत्युपश्‍चात् परमेश्‍वरले तिनलाई यस देशमा आउन आज्ञा दिनुभयो, जहाँ अहिले तपाईंहरू र म बसिरहेका छौँ ।
 \v 5 त्यस बेला परमेश्‍वरले अब्राहामलाई आफ्नो सम्पत्तिको रूपमा कुनै जग्गा-जमिन दिनुभएको थिएन । उहाँले यस देशको एउटा सानो टुक्रा पनि दिनुभएन । तर पछि परमेश्‍वरले यो देश तिनी र तिनका सन्तानहरूलाई दिनुहुने थियो, र यो सदाको निम्ति तिनीहरूकै हुने थियो भनी प्रतिज्ञा गर्नुभयो । तथापि त्यस बेला यस देशलाई पैतृक सम्पत्तिको रूपमा अधिकार गर्नलाई अब्राहामको कुनै सन्तान थिएन ।
-
 \s5
 \v 6 पछि परमेश्‍वरले अब्राहामलाई भन्‍नुभयो, “तिम्रा सन्तानहरू त्यस विदेशी मुलुकमा जानेछन्, र त्यहीँ बसोबास गर्नेछन् । त्यहाँ तिनीहरू चार सय वर्षसम्म बस्‍नेछन् । त्यस बेला तिनीहरूका अगुवाहरूले तिम्रा सन्तानहरूलाई दुर्व्यवहार गर्नेछन्, र कमाराको रूपमा काम गर्न बाध्य पार्नेछन् ।
 \v 7 तर तिनीहरूलाई कमारा तुल्याउने ती मानिसहरूलाई म दण्ड दिनेछु । त्यसपछि तिम्रा सन्तानहरू त्यस देशबाट निस्‍केर आउनेछन्, र तिनीहरू यहाँ आई तिनीहरूले मेरो आराधना गर्नेछन् ।”
 \v 8 तब परमेश्‍वरले अब्राहामको घराना र तिनको वंशमा जन्मने सबै पुरुषहरूको खतना गर्न आज्ञा दिए । खतनाले तिनीहरू परमेश्‍वरका जाति थिए भनी चिनाउँथ्यो । पछि अब्राहामका छोरा इसहाक जन्मे, र तिनी आठ दिनको हुँदा अब्राहामले तिनले खतना गरे । पछि इसहाकका छोरा याकूब जन्मे । याकूब बाह्र छोराका पिता बने जसलाई हामी यहूदीहरूले पूर्वजहरू अर्थात् हाम्रा पुर्खाहरू भन्छौँ” ।
-
 \s5
 \v 9 तपाईंहरूलाई थाहै छ कि याकूबले आफ्ना कान्छा छोरा योसेफलाई धेरै माया गरेकाले तिनका दाजुहरू डाही बने । त्यसैले, तिनीहरूले तिनलाई व्यापारीहरूका हातमा बेचिदिए, जसले तिनलाई मिश्रमा लगे जहाँ तिनी नोकर बने । तर परमेश्‍वरले योसेफको मदत गर्नुभयो ।
-\v 10 जब–जब मानिसहरूले योसेफलाई दुःख दिन्थे परमेश्‍वरले तिनलाई जोगाउनुहुन्थ्यो । उहाँले योसेफलाई बुद्धिमान् तुल्याउनुभयो, र मिश्रका राजा फारोलाई योसेफको बारेमा राम्रो सोच्‍न लगाउनुभयो । त्यसैले, फारोले योसेफलाई मिश्रका शासक तुल्याई फारोका सारा सम्पत्तिको हेरचाह गर्ने जिम्मा दिए ।
-
+\v 10 जब-जब मानिसहरूले योसेफलाई दुःख दिन्थे परमेश्‍वरले तिनलाई जोगाउनुहुन्थ्यो । उहाँले योसेफलाई बुद्धिमान् तुल्याउनुभयो, र मिश्रका राजा फारोलाई योसेफको बारेमा राम्रो सोच्‍न लगाउनुभयो । त्यसैले, फारोले योसेफलाई मिश्रका शासक तुल्याई फारोका सारा सम्पत्तिको हेरचाह गर्ने जिम्मा दिए ।
 \s5
 \v 11 योसेफले त्यो काम गरिरहँदा एउटा यस्तो समय आयो, जुन बेला मिश्र र कनानमा थोरै मात्र भोजन उपलब्ध हुन थाल्यो । मानिसहरूले कष्‍ट पाइरहेका थिए । कनानमा याकूब र तिनका छोराहरूले पनि पर्याप्‍त भोजन पाउन सकेनन् ।
 \v 12 मिश्रमा अन्‍न किन्‍न पाईंदोरहेछ भनी जब याकूबले सुने, तिनले योसेफका दाजुहरूलाई अन्‍न किन्‍नलाई त्यहाँ पठाए । तिनीहरू गए, र तिनीहरूले योसेफबाट अन्‍न किने, तापनि तिनीहरूले तिनलाई चिनेनन् । त्यसपछि तिनीहरू घर फर्के ।
 \v 13 योसेफका दाजुहरू दोस्रो पटक मिश्रमा गए, र तिनीहरूले फेरि पनि योसेफबाट अन्‍न किने । तर यस पटक भने तिनले आफूलाई प्रकट गरे । योसेफका मानिसहरू हिब्रू थिए, र कनानबाट आएका मानिसहरू तिनका दाजुहरू थिए भनी फारोले थाहा पाए ।
-
 \s5
 \v 14 योसेफले आफ्ना दाजुहरूलाई फिर्ता पठाएपछि याकूब र तिनका सारा परिवार मिश्रमा आएको योसेफ चाहन्थे भनी तिनीहरूले आफ्ना पिता याकूबलाई बताए । त्यस बेला याकूबको परिवारमा पचहत्तर जना मानिस थिए ।
 \v 15 याकूबले त्यो कुरा सुनेपछि तिनी र तिनका सारा परिवार मिश्रमा बस्‍न गए । पछि त्यहीँ नै याकूबको मृत्यु भयो, र हाम्रा पुर्खाहरू अर्थात् तिनका छोराहरू पनि त्यहीँ नै मरे ।
 \v 16 तिनीहरूका मृत शरीरहरूलाई हाम्रो देशमा ल्याइयो, र अब्राहामले शकेममा हामोरका छोराहरूबाट किनेको चिहानमा तिनीहरूलाई गाडियो ।
-
 \s5
 \v 17 परमेश्‍वरले अब्राहामलाई प्रतिज्ञा गर्नुभएबमोजिम उहाँले हाम्रा पुर्खाहरूलाई मिश्रबाट छुटाएर ल्याउन खोज्‍नुहुँदा तिनीहरूको सङ्ख्या अत्यधिक बढेको थियो ।
 \v 18 मिश्रमा अर्का राजाले शासन गर्न थालेका थिए । तिनको शासनकालभन्दा धेरै पहिले योसेफले मिश्रका मानिसहरूलाई निकै मदत पुर्‍याएका थिए भनी नयाँ राजालाई थाहा थिएन ।
 \v 19 ती राजाले हाम्रा पुर्खाहरूलाई क्रूरतापूर्वक व्यवहार गरे । तिनले तिनीहरूलाई थिचोमिचो गरे र धेरै दुःख दिए । तिनले मरून् भन्‍ने हेतुले नयाँ जन्मेका बालकहरूलाई घरबाहिर लगेर फ्याँक्‍ने आज्ञा पनि दिए ।
-
 \s5
 \v 20 त्यसै बेला मोशाको जन्म भयो । परमेश्‍वरको दृष्‍टिमा तिनी ज्यादै सुन्दर बालक थिए । त्यसैले, तिनका बुबाआमाले तिनलाई तिन महिनासम्म आफ्नो घरमा लुकाई राखे ।
 \v 21 त्यसपछि तिनीहरूले तिनलाई घरबाहिर ल्याउनुपर्‍यो । तर फारोकी छोरीले तिनलाई फेला पारिन्, र तिनलाई उनको आफ्नै छोराझैँ हुर्काइन् ।
-
 \s5
 \v 22 मोशालाई मिश्रका मानिसहरूले जानेका सारा विद्या सिकाइयो । तिनी हुर्केपछि तिनले शक्‍तिशाली ढङ्गमा बोले, र काम गरे ।
 \v 23 करिब चालिस वर्षको उमेरमा मोशाले एक दिन आफ्ना मानिसहरू अर्थात् इस्राएलीहरूलाई भेट गर्न जाने निधो गरे ।
 \v 24 तिनले एक मिश्रीले एक जना इस्राएलीलाई दुर्व्यवहार गरेको देखे । त्यसैले, तिनी ती इस्राएलीलाई सहायता गर्न गए । मिश्रीलाई मारी तिनले बदला लिए ।
 \v 25 इस्राएलीहरूलाई दासत्वबाट छुटकारा दिन परमेश्‍वरले मोशालाई पठाउनुभएको थियो भनी तिनका मानिसहरूले बुझ्‍ने थिए भनी तिनले विचार गरे, तापनि तिनीहरूले बुझेनन् ।
-
 \s5
 \v 26 अर्को दिन मोशाले दुई जना इस्राएली एक आपसमा झगडा गरिरहका देखे । तिनले यसो भन्दै तिनीहरूलाई रोक्‍न खोजे, “तपाईंहरू दुवै नै इस्राएली हुनुहुन्छ, र पनि किन एक अर्कालाई चोट पुर्‍याउनुहुन्‍छ ?”
 \v 27 तर चोट पुर्‍याउने मानिसले मोशालाई धकेलेर तिनलाई भने, “हामीमाथि शासक र न्यायकर्ता हुन तिमीलाई कसैले नियुक्‍त गरेको छैन ।
 \v 28 के हिजो तिमीले त्यस मिश्रीलाई मारेझैँ मलाई पनि मार्न चाहन्छौ ?”
-
 \s5
 \v 29 मोशाले त्यो कुरा सुनेपछि तिनी मिश्रबाट मिद्यान देशमा गए । तिनी त्यहाँ केही वर्षसम्म बसे । तिनले बिहे गरे, र तिनीहरूबाट दुई छोरा जन्मे ।
-\v 30 चालिस वर्ष बितेपछि एक दिन परमप्रभु परमेश्‍वर स्वर्गदूतको रूपमा मोशाकहाँ देखा पर्नुभयो । उहाँ सीनै पर्वत नजिकैको उजाड–स्थानमा जलिरहेको पोथ्राको ज्वालामा देखा पर्नुभयो ।
-
+\v 30 चालिस वर्ष बितेपछि एक दिन परमप्रभु परमेश्‍वर स्वर्गदूतको रूपमा मोशाकहाँ देखा पर्नुभयो । उहाँ सीनै पर्वत नजिकैको उजाड-स्थानमा जलिरहेको पोथ्राको ज्वालामा देखा पर्नुभयो ।
 \s5
 \v 31 मोशाले यो देखेपछि तिनी छक्‍क परे, किनभने पोथ्रा भस्म भइरहेको थिएन । तिनी त्यसलाई हेर्न अझ नजिकै जाँदा तिनले परमप्रभु परमेश्‍वरले तिनलाई यसो भन्‍नुभएको आवाज सुने,
 \v 32 “म तिम्रा पुर्खाहरूले पुजेका परमेश्‍वर हुँ । म अब्राहाम, इसहाक र याकूबले पुजेका परमेश्‍वर हुँ ।” मोशा डरले काँप्‍न लागे र तिनले पोथ्रालाई हेर्न सकेनन् ।
-
 \s5
 \v 33 तब परमप्रभु परमेश्‍वरले तिनलाई भन्‍नुभयो, “तिमीले मेरो आदर देखाउन तिम्रा जुत्ता फुकाल । किनकि म यहीँ छु, र तिमी उभिरहेको स्थान खासमा मेरो हो ।
 \v 34 कसरी मिश्रका मानिसहरूले मेरा मानिसहरूलाई निरन्तर रूपमा दुःख दिइरहेका छन् भनी मैले निश्‍चय नै देखेको छु । मैले तिनीहरूका क्रन्दन सुनेको छु । त्यसैले, तिनीहरूलाई मिश्रबाट छुटकारा दिन म ओर्लीआएको छु । अब तिमी तयार होऊ, किनभने म तिमीलाई मिश्रमै फर्काउँदै छु ।”
-
 \s5
 \v 35 यिनै मोशाले हाम्रा इस्राएल जातिलाई मदत गर्न खोजेका थिए, तर तिनीहरूले यसो भन्दै इन्कार गरे, “कसैले तिमीलाई शासक र न्यायकर्ता नियुक्त गरेको छैन ।” तिनीहरूलाई दासत्वबाट छुटकारा दिई तिनीहरूलाई अगुवाइ गर्न परमेश्‍वरले नै मोशालाई पठाउनुभएको थियो । पोथ्रामा देखा पर्ने स्वर्गदूतले तिनलाई यसो गर्न आज्ञा दिएका थिए ।
 \v 36 मोशाले नै हाम्रा पुर्खाहरूलाई मिश्रबाट अगुवाइ गरेर ल्याए । परमेश्‍वर तिनीसित हुनुहुन्थ्यो भनी देखाउन परमेश्‍वरले तिनको हातद्वारा मिश्रमा विभिन्‍न किसिमका आश्‍चर्यकर्महरू गर्नुभयो । तिनले लाल समुद्र र इस्राएल जाति चालिस वर्षसम्म उजाड-स्थानमा छँदा पनि विभिन्‍न आश्‍चर्यकर्महरू गर्नुभयो ।
 \v 37 यी तिनै मोशा थिए, जसले इस्राएल जातिलाई भने, “तिमीहरूको आफ्नै जातिबाट तिमीहरूका लागि परमेश्‍वरले मजस्तै एक जना अगमवक्‍ता खडा गर्नुहुनेछ ।”
-
 \s5
 \v 38 यी तिनै मोशा थिए, जो उजाड-स्थानमा इस्राएलीहरूका बिचमा थिए । सीनै पर्वतमा स्वर्गदूत तिनीकहाँ नै देखा परेका थिए । यी तिनै मोशा थिए, जसलाई परमेश्‍वरले स्वर्गदूतद्वारा सीनै पर्वतमा हाम्रा व्यवस्था दिनुभयो, र तिनले स्वर्गदूतबाट सुनेका कुराहरू हाम्रा पुर्खाहरूलाई बताए । तिनले नै सदाको लागि कसरी जिउने भनी बताउने वचनहरू परमेश्‍वरबाट पाएका थिए, र ती वचनहरू हामीलाई दिए ।
 \v 39 तथापि हाम्रा पुर्खाहरू मोशाप्रति आज्ञाकारी भएनन् । बरु, तिनीहरूले मोशालाई आफ्‍नो अगुवाको रूपमा इन्कार गरे, र तिनीहरू मिश्रमा नै फर्कन चाहन्थे ।
 \v 40 त्यसैले, तिनीहरूले मोशाका दाजु हारूनलाई भने, “हाम्रा निम्ति मूर्तिहरू बनाउनुहोस्, जो हामीलाई डोर्‍याउने देवताहरू बनून् । हामीलाई मिश्रदेखि ल्याउने मोशालाई के भयो हामी जान्दैनौँ ।”
-
 \s5
 \v 41 त्यसैले, तिनीहरूले बाछोजस्तो देखिने एउटा प्रतिमा बनाए । तिनीहरूले त्यसको पूजा गर्न बलिदानहरू चढाए, र तिनीहरूले जे बनाएका थिए त्यसमा रमाउँदै तिनीहरूले गाए, र नाचे ।
-\v 42 परमेश्‍वरले तिनीहरूलाई रोक्‍नुभएन । उहाँले तिनीहरूलाई आकाशका सूर्य, चन्द्रमा र ताराहरूको पूजा गर्न छाडिदिनुभयो । यो कुरा एक जना अगमवक्‍ताको वचनसित मेल खान्छः परमेश्‍वरले भन्‍नुभयो, “हे इस्राएल जाति हो, तिमीहरू चालिस वर्षसम्म उजाड–स्थानमा छँदा तिमीहरूले बारम्बार जनावरहरू मारेर बलिदान चढाउँदा के तिमीहरूले मलाई नै चढाएका थियौ ?
-
+\v 42 परमेश्‍वरले तिनीहरूलाई रोक्‍नुभएन । उहाँले तिनीहरूलाई आकाशका सूर्य, चन्द्रमा र ताराहरूको पूजा गर्न छाडिदिनुभयो । यो कुरा एक जना अगमवक्‍ताको वचनसित मेल खान्छः परमेश्‍वरले भन्‍नुभयो, “हे इस्राएल जाति हो, तिमीहरू चालिस वर्षसम्म उजाड-स्थानमा छँदा तिमीहरूले बारम्बार जनावरहरू मारेर बलिदान चढाउँदा के तिमीहरूले मलाई नै चढाएका थियौ ?
 \s5
 \v 43 यसको विपरीत तिमीहरूले पाललाई एक ठाउँदेखि अर्को ठाउँमा सार्‍यौ, जसभित्र मोलोख देवताको प्रतिनिधित्व गर्ने मूर्ति थियो, जसलाई तिमीहरूले पुज्यौ । तिमीहरूले रेफन भनिने ताराको प्रतिमालाई पनि आफूसँगै लग्यौ । तिमीहरूले मलाई पुज्‍नुको साटो तिमीहरूले आफैँले बनाएका ती मूर्तिहरूलाई पुज्यौ । त्यसैले, म तिमीहरूलाई तिमीहरूको देशबाट बेबिलोनभन्दा परको देशमा निर्वासनमा पठाउनेछु ।”
-
 \s5
 \v 44 “हाम्रा पुर्खाहरू उजाड-स्थानमा हुँदा तिनीहरूले पवित्र वासस्थानमा परमेश्‍वरको आराधना गरे । यसले तिनीहरूका बिचमा उहाँको उपस्थितिलाई दर्शाउँथ्यो । परमेश्‍वरले मोशालाई आज्ञा दिनुभएबमोजिम तिनीहरूले पवित्रस्थान बनाएका थिए । मोशाले पर्वतमा देखेको नमुनाअनुसार नै यसलाई बनाइएको थियो ।
 \v 45 पछि यहोशूले हाम्रा पुर्खाहरूलाई यस देशमा ल्याउँदा तिनीहरूले पवित्र वासस्थानलाई आफूसित ल्याएका थिए । परमेश्‍वरले यस देशमा बस्‍ने जातिहरूलाई निकाल्नुभएपछि तिनीहरूले यस देशलाई कब्जा गरे । यसरी, इस्राएलीहरूले यस देशको अधिकार गर्न सके । पवित्रस्थान राजा दाऊदको शासन कालसम्म यही देशमा रहेको थियो ।
 \v 46 दाऊदले परमेश्‍वरलाई प्रसन्‍न तुल्याए । तिनी र सारा इस्राएल जातिले उहाँको आराधना गर्नका लागि दाऊदले एउटा घर निर्माण गर्न पाऊँ भनी उहाँलाई बिन्ती चढाए ।
-
 \s5
 \v 47 तर परमेश्‍वरले दाऊदका पुत्र सोलोमनलाई उक्‍त भवन निर्माण गर्न भन्‍नुभयो, जहाँ मानिसहरूले उहाँको आराधना गर्न सक्थे ।”
 \v 48 “तथापि हामीलाई थाहा छ, कि परमेश्‍वर हरेक कुराभन्दा महानतर हुनुहुन्छ, र उहाँ मानिसले बनाएका घरहरूमा बास गर्नुहुन्‍न । जस्तो यशैयाले भनेका थिएः
-\v 49-50 परमेश्‍वरले भन्‍नुभयो, ‘स्वर्ग मेरो सिंहासन हो, र पृथ्वीचाहिँ मेरो पाउदान । स्वर्ग र पृथ्वीमा भएका यावत् थोकहरू मैले नै बनाएको हुँ । त्यसैले, मलाई बस्‍नको लागि मानिसहरूले कुनै भवन बनाउन सक्दैनन् !’
-
+\v 49 परमेश्‍वरले भन्‍नुभयो, ‘स्वर्ग मेरो सिंहासन हो, र पृथ्वीचाहिँ मेरो पाउदान ।
+\v 50 स्वर्ग र पृथ्वीमा भएका यावत् थोकहरू मैले नै बनाएको हुँ । त्यसैले, मलाई बस्‍नको लागि मानिसहरूले कुनै भवन बनाउन सक्दैनन् !’
 \s5
 \v 51 तपाईंहरू उहाँप्रति अति नै हठी हुनुहुन्छ । तपाईंहरू आफ्ना पुर्खाहरूजस्तै हुनुहुन्छ । तिनीहरूले जस्तै तपाईंहरूले पनि सधैँ पवित्र आत्माको विरोध गर्नुहुन्छ ।
 \v 52 तपाईंहरूका पुर्खाले हरेक अगमवक्‍तालाई दुःख दिए । परमेश्‍वरलाई सधैँ खुसी पार्नुहुने ख्रीष्‍टको आगमनभन्दा धेरै वर्ष पहिले उहाँको आगमनको बारेमा भविष्यवाणी गर्नेहरूलाई तिनीहरूले मारे । अहिले ख्रीष्‍ट आइसक्‍नुभएको छ, जसलाई तपाईंहरूले हालै उहाँका शत्रुहरूकहाँ सुम्पिदिनुभयो, र उहाँ मारिनैपर्छ भनी जिद्दी गर्नुभयो ।
 \v 53 परमेश्‍वरको व्यवस्थालाई प्राप्‍त गर्ने जाति तपाईंहरू नै हुनुहुन्छ । परमेश्‍वरले त्यो व्यवस्था स्वर्गदूतमार्फत हाम्रा पुर्खाहरूलाई दिनुभयो । तथापि तपाईंहरूले त्यसको पालना गर्नुभएको छैन !”
-
 \s5
 \v 54 यहूदी परिषद्का सदस्यहरू र अरूले स्तिफनसले भनेका सबै कुराहरू सुनेपछि तिनीहरू बेसरी रिसाए । तिनीदेखि अति नै रिसाएकाले तिनीहरूले दाह्रा किटे ।
 \v 55 तर पवित्र आत्माले स्तिफनसलाई पूर्ण रूपमा नियन्‍त्रण गर्नुभएको थियो । तिनले स्वर्गमा हेरे, र परमेश्‍वरबाट आएको तिरमिराउने ज्योति देखे । तिनले परमेश्‍वरको दाहिने हातपट्टि बसिरहनुभएका येशूलाई पनि देखे ।
 \v 56 तिनले भने, “हेर्नुहोस्, म स्वर्ग उघ्रेको र मानिसका पुत्रलाई परमेश्‍वरको दाहिने हातपट्टि उभिरहनुभएको देख्दछु ।”
-
 \s5
 \v 57 जब यहूदी परिषद्का सदस्यहरू र अरूले त्यो कुरा सुने, तिनीहरू ठुलो सोरले चिच्‍च्‍याए । स्तिफनसको कुरा फेरि सुन्‍न नपरोस् भनेर तिनीहरूले आफ्ना हातले कान थुने, र तिनीहरू सबै तिनीमाथि खनिए ।
 \v 58 तिनीहरूले तिनलाई यरूशलेम सहरबाहिर घिसारेर ल्याए, र तिनीमाथि ढुङ्गा बर्साउन थाले । सजिलैसित ढुङ्गा हान्‍न सकियोस् भन्‍ने हेतुले तिनलाई अभियोग लगाउनेहरूले आफ्ना बाहिरी वस्‍त्र खोलेर शाऊल नाउँ गरेका जवान मानिसको छेउमा राखे, ताकि तिनले ती वस्‍त्रहरूको रेखदेख गरून् ।
-
 \s5
 \v 59 तिनीहरूले स्तिफनसमाथि ढुङ्गा बर्साइरहँदा तिनले प्रार्थना गरे, “हे प्रभु येशू, मेरो आत्मालाई ग्रहण गर्नुहोस् ।”
 \v 60 स्तिफनस भुइँमा ढले, र चिच्‍च्याए, “हे प्रभु, तिनीहरूलाई यस पापको दण्ड नदिनुहोस् !” यसो भनेपछि तिनको मृत्यु भयो ।
-
 \s5
+
 \c 8
 \p
-\v 1-2 तब परमेश्‍वरलाई आदर गर्ने केही मानिसहरूले स्तिफनसको मृत शरीरलाई चिहानमा गाडे, र तिनीहरूले तिनको निम्ति ठुलो सोरमा रुँदै शोक गरे । त्यही दिन मानिसहरूले यरूशलेममा भएका विश्‍वासीहरूलाई बेसरी सताउन सुरु गरे । त्यसैले, अधिकांश विश्‍वासीहरू यहूदिया र सामरियाका क्षेत्रहरूमा भागेर गए । प्रेरितहरूचाहिँ यरूशलेममा नै बसे ।
+\v 1 तब परमेश्‍वरलाई आदर गर्ने केही मानिसहरूले स्तिफनसको मृत शरीरलाई चिहानमा गाडे, र तिनीहरूले तिनको निम्ति ठुलो सोरमा रुँदै शोक गरे ।
+\v 2 त्यही दिन मानिसहरूले यरूशलेममा भएका विश्‍वासीहरूलाई बेसरी सताउन सुरु गरे । त्यसैले, अधिकांश विश्‍वासीहरू यहूदिया र सामरियाका क्षेत्रहरूमा भागेर गए । प्रेरितहरूचाहिँ यरूशलेममा नै बसे ।
 \v 3 तिनीहरूले स्तिफनसको हत्या गरिरहँदा शाऊलले पनि स्तिफनसको हत्याको अनुमोदन गरेका थिए । त्यसैले, शाऊलले पनि विश्‍वासीहरूको समूहलाई विनाश गर्ने कोसिस गर्न थाले । घरघरमा छिरिकन तिनले येशूमाथि विश्‍वास गर्ने स्‍त्री र पुरुषहरूलाई घिसार्दै ल्याए, र तिनीहरूलाई झ्यालखानामा हालिदिए ।
-
 \s5
 \v 4 यरूशलेम छाडेर जाने विश्‍वासीहरू विभिन्‍न ठाउँमा गए, जहाँ तिनीहरूले निरन्तर रूपमा येशूको बारेमा प्रचार गर्दै रहे ।
 \v 5 फिलिप नाउँ गरेका एक जना विश्‍वासी यरूशलेमबाट सामरियाको जिल्लामा पर्ने एउटा सहरमा गए । तिनले त्यहाँ मानिसहरूलाई येशू नै ख्रीष्‍ट हुनुहुन्छ भनी प्रचार गर्दै थिए ।
-
 \s5
 \v 6 धेरै मानिसहरूले फिलिपले बोलेका कुराहरू सुने, र तिनले गरेका आश्‍चर्यपूर्ण कामहरू देखे । त्यसैले, तिनीहरू सबैले तिनका वचनमा ध्यान दिए ।
 \v 7 उदाहरणको लागि, धेरै मानिसहरूबाट दुष्‍ट आत्माहरू निस्कून् भनी फिलिपले आज्ञा दिए, र तिनीहरू चिच्‍च्याउँदै बाहिर आए । यसका अतिरिक्‍त धेरै पक्षाघाती र लङ्गडाहरू पनि निको भए ।
 \v 8 त्यसैले, त्यस सहरका धेरै मानिसहरूले बडो आनन्द मनाए ।
-
 \s5
 \v 9 त्यस सहरमा सिमोन नाउँ गरेका एक जना मानिस थिए । तिनले धेरै लामो समयदेखि जादुगरीको अभ्यास गर्दै आएका थिए, र सामरियाको जिल्लामा तिनले आफ्नो जादुगरीबाट मानिसहरूलाई छक्‍क पारेका थिए । तिनले आफैँलाई “सिमोन महान्” हुँ भनी दाबी गर्थे ।
 \v 10 साधारण र प्रभावशाली सबै थरीका मानिसहरूले तिनका कुरा सुन्थे । तिनीहरूले भन्दै थिए, “यी मानिस परमेश्‍वरका महाशक्‍ति हुन् ।”
 \v 11 तिनीहरूले होसियारीपूर्वक तिनका कुरा सुनिरहे, किनकि लामो समयसम्म तिनले आफ्नो जादुगरीबाट तिनीहरूलाई छक्‍क पारेका थिए ।
-
 \s5
 \v 12 तर त्‍यसपछि तिनीहरूले फिलिपको सन्देशमा विश्‍वास गरे, जसले परमेश्‍वरले आफूलाई राजाको रूपमा देखाउनुहुने थियो भन्‍ने बारेमा र येशू ख्रीष्‍टको बारेमा सुसमाचार प्रचार गर्दथे ।
 \v 13 सिमोन आफैँले पनि फिलिपको सन्देशलाई विश्‍वास गरे, र बप्‍तिस्मा लिए । तिनी फिलिपसँग लागिरहे, र फिलिपले गरेका महान् आश्‍चर्यकर्महरू देखेर, र तिनले बोलेका सत्यता सुनेर तिनी निरन्तर रूपमा छक्‍क परे ।
-
 \s5
 \v 14 सामरिया जिल्लाका धेरै मानिसहरूले परमेश्‍वरको सन्देशलाई ग्रहण गरे भनी यरूशलेमका विश्‍वासीहरूले सुनेपछि तिनीहरूले पत्रुस र यूहन्‍नालाई त्यहाँ पठाए ।
 \v 15 जब पत्रुस र यूहन्‍ना सामरिया आइपुगे, तिनीहरूले ती नयाँ विश्‍वासीहरूले पवित्र आत्मा पाऊन् भनी तिनीहरूका निम्ति प्रार्थना गरे ।
 \v 16 किनकि तिनीहरूमध्ये कसैमा पनि पवित्र आत्मा आउनुभएको थिएन भन्‍ने कुरा प्रस्ट थियो । तिनीहरूलाई प्रभु येशूको नाउँमा मात्र बप्‍तिस्मा दिइएको थियो ।
 \v 17 तब पत्रुस र यूहन्‍नाले तिनीहरूमाथि आफ्ना हात राखे, र तिनीहरूले पवित्र आत्मा पाए ।
-
 \s5
 \v 18 प्रेरितहरूले हात राखेपछि पवित्र आत्मा पाईंदोरहेछ भनी सिमोनले देखे । त्‍यसैले, तिनले उनीहरूलाई रुपियाँ-पैसा दिन खोजे ।
 \v 19 तिनले भने, “तपाईंहरूले जे गरिरहनुभएको छ, मलाई पनि त्यही गर्न सक्षम तुल्याइदिनुहोस्, ताकि मैले हात राखेको हरेकले पवित्र आत्मा प्राप्‍त गर्न सकोस् ।”
-
 \s5
 \v 20 तर पत्रुसले तिनलाई भने, “तिमी र तिम्रो रुपियाँ-पैसा नष्‍ट होऊन्, किनकि तिमीले परमेश्‍वरको वरदानलाई रुपियाँ-पैसाले किन्‍न खोज्यौ ।
 \v 21 हामीले जुन काम गरिरहेका छौँ, त्यसमा तिमी हामीसित काम गर्न सक्दैनौ, किनकि तिम्रो हृदय परमेश्‍वरसित ठिक छैन ।
 \v 22 त्यसैले, यस्तो दुष्‍ट किसिमले सोच्‍न छाडी प्रभुलाई बिन्ती चढाऊ, र उहाँको इच्छा भयो भने तिम्रो हृदयमा भएको दुष्‍ट विचारलाई उहाँले क्षमा दिनुहुनेछ ।
 \v 23 तिम्रा दुष्‍ट मार्गहरूबाट फर्क, किनकि म बुझ्दछु, कि तिमी हामीप्रति निकै डाही बनेका छौ, र तिमी निरन्तर रूपमा खराबै मात्र गर्ने तिम्रो इच्छाको दास बनेका छौ !”
-
 \s5
 \v 24 तब सिमोनले जवाफ दिए, “तपाईंले भर्खरै भन्‍नुभएका कुराहरू ममाथि आई नपरून् भनी प्रभुलाई बिन्ती गरिदिनुहोस् ।”
-
 \s5
 \v 25 पत्रुस र यूहन्‍नाले प्रभु येशूको बारेमा व्यक्‍तिगत रूपमा जानेका कुराहरू त्यहाँका मानिसहरूलाई बताए, र प्रभुको सन्देश तिनीहरूलाई प्रचार गरेपछि तिनीहरू दुवै जना यरूशलेम फर्के । फर्कने क्रममा तिनीहरूले सामरिया जिल्लामा मानिसहरूलाई येशूको बारेमा प्रचार गरे ।
-
 \s5
 \v 26 एक दिन परमप्रभु परमेश्‍वरले पठाउनुभएका स्वर्गदूतले फिलिपलाई आज्ञा दिए, “तयार होऊ, र दक्षिणपट्टिको बाटोमा लाग जुन यरूशलेमदेखि गाजा सहरसम्म जान्छ ।” त्यो बाटो उजाड-स्थानमा पर्थ्यो ।
 \v 27 त्यसैले, फिलिप तयार भए, र उक्‍त बाटोमा गए । बाटोमा तिनले इथियोपिया देशका एक जना मानिसलाई भेटे । तिनी उच्‍च तहका अधिकारी थिए, जसले इथियोपियाकी रानीका सबै रुपियाँ-पैसाको रेखदेख गर्थे । मानिसहरूले तिनीहरूको भाषामा रानीलाई कन्दाकी भन्थे । यी मानिस परमेश्‍वरको आराधना गर्न यरूशलेम गएका थिए ।
 \v 28 तिनी रथमा चढेर आफ्नो घर फर्कंदै थिए । यात्रामा तिनले ठुलो सोरमा यशैया अगमवक्‍ताको पुस्तक पढ्दै थिए ।
-
 \s5
 \v 29 परमेश्‍वरका आत्माले फिलिपलाई भन्‍नुभयो, “त्यो रथ नजिकै गएर हिँड ।”
 \v 30 त्यसैले, फिलिप रथतर्फ दौडे, र तिनले ती अधिकारीले यशैया अगमवक्‍ताद्वारा लिखित वचनहरू पढिरहेका सुने । तिनले ती मानिसलाई सोधे, “के तपाईंले पढिरहनुभएको वचन तपाईं बुझ्‍नुहुन्छ ?”
 \v 31 तिनले फिलिपलाई जवाफ दिए, “बुझ्दिनँ । कसैले मलाई व्याख्या नगरिदिएसम्म सम्भवतः म बुझ्‍न सक्दिनँ ।”
-
 \s5
 \v 32 ती अधिकारीले पढिरहेको धर्मशास्‍त्रको अंश यही थियोः “ऊ मार्नलाई लगिएको भेडाजस्तै मौन थियो । जसरी जवान भेडाको शरीरबाट ऊन कत्रँदा त्यो मौन हुन्छ, त्यसै गरी ऊ मौन छ ।
 \v 33 उसको अपमान गरिनेछ, र उसले न्याय पाउँदैन । उसका सन्तानहरूबारे बताउन कोही पनि सक्षम हुनेछैन, किनकि उसलाई मारिनेछ ।”
-
 \s5
-\v 34 आफूले पढिरहेका यी वचनहरूको बारेमा ती अधिकारीले फिलिपलाई सोधे, “मलाई भन्‍नुहोस्, कि अगमवक्‍ताले कसको बारेमा लेख्दै थिए— तिनले आफ्नै बारेमा लेख्दै थिए, कि अरू कसैको बारेमा ?”
+\v 34 आफूले पढिरहेका यी वचनहरूको बारेमा ती अधिकारीले फिलिपलाई सोधे, “मलाई भन्‍नुहोस्, कि अगमवक्‍ताले कसको बारेमा लेख्दै थिए‒ तिनले आफ्नै बारेमा लेख्दै थिए, कि अरू कसैको बारेमा ?”
 \v 35 त्यसैले, फिलिपले तिनलाई जवाफ दिए । तिनले धर्मशास्‍त्रको यही खण्डबाट सुरु गरेर तिनलाई येशूको बारेमा सुसमाचार सुनाए ।
-
 \s5
-\v 36-37 तिनीहरू सँगसँगै यात्रा गरिरहँदा तिनीहरू अलिअलि पानी भएको ठाउँमा आइपुगे । ती अधिकारीले फिलिपलाई भने, “हेर्नुहोस्, यहाँ अलिअलि पानी छ । मलाई बप्‍तिस्मा दिनुहोस् भनी म तपाईंलाई अनुरोध गर्दछु, किनकि अब मलाई बप्‍तिस्मा लिनदेखि कुनै कुरोले रोक्दैन ।”
+\v 36 तिनीहरू सँगसँगै यात्रा गरिरहँदा तिनीहरू अलिअलि पानी भएको ठाउँमा आइपुगे । ती अधिकारीले फिलिपलाई भने, “हेर्नुहोस्, यहाँ अलिअलि पानी छ ।
+\v 37 मलाई बप्‍तिस्मा दिनुहोस् भनी म तपाईंलाई अनुरोध गर्दछु, किनकि अब मलाई बप्‍तिस्मा लिनदेखि कुनै कुरोले रोक्दैन ।”
 \v 38 ती अधिकारीले चालकलाई रथ रोक्‍ने आज्ञा दिए । फिलिप र अधिकारी दुवै जना पानीमा गए, र फिलिपले तिनलाई बप्‍तिस्मा दिए ।
-
 \s5
 \v 39 तिनीहरू पानीबाट बाहिर निस्‍केपछि परमेश्‍वरका आत्माले फिलिपलाई अकस्मात् कतै लैजानुभयो । ती अधिकारीले फिलिपलाई फेरि कहिल्यै देखेनन् । तर तिनले फिलिपलाई फेरि कहिल्यै नदेखे, तापनि तिनी बडो खुसी हुँदै आफ्नो बाटो लागे ।
 \v 40 पवित्र आत्माले अचम्म रीतिले फिलिपलाई अश्दोद सहरमा लैजानुभएको रहेछ भनी तिनले थाहा पाए । त्यस क्षेत्रको चारैतिर यात्रा गर्दा तिनले अश्दोद र कैसरियाका बिचमा पर्ने सबै सहरहरूमा निरन्तर रूपमा येशूको सन्देश सुनाए । तिनी अन्त्यमा कैसरिया नआइपुगुन्‍जेलसम्म तिनले प्रचार गरिरहे ।
-
 \s5
+
 \c 9
 \p
 \v 1 त्यसै बेला शाऊल रिसले चुर भई तिनले प्रभुलाई पछ्याउनेहरूलाई निरन्तर रूपमा मार्ने धम्की दिए । तिनी यरूशलेमका प्रधान पूजाहारीकहाँ गए ।
 \v 2 र दमस्कसका सभाघरहरूका अगुवाहरूलाई तिनको परिचय दिँदै चिठीहरू लेख्‍न अनुरोध गरे । चिठीहरूमा शाऊललाई अधिकार दिन अनुरोध गरिएको थियो, जसमार्फत तिनले येशूले सिकाउनुभएको मार्गमा हिँड्ने कुनै पनि पुरुष वा स्‍त्रीलाई पक्रेर तिनीहरूलाई यरूशलेमको झ्यालखानामा लैजान सकिन्थ्यो, ताकि यहूदी अगुवाहरूले तिनीहरूको न्याय गरी तिनीहरूलाई दण्ड दिन सकून् ।
-
 \s5
 \v 3 शाऊल र तिनका साथमा हुनेहरू यात्रा गरेर दमस्कस नजिकै आइपुग्दा अकस्मात् शाऊलको वरिपरि स्वर्गबाट एउटा चम्किलो ज्योति चम्क्यो ।
 \v 4 तिनी तुरुन्तै भुइँमा ढले । त्यसपछि तिनले कसैको आवाज सुने, “हे शाऊल, हे शाऊल, तिमी किन मलाई चोट पुर्‍याउन खोज्दै छौ ?”
-
 \s5
 \v 5 शाऊलले उहाँलाई सोधे, “प्रभु, तपाईं को हुनुहुन्छ ?” उहाँले जवाफ दिनुभयो, “म येशू हुँ, जसलाई तिमी चोट पुर्‍याउन खोज्दै छौ ।
 \v 6 अब उठ, र सहरमा जाऊ । म तिमीले के गरेको चाहन्छु भनी कसैले तिमीलाई बताउनेछ ।”
 \v 7 शाऊलसित यात्रा गर्ने मानिसहरू यति छक्‍क परे, कि तिनीहरूले केही बोल्नै सकेनन् । तिनीहरू त्यसै उभिरहे । तिनीहरूले प्रभुको आवाज त सुने, तर कसैलाई देखेनन् ।
-
 \s5
 \v 8 शाऊल भुइँबाट उठे । तर तिनले आफ्ना आँखा खोल्दा तिनले केही देख्‍न सकेनन् । त्यसैले, तिनीसित जाने मानिसहरूले तिनको हात समाएर तिनलाई दमस्कस पुर्‍याए ।
 \v 9 त्‍यसपछिका पछिल्ला तिन दिनसम्म शाऊलले केही देख्‍न सकेनन् । तिनले न केही खाए, न केही पिए ।
-
 \s5
 \v 10 दमस्कसमा हननिया नाउँ गरेका येशूका एक जना चेला थिए । प्रभु येशू दर्शनमा तिनीकहाँ प्रकट हुनुभई उहाँले तिनलाई भन्‍नुभयो, “हे हननिया !” तिनले जवाफ दिए, “प्रभु, म सुन्दै छु ।”
 \v 11 प्रभु येशूले तिनलाई भन्‍नुभयो, “सिधा भन्‍ने गल्लीमा जाऊ, जहाँ यहूदाको घर छ । टार्ससका शाऊलसित कुरा गर्न पाऊँ भनी कसैलाई अनुरोध गर, किनकि यस घडी तिनले मलाई बिन्ती चढाइरहेका छन् ।
 \v 12 शाऊलले एउटा दर्शन देखेका छन्, जसमा हननिया नाउँ गरेका मानिस तिनी बसिरहेको घरमा प्रवेश गरे, र तिनले देख्‍न सकून् भनी उनले तिनीमाथि हात राखे ।”
-
 \s5
 \v 13 हननियाले जवाफ दिए, “तर प्रभु, धेरै मानिसहरूले मलाई यी मानिसको बारेमा बताएका छन् । यरूशलेममा तपाईंमाथि विश्‍वास गर्ने मानिसहरूलाई तिनले धेरै खराबी गरेका छन् ।
 \v 14 तपाईंमाथि विश्‍वास गर्ने सबैलाई पक्रन सकून् भन्‍ने हेतुले मुख्य पूजाहारीहरूले तिनलाई दमस्कस आउने शक्‍ति दिएका छन् ।”
 \v 15 तर प्रभु येशूले हननियालाई भन्‍नुभयो, “शाऊलकहाँ जाऊ, र मैले भनेका कुरा गर, किनकि मेरो सेवा गर्न मैले तिनलाई छानेको छु । तिनले मेरो बारेमा गैरयहूदीहरू र तिनीहरूका राजाहरूसाथै इस्राएल जातिलाई बताउनेछन् ।
 \v 16 मानिसहरूलाई मेरो बारेमा बताउँदा तिनले प्रायः दुःख भोग्‍नुपर्नेछ भनी म आफैँ तिनलाई बताउनेछु ।”
-
 \s5
 \v 17 त्यसैले, हननिया गए, र शाऊल बसेको घर पत्ता लगाएपछि तिनी त्यसभित्र प्रवेश गरे । तिनले शाऊललाई भेट्ने बित्तिकै तिनले उनीमाथि हात राखेर भने, “भाइ शाऊल, प्रभु येशू आफैँले तिमीकहाँ आउन मलाई आज्ञा दिनुभयो । तिमी दमस्कस आइरहँदा बाटोमा तिमीकहाँ प्रकट हुनुहुने उहाँ नै हुनुहुन्छ । तिमीले फेरि देख्‍न सक, र तिमी पवित्र आत्माद्वारा पूर्णतः नियन्‍त्रित हुन सक भन्‍ने उद्देश्यले उहाँले मलाई तिमीकहाँ पठाउनुभयो ।”
 \v 18 तुरुन्तै शाऊलका आँखाबाट माछाका कत्लाजस्ता वस्तुहरू खसे, र तिनले फेरि देख्‍न सके । त्यसपछि तिनी खडा भए, र तिनले बप्‍तिस्मा लिए ।
 \v 19 शाऊलले केही खाना खाएपछि तिनमा ताकत आयो । शाऊल धेरै दिनसम्म दमस्कसका विश्‍वासीहरूसँगै बसे ।
-
 \s5
 \v 20 तुरुन्तै तिनले यहूदी सभाघरहरूमा येशूको बारेमा प्रचार गर्न थाले । येशू नै परमेश्‍वरका पुत्र हुनुहुन्छ भनी तिनले उनीहरूलाई बताए ।
 \v 21 तिनको प्रचार सुन्‍नेहरू सबै छक्‍क परे । केही मानिसहरूले भन्दै थिए, “यरूशलेममा विश्‍वासीहरूको खेदो गर्ने र तिनीहरूलाई यरूशलेमका मुख्य पूजाहारीहरूकहाँ कैदीको रूपमा लैजान यहाँ आउने मानिस उही नै हुन् भनी विश्‍वास गर्न हामीलाई मुश्किल भएको छ ।”
 \v 22 तर अझै दृढतापूर्वक धेरै मानिसहरूका बिचमा प्रचार गर्न परमेश्‍वरले शाऊललाई सक्षम तुल्याउनुभयो । येशू नै ख्रीष्‍ट हुनुहुन्छ भनी तिनले धर्मशास्‍त्रबाट प्रमाणित गर्दै थिए । तिनले भनेका कुरालाई कसरी गलत प्रमाणित गर्ने भनी दमस्कसका यहूदी अगुवाहरूले सोच्‍नै सकेनन् ।
-
 \s5
 \v 23 केही समय बितेपछि यहूदी अगुवाहरूले तिनलाई मार्ने षड्‌यन्‍त्र रचे ।
 \v 24 शाऊललाई देख्‍ने बित्तिकै मार्ने उद्देश्यले प्रत्येक दिन र रात यहूदीहरूले सहरका ढोकाहरूमा चेवा गरे । तर कसैले शाऊललाई तिनीहरूको योजना बताइदियो ।
 \v 25 त्यसैले, तिनले येशूमा ल्याएका केही मानिसहरूले एक रात तिनलाई सहरको वरिपरि भएको ठुलो पर्खालमा लगे । तिनीहरूले डोरीको सहायताबाट एउटा ठुलो टोकरीमा राखेर तिनलाई पर्खालबाट बाहिर झारिदिए । यसरी तिनी दमस्कसबाट भागे ।
-
 \s5
 \v 26 शाऊल यरूशलेममा आइपुगेपछि तिनले अरू विश्‍वासीहरूसित भेट गर्न खोजे । तर प्रायः सबै विश्‍वासीहरू तिनीदेखि डराइरहे, किनकि तिनी विश्‍वासी भइसकेका थिए भनी तिनीहरूले पत्याएनन् ।
 \v 27 तर बारनाबासले तिनलाई प्रेरितहरूकहाँ ल्याए । शाऊल दमस्कसतर्फ गइरहँदा तिनले कसरी प्रभु येशूलाई देखे, र त्यहाँ उहाँ कसरी तिनीसित बोल्नुभयो भनी बारनाबासले प्रेरितहरूलाई व्याख्या गरिदिए । दमस्कसमा शाऊलले कसरी साहसपूर्वक येशूको बारेमा प्रचार गरे भनेर पनि तिनले बताए ।
-
 \s5
 \v 28 त्यसैले, शाऊलले प्रेरितहरू र यरूशलेमभरि भएका विश्‍वासीहरूसित भेट गर्न लागे, र तिनले प्रभु येशूको बारेमा मानिसहरूलाई साहसपूर्वक बताए ।
 \v 29 शाऊलले ग्रिक बोल्ने यहूदीहरूलाई पनि येशूको बारेमा बताउँदै थिए, र तिनी उनीहरूसित वादविवाद गर्दै थिए । तर उनीहरूले तिनलाई मार्ने युक्‍ति खोजिरहे ।
 \v 30 उनीहरूले तिनलाई मार्ने योजना बनाउँदै छन् भनी जब अरू विश्‍वासीहरूले सुने, केहीले शाऊललाई कैसरिया सहरमा लगे । तिनीहरूले तिनलाई तिनको गृहनगर टार्ससमा जाने जहाजमा राखे ।
-
 \s5
 \v 31 यहूदिया, गालील र सामरियाका विश्‍वासीहरू शान्तिपूर्वक बसे, किनकि फेरि कसैले तिनीहरूको खेदो गरिरहेको थिएन । पवित्र आत्माले तिनीहरूलाई मजबुत पार्दै हुनुहुन्थ्यो, र उत्साह दिँदै हुनुहुन्थ्यो । तिनीहरूले निरन्तर रूपमा प्रभु येशूको आदर गरे, र पवित्र आत्माले अरू धेरै मानिसहरूलाई विश्‍वासी बन्‍न सक्षम पार्दै हुनुहुन्थ्यो ।
-\v 32 पत्रुस ती इलाकाहरूमा यात्रा गर्दै जाँदा एक पटक तिनी समुद्री तटमा पर्ने लुड्डा नगरका विश्‍वासीहरूलाई भेट गर्न गए ।
-
+\v 32 पत्रुस ती इलाकाहरूमा यात्रा गर्दै जाँदा एक पटक तिनी समुद्री तटमा पर्ने लुड्‌डा नगरका विश्‍वासीहरूलाई भेट गर्न गए ।
 \s5
 \v 33 तिनले त्यहाँ एनियास नाउँ गरेका मानिसलाई भेट्टाए, जो आठ वर्षसम्म आफ्नो ओछ्यानबाट उठ्न सकेका थिएनन्, किनकि तिनलाई पक्षाघात भएको थियो ।
 \v 34 पत्रुसले तिनलाई भने, “हे एनियास, येशू ख्रीष्‍टले तिमीलाई निको पार्नुहुन्छ । उठ, र तिम्रो ओछ्यान मिलाऊ । एनियास तुरुन्तै खडा भए ।”
-\v 35 प्रभुले एनियासलाई निको पार्नुभएपछि लुड्डा र शारोनको मैदानमा बस्‍ने अधिकांश मानिसहरूले तिनलाई देखे, र तिनीहरूले प्रभु येशूमाथि विश्‍वास गरे ।
-
+\v 35 प्रभुले एनियासलाई निको पार्नुभएपछि लुड्‌डा र शारोनको मैदानमा बस्‍ने अधिकांश मानिसहरूले तिनलाई देखे, र तिनीहरूले प्रभु येशूमाथि विश्‍वास गरे ।
 \s5
 \v 36 योप्पा नगरमा तबीता नाउँ गरेकी एक विश्‍वासी बस्थिन् । ग्रिक भाषामा उनको नाउँ डोरकास थियो । गरिबहरूका आवश्यकता पुरा गरेर उनले सधैँ उनीहरूको भलाइ गर्दै आएकी थिइन् ।
-\v 37 पत्रुस लुड्डामा छँदा उनी बिरामी परिन्, र उनको मृत्यु भयो । त्यहाँका केही स्‍त्रीहरूले यहूदी चालचलनअनुसार उनको मृत शरीरलाई धोए, र कपडाले बेह्री उनको घरको माथिल्लो कोठामा राखे ।
-
+\v 37 पत्रुस लुड्‌डामा छँदा उनी बिरामी परिन्, र उनको मृत्यु भयो । त्यहाँका केही स्‍त्रीहरूले यहूदी चालचलनअनुसार उनको मृत शरीरलाई धोए, र कपडाले बेह्री उनको घरको माथिल्लो कोठामा राखे ।
 \s5
-\v 38 लुड्डा योप्पाको नजिकै पर्थ्यो । त्यसैले, जब चेलाहरूले पत्रुस अझै पनि लुड्डामा थिए भनी सुने तिनीहरूले पत्रुसकहाँ दुई जना मानिस पठाए । उनीहरू पत्रुस भएको ठाउँमा आइपुगेपछि उनीहरूले तिनलाई बिन्ती गरे, “कृपया, हामीसँगै तुरुन्तै योप्पामा हिँड्नुहोस् ।”
+\v 38 लुड्‌डा योप्पाको नजिकै पर्थ्यो । त्यसैले, जब चेलाहरूले पत्रुस अझै पनि लुड्‌डामा थिए भनी सुने तिनीहरूले पत्रुसकहाँ दुई जना मानिस पठाए । उनीहरू पत्रुस भएको ठाउँमा आइपुगेपछि उनीहरूले तिनलाई बिन्ती गरे, “कृपया, हामीसँगै तुरुन्तै योप्पामा हिँड्नुहोस् ।”
 \v 39 पत्रुस तुरुन्तै तयार भए, र तिनीहरूसँगै लागे । तिनी योप्पामा आइपुगेपछि उनीहरूले तिनलाई डोरकासको मृत शरीर राखिएको घरको माथिल्लो कोठामा लगे । सबै विधवाहरू तिनको वरिपरि खडा भए । उनीहरू रुँदै थिए, र उनीहरूले तिनलाई डोरकास जीवित छँदा उनले मानिसहरूका निम्ति बनाएका वस्‍त्रहरू र अन्य पोशाकहरू देखाउँदै थिए ।
-
 \s5
 \v 40 तर पत्रुसले सबैलाई कोठाबाट बाहिर पठाए । त्यसपछि तिनले घुँडा टेकी प्रार्थना गरे । उनको मृत शरीरपट्टि फर्केर तिनले भने, “हे तबीता, उठ ।” उनले तुरुन्तै आफ्ना आँखा खोलिन्, र पत्रुसलाई देखेपछि उनी बसिन् ।
 \v 41 तिनले उनको एउटा हात समाएर उनलाई उठ्न मदत गरे । तिनले विश्‍वासीहरू र खास गरी विधवाहरूलाई भित्र बोलाएपछि उनी फेरि जीवित भइन् भनी देखाए ।
 \v 42 चाँडै नै योप्पाका सबै ठाउँमा मानिसहरूले त्यो आश्‍चर्यकर्मबारे थाहा पाए । परिणाम स्वरूप धेरै मानिसहरूले प्रभु येशूमाथि विश्‍वास गरे ।
 \v 43 पत्रुस योप्पामा धेरै दिनसम्म सिमोन नाउँ गरेका मानिससँग बसे, जसले जनावरका छाला प्रशोधन गर्थे ।
-
 \s5
+
 \c 10
 \p
 \v 1 कैसरिया सहरमा कर्नेलियस नाउँ गरेका मानिस बस्थे । तिनी एक अधिकृत थिए, जो इटालीबाट आएका रोमी सिपाहीहरूको एउटा ठुलो समूहमा एक सय जना मानिसका अगुवा थिए ।
 \v 2 तिनी सधैँ परमेश्‍वरलाई खुसी पार्ने कुरो गर्न चाहन्थे । तिनी र तिनका सारा घराना गैरयहूदीहरू थिए । परमेश्‍वरलाई पुज्‍नु तिनीहरूको आदत थियो । तिनले कहिले काहीँ गरिब यहूदीहरूलाई रुपियाँ-पैसा दिन्थे, र तिनले नियमित रूपमा परमेश्‍वरलाई प्रार्थना चढाउँथे ।
-
 \s5
 \v 3 एक दिन दिउँसो तिन बजेतिर कर्नेलियसले दर्शन देखे । तिनले परमेश्‍वरले पठाउनुभएका स्वर्गदूतलाई स्पष्‍ट रूपमा देखे । तिनले देखे, कि स्वर्गदूत तिनको कोठामा आउँदै थिए, जसले तिनलाई भने, “हे कर्नेलियस !”
 \v 4 कर्नेलियसले एकटक लगाएर स्वर्गदूतलाई हेरे, र तिनी भयभीत भए । त्यसपछि डरले तिनले सोधे, “हजुर, तपाईं मबाट के चाहनुहुन्छ ?” परमेश्‍वरले पठाउनुभएका स्वर्गदूतले भने, “तिमीले परमेश्‍वरलाई खुसी पारेका छौ, किनकि तिमीले परमेश्‍वरलाई नियमित रूपमा प्रार्थना चढाउँदै आएका छौ, र तिमीले प्रायः गरिबहरूको सहायताको लागि रुपियाँ-पैसा दिन्छौ । ती कुराहरू परमेश्‍वरको निम्ति सम्झनाको भेटीजस्ता बनेका छन् ।
 \v 5 त्यसैले, अब योप्पामा केही मानिसहरू पठाएर पत्रुस पनि भनिने सिमोनलाई बोलाएर ल्याऊ ।
 \v 6 तिनी छालाको काम गर्ने अर्का सिमोनसित बस्दै छन् । तिनको घर समुद्रको नजिकै छ ।”
-
 \s5
 \v 7 कर्नेलियससित बोल्ने स्वर्गदूत गएपछि तिनले आफ्नो घरका दुई जना नोकर अनि तिनको सेवा गर्ने र परमेश्‍वरलाई पुज्‍ने एक जना सिपाहीलाई डाके ।
 \v 8 स्वर्गदूतले भनेका हरेक कुरो तिनले तिनीहरूलाई बताए, र योप्पा सहरमा गएर पत्रुसलाई कैसरियामा बोलाएर ल्याउनू भनी तिनले तिनीहरूलाई आज्ञा दिए ।
-
 \s5
 \v 9 भोलिपल्ट लगभग मध्यान्हको समयमा ती तिन जना मानिस यात्राको लागि निस्‍केर तिनीहरू योप्पा नजिकै आइपुगे । तिनीहरू योप्पा आइपुग्‍न लाग्दा पत्रुस प्रार्थनाको लागि घरको कौसीमा उक्ले ।
 \v 10 तिनी भोकाए, र तिनलाई केही खान मन लाग्यो । केही मानिसहरूले खाना तयार पारिरहँदा पत्रुसले एउटा दर्शन देखे ।
 \v 11 तिनले आकाश उघ्रेको र एउटा ठुलो तन्‍नाजस्तो वस्तु पृथ्वीतर्फ झरिरहेको देखे, जसको चारै कुना भने उठेका थिए ।
 \v 12 तन्‍नाभित्र सबै किसिमका प्राणीहरू थिए । त्यसमा मोशाको व्यवस्थाले यहूदीहरूलाई खाना निषेध गरेका जनावरहरू र चराचुरुङ्गीहरू पनि थिए । कसैका चार खुट्टा थिए, केही जमिनमा घस्रन्थे, र अरू केही जङ्गली चराचुरुङ्गी थिए ।
-
 \s5
 \v 13 त्यसपछि तिनले परमेश्‍वरको यसो भन्‍ने आवाज सुने, “हे पत्रुस, उठ, र केहीलाई मारेर खाऊ ।”
 \v 14 तर पत्रुसले जवाफ दिए, “प्रभु, निश्‍चय नै मैले त्यसो गरेको तपाईं चाहनुहुन्‍न, किनकि हाम्रो यहूदी व्यवस्थाले स्वीकार नगरेको वा हामीले खान नहुने कुरो मैले कहिल्यै खाएको छैनँ ।”
 \v 15 त्यसपछि तिनले दोस्रो पटक परमेश्‍वरको आवाज सुने । उहाँले भन्‍नुभयो, “म परमेश्‍वर हुँ । त्यसैले, मैले जुन कुरोलाई खानयोग्य तुल्याएको छु, त्यसलाई खानयोग्य छैन भनी नभन ।”
 \v 16 तिन पटक यसै भयो । त्यसपछि जनावरहरू र चराहरूले भरिएको उक्‍त तन्‍ना तुरुन्तै आकाशमा लगियो ।
-
 \s5
 \v 17 त्यस दर्शनको अर्थ के होला भनी पत्रुसले बुझ्‍न कोसिस गरिरहँदा कर्नेलियसद्वारा पठाइएका मानिसहरू आइपुगे । सिमोनको घरमा कसरी पुग्‍ने भनी तिनीहरूले मानिसहरूलाई सोधे । तिनीहरूले तिनको घर पत्ता लगाए, र तिनीहरू ढोकाबाहिर उभिरहे ।
 \v 18 पत्रुस भनिने सिमोन त्यहाँ बसिरहेका छन् कि भनी तिनीहरूले सोधे ।
-
 \s5
 \v 19 पत्रुसले अझैँ दर्शनको अर्थ बुझ्‍ने कोसिस गरिरहँदा परमेश्‍वरका आत्माले तिनलाई भन्‍नुभयो, “सुन । तिमीलाई भेट्न तिन जना मानिस यहाँ आएका छन् ।
 \v 20 त्यसैले, उठेर तल जाऊ, र तिनीहरूसँगै लाग । तिनीहरूसँगै जानुपर्दैन भनी नसोच, किनकि मैले नै तिनीहरूलाई पठाएको हुँ ।”
 \v 21 पत्रुस तल ओर्ले, र तिनले तिनीहरूलाई भने, “तपाईंहरूले खोजिरहनुभएको मानिस म नै हुँ । तपाईंहरू किन आउनुभएको ?”
-
 \s5
 \v 22 तिनीहरूले जवाफ दिए, “रोमी सेनाका अधिकृत कर्नेलियसले हामीलाई यहाँ पठाउनुभएको हो । उहाँ परमेश्‍वरलाई पुज्‍ने असल मानिस हुनुहुन्छ, र उहाँलाई चिन्‍ने सबै यहूदीहरूले उहाँ ज्यादै असल मानिस हुनुहुन्छ भनी जान्दछन् । एक जना स्वर्गदूतले तिनलाई भने, ‘योप्पामा केही मानिसहरू पठाएर सिमोन पत्रुसलाई बोलाएर ल्याऊ, ताकि तिनले तिमीबाट केही सुन्‍न सक ।’
 \v 23 पत्रुसले तिनीहरूलाई घरभित्र स्वागत गरे, र त्यस रात तिनीसँगै बस्‍नुपर्छ भनी तिनले तिनीहरूलाई बताए । भोलिपल्ट पत्रुस तयार भए, र तिनी ती मानिसहरूसँगै गए । योप्पाका केही विश्‍वासीहरू पनि तिनीसँगै लागे ।
-
 \s5
 \v 24 अर्को दिन तिनीहरू कैसरिया आइपुगे । कर्नेलियसले तिनीहरूको बाटो हेर्दै थिए । तिनले आफ्ना आफन्तहरू र नजिकका साथीहरूलाई पनि निमन्‍त्रणा दिएकाले तिनीहरू पनि तिनका घरमा आएका थिए ।
-
 \s5
 \v 25 पत्रुस घरभित्र प्रवेश गरेपछि कर्नेलियसले तिनलाई भेटे, र तिनलाई दण्डवत् गरे ।
 \v 26 तर पत्रुसले कर्नेलियसलाई हातले समातेर उठाए, र भने, “उठ्नुहोस् । मलाई दण्डवत् नगर्नुस् । म पनि तपाईंजस्तै मानिस मात्रै हुँ ।”
-
 \s5
 \v 27 तिनी कर्नेलियससित कुराकानी गर्दै भित्र प्रवेश गरे । अरू पनि तिनीसँगै भित्र गए, जहाँ धेरै मानिसहरू जम्मा भएर बसेका थिए ।
 \v 28 पत्रुसले तिनीहरूलाई भने, “तपाईंहरू सबैलाई थाहै छ, कि हामी यहूदीहरूले कुनै पनि गैरयहूदीसित सङ्गत गर्‍यौँ वा भेट्यौँ भने हाम्रो बुझाइमा हामीले यहूदी व्यवस्था भङ्ग गरेका हुन्छौँ । तथापि परमेश्‍वरले मलाई दर्शनमा देखाउनुभएको छ, कि परमेश्‍वरले स्वीकार गर्नै नसक्‍ने गरी कुनै पनि मानिसलाई मैले अशुद्ध र अपवित्र ठान्‍नुहुँदैन ।
 \v 29 त्यसैले, तपाईंले मलाई डाक्‍न केही मानिसहरू पठाउनुहुँदा अवरोध नगरीकनै म तुरुन्तै आएँ । अब कृपया मलाई भन्‍नुस्, कि तपाईंले मलाई किन डाक्‍नुभएको हो ?”
-
 \s5
 \v 30 कर्नेलियसले जवाफ दिए, “तिन दिनअगि लगभग यही समयतिर मेरो घरमा मैले परमेश्‍वरलाई प्रार्थना चढाउँदै थिएँ । दिउँसो तिन बजे प्रार्थना गर्नु मेरो नियमित आदत हो । अकस्मात् चहकिलो पोशाक लगाएका एक जना मानिस मेरो सामु देखा परे,
 \v 31 र तिनले भने, ‘हे कर्नेलियस, परमेश्‍वरले तिम्रो प्रार्थना सुन्‍नुभएको छ । तिमीले प्रायः गरिबहरूलाई सहायता गर्न रुपियाँ-पैसा दिएको कुरो पनि उहाँले याद गर्नुभएको छ, र त्यसबाट उहाँ खुसी हुनुहुन्छ ।
 \v 32 अब सिमोन भनिने पत्रुसलाई बोलाएर ल्याउन योप्पामा केही सन्देशवाहकहरू पठाऊ । तिनी छालाको काम गर्ने अर्का सिमोनको घरमा बसिरहेका छन्, जसको घर समुद्रको नजिकै छ ।’
 \v 33 त्यसैले, मैले तुरुन्तै केही मानिसहरू पठाएँ, जसले तपाईंलाई यहाँ आउन अनुरोध गरे । आउनुभएको लागि निश्‍चय नै म धन्यवादी छु । अब परमेश्‍वर हामीसित हुनुहुन्छ भन्‍ने जानेर परमप्रभु परमेश्‍वरले तपाईंलाई भन्‍नू भनेका कुराहरू सुन्‍न हामी सबै यहाँ जम्मा भएका छौँ । अब कृपया, भन्‍नुहोस् ।”
-
 \s5
 \v 34 त्यसैले, पत्रुसले तिनीहरूलाई बताउन सुरु गरे । तिनले भने, “अब म बुझ्दछु, कि परमेश्‍वर कुनै निश्‍चित जातिको पक्षमा मात्र हुनुहुन्‍न भन्‍ने कुरा साँचो हो ।
-\v 35 बरु, उहाँलाई आदर गर्ने र उहाँलाई खुसी पार्ने कुराहरू गर्ने कुनै पनि जातिको कुनै पनि व्यक्तिलाई उहाँले स्वीकार गर्नुहुन्छ ।
-
+\v 35 बरु, उहाँलाई आदर गर्ने र उहाँलाई खुसी पार्ने कुराहरू गर्ने कुनै पनि जातिको कुनै पनि व्‍यक्‍तिलाई उहाँले स्वीकार गर्नुहुन्छ ।
 \s5
 \v 36 परमेश्‍वरले हामी इस्राएलीहरूलाई पठाउनुभएको सन्देश तपाईंहरू जान्‍नुहुन्छ । येशू ख्रीष्‍टले जे गर्नुभयो, त्यसको कारणले मानिसहरूले परमेश्‍वरसित शान्ति स्थापना गर्न सक्छन् भन्‍ने सुसमाचार उहाँले हामीलाई प्रचार गर्नुभयो । येशू हामी इस्राएलीहरूका मात्र प्रभु हुनुहुन्‍न । उहाँ सबै जातिमाथि शासन गर्नुहुने प्रभु हुनुहुन्छ ।
 \v 37 गालीलदेखि सुरु गरेर सारा यहूदियाभरि उहाँले के-के गर्नुभयो भनी तपाईंहरूलाई थाहै छ । यूहन्‍नाले मानिसहरूलाई बप्‍तिस्मा दिनुअगि तिनले तिनीहरूलाई तिनीहरूका पापमय व्यवहारदेखि फर्कन लगाउँथे । यूहन्‍नाको प्रचारपछि उहाँले ती कुराहरू गर्न थाल्नुभयो ।
 \v 38 तपाईंहरूलाई थाहा छ, कि परमेश्‍वरले नासरतका येशूलाई पवित्र आत्मा दिनुभयो, र आश्‍चर्यकर्महरू गर्ने शक्‍ति दिनुभयो । सधैँ असल कामहरू गर्दै र मानिसहरूलाई निको पार्दै येशू कसरी विभिन्‍न ठाउँमा जानुभयो भनी तपाईंहरूलाई थाहा छ । शैतानले दुःख दिएका सबै मानिसहरूलाई उहाँले निको पार्दै हुनुहुन्थ्यो । परमेश्‍वरले सधैँ उहाँलाई मदत गर्नुभएकाले उहाँले ती कुराहरू गर्न सक्‍नुभएको थियो ।
-
 \s5
 \v 39 हामीले यरूशलेम र उहाँ बस्‍नुभएको इस्राएल देशको हरेक भूभागमा उहाँले गर्नुभएका कार्यहरूलाई देख्यौँ । उहाँका शत्रुहरूले उहाँलाई काठको क्रुसमा झुण्ड्याएर मारे ।
 \v 40 उहाँको मृत्युपश्‍चात् तेस्रो दिनमा परमेश्‍वरले उहाँलाई पुनजीर्वित पार्नुभयो, र उहाँले पुनर्जीवन पाउनुभएपछि धेरै मानिसहरूले उहाँलाई देखे । उहाँ नै हुनुहुन्थ्यो भन्‍ने कुरामा मानिसहरू निश्‍चित थिए, र उहाँ फेरि जीवित हुनुभयो भनी तिनीहरूले आफ्नै आँखाले देखेकाले मानिसहरूले पूर्ण रूपमा विश्‍वास गरे ।
 \v 41 त्यस बेला परमेश्‍वरले हरेकलाई उहाँलाई देख्‍ने अवसर दिनुभएन । उहाँसित समय बिताउन परमेश्‍वरले चुन्‍नुभएका र उहाँले येशूलाई पुनर्जीवन दिनुभएपछि सुरुका दिनहरूमा सँगसँगै खान जम्मा हुनेहरूलाई मात्र उहाँले त्यो अवसर दिनुभयो ।
-
 \s5
 \v 42 मानिसहरूकहाँ गई प्रचार गर्न परमेश्‍वरले हामीलाई आज्ञा दिनुभयो, र उहाँले येशूलाई हरेकको न्यायकर्ता तुल्याउनुभएको छ, र उहाँले न्याय गर्ने दिन अवश्य आउनेछ भनी बताउन आज्ञा दिनुभयो । उहाँले जीवितहरू र मरेकाहरू सबैको न्याय गर्नुहुनेछ ।
 \v 43 धेरै पहिले उहाँको बारेमा लेख्‍ने सबै अगमवक्‍ताहरूले उहाँको विषयमा बताए । तिनीहरूले लेखे, कि उहाँमाथि विश्‍वास गर्नेले जस्तोसुकै पाप गरेको भए तापनि यी मानिस अर्थात् येशूले गर्नुभएका कामको कारणले परमेश्‍वरले उसलाई क्षमा दिनुहुनेथियो ।”
-
 \s5
 \v 44 पत्रुसले यी वचनहरू बोलिरहँदा अकस्मात् सन्देश सुन्‍ने सबै गैरयहूदीहरूमाथि पवित्र आत्मा आउनुभयो ।
 \v 45 परमेश्‍वरले सबै गैरयहूदीहरूलाई पनि उदारचित्तले पवित्र आत्मा दिनुभएको देखेर योप्पाबाट पत्रुससँगै आएका यहूदी विश्‍वासीहरू छक्‍क परे ।
-
 \s5
 \v 46 परमेश्‍वरले त्यसो गर्नुभएको थियो भन्‍ने कुरामा यहूदी विश्‍वासीहरू निश्‍चित थिए, किनकि ती मानिसहरूले आफूले नसिकेका भाषाहरू बोल्दै थिए, र परमेश्‍वर कति महान् हुनुहुन्छ भन्दै थिए ।
 \v 47 तब पत्रुसले त्यहाँ उपस्थित यहूदी विश्‍वासीहरूलाई भने, “परमेश्‍वरले हामी यहूदी विश्‍वासीहरूलाई जस्तै गरी तिनीहरूलाई पनि यति निश्‍चयतासाथ पवित्र आत्मा दिनुभएको छ, कि यी मानिसहरूलाई बप्‍तिस्मा दिनुपर्छ भन्‍ने कुरामा हामी सबै सहमत हुन्छौँ ।”
 \v 48 ती गैरयहूदीहरूले येशू ख्रीष्‍टको नाउँमा बप्‍तिस्मा लिनुपर्छ भनी पत्रुसले तिनीहरूलाई बताए । त्यसैले, तिनीहरूले उनीहरू सबैलाई बप्‍तिस्मा दिए । बप्‍तिस्मापछि तिनीहरूले पत्रुसलाई केही दिन तिनीहरूसँगै बस्‍न अनुरोध गरे । त्यसैले, पत्रुस र अन्य यहूदी विश्‍वासीहरूले उक्‍त अनुरोधलाई माने ।
-
 \s5
+
 \c 11
 \p
-\v 1 यहूदिया प्रान्तका विभिन्‍न सहरमा बस्‍ने प्रेरितहरू, विश्‍वासीहरू र केही गैरयहूदी मानिसहरूले पनि येशूको बारेमा परमेश्‍वरको सन्देशमा विश्‍वास गरेका छन् भनी मानिसहरूले भनेका सुने ।
-\v 2 तर त्यहाँ यरूशलेमका केही यस्ता यहूदी विश्‍वासीहरू थिए, जसले ख्रीष्‍टका सबै अनुयायीहरूले खतना गर्नुपर्छ भन्‍ने चाहन्थे । जब पत्रुस कैसरियाबाट यरूशलेम फर्के, तब तिनीहरूले तिनीसँग भेट गरे, र उनको आलोचना गरे ।
-\v 3 तिनीहरूले तिनलाई भने, “तपाईं खतना नभएका गैरयहूदीहरूका घरहरूमा जानु गल्ती मात्रै थिएन, यहाँसम्म कि तपाईंले तिनीहरूसँगै खानु पनि भयो ।”
-
+\v 1 यहूदिया प्रान्तका विभिन्‍न सहरमा बस्‍ने प्रेरितहरू र विश्‍वासीहरूले र केही गैरयहूदी मानिसहरूले पनि येशूको बारेमा परमेश्‍वरको सन्देशमा विश्‍वास गरेका छन् भनी मानिसहरूले भनेका सुने ।
+\v 2 तर त्यहाँ यरूशलेमका केही यस्ता यहूदी विश्‍वासीहरू थिए, जसले ख्रीष्‍टका सबै अनुयायीहरूले खतना गर्नुपर्छ भन्‍ने चाहन्थे । जब पत्रुस कैसरियाबाट यरूशलेम फर्के, तब तिनीहरूले तिनीसँग भेट गरे र उनको आलोचना गरे ।
+\v 3 तिनलाई तिनीहरूले भने, “तपाईं खतना नभएका गौर यहूदीहरूको घरहरूमा जानु मात्र गल्ती मात्रै गर्नुभएन्, तिनीहरूसँग यहाँसम्म कि तपाईंले तिनीहरूसँगै खानु पनि भयो ।”
 \s5
-\v 4 त्यसकारण, पत्रुसले वास्तवमा के भएको थियो भन्‍ने कुरा बताउन थाले ।
-\v 5 तिनले भने, “योप्पा सहरमा म आफैँ प्रार्थना गरिरहेको थिएँ, र अर्धचेतको अवस्थामा मैले एउटा दर्शन देखेँ । मैले एउटा चार कुने ठुलो तन्‍नाजस्तो वस्तु स्वर्गबाट तलतिर झरेको देखेँ, र त्यो म बसेको ठाउँमा आयो ।
-\v 6 जसरी मैले एकाग्र भई हेरिरहेको थिएँ, मैले केही घरपालुवा, केही जङ्गली, घस्रने जनावरहरू र पक्षीहरू देखेँ ।
-
+\v 4 त्यसकारण पत्रुसले वास्तममा के भएको थियो भन्‍ने कुरा बताउन थाले ।
+\v 5 उनले भने “योप्पा शहरमा म आफै प्रार्थना गरिरहेको थिएँ र अर्धचेतको अवस्थामा मैले एउटा दर्शन देखेँ । मैले एउटा ठूलो चार कुने तन्‍ना जस्तो वस्तु स्वर्गबाट तलतिर झरेको देखेँ, र त्यो म जहाँ थिएँ, त्यही ठाउँमा आयो ।
+\v 6 जसरी मैले एकाग्र भइ हेरिरहेको थिएँ, मैले केही घरपालुवा जनावरहरु र केही जङ्गली जनावरहरू अनि घस्रने जनावरहरु र पक्षीहरू देखेँ ।
 \s5
-\v 7 तब परमेश्‍वरले मलाई यस्तो आज्ञा गरिरहनुभएको मैले सुनेँ, ‘पत्रुस उठ, र तिनीहरूलाई मारेर खाऊ ।’
-\v 8 तर मैले जवाफ दिएँ, ‘प्रभु, निश्‍चय नै तपाईंले मलाई त्यसो गरेको चाहनुहुन्‍न, किनकि हाम्रो व्यवस्थाले खानुहुँदैन भनेका थोकहरू मैले कहिल्यै पनि खाएको छैनँ ।’
-\v 9 परमेश्‍वर स्वर्गबाट दोस्रो पटक मसँग बोल्नुभयो, ‘म परमेश्‍वर हुँ । त्यसैले, मैले जेलाई खानयोग्य बनाएँ, त्यो खानयोग्य छैन नभन ।’
-\v 10 यस्तै प्रकारको घटना दुई पटकसम्म भयो, र त्यसपछि त्यसमा भएका सबै जनावरहरू र चराहरूसहित त्यो तन्‍ना फेरि स्वर्गतिर लगियो ।
-
+\v 7 तब मैले परमेश्‍वरले मलाई यस्तो आज्ञा गरिरहनुभएको सुनेँ, ‘पत्रुस उठ र तिनीहरूलाई मारेर खाऊ ।’
+\v 8 तर मैले जवाफ दिएँ, ‘प्रभु, निश्‍चय नै तपाईंले मलाई त्यसो गरेको चाहनुहुन्‍न, किनकि हाम्रो व्यवस्थाले खानु हुँदैन भनेका थोकहरु मैले कहिल्यै पनि खाएको छैनँ ।’
+\v 9 परमेश्‍वर स्वर्गबाट दोस्रो पटक मसँग बोल्नुभयो, “म परमेश्‍वर हुँ, त्यसैले यदि मैले खानालाई केही स्वीकारयोग्य बनाएँ भने, यो अस्वीकारयोग्य छ नभन ।’
+\v 10 यस्तै प्रकारको घटना दुई पटकसम्म घट्यो, र त्यसपछि त्यसमा भएका सबै जनावरहरू र चराहरू सहित त्यो तन्‍ना फेरि स्वर्ग तिर लगियो ।
 \s5
-\v 11 त्यही समयमा, कैसरियाबाट पठाइएका तिन जना मानिसहरू म जहाँ बसिरहेको थिएँ, त्यही घरमा आइपुगे ।
-\v 12 परमेश्‍वरका आत्माले मलाई भन्‍नुभयो, कि तिनीहरू यहूदीहरू नभए तापनि म तिनीहरूसँग जान हिच्किचाउनुहुँदैन । छ जना यहूदी विश्‍वासी पनि मसँगै कैसरियामा गए, र हामी ती गैरयहूदी मानिसको घरमा गयौँ ।
-\v 13 तिनले हामीलाई भने, कि तिनले आफ्नो घरमा स्वर्गदूत उभिइरहेको देखेका थिए । ती स्वर्गदूतले तिनलाई भने, ‘कोही मानिस योप्पामा गएर सिमोनलाई लिएर आऊ, जसको अर्को नाउँ पत्रुस हो ।’
-\v 14 तिमी र तिम्रा घरमा भएका प्रत्येक कसरी बचाइनेछन् भनी तिनले तिमीलाई बताउनेछन् ।’
-
+\v 11 त्यही समयमा, कैसरियाबाट पठाइएका तीन जना मानिसहरू म जहाँ बसिरहेको थिएँ, त्यही घरमा आइपुगे ।
+\v 12 परमेश्‍वरका आत्माले मलाई भन्‍नुभयो कि यद्यपि तिनीहरू यहूदीहरू नभए तापनि म तिनीहरूसँग जान हिच्किचाउनु हुदैन् । छ जना यहूदी विश्‍वासीहरू पनि मसँगै कैसरियामा गए, र तब हामी ती गैर यहूदी मानिसको घरमा गयौँ ।
+\v 13 तिनले हामीलाई भने कि उनले आफ्नो घरमा स्वर्गदूत उभिइरहेको देखेका थिए । ती स्वर्गदूतले तिनलाई भने, ‘कोही मानिस योप्पामा गएर सिमोनलाई लिएर आऊ भन्, जसको अर्को नाउँ पत्रुस हो ।’
+\v 14 तिमी र तिम्रा घरमा भएका प्रत्येक कसरी बचाइनेछन् भनी तिनले तिमीलाई बताउने छन् ।’
 \s5
-\v 15 जब मैले बोल्न सुरु गरेँ, अचानक तिनीहरूमाथि पवित्र आत्मा आउनुभयो । जसरी सुरुमा पेन्तिकोसको चाडको समयमा हामीमाथि आउनुभएको थियो ।
-\v 16 त्यसपछि प्रभुले भन्‍नुभएको कुरा मैले सम्झेँ, ‘यूहन्‍नाले तिमीहरूलाई पानीको बप्‍तिस्मा दिए, तर परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई पवित्र आत्माद्वारा बप्‍तिस्मा दिनुहुनेछ ।’
-
+\v 15 जसरी मैले बोल्न शुरु गरेँ, तिनीहरूमाथि पवित्र आत्मा अचानक आउनुभयो । जसरी शुरुमा पेन्तिकोसको चाडको समयमा हामीमाथि आउनुभएको थियो ।
+\v 16 त्यसपछि मैले, प्रभुले भन्‍नुभएको कुरा सम्झेँ, ‘यूहन्‍नाले तिमीहरूलाई पानीको बप्‍तिस्मा दिए, तर परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई पवित्र आत्माद्वारा बप्‍तिस्मा दिनुहुनेछ ।’
 \s5
-\v 17 परमेश्‍वरले हामीलाई प्रभु येशू ख्रीष्‍टमा विश्‍वास गरेपछि जुन पवित्र आत्मा दिनुभएको थियो, त्यसै गरी ती गैरयहूदीहरूलाई पनि त्यही पवित्र आत्मा दिनुभयो । त्यसकारण, परमेश्‍वरले तिनीहरूलाई पवित्र आत्मा दिनुहुँदा उहाँले गल्ती गर्नुभयो भनी मैले सम्भवतः भन्‍न सकिनँ ।’’
-\v 18 ती यहूदी विश्‍वासीहरूले पत्रुसले भनेको कुरा सुनेपछि, तिनीहरूले तिनको आलोचना गर्न छाडे । बरु, त्यसको सट्टामा तिनीहरूले यसो भन्दै परमेश्‍वरको प्रशंसा गरे, “अब त हामीलाई स्पष्‍ट भयो, कि परमेश्‍वरले गैरयहूदीहरूलाई पनि स्वीकार गर्नुभएको छ, ताकि आफ्ना पापमय स्वभावहरूबाट फर्केर तिनीहरूले अनन्त जीवन पाऊन् ।’’
-
+\v 17 परमेश्‍वरले हामीलाई प्रभु येशू ख्रीष्‍टमा विश्‍वास गरेपछि जुन पवित्र आत्मा दिनुभएको थियो त्यसैगरी ती गैरयहूदीहरूलाई पनि त्यही पवित्र आत्मा दिनुभयो । त्यसकारण मैले परमेश्‍वरले तिनीहरूलाई पवित्र आत्मा दिनुहुदा गल्ती गर्नुभयो भन्‍न सम्मवतः सकिदैन्‍थ्‍यो ।’’
+\v 18 ती यहूदी विश्‍वासीहरूले पत्रुसले भनेको कुरा सुनेपछि र तिनीहरूले तिनको आलोचना गर्न छाडे । बरु त्यसको सट्टामा तिनीहरूले यसो भन्दै परमेश्‍वरको प्रशंसा गरे, “अब त हामीलाई स्पष्‍ट भयो कि परमेश्‍वरले गैरयहूदीहरूलाई पनि स्वीकार गर्नुभएको छ ताकि तिनीहरूलका आफ्ना पापमय स्वभावहरूबाट फर्केर अनन्त जीवन पाऊन् ।’’
 \s5
-\v 19 स्तिफनसको मृत्युपछि धेरै विश्‍वासीहरूले यरूशलेम छाडे, र तिनीहरू अरू ठाउँहरूमा गए, किनकि तिनीहरूले त्यहाँ यरूशलेममा कष्‍ट भोगिरहेका थिए । तिनीहरूमध्ये कोही फोनिके, कोही साइप्रस टापु र अरूहरू सिरियाको एन्टिओखिया सहरमा गए । ती ठाउँहरूमा तिनीहरूले मानिसहरूलाई येशूको सन्देशबारे बताइरहे, तर यो कुरो तिनीहरूले यहूदी मानिसहरूलाई मात्र बताए ।
-\v 20 कोही विश्‍वासीहरू साइप्रस टापुका थिए, र कोही उत्तर अफ्रिकाको कुरेनी सहरका थिए । तिनीहरू एन्टिओखियामा गए, र प्रभु येशूको बारेमा गैरयहूदी मानिसहरूलाई पनि बताउन थाले ।
-\v 21 परमेश्‍वरले ती विश्‍वासीहरूलाई प्रचार गर्न शक्‍तिशाली रूपमा सक्षम बनाउँदै हुनुहुन्थ्यो । परिणाम स्वरूप धेरै जना गैरयहूदी मानिसहरूले तिनीहरूको सन्देशमा विश्‍वास गरे, र प्रभु येशूमा भरोसा राखे ।
-
+\v 19 स्तिफनसको मृत्युपछि, धेरै विश्‍वासीहरूले यरूशलेम छोडे र अरू ठाउँहरूमा गए किनकि तिनीहरूले त्यहाँ यरूशलेममा कष्‍ट भोगिरहेका थिए । तिनीहरूमध्ये कोही फोनिसिया, कोही साईप्रस टापु, र अरूहरू सिरियाको एन्टिओख शहरमा गए । ती ठाउँहरूमा तिनीहरूले मानिसहरूलाई येशूको सन्देशबारे बताइरहे, तर तिनीहरूले यहूदी मानिसहरूलाई मात्र बताए ।
+\v 20 कोही विश्‍वासीहरू साइप्रस टापुका थिए र कोही उत्तर अफ्रिकाको कुरेनी सहरका थिए । तिनीहरू एन्टिओखियामा गए र प्रभु येशूको बारेमा गैरयहूदी मानिसहरूलाई पनि बताउन थाले ।
+\v 21 ती विश्‍वासीहरूलाई परमेश्‍वरले प्रचार गर्न शक्तिशाली रूपमा सक्षम बनाउँदै हुनुहुन्थ्यो । परिणाम स्वरूप धेरै जना गैरयहूदी मानिसहरूले उनीहरूको सन्देशमा विश्‍वास गरे र प्रभु येशूमा भरोसा राखे ।
 \s5
-\v 22 यरूशलेममा भएका विश्‍वासीहरूका समूहले एन्टिओखियामा भएका धेरै मानिसहरूले येशूमा विश्‍वास गरे भन्‍ने कुरा सुने । त्यसैले, यरूशलेममा भएका विश्‍वासीहरूका अगुवाहरूले बारनाबासलाई एन्टिओखियामा पठाए ।
-\v 23 जब तिनी त्यहाँ पुगे, परमेश्‍वरले विश्‍वासीहरूसँग कृपासाथ व्यवहार गर्नुभएको तिनले थाहा पाए । यसकारण, तिनी धेरै खुसी भए, र सबैलाई प्रभु येशूमा पूर्ण रूपमा भरोसा गरिरहन उत्साह दिए ।
-\v 24 बारनाबास पवित्र आत्माबाट पूर्ण रूपमा नियन्‍त्रित एक असल मानिस थिए, जसले पूर्ण रूपमा परमेश्‍वरमा भरोसा गर्थे । बारनाबासले गरेका कारण त्यहाँका धेरै मानिसहरूले प्रभु येशूमा विश्‍वास गरे ।
-
+\v 22 यरूशलेममा भएका विश्‍वासीहरूका समूहले एन्टिओखियामा भएका धेरै मानिसहरूले येशूमा विश्‍वास गरे भन्‍ने कुरा सुने । त्यसैले यरूशलेममा भएका विश्‍वासीहरूका अगुवाहरूले बारनाबासलाई एन्टिओखियामा पठाए ।
+\v 23 जब उनी त्यहाँ पुगे, परमेश्‍वरले विश्‍वासीहरूसँग कृपासाथ व्यावहार गर्नुभएको उनले थाहा गरे । यसकारण उनी धेरै खुसी भए र सबैलाई प्रभु येशूमा सम्पूर्णरूपमा भरोसा गरिरहन उत्साह दिए ।
+\v 24 बारनाबास पवित्र आत्माबाट पूर्ण नियन्‍त्रित रूपमा एक असल मानिस थिए, जसले सम्पूर्ण रूपमा परमेश्‍वरमा विश्‍वास गर्थे । बारनाबासले गरेका, कारण त्यहाँका धेरै मानिसहरूले प्रभु येशूमा विश्‍वास गरे ।
 \s5
 \v 25 बारनाबास शाऊललाई खोज्‍न किलिकियाको टार्सस सहरतिर गए ।
-\v 26 तिनले उनलाई भेट्टाएपछि बारनाबासले विश्‍वासीहरूलाई शिक्षा दिन सहायता गर्न उनलाई एन्टिओखियामा ल्याए । त्यसैले, पुरै एक वर्षसम्म बारनाबास र शाऊलले नियमित रूपमा त्यहाँका विश्‍वासीहरूसँग भेटघाट गरे, अनि धेरै मानिसहरूलाई येशूको बारेमा सिकाए । एन्टिओखियामा नै पहिलो पटक चेलाहरूलाई ख्रीष्‍टियान भनियो ।
-
+\v 26 उनले तिनलाई भेट्टाएपछि, बारनाबासले विश्‍वासीहरूलाई शिक्षा दिन सहायता गर्न एन्टिओखियामा ल्याए । त्यसले पुरै एक वर्षसम्म बारनाबास र शाऊलले नियमित रूपमा त्यहाँका विश्‍वासीहरूसँग भेटघाट गरे अनि धेरै मानिसहरूलाई येशूको बारेमा सिकाए । एन्टिओखियामा नै पहिलो पटक चेलाहरूलाई ख्रीष्‍टियन भनियो ।
 \s5
-\v 27 बारनाबास र शाऊल एन्टिओखियामा छँदा, यरूशलेमबाट केही विश्‍वासीहरू त्यहाँ आइपुगे, जो अगमवक्‍ताहरू थिए ।
-\v 28 तिनीहरूमध्ये एक अगाबस नाउँ भएका व्यक्‍ति बोल्नलाई उठे । धेरै देशहरूमा चाँडै अनिकाल हुनेछ भन्‍ने कुरा अगमवाणी गर्न उनलाई परमेश्‍वरका आत्माले समर्थ बनाउनुभयो (यो अनिकाल रोमी सम्राट् क्लौडियसको पालामा भएको थियो) ।
-
+\v 27 बारनाबास र शाऊल एन्टिओखमा भएको समयमा, यरूशलेमबाट कोही विश्‍वासीहरू त्यहाँ आइपुगे जो अगमवक्ताहरू पनि थिए ।
+\v 28 तिनीहरूमध्ये एक अगाबस नाउँ भएका व्‍यक्‍ति बोल्नका लागि उठे । धेरै देशहरूमा चाँडै अनिकाल हुनेछ भन्‍ने कुरा अगमवाणी गर्न उनलाई परमेश्‍वरका आत्माले समर्थ बनाउनुभयो । (यो अनिकाल रोमी सम्राट क्लौडियसको पालामा भएको थियो)
 \s5
-\v 29 जब त्यहाँ भएका विश्‍वासीहरूले अगाबसले भनेका कुरा सुने, तिनीहरूले यहूदियामा बसोबास गर्ने विश्‍वासीहरूलाई रुपियाँ-पैसा पठाएर सहायता गर्ने निर्णय गरे । प्रत्येकले दिन सक्‍नेजति रुपियाँ-पैसा दिने निर्णय गरे ।
-\v 30 तिनीहरूले बारनाबास र शाऊलसँगै यरूशलेममा भएका विश्‍वासीहरूका अगुवाहरूकहाँ रुपियाँ-पैसा पठाए ।
-
+\v 29 जब त्यहाँ भएका विश्‍वासीहरूले अगाबसले भनेका कुरा सुने, तिनीहरूले यहूदियामा बसोबास गर्ने विश्‍वासीहरूलाई रुपैयाँपैसा पठाएर सहायता गर्ने निर्णय गरे । प्रत्येकले दिन सक्‍नेजति रुपैयाँपैसा दिने निर्णय गरे ।
+\v 30 तिनीहरूले बारनाबास र शाऊलसँगै यरूशलेममा भएका विश्‍वासीहरूका अगुवाहरू कहाँ रुपैयाँपैसा पठाए ।
 \s5
+
 \c 12
 \p
-\v 1 त्यही बेलातिर राजा हेरोद अग्रिपाले यरूशलेमका विश्‍वासीहरूको समूहका केही अगुवाहरूलाई पक्रन सिपाहीहरू पठाए । ती सिपाहीहरूले तिनीहरूलाई झ्यालखानामा राखे । उनले विश्‍वासीहरूलाई दु:ख दिन चाहेकाले उनले त्यसो गरेका थिए ।
-\v 2 उनले सिपाहीलाई प्रेरित यूहन्‍नाका दाजु प्रेरित याकूबको शिर काट्न आज्ञा दिए । यसकारण, त्यो सिपाहीले त्यसै गर्‍यो ।
-
+\v 1 यो त्यही समय थियो राजा हेरोद अग्रिपाले यरूशलेमका विश्‍वासीहरूका समूहको केही अगुवाहरूलाई पक्रन सिपाहीहरू पठाए । ती सिपाहीहरूले तिनीहरूलाई झ्यालखानामा राखे । उनले त्यसो गरे कारण उनले विश्‍वासीहरूलाई दुः ख दिन चाहन्थे ।
+\v 2 उनले प्रेरित यूहन्‍नाका दाजु प्रेरित याकूबको शिर काट्न सिपाहीलाई आज्ञा दिए । यसकारण त्यो सिपाहीले त्यसै गर्‍यो ।
 \s5
-\v 3 त्यसो गरेकाले यहूदी अगुवाहरू प्रसन्‍न भए भन्‍ने बुझेपछि हेरोदले पत्रुसलाई पनि पक्राउ गर्न सिपाहीहरूलाई आज्ञा दिए । उक्‍त घटना चाडको समयमा भएको थियो, र त्यस चाडमा यहूदीहरूले खमिर नहालेको रोटी खान्थे ।
-\v 4 पत्रुसलाई पक्रेपछि तिनीहरूले उनलाई झ्यालखानामा राखे । पत्रुसको सुरक्षा गर्न तिनीहरूले सिपाहीहरूका चार समूहलाई आज्ञा दिए । प्रत्येक समूहमा चार जना सिपाही हुन्थे । निस्तार-चाड सकेपछि हेरोदले पत्रुसको न्याय गर्न उनलाई झ्यालखानबाट बाहिर ल्याएर यहूदी मानिसहरूको सामु राख्‍न चाहन्थे । त्यसपछि पत्रुसलाई मृत्युदण्ड दिने तिनको योजना थियो ।
-
+\v 3 त्यसो गरेकाले यहूदी अगुवाहरू प्रसन्‍न भएका छन् भन्‍ने बुझेपछि हेरोदले पत्रुसलाई पनि पक्राउ गर्न सिपाहीहरूलाई आज्ञा दिए । उक्त घटना चाडको समयमा भएको थियो र त्यो चाडमा यहूदीहरूले खमिर नहालेको रोटी खान्थे ।
+\v 4 पत्रुसलाई पक्रेपछि, तिनीहरूले उनलाई झ्यालखानामा राखे । पत्रुसको सुरक्षा गर्न तिनीहरूले सिपाहीहरूका चार समूहलाई आज्ञा दिए । प्रत्येक समूहमा चारजना सिपाहीहरू थिए । निस्तारको चाड सकेपछि हेरोदले पत्रुसको न्याय गर्नको लागि झ्यालखानबाट बाहिर ल्याएर यहूदी मानिसहरूको सामु राख्‍न चाहन्थे । त्यसपछि पत्रुसलाई मृत्युदण्ड दिने तिनको योजना थियो ।
 \s5
-\v 5 त्यसैले, पत्रुस धेरै दिनसम्म झ्यालखानामा नै रहे । तर परमेश्‍वरले पत्रुसलाई सहायता गर्नुभएको होस् भनी यरूशलेमका अरू विश्‍वासीहरूको समूहले जोसकासाथ उहाँलाई बिन्ती चढाइरहेका थिए ।
-\v 6 हेरोदले पत्रुसलाई सार्वजनिक रूपमा मृत्युदण्ड दिन झ्यालखानाबाट बाहिर निकाल्ने योजना बनाएको अगिल्लो रात, पत्रुस झ्यालखानाभित्र दुई जना सिपाहीका बिचमा सुतिरहेका थिए, र दुईवटा साङ्लाद्वारा बाँधिएका थिए । अरू दुई जना सिपाहीले झ्यालखानाका ढोकाहरूमा पहरा दिइरहेका थिए ।
-
+\v 5 त्यसैले पत्रुसलाई धेरै दिनसम्म झ्यालखानामा नै रहे । तर यरूशलेमका अरू विश्‍वासीहरूका समूहले जोशकासाथ परमेश्‍वरसँग प्रार्थना गरिरहेका थिए, ताकि पत्रुसलाई उहाँले सहायता गर्नुभएको होस् ।
+\v 6 हेरोदले पत्रुसलाई सार्वजनिक रूपमा मृत्युदण्ड दिन झ्यालखानाबाट बाहिर निकाल्ने योजना बनाएको अघिल्लो रात, पत्रुस झ्यालखाना भित्र दुई जना सिपाहीहरूका बिचमा सुतिरहेका थिए र दुई वटा साङ्लाहरूद्वारा तिनी बाँधिएका थिए । अरू दुई जना सिपाहीहरूले झ्यालखानाका ढोकाहरूमा पहरा दिइरहेका थिए ।
 \s5
-\v 7 अचानक परमप्रभु परमेश्‍वरका एक स्वर्गदूत पत्रुसको छेउमा खडा भए, र उनको साँघुरो कोठामा चहकिलो ज्योति चम्कियो । ती स्वर्गदूतले पत्रुसलाई कोखामा घोचेर उठाएर यसो भने, “छिटो उठ ।” पत्रुस उठ्दै गर्दा उनका नाडीहरूबाट साङ्लाहरू फुस्किएर झरे । त्यहाँ के भइरहेको थियो सो घटनाको बारेमा सिपाहीहरूलाई जानकारी नै भएन ।
-\v 8 त्यसपछि स्वर्गदूतले उनलाई भने, “तिमीले कम्मरमा पेटी कस, र चप्पल लगाऊ ।” अनि पत्रुसले त्यसै गरे । तब स्वर्गदूतले उनलाई भने, “तिमीले तिम्रो खास्टो वरिपरि बेह्र, र मेरो पछि लाग ।”
-
+\v 7 अचानक परमप्रभु परमेश्‍वरका एउटा स्वर्गदूत पत्रुसको छेउमा खडा भए र उनको साँघुरो कोठामा चहकिलो ज्योति चम्कियो । ती स्वर्गदूतले पत्रुसलाई कोखामा घोचेर उठाएर यसो भने, “छिटो उठ ।” पत्रुस उठ्दै गर्दा साङ्लाहरू उनका नाडीहरूबाट फुस्किएर झरे । यद्यपि, त्यहाँ के भइरहेको थियो सो घटनाको बारेमा सिपाहीहरूलाई जानकारी नै थिएन् ।
+\v 8 त्यसपछि स्वर्गदूतले तिनलाई भने, “तिमीले कम्मरमा पेटी कस र चप्पल लगाऊ”, अनि पत्रुसले त्यसै गरे । तब स्वर्गदूतले तिनलाई भने, “तिमीले तिम्रो खास्टो वरिपरि ओढ र मरो पछि लाग ।”
 \s5
-\v 9 त्यसकारण, पत्रुसले खास्टो बेह्रे, अनि चप्पल लगाए, र स्वर्गदूतलाई पछ्याउँदै झ्यालखानाको कोठाबाट बाहिर निस्के । तर वास्तवमा के भइरहेको थियो भनी तिनलाई थाहा नै भएन । मैले सपना देख्दै छु भनी तिनले विचार गरे ।
-\v 10 पत्रुस र स्वर्गदूत दुईवटा ढोकामा पहरा दिने सिपाहीहरू भएकै ठाउँबाट हिँडेर गए, तर ती सिपाहीहरूले उनीहरूलाई देखेनन् । अनि तिनीहरू सहरतिर जाने फलामे ढोका भएको ठाउँमा आइपुगे । त्यो ढोका आफैँ उघ्रियो, अनि पत्रुस र स्वर्गदूत झ्यालखानबाट बाहिर निस्किए । तिनीहरू एउटा गल्लीमा अलि परसम्म सँगै हिँडेपछि अचानक ती स्वर्गदूत अल्पिए ।
-
+\v 9 त्यसकारण पत्रुसले खास्टो ओढे, अनि चप्पल लगाए र स्वर्गदूतलाई पछ्याउँदै झ्यालखानको कोठाबाट बाहिर निस्के, तर वास्तवमा यो सब के भइरहेको थियो तिनलाई थाहा नै थिएन् । मैले सपना देख्दै छु भनी तिनले विचार गरे ।
+\v 10 पत्रुस र स्वर्गदूत दुईवटा ढोकामा पहरा दिने सिपाहीहरू भएकै ठाउँबाट हिडेर गए तर ती सिपाहीहरूले उनीहरूलाई देखेनन् । अनि तिनीहरू सहरतिर जाने फलामको ढोका भएको ठाउँमा आइपुगे । त्यो ढोका आफैँ उघ्रियो अनि पत्रुस र स्वर्गदूत झ्यालखानबाट बाहिर निस्किए । तिनीहरू एउटा गल्लीमा केही टाढासम्म सँगै हिँडेपछि अचानक ती स्वर्गदूत अल्पिए ।
 \s5
-\v 11 त्यसपछि बल्ल पत्रुसले जे भएको थियो, त्यो दर्शन होइनरहेछ, तर यो त वास्तविक घटना पो रहेछ भनी थाहा पाए । उनले विचार गरे, “अब मलाई साँच्‍चै थाहा भयो, कि मलाई सहायता गर्न परमप्रभु परमेश्‍वरले स्वर्गदूत पठाउनुभएको रहेछ । हेरोदले मेरो लागि बनाएका योजना र यहूदी अगुवाहरूले अपेक्षा गरेका सबै कुराहरूबाट उहाँले मलाई छुटकारा दिनुभयो ।”
-\v 12 उनलाई परमेश्‍वरले छुटकारा दिनुभएको हो भनी थाहा पाएपछि पत्रुस मरियमको घरमा गए । तिनी अर्को नाउँ मर्कूस भएका यूहन्‍नाकी आमा थिइन् । त्यहाँ धेरै विश्‍वासीहरू जम्मा भएर परमेश्‍वरले पत्रुसलाई जसरी भए पनि सहायता गर्नुभएको होस् भनी प्रार्थना गरिरहेका थिए ।
-
+\v 11 त्यसपछि बल्ल पत्रुसले जे भएको थियो, त्यो दर्शन होइन रहेछ, तर यो त वास्तविक घटना घटेका रहेछ भनी थाहा पाए । उनले विचार गरे, “अब मलाई साँच्‍चै थाहा भयो कि मलाई सहायता गर्न परमप्रभु परमेश्‍वरले स्वर्गदूत पठाउनुभएको रहेछ । हेरोदले मेरो लागि बनाएको योजना र यहूदी अगुवाहरूले अपेक्षा गरेका सबै कुराहरूबाट उहाँले मलाई छुटकारा दिनुभयो ।”
+\v 12 परमेश्‍वरले आफूलाई छुटकारा दिनुभएको हो भनी थाहा पाएपछि पत्रुस मरियमको घरमा गए । तिनी यूहन्‍नाकी आमा थिइन्,जसको अर्को नाउँ मर्कूस थियो । त्यहाँ धेरै विश्‍वासीहरू जम्मा भएर परमेश्‍वरले पत्रुसलाई जसरी भए पनि सहायता गर्नुभएको होस् भनी प्रार्थना गरिरहेका थिए ।
 \s5
 \v 13 जब पत्रुसले प्रवेशद्वारको बाहिर ढकढक्याए, तब ढोका बाहिर को रहेछ भनी पत्ता लगाउन रोदा नाउँ गरेकी नोकर्नो केटी आइन् ।
-\v 14 जब पत्रुसले तिनलाई जवाफ दिए, तिनले उनको सोर चिनिन् । तर तिनी यति धेरै खुसी र उत्साहित भइन्, कि तिनले ढोका नै खोलिनन् । बरु, तिनी फर्केर घरभित्र दगुरेर गइन् । पत्रुस ढोकाबाहिर उभिएका छन् भनी तिनले अरू विश्‍वासीहरूलाई जानकारी गराइन् ।
-\v 15 तर तिनीहरूमध्ये एक जनाले तिनलाई भन्यो, “तँ बौलाएकी होस् ।” तर यो कुरा पक्‍कै सत्य हो भनी तिनले भनिरहिन् । तिनीहरूले यसो भने, “होइन, यी पत्रुस हुनै सक्‍दैनन् । सायद यी उनका दूत होलान् ।”
-
+\v 14 जब पत्रुसले तिनलाई जबाफ दिए, तिनले उनको सोरलाई चिनिन, तर तिनी यति धेरै खुसी र उत्साहित भइन् तिनले ढोका नै खोलिनन् । बरु त्यसको सट्टामा तिनी फर्केर घरभित्र दगुरेर गइन् । पत्रुस ढोका बाहिर उभिएका छन् भनी तिनले अरू विश्‍वासीहरूलाई घोषणा गरिन् ।
+\v 15 तर तिनीहरूमध्ये एक जनाले तिनलाई भने, “तँ बौलाएकी होस् ।” तर यो कुरा साँच्‍चै सत्य हो भनी तिनले निरन्तर भनिरहिन् । तिनीहरूले यसो भने “होइन, यो पत्रुस हुन सक्तैन । सायद यी उनका दूत होलान् ।”
 \s5
-\v 16 तर पत्रुसले निरन्तर ढोकामा ढकढक्याइरहे । त्यसैले, अन्तमा कसैले ढोका खोलिदियो, र तिनीहरूले त्यहाँ पत्रुसलाई देखे, र तिनीहरू पूर्ण रूपमा अचम्मित भए ।
-\v 17 पत्रुसले हातको इसाराद्वारा तिनीहरूलाई चुप गराए । त्यसपछि परमप्रभु परमेश्‍वरले तिनलाई कसरी झ्यालखानाबाट बाहिर ल्याउनुभयो भन्‍ने कुरा तिनीहरूलाई सठिक ढङ्गमा बताए । उनले यसो पनि भने, “जे भएको थियो सो हाम्रो समूहका अगुवा याकूब र अरू सङ्गी विश्‍वासीहरूलाई बताइदेओ ।” तब पत्रुस त्यस ठाउँ छाडेर अन्त कतै गए ।
-
+\v 16 तर पत्रुसले निरन्तर ढोकामा ढकढक्याइरहे । त्यसैले, अन्तमा कसैले ढोका खोलिदियो र तिनीहरूले त्यहाँ पत्रुसलाई देखे र तिनीहरू पूर्ण अचम्मित भए ।
+\v 17 पत्रुसले हातको इसाराद्वारा तिनीहरूलाई चुप गराए । त्यसपछि प्रभु परमेश्‍वरले तिनलाई कसरी झ्यालखानबाट बाहिर ल्याउनुभयो भन्‍ने कुरा तिनीहरूलाई ठिकसँग बताए । उनले यसो पनि भने, “हाम्रा समूहको अगुवा याकूब र अरू सङ्गी विश्‍वासीलाई जे भएको थियो सो बताइदेओ ।” तब पत्रुसले छोडे र कही अन्तै गए ।
 \s5
 \v 18 अर्को बिहान तिनलाई के भयो होला भनी तिनीहरूले थाहा नपाएकाले पत्रुसलाई सुरक्षा दिने सिपाहीहरू अति नै व्याकुल भए ।
-\v 19 हेरोदले यस विषयमा सुनेपछि तिनले सिपाहीहरूलाई पत्रुसलाई खोज्‍ने आज्ञा दिए, तर तिनीहरूले उनलाई भेटेनन् । अनि तिनले पत्रुसलाई सुरक्षा दिइरहेका सिपाहीहरूसँग सोधपुछ गरे, र तिनीहरूलाई मृत्युदण्ड दिने आज्ञा गरे । त्यसपछि हेरोद यहूदिया प्रान्तबाट निस्केर तल कैसरिया सहरमा गए, जहाँ तिनी केही समय बसे ।
-
+\v 19 तब हेरोदले यसबारेमा सुने । त्यसपछि तिनले पत्रुसलाई खोज्‍ने आज्ञा सिपाहीहरूलाई दिए, तर तिनीहरूले तिनलाई भेटेनन् । अनि पत्रुसलाई सुरक्षा दिइरहेका सिपाहीहरूसँग सोधपुछ गरे र तिनीहरूलाई मृत्युदण्ड दिन आज्ञा गरे । त्यसपछि हेरोद यहूदिया प्रान्तबाट निस्केर तल कैसरिया शहरमा गए जहाँ उनी केही समयका निम्ति बसे ।
 \s5
-\v 20 हेरोद राजा टुरोस र सिदोन सहरमा बस्‍ने मानिसहरूसँग साह्रै रिसाएका थिए । तब एक दिन तिनीहरूको प्रतिनिधित्व गर्ने केही मानिसहरू हेरोदलाई भेट्न कैसरिया सहरमा आए । तिनीहरूले हेरोदका महत्त्वपूर्ण अधिकृत बलस्तसलाई सम्झाइ-बुझाइ गरी तिनीहरूका सहरका मानिसहरू हेरोद राजासँग मेलमिलाप गर्न चाहन्छन् भनी भन्‍न लगाए । तिनीहरू हेरोदले शासन गरेको क्षेत्रका मानिसहरूसँग व्यापार गर्न चाहन्थे, किनभने तिनीहरूलाई उक्‍त ठाउँबाट खानेकुराहरू किन्‍न आवश्यक थियो ।
-\v 21 तिनीहरूसँग भेट्ने योजना बनाएको दिनमा हेरोदले महँगा लुगाहरू लगाए, जसले उनी राजा हुन् भनी देखाउँथ्यो । अनि उनी सिंहासनमा बसेर त्यहाँ जम्मा भएका मानिसहरूलाई औपचारिक रूपमा सम्बोधन गरे ।
-
+\v 20 हेरोद राजा टुरोस र सिदोन सहरमा बस्‍ने मानिसहरूसँग साह्रै रिसाएका थिए । तब एक दिन तिनीहरूको प्रतिनिधित्व गर्ने केही मानिसहरू हेरोदलाई भेट्न कैसरिया सहरमा आए । तिनीहरूले हेरोदका बडा महत्त्वपूर्ण अधिकृत बलस्तलाई सम्झाइ-बुझाइ गरी तिनीहरूका सहरका मानिसहरू हेरोद राजासँग मेलमिलाप गर्न चाहन्छन् भनी भन्‍न लगाए । तिनीहरू हेरोदले शासन गरेको क्षेत्रका मानिसहरूसँग व्यापार गर्न चाहन्थे किनभने तिनीहरूलाई उक्त ठाउँबाट खानेकुराहरू किन्‍न आवश्यक थियो ।
+\v 21 तिनीहरूसँग भेट्ने योजना बनाएको दिनमा हेरोदले महँगा लुगाहरू लगाए, जसले उनी राजा हो भनी देखाउँथ्यो । अनि उनी सिंहासनमा बसेर त्यहाँ जम्मा भएका मानिसहरूलाई औपचारिक रूपमा सम्बोधन गरे ।
 \s5
-\v 22 जसले उनको कुरा सुनिरहेका थिए, तिनीहरू ठुलो सोरले चिच्‍च्‍याइरहे, “बोलिरहने यी मानिस देवता हुन्, मानिस होइनन् ।”
-\v 23 त्यसैले, परमेश्‍वरको सट्टामा हेरोदले आफूलाई मानिसहरूलाई प्रशंसा गर्न दिएकोले परमप्रभु परमेश्‍वरबाट आएका एक स्वर्गदूतले हेरोदलाई तुरुन्तै गम्भीर रूपमा बिरामी पारे । धेरै किराले उनका आन्द्राहरू खाए, र पीडादायक प्रकारले तिनको छिट्टै मृत्यु भयो ।
-
+\v 22 जसले उनको कुरा सुनिरहेका थिए ठूलो सोरले घरिघरि चिच्‍च्‍याए, “यो मानिस जसले बोलिरहेको छ ऊ देवता हो, मानिस होइन ।”
+\v 23 त्यसैले परमेश्‍वरको सट्टामा हेरोदले आफूलाई प्रशंसा गर्न मानिसहरूलाई दिएको कारणले गर्दा, तुरुन्तै परमप्रभु परमेश्‍वरबाट आएको एउटा स्वर्गदूतले हेरोदलाई गम्भीररूपमा बिरामी तुल्यायो । धेरै किराहरूले उनका आन्द्राहरू खाए र पिडादायक प्रकारले तिनको मृत्यु छिट्टै भयो ।
 \s5
-\v 24 विश्‍वासीहरूले अरू धेरै ठाउँका मानिसहरूलाई परमेश्‍वरको सन्देश बताइरहे, र येशूमा विश्‍वास गर्ने मानिसहरूको सङ्ख्या निरन्तर रूपमा बढ्दै गयो ।
-\v 25 बारनाबास र शाऊलले यहूदिया प्रान्तमा बस्‍ने यहूदी विश्‍वासीहरूलाई सहायता गर्ने रुपियाँ-पैसा हस्तान्तरण गरेपछि, तिनीहरू यरूशलेम छाडेर सिरिया प्रान्तको एन्टिओखिया सहरमा फर्के । तिनीहरूले आफूसँगै यूहन्‍नालाई लगे, जसको अर्को नाउँ मर्कूस थियो ।
-
+\v 24 विश्‍वासीहरूले परमेश्‍वरको सन्देश निरन्तर अरू धेरै ठाउँका मानिसहरूलाई बताइरहे, र येशूमा विश्‍वास गर्ने मानिसहरूको संख्या निरन्तर बढ्दै गयो ।
+\v 25 जब बारनाबास र शाऊलले यहूदिया प्रान्तमा बस्‍ने यहूदी विश्‍वासीहरूलाई सहायता गर्ने रुपैया-पैसा हस्तान्तरण गरेपछि, तिनीहरू यरूशलेम छोडेर सिरिया प्रान्तको एन्टिओखिया सहरमा फर्के । तिनीहरूले आफूसँगै यूहन्‍नालाई लगे, जसको अर्को नाउँ मर्कूस थियो ।
 \s5
+
 \c 13
 \p
-\v 1 सिरिया प्रान्तको एन्टिओखियामा भएका विश्‍वासीहरूको समूहमा अगमवक्‍ताहरू र येशूको बारेमा सिकाउनेहरू थिए । तिनीहरूमा बारनाबास, काला भनिने शिमियोन, कुरेनीका लुकियस, हेरोद राजा एन्तिपासको साथमा हुर्केका मनेन र शाऊल थिए ।
-\v 2 तिनीहरूले उपवास र परमेश्‍वरको आराधनामा समय बिताइरहँदा, पवित्र आत्माले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, ‘‘मेरो सेवा गर्न जान र काम गर्नलाई बरनाबास र शाऊललाई चुन, जुन कामको लागि मैले तिनीहरूलाई चुनेको छु ।’’
-\v 3 त्यसैले, तिनीहरूले निरन्तर रूपमा उपवास र प्रार्थना गरे । तिनीहरूले बारनाबास र शाऊलमाथि आफ्ना हात राखेर परमेश्‍वरले तिनीहरूलाई सहायता गरून् भनी प्रार्थना गरे, र जे पवित्र आत्माले आज्ञा गर्नुभएको थियो, त्यही काम गर्न तिनीहरूलाई पठाए ।
-
+\v 1 सिरिया प्रान्तको एन्टिओखियामा भएका विश्‍वासीहरूको समूहको बीचमा त्यहाँ भएका अगमवक्ताहरुले त्यहाँका मानिसहरु जसलाई येशूको बारेमा सिकाए । तिनीहरुमा बारनावास, सिमोन जसलाई काला पनि भनिन्छ, लुसियस जो कुरेनीका थिए, मनेन, जो राजा हेरोद एन्टिपासको साथमा हुर्केका थिए र शाऊल थिए ।
+\v 2 जब तिनीहरुले उपवास र परमेश्‍वरको आराधनामा समय बिताइरहेका थिए, तब पवित्र आत्माले तिनीहरुलाई भन्‍नुभयो, ‘‘मेरो सेवा गर्नलाई, जानलाई र काम गर्नलाई बरनावास र शाऊललाई चुन, जुन काम गर्नलाई तिनीहरुलाई मैले चुनेको छु ।’’
+\v 3 त्यसैले तिनीहरुले निरन्तर उपवास र प्रार्थना गरे । तब बरनावास र शाऊलमाथि तिनीहरुले आफ्ना हातहरु राखेर परमेश्‍वरले तिनीहरुलाई सहायता गरून् भनी प्रार्थना गरे । तब जे पवित्र आत्माले आज्ञा गर्नुभएको थियो, त्यही काम गर्न तिनीहरुलाई पठाइदिए ।
 \s5
-\v 4 पवित्र आत्माले बारनाबास र शाऊललाई कहाँ जानुपर्ने हो, त्यसबारे निर्देशन दिनुभयो । तिनीहरू एन्टिओखियाबाट तल समुद्रको छेउमा भएको सहर सिलुकियातिर गए । त्यहाँबाट तिनीहरू जहाजद्वारा सलामिसको सहरमा गए, जुन साइप्रसको टापु हो ।
-\v 5 सलामिसमा हुँदा तिनीहरू यहूदीहरूको सभाघरमा गए । त्यहाँ तिनीहरूले येशूको विषयमा परमेश्‍वरको सन्देश प्रचार गरे । यूहन्‍ना मर्कूस तिनीहरूसँगै गए, र तिनले उनीहरूलाई सहायता गरिरहेका थिए ।
-
+\v 4 पवित्र आत्माले बरनावास र शाऊललाई कहाँ जानुपर्ने हो सो बारे निर्देशन दिनुभयो । एन्टिओखियाबाट तल समुद्रको छेउमा भएको सहर सिलुकियातिर तिनीहरु गए । त्यहाँबाट जहाजद्वारा तिनीहरु सलामिसको शहरमा गए जुन साइप्रसको टापु हो ।
+\v 5 जब उनीहरु सलामिसमा थिए, तिनीहरु यहूदीहरुको सभाघरमा गए । त्यहाँ तिनीहरुले येशूको विषयमा परमेश्‍वरको सन्देश घोषणा गरे । यूहन्‍ना मर्कूस तिनीहरुसँगै गए र उनीहरुलाई सहायता गरिरहेका थिए ।
 \s5
-\v 6 तिनै जना पुरै टापुलाई छिचोलेर पाफोस सहरमा गए । त्यहाँ तिनीहरूले एक जना जादुगरलाई भेटे, जसको नाउँ बार येशू थियो । ऊ एक यहूदी थियो, जसले एक अगमवक्‍ता हुँ भनी झुटो दाबी गर्दथ्यो ।
-\v 7 त्यो त्यस टापुका शासक सर्गियस पौलससँग थियो, जो एक बुद्धिमान् मानिस थिए । ती शासकले परमेश्‍वरको वचन सुन्‍न चाहेकाले तिनले बारनाबास र शाऊललाई बोलाउन कसैलाई पठाए ।
-\v 8 तथापि त्यो जादुगर (जसको नाउँको अर्थ ग्रिक भाषामा एलुमास भनेर अनुवाद गरिएको छ) ले तिनीहरूलाई रोक्‍न खोज्यो । उसले ती शासकलाई येशूमाथि विश्‍वास नगर्नलाई घरी-घरी विश्‍वस्त पार्न कोसिस गर्‍यो ।
-
+\v 6 तिनीहरुमध्येका तीन जना पाफोस शहरमा भएको टापुलाई पूरै छिचोलेर गए । त्यहाँ एक जना जादुगरलाई भेटे, जसको नाउँ बार येशू थियो । ऊ एक यहूदी थियो, जसले एक अगमवक्ता हुँ भनी झूटो दाबी गर्दथ्यो ।
+\v 7 जो त्यस टापुका शासक सर्गियस पौलससँग थिए, जो एक बुद्धिमान मानिस थिए । ती शासकले बारनावास र शाऊललाई बोलाउन कसैलाई पठाए, कारण उनले परमेश्‍वरको वचन सुन्‍न चाहन्थे ।
+\v 8 जे सुकै भएता पनि त्यो जादुगर, जसको नाउँको अर्थ ग्रीक भाषामा एलुमास भनेर अनुवाद गिरएको छ, र उसले तिनीहरुलाई रोक्‍न खोज्यो । उसले ती शासकलाई येशूमाथि विश्‍वास नगर्नलाई घरिघरि विश्‍वास्त पार्ना कोसिस गर्‍यो ।
 \s5
-\v 9 तब पवित्र आत्माको सामर्थ्यमा अहिले आफैँलाई पावल भन्‍ने शाऊलले त्यस जादुगरलाई एकटक लाएर हेरे, र भने,
-\v 10 ‘‘तँ शैतानको सेवा गर्दै छस्, र सबै असल कुराहरू रोक्‍ने प्रयास गर्छस् । तैँले सधैँभरि मानिसहरूलाई झुटा कुराहरू बोल्दछस्, र तिनीहरूलाई अरू खराब काम गर्दछस् । तैँले परमप्रभु परमेश्‍वरको बारेमा सत्य कुरा झुटा हो भन्‍न बन्द गर् ।
-
+\v 9 तब शाऊल, जसले अहिले आफैँलाई पावल भन्छन्, पवित्र आत्माको सामर्थ्यमा त्यस जादुगरलाई एकटक लाएर हेरे र भने,
+\v 10 ‘‘तँ शैतानको सेवा गर्छस् र सबै असल कुराहरु रोक्‍ने प्रयास गर्छस् । तैँले सधैभरि मानिसहरुलाई झूट्टो कुराहरु बोल्दछस् र तिनीहरुलाई अरु खराब काम गर्दछस् । तैँले परमप्रभु परमेश्‍वर बारेको सत्य कुरा झूटा हो भन्‍न बन्द गर् ।
 \s5
-\v 11 अहिले नै परमप्रभु परमेश्‍वरले तँलाई दण्ड दिनुहुनेछ । तँ अन्धो हुनेछस्, र तैँले केही समय घाम देख्‍न सक्‍नेछैनस् ।” त्‍यो अन्धकार तुवाँलोभित्र भएजस्तै गरी त्यो तुरुन्तै अन्धो भयो । त्यसले छामछुम गर्न थाल्यो, र कसैले त्यसको हात समाएर डोर्‍याओस् भनी त्यसले खोज्‍न थाल्यो ।
-\v 12 जब ती शासकले एलुमास जादुगरको जीवनमा घटेको घटनालाई देखे, तब उनले येशूमा विश्‍वास गरे । पावल र बारनाबासले प्रभु येशूको बारेमा सिकाएको देखेर उनी छक्‍क परे ।
-
+\v 11 अहिले नै परमप्रभु परमेश्‍वरले तँलाई दष्ड दिनुहुनेछ । तँ अन्धो हुनेछस् र तैँले केही समय सुर्य देख्‍न सक्‍ने छैनस् ।” तुरून्तै त्यो अन्धो भयो, त्‍यो अन्धकार तुवाँलो भित्रको जस्तै छामछुम गर्न थाल्यो, र कसैले उसको हात समाएर डोर्‍याओस् भनेर खोज्‍न थाल्यो ।
+\v 12 जब ती शासकले एलुमास जादुगरको जीवनमा त्यस घटेको घटनालाई देखे, तब उनले येशूमा विश्‍वास गरे । पावल र बरनावासले प्रभु येशूको बारेमा सिकाएको देखेर उनी छक्‍क परे ।
 \s5
-\v 13 त्यसपछि पावल र अरू मानिसहरू पानी जहाजमा चढेर पाफोसबाट पामफिलिया प्रदेशको पर्गा सहरमा गए । उनीहरूलाई पर्गामा छोडेर यूहन्‍ना मर्कूस आफ्नो घर यरूशलेम फर्किए ।
-\v 14 पावल र बारनाबास पर्गा हुँदै यात्रा गरेर पिसिदिया जिल्लाको एन्टिओखिया सहरमा आइपुगे, जुन गलातियाको प्रदेशमा पर्छ । शबाथ-दिनमा तिनीहरू सभाघरभित्र पसे, अनि बसे ।
-\v 15 कसैले मोशाको व्यवस्थाबाट चर्को सोरमा पढेर सुनायो, र अर्को कसैले अगमवक्‍ताहरूले लेखेको खण्डबाट पढ्‌यो । त्यसपछि सभाघरका अगुवाहरूले पावल र बारनाबासलाई एउटा सन्देश पठाए, र भने, “सङ्गी यहूदीहरू हो, तपाईंहरूमध्ये एक जनाले यहाँ भएका मानिसहरूलाई उत्साह दिन चाहनुहुन्छ भने, कृपया, अहिले हामीसँग बोल्नुहोस् ।”
-
+\v 13 त्यसपछि पावल र अरु मानिसहरु पानी जहाजमा चढेर पाफोसबाट पाम्फिलिया प्रदेशको पर्गा शहरमा गए । यूहन्‍ना मर्कूसले उनीहरुलाई पर्गामा छोडेर आफ्नो घर यरुशलेमतिर फर्किए ।
+\v 14 तब पावल र बारनाबास पर्गा हुँदै यात्रा गरेर पिसिदिया जिल्लाको एन्टिओखिया सहरमा आइपुगे जुन गलातियाको प्रदेशमा पर्छ । विश्राम दिनमा तिनीहरु सभाघर भित्र पसेर र बसे ।
+\v 15 कसैले मोशाको व्यवस्थाबाट चर्को स्वरमा पढेर सुनाए र अर्को कसैले जे अगमवक्ताहरुले लेखेका थिए, त्यही खण्डबाट पढे । त्यसपछि सभाघरका अगुवाले पावल र बरनाबासलाई एउटा सन्देश पठाए र भने “सङ्गी यहूदीहरू, यदि तपाईंहरुमध्ये एक जनाले यहाँ भएका मानिसहरुलाई बोल्न चाहनुहुन्छ भने तिनीहरुलाई उत्साह दिनुहोस्, कृपया, अहिले हामीससँग बोल्नुहोस् ।”
 \s5
-\v 16 तब मानिसहरूले पावलका कुरा सुनून् भनी तिनले खडा भएर हातले इसारा गरे । त्यसपछि तिनले भने, “सङ्गी इस्राएलीहरू र परमेश्‍वरको आराधना गर्ने गैरयहूदी मानिसहरू हो, कृपया, मेरा कुरा सुन्‍नुहोस् ।
-\v 17 हामी इस्राएलीहरूले आराधना गर्ने परमेश्‍वरले हाम्रा पुर्खाहरूलाई उहाँका मानिसहरू हुनलाई छान्‍नुभयो, र मिश्रमा प्रवासी जीवन बिताउँदा सङ्ख्यामा अति नै वृद्धि गराउनुभयो, र उनीहरूलाई दासत्वबाट बाहिर ल्याउनलाई शक्‍तिशाली कामहरू गर्नुभयो ।
-\v 18 उनीहरू घरी-घरी उहाँप्रति अनाज्ञाकारी भए तापनि उहाँले चालिस वर्षसम्म उजाड-स्थानमा तिनीहरूको व्यवहारलाई सहनुभयो ।
-
+\v 16 तब पावल खडा भएर हातको इसारा गरे ताकि मानिसहरुले उनको कुरा सुनून, त्यसपछि उनले भने, “सङ्गी इस्राएली र तिमी गैरयहूदी मानिसहरु जसले परमेश्‍वरको आराधना गर्नुहुन्छ, कृपया, मेरा कुरा सुन्‍नुहोस् ।
+\v 17 हामी इस्राएलीहरुले आराधना गर्ने परमेश्‍वरले, हाम्रा पुर्खाहरुलाई उहाँका मानिसहरु हुनलाई छान्‍नुभयो र मिश्रमा प्रवासीको जीवन विताउदा संख्यामा अति नै वृद्धि गराउनुभयो । तब उनीहरुलाई दासत्वबाट बाहिर ल्याउनलाई शक्तिशालि कामहरू गर्नुभयो ।
+\v 18 यद्यपि उनीहरु घरिघरि उहाँप्रति अनाज्ञाकारी भएता पनि । उहाँले चालिस वर्षसम्म उजाड स्थानमा तिनीहरुको व्यवहारलाई सहनुभयो ।
 \s5
-\v 19 त्यसबेला उहाँले इस्राएलीहरूलाई त्यहाँ बसोबास गरिरहेका सात जातिमाथि विजयी तुल्याउनुभयो । र उहाँले इस्राएलीहरूलाई तिनीहरूका भूमि सदाका लागि आफ्नो उत्तराधिकार गर्न दिनुभयो ।
-\v 20 तिनीहरूका पुर्खाहरू मिश्रमा गएको चार सय पचास वर्षपछि यी सबै कुराहरू भएका ।” “त्यसपछि इस्राएलीहरूमाथि शासन गर्न परमेश्‍वरले न्यायकर्ताहरू र अगुवाहरू नियुक्‍त गर्नुभयो । ती अगुवाहरूले हाम्रा मानिसहरूमाथि निरन्तर रूपमा शासन गरे, र शमूएल अगमवक्‍ता तिनीहरूमाथि शासन गर्ने अन्तिम अगमवक्‍ता थिए ।
-
+\v 19 उहाँले इस्राएलीहरुलाई त्यसबेला त्यहाँ बसोबास गरिरहेका सात मानिसहरुका समूहहरुमाथि विजय गर्न योग्य तुल्याउनुभयो । र उहाँले इस्राएलीहरुलाई तिनीहरूका भूमि आफ्नो उत्तराधिकार गर्न सदाकालका लागि दिनुभयो ।
+\v 20 इस्राएलीहरुका पुर्खा मिश्रमा गएको चार सय पचास वर्ष पछाडि यी सबै कुराहरु भएका थिए ।” “त्यसपछि इस्राएलीहरुमाथि शासन गर्न परमेश्‍वरले न्यायकर्ताहरु र अगुवाहरु नियुक्त गर्नुभयो । ती अगुवाहरुले निरन्तर हाम्रा मानिसहरुमाथि शासन गरे, र शमूएल अगमवक्ता उनीहरुमध्ये तिनीहरुमाथि शासन गर्ने अन्तिम अगमवक्ता थिए ।
 \s5
-\v 21 शमूएल अझै उनीहरूका अगुवा हुँदा मानिसहरूले तिनीहरूमाथि शासन गर्ने राजा चाहियो भनेर माग गरे । त्यसैले, परमेश्‍वरले बेन्यामीन कुलको किशका छोरा शाऊललाई उनीहरूका राजाको रूपमा छान्‍नुभयो । तिनले उनीहरूमाथि ४० वर्षसम्म राज्य गरे ।
-\v 22 परमेश्‍वरले शाऊललाई राजा हुनबाट इन्कार गर्नुभएपछि उहाँले दाऊदलाई उनीहरूका राजा हुनलाई नियुक्‍त गर्नुभयो । परमेश्‍वरले उनको बारेमा भन्‍नुभयो, ‘मैले इच्छा गरेको कुरा नै इच्छा गर्ने मानिस यिशैका छोरा दाऊदलाई मैले देखेको छु, जसले आफूले गर्न चाहेका सबै कुरा गर्नेछन् ।’
-
+\v 21 तब, शमूएल उनीहरुका अगुवा हुदा नै, र तिनीहरुमाथि शासन गर्न राजा चाहियो भनेर मानिसहरुले माग गरे । त्यसले परमेश्‍वरले बेन्यामिन कुलको किशका छोरा शाऊललाई उनीहरुको राजाकोरूपमा छान्‍नुभयो । तिनले उनीहरुमाथि ४० वर्षसम्म राज्य गरे ।
+\v 22 परमेश्‍वरले शाऊललाई राजा हुनबाट तिरस्कार गर्नुपछि, उहाँले दाऊदलाई उनीहरुको राजा हुनलाई नियुक्त गर्नुभयो । परमेश्‍वरले उनको बारेमा भन्‍नुभयो, ‘मैले इच्छा गरेको कुरा नै इच्छा गर्ने मानिस यिशैका छोरा दाऊदलाई मैले देखेको छु उसले गर्न चाहेको सबै कुरा उसले गर्नेछ ।’
 \s5
-\v 23 “परमेश्‍वरले दाऊदका सन्तानहरूका बिचबाट हामी इस्राएली मानिसहरूलाई बचाउन एक जना अर्थात् येशूलाई ल्याउनुभयो, जस्तो उहाँले दाऊद र हाम्रा अरू पुर्खाहरूसँग उहाँले गर्नुहुने थियो भनी प्रतिज्ञा गर्नुभएको थियो ।
-\v 24 येशूले आफ्नो सेवा-कार्य सुरुगर्नुभन्दा अगाडि बप्‍तिस्मा दिने यूहन्‍नाले उनीकहाँ आएका हाम्रा सबै इस्राएली मानिसहरूलाई प्रचार गरेका थिए । उनीहरूका पापपूर्ण व्यवहारबाट फर्केर परमेश्‍वरसगँ क्षमा माग्‍नुपर्छ भनेर तिनले भने । त्यसपछि तिनले उनीहरूलाई बप्‍तिस्मा दिनेछन् ।
-\v 25 जब बप्‍तिस्मा दिने यूहन्‍नाले तिनलाई परमेश्‍वरले दिनुभएको काम सिद्धयाउनै लागेका थिए, उनले भन्दै थिए, कि परमेश्‍वरले पठाउनुहुने भनेर प्रतिज्ञा गर्नुभएको ‘मसीह म नै हुँ भन्‍ने तपाईंहरूलाई लाग्छ ? होइन, म होइन । तर सुन्‍नहोस्, मसीह चाँडै आउनुहुनेछ । उहाँ मभन्दा यति महान् हुनुहुन्छ, कि म उहाँको खुट्टाको जुत्ता फुकाल्न जत्तिको महत्त्वपूर्ण पनि छैन ।”
-
+\v 23 “दाऊदका सन्तानहरुको माझबाट परमेश्‍वरले तिनीहरुमध्ये एकजना येशू हामी इस्राएली मानिसहरुलाई बचाउन ल्याउनुभयो, जस्तो उहाँले दाऊद र हाम्र अरु पुर्खाहरूसँग उहाँले गर्नुहुनेछ भनी प्रतिज्ञा गर्नुभएको थियो ।
+\v 24 येशूले आफ्नो सेवकाइ शुरुगर्नुभन्दा अगाडि बप्‍तिस्मा दिने यूहन्‍नाले हाम्रा सबै इस्राएली मानिसहरुलाई प्रचार गरेका थिए, जो उनकहाँ आए । उनले भनेका थिए उनीहरुको पापपूर्ण व्यवहारबाट फर्केर परमेश्‍वरसगँ क्षमा माग्‍नुहोस्, अनि उनले तिनीहरुलाई बप्‍तिस्मा दिनेछन् ।
+\v 25 जब बप्‍तिस्मा दिने यूहन्‍नाले उनलाई परमेश्‍वरले दिएको काम सिध्याउनै लागेका थिए उनले भनिरहेका थिए, परमेश्‍वरले पठाउने प्रतिज्ञा गर्नुभएको ‘के मसिह म नै हो भन्‍ने तपाईंहरूलाई लाग्छ ? होइन, म होइन । तर सुन्‍नहोस्, मसिह चाँडै आउनुहुनेछ । उहाँ म भन्दा यती महान् हुनुहुन्छ कि म उहाँको खुट्टाको जुत्ता फुकाल्न जतिको महत्त्वपूर्ण पनि म छैन ।”
 \s5
-\v 26 “सङ्गी इस्राएलीहरू, तपाईं अब्राहामका सन्तानहरू र तपाईं परमेश्‍वरको आराधना गर्ने गैरयहूदी मानिसहरू, कृपया सुन्‍नुहोस् ।” परमेश्‍वरले मानिसहरूलाई कसरी बचाउनुहुन्छ भनी हामी सबैका लागि पठाउनुभएको सन्देश यही हो ।
-\v 27 यरूशलेममा बस्‍ने मानिसहरूले र शासकहरूले यो विचार गरेनन्, कि परमेश्‍वरले उनीहरूलाई बचाउनलाई येशूलाई पठाउनुभएको थियो । हरेक शबाथको दिनमा अगमवक्‍ताहरूका पुस्तकबाट जोडसँग पढिएको भए तापनि, मसीहको विषयमा अगमवाक्‍ताले लेखेका कुराहरू तिनीहरूले बुझेनन् । त्यसकारण यहूदी अगुवाहरूले येशूलाई मृत्यु दण्डको अभियोग लगाए, जसको विषयमा अगमवक्‍ताहरूले पहिले नै अगमवाणी गरेका थिए ।
-
+\v 26 “सङ्गी इस्राएलीहरु, तपाईं जो अब्राहामका सन्तानहरु र तपाईं गैरयहूदी मानिसहरु परमेश्‍वरको आराधना गर्नेहरु, कृपया सुन्‍नुहोस् ।” हामी सबैका लागि परमेश्‍वरले पठाउनुभएको यो त्यही सन्देश हो, कसरी मानिसहरुलाई उहाँले बचाउनुहुन्छ ।
+\v 27 यरुशलेममा बस्‍ने मानिसहरुले र शासकहरुले यो विचार गरेनन् कि परमेश्‍वरले उनीहरुलाई बचाउनलाई येशूलाई पठाउनु भएको थियो । यद्यपि, हरेक विश्रामको दिनमा अगमवक्ताहरुका पुस्तकबाट जोडसँग पढिएको थियो, मसिहको विषयमा अगमवाक्ताले लेखेको कुराहरु तिनीहरुले बुझेनन् । त्यसकारण यहूदी अगुवाहरुले येशूलाई मृत्यु दण्डको अभियोग लगाए जुन अगमवक्ताहरुले पहिले नै अगमवाणी गरेका थिए ।
 \s5
-\v 28 धेरै मानिसहरूले येशूलाई दुष्‍ट कामहरू गरेको दोष लगाए, तर उहाँले मर्न लायकको त्यस्तो कुनै काम गर्नुभएको प्रमाणित गर्न नसके तापनि, तिनीहरूले शासक पिलातससँग मृत्यु दण्डको लागि माग गरे ।
-\v 29 येशूमाथि मानिसहरूले के गर्नेछन् भनी धेरै पहिले नै अगमवक्‍ताहरूको पुस्तकमा लेखिएको कुराहरू नै तिनीहरूले गरे । उनीहरूले येशूलाई क्रूसमा काँटी ठोकेर मारे । उहाँको मृत शरीरलाई क्रूसबाट ओह्रालेर लगेर चिहानमा राखे ।
-
+\v 28 धेरै मानिसहरुले येशूलाई दुष्‍ट कामहरु गरेको दोष लगाए, तर उहाँले मृत्यु लायकको त्यस्तो कुनै काम गर्नुभएको प्रमाणित गर्न सकेनन्, तिनीहरुले शासक पिलातससँग मृत्यु दण्डको लागि माग गरे ।
+\v 29 येशूमाथि मानिसहरुले के गर्नेछन् भनी धेरै पहिले नै अगमवक्ताहरुको पुस्तकमा लेखिएको कुराहरू नै तिनीहरूले गरे । उनीहरुले येशूलाई क्रूसमा काँटी ठोकेर मारे । उहाँको मृत शरीरलाई क्रूसबाट ओह्रालेर लगेर चिहानमा राखे ।
 \s5
-\v 30 यद्यपि, परमेश्‍वरले उहाँलाई मृतकबाट पुनर्जीवित पार्नुभयो ।
-\v 31 उहाँ धेरै दिनसम्म घरी-घरी उहाँका अनुयायीहरूकहाँ देखा पर्नुभयो, जो गालीलदेखि यरूशलेमसम्म उहाँसँगै आएका थिए । उहाँलाई देख्‍नेहरूले अहिले मानिसहरूलाई उहाँको बारेमा बताइरहेका छन् ।”
-
+\v 30 यद्यपि, परमेश्‍वरले उहाँलाई मृतकबाट पुनर्जीत पार्नुभयो ।
+\v 31 उहाँ धेरै दिनसम्म घरिघरि उहाँका अनुयायीहरुकहाँ देखा पर्नुभयो, जो गालिलदेखि यरुशलेमसम्म उहाँसँगै आएका थिए । जसले उहाँलाई देखे उनीहरुले अहिले मानिसहरुलाई बताइरहेका छन् ।”
 \s5
-\v 32 “अहिले हामी तपाईंहरूलाई यो असल सन्देश घोषणा गरिरहेका छौँ । हामी तपाईंहरूलाई भन्‍न चाहन्छौँ, कि परमेश्‍वरले जे हाम्रा पुर्खाहरूलाई प्रतिज्ञा गर्नुभएको थियो त्यो उहाँले पूरा गर्नुभएको छ ।”
-\v 33 हामीहरू जो उनीहरूका सन्तानहरू हौँ, साथै तपाईंहरू जो यहूदीहरू हुनुहुन्‍न तपाईंहरूका निम्ति पनि, येशूलाई फेरि जीवित तुल्याएर उहाँले यो हाम्रा निम्ति गर्नुभएको छ । यो, परमेश्‍वरले उहाँको पुत्र पठाउनेबारे बोलिरहनुहुँदा दाऊदले उनको दोस्रो भजनमा लेखेका कुराजस्तै हो, ‘तिमी मेरा पुत्र हौ, आज मैले तिमीलाई मेरो पुत्र बनाएको छु ।’
-\v 34 परमेश्‍वरले मसीहलाई मृतकबाट पुनर्जीवित पार्नुभयो, र उहाँले उहाँलाई फेरि कहिल्यै मर्न दिनुहुनेछैन । परमेश्‍वरले हाम्रा यहूदी पुर्खाहरूलाई भन्‍नुभयो, ‘मैले गर्छु भनी दाऊदसँग प्रतिज्ञा गरेजस्तै निश्‍चय नै म तिमीहरूलाई सहायता गर्नेछु ।’
-
+\v 32 “अहिले हामी तपाईहरुलाई, यो असल सन्देश घोषणा गरिरहेका छौँ । हामी तपाईहरुलाई भन्‍न चाहन्छौँ कि परमेश्‍वरले जे हाम्रा पुर्खाहरुलाई प्रतिज्ञा गर्नुभएको थियो त्यो परमेश्‍वरले पूरा गर्नु भएको छ ।”
+\v 33 येशूलाई फेरी जीवित तुल्याएर उहाँले यो हाम्रा निम्ति गर्नुभएको छ जो उनीहरुका सन्तानहरु हौँ, साथै तपाईहरु जो यहूदीहरू हुनुहुन्‍न तपाईहरुका निम्ति पनि । त्यो कुरा दाऊदले उनको दोस्रो भजनमा परमेश्‍वरले उहाँले पुत्र पठाउने बारे बोलिरहनुहुदाको कुरा लेखेका छन् । ‘तिमी मेरा पुत्र हौ, आज मैले तिमीलाई मेरो पुत्र बनाएको छु ।’
+\v 34 परमेश्‍वरले मसिहलाई मृतकबाट पुनर्जीवित पार्नुभयो र उहाँले उहाँलाई फेरि कहिल्यै मर्न दिनुहुनेछैन । परमेश्‍वरले हाम्रा यहूदी पुर्खाहरुलाई भन्‍नुभयो, मलै गर्छु भनी दाऊदसँग प्रतिज्ञा गरेजस्तै । ‘निश्‍चय नै म तिमीहरूलाई सहायता गर्नेछु ।
 \s5
-\v 35 दाऊदले अर्को भजनमा मसीहको विषयमा भनेका छन्, ‘तपाईंले उहाँको पवित्र जनको शरीरलाई चिहानमा कुहिन दिनुहुनेछैन ।’
-\v 36 दाऊद जीवित हुँदा नै, परमेश्‍वरले जे तिनले गरेको चाहनुहुन्थ्यो तिनले त्यही काम गरे । जब तिनी मरे, तिनका पुर्खाहरूका शरीरलाई चिहानमा राखेजस्तै तिनको मृत शरीरलाई चिहानमा राखियो, र तिनको शरीर कुहियो । यसकारण, तिनले यो भजनमा आफ्नै बारेमा बोलिरहेका हुन सक्दैनन् ।
-\v 37 तर परमेश्‍वरले मृतकबाट पुनर्जीवित पार्नुभएको व्यक्‍ति येशू नै हुनुहुन्‍थ्‍यो र उहाँको शरीर कुहिएन ।”
-
+\v 35 दाऊदले अर्को भजनमा मसिहाको विषयमा भनेका छन्, ‘तपाईंले उहाँको पवित्र जनको शरीरलाई चिहानमा कुहिन दिनुहुनेछैन ।’
+\v 36 दाऊद जीवित छँदा नै, परमेश्‍वरले जे उनले गरेको चाहनुहुन्थ्यो उनले त्यही काम गरे । जब उनि मरे, उनको पुर्खाहरुका शरीरलाई चिहानमा राखेजस्तै उनको मृत शरीरलाई चिहानमा राखियो, उनको शरीर कुहियो । यसकारण उनले यो भजनमा आफ्नै बारेमा बोलिरहन सक्दैन थिए ।
+\v 37 तर परमेश्‍वरले मृतकबाट पुनर्जीवित पार्नुभएको येशू नै हो र उहाँको शरीर कुहेन ।”
 \s5
-\v 38 “यसैकारण, मेरा सङ्गी इस्राएलीहरू र अरू मित्रहरू, यो तपाईंहरूका निम्ति जान्‍न महत्त्वपूर्ण छ, कि येशूले जे गर्नुभयो त्यसको परिणाम स्वरूप परमेश्‍वरले तपाईंहरूका पापहरूका निम्ति तपाईंहरूलाई क्षमा गर्न सक्‍नुहुन्छ । मोशाले लेखेका व्यवस्थाद्वारा तपाईंहरूलाई क्षमा गर्न नसकिने कुराहरूलाई पनि उहाँले क्षमा गर्नुहुन्छ ।
-\v 39 सबै मानिसहरू जसले येशूमाथि विश्‍वास गर्दछन्, तिनीहरूले परमेश्‍वरलाई अप्रसन्‍न तुल्याएका कुनै पनि कुराहरूमा तिनीहरू दोषी हुँदैनन् ।
-
+\v 38 “यसैकारण, मेरा सङ्गी इस्राएलीहरु र अरु मित्रहरु, यो तपाईंहरुका निम्ति महत्त्वपूर्ण कुरा येशूले गर्नुभएको परिणामस्वरूप परमेश्‍वरले तपाईंहरुका पापहरूका निम्ति तपाईंहरूलाइ क्षमा गर्न सक्‍नुहुन्छ । उहाँले तपाईंका ती कुराहरुलाई क्षमा गर्नुहुन्छ जो मोशाले लेखेका व्यवस्थाद्वारा तपाईंहरुलाई क्षमा गर्न सक्दैन् ।
+\v 39 सबै मानिसहरु जसले येशूमाथि विश्‍वास गर्दछन्, तिनीहरूले परमेश्‍वरलाई अप्रशन्‍न तुल्याउने गरेका कुनै पनि कुराहरुको दोषि हुदैनन् ।
 \s5
-\v 40 त्यसैले, अगमवक्‍ताहरूले भनेअनुसार परमेश्‍वरले तपाईंहरूलाई न्याय गर्छु भनेर भन्‍नुभएको जस्तो नगर्नुभएकोहोस् भनी तपाईंहरू होसियार हुनुहोस् ।
-\v 41 परमेश्‍वरले भन्‍नुभएको कुरा अगमवक्‍ताले लेखेका छन्: ‘तिमीहरू जसले मेरो उपहास गर्दछौ, मैले गरेको काम देख्‍दा तिमीहरू अवश्य नै छक्‍क पर्नेछौ, र तिमीहरू नष्‍ट हुनेछौ । तिमीहरू छक्‍क पर्नेछौ, किनभने तिमीहरू जीवित छँदै मैले डरलाग्दो कुरा गर्नेछु । मैले त्यो गर्नेछु भनी कसैले तिमीहरूलाई पहिले नै बताइदिएको भए पनि, तिमीहरूले विश्‍वास गर्दैन्थ्यौ ।’
-
+\v 40 त्यसैले अगमवक्ताहरुले भनेजस्तै परमेश्‍वरले तपाईंहरूलाई न्याय नगर्नुभएको होस् भनी तपाईंहरू होसियार हुनुपर्दछ ।
+\v 41 परमेश्‍वरले भन्‍नुभएको कुरा अगमवक्ताले लेखेका छन्ः ‘तिमीहरु त्यसैले मेरो उपहास गर्दछौ, तिमीहरु आवश्य नै छक्‍क पर्नेछौ, जब तिमीहरूले मैले गरेको काम देख्‍नेछौ, तब तिमीहरू नष्‍ट हुनेछौ । तिमीहरू छक्‍क पर्नेछौ, किनभने तिमीहरु जीवित छदै मैले डरलाग्दो कुरा गर्नेछु, कसैले तिमीहरुलाई पहिले नै बताइदिएको भए पनि मैले त्यो गर्नेछु, भनी तिमीहरूले विश्‍वास गदैन्थ्यौँ ।’
 \s5
-\v 42 पावलले त्यहाँ बोलिसकेर जाँदैगर्दा धेरै मानिसहरूले उनीहरूलाई अर्को शबाथमा पनि फर्केर आउनुहोस् र फेरि यिनै कुराहरू तिनीहरूलाई बताउनुहोस् भनी आग्रह गरे ।
-\v 43 जब सभा समाप्‍त भयो, तिनीहरूमध्ये धेरै जनाले पावल र बारनाबासलाई पछ्याउन लागे । यी मानिसहरू दुवै यहूदी र परमेश्‍वरको आराधना गर्ने गैरयहूदीहरू थिए । पावल र बारनाबासले उनीहरूसँग बोल्न जारी राखे, र येशूले जे गर्नुभएको थियो त्यही कारणले मानिसहरूको पाप परमेश्‍वरले दयापूर्वक क्षमा गर्नुहुन्छ भनी निरन्तर भरोसा गरिरहन तिनीहरूलाई अनुरोध गरिरहेका थिए ।
-
+\v 42 पावलले त्यहाँ बोलि सकेर जाँदैगर्दा धेरै मानिसहरुले उनीहरुलाई अर्को विश्राममा पनि फर्केर आउनुहोस् र फेरि यी नै कुराहरु तिनीहरुलाई बताउनुहोस् भनी आग्रह गरे ।
+\v 43 जब सभा समाप्‍त भयो, तिनीहरुमध्ये धेरै जनाले पावल र बारनाबासलाई पछ्याउन लागे । यी मानिसहरु दुवै यहूदी र गैरयहूदीहरू थिए जसले परमेश्‍वरको आराधना गर्दथे । पावल र बरनावासले उनीहरुसँग निरन्तर बोलि नै रहे, कारण येशूले गर्नुभएको कारणले मानिसहरुको पाप दयापूर्वक क्षमा गर्नुहुन्छ भनी परमेश्‍वरमा निरन्तर भरोसा गरिरहन तिनीहरूलाई अनुरोध गरिरहेको थियो ।
 \s5
-\v 44 अर्को शबाथ दिनमा एन्टिओखियामा भएका धेरै जसो मानिसहरू यहूदीहरूको ठाँउमा प्रभु येशूको बारेमा पावल र बारनाबासले बोलेका सुन्‍न आए ।
-\v 45 जब यहूदीहरूका अगुवाहरू पावल र बारनाबासका कुरा सुन्‍न आइरहेको ठूलो भिड देखे, तब तिनीहरू अत्यन्तै डाही बने र तिनीहरूले पावलले भनेका कुरालाई खण्डन गर्न र अपमान गर्न थाले ।
-
+\v 44 अर्को विश्रामदिनमा एन्टिओखियामा भएका धेरै जसो मानिसहरु यहूदीहरुको ठाँउमा प्रभु येशूको बारेमा पावल र बरनाबासले वोलेको सुन्‍न आए ।
+\v 45 जब पावल र बरनाबासका कुरा सुन्‍न आइरहेको ठूलो भिड देखे, तब यहूदीहरुका अगुवाहरु अत्यन्तै डाही बने र उनीहरुले पावलले भनेको कुरालाई खण्डन गर्न र अपमान गर्न थाले ।
 \s5
-\v 46 त्यसपछि, पावल र बारनाबासले यी यहूदीहरूका अगुवाहरूलाई निर्भयसाथ भने, “येशूको बारेमा परमेश्‍वरबाटको सन्देश गैरयहूदीहरूलाई घोषणा गर्नुभन्दा पहिले हामी तपाईं यहूदीहरूलाई त्यो सन्देश भन्‍नुपर्थ्यो, किनकि परमेश्‍वरले त्यसो गर्न हामीलाई आज्ञा गर्नुभएको छ । तर तपाईंहरूले परमेश्‍वरको सन्देशलाई इन्कार गरिरहनुभएको छ । त्यसो गरेर, तपाईंहरू अनन्त जीवनका निम्ति योग्य हुनुहुन्‍न भन्‍ने देखाउनुभएको छ । यसैकारण, हामी तपाईंहरूलाई छोड्दैछौँ, र परमेश्‍वरबाट आएको सन्देश बताउनलाई अब हामी गैरयहूदी मानिसहरूकहाँ जानेछौँ ।
-\v 47 हामी यस्तो गर्दैछौँ, किनकि परमप्रभु परमेश्‍वरले हामीलाई यसो गर्न आज्ञा गर्नुभएको छ । उहाँले धर्मशास्‍त्रमा यसो भन्‍नुभएको छ: ‘मैले तिमीलाई मेरो बारेमा भएका कुराहरू गैरयहूदी मानिसहरूलाई प्रकट गर्न र ज्योतिजस्तै हुनलाई छानेको छु । संसारभरि भएका मानिसहरूलाई मैले तिनीहरूलाई बचाउन चाहन्छु भन्‍ने सन्देश बताउन मैले तिमीहरूलाई छानेको हुँ ।’
-
+\v 46 तब, पावल र बरनाबासले यी यहूदीहरुका अगुवाहरुलाई निर्भयसाथ भने, “येशूको बारेमा परमेश्‍वरबाटको सन्देश गैरयहूदीहरूलाई भन्दा पहिले हामी तपाईं यहूदीहरूलाई भन्‍नुपर्थ्यो किनकि परमेश्‍वरले त्यसो गर्न हामीलाई आज्ञा गर्नुभएको छ । तर तपाईंहरुले परमेश्‍वरको सन्देशलाई इन्कार गरिरहनुभएको छ । तपाईंहरू अनन्त जीवनका निम्ति अयोग्य हुनुहुन्छ भन्‍ने देखाउनुभएको छ । यसैकारण, हामी तपाईंहरुलाई छोडदैछौ, र परमेश्‍वरबाट आएको सन्देश बताउनलाई अब हामी गैरयहूदी मानिसहरुकहाँ जानेछौँ ।
+\v 47 हामी यसो पनि गर्दैछौँ किनकि प्रभु परमेश्‍वरले हामीलाई यसो गर्न आज्ञा गर्नुभएको छ । उहाँले धर्मशास्‍त्रमा यसो भन्‍नुभएको छः ‘मैले तिमीलाई मेरो बारेको कुराहरू गैरयहूदी मानिसहरूलाई प्रकट गर्न र ज्योतिजस्तै हुनलाई छानेको छु । मैले तिमीहरुलाई संसारभरि भएका मानिसहरुलाई मैले तिनीहरुलाई बचाउन चाहन्छु भन्‍ने सन्देश बताउन छानेको हुँ ।’
 \s5
-\v 48 जब यी कुराहरू गैरयहूदी मानिसहरूले सुने, तिनीहरू आनन्दित हुनथाले र येशूको बारेमा भएको सन्देशका निम्ति परमेश्‍वरलाई प्रशंसा दिए । सबै गैरयहूदी मानिसहरू जसलाई अनन्त जीवनका निम्ति परमेश्‍वरले छान्‍नुभएको थियो, तिनीहरूले प्रभु येशूको सन्देशमा विश्‍वास गरे ।
-\v 49 त्यस समयमा, धेरै विश्‍वासीहरू त्यो क्षेत्रभरि नै यात्रा गर्न थाले, र तिनीहरू जहाँ-जहाँ गए, प्रभु येशूको बारेमा सन्देश फैलाउँदै गए ।
-
+\v 48 जब यी कुराहरु गैरयहूदी मानिसहरूले सुने, तिनीहरु आनन्दित हुनथाले र येशूको बारेको सन्देशका निम्ति परमेश्‍वरलाई प्रशंसा दिए । सबै गैरयहूदी मानिसहरू जसलाई अनन्त जीवनका निम्ति परमेश्‍वरले छान्‍नुभएको थियो, तिनीहरुले प्रभु येशूको सन्देशमा विश्‍वास गरे ।
+\v 49 त्यस समयमा, धेरै विश्‍वासीहरु जहाँ जहाँ तिनीहरु गए प्रभु येशूको बारेमा सन्देश फैलाउदै त्यो क्षेत्रभरि नै यात्रा गर्न थाले ।
 \s5
-\v 50 तर पनि त्यहाँ भएका यहूदीहरूका केही अगुवाहरूले केही महत्त्वपूर्ण स्‍त्रीहरूसँग कुराकानी गरे, जसले तिनीहरूसँगै आराधना गरे, साथ-साथै सहरमा भएका अति महत्त्वपूर्ण अगुवाहरूसँग पनि कुरा गेर । ती अगुवाहरूले पावल र बरनाबासललाई रोक्‍नलाई प्रयास गर्न तिनीहरूलाई मनाए । यसले गर्दा ती गैरयहूदी मानिसहरूले पावल र बारनाबासको विरुद्धमा धेरै मानिसहरूलाई नेतृत्त्व गरे, र उनीहरूको क्षेत्रबाट बाहिर निकालिदिए ।
-\v 51 ती दुई प्रेरितहरू जाँदै गर्दा, उनीहरूले आफ्नो खुट्टाको धुलो समेत् टकटक्याए, किनकि उनीहरूले यो देखाउन चाहन्थे, कि ती अगुवाहरूलाई परमेश्‍वरले इन्कार गर्नुभएको छ, र उनीहरूलाई सजाय दिनुहुनेछ । त्यसपछि तिनीहरू एन्टिओखिया सहर छोडेर आइकोनियम सहरमा गए ।
-\v 52 त्यही बेला विश्‍वासीहरू आनन्दले र पवित्र आत्माको शक्तिले भरिरहे ।
-
+\v 50 तर पनि त्यहाँ भएका यहूदीहरुका केही अगुवाले त्यहाँ भएका केही महत्त्वपूर्ण स्‍त्रीहरुसँग कुराकानी गरे, जसले तिनीहरुसँगै आराधना गरे, साथ-साथै सहरमा भएका अति महत्त्वपूर्ण अगुवाहरुसँग पनि कुरा गेर । तिनीहरुले पावल र बरनाबासललाई रोक्‍नलाई प्रयास गरे र मनाए । यसले गर्दा गैरयहूदी मानिसले पावल र बारनाबासको विरुद्धमा धेरै मानिसहरुलाई नेतृत्त्व गरे र उनीहरुको क्षेत्रबाट बाहरि निकालि दिए ।
+\v 51 ती दुई प्रेरितहरु जाँदै गर्द, उनीहरुले आफ्नो खुट्टाको धुलो समेत् टकटक्याए किनकि उनीहरुले यो देखाउन चाहन्थे कि ती अगुवाहरूलाई परमेश्‍वरले इन्कार गर्नुभएको छ र उनीहरुलाई सजाय दिनुहुनेछ । त्यसपछि तिनीहरु एन्टिओखिया सहर छोडेर आइकोनियम सहरमा गए ।
+\v 52 त्यही बेला विश्‍वासीहरू निरन्तर आनन्दले र पवित्र आत्माको शक्तिले भरिए ।
 \s5
+
 \c 14
 \p
-\v 1 पावल र बारनाबास आइकोनियममा गए । अरू बेलामा जस्तै यहूदीहरू भेला हुने ठाउँमा गएर प्रभु येशूको बारेमा अति नै शक्तिशाली प्रकारले बोले । यसको परिणाम, धेरै यहूदीहरू र गैरयहूदीहरूले येशूमा विश्‍वास गरे ।
-\v 2 तर केही यहूदीहरूले त्यो सन्देशलाई विश्‍वास गर्न इन्कार गरे । तिनीहरूले गैरयहूदीहरूलाई यो कुरालाई विश्‍वास नगर्नु भने, तिनीहरूले केही गैरयहूदीहरूलाई त्यहाँका विश्‍वासीहरूप्रति रिस उठाए ।
-
+\v 1 पावल र बारनाबास आइकोनियममा गए । अरू बेलामाजस्तै यहूदीहरू भेला हुने ठाँमा गएर प्रभु येशूको बारेमा अति नैशक्तिशाली प्रकारले बोले । यसको परिणाम, धेरै यहूदीहरू र गैरयहूदीहरूले येशूमा विश्‍वास गरे ।
+\v 2 तर केही यहूदीहरूले त्यो सन्देशलाई विश्‍वास गर्न इन्कार गरे । उनीहरुले गैरयहूदीहरूलाई यसलाई विश्‍वास नगर्नुभने, तिनीहरुले केही गैरयहूदीहरूलाई त्यहाँका विश्‍वासीहरूप्रति रिस उठाए ।
 \s5
-\v 3 यसकारण पावल र बारनाबास लामो समयसम्म त्यहाँ रहे र प्रभुको बारेमा निडर भएर बोलिरहे, र प्रभु येशूले तिनीहरूलाई धेरै आश्‍चर्यकर्महरू गर्न सक्षम बनाउनुभयो । यस प्रकारले सन्देशको सत्यता मानिसहरूलाई उहाँले देखाउनुभयो, हामी योग्यका नभए पनि प्रभुले हामीलाई बचाउनुहुन्छ ।
-\v 4 आइकोनियममा बस्‍ने मानिसहरूमा दुई प्रकारका रायहरू थिए । कोही यहूदीहरूसँग सहमत भए, अरूहरू प्रेरितहरूसँग सहमत भए ।
-
+\v 3 यसकारण पावल र बारनाबास लामो समयसम्म त्यहाँ रहे र प्रभुको बारेमा निडर भएर बोलिरहे, र प्रभु येशूले तिनीहरुलाई धेरै आश्‍चर्यकर्महरू गर्न सक्षम बनाउनुभयो । यस प्रकारले सन्देशको सत्यता मानिसहरूलाई उहाँले देखाउनुभयो, यद्यपि हामी योग्यका छैनौँ, प्रभुले हामीलाई बचाउनुहुन्छ ।
+\v 4 आइकोनियममा बस्‍ने मानिसहरुमा दुई प्रकारका रायहरू थिए । कोही यहूदीहरूसँग सहमत भए, अरूहरू प्रेरितहरूसँग सहमत भए ।
 \s5
-\v 5 पावल र बारनाबासलाई विरोध गर्ने गैरयहूदीहरू र यहूदीहरूले तिनीहरूका बिचमा तिनीहरूले उनीहरूलाई कसरी दुर्व्यवहार गर्न सकिन्छ भनी कुरा गरे । सहरका केही मुख्य मानिसहरू तिनीहरूलाई मद्दत गर्न सहमत भए । तिनीहरू भेला भएर पावल र बरनाबासलाई ढुंगाले हानेर तिनीहरूलाई मार्ने निर्णय गरे ।
-\v 6 तर पावल र बारनाबासले तिनीहरूको योजनाको बारेमा सुने, त्यसकारण तिनीहरू त्यहाँबाट चाँडै लाइकोनिया जिल्लाको लुस्‍त्रा र डर्बी सहरको वरिपरिको भू-भागमा गए ।
-\v 7 जब तिनीहरू त्यस क्षेत्रमा थिए, तिनीहरूले मानिसहरूलाई निरन्तर प्रभु येशूको बारेमा सन्देश बताए ।
-
+\v 5 पावल र बारनाबासले विरोध गर्ने गरे यहूदीहरू र यहूदीहरूले तिनीहरू बिचमा नै तिनीहरूले पावल र बारनाबासलाई कसरी दुर्व्यवहार गर्ने सकिन्छ कि भनी कुरा गरे । सहरका केही मुख्य मानिसहरू तिनीहरूलाई मद्दत गर्न सहमत भए । तिनीहरु भेला भएर पावल र बरनाबासलाई ढुंगाले हानेर तिनीहरूलाई मार्ने निर्णय गरे ।
+\v 6 तर पावल र बारनाबासले तिनीहरूको योजनाको बारेमा सुने, त्यसकारण तिनीहरू त्यहाँबाट चाँडै लाइकोनिय जिल्लामा गए । तिनीहरू त्यस जिल्लाका लुस्‍त्रा र डर्बी सहरको वरिपरिको भू-भागमा गए ।
+\v 7 जब तिनीहरु त्यस क्षेत्रमा थिए, तिनीहरूले निरन्तर प्रभु येशूको बारेमा सन्देश मानिसहरूलाई बताए ।
 \s5
-\v 8 लुस्‍त्रामा एकजना मानिस बसिरहेको थियो जो लङ्गडो थियो । उसकी आमाले उसलाई जन्म दिँदा उसका खुट्टाहरू लङ्गडा थिए, यसकारण ऊ कहिल्यै हिँड्न सकेको थिएन् ।
-\v 9 प्रभु येशूको बारेमा पावलले बोलेका कुरा उसले सुनिरहेको थियो । पावलले सिधै उसको अनुहारमा हेरे र प्रभु येशूले उसलाई निको पार्न सक्‍नुहुन्छ भन्‍ने विश्‍वास उसको अनुहारमा देख्‍न सकिन्‍थ्‍यो ।
-\v 10 यसकारण ठुलो स्वरले, पावलले उसलाई बोलाएर भने, “उठ् ।” जब त्यस मानिसले त्यो सुन्यो, ऊ तरुन्तै उफ्रियो र यताउता हिँड्न थाल्यो ।
-
+\v 8 लुस्‍त्रामा एकजना मानिस त्यहाँ बसिरहेको थियो जो उसको खुट्टाहरुमा लङ्गडो थियो । जब उसकी आमाले उसलाई जन्म दिइन उसका खुट्टाहरू लङ्गडा थिए, यसकारण ऊ कहिल्यै हिँड्न सकेको थिएन् ।
+\v 9 प्रभु येशूको बारेमा पावलले बोलेका कुरा उसले सुनिरहेको थियो । पावलले सिधैँ उसको अनुहारमा हेरे र प्रभु येशूले उसलाई निको पार्न सक्‍नुहुन्छ भन्‍ने विश्‍वास उसको अनुहारमा देख्‍न सकिदैन्‍थ्‍यो ।
+\v 10 यसकारण ठुलो स्वरले, पावलले उसलाई बोलाएर भने, “उठ् ।” जब मानिसले त्यो सुन्यो, ऊ तरुन्तै उफ्रियो र यताउता हिँड्न थाल्यो ।
 \s5
-\v 11 जब पावलले त्यो गरेको भीडले देख्यो, पावल र बारनाबासलाई तिनीहरूले पुजेका देवताहरू पो रहेछन् भनी उनीहरूले सोचे । यसकारण तिनीहरू उत्साहित भएर लाइकोनियन भाषामा भने, “हेर “देवताहरू आफैँ मानिसहरूजस्तै भएर आकाशबाट हामीलाई सहायता गर्न आएका छन् ।”
-\v 12 तिनीहरूले सायद बारनाबास मुख्य देवता, जसको नाउँ ‘जिउस’ थियो, र पावल ‘हर्मेस’, अरु देवताहरूको सन्देशवाहक, थिए भन्‍न लागे । तिनीहरूले यो विचार गरे किनभने बोलिरहने व्यक्ति पावल नै थिए ।
-\v 13 सहरको ढोका बाहिर एउटा देउताको मन्दिर थियो जहाँ मानिसहरूले जिउसको आराधना गर्दथे । पावल र बारनाबासले गरेको कामको बारेमा सुनेर मन्दिरका पुजाहारी पनि सहरको ढोकामा आए । जहाँ पहिले नै धेरै मानिसहरू भेला भइसकेका थिए । तिनले दुईओटा साँढे र फूलका मालाहरू तिनीहरूको गलामा लगाइदिनलाई ल्याए । पुजाहारी र मानिसहरूले साँढेहरूलाई पावल र बारनाबासलाई पुज्‍ने समारोहको हिस्साको रूपमा बलि दिन चाहन्थे ।
-
+\v 11 जब पावलले त्यो गरेको भीडले देख्यो, पावल र बारनाबासलाई तिनीहरूले पुजेका देवताहरू पो रहेछन् भनी उनीहरूले सोचे । यसकारण तिनीहरू उत्साहित भएर लाइकोनियन भाषामा भने, “हेर “देवताहरू आफै मानिसहरूजस्तै भएर आकाशबाट हामीलाई सहायता गर्न आएका छन् ।”
+\v 12 तिनीहरूले भने हुन सक्छ बारनाबास मुख्य देवता थिए, जसको नाउँ ‘जिउस’ थियो भन्‍ने थाले, र तिनीहरूले पावललाई ‘हर्मेस’ थिए भन्‍न लागे, अरु देवताहरूको सन्देशवाहक । तिनीहरूले यो विचार गरे किनभने बोलिरहने व्‍यक्‍ति पावल नै थिए ।
+\v 13 सहरको ढोका बाहिर त्यहाँ एउटा देउताको मन्दिर थियो जहाँ मानिसहरूले जिउसको आराधना गर्दथे । पावल र बारनाबासले गरेको कामको बारेमा सुनेर मन्दिरका पुजाहारी पनि सहरको ढोकामा आए । जहाँ पहिले नै धेरै मानिसहरू त्यहाँ भेला भइसकेका थिए । तिनले दुईवटा साँढे र फूलका मालाहरु तिनीहरूको गलामा लगाइदिनलाई ल्याए । पुजाहारी र मानिसहरूले पावल र बारनाबासलाई पुज्‍ने समारोहको हिस्साको रूपमा र साँढेहरू मार्न चाहन्थे ।
 \s5
-\v 14 तर जब प्रेरित पावल र बरनाबासले यस बारेमा सुने, तब तिनीहरू साह्रै दुःखित भए, त्यसैले तिनीहरूले आफ्नै कपडा च्याते । अनि चिच्‍च्‍याउँदै उनीहरू मानिसहरूका बीचतिर दौडेर गए ।
-\v 15 “मानिसहरू हो, हामीलाई पुज्‍नका लागि तपाईंहरूले यी साँढेहरूको बलि नदिनुहोस् । हामीहरू देवताहरू होइनौं । हामी तपाईंहरूजस्तै दुख-सुखका अनुभव भएका मानिसहरू हौँ । हामी तपाईंहरूलाई केही असल सन्देश बताउन आएका हौं । हामी तपाईंहरूलाई परमेश्‍वरको बारेमा बताउन आएका हौँ जो सर्वशक्तिमान हुनुहुन्छ । उहाँले तपाईंहरूले अरु देवताहरूलाई पुज्‍न रोक्‍नुहोस् भन्‍ने चाहनुहुन्छ, किनभने तिनीहरूले तपाईंहरूलाई मद्दत गर्न सक्दैनन् । यही साँचो परमेश्‍वरले स्वर्ग, पृथ्वी, समुद्र र त्यसमा भएका सबै थोकहरू बनाउनुभयो ।
-\v 16 बितेका समयमा तपाईं सबै गैरयहूदी मानिसहरूले आफूले चाहेको देवताहरूलाई पुज्‍नुभयो । परमेश्‍वरले तपाईंहरूलाई पुज्‍न छाडिदिनुभयो, कारण तपाईंहरूले उहाँलाई चिन्‍नु भएकै थिएन ।
-
+\v 14 तर जब प्रेरित पावल र बरनाबासले यस बारेमा सुने, तब तिनीहरु साह्रै दुःखित भए, त्यसैले तिनीहरूले आफ्नै कपडा च्याते । अनि चिच्‍च्‍याउँदै उनीहरू मानिसहरूका बीचतिर दौडेर गए ।
+\v 15 “मानिसहरू हो, हामीलाई पुज्‍नका लागि तपाईंहरूले यी साँढेहरूलाई नमार्नुहोस् । हामीहरू देवताहरू होइनौँ । तपाईहरूजस्तै दुख-सुखका अनुभाव भएका मानिसहरू हौँ । हामी तपाईंहरूलाई केही असल सन्देश बताउन आएका हौँ । हामी तपाईंहरूलाई परमेश्‍वरको बारेमा बताउन आएका हौँ जो सर्वशक्तिमान हुनुहुन्छ । उहाँले तपाईंहरूलाई अरु देवताहरूलाई पुज्‍न रोक्‍नुहोस् भन्‍ने चाहनुहुन्छ, किनभने तिनीहरूले तपाईंहरूलाई मद्दत गर्न सक्दैनन् । यही साँचो परमेश्‍वरले स्वर्ग, पृथ्वी, समुद्र र त्यसमा भएका सबै थोकहरू बनाउनुभयो ।
+\v 16 बितेका समयमा तपाईं सबै गैरयहूदी मानिसहरूले आफूले चाहेको देवताहरूलाई पुज्‍नुभयो । परमेश्‍वरले तपाईंहरूलाई पुज्‍नु छाडिदिनुभयो, कारण तपाईंहरूले उहाँलाई चिन्‍नु भएकै थिएन् ।
 \s5
-\v 17 तर उहाँ कृपापूर्वक काम गर्नुहुन्छ भन्‍ने कुरा उहाँले हामीलाई देखाउनुभएको छ । उहाँले नै वर्षा गराउनुहुन्छ र अन्‍नपात बढाउन लगाउनुहुन्छ । उहाँले नै तपाईंहरूलाई प्रशस्त भोजन दिनुहुन्छ र तपाईंहरूका हृदयलाई आनन्दले भरिदिनुहुन्छ ।”
-\v 18 पावलले भनेका कुरा मानिसहरूले सुने, तर तिनीहरूले अझै साँढेहरूको बली चढाएर पावल र बारनाबासलाई पुजा गर्नुपर्छ भन्‍ने विचार गरे । तर अन्त्यमा मानिसहरूले यसो नगर्ने निर्णय गरे ।
-
+\v 17 तर उहाँ कृपा पूर्वक काम गर्नुहुन्छ भन्‍ने कुरा उहाँले हामीलाई देखाउनुभएको छ । उहाँले नै वर्षा गराउनुहुन्छ र अन्‍नपात बढाउन लगाउनुहुन्छ । उहाँले नै तपाईंहरूलाई प्रशस्त भोजन दिनुहुन्हुन्छ र तपाईंहरूका हृदयलाई आनन्दले भरिदिनुहुन्छ ।”
+\v 18 पावलले भनेका कुरा मानिसहरूले सुने, तर तिनीहरूले अझै साँढेहरूको बली चढाएर पावल र बारनाबासलाई पुजा गर्न पर्छ भन्‍ने विचार गरे । तर अन्त्यमा मानिसहरूले यसो नगर्ने निर्णय गरे ।
 \s5
-\v 19 यद्यपि केही यहूदीहरू एन्टिओखिया र आइकोनियमबाट आएर लुस्‍त्राका मानिसहरूलाई पावलले बताइरहेको सन्देश सत्य छैन भनी विश्‍वस्त बनाए । ती यहूदीहरूले भनेका कुरामा विश्‍वास गर्ने मानिसहरू पावलसँग रिसाए । तिनीहरूले यहूदीहरूलाई उनी बेहोस नभएसम्म ढुङ्गाले हान्‍न दिए । तिनीहरू सबैले उनी मरे भन्‍ने सोचे, त्यसैले तिनीहरूले उनलाई सहरदेखि बाहिर घिस्याउदै ल्याए र उनलाई त्यहाँ लडाइ राखे ।
-\v 20 तर लुस्‍त्राका केही विश्‍वासीहरू आएर पावलको वरिपरि उभिए, जहाँ उनी भुइँमा पल्टिरहेका थिए । अनि पावल होशमा आए, उनी उठेर विश्‍वसीहरूसँगै सहरमा फर्किए । अर्कोदिन, पावल र बारनाबासले लुस्‍त्रा शहरलाई छोडे र डर्बीको शहरतिर यात्रा गरे ।
-
+\v 19 यद्यपि केही यहूदीहरू एन्टिओखिया र आइकोनियमबाट आएर लुस्‍त्राका मानिसहरूलाई पावलले बताइरहेको सन्देश सत्य छैन भनी विश्‍वास्त बनाए । ती यहूदीहरूले भनेका कुरामा विश्‍वास गर्ने मानिसहरू पावलसँग रिसाए । तिनीहरुले यहूदीहरूलाई ऊ वेहोस नभएसम्म ढुङ्गाले हान्‍न दिए । तिनीहरु सबैले ऊ मर्‍यो भन्‍ने सोचे, त्यसैले उनीहरूले उनलाई सहरदेखि बाहिर घिस्याउदै ल्याए र उनलाई त्यहाँ लडाइ राखे ।
+\v 20 तर लुस्‍त्राका केही विश्‍वासीहरू आएर पावलको वरिपरि उभिए, जहाँ उनी भुइँमा पल्टिरहेका थिए । अनि पावल होशमा आए, उनी उठेर विश्‍वसीहरुसँगै सहरमा फर्किए गए । अर्कोदिन, पावल र बरनाबासले लुस्‍त्रा शहरलाई छोडे र डर्बीको शहरतिर यात्रा गरे ।
 \s5
-\v 21 त्यहाँ तिनीहरू धेरै दिनसम्म बसे र तिनीहरूले मानिसहरूलाई येशूको बारेमा असल सन्देश सुनाइ नै रहे । धेरै मानिसहरू विश्‍वासी भए । त्यसपछि, पावल र बारनाबास आफ्नो यात्राबाट फर्कन सुरू गरे, तिनीहरू फेरि लुस्‍त्रातिर गए । तब तिनीहरू त्यहाँबाट आइकोनियम गए र त्यसपछि पिसिदियाको प्रान्तको एन्टिओखिया सहरमा गए ।
-\v 22 हरेक ठाउँमा तिनीहरूले विश्‍वसीहरूलाई प्रभु येशूमा भरोसा राख्दैजान अनुरोध गरे । तिनीहरूले विश्‍वासीहरूलाई भने, “परमेश्‍वरले सदासर्वदा हामीमाथि राज्य गर्नुअघि हामीले धेरै कठिनाइहरू भोग्‍नुपर्छ ।”
-
+\v 21 त्यहाँ तिनीहरू धेरै दिनसम्म बसे र तिनीहरूले मानिसहरूलाई येशूको बारेमा असल सन्देश सुनाइ नै रहे । धेरै मानिसहरूल विश्‍वासी भए । त्यसपछि, पावल र बारनाबासलले आफ्नो यात्राबाट फर्केन सुरू गरे, तिनीहरु फेरि लुस्‍त्रातिर गए । तब तिनीहरू त्यहाँबाट आइकोनियम गए र तब पिसिदियाको प्रान्तको एन्टिओखिया सहरमा गए ।
+\v 22 हरेक ठाउँमा, तिनीहरुले विश्‍वसीहरूलाई प्रभु येशूमा भरोसा राख्दैजान अनुरोध गरे । तिनीहरूले विश्‍वासीहरूलाई भने, “परमेश्‍वरले सदासर्वदा हामीमाथि राज्य गर्नुअघि हामीले धेरै कठिनाइहरू भोग्‍नुपर्छ ।”
 \s5
-\v 23 पावल र बारनाबासले हरेक समूहको लागि अगुवा चुने । हरेक ठाउँ छोड्न अघि तिनीहरूले विश्‍वासीहरूलाई एकै ठाउँमा भेला गराउँथे र प्रार्थना र उपवासमा समय बिताउँथे । तब पावल र बरनाबासले अगुवाहरू र विश्‍वास गर्नेहरूलाई प्रभु येशूमा सुम्पिदिए जसमाथि तिनीहरूले विश्‍वास गरेका थिए, ताकि उहाँले तिनीहरूको वास्ता गर्नुभएको होस् ।
-\v 24 पावल र बारनाबास पिसिदियाको जिल्लाहुँदै यात्रा गरेपछि, तिनीहरू पाम्फिलिया जिल्लाको दक्षिणतर्फ गए ।
-\v 25 त्यस जिल्लाको पर्गा सहरमा उनीहरू आइपुगे । अनि त्यहाँ भएका मानिसहरूलाई प्रभु येशूको बारेमा सन्देश प्रचार गरे । त्यसपछि तिनीहरू तल अटालिया सहरको समुद्रको किनारतिर गए ।
-\v 26 त्यहाँ तिनीहरूले एउटा जहाज चढे र सिरिया प्रान्तको एन्टिओखिया सहरमा फर्के । त्यही ठाउँबाट पावल र बारनाबास अरु ठाउँमा गएर प्रचार गर्न चुनिएका थिए, जहाँ उनीहरूले अहिले पुरा गरेका कामको गर्न विश्‍वासीहरूले पावल र बारनाबासको निम्ति परमेश्‍वरसँग सहायता मागेका थिए ।
-
+\v 23 पावल र बारनाबासले हरेक समूहको लागि अगुवा चुने । हरेक ठाउँ छोड्न अघि तिनीहरूले विश्‍वासीहारूलाई एकै ठाउँमा भेला गराउँथे र प्रार्थना र उपवासमा समय बिताउँथे । तब पावल र बरनाबासले अगुवाहरू र विश्‍वास गर्नेहरूलाई प्रभु येशूमा सुम्पिदिए जसमाथि तिनीहरूले विश्‍वास गरेका थिए, ताकि उहाँले तिनीहरूका निम्ति वास्ता गर्नुभएको होस् ।
+\v 24 पावल र बारनाबास पिसिदियाको जिल्लाहुँदै यात्रा गरेपछि, तिनीहरु पाम्फालियाको जिल्लाको दक्षिणतर्फ गए ।
+\v 25 त्यस जिल्लाको पर्गा सहरमा उनीहरु आइपुगे । अनि त्यहाँ भएका मानिसहरुलाई प्रभु येशूको बारेमा सन्देश प्रचार गरे । त्यसपछि तिनीहरू तल अटालियाको सहरको तिरतिर गए ।
+\v 26 त्यहाँ तिनीहरुले एउटा जहाज चढे र सिरिया प्रान्तको एन्टिओखिया सहरमा फर्के । त्यही ठाउँमा पावल र बारनाबासले अरु ठाउँमा गएर प्रचार गर्न चुनिइएका थिए, जहाँ उनीहरूले अहिले कामको निम्ति पुरा गरेका कामको निम्ति विश्‍वासीहरूले पावल र बारनाबासको सहायताका निम्ति परमेश्‍वरसँग मागेका थिए ।
 \s5
-\v 27 जब तिनीहरू एन्टिओखिया सहरमा आइपुगे, तिनीहरूले विश्‍वासीहरूलाई एकै ठाउँमा बोलाए । तब पावल र बारनाबासले तिनीहरूलाई परमेश्‍वरले मद्दत गर्नुभएको र उनीहरूले गरेका सबै काम बारे बताए । विशेष गरी, धेरै गैरयहूदी मानिसहरूलाई परमेश्‍वरले कसरी येशूलाई विश्‍वास गर्न सक्षम बनाउनुभयो भनेर बताए ।
-\v 28 तब पावल र बरनाबास अन्य विश्‍वासीहरूसँगै लामो समयसम्मका निम्ति एन्टिओखियामा बसे ।
-
+\v 27 जब तिनीहरु एन्टिओखिया सहरमा आइपुगे, तिनीहरुले विश्‍वासीहरूलाई एकै ठाउँमा बोलाए । तब पावल र बारनाबासले तिनीहरूलाई परमेश्‍वरले मद्दत गर्नुभएको र उनीहरुले गरेका सबै काम बारे बताए । विशेष गरि, धेरै गैरयहूदी मानिसहरूलाई परमेश्‍वरले कसरी येशूलाई विश्‍वास गर्न सक्षम बनाउनुभयो भनेर बताए ।
+\v 28 तब पावल र बरनाबास अन्य विश्‍वासीहरुसँगै लामो समयसम्मका निम्ति एन्टिओखियामा बसे ।
 \s5
+
 \c 15
 \p
-\v 1 त्यसपछि केही यहूदी विश्‍वासीहरू यहूदिया प्रान्तबाट तल एन्टिओखियामा गए । तिनीहरूले त्यहाँका गैरयहूदी विश्‍वासीहरूलाई शिक्षा दिँदै भने, “मोशाले परमेश्‍वरबाट पाएको व्यवस्थाको आज्ञाअनुसार तपाईंहरू परमेश्‍वरका हुनुहुन्छ भनेर देखाउनलाई तपाईंहरूले खतना गर्नैपर्छ । यदि तपाईंहरूले त्यसो गर्नुभएन भने, तपाईंहरू बचाइनुहुने छैन ।”
-\v 2 पावल र बारनाबासको ती यहूदीहरूसँग ठुलो असहमति भयो र तिनीहरूसँग तर्क गर्न थाले । त्यसैले एन्टिओखियाका विश्‍वासीहरूले पावल, बारनाबास र अरू केही विश्‍वासीलाई यो कुराहरूको बारेमा यरूशलेममा भएका अगुवाहरू र प्रेरितहरूसँग छलफल गरून् भनी नियुक्ति गरे ।
-
+\v 1 त्यसपछि केही यहूदी विश्‍वासीहरू यहूदिया प्रान्तबाट तल एन्टिओखियामा गए । तिनीहरूले गैरयहूदी विश्‍वासीहरूलाई त्यहाँ शिक्षा दिदैँ भने, “मोशाले परमेश्‍वरबाट पाएको व्यवस्थाको आज्ञाअनुसार तपाईंहरू परमेश्‍वरका हुनुहुन्छ भनेर देखाउनलाई तिमीहरूले खतना गर्नैपर्छ । यदि तिमीहरूले त्यसो गरेनौ भने, तिमीहरू बचाइने छैनौ ।”
+\v 2 पावल र बारनाबासको ती यहूदीहरूसँग ठुलो असहमति भयो र तिनीहरूसँग तर्क गर्न थाले । त्यसैले एन्टिओखियाका विश्‍वासीहरुले पावल, बारनाबास र अरु केही विश्‍वासीलाई यो कुराहरूको बारेमा यरुशलेममा भएका अगुवाहरू र प्रेरितहरूसँग छलफल गरून् भनी नियुक्ति गरे ।
 \s5
-\v 3 अनि पावल, बारनाबास र अरूहरूलाई विश्‍वासीहरूले एन्टिओखियामा पठाएपछि, ती विश्‍वासीहरू फोनिसियाका प्रान्तहरूमा र सामरियाहुदै यात्रा गरे । जब तिनीहरू त्यसरी बाटोमा रोकिँदा विभिन्‍न ठाउँहरूमा उनीहरूले विश्‍वासीहरूलाई धेरै गैरयहूदीहरूले विश्‍वास गरेको कुराहरू सुनाए । परिणाम स्वरूप ती ठाउँहरूमा भएका सबै विश्‍वासीहरूले ठुलो आनन्द मनाए ।
-\v 4 जब पावल, बारनाबास र अरू विश्‍वासीहरू यरूशलेममा आइपुगे, तिनीहरूलाई त्यहाँ भएका प्रेरितहरू, अरू एल्डरहरू र त्यस समूहमा भएका अरू विश्‍वासीहरूले स्वागत गरे । त्यसपछि पावल र बारनाबासले तिनीहरूलाई गैरयहूदी मानिसहरूका माझमा काम गर्नलाई परमेश्‍वरले सक्षम बनाउनुभएको कुराहरू बताए ।
-
+\v 3 अनि पावल, बारनाबास र अरूहरूलाई विश्‍वासीहरूले एन्टिओखियामा पठाएपछि, ती विश्‍वासीहरू फोनिसियाका प्रान्तहरुमा र सामरियाहुदै यात्रा गरे । जब तिनीहरू त्यसरी बाटोमा रोकिँदा विभिन्‍न ठाउँहरूमा उनीहरूले विश्‍वासीहरूलाई धेरै गैरयहूदीहरूले विश्‍वास गरेको कुराहरू सुनाए । परिणाम स्वरूप ती ठाउँहरुमा भएका सबै विश्‍वासीहरूले ठुलो आनन्द मनाए ।
+\v 4 जब पावल, बारनाबास र अरू विश्‍वासीहरू यरुशलेममा आइपुगे, तिनीहरूलाई त्यहाँ भएका प्रेरितहरु, अरु एल्डरहरू र त्यस समूहमस भएका अरु विश्‍वासीहरूले स्वागत गरे । त्यसपछि पावल र बारनाबासले तिनीहरूलाई गैरयहूदी मानिसहरूका माझमा काम गर्नलाई परमेश्‍वरले सक्षम बनाउनुभएको कुराहरू बताए ।
 \s5
-\v 5 तर फरिसी दलका केही यहूदी विश्‍वासीहरू अरू विश्‍वासीहरूका माझमा उभिएर तिनीहरूलाई भने, “येशूलाई विश्‍वास गर्ने गैरयहूदीहरूले खतना गर्नुपर्छ, र तिनीहरूलाई परमेश्‍वरले मोशालाई दिनु भएको व्यवस्था पालन गर्नु पर्छ भनेर भन्‍नै पर्छ ।”
-\v 6 त्यसपछि प्रेरितहरू र एल्डरहरू यस विषयमा छलफल गर्न एकसाथ भेला भए ।
-
+\v 5 तर केही यहूदी विश्‍वासीहरू जो फरिसी दलका थिए उभिएर अरू विश्‍वासीहरूका माझमा तिनीहरूलाई भने, “येशूलाई विश्‍वास गर्ने गैरयहूदीहरूले खतना गर्नुपर्छ, र तिनीहरूलाई परमेश्‍वरले मोशालाई दिनु भएको व्यवस्था पालन गर्न भन्‍नु नै पर्छ ।”
+\v 6 त्यसपछि प्रेरितहरु र एल्डरहरू यस विषयमा छलफल गर्न एकसाथ भेला भए ।
 \s5
-\v 7 यस बारेमा लामो समयसम्म छलफल गरेपछि, पत्रुसले उठेर तिनीहरूलाई भने । उनले भने, “सङ्गी-विश्‍वासीहरू हो, तपाईंहरू र प्रेरितहरूका माझबाट गैरयहूदी मानिसहरूलाई परमेश्‍वरको प्रेमको बारे बताउनका निम्ति परमेश्‍वरले मलाई धेरै अगाडि नै चुन्‍नुभयो ताकि तिनीहरूले उहाँमा विश्‍वास गर्न सकून् ।
-\v 8 परमेश्‍वरले सबै मानिसहरूका हृदय जान्‍नुहुन्छ । उहाँले मलाई र अरूहरूलाई यो कुरा देखाउनुभयो कि उहाँले हाम्रो निम्ति गरेजस्तो गैरयहूदीहरूलाई पवित्र आत्मा दिनुभएर तिनीहरूलाई उहाँका मानिसहरू हुनलाई स्वीकार गर्नुभयो ।
-\v 9 परमेश्‍वरले हामी र तिनीहरूका माझमा कुनै पनि भेदभाव गर्नुभएको छैन, किनभने तिनीहरूले प्रभु येशूमा विश्‍वास गरेको कारण उहाँले तिनीहरूका हृदय शुद्ध बनाउनुभयो, ठिक जसरी उहाँले हामीलाई क्षमा गर्नुभयो ।
-
+\v 7 यस बारेमा लामो समयसम्म छलफल गरेपछि, पत्रुसले उठेर तिनीहरूलाई भने । उनले भने, “सङ्गी विश्‍वासीहरू हो, तपाईंहरू र प्रेरितहरूका माझबाट गैरयहूदी मानिसहरूलाई परमेश्‍वरको प्रेमको बारे बताउनका निम्ति परमेश्‍वरले मलाई धेरै अगाडि नै चुन्‍नुभयो । ताकि तिनीहरूले उहाँमा विश्‍वास गर्न सकून् ।
+\v 8 परमेश्‍वरले सबै मानिसहरूका हृदयलाई जान्‍नुहुन्छ । उहाँले मलाई र अरूहरूलाई यो कुरा देखाउनुभयो कि उहाँले हाम्रो निम्ति गरेजस्तो गैरयहूदीहरूलाई पवित्र आत्मा दिनुभएर तिनीहरूलाई उहाँका मानिसहरू हुनलाई स्वीकार गर्नुभयो ।
+\v 9 परमेश्‍वरले हामी र तिनीहरुका माझमा कुनै पनि भेदभाव गर्नुभएको छैन, किनभने तिनीहरुले प्रभु येशूमा विश्‍वास गरेको कारण उहाँले तिनीहरुका हृदय शुद्ध बनाउनुभयो, कसरी उहाँले हामीलाई क्षमा गर्नुभयो ।
 \s5
-\v 10 किन तपाईंहरूले गैरयहूदी विश्‍वासीहरूलाई यहूदीहरूका परम्परा र व्यवस्थाहरू पालन गर्न बाध्य पार्नुहुन्छ ? त्यसो गर्नु भनेको तिनीहरूमाथि गह्रौँ बोझ हालिदिनु जस्तो हो । किनभने यसले तिनीहरूलाई व्यवस्था पालन गर्न बाध्य तुल्याउँछ, जुन न त हाम्रा पुर्खाहरूले वा न त आज हामी यहूदीहरूले पालन गर्न सकेका छौँ ।
-\v 11 हामीलाई थाहा छ, कि प्रभु येशूले हाम्रो निम्ति जे गर्नुभयो, त्यसकारण परमेश्‍वरले हामी यहूदीहरूलाई बचाउनु हुन्छ । परमेश्‍वरले हामी यहूदीहरूलाई जसरी बचाउनु हुन्छ ठिक त्यसरी नै येशू प्रभुमा विश्‍वास गर्ने ती गैरयहूदीहरूलाई उहाँले बचाउनु हुन्छ ।”
-
+\v 10 किन तपाईंहरूले गैरयहूदी विश्‍वासीहरूलाई यहूदीहरूका परम्परा र व्यवस्थाहरु पालन गर्न बल गर्नुहुन्छ ? त्यसो गर्नु भनेको तिनीहरूमाथि गह्रौँ बोझ हालिदिनु जस्तो हो । किनभने यसले तिनीहरूलाई व्यवस्था पालन गर्न वाध्य तुल्याउँछ, जुन न त हाम्रा पुर्खाहरूले वा न त आज हामी यहूदीहरूले पालना गछौँ ।
+\v 11 हामीलाई थाहा छ, कि प्रभु येशूले हाम्रो निम्ति जे गर्नुभयो, त्यसकारण परमेश्‍वरले हामी यहूदीहरूलाई बचाउनु हुन्छ । परमेश्‍वरले हामी यहूदीहरूलाई जसरी बचाउनु हुन्छ ठिक त्यसरी नै येशू प्रभुमा विश्‍वास गर्ने ती गैरयहूदीहरुलाई उहाँले बचाउनु हुन्छ ।”
 \s5
-\v 12 पत्रुसले बोलिसकेपछि त्यहाँ भएका सबै मानिसहरू चुप लागे । त्यसपछि तिनीहरूले पावल र बारनाबासले भनेका कुराहरू सुने । तिनीहरूलाई कसरी गैरयहूदी मानिसहरू हरूका माझमा महान् आश्‍चर्यकर्महरू गर्नलाई परमेश्‍वरले आफूहरूलाई सक्षम तुल्याउनुभयो भनी ती दुईजनाले तिनीहरूलाई बताए, जुन कुराले परमेश्‍वरले गैरयहूदीलाई स्वीकार गर्नुभएको कुरालाई देखाउँथ्यो ।
-
+\v 12 पत्रुसले बोलिसकेपछि त्यहाँ भएका सबै मानिसहरु चुप लागे । त्यसपछि तिनीहरूले पावल र बारनाबासले भनेका कुराहरू सुने, दुईजनाले भने, तिनीहरूलाई कसरी गैरयहूदी मानिसहरू हरुका माझमा महान् आश्‍चर्यकर्महरू गर्नलाई सक्षम तुल्याउनुभयो, जुन कुराले परमेश्‍वरले गैरयहूदीलाई स्वीकार गर्नुभएको कुरालाई देखाउँदछ ।
 \s5
-\v 13 जब पावल र बारनाबासले बोलिसके, तब यरूशलेममा भएका विश्‍वासीहरूका अगुवा याकूब तिनीहरूका माझमा बोले । उनले भने, “सङ्गी-विश्‍वासीहरू हो, मेरो कुरा सुन्‍नहोस् ।
-\v 14 परमेश्‍वरले गैरयहूदीहरूलाई कसरी आशिष् दिनुभयो भन्‍ने कुरा सिमोन पत्रुसले तपाईंहरूलाई बताएका छन् । परमेश्‍वरले तिनीहरूका माझबाट आफ्नै जाति हुनलाई मानिसहरू चुन्‍नुभएर त्यसो गर्नुभयो ।
-
+\v 13 जब पावल र बारनाबासले बोलिसके, तब यरुशलेममा भएका विश्‍वासीहरुका अगुवा याकूबले तिनीहरुका माझमा बोले । उनले भने, “सङ्गी विश्‍वासीहरू हो, मेरो कुरा सुन्‍नहोस् ।”
+\v 14 परमेश्‍वरले गैरयहूदीहरूलाई कसरी आशिष् दिनुभयो भन्‍ने कुरा सिमोन पत्रुसले तपाईंहरूलाई भनेका छन् । परमेश्‍वरले तिनीहरूको माझबाटै आफ्नै मानिसहरू हुनलाई चुन्‍नुभएर त्यो गर्नुभयो ।
 \s5
-\v 15 धेरै पहिले परमेश्‍वरले बोल्नुभएका वचन एक जना अगमवक्‍ताले लेखेका छन् जुन यस कुरासँग सहमत छः
-\v 16 त्यसपछि म फर्किआउनेछु, र दाऊदको वंशबाट एउटा राजा चुन्‍नेछु । यो यस्तो व्यक्ति हुनेछ, जुन व्यक्तिले भग्‍नावशेष भएका घरहरू फेरि बनाउँछ ।
-\v 17 म यो गर्नेछु, कि अरू सबै मानिसहरूले पनि म परमप्रभु परमेश्‍वरलाई चिन्‍न कोसिस गरून् । यो कुरामा मैले मेरो हुनलाई बोलाएका गैरइस्राएलीहरू पर्छन् । यो हुनेछ भनी तिमीहरू निश्‍चय हुनसक्छौ, किनभने यी वचनहरू म परमप्रभु आफैँले बोलेको हुँ ।
-\v 18 मैले यी कुराहरू गरिसकेको छु, र मैले मेरा मानिसहरूलाई यी कुराहरू धेरै पहिले थाहा दिएको छु ।”
-
+\v 15 धेरै पहिले परमेश्‍वरले बोल्नुभएका वचन, एक जना अगमवक्ताले लेखेका छन् जुन यस कुरासँग सहमत छः
+\v 16 पछि म फर्किआउनेछु, र दाऊदको वंशबाट एउटा राजा चुन्‍नेछु । यो यस्तो व्‍यक्‍ति हुनेछ, जुन व्‍यक्‍तिले भग्‍नावशेष भएका घरहरू फेरि पुनःनिर्माण गर्छ ।
+\v 17 म यो गर्नेछु, कि अरू सबै मानिसहरूले पनि म परमप्रभु हुँ भनी थाहा पाउन कोसिस गरून् । यो कुरामा मैले मेरो हुनलाई बोलाएको गैरइस्राएलीहरू पर्छन । यो हुनेछ भनी निश्‍चय हो, किनभने यी वचनहरू म परमप्रभु आफैँले बोलेको हुँ ।
+\v 18 मैले यी कुराहरू गरिसकेको छु, र मैले मेरा मानिसहरूलाई यी कुराहरू थाहा गर्नलाई पहिले नै अनुमति दिएको छु ।”
 \s5
-\v 19 याकूब निरन्तर बोल्दै गए । उनले भने, “यसकारण मेरो विचारमा आफ्ना पापहरूबाट फर्किएर परमेश्‍वरतिर फर्कंदै गरेका गैरयहूदी मानिसहरूलाई हामीले दुःख दिन रोक्‍नुपर्छ । अर्थात् तिनीहरूले हाम्रा सबै व्यवस्था र परम्पराहरू पालन गर्नुपर्छ भनेर माग गर्न छोड्नुपर्छ ।
-\v 20 यसको सट्टामा हामीले उनीहरूका निम्ति चारवटा कुराहरू पालना गर्नलाई एउटा पत्र लेखौँ: मानिसहरूले मूर्तिलाई चढाएको मासु तिनीहरूले खानुहुँदैन, तिनीहरूसँग विवाह नगरेको कसैसँग पनि सुत्‍नु हुँदैन, तिनीहरूले घाँटी निमोठोर मारेको मासु खानु हुँदैन र तिनीहरूले जनावरको रगत खानु हुँदैन ।
-\v 21 ती कुराहरूलाई निषेध गर्ने मोशाले लेखेको व्यवस्था लामो समयदेखि धेरै सहरहरूमा घोषणा गरिँदै छन् । र हरेक विश्राममा ती व्यवस्थाहरू यहूदीहरू भेला हुने ठाँउमा पढिन्छन् । त्यसैले यदि गैरयहूदीहरूले ती व्यवस्थाका बारेमा अझै धेरै जान्‍न चाहन्छन् भने तिनीहरूले हाम्रा भेट हुने घरहरूमा आउन सक्छन् ।”
-
+\v 19 याकूबले निरन्तर बोल्दै गए । उनले भने, “यसकारण मेरो विचारमा आफ्ना पापहरूबाट फर्किएर परमेश्‍वरतिर फर्कदै गरेको गैरयहूदी मानिसहरूलाई दुःख दिन रोक्‍नुपर्छ । अर्थात् तिनीहरूले हाम्रा सबै व्यवस्था र परम्पराहरू पालन गर्नुपर्छ भनेर माग गर्न छोड्नुपर्छ ।
+\v 20 यसको सट्टामा हामीले उनीहरूका निम्ति चारवटा कुराहरू पालना गर्नलाई एउटा पत्र लेखौँ, मानिसहरूले मूर्तिलाई चढाएको मासु तिनीहरूले खानुहुदैन, तिनीहरूसँग विवाह नगरेको कसैसँग पनि सुत्‍नु हुदैन, तिनीहरूले घाँटी निमोठोर मारेको मासु खानु हुदैन र तिनीहरूले जनावरको रगत खानु हुदैन ।
+\v 21 किनभने ती कुराहरूलाई निषेध गर्ने मोशाले लेखेको व्यवस्था लामो समयदेखि धेरै सहरहरूमा घोषणा गर्दै आएका छन । र हरेक विश्राममा ती व्यवस्थाहरू यहूदीहरू भेलाहुने ठाँउमा पढिन्छ । त्यसैले यदि गैरयहूदीहरूले ती व्यवस्थाका बारेमा अझै धेरै जान्‍न चाहन्छन् भने तिनीहरूले हाम्रा भेट हुने घरहरुमा आउन सक्छन् ।”
 \s5
-\v 22 यरूशलेममा भएका प्रेरितहरू र अरू एल्डरहरू साथै विश्‍वासीहरूले याकूबले भनेका कुराहरूलाई स्वीकार गरे । त्यसपछि यरूशलेममा भएका अगुवाहरूले गरेका निर्णयहरू विश्‍वासीहरूलाई थाहा दिनलाई पावल र बारनाबाससित जानका निम्ति तिनीहरूबाट नै मानिसहरूलाई छान्‍ने निर्णय गरे । तिनीहरूले यहूदा जसलाई बारसाबास पनि भनिन्थ्यो, र सिलासलाई चुने । यी दुवै यरूशलेममा भएका विश्‍वासीहरूका माझमा अगुवाहरू थिए ।
-\v 23 त्यसपछि यहूदा र सिलासले एन्टिओखियामा भएका विश्‍वासीहरूकहाँ लिएर जानका निम्ति तिनीहरूले एउटा पत्र लेखे, “तपाईंका सङ्गी-विश्‍वासीहरू हामी प्रेरितहरू र एल्डरहरूले एन्टिओखिया र सिरिया र किलिकियाको प्रान्तमा रहेका गैरयहूदी विश्‍वासीहरूलाई लेखेको यो पत्रमार्फत हाम्रो अभिवादन पठाउछौँ ।
-
+\v 22 यरुशलेममा भएका प्रेरितहरू र अरु एल्डरहरू साथै विश्‍वासीहरूले याकूबले भनेका कुराहरूलाई स्वीकार गरे । त्यसपछि यरुशलेममा भएका अगुवाहरूले गरेका निर्णयहरू विश्‍वासीहरूलाई थाहा दिनलाई पावल र बारनाबाससित जानका निम्ति तिनीहरूबाट नै मानिसहरूलाई छान्‍ने निर्णय गरे । तिनीहरूले यहूदा जसलाई बारसाबास पनि भनिन्थ्यो, र सिलासलाई चुने । यी दुवै यरुशलेममा भएका विश्‍वासीहरूका माझमा अगुवाहरू थिए ।
+\v 23 त्यसपछि यहूदा र सिलासले एन्टिओखियामा भएका विश्‍वासीहरुकहाँ लिएर जानका निम्ति तिनीहरुले एउटा पत्र लेखे, “तपाईंका सङ्गी विश्‍वासीहरू हामी प्रेरितहरु र एल्डरहरूले एन्टिओखिया र सिरिया र किलिकियाको प्रान्तमा रहेका गैरयहूदी विश्‍वासीहरूलाई यो पत्र लेख्दा हाम्रो अभिवादन पठाउछौँ ।
 \s5
-\v 24 मानिसहरूले हामीलाई भनेका छन्, कि हामीहरूका माझबाट केही मानिसहरू तपाईंहरूकहाँ आएका छन् तथापि तिनीहरूलाई हामीले पठाएका थिएनौँ । हामीले सुनेका छौँ, कि तिनीहरूले तपाईंहरूको विचारलाई अन्यौलमा पार्ने कुराहरू बताएर दुःख दिएका छन् ।
-\v 25 त्यसैले हामी यहाँ सँगै भेला भएपछि, हामीले धेरै माया गर्ने पावल र बारनाबाससँग जानलाई केही मानिसहरू छान्‍ने र तपाईंहरू कहाँ जान आग्रह गर्ने हामीले निर्णय गर्‍यौँ ।
-\v 26 ती दुवै जनाले आफ्नो जीवनलाई खतरामा राखेका छन्, कारण तिनीहरूले हाम्रा प्रभु येशू ख्रीष्‍टको सेवा गर्दछन् ।
-
+\v 24 मानिसहरुले हामीलाई भनेका छन्, कि हामीहरूको माझबाट केही मानिसहरु तपाईंहरू कहाँ आएका छन् तथापि तिनीहरूलाई हामीले पठाएका थिएनौँ । हामीले सुनेका छौँ, कि तिनीहरुले तपाईंहरूको विचारलाई अन्यौलमा पार्ने कुराहरू बताएर दुःख दिएका छन् ।
+\v 25 त्यसैले हामी यहाँ सँगै भेला भएपछि, हामीले पावल र बारनाबाससँग जसलाई हामी धेरै माया गर्दछौँ, जानलाई केही मानिसहरू छान्‍ने र तपाइहरू कहाँ जान आग्रह गर्ने निर्णय गर्यौ ।
+\v 26 ती दुवै जनाले आफ्नो जीवनलाई खतरामा राखेका छन्, कारण तिनीहरुले हाम्रा प्रभु येशू ख्रीष्‍टको सेवा गर्दछन् ।
 \s5
 \v 27 हामीले तपाईंहरूकहाँ यहूदा र सिलासलाई पनि पठाएका छौँ । हामीले जे कुरा लेखेका छौँ त्यही कुरा तिनिहरूले तपाईंहरूलाई बताउने छन् ।
-\v 28 पवित्र आत्मा र हामीलाई यो उचित लाग्यो, तपाईंहरूलाई बोझपूर्ण यहूदीहरू व्यवस्थाहरू पालन गर्न लगाउनु पर्दैन । यसको सट्टा तपाईंहरूले तल दिइएका निर्देशनहरू मात्र पालन गर्नुहोस्:
-\v 29 तपाईंहरूले मानिसहरूले मूर्तिलाई चढाएका खानेकुराहरू खानु हुँदैन । तपाईंहरूले जनावरको रगत खानु हुँदैन । तपाईंहरूले मानिसहरूले घाँटी अँठ्याएर मारेका जनावरहरूको मासु खानु हुँदैन । तपाईंहरू आफूले विवाह नगरेको कसैसँग पनि सुत्‍नु हुँदैन । यदि तपाईंहरू यी कुराहरूदेखि अलग रहनुभयो भने तपाईंहरूले असल गर्नुहुनेछ । विदा ।”
-
+\v 28 पवित्र आत्मा र हामीलाई यो उचित लाग्यो, तपाईंहरूलाई बोझपूर्ण यहूदीहरू व्यवस्थाहरू पालन गर्नुपर्दैन । यसको सट्टा तपाईंहरूले तल दिइएका निर्देशनहरू मात्र पालन गराउछौँ;
+\v 29 तपाईंहरुले मानिसहरुले मूर्तिलाई चढाएका खानेकुराहरु खानु हुदैन । तपाईंहरूले जनावरको रगत खानुहुदैन । तपाईंहरूले मानिसहरूले घाँटी अँठयाएर मारेका जनावरहरूको मासु खानुहुदैन । तपाईंहरु आफूले विवाह नगरेको कसैसँग पनि सुत्‍नु हुदैन, यदि तपाईंहरुले यी कुराहरूदेखि अलग रहनुभयो भने तपाईंहरूले असल गर्नुहुनेछ । विदा ।”
 \s5
-\v 30 तिनीहरूले छानेका ती चार जना मानिस यरूशलेमबाट गए र एन्टिओखियामा आए । जब त्यहाँका सबै विश्‍वासीहरू सभामा एकसाथ भेला भए, तब तिनीहरूले उनीहरूलाई चिठ्ठी दिए ।
+\v 30 तिनीहरूले छानेका चार जना मानिसहरू यरुशलेमबाट गए र एन्टिओखियामा आए । जब त्यहाँका सबै विश्‍वासीहरू सभामा एकसाथ भेला भए, तब तिनीहरूले विश्‍वासीहरूलाई चिठ्ठी दिए ।
 \v 31 जब त्यहाँ भएका विश्‍वासीहरूले त्यो चिठ्ठी पढे, तब तिनीहरू आनन्दित भए किनकि यसको सन्देशले तिनीहरूलाई उत्साहित बनायो ।
-\v 32 अगमवक्‍ताहरू भएका हुनाले यहूदा र सिलासले बोले र त्यहाँ भएका विश्‍वासीहरूलाई उत्साह दिए, र तिनीहरूलाई प्रभु येशूमा बलियोसँग भरोसा गर्नलाई सहायता गरे ।
-
+\v 32 अगमवक्ताहरु भएका हुनाले यहूदा र सिलासले बोले र त्यहाँ भएका विश्‍वासीहरूलाई उत्साह दिए तिनीहरूलाई प्रभु येशूमा बलियोसँग भरोसा गर्नलाई सहायता गरे ।
 \s5
-\v 33 यहूदा र सिलास केही समय त्यहाँ बसेपछि, तिनीहरू यरूशलेममा फर्कन तयारी भए र एन्टिओखियाका विश्‍वासीहरूले तिनीहरूलाई शुभेच्छा दिए । त्यसपछि तिनीहरू गए ।
-\v 34 (नोटः ३४ पदलाई उत्कृष्‍ठ प्राचिन पाण्डुलिपिहरूले हटाएका छन् ( प्रेरित १५: ४० मा हेर्नुहोस्) । पद ३४,) । तर सिलासले विचार गेर कि उनका निम्ति त्यहीँ नै बस्‍न असल हुन्छ ।
-\v 35 तर पावल र बारनाबास एन्टिओखियामा नै निरन्तर बसे । त्यहाँ रहँदा, अरू धेरै जनाका साथसाथै तिनीहरूले मानिसहरूलाई शिक्षा दिइरहेका थिए र तिनीहरूलाई प्रभु येशूको बारेमा सन्देश प्रचार गरिरहेका थिए ।
-
+\v 33 यहूदा र सिलास केही समय त्यहाँ बसेपछि, तिनीहरु यरुशलेममा फर्कन तयारी भए र एन्टिओखियाका विश्‍वासीहरूले तिनीहरूलाई शुभेच्छा दिए । त्यसपछि तिनीहरू गए ।
+\v 34 (नोटः ३४ पदलाई उत्कृष्‍ट प्राचिन पाण्डुलिपि हटाएका छन्, ( प्रेरित १५:४० मा हेर्नुहोस्) । पद. ३४,) । तर सिलासले विचार गेर कि उनका निम्ति त्यहीँ नै बस्‍न असल हुन्छ ।
+\v 35 यद्यपि, पावल र बारनाबास एन्टिओखियामा नै निरन्तर बसे । जब तिनीहरू त्यहाँ थिए, तिनीहरुसँगै अरु धेरै जनाले मानिसहरुलाई शिक्षा दिइरहेका थिए र तिनीहरूलाई प्रभु येशूको सन्देश प्रचार गरिरहेका थिए ।
 \s5
-\v 36 केही समयपछि पावलले बारनाबासलाई भने, “हामीले पहिले नै प्रभु येशूको बारेमा सन्देश प्रचार गरेका हरेक सहरमा विश्‍वासीहरूलाई भेटघाट गर्नलाई जाऔँ, जसले गर्दा तिनीहरू प्रभु येशूमाथिको विश्‍वासमा कति राम्ररी बढिरहेका छन् भन्‍ने कुरा हामीले थाहा पाउनेछौँ ।”
+\v 36 केही समयपछि पावलले बारनाबासलाई भने, “हामीले पहिले नै प्रभु येशूको बारेमा सन्देश प्रचार गरेका हरेक शहरमा विश्‍वासीहरूलाई भेटघाट गर्नलाई जाऔं, जसले गर्दा तिनीहरु प्रभु येशूमाथिको विश्‍वासमा कति राम्ररी अगाडि बढिरहेका छन् भन्‍ने कुरा हामीले थाहा पाउनेछौँ ।”
 \v 37 बारनाबास पावलसँग सहमत भए, र भने उनले यूहन्‍नालाई उनीहरूसँगै फेरि लिएर जान चाहन्थे, जसको अर्को नाउँ मर्कूस थियो ।
-\v 38 तथापि, मर्कूसलाईसँगै साथमा लिएर जान उचित हुँदैन भन्‍ने आफूलाई लागेको कुरा पावलले बारनाबासलाई बताए, किनकि पहिले उनीहरू पाम्फिलियाको क्षेत्रहरूमा जाँदा मर्कूसले तिनीहरूलाई छोडेका थिए, र उनीहरूसँग कामलाई निरन्तरता दिएका थिएनन् ।
-
+\v 38 यद्यपि, मर्कूसलाईसँगै साथमा लिएर जान उचित छैन, भन्‍ने लागेको कुरा पावलले बारनाबासलाई भने, किनकि पहिले उनीहरू पाम्फालियाको क्षेत्रहरूमा जाँदा मर्कूसले तिनीहरूलाई छोडेका थिए, र उनीहरूसँग काम गर्न निरन्तरता दिएका थिएनन् ।
 \s5
-\v 39 यो कुरामा पावल र बारनाबासको कडा मतभेद भयो, त्यसैले तिनीहरू एक-अर्काबाट अलग भए । बारनाबासले मर्कूसलाई आफ्नो साथमा लगे । तिनीहरू जहाजमा चढेर साइप्रस टापुतिर लागे ।
-\v 40 पावलले सिलासलाई चुने, सिलास जो उनीसँगै काम गर्न एन्टिओखियामा फर्केर गएका थिए । पावल र सिलासको जीवनमा परमेश्‍वरले अनुग्रहसाथ उनीहरूलाई सहायता गरून् भनेर त्यहाँका विश्‍वसीहरूले प्रभु परमेश्‍वरलाई प्रार्थना गरे । अनि ती दुवै जना एन्टिओखियाबाट हिँडे ।
-\v 41 पावल, सिलाससँगै सिरिया र किलिकिया प्रान्तभरि यात्रा गर्न निरन्तरता दिए । ती ठाउँहरूमा तिनीहरूले विश्‍वासीहरूका समूहहरूलाई प्रभु येशूमाथिको विश्‍वासमा दृढ रहनका निम्ति सहायता गरिरहे ।
-
+\v 39 यो कुरामा पावल र बारनाबासको कडा मतभेद भयो, त्यसैले तिनीहरु एक-अर्काबाट अलग भए । बारनाबासले मर्कूसलाई आफ्नो साथमा लगे । तिनीहरू जहाजमा चढेर साइप्रस टापुतिर लागे ।
+\v 40 पावलले सिलासलाई चुने, सिलास जो उनीसँगै काम गर्न एन्टिओखियामा फर्केर गएका थिए । पावल र सिलासको जीवनमा परमेश्‍वरले अनुग्रहसाथ उनीहरुलाई सहायता गरून् भनेर त्यहाँका विश्‍वसीहरुले प्रभु परमेश्‍वरलाई प्रार्थना गरे । अनि ती दुवैजना एन्टिओखियाबाट यात्रा गरे ।
+\v 41 पावल, सिलाससँगै सिरिया र सिलिकिया प्रान्तभरि यात्रा गर्न निरन्तरता दिए । ती ठाउँहरूमा तिनीहरूले विश्‍वासीहरूको समूहलाई प्रभु येशूमाथिको विश्‍वासमा दृढ रहनका निम्ति सहायता गरिरहे ।
 \s5
+
 \c 16
 \p
-\v 1 पावल र सिलास डर्बी र लुस्‍त्रा सहरहरूमा गए अनि त्यहाँ भएका विश्‍वासीहरूसँग भेट गरे । लुस्‍त्रामा तिमोथी नाउँ गरेका एक जना विश्‍वासी बस्थे । उनकी आमा एक यहूदी विश्‍वासी थिइन्, तर उनका बाबु भने एक ग्रिक थिए ।
+\v 1 पावल र सिलास डर्बी र लुस्‍त्रा सहरहरूमा गए अनि त्यहाँ भएका विश्‍वासीहरूसँग भेट गरे । लुस्‍त्रामा तिमोथी नाउँ गरेका एक जना विश्‍वासी बस्थे । उनकी आमा एक यहूदी विश्‍वासी थिइन्, तर उनका बाबु भने एक ग्रीक थिए ।
 \v 2 लुस्‍त्रा र आइकोनियमका विश्‍वासीहरूले तिमोथीका बारेमा असल कुरा भने ।
-\v 3 त्यसैले अन्य ठाउँहरूमा जाँदा पावलले उनलाई आफूसँगै लाने इच्‍छा गरे । त्यसैकारण, पावलले तिमोथीको खतना गरे । तिमोथीका गैरयहूदी बाबुले उनको खतना गरेका थिएनन् भन्‍ने कुरा त्यहाँ बसोबास गर्ने यहूदीहरूलाई थाहा थियो, त्यसकारण तिनीहरूले उनलाई ग्रहण गरून् भनी पावलले त्यसो गर्नु पर्‍यो ।
-
+\v 3 त्यसैले अन्य ठाउँहरूमा जाँदा पावलले उनलाई आफूसँगै लाने इच्‍छा गरे । त्यसैकारण पावलले तिमोथीको खतना गरे । तिमोथीका गैरयहूदी बाबुले उनको खतना गरेका थिएनन् भन्‍ने कुरा त्यहाँ बसोबास गर्ने यहूदीहरूलाई थाहा थियो, त्यसकारण तिनीहरूले उनलाई ग्रहण गरून् भनी पावलले त्यसो गर्नु पर्‍यो ।
 \s5
 \v 4 यसकारण तिमोथी पावल र सिलाससँग गए र उनीहरूले अरू धेरै सहरहरूमा यात्रा गरे । प्रत्येक सहरमा तिनीहरूले विश्‍वासीहरूलाई यरूशलेममा प्रेरितहरू र धर्मगुरुहरूले निर्धारण गरेका नियमहरू बताइदिए ।
 \v 5 उनीहरूले ती सहरहरूका विश्‍वासीहरूलाई प्रभु येशूमा अझै बलियो गरी विश्‍वास गर्न सहायता गरे, अनि हरेक दिन धेरै मानिसहरू विश्‍वासी बने ।
-
 \s5
 \v 6 पावल र उनका साथीहरूलाई एसियामा वचन प्रचार गर्नबाट पवित्र आत्माले रोक्‍नुभयो, यसकारण उनीहरू फ्रिगिया र गलातियाका इलाकाहरू भएर गए ।
 \v 7 उनीहरू माइसिया प्रान्तको सीमानामा पुगे, र उत्तरतर्फ बेथानिया प्रान्तमा जान चाहन्थे, तर फेरि येशूका आत्माले त्यहाँ जानबाट उनीहरूलाई रोक्‍नुभयो ।
-\v 8 यसकारण, उनीहरू माइसिया प्रान्तहुँदै समुद्र किनारामा अवस्‍थित सहर त्रोआसमा आइपुगे ।
-
+\v 8 यसकारण उनीहरू माइसिया प्रान्तहुँदै समुद्र किनारामा अवस्‍थित सहर त्रोआसमा आइपुगे ।
 \s5
-\v 9 त्यही रात परमेश्‍वरले पावललाई एउटा दर्शन दिनुभयो, जसमा उनले माकेडोनियाको एउटा मानिसलाई देखे । त्यो मानिसले पावललाई यसो भन्दै बोलाइरहेको थियो, “माकेडोनिया आउनुहोस् र हामीलाई सहायता गर्नुहोस् !”
-\v 10 त्यो दर्शन देखेपछि, हामी माकेडोनिया जान हिँड्यौँ, किनभने त्यहाँका मानिसहरूलाई सुसमाचार प्रचार गर्न परमेश्‍वरले हामीलाई बोलाइरहनुभएको थियो भनी हामीले विश्‍वास गर्‍यौँ ।
-
+\v 9 त्यही रात परमेश्‍वरले पावललाई एउटा दर्शन दिनुभयो जसमा उनले माकेडोनियाको एउटा मानिसलाई देखे । त्यो मानिसले पावललाई यसो भन्दै बोलाइरहेको थियो, “माकेडोनिया आउनुहोस् र हामीलाई सहायता गर्नुहोस् !”
+\v 10 त्यो दर्शन देखेपछि, हामी माकेडोनिया जान हिँड्यौँ, किनभने त्यहाँका मानिसहरूलाई सुसमाचार प्रचार गर्न परमेश्‍वरले हामीलाई बोलाइरहनुभएको थियो भनी हामीलाई विश्‍वास गर्‍यौँ ।
 \s5
 \v 11 हामी एउटा डुङ्गामा चढ्यौँ र त्रोआसबाट सामोथ्रेक गयौँ, र त्यसको भोलिपल्ट नियापोलिस सहरमा गयौँ ।
-\v 12 त्यसपछि हामी नियापोलिस छोडेर फिलिप्पी सहरमा गयौँ । यो माकेडोनियको एक अत्यन्त्यै महत्त्वपूर्ण सहर थियो, जहाँ धेरै जना रोमी नागरिकहरू बस्दथे । हामी धेरै दिनसम्म फिलिप्पीमा बस्यौँ ।
-\v 13 शबाथ दिनमा हामी सहरको मूल ढोकाबाट बाहिर निस्केर समुद्र किनारतिर गयौँ । यहूदी मानिसहरू प्रार्थना गर्न त्यहाँ भेला हुनेगर्थे भनी कसैले भनेको हामीले सुनेका थियौँ । हामी त्यहाँ पुग्दा प्रार्थना गर्न भेला भएका केही स्‍त्रीहरूलाई देख्यौँ, यसैले हामी बस्यौँ र उनीहरूलाई येशूको बारेमा बताउन सुरु गर्‍यौँ ।
-
+\v 12 त्यसपछि हामी नियापोलिस छोडेर फिलिप्पी सहरमा गयौँ । यो माकेडोनियको एक अत्यन्त्यै महत्वपूर्ण सहर थियो, जहाँ धेरै जना रोमी नागरिकहरू बस्दथे । हामी धेरै दिनसम्म फिलिप्पीमा बस्यौँ ।
+\v 13 विश्राम दिनमा हामी सहरको मूल ढोकाबाट बाहिर निस्केर समुद्र किनारतिर गयौँ । यहूदी मानिसहरू प्रार्थना गर्न त्यहाँ भेला हुने गर्छन् भनी कसैले भनेको हामीले सुनेका थियौँ । त्यहाँ पुग्दा प्रार्थना गर्न त्यहाँ भेला भएका केही स्‍त्रीहरूलाई हामीले देख्यौँ, यसैले हामी बस्यौँ र उनीहरूलाई येशूको बारेमा बताउन सुरु गर्‍यौँ ।
 \s5
-\v 14 पावलको कुरा सुन्‍ने स्‍त्रीहरूमध्ये लिडिया नाउँ गरेकी एउटी स्‍त्री पनि थिइन् । तिनी थिआटिरा सहरकी थिइन्, तिनले बैजनी वस्‍त्रको व्यापार गर्थिन्, र परमेश्‍वरको आराधना गर्थिन् । परमप्रभु परमेश्‍वरले पावलले प्रचार गरेको सन्देश सुन्‍न तिनको हृदय तयार पारिदिनुभयो र तिनले विश्‍वास गरिन् ।
+\v 14 पावलको कुरा सुन्‍ने स्‍त्रीहरूमध्ये लिडिया नाउँ गरेकी एउटी स्‍त्री पनि थिइन् । तिनी थिआटिरा सहरकी थिइन्, तिनले वैजनी वस्‍त्रको व्यापार गर्थिन्, र परमेश्‍वरको आराधना गर्थिन् । परमप्रभु परमेश्‍वरले तिनले पावलले प्रचार गरेको सन्देश सुन्‍न तिनको हृदय तयार पारिदिनुभयो र तिनले विश्‍वास गरिन् ।
 \v 15 पावल र सिलासले लिडिया र तिनका घरका सबैलाई बप्‍तिस्मा दिएपछि तिनले उनीहरूलाई भनिन्, “म प्रभुप्रति विश्‍वसनीय रहेकी छु भन्‍ने तपाईंहरूले विश्‍वास गर्नुहुन्छ भने, मेरो घरमा आउनुहोस् र बस्‍नुहोस् ।” तिनले त्यसो भनेपछि हामी तिनको घरमा बस्यौँ ।
-
 \s5
-\v 16 अर्को दिन, मानिसहरू प्रार्थना गर्न भेला भएका ठाउँमा जाँदैगर्दा, हामीले एउटी कमारी केटीलाई भेट्यौँ । एउटा दुष्‍ट आत्माले मानिसहरूको भविष्य बताउन, त्यसलाई शक्ति दिएको थियो । उनीहरूलाई के हुनेछ भनी बताएबापत मानिसहरूले त्यसका मालिकहरूलाई रुपियाँ-पैसा दिन्थे ।
-\v 17 त्यो केटी यसो भन्दै पावल र हाम्रोपछि लागी, “यी मानिसहरूले सबै ईश्‍वरहरूभन्दा महान् परमेश्‍वरको सेवा गर्छन् ! तपाईंहरूलाई परमेश्‍वरले कसरी बचाउन सक्‍नुहुन्छ भनी उहाँहरूले तपाईंहरूलाई भन्दैहुनुहुन्छ ।”
-\v 18 धेरै दिनसम्म त्यसले त्यसै गरिरही । अन्त्यमा, पावललाई रिस उठ्यो, यसैकारण त्यो केटीतर्फ फर्केर उनले त्यसमा वास गर्ने दुष्‍ट आत्मालाई यसो भने, “येशू ख्रीष्‍टको नाउँमा, यो केटीबाट बाहिर निस्की !” अनि तुरुन्तै त्यो दुष्‍ट आत्मा त्यसलाई छोडेर गयो ।
-
+\v 16 अर्को दिन, मानिसहरू प्रार्थना गर्न भेला भएका ठाउँमा जाँदैगर्दा, हामीले एउटी कमारी केटीलाई भेट्यौँ । एउटा दुष्‍ट आत्माले मानिसहरूको भविष्य बताउन त्यसलाई शक्ति दिएको थियो । उनीहरूको भविष्य बताएबापत मानिसहरूले त्यसका मालिकहरूलाई रूपैयाँपैसा दिन्थे ।
+\v 17 त्यो केटी यसो भन्दै पावल र हाम्रोपछि लागि, “यी मानिसहरूले सबै ईश्‍वरहरूभन्दा महान् परमेश्‍वरको सेवा गर्छन् ! तपाईंहरूलाई परमेश्‍वरले कसरी बचाउन सक्‍नुहुन्छ भनी यिनीहरूले तपाईंहरूलाई भन्दैछन् ।”
+\v 18 धेरै दिनसम्म त्यसले त्यसै गरिरही । अन्त्यमा, पावललाई रिस उठ्यो, यसैकारण त्यो केटीतर्फ फर्केर उनले त्यसमा वास गर्ने दुष्‍ट आत्मालाई यसो भनेः “येशू ख्रीष्‍टको नाउँमा, यो केटीबाट बाहिर आइज !” अनि तुरुन्तै त्यो दुष्‍ट आत्मा त्यसलाई छोडेर गयो ।
 \s5
-\v 19 त्यसपछि त्यसले भविष्य बताउन नसक्‍नेहुनाले त्यसले तिनीहरूका लागि रुपियाँ-पैसा कमाउन सक्दैन भन्‍ने कुरा बुझेपछि त्यसका मालिकहरू रिसाए । तिनीहरूले पावल र सिलासलाई समातेर सहरका शासकहरू भएका ठाउँमा सार्वजनिक चोकमा लगे ।
+\v 19 त्यसपछि त्यसले भविष्य बताएर तिनीहरूका लागि पैसा कमाउन सक्दिन भन्‍ने कुरा बुझेपछि त्यसका मालिकहरू रिसाए । तिनीहरूले पावल र सिलासलाई समातेर सहरका शासकहरू भएका ठाउँमा सार्वजनिक चोकमा लगे ।
 \v 20 सहरका शासकहरूकहाँ उनीहरूलाई लगेर त्यो केटीका मालिकहरूले भने, “यी मानिसहरू यहूदीहरू हुन् र यिनीहरूले हाम्रो सहरका मानिसहरूलाई धेरै बाधा दिइरहेका छन् ।
-\v 21 हामी रोमीहरूले पालन गर्न नहुने नियमहरू हामीले पालन गर्नुपर्छ भनी यिनीहरूले सिकाइरहेका छन् !”
-
+\v 21 हामी रोमीहरूले पालन गर्न नहुने नियमहरू हामीले पालन गर्नु पर्छ भनी यिनीहरूले सिकाइरहेका छन् !”
 \s5
-\v 22 भिडमा भएका धेरै जनाले पावल र सिलासलाई दोष लगाउनेहरूको पक्ष लिए, र तिनीहरूले उनीहरूलाई पिट्न लागे । त्यसपछि रोमी शासकहरूले सिपाहीहरूलाई पावल र सिलासका लुगा खोलेर उनीहरूलाई लहुराले पिट्ने आदेश दिए ।
+\v 22 भिडमा भएका धेरै जनाले पावल र सिलासलाई दोष लगाउनेहरूको पक्ष लिए, र तिनीहरूले उनीहरूलाई पिट्न लागे । त्यसपछि रोमी शासकहरूले सिपाहीहरूलाई पावल र सिलासका लुगा खोल्ने र उनीहरूलाई लहुराले पिट्ने आदेश दिए ।
 \v 23 यसकारण सिपाहीहरूले पावल र सिलासलाई लहुराले नराम्रोसँग पिटे । त्यसपछि तिनीहरूले उनीहरूलाई झ्यालखानामा हाले र उनीहरू त्यहाँबाट निस्कन नसकून् भनी झ्यालखानाका हाकिमलाई भने ।
 \v 24 ती हाकिमहरूले त्यसो भनेको कारण झ्यालखानाका हाकिमले पावल र सिलासलाई झ्यालखानाको सबैभन्दा भित्री कोठामा राखे । त्यहाँ तिनले उनीहरूलाई भुइँमा बस्‍न र खुट्टा पसार्न लगाए । त्यसपछि तिनले उनीहरूका गोलीगाँठालाई काठका दुईवटा ठुला टुक्राभित्र हाले, जसले गर्दा पावल र सिलासले आफ्ना खुट्टाहरू चलाउन सकेनन् ।
-
 \s5
 \v 25 मध्य राततिर, पावल र सिलास प्रार्थना गर्दै र भजन गाउँदै परमेश्‍वरको प्रशंसा गरिरहेका थिए । अरू कैदीहरूले यो सबै सुनिरहेका थिए ।
-\v 26 अचानक एउटा ठुलो भूकम्प गयो र त्यो झ्यालखाना हल्लाइदियो । त्यो भूकम्पले झ्यालखानाका सबै ढोकाहरू खोलिदियो अनि सबै कैदीहरूलाई बाँधेका साङ्लाहरू खसे ।
-
+\v 26 अचानक एउटा ठूलो भूकम्प गयो र त्यो झ्यालखाना हल्लाइदियो । त्यो भूकम्पले झ्यालखानाका सबै ढोकाहरू खोलिदियो अनि सबै कैदीहरूका साङ्लाहरू खोलिए ।
 \s5
-\v 27 झ्यालखानाका हाकिम ब्युँझिए र भूकम्पले झ्यालखानाका सबै ढोकाहरू उघारिएको देखे । तिनले सबै कैदीहरू झ्यालखानाबाट भागिसके होलान् भन्‍ने सोचे, यसकारण उनले आफैँलाई मार्न आफ्नो तरवार झिके, किनभने कैदीहरू भागे भने सहरका शासकहरूले तिनलाई मार्नेछन् भन्‍ने कुरा तिनलाई थाहा थियो ।
+\v 27 झ्यालखानाका हाकिम व्युँझिए र भूकम्पले झ्यालखानाका सबै ढोकाहरू उघारिदिएको देखे । तिनले सबै कैदीहरू झ्यालखानाबाट भागिसकेहोलान् भन्‍ने सोचे, यसकारण उनले आफैँलाई मार्न आफ्नो तरवार झिके, किनभने कैदीहरू भागे भने सहरका शासकहरूले आफूलाई मार्नेछन् भन्‍ने कुरा तिनलाई थाहा थियो ।
 \v 28 पावलले तिनलाई देखे र कराएर भने, “आफैँलाई नमार्नुहोस् ! हामी सबै कैदीहरू यहीँ छौँ !”
-
 \s5
-\v 29 झ्यालखानाका ती हाकिमले अझै पनि झ्यालखानामा को-को रहेछन् भन्‍ने कुरा तिनले देख्‍न सकून् भनेर कसैलाई बत्ती ल्याउन भने । डरले काम्दै तिनी पावल र सिलासका सामु घोप्‍टो परे ।
+\v 29 झ्यालखानाका ती हाकिमले कसैलाई बत्ती ल्याउन भने ताकि अझै पनि झ्यालखानामा को रहेछन् भन्‍ने कुरा तिनले देख्‍न सकून् । डरले काम्दै तिनी पावल र सिलासका सामु घोप्‍टो परे ।
 \v 30 त्यसपछि तिनले पावल र सिलासलाई झ्यालखानाबाट बाहिर ल्याए र सोधे, “हजूर, उद्धार पाउन मैले के गर्नुपर्छ ?”
-\v 31 उनीहरूले जवाफ दिए, “प्रभु येशूमा विश्‍वास गर्नुहोस्, अनि तपाईं र तपाईंका परिवारले उद्धार पाउनेछ ।”
-
+\v 31 उनीहरूले जवाफ दिए, “प्रभु येशूमा विश्‍वास गर्नुहोस्, अनि तपाईं र तपाईंका परिवारको उद्धार हुनेछ ।”
 \s5
 \v 32 त्यसपछि पावल र सिलासले तिनलाई र तिनको परिवारका सबैलाई प्रभु येशूका बारेमा बताए ।
 \v 33 तब ती झ्यालखानाका हाकिमले त्यही समय मध्य रातमा उनीहरूका घाउहरू धोइदिए । अनि पावल र सिलासले तिनी र तिनका परिवारका सबैलाई बप्‍तिस्मा दिए ।
-\v 34 तब तिनले पावल र सिलासलाई आफ्नो घरभित्र लगे र उनीहरूलाई केही भोजन दिए । परमेश्‍वरमा विश्‍वास गरेको कारण तिनी र तिनका परिवारमा सबै जना धेरै खुसी भए ।
-
+\v 34 तब तिनले पावल र सिलासलाई आफ्नो घरभित्र लगे र उनीहरूलाई भोजन दिए । परमेश्‍वरमा विश्‍वास गरेको कारण तिनी र तिनका परिवारमा सबै जना धेरै खुसी भए ।
 \s5
-\v 35 भोलिपल्ट बिहान, सहरका शासकहरूले केही सिपाहीहरूलाई झ्यालखानामा गएर त्यहाँका हाकिमलाई यसो भन्‍ने आदेश दिए, “ती दुई जना कैदीहरूलाई जान देऊ !”
-\v 36 यो कुरा सुनेपछि झ्यालखानाका ती हाकिमले पावलकहाँ गएर भने, “सहरका शासकहरूले तपाईंहरूलाई जान दिनु भनी मलाई आदेश दिएका छन् । यसकारण, अब तपाईंहरू दुई जना झ्यालखाना छोडेर शान्तिसाथ जान सक्‍नुहुन्छ !”
-
+\v 35 भोलि पल्ट बिहान, सहरका शासकहरूले केही सिपाहीहरूलाई झ्यालखानामा गएर त्यहाँका हाकिमलाई यसो भन्‍ने आदेश दिए, “ती दुई जना कैदीहरूलाई जान देऊ !”
+\v 36 यो कुरा सुनेपछि झ्यालखानाका ती हाकिमले पावलकहाँ गएर भने, “सहरका शासकहरूले तपाईंहरूलाई जान दिनु भनी मलाई आदेश दिएका छन् । यसकारण अब तपाईंहरू झ्यालखाना छोडेर शान्तिसाथ जान सक्‍नुहुन्छ !”
 \s5
-\v 37 तर पावलले तिनलाई भने, “सहरका शासकहरूले हामीलाई भिडको सामु पिट्न लगाए, अनि हामी रोमी नागरिकहरू भए तापनि हामीलाई झ्यालखानामा हाले । अब कसैलाई नबताई तिनीहरूले हामीलाई पठाउन चाहन्छन् ! हामी त्यो कुरा स्वीकार गर्दैनौँ ! सहरका शासकहरू आफैँ आउनुपर्छ र हामीलाई झ्यालखानाबाट निकाल्नुपर्छ ।”
-\v 38 यसकारण, ती सिपाहीहरू फर्केर गए र सहरका शासकहरूलाई पावल र सिलासले भनेका कुरा सुनाइदिए । सहरका शासकहरूले पावल र सिलास रोमी नागरिक रहेछन् भन्‍ने कुरा सुनेपछि, तिनीहरू डराए, किनकि तिनीहरूले गलत काम गरेका थिए ।
-\v 39 यसकारण, सहरका शासकहरू पावल र सिलासकहाँ आए, र तिनीहरूले उनीहरूलाई गरेका कुराका लागि उनीहरूसँग माफी मागे । सहरका शासकहरूले उनीहरूलाई झ्यालखानाबाट बाहिर निकाले र त्यो सहर छोडेर जान उनीहरूलाई अनुरोध गरे ।
-
+\v 37 तर पावलले तिनलाई भने, “सहरका शासकहरूले हामीलाई भिडको सामु पिट्न लगाए, अनि हामी रोमी नागरिकहरू भए तापनि हामीलाई झ्यालखानामा हाले । अब कसैलाई नबताई तिनीहरूले हामीलाई पठाउन चाहन्छन् ! हामी त्यो कुरा स्वीकार गर्दैनौँ ! सहरका शासकहरू आफैँ आउनु पर्छ र हामीलाई झ्यालखानाबाट निकाल्नु पर्छ ।”
+\v 38 यसकारण ती सिपाहीहरू फर्केर गए र सहरका शासकहरूलाई पावल र सिलासले भनेका कुरा सुनाइदिए । सहरका शासकहरूले पावल र सिलास रोमी नागरिक रहेछन् भन्‍ने कुरा सुनेपछि, तिनीहरू डराए किनकि तिनीहरूले गलत काम गरेका थिए ।
+\v 39 यसकारण सहरका शासकहरू पावल र सिलासकहाँ आए र तिनीहरूले उनीहरूलाई गरेका कुराका लागि उनीहरूसँग माफी मागे । सहरका शासकहरूले उनीहरूलाई झ्यालखानाबाट बाहिर निकाले र त्यो सहर छोडेर जान उनीहरूलाई अनुरोध गरे ।
 \s5
 \v 40 झ्यालखाना छोडेपछि, पावल र सिलास लिडियाको घरमा गए । त्यहाँ उनीहरूले तिनी र अरू विश्‍वासीहरूसँग भेट गरे । उनीहरूले ती विश्‍वासीहरूलाई प्रभु येशूमाथिको विश्‍वासमा लागिरहन उत्साह दिए, र त्यसपछि ती दुई प्रेरितहरू फिलिप्‍पी सहर छोडेर गए ।
-
 \s5
+
 \c 17
 \p
-\v 1 तिनीहरू अम्फिपोलिस र अपोल्लोनिया सहर हुँदै यात्रा गरे र थेसलोनिके सहरमा आए । त्यहाँ यहूदीहरूको एउटा सभाघर थियो ।
-\v 2 पावल सधैँझैँ शबाथ दिनमा सभाघर गए । तिन हप्‍तासम्म प्रत्येक शबाथ दिनमा उनी त्यहाँ गए । येशू नै ख्रीष्‍ट हुनुहुन्छ भन्‍ने कुरा धर्मशास्‍त्रले कसरी बताउँछ भन्‍ने कुरा उनले मानिसहरूलाई बताए ।
-
+\v 1 तिनीहरू अम्फिपोलिस र अपोल्लोनिया सहर हुँदै यात्रा गरे र थेसलोनिके सहरमा आए । त्यहाँ यहूदीहरूको एउटा सभाघर थियो । 
+\v 2 पावल सधैँझैँ विश्राम दिनमा सभाघर गए । तिन हप्‍तासम्म प्रत्येक विश्राम दिनमा उनी त्यहाँ गए । येशू नै ख्रीष्‍ट हुनुहुन्छ भन्‍ने कुरा धर्मशास्‍त्रले कसरी बताउँछ भन्‍ने कुरा उनले मानिसहरूलाई बताए ।
 \s5
-\v 3 उनले मसीह मर्नैपर्छ र फेरि जीवित हुनुपर्छ भनी अगमवक्‍ताहरूले लेखेका कुरा धर्मशास्‍त्रबाट देखाइदिए । उनले भने, “यही येशू नै ख्रीष्‍ट हुनुहुन्छ । अगमवक्‍ताहरूले भनेझैँ उहाँ मर्नुभयो र फेरि जीवित हुनुभयो ।”
-\v 4 त्यहाँ केही यहूदीहरूले पावलले भनेका कुरामा विश्‍वास गरे, र पावल र सिलासलाई भेट्न थाले । त्यहाँ अरू धेरै गैरयहूदी मानिसहरू र प्रभावशाली स्‍त्रीहरू पनि थिए, जसले येशूको सन्‍देशमा विश्‍वास गर्दथे, र परमेश्‍वरलाई आराधना गर्दथे । तिनीहरूले पनि पावल र सिलासलाई भेट्न थाले ।
-
+\v 3 उनले मसिह मर्नै पर्छ र फेरि जीवित हुनुपर्छ भनी अगमवक्ताहरूले लेखेको कुरा धर्मशास्‍त्रबाट देखाइदिए । उनले भने, “यही येशू नै ख्रीष्‍ट हुनुहुन्छ । अगमवक्ताहरूले भनेझैँ उहाँ मर्नुभयो र फेरि जीवित हुनुभयो ।”
+\v 4 त्यहाँ केही यहूदीहरूले पावलले भनेका कुरामा विश्‍वास गरे र पावल र सिलासलाई भेट्न थाले । त्यहाँ अरू धेरै गैरयहूदी मानिसहरू र प्रमुख स्‍त्रीहरू पनि थिए, जसले येशूको सन्‍देशमा विश्‍वास गर्दथे, र परमेश्‍वरलाई आराधना गर्दथे । तिनीहरूले पनि पावल र सिलासलाई भेट्न थाले ।
 \s5
-\v 5 मानिसहरूले पावलले सिकाएका कुरामा विश्‍वास गरेका हुनाले केही यहूदी अगुवाहरू रिसाए । त्यसैले तिनीहरू सार्वजनिक स्थानतिर गए, र तिनीहरूलाई पछ्याऊन् भनेर, केही दुष्‍ट मानिसहरूलाई फकाए । यसरी यहूदी अगुवाहरूले भिडलाई भेला गरे र तिनीहरूलाई हल्ला गर्न उक्साए । ती यहूदीहरू र अरू मानिसहरू यासोन नाउँ भएका मानिसको घरतर्फ दगुरेर गए, जहाँ पावल र सिलास बसिरहेका थिए । तिनीहरूले पावल र सिलासलाई बाहिर भिड भएको ठाउँमा ल्याउन चाहन्थे ।
-\v 6 तिनीहरूले पावल र सिलास त्यो घरमा थिएनन् भन्‍ने कुरा थाहा पाए; तर तिनीहरूले यासोनलाई भेट्टाए, र उनलाई पक्रे । तिनीहरूले उनलाई र केही अरू विश्‍वासीहरूलाई घिसार्दै सहरका शासकहरूकहाँ पुर्‍याए । तिनीहरूले भने, “संसारमा जताततै दु:ख दिने यी मानिसहरू यहाँ पनि आइपुगेका छन्,
-\v 7 अनि यासोन नाउँको यो मानिसले चाहिँ तिनीहरूलाई आफ्नो घरमा बस्‍न निम्त्याएको रहेछ । तिनीहरूले सम्राटका विरुद्धमा कार्य गरिरहेका छन् । तिनीहरूले येशू नाउँ गरेको अर्को व्यक्‍तिलाई वास्तविक राजा हो भनी भन्दा रहेछन् !”
-
+\v 5 तर केही यहूदी अगुवाहरू रिसाए किनभने धेरै मानिसहरूले पावलले सिकाएका कुरामा विश्‍वास गरे । त्यसैले तिनीहरू सार्वजनिक स्थानतिर गए र दुष्‍ट मानिसहरूलाई फकाएर आफ्नोपछि लगाउन भनी तिनीहरू भएतिर गए । यसरी यहूदी अगुवाहरूले भिडलाई भेला गरे र तिनीहरूलाई हल्ला गर्न उक्साए । ती यहूदीहरू र अरू मानिसहरू यासोन नाउँ भएका मानिसको घरतर्फ दगुरेर गए, जहाँ पावल र सिलास बसिरहेका थिए । तिनीहरूले पावल र सिलासलाई बाहिर भिड भएको ठाउँमा ल्याउन चाहन्थे । 
+\v 6 तिनीहरूले पावल र सिलासलाई त्यो घरमा फेला पारेनन्, तर तिनीहरूले यासोनलाई भेट्टाए र उनलाई पक्रे । तिनीहरूले उनलाई र केही अरू विश्‍वासीहरूलाई घिसार्दै सहरका शासकहरू कहाँ पुर्‍याए । तिनीहरूले भने, “संसारमा जताततै दुःख दिने यी मानिसहरू यहाँ पनि आइपुगेका छन्, 
+\v 7 अनि यासोन नाउँको यो मानिसले चाहिँ तिनीहरूलाई आफ्नो घरमा बस्‍न निम्त्याउँदो रहेछ । तिनीहरूले सम्राटका विरुद्धमा कार्य गरिरहेका छन् । तिनीहरूले येशू नाउँ गरेको अर्को व्‍यक्‍तिलाई वास्तविक राजा हो भनी भन्दा रहेछन् !”
 \s5
 \v 8 त्यो कुरा सुनेर जम्मा भएको भिड र सहरका शासकहरू साह्रै क्रोधित र उत्तेजित भए ।
-\v 9 सहरका शासकहरूले यासोन र अरू विश्‍वासीहरूलाई जरिवाना तिर्न लगाए र तिनीहरूलाई भने, कि यदि पावल र सिलासले अरू बढी दु:ख दिएनन् भने तिनीहरूको पैसा फिर्ता गरिनेछ । त्यसपछि सहरका शासकले यासोन र अरू विश्‍वासीहरूलाई छोडिदिए ।
-
+\v 9 सहरका शासकहरूले यासोन र अरू विश्‍वासीहरूलाई जरिवाना तिर्न लगाए र तिनीहरूलाई भने, कि यदि पावल र सिलासले अरू बढी दुःख दिएनन् भने तिनीहरूको पैसा फिर्ता गरिनेछ । त्यसपछि सहरका शासकले यासोन र अरू विश्‍वासीहरूलाई छोडिदिए ।
 \s5
-\v 10 त्यसकारण, त्यही रात विश्‍वासीहरूले पावल र सिलासलाई थेसलोनिकेबाट बेरिया सहरमा पठाइदिए । त्यहाँ आइपुगेपछि पावल र सिलास यहूदीहरूका सभा घरमा गए ।
-\v 11 थेसलोनिकेका धेरै जसो यहूदीहरूले परमेश्‍वरको सन्‍देश सुन्‍नलाई इच्छा गरेका थिएनन् । तर बेरियामा रहेका यहूदीहरू भने सुन्‍नलाई निकै इच्छुक थिए । यसकारण, तिनीहरूले येशूको बारेमा सन्‍देश ध्यानपूर्वक सुने । पावलले येशूका बारेमा भनेको कुरा सत्य हुन्, कि होइनन् भनेर पत्ता लगाउन तिनीहरूले हरेक दिन धर्मशास्‍त्र अध्ययन गर्दथे ।
+\v 10 त्यसकारण, त्यही रात विश्‍वासीहरूले पावल र सिलासलाई थेसलोनिकेबाट बेरिया सहरमा पठाइदिए । त्यहाँ आइपुगेउपछि पावल र सिलास यहूदीहरूका सभा घरमा गए ।
+\v 11 थेसलोनिकेका धेरै जसो यहूदीहरूले परमेश्‍वरको सन्‍देश सुन्‍नलाई इच्छा गरेका थिएनन् । तर बेरियामा रहेका यहूदीहरू भने सुन्‍नलाई निकै इच्छुक थिए । यसकारण तिनीहरूले येशूको बारेमा सन्‍देश ध्यानपूर्वक सुने । हरेक दिन तिनीहरू आफैँ धर्मशास्‍त्र पाठ गर्दथे र पावलले येशूका बारेमा भनेको कुरा सत्य हुन् कि होइनन् भनेर पत्ता लगाउन तिनीहरूले धर्मशास्‍त्र अध्ययन गर्दथे ।
 \v 12 पावलको शिक्षाको कारण धेरै यहूदी मानिसहरूले येशूमा विश्‍वास गरे, र केही महत्त्वपूर्ण गैरयहूदी स्‍त्रीहरू र धेरै गैरयहूदी पुरुषहरूले उहाँमा विश्‍वास गरे ।
-
 \s5
-\v 13 तर थेसलोनिकेमा रहेका यहूदीहरूले पावलले बेरियामा येशूको बारेमा परमेश्‍वरको सन्‍देश प्रचार गर्दैछन् भनी सुने । त्यसैले, तिनीहरू बेरिया गए, र त्यहाँका मानिसहरूलाई यो घटना बताइदिए, र त्यसले गर्दा तिनीहरू पावलप्रति अति क्रोधित भए ।
+\v 13 तर थेसलोनिकेमा रहेका यहूदीहरूले पावलले बेरियामा येशूको बारेमा परमेश्‍वरको सन्‍देश प्रचार गर्दैछन् भनी सुने । त्यसैले तिनीहरू बेरिया गए र त्यहाँका मानिसहरूलाई यो घटना बताइदिए र त्यसले गर्दा तिनीहरू पावलप्रति अति क्रोधित भए ।
 \v 14 बेरियाका केही विश्‍वासीहरूले पावललाई अर्को सहरमा जानका लागि समुद्री किनारातिर लगे । तर सिलास र तिमोथी बेरियामा नै बसे ।
-\v 15 जब पावल र अरू मानिसहरू किनारामा आइपुगे, तब तिनीहरू डुङ्गामा चढे, र एथेन्स सहरमा गए । तब पावलले आफूसँग आउने मानिसहरूलाई भने, “सिलास र तिमोथीलाई मकहाँ एथेन्समा जतिसक्दो चाँडै आउन भनिदेओ ।” त्यसपछि ती मानिसहरूले एथेन्स छाडे र बेरियातर्फ फर्के ।
-
+\v 15 जब पावल र अरू मानिसहरू किनारामा आइपुगे तब तिनीहरू डुङ्गामा चढे, र एथेन्स सहरमा गए । तब पावलले आफूसँग आउने मानिसहरूलाई भने, “सिलास र तिमोथीलाई मकहाँ एथेन्समा जतिसक्दो चाँडै आउन भनिदेओ ।” त्यसपछि ती मानिसहरूले एथेन्स छाडे र बेरियातर्फ फर्के ।
 \s5
-\v 16 एथेन्समा, पावलले सिलास र तिमोथीलाई पर्खे । त्यसबेला उनी सहर वरिपरी हिँड्डुल गरे । उनी धेरै बेचैन भए, किनभने त्यो सहर मूर्तिहरूले भरिएको थियो ।
-\v 17 यसैले उनी यहूदीहरूको सभा घरमा गए, र यहूदीहरू र ग्रीकहरूसँग पनि कुरा गरे, जसले यहूदीहरूको विश्‍वासलाई स्वीकार गरेका थिए । उनी हरेक दिन सार्वजनिक स्थानतिर जान्थे, र त्यहाँ जसलाई भेट्थे त्यस मानिससँग कुरा गर्दथे ।
-
+\v 16 एथेन्समा, पावलले सिलास र तिमोथीलाई पर्खे । त्यसबेला उनी सहर वरिपरी हिँड्‍डुल गरे । उनी धेरै वेचैन भए किनभने त्यो सहर मूर्तिहरूले भरिएको थियो ।
+\v 17 यसैले उनी यहूदीहरूको सभा घरमा गए, र यहूदीहरू र ग्रीकहरूसँग पनि कुरा गरे जसले यहूदीहरूको विश्‍वासलाई स्वीकार गरेका थिए । उनी हरेक दिन सार्वजनिक स्थानतिर जान्थे र त्यहाँ जसलाई भेट्थे त्यस मानिससँग कुरा गर्दथे ।
 \s5
-\v 18 मानिसहरूले के विश्‍वास गर्छन् भनी कुरा गर्न चाहने केही शिक्षकहरूलाई पावलले भेटे । तिनीहरूलाई केही मानिसहरूले इपिक्युरी र अरूले स्तोइक भन्थे । तिनीहरूले के विश्‍वास गर्छन् त्यो पावललाई भने, र पावलले के विश्‍वास गर्छन् भनी उनलाई सोधे । त्यसपछि तिनीहरूले एक-आपसमा भने, “उनले कुनै अनौठा देवताहरूका बारेमा भन्दैछन् ।” किनभने पावलले येशू मर्नुभयो र त्यसपछि फेरि जीवित हुनुभयो भनी तिनीहरूलाई भनेका थिए ।
-
+\v 18 मानिसहरूले के विश्‍वास गर्छन् भनी जान्‍न चाहने शिक्षकहरूलाई पावलले भेटे । तिनीहरूलाई केही मानिसहरूले इपिक्युरी र अरूले स्तोइक भन्थे । तिनीहरूले के विश्‍वास गर्छन् त्यो पावललाई भने र उनले के विश्‍वास गर्छन् भनी तिनलाई सोधे । त्यसपछि तिनीहरूले एक-आपसमा भने, “उनले कुनै अनौठो देवताहरूका बारेमा भन्दैछन् ।” किनभने पावलले येशू मर्नुभयो र त्यसपछि फेरि जीवित हुनुभयो भनी तिनीहरूलाई भनेका थिए ।
 \s5
-\v 19 यसैले, तिनीहरूले उनलाई सहरका अुगुवाहरू भेट्ने स्थानमा लगे । जब तिनीहरू त्यहाँ आइपुगे, र पावललाई सोधे, “कृपया, हामीलाई भन्‍नुहोस् तपाईंले मानिसहरूलाई सिकाइरहेको यो नयाँ सन्‍देश के हो ?
-\v 20 तपाईंले सिकाइरहेका केही कुराहरू हामीले बुझेनौँ, यसैले त्यसको अर्थ के हो हामी जान्‍न चाहन्छौँ ।”
+\v 19 यसैले तिनीहरूले उनलाई सहरका अुगुवाहरू भेट्ने स्थानमा लगे । जब तिनीहरू त्यहाँ आइपुगे र पावललाई सोधे, “कृपया, हामीलाई भन्‍नुहोस् तपाईंले मानिसहरूलाई सिकाइरहेको यो नयाँ सन्‍देश के हो ? 
+\v 20 तपाईंले सिकाइरहेका केही कुराहरू हामीले बुझेनौँ, यसैले त्यसको अर्थ के हो हामी जान्‍न चाहन्छौँ ।” 
 \v 21 एथेन्सका मानिसहरू र अरू क्षेत्रबाट आएर त्यहाँ बस्‍ने मानिसहरूले पनि नयाँ कुराको बारेमा कुरा गर्न मन पराउँदथे ।
-
 \s5
-\v 22 त्यसपछि, पावल मानिसहरूको अगाडि खडा भएर भने, “एथेन्सका मानिसहरू हो, तपाईंहरू धेरै धार्मिक हुनुहुन्छ भन्‍ने म देख्दछु ।
-\v 23 किन म यसो भन्दै छु भने जब म घुमिरहेको थिएँ; मैले तपाईंहरूले पुज्‍ने गरेका वस्तुहरू देखेँ, मैले यस्तो वेदी पनि देखेँ, जसमा कसैले खोपेर यस्तो लेखेको थियो: ‘हामीले नजानेका ईश्‍वरलाई यसले महिमा दिन्छ ।’ यसैले, तपाईंहरूले नजानी पुज्‍ने गरेको ईश्‍वरको बारेमा अब म तपाईंहरूलाई बताउनेछु ।
-
+\v 22 त्यसपछि, पावल मानिसहरूको अगाडि खडा भएर भने, “एथेन्सका मानिसहरू हो, म तपाईंहरूलाई धेरै धार्मिक देख्दछु ।
+\v 23 किन म यसो भन्दै छु भने जब म घुमिरहेको थिएँ, मैले तपाईंहरूले पुज्‍ने गरेका वस्तुहरू देखेँ, मैले यस्तो वेदी पनि देखेँ, जसमा कसैले खोपेर यस्तो लेखेको थियोः ‘हामीले नजानेका ईश्‍वरलाई यसले महिमा दिन्छ । ‘ यसैले, तपाईंहरूले नजानी पुज्‍ने गरेको ईश्‍वरको बारेमा अब म तपाईंहरूलाई बताउँछु ।
 \s5
-\v 24 उहाँ त्यही परमेश्‍वर हुनुहुन्छ, जसले संसार र यसमा भएका सबै थोकलाई सृष्‍टि गर्नुभयो । उहाँले स्वर्गमा र पृथ्वीमा भएका सबै प्राणीहरूमाथि शासन गर्नुहुन्छ, र उहाँ मानिसहरूले बनाएको मन्दिरमा बास गर्नुहुन्‍न ।
-\v 25 उहाँलाई मानिसहरूले बनाएको थोकको खाँचो पर्दैन, किनभने उहाँले मानिसहरूलाई जीवित बनाउनुहुन्छ, र सास दिनुहुन्छ, अनि उहाँले तिनीहरूलाई चाहिने हरेक थोक दिनुहुन्छ ।
-
+\v 24 उहाँ त्यही परमेश्‍वर हुनुहुन्छ जसले संसार र यसमा भएका सबै थोकलाई सृष्‍टि गर्नुभयो । उहाँले स्वर्गमा र पृथ्वीमा भएका सबै प्राणीहरूमाथि शासन गर्नुहुन्छ र उहाँ मानिसहरूले बनाएको मन्दिरमा बास गर्नुहुन्‍न ।
+\v 25 उहाँलाई मानिसहरूले बनाएको थोकको खाँचो पर्दैन किनभने उहाँले मानिसहरूलाई जीवित बनाउनुहुन्छ र सास दिनुहुन्छ र उहाँले तिनीहरूलाई चाहिने हरेक थोक दिनुहुन्छ ।
 \s5
-\v 26 सुरुमा, परमेश्‍वरले एक जोडी मानिसलाई सृष्‍टि गर्नुभयो, र तिनीहरूबाट नै परमेश्‍वरले आज पृथ्वीमा बसोवास गर्ने सबै मानिसको समूहलाई वृद्धि गर्नुभयो । उहाँले मानिसको हरेक समूहलाई उनीहरूका निम्ति छुट्टाइएको समयसम्म र ठाउँमा राख्‍नुभयो ।
-\v 27 परमेश्‍वरले मानिसहरूलाई उहाँको आवश्यकता छ भन्‍ने महसुस गराउन चाहनुहुन्थ्यो । जसले गर्दा सायद तिनीहरूले उहाँलाई खोजून् र भेट्टाउन सकून् । उहाँ हामी हरेकको नजिकै हुनुहुन्छ, तापनि उहाँ हामीले उहाँलाई खोजेको चाहनुहुन्छ ।
-
+\v 26 सुरुमा, परमेश्‍वरले एक जोडी मानिसलाई सृष्‍टि गर्नुभयो र तिनीहरूबाट नै परमेश्‍वरले आज पृथ्वीमा बसोवास गर्ने सबै मानिसको समूहलाई वृद्धि गर्नुभयो । उहाँले मानिसको हरेक समूहलाई उनीहरूको समयसम्म कुनै ठाउँमा राख्‍नुभयो । 
+\v 27 परमेश्‍वरले मानिसहरूलाई उहाँको आवश्यकता भएको महसुस गराउन चाहनुहुन्थ्यो । जसले गर्दा सायद तिनीहरूले उहाँलाई खोजून् र भेट्टाउन सकून् । उहाँ हामी हरेकको नजिकै हुनुहुन्छ, तापनि उहाँ हामीले उहाँलाई खोजेको चाहनुहुन्छ ।
 \s5
-\v 28 हामीहरू परमेश्‍वरको कारणले जिउँछौँ, चल्छौँ र अस्तित्वमा छौँ, जसरी तपाईंहरूमध्ये कसैले भन्‍नुभएको छ, ‘किनभने हामीहरू उहाँका सन्तान हौँ ।’
-\v 29 त्यसकारण, हामीहरू परमेश्‍वरका सन्तान भएका हुनाले, परमेश्‍वर चाहिँ सुन, चाँदी, ढुङ्गा वा मानिसद्वारा निर्मित कुरा जस्तो हुनुहुन्छ भनेर हामीले सोच्‍नुहुँदैन ।
-
+\v 28 हामीहरू परमेश्‍वरको कारणले जिउँछौँ, चल्छौँ र अस्तित्वमा छौँ, जसरी तपाईंहरूमध्ये कसैले भन्‍नुभएको छ, ‘किनभने हामीहरू उहाँका सन्तान हौँ । ‘
+\v 29 त्यसकारण, हामीहरू परमेश्‍वरका सन्तान भएका हुनाले, हामीले यो सोच्‍नु हुँदैन कि परमेश्‍वर चाहिँ सुन, चाँदी, ढुङ्गा वा मानिसद्वारा निर्मित कुरा जस्तो हुनुहुन्छ ।
 \s5
-\v 30 मानिसहरूले परमेश्‍वरले चाहनु भए जस्तो गर्न नजानेका समयमा त्यसका निम्ति उहाँले तिनीहरूलाई दण्ड दिनुभएन । तर अब, परमेश्‍वरले सबै मानिसहरूलाई तिनीहरूका दुष्‍ट कार्यहरूबाट फर्कन आज्ञा दिनुहुन्छ ।
-\v 31 उहाँले हामीलाई भन्‍नुहुन्छ, कि उहाँले चुन्‍नुभएको एक निश्‍चित समयमा उहाँले चुन्‍नुभएका एक जना मानिसद्वारा उहाँले हामी सबैको न्यायपूर्ण इन्साफ गर्नुहुनेछ, र यसलाई निश्‍चयता दिनको निम्ति उहाँले येशूलाई मरेकाबाट जीवित पार्नुभएकोछ ।”
-
+\v 30 मानिसहरूले जुन समयमा परमेश्‍वरले चाहनु भए जस्तो गर्न जानेनन्, त्यसका निम्ति उहाँले तिनीहरूलाई दण्ड दिनुभएन । तर अब, परमेश्‍वरले सबै मानिसहरूलाई तिनीहरूको दुष्‍ट कार्यबाट फर्कन आज्ञा दिनुहुन्छ । 
+\v 31 उहाँले हामीलाई भन्‍नुहुन्छ, कि उहाँले चुन्‍नुभएको एक निश्‍चित समयमा उहाँले चुन्‍नुभएका एक जना मानिसद्वारा उहाँले हामी सबैको न्यायपूर्ण इन्साफ गर्नुहुनेछ, र यसलाई निश्‍चयता दिनको निम्ति उहाँले येशूलाई मरेकाबाट जीवित पार्नु भएकोछ ।”
 \s5
-\v 32 मरेको मानिस जीवित भई उठेको बारेमा पावलले भनेका कुरा मानिसहरूले सुनेपछि तिनीहरूमध्ये केहीले ठट्टा गरे । तर अरूहरूले चाहिँ अर्को दिन आएर यसको बारेमा तिनीहरूलाई बताउन उनलाई अनुरोध गरे ।
-\v 33 तिनीहरूले त्यसो भनिसकेपछि पावल त्यहाँबाट हिँडे ।
-\v 34 तैपनि केही मानिसहरू पावलसँगै गए, र येशूको सन्‍देशमा विश्‍वास गरे । येशूमा विश्‍वास गर्नेहरूमध्ये डायनिसियस नाउँ गरेका एक जना व्यक्‍ति थिए । साथै दामारिस नाउँ भएकी स्‍त्री र विश्‍वास गरेका अरू केही मानिसहरू पनि थिए ।
-
+\v 32 मरेको मानिस जीवित भई उठेको बारेमा पावलले भनेका कुरा मानिसहरूले सुनेपछि तिनीहरूमध्ये केहीले ठट्टा गरे । तर अरूहरूले चाहिँ अर्को दिन आएर यसको बारेमा तिनीहरूलाई बताउन उनलाई अनुरोध गरे । 
+\v 33 तिनीहरूले त्यसो भनिसकेपछि पावल त्यहाँबाट हिँडे । 
+\v 34 तैपनि केही मानिसहरू पावलसँगै गए र येशूको सन्‍देशमा विश्‍वास गरे । येशूमा विश्‍वास गर्नेहरूमध्ये डायनिसियस नाउँ गरेका व्‍यक्‍ति थिए । साथै दामारिस नाउँ भएकी स्‍त्री र अरूहरूले पनि विश्‍वास गरे ।
 \s5
+
 \c 18
 \p
-\v 1 त्यसपछि, एथेन्स सहर छोडेर पावल कोरिन्थ सहरमा गए ।
+\v 1 त्यसपछि, एथेन्स सहर छोडेर पावल कोरिन्थ सहरमा गए । 
 \v 2 त्यहाँ उनले अकिला नाउँ गरेका एक यहूदीलाई भेट्टाए, जो पोन्टस इलाकाबाट आएका थिए । अकिला र उनकी पत्‍नी प्रिस्किला केही समय अगाडि इटालिको रोम सहरबाट त्यहाँ आएका थिए । रोमी कैसर क्लाउडियसले सबै यहूदीहरूलाई रोम छोडेर जानको निम्ति कडा आज्ञा दिएको कारणले गर्दा तिनीहरूले रोम छोडेका थिए ।
-\v 3 अकिला र प्रिस्किलाले पैसा कमाउनका निम्ति पालहरू बनाउने काम गर्दथे । पावलले पनि पालहरू बनाउँथे, यसकारण, उनी पनि तिनीहरूसँगै बसे, र तिनीहरू सँगसँगै काम गरे ।
-
+\v 3 अकिला र प्रिस्किलाले पैसा कमाउनका निम्ति पालहरू बनाउने काम गर्दथे । पावलले पनि पालहरू बनाउँथे यसकारण, उनी पनि तिनीहरूसँगै बसे र तिनीहरू सँगसँगै काम गरे । 
 \s5
-\v 4 हरेक शबाथ दिनमा, पावल यहूदीहरूको सभाघरमा जान्थे, र त्यहाँ यहूदी र गैरयहूदी दुवैका बिचमा उनले येशूको बारेमा तिनीहरूलाई सिकाउँथे ।
+\v 4 हरेक विश्राम दिनमा, पावल यहूदीहरूको सभाघरमा जान्थे र त्यहाँ यहूदी र गैरयहूदी दुवैका बिचमा उनले येशूको बारेमा तिनीहरूलाई सिकाउँथे ।
 \v 5 तब सिलास र तिमोथी म्याकेडोनियाको इलाकाबाट आए । तिनीहरू त्यहाँ आएपछि पावलले पाल बनाउने काम गरेनन् । उनले आफ्नो सम्पूर्ण समय यहूदीहरूलाई येशूको बारेमा बताउनमा प्रयोग गरे । येशू नै ख्रीष्‍ट हुनुहुन्छ भनी उनले तिनीहरूलाई बताए ।
-\v 6 तर पावलको विरुद्धमा ती यहूदीहरूले खराब कुराहरू भन्‍न थाले । त्यसैले उनले आफ्नो कपडाको धुलोलाई टकटक्याएर परमेश्‍वर तिनीहरूसँग खुसी हुनुहुन्‍न भन्‍ने कुरा देखाइदिए । उनले तिनीहरूलाई भने, “यदि परमेश्‍वरले तपाईंहरूलाई दण्ड दिनुहुन्छ भने, त्यो तपाईंहरूकै कारणले गर्दा हो, मेरो कारणले गर्दा होइन ! अबदेखि म ती मानिसहरूसँग बोल्नेछु जो यहूदी होइनन् ।”
-
+\v 6 तर पावलको विरुद्धमा ती यहूदीहरूले खराब कुराहरू भन्‍न थाले । त्यसैले उनले आफ्नो कपडामा लागेको धुलोलाई टकटक्याएर परमेश्‍वर तिनीहरूसँग खुसी हुनुहुन्‍न भन्‍ने कुरा देखाइदिए । उनले तिनीहरूलाई भने, “यदि परमेश्‍वरले तपाईंहरूलाई दण्ड दिनुहुन्छ भने, त्यो तपाईंहरूकै कारणले गर्दा हो, मेरो कारणले गर्दा होइन ! अबदेखि म ती मानिसहरूसँग बोल्नेछु जो यहूदी होइनन् ।” 
 \s5
-\v 7 त्यसकारण, पावलले यहूदीहरूको सभाघर छोडे; र नजिकैको घरमा गए, र प्रचार गरे । तीतस युस्तस त्यो घरका मालिक थिए; जो एक गैरयहूदी मानिस थिए, जसले परमेश्‍वरको आराधना गर्दथे ।
-\v 8 त्यसपछि यहूदीहरूको सभाघरका शासक जसको नाउँ क्रिस्पस थियो, उनी र उनका सम्पूर्ण परिवारले प्रभु येशूमा विश्‍वास गरे । पावलको कुरा सुनेका कोरिन्थमा भएका धेरैजसो मानिसहरूले पनि येशूमा विश्‍वास गरे, र बप्‍तिस्मा लिए ।
-
+\v 7 त्यसकारण पावलले यहूदीहरूको सभाघर छोडे र नजिकैको घरमा गए र प्रचार गरे । तीतस युस्तस त्यो घरका मालिक थिए जो एक गैरयहूदी मानिस थिए, जसले परमेश्‍वरको आराधना गर्दथे । 
+\v 8 अनि, यहूदीहरूको सभाघरका शासक जसको नाउँ क्रिस्पस थियो, उनी र उनका सम्पूर्ण परिवारले प्रभु येशूमा विश्‍वास गरे । पावलको कुरा सुन्‍ने कोरिन्थमा भएका धेरैजसो मानिसहरूले पनि येशूमा विश्‍वास गरे र बप्‍तिस्मा लिए ।
 \s5
-\v 9 एक रात पावलले दर्शन देखे, जसमा प्रभु येशूले उनलाई भन्‍नुभयो, “तिम्रो विरोध गर्ने मानिसहरूसँग नडराऊ, तर मेरो बारेमा बोली नै रहनू ।
-\v 10 किनभने म तिमीलाई सहायता गर्नेछु, र यहाँ तिमीलाई कसैले पनि हानि गर्नेछैन । मेरो बारेमा तिनीहरूलाई बताउँदै जाऊ, किनभने यस सहरमा मेरा धेरै मानिसहरू छन् ।”
+\v 9 एक रात पावलले दर्शन देखे जसमा प्रभु येशूले उनलाई भन्‍नुभयो, “तिम्रो विरोध गर्ने मानिसहरूसँग नडराऊ, तर मेरो बारेमा बोली नै रहनू । 
+\v 10 किनभने म तिमीलाई सहायता गर्नेछु र यहाँ तिमीलाई कसैले पनि हानि गर्ने छैन । मेरो बारेमा तिनीहरूलाई बताउँदै जाऊ, किनभने यस सहरमा मेरा धेरै मानिसहरू छन् ।” 
 \v 11 त्यसैले येशूको बारेमा परमेश्‍वरबाटको सन्देश सिकाउनका लागि पावल कोरिन्थमा डेढ वर्ष जति बसे ।
-
 \s5
-\v 12 जब गलियोन अखैया प्रान्तका रोमी शासक भए तब यहूदी अगुवाहरू भेला भए, र पावललाई पक्रे । तिनीहरूले उनलाई शासकको अगाडि लगे, र उनलाई यसो भनेर दोष लगाए,
-\v 13 “यस मानिसले हामी यहूदीहरूको व्यवस्थाको विरुद्धमा परमेश्‍वरको आराधना गर्न मानिसहरूलाई सिकाउँछ ।”
-
+\v 12 जब गलियोन अखैया प्रान्तका रोमी शासक भए, तब यहूदी अगुवाहरू भेला भए र पावललाई पक्रे । तिनीहरूले उनलाई शासकको अगाडि लागे र उनलाई यसो भनेर दोष लगाए, 
+\v 13 “यस मानिसले हामी यहूदीहरूको व्यवस्थाको विरुद्धमा परमेश्‍वरको आराधना गर्न मानिसहरूलाई सिकाउँछ ।” 
 \s5
-\v 14 पावलले बोल्नै लाग्दा, गलियोनले यहूदीहरूलाई यसो भने, “यदि यस मानिसले हाम्रो कानुनलाई भङ्ग गरेको थियो भने तिमी यहूदीहरूले मलाई भन्‍न खोजेका कुराहरूमा मैले ध्यान दिएको हुनुपर्थ्यो ।
-\v 15 तर तिमीहरू आफ्नै व्यवस्थाका शब्द र नाउँहरूका बारेमा बताइरहेका छौ, यसकारण तिमीहरू आफैँले उसँग यस विषयमा कुरा गर । यी कुराहरूमा म इन्साफ गर्दिनँ !”
-
+\v 14 पावलले बोल्नै लाग्दा, गलियोनले यहूदीहरूलाई यसो भने, “यदि यस मानिसले हाम्रो कानुनलाई भङ्ग गरेको थियो भने तिमी यहूदीहरूले मलाई भन्‍न खोजेका कुराहरूमा मैले ध्यान दिनु पर्छ । 
+\v 15 तर तिमीहरू आफ्नै व्यवस्थाका शब्द र नाउँहरूका बारेमा बताइरहेका छौ, यसकारण तिमीहरू आफैँले उसँग यस विषयमा कुरा गर । यी कुराहरूमा म इन्साफ गर्दिनँ !” 
 \s5
-\v 16 गलियोनले त्यति भनिसकेपछि, तिनले यहूदी अगुवाहरूलाई महासभाबाट बाहिर लानको निम्ति केही सिपाहीहरूलाई आदेश दिए ।
-\v 17 त्यसपछि सोस्थेनेस नाउँ गरेका यहूदीहरूका अगुवालाई मानिसहरूले समाते, र तिनीहरूले त्यहीँ शासकको न्यायआसनको अगाडि तिनलाई पिटे । तर गलियोनले यस बारेमा केही पनि गरेनन् ।
-
+\v 16 गलियोनले त्यति भनिसकेपछि, तिनले यहूदी अगुवाहरूलाई महासभाबाट बाहिर लानको निम्ति केही सिपाहीहरूलाई आदेश दिए । 
+\v 17 त्यसपछि सोस्थेनेस नाउँ गरेका यहूदीहरूका अगुवालाई मानिसहरूले समाते र तिनीहरूले त्यहीँ शासकको न्यायआसनको अगाडि तिनलाई पिटे । तर गलियोनले यस बारेमा केही पनि गरेनन् ।
 \s5
-\v 18 पावल कोरिन्थमा विश्‍वासीहरूसँग धेरै दिनसम्म बसे । त्यसपछि उनी प्रिस्किला र अकिलासँगै समुद्री जहाजमा चढी सिरियाको इलाकातिर लागे । आफूले गरेको भाकलअनुसार उनले क्रिंकिया भन्‍ने ठाउँमा आफ्नो कपाल खौरे ।
-\v 19 तिनीहरू एफिसस सहरमा आइपुगेपछि अकिला र प्रिस्किला त्यहीँ बसे । पावल आफैँ यहूदीहरूको सभाघरमा पसे, र यहूदीहरूलाई येशूको बारेमा बताए ।
-
+\v 18 पावल कोरिन्थमा विश्‍वासीहरूसँग धेरै दिनसम्म बसे । त्यसपछि उनी प्रिस्किला र अकिलासँगै समुद्री जहाजमा चढी सिरियाको इलाकातिर लागे । आफूले गरेको भाकलअनुसार उनले क्रिंकिया भन्‍ने ठाउँमा आफ्नो कपाल खौरे । 
+\v 19 तिनीहरू एफिसस सहरमा आइपुगेपछि अकिला र प्रिस्किला त्यहीँ बसे । पावल यहूदीहरूको सभाघरमा पसे र यहूदीहरूलाई येशूको बारेमा बताए । 
 \s5
-\v 20 तिनीहरूले उनलाई अझै केही समयसम्म त्यहीँ बस्‍नलाई अनुरोध गरे, तर उनले इन्कार गरे ।
-\v 21 तर उनले त्यो ठाउँ छोडेर जानै लाग्दा, उनले तिनीहरूलाई भने, “परमेश्‍वरले चाहनुभयो भने म तिमीहरूकहाँ फर्केर आउनेछु ।” यति भन्दै उनी पानी जहाजमा चढी एफिससबाट यात्रा गरे ।
-
+\v 20 तिनीहरूले उनलाई अझै केही समयसम्म त्यहीँ बस्‍नलाई अनुरोध गरे, तर उनले इन्कार गरे । 
+\v 21 तर उनले त्यो ठाउँ छोडेर जानै लाग्दा, उनले तिनीहरूलाई भने, “परमेश्‍वरले चाहनुभयो भने म तिमीहरूकहाँ फर्केर आउने छु ।” यति भन्दै पानी जहाजमा चढी एफिससबाट यात्रा गरे ।
 \s5
 \v 22 कैसरिया सहरको नजिकै त्यो पानी जहाज आइपुगेपछि पावल त्यसबाट उत्रे । तब उनी माथि यरूशलेममा गई त्यहाँ भएका विश्‍वासीहरूलाई अभिवादन गरे । अनि तिनी सिरिया इलाकामा भएको एन्टिओखिया सहरमा गए ।
 \v 23 त्यहाँ पावलले विश्‍वासीहरूसँग केही समय बिताए । त्यसपछि उनले एन्टिओखियालाई छोडेर गलातिया र फ्रिगिया इलाकाहरूमा भएका धेरै सहरहरूमा गए । त्यहाँ विश्‍वासीहरूलाई येशूको बारेमा परमेश्‍वरको सन्देशमाथि अझै धेरै विश्‍वास गर्नका लागि जोड दिए ।
-
 \s5
-\v 24 पावल गलातिया र फ्रिगिया भएर जाँदै गर्दा अपोल्लोस नाउँ गरेका एकजना यहूदी मानिस एफिससमा आए । उनी अलेक्जेन्ड्रिया सहरबाट आएका थिए, र धर्मशास्‍त्रको बारेमा राम्रोसँग बोले ।
-\v 25 अरू विश्‍वासीहरूले अपोल्लोसलाई कसरी जिउनु पर्दछ भनी प्रभु येशूबाट सिकेका कुरा सिकाएका थिए, अनि उनले त्यही कुरा अरू मानिसहरूलाई सिकाए । तथापि उनले येशूको बारेमा सबै कुरा भने सिकाइरहेका थिएनन्, किनभने उनलाई बप्‍तिस्मा दिने यूहन्‍नाको बप्‍तिस्माको बारेमा मात्र थाहा थियो ।
-\v 26 अपोल्लोस यहूदीहरूको भेटघाट हुने ठाउँमा गए, र आफूले सिकेका सम्पूर्ण कुराहरूका बारेमा त्यहाँ भएका मानिसहरूलाई बताए । उनले सिकाएका कुराहरू सुनेपछि, प्रिस्किला र अकिलाले तिनीहरूका घरमा जानको लागि उनलाई अनुरोध गरे, जहाँ तिनीहरूले उनलाई येशूको बारेमा अरू धेरै कुरा सिकाए ।
-
+\v 24 पावल गलातिया र फ्रिगिया भएर जाँदै गर्दा अपोल्लोस नाउँ गरेका एकजना यहूदी मानिस एफिससमा आए । उनी अलेक्जेन्ड्रिया सहरबाट आएका थिए र धर्मशास्‍त्रको बारेमा राम्रोसँग बोल्दथे । 
+\v 25 अरू विश्‍वासीहरूले अपोललोसलाई कसरी जिउनु पर्दछ भनी प्रभु येशूबाट सिकेका कुरा सिकाएका थिए, अनि उनले त्यही कुरा अरू मानिसहरूलाई सिकाउँथे । तथापि उनले येशूको बारेमा सबै कुरा भने सिकाइरहेका थिएनन्, किनभने उनलाई बप्‍तिस्मा दिने यूहन्‍नाको बप्‍तिस्माबाहेक अरू केही थाहा थिएन । 
+\v 26 अपोल्लोस यहूदीहरूको भेटघाट हुने ठाउँमा गए र आफूले सिकेका सम्पूर्ण कुराहरूका बारेमा त्यहाँ भएका मानिसहरूलाई बताए । उनले सिकाएका कुराहरू सुनेपछि, प्रिस्किला र अकिलाले तिनीहरूका घरमा जानको लागि उनलाई अनुरोध गरे, जहाँ तिनीहरूले उनलाई येशूको बारेमा अरू धेरै कुरा सिकाए ।
 \s5
 \v 27 जब अपोल्लोसले अखैयाको इलाकामा जाने निर्णय गरे, तब एफिससमा भएका विश्‍वासीहरूले उनले गरेको निर्णय उनको निम्ति असल छ भनी बताए । त्यसकारण तिनीहरूले अखैयामा भएका विश्‍वासीहरूलाई एउटा पत्र लेख्दै अपोल्लोसलाई स्वागत गर्नू भनी बताए । उनी त्यहाँ गएपछि, येशूलाई विश्‍वास गर्नका लागि परमेश्‍वरले कृपापूर्वक सहायता गर्नुभएका जतिलाई उनले सहयोग गरे ।
-\v 28 अपोल्लोसले यहूदी अगुवाहरूसँग बडो शक्‍तिशाली प्रकारले बोलिरहेका थिए जुन समयमा अरू धेरै मानिसहरूले सुने । धर्मशास्‍त्र पढ्दै उनले तिनीहरूलाई येशू नै मसीह हुनुहुन्छ भन्‍ने कुराको प्रमाण दिन सक्षम भए ।
-
+\v 28 धेरै मानिसहरूले सुनिरहेको समयमा अपोल्लोसले यहूदी अगुवाहरूसँग बडो शक्तिशाली प्रकारले बोलिरहे । धर्मशास्‍त्र पढ्दै उनले तिनीहरूलाई येशू नै मसिह हुनुहुन्छ भन्‍ने कुराको प्रमाण दिए ।
 \s5
+
 \c 19
 \p
-\v 1 अपोल्लोस कोरिन्थमा हुँदा पावल फ्रिगिया र गलातिया छोडेर एसियामा गए, र एफिससमा फर्किए । तिनले त्यहाँ आफैँलाई विश्‍वासी भन्‍ने केही मानिसहरूलाई भेटाए ।
+\v 1 अपोल्लोस कोरिन्थमा हुँदा पावल फ्रिगिया र गलातिया छोडेर एसियामा गए र एफिससमा फर्किए । तिनले त्यहाँ आफूलाई विश्‍वासी भन्‍ने केही मानिसहरूलाई भेटाए ।
 \v 2 उनले तिनीहरूलाई सोधे, “तपाईंहरूले परमेश्‍वरको सन्देशलाई विश्‍वास गर्नुहुँदा पवित्र आत्मा पाउनुभयो ?” तिनीहरूले जवाफ दिए, “छैन, हामीले पाएका छैनौँ । पवित्र आत्मा हुनुहुन्छ भन्‍ने कुरा हामीले सुनेका समेत छैनौँ ।”
-
 \s5
-\v 3 यसकारण, पावलले तिनीहरूलाई सोधे, “आफ्नो बप्‍तिस्मा हुँदा तपाईंहरूले के बुझ्‍नुभयो त ?” तिनीहरूले जवाफ दिए, “हामीले बप्‍तिस्मा दिने यूहन्‍नाले सिकाएका कुरा विश्‍वास गर्‍यौँ ।”
-\v 4 पावलले भने, “यूहन्‍नाले मानिसहरूलाई तिनीहरूका दुष्‍ट कार्यहरूबाट फर्कनलाई बप्‍तिस्मा दिन्थे, र उनले मानिसहरूलाई यो पनि भनेका थिए, कि तिनीहरूले उनीपछि आउनुहुनेलाई विश्‍वास गर्नुपर्छ, जो येशू नै हुनुहुन्थ्यो ।”
-
+\v 3 यसकारण पावलले तिनीहरूलाई सोधे, “आफ्नो बप्‍तिस्मा हुँदा तपाईंहरूले के बुझ्‍नुभयो त ?” तिनीहरूले जवाफ दिए, “हामीले बप्‍तिस्मा दिने यूहन्‍नाले सिकाएका कुरा विश्‍वास गर्‍यौँ ।”
+\v 4 पावलले भने, “यूहन्‍नाले मानिसहरूलाई तिनीहरूको दुष्‍ट कार्यहरूबाट फर्कनलाई बप्‍तिस्मा दिन्थे र उनले मानिसहरूलाई यो पनि भनेका थिए कि तिनीहरूले उनीपछि आउनुहुनेलाई विश्‍वास गर्नुपर्छ, जो येशू नै हुनुहुन्थ्यो ।”
 \s5
 \v 5 यसकारण जब ती मानिसहरूले यो कुरा सुने, तब तिनीहरूले प्रभु येशूको नाउँमा बप्‍तिस्मा लिए ।
-\v 6 त्यसपछि पावलले उनीहरू हरेकको शिरमा हात राखे अनि पवित्र आत्मा तिनीहरूमाथि आउनुभयो । पवित्र आत्माले तिनीहरूलाई नजानेका भाषाहरू बोल्ने शक्ति दिनुभयो, र तिनीहरूले पवित्र आत्माले भन्‍नुभएका सन्देशहरू बोले ।
-\v 7 त्यहाँ प्रायः बाह्र जना जति मानिसहरू थिए, जसलाई पावलले बप्‍तिष्‍मा दिए, र तिनीहरूले पवित्र आत्मा पाए ।
-
+\v 6 त्यसपछि पावलले उनीहरूको शिरमा हात राखे अनि पवित्र आत्मा तिनीहरू हरेकमाथि आउनु भयो । पवित्र आत्माले तिनीहरूले नजानेका भाषाहरू बोल्ने शक्ति दिनु भयो, र तिनीहरूले पवित्र आत्माले भन्‍नु भएका सन्देशहरू बोले ।
+\v 7 त्यहाँ प्रायः बाह्र जना जति मानिसहरू थिए, जसलाई पावलले बप्‍तिष्‍मा दिए र तिनीहरूले पवित्र आत्मा पाए ।
 \s5
-\v 8 त्यसपछि तिन महिनासम्म पावल एफिससमा यहूदीहरूको सभाघरमा गए, र प्रत्येक शबाथ दिनमा साहससँग मानिसहरूलाई येशूको बारेमा र परमेश्‍वरले कसरी उहाँलाई राजाको रूपमा प्रकट गर्नुहुनेछ भन्‍ने बारेमा सिकाए ।
-\v 9 तर केही यहूदीहरूले उनको सन्देशलाई विश्‍वास गरेनन्, र उनको सन्देश सुन्‍न इन्कार गरे । तिनीहरूले पावलको शिक्षाको बारेमा धेरै खराब कुरा बोले । यसकारण, पावलले त्यो ठाउँ छोडे, र त्यहाँबाट विश्‍वासीहरूलाई लिएर टुरान्‍नसको सभाघरमा भेटघाट गर्न लागे ।
-\v 10 त्यहाँ दुई वर्षसम्म पावलले मानिसहरूलाई सिकाए । यसरी एसिया प्रदेशमा बसोवास गर्ने धेरै जसो यहूदी र गैरयहूदीहरूलाई उनले प्रभु येशूको सन्देश सुनाए ।
-
+\v 8 त्यसपछि तीन महिनासम्म पावल एफिससमा यहूदीहरूको सभाघरमा गए र प्रत्येक विश्राम दिनमा साहससँग मानिसहरूलाई येशूको बारेमा र परमेश्‍वरले कसरी उहाँलाई राजाको रूपमा प्रकट गर्नुहुनेछ भन्‍ने बारेमा सिकाए ।
+\v 9 तर केही यहूदीहरूले उनको सन्देश विश्‍वास गरेनन् र उनको सन्देश सुन्‍न इन्कार गरे । तिनीहरूले पावलको शिक्षाको बारेमा धेरै खराब कुरा बोले । यसकारण पावलले त्यो ठाउँ छोडे र त्यहाँबाट विश्‍वासीहरूलाई लिएर टुरान्‍नसको सभाघरमा भेटघाट गर्न लागे ।
+\v 10 त्यहाँ दुई वर्षसम्म पावलले मानिसहरूलाई सिकाए । यसरी एसिया वारिपरी बसोवास गर्ने धेरै जसो यहूदी र गैरयहूदीहरूलाई उनले प्रभु येशूको सन्देश सुनाए ।
 \s5
 \v 11 परमेश्‍वरले पावललाई आश्‍चर्यकर्महरू गर्ने शक्ति पनि दिनुभयो ।
-\v 12 पावलकहाँ आउन नसक्‍ने बिरामीहरूलाई पनि पावलले छोएको रुमालले छुवाइदिँदा तिनीहरू निको हुन्थे, र दुष्‍ट आत्माहरूले तिनीहरूलाई छोडेर जान्थे ।
-
+\v 12 पावलकहाँ आउन नसक्‍ने बिरामीहरूलाई पनि पावलले छोएको रुमालले छुवाइदिँदा तिनीहरू निको हुन्थे र दुष्‍ट आत्माहरूले तिनीहरूलाई छोडेर जान्थे ।
 \s5
-\v 13 त्यहाँ केही यहूदीहरू थिए जो सहर-सहर गएर मानिसहरूबाट दुष्‍ट आत्माहरू निस्केर जाओस् भनी आज्ञा गर्थे । यी केही यहूदीहरूले दुष्‍ट आत्माहरूलाई ती मानिसहरूबाट निस्कनलाई यसो भने, “म आज्ञा गर्छु, पावलले प्रचार गरेको प्रभु येशूको शक्‍तिमा बाहिर निस्की आइज !”
-\v 14 त्यहाँ यसो गर्ने सात जना मानिसहरू थिए । तिनीहरू स्केवा नाउँ गरेको एक जना यहूदी मानिसका छोराहरू थिए, जसले आफैँलाई मुख्य पूजाहारी भन्दथ्यो ।
-
+\v 13 त्यहाँ कोही यहूदीहरूले पनि मानिसहरूबाट निस्कने आदेश दिँदा दुष्‍ट आत्माहरू निस्केर जान्थे । तिनीहरूले दुष्‍ट आत्माहरूलाई भने, “म आज्ञा गर्छु पावलले प्रचार गरेको प्रभु येशूको शक्तिमा बाहिर निस्की आइज !”
+\v 14 त्यहाँ यसो गर्ने सात जना मानिसहरू थिए । तिनीहरू स्केवा नाउँ गरेको एक जना यहूदी मानिसका छोराहरू थिए जसले आफैँलाई मुख्य पूजाहारी भन्दथ्यो ।
 \s5
-\v 15 तर एकदिन तिनीहरूले त्यसो गर्दा, दुष्‍ट आत्मा त्यो व्यक्‍तिबाट निस्केन । बरु, दुष्‍ट आत्माले तिनीहरूलाई भन्यो, “म येशूलाई चिन्छु, र म पावललाई पनि चिन्छु, तर मलाई केही गर्नको निम्ति तिमीहरूलाई कसैले पनि कुनै शक्‍ति दिएको छैन ।”
-\v 16 यति भनिसकेपछि दुष्‍ट आत्माले भरिएको मानिस अचानक उफ्रेर स्केवाका छोराहरूलाई झम्ट्यो, र तिनीहरू सबैलाई पछार्‍यो, र तिनीहरूका लुगाहरू च्यातिदियो, र तिनीहरूलाई चोटैचोट पार्‍यो अनि तिनीहरू डराएर त्यो घरबाट भागे ।
-\v 17 एफिससमा बस्‍ने यहूदी र गैरयहूदीहरू दुवैले यस कुराको बारेमा सुने, र तिनीहरू डराए,किनभने तिनीहरूले देखे, कि त्यो दुष्‍ट आत्माले सताएको व्यक्‍ति धेरै बलियो थियो । यसकारण तिनीहरूले प्रभु येशूको नाउँलाई आदर गरे ।
-
+\v 15 तर एकदिन तिनीहरूले त्यसो गर्दा, दुष्‍ट आत्मा त्यो व्‍यक्‍तिबाट निस्केन । बरु दुष्‍ट आत्माले तिनीहरूलाई भन्यो, “म येशूलाई चिन्छु र म पावललाई पनि चिन्छु, तर मलाई केही गर्नको निम्ति तिमीहरूलाई कसैले पनि कुनै शक्ति दिएको छैन ।”
+\v 16 यति भनिसकेपछि दुष्‍ट आत्माले भरिएको मानिस अचानक उफ्रेर स्केवाका छोराहरूलाई झम्ट्यो र तिनीहरू सबैलाई पछार्‍यो, र तिनीहरूका लुगाहरू च्याति दियो र तिनीहरूलाई चोटैचोट पार्‍यो अनि तिनिहरू डराएर त्यो घरबाट भागे ।
+\v 17 एफिससमा बस्‍ने यहूदी र गैरयहूदीहरू दुवैले यस कुराको बारेमा सुने, र तिनीहरू डराए किनभने तिनीहरूले देखे कि त्यो दुष्‍ट आत्माले सताएको व्‍यक्‍ति धेरै बलियो थियो । यसकारण तिनीहरूले प्रभु येशूको नाउँलाई आदर गरे ।
 \s5
 \v 18 त्यसै समयमा, अरू विश्‍वासीहरूले सुनिरहँदा धेरै जना विश्‍वासीहरूले आफ्ना दुष्‍ट कार्यहरू स्वीकार गरे ।
-\v 19 टुनामुना गर्ने केही मानिसहरूले आफ्ना टुनामुनाका पुस्तकहरू ल्याएर सबैले देख्‍ने ठाउँमा तिनलाई जलाए । ती पुस्तकहरूको मूल्य जोड्दा पचास हजार चाँदीका सिक्‍का जति पर्न आयो ।
-\v 20 यसरी धेरै मानिसहरूले प्रभु येशूको बारेमा सन्देश सुने, र उहाँमा विश्‍वास गरे ।
-
+\v 19 टुनामुना गर्ने केही मानिसहरूले आफ्ना टुनामुनाका पुस्तकहरू ल्याएर सबैले देख्‍ने ठाउँमा तिनलाई जलाए । ती पुस्तकहरूको मूल्य जोड्दा पचास हजार चाँदीका सिक्‍का जति पार्न आयो ।
+\v 20 यसरी धेरै मानिसहरूले प्रभु येशूको बारेमा सन्देश सुने र उहाँमा विश्‍वास गरे ।
 \s5
-\v 21 एफिससमा पावलले आफ्नो काम पूरा गरेपछि आत्माले उनलाई यरूशलेममा जान अगुवाइ गर्नुभयो । तर उनले पहिले माकेडोनिया र अखैया क्षेत्रमा विश्‍वासीहरूलाई भेट्न जाने योजना बनाए । पावलले भने, “म यरूशलेम गएपछि रोममा पनि जानेछु ।”
-\v 22 आफ्ना दुई जना सहयोगीहरू तिमोथी र इरास्तसलाई पावलले माकेडोनिया पठाए । तर पावलचाहिँ एसियाको एफिसस सहरमा नै बसे ।
-
+\v 21 एफिससमा पावलले आफ्नो काम पूरा गरेपछि आत्माले उनलाई यरूशलेममा जान अगुवाइ गर्नुभयो । तर उनले पहिले म्याकेडोनिया र अखैया क्षेत्रमा विश्‍वासीहरूलाई भेट्न जाने योजना बनाए । पावलले भने, “म यरूशलेम गएपछि रोममा पनि जानेछु ।”
+\v 22 आफ्ना दुई जना सहयोगीहरू तिमोथी र इरास्तसलाई पावलले म्याकेडोनिया पठाए । तर पावल चाहिँ एसियाको एफिसस सहरमा नै बसे ।
 \s5
 \v 23 येशू र उहाँबारेको शिक्षाको कारणले गर्दा चाँडै एफिससका मानिसहरूमा ठुलो समस्या फैलियो ।
-\v 24 त्यहाँ डेमेत्रियस नाउँ भएका एकजना मानिस थिए । उनले चाँदीबाट डायना देवीको मूर्ति बनाउँथे । डेमेत्रियसले कारिगरहरू राखेर मूर्ति बनाउँदै बेचेर धेरै रुपियाँ-पैसा आर्जन गर्दथे ।
-\v 25 डेमेत्रियसले सबै कारिगरहरूलाई बोलाएर भने, “तिमीहरूलाई थाहा छ, हाम्रो कामले धेरै पैसा कमाइरहेका छौँ ।
-
+\v 24 त्यहाँ डेमेत्रियस नाउँ भएका एकजना मानिस थिए । उनले चाँदीबाट डायना देवीको मूर्ति बनाउँथे । डेमेत्रियसले कारिगरहरू राखेर मूर्ति बनाउँदै बेचेर धेरै रूपैयाँ आर्जन गर्दथे ।
+\v 25 डेमेत्रियसले सबै कारिगरहरूलाई बोलाएर भने, “तिमीहरूलाई थाहा छ हाम्रो कामले धेरै पैसा कमाइरहेका छौँ ।
 \s5
 \v 26 एफिससमा बस्‍ने धेरै मानिसहरूलाई हामीले बनाएको मूर्ति नकिन्‍ने शिक्षा दिने त्यो पावलका बारेमा तिमीहरूलाई थाहा छ । अब अरू सहरहरू र हाम्रो क्षेत्रबाट हामीले बनाएको मूर्ति कसैले किन्दैनन् । पावलले मानिसहरूलाई हामीले पूजा गर्ने देवताहरू ईश्‍वर होइनन्, तिनीहरूलाई नपुज्‍नू भन्दै सिकाउँदै छ ।
-\v 27 यदि मानिसहरूले त्यसको कुरा सुने भनेता हाम्रो व्यापार बन्द हुन्छ । अनि मानिसहरू डायनाको मन्दिरमा पूजा गर्न आउनेछैनन् । मानिसहरूले डायनालाई महान् भन्‍ने छैनन् । तापनि एसियाका सबै क्षेत्र र सारा संसारले तिनको पूजा गर्छ !”
-
+\v 27 यदि मानिसहरूले त्यसको कुरा सुने भनेता हाम्रो व्यापार बन्द हुन्छ । अनि मानिसहरू डायनाको मन्दिरमा पूजा गर्न आउने छैनन् । मानिसहरूले डायनालाई महान् भन्‍ने छैनन् । तापनि एसियाका सबै क्षेत्र र सारा संसारले तिनको पूजा गर्छ !”
 \s5
-\v 28 डेमेत्रियसको भनाइ सुनेपछि सबै मानिसहरू पावलको विरुद्धमा धेरै क्रोधित भए । अनि तिनीहरूले ठूलो सोरले “एफिससकी डायना देवी महान् हुनुहुन्छ !” भन्दै चिच्याए ।
-\v 29 त्यस सहरका धेरै मानिसहरू पावलको विरुद्धमा क्रोधित भए, र नारावाजी गरे । माकेडोनियाका गायस र अरिस्तार्खस नाउँका दुई जना मानिसहरू पावलसँगै यात्रामा थिए । कतिपय मानिसहरूले तिनीहरूलाई पक्रिए, अनि तिनीहरूलाई घिसार्दै लगे, र सहरका सारा भिडहरू रङ्गशालातिर दौडिए ।
-
+\v 28 डेमेत्रियसको भनाइ सुनेपछि सबै मानिसहरू पावलको विरुद्धमा धेरै क्रोधित भए । अनि तिनीहरूले ठूलो स्वरले “एफिससकी डायना देवी महान् छिन् !” भन्दै चिच्याए ।
+\v 29 त्यस सहरका धेरै मानिसहरू पावलको विरुद्धमा क्रोधित भए र नारावाजी गरे । म्याकेडोनियाका गायस र अरिस्तार्खस नाउँका दुई जना मानिसहरू पावलसँगै यात्रामा थिए । कतिपय मानिसहरूले तिनीहरूलाई पक्रिए अनि तिनीहरूलाई घिसार्दै लगे र सहरका सारा भिडहरू रङ्गशालातिर दौडिए ।
 \s5
 \v 30 पावल त्यहाँ गएर मानिसहरूसँग कुरा गर्न चाहन्थे, तर अरू विश्‍वासीहरूले तिनलाई त्यहाँ जान दिएनन् ।
 \v 31 त्यस सहरका कति अधिकारीहरू जो पावलका मित्रहरू थिए, उनीहरूले यस घटनाको बारेमा सुने । तिनीहरूले पावललाई त्यहाँ नजानू भनेर कसैलाई खबर पठाए ।
-\v 32 रङ्गशालामा भएका मानिसहरू चिच्याइ रहे । कसैले एउटा कुरा र अरू कसैले अर्कै कुरा भनेर चिच्‍च्‍याए । तर कतिलाई चाहिँ तिनीहरू किन त्यहाँ भेला भएका थिए भन्‍ने कुरा नै थाहा थिएन ।
-
+\v 32 रङ्गशालामा भएका मानिसहरू चिच्याइ रहे । एकअर्काको नारा भिन्‍नाभिन्‍नै थियो । तर कतिलाई चाहिँ तिनीहरू किन त्यहाँ भेला भएका थिए भन्‍ने कुरा नै थाहा थिएन ।
 \s5
-\v 33 त्यहाँ अलेक्जेन्डर नाउँ भएका एकजना यहूदी थिए । केही यहूदीहरूले तिनलाई ठेलेर मानिसहरूको अगाडि उभ्याए, ताकि तिनले मानिसहरूसँग बोल्न सकून् । अलेक्जेन्डरले आफ्ना हात उठाएर भिडलाई शान्त बनाउन खोजे । तिनले मानिसहरूलाई ती यहूदीहरूले समस्या सृजना गरेका होइनन् भन्‍ने कुरा बुझाउन चाहन्थे ।
-\v 34 तर धेरै गैरयहूदी मानिसहरूले अलेक्जेन्डर यहूदी हो र यहूदीहरूले डायना देवीको पूजा गर्दैनन् भन्‍ने थाहा पाएका थिए । यसकारण, गैरयहूदीहरू दुई घण्टासम्म यसो भन्दै चिच्याए, “एफिसीहरूकी देवी डायना महान् हुनुहुन्छ !”
-
+\v 33 त्यहाँ अलेक्जेन्डर नाउँ भएका एकजना यहूदी थिए । केही यहूदीहरूले तिनलाई ठेलेर मानिसहरूको अगाडि उभ्याए ताकि तिनले मानिसहरूसँग बोल्न सकून् । अलेक्जेन्डरले आफ्ना हात उठाएर भिडलाई शान्त बनाउन खोजे । तिनले मानिसहरूलाई ती यहूदीहरूले समस्या सृजना गरेका होइनन् भन्‍ने कुरा बुझाउन चाहन्थे ।
+\v 34 तर धेरै गैरयहूदी मानिसहरूले अलेक्जेन्डर यहूदी हो र यहूदीहरूले डायना देवीको पूजा गर्दैनन् भन्‍ने थाहा पाएका थिए । यसकारण गैरयहूदीहरू दुई घण्टासम्म यसो भन्दै चिच्याए, “एफिसीहरूकी देवी डायना महान् छिन् !”
 \s5
-\v 35 त्यसपछि सहरका एकजना शासकले भिडलाई शान्त गराउँदै भने, “मेरा देशवासी मित्रहरू, संसारमा सबैलाई थाहा छ, कि हाम्री डायना देवीको पवित्र मूर्ति स्वर्गबाट झरेको हो !
-\v 36 सबैलाई यो कुरा थाहा छ, र कसैले पनि यो कुरा सत्य होइन भन्‍न सक्दैन । यसकारण, तपाईंहरू शान्त हुनुहोस्, र कुनै पनि मूर्ख काम नगर्नुहोस् ।
-\v 37 तपाईंहरूले यी दुई जना मानिसहरूलाई यहाँ ल्याउनु हुँदैनथ्यो, किनभने तिनीहरूले कुनै पनि दुष्‍ट्याइँ गरेका छैनन् । तिनीहरू हाम्रा मन्दिरभित्र गएर केही लगेका छैनन्, र तिनीहरूले हाम्रा देवीको बारेमा कुनै खराब कुरा बोलेका छैनन् ।
-
+\v 35 त्यसपछि सहरका एकजना शासकले भिडलाई शान्त गराउँदै भने, “मेरा देशवासी मित्रहरू, संसारमा सबैलाई थाहा छ, हाम्री डायना देवीको पवित्र मूर्ति स्वर्गबाट झरेको हो !
+\v 36 सबैलाई यो कुरा थाहा छ, र कसैले पनि यो कुरा सत्य होइन भन्‍न सक्दैन । यसकारण तपाईंहरू शान्त हुनुहोस् र कुनै पनि मूर्ख काम नगर्नुहोस् ।
+\v 37 तपाईंहरूले यी दुई जना मानिसहरूलाई यहाँ ल्याउनु हुँदैन थियो, किनभने तिनीहरूले कुनै पनि दुष्‍ट्याइँ गरेका छैनन् । तिनीहरू हाम्रा मन्दिरभित्र गएर केही लगेका छैनन् र तिनीहरूले हाम्रा देवीको बारेमा कुनै खराब कुरा बोलेका छैनन् ।
 \s5
-\v 38 यसकारण यदि डेमेत्रियस र उनका साथीहरूले कसैलाई कुनै खराबीको दोष लगाउन चाहन्छन् भने उनीहरूले त्यो काम सही तरिकाले गर्नुपर्छ । यदि उनीहरूले चाहन्छन् भने उनीहरू अदालतमा जान सक्‍छन्, र त्यहाँ सरकारद्वारा नियुक्‍त गरिएका न्यायाधीशहरू छन् । त्यहाँ तपाईंहरूले जोसुकैलाई पनि आरोप लगाउन सक्‍नुहुन्छ ।
-\v 39 तर यदि तपाईंहरू अरू कुनै कुराको बारेमा सोध्‍न चाहनुहुन्छ भने तपाईंहरूका शासकहरू भेला भएको बेला उनीहरूलाई यसको रेखदेख गर्न अनुरोध गर्नुपर्छ ।
+\v 38 यसकारण यदि डेमेत्रियस र उनका साथीहरूले कसैलाई कुनै खराबीको दोष लगाउन चाहन्छन् भने उनीहरूले त्यो काम सही तरिकाले गर्नुपर्छ । यदि उनीहरूले चाहन्छन् भने उनीहरू अदालतमा जान सक्‍छन् र त्यहाँ सरकारद्वारा नियुक्त गरिएका न्यायाधीशहरू छन् । त्यहाँ तपाईंहरूले जोसुकैलाई पनि आरोप लगाउन सक्‍नुहुन्छ ।
+\v 39 तर यदि तपाईंहरू अरू कुनै कुराको बारेमा सोध्‍न चाहनुहुन्छ भने तपाईंहरूका शासकहरू भेला भएको बेला उनीहरूलाई यसको बारेमा विचार गर्न अनुरोध गर्न सक्‍नुहुन्छ ।
 \v 40 यो असल सभा भएन ! यो समस्यालाई सही तरिकाले सँभाल्नुहोस् किनभने हामी सरकारको विरुद्धमा जान चाहन्‍नौँ । किन हल्ला खल्ला गरेको हो भनेर हाकिमहरूले सोधेमा म ठिक उत्तर दिन सक्दिनँ ।”
-\v 41 सहरका शासकले भिडलाई यो कुरा बताए । अनि तिनले सबैलाई आ-आफ्नो घर जानू भने र तिनीहरू आ-आफ्नो घर गए ।
-
+\v 41 सहरका शासकले भिडलाई त्यस्तो कुरा बताए । अनि तिनले सबैलाई आ-आफ्नो घर जानू भने र तिनीहरू आ-आफ्नो घर गए ।
 \s5
+
 \c 20
 \p
 \v 1 एफिससमा मानिसहरूले खैलाबैला बन्द गरेपछि, पावलले विश्‍वासीहरूलाई एकैसाथ बोलाए । उनले तिनीहरूलाई निरन्तर प्रभु येशूमा भरोसा गर्न उत्साह दिए । त्यसपछि तुरुन्तै माकेडोनिया जानको निम्ति उनले तिनीहरूबाट विदा लिए ।
-\v 2 उनी त्यहाँ पुगेपछि, तिनीहरूलाई प्रभु येशूमा निरन्तर भरोसा गर्न उत्साह दिए, र त्यसपछि उनी ग्रीस गए ।
-\v 3 उनी ग्रीसमा तिन महिनासम्म बसे । अनि पावलले पानी जहाजबाट सिरिया फर्किनका लागि योजना गरे, तर त्यहाँ भएका केही यहूदीहरूले उनी यात्रामा रहँदा उनलाई मार्ने योजना गरिरहेको कुरा उनले सुने । त्यसकारण, उनले जमिनको बाटो भएर जाने निर्णय गरे, र फेरि उनी माकेडोनिया नै भएर गए ।
-
+\v 2 उनी त्यहाँ पुगेपछि, तिनीहरूलाई प्रभु येशूमा निरन्तर भरोसा गर्न उत्साह दिए र त्यसपछि उनी ग्रीसतिर गए ।
+\v 3 उनी ग्रीसमा तिन महिनासम्म बसे । अनि पावलले पानी जहाजबाट सिरिया फर्किनका लागि योजना गरे तर त्यहाँ भएका केही यहूदीहरूले उनी यात्रामा रहँदा उनलाई मार्ने योजना गरिरहेको कुरा उनले सुने । त्यसकारण उनले जमिनको बाटो भएर जाने निर्णय गरे र फेरि उनी माकेडोनिया नै भएर गए ।
 \s5
-\v 4 जो मानिसहरू उनीसँगै यरूशलेमसम्म यात्रा गर्न जाँदै थिए, तिनी बेरिया सहरका पुरसका छोरा सोपात्रोस, अरिस्तार्खस र सिकन्दस जो थेसलोनिके सहरका थिए; गायस जो डर्बी सहरका थिए, तिमोथी गलातियाका थिए, र तुखिकस र त्रोफिमस एसिया प्रान्तका थिए ।
-\v 5 पावल र म लूकाभन्दा ती सात जना मानिसहरू मकेडोनियाबाट पानी जहाजमा अगाडि नै गए, त्यसपछि तिनीहरू सातै जना त्रोआसमा उत्रे, र हामी दुईलाई तिनीहरूले त्यहीँ पर्खिबसे ।
-\v 6 तर पावल र म जमिनको बाटो भएर फिलिप्पी सहरतिर यात्रा गर्‍यौँ । यहूदीहरूको अखमिरी रोटीको चाड पर्दा, हामी त्रोआस सहरतिर गइरहेको पानी जहाजमा चढ्यौँ । हामी पाँच दिनपछि त्रोआस पुग्यौँ, र हामीभन्दा अगाडि यात्रा गरेकाहरूलाई भेट्यौँ । तब हामी सबै त्रोआसमा सात दिनसम्म बस्यौँ ।
-
+\v 4 जो मानिसहरू उनीसँगै यरूशलेमसम्म यात्रा गर्न जाँदै थिए, तिनी बेरिया सहरका पुरसका छोरा सोपात्रोस, अरिस्तार्खस र सिकन्दस जो थेसलोनिका सहरका थिए; गायस जो डर्बी सहरका थिए, तिमोथी गलातियाका थिए, र तुखिकस र त्रोफिमस एसिया प्रान्तका थिए ।
+\v 5 पावल र म लूकाभन्दा ती सातजना मानिसहरू मकेडोनियाबाट पानी जहाजमा अगाडि नै गए, त्यसपछि तिनीहरू सातै जना त्रोआसमा उत्रे र हामी दुईलाई तिनीहरूले त्यहीँ पर्खिबसे ।
+\v 6 तर पावल र म जमिनको बाटो भएर फिलिप्पी सहरतिर यात्रा गर्‍यौँ । यहूदीहरूको अखमिरी रोटीको चाड पर्दा, हामी त्रोआस सहरतिर गइरहेको पानी जहाजमा चढ्यौँ । हामी पाँच दिनपछि त्रोआस पुग्यौँ र हामीभन्दा अगाडि यात्रा गरेकाहरूलाई भेट्यौँ । तब हामी सबै त्रोआसमा सात दिनसम्म बस्यौँ ।
 \s5
-\v 7 हप्‍ताको पहिलो दिन, हामी सबै अरू विश्‍वासीहरूसँगै एकै ठाउँमा भेला भएर सँगै भोजन गर्थ्यौँ । विश्‍वासीहरूसँग पावल मध्य रातसम्म बोले, किनभने अर्को दिन त्रोआस छोडेर जाने उनको योजना थियो ।
+\v 7 प्रभु भोज मनाउन र एकसाथ खान आइतवारको साँझ हामी र अरू विश्‍वासीहरू एकैसाथ भेला भयौँ । विश्‍वासीहरूसँग पावल मध्य रातसम्म बोले किनभने अर्को दिन त्रोआस छोडेर जाने उनको योजना थियो ।
 \v 8 हामी भेला भएको माथिल्लो तलाको कोठामा धेरै टुकीहरू बलिरहेका थिए ।
-
 \s5
-\v 9 त्यहाँ युटिकस नाउँ गरेका एक जवान मानिस पनि थिए । उनी घरको तेस्रो तलाको खुल्ला झ्यालमा बसिरहेका थिए । पावलले लामो समयसम्म लगातार बोलिरहँदा, युटिकस निदाउन थाले । अन्त्यमा उनी भुसुक्‍कै निदाएछन् । उनी झ्यालबाट तल जमिनमा खसे । तुरुन्तै केही विश्‍वासीहरूले तल गएर उनलाई उठाए । तर उनको मृत्यु भइसकेको थियो ।
-\v 10 पावल पनि तल झरे । तिनी त्यो जवान मानिसमाथि लम्पसार परेर आफ्ना हात उनको वरिपरि राखे । अनि आफ्ना वरिपरि उभिरहेका मानिसहरूलाई तिनले भने, “चिन्ता नगर, उनी फेरि जीवित भएका छन् !”
-
+\v 9 त्यहाँ युटिकस नाउँ गरेका एक जवान मानिस पनि थिए । उनी घरको तेस्रो तल्लाको खुल्ला झ्यालमा बसिरहेका थिए । पावलले लामो समयसम्म लगातार बोलिरहँदा, युटिकस निदाउन थाले । अन्त्यमा उनी भुसुक्‍कै निदाएछन् । उनी झ्यालबाट तल जमिनमा खसे । तुरुन्तै केही विश्‍वासीहरूले तल गएर उनलाई उठाए । तर उनको मृत्यु भइसकेको थियो ।
+\v 10 पावल पनि तल झरे । उनी त्यो जवान मानिसमाथि लम्पसार परेर आफ्ना हात उसको वरिपरि राखे । अनि आफ्ना वरिपरि उभिरहेका मानिसहरूलाई उनले भने, “चिन्ता नगर, उनी फेरि जीवित भएका छन् !”
 \s5
-\v 11 अनि पावल उनीहरूसँग माथिल्लो तलामा फेरि गए, र भोजन तयार गरेर खाए । त्यसपछि विश्‍वासीहरूसँग पावलले सूर्योदयसम्म कुरा गरे । त्यसपछि उनी त्यहाँबाट गए ।
+\v 11 अनि पावल उनीहरूसँग माथिल्लो तलामा फेरि गए र प्रभु भोजमा सहभागी भए । त्यसपछि विश्‍वासीहरूसँग पावलले सूर्योदयसम्म कुरा गरे । त्यसपछि उनी त्यहाँबाट गए ।
 \v 12 त्यस जवान मानिसलाई अरू मानिसहरूले घर लगे, र ऊ फेरि जीवित भएको कारणले तिनीहरूले धेरै सान्त्वना पाए ।
-
 \s5
-\v 13 तब हामी जहाजमा गयौँ । तर त्रोआसमा पावल हामीसँग जहाजमा चढेनन्, किनभने उनी जमिनको मार्ग भएर आसोसको सहरमा हामीभन्दा छिटो पुग्‍न चाहन्थे । हामी बाँकी रहेकाहरू पानी जहाज चढेर आसोसतिर लाग्यौँ ।
+\v 13 तब हामी जहाजमा गयौँ । तर त्रोआसमा पावल हामीसँग जहाजमा चढेनन्, किनभने उनी हामी बाँकी रहेकाहरू पानी जहाज चढेर आसोसतिर लाग्यौँ ।
 \v 14 हामीले पावललाई आसोसमा भेट्यौँ । तिनी हामीसँग जहाजमा चढे, र हामी मिलेटस सहरतिर लाग्यौँ ।
-
 \s5
 \v 15 एक दिनपछि हामी मिटिलेने पुग्यौँ, त्यसपछि हामी जहाज चढेर खिओस टापु नजिक आइपुग्यौँ । त्यसपछिको दिनमा हामी जहाज चढेर सामोस टापुमा पुग्यौँ । अर्को दिन सामोस छोडेर जहाज चढी मिलेटस सहरतिर लाग्यौँ ।
 \v 16 एफिसस सहरको ठिक दक्षिणमा मिलेटस पर्दथ्यो । पावल एसियामा समय नबिताउने भएको कारणले एफिससमा रोकिन चाहेनन् । यदि सम्भव भए, उनी पेन्तिकोसको दिनमा यरूशलेममा नै पुग्‍न चाहन्थे, अनि पेन्तिकोसको चाड नजिकै थियो ।
-
 \s5
-\v 17 मिलेटसमा जहाज पुगेपछि पावलले एफिससमा भएका विश्‍वासीहरूका एल्डरहरूसँग कुरा गर्नका लागि एउटा सन्देशवाहक पठाए ।
-\v 18 ती एल्डरहरू उनीकहाँ आएपछि, पावलले तिनीहरूलाई भने “म एसिया प्रान्तमा आएको दिनदेखि त्यहाँ रहुन्जेलसम्‍म, तिमीहरूलाई थाहा छ, कि म तिमीहरूका बिचमा रहँदा हर समय कसरी व्यवहार गर्दथेँ ।
+\v 17 मिलेटसमा जहाज पुगेपछि पावलले एफिससमा भएका विश्‍वासीहरूका एल्डरहरूसँग कुरा गर्नका लागि एउटा सन्देसवाहक पठाए ।
+\v 18 ती एल्डरहरू उनीकहाँ आएपछि, पावलले तिनीहरूलाई भने “जुन दिनदेखि म एसिया प्रान्तमा पुगेँ, तिमीहरूलाई थाहा छ म तिमीहरूका बिचमा रहँदा हर समय कसरी व्यवहार गर्दथेँ ।
 \v 19 कसरी मैले नम्रतामा र कुनै बेला रुँदै निरन्तर प्रभुको सेवा गरेँ भन्‍ने कुरा तिमीहरूलाई थाहा छ । तिमीहरूलाई यो पनि थाहै छ, अविश्‍वासी यहूदीहरूले कसरी मलाई हानि पुर्‍याउन खोजे ।
-\v 20 तिमीहरूलाई यो पनि थाहा छ, मैले परमेश्‍वरको वचन प्रचार गर्ने क्रममा तिमीहरूलाई सहयोग हुने कुनै कुरा पनि छुटाइनँ । तिमीहरूलाई थाहा छ, कि त्यसबेला धेरै मानिसहरूका बिचमा परमेश्‍वरको वचन सिकाएँ, र तिमीहरूको घरसम्मै गएर पनि सिकाएँ ।
+\v 20 तिमीहरूलाई यो पनि थाहा छ, मैले परमेश्‍वरको वचन प्रचार गर्ने क्रममा तिमीहरूलाई सहयोग हुने कुनै कुरा पनि छुटाइनँ । तिमीहरूलाई थाहा छ कि त्यसबेला धेरै मानिसहरूका बिचमा परमेश्‍वरको वचन सिकाएँ र तिमीहरूको घरसम्मै गएर पनि सिकाएँ ।
 \v 21 यहूदी र गैरयहूदी दुवैलाई तिनीहरू सबैले आफ्ना पापमय स्वभावलाई त्यागेर हाम्रा प्रभु येशूमा विश्‍वास गर्नुपर्छ भन्दै मैले प्रचार गरेँ ।”
-
 \s5
-\v 22 “र अहिले मलाई पवित्र आत्माले स्पष्‍ट रूपमा देखाउनु भएको कारणले म यरूशलेम जाँदैछु, जहाँ म जानैपर्छ, र मैले उहाँको आज्ञापालन गर्नैपर्छ । मलाई त्यहाँ के हुने हो मलाई थाहा छैन ।
-\v 23 तर हरेक सहर जहाँ म गएँ, पवित्र आत्माले मलाई भन्‍नुभयो, कि मानिसहरूले मलाई यरूशलेममा झ्यालखानमा हाल्नेछन्, र मैले दु:ख भोग्‍नुपर्नेछ ।
-\v 24 तर यदि मैले प्रभु येशूले भन्‍नुभएको काम गरेर सिद्धयाउन सकेँ भने मानिसहरूले मलाई मारे पनि पर्वाह छैन । परमेश्‍वर आफैँले हाम्रो निम्ति त्यो काम गरेर हामीलाई बचाउनुहुन्छ भन्‍ने असल सन्देश सुनाउन उहाँले मलाई बोलाउनुभयो, जुन कुराको हामी योग्य थिएनौँ ।
-
+\v 22 “र अहिले मलाई पवित्र आत्माले स्पष्‍ट रूपमा देखाउनु भएको कारणले म यरूशलेम जाँदै छु, जहाँ म जानै पर्छ र मैले उहाँको आज्ञापालन गर्नै पर्छ । मलाई त्यहाँ के हुने हो मलाई थाहा छैन ।
+\v 23 तर हरेक शहर जहाँ म गएँ, पवित्र आत्माले मलाई भन्‍नुभयो कि मानिसहरूले मलाई यरूशलेममा झ्यालखानमा हाल्नेछन्, र मैले दुःख भोग्‍नुपर्नेछ ।
+\v 24 तर यदि मैले प्रभु येशूले भन्‍नुभएको काम गरेर सिध्याउन सकेँ भने मानिसहरूले मलाई मारे पनि पर्वाह छैन । हामी जुन कुराका योग्य थिएनौँ त्यही काम गरेर परमेश्‍वरले हामीलाई बचाउनुहुन्छ भन्‍ने असल सन्देश सुनाउन उहाँले मलाई बोलाउनुभयो ।
 \s5
 \v 25 परमेश्‍वरले आफूलाई कसरी राजाको रूपमा देखाउनुहुन्छ भन्‍ने बारेमा मैले तिमीहरूलाई सन्देश प्रचार गरेँ । तर मलाई अहिले थाहा छ, कि तिमी मेरा सङ्गी विश्‍वासीहरूले मलाई देख्‍ने आज यो अन्तिम पटक हो ।
-\v 26 त्यसैले म चाहन्छु, कि मैले प्रचार गरेको सबैले बुझून्, र कुनै पनि व्यक्ति येशूलाई विश्‍वास नगरी मर्छ भने त्यसमा मेरो कुनै गल्ती छैन ।
-\v 27 कारण परमेश्‍वरले बनाउनु भएको आफ्नो योजनाबारे मैले तिमीहरूलाई सबै कुरा भनिदिएको छु ।
-
+\v 26 त्यसैले म चाहन्छु, कि मैले प्रचार गरेको सबैले बुझून्, र कुनै पनि व्‍यक्‍ति येशूलाई विश्‍वास नगरी मर्छ भने त्यसमा मेरो कुनै गल्ती छैन ।
+\v 27 कारण परमेश्‍वरले बनाउनु भएको आफ्नो योजना बारे मैले तिमीहरूलाई सबै कुरा भनिदिएको छु ।
 \s5
-\v 28 तिमी अगुवाहरूले परमेश्‍वरको वचनमा निरन्तर विश्‍वास गर र त्यसको पालना गर्दैरहो । तिमीहरूले अरू सबै विश्‍वासीहरूलाई पनि सहायता गर, जतिलाई पवित्र आत्माले तिमीहरूको हेरचाहमा छोड्नुभएको छ । जसरी गोठालोले आफ्नो र आफ्ना भेडाहरूको हेरचाह गर्छ, त्यसरी नै आफू र आफ्ना विश्‍वासीहरूको हेरचाह गर । कलवरीको क्रुसमा उहाँका पुत्रले बगाउनुभएको रगतद्वारा परमेश्‍वरले तिनीहरूलाई किन्‍नुभयो ।
-\v 29 म गएपछि झुटा शिक्षा सिकाउनेहरू तिमीहरूकहाँ आउनेछन् र विश्‍वासीहरूलाई ठुलो हानि गर्नेछन् । यो कुरा मलाई थाहा छ । तिनीहरू भेडाहरूलाई मार्ने क्रूर ब्वाँसाहरूजस्तै हुनेछन् ।
-\v 30 यहाँसम्म कि तिम्रा आफ्नै अगुवाहरूको समूहमा पनि खराब कुरा सिकाएर विश्‍वासीहरूलाई झुटा बोल्नेहरू हुनेछन् । त्यस्ता किसिमका शिक्षाहरूमा विश्‍वास गरेर चेला बनून् भनेर तिनीहरू त्यो शिक्षा प्रचार गर्छन् ।
-
+\v 28 तिमी अगुवाहरूले परमेश्‍वरको वचनमा निरन्तर विश्‍वास गर र त्यसको पालना गर्दै रहो । तिमीहरूले अरू सबै विश्‍वासीहरूलाई पनि सहायता गर, जतिलाई पवित्र आत्माले तिमीहरूको हेरचाहमा छोड्नुभएको छ । जसरी गोठालोले आफ्नो र आफ्ना भेडाहरूको हेरचाह गर्छ, त्यसरी नै आफू र आफ्ना विश्‍वासीहरूको हेरचाह गर । कलवरीको क्रुसमा उहाँका पुत्रले बगाउनुभएको रगतद्वारा परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई किन्‍नुभयो ।
+\v 29 म गएपछि झूटा शिक्षा सिकाउनेहरू तिमीहरूकहाँ आउनेछन् र विश्‍वासीहरूलाई ठूलो हानि गर्नेछन् । यो कुरा मलाई थाहा छ । तिनीहरू भेडाहरूलाई मार्ने क्रूर ब्वाँसाहरू जस्तै हुनेछन् ।
+\v 30 यहाँसम्म कि तिम्रो आफ्नै अगुवाहरूको समूहमा पनि खराब कुरा सिकाएर विश्‍वासीहरूलाई झूटो बोल्नेहरू हुनेछन् । त्यस्ता किसिमका शिक्षाहरूमा विश्‍वास गरेर चेला बनून् भनेर तिनीहरू त्यो शिक्षा प्रचार गर्छन् ।
 \s5
-\v 31 त्यसैले जागा बस, ताकि हाम्रा प्रभु येशूको साँचो सन्देशमा विश्‍वास गर्न तिमीहरूलाई कसैले नरोकोस् । तिमीहरूले यो कुराको सम्झना गर, कि तिन वर्षसम्म दिन र रात मैले त्यो सन्देशको बारेमा सिकाएँ, र येशूमा विश्‍वासयोग्य रहन आँशुका साथ चुनौती दिएँ ।”
-\v 32 “मैले तिमीहरूलाई छोड्दा, तिमीलाई सुरक्षा दिन,र जुन कुराको निम्ति हामी योग्य थिएनौँ, उहाँले हाम्रो निम्ति त्यो गरेर हामीलाई बचाउनुहुन्छ भन्‍ने सन्देशलाई तिमीहरूले विश्‍वास गरिरहन सक भनेर म परमेश्‍वरसँग बिन्ती गर्छु । यदि मैले भनेको सन्देशमा निरन्तर रूपमा विश्‍वास गर्‍यौ भने तिमीहरू बलिया हुनेछौ र उहाँका मानिसहरूसँग परमेश्‍वरले असल कुराहरू दिनुहुनेछ भनेर गर्नुभएको प्रतिज्ञाअनुसार परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई सदाको निम्ति त्यो दिनुहुनेछ ।
-
+\v 31 त्यसैले जागा बस ताकि हाम्रा प्रभु येशूको साँचो सन्देशमा विश्‍वास गर्न तिमीहरूलाई कसैले नरोकोस् । तिमीहरूले यो कुराको सम्झना गर कि तिन वर्षसम्म दिन र रात मैले त्यो सन्देशको बारेमा सिकाएँ र येशूमा विश्‍वासयोग्य रहन आँशुका साथ चुनौती दिएँ ।”
+\v 32 “तिमीलाई सुरक्षा दिन र हामीलाई बचाउन उहाँले जे गर्नुभयो त्यो सन्देशमा विश्‍वास गरिरहनको लागि म परमेश्‍वरसँग विन्ती गर्छु, जसको योग्य हामी थिएनौँ । यदि मैले भनेको सन्देशमा निरन्तर रूपमा विश्‍वास गर्‍यौ भने तिमीहरू बलिया हुनेछौ र उहाँका मानिसहरूसँग परमेश्‍वरले गर्नुभएको प्रतिज्ञाअनुसार दिने असल कुराहरू परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई सदाक निम्ति दिनुहुनेछ ।
 \s5
-\v 33 मेरो बारेमा भन्‍नु पर्दा, आफ्नो कपडाको लागि मलाई कसैको रुपिँया-पैसा चाहँदिन ।
+\v 33 मेरो बारेमा भन्‍नु पर्दा, आफ्नो कपडाको लागि मलाई कसैको रुपैँयापैसा चाहिँदैन ।
 \v 34 म र मेरा साथीहरूको आवश्यकताको लागि मैले आफ्नै हातले पैसा कमाउन परिश्रम गरेँ, सो तिमीहरूलाई थाहा छ ।
-\v 35 जो खाँचोमा छन्, तिनीहरूलाई दिनको लागि तिमीहरूले कडा मेहनत गर्नुपर्छ भनी मैले जे गरेँ त्यसबाट मैले तिमीहरूलाई देखाएको छु । येशू आफैँले भन्‍नुभएको कुरा हामीले सम्झनुपर्छ, ‘त्यो मानिस आनन्दित हुन्छ जो अरूबाट लिनुभन्दा अरूलाई दिन्छ ’ ।”
-
+\v 35 जो खाँचोमा छन्, तिनीहरूलाई दिनको लागि तिमीहरूले कडा मेहनत गर्नुपर्छ भनी मैले जे गरेँ त्यसबाट मैले तिमीहरूलाई देखाएको छु । येशू आफैँले भन्‍नुभएको कुरा हामीले सम्झनु पर्छ, ‘त्यो मानिस आनन्दित हुन्छ जो अरूबाट लिनुभन्दा अरूलाई दिन्छ । ‘”
 \s5
 \v 36 बोलिसकेपछि पावलले सम्पूर्ण एल्डरहरूसँगै घुँडा टेकी प्रार्थना गरे ।
-\v 37 तिनीहरू सबै जना खुब रोए, र तिनीहरूले पावललाई अँगालो हाले र म्वाँइ खाए ।
+\v 37 तिनीहरू सबै जना खुब रोए, र तिनीहरू पावललाई अँगालो हाले र म्वाँइ खाए ।
 \v 38 मलाई तिमीहरूले फेरि देख्‍नेछैनौ भनेको कुराले तिनीहरूलाई धेरै निराश बनाएको थियो । तब तिनीहरू सबैजना उनीसँगै पानी जहाज भएको ठाउँसम्म गए ।
-
 \s5
+
 \c 21
 \p
-\v 1 एफिससबाट आएका एल्डरहरूसँग बिदा भएपछि, हामी पानी जहाज चढ्यौँ र कोस टापुतिर पानीमा यात्रा गर्‍यौँ, जहाँ पानी जहाज एक रातको निम्ति रोकियो । अर्को दिन हामी त्यही पानी जहाज चढेर कोसबाट रोडस टापुतिर गयौँ, जहाँ पानी जहाज फेरि रोकियो । त्यस दिनपछि हामी पटारा सहरमा गयौँ, जहाँ जाहज रोकियो ।
-\v 2 त्यो जहाजलाई हामीले पटारामा नै छोड्यौँ, अनि त्यहाँ फोनिकेको क्षेत्रतिर जाँदै गरेको एउटा जहाज थियो भनी हामीलाई कसैले भन्यो । तसर्थ, हामी त्यो जहाज चढ्यौँ र त्यस ठाउँलाई छोड्यौँ ।
-
+\v 1 एफिससबाट आएका एल्डरहरूसँग बिदा भएपछि, हामी पानी जहाज चढ्यौँ र कोसको टापुतिर पानीमा यात्रा गर्‍यौँ, जहाँ पानी जहाज एक रातको निम्ति रोकियो । अर्को दिन हामी त्यही पानी जहाज चढ्यौँ कोसबाट रोडस टापुतिर गयौँ, जहाँ पानी जहाज फेरि रोकियो । त्यस दिनपछि हामी पटारा शहरमा गयौँ, जहाँ जाहज रोकियो ।
+\v 2 त्यो जहाजलाई हामीले पटारामा नै छोड्यौँ, अनि त्यहाँ फोनिकेको क्षेत्रतिर जाँदै गरेको जहाज थियो भनी हामीलाई कसैले भन्यो । तसर्थ, हामी त्यो जहाज चढ्यौँ र त्यस ठाउँलाई छोड्यौँ ।
 \s5
-\v 3 साइप्रस टापु नदेखुञ्‍जेलसम्म हामीले समुद्रमा यात्रा गरिरह्‍यौँ । हामी त्यो टापुको दक्षिणतिर हुँदै गयौँ र सिरिया प्रान्तको फोनिके क्षेत्रमा पर्ने टुरोस सहरमा नआइपुगेसम्म निरन्तर अगि बढिरह्‍यौँ । त्यो जहाज त्यहाँ धेरै दिनसम्म रहनुपर्थ्यो किनभने कामदारहरूले जहाजबाट सामानहरू झार्नु पर्ने थियो ।
-\v 4 टुरोस सहरका विश्‍वासीहरू कहाँ बस्छन् भनी हामीलाई कसैले बताइदियो, त्यसैले हामी गयौँ र तिनीहरूसँग सात दिनसम्म बस्यौँ । यरूशलेममा पावललाई मानिसहरूले कष्‍ट दिनेछन् भनी परमेश्‍वरका आत्माले तिनीहरूलाई प्रकट गरिदिनु भएकाले, पावल त्यहाँ जानु हुँदैन भनी तिनीहरूले भने ।
-
+\v 3 साइप्रस टापु नदेखुञ्‍जेलसम्म हामी समुद्रमा यात्रा गरिरह्‍यौँ । हामी त्यो टापुको दक्षिणतिर हुँदै गयौँ र सिरिया प्रान्तको फोनिके क्षेत्रमा पर्ने टुरोस शहरमा नआइपुगेसम्म निरन्तर अघि बढिरह्‍य ौँ । त्यो जहाज त्यहाँ धेरै दिनसम्म रहनु पर्थ्यो किनभने कामदारहरूले जहाजबाट सामानहरू झार्नु पर्ने थियो ।
+\v 4 टुरोस शहरका विश्‍वासीहरू कहाँ बस्छन् भनी हामीलाई कसैले बताइदियो, त्यसैले हामी गयौँ र तिनीहरूसँग सात दिनसम्म बस्यौँ । यरूशलेममा पावललाई मानिसहरूले कष्‍ट दिनेछन् भनी परमेश्‍वरका आत्माले तिनीहरूलाई प्रकट गरिदिनु भएकाले, पावल त्यहाँ जानु हुँदैन भनी तिनीहरूले भने ।
 \s5
-\v 5 तर जब जहाज त्यहाँबाट जाने समय भयो, हामीले यरूशलेमतिरको बाटोलाई निरन्तरता दिनलाई तयारी गर्‍यौँ । हामीले टुरोस सहर छोड्दा, त्यहाँका सबै पुरुषहरू अनि तिनीहरूका पत्‍नीहरू र बालबच्‍चाहरू हामीसँगै समुद्रको किनारासम्मै गए । त्यहाँ हामी सबैले बालुवामा घुँडा टेकेर प्रार्थना गर्‍यौँ ।
+\v 5 तर जब जहाज त्यहाँबाट जाने समय भयो, हामीले यरूशलेमतिरको बाटोलाई निरन्तरता दिनलाई तयारी गर्‍यौँ । हामीले टुरोस शहर छोड्दा, त्यहाँका सबै पुरुषहरू अनि तिनीहरूका पत्‍नीहरू र बालबच्‍चाहरू हामीसँगै समुद्र किनारासम्मै गए । त्यहाँ हामी सबैले बालुवामाथि घुँडा टेकेर प्रार्थना गर्‍यौँ ।
 \v 6 हामीले तिनीहरूसँग बिदा मागेपछि पावल र हामी तिनका सहयात्रीहरू जहाजमा चढ्यौँ, अनि अरू विश्‍वासीहरू आ-आफ्ना घरतिर फर्के ।
-
 \s5
-\v 7 टुरोसलाई छोडेपछि, हामी त्यही जहाजमा निरन्तर टोलेमाइस सहरतिर लाग्यौँ । त्यहाँ विश्‍वासीहरू थिए, र हामीले तिनीहरूलाई अभिवादन गर्‍यौँ र त्यस रात हामी तिनीहरूसँगै रह्‍यौँ ।
-\v 8 अर्को दिन हामीले टोलेमाइस छोड्यौँ, र कैसरियाको सहरतिर जहाजमा यात्रा गर्‍यौँ जहाँ हामी फिलिपको घरमा बस्यौँ, जसले अरूहरूलाई कसरी येशूका अनुयायीहरू बन्‍ने भनी बताउनमा समय बिताउँथे । तिनी यरूशलेमका विश्‍वासीहरूले विधवाहरूका हेरचाह गर्न छानेका सात जना मानिसमध्ये एक जना थिए ।
-\v 9 तिनका विवाह नभएका चार जना छोरी थिए । तिनीहरू प्रत्येकले पवित्र आत्माले तिनीहरूलाई बताउनुभएका सन्देशहरू बारम्बार बोल्‍थे ।
-
+\v 7 टुरोसलाई छोडेपछि, हामी त्यही जहाजमा निरन्तर टोलेमाइस शहरतिर लाग्यौँ । त्यहाँ विश्‍वासीहरू थिए, र हामीले तिनीहरूलाई अभिवादन गर्‍यौँ र त्यस रात हामी तिनीहरूसँगै रह्‍य ौँ ।
+\v 8 अर्को दिन टोलेमाइस छोड्यौँ, र कैसरियाको शहरतिर जाहजको यात्रा गर्‍यौँ जहाँ हामी फिलिपको घरमा बस्यौँ, जसले अरूहरूलाई कसरी येशूको अनुयायीहरू बन्‍ने भनी बताउनमा समय बिताउथे । तिनी यरूशलेमका विश्‍वासीहरूले विधवाहरूका हेरचाह गर्न छानेका सात जना मानिसहरूमध्ये एक जना थिए ।
+\v 9 तिनका चार जना विवाह नभएका छोरीहरू थिए । तिनीहरू प्रत्येकले पवित्र आत्माले तिनीहरूलाई बताउनु भएका सन्देशहरू बारम्बार बोल्‍थे ।
 \s5
-\v 10 हामी फिलिपको घरमा धेरै दिनसम्म बसेपछि, अगाबस नाम गरेका एक जना विश्‍वासी यहूदियाको क्षेत्रबाट तल कैसरियामा आए । तिनले पवित्र आत्माले तिनलाई भन्‍नुभएका सन्देशहरू मानिसहरूलाई बारम्बार बताउने गर्दथे ।
-\v 11 हामी भएको ठाउँमा आएर, तिनले पावलको कम्मरपेटी फुकाले । त्यसपछि तिनले यसले आफ्ना हात र खुट्टाहरू बाँधे र भने, “पवित्र आत्मा भन्‍नुहुन्छ, ‘यरूशलेमका यहूदी अगुवाहरूले यो पटुकाको मालिकका हात र खुट्टाहरू यसरी बाँध्‍नेछन्, अनि तिनीहरूले उसलाई एउटा कैदीको रूपमा गैरयहूदीहरूका हातमा दिनेछन् ।’”
-
+\v 10 हामी फिलिपको घरमा धेरै दिनसम्म बसेपछि, अगाबस नाम गरेका एउटा विश्‍वासी यहूदियाको क्षेत्रबाट तल कैसरियामा आइपुगे । तिनले पवित्र आत्माले तिनलाई भन्‍नुभएका सन्देशहरू मानिसहरूलाई बारम्बार बताउने गर्दथे ।
+\v 11 हामी भएको ठाउँमा आएर, तिनले पावलको पटुका फुकाले । त्यसपछि उसले यसले हातहरू र खुट्टाहरू बाँधे र भने, “पवित्र आत्मा भन्‍नुहुन्छ, ‘यरूशलेमका यहूदी अगुवाहरूले यो पटुकाको मालिकको हातहरू र खुट्टाहरू यसरी बाँध्‍नेछन्, अनि तिनीहरूले उसलाई एउटा कैदीको रुपमा गैरयहूदीहरूका हातमा दिनेछन् । ‘”
 \s5
-\v 12 जब हामी बाँकीले त्यो सुन्यौँ, हामी र त्यहाँ भएका अरू विश्‍वासीहरूले पावललाई, “तपाईं माथि यरूशलेममा नजानुहोस्” भनी अनुरोध गर्‍यौँ ।
-\v 13 तर पावलले जवाफ दिए, “रोएर मलाई जानबाट निरुत्साहित पार्न प्रयास गर्न छोड ! तिमीहरू रोएर किन मलाई जानबाट निरुत्साहित पार्न प्रयास गरिरहेका छौ ? म झ्यालखानामा जान र यरूशलेममा मर्न पनि तयार छु किनभने मैले प्रभु येशूको सेवा गर्छु ।”
-\v 14 जब हामीले उनले यरूशलेम जाने निश्‍चय गरेका थिए भन्‍ने थाहा पायौँ, हामीले उनलाई रोक्‍ने कोसिस गरेनौँ । हामीले “प्रभुको इच्छा पुरा होस्” भन्यौँ ।
-
+\v 12 जब हामी बाँकीले त्यो सुन्यौँ, हामी र त्यहाँ भएका अरु विश्‍वासीहरूले पावललाई, “तपाईं माथि यरूशलेममा नजानुहोस्” भनी अनुरोध गर्‍यौँ ।
+\v 13 तर पावलले जवाफ दिए, “रोएर मलाई जानबाट निरुत्साहित पार्न प्रयास गर्न छोड !” तिमीहरू रोएर किन मलाई जानबाट निरुत्साहित पार्न प्रयास गरिरहेका छौ ? म झ्यालखाना जान र यरूशलेममा मर्न पनि तयार छु किनभने मैले प्रभु येशूको सेवा गर्छु ।”
+\v 14 जब हामीले उनी यरूशलेम जानेथिए भन्‍ने थाहा पायौँ, हामीले उनलाई रोक्‍ने कोसिस गरेनौँ । हामीले “प्रभुको इच्छा पुरा होस्” भन्यौँ ।
 \s5
-\v 15 सिरियामा ती दिनहरूपछि हामीले हाम्रा सरसमानहरू तयार पार्‍यौँ र स्थल-मार्ग हुँदै यरूशलेम जानलाई हिड्यौँ ।
-\v 16 कैसरियाका केही विश्‍वासीहरू पनि हामीसँगै गए । तिनीहरूले हामीलाई मनासोन नाम भएका मानिसको घरमा बस्‍नलाई लिएर गए । उनी साइप्रस टापुका थिए, मानिसहरूले येशू बारेको सन्देश सुन्‍न पहिला सुरु गरिरहँदा नै उनले उहाँमा विश्‍वास गरेका थिए ।
-
+\v 15 सिरियामा ती दिनहरूपछि हामीले हाम्रा सरसमानहरू तायर पार्‍यौँ र स्थल-मार्ग हुँदै यरूशलेम जानलाई हिड्यौँ ।
+\v 16 कैसरियाका केही विश्‍वासीहरू पनि हामीसँगै गए । तिनीहरूले हामीलाई मनासोन नाम भएका मानिसको घरमा बस्‍नलाई लिएर गए । उनी साइप्रस टापूका थिए, मानिसहरूले येशू बारेको सन्देश सुन्‍न पहिला सुरु गरिरहदा नै उनले उहाँमा विश्‍वास गरेका थिए ।
 \s5
 \v 17 जब हामी यरूशलेममा आइपुग्यौँ, विश्‍वासीहरूको एउटा समूहले हामीलाई खुसीसाथ स्वागत गरे ।
-\v 18 अर्को दिन पावल र बाँकी हामी याकूबसँग कुराकानी गर्न गयौँ, जो त्यहाँको मण्डलीका अगुवा थिए । यरूशलेम मण्डलीका अरू सबै अगुवाहरू पनि त्यहाँ थिए ।
-\v 19 पावलले तिनीहरूलाई अभिवादन गरे, र त्यसपछि उनले परमेश्‍वरले उनलाई गैरयहूदीहरूका बिचमा गर्नलाई शक्ति दिनुभएका सबै कुराहरूका बारेमा तिनीहरूलाई बताए ।
-
+\v 18 अर्को दिन पावल र बाँकी हामी याकूबसँग कुराकानी गर्न गयौँ, जो त्यहाँको मण्डलीको अगुवा थिए । यरूशलेम मण्डलीका अरू सबै अगुवाहरू पनि त्यहाँ थिए ।
+\v 19 पावलले तिनीहरूलाई अभिवादन गरे, र त्यसपछि उनले परमेश्‍वरले उनलाई गैरयहूदीहरूको बिचमा गर्नलाई शक्ति दिनुभएको सबै कुराहरू तिनीहरूलाई बताए ।
 \s5
 \v 20 त्यो कुरा सुनेपछि, याकूब र अरू एल्डरहरूले परमेश्‍वरलाई धन्यवाद दिए । त्यसपछि तिनीहरूमध्येका एक जनाले पावललाई भने, “भाइ, यहाँ प्रभु येशूमा विश्‍वास गरेका कैयौँ हजारौँ यहूदीहरू छन् भनी तपाईंलाई थाहै छ । हामी सबैले मोशाले दिएका व्यवस्था धेरै होसियारीपूर्वक निरन्तर पालना गर्छौँ भन्‍ने पनि तपाईंलाई थाहा छ ।
-\v 21 तर तपाईं गैरयहूदीहरूकहाँ हुँदा यहूदी विश्‍वासीहरूले मोशाको व्यवस्थाहरू मान्‍न छोड्नु पर्छ भन्‍नुहुन्छ भनी हाम्रा सङ्गी-यहूदी विश्‍वासीहरूलाई भनिएको छ । तपाईंले ती यहूदी विश्‍वासीहरूका छोराहरूलाई खतना नगर्नू र अन्य हाम्रा रीतिरिवाजहरू नमान्‍नू भन्‍नुहुन्छ भनी मानिसहरूले भन्छन् । तिनीहरूले तपाईंको बारेमा सत्य भनिरहेका छन् भन्‍ने हामीले विश्‍वास गर्दैनौँ ।
-
+\v 21 तर तपाईं गैरयहूदीहरूकहाँ हुँदा यहूदी विश्‍वासीहरूले मोशाको व्यवस्थाहरू मान्‍न छोड्नु पर्छ भन्‍नुहुन्छ भनी हाम्रा सङ्गी यहूदी विश्‍वासीहरूलाई भनिएको छ । तपाईंले ती यहूदी विश्‍वासीहरूका छोराहरूलाई खतना नगर्नू र अन्य हाम्रा रितिरिवाजहरू नमान्‍नू भन्‍नुहुन्छ भनी मानिसहरूले भन्छन् । तिनीहरूले तपाईंको बारे सत्य भनिरहेका छन् भन्‍ने हामीले विश्‍वास गर्दैनौँ ।
 \s5
-\v 22 तर तपाईं यहाँ आउनुभएको छ भनी हाम्रा सङ्गी-यहूदी विश्‍वासीहरूले सुन्‍नेछन्, र तिनीहरू तपाईंसँग रिसाउनेछन् । तसर्थ, तपाईंका बारेमा तिनीहरूले सुनेका कुराहरू सत्य होइन भनी देखाउन तपाइले केही त्यस्तो कुरा गर्नुपर्छ ।
-\v 23 त्यसैले, कृपया हामीले जे सुझाव दन्छौँ त्यसै गर्नुहोस् । हाम्रा माझमा परमेश्‍वरसँग भाकल गरेका चार जना मानिस छन् ।
-\v 24 तिनीहरूसँगै मन्दिरमा जानुहोस् र तपाईं अनि तिनीहरू मन्दिरमा आराधना गर्न योग्य हुनलाई आवश्यक पर्ने विधिहरू पुरा गर्नुहोस् । त्यसपछि जब तिनीहरूको बलिदान चढाउने समय हुन्छ, तिनीहरूले चढाउने कुराहरूको मूल्य तिरिदिनुहोस् । त्यसपछि, तिनीहरूले जे गर्छु भनेका थिए, त्यो तिनीहरूले गरेकाछन् भनी देखाउन, तिनीहरूले तिनीहरूको कपाल खौरन सक्छन् । जब मानिसहरूले तपाईंलाई मन्दिरका चोकहरूमा ती मानिसहरूका साथमा देख्‍छन्, तपाईंको बारेमा तिनीहरूलाई भनिएको कुराहरू सत्य होइनन् भनी तिनीहरूले जान्‍ने छन् । बरु, तपाईंले हाम्रा सबै यहूदी व्यवस्थाहरू पालन गर्नुहुन्छ भनी तिनीहरूले थाहा पाउनेछन् ।
-
+\v 22 तर तपाईं यहाँ आउनुभएको छ भनी हाम्रा सङ्गी यहूदी विश्‍वासीहरूले सुन्‍नेछन्, र तिनीहरू तपाईंसँग रिसाउनेछन् । तसर्थ, तपाईंका बारेमा तिनीहरूले सुनेका कुराहरू सत्य होइन भनी देखाउन तपाइले केही त्यस्तो कुरा गर्नुपर्छ ।
+\v 23 त्यसैले, कृपया हामीले जे सुझाव दन्छौँ त्यसै गर्नुहोस् । हाम्रा माझमा परमेश्‍वरसँग भाकल गरेका चार जना मानिसहरू छन् ।
+\v 24 तिनीहरूसँगै मन्दिरमा जानुहोस् र तपाईं अनि तिनीहरू मन्दिरमा आराधना गर्न योग्य हुनलाई आवश्यक पर्ने विधिहरू पुरा गर्नुहोस् । त्यसपछि जब तिनीहरूको बलिदान चढाउने समय हुन्छ, तिनीहरूले चढाउने कुराहरूको मूल्य तिरिदिनुहोस् । त्यसपछि, तिनीहरूले जे गर्छु भनेका थिए, त्यो तिनीहरूले गरेकाछन् भनी देखाउन, तिनीहरूले तिनीहरूको कपाल खौरन सक्छन् । जब मानिसहरूले तपाईंलाई मन्दिरका चोकहरूमा ती मानिसहरूका साथमा देख्‍छन्, तपाईंबारे तिनीहरूलाई भनिएको कुराहरू सत्य होइनन् भनी तिनीहरूले जान्‍ने छन् । त्यसको सट्टामा, तपाईंले हाम्रा सबै यहूदी व्यवस्थाहरू पालन गर्नुहुन्छ भनी तिनीहरूले थाहा पाउनेछन् ।
 \s5
-\v 25 गैरयहूदी विश्‍वासीहरूका निम्ति, उनीहरूले हाम्रा कुन-कुन व्यवस्थाहरू पालन गर्नुपर्छ भन्‍ने बारेमा हामी यरूशलेमका एल्डरहरूले कुरा गरेका छौँ, र हामीले के निर्णय गरेका छौँ भन्‍ने बताउँदै तिनीहरूलाई पत्र लेख्यौँ । तिनीहरूले मानिसहरूले कुनै मूर्तिलाई बलि चढाएको मासु खानु हुँदैन, पशुको रगत खानु हुँदैन र मानिसहरूले घाँटी अँठ्याएर मारेका जनावरहरूको मासु खानु हुँदैन । तिनीहरू तिनीहरूसँग विवाह नभएको कसैसँग सुत्‍नु हुँदैन भन्‍ने कुरा पनि हामीले तिनीहरूलाई बतायौँ ।”
-\v 26 त्यसैले तिनीहरूले भनेका कुराहरू गर्न पावल सहमत भए, र अर्को दिन उनले ती चार जना मानिसलाई लिएर तिनीहरूले आफैँलाई सँगसँगै शुद्ध पारे । त्यसपछि, पावल मन्दिरका चोकहरूमा गए र तिनीहरूले आफैँलाई शुद्ध पार्ने काम कुन दिन सिद्धिन्छ र तिनीहरू हरेकको निम्ति बलिहरूको रूपमा पशुहरू कहिले चढाउने भनी पूजाहारीलाई बताए ।
-
+\v 25 गैरयहूदी विश्‍वासीहरूलेको निम्ति, उनीहरूले हाम्रा कुन-कुन व्यवस्थाहरू पालन गर्नुपर्छ भन्‍ने बारे हामी यरूशलेमका एल्डरहरूले कुरा गरेका छौँ, र हामीले के निर्णय गरेका छौँ भन्‍ने बताउदै तिनीहरूलाई पत्र लेख्यौँ । तिनीहरूले मानिसहरूले कुनै पनि मूर्तिहरूलाई बलि चढाएको मासु खानु हुँदैन, पशुको रगत खानु हुँदैन र मानिसहरूले घाँटी अँठ्याएर मारेएका जनावरहरूको मासु खानु हुँदैन । तिनीहरू तिनीहरूसँग विवाह नभएको कसैसँग सुत्‍नु हुँदैन भनी बताउन हामीले तिनीहरूलाई बतायौँ ।”
+\v 26 तिनीहरूले भनेका कुराहरू गर्न पावल मन्जुर भए, र अर्को दिन उसले ती चार जना मानिसहरूलाई लिएर तिनीहरूले आफैँलाई सँगसँगै शुद्ध पारे । त्यसपछि, पावल मन्दिरका चोकहरूमा गए र तिनीहरूले आफैँलाई शुद्ध पार्ने काम कुन दिन सिद्धिन्छ र तिनीहरू हरेकको निम्ति बलिहरूको रूपमा पशुहरू कहिले चढाउने भनी पूजाहारीलाई भने ।
 \s5
 \v 27 आफूलाई शुद्ध पार्ने सात दिन पूरा हुनैलाग्दा, पावल मन्दिरको चोकमा फर्किए । एसियाबाट आएका केही यहूदीहरूले तिनीलाई त्यहाँ देखे, र तिनीहरू उनीसँग साह्रै रिसाए । पावललाई पक्रन तिनीहरूलाई सहायता गर्न तिनीहरूले मन्दिरको चोकमा भेला भएका धेरै अरू यहूदीहरूलाई बोलाए ।
-\v 28 तिनीहरू यसरी चिच्याए, “सङ्गी- इस्राएलीहरू हो, आउनुहोस् र यो मान्छेलाई सजाय दिन हामीलाई सहायता गर्नुहोस् ! ऊ जहाँ-जहाँ जान्छ, त्यहाँ यहूदीहरूलाई तिनीहरूले तुच्छ ठान्‍नुपर्छ भनी मानिसहरूलाई सिकाउने यही हो । मोशाको व्यवस्था पालन गर्नुपर्दैन न त पवित्र मन्दिरलाई नै आदर गर्नू भनी यसले मानिसहरूलाई सिकाउँछ । यसले यो ठाउँलाई दुषित तुल्याउँदै, गैरयहूदीहरूलाई पनि मन्दिरको चोकभित्र ल्याएको छ ।”
-\v 29 पावललाई गैरयहूदी व्यक्ति त्रोफिमससँग यरूशलेममा हिँडिरहेको देखेको हुनाले तिनीहरूले त्यसो भनेका थिए । तिनीहरूको व्यवस्थाले गैरयहूदीहरूलाई मन्दिरभित्र हुन अनुमति दिँदैनथ्यो । उक्त दिन पावलले त्रोफिमसलाई मन्दिरको चोकमा ल्याएको हुनुपर्छ भनी तिनीहरूले सोचे ।
-
+\v 28 तिनीहरू यसरी चिच्याए, “सङ्गी इस्राएलीहरू हो, आऊ र यो मान्छेलाई सजाय दिन हामीलाई सहायता गर्नुहोस् ! ऊ जहाँ-जहाँ जान्छ, त्यहाँ यहूदीहरूलाई तिनीहरूले तुच्छ ठान्‍नुपर्छ भनी मानिसहरूलाई सिकाउने यही हो । मोशाको व्यवस्था पालन गर्नुपर्दैन नत पवित्र मन्दिरलाई नै आदर गर्नू भनी यसले मानिसहरूलाई सिकाउँछ । यसले यो ठाउँलाई दुषित तुल्याउदै, गैरयहूदीहरूलाई पनि मन्दिरको चोकभित्र ल्याएको छ ।”
+\v 29 पावललाई गैरयहूदी व्‍यक्‍ति त्रोफिमससँग यरूशलेममा हिँडिरहेको देखेको हुनाले तिनीहरूले त्यसो भनेका थिए । तिनीहरूको व्यवस्थाले गैरयहूदीहरूलाई मन्दिरभित्र हुन अनुमति दिदैनथ्यो । उक्त दिन पावलले त्रोफिमसलाई मन्दिरको चोकमा ल्याएको हुनुपर्छ भनी तिनीहरूले सोचे ।
 \s5
-\v 30 त्यो सहरका मानिसहरूले मन्दिरको चोकमा केही समस्या छ भनी सुनेकाले सबैजना दौडदै त्यहाँ आए । तिनीहरूले पावललाई पक्रेर मन्दिर क्षेत्रभन्दा बाहिर घिसारेर ल्याए । मन्दिर क्षेत्रभित्र मानिसहरूले हुलदङ्गा नगरून् भनेर तिनीहरूले मन्दिरको चोकमा ढोकाहरू बन्द गरिदिए ।
-\v 31 ती मानिसहरूले पावललाई मार्ने प्रयास गर्दै गर्दा कसैले मन्दिर नजिकको किल्लामा दौडेर गएर यरूशलेमका धेरै मानिसहरूले मन्दिरमा हुलदङ्गा गरिरहेका छन् भनी रोमी सेनापतिलाई बताइदियो ।
-
+\v 30 त्यो शहरका मानिसहरूले मन्दिरको चोकमा केही समस्या छ भनी सुनेकाले सबैजना दौडदै त्यहाँ आए । तिनीहरूले पावललाई पक्रेर मन्दिर क्षेत्रभन्दा बाहिर घिसारेर ल्याए । मन्दिर क्षेत्रभित्र मानिसहरूले हुलदङ्गा नगरून् भनेर तिनीहरूले मन्दिरको चोकमा ढोकाहरू बन्द गरिदिए ।
+\v 31 ती मानिसहरूले पावललाई मार्ने प्रयास गर्दै गर्दा कसैले मन्दिर नजिकको किल्लामा दौडेर गए र यरूशलेमका धेरै मानिसहरूले मन्दिरमा हुलदङ्गा गरिरहेका छन् भनी रोमी सेनापतिलाई बताइदियो ।
 \s5
-\v 32 ती सेनापति तुरुन्तै केही अधिकारीहरू र ठूला सङ्ख्यामा सिपाहीहरू लिएर भिड जम्मा भएको मन्दिर क्षेत्रतिर दौडिए । अनि चिच्याउँदै पावललाई कुटिरहेका मानिसहरूले सेनापति र सिपाहीहरूलाई आउँदै गरेको देखेर उनलाई पिट्न छोडे ।
-\v 33 सेनापति पावल भएको ठाउँमा आएर तिनलाई समाए । पावललाई साङ्लाले दुवै पाखुरामा बाँध्‍न तिनले सिपाहीहरूलाई आदेश दिए । तिनले त्यो भिडका मानिसहरूलाई सोधे, “यो मानिस को हो, यसले के गरेको छ ?”
-
+\v 32 त्यो सेनापति तुरुन्तै केही अधिकारीहरू र ठूला सङ्ख्यामा सिपाहीहरू लिएर भिड जम्मा भएको मन्दिर क्षेत्रतिर दौडिए । अनि चिच्याउँदै पावललाई कुटिरहेका मानिसहरूले सेनापति र सिपाहीहरूलाई आउँदै गरेको देखेर उसलाई पिट्न छोडे ।
+\v 33 सेनापति पावल भएको ठाउँमा आएर तिनलाई समाए । पावललाई साङ्लाले दुवै पाखुरामा बाँध्‍न तिनले सिपाहीहरूलाई आदेश दिए । तिनले त्यो भिडका मानिसहरूलाई सोधे, “यो मानिस को हो ? यसले के गरेको छ ?”
 \s5
-\v 34 त्यहाँ जम्मा भएका धेरै मानिसहरूमध्ये केहीले एउटा कुरा अनि केहीले अर्कै कुरा भनिरहेका थिए । तिनीहरू ठुलो स्वरमा चिच्याइरहेको हुनाले तिनीहरूले के भनिरहेका छन् भनी सेनापतिले बुझ्‍न सकेनन् । तसर्थ, केरकार गर्न तिनले पावललाई किल्लाभित्र लैजाने आज्ञा दिए ।
+\v 34 त्यहाँ जम्मा भएका धेरै मानिसहरूमध्ये केहीले एकथरी केहीले अर्को कुरा भनिरहेका थिए । तिनीहरू ठूलो स्वरमा चिच्याइरहेको हुनाले तिनीहरूले के भनिरहेका छन् भनी सेनापतिले बुझ्‍न सकेनन् । तसर्थ, केरकार गर्न तिनले पावललाई किल्लाभित्र लैजाने आज्ञा दिए ।
 \v 35 सिपाहीहरूले पावललाई किल्लाभित्र जाने सिँढीतिर लगे, तिनलाई मार्ने प्रयस गर्दै धेरै मानिसहरूले तिनीहरूलाई निरन्तर पछ्याइरहे । तसर्थ, पावललाई सिँढीमाथि बोकेर किल्लाभित्र लैजानलाई सेनापतिले सिपाहीहरूलाई भने ।
-\v 36 तिनीहरूका पछि लागेका भिडले यसो भन्दै चिच्यायो, “त्यसलाई मार ! त्यसलाई मार !”
-
+\v 36 ती पछि लागेका भिडले यसो भन्दै चिच्याए, “त्यसलाई मार ! त्यसलाई मार !”
 \s5
-\v 37 पावललाई किल्लाभित्र लैजानैलाग्दा, उनले सेनापतिलाई ग्रिक भाषामा भने, “के म तपाईंसँग बोल्न सक्छु ?” सेनापतिले भने, “तिमी ग्रिकमा बोल्न सक्छौ भनेर म त चकित भएँ !”
-\v 38 “मैले त तिमी मिश्रबाट आएको त्यही मानिस हौ भनी सोचेको थिएँ, जसले केही समयअगि सरकारको विरुद्धमा विद्रोह गर्न चाहन्थ्यो, र उसले चार हजार हिंस्रक मानिसहरूलाई लिएर मरूभूमितिर गयो, त्यसैले हामीले त्यसलाई पक्रन सकेनौँ ।”
-
+\v 37 पावललाई किल्लाभित्र लैजानैलाग्दा, उनले सेनापतिलाई ग्रीक भाषामा भने, “के म तपाईंसँग बोल्न सक्छु ?” सेनापतिले भने, “के तिमी ग्रीकमा बोल्न सक्छौ भनेर म त चकित भएँ !”
+\v 38 “मैले त तिमी त्यही मानिस हौ भनी सोचेको, जसले केही समयअघि सरकारको विरुद्धमा विद्रोह गर्न चाहन्थ्यो, र उसले चार हजार हिंस्रक मानिसहरूलाई लिएर मरूभूमितिर गयो, त्यसैले हामीले त्यसलाई पक्रन सकेनौँ ।”
 \s5
-\v 39 पावलले जवाफ दिए, “होइन, म त्यो व्यक्ति होइनँ ! म त एक यहूदी हुँ । म त किलिकिया प्रान्तको टार्सस भन्‍ने एउटा महत्त्वपूर्ण सहरमा जन्मिएको थिएँ । म बिन्ती गर्छु, मलाई यी मानिसहरूसँग बोल्न दिनुहोस् ।”
+\v 39 पावलले जवाफ दिए, “होइन, म त्यो व्‍यक्‍ति होइनँ !” म त यहूदी हुँ । म त किलिकिया प्रान्तको टार्सस भन्‍ने एउटा महत्त्वपूर्ण शहरमा जन्मिएको थिएँ । म बिन्ती गर्छु, मलाई यी मानिसहरूसँग बोल्न दिनुहोस् ।”
 \v 40 त्यसपछि सेनापतिले पावललाई बोल्ने अनुमति दिए । पावल सिँढीमा खडा भएर भिडलाई शान्त रहन हातले इशारा गरे । भिडका मानिसहरू शान्त भएपछि, पावलले तिनीहरूको आफ्नै भाषा हिब्रूमा तिनीहरूसँग बोले ।
-
 \s5
+
 \c 22
 \p
 \v 1 पावलले भने, “यहूदी धर्मगुरुहरू र मेरा मित्र यहूदीहरू, मलाई दोष लगाउनेहरूसँग बोल्दा मेरो कुरा सुन्‍नुहोस् ।”
 \v 2 जब मानिसहरूका भिडले पावल तिनीहरूको आफ्नै हिब्रू भाषामा बोलिरहेको सुने, तिनीहरू शान्त भए र सुने । त्यसपछि पावलले तिनीहरूलाई भने,
-
 \s5
 \v 3 “तपाईंहरू सबै जना जस्तै म पनि एउटा यहूदी हुँ । म किलिकिया प्रान्तको टार्सस शहरमा जन्मिएको थिएँ, तर म यहाँ यरूशलेममा हुर्किएँ । म सानो हुँदा नै, मैले हाम्रा पुर्खाहरूलाई मोशाले दिएको व्यवस्था सिकेको हुँ र गमालिएल मेरा शिक्षक थिए । मैले ती व्यवस्थाहरू पालन गरेँ किनकि म परमेश्‍वरको आज्ञा पालन गर्न चाहन्थेँ, र म निश्‍चित छु तपाईंहरू सबैले पनि ती व्यवस्थाहरू पालन गर्नुहुन्छ ।
 \v 4 त्यसकारण येशूको बारेमा परमेश्‍वरको सन्देशमा विश्‍वास गर्नेहरूलाई मैले गिरफ्तार गर्न कोसिस गरेँ । मैले उनीहरूको हत्या गर्ने उपायहरू खोजेँ । मैले येशूमा विश्‍वास गर्ने महिला वा पुरुषलाई जहिले भेटे पनि तिनीहरूलाई झ्यालखानामा हाल्न लगाएँ ।
-\v 5 प्रधान पूजाहारीलाई यो कुरा थाहा छ, र त्यस्तै हाम्रा यहूदी परिषद्का अरू मानिसहरूलाई पनि यो कुरा थाहा छ । तिनीहरूले मलाई दमस्कस सहरमा भएका तिनीहरूका सङ्गी-यहूदीहरूकहाँ लान पत्रहरू दिए । ती पत्रहरूले मलाई त्यहाँ जान र येशूमा विश्‍वास गर्ने मानिसहरूलाई पक्रनलाई शक्ति दियो । त्यसपछि, मैले तिनीहरूलाई कैदी बनाएर यरूशलेम लैजानु पर्थ्यो ताकि तिनीहरू यहाँ दण्डित होऊन् ।
-
+\v 5 प्रधान पूजाहारीलाई यो कुरा थाहा छ, र त्यस्तै हाम्रा यहूदी परिषद्का अरू मानिसहरूलाई पनि यो कुरा थाहा छ । तिनीहरूले मलाई दमस्कस सहरमा भएका तिनीहरूका सङ्गी यहूदीकहाँ लान पत्रहरू दिए । ती पत्रहरूले मलाई त्यहाँ जान र येशूमा विश्‍वास गर्ने मानिसहरूलाई पक्रनलाई शक्ति दियो । त्यसपछि, मैले तिनीहरूलाई कैदी बनाएर यरूशलेम लैजानु पर्थ्यो ताकि तिनीहरू यहाँ दण्डित होऊन् ।
 \s5
 \v 6 त्यसैले म दमस्कस गएँ । मध्य दिनमा जब म दमस्कसको नजिक पुगेँ, अचानक मेरो वरिपरि आकाशबाट चम्किलो ज्योति चम्कियो ।
-\v 7 त्यो ज्योति ति चम्किलो थियो कि म जमिनमा लडेँ । त्यसपछि मैले माथि आकाशबाट यसो भन्दै मसँग बोलिराखेको कसैको आवाज सुनेँ, ‘शावल ! शावल ! तिमीले किन मलाई चोट पुर्‍याउन यस्ता कुराहरू गर्छौ ?’
-\v 8 मैले जवाफ दिएँ, ‘प्रभु, तपाईं को हुनुहुन्छ ?’ उहाँले जवाफ दिनुभयो, ‘म नासरतको येशू हुँ, जसलाई तिमीले चोट पुर्‍याइराखेका छौ ।’
-
+\v 7 त्यो ज्योति अति चम्किलो थियो, म जमिनमा लडेँ । त्यसपछि मैले माथि आकाशबाट यसो भन्दै मसँग बोलिराखेको कसैको आवाज सुनेँ, “शावल ! शावल !” तिमीले किन मलाई चोट पुर्‍याउन यो यस्ता कुराहरू गर्छौ ?’
+\v 8 मैले जवाफ दिएँ, “प्रभु, तपाईं को हुनुहुन्छ ?” उहाँले जवाफ दिनुभयो, “म नासरतको येशू हुँ, जसलाई तिमीले सताइराखेका छौ ।”
 \s5
 \v 9 मसँगै यात्रा गर्ने मानिसहरूले चम्किलो ज्योति त देखे, तर तिनीहरूले त्यो आवाजले के भन्यो त्यो बुझेनन् ।
-\v 10 त्यसपछि मैले सोधेँ, ‘प्रभु, मैले के गरेको तपाईं चाहनुहुन्छ ?’ प्रभुले मलाई भन्‍नुभयो, ‘उठ र दमस्कस जाऊ ! तिमीले गर्नुपर्छ भनी मैले योजना गरेको सबै कुरा त्यहाँ एक जना मानिसले तिमीलाई भन्‍नेछन् ।’
-\v 11 त्यसपछि, मैले देख्‍न सकिनँ किनकि त्यो उज्यालो ज्योतिले मलाई दृष्‍टिविहीन बनाएको थियो । त्यसैले मसँग भएका मानिसहरूले हात समातेर मलाई दमस्कसतिर डोर्‍याए ।
-
+\v 10 त्यसपछि मैले सोधेँ, “प्रभु, मैले के गरेको तपाईं चाहनु हुन्छ ?” प्रभुले मलाई भन्‍नुभयो, “उठ र दमस्कस जाऊ !” तिमीले गर्नलाई मैले योजना गरेको सबै कुरा त्यहाँ एउटा मानिसले तिमीलाई भन्‍नेछ ।”
+\v 11 त्यसपछि, मैले देख्‍न सकिनँ किनकि त्यो उज्यालो ज्योतिले मलाई दृष्‍टिविहीन हुने बनाएको थियो । त्यसैले मसँग भएका मानिसहरूले हात समातेर मलाई दमस्कसतिर डोर्‍याए ।
 \s5
-\v 12 हननिया नाम गरेका एक जना मानिस मलाई भेट्न आए । उनी परमेश्‍वरलाई आदर गर्ने र यहूदीहरूको व्यवस्था पालन गर्ने व्यक्ति थिए । दमस्कसमा बसोबास गर्ने सबै यहूदीहरूले उनको बारेमा राम्रो कुरा भन्थे ।
-\v 13 उनी मेरो छेउमा आए र खडा भए र मलाई भने, ‘मेरा मित्र शावल, फेरि देख्‍न सक्‍ने होऊ !’ म तुरुन्तै देख्‍न सक्‍ने भएँ र मैले उनलाई मेरो छेउमै उभिरहेको देखेँ ।
-
+\v 12 हननिया नाम गरेका एक जना मानिस मलाई भेट्न आए । उनी परमेश्‍वरलाई आदर गर्ने र यहूदीहरूको व्यवस्था पालन गर्ने व्‍यक्‍ति थिए । दमस्कसमा बसोबास गर्ने सबै यहूदीहरूले उनको बारेमा राम्रो कुरा भन्थे ।
+\v 13 उनी मेरो छेउमा आए र खडा भए र मलाई भने, “मेरो मित्र शावल, फेरि देख्‍न सक्‍ने होऊ !” म तुरुन्तै देख्‍न सक्‍ने भएँ र मैले उनलाई मेरो छेउमै उभिरहेको देखेँ ।
 \s5
-\v 14 त्यसपछि उनले भनेः ‘ती परमेश्‍वर जसको आराधना हामी गर्छौं र जसलाई हाम्रा पुर्खाहरूले आराधना गर्दथे, उहाँले नै तिमीलाई चुन्‍नु भएको छ र तिमीले के गरेको उहाँ चाहनुहुन्छ सो उहाँले तिमीलाई देखाउनु हुनेछ । उहाँले तिमीलाई एक धर्मी जन येशू मसिह देखाउनुभएको छ र उहाँ आफैँ तिमीसँग बोल्नु भएको तिमीले सुनेका छौ ।
-\v 15 तिमीले उहाँबाट जे देखेका छौ र सुनेका छौ, सबैतिरका मानिसहरूलाई तिमीले त्यो कुरा बताएको उहाँ चाहनुहुन्छ ।
-\v 16 त्यसैले अब ढिलो नगर ! उठ, म तिमीलाई बप्‍तिस्मा दिनेछु, र प्रभु येशूसँग प्रार्थना गर र तिम्रा पापहरू क्षमा गर्नुहोस् भनी परमेश्‍वरसँग बिन्ती गर !’
-
+\v 14 त्यसपछि उनले भनेः “ती परमेश्‍वर जसको आराधना हामी गर्छौँ र जसलाई हाम्रा पुर्खाहरूले आराधना गर्दथे, उहाँले नै तिमीलाई चुन्‍नु भएको छ र तिमीले के गरेको उहाँ चहनुहुन्छ सो उहाँले तिमीलाई देखाउनु हुनेछ । उहाँले तिमीलाई एक धर्मी जन येशू मसिह देखाउनुभएको छ र उहाँ आफैँ तिमीसँग बोल्नु भएको तिमीले सुनेका छौ ।
+\v 15 तिमीले जे देखेका छौ र सुनेका छौ, सबैतिरका मानिसहरूलाई तिमीले त्यो कुरा बताएको उहाँ चाहनु हुन्छ ।
+\v 16 त्यसैले अब ढिलो नगर !” उठ, म तिमीलाई बप्‍तिस्मा दिनेछु, र प्रभु येशूसँग प्रार्थना गर र तिम्रा पापहरू क्षमा गर्नुहोस् भनी परमेश्‍वरसँग बिन्ती गर !”
 \s5
-\v 17 ‘त्यसपछि म यरूशलेममा फर्किएँ । एकदिन म मन्दिरको चोकमा गएँ र यहाँ प्रार्थना गरिरहँदा मैले एउटा दर्शन देखेँ ।
-\v 18 प्रभु मसँग यसो भन्दै बोल्नुभयो, ‘यहाँ नबस ! यरूशलेम अहिले नै छोड, किनकि तिमीले मेरो बारेमा भनेका कुरा यहाँका मानिसहरूले विश्‍वास गर्ने छैनन् !’
-
+\v 17 “त्यसपछि म यरूशलेममा फर्किएँ । एकदिन म मन्दिरको प्राङ्गणमा गएँ र यहाँ प्रार्थना गरिरहँदा मैले एउटा दर्शन देखेँ ।
+\v 18 प्रभु मसँग बोल्नु भयो, र भन्‍नु भयो, “यहाँ नबस ! यरूशलेम अहिले नै छोड, किनकि तिमीले मेरो बारेमा भनेका कुरा यहाँका मानिसहरूले विश्‍वास गर्ने छैनन् !”
 \s5
-\v 19 तर मैले उहाँलाई भने, ‘प्रभु, हाम्रा धेरै सभाघरहरूमा मैले तपाईंमा विश्‍वास गर्नेहरूलाई खोजेको तिनीहरूलाई थाहा छ । मैले तपाईंमा विश्‍वास गर्नेहरूलाई झ्यालखानामा हाल्ने, र तिनीहरूलाई पिट्ने पनि गर्दथेँ ।
-\v 20 स्तिफनसले मानिसहरूलाई तपाईंको बारेमा बताउँदा उनलाई मारेको उनीहरूलाई सम्झना छ । म त्यहीँ उभिएर र हेरिरेहेँ र त्यो कामलाई समर्थन गरिरहेको थिएँ । मैले उनलाई मार्ने मानिसहरूले छेउमा राखेका तिनीहरूका बाहिरी कपडाहरू कुरेँ !’
-\v 21 तर प्रभुले मलाई भन्‍नु भयो, ‘होइन, यहाँ नबस ! यरूशलेमलाई छोडेर जाऊ, किनकि म तिमीलाई यहाँबाट टाढा अरू मानिसहरूका समुदायहरू, गैरयहूदीहरूकहाँ पठाउन गइरहेको छु !’ ”
-
+\v 19 तर मैले उहाँलाई भने, “प्रभु, हाम्रा धेरै सभाघरहरूमा मैले तपाईंमा विश्‍वास गर्नेहरूलाई खोजेको तिनीहरूलाई थाहा छ । मैले तपाईंमा विश्‍वास गर्नेहरूलाई झ्यालखानामा हाल्ने, र तिनीहरूलाई पिट्ने पनि गर्दथेँ ।
+\v 20 उनले मानिसहरूलाई तपाईंको बारेमा बताउँदा स्तिफनसलाई मारेको उनीहरूलाई सम्झना छ, म त्यहीँ उभिएँ र हेरिरेहेँ र त्यसलाई समर्थन गरिरहेको थिएँ । मैले उनलाई मार्ने मानिसहरूले छेउमा राखेका तिनीहरूका बाहिरी कपडाहरू कुरेँ !”
+\v 21 तर प्रभुले मलाई भन्‍नु भयो, “होइन, यहाँ नबस ! यरूशलेमलाई छोडेर जाऊ, किनकि म तिमीलाई यहाँबाट टाढा अरू मानिसहरूका समुदायहरू, गैरयहूदीहरूकहाँ पठाउन गइरहेको छु ।
 \s5
 \v 22 प्रभुले उनलाई अरू मानिस समूहहरूकहाँ पठाउने बारे उनले कुरा गरेसम्म मानिसहरूले पावलका कुरा सुनिरहेका थिए । तब तिनीहरू यसो भन्दै चिच्याउन थाले, “त्यसलाई मार ! त्यो बाँच्‍ने योग्यको छैन !”
 \v 23 यसरी तिनीहरू चिच्याउदै गर्दा, तिनीहरूले आफ्नो बाहिरी वस्‍त्र फुकालेर हावामा धुलो फ्याँके, जसले तिनीहरू कति धेरै रिसाएका थिए भन्‍ने कुरा देखाउँथ्यो ।
 \v 24 त्यसैले पावललाई झ्यालखानामा लगियोस् भनी ती अगुवाले आदेश दिए । पावलले के गरे जसले यहूदीहरूलाई त्यति धेरै क्रोधित बनायो सो भन्‍न लगाउन तिनलाई कोर्रा लगाउनु भनी ती अगुवाले सिपाहीहरूलाई आदेश दिए ।
-
 \s5
-\v 25 त्यसपछि तिनीहरूले उनलाई हात तन्काएर बाँधे ताकि तिनीहरूले उनको ढाडमा कोर्रा लगाउन सकून् । तर पावलले उसको नजिक भएको सिपाहीलाई भने, “कसैले छानविनै नगरी र दोषी प्रमाणित नै नगरी म एक रोमी नागरिकलाई, तपाईंहरूले कोर्रा लगाउनुहुन्छ भने, तपाईंहरूले गैरकानुनी रूपमा काम गरिरहेको हुनुहुनेछ ।”
-\v 26 जब ती हाकिमले त्यो सुने, उनी सेनापति कहाँ गए र तिनलाई जानकारी दिए । उनले सेनापतिलाई भने, “यी मानिस एक रोमी नागरिक रहेछन् ! निश्‍चय नै तपाईंले उसलाई कोर्रा लगाउन हामीलाई आदेश दिनु हुनेछैन !”
-
+\v 25 त्यसपछि तिनीहरूले उनलाई हात तन्काएर बाँधे ताकि तिनीहरूले उनको ढाडमा कोर्रा लगाउन सकून् । तर पावलले उसको नजिक भएको सिपाहीलाई भने, “कसैले छानविनै नगरी र दोषी प्रमाणित नै नगरी म एक रोमी नागरिकलाई, तिमीले कोर्रा लगाउँछौ भने, तपाईंहरूले गैरकानुनी रुपमा काम गरिरहेको हुनुहुनेछ ।”
+\v 26 जब ती हाकिमले त्यो सुने, उनी सेनापति कहाँ गए र तिनलाई जानकारी दिए । उनले सेनापतिलाई भने, “यी मानिस एक रोमी नागरिक रहेछन् ! निश्‍चय नै तपाईंले उसलाई कोर्रा लगाउन हामीलाई आदेश दिनु हुन्‍नथ्यो !”
 \s5
-\v 27 त्यो सुन्दा सेनापति आश्‍चर्यमा परे । तिनी आफैँ झ्यालखानामा गए र पावललाई भने, “मलाई भन, के तिमी साँच्‍चै रोमी नागरिक हौ ?” पावलले जवाफ दिए, “हो, म हुँ ।”
+\v 27 त्यो सुन्दा सेनापति आश्‍चर्यमा परे । सेनापति आफैँ झ्यालखानामा गए र पावललाई भने, “मलाई भन, के तिमी साँच्‍चै एक रोमी नागरिक हौ ?” पावलले जवाफ दिए, “हो, म हुँ ।”
 \v 28 तब सेनापतिले भने, “म पनि एक रोमी नागरिक हुँ । मैले रोमी नागरिक हुन धेरै पैसा तिरेको छु ।” पावलले भने, “तर म त जन्मदेखि नै रोमी नागरिक हुँ ।”
-\v 29 सिपाहीहरूले उनले के गरेका थिए भनी पावललाई केरकार गर्न, उनलाई कोर्रा लगाउन लागेका थिए । तर जब तिनीहरूले पावलले भनेका कुराहरू सुने, तिनीहरूले उसलाई छोडिदिए । ती सेनापति पनि डराए, किनकि पावल रोमी नागरिक थिए र सेनापतिले पावलका हातहरू बाँध्‍न लगाउने आदेश दिँदा उनले कानुन भङ्ग गरेका थिए भन्‍ने कुरा उनले थाहा पाए ।
-
+\v 29 सिपाहीहरूले उनले के गरेका थिए भनी पावललाई केरकार गर्न, उनलाई कोर्रा लगाउन लागेका थिए । तर जब तिनीहरूले पावलले भनेका कुराहरू सुने, तिनीहरूले उसलाई छोडिदिए । ती सेनापति पनि डराए, किनकि पावल रोमी नागरिक थिए र सेनापतिले पावलका हातहरू बाँध्‍न लगाउने आदेश दिँदा उसले कानुन भङ्ग गरेका थिए भन्‍ने कुरा उसले थाहा पाए ।
 \s5
 \v 30 यहूदीहरूले पावललाई किन दोष लगाइरहेका थिए भनी सेनापतिले अझै जान्‍न चाहन्थे । त्यसकारण अर्को दिन तिनले सिपाहीहरूलाई पावलका साङ्ला फुकाइदिनु भने । उनले मुख्य पूजाहारीहरू र यहूदी परिषद्का सदस्यहरूलाई पनि भेट्नलाई बोलाए । त्यसपछि पावललाई परिषद् बैठक बसिरहेको ठाउँमा लगे र उनलाई तिनीहरूका सामु खडा हुनलाई भने ।
-
 \s5
+
 \c 23
 \p
-\v 1 पावलले यहूदी परिषद्का सदस्यहरूतर्फ हेरेर भने, “मेरा सङ्गी-यहूदीहरू हो, मेरो जीवनभरि नै मैले हाम्रा परमेश्‍वरलाई आदर गर्ने प्रकारको जीवन जिएको छु, र गल्ती थियो भनी मैले जानेको कुनै पनि कुरा मैले गरेको मलाई थाहा छैन ।”
-\v 2 जब प्रधान पूजाहारी हननियाले पावलले भनेको कुरा सुने, तब पावलका नजिकै उभिरहेका मानिसहरूलाई उनको मुखमा हिर्काउन लगाए ।
-\v 3 तब पावलले हननियालाई भने, “तिमी पाखण्डीलाई त्यसको लागि परमेश्‍वरले दण्ड दिनुहुनेछ ! तिमी त्यहाँ बसेर, परमेश्‍वरले मोशालाई दिनुभएको व्यवस्था प्रयोग गर्दै मेरो इन्साफ गर्छौ । तर तिमी आफैँले ती व्यवस्थाहरू उल्लङ्घन गर्छौ, किनभने मैले कुनै कुरा गलत गरेको प्रमाणित नै नभई तिमीले मलाई हिर्काउन आज्ञा दियौ ।”
-
+\v 1 पावलले यहूदी परिषदका सदस्यहरू तर्फ हेरेर भने, “मेरा सङ्गी यहूदीहरू हो, मेरो जीवनभरि नै मैले हाम्रा परमेश्‍वरलाई आदर गर्ने प्रकारको जीवन जिएको छु, र गल्ती थियो भनी मैले जानेको कुनै पनि कुरा मैले गरेको मलाई थाहा छैन ।”
+\v 2 जब प्रधान पूजाहारी हननियाले पावलले भनेको कुरा सुने, तब पावलका नजिकै उभिइरहेका मानिसहरूलाई उनको मुखमा हिर्काउन लगाए ।
+\v 3 तब पावलले हननियालाई भने, “तिमी पाखण्डीहरूलाई त्यसको लागि परमेश्‍वरले दण्ड दिनुहुनेछ ! तिमी त्यहाँ बसेर, परमेश्‍वरले मोशालाई दिनुभएको व्यवस्था प्रयोग गर्दै मेरो इन्साफ गर्छौ । तर तिमी आफैँले ती व्यवस्थाहरू उल्लङ्घन गर्छौ, किनभने मैले कुनै कुरा गलत गरेको प्रमाणित नै नभई तिमीले मलाई हिर्काउनको लागि आज्ञा दियौ ।”
 \s5
-\v 4 तब पावलका नजिकै उभिइरहेका मानिसहरूले उनलाई भने, “हाम्रा प्रधान पूजाहारी, परमेश्‍वरका सेवकलाई तिमीले खराब प्रकारले बोल्नु हुँदैन !”
-\v 5 पावलले जवाफ दिए, “मेरा सङ्गी-यहूदीहरू, मैले त्यसो भनेकोमा मलाई माफ गर्नुहोस् । तपाईंहरूमध्ये एक जनालाई मलाई हिर्काउन आज्ञा दिने व्यक्ति प्रधान पूजाहारी हुन् भनेर मलाई थाहा नै थिएन । यदि मलाई यो कुरा थाहा भएको भए मैले हाम्रा प्रधान पूजाहारीको बारेमा खराब प्रकारले बोल्ने थिइनँ, किनकि हाम्रो यहूदी व्यवस्थामा यो कुरा लेखिएको छ भन्‍ने मलाई थाहा छ, ‘आफ्नो कुनै पनि शासकको बारे दुष्‍ट कुरा नबोल्नू !’”
-
+\v 4 तब पावलका नजिकै उभिइरहेका मानिसहरूले उनलाई भने, “हाम्रा प्रधान पूजाहारी, परमेश्‍वरका दासलाई तिमीले खराब प्रकारले बोल्नु हुदैन !”
+\v 5 पावलले जवाफ दिए, “मेरा सङ्गी यहूदीहरू, मैले त्यसो भनेकोमा मलाई माफ गर्नुहोस् । तपाईंहरूमध्ये एक जनालाई मलाई हिर्काउन आज्ञा दिने प्रधान पूजाहारी हुन् भनेर मलाई थाहा नै थिएन । यदि मलाई यो कुरा थाहा भएको भए मैले हाम्रा प्रधान पूजाहारीको बारेमा खराब प्रकारले बोल्ने थिइनँ, किनकि हाम्रो यहूदी व्यवस्थामा यो कुरा लेखिएको छ भन्‍ने मलाई थाहा छ, “आफ्नो कुनै पनि शआसकको बारे दुष्‍ट कुरा नबोल्नू !”
 \s5
-\v 6 परिषद्का सदस्यहरूमध्ये कोही सदुकीहरू र अरू फरिसीहरू थिए भन्‍ने कुरा पावललाई थाहा भयो । त्यसैले परिषद्को सभा कक्षमा उनले यसो भनेः “मेरा सङ्गी-यहूदीहरू, म पनि मेरा बुबा जस्तै एक फरिसी हुँ । परमेश्‍वरले एक दिन मरेकाहरूलाई फेरि जीवित पार्नुहुनेछ भन्‍ने कुरामा म निश्‍चित भएकोले मलाई यहाँ जाँच गर्न राखिएको छ ।”
-\v 7 पावलले यसो भनिसकेपछि मरेको मानिस फेरि जीवित हुन्छ वा हुँदैन भन्‍ने बारेमा सदुकी र फरिसीहरू एकअर्कामा वादविवाद गर्न थाले ।
-\v 8 मानिस मरिसकेपछि फेरि जीवित हुन सक्दैन भन्‍ने कुरामा सदुकीहरू विश्‍वास गर्छन् । तिनीहरूले त्यहाँ अरू कुनै पनि आत्माहरू छैनन् र स्वर्गदूतहरू पनि हुँदैनन् भनी विश्‍वास गर्छन् । तर फरिसीहरूले भने यी सबै कुराहरूमा विश्‍वास गर्छन् ।
-
+\v 6 परिषदका सदस्यहरूमध्ये कोही सदुकीहरू र अरू फरिसीहरू थिए भन्‍ने कुरा पावललाई थाहा भयो । त्यसैले परिषदको सभा कक्षमा उनले यसो भनेः मेरा सङ्गी यहूदीहरू, म पनि मेरा बुबा जस्तै एक फरिसी हुँ । परमेश्‍वरले एक दिन मरेकाहरूलाई फेरि जीवित पार्नुहुनेछ भन्‍ने कुरामा म निश्‍चित भएकोले मलाई यहाँ जाँच गर्न राखिएको छ ।”
+\v 7 पावलले यसो भनिसकेपछि मरेको मानिस फेरि जीवित हुन्छ वा हुँदैन भन्‍ने बारेमा सदुकी र फरिसीहरू एक अर्कामा वादविवाद गर्न थाले ।
+\v 8 मानिस मरिसकेपछि फेरि जीवित हुन सक्दैन भन्‍ने कुरामा सदुकीहरू विश्‍वास गर्छन् । तिनीहरूले त्यहाँ अरू कुनै पनि आत्माहरू छैनन् र स्वर्गदूतहरू पनि हुदैनन् भनी विश्‍वास गर्छन् । तर फरिसीहरूले भने यी सबै कुराहरूमा विश्‍वास गर्छन् ।
 \s5
-\v 9 त्यसैले उनीहरूका बिचमा विभाजन भयो र उनीहरूले वादविवाद गर्दा एकले अर्कालाई कराउन सुरु गरे । फरिसीहरूमध्ये व्यवस्थाका शिक्षकहरूमध्ये कतिपय खडा भएर तिनीहरूमध्येका एक जनाले भने, “हामीलाई लाग्छ, यो मानिसले कुनै पनि गलत काम गरेको छैन । सायद, ऊसँग कुनै अरू आत्मा वा स्वर्गदूत बोल्यो होला, र उसले भनेको कुरा सत्य नै हुनसक्छ ।”
-\v 10 त्यसपछि सदुकी र फरिसीहरू बिच एक अर्काको विरुद्ध हिंस्रक भए । त्यसकारण पावललाई लुछ्-लाछ् पारेर च्यात्लान् भनेर सेनापति डराए । अनि उनले सिपाहीहरूलाई झ्यालखानाबाट तल गएर पावललाई परिषद् सदस्यहरूका माझबाट माथि छाउनीमा ल्याउनलाई अह्राए ।
-
+\v 9 त्यसैले उनीहरूका बिचमा विभाजन भयो र उनीहरूले वादविवाद गर्दा एकले अर्कालाई कराउन सुरु गरे । फरिसीहरूमधये व्यवस्थाका शिक्षकहरूमध्ये कतिपय खडा भएर तिनीहरूमध्येका एक जना भने, “हामीलाई लाग्छ, यो मानिसले कुनै पनि गलत काम गरेको छैन । सायद, ऊसँग कुनै अरू आत्मा वा स्वर्गदूत बोल्यो होला, र उसले भनेको कुरा सत्य नै हुनसक्छ ।”
+\v 10 त्यसपछि सदुकी र फरिसीहरू बिच एक अर्काको वुरूद्ध हिंस्रक भए । त्यसकारण पावललाई लुछ्-लाछ् पारेर टुक्रा-टुक्रा गर्लान् भनेर सेनापति डराए । अनि उनले सिपाहीहरूलाई झ्यालखानाबाट तल गएर पावललाई परिषद् सदस्यहरूका माझबाट माथि छाउनीमा ल्याउनलाई अह्राए ।
 \s5
 \v 11 त्यस रात, पावलले प्रभु येशूलाई आउनुभएको र उनको नजिकै उभिनुभएको देखे । प्रभुले उनलाई भन्‍नुभयो, “साहस गर, तिमीले यहाँ यरूशलेमका मानिसहरूलाई मेरो बारेमा बताएका छौ र तिमीले रोममा भएका मानिसहरूलाई पनि मेरो बारेमा बताउनु पर्छ ।”
-
 \s5
 \v 12 भोलिपल्ट पावललाई घृणा गर्ने केही यहूदीहरू भेला भए र उनलाई कसरी मार्ने भनी कुराकानी गरे । उनलाई नमारेसम्म तिनीहरूले केही पनि खाने र पिउने छैनन् भनी तिनीहरू आफैँलाई भने । यदि तिनीहरूले गरेको प्रतिज्ञा पूरा गरेनन् भने परमेश्‍वरले तिनीहरूलाई श्राप दिऊन् भनी उहाँलाई भने ।
 \v 13 त्यहाँ पावललाई मार्न चाहने मानिसहरू चालिस जनाभन्दा बढी थिए ।
-
 \s5
 \v 14 तिनीहरू प्रधान पूजाहारीहरू र यहूदी एल्डरहरूकहाँ गए र तिनीहरूलाई भने, “जबसम्म हामीले पावललाई मार्दैनौँ तबसम्म हामी केही पनि खाँदैनौँ र पिउँदैनौँ भनी प्रतिज्ञा गरेको परमेश्‍वरले सुन्‍नुभएको छ ।
-\v 15 त्यसैले हामी अनुरोध गर्दछौँ कि सम्पूर्ण यहूदी परिषद्को तर्फबाट तपाईंहरू सेनापतिकहाँ जानुहोस् र पावललाई तल हामीकहाँ ल्याउनलाई आग्रह गर्नुहोस् । तपाईंहरूले पावलसँग अरू धेरै कुरा गर्नु छ भन्‍नुहोस् । ऊ यहाँ बाटोमा आउँदै गर्दा हामी पावललाई मार्न पर्खेर बसिरहेका हुनेछौँ ।”
-
+\v 15 त्यसैले हामीले अनुरोध गर्दछौँ कि सम्पूर्ण यहूदी परिषद्को तर्फबाट तपाईंहरू सेनापतिकहाँ जानुहोस् र तल हामीकहाँ ल्याउनलाई आग्रह गर्नुहोस् । तपाईंहरूले पावलसँग अरू धेरै कुरा गर्नु छ भन्‍नुहोस् । ऊ यहाँ बाटोमा आउँदै गर्दा हामी पावललाई मार्न पर्खेर बसिरहेका हुनेछौँ ।”
 \s5
 \v 16 तर पावलकी बहिनीकी छोराले उनीहरूले योजना बनाइरहेका सुने, त्यसैले तिनी किल्लाभित्र गए र पावललाई बताइदिए ।
-\v 17 त्यो कुरा सुनेपछि पावलले, तिनीहरूमध्ये एक जना अधिकृतलाई बोलाए र उनलाई भने, “कृपया, यी जवान मानिसलाई सेनापतिकहाँ लिएर जानुहोस्, किनकि यिनले उहाँलाई केही कुरा भन्‍नु आवश्यक छ ।”
-
+\v 17 त्यो कुरा सुनेपछि पावलले, तिनीहरुमध्ये एक जना हाकिमलाई बोलाए र उनलाई भने, “कृपया, यो जवान मानिसलाई सेनापतिकहाँ लिएर जानुहोस्, किनकि यिनले उहाँलाई केही कुरा भन्‍नु आवश्यक छ ।”
 \s5
-\v 18 त्यसकारण, ती अधिकृतले ती जवान मानिसलाई सेनापतिकहाँ लगे । अधिकृतले सेनापतिलाई भने, “कैदी पावलले मलाई बोलाए र भने, ‘कृपया यी जवान मानिसलाई सेनापतिकहाँ लानुहोस्, किनकि यिनले उहाँलाई केही कुरा भन्‍नुछ ।’”
-\v 19 अनि सेनापतिले ती जवान मानिसलाई हातमा समातेर एकलै पर लगे र उनलाई सोधे, “तिमीले मलाई के भन्‍नु छ ?”
-
+\v 18 त्यसकारण, अधिकृतले त्यो जवान मानिसलाई सेनापतिकहाँ लगे । अधिकृतले सेनापतिलाई भने, “कैदी पावलले मलाई बोलाए र भने, ‘कृपया यी जवान मानिसलाई सेनापतिकहाँ लानुहोस्, किनकि यिनले उहाँलाई केही कुरा भन्‍नुछ । ‘ “
+\v 19 अनि सेनापतिले ती जवान मानिसलाई हातमा समातेर एक्लै पर लगे र उनलाई सोधे, “तिमीले मलाई के भन्‍नु ?”
 \s5
-\v 20 उनले भने, “त्यहाँ यस्ता यहूदीहरू छन्, जसले पावललाई भोलि तिनीहरूको परिषद्‍मा ल्याउन चाहन्छन् । तिनीहरूले अरू धेरै प्रश्‍नहरू गर्न चाहन्छन् भनी तिनीहरूले भन्‍नेछन् । तर त्यो सत्य होइन ।
-\v 21 तिनीहरूले तपाईंलाई अनुरोध गरेको कुरा नगर्नु होला, किनकि उहाँ परिषद्‍तिर जाने बाटोमा, चालिस जनाभन्दा बढी यहूदी मानिस पावललाई मार्नलाई लुकिरहेका र ढुकिरहेका हुनेछन् । तिनीहरूले पावललाई नमारेसम्म, केही पनि नखाने र नपिउने भनी परमेश्‍वरसँग प्रतिज्ञा गरेका छन् । यो गर्नलाई तिनीहरू तयार छन्, र अहिले तिनीहरू तपाईंले तिनीहरूले अनुरोध गरेको कुरा गर्नलाई सहमत हुने कुरा मात्र पर्खिरहेका छन् ।”
-
+\v 20 उनले भने, “त्यहाँ यस्ता यहूदीहरू छन्, जसले पावललाई भोलि तिनीहरूको परिषदमा ल्याउन चाहन्छन् । तिनीहरूले अरू धेरै प्रश्‍नहरू गर्न चाहन्छन् भनी तिनीहरूले भन्‍नेछन् । तर त्यो सत्य होइन ।
+\v 21 तिनीहरूले तपाईंलाई अनुरोध गरेको कुरा नगर्नु होला, किनकि उहाँ परिषदतिर जाने बाटोमा, चालिस जनाभन्दा बढी यहूदी मानिसहरू पावललाई मार्नलाई लुकिरहेका र ढुकिरहेका हुनेछन् । तिनीहरूले पावललाई नमारेसम्म, केही पनि नखाने र नपिउने भनी परमेश्‍वरसँग प्रतिज्ञा गरेका छन् । यो गर्नलाई तिनीहरू तयार छन्, र अहिले तिनीहरू तपाईंले तिनीहरूले अनुरोध गरेको कुरा गर्नलाई सहमत हुने कुरा मात्र पर्खिरहेका छन् ।”
 \s5
-\v 22 सेनापतिले ती जवान मानिसलाई भने, “तिमीले मलाई तिनीहरूको योजनाबारे बताएको कुरा अरू कसैलाई नभन्‍नू ।” त्यसपछि तिनले ती जवान मानिसलाई पठाए ।
-\v 23 तब सेनापतिले उनका दुई जना अधिकृतहरूलाई बोलाए र तिनीहरूलाई भने, “यात्रा गर्नलाई दुई सय सिपाहीहरूको दललाई तयार पार । साथै सत्तरी जना घोडचढी सिपाहीहरू र दुई सय भाला बोक्‍ने अरू सिपाहीहरूलाई पनि लेओ । तिमीहरू सबै आज राती नौ बजे तल कैसरिया सहरमा जानलाई तयार होओ ।
-\v 24 साथै पावल चढ्नलाई घोडाहरू लैजाऊ र उनलाई सुरक्षासाथ फेलिक्स शासकको दरबारमा पुर्‍याओ ।”
-
+\v 22 सेनापतिले ती जवान मानिसलाई भने, “तिमीले मलाई तिनीहरूको योजनाबारे बताएको कुरा अरू कसैलाई नभन्‍नू” । त्यसपछि उनले ती जवान मानिसलाई पठाए ।
+\v 23 तब सेनापतिले उनका दुई जना अधिकृतहरूलाई बोलाए र तिनीहरूलाई भने, “यात्रा गर्नलाई दुई सय सिपाहीहरूको दललाई तयार पार । साथै सत्तरी जना घोडचढी सिपाहीहरू र दुई सय भाला बोक्‍ने अरू सिपाहीहरूलाई पनि लेऊ । तिमीहरू सबै आज राती नौ बजे तल कैसरियाको शहरमा जानलाई तयार होओ ।
+\v 24 साथै पावल चढ्नलाई घोडाहरू लैजाऊ र उनलाई सुरक्षासाथ फेलिक्स शासकको दरबारमा पुर्‍याऊ ।”
 \s5
 \v 25 तब शासककहाँ पठाउनका लागि सेनापतिले एउटा पत्र लेखे । उसले यस्तो लेखेः
 \v 26 “म क्लाउडियस लुसियसले तपाईंलाई पत्र लेख्दैछु । हामीले आदर गर्ने, तपाईं फेलिक्स, हाम्रो शासक हुनुहुन्छ र मैले मेरो अभिवादन पठाउँदैछु ।
-\v 27 मैले यी मानिस पावललाई तपाईंकहाँ पठाएको छु, किनभने केही यहूदीहरूले उनलाई समातेर मार्न लागेका थिए । तर उनी रोमी नागरिक हुन् भनी कसैले मलाई भन्यो, त्यसकारण म र मेरा सिपाहीहरू गएर उनलाई त्यहाँबाट छुटायौँ ।
-
+\v 27 मैले यो मानिस पावललाई तपाईंकहाँ पठाएको छु, किनभने केही यहूदीहरूले तिनलाई समातेर मार्न लागेका थिए । तर उनी रोमी नागरिक हुन् भनी कसैले मलाई भन्यो, त्यसकारण म र मेरा सिपाहीहरू गएर उनलाई त्यहाँबाट छुटायौँ ।
 \s5
-\v 28 उसले गल्ती गरेको छ भनी ती यहूदीहरूले भनिरहेका थए, त्यसैले मैले उनलाई तिनीहरूको यहूदीहरूको परिषद्‍मा लगेँ ।
+\v 28 उसले गल्ती गरेको छ भनी ती यहूदीहरूले भनिरहेका थए, त्यसैले मैले उनलाई तिनीहरूको यहूदीहरूको परिषदमा लगेँ ।
 \v 29 तिनीहरूले यी मानिसलाई प्रश्‍नहरू सोध्दा र उनले जवाफ दिँदा मैले सुनेँ । तिनीहरूले उनलाई दोष लागाएका कुराहरू तिनीहरूका यहूदी व्यावस्थासँग सम्बन्धित थिए । तर पावलले हाम्रो कुनै पनि रोमी कानूनहरू तोडेका छैनन् । त्यसैले हाम्रा अधिकृतहरूले उनलाई मृत्युदण्ड दिनु वा झ्यालखानामा पनि राख्‍नु हुँदैन ।
-\v 30 केही यहूदीहरूले यी मानिसलाई मार्नलाई योजना बनाइरहेको कुरा कसैले मलाई बतायो, त्यसैले उनलाई मैले तपाईंकहाँ पठएँ ताकि त्यहाँ तपाईंले उनलाई उचित जाँचबुझ गर्नुभएको होस् । उनलाई दोष लगाउने यहूदीहरूलाई पनि मैले कैसरिया जान र तिनीहरूले के कुराको बारेमा उनलाई दोष लागाइरहेका छन्, त्यस विषयमा बताउनलाई आदेश दिएको छु । विदा ।”
-
+\v 30 केही यहूदीहरूले यी मानिसलाई मार्नलाई योजना बनाइरहेको कुरा कसैले मलाई बतायो, त्यसैले उसलाई मैले तपाईंकहाँ पठएँ ताकि त्यहाँ तपाईंले उसलाई उचित जाँचबुझ गर्नुभएको होस् । उनलाई दोष लगाउने यहूदीहरूले कैसरियामा जान र तिनीहरूले के कुराको बारेमा उनलाई दोष लागाइरहेका छन्, त्यस विषयमा बताउनलाई आदेश दिएको छु । विदा ।”
 \s5
 \v 31 त्यसकारण, सेनापतिले आज्ञा दिएअनुसार ती सिपाहीहरूले गरे । तिनीहरूले पावललाई आफ्नो साथमा त्यही रातमा एन्टिपाट्रिसमा लिएर गए ।
 \v 32 अर्को दिन, पैदल सिपाहीहरू यरूशलेममा फर्के र घोडचढी सिपाहीहरू भने पावलसँग गए ।
-\v 33 तिनीहरू कैसरिया सहरमा आइपुगेपछि शासकलाई त्यो पत्र दिए र पावललाई तिनका अगाडि राखे ।
-
+\v 33 तिनीहरू कैसरियाको शहरमा आइपुगेपछि शासकलाई त्यो पत्र दिए र पावललाई तिनका अगाडि राखे ।
 \s5
 \v 34 ती शासकले पत्र पढे र त्यसपछि तिनले पावललाई भने, “तिमी कुन प्रान्तबाट आएका हौ ?” पावलले जवाफ दिए, “म किलिकियाबाट आएको हुँ ।”
-\v 35 तब शासकले भने, “जब तिमीलाई दोष लगाउने मानिसहरू आइपुग्छन्, म तिनीहरू हरेकले तिम्रो बारेमा के भन्छन् त्यो सुन्‍नेछु र तिम्रो मुद्दाको इन्साफ गर्नेछु ।” त्यसपछि पावललाई राजा हेरोदले बनाएको दरबारमा सुरक्षा दिएर राख्‍नलाई उनले आज्ञा दिए ।
-
+\v 35 तब शासकले भने, “जब तिमीलाई दोष लगाउने मानिसहरू आइपुग्छन्, म तिनीहरू हरेकको तिम्रो बारे भन्छन् त्यो सुन्‍नेछु र तिम्रो मुद्दाको इन्साफ गर्नेछु ।” त्यसपछि पावललाई राजा हेरोदले बनाएको दरबारमा सुरक्षा दिएर राख्‍नलाई उनले आज्ञा दिए ।
 \s5
+
 \c 24
 \p
-\v 1 पाँच दिनपछि हननिया प्रधान पूजाहारी साथै अरू कतिपय धर्मगुरुहरू, र तर्तुल्लस नाम भएका एक जना वक्ता यरूशलेमबाट त्यहाँ गए । पावलले गरेका कुराहरू जुन तिनीहरूले गलत भनी सोचेका थिए ती कुराहरू तिनीहरूले शासकलाई भने ।
-\v 2 शासकले पावललाई भित्र ल्याउन आदेश दिए । जब पावल आइपुगे, तर्तुल्लसले उनलाई दोष लगाउन सुरु गरे । तिनले शासकलाई भने, “माननीय शासक फेलिक्स, धेरै वर्षदेखि तपाईंले हामीमाथि शासन गर्नुभएको छ, हामी राम्ररी जिइराखेका छौँ । बुद्धिमानीपूर्वक योजना गरेर तपाईंले यो प्रान्तमा धेरै कुराहरू सुधार गर्नु भएको छ ।
-\v 3 यसकारण, शासक फेलिक्स, जहाँ-जहाँ तपाईंले ती कुराहरू गर्नुभएको छ, तपाईंले हामी सबैलाई गर्नुभएको हरेक कुराको निम्ति हामी तपाईंलाई धन्यवाद दिन्छौँ ।
-
+\v 1 पाँच दिनपछि हननिया प्रधान पूजाहारी साथै अरू कतिपय धर्मगुरुहरू, र नाम तर्तुल्लस नाम भएका एक जना भाषणकर्ता यरूशलेमबाट त्यहाँ गए । पावलले गरेका कुराहरू जुन तिनीहरूले गलत भनी सोचेका थिए ती कुराहरू तिनीहरूले शासकलाई भने ।
+\v 2 शासकले पावललाई भित्र ल्याउन आदेश दिए । जब पावल आइपुगे, तर्तुल्लसले उनलाई दोष लगाउन सुरू गरे । तिनले शासकलाई भने, “माननीय शासक फेलिक्स, धेरै वर्षदेखि तपाईंले हामीमाथि शासन गर्नुभएको छ, हामी राम्ररी जिइराखेका छौँ । बुद्धिमानीपूर्वक योजना गरेर तपाईंले यो प्रान्तमा धेरै कुराहरूको सुधार गर्नु भएको छ ।
+\v 3 यसकारण, शासक फेलिक्स, तपाईंले हामी सबैलाई गर्नुभएको हरेक कुराको निम्ति हामी तपाईंलाई धन्यवाद दिन्छौँ, जहाँ-जहाँ तपाईंले ती कुराहरू गर्नुभएको छ ।
 \s5
-\v 4 तर मैले तपाईंको त्यति धेरै बढी समय लिनेछैनँ, त्यसैले म आग्रह गर्दछु कि मैले भन्‍नुपर्ने कुरा, कृपया तपाईंले सुनिदिनु होला ।
-\v 5 हामीले देखेका छौँ कि यो मानिस जहाँ-जहाँ जान्छ त्यहाँ नै यहूदीहरूलाई दु∶ख दिन्छ । उसले नासरीका अनुयायीहरू भन्‍ने समग्र समूहको पनि अगुवाइ गर्छ ।
-\v 6 उसले यरूशलेमको मन्दिरमा यसलाई प्रदुषित तुल्याउने कुराहरू पनि गर्ने कोसिस गर्‍यो, त्यसैले हामीले उसलाई गिरफ्तार गर्‍यौँ । [नोटः पद ६ को दोस्रो खण्डलाई प्राचीन उत्कृष्‍ट पाण्डुलिपीहरूले उल्लेख गरेका छैनन् । ] “र उसलाई हाम्रो व्यवस्थाअनुसार न्याय गर्न खोज्यौँ ।”
-
+\v 4 तर मैले तपाईंको त्यति धेरै बढी समय लिनेछैन, त्यसैले म आग्रह गर्दछु कि मैले भन्‍नुपर्ने कुरा, कृपया तपाईंले सुनिदिनु होला ।
+\v 5 हामीले देखेका छौँ कि यो मानिस जहाँ-जहाँ जान्छ त्यहाँ नै यहूदीहरूलाई दुः ख दिन्छ । उसले नासरतका येशूका अनुयायीहरू भन्‍ने समग्र समूहको पनि अगुवाइ गर्छ ।
+\v 6 उसले यरूशलेमको मन्दिरमा यसलाई प्रदुषित तुल्याउने कुराहरू पनि गर्ने कोसिस गर्‍यो, त्यसैले हामीले उसलाई गिरफ्तार गर्‍यौँ ।
 \s5
-\v 7 [नोटः पद ७ लाई प्राचीन उत्कृष्‍ट पाण्डुलिपीहरूले उल्लेख गरेका छैनन् । ] “तर रोमी किल्लाका सेनापति, लुसियस, उहाँका सिपाहीहरू सहित आउनुभयो र हामीबाट त्यसलाई लैजानुभयो ।”
-\v 8 [नोटः प्रचीन उत्कृष्‍ट पाण्डुलिपीहरूले पद ८ को पहिलो खण्डलाई उल्लेख गरेका छैनन् । ] “हामीलाई तपाईं कहाँ पठाएर ।” “यदि तपाईं स्वयंले उसलाई प्रश्‍न सोध्‍नुभयो भने, हामीले उसलाई दोष लगाइरहेका यी सबै कुराहरू सत्य हुन् भनी तपाईंले थाहा पाउन सक्‍नुहुनेछ ।
+\v 7 [नोटः पद ७ लाई प्राचीन उत्कृष्‍ट पाण्डुलिपीहरूले यसलाई उल्लेख गरेका छैनन्] “तर रोमी किल्लाका सेनापति, लुसियस, उहाँका सिपाहीहरू सहित आउनुभयो र हामीबाट त्यसलाई लैजानुभयो ।”
+\v 8 [नोटः प्रचीन उतकृष्‍ट पाण्डुलिपीहरूले पद ८ को पहिलो खण्डलाई उल्लेख गरेका छैनन् । ] “हामीलाई तपाईं कहाँ पठाएर ।” “यदि तपाईंले स्वयंले उसलाई प्रश्‍न सोध्‍नुभयो भने, हामीले उसलाई स्वयंले दोष लगाइरहेको यी सबै कुराहरू सत्य हो भनी तपाईंले थाहा पाउन सक्‍नुहुनेछ ।
 \v 9 त्यसपछि त्यहाँ भएका यहूदी अगुवाहरूले तर्तुल्लसले भनेको कुरा सत्य हो भनी शासकलाई बताए ।
-
 \s5
-\v 10 त्यसपछि शासकले आफ्नो हात हल्लाएर पावल बोल्नलाई पावललाई इशारा गरे । यसैले पावलले जवाफ दिए र भने, “शासक फेलिक्स, तपाईंले धेरै वर्षदेखि यस यहूदी प्रान्तमा न्याय गर्नुभएको छ भन्‍ने मलाई थाहा छ । यसकारण मैले खुसीसाथ मेरो बचाउ गर्छु । मलाई थाहा छ कि तपाईंले मेरो कुरा सुनेर मलाई निष्पक्षतासाथ न्याय गर्नुहुनेछ ।
+\v 10 त्यसपछि पावल बोल्नलाई शासकले उसको हात हल्लाएर पावललाई इशारा गरे । यसैले पावलले जवाफ दिए र भने, “शासक फेलिक्स, तपाईंले धेरै वर्षदेखि यस यहूदी प्रान्तमा न्याय गर्नुभएको छ भन्‍ने मलाई थाहा छ । यसकारण मैले खुसीसाथ मेरो बचाउ गर्छु । मलाई थाहा छ कि तपाईंले मेरो सुनेर मलाई निष्पक्षसाथ न्याय गर्नुहुनेछ ।
 \v 11 तपाईंलाई थाहा छ कि परमेश्‍वरको आराधना गर्न म यरूशलेममा गएको बाह्र दिनभन्दा बढी भएको छैन ।
-\v 12 मन्दिरको परिसरमा कोहीसँग वादविवाद गर्दागर्दै तिनीहरूले मलाई देखे भनी कसैले पनि भन्‍न सक्दैन, किनभने मैले त्यसो गरिनँ । मैले यहूदी सभाघरहरूतिर मानिसहरूलाई हुलदङ्गा गर्न लगाइरहेको वा कतै यरूशलेममा कष्‍ट दिइरहेको देखेँ भनेर कसैले भन्‍न सक्दैन, किनभने मैले त्यसो गरिनँ ।
-\v 13 यसकारण जुन विषयमा तिनीहरूले मलाई दोष लगाउँदैछन् तिनीहरूले सो प्रमाणित गर्न सक्दैनन् ।
-
+\v 12 मन्दिरको परिसरमा कोहीसँग वादविवाद गर्दागर्दै तिनीहरूले मलाई देखे भनी कसैले पनि भन्‍न सक्दैन, किनभने मैले त्योसो गरिन । मैले यहूदी सभाघरहरूतिर मानिसहरूलाई हुलदङ्गा गर्न लागइरहेको वा कतै यरूशलेममा कष्‍ट दिइरहेको देखेँ भनेर कसैले भन्‍न सक्दैन, किनभने मैले त्यसो गरिन ।
+\v 13 यसकारण जुन विषयमा तिनीहरूले मलाई दोष लगाउदैछन् तिनीहरूले सो प्रमाणित गर्न सक्दैनन् ।
 \s5
-\v 14 तर म तपाईंको सामु यो सत्य हो भनी स्वीकार गर्छुः मैले हाम्रा पुर्खाहरूले आराधना गरेका परमेश्‍वरको आराधना गर्छु । यो सत्य हो कि म येशूले हामीलाई सिकाउनुभएको मार्गलाई पछ्याउँछु । परमेश्‍वरले मोशालाई दिनुभएको व्यवस्थाहरूमा लेखिएको र अरू अगमवक्‍ताहरूले तिनीहरूको पुस्तकमा लेखेका सबै कुरामा पनि म विश्‍वास गर्छु ।
+\v 14 तर म तपाईंको सामु यो सत्य हो भनी स्वीकार गर्छुः मैले हाम्रा पुर्खाहरूले आराधना गरेका परमेश्‍वरको आराधना गर्छु । यो सत्य हो कि मैले येशूले हामीलाई सिकाउनुभएको मार्गलाई पछ्याउछु । परमेस्वरले मोशालाई दिनुभएको व्यवस्थाहरूमा लेखिएको र अरू अगमवक्ताहरूले तिनीहरूको पुस्तकमा लेखेका सबै कुरामा पनि मैले विश्‍वास गर्छु ।
 \v 15 मैले पनि यी मानिसहरूले विश्‍वास गरे जस्तै कुनै दिन परमेश्‍वरले मरेका असल र दुष्‍ट दुवैलाई फेरि जीवित तुल्याउनुहुनेछ भनी विश्‍वास गर्छु ।
-\v 16 मैले त्यो दिनमा विश्‍वास गर्ने हुनाले मैले सदैव परमेश्‍वरलाई प्रसन्‍न तुल्याउने कुराहरू र अरू मानिसहरूले उचित ठान्‍ने कुराहरू गर्ने कोसिस गर्छु ।
-
+\v 16 मैले त्यो दिनमा विश्‍वास गर्ने हुनाले मैले सदैव परमेश्‍वरलाई प्रशन्‍न तुल्याउने कुराहरू र अरूमानिसहरूले उचित ठान्‍ने कुराहरू गर्ने कोसिस गर्छु ।
 \s5
-\v 17 म धेरै वर्षसम्म अरू ठाउँहरूमा गएको थिएँ, मेरा गरीब सङ्गी-यहूदीहरूलाई केही पैसा ल्याउन, म यरूशलेममा फर्कें ।
-\v 18 मैले परमेश्‍वरको आराधना गर्न पाउने विधि पूरा गरेपछि, एसियाबाट आएका केही यहूदीहरूले मलाई मन्दिरका चोकहरूमा देखे । त्यहाँ मसँग भिड थिएन र मैले मानिसहरूलाई हुलदङ्गा गर्न उक्साइरहेको थिइनँ ।
-\v 19 तर मानिसहरूलाई हुलदङ्गा गराउने ती यहूदीहरू नै थिए । यदि मैले केही गल्ती गरेको छु भन्‍ने तिनीहरूलाई लाग्छ भने, मलाई दोष लगाउन तिनीहरू तपाईंको सामु यहाँ हुनुपर्ने हो ।
-
+\v 17 म धेरै वर्षसम्म अरू ठाउँहरूमा गएको थिएँ, मेरा गरीब सङ्गी यहूदीहरूलाई केही पैसा ल्याउन, म यरूशलेममा फर्केँ ।
+\v 18 मैले कसैलाई परमेश्‍वरको आराधना गर्न पाउने विधि पूरा गरेपछि, एशियाबाट आएका केही यहूदीहरूले मलाई मन्दरिको चोकहरूमा देखे । त्यहाँ मसँग भिड थिएन र मैले मानिसहरूलाई हुलदङ्गा गर्न उक्साइरहेको थिइन ।
+\v 19 तर मानिसहरूलाई हुलदंगा गराउने ती यहूदीहरू नै थिए । यदि मैले केही गल्ती गरेको छु भन्‍ने तिनीहरूलाई लाग्छ भने, मलाई दोष लगाउन तिनीहरू तपाईंको सामु यहाँ हुनुपर्ने हो ।
 \s5
-\v 20 यदि तिनीहरूले त्यसो गर्न चाहँदैनन् भने, यहाँ भएका यी यहूदीहरूले मैले तिनीहरूको परिषद्‍मा मेरो बचाउ गर्दा मैले गल्ती गरेँ भनी तिनीहरूले सोचेको कुरा तपाईंलाई बताउनु पर्छ ।
-\v 21 म यसो भनी चिच्याउँदा केही त्यस्तो गल्ती गरेँ भनी तिनीहरूले भन्लान्, ‘तिमीहरूले मेरो इन्साफ गरिरहेका छौ किनभने सबै मरेका मानिसहरूलाई परमेश्‍वरले फेरि जीवित तुल्याउनुहुनेछ भनी मैले विश्‍वास गर्छु ।’”
-
+\v 20 यदि तिनीहरूले त्यसो गर्न चाहँदैनन् भने, यहाँ भएका यी यहूदीहरूले मैले तिनीहरूको परिषदमा मेरो बचाउ गर्दा मैले गल्ति गरेँ भनी तिनीहरूले सोचेको कुरा तपाईंलाई बताउनु पर्छ ।
+\v 21 म यसो भनी चिच्याउदा केही त्यस्तो गल्ती गरेँ भनी तिनीहरूले भन्लान्, “तिमीहरूले मेरो इन्साफ गरिरहेका छौ किनभने सबै मरेका मानिसहरूलाई परमेश्‍वरले फेरि जीवित तुल्याउनुहुनेछ भनी मैले विश्‍वास गर्छु । ‘”
 \s5
-\v 22 मानिसहरूले भनेको येशूको मार्गको बारेमा फेलिक्सलाई अगाडि धेरै कुरा नै थाहा थियो । तर तिनले पावल वा यहूदीहरूलाई निरन्तर बोल्न अनुमति दिएनन् । यसको सट्टा, तिनले तिनीहरूलाई भने, “पछि, जब सेनापति लुसियस यहाँ तल आउनेछन्, म यो मुद्दाको फैसला गर्नेछु ।”
-\v 23 तब पावललको सुरक्षा गरिरहेका अधिकृतलाई उनलाई झ्यालखानामा फर्काएर लानू र हरबखत पवलको सुरक्षा गर्नलाई पक्‍का गर्नू भने । तर उनलाई साङ्लाले नबाँध्‍नू, र उनका साथीहरू उनलाई भेट्न आए भने, अधिकृतले तिनीहरूले चाहने तरिकाले सहायता गर्न तिनीहरूलाई अनुमति देऊन् भने ।
-
+\v 22 मानिसहरूले येशूको मार्गको भनेको बारे फेलिक्सलाई अगाडि नै थाहा थियो । तर तिनले पावल वा यहूदीहरूलाई निरन्तर बोल्ने अनुमति दिएनन् । यसको सट्टा, तिनले तिनीहरूलाई भने, “पछि, जब सेनापति लुसियस यहाँ तल आउनेछन्, म यो मुद्दाको फैसला गर्नेछु ।”
+\v 23 तब पावललको सुरक्षा गरिरहेका अधिकृतलाई उसलाई झ्यालखानामा फर्काएर लानू र हरबखत पवलको सुरक्षा गर्नलाई पक्‍का गर्नू भने । तर उसलाई साङलाले नबाँध्‍नू, र उनका साथीहरू उनलाई भेट्न आए भने, अधिकृतले तिनीहरूले चाहने तरिकाले सहायता गर्न तिनीहरूलाई अनुमाति दिनु भने ।
 \s5
-\v 24 केही दिनपछि फेलिक्स आफ्नी यहूदी पत्‍नी द्रूसिल्लाको साथमा आए, र उनीसँग बोल्नलाई पावललाई बोलाए । येशू ख्रीष्‍टमा विश्‍वास गर्ने सम्बन्धमा पावलले उनलाई भनेको कुरा फेलिक्सले सुने ।
-\v 25 उहाँलाई खुसी तुल्याउन मानिसले के गरेको परमेश्‍वार चाहनुहुन्छ भन्‍ने विषयमा पावलले उनलाई भने । तिनले मानिसहरूले काम गर्दा तिनीहरूले आफूलाई कसरी नियन्‍त्रण गर्नुपर्छ र परमेश्‍वरले सबै मानिसहरूको न्याय गर्ने दिन हुनेछ भनी व्याख्या गरे । यी कुरा सुनिसकेपछि फेलिक्स डराए त्यसैले उनले पावललाई भने, “मैले अहिले यति मात्रै सुन्‍न चाहन्छु । मसँग समय हुँदा, फेरि मकहाँ आउनलाई मैले तिमीलाई भन्‍नेछु ।”
-
+\v 24 केही दिनपछि फेलिक्स आफ्नी पत्‍नी द्रूसल्लाको साथमा आए, जो एउटी यहूदी थिइन्, र उनीसँग बोल्नलाई पावललाई बोलाए । फेलिक्सले येशू ख्रीष्‍टमा विश्‍वास गर्ने सम्बन्धमा पावलले उसलाई भनेको सुने ।
+\v 25 उहाँलाई खुसी तुल्याउन मानिसले के गरेको परमेश्‍वार चाहनुहुन्छ भन्‍ने विषयमा पावलले उनलाई भने । उसले मानिसहरूले काम गर्दा तिनीहरूले कसरी नियन्‍त्रण गर्ने र परमेश्‍वरले सबै मानिसहरूको न्याय गर्ने दिन हुनेछ भनी व्याख्या गरे । यी कुरा सुनिसकेपछि फेलिक्स डराए त्यसैले उसले पवललाई भने, “मैले अहिले यति मात्रै सुन्‍न चाहन्छु । मसँग समय हुँदा, फेरि मकहाँ आउनलाई मैले तिमीलाई भन्‍नेछु” ।
 \s5
-\v 26 पावलले आफूलाई केही पैसा दिन्छन् कि भनी फेलिक्सले आशा गरिरहेका थिए, यसैले धेरै पटक आफूकहाँ आउनु भनी उनले पावललाई ल्याउन पठाए । पावलले फेलिक्ससँग धेरै पटक कुराकानी गरे, तर तिनले फेलिक्सलाई कत्ति पनि पैसा दिएनन् र कारावासबाट पावललाई छोडीदिऊन् भनी फेलिक्सले उसका सिपाहीहरूलाई आदेश दिएनन् ।
-\v 27 फेलिक्सले पावललाई कारावासमा रहन दिए किनभने उनले यहूदी अगुवाहरूलाई खुसी पार्न चाहन्थे । तर दुई वर्ष बितेपछि फेलिक्सको सट्टामा पर्किअस फेस्तस शासक भए ।
-
+\v 26 पावलले उसलाई केही पैसा दिन्छन् कि भनी फेलिक्सले आशा गरिरहेका थिए, यसैले धेरै पटक उनीकहाँ आउनु भनी तिनले पावललाई ल्याउन पठाए । पावलले फेलिक्ससँग धेरै पटक कुराकानी गरे, तर उसले फेलिक्सलाई कुनै पनि पैसा दिएनन् र कारावासबाट पावललाई छोडीदिऊन् भनी फेलिक्सले उसका सिपाहीहरूलाई आदेश दिएनन् ।
+\v 27 फेलिक्सले पावललाई कारावासमा रहन दिए किनभने उसले यहूदी अगुवाहरूलाई खुसी पार्न चाहन्थे । तर दुई वर्ष बितेपछि फेलिक्सको सट्टामा पर्किअस फेस्तस शासक भए ।
 \s5
+
 \c 25
 \p
-\v 1 फेस्तसले प्रान्तको शासकको रूपमा शासन गर्न सुरु गरे । तिन दिनपछि फेस्तस कैसरिया सहर छोडेर यरूशलेममा गए ।
+\v 1 फेस्तसले प्रान्तको शासकको रूपमा शासन गर्न सुरु गरे । तिन दिनपछि फेस्तस कैसरियाको शहर छोडेर यरूशलेममा गए ।
 \v 2 त्यहाँका मुख्य पूजाहारीहरू र यहूदीहरूले फेस्तसको सामु खडा भएर पावलले धेरै खराब कुराहरू गरेका थिए भने ।
 \v 3 तिनीहरूले पावललाई सोधपुछको लागि तत्काल यरूशलेममा ल्याउनलाई फेस्तससँग बिन्ती गरे । तर वास्तवमा तिनीहरूले पावललाई बाटोमा नै आक्रमण गरेर मार्ने योजना बनाएका थिए ।
-
 \s5
-\v 4 फेस्तसले जवाफ दिए, “पावललाई कैसरियामा सुरक्षा पहरामा राखिएको छ, ऊ त्यहीँ नै बसोस् । म आफैँ पनि कैसरियामा चाँडै नै जानेछु ।”
-\v 5 उनले भने, “त्यसैले तिमीहरूमध्ये जान सक्‍नेहरूचाहिँ मसँगै त्यहाँ जानुपर्छ । तिमीहरूले उसलाई कुनै कुराको अभियोग लगाउनु छ भने, त्यहीँ गएर दोष लगाउन सक्छौ ।”
-
+\v 4 फेस्तसले जवाफ दिए, “पावललाई कैसरियामा सुरक्षा पहरामा राखिएको छ, ऊ त्यही नै बसोस् । म आफैँ पनि कैसरियामा चाँडै नै जानेछु ।”
+\v 5 उनले भने,” त्यसैले तिमीहरूमध्ये जान सक्‍नेहरूचाँहि मसँगै त्यहाँ जानुपर्छ । तिमीहरूले उनलाई कुनै कुराको अभियोग लगाउनु छ भने, त्यही गएर दोष लगाउन सक्छौ ।”
 \s5
-\v 6 फेस्तस यरूशलेममा मन्दिरका अगुवाहरूसँगै आठ, दश दिनभन्दा बढी बसे । त्यसपछि उनी कैसरियामा फर्केर गए । अर्को दिन फेस्तसले न्याय आसनमा बसेर पावललाई त्यहाँ ल्याउने आदेश दिए ।
-\v 7 पावललाई तिनीहरूले न्याय आसनको सामुन्‍ने ल्याएपछि, यरूशलेमबाट आएका अगुवाहरू पावललाई गम्भीर अभियोग लगाउनलाई उनको वरिपरि भेला भए, तर तिनीहरूले आफ्नो कुनै पनि कुरा प्रमाणित गर्न सकेनन् ।
-\v 8 त्यसपछि पावलले आफ्नो पक्षमा बोले । उसले भने, “मैले यहूदीहरूको व्यवस्थाको विरुद्ध, मन्दिरको विरुद्ध, र सम्राटको विरुद्ध केही पनि गरेको छैनँ ।”
-
+\v 6 फेस्तस यरूशलेममा मन्दिरको अगुवाहरूसँगै आठ, दश दिनभन्दा बढी बसे । त्यसपछि उनी कैसरियामा फर्केर गए । अर्को दिन फेस्तसले न्याय आसनमा बसेर पावललाई त्यहाँ ल्याउने आदेश दिए ।
+\v 7 पावललाई तिनीहरूले न्याय आसनको सामुन्‍ने ल्याएपछि, यरूशलेमबाट आएका अगुवाहरू पावललाई गम्भीर अभियोग लगाउनलाई उनको वरिपरि भेला भए, तर तिनीहरूले तिनीहरूको कुनै कुरा पनि प्रमाणित गर्न सकेनन् ।
+\v 8 त्यसपछि पावल आफ्नो निम्ति बोले । उसले भने, “मैले यहूदीहरूको व्यवस्थाको विरुद्ध, मन्दिरको विरुद्ध, र सम्राटको विरुद्ध केही पनि गरेको छैनँ ।”
 \s5
-\v 9 तर फेस्तसले यहूदी अगुवाहरूलाई खुसी पार्न चाहे, त्यसैले उनले पावललाई भने, “के तिमी यरूशलेम जान चाहन्छौ, ताकि म त्यहीँ यी सबै कुराहरूको बारे तिम्रो इन्साफ गर्न सकूँ ?”
-\v 10 पावलले भने, “होइन, अहिले म सम्राटको प्रतिनिधित्व गर्ने तपाईंको सामु खडा भएको छु । मेरो इन्साफ यहीँ गरिनु पर्छ । तपाईंलाई राम्ररी थाहा छ, कि मैले यहूदी मानिसहरूप्रति कुनै पनि खारबी गरेको छैनँ ।
-
+\v 9 तर फेस्तसले यहूदी अगुवाहरूलाई खुसी पार्न चाह्‍य ो, त्यसैले उसले पावललाई भने, “के तिमी यरूशलेम जान चाहन्छौ, ताकि म त्यहीँ यी सबै कुराहरूको बारे तिम्रो इन्साफ गर्न सकूँ ?”
+\v 10 पावलले भने, “होइन, अहिले म सम्राटको प्रतिनिधित्व गर्ने तपाईंको सामु खडा भएको छु । यहाँ नै मेरो इन्साफ गरिनु पर्छ । तपाईंलाई राम्ररी थाहा छ, कि मैले यहूदी मानिसहरूप्रति कुनै पनि खारबी गरेको छैनँ ।
 \s5
 \v 11 यदि मैले मृत्युदण्ड पाउन योग्यको कुनै कुरा गरेको भए, म मर्नलाई इन्कार गर्दिनँ; तर तिनीहरूले मलाई यस्तो दण्डको योग्य दोष लागउने कुनै पनि कुरा छैन । कसैले पनि तिनीहरूलाई सन्तुष्‍ट पार्नलाई मात्र पनि मलाई दोष लगाउन सक्दैन । कैसर स्वयंले मेरो न्याय गर्नुभएको होस् भनी म अनुरोध गर्छु ।”
 \v 12 फेस्तसले सल्लाहकारहरूसँग परामर्श गरेपछि, उसले भने, “तिमीले कैसर कहाँ जाने अपील गरेका छौ, त्यसैले तिमी कैसरकहाँ नै जानेछौ ।”
-
 \s5
 \v 13 धेरै दिनपछि राजा हेरोद अग्रिप्पा आफ्नी बहिनी बर्निकीसँग कैसरिया आइपुगे । तिनीहरू फेस्तसलाई सम्मान गर्न आएका थिए ।
-\v 14 राजा अग्रिप्पा र बर्निकी कैसरियामा धेरै दिनसम्म बसे । केही समयपछि फेस्तसले पावलको बारेमा राजा अग्रिप्पालाई बताए । उनले भने, “फेलिक्सले कारागारमा राखेका एक जना मानिस छन् ।
+\v 14 राजा अग्रिप्पा र बर्निकी कैसरियामा धेरै दिनसम्म बसे । केही समयपछि फेस्तसले पावलको बारेमा राजा अग्रिप्पालाई बताए । उसले भने, “फेलिक्सले कारागारमा राखेको एक जना मानिस छ ।
 \v 15 जब म यरूशलेम गएँ, मुख्य पूजाहारीहरू र यहूदी अगुवाहरूले मकहाँ आए र उसलाई मृत्यु दण्ड दिनुहोस् भनी आग्रह गरे ।
-\v 16 तर मैले तिनीहरूलाई भनेँ कि जब कसैलाई गम्भीर अपराधको अभियोग लगाइन्छ, त्यो व्यक्तिलाई तत्कालै दण्ड दिने रोमी प्रचलन छैन । त्यसको सट्टामा, हामीले दोष लगाइएको मानिसलाई उसलाई दोष लगाउनेहरूसँग आमने-सामने राखेर उसलाई तिनीहरूले लागाएको दोष विरुद्ध आफ्नो बचाउ गर्न दिन्छौँ ।
-
+\v 16 तर मैले तिनीहरूलाई भनेँ कि जब कसैलाई गम्भीर अपराधको अभियोग लगाइन्छ, त्यो व्याक्तिलाई तत्कालै दण्ड दिने रोमी प्रचलन छैन । त्यसको सट्टामा, हामीले दोष लगाइएको मानिसलाई उसलाई दोष लगाउनेहरूसँग आमने-सामने राखेर उसलाई तिनीहरूले लागाएको दोष विरुद्ध आफ्नो बचाउ गर्न दिन्छौँ ।
 \s5
-\v 17 त्यसैले जब ती यहूदीहरू कैसरियामा आए, मैले सोधपुछ गर्न ढिलो गरिनँ । तिनीहरू आइपुगेको अर्को दिन म न्याय आसनमा बसेँ र बन्दीलाई भित्र ल्याउनलाई सुरक्षाकर्मीहरूलाई आदेश दिएँ ।
+\v 17 त्यसैले जब ती यहूदीहरू कैसरियामा आए, मैले सोधपुछ गर्न ढिलो गरिनँ । तिनीहरू आइपुगेका पछिल्लो दिन म न्याय आसनमा बसेँ र बन्दीलाई भित्र ल्याउनलाई सुरक्षाकर्मीहरूलाई आदेश दिएँ ।
 \v 18 तर जब यहूदी अगुवाहरूले बन्दीले गरेको खराबी बारे बताए, तिनीहरूले भनेको कुनै पनि कुरा मलाई गम्भीर जस्तो लागेन ।
-\v 19 त्यसको सट्टा तिनीहरूले उनको विरुद्धमा तर्क गरेको कुरा चाहिँ तिनीहरूको आफ्नै धर्म बारेका कुराहरू र येशू नाम भएको मरिसकेको मानिसको बारे थियो, तर जसलाई पावलले जीवित थिए भन्थे ।
-\v 20 मैले यी कुराहरू, वा कसरी सत्यता पत्ता लगाउने बुझिनँ । त्यसैले मैले पावललाई सोधेँ, ‘के तिमी यरूशलेम जान तयार छौ, ताकि मैले यी कुराहरू बारे तिमीलाई त्यहाँ नै इन्साफ गर्न सकूँ ?’
-
+\v 19 त्यसको सट्टा तिनीहरूले उसको विरुद्धमा तर्क गरेको कुरा चाहिँ तिनीहरूको आफ्नै धर्म बारेका कुराहरू र येशू नाम भएको मरिसकेको मानिसको बारे थियो, तर जसलाई पावलले जीवित थिए भने ।
+\v 20 मैले यी कुराहरू, वा सत्यता पत्ता लगाउने बुझिनँ । त्यसैले मैले पावललाई सोधेँ, “के तिमी यरूशलेम जान तयार छौ, ताकि मैले यी कुराहरू बारे तिमीलाई त्यहाँ नै इन्साफ गर्न सकूँ ?”
 \s5
-\v 21 तर पावलले कैसर स्वयंले उसको मुद्दाको इन्साफ गर्नुभएकोहोस् भनी आग्रह गरे, त्यसैले मैले उनलाई कैसरकहाँ नपठाउञ्‍जेलसम्म सुरक्षा पहरामा राख्‍न आदेश दिएँ ।”
-\v 22 त्यसपछि अग्रिप्पाले फेस्तसलाई भने, “यी मानिसले भन्‍नु पर्ने कुरा, म आफैँ सुन्‍न चाहन्छु ।” फेस्तसले जवाफ दिए, “उनको कुरा तपाईंले भोलि सुन्‍न मैले प्रबन्ध मिलाउनेछु ।”
-
+\v 21 तर पावलले कैसर स्वयंले उसको मुद्दाको इन्साफ गर्नुभएकोहोस् भनी आग्रह गरे, त्यसैले मैले उसलाई कैसरकहाँ नपठाउन नसकेसम्म सुरक्षा पहरामा राख्‍न आदेश दिएँ ।”
+\v 22 त्यसपछि अग्रिप्पाले फेस्तसलाई भने, “यो मानिसले भन्‍नु पर्ने कुरा, म आफैँ सुन्‍न चाहन्छु ।” फेस्तसले जवाफ दिए, “उसको कुरा तपाईंले सुन्‍नलाई मैले भोलि प्रबन्ध मिलाउनेछु ।”
 \s5
-\v 23 भोलि पल्ट राजा अग्रिप्पा र बर्निकी न्याय गर्ने कक्षमा प्रवेश गरे, र सबै मानिसहरूले तिनीहरूलाई आदर गरिरहेका थिए । केही रोमी सेनापतिहरू र कैसरियाका महत्त्वपूर्ण मानिसहरू तिनीहरूको साथमा आए । त्यसपछि फेस्तसले पावललाई भित्र ल्याउन सिपाहीहरूलाई आदेश दिए ।
-\v 24 पावल भित्र प्रवेश गरेपछि फेस्तसले भने, “राजा अग्रिप्पा र यहाँ उपस्थित हुनु भएका सबै, तपाईंहरूले यी मानिसलाई देख्‍नु हुन्छ ! यरूशलेम र यहाँका यहूदीहरूका धेरै अगुवाहरूले, उनलाई जीवित नराख्‍नुहोस् भनी मलाई अनुरोध गरे ।
-
+\v 23 अर्को दिन राजा अग्रिप्पा र बर्निकी न्याय गर्ने कक्षमा प्रवेश गरे, र सबै मानिसहरूले तिनीहरूलाई आदर गरिरहेका थिए । केही रोमी सेनापतिहरू र कैसरियाका महत्वपूर्ण मानिसहरू तिनीहरूको साथमा आए । त्यसपछि फेस्तसले पावललाई भित्र ल्याउन सिपाहीहरूलाई आदेश दिए ।
+\v 24 पावल भित्र प्रवेश गरेपछि, फेस्तसले भने, “राजा अग्रिप्पा र यहाँ उपस्थित हुनु भएका सबै, तपाईंहरूले यो मानिसलाई देख्‍नु हुन्छ ! यरूशलेम र यहाँका यहूदीहरूका धेरै अगुवाहरूले, उसलाई जीवित नराख्‍नुहोस् भनी मलाई अनुरोध गरे ।
 \s5
-\v 25 तर उनले मृत्यु दण्डको योग्य कुनै कुरा गरेको पाइनँ । साथै उनले आफ्नो मुद्दालाई कैसरले नै फैसला गरिदिनुभएकोहोस् भनी बिन्ती गरे, त्यसैले मैले उनलाई रोम पठाउने निर्णय गरेको छु ।
-\v 26 तर उनको बारे सम्राटलाई खास के कुरा लेख्‍ने, मलाई थाहा छैन । त्यसैले उनलाई तपाईंहरू सबैजनाको सामु उनी आफैँले बोलून् भनेर यहाँ ल्याएको छु, र विशेष गरी राजा अग्रिप्पाको सामु ल्याएको छु ! मैले उनलाई यहाँ ल्याएको छु ताकि तपाईंले उसलाई प्रश्‍न गर्न सक्‍नुहोस् । तब मैले सम्राटलाई के लेख्‍ने भनी जान्‍न सकूँ ।
-\v 27 मलाई लाग्छ कि कुनै कैदीले कस्ता खराबीहरू गरेको छ भनी मानिसहरूले भनेका छन् भन्‍ने खास कुराविना नै रोमी सम्राटकहाँ उसलाई पठाउनु तर्कसङ्गत हुँदैन ।”
-
+\v 25 तर उसले मृत्यु दण्डको योग्य कुनै कुरा गरेको पाईनँ । साथै उसले आफ्नो मुद्दालाई कैसरले नै फैसला गरिदिनुभइकोहोस् भनी बिन्ती गर्‍यो, त्यसैले मैले उसलाई रोम पठाउने निर्णय गरेको छु ।
+\v 26 तर उसको बारे सम्राटलाई खास के कुरा लेख्‍ने, मेरो मनमा नै आएन । त्यसैले उसलाई तपाईंहरू सबैजनाको सामु ऊ आफैँले बोलोस् भनेर यहाँ ल्याएको छु, र विशेष गरी राजा अग्रिप्पाको सामु ल्याएको छु ! मैले उसलाई यहाँ ल्याएको छु ताकि तपाईंले उसलाई प्रश्‍न गर्न सक्‍नुहोस् । तब मैले सम्राटलाई के लेख्‍ने भनी जान्‍न सकूँ ।
+\v 27 मलाई लाग्छ कि मानिसहरूले उसले कस्ता खराबीहरू गरेका छन् भनेका छन् भन्‍ने खास कुरा विना नै रोमको सम्राटकहाँ एउटा कैदीलाई पठाउनु तर्क सङ्गत हुँदैन ।”
 \s5
+
 \c 26
 \p
 \v 1 तब अग्रिपाले पावललाई भने, “अब हामी तिमीलाई आफ्नो पक्षमा बोल्नको लागि अनुमति दिन्छौँ ।” त्यसपछि तिनी बोल्न लागेका थिए भन्‍ने देखाउन पावालले आफ्नो हात पसारे । उनले भने,
-\v 2 “राजा अग्रिपा, आज मैले दुष्‍ट काम गरेको छु भन्‍नुमा यहुदी अगुवाहरू किन गलत छन् भनेर व्याख्या गर्न पाएकोमा आज म आफैलाई भाग्यमानी ठान्दछु ।
-\v 3 म आफूलाई विशेष रूपले भाग्यमानी ठान्दछु, किनकि तपाईंलाई हामी यहूदीहरूको संस्कार र हामीहरूले बहस गरिरहेको सवालहरूको बारेमा सबै थाहा छ । यसैले म तपाईंलाई मेरो कुरा धैर्यता साथ सुन्‍नको लागि आग्रह गर्दछु ।”
-
+\v 2 “राजा अग्रिपा, आज मैले दुष्‍ट काम गरेको छु भन्‍नुमा यहुदी अगोवाहरू किन गलत छन् भनेर व्याख्या गर्न पाएकोमा आज म आफैलाई भाग्यमानी ठान्दछु ।
+\v 3 म आफूलाई विशेषरूपले भाग्यानी ठान्दछु किनकि तपाईंलाई हामी यहूदीहरूको संस्कार र हामीहरूले बहस गरिरहेको सवालहरूको बारेमा सबै थाहा छ । यसैले म तपाईंलाई मेरो कुरा धैर्यता साथ सुन्‍नको लागि आग्रह गर्दछु ।”
 \s5
-\v 4 “बाल्यकालदेखि मैले मेरो जीवन कसरी जिएको छु भन्‍ने कुरा मेरा सबै सङ्गी-यहूदीहरूलाई थाह छ । म जन्मेको सहरमा र पछि यरुशलेममा मैले कसरी जिएँ भन्‍ने कुरा तिनीहरूलाई थाहा छ ।
-\v 5 मेरो सुरुको अवस्थादेखि नै तिनीहरूले मलाई चिन्दछन्, र यदि तिनीहरूले चाहेको भए म धेरै सानो उमेरको हुँदादेखि नै हाम्रो धर्मको कठोर रीतिरिवाजहरू होसियारीसाथ पालना गर्दै आएको कुरा बताउन सक्थे । मैले अरू फरिसीहरूले जस्तै जिएँ ।
-
+\v 4 “बाल्यकालदेखि मैले मेरो जीवन कसरी जिएको छु भन्‍ने कुरा मेरा सबै सँगी-यहूदीहरूलाई थाह छ । म जन्मेको सहरमा र पछि यरुशलेममा मैले कसरी जिएँ भन्‍ने कुरा तिनीहरूलाई थाहा छ ।
+\v 5 मेरो सुरुको अवस्थादेखि नै तिनीहरूले मलाई चिन्दछन् र यदि तिनीहरूले चाहेको भए म धेरै सानो उमेरको हुँदादेखि नै हाम्रो धर्मको कठोर रीतिरिवाजहरू होशियारीसाथ पालना गर्दै आएको कुरा बताउन सक्थे । मैले अरु फरिसीहरूले जस्तै जिएँ ।
 \s5
-\v 6 हाम्रा पुर्खाहरूलाई प्रतिज्ञा गरिएको कुरा परमेश्‍वरले गर्नुहुन्छ भन्‍ने कुराको निश्‍चयताका साथ प्रतीक्षा गरिरहेको कारणले गर्दा आज म न्यायिक जाँचको कठघरामा भएको छु ।
-\v 7 हाम्रा यहूदी बाह्र कूलहरू पनि रात दिन उहाँको दृढतासाथ आदर र आराधना गर्दै, परमेश्‍वरले हाम्रो लागि गर्नुभएको प्रतिज्ञालाई पुरा गर्नुहुनेछ भनेर निश्‍चयताको साथमा प्रतीक्षा गरिरहेका छन् । सम्माननीय राजा, परमेश्‍वरले प्रतिज्ञा गर्नुभएको कुरा उहाँले पुरा गर्नुहुन्छ भन्‍ने कुरा म दृढ विश्‍वासको साथ आशा गर्छु, र तिनीहरू पनि यो कुरामा विश्‍वास गर्छन् ! तर जे परमेश्‍वरले गर्नुभएको होस् भन्‍ने आशा मैले राखेको छु यसलाई नै तिनीहरूले मैले गलत गरेको छु भन्छन् ।
-\v 8 हे राजा, परमेश्‍वरले मृतकलाई जीवित पार्नुहुन्‍न भन्‍ने कुरामा के तपाईं साँच्‍चै विश्‍वास गर्नुहुन्छ ?
-
+\v 6 हाम्रा पुर्खाहरूलाई प्रतिज्ञा गरेको कुरा परमेश्‍वरले गर्नुहुन्छ भन्‍ने कुराको निश्‍चयताका साथ प्रतीक्षा गरिरहेको कारणले गर्दा आज म न्यायिक जाँचको कठघरामा भएको छु ।
+\v 7 हाम्रा यहूदी बाह्र कूलहरू पनि रात दिन उहाँको आदर दृढतासाथ र आराधना गर्दै परमेश्‍वरले हाम्रो लागि गर्नुभएको प्रतिज्ञालाई पुरा गर्नुहुनेछ भनेर निश्‍चयताको साथमा प्रतीक्षा गरिरहेका छन् । सम्माननीय राजा, परमेश्‍वरले प्रतिज्ञा गर्नु भएको कुरा उहाँले पुरा गर्नुहुन्छ भन्‍ने कुरा म दृढ विश्‍वासको साथ आशा गर्छु, र तिनीहरू पनि यो कुरामा विश्‍वास गर्छन् ! तर जे परमेश्‍वरले गर्नुभएको होस् भन्‍ने आशा मैले राखेको छु यसलाई नै तिनीहरूले मैले गलत गरेको छु भन्छन् ।
+\v 8 हे राजा, परमेश्‍वरले मृतकलाई जीवित पार्नु हुन्‍न भन्‍ने कुरामा के तपाईँ साँच्‍चै विश्‍वास गर्नुहुन्छ ?
 \s5
-\v 9 विगतमा यस्तो समय थियो, कि मानिसहरूले नासरत सहरका येशूमाथि विश्‍वास गर्न मानिसहरूलाई रोक्‍नलाई मैले सकेजति गर्नुपर्छ भन्‍ने कुरामा म निश्‍चित थिएँ ।
-\v 10 यसैले यरुशलेममा बस्दा मैले यहि काम गरेँ । मैले विश्‍वासीहरूमध्ये धेरैलाई झ्यालखानामा थुनेँ, किनकि त्यहाँका मूख्य पुजाहारीहरूले मलाई त्यसो गर्नलाई शक्ति दिएका थिए । र जब तिनीहरूका मानिसहरूले विश्‍वासीहरूलाई मारे, मैले त्यसको पक्षमा मत जाहेर गरेँ ।
-\v 11 प्राय: मैले येशूमा विश्‍वास गर्ने यहूदी मानिसहरूलाई दण्ड दिएँ । मैले तिनीहरूलाई सबैतिर र सबै सभाघरहरूमा खोजेँ । म तिनीहरूसँग धेरै रिसाएँ, किनकि तिनीहरूले येशूलाई ख्रीष्‍टको रूपमा पछ्याए, मैले मेरो सारा शक्तिले तिनीहरूलाई परमेश्‍वरको निन्दा गरून् र उहाँको नामलाई सरापून् भनेर जबरजस्ती गरेँ । जब तिनीहरूले परमेश्‍वरलाई सराप्दथे, तब तिनीहरूलाई मार्न सकिन्थ्यो । तिनीहरूप्रति मेरो रीस यति कडा थियो, कि तिनीहरू यहूदी अदालतमा उपस्थित हुँदा तिनीहरूलाई पुर्पक्षमा राखेर मृत्युदण्ड दिन म चाहन्थेँ । मैले सधैँ तिनीहरूको मृत्युदण्डको पक्षमा मेरो मत जाहेर गरेँ । तिनीहरूलाई पत्ता लगाएर पक्रेर यरूशलेममा ल्याएर दण्ड दिनको लागि विदेशी सहरहरूमा पनि गएँ । तिनीहरू मारिऊन् भन्‍ने म चाहन्थेँ ।
-
+\v 9 विगतमा यस्तो समय थियो कि मानिसहरूले नासरत सहरका येशूमाथिको विश्‍वास गर्न मानिसहरूलाई रोक्‍नलाई मैले सकेजति गर्नु पर्छ भन्‍ने कुरामा म निश्‍चित थिएँ ।
+\v 10 यसैले यरुशलेममा बस्दा मैले यहि काम गरेँ । मैले विश्‍वासीहरूमध्ये धेरैलाई झ्यालखानामा थुनेँ, किनकि त्यहाँका मूख्य पुजाहारीहरूले मलाई त्यसो गर्नलाई शक्ति दिएका थिए । र जब तिनीहरूका मानिसहरूले विश्‍वासीहरूलाई मारे, मैले त्यसको पक्षामा मत जाहेर गरेँ ।
+\v 11 प्रायः मैले येशूमा विश्‍वास गर्ने यहूदी मानिसहरूलाई दण्ड दिएँ । मैले तिनीहरूलाई सबैतिर र सबै सभाघरहरूमा खोजेँ । म तिनीहरूसँग धेरै रिसाएँ किनकि तिनीहरूले येशूलाई ख्रीष्‍टको रूपमा पच्छ्याए, मैले मेरो सारा शक्तिले तिनीहरूलाई परमेश्‍वरको निन्दा गरुन् र उहाँको नामलाई सरापून् भनेर कर जबरजस्ती गरेँ । जब तिनीहरूले परमेश्‍वरलाई सराप्दथे, तब तिनीहरूलाई मार्न सकिन्थ्यो । तिनीहरूप्रति मेरो रीस यति कडा थियो कि तिनीहरू यहूदी अदालतमा उपश्थित हुँदा तिनीहरूलाई पुर्पक्षमा राखेर मृत्युदण्ड दिन म चाहन्थेँ । मैले सधैँ तिनीहरूको मृत्युदण्डको पक्षमा मेरो मत जाहेर गरेँ । तिनीहरूलाई पत्ता लगाएर पक्रेर यरुशलेममा ल्याएर दण्ड दिनको लागि विदेशी सहरहरूमा पनि गएँ । तिनीहरू मारिऊन् भन्‍ने म चाहन्थेँ ।
 \s5
-\v 12 “मूख्य पूजाहारीहरूले दमस्कसमा विश्‍वासीहरूलाई पक्रने अधिकार दिए, र म त्यहाँ गएँ । तर जब म मेरो यात्रामा थिएँ,
+\v 12 “मूख्य पूजाहारीहरूले दमस्कसमा विश्‍वासीहरूलाई पक्रने अधिकार दिए र म त्यहाँ गएँ । तर जब मा मेरो यात्रामा थिएँ,
 \v 13 करिब दिउँसोको समयमा बाटोमा जाँदै गर्दा मैले आकाशमा चम्किलो ज्योति देखेँ । त्यो सूर्य भन्दा पनि चम्किलो थियो ! त्यो मेरो र मेरो साथमा यात्रा गर्नेहरूको वरिपरी चम्कियो ।
-\v 14 हामी सबैजना जमिनमा लड्यौँ । त्यसपछि मैले हिब्रू भाषामा कसैले मसँग कुरा गरिरहेको सुनेँ । उहाँले भन्‍नुभयो, ‘शाऊल, शाऊल, तिमी किन मलाई आक्रमण गरिरहेका छौ ? यो एउटा गोरूले गोठालाको तीखो लठ्ठीमा लातले हाने जस्तै कठिन छ ।’
-
+\v 14 हामी सबैजना जमिनमा लड्यौँ । त्यसपछि मैले हिब्रू भाषामा कसैले मसँग कुरा गरिरहेको सुनेँ । उहाँले भन्‍नुभयो, ‘शाऊल, शाऊल, तिमी किन मलाई आक्रमण गरिरहेका छौ ? यो एउटा गोरूले गोठालाको तीखो लठ्ठीमा लातले हाने जस्तै कठिन छ । ‘
 \s5
 \v 15 त्यसपछि मैले भनेँ, ‘प्रभु, तपाईं को हुनुहुन्छ ?’ उहाँले भन्‍नुभयो, ‘म येशू हुँ ! म त्यहि हुँ, जसको विरुद्ध तिमी लडिरहेका छौ ।
-\v 16 तर उठ, र आफ्नो खुट्टामा खडा होऊ ! तिमीलाई सेवक बनाउन, र तिमीले मेरो बारेमा देखेको, जानेको, र मैले पछि तिमीलाई देखाउने कुराहरूको गवाही बनाउनको लागि तिमीकहाँ देखापरेको हुँ ।
-\v 17 म तिमीलाई मानिसहरू र गैरयहूदीहरूबाट बचाउनेछु, जसकहाँ म तिमीलाई पठाउनेछु;
-\v 18 तिनीहरूको आँखा खोल्न, तिनीहरूलाई अन्धकारबाट ज्योतिमा र वैरीको शक्‍तिबाट परमेश्‍वरतर्फ फर्काउनको लागि । यसरी परमेश्‍वरले तिनीहरूका पापहरू क्षमा गर्नुहुनेछ, र म तिनीहरूलाई विश्‍वासद्वारा मेरा मानिसहरूले सदाको लागि पाउने कुराहरू दिनुहुनेछ ।
-
+\v 16 तर उठ र आफ्नो खुट्टामा खडा होऊ ! तिमीलाई सेवक बनाउन र तिमीले मेरो बारेमा देखेको, जानेको र मैले पछि तिमीलाई देखाउने कुराहरूको गवाही बनाउनको लागि तिमीकहाँ देखापरेको हुँ ।
+\v 17 म तिमीलाई मानिसहरू र गैह्र-यहूदीहरूबाट बचाउनेछु, जसकहाँ म तिमीलाई पठाउने छु ।
+\v 18 तिनीहरूको आँखा खोल्न, तिनीहरूको अन्धकारबाट ज्योतिमा र वैरीको शक्तिबाट परमेश्‍वरतर्फ फर्काउनको लागि । यसरी परमेश्‍वरले तिनीहरूका पापहरू क्षमा गर्नुहुनेछ र म तिनीहरूलाई विश्‍वासद्वारा मेरा भएका मानिसहरूले सदाको लागि पाउने कुराहरू दिनुहुनेछ ।
 \s5
-\v 19 “यसैले, राजा अग्रिपा, परमेश्‍वरले मलाई दर्शनमा जे गर् भन्‍नुभयो त्यही गरेँ ।
-\v 20 पहिले, मैले दमस्कसमा र यरूशलेममा भएका यहूदीहरूसँग अनि यहूदाको गाउँमा भएका सबैसँग र त्यहाँ भएका गैरयहूदीहरूसँग पनि कुरा गरेँ । मैले तिनीहरूले पाप गर्न छोडेर परमेश्‍वरसँग सहायता माग्‍नुपर्छ भनेर बताएँ । मैले तिनीहरूलाई तिनीहरूले पाप गर्न छोडेकाछन् भनेर देखाउने कामहरू गर्न भनेँ ।
-\v 21 मैले यही सन्देश बताएको कारण केही यहूदीहरूले म मन्दिरको चोकमा भएको बेला मलाई पक्रे र मार्न खोजे ।
-
+\v 19 “यसैले, राजा अग्रिपा, परमेश्‍वरले मलाई दर्शनमा जे गर भन्‍नुभयो त्यहि गरेँ ।
+\v 20 पहिले, मैले दमस्कसमा र यरुशलेममा भएका यहूदीहरूसँग अनि यहूदाको गाउँमा भएका सबैसँग र त्यहाँ भएका गैह्र-यहूदीहरूसँग पनि कुरा गरेँ । मैले तिनीहरूले पाप गर्न छोडेर परमेश्‍वरसँग सहायता माग्‍नुपर्छ भनेर बताएँ । मैले तिनीहरूलाई तिनीहरूले पाप गर्न छोडे भन्‍ने देखाउने कामहरू गर्न भनेँ ।
+\v 21 मैले यहि सन्देश बताएको कारण केही यहूदीहरूले म मन्दिरको चोकमा भएको बेला मलाई मलाई पक्रे र मलाई मार्न खोजे ।
 \s5
-\v 22 तथापि परमेश्‍वरले मलाई सहायता गरिरहनु भएको छ, जसको कारण आजको दिनसम्म यी कुराहरूको घोषणालाई म निरन्तरता दिइरहेको छु । अगमवक्‍ताहरू र मोशाले जे हुनेछ भनेर बताएका थिए, ठीक त्यही कुराहरू मैले सामान्य मानिसहरू र धेरै महत्वपूर्ण मानिसहरूलाई निरन्तर बताउँदै आएको छु ।
-\v 23 तिनीहरूले बताएका थिए, कि ख्रीष्‍टले कष्‍ट भोग्‍नुहुने थियो र मर्नुहुने थियो, ताकि उहाँ मृतकबाट बौरी उठ्नेहरूमा पहिलो हुनुहुने थियो । तिनीहरूले यो पनि बताए, कि उहाँले आफ्नै मानिसहरू र गैरयहूदीहरूको माझमा परमेश्‍वर तिनीहरूलाई बचाउनको लागि साँच्‍चै नै सक्षम हुनुहुन्छ भनेर घोषणा गर्नुहुनेछ ।”
-
+\v 22 तथापि परमेश्‍वरले मलाई सहायता गरिरहनु भएको छ, जसको कारण आजको दिनसम्म यी कुराहरू म घोषणालाई निरन्तरता दिइरहेको छु । अगमवक्ताहरू र मोशाले जे हुनेछ भनेर बताएका थिए ठीक त्यही कुराहरू मैले सामान्य मानिसहरू र धेरै महत्वपूर्ण मानिसहरूलाई निरन्तर बताउंदै आएको छु ।
+\v 23 तिनीहरूले बताएका थिए कि ख्रीष्‍टले कष्‍ट भोग्‍नुहुनेछ र मर्नुहुनेछ, ताकि उहाँ मृतकबाट बौरी उठ्नेहरूमा पहिलो हुनुहुनेछ । तिनीहरूले यो पनि बताए कि उहाँले आफ्नै मानिसहरू र गैह्र-यहूदीहरूको माझमा परमेश्‍वर तिनीहरूलाई बचाउनको लागि साँच्‍चै नै सक्षम हुनुहुन्छ भनेर घोषणा गर्नुहुनेछ ।”
 \s5
-\v 24 पावलले अरू कुराहरू बताउन अगाडि नै फेस्तसले ठूलो आवाजमा कराएर भने: “पावल, तँ पागल होस् ! तैँले धेरै अध्ययन गरेको छस्, त्यसले तँलाई पागल बनाएको छ !”
-\v 25 तर पावलले जवाफ दिए, “सम्माननीय फेस्तस, म पागल होइनँ ! यसको विपरीत मैले बताएका कुराहरू सत्य छन् र सद्दे छन् !
-\v 26 किनभने म के बोलिरहेको छु सो राजा अग्रिपालाई थाहा छ, र उहाँसँग ती कुराहरू स्वतन्‍त्रसाथ बोल्न सक्छु । म यो कुरामा निर्धक्‍क छु, कि यी सबै कुराहरू उहाँबाट लुकेका छैनन्, किनकी यी कुनै कुराहरू पनि गोप्यमा भएका थिएनन् ।”
-
+\v 24 पावलले अरू कुराहरू बताउन अगाडि नै फेस्तसले ठूलो आवाजमा कराएर भनेः “पावल, तँ पागल होस् ! तैँले धेरै अध्ययन गरेको छस्, त्यसले तँलाई पागल बनाएको छ !”
+\v 25 तर पावलले जवाफ दिए, “सम्माननीय फेस्तस, म पागल हैन ! यसको विपरीत मैले बताएका कुराहरू सत्य छन् र सद्दे छन् !
+\v 26 किनभने म के बोलिरहेको छु सो राजा अग्रिपालाई थाहा छ, र उहाँसँग ती कुराहरू स्वतन्‍त्रसाथ बोल्न सक्छु । मलाई यो कुरामा निर्धक्‍क छु कि यी सबै कुराहरू उहाँबाट छिपेको छैन, किनकी यी कुनै कुराहरू पनि गोप्यमा भएका थिएनन् ।”
 \s5
-\v 27 “राजा अग्रिपा, के तपाईं अगमवक्‍ताहरूले लेखेका कुरामा विश्‍वास गर्नुहुन्छ ? म जान्दछु, कि तपाईं यी कुराहरू विश्‍वास गर्नुहुन्छ ।”
-\v 28 त्यसपछि अग्रिपाले पावललाई जवाफ दिए, “ छोटो समयमा नै तैँले मलाई ख्रीष्‍टियान बन्‍नलाई झण्डै राजी बनाइस् !”
-\v 29 पावलले जवाफ दिए, “यसको लागि छोटो समय लागोस् वा लामो समय लागोस् त्यो कुनै ठुलो कुरा हैन । तपाईं र मलाई सुन्‍ने सबै जना यी साङ्लाहरू बाहेक म जस्तै होऊन् भनी म परमेश्‍वरसँग प्रार्थना गर्छु !”
-
+\v 27 “राजा अग्रिपा, के तपाईं अगमवक्ताहरूले लेखेको कुरामा विश्‍वास गर्नुहुन्छ ? म जान्दछु कि तपाईं यी कुराहरू विश्‍वास गर्नुहुन्छ ।”
+\v 28 त्यसपछि अग्रिपाले पावललाई जवाफ दिए, “छोटो समयमा नै तैँले मलाई ख्रीष्‍टियान बन्‍नलाई झन्डै राजी बनाइस् !”
+\v 29 पावलले जवाफ दिए, “यसको लागि छोटो समय लागोस् वा लामो समय लागोस् त्यो कुनै ठूलो कुरा हैन । तपाईं र मलाई सुन्‍ने सबै जना यी साङ्लाहरू बाहेक म जस्तै होऊन् भनी म परमेश्‍वरसँग प्रार्थना गर्छु !”
 \s5
-\v 30 त्यसपछि राजा खडा भए । शासक, बर्निस र अरू सबै जना पनि खडा भए,
-\v 31 र त्यो कोठा छोडे । तिनीहरू गएपछि तिनीहरूले एकआपसमा भने, “यस मानिसले मृत्युदण्ड पाउनु पर्ने वा साङ्लामा बाँधिनु पर्ने खालको केही पनि गरेको छैन ।”
-\v 32 अग्रिपाले फेस्तसलाई भने, “यदि यस मानिसले उसको न्याय सम्राटले गरून् भनेर आग्रह नगरेको भए, उसलाई छोडिदिए पनि हुनेथियो l”
-
+\v 30 त्यसपछि राजा खडा भए । शासक, बर्निस र अरू सबै जना पनि खडा भए
+\v 31 र त्यो कोठा छोडे । तिनीहरू गए पछि, तिनीहरूले एकआपसमा भने, “यस मानिसले मृत्युदण्ड पाउनु पर्ने वा साङ्लामा बाँधिनु पर्ने खालको केही पनि गरेको छैन ।”
+\v 32 अग्रिपाले फेस्तसलाई भने, “यदि यस मानिसले उसको न्याय गरून् सम्राटले भनेर आग्रह नगरेको भए, उसलाई छोडिदिए पनि हुनेथियो l”
 \s5
+
 \c 27
 \p
 \v 1 जब शासकले हामीले इटालियातर्फ जहाजको यात्रा गर्नु पर्छ भनेर निर्णय गरे तब तिनले पावल र केही अरू कैदीहरूलाई जुलियस नाम गरेको सैनिक कप्‍तानको अधीनमा राखे । तिनी “अगस्ती दल” का सेनापति थिए ।
-\v 2 हामी एसियाको अड्रामिटियम सहरबाट आएको जहाज चढ्यौँ । त्यो जहाज एसियाका विभिन्‍न समुद्री किनारा हुँदै जान लागेको थियो । यसप्रकारले हामी समुद्रमा गयौँ । माकेडोनियाको थेसलोनिकाबाट अरिस्तार्खस हामीसँगै गए ।
-
+\v 2 हामी एशियाको अड्रामिटियम सहरबाट आएको जहाज चढ्यौँ । त्यो जहाज एशियाका विभिन्‍न समुन्द्री किनारा हुँदै जान लागेको थियो । यसप्रकारले हामी समुन्द्रमा गयौँ । माकेडोनियाको थेस्सलोनिकाबाट अरिस्तार्खस हामीसँगै गए ।
 \s5
 \v 3 हामी अर्को दिन सिदोन पुग्यौँ । जुलियसले पावललाई दयापूर्ण व्यवहार देखाए र उनलाई उनको ख्याल राख्‍ने साथीहरूलाई भेट्न जान अनुमति दिए ।
 \v 4 त्यसपछि, त्यहाँबाट जहाज हिँड्यो । हामी साइप्रसको किनार हुँदै गयौँ । त्यहाँ हाम्रो विपरिततर्फबाट बतास चल्यो ।
-\v 5 त्यसपछि, हामी किलिकिया र पाम्फिलिया नजिकबाट समुद्र पार गर्‍योँ । जहाज लुसियाको माइरा भन्‍ने ठाउँमा पुग्यो । त्यहाँ हामी जहाजबाट ओर्लियौँ ।
+\v 5 त्यसपछि, हामी किलिकिया र पाम्फेलिया नजिकबाट समुन्द्र पार गर्‍योँ । जहाज लुसियाको माइरा भन्‍ने ठाउँमा पुग्यो । त्यहाँ हामी जहाजबाट ओर्लियौँ ।
 \v 6 माइरामा, जुलियसले अलेकजेन्ड्रियाबाट आएको जहाज भेट्टाए जुन चाँडै इटालीतर्फ जानेवाला थियो । त्यसैले उनले हामीलाई जहाजमा जानलाई व्यवस्था मिलाईदिए र हामी त्यो जहाज चढेर हिँड्यौँ ।
-
 \s5
-\v 7 हामीले धेरै दिनसम्म विस्तारै जहाज खियायौँ क्‍निडसको नजिक पुग्यौँ, तर हामी त्यहाँ कठिनतासाथ पुग्यौँ किनभने बतास हाम्रो विपरित बहेको थियो । त्यसपछि, बतास धेरै जोडले बहेकोले जहाजलाई पश्‍चिमतर्फ सिधा अगाडि बढ्न दिएन । त्यसको सट्टामा, हामीले क्रेट टापुको किनारैकिनार जहाज लग्यौँ । त्यहाँ हावा धेरै जोडले चलेको थिएन र पानी बाहिर देखिएको भूमि साल्मोने नजिक भएर अगाडि बढ्यौँ ।
+\v 7 हामीले धेरै दिनसम्म विस्तारै जहाज खियायौँ क्‍निडसको नजिक पुग्यौँ तर हामी त्यहाँ कठिनतासाथ पुग्यौँ किनभने बतास हाम्रो विपरित बहेको थियो । त्यसपछि, बतास धेरै जोडले बहेकोले जहाजलाई पश्‍चिमतर्फ सिधा अगाडि बढ्न दिएन । त्यसको सट्टामा, हामीले क्रेट टापुको किनारैकिनार जहाज लग्यौँ । त्यहाँ हावा धेरै जोडले चलेको थिएन र पानी बाहिर देखिएको भुमि साल्मोने नजिक भएर अगाडि बढ्यौँ ।
 \v 8 हावा अझै जोडले चलिरहेको थियो र जहाजलाई छिटो अगाडि बढ्नबाट रोकी राखेको थियो, यसैले हामी विस्तारै क्रेटको किनार हुँदै अगाडि बढ्यौँ र लासिया नजिकै रहेको सुन्दर बन्दरगाह नामक सहर पुग्यौँ ।
-
 \s5
-\v 9 धेरै समय बितिसकेको थियो र अब समुद्रमा यात्रा गर्नु पनि खतरनाक भइसकेको थियो । किनभने यहूदीहरूको उपवासको समय बितिसकेको थियो र समुद्र धेरै आँधीमय हुनेवाला थियो । त्यसैले पावलले जहाजमा भएका मानिसहरूलाई भने,
-\v 10 “मानिसहरू हो, म यस्तो देख्दैछु, यदि अहिले हामी जहाज यात्रा सुरु गर्‍यौँ भने हाम्रो लागि सङ्कटपूर्ण हुनेछ, हाम्रा मालसमान र जहाज मात्र होइन तर हाम्रा ज्यानै पनि खतरामा छन् ।”
-\v 11 तर रोमी कप्‍तानले पावलले भनेको कुरा पत्याएनन् । बरु उनले जहाजको चालक र जहाजको मालिकले भनेको कुरा विश्‍वास गरे । र उनले तिनीहरूको सल्लाह दिएबमोजिम गर्ने निर्णय गरे ।
-
+\v 9 धेरै समय बितिसकेको थियो र अब समुन्द्रमा यात्रा गर्नु पनि खतरनाक भइसकेको थियो । किनभने यहूदीहरूको उपवासको समय बितिसकेको थियो र समुन्द्र धेरै आँधीमय हुनेवाला थियो । त्यसैले पावलले जहाजमा भएका मानिसहरूलाई भने,
+\v 10 “मानिसहरू हो, म यस्तो देख्दैछु, यदि अहिले हामी जहाज यात्रा शुरू गर्यौँ भने हाम्रो लागि संकटपूर्ण हुनेछ, हाम्रा मालसमान र जहाज मात्र होइन तर हाम्रा ज्यानै पनि खतरामा छन् ।”
+\v 11 तर रोमी कप्‍तानले पावलले भनेको कुरा पत्याएनन् । बरू, उनले जहाजको चालक र जहाजको मालिकले भनेको कुरा विश्‍वास गरे । र उनले तिनीहरूको सल्लाह दिए बमोजिम गर्ने निर्णय गरे ।
 \s5
 \v 12 बन्दरगाह हिउँदको समयमा बस्‍नको लागि असल ठाउँ थिएन, त्यसैले धेरैजसो चालकहरूले यहाँबाट समुद्रतिर जाने सल्लाह दिए । तिनीहरूले त्यहाँबाट फोनिके पुगेर त्यहीँ हिउँद बिताउने आशा गरे । फोनिके क्रेटको एउटा सहर हो । जहाँ दक्षिण-पश्‍चिम र उत्तर-पश्‍चिमबाट हावा बहन्छ ।
 \v 13 किनभने, त्यहाँ दक्षिणतिरबाट विस्तारै हावा बगेकोले जहाजका कर्मचारीहरूले तिनीहरू आफूले चाहे जस्तो यात्रा गर्न सक्‍ने सोचे । त्यसैले तिनीहरूले लंगरलाई समुद्रबाट निकाले र जहाज क्रेट टापुको किनारै किनार बहन थाल्यो ।
-
 \s5
-\v 14 केही समयपछि, समुद्री किनाराबाट प्रचण्ड हुरी चल्यो । टापुको उत्तरतिरबाट आँधीहुरी चल्यो र जहाजलाई हान्यो । त्यो आँधीलाई युरोक्लाइडोन, “उत्तर-पूर्वी बतास” भनिन्छ ।
-\v 15 हावा जहाजको विरुद्ध अघिल्लो तिरबाट तीव्र रूपले बग्यो र हामीले जहाजलाई यसको विरुद्ध अघि बढाउन सकेनौँ । यसैले चालकहरूले जहाजलाई हावा बहेको दिशातिर नै बग्‍न दिए ।
-\v 16 त्यसपछि जहाजलाई कौडा नामको एउटा सानो टापुको किनार हुँदै लगे । हामीले बडो मुस्किलका साथ जीवन रक्षक डुङ्गालाई जहाजमा बाँध्‍न सक्यौँ ।
-
+\v 14 केही समयपछि, समुन्द्री किनाराबाट प्रचण्ड हुरी चल्यो । टापुको उत्तरतिरबाट आँधीहुरी चल्यो र जहाजलाई हान्यो । त्यो आँधीलाई युरोक्लाइडोन, “उत्तर-पूर्वी बतास” भनिन्छ ।
+\v 15 हावा जहाजको विरुद्ध अघिल्लो तिरबाट तिब्र रूपले बग्यो र हामीले जहाजलाई यसको विरुद्ध अघि बढाउन सकेनौँ । यसैले चालकहरूले जहाजलाई हावा बहेको दिशातिर नै बग्‍न दिए ।
+\v 16 त्यसपछि जहाजलाई कौडा नामको एउटा सानो टापुको किनार हुँदै लगे । हामीले बडो मुस्किलका साथ जीवन रक्षक डुँगालाई जहाजमा बाँध्‍न सक्यौँ ।
 \s5
-\v 17-18 चालकहरूले डुङ्गालाई जहाजमा उठाएपछि डोरीको प्रयोग गरी जहाजलाई बलियो बनाए । तिनीहरूले जहाजको पतवार मुनिबाट डोरीले बाँधेर जहाजलाई बलियो बनाए । चालकहरूले सिरटिस भनिने बलौटे धापमा जहाज फस्छ भन्‍ने डरले लंगर समुद्रमा झारिदिए । यसरी बतासले हामीलाई बहायो । बतास र छालले निरन्तर रूपमा जहाजलाई जोडले ठेल्दै लग्यो । यसैगरी अर्को दिन चालकहरूले जहाजबाट मालसामान फ्याँक्‍न थाले ।
-
+\v 17 चालकहरूले डुंगालाई जहाजमा उठाएपछि डोरीको प्रयोग गरी जहाजलाई बलियो बनाए । तिनीहरूले जहाजको पतवार मुनिबाट डोरीले बाँधेर जहाजलाई बलियो बनाए ।
+\v 18 चालकहरूले सिरटिस भनिने बलौटे धापमा जहाज फस्छ भन्‍ने डरले लंगर समुद्रमा झारिदिए । यसरी बतासले हामीलाई बहायो । बतास र तरंगले निरन्तर रूपमा जहाजलाई जोडले ठेल्दै लग्यो । यसैगरी अर्को दिन चालकहरूले जहाजबाट मालसामान फ्याँक्‍न थाले ।
 \s5
 \v 19 आँधी चलेको तेस्रो दिन चालकहरूले धेरै जसो पालहरू, डोरीहरू र खम्बाहरूलाई जहाज हलुका बनाउनको लागि फ्याँके । तिनीहरूले आफ्नै हातले त्यसो गरे ।
-\v 20 आँधी निरन्तर रूपमा भयानक रूपले धेरै दिनसम्म बहिरह्‍यो र आकाशलाई कालो बादलले रातदिन नै ढाक्यो, त्यसैले हामीले सूर्य वा ताराहरू देख्‍न सकेनौँ । हामीले बाँच्‍ने सबै आशा गुमाइसकेका थियौँ ।
-
+\v 20 आँधी निरन्तर रूपमा भयानक रूपले धेरै दिनसम्म बहिरह्‍यो र आकाशलाई कालो बादलले रातदिन नै ढाक्यो त्यसैले हामीले सूर्य वा ताराहरू देख्‍न सकेनौँ । हामीले बाँच्‍ने सबै आशा गुमाइसकेका थियौँ ।
 \s5
-\v 21 हामी जहाजमा भएका कसैले पनि धेरै दिनसम्म केही पनि खाएनौँ । त्यसपछि एक दिन पावल हामीहरूका अगाडि खडा भएर भने, “मित्रहरू, हामी क्रेटबाट जहाजको यात्रा नगरौँ भनेर मैलेभन्दा तपाईंहरूले मेरो कुरा सुन्‍नु पर्ने थियो ।
+\v 21 हामी जहाजमा भएका कसैले पनि धेरै दिनसम्म केही पनि खाएनौँ । त्यसपछि एक दिन पावल हामीहरूका अगाडि खडा भएर भने, “मित्रहरू, हामी क्रेटबाट जहाजको यात्रा नगरौँ भनेर मैले भन्दा तपाईंहरूले मेरो कुरा सुन्‍नु पर्ने थियो ।
 \v 22 तर अब म तपाईंहरूलाई अनुरोध गर्दछु, नडराउनुहोस्, किनभने हामीहरू कोही पनि मर्नेछैनौँ । आँधीले जहाजलाई नष्‍ट गर्नेछ तर हामीलाई केही पनि हुनेछैन ।
-
 \s5
-\v 23 यो म जान्दछु, किनभने हिजो राती परमेश्‍वर, जसको म हुँ र जसको सेवा म गर्दछु, उहाँले एउटा स्वर्गदूत पठाउनु भयो र ती स्वर्गदूत मेरो छेउमा खडा भए ।
-\v 24 स्वर्गदूतले मलाई भने, ‘पावल नडराऊ ! तिमी रोम जानुपर्छ र सम्राटको अगि खडा हुनुपर्छ ताकि उनले तिमीलाई न्याय गर्न सकून् । तिमी र तिमीसँग जहाजमा यात्रा गर्ने सबैलाई परमेश्‍वरले तिम्रो हातमा दिनुभएको छ र सबै जना बाँच्‍नेछन् भन्‍ने कुरा तिमीले थाहा पाएको म चाहन्छु ।’
-\v 25 यसकारण, मेरा मित्रहरू हो ! खुसी हुनुहोस् किनभने म विश्‍वास गर्छु कि स्वर्गदूतले मलाई भनेजस्तै परमेश्‍वरले गर्नुहुनेछ ।
-\v 26 तैपनि जहाज कुनै टापुमा ठोक्‍किनेछ र हामी किनारमा जानेछौँ ।”
-
+\v 23 यो म जान्दछु, किनभने हिजो राती परमेश्‍वर जसको म हुँ र जसको सेवा म गर्दछु, उहाँले एउटा स्वर्गदूत पठाउनु भयो र ती स्वर्गदूत मेरो छेउमा खडा भए ।
+\v 24 स्वर्गदूतले मलाई भने, “पावल नडराऊ !” तिमी रोम जानुपर्छ र सम्राटको अघि खडा हुनुपर्छ ताकि उनले तिमीलाई न्याय गर्न सकून् । तिमी र तिमीसँग जहाजमा यात्रा गर्ने सबैलाई तपाईंको हातमा दिनुभएको छ र जना बाँच्‍नेछन् भन्‍ने कुरा तिमीले थाहा पाएको म चाहन्छु ।”
+\v 25 यसकारण, मेरा मित्रहरू हो !” खुशी हुनुहोस् किनभने म विश्‍वास गर्छु कि स्वर्गदूतले मलाई भनेजस्तै परमेश्‍वरले गर्नुहुनेछ ।
+\v 26 तैपनि जहाज कुनै टापुमा ठोक्‍किनेछ र हामी किनारातमा जानेछौँ ।”
 \s5
-\v 27 हुरी सुरु भएको चौध दिनपछि पनि जहाज एड्रियास समुद्रमा हुत्तिरहेको थियो । चालकहरूले करिब मध्य रातमा जहाज जमिनको नजिक पुगेको कुरा थाहा पाए ।
-\v 28 यसैले समुद्र कति गहिरो छ भनी डोरी झारेर तिनीहरूले नापे । जब तिनीहरूले नाप लिएको डोरी माथि तानेर हेरे, पानी चालिस मिटर जति गहिरो थियो । केही समयपछि, तिनीहरूले फेरि नापे र तीस मिटर जति गहिरो भएको पत्ता लगाए ।
-\v 29 जहाज चट्टानतिर जान्छ कि भनेर तिनीहरू डराए । त्यसैले जहाजका पछाडितिरबाट चार वटा लंगर खसाले । त्यसपछि जहाज कतातिर जाँदैछ देख्‍न सकियोस् भनी तिनीहरूले बिहान होस् भनेर प्रार्थना गरे ।
-
+\v 27 हुरी शुरू भएको चौध दिनपछि पनि जहाज एड्रियास समुन्द्रमा हुत्तिइरहेको थियो । चालकहरूले करिब मध्य रातमा जहाज जमिनको नजिक पुगेको कुरा थाहा पाए ।
+\v 28 यसैले समुन्द्र कति गहिरो छ भनी डोरी झारेर तिनीहरूले नापे जब तिनीहरूले नाप लिएको डोरी माथि तानेर हेरे पानी चालीस मिटर जति गहिरो थियो । केही समयपछि, तिनीहरूले फेरि नापे र तीस मिटर जति गहिरो भएको पत्ता लगाए ।
+\v 29 जहाज चट्टानतिर जान्छ कि भनेर तिनीहरू डराए । त्यसैले जहाजका पछाडितिरबाट चार वटा लंगर खसाले । त्यसपछि जहाज कतातिर जाँदैछ देख्‍न सकियोस् भनी तिनीहरूले बिहान होस् भनेर प्रार्थाना गरे ।
 \s5
-\v 30 केही चालकहरू जहाजबाट भाग्‍नलाई योजना बनाइरहेका थिए । त्यसैले तिनीहरूले जीवन रक्षक डुङ्गालाई समुद्रमा झारे । तिनीहरूले बनाएको योजना कसैले थाहा नपाऊन् भनेर तिनीहरूले जहाजको अघिल्लो भागबाट केही लंगरहरू झार्न चाहेको जस्तो बहाना गरे ।
-\v 31 तर पावलले जहाजका कप्‍तान र सिपाहीहरूलाई भने, “यदि चालकहरू जहाजमा बसेनन् भने तपाईंहरूको बाँच्‍ने आशा छैन ।”
-\v 32 त्यसैले सिपाहीहरूले डोरीहरू काटिदिए र डुंङ्गालाई पानीमा जान दिए ।
-
+\v 30 केही चालकहरू जहाजबाट भाग्‍नलाई योजना बनाइरहेका थिए । त्यसैले तिनीहरूले जीवन रक्षक डुंगालाई समुन्द्रमा झारे । ताकि तिनीहरूले बनाएको योजना कसैले थाहा नपाउन् भनेर तिनीहरूले जहाजको अघिल्लो भागबाट केही लंगरहरू झार्न चाहेको जस्तो बहाना गरे ।
+\v 31 पावलले जहाजका कप्‍तान र सिपाहीहरूलाई भने, “यदि चालकहरू जहाजमा बसेनन् भने तपाईंहरूको बाँच्‍ने आशा छैन ।”
+\v 32 त्यसैले सिपाहीहरूले डोरीहरू काटिदिए र डुंगालाई पानीमा जान दिए ।
 \s5
-\v 33 उज्यालो हुनुभन्दा ठिक अगि, पावलले जहाजमा भएकाहरूलाई खाना खान अनुरोध गरे । उनले भने, “गएको चौध दिनदेखि तपाईंहरूले हेर्दै र पर्खदैँ गरिरहनुभएको छ र केही पनि खानु भएको छैन ।
+\v 33 उज्यालो हुनुभन्दा ठीक अघि, पावलले जहाजमा भएकाहरूलाई खाना खान अनुरोध गरे । उनले भने, “गएको चौध दिनदेखि तपाईंहरूले हेर्दै र पर्खदैँ गरिरहनुभएको छ र केही पनि खानु भएको छैन ।
 \v 34 यसैले, अब म तपाईंहरूलाई खाना खान अनुरोध गर्दछु । तपाईंहरूले बाँच्‍नका लागि खाना खानै पर्छ । तपाईंहरूको शिरको एउटा कपाल पनि नाश हुनेछैन ।”
-\v 35 पावलले यति भनिसकेपछि, सबैले उनलाई हेरिरहेकै बेला उनले केही रोटी लिएर परमेश्‍वरलाई धन्यवाद दिए । त्यसपछि उनले रोटी भाँचे र त्यसबाट केही खान सुरु गरे ।
-
+\v 35 पावलले भनिसकेपछि, सबैले उनलाई हेरिरहेकै बेला उनले केही रोटी लिएर परमेश्‍वरलाई धन्यवाद दिए । त्यसपछि उनले रोटी भाँचे र त्यसबाट केही खान शुरू गरे ।
 \s5
 \v 36 त्यसपछि तिनीहरू सबै आनन्दित भए र केही खाना खाए ।
-\v 37 जहाजमा हुने हामीहरू जम्मा 276 जना थियौँ ।
-\v 38 सबै जनाले प्रशस्त खाइसकेपछि जहाजलाई हलुका बनाउन तिनीहरूले बाँकी रहेको गहुँ समुद्रमा फालिदिए ।
-
+\v 37 जहाजमा हुने हामीहरू जम्मा २७६ जना थियौँ ।
+\v 38 सबै जनाले प्रशस्त खाइसकेपछि जहाजलाई हलुका बनाउन तिनीहरूले बाँकी रहेको गहुँ समुन्द्रमा फालिदिए ।
 \s5
-\v 39 उज्यालो भएपछि हामीले जमिन देख्‍न सक्यौँ, तर चालकहरूलाई हामी कहाँ थियौँ भनी ठाउँको नाम थाहा भएन । तैपनि, तिनीहरूले एउटा खाडी र पानीको छेउमा चौडा बलौटे भाग देखे । तिनीहरूले जहाजलाई किनारामा लगाउने निर्णय गरे
+\v 39 उज्यालो भएपछि हामीले जमिन देख्‍न सक्यौँ तर चालकहरूलाई हामी कहाँ थियौँ भनी ठाउँको नाम थाहा भएन । तैपनि, तिनीहरूले एउटा खाडी र पानीको छेउमा चौडा बलौटे भाग देखे । तिनीहरूले जहाजलाई किनारामा लगाउने निर्णय गरे
 \v 40 यसैले तिनीहरूले लंगरहरू झारिदिए र तिनीहरूलाई समुद्रमा नै रहन दिए । त्यही बेला तिनीहरूले पतवारहरूलाई बाँधी राखेका डोरीहरू पनि फुकाइदिए र जहाजको अघिल्तिरको पाल उठाए ताकि त्यसलाई हावाले बहाओस् । तिनीहरूले जहाजलाई किनारातिर लगे ।
-\v 41 तर जहाज भुमरी परेको पानीतिर गयो र छालहरू मुनि रहेको बालुवाको थुप्रोमा जोडले बजारियो । जहाजको अघिल्लो भाग त्यहाँ भासियो र चल्न सकेन र ठुलो छालले जहाजको पछाडिपट्टि हानिरह्‍यो र जहाज टुक्रिन थाल्यो ।
-
+\v 41 तर जहाज भुमरी परेको पानीतिर गयो र छालहरू मुनि रहेको बालुवाको थुप्रोमा जोडले बजारियो । जहाजको अघिल्लो भाग त्यहाँ भासियो र चल्न सकेन र ठूलो तरंगले जहाजको पछाडिपट्टि हानिरह्‍यो र जहाज टुक्रिन थाल्यो ।
 \s5
 \v 42 सिपाहीहरूले सबै कैदीहरूलाई मार्ने विचार गरे ताकि तिनीहरू मध्ये कोही पनि पौडी खेलेर उम्कन नसकून् ।
 \v 43 तर सेनाका कप्‍तानले पावललाई बचाउन चाहन्थे । यसैले उनले सिपाहीहरूलाई त्यसो गर्न रोके । यसको सट्टामा उनले पौडी खेल्न सक्‍ने सबैलाई पानीमा पौडेर किनारातिर जान आज्ञा दिए ।
-\v 44 त्यसपछि उनले अरूहरूलाई फ्ल्याक वा जहाजका अरू टुक्राटाक्रीहरू समातेर किनारातिर जान भने । हामीले उनले भने बमोजिम नै गर्‍यौँ र त्यसप्रकारले हामी सबै जना जमिनसम्म सुरक्षित पुग्यौँ ।
-
+\v 44 त्यसपछि उनले अरूहरूलाई भने, फ्ल्याक वा जहाजका अरू टुक्राटाक्रीहरू समातेर किनारातिर जान भने । हामीले उनले भने बमोजिम नै गर्‍यौँ र त्यसप्रकारले हामी सबैजना जमिनसम्म सुरक्षित पुग्यौँ ।
 \s5
+
 \c 28
 \p
-\v 1 हामी समुद्रको किनारमा सुरक्षित आइपुगेपछि, त्यो माल्टा भनिने टापु रहेछ भन्‍ने हामीले थाहा पायौँ ।
+\v 1 हामी समुद्रको किनारमा सुरक्षित आइपुगेपछि, त्यो माल्टा भनिने टापू रहेछ भन्‍ने हामीले थाहा पायौँ ।
 \v 2 त्यहाँ बसोबास गर्ने मानिसहरूले सधैँ गर्नेभन्दा राम्रो गरी हामीलाई स्वागत गरे । तिनीहरूले आगो सल्काएर हामीलाई न्यानो पार्न हामीलाई बोलाए । किनकि त्यहाँ पानी परिरहेको र जाडो थियो ।
-
 \s5
-\v 3 जब पावलले केही झिँजाहरू बटुलेर आगोमा हाले, तातोबाट बच्‍नको लागि एउटा विषालु सर्प आगोबाट बाहिर निस्कियो, र पावलको हातमा डस्यो र हातमै रह्‍यो ।
+\v 3 जब पावलले केही झिँजाहरू बटुलेर आगोमा हाले, तातोबाट बच्‍नको लागि एउटा विषालु सर्प आगोबाट बाहिर निस्कियो, र पावलको हातमा डस्यो र हातमै रह्‍य ो ।
 \v 4 त्यस टापुका मानिसहरूले पावलको हातमा सर्प झुण्डिरहेको देखे । तिनीहरूले एकअर्कालाई भने, “सायद यो मानिसले कसैको हत्या गरेको होला । ऊ समुद्रमा डुब्‍नबाट बाँचे तापनि, न्यायको देवताले उसलाई मर्न लगाउनेछन् ।”
-
 \s5
 \v 5 तर पावलले त्यो सर्पलाई सजिलै झड्कारेर त्यसलाई आगोमा फाले, र उनलाई केही पनि भएन ।
-\v 6 मानिसहरूले पावलको शरीर चाँडै ज्वरोले सुनिने छ वा उनी तुरुन्तै लड्नेछन् र मर्ने छन् भन्‍ने आशा गरिरहेका थिए । तर तिनीहरूले लामो समय सम्मा पर्खेर हेरे तापनि पावललाई कुनै हानि भएको देखेनन् । त्यसैले तिनीहरूले विचार परिवर्तन गरे र एकअर्कालाई भन्‍न लागे “यी मानिस त हत्यारा होइन रहेछन् ! यिनी त देवता रहेछन् !”
-
+\v 6 मानिसहरूले पावलको शरीर चाँडै ज्वरोले सुनिने छ वा उनी तुरुन्तै लड्नेछन् र मर्ने छन् भन्‍ने आशा गरिरहेका थिए । तर तिनीहरूले लामो समय सम्मा पर्खेर हेरे तापनि पावललाई कुनै हानी भएको देखेनन् । त्यसैले तिनीहरूले विचार परिवर्तन गरे र एकअर्कालाई भन्‍न लागे “यी मानिस त हत्यारा होइन रहेछन् !” यिनी त देवता रहेछन् !”
 \s5
-\v 7 तिनीहरू भएको नजिकै पब्लियस नाम भएका एक जना व्यक्तिको जमिन थियो । तिनी त्यस टापुका प्रमुख अधिकृत थिए । तिनले हामीलाई उनको घरमा आएर बस्‍ने निम्तो दिए । तिनले हामीलाई तिन दिनसम्म राम्रो वास्ता गरे ।
+\v 7 तिनीहरू भएको नजिकै पब्लियस नाम भएका एक जना व्‍यक्‍तिको जमिन थियो । तिनी त्यस टापुका प्रमुख अधिकृत थिए । तिनले हामीलाई उनको घरमा आएर बस्‍ने निम्तो दिए । तिनले हामीलाई तीन दिनसम्म राम्रो वास्ता गरे ।
 \v 8 त्यो समयमा पब्लियसका बाबुलाई ज्वरो आएको र आउँ लागेको थियो, र उनी अनि ओछ्यानमा पल्टिरहेका थिए । त्यसैले पावलले उनलाई भेटे र उनको लागि प्रार्थना गरे । अनि उनमाथि हात राखेर उनलाई निको पारे ।
 \v 9 पावलले त्यसो गरेपछि, त्यस टापुमा भएका अरू बिरामीहरू पावल भएको ठाउँमा आए, र उनले तिनीहरूलाई पनि निको परे ।
-\v 10 तिनीहरूले हामीहरूलाई उपहारहरू दिए, तिनीहरूले र हामीलाई ठूलो आदर गरेका छन् भन्‍ने कुरा अर्कै तरिकाले देखाए । जब हामी तिन महिना पछि त्यो ठाउँ छोड्ने तयारीमा थियौँ, तिनीहरूले हामीलाई जहाजमा आवश्यक पर्ने खाना र अन्य वस्तुहरू ल्याइदिए ।
-
+\v 10 तिनीहरूले हामीहरूलाई उपहारहरू दिए, तिनीहरूले र हामीलाई ठूलो आदर गरेका छन् भन्‍ने कुरा अर्कै तरिकाले देखाए । जब हामी तीन महिना पछि त्यो ठाउँ छोड्ने तयारीमा थियौँ, तिनीहरूले हामीलाई जहाजमा आवश्यक पर्ने खाना र अन्य वस्तुहरू ल्याइदिए ।
 \s5
-\v 11 तिन महिना त्यहाँ बसिसकेपछि हामी अलेक्जेन्ड्रियाबाट इटालीतिर जाँदै गरेको जहाज चढ्यौँ । जहाजको अगाडिपट्टि कास्टर र पोलक्स नाम गरेका जुम्लाहा देवहरूको आकृति कुँदिएको थियो ।
-\v 12 जब हामीहरू साइराक्युसको सहरमा आइपुग्यौँ, हामी तिन दिनसम्म त्यहीँ बस्यौँ ।
-
+\v 11 तीन महिना त्यहाँ बसिसकेपछि हामी अलेक्जेन्ड्रियाबाट इटालीतिर जाँदै गरेको जहाज चढ्यौँ । जहाजको अगाडि पट्टि काष्‍टर र पोलक्स नाम गरेका जुम्लाहा देवहरूको आकृति कुँदिएको थियो ।
+\v 12 जब हामीहरू साइराक्युसको सहरमा आइपुग्यौँ हामी तीन दिनसम्म त्यहीँ बस्यौँ ।
 \s5
-\v 13 त्यसपछि हामी जहाज चढ्यौँ र इटालीको रेगियम सहरमा आइपुग्यौँ । अर्को दिन, दक्षिणबाट हावा चलिरहेको थियो । त्यसैले दुई दिनपछि मात्रै हामी पटेओली सहरमा आइपुग्यौँ । त्यहाँ हामीले त्यो जहाज छोड्यौँ ।
-\v 14 पटेओलीमा हामीले केही सङ्गी-विश्‍वासीहरू भेट्यौँ जसले हामीलाई अरू सात दिन तिनीहरूसँगै रहेको चाहन्थे । त्यसपछि अन्त्यमा, हामी रोममा आइपुग्यौँ ।
-\v 15 रोममा, केही सहकर्मी विश्‍वासीहरूले हाम्रो बारेमा सुने, त्यसैले तिनीहरू हामीलाई भेट्न आए । तिनीहरूमध्ये कोहीले हामीलाई अप्पियन सडकको बजार भनिने शहरमा भेटे, र अरूले तिन पाटी भन्‍ने ठाउँमा भेटे । जब पावलले ती विश्‍वासीहरूलाई देखे, उनले परमेश्‍वरलाई धन्यवाद दिए र उत्साहित भए ।
-
+\v 13 त्यसपछि हामी जहाज चढ्यौँ र इटालीको रेगियम शहरमा आइपुग्यौँ । अर्को दिन, दक्षिणबाट हावा चलिरहेको थियो । त्यसैले दुई दिनपछि मात्रै हामी पटेओली शहरमा आइपुग्यौँ । त्यहाँ हामीले त्यो जहाज छोड्यौँ ।
+\v 14 पटेओलीमा हामीले केही संगी विश्‍वासीहरू भेट्यौँ जसले हामीलाई अरू सात दिन तिनीहरूसँगै रहेको चाहन्थे । त्यसपछि अन्त्यमा, हामी रोममा आइपुग्यौँ ।
+\v 15 रोममा, केही सहकर्मी विश्‍वासीहरूले हाम्रो बारेमा सुने, त्यसैले तिनीहरू हामीलाई भेट्न आए । तिनीहरू मध्ये कोहीले हामीलाई अप्पियन सडकको बजार भनिने शहरमा भेटे, र अरूले तीन पाटी भन्‍ने ठाउँमा भेटे । जब पावलले ती विश्‍वासीहरूलाई देखे, उनले परमेश्‍वरलाई धन्यवाद दिए र उत्साहित भए ।
 \s5
-\v 16 हामी रोममा आएपछि पावललाई एकलै घरमा बस्‍ने अनुमति दिइयो । तर उनलाई सुरक्षा दिन एक सैनिक सधैँ खटिन्थ्यो ।
-\v 17 पावल त्यहाँ बस्‍न थालेको तिन दिनपछि पावलले यहूदी अगुवाहरूलाई आएर उनीसँग कुरा गर्नलाई सन्देश पठाए । तब तिनीहरू पावलसँग कुरा गर्न आए, पावलले तिनीहरूलाई भने, “मेरा प्रिय भाइहरू हो, मैले त आफ्ना देशका मानिसहरू, अथवा पितापुर्खाका रीतिथितिका विरुद्धमा केही काम गरेको थिइनँ, तापनि हाम्रा यरूशलेमका अगुवाहरूले मलाई पक्रे । तर तिनीहरूले मलाई मार्न अघि, एक रोमी सेनापतिले मलाई उद्धार गरे र पछि कैसरियामा रोमी अधिकारीहरूकहाँ न्यायको लागि मलाई पठाइदिए ।
-\v 18 रोमी अधिकारीहरूले मलाई प्रश्‍न गरे र छोड्न चाहे किनकि मैले मृत्यु दण्डको योग्यको कुनै पनि खराब कुरा गरेको थिइनँ ।
-
+\v 16 हामी रोममा आएपछि पावललाई एक्लै घरमा बस्‍ने अनुमति दिइयो । तर उनलाई सुरक्षा दिन एक सैनिक सधैँ खटिन्थ्यो ।
+\v 17 पावल त्यहाँ बस्‍न थालेको तीन दिनपछि पावलले यहूदी अगुवाहरूलाई आएर उनीसँग कुरा गर्नलाई सन्देश पठाए । तब तिनीहरू पावलसँग कुरा गर्न आए, पावलले तिनीहरूलाई भने, “मेरा प्रिय भाइहरू हो, मैले त आफ्ना देशका मानिसहरू, अथवा पितापुर्खाका रीतिथितिका विरुद्धमा केही काम गरेको थिइनँ, तापनि हाम्रा यरूशलेमका अगुवाहरूले मलाई पक्रे । तर तिनीहरूले मलाई मार्न अघि, एक रोमी सेनापतिले मलाई उद्धार गरे र पछि कैसरियामा रोमी अधिकारीहरूकहाँ न्यायको लागि मलाई पठाइदिए ।
+\v 18 रोमी अधिकारीहरूले मलाई प्रश्‍न गरे र छोड्न चाहे किनकि मैले मृत्यु दण्डको योग्यको कुनै पनि खराब कुरा गरेको गरिनँ ।
 \s5
-\v 19 तर मलाई स्‍वतन्‍त्र छोड्ने रोमीहरूको विरुद्धमा यहूदीहरूले बोल्न थाले, मेरो इन्साफ सम्राटबाट होस् भनी मैले अनुरोध गर्नुपर्‍यो । तर मैले त्यसो गर्नुको कारण हाम्रा अगुवाहरूलाई कुनै कुराहरूबारे पनि आरोप लगाउनका निम्ति थिएन ।
-\v 20 म झ्यालखानामा किन राखिएको छु भन्‍ने कुरा तपाईंहरूलाई थाहा होस् भनेर मैले मैले तपाईंहरूलाई यहाँ आउनका लागि अनुरोध गरेको हुँ । परमेश्‍वरले हाम्रो लागि जे गर्नुहुन्छ भनेर इस्राएलका मानिसहरूले निर्धक्‍कसाथ आशा गरिरहेका छन् त्यही कुरामा मैले विश्‍वास गरेको कारणले यो भएको हो ।”
-
+\v 19 तर मलाई स्‍वतन्‍त्र छोड्ने रोमीहरूको विरुद्धमा यहूदीहरूले बोल्न थाले, मेरो इन्साफ बडा हकिमबाट होस् भनी मैले अनुरोध गर्नुपर्यो । तर मैले त्यसो गर्नुको कारण हाम्रा अगुवाहरूलाई कुनै कुराहरूबारे पनि आरोप लगाउनका निम्ति थिएन ।
+\v 20 म किन झ्यालखानामा किन राखिएको छु भन्‍ने कुरा तपाईंहरूलाई थाहा होस् भनेर मैले मैले तपाईंहरूलाई यहाँ आउनका लागि अनुरोध गरेको हुँ । परमेश्‍वरले हाम्रो लागि जे गर्नुहुन्छ भनेर इस्राएलका मानिसहरूले निर्धक्‍कसाथ आशा गरिरहेका छन् त्यहि कुरामा मैले विश्‍वास गरेको कारणले यो भएको हो ।”
 \s5
-\v 21 त्यसपछि यहूदी अगुवाहरूले भने, “हामीले यहूदियामा भएका सङ्गी-यहूदीहरूबाट तपाईंको बारेमा कुनै पनि पत्रहरू प्राप्‍त गरेका छैनौँ । यहूदियाबाट आएका कुनै पनि हाम्रा सङ्गी-यहूदीहरूले तपाईंका बारेमा नराम्रो खबर ल्याएका छैनन् ।
+\v 21 त्यसपछि यहूदी अगुवाहरूले भने, “हामीले यहूदियामा भएका संगी यहूदीहरूबाट तिम्रो बारेमा कुनै पनि पत्रहरू प्राप्‍त गरेका छैनौँ । यहूदियाबाट आएका कुनै पनि हाम्रा संगी यहूदीहरूले तपाईंका बारेमा नराम्रो खबर ल्याएका छैनन् ।
 \v 22 बरू हामी तपाईं सम्बद्ध भएको समूहको विषयमा तपाईंले के भन्‍न चाहनुहुन्छ सो सुन्‍न चाहन्छौँ, किनकि धेरै ठाउँका मानिसहरूले यसको विरुद्धमा बोलिरहेका छन् भन्‍ने कुरा हामीलाई थाहा छ ।”
-
 \s5
-\v 23 त्यसैले तिनीहरूले पावलले बोलेको कुरा सुन्‍नलाई अर्को दिन आउने निर्णय गरे । जब त्यो दिन आयो, पावल बसेको ठाउँमा पहिले आएकाहरू भन्दा धेरै मानिसहरू आए । पावलले तिनीहरूलाई परमेश्‍वरले कसरी प्रत्येकमाथि शासन गर्नुहुनेछ भनी बताए, साथै उनले मोशाको व्यवस्था र अगमवक्‍ताहरूले कसरी येशूको बारेमा अगमवाणी गरेका थिए भन्‍ने कुरा पनि बताए । त्यहाँ सुन्‍नेहरूसँग पावल बिहानदेखि साँझसम्मै बोलिरहे ।
+\v 23 त्यसैले तिनीहरूले पावलले बोलेको कुरा सुन्‍नलाई अर्को दिन आउने निर्णय गरे । जब त्यो दिन आयो, पावल बसेको ठाउँमा पहिले आएकाहरू भन्दा धेरै मानिसहरू आए । पावलले तिनीहरूलाई परमेश्‍वरले कसरी प्रत्येकमाथि शासन गर्नुहुनेछ भनी बताए, साथै उनले मोशाको व्यवस्था र अगमवक्ताहरूले कसरी येशूको बारेमा अगमवाणी गरेका थिए भन्‍ने कुरा पनि बताए । त्यहाँ सुन्‍नेहरूसँग पावल बिहानदेखि साँझसम्म बोलिरहे ।
 \v 24 ती यहूदीहरू मध्ये केहीले येशू सत्य हुनुहन्थ्यो भनी पावलले प्रचार गरेको कुरामा विश्‍वस्त भए, तर अरूहरूले भने यो सत्य थियो भनी विश्‍वास गरेनन् ।
-
 \s5
-\v 25 जब तिनीहरू एकअर्कामा असहमत हुन थाले, र तिनीहरू जानै लागेका थिए, पावलसँग तिनीहरूलाई भन्‍नु पर्ने अझ एउटा कुरा बाँकी थियोः “पवित्र आत्माले तिमीहरूका पुर्खाहरूसँग सत्यकुरा भन्‍नुभयो, जब उहाँले यी शब्दहरू यशैया अगमवक्‍तासँग बोल्नुभयो:
-\v 26 तिम्रा मानिसहरूकहाँ गएर तिनीहरूलाई भन: ‘तिमीहरू आफ्ना कानले सुन्छौ तर परमेश्‍वरले भनिरहनुभएको कुरा कहिल्यै बुझ्दैनौ । तिमीहरू तिमीहरूका आँखाहरूले हेर्न त हेर्छौ तर परमेश्‍वरले गर्नुभएका कुरा वास्तवमा कहिल्यै देख्दैनौ ।
-
+\v 25 जब तिनीहरू एकअर्कामा असहमत हुन थाले, र तिनीहरू जानै लागेका थिए, पावलसँग तिनीहरूलाई भन्‍नु पर्ने अझ एउटा कुरा बाँकी थियो, “पवित्र आत्माले तिमीहरूका पुर्खाहरूसँग सत्यकुरा भन्‍नुभयो, जब उहाँले यी शब्दहरू यशैया अगमवक्तासँग बोल्नुभयोः
+\v 26 तिम्रा मानिसहरूकहाँ गएर तिनीहरूलाई भनः “तिमीहरू आफ्ना कानले सुन्छौ तर परमेश्‍वरले भनिरहनुभएको कुरा कहिल्यै बुझ्दैनौ । तिमीहरू तिमीहरूका आँखाहरूले हेर्न त हेर्छौ तर परमेश्‍वरले गर्नुभएका कुरा वास्तवमा कहिल्यै देख्दैनौ ।
 \s5
-\v 27 यी मानिसहरूले बुझ्दैनन् किनकि तिनीहरू हठी भएका छन् । तिनीहरूका कानहरू झन्डै बहिरा भएका छन् । र तिनीहरूले आफ्ना आँखाहरू बन्द गरेका छन् किनकि तिनीहरू देख्‍न चाहँदैनन् । तिनीहरूले आफ्ना कानहरूले सुन्‍न चाहँदैनन्, नता आफ्ना हृदयले यी कुरा बुझ्‍न चाहन्छन्, नत्रता तिनीहरू फर्की आउनेथिए र मैले तिनीहरूलाई निको पार्नेथिएँ ।’
-
+\v 27 यी मानिसहरूले बुझ्दैनन् किनकि तिनीहरू हठी भएका छन् । तिनीहरूका कानहरू झन्डै बहिरा भएका छन् । र तिनीहरूले आफ्ना आँखाहरू बन्द गरेका छन् किनकि तिनीहरू देख्‍न चाहँदैनन् । तिनीहरूले आफ्ना कानहरूले सुन्‍न चाहँदैनन्, नता आफ्ना हृदयले यी कुरा बुझ्‍न चाहन्छन्, नत्रता तिनीहरू फर्की आउनेथिए र मैले तिनीहरूलाई निको पार्नेथिएँ ।”
 \s5
-\v 28 त्यसकारणले तिमीहरूले थाहा पाउनै पर्छ, कि परमेश्‍वरले गैरयहूदीहरूलाई मुक्तिको आह्वान गर्नु भएको छ, र तिनीहरूले सुन्‍नेछन् ।”
-\v 29 [टिप्पणी: प्रेरित 28-29 सबैभन्दा प्राचीन र सही ग्रीक पाण्डुलिपिमा यो खण्ड समावेस छैन, त्यसकारण यो पद यहाँ समावेस गरिएको छैन । ]
-
+\v 28 त्यसकारणले तिमीहरूले थाहा पाउनै पर्छ, कि परमेश्‍वरले गैर-यहूदीहरूलाई मुक्तिको आव्हान गर्नु भएको छ, र तिनीहरूले सुन्‍नेछन् ।”
+\v 29 [टिप्पणीः प्रेरित २८-२९ सबैभन्दा पुरानो र सही ग्रीक पाण्डुलिपिमा यो खण्ड समावेस छैन, त्यसकारण यो पद यहाँ समावेस गरिएको छैन । ]
 \s5
-\v 30 पुरै दुई वर्षसम्म पावल आफूले भाडामा लिएको घरमा बसे । धेरै मानिसहरू उनलाई भेट्न आए, र उनले खुसीसाथ तिनीहरूलाई स्वागत गर्दथे र तिनीहरूसँग कुराकानी गर्दथे ।
-\v 31 परमेश्‍वरले कसरी आफैँलाई राजाको रूपमा प्रकट गर्नुहुनेछ भनी पावलले प्रचार गरे र शिक्षा दिए । अनि उनले प्रभु येशू ख्रीष्‍टको बारेमा सिकाए । उनले यो काम बढो साहससाथ गरे र उनलाई कसैले पनि रोक्‍ने कोसिस गरेन ।
+\v 30 पूरै दुई वर्षसम्म पावल आफूले भाडामा लिएको घरमा बसे । धेरै मानिसहरू उनलाई भेट्न आए, र उनले खुशीसाथ तिनीहरूलाई स्वागत गर्दथे र तिनीहरूसँग कुराकानी गर्दथे ।
+\v 31 परमेश्‍वरले कसरी आफैँलाई राजाको रूपमा प्रकट गर्नुहुनेछ भनी पावलले प्रचार गरे र शिक्षा दिए । अनि उनले प्रभु येशू ख्रीष्‍टको बारेमा सिकाए । तिनले यो काम बढो साहससाथ गरे र उनलाई कसैले पनि रोक्‍ने कोसिस गरेन ।

46-ROM.usfm

@@ -0,0 +1,686 @@
+\id ROM Unlocked Dynamic Bible
+\ide UTF-8
+\h रोमी
+\toc1 रोमीहरूलाई पावलको पत्र 
+\toc2 रोमी
+\toc3 rom
+\mt1 रोमीहरूलाई पावलको पत्र
+
+
+\s5
+\c 1
+\p
+\v 1 म, पावल जसले ख्रीष्‍ट येशूको सेवा गर्छु, रोम सहरमा भएका विश्‍वासीहरू, तिमीहरू सबैलाई यो पत्र लेख्दैछु । परमेश्‍वरले मलाई प्रेरित हुनलाई चुन्‍नुभयो, र उहाँबाट प्रप्‍त सुसमाचारलाई मैले घोषणा गर्नुपर्छ भनेर उहाँले मलाई नियुक्त गर्नुभयो ।
+\v 2 परमेश्‍वरले यो सुसमाचार प्रकट गर्नुहुनेछ भनी आफ्‍ना अगमवक्‍ताहरूले पवित्र धर्मशास्‍त्रमा लेखेका कुराद्वारा उहाँले येशू पृथ्वीमा आउनुभन्‍दा धेरै अघि नै प्रतिज्ञा गर्नुभयो ।
+\v 3 यो सुसमाचार उहाँको पुत्रको विषयमा हो । उहाँको पुत्रका शारीरिक स्वभावका बिषयमा, उहाँ दाऊद राजाको बंशमा जन्मिनुभयो ।
+\s5
+\v 4 उहाँको परमेश्‍वरको स्वभावका बिषयमा, उहाँ परमेश्‍वरको आफ्नै पुत्र हुनुहुन्‍छ भनी शक्‍तिशालि रूपमा दर्शाइयो । उहाँको मृत्‍यु भएपछि परमेश्‍वरको पवित्र आत्माले उहाँलाई फेरि जीवित पार्नुभएर उहाँले कुरा दर्शाउनुभयो । येशू ख्रीष्‍ट हाम्राो प्रभु उहाँ नै हुनुहुन्छ ।
+\v 5 उहाँले हामीलाई ठुलो कृपा दर्शाउनुभयो र हामीलाई प्रेरितहरू हुन नियुक्त गर्नुभयो । मानिसहरूका सबै समूहहरूका माझबाट धेरैले उहाँलाई विश्‍वास गरून् र उहाँको आज्ञा पालन गरून् भनेर उहाँले त्‍यसो गर्नुभयो ।
+\v 6 परमेश्‍वरले येशू ख्रीष्‍टको हुनलाई चन्‍नुभएका मानिसहरूका माझमा तिमीहरू रोममा बसोबास गर्ने विश्‍वासीहरू पनि समावेश गरिएका छौ ।
+\s5
+\v 7 तिमीहरू रोममा भएका सबैलाई म यो पत्र लेख्दैछु जसलाई परमेश्‍वरले प्रेम गर्नुहुन्छ र जसलाई परमेश्‍वरले आफ्‍ना मानिसहरू हुनलाई चुन्‍नुभएको छ । हाम्रा पिता परमेश्‍वर र हाम्रा प्रभु येशू ख्रीष्‍टको कृपा तिमीहरूमा निरन्‍तर रहोस् र तिमीहरूलाई निरन्तर शान्‍ति प्राप्‍त होस् भनी म प्रर्थना गर्छु ।
+\s5
+\v 8 मैले यो पत्र लेख्‍न सुरु गर्दा, तिमीहरू रोममा भएका सबै बिश्‍वासीहरूका निम्‍ति मेरो परमेश्‍वरलाई म धन्यवाद दिन्छु । येशू ख्रीष्‍टले हाम्रा निम्‍ति जे गर्नुभएको छ त्‍यो कारणले म त्‍यसो गर्न सक्षम छु । म उहाँलाई धन्यवाद दिन्छु किनभने तिमीहरूले कसरी उहाँलाई विश्‍वास गर्दैछौ भनी रोमी साम्राज्यभरि भएका मानिसहरूले चर्चा गर्दैछन् ।
+\v 9 परमेश्‍वरको पुत्रको बारेमा मैले मानिसहरूलाई सुसमाचार घोषणा गरेर जसको म भक्तिपूर्वक सेवा गर्छु, उहाँ जान्‍नुहुन्‍छ कि जब म परमेश्‍वरमा प्रार्थना चढाउँछु तब म सधैं तिमीहरूलाई याद गर्छु भनेर म सत्‍य बोल्‍दैछु ।
+\v 10 म परमेश्‍वरसँग विशेष गरी बिन्‍ति गर्छु कि म तिमीहरूकहाँ आउनलाई उहाँको इच्छा भयो भने, जसरी भए पनि अन्तमा त्‍यसो गर्न सक्‍नेछु ।
+\s5
+\v 11 म यो प्रार्थना गर्छु किनभने तिमीहरूले ख्रीष्‍टलाई अझ धेरै विश्‍वास र आदर गर्न सक भनी तिमीहरूलाई मद्धत गरूँ भन्‍ने उदेश्‍यले म तिमीहरूकहाँ आउने इच्‍छा गर्छु ।
+\v 12 मैले यसो भन्‍न खोजेको हुँ कि हामीले येशूमा कसरी विश्‍वास गर्छौं भनी एक आपसमा कुरा गरेर हामीले एक अर्कालाई उत्साह दिन सकौं भन्‍ने मेरो इच्‍छा हो ।
+\s5
+\v 13 मेरा विश्‍वासी मित्रहरू, धेरैपल्‍ट मैले तिमीहरूकहाँ आउने योजना बनाएँ । त्यो तिमीहरूले जान भनी म निश्‍चयनै इच्‍छा गर्छु । तर म तिमीहरूकहाँ आउन सकेको छैन किनभने केही कुराले सधैं मलाई रोकेको छ । अरू ठाउँमा भएका गैरयहूदीका माझमा भएझैं, तिमीहरूका माझमा भएका अरू धेरै मानिसहरूले येशूमा विश्‍वास गर्न सकून् भन्‍ने उदेश्‍यले म आउने इच्‍छा गरेको छु, 
+\v 14 सबै गैरयहूदी मानिसहरू, ग्रिक भाषा बोल्नेहरू र नबोल्नेहरू दुवै, बद्धिमान् कुरा गर्नेहरू र साधारण मानिसहरू दुवैप्रति म सुसमाचार प्रचार गर्न ऋणी छु ।
+\v 15 परिणामको रूपमा, मैले उत्सुकतासाथ इच्छा गरेको कुरा यो हो कि ्तिमी रोममा बस्‍नेहरूलाई पनि म सुसमाचार प्रचार गर्न सकूँ ।
+\s5
+\v 16 ख्रीष्‍टले गर्नुभएको कामको सुसमाचारलाई म पूर्ण दृढतासाथ प्रचार गर्छु, किनभने जसले तिनीहरूका निम्ति ख्रीष्‍टले गर्नुभएको काममा विश्‍वास गर्छन्, तिनीहरूलाई परमेश्‍वरले बचाउनलाई यो सुसमाचार शक्‍तिशाली उपाय हो । विशेष गरी, परमेश्‍वरले पहिले सुसमाचारमा विश्‍वास गर्ने यहूदीहरूलाई बचाउनुहुन्‍छ, र त्‍यसपछि उहाँले गैर-यहूदीहरूलाई बचाउनुहुन्छ ।
+\v 17 परमेश्‍वरले कसरी मानिसहरूलाई आफूसँग ठीक सम्‍बन्‍धमा तल्‍याउनुहुन्‍छ भन्‍ने कुरा उहाँले यो सुसमाचारद्वारा प्रकट गर्नुहुन्‍छ । धेरै अघि अगमवक्‍ताले धर्मशास्‍त्रमा यस्‍तो लेखेः “परमेश्‍वरले आफूसँग ठीक सम्‍बन्‍धमा तल्‍याउनुभएका मानिसहरू बाँच्‍नेछन् किनभने तिनीहरूले उहाँमा विश्‍वास गर्छन् ।”
+\s5
+\v 18 स्वर्गमा हुनुहुने परमेश्‍वरलाई आदर नगर्नेहरू र दुष्‍ट कुराहरू गर्नेहरूसँग उहाँ क्रोधित हुनुहुन्‍छ भन्‍ने कुरा उहाँले प्रष्‍ट  पार्नुभएको छ । तिनीहरू उहाँबाट दण्ड पाउन योग्यका छन् भनी उहाँले तिनीहरूलाई दर्शाउनुहुन्‍छ । तिनीहरूले दुष्‍ट कुराहरू गरेको कारणले, तिनीहरूले अरू मानिसहरूलाई पनि परमेश्‍वरको बारेमा सत्य कुरा थाहा पाउन रोक्‍छन् ।
+\v 19 सबै गैरयहूदीहरूले परमेश्‍वर कस्तो हुनुहुन्छ भनेर स्पष्‍ट जान्‍न सक्‍छन्, किनभने परमेश्‍वर आफैंँले हरेकलाई यो कुरा प्रकट गर्नुभएको छ ।
+\s5
+\v 20 परमेश्‍वर कस्तो हुनुहुन्छ भनेर मानिसहरूका आँखाले वास्तविक रूपमा देख्‍न सक्दैनन् । तर उहाँिले संसारको सृष्‍टि गर्नुभएको समयदेखि, त्‍यसमा भएका कुराहरूले उहाँको बारेमा हामीलाई बुझ्‍न सक्‍ने बनाउँछ – उदाहरणको लागि, उहाँले सधैं शक्‍तिशाली कुराहरू गर्न सक्‍नुभएको छ । अर्को उदाहरण यो हो कि उहाँले सृष्‍टि गर्नुभएका सबै कुराभन्दा उहाँ पूर्ण रूपमा फरक हुनुहुन्छ भनी हरेकले जान्दछ । यसैले कसैले पनि साँचो रूपले यसो भन्‍न सक्‍दै, “हामीले परमेश्‍वरको बारेमा कहिल्यै थाहा पाएनौं ।”
+\v 21 गैरयहूदीहरूले परमेश्‍वर कस्तो हुनुहुन्छ भनेर थाहा पाए तापनि, तिनीहरूले उहाँलाई परमेश्‍वर रूपमा आदर गरेनन्, नता उहाँले गर्नुभएका कामको लागि तिनीहरूले उहाँलाई धन्यवाद नै दिए । तर त्‍यसको साटोमा, तिनीहरूले उहाँको बारेमा मूर्ख कुराहरू सोच्‍न थाले र तिनीहरूले उहाँलाई चिनून् भन्‍ने उहाँको इच्‍छालाई तिनीहरूको बुझ्‍न नसक्‍ने भए ।
+\s5
+\v 22 तिनीहरूले आफूलाई बुद्धिमानी भएको दाबी दाबी गरे तापनि तिनीहरू मूर्ख भए,
+\v 23 र परमेश्‍वर महिमित हुनुहुन्छ र कहिल्यै मर्नुहुन्‍न भन्‍ने कुरालाई तिनीहरूले अस्‍वीकार गरे । त्‍यसको सट्टामा, तिनीहरूले कुनै दिन मर्ने मानिसहरू जस्‍तै मूर्तिहरू बनाए र आराधना गरे ।
+\s5
+\v 24 यसैले परमेश्‍वरले गैरयहूदीहरूलाई तिनीहरूले अति तृष्‍णा गरेका अनैतिक यौन दुराचारका कुराहरू, तिनीहरूले गर्नुपर्छ भनी सोचेका कुराहरू गर्नलाई छोडिदिनुभयो, किनभने ती गर्नलाई तिनीहरू अति लालायित भए । परिणामस्वरूप, तिनीहरूकाो यौन दुराचारका क्रियाकलापले तिनीहरूले एकअर्काको शरीरलाई अनादर गर्न लागे ।
+\v 25 यसरी नै परमेश्‍वरको बारेमा जे सत्‍य छ त्‍यसलाई स्‍वीकार गर्नुको साट्टामा तिनीहरूले झुटा देवताहरूको आराधना गरे । परमेश्‍वरको, जसले हरेक कुरा सृष्‍टि गर्नुभयो, जसको हामीले सदासर्वदा प्रशंसा गर्नुपर्छ ! आमेन । उहाँको आराधना गर्नुको साटोमा तिनीहरूले उहाँले सृष्‍टि गर्नुभएका थोकहरूको आराधना गरे ।
+\s5
+\v 26 यसैले गैरयहूदीहरूले अति चाहना गर्ने लज्जापूर्ण यौन दुराचारका क्रियाकलाप गर्नलाई परमेश्‍वरले तिनीहरूलाई छोडिदिनुभयो । परिणामस्वरूप, धेरै स्‍त्रीहरूले अरू स्‍त्रीहरूसँग यौन दुराचार गरे–यस्‍तो गर्नु स्‍वभाविक कुराको विरुद्धमा थियो ।
+\v 27 यसरी नै, धेरै पुरुषहरूले स्‍त्रीहरूसँगको आफ्‍नो स्‍वभाविक सम्‍बन्‍धहरू त्‍यागे । त्‍यसको सट्टामा, तिनीहरूमा पुरुष-पुरुष बीचमा उत्‍कट यौन इच्‍छा भयो । तिनीहरूले अरू पुरुषहरूसित समलिङ्गी सम्‍बन्‍ध, लज्‍जास्‍पद क्रियाकलाप कायम गरे । परिणामस्वरूप, परमेश्‍वरले तिनीहरूका शरीरमा रोगहरू दिएर दण्ड दिनुभएको छ, जुन त्‍यस्‍तो किसिमको पापको प्रत्‍यक्ष दुष्‍परिणाम हो ।
+\s5
+\v 28 यसका अतिरिक्त, परमेश्‍वरलाई चिन्‍नु महत्‍वपूर्ण छैन भनी तिनीहरूले निर्णय गरेका कारणले, तिनीहरूका आफ्‍नै निकम्मा विचारहरूले तिनीहरूलाई पूर्ण रूपमा नियन्‍त्रण गर्न उहाँले तिनीहरूलाई छोडिदिनुभयो । परिणामस्‍वरूप, तिनीहरूले खराब कामहरू गर्न सुरु गरे जुन कसैले पनि गर्नुहुँदैन ।
+\s5
+\v 29 तिनीहरूले सबै प्रकारका अधार्मिक कामहरू गर्न र अरूहरूप्रति खराब कुराहरू गर्न र अरूहरूका कुराहरू लिन र विभिन्‍न किसिमले अरूहरूको हानी गर्न उत्कट इच्छा गर्छन् । धेरैले निरन्‍तर अरू मानिसहरूप्रति ईर्ष्‍या गर्छन्, मानिसहरूको हत्या गर्ने इच्‍छा गर्छन्, र मानिसहरूका बीचमा तर्कहरू र झगडाहरू गराउँछन्, र अरूलाई छल गर्छन् र अरूहरूका बारेमा घृणा गरेर बोल्‍छन् ।
+\v 30 धेरैले अरूहरूका बारेमा खराब कुराहरू बोल्‍छन् र झुटो निन्दा गर्छन् । धेरैले परमेश्‍वरप्रति बिशेष गरी घृणा गरेर र अरूहरूप्रति हिंसात्मक भएर काम गर्छन्, र अरूहरूको अनादरपूर्वक व्‍यवहार गर्छन् र आफ्‍नो बारेमा अरूहरूसँग अहंकार गर्छन् र खराब काम गर्नलाई नयाँ उपायहरू निकाल्‍छन् । धेरै बालबालिकाले आफ्‍ना बाबुआमाप्रति अनाज्ञाकारी हुन्‍छन् ।
+\v 31 धेरैले अरू मूर्ख उपायहरूले काम गर्छन् जसले  परमेश्‍वरलाई अप्रसन्‍न तुल्याउँछ र तिनीहरूले अरूहरूलाई गर्छु भनी दिएको प्रतिज्ञा तिनीहरू पूरा गर्दैनन् र आफ्नै परिवारका सदस्यहरूलाई पनि तिनीहरूले प्रेम गर्दैनन् र अरू मानिसहरूप्रति कृपापूर्ण काम गर्दैनन् ।
+\s5
+\v 32 यस्ता कुराहरू गर्नेहरू मारिन योग्यका हुन्‍छन् भनी परमेश्‍वरले घोषणा गर्नु भएको तिनीहरूलाई थाहा भए तापनि तिनीहरूले यस्ता किसिमका खराब कुराहरू गर्ने मात्र होइन, तर अरूहरू जसले ती कुराहरू गर्छन्, तिनीहरूलाई मान्‍यता पनि दिन्‍छन् ।
+\s5
+
+\c 2
+\p
+\v 1 परमेश्‍वरले जे घृणा गर्नुहुन्‍छ त्‍यो गर्ने मानिसहरूलाई उहाँले कडा दण्ड दिनुपर्छ भनी तिमी भन्‍छौ । तर तिमीले त्यसो भन्‍दा, तिमीले साच्‍चै भन्‍दैछौ कि परमेश्‍वरले तिमीलाई नै दण्ड दिनुपर्छ, किनभने तिमी आफैंले पनि त्यस्तै किसिमको जीवन बिताएका छौ । तिनीहरूले जे कुराहरू गरेका छन्, तिमीले पनि त्‍यही गर्‍यौ ।
+\v 2 हामी राम्रोसँग जान्दछौ कि यस्ता किसिमका दुष्‍ट कामहरू गर्ने मानिसहरूलाई परमेश्‍वरले निष्पक्ष रूपमा न्याय गर्नुहुनेछ र दण्ड दिनुहुनेछ ।
+\s5
+\v 3 यसैले तिमी आफैं पनि दुष्‍ट कामहरू गर्छौ तापनि तिमी भन्‍छौ कि दुष्‍ट कामहरू गरेकोले परमेश्‍वरले अरूहरूलाई दण्ड दिनुपर्छ भने, तिमीले निश्‍चित रूपमा यो सोच्नुहुँदैन कि परमेश्‍वरले तिमीलाई दण्ड दिन सुरु गर्नुहुँदा तिमी आफैं पनि उहाँबाट उम्‍कन सक्‍नेछौ ।
+\v 4 र तिमीले यसो भन्‍नुहुँदैन, “परमेश्‍वरले मप्रति धेरै सहिष्‍णुतासाथ र धैर्यतासाथ व्यवहार गर्दै हुनुहुन्छ, यसैले म आफ्‍ना पापहरूबाट फर्कनु आवश्‍यक छैन ।” तिमीहरूले आफ्‍ना पापहरूबाट पश्‍चाताप गर्नको निम्‍ति परमेश्‍वरले धैर्यतासाथ पर्खंदै हुनुहुन्‍छ भनी तिमीहरूले बुझ्‍नुपर्छ ।
+\s5
+\v 5 तर त्यसको सट्टामा, तिमीहरू हठी भएको  र पाप गर्न रोक्‍न इन्कार गरेको कारणले, परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई झन् असह्‍य किसिमले दण्ड दिनुहुनेछ । उहाँ क्रोधित हुनुहुन्‍छ भनी उहाँले दर्शाउनुहुने समयमा उहाँले त्यो गर्नुहुनेछ र सबै मानिसहरूको निष्पक्ष रूपमा न्याय गर्नुहुन्‍छ ।
+\v 6 हरेकले जे गरेका छन् त्‍यसका निम्‍ति तिनीहरू जे प्राप्‍त गर्न योग्य छन् परमेश्‍वरले तिनीहरूलाई त्‍यसैअनुसार दिनुहुनेछ ।
+\v 7 विशेष गरेर, कोही मानिसहरू असल कामहरू गरिरहन्‍छन्, किनभने परमेश्‍वरबाट पाउने आदरको तिनीहरू इच्‍छा गर्छन्, र तिनीहरू सदासर्वदा उहाँसँग जिउन चाहन्छन् । परमेश्‍वरले तिनीहरूलाई त्‍यसरी नै इनाम दिनुहुनेछ ।
+\s5
+\v 8 तर कोही मानिसहरूले स्वार्थी किसिमले व्यवहार गर्छन् र परमेश्‍वरले भन्‍नुभएको कुरा सत्य हो भनी विश्‍वास गर्न इन्कार गर्छन्, र परमेश्‍वरले गलत भन्‍नुभएका कुराहरू तिनीहरू गर्छन् । परमेश्‍वर धेरै क्रोधित हुनुहुनेछ र तिनीहरूलाई असह्‍य किसिमले दण्ड दिनुहुनेछ ।
+\v 9 असभ्यस्‍त भएर खराब कामहरू गर्नेहरूलाई उहाँले असह्‍य किसिमले पीडा र धेरै दुःखहरू दिनुहुनेछ । यो कुरा परमेश्‍वरको सन्‍देश ग्रहण गर्न इन्कार गर्ने यहूदीहरूलाई निश्‍चय पनि हुनेछ, किनभने परमेश्‍वरले तिनीहरूलाई आफ्‍ना विशेष मानिसहरू हुनलाई सुअवसर दिनुभयो, तर यो कुरा गैरयहूदीहरूसँग पनि हुनेछ ।
+\s5
+\v 10 तर असभ्यस्‍त भएर असल कामहरू गर्ने हरेक व्‍यक्तिको परमेश्‍वरले प्रशंसा र आदर गर्नुहुनेछ र शान्तिमा रहने आत्मा दिनुहुनेछ । उहाँले यहूदीहरूका निम्‍ति यो काम निश्‍चित रूपमा गर्नुहुनेछ, किनभने उहाँले तिनीहरूलाई आफ्‍ना विशेष मानिसहरू हुनलाई चुन्‍नुभयो, तर उहाँले यो काम गैरयहूदीहरूका निम्ति पनि गर्नुहुनेछ ।
+\v 11 परमेश्‍वरले यो काम निष्‍पक्ष किसिमले गर्नुहुनेछ किनभने कुन व्‍यक्ति कति महत्त्‍वपूर्ण छ भनी उहाँले कुनै वास्‍ता गर्नुहुन्‍न ।
+\v 12 गैरयहूदीहरूसँग परमेश्‍वरले मोशालाई दिनुभएको व्यवस्था छैन र व्‍यवस्‍था नभएर पनि पाप गर्छन् भने तापनि, परमेश्‍वरले तिनीहरूलाई सदासर्वदा नाश गर्नुहुनेछ । र उहाँको व्‍यवस्‍थामा अनाज्ञाकारी हुने सबै यहूदीहरूलाई पनि उहाँले दण्‍ड दिनुहुनेछ, किनभने व्‍यवस्‍थाले जे भनेको छ त्‍यसअनुसार उहाँले तिनीहरूको न्‍याय गर्नुहुनेछ ।  
+\s5
+\v 13 परमेश्‍वरले तिनीहरूलाई दण्ड दिनु उचित हुन्‍छ किनभने परमेश्‍वरको व्यवस्थाको ज्ञान पाएकाहरूलाई उहाँले धर्मी ठहराउने होइन । परमेश्‍वरको व्यवस्थाका सबै आज्ञा पालन गरेकाहरूलाई मात्र परमेश्‍वरले धर्मी ठहराउनुहुन्‍छ ।
+\v 14 जब परमेश्‍वरको व्‍यवस्‍था नभएका गैरयहूदीहरूले प्रकृतिको प्रकाश पाएर ती व्यवस्था पालन गरेको कारणले, परमेश्‍वरले मोशालाई दिनुभएको व्यवस्था तिनीहरूसँग कदापि नभए तापनि, तिनीहरू आफैंमा व्यवस्‍था छ भनी प्रमाण दिन्‍छन् ।
+\s5
+\v 15 परमेश्‍वरले आफ्‍नो व्‍यवस्‍थामा जे आज्ञा गर्नुहुन्छ त्यो तिनीहरू आफ्नो मनमा जान्दछन् भनी तिनीहरू देखाउँछन्, किनकि प्रत्येक व्‍यक्ति उसको आफ्नै विवेकले कि त खराब काम गरेकोमा आफैंलाई दोष्याउँछ वा आफ्‍नो बचाऊ गर्छ ।
+\v 16 मानिसहरूले गुप्‍तमा जे सोचेका र गरेका छन् त्‍यसअनुसार जब उहाँले तिनीहरूको न्याय गर्नुहुनेछ, तब त्‍यो समयमा उहाँले तिनीहरूलाई  दण्ड दिनुहुनेछ । ख्रीष्‍ट येशूलाई मानिसहरूमाथि न्याय गर्ने अधिकार दिएर उहाँले तिनीहरूको न्याय गर्नुहुनेछ । जब म मानिसहरूलाई सुसमाचार प्रचार गर्छु,तब म तिनीहरूलाई यही भन्छु ।
+\s5
+\v 17 अब मैले लेख्‍दै गरेका तिमी यहूदीहरूमध्‍ये कसैलाई पनि भन्‍नलाई मसँग केही कुरा छः परमेश्‍वरले मोशालाई दिनुभएको व्यवस्था तिमीहरूले जानेको कारणले उहाँले तिमीहरूलाई बचाउनु हुनेछ भनी तिमीहरू विश्‍वास गर्छौ । तिमीहरू परमेश्‍वरका हौ भनी तिमीहरू घमण्ड गर्छौ ।
+\v 18 परमेश्‍वर के इच्‍छा गर्नुहुन्छ तिमीहरूलाई थाहै छ । तिमीहरूलाई परमेश्‍वरको व्यवस्था सिकाइएको कारणले कुन कुराहरू ठिक हुन् भनी जान्‍न र ती गर्न तिमीहरू सक्षम छौ ।
+\v 19 तिमीहरूले गैरयहूदीहरूलाई परमेश्‍वरको सत्यता देखाउन सक्छौ र तिमीहरूले परमेश्‍वरको बारेमा केही पनि नजान्‍नेहरूलाई सिकाउन सक्छौ भनेर तिमीहरू ढुक्‍क छौ ।
+\v 20 परमेश्‍वरको बारेमा मूर्ख कुराहरूमा विश्‍वास गर्नेहरू र बालक जास्‍ता मानिसहरूलाई तिमीहरूले सिकाउन सक्छौ भनेर तिमीहरू ढुक्‍क छौ, किनभने तिनीहरूले परमेश्‍वरको बारेमा केही पनि जान्‍दैनन् । तिमीहरूलाई परमेश्‍वरको बारेमा साँचो रूपमा शिक्षा दिने व्‍यवस्‍था तिमीहरूसित भएको कारणले यो सबैको बारेमा तिमीहरू ढुक्‍क छौ ।
+\s5
+\v 21 तिमीहरू यहूदी भएको कारणले तिमीहरूसँग यी सबै फाइदाहरू छन् भनेर तिमीहरूले दाबी गर्ने हुनाले, तिमीहरूले व्यवस्था अरूलाई सिकाउने तर त्‍यो आफैंले पालन नगर्नु अत्‍यन्‍तै घृणित कुरा हो ! मानिसहरूलाई चिजबीज चोरी गर्नुहुँदैन भनेर प्रचार गर्ने तिमीहरू आफैंले चिजबीजको चोरी गर्नु अत्‍यन्‍तै घृणित कुरा हो !
+\v 22 आफूसँग विवाह नभएका मानिसहरूसँग यौन सम्‍बन्‍ध स्‍थापित गर्नुहुँदैन भनेर तिनीहरूलाई आज्ञा दिने तिमीहरू आफैंले व्यभिचार गर्नु अत्‍यन्‍तै घृणित कुरा हो ! अरूहरूलाई मूर्ति पूजा गर्नुहुँदैन भनेर आज्ञा दिने तिमीहरू आफैं घृणित कुराहरूबाट जोगिएर नबस्‍नु अत्‍यन्‍तै घृणित कुरा हो ।
+\s5
+\v 23 “मसँग परमेश्‍वरको व्यवस्था छ” भनेर घमण्ड गर्ने तिमीहरूले त्‍यही व्यवस्था उलंघन गर्नु अत्‍यन्‍तै घृणित कुरो हो ! परिणामस्वरूप, तिमीहरूले परमेश्‍वरको अपमान गर्दैछौ !
+\v 24 तिमीहरू हाम्राो पुर्खाहरू जस्तो हुनुहुँदैन जसकाो बारेमा धर्मशास्‍त्रमा यी वचनहरू लेखिएकाो छन्: “तिमी यहूदीहरूको दुष्‍ट कामहरूले गर्दा गैरयहूदीहरूले परमेश्‍वरको बारेमा दुष्‍ट कुरा बोल्छन् ।” 
+\s5
+\v 25 आफूलाई परमेश्‍वरको हो भनी देखाउन तिमीहरूमध्ये कसैको खतना भएको छ भने उहाँले मोशालाई दिनुभएको व्यवस्था उसले पालन गरे मात्र फाइदा हुन्छ । तर तिमी खतना भएको व्‍यक्तिले व्यवस्था उल्लङ्घन गर्छौ भने, तिमी परमेश्‍वरको नजरमा खतना नभएको कोही व्‍यक्तिभन्‍दा कुनै किसिमले असल छौ भनी परमेश्‍वरले विचार गर्नुहुन्‍न ।
+\v 26 यसको अर्थ यो हो कि खतना नभएका गैरयहूदीहरूले पनि परमेश्‍वरले आफ्‍नो व्‍यस्‍थामा दिनुभएका आज्ञाहरू तिनीहरूले पालन गर्छन् भने, तिनीहरू उहाँका मानिसहरू बन्‍न सक्छन् भनी उहाँले निश्‍चित रूपमा विचार गर्नुहुन्‍छ ।
+\v 27 यी मानिसहरू जसको खतना भएको छैन तर पनि परमेश्‍वरको व्यवस्था पालन गर्छन् भने, परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई दण्ड दिनुहुँदा तिनीहरूले उहाँ धर्मी हुनुहुन्छ भनेर घोषणा गर्नेछन्, किनकि तिमीहरूको खतना भएको छ तर पनि व्यवस्था उल्लङ्घन गर्छौ ।
+\s5
+\v 28 परमेश्‍वरका निम्‍ति विधिहरू पालन गर्नेहरू साँचो यहूदीहरू हुँदैनन्, र आफ्‍नो शरीरको खतना हुनुले परमेश्‍वरले तिनीहरूलाई ग्रहण गर्नुहुन्छ भन्‍ने हुँदैन ।
+\v 29 त्‍यसको साटोमा, साँचो यहूदीहरू हामीहरू हौं जसको हृदय भित्रदेखि परमेश्‍वरले परिवर्तन गर्नुभको छ । परमेश्‍वरले हामीलाई ग्रहण गर्नुभएको छ र परमेश्‍वरको आत्‍माले हाम्रो स्वभावलाई परिवर्तन गर्नुभएको छ, हामीले व्यवस्थाद्वारा दिइएका आज्ञाहरू पालन गरेको कारणले होइन । अरू मानिसहरूले हाम्रो प्रशंसा नगरे पनि, परमेश्‍वरले हाम्रो प्रशंसा गर्नुहुनेछ ।
+\s5
+
+\c 3
+\p
+\v 1 त्‍यसो भए कसैले यसो सक्छ, “त्‍यो कुरा सत्‍य हो भने, यहूदीहरू हुनु गैरयहूदी हुनुभन्‍दा बढी फाइदा होइन, र खतना हुनुले हामी यहूदीहरूलाई कुनै पनि फाइदा हुँदैन जस्‍तो लाग्‍छ ।”
+\v 2 तर म तिमीहरूलाई भन्‍छु कि यहूदीहरू हुनुमा धेरै फाइदाहरू छन् । किनकि, सर्वप्रथम त तिनीहरूका पुर्खाहरूसँग परमेश्‍वरले आफ्‍नो वचन, उहाँ को हुनुहुन्छ भनी हामीलाई देखाउने वचन बोल्नुभएको छ ।
+\s5
+\v 3 के यहूदीहरू विश्‍वासयोग्‍य छैनन् भनेर परमेश्‍वरले दिनेछु भनी गर्नुभएको प्रतिज्ञाको आशिष उहाँले दिनुहुनेछैन र?
+\v 4 अहँ, यसको अर्थ निश्‍चय पनि त्‍यो होइन । परमेश्‍वरले जे प्रतिज्ञा गर्नु भएको छ त्‍यो उहाँले सधैं  पूरा गर्नुहुन्छ, यद्यपि मानिसहरूले त्‍यसो गर्दैनन् । हामी यहूदीहरूलाई परमेश्‍वरले गर्नु भएको प्रतिज्ञा पूरा गर्न भएन भनी उहाँलाई दोष लगाउने सबै जनाले पूर्ण रूपले ज्यादै गल्ती गरेका छन् । यसको बारेमा दाऊद राजाले लेख्‍नुभयो, “यसैले तपाईंले तिनीहरूका बारेमा जे भन्‍नुभएको छ त्‍यो सत्‍य हो भनेर हरेकले स्‍वीकार गर्नैपर्छ, र खराब गर्नुभयो भनी कसैले तपाईंलाई दोष लगाउँदा तपईंले सधैं जित्‍नुहुनेछ ।”
+\s5
+\v 5 यसैले के हामी दुष्‍ट भएको कारणले परमेश्‍वरले हामीलाई आशिष दिनुभएन भने, के उहाँले अन्यायपूर्वक काम गर्नुभयो भनी हामी भन्‍न सक्छौ र? आफ्नो क्रोधमा उहाँले हामीलाई दण्ड दिंदा के उहाँ गलत हुनुहुन्‍थयो र ? (सामान्य मानिस बोलेझैं म बोल्‍दैछु ।)
+\v 6 परमेश्‍वरले न्याय गर्नु हुँदैन भनेर हामीले निश्‍चय पनि निष्कर्ष निकाल्नु हुँदैन, किनभने परमेश्‍वरले न्याय नगरेको भए, सम्‍भवतः उहाँले संसारका पनि न्याय गर्न उचित हुँदैन !
+\s5
+\v 7 तर कसैले यस्‍तो जवाफ दिन सक्‍छ, “परमेश्‍वरले आफ्ना प्रतिज्ञाहरू साँच्‍चै पालना गर्नुहुन्छ भन्‍ने कुरा अति स्‍पष्‍ट हुन्‍छ, किनकी उदाहरणको लागि, मैले झुटा बोलें र उहाँ कृपालु हुनुभएको कारणले मानिसहरूले परमेश्‍वरको प्रशंसा गर्छन् ! यसैले मैले पाप गरेको बदलामा परमेश्‍वरले मलाई दण्ड दिनुपर्छ भन्‍नु हुँदैन, किनकि यसको कारणले मानिसहरूले उहाँको प्रशंसा गर्दैछन् !
+\v 8 तपाईं, पावलले भनेका कुरा सत्‍य हो भने, त्‍यस्‍ता असल कुराहरू हुन सकोस् भन्‍ने उदेश्‍यले हामीले पनि खराब कुराहरू गर्न सक्‍छौं !” कोही मानिसहरूले मेरो बारेमा खराब कुरा बोल्‍छन्, किनभने तिनीहरूले मलाई यसरी बोलेको आरोप लगाउँछन् । मेरो बारेमा धेरै खराब कुरा भन्‍ने मानिसहरूलाई परमेश्‍वरले दण्ड दिनुहुनेछ, र तिनीहरू उहाँको दण्ड पाउन योग्य हुनेछन् !
+\s5
+\v 9 परमेश्‍वरले हामीलाई धेरै कृपासाथ व्‍यवहार गर्नुहुन्‍छ र गैरयहूदीहरूलाई थोरै कृपासाथ व्‍यवहार गर्नुहुन्‍छ भनेर हामी निष्कर्ष निकालौं ? हामी निश्‍चय पनि यस्तो निष्कर्ष निकाल्‍न सक्तैनौं ! यहूदीहरू र गैरयहूदीहरू दुवैले पाप गरेका छन् र यसैले तिनीहरू परमेश्‍वरको दण्‍ड पाउन योग्य छन् ।
+\v 10 धर्मशास्‍त्रमा लेखिएका निम्‍नलिखित वचनले यो कुरालाई पुष्‍टि गर्छ, कुनै व्‍यक्ति पनि धर्मी छैन । एकजना व्‍यक्ति पनि धर्मी छैन !
+\s5
+\v 11 कसरी ठिकसँग जीवन बिताउनुपर्छ भनेर कसैले पनि बुझेका छैनन् । परमेश्‍वरलाई चिन्‍न खोज्‍ने कोही पनि छैन !
+\v 12 हरेक व्‍यक्ति परमेश्‍वरबाट पूर्ण रूपमा टाढा भएका छन् । परमेश्‍वरले तिनीहरूलाई पतन भएको ठान्‍नुहुन्छ । धार्मिक भएर काम गर्ने एकजना पनि छैन, अहँ, एकजना पनि छैन !
+\s5
+\v 13 मानिसहरूले बोल्‍ने कुरा दुर्गन्‍धति हुन्‍छन्,  जसरी एउटा खुला गरिएको चिहानबाट दुर्गन्ध आउँछ । मानिसहरूले बोल्‍ने कुराले तिनीहरूले अरू मानिसहरूलाई पतन बनाउँछन् । तिनीहरूले जे बोल्‍छन्, त्‍यसले तिनीहरूले मानिसहरूलाई हानी पुर्‍याउँछन्, जसरी सर्पहरूका विषले मानिसहरूलाई हानी पुर्‍याउँछन् ।
+\v 14 तिनीहरूले निरन्तर रूपमा अरूहरूलाई श्राप दिदैछन् र निर्दयी कुरा बोल्दैछन् ।
+\s5
+\v 15 तिनीहरू छिटो मानिसहरूको हत्या गर्न जान्छन् ।
+\v 16 तिनीहरू जहाँ जान्‍छन्, त्‍यहाँ तिनीहरूले हरेक कुरा नाश गर्छन् र मानिसहरूलाई दुःखित तुल्याउँछन् ।
+\v 17 अरू मानिसहरूसँग कसरी शान्तिपूर्वक जीवन बिताउने हो त्‍यो तिनीहरूले जानेका छैनन् ।
+\v 18 तिनीहरू परमेश्‍वरको आदर गर्न पूर्णरूपले इन्कार गर्छन् !
+\s5
+\v 19 व्‍यवस्‍था पालन गर्न आवश्‍यक मानिसहरूलाई नै व्‍यवस्‍थाका यी आज्ञा दिइएका हुन् भनी हामी जान्‍दछौं । यसको अर्थ यही हो कि पाप गरेकोमा परमेश्‍वरले जवाफ माग्‍नुहुँदा यहूदीहरू वा गैरयहूदीहरूले केही पनि बोल्‍न सक्‍दैनन् । 
+\v 20 परमेश्‍वरको व्यवस्थाले आवश्‍यक ठहराएका कुराहरू मानिसहरूले पालन गरेको हुनाले परमेश्‍वरले तिनीहरूका पापहरूका विवरण मेटिदिनु हुनेछैनन्, किनभने कसैले पनि ती कुराहरू पूर्णरूपमा पालन गरेका छैनन् । वास्तवमा, परमेश्‍वरको व्यवस्था जान्‍नुको परिणाम यो हो कि हामी स्पष्‍टसँग जान्दछौ कि हामीले पाप गरेका छौं ।
+\s5
+\v 21 जब परमेश्‍वरले हामीलाई धर्मी ठहराउनुहुन्‍छ, उहाँले मोशालाई दिनुभएको व्यवस्था हामीले पालना गर्ने कुरामा त्‍यो नर्भर हुँदैन । परमेश्‍वरले हाम्रा पापहरू अर्कै किसिमले क्षमा गर्नुहुन्छ भनेर व्‍यवस्‍थामा र अगमवक्ताहरूद्वारा लेखिएका थिए । 
+\v 22 परमेश्‍वरले हाम्रा पापहरूका विवरण मेटिदिनुहुन्छ, किनभने  येशू ख्रीष्‍टले हाम्रा निम्ति जे गर्नुभएको छ त्यसमा हामी विश्‍वास गर्छौं । ख्रीष्‍टमा विश्‍वास गर्ने हरेक व्‍यक्तिका निम्‍ति परमेश्‍वरले यो काम गर्नुहुन्छ, किनभने यहूदीहरू र गैरयहूदीहरूका बिचमा कुनै भिन्‍नता छैन भनी उहाँले विचार गर्नुहुन्छ ।
+\s5
+\v 23 सबै मानिसहरूले खराब गरेका छन्, र परमेश्‍वरले हरेकका निम्‍ति राख्‍नुभएका महिमित उद्देश्यहरू हसिल गर्न तिनीहरू असफल भएका छन् ।
+\v 24 हाम्रा पापहरू क्षमा गर्ने उहाँका दयापूर्ण किसिमको कामद्वारा हाम्रा पापहरूका विवरण मेटिएका छन्, हामीले गर्ने कुनै कामले यो कमाउन सकिंदैन । ख्रीष्‍ट येशूले हाम्रो उद्धार गर्नुभएर यो काम पुरा गर्नुभयो ।
+\s5
+\v 25 ख्रीष्‍ट मर्नुहुँदा आफ्‍नो रगत बगाएर उहाँले परमेश्‍वरको क्रोधलाई हटाउनुभयो भनी उहाँले देखाउनुभयो, र उहाँले हाम्रा निम्ति जे गर्नुभयो त्यसमा हामीले विश्‍वास गर्नुपर्छ । परमेश्‍वरले न्‍यायोचित व्‍यवहार गर्नुभयो भनी ख्रीष्‍टको बलिदानले देखाउँछ । अन्‍यथा, उहाँ न्‍ययी हुनुहुन्थ्यो भनी कसैमा विचार गर्न सक्‍ने थिएन, किनभने मानिसहरूले पहिले गरेका पापहरू उहाँले वेवास्‍ता गर्नुभएको थियो, किनकि उहाँ धिरजी हुनुहुन्छ ।
+\v 26 परमेश्‍वरले ख्रीष्‍टलाई हाम्रा निम्ति मर्नलाई नियुक्त गर्नुभयो । त्‍यसो गरेर, उहाँ न्यायी हुनुहुन्छ भनी अहिले उहाँले देखाउनुहुन्छ, र येशूमा विश्‍वास गर्ने हरेकका पापहरूका विवरण उहाँले न्यायपूर्ण रूुपले मेटाउन सक्‍नुहुन्छ भनी उहाँले देखाउनुहुन्छ ।
+\s5
+\v 27 हामीले मोशाको व्यवस्था पालन गरेको कारणले परमेश्‍वरले हाम्रा पापहरूका विवरण मेटाउने हुँदै होइन । यसैले हामीले ती व्यवस्था पालन गरेको कारणले परमेश्‍वरले हामीलाई कृपा गर्नुहुन्छ भनेर हामीले घमण्ड गर्ने सक्‍ने कुनै उपाय छैन । त्‍यसको साट्टामा, हामीले ख्रीष्‍टमा विश्‍वास गरेको कारणले परमेश्‍वरले हाम्रा पापहरूका विवरणो मेटाइदिनुहुन्‍छ ।
+\v 28 यसैले कसैले ख्रीष्‍टलाई विश्‍वास गर्छ भने, परमेश्‍वरले त्‍यस व्‍यक्तिलाई धर्मी ठहराउनुहुन्‍छ– त्‍यस व्‍यक्तिले व्यवस्था पालन गरेर हुँदैन भन्‍ने कुरा स्पष्‍ट छ ।
+\s5
+\v 29 तिमी यहूदीहरूले निश्‍चत रूपमा यस्तो विचार गर्नु हुँदैन कि परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई मात्रै स्‍वीकार गर्नुहुनेछ ! तिमीहरूले निश्‍चत रूपमा यो महसुस गर्नुपर्छ कि उहाँले गैरयहूदीलाई पनि स्‍वीकार गर्नुहुनेछ । वास्‍तवमा नै उहाँले गैरयहूदीलाई स्‍वीकार गर्नुहुनेछ,
+\v 30 किनभने तिमीहरू पक्‍का विश्‍वास गर्छौ कि परमेश्‍वर एउटै हुनुहुन्छ । खतना भएका यहूदीहरूलाई परमेश्‍वरले धर्मी ठहराउनुहुन्‍छ --  किनभने तिनीहरूले ख्रीष्‍टमा विश्‍वास गर्छन् र खतना नभएका गैरयहूदीहरूलाई पनि परमेश्‍वरले धर्मी टहराउनुहुन्‍छ -- किनभने तिनीहरूले पनि ख्रीष्‍टमा विश्‍वास गर्छन् ।
+\s5
+\v 31 तिमीहरू भन्‍छौ कि हामीले ख्रीष्‍टमा विश्‍वास गरेको कारणले परमेश्‍वरले हामीलाई धर्मी ठहराउनुहुन्‍छ भने, के त्‍यसको अर्थ व्‍यवस्‍था अब बेकम्‍मा भयो भन्‍ने हो ? निश्‍चय पनि होइन । त्‍यसको सटोमा, व्‍यवस्‍था साँच्‍चै नै मान्‍य छ ।
+\s5
+
+\c 4
+\p
+\v 1 अब्राहाम हामी यहूदीहरूकाो अति आदरणिय पुर्खा हुन् । यसैले अब्राहामलाई के भएको थियो त्यसबाट हामीले के सिक्‍न सक्छौं त्‍यसको बारेमा विचार गर ।
+\v 2 अब्राहामले असल कुराहरू गरेको कारणले परमेश्‍वरले तिनलाई धर्मी ठहराउनु भएको थयो भने, मानिसहरूका अघि घमण्ड गर्नलाई अब्राहामसित कारण हुने थियो, (तर त्‍यसो भए तापनि, तिनीसँग यसको बारेमा परमेश्‍वरको सामु घमण्ड गर्ने कारण हुने थिएन) ।
+\v 3 धर्मशास्‍त्रमा यस्‍तो लेखिएको कुरा याद गर कि परमेश्‍वरले अब्राहामसँग जे गर्ने प्रतिज्ञा गर्नुभयो त्यसमा उनले विश्‍वास गरे, र त्‍यो कारणले, परमेश्‍वरले अब्राहामलाई धर्मी भएको विचार गर्नुभयो ।
+\s5
+\v 4 अब हामीले गरेको कामका ज्यालाहरू हामी पाउँछौं भने, ती ज्यालाहरूलाई उपहारको रूपमा हेरिंदैन । त्यसको सट्टामा, ती हाम्रा कमाइ भएको विचार गरिन्छ । त्‍यसरी नै, परमेश्‍वरले हामीलाई बाध्य भएर दया गर्नुपर्ने केही कुरा हामीले गर्न सक्‍छौं भने, तब त्यो कुरा उपहार हुँदैन ।
+\v 5 तर वास्तवमा, परमेश्‍वरले उहाँलाई अघि आदर नगरेका मानिसहरूलाई धर्मी ठहराउनुहुन्छ । त्यसको सट्टामा, अबदेखि तिनीहरूले परमेश्‍वरमा विश्‍वास गर्छन्, र यसकारण उहाँले तिनीहरूलाई धर्मी हुन् भनी विचार गर्नुहुन्छ ।
+\s5
+\v 6 यसरी नै, कुनै एकजना व्‍यक्तिले नकमाइकन परमेश्‍वरले धर्मी ठहराउनुहुने कुराको बारेमा दाऊदले भजनमा लेखेः
+\v 7 “ती मानिसहरू कति सौभाग्‍यशाली हुन् जसका पापहरू परमेश्‍वरले क्षमा गर्नुभएको छ, जसका पापहरूलाई उहाँले वास्‍ता गर्नुहुन्‍न ।
+\v 8 ती मानिसहरू कति सौभाग्‍यशाली हुन् जसका पापहरूका विवरण उहाँले राख्‍नुहुन्‍न ।”
+\s5
+\v 9 यसरी सौभाग्‍यशाली हुने कुरा हामी यहूदीहरूले मात्र अनुभव गर्ने केही कुरा होइन । अहँ, यो गैरयहूदीहरूले पनि अनुभव गर्न सक्छन् । यो हामी जान्‍दछौं, किनकि धर्मशास्‍त्रमा यस्‍तो लेखिएको छ कि अब्राहामले परमेश्‍वरमा विश्‍वास गरे, यसैले परमेश्‍वरले तिनलाई धर्मी भएको विचार गर्नुभयो ।
+\v 10 परमेश्‍वरले यो कुरा अब्राहामलाई कतिबेला गर्नुभयो त्‍यसको बारेमा विचार गर । अब्राहामले खतना गर्नुभन्दा अघि नै उहाँले त्‍यो गर्नुभयो, पछि होइन ।
+\s5
+\v 11 परमेश्‍वरले अब्राहामलाई धर्मी भनी स्‍वीकार गर्नुभएको धेरै वर्षपछि उहाँले तिनलाई खतना गर्नुपर्छ भनी आज्ञा दिनुभयो । अब्राहाम पहिलेबाटै धर्मी ठहराइएका छन् भन्‍ने कुरा देखाउने चिनोको रूपमा खतना थियो । यसैले हामी यसबाट सिक्‍न सक्‍छौं, परमेश्‍वरमा विश्‍वास गर्ने हरेक व्‍यक्तिका पुर्खा उहाँले अब्राहामलाई नै बनाउनुभयो, यद्यपि तिनीहरूले खतना गरेका छैनन् । यसरी, परमेश्‍वरले यी सबै मानिसहरूलाई धर्मी ठहराउनुहुन्छ ।
+\v 12 यसरी नै, परमेश्‍वरले अब्राहामलाई हामी साँचो यहूदीहरू सबैका पुर्खा भएको विचार गर्नुहुन्‍छ, त्‍यसको अर्थ, सबै यहूदीहरू जसको आफ्‍नो शरीरमा खतनाका चिन्ह भएका मात्र होइनन्, तर अझ महत्त्‍वपूर्ण – जसले हाम्रा पुर्खा अब्राहामको खतना हुनुभन्दा अघि तिनले जीवन बिताए जस्‍तै बिताउँछन्, जतिबेला तिनले परमेश्‍वरमा विश्‍वास मात्र गर्दै थिए ।
+\s5
+\v 13 अब्राहाम र तिनका सन्तानसँग परमेश्‍वरले प्रतिज्ञा गर्नुभयो कि तिनीहरूले संसारको अधिकार गर्नेछन् । तर उहाँले त्यो प्रतिज्ञा गर्नुहुँदा, अब्राहामले कुनै व्यवस्था पालन गरिरहेको कारणले थिएन । त्यसको सट्टामा, परमेश्‍वरले जे प्रतिज्ञा गर्नुभयो त्‍यो उहाँले गर्नुहुन्छ भनी अब्राहामले विश्‍वास गरेको कारणले थियो । यसैले परमेश्‍वरले अब्राहामलाई धर्मी ठहराउनुभयो ।
+\v 14 परमेश्‍वरको व्यवस्था पालना गरेको कारणले मानिसहरूले संसारको अधिकार गर्छन् भने त, कुनै कुराको लागि परमेश्‍वरमा विश्‍वास गर्नु बेकार छ, र उहाँको प्रतिज्ञाले केही अर्थ राख्‍दैन ।
+\v 15 यो याद गर कि वास्तवमा, परमेश्‍वरले उहाँको व्यवस्थामा यो भन्‍नुहुन्‍छ कि जसले यसलाई पूर्णरूपले पालन गर्दैन त्‍यसलाई उहाँले दण्ड दिनुहुनेछ । यो पनि याद गर कि व्यवस्था नभएका मानिसहरूले त्‍यसलाई उलङ्‍घन गर्नु असम्भव छ ।
+\s5
+\v 16 यसैले हामीले परमेश्‍वरमा विश्‍वास गरेको कारणले गर्दा उहाँले हामीलाई प्रतिज्ञा गर्नुभएका कुराहरू हामीले वरदान स्‍वरूप पाउनेछौं, किनकि उहाँ धेरै दयालु हुनुहुन्छ । उहाँले यी कुराहरू हरेकलाई दिनुहुन्‍छ जसलाई उहाँले अब्राहामको सच्‍चा सन्‍तानको रूपमा मान्‍नुहुन्‍छ – हामी यहूदी विश्‍वासीहरू जससँग परमेश्‍वरको व्यवस्था र उहाँमा विश्‍वास गर्छौं, र गैरयहूदीहरू जससँग परमेश्‍वरको व्यवस्था छैन तर अब्राहामले जस्तै उहाँमा विश्‍वास गर्छन् । किनकि परमेश्‍वरले अब्राहामलाई हामी सबै विश्‍वासीहरूका सच्‍चा पुर्खा मान्‍नुहुन्‍छ ।
+\v 17 परमेश्‍वरले अब्राहामलाई धर्मशास्‍त्रमा यसो भन्‍नुभयोः “म तँलाई धेरै जाती समूहका पुर्खा बनाउनेछु ।” अब्राहामले यो कुरा प्रत्‍यक्ष रूपमा परमेश्‍वरबाट पाए जसले मृत मानिसहरूलाई जीवित पार्नुहुन्‍छ र हुँदै नभएका कुराबाट सृष्‍टि गर्नुहुन्‍छ ।
+\s5
+\v 18 परमेश्‍वरको यस प्रतिज्ञामा तिनले दृढ विस्‍वास गरे, यद्यपि तिनका सन्‍तान हुनेछन् भनी आशा गर्ने शारीरिक कारण थिएनन्, किनकि तिनी र तिनकी श्रीमती बालक जन्माउन नसक्‍ने बृद्धावस्‍थामा थिए । परमेश्‍वरले अब्राहामलाई, “तेरा सन्‍तानहरू आकाशका ताराहरू जस्तै अनगिन्‍ती हुनेछन्,” भन्‍नुहुँदा, तिनी धेरै जाती समूहका पुर्खा हुनेछन् भनी प्रतिज्ञा गर्नुभयो ।
+\v 19 आफ्‍नो शरीर बालक जन्‍माउन सक्षम छैन भनी तिनलाई थाहा भए तापनि परमेश्‍वरले जे प्रतिज्ञा गर्नुभयो त्‍यो उहाँले पूरा गर्नुहुनेछ भन्‍ने कुरामा तिनले शङ्का गरेनन् (तिनको उमेर करीब एक सय वर्ष भएको थियो), र साराले बालकलाई जन्‍म दिएकी थिइनन् । यतिबेला तिनी धेरै बृद्ध थिइन् ।
+\s5
+\v 20 परमेश्‍वरले जे प्रतिज्ञा गर्नुभएको थियो त्‍यो उहाँले पूरा गर्नुहुन्‍छ भन्‍ने कुरामा तिनले कुनै शङ्का गरेनन् । त्यसको सट्टामा, तिनले परमेश्‍वरमा धेरै दृढ विश्‍वास गरे, र परमेश्‍वरले जे गर्न जाँदै हुनुहुन्‍थ्‍यो त्यसको लागि तिनले परमेश्‍वरलाई धन्यवाद दिए ।
+\v 21 परमेश्‍वरले गर्न लाग्‍नुभएको कुराको प्रतिज्ञा उहाँले गर्नुहुँदा उहाँले त्‍यो गर्न सक्‍नुहुन्‍छ भनी तिनी दृढ रूपमा विश्‍वस्‍त थिए ।  
+\v 22 र त्यसैकारणले परमेश्‍वरले अब्राहामलाई धर्मी ठहराउनु भयो ।
+\s5
+\v 23 धर्मशास्‍त्रमा भएका वचनहरू, “परमेश्‍वरले तिनलाई धर्मी ठहराउनुभयो किनभने तिनले परमेश्‍वरमा विश्‍वास गरे,” अब्राहामको बारेमा मात्र होइन ।
+\v 24 ती शब्दहरू हाम्रो बारेमा पनि लेखिएका हुन्, जसलाई परमेश्‍वरले धर्मी ठहराउनुहुन्छ किनभने हामी उहाँमा विश्‍वास गर्छौं, जसले हाम्रा प्रभु येशूलाई उहाँको मृत्‍युपछि फेरि जीवित पार्नुभयो ।
+\v 25 हाम्रा दुष्‍ट कामहरूका कारणले येशूलाई मृत्‍युदण्ड दिन परमेश्‍वरले मानिसहरूलाई अनुमति दिनुभयो । र परमेश्‍वरले येशूलाई फेरि जीवित पार्नुभयो किनभने परमेश्‍वरले हामीलाई धर्मी ठहराउने इच्‍छा गर्नुभयो ।
+\s5
+
+\c 5
+\p
+\v 1 परमेश्‍वरले हामीलाई धर्मी ठहराउनुभयो, किनभने हाम्रा प्रभु येशू ख्रीष्‍टमा हामी विश्‍वास गर्छौं । यसैले अब हामी परमेश्‍वरसँग मिलापमा छौंँ ।
+\v 2 ख्रीष्‍टले हाम्रा निम्ति जे गर्नुभएको छ त्‍यो कारणले, जहाँ परमेश्‍वर हामीसँग दयालु हुनुहुनेछ त्‍यहाँ जानलाई उहाँले हामीलाई एउटा ढोका खोल्नुभएको जस्‍तो छ । यसैले हामी आनन्दित हुन्‍छौं किनभने हामी दृढतासाथ आशा गर्दैर्छौं कि परमेश्‍वरले हामीसँग आफ्‍नो महानता खुशीसाथ बाँड्नुहुनेछ ।
+\s5
+\v 3 हामी ख्रीष्‍टसँग मिलापमा भएका कारणले जब हामी कष्‍ट भोग्‍छौं, तब हामी आनन्दित पनि हुन्‍छौं, किनभने हामीले कष्‍ट भोग्‍दैगर्दा, हामीले धैर्यतापूर्वक कुराहरू सहन सिक्‍दैछौं भनी हामी जान्दछौं ।
+\v 4 र जब हामी कष्‍टलाई धैर्यतापूर्वक सहन्छौं, परमेश्‍वरले हामीलाई ग्रहण गर्नुहुन्छ भनी हामी जान्‍दछौं । र जब परमेश्‍वरले हामीलाई ग्रहण गर्नुहुन्छ भनी हामी जान्‍दछौं, तब उहाँले हाम्रा निम्ति महान कुराहरू गर्नुहुन्छ भनी हामी दृढतापूर्वक आशा गर्छौं ।
+\v 5 र हामीले प्रतिक्षा गर्ने कुराहरू प्राप्‍त गर्नेछौं भनी हामी धेरै दृढ हुन्‍छौं, किनभने परमेश्‍वरले हामीलाई धेरै प्रेम गर्नुहुन्छ । उहाँले हामीलाई दिनुभएको पवित्र आत्माले, परमेश्‍वरले हामीलाई कति प्रेम गर्नुहुन्छ भनी हामीलाई बझाउनुहुन्छ ।
+\s5
+\v 6 जब हामीले आफैंलाई बचाउन सकेका थिएनौं, त्यो समयमा परमेश्‍वरले चुन्‍नुभएको ख्रीष्‍ट हामी मानिसहरूकाो निम्ति मर्नुभयो, यद्यपि हामीले परमेश्‍वरलाई आदर गरिरहेका थिएनौं ।
+\v 7 एकजना व्‍यक्ति धर्मी नै भए पनि अर्को व्‍यक्तिको निम्ति मर्नलाई सायदै तयार होला, यद्यपि असल व्‍यक्तिको निम्ति मर्नलाई कोही साहसी हुन सक्‍ला ।
+\s5
+\v 8 तापनि, परमेश्‍वरको सम्‍बन्‍धमा, उहाँले हामीलाई प्रेम गर्नुहुन्छ भनी उहाँले हामीलाई यसरी देखाउनुभयो कि हामीले परमेश्‍वरको विरूद्धमा विद्रोह गरिरहेकै समयमा ख्रीष्‍ट हाम्रा निम्ति मर्नुभयो ।
+\v 9 यसैले यो अझै बढी निश्‍चित कुरा हो कि पापको बारेमा भएको परमेश्‍वरको क्रोधबाट ख्रीष्‍टले हामीलाई बचाउनुहुनेछ, किनकि ख्रीष्‍ट हाम्रा निम्‍ति मर्नुभएको र हाम्रा पापहरूका निम्‍ति आफ्‍नो रगत बगाउनुभएको हुनाले हामी परमेश्‍वरमा धर्मी ठहरिएका छौं । 
+\s5
+\v 10 हामी परमेश्‍वरका शत्रुहरू हुँदा नै, उहाँले हामीलाई आफ्‍ना मित्रहरू बनाउनुभयो, किनभने उहाँका पुत्र हाम्रा निम्ति मर्नुभयो । ख्रीष्‍ट फेरि जीवित हुनुभएको कारणले, ख्रीष्‍टले हामीलाई बचाउनुहुनेछ भन्‍ने कुरा झन् बढी पक्‍का छ ।
+\v 11 त्‍यति मात्र होइन ! अब हामी आनन्द गर्छौं किनभने हाम्रा प्रभु येशू ख्रीष्‍टले हाम्रा निम्‍ति जे गर्नुभएको छ त्‍यो कारणले हामी परमेश्‍वरका मित्रहरू बनाइएका छौं ।
+\s5
+\v 12 परमेश्‍वरले सृष्‍टि गर्नुभएको पहिलो मानिस, आदमले धेरै अघि पाप गरेको कारणले सबै मानिसहरू पापी छन् । तिनले पाप गरेको कारणले,  अन्‍ततः तिनको मृत्‍यु भयो । यसैले त्‍यसबेलादेखि जीवन बिताएका सबै मानिसहरू पापीहरू भए र तिनीहरू सबैको मृत्‍यु भयो ।
+\v 13 परमेश्‍वरले मोशालाई आफ्‍नो व्यवस्था दिनुभन्दा अघि नै संसारका मानिसहरूले पाप गरे तर व्यवस्था विरूद्धको पाप चिन्‍ने कुनै उपाय थिएन ।
+\s5
+\v 14 तर हामीलाई थाहा छ कि आदमले जीवन बिताएको समयदेखि मोशाले जीवन बिताएको समयसम्म, सबै मानिसहरूले पाप गरे र त्यसको परिणामस्वरूप तिनीहरूको मृत्‍यु भयो । हरेक व्‍यक्तिको, आदमलेझैं परमेश्‍वरको आज्ञा सिधा रूपमा उल्लङ्घन नगर्नेहरूको पनि मृत्‍यु भयो । आदमको पापले सबै मानिसहरूलाई प्रभावित पार्‍यो, जसरी पछि आउनुभएको ख्रीष्‍टले गर्नुभएको कामले सबै मानिसलाई प्रभावित पार्छ ।
+\v 15 तर परमेश्‍वरले दिनुहुने वरदान आदमको पाप जस्तो होइन । आदमले पाप गरेको कारणले हरेक व्‍यक्तिको मृत्‍यु हुन्‍छ । तर अर्को एकलो मानिस, येशू ख्रीष्‍ट, हामी सबैको निम्ति मर्नुभएको कारणले, परमेश्‍वरले हामीलाई दया गरेर अनन्त जीवनको वरदान दिनुहुन्छ, यद्यपि हामी यो प्राप्‍त गर्न योग्यका छैनौं ।
+\s5
+\v 16 र अर्को किसिमले पनि परमेश्‍वरको वरदान आदमको पापभन्दा भिन्‍दै छ । आदमले पाप गरेको कारणले, तिनीपछिका सबै मानिसहरूले पाप गरेका छन्, र यसैले सबै मानिसहरू दण्डको योग्‍य छन् भनी परमेश्‍वरले घोषणा गर्नुभयो । तर दयाको वरदान स्वरूप, परमेस्‍वरले हामीलाई धर्मी ठहराउनुहुन्छ ।
+\v 17 एकजना मानिस आदमले जे गरे त्‍यो कारणले सबै मानिसहरूको मृत्‍यु हुन्‍छ । तर अब हामीहरूमध्‍ये धेरैले अनुभव गर्छौं कि परमेश्‍वरले हामीलाई दया गरेर एउटा महान वरदान दिनुभएको छ – जसको निम्‍ति हामी योग्‍य छैनौं --उहाँले हामीलाई धर्मी ठहराउनु भएको छ । यो पनि पक्‍का हो कि हामी ख्रीष्‍टसँगै स्वर्गमा राज्‍य गर्नेछौंँ । एकजना मानिस, येशू ख्रीष्‍टले हाम्रा निम्ति जे गर्नुभयो, त्‍यो कारणले यो हुनेछ ।
+\s5
+\v 18 यसैले एकजना मानिस, आदमले परमेश्‍वरको व्यवस्थामा अनाज्ञाकारी भएको कारणले, सबै मानिहरू दण्डको योग्य भए । त्‍यसरी नै, एकजना मानिस, येशूले जीवन बिताउनुहुँदा र मर्नुहुँदा परमेश्‍वरको आज्ञा पालन गर्नुभएर धार्मिकतासाथ काम गर्नुभएको कारणले परमेश्‍वरले हरेकलाई धर्मी ठहराएर तिनीहरूलाई अनन्‍त जीवन दिनुहुन्‍छ । 
+\v 19 एकजना मानिस, आदमले परमेश्‍वरको आज्ञा पालन नगरेको कारणले धेरैजना मानिसहरू पापीहरू भए । त्‍यसरी नै, एकजना मानिस, येशू मर्नुहुँदा उहाँले परमेश्‍वरको आज्ञा पालन गर्नुभयो जसले गर्दा उहाँले धेरै जनालाई धर्मी ठहराउनु हुनेछ ।
+\s5
+\v 20 मानिसहरूले कति गम्‍भीर पाप गरेका थिए भनी तिनीहरूले महसुस गरून् भन्‍ने उदेश्‍यले परमेश्‍वरले मोशालाई आफ्‍नो व्यवस्थामा दिनुभयो । तर मानिसहरूले जति धेरै पाप गरे, परमेश्‍वरले तिनीहरूप्रति अझै धेरै दयालु भएर निरन्‍तर काम गरिरहनु भयो, जसको योग्‍य तिनीहरू थिएनन् ।
+\v 21 उहाँले त्‍यो यस हेतुले गर्नुभयो कि, मानसिहरूले पाप गरेको कारणले तिनीहरूको मृत्‍यु हुनुभन्‍दा फरक, उहाँको दयाको वरदानले तिनीहरूलाई उहाँले धर्मी ठहराउन सक्‍नुहुन्‍छ । तब हाम्रा प्रभु येशू ख्रीष्‍टले तिनीहरूको निम्ति जे गर्नुभएको छ त्य कारणले तिनीहरू सदासर्वदा जिउन सक्‍नेछन् ।
+\s5
+
+\c 6
+\p
+\v 1 मैले जे लेखेको छु त्यसको जवाफमा कसैले भन्‍न सक्छ कि परमेश्‍वरले हामीप्रति दयालु भएर व्यवहार गर्नुभएको हुनाले  उहाँको दया अझै धेरै होस् भन्‍ने उदेश्‍यले सायद हामीले निरन्तर पाप गर्नुपर्छ ।
+\v 2 होइन, अवश्य होइन ! हामी मृत्‍यु भएका मानिसहरू जस्तै हौं,ँ जसले फरि कुनै खराब कुरा गर्न सक्दैन । यसैले हामीले निरन्तर पाप गर्नुहुँदैन ।
+\v 3 जतिबेला हामीले ख्रीष्‍ट येशूसँग एक हुनलाई बप्‍तिष्मा लियौं, परमेश्‍वरले हामीलाई ख्रीष्‍टसँगै उहाँको क्रुसमा मरिरहेको रूपमा हेर्नुभयो । के तिमीहरू यो कुरा थाहा छैन ?
+\s5
+\v 4 यसैले, जतिबेला हामीले बप्‍तिष्मा लियौं, परमेश्‍वरले हामीलाई ख्रीष्‍टसँगै उहाँको चिहानमा भएको पनि देख्‍नुभयो । परमेश्‍वर पिताले आफ्नो शक्‍ति प्रयोग गरेर ख्रीष्‍टलाई मृत्युबाट जीवित बनाउनुभयो । त्‍यसरी नै, उहाँले नयाँ किसिमले जीवन जिउनलाई हामीलाई सम्भव तुल्याउनुभयो ।
+\v 5 परमेश्‍वरले हामीलाई ख्रीष्‍टको मृत्‍युमा उहाँसँगै सहभागी हुँदै गरेको देख्‍नुहुने कारणले, उहाँले हामीलाई पनि उहाँसँगै मृत्युबाट जीवित बनाउनु हुनेछ ।
+\s5
+\v 6 हाम्रो पापपूर्ण स्‍वभावलाई खत्तम गर्नलाई परमेश्‍वरले हामीलाई ख्रीष्‍टसँगै क्रुसमा मृत्‍यु भएका पापीहरूको रूपमा हेर्नुहुन्छ । परिणामस्‍वरूप अब हामीले पाप गरिरहनु पर्दैन ।
+\v 7 किनकि जसको मृत्‍यु भइसकेको छ उसले फेरि पाप गर्नु पर्दैन ।
+\s5
+\v 8 परमेश्‍वरले हामीलाई ख्रीष्‍टको मृत्‍यु हुँदा उहाँसँगै मृत्‍यु भएको देख्‍नुहुने कारणले गर्दा हामी पनि उहाँसँगै जीवित हुनेछौं भनी हामी विश्‍वास गर्छौं ।
+\v 9 हामी जान्‍दछौं कि ख्रीष्‍टको मृत्‍यु भएपछि परमेश्‍वरले उहाँलाई फेरि जीवित बनाउनु भएको कारणले, ख्रीष्‍ट फेरि कहिल्यै मर्नु हुनेछैन । कुनै कुराले पनि उहाँलाई फेरि कदापी मर्न सक्‍ने बनाउनेछैन ।
+\s5
+\v 10 उहाँ मर्नुहुँदा, उहाँ हाम्रो पापपूर्ण संसारबाट स्वतन्‍त्र भएर बन्‍नुभयो र उहाँ फेरि कदापि मर्नुहुने छैन । तर उहाँ फेरि जीवित हुनुभएको कारणले, उहाँ ीपरमेश्‍वरको सेवा गर्नलाई जिउनुहुन्छ ।
+\v 11 यसरी नै, तिमीहरूले पनि आफुलाई परमेश्‍वरले तिमीलाई हेर्नुभए जस्तै गरी हेर्नुपर्छः तिमीहरू अब फेरि पाप गर्न नसक्‍ने मृत मानिसहरू हौ । तर तिमीहरू जीवित मानिसहरू पनि हौ, परमेश्‍वरको सेवा गर्न र ख्रीष्‍ट येशूसँग एक हुन तिमीहरू जीवित पारिएका छौ ।
+\s5
+\v 12 यसैले जब तिमीहरूलाई पाप गर्ने इच्छा हुन्‍छ, तिमीहरूलाई जे इच्‍छा लाग्‍छ त्‍यो गर्न आफैंलाई अनुमति नदेओ । यो याद गर कि तिमीहरूका शरीर एक दिन मर्नेछ ।
+\v 13 कुनै पनि दुष्‍ट कुरा गर्नलाई तिमीहरूका शरीरका कुनै पनि अंगलाई प्रयोग नगर । यसको सट्टामा, तिमीहरू मृत्‍युमा भएका मानिसहरूबाट अहिले जीवित भएका मानिसहरूको रूपमा आफैंलाई ँपरमेश्‍वर अर्पण गर । आफ्‍नो शरीरका हरेक अंगलाई परमेश्‍वरको निम्ति प्रयोग गर । धार्मिक कुराहरू गर्न तिमीलाई प्रयोग गर्न उहाँलाई अनुमति देओ ।
+\v 14 तिमीहरूलाई पाप गर्ने इच्छा हुँदा, त्यो नगर ! परमेश्‍वरले मोशालाई दिनुभएको व्यवस्थाले तिमीहरुलाई पाप गरिरहनबाट रोक्‍न सकेन । तर अहिले परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई अधीन गर्नुहुन्छ र दयालु भएर पाप नगर्न तिमीहरूलाई मद्धत गर्नुहुन्छ ।
+\s5
+\v 15 परमेश्‍वरले मोशालाई दिनुभएको व्यवस्थाले हामीहरूलाई पाप गर्नबाट रोक्‍न नसकेको र परमेश्‍वरले अहिले हामीहरूलाई जसरी पनि दयालु भएर व्यवहार गरिरनुभएको कारणले, परमेश्‍वरले हामीहरूलाई निरन्‍तर पाप गर्न दिनुहुन्‍छ भन्‍ने विचार यसबाट हामीमा हुन सक्‍छ । यो पूर्णरूपमा गलत विचार हो !
+\v 16 तिमीहरू कसैको आज्ञाकारी हुन अर्पित हुन्‍छौ भने, तिमीहरू उसका दासहरू बन्छौ । तिमीहरूलाई पाप गर्ने इच्छा हुँदा, तिमीहरू आज्ञाकारी हुन्‍छौ भने, तिमीहरू पापका दासहरू हुन्छौ र परिणामस्वरूप मृत्‍युमा पुग्‍छौ । तर तिमीहरू परमेश्‍वरका आज्ञाकारी हुन्छौ भने, तिमीहरू उहाँका दासहरू बन्छौ र परिणामस्वरूप, तिमीहरूले गर भनी परमेश्‍वरले इच्‍छा गर्नुभएका ठिक कुराहरू गर्नेछौ ।
+\s5
+\v 17 बितेको समयमा तिमीहरूले जसरी इच्‍छा गर्‍यौ त्‍यसरी तिमीहरूले पाप गर्‍यौ -- तिमीहरू पापकाो दासहरू थियौ । त्‍यसपछि ख्रीष्‍टले तिमीहरूलाई दिनुभएको शिक्षा इमान्दारीपूर्वक पालन गर्न तिमीहरूले सुरु गर्‍यौ । त्यसको निम्ति म परमेश्‍वरलाई धन्यवाद दिन्छु ।
+\v 18 यसैले अब तिमीहरूले फेरि पाप गर्नुपर्दैन । पाप अब फेरि तिमीहरूको मालिक होइन । त्‍यसको सट्टामा, तिमीहरू परमेश्‍वरका दासहरू हौ जो धर्मी हुनुहुन्‍छ ।
+\s5
+\v 19 साधारण मानिसहरूले बुझ्‍न सक्‍ने किसिमले म तिमीहरूलाई लेख्‍दैछु । बितेको समयमा तिमीहरू आफ्ना अभिलाषाहरूका दासहरू थियौ, यसैले तिमीहरूले सबै किसिमका अशुद्ध र खराब कुराहरू गर्‍यौ । तर अब परमेश्‍वरले गर्नुहुनेझैं ठिक किसिमले काम गर जसले गर्दा उहाँले तिमीहरूलाई आफ्‍ना मानिसहरूका रूपमा आफ्‍नो निम्‍ति अलग गर्नुहुनेछ ।
+\v 20 यो सत्य हो कि बितेको समयमा, तिमीहरूले परमेश्‍वरको शक्‍ति र धर्मिकता बाट स्वतन्‍त्र भएका मानिसहरूझैंँ व्यवहार गर्‍यौ (किनभने आफ्‍नो खराब मनहरूले जे तिमीहरूलाई गर्न भन्‍यो, त्‍यही तिमीहरूले गर्‍यौ ।) तिमीहरूले ठिक कुराहरू गर्नु परेको थएन ।
+\v 21 तर तिमीहरू पापका दास जस्‍तै भए तापनि, परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई पापबाट स्‍वतन्‍त्र पार्नुभएको छ र तिमीहरूलाई आफ्‍नो दास बनाउनुभएको छ । परिणामस्‍वरूप तिमीहरू पवित्र पारिंदैछौ, र  त्‍यसको परिणाम तिमीहरू सदासर्वदा उहाँसँगै जिउनेछौ । 
+\s5
+\v 22 तर अब तिमीहरूले फेरि पाप गर्नुपर्दैन । तिमीहरू फेरि त्‍यस्‍ता दासहरू होइनौ । त्‍यसको सट्टामा, तिमीहरू परमेश्‍वरका दासहरू भएका छौ । त्‍यसको सट्टामा, उहाँले तिमीलाई आफ्नै मानिसहरूका रूपमा  अलग पार्नुभएको छ र उहाँले तिमीलाई सदासर्वदा आफैंसँग जिउने अनुमति दिनुहुनेछ ।
+\v 23 आफ्ना खराब मनहरूले जे गर्न भन्‍छ त्‍यो गर्नेहरूले पनि ज्‍याला पाउँछन्, तर त्यो ज्‍याला मृत्यु हो । तिनीहरू सदासर्वदा परमेश्‍वरबाट अलग हुनेछन् । तर परमेश्‍वरको सम्‍बन्‍धमा, उहाँले आफ्ना दासहरूलाई त्‍यस्‍तो ज्याला दिनुहुन्‍न । त्‍यसको सट्टामा, उहाँले हामीहरूलाई सितैंमा वरदान दिनुहुन्छः उहाँले हामीहरूलाई ख्रीष्‍ट येशू हाम्रा प्रभुसँग मिलापमा रहेर सदासर्वदा उहाँसँगै जिउने अनुमति दिनुहुन्छ ।
+\s5
+
+\c 7
+\p
+\v 1 मेरा विश्‍वासी मित्रहरू, व्यवस्थाको विषयमा तिमीहरूलाई थाहा छ । यसैले तिमीहरूलाई निश्‍चय नै थाहा छ कि मानिसहरू जीवित छँदा मात्र तिनीहरूले व्यवस्थाहरू पालन गर्नुपर्छ ।
+\s5
+\v 2 उदाहरणको लागि, आफ्नो पति जीवित छउन्‍जेल मात्र एकजना स्‍त्री उप्रति विश्‍वासयोग्य हुनुपर्छ । तर तिनको पतिको मृत्यु हुन्छ भने, तिनले फेरि विवाहित हुँदा जस्तो व्यवहार गर्नु पर्दैन । व्यवस्थाले तिनलाई विवाहबाट स्वतन्‍त्र बनाउँछ ।
+\v 3 यसैले आफ्‍नो पति जीवित छँदा तिनी अर्को पुरुषसँग जान्छिन् भने, तिनी व्यभिचारिणी हुनेछिन् । तर तिनको पतिको मृत्‍यु हुन्‍छ भने, तिनले फेरि त्यो व्यवस्था पालन गर्नुपर्दैन । तब तिनले अर्को पुरुषसँग विवाह गर्छिन् भने, तिनी व्यभिचारिणी हुने छैनन् ।
+\s5
+\v 4 त्‍यसरी नै, मेरा भाइहरू र बहिनीहरू, जब ख्रीष्‍टसँगै क्रुसमा तिमीहरूको मृत्‍यु भयो, परमेश्‍वरको व्यवस्थाले तिमीहरूलाई फेरि अधीन गर्न सकेन । तिमीहरू ख्रीष्‍टमा सहभागी हुन स्वतन्‍त्र भयौ, जसले गर्दा तिमीहरूले परमेश्‍वरको आदर गर्न सक । तिमीहरू यो गर्न सक्छौ किनकि तिमीहरू फेरिी जीवित भएका छौ । परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई ख्रीष्‍टसँग मिलाप गराउनुभयो, र उहाँले ख्रीष्‍टलाई मृतयुबाट जीवित पार्नुभएको छ ।
+\v 5 जब हामीले परमेश्‍वरको व्यवस्था पढ्‍यौं, तब हाम्रा खराब विचारहरूले हामीलाई जे गर्नु भन्‍यो हामीले त्यही गरिरहँदा, हामीले झन् धेरै पाप गर्ने इच्‍छा गर्‍यौं । यसैले हामीले खराब कुराहरू गर्‍यौं जसले परमेश्‍वरले आफैंलाई सदासर्वदा हामीबाट अलग बनाउनुभयो ।
+\s5
+\v 6 तर अब परमेश्‍वरले हामीलाई मोशाको व्यवस्था पालन गर्न बाट स्वतन्‍त्र पार्नुभएको छ -- यो हाम्रो मृत्‍यु भएको जस्‍तै हो, र व्यवस्थाले के गर्नुपर्छ भनी हामीलाई फेरि भन्‍न सक्‍दैन । परमेश्‍वरले यो हाम्रा निम्‍ति गर्नुभएको छ जसले गर्दा व्यवस्थाले आवश्‍यक ठाने जस्तै पुरानो किसिमले होइन, आत्माले हामीलाई देखाउनुभए जस्‍तै नयाँ किसिमले हामीले उहाँको आराधना गर्न सकौं ।
+\s5
+\v 7 के हामी यसो भन्‍न सक्‍छौं कि मानिसहरूले परमेश्‍वरको व्यवस्था जाने भने तिनीहरू धेरै पाप गर्ने इच्‍छा गर्छन् ? त्‍यसो हो भने व्यवस्था आफैंमा खराब हुनुपर्छ ! होइन, साँच्‍चै होइन ! व्यवस्था खराब होइन ! तर यो कुरा सत्य हो कि मैले पापको बारेमा व्यवस्थामा नपढेसम्म मैले साँच्‍चै त्‍यो के हो जान्‍न सकिन । उदाहरणको लागि, जे मेरो होइन त्‍यो लिने इच्‍छा हुनु खराब इच्‍छा हो भनी मैले व्‍यवस्‍था नपढेसम्‍म महसुस गर्न सकिन, “जे तेरो होइन त्‍यो लिने इच्‍छा नगर ।”
+\v 8 र आज्ञामा जे लेखियो त्‍यो कारणले, अरूहरूका चीजबीज लिने मेरा पापपूर्ण इच्‍छाले मलाई धेरै किसिमले लोभ गर्ने बनयो । तर जहाँ व्यवस्था छैन त्यहाँ पाप छैन ।
+\s5
+\v 9 बितेको समयमा, परमेश्‍वरको व्यवस्था मलाई थाहा नहुँदा, मैले जे पाप गर्दै थिएँ त्यो म निष्‍फक्रीसँग गर्थें । तर परमेश्‍वरले हामीलाई आफ्‍नो व्यवस्थामा दिनुभएको रहेछ भनी जब मैले जानें, तब मैले पाप गर्दै रहेछु भनी मैले अचानक महसुस गरें,
+\v 10 र म परमेश्‍वरबाट अलग भएको थिएँ भनी मैले महसुस गरें । मैले पालन गरेको भए, मलाई सदासर्वदा जीवित बनाउने व्यवस्थाले नै मलाई मृत्‍युमा पुर्‍याउँदै थियो ।
+\s5
+\v 11 जब मैले पाप गर्ने इच्‍छा गरें, तब मैले विचार गरें कि मैले पर्याप्‍त व्यवस्था पालन गरें भने, म सदासर्वदा जिउनेछु । तर म गलत थिएँ: मैले निरन्‍तर पाप गरिरहन सक्‍छु भनी सोचें । वास्तवमा, परमेश्‍वरले मलाई उहाँबाट सदासर्वदाको लागि अलग पार्न जाँदै हुनुहुन्‍थ्‍यो किनभने मैले साँचोरूपले व्यवस्था पालन गरिन ।
+\v 12 यसैले, परमेश्‍वरले मोशालाई दिनुभएको व्यवस्था पूर्णरूपमा असल छ भनी हामी जान्‍दछौं । परमेश्‍वरले हामीलाई आज्ञा गर्नुहुने हरेक कुरा दोषरहित, न्यायी र असल छन् ।
+\s5
+\v 13 त्‍यसो भए हामी यसो भनौं, परमेश्‍वरले मोशालाई दिनुभएको व्यवस्था, जुन असल छ, त्यसले हामीलाई परमेश्‍वरबाट टाढा पुर्‍यायो ! निश्‍चय नै त्‍यसले त्‍यसो गरेन ! तर यसको सट्टामा, व्यवस्था, जुन असल छ, त्‍यसले मलाई पाप गर्ने बनायो । मले जानें कि त्‍यसको परिणामस्वरूप, म परमेश्‍वरबाट टाढा भएँ । र अझै, परमेश्‍वरले जे आज्ञा गर्नुभयो त्‍यो सिकेको कारणले, जे मैले गर्दै थिएँ त्‍यो साँच्‍चै पापमय थियो भनी मलाई थाहा भयो ।
+\v 14 व्यवस्था परमेश्‍वरबाट आयो भनी हामी जान्‍दछौं र हाम्रो मनको विचारलाई परिवर्तन गर्छ । तर म त्‍यस्‍तो व्‍यक्ति हुँ जसको मनको विचारले पाप गर्ने लागाउँछ । यो पाप गर्ने आफ्‍नो इच्‍छाको म दास भएको जस्‍तै हो – मेरा इच्‍छाहरूले मलाई जे गर्न भने त्‍यही मैले गर्नुपर्‍यो । 
+\s5
+\v 15 मैले गर्ने कुराहरू, म प्रायः बुझ्दिन । त्‍यसको अर्थ, कहिलेकहीं म असल कुराहरू गर्ने इच्‍छा गर्छु जुन म गर्दिन । र कहिलेकहीं मैले घृणा गर्ने खराब कुराहरू म गर्छु ।
+\v 16 मैले गर्न नचाहाने खराब कुराहरू मैले गर्ने हुनाले, परमेश्‍वरको व्यवस्थाले मलाई ठिक किसिमले मार्गदर्शन गर्ने कुरामा म सहमत हुन्‍छु ।
+\s5
+\v 17 यसैले, मैले पाप गर्ने इच्‍छा गरेको कारणले मैले पाप गर्ने होइन । बरु, म पाप गर्छु किनकि पाप गर्ने इच्छाले  मलाई पाप गर्न लगाउँछ ।
+\v 18 मेरो आफ्‍नै मनको विचारअनुसार जब म गर्छु, तब म केही असल गर्न सक्‍दिन भनी म जान्‍दछु । म यो जान्‍दछु किनकि जे असल छ त्‍यो म गर्न चाहान्‍छु, तर जे असल छ त्‍यो म गर्दिन ।
+\s5
+\v 19 मैले गर्न चाहाने असल कुराहरू म गर्दिन । बरु, मैले गर्न नचाहाने खराब कुराहरू म गर्छु ।
+\v 20 जब मैले गर्न नचाहाने खराब कुराहरू म गर्छु भने, ती कुराहरू गर्ने वास्तवमा म होइन । बरु, पाप रुचाउने मेरो मनको विचारले मलाई पाप गर्न लगाउँदैछ ।
+\v 21 त्‍यसो भए, सधैं म के भएको पाउँछु भनें, जब म असल गर्ने इच्‍छा गर्छु, मभित्र वास गर्ने खराब इच्‍छाले मलाई असल गर्न रोक्‍छ  । 
+\s5
+\v 22 मेरो मनको नयाँ विचारमा, परमेश्‍वरको व्यवस्थाको बारेमा म धेरै खुशी छु ।
+\v 23 तापनि, मेरो शरीरमा भिन्‍न शक्‍ति भएको म थाहा गर्छु । मेरो दिमागले गर्ने इच्छा गरेको कुरालाई त्‍यसले विरोध गर्छ र मेरो पुरानो पापपूर्ण मनको विचारले मलाई जे गर्न चाहान्‍छ त्‍यसले मलाई त्‍यही गर्ने बनाउँछ ।
+\s5
+\v 24 जब म यो कुरा विचार गर्छु, म धेरै दुःखी व्‍यक्ति हुँ भन्‍ने महसुस मलाई हुन्‍छ । मैले परमेश्‍वरबाट अलग हुन नपरोस् भन्‍ने उदेश्‍यले मेरो शरीरका अभिलाषाहरूको बन्‍धनबाट कसैले मलाई स्वतन्‍त्र गरिदेओस् भनी म इच्‍छा गर्छु ।
+\v 25 म परमेश्‍वरलाई धन्यवाद दिन्छु कि हाम्रा प्रभु येशू ख्रीष्‍टद्वारा उहाँले हाम्रा शरीरका अभिलाषाका बन्‍धनबाट हामीलाई स्वतन्‍त्र पार्नुहुन्‍छ । यसैले हाम्रा दिमागहरूले, एकातर्फ म परमेश्‍वरको व्यवस्था पालन गर्ने इच्‍छा गर्छु । तर अझै, मेरो पुरानो पापमय मनको विचारको कारणले गर्दा म प्रायः हाम्रा पापमय अभिलाषालाई मलाई अधीन गर्न दिन्‍छु ।
+\s5
+
+\c 8
+\p
+\v 1 यसैले ख्रीष्‍ट येशूसँग मिलापमा भएकाहरूलाई परमेश्‍वरले दोषी ठहराउनुहुने छैन र दण्डको आज्ञा दिनुहुने छैन ।
+\v 2 परमेश्‍वरको आत्माले हामीलाई नयाँ किसमले जिउने बनाउनुहुन्छ, किनभने हामी ख्रीष्‍ट येशूसँग मिलापमा छौं । यसरी, मैले पाप गर्ने बारेमा विचार गर्दा, मैले फेरि पाप गर्न पर्दैन, र म फेरि परमेश्‍वरबाट अलग हुनेछैन ।
+\s5
+\v 3 परमेश्‍वरसँगै जिउनको लागि हामीले परमेश्‍वरको व्यवस्था पालन गर्ने कोसिस गर्‍यौं, तर हामीले त्‍यसो गर्न सक्छौं भनेर सोच्‍नु बेकार थियो -- हामीले पाप गर्न छोड्न सकेनौं । यसैले बदलामा परमेश्‍वरले हामीलाई मद्धत गर्नुभयोः उहाँका पुत्रले हाम्रा पापको प्रायश्‍चित गर्ने उदेश्‍यले उहाँले आफ्नो पुत्रलाई संसारमा पठाउनुभयो । उहाँको पुत्रले हामी पाप गर्नेहरूको जस्तै एउटा शरीर लिएर आउनुभयो । उहाँको पुत्र हाम्रो पापको निम्ति आफैँलाई बलिदान चढाउन आउनुभयो । उहाँको पुत्र हाम्रा पापको निम्ति आफैंँलाई बलिदान चढाउन आउनुभयो । जब उहाँले यो काम गर्नुभयो, उहाँले यो पनि देखाउनु भयो कि हाम्रा पापहरू साच्‍चै दुष्‍ट थिए, र पापहरू गर्ने कसैले पनि दण्ड पाउनलाई योग्‍य हुन्‍छ । 
+\v 4 यसैले परमेश्‍वरले आफ्नो व्यवस्थामा राख्‍नुभएका सबै आवश्यकता अब हामी पुरा गर्न सक्‍छौं । हाम्रो पुरानो मनको विचारका अभिलाषाहरू अनुसार काम गरेर हामी यसो गर्न सक्दैनौं, तर त्यसको साटोमा, परमेश्‍वरको आत्माले हामीलाई जिउन भन्‍नुभए अनुसार जिएर सक्‍छौं ।
+\v 5 आफ्‍नो खराब मनको विचारद्वारा जिउने मानिसहरूले त्‍यस्‍तै मनका विचारमा ध्‍यान दिन्‍छन् । तर परमेश्‍वरको आत्माको विचारद्वारा जिउने मानिसहरूले पवित्र आत्‍माका कुराहरूका बारेमा विचार गर्छन् ।
+\s5
+\v 6 आफ्‍ना खराब मनका विचारले गर्ने इच्‍छाहरूका बारेमा सोच्‍ने र ध्‍यान दिनेहरू सदासर्वदा जिउने छैनन् । तर परमेश्‍वरको आत्माको इच्‍छा खोज्‍नेहरू सदासर्वदा जिउनेछ्न् र शान्तिमा रहनेछन् ।
+\v 7 म यसलाई व्याख्या गर्छुः मानिसहरू आफ्‍ना खराब मनका विचारले गर्ने इच्छाहरूले तिनीहरूले परमेश्‍वरको विरुद्धमा काम गर्छन् । तिनीहरूले उहाँको व्यवस्था पालन गर्दैनन् । वास्तवमा तिनीहरू उहाँको व्यवस्था पालन गर्न पनि सक्‍दैनन् ।
+\v 8 आफ्‍नो खराब मनको विचारले जे भन्‍छ त्‍यही गर्ने मानिसहरूले परमेश्‍वरलाई खुशी पार्न सक्दैनन् ।
+\s5
+\v 9 तर हामीले आफ्‍नो पुरानो खराब स्वभावद्वारा हामीलाई अधीन हुन दिनुपर्दैनौ । बरु, हामी परमेश्‍वरको आत्माले आफैलाई अधीन गर्न दिन सक्‍छौं, किनभने उहाँ हामीभित्र बास गर्नुहुन्छ । ख्रीष्‍टबाट आउनुभएको आत्मा मानिसहरूमा बास गर्नुहुन्‍न भने, तिनीहरू ख्रीष्‍टका होइनन् ।
+\v 10 तर ख्रीष्‍ट आफ्‍नो आत्माद्वारा तिमीहरूमा बास गर्नुहुने कारणले, परमेश्‍वरले तिमीहरूका शरीरहरू मृत जस्तै देख्‍नुहुन्छ, यसैले तिमीहरूले फेरि पाप गर्नुपर्दैन । अनि उहाँले तिमीहरूका आत्मा जीवित भएको देख्‍नुहुन्छ, किनभने उहाँले तिमीहरूलाई धर्मी ठहराउनुभएको छ ।
+\s5
+\v 11 परमेश्‍वरले येशूको मृत्यु भएपछि उहाँलाई फेरी जीवित पार्नुभयो । र उहाँको आत्मा तिमीहरूमा बास गर्नुहुने कारणले, पक्‍का मृत्‍यु हुने अहिलेको तिमीहरूका शरीरहरूलाई पनि परमेश्‍वरले फेरि जीवित पार्नुहुनेछ । उहाँले ख्रीष्‍टको मृत्यु भएपछि उहाँलाई फेरी जीवित पार्नुभयो, र उहाँले आफ्‍नो आत्माद्वारा तिमीहरूलाई फेरि जीवित पार्नुहुनेछ ।
+\s5
+\v 12 त्यसकारण मेरा विश्‍वासी मित्रहरू, आत्माले हामीलाई मार्गदर्शन गर्नुभएअनुसार जिउन हामी बाध्य छौं । हाम्रो पुरानो खराब स्वभावका इच्‍छाअनुसार जिउन हामी बाध्‍य छैनौं ।
+\v 13 आफ्‍नो पुरानो स्वभावले जे चाहान्‍छ त्‍यो तिमीहरू गर्छौ भने, तिमीहरू पक्‍का रूपले परमेश्‍वरसँग सदासर्वदा जिउने छैनौ । तर आत्‍माले तिमीहरूलाई ती कुराहरू गर्न रोक्‍नुहुन्‍छ भने, तिमीहरू सदासर्वदा जिउनेछौ ।
+\s5
+\v 14 हामी परमेश्‍वरको आत्माको आज्ञा पालन गर्नेहरू परमेश्‍वरका छोराछोरी हौं ।
+\v 15 किनभने तिमीहरूलाई डरमा जिउने बनाउने आत्‍मा तिमीहरूले पाएका छैनौ । तिमीहरू आफ्‍ना मालिकहरूबाट डराउने दासहरू जस्‍ता छैनौ । बदलामा, परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई आफ्‍नो आत्‍मा दिनुभएको छ, र उहाँको आत्‍माले हामीलाई परमेश्‍वरका छोराछोरी बनाएको छ । अब आत्माले हामीलाई परमेश्‍वरमा यसो भनेर पुकारा गर्ने बनाउनुहुन्‍छ, “तपाईं मेरो पिता हुनुहुन्छ !”
+\s5
+\v 16 हामीहरू परमेश्‍वरका छोराछोरी हौं भन्‍ने हाम्रो आत्मालाई पवित्र आत्मा आफैंले पक्‍का गर्नुहुन्छ ।
+\v 17 हामीहरू परमेश्‍वरको छोराछोरी भएको कारणले, परमेश्‍वरले हाम्रो निम्‍ति गर्नुभएको प्रतिज्ञा एकदिन हामीहरू प्राप्‍त गर्नेछौं । र हामीले यो ख्रीष्‍टसँगै प्राप्‍त गर्नेछौं । तर परमेश्‍वरले हाम्रो आदर गर्न सक्‍नुभएको होस् भन्‍ने हेतुले ख्रीष्‍टले भोग्‍नुभएझैं असल गरेकोमा हामीले दुःख भोग्‍नैपर्छ ।
+\s5
+\v 18 वर्तमान समयमा हामीले भोग्‍ने दुःखलाई हामीले ध्यान दिन लायक छैन भनी म विचार गर्छु, किनभने परमेश्‍वरले हामीलाई प्रकट गर्नुहुने भविष्यको महिमा अति नै महान हुनेछ ।
+\v 19 परमेश्‍वरले सृष्‍टि गर्नुभएका कुराहरूले उहाँका साँचो छोराछोरी को हुन् भनी उहाँले प्रकट गर्नुहुने समयलाई उत्‍सुकतासाथ प्रतिक्षा गर्दैछन् ।
+\s5
+\v 20 परमेश्‍वरले सृष्‍टि गर्नुभएका कुराहरूमा उहाँले जे अभिप्राय राख्‍नुभएको थियो त्‍यो हासिल गर्न उहाँले नै असमर्थ बनाउनुभयो । तिनीहरू असफल हुने इच्‍छा गरेर होइन । त्‍यसको विपरित, परमेश्‍वरले तिनीहरूलाई त्‍यसरी बनाउनुभयो किनभने उहाँ पक्‍का हुनुहुन्‍थ्‍यो,
+\v 21 कि उहाँले सृष्‍टि गर्नुभएका कुराहरू एकदिन फेरि मर्ने, सड्ने र नष्‍ट हुने छैनन् । उहाँ ती असल कुराहरू गर्न सक्‍नुहुन्‍छ, किनकि ती कुराहरू उहाँले आफ्ना छोराछोरीका लागि गर्न सक्‍नुभएको होस् भन्‍ने हेतुले उहाँले ती कुराहरूलाई त्यसबाट स्वतन्‍त्र गर्नुहुनेछ ।
+\v 22 हामी जान्‍दछौं कि अहिलेसम्म परमेश्‍वरले सृष्‍टि गर्नुभएका सबै कुराहरूले एकसाथ सुस्केरा हालिरहेको जस्‍तै भएका छन्, र ती असल कुराहरू तिनीहरूकाो लागि उहाँले गर्नुभएको तिनीहरू चाहन्छन् । तर अहिले, एकजना स्‍त्रीले बालक जन्‍माउनुअघि तिनलाई प्रसव वेदना भएको जस्‍तै हो ।
+\s5
+\v 23 ती कुराहरूले मात्र सुस्केरा हाल्दैनन् तर हामी पनि आफैं भित्रैदेखि सुस्केरा हाल्‍छौं । परमेश्‍वरले हामीलाई सबै थोक दिनलाई हामीले पर्खंदा हामीमा भएको परमेश्‍वरको आत्मा हामीले पाउने आंशिक वरदान जस्तै भएकोले, हामी भित्रैदेखि सुस्‍केरा हाल्‍छौं । परमेश्‍वरका धर्मपुत्रको रूपमा हामीले पुरा अधिकार पाउने बेलासम्‍म हामीले उत्‍सुकतासाथ प्रतिक्षा गर्दा हामी सुस्‍केरा हाल्‍छौं । पृथ्वीमा हाम्रा शरीरहरूलाई बाधा दिने कुराहरूबाट उहाँले हामीलाई स्वतन्‍त्र पार्नुहुने कुरा त्‍यसमा समावेश हुन्‍छ । उहाँले हामीलाई नयाँ शरीरहरू दिनुभएर त्‍यसो गर्नुहुनेछ ।
+\v 24 किनकि परमेश्‍वरमा हामीले भरोसा गरेको कारणले उहाँले हामीलाई बचाउनुभयो । हामीले प्रतिक्षा गरिरहेका कुराहरू अहिले हामीसँग छ भने, हामीले तिनीहरूका निम्‍ति फेरि प्रतिक्षा रगरिहनु पर्दैन । अन्‍ततः तिमीहरूले पाउने आशा गरेर प्रतिक्षा गरिरहेका केही कुरा तिमीहरूले प्राप्‍त गर्‍यौ भने,  तिमीहरूले निश्‍चय पनि त्‍यसको निम्‍ति फेरि प्रतिक्षा गर्नुपर्ने छैन ।
+\v 25 तर हामीसँग अझैसम्‍म नभएका कुरा पाउनलाई हामीले आशापूर्वक प्रतिक्षा गरिरहने हुनाले हामी त्‍यसका लागि उत्‍सुकतासाथ र धैर्यतासाथ प्रतिक्षा गर्छौं ।
+\s5
+\v 26 त्यसरी नै, हामी कमजोर हुँदा, परमेश्‍वरको आत्माले हामीलाई मद्धत गर्नुहुन्छ । हामीले के कुराका लागि प्रार्थना गर्नु उचित हुन्‍छ भनी हामी जान्‍दैनौं । तर परमेश्‍वरको आत्माले जान्‍नुहुन्‍छ । जसै उहाँले हाम्रा निम्ति प्रार्थना गर्नुहुन्छ, उहाँको एक किसिमको सुस्‍केरालाई शब्दहरूमा व्यक्त गर्न सकिंदैन ।
+\v 27 हाम्रो मनको भित्री विचार र दिमागलाई जाँच्‍नुहुने परमेश्‍वरले आफ्‍नो आत्माले के इच्‍छा गर्नुहुन्‍छ भनी बुझ्‍नुहुन्छ । जसरी आत्‍माले प्रार्थना गरेको परमेश्‍वरले इच्‍छा गर्नुहुन्छ ठिक त्‍यसरी नै उहाँको आत्माले हामी परमेश्‍वरका मानिसहरूका निम्ति प्रार्थना गर्नुहुन्छ ।
+\s5
+\v 28 हामी जान्दछौं कि परमेश्‍वरलाई प्रेम गर्नेहरूका निम्‍ति, तिनीहरूमा हुन आउने सबै कुराहरूले मिलेर उहाँले हाम्रो भलाइ हुने किसमले काम गर्नुहुन्छ । उहाँले चुन्‍नु भएकाहरूका निम्‍ति उहाँले यो काम गर्नुहुन्‍छ  किनभने उहाँले त्‍यो योजना बनाउनु भएको थियो ।
+\v 29 हामीले परमेश्‍वरलाई विश्‍वास गर्छौं भनी उहाँले पहिले नै जान्‍नुभयो । हाम्रा विशेषता परमेश्‍वरको पुत्रको जस्तो विशेषता हुनुपर्छ भनी परमेश्‍वरले पहिले नै निर्णय गर्नुभयो । परिणाम यो हो कि ख्रीष्‍ट नै परमेश्‍वरको जेष्ठ पुत्र हुनुहुन्छ र परमेश्‍वरका छोराछोरी येशूका धेरैजना भाइहरू हुन् ।
+\v 30 र परमेश्‍वरले जसलाई  उहाँका पुत्रजस्तै हुन्‍छन् भनी पहिले नै निर्णय गर्नुभयो, उहाँले तिनीहरूलाई आफूसित हुनलाई बोलाउनु पनि भयो । र जसलाई उहाँले आफूसित हुनलाई बोलाउनु भयो, र उहाँले तिनीहरूलाई धर्मी पनि ठहराउनुभयो । र जसलाई उहाँले धार्मी ठहराउनुभयो, उहाँले तिनीहरूलाई आदर पनि दिनुहुनेछ ।
+\s5
+\v 31 यसैले परमेश्‍वरले हाम्रो लागि गर्नुहुने यी सबै कुराहरूबाट हामीले केही सिक्‍नुपर्छ म तिमीहरूलाई भन्‍नेछु । परमेश्‍वरले हाम्रो पक्षमा काम गरिरहनु भएको कारणले, हाम्रो विरुद्धमा कसैले पनि जित हासिल गर्न सक्तैन ।
+\v 32 परमेश्‍वरको आफ्नै पुत्रलाई पनि उहाँले बाँकी राख्‍नुभएन । बरु, हामी उहाँमा विश्‍वास गर्नेहरू सबैले हाम्रा निम्ति उहाँको मृत्‍युबाट फाइदा होस् भन्‍ने हेतुले अरूहरूले निर्दयतासाथ उहाँको हत्‍या गरून् भनी उहाँलाई तिनीहरूकहाँ सुम्‍पिदिनुभयो । परमेश्‍वरले त्यसो गर्नुभएको कारणले, हामीलाई उहाँसँग जिउनको लागि आवश्यक हरेक कुरा उहाँले निश्‍चित रूपमा हामीलाई सित्तैंमा दिनुहुनेछ ।
+\s5
+\v 33 परमेश्‍वरको सामु कसैले पनि हामीलाई गलत गरेको दोष लगाउन सक्दैन, किनकि उहाँले हामीलाई आफ्‍नो हुनलाई चुन्‍नुभएको छ । हामीलाई धर्मी ठहराउनुहुने उहाँ नै हुनुहुन्‍छ ।
+\v 34 कसैले हामीलाई फेरि दोष लगाउन सक्‍दैन । हाम्रा निम्ति मर्नुहुने ख्रीष्‍ट नै हुनुहुन्‍छ -- र त्यो भन्दा बढी, उहाँ मृत्युबाट जीवित पनि हुनुभएको छ -- र उहाँले आदरको स्‍थानमा परमेश्‍वरसँग राज्‍य गर्दै हुनुहुन्‍छ र उहाँले हाम्रा निम्ति विनम्र निवेदन गर्दै हुनुहुन्छ ।
+\s5
+\v 35 कुनै व्‍यक्ति र कुनै कुराले पनि हामीलाई प्रेम गर्नबाट ख्रीष्‍टलाई रोक्‍न कुनै किसिमले सक्‍दैन ! कसैले हामीलाई कष्‍ट दिन्‍छ भने पनि, वा कसैले हाम्रो हानी गरे पनि, वा हामीसँग खानलाई केही नभए पनि, वा हामीसँग पर्याप्‍त कपडाहरू नभए पनि, वा हामीले खतरनाक परिस्‍थितिमा जिउने परे पनि, वा कसैले हाम्रो हत्‍या गरे पनि ।
+\v 36 यस्‍ता कुराहरू हामीलाई हुन सक्छन्,जस्‍तो परमेश्‍वरलाई दाऊदले भनेको कुरा लेखिएको छ, “हामी तपाईंका मानिसहरू भएको कारणले, अरूहरूले बारम्बार हामीलाई मार्ने कोसिस गर्छन् । हामी मारिने मानिसहरू मात्र हौं भनी तिनीहरू विचार गर्छन्, जस्तो भेडाहरू काटिने जनावरहरू मात्र भनी कसाइले विचार गर्छ ।”
+\s5
+\v 37 यी सबै खराब कुराहरू हामीलाई भए तापनि, हामी यी कुराहरूमाथि पूर्णरूपले विजयी हुन्छौ, किनभने हामीलाई प्रेम गर्नुहुने ख्रीष्‍टले हामीलाई मद्धत गर्नुहुन्छ ।
+\v 38 म पूर्णरूपले विश्‍वस्‍त छु कि न मृत्‍युसँग सम्‍बन्‍धित कुनै कुराले,  न हामी जीवित हुने कुनै घटनाले, न स्वर्गदूतहरूले, न दुष्‍ट आत्‍माहरूले, न वर्तमानका घटनाहरूले, न भविष्यका घटनाहरूले, न शक्‍तिशाली कुराहरूले,
+\v 39 न आकाश वा आकाशमुनि भएका शक्‍तिशाली कुराहरूले, न परमेश्‍वरले सृष्‍टि गर्नुभएका कुनै अरू कुराले हामीलाई प्रेम गर्नबाट परमेश्‍वरलाई रोक्‍न सक्‍छ । हाम्रा प्रभु येशू ख्रीष्‍टलाई हाम्रो निम्‍ति मृत्‍यु भोग्‍नलाई पठाउनुभएर परमेश्‍वरले हामीलाई प्रेम गर्नुहुन्छ भनी देखाउनुभयो ।
+\s5
+
+\c 9
+\p
+\v 1 म ख्रीष्‍टसँग मिलापमा भएको कारणले, म तिमीहरूलाई सत्य भन्‍नेछु । म झुटो बोलिरहेको छैन ! मैले भन्‍ने कुरालाई मेरो विवेकले पुष्‍टि गर्छ किनभने पवित्र आत्माले मलाई नियन्‍त्रण गर्नुहुन्छ ।
+\v 2 म तिमीहरूलाई भन्छु कि मेरा इस्राएली दाजुभाइको बारेमा म अति धेरै र गहन रूपले शोकित हुन्‍छु ।
+\s5
+\v 3 परमेश्‍वरले मलाई श्राप दिनुहुँदा, र मलाई सदासर्वदा ख्रीष्‍टबाट अलग राख्‍नुहुँदा, मेरो इस्राएली दाजुभाइ, मेरा स्‍वभाविक भाइबन्‍धुलाई ख्रीष्‍टमा विश्‍वास गर्न मदत हुन्‍छ भने, म त्‍यसको निम्‍ति व्‍यक्तिगत रूपमा तयार नै हुन्‍छु ।
+\v 4 तिनीहरू पनि म जस्तै इस्राएलीहरू हुन् । परमेश्‍वरले तिनीहरूलाई आफ्‍ना सन्तान हुनलाई चुन्‍नुभयो । उहाँ कति असल हुनुहुन्‍छ भनी उहाँले तिनीहरूलाई प्रकट गर्नुभयो । तिनीहरूसँग उहाँले करार सम्‍झौताहरू गर्नुभयो । तिनीहरूलाई उहाँले व्यवस्था दिनुभयो । तिनीहरूले नै परमेश्‍वरको आराधना गर्छन् । तिनीहरूलाई नै परमेश्‍वरले धेरै कुराहरूको प्रतिज्ञा गर्नुभयो ।
+\v 5 हाम्रो जातिको सुरु गर्नलाई परमेश्‍वरले हाम्रा पुर्खाहरू अब्राहाम, इसाहाक र याकूब चुन्‍नुभयो । र अझै महत्त्‍वपूर्ण कुरा,  हामी इस्राएलीबाट नै ख्रीष्‍टले मानव भएर जन्मनुभयो । उहाँ नै सदासर्वदा हाम्रो प्रशंसाको योग्‍य परमेश्‍वर हुनुहुन्‍छ ! यो सत्य हो !
+\s5
+\v 6 परमेश्‍वरका आशिष्‌हरू अब्राहाम, इसहाक र याकूबका सन्तानले नै अधिकार गर्नेछन् भनी उहाँले तिनीहरूसित प्रतिज्ञा गर्नुभयो । तर मेरो धेरैजसो इस्राएली भाइबन्‍धुले ख्रीष्‍टलाई त्यागे भएता पनि, त्यस कुराले परमेश्‍वरले गर्नुभएका प्रतिज्ञाका कुराहरूमा पूरा गर्न उहाँ असफल हुनुभएको प्रमाणित हुँदैन । किनभने याकूबका सन्‍तानहरू र आफैंलाई इस्राएलका मानिसहरू भन्‍ने सबै मानिसहरूलाई परमेश्‍वरले साँचो रूपमा आफ्‍ना मानिसहरू हुन् भनी विचार गर्नुहुन्‍न ।
+\v 7 र अब्राहामका सबै स्‍वभाविक सन्तानलाई पनि परमेश्‍वरले अब्राहामका सच्‍चा सन्तान हुन् भनी विचार गर्नुहुन्‍न । त्‍यसको सटोमा, तिनीहरूमध्ये थोरै मात्र अब्राहामका सच्‍चा सन्तान हुन् भनी परमेश्‍वरले विचार गर्नुहुन्छ । उहाँले अब्राहामलाई भन्‍नुभएको कुरासित यो मिल्छः “तेरो सन्तानका सच्‍चा पिता इसहाक नै हो, तेरा छोराहरूमध्ये अरू कोही होइन भनी म विचार गर्नेछु ।”
+\s5
+\v 8 मेरो भनाइको अर्थ, अब्राहामका सन्तान सबैलाई परमेश्‍वरले आफ्ना छोराछोरीको रूपमा ग्रहण गर्नुहुन्‍न । त्‍यसको साटोमा, परमेश्‍वरले अब्राहामलाई सन्तान दिन्छु भनी प्रतिज्ञा गर्नहुँदा उहाँको दिमागमा भएका मानिसहरू मात्र -- ती मानिसहरूलाई उहाँले अब्राहामका सच्‍चा सन्तान र उहाँका आफ्‍ना छोराछोरी हुन् भनी विचार गर्नुहुन्छ ।
+\v 9 परमेश्‍वरले अब्राहामसित यो प्रतिज्ञा गर्नुभयोः “अर्को वर्ष यही समयमा म तँकहाँ फर्केर आउनेछु, र तरो पत्‍नी साराले एउटा छोरा जन्माउने छिन् ।” परमेश्‍वरले यो प्रतिज्ञा गर्नुभयो, र उहाँले यो पूरा गर्नुभयो ।
+\s5
+\v 10 अब्राहामको छोरा इसहाककी पत्‍नी रेबिकाले जुम्ल्याहा गर्भधारण गरेको समयमा पनि रेबिकालाई त्‍यस्‍तै भयो ।
+\v 11 जुम्ल्याहा याकूब र एसाब  जन्मिनु पहिले,
+\v 12 बालकहरूले असल वा खराब केही नगरको समयमा नै, परमेश्‍वरले रेबिकालाई भन्‍नुभयो, “सामान्य प्रचलन विपरीत जेठोले कान्छोको सेवा गर्नेछ ।” हामीले यो कुरा बुझ्‍न सकौं भनेर परमेश्‍वरले भन्‍नुभयोः उहाँले केही कुरा गर्ने योजना गर्नुहुँदा, उहाँले चुन्‍ने इच्‍छा गर्नुभएको कारणले उहाँले मानिसलाई चुन्‍नुहुन्छ, तिनीहरूले उहाँको निम्ति कुनै कुरा गरेको कारणले होइन ।
+\v 13 परमेश्‍वरले धर्मशास्‍त्रमा यही कुरा भन्‍नुभयोः “मैलो कान्छो छोरो याकूबलाई चुनें । मैले जेठो छोरोा एसावलाई तिरस्‍कार गरें ।”
+\s5
+\v 14 कसैले मलाई सोध्‍न सक्‍छ, “निश्‍चित मानिसहरू मात्र चुन्‍नुहुने परमेश्‍वर अन्यायी हुनुहुन्‍छ ?” म जवाफ दिन्छु, “उहाँ निश्‍चय पनि अन्यायी हुनुहुन्‍न ।”
+\v 15 परमेश्‍वरले मोशालाई भन्‍नुभयो, “मैले चुन्‍ने कसैलाई पनि म दया र मद्धत गर्नेछु !”
+\v 16 त्यसैले परमेश्‍वरले मानिसहरूलाई चुन्‍नुभएको होस् भन्‍ने तिनीहरूको इच्‍छको कारणले वा उहाँलाई खुशी पार्ने तिनीहरूको कठोर प्रयासको कारणले परमेश्‍वरले तिनीहरूलाई चुन्‍नुहुन्‍न । त्यसको सट्टामा, उहाँ आफैंले अयोग्यहरूमा कृपा गर्नुहुने कारणले उहाँले मानिसहरू चुन्‍नुहुन्छ ।
+\s5
+\v 17 परमेश्‍वरले फारोलाई भन्‍नुभएको कुरा मोशाले लेखे, “यसकारणले मैले तँलाई मिश्रदेशको राजा बनाएँ: म तेरो विरूद्धमा लड्न सकूँ र संसारमा भएका हरेकले मेरो प्रतिष्‍ठालाई इज्‍जत गर्न अरूहरूलाई मद्धत गर्न भनेर मैले त्‍यसो गरें ।”
+\v 18 यसरी परमेश्‍वरले दयालु भएर व्‍यवहार गर्ने इच्‍छा  गर्नुभएका मानिसहरूलाई उहाँले दयालु भएर मद्धत गर्नुहुन्‍छ भनी हामी जान्‍दछौं । र जो हठी होस् भनी उहाँले इच्‍छा गर्नुहुन्‍छ, जस्‍तै फारो, त्‍यसलाई उहाँले हठी बनाउनुहुन्छ भन्‍ने कुरा पनि हामी जन्‍दछौं । 
+\s5
+\v 19 सायद तिमीहरूमध्ये एकजनाले मलाई भन्‍नेछौ, “मानिसहरूले गर्ने हरेक कुरा परमेश्‍वरले पहिलेबाटै तोक्‍नुहुने, र परमेश्‍वरले जे इच्‍छा गर्नुभएको छ त्‍यसलाई कसैले पनि विरोध गर्न नसक्‍ने कारणले पाप गर्नेहरूलाई  परमेश्‍वरले दण्‍ड दिनु उचित होइन ।”
+\v 20 म जवाफ दिनेछु, “तिमी त केवल एकजना मानव मात्र हौ, यसैले परमेश्‍वरको आलोचना गर्ने अधिकार तिमीसँग छैन ! उहाँ माटोका भाँडाहरू बनाउने कुमाले जस्तै हुनुहुन्छ । एउटा भाँडोले आफूलाई बनाउनेलाई सोध्‍ने अधिकार हुँदैन, “तपाईंले मलाई किन यसरी बनाउनुभयो ?”
+\v 21 त्‍यसको सटोमा, एक डल्‍लो माटो लिन र त्‍यसको सानो हिस्‍सालाई मानिसहरूले धेरै महत्‍व दिने एउटा सुन्दर भाँडो बनाउन प्रयोग गर्ने  - र त्यसपछि बाँकी बचेको माटोलाई मानिसहरूले हरेक दिन प्रयोग गर्ने एउटा भाँडो बनाउन प्रयोग गर्ने अधिकार कुमालेलाई निश्‍चित रूपमा हुन्‍छ । निश्‍चत रूपमा परमेश्‍वरलाई पनि त्‍यस्तै अधिकार हुन्छ ।
+\s5
+\v 22 परमेश्‍वर पापको बारेमा क्रोधित हुनुहुन्‍छ भनी उहाँले देखाउने इच्छा गर्नुभए तापनि, र पाप गरेका मानिसहरूलाई उहाँले शक्‍तिशाली रूपमा दण्‍ड दिन सक्‍नुहुन्छ भनी उहाँले स्पष्‍ट पार्ने इच्छा गर्नुभए तापनि, उहाँलाई क्रोधित बनाउने र नाश पारिन योग्य मानिसहरूलाई उहाँले धेरै धैर्यतासाथ सहनुभयो ।
+\v 23 परमेश्‍वरले कृपा गर्नुहुने मानिसहरू, जसले उहाँसँग जिउन सकून् भन्‍ने उदेश्‍यले उहाँले पहिलेबाटै तयार पार्नुभएकाहरूप्रति उहाँले अचम्‍म किसिमले काम गर्नुहुन्‍छ भनी उहाँले स्पष्‍ट पार्नलाई उहाँ धैर्य हुनुभएको छ ।
+\v 24 त्यसको अर्थ हामीहरू जसलाई उहाँले चुन्‍नुभयो -- हामी यहूदीहरू मात्र होइन, तर गैरयहूदीहरू पनि हुन् ।
+\s5
+\v 25 अगमवक्‍ता होशेले भनेझैं, परमेश्‍वरलाई यहूदीहरू र गैरयहूदीहरूको माझबाट चुन्‍ने अधिकार छः “धेरै मानिसहरू जो मेरा मानिसहरू थिएनन् -- म भन्‍नेछु तिनीहरू मेरा मानिसहरू हुन् । धेरै मानिसहरू जसलाई मैले पहिला प्रेम गरिन -- म भन्‍नेछु म अब तिनीहरूलाई प्रेम गर्छु ।”
+\v 26 र अर्का एक अगमवक्‍ताले लेखेः “जहाँ परमेश्‍वरले पहिले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, ‘तिमीहरू मेरा मानिसहरू होइनौ ।’ त्‍यसै ठाउँमा तिनीहरूलाई भनियो तिनीहरू सत्य परमेश्‍वरकाो सन्तान बन्‍नेछन् ।”
+\s5
+\v 27 इस्राएलीहरूको सम्बन्धमा यशैयाले पनि बोले, “इस्राएलीहरू कसैले गन्‍न नसक्‍ने समुद्र किनारको बालुवा सरह भए तापनि, तिनीहरूमध्ये एउटा सानो अंश मात्र बचाइनेछ,
+\v 28 किनभने त्‍यो देशमा बस्‍ने मानिसहरूलाई परमप्रभुले पूर्ण रूपमा र  द्रुत गतिमा दण्‍ड दिनुहुनेछ, जस्‍तो गर्छु भनी उहाँले भन्‍नुभयो ।”
+\v 29 यशैयाले फेरि पनि लेखे, “स्वर्गका सेनाहरूका परमप्रभुले हाम्रा सन्तानमध्‍ये केहीलाई बाँच्‍ने अनुमति दिनुभएको थिएन भने, हामी सदोम र गमोरा सहरका मानिसहरू जस्तै हुनेथियौं, जसलाई उहाँले पूर्ण रूपमा नष्‍ट पार्नुभयो ।”
+\s5
+\v 30 हामीले यो निष्कर्ष लिनुपर्छः गैरयहूदीहरूले पवित्र हुने प्रयास नगरेको भए तापनि, तिनीहरूले ख्रीष्‍टमा विश्‍वास गरे भने, परमेश्‍वरले तिनीहरूलाई धार्मी ठहराउनुहुनेछ भनी तिनीहरूले थाहा पाए ।
+\v 31 तर इस्राएलका मानिसहरूले परमेश्‍वरको व्यवस्थाको पालन गरेर साँच्‍चै पवित्र हुने प्रयास गरे, तर तिनीहरू सक्षम भएनन् ।
+\s5
+\v 32 तिनीहरू सक्षम भएनन्, किनकि तिनीहरूले परमेश्‍वरलाई खुशी पार्नलाई कामहरू गर्न खोजे । जब तिनीहरूले ख्रीष्‍टमा विश्‍वास गरेर तिनीहरूलाई क्षमा गर्नलाई परमेश्‍वरमा विश्‍वास गर्न इन्‍कार गरे, तब तिनीहरूले आफ्‍नो सन्‍तुलन गुमाए । 
+\v 33 एकजना अगमवक्‍ताले यस्‍तो हुनेछ भनेः “सुन ! म इस्राएलमा एकजनालाई खडा गर्दैछु, जो एउटा ढुंगा जस्तै हो जसमा मानिसहरू ठेस खानेछन् । उहाँले जे गर्नुहुन्‍छ त्यसले मानिसहरूलाई रिस उठाउँनेछ । तपनि, उहाँमा विश्‍वास गर्नेहरू शर्माउने छैनन् ।”
+\s5
+
+\c 10
+\p
+\v 1 मेरा विश्‍वासी मित्रहरू, परमेश्‍वरले मेरा आफ्‍नै मानिसहरू, यहूदीहरूलाई बचाउन हुनेछ भनी म उत्कट इच्छा गर्छु र उत्‍सुकतापूर्वक प्रार्थना गर्छु ।
+\v 2 म तिनीहरूका बारेमा सत्यतासाथ घोषणा गर्छु कि तिनीहरू उत्‍सुकतापूर्वक परमेश्‍वरको मार्गमा हिंडे तापनि, उहाँको मार्गमा कसरी ठिक किसिमले हिंड्ने भनी तिनीहरू बुझ्दैनन् ।
+\v 3 परमेश्‍वरले मानिसहरूलाई कसरी धार्मी ठहराउनुहुन्छ भनी तिनीहरूले जानेनन् । तिनीहरू आफ्‍नै धार्मिकताले परमेश्‍वरमा धार्मी हुन चाहन्छन्, यसैले तिनीहरूका निम्‍ति भएको परमेश्‍वरको इच्छालाई तिनीहरू स्‍वीकार गर्दैनन् ।
+\s5
+\v 4 उहाँमा विश्‍वास गर्ने हरेकलाई परमेश्‍वरमा धार्मी ठहराउनलाई ख्रीष्‍टले सम्पूर्ण व्यवस्थालाई सिद्ध रूपले पालन गर्नुभयो । यसैले व्यवस्था अब फेरि आवश्यकता छैन ।
+\v 5 परमेश्‍वरको व्यवस्था सबै पालन गर्न खोज्‍ने मानिसहरूका बारेमा मोशाले लेखेः "व्यवस्थाले आवश्‍यक ठहराएका सबै कुराहरू सिद्ध रूपले पालन गर्ने मानिसहरू यिनै हुन् जो सदासर्वदा जिउनेछन् ।”
+\s5
+\v 6 तर तिनीहरूले ख्रीष्‍टमा विश्‍वास गरेका कारणले परमेश्‍वरले धार्मी ठहराउनु भएका मानिसहरूलाई मोशा भन्छन्, “कसैले पनि माथि स्वर्गमा जाने कोसिस गर्नुहुँदैन,” अर्थात् ख्रीष्‍टलाई हामीकहाँ तल ल्याउनलाई ।
+\v 7 मोशाले तिनीहरूलाई यसो पनि भन्छन्: “कसैले पनि मृतकहरू भएको ठाउँमा तल जाने कोसिस गर्नुहुँदैन,” अर्थात् ख्रीष्‍टलाई हाम्रो निम्‍ति मृत्युबाट फर्काउनलाई ।
+\s5
+\v 8 तर त्‍यसको सट्टामा, ख्रीष्‍टलाई विश्‍वास गर्नेहरूले मोशाले लेखेको कुरा भन्‍न सक्छन्, “तिमीहरूले परमेश्‍वरको सन्‍देश धेरै सजिलोसँग भेटाउन सक्छौ । तिमीले त्‍यसको बारेमा बोल्न सक्छौ र त्यसको बारेमा सोच्‍न सक्छौ ।” हामीले घोषणा गर्ने शन्‍देस यो होः मानिसहरूले ख्रीष्‍टमा विश्‍वास गर्नुपर्छ ।
+\v 9 सन्देश चाहिं यो हो कि तिमीहरुमध्‍ये कसैले येशू नै प्रभु हुनुहुन्छ भनी स्‍वीकार गर्छ र परमेश्‍वरले उहाँलाई मृत्‍युबाट जीवित पार्नुभयो भनी साँच्‍चिकै तिमीले विश्‍वास गर्छौ भने, उहाँले तिमीलाई बचाउनुहुनेछ ।
+\v 10 मानिसहरूले यी कुराहरूमा विश्‍वास गर्छन् भने, परमेश्‍वरले तिनीहरूलाई धार्मी ठहराउनुहुनेछ । र येशू नै प्रभु हुनुहुन्छ भनी जसले खुल्लमखुल्ला किसिमले भन्‍छ - परमेश्‍वरले तिनीहरूको उद्धार गर्नुहुन्छ ।
+\s5
+\v 11 ख्रीष्‍टको बारेमा धर्मशास्‍त्रमा यस्तो लेखिएको छ, “जसले उहाँमा विश्‍वास गर्छन्, हातास हुने वा लज्जित हुनेछैनन् ।”
+\v 12 यसरी परमेश्‍वरले यहूदीहरू र गैरयहूदीहरूलाई समान व्यवहार गर्नुहुन्छ । किनभने उहाँमा विश्‍वास गर्ने सबै मानिसहरूकाो निम्‍ति उहाँ एउटै प्रभु हुनुहुन्छ, आफूलाई मद्धत गर्न उहाँलाई पुकारा गर्ने सबै मानिसहरूलाई उहाँले महान किसिमले मद्धत गर्नुहुन्छ ।
+\v 13 यो कुरा धर्मशास्‍त्रले भनेजस्तै होः “उहाँमा पुकारा गर्ने सबैलाई परमेश्‍वरले उद्धार गर्नुहुनेछ ।”
+\s5
+\v 14 धेरैजसो मानिसहरूले निश्‍चय नै ख्रीष्‍टमा विश्‍वास गरेका छैनन्, र कोही मानिसहरूले किन त्‍यसो गरेका छैनन् भनी बताउन तिनीहरू यसो भन्‍न सक्छन्, “मानिसहरूले पहिला ख्रीष्‍टमा विश्‍वास गरेका छैनन् भने, तिनीहरूले निश्‍चित रूपमा  आफूलाई मद्धत गर्न उहाँलाई पुकार्न सक्दैनन् ! र तिनीहरूले उहाँको बारेमा सुनेका छैनन् भने, निश्‍चित रूपमा तिनीहरूले उहाँमा विश्‍वास गर्न सक्दैनन् ! र कसैले उहाँको बारेमा तिनीहरूलाई प्रचार गर्दैन भने, तिनीहरूले निश्‍चित रूपमा उहाँको बारेमा सुन्‍न सक्दैनन् !
+\v 15 र तिनीहरूलाई ख्रीष्‍टको बारेमा प्रचार गर्न सक्‍नेहरूलाई परमेश्‍वरले नपठाउनु भएसम्म तिनीहरूले निश्‍चय नै त्‍यसो गर्न सक्‍दैनन् । तर कोही विश्‍वासीहरूले तिनीहरूलाई प्रचार गर्छन् भने, त्‍यो धर्मशास्‍त्रले भनेजस्तै हुन्छः ‘मानिसहरू आउँदा र सुसमाचार ल्याउँदा सुन्‍दर कुरा हुन्छ !’”
+\s5
+\v 16 यस्ता कुराहरू गर्ने मानिसहरूलाई म यसरी जवाफ दिन्‍छुः “ख्रीष्‍टको बारेमा सन्देश प्रचार गर्नलाई परमेश्‍वरले वास्‍तवमा नै मानिसहरू पठाउनुभएको छ । तर इस्राएलका सबै मानिसहरूले सुसमाचारमा ध्यान दिएका छैनन् ! येशैयाले साह्रै निराश अनुभव गर्दा तिनले भनेको जस्तै होः “परमप्रभु ! हामीले प्रचार गरेको तिनीहरूले सुनेर  कुनै व्‍यक्तिले विरलै विश्‍वास गरेजस्‍तो लाग्‍यो !”
+\v 17 यसैले त्यसोभए, म तिमीहरूलाई भन्छु कि मानिसहरूले ख्रीष्‍टको बारेमा सुनेको कारणले तिनीहरूले उहाँमा विश्‍वास गर्दैछन्, र अरूहरूले ख्रीष्‍टको बारेमा प्रचार गरिरहेको कारणले मानिसहरूले सन्‍देश सुन्दैछन् ।
+\s5
+\v 18 तर ती मानिसहरूलाई कसैले यसो भने, “इस्राएलीहरूले वास्‍तवमा नै यो सन्‍देश सुनेका छन्,” म भन्छु, “हो, साँच्‍चै हो ! यो धर्मशास्‍त्रले यसो भनेजस्तै होः सारा संसारभरि रहेका मानिसहरूले सारा सृष्‍टिलाई देखेका छन्, र परमेश्‍वर को हुनुहुन्छ भन्‍ने बारेमा यसले प्रमाणित गर्छ – संसारको सबैभन्दा दुर्गम ठाउँहरूमा बस्‍ने मानिसहरूले पनि यो कुरा बुझेका छन् !”
+\s5
+\v 19 यसका अतिरिक्त, इस्राएलीहरूले वास्‍तवमा नै यो सन्देश सुनेको कुरा सत्य हो  । तिनीहरूले यसलाई बुझेका पनि हुन्, तर तिनीहरूले यसमा विश्‍वास गर्न इन्कार गरे । याद गर कि यस्‍ता मानिसहरूलाई चेतावनी दिने मोशा नै पहिलो व्‍यक्ति थिए । परमेश्‍वरले भन्‍नुभएका कुरा तिनले उनीहरूलाई भने, “गैरयहूदी जातिहरू वास्तविक जातिहरू हुँदै होइनन् भनी तिमीहरू विचार गर्छौ । तर तिनीहरूमध्ये कसैले मलाई विश्‍वास गर्नेछन् र म तिनीहरूलाई आशिष्‌‌ दिनेछु । तव तिमीहरूले तिनीहरूलाई डाहा गर्नेछौ र तिनीहरूसँग रिसाउनेछौ, जुन मानिसहरूले मलाई बुझ्न सक्‍छन् भनी तिमीहरू विचार गर्दैनौ ।
+\s5
+\v 20 परमेश्‍वरले यशैयाद्वारा धेरै सहासकासाथ यसो भन्‍नुभएको कुरा पनि याद गर, “मलाई चिन्‍न कोसिस नगरेका गैरयहूदीहरूले निश्‍चय नै मलाई भट्टाउनेछन् ! जसले मलाई पुकारा गरेनन् तिनीहरूलाई म कस्तो छु भनी म निश्‍चय नै प्रकट गर्नेछु !”
+\v 21 तर परमेश्‍वरले इस्राएलीहरूका बारेमा बोल्‍नुहुन्छ । उहाँ भन्‍नुहुन्छ, “मेरो अज्ञा नमान्‍ने र विद्रोही मानिसहरू मकहाँ फर्केर आउन् भनी तिनीहरूलाई निम्‍तो दिनलाई  धेरै समयदेखि मैले आफ्‍ना हातहरू फैलाएर राखेको छु ।”
+\s5
+
+\c 11
+\p
+\v 1 मैले सोध्‍नुपर्छ भने, “परमेश्‍वरले आफ्नो मानिस यहूदीहरूलाई तिरस्कार गर्नुभएको छ र ?” जवाफ हुन्‍छ, “निश्‍चय पनि छैन ! याद गर कि म पनि इस्राएलका मानिसहरूबाट नै हुँ । म अब्राहामको वंश र बेन्यामीिन कुलको हुँ तर परमेश्‍वरले मलाई तिरस्कार गर्नु भएको छैन !
+\v 2 अहँ, परमेश्‍वरले आफ्‍ना मानिसहरूलाई तिरस्कार गर्नुभएको छैन जसलाई उहाँले विशेष किसिमले आशिष्‌‌ दिएर आफ्ना मानिस बनाउनलाई उहाँले धेरै अघि चुन्‍नुभयो । एलियाले भुलवश इस्राएलका मानिसहरूको बारेमा परमेश्‍वरसँग गुनासो गरेको कुरा याद गर जस्‍तो धर्मशास्‍त्रले भन्छः
+\v 3 “परमप्रभु, तिनीहरूले तपाईंका बाँकी अगमवक्‍ताहरूलाई मारे, र तिनीहरूले तपाईंको वेदीहरू नाश गरेका छन् । तपाईंमा विश्‍वास गर्ने म मात्र एकजना जीवित छु, र अहिले तिनीहरूले मलाई मार्ने कोसिस गर्दैछन् !”
+\s5
+\v 4 परमेश्‍वरले तिनलाई यस्‍तो जवाफ दिनुभयोः “बाँकी बचेका ममा विश्‍वासयोग्य मानिसहरूमा तँ मात्र छैनस् । इस्राएलमा आफ्‍नो निम्‍ति मैले सात हजार मानिसहरूलाई जोगाएको छु, यी झुटा देवता बालको आराधना गरेका छैनन् ।”
+\v 5 यसैले, त्यस्तै किसिमले, यो समयमा पनि हामी यहूदीहरूको एउटा बाँकी बचेका समूह छ जो विश्‍वासीहरू भएका छौंँ । परमेश्‍वरले हामीप्रति दयालु व्यवहार गर्नुभएको कारणले मात्र उहाँले हामीलाई विश्‍वासीहरू हुनलाई चुन्‍नुभएको हो, एक किसिमले हामी त्‍यसको निम्‍ति योग्‍य छैनौं ।
+\s5
+\v 6 यो उहाँले चुन्‍नुहुने मानिसहरूप्रति उहाँले दयालु व्यवहार गर्नुहुने कारणले हो, तिनीहरूले असल कुराहरू गरेको कारणले उहाँले चुन्‍नु भएको होइन । मानिहरूले असल कामहरू गरेको कारणले परमेश्‍वरले तिनीहरूलाई चुन्‍नुभएको भए, उहाँले तिनीहरूप्रति दयालु व्यवहार गर्नुपर्ने आवश्‍यक थिएन ।
+\v 7 परमेश्‍वरले इस्राएलका केही मानिस मात्र चुन्‍नुभएको कारणले, यसले हामीलाई यो ज्ञान हुन्‍छ कि यहूदीहरूमध्‍ये धेरैजनाले आफूले खोज्‍दै गरेको कुरा प्राप्‍त गर्न असफल भए (यद्यपि परमेश्‍वरले चुन्‍नुभएका यहूदीहरूले यो प्राप्‍त गरे) । परमेश्‍वरले यहूदीहरूलाई के भन्‍दै हुनुहुन्‍थ्‍यो भनी तिनीहरूमध्‍ये धेरैले बुझ्‍ने इच्‍छा गरेनन् ।
+\v 8 यशैया अगमवक्‍ताले लेखेका कुरा यस्‍तै छः “परमेश्‍वरले तिनीहरूलाई हठी बनाउनुभयो । तिनीहरूले ख्रीष्‍टको बारेमा भएको सत्यता बुझ्‍नुपर्छ तर तिनीहरूले सक्दैनन् । जब परमेश्‍वर बोल्नुहुँदा, तिनीहरूले उहँका आज्ञा पालन गर्नुपर्छ तर तिनीहरूले गर्दैनन् । आजको दिनसम्म पनि यस्तै भएको छ ।”
+\s5
+\v 9 यहूदीहरूले मलाई दाऊद राजाले भनेको कुरा याद गराउँछन्, जतिबेला आफ्‍ना शत्रुहरूका चेतनालाई सुस्त बनाउन तिनले परमेश्‍वरलाई बिन्‍ति गरे, “तिनीहरूलाई जाल वा पासोमा पर्ने जनावरहरूजस्तै मूर्ख बनाउनुहोस् ! आफ्‍ना भोजहरूमा भएजस्तै सुरक्षित महसुस तिनीहरू गरून् तर तिनै भोजहरू तपाईंले तिनीहरूलाई पक्रने समय बनोस्, र तिनीहरूले पाप गर्नेछन्, जसको परिणाम तपाईंले तिनीहरूलाई नाश गर्नुहुनेछ ।
+\v 10 तिनीहरूलाई खतरा हुँदा तिनीहरूले त्‍यो देख्‍न नसकून् । तिनीहरूका समस्‍याहरूका कारणले तपाईंले तिनीहरूलाई सधैं कष्‍ट दिनुहोस् ।”
+\s5
+\v 11 मैले सोध्‍नुपर्छ भने, “यहूदीहरूले ख्रीष्‍टमा विश्‍वास नगरेर पाप गरे भने, त्यसको अर्थ के तिनीहरू सधैंँ परमेश्‍वरबाट अलग हुनेछन् र ?” म जवाफ दिन्छु, “अहँ, तिनीहरूले निश्‍चय पनि स्‍थायी रूपमा आफैंलाई परमेश्‍वरबाट अलग पारेका छैनन् ! बरु, यहूदीहरूले पाप गरको कारणले परमेश्‍वरले गैरयहूदीहरूलाई आशिष्‌‌ दिनुभएको देखेर तिनीहरू डाही बनून् भन्‍ने उदेश्‍यले उहाँले गैरयहूदीहरूलाई बचाउँदै हुनुहुन्छ, जसले गर्दा तिनीहरूले आफूलाई बचाउन ख्रीष्‍टमा पुकारा गर्नेछन् ।”
+\v 12 जब यहूदीहरूले ख्रीष्‍टलाई इन्‍कार गरे परिणाम यो भयो कि परमेश्‍वरले संसारका मानिसहरूलाई विश्‍वास गर्ने अवसर दिनु भएर तिनीहरूलाई प्रशस्त किसिमले आशिष् दिनुभयो । र जब यहूदीहरू आत्मिक रूपमा असफल भए त्यसको परिणाम यो भयो कि परमेश्‍वरले गैरयहूदीहरूलाई प्रशस्त किसिमले आशिष्‌‌ दिनुभयो । त्‍यो कुरा सत्य भएको हुनाले, परमेश्‍वरले चुन्‍नुभएका यहूदीहरूको सम्‍पूर्ण संख्याले ख्रीष्‍टमा विश्‍वास गर्दा कति राम्रो हुनेछ !
+\s5
+\v 13 अब यसपछि म गैरयहूदीहरूलाई केही भन्‍दैछु । म तिमीहरू जस्तै गैरयहूदीहरूको लागि प्रेरित हुँ, र परमेश्‍वरले मलाई गर्न नियुक्त गर्नुभएको यो कामलाई म उच्‍च कदर गर्छु ।
+\v 14 तर मेरो परिश्रमद्वारा मेरा यहूदी बन्‍धुहरू डाही हुनेछन् भनेर पनि म आशा गर्छु , परिणाम स्वरूप तिनीहरूमध्ये कसैले विश्‍वास गर्नेछन् र उद्धार पाउनेछन् ।
+\s5
+\v 15 मेरा यहूदी बन्‍धुहरूमध्‍ये धेरैलाई परमेश्‍वरले इन्‍कार गर्नुभएको छ किनभने तिनीहरूले विश्‍वास गर्न इन्कार गरे, परिणाम यो भयो कि उहाँले आफू र संसारका अरू मानिसहरूका बीचमा मिलाप गर्नुभयो । धेरैजसो यहूदीहरूले ख्रीष्‍टलाई इन्‍कार गरेपछि यो कुरा भयो भने, तिनीहरूलाई उहाँमा विश्‍वास गरेपछि हुने उत्कृष्‍ट कुराहरूका बारेमा विचार गर । यो त तिनीहरू मृत्‍युबाट जीवित भइ उठेका जस्तै हुनेछ !
+\v 16 पिठोको डल्लाको पहिलो भागबाट मानिसहरूले रोटी बनाएर परमेश्‍वरलाई चढाएका छन् भने, त्‍यो पिठो पूरै परमेश्‍वरको भएजस्तै, यहूदीहरू परमेश्‍वरका हुनेछन् किनभने तिनीहरूका पूर्खाहरू परमेश्‍वरका थिए । र जसरी रुखका जराहरू परमेश्‍वरका हुन् भने, त्‍यसका हाँगाहरू पनि परमेश्‍वरकै हुन्‍छन्, त्‍यसरी नै हाम्रा महान यहूदी पुर्खाहरूका जो परमेश्‍वरका थिए, तिनीहरूका सन्तानहरू पनि एकदिन परमेश्‍वरका हुनेछन् ।
+\s5
+\v 17 मानिसहरूले एउटा रूखको सुकेका हाँगाहरू भाँचेजस्तै परमेश्‍वरले यहूदीहरूमध्‍ये धेरैजनालाई इन्‍कार गर्नुभएको छ । र जङ्गली जैतुनको एउटा हाँगालाई खेति गरिएको जैतुनको हाँगा काटको ठाँउमा कसैले कलमी बाँधेजस्तै परमेश्‍वरले ग्रहण गर्नुभएका गैरयहूदीहरूमध्‍ये तिमीहरू प्रत्येक नै तेस्‍तै हौ । जसरी रोपिएको जैतुनको रूखको जराबाट आउने रसबाट हाँगाहरूलाई फाइदा हुन्‍छ, त्‍यसरी नै हाम्रा प्रथम यहूदी पुर्खाहरूलाई परमेश्‍वरले दिनुभएको आशिष्‌‌बाट उहाँले तिमीहरूलाई फाइदा पुर्‍याउनुभएको छ ।
+\v 18 यहूदीहरू कसैले रूखबाट भाँचेका हाँगाहरू जस्तै भए तापनि, तिमी गैरयहूदीहरूले परमेश्‍वरले तिरस्कार गर्नुभएका तिनीहरूलाई तुच्छ ठान्‍नु हुँदैन ! परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई कसरी बचाउनु भएको छ भन्‍ने कुरामा तिमीहरू शेखी गर्ने इच्‍छा गर्छौ भने, यो कुरा याद गरः हाँगाहरूले जरालाई खुवाउँदैनन् । बरु, जराले हाँगाहरूलाई खुवाउँछन् । त्यसरी नै, यहूदीहरूबाट तिमीहरूले जे प्राप्‍त गरेका छौ त्यो कारणले परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई मद्धत गर्नुभएको छ ! यहूदीहरूलाई मद्धत हुने कुनै कुरा पनि तिमीहरूले तिनीहरूलाई दिएका छैनौ ।
+\s5
+\v 19 तिमीहरू मलाई यसो भन्‍न सक्‍छौ, “मानिसहरूले एउटा रूखको खराब हाँगाहरूलाई भाँच्‍ने र तिनीहरूलाई फाल्‍ने काम गरेजस्तै परमेश्‍वरले यहूदीहरूलाई तिरस्कार गर्नुभएको छ, र उहाँले हामी गैरयहूदीहरूलाई स्वीकार गर्नुभएको होस् भन्‍ने उदेश्‍यले उहाँले यो काम गर्नुभएको छ, जसरी जङ्गली जैतुनको रूखको हाँगालाई एउटा असल रूखको हाँगामा मानिसहरूले कलमी बाँध्‍छन् ।”
+\v 20 यो कुरा सत्य हो भनी म जवाफ दिन्‍छु । तापनि यहूदीहरूले ख्रीष्‍टलाई विश्‍वास नगरेको कारणले परमेश्‍वरले तिनीहरूलाई तिरस्कार गर्नुभयो । तिमीहरूकाो बारेमा, तिमीहरूले ख्रीष्‍टमा विश्‍वास गरेको कारणले मात्र तिमीहरू बलियोसँग खडा छौ ! यसैले अहंकारी नहोओ, तर बरु, भय मान !
+\v 21 एउटा रूखको जरैदेखि पलाएका प्राकृतिक हाँगाहरू जस्तै ती यहूदीहरू अविश्‍वासी हुँदा त परमेश्‍वरले बाँकी राख्‍नुभएन भने,  यो जान कि, तिमीहरूले विश्‍वास गर्दैनौ भने, तिमीहरूलाई पनि उहाँले बाँकी रख्‍नुहुने छैन !
+\s5
+\v 22 तब ध्‍यान देऊ, परमेश्‍वरले दयालु व्यवहार गर्नु हुन्छ, तर उहाँले कठोर व्यवहार पनि गर्नुहुन्छ । ख्रीष्‍टमा विश्‍वास गर्न इन्कार गर्ने यहूदीहरूप्रति उहाँले कठोर व्यवहार गर्नुभएको छ । तिमीहरूप्रति परमेश्‍वरले दयालु व्यवहार गर्नु भएको छ, तर तिमीहरूले ख्रीष्‍टमा निरन्‍तर विश्‍वास गरेनौ भने, उहाँले कठोर व्यवहार गर्नुहुनेछ ।
+\s5
+\v 23 र यहूदीहरूले ख्रीष्‍टमा विश्‍वास गर्छन् भने, परमेश्‍वरले तिनीहरूलाई फेरि पनि रूखमा फर्काउनुहुनेछ, किनभने परमेश्‍वरले त्यसो गर्न सक्‍नुहुन्छ ।
+\v 24 परमेश्‍वरले यहूदीहरूलाई आशिष्‌‌ दिनुभएको तरिकाबाट पहिले परमेश्‍वरबाट अलग भएका तिमी गैरयहूदीहरूलाई फाइदा भएको छ । यो एउटा जङ्गली जैतुनको रूख - कसैले खेति नगरी आफैं उम्रेर बढेको एउटा रूखबाट कसैले काटेर फालेका हाँगाहरू लिनु र त्‍यस विपरित, मानिसहरूले प्रायः गरेझैं, तिनीहरूलाई खेति गरेको एउटा जैतुनको रूखमा कलमी बाँध्‍नु जस्‍तै हो । यसैले परमेश्‍वरले यहूदीहरूलाई अझ बढी तयारीसाथ फिर्ता लिनुहुनेछ, किनभने तिनीहरू पहिले उहाँकै थिए ! त्‍यो कसैले काटेर फालेका जैतुनको मौलिक रूखका हाँगाहरूलाई, तिनीहरूका मौलिक रूखमा कलमी बाँध्‍नुजस्‍तै हो ।
+\s5
+\v 25 मेरा गैरयहूदी विश्‍वासी बन्‍धुहरू, निश्‍चय नै म तिमीहरूले यो रहस्‍य बुझ भन्‍ने इच्‍छा गर्छु जसले गर्दा तिमीहरूलाई हरेक कुरा थाहा छ भनी तिमीहरूले विचार गर्दैनौः परमेश्‍वरले चुन्‍नुभएका सबै गैरयहूदीहरूले येशूमा विश्‍वास नगरेसम्म, इस्राएलका धेरै मानिसहरू निरन्तर हठी हुनेछन् ।
+\s5
+\v 26 र त्‍यसपछि परमेश्‍वरले इस्राएलका सबैलाई बचाउनुहुनेछ । तब धर्मशास्‍त्रमा लेखिएका यी वचनहरू पूरा हुनेछन्ः “यहूदीहरूको माझमा हुनुभएको परमेश्‍वरबाट आफ्‍ना मानिसहरूलाई स्वतन्‍त्र गराउनुहुने एकजना आउनुहुनेछ । उहाँले इस्राएलका मानिसहरूकाो पापहरू क्षमा गर्नुहुनेछ ।”
+\v 27 र जस्‍तो परमेश्‍वर भन्‍नुहुन्छ, “मैले तिमीहरूसँग गर्ने करारद्वारा म तिनीहरूका पापहरू क्षमा गर्नेछु ।”
+\s5
+\v 28 यहूदीहरूले ख्रीष्‍टको सुसमाचार इन्कार गरे र अब परमेश्‍वरले तिनीहरूलाई आफ्‍ना शत्रुजस्तो व्यवहार गर्नुहुन्छ । तर त्यसले तिमी गैरयहूदीहरूलाई मद्धत पुगेको छ । तर परमेश्‍वरले चुन्‍नुभएका मानिसहरू तिनीहरू नै भएका हुनाले, उहाँले तिनीहरूका पूर्खाहरूलाई प्रतिज्ञा गर्नुभएको कारणले उहाँले अझै पनि तिनीहरूलाई प्रेम गर्नुहुन्छ ।
+\v 29 उहाँले अझै पनि तिनीहरूलाई प्रेम गर्नुहुन्छ किनभने उहाँले तिनीहरूलाई दिने प्रतिज्ञा गर्नुभएको कुराको बारेमा, र उहाँले जसरी तिनीहरूलाई आफ्नै मानिसहरू हुन बोलाउनु भएको छ त्‍यो कुराको बारेमा उहाँले आफ्नो मन कदापि फेर्नुहुन्‍न ।
+\s5
+\v 30 तिमी गैरयहूदीहरूले एकपल्‍ट परमेश्‍वरका आज्ञा उल्‍लङ्घन गर्‍यौ तर उहाँले अहिले तिमीहरूप्रति दयालु व्यवहार गर्नुभएको छ किनभने यहूदीहरूले उहाँका अज्ञा उल्‍लङ्घन गरे ।
+\v 31 त्यसरी नै, अहिले तिनीहरूले परमेश्‍वरको अज्ञा उल्‍लङ्घन गरेका छन् । परिणाम यो हो कि जसरी उहाँले तिमीहरूप्रति दयालु व्यवहार गर्नुभयो, उहाँले तिनीहरूप्रति फेरिी दयालु व्यहार गर्नुहुनेछ ।
+\v 32 परमेश्‍वरले घोषणा गर्नुभएको छ र प्रमाणित गर्नुभएको छ कि सबै मानिसहरू, यहूदीहरू र गैरयहूदीहरू दुवैले उहाँका अज्ञा उल्‍लङ्‍घन गरेका छन् । उहाँले त्‍यो घोषणा गर्नुभएको छ किनभने उहाँले हामी सबैप्रति दयालु व्यवहार गर्ने इच्‍छा गर्नुहुन्छ ।
+\s5
+\v 33 परमेश्‍वरले गर्नुभएका बुद्धिका कुराहरू र जे उहाँले सधैंँ जानुभएको छ ती कति महान छन् भनी म चकित हुन्‍छु । तिनीहरूका बारेमा कसैले पनि पूर्ण रूपमा बुझ्‍न र जान्‍न सक्दैन ।
+\v 34 मलाई यस्‍तो लेखिएको धर्मशास्‍त्र याद आउँछ, “परमप्रभुले के विचार गर्नुहुन्छ सो कसैले कदापि जानेको छैन । उहाँलाई कसैले कदापि सल्लाह दिन सकेको छैन ।”
+\s5
+\v 35 र, “कसैले पनि परमेश्‍वरलाई कुनै कुरा यसरी दिएको छैन जसले गर्दा परमेश्‍वरले उसलाई इनाम नै दिन पर्‍यो ।”
+\v 36 परमेश्‍वरले नै सबै कुराहरू सृष्‍टि गर्नुभयो । सबै कुराहरूलाई सम्‍हाल्‍ने पनि उहाँ नै हुनुहुन्छ । तिनीहरूले उहाँको प्रशंसा गर्न सकून् भनेर उहाँले तिनीहरूको सृष्‍टि गर्नुभयो । सबै मानिसहरूले सदासर्वदा उहाँको आदर गरून् ! यो यस्तै होस् !
+\s5
+
+\c 12
+\p
+\v 1 मेरो विश्‍वासी बन्‍धुहरू, परमेश्‍वरले धेरै किसिमले तिमीहरूप्रति कृपाल भएर व्‍यवहार गर्नुभएको कारणले, म तिमीहरू सबैलाई अनुरोध गर्छु कि तिमीहरूले आफैंलाई जिउँदो बलिदन जस्तै प्रस्तुत गर, यस्तो बलिदान जो तिमीहरूले परमेश्‍वरलाई मात्र दिन्छौ र त्‍यसले उहाँलाई प्रसन्‍न तुल्याउँछ । उहाँको आराधना गर्ने उचित तरिका त्‍यही हो ।
+\v 2 तिमीहरूले गर्ने व्यवहारमा अविश्‍वासीहरूले तिमीहरूलाई मार्गदर्शन नगरून् । बरु, तिमीहरूले जे गर भन्‍ने उहाँको इच्‍छा छ त्यो तिमीहरूले थाहा पाउनलाई आफ्‍नो विचार गर्ने तरिका परमेश्‍वरलाई बदल्‍न देओ र त्‍यसलाई नयाँ बनाओ, यसरी उहाँलाई प्रसन्‍न तल्‍याउने तरिकाले कसरी काम गर्ने भनी तिमीहरूले जान्‍न सक्‍छौ, जसरी उहाँ आफैंले काम गर्नुहुन्‍छ ।
+\s5
+\v 3 म योग्य नभए पनि परमेश्‍वरले दयालु भएर मलाई आफ्‍नो प्रेरित नियुक्त गर्नुभएको कारणले, म तिमीहरू हरेलाई यो भन्छुः तिमीहरू साँच्‍चै जस्‍तो छौ त्योभन्‍दा बढी तिमीहरू असल छौ भनी विचार नगर । बरु, परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई जसरी उहाँमा विश्‍वास गर्ने अनुमति दिनुभएको छ त्‍यसरी नै आफ्‍नो बारेमा सचेत भएर विचार गर ।
+\s5
+\v 4 एकजना व्‍यक्तिको शरीर एउटै हुने भए पनि, त्‍यसका अंगहरू धेरै हुन्छन् । त्‍यस शरीरको निम्ति अंगहरूमध्‍ये सबैको आवश्यक हुन्छन् तर तिनीहरू सबैले उस्‍तै किसिमले काम गर्दैनन् ।
+\v 5 त्यसरी नै, हामीहरू पनि, हामीहरू धेरै भए तापनि, एउटै समूहमा एकतामा छौं किनभने हामीहरू ख्रीष्‍टसँग मिलापमा छौं, र हामीहरू एक अर्काका हौं । यसैले आफूलाई अरूहरूभन्दा धेरै महत्त्‍वपूर्ण भएको जस्‍तो व्यवहार कसैले पनि गर्नुहुँदैन !
+\s5
+\v 6 बरु, परमेश्‍वरले हामीलाई एक अर्काबाट फरक बनाउनु भएको कारणले, हामीहरूमध्‍ये प्रत्‍येकले भिन्‍न कुराहरू गर्न सक्‍ने हुनाले हामीले त्यो उत्सुकतासाथ र आनन्दित भएर गर्नुपर्दछ ! हामीहरूमध्ये जसलाई परमेश्‍वरले अरूहरूका निम्ति सन्देश दिनुभएको छ, हामीहरूमा भएको परमेश्‍वरप्रतिको विश्‍वाससित मेल खाने किसिमले बोल्नुपर्दछ ।
+\v 7 अरूहरूको सेवा गर्नलाई परमेश्‍वरले सक्षम तुल्याउनु भएकाहरूले त्‍यही गर्नुपर्छ । परमेश्‍वरको सत्‍य सिकाउनलाई उहाँले सक्षम बनाउनु भएकाहरुलेो त्‍यही गर्नुपर्छ ।
+\v 8 अरूहरूलाई उत्साह दिनलाई परमेश्‍वरले सक्षम तुल्याउनु भएकाहरूले त्‍यो सारा हृदयले गर्नुपर्छ । अरूहरूलाई चीजबीजहरू दिनलाई परमेश्‍वरले सक्षम तुल्याउनु भएकाहरूले, बाँकी नराखी त्‍यसो गर्नुपर्छ । अरूहरूको व्यवस्थापन गर्नलाई परमेश्‍वरले सक्षम तुल्याउनु भएकाहरूले, त्‍यही गर्नुपर्छ र त्‍यो होशियारीसाथ गर्नुपर्छ । दीनदुःखीको मद्धत गर्नलाई परमेश्‍वरले सक्षम तुल्याउनु भएकाहरूले, त्‍यो खुशीसाथ गर्नुपर्छ ।
+\s5
+\v 9 जसरी तिमीहरूले मानिसलाई प्रेम गर्नुपर्छ, तिनीहरूलाई इमान्दारीसाथ प्रेम गर ! जे खराब छ त्यसलाई घृणा गर ! परमेश्‍वरले जे कुरालाई असल ठान्‍नुहुन्‍छ त्यो उत्सुक भएर निरन्तर गर !
+\v 10 एउटै परिवारका सदस्यहरूले गरेझैं एक अर्कालाई प्रेम गर, र एक अर्कालाई सम्मान गर्ने सम्बन्धमा त्‍यसो गर्न तिमीहरू पहिला हुनुपर्छ !
+\s5
+\v 11 अल्छि नहोओ । बरु, परमेश्‍वरको सेवा गर्न उत्सुक होओ ! तिमीहरूले प्रभुको सेवा गर्दा, जोशिलो होओ !
+\v 12 परमेश्‍वरले तिमीहरूका निम्‍ति जे गर्नुहुनेछ त्‍यसलाई तिमीहरूले दृढतासाथ प्रतिक्षा गर्दै गरेको कारणले आनन्दित होओ ! तिमीहरूले कष्‍ट भोग्‍दा, धैर्यवान होओ ! प्रार्थना गर्दै रहो र कदापि नछोड !
+\v 13 परमेश्‍वरका मानिसहरूमध्ये कसैलाई केही कुराको खाँचो हुन्‍छ भने, तिमीहरूसँग जे छ त्‍यो तिनीहरूसँग बाँड ! अरूहरूको सत्कार गर्न सृजनात्क होओ !
+\s5
+\v 14 तिमीहरूलाई सताउनेहरूप्रति दयालु हुनलाई परमेश्‍वरसँग बिन्‍ति गर, किनभने तिमीहरू येशूमा विश्‍वास गर्छौ ! तिनीहरूप्रति दयालु हुनलाई उहाँसँग बिन्‍ति गर; तिनीहरूलाई खराब कुराहरू होस् भनेर उहाँसँग बिन्‍ति नगर ।
+\v 15 तिनीहरू आनन्दित छन् भने, तिमीहरू तिनीहरूसँग आनन्दित हुनुपर्छ ! तिनीहरू उदास छन् भने, तिमीहरू तिनीहरूसँग उदास हुनुपर्छ !
+\v 16 तिमीहरूले आफ्नो निम्‍ति जे इच्छा गर्छौ, अरूहरूका निम्ति त्‍यही इच्‍छा गर । तिमीहरूले जसरी विचार गर्छौ त्‍यसमा अहंकारी नहोओ । बरु, प्रतिष्‍ठ नभएका जास्‍ता मानिसहरूका मित्रहरू बन । आफैंलाई बुद्धिमान छु भनी विचार नगर ।
+\s5
+\v 17 तिमीहरू विरुद्धमा खराब गरेकाहरू कसैलाई पनि खराब कामहरू नगर । सबै मानिसहरूले असल भनेर जान्‍ने किसिमले काम गर !
+\v 18 जबसम्‍म सम्भवसम्‍म, परिस्‍थितिलाई तिमीहरूले नियन्‍त्रणमा राख्‍न सक्‍नेसम्‍म अरू मानिसहरूसँग शान्तिपूर्वक बस ।
+\s5
+\v 19 मेरा विश्‍वासी बन्‍धुहरू जसलाई म प्रेम गर्छु, मानिसहरूले तिमीहरूलाई खराब गर्दा, त्यसको बदलामा खराब नगर ! बरु, तिनीहरूलाई दण्ड दिन परमेश्‍वरमा अनुमति देओ । धर्मशास्‍त्रले भन्छ, “परमप्रभु भन्‍नुहुन्छ, ‘खराब गर्नेहरूलाई म बदला लिनेछु । तिनीहरूलाई बदला लिने अधिकार मेरो हो ।’”
+\v 20 तिमीहरूलाई खराब गर्नेहरूलाई खराब गर्नुको साटोमा, धर्मशास्‍त्रले सिकाए जस्‍तो गरः “तिमीहरूका शत्रुहरू भोकाएका छन् भने, तिनीहरूलाई खाना देओ ! तिनीहरू तिर्खाएका छन् भने, तिनीहरूलाई पिउनलाई केही कुरा देओ । यसो गरेर, तिनीहरूलाई तिमीहरूले लाजले भुतुक्‍कै पार्नेछौ र सायद तिनीहरूले तिमीहरूप्रतिको आफ्नो मनको विचार बदल्नेछन् ।”
+\v 21 अरूहरूले तिमीहरूप्रति गरेका खराब कामहरूले तिमीहरूलाई जित्‍न नदेओ । बरु, तिनीहरूले तिमीहरूलाई गरेको भन्दा तिनीहरूका निम्‍ति अझै असल गर !
+\s5
+
+\c 13
+\p
+\v 1 हरेक विश्‍वासीले सरकारी अधिकारीहरूको आज्ञा मान्‍नुपर्छ । अधिकारीहरूलाई तिनीहरूका अधिकार दिने परमेश्‍वर नै हुनुहुन्छ भनी याद गर । यसका अतिरिक्त, विद्यमान अधिकारीहरू परमेश्‍वरद्वारा नियुक्त गरिएका हुन्छन् ।
+\v 2 यसैले अधिकारीहरूको विरोध गर्नेले परमेश्‍वरले जे स्थापन गर्नुभएको छ त्‍यसको विरोध गरिरहेको हुन्‍छ । यसको अतिरिक्त, अधिकारीहरूको विरोध गर्नेहरूले आफैंमा अधिकारीहरूको दण्ड ल्‍याउनेछन् ।
+\s5
+\v 3 म यसैले भन्छु कि किनभने राम्रो काम गर्ने मानिसहरूलाई शासकहरूको डर हुँदैन । बरु, खराब गर्ने मानिसहरूलाई तिनीहरूले डर हुन्‍छ। यसैले तिमीहरूमध्‍ये कसैले असल गर्छौ भने, तिनीहरूले तिमीहरूलाई दण्ड दिनुको साटोमा तिमीहरूको प्रशंसा गर्नेछन् !
+\v 4 तिमीहरूमध्‍ये प्रत्येकलाई मद्धत गरेर परमेश्‍वरको सेवा गर्नको निम्‍ति नै  सबै अधिकारीहरू विद्यमान रहेका हुन्‍छन् । तिमीहरूमध्‍ये कसैले खराब गर्छ भने, तिमीहरूले साँच्‍चै नै तिनीहरूको डर मान्‍नुपर्छ । खराब गर्नेहरूलाई दण्ड दिएर परमेश्‍वरको सेवा गर्नलाई नै अधिकारीहरू विद्यमान रहेका हुन्‍छन् ।
+\v 5 यसैले, तिमीहरूले तिनीहरूका आज्ञा मानेनौ भने, तिनीहरूले तिमीहरूलाई दण्‍ड दिनेछन् भन्‍ने कारणले मात्र होइन, तर तिमीहरू तिनीहरूका अधीनमा बस्‍नुपर्छ भनेर तिमीहरू आफैंले जानेको कारणले पनि तिमीहरूले अधिकारीहरूका आज्ञा मान्‍नु आवश्‍यक हुन्‍छ !
+\s5
+\v 6 यसैकारणले तिमीहरूले कर पनि तिर्छौ, किनभने अधिकारीले निरन्तर आफ्ना काम गरेर तिनीहरूले परमेश्‍वरको सेवा गर्छन् ।
+\v 7 सबै अधिकारीहरूलाई तिमीहरूले जे दिनु आवश्‍यक छ सो तिनीहरूलाई देओ ! जसलाई तिमीहरूले कर तिर्नुपर्ने आवश्‍यक छ तिनीहरूलाई कर तिर । जसलाई सामानहरूका निम्‍ति तिमीहरूले महसुल तिर्नपर्ने आवश्‍यक हुन्‍छ तिनीहरूलाई महसुल तिर । तिमीहरूले आदर गर्नुपर्नेहरूलाई आदर गर । तिमीहरूले इज्जत गर्नुपर्नेहरूलाई इज्जत गर ।
+\s5
+\v 8 जतिबेला तिमीहरूले आफ्‍ना सबै ऋणहरू तिर्नुपर्छ त्‍यतिबेला ती तिर । तिमीहरुले तिर्नलाई कदापि रोक्‍न नहुने ऋण जस्‍तै कुराचाहिं एक अर्कालाई प्रेम गर्नु हो । अरूहरूलाई प्रेम गर्नेले परमेश्‍वरको व्यवस्थाका सबै आज्ञा पूरा गरेको हुन्‍छ ।
+\v 9 परमेश्‍वरले आफ्नो व्यवस्थामा धेरै कुराहरूको आज्ञा दिनुभएको छ, जस्‍तो, व्यभिचार नगर, कसैको हत्या नगर, नचोर र अरू कसैको कुनै कुराको लालच नगर । तर सबै व्‍यवस्‍थाको अर्थलाई यो वाक्यमा समेट्‍न सकिन्‍छः “तैंले आफैंँलाई प्रेम गरे जस्‍तै आफ्नो छिमेकीलाई प्रेम गर ।”
+\v 10 तिमीहरूले आफ्‍ना वरिपरी भएका हरेकलाई प्रेम गर्छौ भने, तिमीहरूले कसैलाई हानि गर्ने छैनौ । त्यसले, अरूहरूलाई प्रेम गर्नेले परमेश्‍वरका सबै व्यवस्था पूरा गर्छ ।
+\s5
+\v 11 हामीहरूले अहिले जीवन बिताउँदै गरेको समय कति महत्त्‍वपूर्ण छ भनी तिमीहरूले जानेको हुनाले, मैले तिमीहरूलाई भर्खरै भनेको कुरा गर । यो निन्द्राबाट व्युँझेका मानिसहरू जस्तै, तिमीहरू पूर्ण रूपमा जाग्‍ने र सक्रिय हुने समय हो भनी तिमीहरू जन्दछौ, किनभने ख्रीष्‍टले हामीलाई यस संसारका पाप र दुःखबाट अन्‍ततः छुटकारा दिनुहुने समय नजिक छ । हामीले शुरुमा ख्रीष्‍टमा विश्‍वास गरेकोा भन्दा त्‍यो समय झन् नजीक छ ।
+\v 12 हामीले यस संसारमा जीउने समय करीब सकिएको छ, जस्‍तो रात लगभग सकिएको छ । ख्रीष्‍ट फर्केर आउनुहुने समय नजीक छ । यसैले मानिसहरूले रातमा गर्न मन पराउने दुष्‍ट कामहरू गर्ने हामीले बन्द गर्नुपर्छ, र सिपाहीहरूले आफ्‍ना शत्रुहरूको सामना गर्न दिनको समय आफ्‍ना हतियार बोकेर तयारी भएको जस्तै, हामीलाई खराबको सामना गर्न मद्धत पुग्‍ने कुराहरू हामीले गर्नुपर्छ ।
+\s5
+\v 13 ख्रीष्‍ट फर्केर आउनुहुने समय भैसकेको जस्तै, हामीले उचित किसिमले व्यवहार गर्नुपर्छ । हामीले मदिरा पिउनु र अरूहरूसँग खराब कुराहरू गर्नु हुँदैन । हामीले कुनै किसिमको यौनजन्य अनैतिक वा जङ्गली कामवासनाको व्‍यवहार गर्नुहुँदैन । हामीले झगडा  गर्नुहुँदैन । हामीले अरू मानिसहरूको डाहा गर्नुहुँदैन ।
+\v 14 त्‍यसको विपरीत, हामीहरू प्रभु येशू ख्रीष्‍ट जस्तैो हुनुपर्छ जसले गर्दा अरूहरूले उहाँ कस्‍तो हुनुहुन्‍छ भनी देख्‍नेछन् । आफ्‍ना पुरानो खराब स्वभावले इच्‍छा गर्ने कुराहरू गर्न तिमीहरूले बन्द गर्नुपर्छ ।
+\s5
+
+\c 14
+\p
+\v 1 कही मानिसहरूले गलत हो भनी विचार गरेका कुराहरू गर्न परमेश्‍वरले तिनीहरूलाई अनुमति दिनुहुन्‍छ कि भन्‍ने कुरामा पक्‍का नभएकाहरूलाई ग्रहण गर । तर तिमीहरूले तिनीहरूलाई ग्रहण गर्दा, तिनीहरूका विचारको बारेमा वादविवाद नगर । यी प्रश्‍नहरू व्‍यक्तिगत दृष्‍टकोण मात्र हुन् ।
+\v 2 कोही मानिसहरूले आफूले सबै किसिमका खानेकुरा खान सक्‍छन् भनी विश्‍वास गर्छन् । अरूहरूले भने केही निश्‍चत कुराहरू तिनीहरूले नखाउन् भन्‍ने परमेश्‍वरको इच्‍छा छ भनी विश्‍वास गर्छन्, यसैले तिनीहरूले सागपात मात्र खान हुन्‍छ भनी विश्‍वास गर्छन् ।
+\s5
+\v 3 सबै किसिमका खानेकुरा खानु उचित हुन्छ भनी विचार गर्ने कुनै व्‍यक्तिले त्‍यस्‍तो विचार नगर्नेलाई घृणा गर्नुहुँदैन । सबै किसिमका खानेकुरा खानु उचित हुँदैन भनी विचार गर्ने कुनै व्‍यक्तिले भिन्‍न किसिमले विचार गर्नेलाई दोष दिनुहुँदैन, किनभने परमेश्‍वर आफैंँले ती मानिसहरूलाई ग्रहण गर्नुभएको छ ।
+\v 4 तिमीहरूले अरू कसैको नोकरको मूल्‍यङ्‍कन गर्दा, तिमीहरू गलत हुन्‍छौ । हामीहरू सबै परमेश्‍वरका नोकरहरू हौं, यसैले परमेश्‍वर हामीहरू सबैका मालिक हुनुहुन्‍छ । यी मानिसहरूले खराबी गरे कि गरेनन् भनी निर्णय गर्ने उहाँ नै हुनुहुन्‍छ ! यस सम्वन्धमा कसैले पनि अर्काको इन्‍साफ गर्नुहुँदैन, किनभने उहाँले तिनीहरूलाई आफूमा विश्‍वासयोग्य राख्‍न सक्‍नुहुन्छ ।
+\s5
+\v 5 कोही मानिसहरूले निश्‍चित दिनहरूलाई अरू दिनहरूभन्दा बढी पवित्र मान्छन् । अरूहरूले परमेश्‍वरको आराधना गर्न सबै दिनहरूलाई समान किसिमले उपयुक्त मान्छन् । यस्ता विषयहरूका बारेमा प्रत्‍येक व्‍यक्ति आफ्‍नो निम्‍ति विचार गर्दै र निर्णय गर्दै पूर्णरूपले विश्‍वस्त भएको हुनुपर्छ, र अरूहरूका लागि होइन ।
+\v 6 हप्‍ताको कुनै निश्‍चित दिनमा आराधना गर्नुपर्छ भनी विश्‍वास गर्नेहरूका विषयमा, तिनीहरूले त्यो दिन आराधना गर्नेु प्रभुलाई आदर गर्नलाई हो । र सबै किसिमका खानेकुरा खानु उचित हुन्‍छ भनी विचार गर्नेहरूका विषयमा, तिनीहरूले ती खानेकुरा खाने प्रभुका आदर गर्नलाई हो, किनभने आफ्‍ना खानेकुराका लागि तिनीहरूले परमेश्‍वरलाई धन्यवाद दिन्‍छन् । केही निश्‍चित किसिमका खानेकुरा खान बार्नेहरूका विषयमा, तिनीहरूले ती खानेकुरा नखाने प्रभुलाई आदर दिनलाई हो, र आफूले खाने खानेकुराका लागि तिनीहरूले पनि परमेश्‍वरलाई धन्यवाद दिन्‍छन् । यसैले यी मानिसहरू भिन्‍न किसिमले विचार गर्नेहरू भए तापनि तिनीहरू गलत होइनन् ।
+\s5
+\v 7 हामीहरूमध्‍ये कसैले पनि आफैंलाई मात्र खुशी पार्नलाई जिउनु हुँदैन र हामीहरूमध्‍ये कसैले पनि हाम्रो मृत्‍यु हुँदा, त्‍यसले हामीलाई मात्र प्रभाव पार्छ भनी विचार गर्नुहुँदैन ।
+\v 8 हामीले जीवन बिताउँदा, हामी जुन प्रभुका हौं उहाँलाई प्रसन्‍न पार्ने कोसिस गर्छौं, र आफैंलाई मात्र होइन । र हाम्रो मृत्‍यु हुँदा, हामीले प्रभुलाई प्रसन्‍न पार्ने कोसिस गरिरहेका हुन्‍छौं । यसैले, हामी जीवित हुँदा र हाम्रो मृत्‍यु हुँदा पनि, हामीले प्रभुलाई प्रसन्‍न पार्ने कोसिस गर्छौं, किनकि हामी उहाँकै हौं ।
+\v 9 जीवित रहेका र मृत्‍यु भएका दुवै, सारा मानिसहरूका उहाँ नै प्रभु हुन सक्‍नुभएको होस् भन्‍ने हेतुले ख्रीष्‍ट मर्नुभयो र फेरि जीवित हुनुभयो ।
+\s5
+\v 10 तिमीहरू जसले निश्‍चित नियमहरू मात्र पालन गर्छौ, ती पालन नगर्ने तिमीहरूका विश्‍वासी मित्रहरूलाई परमेश्‍वरले दण्ड दिनुहुनेछ भन्‍छौ भने त्‍यो अपमान हो । किनकि परमेश्‍वरले नै हामीहरूमध्‍ये प्रत्येकको इन्‍साफ गर्नुहुन्छ ।
+\v 11 हामी यो कुरा जान्दछौ किनभने धर्मशास्‍त्रमा लेखिएको छः “हरेक व्‍यक्तिले मेरो अघि घुँडा टेक्‍नेछ ! र हरेक व्‍यक्तिले मेरो प्रशंसा गर्नेछ ।”
+\s5
+\v 12 यसैले हामी प्रत्येकले जे गरेका छौं त्‍यो हामीले परमेश्‍वरलाई भन्‍नुपर्नेछ र त्‍यसलाई स्‍वीकृति दिने वा नदिने निर्णय गर्न पनि उहाँलाई नै दिनुपर्नेछ ।
+\v 13 हरेक व्‍यक्तिको इन्‍साफ गर्ने परमेश्‍वर नै हुनु भएको कारणले परमेश्‍वरले हाम्रा विश्‍वासी मित्रहरूमध्‍ये कसैलाई दण्ड दिनुपर्छ भन्‍न हामीले छोड्‍नुपर्छ ! बरु, अर्को भाइ वा बहिनीलाई पाप गर्ने अथवा ख्रीष्‍टमा विश्‍वास नगर्ने बनाउने जस्‍ता काम कदापि नगर्न तिमीहरू सुनिश्‍चित हुनुपर्छ ।
+\s5
+\v 14 म प्रभु येशूसँग मिलापमा भएको कारणले, कुनै पनि खानेकुरा आफैंमा खराब छैन भनी म पूर्ण रूपमा निश्‍चित छु । तर मानिसहरूले केही कुरा खानु खराब हो भन्छन् भने, तिनीहरूका निम्‍ति त्‍यो खानु खराब हुन्छ । यसैले त्‍यो खानलाई तिमीहरूले तिनीहरूलाई उत्साह दिनुहुँदैन ।
+\v 15 तिम्रो विश्‍वासी बन्‍धुले खानलाई खराब हो भनी विचार गर्ने खानेकुरा तिमी खान्छौ भने, तिमीले त्यो भाइलाई परमेश्‍वरको आज्ञा पालन गर्न रोक्‍न सक्‍छौ । तिमीले उसलाई फेरि प्रेम गरेका हुँदैनौ । कुनै विश्‍वासी बन्‍धुलाई पनि ख्रीष्‍टमा विश्‍वास गर्न नरोक । अन्‍ततः ख्रीष्‍ट उसका निम्ति पनि मर्नुभयो !
+\s5
+\v 16 त्यसरी नै, तिमीले असल नै भनी विचार गर्ने कुनै पनि कुरालाई तिम्रो विश्‍वासी मित्रले खराब हो भन्‍छ भने, त्‍यो नगर ।
+\v 17 हामीले जसरी जीवन बिताएका हुन्‍छौं, त्‍यसमा परमेश्‍वरले राज्‍य गर्नुहुँदा, हामीले के खाने र पिउँने भनी हामी चिन्‍ता गर्दैनौं । बरु, उहाँको आज्ञा पालन गर्ने, एक अर्कासँग मिलामा बस्‍ने, र पवित्र आत्माको कारणले आनन्दित हुने सही तरिका के हो भनी हामीले विचार गर्छौं । 
+\s5
+\v 18 यस किसिमले काम गरेर ख्रीष्‍टको सेवा गर्नेहरूले परमेश्‍वरलाई प्रसन्‍न पार्छन् र अरूहरूले समेत् तिनीहरूको आदर गर्नेछन् ।
+\v 19 यसैले हामीले सधैं यसरी उत्सुकतासाथ जीवन बिताउने कोसिस गर्नुपर्छ जसले विश्‍वासी मित्रहरू माझमा मिलाप हुनेछ, र एक अर्कालाई ख्रीष्‍टमा विश्‍वास गर्न र उहाँका आज्ञा पालन गर्न मद्धत पुर्‍याउने कुरा हामीले गर्ने कोसिस गर्नुपर्छ ।
+\s5
+\v 20 तिमीले कुनै किसिमको खानेकुरा खानलाई इच्‍छा गरेको कारणले परमेश्‍वरले कुनै विश्‍वासीलाई जसरी मद्धत गर्नुभएको छ, त्यसलाई नष्‍ट नपार । परमेश्‍वरले हामीलाई हरेक किसिमका खानेकुरा खाने अनुमति दिनुहुन्छ भन्‍ने कुरा सत्य हो । तर अरू विश्‍वासीले खानलाई खराब हो भनी विचार गरेको केही कुरा तिमीले खान्‍छौ भने, उसले जे कुरा खराब हो भनी विचार गर्छ, त्‍यही गर्न तिमीले उसलाई उत्साह दिइरहेका हुन्‍छौ ।
+\v 21 तिम्रा विश्‍वासी मित्रहरूमध्‍ये कुनै एकजनालाई परमेश्‍वरमा विश्‍वास गर्न बाधा पर्‍याउँछ भने, न मासु खानु, न मदिरा पिउनु, न कुनै बेला कुनै कुरा गर्नु नै असल हुन्‍छ ।
+\s5
+\v 22 तिमीले के गर्नु उचित हुन्‍छ भनी तिमीले परमेश्‍वरको आवाज सुन, तर तिमीले जे विश्‍वास गर्छौ सो स्‍वीकार गर्न अरूहरूलाई बलजफती नगर । के गर्नु उचित हुन्‍छ र के गर्नु उचित हुन्‍न भन्‍ने बारेमा तिमीमा भएको विश्‍वासमा तिमीलाई शंकाहरू भएनन् भने, तिमीले परमेश्‍वरलाई प्रसन्‍न तुल्याउनेछौ ।
+\v 23 तर कोही विश्‍वासीहरू आफूले कुनै किसिमको खानेकुरा खाएमा परमेश्‍वर प्रसन्‍न हुनुहुने छैन भनेर डराउँछन् । र तिनीहरूले जे उचित हो भनी विश्‍वास गर्छन् त्‍यो गर्दैनन् भने, तिनीहरूले साँच्‍चै नै खराब गरेको छन् भनी उहाँले भन्‍नुहुनेछ । परमेश्‍वरले स्‍वीकार गर्नुहुनेछ भन्‍ने कुरामा सुनिश्‍चित नभई हामीले कुनै कुरा गर्छौं भने, हामीले पाप गर्दै हुन्छौं ।
+\s5
+
+\c 15
+\p
+\v 1 परमेश्‍वरले तिनीहरूलाई जति गर्ने अनुमति दिनुहुन्‍छ भनी अरू विश्‍वासीहरूले विचार गर्छन् त्‍योभन्दा धेरै कुराहरू गर्ने अनुमति उहाँले हामीलाई दिनुहुन्छ भनी सुनिश्‍चित हुने हामी विश्‍वासीहरूले – तिनीहरूसँगै धैर्य गर्नुपर्छ र हामीलाई असुविधामा पार्ने अनुमति तिनीहरूलाई दिनुपर्छ । हामीले आफ्‍नै खुशी खोज्‍नुभन्दा यसो गर्नु धेरै महत्त्‍वपूर्ण हुन्‍छ ।
+\v 2 हामी प्रत्‍येकले त्‍यस्‍ता कुराहरू गर्नुपर्छ जसले हाम्रा विश्‍वासी मित्रहरूलाई खुशी पार्छ, तिनीहरूलाई मद्धत हुनेछ, र तिनीहरूलाई ख्रीष्‍टमा विश्‍वास गर्न उत्साह हुनेछ ।
+\s5
+\v 3 ख्रीष्‍टले हामीलाई उदाहरण दिनुभएको कारणले विश्‍वसी बन्‍धुहरूलाई हामीले खुशी पार्नुपर्छ । उहाँले आफैंँलाई खुशी पार्ने कुराहरू गर्नुभएन । त्‍यस विपरित, अरूहरूले उहाँको अपमान गर्दा पनि उहाँले परमेश्‍वरलाई खुशी पार्ने काम गर्नुभयो । धर्मशास्‍त्रले त्‍यही भन्‍छ: “मानिसहरूले तपाईंको अपमान गर्दा, तिनीहरूले मलाई नै अपमान गरेको जस्तो थियो ।”
+\v 4 यो कुरा याद गर कि धर्मशास्‍त्रमा लेखिएका सबै कुराहरू हामीलाई शिक्षा दिनलाई हो जसले गर्दा हामी कठिनाइमा धैर्य गर्न सकौं । यसरी परमेश्‍वरले प्रतिज्ञा गर्नुभएको हरेक कुरा उहाँले हाम्रा निम्‍ति गर्नुहुनेछ भनेर आशा गर्न धर्मशास्‍त्रले हामीलाई उत्साह दिनेछ ।
+\s5
+\v 5 परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई धैर्य र उत्साह दिनुहुन्छ भनी म प्रार्थना गर्छु, जसले गर्दा ख्रीष्‍ट येशूले गर्नुभए जस्तै गरी तिमीहरू सबै एक आपसमा मिलापमा बस्‍न सक ।
+\v 6 तिमीहरूले यसो गर्छौ भने, तिमीहरू सबैले एकसाथ मिलेर हाम्रो प्रभु येशू ख्रीष्‍टको पिता परमेश्‍वरको प्रशंसा गरिरहेका हुनेछौ ।
+\v 7 यसैले म रोममा भएका सबै विश्‍वासीहरू, तिमीहरूलाई भन्छु, एक अर्कालाई ग्रहण गर । तिमीहरूले यसो गर्छौ भने, तिमीहरूले ख्रीष्‍टले जस्तै व्यवहार गरेको देखेर मानिसहरूले परमेश्‍वरको प्रशंसा गर्नेछन् । एक अर्कलाई ग्रहण गर जसरी ख्रीष्‍टले तिमीहरूलाई ग्रहण गर्नुभयो !
+\s5
+\v 8 ख्रीष्‍टले हामी यहूदीहरूलाई परमेश्‍वरको बारेमा सत्यता जान्‍नलाई मद्धत गर्नुभयो भन्‍ने कुरा म तिमीहरूलाई याद गराउन चाहान्‍छु । अर्थात्, परमेश्‍वरले गर्छु भनी हाम्रा पुर्खाहरूसित गर्नुभएको प्रतिज्ञाका हरेक कुरालाई पूरा गर्न उहाँ आउनुभयो ।
+\v 9 तर गैरयहूदीहरूलाई मद्धत गर्नलाई पनि उहाँ आउनुभयो, जसले गर्दा परमेश्‍वरको कृपाको निम्‍ति तिनीहरूले उहाँको प्रशंसा गर्छन् । परमेश्‍वरको कृपाले गर्दा दऊदले परमेश्‍वरलाई भनेको कुरा धर्मशास्‍त्रमा लेखिएको छः “यसैले गैरयहूदीहरूका माझमा म तपाईंको प्रशंसा गर्नेछु । म गाउनेछु र तपाईंको प्रशंसा गर्नेछु ।” 
+\s5
+\v 10 मोशाले पनि लेखे, “हामी परमेश्‍वरका मानिसहरूसँगै तिमी गैरयहूदीहरू पनि आनन्‍दित होओ ।”
+\v 11 र दाऊदले धर्मशास्‍त्रमा लेखे, “तिमीहरू सबै गैरयहूदीहरूले परमेश्‍वरको प्रशंसा गर । हरेक व्‍यक्तिले उहाँको प्रशंसा गरोस् ।”
+\s5
+\v 12 र यशैयाले धर्मशास्‍त्रमा लेखे, “दाऊद राजाको एकजना सन्तान आउनुहुनेछ, जसले गैरयहूदीहरूमा राज्‍य गर्नुहुनेछ । तिनीहरूले उहाँको प्रतिज्ञा पूरा गर्न दृढ भएर आशा गर्नेछन् ।”
+\s5
+\v 13 परमेश्‍वरले जे प्रतिज्ञा गर्नुभएको छ त्यो पूरा गर्नलाई उहाँले तिमीहरूलाई  दृढ भएर आशा गरिरहने बनाउनुभएको होस् भनी म प्रार्थना गर्छु । जसै तिमीहरूले उहाँमा विश्‍वास गर्छौ, उहाँले तिमीहरूलाई पूर्ण रूपले आनन्दित र शान्तिपूर्ण बनाउनुहुनेछ भनी म प्रार्थना गर्छु । परमेश्‍वरले प्रतिज्ञा गर्नुभएको कुरा प्राप्‍त गर्नलाई पवित्र आत्‍माले तिमीहरूलाई बढी भन्‍दा बढी दृढ भएर आशा गर्ने बनाउनुहुनेछ । 
+\s5
+\v 14 मेरा विश्‍वासी बन्‍धुहरू, तिमीहरू आफूले अरूहरूप्रति पूर्ण रूपमा असल किसिमले व्‍यवहार गरेका छौ भन्‍ने कुरामा म आफू पनि पूर्ण रूपमा निश्‍चित छु । तिमीहरूले त्‍यसो गरेका छौ किनभने तिमीहरूले जान भनी परमेश्‍वरले इच्‍छा गर्नुभएका सबै कुरा तिमीहरूले पूर्ण रूपमा जानेका छौ र किनभने तिमीहरूले एक अर्कालाई सिकाउन सक्‍छौ ।
+\s5
+\v 15 तापनि, तिमीहरूलाई केही कुराहरूका बारेमा याद गराउनको निम्‍ति मैले यो पत्रमा ती बारेमा तिमीहरूलाई खुल्ला रूपमा लेखेको छु । मैले यो लेखेको छु किनभने परमेश्‍वरले मलाई प्रेरित बनाउनुभएको छ, यद्यपि म त्‍यसको लायक थिइन ।
+\v 16 मैले गैरयहूदीहरूका माझमा येशू ख्रीष्‍टका काम गर्नुपर्छ भन्‍ने हेतुले उहाँले यसो गर्नुभयो । ख्रीष्‍टमा विश्‍वास गर्ने गैरयहूदीलाई परमेश्‍वरले ग्रहण गर्न सक्‍नुभएको होस् भन्‍ने उदेश्‍यले मैले उहाँको सुसमाचार घोषणा गर्दा उहाँले मलाई एकजना पुजारीको जस्‍तो काम गर्नलाई नियुक्त गर्नुभयो । पवित्र आत्माले परमेश्‍वरकै निम्ति पूर्ण रूपमा अलग पार्नुभएको एउटा भेटी जस्‍तै तिनीहरू हुनेछन् ।
+\s5
+\v 17 यसको अर्थ यो हुन्‍छ, येशू ख्रीष्‍टसँगको मेरो सम्बन्धको कारणले, परमेश्‍वरको निम्ति मेरा कामको बारेमा म खुशी छु ।
+\v 18 ख्रीष्‍टले मद्वारा पूरा गर्नुभएको कामको बारेमा मात्र म साहससँग बोल्छु जसले गर्दा गैरयहूदीहरूले ख्रीष्‍टको शन्‍देसमा ध्यान दिन सकून् । वचनहरू र कामहरूका कारणले यी उपलवधीहरू भए,
+\v 19 चिन्‍हहरू र अरू कुराहरू देखेर मानिसहरू विश्‍वस्‍त भए । परमेश्‍वरको आत्माको शक्तिले मैले ती कुराहरू गरेको छु । यसरी यरूशलेमबाट इल्‍लुरिकन प्रदेशसम्‍म नै मैले यात्रा गरेको छु र ती ठाउँहरूमा ख्रीष्‍टको शन्‍देस घोषणा गर्ने मेरो कामलाई मैले पूरा गरेको छु ।
+\s5
+\v 20 मैले सन्देशको घोषणा गर्दा, म सधैं यसलाई मानिसहरूले ख्रीष्‍टको बारेमा नसुनेका ठाउँहरूमा घोषणा गर्न उत्सुकतासाथ कोसिस गरिरहेको हुन्‍छु । अरू कसैले पहिलेदेखि नै सुरु गरेका कामलाई निन्तरता दिने कुरामात्र मबाट नहोस् भन्‍ने हेतुले म त्यसो गर्छु । अरू कसैले बसालेको जगमा घर बनाउने मानिसजस्‍तै हुने इच्‍छा म गर्दिन ।
+\v 21 त्‍यसको विपरीत, म गैरयहूदीहरूलाई सिकाउँछु, जसले गर्दा जे हुन्‍छ त्‍यो कुरा लेखिएको जस्तै होस्: “मानिसहरू जसले ख्रीष्‍टको बारेको समाचार कदापि सुनेका छैनन्, तिनीहरूले उहाँलाई देख्‍नेछन् । तिनीहरू जसले उहाँको बारेमा कदापी सुनेका छैनन्, उहाँको बारेमा बुझ्‍नेछन् ।”
+\s5
+\v 22 ख्रीष्‍टको बारेको सन्देश नसुनेका ठाउँहरूमा उहाँको बारेमा प्रचार गर्ने प्रयास मैले गरेको कारणले गर्दा, म तिमीहरूलाई भेट्न आउनबाट धेरैपल्‍ट रोकिएको छु ।
+\v 23 तर अब यी क्षेत्रहरूमा त्‍यति धेरै ठाउँहरू बाँकी छैनन् जहाँ मानिसहरूले ख्रीष्‍टको बारेमा सुनेका छैनन् । त्‍यसका अतिरिक्त, धेरै वर्षदेखि मैले तिमीहरूलाई भेट्ने इच्छा गरेको छु ।
+\s5
+\v 24 यसैले म स्पेनमा जाने आशा गर्छु र तिमीहरूले मेरो यात्रामा मलाई मद्धत गर्नेछौ भनी म आशा गर्छु । र तिमीहरूसँग आन्‍दित हुनलाई म आफ्‍नो यात्रामा केही समय रोकिने इच्छा गर्छु ।
+\v 25 तर म यतिबेला तिमीहरूकहाँ आउन सक्दिन, किनभने म यरूशलेममा भएका परमेश्‍वरका मानिसहरूका निम्‍ति पैसा लिएर जानै लागेको छु ।
+\s5
+\v 26 यरूशलेममा भएका विश्‍वासीहरूलाई, परमेश्‍वरका आफ्‍ना मानिसहरू जो गरीब छन्, माकेडोनिया र अखैया प्रान्तहरूमा भएका विश्‍वासीहरूले मद्धत गर्नलाई पैसा दिने गर्ने निर्णय गरे ।
+\v 27 यो काम गर्न तिनीहरू आफैंले निर्णय गरे, तर यरूशलेममा भएका परमेश्‍वरका मानिसहरूप्रति तिनीहरू साँच्‍चै केही कुराको ऋणी छन् । गैरयहूदीहरू विश्‍वासीहरूले आत्मिक रूपमा  यहूदी विश्‍वासीहरूबाट अशिषित भए किनभने  उनीहरूले ख्रीष्‍टको बारेको सन्देश तिनीहरूबाट नै सुने, यसैले यरूशलेममा भएका यहूदी विश्‍वासीहरूलाई भौतिक कुराहरू दिएर गैरयहूदीहरूले पनि मद्धत गर्नुपर्छ ।
+\s5
+\v 28 माकेडोनिया र अखैयामा भएका विश्‍वासीहरूले पठाएका यो सबै पैसा दिने काम मैले गरिसकेपछि, म यरूशलेमबाट विदा हुनेछु र म स्पेन जाने मेरो बाटोको यात्रामा हुँदा, रोममा भएका तिमीहरूलाई भेट्नेछु ।
+\v 29 र म जान्दछु कि जब म तिमीहरूलाई भेट्नेछु, ख्रीष्‍टले हामीलाई प्रशस्त गरेर आशिष्‌‌ दिनुहुनेछ ।
+\s5
+\v 30 किनभने हामी हाम्रा प्रभु येशू ख्रीष्‍टका हौं र परमेश्‍वरका आत्माले एक अर्कालाई प्रेम गर्न हामीलाई प्रेरणा दिनुहुने कारणले, म तिमीहरू सबैलाई निवेदन गर्छु कि मेरो निम्‍ति परमेश्‍वरमा उत्‍सुकतासाथ प्रार्थना गरेर तिमीहरूले मलाई मद्धत गर ।
+\v 31 म यहूदियामा हुँदा परमेश्‍वरले मलाई अविश्‍वासी यहूदीहरूबाट सुरक्षा गर्नुभएको होस् भनी प्रार्थना गर । र यरूशलेममा भएका विश्‍वासीहरूका निति मैले लिएर जाँदै गरेको पैसा तिनीहरूले स्‍वीकार गर्न खुशी होउन् भनी प्रार्थना गर ।
+\v 32 म तिमीहरूकहाँ आउनलाई परमेश्‍वर खुशी हुनुभएको होस् र म तिमीहरूका माझमा केही समयका लागि विश्राम गर्न – र तिमीहरू मसँग विश्राम गर्न सक भन्‍ने हेतुले यी कुराहरूको निति प्रार्थना गर ।
+\s5
+\v 33 म प्रार्थना गर्दछु कि परमेश्‍वर जसले हामीलाई शान्ति दिनुहुन्छ, तिमीहरू सबैसँग हुनुभएको होस् र तिमीहरूलाई मद्धत गर्नुभएको होस् । यस्तै होस् !
+\s5
+
+\c 16
+\p
+\v 1 यस पत्रको माध्यमद्वारा म हाम्री विश्‍वासी मित्र फिबीलाई तिमीहरूसँग परिचय गराउँदै र सिफारिश गर्दैछु, जसले यो पत्र तिमीहरूकहाँ ल्याउँदै छिन् । तिनी किंक्रिया सहरमा भएको मण्डलीका सेविक हुन् ।
+\v 2 तिमीहरूले तिनलाई ग्रहण गर भनी म निवेदन गर्छु किनभने तिमीहरू सबै प्रभुसँग मिलापमा छौ । तिमीहरूले त्यसो गर्नुपर्छ किनभने परमेश्‍वरका मानिसहरूले आफ्‍ना विश्‍वासी बन्‍धुहरूलाई स्वागत गर्नुपर्छ । तिनलाई जे जे आवश्यक पर्छ दिएर तिमीहरूले तिनलाई मद्धत गर भनेर पनि म तिमीहरूलाई निवेदन गर्दैछु, किनभने तिनले म लगायत धेरै मानिसहरूलाई मद्धत गरेकी छिन् ।
+\s5
+\v 3 प्रिस्‍का र तिनको पति अकिलासलाई मेरो अभिवादन भनिदेओ । तिनीहरूले ख्रीष्‍ट येशूको निम्ति मसँगै काम गरे,
+\v 4 र तिनीहरू मेरो लागि मर्न समेत तयार थिए । तिनीहरूलाई म धन्यवाद दिन्‍छु र मेरो जीवन बचाएको हुनाले गैरयहूदी मण्डलीहरूले पनि तिनीहरूलाई धन्यवाद दिन्‍छन् ।
+\v 5 तिनीहरूका घरमा भेला हुने मण्‍डलीलाई पनि मैले तिनीहरूलाई मेरो अभिवादन भानिदेओ । मेरो प्रिय मित्र इपेानितसलाई मेरो अभिवादन भनिदेओ । तिनी नै एसिया क्षेत्रमा ख्रीष्टमा विश्‍वास गर्ने पहिलो मानिस हुन् ।
+\s5
+\v 6 मरियम जसले तिमीहरूलाई मद्धत गर्न ख्रीष्‍टमा कडा परिश्रम गरेकी छिन्, मेरो तिनलाई अभिवादन भानिदेओ ।
+\v 7 एन्‍ड्रोनिकस र तिनकी पत्‍नी युनियस, यहूदी मित्रहरूलाई मेरो अभिवादन भनिदेओ जो मसँगै झ्‍यालखानमा थिए । तिनीहरू प्रेरितहरूका माझमा परिचित छन्, तिनीहरू मभन्दा पहिला ख्रीष्‍टियन भएका थिए ।
+\v 8 एम्‍प्‍लीआतसलाई पनि मेरो अभिवादन भनिदेओ जो प्रिय मित्र हुन् र प्रभुसँग मिलापमा छन् ।
+\s5
+\v 9 उर्बानसलाई पनि जसले हामीसँग ख्रीष्‍टको काम गर्छन् र मेरो प्रिय मित्र स्ताखुसलाई मेरो अभिवादन भनिदेओ ।
+\v 10 अपेल्लेसलाई पनि मेरो अभिवादन भनिदेओ किनभने जसलाई ख्रीष्‍टले मान्‍यता दिनुभएको छ किनभने तिनले सफलतापूर्वक परीक्षाहरूको सामना गरे । अरिष्‍टोबुलसको घरमा बस्‍ने विश्‍वासीहरूलाई मेरो तिनीहरूलाई अभिवादन भनिदेओ ।
+\v 11 मेरो यहूदी बन्‍धु  हेरोदिएनसलाई पनि मेरो अभिवादन भनिदेओ । नर्किससको घरमा बस्‍ने प्रभुका मानिसहरूलाई मेरो अभिवादन भनिदेओ ।
+\s5
+\v 12 त्रुफेना र तिनकी बहिनी त्रोफोसालाई अभिवादन भनिदेओ, जसले प्रभुका निम्ति कडा परिश्रम गरे । परसीसलाई पनि मेरो अभिवादन भनिदेओ । हामी तिनलाई प्रेम गर्छौं, र तिनले प्रभुको निम्‍ति धेरै कठोर परिश्रम गरेकी छिन् ।
+\v 13 एकजना विशेष ख्रीष्‍टियन, रूफसलाई मेरो  अभिवादन भनिदेओ । तिनकी आमालाई पनि मेरो अभिवादन भनिदेओ, जसले मलाई आफ्नै छोरालाई झैं व्यवहार गरेकी छिन् ।
+\v 14 असिंक्रितस, फ्‍लेगन, हर्मेस, पत्रोबास, हर्मास र तिनीहरूसित भेट्ने विश्‍वासीहरू बन्‍धुहरूलाई मेरो तिनीहरूलाई अभिवादन भनिदेओ ।
+\s5
+\v 15 फिलोलोगस र तिनकी पत्‍नी युलिया, नेरियस र तिनकीो बहिनी, र ओलिम्पास र तिनीहरूसित भेट्ने परमेश्‍वरका सबै मानिसहरूलाई मेरो अभिवादन भनिदेओ ।
+\v 16 तिमीहरू एकसाथ भेला हुँदा एउटाले अर्कोलाई स्‍नेहपूर्वक शुद्ध किसिमले अभिवादन गर । ख्रीष्‍टसँग मिलापमा भएका सबै मण्‍डलीहरूका विश्‍वासीहरूले तिमीहरूलाई अभिवादन भन्‍छन् ।
+\s5
+\v 17 मेरो विश्‍वासी बन्‍धुहरू, म तिमीहरूलाई भन्छु तिमीहरूका माझमा विभाजनहरू गराने र मानिसहरूलाई परमेश्‍वरको आदर गर्न रोक्‍ने लगाउने त्‍यस्‍ता मानिसहरूका बारेमा तिमीहरू होसियार हुनैपर्छ !
+\v 18 तिनीहरूले हाम्रा प्रभु ख्रीष्‍टको सेवा गर्दैनन् ! बरु, तिनीहरूले आफ्नै चाहनालाई मात्र तृप्‍त पार्ने इच्‍छा गर्छन् । चिप्‍ला कुरा र प्रशंसालाई प्रयोग गर्दै तिनीहरूले मानिसहरूलाई धोका दिन्‍छन्, यसैले यी समस्‍याका सृजना गर्नेहरूले झुटा कुराहरू सिकाउँदै छन् भनी मानिसहरूले थाहै पाउँदैनन् ।
+\s5
+\v 19 तिमीहरू ख्रीष्‍टले भन्‍नुभएको सुसमाचारमा आज्ञाकारी भएका छौ भनी हरेक ठाउँमा भएका विश्‍वासीहरूले जान्‍दछन् । यसैले म तिमीहरूका बारेमा आनन्‍दित हुन्‍छु । तर जे असल छ सो चिन्‍नलाई र जे खराब छ सोबाट टाढै हुनलाई तिमीहरू बुद्धिमानी हुन सक भनी म इच्‍छा गर्छु ।
+\v 20 तिमीहरूले यी सबै कुराहरू गर्‍यौ भने, तिमीहरूका अधिकारको कारणले, हामीलाई शान्ति दिनुहुने परमेश्‍वरले चाँडै नै शैतानका कामलाई नाश गर्नुहुनेछ ! हाम्रा प्रभु येशूले निरन्‍तर रूपले तिमीहरूप्रति दयालु व्‍यवहार गर्नुभएको होस् भनी म प्रार्थना गर्छु ।
+\s5
+\v 21 मसँगै काम गर्ने तिमोथी, लुकियस, यासोन र सोसिपातरोस जो मेरा यहूदी बन्‍धुहरू हुन्, तिनीहरूले तिमीहरूलाई आफ्‍ना अभिवादन भन्‍दैछन् भनी तिमीहरूलाई जानकारी दिंदैछन् ।
+\v 22 म प्रभुको जन तर्तियसले पनि तिमीहरूलाई आफ्‍नो अभिवादन भन्दैछु भनी म तिमीहरूलाई जानकारी गराउँछु । पावलले मलाई जे लेख्‍न भन्‍नुहुछ त्‍यहीअनुरूप म यो पत्रमा लेख्दैछु ।
+\s5
+\v 23 म, पावल, गायसको घरमा बस्दैछु, र सम्‍पूर्ण मण्‍डली यहाँ तिनको घरमा भेला हुन्छन् । 
+\v 24 तिनले पनि तिमीहरूलाई आफ्नो अभिवादन भन्‍दैछन् भनी तिमीहरूलाई जानकारी गराउँदैछन् । सहरको पैसाको प्रबन्ध गर्ने इरास्‍तसले, हाम्रा भाइ क्‍वार्टसको साथमा तिमीहरूलाई आफ्नो अभिवादन भन्‍छन् ।
+\s5
+\v 25 अब परमेश्‍वरलाई, जसले मैले घोषणा गर्ने येशू ख्रीष्‍टको सुसमाचार जुन परमेश्‍वरले हाम्रो समयभन्दा पहिले कुनै युगमा पनि प्रकट गर्नुभएन, जसद्वारा तिमीहरूलाई आत्मिक रूपमा बलियो बनाउन सक्षम हुनुहुन्छ –
+\v 26 तर अब जे हुनेछ भनी धर्मशास्‍त्रमा लेखिएको थियो त्‍यो कुराद्वारा परमेश्‍वरले यो कुरा जानकारी गराउनु भएको छ –  जसले गर्दा संसारमा भएका सबै जाति समूहका मानिसहरूले ख्रीष्‍टमा विश्‍वास गर्न र उहाँका आज्ञा पालन गर्न सकून् ।
+\s5
+\v 27 येशू ख्रीष्‍टले हाम्रा निम्‍ति जे गर्नुभएको छ त्‍यो कारणले,  परमेश्‍वर, जो एकमात्र  बुद्धिमान हुनुहुन्छ उहाँलाई सदासर्वदा प्रशंसा होस् । यस्तै होस् !

47-1CO.usfm

@@ -0,0 +1,671 @@
+\id 1CO Unlocked Dynamic Bible
+\ide UTF-8
+\h १ कोरिन्थी
+\toc1 कोरिन्थीहरूलाई पावलको पहिलो पत्र
+\toc2 १ कोरिन्थी
+\toc3 1co
+\mt1 कोरिन्थीहरूलाई पावलको पहिलो पत्र
+
+
+\s5
+\c 1
+\p
+\v 1 म, पावलले, यो पत्र लेख्‍दैछु । मैले यो पत्र तिमीहरुलाई लेख्दै गर्दा, हाम्रा विश्‍वासी मित्र सोस्थेनेस मसँग छन् । परमेश्‍वरले मलाई ख्रीष्ट येशूको प्रेरित हुन नियुक्त गर्नुभयो, र परमेश्‍वरले मलाई उहाँको सेवा गर्न चुन्‍नुभयो ।
+\v 2 यो पत्र कोरिन्थमा भएको परमेश्‍वरको मण्‍डलीलाई हो, तिनीहरू जसलाई ख्रीष्ट येशूले परमेश्‍वरको निम्ति अलग गर्नुभएको छ, साथै हरेक ठाउँका – अन्‍य हरेक व्‍यक्ति -- जसले हाम्रा प्रभु येशू ख्रीष्ट, तिनीहरूका प्रभु र हाम्रा प्रभुको नाउँमा आफैंलाई बचाउनलाई परमेश्‍वरमा पुकारा गर्छन् ।
+\v 3 परमेश्‍वर हाम्रा पिता र प्रभु येशू ख्रीष्टको प्रेम तिमीहरूमा रहोस् र तिमीहरूलाई शान्ति होस् । 
+\s5
+\v 4 ख्रीष्ट येशूले तिमीहरूलाई प्रेम गरेर तिमीहरूलाई दिनु भएको धेरै मूल्यवान वरदानहरूका करणले म मेरो परमेश्‍वरलाई तिमीहरूका निम्‍ति हरेक दिन धन्यवाद दिन्छु ।
+\v 5 ख्रीष्टले तिमीहरुलाई यति धेरै कुराहरू दिनुभएको छ । तिमीहरूका सारा बोलीमा र तिमीहरूका सारा ज्ञानमा उहाँले तिमीहरूलाई सहायता गर्नुभयो । 
+\v 6 ख्रीष्टको बारेका यी बयानहरू सत्य हुन् भन्‍ने कुराको तिमीहरु आफैं प्रमाण हौ ।
+\s5
+\v 7 त्‍यसकारण परमेश्‍वरले जब प्रभु येशू ख्रीष्‍टलाई चिनाउनुहुनेछ र हरेकलाई उहाँ देखाउनुहुनेछ, त्‍यो दिनको लागि तिमीहरूले प्रतिक्षा गर्दा, परमेश्‍वरको आत्माबाट तिमीहरूलाई कुनै वरदानको अभाव हुँदैन । 
+\v 8 परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई बलियो पनि बनाउनुहुने छ, यसैले तिमीहरूले अन्‍त्‍यसम्‍मै उहाँको सेवा गर्न सक्‍छौ, यसरी हाम्रा प्रभु येशू ख्रीष्‍ट पृथ्‍वीमा फेरि आउनुहुने दिनमा तिमीहरूले आफैंमाथि कुनै शर्म ल्‍याउने छैनौं ।
+\v 9 त्‍यसो गर्नलाई परमेश्‍वरले आफ्‍नो प्रतिज्ञा पुरा गर्दै हुनुहुन्‍छ । परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई बोलाउनुभयो, जसले गर्दा तिमीहरूले उहाँका पुत्र येशू ख्रीष्‍टलाई चिन्‍न र प्रेम गर्न सक्‍छौ, जो हाम्रा प्रभु हुनुहुन्‍छ ।
+\s5
+\v 10 मेरा भाइहरू तथा बहिनीहरू, म येशूको अधिकारद्वारा तिमीहरूलाई विन्‍ती गर्छु, कि तिमीहरू एउटा मिलापमा आओ र आफ्‍ना विवादहरू तिमीहरू समाधान गर, र तिमीहरू आफैंलाई अब फेरि गुटहरूमा विभजित नगर । समस्‍याहरूलाई एउटै दृष्‍टिकोणबाट हेर्न र एउटै काम पुरा गर्नलाई सँगसँगै मिलेर काम गर्न सिक ।
+\v 11 त्‍यहाँ तिमीहरूमध्‍ये कसैका माझमा विभाजानहरू र वेमेलहरू छन् भनी क्‍लोएका घरमा हुनेहरूले मलाई खबर गरेका छन् ।
+\s5
+\v 12 समस्‍या यो हो । तिमीहरू प्रत्‍येकले एक वा अर्को अगुवाप्रति निष्‍ठा छ भनी दावी गर्छौ । एउटाले भन्‍छ, “म पावलप्रति निष्‍ठावान छु ।” अर्कोले भन्‍छ, “म अपोल्‍लोसप्रति निष्‍ठावान छु ।” कसैले भन्‍छ, “म पत्रुसप्रति निष्‍ठावान छु ।” र अन्‍तिम एकजनाले भन्‍छ, "तर म ख्रीष्‍टप्रति निष्‍ठावान छु ।”
+\v 13 तर ख्रीष्‍टले त आफ्‍नो निष्‍ठालाई विभाजन गर्नुहुन्‍न ।  पावल तिमीहरूका निम्‍ति क्रुसमा टाँगिएका थिएनन् । तिमीहरूलाई बप्‍तिष्‍मा दिने व्‍यक्तिले तिमीहरूलाई पावलको नाउँमा बप्‍तिष्‍मा दिएनन् ।
+\s5
+\v 14 म परमेश्‍वरलाई धन्‍यवाद दिन्‍छु कि मैले त्‍यहाँ थोरै मानिसहरूलाई मात्र बप्‍तिष्‍मा दिएँ । तिनीहरूमध्‍ये मैले क्रिसपस र गायसलाई बप्‍तिष्‍मा दिएँ । 
+\v 15 तिनीहरूलाई मैले आफ्‍नो नाउँमा बप्‍तिष्‍मा दिएँ भन्‍नु सत्‍य हुँदैन ।
+\v 16 (अहिले मलाई याद आयो कि स्‍तिफनसको घरानालाई पनि मैले बप्‍तिष्‍मा दिएँ, तर यी मानिसहरूभन्‍दा बाहेक, कोरिन्‍थमा अरू कसैलाई बप्‍तिष्‍मा दिएको मलाई याद छैन ।)
+\s5
+\v 17 ख्रीष्‍टले मलाई गर्न पठाउनुभएको सबभन्‍दा महत्‍वपूर्ण काम हरेकलाई उहाँको बारेमा सुसमाचार प्रचार गर्ने थियो, मानिसहरूलाई बप्‍तिष्‍मा दिने थिएन । मानवीय बुद्धी वा चतुर शब्‍दहरूको प्रयोग गरेर मैले सुसमाचारको घोषणा गरिनँ, बरु क्रुसमा मर्दै गर्नुभएको ख्रीष्‍टको कामको शक्तिलाई मैले प्रयोग गर्न सकें ।
+\s5
+\v 18 किनकि परमेश्‍वरका कुराहरूका निम्‍ति मरेकाहरूले उहाँलाई बुझ्‍न सक्‍दैनन् । ख्रीष्‍ट तिनीहरूका निम्ति क्रुसमा मर्नुभयो, तर यो शन्‍देस तिनीहरूका निम्‍ति अर्थहीन हुन्‍छ । तापनि, हामीहरू जसलाई परमेश्‍वरले उद्धार गर्नुभएको छ र जीवनमा ल्‍याउनुभएको छ, हामीमा यो शन्‍देसले परमेश्‍वरलाई शक्तिशाली रूपमा काम गर्ने अनुमति दिन्‍छ ।  
+\v 19 एकजना अगमवक्ताले धर्मशास्‍त्रमा लेखे : “जसले आफूहरू बुद्धिमान भएको विचार गर्छन्, तिनीहरूका बुद्धिलाई म नाश गर्नेछु, र बुद्धिमानका अति उत्तम योजनाहरूलाई म पूर्ण रूपमा असफल बनाउनेछु ।”
+\s5
+\v 20 यस संसारका बुद्धिमान मानिसहरु कहाँ छन् ? तिनीहरुले परमेश्‍वरका बारेमा कुनै कुरा पनि बुझेनन् । न विद्वानहरूले, न तर्क गर्न तालिम प्राप्‍तहरूले नै बुझे । किनकि तिनीहरूले बुद्धि भनेका हरेक कुरा वास्‍तवमै मूर्खतापूर्ण छन् भनी परमेश्‍वरले देखाउनुभएको छ ।
+\v 21 परमेश्‍वरको बुद्धिमा, अविश्‍वासीहरूले तिनीहरूका आफ्‍नै बुद्धिद्वारा परमेश्‍वरलाई चिनेनन् । यसैले तिनीहरूले मुर्ख भनी विचार गरेको शन्‍देसलाई प्रयोग गर्न परमेश्‍वर खुशी लाग्‍यो । त्‍यो शन्‍देस हामीले घोषणा गर्‍यौं र त्‍यसमा विश्‍वास गर्नेहरू सबैलाई बचाउने शक्ति त्‍यसमा थियो ।
+\s5
+\v 22 यहूदीहरूले कुनै व्‍यक्तिको पछि लाग्‍नुअघि आश्‍चर्यपूर्ण शक्ति खुल्‍ला प्रकट भएको तिनीहरू चाहान्‍थे । ग्रीकहरू आत्मिक सोचहरूका बारेमा विचार गर्ने नयाँ र ताजा उपायहरूद्वारा बुद्धि खोज्‍दैछन् 
+\v 23 तर हामी ख्रीष्‍टको बारेमा शन्‍देस घोषणा गर्छौं जो क्रुसमा मर्नुभयो । यहूदीहरूका लागि ख्रीष्‍टको क्रुसको यो शन्‍देस तिनीहरूले ग्रहण गर्न नसक्‍ने केही कुरा हो किनभने क्रुसको मृत्‍युले आफूसित श्राप ल्‍याउँछ । ग्रीकहरूले  यो अति मूर्ख कुरा हो भनेर तिनीहरूले यसमा ध्‍यान नै दिंदैनन् ।
+\s5
+\v 24 तर हाम्रा सम्‍बन्‍धमा, हामीले परमेश्‍वरलाई चिन्‍न सकौं भनेर उहाँले हामीलाई बोलाउनुभयो । ख्रीष्‍टलाई हाम्रो निम्‍ति मर्नलाई पठाउनु भएर परमेश्‍वरले शक्तिशाली रूपमा र बद्धिमत्तापूर्वक काम गर्नुभयो भनी त्‍यो शन्‍देसले देखाउँछ । सुसमाचार कुनै वंश वा दर्शनशास्‍त्रसँग सम्‍बन्‍धित छैन । ख्रीष्‍टमा यहूदीहरू र पृथ्‍वीका अरू सबै जातिहरू तथा वंशहरूका बीचमा कुनै भिन्‍नता छैन ।
+\v 25 किनकि परमेश्‍वरका मूर्ख जस्‍ता लाग्‍ने कुराहरू पनि मानव जातिले कल्‍पना गर्न सक्‍ने सबभन्‍दा बुद्धिमत्तापूर्ण विचारहरू भन्‍दा साँच्‍चै नै धेरै बुद्धिमान हुन्‍छन् । र परमेश्‍वरका सबभन्‍दा कमजोर जस्‍ता लाग्‍ने कुराहरू पनि सधैंभरी बाँचेका सबभन्‍दा बलिया र सबभन्‍दा महान मानव जातिभन्‍दा पनि बलिया हुन्‍छन् ।
+\s5
+\v 26 भाइहरू तथा बहिनीहरू हो, परमेश्‍वरले तिमीहरुलाई बोलाउनुहुँदा तिमीहरू कस्‍ता किसिमका व्‍यक्तिहरू थियौ सो हेर । तिमीहरू कति तुच्‍छ थियौ सो हेर । तिमीहरू मानिसहरूमध्‍येका सबभन्‍दा बुद्धिमान थिएनौ । मानिसहरूले तिमीहरूका आज्ञा पालन गर्नलाई तिमीहरू त्‍यति महत्‍वपूर्ण पनि थिएनौ । तिमीहरूसँग प्रतिष्‍ठा भएका पुर्खाहरू पनि थिएनन् ।
+\v 27 बरु, अविश्‍वासीहरूलाई कुनै अर्थ नलागेका कुराहरूलाई परमेश्‍वरले चुन्‍नुभयो जसले गर्दा तिनीहरूले आफ्‍नै प्रशंसा गर्न छोडून् । तिनीहरूले अति बलिया भनी विश्‍वास गरेका कुराहरूलाई शर्ममा पार्नलाई परमेश्‍वरले कमजोर कुराहरूलाई प्रयोग गर्न चुन्‍नुभयो ।
+\s5
+\v 28 अविश्‍वासीहरुले महत्‍वपूर्ण भनी सोचेका कुराहरूको कुनै मूल्‍य छैन भनी देखाउने हेतुले तिनीहरूले महत्‍वहीन भनी सोचेका कुरालाई परमेश्‍वरले चुन्‍नुभयो ।
+\v 29 परमेश्‍वरले यसो गर्नुभयो जसले गर्दा कुनै मानिसलाई पनि आफ्‍नो प्रशंसा गर्ने कुनै कारण नहोस् र बरु, उसले सबै प्रशंसा परमेश्‍वरलाई दिनुपर्छ ।
+\s5
+\v 30 परमेश्‍वरले गर्नुभएको कामको करणले तिमीहरू अब ख्रीष्‍ट येशूसँग मिलापमा छौ, जसले परमेश्‍वर कति बुद्धिमान हुनुहुन्‍छ भनी हामीलाई स्‍पष्‍ट पार्नुभएको छ । उहाँले हामीलाई परमेश्‍वरसँग ठिक सम्‍बन्‍धमा राख्‍नुभएको छ, उहाँले हामीलाई परमेश्‍वरको निम्‍ति अलग गर्नुभएको छ, र उहाँले हामीलाई छुटकारा दिनुभएको छ र हामीलाई सुरक्षित ठाउँमा ल्‍याउनुभएको छ ।
+\v 31 यसैले, जस्‍तो धर्मशास्त्रले भन्छ : “आफ्‍नो प्रशंसा गर्नेले परमप्रभुले उसको निम्ति जे गर्नुभएको छ, त्‍यसमा मात्र आफ्‍नो प्रशंसा गर्नुपर्छ ।”
+\s5
+
+\c 2
+\p
+\v 1 भाइहरू र बहिनीहरू हो, जब म तिमीहरूकहाँ आएँ, मैले  तिमीहरुलाई आकर्षक भाषणहरू दिइन, न त मैले तिमीहरूलाई ती कुराहरू दोहोर्‍याएँ जुन बुद्धिमान मानिसहरुले भने । मैले तिमीहरूलाई परमेश्‍वरको बारेमा लुकेका सत्यताहरु बताएँ । 
+\v 2 मैले तिमीहरूसँग येशू ख्रीष्ट र उहाँको क्रुसको मृत्युबाहेक अरू कुनै कुरा नगर्ने निर्णय गरें ।
+\s5
+\v 3 म तिमीहरूसँग हुँदा, म कति कमजोर थिएँ भनी तिमीहरू जान्‍दछौ । मेरो हृदय डरले भरियो भनी तिमीहरू जान्दछौ र म डरले काम्‍दै गरेको तिमीहरूले देख्‍यौ । 
+\v 4 तर तिमीहरूले मेरो सन्देश सुन्यौ, र जब म तिमीहरूसँग बोलें, तब मैले होशियार भएर तयार पारेका भाषणहरू दिइन भन्‍ने कुरा तिमीहरूलाई थाहा छ । बरु, उहाँले मद्धारा गर्नुभएको आश्‍चर्य कामहरूका शक्तिको कारणले मैले तिमीहरूसँग सत्य बोल्‍दै थिएँ  भनी परमेश्वरको आत्माले तिमीहरूलाई देखाउनुभयो ।
+\v 5 मैले यसकारण यसरी सिकाएँ, यसैले तिमीहरू परमेश्‍वरको शक्तिको कारणले उहाँमा विश्‍वास गर्न सक र मानिसको बुद्धिसित सम्‍बन्‍धित कुनै पनि कुराको कारणले होइन ।
+\s5
+\v 6 अब यो तिनीहरूका लागि हो जसले हामीले भनेको ख्रीष्टमा पूर्णरूपले विश्‍वास गर्छन् । तिमीहरूसँग अब बुद्धि छ र यस युगका राजाहरू र गवर्नरहरूसँग यो बुद्धिको केही सम्‍बन्‍ध छैन, जो सबै जना चाँडै नै बितेर जानेछन् । 
+\v 7 होइन, हामी बुद्धिको प्रचार गर्छौं जुन परमेस्‍वरले अहिलेसम्म लुकाएर राख्‍नुभएको छ । ती बुद्धिमान कुराहरू हुन् जसलाई परमेश्‍वरले संसारको सृष्टिभन्दा अगाडि गर्ने निर्णय गर्नुभयो, र उहाँले ती कुराहरु गर्ने निर्णय गर्नुभयो जसले गर्दा उहाँ र अन्य प्राणीहरूले कुनै दिन हाम्रो आदर गरून् ।
+\s5
+\v 8 यस संसारमा राज्य गर्नेहरू कसैले पनि परमेश्‍वरको बुद्धिमान योजनाहरूका बारेमा थाह पाएनन् ।  तिनीहरूले यी कुरा बुझेका भए, तिनीहरूले प्रभुलाई किल्ला ठोक्‍ने थिएनन् जो क्रुसभन्‍दा धेरै महान हुनुहुन्‍छ ।
+\v 9 तर धर्मशास्त्रमा यसो भन्‍छः “जुन कुराहरू कसैले देखेको छैन,  कसैले सुनेको छैन र कसैले कल्पना गर्न सक्दैन– यी नै कुराहरू परमेश्‍वरले उहाँलाई प्रेम गर्नेहरूका निम्ति तयार पार्नुभएको छ ।”
+\s5
+\v 10 यिनै कुराहरू परमेश्‍वरले हामीलाई आत्माद्वारा प्रकट गर्नुभएको छ । किनकि आत्माले हरेक कुरा देख्‍नुहुन्छ र उहाँले हरेक कुरा जान्‍नुहुन्‍छ । उहाँलाई गहिरा र लुकेका रहस्‍यहरू पनि थाहा छन् जसका बारेमा परमेश्‍वर आफैंलाई मात्र थाहा छ । 
+\v 11 व्‍यक्तिले के विचार गर्दैछ भनी उसको आफ्नै आत्‍माबाहेक कसैले पनि जान्‍दैन । त्यसरी नै परमेश्‍वरका लुकेका कुराहरू परमेश्‍वरको आत्माबाहेक कसैले जान्दैन ।
+\s5
+\v 12 परमेश्‍वरले हामीलाई दिनुभएको आत्मा यस संसारबाट आउने आत्मा होइन । हामीले परमेश्‍वरबाट आउनुहुने आत्मा पायौं । परमेश्‍वरले हामीलाई सित्तैंमा दिनुहुने सबै वरदानहरूका बारेमा बुझ्‍न हामीलाई आत्माले मद्धत गर्नुहुन्छ । 
+\v 13 हामीले यी शिक्षाहरू सिकाउँछौं जसलाई यस संसारको बुद्धिमा तालिम पाएका मानिसहरूले बुझ्‍न सक्दैनन् । यी शिक्षाहरू परमेश्‍वरको आत्माले मात्र सिकाउनुहुन्‍छ । यी शिक्षाहरुको अर्थ के हो सो बुझ्‍न उहाँले हामीलाई मद्धत गर्नुहुन्छ ।
+\s5
+\v 14 परमेश्‍वरलाई नचिन्‍ने मानिसले यी आत्मिक शिक्षाहरू ग्रहण गर्न सक्दैन । उसको निम्ति यी मूर्खहरूका शिक्षाहरू जस्तै लाग्‍छन् । उसले ती ग्रहण गर्न खोजे तापनि, उसले गर्न सक्दैन किनकि परमेस्‍वरबाट आउने बुद्धि भएका मानिसहरूले मात्र ती कुराहरू बुझ्‍न सक्छन् । 
+\v 15 परमेश्‍वरलाई चिन्‍ने व्‍यक्तिले सबै कुराहरूको जाँच गर्छ तर परमेश्‍वरको बारेमा तिनीहरूले गर्ने जाँचलाई उहाँले ग्रहण गर्नु हुनेछैन ।
+\v 16 जस्‍तो हाम्रा अगमवक्ताहरूमध्ये एकजनाले लेखेः “परमप्रभुको मनमा भएका सबै कुरा कसैले जान्‍नु असम्भव छ । कोही पनि परमेश्‍वरलाई सिकाउन सक्षम छैन ।” तर हामी ख्रीष्टका आफ्‍ना विचारहरू जान्‍न सक्छौं ।
+\s5
+
+\c 3
+\p
+\v 1 मेरा भाइहरू र बहिनीहरू, जब म तिमीहरूसँग थिएँ, तब तिमीहरू परमेश्‍वरको बारेमा कठिन सत्यताहरू सुन्‍नलाई तयार थिएनौ । तिमीहरू ख्रीष्‍टसँग मिलापमा भएका साना बालकहरू जस्‍तो गरी मात्र मैले तिमीहरूसँग बोल्‍न सकें ।
+\v 2 आमाले आफ्नो शिशुलाई स्तनपान गराएझैं, बुझ्‍नलाई सजिलो हुने कुराहरू मात्र मैले तिमीहरूलाई सिकाएँ । ठोस खानेकुराको लागि तिमीहरू तयार थिएनौ । र अहिले पनि तिमीहरू तयार छैनौ ।
+\s5
+\v 3 तिमीहरू ख्रीष्‍टियनहरू भए तापनि, तिमीहरू अझै पनि अविश्‍वसीहरू जस्तै व्‍यवहार गर्दै रहेको कारणले म यसो भन्‍दछु । तिमीहरू तयार छैनौ भनी म  जान्‍दछु किनभने तिमीहरूमध्ये धेरै जनाले एकअर्कासँग डाह र झगडा गर्छौ, र तिमीहरू अझै पनि अविश्‍वासीहरू झैं न्याय गर्दैर्छौ ।
+\v 4 तिमीहरूमध्‍ये कसैले म, पवलले सिकाएका कुरा मान्‍छौं भन्‍छौ, अरूहरूले तिनीहरू अपोल्‍लोसले सिकाएको कुरा मान्‍छौं भन्‍छौ । अविश्‍वासीहरूले व्‍यवहार गरेजस्‍तै व्‍यवहार तिमीहरू गर्दैछौ ।
+\v 5 परमेश्‍वरले तिमीहरूका जीवनमा गर्नुभएको महान कामको तुलनामा अपोल्‍लोस महत्‍वपूर्ण छैनन् । न त पावल नै महत्त्‍वपूर्ण छन् । हामीहरू दुवै जना सेवकहरू हौं र एउटै परमेश्‍वरले हामीलाई दिनुभएको कामअनुरूप हामीहरू दुवैले उहाँको सेवा गर्छौं ।
+\s5
+\v 6 परमेश्‍वरको वचनको बीऊ तिमीहरूमा रोप्‍ने म नै पहिलो व्‍यक्ति भए तापनि, तिमीहरूलाई विश्‍वसमा बढ्‍नलाई अपोल्‍लोसले नै सुनिश्‍चित गरे । तर तिमीहरूलाई आत्मिक वृद्धि दिने काम परमेश्‍वरले मात्र गर्न सक्‍नुभयो ।
+\v 7 यो कुरा म फेरि भन्छुः बीउहरू रोप्‍ने र तिनीहरूमा पानी हाल्‍नेहरूलाई हामीहरू अलिकति पनि महत्‍व दिंदैनौं  । वृद्धि गराउनुहुने परमेश्‍वर नै हुनुहुन्‍छ । तिमीहरू एउटा बगैंचा जस्तै हौ जसलाई उहाँले रोप्‍नुभएको छ ।
+\s5
+\v 8 रोप्‍नेहरू र पानी हाल्नेहरूले एउटै काम गरी रहेका हुन्छन्, र इनामको रूपमा प्रत्येकले व्‍यक्तिगत किसिमले ज्याला पाउनेछन् । प्रत्‍येकले कति कडा परिश्रम गरेका छन् त्‍यसको नापबमोजिम उसलाई दिइने रकम नै इनाम हो ।
+\v 9 हामीहरू परमेश्‍वरसँग एकसाथ काम गर्दैछौं र हामीहरू दुवै परमेश्‍वरका हौं । तर तिमीहरूका सन्‍दर्भमा, परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई आफ्नो खेतबारीमा हुर्काउँदै हुनुहुन्छ । यो उहाँले तिमीहरूबाट एउटा घर बनाउँदै गर्नुभएको जस्‍तै हो ।
+\s5
+\v 10 परमेश्‍वरले उदार हुनुभएर मलाई सीपहरू दिनुभयो । एकजना कुसल निर्माण गर्ने व्‍यक्तिले झैं मैले तिमीहरूका माझमा धेरै ध्‍यान दिएर काम गरें । तर, मैले सुरु गरेको कामलाई मपछि अरू कसैले निर्माण गरिरहने छन् । अरू कसैले अघि नै गरेको काममाथि नै हरेकले निर्माण गर्नेछ । तर कसरी तिनीहरूले निर्माण गर्छन् भन्‍ने कुरामा प्रत्‍येक नै होशियार हुनुपर्छ ।
+\v 11 किनकि कुनै ठाउँमा जग राख्‍ने काम भई सकेपछि, त्‍यहाँ फेरि अरू कुनै जग राख्‍न सकिंदैन । त्‍यो जग येशू ख्रीष्‍ट हुनुहुन्छ ।
+\s5
+\v 12 हामीहरू निर्माण गर्नेहरू जस्‍तै हौं, जसले जगमाथि के राख्‍ने भनी छनौट गर्छौं । निर्माण गर्नेहरूले सुन, चाँदी र बहुमूल्य पत्‍थरजस्‍ता मूल्‍यवान पदार्थहरू प्रयोग गर्न रोज्‍न सक्‍छन् वा तिनीहरूले काठ, खर र परालजस्‍ता मूल्‍यहीन पदार्थहरू प्रयोग गर्न रोज्‍न सक्‍छन् ।
+\v 13 परमेश्‍वरले हाम्रो कामको न्याय गर्नुहुनेछ र हामीहरू प्रत्‍येकले उहाँको निम्‍ति जे गरेका छौं त्‍यो प्रदर्शन गर्नुहुनेछ । हामीले गरेका कामको जाँच गर्न उहाँले आगो पठाउनु हुनेछ । हामीले उहाँको निम्‍ति गरेको कामको गुणस्‍तर त्यो आगोले प्रमाणित गर्नेछ ।
+\s5
+\v 14 एक जना व्‍यक्तिले गरेको निर्माण उसको काम जाँच्‍ने आगोबाट बच्‍न सफल भयो भने, उसले आफ्‍नो कामको निम्‍ति इनाम पाउनेछ,
+\v 15 तर उसको सबै काम आगोले जलाउँछ भने, उसले आफ्नो सबै इनाम गुमाउँनेछ तर उसले गरेका हरेक कुरालाई ज्वालाले पूर्णरूपमा भष्म पारे तापनि, परमेश्‍वरले अझै पनि उसलाई बचाउन सक्‍नुहुन्छ ।
+\s5
+\v 16 निश्‍चित रूपमा तिमीहरू जान्‍दछौ कि तिमीहरू परमेश्‍वरको वासस्थान हौ जहाँ परमेश्‍वरले बास गर्नुहुन्छ । तिमीहरू उहाँका मन्दिर हौ । निश्‍चित रूपमा तिमीहरू जान्‍दछौ कि परमेश्‍वरको आत्‍माले तिमीहरू भित्र बास गर्नुहुन्‍छ ।
+\v 17 परमेश्‍वरको मन्दिरलाई नष्‍ट गर्न खोज्‍ने कुनै पनि व्‍यक्तिलाई उहाँले नष्‍ट गर्नुहुनेछ भनी उहाँले प्रतिज्ञा गर्नुहुन्‍छ । उहाँको मन्दिर उहाँको मात्र भएको कारणले यसो गर्नुहुन्‍छ । र उहाँले त्यही प्रतिज्ञाद्वारा तिमीहरूको सुरक्षा गर्नुहुन्‍छ किनभने तिमीहरू अब उहाँको मन्दिर हौ र तिमीहरू उहाँको मात्र हौ !
+\s5
+\v 18 तिमीहरू आफैं छलमा नपर्नलाई सावधान होओ । तिमीहरूमध्‍ये कसैले पनि अविश्‍वासीहरूले प्रशंसा गर्ने जति धेरै बुद्धि आफूसँग छ भनी विचार गर्छ भने, उसले होसियार हुनुपर्छ । अविश्‍वासीहरूले चाहाना गर्ने सबै कुराहरू त्याग्‍नु नै उसको निम्‍ति धेरै असल हुन्‍छ , यद्यपि त्‍यसो गरेकोमा तिनीहरूले उसलाई एक जना मूर्ख नै हो भनी विचार नै किन नगरून् । जब उसले ती कुराहरू छोड्छ, तब उसले साँचो बुद्धि सिक्‍न सुरु गर्नेछ ।
+\v 19 संसारले जे कुरालाई ठूलो बुद्धिको कुरा भनी विचार गर्छ, त्‍यो परमेश्‍वरको निम्‍ति साँच्‍चै नै मूर्ख कुरा हो । किनकि धर्मशास्‍त्रले भन्‍दछ,  “परमेश्‍वरले बुद्धिमानहरूलाई, तिनीहरूका आफ्‍नै मूर्ख योजनाहरूमा पक्रनुहुन्छ ।”
+\v 20 र फेरि धर्मशास्‍त्रले सिकाउँछ,  “परमप्रभुले बुद्धिमानका सबै योजना सुन्‍नुहुन्छ र उहाँले जान्‍नुहुन्‍छ कि अन्त्यमा, तिनीहरूले हरेक कुरा गुमाउँनेछन् ।”
+\s5
+\v 21 यसैले एक जना ख्रीष्‍टियन अगुवा कति असल हुन् वा अर्का ख्रीष्‍टियन अगुवा कति असल हुन् भनी घमण्‍ड गर्न छोड । किनकि परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई सबै कुराहरू दिनुभएको छ ।
+\v 22 परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई पावल दिनुभयो, र उहाँले तिमीहरूलाई अपोलस र पत्रुस दिनुभयो । र परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई यो संसार र तिमीहरूका जीवन तथा मृत्युमाथि विजय दिनुभयो । र अस्‍तित्‍वमा भएका हरेक कुरा र भविष्यमा अस्‍तित्‍वमा हुने हरेक कुरा परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई दिनुहुन्‍छ –  ती सबै तिमीहरूका हुन्,
+\v 23 र तिमीहरू ख्रीष्‍टका हौ र ख्रीष्‍ट परमेश्‍वरका हुनुहुन्छ ।
+\s5
+
+\c 4
+\p
+\v 1 एक जना व्‍यक्तिले हामीलाई ख्रीष्‍टको सेवकहरूका रूपमा विचार गर्न सक्‍नुपर्छ, र जसलाई परमेश्‍वरले सुसमाचारमा गुप्‍त रहेका सत्‍यताहरूको जिम्‍मेवारी दिनुभयो । 
+\v 2 परमेश्‍वरले हामीलाई गर्न भनी दिनुभएको काम हामीले विश्‍वासयोग्‍य भएर गर्नुपर्छ  किनभने यो काम गर्न उहाँले हामीलाई भरोसा गर्नुहुन्छ ।
+\s5
+\v 3 कुनै एक मानिस वा न्‍यायको अदालतले मेरो जीवनको न्याय गर्छन् भने पनि, म त्यसको बारेमा कुनै वास्‍ता गर्दिन । म आफैं पनि आफ्‍नो न्याय गर्न योग्‍यको छु भनी विचार गर्दिन ।
+\v 4 कसैले मलाई खराबीको दोष लगाएको कुरा मलाई याद छैन । तर त्यसको अर्थ म निर्दोष छु भन्‍ने होइन । मेरो न्याय गर्ने प्रभु हुनुहुन्‍छ ।
+\s5
+\v 5 त्यसो भए, तिमीहरूले समयभन्दा अघि कुनै कुराको पनि न्याय गर्नुहुँदैन । प्रभु फेरि फर्केर आउनुहुँदा, उहाँले त्‍यो गर्नुहुनेछ । पूर्ण अन्धकारमा रहेका हरेक कुरालाई पनि उहाँले उज्‍यालोमा ल्याउन सक्‍नुहुन्छ, र उहाँले ठिक न्याय गर्न सक्‍हुन्छ किनभने प्रत्‍येक व्‍यक्तिले साँचो रूपले के विचार गर्छ भनी उहाँलाई थाहा छ । जब उहाँ आउनुहुन्‍छ, हरेक व्‍यक्तिले प्रभुबाट जस्‍तो किसिमको आदर पाउन योग्‍य छ, त्‍यो तिनीहरूले पाउनेछन् ।
+\s5
+\v 6 अब, भाइहरू र बहिनीहरू, हामीले पालन गर्ने नियम यो हो, “तिनीहरूले धर्मशास्‍त्रमा लेखेका कुराभन्‍दा बाहिर नजाओ ।” अपोल्‍लोस र म यसद्वारा जिउछौं । तिमीहरूका लागि हामी यसरी मात्रै शिक्षा दिन्‍छौं, यसैले तिमीहरू हामीबाट सिक्‍न सक्‍छौ । यसले तिमीहरूलाई वचन सिकाउने मानिसहरूका बारेमा धेरै घमण्‍डी हुनबाट तिमीहरूलाई बचाउनेछ, त्‍यो म वा अपोल्‍लोस नै किन नहून् ।
+\v 7 तिमीहरू र अन्य कुनै विश्‍वासीका बिच कुनै भिन्‍नता छैन । तिमीहरू सबैले वरदान स्वरूप हरेक कुरा प्राप्‍त गरेका छौ । तिमीहरू कोही पनि कुनै अर्को व्‍यक्तिभन्दा श्रेष्‍ठ छैनौ । तिमीहरू कसैले पनि बाँकी रहेका अरूहरूभन्दा श्रेष्‍ठ हुँ भनेर घमण्ड गर्नु हुँदैन । हामी सबै जना एक समान छौंँ ।
+\s5
+\v 8 तर तिमीहरूले इच्‍छा गरेका हरेक कुरा तिमीहरूले प्राप्‍त गरेका छौ भनेजस्‍तै व्‍यवहार गर्छौ ! तिमीहरू धनी भए जस्तै गरी जिउँछौ ! र हाम्रो मद्दतविना नै पनि – तिमीहरू राज्य गरिरहेका राजाहरू र रानीहरू जस्तै जिउँछौ । हो, म इच्छा गर्छु कि तिमीहरू साँच्‍चै नै राजाहरू र रानीहरू भएका भए हुनेथियो, किनकि त्‍यसो भए हामी पनि तिमीहरूसँगै राज्य गर्न सक्‍ने थियौं !
+\v 9 तर वास्तविक रूपमा, लडाइँ पछि कैदमा परेकाहरूलाई लाइनमा राखेर डुलाउँदा हामी प्रेरितलाई परमेश्‍वरले सबभन्‍दा पुछारमा प्रदर्शनमा राख्‍नुभएको छ जस्‍तै लाग्‍छ । हामीहरू मृत्युदण्‍ड सुनाइएका मानिसहरू जस्तै छौं । स्वर्गदूतहरू र मानिसहरू दुवैले सारा संसारमा देखून् भनेर हामीलाई प्रदर्शनमा राखिएको छ ।
+\s5
+\v 10 हामी प्रेरितलाई अरूहरूले मूर्खहरू भएको जस्तै गरी विचार गर्छन् किनभने हामी ख्रीष्‍टको निम्‍ति जिउँछौं, र तैपनि, तिमीहरू आफैंलाई बुद्धिमान मानिसहरूको रूपमा देख्‍छौ । हामी कमजोर देखिन्‍छौं, तर तिमीहरू बलिया जस्‍ता देखा पर्छौ ! तिमीहरू आफ्‍नो प्रशंसा र आदर गर्छौ, तर हामी प्रेरितहरूलाई अरू मानिसहरूले घृणा गर्छन् ।
+\v 11 वर्तमान समयमा अहिलेसम्म पनि हामी प्रेरितहरू भोका र प्‍यासी भएर हिंडिरहेका छौं । हामी यति गरीब भएका छौं कि हामीसँग आफ्‍नो निम्‍ति लुगा किन्‍ने पैसा पनि छैन । अधिकारीहरूले हामीलाई घरि घरि निर्दयतापूर्वक पिटेका छन् । हाम्रो घर भन्‍नलाई हामीसँग कुनै ठाउँ छैन ।
+\s5
+\v 12 हामी जिउनको निम्‍ति आफ्‍नै हातद्वारा कठोर परिश्रम गर्छौं । अरूहरूले हामीलाई सराप दिंदा, हामी तिनीहरूलाई आशिष दिन्‍छौं । अरूहरूले हामीलाई कष्‍ट दिंदा, हामी त्यो सहन्‍छौं ।
+\v 13 मानिसहरूले हाम्रो बारेमा झुटहरू बोल्‍दा, तिनीहरूप्रति दयालु भएर हामी जवाफ दिन्‍छौं । र पनि तिनीहरूले हामीलाई संसारको फोहोर जस्तै र मानिसहरूले फोहरका थुप्रोमा फाल्न इच्‍छा गर्ने फोहर जस्‍तै भएको व्यवहार गर्छन् ।
+\s5
+\v 14 मैले तिमीहरूलाई शर्ममा पार्ने कोसिस गरिरहेको होइन, तर जसरी प्रेम गर्ने बाबुआमाले बालकलाई सच्‍याउँछन्, त्‍यसरी नै  म तिमीहरूलाई सच्‍याउन चाहान्‍छु ।
+\v 15 तिमीहरूलाई दश हजार शिक्षकहरूले ख्रीष्‍टका बारेमा सिकाएको भए तापनि, तिमीहरूसँग अझै पनि एक जना मात्र आत्मिक बाबु हुन्छन् । जब मैले प्रचार गरेको सुसमाचारमा तिमीहरूले  विश्‍वास गर्‍यौ, तब ख्रीष्‍टमा म तिमीहरूका बुबा बनें ।
+\v 16 यसैले म तिमीहरूलाई मेरो उदाहरणको अनुशरण गर्न आग्रह गर्छु ।
+\s5
+\v 17 त्यसैले मैले तिमोथीलाई तिमीहरूकहाँ पठाएँ । म तिनलाई प्रेम गर्छु, र तिनी मेरो विश्‍वासयोग्य छोरो हुन् । म ख्रीष्‍टसँग मिलापमा रहँदा म कसरी जिउँछु भनी तिनले तिमीहरूलाई याद गराउनेछन् । हामी जाहाँ जाँदा पनि र हामीले जुनसुकै मण्‍डलीसित भेटघाटमा गर्दा पनि म यिनै कुराहरू सिकाउँछु ।
+\v 18 तिमीहरूमध्‍ये कोही घमण्‍डी भएका छौ । म अब चाँडै नै तिमीहरूकहाँ फर्कनेछैन भनेजस्‍तै गरी तिमीहरू जिउँछौ । 
+\s5
+\v 19 तर म आउने प्रभुको इच्‍छा हुन्‍छ भने, म तिमीहरूकहाँ चाँडै नै आउनेछु । तब यी घमण्डी मानिसहरूले कसरी बोल्‍छन् भन्‍ने कुरा मात्र मैले थाहा पाउनेछैन तर तिनीहरूमा परमेश्‍वरको शक्‍ति छ वा छैन भन्‍ने कुरा पनि म पत्ता लगाउनेछु ।
+\v 20 परमेश्‍वरको राज्य तिमीहरूले जे भन्‍छौ त्यो बारेमा होइन । यो त परमेश्‍वरको शक्‍तिको बारेमा हो ।
+\v 21 म के गरौं भन्‍ने तिमीहरू चाहन्छौ ? म तिमीहरूलाई कठोर अनुशासनले दण्‍ड दिन आऊँ, वा म यसरी आऊँ, जसले गर्दा म तिमीहरूप्रति कति विनम्र भएर तिमीहरूलाई कति धेरै प्रेम गर्छु भनी तिमीहरूले देख्‍न सक्‍छौ ?
+\s5
+
+\c 5
+\p
+\v 1 त्‍यहाँ तिमीहरूका मण्डलीमा कोही एक जना छ जो यौनको अनैतिकतामा जीवन बिताउँदैछ भनी हामीलाई मानिसहरूले बताएका छन् । यस्‍तो किसिमको अनैतिकतालाई त अविश्‍वासीहरूले पनि अनुमति दिंदैनन् । एक जना मानिससित एउटी प्रेमिका छिन् जो तिनको आफ्नै बुबाकी पत्‍नी हुन् ।
+\v 2 तिमीहरू ज्‍यादै अहंकारी भएका छौ ! बरु, तिमीहरू यो पापको निम्‍ति रोएको हुनुपर्छ, किनकि यसले पुरै मण्डलीलाई हानी पुर्‍याउँछ । तिमीहरूले यो मानिसलाई आफ्‍नो मण्डलीबाट बाहिर राख्‍नुपर्छ ।
+\s5
+\v 3 म शारीरिक रूपमा तिमीहरूसँग छैन, तर म तिमीहरू सबैलाई ज्‍यादै वास्‍ता गर्छु, र म आफ्‍नो आत्मामा तिमीहरूसँगै छु । र म तिमीहरूसँगै भए जस्तै गरी, मैले यो काम गर्ने मानिसको इन्‍साफ पहिले नै गरिसकेको छु ।
+\v 4 प्रभु येशूको अधिकारमा रहेर आराधना गर्नलाई तिमीहरू एकसाथ भेला हुँदा – र मैले  तिमीहरूसँगै आत्‍मामा आराधना गरिरहँदा – 
+\v 5 तिमीहरूले यो मानिसलाई संसारमा शैतानको हातमा सुम्‍पिदिनुपर्छ, जसले गर्दा उसको भौतिक शरीर नष्‍ट हुन सकोस्, ता कि प्रभुको आगमनको दिनमा परमेश्‍वरले उसको आत्‍मालाई बचाउनु भएको होस् ।
+\s5
+\v 6 तिमीहरूले आफ्नै प्रशंसा गरिरहनु असल होइन । तिमीहरू निश्‍चय पनि जान्दछौ कि दुष्‍टता खामिर जस्तै होः थोरै खामिरले पुरा रोटीलाई नै फुलाउँछ ।
+\v 7 पाप खामिर जस्तै हो । तिमीहरूले पुरानो खमिरलाई सफा गर्नु र त्‍यसलाई बाहिर फाल्‍नुपर्छ जसले गर्दा त्‍यसले सम्‍पूर्ण पिठोको डल्‍लोलाई अशुद्ध पार्न सक्‍दैन । तिमीहरू अखामिरी पिठोको डल्‍लो जस्तै छौ । निस्तार-चाडमा जस्‍तै, खामिरलाई रोटीबाट टाढै राख्‍नुपर्छ । किनकि ख्रीष्‍ट नै हाम्रा निस्तार-चाडको थुमा हुनुहुन्छः उहाँ हाम्रा निम्ति बलिदान हुनुभयो ।
+\v 8 यसैले हामी निस्तार-चाड मनाऔं, र हामी शुद्धताका सबै नियमहरू पालन गरौं । हामीले पुरानो खामिरलाई फाल्‍नैपर्छ, जुन कुराले अनाज्ञाकरिता र दुष्‍टता जनाउँछ, र परमेश्‍वरको आज्ञा पालन गर्दै र एक आपसमा सत्य बोल्‍दै हामीले चाड मनाउनुपर्छ । हामीले त्यसो गर्छौं भने, हामी खामिर नहालेको रोटी जस्तै हुनेछौंँ ।
+\s5
+\v 9 यौनको अनैतिकता भएका मानिसहरूसित तिमीहरूले मित्रता गर्नुहँदैन भनी मैले तिमीहरूलाई लेखें ।
+\v 10 मैले साँचो अर्थमा तिमीहरूलाई अनैतिक जीवन भएका अविश्‍वासीहरू, वा स्‍वार्थी भएर धेरै कुराहरूका अभिलाषा गर्नेहरू, वा अरूबाट लिनलाई छल गर्ने र ठग्‍नेहरू, वा मूर्ती पूजा गर्नेहरूसँग बिल्‍कलै सम्‍बन्‍ध राख्‍नुहुँदैन भन्‍न खोजेको होइन । यस्‍ता सबै मानिसहरूबाट बिल्‍कुल अलग हुनलाई त तिमीहरूले यो संसार नै छोड्नुपर्छ ।
+\s5
+\v 11 बरु, मैले यसो भन्‍न खोजेको हुँ कि यौनको अनैतिकतामा जीवन बिताउँदै गरेको एक विश्‍वासी मित्रसँग तिमीहरू घनिष्‍ट मित्र बन्‍नुहुँदैन । लोभ वा मूर्तिपूजा, वा अरूलाई गालि गर्ने, वा मदिरा पिउने, वा धुताहा जस्‍ता अरू पापहरू गर्नेहरूलाई हामीले समावेश गर्न सक्‍छौं । ख्रीष्‍टमा विश्‍वास गरेको दाबी गरेर पनि यस्‍ता भयानक पापहरू गर्नेहरूसँग त तिमीहरूले सँगै बसेर खानु पनि हुँदैन । 
+\v 12 ख्रीष्‍टको मण्डलीभन्दा बाहिरका भएकाहरूको इन्‍साफ गर्ने मेरो काम होइन ।  यहाँ भएकाहरूको इन्‍साफ गर्नु तिमीहरूको जिम्मेवारी हो ।
+\v 13 मण्डलीभन्दा बाहिर रहेकाहरूको इन्‍साफ परमेश्‍वरले गर्नुहुनेछ । धर्मशास्‍त्रले हामीलाई आज्ञा दिन्‍छ,  “तिमीहरूका माझमा भएको दुष्‍ट व्‍यक्तिलाई तिमीहरूले हटाउनैपर्छ !”
+\s5
+
+\c 6
+\p
+\v 1 अर्को विश्‍वासीसँग तिमीहरूको विवाद हुँदा, त्यो विषयलाई नागरिक अदालतको विश्‍वास नगर्ने न्‍यायाधीशकहाँ लैजाने चेस्‍टा तिमीहरूले गर्नुहुँदैन । त्‍यो विषयलाई विश्‍वासी मित्रहरूकहाँ लैजाओ, जसलाई परमेश्‍वरले आफ्‍नो निम्‍ति अलग गर्नुभएको छ ।
+\v 2 तिमीहरूले यो कुरा जान्‍नुपर्छ कि हामी परमेश्‍वरका मानिसहरूले यस संसारको इन्‍साफ गर्नेछौं । तिमीहरूले एक दिन यो संसारको इन्‍साफ गर्नेर्छौ भने, कम महत्त्‍वपूर्ण विषयहरूलाई तिमीहरूले समाधान गर्न सक्‍नुपर्छ ।
+\v 3 तिमीहरूले जान्‍नुपर्छ कि तिमीहरूले स्वर्गदूतहरूको इन्‍साफ गर्नेछौ ! निश्‍चय पनि तिमीहरू यस जीवनका विषयहरूका सम्‍बन्‍धमा इन्‍साफ गर्न सक्षम छौ ।
+\s5
+\v 4 र यस जीवनका महत्त्‍वपूर्ण विषयहरू तिमीहरूले समाधान गर्न सक्छौ भने, ख्रीष्‍टियनहरूका बीचको विवादहरूलाई अविश्‍वासीहरूद्वारा समाधान गर्न तिमीहरूले सुम्‍पिदिनु आवश्‍यक हुँदैन ।
+\v 5 तिमीहरूले कसरी आफैंलाई अपमानित तुल्‍याएका छौ भनी देखाउनलाई म यो भन्‍छु । ख्रीष्‍टियन दाजुभाइ तथा दिदिबहिनीको बिचमा यस्ता किसिमका समस्याहरू हुँदा, मण्‍डलीमा निश्‍चय पनि कोही व्‍यक्ति हुनुपर्छ जो यी विवादहरूका समाधान गर्न बुद्धिमान छन् ।
+\v 6 तर बरु, तिमीहरूका माझमा भएका कोही विश्‍वासीहरूले अरू विश्‍वासीहरूलाई नागरिक अदालतमा दोष लगाउँछन् र एक जना अविश्‍वासी न्यायाधीशलाई समस्या समाधान गर्ने अनुमति तिमीहरू दिन्‍छौ !
+\s5
+\v 7 जब एक अर्काको बिचमा तिमीहरूमा कुनै विवाद छ भने, त्‍यसको अर्थ हो तिमीहरूले जे गर्नुपर्छ त्‍यो तिमीहरूले गरेका छैनौ । एक जना भाइ वा बहिनीलाई अदालतमा लानुभन्‍दा, तिनीहरूलाई तिमीबाट फाइदा उठाउँन देओ ।
+\v 8 बरु, तिमीहरूले अरूहरूको खराबी गरेका छौ र ठगेका छौ, र जसलाई तिमीहरूले ठगेका छौ तिनीहरू तिमीहरूका आफ्नै दाजुभाइ तथा दिदीबहिनी हुन् ।
+\s5
+\v 9 दुष्‍टहरू परमेश्‍वरको राज्‍यमा आउने छैनन् भन्‍ने कुरा निश्‍चय पनि तिमीहरू बुझ्‍दछौ । तिनीहरूले तिमीहरूसँग अन्‍यथा भन्‍छन् भने तिनीहरूका कुरामा विश्‍वास नगर । सत्य कुरा यो हो कि यौनको अनैतिक, परमेश्‍वर बाहेक कुनै कुरा वा कुनै व्‍यक्तिको आराधना गर्नेहरू, आफ्नो विवाहको शपथलाई तोड्नेहरू, यौनको आराधनामा संलग्‍न हुने जस्‍तो भ्रष्‍ट काम गर्नेहरू, र समलिङ्गी व्‍यवहार गर्नेहरू,
+\v 10 चोरहरू, धेरै कुराका लोभीहरू, मदिराले मात्तिनेहरू, अरूको बारेमा झुटो बोल्‍नेहरू, र अरूलाई छल गर्न र चोर्न खोज्‍नेहरू – यस्‍ताहरू कदापि परमेश्‍वरको राज्‍यमा आउने छैनन् । 
+\v 11 तिमीहरूमध्ये कसैले यस्ता कुराहरू गर्ने गर्थे । तर परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई आफ्‍ना पापहरूबाट शुद्ध पार्नुभएको छ, उहाँले तिमीहरूलाई आफ्‍नो निम्ति अलग गर्नुभएको छ र उहाँले तिमीहरूलाई धर्मी ठहराउनुभएको छ । प्रभु येशू ख्रीष्‍टको शक्‍ति र हाम्रा परमेश्‍वरको आत्माद्वारा उहाँले यो सबै कुरा गर्नुभएको छ ।
+\s5
+\v 12 कसैले यसो भन्छन्ः “मैले इच्‍छा गरेको कुनै पनि कुरा गर्न म स्वतन्‍त्र छु, किनभने म ख्रीष्‍टसँग मिलापमा छु ।” हो, तर कुनै कुराको अनुमति छ भन्‍दैमा त्‍यो मेरो निम्‍ति असल छ भन्‍ने हुँदैन । “मैले इच्‍छा गरेको कुनै पनि कुरा गर्न म स्वतन्‍त्र छु” – तर कुनै कुरालाई पनि म आफ्‍नो मालिक हुने अनुमति दिन्‍न ।
+\v 13 मानिसले यसो पनि भन्‍छन्, “व्‍यक्तिको शरीरले पचाउनलाई खानेकुरा बनाइएको हो, र खानेकुरा पचाउनलाई व्‍यक्तिको शरीर बनाइएको हो” – तर परमेश्‍वरले चाँडै नै खानेकुरा र शरीरको सामान्‍य कामहरू दुवैलाई अलग पार्नुहुनेछ । वास्‍तवमा नै, तिनीहरू मानिसहरूसँग सुत्‍ने विषयमा कुरा गदैर्छन् । तापनि, परमेश्‍वरले हाम्रा शरीरहरूलाई यौनको अनैतिक सम्बन्ध राख्‍नलाई बनाउनु भएन । तर यो शरीर प्रभुको सेवा गर्नलाई हो र प्रभुले शरीरको निम्‍ति जुटाउनु हुनेछ ।
+\s5
+\v 14 परमेश्‍वरले प्रभुलाई मृत्युबाट जीवित पार्नुभयो, र फेरि जिउनलाई उहाँले हामीलाई पनि आफ्‍नो शक्‍तिद्वारा जीवित पार्नुहुनेछ ।
+\v 15 तिमीहरूले जान्‍नुपर्छ कि तिमीहरूका शरीरको मिलाप ख्रीष्‍टसँग भएको छ । के तिमीहरू ख्रीष्‍टको अंगलाई लिने र त्‍यसलाई वेश्‍यासित मिलाउने काम गर्छौ ? कदापि गर्दैनौ !
+\s5
+\v 16 वेश्यासँग सुत्‍ने कुनै पनि व्‍यक्ति तिनीसित मिलापमा हुन्छ भन्‍ने कुरा तिमीहरू बुझ्‍छौ । विवाहको बारेमा धर्मशास्‍त्रले यसो भन्‍छ: “दुई जना एक हुनेछन् ।”
+\v 17 र प्रभुसित मिलापमा भएकाहरू उहाँसँग एउटै आत्मा हुन्छन् ।
+\s5
+\v 18 यसैले तिमीहरूलाई यौनको पाप गर्ने इच्‍छा भयो भने, त्‍यसबाट तिमीहरू जति सक्दो छिटो भाग ! कसैले यौनका पापहरू, उसले आफ्नै शरीरको विरूद्धमा गर्ने पापहरूबाहेक – मानिसहरू भन्छन्, “एक जना व्‍यक्तिले गर्ने हरेक पाप शरीरभन्‍दा बाहिर नै गर्छ”  
+\s5
+\v 19 तिमीहरूले जान्‍नुपर्छ कि तिमीहरूका शरीर बासस्‍थान हो, तिमीहरूभित्र पवित्र आत्माको मन्दिर छ । परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई उहाँको आत्मा दिनुभयो र अब तिमीहरू आफ्नै होइनौ । बरु, तिमीहरू परमेश्‍वरका हौ ।
+\v 20 परमेश्‍वरले आफ्‍नै पुत्रको मोल तिरेर तिमीहरूलाई किन्‍नुभयो । यसकारण तिमीहरू आफ्‍ना मानव शरीरमा गर्ने सबै कामहरूले परमेश्‍वरको आदर गर ।
+\s5
+
+\c 7
+\p
+\v 1 विवाहित विश्‍वासीहरूले कसरी जिउनुपर्छ भन्‍ने बारेमा तिमीहरूले मलाई केही प्रश्‍नहरू लेख्‍यौ । मेरा जवाफ यहाँ छ । त्‍यहाँ यस्‍ता समयहरू हुन सक्‍छन् जसमा विवाहमा सँगै सुत्‍नबाट अलग हुनु असल हुन्‍छ ।
+\v 2 तर मानिसहरू प्रायः गरेर यौनको अनैतिक सम्बन्ध राख्‍न परीक्षित भएका छन् । यसैले प्रत्‍येक पतिको आपनै पत्‍नी हुनुपर्छ अनि प्रत्‍येक स्‍त्रीको आफ्नै पति हुनुपर्छ ।
+\s5
+\v 3 र हरेक विवाहित विश्‍वासीहरू, उसको पति वा पत्‍नीसँग मात्र सुत्‍न पाउने अधिकार हुनुपर्छ ।
+\v 4 पतिले आफ्नो शरीरमाथि आफ्‍नो पत्‍नीलाई नियत्रण गर्न दिनुपर्छ । र पत्‍निले आफ्नो शरीरमाथि आफ्‍नो पतिलाई नियत्रण गर्न दिनुपर्छ । 
+\s5
+\v 5 यसैले तिमीहरू दुवै जनाले प्रार्थना गर्न सक भनेर छोटो समयका लागि यसबाट अलग रहने सहमत भएको समय अवधिमा बाहेक एक अर्कालाई सँगै सुत्‍नबाट बन्चित नगर । तर त्यो समय पूरा भएपछि फेरि सँगै रहने गर । तिमीहरूले आफैंलाई अधीनमा राख्‍न नसकेको कारणले शैतानले तिमीहरूको परीक्षामा गर्ने अनुमति नदेओ ।
+\v 6 मैले तिमीहरूलाई विवाह गर्नैपर्छ भन्‍ने आज्ञा दिंदै गरेको होइन, तर म सम्‍झौता गर्नेछु किनभने तिमीहरूमध्ये धेरैजसोको विवाह भएको छ वा विवाह गर्ने इच्‍छा गर्नेछौ ।
+\v 7 मेरो उदाहरण तिमीहरूको सामु छः म एक्लो छु र परमेश्‍वरको सेवा गर्नलाई तिमीहरूमध्‍ये प्रत्येक नै एक्लो रहन सके हुन्‍थ्‍यो भन्‍ने इच्छा कहिलेकहीं मलाई हुन्‍छ । तर परमेश्‍वरले आफ्‍ना छोराछोरीलाई विभिन्‍न किसिमका धेरैवटा वरदानहरू दिनुहुन्छ । उहाँले कोही मानिसहरूलाई विवाहित तुल्‍याउनुहुन्छ र अरूहरलाई एक्लो रहन दिनुहुन्छ ।
+\s5
+\v 8 तिमीहरूमध्ये जसले कदापि विवाह गरेको छैनौ र जसका पतिहरूको मृत्‍यु भएको छ, तिनीहरूलाई म भन्छु तिमीहरू म जस्तै एक्लै रहनु असल हुन्‍छ ।
+\v 9 तर तिमीहरूले आफूलाई अधीनमा राख्‍न कठिन हुन्‍छ भने, तिमीहरूले विवाह गर्नुहुन्छ । यौनको उत्कट चाहनाहरूलाई दबाउनुभन्दा त तिमीहरूले विवाह गरेको नै असल हुन्छ ।
+\s5
+\v 10 तिमीहरू जो विवाहित छौ, प्रभुले आफ्‍नै आज्ञाहरू दिनुहुन्‍छः “पत्‍नीले आफ्‍नो पतिबाट अलग हुनु हुँदैन ।” 
+\v 11 (तर तिनी आफ्‍नो पतिबाट अलग हुन्छिन् भने, तिनले फेरि विवाह गर्नुहुँदैन अन्‍यथा तिनले आफ्‍नो पतिसगँ मिलाप गर्नुपर्छ ।) र “पतिले आफ्‍नो पत्‍नीसित सम्बन्धविच्छेद गर्नुहुँदैन ।” 
+\s5
+\v 12 अनि मलाई यो भन्‍नु छ – र यो मेरो सल्लाह हो, प्रभुको आज्ञा होइन – तिमीहरू जससँग अविश्‍वासी पत्‍नी छिन्:  तिमीसँग बस्‍नलाई उनी खुशी छिन् भने, उनलाई सम्बन्ध विच्छेद नदेओ ।
+\v 13 र तिमीहरू जससँग विश्‍वास नगर्ने पति छन् भने, र तिमीसँग बस्‍न तिनि खुशी छन् भने, तिनलाई सम्बन्ध विच्छेद नदेओ ।
+\v 14 पत्‍नीले परमेश्‍वरमा विश्‍वास गरेको कारणले अविश्‍वासी पति विशेष किसमले अलग गरिएको हुन्छन् । परमेश्‍वरमा विश्‍वास गर्ने पति भएका अविश्‍वासी पत्‍नीका सम्‍बन्‍धमा पनि यस्‍तै हुन्छ । तिमीहरूका छोराछोरीका निम्‍ति पनि यस्तै नै हुन्छः बाबुआमामध्ये एक जनाले ख्रीष्‍टमा विश्‍वास गरेका कारणले तिनीहरू विशेष किसिमले परमेश्‍वरमा अलग गरिएका हुन्‍छन् ।
+\s5
+\v 15 यद्यपि, अविश्‍वासी पति वा पत्‍नीले तिमीलाई छोड्ने इच्‍छा गर्छन् भने, तिमीले त्‍यस व्‍यक्तिलाई जान दिनुपर्छ । यस्‍तो विवाहमा, तिमीले विवाह गर्दा लिएको शपथ तिमीमा अब फेरि लागू भइरहँदैन । परमेश्‍वरले हामीलाई मिलापमा रहनलाई बोलावट दिनुभएको छ ।
+\v 16 तिम्रो अविश्‍वासी पति वा पत्‍नीको सामु तिमीले जिएको जीवनद्वारा परमेश्‍वरले कसरी काम गर्न सक्‍नु हुन्छ भनी तिमी जान्‍दैनौ । र तिम्रो जीवनलाई नै परमेश्‍वरले तिम्रो पति वा पत्‍नीलाई बचाउने मध्यम बनाउन सक्‍नुहुन्‍छ भनी तिमी जान्दैनौ ।
+\s5
+\v 17 प्रभुले हामीलाई जिउन दिनुभएअनुसारको जीवन हामीले जिउनुपर्छ, र परमेश्‍वरले हामीलाई दिनुभएको बोलावटमा आज्ञाकारी हुनपर्छ । सबै मण्डलीहरूमा यही नियम लागू हुन्छ ।
+\v 18 तिमी विश्‍वासी हुनुअघि तिम्रो खतना बएको हो भने, तिमीले खतनाका दागहरू हटाउन कोसिस गर्नुहुँदैन । परमेश्‍वरले तिमीलाई बचाउनुहुँदा तिम्रो खतना भएको थिएन भने, कसैले तिम्रो खतना नगरोस् ।
+\v 19 खतना वा वेखतना – यी कुराहरू हाम्रा निम्ति महत्त्‍वपूर्ण छैनन् । तर परमेश्‍वरले हामीलाई जे गर्ने आज्ञा दिनुहुनछ त्‍यो हामीले पालन गर्नु महत्त्‍वपूर्ण हुन्छ ।
+\s5
+\v 20 यसैले परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई ख्रीष्‍टमा विश्‍वास गर्न बोलाउनुहुँदा तिमीहरू जसरी जीवन बिताउँथ्‍यौ र काम गर्थ्यौ त्‍यसरी नै निरन्तर गरी राख ।
+\v 21 परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई बचाउनुहुँदा तिमीहरू एउटा दास थियौ भने, त्यसको बारेमा चिन्ता नगर । निश्‍चय नै, तिमीहरूले आफू स्वतन्‍त्र हुने मौका पायौ भने, मौकाको फाइदा लेओ ।
+\v 22 प्रभुले बोलावट दिनुहुने कुनै पनि दास प्रभुको कारणले नै स्वतन्‍त्र व्‍यक्ति हुने भएको कारणले यस्‍तो हुन्‍छ । यसैगरी, तिमीहरू कदापि कसैको दास नभए तापनि, परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई बोलाउनुहुँदा, तिमीहरू उहाँका दास भयौ ।
+\v 23 परमेश्‍वरले आफ्‍नो पुत्रको मोल तिरेर तिमीहरूलाई किन्‍नुभयो । तिमीहरूको स्वतन्‍त्रता बहुमूल्य छ । त्यसैले मानिसहरूका दास नबन ।
+\v 24 ख्रीष्‍टमा भाइहरू र बहिनीहरू, परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई बोलाउनुहुँदा, तिमीहरू दास वा स्वतन्‍त्र जे भए तापनि त्यही अवस्‍थामा रहो ।
+\s5
+\v 25 विवाह नगरेका मानिसहरूसँग सम्‍बन्‍धित प्रश्‍नका बारेमा, म आफ्‍नो विचार दिन्छु, तर यस प्रश्‍नका बारेमा मलाई प्रभुबाट विशेष आज्ञा छैन । तर मेरो जवाफमा तिमीहरू विश्‍वस्‍त हुन सक्छौ किनभने परमेश्‍वर मप्रति कृपालु हुनभएको छ र मलाई यस्‍तो व्‍यक्ति हुन सक्षम तुल्‍याउनु भएको छ जसमा मानिसहरूले भरोसा गर्न सक्‍छन् ।
+\v 26 त्यसकारण हामी सबैमाथि आउन लागेको कठिन समयहरूका कारणले, परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई बोलाउनुहुँदा तिमीहरू जस्ता थियौ त्यस्तै रहनु असल हुन्छ भनी म विचार गर्छु ।
+\s5
+\v 27 तिमीहरू जो विवाहित छौ म यो भन्छुः आफ्‍नो शपथबाट मुक्त हुन नखोज ! तिमीहरू अविवाहितका सम्‍बन्‍धमा,पत्‍नी भट्टाउने कोसिस नगर ।   
+\v 28 तर एक्ला पुरूषहरूलाई म भन्छु, तिमीहरूले विवाह गर्छौ भने, तिमीहरूले कुनै पाप गरेको हुँदैन । म एक्ला स्‍त्रीहरूलाई पनि यही सल्‍लाहा दिन्‍छुः तिमीहरूले विवाह गर्छौ भने, तिमीहरूले कुनै पाप गरेको हुँदैन । तापनि, तिमीहरूले विवाह गर्छौ भने, तिमीहरू धेरै संसारिक समस्याहरूमा पर्नेछौ, र त्‍यस्‍ता किसिमका समस्‍याहरूमा नपर भनी म तिमीहरूलाई सुझाव दिन्‍छु ।
+\s5
+\v 29 भाइहरू र बहिनीहरू, हामी बाँचिरहेको समयको बारेमा मैले भन्‍न खोजेको कुरा यो होः हामीसग थोरै समय मात्र बाँकी छ । आउनै लागेको सारा समस्‍याको कारणले अबदेखि विवाह भएकाहरूले, तिनीहरूले विवाह नगरेको जस्‍तै गरी जिउनुपर्छ ।
+\v 30 शोकले भरिएकाहरूले रुनु हुँदैन । कुनै अत्यन्त राम्रो कुरामा आनन्द गर्नेहरूले आफ्‍ना मुहारहरूमा आनन्द देखाउनु हुँदैन । कुनै कुरा किन्‍नलाई पैसा खर्च गर्नेहरूले, त्यसमा आनन्द लिनु हुँदैन । तिनीहरूसित केही पनि नभए जस्‍तै गरी तिनीहरूले जिउनुपर्छ ।
+\v 31 र संसारका कुराहरूसँग कारोबार गर्नेहरूले ती कुरामा आफूलाई पूर्ण रूपले संलग्‍न गराउनु हुँदैन । किनकि यो संसारको प्रणाली नष्‍ट हुनै लागेको छ ।
+\s5
+\v 32 चिन्ता गर्नुपर्ने कुराहरूबाट तिमीहरू मुक्त होओ भन्‍ने मेरो इच्‍छा छ । जस्‍तो तिमीहरू देख्‍छौ, अविवाहित पुरुषले प्रभुलाई महत्त्‍वपूर्ण हुने विषयहरूका बारेमा विचार गर्छ । उसले प्रभुको सेवा गर्ने इच्‍छा गर्छ र उहाँको इच्‍छा पूरा गर्छ ।
+\v 33 तर विवाहित पुरुषले आफ्‍नो संसारको साधारण विषयहरूमा आफैंलाई लगाउनुका साथै आफ्‍नो पत्‍नीको पनि सेवा गर्नु र खुशी पार्नुपर्छ ।
+\v 34 यसैले विवाहित पुरुषहरूले तिनीहरूले गर्नु आवश्‍यक केही कुराहरू मात्र गर्न सक्‍छन् । विधवाहरू र विवाह नभएका जवान स्‍त्रीहरूका बारेमा पनि यस्‍तै हुन्‍छ: विश्‍वासी स्‍त्रीहरूका रूपमा, तिनीहरू आफ्ना सम्‍पूर्ण व्‍यक्तित्‍वले, आफ्‍ना शारीरिक दक्षताहरू र आफ्‍ना आत्‍माले आफ्‍ना समय प्रभुको सेवामा लगाउन चिन्तित हुन्छ । तर विवाहित स्‍त्रीहरू संसारका दिनदिनका विषयहरूमा – आफ्‍ना पतिहरूलाई कसरी खुशी पार्ने भन्‍ने जस्‍ता कुरामा चिन्‍तित रहन्‍छन् ।
+\s5
+\v 35 तिमीहरूलाई मद्दत गर्न म यो भन्‍छु । मैले तिमीहरूलाई अधीन गर्ने कोसिस गरिरहेको हैन । तिमीहरूले मेरो सुझाव पालन गर्छौ भने, विवाहित मानिसहरूले गर्ने चिन्‍ताका कुराहरूको चिन्ता नगरी प्रभुको सेवा गर्न तिमीहरूलाई सजिलो हुनेछ । 
+\s5
+\v 36 एक जना पुरुषले एक जना स्‍त्रीलाई विवाह गर्छु भनी प्रतिज्ञा दिएको छ तर तिनको विवाह गर्नलाई उमेर बितिसकेको छ भन्‍ने लागेको कारणले उसले तिनलाई आदर गरेको छैन भने, उसले विवाह गर्नुपर्छ । यो पाप होइन ।
+\v 37 तर उसले वर्तमान समयमा विवाह गर्ने इच्छा नभएको निर्णय गर्छ भने, र उसले परिस्‍थिति वशमा राख्‍न सक्छ भने, उसले विवाह नगर्ने एउटा असल निर्णय गर्छ ।
+\v 38 यसैले आफ्नो मगनी भएकी स्‍त्रीसँग विवाह गर्नेले असल गर्छ र पाप गर्दैन । र जसले विवाह नगर्ने रोज्‍छ उसले पनि अझै उत्तम केही कुरा रोज्‍छ ।
+\s5
+\v 39 एक जना स्‍त्री तिनको पति बाँचुन्‍जेलसम्‍म तिनीसित रहनुपर्छ । तिनको पतिको मृत्‍यु हुन्‍छ भने, तिनले इच्छा गरेको व्‍यक्तिसँग विवाह गर्न तिनी स्वतन्‍त्र हुनेछिन् तर प्रभु विश्‍वासीसँग मात्र तिनले विवाह गर्नुपर्छ ।
+\v 40 तापनि, एक जना विधवाले फेरि विवाह गरिनन् भने तिनी खुशी रहनेछिन् भन्‍ने मेरो विचार हो । र मसँग पनि परमेश्‍वरको आत्मा छ भनी म विचार गर्छु ।
+\s5
+
+\c 8
+\p
+\v 1 अब मूर्तिहरूलाई चढाइएको खानेकुरा खाने बारेमा तिमीहरूले सोधेको प्रश्‍नको सम्‍बन्‍धमाः मानिसहरूले यसो भन्‍छन् भनी हामी जान्‍दछौं “हामी सबै सँग ज्ञान छ ।” तर तिमीहरूले धेरै कुरा जानेका छौ भनी तिमीहरू विचार गर्छौ भने, तिमीहरू आफ्‍नै बारेमा धेरै घमण्डी बन्‍न सक्छौ । तापनि, तिमीहरूले अरूहरूलाई प्रेम गर्छौ भने, आफ्‍ना विश्‍वासमा बलियो हुन तिमीहरूले तिनीहरूलाई मद्दत पुर्‍याउँछौ ।
+\v 2 कसैले आफूलाई केही कुरा थाहा छ भनी विचार गर्छ भने, सत्‍य कुरा यो हो कि उसले जान्‍नु आवश्‍यक विनम्रता अझै पनि सिकेको छैन ।
+\v 3 तिमीहरूले परमेश्‍वरलाई प्रेम गर्छौ भने, परमेश्‍वरले तिमीलाई चिन्‍नुहुन्छ ।
+\s5
+\v 4 अब मूर्तिहरूलाई चढाइएको खानेकुरा खाने बारेमाः हामी यो सिद्वान्तबाट सुरु गरौं, “यस संसारमा साँचो रूपमा मूर्तिहरू अस्‍तत्‍वमा नै छैनन्,” र जस्‍तो मोशाले सिकाए, “परमेश्‍वर एक मात्र हुनुहुन्छ ।” यसैले मूर्तिहरू साँचो ईश्‍वरहरू होइनन् । तिनीहरू जीवित ईश्‍वरहरू हुँदै होइनन् ।
+\v 5 तर मलाई थाहा छ, कोही मानिसहरू भन्‍छन्, आकाशहरूमा वा पृथ्वीमा धेरै देवताहरू र प्रभुहरू हुन्‍छन् – अन्‍ततः धेरै यस्‍ता अलौकिक कुराहरू छन् जसका वास्‍तविक शक्ति हुन्‍छन् ।
+\v 6 यसो भए तापनि हामी भन्‍छौं,  “एक मात्र परमेश्‍वर पिता हुनुहुन्छ, सबै कुराहरू उहाँबाट नै हुन आउँछन्, र हामी उहाँकै निम्‍ति बाच्छौं । र येशू ख्रीष्‍ट एक मात्र प्रभु हुनुहुन्छ । अस्‍तित्‍वमा भएका हरेक कुरा उहाँले नै बनाउनुभयो र उहाँले नै हामीलाई जीवन दिनुहुन्छ ।”
+\s5
+\v 7 तर हरेक व्‍यक्तिलाई यो कुरा थाहा हुँदैन । कसैले पहिलेको समयमा मूर्तिपूजा गरे, र यतिबेला तिनीहरूले मूर्तिलाई बली चढाएको खानाकुरा खाए भने, अझै देवताको पूजा गर्दैछन् भनी तिनीहरू चिन्ता गर्छन् । तिनीहरू दुई विचारहरूमा विभाजित भएका हुन्छन्, र ख्रीष्‍टमा भएको आफ्‍नो विश्‍वासमा तिनीहरू कमजोर हुन्‍छन्, यसैले तिनीहरूले मूर्तिलाई चढाएका खानेकुरा खाए भने, आफूले त्‍यसको आदर गर्दैछन् भनी तिनीहरूले महसुस गर्छन् ।
+\s5
+\v 8 हामी जान्‍दछौं कि हामीले खाने खानेकुराले हामीलाई परमेश्‍वरको सामु असल र खराब बनाउँदैन ।
+\v 9 तर ख्रीष्‍टमा भएका तिमीहरूका दाजुभाइ र दिदीबहिनी महत्त्‍वपूर्ण हुन्‍छन् । तिमीहरू त्यो खानेकुरा खान स्वतन्‍त्र छौ तर तिमीहरूलाई यो खानेकुरा खाने स्वन्‍त्रता भएको कारणले तिमीहरूले मानिसहरूलाई आफ्‍नो विश्‍वास छोड्‍ने बनाउनु हुँदैन ।
+\v 10 तिमीहरूलाई जान्‍दछौ कि मूर्तिहरू कदापि जीवित थिएनन्, न त तिनीहरू देवताहरू नै थिए । तर सही र गलतका बीचमा फरक थाहा नभएका दाजुभाइ तथा दिदीबहिनीले तिमीहरूलाई मूर्तीको मन्दिरमा खाना खाएको देखे भने, तिमीहरूले तिनीहरूलाई आफ्‍ना मूर्तिपूजामा फर्कन उत्साह दिंदैछन् भनी तिनीहरूले विचार गर्न सक्‍छन् ।
+\s5
+\v 11 परिणामस्वरूप, मूर्तिहरूलाई चढाइएको मासु खाँदैगर्दा तिमीहरूका कमजोर भाइ वा बहिनीले तिमीहरूलाई देख्छन् भने, किनकि तिमीहरू आफ्‍नो मनमा त्‍यो खानेकुरा खानलाई स्वतन्‍त्र छौ तर तिनीहरूसँग त्यो स्वतन्‍त्रता छैन भने–तिमीहरूले स्वतन्‍त्र व्‍यक्तिको रूपमा काम गरेर आफ्‍नो विश्‍वासी मित्रलाई नष्‍ट पार्छौ जसको निम्‍ति ख्रीष्‍ट मर्नुभयो ।
+\v 12 यसैले तिमीहरूका कमजोर भाइहरू र बहिनीहरूका आफ्‍नो सही र गलतको समझले तिनीहरूलाई नगर्न भनेको कुनै कुरा गर्न तिनीहरूलाई तिमीहरूले उत्‍साह दिन्‍छौ भने, तिमीहरूले पाप गर्छौ । यो ख्रीष्‍टको विरोधमा पाप हो । 
+\v 13 त्‍यसकारण, मेरो भाइ वा बहिनीले मलाई केही कुरा खाएको देखेर तिनीहरूले परमेश्‍वरको सेवा राम्रोसित गर्न सक्‍दैनन् भने, म फेरि कदापि मासु खाने छैन ! म त्‍यस्‍तो कुनै कुरा गर्ने इच्‍छा गर्दिन जसले तिनीहरूलाई पतन गराउँछ ।
+\s5
+
+\c 9
+\p
+\v 1 मैले जसरी काम गर्छु त्‍यो आलोचना गर्ने मानिसहरूलाई म यसरी जवाफ दिन्छुः म एक प्रेरित हुँ । मैले हाम्रा प्रभु येशूलाई देखेको छु । म स्वतन्‍त्र छु । मैले गरेको कामको परिणाम तिमीहरू नै हौ –  तिमीहरू मेरा कामका प्रमाण हौ ।
+\v 2 म साँचो प्रेरित हुँ भन्‍ने कुरामा कोही अरूहरूले विचार गर्दैनन् भने पनि, म तिमीहरूको निम्‍ति भने साँचो प्रेरित हुँ । प्रभुको मोहरको अनुमोदनद्वारा म एक साँचो प्रेरित हुँ भन्‍ने कुराको प्रमाण तिमीहरू नै हौ ।
+\s5
+\v 3 तिमी विश्‍वासीहरूले मेरो सेवा वापत मलाई दिने पैसालाई प्रयोग नगरेको कारणले जसले मलाई साँचो प्रेरित होइन भन्छन्, तिनीहरूलाई म यसरी जवाफ दिन्छु ।
+\v 4 निश्‍चय नै हामीलाई त्यस्‍तो पैसामा जीउने अधिकार छ ।
+\v 5 निश्‍चय पनि विश्‍वासी पत्‍नीलाई साथमा लिएर यात्रा गर्ने अधिकार हामीलाई छ, जस्तो अरू प्रेरितहरू गर्छन् – प्रभुका भाइ र केफासले गर्छन् ।
+\v 6 बारनाबास र मैले मात्रै आफ्‍नो खाँचोको निम्‍ति काम गर्नुपर्छ भनी कसैले पनि नियम बनाएन ।
+\s5
+\v 7 पल्टनको कुनै पनि सिपाहीले आफ्नै खर्चले सेवा गर्दैन । अंगुर खान वा दाखमद्य पिउन नपाए कसैले पनि दाखबारी लगाउँदैन । जनावरहरूबाट प्राप्‍त हुने दुध पिउन नपाए कोही पनि बथानको गोठालो हुँदैन ।
+\v 8 यो त सबैलाई थाहा हुने कुरा हो । तर व्यवस्थाले पनि यही भन्छ ।
+\s5
+\v 9 मोशाको व्यवस्थाले भन्छ, “दाँइ गर्ने गोरुको मुखमा मोहोला नलगाउनु ।” यो व्यवस्थामा अरू विशेष केही कुरा हुन्छ जसको बारेमा परमेश्‍वरले विचार गर्नुहुन्छ ।
+\v 10 यो व्यवस्था हाम्रो बारेमा हो । मोशाले यसो भन्दैछन् कि कुनै पनि काम गर्नेले त्‍यस कामको फलबाट फाइदा लिनुपर्छ, जसरी दाइँ गर्ने गोरुले आफूले टेकेको पराल खाइ रहेको हुन्छ ।
+\v 11 हामीले सुसमाचारको बीउ तिमीहरूमा रोपेका छौं भने, आफ्‍नो मद्दतको निम्‍ति हामीले तिमीहरूबाट पैसा लिनु अतिसार गर्नु हुन्‍छ र ?
+\s5
+\v 12 अरूहरूले यस्तो किसिमका मद्दत तिमीहरूबाट प्राप्‍त गर्छन्, र हामीले निश्‍चित रूपमा प्रमाणित गरेका छौ कि तिनीहरूभन्‍दा बढी हामी त्‍यसको हकदार छौं । यद्यपि, हामी त्यो कुराका हकदार भए तापनि हामीले तिमीहरूबाट कुनै कुरा पनि ग्रहण गरेका छैनौं । बरु, हामी सबै किसिमका कष्‍टहरू सहन्छौं जसले गर्दा मानिसहरूलाई ख्रीष्‍टको सुसमाचारमा विश्‍वास गर्न धेरै कठिन बनाउँदैनौं ।
+\v 13 मन्दिरमा परमेश्‍वरलाई बलिदान चढाउनलाई मद्दत गर्नेहरूले तिनीहरूका आफ्ना खाँचो पूरा गर्नलाई ती भेटीहरूबाट केही हिस्‍सा पाउँथे भनी निश्‍चित रूपमा तिमीहरू जान्दछौ । परमेश्‍वरमा चढाइएकाो खानेकुराबाट तिनीहरूले केही कुरा प्राप्‍त गर्थे ।
+\v 14 यसरी नै, प्रभुले आज्ञा दिनुभएको छ कि जसले सुसमाचारको घोषणा गर्छन् तिनीहरूले आफ्नो जीवन धान्‍न पुग्‍ने ज्याला सुसमाचारबाटै प्राप्‍त गर्नुपर्छ । परमेश्‍वरलाई जे दिइन्छ त्यसको हिस्‍सा तिनीहरूले आफ्ना खाँचोहरू पूरा गर्न प्राप्‍त गर्छन् ।
+\s5
+\v 15 तर यी कुराहरूमध्‍ये केही पनि मैले आफ्नो निम्‍ति मागेको छैन । र त्‍यही कारणले मैले अहिले यो पत्र लेखिरहको पनि होइन । म गर्व गर्छु कि तिमीहरूबाट म यी कुराहरू कदापि माग्‍ने छैन, र तिमीहरूले मलाई ज्‍याला दिनु परेको भए मैले गर्व गर्न बन्‍द गर्ने थिएँ, यसैले तिमीहरूबाट मैले ज्‍याला लन पर्नुभन्‍दा त बरु म मर्न तयार छु । 
+\v 16 मैले सुसामाचार घोषणा गर्छु भने, म त्‍यस्‍तो कुनै काम गरिरहेको छैन जसका लागि म गर्व गर्न सक्‍छु । सुसामाचार प्रचार गर्न म बाद्दे हुन्छु । परमेश्‍वरले मलाई गर्नलाई बोलावट दिनुभएको काम मैले गर्न सकिन भने, म धेरै आँसु झारेर शोकित हुनेछु ।
+\s5
+\v 17 मैले इच्‍छा गरेर म सुसमाचार प्रचार गर्छु भने, मलाई ठुलो इनाम छ । तर कसैले मलाई प्रचार गर्न जबरजस्‍ति गरेको कारणले मैले प्रचार गरें भने पनि मैले अझै प्रचार गर्नुपर्छ किनभने परमेश्‍वरले उहाँको निम्‍ति यो काम गर्न ममा भरोसा गर्नुभयो ।
+\v 18 यसैले परमेश्‍वरले मलाई दिनुहुने त्यो इनाम के हो ? यो त्‍यो कुरा हो कि जब म सुसमाचार प्रचार गर्छु, कसैसँग त्‍यसको निम्‍ति ज्‍याला  नलिएर नै म त्‍यो दिन्‍छु । बरु, म त्यो सित्तैंमा दिन्‍छु जसले गर्दा प्रभुले मलाई लिनलाई अनुमति दिनुहुने ज्‍याला पनि नलिएर म यो काम गर्न सकूँ । 
+\s5
+\v 19 म कुनै व्‍यक्तिको पनि ऋणी छैन तर म हरेक व्‍यक्तिको सेवक हुँ जसले गर्दा मैले धेरैभन्दा धेरै मानिसहरूलाई ख्रीष्‍टमा विश्‍वास राख्‍न मनाउन सकूँ ।
+\v 20 यहूदी मानिसहरूसँग काम गर्दा, म एक जना यहूदी जस्तै हुन्‍छु  जसले गर्दा मैले तिनीहरूलाई ख्रीष्‍टमा जित्‍न सकूँ । व्यवस्थाको अधीनमा रहनेहरूले पनि मैले जस्‍तै ख्रीष्‍टमा विश्‍वास गर्न सकून् भन्‍ने उद्देश्‍यले व्यवस्थाको अधीनमा जिउनेहरूका निम्‍ति, तिनीहरू जसरी जिउँछन् म त्‍यसरी नै जिउँछु । व्यवस्थाले आवश्‍यक ठहराएअनुसार मैले आफ्‍नो जीवन नबिताए तापनि म तिनीहरूले जस्तै गरी जीवन बिताएँ ।
+\s5
+\v 21 जब म मोशाको व्यवस्थाभन्दा अलग रूपमा जीवन बिताउने गैरयहूदीहरूसँग हुन्‍छु, तब म तिनीहरू जस्तै बन्छु (यद्यपि म आफैंँ परमेश्‍वरको व्यवस्थाभन्दा बाहिर छैन र म ख्रीष्‍टको व्यवस्थाप्रति आज्ञाकारी छु ) जसले गर्दा ती व्यवस्थाभन्दा बाहिर जीवन बिताउनेहरूलाई ख्रीष्‍टमा विश्‍वास गर्न म तिनीहरूलाई मनाउन सकूँ ।
+\v 22 नियमहरू र व्यवस्थामा कमजोरहरूका निम्‍ति तिनीहरूले जीवन बिताए जस्तै गरी मैले पनि जीवन बिताएँ, यसरी मैले तिनीहरूलाई ख्रीष्‍टमा विश्‍वास गर्न मनाउन सकें । मैले नियमहरूकाो अधीनमा र धेरै किसिमका जीवनशैली भएकासँग र सबै किसिमका मानिसहरूसँग जीवन बिताएको छु जसले गर्दा  परमेश्‍वरले जसरी काम गर्ने इच्‍छा गर्नु भए तापनि तिनीहरूमध्ये कसैलाई परमेश्‍वरले उद्धार गर्नुहुनेछ ।
+\v 23 म यो सबै कुरा यसैले गर्छु कि मैले ख्रीष्‍टको सुसमाचार प्रचार गर्न सकूँ जसले गर्दा सुसमाचारले हामीमा ल्याउने असल कुराहरूलाई मैले पनि अनुभव गर्नेछु ।
+\s5
+\v 24 तिमीहरूलाई थाहा छ, जब मानिसहरूले एउटा दौडमा भाग लिन्छन्, तब तिनीहरू सबै जना दौडन्छन् तर तिनीहरूमध्ये एक जनाले मात्र पुरस्‍कार पाउँछ । त्यसैले तिमीहरू पनि पुरस्‍कार पाउनलाई दौडनुपर्छ । 
+\v 25 हरेक खेलाडी आफूलाई कसरी तालिम दिनुपर्छ भन्‍ने कुरामा होसियार हुन्छ । तिनीहरू यसैले दौडन्‍छन् कि तिनीहरूमध्‍ये एक जनाले विजयको मुकुट पाउनेछ जुन तिनीहरूका शिरहरूमा लगाइन्‍छ । तर त्‍यो जैतुनका पातहरूले बनेका हुन्‍छन्, र चाँडै नाश हुन्‍छ र ओइलािएर जान्‍छ । तर हामीहरू यसैले दौडन्‍छौं कि हामीले एउटा मुकुट  पाउन सकौं जुन सधैंँभरि रहिरहने छ ।
+\v 26 त्यसकारण, मैले गर्ने हरेक कुरामा, म कुनै उद्देश्यको लागि गर्छु । एक जना प्रतिद्वन्द्वी नभएको मुक्‍केाबाजीले हावामा मुक्‍का हाने झैं म आफ्नो प्रयासलाई खेर फाल्‍दिन वा आफैंलाई थकित तुल्‍याउँदिन ।
+\v 27 म आफ्नो शरीरलाई अनुशासनमा राख्छु र यसलाई मेरा आज्ञाहरू मान्‍ने बनाउँछु । उहाँले मलाई जे गर्ने आज्ञा दिनुभयो त्‍यो मैले पूरा गर्न नसकेको कारणले मैले अरूलाई सुसमाचार प्रचार गर्ने र त्‍यसपछि आफ्‍नो इनामचाहिं गुमाउने इच्‍छा गर्दिन ।
+\s5
+
+\c 10
+\p
+\v 1 भाइहरू तथा बहिनीहरू, तिमीहरूले यो याद गर भनी म इच्‍छा गर्छु, हाम्रा यहूदी पुर्खाहरू परमेश्‍वरको पछि हिंड्‍दै थिए जसले तिनीहरूलाई दिनको समयमा बादलद्वारा मिश्रदेशबाट बाहिर ल्याउनुभयो र लाल समुद्रमा तिनीहरू सुख्खा जमिनमा हिंडेर पार गरे ।
+\v 2 र जसरी ख्रीष्‍टमा हाम्रो बप्‍तिष्मा भएको छ त्‍यसरी नै बादलमा र समुद्र पार गर्दा मोशा परमेश्‍वरको पछि लागे झैं इस्राएलीहरू तिनको पछि लाग्‍नुपर्ने थियो । 
+\v 3 परमेश्‍वरले तिनीहरूलाई स्वर्गबाट दिनुभएको अलौकिक मन्‍न तिनीहरू सबैले खाए, 
+\v 4 र मोशाले चट्टानलाई हिर्काउँदा परमेश्‍वरले तिनीहरूलाई दिनुभएको अलौकिक पानी तिनीहरू सबैले पिए । त्यो चट्टान ख्रीष्‍ट हुनुहुन्थ्यो ।
+\s5
+\v 5 तर तिनीहरूमध्‍ये धेरै जनासँग परमेश्‍वर रिसाउनु भयो, किनभने तिनीहरूले अरू देवताहरूको पूजा गरे र उहाँको विरुद्धमा विद्रोह गरे, यसकारण तिनीहरूका मृत शरीरहरू उजाड-स्‍थानभरि पसारो परे ।
+\v 6 अहिले यी कुराहरू हाम्रा निम्ति उदाहरण हुन्, यसकारण हामीले तिनीहरूले गरे झैं दुष्‍ट कुराहरूको तीव्र इच्छा गर्नुहुँदैन ।
+\s5
+\v 7 हाम्रा पुर्खाहरूमध्‍ये कसैले मूर्तिहरूको पनि पूजा गरे । जस्‍तो धर्मशास्‍त्रले भन्छ, “मानिसहरू खान र पिउनलाई बसे अनि तिनीहरू यौनको किसिमले जङ्गली रूपले नाच्‍नलाई उठे ।”
+\v 8 हाम्रा यहूदी पुर्खाहरूका यौनको अनैतिकताको कारणले  एक दिनमा तिनीहरूमध्‍ये तेइस हजार जना मरे ।
+\s5
+\v 9 हामीले ख्रीष्‍टको अनाज्ञाकारी भएर उहाँको अधिकारको जाँच नगरौं, जस्तो हाम्रा केही पुर्खाहरूले गरे, र विषालु सर्पहरूले तिनीहरूलाई मारे ।
+\v 10 परमेश्‍वरले जे जुटाउनुहुन्‍छ त्‍यसमा गनगन नगर जस्तो हाम्रा केही पुर्खाहरूले गरे, र एउटा स्वर्गदूतले तिनीहरूलाई नष्‍ट पारे ।
+\s5
+\v 11 अब हाम्रा पुर्खाहरूलाई यी कुराहरू भए । यसैले ती लेखिए कि हामीले – जो संसारको अन्‍त नजिकै बाँचिरहेका छौं तिनीहरूबाट सिक्‍न सकौं ।
+\v 12 र पाठ यो होः तिमीहरू बलिया छौ र बलियो किसिमले खडा भइरहेको छौ भन्‍ने विचार तिमीहरूलाई हुन्‍छ भने, धेरै होसियार रहो, किनभने यतिबेला तिमीहरू लड्‍न सक्छौ ।
+\v 13 तिमीहरूले सामना गर्नुपरेका हरेक परीक्षालाई हामी सबैले सामना गर्नुपर्छ, तर परमेश्‍वरले हामीलाई आफ्‍नो प्रतिज्ञा दिनुभएको छ, र पापसित लड्‍ने तिमीहरूका योग्‍यताहरू भन्‍दा ठूलो परीक्षा उहाँले आउन दिनुहुने छैन । जब परीक्षा आउँछ, त्‍यसबाट स्वतन्‍त्र हुनलाई परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई एउटा उपाय दिनुहुनेछ, जसले गर्दा पाप गर्ने परीक्षालाई  तिमीहरूले सहन सक्‍छौ ।
+\s5
+\v 14 यसकारण, मेरा प्रियहरू हो, मूर्तिपुजाबाट तिमीहरूले सक्‍ने जति टाढा भाग ।
+\v 15 तिमीहरू कसरी जिउँछौ भनी होसियारसाथ विचार गर्ने मानिसहरूसँग झैं म तिमीहरू बोल्‍छु । मैले यहाँ जे भन्‍दैछु त्‍यसको बारेमा विचार गर ।
+\v 16 जब हामीले आशिष मागेको कचौराबाट हामी पिउँछौं, हामी ख्रीष्‍टको रगतमा सहभागी हुन्छौंँ । जब हामी रोटी भाच्‍दा, हामी ख्रीष्‍टको शरीरमा सहभागी हुन्छौं ।
+\v 17 त्यहाँ एउटै मात्र रोटी छ, र हामी धेरै जना भए तापनि, हामी सबै एकसाथ एउटै शरीर हुन्‍छौं र एउटै रोटीबाट लिएर हामी सबैले सँगै खान्छौं ।
+\s5
+\v 18 इस्राएलका मानिसहरूको बारेमा विचार गर । वेदीको बलिदानहरूबाट खानेहरू वेदीमा सहभागी हुन्छन् ।
+\v 19 यसैले म भन्‍दैछु कि मूर्ति केही त्‍यस्‍तो वास्तविक कुरा होइन, र मूर्तिलाई चढाएको बलिदानका खानेकुरा खानु महत्त्‍वपूर्ण कुरा पनि होइन । तर त्‍यसो भए तापनि, यहाँ महत्‍वपूर्ण समस्‍याहरू छन् ।
+\s5
+\v 20 मैले भन्‍न खोजेको कुरा यो होः जब गैरयहूदीहरूले आफ्‍ना बलिदानहरू चढाउँछन्, तिनीहरूले ती साँचो रूपले शैतानलाई चढाँउछन् र परमेश्‍वरलाई होइन । र कुनै कुरामा तिमीहरू शैतानसँग सहभागी होओ भन्‍ने म इच्‍छा गर्दिन ।
+\v 21 तिमीहरूले प्रभुको कचौराबाट पिउने र त्यसपछि शैतानको कचौराबाट पिउने गर्नुहुँदैन । तिमीहरू प्रभुभोजमा सहभागी हुने र त्‍यसपछि शैतानको भोज खाने गर्नुहुँदैन
+\v 22 त्यसो गर्नुले प्रभुलाई डाहा गर्ने बनाएर रिसाउने बानउछ । तिमीहरू उहाँ भन्दा बलिया छैनौ !
+\s5
+\v 23 कसैले भन्छ, “हरेक कुरा न्यायसंगत छ,” तर हरेक कुरा नै हाम्रा वा अरू मानिसका भलाइका निम्‍ति होइनन् । अथवा मानिसहरूको लागि असल छ । हो, “हरेक कुरा न्यायसंगत छ,” तर हरेक कुराले मानिसहरूको परमेश्‍वरसँगको जीवनमा तिनीहरूलाई बलियो हुन मद्दत गर्दैनन् ।
+\v 24 आफ्नो भलाइको निम्‍ति मात्र काम गर्ने होइन, तर अरू मानिसहरूका भलाइको निम्‍ति पनि काम गर । हामी सबैले हरेकलाई मद्दत गर्ने तरिकाले काम गर्नुपर्छ ।
+\s5
+\v 25 यहाँ हाम्रो नियम छः कतै त्‍यो मासु मूर्तिलाई बलिदान चढाएको हो कि होइन भनेर नसोधिकन तिमीहरूले इच्‍छा गरेको मासु बजारबाट किन्‍न र खान सक्छौ ।
+\v 26 जस्तोै भजन लेखक भन्छन्, “यो पृथ्वी र यसमा भएका सम्पूर्ण कुरा परमप्रभुकै हुन् ।”
+\v 27 अविश्‍वासी गैरयहूदीले तिमीहरूलाई भोजनको निम्ति निम्‍तो दिन्‍छन् र तिमीहरूलाई जाने इच्‍छा छ भने, तिनले तिमीहरूलाई जे दिन्छन् त्‍यो खाओ । उसले भोजन कहाँबाट किनेको हो भनेर तिमीहरूले उसलाई सोध्‍नुपर्छ भन्‍ने परमेश्‍वरको इच्‍छा होइन ।
+\s5
+\v 28 तर कसैले तिमीहरूलाई यसो भन्‍छ, “हामीले यो भोजन मूर्तिको मन्दिरबाट किनेको हो र यो देवताहरूलाई बलिदान चढाइएको हो,” तब यो भोजन दिने व्‍यक्तिको भलाइको निम्ति, अनि सही र गलतको बुद्दिमा विवाद नल्याउनको निम्ति त्‍यो खाना नखाओ ।
+\v 29 त्‍यो व्‍यक्तिले कसरी सही र गलत कुराको बारेमा विचार गर्छ भन्‍ने सम्‍बन्‍धमा होशियार हुनलाई यो कुरा गर्नुपर्छ र तिमीहरूले कसरी विचार गर्छौ भन्‍ने बारेमा होइन । अर्को व्‍यक्तिले जे ठिक वा बेठीक हो भनी विश्‍वास गर्छ सो कुराले मेरो व्‍यक्तिगत रोजाइमा परिवर्तन हुनुहुँदैन ।
+\v 30 धन्यवादसाथ मैले भोजनबाट आनन्द लिन्‍छु भने, मलाई दोष लगाउने अनुमति म अरू कसैलाई दिन्‍न ।
+\s5
+\v 31 यहाँ नियम यस्‍तो हुन्‍छ कि तिमीहरूलाई दिइएका कुरा तिमीहरूले खान्‍छौ वा पिउँछौ, तिमीहरूले जेसुकै गर्छौ, हरेक कुरा यसरी गर जसले गर्दा तिमीहरूले परमेश्‍वरलाई प्रशंसा दिन सक ।
+\v 32 यस्ताो समस्‍याहरूका बारेमा यहूदीहरू वा ग्रिकहरू वा परमेश्‍वरको मण्डलीमा भएकाहरूको चित्त दुखाउने काम नगर ।
+\v 33 सम्‍भव हुने हरेक किसिमले मैले सक्‍ने हरेकलाई खुशी तुल्याउनु मेरो कर्तव्य हो । मेरो आफ्‍नै भलाइ खोज्‍नलाई मैले यो काम गर्ने होइन । बरु, अरू मानिसहरूलाई मद्दत गरेर म तिनीहरूको निर्माण गर्ने प्रयास गर्छु जसले गर्दा परमेश्‍वरले तिनीहरूलाई बचाउन सक्‍नुहुन्‍छ  ।
+\s5
+
+\c 11
+\p
+\v 1 मेरो उदाहरणको अनुकरण गर जसरी मैले ख्रीष्‍टको उदाहरणको अनुकरण गर्छु ।
+\v 2 म तिमीहरूको प्रशंसा गर्छु किनभने तिमीहरूले गर्ने सबै कुरामा मलाई सम्झछौ, र मैले तिमीहरूलाई दिएका सबै महत्त्‍वपूर्ण शिक्षाहरू प्रति तिमीहरू अडिग रहेका छौ र मैले ती तिमीहरूलाई सिकाए जस्तै गरी ती तिमीहरूले पालन गरेका छौ ।
+\v 3 हरेक पुरुषमाथि ख्रीष्‍टको अधिकार छ, र एक जना स्‍त्रीमाथि एक जना पुरुषको अधिकार छ, र ख्रीष्‍टमाथि परमेश्‍वरको अधिकार छ भनी तिमीहरूले बुझ भन्‍ने म इच्‍छा गर्छु ।
+\v 4 यसैले कुनै पुरुषले प्रार्थना गर्दा वा परमेश्‍वरको सन्देश प्रचार गर्दा आफ्नो शिर ढाक्छ भने, उसले आफूमा अपमान ल्याउँछ ।
+\s5
+\v 5 तर एक जना स्‍त्रीले प्रार्थना गर्दा वा परमेश्‍वरले तिनलाई दिनुभएको सन्देश प्रचार गर्दा आफ्नो शिर नढाकी गर्छिन् भने, तिनले आफूमा अपमान ल्याउँछिन् । किनभने यो तिनले कपाल खौरेको जस्तैो हो ।
+\v 6 एक जना स्‍त्रीले आफ्‍नो शिर ढाक्‍न इन्कार गर्छिन् भने, तिनले आफ्नो कपाल एक जना पुरुषले झैं छोटो पारेर काट्‍नुपर्छ । तर तिमीहरू जान्‍दछौ कि एक जना स्‍त्रीले आफ्‍नो कपाल काट्‍नु वा शिर खौरिनु अपमानजनक कुरा हो । यसैले, बरु, तिनले आफ्‍नो शिर ढाक्‍नुपर्छ ।
+\s5
+\v 7 एक जना पुरुषले आफ्‍नो शिर ढाक्‍नुहुँदैन किनभने परमेश्‍वरले उसलाई आफ्‍नै स्‍वरूपमा बनाउनुभयो, र पुरुषले केही मात्रामा परमेश्‍वर स्‍वरूपलाई प्रतिबिम्बित गर्छ ।
+\v 8 किनभने परमेश्‍वरले पुरुष आदमलाई स्‍त्री हव्वाद्वारा बनाउनु भएन, बरु, उहाँले स्‍त्री हव्वालाई पुरुष आदमबाट बनाउनुभयो ।
+\s5
+\v 9 परमेश्‍वरले स्‍त्रीको सहायोगी हुनलाई पुरुषलाई बनाउनु भएन, तर पुरुषको सहयोगी हुनलाई स्‍त्रीलाई बनाउनुभयो ।
+\v 10 यसकारणले स्‍त्रीहरूले अधिकारको चिन्हको रूपमा र स्वर्गदूतहरूका कारणले आफ्‍ना शिरहरू ढाक्‍नुपर्छ ।
+\s5
+\v 11 यसैले हामीले प्रभुमा सहभागी भएर जीवन बिताउँदा, स्‍त्रीहरूलाई मद्दत गर्न तिनीहरूलाई पुरुषहरूको आवश्‍यक्ता हुन्‍छ र पुरुषहरूलाई मद्दत गर्न तिनीहरूलाई स्‍त्रीहरूको आवश्‍यक्ता हुन्‍छ।
+\v 12 किनभने पुरुषबाट नै स्‍त्री बनाइएकी थिइन्, र स्‍त्रीबाट नै पुरुषको जन्म हुन्‍छ । तिनीहरू एकअर्कामा भर पर्छन् । तर सबै कुराहरू परमेश्‍वरबाट नै आउँछन् ।
+\s5
+\v 13 आफैंमा यो कुरा विचार गरः एक जना स्‍त्रीको निम्‍ति आफ्‍नो शिर नढाकी परमेश्‍वरसँग प्रार्थना गर्नु उचित हुन्‍छ र ?
+\v 14 प्रकृतिले आफैं पनि हामीलाई सिकाउँछ कि पुरुषको निम्ति लामो कपाल हुनु भनेको अपमानको कुरा हो,
+\v 15 तर प्रकृतिले हामीलाई यो पनि सिकाउँछ कि स्‍त्रीको निम्ति लामो कपाल तिनको सुन्दरताको प्रदर्शन हो । तिनको कपाल तिनको सुन्दरता ढाक्‍नलाई परमेश्‍वरले तिनलाई दिनुभएको हो ।
+\v 16 तर मण्डलीमा भएका कुनै व्‍यक्तिले यस विषयमा तर्क गर्ने इच्छा गर्छ भने, हामीसँग यसबाहेक अरू कुनै प्रचलन छैन, न त कुनै मण्डलीले कुनै भिन्‍न कुरा नै गर्छन् ।
+\s5
+\v 17 प्रभु भोजको बारेमा तिमीहरूले जे गर्दैछौ त्‍यस कुराको निम्ति म यी सुझावहरूमा तिमीहरूको प्रशंसा गर्न सक्दिन । तिमीहरू खानलाई एकसाथ भेला हुँदा, एक अर्कालाई उत्साह दिनु र सहायता पुर्‍याउनुको साटोमा, मण्‍डलीमा हुने संगतीलाई तिमीहरूले अझै खराब बनाउँछौ ।
+\v 18 चिन्‍ताको पहिलो विषय यो हो कि जब तिमीहरू एकसाथ भेला हुन्‍छौ, तिमीहरू समूहहरू र गुटहरूमा विभाजित भएर आउँछौ । मानिसहरूले मलाई यही भनेका छन्, र तिनीहरूले भनेकामध्‍ये केही कुरा सत्य पनि हुन् भनी म विश्‍वास गर्छु ।
+\v 19 तिमीहरूका आफ्‍ना माझमा भिन्‍न समूहहरू हुनुपर्छ जस्‍तो पनि लाग्‍छ जसले गर्दा आदर पाएकाहरू  र अरूहरूमा तिमीहरूले जाँच गर्न र स्‍वीकृति प्रदान गर्न सक्‍छौ ।
+\s5
+\v 20 तिमीहरू एकसाथ भेला हुँदा तिमीहरूले प्रभु भोज खाइरहेका हुँदैनौ ।
+\v 21 तिमीहरूले खाँदा, एक जना व्‍यक्तिले सबै खाना ल्याउँछ र उसले आउने बित्तिकै खान्‍छ । उसले अरू कसैलाई पर्खिदैन । अर्को व्‍यक्ति भोकै हुँदा अरूले यतिधेरै पिउँछन् कि तिनीहरू मतवाला हुन्‍छन् ।
+\v 22 तिमीहरूले खान र पिउनलाई आफ्‍नो घर नै नभएको जस्तै व्‍यवहार गर्छौ ! तिमीहरूले मण्डलीलाई अनादर गर्छौ, र तिमीहरू भेला हुनुको उद्धेश्यलाई नै तिमीहरू घृणा गर्छौ । तिमीहरू गरीबहरूलाई अपमान गर्छौ । यसको बारेमा म केही असल कुरा भन्‍न सक्‍दिन । यो अपमान हो ।
+\s5
+\v 23 किनभने मैले प्रभुबाट जे कुरा ग्रहण त्‍यो मैले तिमीहरूलाई दिइएको छु, कि प्रभु येशूलाई उहाँकाो शत्रुहरूको हातमा दिइएको त्‍यो रातमा, उहाँले रोटी लिनुभयो,
+\v 24 र उहाँले धन्यवाद दिनुभएपछि, उहाँले त्‍यो भाँच्‍नुभयो र भन्‍नुभयो, “यो मेरो शरीर हो, जुन तिमीहरूकाो निम्ति हो, यो गर र मेरो सम्झना गर ।”
+\s5
+\v 25 त्‍यसपछि, उहाँहरूले खाइ सक्‍नुभएपछि, त्यसरी नै, उहाँले कचौरा लिनुभयो, र भन्‍नुभयो, “यो कचौरा मेरो रगतमा भएको नयाँ करार हो । जबजब तिमीहरू यसबाट पिउँछौ, मेरो सम्झना गर ।”
+\v 26 किनकि तिमीहरूले यो रोटी खाँदा र यो कचौरा पिउँदा हरेक पल्‍ट उहाँ नआउनु भएसम्म प्रभुको मृत्युको प्रचार गर्छौ ।
+\s5
+\v 27 प्रभु भोजको यो उत्‍सवमा आउँने सबै जनाले यो बाँडचूँड गर्ने तरीकामा परमेश्‍वरलाई आदर दिन आउनुपर्छ । रोटी खाने र कचौरबाट पिउनेले प्रभुलाई आदर हुने किसिमले गर्नुपर्छ । रोटी र कचौराको अनादर गर्ने कुनै पनि व्‍यक्ति प्रभुको शरीर र रगतको दोषी हुनेछ ।
+\v 28 यकारण, हामी सबैले प्रभुभोज लिनुअघि आफैंलाई जाँच्‍नुपर्छ । हामीले आफैंलाई जाँच गरेपछि मात्र रोटी खानुपर्छ र कचौराबाट पिउनुपर्छ ।
+\v 29 कुनै पनि व्‍यक्तिले यो प्रभुभोज खान्‍छ र पिउँछ र प्रभुको शरीर के हो भनी विचार गर्दैन भने, आफैंमाथि आइपर्ने परमेश्‍वरको इन्‍साफलाई खान्छ र पिउँछ ।
+\v 30 तिमीहरूमध्ये धेरै जना शारीरिक रूपमा बिरामी भएका छौ, र तिमीहरूले प्रभुको शरीरप्रति जसरी व्यवहार  गरेका छौ त्‍यो कारणले धेरै जनाको मृत्‍यु पनि भैसकेको छ ।
+\s5
+\v 31 हामीले प्रभु भोज लिनुअघि हामीले आफैंलाई जाँच गर्छौं भने, परमेश्‍वरले हाम्रो इन्‍साफ गर्नुहुने छैन ।
+\v 32 तर प्रभुले हाम्रो इन्‍साफ गर्नुहुँदा र दण्ड दिनुहुँदा, उहाँले हामीलाई सच्याउनलाई अनुशासन गर्नुहुन्छ, जसले गर्दा परमेश्‍वरको विरुद्धमा विद्रोही भएको संसारसँगै उहाँले हामीलाई दोषी ठहराउनु हुनेछैन ।
+\s5
+\v 33 मेरा विश्‍वासी बन्‍धुहरू, जब तिमीहरू प्रभु भोजको निम्ति एकसाथ भेला हुन्‍छौ, एक अर्काोलाई पर्ख ।
+\v 34 तिमीहरूमध्‍ये एक जना भोकाएको छ भने, घरमा नै खानुपर्छ – जसले गर्दा जब तिमीहरू मण्डलीको रूपमा एकसाथ भेला हुन्‍छौ, तब परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई अनुशासन गर्नुपर्ने अवसर हुनेछैन । र म तिमीहरूकाहाँ आउँदा, तिमीहरूले मलाई लेखेका अन्य कुराहरूका बारेमा म तिमीहरूलाई सुझावहरू दिनेछु ।
+\s5
+
+\c 12
+\p
+\v 1 भाइहरू र बहिनीहरू, अब म तिमीहरूलाई आत्मिक वरदानहरूका बारेमा सिकाउन चाहान्छु । ती कसरी प्रयोग गर्नुपर्छ सो कुराको जानकारी तिमीहरूले पाओ भन्‍ने मेरो इच्‍छा छ ।
+\v 2 तिमीहरूले सम्झन सक्छौ, जब तिमीहरूले मूर्तिहरू पूजा गर्दथ्‍यौ – एउटा शब्द पनि बोल्न नसक्‍ने मूर्तिहरू – तिनीहरूले कसरी तिमीहरूलाई पथभ्रष्‍ट बनायो ।
+\v 3 परमेश्‍वरको आत्माले तिमीहरूलाई, “येशू ख्रीष्‍ट नै प्रभु हुनुहुन्छ,” भनेर घोषणा गर्न मद्दत गर्नुहुन्छ । पवित्र आत्माले भरिएको कनै व्‍यक्तिले पनि “येशू श्रापित होस्” भन्दैन !
+\s5
+\v 4 आत्‍माले ख्रीष्‍टका मानिसहरूलाई धेरैवटा विभिन्‍न वरदानहरू दिनुहुन्छ, तर आत्मा एउटै हुनुहुन्छ ।
+\v 5 परमेश्‍वरको सेवा गर्ने पनि धेरै विभिन्‍न तरिकाहरू छन्, तर प्रभु एउटै हुनुहुन्छ ।
+\v 6 मानिसहरूले परमेश्‍वरको राज्‍यमा काम गर्नको निम्‍ति पनि धेरै विभिन्‍न उपायहरू छन्, तर परमेश्‍वरका मानिसहरूलाई उहाँको निम्‍ति काम गर्ने शक्‍ति उहाँले नै दिनुहुन्‍छ ।
+\s5
+\v 7 हरेक विश्‍वासीले आफूसँग आत्माको केही शक्‍ति छ भनी देखाउनलाई परमेश्‍वरले सम्भव तुल्‍याउनुहुन्छ । सबै विश्‍वासीहरूलाई एकसाथ परमेश्‍वरमा विश्‍वास गर्न र उहाँको आदर गर्न मद्दत पुर्‍याउने उदेश्‍यले उहाँले यो गर्नुहुन्छ ।
+\v 8 किनभने आत्माले एक जना व्‍यक्तिलाई परमेश्‍वरको महान बुद्धिसहित  एउटा सन्देश प्रचार गर्न सक्षम तुल्याउनुहुन्छ, र उहाँले अर्को व्‍यक्तिलाई परमेश्‍वरको केही ज्ञान अरूलाई दिन सक्षम बनाउनुहुन्छ । 
+\s5
+\v 9 अर्को विश्‍वासीलाई आत्माले अचम्मका कुराहरूका निम्‍ति परमेश्‍वरमा विश्‍वास गर्ने वरदान दिनुहुन्छ । उहाँले अझै अर्को व्‍यक्तिलाई परमेश्‍वरले मानिसहरूलाई निको पार्नलाई उहाँमा प्रार्थना गर्ने क्षमता दिनुहुन्छ । 
+\v 10 आत्‍माले कोही विश्‍वासीहरूलाई शक्‍तिशाली कामहरू गर्न सक्षम तुल्‍याउनुहुन्छ जसले गर्दा मानिसहरूले परमेश्‍वरको प्रशंसा गर्नेछन् । अन्य कोही विश्‍वासीहरू बारेमा, उहाँले तिनीहरूलाई परमेश्‍वरको सन्देशहरू बोल्न सक्षम बनाउनुहुन्छ । परमेश्‍वरलाई आदर नगर्ने आत्माबाट आदर गर्ने आत्‍मालाई छुट्‍याउन आत्माले अझै अरू विश्‍वासीहरूलाई सक्षम तुल्याउनुहुन्छ । अझै अरूहरूलाई, परमेश्‍वरका सन्‍देशहरू बोल्‍नलाई आत्‍माले विभिन्‍न किसिमका भाषाहरू दिनुहुन्छ, र उहाँले ती सन्‍देशहरूलाई हाम्रो भाषामा व्याख्या गर्न अरूहरूलाई सक्षम बनाउनुहुन्छ ।
+\v 11 घरिघरि धेरै विभिन्‍न वरदानहरू हामी देख्छौं तर एउटै आत्मा हुनुहुन्‍छ जसले यी वरदानहरू आफूले इच्‍छा गर्नुभएका व्‍यक्तिहरूलाई दिनुहुन्छ ।
+\s5
+\v 12 जसरी मानव शरीर धेरै अङ्गहरूको एकता हो र शरीरको हरेक अङ्ग मिलेर शरीर पूर्ण बन्छ, त्‍यसरी नै ख्रीष्‍टमा पनि त्यस्तै हुन्‍छ ।
+\v 13 किनकि हाम्रो बप्‍तिष्मा हुँदा, ख्रीष्‍टको आत्माद्वारा, हामी प्रत्‍येक ख्रीष्‍टको शरीरसँग एकसाथ मिलापमा भयौं । हाम्रो पृष्‍ठभूमि यहूदी वा ग्रिक, दास वा स्वतन्‍त्र जे भए पनि त्‍यसले केही फरक पारेन, तर हामी प्रत्येकले पवित्र आत्माको वरदान पायौं ।
+\s5
+\v 14 यो याद गर, शरीर एउटा अङ्ग मात्र होइन, तर शरीरलाई पूर्ण बनाउनलाई धेरै अङ्गहरूले एकसाथ मिलेर काम गर्छन् ।
+\v 15 तिम्रो खुट्टा तिमीसँग बोल्‍यो र , “म हात होइन, त्यसकारण, म तिम्रो शरीरको अङ्ग होइन,” भन्यो भने, यो तिम्रो हात जस्तो नभएको कारणले, यो तिम्रो शरीरको अङ्गभन्दा कम हुनेछैन ।
+\v 16 र तिम्रो कानले तिमीलाई, “म आँखा होइन । त्यो कारणले, शरीरमा मेरो कुनै स्थान छैन,” भन्‍यो भने, यो आँखा नभएको कारणले, यो तिम्रो शरीरको अङ्गभन्दा कम हुनेछैन ।
+\v 17 तिम्रो पुरै शरीर आँखा भएको भए, सुन्‍नलाई केही पनि हुने थिएन । तिम्रो पुरै शरीर कान भएको भए, सुँघ्‍नलाई केही पनि हुने थिएन ।
+\s5
+\v 18 तर शरीरका प्रत्‍येक अङ्गलाई परमेश्‍वरले एकसाथ मिलाउनुभएको छ, र उहाँले बनाउनुभए जस्तै गरी यसले काम गर्छ । हरेक अंगको आवश्यकता हुन्‍छ ।
+\v 19 हामीहरू प्रत्‍येक दुरुस्‍त अरू सबै अङ्गहरू जस्तै भएको भए, हाम्रो एउटै शरीर हुने नै थिएन ।
+\v 20 हामीहरू सबै धेरै अङ्गहरू हौं तर शरीर एउटा मात्र छ ।
+\s5
+\v 21 तिम्रो शरीरमा आँखाले हातलाई यसो भन्‍न सक्दैन, “मलाई तिम्रो आवश्यकता छैन” । यसलाई निश्‍चित रूपमा हातको आवश्यकता हुन्‍छ । नता शिरले खुट्टालाई भन्‍नेछ, “मलाई तिम्रो आवश्यकता छैन ।”
+\v 22 कमजोर अङ्गहरू पनि समग्रमा ती सबैको शरीरलाई अति आवश्‍यक हुन्छन् ।
+\v 23 अरूहरूलाई देखाउन हामीलाई संकोच लाग्‍ने अङ्गहरूलाई पनि, तिनलाई छोपेर राख्‍न हामी बढी नै ध्‍यान दिन्‍छौं । यसरी तिनीहरूलाई हामी बढी आदर देखाउँछौं ।
+\v 24 तर परमेश्‍वरले विशिष्‍ट अङ्गहरूलाई कम महत्त्वकासँग एकसाथ मिलाएर राख्‍नुभएको छ । र परमेश्‍वरले ती कम मात्र काममा आउने अंगहरूलाई आदर दिनुहुन्छ किनभने तिनीहरू शरीरकै अङ्गहरू हुन् ।
+\s5
+\v 25 यसरी परमेश्‍वरले सम्पूर्ण शरीरको आदर गर्नुहुन्छ, यसैले मण्डलीमा कुनै विभाजन छैन, र ख्रीष्‍टकोा शरीरका सदस्यहरूले शरीरका हरेक सदस्यलाई, तिनीहरूका उद्देश्य वा भूमिका, वरदान वा क्षमता जेसुकै भए पनि, एउटै स्‍नेहले वास्‍ता गरून् । 
+\v 26 हामी एउटै शरीर भएको हुनाले, जब एक जना सदस्यले दुःख पाउँछ, हामी सबैले दुःख पाउछौं । ख्रीष्‍टको निम्‍ति केही कुरा गर्न सफल भएको कारणले जब एक जना सदस्‍यलाई आदर दिइन्‍छ, सम्‍पूर्ण शरीर नै एकसाथ आनन्दित हुन्‍छ ।
+\v 27 अब तिमीहरू ख्रीष्‍टका शरीर हौ र व्‍यक्तिगत रूपमा, तिमीहरू सबै यसका सदस्यहरू हौ ।
+\s5
+\v 28 मण्डलीलाई वरदानहरूका रूपमा परमेश्‍वरले मानिसहरू पनि दिनुभएको छ । उहाँले मण्डलीमा पहिलोा प्रेरितहरू, दोस्रो अगमवक्‍ताहरू, तेस्रो शिक्षकहरू, त्यसपछि शक्‍तिशाली काम गर्नेहरू, निको पार्ने काम गर्नेहरू, सहायता पुर्‍याउनेहरू, प्रशासनका काम गर्नेहरू, र आत्माले तिनीहरूलाई दिनुभएका विभिन्‍न किसिमका भाषाहरू भएकाहरू मानिसहरू दिनुभयो । 
+\v 29 हामीहरूमध्‍ये सबै जना प्रेरितहरू होइनौं । सबै जना अगमवक्‍ताहरू होइनन् । सबै जना शिक्षकहरू होइनन् । सबै जनाले शक्‍तिशाली कामहरू गर्दैनन् ।
+\s5
+\v 30 हामीहरूमध्‍ये सबैले बिरामीलाई निको पार्न सक्‍दैनौं । हामीहरूमध्‍ये सबैले विशेष भाषाहरूमा बोल्न सक्‍दैनौं । हामीहरूमध्‍ये सबैले सन्‍देशहरू अरू भाषाहरूमा अर्थ लगाउन सक्‍दैनौं ।
+\v 31 तर तिमीहरूले अझै उत्तम वरदानहरूको उत्‍कट रूपले खोजी गर भनी म इच्‍छा गर्छु । र अब म तिमीहरूलाई धेरै उत्तम उपाय देखाउनेछु ।
+\s5
+
+\c 13
+\p
+\v 1 मैले यसरी बोल्‍न सकें जसले गर्दा मैले जे इच्‍छा गरें त्‍यो गर्न मैले मानिसहरूलाई अचम्ममा पार्न र मनाउन सकें, वा मैले स्वर्गदूतहरूका भाषामा बोल्न सकें – तर मैले मानिसहरूलाई प्रेम गरिनँ भने, मेरो सारा बोली चर्को स्‍वर निकालेर टङटङ गर्ने घण्‍टी वा झ्‍याइँझ्‍याइँ गर्ने झ्यालीभन्दा पनि व्‍यर्थ हुन्छ ।
+\v 2 मैले परमेश्‍वरको सन्देशहरू प्रचार गर्न सकें, र मैले परमेश्‍वरको बारेमा गुप्‍त सत्यताहरू वयाख्‍या गर्न सकें, र परमेश्‍वरमा यति धेरै विश्‍वास गरें कि मैले पहाडै हटाउन सकें – तर मैले मानिसहरूलाई प्रेम गरिनँ् भने, मेरो कुनै मूल्‍य हुँदैन ।
+\v 3 मेरो सार सम्‍पति मैले गरीबहरूलाई खुवाउन बाँडिदिएँ वा कसैलाई उद्वार गर्न मैले आफैंलाई जलाउनलाई बलिदान गरें – तर मैले मानिसहरूलाई प्रेम गरिन भने, मैले केही फाइदा पाउँदिनँ ।
+\s5
+\v 4 तिमीले अरूहरूलाई साँच्‍चै प्रेम गर्छौ भने, तिमीले कठिनाइहरूलाई आनन्दसाथ सहनेछौ । तिमीले साँच्‍चै प्रेम गर्छौ भने, तिमी अरूहरूप्रति दयालु हुनेछौ । तिमीले साँच्‍चै प्रेम गर्छौ भने, तिनीसँग नभएका थोकहरू अरू मानिसहरूसँग हुदाँ तिमी रुष्‍ट हुनेछैन । तिमीले साँच्‍चै प्रेम गर्छौ भने, तिमीले आफ्नै बारेमा घमण्ड वा अहंकार गर्नेछैनौ ।
+\v 5 तिमीले अरूहरूलाई साँच्‍चै प्रेम गर्छौ भने, तिमीले तिनीहरूलाई दुर्व्यहार गर्नेछैनौ । तिमीले आफैंँलाई खुशी बनाउन जिउने छैनौ । कसैले पनि तिमीलाई छिट्टै रिसाउने बनाउन सक्‍ने छैन । मानिसहरूले गरेका खराब कुराहरूको विवरण तिमीले राख्‍नेछैनौ ।
+\v 6 तिमीले अरूहरूलाई साँच्‍चै प्रेम गर्छौ भने, कुनै व्‍यक्तिले दुष्‍ट कुराहरू गर्दा तिमी खुशी हुनेछैनौ । बरु, मानिसहरू परमेश्‍वरमा विश्‍वसयोग्‍य हुँदा तिमी खुशी हुनेछौ ।
+\v 7 तिमी अरूहरूलाई साँच्‍चै प्रेम गर्छौ भने, हुन आउने हरेक कुरा तिमीले सहनेछौ । परमेश्‍वरले मानिसहरूका लागि उत्तम कुराहरू गर्नुहुनेछ भनी तिमीले विश्‍वास गर्नेछौ । जेसुकै भए पनि मतलव नगरी तिमीले परमेश्‍वरमा विश्‍वास गर्नेछौ । तिमीले जस्‍तोसुकै कठिनाइहरूको सामन गरिरहेको भए पनि मतलव नगरी तिमीले परमेश्‍वरको आज्ञा पालन गर्नेछौ ।
+\s5
+\v 8 तिमीले साँच्‍चै प्रेम गर्छौ भने, तिमीले प्रेम गर्न छोड्ने छैनौ । परमेश्‍वरको सन्देशहरू प्रचार गर्ने, अनौठा भाषाहरू बोल्‍ने, वा गुप्‍त सत्यताहरू जान्‍नेहरूले, यी कुराहरू केही क्षाणको निम्‍ति मात्र गरिछन् । एकदिन तिनीहरूले यी कुराहरू गर्न छोड्नेछन् ।
+\v 9 अहिले यो जीवनमा, हामीले जान्‍नुपर्ने कुराहरू मध्ये आंशिक रूपमा मात्र जान्दछौ । परमेश्‍वरका सन्देशहरू प्रचार गर्नेहरूले आंशिक रूपमा मात्र त्‍यसो गर्छन् ।
+\v 10 तर जब कुराहरू पूर्ण हुन्‍छन्, आंशिक वा अपूर्ण हरेक कुराको अन्‍त हुनेछ ।
+\s5
+\v 11 जब म सानो बालक थिएँ, बालकले बोले झैं मैले बोलें, बालकले सोचे झैं मैले सोचें र बालकले निर्णय गरे झैं मैले निर्णय गरें । तर जब म वयस्क भएँ, मैले बालकले झैं व्यवहार गर्न छोडें र वयस्कले झैं व्यवहार गर्न सुरु गरें ।
+\v 12 ख्रीष्‍टको बारेमा हामीले अहिले जे बुझ्छौं, हामीले एकदम असिद्ध रूपले बुझ्छौं, राम्ररी हुँदै होइन । तर जब ख्रीष्‍ट फर्केर आउनुहुन्‍छ, हामीले उहाँलाई आमने सामने देख्‍नेछौ । अहिले हामीले सत्यको अंश मात्र जान्दछौं । जसरी उहाँले हामीलाई पूर्ण रूपमा चिन्‍नुहुन्छ, त्‍यसरी नै हामीले पनि उहाँलाई पूर्ण रूपमा चिन्‍नेछौं ।
+\v 13 अहिले हामीले ख्रीष्‍टमा विश्‍वास गर्नु महत्त्‍वपूर्ण हुन्‍छ । उहाँले प्रतिज्ञा गर्नुभएको हरेक कुरा उहाँले हाम्रा निम्‍ति गर्नुहुनेछ भनी हामीमा निश्‍चयता हुनु महत्त्‍वपूर्ण हुन्‍छ । र हामीले उहाँलाई र एक आपसमा प्रेम गर्नु महत्‍वपूर्ण हुन्‍छ । तर यी तीन कुरहरूमध्‍ये सबै भन्दा महान प्रेम हो ।
+\s5
+
+\c 14
+\p
+\v 1 अरूहरूलाई प्रेम गर्ने र आफ्‍ना विश्‍वासी बन्‍धुहरूलाई बलियो पार्ने वरदानहरू पाउन प्रयत्‍न गर । विशेषगरी उहाँले तिमीहरूलाई प्रचार गर्न दिनुहुने उहाँका सन्‍देशहरू प्रचार गर्न सक्षम हुने प्रयत्‍न गर ।
+\v 2 जब एक जना व्‍यक्तिले आत्माले दिनुभएको भाषामा बोल्छ, उसले मानिससित बोलिरहेको हुँदैन, किनभने कसैले पनि उसले बोलेको बुझ्‍दैन, तर उसले परमेश्‍वरसित बोलिरहेको हुन्छ । आत्माले उसलाई अगुवाइ गर्नुभएअनुसार उसले उहाँसँग कुराहरू बोलिरहेको हुन्छ ।
+\v 3 अर्कोतर्फ, परमेश्‍वरका सन्‍देशहरू घोषणा गर्ने अगमवक्‍ताले मानिसहरूसित सोझै बोल्छ । तिनीहरूलाई अझै बलियो बनाएर तिनीहरूलाई मद्दत गर्न, तिनीहरू हल्लाउन नसकिने हुन मद्दत गर्न, र तिनीहरूलाई सान्त्वना दिन जसले गर्दा तिनीहरू कठिनाइमा पनि खुशी हुन सकून् भन्‍ने उदेश्‍यले उसले त्‍यसो गर्छ ।
+\v 4 आत्माले दिनुभएको भाषा  बोल्‍ने एक जना व्‍यक्तिले आफ्‍नै निर्माण गर्छ र आफैंलाई मद्दत पुर्‍याउँछ, तर परमेश्‍वरका सन्‍देशहरू प्रचार गर्ने एक जना व्‍यक्तिले हरेकको निर्माण गर्छ र मण्डलीका हरेकलाई आफ्‍नो विश्‍वासमा बलियो हुन मद्दत गर्छ ।
+\s5
+\v 5 अब तिमीहरू सबैले यस्तै भाषाहरूमा बोलेको म इच्छा गर्छु, तर तिमीहरूमध्‍ये धेरैभन्‍दा धेरैसित परमेश्‍वरको सन्‍देशहरू बोल्‍ने वरदान भएदेखि समस्त मण्डलीको लागि धेरै असल हुनेछ । परमेश्‍वरका सन्‍देशहरू बोल्ने कनै व्‍यक्तिले आफ्‍ना विश्‍वासी बन्‍धुहरूलाई बलियो पार्न मद्दत गरिरहेको हुन्‍छ । यसकारणले, विभिन्‍न अरू भाषाहरूमा सन्‍देशहरू प्रचार गर्नेहरूका ती सन्‍देशहरूका अर्थ खोल्न कोही पनि सक्षम छैन भने – तिनीहरूले भन्दा उसले बढी महत्त्वपूर्ण काम गरिरहेको हुन्छ ।
+\v 6 म तिमीहरूकहाँ आउँछु र आत्माले दिनुभएको भाषा मात्र बोल्छु भने, त्यसले तिमीहरूलाई कसरी मद्दत पुग्‍छ र ? मैले तिमीहरूसँग बोल्‍ने र तिमीहरूबाट गुप्‍त राखिएका कुराहरू जान्‍न तिमीहरूलाई मद्दत गर्ने नगरेसम्म, वा तिमीहरूले नजानेका तथ्‍यहरू बुझ्‍न मैले तिमीहरूलाई मद्दत नगरेसम्म, वा तिमीहरूले पहिला कहिलै नसुनेका सन्‍देशहरू मैले तिमीहरूलाई प्रचार नगरेसम्म वा तिमीहरूले पहिला कहिल्यै नसिकेका केही नियमहरू मैले तिमीहरूलाई नसिकाएसम्म – त्यसले तिमीहरूलाई मद्दत गर्न सक्दैन ।
+\s5
+\v 7 कसैले बाँसुरी वा वीणा (तिनीहरू जीवित कुराहरू होइनन्) बजाउँदैछ भने, र बाँसुरी वा वीणाको आवाजमा एक अर्कामा केही फरक सुनिएन भने, मैले कुन साधन बजाउँदै थिएँ भनी कसैले पनि भन्‍न सक्दैन ।
+\v 8 र एक जना सिपाहीले तुरहीको आवाजलाई नचिन्‍ने गरी बजायो भने, सेनाले युद्धको लागि तयार हुने हो कि भनेर थाहा पाउनै सक्दैन ।
+\v 9 कसैले पनि नबुझ्‍ने शब्‍दहरू तिमीले बोल्दा यस्तै हुन्‍छः तिमीले के भनेका छौ भनी कसैले पनि जान्‍नेछैन ।
+\s5
+\v 10 निश्‍चय पनि यस संसारमा धेरै भाषाहरू छन्, र तिनीहरूमध्‍ये सबैले तिनीहरूलाई नै अर्थ दिन्‍छन् जसले ती बुझ्‍छन् ।
+\v 11 तर मैले कसैको भाषालाई बुझ्दिन भने, उसको निम्ति म एक जना विदेशी जस्तै हुनेछु, र मेरो निम्ति ऊ पनि त्यस्तै हुनेछ ।
+\s5
+\v 12 यसैले, आत्माको काम तिमीहरूमा होस् भनी तिमीहरूले धेरै इच्‍छा गरेको कारणले, मण्डलीमा भएका विश्‍वासीहरूलाई ख्रीष्‍टमा विश्‍वास गर्न र उहाँको आज्ञा पालन गर्न मद्दत गर्ने प्रयास गर ।
+\v 13 त्यसकारण, परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई दिनुभएको भाषामा तिमीहरूले जे बोल्छौ त्यसको अर्थ खोल्नलाई परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई सक्षम बनाउनु भएको होस् भनेर प्रार्थना गर ।
+\v 14 यस्तो भाषामा कुनै व्‍यक्तिले प्रार्थना गर्छ भने, उसको आत्माले निश्‍चय नै प्रार्थना गर्छ, तर उसको दिमागले गर्दैन ।
+\s5
+\v 15 त्‍यसकारण, हाम्रा आत्माले हामीले प्रार्थना गर्नुपर्छ, तर हाम्रो दिमागले पनि प्रार्थना गर्नुपर्छ । र हामीले परमेश्‍वरको प्रशंसा गाउँदा पनि यस्‍तै हुन्‍छ ।
+\v 16 तिमीले आफ्‍नो आत्माले मात्र परमेश्‍वरको प्रशंसा गर्छौ भने, तिमीले के बोल्‍दैछौ भनी सुन्‍नेहरूले कदापि पनि बुझ्‍नेछैनन्, र सन्‍देशमा सहमत जनाउन कदापि सक्षम हुने छैनन् ।
+\s5
+\v 17 किनकि तिमीले आफ्‍नो आत्मामा धन्यवाद दिन्छौ भने, त्यो तिम्रो लागि ठिक र असल हो, तर तिमीले अरू विश्‍वासीहरूलाई मद्दत गरिरहेको हुँदैनौ ।
+\v 18 म परमेश्‍वरलाई धन्यवाद दिन्छु कि तिमीहरूमध्‍ये कुनै व्‍यक्तिले बोलेभन्दा पनि बढी म अन्य भाषाहरूमा बोल्छु ।
+\v 19 तर अनौठो भाषामा दसहजार शब्दहरू बोल्नुभन्दा, बरु, मण्डलीको निम्ति म आफ्‍नो दिमागबाट पाँचवटा शब्दहरूलाई बोल्छु, जुन शब्दहरूले म अरूलाई सिकाउन सक्छु ।
+\s5
+\v 20 भाइहरू र बहिनीहरू, तिमीहरूले वयस्‍कहरूले झैं विचार गर्नुपर्छ । तर जब तिमीहरूले दुष्‍ट कुराहरूका बारेमा विचार गर्छौ, तब तिमीहरूले साना केटाकेटीले झैं विचार गर्नुपर्छ । तिमीहरूले विचार गर्ने कुरा बुद्धिमान हुनुपर्छ ।
+\v 21 व्यवस्थामा यस्‍तो लेखिएको छ जसमा परमेश्‍वरले भन्‍नुहुन्छ, “म आफ्‍ना मानिसहरू इस्राएलसित विदेशीहरूद्वारा बोल्नेछु, त्‍यस्‍ता मानिसहरू जसले अनौठो भाषाहरूमा बोल्छन् । तर मेरा मानिसहरूले अझै पनि मलाई बुझ्‍नेछैनन् ।”
+\s5
+\v 22 यसैले परमेश्‍वरले एक जना विश्‍वासीलाई दिनुभएको भाषामा उसले बोल्छ भने, यसले त्‍यो सुनिरहेका अविश्‍वसीहरूलाई प्रभाव पर्न सक्छ । तर एक जना विश्‍वासीले परमेश्‍वरबाट सन्देश बोल्छ भने, यसले अरू विश्‍वासीहरूलाई प्रभाव पार्छ ।
+\v 23 सबै विश्‍वासीहरू एकसाथ भेला भए र भिन्‍नभिन्‍न भाषामा बोले भने, यो कति अल्‍मल्‍याउने हुन्छ भनी तिमीहरूले देख्‍न सक्छौ । त्‍यो सुन्‍ने कुनै पनि अविश्‍वासी तिनीहरू सबैलाई बौलाहा भन्‍नेछन् ।
+\s5
+\v 24 तर तिमीहरू सबै जना पालैपालो गरेर परमेश्‍वरको सत्य सन्देशलाई बोलेको भए, कुनै पनि अविश्‍वासी आफू परमेश्‍वरको विरूद्धमा पापको दोषी भएको महसुस गर्छ ।
+\v 25 त्‍यो अविश्‍वसीले आफ्‍नो भित्री चेतना के थियो भनी जान्‍न सक्‍छ । आश्‍चर्य र डरमा आफ्नो मुहार घोप्‍टो पारेर ऊ जमिन सुत्‍नेछ र उसले परमेश्‍वरको प्रशंसा गर्नेछ र भन्‍नेछ कि परमेश्‍वर साँच्‍चै तपाईंहरूसँग हुनुहुन्छ ।
+\s5
+\v 26 भाइहरू र बहिनीहरू, तिमीहरूले एकसाथ मिलेर परमेश्‍वरको आराधना गर्दा यसरी गर्नुपर्छ । तिमीहरूमध्‍ये प्रत्‍येकसँग गाउनलाई एउटा भजन वा धर्मशास्‍त्रबाट सिकाउनलाई केही कुरा, वा परमेश्‍वरले तिमीहरूसँग बोल्‍नुभएका केही कुरा, परमेश्‍वरले दिनुभएको एउटा भाषाको एउटा सन्देश वा यस्‍तो एउटा सन्देशको अर्थ साथमा लिएर आउनुपर्छ । तिमीहरूले एकसाथ मिलेर गर्ने हरेक कुराले एक अर्कालाई उत्साह दिनुपर्छ, किनकि तिमीहरू ख्रीष्‍टको मण्डली हौ ।
+\v 27 त्‍यहाँ आत्‍माले दिनुभएको भाषामा एउटा सन्देश बोल्न इच्छा गर्ने कुनै व्‍यक्ति छ भने, त्‍यहाँ यस्ता व्‍यक्तिहरू दुई वा तीन जना भन्दा बढी हुनुहुँदैन । तिनीहरूले एक पल्‍टमा एक जनाले बोल्नुपर्छ र कसैले सन्‍देशहरूका अर्थ खोल्नुपर्छ ।
+\v 28 यद्यपि, ती सन्‍देशहरूका अर्थ खोल्नलाई कोही पनि सक्षम छैन भने, आत्‍माले दिनुभएका भाषाहरूमा बोल्नेहरू शान्त हुनुपर्छ र परमेश्‍वरसँग मात्र बोल्नुपर्छ ।
+\s5
+\v 29 त्‍यहाँ परमेश्‍वरको सन्‍देश बोल्न इच्‍छा गर्ने कोही छन् भने, त्‍यहाँ त्‍यस्ता दुई वा तीन जना व्‍यक्तिहरू मात्र हुनुपर्छ र अन्‍य हरेक व्‍यक्तिले धर्मशास्‍त्र भनेअनुसार ती सन्‍देशहरूको जाँच गर्नुपर्छ ।
+\v 30 तर मण्‍डलीमा बसेका कसैलाई परमेश्‍वरले एउटा सन्देश बुझाउनुभयो भने, तब सन्देश बोल्दै गरेका व्‍यक्तिले बोल्नलाई रोक्‍नुपर्छ । यसरी सबै विश्‍वासीहरूले त्‍यो सन्देशको अर्थ सुन्‍न सक्छन् ।
+\s5
+\v 31 किनकि परमेश्‍वरका सन्देशहरू प्रचार गर्नेहरूमध्‍ये प्रत्‍येकले त्यसै गर्नुपर्छ । तर तिनीहरूले एकपछि अर्को गर्दै त्‍यसो गर्नुपर्छ, जसले गर्दा सबै विश्‍वासीहरूले सिक्‍न सक्‍छन् र परमेश्‍वरलाई अझै असल प्रेम गर्न सहास प्राप्‍त गर्छन् ।
+\v 32 किनकि परमेश्‍वरका सन्‍देशहरू साँचो रूपमा बोल्‍ने व्‍यक्तिहरूले आफूले बोल्‍ने आत्मालाई आफ्‍नै अधीनमा राख्‍न सक्‍छन् ।
+\v 33 कनाकी परमेश्‍वरले भ्रम सिर्जना गर्नुहुन्‍न । बरु, उहाँले शान्ति कायम राख्‍नुहुन्छ । अबको प्रश्‍नको जवाफ परमेश्‍वरका मानिसहरूका सबै मण्डलीहरूमा यसरी नै दिइएको छ ।
+\s5
+\v 34 स्‍त्रीहरू मण्डलीमा चुपचाप हुनुपर्छ किनभने तिनीहरूलाई बोल्न अनुमति दिइएको छैन । परमेश्‍वरको सन्देश बोलिरहेको व्‍यक्तिलाई तिनीहरूले बाधा दिनुहुँदैन, तर तिनीहरूले सधैं आ-आफ्ना पतिका आज्ञाकारी हुनुपर्छ, जस्तो व्यवस्थाले पनि भन्छ ।
+\v 35 स्‍त्रीहरूले सिक्‍ने इच्‍छा गर्छन् भने, आराधनामा बाधा दिनुको सटोमा, तिनीहरूले घरमा आफ्ना पतिहरूसँग सोध्‍नुपर्छ । स्‍त्रीले सेवामा बाधा पुर्‍याउँदा त्‍यसले तिनको पतिको अनादर हुन्छ ।
+\v 36 परमेश्‍वरले हामीलाई आफ्‍नो वचन दिनुभएका मानिसहरू तिमीहरू थियौ र ? अथवा यो तिमीहरूका लागि मात्र आएको थियो र ?
+\s5
+\v 37 तिमीहरूमध्‍ये जसले आफैंलाई अगमवक्‍ताहरू वा आत्मिक ठान्‍छ भने, मैले लेखेको कुराहरूलाई प्रभुका आज्ञा मान्‍नुपर्छ र त्‍यसअनुसार गर्नुपर्छ ।
+\v 38 तर मैले लेखेका कुराहरू स्वीकार नगर्नेहरूलाई तिमीहरूले पनि तिनीहरूलाई आफ्‍नो मण्‍डलीमा स्वीकार गर्नुहुँदैन ।
+\s5
+\v 39 यसैले भाइहरू र बहिनीहरू, मण्डलीको निम्ति परमेश्‍वरका सन्‍देशहरू उत्‍कट इच्‍छाले बोल, र परमेश्‍वरले दिनुहुने भाषाहरूमा बोल्न कसैलाई पनि नरोक ।
+\v 40 मण्डलीको आरधनामा तिमीहरूले गर्ने सबै कुरा आनन्‍ददायी र सुव्यवस्थित किसिमले गर्नुपर्छ ।
+\s5
+
+\c 15
+\p
+\v 1 र अब भाइहरू र बहिनीहरू, मैले तिमीहरूलाई घोषणा गरेको सुसमाचारको बारेमा म तिमीहरूलाई सम्झाउन चाहन्छु । तिमीहरूले यो सन्देशलाई विश्‍वास गर्‍यौ र अहिले तिमीहरू त्यो सन्देशअनुसार जीवन बिताउँछौ ।
+\v 2 तिमीहरूले यो सुसमाचारलाई बिलियोसित समाती राख्‍यौ भने, यसले तिमीहरूलाई बचाउँछ –तिमीहरूले साँचो किसिमले विश्‍वास गर्दैनौ भने सक्‍दैन ।
+\s5
+\v 3 किनभने अरूहरूले पहिले मलाई जे भने सो मैले तिमीहरूलाई दिएको छु, कि जसरी धर्मशास्‍त्रले ख्रीष्‍टको बारेमा भविष्‍यवाणी गर्‍यो, त्‍यसरी नै उहाँ हाम्रा पापहरूका निम्‍ति मर्नुभयो, 
+\v 4 साथै तिनीहरूले उहाँलाई गाडे, र परमेश्‍वरले तेस्रो दिनमा उहाँलाई जीवित बनाउनुभयो, धर्मशास्‍त्रले हुनेछ भनेको जस्‍तै सबै कुरा हुन आए ।
+\s5
+\v 5 त्यसपछि ख्रीष्‍ट केफास (पत्रुस नामले चिनिन्छ) कहाँ देखा पर्नुभयो र त्यसपछि उहाँ बाँकी प्रेरितहरूकहाँ देखा पर्नुभयो ।
+\v 6 पछि प्रभुका पाँच सय दाजुभाइ र दिदीबहिनीकहाँ उहाँ देखा पर्नुभयो, जतिबेला तिनीहरू सबैजना सँगै थिए । तिनीहरूमध्‍ये कसैको मृत्‍यु भइसकेको छ, तर धेरैजसो अझै जीवितै छन् र यस कुराको गवाही दिन सक्‍छन् ।
+\v 7 त्यसपछि उहाँ याकूबकहाँ र फेरि सबै प्रेरितहरूकहाँ देखा पर्नुभयो ।
+\s5
+\v 8 अरू प्रेरितहरूभन्दा म धेरै भिन्‍न भएझैं, सबैभन्दा अन्तमा उहाँ मकहाँ देखा पर्नुभयो ।
+\v 9 किनभने म प्रेरितहरूमा सबैभन्दा सानो हुँ । मैले ख्रीष्‍टको मण्डलीलाई अति धेरै सताएँ, यसैले म प्रेरित हुन योग्यको छैन ।
+\s5
+\v 10 तर परमेश्‍वर मप्रति ज्यादै दयालु हुनभएको छ, यसैले म एक प्रेरित हुँ, र उहाँले मद्वारा धेरै असल गर्नुभएको छ । साँच्‍चै नै अरू सबै प्रेरितहरूले भन्दा धेरै कडा मेहनत मैले गरेको छु । अझै पनि वास्तवमा काम गर्ने म होइन, तर मलाई दिनुभएको परमेश्‍वरको शक्‍ति हो । 
+\v 11 यसैले चाहे अरू प्रेरितहरूले वा मैले, जसले तिमीहरूलाई प्रचार गरे तापनि, हामीले ख्रीष्‍टको बारेमा सुसमाचार घोषणा गर्‍यौं,ँ र तिमीहरूले हाम्रा कुरामा विश्‍वास गर्‍यौ ।
+\s5
+\v 12 अब तिमीहरूमध्‍ये कसैले भन्दैछौ कि मृत्‍यु भएकाहरू फेरि कहिल्यै जीवित हुने छैनन् । यो सत्य होइन, किनभने ख्रीष्‍ट मृत्युबाट जीवित हुनुभयो भनेर हामीले तिमीहरूलाई घोषणा गरेका छौं ।
+\v 13 कुनै पनि व्‍यक्ति मृत्युबाट जीवित हुँदैन भने, परमेश्‍वरले ख्रीष्‍टलाई पनि निश्‍चित रूपमा मृत्युबाट जीवित पार्नुभएको छैन ।
+\v 14 र उहाँले ख्रीष्‍टलाई मृत्युबाट जीवित पार्नुभएको छैन भने, हामीले गर्ने प्रचारले कुनै अर्थ नै राख्‍दैन र ख्रीष्‍टको बारेमा तिमीहरूले विश्‍वास गरेको कुराले तिमीहरूका आफ्‍ना जीवन वा मृत्युमा केही गर्न सक्दैन ।
+\s5
+\v 15 यस अतिरिक्त, मृतकहरू साँच्‍चै नै फेरि जीवित हुँदैनन् भने, हामीले परमेश्‍वरको बारेमा झुटो बोलेका छौं भनी मानिसहरूले देख्‍ने छन् ।
+\v 16 फेरि म भन्छु, कोही पनि मृत्युबाट जीवित हुँदैन भने, परमेश्‍वरले ख्रीष्‍टलाई पनि जीवित पार्नुभएको छैन ।
+\v 17 र उहाँले ख्रीष्‍टलाई जीवित पार्नुभएको छैन भने, तिमीहरूको विश्‍वास काम नलाग्‍ने हुन्छ, र तिमीहरूले पाप गरेको कारणले परमेश्‍वरले अझै तिमीहरूलाई दोषी ठहराउनुछ ।
+\s5
+\v 18 त्‍यसो हो भने, ख्रीष्‍टमा विश्‍वास गरेर मृत्‍यु भएकाहरू पनि मृत्‍यबाट जीवित हुने आशा नगरेरै मरेका छन् ।
+\v 19 यस जीवनमा मात्र हाम्रो आशा ख्रीष्‍टमा हुन्छ, र हम्रो मृत्‍यु भएपछि उहाँले हाम्रो लागि केही गर्ने आशा हामी गर्दैनौं भने, तब सबै मानिसहरूमध्‍ये हामी सबभन्‍दा बढी दयनीय हुनेछौं, किनकि हामीले झुटो कुरामा विश्‍वास गरेको छौं ।
+\s5
+\v 20 तर वास्‍तवमा, परमेश्‍वरले ख्रीष्‍टलाई मृत्युबाट जीवित पार्नुभएको छ, र उहाँले जीवित पार्नुहुने धेरै जना मानिसहरूमध्‍ये उहाँ नै पहिलो हुनुहुन्छ ।
+\v 21 किनकि एक जना मानिस, आदमले जे गरे त्‍यो कारणले संसारमा भएका हरेक व्‍यक्तिको मृत्‍यु हुन्‍छ । तापनि, एक जना व्‍यक्ति, मानिस, ख्रीष्‍ट येशूले जे गर्नु भएको छ त्‍यो कारणले पनि – मत्‍यु भएकाहरू फेरि जीवित हुनेछन् ।
+\s5
+\v 22 किनकि आदमले पाप गरेको कारणले जसरी सबैको मृत्‍यु हुन्‍छ, त्यसरी नै ख्रीष्‍टले जे गर्नुभएको छ, त्य कारणले सबै फेरि जीवित हुनेछन् ।
+\v 23 तर तिनीहरू एउटा निश्‍चित क्रममा जीवित हुनेछन्: मृत्युबाट जीवित हुनेमा ख्रीष्‍ट पहिलो हुनुहुन्‍छ, त्यसपछि ख्रीष्‍ट पृथ्‍वीमा फर्केर आउनुहुँदा, उहाँसँग मिलापमा भएकाहरू फेरि जीवित हुनेछन् ।
+\s5
+\v 24 जब परमेश्‍वर पिताले राज्य गर्नको निम्‍ति ख्रीष्‍टले सारा संसार उहाँलाई सुम्‍पिदिनुहुन्‍छ, तब संसारको अन्त हुनेछ । जब शासकहरूका रूपमा प्रतिष्‍ठा भएकाहरू, र शासन गर्ने अधिकार पाएका हरेक कुरा तथा यस संसारका शक्‍तिका सबै आशनहरूको ख्रीष्‍टले अन्‍त गर्नुहुन्‍छ, तब यो कुरा पूरा हुनेछ ।
+\v 25 किनभने परमेश्‍वरले ख्रीष्‍टका शत्रुहरूमध्‍ये हरेकमाथि विजय प्राप्‍त नगर्नु भएसम्‍म र तिनीहरूसँग अब कुनै शक्‍ति छैन भनी देखाउनलाई तिनीहरूलाई ख्रीष्‍टको पाउमुनि नराख्‍नु भएसम्म, ख्रीष्‍टले राज्य गर्नैपर्छ ।
+\v 26 परमेश्‍वरले नाश गर्नुहुने अन्तिम शत्रु मृत्यु हो ।
+\s5
+\v 27 किनभने धर्मशास्‍त्रले भन्छ, “परमेश्‍वरले हरेक कुरालाई उहाँको पाउमुनि राख्‍नुभएको छ,” त्‍यसको मतलब, ख्रीष्‍टको पाउमुनी हो । तर यो स्‍पष्‍ट बुझ्‍नुपर्छ कि यसमा परमेश्‍वर आफू समावेश हुनुहुन्‍न ।
+\v 28 परमेश्‍वरले सबै कुराहरूलाई ख्रीष्‍टको शक्‍तिमा दिनुभए पछि, पुत्रले पनि आफैंलाई परमेश्‍वर पिताको शक्‍तिमा राख्‍नुहुनेछ जसले गर्दा हरेक व्‍यक्ति र हरेक कुरामा परमेश्‍वर नै सबभन्‍दा माथि हुन सक्‍नुहुन्‍छ ।
+\s5
+\v 29 कसैले भने जस्‍तो, मृत्‍युबाट जीवित हुँदैन भने, तब कसैले गरेझैं, मृत्‍यु भएकाहरूका निम्‍ति मानिसहरूले बप्‍तिष्मा लिनुपर्ने कुनै कारण नै छैन । परमेश्‍वरले कोही पनि मृत मानिसलाई फेरि जीवित पार्नुहुन्‍न भने, मृत्‍यु भएकाहरूका निम्‍ति जीवित मानिसहरूले बप्‍तिष्मा लिनुपर्ने कुनै कारण नै छैन । 
+\v 30 र मृतकबाट फेरि जीवित हुँदैन भने त, सुसमाचार प्रचार गर्नलाई हामी प्रेरितहरूले हरेक दिन आफ्‍नो जीवनलाई खतरामा राख्‍नुपर्ने कुनै कारण नै छैन ।
+\s5
+\v 31 मेरा भाइहरू तथा बहिनीहरू, म तिमीहरू प्रति ज्यादै गर्व गर्छु । तिमीहरू मेरो सम्‍पत्तिहरू जस्तै छौ जसलाई म हाम्रा प्रभु येशू ख्रीष्‍टलाई देखाउन सक्छु ! हरेक दिन मेरो मृत्‍यु हुने खतरामा म हुन्‍छु ।
+\v 32 परमेश्‍वरले मृतकलाई जीवित पार्नुहुन्‍न भने त, एफिससमा ती जंगली जनावरहरूसँग म व्‍यर्थमा लडें । त्‍यो सन्‍दर्भमा कविहरूले लेखेका कुरा सत्य हुन्‍छ: “आज हामी खानेकुरा खाऔं र दाखमद्य पिऔं, किनभने हामी भोलि मर्नेछौं ।”
+\s5
+\v 33 तिमीहरू धोकामा नपरः “तिमीहरूसँग खराब मित्रहरू छन् भने, तिमीहरूले उचित किसिमले जीवन बिताउनलाई फेरि कुनै मतलव नै गर्नेछैनौ ।”
+\v 34 संयमी होओ ! उचित किसिमले जीवन बिताओ र निरन्‍तर पाप नगर । तिमीहरूमध्‍ये कसैले परमेश्‍वरलाई नै चिन्‍दैनौ । तिमीहरूलाई शर्ममा पार्नलाई मैले यसो भनेको हुँ ।
+\s5
+\v 35 कसैले तिमीहरूलाई सोध्‍न सक्छ, “मृतकहरू कसरी जीवित हुन सक्छन् ? तिनीहरूसँग कस्ताो किसिमकाो शरीर हुन्‍छन्?”
+\v 36 तिमीहरू केही जान्‍दैनौ ! तिमीहरूले जमिनमा रोप्‍ने कुनै पनि बीउ त्‍यो  नमरेसम्म बढ्‍न सुरु नै गर्दैन भन्‍ने कुरालाई तिमीहरूले विचार नै गर्दैनौ ।
+\s5
+\v 37 र किसनले रोप्‍ने कुरा त्‍यो उम्रने कुरा जस्‍तो दुरुस्‍त उस्‍तै देखिंदैन । यो त बीउ मात्रै हो ! यो पूर्ण रूपले भिन्‍न स्वरूपमा परिवर्तन हुनेछ ।
+\v 38 परमेश्‍वरलाई जस्‍तो इच्‍छा लाग्‍छ त्‍यस्‍तै नयाँ शरीर उहाँले त्यसलाई दिनुहुनेछ, र जमिनमा रोपेको प्रत्‍येक बीउलाई उहाँले एउटा भिन्‍न शरीर दिनुहुनेछ ।
+\v 39 सबै जीवित प्राणीहरू एक समान हुँदैनन् । त्‍यहाँ मानिसहरू छन्, र जमिनमा धेरै किसिमकाो जनावरहरू छन्, र चराहरू तथा माछाहरू छन् । तीमध्‍ये सबै फरक हुन्छन् ।
+\s5
+\v 40 आकाशमा पनि विभिन्‍न किसिमका कुराहरू छन् । यस सांसारमा भएका कुराहरूका स्वभावभन्दा आकाशमा भएका ती शरीरहरूका स्वभाव फरक हुन्‍छन् ।
+\v 41 चम्किलो सुर्यको एक किमिमको स्वभाव छ भने, मधुरो चन्द्रमाको अर्को किसमको स्वभाव छ । ताराहरूकाो झन् अर्कै किसिमका स्वभावहरू छन्, तर सबै ताराहरू पनि एउटा अर्काबाट भिन्‍न स्‍वभावका छन् ।
+\s5
+\v 42 मानिसहरू मृत्‍युबाट फेरि जीवित हुँदा पनि त्यस्तै नै हुन्छ । जमिनमा जे जान्छ त्यो मरेको हुन्छ, तर जे जीवित हुन्‍छ त्‍यो फेरी कहिल्यै मर्ने छैन ।
+\v 43 जब यो जमिनमा जान्छ, यो फोहोर हुन्‍छ, तर जब परमेश्‍वरले यसलाई फेरि जीवित पार्नुहुन्छ, तब यसको आदर र शक्‍ति बढ्‍छ ।
+\v 44 जे जमिनमा जान्‍छ, त्‍यो यस संसारको हो, तर जे मृत्‍युबाट फेरि जीवित हुन्‍छ त्‍यसमा परमेश्‍वरको शक्ति हुन्‍छ । यसैले, त्‍यहाँ यस संसारका कुराहरू छन्, र त्‍यहाँ परमेश्‍वरको शक्ति भएका कुराहरू छन्, जुन सदासर्वदा रहन्‍छन् ।  
+\s5
+\v 45 यसैले धर्मशास्‍त्रले भन्छ, “पहिलो मानिस आदम जीवन भएका प्राणी थिए जसले आफ्‍ना छोराछोरी र सन्‍तानहरूलाई जीवन दिए ।” तर दोस्रो आदम, ख्रीष्‍टले मानिसहरूलाई सदासर्वदा जीवन बिताउनलाई परमेश्‍वरको शक्‍ति दिनुभयो ।
+\v 46 जे पृथ्वीको हो, प्राकृतिक कुरा, पहिला आयो, र त्यसपछि जे परमेश्‍वरको हो, आत्मिकि कुरा, आयो ।
+\s5
+\v 47 पहिलो मानिस, आदम पृथ्वीका थिए, किनभने तिनी माटोबाट बनाइएका थिए । तर दोश्रो मानिस, ख्रीष्‍ट स्वर्गको हुनुहुन्छ ।
+\v 48 माटोबाट बनाइएकाहरू सबै जना आदम जस्‍तै हुन्‍छन् जो माटोबाट बनाइएका थिए । स्वर्गकाहरू सबै जना, स्‍वर्गबाट आउनुभएको मानिस, ख्रीष्‍ट जस्‍तै हुन्‍छन् ।  
+\v 49 जसरी परमेश्‍वरले हामीलाई माटोबाट बनाइएको जस्तो बनाउनुभयो, त्‍यसरी नै उहाँले हामीलाई स्वर्गबाट आउनुभएको मानिस जस्तो पनि बनाउनु हुनेछ ।
+\s5
+\v 50 भाइहरू र बहिनिहरू, अब म यसो भन्छु, परमेश्‍वरले राज्य गर्नुहुने सबै जनालाई दिनेछु भनी उहाँले गर्नुभएका प्रतिज्ञा कुराहरू मृत्‍यु हुने मानव जातिहरूले पाउन सक्‍ने छैनन् । यो त मृत्‍यु हुने कुराहरू मृत्‍यु नहुने कुराहरू बन्‍न नसक्‍ने जस्‍तै हो ।
+\v 51 हेर ! म तिमीहरूलाई केही कुरा भन्छु जसलाई परमेश्‍वरले हामीबाट गुप्‍त राख्‍नुभएको छ । सबै विश्‍वासीहरूको मृत्‍यु हुने छैनन् तर परमेश्‍वरले हामी सबैको परिवर्तन गर्नुहुनेछ ।
+\s5
+\v 52 जब परमेश्‍वरका स्‍वर्गदूतहरूले अन्तिम पल्‍ट तुरही फुक्‍ने छन्, तव कसैले आफ्‍ना आँखा झिमिक्‍क पर्ने जत्तिकै छिटो, उहाँले हामीलाई एकैक्षणमा परिवर्तन गर्नुहुनेछ । किनभने तिनीहरूले तुरही फुक्‍ने छन् र त्यसपछि परमेश्‍वरले मृतकहरूलाई फेरि कदापि नमर्ने गरी जीवित पार्नुहुनेछ ।
+\v 53 किनकि यी शरीरहरूको मृत्‍यु हुनेछ, तर, फेरि कदापी मृत्‍यु नहुनलाई, सदासर्वदा जीवन बिताउनलाई परमेश्‍वरले ती फेरि जीवित पार्नुहुनेछ, र अहिले यी नाश हुन सक्‍ने शरीरहरू छन्, तर फेरि कदापी मृत्‍यु नहुनलाई, परमेश्‍वरले ती नयाँ पार्नुहुनेछ ।
+\s5
+\v 54 जब यो हुन आउछ, तब धर्मशास्‍त्रले भनेको यो कुरा पूरा हुनेछः “परमेश्‍वरले मृत्युलाई पूर्ण रूपमा हराउनु भएको छ ।”
+\v 55 “मृत्युले फेरि कदापि विजय पाउनेछैन ! । मृत्युको पीडा हटाइएको छ !”
+\s5
+\v 56 हाम्रो मृत्‍यु हुँदै गर्दा, हामीमा यस्‍तो पीडा ल्याउने काम पापले गर्छ । र व्यवस्थाको कारणले हाम्रो जीवनमा पापको शक्‍ति आउँछ ।
+\v 57 तर अब हामी परमेश्‍वरलाई धन्यवाद दिन्‍छौ किनभने हाम्रा प्रभु येशू ख्रीष्‍टद्वारा उहाँले हामीलाई मृत्युमाथि विजय दिनुहुन्छ !
+\s5
+\v 58 त्यसकारण, मेरा प्रिय भाइहरू र बहिनीहरू, धेरैभन्‍दा धेरै प्रभुको काम गर्दै, आफ्नो विश्‍वासमा पक्‍का, जीवनमा हलचल नहुने होओ । उहाँको निम्‍ति तिमीहरूले जे गर्छौ त्यो सदासर्वदा रहिरहनेछ भनी तिमीहरूले जान्‍नुपर्छ ।
+\s5
+
+\c 16
+\p
+\v 1 अब म यरूशलेममा भएका परमेश्‍वरका मानिसहरूका निम्‍ति  हामीले जम्‍मा गर्न गइरहेको पैसाको बारेमा तिमीहरूका प्रश्‍नहरूका जवाफ दिने इच्‍छा गर्छु । मैले गलातियाका मण्डलीहरीका विश्‍वासीहरूलाई जे गर्न भनें, तिमीहरूले पनि त्यस्तै गर्नु पर्छ ।
+\v 2 हरेक आइतबार, आफ्‍नो क्षमताअनुसार, तिमीहरूमध्‍ये प्रत्‍येकले केही पैसा अलग गर्नु, यसैले म आउँदा तिमीहरूले फेरि अरू बढी उठाउनु आवश्यक हुनेछैन ।
+\s5
+\v 3 तिमीहरूका उपहारलाई यरूशलेममा लिएर जानलाई तिमीहरूले इच्छा गरेको मानिसहरूलाई तिमीहरूले छान्‍नुपर्छ । र जब म आउँछु, तिमीहरूका उपहारको बारेमा तिनीहरूका साथमा पत्र पठाउनेछु ।
+\v 4 यो कुरा उचित लाग्‍यो भने, तिनिहरूले मसँगै यरूशलेमको यात्रा गर्नेछन् ।
+\s5
+\v 5 मैले माकेडोनियाको क्षेत्रमा यात्रा गर्दा, म तिमीहरूकहाँ आउने योजना गर्दैछु ।
+\v 6 सायद म तिमीहरूसँग रहनेछु, र सायद हिउँदभरि नै त्यहाँ बस्‍नेछु जसले गर्दा मेरो यात्रामा बाटोभरी तिमीहरूले मलाई सहायता गर्न सक्‍छौ ।
+\s5
+\v 7 छोटो समयको लागि मात्र म तिमीहरूसित भेट्ने इच्‍छा गर्दिन । म आशा गर्छु कि प्रभुले मलाई एकसाथ समय बिताउनलाई अनुमति दिनुहुनेछ जसले गर्दा हामीले एक अर्कालाई मद्दत गर्न सक्‍छौं ।
+\v 8 पेन्तिकोसको चाडको समय नभएसम्‍म म एफिससमा नै बस्‍न चाहन्छु, 
+\v 9 किनभने प्रभुले मेरो निम्‍ति त्यहाँ एउटा ढोका खोल्नुभएको छ, यद्यपि, त्यहाँ अझै पनि धेरै जना छन् जसले हाम्रो विरोध गर्छन् ।
+\s5
+\v 10 अब तिमोथी आउँदा, तिनलाई दयालु व्यवहार गर, र ध्‍यान देओ कि तिनले डराउनुपर्ने कुनै कुरा नहोस्, किनभने जसरी मैले प्रभुको सेवा गर्दैछु, त्‍यसरी नै तिनले पनि गर्दैछन् ।
+\v 11 कसैले पनि तिनलाई तुच्‍छ व्‍यवहार नगरोस् । तिनको यात्रामा तिनलाई जतिसक्दो मद्दत गर । तिनलाई शान्तिसाथ बिदाइ गर जसले गर्दा तिनी मसँग सहभागी हुन सकून् । मकहाँ आउँदै गरेका अरू भाइहरूसँगै तिनले यात्रा गरून् भनी म आशा गर्छु ।
+\v 12 हाम्रा भाइ अपोल्लोसको बारेमा तिमीहरूले सोधेका थियौ । अरू भाइहरू तिमीहरूकहाँ आउँदा तिनले तिमीहरूलाई भेट्‍न आउन् भनी मैले तिनलाई धेरै निवेदन गरें । अहिले नआउने निर्णय तिनले गरे, तर मौका पाएको बेलामा तिनी पछि तिमीहरूकहाँ आउने छन् ।
+\s5
+\v 13 होसियार रहो, आफ्‍नो विश्‍वासबाट वहकिएर नजाओ । परिपक्‍व भएका मानिसहरूले झैं प्रभुको निम्ति काम गर र बलिया होओ ।
+\v 14 प्रेमको शक्‍तिद्वारा हरेक कुरा गर ।
+\s5
+\v 15 स्‍तिफनासको घरमा भएका मानिसहरूलाई तिमीहरूले चिन्‍छौ । अखैया प्रान्‍तमा विश्‍वास गर्ने तिनीहरू नै पहिलो व्‍यक्तिहरू थिए भन्‍ने कुरा तिमीहरूलाई थाहा छ, र तिनीहरू प्रभुका मानिसहरूलाई मद्दत गर्न प्रतिवद्ध छन् । भाइहरू र बहिनीहरू, म तिमीहरूलाई यो आग्रह गर्छु,
+\v 16 तिनीहरू जस्ता मानिसहरूका आज्ञा पालन गर जसले काममा मद्दत गर्छन् र जसले हामीसँग कडा परिश्रम गर्छन् ।
+\s5
+\v 17 स्‍तिफनास, फोर्टुनाटस र अखाइकस किरिन्थबाट यहाँ आइपुग्दा म खुशी भएँ, किनभने तिमीहरू यहाँको हुन नसकेको कुरालाई यिनीहरूको उपस्थितिले पूरा गरे ।
+\v 18 यिनीहरूले मलाई उत्साह दिए र मेरो आत्मामा मलाई मद्दत गरे, र यिनीहरूले तिमीहरूलाई पनि मद्दत गरे । यिनीहरूले तिमीहरूलाई कति मद्दत गरे भनी अरूहरूलाई भन ।
+\s5
+\v 19 एसियामा भएका मण्डलीहरूले अभिवादन पठाएका छन् । तिमीहरूले प्रभुको काम गरिरहँदा, अकिलास र प्रिस्‍काले तिमीहरूलाई अभिवादन पठाएका छन् र तिनीहरूका घरमा भेला हुने अरू विश्‍वासीहरूले पनि त्‍यसै गरेका छन् ।
+\v 20 दाजुभाइ तथा दिदीबहिनीमध्‍ये अरूले पनि तिमीहरूलाई अभिवादन भन्‍छन् । स्‍नेहको चुम्बनले एक-अर्कालाई अभिवादन गर ।
+\s5
+\v 21 म, पावलले, यो वाक्य आफ्नै हातले लेख्दैछु ।
+\v 22 कसैले प्रभुलाई प्रेम गर्दैन भने, उसमाथि श्राप परोस् । हे प्रभु, आउनुहोस् !
+\v 23 हामीले पाउन अयोग्‍य दया जो प्रभु येशूबाट आउँछ, तिमीहरूसँग रहोस् ।
+\v 24 तिमीहरू सबै जना ख्रीष्‍ट येशूमा एकसाथ भेला हुँदा, म तिमीहरूलाई प्रेम गर्छु भनी म तिमीहरूलाई याद गराउँछु ।

48-2CO.usfm

@@ -0,0 +1,414 @@
+\id 2CO Unlocked Dynamic Bible
+\ide UTF-8
+\h २ कोरिन्थी
+\toc1 कोरिन्थीहरूलाई पावलको दोस्रो पत्र
+\toc2 २ कोरिन्थी
+\toc3 2co
+\mt1 कोरिन्थीहरूलाई पावलको दोस्रो पत्र
+
+
+\s5
+\c 1
+\p
+\v 1 म, पावल, हाम्रा विश्‍वासी भाइ, तिमोथीसँग मिलेर तिमीहरूलाई यो पत्र लेख्दैछौँ । ख्रीष्‍ट येशूले मलाई उहाँको सेवा गर्न र परमेश्‍वरको इच्छा पालना गर्न पठाउनु भयो । हामीहरू यो पत्र तिनीहरू जो कोरिन्थी सहरमा मिलेर बसिरहेका परमेश्‍वरका जनहरूलाई पठाउँदै छौँः हामीहरू यो पत्र अखैयामा प्रान्तमा बस्‍ने सबै विश्‍वासीहरूलाई पनि पठाउँदै छौँ, ती मानिसहरू जसलाई परमेश्‍वरले आफ्नो निम्ति छुट्टाउनु भएको छ ।
+\v 2 परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई यहाँको प्रेम र शान्तिको सित्तैको उपहार दिनु भएको होस् यी कुराहरू परमेश्‍वर हाम्रा पिता र प्रभु येशू ख्रीष्‍टबाट आउदछ । 
+\s5
+\v 3 हामीहरू सधैँ हाम्रा प्रभु येशू ख्रीष्‍टका पिता परमेश्‍वरको प्रशंसा गरी रहन सकौँ, उहाँ नै हुनु हुन्छ जसले हामीलाई दया गर्नु हुन्छ र सधैँ सान्त्वना दिनु हुन्छ ।
+\v 4 परमेश्‍वरले हामी कुनै दुःखदायी परीक्षाबाट भएर जादा हामीलाई सान्त्वना दिनु हुन्छ । उहाँको सान्त्वनाले हाम्रो जीवनहरू निको हुन्छ त्यसैले हामीले त्यहीँ सान्त्वना अरू कष्‍टमा भएको मानिसहरूलाई दिन सक्छौँ ।
+\s5
+\v 5 जसरी ख्रीष्‍टको कष्‍ट जुन नाप्‍न सकिदैन, हामीले अनुभव गरेका छौँ । हामीले ख्रीष्‍टबाटको सान्त्वना जुन नाप्‍न सक्दैनौँ त्यो पनि अनुभव गरेका छौँ ।
+\v 6 त्यसैले परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई सान्त्वना दिन र खतराबाट बचाउनु जहिले जसो हामीले कष्‍टहरूको अनुभव गर्दछौँ । जहिले जसो तिमीहरूले अझ धेरै सान्त्वना पाउन भनी परमेश्‍वरले हामीलाई सान्त्वना दिनु हुन्छ, यसबाट उहाँले परमेश्‍वरमा धैर्यधारण सिकाउदै हुनु हुन्छ ।
+\v 7 हामी तिमीहरूलाई के हुन आउने छ भन्‍ने बारे निश्‍चय छौँ, किनकि हामीले कष्‍ट भोगे जस्तै तिमीहरूले कष्‍ट भोग्यौ, परमेश्‍वरले हामीलाई सान्त्वना दिनु भए जस्तै तिमीहरूलाई पनि सान्त्वना दिनु हुन्छ ।
+\s5
+\v 8 ख्रीष्‍टमा भाइहरू र बहिनीहरू, हामीले एसिया प्रान्तमा भोगेको कष्‍टले तिमीहरूले थाहा पाउ भन्‍ने इच्छा गर्दछौँ । त्यो कष्‍टको हामीलाई यस्तो दुःख थियो कि हामीले त्यसलाई सहन सकेनौँ । हामीहरू मर्ने छौँ भन्‍ने निश्‍चय हुने लागेको थियो ।
+\v 9 तिनीहरूले हामीहरूलाई मृत्युदण्डको घोषणा गरेका थिए, हामीहरू मारिनको लागि पर्खी रहेका थियौँ । त्यो मृत्यु दण्डले हामीलाई आफ्नो शक्‍तिमा होइन तर परमेश्‍वरमा भर पर्न सिकायो, जसले मृतकलाई उठाउँनु हुन्छ र तिनीहरूलाई जीवित पार्नु हुन्छ ।
+\v 10 तर परमेश्‍वरले हामीलाई यो भयानक खतराबाट बचाउनु भयो ।
+\s5
+\v 11 उहाँले यो गर्नु हुनेछ जसरी तिमीहरूले हाम्रो लागि प्रार्थना गरी हामीलाई सहायता गर्ने छौ । अहिले धेरैले परमेश्‍वरलाई धन्यवाद दिए किनकि उहाँको दया हामीमा राख्‍नु भयो, किनभने धेरैले हाम्रो निम्ति प्रार्थना गरेका थिए ।
+\s5
+\v 12 हामी धेरै खुशी साथ भन्‍न सक्छौँ हामीले इमान्दार र साँचो तरीकाले सबै मानिसहरूका सामु जिएका छौँ । हामीले परमेश्‍वरका आफ्नै जन जसरी संसारमा जिएका छौँ र हामी परमेश्‍वरमा गहिरो विश्‍वास गर्दछौँ, त्यो यहाँ बाटको उपहार थियो । हामीहरूले कुनै पनि सांसारिक आदर्शहरूको तरीकाले जीवन जिउदैनौँ । हामी सांसारिक ज्ञान सुन्दैनौँ जब हामीले के गर्नु पर्छ हामी छान्दछौँ । त्यसको विपरीत, परमेश्‍वरले हामी जिउने तरीकालाई इमान्दार र पवित्र बनाउनु भएको छ ।
+\v 13 तिमीहरूले मेरो पत्रहरू पढेकै छौ, मैले तिनीहरू तिमीहरूले बुझ्‍नासकोस भनेर लेखेको हुँ ।
+\v 14 तिमीहरूले हाम्रो बारेमा धेरै जान्यो, तर यो दिनमा जब प्रभु येशू फर्कनु हुनेछ, म आशा गर्दछु; उहाँको उपस्थितिमा तिमीहरूले हामीमा गर्व गर्न सक्‍ने छौ, अनि उहाँ तिमीहरूमा धेरै गर्व गर्नु हुनेछ ।
+\s5
+\v 15 म यो अवस्था हुनेमा एकदम निश्‍चय थिए कि मेरो तिमीहरू कहाँ सुरुमै आउने चाहना थियो, त्यसो हुनाले म तिमीहरूलाई दुई पटक भेट्न सक्थे ।
+\v 16 मैले तिमीहरूलाई दुई पटक भेट्ने योजना गरेको थिए जब म म्याकेडोनिया जादै थिए र त्यहाँबाट फर्कदै थिए, त्यसो हुनाले तिमीहरूले मलाई मेरो यहूदीयाको बाटोमा पठाउँन सक्‍ने थियौँ ।
+\s5
+\v 17 मेरो विचारमा योजना चाहिँ यस्तो बनेको थियो । मैले तिमीहरूलाई “हो” भनेको थिइन र पछि तिमीहरूलाई भनिन । मैले मेरो योजनाहरू अविश्‍वासीहरूले बनाएको जसरी बनाएको थिइन ।
+\v 18 तर परमेश्‍वरले हामीलाई मार्गदर्शन गर्न विश्‍वासयोग्य हुनु हुन्छ, र हामी तिमीहरूलाई पनि अन्योलमा पर्दैनौँ । हामी हाम्रा योजनाहरू बनाउदछौँ अनि त्यसमा नै अडिक रहन्छौँ ।
+\s5
+\v 19 हाम्रो “हो” परमेश्‍वरका पुत्र येशू ख्रीष्‍टबाट आउदछ हामीले जसको प्रचार तिमीहरूलाई गरेका थियौँ । र उहाँमा त्यहाँ केही केहीले अल्मल्याउने कुरा छैन उहाँमा “हो” उनी पछि “होइन” हुँदैन । त्यसको सट्टा उहाँमा सधैँ सामान्य “हो” हुन्छ ।
+\v 20 परमेश्‍वरको प्रतिज्ञाहरू “हो” हुन्छ किनकि तिनीहरू उहाँ बाट आउँछ । र हामीहरूले उहाँको “हो” मा हाम्रो पुष्‍टि जोड्दछौँ । उनीहरूलाई हामीहरू परमेश्‍वरको आदर हुने बारेमा भन्दछौँ, “त्यो सत्य हो ! हो !”
+\s5
+\v 21 परमेश्‍वरले हामी विश्‍वासीहरूको बिचमा बलियो बन्धन बाँध्‍नु भएको छ किनकि हामी दुवै ख्रीष्‍टमा एक हौँ, र उहाँ नै हुनु हुन्छ जसले मानिसहरूलाई सुसमाचार सुनाउन पठाउनु भयो ।
+\v 22 उहाँले आफ्नो अधिकारिक मोहोर हामीमा लगाई दिनु भएको छ । र उहाँले हामीलाई आत्मा दिनु भएको छ जो हामी भित्र वास गर्नु हुन्छ, एउटा अटुट प्रतिज्ञा झैँ उहाँले हाम्रो निम्ति अझ धेरै कुराहरू गर्नु हुनेछ ।
+\s5
+\v 23 परमेश्‍वरले स्वयम् ले तिमीहरूलाई म तिमीहरू कहाँ आउन नसक्‍नु को करणको बारेमा आश्‍वासन दिनु भएको होस्, कोरिन्थीमा भएका विश्‍वासीहरू यो कारणले कि मैले तिमीहरूलाई सच्याई राखेको तिमीहरूले देख्‍न नपरोस् ।
+\v 24 हामीहरू प्रभु जस्ता होइनौँ, जसले तिमीहरूलाई कसरी विश्‍वास गर्ने बरेमा आज्ञा दिनु हुन्छ । जे भएपनि, हामीहरू तिमीहरूसँग काम गर्न चाहन्छौँ, त्यसो हुनाले जे सुकै भएपनि परमेश्‍वरमा विश्‍वासगर्न तिमीहरूले सिक्‍ने छौ अनि उहाँमा विश्‍वास गर्नु को आनन्द पाउने छौ ।
+\s5
+
+\c 2
+\p
+\v 1 विगतमा म कोरिन्थमा आएको समयमा , मैले तिमीहरूलाई भनेका कुराद्वारा मैले तिमीहरूलाई धेरै चोट पुर्‍याएको कुरा मलाई थाहा छ । मैले तिमीहरूकहाँ फेरि अर्को दुखदायी भ्रमण नगर्ने  निर्णय यसपल्‍ट मैले गरें ।
+\v 2 विगतमा म आउँदा, मैले तिमीहरूलाई धेरै दुःख पुर्‍याए, र म त्‍यहाँ हुँदा मैले जुन मानिसहरू दुःख पुर्‍याएका तिनै मानिसहरूले मलाई सबभन्‍दा बढी खुशी पार्न सक्‍छन् । 
+\s5
+\v 3 मैले तिमीहरूलाई  त्‍यो पत्र यसकारणले लेखें कि तिमीहरूले मलाई फेरि दुःखित बनाउने छैनौ– तिमीहरू नै हौ जसले मलाई साँच्‍चै नै आनन्दित बनाउनुपर्छ ! हामीहरू सबैसँग आनन्दित हुने कारणहरू हुन्‍छन् भन्‍ने कुरामा म पक्‍का थिएँ ।
+\v 4 मैले त्‍यतिबेला तिमीहरूलाई त्‍यो लेखें किनभने मेरो हृदयमा अझै दुःख र पीडा थिए–मैले तिमीहरूको निम्ति धेरै आँशु बगाएँ, र फेरि तिमीहरूलाई अरू बढी चित्त दुखाउने इच्‍छा मलाई भएन । तिमीहरू सबैलाई म कति कति धेरै प्रेम गर्छु भन्‍ने कुरा तिमीहरूले जान भन्‍ने मेरो इच्‍छा छ ।
+\s5
+\v 5 पापमा परेको यस व्‍यक्तिले–उसले जे गर्‍यो त्यसले मलाई मात्र होइन, उसको पापले तिमीहरू सबैलाई पनि दुःखित तुल्‍यायो ।
+\v 6 यो मानिस र उसले गरेको पापको बारेमा हामीले के गर्नुपर्छ भनेर हामी सबै जना सहमत हुन्‍छौं । उसलाई अहिले दण्‍ड दिइएको छ र उसलाई दिइएको दण्‍ड निष्पक्ष छ ।
+\v 7 यसैले अहिले हामीहरू यो स्‍थितिमा छौं: उसको दण्‍डद्वारा उसले कष्‍ट भोग्‍यो तर अब उसले जे गरेको थियो त्यसको लागि उसलाई क्षमा दिने र उसलाई प्रेम गर्ने समय आएको छ जसले गर्दा उसले धेरै निराश महसुस गरेर हतोत्‍साही नहोस् ।
+\s5
+\v 8 तिमीहरू उसलाई कति धेरै प्रेम गर्छौ भनी सबै विश्‍वासीहरूका सामु बताई देओ ।
+\v 9 तिमीहरूले परमेश्‍वरको आज्ञा मान्‍छौ र यो समस्याको समाधान गर्छौ भनेर मैले तिमीहरूलाई लेखे ।
+\s5
+\v 10 यसैले जुन मानिसलाई तिमीले क्षमा दियौ, म पनि क्षमा दिन्छु । मैले जे कुरालाई क्षमा गरेको छु– सानोभन्दा सानो कुरा पनि–तिमीहरूप्रतिको मेरो प्रेमको कारणले मैले क्षमा गरेको छु, र ख्रीष्‍ट मेरो सामु खडा हुनुभएको जस्तै गरी म क्षमा दिन्छु ।
+\v 11 त्यो मानिसलाई क्षमा गरेर, शैतानले हामीलाई छल गरेर अझ बढी नराम्रो कुरा गर्न लगाउनदेखि हामी बच्‍न सक्‍यौं । त्यसका सबै छल र झुटको बारेमा हामीलाई थाहा छ ।
+\s5
+\v 12 त्रोआस सहरमा सुसमाचार सुनाउनलाई प्रभुले हाम्रा निम्‍ति धेरैवटा बाटोहरू खोलिदिनु भए तापनि,
+\v 13 हाम्रा भाइ तीतसका बारेमा चिन्तित थिएँ, किनभने मैले तिनलाई त्यहाँ भेट्‌टाउन सकिन । यसैले मैले त्रोआसका विश्‍वासीहरूलाई छोडें र तिनलाई खोज्‍नलाई माकेडोनिया फर्कें ।
+\s5
+\v 14 ख्रीष्‍टमा  हाम्रो एकसाथ मिलाप भएको हुनालेा हामी परमेश्‍वरलाई धन्यवाद दिन्छौं र ख्रीष्‍टले सधैं हामीलाई विजयको जुलुसमा डोर्‍याउनुहुन्‍छ । हाम्रा जीवनहरू र हाम्रा सन्‍देशहरूद्वारा, हामी जहाँ जान्‍छौं, हामीहरू सुगन्धित धुपका सुबास्‍ना जस्तै हुन्‍छौं, तर हाम्रा सुबास्‍ना वास्‍तविक धुपबाट आउँदैन, तर त्यो ख्रीष्‍टलाई चिनेर आउँछ, र हामीले उहाँलाई चिनेको कारणले हामीसित उहाँको मिठो बास्‍ना छ ।
+\v 15 परमेश्‍वरले यस्तै सुगन्धित बास्‍ना लिनुहुन्छ र यसले उहाँलाई ख्रीष्‍टको सम्झना गराउँछ । र परमेश्‍वरले उद्धार गर्नुहुने मानिसहरूले हामीमा भएको यो सुबास्‍ना लिन्‍छन् । जुन मानिसहरूलाई परमेश्‍वरले उद्धार गर्नुहुन्‍न तिनीहरूले पनि यो सुगन्ध लिन्‍छन् जसले तिनीहरूलाई ख्रीष्‍टको सम्झना गराउछ ।
+\s5
+\v 16 जुन मानिसहरूलाई परमेश्‍वरले उद्धार गर्नुहुन्‍न, तिनीहरूका निम्ति ख्रीष्‍टको सुवास्‍ना एउटा मृत व्‍यक्तिको फेरि मृत्‍यु हुन लागिरहेको दुर्गन्‍ध जस्तै हुन्‍छ । तर जसलाई परमेश्‍वरले उद्धार गर्दै हुनुहुन्‍छ तिनीहरूले–जीवित हुनुभएको ख्रीष्‍टको सुबास्‍नालाई आफैंलाई जीवित पार्न आउँदै गरेकोँ सुबास्‍नाको रूपमा लिन्‍छन् । वास्‍तवमा, कसैले पनि आफ्‍नै शक्तिले यो सुबास्‍ना फैलाउन सक्‍दैन ! 
+\v 17 धेरै मानिसहरू पैसाको निम्‍ति परमेश्‍वरको वचन बेच्‍दै एउटा सहरबाट अर्को सहरमा जान्छन् भन्‍ने कुरा तिमीहरूलाई थाहा छ । तर हामी तिनीहरू जस्ता होइनौं । परमेश्‍वरलाई खुशी पार्न हामी कडा परिश्रम गर्छौं र हामी उहाँको इच्‍छा पूरा गर्छौं । र हामी ख्रीष्‍टको बारेमा बोल्छौं किनभने हामीले गर्ने हरेक कुरा परमेश्‍वरले देख्‍नुहुन्‍छ भनी हामी जान्‍दछौं, र हामी ख्रीष्‍टको घोषणा गर्छौं किनभने उहाँसँग हाम्रो मिलाप भएको छ ।
+\s5
+
+\c 3
+\p
+\v 1 तिमीहरूले हामीलाई राम्ररी चिन्दछौ र तिमीहरूले हामीलाई विश्‍वास गर्नुपर्छ । तिमीहरूसित एक जना परदेशीको परिचय गराउनलाई तिमीहरूले चिनेको कसैले उसको बारेमा पत्र लेख्‍नु आवश्‍यक हुन सक्‍छ । तर तिमीहरूले हामीलाई राम्ररी चिन्दछौ । 
+\v 2 हामीलाई अरू मानिसहरूसित परिचय गराउने एउटा पत्र जस्तो त तिमीहरू नै हौ, किनभने तिमीहरूलाई चिन्‍ने हरेक व्‍यक्तिले तिमीहरूले हामीलाई कति धेरै भरोसा गर्छौ भनी देख्‍न सक्छ । 
+\v 3 तिमीहरूले जसरी जीवन बिताउँछौ, त्‍यो एउटा पत्रजस्‍तै छ, जुन ख्रीष्‍ट आफैंले पत्र लेख्‍नुभएको छ, र जसलाई हामीले तिमीहरूकहाँ ल्यायौं । वास्‍तवमा, यो पत्र मसीले वा ढुङ्गाको पाटीमा लेखिएको होइन । अहँ, यो पत्र त साँचो परमेश्‍वरको आत्माले तिमीहरूका आफ्नै हृदयहरूमा लेख्‍नुभएको छ । 
+\s5
+\v 4 हामी परमेश्‍वरलाई यसरी विश्‍वास गर्छौं, किनभने हाम्रो मिलाप ख्रीष्‍टसँग भएको छ । 
+\v 5 हाम्रो आफ्‍नै शक्‍तिले परमेश्‍वरको निम्‍ति हामी कुनै पनि कुरा गर्न सक्दैनौं, यस्‍तो गर्न सक्‍ने दाबी गर्न हामी सक्दैनौं । बरु, परमेश्‍वरको सेवा गर्न हामीलाई आवश्‍यक सबै कुरा उहाँले नै हामीलाई दिनुहुन्छ । 
+\v 6 नयाँ करारका सेवकहरू हुनलाई हामीलाई जे कुरा आवश्‍यक भयो त्‍यो हामीलाई परमेश्‍वरले दिनुभयो । यो करारले आफ्‍नो शक्‍ति लेखिएको व्‍यवस्‍थाबाट पाउँदैन तर परमेश्‍वरको आत्माबाट पाउँछ । व्‍यवस्‍थामा लिखित अक्षरले मृत्यु ल्याउँछ, तर आत्‍माले जीवन दिनुहुन्‍छ । 
+\s5
+\v 7 परमेश्‍वरको व्यवस्थाले मृत्‍यु ल्‍याउँछ, र उहाँले त्‍यो ढुङ्गाका पाटीहरूमा लेख्‍नुभयो, र त्‍यो उहाँले मोशालाई दिनुभयो । त्‍यो अत्‍यन्‍त उज्‍वल प्रकाशसहित आयो जुन परमेश्‍वरको उपस्‍थितिमा सदा चम्‍कन्‍छ । र महिमा मोशाको अनुहार चम्क्यो । तिनको अनुहार अति उज्‍वल भएर चम्‍क्‍यो जसले गर्दा इस्राएलीहरूले तिनको अनुहार हेर्न सकेनन् । त्यो उज्‍वल प्रकाश तिनको अनुहारबाट बिस्तारै मधुरो हुँदै गयो । 
+\v 8 आत्माको सेवाको त झन् त्‍योभन्‍दा कति धेरै उज्‍वल ज्‍योतिले चम्‍किलो हुन्‍छ ! 
+\s5
+\v 9 व्यवस्थासमेत परमेश्‍वरको उज्‍वल ज्योतिले चम्क्यो । तर व्यवस्थाको त्‍यो उज्‍वल ज्योतिले हरेक व्‍यक्तिमा मृत्‍युमात्र ल्‍याउन सक्‍छ । यसैले परमेश्‍वरले हामीलाई धर्मी ठहराउनुहुँदा, उहाँको उज्‍वल ज्‍योति झन् कति धेरै उज्‍वल भएर चम्‍किन्‍छ !
+\v 10 परमेश्‍वरले हामीलाई धर्मी ठहराउनुहुने कुरासँग व्यवस्थाको उज्‍वल ज्‍योतिलाई तुलना गर्दा, व्‍यवस्‍था अब श्रेष्‍ठ नै छँदैछैन, किनभने त्‍यसलाई प्रतिस्‍थापन गर्नेचाहिं झन् धेरै श्रेष्‍ठ छ !
+\v 11 यसरी बितेर जाँदै गरेको व्यवस्था श्रेष्‍ठ रहेको तिमीहरू देख्छौ, तर त्यसलाई प्रतिस्‍थापन गर्ने झन् धेरै श्रेष्‍ठ हुनेछ, र यो सदासर्वदा रहनेछ । 
+\s5
+\v 12 हामी प्रेरितहरूले भविष्यको  निम्‍ति परमेश्‍वरमा विश्‍वास गर्ने कारणले हामीमा ठुलो साहस छ ।
+\v 13 हामी मोशा जस्‍तो छैनौं जसले आफ्‍नो अनुहारमा घुम्टो हाले, जसले गर्दा मधुर हुँदै जाने परमेश्‍वरको त्‍यो ज्‍योतिलाई इस्राएलका सन्तानले हेर्नु परेन । 
+\s5
+\v 14 इस्राएलका सन्तानले धेरैअघि परमेश्‍वरको सन्देशलाई विश्‍वास गर्न इन्कार गरे । आज पनि जब त्यो पुरानो व्यवस्था पढिन्‍छ, तिनीहरूले त्यो घुम्टो लगाउँछन् । ख्रीष्‍टसँग हाम्रो मिलाप हुँदा मात्र, परमेश्‍वरले त्यो घुम्टो हटाई दिनुहुन्छ । 
+\v 15 हो, आज पनि, जबजब तिनीहरूले मोशाको व्यवस्था पढ्‍छन्, तिनीहरूका मनमा घुम्टोले ढाके झैंँ हुन्छ । 
+\v 16 तर जब एक जना व्‍यक्ति प्रभुमा फर्कन्छ, तब परमेश्‍वरले त्यो घुम्टो हटाउनुहुन्छ । 
+\s5
+\v 17 अब यहाँ, “प्रभु” शब्दको अर्थ “आत्मा” हुनुहुन्‍छ । जहाँ परमेश्‍वरका आत्मा हुनुहुन्छ, त्‍यहाँ मानिसहरू स्वतन्‍त्र हुन्छन् । 
+\v 18 तर हामी विश्‍वास गर्नेहरू  सबैले, हाम्रा अनुहारहरूमा घुम्टो नलगाएर नै हामी उहाँलाई हेर्छौं, र हामीले उहाँको उज्‍वल ज्‍योतिलाई धेरैभन्‍दा धेरै प्रतिबिम्‍बित गर्छौं । यो प्रभुले गर्नुहुन्‍छ र उहाँ आत्‍मा हुनुहुन्‍छ ।
+\s5
+
+\c 4
+\p
+\v 1 परमेश्‍वरले यो जिम्मेवारी हामीलाई पूरा गर्नलाई दिनुभयो, र उहाँले हामीलाई कृपा पनि देखाउनुभयो । यसैले हामीले हरेस खाएका छैनौं ।
+\v 2 हामीलाई गर्नलाई शर्म लाग्‍ने कुनै कुरा पनि नगर्नलाई हामी सचेत छौं, र कसैबाट लुकाउनुपर्ने कुनै कुरा पनि हामीसँग छैन । हामी त्‍यस्‍तो कुनै कुरा प्रतिज्ञा गर्दैनौं जुन परमेश्‍वरले दिनुहुने छैन, र हामीले आफूुले भन्‍ने इच्‍छा गर्छौं त्‍यो भन्‍नलाई हामी परमेश्‍वरको सन्‍देशलाई बङ्ग्‍याउँदैनौं । हामी सत्य कुरा मात्र घोषणा गर्छौं । यसरी, हामी परमेश्‍वरको अघि खडा भएझैं हाम्रो इन्‍साफ गर्नलाई हामीले आफैंलाई तिमीहरूकहाँ सुम्पेका छौंँ ।
+\s5
+\v 3 सुसमाचार एउटा घुम्‍टोले ढाकिएको छ भने, परमेश्‍वरबाट अलग भई मृत्‍यु भइरहेकाहरूबाट यो ढाकिएको छ ।
+\v 4 तिनीहरूका निम्‍ति, यस संसारको देवले तिनीहरूलाई सत्य नदेख्‍नलाई अन्धो बनाएको छ किनभने तिनीहरूले ख्रीष्‍टको अति विशिष्‍ट आदरको बारेमा भएको सुसमाचारलाई विश्‍वास गर्दैनन्–किनकि हामीलाई परमेश्‍वर कस्तो हुनुहुन्छ भनी प्रकट गर्नुहुने ख्रीष्‍ट नै हुनुहुन्‍छ ।
+\s5
+\v 5 कुनै पनि दुष्‍ट कुराबाट तिमीहरूलाई बचाउने मानिसहरूझैं हामी आफैंलाई तिमीहरूकहाँ प्रचार गर्दैनौं । बरु, हामी ख्रीष्‍ट येशूलाई हाम्रो मालिकको रूपमा घोषणा गर्छौं र हामी तिमीहरूका सेवकहरू हौं किनभने हाम्रो मिलाप येशूसँग भएको छ ।
+\v 6 किनकि यसो भन्‍नुहुने परमेश्‍वर नै हुनुहुन्‍छ, “अन्‍धकारबाट ज्योति चम्कनेछ ।” उहाँले आफ्‍नो ज्‍योति हाम्रा हृदयहरूमा चम्‍काउनुभएको छ, यसरी हामीले येशू ख्रीष्‍टमा विश्‍वास गर्दा, परमेश्‍वर कति असल हुनुहुछ भनी हामी जान्‍न सक्‍छौं ।
+\s5
+\v 7 अब यी बहुमूल्‍य वरदानहरूलाई हाम्रा शरीरहरूमा हामी बोछौं जुन माटोका भाँडाहरू जस्‍तै कमजोर छन् । हाम्रो शक्‍ति कहाँबाट आउँछ भन्‍ने कुराको बारेमा कुनै भ्रम हुनै सक्दैनः यो परमेश्‍वरबाट आउँछ ।
+\v 8 हामीले विभिन्‍न किसिमका अनगिन्ती समस्‍याहरू भोगेका छौं, तर तिनीहरूले हामीलाई नष्‍ट पारेका छैनन् । हामीले के गर्नुपर्छ भन्‍ने बारेमा हामी अलमल हुन सक्‍छौं तर हामी कदापि हरेस खादैनौं
+\v 9 कोही मानिसहरूले हाम्रो नोक्सानी गर्न खोज्‍छन्, तर हामी कदापि एक्लो छैनौं । कोही मानिसहरूले हामीलाई घोक्र्याएर लडाएको जस्‍तै भएका छौं, तर हामी फेरि पनि सधैं उठ्‍छौं ।
+\v 10 हामी बारम्‍बार मृत्‍युको खतरामा हुन्‍छौं जस्‍तो येशू मर्नुभयो, तर हाम्रा शरीरहरू फेरि जीवित हुनेछन् किनकि येशू फेरि जीवित हुनुभयो ।
+\s5
+\v 11 किनकि हामीहरू जो जीवितहरू छौं, परमेश्‍वरले सधैं हामीलाई मृत्‍युको सामना गर्न डोर्‍याउनुहुन्‍छ, किनभने हाम्रो मिलाप येशूसँग भएको छ, यसैले जब मानिसहरूले हामीलाई हेर्छन् तब येशू जीवित हुनुहुन्‍छ भनी तिनीहरूले जान्‍न सक्‍छन् ।
+\v 12 यसैले हाम्रो जीवनमा मृत्युले आफ्‍नो काम गरिरहेको, तर तिमीहरूमा जीवनले काम गरिरहेको तिमीहरू देख्‍न सक्‍छौ ।
+\s5
+\v 13 जस्‍तो धर्मशास्‍त्रले भन्‍छ, त्‍यस्‍तै हामी परमेश्‍वरमा विश्‍वास गर्छौं: “म परमेश्‍वरमा विश्‍वास गर्छु, यसैले म बोल्‍छु ।” हामी पनि परमेश्‍वरमा विश्‍वास गर्छौं र उहाँले हाम्रा निम्ति जे गर्नुभएको छ  त्यो हामी घोषणा पनि गर्छौं ।
+\v 14 हामी जान्‍दछौं कि प्रभु येशूलाई मृत्युबाट जीवित पार्नुहुने परमेश्‍वरले हामीलाई पनि उहाँसँगै मृत्युबाट जीवित पार्नुहुनेछ र येशूले हामीलाई तिमीहरूसँगै लानुहुनेछ, र हामीलाई परमेश्‍वर हुनुभएको ठाउँमा लानुहुनेछ ।
+\v 15 मैले तिमीलाई मद्धत गर्नलाई सबै किसिमका कष्‍ट भोगेको छु, जसले गर्दा परमेश्‍वरले कसरी धेरैभन्दा धेरै मानिसहरूलाई सित्तैंमा प्रेम गर्नुहुन्‍छ भनी तिनीहरूले जान्‍न सकून् र जसले गर्दा तिनीहरूले धेरैभन्दा धेरै उहाँको प्रशंसा गर्न सकून् ।
+\s5
+\v 16 हामी निराशा भएका छैनौं । जब हाम्रा शरीरहरू बाहिरीपट्टी दिनदिनै अलिअलि मृत्‍यु हुँदै गइरहेको हुन्‍छ, तब परमेश्‍वरले हामीलाई हरेक दिन भित्रपट्टी नयाँ बनाउँदै लानुहुन्छ ।
+\v 17 किनकि कष्‍टका यी क्षणिक, सहज समयहरूले परमेश्‍वरले हाम्रा निम्‍ति पार्नुहुने अचम्‍मको अनन्‍तताको निम्‍ति हामीलाई तयार पारिरहेका हुन्‍छन्, यो यसैले अचम्‍मको हो कि यसलाई कसैले पनि नाप्‍न वा वर्णन गर्न सक्‍दैन । 
+\v 18 किनकि हामीले देख्‍न सकिने कुराहरूको निम्ति हामीले पर्खिरहेका होइन, तर हामीले देख्‍न नसक्‍ने कुराहरूका निम्‍ति हो । हामीले अहिले देख्‍न सक्‍ने कुराहरू अस्थायी हुन्, तर हामीले देख्‍ने नसक्‍ने कुराहरू, ती अनन्त रहन्‍छन् ।
+\s5
+
+\c 5
+\p
+\v 1 हामी जान्‍दछौं कि यी शरीरहरू लामो समयसम्म टिक्‍न नसक्‍ने पालहरू जस्‍तै अस्थायी वासस्थानहरू मात्र हुन् । तर हामी जान्‍दछौं कि जब हाम्रो मृत्यु हुन्छ, परमेश्‍वरले हामीलाई स्थायी वासस्‍थान दिनुहुन्‍छ जसमा हामी रहेनेछौं, एउटा शरीर जुन सदासर्वदा रहन्‍छ, एउटा शरीर जसलाई परमेश्‍वरले बनाउनुभएको छ ।
+\v 2 हामीले आफ्‍ना भौतिक शरीरहरूमा जीवन बिताउँदा, जब हामी परमेश्‍वरसँग हुन्‍छौं तब हामीले जुन शरीरहरू पाउछौं, ती पाउने इच्‍छा गरेर हामी तड्‍पिन्‍छौं –
+\v 3 किनभने हाम्रा नयाँ शरीरहरूलाई जब परमेश्‍वरले वस्‍त्र पहिराउनुहुन्‍छ, तब त्‍यो हामीलाई ढाक्‍नलाई वस्‍त्रझैं हुनेछ ।
+\s5
+\v 4 किनकि एकदिन मृत्‍यु हुने यी शरीरहरूमा हामी जीवन बिताउँछौं, र यी शरीरहरूबाट हामी पाखा लाग्‍ने दिनको निम्‍ति हामी व्‍यग्र भएर प्रतिक्षा गर्छौं । हामी मर्नलाई इच्‍छुक भएर होइन, तर हाम्रा अनन्‍तको शरीरहरू हामीले पाउनलाई इच्‍छुक भएर हो, जस्‍तो यसो भन्‍ने भनाई छ, “मृत्‍यु हुने सबै कुरालाई जीवनले निल्‍नेछ ।” 
+\v 5 हाम्रा निम्‍ति परमेश्‍वर आफैंले हाम्रा नयाँ शरीरहरू तयार गर्नुहुन्‍छ, र उहाँले आफ्‍नो आत्‍मा हामीलाई दिनुभएर हामीले ती पाउनेछौं भन्‍ने कुराको ग्‍यारेन्‍टी उहाँले गर्नुहुन्छ । 
+\s5
+\v 6 यसैले तिमीहरू सधैं निश्‍चित हुनुपर्छ कि जबसम्म हामी आफ्‍ना शरीरहरूमा पृथ्वीमा जिउँछौं, तबसम्‍म हामी प्रभुबाट टाढा रहन्‍छौं, जो स्वर्गमा हुनुहुन्छ
+\v 7 (आफ्‍नो जीवनमा हामी उहाँमा विश्‍वास गरेर जिउछौं, र हामीले देख्‍न सक्‍ने कुरामा विश्‍वास गरेर होइन) ।
+\v 8 हामीले आफ्‍नो विश्‍वास उहाँमा राखको कारणले, बरू, हामी आफ्‍नो वर्तमान शरीरहरू त्‍याग्‍न तयार हुन्‍छौं, यसरी हामी प्रभुसँग घरमा हुन सक्‍छौं ।
+\s5
+\v 9 त्‍यसकारण हामी यहाँ वा स्वर्गमा जहाँ भए पनि, उहाँको आज्ञा पालन गर्ने कुरालाई हामी आफ्‍नो लक्ष बनाउँछौं ।
+\v 10 किनकि जब ख्रीष्‍ट सबैको न्‍यायाधीशको रूपमा आशनमा विराजमान हुनुहुन्‍छ, तब हामी सबै उहाँको अघि खडा हुनेछौं । हामी यस जीवनमा हुँदा हामीले गरेका कुराको इन्‍साफ उहाँले गर्नुहुनेछ । हामी जे पाउन योग्य छौं त्‍यो  ख्रीष्‍टले हामीलाई दिनुहुनेछ, र जे असल वा  खराब थियो त्‍यसको इन्‍साफ उहाँले गर्नुहुनेछ ।
+\s5
+\v 11 त्यसकारण प्रभुको आदर के हो त्‍यो हामी जान्‍दछौं, यसैले उहाँ कस्तो किसिमको परमेश्‍वर हुनुहुन्छ भनी हामी मानिसहरूलाई पक्‍का रूपले बताउँछौं । हामी कस्ता किसिमका मानिसहरू हौं भनी परमेश्‍वरले जान्‍नुहुन्छ, र हामीले असल गर्दैछौं कि खराब भनी तिमीहरूले पनि बुझ भन्‍ने मेरो आशा हो ।
+\v 12 हामी परमेश्‍वरको साँचो सेवकहरू हौं भन्‍ने कुरालाई हामीले फेरि पनि प्रमाणित गर्ने कोसिस गरिरहेका छैनौं । हामी कस्‍ता किसिमका मानिसहरू हौं भनी तिमीहरूले जान भन्‍ने इच्‍छा मात्र हामी गर्छौं, र हाम्रो बारेमा गर्व गर्ने कारण तिमीहरूलाई दिन इच्‍छा गर्छौं । हामी यसो गर्छौ, जसले गर्दा आफ्नै कामहरूको प्रशंसा गर्ने, तर आफ्‍नो अन्‍तस्‍करणमा तिनीहरू वास्‍तविक रूपमा को हुन् भनी वास्‍ता नगर्नेहरूलाई तिमीहरूले जवाफ दिन सक्‍छौ ।
+\s5
+\v 13 हाम्रो मन ठिक नभएको भनी मानिसले विचार गर्छन् भने ठिकै छ, हामीले परमेश्‍वरको सेवा गरिरहेका छौं । तर आफ्‍नो मनहरूले ठिक विचार गर्छौं भने, यो तिमीहरूलाई मद्दत गर्नलाई हो ।
+\v 14 ख्रीष्‍टप्रतिको हाम्रो प्रेमले हामीलाई डोर्‍याई रहन्‍छ । हामी यस कुरामा निश्‍चित छौं: ख्रीष्‍ट सबैको निम्‍ति मर्नुभयो, त्‍यसकारण हामी सबै जना उहाँसँगै मरेका छौं ।
+\v 15 ख्रीष्‍ट सबैको निम्‍ति मर्नुभयो, जसले गर्दा बाँची रहेकाहरूले आफ्नै निम्‍ति बाँच्‍नुहुँदैन, तर ख्रीष्‍टको निम्‍ति बाँच्‍नुपर्छ जो तिनीहरूका पापहरूका निम्‍ति मर्नुभयो, र परमेश्‍वरले उहाँलाई मृतुबाट जीवित बनाउनुभयो ।
+\s5
+\v 16 हामीले फेरि आफ्नै निम्‍ति जीवन नबिताउने हुनाले, अविश्‍वासीहरूले इन्‍साफ गरेझैं हामी कसैको इन्‍साफ गर्दैनौ । हामीले ख्रीष्‍टलाई एकपल्‍ट यिनै मानवीय मापदण्‍डले पनि हेर्‍यौं । तर ख्रीष्‍टियनहरू भएका हुनाले, अब हामी कसैको पनि यसरी इन्‍साफ गर्दैनौं ।
+\v 17 जब कुनै पनि व्‍यक्तिको ख्रीष्‍टसँग मिलाप हुन्‍छ र उहाँमा विश्‍वास गर्छ भने, ऊ एक जना नयाँ व्‍यक्ति बन्‍छ । विगतका हरेक कुरा बितेका छन्–हेर ! परमेश्‍वरले तिमीमा हरेक कुरा नयाँ बनाउनुहुन्‍छ ।
+\s5
+\v 18 यी सबै वरदानहरू परमेश्‍वरबाट आउँछन् । उहाँले हामीसँग मिलाप गर्नुभयो जसले गर्दा हामी अब फेरि परमेश्‍वरका शत्रुहरू होइनौं । अब ख्रीष्‍टको क्रुसद्वारा परमेश्‍वरसँग हाम्रो मिलाप भएको छ । यसका अतिरिक्त, परमेश्‍वरले मानिसहरू र आफूलाई एकसाथ भेला गर्दै हुनुहुन्छ भनेर घोषणा गर्ने जिम्मेवारी परमेश्‍वरले हामीलाई दिनुभएको छ ।
+\v 19 त्‍यो सन्देशले परमेश्‍वर र मानिसहरूलाई एकसाथ भेला गर्छ र ख्रीष्‍टले जे गर्नुभयो त्‍यसद्वारा परमेश्‍वरले यसरी संसारसित मिलाप गर्नुभयो । परमेश्‍वरले तिनीहरूका पापहरूलाई तिनीहरूका हिसाबमा राख्‍नुहुन्‍न । बरु, ख्रीष्‍टले हाम्रा पापहरू हटाई दिनुभएको छ र हामीलाई यो सन्देश दिनुभएको छ जसले मिलाप ल्‍याउँछ र परमेश्‍वर र मानिसहरूलाई एकसाथ भेला गर्छ ।
+\s5
+\v 20 यसैले परमेश्‍वरले हामीलाई ख्रीष्‍टको प्रतिनिधित्व गर्न नियुक्त गर्नुभएको छ । परमेश्‍वरले हामीद्वारा  तिमीहरूसँग निवेदन गर्नुहुन्छ । यसैले हामी तिमीहरूसँग ख्रीष्‍टको पक्षमा बिन्ती छौः ख्रीष्‍टद्वारा उहाँले तिमीहरूसँग मिलाप कायम गर्नुभएको होस् र तिमीहरूलाई उहाँमा ल्याउनु भएको होस् ।
+\v 21 परमेश्‍वरले ख्रीष्‍टलाई पापको निम्‍ति बलि बनाउनुभयो–जसले कहिलै पापै गर्नुभएन– जसले गर्दा जब हामी ख्रीष्‍टमा भरोसा गर्छौं र उहाँमा विश्‍वास गर्छौं, तब परमेश्‍वरले हामीलाई धर्मी ठहराउनुहुन्‍छ ।
+\s5
+
+\c 6
+\p
+\v 1 हामी सँगसँगै काम गर्छौं र परमेश्‍वरको प्रेमको वरदानले तिमीहरूका निम्‍ति कुनै फरक नै नपार्ने किसिमले त्‍यसलाई ग्रहण नगर्न हामी तिमीहरूलाई निवेदन गर्छौं ।
+\v 2 किनकि परमेश्‍वरले भन्‍नुभयो, “त्‍यो समयमा जतिबेला मैले आफ्‍नो प्रेमपूर्ण कृपा दर्शाएँ,  मैले तिमीहरूका कुरा सुनें,  र जब मैले आफ्‍नो मक्तिको काम पूरा गरें, तब मैले तिमीहरूलाई मद्दत गरें ।”  हेर, दिन आज नै हो जतिबेला परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई कृपा देखाउँदै हुनुहुन्‍छ, दिन आज नै हो जसमा उहाँले तिमीहरूको उद्धार गर्दै हुनुहुन्छ ।
+\v 3 कुनै व्‍यक्तिलाई पनि खराब काम गर्नलाई कारण दिने इच्‍छा हामी निश्‍चित रूपमा गर्दैनौं, किनभने खराब काम गर्न उत्‍साह दिनलाई नै सुसमाचार प्रचार गरेको भनेर हामीलाई कुनै व्‍यक्तिले पनि दोष नलगाओस् भन्‍ने इच्‍छा हामी गर्छौं ।
+\s5
+\v 4 हामीले घरिघरि प्रमाणित गरेका छौं कि हामी परमेश्‍वरकाो सच्‍चा सेवकहरू हौं । हामी साह्रै कष्‍ट सहन्छौं, हामीलाई चोट पुर्‍याउने मानिसहरूको हामी साहसका साथ सामना गर्छौं र हामीो कठिन समयहरूमा पनि जिउँछौं ।
+\v 5 मानिसहरूले हामीलाई धेरै नराम्रोसँग पिटेका छन्, अरूहरूले हामीलाई झ्यालखानमा थुनेका छन्, हाम्रा कारण मानिसहरूले विद्रोह गरे, हामीले कठोर शरीरिक मेहनत गरेका छौं, र धेरैवटा लामा रातहरूमा हामी नसुतेर नै बिताएका छौं, र हामीले प्रायः अति थोरै भोजन खाएर गुजारेका छौंँ ।
+\v 6 तर यो सबैमा, हाम्रो जीवन शुद्ध छ, हाम्रो ज्ञान गहन छ र परमेश्‍वरले हाम्रो कष्‍टलाई नसिध्‍याउनु भएसम्‍म हामी पर्खन सक्षम छौं । ख्रीष्‍ट हामीप्रति कति दयालु हुनुहुन्छ भन्‍ने कुरा हामीलाई थाहा छ । हामी पवित्र आत्माले भरिएका छौं, र हामी अरूहरूलाई प्रेम गर्छौं ।
+\v 7 परमेश्‍वरको सत्य वचनअनुसार हामी जीवन बिताउँछौं र हामीसँग परमेश्‍वरको शक्‍ति छ । ख्रीष्‍टद्वारा परमेश्‍वरले हामीलाई धर्मी ठहराउनु भएको छ । सत्य यो भएको हुनाले नै हामी निरन्तर विश्‍वास गर्छौं, यो एउटा सिपाहीले बोक्‍ने हतियारहरू जस्तै हो ।
+\s5
+\v 8 कुनै समयमा मानिसहरूले हामीलाई आदर गर्छन्, भने अरू समयमा तिनीहरूले हाम्रो अनादर गर्छन् । कुनै समयमा तिनीहरूले हाम्रा बारेमा धरै खराब कुराहरू भन्‍छन्, अरू समयमा तिनीहरूले हाम्रो प्रशंसा गर्छन् । हामीले सत्य बोल्‍छौं तापनि तिनीहरूले हामीलाई झुटा बोलेको आरोप लगाउँछन् ।
+\v 9 कसैले नचिनेका व्‍यक्तिहरूझैं हामी जीवन बिताउँछौं, तर कोही मानिसहरूले हामीलाई राम्रोसँंग चिन्छन् । कसैले हामीलाई ख्रीष्‍टको सुसमाचार प्रचार गरेकै कारणले मार्न खोज्छन्, यद्यपि कनै व्‍यक्तिले पनि कदापि हामीलाई कानुनी रूपले मृत्‍युदण्‍ड दिंदैनन्  ।
+\v 10 हामी ठुलो दुःखमा बाँचेका छौं तर हामी सधैं आनन्दित हुन्‍छौं । कोही दरिद्र मानिसहरूझैं हामी जीवन बिताउँछौं, तर हामीसित सुसमाचारको धन छ जसले धेरैलाई धनी तुल्याउँछ । हामीसँग केही धनसम्‍पत्ति छैन भनी तिमीहरूले देख्‍न सक्‍छौ, तर सत्य यही हो कि सम्पूर्ण कुराहरू हाम्रै हुन् ।
+\s5
+\v 11 तिमीहरू कोरिन्थमा भएका विश्‍वासी बन्‍धुहरूलाई, हामीले धेरै खुल्‍ला रूपले र इमान्‍दार भएर भनेका छौं; हामीले तिमीहरूलाई प्रेम गर्छौं भनेर हामीले तिमीहरूलाई स्‍वतन्‍त्र भएर देखाएका छौं । 
+\v 12 हामी कुरा लुकाउनेहरू होइनौं, तर तिमीहरूले हामीलाई प्रेम गर्छौ भनी देखाउनलाई तिमीहरूले अप्‍ठेरो  मानेको जस्‍तो देखिन्‍छौ ।”
+\v 13 यो एउटा निष्पक्ष लेनदेनको कुरा हुन्‍छ–हामीलाई पनि प्रेम गर्नलाई–म तिमीहरूसित केटाकटीले झैं बोल्दैछु  ।
+\s5
+\v 14 जसले ख्रीष्‍टमा विश्‍वास गर्दैनन् तिनीहरूसँग अनुपयुक्त किसिमले काम नगर । परमेश्‍वरको व्यवस्था भङ्‍ग गर्ने र आफूलाई जे इच्‍छा लाग्‍यो त्‍यही गर्नेहरूसँग उहाँका मापदण्‍ड र नियमहरूले जीवन बिताउने मानिसहरूको के कुरामा सहकार्य हुन सक्‍छ र ? अन्धकार र ज्योति एकसाथ रहन सक्दैनन् ।
+\v 15 ख्रीष्‍टले दियाबलस बेलिआलसँग कसरी सम्‍झौता गर्न सक्‍नुहुन्‍छ र ? परमेश्‍वरलाई विश्‍वास गर्ने व्‍यक्तिले कसरी परमेश्‍वरलाई विश्‍वास नगर्ने अरू व्‍यक्तिसँग सम्‍झौता गर्न सक्‍छ र ?
+\v 16 अन्य जातिका मूर्तिहरूलाई परमेश्‍वरको मन्दिरभित्र ल्याउनु कति उचित हुन सक्‍छ ? हामी जीवित परमेश्‍वरको मन्दिर हौं, जस्‍तो परमेश्‍वरले भन्‍नुभयोः “म आफ्‍ना मानिसहरूका माझमा आफ्‍नो वासस्थान बनाउनेछु । म आफ्‍नो जीवन  तिनीहरूका माझमा जिउनेछु । म तिनीहरूकाो परमेश्‍वर हुनेछु र तिनीहरू मेरा मानिसहरू हुनेछन् ।”
+\s5
+\v 17 त्यसकारण धर्मशास्‍त्र भन्छः “अविश्‍वासीहरूका माझबाट बाहिर निस्‍केर आओ र तिनीहरूबाट अलग होओ,” परमप्रभु भन्‍नुहुन्छ, “तिमीहरूलाई दुषित पार्ने र  मेरो आराधना गर्न अयोग्‍य तुल्‍याउने कुनै पनि कुरामा हात नहाल, र म आफ्‍नो अङ्‍गालोमा खोल्‍नेछु र तिमीहरूलाई स्वागत गर्नेछु, 
+\v 18 र म तिमीहरूका पिता हुनेछु, र तिमीहरू मेरा छोराहरू र छोरीहरू तुल्याउने हुनेछौ,” सर्वशक्‍तिमान परमप्रभु भन्‍नुहुन्‍छ ।
+\s5
+
+\c 7
+\p
+\v 1 प्रियहरू, परमेश्‍वरले यी कुराहरू हाम्रा निम्‍ति गर्ने प्रतिज्ञा गर्नुभएको कारणले, हामीले आफ्‍ना शरीरहरू र मनहरूले कुनै पनि कुरा गर्न रोक्‍नुपर्छ जसले हामीलाई परमेश्‍वरको आराधना गर्नबाट रोक्छ । हामीले पापबाट जोगिने प्रयास गरिरहौं, परमेश्‍वरको उपस्थितिमा उहाँको आदर गर्ने र भय मान्‍ने काम गरिरहौं ।
+\s5
+\v 2 हामीप्रति आफ्‍ना हृदयहरू खुला गर ! तिमीहरूले हाम्रा बारेमा जे सुनेको भए पनि, हामीले कुनै व्‍यक्तिको केही खराबी गरेका छैनौं । र हामीले कुनै व्‍यक्तिबाट पनि कदापि फाइदा उठाएका छैनौं ।
+\v 3 तिमीहरूलाई दिषी ठहराउन म तिमीहरूलाई गाली गर्दििन । हाम्रा सम्‍पूर्ण हृदयहरूले हामी तिमीहरूलाई प्रेम गर्छौं ! हामी एउटा उद्देश्यमा एक भएका छौं र हामी तिमीहरूसँगै जिउनेछौं र तिमीहरूसँगै मर्नेछौं ।
+\v 4 यसबाहेक, तिमीहरूलाई मैले प्रेम मात्र गर्ने होइन, अरूका सामु म तिमीहरूको प्रशंसा पनि गर्छु – र हामीले असह्‍य कष्‍टहरू उठाउनु परे तापनि तिमीहरूका कारणले म आनन्दले भरिपूर्ण हुन्छु ।
+\s5
+\v 5 हामी माकेडोनियामा तिमीहरूकहाँ आउँदा, हामी थाकित भएका थियौं । हामीले हरेक पक्षबाट समस्याहरू भोग्‍यौं–अरू मानिसहरू दिएका कठिनाइहरूका सामना हामीले गर्‍यौं र हामीलाई धेरै कुराहरूका डर थियो ।
+\v 6 हामी निरुत्साहित हुँदा, परमेश्‍वरले सधैं हामीलाई सान्त्वना दिनुहुन्छ र उहाँले त्यो समयमा तीतसलाई पठाएर हामीलाई सान्त्वना दिनुभयो ।
+\v 7 तीतसको आगमन एउटा ठुलो सान्त्वना थियो तर तिमीहरू तिनीसित हुँदा, तिमीहरूले पनि तिनलाई सान्त्वना दियौ । जब तिनी हामीकहाँ आए, तब हामीप्रतिको तिमीहरूको गहिरो प्रेमको बारेमा र हाम्रा दुःखहरूमा हाम्रा निम्‍ति तिमीहरू कति दुःखी थियौ भन्‍ने बारेमा तिनले हामीलाई बताए  । तिमीहरू मेरो निम्‍ति कति गहिरो किसिमले चिन्तित थयौ भन्‍ने बारेमा पनि तिनले हामीलाई बताए, यसैले तिमीहरूका कारणले म झन् बढी आनन्दित भएँ ।
+\s5
+\v 8 मैले तिमीहरूलाई लेखेको पत्रले तिमीहरूलाई दुःखित बनायो भनी म जान्‍दछु, तर मैले लेख्‍नुपरेकोु थियो । मैले त्‍यो लेख्‍दा मैले पछुतो गरें, तर तिमीहरूको मण्डलीमा भएको समस्या समाधान गर्न मद्दत पुर्‍याउनलाई मैले तिमीहरूलाई त्यो पत्र लेख्‍नु आवश्‍यक थियो । तिमीहरूका दुःख छोटो समयको लागि मात्र हुने कुरा मलाई थाहा थियो ।
+\v 9 र यसैले अब तिमीहरूले मेरो पत्र पढ्‍दा तिमीहरू शोकमा परेको कारणले होइन, तर तिमीहरूका शोकले तिमीहरूलाई असाध्‍ये दुःखित तुल्‍याएको पापबाट तिमीहरूलाई फर्काएको कारणले, म आनन्दित हुन सक्छु, र यसले तिमीहरूका शोकलाई परमेश्‍वरको शोकमा परिवर्तन गर्‍यो, त्यो शोकले तिमीहरूले गुमाएको भन्‍दा झन् धेरै कुरा दियो ।
+\v 10 यस्‍तो किसिमको शोकले एक जना व्‍यक्तिलाई पापबाट फर्काउँछ जसले गर्दा परमेश्‍वरले उसलाई उद्धार गर्न सक्‍नुहुन्‍छ । यस्तो किसिमको शोक हुँदा अन्तमा मानिसहरू खुशी हुन्‍छन् । अर्कोतर्फ, सांसारिक शोक, तिमीहरू पापहरू समातिएका कारणले हुने शोकले तिमीहरूलाई मृत्युको मुखमा पुर्‍याउँन सक्‍छ ।
+\s5
+\v 11 अब परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई दिनुभएको यो शोक तिमीहरूसित भएको कारणले तिमीहरूले कति असल गर्ने इच्‍छा गर्‍यौ, त्‍यसको बारेमा विचार गर । तिमीहरू निर्दोष थियौ भनि तिमीहरूले मलाई देखाउने इच्‍छा गर्‍यौ । पापको आरोप सम्‍बन्‍धमा तिमीहरू ज्‍यादै चिन्तित थियौ र त्यो व्‍यक्तिले कसरी पाप गरेको थयो भन्‍ने कुरामा तिमीहरू ज्‍यादै चिन्तित भयौ । तिमीहरूले इन्‍साफ होस् भन्‍ने इच्‍छा गर्‍यौ । संक्षेपमा, तिमीहरूले आफूलाई निर्दोष दर्शायौ ।
+\v 12 मैले तिमीहरूलाई लेखेको कुरा खराब गर्नेलाई लक्षित गरिएको थिएन र खराबीबाट कष्‍ट भोग्‍नेलाई पनि यो लेखिएको थिएन, तर हामीप्रति तिमीहरू कति विश्‍वासयोग्‍य छौ भनी तिमीहरूले बुझ्‍नलाई यो लेखिएको थियो । हामीप्रति तिमीहरू विश्‍वासयोग्‍य छौ भनी परमेश्‍वरले जान्‍नुहुन्‍छ ।
+\s5
+\v 13 यी सबै कुराले हामी धेरै प्रोत्साहित भएका छौं ! तीतसले भनेको कुराले हामी अति नै खुशी छौं, र तिमीहरूले तिनलाई आराम दिएका र सहयोग गरेका कारणले पनि हामी खुशी छौं ।
+\v 14 तिमीहरूका बारेमा धेरै असल कुराहरू मैले तिनलाई भनें, तिमीहरूसँग मैले कति गर्व गरें, र तिनी तिमीहरूकहाँ आउँदा, तिमीहरूले मलाई शर्ममा परेनौ । हामीले तीतससँग तिमीहरूको बारेमा धेरै प्रशंसा गर्‍यौं र यो सबै सत्य थियो भनी तिमीहरूले प्रमाणित गर्‍यौ !
+\s5
+\v 15 अब तिमीहरूप्रतिको तिनको प्रेममा बृद्धि भएको छ किनभने तिमीहरू परमेश्‍वरका कति धेरै आज्ञाकारी भएका छौ भनी तिनी आफैंले देखेका छन्, र तिमीहरूले तिनलाई आफ्‍नो माझमा स्वागत गर्‍यौ भनी तिनी जान्‍दछन्–तिमीहरूले तिनलाई भयसाथ स्वागत गर्‍यौ किनभने परमेश्‍वर पवित्र हुनुहुन्‍छ र थरथर काम्‍दै, किनभने परमेश्‍वर महान हुनुहुन्छ ।
+\v 16 म आनन्दले भरिन्‍छु किनभने हरेक कुरामा तिमीहरूप्रति मेरो भरोसा छ ।
+\s5
+
+\c 8
+\p
+\v 1 भाइहरू र बहिनीहरू, माकेडोनिया प्रान्तका मण्डलीहरूकाो माझमा कसरी परमेश्‍वरले दयालु भएर अचम्‍म किसिसमले काम गरी रहनुभएको छ सो तिमीहरूले जान भन्‍ने हाम्रो इच्‍छा हो ।
+\v 2 यद्यपि त्यहाँका विश्‍वासीहरूले भयानक कष्‍ट भोग्‍दै थिए, तिनीहरू धेरै आनन्दित हुँदै थिए, यद्यपि तिनीहरू गरीब थिए, यरूशलेममा भएका विश्‍वासीहरूका निम्‍ति संकलन गरिएको पैसामा तिनीहरूले धेरै दान दिए । 
+\s5
+\v 3 तिनीहरू सक्षम भए जति तिनीहरूले दिए– र म साक्षी दिन्छु यो सत्य हो–र कसैले बलिदान गरे र यति धेरै दिए, तिनीहरू आफैंलाई खाँचो थियो तर पनि तिनीहरूले दिए । तिनीहरू दिने इच्‍छा गरे,
+\v 4 र तिनीहरूले हामीसँग घरिघरि बिन्‍ती गरे र यो संकलनमा तिनीहरूलाई दान दिने अनुमति दिन हामीसँग अनुरोध गरे, यसरी परमेश्‍वरले आफ्नो निम्‍ति अलग गर्नुभएका विश्‍वासीहरूलाई तिनीहरूले सहायता गर्न सके ।
+\v 5 तिनीहरूले त्यति दिन सक्‍थे भनी हामीले विचार गरेका थिएनौं । तर तिनीहरूले पहिला आफूलाई प्रभुमा दिए र त्यसपछि तिनीहरूले आफूलाई हामीकहाँ दिए ।
+\s5
+\v 6 तीतसले तिमीहरूलाई पैसा दान दिनलाई उत्साह दिन सुरु गरेका थिए, यसैले यो संकलनको काम पुरा गर्नलाई अगुवाइ गर्न हामीले तिनलाई नै बिन्‍ती गर्‍यौं  ।
+\v 7 परमेश्‍वरप्रतिको आफ्‍नो विश्‍वास मात्र नभएर, तिमीहरूको उत्साहको वचनमा, तिमीहरूले सिकेका कुरामा, कामलाई सम्‍पन्‍न गर्नलाई र हामीप्रतिको तिमीहरूको प्रेममा, अरूले भन्दा तिमीहरूले असल गरिरहँदा–यो संकलनको कामलाइ सम्‍पन्‍न गरेर पनि तिमीहरूले धेरै असल गर्नलाई सुनिश्‍चित होओ ।
+\s5
+\v 8 मैले तिमीलाई एउटा आदेश दिंदै गरेको होइन तर खाँचोमा परेका मानिसहरूलाई अरूले कसरी दिन्छन् भन्‍ने कुरासँग तिमीहरूले कसरी दिन्छौ भन्‍ने कुरालाई तुलना गरेर तिमीहरूले प्रभुलाई कति धेरै प्रेम गर्छौ भनी तिमीहरूले प्रमाणित गरेर देखाउन म इच्‍छा गर्छु ।
+\v 9 येशू ख्रीष्‍ट तिमीहरूप्रति कति धेरै दयालु हुनुभएको कारणले म यसो भन्‍छु । यद्यपि उहाँसँग हरेक कुरा थिए, उहाँले त्‍यो सबै दिनुभयो र गरीब हुनुभयो । तिमीहरूलाई धनीि बनाउने उदेश्‍यले उहाँले यसो गर्नुभयो ।
+\s5
+\v 10 र यसमा तिमीहरूलाई उत्साह दिनलाई मसित केही कुरा छः दिएर मद्दत गर्ने यो सेवालाई तिमीहरूले एक वर्षअघि सुरु गर्‍यौ, र तिमीहरूले यो काम सुरु गर्दा तिमीहरू यो गर्नलाई ज्‍यादै इच्छुक थियौ ।
+\v 11 त्यसरि नै, तिमीहरूले यो काम पुरा गनुपर्छ । जसरी तिमीहरू यो काम सुरु गर्न ज्‍यादै इच्छुक भयौ, त्यसरी नै यो पुरा गर्न र तिमीहरूले जति सक्‍दो चाँडो गर्न पनि तिमीहरू ज्‍यादै इच्छुक हुनुपर्छ।
+\v 12 तिमीहरूमा उत्‍सुकता छ भने, यस काममा तिमीहरू जे गरे पनि परमेश्‍वरले ग्रहण गर्नुहुनेछ । तिमीहरूसँग भएको पैसाबाट पैसा दिएर तिमीहरूले यो काम सक्‍नैपर्छ । तिमीहरूसँग जे छैन त्यो तिमीहरूले दिन सक्दैनौ ।
+\s5
+\v 13 आरूले सहायता गर्न नपरोस् भन्‍ने इच्‍छा हामीमा भएको कारणले हामीले तिमीहरूलाई जबरजस्‍ती गरिरहेको होइन । तर तिमीहरूले उनीहरूको सहायता गर्नु उचित हुन्‍छ ।
+\v 14 यो समयमा तिमीहरूलाई खाँचो पर्नेभन्दा बढी तिमीहरूसँग छ । जे तिमीहरूसँग बाँकी बचेको छ त्‍यसैले तिनीहरूलाई पनि प्रशस्त हुनेछ । भविष्यमा, तिनीहरूलाई खाँचो पर्नेभन्दा बढी तिनीहरूसँग हुनेछ, र सायद त्‍यतिबेला तिनीहरूले तिमीहरूको मद्दत गर्न सक्षम हुनेछन् । हरेक  व्‍यक्तिको निम्‍ति त्‍यो कुरा उचित हुन्‍छ ।
+\v 15 यो कुरा धर्मशास्‍त्रले भने जस्‍तै होः “जससँग प्रशस्त थिए, बाँडचुड गर्नलाई कुनै कुरा बाँकी रहेन, तर जससँग थोरै मात्र थिए, अरू बढी कुनै कुरा खाँचो परेन ।”
+\s5
+\v 16 हामी परमेश्‍वरलाई धन्यवाद दिन्‍छौं किनभने मैले गरेजस्तै तिमीहरूको वास्ता गर्न उहाँले तीतसलाई चलाउनुभयो ।
+\v 17 तिमीहरूलाई मद्दत पुर्‍याउन हामीले तिनलाई निवेदन गर्दा, त्यसो गर्न तिनी सहमत भए । तिमीहरूलाई सहायता गर्न तिनी यति धेरै इच्छुक भए कि तिनी आफैंले तिमीहरूलाई भेट्ने निर्णय गरे ।
+\s5
+\v 18 हामीले तीतसलाई अर्को ख्रिष्‍टियन भाइसँग पठाएका छौं । मण्डलीमा भएका सबै विश्‍वासीहरूले तिनको प्रशंसा गर्छन् किनभने तिनले  साह्रै राम्रोसँग सुसमाचार प्रचार गर्छन् ।
+\v 19 यरूशलेममा भएका विश्‍वासीहरूका निम्‍ति तिमीहरूले र अरूले दिंदै गरेका कुरा लिएर तिनीहरूकहाँ जान हामीलाई मद्दत पुर्‍याउन मण्डलीहरूमा भएका विश्‍वासीहरूले तिनलाई निवेदन गरे । प्रभुको आदर गर्नलाई र हामी विश्‍वासीहरूले एक-आपसमा कति धेरै मद्दत गर्छौं भनी देखाउनलाई हामी सबैले यो पैसा दान दिन चाहन्छौं ।
+\s5
+\v 20 तिमीहरूले धेरै उदारताले दिंइरहेको यो पैसा हामीले किन माग्दैछौं भनी कसैले संका गरेर सोध्‍न नपरोस् भनेर हामीले सकेजति हरेक कुरा गरिरहेका छौं ।
+\v 21 यो सबै काम इमान्दारिता र खुला किसिमले गर्न हामी होसियार छौं । हामीले यो काम कसरी गरीराखेका छौं भनी हरेकले थाहा पाओस् भनी हामी इच्‍छा गर्छौं र प्रभुले पनि हामीलाई हेर्नुहुन्छ भनी हामी जान्‍दछौं ।
+\s5
+\v 22 र हामीले तिमीहरूकहाँ पठाउँदै गरेका यी भाइहरूका साथमा हामीले अझै अर्को भाइलाई पनि समावेश गर्दैछौं । यो भाइले महत्त्‍वपूर्ण कामलाई धेरै विश्‍वासयोग्य किसमले गर्छन् भन्‍ने कुरा हामीले देखेका छौं । तिनले अहिले तिमीहरूलाई सहायता गर्न झन् धेरै इच्‍छा गर्छन् किनभने तिनले तिमीहरूमा धेरै भरोसा गर्छन् ।
+\v 23 तीतस आफ्‍नो बारेमा भन्‍ने हो भने तिनी मेरो सहकर्मी हुन् । तिनले मसँगै मिलेर काम गर्छन् । अरू भाइहरूलाई–हामीसँग यरूशलेममा जानलाई हाम्राो क्षेत्रमा भएका मण्डलीहरूले तिनीहरूलाई छानेका हुन् । जब अरू मानिसहरूले तिनीहरूलाई देख्छन्, तिनीहरूकाो कारणले उनीहरूले ख्रीष्‍टको धेरै प्रशंसा गर्नेछन् ।
+\v 24 यसैले तिमीहरूले कसरी यी भाइहरूलाई प्रेम गर्छौ भनी तिनीहरूलाई देखाओ । तिमीहरूका बारेमा यति असल कुरा हामीले किन बोल्यौं, र तिमीहरूका बारेमा हामी कति गौरवान्‍धित छौं भन्‍ने कुरा हामीले सबै मण्डलीहरूलाई भन्‍न किन छोड्‍न सकेनौं  भन्‍ने कुरा तिनीहरूलाई देखाओ ।
+\s5
+
+\c 9
+\p
+\v 1 अब यरूशलेममा भएका विश्‍वसीहरूका निम्‍ति पैसा संकलन गर्ने यो कामको सम्बन्धमा–परमेश्‍वरले आफ्‍नो निम्‍ति अलग गर्नुभएका सबै मानिसहरू, वास्तवमा नै, मैले तिमीहरूलाई कुनै धेरै कुरा लेख्‍नु आवश्यकता छैन ।
+\v 2 तिमीहरूले सहायता गर्ने इच्‍छा गरेको कुरा मैले यसअघि नै थाहा पाएको छु, र यसका निम्‍ति मैले माकेडोनियाका विश्‍वासीहरूका सामु तिमीहरूको प्रशंसा गरे । वास्तवमा, तिमीहरू र अखैया प्रान्तका अरू मानिसहरूले यो संकलनको निम्‍ति गत वर्षदेखि नै तयारी गरिरहेका छन् भनी मैले तिनीहरूलाई भनें । तिमीहरूको जोश एउटा उदाहरण हो जसले माकेडोनियाका विश्‍वासीहरूलाई यो काम गर्न उत्साहित बनाएको छ ।
+\s5
+\v 3 किनकि म भाइहरूलाई मेरो अघि पठाउँदैछु, जसले गर्दा जब तिनीहरूले तिमीहरूलाई भेट्छन्, तब हामीले व्यर्थमा तिमीहरूको प्रशंसा गरेनौं भनी तिनीहरूले देख्‍नेछन् । मैले तिनीहरूलाई मेरोअघि यसैले पठाएँ कि काम पुरा गर्नलाई तिमीहरू तयार रहनेछौ, जस्‍तो तिमीहरूले गर्नेछौ भनी मैले अरूलाई प्रतिज्ञा दिएको छु ।
+\v 4 म आउन अलि ढिला भयो भने, केही म्याकेडोनियाकाहरू पनि मेरो साथमा आउलान्, र तिमीहरूले दिने इच्‍छा गरेको सबै दिनलाई तिमीहरू तयार नभएको तिनीहरूले भेट्टाउलान् भनी म डराएको छु । त्यसो भयो भने, हामी लाजमा पर्नेछौं किनकि हामीले तिमीहरूको बारेमा धेरै असल कुरा गर्‍यौं–र तिमीहरू पनि लाजमा पर्नेछौ ।
+\v 5 भाइहरूलाई तिमीहरूकहाँ पठाउन हरेक प्रयास गर्नु आवश्‍यक भएको मैले निर्णय गरें, यसरी तिमीहरूले दिने प्रतिज्ञा गरेको पैसा प्राप्‍त गर्नलाई तिनीहरूले हरेक आवश्‍यक कुरालाई व्‍यवस्‍थित गर्न सक्‍छन् । यसरी, यो पैसा हामीले तिमीहरूलाई जबरजस्‍ती तिर्न लगाएको नभई तिमीहरूले स्वतन्‍त्र रूपले दिने दान हुनेछ ।
+\s5
+\v 6 मुख्‍य कुरा यो हो, थोरै बीउ छर्ने कुनै पनि व्‍यक्तिलाई कटनी गर्नुपर्ने अन्‍न थोरै मात्र हुनेछ, तर धेरै बीउ छर्ने कुनै पनि व्‍यक्तिलाई जम्‍मा गर्नुपर्ने अन्‍न धेरै मात्र हुनेछ ।
+\v 7 कति पैसा दिनुपर्ने हो सर्वप्रथम आफ्‍नो हृदयमा निर्णय गर, यसरी जब तिमीहरूले त्यो दिनेछौ, तब त्‍यसो गरेकोमा तिमीहरूले पछुतो गर्नेछैनौ । कुनै व्‍यक्तिले तिमीहरूलाई यो दान दिनलाई दबाव दिँदैछ भन्‍ने महसुस तिमीहरूले गर्नुहुँदैन किनभने दिनलाई खुशी हुने व्‍यक्तिलाई परमेश्‍वरले प्रेम गर्नुहुन्छ ।
+\s5
+\v 8 परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई सबै किसिमका वरदानहरू धेरैभन्दा धेरै दिन सक्‍नुहुन्छ, जसले गर्दा तिमीहरू आफैंलाई जे आवश्‍यक हुन्‍छ त्‍यो तिमीहरूसँग सधैं हुनेछ र त्‍यसबाट असल कुराहरू गर्न पनि पर्यप्‍त हुन्‍छ ।
+\v 9 जस्‍तो धर्मशास्‍त्रमा यसरी लेखिएको छः “उसले हरेक ठाउँका मानिसलाई असल कुराहरू दिन्छ,र गरीबलाई जे आवश्यक हुन्‍छ त्‍यो उसले तिनीहरूलाई दिन्‍छ । उसले यी कुराहरू सदासर्वदा गर्नेछ ।
+\s5
+\v 10 छर्नेलाई परमेश्‍वरले बीउ दिनुहुन्छ, र रोटी पकाउनेलाई उहाँले रोटी दिनुहुन्छ । उहाँले तिमीहरूलाई पनि बीउ दिनुहुनेछ र तिमीहरूले जे कुरा अरूलाई दिन सक्षम छौ त्‍यसमा उहाँले वृद्धि गर्नुहुन्छ ।
+\v 11 परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई धेरै किसिमले धनी बनाउनु हुनेछ, जसले गर्दा तिमीहरू उदार हुन सक्छौ । परिणामस्वरूप, हामी प्रेरितहरूले गरेका कामद्वारा धेरै मानिसहरूले जे प्राप्‍त गरेका छन् त्‍यसका निम्‍ति तिनीहरूले परमेश्‍वरलाई धन्यवाद दिनेछन् । 
+\s5
+\v 12 खाँचोमा परेका हाम्रा ख्रिष्‍टियन दाजुभाइ र दिदीबहिनीलाई सहयोग गर्नलाई मात्र हामीले यो पैसा ग्रहण गर्ने होइन । हामी यो काम यस हेतुले पनि गर्छौं कि धेरैभन्दा धेरै विश्‍वासीहरूले परमेश्‍वरलाई धन्यवाद दिनेछन् ।
+\v 13 तिमीहरूले यो कामको सुरुवात गरेको कारणले, तिमीहरू कस्‍ता किसिमका मानिसहरू हौ भनी तिमीहरूले देखाएका छौ । परमेश्‍वर आज्ञा पालन गरेर र ख्रीष्‍टको सुसमाचारको बारेमा उहाँले जे भन्‍नुहुन्‍छ त्यसमा विश्‍वास गरेर तिमीहरूले उहाँको आदर गर्छौ । उदार चित्तले दिएर पनि तिमीहरूले उहाँको आदर गर्छौ ।
+\v 14 तिमीहरूले जसलाई दिनेछौ, तिनीहरूले तिमीहरूलाई भेट्ने ठुलो इच्‍छा गर्नेछन् । तिमीहरूसँग परमेश्‍वर अचम्म किसिमले दयालु हुनुभएको कारणले तिनीहरूले तिमीहरूका निम्ति प्रार्थना गर्नेछन् 
+\v 15 परमेश्‍वरबाट पाएको यो वरदानको निम्‍ति हामी उहाँलाई धन्यवाद दिन्छौं–उहाँको वरदान यति महान छ, जसको वर्णन हामी शब्दहरूले गर्न सक्दैनौंँ ।
+\s5
+
+\c 10
+\p
+\v 1 अब म, पावल, तिमीहरूसँग बिन्‍ति गर्छु–र जसै म त्‍यसो गर्छु, म विनम्र र कोमल हुन्‍छु, किनभने ख्रीष्‍टले मलाई त्यस्तो बनाउनुभएको छः म जो तिमीहरूका सामु हुँदा सङ्कोची थिएँ, तर मैले तिमीहरूलाई टाढाबाट पत्र लेख्‍दै गर्दा सहसी हुन्‍छः
+\v 2 म तिमीहरूसँग बिन्‍ती गर्छु, जब म आउँछु तब म तिमीहरूसँग कठोर हुनुपर्ने छैन । यद्यपी मलाई डर छ, कि हामीले मानवीय मापदण्‍डले काम गर्छौं भन्‍ने मानिसहरूका विरुद्धमा जवाफ दिनलाई म त्‍यस्‍तै हुनुपर्ने छ ।
+\s5
+\v 3 किनकि हामी अहिले आफ्‍ना भौतिक शरीरहरूमा बाँचिरहेका भए तापनि, हामी सेनाहरूले झैं युद्ध गर्दैनौं ।
+\v 4 र हामीहरू हतियारहरूले युद्ध गर्दैछौं, तर यी हतियारहरू मानिसले होइन, तर परमेश्‍वरले बनाउनुभएको हो । यी हतियारहरू शक्तिशाली छन्, यति शक्तिशाली छन् कि तिनीहरूले कुनै पनि झूटा तर्कलाई धुजाधुजा पार्न सक्‍छन् । 
+\s5
+\v 5 यसरी हरेक झूटा तर्क र परमेश्‍वरको विरूद्धमा खडा हुने सबै कुरालाई हामी धुजाधुजा पार्न सक्‍छौं । मानिसहरूले उहाँलाई चिन्‍नबाट रोक्‍ने प्रयास गर्ने तिनीहरूले नै हुन् । मानिसहरूसँग भएका हरेक विचारलाई हामी लिन र राख्‍न सक्‍छौं र ती विचारहरूलाई हाम्रा कैदीहरूका रूपमा हामी लिन्‍छौं । परमेश्‍वरका आज्ञा पालन नगरेका मानिसहरूमा उहाँले काम गर्नुहुन्‍छ, र तिनीहरू उहाँमा फर्कनेछन्, र एक दिन तिनीहरूले ख्रीष्‍टको आज्ञा पालन गर्नेछन् ।
+\v 6 जब तिमीहरू आफैंले पूर्ण रूपमा ख्रीष्‍टको आज्ञा पालन गर्छौ, तब उहाँका आज्ञाकारी नहुने कसैलाई पनि दण्ड दिन हामी तयार हुनेछौं ।
+\s5
+\v 7 तिमीले स्‍पष्‍ट तथ्यहरूलाई हेर्नुपर्छ । कसैले ख्रीष्‍टमा विश्‍वास गर्छ भने, उसलाई याद गराई देओ जसरी ऊ ख्रीष्‍टको हो, त्यसरी नै हामी पनि हौंँ !
+\v 8 प्रेरितहरूका रूपमा हाम्रा अधिकारको बारेमा मैले आफ्‍नो प्रशंसा गर्दा, त्यो कुरा तिमीहरूका निम्‍ति अति बढी लागेको हुनसक्छ । तर तिमीहरूको नाश गर्न होइन तर तिमीहरूलाई मद्दत गर्न र तिमीहरूलाई बलियो पार्नलाई प्रभुले मलाई त्‍यो अधिकार दिनुभयो । यसैले प्रभुले मलाई दिनुभएको अधिकारमा म शर्माउँदिन ।
+\s5
+\v 9 तिमीहरू मेरो पत्रहरू पढ्दा कडा लागे तापनि, तिमीहरूले ती पढ्‍दा तिमीहरू डराओ भन्‍ने मेरो चाहना होइन् । त्‍यसकारणले मैले ती तिमीहरूलाई लेखेको होइन ।
+\v 10 मलाई चिन्‍ने र मेरा पत्रहरू पढ्‍ने केही मानिसहरू भन्छन्, “हामीले तिनको पत्रहरूलाई गम्भीरतासाथ लिनुपर्छ, किनभने तिनीहरूले शक्‍तिशाली कुराहरू भन्छन्, तर पावल हामीसँग हुदा, तिनी शारीरिक रूपमा कमजोर हुन्‍छन् र तिनका कुरा सुन्‍नुको केही अर्थ नै हुन्‍न ।”
+\s5
+\v 11 मेरो आलोचना गर्नेहरूले यो जानून् कि हामीले आफ्‍ना पत्रहरूमा तिमीहरूलाई जे लेख्‍छौं, हामी तिमीहरूसँग हुँदा पनि हामी तिनै कुराहरू गर्छौं ।
+\v 12 आफ्नै प्रशंसा गर्नेहरूसँग आफैंलाई तुलना गर्ने प्रयास पनि हामी गर्ने छैनौं । तिनीहरूले आफैंलाई एक अर्कामा तुलना गर्दा, त्‍यसैले तिनीहरू मूर्ख हुन् भन्‍ने कुरा मात्र प्रमाणित हुन्‍छ ।
+\s5
+\v 13 परमेश्‍वरले हामीलाई जे गर्न दिनुभएको छ, त्यसको बारेमा मात्र हामी आफ्‍नो प्रशंसा गर्नेछौं । र उहाँले हामीलाई जसरी काम गर्न भन्‍नुभएको छ हामी त्‍यसरी मात्रै काम गर्नेछौं । यद्यपि, हाम्रा कामले तिमीहरूलाई पनि समावेश गर्छ ।
+\v 14 जब हामी तिमीहरूकहाँ पुग्‍यौं, तब परमेश्‍वरले हामीलाई काम गर्न पठाउनु भएको ठाउँबाट बाहिर हामी कतै गएनौं । उहाँले हामीलाई तिमीहरूका क्षेत्रमा पठाउनुभयो र तिमीहरूलाई ख्रीष्‍टको सुसमाचार सुनाउने पहिलो व्‍यक्तिहरू हामी नै थियौं ।
+\s5
+\v 15 जुन काम परमेश्‍वरले अरूलाई गर्न दिनुभयो त्‍यो काम हामीले नै गरेको थियौं भने जस्‍तो गरी हामी घमण्ड गर्दैनौं । बरु, तिमीहरूले परमेश्‍वरमा धेरैभन्दा धेरै विश्‍वास गर्नेछौ भनी हामी आशा गर्छौं । र त्‍यसरी नै परमेश्‍वरले हामीलाई एउटा झन् ठुलो क्षेत्रमा काम गर्न पठाउनु हुनेछ ।
+\v 16 तिमीहरू बसोबास गरेको ठाउँभन्दा बाहिरका मानिसहरूलाई हामीले सुसमाचार प्रचार गर्न सकौं भनेर हामी यो कुराको आशा गर्छौं । कोही अरू परमेश्‍वरका सेवकहरूले तिनीहरूका आफ्‍नै क्षेत्रमा, जहाँ तिनीहरूले उहाँको सेवा गर्छन्, त्‍यो कामको श्रेय हामी आफूले लिने छैनौं ।
+\s5
+\v 17 धर्मशास्‍त्रले भन्छ, “कसैले घमण्ड गर्छ भने, परमप्रभुमा नै घमण्ड गरोस् ।”
+\v 18 एक जना व्‍यक्तिले आफूले जे गरेको छ त्यसको निम्‍ति आफ्‍नो प्रशंसा गर्छ भने, त्यसो गरेको निम्‍ति परमेश्‍वरले उसलाई इनाम दिनुहुन्‍न । बरु, जसलाई उहाँले स्वीकृति दिनुहुन्‍छ उहाँले त्‍यसलाई इनाम दिनुहुन्‍छ ।
+\s5
+
+\c 11
+\p
+\v 1 एक व्‍यक्तिले आफ्नै प्रशंसा गर्नु मूर्खता हो, तर म त्‍यही काम गर्दैछु । कृपया मलाई अरू थोरै निरन्तरता गर्ने अनुमति देओ ।
+\v 2 किनकि म होशियार भएर तिमीहरूको रेखदेख गर्न चाहान्‍छु । परमेश्‍वर आफैंले तिमीहरूको रेखदेख गर्नुभएझैं म तिमीहरूको रेखदेख गर्न चाहान्‍छु । म एक बुबा जस्तो हुँ जसले तिमीहरूको विवाह एक मात्र पतिसँग गरिदिने प्रतिज्ञा गर्‍यो र जसले ख्रीष्‍टको पवित्र दुलही हुनलाई बाबुले झैं तिमीहरूको हेरविचार गर्ने इच्‍छा गर्छ ।
+\s5
+\v 3 तर मैले तिमीहरूको बारेमा विचार गर्दा, दियाबलसले हव्‍वालाई छल गरेजस्‍तै, कसैले तिमीहरूलाई छल गरेको छ कि भनेर म डराएको छु । ख्रीष्‍टलाई सच्‍चा हृदयले प्रेम गर्नबाट रोक्‍नलाई कसैले तिमीहरूलाई विश्‍वस्‍त पारेको छ कि भनेर म डराएको छु ।
+\v 4 अरू कोही आउँछ र येशूको बारेमा हामीले तिमीहरूलाई भनेको भन्‍दा फरक कुराहरू भन्‍छ, वा परमेश्‍वरको आत्माभन्दा फरक किसिमको आत्मा वा फरक किसिमको सुसमाचार तिमीहरूले ग्रहण गर भन्‍ने उसले इच्‍छा गर्छ भने पनि तिमीहरूलाई केही फरक नपर्ने जस्‍तै लागेको कारणले मैले यसो भनेको हो ।
+\s5
+\v 5 ती शिक्षकहरूलाई मानिसहरूले, “सर्वोच्‍च प्रेरितहरू” भनी सम्बोधन गर्छन्, तर तिनीहरू मभन्दा ठुला हुन् भनी म विचार गर्दिन ।
+\v 6 उत्‍कृष्‍ट भाषणहरू कसरी दिने भनी मैले कदापि अध्ययन नगरेको कुरा सत्‍य होला, तर परमेश्‍वरको बारेमा निश्‍चय पनि मलाई धेरै कुराहरूको ज्ञान छ, जस्तो मैले तिमीहरूसँग बोल्दा तिमीहरूले सिक्‍यौ ।
+\s5
+\v 7 यसरी अरूले मेरो सट्टामा तिमीहरूको प्रशंसा गर्ने किसिमले एक विनम्र व्‍यक्ति भएर तिमीहरूको सेवा गर्नु के मेरो गल्ती थियो ? पैसा नलिएर तिमीहरूलाई सुसमाचार प्रचार गरेर के मैले गल्त गरें ?
+\v 8 हो, अरू मण्डलीहरूमा भएका विश्‍वासीहरूले मलाई पैसा दिने अनुमति मैले दिएँ, यसरी मैले तिमीहरूको सेवा गर्न सकें । सायद मैले तिनीहरूलाई लुट्दै थिएँ भनी तिमीहरूले भन्‍नेछौ । तर मैले तिमीहरूसँग केही मागिन ।
+\v 9 म तिमीहरूसँग हुँदा, त्‍यहाँ यस्तो एउटा समय पनि थियो, जतिबेला मलाई धेरै कुराहरूको खाँचो पर्‍यो, तर मैले तिमीहरूसँग पैसा माग्‍दै मागिन । बरु, माकेडोनियाबाट आएका भाइहरूले मलाई आवश्‍यक सबै कुरा जुटाई दिए । मेरो कारणले कुनै किसिमको कठिनाइ नहोस् भनी मैले तिमीहरूका निम्‍ति हरेक कुरा गरेको छु र यो काम म निरन्तर गर्नेछु ।
+\s5
+\v 10 ख्रीष्‍ट र कसरी मैले उहाँको काम गरेको छु भन्‍ने बारेमा म पूर्ण सत्य भन्‍दैछु । यसैले अखैयाका सबै क्षेत्रमा म हरेकलाई यसको बारेमा निरन्तर भन्‍नेछु ।
+\v 11 मैले तिमीहरूलाई प्रेम नगरेको कारणले मैले तिमीहरूको पैसा लिनलाई इन्‍कार गरेको भन्‍ने विचार त तिमीहरूले साँच्‍चै नै गर्दैनौ नि, गर्छौ त ? य कुरा त परै जाओस् ! मैले तिमीहरूलाई प्रेम गर्छु भनी परमेश्‍वरले जान्‍नुहुन्‍छ ।
+\s5
+\v 12 म यसरी नै निरन्तर तिमीहरूको सेवा गर्नेछु, जसले गर्दा आफूलाई हामी समान भएको दाबी गर्ने मानिसहरूलाई म रोक्‍न सक्‍छु । तिनीहरूले कसरी घमन्ड गर्छन् त्‍यो देखाउन तिनीहरूलाई कुनै बहाना हुनेछैन ।
+\v 13 आफूलाई परमेश्‍वरले पठाउनुभएको हो भनी दाबी गर्ने यस्ता मानिसहरू झुट्टा प्रेरितहरू हुन् । तिनीहरू सधैंँ झुटो बोल्ने कामदारहरू हुन् र तिनीहरू ख्रीष्‍टको प्रेरितहरू भएको बहाना गर्दैछन् ।
+\s5
+\v 14 तिनीहरूले हामीलाई अचम्ममा पार्नु हुँदैन । शैतानले पनि परमेश्‍वरको उपस्थितिको ज्योतिले चम्केरि एउटा स्वर्गदूत भएको बहाना गर्छ ।
+\v 15 त्‍यसका सेवकहरूले पनि परमेश्‍वरको सेवा गर्ने बहाना गर्छन् । तिनीहरू असल भएको बहाना गर्छन् । परमेश्‍वरले तिनीहरूलाई दण्ड दिनुहुनेछ जस्‍तो तिनीहरू योग्‍य छन् ।
+\s5
+\v 16 म एक जना मूर्ख व्‍यक्ति हुँ भनी कसैले सोच्‍नु हुँदैन । तर तिमीहरू साँच्‍चै मलाई एक जना मूर्खको रूपमा विचार गर्छौ भने, तब म अघि बढ्नेछु र निरन्‍तर अरू बढी आफ्नो प्रशंसा गर्नेछु ।
+\v 17 जब म यसरी बोल्‍छु, तब प्रभुले मेरो बारेमा यो तरिकाले बोल्‍नहुन्‍न । यो त केवल एक जना मूर्ख झैं बोल्ने म नै हुँ ।
+\v 18 यो जीवनमा तिनीहरू को हुन् भन्‍ने बारेमा धेरै जना घमण्डी भएका छन् । हो, म पनि त्यस्तै हुन सक्छु ।
+\s5
+\v 19 तिमीहरू आफैं अति बुद्धिमानी हुनाले निश्‍चय पनि तिमीहरूले खुशीसाथ मेरो मूर्खतालाई सहनेछौ ।
+\v 20 तिमीहरूलाई दासहरू सरह व्यवहार गर्ने अगुवाहरूलाई तिमीहरूले सहेको कारणले म यो भन्छु । तिमीहरू माझमा फाटोहरू ल्याउनेहरूका पछि तिमीहरू लाग्‍यौ । तिमीहरूका अगुवाहरूलाई तिमीहरूका फाइदा उठाउन तिमीहरूले दियौ । तिमीहरूका अगुवाहरूले  अरूभन्दा आफैंलाई असल भनी कल्पना गर्ने अनुमति तिमीहरूले दियौ र तिनीहरूलाई तिमीहरूले आफ्‍ना अनुहारमा थप्‍पड हान्‍न दियौ, तर यसको बारेमा तिमीहरूले केही पनि गर्दैनौ । र के साँचै तिमीहरू आफुलाई बुद्धिमानी भन्छौ ?
+\v 21 मलाई शर्म लाग्‍छ, किनभने जब हामी तिमीहरूसँग थियौं, तिमीहरूलाई त्यसरी व्यवहार गर्न हामीलाई ज्‍यादै सङ्‍कोच लाग्‍यो ।
+\s5
+\v 22 के ती मानिसहरू हिब्रूहरू हुन् ? म पनि हुँ । के तिनीहरू इस्राएलीहरू हुन् ? म पनि हुँ । के तिनीहरू अब्राहामका सन्तानहरू हुन् ? म पनि हुँ ।
+\v 23 के तिनीहरू ख्रीष्‍टका सेवकहरू हुन् ? – म एक जना पागल मानिसजस्तै बोल्छु ! तिनीहरूमध्ये कुनै पनि व्‍यक्तिले भन्दा मैले बढी कडा परिश्रम गरें । तिनीहरू भन्दा धेरै पल्‍ट म झ्‍यालखानहरूमा परेको छु । तिनीहरूले भन्दा धेरैपल्‍ट मैले असैह्‍य कुटाइहरू खाएको छु, र तिनीहरूले भन्दा धेरैपल्‍ट मैले मृत्युको सामना गरेको छु ।
+\s5
+\v 24 म मरणासन्‍न नभएसम्‍म मलाई पिटेर यहूदीहरूले उनान्चालीस कोर्रा हानेर मलाई पाँचपल्‍टसम्‍म दण्‍ड दिए ।
+\v 25 मलाई  राख्‍नेहरूले तिनपल्‍ट मलाई काठको डण्डाहरूले हिर्काए । एकपल्‍ट तिनीहरूले मलाई मार्नलाई ढुंगाहरूले हिर्काए । म चढेका तीनवटा भिन्दा-भिन्दै जहाजहरू आँधीमा हराएकाो थिए, उद्धारको आशा गरेर मैले एक रात र एक दिन खुल्ला समुद्रमा बिताएको छु ।
+\v 26 मैले धेरै यात्राहरू गरेको छु र मैले नदीहरूको जोखिम थाहा गरेको छु, मैले डाँकुहरूबाट हुने जोखिम, मेरो आफ्नै मानिसहरू, यहूदीहरूबाट हुने जोखिम, गैरयहूदीहरूबाट हुने जोखिम, सहरमा जोखिम, उजाड-स्थानमा जोखिम, समुद्रमा जोखिम, हामीलाई धोका दिने भाइहरूबाट हुने जोखिम भोगेको छु ।
+\s5
+\v 27 मैले कडा परिश्रम गरेको छु र प्रायः अनिदोमा हिंडेर कठिनाइको सामना गरेको छु । केही खानेकुराबिना नै म भोकाएको र तिर्खाएको छु । मैले चिसो र कपडाको अभावमा बिताएको छु ।
+\v 28 त्‍यो सबै कुराहरूका अतिरिक्त, मण्डलीहरूले कति राम्रो गर्दै छन् भन्‍ने बारेमा म हरेक दिन चिन्ता गर्छु ।
+\v 29 विश्‍वासी बन्‍धुसँगै म कमजोर नभई तिनी कमजोर भएका छैनन् । अर्को व्‍यक्तिलाई पापमा लाने कुनै विश्‍वासी बन्‍धुसित पनि म अत्‍यन्‍तै नरिसाएको अवस्‍था छैन ।
+\s5
+\v 30 मैले घमण्ड गर्नुपर्छ भने, म कति कमजोर छु भनी देखाउने यस्‍तै कुराहरूका बारेमा मात्र म घमण्ड गर्नेछु ।
+\v 31 परमेश्‍वर र प्रभु येशू ख्रीष्‍टका पिता – हरेक व्‍यक्ति र हरेक कुराले उहाँलाई नै प्रशंसा देओस् ! –मैले झूट बोलिरहेको छैन भन्‍ने कुरा उहाँलाई थाहा छ ।
+\s5
+\v 32 दमस्कस सहरमा अरितस राजाका गवर्नरले मलाई गिरफ्तार गर्ने आशा गरेर सहरको चारैतिर सुरक्षाकर्मी  खटाएका थिए । 
+\v 33 तर मेरा मित्रहरूले मलाई एउटा डालोमा राखे र मलाई पर्खालमा भएको एउटा झ्यालबाट तल झारेर सहरबाट बाहिर जानलाई पठाइदिए र तिनको हातबाट म फुत्कें ।
+\s5
+
+\c 12
+\p
+\v 1 आफ्नो प्रतिरक्षा गर्ने कुराले केही असल नभए तापनि, मैले निरन्तरता दिनैपर्छ, यसैले प्रभुले मलाई दिनुभएका केही दर्शनहरूका बारेमा म निरन्तर गर्व गर्नेछु ।
+\v 2 चौध वर्षअघि परमेश्‍वरले म, ख्रीष्‍टसँग मिलाप भएको एक जना मानिसलाई, सर्वोच्‍च स्वर्गमा लानुभयो–तापनि परमेश्‍वरले मेरो आत्मामा मात्र मलाई माथि लानुभयो वा मेरो शरीरमा पनि लानुभयो त्‍यो उहाँलाई मात्र थाहा छ ।
+\s5
+\v 3 र म – मेरो शरीरमा हो कि मेरो आत्मामा मात्र हो, परमेश्‍वरलाई मात्र थाहा छ –
+\v 4 म माथि स्वर्गमा प्‍यारडाइस भनिने ठाउँमा लगिएको थिएँ । त्यहाँ मैले त्‍यस्‍ता कुराहरू सुनें जुन धेरै पवित्र थिए र म तिमीहरूलाई ती भन्‍ने योग्यको छैन ।
+\v 5 म त्यसको बारेमा गर्व गर्न सक्छु—तर परमेश्‍वरले त्‍यो सबै कुरा हुन दिनुभयो, मैले होइन । किनकि  परमेश्‍वरले कसरी म एक जना कमजोर मानिसमा काम गर्नुहुन्‍छ भनेर मात्र आफ्‍नो बारेमा गर्व गर्न सक्छु ।
+\s5
+\v 6 मैले आफ्‍नो बारेमा गर्व गर्दै बसें भने पनि, म मूर्ख हुनेछैन, किनभने जे सत्‍य थियो त्‍यो मात्र म भनिरहनेछु । तापनि, म अरू बढी गर्व गर्नेछैन, जसले गर्दा तिमीहरूले जे मैले भनेको सुन्‍छौ त्‍योद्वारा वा तिमीहरूलाई मेरो बारेमा पहिले नै जे थाहा छ त्‍योद्वारा मात्र तिमीहरूले मेरो इन्‍साफ गर्न सक्‍छौ ।
+\v 7 यसैले मैलै सहन नसक्‍ने असाध्‍ये कठिन केही कुरा, मलाई दुःख दिनलाई शैतानको एउटा उपाय, मैले तिमीहरूलाई भन्‍नैपर्ने परमेश्‍वरले मलाई दिनुभएको एउटा कुरा बाहेक, परमेश्‍वरले मलाई दिनुभएका आश्‍चर्यपूर्ण दर्शनहरूका विषयमा कुरा गर्न म अब रोक्‍नेछु । परमेश्‍वरले यसो गर्नुभयो, जसले गर्दा मैले देखेका दर्शनहरूका बारेमा मैले अहंकार गर्नेछैन ।
+\s5
+\v 8 यो समस्‍याको बारेमा मैले प्रभुसँग तीनपल्‍ट प्रार्थना गरें । प्रत्‍येक पल्‍ट यो मबाट हटाइदिन मैले उहाँलाई बिन्‍ती गरें ।
+\v 9 तर उहाँले मलाई भन्‍नुभयो, “अहँ, म यो तँबाट हटाउने छैन । मैले तँलाई प्रेम गर्नु र तँसँग रहनु नै तेरो निम्‍ति पर्याप्‍त छ किनभने जब तँ कमजोर हुन्‍छस्, तब म तँमा आफ्‍नो सबभन्‍दा शक्‍तिशाली काम गर्छु ।” त्यसकारणले बरु म आफ्‍नो कमजोरीमा गर्व गर्छु, जसले गर्दा ख्रीष्‍टको शक्‍ति आउन र मलाई बलियो बनाउन सक्छ ।
+\v 10 म कुनै पनि कुराको सामना गर्न सक्छु किनभने ख्रीष्‍ट मसँग हुनुहुन्छ । यो हुन सक्छ कि म कमजोर हुनपर्छु वा अरूले मलाई हेला गर्न सक्‍छन्, वा मैले ठुला कठिनाइहरूका सामना गर्नुपर्छ, वा अरूले मलाई मार्ने कोसिस गर्नेछन् । यो हुन सक्छ कि मले निरन्तर धेरै किसिमका कठिनाइहरूका सामना गर्नुपर्नेछ । कुनै पनि अवस्थामा, जब मेरो शक्‍ति सकिन्‍छ, तब म शक्‍तिशाली हुन्‍छु ।
+\s5
+\v 11 जब म यसरी लेख्‍छु, तब मैले आफ्‍नै प्रशंसा गरिरहेको हुन्छु । तर मैले यसो गर्नुपर्‍यो, किनभने तिमीहरूको भरोसा मेरो कुरामा हुनुपर्थ्यो । म वास्‍तवमा नै केही नभए तापनि यी “सर्वोच्‍च प्रेरितहरू” जति असल म छु ।
+\v 12 एक जना आधिकारि प्रेरित हुनुको साँचो चिन्‍हहरू मैले तिमीहरूलाई दिएँ—मैले तिमीहरूका माझमा अति धैर्यसाथ गरेका आश्‍चर्यपूर्ण कामहरूः अचम्‍मका आश्‍चर्य कामहरू जसले यो प्रमाणित गर्‍यो कि म साँच्‍चै नै येशू ख्रीष्‍ट सेवा गर्छु ।
+\v 13 निश्‍चित रूपमा तिमीहरू अरू मण्डलीहरू जत्तिकै महत्त्वपूर्ण थियौ ! तिमीहरू एक मात्र किसिमले यस कुरामा फरक थियौ कि मैले तिमीहरूबाट पैसा लिइनँ जस्‍तो मैले तिनीहरूबाट लिएँ । मलाई आफ गर कि मैले तिमीहरूबाट यो मागिन !
+\s5
+\v 14 त्यसैले यो सुन ! अब म तिमीहरूकहाँ तेस्रो पल्‍ट आउन लागेको छु र यो यात्रामा, अरू सबैमा जस्तै, म तिमीहरूबाट पैसा माग्‍ने छैन । तिमीहरूसँग भएका कुनै कुराको पनि म इच्‍छा गर्दिन । मैले इच्‍छा गर्ने त तिमीहरू हौ ! हामीले आफ्‍ना परिवारहरूमा मान्‍ने गरेको सिद्धान्त तिमीहरूलाई थाहा छः छोराछोरीले आफ्‍ना बाबुआमाको खर्च तिर्नुपर्दैन, तर बाबुआमाले छोराछोरीको खर्च तिर्नलाई पैसा बचाउनुपर्छ ।
+\v 15 तिमीहरूका निम्‍ति मैले गर्न सक्‍ने हरेक कुरा, मेरो जीवन नै गुमाउनु पर्ने भए तापनि, म त्‍यो धेरै खुशीसाथ गर्नेछु । यसको अर्थ, मैले तिमीहरूलाई पहिलाले भन्दा धेरै प्रेम गर्छु भने, तिमीहरूले पनि मलाई निश्‍चित रूपमा पहिलाले भन्दा धेरै प्रेम गर्नुपर्छ ।
+\s5
+\v 16 र यसैले कसैले यसो भन्‍न सक्छ कि मैले तिमीहरूबाट पैसा नमागे तापनि, मैले छल गरेर मेरा हरेक खाँचोमा तिमीहरूलाई तिर्न लगाएँ ।
+\v 17 ओहो, मैले तिमीहरूकहाँ पठाएका अरू कसैलाई प्रयोग गरेर मैले तिमीहरूलाई ठग्‍ने काम कदापि गरिन, गरें र ?
+\v 18 उदाहरणको लागि, मैले तीतस र अरू भाइहरूलाई तिमीहरूकहाँ पठाएँ, तर तिनीहरूले आफूलाई सहायता गर्न तिमीहरूलाई भनेनन्, भने र ? तीतसले कदापि पनि आफ्‍नो खर्च तिर्न तिमीहरूलाई लगाएनन्, लगाए र ? जसरी मैले तिमीहरूसँग व्यवहार गरें त्यसरी नै तीतस र अरू भाइहरूले गरे, होइन र ? हामीले आफ्‍नो जीवन यसरी नै बितायौं । तिमीहरूले हाम्रा निम्‍ति कदापि कुनै कुरा तिर्नु परेन ।
+\s5
+\v 19 मैले यस पत्रमा आफ्‍नै बचाउ गर्ने कोसिस गरिरहेको छु भनी तिमीहरूले साच्‍चै नै विचार गर्दैनौ, गर्छौ र ? म ख्रीष्‍टमा सहभागी भएको छु भनी परमेश्‍वरलाई थाहा छ र उहाँमा भरोसा गरेर तिमीहरूलाई बलियो बनाउनलाई मैले हरेक कुरा लेखेको छु ।
+\s5
+\v 20 तर जब म तिमीहरूकहाँ आउँछु, मैले इच्‍छा गरेजस्तो मैले तिमीहरूलाई नपाउन सक्‍छु । जब म आउँछु, तब तिमीहरूले मेरा कुरा सुन्‍न इच्‍छा नगर्न सक्‍छौ । मलाई डर लाग्‍छ कि तिमीहरू आफ्‍नै माझमा धेरै तर्क गर्दैछौ, कि तिमीहरूमध्ये कोही एक-अर्काको डाह गर्छौ, र तिमीहरूमध्ये कोही एक-आपसमा धेरै रिसाउँछौ । मलाई डर लाग्‍छ कि तिमीहरूमध्ये कसैले आफैंलाई पहिलो स्थानमा राख्‍दैछौ, एक-अर्काका बारेमा कुरा काट्दैछौ र तिमीहरूमध्ये कोही धेरै स्वार्थी छौ ।
+\v 21 मलाई डर छ कि जब म तिमीहरूकहाँ आउँछु र तिमीहरूलाई भेट्छु, तब परमेश्‍वरले मलाई होच्‍याउनु हुनेछ । मलाई डर छ कि यसअघि परमेश्‍वरको अनाज्ञाकारी भएका र विभिन्‍न किसिमले यौन सम्बन्धि पाप गर्न नछोडेका धेरै जनाको निम्‍ति मैले शोक गर्नुपर्नेछ ।
+\s5
+
+\c 13
+\p
+\v 1 यी समस्याहरूको समाधान गर्नलाई यो तेस्रोपल्‍ट म तिमीहरूकहाँ आउँदैछु । यी समस्याहरूका सामना गर्दा अवलम्‍बन गर्नुपर्ने सिद्धान्‍तको बारेमा धर्मशास्‍त्रले जे भन्‍छः “अरू विरूद्धको हरेक अभियोग दुई वा तिन जना व्‍यक्तिहरूको साक्षीमा आधारित हुनुपर्छ,” एक जनामा हुनुहुँदैन ।
+\v 2 दोस्रो पल्ट म तिमीहरूलाई भेट्‍न आउँदा, जसले पाप गरेका थिए र जसलाई  मण्डलीको सामु आरोप लगाइएको थियो, र सम्‍पूर्ण मण्‍डलीलाई मैले जे भनें, त्‍यो म फेरी पनि भन्छुः यी आरोपहरूलाई म वेवास्‍ता गर्ने छैन ।
+\s5
+\v 3 म यो तिमीहरूलाई भन्छु किनभने ख्रीष्‍ट मद्वारा बोल्‍दै हुनुहुन्‍छ भन्‍ने कुराको प्रमाण तिमीहरू खोज्‍दैछौ । तिमीहरूका समस्‍या समाधान गर्न उहाँ कमजोर हुनुहुन्‍न । बरु, उहाँले आफ्‍नो ठुलो शक्‍तिद्वारा तिमीहरूमा काम गर्दै हुनुहुन्‍छ ।
+\v 4 हामीले ख्रीष्‍टको उदाहरणद्वारा जान्‍दछौं, किनभने, उहाँ कमजोर बन्‍नुहुँदा, तिनीहरूले उहाँलाई क्रुसमा टाँगे, तापनि परमेश्‍वरले उहाँलाई फेरिी जीवित पार्नुभएको छ । र जसै हामीले जीवन बिताउँछौं र उहाँको उदाहरणको अनुसरण गछौं, हामी पनि कमजोर हुन्‍छौं, तर, तिमीहरूमध्‍ये कसैले गरेका यी पापहरूका बारेमा तिमीहरूसित हामीले कुरा गर्दा परमेश्‍वरले उहाँसँगै हामीलाई पनि बलियो पार्नुहुनेछ ।
+\s5
+\v 5 तिमीहरूले आफैंलाई जाँच्‍नुपर्छ र तिमीहरू कसरी जिउँछौ हेर्नुपर्छ । परमेश्‍वरले कसरी तिमीहरूलाई प्रेम गर्नुहुन्छ र तिमीहरूलाई कृपा गर्नुभएको छ त्‍यसमा तिमीहरूले भरोसा गर्छौ भन्‍ने कुराको प्रमाण तिमीहरूले खोज्‍नुपर्छ । तिमीहरूले आफूले आफैंलाई जाँच गर्नुपर्छ र येशू ख्रीष्‍ट तिमीहरूमा बास गर्नुहुन्‍छ कि भनी सोध्‍नुपर्छ ? तिमीहरू यो जाँचमा असफल नभएसम्म उहाँ वास्‍तवमा नै तिमीहरूमध्‍ये हरेकमा बास गर्नुहुन्छ ।
+\v 6 र हामी जाँचमा सफल हुन्‍छौं र ख्रीष्‍ट हामीमा बास गर्नुहुन्‍छ भन्‍ने कुरा नै तिमीहरूले पाउनेछौ भनी म आशा गर्छु ।
+\s5
+\v 7 अब हामी परमेश्‍वरमा प्रार्थना गर्छौ कि तिमीहरूले कुनै पनि गलत कुरा गर्नु नपरोस् । यो जाँच पास गरेर तिमीहरूभन्दा हामी असल देखा पर्ने इच्‍छा गरेको कारणले हामीले यस कुराको निम्‍ति प्रार्थना गर्ने होइन । बरु, तिमीहरूले ठिक कुराहरू जान र गर भन्‍ने हाम्रो इच्‍छा भएर हो । हामी असफल भएको देखा परे तापनि, तिमीहरू सफल नै भएको हामी इच्‍छा गर्छौं ।
+\v 8 हामीले जे गर्छौं त्‍यसमा सत्यले नियन्‍त्रण गर्छ । सत्यको विरुद्धमा हामी कुनै कुरा पनि गर्न सक्‍दैनौं ।
+\s5
+\v 9 जब हामी कमजोर हुन्छौं, तब तिमीहरू बलिया हुन्छौ भन्‍ने कुराको आनन्‍द हामीमा हुन्छ । तिमीहरूले सधैं पूर्ण रूपले परमेश्‍वरमा विश्‍वास गर्न र आज्ञाकारी हुन सक भनी हामी प्रार्थना गर्छौं ।
+\v 10 मैले यो पत्र तिमीहरूलाई लेख्दै गर्दा अहिले म तिमीहरूबाट टाढा छु । जब म तिमीहरूकहाँ आउछु, तब मैले तिमीहरूसँग रूखो व्यवहार गर्नुपर्दैन । प्रभुले मलाई एक प्रेरित बनाउनुभएको हुनाले म तिमीहरूलाई उत्साह दिन चाहान्‍छु र तिमीहरूलाई कमजोर बनाउन होइन ।
+\s5
+\v 11 भाइहरू र बहिनीहरू, अन्तिम कुरा यो होः आनन्द गर ! तिमीहरूले गरिरहेकोा भन्दा अझ असल काम र व्‍यवहार गर, र तिमीहरूलाई साहस दिने अनुमति प्रभुलाई देओ । एक-आपसमा सहमत होओ र एकसाथ मिलापमा बस । तिमीहरूले यी कुराहरू गर्छौ भने, तिमीहरूलाई प्रेम गर्नुहुने र तिमीहरूमा मिलाप ल्याउनुहुने परमेश्‍वर तिमीहरूसँग हुनुहुनेछ ।
+\v 12 तिमीहरूले एक अर्कालाई कति धेरै प्रेम गर्छौ भनी हरेक व्‍यक्तिलाई बुझाउने किसिमले एक अर्कालाई स्वागत गर ।
+\s5
+\v 13 यहाँ भएका हामी सबैले, जसलाई परमेश्‍वरले आफ्नै निम्ति अलग गर्नुभएको छ, तिमीहरूलाई अभिवादन भन्‍छौं ।
+\v 14 प्रभु येशू ख्रीष्‍टको दयालु व्यवहार तिमीहरूमा रहोस्, परमेश्‍वरको प्रेम तिमीहरूमा रहोस् र पवित्र आत्मा तिमीहरू सबै जनासँग रहनुभएको होस् ।

49-GAL.usfm

@@ -0,0 +1,235 @@
+\id GAL Unlocked Dynamic Bible
+\ide UTF-8
+\h गलाती
+\toc1 गलातीहरूलाई पावलको पत्र
+\toc2 गलाती
+\toc3 gal
+\mt1 गलातीहरूलाई पावलको पत्र
+
+
+\s5
+\c 1
+\p
+\v 1 म, पावलले गलातिया प्रान्तमा भएका प्रिय भाइहरू र बिहनीहरूलाई लेख्‍दैछु । म पावल प्रेरित हुँ । मानिसहरूको कुनै समूहले पनि मलाई प्रेरित बनाएको होइन, र मलाई त्‍यसो गर्न परमेश्‍वरले कसैलाई पनि भन्‍नु भएन ।
+\v 2 बरु प्रेरित हुँ किनभने येशू ख्रीष्‍ट र परमेश्‍वर पिताले मलाई त्‍यसरी पठाउनुभयो—हो, ख्रीष्‍टको मृत्‍यु भएपछि उहाँलाई फेरि जीवित बनाउनुहुने परमेश्‍वर पिताले ! म र मसँग यहाँ भएका सबै विश्‍वासी मित्रहरूले  गलातिया प्रान्‍तमा भएका सबै मण्डलीहरू तिमीहरू सबैलाई अभिवादन गर्छौं ।
+\s5
+\v 3 म प्रार्थना गर्छु कि हाम्रा पिता परमेश्‍वर र प्रभु येशू ख्रीष्‍टले तिमीहरूलाई कृपालु भएर मद्दत गर्नुहुनेछ र तिमीहरूलाई शान्ति दिनुहुनेछ ।
+\v 4 अति दुष्‍ट किसिमले काम गर्ने मानिसहरूबाट यस संसारबाट हामीलाई टाढा लाने हेतुले ख्रीष्‍टले हाम्रा पापहरूका निम्‍ति आफैंलाई परमेश्‍वरमा बलिदान गर्नुभयो । परमेश्‍वर, हाम्रा पिताले इच्छा गर्नुभएको कारणले उहाँले यसो गर्नुभयो ।
+\v 5 यो कुरा सत्‍य भएको कारणले हामी सदासर्वदा परमेश्‍वरको प्रशंसा गरौं ।
+\s5
+\v 6 तिमीहरूलाई थाहै छ, ख्रीष्‍टले आफ्‍नो दयामा तिमीहरूलाई उहाँमा विश्‍वास गर्न बोलाउनुभयो । तर अहिले तिमीहरूले उहाँमाथि विश्‍वास गर्न छोडेका छौ भन्‍ने कुराले म छक्‍क परेको छु ! अब तिमीहरूले एउटा फरक सन्‍देशमा विश्‍वास गर्छौ जसको बारेमा केही मानिसहरूले परमेश्‍वरको बारेमा भएको सत्य सुसमाचार हो भन्‍छन् ।
+\v 7 ख्रीष्‍टले हामीलाई अर्को सुसमाचार कदापि भन्‍नुभएन, तर अरू मानिसहरूले तिमीहरूलाई अलमलमा पारिरहेका छन् । तिनीहरूले ख्रीष्‍टको बारेमा भएको सुसमाचारलाई बदल्न चाहन्छन् । ख्रीष्‍टले वास्‍तवमा अरू नै केही फरक कुरा भन्‍नुभयो भनी तिमीहरूले विश्‍वास गर भन्‍ने तिनीहरूको इच्‍छा छ ।
+\s5
+\v 8 तर हामी प्रेरितहरूले वा स्‍वर्गबाट आएको एउटा स्वर्गदूतले नै तिमीहरूलाई सुसमाचार भन्‍छ जुन हामीले यसअघि भनेको जस्‍तै छैन भने, परमेश्‍वरले त्यो व्‍यक्तिलाई सदासर्वदाको लागि दण्ड दिनुपर्छ ।
+\v 9 हामीले तिमीहरूलाई यस अघि नै भनेका जस्‍तै, म फेरि पनि तिमीहरूलाई भन्छु कि कसैले तिमीहरूलाई एक प्रकारको सुसमाचार सुनाउँदैछ जुन उसले सत्‍य हो भन्‍छ, तर त्यो तिमीहरूले विश्‍वास गरेको जस्‍तो होइन । यसैले परमेश्‍वरले त्यो व्‍यक्तिलाई सदासर्वदाको लागि दण्ड दिनुभएको होस् भनी म उहाँसँग बिन्‍ति गर्छु ।
+\v 10 मानिसहरूले मलाई मन पराउनु आवश्‍यक छैन, किनभने परमेश्‍वरले मलाई मान्‍यता दिनुहुन्छ । मैले मानिसहरूलाई खुशी पार्ने कोसिस गरिरहेको छैन । मैले अझै पनि मानिसहरूलाई खुशी पार्ने कोसिस गरिरहेको थिएँ भने, मैले साँच्‍चै ख्रीष्‍टको सेवा गर्ने थिइनँ ।
+\s5
+\v 11 मेरा विश्‍वासी मित्रहरू, तिमीहरूले यो जान भन्‍ने मेरो इच्‍छा हो कि ख्रीष्‍टको बारेमा मैले मानिसहरूलाई घोषणा गरेको सन्देश कुनै व्‍यक्तिले सृजना गरेको थिएन ।
+\v 12 यो सुसमाचार मैले कुनै साधारण मानिसबाट सुनेको थिइन, र त्‍यस्‍तो कुनै व्‍यक्तिले यो मलाई सिकाएको थिएन । बरु, येशू ख्रीष्‍ट स्वयंले यो मलाई सिकाउनुभयो ।
+\s5
+\v 13 विगतमा जब मैलै यहूदीको तरिकाले परमेश्‍वरको आराधना गर्थें, तब मैले के गरें भन्‍ने बारेमा मानिसहरूले तिमीहरूलाई भनेका छन् । परमेश्‍वरले स्‍थापना गर्नुभएका विश्‍वासीहरूको समूहहरूको विरुद्धमा खराब गर्न मैले कदापि रोकिन । ती विश्‍वासीहरू र तिनीहरूका समूहहरूलाई नश गर्ने कोसिस मैले गरें ।
+\v 14 मेरो समयका अरू कुनै यहूदीले भन्दा बढ्ता मैले यहुदी तरिकाले परमेश्‍वरको आदर गरें । अरू यहूदीहरूले हाम्रा पुर्खाहरूले पालन गरेका परम्पराहरू पालन गर्न बेवास्‍ता गरेको देख्‍दा म अति क्रोधित भएँ ।
+\s5
+\v 15 तापनि, परमेश्‍वरले मलाई उहाँको सेवा गर्न रोज्‍नुहुँदा म अझै पनि आफ्नी आमाको गर्भमै थिएँ, र उहाँले यसो गर्नुभयो किनभने उहाँलाई यसै गर्ने इच्छा भयो ।
+\v 16 येशू नै उहाँका पुत्र हुनुहुन्छ भनी उहाँले मलाई देखाउनुभयो । उहाँले यसो गर्नुभयो जसले गर्दा गैरयहूदीहरू बसोबास गर्ने क्षेत्रहरूमा उहाँका पुत्रकोा सुसमाचार मैले अरूलाई सुनाउन सकूँ । तर त्यो सन्‍देशलाई अझै राम्ररी बुझ्‍नको निम्‍ति म तत्काल कुनै मानिसकहाँ गइन ।
+\v 17 र मैले तुरुन्‍तै दमस्कस छोड्ने काम गरिन र मभन्दा पहिले प्रेरितहरू भएका मानिसहरू, यरूशलेममा भएका प्रेरितहरूलाई भेट्‍न म त्‍यहाँ पनि गइनँ । बरु, म अरबको उजाडस्‍थानको क्षेत्रमा गएँ । पछि म फेरि एकपल्‍ट दमस्कस सहरमा फर्कें ।
+\s5
+\v 18 परमेश्‍वरले मलाई यो सुसमाचार प्रकट गर्नुभएको तीन वर्ष पछि पत्रुसलाई भेट्न म यरूशलेममा गएँ । तिनीसँग म पन्ध्र दिन बसें ।
+\v 19 हाम्रा प्रभु येशूका भाइ र यरूशलेममा भएका विश्‍वासीहरूका अगुवा याकूबलाई पनि मैले भेटें, तर अरू कुनै प्रेरितलाई मैले भेटिन ।
+\v 20 तिमीहरूलाई म जे लेख्‍दैछु त्‍यो पूर्ण रूपमा सत्य हो भनी परमेश्‍वर जान्‍नुहुन्छ !
+\s5
+\v 21 मैले यरूशलेम छोडेपछि, म सिरिया र किलिकिया क्षेत्रहरूमा गएँ ।
+\v 22 त्यो समयसम्म यहूदिया प्रान्तमा भएका मण्डलीहरूका विश्‍वासीहरूले अझैसम्‍म मलाई देखेका थिएनन् ।
+\v 23 अरूले यसो भनिरहेको मात्र तिनीहरूले सुनेका थिए, “पावल, जसले हामीलाई विगतमा हिंसात्‍मक कुराहरू गर्दै थिए र रोक्‍न प्रयास गरिरहेका थिए, अहिले हामीले विश्‍वास गरेको सुसमाचार प्रचार गर्दैछन् !”
+\v 24 यसैले ममा जे भएको थियो त्यो कारणले तिनीहरूले परमेश्‍वरको प्रशंसा गरिरहे ।
+\s5
+
+\c 2
+\p
+\v 1 चौध वर्ष वितेपछि बारनाबास, तीतस र म फेरि यरूशलेम गयौं ।
+\v 2 हामीले गर्‍यौं किनभने हामीलाई जानुपर्छ भनी परमेश्‍वरले मलाई भन्‍नुभएको थियो । गैरयहूदीहरूका क्षेत्रहरूमा प्रचार गरिरहेको सुसमाचारको मुख्‍य सिद्धान्‍त गोप्य रूपमा मैले विश्‍वासीहरूका सबभन्दा मुख्य अगुवाहरूलाई ब्‍याख्‍या गरें । मैले प्रचार गरिरहेका कुरालाई तिनीहरूले मान्‍यता दिने कुरामा म निश्‍चित हुने इच्‍छा गरेको कारणले मैले त्यसो गरें । मैले व्यर्थमा काम गरिरहेको थिइनँ भन्‍ने कुरामा म पक्‍का हुने इच्‍छा गरें ।
+\s5
+\v 3 तर ती अगुवाहरूले मेरो साथमा गएका र खतना नभएका अन्य जाति तीतसलाई खतना गर्नुपर्छ भन्‍दै भनेन् ।
+\v 4 तिनको खतना हुनुपर्छ भनी माग गर्ने मानिसहरू सच्‍चा विश्‍वासीहरू थिएनन्, तर तिनीहरू आफूलाई विश्‍वासी मित्रहरू भएको बाहाना गर्थे । ख्रीष्‍ट येशूले हामीलाई यहुदी व्‍यवस्‍था र विधिहरूबाट स्वतन्‍त्र बनाउनुभएको छ भन्‍ने कुरा हामीलाई थाहा भएको कारणले हामीले सबै ती सबै कुराहरू अनुसरण नगरी कसरी परमेश्‍वरको आज्ञा पालन गर्छौं भनी तिनीहरूले हामीलाई नजीकबाट नियाले । यी झूटा विश्‍वासीहरूले हामीलाई व्यवस्थाको दास बनाउन चाहन्थे ।
+\v 5 तर खतनाको बारेमा तिनीहरूसँग हामी छोटो समय पनि सहमत भएनौं । ख्रीष्‍टको साँचो सुसमाचारले तिमीहरूमा निरन्‍तर फाइदा पुगोस् भन्‍ने हुतुले हामीले तिनीहरूको विरोध गर्‍यौं ।
+\s5
+\v 6 तर त्‍यहाँ भएका अरू अगुवाहरूले मैले प्रचार गरेका कुरामा कुनै कुरा पनि थपेनन् । ती अगुवाहरू महत्त्वपूर्ण मानिसहरू हुन्, तर तिनीहरू मेरो निम्‍ति खासै महत्‍वपूर्ण होइनन्, किनभने परमेश्‍वरले कोही व्‍यक्तिहरूलाई अरूलाई भन्‍दा बढी कृपा गर्नुहुन्‍न ।
+\v 7 बरु, जसरी पत्रुसले यहूदीहरूलाई सुसमाचार सुनाउँदै थिए, त्‍यसरी नै गैरयहूदीहरूलाई सुसमाचार सुनाउनलाई परमेश्‍वरले मलाई जिम्‍मेवारी दिंदै हुनुहुन्‍थ्‍यो भनी अगुवाहरूले बुझे ।
+\v 8 त्‍यसको अर्थ, जसरी यहूदीहरूकहाँ परमेश्‍वरको सन्‍देश लिएर जानलाई एक जना प्रेरितको रूपमा परमेश्‍वरले पत्रुसलाई शक्तिशाली बनाउनुभयो, त्‍यसरी नै गैरयहूदीहरूकहाँ उहाँको सन्‍देश लिएर जानलाई एक जना प्रेरितको रूपमा उहाँले मलाई शक्तिशाली बनाउनुभयो ।
+\s5
+\v 9 परमेश्‍वरले दया गरेर मलाई यो विशेष काम दिनुभएको थियो भनी ती अगुवाहरूले बुझे । यसैले याकूब, पत्रुस, र यूहन्‍ना, ख्रीष्‍टका विश्‍वासीहरूका अगुवाहरूले, धेरै मानिसहरूले चिनेका र आदर गरेका अगुवाहरूले हामीसँग हात मिलाए किनभने हामी पनि तिनीहरूसँगै सहकर्मी थियौं । परमेश्‍वरले हामीलाई खतना नभएका गैरयहूदीहरूकहाँ पठाउनुभएको थियो, र परमेश्‍वरले तिनीहरूलाई खतना भएका यहूदीहरूकहाँ पठाउनुभएको थियो भन्‍ने कुरामा हामी सहमत भयौं ।
+\v 10 यरूशलेमका गरीब विश्‍वासी बन्‍धुहरूलाई अझै पनि याद गर्नु भनेर तिनीहरूले हामीलाई आग्रह गरे । म पनि ठिक त्यस्‍तै गर्न इच्‍छुक थिएँ ।
+\s5
+\v 11 तर पछि म एन्टिओखिया शहरमा हुँदा, पत्रुस त्यहाँ आएपछि मैले तिनका आँखामा हेरें र तिनले जे गर्दै थिए त्‍यो गलत थियो भनी तिनलाई भनें ।
+\v 12 कुरा यस्‍तो थियो । पत्रुस एन्टिओखियामा गए र त्यहाँका गैरयहूदीहरूसँग नियमित रूपमा खान लागे । पछि त्‍यहाँ कोही यहूदी विश्‍वासीहरू एन्टिओखियामा आएका थिए जसले यरूशलेममा भएका विश्‍वासीहरूका अगुवा याकूबले आफूहरूलाई पठाएको भनी दाबी गरे । जब ती मानिसहरू आए, तब पत्रुसले गैरयहूदी विश्‍वासीहरूसँग बसेर खान छोडे र तिनीहरूसँग सङ्गत गरेनन् । गैरयहूदीहरूसँग घुलमिल गरेकोमा यरूशलेमबाट आएका यहूदी विश्‍वासीहरूले आफ्‍नो आलोचना गर्लान् भनी तिनी डराएका थिए ।
+\s5
+\v 13 अझै एन्टिओखियामा भएका अरू यहूदी विश्‍वासीहरूले पनि आफूलाई गैरयहूदी विश्‍वासीहरूसँग अलग पारेर पत्रुसको कपटपूर्ण व्‍यवहारमा सहभागी भए । बारनाबासले समेत गैरयहूदीहरूसँग सङ्गत गर्न बन्द गर्नुपर्छ भन्‍ने सोचे !
+\v 14 तर तिनीहरूले ख्रीष्‍टको सुसमाचारको सत्यताको अनुसरण नगरेको जब मलाई महसुस भयो, र जब सबै विश्‍वासी बन्‍धुहरू भेला भएका थिए, तब तिनीहरू सबैका सामु मैले पत्रुसलाई भनें, “तपाईं यहूदी हुनुहुन्छ, तर व्यवस्थाको अनुसरण नगर्ने गैरयहूदीले झैं तपाईंले जीवन बिताई रहनुभएको छ । यसैले तपाईंले यहूदीहरूजस्तै जीवन बिताउन गैरहयूदीहरूलाई कसरी मनाउन सक्‍नुहुन्छ ?”
+\s5
+\v 15 यहूदीहरूका रूपमा हाम्रो जन्‍म भएको हो, परमेश्‍वरका व्यवस्थाको कुनै ज्ञान नभएका गैरयहूदीहरूका रूपमा होइन ।
+\v 16 तर परमेश्‍वरले मोशालाई दिनुभएको व्यवस्थाको पालन गरेको कारणले परमेश्‍वरले व्‍यक्तिलाई आफ्‍नो दृष्‍टिमा धर्मी ठहराउनुहुन्‍न भनी अब हामी जन्‍दछौं । त्‍यो व्‍यक्तिले येशू ख्रीष्‍टमा विश्‍वास गर्छ भने मात्रै परमेश्‍वरले त्यसलाई त्‍यसो गर्नुहुन्छ । हामी यहूदीहरूमध्‍ये कोहीले ख्रीष्‍टमा विश्‍वास गरेका छौं । परमेश्‍वरले मोशालाई दिनुभएको व्यवस्था पालन गर्ने कोसिस हामीले गरेको कारण होइन, र हामीले ख्रीष्‍टमा विश्‍वास गरेको कारणले हो, हामीले त्‍यसो गर्‍यौं भने, यसरी परमेश्‍वरले आफ्‍नो दृष्‍टिमा हामीलाई असल ठहराउनुहुन्‍छ । कोही व्‍यक्तिहरूले व्यवस्था पालन गरेको कारणले परमेश्‍वरले तिनीहरूलाई धर्मी ठहराउनु हुनेछैन भनी उहाँले भन्‍नुभएको छ ।
+\s5
+\v 17 तर जब हामीले ख्रीष्‍टमा विश्‍वास गरेर हामीलाई परमेश्‍वरको दृष्‍टिमा धर्मी ठहराउन उहाँलाई बिन्‍ति गर्‍यौं, तब हामीले व्यवस्था पालनको कोसिस गर्न छोड्यौं, यसैले त्यो गरेकोले व्यवस्‍थाले हामीलाई पापी प्रमाणित गर्‍यो । तर त्‍यसको अर्थ ख्रीष्‍टले पापको पक्ष लिनुहुन्छ भन्‍ने कुरा निश्‍चय पनि होइन । निश्‍चय नै होइन !
+\v 18 मैले परमेश्‍वरको व्यवस्‍था पालन गरेको कारणले उहाँले मलाई आफ्‍नो दृष्‍टिमा धर्मी ठहराउनुहुन्छ भनी म फेरि पनि विश्‍वास गर्छु भने, म त्‍यस्‍तो मानिसजस्तै हुन्छु जसले आफैंले एक पल्ट भत्काएको पुरानो घरलाई नै पुनः निर्माण गर्छ । त्‍यो गर्दा मैले परमेश्‍वरको व्यवस्‍था भङ्ग गर्दै थिएँ भन्‍ने कुरा नै हरेक व्‍यक्तिले देख्‍छन् ।
+\v 19 जसै मैले परमेश्‍वरको व्यवस्‍था पालन गर्ने कोसिस गर्दै थिएँ, म एक मृत मानिसजस्तै भएँ । व्यवस्‍थाले मलाई मारेको जस्तो थियो । परमेश्‍वरको आराधना गर्न म जीवित हुन सकूँ भनेर यस्तो भयो ।
+\s5
+\v 20 क्रूसमा ख्रीष्‍टको मृत्‍युहुँदा मेरो जीवनको पुरानो तरिकाको अन्त्य भयो । अब म आफ्‍नो जीवनलाई निर्देशित गर्दिनँ । मेरो हृदयमा बास गर्नुहुने ख्रीष्‍टले अब मेरो जीवनलाई निर्देशित गर्नुहुन्छ । र म जिवित हुँदा अहिले म जे गर्छु, त्‍यो म परमेश्‍वरको पुत्रमा विश्‍वास गरेर गर्छु । उहाँले नै मलाई प्रेम गर्नुभयो र मेरो निम्‍ति परमेश्‍वरको क्षमा उपलब्‍ध गराउनलाई आफैंलाई बलिदानको रूपमा अर्पण गर्नुभयो ।
+\v 21 व्यवस्था पालन गर्दा हामीलाई परमेश्‍वरले धर्मी ठहराउनुहुन्‍छ भनेजस्‍तै गरेर म परमेश्‍वरको दयालाई पाखा लगाउने काम गर्दिन । अन्यथा, क्रूसमा ख्रीष्‍टको मृत्‍यु व्‍यर्थ हुन जान्‍छ ।
+\s5
+
+\c 3
+\p
+\v 1 तिमीहरू गलातियामा भएका विश्‍वासी बन्‍धुहरू धेरै मूर्ख हौ ! आफ्‍ना दुष्‍ट दृष्‍टिले कसैले तिमीहरूलाई मोहनी लगाएको हुनुपर्छ ! तिनीहरूले येशू ख्रीष्‍टलाई कसरी क्रूसमा टाँगेका थिए भनी मैले तिमीहरूलाई ठिक किसमले भनें, भनिनँ र ?
+\v 2 यसैले म तिमीहरूलाई एउटा मात्र कुरा भन्‍ने इच्‍छा गर्छुः जब पवित्र आत्मा तिमीहरूमा आउनुभयो तब के तिमीहरूले मोशाको व्‍यवस्‍था पालना गरिरहेको कारणले उहाँ आउनुभयो ? अथवा तिमीहरूले सुसमाचार सुनेको र ख्रीष्‍टमा विश्‍वास गरेको कारणले पवित्र आत्मा तिमीहरूमा आउनुभयो ? निश्‍चय नै यो यस्तै हुन आयो ।
+\v 3 तिनीहरू धेरै मूर्ख हौ ! परमेश्‍वरको आत्माले शक्ति दिनुभएको कारणले तिमीहरू पहिले ख्रीष्‍टियन भयौ । तर तिमीहरू व्‍यवस्‍था पालन गर्नलाई जतिसक्‍दो कडा कोसिस गरेर आफ्‍नो मृत्‍यु नभएसम्‍म नै निरन्तर रहिरहने विचार अब तिमीहरू गर्छौ ।
+\s5
+\v 4 तिमीहरूले ख्रीष्‍टमा विश्‍वास गरेनौ भने, तिमीहरूले उहाँमा विश्‍वास गरेपछि तिमीहरूले अनुभव गरेका कठिनाइका सबै कुराहरूका कुनै मूल्य नै रहने छैन ।
+\v 5 जब परमेश्‍वरले अहिले आफ्‍नो आत्मा तिमीहरूलाई उद्धारतासाथ दिनुहुन्‍छ, र तिमीहरूको माझमा शक्‍तिशाली कामहरू गर्नुहुन्‍छ, तब के यो तिमीहरूले परमेश्‍वरको व्यवस्था पालन गरेको कारणले पाएको हो भनी तिमीहरू विचार गर्छौ ? निश्‍चय पनि यो तिमीहरूले ख्रीष्‍टको सुसमाचार सुनेको, तिमीहरूले उहाँमा विश्‍वास गरेको कारणले हो !
+\s5
+\v 6 तिमीहरूले जे अनुभव गरेका छौ त्‍यो मोशाले धर्मशास्‍त्रमा अब्राहामको बारेमा लेखेको जस्तै हो । अब्राहामले परमेश्‍वरमा विश्‍वास गरे, र त्यसको परिणाम परमेश्‍वरले अब्राहामलाई आफ्‍नो दृष्‍टिमा असल ठहराउनुभयो भनी तिनले लेखे ।
+\v 7 यसकारण, तिमीहरूले यो कुरा महसुस गर्नुपर्छ कि जसले आफैंलाई बचाउन ख्रीष्‍टमा विश्‍वास गर्छन् तिनीहरूलाई नै परमेश्‍वरले अब्राहामका सन्तानहरू बनाउनु भएको छ ।
+\v 8 जब गैरहूदीहरूले परमेश्‍वरमा विश्‍वास गर्दा, उहाँले   तिनीहरूलाई आफ्‍नो दृष्‍टिमा धर्मी ठहराउन सुरु गर्नुभन्दा पहिले नै उहाँले यसो गर्नुहुनेछ भनी मानिसहरूले धर्मशास्‍त्रमा लेखे । परमेश्‍वरले यो सुसमाचार अब्राहामलाई सुनाउनुभयो, जस्‍तो हामी धर्मशास्‍त्रमा पढ्छौं, “तैंले जे गरेको छस् त्यो कारणले म संसारमा भएका सबै मानिसहरूका समूहलाई आशिष्‌‌ दिनेछु ।”
+\v 9 यसैले यस कुराबाट हामी यो जान्दछौ कि जसले ख्रीष्‍टमा  विश्‍वास गर्छन्, तिनीहरू सबैलाई परमेश्‍वरले अब्राहामसँगै आशिष्‌‌ दिनुहुन्छ जसले परमेश्‍वरमा पनि विश्‍वास गरे ।
+\s5
+\v 10 परमेश्‍वरको व्‍यवस्‍था पालन गरेर तिनीहरूले परमेश्‍वरलाई खुशी पार्न सक्‍छन् भनी विचार गर्नेहरूलाई सबैलाई परमेश्‍वरले श्राप दिनुहुन्छ । यो कुरा तिमीहरूले धर्मशास्‍त्रमा पढ्‍न सक्‍छौ, “परमेश्‍वरले निश्‍चय नै हरेकलाई अनन्‍त रूपले दण्‍ड दिनुहुनेछ, जसले मोशाले व्यवस्थाको पुस्तकमा लेखेको व्यवस्थालाई निरन्‍तर रूपले र पूर्ण रूपले पालन गर्दैन ।”
+\v 11 तर परमेश्‍वरले भन्‍नुभएको छ कि उहाँले कुनै मानिसलाई आफ्‍नो दृष्‍टिमा धर्मी ठहराउनुहुन्‍छ भने, तिनीहरूले उहाँको व्यवस्था पालन गरेको कारणले यो हुनेछैन । तिमीहरू धर्मशास्‍त्रमा पढ्‍न सक्‍छौ, “परमेश्‍वरले धर्मी ठहराउनुहुने  हरेक व्‍यक्ति, परमेश्‍वरमा भएको आफ्‍नो विश्‍वासको कारणले नै जिउनेछ ।”
+\v 12 व्यवस्थाको पालन गर्ने कोसिस गर्नेहरूले ख्रीष्‍टमा विश्‍वास गर्दैनन्, “व्यवस्थामा लेखिएका कुराहरू पालन गर्न सुरु गर्नेहरूले ती सबै पालन गर्नुपर्छ ।”
+\s5
+\v 13 तिनीहरूले व्यवस्थामा लेखे बमोजिम परमेश्‍वरले हामीलाई दिनैपर्छ भनेको श्रापको दण्डलाई ख्रीष्‍टले रोक्‍नुभयो । परमेश्‍वरले हाम्रो साटोमा ख्रीष्‍टलाई श्राप दिनुहुँदा यो कुरा पुरा भयो । तिमीहरू धर्मशास्‍त्रमा पढ्‍न सक्‍छौ, "तिनीहरूले काठमा झुण्‍डाउने हरेक व्‍यक्तिलाई परमेश्‍वरले श्राप दिनुहुन्छ ।”
+\v 14 जसरी परमेश्‍वरले अब्राहामलाई आशिष्‌‌ दिनुभयो त्यसरी नै ख्रीष्‍टमा विश्‍वास गर्ने गैरयहूदीहरूलाई आशिष्‌‌ दिने हेतुले उहाँले ख्रीष्‍टलाई श्राप गर्नुभयो । र उहाँले गैरहूदीहरूलाई आशिष्‌‌ दिनुभयो जसले गर्दा ख्रीष्‍टमा विश्‍वास गर्ने सबैलाई उहाँले दिने प्रतिज्ञा गर्नुभएको आत्मा हामीले पाउन सकौं ।
+\s5
+\v 15 मेरा विश्‍वासी बन्‍धुहरू, परमेश्‍वरको प्रतिज्ञा दुई जना मानिसहरूका बिचमा हुने एउटा सम्‍झौता जस्तै हो । एक पल्‍ट तिनीहरूले त्‍यसमा हस्ताक्षर गरेपछि कसैले पनि त्‍यसलाई रद्द गर्न सक्‍दैन न त तिनीहरूले त्यसमा केही थप्‍न सक्छन् ।
+\v 16 अब्राहाम र तिनका विशेष सन्तानलाई आशिष्‌‌ दिने प्रतिज्ञा परमेश्‍वरले गर्नुभयो । धर्मशास्‍त्रले, “तेरा सन्तानहरू” भन्‍दैन, त्यसको अर्थ धेरै मानिसहरू हुन्‍छन्, तर बरु, “तेरो सन्तान” भन्‍छ, यसको अर्थ एक जना ख्रीष्‍ट हुनुहुन्‍छ ।
+\s5
+\v 17 मैले भन्‍दै गरेको कुरा यो हो । परमेश्‍वरले अब्राहामसँग करार स्‍थापना गर्नुभयो जसलाई उहाँले  ४३० वर्ष पछि मोशालाई दिनुभएको व्यवस्थाले रद्द गर्न सकेन ।
+\v 18 हामीले परमेश्‍वरको व्यवस्था पालन गरेको कारणले उहाँले हामीलाई अनन्‍तता दिंदै हुनुहुन्‍छ भने त, उहाँले प्रतिज्ञा गर्नुभएको कारणले उहाँले त्‍यो दिनुहुन्‍न । तापनि, वास्‍तवमा, परमेश्‍वरले अब्राहामलाई यो वरदान सित्तैंमा दिने प्रतिज्ञा गर्नुभएको कारणले उहाँले तिनलाई यो दिनुभयो ।
+\s5
+\v 19 यसैले परमेश्‍वरले पछि किन हामीलाई आफ्‍नो व्यवस्था दिनुभयो ? हामी सबैले जानेर व्यवस्था भङ्‍ग गर्छौं भनेर हामीलाई सिकाउनलाई उहाँले त्‍यो दिनुभयो । र अगाडि हेर्दा, अब्राहामका सन्‍तान आउने समयसम्‍मका निम्‍ति परमेश्‍वरले व्‍यवस्‍था दिनुभयो । त्‍यो सन्‍तानले परमेश्‍वरले अब्राहामसँग अघि नै गर्नुभएको प्रतिज्ञा प्राप्‍त गर्छ । परमेश्‍वर र मानिसहरूका बिचमा खडा हुने व्‍यक्तिको अधिकारद्वारा स्‍वर्गदूतहरूले व्‍यवस्‍थाको सुरक्षा गरे र प्रयोग गरे ।
+\v 20 अब जब एक जना व्‍यक्तिले अर्कोसँग प्रत्‍यक्ष रूपले बोल्‍छ, तब त्‍यहाँ मध्‍यस्‍थकर्ता हुँदैन । र परमेश्‍वर आफैंले प्रत्‍यक्ष रूपले अब्राहामसँग प्रतिज्ञा गर्नुभयो ।
+\s5
+\v 21 के व्यवस्था को वचनले परमेश्‍वरका प्रतिज्ञाहरूका विरुद्धमा बोल्छ र ? निश्‍चय पनि बोल्‍दैन । हामीले व्यवस्था पालन गर्न र परमेश्‍वरसँग सदासर्वदा बास गर्न सकेको भए, तब उहाँले  निश्‍चय पनि हामीलाई आफ्‍नो दृष्‍टिमा धर्मी ठहराउनुहुने थियो ।
+\v 22 तर त्‍यो असम्भव थियो । बरु, हामीले पाप गर्ने हुनाले धर्मशास्‍त्रमा भएका व्यवस्थाले हामीलाई—र सबै कुराहरूलाई—हामी कैदमा भएझैं अधीन गर्छ । यसैले परमेश्‍वरले हामीलाई त्‍यो कैदबाट स्वतन्‍त्र गर्ने प्रतिज्ञा दिनुहुँदा, उहाँले येशू ख्रीष्‍ट विश्‍वास गर्ने कुनै पनि व्‍यक्तिको बारेमा बोल्‍दै हुनुहुन्‍थ्‍यो ।
+\s5
+\v 23 मानिसहरूले ख्रीष्‍टमा कसरी विश्‍वास गर्नुपर्छ भन्‍ने बारेको सुसामाचारलाई परमेश्‍वरले प्रकट गर्नुभन्‍दा पहिले उहाँको व्यवस्था एउटा सिपाही जस्‍तै थियो जसले हामीलाई कैदमा राख्‍यो र हलचल गर्न दिएन ।
+\v 24 एक जना बुबाले एक जना दासलाई आफ्‍नो सानो बालकको रेखदेख गर्ने आज्ञा दिएर उसको सुरक्षा गरेझैं ख्रीष्‍ट नआउनु भएसम्म परमेश्‍वरले आफ्‍नो व्यवस्थाद्वारा हाम्रो हेरविचार गर्नुभयो । हामीले ख्रीष्‍टमा विश्‍वास गर्छौ भने, उहाँले हामीलाई आफ्‍नो दृष्‍टिमा धर्मी ठहराउने हेतुले नै उहाँले यसो गर्नुभयो ।
+\v 25 तर अब हामी ख्रीष्‍टमा विश्‍वास गर्न सक्छौ, हाम्रो रेखदेख गर्नलाई हामीलाई अब फेरि परमेश्‍वरको व्यवस्थाको आवश्यकता पर्दैन ।
+\v 26 तिमीहरूले ख्रीष्‍ट येशूमा विश्‍वास गरेको कारणले तिमीहरू परमेश्‍वरका छोराछोरी भएको हुनाले म यो भन्छु ।
+\s5
+\v 27 तिमीहरू सबै जना जसले ख्रीष्‍टमा विश्‍वास गर्‍यौ र बप्‍तिष्मा लियौ जसले गर्दा ख्रीष्‍टको जीवनका विशेषताहरू पाएर उहाँमा तिमीहरूको मिलाप भएको छ ।
+\v 28 तिमीहरू विश्‍वासीहरू हौ भने, तिमीहरू यहूदीहरू वा गैरहूदीहरू, दासहरू वा स्‍वतन्‍त्र व्‍यक्तिहरू, पुरुषहरू वा स्‍त्रीहरू जेसुकै भए तापनि परमेश्‍वरको निम्‍ति केही फरक छैन, किनभने तिमीहरू सबै जनाको ख्रीष्‍ट येशूमा एकसाथ मिलाप भएको छ ।
+\v 29 यसका अतिरक्त, तिमीहरू ख्रीष्‍टका भएका हुनाले उहाँले तिमीहरूलाई परमेश्‍वरकाो सन्तानहरू बनाउनुहुन्छ, र परमेश्‍वरले तिनलाई र हामीलाई प्रतिज्ञा गर्नुभएका हरेक कुरा तिमीहरूले पाउनेछौ ।
+\s5
+
+\c 4
+\p
+\v 1 अब छोराछोरी र उत्तराधिकारीहरूका बारेमा म अझै छलफल गर्नेछु । एक जना उत्तराधिकारी एक जना छोरा हो जसले पछि गएर आफ्नो बाबुसित भएका सबै सम्पत्ति प्राप्‍त गर्नेछ । तर त्‍यो उत्तराधिकारी नाबालक हुदाँसम्म, ऊ एक जना दासझैं हुन्‍छ जसलाई अरूले नियन्‍त्रण गर्छन् ।
+\v 2 उसका बाबुले अघिबाटै तोकेको समय पुरा नभएसम्‍म अरू व्‍यक्तिहरूले बालकको रेखदेख गर्छन् र उसको सम्पत्तिको व्यवस्‍थापन गर्छन् ।
+\s5
+\v 3 यसरी नै, जबसम्म हामी साना छोराछोरी जस्‍ता थियौंो, हामी दुष्‍ट नियमहरूका अधीनमा थियौं जसमा संसारमा भएका हरेक व्‍यक्ति रहेको हुन्‍छ । मालिकहरूले आफ्‍ना दासहरूलाई नियन्‍त्रण गरेझैं ती नियमहरूले हामीलाई  नियन्‍त्रण गरे ।
+\v 4 तर जब परमेश्‍वरले अघिबाटै तोक्‍नुभएको समय पुरा भयो, तब उहाँले आफ्नो पुत्र येशूलाई संसारमा पठाउनुभयो । येशू मानवीय आमाद्वारा जन्मिनुभयो, र उहाँले व्यवस्था पालन गर्नुपर्‍यो ।
+\v 5 हामीलाई नियन्‍त्रण गर्ने व्यवस्थाबाट हामीलाई छुटकारा दिनलाई परमेश्‍वरले येशूलाई पठाउनुभयो । उहाँले हामीलाई आफ्‍नै छोराछोरी बनाउनलाई यसो गर्नुभयो ।
+\s5
+\v 6 अब तिमीहरू परमेश्‍वरका पुत्रहरू भएको कारणले हामीहरूमध्‍ये प्रत्येकमा बास गर्नलाई उहाँले आफ्‍नो पुत्रको आत्मा पठाउनुभयो । उहाँको आत्माले नै परमेश्‍वरलाई, “पिता वा हाम्रो प्‍यारो पिता”, भनेर बोलाउन हामीलाई सक्षम तुल्‍याउनुहुन्‍छ । यसले हामीहरू परमेश्‍वरका पुत्रहरू हौं भन्‍ने कुरा दर्शाउँछ ।
+\v 7 यसैले, परमेश्‍वरले जे गर्नुभएको छ त्यो कारणले तिमीहरूमध्‍ये प्रत्‍येक अब एक जना दास होइनौ । बरु, तिमीहरूमध्‍ये प्रत्‍येक नै परमेश्‍वरको बालक हौ । तिमीहरूमध्‍ये प्रत्‍येक नै अब परमेश्‍वरको बालक हुनाले, परमेश्‍वरले प्रतिज्ञा गर्नुभएका सबै कुरा पनि तिमीहरूलाई दिनुहुनेछ । परमेश्‍वर आफैंँले यो गर्नुहुनेछ !
+\s5
+\v 8 जब तिमीहरूले परमेश्‍वरलाई चिनेका थिएनौ, तब तिमीहरूले देवताहरूको पूजा गर्‍यौ जुन साँच्‍चै नै वास्तविक रूपमा अस्तित्वमा थिएन । तिमीहरू तिनीहरूका दासहरू थियौ ।
+\v 9 तर अब तिमीहरूले परमेश्‍वरलाई आफ्‍नो परमेश्‍वरको रूपमा चिन्‍छौ । तापनि, सायद यसो भन्‍नु असल हुन्‍छ, अब परमेश्‍वरले तिमीहरू प्रत्येकलाई चिन्‍नुहुन्‍छ । यसैले यो संसारका कमजोर तथा व्‍यर्थ दुष्‍ट नियमहरूको अनुसरण गर्नलाई तिमीहरू फेरि किन फर्कंदैछौ ? वास्तवमा तिमीहरू फेरिी तिनीहरूकाो दासहरू बन्‍ने इच्‍छा गर्दैनौ, गर्छौ त ?
+\s5
+\v 10 वास्तविक रूपमा तिमीहरूले यसै गर्ने इच्‍छा गरेको जस्‍तो लाग्‍छ ! अरूले तिमीहरूलाई मान्‍नुपर्छ भनेर जबरजस्‍ती गर्ने केही विशेष दिनहरू तथा महिनाहरू, ऋतुहरू र वर्षहरूका विशेष समयहरू तिमीहरू फेरि पनि पालन गर्दैछौ ।
+\v 11 तिमीहरूको बारेमा म चिन्तित छु ! मैले तिमीहरूक निम्‍ति साह्रै परिश्रम गरें तर ती सबै व्‍यर्थमा भयो जस्तो लाग्छ ।
+\s5
+\v 12 मेरा विश्‍वासी बन्‍धुहरू, म जस्तै हुनलाई म तिमीहरूलाई जोडदार रूपले आग्रह गर्छु किनभने म आफूलाई व्यवस्थाले नियन्‍त्रण दिन्‍न । जब म व्‍यवस्‍थाबाट स्वतन्‍त्र भएँ, तब म तिमी गैरयहूदी जस्तै भएँ, यसरी नै तिमीहरूले पनि आफैंलाई देवताहरूबाट स्वतन्‍त्र गर्नुपर्छ । जब म पहिलो पल्‍ट तिमीहरूकहाँ आएँ, तिमीहरूले मलाई कुनै हानी नै गरेनौ, तर अहिले तिमीहरूले मलाई तिमीहरूको बारेमा ज्यादै चिन्तित बनाउँदैछौ ।
+\v 13 तिमीहरूलाई याद छ कि म बिरामी भएको कारणले मैले तिमीहरूलाई पहिलो पल्‍ट सुसमाचार प्रचार गरेको थिएँ ।
+\v 14 म बिरामी भएको कारणले तिमीहरूले मलाई घृणा गर्न सक्थ्यौ, तापनि तिमीहरूले मलाई इन्कार गरेनौ । बरु, परमेश्‍वरबाट आएको स्वर्गदूतलाई तिमीहरूले स्वागत गरेझैं, तिमीहरूले मलाई स्वागत गर्‍यौ । ख्रीष्‍ट येशू स्वंयमलाई तिमीहरूले स्वागत गरेझैं तिमीहरूले मलाई स्वागत गर्‍यौं !
+\s5
+\v 15 तर अहिले तिमीहरू फेरि खुशी छैनौ ! म निश्‍चय िजान्दछु कि त्यसबेला तिमीहरूले मलाई मद्दत पुर्‍याउन जेसुकै कुरा पनि गर्यौ । तिम्रा आफ्ना आँखा दिंदा मलाई मद्दत हुन्थ्यो भने, त्‍यो पनि तिमीहरूले मलाई दिने थियौ !
+\v 16 त्यसकारणले अहिले म ज्‍यादै निराश भएको छु । ख्रीष्‍टको सत्यताको बारेमा मैले तिमीहरूलाई निरन्तर बताएको कारणले म तिमीहरूका शत्रु भएको तिमीहरूले विचार गरेको जस्‍तो लाग्‍छ ।
+\s5
+\v 17 यहूदी व्यवस्थाको पालन गर्न जोड दिंदै गरेकाहरूले तिमीहरूलाई उनीहरूका पछि लाग्‍न मनाउने कोसिस गर्दैछन्, तर उनीहरूले तिमीहरूका भलाइका लागि  त्‍यसो गरिरहेका होइनन् । उनीहरूले तिमीहरूलाई मबाट टाढा राख्‍न चाहन्छन्, किनभने तिमीहरूले मेरो पछि होइन उनीहरूका पछि लागेको उनीहरू चाहन्छन् ।
+\v 18 ठिक काम गर्नलाई जोड दिनु असल हो । यो तिमीहरूले सधैंँ गर्नुपर्छ र म तिमीहरूको साथमा हुँदाँ मात्र होइन । के गर्नुपर्छ भनी तिमीहरूलाई ठिक मानिसहरूले सिकाउन भन्‍ने कुरामा पक्‍का होओ ।
+\s5
+\v 19 तिमीहरू जो मेरा छोराछोरी जस्‍ता हौ, फेरि पनि म तिमीहरूको बारेमा ज्यादै चिन्तित भएको छु र तिमीहरू ख्रीष्‍ट जस्तै नभएसम्म म निरन्तर चिन्ता गरिरहनेछु ।
+\v 20 तर म इच्‍छा गर्छु कि म यतिबेला तिमीहरूसँग हुन पाएको भए हुनेथियो र म अझ धेरै भद्रतासाथ तिमीहरूसँग बात गर्न सक्‍थें, किनभने यतिबेला तिमीहरूको बारेमा के गर्ने त्यो मलाई थाहा छैन ।
+\s5
+\v 21 यस कुरालाई म व्‍यख्‍या गर्ने इच्‍छा गर्छु । तिमीहरूमध्‍ये कसैले परमेश्‍वरको सम्पूर्ण व्यवस्था पालन गर्ने इच्‍छा गर्छौ, तर वास्तवमा व्यवस्थाले के भन्छ भन्‍ने कुरामा तिमीहरूले ध्यान दिएका छौ ?
+\v 22 व्यवस्थामा अब्राहाम दुईवटा छोराहरूका बुबा भए भनेर हामीले पढ्यौं । तिनकी दासी हागारले एउटा छोरा जन्माइन् र तिनकी पत्‍नी सारा जो दासी थिइनन्, तिनले अर्को छोरा जन्माइन् ।
+\v 23 दासी हागारद्वारा जन्‍मेका छोरा इस्माइल प्राकृतिक रूपमा गर्भधारण भएका थिए । तर सारा जो दासी थिइनन्, तिनीद्वारा जन्‍मेका छोरा इसहाकको गर्भधारण आश्‍चार्यपूर्ण तरिकाबाट भयो, किनभने अब्राहामको एउटा छोरा हुनेछ भनी परमेश्‍वरले प्रतिज्ञा गर्नुभएको थियो ।
+\s5
+\v 24 अब यी दुई स्‍त्रीहरू दुईवटा करारहरूका प्रतीक हुन् । पहिलो करार इस्राएलका मानिसहरूसँग परमेश्‍वरले सीनै पर्वतमा स्‍थापना गर्नुभयो । त्यो करारले इस्राएलीहरूलाई व्यवस्थाको दासको रूपमा जिउन बाध्य पार्छ । यसले दासी हागार यो करारको प्रतीक हुन् ।
+\v 25 यसैले हागार अरब देशको सिनै पर्वतको प्रतीक हो । तर हागार आजको यरूशलेम सहरको पनि प्रतीक हो । यो हो किनभने यरूशलेम एउटी दासी आमा जस्तै होः तिनी र तिनका सबै छोराछोरी—  त्‍यसको अर्थ तिनका मानिसहरू—दासहरू जस्‍ता हुन्, किनभने तिनीहरू सबैले व्यवस्था पालन गर्नैपर्छ जुन परमेश्‍वरले इस्राएललाई सिनै पर्वतमा दिनुभयो ।
+\s5
+\v 26 तर स्वर्गमा एउटा नयाँ यरूशलेम छ र यो सहर हामी ख्रीष्‍टमा विश्‍वास गर्नेहरू सबैको आमा जस्तै हो र यो सहर स्वतन्‍त्र छ !
+\v 27 त्यो नयाँ यरूशलेममा पुरानो यरूशलेममा भएको भन्दा अति धेरै मानिसहरू हुनेछन् । किनभने यशैया अगमवक्ताले यस्‍तो लेखे, “यरूशलेममा बस्‍नेहरू, तिमीहरूले आनन्द गर्नुपर्छ ! अहिले तिमीहरूसँग कुनै छोराछोरी छैन, जस्‍तो एक जना स्‍त्री जसले छोराछोरी जन्माउन सक्‍दिनन् ! तर तिमीहरूसँग छोराछोरी नभए तापनि एकदिन तिमीहरू आनन्दले कराउने छौ । छोराछोरी जन्माउन नसक्‍ने स्‍त्रीझैं र तिमीहरू त्‍यागिएका अनुभव गर्छौ । पति साथमा भएर जन्‍माउने कुनै पनि स्‍त्रीले भन्दा बढी छोराछोरी तिमीहरूले जन्‍माउनेछौ ।” 
+\s5
+\v 28 अब, मेरा विश्‍वासी बन्‍धुहरू, तिमीहरू परमेश्‍वरको छोराछोरी भएका छौ, किनभने हामीलाई परमेश्‍वरले जे दिने प्रतिज्ञा गर्नुभयो त्यसैमा तिमीहरूले विश्‍वास गर्‍यौ । तिमीहरू इसहाक जस्तै हौ जसको जन्‍म परमेश्‍वरले अब्राहामलाई जे दिन्छु भनी प्रतिज्ञा गर्नुभयो त्‍यसमा तिनले विश्‍वास गरेको कारणले भयो ।
+\v 29 तर धेरै पहिले प्राकृतिक रूपले जन्‍मेको अब्राहामको छोरा इस्माइलले पवित्र आत्माले सम्‍भव बनाउनु भएको कारणले जन्‍मेको अब्राहामको छोरा इसहाकलाई समस्‍या दियो । यतिबेला पनि यस्‍तै हुन्‍छ । ख्रीष्‍ट येशूले दिनुहुने प्रतिज्ञाका  कुराहरूमा विश्‍वास गर्ने हामीहरूलाई परमेश्‍वरको व्यवस्थाका दासहरू भएका मानिसहरूले सताउँछन् ।
+\s5
+\v 30 तर धर्मशास्‍त्रमा यी वचनहरू लेखिएका छन्: “दास नभएकी स्‍त्रीको छोराले आफ्‍नो पितासँग भएका कुराहरूको उत्तराअधिकार पाउनेछ । दास केटोले कुनै पनि उत्तराअधिकार पाउनेछैन । यसैले दासी र तिनको छोरालाई यस ठाउँबाट टाढा पठाई देओ !”
+\v 31 मेरा विश्‍वासी बन्‍धुहरू, हामीहरू दासी आमाका छोराछोरी होइनौं, तर हामीहरू स्वतन्‍त्र स्‍त्रीबाट जन्‍मेका छोराछोरी हौ र यसैले हामीहरू पनि स्‍वतन्‍त्र छौं !
+\s5
+
+\c 5
+\p
+\v 1 ख्रीष्‍टले हामीलाई व्यवस्थाबाट स्वतन्‍त्र पार्नुभयो जसले गर्दा त्‍यसले अब फेरि हामीलाई नियन्‍त्रण गर्न सक्‍दैन । यसैले अझै आफूलाई व्यवस्थाको दासहरू नै हौ भन्‍नेहरूले त्‍यसो भन्‍न छोड, र दासहरूलाई झैं आफूलाई फेरि पनि व्‍यवस्थाले नियन्‍त्रण गर्न नदेओ ।
+\v 2 अब म पावल प्रेरितले तिमीहरूलाई के भन्‍छु त्‍यसलाई होशियार भएर विचार गर । तिमीहरूले कसैलाई खतना गर्न भन्छौ भने, ख्रीष्‍टले तिमीहरूका निम्‍ति जे गर्नुभएको छ त्‍यस कुराले तिमीहरूलाई कुनै पनि मद्दत हुनेछैन !
+\s5
+\v 3 फेरि पनि म गम्भीर भएर भन्‍छु कि तिमी हरेक मानिस जसको खतना तिनीहरूले गरेका छन् आफूलाई परमेश्‍वरको दृष्‍टिमा धर्मी ठहराउनलाई उसले व्यवस्थालाई सिद्ध किसिमले पालन गर्नुपर्छ ।
+\v 4 तिमीहरूले व्यवस्था पालन गर्ने कोसिस गरेको कारणले परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई आफ्‍नो दृष्‍टिमा धर्मी घोषणा गर्नुहुन्‍छ भन्‍ने आशा गर्छौ भने, तिमीहरूले आफैंलाई ख्रीष्‍टबाट अलग गरेका छौ । परमेश्‍वरले फेरि तिमीहरूप्रति दयालु भएर व्‍यवहार गर्नुहुने छैन ।
+\s5
+\v 5 परमेश्‍वरको आत्माले ख्रीष्‍टमा विश्‍वास गर्न सक्षम बनाउनु भएका हामीहरूचाहिं परमेश्‍वरले आफ्‍नो दृष्‍टिमा हामीलाई धर्मी घोषणा गर्नुहुने समयलाई दृढतासाथ पर्खिरहेका छौं ।
+\v 6 हामीले खतना गरेका छौं कि छैनौं भन्‍ने कुरालाई परमेश्‍वरले विचार गर्नुहुन्‍न । बरु, हामीले ख्रीष्‍टमा विश्‍वास गरेको परिणामस्‍वरूप हामीले अरूलाई प्रेम गरेर हामीले उहाँमा विश्‍वास गर्छौ कि गर्दैनौ भन्‍ने कुरामा परमेश्‍वरले विचार गर्नुहुन्छ ।
+\v 7 तिमीहरू त राम्रैसित ख्रीष्‍टको अनुसरण गरिरहेका थियौ ! उहाँले साँचो सन्देश पालन गर्नबाट तिमीहरूलाई कसैले रोक्यो ?
+\v 8 तिमीहरूलाई चुन्‍नुहुने परमेश्‍वरले नै तिमीहरूलाई यसरी विचार गर्न मनाउँदै गर्नुभएको त होइन !
+\s5
+\v 9 जसरी मुछेको पिठोमा भएको थोरै खमीरले त्‍यो सबैलाई फुलाउँछ, त्‍यसरी नै तिमीहरूलाई झूटो शिक्षा सिकाउने कसैले तिमीहरू सबैलाई अलग पार्ने खतरा छ ।
+\v 10 प्रभु येशूले आफ्‍नो सत्य सुसमाचारमा बाहेक अरू कुनै पनि कुरामा विश्‍वास गर्नबाट तिमीहरूलाई बचाउनुहुनेछ भन्‍ने कुरामा म निश्‍चत छु । तिमीहरूलाई यो झूटो सन्देश सिकाएर अलमल्‍याउने जोसुकै भए पनि परमेश्‍वरले त्‍यसलाई निश्‍चय नै दण्ड दिनुहुनेछ ।
+\s5
+\v 11 तर मेरा विश्‍वासी बन्‍धुहरू, तिमीहरूले तिनीहरूलाई खतना गर्न दिनुपर्छ भनेर मैले अझै पनि  सिकाउँछु भनी सायद कसैले भन्‍दै होला । मैले ख्रीष्‍टको अनुसरण गर्नुअघि निश्‍चय पनि मैले त्‍यो कुरा सिकाएँ, तर अहिले मैले फेरि त्‍यो कुरा सिकाउँदै गरेको छैन । तर तिनीहरूले भन्‍दै गरेको कुरा सत्य हुन सक्दैन । अन्‍यथा यतिबेला मलाई कसैले पनि सताउँदै गरेको हुने थिएन । अहँ, म भन्छु कि ख्रीष्‍टको अनुसरण गर्न मानिसहरूले खतना गर्नुपर्छ भनी तिनीहरूले विचार गर्छन् भने, ख्रीष्‍टको क्रूसको मृत्‍युको वास्तविकताले तिनीहरूलाई कुनै फरक पार्दैन ।
+\v 12 तिमीहरूलाई अलमल्‍याउनेहरूले त आफैंलाई नपुंसंक बनाए पनि हुन्थ्यो भन्‍ने म इच्‍छा गर्छु ।
+\s5
+\v 13 मेरा विश्‍वासी बन्‍धुहरू, परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई स्वतन्‍त्र हुनलाई बोलाउनु भएको छ । तर उहाँले तिमीहरूलाई स्वतन्‍त्र पार्नुभयो यसैले तिमीहरूले पाप गर्न सक्छौ भन्‍ने विचार नगर । बरु, एक अर्कालाई प्रेम गर र सेवा गर, किनभने अहिले तिमीहरू त्‍यसो गर्न स्वतन्‍त्र छौ !
+\v 14 येशूले भन्‍नुभएको केही कुरा याद गर । उहाँले सबै व्‍यवस्‍थाको अर्थ यो हो भन्‍नुभयो: “तैंले आफैंलाई प्रेम गरेझैं प्रत्‍येक व्‍यक्तिलाई प्रेम गर ।”
+\v 15 यसैले जंगली जनावरले झैं तिमीहरूले एक अर्कालाई आक्रामण गर्छौ र हानी गर्छौ भने, तिमीहरूले एक अर्कामा पूर्ण रूपले नाश गर्न सक्छौ ।
+\s5
+\v 16 यसैले म तिमीहरूलाई यो भन्छुः सधैं परमेश्‍वरको आत्माले तिमीहरूलाई डोर्‍याउन देओ । तिमीहरूले त्यसो गर्‍यौ भने, सामान्य मानिसहरूले गर्न इच्‍छा गरेझैं तिमीहरूले पाप गर्नेछैनौ ।
+\v 17 जब तिमीहरूले पाप गर्ने इच्‍छा गर्छौ, तब तिमीहरू परमेश्‍वरको आत्माको विरुद्धमा जान्छौ । अनि सामान्य मानिसको इच्‍छाको विरुद्धमा परमेश्‍वरको आत्मा जानुहुन्छ । यी दुई कुरा सधैं एक अर्काको विरुद्ध लडाईंमा हुन्छन् । त्यसको परिणामचाहिं तिमीहरूले साच्‍चै नै गर्न इच्छा गरेका असल कुराहरू तिमीहरू सधैं गर्दैनौ ।
+\v 18 तर जब परामेश्‍वरको आत्माले तिमीहरूलाई डोर्‍याउनुहुन्छ, व्‍यवस्‍थाले तिमीहरूलाई नियन्‍त्रण गर्दैन ।
+\s5
+\v 19 अब सामान्य मानव जातिले गर्न इच्‍छा गर्ने कुरा सजिलै देख्‍न सकिन्छ । तिनीहरूले स्वभाविक यौन कार्यकलापहरू भन्दा पनि विपरीत, खराब यौन कार्यकलापहरू गर्छन्, र असल व्यवस्थाका विरुद्वमा भएका कुराहरूको इच्छा तिनीहरूले गर्छन् ।
+\v 20 तिनीहरूले झूटा देवताहरू र ती देवताहरूको प्रतिनिधित्व गर्ने कुराहरूको पुजा गर्छन् । आफ्‍ना निम्ति काम गर्न तिमीहरूले दुष्‍ट आत्माहरू पाउने कोसिस गर्छन् । मानिसहरूले अरूप्रति शत्रुता राख्छन् । मानिसहरू एक आपसमा झगडा गर्छन् । मानिसहरूले डाहा गर्छन् । मानिसहरू क्रोधपूर्वक व्यवहार गर्छन् । तिनीहरूका बारेमा अरूले उच्‍च विचार गरून् भन्‍ने कोसिस गर्छन् र अरूले के इच्‍छा गर्छन् भनी विचार नै गर्दैनन् । मानिसहरू अरूसँग सहभागी हुँदैनन् । आफूसँग सहमत हुनेहरूसँग मात्र मानिसहरू सहभागी हुन्‍छन् ।
+\v 21 मानिसहरू अरूसँग भएका कुरा लिने इच्‍छा गर्छन् । मानिसहरू मदिरा पिएर मात्तिछन् । मानिसहरू मदिरा पिएर मात्तिछन् र हुलदंङ्गा गर्छन् । र तिनीहरूले यस्तै अरू कुराहरू गर्छन् । मैले तिमीहरूलाई पहिला चेतावनी दिएजस्तै चेतावनी म अहिले पनि तिमीहरूलाई दिन्छु कि निरन्‍तर रूपले यस्तो गर्ने र सोच्‍नेहरूले परमेश्‍वरले राजाको रूपमा आफैंलाई हरेक व्‍यक्तिकहाँ प्रकट गर्नुहुँदा परमेश्‍वरका मानिसहरूकाो निम्ति उहाँसँग भएको कुरा प्राप्‍त गर्नेछैनन् ।
+\s5
+\v 22 तर जसै हामी ख्रीष्‍टको विश्‍वासमा बढेर जान्छौ, परमेश्‍वरको आत्माले हामीलाई अरूलाई प्रेम गर्ने बनाउनुहुन्‍छ । हामी आनन्दित हुन्‍छौं । हामी शान्ति हुन्‍छौं । हामी धैर्य हुन्‍छौं । हामी दयालु हुन्‍छौं । हामी असल हुन्‍छौं । हामी अरूले भरोसा गर्न सक्‍ने किसिमका हुन्‍छौं ।
+\v 23 हामी विनम्र हुन्‍छौं । हामीले आफ्‍नो व्‍यवहारलाई नियन्‍त्रण गर्छौं । मानिसहरूले यस किसिमले सोच्‍न र व्‍यवहार गर्न हुँदैन भन्‍ने व्यवस्था नै छैन ।
+\v 24 यसका अतिरिक्त, हामी ख्रीष्‍ट येशूमा भएकाहरूले हामीले विगतमा गर्ने गरेका दुष्‍ट कुराहरू गर्नदेखि आफैंलाई रोक्‍छौं । यो लाग्‍छ कि हामीले ती दुष्‍ट कुराहरूलाई क्रूसमा किलामा झुण्‍डयौं र तिनीहरूलाई मार्‍यौं !
+\s5
+\v 25 परमेश्‍वरको आत्माले हामीलाई एउटा नयाँ किसिमले जीवन बिताउन सक्षम बनाउनुभएको हुनाले, आत्माले हामीलाई डोर्‍याउनु भएअनुरूप हामीले व्‍यवहार गर्नुपर्छ ।
+\v 26 हामीले आफ्‍नै बारेमा अहंकार गर्नुहुँदैन । हामीले एका अर्कालाई क्रोधित बनाउनु हुँदैन । हामीले एक अर्काको इर्ष्या गर्नु हुँदैन ।
+\s5
+
+\c 6
+\p
+\v 1 मेरा विश्‍वासी बन्‍धहरू, कुनै भाइ वा बहिनीले गलत गरिरहेको तिमीहरूले पत्ता लगायौ भने, तिमीहरू परमेश्‍वरका आत्माको निर्देशनमा चल्‍नेहरूले त्यो व्‍यक्तिलाई विनम्रतासाथ सच्याउनुपर्छ । यसको अतिरिक्त, तिमीहरूले अर्को व्‍यक्तिलाई सच्याउँदा, तिमीहरू धेरै होशियार हुनुपर्छ जसले गर्दा तिमीहरूले पनि पाप गर्दैनौ ।
+\v 2 समस्याहरू भएका दाजुभाइ वा दिदीबहिनी छन् भने, तिमीहरूले एक अर्कालाई सहायता गर्नुपर्छ । त्यसो गरेर, तिमीहरूले ख्रीष्‍टको आज्ञा पुरा गर्नेछौ ।
+\s5
+\v 3 म यो भन्छु किनभने मानिसहरूले आफ्‍नो बारेमा ज्‍यादै बढी उच्‍च विचार गर्छन् भने, तिनीहरूले आफैंलाई मूर्ख मात्र बनाउँछन् ।
+\v 4 बरु, तिमीहरू आफैंले गरिरहेका र सोचिरहेका कुराहरूलाई आफूले मान्‍यता दिन सक्छौ कि भनी तिमीहरू प्रत्‍येकले निरन्तर जाँच्‍नु र निर्णय गर्नुपर्छ । तिमीहरू आफैंले गरेका कुरा असल छन् भने तिमीहरूले गर्व गर्न सक्छौ, र तिमीहरूले गरेको कुरा अरूसँग तुलना गर्दा असल छ भने गर्व गर्न सक्‍दैनौ ।
+\v 5 म यो भन्छु किनभने तिमीहरू प्रत्‍येकले तिमीहरूको आफ्नो व्‍यक्तिगत काम गर्नैपर्छ ।
+\s5
+\v 6 विश्‍वासी बन्‍धुहरूले तिमीहरूलाई परमेश्‍वरको बारेमा भएको सत्यता सिकाउँछन् भने, तिमीहरूले आफ्‍नो धनदौलत तिनीहरूसँग बाँडचुँड गर्नुपर्छ ।
+\v 7 तिमीहरूले आफैंलाई धोका दिनु हुँदैन । याद गर, कसैले पनि परमेश्‍वरलाई धोका दिन सक्दैन । जसरी एक जना किसानले जस्तो किसिमको अन्‍न रोप्‍छ ठिक त्यस्‍तै कटनी गर्नेछ, त्‍यसरी नै मानिसहरूले जे गरेका छन् त्यसैअनुरुपको ज्‍याला परमेश्‍वरले तिनीहरूलाई दिनुहुनेछ ।
+\v 8 आफ्‍ना इच्छाअनुसार पाप गर्नेहरूलाई परमेश्‍वरले अनन्त रूपले दण्ड दिनुहुनेछ । तर परमेश्‍वरको आत्मालाई खुशी पार्नेहरू परमेश्‍वरको आत्माले तिनीहरूमा जे गर्नुहुन्‍छ त्‍यो कारणले सदासर्वदा परमेश्‍वरसँग जिउनेछन् ।
+\s5
+\v 9 तर परमेश्‍वरलाई खुशी पार्ने काम गर्न  हामी थाक्‍नु हुँदैन किनभने हामीले गर्दै गरेको असल कुराहरू गर्न हामीले छोड्दैनौ भने, अन्त्यमा परमेश्‍वरले तोक्‍नुभएको समयमा हामीले इनाम पाउनेछौ ।
+\v 10 यसैले जब हामीसँग अवसरहरू हुन्छन्, हामीले सबै मानिसहरूको भलाइ हुने काम गर्नुपर्छ । तर विशेषगरी हाम्रा सबै विश्‍वासी बन्‍धुहरूका निम्‍ति भलाइ हुने काम हामीले गर्नुपर्छ ।
+\s5
+\v 11 अब म यो पत्रको अन्तिम भाग तिमीहरूलाई मेरो आफ्नै हातले लेक्‍दैछु । मैले अहिले लेखिरहेका ठुला-ठुला अक्षरहरू ख्याल गर ।
+\v 12 केही यहूदी विश्‍वासीहरूले तिमीहरूका खतना गर्न चाहन्छन् जसले गर्दा तिनीहरूले अरूलाई यहूदी धर्ममा परिवर्तन गराएका हुनाले अरू यहूदीहरूले तिनीहरूका उच्‍च विचार गरून् । तर तिनीहरूले यसो गर्दैछन् जसले गर्दा हामीलाई बचाउनलाई ख्रीष्‍ट क्रूसमा मर्नु भएको कुरामा विश्‍वास गर्दा  अरूले तिनीहरूलाई सतावट नगरून् ।
+\v 13 मैले यसो भन्‍ने कारणचाहिं यो हो कि ती मानिसहरूले पनि परमेश्‍वरको व्यवस्था पालन गर्दैनन् । बरु, तिनीहरूले तिमीहरूका खतना गर्न चाहन्छन् जसले गर्दा तिनीहरूले यहूदी विश्‍वासमा धेरै जनालाई परिवर्तन गराएका छन् भनी घमण्ड गर्न सक्‍छन् ।
+\s5
+\v 14 तापनि, म आफैंचाहिं त्यस्ता कुनै पनि कुरामा कदापि घमण्‍ड गर्ने इच्छा गर्दिन । मैले घमण्‍ड गर्ने एउटा मात्र कुराचाहिं हाम्रा प्रभु येशू ख्रीष्‍ट र क्रूसमा उहाँको मृत्यु हो । जब उहाँ क्रूसमा मर्नुभयो, अविश्‍वासीहरूले इच्‍छा गर्ने हरेक कुरालाई उहाँले मेरो दृष्‍टिमा मूल्‍यहीन बनाउनुभयो, र मैले इच्‍छा गर्ने कुरालाई उहाँले तिनीहरूका दृष्‍टिमा मूल्‍यहीन बनाउनुभयो ।
+\v 15 म त्यो कुराको बारेमा धेरै घमण्‍ड गर्नेछु किनभने मानिसहरूले खतना गरेका छन् कि छैनन् भनी परमेश्‍वरले वास्ता गर्नुहुन्‍न । बरु, उहाँले तिनीहरूलाई नयाँ मानिसमा परिवर्तन गर्नुहुने कुरामा मात्र उहाँले वास्ता गर्नुहुन्छ ।
+\v 16 यसरी जीवन बिताउनेहरू सबैमा परमेश्‍वरको शान्ति रहोस् र दयालु भएर व्यवहार गर्नुभएको होस् । यी विश्‍वासीहरू नै इस्राएलका सच्‍चा जाति हुन् जो परमेश्‍वरको हुन् !
+\s5
+\v 17 म भन्छु कि येशूको बारेमा भएको सत्यताको घोषणा गरेको हुनाले मानिसहरूले मलाई सताएका छन्, र परिणाम स्वरूप मेरो शरीरमा खतहरू छन्, जुन तिमीहरूका नयाँ शिक्षकहरूमा छैनन् । यसैले यी समस्‍याहरूका बारेमा मलाई फेरि कसैले दु:ख नदेओस् !
+\v 18 मेरा विश्‍वासी बन्‍धुहरू, हाम्रा प्रभु येशू तिमीहरू सबैप्रति दयापूर्वक असल हुनुभएको होस् । आमेन !

50-EPH.usfm

@@ -0,0 +1,242 @@
+\id EPH Unlocked Dynamic Bible
+\ide UTF-8
+\h एफिसि
+\toc1 एफिसिहरूलाई पावलको पत्र
+\toc2 एफिसि
+\toc3 eph
+\mt1 एफिसिहरूलाई पावलको पत्र
+
+
+\s5
+\c 1
+\p
+\v 1 म पावल, मेरा प्रिय सङ्‍गी विश्‍वासीहरूलाई यो पत्र लेख्दछु, जसलाई परमेश्‍वरले आफ्नै निम्ति अलग गर्नुभएको छ, र जो ख्रीष्‍ट येशूप्रति आज्ञाकारी छन्-एफिसस सहरमा बस्‍ने सङ्‍गी विश्‍वासीहरूलाई म यो लेख्दै छु । म पावल हुँ, जसलाई परमेश्‍वरले चुन्‍नुभयो र तिमीहरूकहाँ ख्रीष्‍ट येशूको एक प्रेरितको रूपमा पठाउनुभयो ।
+\v 2 म प्रार्थना गर्छु, कि हाम्रा परमेश्‍वर पिता र प्रभु येशू ख्रीष्‍टले तिमीहरूलाई उहाँको दया र शान्ति दिऊन् ।
+\s5
+\v 3 हाम्रा येशू ख्रीष्‍टका पिता, परमेश्‍वरलाई प्रशंसा होस् ! ख्रीष्‍टले दिनुहुने हरेक प्रकारका स्वर्गीय आत्मिक आशिष्‌हरूद्वारा उहाँले हामीलाई अति आनन्दित तुल्याउनुभएको छ ।
+\v 4 परमेश्‍वरले संसार सृष्‍टि गर्नुभन्दा अगाडि नै आफ्नो जन बनाउनको लागि ख्रीष्‍ट येशूद्वारा हामीलाई चुन्‍नुभयो, र परमेश्‍वरको दृष्‍टिमा निर्दोष भएर जिउन उहाँले हामीलाई परमेश्‍वरको निम्ति अलग गर्नुभयो ।
+\s5
+\v 5 परमेश्‍वरले हामीलाई प्रेम गर्नुभएको हुनाले, ख्रीष्‍टले गर्नुभएका कामहरूका कारण उहाँले हामीलाई आफ्नै सन्तानको रूपमा स्वीकार गर्न धेरै पहिले नै योजना बनाउनुभयो । उहाँले हामीलाई स्वीकार गर्ने योजना बनाउनुभयो किनभने हामीलाई आफ्नो सन्तान बनाउने कुराले उहाँलाई प्रसन्‍न तुल्यायो । तसर्थ, उहाँले आफूले गर्न चाहनुभएको काम गर्नुभयो ।
+\v 6 यसैले, उहाँले प्रेम गर्नुहुने आफ्ना पुत्रद्वारा हामीलाई प्राप्‍त उहाँको अचम्मको कृपाको लागि अब हामी परमेश्‍वरको प्रशंसा गर्दछौँ, जुन कृपाको हामी योग्य थिएनौँ ।
+\s5
+\v 7 येशूले हामीलाई दासहरू किनबेच हुने बजारबाट किनेको जस्तै गरी स्वतन्‍त्र पार्नुभएको छ । उहाँले आफ्नो मृत्युद्वारा हामीलाई स्वतन्‍त्र पार्नुभएको छ अर्थात्, परमेश्‍वर हामीप्रति अति नै कृपालु हुनुभएकोले उहाँले हाम्रा पापहरू क्षमा गर्नुभएको छ ।
+\v 8 उहाँ हामीप्रति धेरै दयालु हुनुभएको छ र उहाँले हामीलाई हर किसिमको विवेक दिनुभएको छ ।
+\s5
+\v 9 परमेश्‍वरले आफ्नो योजनाको रहस्य प्रकट गर्नुभएको छ । उहाँले योजना गर्नुभएको ख्रीष्‍टको महान् कार्यको बारेमा जान्‍न उहाँले हामीलाई सहायता गर्नुभएको छ । उहाँले त्यसरी नै गर्न चाहनुभएको हुनाले, उहाँले त्यो गर्नुभयो, र ख्रीष्‍टले हाम्रो निम्ति के गर्नुहुने थियो भनेर उहाँले हामीलाई देखाउनुभयो ।
+\v 10 परमेश्‍वरले नियुक्‍त गर्नुभएको समयमा उहाँले स्वर्ग र पृथ्वीमा भएका सबै कुरालाई एउटै बनाउने योजना गर्नुभयो र तिनीहरूमाथि शासन गर्नुहुने केवल ख्रीष्‍ट मात्र हुनुहुन्छ ।
+\s5
+\v 11 धेरे पहिले परमेश्‍वरले हामीलाई ख्रीष्‍टसँग एउटै हुन चुन्‍नुभयो । उहाँले यस्तो गर्ने योजना गर्नुभएको थियो, र उहाँले सधैँ आफूले चाहनुभएको काम नै गर्नुहुन्छ ।
+\v 12 गैरयहूदीहरूले ख्रीष्‍टको बारेमा केही थाहा नपाउँदा नै निश्‍चयतासाथ मसीहको प्रतीक्षा गरिरहेका यहूदीहरूले उहाँको कृपाको निम्ति परमेश्‍वरको प्रशंसा गरून् भनेर उहाँले ती कामहरू गर्नुभयो ।
+\s5
+\v 13 अब, येशूमा विश्‍वास गर्नेहरूलाई उहाँले बचाउनुहुन्छ भन्‍ने साँचो समाचारलाई तिमी एफिससबासीहरू र गैरयहूदीहरूले सुनेका छौ । तिमीहरू परमेश्‍वरका हौ भनी पवित्र आत्माले तिमीहरूका निधारमा छाप लगाएझैँ गरी तिमीहरूले ख्रीष्‍टमा विश्‍वास गरेका छौ र उहाँसँग एउटै भएका छौ ।
+\v 14 परमेश्‍वरले प्रतिज्ञा गर्नुभएका सबै थोक हामीले प्राप्‍त गर्नेछौँ भन्‍ने कुराको प्रमाण पवित्र आत्मा हुनुहुन्छ । र यो सबै कुरा उहाँलाई प्रशंसा गर्नुपर्ने कारण हो ।
+\s5
+\v 15 परमेश्‍वरले तिमीहरूका लागि गर्नुभएका थुप्रै कुराहरूका लागि र प्रभु येशूमा तिमीहरूले विश्‍वास गरेका परमेश्‍वरले चुन्‍नुभएका सबैलाई तिमीहरूले प्रेम गरेका छौ ।
+\v 16 भनी मैले सुनेको हुनाले परमेश्‍वरलाई धन्यवाद दिन र तिमीहरूका लागि प्रार्थना गर्न मैले रोकेको छैनँ ।
+\s5
+\v 17 म प्रार्थना गर्दछु, कि चम्किलो प्रकाशमा विराजमान हाम्रा प्रभु येशू ख्रीष्‍टका पिताले तिमीहरूलाई प्रकट गरिदिनुभएका सबै कुराहरू बुद्धिमानीपूर्वक बुझ्‍न र विचार गर्न सहायता गरून् ।
+\v 18 म प्रार्थना गर्दछु, कि परमेश्‍वरले हाम्रा निम्ति के गर्न चाहनुहुन्छ र उहाँले सत्य बोल्दै हुनुहुन्छ भनी हामीलाई किन थाहा हुनुपर्छ भन्‍ने कुरा हामीलाई उहाँले सिकाऊन् । म प्रार्थना गर्दछु, कि हामीलाई र उहाँको हुनको निम्ति उहाँले चुन्‍नुहुने सबैलाई उहाँले दिनुहुन्छ भनी प्रतिज्ञा गर्नुभएका कुराहरू कति महान् छन् भन्‍ने कुरा हामीले जान्‍न सकौँ ।
+\s5
+\v 19 र म प्रार्थना गर्दछु कि, ख्रीष्‍टमा विश्‍वास गर्नेहरूका निम्ति परमेश्‍वरले कति शक्‍तिशाली प्रकारले काम गर्नुहुन्छ भन्‍ने कुरा तिमीहरूले जान्‍न सक । उहाँ हाम्रा निम्ति शक्‍तिशाली रूपमा काम गर्नुहुन्छ,
+\v 20 जसरी उहाँले ख्रीष्‍टलाई जीवित तुल्यानुहुँदा, र उहाँलाई स्वर्गको उच्‍च र महिमित स्थानमा स्थापित गर्नुहुँदा, ख्रीष्‍टको निम्ति शक्‍तिशाली कार्य गर्नुभयो ।
+\v 21 त्यस ठाउँमा, सबै तहका अधिकारका हरेक प्रकारका शक्‍तिशाली आत्मामाथि र अस्तित्वमा रहेको हरेक नाउँ माथि ख्रीष्‍टले सर्वोच्‍चमा रहेर अधिकार गर्नुहुन्छ । अरू कुनै प्राणीभन्दा येशू अति महान् हुनुहुन्छ, अहिले मात्र होइन तर सदाकाल ।
+\s5
+\v 22 परमेश्‍वरले सम्पूर्ण वस्तुहरू ख्रीष्‍टका पाउदानमुनि भए जसरी उहाँको अधीनतामा राख्‍नुभएको छ । र परमेश्‍वरले सारा संसारमा भएका विश्‍वासीहरूका माझमा हरेक थोकको निम्ति एउटा अधिकारीका रूपमा ख्रीष्‍टलाई नियुक्‍त गर्नुभएको छ ।
+\v 23 यो त सबै विश्‍वासीहरू मिलेर ख्रीष्‍टको आफ्नै शरीर भएजस्तै हो । उहाँले सारा विश्‍वलाई आफ्नै शक्‍तिले भर्नुभएझैँ, सबै विश्‍वासीलाई आफ्नो शक्‍तिले भर्नुहुन्छ ।
+\s5
+
+\c 2
+\p
+\v 1 तिमीहरूले ख्रीष्‍टमा विश्‍वास गर्नुअगि परमेश्‍वरको आज्ञा पालन गर्न तिमीहरू शक्‍तिहीन थियौ । तिमीहरू मृत्युमा परेको मानिसजस्तै लाचार थियौ ।
+\v 2 तिमीहरू एक पटक संसारका मानिसहरूजस्तै थियौ, जो अदृश्य दुष्‍ट आत्माहरूमाथि दुष्‍ट शासक शैतानले चाहेजस्तै गरी जिउँछन् । शैतान त्यो दुष्‍ट आत्मा हो, जसले अहिले परमेश्‍वरको आज्ञा नमान्‍ने मानिसहरूलाई नियन्‍त्रण गरिराखेको छ ।
+\v 3 हामी पनि कुनै समयमा परमेश्‍वरको आज्ञापालन नगर्नेहरूमध्येका थियौँ; हामीले आफूलाई आनन्दित तुल्याउने खराब कुराहरू गर्थ्यौं । त्यसकारण, परमेश्‍वर अरूहरूसँग जस्तैगरी हामीसँग धेरै रिसाउनुभयो ।
+\s5
+\v 4 तर परमेश्‍वरले हामीसँग धेरै दयापूर्ण व्यवहार गर्नुहुन्छ र हामीलाई धेरै प्रेम गर्नुहुन्छ ।
+\v 5 हामी परमेश्‍वरको आज्ञापालन गर्न असक्षम भएर मरेतुल्य थियौँ, तर पछि उहाँले ख्रीष्‍टमा मिलाप गराएर हामीलाई पुनर्जीवित पार्नुभयो । परमेश्‍वरले हामीलाई बचाउनुभयो किनकि उहाँ हामीप्रति धेरै नै दयालु हुनुहुन्छ ।
+\v 6 उहाँले हामीलाई मरेतुल्य मानिसहरूबाट उठाउनुभयो, र उहाँले ख्रीष्‍ट येशूसँगै स्वर्गीय स्थानमा शासन गर्न हामीलाई आदरको स्थान दिनुभयो ।
+\v 7 हामी ख्रीष्‍टको मिलापमा आएका हुनाले, भावी समयमा उहाँ कति दयालु हुनुहुन्छ भनी देखाउनलाई उहाँले हामीमा यो काम गर्नुभयो ।
+\s5
+\v 8 परमेश्‍वरको प्रचुर दयाद्वारा उहाँले तिमीहरूलाई उहाँको सजायबाट बचाउनुभएको छ, किनभने तिमीहरू येशूमा विश्‍वास गर्छौ । हामी आफैँद्वारा बाँचेका होइनौँ; यो त परमेश्‍वरबाट आएको वरदान हो
+\v 9 जुन वरदान कसैले पनि कमाउन सक्दैन । त्यसैले, कसैले आफैँले आफूलाई बचाएको हो भनी घमण्ड नगरोस् ।
+\v 10 त्यसकारण, परमेश्‍वरले हामीलाई ख्रीष्‍ट येशूमा मिलापमा ल्याइएको नयाँ मानिसझैँ बनाउनुभएको छ, ताकि हामीले असल काम गर्न सकौँ जुन कामहरू परमेश्‍वरले धेरै समय अगाडि हाम्रा निम्ति योजना बनाउनुभएको थियो ।
+\s5
+\v 11 यो कुरा नबिर्स, कि तिमीहरू गैरयहूदी विश्‍वासीहरूलाई पहिले अन्यजातिहरू भनिन्थ्यो, किनकि तिमीहरू यहूदी भएर जन्मिएका थिएनौ । यहूदीहरूले तिमीहरूलाई अपमान गरी “बेखातनाका मुर्तिपूजक” भनी बोलाउँथे । तिनीहरू आफैँलाई खतनाका भन्थे, यसको अर्थ तिमीहरू होइनौ, तर तिनीहरू परमेश्‍वरका मानिसहरू हुन् भनेर तिनीहरूले भन्‍न चाहेका थिए, यद्यपि खतनाको कुरो त मानिसले मात्र गर्छ, परमेश्‍वरले गर्नुहुन्‍न ।
+\v 12 त्यो समयमा, तिमीहरूले ख्रीष्‍टलाई धारण गरेका थिएनौ र तिमीहरू उहाँका मानिस, इस्राएलमध्येका थिएनौ । तिमीहरू परमेश्‍वरका प्रतिज्ञाहरू र व्यवस्थाको विषयमा अजान थियौ । परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई प्रतिज्ञा गर्नुभएको भविष्यमा तिमीहरूको विश्‍वास थिएन, र आफ्नो जीवन जिउने क्रममा, तिमीहरूले परमेश्‍वरलाई चिनेका थिएनौ ।
+\s5
+\v 13 तर अब जे ख्रीष्‍ट येशूले गर्नुभयो, त्यही कारणले गर्दा तिमीहरू उहाँमा भरोसा गर्न सक्षम भएका छौ, किनकि ख्रीष्‍ट क्रुसमा मर्न राजी हुनुभयो ।
+\v 14 ख्रीष्‍टले यहूदीहरू र गैरयहूदीहरूका बिचमा भएको अवरोधलाई, हाम्रा मानिसहरूबिच एक-अर्कामा भएको घृणाको पर्खाल भत्काउनुभएजस्तै गरी हटाएर शान्ति र एकता ल्याउनुभयो ।
+\v 15 उहाँले यहूदी व्यवस्थाहरू र आज्ञाहरूलाई हामीले कहिल्यै पालना गर्नुनपर्ने बनाउनुभयो । उहाँले यहूदी र गैरयहूदीहरूलाई दुईको साटोमा एकै मानिस बनाउनुभयो किनकि उहाँले हामीहरूको बिचमा शान्ति स्थापित गर्नुभयो ।
+\v 16 येशूले यहूदी र गैरयहूदीहरू दुवैलाई विश्‍वासीहरूको एउटै नयाँ समूहमा परमेश्‍वरसँग साथी बनाउनुभयो । येशू क्रुसमा मर्नुभएर उहाँले तिनीहरूबिच एक अर्काप्रतिको घृणा रोक्‍न तिनीहरूका निम्ति सम्भाव्य तुल्याउनुभयो ।
+\s5
+\v 17 येशू आउनुभयो र परमेश्‍वरबाट प्राप्‍त हुने शान्तिको सुसमचार घोषणा गर्नुभयो; उहाँले यो सुसमाचार परमेश्‍वरलाई चिन्‍ने यहूदी र परमेश्‍वरलाई नचिन्‍ने गैरयहूदी दुवैलाई घोषणा गर्नुभयो ।
+\v 18 येशूद्वारा दुवै यहूदी र गैरयहूदीहरूले अब पितासँग बात गर्न सक्छन्, किनभने परमेश्‍वरका आत्मा सबै विश्‍वासीहरूमा बास गर्नुहुन्छ ।
+\s5
+\v 19 त्यसकारण, अब तिमी गैरयहूदीहरू परमेश्‍वरका मानिसहरूका लागि नौलो र परदेशी छैनौ, तर परमेश्‍वरले आफ्नै निम्ति अलग गर्नुभएकाहरूसँगै सङ्‍गी सदस्यहरू भएका छौ, र तिमीहरू परमेश्‍वरको परिवारका सदस्यहरू भएका छौ जसका पिता परमेश्‍वर हुनुहुन्छ ।
+\v 20 तिमीहरू उहाँले बनाउनुहुने भवनको एक ढुङ्गाजस्तै छौ र त्यो भवनको निर्माणचाहिँ प्रेरितहरू र अगमवक्‍ताहरूका शिक्षामाथि स्थापित हुनेछ । येशू ख्रीष्‍ट आफै नै भवनको सबैभन्दा महत्त्वपूर्ण ढुङ्गो अर्थात् कुने-ढुङ्गो हुनुहुन्छ ।
+\v 21 येशूले विश्‍वासीहरूको परिवार बढाउँदै हुनुहुन्छ र तिनीहरूलाई मन्दिर निर्माणको ढुङ्गाजस्तै एक आपसमा मिलाउँदै हुनुहुन्छ र प्रभुले नयाँ विश्‍वासीहरूलाई आफूमा जोड्दै तिनीहरूको सङ्ख्या बढाउँदै हुनुहुन्छ ।
+\v 22 येशूले यहूदी र गैरयहूदीहरूलाई सँगै एउटै परिवारमा निर्माण गर्दै हुनुहन्छ, जसमा परमेश्‍वर उहाँको आत्माद्वारा बास गर्नुहुन्छ ।
+\s5
+
+\c 3
+\p
+\v 1 तिमीहरू गैरयहूदीहरूका लागि परमेश्‍वरले यी सबै कुराहरू गर्नुभएको कारण येशू ख्रीष्‍टले म पावललाई तिमीहरूका निम्ति कैदमा हुन दिनुभएको छ ।
+\v 2 तिमीहरूका निम्ति गरिदिनलाई परमेश्‍वरले मलाई केही कार्य सुम्पनुभएर सम्मान गर्नुभएको कुराको विषयमा तिमीहरूलाई थाहा छ भनी म विचार गर्दछु ।
+\s5
+\v 3 मैले तिमीहरूलाई सङ्क्षिप्‍त रूपमा लेखेको गुप्‍त सत्यताको कारणले गर्दा उहाँले मलाई यो काम प्रदान गर्नुभयो ।
+\v 4 जुन कुराको विषयमा मैले तिमीहरूलाई सङ्क्षिप्‍त रूपमा लेखेँ, त्यस विषयमा तिमीहरूले पढेपछि, मैले ख्रीष्‍टको सत्यतालाई स्पष्‍ट रूपमा बुझेको छु भन्‍ने कुरा तिमीहरूले पनि बुझ्‍न सक्‍ने छौ ।
+\v 5 यसरी सबैकहाँ आउने सुसमाचारलाई पहिले परमेश्‍वरले पूर्ण रूपले प्रकट गर्नुभएन । यो कुरा कसैले पनि बुझ्‍न सकेन, तर अहिले उहाँका आत्माले उहाँले चुन्‍नुभएका प्रेरितहरू र अगमवक्‍ताहरूलाई यो सुसमाचार प्रकट गर्नुभएको छ, जसलाई पवित्र आत्माले परमेश्‍वरको सेवा गर्न बोलाउनुभएको हो ।
+\s5
+\v 6 यो गुप्‍त सत्यता यही हो, कि अहिले गैरयहूदीहरू यहूदीहरूसँगै परमेश्‍वरको आत्मिक प्रशस्ततामा सहभागी भएका छन्, र परमेश्‍वरका मानिसहरू सँगै एउटै समूहका भएका छन्, र तिनीहरू ख्रीष्‍ट येशूमा एक भएको कारण परमेश्‍वरले तिनीहरूलाई प्रतिज्ञा गर्नुभएका सबै कुराहरूका भागिदार हुनेछन्– यही नै सुसमाचार हो ।
+\v 7 सुसमाचार फैलाउनको निम्ति म अहिले परमेश्‍वरको सेवक हुँ, जुन काम गर्न म योग्य थिइनँ, तर आफ्नो शक्‍तिले मभित्र काम गर्न परमेश्‍वरले मलाई यो दिनुभएको छ ।
+\s5
+\v 8 परमेश्‍वरका सबै मानिसहरूमध्ये म सबैभन्दा कम योग्यको भए तापनि, परमेश्‍वरको दया र कृपाद्वारा ख्रीष्‍टले हाम्रा निम्ति गर्नुभएका कुराहरूबारे गैरयहूदीहरूलाई सुसमाचार घोषणा गर्न परमेश्‍वरले मलाई सक्षम बनाउनुभएको छ । यी कुराहरू यति धेरै छन्, कि कसैले पनि यी सबैको बारेमा जान्‍न सक्दैन ।
+\v 9 मेरो जिम्मेवारीचाहिँ परमेश्‍वरको योजना हरेकलाई व्याख्या गरिदिनु हो, जुन कुरा परमेश्‍वरले धेरै वर्ष अगिदेखि लुकाइराख्‍नुभएको छ अर्थात् त्यस समयदेखि जुन बेला परमेश्‍वरले सबै थोक सृष्‍टि गर्नुभयो ।
+\s5
+\v 10 परमेश्‍वरले बुद्धिमानीपूर्वक योजना गर्नुभएको कुरालाई ख्रीष्‍टमा विश्‍वास गर्ने मानिसहरूद्वारा स्वर्गमा रहेका शक्‍तिशाली स्वर्गदूतहरूलाई पनि उहाँले प्रकट गर्नुभएको छ ।
+\v 11 यही कुरा परमेश्‍वरले अनन्‍तकालदेखि नै योजना गरिरहनुभएको थियो, र यसलाई उहाँले हाम्रा प्रभु अर्थात् ख्रीष्‍ट येशूको कामद्वारा पुरा गर्नुभयो ।
+\s5
+\v 12 यसकारण, अब हामीले प्रार्थना गर्दा हामी आत्मविश्‍वाससाथ र भयभीत नभईकन परमेश्‍वरकहाँ आउन सक्छौँ, किनभने हामी येशूमा विश्‍वास गर्दछौँ, जसले परमेश्‍वरको योजनालाई पुरा गर्नुभएको छ ।
+\v 13 यसकारण म भन्दछु कि मेरा कष्‍टको कारणले गर्दा तिमीहरू निरुत्साहित नहोओ, यहाँ कारावासमा तिमीहरूका निम्ति धेरै कुराहरू छन्, जसले तिमीहरूलाई गौरवान्वित तुल्याउनेछन् ।
+\s5
+\v 14 परमेश्‍वरले तिमीहरूका निम्ति यी सबै गर्नुभएको हुनाले, म घुँडा टेकी हाम्रा पिता परमेश्‍वरलाई प्रार्थना गर्दछु ।
+\v 15 उहाँले नै स्वर्ग र पृथ्वीका सबै परिवारलाई तिनीहरूको नाम दिनुहुन्छ ।
+\v 16 तिमीहरूका अन्तस्करणमा बास गर्नुहुने उहाँका आत्माद्वारा परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई शक्‍ति दिई मजबुत गराऊन् भनेर म प्रार्थना गर्दछु ।
+\s5
+\v 17 म प्रार्थना गर्दछु, कि ख्रीष्‍टमा तिमीहरूले विश्‍वास गरेको कारण, उहाँ तिमीहरूका हृदयमा वास गर्न सकून्, र तिमीहरू बलियो गरी जरा गाडेर बसेको रूखझैँ र चट्टानमाथि बसालिएको भवन झैँ हुनेछौ,
+\v 18 ताकि तिमीहरूले परमेश्‍वरका निम्त अलग गरिएकाहरूसँगै ख्रीष्‍टको प्रेम कति चौडा र लामो, अनि अग्लो र गहिरो छ भन्‍ने कुरा पूर्ण रूपमा बुझ्‍न सक्‍नेछौ ।
+\v 19 यो प्रेम यति महान् छ, कि हामी यसलाई बुझ्‍न सक्दैनौँ, तर यही प्रेमको कारणले, परमेश्‍वर आफैँले तिमीहरू सबैलाई भरून् भनेर म प्रार्थना गर्दछु ।
+\s5
+\v 20 हामीले उहाँसँग सधैँ माग्‍ने, वा उहाँले गर्न सक्‍नुहुन्छ भनेर हामीले विचार गर्ने सबै कुराभन्दा धेरै महान् कुराहरू हामीभित्र काम गर्ने उहाँको शक्‍तिको कारण उहाँले गर्न सक्‍नुहुन्छ ।
+\v 21 परमेश्‍वर र ख्रीष्‍ट येशूको आराधना गर्न र अरू सबै कुराभन्दा धेरै परमेश्‍वरलाई नै सम्मान गर्न सबै विश्‍वासीहरू एकै ठाउँमा भेला होऊन् । इतिहास देखिका सबै पुस्ताका विश्‍वासीहरूले युग-युगसम्म उहाँको प्रशंसा गरून् ! यस्तै होस् ।
+\s5
+
+\c 4
+\p
+\v 1 यसकारण, मैले प्रभु येशूको प्रचार गरेको कारणले, यस झ्यालखानाबाट, परमेश्‍वरले चुन्‍नुभएका तिमीहरूलाई म बिन्ती गर्दछु, कि तिमीहरूलाई बोलाउनुहुने येशूलाई आदर हुने किसिमले जिओ ।
+\v 2 तिमीहरूले एकअर्कालाई प्रेम गरेको कारणले नम्रता र कोमलता र धैर्यपूर्वक एकअर्काको खाँचोमा सेवा गर ।
+\v 3 तिमीहरू एक-आपसमा एकतामा शान्तिपूर्वक रहेर एकअर्कामा एक हुनको निम्ति प्रयत्‍न गर ।
+\s5
+\v 4 सबै विश्‍वासीहरू मिलेर एउटै समूह बन्छ, र पवित्र आत्मा एउटा मात्र हुनुहुन्छ, र तिमीहरूका निम्ति परमेश्‍वरका प्रतिज्ञाहरूलाई पुरा गर्न निश्‍चयतासाथ परमेश्‍वरमा पर्खन तिमीहरूलाई चुनिएको थियो ।
+\v 5 प्रभु एउटै हुनुहुन्छ, येशू ख्रीष्‍ट, जसमाथि हामी एकसाथ विश्‍वास गर्दछौँ । र उहाँको नाउँमा कसैलाई बप्‍तिस्मा दिनुपर्ने एउटै मात्र कारण छ । त्यो कारण येशू ख्रीष्‍ट हुनुहुन्छ ।
+\v 6 प्रत्येकको वास्तविक पिता, परमेश्‍वर एउटै हुनुहुन्छ । उहाँ आफ्ना मानिसहरूमाथि राज्य गर्नुहुन्छ र उहाँको शक्‍तिले प्रत्येक कुरालाई भर्नुहुन्छ ।
+\s5
+\v 7 ख्रीष्‍टले चाहनुभएको नापअनुसार परमेश्‍वरले प्रत्येक विश्‍वासीलाई उदारतासाथ आत्मिक वरदान दिनुभएको छ ।
+\v 8 परमेश्‍वरले विजय प्राप्‍त गर्नुभएका मानिसहरूबाट उहाँलाई प्राप्‍त धनको विषयमा भजनका लेखकले भनेजस्तै हो यो, जब उहाँ डाँडाको टुप्पोमा बसालिएको आफ्नो सहरमा उक्लनुभयो, उहाँले कैदीहरूलाई दासत्वमा राख्‍नुभयो र तिनीहरूका वरदानहरू उहाँका मानिसहरूलाई दिनुभयो ।
+\s5
+\v 9 “उहाँ माथि उक्लनुभयो” भन्‍ने शब्‍दहरूले युद्ध गर्नको निम्ति यरूशलेमबाट परमेश्‍वरका अभिषिक्‍त राजाझैँ ख्रीष्‍ट पहिले स्वर्गबाट पृथ्वीमा ओर्लनुभयो भन्‍ने कुरालाई बताउँछन् ।
+\v 10 ख्रीष्‍ट, जो दुष्‍टलाई पराजित गर्न पृथ्वीमा ओर्लनुभयो, उहाँलाई नै हाम्रा पापहरूका निम्ति क्रुसमा टाँगियो, र उहाँ पुनर्जीवित हुनुभयो, र उहाँले सबै कुरामाथि नियन्‍त्रण गर्न उहाँ स्वर्गमा अति उच्‍च स्थानमा उक्लनुभयो ।
+\s5
+\v 11 उहाँले कोही विश्‍वासीहरूलाई प्रेरितहरू, कोहीलाई अगमवक्‍ताहरू, कोहीलाई प्रचारकहरू, र कोहीलाई अगुवाइ गर्नेहरूको रूपमा नियुक्‍त गर्नुभयो र अरूलाई विश्‍वासीहरूको समूहलाई शिक्षा दिन नियुक्‍त गर्नुभयो ।
+\v 12 ख्रीष्‍टका सबै मानिसहरू आत्मिक रूपमा बलियो होऊन् भनेर परमेश्‍वरको कार्य गर्न र अरूको सेवक बन्‍नलाई उहाँका मानिसहरूलाई तयार गर्नको निम्ति यी कुराहरू भए ।
+\v 13 हामी विश्‍वासीहरूले उहाँमा विश्‍वास गर्ने र उहाँलाई बुझ्‍नको निम्ति पूर्ण रूपमा हुर्कने क्रममा हामी एक भएको उहाँ चाहनुहुन्छ । हामी परिपक्‍व विश्‍वासीहरू भएका र उहाँजस्तै सिद्ध हुन अगाडि बढेको उहाँ चाहनुहुन्छ ।
+\s5
+\v 14 हामी परिपक्‍व भइसकेपछि, साना बालकहरूजस्तै हामी सत्यको बारेमा अनभिज्ञ रहनेछैनौँ । हावा र छालले डुङ्गालाई बगाएजस्तै, हामीले अब उसो हरेक नयाँ शिक्षालाई पछ्याउने छैनौँ । झुटा कुराहरू सिकाउने मनिसहरूलाई अब हामीलाई छलमा पार्न र धोखा दिन हामी दिनेछैनौँ ।
+\v 15 तर त्यसको सट्टामा, हामी परमेश्‍वरलाई प्रेम गर्दै र उहाँको साँचो शिक्षामा विश्‍वास गर्दै जिउनेछौँ, र हरेक तरिकामा झनझन ख्रीष्‍टझैँ हुनेछौँ । एउटा मानिसको शिरले उसको शरीरलाई नियन्‍त्रण गरेजस्तै गरी उहाँले आफ्ना मानिसहरूलाई नियन्‍त्रण गर्नुहुन्छ ।
+\v 16 मानिसको शरीर जोर्नीहरूद्वारा मिलेर सँगै एक-आपसमा गाँसिएझैँ र शरीरका अङ्गहरू एक-आपसमा भर पर्ने हुनाले जोर्नीहरूले शरीरको विकास र वृद्धि हुन सहायता गरेझैँ, उहाँले सबै विश्‍वासीहरूलाई सबै ठाउँहरूमा सँगै बढ्न र एकअर्कालाई प्रेम गर्न सक्षम तुल्याउनुहुन्छ ।
+\s5
+\v 17 अविश्‍वासी गैरयहूदीहरूझैँ अब उसो तिमीहरू जिउनुहुन्‍न भनेर म दृढतापूर्वक बताउँछु । तिनीहरूका व्यर्थका विचारहरूले तिनीहरूलाई यसरी जिउन लगाउँछन् ।
+\v 18 तिनीहरू ठिक र बेठिक के हो भन्‍ने कुरा स्पष्‍टसँग सोच्‍न सक्दैनन् । तिनीहरूले परमेश्‍वरका सन्देशहरू सुन्‍न इन्कार गरेका हुनाले, तिनीहरूले परमेश्‍वरका आज्ञाहरू पालन गर्नुपर्छ भन्‍ने कुरा सोच्‍नै सक्‍तैनन् । यसैकारण, येशू ख्रीष्‍टले हामीलाई दिनुहुनेजस्तो अनन्त जीवन तिनीहरूसँग छैन ।
+\v 19 तिनीहरूले शरीरले अभिलाषा गरेका निर्लज्ज कुराहरू निरन्तर रूपमा गर्न छानेका छन् । तिनीहरू हर प्रकारका अनैतिक कार्यहरू गर्दछन् र ती कुराले ग्रसित हुँदै गएका छन्, र तिनीहरूले अभिलाषा गरेका कुराहरूमा लोभ गर्दछन् ।
+\s5
+\v 20 तर तिमीहरूले ख्रीष्‍टको बारेमा सिक्दा यसरी जिउन सिकेका थिएनौ ।
+\v 21 अब तिमीहरूले ख्रीष्‍टको बारेमा सुनेका र उहाँले तिमीहरूलाई सिकाउनुभएको हुनाले, उहाँको बाटो नै जीवनको निम्ति सत्य बाटो हो भन्‍ने कुरा तिमीहरू जान्दछौ ।
+\v 22 तिमीहरूले अहिलेसम्म जिइरहेको तरिकालाई त्याग्‍नुपर्छ भनेर येशूले सिकाउनुभयो । तिमीहरूले आफ्ना अभिलाषाहरूद्वारा आफैँलाई धोखा दिइरहेको हुनाले तिमीहरू सडेका लाशहरूझैँ थियौ ।
+\s5
+\v 23 तिमीहरूका आत्मा र तिमीहरूको सोच्‍ने तरिकालाई परमेश्‍वरद्वारा परिवर्तन गरिनको निम्ति सुम्पिदेऊ ।
+\v 24 एउटा नयाँ व्‍यक्‍तिको रूपमा तिमीहरू जिउन सुरुआत गर । परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई नयाँ मानिसहरूझैँ बनाउनुभएको छ । तिमीहरू उहाँको निम्ति अलग गरिएका छौ । परमेश्‍वरमा साँचो रूपमा समर्पित भई सही बाटोमा हिँड्न उहाँले तिमीहरूलाई सृजना गर्नुभयो ।
+\s5
+\v 25 त्यसकारण, एक अर्कासँग झुटो बोल्न छाड । जसरी धर्मशास्‍त्रले भन्दछ, “एकअर्कासँग सत्य बोल, किनकि हामीहरू अब एकअर्काका सङ्‍गी विश्‍वासीहरू हौँ ।” हामी परमेश्‍वरको परिवारमा अब एकअर्काका भएका छौँ ।
+\v 26 यदि तिमीहरू रिसाउँछौ भने, आफ्नो रिसलाई पाप गर्न नदेऊ । दिन बित्‍नुभन्दा अगाडि नै तिमीहरू रिसाउन छोड,
+\v 27 ताकि दुष्‍टलाई तिमीहरूमाथि आक्रमण गर्न अनुमति नमिलोस् ।
+\s5
+\v 28 जसले चोरी गरिरहेको थियो, त्यसले अब उसो चोरी गर्न छोडोस् । त्यसको सट्टामा, खाँचोमा परेकाहरूलाई दिनको निम्ति तिनीहरूसँग केही होस् भनेर तिनीहरूले आफ्नै प्रयासमा जीविकोपार्जन गर्न कडा परिश्रम गरून् ।
+\v 29 कुवाक्य नबोल । तर त्यसको सट्टामा, सहायताको आवश्यकता भएका मानिसहरूलाई सहायता गर्ने कुराहरू बोल, ती कुराहरू जसले सुन्‍ने मानिसहरूलाई सहायता गर्छन् ।
+\v 30 तिमीहरूको जिउने तरिकाद्वारा पवित्र आत्मालाई दुः खित नतुल्याओ । परमेश्‍वरले एक दिन हामीलाई यस दुष्‍ट संसारबाट बचाउनुहुन्छ भनी उहाँले प्रतिज्ञा गर्नुभएको छ ।
+\s5
+\v 31 अरूप्रति कत्ति पनि क्रोधित नहोओ । कुनै प्रकारले नरिसाओ अथवा अरूलाई अपमानजनक ढङ्गले गाली नगर । कहिल्यै अरूको निन्दा नगर । अरूप्रति कहिल्यै खराबीको योजाना नबनओ ।
+\v 32 एकअर्काप्रति दयालु होओ । एकअर्कासँग कृपालु भएर व्यवहार गर । एकअर्कालाई क्षमा देओ, जसरी परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई ख्रीष्‍टले जे गर्नुभयो त्यसको कारणमा दिनुभयो ।
+\s5
+
+\c 5
+\p
+\v 1 परमेश्‍वरको अनुकरण गर, किनभने उहाँले हामीलाई प्रेम गर्नुहुन्छ, र तिमीहरू उहाँका सन्तान हौ ।
+\v 2 अरूहरूलाई प्रेम गरी जिउने गर, जसरी ख्रीष्‍टले हाम्रा पापहरूका निम्ति परमेश्‍वरकोसामु भेटी र बलिदानको रूपमा आफैँलाई क्रुसमा सुम्पनुहुँदा उहाँले हामीलाई प्रेम गर्नुभएको थियो, जुन बलिदान परमेश्‍वरलाई अति प्रसन्‍न पार्ने कुरा थियो ।
+\s5
+\v 3 कुनै किसिमका अनैतिक क्रियाकलापको सुझाव नदेओ र अरू मानिसहरूले चाहना गरेका अथवा अरूहरूले गरेका गलत कुराहरू नगर । पापको निम्ति होइन, तर परमेश्‍वरका निम्ति अलग गरिएका परमेश्‍वरका मानिसहरूका बारेमा यस्ता पापहरूले अरू मानिसहरूलाई नराम्रा कुराहरू बोल्न लगाउँछन् ।
+\v 4 अरूलाई अश्‍लिल कथाहरू नसुनाओ वा पापको विषयमा मूर्ख कुराहरू वा ख्यालठट्टाहरू नगर । परमेश्‍वरका जनहरूलाई यस्ता कुराहरू गर्न सुहाउँदैन । बरु, मानिसहरूसँग कुराकानी गर्दा परमेश्‍वरको प्रेमको निम्ति उहाँलाई धन्यवाद देओ ।
+\s5
+\v 5 तिमीहरू यस कुरामा निश्‍चित होओः कामुक रूपमा अनैतिक वा अश्‍लिल व्‍यक्‍ति, वा जसमा यी कुराहरूको लालसा छ (जुन मूर्तिपूजा गर्नु जस्तै हो), ख्रीष्‍टले राजा भई शासन गर्नुहुने परमेश्‍वरका जनहरूमा त्यो व्यक्‍ति पर्नेछैन ।
+\v 6 झुटा तर्क वितर्कहरूद्वारा तिमीहरूलाई कसैले धोखा नदिओस् । तिनीहरूले यस्ता पापपूर्ण कुराहरू गर्ने हुनाले, उहाँप्रति अनाज्ञाकारी हुने मानिसहरूसँग परमेश्‍वर रिसाउनुहुनेछ ।
+\v 7 तसर्थ, यस प्रकारका पापहरू गर्ने मानिसहरूसँग सहभागी नहोओ ।
+\s5
+\v 8 प्रभु येशूमा विश्‍वास गर्नुभन्दा पहिले, तिमीहरूलाई सधैँ अन्धकार रातले घेरेझैँ गरी पापपूर्ण अनाज्ञाकारितामा तिमीहरू जिइरहेका थियौ । तर अब परमप्रभुको ज्योतिमा जिओ ।
+\v 9 जसरी ज्योतिले असल कुराहरू उत्पन्‍न गर्दछ, त्यसरी नै येशूको ज्योतिमा जिउनेहरूले असल, सही र साँचा कुराहरू थाहा पाएर सोहीअनुरूप काम गर्ने गर्छन् ।
+\v 10 परमप्रभुलाई प्रसन्‍न तुल्याउने कुराहरूलाई पारख गरी पत्ता लगाओ ।
+\v 11 आत्मिक अन्धकारमा व्यर्थका कामहरू गर्ने मानिसहरूसँग एकसाथ सहभागी नहोओ । बरु, “ती पापपूर्ण कामहरू व्यर्थका छन्” भनी भन ।
+\v 12 किनभने अन्धकारमय गुप्‍त स्थानमा मानिसहरूले गर्ने दुष्‍ट कुराहरूलाई ज्योतिमा व्याख्या गर्नु लाजमर्दो कुरो हो ।
+\s5
+\v 13 तब ज्योतिले प्रकट गराउने हरेक कुरा स्पष्‍टसँग देख्‍न र राम्रोसँग बुझ्‍न सकिने हुन्छ ।
+\v 14 किनभने ज्योतिले त्यो के हो भनी साँचो रूपमा देखाइदिन्छ । यो कुरा परमेश्‍वरको वचनले मानिसहरूलाई नाश गर्ने पाप र मानिसहरूलाई क्षमा गर्ने र नयाँ बनाउनुहुने ख्रीष्‍टको विषयमा वर्णन गरेकोजस्तै हो । त्यसैले, विश्‍वासीहरू यसो भन्दछन्, “तिम्रो निद्राबाट जाग र मरेतुल्य गरी जिउनेहरूबाट खडा होओ । उहाँको क्षमादान र नयाँ जीवन बुझ्‍न ख्रीष्‍टले तिमीलाई सक्षम तुल्याउनुहुनेछ ।”
+\s5
+\v 15 त्यसैले, तिमीहरू कसरी जिउँछौ, त्यसमा निकै होसियार होओ । मूर्ख मानिसहरूले गर्नेजस्तो व्यवहार नगर । बरु, बुद्धिमान् मनिसहरूले जस्तै व्यवहार गर ।
+\v 16 पृथ्वीमा तिमीहरूको समयलाई बुद्धिमानीसँग प्रयोग गर, किनभने यी दिनहरू दुष्‍टताले भरिएका छन् ।
+\v 17 त्यसैले मूर्ख नबन । बरु, येशू प्रभुले तिमीहरूले के गरेको चाहनुहुन्छ, त्यसलाई बुझेर त्यही गर ।
+\s5
+\v 18 तिम्रो जीवनलाई नाश पार्न सक्‍ने मदिरायुक्‍त पेय पदार्थहरू नपिओ । बरु, तिमीहरूले हर समय गर्ने कामहरूलाई परमेश्‍वरको आत्माद्वारा नियन्‍त्रित हुन देओ ।
+\v 19 एकअर्कासँग भजनहरू गाओ, र ख्रीष्‍टको बारेमा गीतहरू गाओ र परमेश्‍वरको आत्माले तिमीहरूलाई दिनुहुने गीतहरू गाओ । प्रभु येशूको प्रशंसा गर्न तिमीहरूले आफ्ना हृदयदेखि नै ती भजनहरू र अरू गीतहरू गाओ ।
+\v 20 प्रभु येशू ख्रीष्‍टले तिमीहरूका लागि गर्नुभएका हरेक कुराका निम्ति हर समय परमेश्‍वर पितालाई धन्यवाद देओ ।
+\v 21 तिमीहरूले ख्रीष्‍टलाई आदर गर्ने भएकाले नम्रतापूर्वक एकअर्काको अधीनमा बस ।
+\s5
+\v 22 पतिहरूले आफैँलाई प्रभु येशूको नेतृत्वमा समर्पित गरेजस्तै पत्‍नीहरूले पनि आ-आफ्ना पतिहरूका नेतृत्वमा आफैँलाई समर्पित गर्नुपर्छ, किनभने पति पत्‍नीको अगुवा हो र ख्रीष्‍टचाहिँ विश्‍वासीहरूका विश्‍वव्यापी समुदायको अगुवा हुनुहन्छ ।
+\v 23 उहाँ मुक्‍तिदाता हुनुहुन्छ, जसले सबै विश्‍वासीहरूलाई तिनीहरूका पापका निम्ति दोषी ठहरिनबाट बचाउनुभएको छ ।
+\v 24 सबै विश्‍वासीहरूले आफैँलाई ख्रीष्‍टको अधिकारमा समर्पित गरेझैँ, स्‍त्रीहरूले आफैँलाई पूर्ण रूपमा आ-आफ्ना पतिहरूको अधिकारमुनि समर्पित गर्नुपर्छ ।
+\s5
+\v 25 जसरी ख्रीष्‍टले सबै विश्‍वासीहरूलाई प्रेम गरेर हाम्रो निम्ति क्रुसमा आफ्नो जीवन दिनुभयो, त्यसरी नै तिमी प्रत्येक पतिहरूले आफ्नो पत्‍नीलाई प्रेम गर,
+\v 26 ताकि उहाँले हामीलाई आफ्नो निम्ति अलग गर्नसक्‍नुभएको होस् । पानीले धोएजस्तो गरी, आफ्नो वचनको शक्‍तिद्वारा येशूले विश्‍वासीहरूका पापको दण्डलाई हटाएर हामीलाई शुद्ध पार्नुभयो ।
+\v 27 अब ख्रीष्‍टले सबै विश्‍वासीहरूलाई पूर्ण रूपमा पापरहित, शुद्ध, क्षमा प्राप्‍त, दोषरहित समूहझैँ आफ्नै निम्ति प्रस्तुत गर्न सक्‍नुहुन्छ ।
+\s5
+\v 28 प्रत्येक मानिसले आफ्नो शरीरलाई प्रेम गरेझैँ आफ्नी पत्‍नीलाई प्रेम गर्नुपर्छ । पुरुषहरूले आफ्ना पत्‍नीहरूलाई प्रेम गर्दा, यो तिनीहरूले आफैँलाई प्रेम गरेजस्तै हो,
+\v 29 किनभने कसैले पनि आफ्नो शरीरलाई घृणा गरेको छैन ।
+\v 30 बरु, जसरी ख्रीष्‍टले आफ्नो विश्‍वव्यापी समुदायमा हामी सबै विश्‍वासीहरूलाई वास्ता गर्नुहुन्छ, त्यसरी नै मानिसले आफ्नो शरीरलाई खुवाउने-पियाउने र वास्ता गर्ने गर्छ । हामी विश्‍वासीहरू एउटै समूह भएका छौँ र त्यो उहाँकै हो ।
+\s5
+\v 31 विवाह गर्ने मानिसहरूका बारेमा धर्मशास्‍त्रले यसो भन्छः “पुरुष र स्‍त्रीले विवाह गरेपछि तिनीहरूले आफ्ना बुबा-आमालाई स्थायी रूपमा छोड्नुपर्छ । त्यसपछि तिनीहरू पति र पत्‍नीको रूपमा जोडिनुपर्छ, र तिनीहरू दुई जना एउटै व्‍यक्‍ति जस्तै हुनेछन् ।
+\v 32 परमेश्‍वरले प्रकट गरिदिनुभएको यस कुराको अर्थ बुझ्‍न गाह्रो छ, तर विश्‍वासीहरूको विश्‍वव्यापी समुदायको निम्ति ख्रीष्‍टको प्रेमको बारेमा म तिमीहरूलाई बताउँदै छु ।
+\v 33 तथापि, तिमीहरूका निम्ति म फेरि भन्दछु, कि प्रत्येक मानिसले आफैँलाई प्रेम गरेझैँ आफ्नी पत्‍नीलाई प्रेम गर्नुपर्छ, र प्रत्येक महिलाले आफ्नो पतिलाई आदर गर्नुपर्छ ।
+\s5
+
+\c 6
+\p
+\v 1 छोराछोरीहरू हो, तिमीहरू प्रभु येशूका भएका हुनाले, तिम्रा अभिभावकको आज्ञा पालन गर, किनभने यो गर्नु तिम्रो लागि असल छ ।
+\v 2 परमेश्‍वरले धर्मशास्‍त्रमा आज्ञा गर्नुभएको छ, “तिम्रा बुबा आमालाई अति आदर गर ।” त्यो पहिलो व्यवस्था हो जसमा परमेश्‍वरले आज्ञासहित प्रतिज्ञा गर्नुभयो । उहाँले यस्तो प्रतिज्ञा गर्नुभयो,
+\v 3 “यदि तिमीहरूले त्यो गर्‍यौ भने, तिमीहरूले उन्‍नति गर्नेछौ, र तिमीहरू पृथ्वीमा लामो समय जिउनेछौ ।”
+\s5
+\v 4 आमा बुबाहरू हो, आफ्ना छोराछोरीहरूलाई रिस उठाउने गरी अति कडा रूपमा व्यवहार नगर । यसको सट्टामा, प्रभु येशूले चाहनुभएअनुसार तिनीहरूलाई असल निर्देशन दिएर अनुशासनमा हुर्काओ ।
+\s5
+\v 5 कमाराहरू हो, जो पृथ्वीमा तिम्रा मालिकहरू छन्, तिनको आज्ञा पालन गर । जसरी तिमीहरूले ख्रीष्‍टका आज्ञा पालन गर्दछौ, त्यसरी नै तिमीहरूले अति आदरपूर्ण र इमानदारीसाथ तिनीहरूकोआज्ञा पालन गर ।
+\v 6 तिनीहरूले तिमीहरूलाई हेरिरहेका समयमा मात्र आज्ञा पालन नगर । त्यसको सट्टामा, ती मालिकहरूका कमाराझैँ होइन, ख्रीष्‍टका कमाराहरू भएझैँ गरी तिनीहरूको आज्ञा पालन गर । जे परमेश्‍वरले तिमीहरूले गरेको चाहनुहुन्छ, त्यसलाई जोसका साथ गर ।
+\v 7 साधारण मानिसहरूको सेवा गरेजस्तो होइन, प्रभु येशूको सेवा जसरी गर्दछौ, त्यसरी नै तिम्रा मालिकहरूको सेवा खुसीसाथ गर ।
+\v 8 यो कुरा गर, किनकि तिमीहरूलाई थाहा छ एक दिन प्रभु येशूले हरेक व्‍यक्‍तिलाई उसले गरेको असल कामअनुसार इनाम दिनुहुनेछ । त्यो व्‍यक्‍ति कमारा र फुक्‍का जे भए तापनि त्यसले कुनै फरक पार्दैन ।
+\s5
+\v 9 मालिकहरू हो, जसरी तिम्रा कमाराहरूले तिमीहरूलाई असल प्रकारले सेवा गर्नुपर्छ, त्यसरी नै तिमीहरूले तिनीहरूलाई असल व्यवहार गर । तिनीहरूलाई धम्की दिन छोड । यो नबिर्स, कि तिनीहरूका र तिम्रा प्रभु स्वर्गमा हुनुहुन्छ । उहाँले एकअर्काको भेदभाव नगरीकन तिमीहरूका ठिक व्यवहारको न्याय गर्नुहुन्छ ।
+\s5
+\v 10 अन्तमा, प्रभु येशूको सामर्थी शक्‍तिद्वारा तिमीहरू आत्मिक रूपमा बलियो हुनलाई उहाँमा पूर्ण रूपले भरोसा राख ।
+\v 11 जसरी सिपाहीले आफ्ना सबै हातहतियारहरू धारण गर्दछ, त्यसरी नै दुष्‍टले तिमीहरूको विरुद्ध धूर्त षड्यन्‍त्रगर्दा, सफलतासाथ त्यसको विरोध गर्न परमेश्‍वरबाटको हरेक साधन तिमीहरूले प्रयोग गर्नुपर्छ ।
+\s5
+\v 12 हामीहरूले अरू मानिसहरूका विरुद्ध लडाइँ गरेका होइनौँ, तर हामीहरू सबै प्रकारका दुष्‍ट शासकहरू र दुष्‍ट आत्माहरूका विरुद्ध लडिरहेका छौँ, जो आत्मिक अन्धकारमा रहन्छन् ।
+\v 13 यसकारण, जसरी एउटा सिपाहीले आफ्ना सबै हाततियार धारण गर्दछ, त्यसरी नै तिमीहरूले परमेश्‍वरको सारा हातहतियार धारण गर्नुपर्छ, ताकि तिमी यस संसारको दुष्‍ट समयमा, दुष्‍टको विरुद्ध खडा हुन सक । परमेश्‍वरको हातहतियारले, तिमी दुष्‍टका आक्रमण विरुद्ध लड्न सक्छौ र परमेश्‍वरको निम्ति जीउन सक्दछौ ।
+\s5
+\v 14 त्यसकारण, युद्धमा लगाइने हतियारहरूझैँ परमेश्‍वरको सत्यता र धार्मिकतताको लुगा धारण गरी दुष्‍टको विरुद्ध खडा होओ ।
+\v 15 र सिपाहीहरूले तिनीहरूका जुत्ता कसेर लगाएझैँ सुसमाचारलाई दृढतासाथ विश्‍वास गर र पालन गर, जसले हामीलाई परमेश्‍वरसँग मिलाप गराउँदछ ।
+\v 16 अझै, प्रभुमा निरन्तर दृढतासाथ भरोसा गरिराख । दुष्‍ट शैतानले तिमीहरूलाई आत्मिक तवरले हानि पुर्‍याउन सक्‍ने सबै कुराबाट आफैँलाई सुरक्षित राख्‍न त्यस दृढ भरोसाले तिमीहरूलाई सक्षम तुल्याउँदछ, जसरी शत्रुहरूले सिपाहीहरूलाई ज्वालामुखी बाणहरूले हान्दा सुरक्षित रहन तिनीहरूले ढाल बोक्दछन् ।
+\s5
+\v 17 र ख्रीष्‍टमा भरोसा राख, जसले तिमीहरूलाई बचाउनुभयो । यो एउटा सिपाहीले आफ्नो टाउको बचाउन टोप लगाएकोजस्तो हो । र सिपाहीले आफ्नो तरवार समाएजस्तै परमेश्‍वरले धर्मशास्‍त्रमा भन्‍नुभएको कुरामा विश्‍वास गर ।
+\v 18 तिमीहरूले यसो गर्दा, परमेश्‍वरले तिमीहरू र अरूहरूका निम्ति काम गरिदिनुभएको हो भनी अनुरोध गर्दै हर समय उहाँलाई प्रार्थना गरिरहो; र परमेश्‍वरको आत्माले तिमीहरूको प्रार्थनालाई अगुवाइ गर्नदेओ । यस उद्देश्यको लागि, सबै परमेश्‍वरका मानिसहरूका निम्ति प्रार्थना गर्दै आत्मिक रूपमा चनाखो होओ ।
+\s5
+\v 19 र विशेष गरी, मेरो लागि प्रार्थना गर । मैले के बोल्नुपर्ने हो, त्यो परमेश्‍वरले मलाई भन्‍नुभएको होस् भनी प्रार्थना गर, ताकि मैले साहसका साथ अरूहरूलाई ख्रीष्‍टको बारेमा सुसमाचार सुनाउन सकूँ । मानिसहरूले योभन्दा पहिले यस सन्देशको बारेमा जानेका थिएनन्, तर परमेश्‍वरले अहिले मलाई यो प्रकट गरिदिनुभएको छ ।
+\v 20 त्यसकारण, यस झ्यालखानामा म ख्रीष्‍टको एक प्रतिनिधि हुँ । जब म अरूहरूलाई ख्रीष्‍टको बारेमा बताउँछु, म निर्भयतासाथ बोल्न सकूँ भनेर प्रार्थना गर किनभने त्यसरी नै मैले बोल्नुपर्छ ।
+\s5
+\v 21 मलाई के भइरहेको छ र म के गर्दै छु भन्‍ने कुरा तिमीहरूलाई थाहा होस् भनेर मैले तुखिकसलाई यस पत्रको साथमा तिमीहरूकहाँ पठाइरहेको छु । उनले तिमीहरूलाई यहाँ के भइहेको छ, सबै कुरा बताउनेछन् । उनी एक सङ्‍गी विश्‍वासी हुन् जसलाई हामी सबैले धेरै प्रेम गर्दछौँ र उनले प्रभु येशूको सेवा विश्‍वासयोग्यतासाथ गर्दछन् ।
+\v 22 त्यसकारण, मैले उनलाई तिमीहरूकहाँ पठाउँदै छु; म र मेरा सङ्‍गीहरू कस्ता छन् भन्‍ने तिमीहरूले जानेको म चाहन्छु । म तिमीहरूलाई उनले सान्त्वना र उत्साह दिएको चाहन्छु ।
+\s5
+\v 23 हाम्रा पिता परमेश्‍वर र प्रभु येशू ख्रीष्‍टद्वारा तिमी सङ्‍गी विश्‍वासीहरूमा भित्री शान्ति, एक आपसमा प्रेम र परमेश्‍वरमा भरोसा होस् भनेर म प्रार्थना गर्दछु ।
+\v 24 परमेश्‍वरले आफ्ना सबै मानिसहरूलाई उहाँको अनुग्रह दिऊन्, जसले हाम्रा प्रभु येशू ख्रीष्‍टलाई निरन्तर प्रेम गर्दछन् ।

51-PHP.usfm

@@ -0,0 +1,161 @@
+\id PHP Unlocked Dynamic Bible
+\ide UTF-8
+\h फिलिप्पी
+\toc1 फिलिप्पीहरूलाई पावलको पत्र
+\toc2 फिलिप्पी
+\toc3 php
+\mt1 फिलिप्पीहरूलाई पावलको पत्र
+
+
+\s5
+\c 1
+\p
+\v 1 फिलिप्‍पी सहरमा भएका प्रिय सँगी विश्‍वासीहरू, ख्रीष्‍ट येशूको सेवक यो पावल र तिमोथी । हामी यो पत्र फिलिप्‍पीमा भएका सबैलाई जो परमेश्‍वरले उहाँको लागि ख्रीष्‍ट येशूमा सहभागी हुन छुट्याउनुभएको छ । हामीले विशेष गरी निरिक्षकहरू र डिकनहरूलाई पनि लेखिरहेको छौँ ।
+\v 2 हामी प्रार्थना गर्दछौँ कि परमेश्‍वर पिता र हाम्रो प्रभु येशू ख्रीष्‍ट तिमीहरू माथि दयालु होऊन् र शान्ति दिऊन् ।
+\s5
+\v 3 जब म उहाँ सँग प्रार्थना गर्दा तिमीहरूको विषयमा सोच्दा म मेरो परमेश्‍वरलाई धन्यवाद दिन्छु ।
+\v 4 म निरन्तररूपमा तिमीहरूसँग आनन्द साथ प्रार्थना गरिरहेको छु ।
+\v 5 र परमेश्‍वरलाई धन्यवाद दिन्छु किनकि तिमीहरू विश्‍वास गरेको दिन देखि आज सम्म तिमोथी, म र अरूसँग सु-समाचारको घोषणा गर्ने काम गरिराखेका छौँ ।
+\v 6 मलाई थाहा छ कि परमेश्‍वरले तिमीहरूको बिचमा असल कामहरू गरी राख्‍नु भएको छ । म पूर्ण रूपमा भरोसा गर्दछु कि परमेश्‍वरले ख्रीष्‍ट येशूको आगमनका समयमा ती कुराहरू पुरा गर्नुहुनेछ ।
+\s5
+\v 7 यस प्रकारबाट तिम्रो बारेमा विचार गर्नु ठीक हो किनकि म मेरो, हृदयबाट तिमीहरूलाई प्रेम गर्छु । तिमीहरूले परमेश्‍वरले दयाँ पुर्वक मलाई दिनु भएको काममा सहकार्य गर्दै आएका छौ, चाहे म जेलमा हुँ, अथवा जब म सार्वजनिक स्थानमा सु-समाचारको विषयमा बोलूँ र चाहे त्यो सत्य हो भनी देखाऊँ ।
+\v 8 परमेश्‍वरले देख्‍नुहुन्छ म कति गहिराइमा तिमीहरूमा तिमीहरू सँग बस्‍ने इच्छा गर्दैछु, जसरी म तिमीहरूलाई गहिरो प्रेम गर्छु, त्यसरी ख्रीष्‍ट येशूले हामी सबैलाई कोमलता साथ प्रेम गर्नुहुन्छ ।
+\s5
+\v 9 म प्रार्थना गर्दछु कि तिमीहरू एक अर्कालाई धेरै-धेरै प्रेम गर्न सक, र तिमीहरूले यस्‍तो गरेको परमेश्‍वरले चाहानुहुन्छ भन्‍ने कुरा जान र बुझ ।
+\v 10 म यो पनि प्रार्थना गर्छु कि परमेश्‍वरले तिमीहरूले के विश्‍वास गर्नै पर्छ भन्‍ने कुरा सिकाउनु हुनेछ र जुन तिमीले अपनाउनु पर्ने असल व्यवहारहरू सिकाउनु हुनेछन् । म यसको लागि प्रार्थना गर्छु ताकि ख्रीष्‍टको आगमनमा तिमीहरू इमान्दार र दोषरहित हुनसक ।
+\v 11 म तिमीहरूले गर्न सक्‍ने काम गर भन्‍ने पनि प्रार्थना गर्दैछु, किनकि परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई ख्रीष्‍ट येशूको कारणले उहाँको द्वष्‍टिबाट असल भनी घोषणा गर्नु भएको छ । तब तिमीहरूले परमेश्‍वरलाई कति आदर गर्छौ भन्‍ने कुरा अरू मानिसहरूले देख्‍ने छ ।
+\s5
+\v 12 मेरा सहकर्मी विश्‍वासीहरू, म तिमीहरूले थाहा गरेको चाहन्छु कि मैले भोगेको कष्‍टहरूले मानिसहरूलाई सुनाउने सु-समाचारमा बाधा दिने छैन, बरु मेरा कष्‍टहरूमा अझै धेरै मानिसहरूले ख्रीष्‍टको बारेमा सु-समाचार सुन्‍न मदत गर्दछ ।
+\v 13 खासगरि, यहाँ रोममा भएका सबै सुरक्षा सैनिकहरू र यो सहरमा भएका धेरै मानिसहरूले अब जानेछन् कि म एक कैदी हुँ किनकि म ख्रीष्‍टको बारेमा सु-समाचार गर्छु ।
+\v 14 यहाँका धेरै विश्‍वासीहरूले अहिले धेरै साहस र बिनाडर ख्रीष्‍टको सु-समाचार घोषणा गरिरहेका छन् किनकि तिनीहरूले प्रभुको दृढता साथ सहायता गर्नुहुन्छ भनी विश्‍वास गर्छन् । उनीहरूले येशूको बारेमा अझै साहसपुर्वक बोल्छन् किनकि कैदमा सु-समाचार प्रचार गर्न प्रभु मलाई सहायता गर्नु भएको कुरा कुरा उनीहरूले देखेका छन् ।
+\s5
+\v 15 केही मानिसहरूले सु-समाचार प्रचार गरेका छन् किनकि तिनीहरू डाही भएका छन् र तिनीहरू विश्‍वासीहरूले मलाई भन्दा बढि उनीहरूलाई आदर गरेको चाहन्छन् । तर अरूले सु-समाचार प्रचार गरिरहेका छन् किनकि तिनीहरू ख्रीष्‍टलाई प्रेम गर्छन् र तिनीहरूले सु-समाचार नसुनेकाले त्यो सुनून् भन्‍ने चाहन्छन् ।
+\v 16 किनकि सु-समाचार घोषणा गर्दछन् किनकि तिनीहरूले ख्रीष्‍टलाई प्रेम गर्छन्, जान्दछन् कि परमेश्‍वरले मलाई सावर्जनिक स्थानमा बोल्न र किन यो सु-समाचार सत्य छ भनी वर्णन गर्न नियुक्ति गर्नुभयो ।
+\v 17 तर जसले स्वार्थी कारणले ख्रीष्‍टको बारेमा सु-समाचारको घोषणा गर्दैछन् तिनीहरूले असल नियतले त्यो गरेका होइनन् । म कैदमा यहाँ रहदा मलाई धेरै कष्‍टहरू दिएको तिनीहरू सम्झन्छन् ।
+\s5
+\v 18 तर कोही छैन ! मानिसहरूले सु-समाचार घोषणा गरी रहेका छन्, चाहे असल कारण ले वा खराब कारणले । त्यसकारण म आनन्दित छु कि मानिसहरूले येशू ख्रीष्‍टको बारेमा सन्देश फैलाइरहेका छन् ! र म त्यसमा निरन्तर आनन्द मनाउने छु ।
+\v 19 म आनन्दित हुनेछु किनकि मलाई थाहा छ कि परमेश्‍वरले मलाई कैद बाट स्वतन्‍त्र गर्नु हुनेछ । उहाँले यो गर्नु हुने छ किनकि तिमीहरूले मेरो निम्‍ति प्रार्थना गरिरहेका छौ र किनकि ख्रीष्‍ट येशूको आत्माले मलाई सहायता गरी राख्‍नु भएको छ ।
+\s5
+\v 20 म उत्सुकतासाथ र निश्‍चयता साथ आशा गर्छु कि जी मैले गर्नै पर्ने हो यसमा म असफल हुने छैन बदलामा अब मसँग साहस हुनेछ, जस्तो पहिला थियो । म ख्रीष्‍टलाई शरीरले आदर गर्नेछु चाहे मरूँ वा बाँचू ।
+\v 21 मेरा लागि, म ख्रीष्‍टलाई आदर गर्न जिउनेछु । तर यदि म मरे भने, त्यो मेरो लागि अझ उच्‍चम हुने छ ।
+\s5
+\v 22 अर्कै तर्फ बाट, यदि म निरन्तर रूपमा यो संसारमा बाँचे भने, म यहाँ ख्रीष्‍टलाई सेवा गर्न सक्‍ने छु । त्यसकारण मलाई थाहा छैन म जिउछु अथवा मृत्यु रोज्छु ।
+\v 23 मैले मृत्यु वा जीवन रोजेर छान्‍न सक्दिन । म मर्ने इच्छा गर्छु र यो संसारलाई छोड्न चाहन्छु र ख्रीष्‍टसँग रहन चाहन्छु किनकि ख्रीष्‍टसँग हुनु हरेकको लागि असल हो ।
+\v 24 तर यो धेरै आवश्यकता छ कि म यहाँ पृथ्वीमा जीवित रहनु पर्ने किनकि तिमीहरूलाई मेरो सहायता धेरै आवश्यकता छ ।
+\s5
+\v 25 जब देखि म यो कुरामा विश्‍वास छु, मलाई थाहा छ कि म जीवित आनन्द र ख्रीष्‍टमा धेरै विश्‍वास गर्दै रहने छु ।
+\v 26 यसकारण तिमीहरू मेरो बारेमा खुशीहुनु पर्छ किनकि ख्रीष्‍ट येशूको कारणले म फेरी एक पटक तिमीहरूसँग छु ।
+\v 27 धेरै महत्त्‍वपूर्ण कुरा, तिम्रा वरिपरी बस्‍ने मानिसहरूको अगाडि ख्रीष्‍टको सु-समाचार अनुसारको व्‍यवहार गर । यसो गर ताकि चाहे म आँउ वा नआँउ विचार गर, तिमीहरूको जीवनशैलीले मलाई कसरी खुशी पार्नेछ । तिमीहरूले मलाई भन्‍नु पर्ने छ कि तिमीहरूले सँगै विश्‍वासीको लागि र जिउनको लागि सु-समाचारले हामीलाई सिकाए जस्तै असल गरेका छौ ।
+\s5
+\v 28 तिनीहरूको विरुद्धमा भएका मानिसहरू बाट नडराओ । जब तिनीहरू साहसी हुन्छौ र तिनीहरूको प्रतिरोध गर्छौ, यसले देखाउने छ कि परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई (सुरक्षा) बचाउनु हुनेछ र तिनीहरूलाई नाश गर्नु हुनेछ ।
+\v 29 परमेश्‍वर तिमीहरूमा दयालु हुनुहुन्छ ! उहाँले तिमीहरूलाई ख्रीष्‍टको लागि कष्‍ट भोग्‍न अनुमति दिनुहुन्छ साथै उहाँलाई विश्‍वास गर्न पनि दिनुहुन्छ ।
+\v 30 तिमीहरू सु-समाचारको विरोध गर्नेहरूको प्रतिरोध गरिरहेका छौ जसरी मैले त्यस्तै मानिसहरूको प्रतिकार फिलिप्‍पीमा गर्नु परेको थियो, र यस्तै गरी तिमीहरूले सुन्छौ कि मसँग अझै पनि यहाँ यस्ता मानिसहरूको सहायता गर्नु परिरहेको छ ।
+\s5
+
+\c 2
+\p
+\v 1 ख्रीष्‍ट अति करुणामय हामीप्रति हुनु हुन्छ उहाँले हामीलाई शान्त पार्नु हुन्छ, परमेश्‍वरको आत्मिक सँगति गर्न उत्साह गर्नु हुन्छ ।
+\v 2 यी कुराहरूले पूर्ण रूपमा मलाई खुशी तुल्याएको छ: एक आपसमा समझदारी बन, एक अर्कामा प्रेम गर, एकै मनको होओ, र एउटै कुरा पूरा गर्ने कोसिस गर ।
+\s5
+\v 3 अरू भन्दा महान आफुलाई बनाउने कोसिस कहिल्यै नगर नत जो तिमीहरूले गरिरहेका छौ त्यसमा घमण्ड गर । यसको बदलामा नम्र बन र विशेष गरेर आफैँलाई भन्दा एक अर्कालाई आदर गर ।
+\v 4 तिमीहरू हरेकले के खाँचो परेको छ भनेर आफ्नै कुरामा मात्र ध्यान नदेउ । यसको बदलामा तिमीहरू हरेकले एक अर्काको खाँचोहरूमा सहायता गर्नलाई पनि ध्यान देऊ ।
+\s5
+\v 5 येशूले जस्तै विचार गर ।
+\v 6 उहाँ तथापि परमेश्‍वर समान भएर पनि उहाँले आफुलाई परमेश्‍वर समान तुल्याउनु भएन ।
+\v 7 यसको बदलामा परमेश्‍वर समान कार्य नगरेर दास जस्तै भएर हामीमा देखा पार्नु भयो । उहाँ मानव हुनु भयो । उहाँ परमेश्‍वर हुनु भएर पनि मानव रूपमा देखा पर्नु भयो ।
+\v 8 र उहाँ आफैँलाई नम्र बनाएर परमेश्‍वरको आज्ञाकारी मृत्यु सम्मै हुनुभयो, एउटा अपरिचित झै क्रूसमा मर्नु भयो ।
+\s5
+\v 9 यसकारण परमेश्‍वरले उहाँलाई उच्‍चा आदर गर्नु भयो, उहाँलाई अरू भन्दा बढि आदर गर्नु भयो ।
+\v 10 यसकारण जो कोहीले “येशू” नाम सुन्छन् तिनीहरू स्वर्ग र पृथ्वी भएका सबैले उहाँलाई आदर र दण्डवत गर्नेछन् ।
+\v 11 यसरी हरेकले येशू ख्रीष्‍टनै प्रभु हो भनेर थाहा गर्नेछन्,  र तिनीहरूले उहाँको कारण परमेश्‍वरको प्रशंसा गर्नेछन् ।
+\s5
+\v 12 मेरा प्रिय मित्रहरू, मेरो उपस्तिथिमा सधैँ परमेश्‍वरको आज्ञाकारी भयौ, अब तिमीहरूबाट अलग हुदैछु, अझ धेरै उहाँमा सबैलाई पूर्णरुपले बचाउने समय नआउन्जेल परमेश्‍वरलाई नम्रतामा भेलाभएर काम र आदर गर ।
+\v 13 यसकारण जे तिमी गर्न चाहन्छौर वास्तविक उहाँलाई असल कुराहरूले खुशी पार्न परमेश्‍वर नै तिमीहरूको हृदयमा काम गर्नु हुन्छ ।
+\s5
+\v 14 सबै कुरा बहस र दोष नलगाई गर,
+\v 15 यसकारणले अविश्‍वासीहरूको बिचमा तिमीहरूले खराब विचार गर्दैनौ, दुष्‍ट मानिसहरू जस्तै असललाई खराब भन्‍नेहरूको बिचमा राति अन्धकारको माझमा चम्कने ताराहरू जस्तै चम्कने छौ ।
+\v 16 तिमीलाई सधैँ जीवित बनाउने सन्‍देशमा भरोसा राख । यदि तिमीले यसो गर्‍यौ भने ख्रीष्‍टको आगमनको समयमा तिमीहरू रमाउने छौ, किनभने तिमीहरूले व्‍यर्थका कुरा गरेनौ भने म जान्दछु ।
+\s5
+\v 17 किनभने तिमीहरूले उहाँमा भरोसा राखेको कारण जीवित बलिदान गर्न पनि तयार छौ भने बहाउन मैले आफ्नो रगत चढाउनु पर्छ भने पनि तिमीहरू सबैसित म आनन्दित हुनेछु ।
+\v 18 त्यसरी नै तिमीहरू पनि मसित आनन्द मनाओ ।
+\s5
+\v 19 चाँडै तिमोथीलाई तिमीहरू कहाँ पठाउँन मैले प्रभु येशूमा भरोसा राखेको छु । म आज्ञा गर्छु परमेश्‍वरले तिमीहरूको जीवनमा गर्नु भएका कुराहरू सुनेर म उत्साहित हुनेछु ।
+\v 20 तिमोथी जस्तो कोही मसँग छैन जसले साचो तिमीहरूको वास्ता गर्दछ ।
+\v 21 अरू सबै जो मैले पठाए तिनीहरूले आफ्नै कुरामा मात्र ध्यान दिए । तिनीहरूले ख्रीष्‍टले महत्त्‍वपूर्ण दिएका कुराहरूमा प्रशस्‍त ध्यान दिएनन् ।
+\s5
+\v 22 तर तिमीहरू तिमोथीलाई जान्दछौ उसले परमेश्‍वरलाई प्रेम गर्ने प्रमाणित गरेका छन्, किनभने एउटा बालकले उसको बुबासित काम गरे जस्तै सुसमाचार सुनाउने काम तिनले मसित गरेका छन् ।
+\v 23 मैले तिमोथीलाई तिमीहरूकहाँ चाडैनै मलाई के हुनेछ भन्‍ने थाह हुने बितिकै पठाउँने छु ।
+\v 24 र म निश्‍चित छु किनभने यो भएको प्रभुले चाहनु हुन्छ, तिनीहरूले कहाँ आउने छु ।
+\s5
+\v 25 म विश्‍वास गर्छु इपाफ्रोडाइटसलाई तिमीहरू कहाँ पठाउनु पर्छ भन्‍ने, ऊ सँगी विश्‍वासी र कामदार अनि ख्रीष्‍टको सिपाही, र तिमीहरूको सन्‍देश वाहक र सेवक मेरो आवश्यकताहरूमा साहेता गर्न तिमीहरूले पठाएका थियौ ।
+\v 26 जब तिमीहरूले इपाफ्रोडाइटस बिरामी छ भन्‍ने सुनेको देखि नै उनी चिन्तित र तिमीहरू सित फिलिप्पी हुन इच्छा गरेका छन् ।
+\v 27 वास्तवमा बिरामी भएर मृत्युको मुखमै पुगेका थिए, मृत्युको बदला परमेश्‍वर अति दयालु उहाँ र ममा पनि हुनुभयो, जसले गर्दा मलाई धेरै दु:खीत हुन परेन ।
+\s5
+\v 28 यसकारण सम्‍भव भए जति चाँडै तिमीहरू कहाँ तिनलाई पठाउँने छु । जब तिमीहरूले तिनलाई देख्‍ने छौ र मैले चिन्ता गर्नु पर्दैन तिमीहरू आनन्दित हुनेछौ भनेर यो गर्नेछु ।
+\v 29 किनभने प्रभु येशूले हामीलाई प्रेम गर्नु हुन्छ, इपाफ्रोडीटसलाई ठूलो आनन्दसित स्वागत गर अरू विश्‍वासीहरूले तिनलाई मनपराउछन् र तिनलाई आदर गर
+\v 30 ख्रीष्‍टको काम गर्दै गर्दा, उनको झण्डै मृत्यु भएको थियो । मेरो अभावहरूमा सहायता गर्नलाई तिनले आफ्नो जीवनलाई नै जोखिममा राखे, तिमीहरूले केही गर्न सकेनौ किनभने तिमीहरू मबाट टाढा थियौ ।”
+\s5
+
+\c 3
+\p
+\v 1 अन्तमा मेरा सँगी विश्‍वासीहरू हो, निरन्तर आनन्द मनाओ किनभने तिमीहरू अब प्रभुका भएका छौ । अब म ती कुराहरूका बारेमा फेरी लेखिराखे पनि जुन चाहिँ पहिला पनि तिमीहरूलाई अवगत गराएको थिएँ, यसो गर्नमा म थाक्दिन । जसले तिनीहरूलाई हानि गर्न चाहनेहरूबाट तिमीहरूलाई सुरक्षा गर्दछ ।
+\v 2 ती मानिसहरूदेखी होसियार होओ, जोहरू तिमीहरूका निम्ति जंगली कुकुरहरू जस्तै खतरनाक छन् । तिमीहरूले मानिसका शरीरलाई यहूदी बनाउन काटछन् ।
+\v 3 तर हामीहरूका निम्ति भने परमेश्‍वरको आत्माले परमेश्‍वरलाई साँचो रूपमा आराधना गर्नलाई हामीलाई सक्षम बनाउनुहुन्छ । हामी आनन्द मनाउछौँ किनभने हामी येशू ख्रीष्‍टमा भरोसा राख्छौँ र मानिसहरूले गर्ने धार्मिक रीतिथितिर चालचलनहरूले हामीलाई कुनै अर्थ राख्दैनन् । त्यसै कारण साँचो खतना हुने भनेको हामीहरू नै हौँ ।
+\s5
+\v 4 यदि कसैले परमेश्‍वरलाई खुशी तुल्याउने भरमग्दुर प्रयास गरेको छ भने त्यो व्‍यक्ति म नै हुने थिएँ ।
+\v 5 तिनीहरूले मलाई जन्मेको सातै दिनमा मेरो खतना गरिदिए । म एक जना इस्राएली भएर जन्मे । म वेन्यामिन कुलको व्‍यक्ति हुँ । तिमीले म बाहेक अर्कौ हिब्रू व्‍यक्ति भेट्टाउन सक्तैनौ । मेरा पुर्खाहरूले तिनीहरूबारे सिकाएका कुराहरू पालना गर ।
+\s5
+\v 6 ती व्यवस्था मानिसहरूलाई पालना गराउन म साह्रै जोशिलो थिएँ जसले ख्रीष्‍टमा विश्‍वासीहरूलाई कष्‍ट भोग्‍न लगाए ती नियमहरू मैले उलंघन गर्थे भनेर कसैले पनि भन्‍न सक्दैन थियो
+\v 7 तर जुन कुराहरू मेरा निम्ति महत्त्‍वपूर्ण ठान्थे अब ता ती कुराहरू महत्त्‍वहिन ठान्छु, किनभने परमेश्‍वरले मलाई परिवर्तन गर्नु भएको छ ।
+\s5
+\v 8 आफैँ भन्‍ने नै हो भने ती कुराहरू मेरा निम्ति महत्त्‍वहिन मात्र रहेनन् ख्रीष्‍ट मेरा प्रभु हुनुहुन्छ भनी जान्‍न पाउने कुरा दाँज्दासँग बरु ती फालिन लायक वस्तु जस्तै भए । ख्रीष्‍टबाट लाभ प्राप्‍त गर्न भनी ती महत्त्‍वहिन थोकहरू मेरा जीवनबाट हराएको छु ।
+\v 9 अब म पूर्णरुपले ख्रीष्‍टको भएको छु । ती नियमहरू पालना गरेर परमेश्‍वरको अघि म आफैँलाई असल बनाउन नसक्‍ने कुरो म जान्दछु । त्यसको सट्टा म पूर्ण रुपले ख्रीष्‍टमा भरोसा राख्दछु कि परमेश्‍वरले मलाई उहाँको नजरमा असल घोषणा गर्नु भएको छ ।
+\v 10 जब परमेश्‍वरले ख्रीष्‍टलाई जान्‍न सुरु गर्न सकौँ भनेर उहाँले मलाई उहाँको नजरमा असल घोषणा गर्नु भयो ताकि ख्रीष्‍टलाई मृत्युबाट बौरी उठाउँने शक्तिद्वारा परमेश्‍वर ममा असल काम गर्न सुरु गर्नु भएको होस् । ख्रीष्‍टले यातना भोग्‍नु भएको जस्तै म पनि यातना भोग्‍न सुरु गर्न सकौँ उहाँ मर्नु हुदाँ ख्रीष्‍टले मलाई उहाँ जस्तै तुल्याउन सक्‍नु भएको होस् ।
+\v 11 यी सबैको कारण चाहिँ यही हो कि उहाँले प्रतिज्ञा गरे बमोजिम परमेश्‍वरले मलाई फेरी जिउन सक्‍ने बनाउनुहुनेछ, भनेर उहाँमा पूर्ण रूपमा आशा गर्छु ।
+\s5
+\v 12 यी सबै कुराहरू अझ पनि ममा पूर्ण रूपमा भइ सक्यो भनेर म दाबी गर्न सक्तिन । तर सबै कुराहरू प्राप्‍त गर्छु भनेर प्रयासरत छु । यी सबै थोकहरूको कारणले नै मलाई ख्रीष्‍टले स्वामित्वमा लिनुभयो ।
+\v 13 मेरा प्रिय सँगी मित्र, ती सबै कुराहरू ममा पूर्ण रूपमा भइसक्यो भनेर म निश्‍चयताका साथ सोच्दिनँ । तर म एक जना दौडने जस्तो छु किनभने अन्तिम बिन्दु तर्फ दौडिरहेको जस्तै म फर्केर हेर्दिन ।
+\v 14 त्यसको बदला म दौडको अन्तिम रेखातर्फ दौडीरहन्छु ता कि म इनाम जितुँ जुन चाहिँ ख्रीष्‍टसँग सधैँ जिउनु हो । यसैका लागि परमेश्‍वरले मलाई बोलाउनु भएको र ख्रीष्‍टले यसो हुनका निम्ति सम्भव तुल्याउनु भयो ।
+\s5
+\v 15 त्यस कारण हामी सबै बलिया भएका विश्‍वासीहरूले यस प्रकारले विचारशील हुनु पर्छ । तर यदि कसैले यस प्रकारले विचार गर्दैनन् भने यस कुरो तिमीलाई परमेश्‍वरले प्रकट गर्नुहुन्छ ।
+\v 16 अहिले हाम्रो बारेमा जे कुरो सत्य छ जतिसम्म हामीले गरिसकेका छौँ, ख्रीष्‍टलाई अझै धेरै यसै गरी भरोसा गरौँ जसरी अहिले सम्म हामीले भरोसा गरेका छौँ ।
+\s5
+\v 17 मेरा सँगी विश्‍वासी मसँग सहभागी होऊ र मेरो पाइला पछ्याऊ र मैले जिए झैँ जिएका मानिसहरूलाई अझ नजिक गएर हेर र हाम्रा उदाहरणलाई पछ्याउने गर ।
+\v 18 ख्रीष्‍टमा विश्‍वास गर्छौँ भन्‍ने मानिसहरू धेरै छन् तर क्रूसमा ख्रीष्‍टले हाम्रो निमित्त जे गर्नुभयो वास्तवमा त्यसलाई भने उनीहरू विरोध गर्दछन् । मैले ती मानिसहरूको बारेमा धेरै पल्ट पहिला पनि भनिसकेको छु र अहिले म निराश छु, तिनीहरूको बारेमा तिमीलाई फेरी भनिरहनुपर्दा रुँदै पनि छु ।
+\v 19 आखिरमा परमेश्‍वरले तिनीहरूलाई नाश गर्नुहुनेछ किनभने तिनीहरूको परमेश्‍वर उनीहरूको खाने इच्छा हो र लज्‍जास्पद तरिकाले उनीहरू जीवन यापन गर्छन् र सांसारिक थोकहरूका बारेमा विचार गर्छन् ।
+\s5
+\v 20 हाम्रो बारेमा भन्‍नुपर्दा, हामी स्वेर्गका नागरिकहरू हौँ । यहीबाट हाम्रा प्रभु र उद्धारकर्ता येशू ख्रीष्‍ट आउनुभएको हेर्न हामीहरू उत्सुक्तापूर्वक पर्खेर बसेका छौँ ।
+\v 21 उहाँले अहिले हामीसँग भएको कमजोर र नीच शरीरहरूलाई उहाँको आफ्नै शरीर जस्तै शक्तिशाली शरीरमा परिवर्तन गर्नुहुनेछ । सम्पूर्ण थोकहरू नियन्‍त्रण गर्ने उही शक्तिले उहाँले यसो गर्नुहुनेछ ।
+\s5
+
+\c 4
+\p
+\v 1 मेरा सँगी-विश्‍वासीहरू हो, म तिमीहरूलाई प्रेम गर्छु र तृष्णा गर्छु । तिमीहरूले मलाई आनन्द दिन्छौ, परमेश्‍वरले मलाई इनाम दिनुहुने कारण चाहिँ तिमीहरू नै हुनेछौ । प्रिय मित्रहरू, प्रभुमा निरन्तर कटिबद्ध भएर विश्‍वास गर जसरी मैले यस पत्रमा सविस्तार गरेको छु ।
+\v 2 म तिमी इयुदिया र सिन्टीचेलाई अर्ति दिन्छु कि तिमीहरू एक अर्कामा शान्तिमा सम्बन्धमा आउन सक, किनभने तिमीहरू दुवैले प्रभु येशूलाई पाएका छौ ।
+\v 3 अति म मेरा विश्‍वसनिय सहयोगीलाई पनि अर्ति दिन्छु, कृपया ती महिलाहरूलाई सहयोग गर । उनीहरूले विश्‍वसनिय ढंगले सु-समाचार घोषणा गरेका छन् र मसँग काम गरेका छन् जसमा क्लेमेन्ट र बाँकी परिश्रम गर्नेहरू समेत संलग्‍न छन्, उनीहरूका नामहरू जीवनको पुस्तकमा छन्, जुन किताबमा ती मानिसहरूका नाम लेखिएका छन् जो मानिसहरू सधैँ भरि जिउनेछन् ।
+\s5
+\v 4 प्रभु येशूको निम्ति सधैँ आनन्द मनाऔ । म फेरी पनि भन्दछु आनन्द मनाओ ।
+\v 5 सबै मानिसहरूले तिमीहरूलाई भद्र भएको देख्‍नुपर्छ किनभने प्रभु नजिकै हुनुहुन्छ ।
+\v 6 कुनै कुराको निम्ति चिन्तित नहोओ । बरु प्रत्येक परिस्थिमा परमेश्‍वरलाई प्रार्थना गर, तिमीहरूलाई वास्तवम जे खाँचो छ सो उहाँलाई भन र तिमीलाई सहायता गर्न उहाँलाई भन । उहाँले जे गर्नु हुन्छ सो को लागि परमेश्‍वरलाई धन्यवाद चढाओ ।
+\v 7 त्यसपछि हामीले बुझ्‍न नसकिने परमेश्‍वरको शान्तिले हामी ख्रीष्‍टमा सहभागी हुदाँ तिमीले कस्तो महसुस गर्नु पर्ने र कस्तो तिमीले विचार गर्नु पर्ने भनी हाम्रा एक सिपाहीले सुरक्षा गर्नेछ ।
+\s5
+\v 8 अन्तमा मेरा सँगी- विश्‍वासीहरू हो, जे सत्य छ, मानिसहरूलाई आदर गर्नलाई ज योग्य छ, जे ठीक छ, कसैले पनि गल्ति भेट्टाउन नसकिने जे छ, जे कुराले खुशी बनाउछ, जे कुराले मानिसहरूलाई प्रशंसा दिन्छ,  जे असल छ जे कुराले मानिसहरूलाई प्रशंसा गर्न योग्य बनाउनेछ,  यी नै कुराहरूको बारेमा तिमीहरूले सधैँ विचार गरिरहनु पर्छ ।
+\v 9 मैले तिमीहरूलाई सिकाएका कुराहरू र तिमीहरूले म बाट पाएका थोकहरू जे छन्, मबाट सुनेका ती कुराहरू, मैले गरेका तिमीहरूले देखेका कुराहरू, यी नै कुराहरू तिमीहरूले आफैँले सधैँ गर्नु पर्छ । त्यसपछि उहाँको शान्ति हामीलाई दिनुहुने परमेश्‍वर तिमीहरूसँग सधैँ हुनेछ ।
+\s5
+\v 10 म साह्रै आनन्द मनाउछु र प्रभुलाई धन्यवाद चढाउँछु, किनभने केही समय अघि तिमीहरूले मलाई रुपैया पैसा पठायौ र मेरो वास्ता गर्छौ भन्‍ने कुरा फेरी एक पल्ट प्रर्दशित गरेका छौ । वास्तवमा तिमीहरू सधैँ मेरो वास्ता गर्छौ तर यो प्रदर्शन गर्ने मौका तिमीहरूले पाएका थिएनौ ।
+\v 11 मलाई कुनै थोकहरूको आवश्यकता भए म यसो भनिरहेको छैन । वास्तवमा मसँग जे जति छन् त्यसैमा सन्तुष्‍ट हुन सिकेको छु ।
+\v 12 म खाँचोमा हुन र प्रशस्ततामा हुन सक्षम छु । प्रत्येक परिस्थितिमा सन्तुष्‍ट हुन मैले सिकेको छु । कसरी प्रत्येक समय खुशी रहनु पर्ने हो रहस्य म जान्दछु ।
+\v 13 म सबै कुरा गर्न सक्षम छु किनभने ख्रीष्‍टले मलाई बलियो बनाउँछ ।
+\s5
+\v 14 तथापि तिमीहरूले मेरो कठिनाइमा सहभागी हुनलाई उचित कुरा गर्‍यौ ।
+\v 15 फिलिप्पीमा भएका मेरा मित्रहरू हो, पहिलो पल तिमीहरूलाई सु-समाचार घोषणा गरेको समय माकेडोनियाको प्रान्तलाई छोडेर जाँदा कुनै विश्‍वासीहरूको झुण्डले फेरी पठाएनन् वा तिमीहरू बाहेक कसैले कुनै रीतिले मलाई सहायता गरेनन् भन्‍ने तिमीहरू आफैँ जान्दछौ ।
+\v 16 म थेस्सलोनिका छदाँ पनि तिमीहरूले मेरो आवश्यकता पुरा गर्न एक पटक भन्दा पनि धेरै रुपैया पैसा पठायौ ।
+\v 17 अहिले तिनीहरूले पैसा देऊ भनेर हैन बरु तिमीहरूले अझ धेरै कामहरू गरेको देख्‍न चाहन्छु ता कि त्यस कामको लागि परमेश्‍वरले तिमीहरूको प्रशंसा गर्नु भएको होस् ।
+\s5
+\v 18 अहिले मसँग प्रशस्त चिजविजहरू छन् । इपाफ्रोडीटसद्वोरा तिमीहरूले पाठएकाले मसँग यति धेरै भएका हुन् । यी थोकहरू परमेश्‍वरलाई चढाइने उहाँलाई मन पशुको होमवली जस्ता छन् ।
+\v 19 परमेश्‍वर जसको म सेवा गर्छु उहाँले तिमीहरूका आवश्यकता पुरा गर्नुहुन्छ, किनभने तिमीहरू उहाँका हौ र स्वर्गका धन तथा वैभव सबथोक उहाँकै हुन् ।
+\v 20 त्यसकारण हाम्रा परमेश्‍वर पिताको महिमा गर जसले उज्जवल प्रकारका साथ सधैँ भरी शासन गर्नु हुन्छ । आमेन ।
+\s5
+\v 21 मेरो तर्फबाट सबै विश्‍वासीहरूलाई अभिवादन भनिदेओ । उनीहरू सबै परमेश्‍वरका हुन् । मसँग भएका विश्‍वासीहरूले पनि तिमीहरूलाई अभिवादन पठाएका छन् ।
+\v 22 यहाँ भएका परमेश्‍वरका सबै सन्तानहरूले उनीहरूका अभिवादन तिमीहरूलाई पठाएका छन् । विशेष गरी सम्राट प्रशासक सिजरको दरबारमा काम गर्ने सँगी विश्‍वासीहरूले तिमीहरूलाई अभिवादन पठाएका छन् ।
+\v 23 मेरो सदिच्छा यही छ कि हाम्रा प्रभु येशू ख्रीष्‍टले निरन्तर तिमीहरूलाई दयालु व्यवहार गरिरहुन् ।

52-COL.usfm

@@ -0,0 +1,150 @@
+\id COL Unlocked Dynamic Bible
+\ide UTF-8
+\h कलस्सी
+\toc1 कलस्सीहरूलाई पावलको पत्र
+\toc2 कलस्सी
+\toc3 col
+\mt1 कलस्सीहरूलाई पावलको पत्र
+
+
+\s5
+\c 1
+\p
+\v 1 कलस्सीको सहरमा भएका प्रिय संगी-विश्‍वासीहरू, म पावल जसलाई तिमीहरूमा पठाउँनको लागि परमेश्‍वरले ख्रीष्‍टको एउटा प्रेरितको रूपमा चुन्‍नुभयो । र ख्रीष्‍टमा सहभागी हाम्रा संगी-विश्‍वासी तिमोथी । हामी तिमीहरू सबैजनालाई यो पत्र लेख्दैछु ।
+\v 2 सबै जना जसलाई परमेश्‍वरले उहाँ आफ्नै लागि छुट्याउनु भएको विश्‍वासयोग्य विश्‍वासीहरू जो ख्रीष्‍टका हुन्,  तिमीहरू सबै जनालाई हामी यो पत्र पठाउँदैछु । परमेश्‍वर हाम्रो पिताले उहाँको आफ्नो दया र शान्ति तिमीहरूलाई दिनुहुनेछ भनी हामी प्रार्थना गर्दछौँ ।
+\v 3 जब हामी तिमीहरूको लागि प्रार्थना गरी रहन्छौ तब हाम्रा प्रभु येशू ख्रीष्‍टका पिता, परमेश्‍वरलाई तिमीहरूका लागि बाराम्बार धन्यवाद दिन्छौँ ।
+\s5
+\v 4 किनभने तिमीहरूले ख्रीष्‍ट येशूमा विश्‍वास गर्छौ र परमेश्‍वरले उहाँको आफ्नो लागि छुट्याउनु भएकाहरू सबैलाई प्रेम गर्छौ भनेर हामीले सुनेका छौँ ।
+\v 5 तिमीहरूले हाम्रा संगी-विश्‍वासीहरूलाई प्रेम गर्छौ किनभने परमेश्‍वरले स्वर्गमा तिमीहरूका लागि संरक्षण गरिराख्‍नुभएको थोकहरूलाई निश्‍चयतासाथ पर्खिरहेका छौ । जब तिमीहरूले ख्रीष्‍टको बारेमा सत्य सुसमाचारलाई सुन्यौ, त्यहीँ नै बेला पहिलोपल्ट यी थोकहरूको बारेमा सुनेका थियौ ।
+\v 6 कलस्सीमा तिमीहरूले सुनेको त्यो सुसमाचारलाई विश्‍वासीहरूले संसारभरि हरेकलाई नै घोषणा गरिरहेका छन् । यो सुसमाचार सुनेको पहिलो दिनदेखि नै जसरी तिमीहरूमा पनि काम गरेको थियो र परमेश्‍वर कति दयालु हुनुहुन्छ भनी बुझेका छौ । सुसमाचार चाहिँ अन्‍नहरू लगाएका एउटा खेत जस्तो हो जुन वृद्धि हुँदैछ र प्रशस्त फल फलाउने छ ।
+\s5
+\v 7 इपाफ्रासले यो हुनेछ भनेर तिमीहरूलाई सिकाउनुभयो । हामी उसलाई प्रेम गर्छौँ किनभने ऊ हामीसँग-सँगै ख्रीष्‍टको सेवा गर्दछ र हाम्रो स्थानमा विश्‍वासयोग्यताको साथ ख्रीष्‍टको लागि काम गर्दछ ।
+\v 8 “तिमीहरूले परमेश्‍वरका सबै मानिसहरूलाई प्रेम गर्छौ” भनेर उसले हामीलाई भने किनभने परमेश्‍वरको आत्माले परमेश्‍वर र अरूहरूलाई प्रेम गर्न सशक्त बनाउनुभएको छ ।
+\s5
+\v 9 तिमीहरूले कसरी प्रेम गर्छौ भन्‍ने बारेमा सुनेको समयदेखि हामीले तिमीहरूका लागि सधैँ प्रार्थना गर्दै आएका छौँ । तिमीहरूले जे गरेको परमेश्‍वर चाहनुहुन्छ सो तिमीहरूलाई बुद्धिमान बनाउन चाहिँने हरेक थोकहरू परमेश्‍वरले देखाउन भनी हामी प्रार्थना गर्दछौँ ।
+\v 10 हामी प्रार्थना गर्दछौँ कि तिमीहरूले यस्तो प्रकारले जीवन जिओ जसले गर्दा अरूहरूले परमेश्‍वरलाई आदर गर्नेछ, ताकि उहाँले तिम्रो कामलाई प्रमाणित गर्नुहुनेछ । हामी प्रार्थना गर्छौँ कि उहाँले तिमीहरूलाई गर्न लगाउनु भएको हरेक असल काम तिमीहरूले गर्नेछौ ।
+\s5
+\v 11 हामी प्रार्थना गर्छौ कि परमेश्‍वरले उहाँको आफ्नो सम्पूर्ण शक्तिद्वारा तिमीहरू शक्तिशाली हुनेछौ ताकि तिमीहरूले हरेक अप्ठ्याराहरूलाई धैर्यतासाथ सहन गर्न सकून् ।
+\v 12 हामी प्रार्थना गर्छौँ कि तिमीहरूले आनन्द र हाम्रा पिता परमेश्‍वरमा धन्यावादी हुनेछौ । किनभने अरूहरू जो उहाँका लागि अलग गरिएका छन्,  तिनीहरूसँग आदरणीयसाथ रहनलाई उहाँले तिमीहरूलाई योग्यको घोषणा गर्नु भएको छ । त्यसैले जब तिमीहरूको उहाँसँग उहाँको उपस्थितिको प्रकाशमा हुनेछ तब तिमीहरूको लागि उहाँले राख्‍नुभएको सबै थोकहरू दिन सक्‍नुहुन्छ ।
+\s5
+\v 13 परमेश्‍वर हाम्रा पिताले हामीलाई नियन्‍त्रण गर्ने दुष्‍टबाट छुट्याउनुभएको छ । अब उहाँले आफ्नो पुत्र जसलाई उहाँले प्रेम गर्नुहुन्छ, उहाँलाई नै हामीमाथि राज्य गर्ने बनाउनुभएको छ ।
+\v 14 उहाँको पुत्रद्वारा नै हामीलाई उहाँले त्यो दुष्‍टबाट स्वतन्‍त्र गर्नु भएको छ । उहाँले हाम्रा पापहरूलाई क्षमा गर्नुभएको छ ।
+\s5
+\v 15 जब हामी पुत्रलाई चिन्छौँ तब परमेश्‍वर कस्तो हुनुहुन्छ भनी थाहा पाउँछौँ । यद्यपि हामी उहाँलाई देख्‍न सक्दैनौँ । उहाँले सृष्‍टि गर्नुभएका हरेक थोकहरूमाथि पुत्रलाई पहिलो स्थानमा राख्‍नुभएको छ ।
+\v 16 किनभने पिताले चाहनुभएको जस्तै गरी पुत्रले सबैथोकहरू सृष्‍टि गर्नुभयो । आकाशमा भएका हरेक थोकहरू र पृथ्वीमाथि भएका हरेक थोकहरू, हामीले देख्‍न सक्‍ने सबै थोकहरू र हामीले देख्‍न नसक्‍ने हरेक थोकहरू, सबै किसिमका स्वर्गदूतहरू र शक्‍तिहरू र अधिकारहरू पनि सृष्‍टि गर्नुभयो । सबै थोकहरू अस्तित्त्वमा छन् किनभने पुत्रले तिनीहरूलाई सृष्‍टि गर्नुभयो र पिताले उहाँमा भएको चाहनुभयो । र उहाँकै लागि यी थोक अस्तित्त्वमा छन् ।
+\v 17 कुनै पनि थोक हुनुभन्दा अघि पुत्र आफैँ अस्तित्त्वमा हुनुहुन्थ्यो । र सबैथोक उहाँमा रहेका छन् ।
+\s5
+\v 18 एउटा व्‍यक्तिको शरीरले उसको शरीरलाई राज गरे जस्तै गरी उहाँले सबै विश्‍वासीहरू (मण्डली) माथि राज गर्नुहुन्छ । उहाँले मण्डलीमाथि राज गर्नुहुन्छ किनभने उहाँले नै मण्डलीलाई सुरु गर्नुभयो । उहाँ अनि पहिलो व्‍यक्ति हुनुहुन्छ, जो पूर्ण शरीरमा फेरी जीवित हुनुभयो । त्यसैले उहाँ नै सबै थोकहरूभन्दा महान हुनुहुन्छ ।
+\v 19 हरेक थोकलाई ख्रीष्‍टमा रहने बनाउनु हुँदा परमेश्‍वर पिता ज्यादै खुशी हुनुहुन्थ्यो ।
+\v 20 येशूद्वारा सबै कुरा शान्तिमा उहाँ आफैँमा फर्काएर ल्याउनु पाउँदा परमेश्‍वरलाई खुशी लाग्यो । परमेश्‍वरले पृथ्वीमाथि र स्वर्गमा भएका सबै थोकहरू र सबै मानिसहरूलाई शान्ति प्रदान गर्नुभयो । उहाँले यो काम पुत्रलाई बलिदानको रूपमा मर्न र रगत बगाउन दिएर सोद्वारा गर्नुभयो ।
+\s5
+\v 21 ख्रीष्‍टमा विश्‍वास गर्नभन्दा अघि, परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई उहाँको शत्रु ठान्‍नु हुन्थ्यो र तिमीहरू परमेश्‍वरमा अपरिचित थियौ किनभने तिमीहरूले दुष्‍ट कामहरू गरेका छौ ।
+\v 22 तर अहिले तिमीहरू र उहाँको बीचमा मिलाप गर्नु भएको छ र तिमीहरूलाई आफ्नो मित्र बनाउनु भएको छ ।
+\v 23 तर तिमीहरूले ख्रीष्‍टमा समर्पित हुँदै निरन्तर भरोसा गर्नुपर्छ । तब मात्र तिमीहरू बलियो जगमाथि बनाइएको घर जस्तो हुनेछौ । पृथ्वी भरिका सारा मानिसले सुनेका र तिमीहरूलाई सुसमाचारमा जे गर्न परमेश्‍वरले प्रतिज्ञा गर्नुभएको थियो सो कुराको लागि कुनै पनि कारणले विश्‍वास गर्न नछोड वा नरोक । यो यही नै हो जुन म पावलले मानिसहरूलाई घोषणा गर्दै परमेश्‍वरको सेनाको काम गरिरहेको छु ।
+\s5
+\v 24 अब म आनन्द मनाउँछु कि म तिमीहरूको फायदाको लागि सतावटमा छु । हो, मण्डली जो ख्रीष्‍टको शरीर जस्तो छ, त्यसको लागि अब आउने समयमा हुने सतावटहरू पनि सहनेछु ।
+\v 25 परमेश्‍वरले मलाई उहाँको दास बनाउनु भयो, र तिमी जस्ता गैरयहूदीहरूलाई सुसमाचार प्रचार गर्ने विशेष काम दिनुभयो ।
+\v 26 प्राचीन समयदेखि, पुस्तौँदेखि पुस्तौँसम्म परमेश्‍वरले यो सुसमाचार कसैलाई भन्‍नुभएन, तर अहिले उहाँले आफ्नो लागि छुट्याइएका वा अलग गरिएकाहरूलाई यो रहस्य प्रकट गर्नुभयो ।
+\v 27 परमेश्‍वरले तिमीहरू जस्ता यहूदी र गैरयहूदी मानिसहरूलाई यो अचम्मको रहस्य बताउनका लागि योजना बनाउनु भयो । यो चाहिँ यही नै हो कि ख्रीष्‍ट तिमीमा वास बस्‍नुहुनेछ र परमेश्‍वरको महिमामा भाग लिनको लागि तिमीलाई विश्‍वाससाथ आशावादी बनाउनु हुन्छ ।
+\s5
+\v 28 हामी बुद्धिमानीपूर्वक हरेक व्‍यक्तिलाई ख्रीष्‍टको बारेमा चेताउनी दिदै र सिकाउँदै छौँ । ताकि परमेश्‍वर पूर्ण रूपमा ख्रीष्‍टमा जोडिएको वा रहेको छ भनी जानेर हरेक व्‍यक्तिलाई परमेश्‍वरको उपस्थितिमा ल्याउन सकौँ ।
+\v 29 यो गर्नको लागि म कडा परिश्रम गर्छु किनकि ख्रीष्‍टले मलाई शक्ति दिनुहुन्छ ।
+\s5
+
+\c 2
+\p
+\v 1 म तिमीहरूले यो महसुस गर भन्‍न चाहन्छु, कि तिमीहरूलाई र लाउडीकियामा भएकाहरू र विश्‍वासीहरू जसले मलाई कहिल्यै पनि व्‍यक्तिगत रूपमा देखेका छैनन् सबैलाई सहायता दिनलाई म उत्तम परिश्रम गर्दैछु ।
+\v 2 म यो गर्दछु ताकि म तिमीहरूलाई उत्साह दिन सकूँ र तिमीहरू एकले अर्कालाई प्रेम गर्न सकून् र तिमीहरू एकसाथ बाँधिन सकौ । म इच्छा गर्छु कि तिमीहरू सबैले परमेश्‍वरको बाटोमा यो रहस्यात्मक सत्य पक्‍का र पूर्ण रूपमा बुझ्‍न सकून् र त्यो सत्य ख्रीष्‍ट नै हो ।
+\v 3 ख्रीष्‍टको माध्यमबाट नै हामी परमेश्‍वर के विचार गर्दै हुनुहुन्छ र उहाँ कति बुद्धिमानी हुनुहुन्छ भन्‍ने कुरा थाहा गर्छौँ ।
+\s5
+\v 4 म तिमीहरूलाई यो भन्दछु ताकि कसैले तिमीहरूली ठग्‍न नसकोस् ।
+\v 5 यद्यपि म तिमीहरूबाट शारीरिक रूपमा अनुपस्थित भए तापनि, म तिमीहरूको बारेमा धेरै चिन्तित छु, जस्तो कि वास्तवमा म तिमीहरूसँगै छु । अझ म आनन्द मनाउँदैछु किनकि मलाई थाहा छ कि तिमीहरू ख्रीष्‍टलाई यसप्रकारले पछ्याउँछन् कि कसैले तिमीहरूलाई रोक्‍न सक्दैन । अर्थात् तिमीहरू स्थिरताका साथ ख्रीष्‍टमा विश्‍वास गर्दछौ ।
+\s5
+\v 6 तिमीहरूले ख्रीष्‍ट येशू प्रभुमा भरोसा राखी विश्‍वास गर्न थाल्यौ, त्यसरी नै उहाँमा भरोसा राखी जिओ ।
+\v 7 एउटा रूखले यसको जराहरू जमिनको गहिराइसम्म फैलाए झैँ, तिमीहरूले पनि पूर्ण रूपमा ख्रीष्‍ट येशू प्रभुमा भर पर्नु पर्दछ । जसरी मानिसहरूले घरलाई राम्रो जगमा निर्माण गर्छ यही प्रकारले तिमीहरूले ख्रीष्‍टमा अति धेरै भरोसा गर्न सिक्यौ । र तिमीहरू सधैँ परमेश्‍वरलाई धन्यवाद दिनु पर्दछ ।
+\s5
+\v 8 परमेश्‍वरलाई कसरी आदर गर्नुपर्छ भनी मानिसले सिकाएका शिक्षा अथवा तिनीहरूले संसारमा गरिने आराधनाको पालन तिमीहरूले गर्नुपर्छ भन्‍ने जो कसैलाई विश्‍वास नगर । सट्टामा, ख्रीष्‍टको पालन गर ।
+\v 9 किनकि मानिस येशू ख्रीष्‍ट पूर्णरूपले परमेश्‍वर हुनुहुन्छ ।
+\s5
+\v 10 अहिले तिमीहरूको निम्ति चाहिँने हरेक थोक परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई दिनुभएको छ किनकि उहाँले तिमीहरूलाई ख्रीष्‍टसम्म मिलाप गरिदिनु भएको छ र उहाँले प्रत्येक अरू व्‍यक्ति, आत्मा र स्वर्गदूतमाथि शासन गर्नुहुन्छ ।
+\v 11 यो परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई पनि खतना गरिदिनु भए जस्तो हो । तर उहाँले तिमीहरूबाट कुनै शरीर हटाउनु भएन । यसको सट्टा, येशूले तिमीहरूमा पाप बनाउने थोकहरू उठाई लानु भयो ।
+\v 12 किनकि तिनीहरूले तिमीहरूलाई बप्‍तिष्मा दिएकोले परमेश्‍वर विचार गर्नुहुन्छ कि जब मानिसहरूले ख्रीष्‍टलाई गाडे, तिनीहरूले उहाँसँगै तिमीहरूलाई पनि गाडेका थिए । उहाँ विचार गर्नुहुन्छ कि जब उहाँले ख्रीष्‍टलाई फेरी जीवित पार्नुभयो, उहाँले तिमीहरूलाई पनि जीवित पार्नुभयो, किनकि तिमीहरूले विश्‍वास गर्‍यौ कि उहाँले तिमीहरूलाई फेरी जीवित पार्न सक्‍नुहुन्थ्यो ।
+\s5
+\v 13 परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई मरेतुल्य देख्‍नुभयो, किनकि तिमीहरूले उहाँको विरुद्धमा पाप गरिरहेका थियौ, र किनकि तिमी यहूदीहरू थिएनौ, तसर्थ तिमीहरूले उहाँको आराधना गरेनौ । तर उहाँले तिमीहरूलाई ख्रीष्‍टसँगै जीवित बनाउनु भयो; उहाँले हाम्रा सबै पापबाट हामीलाई क्षमा दिनुभयो ।
+\v 14 हामीहरू सबैले अति धेरै पाप गरेका छौँ तर परमेश्‍वरले हाम्रा पापहरूलाई क्षमा गर्नु भएको छ । यो एकजना मान्छेले आफ्नो पैसा लिनुपर्ने मानिसहरूलाई क्षमा दिए जस्तो हो, तसर्थ, उसले तिनीहरूलाई सापटी दिने बेलामा तिनीहरूले हस्ताक्षर गरेको तमसुकलाई रद्द गर्दछ । तर परमेश्‍वरको निम्ति, यो उहाँले हाम्रो सबै पापहरू उल्लेख गरिएका तमसुकहरू र सबै कानुनहरू क्रूसमा ठोकी अन्त गरिदिनु भए उहाँ जस्तो हो, जसलाई हामीले पनि ख्रीष्‍ट मर्नु भएको क्रूसमा तोडिदिनुभएको थियो ।
+\v 15 अझ, परमेश्‍वरले दुष्‍टात्मा प्राणीहरूलाई परास्त गर्नुभयो जो यो संसारमा मानिसहरूमाथि शासन गर्छन् र उहाँले हरेकलाई यो थाहा गर्न दिनुभयो कि उहाँले तिनीहरूलाई परास्त गर्नुभएको थियो । यो यस्तो थियो भनी मानौ कि उहाँले तिनीहरूलाई कैदीहरूलाई झैँ सडकभरि प्रदर्शन गर्नुभएको थियो ।
+\s5
+\v 16 तसर्थ, तिमीहरूले यो निश्‍चित खाने कुराहरू खाने र निश्‍चित पिउने कुराहरू पिउने अथवा विशेष वार्षिक चाडपर्वहरू वा नयाँ चन्द्रमा देखा पर्दा साप्‍ताहिक शबाथहरू मनाउने कारणले परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई दण्ड दिनुहुनेछ भन्‍ने कुनै पनि व्‍यक्तिको आदर नगर ।
+\v 17 यस किसिमका नियम र घटनाहरूले वास्तविक रूपले आउँदै गरेको घटनाहरूको तस्वीर मात्र हुन् । जुन कुरा वास्तविक रूपमा आउँदैछ त्यो येशू ख्रीष्‍ट हुनुहुन्छ ।
+\s5
+\v 18 तिनीहरूको कुरामा तिमीहरूले विश्‍वास गरी तिमीहरू अति धेरै नम्रतापूर्वक स्वर्गदूतहरूको आराधना गर्नुपर्छ भनी तिमीहरूलाई विश्‍वस्त दिलाउने मानिसहरूबाट परमेश्‍वरले तिमीहरूको उद्धार गर्नदेखि रोक्‍न नदेऊ । यी मानिसहरू सधैँ दर्शनहरूको बारेमा कुरा गरिरहन्छन् तिनीहरू भन्छन् परमेश्‍वरले नै तिनीहरूलाई दर्शन देख्‍ने बनाउनुभयो । तिनीहरू यी कुराहरूको बारेमा घमण्ड गर्छन् किनकि हरेक ठाउँहरूमा परमेश्‍वरलाई आदर नगर्ने मानिसहरूले विचार गरे झैँ तिनीहरूले पनि विचार गर्छन् ।
+\v 19 यस प्रकारका व्‍यक्तिहरू ख्रीष्‍टमा जोडिएका हुँदैनन् । तर शरीरको शिर जस्तो हुनुहुन्छ, र त्यो शरीर चाहिँ ती सबै हुन् जसले उहाँमा विश्‍वास गर्छन् । सम्पूर्ण शरीर शिरमा आश्रित हुन्छ । हड्डीहरू र यसका तन्तुहरूले शरीर एक बनाउँछ तर यसलाई वृद्धि गर्ने परमेश्‍वर नै हुनुहुन्छ,  र यसको खाँचोहरूलाई पूर्ति गर्ने चाहिँ शिर हो ।
+\s5
+\v 20 परमेश्‍वर विचार गर्नुहुन्छ कि जब येशू मर्नुभयो तिमीहरू पनि उहाँसँग मरेका थियौ । त्यसकारण अब मानिसले परमेश्‍वरलाई खुशी पार्नका लागि बनाइएका आत्माहरू र नियमहरू अब उसो कुनै पनि नियमहरूले तिमीहरूमाथि शासन गर्ने छैन । त्यसकारण अहिलेसम्म पनि यी कुरा साँचो रूपमा रहे झैँ तिमीहरू किन जिइ रहेका छौ । अझैसम्म तिमीहरू किन ती कुराहरूको पालन गर्छौ ?
+\v 21 यी नियमहरू यसप्रकारका छन्, “निश्‍चित थोकहरूलाई नचलाऊ । निश्‍चित कुराहरूको स्वाद नलेऊ, निश्‍चित कुराहरू नछोऊ ।” अहिलेसम्म पनि यी विधिहरूको पालन गर्नु पर्छ भन्‍ने तिमीहरूले नठान ।
+\v 22 यी सबै नियमहरू यस्ता नियमहरू हुन् कि जसलाई यस संसारमा मानिसहरूले प्रयोग गरी नष्‍ट हुन्छन् ।
+\v 23 यी नियमहरू असल देखिन् सक्ला तर तिनीहरूले मानिसहरूले बनाएका थिए । किनकि तिनीहरूले परमेश्‍वरलाई महिमा गर्ने प्रयास गर्दै थिए । त्यसकारण तिनीहरू प्राय: नम्र देखिन्छन्; यसकारण तिनीहरू प्राय: आफ्नो शरीरलाई चोट पुर्याउँछन् । तर यदि हामीले यी नियमहरू पालन गर्छौँ भने हामीले साँचो प्रकारले पाप गर्ने इच्छा नियन्‍त्रण गर्न सक्दैनौँ ।
+\s5
+
+\c 3
+\p
+\v 1 ख्रीष्‍ट मरे पछि फेरी उहाँले जीवित पार्नु भए जस्तै उहाँले तिमीहरूलाई जीवित पार्नु भएको छ भन्‍ने विचार गर । ख्रीष्‍ट स्वर्गमा हुनुहुन्छ अनि उहाँ परमेश्‍वरको दाहिने पट्टि बस्‍नु भएको छ, जुन महान आदर र शक्ति भएको व्‍यक्ति को ठाउँ हो । त्यसैले तिमी पनि पहिलेनै त्यहाँ गएझैँ गरेर यहाँ बस्‍न कोसिस गर ।
+\v 2 येशूले स्वर्गमा तिमीहरूलाई दिनलाई राखेको कुराहरूको इच्छा गर यहाँ पृथ्वीमा भएका कुराहरूको इच्छा नगर ।
+\v 3 तिमीहरू मरेका छौ र यस संसारका होइनौ । तिमीहरूलाई सुरक्षित राख्‍नको लागि तिमीहरूको जीवन ख्रीष्‍टमा लुकाई राख्‍नुभएको छ ।
+\v 4 जब परमेश्‍वरले ख्रीष्‍ट द्वारा पृथ्वीमा सबैलाई उहाँको ज्योति चम्काउनुहुन्छ, अनि तिमीलाई पनि त्यहीँ ज्योति प्रकट गराउनु हुनेछ । किनभने ख्रीष्‍टले तिमीलाई जीवित पर्नुहुनेछ । त्यसकारण तिमीहरूले यस संसार गर्नै पर्ने शत्रुले जस्तै कार्ने दुष्‍ट कुराहरू
+\s5
+\v 5 त्यसैले सबै खराब कुरा जुन यस संसारमा गर्न चाहन्छौ, त्यो विचार गर को विषयमा विचार गर, तिमीले तिनीहरूलाई त्याग्‍नुपर्छ यौन अनैतिकता अथवा अपवित्र कार्यहरू गर्ने कोसिस नगर दुष्‍ट मार्ग र यौन कामुकताको बारेमा नसोच र लालची नहुनु किनकि त्यो मूर्ति वा कामुकताको पुजा गर्नु जस्तै हो ।
+\v 6 किनभने मानिसहरूले यो कुराहरू गरेको कारण तिनीहरू सँग परमेश्‍वर क्रोधित हुनुहुन्छ, कारण तिनीहरू परमेश्‍वरको आज्ञा पालन गर्दैनन् ।
+\v 7 तिमीहरू पनि पहिले त्यस्तै जीवन जिउथ्यौ, जब तिमीहरू तिनीहरू सँगै सहभागी हुन्थ्यौ ।
+\v 8 तर अब यी सबै कुराहरू गर्न छोड एक अर्कामा रिस नगर, एक अर्कालाई दुख दिने कोसिस नगर । एक अर्काको अनादर नगर वा सर्मिन्दा र घिन लाग्दो कुरा नगर ।
+\s5
+\v 9 अनि एक आपसमा झूटो नबोल । यी कुनै कुराहरू पनि अब नगर किनभने अब तिमी नया व्‍यक्ति भएका छौ, एउटा व्‍यक्ति जसले अब यी कुनै पनि खराब कुराहरू गर्दैन ।
+\v 10 तिमी एउटा नयाँ मानिस, अनि परमेश्‍वरले तिमीलाई सधैँ नयाँ बनाउनु हुन्छ, त्यसैले तिमीले उहाँलाई अझ राम्रोसँग जन्‍नेछौ जसले तिमीलाई आफुलाई जस्तै नयाँ व्‍यक्तिको रूपमा सृष्‍टि गर्नुभएको छ ।
+\v 11 परमेश्‍वरले हामीलाई ख्रीष्‍टसँग जोडेर नयाँ बनाउनु भएको छ । अनि उहाँले हामीलाई सधैँ नया बनाइ रहनुभएको छ । त्यसैले गरी यहूदी अथवा यहूदी हुन् वा खतना भएका वा बेखतनाको परदेशी अथव असभ्य दास होस् अब यो केही महत्त्‍वपूर्ण होइन । खताना भएका अथवा नभएका या त विदेशी तर महत्त्‍वपूर्ण चाहिँ ख्रीष्‍ट हुनुहुन्छ । जो तिमीहरू सबैमा सबैकुरा हुनुहुन्छ ।
+\s5
+\v 12 किनभने परमेश्‍वरले तिमीलाई चुन्‍नुभएको छ, र उहाँको मानिसको रूपमा अलग गर्नुभएको छ । किनभने उहाँले तिमीलाई प्रेम गर्नुहुन्छ । त्यसैले अरूहरू माथी दयालु कृपालु र नम्रता साथ अरूको सेवा गर, एक अर्कालाई धैर्यता नम्रता र भद्रसँग वास्ता गर ।
+\v 13 एक आपसमा सहने गर, यदि कसैको विरुद्धमा केही गुनासो छ भने पनि एक आपसमा क्षमा गर जसरी प्रभुले तिमीहरूलाई क्षमा गर्नु भएको छ । त्यसरी नै तिमीहरू एक आपसमा क्षमा गर्नै पर्छ ।
+\v 14 सबै भन्दा महत्त्‍वपूर्ण कुरा चाहिँ यो हो एक आपसमा प्रेम गर किनभने यसो गर्नाले तिमीहरू एक आपसमा सिद्धतामा बाधिनेछौ ।
+\s5
+\v 15 ख्रीष्‍ट जसले तिमीहरूलाई एक आपसमा शान्तिमा परमेश्‍वर सित जिउने बनाउनुहुन्छ । त्यसैले सधैँ शान्तिमा रहो किनभने उहाँले तिमीहरूलाई एक साथ् बोलाउनु भएको छ त्यसैले परमेश्‍वरलाई सधैँ सबै कुराको लागि धन्यवाद देओ ।
+\v 16 जसरी तिमी जिउछौ अनि परमेश्‍वरको सेवा गर्छौ ख्रीष्‍टले तिमीहरूलाई सिकाउनु भए जस्तै सधैँ एकसाथ आज्ञा पालन गर, ज्ञानमा एक अर्कालाई सिकाओ अनि तालिम देओ, परमेश्‍वरलाई धन्यवाद देओ उहाँको स्तुति गर, विश्‍वाससाथ भजन गित सँगीत गाएर उहाँको आदर गर ।
+\v 17 जुनसुकै कुरा तिमी गर्छौ त्यो प्रभु येशूको आदरको निम्ति गर अनि जब यी कुराहरू गर्छौ ख्रीष्‍टद्वारा म परमेश्‍वरलाई धन्यवाद चढाओ ।
+\s5
+\v 18 पत्‍नीहरू हो आफ्नो पतिहरूको आज्ञा पालन गर, यो असल र प्रभु येशूले आज्ञा गर्नु भएको अनुसार हो ।
+\v 19 पतिहरू हो, तिमीहरू आफ्नो पत्‍नीहरूलाई प्रेम गर र रूखो व्यवहार नगर,
+\v 20 छोरा छोरी हो सबैकुरामा आफ्नो आमा बुबाको आज्ञा पालन गर, किनभने तिमीहरू यसो गर्नाले प्रभु परमेश्‍वर खुशी हुनुहुनेछ ।
+\v 21 पिताहरू हो आफ्नो छोरा छोरीहरूलाई रिस नउठाओ ताकि तिनीहरू निरास नहोऊन् ।
+\s5
+\v 22 नोकरहरू हो यस संसारमा सबै कुरामा आफ्नो मालिकहरूको आज्ञा पालन गर । केवल उनीहरूले हेरी रहेको समयमा मात्र आज्ञा पालन गर्ने होइन, तिनीहरू जो हरू तिनीहरूका मालिकहरूलाई सधैँ आज्ञा पालन गरेको जस्तो देखाउने चाहन गर्छन् त्यसको सट्टामा तिमीहरूको मालिकहरूलाई हृदय देखि नै विश्‍वास साथ् आदर गर किनभने तिमीहरू प्रभु येशूको आदर गर्छौ ।
+\v 23 जस्तो सुकै काम तिमी गर्छौ पुरा हृदय देखि गर मानिसको लागि भन्दा पनि प्रभु येशूको लागि ती मानिसहरूले जस्तो नगर जो मानवीय मालिकको निम्ति काम गर्छन् । किनकि तिमीहरू जान्दछौ कि परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई फेरी दिनुहुनेछ ।
+\v 24 तिमीहरूलाई परमेश्‍वरले तिमीहरू सँग प्रतिज्ञा गर्नु भएको तिमीहरूको भाग पाउनेछौ । येशू ख्रीष्‍ट साँचो मालिक हुनुहुन्छ जसको तिमीहरू सेवा गर्दछौ ।
+\v 25 तर परमेश्‍वरले प्रत्येक मानिसलाई एक नासले न्याय गर्नुहुनेछ, उहाँले खराब गर्नेहरूलाई त्यसको योग्यको दण्डल दिनुहुनेछ ।
+\s5
+
+\c 4
+\p
+\v 1 मालिकहरू, तिमीहरूले आफ्नो नोकरहरूलाई उचित व्यवहार गर र तिनीहरूको खाँचोलाई पूरा गर किनकि तिमीहरूको पनि स्वर्गमा मालिक हुनुहुन्छ भन्‍ने कुरा तिमीहरूलाई थाहा छ ।
+\s5
+\v 2 निरन्तर प्रार्थना गरिरहो । अल्छी नहोऊ तर त्यसको सट्टामा परमेश्‍वरलाई धन्यवाद दिँदै प्रार्थनामा लागिरहो ।
+\v 3 हाम्रो निम्ति पनि सँग-सँगै प्रार्थना गर ताकि सुसमाचारलाई खुला तरिकाले प्रचार गर्नको लागि परमेश्‍वरले हाम्रो निम्ति सम्भव बनाइदिनुहुनेछ । त्यो ख्रीष्‍टको गोप्यहरू हुन्, जसलाई अहिले परमेश्‍वरले जताततै प्रकट गरिरहनु भएको छ । यो सुसमाचार घोषणा गरेको कारणले नै म अहिले कैदमा छु ।
+\v 4 मैले सुसमाचारलाई पूर्ण रूपमा व्याख्या गर्न् सकोस् भनेर प्रार्थना गरिदेऊ ।
+\s5
+\v 5 तिनीहरू जो विश्‍वासीहरू होइन उनीहरूको सामुन्‍ने बुद्धिमान भइ जिओ । र हरेक समयलाई बुद्धिमानीपूर्वक प्रयोग गरी अर्थपूर्ण बनाऊ ।
+\v 6 प्रभु येशूमा विश्‍वास नगर्नेहरूसँग सधैँ अनुग्रही र प्रसन्‍न र चाखलाग्दो किसिमले बोल्नू । तब तिमीहरूले हरेक व्‍यक्तिसँग प्रभुको बारेमा कसरी बोल्नुपर्ने हो थाहा गर्नेछौ ।
+\s5
+\v 7 ममा घटिरहेको हरेक कुरा तिमीहरूलाई ताइकिकसले बताउनेछ । मैले प्रेम गर्ने सँगी-विश्‍वासी ऊ नै हो, जसले विश्‍वासयोग्यका साथ मेरो मद्दत गर्छ र सँग सँगै प्रभु येशूको सेवा गर्छ ।
+\v 8 मैले यो पत्रको साथमा ताइकिकसलाई तिनीहरूकहाँ पठाउनुको कारण यो हो कि तिनीहरूले मेरो बारेमा थाहा गर्न सकोस्, र उसले तिमीहरूलाई उत्साह दिन सकोस् ।
+\v 9 म उसलाई एक मेरो सँगी-विश्‍वासी आनोसिमसको साथमा तिमीहरूकहाँ पठाउँदैछु । म उसलाई आनोसिमस, मेरा सँगी-विश्‍वासी,  जो विश्‍वासयोग्य हुनुहुन्छ जसलाई म प्रेम गर्छु र जो तिमीहरूकै नगरका व्‍यक्ति हो ऊसँगै पठाउँदैछु ।
+\s5
+\v 10 यहाँ घटिरहेका सबै कुराको बारेमा तिनीहरूले तिमीहरूलाई बताउनेछन् । म र बर्नाबासको भतिजो मर्कूससँग हुने अरिस्तकसबाट तिमीहरूलाई अभिवादन छ । मैले तिमीहरूलाई मर्कूसको बारेमा बताएको छु ताकि यदि ऊ तिमीहरूकहाँ आउँछ भने उसलाई स्वागत गर ।
+\v 11 यस्तस भनेर चिनिने येशूले पनि तिमीहरूलाई अभिवादन पठाएको छ । येशू ख्रीष्‍टमा परमेश्‍वरलाई राजाको रूपमा घोषणा गर्न मसँग काम गरिरहेका तीन जना यहूदी विश्‍वासीहरू यिनीहरू नै हुन् । तिनीहरूले मलाई अत्यधिक प्रकारले सहायता गरी उत्साह दिएका छन् ।
+\s5
+\v 12 तिमीहरूको नगरवासी इपाफ्रसबाट तिमीहरूलाई अभिवादन छ ।
+\v 13 परमेश्‍वरले हामीलाई सिकाउनुभएको र प्रतिज्ञा गर्नुभएको कुराहरूमा तिमीहरू बलियो भइ विश्‍वास गर्न सकोस् भनी ऊ हरसमय तिमीहरूको निम्ति विनम्रपूर्वक प्रार्थना गर्छ । म भन्‍न सक्छु कि उसले तिमीहरू र लाउडिकियाको सहरमा र हिरापोलिसको सहरमा बस्‍नेहरूको लागि कडा परिश्रम गरेको छ ।
+\v 14 मैले प्रेम गर्ने डाक्टर लूका र डेमासले तिमीहरूलाई अभिवादन गरेका छन् ।
+\s5
+\v 15 लाउडिकियामा बस्‍ने सँगी-विश्‍वासीहरू र निम्फा र तिनको घरमा सङ्गति गर्ने विश्‍वासीहरूको समूहलाई अभिवादन दिनु ।
+\v 16 कोही एकजनाले यो पत्र तिमीहरूको बिचमा पढिसकेपछि लाउडिकियामा भएका सभाका निम्ति कसैले पढिदिनु । र यस पत्रलाई लाउडिकियाबाट पनि पढिदेउ ।
+\v 17 प्रभुले गर्न दिनुभएको काम निश्‍चयताका साथ पूरा गर भनी अर्खिप्‍पसलाई भनिदेऊ ।
+\s5
+\v 18 म पावल, अहिले मेरो आफ्नै हातको लेखाईमा तिनीहरूलाई अभिवादन गर्छु । कैदमा मेरो निम्ति मलाई सम्झेर प्रार्थना गरिदेऊ । म प्रार्थना गर्छु कि हाम्रो प्रभु येशू ख्रीष्‍टले तिमीहरूप्रति निरन्तर अनुग्रहपूर्वक काम गरिरहनुभएको होस् ।

53-1TH.usfm

@@ -0,0 +1,144 @@
+\id 1TH Unlocked Dynamic Bible
+\ide UTF-8
+\h १ थेसलोनिकी
+\toc1 थेसलोनिकीहरूलाई पावलको पहिलो पत्र
+\toc2 १ थेसलोनिकी
+\toc3 1th
+\mt1 थेसलोनिकीहरूलाई पावलको पहिलो पत्र
+
+
+\s5
+\c 1
+\p
+\v 1 म पावलले यो पत्र लेख्‍दैछु, तिमोथी र सिलास पनि मसँगै छन् । थेसलोनिकीका शहरमा भएका विश्‍वासीहरूको समूहलाई हामीले यो पत्र पठाउँदछौँ, जोहरू हाम्रा परमेश्‍वर पिता र प्रभु येशू ख्रीष्टसँगै सहभागी भएका छन् । परमेश्‍वर तिमीसँग दयालु होऊन् र शान्ति देऊन् ।
+\s5
+\v 2 जब हामी हाम्रो प्रार्थनामा तिमीहरूलाई सहभागी गराउँदछौँ, तब हामी परमेश्‍वरलाई तिमीहरूका खातिर सधैँ धन्यवाद दिन्छौँ ।
+\v 3 तिमीहरूले मानिसहरूलाई इमान्दारीताकासाथ सहयोग गर्दछौ, कारण तिमीहरूले उनीहरूलाई प्रेम गर्दछौँ र अनि उहाँमाथि भरोसा राख्‍दै परमेश्‍वरका निम्ति काम गर्दछौँ । त्यसैले हामी तिमीहरूलाई निरन्तर सम्झन्छौँ । मानिसहरूले तिमीहरूलाई दुःख-कष्ट भोग्‍न वाध्य तुल्याए तापनि यसलाई तिमीहरूले सहेका छौ । हाम्रा प्रभु येशू ख्रीष्ट चाँडै स्वर्गबाट फर्केर आउनुहुनेछ र छुटकारा दिनुहुनेछ भन्‍ने कुरामा निश्‍चयताका साथ आशा राखेको कारणले गर्दा यसलाई सहेका छौँ ।
+\s5
+\v 4 मेरा सङ्गी विश्‍वासीहरू, जसलाई परमेश्‍वरले प्रेम गर्नुहुन्छ, उहाँका मानिसहरू हुनका लागि उहाँले चुन्‍नुभएको छ भन्‍ने कुरा हामीलाई थाहा छ, त्यसकारण हामी उहाँलाई धन्यवाद दिन्छौँ ।
+\v 5 हामीले तिमीहरूलाई शुभखबर सुनाएको कारणले गर्दा नै उहाँले तिमीहरूलाई चुन्‍नुभएको हो भन्‍ने कुरा हामीलाई थाहा छ, र यो शब्दहरूमा भन्दा धेरै थियो । तिमीहरूमा उहाँले बडो निश्‍चयताका साथ दह्रिलो प्रकारले पवित्र आत्माले शक्तिशाली प्रकारले काम गर्दै हुनुहुन्छ भन्‍ने कुरा हामीलाई निश्‍चित गराउनुभयो । त्यसरी नै, तिमीहरूलाई सहायता गर्न सकौँ भनेर जब हामीहरू तिमीहरूसँग थियौँ, तब हामीले कसरी बोल्यौँ र हाम्रा व्यवहारहरू देखायौँ भन्‍ने कुरा तिमीहरूलाई थाहा नै छ ।
+\s5
+\v 6 ख्रीष्टमा तिमीहरूले विश्‍वास गरेको कारणले गर्दा मानिसहरूले तिमीहरूलाई खेदो र दुःख-कष्ट दिँदा पनि तिमीहरूले त्यसलाई सहेका छौ भन्‍ने कुरा हामीले अहिले सुनेका छौँ । जसरी प्रभु येशू ख्रीष्टले सहनुभयो, त्यसरी नै तिमीहरूले पनि सहेका छौ र जब मानिसहरूले हामीलाई पनि दुःख-कष्ट सहन वाध्य बनाए, तब हामीले पनि त्यसै गर्‍यौँ । तर त्यो समयमा पवित्र आत्माले तिमीहरूलाई धेरै आनन्दित बनाउनुभयो ।
+\v 7 किनकि परमेश्‍वरका निम्ति तिमीहरूले दुःख-कष्ट सहेका छौ भन्‍ने कुरा अखैया र म्यासिडोनियाका इलाकाहरूमा बस्‍ने विश्‍वासीहरूले तिमीहरूले परमेश्‍वरमा पक्‍का भरोसा गरेका छौ भन्‍ने कुरा सुनेका छन् । त्यसकारण, तिमीहरूले जस्तै परमेश्‍वरमा तिनीहरूले पक्‍का भरोसा गर्नुपर्दछ भनी जानेका छन् ।
+\s5
+\v 8 प्रभु येशूबाटको सन्देश तिमीहरूले बोल्दछौ भन्‍ने कुरा अरू मानिसहरूले सुनेका छन् । अखैया र म्यासिडोनियाभरि बस्‍ने मानिसहरूलाई तिनीहरूले पनि शुभखबरलाई घोषणा गरे । त्यतिमात्र होइन, तिमीहरूले परमेश्‍वरमा गहिरो भरोसा राख्‍दछौ भन्‍ने कुरा टाढा-टाढाका मानिसहरूलाई समेत थाहा छ । त्यसकारण, परमेश्‍वरले तिमीहरूको जीवनमा के गर्नुभयो भन्‍ने कुरा मानिसहरूलाई बताइरहनु आवश्‍यक छैन ।
+\v 9 तिमीहरूकहाँ हामी आउँदा कति जोखिमपूर्ण प्रकारले हामीहरूलाई तिमीहरूले स्वागत गरेका थियौ भन्‍ने कुरा टाढा बस्‍ने मानिसहरूले अरूहरूलाई बताइरहेका थिए । अहिले तिनीहरूले यो पनि बताए कि तिनीहरूले झूट्टा ईश्‍वरहरूको आराधना गर्न छाडेर जो सत्य हुनुहुन्छ र परमेश्‍वर जसले हरेक थोक गर्नुहुन्छ, अहिले उहाँलाई मात्र आराधना गर्दछौ भन्‍ने कुराको जानकारी पनि दिए । त्यो उहाँमा भएकोले गर्दा तिमीहरू विश्‍वासी हुन सक्यौ ।
+\v 10 उहाँका पुत्र स्वर्गबाट यस पृथ्वीमा फर्केर आउनुहुनेछ भन्‍ने कुरामा आशाका साथ बसेका छौ भन्‍ने बारेमा तिनीहरूले हामीलाई बताएका छन् । परमेश्‍वरले मृत्युपछि फेरी उहाँलाई जीवित पार्नुभयो भन्‍ने कुरा पक्‍कासँग विश्‍वास गरेकाछौ, सारा संसारमा भएका सबै मानिसहरूलाई उहाँले इन्साफ गर्नुहुँदा उहाँमाथि पक्‍का भरोसा राख्‍नेहरू सबैलाई बचाउनुहुनेछ भन्‍ने कुरामा पनि विश्‍वास गर्दछौ ।
+\s5
+
+\c 2
+\p
+\v 1 मेरा संगी विश्‍वासीहरु, तिमीहरुसंग हाम्रो समय अतिनै महत्वपूर्णसंग वितेको  तिमीहरुलाई थाहानै छ ।
+\v 2 जसरी तिमीहरुलाई थाहा छ, परमेश्‍वरले हामीलाई उत्साहपूर्ण हुन भन्‍नुभयो यधपी पहिले फिलिप्पी शहरका मानिसहरुले हामीलाई होच्याएर गलत व्यवहार गरे । त्यसको परिणाम, केहि मानिसहरुले तिम्रो शहरमा हामीलाई विरोध गरेतापनि परमेश्‍वरले हामीलाई पठाएबमोजिम हामीले तिमीहरुलाई सु-समाचार सुनायोँ ।
+\s5
+\v 3 जव हामी तिमीहरुलाई परमेश्‍वरको वचन पालन गर्न उत्त्साहित गरयोँ त्यसबेला हामीले तिमीहरुसँग कुनैझुट्ठा कुरा बोलेनौं । र अनैतिक अर्थमा अफ्नोलागी हामीलाई कुनै कुरा चाहिँदैन । हामी तिमीहरु  वा अरुकसैलाई पनि धोखा दिन कोशिस गर्दैनौ ।
+\v 4 त्यसको विपरित, परमेश्‍वरले तिमीहरुलाई सु-समाचार सुनाउन हामीलाई विश्‍वासयोग्य सम्झिनुभयो, कारण यस कामको लागि परमेश्‍वरले हामीलाई जाचेँर ठिक ब्यक्ति ठहराउनुभयो ; जसरी हामी मानिसहरुले सिकाउँदा, तिनीहरुले के सुन्‍न मन पराउँछन् त्यो हामीले भनेनौ ; तर त्यसको साटो, जे परमेश्‍वरले भन्‍न चाहनुहुन्छ त्यो मात्र भन्यो कारण जे हामी सोच्दछौँ उहाँ त्यसको न्याय गर्नुहुन्छ ।
+\s5
+\v 5 तिमीहरुबाट कुनै कुरा प्राप्‍त गर्नको लागि हामीले तिमीहरुको कहिल्यै प्रशंसा गरेनौ सो तिमीहरु जान्दछौ । र परमेश्‍वरलाई यो साँचो कुरा थाहा छ कि  हामीले कुनै कुरा पनि हामीलाई दिन को लागी कहिल्यै तिमीहरुलाई विश्‍वस्त पारेनौ ।
+\v 6 न त कहील्यै तिमीहरुलाई आकर्षित गर्न र प्रशंसा  प्राप्‍त गर्न कोशिस गरयो हुनत ख्रिस्ट येशुले तिमीहरुकोमा पठाउनु भएकोले हामीले तिमीहरुसंग माग्‍न सक्थ्यौँ ।
+\s5
+\v 7 हामी तिमीहरुको माझमा हुँदा, हामी धेरै कोमल भयों जसरी एक आमाले उनको सन्तानलाई कोमलताका साथ हेरविचार गर्छिन ।
+\v 8 त्यसकारण परमेश्‍वरले दिनुभएको शन्देस व्यक्तिगत प्रकारले भन्‍न हामी आनन्दित थियों त्यसै कारण हामी तिमीहरुलाई प्रेम गर्दछौं । तर पनि, जसरी हामी तिमीहरुलाई धेरै प्रेम गर्न शुरु गरेयौँ त्यसकोलागी सव थोक जे गर्न सक्यों त्यसमा हामी सार्है् आनन्दित भयौं ।
+\v 9 मेरा संगी विश्‍वासीहरू, दिन र रात हामीले कडा परिश्रम गरेको कुरा तिमीहरुले सम्झना गर । हामीलाई जे खाँचो परेको थियो सो कुरा माग्‍न नपरोस भनेर यसरी   रुपियाँ पैसा कमायौं, यि सबै त्यसबेला गर्यौं जुनबेला हामी तिमीहरुको विचमा परमेश्‍वरको बारेमा सु –समाचार प्रचार गर्दैथियों  ।
+\s5
+\v 10 हामी तिमी विश्‍वासीहरूको विचमा एकदम ठिक र राम्रो प्रकारले बस्यौँ- यसप्रकार ताकि कसैले पनि आलोचना गर्न नासकेकोहोस सो तिमीहरु र परमेश्‍वर दुबैलाई थाहा छ ।
+\v 11 जसरी एउटा बुवा आफ्नो नानीहरुलाई प्रेमिलो व्यवहार गर्दछन् त्यसरीनै हामी प्रत्येक तिमीहरुसँग व्यवहार गर्यौं ।
+\v 12 परमेश्‍वरको जनहरु जस्तै जिउनकोलागि हामीले निरन्तर रुपमा तिमीहरुलाई प्रोत्साहान र उत्साह दिरह्योँ किनकि उँहा आफै अचम्मको शक्तिशाली राजाको रुपमा देखाई तिमीहरुलाई उहाँकै मानिसहरु  हुनलाई बोलाउनुभएको छ ।
+\s5
+\v 13 यसकारणले परमेश्‍वरलाई धन्यवाद दिन्छौ, कारण जुन शुभ संदेश हामी परमेश्‍वरबाट पाएर तिमीहरुलाई भन्यों त्यो सुनेर साँचो संदेश को रुपमा ग्रहँण गर्यौं । हामीले यी कुराहरु आफैले आविस्कार गरेका होइनौं । यो शन्देशमा विश्‍वास गरेको कारणले उंहाले तिमीहरुको जीवन परिवर्तन गर्दैहुनुहुन्छ, यसको लागी पनि हामी परमेश्‍वरलाई धन्यवाद दिन्छौं ।
+\s5
+\v 14 यी कुराहरुमा हामी निश्‍चिन्त छौँ किन की तिमीहरु यहुदीयाका बिश्‍वासिहरुको समुहले जस्तै व्यवहार गरयो । जसरी ख्रिस्टको कारण तिमीहरुका प्रान्तका मानिसहरुले गरेको गलत व्यवहार सहे, त्यसरी नै तिमीहरु आफ्नै प्रान्तका मानिस हरुले गरेको गलत व्यवहार सहयो र जसरी तिनीहरुले पनि ख्रिस्टमा सहभागी भए ।
+\v 15 ति यहुदीहरुले प्रभु येशू र अगमवक्ता हरुलाई मारेका थिए । केही अविश्‍वासी यहुदीले हामीलाई धेरै नगरहरु छोड्न बाध्य गरे । तिनीहरु वास्तवमा परमेश्‍वरलाई क्रोधित तुल्याउछन र  मानवहित को विरुद्धमा काम गर्छन ।
+\v 16 उदाहरण को लागि, अविश्‍वासी यहुदी हरुलाई सु-समाचार सुनाउन बाट हामीहरुलाई रोक्‍न कोशिस गरे ; तिनीहरु परमेश्‍वरले बचाउनुभएको होस् भनि चाहदैनन् । अन्त्यमा उहाँले दण्ड दिनुभन्दा पहिले तिनीहरु सक्दो जति  पाप गरे ।
+\s5
+\v 17 मेरा संगी विश्‍वासीहरु, थोरै समयको लागी तिमीहरुबाट टाढा हुँदा हामीले त्यस्तो अनुभव गरयों जस्तो आमा बुवाले आफ्नो बालबच्चा गुमाएका छन् । तिमीहरुसंग रहिरहन भन्‍ने हाम्रो गहिरो इच्छा छ ।
+\v 18 वास्तवमा, म पावल, दुइ पल्ट तिमीहरुलाई भेट्न कोशिस गरे तर प्रत्येक समय शैतानले हामीलाई फर्किन बाधा दियो ।
+\v 19 वास्तवमा, यो तिमीहरुको कारणले परमेश्‍वरको काम राम्रो होस् भनि हामी आशा गर्छौ ; यो तिमीहरुको कारणले खुशी तुल्याउँछ ; तिमीहरुको कारणले हामी परमेश्‍वरको शेवामा सफलता पाउने छौं । तिमीहरुको साथै अरुहरुको कारणले जब प्रभु येशु यस पृथ्वीमा आउनुहुनेछ र उहाले हामीलाई इनाम दिनुहुनेछ ।
+\v 20 वास्तवमा, तिमीहरुको कारणले अहिले हामी खुशी र आनन्दित छौं ।
+\s5
+
+\c 3
+\p
+\v 1 त्यसैको परिणाम स्वरूप, जब तिमीहरूको बारेमा मैले सहन सकिन, सिलास र म एथेन्स सहरमा नै बस्‍ने भनी हामीले निर्यण गर्यौ ।
+\v 2 अनि हामीले तिमोथीलाई तिमीहरूकहाँ पठायौं । तिमीहरूलाई थाहा नै छ कि उनी हाम्रा नजिकका संगी मित्र हुन् र ख्रीष्टको बिषयमा परमेश्‍वरको निम्ति सु-सन्देश घोषणा गर्ने काम पनि गर्दछन् । ख्रीष्टमा बलियोसँग विश्‍वास गर्न निरन्तर तिनले तिमीहरूलाई आग्रह गरून् भनी सिलास र मैले तिनलाई पठायौं ।
+\v 3 यी कष्ट भोगिरहेका कारणले गर्दा ख्रीष्टदेखि पछि हट्ने कुरा तिमीहरूमध्ये कसैले पनि सोचेको हामी चाहदैनौं । तिमीहरूलाई राम्री थाहा छ कि ख्रीष्टको कारणले गर्दा अरूहरूले हामीलाई दूर्व्यवहार गर्नेछन् भन्‍ने कुरा परमेश्‍वरलाई थाहा थियो ।
+\s5
+\v 4 जब हामी तिमीहरूसँग थियौ, अरूहरूले हामीलाई दूर्व्यवहार गर्नेछन् भनेर हामीले भनिरहेकै थियौ र सो भयो भनी याद गर ।
+\v 5 यसैकारण, मैले तिमोथीलाई तिमीहरूकहाँ पठाएँ : किनभने तिमीहरू ख्रीष्टमा साँचै विश्‍वास गर्दैछौं कि गर्दैनौ भनी मैले जान्‍न चाहें । म त्यो शैतानदेखि डराएँ जसले हामीलाई परीक्षा गर्दछ, जसले ख्रीष्टमा तिमीहरूलाई विश्‍वास गर्नदेखि रोकेको थियो । हामीले तिमीहरूसित गरेका हरेक कुरा व्यर्थ हुन्थियो कि भनेर म डराएँ ।
+\s5
+\v 6 तर अहिले तिमोथी तिमीहरूसँग बसेर सिलास र मकहाँ आएका छन्, र ख्रीष्टमा तिमीहरू अझै पनि विश्‍वास गर्दछौ र तिमीहरू उहाँलाई प्रेम गर्दछौ भनेर तिनले हामीलाई शुभ खबर भनेका छन् । तिमीहरूले संधै हामीलाई खुशीसाथ सम्झना गर्दछौ र तिमीहरूकहाँ हामी आएको पनि धेरै इच्छा गर्दछौ, जसरी हामी पनि तिमीहरूकहाँ आउने चाहना गर्दछौ सो तिनले हामीलाई भनेका पनि थिए ।
+\v 7 मेरा संगी विश्‍वासीहरू हो, जेसुकै मानिसहरूले हामीलाई यहाँ गरिरहेका छन्, तथापि हामी कष्ट भोग्दैछौ, किनभने तिमोथीले हामीलाई भने कि तिमीहरू ख्रीष्टमा अझै पनि विश्‍वास गर्दछौ अनि हामी खुशी भएका छौ ।
+\s5
+\v 8 अब यस्तो हो कि, यदि हामी नयाँ प्रकारले जिउँछौ भने तिमीहरू प्रभुमा धेरै विश्‍वास गरिरहेका छौ ।
+\v 9 जे उहाँले हाम्रा निम्ति गर्नुभएको छ, हामी यी सबै कुराका निम्ति परमेश्‍वरलाई प्रयाप्‍त धन्यवाद दिन सक्दैनौ ! जब हामी हाम्रा परमेश्‍वरलाई प्रार्थना गर्दछौ, हामी अति नै तिमीहरूप्रति आनन्दित हुन्छौ !
+\v 10 हामी निरन्तर र जोडका साथ परमेश्‍वरमा विन्ती गर्दछौ कि हामी तिमीहरूलाई भेट् गर्न सक्षम हुनेछौ अनि ख्रीष्टमा अझ दरिलो भएर तिमीहरू विश्‍वास गर् भनी हामी सहयोग गर्न सक्षम हुनेछौ !
+\s5
+\v 11 परमेश्‍वर, हाम्रा पिता, र प्रभुलाई हामी प्रार्थना गर्दछौ कि तिमीहरूकहाँ फर्किआउन हामीलाई सक्षम तुल्याउनु हुनेछ ।
+\v 12 हामीले तिमीहरूलाई निरन्तर धेरै प्रेम गरिरहेझैँ, तिमीहरूले पनि एक आपसप्रति प्रेम गर्न र अरू मानिसहरूलाई पनि  त्यसरी नै प्रेम गर्न सक भनी हामी तिमीहरूका लागि प्रार्थना गर्दछौ ।
+\v 13 उहाँलाई अति धेरै खुशी तुल्याउन चाहना गर्ने हाम्रा प्रभु येशूले तिमीहरूलाई बनाउनुहुनेछ भनी हामी प्रार्थना गर्दछौ । हाम्रा पिता परमेश्‍वरले उहाँजस्तै हुन् तिमीहरूलाई सक्षम तुल्याउनु हुनेछ र कसैले आलोचना गर्नसक्‍ने छैनन् भनेर हामी प्रार्थना गर्छौ । हामी यो पनि प्रार्थना गर्दछौ जब येशू पृथ्वीमा फर्किआउनुहुनेछ र जोहरू उहाँका हुँन्, तिनीहरू उहाँसँगै आउनेछन्, उहाँ तिमीहरूसँगै हुनुहुनेछ, उहाँ तिमीहरूसँग खुशी हुनुहुनेछ ।
+\s5
+
+\c 4
+\p
+\v 1 अब मेरो सङ्गी विश्‍वासीहरू, म केही अरू विषयको बारेमा लेख्‍न चाहन्छु ।
+\v 2 म तिमीहरूलाई आग्रह गर्दछु, र जब म तिमीहरूलाई आग्रह गर्दछु यो प्रभु येशू ख्रीष्ट आफैले तिमीहरूलाई आग्रह गरेझैँ परमेश्‍वरलाई खुसी पार्ने प्रकारले तिम्रा जीवन जिओ । जे प्रभु येशूले हामीलाई भन्‍न सिकाउनुभयो, त्यही हामीले तिमीहरूलाई भन्‍न सिकायौँ । तिमीहरूले तिम्रो जीवन त्यही प्रकारले जिइरहेका छौ भन्‍ने हामीलाई थाहा छ तर तिमीहरूल यो भन्दा बढ्ता गर भन्‍ने हामी जोडदार आग्रह (अनुरोध) गर्दछौँ ।
+\s5
+\v 3 परमेश्‍वरले तिमीलाई पाप नगरेको पूर्णरूपले उहाँको भएझैँ देखिने जीवन जीएको चाहनुहुन्छ । उहाँले तिमीहरूलाई कुनै यौन अनैतिक कार्य नगरेको चाहनुहुन्छ ।
+\v 4 त्यो उहाँले तिमीहरु हरेकलाई तिम्रो पत्‍नीसँग कसरी जिउने, उनलाई सम्मान गर्ने र उनको विरुद्ध पाप नगर भन्‍ने जानेको चाहनुहुन्छ ।
+\v 5 तिमीले उनलाई तिम्रो शारीरिक अभिलाषा सन्तुष्टिको निम्ति प्रयोग नगर (जसरी गैर यहूदीहरूले गर्दछन् किनभने तिनीहरूले परमेश्‍वरलाई चिनेकाछैनन्) ।
+\v 6 परमेश्‍वरले तिमीहरू हरेकलाई यौन इच्छा नियन्त्र गरेको चाहनुहुन्छ ताकि तिमीहरू कोही पनि तिम्रो सङ्गी विश्‍वासी विरुद्ध पाप नगर र त्यही प्रकारले गर्दै यसको फाइदा नलेओ । सम्झना गर कि, हामीले पहिल्यै तिमीहरूलाई जोडदार चेताउनी दिएका थियौँ- जुन मानिसले यौन अनैतिक कार्य गरेका छन्, त्यसलाई प्रभु येशूले दण्ड दिनुहुनेछ ।
+\s5
+\v 7 जब परमेश्‍वरले हामीलाई विश्‍वासीहरू हुनलाई चुन्‍नुभयो, उहाँले हामीलाई यौन अनैतिक व्यवहार गर्ने मानिस भएको चाहनुहुन्‍न । यसको विपरीत उहाँले पाप नगर्ने मानिस भएको चाहनुहुन्छ ।
+\v 8 यसैले म तिमीलाई चेताउनी दिन्छु जसले यो मेरो शिक्षालाई बेवास्ता गर्छ, त्यसले न केवल मलाई मानिसको रूपमा बेवास्ता गर्छ तर यसको विपरीत तिनीहरूले परमेश्‍वरको बेवास्ता गर्दछन् किनभने यसलाई परमेश्‍वरले आज्ञा गर्नुभएको थियो । सम्झाना गर परमेश्‍वरले आफ्नो आत्मा पाप नगर्नेहरूको लागि र तिनीहरुमा  बस्‍नको लागि पठाउनु भयो ।
+\s5
+\v 9 म फेरि तिमीहरूलाई अनुरोध गर्न चाहन्छु कि, तिमीहरूले सङ्गी विश्‍वासीहरूलाई प्रेम गर । यसको विषयमा तिमीहरू कसैलाई साँच्‍चिकै लेख्‍न आवश्‍यक छैन किनभने परमेश्‍वरले पहिल्यै तिमीहरूलाई कसरी एक अर्कामा प्रेम गर्ने सिकाइसक्‍नुभएको छ ।
+\v 10 र किनभने तिमीहरूले पहिल्यै देखि नै माकेडोनिया प्रान्तमा भएका अरू ठाउँहरुमा बस्‍ने सङ्गी विश्‍वासीहरूलाई प्रेम देखाईरहेकाछौ । तापनि, मेरो सङ्गी विश्‍वासीहरू, हामी अनुरोध गर्दछौँ कि, तिमीहरूले एक अर्कालाई प्रेममा धेरै धेरै प्रेम गर । हामी तिमीहरूलाई यो पनि अनुरोध गर्दछौँ, तिमीहरू आफ्नो कामहरूमा कडा परिश्रम गर र अरूको कार्यमा हस्तक्षेप नगर । 
+\v 11 हामी यो पनि आग्रह गर्दछौँ, तिमीलाई जिउन जे आवश्यक्ता पर्छ, त्यसको निम्ति आफ्नै पेशा गर । सम्झना गर, हामीले पहिल्यै तिमीहरूलाई त्यसरी जिउनका लागि सिकाइसकेका छौँ ।
+\v 12 यदि तिमीहरूले यी सबै कुराहरू गर्छौ भने विश्‍वास नगर्नेहरूले तिमीले गरेका सुहाउँदो बानी व्यवहारलाई चिन्‍नेछन् र तिमीलाई जे आवश्यक छ, त्यो पूरा गर्न अरूहरूमाथि भर पर्नुपर्ने छैन ।
+\s5
+\v 13 मेरा सङ्गी विश्‍वासीहरू, हामी तिमीहरूलाई यो पनि बुझेका चाहन्छौँ कि, हाम्रा सङ्गी विश्‍वासीहरु जो अहिले मरिसकेका छन् तिनीहरुलाई के हुने छ । तिमीहरू विश्‍वास नगर्नेहरूजस्ता नहोओ । तिनीहरू जो मरेका मानिसहरूप्रति अति दुःखित हुन्छन् किनभने तिनीहरूमा मरेपछि फेरि जिउने आशा हुँदैन ।
+\v 14 हामी विश्‍वास गर्नेहरू जान्दछौ कि, येशू मर्नुभयो र उहाँ फेरि जीवित हुनुभयो । यसैले हामी पनि असल प्रकारले जान्दछौँ कि, जो जसले येशूमा विश्‍वास गरेका छन्, त्यसलाई परमेश्‍वरले फेरि जीवित पार्नुहुन्छ र उहाँले तिनीहरूलाई येशूसँगै जीवनमा ल्याउनुहुनेछ ।
+\v 15 म यो लेख्‍छु किनभने प्रभु येशूले जे मलाई प्रकट गर्नुभयो, त्यही मैले तिमीहरूलाई भन्दैछु । तिमीहरूमध्ये कसै कसैले सोचेका छौ कि, जब प्रभु येशू फेरि आउनु हुनेछ, तब हामी विश्‍वासीहरू जो अझै जीवित छन्, तिनीहरूले मरेकाहरूभन्दा पहिले येशूलाई भेट्नेछन् । त्यो निश्‍चय नै सत्य होइन ।
+\s5
+\v 16 म यो लेख्‍छु, किनभने प्रभु येशू स्वय् जो स्वर्गबाट ओर्लिनुहुनेछ । जब उहाँ तल आउनुहुन्छ, उहाँले हामीहरू सबै विश्‍वास गर्नेहरूलाई उठाउनको लागि आज्ञा गर्नुहुन्छ । तब मुख्य स्वर्गदूत ठूलो आवाजले कराउनेछ र अर्को स्वर्गदूतले परमेश्‍वरको लागि तुरही फुक्‍नेछ । त्यसपछि पहिलो कुरा जुन मानिसहरू ख्रीष्टमा सहभागी भएका छन् फेरि जीवित हुनेछन् ।
+\v 17 त्यसपछि, परमेश्‍वरले हामी जो पृथ्वीमा अझै जीवित विश्‍वासीहरूलाई बादलमा लानुहुनेछ । उहाँले तिनी अरु विश्‍वासीहरू जो मरेका छन् तिनीहरुलाई लैजानुहुनेछ ताकि हामीहरु सबै सँगै प्रभु येशूसँग आकाशमा भेट्न सकौ । यसको परिणाम स्वरूप, हामी सबै सदासर्वदाको निम्ति उहाँ सँगै रहनेछौ ।
+\v 18 किनभने यो सबै सत्य छ, यो शिक्षा एक-अर्कालाई बताएर उत्साह देओ ।
+\s5
+
+\c 5
+\p
+\v 1 मेरा सङ्गी विश्‍वासीहरू हो, म तिमीहरूलाई प्रभु येशू कहिले फर्की आउनुहुनेछ भन्‍ने बारेमा अझै बताउन चाहन्छु । वास्तवमा मैले तिमीहरूलाई यो कुरा लेख्‍न खाँचो थिएन,
+\v 2 किनभने तिमीहरूलाई पहिले नै यसबारेमा ठीकसँग थाहा छ ! प्रभु येशू नसोचेको बेलामा आउनुहुनेछ भन्‍ने कुरा तिमीहरूलाई थाहै छ । चोर रातमा कुन समयमा आउनेछ भनी थाहा नभएझैँ, उहाँ कुन बेला आउनुहुनेछ भनी मानिसहरूलाई थाहा हुँदैन ।
+\v 3 भविष्यमा कुनै समय धरै मानिसहरूले भन्‍नेछन्, “अहिले सबै कुरा शान्त छ र हामीहरू सुरक्षित छौँ!” अनि अचानक परमेश्‍वर तिनीहरूलाई कठोर दण्ड दिन आउनुहुनेछ ! जसरी प्रसववेदना भोगिरहेकी स्त्रीले तिनको दुःखलाई रोक्‍न सक्दिनन्, त्यसरी नै त्यतबेला ती मानिसहरू परमेश्‍वरबाट उम्कन सक्दैनन् ।
+\s5
+\v 4 तर  मेरा विश्‍वासी भाइहरू हो, तिमीहरू अन्धकारमा बस्‍ने ती मानिसहरूजस्ता होइनौ किनभने तिमीहरूलाई परमेश्‍वरको सत्यताबारे थाहा छ । तसर्थ, येशू आउनुहुँदा तिमीहरू उहाँका निम्ति तयार भइसकेका हुनेछौ ।
+\v 5 तिमीहरू त दिनको ज्योतिको मानिसहरू हौ तर रातको अन्धकारका होइनौ ।
+\v 6 त्यसैले हामी विश्‍वासीहरूलाई के भइरहेको छ, त्यसप्रति तिमीहरू सचेत हुनुपर्छ । हामीले आफूलाई नियन्त्रण गरी येशूको आगमनका निम्ति तयार हुनैपर्छ ।
+\v 7 मानिसहरू रातमा सुत्‍ने गर्छन् र त्यतिबेला के भइरहेको छ, तिनीहरूलाई थाहा हुदैन, र रातको समयमा नै मानिसहरू जाँड-रक्सीले मात्तिने गर्छन् ।
+\s5
+\v 8 तर हामी विश्‍वासीहरूचाहिँ दिनको भएका हुनाले आफूले आफैलाई नियन्त्रण गरौँ । हामी सिपाहीहरूझैँ बनौँ : तिनीहरूले छातीपाताद्वारा आफ्नो छातीलाई सुरक्षा गरेझैँ, ख्रीष्टमा भरोसा राखी उहाँलाई प्रेम गरेर हामी आफूलाई सुरक्षित राखौँ । तिनीहरूले टोप लगाएर आफ्नो शिरलाई सुरक्षा गरेझैँ ख्रीष्टले हामीलाई दुष्टबाट पूर्णरूपमा छुटकारा दिनुहुनेछ भन्‍ने आशामा आफूलाई सुरक्षित राखौँ ।
+\v 9 परमेश्‍वरले हामीलाई सुरुमा चुन्‍नुहुँदा, दण्ड दिने योजना बनाउनुभएको थिएन । तर त्यसको विपरीत उहाँले हामीलाई बचाउने निर्णय गर्नुभयो किनभने प्रभु येशू ख्रीष्टले हाम्रो लागि गर्नुभएको कामहरूमाथि हामीले विश्‍वास गरेका छौँ ।
+\v 10 येशू यस पृथ्वीमा आउनुहुँदा हामी जीवित भए पनि अथवा मरेको भए पनि हामी उहाँसँगै वास गरौँ भन्‍ने हेतुले उहाँ हाम्रो पापको प्रायश्‍चित गर्न मर्नुभयो ।
+\v 11 यो कुरा साँचो हो भनी तिमीहरूलाई थाहा भइसकेकोले अहिले गरेझैँ एकले अर्कालाई निरन्तर उत्साह दिने गर ।
+\s5
+\v 12 मेरा विश्‍वासी भाइ हो, तिमीहरूका लागि कडा परिश्रम गर्ने व्यक्तिहरूलाई अगुवाको रूपमा स्वीकार गर । यसको मतलब के हो भने गलत काम गर्न नदिन तिमीहरूलाई चेताउनी दिँदै येशू प्रभुमा विश्‍वासी भाइलाई झैँ उहाँतिर डोर्‍याउने मानिसहरूलाई तिमीहरूले इज्जत गर्नैपर्छ ।
+\v 13 तिमीहरूले उनीहरूलाई प्रेम गरेकोले र उनीहरूले तिमीहरूलाई सहायता गर्न कडा परिश्रम गरेको कारणले गर्दा उनीहरूलाई आदर गर । त्यसको साथै एक अर्कामा शान्तिपूर्वक जीवन जिउन पनि हामी तिमीहरूलाई आग्रह गर्दछौँ ।
+\v 14 मेरा विश्‍वासी भाइ हो तिमीहरूलाई अनुरोध गर्दछु, कि काम नगरीकन अरूले दिएका कुराहरूबाट जीविका चलाउनेहरूलाई चेताउनी देओ । त्यसैगरी परमेश्‍वरको भय राख्‍ने र कमजोर मानिसहरूलाई सहायता गर्ने विश्‍वासीहरूलाई उत्साह दिने गर । हरेक मानिसप्रति धैर्यधारण गर्न पनि हामी तिमीहरूलाई आग्रह गर्दछौँ ।
+\s5
+\v 15 तिमीहरूको खराबी गर्नेहरूलाई खराबी गर्ने नगर । त्यसको सट्टामा तिमीहरूले एक-अर्कालाई र हरेक व्यक्तिलाई सधैँ भलाइ गर्ने कोसिस गर ।
+\v 16 सबै समयमा आनन्दित बस ।
+\v 17 निरन्तर प्रार्थना गर ।
+\v 18 र सबै परिस्थितिहरूमा परमेश्‍वरलाई धन्यवाद देओ । ख्रीष्ट येशूले तिमीहरूका लागि जे गर्नुभजएको छ, त्यसको खातिर तिमीहरूले त्यस्तै व्यवहार गरेको परमेश्‍वर चाहनुहुन्छ ।
+\s5
+\v 19 परमेश्‍वरको आत्मालाई तिमीहरूमा काम गर्न नरोक ।
+\v 20 पवित्र आत्माले कुनै व्यक्तिलाई भन्‍नुभएको कुराहरूलाई तुच्छ नठान ।
+\v 21 बरु त्यस्ता सन्देशहरूको जाँच गर र ती कुराहरूमध्ये असल कुरालाई ग्रहण गरी त्यसप्रति आज्ञाकारी होओ ।
+\v 22 कुनै पनि प्रकारको दुष्‍ट सन्‍देश पालन नगर ।
+\s5
+\v 23 परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई शान्तिमा राख्‍नुभएर दोषरहित बनाउनुभएको होस् ताकि तिमीहरू पापमा पर्न नपरोस् । प्रभु येशू ख्रीष्ट यस पृथ्वीमा फर्किन आउञ्‍जेल उहाँले तिमीहरूलाई पापबाट अलग राख्‍नुभएको होस् ।
+\v 24 परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई उहाँका सन्तान हुनको निम्ति बोलावट दिनुभएको हुनाले त्यस्ता काम गर्न उहाँले सहायता गर्नुहुनेछ भनी तिमीहरूले उहाँमा भरोसा गर्न सक्छौ ।
+\s5
+\v 25 मेरा विश्‍वासी भाइ हो, सिलास, तिमोथी र मेरो लागि प्रार्थना गर ।
+\v 26 विश्‍वासीहरू एक ठाउँमा भेला हुँदा, जसरी एकले अर्कालाई स्‍नेहपूर्वक अभिवादन गर्नुपर्ने हो, त्यसरी नै गर्ने गर ।
+\v 27 तिमीहरूसँग भएका सबै विश्‍वासीहरूका माझमा पक्‍कासँग यो चिट्ठी पढ । स्वयम् प्रभु तिमीहरूसँग बोल्नुभएझैँ गरी म यो कुरा तिमीहरूलाई भन्दछु !
+\v 28 हाम्रो प्रभु येशू ख्रीष्टले तिमीहरू सबैप्रति कृपालु व्यवहार गर्नुभएको होस् ।

54-2TH.usfm

@@ -0,0 +1,82 @@
+\id 2TH Unlocked Dynamic Bible
+\ide UTF-8
+\h २ थेसलोनिकी
+\toc1 थेसलोनिकीहरूलाई पावलको दोस्रो पत्र
+\toc2 २ थेसलोनिकी
+\toc3 2th
+\mt1 थेसलोनिकीहरूलाई पावलको दोस्रो पत्र
+
+
+\s5
+\c 1
+\p
+\v 1 म, पावल, सिलास र तिमोथीले थेसलोनिकाको सहरमा भएका तिमीहरूलाई यो पत्र लेख्दैछौ, जोहरू विश्‍वासीहरूका एक समूह हुन् र परमेश्‍वर हाम्रा पिता र येशू ख्रीष्ट हाम्रा प्रभुमा एक भएका छन् ।
+\v 2 हामी प्रार्थना गर्दछौं कि हाम्रा पिता परमेश्‍वर र हाम्रा प्रभु येशू ख्रीष्टले तिमीहरूप्रति कृपासाथ निरन्तर काम गर्नुहुनेछ र तिमीहरूलाई निरन्तर शान्ति दिनुहुनेछ ।
+\s5
+\v 3 हाम्रा संगी विश्‍वासीहरू हो, हामी सधैं परमेश्‍वरलाई धन्यवाद दिन्छौ, र हामीले यो गर्नेपर्छ, किनभने तिमीहरू प्रभु येशू ख्रीष्टमा धेरै भरोसा गरिरहेका छौँ, र किनकि तिमीहरूमध्ये हरेकले अरुहरूलाई धेरै प्रेम गरिरहेका छौँ ।
+\v 4 फलस्वरूप, विश्‍वासीहरूका अरू समूहहरू जोहरू परमेश्‍वरका हुँन् हामी तिमीहरूका विषयमा गर्वका साथ भनिरहेका छौं । तिमीहरू कति धर्यवान छौ र प्रभु येशूमा तिमीहरू कति धेरै निरन्तर भरोसा गरिरहेका छौ, यद्धपि अरू मानिसहरूले तिमीहरूलाई घरिघरि कष्ट दिन्छन् भनेर हामी तिनीहरूलाई बताउँछौँ ।
+\v 5 किनकि तिमीहरूले त्यो सबै कष्टलाई सहिरहेका छौ, परमेश्‍वरले न्यायपूर्वक सबै मानिसहरूको न्याय गर्नुहुनेछ भनी हामीलाई राम्रोसँग थाहा छ । तिमीहरूको सम्वन्धमा, तिमीहरू उहाँसित शासन गर्न सदासर्वदा योग्य छौ भनी उहाँले हरेकलाई घोषणा गर्नुहुनेछ, किनभने उहाँमा जसै तिमीहरू उहाँमा विश्‍वास गर्दछौ अनि तिमीहरू कष्ट भोग्‍न स्वीकार गर्दछौं ।
+\s5
+\v 6 जो मानिसहरूले तिमीहरूलाई दु:ख दिदैछन्, परमेश्‍वरले ती मानिसहरूलाई निश्‍चय नै दण्ड दिनुहुनेछ, किनभने यसो गर्नु उहाँको निम्ति यो ठीक छ ।
+\v 7 यो ठीक छ भनी उहाँ विचार गर्नुहुन्छ कि तिमीहरूका दु:खलाई रोक्दै, तिमीहरूलाई प्रदान गर्दौ उहाँले इनाम दिनुहुनेछ । जब हाम्रा प्रभु येशु स्वयम् हरेककहाँ प्रकट हुनुहुनेछ, जसै स्वर्गदेखि उहाँ आउनुहुन्छ, उहाँका शक्तिशाली स्वर्गदूतसँग भेला गर्नुहुनेछ, उहाँले तिमीहरू र हामीहरू दुबैका निम्ति यो गर्नुहुनेछ ।
+\v 8 त्यसपछि, उहाँप्रति भक्त नहुने मानिसहरू जसले हाम्रा प्रभु येशूको विषयमा भएको शुभ समाचारप्रति आज्ञा पालन गर्न इन्कार गर्दछन् उहाँले तिनीहरूलाई अग्‍निमय आगोद्वारा दण्ड दिनुहुनेछ ।
+\s5
+\v 9 हाम्रा प्रभु येशूले आफूदेखि तिनीहरूलाई पर धपाउनुहुनेछ जहाँ सदासर्वदाका लागि उहाँले तिनीहरूलाई नाश गर्नुहुनेछ जहाँदेखि उहाँले महान सामर्थ्यका साथ शासन गर्नुहुनेछ ।
+\v 10 जब त्यस समयमा उहाँ स्वर्गबाट आउनुहुन्छ, प्रभु येशूले यो गर्नु नै हुनेछ सो परमेश्‍वरले निर्णय गर्नुभएको छ । परिणाम स्वरूप, हामीहरू उहाँका मानिसहरू हौ, हामी उहाँलाई प्रशंसा गर्नेछौ र उहाँमा हामी चकित हुनेछौ । अनि तिमीहरू पनि त्यहाँ हुनेछौ, किनभने जे हामीले गम्भीरता साथ तिमीहरूलाई भनेका थियौं, तिमीहरूले विश्‍वास गर्यौ ।
+\s5
+\v 11 यसप्रकारले तिमीहरूले त्यसको निम्ति येशूलाई प्रशंसा गर्न सक्‍नेछौ, हामी संधै तिमीहरूका निम्ति प्रार्थना गर्दैछौ । हामी प्रार्थना गर्दछौ कि नयाँ मार्गमा योग्य जीवन यापन गर्न परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई सक्षम बनाउनुहुनेछ । जुनका निम्ति उहाँले तिमीहरूलाई जिउन बोलाउनुभएको छ । हामी प्रार्थना पनि गर्दछौ कि हरेक मार्गमा असल काम गर्न उहाँले तिमीहरूलाई सक्षम तुल्याउनुहुनेछ जुन तिमीहरू इच्छा गर्दछौ र किनकि उहाँ अति शक्तिशाली हुनुहुन्छ, उहाँले तिमीहरूलाई हरेक असल प्रकारका कार्य गर्न योग्य तुल्याउनुहुनेछ किनभने तिमीहरू उहाँमा भरोसा गर्दछौ ।
+\v 12 हामी यो प्रार्थना गर्छौ किनकि तिमीहरू हाम्रा प्रभु येशूलाई प्रशंसा गरेको हामी चाहन्छौं र उहाँले तिमीहरूलाई सम्मान गरेको हामी चाहन्छौ । यो हुने छ किनभने परमेश्‍वर, उहाँको हामी आराधना गर्दछौ, र तिनीहरूप्रति कृपासाथ व्यवहार गर्न हाम्रा प्रभु येशू ख्रीष्टले जारी राख्‍नुहुन्छ ।
+\s5
+
+\c 2
+\p
+\v 1 अब म हाम्रो प्रभू येशू ख्रीष्टको आगमनको समय कहिले हुन्छ र परमेश्‍वरले हामीलाई कहिले येशू संग एक साथ भेला गर्नु हुन्छ भन्‍ने बारेमा तिमीहरुलाई लेख्‍न चाहान्छु ।
+\v 2 तिमीहरुकोमा आउने कुनै पनि बचनहरु शान्ति पूर्ण रुपले सोच्नु पर्छ । चाहे त्यो कसैले परमेश्‍वरको प्रकाश बाट भनि दाबी गरोस, वा चाहे त्यो व्यक्ति बाट होस्, वा चाहे त्यो कसैले मैले लेखेको हो भनि भनोस :  प्रभू येशू पहिल्यै यस पृथिबीमा फर्की सक्‍नु भयो भन्‍ने कुरा गरे भने विश्‍वास नगर भन्‍ने म चाहन्छु ।
+\s5
+\v 3 यस्तो बचन कसैले तिमीलाई विश्‍वास गर्न कर नलगाओस् । प्रभू तुरुन्त आउनुहुने छैन । पहेले धेरै मानिसहरु परमेश्‍वरको बिरुद्धमा बिद्रोह गर्ने छन् । परमेश्‍वरको बिरुद्धमा गरेको ठूलो पापमा केहि मानिसहरुले स्वीकार र आज्ञा पालन गर्ने छैन, जसले परमेश्‍वरले गर्नु भएको काम बिनाश गर्ने छन् ।
+\v 4 उ परमेश्‍वरको ठूलो शत्रु हुनेछ । उसले घमण्ड साथ हरेकको बिरुद्धमा काम गर्ने छ ताकि यो मानिस लाई परमेश्‍वर जस्तै सम्झियोस र हरेकले आराधना गरोस । फलस्वरूप, उ परमेश्‍वरको मन्दिर मन्दिरमा समेत प्रवेश गर्नेछ र त्यहाँ शासन गर्न बस्‍ने छ । उसले सार्बजनिक रुपमा आफूलाई परमेश्‍वर भनि दाबी गर्ने छ ।
+\s5
+\v 5 जब म थेसलोनिकीमा तिमीहरु संग हुँदा भन्दैगरेकको कुरा सम्झने छौ भनि म निश्‍चित छु ।
+\v 6 उ आफैलाई सबैजनाको बिचमा अहिले प्रकट गर्न बाट यो मानिसलाई रोक्‍ने त्यहाँ केहि चिजले रोकिराखेको छ भन्‍ने कुरा तिमीलाई थाहा छ । उसलाई परमेश्‍वरले दिनु भएको समय नआए सम्म उ देखा पर्ने छैन ।
+\v 7 तथापि, शैतानले गोप्य रुपमा परमेश्‍वरको व्यवस्था इन्कार गर्न पहिल्यै मानिसहरुलाई बाध्य गराएको छ । परमेश्‍वरले उसलाई अहटाए सम्म यो मानिसलाई रोकिराख्‍नु हुनेछ ।
+\s5
+\v 8 यसरि परमेश्‍वरले उहाँको व्यवस्था अस्विकार र संसारको सबै संग आफैलाई प्रकट गर्न यो मानिसलाई अनुमति दिनु भयो ।त्येसपछि प्रभू येशूले एक आज्ञा गर्नु हुनेछ जसले उसको बिनास गर्नेछ । उ सबैमा प्रकट भयपछि, तब प्रभू येशू आउनुहुनेछ र त्यो मानिसको पूर्ण शक्तिहिन्ता उहाँले पर्नु हुनेछ ।
+\v 9 येशूले उसलाई नस्ट पर्न अघि, शैतानले त्यो मानिसलाई धेरै ठूलो शक्ति दिनेछ । परिणाम स्वरूप, उसले सबै किसिमको अप्राकृतिक आश्‍चार्यकर्महरु र अदभूत कामहरु गर्ने छ र धेरै मानिसहरुले यी कामहरु गर्न परमेश्‍वरलेनै गर्न सक्‍ने बनाउनु भएको हो भनि विश्‍वास गर्नेछन् ।
+\v 10 दुष्ट कामहरु गर्दै, त्यो मानिसले पूर्ण रुपमा नाश हुन बहकाउनेछ । उसले सजिलै संग प्रभाव पर्न सक्छ किनकि तिनिहरु येशूले कसरि यीनिहरुलाई बचाउनुहुन्छ भन्‍ने साचो संदेशलाई इन्कार गर्नेछन् ।
+\s5
+\v 11 त्येसकारण परमेश्‍वरले यो मानिसलाई सजिलै तिनीहरुलाई भ्रम पार्न सक्‍ने सक्षम पार्नु हुनेछ ताकि ऊसले म हूँ भनेको कुरा बिस्वास गर्ने छन् ।
+\v 12 परिणाम यहि हुनेछ कि परमेश्‍वरले न्याय गर्नु हुनेछ र येशूको सत्यताको बारेमा बिस्वास गर्न इन्कार गर्नेलाई जो दुस्टकाम गर्न रमाउदछ तिनीहरु सबैलाई दोषी ठहराउनुहुनेछ ।
+\s5
+\v 13 हाम्रा संगी बिस्वासीहरु हो, जसलाई हाम्रा प्रभू येशुले प्रेम गर्नु हुन्छ, हामीले सधै तिनीहरुको लागि परमेश्‍वरलाई धन्याबाद दिनै पर्छ । हामीले यो गर्नै पर्छ किनभने उहाँले येशुको सत्यतामा बिश्‍वास गर्ने धेरैमा पहिलो बनाउनु भयो, परमेश्‍वरले बचाउने मध्यमा पहिलो र उहाँको आत्माको सहायता द्वारा उहाँको निम्ति अलग गरिएका छौ ।
+\v 14 हामीले तिमीहरुलाई ख्रीष्टको सुसमाचार घोषणा गरेको परिणाम स्वरूप परमेश्‍वरले चुन्‍नु भएको लागि धन्यबाद दिन्छौ, प्रभू येशुलाई परमेश्‍वरले आदर गरे जस्तै रुपमा तिमीलाई पनि गरुन ।
+\v 15 त्यसकारण, हाम्रा बिस्वासी भाईहरु हो, निरन्तररुपमा ख्रीष्टको विश्‍वासमा दरिलो भैराख्‍न हामीले सिकाएको र पत्रमा लेखेको जुन सत्य हो तिनमा जीवन जिउन सिक ।
+\s5
+\v 16 हामी प्रार्थना गर्दछौ हाम्रा प्रभू येशू ख्रीष्ट र परमेश्‍वर, हाम्रा पिता जसले हामीलाई प्रेम गर्नु हुन्छ र सधै भरि उत्साहा दिनुहुन्छ र जसबाट हामीले असल थोकहरू प्राप्‍त गर्नका लागि आशा राख्दछौ ।
+\v 17 तिमीले परमेश्‍वर र येशू ख्रीष्टले संगसंगै उत्साहा दिउन ! र उहाँको कारणले यसै गरिराख्‍न र राम्रो कुरा भानिराख्‍न लगातार सहायता गरुन ।
+\s5
+
+\c 3
+\p
+\v 1 हाम्रा सङ्गी विश्‍वासीहरू हो, अरू विषयहरूका लागि प्रार्थना गरेझैँ हाम्रो लागि पनि प्रार्थना गर, ताकि तिमीहरूले जस्तै गरी अरू धेरै मानिसहरूले हाम्रो प्रभु येशूको सन्देश सुनेर उहाँलाई आदर गरून् ।
+\v 2 हरेक मानिसले प्रभुमा विश्‍वास नगर्ने भएकोले गर्दा परमेश्‍वरले हामीलाई दुष्ट र खराब मानिसहरूबाट अलग राखी हानि हुनबाट बचाउनुभएको होस् भनेर प्रार्थना गर ।
+\v 3 जेजस्तो भए तापनि प्रभु येशू विश्‍वासयोग्य हुनुहुन्छ ! त्यसैले उहाँले तिमीहरूलाई निरन्तर बलियो बनाउँदैलैजानुहुनेछ भन्‍ने कुरामा हामी ढुक्‍क छौँ । हामी यो कुरामा पनि ढुक्‍क छौँ, कि उहाँले तिमीहरूलाई दुष्ट, शैतानबाट अवश्य सुरक्षा गर्नुहुनेछ ।
+\s5
+\v 4 हामी सबै प्रभु येशूमा जोडिएका हुनाले हामीले तिमीहरूलाई पहिले आज्ञा गरेका कुराहरू तिमीहरूले पालना गर्दैछौ र यस पत्रद्वारा हामीले तिमीहरूलाई आज्ञा गरेका कुराहरू पनि तिमीहरूले पलाना गर्नेछौ भन्‍ने कुरामा हामी विश्‍वस्त छौँ ।
+\v 5 परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई कति धेरै प्रेम गर्नुहुन्छ अनि ख्रीष्टले तिमीहरूलाई कति धेरै सहनुभएको छ भनी जान्‍नको निम्ति प्रभु येशूले तिमीहरूलाई निरन्तर सहायता गरून् भनी हामी प्रार्थना गर्दछौँ ।
+\s5
+\v 6 हाम्रा सङ्गी विश्‍वासीहरू हो, प्रभु येशूले भन्‍नुभएझैँ गरी हामी यो आज्ञा गर्दछौँ, कि अल्छी भएर काम गर्न नचाहने हरेक विश्‍वासीसँग तिमीहरू सहभागी नहोओ । त्यसको मतलब को हो भने यदि अरूहरूले हामीलाई सिकाएझैँ र हामीले तिमीहरूलाई सिकाएझैँ कसैले जीवन जिउँदैन भने तिमीहरू तिनीहरूबाट अलग हुनैपर्छ ।
+\v 7 हामीले तिमीहरूप्रति जसरी व्यवहार गर्‍यौँ, त्यसरी नै व्यवहार गर्नुपर्छ भनी तिमीहरूलाई थाहा भएकोले गर्दा हामी तिमीहरूलाई यो कुरा भन्दछौँ । हामी तिमीहरूसँग हुँदा केही काम नगरी त्यतिकै तिमीहरूका वरिपरि बसिरहेनौँ ।
+\v 8 त्यसको अर्थ के हो भने मूल्य नचुकाईकन हामीले कसैको खानेकुरा त्यतिकै खाएनौँ । त्यसको सट्टामा हाम्रो खाँचोहरू पूरा गर्नको निम्ति तिमीहरूमा भर पर्न नपरोस् भनी हामीले दिन-रात कडा परिश्रम गर्‍यौँ ।
+\v 9 प्रेरित भएको हैसियतले रुपैयाँ-पैसाको निम्ति तिमीहरूमाथि भर पर्ने मेरो हक थियो, तर त्यसो गर्नुको सट्टामा हामीले कडा परिश्रम गरी तिमीहरूका सामु असल नमुना प्रस्तुत गर्‍यौँ ताकि तिमीहरूले पनि हामीले जस्तै व्यवहार गर्न सक ।
+\s5
+\v 10 त्यहाँ तिमीहरूका साथमा हुँदा हामीले आज्ञा गरेको कुरा सम्झ- यदि कुनै सङ्गी विश्‍वासीले काम गर्न चाहँदैन भने तिमीहरूले उसलाई खानेकुरा खान नदिनू ।
+\v 11 अब हामी यो कुरा तिमीहरूलाई फेरि भन्दछौँ, किनभने तिमीहरूमा कोही-कोही अल्छी भएर कुनै काम गर्दैन भनी हामीलाई कसैले बताएको छ । त्यतिमात्र होइन तिमीहरूमध्ये केहीले अरू मानिसहरूले गरिरहेको काममा हस्तक्षेप गरिरहेका छौ अरे ।
+\v 12 हामी काम नगर्ने ती विश्‍वासीहरूलाई स्वयम् प्रभुले नै भन्‍नुभएझैँ गरी आज्ञा दिँदै यो आग्रह गर्दछौँ, कि तिनीहरूले आफ्नो काममा ध्यान दिनु पर्छ, र जीविकाको लागि चाहिने वस्तुहरू आफै कमाएर आफ्नो परिवारको भरण-पोषण गर्नुपर्छ ।
+\s5
+\v 13 सङ्गी विश्‍वासीहरू हो, ठीक काम गर्न तिमीहरू कहिले पनि थकित नहोओ !
+\v 14 यदि कुनै विश्‍वासीले यस पत्रमा लेखेका कुराहरू पालना गर्दैन भने त्यसलाई सार्वजनिकरूपमा पहिचान गर । त्यसलाई शर्ममा पार्नको निम्ति तिमीहरू त्यससँग सहभागी नहोओ ।
+\v 15 त्यसलाई तिमीहरूको सत्रु नठान बरु अरू विश्‍वासीहरूलाई चेताउनी दिएझैँ गरी उसलाई पनि चेताउनी देओ ।
+\s5
+\v 16 आफ्ना जनहरूलाई शान्ति दिनुहने हाम्रा प्रभु येशूले तिमीहरूलाई सधैँ हरेक अवस्थामा शान्ति दिनुभएको होस् भनी म प्रार्थना गर्दछु । र प्रभु येशूले तिमीहरूलाई निरन्तर सहायत गर्नुभएको होस् भनी म प्रार्थना गर्दछु ।
+\v 17 अब लेखन्दासबाट कलम लिएर, म पावल आफैले तिमीहरूलाई यो अभिवादन लेखेर पठाउँदैछु । साँच्‍चै यो पत्र मैले नै पठाएको हुँ भनी तिमीहरूले जान भन्‍ने हेतुले सबै पत्रहरू लेख्‍दा मैले यसो गर्ने गर्दछु । यसरी म सधैँ आफ्नो पत्र अन्त गर्ने गर्दछु ।
+\v 18 हाम्रो प्रभु येशू ख्रीष्टले निरन्तर तिमीहरूप्रति कृपालु व्यवहार गर्नुभएको होस् भनी म प्रार्थना गर्दछु ।

55-1TI.usfm

@@ -0,0 +1,184 @@
+\id 1TI Unlocked Dynamic Bible
+\ide UTF-8
+\h १ तिमोथी
+\toc1 तिमोथीलाई पावलको पाहिलो पत्र
+\toc2 १ तिमोथी
+\toc3 1ti
+\mt1 तिमोथीलाई पावलको पाहिलो पत्र
+
+
+\s5
+\c 1
+\p
+\v 1 हाम्रा मुक्तिदाता ख्रीष्ट येशूले उहाँको आज्ञा अनुसार एउटा प्रेरित हुनलाई चुन्‍नुभएको म पावलबाट मैले प्रभुमा डोर्याएको मेरो एउटा साँचो आत्मिक छोरा प्रिय तिमोथीलाई !
+\v 2 परमेश्‍वर पिता र हाम्रा प्रभु येशू ख्रीष्टबाट अनुग्रह, कृपा र शान्ति ।
+\s5
+\v 3 म माकेडोनिया जाँदा मैले तिमीलाई एफिसीमा नै बस भन्‍नुको कारण चाहिं तिमी यस ठाउँमा बसेर हामीले सिकाएको शिक्षा भन्दा फरक प्रकारको शिक्षा सिकाउने मानिसहरूलाई त्यस्तो शिक्षा सिकाउन इन्कार गर्नको निम्ति हो ।
+\v 4 तिनीहरूले पूरानो व्यर्थको दन्त्य कथाहरू र बंशवलीहरू तिर ध्यान केन्द्रित नगरुन्, कि जुन कुराहरूको बारेमा मानिसहरूले कहिल्यै विचार गर्न छाड्दैनन् । ती कुराहरूले मानिसहरूलाई एकअर्कामा तर्कवितर्क मात्रै उत्पन्‍न गराउँछ ; तर हामीले विश्‍वासद्वारा उद्वार पाईने परमेश्‍वरको योजनाको बारेमा ती कुराहरूले तिनीहरूलाई सहायता गर्दैनन् ।
+\s5
+\v 5 त्यसको सट्टामा, हाम्रो आज्ञाको लक्ष्य परमेश्‍वरबाटको प्रेम हो, जुन चाहिं शुद्व हृदय, असल विवेक र विश्‍वासबाट आउँछ ।
+\v 6 केही मानिसहरूले ती असल कार्यहरू गर्न बन्द गर्ने कोशिस गरिरहेका थिए, र त्यसको सट्टामा तिनीहरूले व्यर्थको कुराहरू सिकाइरहेका थिए ।
+\v 7 तिनीहरू व्यवस्था सिकाउन चाहन्छन्, तर तिनीहरूले यसलाई बुझ्न सक्दैनन् । तथापी तिनीहरू आफूले सिकाएको कुरालाई सत्य नै हो भनेर दाविमा जोड दिन्छन् ।
+\v 8 तर हामीलाई थाहा छ, कि यदि व्यवस्थाले सिकाएको कुरालाई हामीले सही प्रकारले प्रयोग गर्न सक्यौँ भने व्यवस्था असल छ ।
+\s5
+\v 9 हामीलाई थाहा छ, कि व्यवस्था असल मानिसहरूलाई नियन्त्रण गर्न बनाईएको होइन, तर व्यवस्था चाहिं विद्रोही मानिसहरू, र परमेश्‍वरलाई आदर नगर्ने, पापीहरू, तुच्छ व्यक्तिहरू, हत्याराहरू, साथै जसले आफ्नै बाबुआमाको हत्या गरेका छन्, ती मानिसहरूलाई नियन्त्रण गर्नको निम्ति बनाईएको हो ।
+\v 10 समलिँगीहरू, र अनैतिक सम्बन्ध राख्‍ने सबै मानिसहरू, चोरी गर्नेहरू, दासको रुपमा अरूलाई बेचबिखन गर्नेहरू, ढाँट्नेहरू, व्यवस्थाको अदलतमा झुटो साक्षी दिनेहरूलाई नियन्त्रण गर्नको निम्ति व्यवस्था बनाईएको हो, र हाम्रो असल र पक्का सिद्धान्त भन्दा फरक प्रकारको शिक्षालाई रोक्‍नको निम्ति पनि व्यवस्था बनाईएको हो ।
+\v 11 यी सबै कुराहरू परमेश्‍वरको अद्भूत सुसमाचारसँग सहमत छन्, कि जसलाई हामी आराधना गर्छौं, हामीले भरोसा गरेका छौं, र जसलाई मैले भरोसा गरेको छु, र जसको बारेमा म अरुलाई प्रचार गर्छु ।
+\s5
+\v 12 म हाम्रा प्रभु येशू ख्रीष्टलाई धन्यवाद दिन्छु, किनभने उहाँले मलाई उहाँको सेवा गर्नको निम्ति शक्ति दिनुभयो । उहाँले मलाई उहाँको सेवामा विश्‍वासयोग्य ठान्‍नुहुन्छ ।
+\v 13 विगतमा, मैले विश्‍वासीहरूलाई खेदो गरे, सताएँ । मैले हिसात्मक कार्यहरू गरे, तर उहाँले मलाई कृपा गर्नुभयो, किनभने मैले ती कुराहरू अजानमा गरिरहेको थिएँ ।
+\v 14 परमेश्‍वरले मलाई ज्यादै दया गर्नुभयो किनकि उहाँले मलाई ख्रीष्ट येशूमा, विश्‍वास गर्न, र उहाँलाई प्रेम गर्न सक्षम बनाउनु भयो ।
+\s5
+\v 15 सबैले यो तथ्यलाई स्वीकार गर्नुपर्छ, किनभने हामीले यसलाई पूर्ण रुपमा भन्‍न सक्छौं : कि येशू ख्रीष्ट पापीहरूलाई बचाउन संसारमा आउनु भयो । यो कुरा सत्य छ, कि म सबैभन्दा पापी हुँ ।
+\v 16 तर म ज्यादै पापी भएर पनि परमेश्‍वरले मलाई अरुलाई भन्दा अघि कृपा गर्नुभयो, कि जसले गर्दा उहाँ कति धैर्य गर्नुहुन्छ भन्‍ने कुरा तिनीहरूले देखून । ज-जसले येशू ख्रीष्टमा विश्‍वास गर्छ, तिनीहरूलाई अनन्त जीवन दिनको निम्ति परमेश्‍वरले धैर्यताको साथ पर्खिरहनु भएको छ ।
+\v 17 अनन्तको राजा अदृश्य र अविनाशी अमर हुनुहुन्छ, उहाँ मात्र परमेश्‍वर हुनुहुन्छ । जसलाई सबैले आदर र महिमा सदासर्वदा दिनुपर्छ । आमेन ।
+\s5
+\v 18 तिमोथी, तिमी मेरो बालक, म तिमीलाई आज्ञा गर्छु : तिम्रो निम्ति अगुवाहरूले अगमवाणी गरेको कुराहरूलाई सम्झ । परमप्रभुको निम्ति कडा मेहनतसाथ काम गर्दा ती कुराहरूलाई व्यवस्थित तरिकाले पछ्याऊ ।
+\v 19 परमेश्‍वरमा भरोसा गर, र शुद्ध विवेक राख । केही मानिसहरूले तिनीहरूको आफ्नै विवेकमा ध्यान दिँदैनन् । त्यसैले तिनीहरूको विश्‍वास खत्तम भएको छ ।
+\v 20 हुमेनियस र अलेक्ज्यान्डर यस्ता प्रकारका मानिसहरू हुन् । मैले तिनीहरूलाई परमेश्‍वरको अपमान नगरुन भनेर दण्ड दिनको निम्ति शैतानको हातमा सुम्पिदिएँ ।
+\s5
+
+\c 2
+\p
+\v 1 विशेष गरेर सबै विश्‍वासीहरूलाई विन्ती गर्दछु, सबै मानिसहरूलाई सहायता गर्न परमेश्‍वरसँग प्रार्थना गर, र धन्यवाद देऊ । किनभने झुटा शिक्षाहरू खतरनाक हुन्छन् ।
+\v 2 शासक र उच्च अधिकारीहरूको निम्ति प्रार्थना गर, ताकि हामी शान्तिमा रहेर अरु मानिसहरू र परमेश्‍वरलाई आदर गर्न सकौं ।
+\v 3 परमेश्‍वर जसले हाम्रो उदार गर्नु हुन्छ र हामीले प्रार्थना गरेको सुन्‍नु हुन्छ जब हामीले यसो गर्यौं भने उहाँले हाम्रो असल कार्यहरूलाई देख्‍नु हुन्छ ।
+\v 4 उहाँ आफ्नो सत्यताको बारेमा सबैले जानेको चाहनु हुन्छ । साथै सबैले उद्वार पाएको चाहनु हुन्छ ।
+\s5
+\v 5 जो सत्य एक मात्र परमेश्‍वर हुनुहुन्छ । र उहाँमा स्वीकारयोग्य बनाउने एकजना हुनुहुन्छ । उहाँ येशू ख्रीष्ट, मानिस पनि हुनुहुन्छ ।
+\v 6 आफ्नै इच्छाले पापीहरू लाई स्वतन्त्र गराउन उहाँ मर्नुभयो । यो कार्य परमेश्‍वरले उहाँ आफैले चुन्‍नु भएको समयमा गर्नुभयो । यसले प्रमाणित गर्दछ, कि सबैको उद्वार भएको उहाँ चाहनुहुन्छ ।
+\v 7 यो सत्यलाई घोषणा गर्न उहाँले मलाई सँदेश बाहक प्रेरित बनाउनु भएको छ । मैले झुठ बोलेको छैन, म गैर यहूदीहरूलाई सिकाउँछु, त्यो सत्यलाई तिनीहरूले अनुसरण गर्नुपर्छ ।
+\s5
+\v 8 यसकारण परमेश्‍वरको निम्ति ग्रहणयोग्य हुनलाई मानिसहरूले जहाँ पनि हात उठाएर प्रार्थना गरुन् । विश्‍वासीहरूले शँका र रिस देखाएर परमेश्‍वरमा प्रार्थना नगरून् ।
+\v 9 स्त्रीहरूले पनि होशियारीपूर्वक पहिरन गरेको म चाहन्छु । तिनीहरू आफैले आफूलाई नियन्त्रणमा राखून् । अरुलाई देखाउनलाई चुल्ठो बाटेर सुन, हिरा, मोति, र महँगा कुराहरूले नसिँगारिऊन् ।
+\v 10 स्त्रीहरू असल कार्यले सजिउन्, कि जुन असल कार्यहरू परमेश्‍वरलाई आदर गर्नको निम्ति उपयूक्त हुन्छ ।
+\s5
+\v 11 विश्‍वासीहरूलाई पुरुषले शिक्षा दिंदै गर्दा स्त्रीहरू शान्त भएर सुनुन्, र तिनीहरूले सुनेका कुराहरू नसोधुन् ।
+\v 12 म पुरुषहरूलाई सिकाउनको निम्ति स्त्रीहरूलाई अनुमति दिन्‍न । विश्‍वासीहरू सिक्‍नलाई आउँदा परमेश्‍वरलाई आदर गर्ने स्त्रीहरू शान्त सित बसुन् ।
+\s5
+\v 13 आदम नै पहिले सृष्टि गरिएका हुन्, अनि मात्र स्त्रीलाई सृष्टि गरिएको हो ।
+\v 14 अनि आदमलाई सर्पद्वारा छल गरिएको होइन । स्त्री नै हुन्, जो छलमा परेर पापमा फसिन् ।
+\v 15 यदि हरपल स्त्रीहरूले परमेश्‍वरलाई विश्‍वास गरेर उहाँलाई प्रेम गर्दछन् र आफ्ना चालचलनले रिझाउँछ भने ती स्त्रीहरूलाई बालबालिकाहरू जन्माउँदा उहाँले सुरक्षा दिनुहुन्छ ।
+\s5
+
+\c 3
+\p
+\v 1 मैले यहाँ तिमीलाई बताएका कुरामा तिमी भर पर्न सक्छौ : यदि कसैले विश्‍वासीहरूको हेरचाह गर्ने वा ‌अगुवाइ गर्ने इच्छा गर्दछ भने, उसले साँच्‍चै उत्तम कुराको इच्छा गर्दछ ।
+\v 2 त्यसकारण, अगुवा चाहिँ कसैले पनि दोष लगाउन नसक्‍ने व्यक्ति हुनु पर्छ । उसकी एउटै मात्र पत्‍नी हुनुपर्छ । ऊ कुनै कुरामा अतिवादी हुनुहुँदैन ; उसले बुद्धिमानी पूर्वक विचार गर्नु पर्छ । उसको आचरण असल हुनु पर्छ, अनि उसले परदेशीहूरूको सत्कार गर्नु पर्छ । ऊ अरूलाई सिकाउन सक्‍ने हुनुपर्छ ।
+\v 3 ऊ पियक्‍कड र झगडा गर्ने व्यक्ति हुनुहुँदैन । बरु ऊ धैर्य गरेर अरूसँग मिलापमा रहने व्यक्ति हुनुपर्छ । अनि ऊ रुपैयाँपैसाको लोभी हुनुहुँदैन ।
+\s5
+\v 4 ऊसले आफ्नै घरका मानिसहूरूलाई राम्ररी अधीनमा राखेको हुनुपर्छ । उसका छोराछोरीले आदरसाथ उसको आज्ञा पालन गर्नु पर्छ ।
+\v 5 मैले यसो भन्‍नुको कारण के हो भने, यदि कुनै मानिसले आफ्नै घरका मानिसहरूलाई राम्ररी अधीनमा राख्‍न जान्दैन भने उसले कसरी परमेश्‍वरका मानिसहरूको समूहलाई हेरचाह गर्न सक्छ र ?
+\s5
+\v 6 नयाँ विश्‍वासी अगुवा हुनुहुँदैन, कारण उसले आफैँलाई अरू मानिसहूरूभन्दा असल ठान्‍न सक्छ । त्यसो भयो भने परमेश्‍वरले उसलाई दियाबलसलाई जस्तै दण्ड दिनुहुनेछ ।
+\v 7 मण्डली बाहिरका मानिसहरूको नजरमा पनि ऊ असल ठहरिएको हुनु पर्छ । नत्र ता ऊ लाजमा पर्ला अनि दियाबलसले उसलाई पाप गर्न लगाउला ।
+\s5
+\v 8 त्यसैगरी डिकनहरू पनि अरू मानिसहरूमा आदरणीय हुनुपर्छ । तिनीहरूको बोलीवचन इमानदार हुनु पर्छ । तिनीहरू धेरै दाखदद्य पिउने हुनुहुँदैन, अनि तिनीहरू रुपैयाँपैसाको लोभी हुनुहुँदैन ।
+\v 9 तिनीहरूले परमेश्‍वरले हामीलाई सिकाउनुभएका सत्य कुरामा विश्‍वास गर्नु पर्छ, साथै सत्य कुरा जान्‍नु र त्यो पालन पनि गर्नु पर्छ ।
+\v 10 पहिला तिनीहरूमा यी गुणहरू पत्ता लगाऊ । तिनीहरूमा कसैले कुनै पनि दोष भेट्टउन नसकोस् अनि मात्र सेवाको लागि तिनीहरूलाई नियुक्त गर ।
+\s5
+\v 11 त्यसैगरी, डिकनहरूका पत्‍नीहरू पनि अरू मानिसहरूबाट आदर पाएका हुनु पर्छ । तिनीहरूका पत्‍नीहरूले अरू मानिसहरूका बारेमा खराब कुरा बोल्नुहुँदैन । तिनीरू कुनै पनि कुरामा अतिवादी हुनुहुँदैन, अनि तिनीहरूले गर्ने सबै कुरामा इमानदार हुनु पर्छ ।
+\v 12 डिकनको एउटै मात्र पत्‍नी हुनु पर्छ, अनि तिनले आफ्ना छोराछोरीहरू र सम्पत्तिलाई राम्री सम्हालेको हुनुपर्छ ।
+\v 13 असल डिकनहरू यस्ता मानिसहरू हुन् जसलाई अरू विश्‍वासीहरूले उच्‍च आदर गर्छन् । तिनीहरू येशूमा ठूलो विश्‍वास राख्छन् ।
+\s5
+\v 14 यी कुरा लेख्दैगर्दा, म तिमीकहाँ चाँडै आउने आशा गर्दछु ।
+\v 15 तर यदि म चाँडै आइनँ भने पनि मैले तिमीलाई यो लेख्दैछु ता कि तिमीले परमेश्‍वरको घरानालाई अर्थात् जीवित परमेश्‍वरमा विश्‍वास गर्नेहूरूको समूहलाई कसरी अगुवाइ गर्नुपर्ने हो थाहा पाइराख । विश्‍वासीहरूको यो समूहले सत्य कुरा सिकाउँछ र त्यो सत्य हो भनेर साक्षी दिन्छ ।
+\s5
+\v 16 अनि हामी सँगसँगै यसो भन्छौँ, “परमेश्‍वरले हामीलाई बताउनुभएका सत्यताहरू अति महान छन्, तिनको कारण हामी उहाँको आदर गर्छौँ : कसरी “परमेश्‍वर मानव शरीरमा प्रकट भएर चिनिनुभयो ।” “उहाँ धर्मी हुनुहुन्थ्यो भनी पवित्र आत्माले घोषणा गर्नुभयो ।” “स्वर्गदूतहरूले उहाँलाई देखे ।” “विश्‍वासीहरूले उहाँलाई जाति-जातिहरूका माझमा घोषणा गरे ।” “संसारका धेरै भागका मानिसहरूले उहाँमा विश्‍वास गरे ।” “परमेश्‍वरले उहाँलाई उठाउनुभयो अनि उहाँसँग परमेश्‍वरको शक्ति थियो ।”
+\s5
+
+\c 4
+\p
+\v 1 पछिल्ला दिनहरुमा पवित्र आत्माले स्पष्टसँग भन्‍नुहुन्छ, केही विश्‍वासीहरूले येशू ख्रीष्टमा गरेको विश्‍वासलाई गुमाउनेछन् । उनीहरूले साँचो विश्‍वसीहरूलाई धोका दिनेछन् । तिनीहरू झुटा शिक्षा सिकाउने दुष्ट आत्माबाट प्रेरणा पाएका व्यक्तिहरू हुन् ।
+\v 2 ती मानिसहरूले कुरा एउटा गर्दछन्, र काम चाहिं अर्कै गर्दछन् । तिनीहरूको दिमाग तातो फलामले डामेर सडेको जस्तो गरी काम गर्दछन् ।
+\s5
+\v 3 तिनीहरूले विश्‍वासीहरूलाई विवाह गर्न रोक्छन्, र केही कुराहरू खान निषेध गर्दछन् । ती सबै कुराहरू परमेश्‍वरले नै सृष्टि गर्नु भएको हो, विश्‍वासीहरू जसले परमेश्‍वरको सत्यतालाई जानेका छन्, र तिनीहरूले परमेश्‍वरलाई धन्यवाद दिँदै अरुलाई बताउने छन् ।
+\v 4 यसकारण म यो भन्दछु, कि सबै कुरा परमेश्‍वरले बनाउनु भएको हो, र जो असल छ, उहाँले दिनु भएको कुरालाई इन्कार गर्न सकिँदैन, तर धन्यवाद सहित स्वीकार गर्नुपर्छ ।
+\v 5 परमेश्‍वरसँग प्रार्थना गरेर र वचनमा विश्‍वास गरी उहाँको निम्ति हामीहरू अलग पारिएका छौं ।
+\s5
+\v 6 यदि यो सत्य हामी हाम्रा दाजुभाई तथा दिदीबहिनीहरूलाई बताउछौं भने तिनीहरू परमेश्‍वरको असल दास बन्‍नेछन् । तिनीहरूले असल प्रकारले उहाँको सेवा गर्दछन्, किनकि जुन सँदेश हामीले विश्‍वास गरेका छौं, त्यही नै हाम्रो निम्ति तालिम हो, र एउटा असल कुरा चाँहि परमेश्‍वर आफैले हामीलाई सिकाउनु भएको छ । त्यसरी नै जसलाई तिमीहरूले पछ्याएका छौ त्यो पनि एउटा तालिम हो ।
+\v 7 तर पूरानो समयमा वृद्ध-वृद्धाले सुनाउने गरेको कुनै दन्त्य कथाहरूमा तिमीहरूले ध्यान नदिनु । त्यसको सट्टा परमेश्‍वरलाई आदर गर्नको निम्ति आफैलाई तालिम देऊ ।
+\v 8 शारीरिक अभ्यासले थोरै सहायता त गर्ला तर यदि परमेश्‍वरलाई आदर गर्यौं भने यसले हामीलाई सबै कुरामा सहायता गर्नुहुनेछ । जसरी हामी अहिले यस धर्तीमा छौं, र भविष्यमा हामी परमेश्‍वरसँग हुनेछौं ।
+\s5
+\v 9 जो कुरा मैले भर्खरै लेखेको छु, त्यसमा तपाईँहरू भरपर्नु पर्दछ । यो पूर्ण रुपमा विश्‍वास गर्नेको मूल्य हुन्छ ।
+\v 10 यसकारण हामी कडा परिश्रम गर्दछौं, जतिसक्दो कडा परिश्रम गर्दछौं, किनकि हाम्रो आशा परमेश्‍वरमा छ, र उहाँ जीवित हुनुन्छ । उहाँ सारा मानव जातिको मुक्तिदाता हुनुहुन्छ । तर विशेष गरेर जसले उहाँ माथि मुक्तिदाता भनि विश्‍वास गरेको छ ।
+\s5
+\v 11 विश्‍वासीहरूलाई यो कुरा घोषणा गर, र सिकाऊ ।
+\v 12 तिमी जवान छौ भन्दैमा कसैले तिमीलाई तुच्छ नठानोस् । बरु विश्‍वासीहरूलाई हामी कसरी जिउनु पर्छ भनेर उदाहरण बनेर देखाऊ ।
+\v 13 म तिमीकहाँ नआउँदासम्म खुल्ला रुपमा विश्‍वासीहरूसँग परमेश्‍वरको वचन अध्ययन र वचनको व्याख्या तिनीहरूको माझमा गरिराख ।
+\s5
+\v 14 एल्डरहरूले तिमीहरूको शिरमा हात राखेर प्रार्थना गर्दा जुन वरदान तिमीहरूले पाएका थियौ, त्यो कुरालाई निश्‍चित गरेर परमेश्‍वरको महिमाको निम्ति प्रयोग गर ।
+\v 15 ती वचन अनुसार जीवन जिउने प्रयत्‍न गर । तिमीहरूले गरेको असल कार्यहरू विश्‍वासीहरूले देखुन् ।
+\v 16 आफूलाई वशमा राखी हामीले सिकाएका कुराहरूलाई होशियारीसाथ पालन गर । जुन कुरा गरी राखेकै छौ, त्यसलाई निरन्तरता देऊ । यदि यसो गरेमा तिमीले आफैलाई र अरुलाई पनि बचाउने छौ ।
+\s5
+
+\c 5
+\p
+\v 1 आफू भन्दा पाको उमेरका मानिसहरुसँग रुखो बोलि नबोल बरु तिनलाई आफ्नै बाबुलाई झैँ आदर गर । आफूभन्दा जवान मानिसहरुलाई पनि आफ्नै भाइहरु ठानी त्यस्तै व्यवहार गर ।
+\v 2 आफूभन्दा पाको उमेरका स्त्रीहरुलाई चाँहि आमाहरुलाई जस्तै अनि जवान स्त्रीहरुलाई चाहिं आफ्नै दिदीबहिनीहरुलाई झैँ उत्साह देऊ । तिनीहरुसँग यस्तो व्यवहार गर, जसको कसैले आलोचना गर्न नसकोस ।
+\s5
+\v 3 साँच्चिकै विधुवाहरुलाई आदर गर ।
+\v 4 तर घरमा कुनै एउटा विधुवाको छोरा छोरी वा नाति नातिनीहरू छन् भने ता तिनीहरुले उनलाई आदर गर्नु पर्छ अनि तिनिहरुका निम्ति उनले गरेको हरेक कामको ॠण चुकाउनु पर्छ ।
+\s5
+\v 5 अब वास्तविक विधुवा चाहिँ ती हुन् जसको परिवारका सदस्यहरु छैनन् । यसकारण उनीहरु चाहिं रातदिन उहाँसँग प्रार्थनामा परमेश्‍वरसँग माग्दा उहाँले दिनुहुने कुराहरुमा भर पार्छिन ।
+\v 6 तर आफ्नै खुशीको लागि मात्र जिउने विधुवा चाहिं जिवितै देखिएपनि मरेतुल्य छिन ।
+\s5
+\v 7 तिमीले यी कुराहरुको घोषणा गर्नु पर्छ ताकि त्यस्ता विधुवाहरु र तिनका परिवारका सदस्यहरुले कुनै गलत काम नगरून् ।
+\v 8 तर जसले आफ्नो नातेदारहरुलाई र खासगरी उसको आपनो घरमा बस्‍ने आफन्तहरुलाई मद्दत गर्ने कोशिस गर्दैन, त्यसले हामीले गरेको विश्‍वासलाई इन्कार गर्छ । ऊ त वास्तवमा एउटा अविश्‍वासी भन्दा पनि खराब व्यक्ति हो ।
+\s5
+\v 9 साठी वर्ष भन्दा माथि उमेर भएका स्त्रीहरुलाई वास्तविक विधुवाको सुचिमा राख । तिनीहरुको पनि एउटै मात्र पति र उसप्रति तिनी विश्‍वासयोग्य भएको हुनुपर्छ ।
+\v 10 उनले राम्रो कामहरू गर्छिन् भन्‍ने अरु मानिसहरुलाई थाहा हुनुपर्छ । जस्तो कि साना केटाकेटीहरु हेरचाह गर्ने, अतिथीहरुको सत्कार गर्ने, विश्‍वासीहरू अर्थात् दु : खमा परेका मानिसहरुलाई मद्दत गर्ने अथवा भनुँ, थुप्रै प्रकारका राम्रा कामहरु गर्ने नारी भनेर चिनिएको हुनुपर्छ ।
+\s5
+\v 11 तर जवान विधुवाहरुलाई “विधुवाहरु” को सूचीमा नराख किनभने त्यस्ताहरुले वैवाहिक प्रेमलाई ख्रीष्टसँगको प्रेम भन्दा बढ्ता महत्वको ठानेर फेरि पनि अर्को विवाह गर्न चाहन्छन् ।
+\v 12 यसो गर्दा तिनीहरु आफ्नो वचनबद्धताप्रति दोषी भएको पाउँछन ।
+\v 13 साथै तिनीहरु खासै काम नभए पनि घर-घरमा डुली हिड्ने डुलुवा जस्ता हुन् पुग्छन् । तिनीहरु मूर्ख र महत्वहीन कुराहरुमा अलमलिएर भन्‍नै नहुने कुराहरु पनि भन्दै हिँडछन् ।
+\s5
+\v 14 त्यसैले म चाहन्छु कि जवान विधुवाहरुले विवाह गरून्, वालबच्चा जन्माऊन् र आपनो परिवार चलाऊन् ताकि शैतान जो शत्रु हो, त्यसले उनीहरुले गर्ने गल्तिमा आरोप लगाउने मौका नपाओस् ।
+\v 15 म यो लेख्दछु किनकि कोही कोही जवान विधुवाहरुले शैतानको मार्गतिर लाग्‍न ख्रीष्टको मार्गलाई अघिबाटै त्यागेका छन् ।
+\v 16 यदि कुनै विश्‍वासी स्त्रीको आफन्तहरुमा कोही विधुवा रहेछिन् भने ती स्त्रीले तिनको मद्दत गरून् ताकि तिनको बोझ मण्डलीलाई नपरोस् । यसो गर्दा मण्डलीले अरु वास्तविक विधुवाहरुलाई मद्दत गर्न समर्थ हुनेछ ।
+\s5
+\v 17 जो एल्डरहरुले परमेश्‍वरको वचनलाई ठीकसँग प्रचार गर्छन् र सिकाउछन, उनीहरुलाई विश्‍वासीहरूले दोब्बर आदर गर्नु पर्छ ।
+\v 18 उनीहरुको निम्ति वचनले भन्छ “दाइँ गर्ने गोरुलाई खान देखि नरोक” र खेताला ज्यालाको योग्य हुन्छ ।
+\s5
+\v 19 यदि कसैले एल्डरहरुको विषयमा केहि भन्छन भने उनीहरुको कुरा नसुन, यदि त्यहाँ दुई वा तीन जनाले साक्षी दिन्छन भने मात्र सुन ।
+\v 20 जो निरन्तर पाप गरी रहन्छ, त्यसलाई सबैले देख्‍ने गरी सुधार ताकि अरु देख्‍नेहरुले त्यस्तो पाप गर्न देखि डराऊन् ।
+\s5
+\v 21 तिमीहरुलाई यी कुराहरु मैले गम्भिरतासाथ आज्ञा गरेको परमेश्‍वर, प्रभु येशू र चुनिएका स्वर्गदुतहरुले देख्‍नु भएको छ । यो कुरा निश्‍चय गर कि विश्‍वासीहरुको अगुवाइ गर्दा कसैको पक्षपात नभएकोहोस् ।
+\v 22 यदि कसैले सेवाको काम गरोस् भन्‍ने तिमी चाहन्छौ भने छिट्टै निर्णय नगर । जो पाप गरिरहिकोछ, ऊसँग सहकार्य पनि नगर । आफूले आफैलाई दोषरहित राख ।
+\s5
+\v 23 तिमोथी, तिमी पानी मात्र पिउने नगर, बरु तिम्रो पेटको विमारीको कारण अलिकति दखमद्य पिउने गर ।
+\v 24 कोही कोही मानिसहरुका पाप सबैका अगाडि प्रष्टै देखिन्छ र मण्डलीलाई उनीहरुको कामको न्याय गर्न कुनै समय नै लाग्दैन । तर कोही कोही मानिसका पापहरु पछिसम्म पनि देखा पर्दैन ।
+\v 25 यसरी नै केहि असल कामहरू हरेकका अगाडि स्पष्टै देखिन्छन् र केहि असल कामहरू चाहिं भविष्यमा पनि देखापर्नेछन् ।
+\s5
+
+\c 6
+\p
+\v 1 दासहरुको निम्ति, जो विश्‍वसीहरु हुन्, हरेक अवस्थामा आफ्ना मालिकहरुको आदर गरुन् ताकि तिनीहरुले हामीले सिकाएका परमेश्‍वरलाई अपमान नगरुन् ।
+\v 2 विश्‍वास गर्ने मालिकका दासहरुले उनीहरुले दिने आदरमा कमी नगरुन् । तिनीहरु त तिमीहरुका दाजुभाइ हुन् । तिनीहरुले आफ्ना मालिकहरुलाई झन बढी आदर गर्नु पर्छ । मालिकहरु जसको तिनीहरुले सेवा गर्छन् उनीहरु दाजुभाइहरु हुन् र तिनीहरुलाई प्रेम गर्नु पर्छ । यो कुरा विश्‍वासीहरुलाई सिकाऊ र घोषणा गरिदेऊ ।
+\s5
+\v 3 यदि कसैले झूटा सिद्धान्तहरु सिकाउँछन् भने, उनीहरु प्रभु येशूले सिकाउनुभएको साँचो शिक्षा/सिद्धान्तमा सहमत हुँदैनन् ।
+\v 4 त्यो व्यक्ति अति घमण्डी हुन्छ, उसले केही पनि बुझेको हुँदैन । बरु उनीहरु महत्त्वहीन् विषयहरुमा हल्ला मच्‍चाउँछन् । परिणामस्वरुप, जसले उनीहरुको कुरा सुन्छन् उनीहरुले ईर्ष्या गर्छन्, अरुसँग झगडा गर्छन् र एकअपसमा पनि झगडा गर्छन् । उनीहरु एकअर्कामा खराब गर्छन् । एअर्कामा शङ्का गर्दै खराब गर्ने विचार गर्छन् ।
+\v 5 तिनीहरुले सत्य कुरालाई इन्कार गरेका हुनाले उनीहरुको सोच नै भ्रष्‍ट भएको छ । जसको परिणाम उनीहरुले धार्मिक गतिविधि गरेर प्रशस्त रुपैयाँपैसा पाइन्छ भन्‍ने गलत सोच बनाएका छन् ।
+\s5
+\v 6 हामीसँग भएको स्रोत र साधनमा सन्तुष्‍ट रहेर गरेको व्यवहारले परमेश्‍वरलाई आदर दिन्छौँ र यसले हामीलाई अति ठूलो साँचो फाइदा मिल्छ ।
+\v 7 तथापि, हामी संसारमा जन्मेर आउँदा केही पनि ल्याएका थिएनौँ र जब हामी शरीरमा मर्छौँ हामी केही पनि लिएर जाँदैनौँ ।
+\v 8 यसकारण हामीसँग खाने कुरा र लत्ता कपडा छ भने, हामी त्यसमा सन्तुष्ट हुनुपर्छ ।
+\s5
+\v 9 तर केही मानिसहरु असाध्यै धनी हुन चाहन्छन् यसको परिणाम पैसा कमाउन धेरै खराब कामहरु गर्छन् जसले गर्दा उनीहरु जनावर जस्तै पक्राउ पर्नेछन् र पाशोमा पर्नेछन् । तिनीहरुको मूर्खताले धेरै कुराको अभिलाषा गर्छन् जसले उनीहरुलाई चोटमा पुर्‍याउँछ । परमेश्‍वरले उनीहरुलाई पूर्ण रुपमा नाश गर्नुहुनेछ ।
+\v 10 प्रशस्त पैसा कमाउनको लागि हरेक प्रकारको खराब काम गर्न तयार हुन्छन् । किनकि कोही मानिस पैसाको ठूलो चाहना गर्छन् । तिनीहरु सत्य र यथार्थ कुरालाई विश्‍वास गर्न छोड्छन् र आफैँले आफैँलाई दुःखदायी अवस्‍थामा पुर्‍याउँछन् ।
+\s5
+\v 11 तर परमेश्‍वरको सेवा गर्ने मानिस रुपैयाँपैसाको लोभबाट अलग रहनु पर्छ । जे ठीक छ त्यो गरेर परमेश्‍वरको आदर गर । परमेश्‍वरमा भरोसा राख र अरुलाई प्रेम गर । कठिन परिस्थितिमा धैर्य धारण गर, र सबै मानिसहरुसँग भद्र व्यवहार गर ।
+\v 12 निरन्तर विश्‍वसमा जिउने कोसिस गर, तिम्रा कामहरुलाई निरन्तरता देऊ ताकि तिमीलाई थाहै छ कि निश्‍चय नै तिमी अनन्तसम्म जिउने छौ । यो याद राख परमेश्‍वरले तिमीलाई उहाँसँग रहन चुन्‍नु भएको छ, र तिमीले शिक्षा दिँदा बलियो गरी तिम्रो विश्‍वासको बारेमा साक्षी देऊ ।
+\s5
+\v 13 सबै कुरालाई जीवन दिनुहुने परमेश्‍वरले तिम्रा सबै कामहरुलाई जान्‍नुहुन्छ । ख्रीष्‍ट येशूले पनि तिम्रा सबै कामहरुलाई जान्‍नुहुन्छ । जब उहाँ पन्तिय पिलातसको अगाडि हुनुहुँदा उहाँले सत्यको बलियो घोषणा गर्नुभयो ।
+\v 14 यसकारण ती कुराहरु याद राख । म तिमीलाई आज्ञा गर्दछु ख्रीष्‍टले हामीलाई जे आज्ञा गर्नुभएको छ, ति कुराहरुलाई दह्रिलो गरी पक्रिराख । ती शिक्षाहरु प्रभु येशूले दिनुभएको हो जसलाई उहाँ नआउँदासम्म दोषरहित राख ।
+\s5
+\v 15 याद राख परमेश्‍वरले ठीक समयमा फेरि येशूलाई पठाउनुहुनेछ । उहाँ राजाहरुका राजा परमधन्य परमेश्‍वर हुनुहुन्छ ।
+\v 16 उहाँ अनन्तका अविनाशी परमेश्‍वर हुनुहुन्छ र उहाँ स्वर्गको उज्यालो ज्योतिमा बस्‍नुहुन्छ त्यहाँ कोही पनि जान सक्दैन । त्यसैले उहाँलाई कसैले पनि देखेका छैनन् । यसकारण उहाँलाई हेर्न सक्‍ने योग्यका कोही पनि छैनन् । मेरो चाहना यो छ कि सबै मानिसहरुले उहाँलाई आदर गरुन् र उहाँले शक्तिका साथ सदासर्वदा राज्य गर्नुहोस् !
+\s5
+\v 17 यो विश्‍वासीहरुलाई भन अहिले यो वर्तमान संसारमा धनी मानिसहरु छन्, तिनीहरु घमण्डी नबनून् । तिनीहरुले आफ्नो धेरै सम्पत्तिमा भरोसा नराखून् किनभने त्यो कहिलेसम्म रहन्छ भनी अनिश्‍चित हुन्छ । यसको बदलामा तिनीहरुले परमेश्‍वरमा भरोसा राखून् । उहाँले सम्पूर्ण कुरा प्रशस्त मात्रामा आनन्द गर्न दिनुहुन्छ ।
+\v 18 तिनीहरुलाई असल काम गर्न भन ताकि तिनीहरुले धन कमाएर बाँड्न सकून् ।
+\v 19 यदि तिनीहरुले यसो गरेभने तिनीहरुले आफ्नो सम्पत्ति स्वर्गमा जम्मा गरेका हुनेछन् र परमेश्‍वरले तिनीहरुलाई धेरै कुराहरु दिनुहुनेछ, र तिनीहरुसँग साँचो जीवन हुनेछ ।
+\s5
+\v 20 तिमोथी तिमीलाई येशूले दिनुभएको सन्देशलाई विश्‍वासयोग्यतासाथ प्रचार गर । व्यर्थमा बकबक गर्ने मानिसहरुबाट अलग बस । सत्यको बारेमा ज्ञान छ भन्‍ने र व्यर्थका धर्मकर्मका कुरा गर्नेहरुबाट अलग बस ।
+\v 21 केही मानिसहरुले यस्ता कुराहरु सिकाउँछन् र सत्यलाई विश्‍वास गर्दैनन् । परमेश्‍वरको अनुग्रह तिमीहरुसँग रहोस् ।

56-2TI.usfm

@@ -0,0 +1,133 @@
+\id 2TI Unlocked Dynamic Bible
+\ide UTF-8
+\h २ तिमोथी
+\toc1 तिमोथीलाई पावलको दोस्रो पत्र
+\toc2 २ तिमोथी
+\toc3 2ti
+\mt1 तिमोथीलाई पावलको दोस्रो पत्र
+
+
+\s5
+\c 1
+\p
+\v 1 प्रिय तिमोथी, म पावलले तिमीलाई यो पत्र लेखिरहेको छु । उहाँसंग सहभागी भएका हरेकलाई परमेश्‍वरले प्रतिज्ञा गरे अनुसार तिनीहरुलाई दुवै अहिले र सदाकालकालागि जीवित पार्नुभएको छ भन्‍ने कुरा बताउंनका निम्ति मलाई प्रेरितको रुपमा मसिह येशूले पठाउंनु भएको हो ।
+\v 2 तिमोथी म तिमीलाई मेरो आफनै छोरासरह प्रेम गर्दछु । हाम्रा परमेश्‍वर पिता र मसिह येशू हाम्रा प्रभुले तिमीप्रति शान्तिपूर्ण, दयापूर्ण र कृपालु प्रकारले काम गरुन् ।
+\s5
+\v 3 मेरा पितापूर्खाहरुले गरेजस्तै प्रकारले जे उहाँले चाहनु हुन्छ, कारण म साँचोसंग त्यही गर्न चाहन्छु । त्यसैले उहाँको सेवा गर्दछु र परमेश्‍वरलाई धन्याबाद दिन्छु । तिमोथी मैले निरन्तर तिमीलाई दिन-रात प्रार्थनामा सम्झने गर्दछु ।
+\v 4 तिमीले मेरो निम्ति कति धेरै आशु बगाएका छौ, त्यसैले साच्चै म तिमीलाई हेर्न चाहन्छु । यदि मैले फेरी तिमीलाई देखे भने, म धेरै आनन्दित हुनेछु ।
+\v 5 तिमीले साँचोसंग येशूमा विश्‍वास गरेको कुराको सम्झना म गर्दछु । पहिले तिम्री हजुरआमा लोइस र तिम्रीआमा युनियसले येशू ख्रीष्टमा तिनीहरुले आफ्नो जीवनमा भरोसा गरेका थिए, र त्यसरी नै तिमीले पनि उनीहरुले गरेजस्तै येशू ख्रीष्टमा भरोसा गर्दछौ भन्‍ने कुरामा म निश्‍चित छु ।
+\s5
+\v 6 कारण तिमीले येशूमा भरोसा गर्दछौ, जब मैले तिमीमाथि मेरा हातहरु राखेर प्रार्थना गरेको थिएँ । तिमीलाई परमेश्‍वरले दिनु भएका बरदानहरुलाई फेरी प्रयोग गर्नका लागि म तिमीलाई सम्झाउदछु ।
+\v 7 जब परमेश्‍वरका आत्मा हामीमा आउनु हुन्छ, उहाँले हामीलाई डराउने बनाउनु हुन्‍न, त्यसको सट्टामा हामी आफैले आफूलाई वशमा राख्‍न, अरुहरुलाई प्रेम गर्न र परमेश्‍वरको आज्ञा मान्‍न र उहाँलाई प्रेम गर्नका निम्ति हामीलाई शक्ति दिनु भएको छ ।
+\s5
+\v 8 त्यसकारण यदि हाम्रा प्रभू येशूको बारेमा अरुहरुलाई बताए भने म शर्ममा पर्नेछु भनि नसोच । मैले येशूमा भरोसा राखेकोले गर्दा म काराबासमा छु र तिमी मेरा मित्र भएकोले पनि तिमी शर्ममा पर्नेछौ भनेर पनि नसोच । त्यसको सट्टामा अरुहरुलाई शुभखबर बाताउन दु : ख कष्ट भोग्‍ने र कडा परिश्रम गर्ने होऊ । सबै कडा परिश्रम गर्ने र दु : ख कष्ट भोग्‍न सक्‍ने परमेश्‍वरले तिमीलाई बनाउन ।
+\v 9 उहाँका आफ्नै मानिसहरु हुनका निम्ति उहाँले हामीलाई बोलाउनु र बचाउनु भयो । त्यसकारण उहाँले यो गर्नु हुनेछ । हामीले असल कामहरु गरेका कारणले गर्दा उहाँले हामीलाई बचाउनु भएको होइन, त्यसको सट्टामा त्यो बरदान हामीलाई दिने योजनाको कारण बचाउनु भएको हो । त्यो बरदान मसिह येशूमा भएर हामीहरुमा परमेश्‍वरले सारा संसारको सुरुआत हुनुभन्दा अगाडि नै दिनु भएको हो ।
+\v 10 तिनीहरुलाई परमेश्‍वरले मात्र बचाउन सक्‍नु हुन्छ भन्‍ने कुरा हरेकले देख्‍न सकुन, कारण हाम्रा मुक्तिदाता मसिह येशूको सुसमाचार हरेकलाई देखाउन र मृत्युलाई नाश पार्न आउनुभएको हो । सत्यताको कारण उहाँले मानिसलाई सदाकालसम्म जिउन बनाउनु भयो ।
+\v 11 त्यसैका निम्ति परमेश्‍वरले शिक्षक, प्रचारक र प्रेरित हुनका लागि पठाउने निर्णय गर्नुभयो ।
+\s5
+\v 12 यिनै कामका निम्ति दु : ख भोग्दछु, तर म शर्माउदिन, किनकि मैले येशू ख्रीष्टमा भरोसा राखेको छु र यो कुरा मलाई थाहा छ र अन्तिम दिनमा उहाँले मेरो विश्‍वासलाई उहाँमा सुरक्षित राख्‍नु हुनेछ भन्‍ने कुरामा म निश्‍चित छु ।
+\v 13 जसरी तिमीहरुले येशू ख्रीष्टमा भरोसा राख्दछौ र उहाँलाई प्रेम गर्दछौ, मबाट सुनेको सत्य बचनहरुका अर्थलाई पछ्याउ ।
+\v 14 उहाँले तिमीलाई असल शन्देस प्रचार गर्न दिनुभएको कुरामा परमेश्‍वर भरोसवान हुनुहुन्छ । हामी भित्र रहनुहुने पवित्र आत्माले त्यो शन्देसलाई सुरक्षित गर्नुहुनेछ ।
+\s5
+\v 15 तिमीलाई यो कुरा थाहा छ, हमौगनेस र फुगेलस लगाएत एशियामा भएका सबै विश्‍वासीहरु म बाट तर्किएर टाढा गएका छन् ।
+\v 16 तर ओनोसिफरसको परिवार प्रति भने परमेश्‍वर दयालु होऊन भनि म प्रार्थना गर्दछु । कारावासमा हुँदा उनले मलाई धेरै पल्टसम्म लाज नमानि सहयोग गरेका थिए ।
+\v 17 रोममा उनि आउदा प्रतिकुल अवस्था भने थिएन, उनले मलाई नाभेटाउन्जेलसम्म खोजि नै रहे ।
+\v 18 अन्तिम दिनमा ओनोसिफरसप्रति परमेश्‍वर दयालु हुनुभएको होस् । म एफिससमा हुँदा उनले मलाई सहयोग गरेको कुरा तिमीलाई थाहा नै छ ।
+\s5
+
+\c 2
+\p
+\v 1 तिमी मेरो निम्ति छोराजस्तै छौ । यसकारण म विन्ती पनि गर्दछु कि तिमीप्रति ख्रीष्ट येशूले दयासाथ गर्नुभएको कार्यको परिणाम स्वरूप परमेश्‍वरले तिमीलाई बलियो पार्नुभएको होस् ।
+\v 2 जे तिमीले मबाट र अरूहरूबाट सुन्यौं जसले यहीप्रकारले अरूहरूले पनि गवाही दिएका छन् ती कुराहरू विश्‍वासयोग्य मानिसहरूलाई सिकाउँन आज्ञा देऊ ।
+\s5
+\v 3 जुन हामी ख्रीष्ट येशूको निम्ति कष्ट भोग्दछौ, जसरी म पनि कष्ट सहन्छु एक असल सिपाहीझैं कष्टलाई सहौँ जसले कष्ट-भोग सहन्छ ।
+\v 4 सिपाहीहरूले आफ्ना कप्‍तानलाई खुशी तुल्याउनका निम्ति, नागरिक काम-धन्धामा अल्झदैन भन्‍ने तिमीलाई थाहा नै छ ।
+\v 5 यसरी नै, खेलकुदमा प्रतिस्पर्धा गर्ने खेलाडीहरूले नियमबमोजिम खेल न्खेलुन्जेलसम्म तिनीहरूले खेल जित्‍न सक्दैनन् ।
+\s5
+\v 6 अनि किसान जसले कडा परिश्रम गर्दछ, उसले बालीको पहिलो हिस्सा प्राप्‍त गर्नैपर्दछ ।
+\v 7 जे मैले भर्खरै लेखेको छु, त्यस विषयमा विचार गर, किनभने यदि तिमीले यो गर्यौ भने हरेक कुरा बुझ्‍नका निम्ति प्रभुले तिमीलाई सक्षम बनाउनुहुनेछ, जुन कुरा तिमीले बुझ्‍न आवश्यक छ ।
+\s5
+\v 8 तिमीले कठोर कष्ट भोग्दा राजा दाऊदका वंश, येशू ख्रीष्टलाई सम्झना गर । परमेश्‍वरले मरेकाबाट उहाँलाई जीवित पार्नुभयो, जुन शुभ खवरमा म प्रचार पनि गर्ने गर्दछु ।
+\v 9 यो सु-समाचारका निम्ति अपराधीझैं म कष्ट भोग्छु र कैदमा परेको छु तर परमेश्‍वरको वचन कैदमा पर्नेछैन् ।
+\v 10 यसकारण, स्व : इच्छाले सबै म सहन्छु कि जसलाई ख्रीष्टले चुन्‍नुभएकाहरूका खातिर म कष्ट भोग सहन्छु । म यो गर्दछु कि येशू ख्रीष्टले तिनीहरूलाई पनि बचाउनु हुनेछ अनि महिमित स्थानमा जहाँ उहाँ हुनुहुन्छ तिनीहरू उहाँसंगै सदासर्वदा हुनेछन् ।
+\s5
+\v 11 तिमी यी वचनहरूमा भर पर्न सक्छौ जो हामीले कहिलेकहीं भन्दछौ : “यदि हामी ख्रीष्टसंगै मरेका छौ भने, हामी उहाँसंगै जिउने पनि छौं ।
+\v 12 यदि हामीले सहौँ भने हामी उहाँसंगै राज्य पनि गर्नेछौँ तर हामी उहाँलाई इन्कार गर्दछौं भने, उहाँले पनि हामीलाई इन्कार गर्नुहुनेछ ।
+\v 13 यदि हामी येशूप्रति अविश्‍वासी भयौं भने पनि, उहाँ निरन्तर विश्‍वासयोग्य नै रहिरहनुहुनेछ, किनकि उहाँले आफूलाई इन्कार गर्न सक्‍नुहुन्‍न ।”
+\s5
+\v 14 जसलाई तिमीले परमेश्‍वरको सत्यता अरूहरूलाई सिकाउन भनी नियुक्त गर्यौं, जो मैले तिमीलाई भनेका यी कुराहरूका विषयमा तिनीहरूलाई सम्झाई राख । मूर्ख वचनहरूमाथि परमेश्‍वरले युद्ध गर्नुभन्दा अगि तिनीहरूलाई चेतावनी देऊ, किनभने यसले केही सहायता गर्दैन् र सुन्‍नेहरूलाई हानि मात्र गर्नसक्छ ।
+\v 15 शर्माउन आवश्यक नपर्ने, जसले सत्यको वचन ठीकसँग सिकाउन सक्‍ने कामदारजस्तो तिमी आफूलाई परमेश्‍वरमा ग्रहणयोग्य हुने प्रयास गर ।
+\s5
+\v 16 जसले परमेश्‍वरलाई निन्दा गर्ने प्रकारले बोल्छन् यस्ता मानिसहरूबाट अलग्गै बस् किनभने यसप्रकारको वचनले परमेश्‍वरको धेरै नै अनादर हुन्छ ।
+\v 17 यसप्रकारको वचनहरू सरुवा रोगजस्तै फैलिनेछ । हुमेनियस र फिलेतस चाहिं मानिसहरूका दुई वटा उदाहरणहरू हुँन् जसले यसप्रकारले कुराकानी गर्दछन् ।
+\v 18 मृतकहरूको पुनरूत्थान अगि नै भइसकेको छ भनी यी मानिसहरू सत्यबाट भट्टकिएर गएका छन् । यसप्रकारले तिनीहरूले कतिपय विश्‍वसीहरूको विश्‍वासलाई खल्बल्याउँछन् ।
+\s5
+\v 19 जेसुकै भएता पनि, परमेश्‍वरको सत्यताको विषयमा अझैपनि जग खडा रहन्छ । यो भवनको एक दृढ जगजस्तो हो जुनमा कसैले यी वचनहरू लेखेका छन् : “प्रभुले आफ्ना जतिलाई जान्‍नुहुन्छ,” र “आफूलाई प्रभुको हुँ भन्‍ने हरेकले दुष्ट कामहरू गर्नदेखि अलग्गै बस्‍नुपर्छ ।”
+\v 20 धनी मानिसको घरमा सुन र चाँदीले बनेका भाँडाहरू मात्र हुँदैनन्, तर काठ र माटोले बनेका भाँडाहरू पनि हुन्छन् । विशेष अवसरमा, सुन र चाँदीका भाँडाहरू प्रयोग गरिन्छ । तर काठ र माटोका भाँडाहरू सामान्य समयमा प्रयोग गरिन्छ ।
+\v 21 यसकारण, जे कुरा तिनीहरूको जीवनमा दुष्ट छ जसले आफूलाई त्यस कुराबाट टाढा राख्छ, तिनीहरूले प्रभुका लागि असल कार्य गर्न सक्षम तुल्याउँछन् । कुनै पनि असल काम गर्नका निम्ति तयारी भाँडाकुँडाहरू जस्तो तिनीहरू हुनेछन् । वास्तमा, उहाँको निम्ति विशेष असल काम गर्न तिनीहरू मालिका निम्ति धेरै उपयोगी हुनेछन् ।
+\s5
+\v 22 पापपूर्ण कुराहरू गर्ने चाहना नगर जुन जवान मानिसले प्राय गरी गर्ने इच्छा गर्दछन् । यसको सट्टामा, असल कुरा गर्ने प्रयास गर । परमेश्‍वरमा भरोसा राख्‍ने प्रयास गरेर उहाँलाई प्रेम गर । शान्तिमा जिउने कोशिस गर । मानिसहरू जो प्रभुलाई इमान्दारीपूर्वक आराधना गर्दछन् तिनीहरूसित बसोबास गर ।
+\v 23 कोहीसँग बातचित नगर जसले मूर्खतापूर्ण वादविवाद गर्न चाहन्छन् जुन कुराहरू महत्वपूर्ण छैनन् । तिनीहरूसँग कुराकानी नगर किनभने तिमीलाई थाहा नै छ जब मानिसहरू मूर्ख कुराहरूका विषयमा कुराकानी गर्दछन्, तिनीहरू झगडा गर्न शुरू गर्दछन् ।
+\s5
+\v 24 प्रभुको सेवा गर्नेले झगडा गर्नुहुदैन् । त्यसको सट्टा, सबै मानिसहरूप्रति तिनीहरू दयालु हुनुपर्छ, तिनीहरू परमेश्‍वरको सत्यतालाई राम्री सिकाउने हुनुपर्छ र तिनीहरू मानिसहरूसँग धर्यवान हुनुपर्दछ ।
+\v 25 त्यो हो, जसले तिनीहरूका विरूद्ध वादविवाद गर्दछन् तिनीहरूले मानिसहरूलाई भद्रतासाथ शिक्षा दिनुपर्दछ । सायद, परमेश्‍वरले तिनीहरूलाई पश्‍चाताप गरी सत्यतालाई बुझ्‍न अवसर दिनसक्‍नुहुन्छ ।
+\v 26 यसप्रकारले, दुष्टद्वारा थापेको पासोबाट तिनीहरू स्वतन्त्र हुनसक्‍नेछन् । दुष्टले तिनीहरूलाई धोका दिएकोछ ताकि जे उसले तिनीहरूले गरेको चाहन्छ सो तिनीहरूले गर्नसकूँन् ।
+\s5
+
+\c 3
+\p
+\v 1 म तिमीले यो जानेको चाहन्छु कि : प्रभु फर्कनु भन्दा अघि अन्तिम घडीमा, यो धेरै खतरनाक समय हुनेछ ।
+\v 2 मानिसहरुले अरुभन्दा आफैलाई बढी प्रेम गर्नेछन । तिनीहरुले रुपैया पैसालाई प्रेम गर्नेछन् । तिनीहरु आफ्नै बारेमा घमण्ड गर्नेछन । तिनीहरु घमण्डी हुनेछन । तिनीहरु अरुको अपमान गर्नेछन् । तिनीहरुले आफना बुवा आमाको आज्ञा पालन गर्ने छैनन् । तिनीहरु कसैलाई पनि कुनै कुराको लागि धन्यवाद दिने छैनन् । तिनीहरु परमेश्‍वरलाई आदर गर्ने छैनन् ।
+\v 3 तिनीहरुले आफ्नै परिवारहरुलाई पनि प्रेम गर्ने छैनन् । तिनीहरु कसैसंग पनि शान्तिमा बस्‍न इन्कार गर्नेछन् । तिनीहरु अरुहरुको बदनामी गर्नेछन् । तिनीहरु आफैलाई नियन्त्रण गर्दैनन् । तिनीहरु अरुप्रति कठोर हुन्छन । जे ठीक छ त्यसलाई तिनीहरुले प्रेम गर्दैनन् ।
+\v 4 तिनीहरुले बचाउनु पर्नेलाई विश्‍वास घात गर्नेछन् । तिनीहरु बिना सोच खतरनाक कामहरु गर्ने छन् । तिनीहरु घमण्डी हुनेछन र परमेश्‍वरलाई प्रेम गर्नुको सट्टा जे कुराले तिनीहरुलाई खुशी तुल्याउछ त्यहि गर्नेछन ।
+\s5
+\v 5 तिनीहरुले परमेश्‍वरलाई सम्मान गरेझै देखिने छन् तर तिनीहरु परमेश्‍वरले साँचो रुपले दिन चाहनु भएको शक्तिलाई इन्कार गर्नेछन् । यस्ता किसिमका मानिसहरु देखी टाढा बस ।
+\v 6 यी मानिसहरुले मुर्ख स्त्रीहरु तिनीहरुका घरमा आउन् भनी पछ्याउछन् । त्यसपछि, तिनीहरुको सोचलाई नियन्त्रण गर्न तिनीहरुले यी स्त्रीहरुलाई धोका दिन्छन । यी स्त्रीहरु जसले हरेक समय पाप गर्छन । यसकारण तिनीहरुले यी दुष्ट मानिसहरुले जे गरेर आनन्दित हुन्छन त्यही खराब कुराहरुलाई तिनीहरुले पछ्याउछन् ।
+\v 7 यद्दपी यी स्त्रीहरु सधैँ नयाँ कुराहरु सिक्‍न चाहन्छन तापनि तिनीहरुले कहिल्यै वास्तविक सत्य सिक्‍न सक्तैनन् ।
+\s5
+\v 8 यसै प्रकारले यान्‍नेस र याम्ब्रेसले मोशालाई रोक्‍न खोजे । त्यसैले यी मानिसहरुले तिनीहरुलाई सत्यमा आज्ञाकरी हुन् रोकेका छन् । यी मानिसहरु सोचमा बर्बादी भएका छन् । तिनीहरु विश्‍वासमा धोखेबाजी भएका छन् ।
+\v 9 तैपनि तिनीहरुले जे गर्छन त्यसमा धेरै सफलता पाउन सक्दैनन् किनभने ती मानिसहरुले केही बुझेकै छैनन् । जसरी इस्राएलका मानिसहरुले यान्‍नेस र याम्ब्रेसलाई मुर्ख देखेका थिए तिनीहरु त्यस्तै देखेका थिए ।
+\s5
+\v 10 तिमोथी, मैले तिमीलाई जे सिकाए तिमीले त्यही पछ्याएका छौ । तिमीले मैले जिउने तरिका देखेका छौ । कसरी परमेश्‍वरको सेवा गर्न चाहन्छु तिमीले देखेका छौ । म कसरी उहाँमाथि भरोसा गर्दछु, तिमीले देखेका छौ । तिमीले देखेका छौ जब म दु : खमा हुन्छु कसरी ममा शान्ति छ । जब म कष्टमा भोगिरहदा म शान्तिमा रहेको थिए । तिमिले देखेका छौ, मैले कसरि र विश्‍वासिहरुलाई प्रेम गरेको छु । तिमीले देखेका छौ कसरी म यस्तो कठिन अवस्थामा निरन्तर परमेश्‍वरको सेवा गरेको छु ।
+\v 11 तिमीले देखेका छौ कसरी मानिसहरुले मलाइ सताए । तिमीले देखेका छौ हरेक प्रकारको दु:ख मैले भोगेको जब म एन्टीओखिया, आइकोनियन र लुस्त्रामा थिए । म ती स्थानहरुमा हुँदा धेरै कष्ट भोगे तर प्रभुले ममा भएका सबै कष्टलाई लिनुभयो ।
+\v 12 वास्तवमा, ख्रीष्ट येशूलाई आदर दिन चाहने हरेक जना सतावटमा पर्ने नै छ ।
+\v 13 दुष्ट मानिसहरु र धोखेबाजहरु निरन्तर बढिनै दुष्ट हुनेछन । तिनीहरुले मानिसहरुलाई सत्यबाट टाढा लैजानेछन् र तिनीहरु आफैलाई पनि टाढा लैजान अरुलाई अनुमति दिनेछन ।
+\s5
+\v 14 तर तिमी चाँही, तिमीले सिकेका र विश्‍वास गरेका कुरामा निरन्तर लागिरहो । मलाई याद गर, किनभने यी सब थोकहरु मैले नै तिमीलाई सिकाए ।
+\v 15 यो पनि याद गर, जब तिमी बाल्यकालमा थियौ तब तिमीले धर्मशास्त्रमा भएका कुरा सिक्यौ । जब हामी उहाँमा भरोसा राख्छौ तब यी कुराले तिमीलाई कसरी ख्रीष्ट येशूले बचाउनु हुन्छ भनी सिकाउदछ ।
+\s5
+\v 16 सबै धर्मशास्त्र परमेश्‍वरको आत्माबाट आउछ । यसैले हामीले परमेश्‍वरको सत्यता सिकाउनको लागि पढ्नुपर्छ । मानिसहरुले सत्यलाई विश्‍वास गरुन भनी पढ्नुपर्छ । जब मानिसले पाप गर्छन, तिनीहरुलाई सच्याउनलाई हो र कसरी ठीक प्रकारले गर्ने भनी मानिसहरुलाई सिकाउँनलाई हो ।
+\v 17 हामीले यी कुराहरु गर्नु पर्छ ताकी परमेश्‍वरले हरेक विश्‍वासीहरुलाई तालिम दिनुभएको होस् र जे उसलाई हरेक असल कुरा गर्नका निम्ति चाहिन्छ उसलाई दिनु भएको होस् ।
+\s5
+
+\c 4
+\p
+\v 1 ख्रीष्ट येशू चाँडै यस संसारमा शासन गर्न आउनुहुँदा उहाँले जिउँदा र मरेकाहरूको न्याय गर्नुहुनेछ । अहिले मैले तिमीलाई ख्रीष्टको सन्देश घोषणा गर भनी आज्ञा दिँदैगर्दा उहाँ र परमेश्‍वरले मलाई नियालिरहनुभएको छ ।
+\v 2 सजिलो हुँदा होस् वा अप्ठ्यारो हुँदा, तिमी सधैँ यो काम गर्न तयार होऊ । गलत काम गरिरहने मानिसहरूलाई साँचो कुरा के भनी तिमीले विश्‍वस्त तुल्याऊ । पाप नगर्नको निम्ति तिनीहरूलाई चेताउनी देऊ । ख्रीष्टलाई पछ्याउन तिनीहरूलाई उत्साह देऊ । तिमीले यी कुराहरू सिकाउँदै गर्दा, तिनीहरूले असल काम गर्न सकून् भन्‍ने हेतुले सधैँ तिनीहरूलाई पर्खन इच्छुक हुनू ।
+\s5
+\v 3 परमेश्‍वरले सिकाउनुहुने यस्ता कुराहरूलाई पछ्याउन नमान्‍ने मानिसहरू हाम्रै माझमा निस्किआउने समय हुन लागेकोले गर्दा मैले तिमीलाई यी कुराहरू भनेको हुँ । तिनीहरूले यस्ता मानिसहरू भेट्टाउनेछन्, जसले आफूलाई जे मन लाग्छ, त्यही गरे हुन्छ भनी सिकाउने मानिसहरू तिनीहरूले भेट्टाउनेछन् । तसर्थ तिनीहरू सधैँ केही नयाँ र फरक कुरा सिक्‍न खोजिरहनेछन् ।
+\v 4 तिनीहरूले सत्य कुरा नसुनी मूर्ख कथाहरू सुन्‍नमा ध्यान दिनेछन् ।
+\v 5 तर हे तिमोथी, जेसुकै भए तापनि तिमीले आफूलाई नियन्त्रणमा राख्‍नू । कठिन कुराहरू सहन तत्पर बस्‍नू । सुमाचार प्रचार गर्ने काम गरिरहनू । प्रभुको सेवाका लागि गर्नैपर्ने काम पूरा गर्नू ।
+\s5
+\v 6 यी कुराहरू तिमीलाई मैले किन भनेको भने अब म चाँडै मर्दैछु र यो संसारलाई छोड्दैछु । म छिट्टै नै मानिसहरूले परमेश्‍वरलाई बलिदान चढाउनको निम्ति वेदीमा खन्याउन लागेको मद्य भरिएको कचौराजस्तो हुनेछु ।
+\v 7 म राम्रोसँग खेल्ने खेलाडीजस्तो र दौड पूरा गर्ने व्यक्तिजस्तो भएको छु । मैले सकेसम्म राम्रो किसिमले परमेश्‍वरका आज्ञाहरू पालना गरेको छु ।
+\v 8 परमेश्‍वरको निम्ति ठीक किसिमले जिएको हुनाले अब मलाई इनामले प्रतिक्षा गरिरहेको छ । परमेश्‍वरले मलाई ठीक किसिमले न्याय गर्नुहुनेछ । फेरि आउनुहुँदा मलाई उहाँले त्यस्तै इनाम दिनुहुनेछ । त्यसैगरी उहाँको आगमनलाई उत्सुकतासाथ प्रतिक्षा गर्ने हरेक व्यक्तिलाई उहाँले त्यो इनाम दिनुहुनेछ ।
+\s5
+\v 9 तिमोथी, छिट्टै मकहाँ आउने कोसिस गर ।
+\v 10 डेमासले यो संसारलाई अति प्रेम गर्ने भएकोले मलाई छोडेर थेसलोनिकीतिर गयो । क्रेसेन्स गलातियातिर गयो र तीतसचाहिँ दलामातियातिर गयो ।
+\s5
+\v 11 अहिले लूका मात्र मसँग छ । मर्कूसले मलाई धेरै मद्दत गर्न सक्‍ने भएकोले तिमी आउँदा उसलाई सँगै लिएर आऊनू ।
+\v 12 तुखिकसलाई मैले एफिससमा पठाएको छु ।
+\v 13 तिमी आउँदा मैले त्रोआसमा कारपसकहाँ छोडेको मेरो बाहिरी पोशाक लिएर आऊनू । त्यसैगरी जनावरको छालाद्वारा बनाइएका मुट्ठाहरू पनि लिएर आऊनू ।
+\s5
+\v 14 धातुको काम गर्ने अलेक्जेण्डरले मप्रति धेरै नराम्रो व्यवहार गर्‍यो । त्यसले जे गरेको छ, त्यसको निम्ति प्रभुले त्यसलाई दण्ड दिनुहुनेछ ।
+\v 15 त्यसले हाम्रो प्रचारको कामलाई सकेसम्म रोक्‍न खोजेको हुनाले तिमीले आफूलाई त्यसबाट सुरक्षित राख्‍ने कोसिस गर ।
+\v 16 पहिलोपटक अदालतमा उभिएर आफ्नो कामको व्याख्या गर्दा कुनै विश्‍वासीले मसँग खडा भएर मलाई उत्साह दिएन । तिनीहरू मबाट टाढै रहे । परमेश्‍वरले तिनीहरूलाई त्यस कुरामा जिम्मेवार ठहर्‍याउनु नभएको होस् ।
+\s5
+\v 17 तर स्वयम् प्रभु मसँग खडा हुनुभएर मलाई सहायता गर्नुभयो । उहाँले मलाई यसरी बलियो पार्नुभयो, कि मैले उहाँको वचन बोल्न सकेँ अनि अन्यजातिहरूले मेरो कुरा सुने । यस किसिमले परमेश्‍वरले मलाई मृत्युबाट बचाउनुभयो ।
+\v 18 तिनीहरूले गर्ने हरेक दुष्ट कामबाट प्रभुले मलाई छुटकारा दिनुहुनेछ । मलाई उहाँले शासन गर्नुहुने स्वर्गमा लानुहुनेछ । मानिसहरूले सदा-सर्वदा उहाँको प्रशंसा गरून् । आमिन ।
+\s5
+\v 19 प्रिस्किला र अक्‍विलालाई अभिवादन गर । ओनेसिफरसको घरमा भएका मानिसहरूलाई पनि अभिवादन गर ।
+\v 20 इरास्तस कोरिन्थ सहरमा बसेका छन् । त्रोफिमसचाहिँ बिरामी भएकोले मैले तिनलाई मिलेटस सहरमा छोडेको छु ।
+\v 21 तिमी हिउँद सुरु हुनुभन्दा अगाडि नै आउने कोसिस गर । इबुलसले तिमीलाई अभिवादन पठाएका छन् र त्यसै गरी पुन्डेस, लाइनस, क्लाउडिया र अरू सबै भाइहरूले पनि तिमीलाई अभिवादन पठाइका छन् ।
+\v 22 आत्मामा प्रभु तिम्रो साथमा हुनु भएको होस् र साथै तिमीहरू सबैप्रति उहाँ कृपालु हुनुभएको होस् । आमिन ।

57-TIT.usfm

@@ -0,0 +1,87 @@
+\id TIT Unlocked Dynamic Bible
+\ide UTF-8
+\h तीतस
+\toc1 तीतसलाई पावलको पत्र
+\toc2 तीतस
+\toc3 tit
+\mt1 तीतसलाई पावलको पत्र
+
+
+\s5
+\c 1
+\p
+\v 1 प्रिय तीतस, म पावल परमेश्‍वरको एक दास र ख्रीष्ट येशूको प्रेरित हुँ । उहाँमा धेरै भरोसा राखून भनेर म परमेश्‍वरका मानिसहरुका निम्ति काम गर्दछु । परमेश्‍वरले हामी सबैलाई उहाँका मानिसहरु हुनका निम्ति चुन्‍नुभएकोछ र उनीहरुलाई कसरी जिउने अनि कसरी परमेश्‍वरलाई प्रसन्‍न तुल्याउने भनी काम गर्दछु ।
+\v 2 यसप्रकारले कसरी जिउने भनी उहाँका मानिसहरुले सिक्‍न सक्‍नेछन्, किनभने परमेश्‍वरले तिनीहरुलाई सदासर्वदा जिवित राख्‍नुहुनेछ भनी तिनीहरु निश्‍चित छन् । परमेश्‍वरले झुटो बोल्नुहुन्‍न । यद्यपी सारा संसारको सुरुवात हुनभन्दा अगाडि हामी सदाकालको निम्ति जिउनलाई कारकतत्वका साथ प्रतिज्ञा गर्नुभएकोछ ।
+\v 3 तब, ठीक समयमा, उहाँले आफ्नो बचन हामीले बुझ्न सकौ भनेर सजिलो बनाउनुभयो किनकि यो संदेश प्रचार गर्न उहाले भरोसा गर्नुभयो । परमेश्‍वरको आज्ञापालन गर्नका लागि मैले यसो गर्दछु, जसले हामीलाई बचाउनुहुन्छ ।
+\s5
+\v 4 तीतस, तिमी मेरो छोरा जस्तै हौं किनभने हामी दुवैले येशू ख्रीष्टमा विश्‍वास गर्दछौ । परमेश्‍वर पिता र हाम्रा मुक्तिदाता ख्रीष्ट येशू हामीप्रति निरन्तर दयालु होऊन् र तिमीलाई शान्ति दिऊन् ।
+\v 5 जुन काम बाँकी छ त्यो कामलाई पूरा गर्न र अनि हरेक शहरमा विश्‍वासीहरुको समूहबाट एल्डरहरु नियुक्ति गर्नु भनी तिमीलाई भनेको थिए । यहि कारणको निम्ति मैले तिमीलाई क्रेट टापुमा छोडे ।
+\s5
+\v 6 अब हरेक एल्डर कसैले पनि आलोचना गर्न नसक्‍ने हुनुपर्छ । अनि उसको एउटा मात्र पत्‍नी हुनुपर्छ, उसका छोराछोरीहरुले परमेश्‍वरमा भरोसा राख्‍ने हुनुपर्छ, र मनिसहरुल्ले उसका छोराछोरीहरु दुष्ट वा अनाज्ञाकारी भनी नभनुन् ।
+\v 7 हरेक जसले परमेश्‍वररका मानिसहरुलाई डोर्‍याउदछ, ऊ परमेश्‍वरको घरानालाई व्यवस्था गर्ने जस्तै हो । त्यसकारण त्यो मानिसमा असल व्यवहार हुनु आवश्यक छ । ऊ घमण्डी हुनु हुदैन, छिट्टै नरिसाउने, कुनै कारणले गर्दा रिसाइरहने हुनुहुदैन । ऊ मतवाला हुनुहुदैन, एउटा झगडा र वादविवाद गर्ने जस्तो हुनु हुदैन र लोभी मानिस पनि हुनु हुदैन ।
+\s5
+\v 8 त्यो भन्दा, उसले नचिनेकाहरुलाई स्वागत गर्ने र जुनकुरा छन् ती कुराहरुलाई प्रेम गर्ने हुनुपर्छ । ऊ सधैँ सत्य बोल्ने, इमान्दार र सधैँ आफूले आफैलाई वशमा राख्‍न सक्‍ने र अरु मानिसहरुलाई एउटै प्रकारको व्यवहार गर्ने हुनुपर्छ । उसले जे पनि गर्छ या जे सोच्छ उसले हर बखत परमेश्‍वरको बारेमा सोच्नुपर्छ, र पाप गरिरहने कुरालाई त्याग्‍नुपर्दछ ।
+\v 9 हामीले सिकाएका सत्य कुराहरुलाई उसले सधैँ विश्‍वास गर्नुपर्छ र त्यसै अनुरुपमा ऊ जिउनुपर्छ । मानिसहरुलाई अगाडि सम्झाई-बुझाई गर्न सक्‍ने हुनुपर्छ । यदि कोही यस प्रकारले जिउन चाहदैन भने सच्याएर ठीक प्रकारले जिउन सिकाउनुपर्छ ।
+\s5
+\v 10 यी कुराहरु म तिमीलाई भन्दछु, किनकि त्यहाँ यस्ता धेरै मानिसहरु छन् जसले आफूलाई अरुद्धारा अधीनतामा राखेको चाहदैनन् । विशेषगरी जसले ख्रीष्टका अनुयायीहरुलाई खतना हुनै पर्दछ भनी बताउछन् । जे तिनीहरु भन्दछन् त्यसको कुनै मूल्य छैन । तिनीहरुले मानिसहरुलाई मुर्ख तुल्याउछन् । र गलत कुराहरुलाई विश्‍वास गर्न बाध्य पर्दछन् ।
+\v 11 यसप्रकारका शिक्षाहरु विश्‍वासीहरुलाई सिकाउनबाट तिमी र तिमीले नियुक्त गरेका अगुवाहरुद्वारा ती मानिसहरुलाई रोक । तिनीहरुले जे गर्दछन् त्यसो गर्न र सिकाउन तिनीहरुलाई कुनै पनि अधिकार छैन । कारण मानिसहरुले तिनीहरुलाई पैसा दिऊन् भन्‍ने विचारले गर्दा तिमीहरुले यी कुराहरु सिकाउदछन् । यो एकदमै लाज लाग्दो कुरा हो । तिनीहरुले गलत कुराहरुमा विश्‍वास गर्न सम्पूर्ण परिवारलाई करमा पार्दछन् ।
+\s5
+\v 12 तिमीहरु मध्येका एक जना जो क्रेटका अगमवक्ता हुन् भनी विचार गरे, भनिन्छ “क्रेटकाहरुले जहिले पनि एक अर्कामा झुटो बोल्छन ! तिनीहरु खतरनाक जंगली जनावर जस्तै हुन् ! तिनीहरु धेरै खाने र अल्छेहरु हुन्” ।
+\v 13 जे उसले भन्यो त्यो सत्य छ, त्यसकारण तिनीहरुलाई ठीक कुरा जबर्जस्ती साथ सिकाउ, जसले गर्दा तिनीहरुले ठीक कुरा विश्‍वास गर्न र परमेश्‍वरको बारेमा ठीकसंग सिकाउन सिकुन् ।
+\s5
+\v 14 यी मानिसहरुले व्यक्तिका यहूदी कथाहरु र मानिसहरुबाट आएका आज्ञाहरुमा त्यसै समय नबिताउन्, जुन परमेश्‍वरबाटको होइनन । यी मानिसहरु सत्यताबाट तर्कि गएका छन् ।
+\s5
+\v 15 यदि कसैमा पापमय विचारहरु छैनन् भने वा चाहनाहरु, तव यदि केही दुष्ट छ र ख्रीष्ट येशूमा विश्‍वास गर्दैन भने, प्रत्येक थोकले उसलाई अशुद्ध बनाउँदछ । यस्ता मानिसहरुले घिनलाग्दा उपायहरू सोच्दछन् र तिनीहरुले दुष्ट कार्य गर्नका लागि निर्णय समेत गर्दछन् ।
+\v 16 यद्यपी तिनीहरुले परमेश्‍वरलाई जान्दछौ भनेर दावी गरे ता पनि, तिनीहरुले देखाएका कुराहरुले भने उहाँलाई नजानेको कुरालाई देखाउछ । अरु मनिसहरुल्ले तिमीहरुलाई घिनलाग्दा भेटाउछन । तिनीहरुले परमेश्‍वरको आज्ञा उल्लंघन गर्दछन् र उहाको निम्ति कुनै पनि असल काम गर्दैनन् ।
+\s5
+
+\c 2
+\p
+\v 1 तर तिमी, तीतस, तिमीले यस्ता यी कुराहरु सिकाउनु पर्छ जसले परमेश्‍वरको बारेमा सत्यतालाई विश्‍वास गर्न मानिसहरुलाई सहायता गर्छ ।
+\v 2 पाका मानिसहरुले हर समय आफूलाई वशमा राख्‍नुपर्छ । अरुले आदर गर्ने प्रकारले जिउनु पर्छ, र तिनीहरु बुद्धिमानी पूर्वक बोल्नुपर्छ । तिनीहरुले परमेश्‍वरको बारेमा सत्य कुराहरु पनि विश्‍वास गर्नुपर्छ, साँचो रुपले अरुहरुलाई प्रेम गर्नुपर्छ, र निरन्तर रुपमा यी कुराहरु गर्नुपर्छ ।
+\s5
+\v 3 वृद्ध स्त्रीहरु, मानिसहरुझैँ जिउनु पर्छ सो हरेकले बुझ्नेछन् कि तिनीहरुले परमेश्‍वरको धेरै नै आदर गर्नेछन् । तिनीहरुले अरु मानिसका विषयमा खराब कुरा बोल्नुहुदैन, र तिनीहरुले धेरै दाखमद्य पिउनुहुदैन । तर जे असल छ, तिनीहरुले अरुहरुलाई सिकाउनुपर्छ ।
+\v 4 यसरी नै, बुद्धिमानीपूर्वक विचार गर्नु र तिनीहरुका आफ्ना पतिहरुलाई र छोराछोरीहरुलाई प्रेम गर्न भनी तिनीहरुले जवान स्त्रीहरुलाई सिकाउनुपर्छ ।
+\v 5 असल विचारहरु गर्न, कुनै पनि मानिसप्रति राम्रो प्रकारले व्यवहार गर्न, घरमा राम्रो काम गर्न, र जे आफ्ना पतिहरुले तिनलाई काम गर्नु भनी भन्छन् सो गर्न पाका स्त्रीहरुले जवान स्त्रीहरुलाई पनि सिकाउनुपर्छ । तिनीहरुले ती सबै कुराहरु गर्नुपर्नेछ ताकि कसैले परमेश्‍वरको वचनको निन्दा गर्न नपाऊँन् ।
+\s5
+\v 6 जवान मानिसहरुको सम्बन्धमा, तिनीहरुलाई पनि सिकाऊ । आफूलाई वशमा राख भनी भन् ।
+\v 7 तीतस, तिमी मेरो छोराजस्तै, कसरी असल कामहरु गर्ने भनेर अरु मानिसहरुलाई सधैँ देखाउने गर, तिनीहरुलाई देखाउ कि परमेश्‍वरको बारेमा जे सत्य र असल छन्, इमान्दारीका साथ विश्‍वसिहरुलाई सिकाऊ ।
+\v 8 कसैले पनि आलोचना गर्न नसक्‍ने गरी मानिसहरुलाई यसप्रकारले सिकाऊ, यदि कसैले तिमीलाई रोक्‍न चाहन्छन् भने, अरु मानिसले उसलाई शर्ममा पार्नेछन् किनभने हाम्रो विषयमा खराब कुरा गर्ने त्यससँग केही पनि छैन् ।
+\s5
+\v 9 हाम्रा भाइहरु र तिनीहरुका परिवारहरु जोहरू दासहरु हुन: तिनीहरु सधैँ आफ्ना मालिकहरुप्रति समर्पित हुनुपर्छ । यथासम्भव, तिनीहरुले यसप्रकारले जिउनु पर्छ, हरेक मार्गमा त्यसले आफ्ना मालिकहरुलाई प्रसन्‍न पार्छ, र तिनीहरुले उनीहरुसँग वादविवाद गर्नुहुदैन् ।
+\v 10 तिनीहरुले आफ्ना मालिकहरुबाट सानो कुराहरु पनि चोरी गर्नुहुदैन ; यसको सट्टा, तिनीहरुप्रति विश्‍वासयोग्य हुनुपर्छ, र तिनीहरुले हरेक कुरा यस्तो प्रकारले गर्नुपर्छ जसले मानिसहरूलाई प्रशंसा गर्न अगुवाई गर्छ कि हामी परमेश्‍वरको बारेमा सिकाउँछौ, जसले हामीलाई उद्धार गर्नुहुन्छ ।
+\s5
+\v 11 तीतस, यतिसम्म थप गर्न मैले लेखेको छु ; अब हरेकले थाहा गर्न सक्षम हुन्छन् कि परमेश्‍वरले तिनीहरुलाई बचाउनु चाहनुहुन्छ ; यो तिनीहरुका लागि उहाँको वरदान हो ।
+\v 12 यो परमेश्‍वरबाट बचाउने अनुग्रहले हामीलाई तालिम दिन्छ, यदि हामी उहाँको सन्तान हौ भने यो संसारमा भएका इच्छाहरुप्रति नलागौ । ठीक प्रकारले कुराहरुका बारेमा विचार गर्न अरु मानिसहरुप्रति इमानदारी, सत्यवादी र निष्पक्ष हुन यसले हामीलाई सहायता गर्छ जब हामी यस संसारमा जिउँछौ र हाम्रा सोचाइहरु र कामहरुमा परमेश्‍वरलाई सधैँ राख्छ ।
+\v 13 यही समयमा, जुनका लागि उहाँले भविष्यमा निश्‍चय नै गर्नुहुनेछ भनेर परमेश्‍वरले हामीलाई प्रतिक्षा गर्न सिकाउनुहुनेछ । जुन केही कुरा हुन् जसले हामीलाई धेरै खुशी तुल्याउछ ; त्यो हो येशू मसीह, हाम्रा उद्धारकर्ता, र शक्तिशाली परमेश्‍वर महान वैभाबमा हामीकहाँ फर्किआउनुहुनेछ ।
+\s5
+\v 14 उहाँको मन पर्ने सम्पत्ति हामीलाई तुल्याउन, मुल्यवान भएका मानिस बनाऊन भनी हाम्रा दण्डहीन स्वभावबाट स्वतन्त्र गर्न भनेर मुक्तिदाताको रुपमा उहाँ स्वयम् मूल्य चुकाउनका निम्ति मर्न भनी दिइहाल्नुभयो अनि उहाँले मानिसलाई शुद्धपार्नु भयो, जसको आनन्द जे असल छ सो गर्नु हो ।
+\s5
+\v 15 तीतस, यी कुराहरुका विषयमा बोल । जसरी मैले सबै वर्णन गरेको छु जसले जिउन भनी तिमीलाई सुन्छन्, तिनीहरुलाई विन्ती गर् । हाम्रा भाइ-बहिनीहरुलाई सच्याउन भनी आज्ञाको तिम्रो पूर्ण अधिकारलाई प्रयोग गर् जब यो आवश्यक हुन्छ । जे तिमीले भन्दछौ कसैले तिम्रो अबहेलना नगरोस् ।
+\s5
+
+\c 3
+\p
+\v 1 तीतस, हाम्रो समाजलाई शासन गर्ने नियम र व्यवस्थाहरुलाई सकेसम्म बढी पालन गर्न सकौं भन्‍ने कुरा हाम्रा मानिसहरुलाई सम्झना दिलाउन पक्का होऊ । हामी आज्ञाकारी हुन् र हरेक अवसरमा असल काम गर्न तयार हुन् आवश्यक छ ।
+\v 2 हामी कसै प्रति अशिष्टतापूर्वक नबोलौं अथवा मनिसहरुसंग विवाद नगरौं । अरु मानिसहरु प्राथमिकता पाउन राम्रो होला न कि उनीहरुलाई आफ्नै बाटोमा जानदेऊँ, र सबैसंग कोमतापूर्वक व्यवहार गरौ ।
+\s5
+\v 3 त्यो बेलामा हामी सबै जना यी कुराहरुको सन्धर्वमा अविवेकी र अगाडी नबढ्ने अवस्थामा थियौं । हामी टाढिएका थियौं र विभिन्‍न कामवासनाहरु र शरीरका इच्छाहरु को सेवा गर्‍यो जस्तो कि हामी तिनीहरुकै दास थियौं । हामी मनिसहरुबाट अवहेलनाको पात्र थियौं र एक अर्कालाई घृणा गर्थ्यौ ।
+\s5
+\v 4 तर जब हाम्रो उद्धारकर्ता परमेश्‍वरको दया र प्रेम हाम्रो मानिसहरुमा प्रकट भयो ।
+\v 5 उहाले हामीलाई धोएर भित्रबाट शुद्ध पारी बचाउनुभयो, एउटा नया जीवन दिएर, र पवित्र आत्माद्धारा नयाँ बनाएर । उहाँले हामी राम्रो काम गरेको कारणले बचाउनु भएन तर उहाँ दयालु भएको कारणले हामीलाई बचाउनुभयो ।
+\s5
+\v 6 जब येशू मसिहले हामीलाई बचाउनुभयो तब उदारतापूर्वक आफ्नो पवित्र आत्मा हामीलाई दिनुभयो ।
+\v 7 जो वरदान दिएर, हामी र उहाँ बीच परमेश्‍वरले ठीक प्रकारले घोषणा गर्नुभयो । र त्यो भन्दा बढी, हामी सबै कुराको उत्तराधिकारी हुनेछौं जुन येशूले हामीलाई दिनुहुन्छ, विशेष गरेर उहाँमा अनन्त जीवनसंग ।
+\s5
+\v 8 यो भनाई विश्‍वास गर्न योग्यको छ । म चाहन्छु तिमी यी कुराहरुमा निरन्तर जोड देऊ ताकि जसले विश्‍वास गरेको छ तिनीहरु परमेश्‍वरमा निरन्तर भक्तिकासाथ राम्रो र सहायतापूर्ण काम गर्दै जाओ जुन कुरा परमेश्‍वरले तिनीहरुको अगाडि गर्नका लागि राख्‍नुभएको छ । यी कुराहरु सबैका लागि अति राम्रा र लाभदायक छन् ।
+\s5
+\v 9 तर विना अर्थका वादविवाद, यहुदीहरुको अल्झाउने वंशावली, धार्मिक वादविवाद र झगडाबाट टाढा बस ।ती सबै बिना कामका, समय र शक्तिको खर्च मात्र हुन् ।
+\v 10 यदि मानिसहरु विभाजन ल्याउने क्रियाकलापमा सहमति जनाउनबाट रोक्छ भने जसरी तिमीले एक या दुईपटक चेतावनी दियो त्यसरी तिनीहरुसंग त्यो भन्दा बढी अरु केही नगर्नु ।
+\v 11 कारण त्यसरी नै मानिसहरु सत्यताबाट फर्किएका छन्, तिनीहरु आफुलाई पाप र दण्डमा पारेका छन् ।
+\s5
+\v 12 जब म अर्तिमास वा तुखिकसलाई तिमीकहाँ पठाएं, निकोपोलिसमा म कहाँ आउन राम्रो प्रयास गर, कारण मैले तिमीसंग त्यहाँ जाडो याममा समय विताउने निर्णय गरेको छु ।
+\v 13 जेनास जो कानुनका विज्ञ हुन् उनलाई पठाउन तिमी जसरी भएपनी प्रयास गर र अपोल्लससंगै यात्रामा जे तिमीलाई आवश्यक पर्छ ।
+\s5
+\v 14 पक्का गर कि हाम्रा मानिसहरु राम्राकामहरुको मध्यमा आफूलाई राख्‍न सकुन ताकि ती कुराले अरुहरुको खाँचो पुरा गरेको होस् । यदि यी सबै तिनीहरुले गर्छन्भने परमेश्‍वरको निम्ती फल फलाउने छन् ।
+\s5
+\v 15 तीतस, जतिजना मसंग छन् तिनीहरुको पनि तिमीलाई अभिवादन भनिदिनु जसले हामीलाई संगी विश्‍वासीको रुपमा माया गर्नु भयो । सबै जनामा कृपा होस् । आमेन ।

58-PHM.usfm

@@ -0,0 +1,44 @@
+\id PHM Unlocked Dynamic Bible
+\ide UTF-8
+\h फिलेमोन
+\toc1 फिलेमोनलाई पावलको पत्र
+\toc2 फिलेमोन
+\toc3 phm
+\mt1 फिलेमोनलाई पावलको पत्र
+
+
+\s5
+\c 1
+\p
+\v 1 म ख्रीष्‍ट येशूको सेवा गर्न कैदी पावल हुँ । म यहाँ हाम्रो संगी विश्‍वासी तिमोथीसँग छु । मैले यो पत्र हाम्रो प्रिय मित्र र सहकर्मी फिलेमोनलाई लेखेको छु ।
+\v 2 मैले यो संगी विश्‍वासी अफियालाई र हामी सँगै एउटा सिपाही झै सेवा गर्ने अर्खिपसलाई पनि लेखिरहेको छु । अनि मैले तिम्रो घरमा भेट्ने, भेला हुने विश्‍वासीहरूको समूहलाई पनि लेखिरहेको छु ।
+\v 3 हाम्रा परमेश्‍वर पिता र हाम्रा पुत्र प्रभु येशू ख्रीष्‍टले तिमीहरू सबैसँग निरन्तर दयापुर्वक व्‍यवहार गर्नु भएको होस् भनि म प्रार्थना गर्दछु । उहाँले तिमीहरूलाई निरन्तर शान्ति दिनुभएको होस् भनि म प्रार्थना गर्छु ।
+\s5
+\v 4 मैले तिम्रो निम्ति प्रार्थना गर्दा परमेश्‍वरलाई सदैव धन्यवाद दिन्छु ।
+\v 5 किनभने तिमीले प्रभु येशू प्रति भरोसा गर्छौ भन्‍ने बारे मैले सुनिरहेको छु । तिमीले सबै विश्‍वासीहरूलाई कतिको प्रेम र सहायता गरिरहेका छौ भन्‍ने बारे पनि मैले सुन्छु ।
+\v 6 तिमीले ख्रीष्‍टमा हामीले भरोसा गरे जति नै भरोसा गर्ने हुनाले हामीले ख्रीष्‍टको सम्बन्धमा दिनुपर्ने हरेक असल थोक तिमीले जान्‍न सक भनि म प्रार्थना गर्छु ।
+\v 7 म धेरै खुशी छु र मलाई ठूलो साहस मिलेको छ, किनभने तिमी, मेरो प्रिय मित्रले परमेश्‍वरको जनहरूलाई प्रेम गर्दै र तिनीहरूलाई सहायता गर्दै आइरहेको छौ ।
+\s5
+\v 8 त्यसैले मैले तिमीले केही कुरा गर्नलाई आग्रह गर्न चाहन्छु । तिमीले के गर्नुपर्छ भनि तिमीलाई आज्ञा गर्ने आधिकार म सँग छ भन्‍नेमा म पूर्णरूपमा विश्‍वास छु किनभने म ख्रीष्‍टको एउटा प्रेरित हुँ ।
+\v 9 तर तिमीले परमेश्‍वरको जनलाई प्रेम गर्छौ भन्‍ने मलाई थाहा भएकोले, मैले तिमीलाई यो गर्नलाई आज्ञा गर्नुको सट्टा आग्रह गर्दछु । ख्रीष्‍ट येशूको सेवा गरेकोले अहिले कैदी भएको म वृद्ध पावलले आग्रह गरिरहेको छु ।
+\s5
+\v 10 तिमीले ओनेसिमसको निम्ति केही गर भनि म तिमीलाई आग्रह गर्छु । ऊ अहिले मेरो एउटा छोरा जस्तो भएको छ किनभने मैले उसलाई यहाँ कैदमा नै ख्रीष्‍टको बारे बताए ।
+\v 11 उसको नाउँको अर्थ “उपयोगी” हो भनि तिमीले जान्दछौ तथापि ऊ बिगतमा उपयोगहीन थियो । तर ऊ अहिले तिमी र म दुवैलाई उपयोगी भएको छ ।
+\v 12 ऊ मेरो निम्ति अति प्रिय भए पनि, मैले उसलाई तिमीकहाँ पठाउदैछु ।
+\v 13 उसले तिम्रो सट्टामा मेरो सेवा गर्नलाई, मैले उसलाई मसँग नै राख्‍नचाहन्थे । मलाई उसको खाँचो छ किन भने ख्रीष्‍ट बारे सन्देशको मेरो प्रचारले नै कैदमा छु ।
+\s5
+\v 14 तर पनि मैले अझै पनि तिमीसँग मागि नसकेकोले र तिमीले पनि उसलाई यहाँ मसँग राख्‍नलाइ अनुमति दिई नसकेकोले मैले उसलाई यहाँ म सँग नराख्‍ने निधो गरे । यदि तिमीले मलाई साँच्चै सहायता गर्न चाहन्छौ भने मात्र तिमीले मलाई सहायता गर्नुपर्छ भन्‍ने मैले निधो गरे ।
+\v 15 सायद तिमीले उसलाई सदाको निम्ति पाउन सक भनेर नै परमेश्‍वरले ओनेसीमसलाई तिमीबाट छुट्टिन दिनुभयो ।
+\v 16 तिमीले उसलाई एउटा दासको रूपमा मात्र नलेऊ । त्यसको सट्टामा तिमीले उसलाई एउटा दासभन्दा बढीकोही भएको पाउछौ । तिमीले उसलाई एउटा संगी विश्‍वासीको रूपमा पाउछौ । ऊ मेरो निम्ति अति प्रिय तर ऊ अझ तिम्रो निम्ति निश्‍चयनै बढी हुनेछन् । किनभने ऊ अहिले एउटा दासको रूपमा तिम्रो मात्र होइन तर ऊ प्रभुको पनि हो ।
+\s5
+\v 17 त्यसैले यदि तिमी र मैले पमेश्‍वरको कामसँगै गरिरहेको छौ भनि विश्‍वास गर्छौ भने तिमीले स्वगत गरे जस्तै उसलाई पनि स्वागत गर ।
+\v 18 यदि उसले तिमीलाई कुनै किसिमको हानी गरेको भए वा तिमी प्रति ऋणी भए, त्यसको निम्ति मलाई जिम्मा लिन देऊ ।
+\v 19 म पावलले यो मेरो आफ्नै हातले लेखिरहेको छु उसले तिमीलाई जे दिनुछ, त्यो म तिमीलाई तिरी दिनेछु । मैले भन्‍न सक्छु कि ओनेसिमस भन्दा तिमी नै म प्रति धेरै ऋणी छौ, किनभने मैले भनेको कुराले तिम्रो आफ्नै जीवन बचाएको छ ।
+\v 20 वास्तवमा मेरो भाइ मलाई प्रभुसँग रमाउन लगाऊ । हामी दुवै ख्रीष्‍टसँग सहभागी भएकोले मेरो मनलाई खुशी बनाऊ ।
+\s5
+\v 21 मैले तिमीलाई यो पत्र लेखेको छु किनभने मैले तिमीलाई जे गर्नु भनिरहेको छु त्यो तिमीले गर्नेछौ भन्‍नेमा म ढुक्क छु । वास्तवमा तिमीले मैले तिमीलाई गर्नलाई भनेको भन्दा पनि धेरै बढी गर्नेछौ भन्‍ने म जान्दछु ,
+\v 22 बस्‍नलाई एउटा पाहुना कोठा पनि तयार बनाऊ किनभने तिमीले मेरो निम्ति प्रार्थना गरेको परिणाम स्वरूप म कैदबाट छुटनेछु र तिमीहरू सबैकहाँ आउनेछु भन्‍ने मैले निर्धक्कसाथ अपेक्ष गर्छु ।
+\s5
+\v 23 ख्रीष्‍ट येशूसँग सहभागी भएकोले मसँग कैदमा कष्‍टभोगी रहने एपाफ्रसले तिमीलाई अभिवादन पाठएका छन् ।
+\v 24 अरू मेरो सहकर्मी मर्कूस, अरिस्ताखर्स र डेमस र लूकाले पनि तिनीहरूको अभिवादन पठाएका छन् ।
+\v 25 प्रभु येशू ख्रीष्‍ट तिमीप्रति निरन्तर दयालु रहनु भनि मैले प्रार्थना गर्छु ।

59-HEB.usfm

@@ -0,0 +1,472 @@
+\id HEB Unlocked Dynamic Bible
+\ide UTF-8
+\h हिब्रू
+\toc1 हिब्रूहरूका निम्ति पत्र
+\toc2 हिब्रू
+\toc3 heb
+\mt1 हिब्रूहरूका निम्ति पत्र
+
+
+\s5
+\c 1
+\p
+\v 1 धेरै समय अघि परमेश्‍वरले हाम्रा पुर्खाहरूसँग अगमवक्‍ताहरूले भनेका र लेखेका द्वारा नै विभिन्‍न तवरले बारम्बार कुरा गर्नुभयो ।
+\v 2 तर अहिले यो अन्तिम युगको सुरुवात हुदै गर्दा, परमेश्‍वरले उहाँको पुत्र द्वारा संचार गर्नु भएको छ । परमेश्‍वरले उहाँलाई सबै थोक स्वामित्वमा ल्याउनलाई चुन्‍नुभएको छ । परमेश्‍वरले उहाँद्वारा नै ब्रह्‍माण्ड सृष्‍टिगर्नुभयो ।
+\v 3 परमेश्‍वरको पुत्र परमेश्‍वरको शाक्तिशाली वैभव को प्रकाश हो । उहाँले साच्‍चै परमेश्‍वरलाई जस्ताको तेस्तै देखाउनु हुन्छ । अस्तित्वमा भएका सबै थोकलाई उहाँले शक्‍तिशाली आज्ञाहरू दिएर तिनीहरूलाई थाम्‍नु हुन्छ । सबै पापहरू क्षमा गरिने कुरा उहाँले हासिल गरिसकेपछि, उहाँ स्वर्गमा उक्लनुभयो, पिताको दाहिने हात पट्टि आदरको सर्वोच्‍च स्थानमा बस्‍नु भयो¸जहा पितासँगै उहाँले शासन गर्नु हुन्छ ।
+\s5
+\v 4 परमेश्‍वरले उहाँको पुत्रलाई जसरी उहाँको नाउँ र अधिकार तिनीहरूको भन्दा अति महान छ, त्यसरी नै उहाँलाई स्वर्गदूतहरू भन्दा अति महान बनाउनु भएको छ ।
+\v 5 धर्मशास्‍त्रले कसैले पनि परमेश्‍वरले उहाँको पुत्रलाई भने जस्तो कुरा कहिल्यै उल्‍लेख गर्दैन: “तिमी मेरो प्रिय पुत्र हो ! आज म तिम्रो पिता हुँ भनी सबैलाई घोषणा गरेको छु ।” अनि उहाँले अर्को धर्मशास्‍त्र खण्डमा भन्‍नु भयो, “म उसको पिता हुनेछु, र ऊ मेरो पुत्र हुनेछ ।”
+\s5
+\v 6 परमेश्‍वरले उहाँको एक मात्रा पुत्र आदर गरिएको पुत्रलाई यस संसारमा ल्याउनु हुदाँ उहाँले आज्ञा गर्नुभयो “मेरा सबै स्वर्गदूतहरूले उसको आराधना गर्नु पर्छ ।”
+\v 7 अनि धर्मशास्‍त्रमा स्वर्गदूतहरूको बारे यसरी लेखिएको छ, “परमेश्‍वरले उहाँको स्वर्गदूतलाई आगोको ज्वाला जस्तै शक्‍ति भएको उहाँको सेवा गर्ने आत्माहरू हुनलाई बनाउनु भयो ।”
+\s5
+\v 8 तर धर्मशास्‍त्रमा, परमेश्‍वरको पुत्रको बारेमा पनि लेखिएको छ: “तपाईं परमेश्‍वरले सदासर्वदा शासन गर्नुहुने छ, र तपाईंले तपाईंको राज्य माथि न्यायपूर्वक शासन गर्नु हुने छ ।
+\v 9 तपाईंले मानिसहरूको धार्मिक कार्यहरूलाई प्रेम गर्नुभयो, र तपाईंले मानिसहरूको पापपूर्ण कार्यहरू घृणा गर्नुभयो । त्यसैले तिमीहरूले आराधना गर्ने परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई अरू कुनै भन्दा पनि धेरै आनन्दित बनाउनु भएको छ ।”
+\s5
+\v 10 उहाँको पुत्र स्वर्गदूतहरू भन्दा श्रेष्‍ठ हुनुहुन्छ भनी हामीले पनि जान्दछौ किनभने परमेश्‍वरको पुत्र बारे धर्मशास्‍त्रमा लेखिएको छ; “प्रभु, सुरुमा पृथ्वीलाई सृष्‍टि गर्ने तपाईंनै हुनुहुन्थ्यो । तपाईंले बाँकी ब्रह्‍माण्ड, ताराहरू र आकाशको सबैथोक पनि बनाउनु भयो ।
+\v 11 यी कुराहरू अस्तित्वमा हुने छैनन्, तर तपाईं सदासर्वदा जीवित रहनु हुनेछ । तिनीहरू कपडा फाटेर गए जस्तै नष्‍ट भएर जाने छन् ।
+\v 12 तपाईंले तिनीहरूलाई पुरानो कपडाझैँ लपेट्नु हुने छ । त्यसपछि तपाईंले ब्रह्‍माण्डमा भएका सबैलाई केही नयाँ कुराको निम्ति परिवर्तन गर्नु हुनेछ, कसैले नयाँ वस्‍त्र लगाए जस्तै । तर तपाईं उस्तै हुनुहुने छ, र तपाईं सदासर्वदा जिउनु हुन्छ ।”
+\s5
+\v 13 परमेश्‍वरले उहाँको पुत्रलाई भने जस्तो स्वर्गदूत लाई कहिल्यै पनि भन्‍नु भएको छैन: “म पछि को महत्त्‍वपूर्ण स्थानमा बस र म सँगै शासन गर । मैले तिमीले तिनीहरू माथि शासन गर्नेलाई तिम्रो शत्रुहरू सबैलाई हराउदा ।”
+\v 14 स्वर्गदूतहरू परमेश्‍वरले तिनीहरूलाई गर्न लाई प्रतिज्ञा गर्नुभए अनुसार चाँडै पूर्ण रूपमा बचाउनु हुने विश्‍वासीहरूको सेवा गर्ने र वास्ता गर्नेलाई पठाउनु भएको आत्माहरू मात्र हुन् ।
+\s5
+
+\c 2
+\p
+\v 1 यसकारण जो धर्मीले परमेश्‍वरको पुत्रको सत्यताको बारेमा सुन्दा गम्भीरता पूर्वक ध्यान देऊ । ताकि त्यो हाम्रो विश्‍वास बिस्तारै नरोकियोस् ।
+\s5
+\v 2 जब स्वर्गदूतले परमेश्‍वरको व्‍यवस्था इस्राएलका मानिसहरूलाई बताए, जे तिनीहरूलाई भनिएको स्‍वीकार्नु थियो । परमेश्‍वरले न्यायपुर्वक सबै जो उहाँको व्यवस्थामा उलंघन गर्नेहरूलाई दण्ड दिनुभो ।
+\v 3 यो सत्य हो, हामीहरू परमेश्‍वरबाट उम्कने छैनौँ; उहाँले हामीलाई कसरी बचाउनु भयो भने बारेका सुसमाचारलाई हामीले बेवास्ता गर्‍यौँ भने उहाँले हाम्रो न्याय गर्नुहुनेछ । यसको बारेमा पहिले प्रभु येशू जसले हामीलाई बताउनु भएको थियो, र चेलाहरू जसले उहाँबाट सुनेका थिए, त्यो उहाँले गर्नुभयो भनी हामीलाई निश्‍चित गराए ।
+\v 4 परमेश्‍वरले पनि हामीहरूलाई यो सन्देश सत्य थियो भनी विश्‍वासीहरूलाई शक्‍तिशाली कार्यहरू दिनुभएर यो कुराहरू सत्य हो भनी प्रमाणित भएको निश्‍चित गराउनु हुन्छ र पवित्र आत्माले पनि धेरै वरदानहरू विश्‍वासीहरूलाई दिनुहुन्छ, जस्तो उहाँले इच्छा गर्नुभए अनुसार तिनीहरूलाई दिनुहुन्छ ।
+\s5
+\v 5 परमेश्‍वरले स्वर्गदूतहरूलाई उहाँले बनाउनु हुने नयाँ संसारको शासक राख्‍नु भएको छ ।
+\v 6 यसबारे कसैले परमेश्‍वरलाई गम्भीरपुर्वक बताए जसरी शास्‍त्रमा त्यसो भनी लेखिएको छ । कतै भनेका छन्, “तपाईंले तिनको बारेमा सम्झनु मानव जातिहरू योग्य छैनन् । तपाईंले तिनीहरूको बारेमा वास्ता गर्नु योग्य छैन ।”
+\s5
+\v 7 तपाईंले मानिसलाई स्वर्गदूत भन्दा अलि तल सृष्‍टि गर्नुभयो तापनि तपाईंले तिनीहरूलाई ठुलो आदर गर्नुभयो, जसरी जनताले राजालाई आदर गर्छ । [नोट: केही पण्डु लिपीहरूमा थपेका छन्: “र तपाईंले तिनलाई तपाईंले बनाउनु भएका कुराहरूको शासक राख्‍नु भयो ।
+\v 8 तपाईंले सम्पूर्ण कुराहरू तिनीहरूको अधीनमा राखी दिनुभयो, “सम्पूर्ण कुराहरू माथि अधिकार गर्नेछन् भन्‍ने परमेश्‍वरले निर्धारण गर्नुभयो । त्यसको अर्थ कोही पनि उहाँको अधीनबाट छोडिने छैनन् । तर अहिले यो वर्तमान समयमा सबै कुराहरू माथि मानव जतिले गरेको हामीहरू देख्दैनौ ।
+\s5
+\v 9 जसरी येशूको बारेमा हामी जान्दछौ, जो यो जीवनमा स्वर्गदूतहरू भन्दा अलि तल देखा पर्नुभयो । किनभने उहाँले कष्‍ट भोग्‍नुभयो र मर्नुभयो, परमेश्‍वरले उहाँलाई सबै भन्दा महत्त्‍वपूर्ण स्थान दिनु भयो । उहाँले येशूलाई सम्पूर्ण मानव जातिको निम्ति मर्नु भयो । किनकि परमेश्‍वरले यसरी दयालु हुनुभएकोले यी भएका हुन् ।
+\v 10 यो ठिक प्रकारले परमेश्‍वरले येशूलाई हाम्रो निम्ति कष्‍ट भोगाई र मृत्युद्वारा पूर्ण बनाउनु भयो । परमेश्‍वर जसले सम्पूर्ण कुराहरूको सृष्‍टि गर्नुभयो र उहाँ नै जस द्वारा यी सम्पूर्ण कुराहरू अस्तित्वमा आए । र येशू नै जो मानिसहरूलाई बचाउनको लागि परमेश्‍वरले योग्य बनाउनु भएको हो ।
+\s5
+\v 11 नै एक हुनुहुन्छ जसले उहाँका मानिसहरूलाई परमेश्‍वरको निम्ति अलग गर्नुभयो, र त्यहीँ मानिसहरू जसलाई परमेश्‍वरले उहाँको अगाडि असल घोषणा गर्नुभयो, सबैको एउटै श्रोत परमेश्‍वर आफैँबाट हो ।
+\v 12 भजनका लेखकले लेखेका छन् त्यहाँ ख्रीष्‍टले परमेश्‍वरलाई भन्‍नुभयो “म मेरो दाजुभाइहरूलाई तपाईं कति प्रभावशाली हुनुहुन्छ भनेर घोषणा गर्नेछु । म विश्‍वासीहरूको समुदायको माझमा तपाईंलाई प्रशंसा गर्नेछु ।
+\s5
+\v 13 र एक जना भविष्यवक्‍ताले अर्को धर्मशास्‍त्रको खण्डमा लेखेका छन ख्रीष्‍टले परमेश्‍वरको बारेमा के भन्‍नुभयो; “म उहाँमा भरोसा राख्‍नेछु” । र अर्को धर्मशास्‍त्रको खण्डमा ख्रीष्‍टले उहाँका जस्तै छोराछोरीहरूका बारेमा भन्‍नुहुन्छ, म र मेरा छोराछोरीहरू जसलाई परमेश्‍वरले मलाई दिनुभएको थाहा छ ।
+\v 14 यसकारण ती जसलाई परमेश्‍वरले उहाँका छोराछोरीहरू भन्‍नु भएको सबै मानवजति हौ, येशू पनि तिनीहरू जस्तै मानव हुनुभयो । शैतानको शक्‍तिले मानिसहरूलाई मर्न डराउने अवस्थामा पुर्‍याएको छ, तर ख्रीष्‍ट मानव हुनु भएर यसरी त्यहाँ उहाँ मर्नु मरेर मृत्युलाई जितेर शैतानलाई शक्‍तिहिन बनाउनु भयो ।
+\v 15 सम्पूर्ण हाम्रो जीवनमा हामी आफैँलाई मृत्युको डर देखि छुटकारा होस् भनी हामीहरू जो सबैलाई स्वतन्‍त्र बनाउन येशूले गर्नुभयो ।
+\s5
+\v 16 किनभने येशू मानव बन्‍नु भयो यो हो कि उहाँ स्वर्गदूतहरूलाई सहयोग गर्न आउनु भएन । यो हामीहरू जसले अब्राहाम जस्तै परमेश्‍वरमा भरोसा राख्‍ने जसलाई उहाँले मदत गर्न चाहनुहुन्छ ।
+\v 17 यसकारण परमेश्‍वरले येशूलाई हामी जस्तै, उहाँका मानव, “दाजुभाइहरू” जस्तै बनाउनु भयो । उहाँ मुख्य पूजाहारी हुनुभयो जसले करुणामय कार्यहरू सबै मानिसहरूलाई गर्नुभयो र जसले परमेश्‍वरको निम्ति विश्‍वास योग्य कार्यहरू गर्नुभयो, यसकारण उहाँ मानिसहरूका पापका निम्ति मरेर परमेश्‍वरको लागि मानिसहरूलाई क्षमा गर्ने बाटो बनाउनु भयो ।
+\v 18 येशू सहायता गर्नलाई योग्य हुनुहुन्छ ती जोहरू परिक्षाको पापमा पर्नेहरूलाई किनभने उहाँ आफैँले कष्‍ट भोगेर पापको परिक्षामा पर्नुभयो, हामीहरू परिक्षित भए जस्तै ।
+\s5
+
+\c 3
+\p
+\v 1 मेरा संगी-विश्‍वासीहरू हो, परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई उहाँको आफ्नो हुनको लागि अलग गर्नु भइ चुन्‍नु भएको छ । यसकारण येशूलाई विचार गर । उहाँ हाम्रो निम्ति परमेश्‍वरका प्रेरित हुनुहुन्छ र उहाँ प्रधान पूजाहारी हुनुहुन्छ जसलाई हामी सँग सँगै उहाँलाई विश्‍वास गर्छौँ भनी भन्छौ ।
+\v 2 उहाँले विश्‍वासयोग्य भइ परमेश्‍वरको सेवा गर्नुभयो जसले उहाँलाई चुन्‍नु भयो जसरी मोशाले विश्‍वासयोग्य भइ परमेश्‍वरका सबै मानिसहरूको सेवा गरे जसलाई हामी परमेश्‍वरको घराना भन्छौ ।
+\v 3 जसरी प्रत्येक घर कसैद्वारा बनाइन्छ त्यसरी नै परमेश्‍वरले सब थोक बनाउनु भयो ।
+\v 4 यसकारण परमेश्‍वरले यसरी विचार गर्नुभयो कि ख्रीष्‍ट येशूलाई मानिसहरूले मोशालाई गरको आदर भन्दा धेरै आदर गर्नु उहाँ योग्य हुनुहुन्छ जसरी एक जनाले घर बनाउने छ र ऊ मानिसहरूले आदर गर्न लायक हुन्छन् कि बनिएको घरलाई इज्जत गर्नु पर्छ ।
+\s5
+\v 5 जसरी दासले विश्‍वासयोग्यताका साथ उसको मालिकको सेवा गर्छ, त्यसरी नै परमेश्‍वरका मानिसहरूलाई सहायता गरेर मोशाले परमेश्‍वरको विश्‍वासयोग्य भएर उहाँको सेवा गरे यसकारण येशूले पछि भन्‍नु हुने कुरा मोशाले प्रमाणित गरे ।
+\v 6 तर ख्रीष्‍ट नै परमेश्‍वरका मानिसहरू माथि शासन गर्ने हुनुहुन्छ यदि हामीले साहसका साथ येशूमा निरन्तर विश्‍वास गर्छौँ र उहाँले जे गर्न प्रतिज्ञा हाम्रो लागि गर्नु भएको छ सो सबै गर्नुहुन्छ भनी हामी ढुक्‍कसँग आशा गर्छौँ भने उहाँले शासन गर्नुहुने मानिसहरू चाहिँ हामीहरू नै हुनेछौँ ।
+\s5
+\v 7 पवित्रा आत्माले भजनकारलाई धर्माशास्‍त्रमा इस्राएलीहरूका लागि तलका वचन लेख्‍न अभिप्रेरित गर्नुभयो: “जब परमेश्‍वर तिमीहरूसँग बोल्नु भएको सुन्छौ, तब
+\v 8 तिम्रा पुर्खाहरूले उजाड स्थानमा उहाँको विरुद्धमा विद्रोह गरे झैँ उहाँको आज्ञा पालन गर्न तिमीहरूका हृदय कठोर नपार ।
+\s5
+\v 9 तिम्रा पुर्खाहरूले चालिस वर्ष सम्म मैले गरेका आश्‍चर्यकर्म देखेता पनि उनीहरूसँग म धैर्यवान हुन्छ कि हुदैन भनेर हेर्नका लागि उनीहरूले कैयौ पल्ट मेरो परिक्षा गरे ।
+\v 10 त्यसकारण म ती मानिसहरूसँग नाराज भएँ र उनीहरूका बारेमा यसरी भने “उनीहरू मसँग कहिल्यै विश्‍वासयोग्य छैनन्, मैले चाहेको जस्तो जीवन जिउन उनीहरूले कहिल्यै बुझ्दैनन् ।
+\v 11 म उनीहरूसँग रिसाए र गम्भीर भएर यसरी भने “उनीहरू कनान देशमा प्रवेश गर्ने छैनन् र जहाँ उनीहरू विश्राम गर्न मैले दिने थिए ।
+\s5
+\v 12 यसकारण संगी-विश्‍वासीहरू हो, होशियार बस कि हृदयमा दुष्‍टता भएकोले कोही पनि ख्रीष्‍टमा भरोसा गर्न नछोड जसले वास्तवमा जिउदो हुनुहुने परमेश्‍वरलाई इन्कार गर्न लगाउँछ ।
+\v 13 बरु तिमीहरू प्रत्येक दिनदिनै एकले अर्कोलाई मौका हुदा नै उत्साह दिनुपर्छ । यदि तिमीहरू हठी हुन्छौ भने कसैले तिमीलाई धोका दिइकन् पाप गर्न लाउने छन् ।
+\s5
+\v 14 अहिले उहाँमा यदि हामीले पहिलो पल्ट उहाँमा भरोसा गरेको समयदेखि हामी मर्ने समयसम्म गम्भीर तथा भरोसाका साथ निरन्तर उहाँमा गरिरहन्छौँ भने हामी ख्रीष्‍टसँग सहभागी हुन्छौँ ।
+\v 15 भजनकारले धर्माशास्‍त्रमा परमेश्‍वरले भन्‍नु भएको कुरा यसरी लेखे “जब तिमीहरूसँग म बोल्दै गरेको तिमीहरूले सुन्छौ तब तिम्रा पुर्खाहरूले मेरो विरुद्धमा विद्रोह गरे झैँ मेरो आज्ञापालन गर्ने हठी नहोओ ।”
+\s5
+\v 16 यो को थियो जसले उनीहरूसँग परमेश्‍वर बोल्नु भएको सुनेता पनि परमेश्‍वरको विरुद्धमा विद्रोह गरे सो तिमीहरूले याद राख । उनीहरू परमेश्‍वरका मानिसहरू थिए जसलाई मोशाले मिश्रदेखि अगुवाइगरी ल्याएका थिए ।
+\v 17 र यो याद राख कि उनीहरूको थिए जससँग परमेश्‍वर चालिस वर्ष सम्म नाराज हुनुभयो । उनीहरू परमेश्‍वरका मानिसहरू थिए जसले पाप गरे र जसका मृत शरीर उजाडस्थानमा यत्रतत्र छरिएका थिए ।
+\v 18 र उनीहरूका बारेमा सम्झना गर जसलाई परमेश्‍वरले गम्भीर हुनु भइ यसरी बोल्नुभयो, “उनीहरू त्यस भूमिमा प्रवेश गर्ने छैनन् जहाँ मैले उनीहरूलाई विश्राम दिन्‍थे । परमेश्‍वरको आज्ञापालन नगर्ने इस्राएलीहरू तिनीहरू नै थिए ।
+\v 19 त्यसकारण, त्यस उदाहरणबाट हामी यो बुझ्दछौँ कि परमेश्‍वरमा उनीहरूले भरोसा नगरेकोले उनीहरू त्यस भूमिमा प्रवेश गर्न असमर्थ बने जहाँ परमेश्‍वरले उनीहरूलाई विश्राम गर्न दिनु हुने थियो ।”
+\s5
+
+\c 4
+\p
+\v 1 परमेश्‍वरले प्रतिज्ञा गर्नु भएको छ कि हामी विश्राम गर्ने छौँ, तर हामी होसियार हुनु पर्छ, किनकि हामीले परमेश्‍वरको विश्राम स्थान गुमाउन सक्छौँ ।
+\v 2 येशूले कसरी हामीलाई परमेश्‍वरको विश्राम दिनु हुन्छ भन्‍ने सु-समाचार हामीले सुनेका छौँ, जसरी इस्राएलीहरूले कनानमा विश्राम गर्ने छन् भन्‍ने परमेश्‍वरको प्रतिज्ञा सुने तर जसरी इस्राएलीहरू धेरैलाई यो सन्देशले काम गरेन किनकि तिनीहरूले यहोशू र कालेबले जस्तै परमेश्‍वरलाई भरोसा गरेनन्, यदि हामीले परमेश्‍वरमा भरोसा गरेनौ भने येशूको बारेमा सु-समाचारले सहायता गर्ने छैन ।
+\s5
+\v 3 हामी जसले ख्रीष्‍टमा विश्‍वास गरेकाहरू विश्राम को स्थानमा प्रवेश गर्ने छौँ किनकि परमेश्‍वरले भन्‍नु भयो, “किनकि म इस्राएलको मानिसहरूसँग रिसाएको थिए मैले गम्भीर रूपमा घोषणा गरे, मैले तिनीहरूलाई विश्राम गर्न दिन लागेको भूमिमा तिनीहरू प्रवेश गर्ने छैनन् ।” उहाँको योजनाहरू उहाँले संसार सृष्‍टि गर्ने समयमा सिध्याउनु भएको भए तापनि यद्यपि परमेश्‍वरले यो भन्‍नु भयो ।
+\v 4 छ दिन सम्म सृष्‍टि गरिसके पछि सातौँ दिनको बारेमा धर्मशास्‍त्रमा लेखिएको थियो त्यसैले यो सत्य देखाउदछ: “जब सातौँ दिनमा, उदाएको सबै थोकको सृष्‍टि गर्ने काम बाट परमेश्‍वरले विश्राम लिनु भयो ।”
+\v 5 तर फेरी ध्यान देऊ जे परमेश्‍वरले इस्राएलीहरूको विषयमा भन्‍नु भयो जुन मैले पहिल्यै उल्लेख गरे: “तिनीहरू त्यो भूमिमा प्रवेश गर्ने छैनन् जहाँ मैले तिनीहरूलाई विश्राम दिन खोजेको थिए ।”
+\s5
+\v 6 केही मानिसहरू अझै परमेश्‍वरको विश्राममा प्रवेश गर्छन् तर इस्राएलीहरू जसले पहिले तिनीहरूको विश्राम गर्ने छन् भनेको परमेश्‍वरको प्रतिज्ञा सुने तिनीहरू ती विश्राम स्थानमा प्रवेश गरेनन्, किनकि तिनीहरूले परमेश्‍वरलाई विश्‍वास गर्न इन्कार गरे ।
+\v 7 तर परमेश्‍वरले अर्को समय तोकिदिनुभयो । हामी त्यो विश्राम स्थानमा प्रवेश गर्न सकौँ भनी त्यो समय यही हो ! त्यो समय हो भन्‍ने हामी जान्दछौँ किनकि जब मरूभूमिमा इस्राएलीहरूले परमेश्‍वरको विरूद्धमा विद्रोह गरेको धेरै समय पछि परमेश्‍वरले राजा दाऊदलाई मैले पहिल्यै उल्लेख गरेको कुरा लेख्‍न लगाउनु भयो । “अहिले, जब तिमीहरूलाई परमेश्‍वरले के भनी रहनु भएको छ भन्‍ने कुरा तिमीहरू बुझ्छौ, उहाँलाई अटेर गरी आज्ञापालन नगर्ने नहो ।”
+\s5
+\v 8 यदि यहोशूले इस्राएलीहरूलाई विश्राम गर्ने स्थानमा डोर्‍याएको थिए भने, परमेश्‍वरमा हामी विश्राम गर्न सक्छौँ भनी त्यो विषयमा पछि बोल्नु हुने थिएन । त्यसकारण हामीलाई थाहा छ परमेश्‍वरले अर्को समयको विषयमा बोल्दै हुनुहुन्थ्यो जब परमेश्‍वरमा सबै प्रतिज्ञाहरू हुने धेरै पछिको समयको बारेमा बोल्ने थिएनन् ।
+\v 9 त्यसैले जसरी परमेश्‍वर सबै कुराको सृष्‍टि गरी सक्‍नु भएपछि सातौँ दिनमा विश्राम गर्नुभयो त्यहाँ पनि समय छ जब परमेश्‍वरका मानिसहरू अनन्त सम्म विश्राम गर्ने छन् ।
+\v 10 जसरी परमेश्‍वरले सबै थोकको सृष्‍टि गर्ने काम सके पछि विश्राम गर्नुभयो, त्यसै गरी परमेश्‍वरको विश्राम स्थानमा प्रवेश गर्ने हरेकले उसको कामबाट विश्राम गरेको ।
+\v 11 त्यसैले हामी ख्रीष्‍टलाई पछ्याउदै परमेश्‍वरको विश्राम स्थानमा प्रवेश गर्छौँ ताकि ती आज्ञाकारी मानिसको उदाहरणले हामीलाई प्रभाव नगराओस् जुन कुराले हामीलाई पतन गराउँछ ।
+\s5
+\v 12 परमेश्‍वरको सन्देश जीवित छन् र हाम्रो मानव मस्तिष्कमा शक्‍तिशाली रूपमा गहिरो प्रभाव पार्छ र हामीलाई जीवित बनाउने अङ्ग बाट छुटयाँउँछ जो परमेश्‍वरसँग पुग्छ त्यो तरवार जस्तो हो जसले हाम्रो भित्रि हड्डीहरूको जोर्नीलाई काटेर छुट्टयाउँछ । परमेश्‍वरको वचनले हाम्रो हृदयहरू भित्र के छ हाम्रो सोचाई र नियतमा के ठिक छ र के बेठिक छ भन्‍ने कुरा उदाङ्ग पार्छ ।
+\v 13 परमेश्‍वरलाई सबैको बारेमा सबैथोक थाहा छ । उहाँबाट कुनै कुरा छिपेको छैन । सबै कुरा पूर्ण रूपमा उहाँमा उदाङ्ग पारिएको छ र हामी कसरी जियौँ भन्‍ने कुरा उहाँको सामुन्‍ने हिसाब किताब दिनु पर्छ ।
+\s5
+\v 14 त्यसैले हामीसँग एक महान प्रधान पूजाहारी हुनुहुन्छ, जो परमेश्‍वरको उपस्थितिमा फर्कनु हुदा स्वर्गमा भएर उचालिनु भयो । उहाँ परमेश्‍वरको पुत्र येशू हुनुहुन्छ । यसकारण हामी साहसपूर्वक खुल्ला रूपमा भनौ कि हामी ख्रीष्‍ट येशूमा भरोसा गर्छौँ ।
+\v 15 हाम्रा महान पूजाहारी वास्तवमा हामीमा दयालु हुनसक्‍नुहुन्छ र हामीलाई उत्साह गर्नु हुन्छ हामी जो सजिलैसँग पाप गर्न सक्छौँ, किनकि शैतानले पनि उहाँलाई सबै प्रकारबाट पाप गर्ने परिक्षामा पार्‍यो जसरी उसले हामीलाई पाप गर्न लगाउँछ-तर उहाँले पाप गर्नु भएन ।
+\v 16 त्यसैले हामी सहासपूर्वक येशूमा आऊ जसले स्वर्गबाट राज्य गर्नु हुन्छ र हाम्रो लागि यो गर्नु हुन्छ जुन हामी योग्यका छैनौ, ताकि उहाँले दया पुर्वक हामीलाई सहायता गर्नु भएको होस् र हामीलाई उहाँको खाचो पर्दा हामीमा कृपा गर्नु भएको होस् ।
+\s5
+
+\c 5
+\p
+\v 1 परमेश्‍वरले प्रधान पूजाहारी चुन्‍नु हुन्छ, उहाँले मानिसहरूको माझाबाट चुन्‍नु हुन्छ उसले मानिसहरूका निम्ति परमेश्‍वरको सेवा गर्नु पर्दछ; मानिसहरूको पापको निम्ति उसले परमेश्‍वरलाई दानहरू र पशुबलिहरू चढाउनु पर्दछ
+\v 2 परमेश्‍वरको बारेमा थोरै मात्र जानेका र परमेश्‍वरको विरुद्वमा पाप गर्नेहरू प्रति प्रधान पूजाहारी कोमल हुन् सक्‍नु पर्दछ यो हो किन भने प्रधान पूजाहारी स्वंयम पनि पापका सन्दर्भमा कमजोर हुन्छन् ।
+\v 3 परिणाम स्वरूप अरू मानिसलेझैँ उसले पाप गर्ने हुनाले उसले पनि पशुबलि गर्नु पर्दछ ।
+\s5
+\v 4 आफ्नै आदरको निम्ति कसैले पनि प्रधान पूजाहारी हुने निर्णय गर्न सक्दैनन् बरु परमेश्‍वरले हरेक मानिसलाई प्रधान पूजाहारी हुन चुन्‍नु हुदँछ जसरी उहाँले हारुनलाई पहिला प्रधान पूजाहारी हुन् चुन्‍नु भयो ।
+\v 5 त्यसै प्रकारले येशूले पनि प्रधान पूजाहारी भएर आफैँलाई आदर गर्नु भएन बरु उहाँको बारेमा भजनसँग्रहका लेखकले धर्मशास्‍त्रमा भनेझैँ परमेश्‍वर पिताले उहाँलाई नियुक्त गर्नुभयो । “तिमी मेरा पुत्र हौ ! म तिम्रो पिता हुँ भनी आज मैले घोषणा गरेको छु ।”
+\s5
+\v 6 उहाँले ख्रीष्‍टको बारेमा बताउनु भयो जुन कुरा धर्मशास्‍त्रको अर्को खण्डमा भजनसँग्रहका लेखकले लेखे: “जसरी मल्किसेदेक पूजाहारी थिए त्यसरी नै तपाईं अनन्तको पूजाहारी हुनुहुन्छ”
+\s5
+\v 7 जब सम्म ख्रीष्‍ट संसारमा रहनु भयो, उहाँले ठुलो रोदन र आँशुका साथमा परमेश्‍वरसँग प्रार्थना गर्नुभयो उहाँलाई मनैबाट बचाउन सक्‍नुहुने परमेश्‍वरलाई उहाँले बिन्ति गर्नुभयो परमेश्‍वरले उहाँको प्रार्थना सुन्‍नु भयो किनभने ख्रीष्‍टले उहाँलाई आदर गर्नुभयो र उहाँको आज्ञाकारी हुनुभयो ।
+\v 8 ख्रीष्‍ट परमेश्‍वरको आफ्नै पुत्र भएता पनि उहाँले कष्‍टहरू र मृत्यु सम्मै आज्ञाकारी हुन् सिक्‍नु भयो ।
+\s5
+\v 9 उहाँले गरोस् भनी परमेश्‍वरले चाहेको सम्पूर्ण कुराहरू पुरा गरी उहाँले अहिले उहाँका आज्ञाकारी हुने सबैलाई पूर्ण रूपमा अन्‍नतका लागि बचाउन उहाँ सक्षम हुनुभएको छ ।
+\v 10 जसरी मल्किसेदेक पूजाहारी थिए यसै प्रकारले परमेश्‍वरले उहाँलाई हाम्रो पूजाहारी हुन् नियुक्त गर्नुभयो ।
+\v 11 कसरी ख्रीष्‍ट मल्किसेदेका जस्तै हुनु हुन्थ्यो भन्‍ने बारेमा तिमीहरूलाई भन्‍नु धेरै छ तथापि तिमीहरूको समझशक्‍ति साह्रै ढिला भएकोले तिमीहरूलाई बुझाउन मलाई साह्रै गार्‍हो भएको छ ।
+\s5
+\v 12 तिमीहरू धेरै पहिले ख्रीष्‍टियन भयौ अहिले सम्म त तिमीहरूले अरूहरूलाई परमेश्‍वरको सत्यताको शिक्षा दिने भइसक्‍नु पर्ने थियो । तर अझै पनि तिमीहरूलाई कसैले धर्मशास्‍त्रबाट परमेश्‍वरको वचनको आधारभूत सत्यताहरू सुरुबाटै सिकाउनु पर्छ नानीहरूलाई दुधको आवश्यकता भएझैँ तिमीहरूलाई आधारभूत सत्यताको आवश्यकता छ । तिमीहरू अरू कठिन कुराहरू सिक्‍नलाई तयार छैनौ; ती कुराहरू परिपक्‍क मानिसका लागि ठोस आधार हो ।
+\v 13 सम्झकि जसले अझै आधारभुत सत्यताको कुराहरू सिक्दैछन् तिनीहरूले परमेश्‍वरले भन्‍नु भएको धर्मी ठहरिने विषय के हो बुझ्दैनन् । नता तिनीहरूले सही र खराब नै छुट्याउन सक्छन् ।
+\v 14 तर अति कठिन आत्मिक सत्यताहरू चाहिँ परमेश्‍वरलाई राम्रो प्रकारले चिन्‍ने मानिसहरूका लागि हो जस्तो ठोस खान वयस्कहरूका लागि हो तिनीहरू के असल हो र के खराब हो सो छुट्याउन सक्छन् किनकि तिनीहरू के ठिक हो र के बेठिक हो भन्‍ने कुराको सिकाईद्वारा तिनीहरूले आफैँलाई तालिम दिएका हुन्छन् ।
+\s5
+
+\c 6
+\p
+\v 1 त्यसकारण हामीले ख्रीष्‍टको बारेमा सुरुमा नै सिकेका कुराहरूमा छलफल गरिरहनु हुँदैन ।
+\v 2 ती कुराहरू जो सबै विश्‍वासीहरूले सुरुमा नै सिक्‍नुपर्दछ । ती मध्येका केही कुराहरू कसरी पाप गरिरहन छोड्ने र परमेश्‍वरमा विश्‍वास गर्न कसरी सुरु गर्ने भन्‍ने हुन् । केही कुराहरू महत्त्‍वपूर्ण पनि छन्: हामीले बप्‍तिष्मा विभिन्‍न प्रकारको बारेमा सिकाउँछौँ, एक अर्कामा हात राख्दा खेरि हामीले प्रायजसो कि प्रार्थना गर्दछौँ, परमेश्‍वरले हामीलाई सबैलाई मृत्युबाट कसरी जीवित पार्नुहुनेछ र हरेकलाई सधैँभरि रहिरहने न्याय कसरी गर्नुहुनेछ भन्‍ने बारेमा पनि महत्त्‍वपूर्ण छन् ।
+\v 3 निश्‍चय नै यदि परमेश्‍वरले हामीलाई यसो गर्न मौका दिनुभयो भने हामी यी कुराहरू पछि फेरी गर्नेछौँ । तर अहिले हामीले ती कुराहरू बुझ्‍नलाई कठिन छन् तिनको बारेमा छलफल गर्नुपर्दछ । ती कुराहरू यस्ता हुन् जसले हामीलाई जेसुकै हुन आए तापनि सबै समयमा ख्रीष्‍टमा विश्‍वास राखिरहन सहायता गर्नेछन् ।
+\s5
+\v 4 यसो गर्न महत्त्‍वपूर्ण किन छ भन्‍ने विषयमा म व्याख्या गर्नेछु । केही मानिसहरूले ख्रीष्‍ट बारेको सन्देशलाई एक पटक बुझेका हुन्छन् । तिनीहरूले परमेश्‍वरले तिनीहरूलाई क्षमा दिनु, ख्रीष्‍टले तिनीहरूलाई प्रेम गर्नु र पवित्र आत्माबाट तिनीहरूले वरदान पाउनु के हो भन्‍ने बारेमा सिके ।
+\v 5 तिनीहरूले परमेश्‍वरको सन्देश तिनीहरूमा असल छ भन्‍ने पाए । र तिनीहरूले भविष्यमा शक्‍तिशाली रूपमा कसरी काम गर्नुहुनेछ भन्‍ने सिके ।
+\v 6 तर अहिले, यदि यी मानिसहरूले ख्रीष्‍टलाई इन्कार गर्दछन् भने कोही पनि तिनीहरूलाई पाप गरिरहनबाट रोक्‍न र उहाँमा फेरी विश्‍वास राख्‍ने कुरामा मनाउन सक्षम हुनेछैन । यो किन हुन्छ भन्दा खेरि चाहिँ ती मानिसहरूले परमेश्‍वरको पुत्रलाई उहाँको क्रूसमा फेरी किल्ला ठोके जस्तै हो । तिनीहरू मानिसहरूलाई अरूका अगाडि ख्रीष्‍टलाई तिरस्कार गर्न लगाउँछन् ।
+\s5
+\v 7 यस बारेमा विचार गर: परमेश्‍वरले भूमिको आशिष्‌‌ दिनु भएको छ जसमा पानी बारम्बार परिरहेको छ र जसमा किसानहरूको निम्ति बोट-बिरुवाहरू उम्रन्छन् ।
+\v 8 तर परमेश्‍वरमा आज्ञाकारी नहुने विश्‍वासीहरूलाई के हुनेछ त भन्दा खेरि यो चाहिँ केवल काँडाहरू र काडेदार वनस्पतिहरू भूमिमा उम्रिए जस्तै हो । यस्तो भूमिमा बेकामको हुन्छ । यो यस्तो भूमि बनेको हुन्छ कि जसलाई किसानले श्राप दिनेछन् र जसका बिरुवाहरू तिनीहरूले लगेर जलाउनेछन् ।
+\s5
+\v 9 प्रिय मित्रहरू, तिमीहरू देख्‍न सक्दछौ कि मैले तिमीहरूलाई ख्रीष्‍टलाई इन्कार नगर्न चेतावनी दिइरहेको छु । त्यसै समयमा म विश्‍वस्त छु कि तिमीहरूले यो भन्दा असल गरिरहेका छौ । जसलाई परमेश्‍वरले बचाउनु भएको छ तिनीहरूका निम्ति तिमीहरूले सही काम गरिरहेका छौ ।
+\v 10 परमेश्‍वर सधैँ ठिक तरिकाले काम गर्नुहुने भएको कारणले तिमीहरूले उहाँको निम्ति गरेका सबै कामको उपेक्षा गर्नुहुनेछैन । तिम्रो संगी-विश्‍वासीहरूलाई तिमीले कसरी प्रेम गरेका र सहायता गरिरहेका छौ भन्‍ने कुराको उहाँले उपेक्षा गर्नुहुनेछैन ।
+\s5
+\v 11 अन्त्यसम्मै तिमीहरूले यस्तै मेहनत देखाऊ भन्‍ने हामी ठुलो इच्छा राख्दछौ ताकि उहाँले प्रतिज्ञा गर्नुभएका सबैथोक तिमीहरूले प्राप्‍त गर्नेछौ भन्‍ने कुरामा तिमीहरू विस्वस्त हुनसक ।
+\v 12 तिमीहरू अल्छी भएको म चाहन्‍न । यसको सट्टामा अरू विश्‍वासीहरूले जे गरेका छन् त्यो तिमीहरूले गरेको म चाहन्छु । ती विश्‍वासीहरू जसले परमेश्‍वरले तिनीहरूलाई प्रतिज्ञा गर्नुभएको कुराहरू प्राप्‍त गरिरहेको छन् किनभने तिनीहरूले उहाँमाथि विश्‍वास गरे र धिरजी भए ।
+\s5
+\v 13 जब परमेश्‍वरले अब्राहामको निम्ति महान कामहरू गर्ने प्रतिज्ञा गर्नुभयो त्यस बेला उहाँभन्दा महान केही थिएन जससँग उहाँले आफैँलाई ती कामहरू गर्नलाई जोड दिन सक्‍नुहुन्थ्यो । त्यसैले उहाँले आफैँलाई सोध्‍नुभयो ।
+\v 14 त्यसपछि उहाँले अब्राहामलाई भन्‍नुभयो, “म तिमीलाई निश्‍चय नै आशिष्‌‌ दिनेछु र, निश्‍चय नै तिम्रा सन्तानहरूको संख्यालाई ठुलोमात्रामा वृद्धि गराउनेछु ।”
+\v 15 त्यसैले अब्राहामले परमेश्‍वरमा उहाँले जे गर्छु भन्‍ने प्रतिज्ञा गर्नुभएको थियो त्यसैले धैर्यसाथ पर्खिए ।
+\s5
+\v 16 मनमा यो विचार गर की जब मानिसहरूले कुनै कुराको प्रतिज्ञा गर्दछन्, तब यदि तिनीहरूले प्रतिज्ञा गरेको कुरा पुरा गर्दैनन् भने तिनीहरूले एक जना महत्त्‍वपूर्ण व्‍यक्तिलाई तिनीहरूलाई दण्ड दिनलाई बोलाउँछन् । यसरी नै प्राय जसो तिनीहरूले विवादलाई सुल्झाउँछन्
+\v 17 त्यसैले परमेश्‍वरले हामीलाई स्पष्‍ट प्रकारले यो देखाउन चाहनुहुन्छ कि उहाँले प्रतिज्ञा गर्नुभएको छ त्यो कुरा तिनीहरूले पाउनेछन् र उहाँले भन्‍नुभएको कुरा उहाँले बदल्नुहुने छैन । उहाँले भन्‍नुभयो कि यदि उहाँले शपथ खानुभएको कुरा गर्नुभएन भने उहाँले आफैँलाई दोषी घोषणा गर्नुहुनेछ ।
+\v 18 उहाँले हामीलाई बलियो उत्साह दिनको लागि गर्नुभयो । किनभने उहाँले दुईवटा कुरा गर्नुभएको छ जुन परिवर्तन हुँदैन: उहाँले हामीलाई सहायता गर्ने प्रतिज्ञा गर्नुभयो, र उहाँले यो भन्‍नु भयो कि यदि उहाँले हामीलाई सहायता गर्नुभएन भने उहाँले आफैँलाई दोषी घोषणा गर्नुहुनेछ । अब परमेश्‍वर झूटो बोल्नसक्‍नुहुन्‍न । त्यसै कारण हामीले उहाँमाथि भरोसा राखेका छौँ र अब यसैलाई निरन्तर गर्नका लागि हरेकसँग कारण छ ।
+\s5
+\v 19 हो, परमेश्‍वरले हामीलाई जे गर्छु भनेर प्रतिज्ञा गर्नुभएको छ त्यो प्राप्‍त गर्छौँ भन्‍ने हामीलाई दृढ आशा राख्दछौँ । यो यस्तो हो कि यदि हामी एउटा जहाज हौँ भने यसको लङ्गरले हामीलाई एक ठाउँमा स्थिर प्रकारले प्रक्रिराखेको छ । हामीलाई पक्रने हामीले दृढ आशा गरेको व्‍यक्ति येशू हुनुहुन्छ । किनभने उहाँ परमेश्‍वरको अति नजिकको उपस्थितिमा जानुभएको छ । त्यसैकारण उहाँ प्रधान पूजाहारीहरू जस्तै हुनुहुन्छ जो परमेश्‍वरको उपस्थिति रहने पर्दा पछाडिको मन्दिरको भित्रि भागमा जानुहुन्छ ।
+\v 20 हामीलाई पनि परमेश्‍वरको उपस्थितिको उही स्थानमा प्रवेश गर्न अनुमति दिनको लागि येशू ख्रीष्‍ट हामी भन्दा अगाडि नै उहाँको उपस्थितिमा जानुभयो । प्रधान पूजाहारी मल्किसेदक जस्तै येशू पनि सदाको लागि प्रधान पूजाहारी बन्‍नुभएको छ ।
+\s5
+
+\c 7
+\p
+\v 1 अब यी मानिस मेल्किसेदेकको विषयमा अरू भन्‍न चाहन्छु उनी थिए सालेम राजाका र संसार शासन गर्ने परमेश्‍वरका पूजाहारी पनि थिए चारवटा राजाका सेनाहरूलाई हराएर घर फर्कदै गर्दा अब्राहाम र उनका मानिसलाई उनले बाटोमा भेटेका थिए । मेल्किसेदेकले अब्राहामलाई आशिष्‌‌ दिए ।
+\v 2 त्यसपछि लडाइमा जितेर ल्याएका सबै चिजहरूको दशांस उनलाई दिए । मेल्किसेदेकको नामको अर्थ पहिलो धर्मिकताले शासन गर्ने राजा” सालेमको अर्थ जसरी शान्ति हो उहाँको नामको अर्थ “शान्तिपूर्ण शासन गर्ने राजा”
+\v 3 मेल्किसेदेकको विषयमा धर्मशास्‍त्र उनको बुबा आमा वा पुर्खाहरू केही को विषय जानकारी दिदैनन् । उनी कहिले जन्मे वा कहिले मरे भन्‍ने विषयमा जानकारी दिन्छ । उनी सदाकालका लागि पूजाहारी भएका हुन भन्‍ने देखिन्छ यो प्रकारको हेर्दा उनी परमेश्‍वरका पुत्र झैँ हुनुहुन्थ्यो ।
+\s5
+\v 4 मेल्किसेदेक कति महान व्‍यक्ति थिए भन्‍ने कुरा नाम चलेका हाम्रा पुर्खा अब्राहामले राजाहरूलाई लडाईमा जितेर ल्याएका सब भन्दा असल चिजहरूको दशांस दिएका थिए भने यथार्थलाई बुझेर महसुस गर्न सकिन्छ ।
+\v 5 मोशालाई परमेश्‍वरले दिएको व्यवस्था अनुसार, अब्रहामका पुस्ताका लेवी जो पूजाहारीहरू थिए तिनीहरूले परमेश्‍वरका मानिसहरू तिनीहरू कै नातेदारहरू, अर्थात् यी मानिसहरू अब्राहामकै संगी पुस्ताहरूका थिए तिनीहरूबाट नै दशांस लिनु पर्छ ।
+\v 6 तर यी मानिस मेल्किसेदेक जो लेवीका सन्तान थिएनन् उनले अब्राहामबाट सबै कुराको दशांस प्राप्‍त गरे ।
+\s5
+\v 7 अब हामी सबैलाई थाहा छ अझ विशेष व्‍यक्ति मेल्किसेदेकले अब्राहामलाई आशिष्‌‌ दिए । यसैबाट हामीलाई थाहा हुन्छ । मेल्किसेदेक अब्राहाम भन्दा महान व्‍यक्ति थिए ।
+\v 8 पूजाहारीहरूको विषयमा कुरा गर्दा लेवीका पुस्ता पूजाहारी सबै मानिस थिए । तर पनि उनीहरूले दशांस प्राप्‍त गरे तर मेल्किसेदेकको विषयमा कुरा गर्दा उनले सबै कुराको दशांस प्राप्‍त गरे यो परमेश्‍वरले नै साक्षी दिए जस्तो हो कि मेल्किसेदेक अझै जीवित छन् किनभने वचनले उहाँको मृत्युको विषयमा कुरा गर्दैन ।
+\v 9 र जसरी लेवी आफैँ र उनको सन्तान सबै पूजाहारीले मानिससँग बाट दशांस लिएर मेल्किसेदेकलाई नै दशांस दिएको जस्तै हो किनभने तिनीहरूका पुर्खा अब्राहामले मेल्किसेदेकलाई दशांस बुझाएका थिए । र सबै पूजाहारीहरूले मेल्किसेदेक अब्राहाम भन्दा महान थिए भनेर मानीलिन्छन् ।
+\v 10 यो ठिक हो किनभने लेवी र उनका सन्तान अब्राहामको शरीरमा नै थिए जब अब्राहामले मेल्किसेदेकलाई भेटे ।
+\s5
+\v 11 परमेश्‍वरले उहाँका मानिसहरूलाई व्‍यवस्‍था दिदा त्‍यही समयमा पूजाहारीहरूलाई पनि नियमहरू दिनुभएको थियो । यदि हारुन र उनका पूर्खा लेवीका पुस्ता पूजाहारीहरूले व्यवस्थाको उलंघन गर्दा परमेश्‍वरले उनीहरूलाई क्षमा दिन सक्थे भने तिनै पूजाहारी पर्याप्‍त हुने थिए र त्यो अवस्थामा मेल्किसेदेक जस्तो अरू पूजाहारीको आवश्यकता पर्ने थिएन ।
+\v 12 तर हामीलाई थाहा छ ती पूजाहारीहरू नै पर्याप्‍त थिएनन् किनभने नयाँ पूजाहारी मेल्किसेदेक आएका छन् जसरी परमेश्‍वरले नयाँ पूजाहारीलाई नियुक्ति गर्नु भएको छ उहाँले व्यवस्थामा पार्न परिवर्तन गर्नु भएको छ ।
+\s5
+\v 13 येशू जसको विषयमा म यी कुराहरू भन्दैछु उहाँ लेवीका पुस्ताबाटको हुनुहुन्छ बरु उहाँ यहुदको कूल बाट आउनु भयो जुन कूल बाट आएर कसैले पनि पूजाहारीको रूपमा सेवा गरेका छैनन् ।
+\v 14 वचनले प्रष्‍टसँग भन्दछ र मोशाले पनि भन्‍ने छन् यहूदाका पुस्ता पूजाहारी बन्छन् भनेर ।
+\s5
+\v 15 अझ बढी लेवीका पुस्ताका पूजाहारीहरू प्रयाप्‍त भएनन् भन्‍ने प्रष्‍ट हुन्छ जब मल्किसेदेक जस्तै अर्का पूजाहारीहरू देखापरे भने हामीले थाहा पायौँ ।
+\v 16 यहाँ पूजाहारी भनेको येशू हो, उहाँ पूजाहारी बन्‍नु भयो तर उहाँले लेवीको पुस्ताको रूपमा व्यवस्था पुरा गरेको कारण उहाँ पूजाहारी हुनु भएको होइन बरु कसैले पनि नष्‍ट गर्न नसक्‍ने जीवनको शक्‍तिबाट आउनु भएको हो ।
+\v 17 हामीलाई थाहा छ परमेश्‍वर नै वचनमा निश्‍चित गर्नु भएको छ जहाँ पुत्रलाई उहाँले यसो भन्‍नु भयो जसरी मल्किसेदेक पूजाहारी भएका थिए त्यसरी नै तिमी अनन्तका लागि पूजाहारी हौँ ।
+\s5
+\v 18 परमेश्‍वरले पूजाहारीको विषयमा जे काम गर्नु पर्छ भइ आज्ञा दिनु भएको थियो उहाँले फिर्ता लिनु भयो कारण उनीहरूले पापी मानिसहरूलाई पवित्र बनाउन नसक्‍ने थिए ।
+\v 19 परमेश्‍वरले मोशालाई दिएको व्यवस्थाको पालन गरेर कोही पनि असल बन्‍न नसक्‍ने भए । अर्को तिर परमेश्‍वरले हामीलाई निस्चय हुन अर्को राम्रो कारण दिनु भयो, त्यो उहाँले हामीलाई उहाँ नजिकै आउन सक्‍ने बनाउनु भयो ।
+\s5
+\v 20 अझ बढी जब परमेश्‍वरले ख्रीष्‍टलाई पूजाहारी नियुक्त गर्नुभयो उहाँले गम्भीरताको साथ घोषणा गर्नुभयो, जब परमेश्‍वरले अगाडिको पूजाहारीहरू नियुक्त गर्नुभयो उहाँले यसो गर्नु भएन ।
+\v 21 तर जब उहाँले ख्रीष्‍टलाई पूजाहारी हुनको निम्ति नियुक्त गर्नुभयो भजन सँग्रह लेखक ले उहाँको सम्बन्धमा यी वचनद्वारा भन्‍नु भयो, “परमेश्‍वरले गम्भीरताका साथ नियुक्त गर्नुभयो र उहाँले यो विचारलाई परिवर्तन गर्नु हुन्‍न, सदाकालको लागि पूजाहारी हुने छौ ।”
+\s5
+\v 22 यसै कारण येशू ख्रीष्‍ट आफैँले जिम्मा लिएर भन्‍नु भयो, नयाँकरार पुरानो करार भन्दा उत्तम छ ।
+\v 23 र पहिला पूजाहारीहरूले पूजाहारीको रूपमा सेवा गरिरहन सक्‍ने भएनन् किनभने उनीहरू मर्ने थिए । र अरू पूजाहारीहरूले उसको सेवाको काम जिम्मा लिन्थे । जब एक जना मर्थे ।
+\v 24 तर येशू ख्रीष्‍ट सदाको लागि जिउनु हुन्छ त्यसैले उहाँ सधैँ को निम्ति प्रधान पूजाहारी भैरहनु हुनेछ ।
+\s5
+\v 25 त्यसैले येशू ख्रीष्‍टले पूर्ण रूपमा र सदाको लागि उहाँ कहाँ आउनेहरूलाई बचाउने सक्‍नु हुन्छ जसरी उहाँ सधैँको निम्ति जिउनु हुन्छ र उनीहरूलाई क्षमा दिन र बचाइ राख्‍न सक्‍नु हुन्छ ।
+\v 26 येशू जस्तै प्रधान पूजाहारी हामीलाई चाहिँन्छ उहाँ पवित्र हुनु हुन्थ्यो, उहाँले गल्ती गर्नु भएन र उहाँ निर्दोष हुनु हुन्थ्यो । परमेश्‍वरले उहाँलाई पापीहरू कै माझमा जिउने कुराबाट छुट्टाउनु भएको छ र उहाँलाई माथि स्वर्गमा लानु भएको छ ।
+\s5
+\v 27 यहूदी प्रधान पूजाहारीहरूले दिन दिनै र बर्सै पिच्छे जनावरहरूको बलिदान गर्नु पर्थ्यो, उनीहरूले यो गर्दा पहिला आफ्नै पापको लागि र त्यसपछि अरूको पापको निम्ति बलिदान गर्नु पर्थ्यो । तर येशूले कहिल्यै पाप गर्नु भएन, उहाँले यसो गर्नु पर्दैन तर उहाँले गर्नु पर्ने काम भनेको आफैँलाई बलिदान चढाएर मानिसलाई बचाउनु भयो जुन उहाँले आफैँलाई बलिदान चढाएर गर्नुभयो ।
+\v 28 हामीलाई येशू ख्रीष्‍ट जस्तै प्रधान पूजाहारी चाहिँन्छ किनभने व्यवस्थाको आधारमा जो नियुक्त भए अरू मानिसहरूले जस्तै पाप गरे तर परमेश्‍वरले मोशालाई व्यवस्था दिदा गम्भीरताका साथ घोषणा गर्नु भएको थियो कि उहाँले आफ्नो पुत्रलाई प्रधान पूजाहारी नियुक्त गर्नु हुनेछ । अब उहाँको पुत्र, जो परमेश्‍वरको पुत्र येशू हुनु हुन्छ र उहाँ नै सदाको लागि प्रधान पूजाहारी हुनु हुन्छ ।
+\s5
+
+\c 8
+\p
+\v 1 सबै महत्त्‍वपूर्ण कुराहरू मैले लेखि सकेको छु, हामीहरूसँग प्रधान पूजाहारी हुनु हुन्छ जो स्वर्गीय सिंहासनमा आदर साथ विराजमान हुनु हुन्छ, परमेश्‍वरको सामु उहाँ हुनु हुन्छ ।
+\v 2 उहाँले पवित्र स्थानमा सेवाहरू पनि गर्नु हुन्छ, जुन स्वर्ग साँचो आराधनाको स्थान हो । यो परमेश्‍वरको निम्ति छुट्टाएको पवित्र पाल हो, जसलाई परमेश्‍वर आफैँले बनाउनु भएको हो मोशाले त होइनन् ।
+\s5
+\v 3 परमेश्‍वरले हरेक प्रधान पूजाहारीलाई मानिसहरूको पापहरूको निम्ति भेटी र बलिदानहरू चढाउनको लागि नियुक्त गर्नुभयो । त्यसैले ख्रीष्‍ट पनि एक उच्‍च प्रधान पूजाहारी हुनु भयो, उहाँले पनि केही कुरा चढाउदै हुनुहुन्थ्यो ।
+\v 4 यद्यपि त्यहाँ पहिले देखि नै पूजाहारीहरू थिए जसले परमेश्‍वरको व्यावाथाले बताए अनुसार भेटीहरू चढाउथे, यदि ख्रीष्‍ट अहिले संसारमा हुनु भएको भए, उहाँ कहिल्यै पनि उच्‍च प्रधान पूजाहारी हुन सक्‍नु हुन्थेन ।
+\v 5 यरूशलेममा पूजाहारीहरूले गर्ने विधिहरू केवल ख्रीष्‍टका प्रतिरुप हुन जो ख्रीष्‍टले स्वर्गमा गर्नु भएको थियो । किनकि यसको निम्ति जब मोशालाई पाल निर्माण गर्नुको निम्ति छुटाउनु भयो, परमेश्‍वरले उसलाई भन्‍नु भयो, “यो निश्‍चय गर कि तिमीले बनाएका सबै कुराहरू मैले तिमीलाई सिनै पर्वतमा देखाए जस्तै छन् वा छैनन् ।”
+\s5
+\v 6 तर अहिले ख्रीष्‍टले यहूदी पूजाहारी उत्तम प्रकारले सेवा गर्दै हुनु हुन्छ । यस प्रकारले नै, नयाँ करार पनि जुन उहाँले परमेश्‍वर र मानिसहरूका बिचमा स्थापित गर्नु भएका छन् त्यो पनि पुरानो करार भन्दा उत्तम छ । जब उहाँले नयाँ करारको स्थापित गर्नुभयो, उहाँले हामीहरूलाई व्यवस्था भन्दा पनि अझ उत्तम कुराहरू दिनेछु भनी प्रतिज्ञा गर्नु भएको छ जुन परमेश्‍वरले मोशालाई दिनु भएको छ ।
+\v 7 परमेश्‍वरले यो नयाँ करारले स्थापित गर्नु आवश्यक थियो किनकि पहिलो करारले सबै कुराहरूलाई पुरा गर्न सकेन ।
+\s5
+\v 8 किनभने परमेश्‍वर घोषणा गर्नु हुन्छ कि इस्राएलीहरूहरूले पहिलो करारलाई पालना गर्न नसकेकोले दोषी महसुस गर्दथे, र उहाँले नयाँ करार स्थापित गर्ने इच्छा गर्नुभयो । यस बारेमा अगमवक्‍ताले यसरी लेखेका छन्: “परमप्रभु भन्‍नु हुन्छ, सुन ! त्यो समय चाडै आउने छ, जब म इस्राएलका मनिसहरू र यहूदाका मानिसहरूसँग नयाँ करार स्थापित गर्नेछु र”
+\v 9 त्यो करार तिमीहरूमा पूर्खाहरूसँग मैले बाँधेको जस्तो हुने छैन, जब मैले तिनीहरूलाई मिश्रबाट तिमीहरूका पिता पूर्खाहरू सँगै तिनीहरूका सन्तानहरूलाई अगुवाइ गरेर ल्याएको थिए । तिनीहरूलाई एक्लै छोडिदिए, “परमप्रभु भन्‍नु हुन्छ ।
+\s5
+\v 10 यो करार जो म इस्राएलीहरूसँग स्थापित गर्न जादैछु, र यससँगै पहिलो करारको अब अन्त्य भएको छ” परमप्रभु भन्‍नु हुन्छ: “म तिनीहरूलाई मेरा व्यवस्थाहरू बुझाउने छु र म तिनीहरूलाई तिनीहरूका हृदयबाट यी आज्ञा पालना गर्न सक्षम बनाउने छु ।
+\s5
+\v 11 यी जातिहरूलाई शिक्षा दिनु आवश्यक छैन वा तिनीहरूका छिमेकीहरूलाई बताउनु पर्दैन, “तिमीहरूले परमप्रभुलाई थाहा गर्नु आवश्यक छ ।” किनकि मेरा सबै मानिसहरूले मलाई थाहा गर्नेछन् । प्रत्येक मेरा मानिसहरूका बिचमा कम महत्वका देखि उच्‍च महत्वकाहरूले, मलाई थाहा गर्ने छ ।
+\v 12 म तिमीलाई तिमीहरूले गरेका अनैतिक कार्यहरूका लागि कृपापुर्वक क्षमा दिदछु । म तिमीहरूको पापको लागि अब कुनै प्रकारको दोषी ठहराउने छैन ।”
+\s5
+\v 13 यद्यपि, परमेश्‍वर भन्‍नु हुन्छ कि उहाँले नयाँ करार स्थापित गर्नु हुनेछ, हामीहरूलाई थाहा छ कि उहाँले अब नयाँ करारको कुनै प्रयोग गर्नु हुने छैन, किनकि त्यो चाडै नै बितेर जानेछ ।
+\s5
+
+\c 9
+\p
+\v 1 परमेश्‍वरले पहिलो करारमा कसरी इस्राएलका मानिसहरूले आराधना गर्नु पर्छ सो दर्शाउनु भयो र उहाँले एउटा आराधनाको स्थान तिनीहरूलाई बनाउनु भन्‍नु भयो ।
+\v 2 इस्राएलीहरूले बनाएको त्यो पवित्रस्थान पवित्र पाल थियो । यसका बाहिरी कोठामा सामदान राखिएको थिए र टेबलमा परमेश्‍वरको सामु रोटी राखिएको थियो । त्यो कोठा पवित्र ठाउँ भनेर भनिन्थ्यो ।
+\s5
+\v 3 पर्दा पछाडीको पवित्र स्थानको एक छेउमा अर्को एउटा कोठा थियो । त्यो ठाउँ धेरै “पवित्र स्थान” भनेर चिनिछ ।
+\v 4 यसको एउटा धुपौरो बाल्नका लागि सुनले बेरिएको एउटा वेदी छ । यसको एउटा पवित्र सन्दुक पनि छ । यसका चारैतिर सुनले बेह्रेको थियो । यो भित्र सुनको भाँडो थियो जसमा खानाका भागहरू थिए जसलाई तिनीहरूले मन्‍न भन्दथे । सन्दुक भित्र हारुनको कोपिला लागेको एउटा लठ्ठी थियो जसले हारुन परमेश्‍वरका साँचा पूजाहारी थिए भन्‍ने प्रमाणित गर्दछ । सन्दुक भित्र परमेश्‍वरले लेख्‍नु भएका दश आज्ञा पनि राखिएको थियो ।
+\v 5 सन्दुकको माथि पट्टि पखेटा भएका प्राणीको चित्रहरू थिए जसले परमेश्‍वरको महिमा दर्शाउँछ । तिनीहरूका पखेटाले पवित्र सन्दुकको मुखमा प्रछाया दिन्थे जहाँ पूजाहारीले मानिसहरूका पापको प्रायश्‍चित गर्न रगत छर्कन्थे । अहिले यी सबै कुराहरूको पूर्ण वितरण म लेख्‍न सक्दिन ।
+\s5
+\v 6 यस प्रकार तिनीहरूले सबै कुरा व्यवस्थित मिलाएपछि, यहूदी पूजाहारी बाहिरी कोठामा आदत अनुसार आफ्ना काम गर्न जान्थे ।
+\v 7 तर भित्री कोठामा केवल प्रधान पूजाहारी मात्र वर्षमा एक पटक जान्छन् । उनले तिनीहरूले मारेका पशुको रगत लिएर सधैँ जान्थे । उनले आफना र इस्राएली मनिसहरूले गरेका पापहरूका खातिर परमेश्‍वरलाई रगत चढाउथे । यसले तिनीहरूले महसुस नै नगरी गरेका पापहरूलाई समेट्छ ।
+\s5
+\v 8 यी कुराहरूद्वारा पवित्र आत्माले यो संकेत हुन्छ कि परमेश्‍वरले भित्री कोठा, अति पवित्र ठाउँ, सामान्य मानिसहरूका लागि प्रकट गर्नु भएन जब बाहिरी कोठा अस्तित्व मै थियो । यस्तै गरेर परमेश्‍वरले सामान्य मानिसहरूलाई परमेश्‍वरको उपस्थितिमा जानलाई मार्ग प्रकट गर्नु भएन जब यहूदीहरूले पुरानै तरीकाले बलिदानहरू चढाउथे ।
+\v 9 पवित्र पालमा चढाएका उपहार र बलिदानहरूले सधैँ एउटा व्‍यक्तिलाई गलतबाट सहि भनेर जान्‍ने र परमेश्‍वरलाई खुशी पार्न ठिक कार्य गर्न सक्‍ने बनाउदैन ।
+\v 10 ती सबै नियमहरू के खाने र पिउने, र के धुने बारेमा यी सबै नियमहरू अब केही फाइदाका छैनन् किनकि परमेश्‍वरले हामीसँग नयाँ करार स्थापना गर्नु भएको छ । यो नयाँ करार धेरै राम्रो प्रणाली छ ।
+\s5
+\v 11 जब ख्रीष्‍ट हाम्रा प्रधान पूजाहारीको रूपमा आउनु भयो, उहाँले अहिले हामीसँग भएको असल थोकहरू ल्याउनु भयो । त्यसपछि उहाँ परमेश्‍वरको उपस्थितिमा स्वर्गमा जानु भयो, जुन चाहिँ पवित्र पाल झै छ, तर यो परमेश्‍वरले सृष्‍टि गर्नू भएको संसारको एक भाग हैन । यो त मोशाले पृथ्वीमा स्थापना गरेको पालभन्दा असल छ किनभने यो पूर्ण छ ।
+\v 12 जब प्रधान पूजाहारी प्रत्येक वर्ष भित्री पवित्र पालमा जान्छन्, उनले बोका र पाठाहरूको रगत बलिदानको रूपमा चढाउन लिएर जान्थे । तर ख्रीष्‍टले त्यसो गर्नु भएन । यो चाहिँ मात्र एक पटक उहाँ धेरै पवित्र स्थानमा जानु भए झै थियो किनभने उहाँले आफ्नो रगत एक पटक मात्र क्रूसमा दिनु भयो । यस्तो गरेर उहाँले सदाका निम्ति हामीलाई छुटकारा दिनु भयो किनकि उहाँको आफनो रगत बग्यो ।
+\s5
+\v 13 पूजाहारीहरूले मानिसहरूमा बाख्रा, साँढेको रगत र पानी छर्कन्‍छ र जुन चाहिँ रातो कोरली पूर्णरूपले जलाएर छानिएको खरानी मार्फत हुन्‍थयो । यो विधी सक्‍काएपछि, त्‍यसपछि परमेश्‍व‍रले उहाँको आराधना तिनीहरूले गर्नुपर्दछ भनी स्‍वीकार गर्नुहुन्‍छ भनी तिनीहरूले भन्‍दछन् ।
+\v 14 यदि यो सबै सत्य हो भने, त्यसपछि यो झनै धेरै सत्य हुन आयो जब ख्रीष्‍ट जसले कहिल्यै पाप गर्नु भएन, परमेश्‍वरका अनन्त आत्माको शक्‍तिले आफैँलाई परमेश्‍वरमा बलिदान गर्नुभयो । किनभने उहाँले आफैँलाई बलिदान गर्नुभयो, हामीले गरेका कामहरूद्वारा हामी सदाका लागि मर्नु पर्ने हुन्थ्यो, परमेश्‍वरले अब हामीलाई पाप गरेकाले क्षमा गर्नु हुन्छ, अब हामी परमेश्‍वरलाई साँचो आराधना गर्न सक्छौँ ।
+\v 15 ख्रीष्‍टले मृत्युद्वारा उहाँले परमेश्‍वरको निम्ति हामीसँग नयाँ करार स्थापना गर्नुभयो । हामीले पहिलो करारको मध्यमद्वारा परमेश्‍वरलाई प्रसन्‍न पार्ने प्रयास गर्दै थियौँ । तर हामी पाप गरेकाले अझै दोषी नै थियौँ । जब उहाँ मर्नु भयो, फलत: जातिलाई परमेश्‍वरले उहाँलाई जान्‍न बोलाउनु भएको छ, तिनीहरू सबैले उहाँले प्रतिज्ञा गर्नु भएको कुराहरू सदाका लागि पाउनेछन् ।
+\s5
+\v 16 करार एउटा इच्छा पत्र झै हो । तर इच्छा पत्र गर्ने व्‍यक्ति मरेको प्रमाणित गर्नु पर्छ ।
+\v 17 इच्छा पत्र तब मात्र प्रभावकारी हुन्छ जब त्यो बनाउने व्‍यक्तिको मृत्यु भएको छ । यदि त्यो व्‍यक्ति जीवितै छ भने त्यो प्रभावकारी हुदैन ।
+\s5
+\v 18 यसरी परमेश्‍वरले पहिलो करार पूजाहारीहरूले पशु प्राणीको रगतद्वारा चढाएको बलिद्वारा कार्यान्वयन हुन दिनु भयो ।
+\v 19 परमेश्‍वरले मोशालाई आज्ञागरी दिनुभएको व्यवस्था पालन गर्न उनले सबै इस्राएलीहरूलाई घोषणा गरिसकेपछि उनले बाच्छाहरू र बाख्राहरूको पानीमा मिसाएको रगत लिए । उनले यो रगतमा रातो ऊन चोपे जसलाई उनले हिसपको हाँगामा बाँधे । त्यसपछि उनले परमेश्‍वरको व्यस्थाको चर्मपत्रमा केही रगत छार्किए । त्यसपछि धेरै रगत उनले सबै मानिसहरूमा छार्किए ।
+\v 20 उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “यही रगतले तिमीहरूलाई परमेश्‍वरको आज्ञा पालन गर्नु भनी दिएको करारलाई कार्यान्वन गराउँछ ।”
+\s5
+\v 21 त्यसै गरेर त्यो रगत उनले पवित्र पाल र त्यहाँ प्रयोग हुने सबै वस्तुहरू माथि छर्के ।
+\v 22 रगतले छार्काइद्वारा नै तिमीहरूले सबै वस्तु शुद्ध पार्दथे । त्यो परमेश्‍वरको व्यवस्थामा उल्लेखित थियो । यदि बलिदान गर्दा रगत बगेन भने, परमेश्‍वरले मानिसहरूका पाप क्षमा गर्नु हुदन्थ्यो ।
+\s5
+\v 23 यसरी पशु बलिदानहरू पूजाहारीहरूले गर्न जरुरी थियो कि स्वर्गमा ख्रीष्‍टले गर्ने शुद्धिकरणलाई संकेत गर्थ्यो । तर परमेश्‍वरले त्यो भन्दा झन उत्तम बलिदानहरूद्वारा परमेश्‍वरले स्वर्गमा भएका थोकहरूलाई शुद्ध गर्नु पर्छ ।
+\v 24 ख्रीष्‍ट मानिसहरूले बनाएको अति पवित्र स्थानमा प्रवेश गर्नु भएन जसले केवल साँचो अति पवित्र स्थानलाई झल्काउदथ्यो ।
+\s5
+\v 25 प्रधान पूजाहारी प्रत्येक एकपटक अरूको रगत लिएर बलिदान चढाउन अति पवित्र स्थानमा प्रवेश गर्छन् । तर जब ख्रीष्‍ट स्वर्गमा प्रवेश गर्नु भएन ।
+\v 26 यदि त्यस्तो हुदो हो त, उहाँले पटक -पटक आफैँले दुख भोग्‍नु पर्थ्यो, र परमेश्‍वरले संसार सृष्‍टि गर्नु भए देखि नै उहाँले पटक-पटक रगत बगाउनु पर्थ्यो । बरु यो समयमा ख्रीष्‍टले आफैँ प्रकट भएर बलिदानद्वारा, हामीले पाप गरेको भएतापनि परमेश्‍वरले हाम्रा पापहरू क्षमा गर्नुहुनेछ र उप्रान्त दोष लगाउनु हुने छैन ।
+\s5
+\v 27 सबै मानिस एकपटक मर्नुपर्छ, त्यसपछि परमेश्‍वरले तिनीहरूका पापहरूको खातिर न्याय गर्नु हुनेछ ।
+\v 28 त्यसैगरी जब ख्रीष्‍ट मर्नुभयो, परमेश्‍वरले उहाँलाई एकपटक सदाका निम्ति, पाप गर्ने धेरै मानिसहरूका सट्टामा दण्डदिन अर्पण गर्नुभयो । उहाँ पृथ्वीमा दोस्रो पटक फेरी पाप गर्नेहरूका लागि बलिदान हुनलाई होइन तर जातिले उहाँलाई आउने आशामा पर्खिरहेका छन् तिनीहरूलाई बचाउनलाई आउनु हुनेछ ।
+\s5
+
+\c 10
+\p
+\v 1 परमेश्‍वरले हामीलाई पछि दिनुहुने असल कुराहरूलाई व्यवस्थाले राम्रो सँग देखाएको छैन । व्यवस्था कुनै कुराको छाँया जस्तो मात्र हो । यदि मानिसहरू परमेश्‍वरको आराधना गर्न हरेक वर्ष एकै किसिमको बलिदानहरू लिएर आउँछन् भने तिनीहरू कहिल्यै पनि सिद्ध हुन सक्तैनन् ।
+\v 2 यदि परमेश्‍वरले यी बलिहरू ल्याउने व्‍यक्तिको दोषहरूलाई हटाइदिनु भयो भने, तिनीहरूको अहिले पनि म गलत छैन भन्‍ने सोच अझै रहिरहनेछ र तिनीहरूले निश्‍चय नै त्यस किसिमका बलिहरू चढाउन रोक्‍नेछन् ।
+\v 3 तर त्यसरी नै, तिनीहरूले त्यस प्रकारको बली हरेक वर्ष चढाउने कार्यले तिनीहरू अझै पनि पापको दोषी छन् भन्‍ने सन्देश दिन्छ ।
+\v 4 यसकारण हामी यो जान्दछौ कि यदि हामीले साँढे र बोका जस्ता जनावरको बलि चढाएको भए, र यदि उहाँले रगत बगेको देखेको भए पनि, त्यसले हामी दोषी नठहरिनबाट बचाउन सक्‍ने थिएन ।
+\s5
+\v 5 त्यसैले जब ख्रीष्‍ट यस संसारमा आउदै हुनु हुन्थ्यो, उहाँले पितालाई भन्‍नुभयो, “तपाईंले कुनै बलिदान र भेटीहरू चाहनु भएन, तर तपाईंले मेरो शरीरलाई बलिको लागि तयार गर्नु भयो ।
+\v 6 जब मानिसले तपाईंमा सिङ्गो जनावरलाई भेटीको रूपमा बलि चढाउथे, यी बलिदान ले तपाईंलाई खुशी राख्‍न सकेन, र नता अरू बलिले नै तपाईंलाई प्रसन्‍न तुल्यायो ।”
+\v 7 यसैले गर्दा, “मैले भने, मेरो परमेश्‍वर, सुन्‍नुहोस ! म यहाँ आउनुको कारण तपाईंले मेरो जीवनमा पहिले नै गर्न लगाउनु भएको काम गर्न हो, जसरी धर्मशास्‍त्रमा पहिल्यै लेखिएको छ ।”
+\s5
+\v 8 ख्रीष्‍टले पहिला भन्‍नु भयो, “यो कुनै बलि भेटी र जनावरको बलिलाई पूजाहारीले पूर्ण रूपमा जलाएर र अन्य जस जसले पाप गरेका छन् त्यो बलि पाप प्रयाचित हुन सक्दैन, जुन तिमीहरूले वास्तवमै चाहन्थ्यौ । तिनीहरूले तिमीहरूलाई खुशी पारेका छैनन् । उहाँले भन्‍नु भयो, यद्यपि यो बाहेक मोशालाई परमेश्‍वरले दिनु भयो ।”
+\v 9 त्यसो त, उहाँको आफ्नै बलि मानिसको पापको प्रायश्‍चित्तको बलि हो । उहाँले भन्‍नु भयो, “सुन ! म यस संसारमा तपाईंले चाहनु भएको काम गर्न आए” यसकारण ख्रीष्‍टबाट मुक्त हुन प्रायश्‍चित्तको दोस्रो पापको बलि स्थापित गर्न प्रायश्‍चित्तको पहिलो बलि बन्‍नु भयो ।
+\v 10 किनभने येशू ख्रीष्‍टले जे कुरा परमेश्‍वरले गरेको चाहनु हुन्थ्यो त्यहीँ गर्नु भयो, परमेश्‍वरले हामीलाई उहाँको निम्ति अलग गर्नु भयो । यो घटना तब पुरा भयो जब येशूले आफ्नो शरीरलाई एकपल्ट फेरी कहिले पनि बलि दोहोर्याउन नपर्ने गरी अर्पण गर्नु भयो ।
+\s5
+\v 11 जसरी एउटा पूजाहारी हरेक दिन वेदीको सामु उभिन्छ, र उसले विधिहरू संचालन गर्छ र त्यस्तै प्रकारका बलिहरूले कहिल्यै र कसैको पनि पापहरूको दोषलाई हटाउन सक्दैन ।
+\v 12 तर ख्रीष्‍ट येशूले सदाको लागि यथेष्‍ट हुने बलि चढाउनु भयो, र यो बलि केवल एक पटक मात्र चढाउनु भयो । त्यसपछि, उहाँ परमेश्‍वरको छेऊ महान, आदरणीय स्थानमा बसेर शासन गर्दै हुनु हुन्छ ।
+\v 13 अब उसो, उहाँ परमेश्‍वरद्वारा उहाँको शत्रुहरूलाई पूर्ण रूपमा परास्त गर्ने पर्खाइमा हुनु हुन्छ ।
+\v 14 उहाँले पापको लागि एकपल्ट बलिको रूपमा आफ्नो जीवन अर्पण गरिसके पछि, उहाँ सदासर्वदाको लागि परमेश्‍वरले शुद्ध र पवित्र सिद्ध बनाउने काम गर्नु भयो ।
+\s5
+\v 15 पवित्र आत्माले पनि हामीलाई यही निश्‍चय गर्नु हुन्छ कि त्यो साँचो हो:
+\v 16 “जब मेरा मानिसहरूसँगको पहिलो प्रतिज्ञा पुरा हुनेछ, म तिनीहरूको लागि यो गर्नेछु: म तिनीहरूलाई मेरो व्यवस्थालाई बुझ्‍न बाध्य बनाउनेछु र तिनीहरू मेरो व्यवस्था पालन गर्न बाध्य हुनेछन् ।”
+\s5
+\v 17 त्यसपछि उहाँले भन्‍नु भयो: “म तिनीहरूको पापलाई क्षमा गर्नेछु, र म यी निश्‍चय गर्नेछु कि तिनीहरूमा पापको कुनै दोष रहने छैन ।”
+\v 18 जब परमेश्‍वरले कसैको पाप क्षमा गरिदिनु हुन्छ, त्यस व्‍यक्तिले आफ्नो पाप क्षमाको लागि कुनै बलि चढाइरहनु आवश्यक छैन ।
+\s5
+\v 19 यसकारण मेरो प्रिय संगी विश्‍वासीहरू, ख्रीष्‍टले उहाँको रगत हाम्रो निम्ति बगाएर पुरा गर्नु भएको महान कार्यमा भरोसा गर्दछौँ, हामी निश्‍चितता साथ परमेश्‍वरको त्यो उपस्थितिलाई त्यो पवित्र पालमा पवित्र स्थानले संकेत गरेको पाउँछौँ ।
+\v 20 उहाँले हामीलाई परमेश्‍वरको उपस्थितिमा जानको लागि नयाँ बाटो बनाउनु भयो, जसद्वारा हामी सदा जिउदछौँ । यो नयाँ बाटो येशू हुनु हुन्छ, जो हाम्रो लागि मर्नु भयो ।
+\v 21 ख्रीष्‍ट महान पूजाहारी जसले हामी माथि राज्य गर्नु हुन्छ र हामी उहाँका प्रजाहरू हौँ ।
+\v 22 यसकारण हामी परमेश्‍वर कहाँ इमान्दारीताका साथ येशूमा पूर्ण भरोसा राख्दै जानुपर्छ । यो उहाँ नै हुनुहुन्छ जसले हाम्रो हृदयलाई पाप गर्नबाट शुद्ध राख्‍नु हुन्छ । यो कार्य उहाँले आफ्नो रगत हाम्रो हृदयमा छर्केर र हाम्रो शरीरलाई शुद्ध पानीले धोएर पूरा गर्नु भयो ।
+\s5
+\v 23 हामीले हाम्रो विश्‍वासलाई सदा स्थिर राख्‍नु पर्छ । किनकि परमेश्‍वरले हामीलाई गर्नु भएको प्रतिज्ञा विश्‍वासयोग्यता साथ पूरा गर्नु हुनेछ । हामीले निश्‍चयताका साथ यी काम पूरा गर्ने आशा राख्‍नु पर्छ ।
+\v 24 र हामी कसरी एक अर्कालाई असल तरीकाले प्रेम गर्न र असल काम गर्न हौसला दिन सक्छौँ ।
+\v 25 हामीहरू परमेश्‍वरको आराधना गर्ने काममा भेला हुन छोड्नु हुदैन, जसरी कोही मानिसहरूले निरन्तर गरी रहेका छन् । यसरी नै, हामी हरेकले एक अर्कालाई हौसला दिनु पर्छ । यो अझ हामीले गम्भिर भएर गरौँ कि हामीलाई थाहा छ परमेश्‍वरको आगमनको समय नजिकै छ ।
+\s5
+\v 26 यदि हामीलाई ख्रीष्‍टको सत्य सुसमाचार जानेर पनि जानी जानी वा लतमा परेको कारणले पाप गरी रहन्छौ भने, अन्य कुनै पनि बलिदानले हामीलाई सहायता पुर्याउदैन ।
+\v 27 अलावा, हामीले परमेश्‍वरले गर्ने न्यायलाई भयका साथ आशा राख्‍नु पर्छ र उहाँले उहाँको शत्रुहरूलाई धार्मिकताको दायरामा रहेर डरलाग्दो आगोद्वारा सजाय दिनु हुनेछ ।
+\s5
+\v 28 परमेश्‍वरले मोशालाई दिनुभएको व्यवस्थालाई जतिनै इन्कार गरेका छन्, दुई वा तीन जनाको गवाहीको आधारमा तिनीहरूलाई बिना अनुग्रह मार्नै पर्छ ।
+\v 29 यो कडा दण्ड थियो । तर ख्रीष्‍ट परमेश्‍वरको पुत्र हुनु हुन्छ, र उहाँ परमेश्‍वर हुनु हुन्छ । यदि कसैले उहाँले बाध्‍नु भएको करार तोड्यो र उहाँले बगाउनु भएको रगतलाई इन्कार गर्‍यो भने-यदि त्यो व्‍यक्तिले परमेश्‍वरको आत्मालाई इन्कार गर्‍यो, जसले दयावान भएर उसको लागि कार्य गर्नु भयो-भने परमेश्‍वरले त्यसलाई धेरै गम्भिर सजाय दिनु हुन्छ ।
+\s5
+\v 30 हामी यसको लागि निश्‍चय हुन सक्छौ, परमेश्‍वरले हामीलाई भन्‍नु भएको हामीलाई थाहा छ, “सत्य र शक्‍ति मानिसहरूलाई दिनुभयो तर तिनीहरूलाई पाप गरेर कमाएको मेरो भयो । म तिनीहरूले पाउन योग्य सजाय दिनेछु । र मोशाले लेख्‍नु भयो, “परमेश्‍वरले उनको मानिसहरूको न्याय गर्नु हुनेछ ।”
+\v 31 यो साह्रै भयावह हुनेछ यदि सर्वशक्‍तिमान परमेश्‍वर जो साँच्‍चै जीवित हुनु हुन्छ, उहाँले अठ्याउनु र सजाय दिनु हुनेछ ।
+\s5
+\v 32 तिमीहरूको प्राचिन समयलाई तिमीले सम्झ जब तिमीले ख्रीष्‍टको सत्यलाई पहिला बुझ्यौ, तिमीले धेरै कष्‍ट सह्‍यो र तिमीले कष्‍ट भोग्यो र परमेश्‍वरमा निरन्तर भरोसा राख्यौ ।
+\v 33 तिमीलाई मानिसहरूले सार्वजनिक स्थानमा अपमान गरेको त्यस समयमा; अन्य समयमा तिनीहरू अन्य विश्‍वासीहरूको कठिनाइ सँगै सातवट परेको समयमा ।
+\v 34 तिमीहरू ख्रीष्‍टमा विश्‍वास गरेको कारणले थुनामा परेकाहरूका लागि मात्र दयालु नहोओ, तर तिमीले यो पनि आनन्दका साथ स्वीकार गर जब अविश्‍वासीहरूले तिम्रो सम्‍पत्ति लिएर जानेछन् ।
+\s5
+\v 35 यसकारण जब तिनीहरूले तिमीहरूलाई सताउँछन्, यसमा निराश नहोओ, किनभने यदि तिमीले निरन्तर परमेश्‍वरमा भरोसा गर्‍यो भने, उहाँले ठुलो इनाम दिनु हुनेछ ।
+\v 36 तिमीहरूले निरन्तर धैर्यताका साथ परमेश्‍वरमा भरोसा गर ताकि, परमेश्‍वरले जे गरेको तिमीहरूलाई चाहनु हुन्छ त्यहीँ गर्न सक्छौ, उहाँले गर्नु भएको प्रतिज्ञा उहाँले तिमीमा पूरा गर्नु हुनेछ ।
+\v 37 परमेश्‍वरले मसीहको सम्बन्धमा भनेको कुरा अगमवक्‍ताले धर्मशास्‍त्रमा लेखेका छन्: “कोही समय पछि मैले प्रतिज्ञा गरेको एक व्‍यक्ति आउनु हुनेछ अवश्य आउनु हुनेछ; उहाँको आगमनलाई ढिलो गर्नु हुने छैन ।”
+\s5
+\v 38 तर जो मेरो अधीनमा छन्, जसले धार्मिक स्वभावले प्रेरित छन्, मलाई भरोसा गरेर निरन्तर जिउने छन् । यदि तिनीहरू डरछेरुवा र मलाई भरोसा गर्न छोडे भने, म तिनीहरूबाट खुशी हुने छैन ।
+\v 39 तर हामीहरू त्यस्‍ता मानिसहरू होइनौ जो डरछेरुवा छन् र परमेश्‍वरद्वारा नष्‍ट पारिने छन् । यसको सट्टा हामीहरू त्‍यो हौँ जो उहाँमा भरोसा गर्छौँ, जसले गर्दा उहाँले हामीलाई सदाको लागि बचाउनु हुनेछ ।
+\s5
+
+\c 11
+\p
+\v 1 किनभने मानिसहरूले परमेश्‍वरमा विश्‍वास गर्नाले तिनीहरू निर्धक्‍क साथ उहाँले तिनीहरूलाई दिनुहुने कुराहरू निश्‍चिय नै तिनीहरूले पाउने छन् भनी आशा गर्दछन् । तिनीहरूले ती कुराहरू भएको पनि निश्‍चय देख्‍ने छन्, यद्यपि अहिले सम्म त्यो कसैले पनि देखेका छैनन् ।
+\v 2 किनकि हाम्रा पूर्खाहरूले परमेश्‍वरमा विश्‍वास गरेकाले उहाँले उनीहरूलाई स्वीकृति दिनु भएको छ ।
+\v 3 किनभने हामी परमेश्‍वरमा विश्‍वास गर्दछौँ, परमेश्‍वरले यो रहेको ब्रहमाण्डलाई आज्ञा दिएर बनाउनु भएको हामी बुझ्दछौँ । त्यसैले हामीहरूले देखेका कुराहरू पहिले नै रहेका कुराहरूबाट बनेका होइनन् ।
+\s5
+\v 4 किनकि आदमका छोरा हाबिलले परमेश्‍वरमा विश्‍वास गर्दथे, उसले उसको दाजु कैनले परमेश्‍वरलाई चढाएको बलि भन्दा केही असल बलि परमेश्‍वरलाई चढाए । त्यसैले परमेश्‍वरले हाबिलका बलिलाई राम्रो भन्‍नु भयो, र परमेश्‍वरले हाबिललाई धर्मी घोषणा गर्नु भयो । हाबिल मरेता पनि, हामी अझै ऊबाट परमेश्‍वरमा विश्‍वास गर्ने बारेमा सिक्‍न सक्छौँ ।
+\s5
+\v 5 किनकि हनोकले परमेश्‍वरमा विश्‍वास गर्थे, परमेश्‍वरले उसलाई स्वर्गमा लौजानु भयो, हनोक मरेनन्, तर उसलाई कसैले भेटाउन सकेन । परमेश्‍वरले उसलाई लानु अघि, हनोकले उहाँलाई धेरै खुशी पारेको उहाँले गवाही दिनुभयो ।
+\v 6 अब मानिसहरूले परमेश्‍वरलाई खुशी पार्न सम्भव छ मात्र यदि तिनीहरूले उहाँमा विश्‍वास गर्छन् भने किनकि कोही पनि जो परमेश्‍वर कहाँ आउन चाहन्छ पहिले परमेश्‍वर हुनु हुन्छ भनी विश्‍वास गर्नै पर्छ र उहाँले तिनीहरूलाई इनाम दिनु हुन्छ जसले उहाँलाई जान्‍न कोसिस गर्दछ ।
+\s5
+\v 7 परमेश्‍वरले नोआलाई उहाँले बाढी पठाउनु हुने चेतावनी दिनु भयो, र नोआले उहाँलाई विश्‍वास गरे । उसले उसको परिवार बचाउन एउटा जहाज परमेश्‍वरको आदर स्वरूप बनाए । यस्तो तरीकाले उनले देखाए तिनीहरू बाँकी भएका मानिसहरूलाई परमेश्‍वरले सजाय दिने योग्यका छन् । त्यसैले नोआलाई परमेश्‍वरले उहाँसँगको एक धर्मी व्‍यक्ति भनाउनु भयो, किनकि नोआले उहाँमा भरोसा राख्थे ।
+\s5
+\v 8 परमेश्‍वरले अब्राहामलाई उहाँले उसको दरसन्तानहरूलाई दिनु हुने भूमिमा जानको निम्ति बोलाउनु भयो । किनकि अब्राहामले परमेश्‍वरमा विश्‍वास गर्थे, उसले परमेश्‍वरको आज्ञा पालन गर्थे र उसको देश छोडे, उसलाई थाहा पनि थिएन ऊ कहाँ जादै छ ।
+\v 9 किनकि अब्राहामले परमेश्‍वरमा विश्‍वास गर्थे, परमेश्‍वरले उसको दरसन्तानहरूलाई दिने प्रतिज्ञा गर्नु भएको भूमिमा ऊ विदेशी झै बसे । अब्राहाम पालहरूमा बस्दथे र उसको छोरा इसाहक अनि नाती याकूब पनि पालहरूमा बसे । परमेश्‍वरले जुन प्रतिज्ञा अब्राहामलाई दिनुभएको थियो । त्यहीँ प्रतिज्ञा उहाँले इसाहक र याकूबलाई दिनु भयो ।
+\v 10 अब्राहाम परमेश्‍वर आफैँले योजना बनाउनु भएको सहरमा बस्‍नलाई पर्खिरहेको थियो ।
+\s5
+\v 11 अब्राहामले विश्‍वास गरे परमेश्‍वरले उसलाई शक्‍ति दिनु भयो, उसले एक छोरो पाउन सामर्थ्य भए । यद्यपि उसको पत्‍नी साराको स्‍त्रीहरूले जीवित जन्माउने सक्‍ने समय नाघिसकेको थियो, परमेश्‍वरले सारालाई एउटा छोरा दिने प्रतिज्ञा गर्नु भयो, र परमेश्‍वरले जे प्रतिज्ञा गर्नु हुन्छ उहाँले त्यो पूरा गर्नु हुन्छ भन्‍ने अब्राहामले विश्‍वास गरे ।
+\v 12 त्यसैले अब्राहामले जीवित पाउन धेरै बुढो भएतापनि त्यो एक पुरुषबाट मानिसहरू संख्यामा धेरै आकासका ताराहरू जस्तै र किनारमा भएको गन्‍न नसक्‍ने बालुवाका कणहरू जस्ता भए, परमेश्‍वरले अब्राहामलाई गर्नु भएको प्रतिज्ञा जस्तै भयो ।
+\s5
+\v 13 जब तिनीहरूले परमेश्‍वरमा विश्‍वास गरी नै रहेका थिए, तिनीहरूका सबै मानिसहरू मरे । परमेश्‍वरले तिनीहरूलाई हुन्छ भनी प्रतिज्ञा गर्नु भएका कुराहरू तिनीहरूले नपाएता पनि, तिनीहरूलाई त्यो कुराहरू टाढाबाट देखे र तिनीहरू आनन्दित भए । तिनीहरूले स्वीकार गरेका थिए कि तिनीहरू यो पृथ्वीका होइनन्, तर तिनीहरू यहाँ केही समयका लागि मात्र छन् ।
+\v 14 यस्तो कुरा भन्‍ने मानिसहरूलाई, उनीहरूले स्पष्‍ट हुने गरी देखाए कि उनीहरूलाई एउटा ठाउँ चाहिँएको थियो जुन ठाउँ उनीहरूको पक्‍का मूलवासी भूमि हुने थियो ।
+\s5
+\v 15 यदि उनीहरूको मूलवासी भूमि उनीहरू कुन भूमिबाट आए त्यहीँ भूमिलाई सोचिरहेका हुने थिए भने, तिनीहरू त्यहीँ फर्कने थिए ।
+\v 16 तर, त्यसको विपरीत, तिनीहरूले बसोबास गर्नका लागि उत्तम ठाउँको चाहना गरे । तिनीहरूले स्वर्गमा घरमा चाहना गरे । त्यसैले परमेश्‍वरले उनीहरूका निम्ति उहाँसँग बस्‍न एउटा सहरको तयारी गर्नु भएको छ, अनि उहाँ तिनीहरूका परमेश्‍वर हुनुहुन्छ भन्‍न तिनीहरूको लागि खुशी हुनु हुन्छ ।
+\s5
+\v 17 किनकि अब्राहामले परमेश्‍वरमा विश्‍वास गर्थे, उनले आफ्ना छोरा इसाहकलाई बलि स्वरूप मार्न तयार भए जब परमेश्‍वरले उनलाई जाँच गर्नु भयो । अब्राहाम, जसलाई परमेश्‍वरले एउटा छोरा दिने प्रतिज्ञा गर्नु भयो, परमेश्‍वरले उनलाई दिनु भएको त्यहीँ छोराको बलि दिने लागेको थियो, जसलाई उसको पत्‍नीले जन्माएको एक मात्र थियो ।
+\v 18 यो त्यहीँ छोरा हो जसको बारेमा परमेश्‍वरले भन्‍नु भयो, “इसाहकबाट मात्र तेरो परिवारको वंश हुन आएको म स्‍वीकार गर्ने छु ।”
+\v 19 अब्राहामले विचार गर्‍यो त्यो प्रतिज्ञा पूरा गर्नको लागि, यदि अब्राहामले इसाहकलाई बलि दिए पछि ऊ मर्‍यो भने पनि परमेश्‍वरले इसाहकलाई जीवित पार्नु सक्‍नु हुन्छ । परिणाम यो भयो जब परमेश्‍वरले अब्राहामलाई भन्‍नुभयो इसाहकलाई हानि नगर त्यसपछि अब्राहामले इसाहकलाई फिर्ता पाए, उनले इसाहकलाई उसको मृत्यु पछि फिर्ता पाएको जस्तै भयो ।
+\s5
+\v 20 किनकि इसाहकले परमेश्‍वरमा विश्‍वासगर्थे, उनले प्रार्थना गरे कि परमेश्‍वरले उनको छोराहरू याकूब र एसावलाई उनको मृत्यु पछि आशिष्‌‌ दिऊन् ।
+\v 21 किनकि याकूबले परमेश्‍वरलाई विश्‍वास गर्थे, जसरी उनी मर्न लागेका थिए, उनले परमेश्‍वरसँग आफ्नो छोरा योसेफका सबै छोराहरूलाई आशिष्‌‌ दिऊन् भनी प्रार्थना गरे । उनी मर्नु अघि आफना लौरोमा अढेस लगाएर परमेश्‍वरको आराधना गरे ।
+\v 22 किनकि योसेफले परमेश्‍वरमा विश्‍वास गर्थे, जब उनी मिश्रमा मर्न लाग्दा, उनले समय अघि नै यहूदीहरूले मिश्र छोड्नेछन् भन्‍ने विचार गरेका थिए, र उनले आफना मानिसहरूलाई उनको हड्डीहरू तिनीहरूले मिश्र छोड्दा तिनीहरूसँग लैजान सुझाव दिए ।
+\s5
+\v 23 किनकि मोशाको बुबा र आमाले परमेश्‍वरमा विश्‍वास गर्थे, उनीहरूले आफना छोरा जन्मे पछि तीन महिनासम्म लुकाई राखे, किनकि उनीहरूले देखे जीवित सुन्दर थियो । मिश्रका राजाको आज्ञा सबै यहूदीहरूका पुरुष शिशुहरू मर्नै पर्छ, तिनीहरूले उल्‍लंघन गर्न डराएनन् ।
+\v 24 राजाको छोरी, जसलाई तिनीहरूले फिरउन भन्द थिए, मोशालाई हुर्काए, तर जब मोशा हुर्कियो, किनकि उनले परमेश्‍वरमा विश्‍वास गर्थे, उनले राजकीय अधिकार स्‍वीकार गर्न इन्कार गरे जुन चाहिँ उनको हुने थियो यदि मानिसहरूले उनलाई “फारोको छोरीका छोरा हो” भनी मानेका भए ।
+\v 25 उनले निर्णय गरे कि राजाको दरबारमा पापी भइ केही क्षणको लागि रमाइलो गरी जिउनु भन्दा परमेश्‍वरका मानिसहरूसँग केही समयको लागि भएर अरूको दुरव्यवहार भोग्‍नु असल हो ।
+\v 26 उनले निर्णय गरे फारोको परिवारको एक सदस्य भएर मिश्रको खजानाहरू प्राप्‍तगरि आफ्नो बनाउनु भन्दा यदि उनले ख्रीष्‍टको निम्ति दुःख भोगे भने, परमेश्‍वरको नजरमा त्यो धेरै योग्यको हुनेछ । उनले अगाडिको समयमा हेरे जब परमेश्‍वरले उनलाई अनन्त इनाम दिनुहुनेछ ।
+\s5
+\v 27 किनकि मोशाले परमेश्‍वरमा विश्‍वास गर्थे, उनले मिश्र छाडे । उनले छोडेको कारण राजा रिसाउनु हुनेछ भनी डराएनन् । उनी गइ नै राखे किनकि उनले परमेश्‍वरलाई देखिनै रहेको जस्तै थियो, जसलाई कसैले देख्‍न सक्दैन ।
+\v 28 किनकि मोशाले विश्‍वास गरे परमेश्‍वरले उहाँको आफना मानिसहरूलाई बचाउनु हुन्छ, उनले निस्तार चाड को बारेमा परमेश्‍वरको आज्ञा पालना गरे, जुन चाहिँ वार्षिक चाड बन्यो । उनले मानिसहरूलाई पाठोहरू मार्न आज्ञा गरे र पाठाहरूको रगत तिनीहरूका ढोकाहरूमा छर्कन भने त्यसो गर्नाले स्वर्गदूत जसले गर्दा मानिसहरू मर्दछन् यहूदीहरूका जेठो पुरुषहरू मिश्री परिवारहरूका जेठो छोराहरू सँगै नमारिऊन् ।
+\s5
+\v 29 यहूदीहरूले परमेश्‍वरमा विश्‍वास गरे जब तिनीहरू समुद्रको बिचबाट भएर हिड्दा तिनीहरू सुख्खा जमिनमा झै हिडे ! तर, जब मिश्रका सेनाहरूले पनि जहा समुन्द्र थियो तर्न खोजे, तिनीहरू डुबे, किनकि समुन्द्र फिर्ता आयो र तिनीहरूलाई डुबायो ।
+\v 30 किनकि यहूदी मानिसहरूले विश्‍वास गर्थे, सात दिन सम्म यहूदीहरूले पर्खाल वरिपरी घुमी सके पछि, यरीहोको सहर वरिपरीको पर्खालहरू भत्कियो ।
+\v 31 राहाब एक वेश्या थिएन, तर किनकि उनले परमेश्‍वरमा विश्‍वास गर्थिन, उनी यरीहोमा भएकाहरू सँग नष्‍ट भइन जसले परमेश्‍वरको आज्ञा पालन गरेनन् । यहोशूले सहरलाई नष्‍ट गर्ने तरीका खोज्‍नु जासुसहरूलाई त्यहाँ भित्र पठाए, तर परमेश्‍वरले राहाबलाई बचाउनु भयो किनकि उनले त्यो जासुसहरूलाई शान्तिपूर्वक स्वागत गरिन् ।
+\s5
+\v 32 अरूहरूको बारेमा म धेरै के भनुँ मलाई थाहा छैन जसले परमेश्‍वरमा विश्‍वास गर्थे । गिदोन, बाराक, शिमशोन, जेप्थाह, दाऊद, शामुएल र अरू अगमवक्‍ताहरूको बारेमा भन्दा धेरै समय लाग्‍ने छ ।
+\v 33 किनकि तिनीहरूले परमेश्‍वरमा विश्‍वास गर्थे, तिनीहरू मध्ये केहीले उहाँको निम्ति ठुलो कामहरू गरे केहीले शक्‍तिशाली मानिसहरूले राज्य गरेको भूमिहरू जित्थे । केहीले यरूशलेममा राज्य गरे अनि मानिसहरू र राज्यहरूलाई न्यायापुर्वक व्यवहार गरे । केहीले परमेश्‍वरले दिन्छु भनी प्रतिज्ञा गर्नु भएको कुराहरू पाए । केहीले सिंहहरूलाई तिनीहरूको मुख बन्द राखन बाध्य गरे ।
+\v 34 कोही आगोमा जल्नबाट उम्किए । कोही अरूहरूबाट बाँचे जसले तिनीहरूलाई तरवारले मार्न खोज्दै थिए । कोही बिरामी भएर निको भए । कोही शक्‍तिशाली भए जब तिनीहरूले युद्ध लडे । कोहीले विदेशी भूमिबाट आएका फौजहरूलाई तिनीहरूबाट भाग्‍ने कारण बने ।
+\s5
+\v 35 कोही आगोमा जल्नबाट उम्किए । कोही अरूहरूबाट बाँचे जसले तिनीहरूलाई तरवारले मार्न खोज्दै थिए । कोही बिरामी भएर निको भए । कोही शक्‍तिशाली भए जब तिनीहरूले युद्ध लडे । कोहीले विदेशी भूमिबाट आएका फौजहरूलाई तिनीहरूबाट भाग्‍ने कारण बने ।
+\v 36 केही स्‍त्रीहरू जसले विश्‍वास गर्थे तिनीहरूका आफन्तहरू फेरी फिर्ता पाए, जब परमेश्‍वरले तिनीहरूलाई मरिसके पछि फेरी जीवित पार्नु भयो । तर अरूहरू जसले परमेश्‍वरमा विश्‍वास गर्थे नमरेसम्म यतना भोगी रहे । तिनीहरूलाई यातना दिइयो किनकि तिनीहरूले सहमत हुन इन्कार गरे जब तिनीहरूका दुश्मनहरूले भने, “यदि तिमीहरूले परमेश्‍वरमा विश्‍वास गर्न इन्कार गर्‍यो भने हामी तिमीहरूलाई छोड्ने छौ ।” तिनीहरूले त्यसो गर्न इन्कार गरे, किनकि तिनीहरू परमेश्‍वरसँग सदाको लागि वास गर्न चाहन्थे, जुन चाहिँ पृथ्वीमा बाची रहनु भन्दा असल थियो ।
+\v 37 अरू मानिस जसले परमेश्‍वरलाई विश्‍वास गर्थे, तिनीहरूको गिल्ला भयो । कतिलाई कोर्रा हानेकोले पछाडिको भागहरू काटियो, कतिलाई साङ्गलाले बाँधेर झयालखानामा हाले ।
+\v 38 त्यस मध्येका केही विश्‍वसीजनहरूलाई ढुंगाले हानेर मारियो । अरूहरूलाई चिरेर दुई टुक्रा पारे । अरूहरूलाई तरवारले मारे । ती मानिस मध्येका केहीले भेडा र बाख्राका छालाहरूले मात्र बनेका कपडा लगाएर विभिन्‍न ठाउँहरूमा भौतारी रहे । तिनीहरूसँग कतिपनि पैसा थिएन । मानिसहरूले तिनीहरूलाई बारम्बार दुःख दिए र हानी गरे ।
+\s5
+\v 39 यद्यपि परमेश्‍वरले ती सबै मानिसहरूलाई स्‍वीकार्नु भयो किनभने तिनीहरूलाई जे प्रतिज्ञा गर्नु भएको थियो सो दिनु भएन ।
+\v 40 परमेश्‍वरलाई अगाडिको समय थाहा थियो कि जे उहाँले हामीलाई दिनु हुने थियो र तिनीहरूलाई पछि दिने कुरा उहाँको प्रतिज्ञा अनुसार तुरुन्तै तिनीहरूलाई दिनु भएको भए राम्रो हुने थियो । परमेश्‍वरले चाहनु भएको कुरा यो कि जब हामीहरू र तिनीहरूसँगै हुनेछौँ हामीलाई सबै मिल्ने छ, जुन उहाँले हामीमा भएको चाहनु हुन्छ ।
+\s5
+
+\c 12
+\p
+\v 1 हामीलाई यस्ता मानिसहरू थाहा छ जसले आफु परमेश्‍वरमा भरोसा गरेको प्रमाणित गरेका छन् । त्यसैले हामीले पनि बाधा पुर्र्याउने सबै कुराहरू टाढा राख्‍नुपर्छ । विशेष गरी जुन कुराहरूले पछि पार्छ, त्यसता कुराहरू गर्न रोक्‍नु पर्छ, जस्तै धावकले आफ्नो लुगा राख्छ । त्यसपछि सबै परमेश्‍वरले दिनुभएका कुराहरू धैर्यसँग गर्नुपर्छ जबसम्म हामीले अन्तिम रेखा पार गर्दैनौँ ।
+\v 2 र येशूको बारेमा सोची राखौँ । जसै एक धावकले आफ्नो लक्ष्यमा आँखा राख्छ । उहाँ नै एक हुनुहुन्छ जसलाई भरोसा राख्‍न सक्छौँ किनकि उहाँ क्रूसमा तीव्र पीडा र उहाँको निन्दा गर्ने मानिसको बेवास्ता सहनु परेको थियो । उहाँले यसो गर्नु भयो किनकि उहाँलाई थाहा थियो कि यस कुराले अरूलाई आनन्दित तुल्याउँछ । अहिले उहाँ उच्‍च सम्मानका साथ सिहांसन छेउमा बस्‍नु हुन्छ जहाँबाट परमेश्‍वरले शासन गर्नु हुन्छ ।
+\v 3 येशूले उहाँ प्रति गरिएको घृणा धैर्य सँग सहनु भएको थियो । येशूको उदाहरणले आफ्नो हृदय र मनलाई बनाओ ताकि तिमीहरूले परमेश्‍वरमा हरेस नखाऊ र निरूसाहित नहोऊ ।
+\s5
+\v 4 जब तिमीहरू पापको परिक्षामा नपर्न संघर्ष गरेका छौ, र तिमीहरू दुष्‍टको प्रतिकार अझै गरिराखेकाले येशू झैँ तिमीहरू आफैँ रगत बगाएर मरेका छैनौ ।
+\v 5 सुलेमानले आफ्नो छोरालाई बोलेका नबिर्सनुहोस्, जुन परमेश्‍वरले आफ्नो छोराछोरीलाई उत्साह गर्न दिए जस्तै छ: मेरा छोराछोरीहरू परमेश्‍वरले ताडना दिदा ध्यान देऊ, र परमेश्‍वरले दण्ड दिदा निरूत्साहित नहोऊ ।
+\v 6 किनकि सबैजना जसलाई उहाँले प्रेम गर्नुहुन्छ, त्यसलाई ताडना दिनुहुन्छ, र उहाँले आफ्नो छोराछोरी स्वीकार गर्नु भएका सबैलाई ताडना दिनुहुन्छ ।
+\s5
+\v 7 परमेश्‍वरले तिमीलाई कठिन कुराहरू द्वारा ताडना गर्न सक्‍नुहुन्छ । पिताले छोरालाई गरे जस्तै परमेश्‍वरले ताडना दिन्छन् ।
+\v 8 यदि तिमीहरूले पनि परमेश्‍वरले आफ्ना सन्तानलाई झैँ ताडना अनुभव गरेका छैनौ भने तिमीहरू परमेश्‍वरका सन्तान होइनौ । त्यो चाहिँ अवैध रूपमा जन्मिएका सन्तान जस्तै हो, जसलाई सच्‍चाउने पिता छैनन् ।
+\s5
+\v 9 यस बाहेक हाम्रो सांसारिक पिताले हामी सानो हुँदा ताडना दिनुभयो र त्यसो गरेकोमा हामी सम्मान गर्छौँ । त्यसैले निश्‍चय नै हाम्रो स्वर्गीय पिता जसले हामीलाई ताडना दिनुहुन्छ, स्वीकार्नु पर्छ ताकि हामी अन्‍नत सम्म बाँच्‍न सकौँ ।
+\v 10 हाम्रो सांसारिक पिताले हामीलाई छोटो समयको लागि आफुले विचार गरे अनुसार ताडना दिनुहुन्छ, ताकि हामी उहाँको पवित्र स्वभावमा सहभागी हुनसकौँ ।
+\v 11 परमेश्‍वरले हामीलाई ताडना दिनुभएको समयमा कुनै पनि रमाउने कुरा छैन । बरु,त्यसले पीडा दिन्छ । तर पछि त्यसैले धर्मी जीवन जिउन सिकाउँछ, जसले शान्ति उत्पन्‍न गराउँछ ।
+\s5
+\v 12 आत्मिक रूपमा थकित हुने अभिनय गर्नु भन्दा त्यसको सट्टामा परमेश्‍वरको ताडनामा भरोसा राख ।
+\v 13 येशूलाई पछाउदै सिधा अगाडि जाऊ ताकि जो विश्‍वासी विश्‍वासमा कमजोर बन्छ उसले तिमीबाट बल पाउँछ र परमेश्‍वरको बाटो त्याग्दैन ।
+\s5
+\v 14 सकेसम्म सबै जनासँग शान्तिमा बस । पवित्र बन्‍न प्रयास गर किनकि पवित्रता बिना कसैले पनि परमेश्‍वरलाई देख्दैन ।
+\v 15 होसियार होओ, कसैले तिमीहरूलाई परमेश्‍वरमा भरोसा गर्न नरोकोस् जसले हामी अयोग्य हुदा पनि भलाईका कामहरू हामी प्रति गर्नुभएको छ । सचेत होओ, नत्र तिमीहरू मध्ये एउटाले अर्को प्रति दुर्व्यवहार गर्दा जसरी जरा बढेर ठुलो रूखमा परिणत हुन्छ त्यसरी धेरै विश्‍वासीहरूलाई पापमा डोर्याउछन् ।
+\v 16 तिमीहरू कोही पनि एसाव जस्तै अनैतिक र परमेश्‍वरसँग अनाज्ञाकरी नहुनू । उसले आफ्नो जेठो सन्तानको अधिकार एक छाक खानामा साट्यो ।
+\v 17 एसावले पछि आफ्नो जेठो सन्तानको अधिकार र उसको पिताको अधिकार फिर्ता खोजे । तर इसाहकले एसावको आग्रह अस्वीकार गरे । त्यसपछि एसावले आफ्नो जन्म अधिकार र आशिर्वाद फिर्ता पाउन आँशुका साथ मागे तर कुनै उपाय भएन ।
+\s5
+\v 18 परमेश्‍वर तर्फ आउँदा इस्राएलीहरूले सिनै पर्वतमा अनुभव गरे झैँ तिमीहरूले गरेका छैनौ । तिनीहरूले त्यो पर्वतको नजिक आए जसलाई उहाँले नछुने आज्ञा दिनुभयो किनकि उहाँ आफैँ त्यस पर्वतमा ओर्ली आउनु भएको थियो । तिनीहरू जलिरहेको आगो जुन बिषादी र अन्धकार डरलाग्दो आँधीका साथ थियो त्यस पर्वत कहाँ आए ।
+\v 19 उनीहरूले तुरहीको आवाज सुने र परमेश्‍वरले बोल्नु भएको वचन सुने । यो यति शक्‍तिशाली थियो कि तिनीहरूले फेरी यसरी तिनीहरूलाई नबोल्न उहाँलाई विन्ती गरे ।
+\v 20 किनभने परमेश्‍वरले तिनीहरूलाई आज्ञा गर्नु भएको थियो, “यदि एउटा मानिस अथवा पशु समेतले यो पर्वत छुन्छ भने त्यसलाई तिमीहरूले मार्ने पर्छ”, मानिसहरू भयभित भएका थिए ।
+\v 21 साँच्‍ची नै मोशाले जो पर्वतमा भएको देखे उनी पनि भयभित भएर भने, “म काप्दै छु किनभने म डराएको छु ।”
+\s5
+\v 22 बरु तिमीहरू परेमेश्‍वरको वास्तविक उपस्थिति स्वर्ग “नयाँ यरूशलेम” मा आएको छौँ । यो तिमीहरूका पुर्खाहरू सिनै पर्वतमा परमेश्‍वरको आराधना गर्न आए झैँ हो जसमाथि पृथ्वीको यरूशलेम बनाइएको थियो । तिमीहरू यस्तो ठाउँमा आएका छौ जहाँ अनगिन्ती स्वर्गदूत एक साथ भेला भएर रमाइरहेका छन् ।
+\v 23 तिमीहरू विश्‍वासीहरूको समुदाय जससँग पहिले जन्मेका छोराहरू झैँ अवसरहरू छन् तिनीहरूको सभामा मिलेका छौ, जसका नाउँहरू परमेश्‍वरले स्वर्गमा लेख्‍नुभएको छ । तिमीहरू यस्ता परमेश्‍वरकहाँ आएका छौ जसले हरेकको न्याय गर्नुहुनेछ । तिमीहरू यस्ता परमेश्‍वरका जनका आत्माहरू भएका ठाउँमा आएका छौ जो मर्नु भन्दा अघि धार्मिकतामा जिए, जसलाई परमेश्‍वरले आज स्वर्गमा सिद्ध बनाउनु भएको छ ।
+\v 24 तिमीहरू येशू कहाँ आएका छौ जसले परमेश्‍वर र हामी बीच उहाँको क्रूसको मृत्युको रगत बगाइद्वारा नयाँ करारको व्‍यवस्था गर्नुभयो । येशूको रगतले परमेश्‍वरले हामीलाई क्षमा गर्न सम्भव गरायो, र उहाँको रगत हाबिलको रगत भन्दा उत्तम छ ।
+\s5
+\v 25 होसियार हौ, परमेश्‍वरले तिमीहरूसँग बोलिरहनु हुँदा सुन्‍नलाई इन्कार नगर । मोशाले इस्राएलीहरूलाई यस पृथ्‍वीमा चेतावनी दिदा पनि परमेश्‍वरको दण्डबाट तिनीहरू उम्कन सकेनन् । हामी पनि स्वर्गबाट परमेश्‍वरले चेतावनी दिदा यदि इन्कार गर्छौ भने निश्‍चय नै उहाँको दण्डबाट उम्कन सक्‍ने छैनौ ।
+\v 26 सिनै पर्वत हल्लियो जब उहाँ त्यहाँ बोल्नुभयो । तर अहिले उहाँले प्रतिज्ञा गर्नुभएको छ, “म फेरी पृथ्‍वीलाई हल्लाउने छु, एक पटक फेरी म आकाशलाई पनि हल्लाउने छु ।”
+\s5
+\v 27 ती शब्दहरू “फेरी”, “एक पटक अझ” ले यो जनाउँछ की परमेश्‍वरले पृथ्‍वीमा सृजिएका सबै थोकहरू हल्लाएर हटाउनु हुनेछ । उहाँले यो गर्नुहुनेछ ताकि स्वर्गमा हल्लाउन नसकिने कुराहरू सदा सर्वदा रहिरहून् ।
+\v 28 यसकारण आउनुहोस् परमेश्‍वरलाई धन्यवाद चढाऔ कि कसैले हल्लाउन नसकिने राज्यको सदस्य हुन हामी गइरहेका छौँ । आउनुहोस्, उहाँको महान शक्‍ति र प्रेम प्रति श्रद्धा पूर्ण भइ कृतज्ञता साथ धन्यवाद दिदै परमेश्‍वरलाई आराधना गरौँ ।
+\v 29 याद गर की हामीले आराधना गर्ने परमेश्‍वर आगो झैँ हुनुहुन्छ जसले अशुद्ध थोकलाई जलाउनु हुन्छ ।
+\s5
+
+\c 13
+\p
+\v 1 तिमीहरूका मानिसहरूलाई निरन्तर प्रेम गरी रहो ।
+\v 2 खाँचोमा गरेका यात्रीहरूको सत्‍कार गर्न नबिर्स । नचिनेका मानिसहरूको लागि वास्ता गर्दा, कोही कोहीले थाहा नै नपाई स्वर्गदूतहरूलाई सत्कार गरी रहेका हुन सक्छौ ।
+\s5
+\v 3 तिमीहरूलाई सहयोग गर्न नभुल जो झयालखानामा छन् किनभने तिमीहरू विश्‍वासीहरू हुन, यद्यपि तिमीहरू पनि तिनीहरूसँगै कैदमा छौ र तिमीहरूले पनि शारीरिक कष्‍ट भोगी रहेका छौ जसरी तिनीहरूले भोगेका थिए ।
+\v 4 पुरुष वा महिला जसले एक अर्कासँग विवाह गरेका छन् तिनीहरूले एक अर्कामा आदर गर्नुपर्छ र तिनीहरू एक अर्कामा विश्‍वासयोग्य हुनु पर्छ । परमेश्‍वरले निश्‍चय नै तिनीहरूलाई घृणा गर्नु हुन्छ जसले अनैतिक र मूर्तिपूजा गर्दछन् ।
+\s5
+\v 5 धन सम्‍पत्ति प्राप्‍त गर्न हतार नगर, र जे कुराहरू तिमीसँग छ त्यसमा नै सन्तुष्‍ट रहो । याद गर जे कुरा मोशाले लेखेका छन् जसलाई परमेश्‍वरले भन्‍नु भयो: “म तिमीहरूलाई कहिल्यै त्याग्‍ने छैन; म तिमीहरूलाई कहिल्यै पनि जुटाउन छोड्ने छैन ।”
+\v 6 यसकारण तिमी निर्धक्‍क भएर भन्‍न सक्छौ जसरी भजनसँग्रहका लेखकले भनेका छन्, “किनभने परमेश्‍वर एउटै हुनु हुन्छ जसले मलाई सहायता गर्नु हुन्छ, म डराउने छैन । मेरो सहायता परमेश्‍वरबाट आउदछ ।”
+\s5
+\v 7 तिमीहरूका आत्मिक अगुवाहरूले ख्रीष्‍टको सन्देश बारे तिमीहरूलाई बताएका छन् । याद गर तिनीहरूले आफ्नो जीवनलाई कसरी संचालन र तिनीहरूले ख्रीष्‍टमा भरोसाको नक्‍कल गरेका थिए ।
+\v 8 येशू ख्रीष्‍ट अहिले पनि उस्तै हुनु हुन्छ जस्तो सधैँ हुनु हुन्थ्यो, उहाँ सदासर्वदा त्यस्तै नै हुनु हुन्छ ।
+\s5
+\v 9 त्यसकारण अरू मानिसहरूलाई तिमीहरूले परमेश्‍वरको विश्‍वासको बारेमा अरू कुराहरू खोज्‍न नलाओ । अनौठो कुराहरू जुन तिमीहरूले हामीहरूबाट सिकेका होइनौ । उदाहरणका लागि, कुनै पनि कुराहरूमा तिमीहरूले पालना गर्नु पर्ने धेरै नियमहरू नबनाओ के खानु हुन्छ के खानु हुदैन । यी नियमहरूले हामीहरूलाई कुनै सहायता गर्दैन ।
+\v 10 ती मानिसहरू जसले पवित्र सेवा गर्दछन् तिनीहरूले पवित्र वेदी ती खाने अधिकार हुदैन जहाँ हामी ख्रीष्‍टको आराधना गर्दछौँ ।
+\v 11 प्रधान पूजाहारीको अघि महा‍पवित्र स्थानमा पशुहरूको रगत ल्याई पुज्‍ने तिनीहरूले तिनीहरूको पापको लागि बलि चढाउने गर्दथे । र अरू मानिसहरूले पाल बाहिर पशुको शरीरलाई जलाउथे ।
+\s5
+\v 12 येशूले यरूशलेम बाहिर नै कष्‍ट भोग्‍नु भयो र मर्नु भयो जसबाट उहाँले हामीहरूलाई उहाँको मानिसहरू र परमेश्‍वरको लागि विशेष व्‍यक्तिहरू बनाउनु भयो । यो उहाँले आफ्नो रगत बगाएर हाम्रो पापहरुका लागि बलि भएर पुरा गर्नु भयो ।
+\v 13 यसकारण हामी उद्धार पाउन येशू कहाँ जानै पर्छ; मानिसहरूले उहाँलाई गिल्ला गरे जस्तै हामीले पनि मानिसहरूलाई गिल्ला गर्न अनुमति दिनु पर्छ ।
+\v 14 यस पृथ्वीमा, हामी विश्‍वासीहरूसँग जस्तो रहर छैन, यसैले हामी स्वर्गीय सहरको लागि पर्खी रहेका छौ, जुन हामीले सर्वदाको निम्ति प्राप्‍त गर्ने छौ ।
+\s5
+\v 15 किनभने येशू हाम्रो लागि मर्नु भएको हो, “जे सुकै किन नहोस निरन्तर परमेश्‍वरको प्रशंसा गर्नु पर्छ ।” त्यो हामीले उहाँको लागि पशुको सट्टा बलिदान गर्न सक्‍ने केही कुरा हुन सक्‍नेछ । हामीहरूले खुल्ला रूपमा मानिसहरूलाई बताउन सक्‍नु पर्छ कि हामी ख्रीष्‍टमा भरोसा राख्दछौ ।
+\v 16 सधैँ अरूहरूका लागि असल कार्यहरू गरी रहो र आफूसँग भएका कुराहरूको बाँडचुड गर, किनकि यसो गर्नाले तिमीहरूले परमेश्‍वरलाई महिमा दिने बलिदानहरू चढाईरहेका हुनेछौ ।
+\v 17 तिम्रो अगुवाहरूको आदर गर् र तिनीहरूले भने जस्तो गर, किनकि तिनीहरू नै हुन जसले तिमीहरूलाई कुशल बाटोमा हिड्न अगुवाइ गर्नेछ । कुनै दिन तिनीहरू परमेश्‍वरको अघि खडा हुनु पर्नेछ । यसकारण उहाँले तिनीहरूले गरेका कार्यहरूलाई स्वीकार गर्नु हुनेछ । तिनीहरूको आज्ञा पालना गर्नु जसले तिमीहरूलाई आनन्द साथ अगुवाइ गर्न सक्‍नेछन् र यस कार्य गरेकोमा कहिल्यै निराश हुनु पर्दैन किनभने यदि तिमीहरूले तिनीहरूलाई निराश साथ गर्न बाध्य बनाउँछौ त्यसले निश्‍चय नै तिमीहरूलाई कहिल्यै पनि सहायता गर्ने छैन ।
+\s5
+\v 18 मेरो लागि प्रार्थना गर र जो मसँग छन् तिनीहरूको निम्ति पनि प्रार्थना गर । म निश्‍चय छु कि मैले सबै कुराहरूमा तिमीहरूमा असल कार्य गर्न प्रयास गर्दैछु ।
+\v 19 म तिमीहरूलाई विनम्र साथ प्रार्थना गर्न अनुरोध गर्दछु जसले गर्दा परमेश्‍वरले मलाई त्यहाँ आउन देखि रोक्‍ने कुरालाई चाडै हटाई दिनु भएको होस् ।
+\s5
+\v 20 येशूले हामीहरूको लागि जुटाउनु हुन्छ, हाम्रो सुरक्षा गर्नु हुन्छ, र एक असल गोठालोले आफना भेडाहरूलाई अगुवाइ गरे जस्तै गरी हामीहरूलाई अगुवाइ गर्नु हुनेछ र परमेश्‍वर, जसले हामीलाई प्रभु येशूको पूनरुत्थानद्वारा भित्री रूपमा शान्ति दिनु भयो । यस कार्यद्वारा परमेश्‍वरले हामीहरूसँग ख्रीष्‍टले बगाउनु भएको रगतद्वारा उहाँको अनन्त करार स्थापित गर्नुभयो जब उहाँ क्रूसमा चढ्नु भएको थियो ।
+\v 21 त्यसैले म प्रार्थना गर्दछु कि परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई सबै कुराहरूद्वारा उहाँको इच्छाहरू पुरा गर्न सुसज्जित पार्नु भएको होस् । हुन सक्छ भने हामीले चढाएका प्रशंसाद्वारा उहाँले यो हाम्रो जीवनमा पुरा गर्नु होस्, जसरी उहाँले हामीहरूलाई येशूको रूपमा हेरिरहनु भएको छ, जसले हाम्रो निम्ति आफैँलाई अर्पण गर्नु भयो । सबै मानिसहरूले येशू ख्रीष्‍टको सदासर्वदा प्रशंसा रही रहोस् । आमेन !
+\s5
+\v 22 मेरा प्रिय विश्‍वासीहरू हो, यद्यपि यो छोटो पत्र हो जुन म तिमीहरूलाई लेख्दै छु, म तिमीहरूलाई विनम्रता पुर्वक अनुरोध गर्दछु जे कुराहरू मैले लेखेको छु ती तिमीहरूको उत्साहको निम्ति लेखेको हुँ ।
+\v 23 म तिमीहरूले जानेको चाहन्छु कि हाम्रा प्रिय विश्‍वासीहरू हो, तिमोथी यस झयालखानाबाट छुटी सकेका छन् । यदि उनी यहाँ छिट्टै आए भने, म तिमीहरू कहाँ आउदा उसलाई पनि मसँगै लिएर आउने छु ।
+\s5
+\v 24 तिमीहरूका सबै आत्मिक अगुवाहरू र सबै तिमीहरूका अरू प्रिय विश्‍वासीहरू जो परमेश्‍वरद्वारा तिमीहरूका सहरका भएका छन्, तिनीहरूलाई मेरो अभिवादन भनी देऊ । यस क्षेत्रमा रहेका विश्‍वासीहरू जो इस्राएलीबाट आएका हुन तिनीहरूले पनि तिमीहरूलाई अभिवादन पठाएका छन् ।
+\v 25 परमेश्‍वरले सधैँ तिमीहरूलाई प्रेम गरिरहनु भएको होस् र उहाँको अनुग्रहद्वारा सुरक्षा गर्नु भएको होस् ।

60-JAS.usfm

@@ -0,0 +1,173 @@
+\id JAS Unlocked Dynamic Bible
+\ide UTF-8
+\h याकूब
+\toc1 याकूबको पत्र
+\toc2 याकूब
+\toc3 jas
+\mt1 याकूबको पत्र
+
+
+\s5
+\c 1
+\p
+\v 1 म परमेश्‍वरको सेवक याकूब र प्रभु येशू ख्रीष्‍ट द्वारा परमेश्‍वरमा बाँधिएको छु । मैले यो पत्र ख्रीष्‍टलाई विश्‍वास गर्ने वा यहूदी कुलहरू जो संसार भरि छरिएका छन् तिनीहरूलाई लेखिरहेको छु । म सबैलाई अभिवादन गर्दछु ।
+\v 2 मेरा साथी विश्‍वासीहरू यो धेरै किसिमका कष्‍टहरूको अनुभवमा ठूलो आनन्दको कुरा यो सम्झ ।
+\v 3 जसरी तिमीहरूले कठिनइहरूमा परमेश्‍वरमा विश्‍वास गर्छौ तिनीहरूले तिमीलाई अरू कष्‍टहरूमा सहन सहायता गर्दछ ।
+\s5
+\v 4 तिनीहरूको अन्तसम्म नै कठिनाइमा सहभागी होओ ताकि ख्रीष्‍टको सबै बाटोहरूमा पछ्याउन सक । त्यसपछि तिमीहरू असल गर्नलाई असफल हुनेछैनौँ ।
+\v 5 यदि तिमीहरू मध्ये कसैलाई के गर्ने भनेर जान्‍नु छ भने उसले परमेश्‍वरलाई मागोस् जसले उदारतासाथ दिनुहुन्छ । र माग्‍नेसँग उहाँ रिसाउनु हुन्‍न ।
+\s5
+\v 6 तर तिमीहरू परमेश्‍वरसँग माग्छौ, उहाँले तिमीहरूलाई दिनुहुन्छ भनि विश्‍वास गर उहाँले जवाफ दिनुहुन्छ र सधै सहायता गर्नुहुन्छ भन्‍ने कुराको शंका नगर, किनकि शंका गरिरहनेलाई परमेश्‍वरले उत्तर दिनुहुन्‍न, जसरी समुद्रको छाल हावा सँगै बहन्छ र बजारिन्छ र जसरी उही दिशामा अघि बढीरहन सक्दैन ।
+\v 7 वास्तवमा शंका गर्ने मानिसले उसले मागेको कुरा प्रभु परमेश्‍वरले पुरा गर्नुहुन्छ भने कुरा नासोचोस् ।
+\v 8 ती मानिसहरू जसले येशूलाई पछ्याउने वा नपछ्याउने भन्‍ने निर्णय गर्न सक्दैनन् । ती मानिसहरूले यस्ता मानिसहरूले जे गर्छौ भनेर भन्छन् ती गर्दैनन् ।
+\s5
+\v 9 गरीब विश्‍वासीहरू खुशी हुनुपर्छ किनकि तिनीहरूलाई परमेश्‍वरले आदर गर्नुभएको छ
+\v 10 र धनी विश्‍वासीहरू परमेश्‍वरले नम्र बनाउनु भएकोमा खुशी हुनु पर्छ जसले तिनीहरूलाई ख्रीष्‍ट येशूमा विश्‍वास गर्न सहायता गर्छन् किनकि तिमीहरू र तिनीहरूका धनहरू जंगली फुल जस्तै बितीजानेछन् ।
+\v 11 जब घाम उदाँउछ, बिरूवाहरू ओइलाउने बनाउछ र फुलहरू झर्नेछन् र सुन्दरताहरू रहने छैनन् । फुल मरेको जस्तै धनी मानिसहरू धन कमाउदै गर्दा मर्ने छन् ।
+\s5
+\v 12 परमेश्‍वरले कडा परीक्षा सहनेलाई आदर गर्नुहुन्छ किनकि परमेश्‍वरले तिनीहरू सधै बाच्‍ने इनाम दिनुहुने छ जसरी उहाँले उहाँलाई प्रेम गर्ने सबैलाई प्रतिज्ञा गर्नुभएको छ ।
+\v 13 जब हामी पाप गर्न परीक्षामा पर्दछौँ, परमेश्‍वरले परीक्षा गर्दैहुनुहुन्छ कहिल्यै खराबी गर्नुहुन्‍न र उहाँले कहिल्यै खराबी गर्न कसैलाई गर्नुहुन्‍न ।
+\s5
+\v 14 तर सबै खराब गर्न चाहन्छन् र त्यसैले यो तिनीहरू यसो गर्दछन् जसरी तिमीहरू पासोमा परे झै हुन्छन् ।
+\v 15 त्यस पछि, तिनीहरूको दुष्‍ट विचारले तिनीहरूलाई पाप गर्न डोर्‍याउदछ र यो पापले तिनीहरूलाई विनाश नपारे सम्म तिनीहरूको दिमागलाई नियन्‍त्रण गरिराख्दछ । जब खराब इच्छाहरू जाग्दछन् पापले जन्म लिन्छ, जसको अर्थ व्यक्तिले पाप गर्दैछ र येशूद्वारा मात्रा क्षमा हुनसक्छ । र जब पापले अन्तिम परिणाम निकाल्छ, मृत्यु आउँदछ, दुवै शारीरिक र आत्मिक मृत्यु जसको अर्थ पापीहरू सदाको लागि परमेश्‍वरबाट अलग गरिएको छ, येशूले मात्र यो अन्तिम मृत्युबाट, हामीलाई बचाउन सक्‍नुहुन्छ ।
+\v 16 मेरो सहकर्मी विश्‍वासी जसलाई म प्रेम गर्छु, तिमीहरू आफैलाई धोखा दिन छाड ।
+\s5
+\v 17 प्रत्येक असल र पूर्ण वरदान परमेश्‍वर पिता बाट आउँदछ जो स्वर्गमा हुनुहुन्छ । उहाँ सत्य परमेश्‍वर हुनुहुन्छ सृष्‍टी गरिएको चिज जस्तो परिवर्तन हुनुहुन्‍न जसरी छाँया देखापर्छ र हराइहाल्छ । परमेश्‍वर कहिल्यै परिवर्तन हुनुहुन्‍न र उहाँ सधै असल हुनुहुन्छ ।
+\v 18 परमेश्‍वरले हामीलाई आत्मिक जीवन दिन चुन्‍नु भयो जब हामी उहाँ साँचो सन्देशमा विश्‍वास गर्दछौँ त्यसकारण अब येशूमा विश्‍वासीहरू पहिले आत्मिकी जीवन पाउने व्‍यक्ति हुनेछन् जुन येशूले मात्र दिन सक्‍नुहुन्छ ।
+\s5
+\v 19 मेरा सहकर्मी विश्‍वासीहरू जसलाई म प्रेम गर्दछु, तिमीहरूलाई थाहा छ कि तिमीहरू प्रत्येकले परमेश्‍वरको सत्य सन्देशमा ध्यान दिनुपर्छ । तिमीहरू आफ्नो विचारहरूमा छिटो बोल्नु हुँदैन, नतछिटो रिसाउनुनै हुन्छ ।
+\v 20 किनकि हामीले परमेश्‍वरले चाहनु भएको धार्मिक काम रिसाउदा गर्न सक्दैनौँ ।
+\v 21 त्यसकारण सबै किसिमका खराबीहरू गर्न त्याग र भित्री मनुष्यत्वमा परमेश्‍वरले रोपेको सन्देशलाई नम्रता साथ स्वीकार गर, किनकि यदि तिमीहरूले उहाँको सन्देशलाई (वचन)स्वीकार गर्‍यौ भने । उहाँ तिमीलाई बचाउनलाई सधै तयार हुनुहुन्छ
+\s5
+\v 22 परमेश्‍वरको वचनमा आज्ञा गरेको कुरा पालन गर । यो सुन्‍ने मात्र नगर किनकि जसले वचनलाई सुन्‍ने गर्दछ र गर्दैन भने परमेश्‍वरले बचाउनुहुन्छ भन्‍ने कुरा सोच्‍नु झूटा हो ।
+\v 23 कोही मानिसहरू परमेश्‍वरको वचन सुन्छन् तर यसले के भन्दछ भन्‍ने कुरा गर्दैनन् । तिनीहरू त्यस्तै हुन् जो आफ्नो अनुहार ऐनामा हेर्दछन् ।
+\v 24 उसले आफैलाई हेरेता पनि, ऊ ऐना बाट टाढा जान्छ र तुरुन्तै ऊ कस्तो देखियो भन्‍ने बिर्सन्छ ।
+\v 25 तर अकै मानिस परमेश्‍वरको वचनलाई नजिक बाट हेर्दछ परमेश्‍वरले इच्छाएको जस्तै जुन पूर्ण र जसले मानिसलाई स्वंयमसेवक गर्न स्वतन्‍त्र गर्दछ,
+\s5
+\v 26 कोही मानिसले सोच्‍दछन् कि तिनीहरू परमेश्‍वरलाई ठिकसँग आराधना गर्दैछन् तर तिनीहरू स्‍वभावैले खराब बोली बोल्‍दछन् । ती मानिसहरूको सही आराधना गरेका छौँ भन्‍ने सोच गलत हो । साचो यही हो कि तिनीहरूले परमेश्‍वरलाई व्‍यर्थमा आराधना गर्छन् ।
+\v 27 एक कुरा जो परमेश्‍वरले हामीलाई गर्नको लागि भन्‍नु भएको छ कि कष्‍ट भोगिरहेका अनाथहरू र विधवाहरूको वास्ता गर । जसले त्यो गर्दछ र जसले सोच्दैन वा अनैतिक जसले परमेश्‍वरको आज्ञा पालन नगर्ने जस्तो गर्दैन । साचो रूपमा परमेश्‍वरको आराधना गर्दछ, जो हाम्रो पिता हुनुहुन्छ र तिनीहरूलाई परमेश्‍वरले ग्रहण गर्नुहुनेछ ।
+\s5
+
+\c 2
+\p
+\v 1 मेरा भाइ-बहिनीहरू, तिमीहरूले सबै कुरा भन्दा प्रभु येशू ख्रीष्‍टमा विश्‍वास गरेको हुनाले कुनै मानिसलाई अरूलाई भन्दा आदर गर्न बन्द गर ।
+\v 2 उदाहरणको लागि, मानौ एक व्‍यक्ति जो सुनका औठी र राम्रो लुगा लगाई (बैठकमा ) सभा घर प्रवेश गर्दैछन् । मानौ त्यो गरीब व्‍यक्ति जसले झुत्रो लुगा लगाई आउँदछ ।
+\v 3 र मानौ तिमीले विशेष ध्यान दिई “कृपया यस राम्रो आसनमा बस्‍नुहोस् !” भनि राम्रो लुगा लगाएर भन्छौ र एक गरीब मानिसलाई “तिमी त्यहाँ खडा होऊ वा भुईंमा बस” भन्छौ ।
+\v 4 तिमीहरू एक अर्कालाई गलत कारणहरूको लागि न्याय गर्छौ ।
+\s5
+\v 5 मलाई (ध्यान देओ), मेरो भाइ-बहिनीहरू जसलाई म प्रेम गर्छु । परमेश्‍वरले मूल्यहीनहरू देखिने गरीबहरूलाई उहाँमा धेरै विश्‍वास गर्न छान्‍नु भएको छ । त्यसकारण उहाँले तिनीहरूलाई ठूलो कुराहरू दिनुहुने छ, जब उहाँले प्रत्येकलाई सबै ठाउँमा राज्य गर्नुहुन्छ । त्यसै गर्नलाई उहाँलाई प्रेम गर्ने सबैलाई प्रतिज्ञा गर्नुभएको छ ।
+\v 6 तर तिमीहरू गरीब मानिसहरूलाई अनादर गर्दछौ । त्यो विषयमा सोच ! यो तिमीहरूलाई दु:ख दिने गरीब मानिसहरू होइनन् ! यो धनी मानिसहरू जसले तिमीहरूलाई न्यायाधीशको अगाडि जबरजस्ती लगेर न्यायाधीशकोमा दोष लगाउछन् ।
+\v 7 र तिनीहरू त्यही हुन जस‍ले प्रभु येशू ख्रीष्‍ट जो महिमा को योग्य हुनुहुन्छ जसको तिमीहरू हौ, उहाँको विरुद्धमा खराब बोल्दछ !
+\s5
+\v 8 हाम्रो राजा येशूले तिमीहरूलाई धर्मशास्‍त्रमा आज्ञा गर्नुहुन्छ कि अरू मानिसहरूलाई आफैलाई जस्तै प्रेम गर । यदि तिमीले अरूलाई प्रेम गर्छौ भने, तिमीले जे ठिक छ त्यही गर्छौ ।
+\v 9 तर यदि तिमीले केही मानिसहरूलाई अरूलाई भन्दा आदर गर्दछौ भने, तिमीले खराब गरी राखेका छौ । र किनभने तिमीलाई जे परमेश्‍वरले गर्नु भनि आज्ञा गर्नुभयो त्यो तिमीले गरेनौ, उहाँको व्यवस्था पालन नगरेकोमा तिमीलाई दोषी ठहराउनुहुन्छ ।
+\s5
+\v 10 तिनीहरू जस्तै परमेश्‍वरको एउटैमात्र व्‍यवस्‍था पालन गर्दैन भने यदि उहाँको अरू सबै व्यवस्था भंग गर्ने जस्तै दोषी ठहराउनु हुने छ ।
+\v 11 उदाहरणको लागि, परमेश्‍वरले भन्‍नु भयो, “व्यभिचार नगर” तर उहाँले यो पनि भन्‍नु भयो, “कसैको हत्या नगर्नु” त्यसैले यदि तिमीले व्यभिचार गर्दैनौ तर कसैको हत्या गर्छौ भने, तिमीहरू सबै व्यवस्था भंग गर्ने जस्तै हुनेछौ ।
+\s5
+\v 12 सधै परमेश्‍वरले हाम्रो पापहरूबाट दण्ड दिन व्‍यवस्‍था प्रयोग गरी न्याय गर्नु हुनेछ भनि अरूलाई बोली र कामहरूबाट त्यसै गर ।
+\v 13 किनकि जब परमेश्‍वरले हामीलाई न्याय गर्नुहुन्छ, जसरी अरूलाई दयापूर्ण व्‍यवहार गरेका छैनौ त्यस्तै उहाँले पनि तिनीहरू प्रति दयापूर्ण व्‍यवहार गर्नुहुनेछ । तर यदि हामी अरूप्रति दयावान छौ भने तब उहाँले न्याय गर्दा हामी डराउनु पर्ने छैन ।
+\s5
+\v 14 मेरा भाइ-बहिनीहरू, कोही मानिसहरू भन्छन्, “म प्रभु येशू ख्रीष्‍टमा विश्‍वास गर्छु,” तर तिनीहरू असल कामहरू गर्दैनन् । जे तिनीहरू भन्छन् तिनीहरूलाई असल गर्दैनन् । यदि तिनीहरू शब्दहरूमा मात्र विश्‍वास गर्छन् भने निश्‍चयनै परमेश्‍वरले तिनीहरूलाई बचाउनु हुनेछैन ।
+\v 15 उदाहरणको लागि, मानौ त्यो भाइ अथवा बैनीलाई प्रति दिनको लुगा र भोजनको निरन्तर अभाव छ ।
+\v 16 तर मानौ तिमीहरू मध्ये एकले तिनीहरूलाई, “चिन्ता नगर, जाओ, तातो सँग बस, र तिमीलाई आवश्यक भोजन खोज !” तर यदि तिमीहरू उनीहरूलाई शरीरलाई चाहिने दिदैनौ, तब त्यसले तिनीहरूलाई सहायता गर्ने छैन !
+\v 17 त्यस्तै, गरी यदि तिमीहरू असल कामहरू अरूको सहायताको लागि गर्दैनौ भने, जे तिमीहरू येशूमा विश्‍वास गर्नुपर्छ भन्‍ने बारेमा भन्‍नु मृत मानिस जस्तै प्रयोग हिन हुन्छ ! तिमीहरू साँचोरूपमा ख्रीष्‍टलाई विश्‍वास गर्दैनौ ।
+\s5
+\v 18 तर कसैले मलाई भन्‍न सक्छ, “परमेश्‍वरले कोही मानिसलाई उहाँमा विश्‍वास गरेको कारणले बचाउनु हुन्छ, र उहाँले अरूलाई तिनीहरूले राम्रो काम गरेको कारणले बचाउनु हुन्छ ।”म त्यस व्यक्तिलाई भन्‍न सक्छु, “तिमीहरूले मलाई प्रमाणित गर्न सक्दैनौँ कि यदि तिमीहरूले अरूहरूको लागि असल कामहरू गर्दैन, परमेश्‍वरलाई साँचो विश्‍वास गर्दैन ! तर म परमेश्‍वरमा साँचो विश्‍वास गर्दछु कि अरूलाई असल कामहरू गरेर म तिमीहरूलाई प्रमाणित गर्दैछु !
+\v 19 यो बारेमा विचार गर ! तिमीहरू विश्‍वास गर्छौ कि त्यहाँ एक मात्र सत्य जीवित परमेश्‍वर हुनुहुन्छ, र तिमीहरूले त्यो विश्‍वास गर्न उचित छ । तर मृतहरूले पनि त्यो विश्‍वास गर्छन् र तिनीहरू काप्दछन् किनकि तिमीहरूलाई पनि थाहा छ कि परमेश्‍वर साच्चै जीवित हनुहुन्छ, र उहाँले तिनीहरूलाई दण्ड दिनुहुन्छ ।
+\v 20 त्यसैले तिमीहरू मुर्ख व्यक्तिहरू, म तिमीहरूलाई प्रमाण दिनेछु कि यदि कोही भन्दछ ! “मा परमेश्‍वरमा विश्‍वास गर्छु,” तर असल कार्यहरू गर्दैनौ, जो त्यो व्यक्तिले भन्दछ उसलाई कुनै किसिमले सहायता गर्दैन ।
+\s5
+\v 21 हामी सबै हाम्रो पुर्खा अब्राहमलाई आदर गर्छौ । उसले परमेश्‍वरले जे गर्नको लागि भन्‍नु भयो त्यही पालन गर्न कोसिस गरे ! उसले आफ्नो छोरा इसहाकलाई वेदीमा परमेश्‍वरलाई दिने कोसिस गरे । परमेश्‍वरको आज्ञा पालन गर्ने कोसिस गरेकोमा उहाँले अब्राहमलाई धार्मिक व्यक्ति तुल्याउनु भयो ।
+\v 22 यस प्रकारले, अब्राहमले परमेश्‍वरलाई विश्‍वास गरे र आज्ञा पालन गरे जब उसले परमेश्‍वरको आज्ञा पालन गरे । जे कुरामा अब्राहमले विश्‍वास गरे त्यो पुरा गरे ।
+\v 23 र त्यसैले यो धर्मशास्‍त्रमा लेखे जस्तै भयो, “किनकि अब्राहमले परमेश्‍वरलाई साँचो विश्‍वास गरे, परमेश्‍वरले उसलाई कोही ठिक काम गर्ने मानिसको रूपमा हेर्नु भयो (जस्तै विचार गर्नुभयो) ।”परमेश्‍वरले अब्राहमको विषयमा यसो पनि भन्‍नु भयो, “उ मेरो मित्र हो ।”
+\v 24 अब्राहमको उदाहरण बाट तिमीहरू महसुस गर्न सक्छौ कि मानिसहरूले असल कामहरू गरेकोले परमेश्‍वरले तिनीहरूलाई धार्मिक ठहराउनु हुन्छ, र तिमीहरूले विश्‍वास गरेको कारणले मात्र होइन ।
+\s5
+\v 25 यसैगरी, यो निश्‍चयनै राहावले गरेको कामले परमेश्‍वरले उसलाई राम्रो ठहराउनु भयो । राहाव वेश्यावृद्धि गर्दै थिइन, तर सन्देश वाहकलाई वास्ता गरिन जो भूमीको विषयमा जानकार लिन आएका थिए र फरक बाटो घर फर्कन सहायता पुर्‍याएकी थिइन् ।
+\v 26 जसरी जब एक व्यक्ति श्‍वास नफेर्ने मृत हुन्छ र उसको शरीर (प्रयोग ) कामनलाग्‍ने हो, यस प्रकारले, कोही परमेश्‍वरमा विश्‍वास गर्छु भन्छ तर कोही काम गर्दैन भने परमेश्‍वरमा विश्‍वास गरेको भन्‍नु व्‍यर्थ हुन्छ ।
+\s5
+
+\c 3
+\p
+\v 1 मेरो दाजुलाई तथा दिदीबहिनीहरूलाई तिमीहरू धेरै जना परमेश्‍वरको वचनको शिक्षक हुने चाहना नगर किनभने तिमीहरूलाई थाहा छ कि परमेश्‍वरले हामी शिक्षकहरूको न्याय अरू मानिसको न्याय भन्दा कडा रूपले गर्नु हुनेछ ।
+\v 2 हामी विभिन्‍न प्रकारले जे गल्ती हो त्यही गरिरहेका हुन्छौ । तर जसले आफ्नो बोलीलाई नियन्‍त्रण गरी बोल्ने होस  भनी परमेश्‍वरले चाहनु भयो । तिनीहरूले नै तिनीहरूका सबै कार्यहरूलाई नियन्‍त्रण गर्न सक्‍ने छन् ।
+\s5
+\v 3 उदाहरणका लागि यदि हामीले घोडाको मुखमा सानो लगाम लगाइदियौ भने घोडाले हाम्रो आज्ञा मान्दछ र हामीले जान चाहे अनुसार यसको ठूलो शरीरलाई घुमाउन सकिन्छ ।
+\v 4 जहाजको विषयमा विचार गर यद्यपि जहाज धेरै ठूलोभएतापनि बलियो हुरीले यसलाई धकेल्न सक्तछ र मानिसले यसलाई एउटा सानो पतवारको सहायताले तिनीहरूले चाहेको ठाउँमा लान सक्दछन् ।
+\s5
+\v 5 त्यसै प्रकारले हाम्रो जिब्रो धेरै सानो भएतापनि हामीले त्यसलाई नियन्‍त्रण गरेनौँ भने हामीले धेरै ठूलो कुरा गरेर मानिसलाई हानी पुर्‍याउन सक्छौँ । एउटा सानो आगोको झिल्काको कारणले पुरै जंगललाई जलाउनसक्छ भन्‍ने कुरा पनि विचार गर ।
+\v 6 जसरी आगोको झिल्काले एउटा जंगललाई नाश गर्दछ त्यसरीनै हामीले बोल्ने खराब कुराले धेरै मानिसहरूलाई हामीले नाश गर्न सक्तछौँ । हामी जे बोल्दछौ त्यसैलेनै हामी भित्र धेरै खराबी छन् भन्‍ने कुरा प्रकट गर्दछ । हामीले जे बोल्दछौ त्यसैले हाम्रो सोचाइ र कामलाई अशुद्ध पार्दछ । जस्तो एउटा आगोको झिल्काले वरिपरी सबै इलाकहरूलाई जलाउँदछ त्यसरीनै हाम्रो बोलीको कारणले छोराछोरीहरू र तिनीहरूका सन्तानहरूलाई जीवनभरी नै खराबी गर्न लगाउछ । हामीले जे खराब छ त्यही कुरा बोल्न लगाउने दियाबलस आफ्नै हो ।
+\s5
+\v 7 साँचीनै मानिसहरूले सबै किसिमका जंगली जनावरहरू, चराहरू, घस्रनेजन्तुहरू, पानीमा बस्‍ने प्राणीहरू, र मानिसहरूलाई वशमा परेका छन् ।
+\v 8 कसैलेपनि आफ्नो बोलीलाई नियन्‍त्रण गर्न सक्दैन । जब मानिसले खराब बोल्दछ तिनीहरूले नियन्‍त्रण बिनानै खराब काम गर्दछन् भन्‍ने कुर यसले देखाउछ जसरी सर्पको विषले मानिसलाई मार्दछ त्यसरीनै हाम्रा बोलीले अरूहरूलाई हानी पुर्‍याउन सक्तछौँ ।
+\s5
+\v 9 हामी हाम्रो जिब्रोलाई परमेश्‍वर जो हाम्रो प्रभु र पिता को माहिमा गर्न प्रयोग गर्दछौ तर हामी त्यही जिब्रोलाई मानिसहरूको खराबी गर्नका लागि परमेश्‍वरसँग पुकारा गर्नका लागि प्रयोग गर्दछौ । त्यो सारै खराब हो किनभने परमेश्‍वर मानिसलाई आफ्नै स्वरूपमा बनाउनु भयो ।
+\v 10 हामी परमेश्‍वरको प्रशंसा गर्दछौ र त्‍यही मुखले हामी अरू मानिसहरूको खराबीका निम्ति बिन्ती राख्दछौ मेरो भाइ बहिनीहरू यसो नहोस् ।
+\s5
+\v 11 निश्‍चयनै एउटै मुहान बाट तितो पानी र मिठो पानी आउन सक्दैन ।
+\v 12 मेरो भाइ बहिनीहरू नेभाराको रुखले जैतुन फलाऊछ न अंगुरको बोटले जैतुन फलाऊछ । न नुनिलो मुहानले मिठो पानी उत्पन्‍न गराउँछ त्यसै प्रकारले हामीले जे असल छ त्यो मात्र बोल्नु पर्दछ जे खराब छ त्यो बोल्नु हुदैन ।
+\s5
+\v 13 यदि कसैले आफैलाई बुद्धिमान र धेरैजान्‍ने सम्झन्छ भने तिमीले ठिक किसिमले कार्य गरेर मानिसलाई देखाउनु पर्छ ताकि तिमी साच्चैनै बुद्धिमान भएको कुराको प्रमाण हुोस् । हामीलाई अरू मानिसहरूप्रति भद्र व्‍यवहार गर्न बुद्धिमानीपनले सहायता गर्दछ ।
+\v 14 तर यदि तिमीहरू अरू मानिसहरूको धेरै डाहा गर्दछौ र तिनीहरूको विरुद्धमा झूटो बोल्दैछौ र तिनीहरूको विरुद्धमा खराबी गर्दछौ भने तिमीहरू बुद्धिमान भएको बहाना नगर । त्यसरी घमण्ड गर्दा साचो कुरालाई वास्तवमा झूटो बनाइरहेका हुन्छौ ।
+\s5
+\v 15 यस्तो प्रकारले सोच्‍नेहरू परमेश्‍वरले चाहनु भएको जस्तो बुद्धिमान हुदैनन् । बरू परमेश्‍वरलाई आदरनगर्ने मानिसले जस्तै सोच्‍ने र गर्नेहरू हुन् । तिनीहरू आफनै खराब अनुसार सोच्‍ने र गर्ने गर्दछन् । दुष्‍टआत्माहरूले चाहेअनुसार नै तिनीहरू गर्दछन् ।
+\v 16 यस्ता किसिमका सोच भएकाहरूले आफैलाई नियन्‍त्रण गर्न सक्तैनन् भन्‍ने कुरा मनमा राख अरू मानिसहरूबाट तिनीहरूले लिन्छन् र त्यसको नक्कल गर्दछन् जो तिनीहरूले गरिरहेको सही हो भन्‍ने ठान्दछन् । तर यो गलत हो र तिनीहरू हरप्रकारका खराबी गर्दछन् ।
+\v 17 तर परमेश्‍वरले इच्छा गर्नुभए जस्तै बुद्धिमान मानिसहरूले कुनै गल्ती गर्दैनन् र त्यो कुरालाई परमेश्‍वरले धेरै महत्त्‍व दिनुहुन्छ । तिनीहरूले अरूहरूलाई शान्तिमा रहन सहायता गर्दछ र तिनीहरू अरूहरूको आवश्यकता छ त्यसमा ध्यान दिन्छन्, अरूहरूको इच्छालाई कदर गर्दछन् तिनीहरू अरूहरूलाई दया देखाउछन्, तिनीहरूले अरूहरूलाई धेरै असल कार्यहरू गर्दछन् । तिनीहरूले इमान्दारिसाथ बोल्दछन् र गर्दछन् तिनीहरू कति महत्त्वका छन् भन्‍ने कुरा तिनीहरूले अरूहरूलाई कस्तो व्‍यवहार गर्छन् भन्‍ने कुरामा भर पर्दैन ।
+\v 18 जसले अरूहरूलाई शान्तिपूर्ण व्‍यवहार गर्दछन् त्यसले गर्दा अरूहरूले पनि त्यस्तै शान्तिपूर्ण व्‍यवहार गर्दछन् परिणाम स्वरूप तिनीहरू सबै धर्मिकताका कार्य गर्दै बस्‍ने छन् ।
+\s5
+
+\c 4
+\p
+\v 1 तिमीहरूको बिचमा किन लडाई झै-झगडा हुन्छन् म तिमीहरूलाई भन्छु । किनभने तिमीहरू हरेक दुष्‍ट कुराहरूमा रमाउन चाहन्छौ । ती कुराहरूले तिमीहरूको संगी विश्‍वासीहरूलाई खुशी पार्दैनन् ।
+\v 2 तिमीहरूले चाहेका कुराहरू पाउदैनौ, यसकारण त्यो चाहेको कुरा पाउन बाधा पुर्‍याउनेहरूलाई मार्न चाहन्छौ । अरू मानिसहरूको जस्तै भएको चाहन्छौ, तर तिमीहरूको इच्छाएको कुराहरू पाउदैनौ । यसैकारण तिमीहरू एक आपसमा लडाई र झै-झगडा गर्छौ । तिमीहरूले इच्छाएको कुराहरू पाउदैनौ किनभने तिमीहरूले यो परमेश्‍वरलाई माग्दैनौ ।
+\v 3 तिमीहरूले उहाँलाई मागे पनि पाउदैनौ किनभने तिमीहरूले गलत तरिकाले माग्छौ । गलत तरिकामा प्रयोग गरेर आनन्द गर्नलाई माग्छौ ।
+\s5
+\v 4 श्रीमान प्रति विश्‍वास योग्य नभएकी श्रीमती जस्तै तिमीहरू परमेश्‍वरको आज्ञा पालन नगरने अविश्‍वासी भयौ । यस संसारका दुष्‍ट मानिसहरू परमेश्‍वरको विरुद्धमा हुने शत्रुहरू हुन । कदापी त्यो तिमीहरूले थाहा पाउदैनौ ।
+\v 5 परमेश्‍वरलाई खुशी पार्ने र जीउने आत्मा हालिदिनुभएको छ भन्‍ने परमेश्‍वरले धर्मशास्‍त्रमा हामीलाई भन्‍नु भएको निश्‍चय तिमीहरू विचार नै गर्दैनौ ।
+\s5
+\v 6 तर परमेश्‍वर शाक्तिशाली र हामी प्रति अति दयालु हुनुहुन्छ र हामीलाई पाप गर्नबाट रोक्‍न सधै सहायता गर्न चाहनु हुन्छ । यसैकारण धर्मशास्‍त्रले भन्दछ, “परमेश्‍वरले घमण्डीहरूको विरोध गर्नुहुन्छ, तर नम्रहरूलाई सहायता गर्नुहुन्छ ।
+\v 7 यसकारण आफैलाई परमेश्‍वरमा समर्पित गर । दुष्‍टको विरोध गर, र त्यो तिमीहरूबाट भाग्‍नेछ ।
+\s5
+\v 8 आत्मिक अजिक परमेश्‍वरमा आउ । यदि तिमीले यो गर्‍यौ भने उहाँ तिम्रो नजिक आउनुहुनेछ । तिमीहरूले पापै गरेको छौ भने खराबी गर्नबाट फर्क र भलाई गर । जो तिमीहरू दोमनका नहो खराब विचार गर्न छोड र उहाँको विचारलाई सोच ।
+\v 9 तिमीले खराब काम गरेकोमा पश्‍चाताप गरेर रोउ स्वर्थी इच्छाहरूमा मात्र आनन्द मनाएर नहाँस । यसको बदलामा तिमीहरूले गलत काम गरेकोमा दु:खीत हौ ।
+\v 10 प्रभुको अघि आफैलाई नम्र तुल्याउ, यदि तिमीले यसो गर्‍यौ भने, उहाँले तिमीहरूलाई आदर गर्नुहुनेछ ।
+\s5
+\v 11 मेरा भाइ-बहिनीहरू तिमीहरूले एक अर्काको विरुद्धमा दुष्‍ट कुरा नबोल, किनभने जो संगी विश्‍वासीहरूको विरुद्धमा बोल्छ र यसरी भाइ-बहिनीहरूलाई दोष लगाउछ तिनीहरूले परमेश्‍वरले आज्ञा पालन गर्न दिनुभएको नियमको विरुद्धमा बोल्छ । यदि तिमी उहाँको नियमको विरुद्धमा बोल्छौ भने, जो यसको दोष लगाउने न्यायाधीश जस्तै कार्य गर्दछौ ।
+\v 12 तर वास्तवमा परमेश्‍वरलाई मात्र हाम्रो दुष्‍टताकोप क्षमा दिने र मानिसहरूलाई दोष लगाउने अधिकार छ । उहाँले मात्र मानिसहरूलाई बचाउन अथवा न्याय गर्न सक्‍नुहुन्छ । तिमीहरूले परमेश्‍वरको स्थान लिएर अरूहरूको न्याय गर्न उचित छैन ।
+\s5
+\v 13 तिमीहरू कोही घमण्डका साथ, “आज वा भोली हामी एउटा शहरमा जानेछौ । हामी किनबेच गरेर एक वर्ष सम्म त्यहाँ धेरै पैसा कमाउने छौ ।” अब तिमीहरूले सुन
+\v 14 तिमीहरूले यस्तो नभन्‍नु पर्ने हो, किनभने भोलि के हुने हो तिमीहरू जान्दैनौँ, र तिमीहरूको जीवन कति लामो छ त्यो जान्दैनौँ ! तिमीहरूको जीवन वाफ जस्तै छोटो समय देखा पर्ने र हराउनेछ ।
+\s5
+\v 15 यसो तिमीहरूले भन्‍नुको बदलामा यसो भन्‍नु पर्ने “प्रभुको इच्छा भएमा हामी बाचेर यो गर्नेछौँ, वा हामी त्यो गर्नेछौँ ।”
+\v 16 तर सबै तिमीहरूको योजानाको बारे घमण्ड गर्छौ । तिनीहरूको घमण्ड नै दुष्‍टता वा खराब हो ।
+\v 17 यसकारण यदि कसैले असल गर्न जानेको छ भने उसले गर्ने पर्छ, तर उसले यो गर्दैन भने उसले पाप गर्छ ।
+\s5
+
+\c 5
+\p
+\v 1 अब मैले धनी मानिसहरूलाई केहीकुरा भन्‍नु छ जसले ख्रीष्‍टमा विश्‍वास गर्दैनन् र तिनीहरूलाई सताउछन्, धनी मानिसहरू हो सुन तिमीहरू रुने र विलाप गर्नेछौ किनभने तिमीहरूले भयानक कष्‍टको अनुभव गर्नेछौ ।
+\v 2 तिमीहरूको धन सम्पत्ति सडेझैँ मूल्यहीन हुनेछ । तिमीहरूका दामी कपडाहरू तिनीहरूमा धमिराहरू लागेर काम नलाग्‍ने झैँ भएका छन् ।
+\v 3 तिमीहरूको सुन चाँदीकोहरू कस लागेर मूल्यहीन हुनेछन् । जब परमेश्‍वरले तिमीहरूको न्याय गर्नुहुन्छ यो मूल्यहीन सम्पत्तीले नै तिमीहरू लोभी भएको दोषीको प्रमाण दिदछ र परिणाम आगोले सबै कुराहरू नाश गरेर परमेश्‍वरले कडा सजाय तिमीहरूलाई दिनुहुनेछ जब परमेश्‍वरले तिमीहरूको न्याय गर्न लाग्दा व्यर्थैमा सम्पत्ति तिमीहरूले साचेका छौ ।
+\s5
+\v 4 तिमीहरूले के गरेका छौ कसको बारेमा विचार गर । तिम्रो निम्ति खेतबारीमा फसल कटनी गर्ने मानिसहरूलाई तिमीले कबुल गरेका ज्याला दिएका छैनौ । ज्याला तिमी आफैले राखेकोले तिम्रो दोष र कति अभद्र व्‍यवहार तिमीले तिनीहरूलाई भन्‍ने मलाई देखाउछ । कामदारहरूले तिमीहरूले गरेका व्यवहारको निम्ति परमेश्‍वरलाई पुकारा गर्छन् । र परमेश्‍वर सर्वशक्तिमान प्रभुले तिनीहरूको चर्को रोदन सुन्‍नुहुन्छ ।
+\v 5 तिमीहरूले चाहा गरेको सबै थोक किनेका छौ यसैकारण तिमीहरू राजा झैँ गरेर जिउछौ । तिनीहरू मारिनेछन् भन्‍ने थाहै नपाएर आफैलाई पोशाउने पशुहरू जस्तै परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई कडा सजाय दिनुहुनेछ भन्‍ने थाहै नपाइको मस्ती गर्नको निम्ति मात्र जिएका छौ ।
+\v 6 निर्दोष मानिसहरूलाई दोष लगाउन तिमीहरूले प्रबन्ध गर्‍यौ। तिमीहरूले अरू मानिसहरूलाई मानिस मार्नलाई प्रबन्ध गर्‍यौ । तथापि ती मानिसहरूले कुनै पनि गलत काम गरेका थिएनन् । तिनीहरूले तिमीहरूको विरुद्धमा प्रतिवाद गर्न सक्षम थिएनन् । मेरो भाइहरू र बहिनीहरू धनी मानिसहरू जस्तो तिमीहरूलाई अत्याचार गर्दछन् तिनीहरूलाई म भन्दछु ।
+\s5
+\v 7 यसकारण मेरो भाइहरू र बहिनीहरू प्राय धनी मानिसहरूले तिमीहरूलाई कष्‍ट दिन्छ प्रभु येशू ख्रीष्‍ट फर्केर नआइन्जेल सम्म धैर्य गर । याद राख जब किसानले जमिनमा बिरूवा लगाएर तिनीहरूले तिनीहरूको महत्त्‍वपुर्ण अन्‍नहरूको वृद्धिलाई प्रतिक्षा गरेर बस्छ । तिनीहरूले निश्‍चय धैर्य गरेर हरपलको समयमा पानी पर्खनु पर्छ र अझ धेरै फसल तयार हुन भन्दा अघि पानीलाई पर्खनु पर्छ । तिनीहरूले कटनी गर्न अघि बढन र पाक्‍नलाई पर्खन्छ ।
+\v 8 त्यसरी नै तिमीहरूले पनि धैर्यको साथ पर्ख र दृढता साथ प्रभु येशूमा भरोसा राख किनभने उहाँचाडै फर्की आउनुहुनेछ र सबै मानिसहरूको न्याय असल तरिकाले गर्नु हुनेछ ।
+\s5
+\v 9 मेरो भाइहरू र बहिनीहरू एक अर्काको विरुद्धमा दोष नलगाऊ यसो गर्‍यौ भने प्रभु येशूले तिमीहरूलाई दोष लगाएर सजाय दिनुहुन्‍न । यो उहाँनै जसले हाम्रो न्याय गर्नुहुन्छ र उहाँ देखा पर्न लाग्‍नु भएको छ ।
+\v 10 मेरा भाइहरू र बहिनीहरू कसरी धैर्य गर्नुपर्छ उदाहरण भविष्यवक्त्ताहरूलाई विचार गर जसलाई परमप्रभु परमेश्‍वरले लामो समय अधि उहाँको सन्देश बोल्न पठाउनु भयो । तथापि मानिसहरूले तिनीहरूलाई धेरै सताए तिनीहरू धैर्य साथ यसलाई सहे ।
+\v 11 हामी जान्दछौ जो उहाँको निम्ति कष्‍टमा सहने तिनीहरूलाई परमेश्‍वरले आदर र सहायता गर्नुहुन्छ । तिनीहरूले अय्युबको बारेमा पनि सुनेकै छौ उसको कष्‍टको बारेमा तिमीहरूलाई थाहा छ परमप्रभु परमेश्‍वरले अय्युब को जीवनमा असल कुरा ल्याउने योजना गर्नुभयो किनभने उनले त्यो कष्‍ट सहे र यस बाट हामी जान्दछौ प्रभु करुणामय र दयालु हुनुहुन्छ ।
+\s5
+\v 12 मेरो भाइहरू र बहिनीहरू कसरी तिमीहरू बोल्नु पर्छ यसको बारेमा केही महत्त्वपूर्ण कुरा म भन्‍न चाहन्छु । यदि तिमीले केही गर्छु भन्छौ भने यदि यो मैले यो गरिन भने स्वर्गका परमेश्‍वरले मलाई दण्ड दिनुभएको होस् नभन यसो पनि नभन यदि मैले यो गरिन भने पृथ्वीका कसैले मलाई दण्ड दिओस् त्‍यस्तो कुनै पनि कुरा नभन यसको बदला यदि हो भन्छौ भने “हो” तब तिमीले जे गर्छु भनेको थियौ त्यो गर । यदि तिमीले “होइन” भन्छौ भने तब त्यो नगर नत्र भने परमेश्‍वरले तिम्रो न्याय गर्नु हुनेछ ।
+\s5
+\v 13 तिमीहरूको माझमा कसैले कष्‍ट पाइरहेको छ भने प्रार्थना गर र परमेश्‍वरले उसलाई सहायता गर्नु हुनेछ । तिमीहरू खुशी हुनेले भजन गाएर परमेश्‍वरको प्रशंसा गर ।
+\v 14 तिमीहरूको माझमा कोही बिरामी छ भने समुदायको अगुवालाई उसको निम्ति आएर प्रार्थना गर्न बोलाउ । तिनीहरूले तिनको टाउकोकोमा जैतुनको तेल लगाउन र प्रभुको अधिकारसित प्रार्थना गरोस् ।
+\v 15 यदि तिनीहरूले प्रार्थना गर्दा साच्चिनै प्रभुमा भरोसा राखेर प्रार्थना गर्‍यो भने बिरामीहरूले चँगाइ पाउने छ । प्रभुले तिनलाई निको पार्नु हुनेछ । यदि त्यो व्यक्तिले बिरामी नै हुने तरिकाले पाप गरेको छ भने पनि यदि उसले जे गरेको छ त्यो स्वीकार गर्‍यो भने उसको पापलाई क्षमा गरिनेछ ।
+\s5
+\v 16 यसकारण किनभने प्रभु बिरामीलाई निको पार्न पाप क्षमा गर्न सक्‍ने हुनुहुन्छ तिमीहरूले पापमय कार्य गरेको एक आपसमा भन र एक आपसमा प्रार्थना गर, त्यसो गरे तिमीहरू निको हुनेछौ । यदि धार्मिक मानिसले प्रार्थना गरेर जोश सहित मागेमा परमेश्‍वरले केही गर्नुहुन्छ, परमेश्‍वरले शक्तिपूर्ण कार्य गर्नुहुन्छ र यो निश्‍चय नै गर्नु हुनेछ ।
+\v 17 यद्यपि अगमवक्ता एलिया हामी जस्तै साधारण व्‍यक्ति थिए उनले जोड सँग पानी नपरोस् भनेर प्रार्थना गरे । र साढे तीन वर्ष पानी परेन ।
+\v 18 तब तिनले फेरि पानी पठाइ दिनुहोस भनेर परमेश्‍वरलाई प्रार्थना गरे, र परमेश्‍वरले पानी पठाइ दिनु भयो, र बोट बिरूवा बढेर फेरि अन्‍न उब्जनी भयो ।
+\s5
+\v 19 मेरो भाइहरू र बहिनीहरू यदि तिमीहरू कसैले परमेश्‍वरबाट सत्य वचनलाई पालन गर्न छोड्छ भने, तिमीहरू मध्ये कसैले त्यो व्‍यक्तिलाई परमेश्‍वरले हामीलाई जे गर्न भन्‍नु भएको छ एक पटक सम्झाउ यदि उसले गलत कार्य गर्न छोड्छ भने,
+\v 20 सम्झाउने व्यक्तिले थाहा गर्नुपर्छ किनभने उसले पाप कार्य गर्न बाट उसलाई रोक । परमेश्‍वरले त्यस व्यक्तिलाई आत्मिक मृत्यूबाट बचाउनु हुनेछ र उसको धेरै पापहरू क्षमा गर्नुहुनेछ ।

61-1PE.usfm

@@ -0,0 +1,171 @@
+\id 1PE Unlocked Dynamic Bible
+\ide UTF-8
+\h १ पत्रुस
+\toc1 पत्रुसको पाहिलो पत्र
+\toc2 १ पत्रुस
+\toc3 1pe
+\mt1 पत्रुसको पाहिलो पत्र
+
+
+\s5
+\c 1
+\p
+\v 1 येशू ख्रीष्‍ट जसले एउटा प्रेरित बनाउनु भएको म पत्रुसले तिमीहरूलाई जसले उहाँमा विश्‍वास गरेका छौ, तिमीहरू जसलाई परमेश्‍वरले उहाँको हुनलाई चुन्‍नुभएको छ, यो लेखिरहेको छु जो तिमीहरू स्वर्गको साँचो घरबाट टाढा पोँटस, गालातिया काप्पडोसिय, एसिया त बेथानीया वरिपरी भएका तिमीहरूलाई यो पत्र लेख्दैछु ।
+\v 2 परमेश्‍वर हाम्रो पिता आफैँले पहिला नै निधो गर्नु भए अनुसार तिमीहरूलाई चुन्‍नु भयो र उहाँका आत्माले येशू ख्रीष्‍टको आज्ञाकारी हुन अलग पार्नु भयो ताकि येशू ख्रीष्‍ट तिमीहरूले येशू ख्रीष्‍टको आज्ञा पालन गर्न सक र उहाँका रगतद्वारा तिनीहरूलाई परमेश्‍वर प्रति ग्रहण योग्य बनाएको होस् । परमेश्‍वरले तिमीहरूसँग दयापुर्वक व्यवहार गरून् र उहाँले तिमीहरूलाई धेरै शान्ति दिनु भएको होस् ।
+\s5
+\v 3 परमेश्‍वर जो हाम्रो प्रभु येशू ख्रीष्‍टका पिता हुन् उहाँको प्रशंसा, होस् किनभने उहाँ दयालु हुनु भएर हामीलाई फेरी जीवित पार्नु भएको छ । किनभने उहाँले येशू ख्रीष्‍टलाई पनि मृत्युबाट पुनर्जीवित पार्नु भयो, येशू जान्‍नुहुन्‍छ उहाँले हामीलाई जे प्रतिज्ञा गर्नु भएको छ त्यो पुरा गर्नु नै हुनेछ ।
+\v 4 जुन कुराहरू स्वर्गमा सदासर्वदा हाम्रो निम्ति रहिरहन्छ त्यो कुराहरू प्राप्‍त गर्न आशा गर्नलाई उहाँले हामीलाई सक्षम बनाउनु भएको छ ।
+\v 5 परमेश्‍वरले उहाँको शक्‍तिशाली शक्‍तिले येशूमा रक्षा गर्दै हुनुहुन्छ, जसरी तिमीहरूले येशू ख्रीष्‍टमा विश्‍वास गर्दा उहाँले तिमीहरूलाई रक्षा गरी राख्‍नु भएको छ ताकि हामीले अहिले जीउने समयको अन्त्यमा उहाँले तिमीहरूलाई शक्‍तिबाट पूर्ण रूपमा छुटकारा दिनुभएको होस् ।
+\s5
+\v 6 त्यस बेला जे हुनेछ त्यसको कारणले तिमीहरू रमाओ, तर तिमीहरूले विभिन्‍न कठिनाइहरू भोग्दै छोटो समयको निम्ति तिमीहरू दुखित हुदैछौ । परमेश्‍वरले बहुमूल्य धातुहरूलाई शुद्ध छन् कि छैनन् भनी जाँचे जस्तै तिमीहरूलाई जाँच्‍न दिनु भएको छ । यस प्रकारको कष्‍ट अनुभव तिमीहरूलाई हुन जरुरी छ
+\v 7 यी कठिन प्रकारको परिस्तिथिमा जानु चाहिँ तिमीहरूले साँच्‍चै येशूमा भरोसा गरेको प्रमाणित गर्नु हो । यो परमेश्‍वरको निम्ति आगोले नष्‍ट गर्न सक्‍ने संसारको सबै सुन भन्दा पनि बढी तिमीहरूले येशू ख्रीष्‍टमा भरोसा गरेको हुनाले येशू ख्रीष्‍ट फेरी आउनु हुदा परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई अति उच्‍च आदर गर्नु हुनेछ,
+\s5
+\v 8 तिमीहरूले येशूलाई नदेख्दा पनि उहाँलाई प्रेम गर्छौ । अहिले तिमीहरूले उहाँलाई देखेका छैनौ तथापि तिमीहरू अति आनन्दित छौ ।
+\v 9 परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई तिमीहरूको पापको दोषबाट बचाउनु भएको छ, किनभने तिमीहरूले उहाँमा भरोसा राख्यौ ।
+\v 10 कुनै दिन उहाँले तिमीहरूलाई कसरी बचाउनु हुनेछ भन्‍ने बारेमा लामो समय अघि परमेश्‍वरले तिनीहरूलाई देखाउनु भएका कुरा भविष्यवक्ताहरूले बोलेका थिए । तिनीहरूले होसियारीपुर्वक यी कुराहरू खोजतलास गरेका थिए
+\s5
+\v 11 तिनीहरूमा भएको ख्रीष्‍टको आत्माले कसलाई देखाई रहेको छ भनी बताउदै हुनुहुन्छ सो जान्‍न चाहे । किनभने आत्माले तिनीहरूलाई पहिले नै ख्रीष्‍टले कष्‍ट भोगेर मर्नुहुनेछ र त्यस पछि उहाँलाई हुने महिमित कुराहरू हुनेछ भन्‍नु भयो ।
+\v 12 परमेश्‍वरले तिनीहरूको आफ्नै खातिर यी कुराहरू प्रकट गरी रहनु भएको थिएन, तर तिमीहरूको खातिर उहाँले तिनीहरूलाई प्रकट गराउनु भयो । तिनीहरूले त्यसो गर्नलाई परमेश्‍वरले स्वर्गबाट पठाउनु भएको पवित्र आत्माले तिनीहरूलाई सक्षम बनाएकोले तिमीहरूलाई यिनीहरू घोषणा गरे । परमेश्‍वरले हामीलाई कसरी बचाउनु हुन्छ भन्‍ने सत्य बारे स्वर्गदूतहरूले नै पनि जान्‍न चाहन्थे ।
+\s5
+\v 13 यसकारण परमेश्‍वरको आज्ञाकारी हुन् तिमीहरूको मन तयार पार । यो मैले भन्‍नुको अर्थ तिमीहरूको मस्तिष्कलाई अनुशासनमा राख । जब येशू ख्रीष्‍ट स्वर्गबाट फर्कनुहुनेछ, तिमीहरूले असल कुराहरू प्राप्‍त गर्ने छौ । जुन परमेश्‍वरले दयापुर्वक निश्‍चित हौ ।
+\v 14 यस पृथ्वीमा बालकहरूले आफ्नो बुबाको आज्ञा पालन गरेझैँ तिमीहरूले स्वर्गीय पिताको आज्ञापालन गर्नु पर्छ । पहिले परमेश्‍वरको सत्यलाई नजान्दा जस्तै दुष्‍ट कार्यहरू नगर ।
+\s5
+\v 15 यसको बदलामा परमेश्‍वर झैँ जसले तिमीहरूलाई उहाँको हुनलाई तिमीहरूलाई चुन्‍नु भयो, उहाँ पवित्र हुनुहुन्छ, तिमीहरू पनि तिमीहरूको हरेक कार्यमा पवित्र होऊ ।
+\v 16 पवित्र होऊ किनभने धर्माशास्‍त्रमा लेखिएको छ, परमेश्‍वरले भन्‍नु भयो, “तिमीहरू पवित्र होऊ किनभने म पवित्र हुँ ।”
+\v 17 परमेश्‍वरले हरेकले जे गर्छ त्यसको न्याय गर्नु हुन्छ र यो उहाँले गर्नु हुन्छ । तिमीहरूले उहाँलाई “बुबा” भन्छौ तिमीहरू यस पृथ्वी जिउदा नै ठीक प्रकारको व्यवहार गर । तिमीहरू अरूहरूले तिनीहरूको घरबाट खेदेका मानिसहरू जस्तै हौ, किनभने तिमीहरू आफ्नो साँचो स्वर्गीय घरबाट टाढा छौ ।
+\s5
+\v 18 आदर पूर्वक जीउने गर, तिमीहरूलाई थाहा छ र चाँदी जस्ता नाश भएर जाने कुराले तिमीहरूलाई परमेश्‍वरले किन्‍नु भएको होइन । त्यसैले तिमीहरूका पिता पुर्खाहरूबाट सिकेका मूर्खता पुर्वक व्यवहारहरू गर्न छोड ।
+\v 19 तिमीहरू त जब येशू मर्नुहुदा उहाँको शरीरबाट बगेको बहुमूल्‍य रगतद्वारा परमेश्‍वरले किन्‍नु भएको हो । ख्रीष्‍ट सिद्व दोषरहित थुमा जस्‍तै हुनुहुन्‍थ्‍यो जसलाई यहूदी पूजाहारीहरूले बलिदान चढाए ।
+\s5
+\v 20 संसारको सृजना उहाँले गर्नु भन्‍दा पहिले नै उहाँलाई यसो गर्न परमेश्‍वरले चुन्‍नु भयो । तर अहिले सम्‍म प्रकट भएको छैन । जब संसारको अन्‍त्‍य चाडै हुनेछ, त्‍यहाँ परमेश्‍वर तिमीहरू कहाँ उहाँलाई प्रकट गर्नुहुनेछ ।
+\v 21 किनभने ख्रीष्‍टले जे गर्नु भयो, तिमीहरूले परमेश्‍वरमा भरोसा राख्यौ, जसले उहाँलाई मृत्युबाट पुनर्जीवित पार्नु भयो र महान आदर दिनु भयो । जसको परिणाम एक परमेश्‍वर जसमा आज्ञा र भरोसा तिमीहरू गर्दछौ, उहाँले महान कार्य तिमीहरूको निम्ति गर्नुहुनेछ ।
+\s5
+\v 22 किनभने तिमीहरूले परमेश्‍वरको बारेका सत्यतालाई पालन गरेका छौ र उहाँले तिमीहरूलाई शुद्ध बनाउनलाई र हाम्रो संगी-विश्‍वासीहरूलाई प्रेम गर्न, एक आपसमा यत्‍नापूर्वक र इमान्दारी पूर्वक निरन्तर प्रेम गर्नलाई दिनुभयो ।
+\v 23 म तिमीहरूलाई यसो गर्न भन्छु, किनभने तिमीहरू नयाँ जीवनमा जिइरहेका छौ । यो नाश हुने कुराहरूबाट यो नयाँ जीवन प्राप्‍त गरेको होइनौ । परमेश्‍वरले जे भन्‍नु भएको छ त्यसमा विश्‍वास गरेकाले सधैँ रहिरहने जीवन पाएका छौ ।
+\s5
+\v 24 किनभने तिमीहरूले सत्य जान्दछौ, भविष्यवक्ता यशैयाले लेखेका हुन्, “घाँस नाश भए जस्तै सबै मानिसहरू नाश हुनेछन् । र सबै मानिसहरू सधैँ रहिरहने छैनन् । घाँसको फुलहरू जस्तै लामो समय सम्म रहदैनन् । घाँसहरू सुक्‍नेछन् र फूलहरू मर्छन् ।
+\v 25 तर परमेश्‍वरको सन्देश सधैँ रहिरहन्छ ।” रहिरहने सन्देश चाहिँ ख्रीष्‍ट बारेको सन्देश हो जुन हामीले तिमीहरूलाई घोषणा गर्‍यौ ।
+\s5
+
+\c 2
+\p
+\v 1 खराब तरिकाले काम नगर र अरूलाई धोका नदेओ । पाखण्डी नबन र अरूको ईर्ष्‍या नगर । कसैको बारेमा पनि झूटो बोलेर खराब कुरा नगर ।
+\v 2 भर्खरै जन्मेका शिशुहरूले आफ्नी आमाको शुद्ध दूधको चाहना गरेझैँ, तिमीहरूले पनि परमेश्‍वरका सत्य कुराहरू सिक्‍न चाहना गर्नुपर्छ, ता कि त्यो सिकेर तिमीहरू उहाँमाथिको भरोसामा वयस्क मानिसजस्तै बन्‍न सक । परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई यो संसारका सबै दुष्‍टताबाट पूर्ण रूपमा छुटकारा नदिनुभएसम्म तिमीहरूले यसो गर्नुपर्छ ।
+\v 3 साथै, प्रभुले तिमीहरूप्रति अति दयापूर्वक व्यवहार गर्नुहुन्छ भन्‍ने कुरा तिमीहरूले अनुभव गरेका हुनाले पनि तिमीहरूले यसो गर्नुपर्छ ।
+\s5
+\v 4 प्रभु येशूकहाँ आओ । उहाँ भवनको जगको सबैभन्दा महत्त्वपूर्ण ढुङ्गो जस्तै हुनुहुन्छ, तर उहाँ जीवित हुनुहुन्छ, निर्जीव होइन । धेरै मानिसहरूले उहाँलाई इन्कार गरे, तर परमेश्‍वरले उहाँलाई चुन्‍नुभयो र उहाँलाई अति मूल्यवान ठान्‍नुहुन्छ ।
+\v 5 अनि मानिसहरूले ढुङ्गाबाट घर बनाएझैँ, परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई एउटा यस्तो घरको रूपमा सँगै जोड्दै हुनुहुन्छ जहाँ उहाँका आत्मा वास गर्नुहुन्छ । उहाँले यसो गर्दै हुनुहुन्छ ताकि तिमीहरूले वेदीमा बलिदान चढाउने पूजाहारीहरूले जस्तै परमेश्‍वरलाई मन पर्ने काम गर्न सक किनकि येशू ख्रीष्‍ट तिमीहरूका लागि मर्नुभएको छ ।
+\s5
+\v 6 धर्मशास्‍त्रले बताएका कुराले यो सत्य हो भन्‍ने देखाउँछः “म यरूशलेममा मूल्यवान् पत्थरझैँ कसैलाई राख्दैछु, भवनको सबैभन्दा महत्त्वपूर्ण ढुङ्गोझैँ, र उसमाथि विश्‍वास गर्ने कहिल्यै शर्ममा पर्नेछैन ।”
+\s5
+\v 7 यसकारण येशूमा विश्‍वास गर्ने तिमीहरूलाई परमेश्‍वरले कदर गर्नुहुनेछ । तर उहाँमा विश्‍वास नगर्नेहरू धर्मशास्‍त्रले बताएका भवन बनाउनेहरू जस्ता हुन्: “भवन बनाउनेहरूले इन्कार गरेको ढुङ्गो भवनको सबैभन्दा महत्त्वपूर्ण ढुङ्गो बनेको छ ।”
+\v 8 धर्मशास्‍त्रमा यस्तो पनि लेखिएको छः “ऊ मानिसहरूले ठेस खाने ढुङ्गो बन्‍नेछ, मानिसहरू ठोकिएर लड्ने चट्टान बन्‍नेछ । जसरी मानिसहरू चट्टानमा ठोकिएर लड्दछन्, परमेश्‍वरको सन्देश इन्कार गर्ने मानिसहरू पनि त्यसरी नै लड्नेछन्; तिनीहरूलाई त्यस्तै हुन परमेश्‍वरले तोक्‍नुभएको थियो ।”
+\s5
+\v 9 तर तिमीहरू यस्ता मानिसहरू हौ जसलाई परमेश्‍वरले आफ्नै हुन चुन्‍नुभएको छ । तिमीहरू पूजाहारीहरूले जस्तै परमेश्‍वरको आराधना गर्ने मानिसहरू हौ, र तिमीहरूले परमेश्‍वरसँगै राजाहरूले जस्तै राज्य गर्नेछौ । तिमीहरू परमेश्‍वरका मानिसहरू हौ, यसैकारण उहाँले गर्नुभएका अचम्मका कामहरू तिमीहरूले घोषणा गर्न सक । उहाँले तिमीहरूलाई तिमीहरूका पहिला मार्गहरूबाट बोलाउनुभयो जुन समयमा तिमीहरू उहाँको सत्यताको बारेमा अजान थियौ, र अब उहाँले तिमीहरूलाई आफ्नो बारेमा अचम्मका सत्यताहरू बुझाउनुभएको छ ।
+\v 10 धर्मशास्‍त्रले तिमीहरूका बारेमा जे भन्छ त्यो सत्य छः “पहिले तिमीहरू कुनै जाति नै थिएनौ, तर अहिले तिमीहरू परमेश्‍वरका जाति भएका छौ । कुनै समय परमेश्‍वरले तिमीहरूप्रति दयापूर्वक व्यवहार गर्नुभएको थिएन, तर अहिले उहाँले तिमीहरूप्रति दयापूर्वक व्यवहार गर्नुभएको छ ।”
+\s5
+\v 11 मैले प्रेम गरेका तिमीहरूले यसबारेमा विचार गर भनी म आग्रह गर्छुः तिमीहरू परदेशीहरू जस्ता हौ जसको साँचो घर स्वर्गमा छ । यसकारण तिमीहरूले पहिलेका जस्ता दुष्‍ट कामहरू गर्ने चाहना गर्नुहुँदैन, किनभने त्यस्तो चाहना गर्‍यौ भने तिमीहरू परमेश्‍वरसँग मिलापमा जिउन सक्दैनौ ।
+\v 12 परमेश्‍वरलाई नचिन्‍ने मानिसहरूसँग असल व्यवहार गर । त्यसो गर्‍यौ भने, तिनीहरूले तिमीहरूलाई दुष्‍ट काम गरेको आरोप लगाए तापनि, तिमीहरूले असल काम गरेको देख्‍नेछन्, अनि सबैको न्याय गर्न परमेश्‍वर आउनुहुँदा तिनीहरूले उहाँको महिमा गर्नेछन् ।
+\s5
+\v 13 तिमीहरूले प्रभु येशूको आदर गर्न चाहेको हुनाले, उचित अख्तियारमा रहेका सबैको आज्ञा पालन गर । यस अन्तर्गत सबैभन्दा शक्‍तिशाली राजा,
+\v 14 र तिनले गलत काम गर्नेहरूलाई दण्ड दिन र असल काम गर्नेहरूलाई कदर गर्न पठाएका प्रशासकहरू पर्छन् ।
+\v 15 तिमीहरूले असल गरेको परमेश्‍वरले चाहनुहुन्छ । तिमीहरूले त्यसो गर्‍यौ भने, परमेश्‍वरलाई नचिन्‍ने मूर्ख मानिसहरूले तिमीहरूलाई गलत काम गरेको आरोप लगाउन सक्‍नेछैनन् ।
+\v 16 मालिकको आज्ञा पालन गर्नबाट तिमीहरू स्वतन्‍त्र भएझैँ व्यवहार गर, तर त्यसकै कारण तिमीहरूलाई खराबी गर्न छुट छ भन्‍ने नसोच । बरु परमेश्‍वरका सेवकहरूले जस्तै व्यवहार गर ।
+\v 17 सबैसँग आदरसाथ व्यवहार गर । सबै सङ्गी विश्‍वासीहरूलाई प्रेम गर । परमेश्‍वर र राजाको आदर गर ।
+\s5
+\v 18 तिमी दासहरू जो विश्‍वासीहरू छौ, तिमीहरू आफ्ना मालिकको अधीनमा बस र उनीहरूलाई आदर गर । तिमीहरूलाई असल र दयापूर्वक व्यवहार गर्नेहरूका अधीनमा मात्र होइन,  तर तिमीहरूलाई कठोर व्यवहार गर्नेहरूका पनि अधीनमा बस ।
+\v 19 तिमीहरूले त्यसो गर्नुपर्छ किनकि परमेश्‍वरले उनीहरूका मालिकहरूले उनीहरूलाई अन्यायपूर्वक व्यवहार गरेको कुरा बुझ्‍नुहुन्छ भने भन्‍ने कुरा जानेर कष्‍ट सहनेहरूसँग परमेश्‍वर प्रसन्‍न हुनुहुन्छ ।
+\v 20 तिमीहरूले कुनै गलत काम गरेर तिनीहरूले तिमीहरूलाई दण्ड दिएभने त परमेश्‍वर तिमीहरूसँग प्रसन्‍न हुनुहुनेछैन । तर यदि तिमीहरूले असल गरेर पनि हानि सह्‍यौ भने, तिमीहरूले असल कुराको लागि सहेका हौ । तिमीहरूले त्यस्तो कुरा सह्‍यौ भने, परमेश्‍वरले तिमीहरूको प्रशंसा गर्नुहुनेछ ।
+\s5
+\v 21 परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई चुन्‍नुको एउटा कारण चाहिँ तिमीहरूले कष्‍ट भोग भनेर हो । ख्रीष्‍टले तिमीहरूका लागि कष्‍ट भोग्‍नुहुँदा उहाँ तिमीहरूका लागि एउटा उदाहरण बन्‍नुभयो ता कि तिमीहरूले उहाँले गर्नुभए जस्तै गर ।
+\v 22 ख्रीष्‍टले कसरी व्यवहार गर्नुभयो भन्‍ने कुरा याद राख । उहाँले कहिल्यै पाप गर्नुभएन, र उहाँले मानिसहरूलाई कहिल्यै ढाँट्नुभएन ।
+\v 23 मानिसहरूले उहाँलाई अपमान गर्दा, उहाँले बदलामा तिनीहरूलाई अपमान गर्नुभएन । मानिसहरूले उहाँलाई कष्‍ट दिँदा, उहाँले बदला लिने धम्की दिनुभएन । त्यसको सट्टामा, उहाँले सधैँ धार्मिकतापूर्वक न्याय गर्नुहुने परमेश्‍वरलाई आफूलाई निर्दोष प्रमाणित गर्न दिनुभयो ।
+\s5
+\v 24 हामीले पाप गर्न छोडौँ र सही रूपमा जिउन सुरु गरौँ भनेर उहाँ क्रूसमा मर्नुहुँदा उहाँले हाम्रा पापका निम्ति आफ्नो शरीरमा दण्ड भोग्‍नुभयो । मानिसहरूले उहाँलाई चोट लगाएका हुनाले परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई निको पार्नुभएको छ ।
+\v 25 साँच्‍चै तिमीहरू हराएका भेडाहरू जस्तै थियो, तर अब तिमीहरू येशूतर्फ फर्केका छौ, जसले गोठालोले आफ्ना भेडाहरूको वास्ता गरेझैँ तिमीहरूको वास्ता गर्नुहुन्छ ।
+\s5
+
+\c 3
+\p
+\v 1 तिमीहरू स्‍त्री विश्‍वासीहरू आफ्ना पतिहरूको अधीनमा रहनुपर्दछ । यसो गर ताकि यदि तिनीहरू मध्येको कसैले ख्रीष्‍टको सन्देशलाई विश्‍वास गरेँ भने पनि तिमीहरूले तिनीहरूलाई केही नभनेर नै तिनीहरू विश्‍वासी बन्‍न सक्छन् ।
+\v 2 जब तिनीहरूले तिमीहरूलाई उनीहरूको आदर गर्छौ र तिमीहरू सम्पूर्ण प्रकारले उनीहरूप्रति विश्‍वासयोग्य छौ भने कुरा देख्छन् तब तिनीहरूले ख्रीष्‍टमा विश्‍वास गर्नेछन् ।
+\s5
+\v 3 यसलाई तिमीहरूका शरीरको बाहिरी कुरालाई सजावट गरेर जस्तै: कपालको सजावट गर्ने, वा सुनका गहनाहरू र उच्‍चस्तरको कपडाहरू लगाएर गर्ने प्रयास नगर ।
+\v 4 यसको सट्टामा तिमीहरूको आन्तरिक स्वभावलाई यस्तो प्रकारले सुन्दर बनाओ जो हराँउदैन । मेरो भनाइको अर्थ नम्र र शान्त स्वभावको होओ जसलाई परमेश्‍वरले धेरै मूल्यवान ठान्‍नुहुन्छ ।
+\s5
+\v 5 ती स्‍त्री जो; लामो समय अघि जिएका थिए, जसले परमेश्‍वरको आदर गर्थे तिनीहरूले आफुलाई यस्तै प्रकारले सुन्दर बनाएका थिए । तिनीहरूले परमेश्‍वरमा भरोसा गरे र आफ्ना पतिहरूका आज्ञाकारी भए ।
+\v 6 उदाहरणको लागि, साराले आफ्ना पति अब्राहमको आज्ञापालन गरिन् र स्वामी भनिन् । यदि तिमीहरूले जे कुरा ठीक छ त्यो गर्‍यौ र तिमीहरू विश्‍वासीहरू भएको कारण तिमीहरूका पतिहरू वा अरू कोहीले तिमीहरूलाई केही गरेमा पनि डराएनौ भने परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई उनका छोरीहरू बनाउनुहुनेछ ।
+\s5
+\v 7 तिमीहरू पुरुषहरू जो विश्‍वासीहरू हौ, जसरी तिमीहरूका पत्‍नीहरूले तिमीहरूलाई आदर गर्नुपर्दछ, त्यसरी नै तिमीहरूले तिनीहरूसँग उचित प्रकारले व्यवहार गर । तिमीहरू भन्दा तिनीहरू कमजोर छन् भन्‍ने महसुस गर्दै तिनीहरूलाई आदरपूर्ण व्यवहार गर । तर यो पनि महसुस गर कि तिमीहरू जस्तै तिनीहरूलाई पनि परमेश्‍वरले अनन्तकालसम्म जिउन दिनुहुन्छ । यस्तो गर ताकि तिमीलाई प्रार्थना गर्नमा कुनै कुराले पनि बाधा नदियोस् ।
+\s5
+\v 8 मेरो यो पत्रको अन्तमा, म तिमीहरू सबैलाई भन्दछु, तिमीले जे कुरा सोच्दछौ त्यसमा एक अर्कासँग सहमत होऊ । एक अर्क प्रति सहानुभूतिशिल होऊ । एउटै परिवारको सदस्यहरूमा हुनुपर्ने जस्तै एक अर्काप्रति प्रेम गर । एक अर्का प्रति दयालु व्यवहार गर । विनम्र होओ ।
+\v 9 जब मानिसहरूले तिमीहरूलाई दुष्‍ट काम गर्छन् वा अपमान गर्दछन् भने तिमीहरूले तिनीहरूलाई यस्तै व्यवहार नगर । यसको सट्टामा परमेश्‍वरलाई अनुरोध गर कि उहाँ तिनीहरूलाई सहायता गरून्, किनभने यसै गर्नको लागि नै उहाँले तिमीहरूलाई सहायता गर्न सकून् भनेर तिमीहरू परमेश्‍वरद्वारा चुनिएका होऊ ।
+\s5
+\v 10 हामीले असल प्रकारले जीवन व्यवहार गर्ने भन्‍ने बारेमा भजन लेखकले के लेखेको छन् ती कुरालाई विचार गर: “जसले जीवनमा आनन्द मनाउन चाहन्छन् र तिनीहरूमा असल कुराहरू भएको चाहन्छन् भने, तिनीहरूले जुन कुरा दुष्‍ट छ त्यो भन्‍नु हुँदैन अथवा अरूलाई छल्ने शब्दहरू बोल्नुहुँदैन ।
+\v 11 तिनीहरूले लगातार खराब गरिरहने काम बन्द गर्नुपर्दछ बरु त्यसको सट्टामा असल काम गर्नुपर्दछ । तिनीहरूले मानिसहरूलाई एक अर्कासँग शान्तिपूर्ण तरिकाले व्यवहार गर्ने काममा सहायता गर्न प्रयास गर्नु पर्दछ । तिनीहरूले मानिसहरूलाई उनीहरू शान्तिपूर्ण तरिकाले व्यवहार गरून् भनेर उनीहरूलाई गंभीरतापूर्वक अनुरोध गर्दछु ।
+\v 12 किनभने धर्मी मानिसहरूले जे गर्दछन् त्यो प्रभुले स्वीकार्नुहुन्छ । जब धर्मी मानिसहरूले प्रार्थना गर्दछन् उहाँले सुन्‍नुहुन्छ र उहाँले तिनीहरूलाई उत्तर दिनुहुन्छ । तर जसले खराब गर्दछ उहाँले तिनीहरूलाई अस्‍वीकार गर्नुहुन्छ ।”
+\s5
+\v 13 यदि तिमी असल कामहरू गर्नको निम्ति इच्छुक छौ भने, धेरै मानिसहरूले तिमीलाई हानि गर्नेछैनन् ।
+\v 14 तर यदि तिमीले जे कुरा असल छ त्यो गर्दा खेरि दु:ख भोग्यौ भने तापनि परमेश्‍वरले तिमीलाई आशिष्‌‌ दिनुहुनेछ । यशैयाले लेखेजस्तै गर: “जसले तिमीलाई धम्की दिन्छ ती मानिसहरू देखि नडराओ र तिनीहरूले तिमीलाई के गर्न सक्छन् भने बारेमा चिन्ता नलेओ ।”
+\s5
+\v 15 यसको सट्टामा तिम्रो भित्री स्वभावमा ख्रीष्‍ट तिम्रो मालिक हुनुहुन्छ, जसलाई तिमीले माया गर्दछौ भन्‍ने कुरा जान । परमेश्‍वरले तिमीलाई जे गर्नुहुन्छ त्यसको विषयमा तिमीले उहाँमाथि राखेको भरोसाको बारेमा कसैले तिमीलाई सोध्दछ भने जो सुकैलाई पनि उत्तर दिन जहिले पनि तयार बस । तर तिनीहरूलाई नम्रतापुर्वक र आदरपुर्वक उत्तर देऊ ।
+\v 16 र तिमीले केही पनि खराब गर्दैनौ भने निश्‍चय गर । ताकि जसले तिम्रो बारेमा कुरा बोल्दछन् तिनीहरूले जब तिम्रो असल व्यवहार देख्दछन् तिनीहरू लज्जित होऊन्, किनभने तिमी ख्रीष्‍टसँग जोडिएका छौ ।
+\v 17 यो हुनसक्छ कि तिमीले दु:ख भोगेका परमेश्‍वर चाहनुहुन्छ । यदि यसो हो भने, खराब कामहरू गरेर भन्दा असल कामहरू गरेर दु:ख भोग्‍नु नै असल हुन्छ ।
+\s5
+\v 18 म यसो भन्छु किनभने जसले पाप गरेका छन् ती मानिसहरूको खातिर ख्रीष्‍ट एक पटक मर्नु भयो । उहाँ एक धर्मी व्‍यक्ति हुनुहुन्थ्यो जो अधर्मी मानिसहरूको लागि मर्नुभयो । उहाँले हामीलाई परमेश्‍वर कहाँ ल्याउन सक्‍नुभएको होस् भनेर उहाँ मर्नुभयो । त्यस समयमा उहाँको साधारण शरीर थियो, उहाँ मारिनुभयो, तर परमेश्‍वरको आत्माले उहाँलाई फेरी जीवित पार्नुभयो ।
+\v 19 जब उहाँ परमेश्‍वरको विजय घोषणा गर्न दुष्‍ट आत्माहरू जसलाई परमेश्‍वरले कैदमा राख्‍नुभएको थियो, तिनीहरूकहाँ जानुभयो त्यहीँ परमेश्‍वरको आत्माले उहाँलाई सहायता पनि गर्नुभयो ।
+\v 20 धेरै समय अघि, जतिबेला मानिसहरू आफ्ना दुष्‍ट व्यवहारबाट फर्किन्छन् कि भने धैर्यतसाथ हेर्दै परमेश्‍वरले पर्खनुभयो त्यतिबेला नोआले एउटा ठूलो जहाज बनाइरहेका थिए, त्यो समय ती दुष्‍ट आत्माहरूले परमेश्‍वरमा अनाज्ञाकारी भए । केहीथोरै जना मात्र त्यस जहाजमा बाँचे । विशेषगरि, परमेश्‍वरले केवल आठ जना व्‍यक्तिहरूलाई मात्र जलप्रलयबाट सुरक्षित ल्याउनुभयो जबकी अरू सबै जना त्यसैमा डुबेर मरे ।
+\s5
+\v 21 त्यो पानीले हामीले बप्‍तिष्मा लिएको पानीलाई प्रतिनिधित्व गर्छ जसद्वारा परमेश्‍वरले हामीलाई बचाउनु हुन्छ । यो पानीले अवश्य नै, हाम्रो शरिरहरूबाट कुनै धुलो हटाँउदैन । यसको सट्टामा, यसले यो देखाउदछ कि उहाँले हामीले गरेका हाम्रो पापको दोष लाई हटाईदिनुभएको छ भन्‍ने कुराको हामीमा निश्‍च्यताको लागि हामीले परमेश्‍वरमा अनुरोध गरिरहेका छौँ । उहाँले हाम्रो दोष मेटाइदिनुभएको छ किनभने येशू ख्रीष्‍टलाई उहाँले मृत्युबाट जीवित पार्नुभएको छ ।
+\v 22 ख्रीष्‍ट स्वर्गमा जानुभएको छ र परमेश्‍वरको सर्वोच्‍च आदरणीय स्थानमा शासन गरिरहनु भएको छ । किनभने परमेश्‍वरले सबै दुष्‍ट र शक्‍तिशाली आत्माहरूलाई उहाँको आज्ञाकारी बनाउनु हुनेछ ।
+\s5
+
+\c 4
+\p
+\v 1 यसकारण, ख्रीष्‍टले आफ्नै शरीरमा कष्‍ट भोग्‍नुभएको हुँदा, तिमीहरू पनि कष्‍ट सहन तयार रहो । ख्रीष्‍टका भएको कारण शरीरमा कष्‍ट भोग्‍नेहरूले उनीहरूले पहिला पाप गरेको तरिकाले पाप गर्न छोडेका हुन्छन् ।
+\v 2 यसको परिणाम स्‍वरूप, पृथ्‍वीमा उनीहरूको बाँकी समयमा उनीहरूले पापी मानिसहरूले गर्न इच्छा गर्ने कुराहरू गर्दैनन्, तर उनीहरूले परमेश्‍वरले उनीहरूले गरेके चाहनभएका कुराहरू गर्छन् ।
+\s5
+\v 3 म तिमीहरूलाइ त्यसो भनेको हुँ किनकि परमेश्‍वरलाई नचिन्‍ने मानिसहरूले गर्न इच्छा गर्ने कुराहरू गर्दै तिमीहरूले यस पृथ्‍वीमा धेरै समय बिताइसकेका छौ । विगतमा तिमीहरूले यौनसम्बन्धी धेरै प्रकारका अनैतिक कामहरू गर्‍यौ । तिमीहरू मोजमज्जा र भोजभतेरमा संलग्‍न भयौ मतवाला भयौ, र तिमीहरूले मूर्तिहरू पुज्यौ जुन परमेश्‍वरको दृष्‍टिमा घृणित छ ।
+\v 4 अब तिमीहरू यस्ता कुरामा संलग्‍न नहुँदा यस्ता कुरामा संलग्‍न हुने तिमीहरूका साथीहरू छक्‍क पर्छन् । त्यसकारण तिनीहरूले तिमीहरूका बारेमा दुष्‍ट कुरा बोल्छन् ।
+\v 5 तर एक दिन तिनीहरूले परमेश्‍वरको सामु आफूले गरेका सबै कुरा स्वीकार गर्नुपर्ने छ । उहाँले तिनीहरूको न्याय गर्नुहुनेछ । यसैकारण ख्रीष्‍टले मरेकाहरूलाई सुसमाचार प्रचार गर्नुभयो ।
+\v 6 तिनीहरू जीवतै हुँदा परमेश्‍वरले तिनीहरूको न्याय गर्नुभएको भए तापनि आत्माको शक्तिद्वारा तिनीहरू सधैँभरि बाँच्‍न सकून् भनेर उहाँले त्यसो गर्नुभयो ।
+\s5
+\v 7 यस पृथ्वीका सबै कुराहरू चाँडै अन्त्य हुनेछन् । यसकारण, बुद्धिमानीपूर्वक विचार गर, अनि तिमीहरूले प्रार्थना गर्न सक भनी आफ्नो सोचाइलाई नियन्‍त्रण गर ।
+\v 8 सबै कुराभन्दा माथि, एकअर्कालाई साँच्‍चै प्रेम गर, किनकि हामी अरूलाई प्रेम गर्छौं भने हामी उनीहरूको दोष पत्ता लगाउन खोज्दैनौँ ।
+\v 9 तिमीहरूकहाँ आउने ख्रीष्‍टियन परदेशीहरूलाई खाने र बस्‍ने व्यवस्था मिलाईदेओ, र गनगन नगरी त्यो काम गर ।
+\s5
+\v 10 विश्‍वासीहरूले अरूको सेवा गर्नका लागि परमेश्‍वरले उनीहरूलाई दिनुभएका सबै वरदानहरू प्रयोग गर्नु पर्छ । परमेश्‍वरले उनीहरूलाई कृपागरेर दिनुभएका विभिन्‍न वरदानहरूलाई उनीहरूले राम्ररी चलाउनु पर्छ ।
+\v 11 विश्‍वासीहरूको सभाका बोल्नेहरूले परमेश्‍वरको वचन बोलेझैँ गरी बोल्नु पर्छ । अरूका लागि दयाको काम गर्नेले परमेश्‍वरले उनीहरूलाई दिनुभएको शक्तिमा त्यसो गर्नु पर्छ ताकि येशू ख्रीष्‍टले हामीलाई त्यसो गर्न सामर्थी तुल्याउनुभएअनुसार तिमीहरूले परमेश्‍वरको आदर गर्न सक । हामी सबैले परमेश्‍वरको प्रशंसा गरौँ किनकि सबै थोकमाथि सदाको लागि शासन गर्ने अधिकार उहाँसँग छ । यसै होस् !
+\s5
+\v 12 मेरा प्रियहरू, ख्रीष्‍टका भएको कारण तिमीहरूले सहनु परेका कष्‍टहरूका बारेमा अचम्‍म नमान । मानिसहरूले धातुलाई आगोमा हालेर जाँचे जस्‍तै ती कुराहरूले तिमीहरूलाई जाँच्‍छन् । तिमीहरूलाई कुनै अनौठो कुरा भइरहेको छ भनी नसोच ।
+\v 13 बरु, ख्रीष्‍टले सहनुभएका कष्‍टहरू सहनु परेकोमा आनन्द गर । तिमीहरूले कष्‍ट पाउँदा आनन्द गर, ताकि ख्रीष्‍ट फर्कीआउनुहुँदा र उहाँले हरेकलाई आफ्नो महिमा देखाउनुहुँदा तिमीहरू अत्यन्त आनन्दित हुन सक ।
+\v 14 तिमीहरूले ख्रीष्‍टमा विश्‍वास गरेको कारण अरूले तिमीहरूको अपमान गर्छन् भने, परमेश्‍वर तिमीहरूसँग प्रसन्‍न हुनुहुन्छ, किनभने परमेश्‍वर कति महान् हुनुहुन्छ भनी देखाउनुहुने आत्मा तिमीहरूमा बास गर्नुहुन्छ ।
+\s5
+\v 15 तिमीहरूले कसैको हत्या गरेकोमा वा चोरी गरेकोमा वा अरू कुनै प्रकारको दुष्‍ट काम गरेकोमा, वा तिमीहरूले अरू कसैको मामिलामा दख्‍खल दिएकोमा  तिमीहरूले कष्‍ट भोग्‍नु नपरोस् ।
+\v 16 तर यदि तिमीहरू ख्रीष्‍टियन भएको कारण कष्‍ट भोग्‍छौ भने, त्यसको बारेमा लाज नमान । बरु परमेश्‍वरको प्रशंसा गर, किनकि तिमीहरू ख्रीष्‍टका हौ ।
+\s5
+\v 17 म यसो भनिरहेको छु, किनभने अब परमेश्‍वरले मानिसहरूको न्याय गर्नुहने समय भएको छ, र उहाँले पहिला आफ्नै मानिसहरूको न्याय गर्नुहुनेछ । उहाँले हामी विश्‍वासीहरूको न्याय पहिले गर्नुहुने हुनाले, उहाँबाट आउने सुसमाचारमा विश्‍वास नगर्नेहरूमाथि आइपर्ने डरलाग्‍दा कुराहरूका बारेमा विचार गर !
+\v 18 यो धर्मशास्‍त्रमा लेखिएझैँ हुनेछः  “धेरै धर्मी मानिसहरूले विभिन्‍न प्रकारका संकट सहेर मात्र स्‍वर्गमा प्रवेश पाउनेछन् । यसकारण अधर्मी र पापी मानिसहरूले परमेश्‍वरबाट अझ कठोर दण्ड सहनुपर्ने छ !”
+\v 19 यसकारण परमेश्‍वरको इच्छाको कारण कष्‍ट भोग्‍नेहरूले उहाँले उनीहरूलाई स्थिर राख्‍नुहन्छ भनी परमेश्‍वरमा भरोसा राख्‍नु पर्छ । किनभने परमेश्‍वरले उनीहरूलाई सृष्‍टि गर्नुभएको हो अनि उहाँले जे प्रतिज्ञा गर्नुहुन्छ, सधैँ त्यो पुरा गर्नु पनि हुन्छ । अनि उनीहरूले जे ठिक छ त्यो गर्दैजानु पर्छ ।
+\s5
+
+\c 5
+\p
+\v 1 अब म यो तिमीहरू मध्येका एल्डरहरूलाई भन्‍ने छु, तिमीहरू जसले विश्‍वासीहरू को सभाहरू अगुवाइ गर्छौ । म तिनीहरू मध्यको हुँ जसले ख्रीष्‍टको कष्‍ट देखे, र ख्रीष्‍टको स्वर्गमा भएको केही महिमा पनि म बाडने छु ।
+\v 2 म तिमी एल्डरहरूलाई तिमीहरूको सभाहरूमा भएका मानिसहरूको वास्ता गर भन्‍ने अनुरोध गर्दछु । आफ्नो भेडाहरूको बगालको हेरचाहा गर्ने गोठला झैँ थियौ भने आफ्नो भेडाको बगाललाई यसो गर, यसो गर्नै पर्छ भनेर होइन तर यसको सट्टामा परमेश्‍वरले इच्छा गर्नु भएको जस्तै स्‍वइच्छाले गर । यो गरेकोमा पैसा प्राप्‍त गर्ने लोभ नगर तर यसको सट्टामा उत्साहित साथ भएर यो गर ।
+\v 3 परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई दिएको मानिसहरू माथि हैकम चलाउने मालिकले जस्तो व्यवहार नगर तर तिमीहरूको जीवनबाट तिनीहरूलाई उदाहरण बन ।
+\v 4 यदि तिमीहरूले यसो गर्छौ भने जो हाम्रो मुख्य गोठालो येशू प्रकट हुनुहुदा तिमीहरू प्रत्येकलाई महिमाको इनाम दिनुहुने छ । त्यो इनाम मालाहरू जस्तै हुनेछन् जुन दौड जित्‍ने खेलाडीहरूलाई दिइनेछ, तर तिमीहरूको इनामहरू ती मालाहरू ओइलाए जस्तो कहिल्यै ओइलाउदैनन् ।
+\s5
+\v 5 अब म जवान मानिसहरूलाई भन्‍ने छु, तिमीहरूले सबै वृद्ध मानिसहरूको आज्ञा पालन गर्नु पर्छ । सबै विश्‍वासीहरूको एक अर्कामा नम्र व्यवहार गर्नै पर्छ किनकि यो भनाइ सत्य छ: “परमेश्‍वरले घमण्डी मानिसहरूलाई विशेष गर्नुहुन्छ तर मानिसहरू सँग दयालु व्यवहार गर्नु हुन्छ ।”
+\v 6 तसर्थ परमेश्‍वरसँग घमण्डीलाई दण्ड दिने ठूलो शक्‍ति छ भने महसुस गर्दै उहाँले तिमीहरूलाई आदर गर्नुहुने निश्‍चय गर्नुभएको समयको लागि आफैँलाई नम्र तुल्याओ ।
+\v 7 किनकि उहाँले तिमीहरूको वास्ता गर्नु हुन्छ, तिमीहरूले चिन्ता गर्ने सबै कुराहरूको वास्ता गर्न उहाँलाई देओ ।
+\s5
+\v 8 सधैँ जागा रहो, र ध्यान देओ, तिमीहरूको शत्रु दियावलस चारै तिर जादै छ, मानिसहरूलाई विनाश गर्न खोजिरहेछ । ऊ सिँह जस्तै हो जसले वरिपरीका शिकारहरूलाई गर्जदै, कसैलाई मार्नको लागि खोजिहिड्छ र खान्छ ।
+\v 9 उसको प्रतिरोध गर्न तिमीहरूले निरन्तररूपमा दृढता साथ ख्रीष्‍टमा र उहाँको वचनमा विश्‍वास गर्नु पर्छ र यो सम्झदै कि त्यस्तै कष्‍टहरू संसार भरि भएका सहकर्मी विश्‍वासीहरू भोगि रहेका छन् ।
+\s5
+\v 10 हामीलाई प्रत्येक अवस्थामा परमेश्‍वरले दयापुर्वक सहायता गर्नुहुन्छ, र स्वर्गमा भएको उहाँको अनन्त महिमा बाडन हामीलाई उहाँले छान्‍नु भयो किनकि हामी ख्रीष्‍टमा सहभागी भएका छौँ । र मानिसहरूले तिमीहरूले गरेका कामको कारण तिमीहरूलाई केही समय कष्‍ट भोगेपछि उहाँले तिमीहरूको परमेश्‍वरले आत्मिकी खोटाहरू हटाउनु हुनेछ, उहाँले तिमीहरूलाई उहाँमा अझै भरोसा गर्न बलियो पार्नु हुनेछ, र उहाँले सबै भागहरूमा सहायता गर्नु हुनेछ ।
+\v 11 म प्रार्थना गर्दैछु कि उहाँले सदाको लागि शक्‍तिशाली रूपमा शासन गर्नु भएको होस् । यस्तै रहोस् !
+\s5
+\v 12 मैले उसलाई बतास जस्तै सिलासले यो पत्र लेखेका छन् । मैले उनलाई विश्‍वास योग्य सहकर्मी विश्‍वासी भनी विचार गर्दछु । मैले यो छोटो पत्र तिमीहरूलाई तिमीहरूको उत्साहाको लागि लेखेको छु र म तिमीहरूलाई निश्‍चित गराउनु कि जे मैले लेखेको छु त्यो सत्य वचन होस् जसरी परमेश्‍वरले दयापूर्वक हामीलाई गर्नु भएको छ जुन कुरा पाउन हामी योग्यका थिएनौ । निरन्तररूपमा यो सन्देशलाई दृढता साथ विश्‍वास गर ।
+\v 13 यो सहरमा जसलाई हामी कहिले काही बेबिलोन भन्छौ । ती विश्‍वासीहरू जो परमेश्‍वरले उहाँको हुनलाई चुन्‍नु भएको छ जसरी तिमीहरूलाई उहाँले चुन्‍नु भयो, तिनीहरूको अभिवादन तिनीहरूलाई पठाउँछु । मर्कूस जो मेरो छोरो जस्तै हो, उसको पनि अभिवादन पठाऊछु । एक अभिवादन गर्दै अर्को गालामा चुम्बन गर्दै तिमीहरू एक अर्कालाई प्रेम गर्छौ भन्‍ने देखाउ ।
+\v 14 म प्रार्थना गर्दैछु कि (जो ख्रीष्‍ट येशूमा सहभागी छन्) परमेश्‍वरले तिमीहरू सबैलाई शान्ति दिनु भएको होस् ।

62-2PE.usfm

@@ -0,0 +1,102 @@
+\id 2PE Unlocked Dynamic Bible
+\ide UTF-8
+\h २ पत्रुस
+\toc1 पत्रुसको दोस्रो पत्र
+\toc2 २ पत्रुस
+\toc3 2pe
+\mt1 पत्रुसको दोस्रो पत्र
+
+
+\s5
+\c 1
+\p
+\v 1 म सिमोन पत्रुस, तिमीहरूलाई यो पत्र लेख्दै छु । म येशू ख्रीष्‍टको सेवक, र उहाँले नियुक्त गर्नु भएको एक प्रेरित हुँ । म यो पत्र तिमीहरूलाई पठाउँदैछु, जसको कारण तिमीहरूले ख्रीष्‍टमा विश्‍वास गरेका छौ, जसरी उहाँकै कारण ख्रीष्‍टमाथिको विश्‍वासद्वारा हामीलाई प्रेरित हुनलाई बोलाउनु भएको छ । उहाँ माथिको विश्‍वासले तिमीहरू र हामीहरूलाई एक समानको आदर दिनु भएको छ र उहाँ हाम्रो मुक्तिदाता हुनुहुन्छ ।
+\v 2 म प्रार्थना गर्दछुकि, परमेश्‍वरले निरन्तर तिमीहरू प्रति दया गर्नु भएको होस् र तिमीहरूलाई भित्र शान्ति दिनु भएको होस्, किनभने तिमीहरूलाई सत्य थाहा छ, परमेश्‍वर र येशू जो हाम्रो परमेश्‍वर हुनुहुन्छ ।
+\s5
+\v 3 परमेश्‍वरले हामीहरूलाई सबै कुराहरू दिइ सक्‍नु भएको छ, जसको कारण हामी उहाँसँग सदा रहनेछौ र उहाँलाई आदर गर्नु आवश्यक छ । उहाँले यो कार्य परमेश्‍वर जस्तैगरि उहाँको शक्‍तिद्वारा गर्नु भयो, र उहाँले यो कार्य गर्नु भयो किनभने हामीले उहाँलाई थाहा गरेका छौ । उहाँ एक हुनुहुन्छ जसले हामीहरूलाई उहाँका मानिस हुनको निम्ति चुन्‍नु भयो किनकि उहाँ शक्‍तिशाली र असल हुनु हुन्छ ।
+\v 4 किनभने उहाँले हामीहरूसँग यसरी प्रतिज्ञा गर्नु भएको छ कि उहाँले हाम्रो लागि महान र बहुमूल्य कार्यहरू गर्नु हुनेछ । उहाँले तिमीहरूलाई यो पनि भन्‍नु भएको छ कि जसरी तिमीहरूले उहाँले जे प्रतिज्ञा गर्नु भएको छ त्यसमाथि विश्‍वास गरेका छौ, तिमीहरूले त्यस कार्यलाई असल प्रकारले गर्न सक्‍ने छौ जस्तो परमेश्‍वरले असल कार्य गर्नु भयो र तिमीहरूका खराब इच्छाको कारण अब कुनै कष्‍टको आज्ञा छैन जसरी अविश्‍वासीहरूले पाउने छन् ।
+\s5
+\v 5 किनकि परमेश्‍वरले यी सबै कुराहरू पुरा गरिसक्‍नु भएको छ तिमीहरू उत्तम प्रयास गर, तिमीहरू ख्रीष्‍टको विश्‍वासमा मात्र होइन तर तिमीहरूको जीवन पनि असल प्रकारको होस् र निश्‍चित गर कि तिमीहरू असल प्रकारले जिउने मात्र होइन तर परमेश्‍वरको बारेमा बढी भन्दा बढी जान्‍न सक ।
+\v 6 अझ थप तिमीहरू उत्तम प्रयास गर परमेश्‍वरको बारेमा बढी भन्दा बढी जान्‍ने मात्र होइन, तर आफैँलाई पनि तिमीहरू के गर्दैछौ र के बोल्दै छौ त्यसमा पनि नियन्‍त्र राख, र निश्‍चित गर की तिमीहरू जे बोल्दैछौ र गर्दैछौ त्यसमा मात्र होइन तर उहाँमा तिमीहरू पनि विश्‍वासयोग्य हुन सक, तर उहाँलाई आदर पनि गर ।
+\v 7 उहाँलाई आदर गर्ने कुरामा मात्र होइन तर तिमीहरूको विश्‍वासी मित्रहरू जो एक अर्काको लागि दाजु-भाइहरू र दिदी-बहिनीहरू हुन, उनीहरूको लागि पनि विचार गर, साथै तिमीहरू, विश्‍वासी मित्रहरूलाई मात्र होइन तर अरूहरूलाई पनि प्रेम गर्न सक ।
+\s5
+\v 8 यदि तिमीहरू यी सबै कुराहरू गर्दा छौ र अझै यो भन्दा पनि बढी गर्दछौ भने यसले देखाउँछ कि जसले हाम्रा परमेश्‍वर येशू ख्रीष्‍टलाई थाहा गरेका हुन्छन् तिनीहरूको जीवनमा ठूलो परिवर्तन ल्याउनु हुनेछ ।
+\v 9 तर यदि यी कुराहरू मानिसहरूको जीवनमा पुरा भएको छैन भने त्यसको अर्थ तिनीहरूलाई यी कुराहरूको महत्व बारे थाहा भएको छैन, जस्तो अन्धो व्‍यक्तिलाई उसको आफ्नो वरपर के छ भनी थाहा हुदैन, तिनीहरू केवल संसारका कुराहरूको मात्र विचार गर्दछन् जस्तो अदुरदर्शी व्‍यक्तिले आफ्‍नो नजिक भएका कुराहरूलाई मात्र स्पष्‍ट देख्‍न सक्दछन् । यो तिमीहरू बिर्सेको जस्तो देखिन्छ, जुन तिमीहरूले पहिले गरेका पापहरूको लागि परमेश्‍वरले तिनीहरूलाई क्षमा दिइ सक्‍नु भएको छ ।
+\s5
+\v 10 यदि ती मानिसहरूको यदि यो कार्य गर्नु भएतापनि हरेक तिमीहरू जो परमेश्‍वरका मानिस हुनको निम्ति चुन्‍नु भएको छ भनी थाहा होस् भनेर निरन्तर प्रयास गर्नुहुन्छ । यदि तिमीहरूले यो कार्य गर्दैछौ भने तिमीहरू निश्‍चय नै कहिल्यै पनि परमेश्‍वरबाट टाढा हुने छैनौ ।
+\v 11 परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई उहाँको स्थानमा खुशी साथ स्वागत गर्नु हुनेछ जहाँ हाम्रो परमेश्‍वर र मुक्तिदाता येशू ख्रीष्‍ट उहाँका मानिसहरूसँग सदासर्वदा राज्य गर्नु हुनेछ ।
+\s5
+\v 12 मेरो उद्देश्य तिमीहरू यी विषयहरूको निरन्तर सम्झना गर्न सक भन्‍ने हो, यद्यपि तिमीहरूलाई यो अघिनै थाहा छ र तिमीहरूलाई कुन चाहिँ सत्य हो भनी जानेका छौ ।
+\v 13 म यो सत्य हो भनी भन्दछु कि म जीवित भए सम्म तिमीहरूलाई यसकुराको स्मरण द्वारा तिमीहरूलाई यी विषयहरूमा निरन्तर सहायता पुर्याउनेछु ।
+\v 14 किनकि मलाई थाहा छ म चाडै मारिने छु जस्तो हाम्रो प्रभु येशू ख्रीष्‍टले मलाई स्पष्‍ट प्रकाश दिनु भएको छ ।
+\v 15 त्यो भन्दा बढी म यी पत्रहरूद्वारा तिमीहरूलाई सक्षम होस् भनी भरमग्दुर प्रयास गर्दछु ताकि मेरो मृत्यु पछि पनि यो कुराहरू स्मरण गर्न सक ।
+\s5
+\v 16 हामी प्रेरितहरू तिमीहरूलाई भन्दछौ कि हाम्रा प्रभु येशू ख्रीष्‍ट शक्‍तिशाली हुनु हुन्छ र उहाँ समय पछि फर्की आउनुहुनेछ । हामीले तिमीहरूलाई बताएको कथाहरूको आधारमा होइन जसलाई हामीले चलाखीपूर्ण तरीकाले अविष्कार गरेका पनि होइनौँ । यद्यपि हामीहरू तिमीहरूलाई भन्दछौ कि हामी हाम्रो आफ्नै आखाले यी देखेका कुराहरू बताउदछौ जो प्रभु येशू स्वर्गीय रूपमा महान हुनु हुन्थ्यो ।
+\v 17 परमेश्‍वर, हाम्रो पिताले उहाँलाई आदर गर्नु हुन्छ जब परमेश्‍वरको ज्योति उहाँको वरिपरी थियो र उहाँले भन्‍नु भयो, “यीनी मेरा प्रिय पुत्र हुन, जसलाई म अति प्रेम गर्छु, म तिनीसँग अति प्रसन्‍न छु ।”
+\v 18 हामीहरू आफैँले यी कुराहरू परमेश्‍वरले स्वर्गबाटबोल्नु भएको सुनेका छौ, जब हामी ख्रीष्‍टसँग पवित्र डाडामा थियो ।
+\s5
+\v 19 यसकारण किनकि हामीले जे देख्यो त्यसबाट अझ हामी ख्रीष्‍ट सम्बन्धि धेरै वर्ष अघि अगमवक्ताहरूले जे कुराहरू लेखेका थिए, ती पूर्ण रूपमा सम्बन्धित भएको थाहा गर्‍यो । तिमीहरूले, तिनीहरूले जे कुराहरू लेखेका थिए ती कुराहरूमा ध्यान दिन आवश्यक छ किनकि यसले तिमीहरूलाई हामीहरूले जे सिकाउदैछौ सो गलत वा असल छ भनी थाहा गर्न सक्‍ने छौ, जसरी बत्तीले अँध्‍यारोमा भएका मानिसहरूलाई आफ्नो ज्योतिद्वारा कहाँ जाने हो तिनीहरूलाई बाटो देखाउन सहायता गर्दछ तिमीहरूले हाम्रो प्रभु येशू ख्रीष्‍ट फेरी फर्केर नआउन्जेल तिनीहरूले जे लेखेका छन् ती कुराहरूमा ध्यान देऊ र तिमीहरूले परमेश्‍वरलाई पूर्ण रूपमा थाहा गर्न सक्‍ने छौ । त्यस समयमा, जसरी जब दिन बित्छ र ताराहरू बिहान उदाऊदछन् र हामीहरूले त्यसलाई स्पष्‍ट देख्‍न सक्‍ने छौ ।
+\v 20 यो तिमीहरूले थाहा गर्नु महत्त्‍वपूर्ण छ कि कुनै पनि अगमवक्ताहरूले परमेश्‍वरको आत्माको सहायता बिना धर्मशास्‍त्र मा तिनीहरूले लेखेका वचनहरूको अर्थ तिनीहरू आफैँले पनि दिन सक्दैनन् ।
+\v 21 किनकि कुनै पनि मानिसहरूले ती अगमवाणीहरूको निर्णय गर्न सक्दैन, त्यसको साटो ती जसले परमेश्‍वरबाट वचन घोषणा गर्दछन् त्यसका लागि पवित्र आत्माले तिनीहरूलाई यसो गर्न सहायता गर्नु भएको हो । त्यसकारण आत्माले नै हामीहरूलाई तिनीहरूको अर्थ के हो सो बुझ्‍न मद्दत गर्नु हुन्छ ।
+\s5
+
+\c 2
+\p
+\v 1 धेरै लामो समय पहिले, विभिन्‍न इस्राएलीहरूले परमेश्‍वरको सत्य वचन दिने वाहाना गरे र मानिसहरूले पनि तिमीहरूसँग त्यस्तै गर्नेछन् । सुरुमा तिमीहरूले उनीहरू को हुन् चिन्‍ने छैनौ र तिनीहरूले कसैलाई ख्रीष्‍टमा विश्‍वास गर्ने रोक्‍ने छन्, तिनीहरूले विचार गर्ने सुरु गर्छन् कि प्रभु महत्त्‍वपूर्ण हुनुहुन्‍न यद्यपि उहाँले तिनीहरूको उद्धार गर्नुभएको थियो । तर चाडै परमेश्‍वरले ती झुठा अगमवक्ताहरूलाई नष्‍ट गर्नु हुन्छ ।
+\v 2 अनि धेरै जना विश्‍वासीहरूले झुठा अगमवक्ताले गरे झै अनुकरण गर्ने छन् । यसरी उनीहरूले सत्य परमेश्‍वरको अपमान गर्नेछन् ।
+\v 3 तिनीहरूले यसरी झुठो बाल्छन् कि उनीहरूले तिमीहरूबाट पैसा कमाउनेछन् । परमेश्‍वरले दण्ड दिनु अघि धेरै कुर्नु हुनेछैन र चाडै नाश हुन्छन् ।
+\s5
+\v 4 परमेश्‍वरले पाप गरेका दूतहरूलाई नष्‍ट गर्नु भयो । उहाँले तिनीहरूलाई नरक खराब ठाउँमा फ्याँक्‍नु भयो र अन्धकारमा कैद गर्नु भयो ताकि उहाँले तिनीहरूलाई न्याय गरून् र दण्ड दिऊन् । उहाँले धेरै पहिले संसारका मानिसहरूलाई पनि नष्‍ट गर्नु भयो । 
+\v 5 उहाँले आठजना बचाउनु भयो, जसमा नोआ सम्मेलित थिए, उनी एक धर्मी प्रचारक थिए । उहाँले यो कार्य पानीद्वारा त्यस बेलाको मानिसलाई नाश गर्ने बेलामा बाढीद्वारा गर्नु भयो ।
+\v 6 उहाँले सदोम र गमोराको सहरलाई त्याग्‍नु भयो र खरानी जसरी ध्वस्त गर्नु भयो । यो पछि परमेश्‍वर विहिन जिएर उहाँको अनादरको ताडना हो ।
+\s5
+\v 7 तर उहाँले अब्राहामको भतिजा लोतलाई बचाउनु भयो जो धर्मी थिए । सदोमको मानिसहरूको अनैतिक कार्यहरूको कारण लोत ठूलो मर्कामा थिए ।
+\v 8 ती धर्मीजन चिन्तित थिए किनकि उनी सधैँ जस्तो ती अधर्मी मानिसहरूले परमेश्‍वर विरुद्ध गरेको पापहरू देख्दथे ।
+\v 9 अनि जसरी परमेश्‍वरले लोतलाई बचाउनु भयो, तिमी दुक्‍का हौ कि उहाँले आदर गर्नेलाई बचाउनु हुनेछ; अनि कसरी उहाँको आज्ञा पालन नगर्नेलाई उहाँको न्यायको समयको निम्ति बचाइ राख्‍ने ।
+\s5
+\v 10 उहाँ तिनीहरूलाई दण्ड दिनु हुन्छ जो आफ्नो इच्छामा जे मन लाग्यो त्यहीँ गर्छन् जसले परमेश्‍वरलाई दुखी तुल्याउँछ । उनीहरू निडर आफुलाई जे मन लग्यो त्यहीँ गर्छन्; उनीहरू परमेश्‍वरको शक्‍तिशाली दूतहरूको पनि अपमान गर्छन् ।
+\v 11 ती मानिसहरूका जसरी ती दूतहरूले उहाँको अगाडि कसैको निन्दा गर्दैनन् जति पापीहरूको पनि,
+\s5
+\v 12 ती मानिसहरू जो झुठा शिक्षा दिन्छन्-जो जनवार जस्ता छन् र सोच्‍न सक्दैनन्- आफुले जाँन्‍दै नजान्‍ने परमेश्‍वरको बारेमा अशब्द बोल्छन् । त्यसरी उहाँले जङ्गली पशु झै ती मानिसहरूलाई नष्‍ट गर्नू हुन्छ, जसको प्रकृतिमा पनि काम छैन ।
+\v 13 उनीहरूले गर्ने कुकर्मले उनीहरूलाई नै हानी ल्याउँछ: उनीहरू दिन रात मदिरा पिएर मोज मस्ती गर्छन् । उनीहरू सफा लुगामा लागेको दाग जस्ता हुन्छन् ।
+\v 14 आफुले देखेको हरेक युवती सित सुत्‍न चाहन्‍छन् । उनीहरूको पापको गन्ति छैन । उनीहरू प्रभु प्रति खासै नलागेकाहरूलाई आफूसित हिड‍न आमन्‍त्रण गर्छन् । जसरी खेलाडीहरू खेल्न अभ्यास गर्छन् । त्यसरी नै यिनीहरू लोभी हुन अभ्यास गर्छन् ।
+\s5
+\v 15 परमेश्‍वरले चाहेको जीवन जिउन उनीहरू चाहदैनन् । उनीहरूले बेबरको छोरा बालामको सिको गरेका छन् । उसले सोच्यो ऊ कुकर्म गरेर पुरस्कृत हुन्छु ।
+\v 16 तर परमेश्‍वरले त्यसलाई पाप गर्न हटाउनु भयो, अनि गधाहरू नबोल्ने भएपनि, परमेश्‍वरले बालामकै गधाद्वारा बालामसित बोल्नु भयो र उसको पागलपनालाई रोक्‍नु भयो ।
+\s5
+\v 17 ती मानिसहरू जसले झुठा शिक्षा दिन्छन्, तिनीहरू पानी नदिने झप्‍ना जस्तै हुने, तिनीहरू पानी दिनु भन्दा पहिला नै उड्ने बादल जस्तै छन् । त्यसता शिक्षकलाई परमेश्‍वरले नरकको अन्धकारमय ठाउँ राख्‍नु भएको छ ।
+\v 18 उनीहरूले आफैँमा घमण्ड गर्थे तर उनीहरूले भनेको कुराको कुनै मूल्य थिएन । उनीहरूले भरखर विश्‍वास गरेका र दुष्‍ट काम गर्ने बन्द गरेकालाई सताए । उनीहरूले पापी मानिसले गरे झै पाप फेरी गर्न लगाए ।
+\v 19 तिनीहरूलाई जे कुरा पनि गर्न स्वतन्‍त्र छोडे । तर उनीहरू आफैँ आफ्नो दुष्‍ट मनले नियन्‍त्रण भएका दासहरू हुन । निश्‍चय मानिसले आफैँले गर्ने कार्यको दास हो ।
+\s5
+\v 20 तर मानिलिनुहोस तपाईंले येशू ख्रीष्‍टलाई प्रभु र मुक्तिदाता भनी चिन्‍न थाल्नु भएको छ, र ती सबै थोक गर्न छोड्नु भयो, जसको कारणले परमेश्‍वर तपाईंबाट टाढा हुनुहुन्थ्यो । तर यदि तिमीहरूले दुष्‍ट कार्य फेरी गर्ने सुरु गर्‍यो भने, तिमीहरू पहिला भन्दा अझ बढी खराब हुनेछ ।
+\v 21 उनीहरूले कहिले पनि सहि तरीकाले जिउन नसकेको भए अझ बढी असल हुन्थ्यो । परमेश्‍वरले उनीहरूलाई अझ बढी दण्ड दिनु हुनेछ, किनकि उनीहरूले प्रेरितहरूले भनेका कुरा अस्‍वीकार गरेका छन् ।
+\v 22 उनीहरूले फेरी गर्न लागेका व्यवहार, हितोपदेशमा मानिसहरूले भने जस्तै छ, “तिनीहरू आफ्नो वान्ता खान फर्कने कुकुर र सुँगुर जसले आफुलाई सफा गर्छ र फेरी माटोमा खेल्दछ ।”
+\s5
+
+\c 3
+\p
+\v 1 यो पत्र अब म लेख्दैछु, जसलाई म अति प्रेम गर्छु, यो मैले तिमीहरूलाई लेखेको दोस्रो पत्र हो । मैले लेखेका यी दुवै पत्रहरू तिमीहरूलाई पहिल्यै ज्ञान भै सकेका कुराहरू सम्झाउनको लागि हो, ताकि ती आज्ञाहरूमा भरपरी यी कुराहरूलाई गम्भीरताको रूपमा विचार गर ।
+\v 2 धेरै अघि ती धर्मी अगमवक्ताहरूद्वारा बोलिएका शब्दहरू याद गर, अनि ती कुराहरू पनि याद गर जो परमेश्‍वर हाम्रो उद्धारकर्ताले हामी उहाँको प्रेरितहरूबाट बोल्नु भएको छ ।
+\s5
+\v 3 यो तिमीहरूले जान्‍न जरुरी छ कि ख्रीष्‍ट फेरी आउनु भन्दा अलि अगाडि नै मानिसहरूले उहाँ फेरी आउने धारणाको मजाक उडाउने छन् । उनीहरू स्वइच्छा आफुले चाहेका दुष्‍ट कर्महरू गर्नेछन् ।
+\v 4 उनीहरू भन्‍ने छन्, “ख्रीष्‍ट आउनु हुन्छ भनेर प्रतिज्ञा गरिएता पनि, त्यो भएको छैन । धेरै पहिलेका ख्रीष्‍टका अगुवाहरू मरे देखि नै केही कुरा फेरीएको छैन । सबैकुरा त्यस्तै छ जस्तो परमेश्‍वरले सृष्‍टि गरे देखि थियो ।”
+\s5
+\v 5 उनीहरू यस्तो भन्छन् किनकि उनीहरू जानी जानी यो कुराको व्यवस्था गर्छन् कि, परमेश्‍वरले आफ्नो आज्ञाद्वारा स्वर्गलाई अस्तित्वमा ल्याउनु भयो अनि उहाँले नै पृथ्वीलाई पानीबाट निकाल्नु भयो अनि पानीबाट छुट्टाउनु भयो ।
+\v 6 फेरी आफ्नै आज्ञाद्वारा त्यतिबेलाको संसारलाई आफ्नो शक्‍तिद्वारा पृथ्वीमा पानीको बढी ल्याएर नाश पार्नु भयो ।
+\v 7 त्यसमाथि अझै परमेश्‍वरले आजको स्वर्ग र पृथ्वीलाई छुटाउनु भएको छ र त्यस्तै राखनु हुनेछ जब सम्म उहाँले परमेश्‍वर बिहीन जिउने मानिसहरूको न्याय गर्नु हुन्‍न अनि त्यतिबेला उहाँले स्वर्ग र पृथ्वीलाई आगोले नाश गर्नु हुनेछ ।
+\s5
+\v 8 प्रिय मित्रहरू, म तिमीहरूले यो जानेको चाहन्छु कि संसारको मानिसको न्याय गर्न परमेश्‍वर लामो समय पर्खन तयार हुनु हुन्छ । परमेश्‍वरले संसारको न्याय गर्न अघि कति समय लाग्छ त्यसको चासो परमेश्‍वरलाई छैन, उहाँको लागि एकदिन हजार वर्ष भन्दा छिटो बित्दैन, अनि उहाँ यो पनि विचार गर्नु हुन्छ कि हजारौ वर्ष हाम्रो एकदिन झै छिटो बित्छ ।
+\v 9 त्यसैले यो नसोच्‍नु कि ख्रीष्‍ट न्याय गर्न आउनु भएन भने परमेश्‍वरले आफ्नो प्रतिज्ञामा ढिलाई गर्नु भएको छ । कोही यो पनि सोच्छन् कि ख्रीष्‍ट फेरी कहिल्यै आउनु हुने छैन । तर यो कुरा बुझकी ख्रीष्‍ट नआउनु को कारण परमेश्‍वरको तिमीहरू प्रतिको धैर्यता हो, उहाँ कसैलाई पनि अनन्तकालको लागि घुमाउन चाहनु हुन्‍न तर उहाँ सबै जना आफ्नो पापबाट फर्केको चाहनु हुन्छ ।
+\s5
+\v 10 परमेश्‍वर धैर्यवान भएता पनि उहाँ आफैँले तोकेको समयमा प्रभु येशू ख्रीष्‍ट अवश्य मानिसको न्याय गर्नु आउनु हुनेछ । उहाँ एउटा चोर जसरी नचिताएको समयमा आउनु हुनेछ । त्यति बेला ठूलो गर्जनको आवाज आउनेछ, स्वर्गको अस्तित्वको समाप्‍ति हुनेछ । सबै थोक आगोमा जल्ने छ यो संसार अनि यसमा भएको सबै थोक अनि परमेश्‍वरले गरेका सबैथोक उहाँको सामु न्यायको निम्ति आउने छ ।
+\s5
+\v 11 परमेश्‍वर यी सबै कुरालाई नाश गर्दै हुनु हुन्छ मैले भने जसरी तिम्रो व्यवहार कस्तो हुनु पर्छ सो तिमीहरू आफैँ जान । परमेश्‍वरलाई आदर हुने तरीकामा व्यवहार गर ।
+\v 12 अनि जसरी तिमी उत्सुकताको साथ उहाँको आगमनको पर्खाईमा छौ तिमी त्यो दिन छिटो आउनको निम्ति प्रार्थना गर किनकि त्यस दिन स्वर्ग नष्‍ट हुनेछ, सबैथोक जल्ने छ र पग्लिनेछन् ।
+\v 13 ती सबै कुरा हुने भएता पनि हामी रमाउँछौ, किनकि हामी उहाँले प्रतिज्ञा गर्नु भएको नयाँ स्वर्ग र नयाँ पृथ्वीको पर्खाइमा छौँ । अनि केवल धर्मी चाहिँ यो नयाँ स्वर्ग र नयाँ पृथ्वीमा रहेछन् ।
+\s5
+\v 14 त्यसैले प्रिय मित्रहरू हो ! किनकि तिमीहरू यी दिनको पर्खाइमा छौ, परमेश्‍वरलाई आदर गर्नको लागि आफ्नो जीवन त्यो रूपमा जिउने गर ताकि ख्रीष्‍टले यो देखून् कि तिमी पाप गर्दैनौ तर शान्तिसित मेलमिलापमा एक अर्कासित बस्छौ ।
+\v 15 अनि यो कुरा विचार गर, हाम्रो प्रभु ख्रीष्‍ट धर्यवान हुनु हुन्छ किनकि उहाँ मानिसको उद्धार गर्न चाहनु हुन्छ, हाम्रो प्रिय भाइ पावलले पनि यही ज्ञानका कुरा लेख्छन् किनकि परमेश्‍वरले उहाँलाई पनि यस विषयमा प्रकाश पार्नु भएको छ ।
+\v 16 पावलले लेखेका केही पत्रहरूमा केही कुरा छन् जो बुझ्‍न अफ्‍ठ्यारो छन् । केही नजान्‍ने र परमेश्‍वरको बारेमा केही नजान्‍ने मानिसहरूले यी कुराहरूलाई उल्टो उल्था गर्छन्, जसरी उनीहरूले वचनको केही भागहरूलाई पनि गलत रूपमा बुझाउँछन् । परिणाम स्वरूप परमेश्‍वरले यिनीहरूलाई दण्ड दिनु हुनेछ ।
+\s5
+\v 17 त्यसैले प्रिय मित्रहरू, झुठो शिक्षकहरूको बारेमा तिमीहरूलाई थाहा भइ सक्यो त्यसैले आफ्नो सुरक्षा गर, यी दुष्‍टहरूले झुठा कुरा बोलेर तिमीहरूलाई नझुक्याउन्, तिनीहरूको बहकाइमा लागेर तिम्रो दृढ विश्‍वासमा शंका उत्पन्‍न नहोस ।
+\v 18 त्यसको सट्टामा, त्यस्तो जीवन जिउने गर जसमा ख्रीष्‍टको बढी भन्दा बढी दया तिमी माथि आओस् अनि तिमीले उहाँलाई अझ बढी जान्‍ने मौका पाउने छौ । म प्रार्थना गर्छु कि सबैले ख्रीष्‍टको आदर गरून् आज अनि सर्वदा ! यो सच्‍चि नै यस्तै होस् !

63-1JN.usfm

@@ -0,0 +1,169 @@
+\id 1JN Unlocked Dynamic Bible
+\ide UTF-8
+\h १ यूहन्‍ना
+\toc1 यूहन्‍नाको पाहिलो पत्र
+\toc2 १ यूहन्‍ना
+\toc3 1jn
+\mt1 यूहन्‍नाको पाहिलो पत्र
+
+
+\s5
+\c 1
+\p
+\v 1 म यूहन्‍नाले एक जनाको बारेमा तिमीलाई लेखिरहेछु जो सुरुदेखी हुनुहुन्‍थ्‍यो उहाँ नै हुनुहन्छ जसले सिकाउनु हुँदा हामी प्रेरितहरूले उहाँलाई सुन्यौँ र हामीले उहाँलाई देख्यौँ हामी आफैले उहाँलाई हेर्‍यौँ र छोयौँ उहाँले हामीलाई अनन्त जीवनको बारेमा सिकाउनु भयो ।
+\v 2 किनकि उहाँ यस संसारमा आउनुभयो र हामीले उहाँलाई देख्यौँ, हामी साथ घोषणा गर्न चाहन्छौ कि जसलाई हामीले देख्‍यौँ । उहाँ नै सधै जिउनु भएको छ । पहिला नै उहाँ स्वर्गमा आफ्ना पितासँग हुनुहुन्थ्यो तर हामीसँग रहन यस संसारमा आउनुभयो ।
+\s5
+\v 3 हामी तिनीहरूलाई येशूको सन्देश घोषणा गर्दछौँ जसलाई हामीले देख्‍यौँ र उहाँबाट सुन्यौँ ताकि तिमीहरू पनि हामीसँग सहभागी हुन सक । जससँग हामी सहभागी भयौँ उहाँ हाम्रा पिता र उहाँका पुत्र ख्रीष्‍ट येशू हुनुहुन्छ ।
+\v 4 मैले यी कुराहरूका बारेमा तिमीहरूलाई लेखिरहेछु ताकि यी कुराहरूमा तिमीहरू विश्‍वस्त हुन सक र यसको कारण हामीहरू पूर्ण आनन्दित हुन सकौं ।
+\s5
+\v 5 ख्रीष्‍टबाट हामीले सुनेको सन्देश जुन तिमीहरूलाई घोषणा गर्ने गर्छौ, उहाँ कहिल्यौ पाप गर्नु हुन्‍न । उहाँ उज्ज्वल ज्योति समान हुनुहुन्छ कि उहाँमा कुनै अन्धकार हुँदैन ।
+\v 6 यदि हामी परमेश्‍वरसँग छौ भनि भन्छौ तर अशुद्व रीतिले हामी जिउछौ भने दुष्‍ट अन्धकारमा जिए सरह हुन्छौ । हामी झुटोबोली रहेका हौँ । हामीहरू परमेश्‍वरको सत्य सन्देश अनुसार हामी जिउदैनौ ।
+\v 7 तर शुद्ध रीतिले जिउनु भने परमेश्‍वर हरेक शुद्ध रीतिले जीउनु भए जस्तै शुद्ध रीतिले जिउनु चाहिँ परमेश्‍वरको ज्योतिमा जिउनु जस्तो हो । हामी यसरी जिउछौ भने हामी एक अर्कासँग आबद्ध हुन्छौ र परमेश्‍वरले हामीलाई क्षमा दिनुहुन्छ अनि हामीलाई स्वीकार गर्नुहुन्छ किनभने येशू हाम्रो लागि मर्नु भयो ।
+\s5
+\v 8 कसैले कहिल्यै पाप गरेको छैन भन्छन् भने उनीहरू आफैलाई धोखा दिन्छन् र उनीहरूबारे परमेश्‍वरले भन्‍नु भएका कुरामा उनीहरूले विश्‍वास गर्न इन्कार गरिरहेछन् ।
+\v 9 तर परमेश्‍वरले गर्छु भन्‍नुहुन्छ उहाँले त्यो पुरा गर्नुहुनेछ र उहाँले जे पनि गर्नुहुन्छ त्यो सधै सहि हुन्छ । यसकारण यदि हामीले पाप गरेको छौ भनि स्वीकार गर्‍यौँ भने उहाँले हाम्रा पापहरू क्षमा गर्नुहुन्‍छ र हामीले गरेका प्रत्‍येकका दोषबाट स्‍वतन्‍त्र पार्नु हुन्छ । किनभने यसैले हामीले गरेका पापहरू उहाँमा स्वीकार गर्नुपर्छ ।
+\v 10 किनभने परमेश्‍वर भन्‍नुहुन्छ सबैले पाप गरेका हुन्छन् जसले कहिल्यै पाप गरेका छैनन् भन्छन् भने त्यो परमेश्‍वरलाई झुटा तुल्याउने जस्तो हो । उनीहरूले परमेश्‍वरले हाम्रो बारेमा भन्‍नु भएको कुरालाई इन्कार गर्छन् ।
+\s5
+
+\c 2
+\p
+\v 1 तिमीहरू जो मेरो आफ्नै बालबच्चा जस्तै प्रिय छौ तिमीहरू पाप देखि जोगिनका निम्ति लेखिरहेछु । तर यदि कोही विश्‍वासीले पाप गरी पठाउछ भने यो कुरो सम्झना राख कि येशू ख्रीष्‍ट जो धार्मिक हुनुहुन्छ उहाँले हाम्रो पाप क्षमाको निम्ति पितासँग बिन्ती गरिदिनुहुन्छ ।
+\v 2 ख्रीष्‍ट येशूले स्वेच्छाले आफ्नो जीवन हाम्रो लागि बलिदान गर्नुभयो ताकि जसको परिणाम स्वरूप परमेश्‍वरले हाम्रा पापहरू क्षमा गर्नुहुन्छ । परमेश्‍वर हाम्रा पापहरू क्षमा गर्न सक्षम हुनुहुन्छ तर हाम्रा मात्रै होइनन् । उहाँ सबै ठाउँका मानिसहरूका पाप क्षमा गर्न सक्षम हुनुहुन्छ ।
+\v 3 हामी कसरी परमेश्‍वरलाई चिन्छौ भनि निश्‍चितता हुन् सक्छौ भन्‍ने बारे लेख्छु । यदि हामीलाई दिनुभएको आज्ञापालन गर्छौँ भने हामी उहाँसँग सहभागी भएको कुरो दर्शाउछ ।
+\s5
+\v 4 जसले हामी परमेश्‍वर चिन्छौ भन्छन् र परमेश्‍वरको आज्ञा पालन गर्दैनन् भने उनीहरू झूटाहरू हुन् । उनीहरूले परमेश्‍वरको सत्य सन्देश अनुसार आफ्नो जीवन जिइराखेका छैनन् ।
+\v 5 तर जसले परमेश्‍वरक आज्ञा पालन गर्छन् उनिहरू जीवनका सबै रहनसहनमा परमेश्‍वरलाई प्रेम गर्नेहरू हुन् । यसरी नै हामी उहाँमा सहभागी भएको कुरो यकिन गर्न सक्छौ ।
+\v 6 यदि हामीले परमेश्‍वरले चाहनु भएको जीवन जीइरहेका छौ भन्छौ भने हामीले ख्रीष्‍टले जिउनु भए जस्तो जिउनु पर्छ ।
+\s5
+\v 7 प्रिय मित्रहरू तिनीहरूले कुनै नयाँ काम गर्नुपर्छ भनि लेखिरहेको छैनँ । तर त्यसको बदलामा ख्रीष्‍टलाई विश्‍वास गर्न थालेदेखि जानेका कुराहरूका बारेमा नै लेखिरहेछु । यो तिमीहरूले सधै सुनेका सन्देशका अंशहरू हुन् ।
+\v 8 तर यही विषयमा नै फेरि केही भन्‍न चाहन्छु म तिमीहरूले कुनै नयाँ काम गर भन्‍न पनि सक्छु । यो नयाँ हो किनभने ख्रीष्‍टले जे गर्नु भएको थियो ती सबै नै नयाँ थिए । र तिनीहरूले जे गरी रहेछौ ती पनि नयाँ नै हुन् । किनभने खराब काम गर्न छाडेका छौ र तिमीहरूले अझ असल गरिरहेका छौ । यो जसरी रात बितेर जान्छ र नयाँ बिहानी सुरु हुन्छ अर्थात ख्रीष्‍टको साँचो दिनको सुरुवात भएजस्तो हो ।
+\s5
+\v 9 जसले ज्योतिमा जिएको जस्तो दाबी गर्छ तर आफ्ना कुनै संगी विश्‍वासी भाइलाई घृणा गर्छ भने उनीहरू अन्धकारमा जिउनेहरू जस्ता हो ।
+\v 10 तर जसले विश्‍वासी संगी भाइलाई प्रेम गरी ज्योतिमा जिइराखेका मानिसहरू जस्ता व्‍यवहार देखाउछन् उनीहरू पाप गर्ने कुनै कारण रहदैन ।
+\v 11 जसले आफ्ना विश्‍वासी संगी लाई घृणा गर्छ उनीहरू अन्धकारमा जिउनेहरू जस्ता हुन् जो परमेश्‍वरको सत्यता थाहा नभएका जस्ता हुन्छन् ।
+\s5
+\v 12 म तिनीहरूलाई लेखिरहेछु जसलाई म आफ्नै छोरा छोरीलाई झै प्रेम गर्छु । ख्रीष्‍टले तिमीहरूका निम्ति मर्नु भएको कारणले, परमेश्‍वरले तिम्रा पापहरू क्षमा गर्नु भएको छ ।
+\v 13 म अरूहरू भन्दा वृद्धको निम्ति लेखिरहेछु । तिमीहरूले ख्रीष्‍टलाई चिनेका छौ जो सधै जिउनु भएकोछ । म जवान पुरुषहरूलाई पनि लेख्दैछु, तिमीहरूले शैतान दुष्‍टलाई हराएका छौ । र म साना नानीहरूलाई लेखिरहेछु, किनभने तिमीहरूले परमेश्‍वर पितालाई चिन्दछौ ।
+\v 14 म फेरी भन्दछु म वृद्ध पुरुषहरूलाई लेखिरहेछु किनभने तिमीहरूले ख्रीष्‍टलाई चिनेका छौ जो सँधै अस्तित्व हुनुहुन्छ । र म जवान पुरुषहरूलाई लेखिरहेछु किनभने तिनीहरू बलिया छौ र निरन्तर परमेश्‍वरको आज्ञा मान्दछौ, अनि किनभने तिमीहरूले दुष्‍ट शैतानलाई हेरेका छौ ।
+\s5
+\v 15 परमेश्‍वरलाई आदर नगर्ने संसारमा रहेका मानिसहरू जस्तो व्‍यवहार नगर । उनीहरूले प्राप्‍त गर्न कोसिस गर्ने थोकहरूको तिमीहरूले प्राप्‍त गर्ने इच्छा नगर । यदि कसैले उनीहरूले जस्तो गरी जीउछन् भने तिमीहरूले निश्‍चय पनि परमेश्‍वर पितालाई प्रेम गर्दैनन् ।
+\v 16 म यो लेखिरहेछु किनभने सबै मानिसहरूले गर्ने गल्ती कामहरू मानिसहरूले हेर्ने सबै थोकहरू ती प्राप्‍त गर्ने गरिने कोसिसहरू र उनीहरूले गर्ने घमण्डका कामहरू-यी सबै कुराहरू स्वर्गमा हुनुहुने पितासँग सरोकार राख्दैन । यी सबै थोक संसारका हुन् ।
+\v 17 परमेश्‍वरलाई आदर नगर्ने संसारका मानिसहरूले गर्ने सबै इच्छाहरू एक दिन विलय भएर जानेछ । तर परमेश्‍वरको इच्छा पालन गर्नेहरू सधैभरि जीवित हुनेछन् ।
+\s5
+\v 18 तिमीहरू जो मेरो निम्ति अति प्रिय छौ समय अहिले नै हो । येशू यस संसारमा आउनु हुने समय भन्दा ठीक आघिको समय हो । तिमीहरूले अघिबाटै सुनिसकेका छौ कि ख्रीष्‍ट हुँ भनि बहाना गर्ने आइरहेछ: वास्तवमा यस्ता मानिसहरू आइ नै सकेका छन् तर उनीहरू सबै ख्रीष्‍ट को विरुद्ध छन् । यसै कारणले हामी जान्दछौ ख्रीष्‍ट चाँडै नै फर्कनु हुनेछ ।
+\v 19 यस्ता मानिसहरू हाम्रा सभा र संगतीहरूमा रहन इन्कार गर्छन् तर उनीहरू कहिल्यै पनि पहिलो स्थानमा हामीसँग हुँदैनन् । जब उनीहरूले हामीलाई छोडे हामीहरूले उनीहरू कहिल्यै पनि हामीसँग वास्तविक सहभागीता नगरेको स्पष्‍ट देख्यौँ ।
+\s5
+\v 20 तर तिमीहरूका निम्ति ता ख्रीष्‍ट जो पवित्र हुनुहुन्छ उहाँले आफ्नो आत्मा दिनुभएको छ, यही आत्माले सबै सत्यता सिकाउनु हुन्छ ।
+\v 21 म यस पत्र तिमीहरूका निम्ति लेखिरहेछु तिमीहरूले परमेश्‍वरको सत्यता नजानेकोले होइन तर किनभने यो के हो भनेर तिमीहरूले बुझेकाले नै हो । तिमीहरू यो जान कि परमेश्‍वरले हामीलाई कुनै झूट सिकाउनु हुन्‍न तर त्यसको सट्टा उहाँले हामीलाई जे सत्य छ त्यही सिकाउनु हुन्छ ।
+\s5
+\v 22 सबैभन्दा खराब तिनीहरू हुन् जसले येशू नै ख्रीष्‍ट हुनुहुन्छ भन्‍ने कुरा इन्कार गर्छन् । यी सबै ख्रीष्‍ट विरोधीहरू हुन् किनभने उनीहरूले परमेश्‍वर पिता र पुत्रमा विश्‍वास गर्न इन्कार गर्छन् ।
+\v 23 जसले येशू परमेश्‍वरका पुत्र हुनुहुन्छ भनि स्वीकार गर्न इन्कार गर्छ पितासँग त्यसले संगती गर्दैन तर जो जसले परमेश्‍वर पुत्र ख्रीष्‍ट हुनुहुन्छ भनि मानिलिन्छ उसले पितासँग सम्बन्ध राख्छ ।
+\s5
+\v 24 यसकारण तिमीहरूका निम्ति ता तिमीहरूले सुरुमा सुनेको येशू ख्रीष्‍टवारेको सत्यतामा निरन्तर विश्‍वास गरिराख्‍नु पर्छ र यस अनुसार जिउनु पर्छ । यदि तिमीले यसो गर्छौ भने तिमी पुत्र र पितासँग सहाभागी भएर सँगै रहने छौ ।
+\v 25 र परमेश्‍वरले हामीलाई भन्‍नु भएको चाहिँ यही हो कि उहाँले हामीलाई सधैभरि जिउने तुल्याउनु हुन्छ ।
+\v 26 ख्रीष्‍टको सत्यताको सम्बन्धमा छल गर्न चाहनेहरू बारे चेतावनी दिन मैले यी कुरालाई तिमीहरूका निम्ति लेखेको छु ।
+\s5
+\v 27 तिमीहरूका निम्ति परमेश्‍वरको आत्मा जो ख्रीष्‍टबाट प्राप्‍त गर्‍यौ उहाँ तिमीहरूमा रहनुहुन्छ । यसकारण कोही पनि तिमीहरूको शिक्षक भइ राख्‍नु आवश्यक छैन । परमेश्‍वरको आत्माले तिमीले जान्‍न पर्ने सबै सिकाउनु हुन्छ । उहाँले सत्य कुरो सिकाउनु हुन्छ र सिकाउनु भएको आनुसार निरन्तर जिइ राख र उहाँसँगै बाँधिएर रहो ।
+\v 28 अब मेरा प्रिय ख्रीष्‍टसँग रहिराख्‍न म आग्रह गर्छु । हामीले यो गर्नुपर्छ ताकि उहाँ फेरि आउनु हुँदा उहाँले हामीलाई गर्नुहुनेछ भनि सुनिश्‍चित हौँ । यदि यसो गर्‍यौँ भने उहाँ आउनुहुदा उहाँको सामुन्‍ने हामी खडा हुदा लज्जित हुन नपरोस् ।
+\v 29 जे ठीक छ त्‍यही ख्रीष्‍टले सधै गर्नु हुनेछ भनि तिमीहरूले जानेकाले सठीक काम निरन्तर गरिरहनु नै परमेश्‍वरको सन्तान हुनेछन् भन्‍ने तिमीहरू जान्दछौ ।
+\s5
+
+\c 3
+\p
+\v 1 हाम्रा पिताले हामीलाई कति धेरै प्रेम गर्नुहुन्छ । हामी उहाँका सन्तान हौँ भनि चिनाउन उहाँले हामीलाई अनुमति दिनुहुन्छ । अनि यो कुरा साँचो पनि हो । तर अविश्‍वासीहरूले परमेश्‍वर को हुनुहुन्छ भन्‍ने कुरा बुझेका हुदैनन् । यसकारण उनीहरूले हामी को हौँ-परमेश्‍वरका सन्तान हौँ भन्‍ने कुरा पनि बुझ्दैनन् ।
+\v 2 प्रिय मित्रहरू, अहिले हामी परमेश्‍वरका सन्तान भए तापनि, भविष्यमा हामी के हुनेछौ भन्‍ने कुरा उहाँले हामीलाई प्रकट गर्नु भएको छैन तथापि ख्रीष्‍ट फेरि फर्केर आउनुहुदा हामी उहाँ जस्तै बन्‍नेछौ, किनकि हामीले उहाँलाई आमनेसामने देख्‍नेछौ ।
+\v 3 यसकारण ख्रीष्‍टलाई आमनेसामने देख्‍न भरोसापुर्वक आशा गर्नेहरूले आफैलाई पाप गर्नबाट जोगाउनेछन्, जसरी ख्रीष्‍टले पाप गर्नुहुन्‍न ।
+\s5
+\v 4 तर पाप गरिने प्रत्येकले परमेश्‍वरमा आज्ञा नियम पालन गर्न इन्कार गर्छ, किनकि परमेश्‍वरमा आज्ञा नियम पालन गर्न इन्कार गर्नु नै पाप हो ।
+\v 5 हाम्रा पापको दोष सम्पूर्ण रूपमा भेटाउनका लागि नै ख्रीष्‍ट आउनुभयो । उहाँले कहिल्यै पाप गर्नु भएन भन्‍ने कुरा पनि तिमीहरूलाई थाहा छ ।
+\v 6 ख्रीष्‍टले उनीहरूले जे गरेको चाहनुहुन्छ त्यो गर्ने व्यक्तिले बारम्बार पाप गरिरहदैन तर त्‍यसरी बारम्बार पाप गरिरहने व्यक्तिले ख्रीष्‍टलाई साँचो रूपमा चिनेको हुँदैन, न ता त्‍यो उहाँमा साँच्‍चै जोडिएको हुन्छ ।
+\s5
+\v 7 यसकारण मेरा अति प्रियहरू हो, म तिमीहरूलाई बिन्ती गर्छु कि पाप गरे पनि फरक पर्दैन भन्‍ने मनिसहरूबाट धोखामा नपर । यदि तिमीहरूले जे ठीक छ त्यहि गरिरह्‍यौ भने तिमीहरू धर्मी ठहरिनेछौ, जसरी ख्रीष्‍ट पनि धर्मी हुनुहुन्छ ।
+\v 8 तर यदि कसैले बारम्बार पाप गरिरहन्छ भने, त्यो, दियावलस, जस्तै हो, किनकि दियाबलसले संसारको सुरुदेखि नै पाप गरिरहेको छ गर्दै आएको छ अनि दुष्‍टका काम गर्नका लागि नै परमेश्‍वरका पुत्र मानिस बन्‍नु भएको हो ।
+\s5
+\v 9 परमेश्‍वरका सन्तान बनेमा मानिसहरूले बारम्बार पाप गरिरहदैनन् । उनीहरूले पाप गरिरहदैनन् किनभने परमेश्‍वरले उनीहरूलाई आफ्ना सन्तान बनाउनु भएको छ, र उहाँले उनिहरूमा आफ्‍नो स्‍वाभाव राखिदिनुभएको छ ।
+\v 10 परमेश्‍वरका सन्तानहरू दियाबलसका सन्तानहरू भन्दा प्रष्‍टै रूपमा फरक हुन्छन् । शैतानका सन्तानहरूलाई हामीले चिन्‍ने उपाय यही हो जे ठीक छ त्यो नगर्नेहरू परमेश्‍वरका सन्तान होइनन् । अनि आफ्ना संगी–विश्‍वासीहरूलाई प्रेम नगर्नेहरू परमेश्‍वरका सन्तान होइनन् ।
+\s5
+\v 11 तिमीहरूले सुरुमा ख्रीष्‍टमा विश्‍वास गर्दा तिमीहरूले सुनेको सन्देश यही हो, कि हामीले एक अर्कालाई प्रेम गर्नुपर्छ ।
+\v 12 हामीले अरूलाई घृणा गर्नुहुँदैन, जसरी आदमको छोरो कयिनले गर्‍यो, जो दुष्‍ट शैतानको थियो । कयिनले आफ्नो भाइको हत्या गर्‍यो किनकि त्यसले तिनलाई घृणा गर्थ्यो । त्यसले आफ्नो भाइको हत्या गर्नुको कारण म तिमीहरूलाई बताउछु । किनकि कयिनको दुष्‍ट काम गर्ने आदत थियो, र उसले आफ्नो भाइले ठिक तरिकाले काम गरको कारण तिनलाई घृणा गर्थ्यो ।
+\s5
+\v 13 अविश्‍वासीहरूले तिमीहरूलाई घृणा गर्दा तिमीहरूले अचम्म मान्‍नु पर्दैन ।
+\v 14 हामी जान्दछौ कि हामी सधैँ भरि उहाँ सँगै रहौँ भनेर परमेश्‍वरले हामीलाई बनाउनु भयो, किनकि हामी संगी-विश्‍वासीहरूलाई प्रेम गर्छौँ । तर उनीहरूलाई प्रेम नगर्ने हरेकलाई परमेश्‍वरले गरेको मरे तुल्य (मृत) ठान्‍नु हुन्छ ।
+\v 15 आफ्ना संगी विश्‍वासीहरूको कुनै कसैलाई घृणा गर्नलाई परमेश्‍वरले मृत ठान्‍नु हुन्छ । अनि कुनै पनि हत्यारासँग अनन्त जीवन हुँदैन भन्‍ने कुरा तिमीहरूलाई थाहा छ ।
+\s5
+\v 16 हाम्रा निम्ति ख्रीष्‍ट राजीखुशीले मर्नु भयो भन्‍ने कुरा सम्झना गरेर याद राखेर नै हामीले अब हाम्रा संगी विश्‍वासीहरूलाई कसरी साँचो प्रेम गर्ने भन्‍ने कुरा थाहा पाँउछौ यसकारण हामीले पनि हाम्रा संगी-विश्‍वासीहरूका लागि त्यसो गर्नुपर्छ, उनीहरूका लागि मृत्यु समेत वरण गर्नुपर्छ ।
+\v 17 हामीहरूमध्ये धेरै जनासँग हामीलाई यस संसारमा जिउन आवश्यक पर्ने कुराहरू छन् । हाम्रा संगी-विश्‍वासीहरूलाई कुनै कुराको खाँचो छ भन्‍ने कुरा हामीले थाहा पाएर पनि उनीहरूलाई सहायता गरेनौँ भने, हामीले दानी गरेता पनि हामीले परमेश्‍वरलाई प्रेम गर्दैनौँ भन्‍ने कुरा स्पष्‍ट हुनुन्छ ।
+\v 18 तिमीहरू, जसलाई म धेरै प्रेम गछु, म तिमीहरूलाई भन्दछु, हामी एक अर्कालाई प्रेम गर्छौँ मात्र नभनौ, हामी एक अर्कालाई स‍हायता गरेर प्रेम गरौँ ।
+\s5
+\v 19 यदि हामीले आफ्ना संगी विश्‍वासीहरू लाई साँच्चै प्रेम गर्छौँ भने, हामी ख्रीष्‍टको सत्य सन्देश अनुसार जिइरहेका छौँ भन्‍ने कुरामा हामी निश्‍चित हुनसक्छौँ । फलस्वरूप, परमेश्‍वरको उपस्थितिमा हामीले दोषी महसुस गर्नु पर्दैन ।
+\v 20 गल्ती गरेको कारण हामीले दोषी महसुस गरेतापनि हामीले साहसपूर्वक प्रार्थना गर्न सक्छौं, किनकि हामीले परमेश्‍वरमा भरोसा राख्‍न सक्छौ । उहाँले हाम्रो बारेमा सबै कुरा जान्‍नु हुन्छ ।
+\v 21 प्रिय मित्रहरू, यदि हाम्रो भन्‍नेले हामीलाई पापको दोष लगाएन भने हामीले साहसपुर्वक परमेश्‍वरलाई प्रार्थना गर्न सक्छौँ ।
+\v 22 अनि जब हामी साहसपूर्वक उहाँलाई प्रार्थना गर्छौँ र उहाँसँग कुनै कुरा माग्छौँ भने, हामीले त्यो पाउछौँ किनभने हामी उहाँमा आज्ञा पालन गर्छौ र उहाँलाई प्रसन्‍न तुल्याउने काम गर्छौँ ।
+\s5
+\v 23 उहाँले हामीलाई यसो गर्न आज्ञा दिनुहुन्छ येशू ख्रीष्‍ट नै उहाँका पुत्र हुनुहुन्छ भनी हामीले विश्‍वास गर्नुपर्छ । उहाँले हामीलाई आज्ञा गर्नु भएझैँ हामीले एक अर्कालाई प्रेम पनि गर्नुपर्छ ।
+\v 24 परमेश्‍वरमा आज्ञा पालन गर्नेहरू परमेश्‍वरसँग हुन्छन् अनि परमेश्‍वर उनिहरूसँग हुनुहुन्छ । उहाँले हामीलाई दिनुभएमा उहाँमा आत्माको कारण परमेश्‍वर हामीसँग हुनुहुन्छ भन्‍ने कुरामा हाम्रो भरोसा छ ।
+\s5
+
+\c 4
+\p
+\v 1 प्रिय मित्रहरू, धेरै मानिसहरू जसले मानिसहरूलाई झूटो सन्देश सिकाइ रहेका छन् । तर तिमीले उनीहरूको शिक्षाको बारेमा होसियार साथ विचार गर्नुपर्छ ताकि उनिहरूले परमेश्‍वरबाट आएको सत्य सिकाइ रहेका छन् कि छैनन् भन्‍ने कुरा तिमीहरूले जान्‍न सक ।
+\v 2 म तिमीहरूलाई भन्दछु, कसैले सिकाएको शिक्षाको सत्यता परमप्रभुको आत्मा बाटको हो कि होइन भन्‍ने कसरी जान्‍ने भनि म तिमीहरूलाई बताउने छु । तिनीहरू जसले येशू ख्रीष्‍ट शरीरमै हामी जस्तै गरि आउन येशू ख्रीष्‍ट हामी मानिस जस्तै बन्‍न परमेश्‍वरबाट आउनु भनि भयो भन्‍ने निश्‍चयताका साथ सिकाएको वचन सत्य हो । स्विकार गर्नेहरूले परमेश्‍वरबाटको सन्देश सिकाउछन् ।
+\v 3 तर ज-जसले येशू ख्रीष्‍टको यो सत्यतालाई स्विकार गर्दैनन् तिनीहरूलाई परमेश्‍वरबाटको सन्देशलाई सिकाउदैनन् । तिनीहरू विरोधी शिक्षकहरू हुन । तिमीले सुनेका छौ यस्ता प्रकारका मानिसहरू हाम्रो माझमा आइरहेको छन् । तिनीहरू अहिले यहाँ आइ सकेका छन् ।
+\s5
+\v 4 तिमीहरू मेरो अति नै प्रिय हौ र साथै तिमीहरू परमेश्‍वरका हौ । तिमीहरूले ती मानिसहरूले सिकाएको कुरालाई इन्कार गरेका छौ, किनकि परमेश्‍वर जो तिमीलाई उहाँले चाहनु भए अनुसार काम गर्न सक्षम बनाउनु हुन्छ उहाँ महान हुनुहुन्छ ।
+\v 5 झूटो शिक्षा प्रचार गर्नेहरू परमेश्‍वरलाई आदर नगर्ने संसारमा मानिसहरूसँग मिल्दछन् । यसकारण तिनीहरूले भनेका कुराहरू तिनै मानिसबाट आएका हुन र तिनै मानिसहरूले यिनीहरूका कुरा सुन्छन् ।
+\v 6 हामी चाहिँ परमेश्‍वरको हौँ । जस जसले परमेश्‍वरलाई चिनेको छ तिनीहरूले हाम्रो शिक्षालाई सुन्दछन् तर जो परमेश्‍वरका होइनन, हामीले सिकाएका कुराहरूलाई सुन्दैनन् । यसरी हामीले परमेश्‍वरबाट आएको सत्य शिक्षा सिकाउने र झूटो शिक्षा सिकाउनेलाई छुट्याउन सक्छौ ।
+\s5
+\v 7 प्रिय मित्रहरू; हामीले एक-अर्कालाई प्रेम गर्नै पर्छ किनकि हामीहरू एक-अर्कालाई प्रेम गर्नको निम्ति परमेश्‍वरले शक्ति प्रदान गर्नुहुन्छ र जस जसले आफना विश्‍वासी मित्रहरूमा एक अर्कालाई प्रेम गर्दछ तिनीहरू परमेश्‍वरका सन्तान भएका छन् र उहाँलाई जान्दछन् ।
+\v 8 परमेश्‍वरको स्वभाव सबै मानिसहरूलाई प्रेम गर्ने हो । तसर्थ जसले आफ्नो संगी विश्‍वासीहरूलाई प्रेम गर्दैन त्यसले परमेश्‍वरलाई चिनेकै हुदैन ।
+\s5
+\v 9 म तिमीहरूलाई भन्‍नेछु कि कसरी परमेश्‍वरले हामीलाई प्रेम गर्नुहुन्छ भन्‍ने कुरा देखाउनु भएको छ उहाँले आफनो एकलौटे पुत्रलाई यस संसारमा पठाउनु भयो, र हामीलाई अनन्त जीवन जिउने उहाँहरूद्वारा सक्षम तुल्याउनु भयो ।
+\v 10 अर्को व्यक्तिलाई साँच्चै प्रेम गर्नु भनेको के हो भन्‍ने कुरा परमेश्‍वरले हामीलाई देखाउनु भएको छ । हामीले परमेश्‍वरलाई प्रेम गरेको तर उहाँले हामीलाई प्रेम गर्नुभयो । यसकरण उहाँले आफनो पुत्रलाई बलिदान हुनलाई पठाउनु भयो ताकि परमेश्‍वरले हाम्रो पाप क्षमा गर्न सक्‍नु भएको होस् ।
+\s5
+\v 11 प्रिय मित्रहरू, जसरी परमेश्‍वरले हामीलाई प्रेम गर्नुहुन्छ निश्‍चय नै हामीहरूले पनि एक अर्कालाई प्रेम गर्नुपर्छ ।
+\v 12 कसैले पनि परमेश्‍वरलाई कहिल्यै देखेको छैन । तथापि हामी एक अर्कालाई प्रेम गर्दछौ भने यसबाट प्रष्‍ट हुन्छ कि परमेश्‍वर हामी भित्र वास गर्नुहुन्छ, हामीले एक अर्कालाई प्रेम गर्छौ । वा परमेश्‍वरले इच्छा गरे जस्तै हामीले एक अर्कालाई प्रेम गर्छौ ।
+\v 13 म तिमीहरूलाई भन्‍ने छु कि उहाँले हामी भित्र उहाँको आत्मा राख्‍नु भएको कारण हामी निश्‍चित हुन सक्छौ कि हामी परमेश्‍वर सँग सहभागी छौ र परमेश्‍वर हामीसँग सहभागी हुनुहुन्छ ।
+\v 14 हामी प्रेरितहरूले परमेश्‍वरका पुत्रलाई देखेका छौँ, र हामी निश्‍चयाताका साथ अरूहरूलाई भन्दछौ उनीहरूका पापको कारण अनन्त दण्ड भोग्‍न संसारमा मानिसहरूलाई बचाउन उहाँलाई पठाउनु भयो ।
+\s5
+\v 15 जस-जसले येशूको सत्यताको विषयमा बताउछ कि उहाँ नै येशू परमेश्‍वरको पुत्र हुनुहुन्छ भनि येशूको बारेमा सत्य कुरा बताउने हरेकसँग परमेश्‍वर सहभागी हुनुहुन्छ र उनीहरू पनि परमेश्‍वरसँग सहभागी छन् ।
+\v 16 परमेश्‍वरले हामीलाई कसरी प्रेम गर्नुहुन्छ भन्‍ने हामीले अनुभव गरेका छौ, र हामी विश्‍वास गर्दछौ कि उहाँले हामीलाई प्रेम गर्नुहुन्छ । फलस्वरूप हामी पनि अरूलाई प्रेम गर्दछौ । किनभने परमेश्‍वरको स्वभाव नै मानिसलाई प्रेम गर्नु हो, तिनीहरू जसले निरन्तर रूपमा अरूलाई प्रेम गर्दछ, तिनीहरू परमेश्‍वरसँग सहभागी भएका छन् र परमेश्‍वर तिनीहरूसँग सहभागी हुनु भएको छ ।
+\s5
+\v 17 हामीले अरूहरूलाई पूर्ण रूपमा प्रेम गर्नु पर्दछ र यदि हामीले त्यसो गर्दैनौ भने, परमेश्‍वरको न्यायको दिनमा हामीलाई दोषी उहाँले ठहर्याउनु हुने छैन । हामी यो निश्‍चित रूपमा जान्‍ने छौ कि यस संसारमा जिउदो परमेश्‍वर सँग हामी सहभागी भएका छौ, जसरी ख्रीष्‍ट स्वयम् पनि परमेश्‍वर सँग सहभागी हुनु भयो ।
+\v 18 यदि परमेश्‍वरलाई हामीले साँचो रूपमा प्रेम गर्दछौ भने हामी उहाँसँग डराउने छैनौ किनकि जसले परमेश्‍वरलाई पूर्णरूपमा प्रेम गर्दछ तिनीहरू डराउदैनन् केवल उहाँले हामीलाई दण्ड दिनु हुन्छ कि भन्‍ने सोच्यो भने मात्र परमेश्‍वरबाट डराउछौ । परमेश्‍वरसँग डराउछन् परमेश्‍वरलाई पूर्ण रूपमा प्रेम गरेका हुदैनन् ।
+\s5
+\v 19 हामी परमेश्‍वरलाई प्रेम गर्दछौ र हाम्रा संगी विश्‍वसीहरूलाई पनि किनभने परमेश्‍वरले हामीलाई पहिले प्रेम गर्नुभयो ।
+\v 20 यसकारण जसले, “म परमेश्‍वरलाई प्रेम गर्छु” भन्दछ र संगी विश्‍वासीलाई घृणा गर्दछ तिनीहरू झूटा वोली रहेका छन् । तिमीहरू जसले आफुले देखेका संगी विश्‍वासीलाई प्रेम गर्दैन भने निश्‍चय नै गर्न सक्दैन नदेखेको परमेश्‍वरलाई प्रेम निश्‍चय नै गरिरहने सक्‍ने छैन ।
+\v 21 परमेश्‍वरले गर्नु भएको यी आज्ञाहरूलाई हाम्रो हृदयमा राखौ यदि हामी उहाँलाई प्रेम गर्दछौ भने हामीले संगी विश्‍वसीहरूलाई पनि प्रेम गर्नुपर्छ ।
+\s5
+
+\c 5
+\p
+\v 1 येशूनै ख्रीष्‍ट हुनुहुन्छ भनि विश्‍वास गर्ने जाति परमेश्‍वरका सन्तानहरू हुन् उनीहरू परमेश्‍वरबाट जन्मिएका हुन्छन् । र पितालाई प्रेम गर्नेहरूले निश्‍चय नै पिताका छोराछोरीहरूलाई प्रेम गर्छन्, तिनीहरू हाम्रा संगी-विश्‍वासीहरू हुन् ।
+\v 2 हामी परमेश्‍वरका छोराछोरीहरूलाई साच्चै रूपमा प्रेम गर्छौ भन्‍ने कुरा सुनिश्‍चित गर्ने चाहि हामीले परमेश्‍वरलाई प्रेम गर्दा र उहाँले हामीलाई गर्नलाई दिनुभएको आज्ञा पालन गर्दा हो ।
+\v 3 म यसो भन्छु किनकि प्रेमिलो परमेश्‍वरले साच्चै भन्‍नु खोज्‍नु भएको चाहि हामी गर्छौ जुन उहाँले हामीलाई आज्ञा गर्नुहुन्छ । र उहाँले पुरा गर्न दिनुभएको आज्ञा हामीले मान्‍न नसकिने खालका कठिन छैनन् ।
+\s5
+\v 4 हामीहरू जसलाई परमेश्‍वरले उहाँका आफ्ना छोराछोरी बनाउनु भयो अविश्‍वासीहरूले गर्न इच्छा गर्ने कामहरू इन्कार गर्न हामी सक्षम भएका छौ, परमेश्‍वरको विरुद्धमाहुने भन्दा हामी झन् बलिया छौ । हामीहरू गलत कामहरू गर्न इन्कार गर्न सामार्थ्यवान छौ किनभने हामी ख्रीष्‍टमा भरोसा गर्छौ ।
+\v 5 परमेश्‍वरको विरुद्धमा उभिने सम्पूर्ण थोक भन्दा को बलवान छन् ? यो त्यही व्यक्ति हो जसले येशू नै परमेश्‍वको पुत्र हुनुहुन्छ भन्‍ने विश्‍वास गर्दछ ।
+\s5
+\v 6 येशू ख्रीष्‍टको बारेमा विचार गर । उहाँ नै हुनुहुन्छ जो परमेश्‍वरको तर्फबाट यस संसारमा आउनुभयो । यूहन्‍नाले येशूलाई पानीमा बप्‍तिस्‍मा दिनुहुदाँ परमेश्‍वरले साँचो गरी येशूलाई यस संसारमा पठाउनुभएको कुरा प्रदर्शित गर्नुभयो । येशू मर्नु हुदाँ उहाँले रगत शरीरबाट बगेर आयो । र परमेश्‍वरको आत्माले साँचो गरी येशू ख्रीष्‍ट परमेश्‍वरबाट आउनु भएको घोषणा गर्नुहुन्छ ।
+\v 7 यी तिनबाट कुराहरू तीन जना मानिसहरूले कै गवाहीहरू छन्:
+\v 8 परमेश्‍वरको आत्मा बाट पानीको बप्‍तिस्‍मा दिने यूहन्‍नाले येशूलाई बप्‍तिस्‍मा दिदाको पानी र येशूको रगत जुन उहाँ क्रुसमा मर्नु हुदाँ उहाँको शरीरबाट बगेर आयो । यी तीनवटा थोकहरूले येशू परमेश्‍वरबाट नै आउनुभएको उही एउटा कुरा हामीलाई बताउदछ ।
+\s5
+\v 9 हामी प्रायजसो अन्य व्‍यक्तिहरूले भनेको कुरा पत्यार गर्छौँ । तर निश्‍चय गरी परमेश्‍वरले जे भन्‍नुहुन्छ अझ बढीभरोसा गर्छौँ । र उहाँले आफ्नो पुत्रको बारेमा निश्‍चिताका साथ प्रमाणित गर्नु भएको छ ।
+\v 10 परमेश्‍वरको पुत्रमाथि भरोसा गर्नेले उनीहरूको अन्तस्करण देखि उहाँको बारेको सत्य कुरा जान्दछ । तर जो जसले परमेश्‍वरले भन्‍नु भएको कुरामा विश्‍वास गर्दैनन् उनुहरूले उहाँलाई झूटा गवाही तुल्याउनेछन् किनभने उनुहरूले परमेश्‍वरले उहाँका पुत्रको बारेमा जे दिनुभएको छ सो विश्‍वास गर्न इन्कार गरेका छन् ।
+\s5
+\v 11 परमेश्‍वरले हामीलाई यसरी भान्‍नु हुन्छ “तिमीहरूलाई मैले अनन्त जीवन दिएको छु ।” यदि हामी उहाँको पुत्रसँग सहभागी छौ भने हामी सधै जिउने छौँ ।
+\v 12 जतिले परमेश्‍वरको पुत्रसँग एक छन् सहभागी भएका दिन तिनीहरू परमेश्‍वरसँगै सधै जिउनेछ । । उहाँसँग नभएकाहरू अनन्त समय जिउन पाउने छैनन् ।
+\s5
+\v 13 मैले यस पत्र तिमीलाई लेखेको छ जसले येशू परमेश्‍वरका पुत्र हुन भनि विश्‍वास गर्छौ । ता कि तिमीहरू सधै जिउछौ भन्‍ने कुरो जान्‍न सक ।
+\v 14 किनभने हामीहरू उहाँसँग आबद्ध भएको छौ जब हामीले उहाँ मन्जुर हुनु भएको कुनै पनि कुरा उहाँलाई गर्नलाई बिन्ती गर्छौ उहाँले सो सुन्‍नु हुन्छ भन्‍ने कुरामा हामी विश्‍वस्त हुन्छौ ।
+\v 15 र हामीले मागेको कुरा जतिखेर पनि उहाँले सुन्‍नु हुन्छ भनेर जानेकाले हामीले मागेको कुरा उहाँले गर्नुहुन्छ भन्‍ने पनि हामी जान्दछौ ।
+\s5
+\v 16 जसले एक जना संगी विश्‍वासी परमेश्‍वरबाट अनन्त सम्म छुट्टीन नपर्ने पाप गरिरहेको देख्दछ उसले त्यस भाइको लागि परमेश्‍वरसँग सहायताको लागि प्रार्थना गर्नुपर्छ, जसको परिणाम स्वरूप परमेश्‍वरले त्यस संगी विश्‍वासीलाई सहायता गर्नु हुनेछ र ऊउनीलाई अनन्त सम्म जिउने परमेश्‍वरले बताउनु हुन्छ । तर कति मानिसहरूले यसरी पाप गर्छन् यसले उनीहरूलाई परमेश्‍वरदेखि अनन्त सम्म अलग्याउछ । यसरी पाप गर्नेहरूको लागि देखि प्रार्थना गर भनेर म भनिराखेको छैन ।
+\v 17 जुन कुरा गल्ती छ त्यही गर्नु चाहिँ पाप हो तर त्यो मानिस परमेश्‍वरदेखि अनन्तकालको लागि अलगिनु पर्दैन ।
+\s5
+\v 18 हामी जान्दछौ कि यदि कोही परमेश्‍वरको सन्तान हो भने व्‍यवहारत: उसले पाप गर्दैन । परमेश्‍वरले त्यस व्यक्तिलाई सुरक्षा गर्नुहुन्छ ता कि दुष्‍ट शैतानले उसलाई हानि नगरोस ।
+\v 19 हामी जान्दछौ कि हामी परमेश्‍वरका हौ र हामी यो पनि जान्दछौ कि विश्‍वास नगर्ने जाति सबै जो यस संसारमा छन् उनीहरू दुष्‍ट शैतानको हुन ।
+\s5
+\v 20 हामी यो पनि जान्दछौ कि परमेश्‍वरको पुत्र हाम्रा माझमा आउनु भएको छ र उहाँले सत्यता बुझ्‍न हामीलाई सामर्थीवान बनाउनु भयो, हामी उहाँमा एक छौ जो सत्य परमेश्‍वरको पुत्र येशू ख्रीष्‍ट हुनुहुन्छ । येशू ख्रीष्‍ट सत्य परमेश्‍वर हुनुहुन्छ र उहाँ त्यही हुनुहुन्छ जसले हामीलाई अन्त जीवन पाउन योग्य बनाउनु हुन्छ ।
+\v 21 म तिमीहरूलाई भन्दछु जो मेरो निम्ति प्रिय छौ वास्तविक शक्ति नभएका ईश्‍वरहरूको आराधना गर्नदेखि तिमीहरू आफैलाई बचाओ ।

64-2JN.usfm

@@ -0,0 +1,29 @@
+\id 2JN Unlocked Dynamic Bible
+\ide UTF-8
+\h २ यूहन्‍ना
+\toc1 यूहन्‍नाको दोस्रो पत्र
+\toc2 २ यूहन्‍ना
+\toc3 2jn
+\mt1 यूहन्‍नाको दोस्रो पत्र
+
+
+\s5
+\c 1
+\p
+\v 1 तिमीहरू सबैले मलाई मुख्य धर्मगुरू भनी जान्दछौ । म यो पत्र तपाईं विश्‍वासीहरूलाई लेख्दैछु, जुन समूहलाई म धेरै प्रेम गर्दछु । परमेश्‍वरले तपाईंहरूलाई चुन्‍नुभएको छ, र म तपाईंहरूलाई प्रेम गर्दछु किनभने हामीले ख्रीष्‍टको सत्यतालाई बुझेका छौँ ! म आफैँ मात्र तपाईंलाई प्रेम गर्दिन तर ती सबै जना जसलाई थाहा छ र येशूले सिकाउनुभएको सत्य सन्देशलाई ग्रहण गरेका छौ र तिमीहरूले प्रेम पनि गर्दछौ ।
+\v 2 यी सबै कारण हामी सबैले परमेश्‍वरको सत्य सन्देशलाई विश्‍वास गरेका छौँ । यो हाम्रो भित्री स्वभाव र हामी निरन्तर र सदासर्वदा यसमा विश्‍वास गर्नेछौँ !
+\v 3 परमेश्‍वर पिता र येशू ख्रीष्‍ट, जो उहाँको पुत्र हुन्, निरन्तर दयालु र कृपापूर्ण रूपले हामीलाई प्रेम गर्नुहुन्छ । तिनीहरूले हामीलाई शान्तिको योग्यको बनाउनुहुन्छ, कारण तिनीहरूले हामीलाई सत्य प्रेम गर्दछन् ।
+\s5
+\v 4 म ज्यादै खुशी छु कारण मैले यो सिकेको छु कि कोही तपाईंहरू परमेश्‍वरले हामीलाई सिकाउनुभएको सत्यताको अनुसार जिउँदछौँ । यो चाहिँ हाम्रा पिताले जे आज्ञा गर्नुभएको त्यसै हामी गरौँ ।
+\v 5 अब, प्यारो समूहहरू, म यही निवेदन गर्दछु कि परमेश्‍वरले दिनु भएको आज्ञा अनुसार हामी चलौँ । म यो किन तपाईंहरूलाई लेखिरहेको छु भने जे उहाँले हामीलाई आज्ञा गर्नुभएको छ कि हामी एक अर्कालाई प्रेम गरौँ- यो कुरा कुनै नयाँ होइन; यसको सट्टामा, जब हामी पहिले ख्रीष्‍टमा विश्‍वास गर्‍यौँ भने र हामीले सिकायौँ कि हामी एक अर्कालाई प्रेम गर्नुपर्दछ ।
+\v 6 यसको अर्थ हामी एक अर्कालाई र परमेश्‍वरलाई प्रेम गरौँ; हामी चाहिँ परमेश्‍वरले जुन आज्ञा गर्नुभएको छ, त्यसै गरौँ । उहाँले हामीलाई गर्नुभएको यो हो कि हामी एकअर्कालाई र उहाँलाई प्रेम गरौँ ।
+\s5
+\v 7 धेरै मानिसहरू जसले अरूहरूलाई धोका दिए, कोहीले तपाईंहरूको समूहलाई छोडे र अब अरू मानिसहरू तपाईंको बीचबाट अरूहरूमा गए । तिनीहरूले जो येशू ख्रीष्‍ट मानव भएर आउनुभएको कुरालाई अस्वीकार गरेका छन् । तिनीहरूले जो अरूहरूलाई धोका दिए र ख्रीष्‍टलाई विरोध गर्छन् ।
+\v 8 त्यसैले सावधान रहो कि त्यस शिक्षकहरूले तपाईंलाई धोकामा नपारून् ! यदि तिमीले धोकामा पार्न दियौ भने, तिमीले इनाम गुमाउने छौ, जुन कुराको लागि हामीसँगै काम गर्दछौँ, र परमेश्‍वरसँग अनन्त रहने इनाम तिमीले पूर्ण रूपमा पाउँदैनौ ।
+\s5
+\v 9 जो चाहिँ ख्रीष्‍टले जे सिकाउनुभयो र निरन्तर विश्‍वास गर्दैनन् जुन उहाँले सिकाउनुभयो तिनीहरू परमेश्‍वरसँग एकत्रित हुँदैनन् । तर, जसले निरन्तर ख्रीष्‍टले सिकाउनुभएको शिक्षामा विश्‍वास गर्दछन् तिनीहरू परमेश्‍वरसँग, उहाँको पुत्रसँग एकत्रित हुन्छन् ।
+\v 10 त्यसैले जब कोही तिमीकहाँ ख्रीष्‍टको सिकाउनुभएको शिक्षाभन्दा फरक सिकाउँछन् भने त्यसलाई तिम्रो घरमा स्वागत नगर ! उसलाई अभिवादन गरेर वा सबै राम्रो छ भनेर उत्साह नदेऊ ।
+\v 11 म यो किन भनिरहेको छु भने यदि तिमीले त्यसो गर्‍यौ भने तिम्रो संगी-विश्‍वासीसँग त्यस्तै व्यवहार गर्छौ र तिमीले तिनीहरूले गरेको दुष्‍ट काममा सहयोग गर्दछौ ।
+\s5
+\v 12 यद्यपि म धेरै भन्‍न चाहन्छु तिमीलाई, मैले यो निश्‍चय गरेँ कि पत्रमा लेख्दिनँ । यसको सट्टामा, म आशा गर्दछु कि आमने-सामने बसेर चाँडै तिमीहरूसँग कुरा गर्छु । अनि हामी पूर्णरूपले एक-अर्कामा आनन्दित हुन् सकौँ ।
+\v 13 तिम्रो समूहका संगी-विश्‍वासीहरू, जसलाई परमेश्‍वरले पनि चुन्‍नुभएको छ, तिमीलाई अभिवादन गरेका छन् ।

65-3JN.usfm

@@ -0,0 +1,31 @@
+\id 3JN Unlocked Dynamic Bible
+\ide UTF-8
+\h ३ यूहन्‍ना
+\toc1 यूहन्‍नाको तेस्रो पत्र
+\toc2 ३ यूहन्‍ना
+\toc3 3jn
+\mt1 यूहन्‍नाको तेस्रो पत्र
+
+
+\s5
+\c 1
+\p
+\v 1 तिमीले मलाई मुख्य धर्मगुरुको रूपमा चिन्दछौ । मेरा प्रिय मित्र गायस, म तिमीलाई यो पत्र लेख्दैछु, जसलाई म साँच्‍चै प्रेम गर्दछु ।
+\v 2 प्रिय मित्र, हरप्रकारले तिम्रा सबै कुराहरू राम्रोसँग होस् भनी म परमेश्‍वरसँग प्रार्थना गर्दछु र जसरी तिमी प्रभुमा स्वस्थ्य छौ, त्यस्तै शारीरिक रूपमा पनि स्वस्थ्य हुन सक ।
+\v 3 म धेरै खुशी छु किनकि केही संगी-विश्‍वासीहरू यहाँ मकहाँ आएर बताएका छन् कि तिमी ख्रीष्‍टको साँचो सन्देश अनुसार जिएका छौ । तिनीहरूले भनेका छन् तिमी परमेश्‍वरको सत्यतासँग मिल्ने गरी व्यवहार गरी राखेका छौ ।
+\v 4 म धेरै खुशी हुन्छु जब मैले ख्रीष्‍टमा विश्‍वास गर्न सहायता गरेका मानिसहरू परमेश्‍वरको सत्यतालाई सुहाउने गरी जिइराखेका छन् भन्‍ने सुन्छु ।
+\s5
+\v 5 प्रिय मित्र जहिले जहिले म संगी-विश्‍वासीहरूलाई सहायता गर्ने काम तिमीहरू गर्छौ, त्यति मात्र होइन परमेश्‍वरको सेवा गर्न यात्रा गरिरहेका विदेशीहरू जसलाई तिमीहरू चिन्दैनौ र पनि सेवा गर्छौ ।
+\v 6 कतिजनाले यहाँ मण्डलीमा पनि जानकारी गराएका छन् कि कसरी तिमीहरूले उनीहरूलाई प्रेम देखाएका छौ । त्यस्ता मानिसहरूलाई परमेश्‍वरको आदर हुने गरी आफ्ना काम गर्न निरन्तर सहायता गर ।
+\v 7 जब ती संगी-विश्‍वासीहरूलाई येशूको विषयमा बताउन जान्छन् येशू ख्रीष्‍टमा विश्‍वास नगर्ने मानिसहरूबाट पैसा लिदैनन् ।
+\v 8 हामी येशू ख्रीष्‍टमा विश्‍वास गर्ने मानिसहरूले त्यस्ता मानिसहरूलाई पैसा र खानेकुरा दिनुपर्छ, अरूहरूले पनि परमेश्‍वरको सत्य सन्‍देश जानून् र तिनीहरूसँग यस्तै किसिमका काम गर्न सकियोस् ।
+\s5
+\v 9 ती संगी-विश्‍वासीहरूलाई भन्‍न र सहायता गर्नका लागि मैले तिम्रो मण्डलीलाई पत्र लेखे । तापनि डायोत्रोफसले मेरो पत्र स्वीकार गरेनन् किनकि उसले तिमीहरूमाथि अधिकार गर्न चाहन्छन् ।
+\v 10 त्यसैले जब म त्यहाँ आउँछु, मैले सबैको सामु उसले के गर्दछ सो बताउने छु । हाम्रो विषयमा हामीलाई नोक्सानी पुर्याउने गरी अरूहरूलाई दुष्‍ट र वाइह्‍यातका कुरा गर्दछन् । त्यति मात्र गरेर सन्तुष्‍ट नभएर तर ऊ आफैँले संगी-विश्‍वासीहरूलाई स्वागत गर्न इन्कार गर्दछन् जो परमेश्‍वरको कामको लागि यात्रा गरिराखेका छन् । र जो जसले तिनीहरूलाई स्वागत गर्न चाहन्छन् तिनीहरूलाई रोक्दछन् र मण्डलीबाट निस्किजान भन्दछन् ।
+\s5
+\v 11 प्रिय मित्र,त्यस्तो प्रकारको खराब उदाहरणलाई नपछ्याऊ त्यसको सट्टामा असल उदाहरण पछ्याई राख । याद राख ती मानिस जो जसले असल काम गर्दछन् तिनीहरू साँचो रूपमा परमेश्‍वरका हुन् ।
+\v 12 सबै विश्‍वासीहरू जसले डेमेत्रियसलाई चिन्दछन् उनी एउटा व्‍यक्ति थियो भनेर भन्दछन् । यदि सत्य एउटा व्‍यक्ति थियो भने उसले त्यहीँ कुरा भन्‍नेछ । हामी पनि भन्छौँ उनी एउटा असल व्‍यक्ति हो र तिमीलाई थाहा छ कि हामीले उसको विषयमा जे भन्छौ त्यो सत्य हो ।
+\s5
+\v 13 जब मैले यो पत्र लेख्‍न सुरु गरेँ मैले धेरै कुरा बताउने चाहना गरेको थिए तर अहिले म ती सबै कुरा पत्रमा लेख्‍न चाहन्‍न ।
+\v 14 त्यसको सट्टामा, म तिमीहरूकहाँ चाँडै आएर भेट्ने आशा गर्दछु । तब हामी एक अर्कासँग सिधै बातचित गर्नेछौँ ।
+\v 15 म प्रार्थना गर्दछु परमेश्‍वरले तिमीहरूलाई शान्ति दिऊन् । हाम्रो साथीहरूले पनि तिमीहरूलाई अभिवादन पठाएका छन् ।

66-JUD.usfm

@@ -0,0 +1,47 @@
+\id JUD Unlocked Dynamic Bible
+\ide UTF-8
+\h यहूदा
+\toc1 यहूदाको पत्र
+\toc2 यहूदा
+\toc3 jud
+\mt1 यहूदाको पत्र
+
+
+\s5
+\c 1
+\p
+\v 1 म यहूदा, येशू ख्रीष्‍टको दास र याकूबको भाइ, म तिमीलाई लेख्दैछु, जसलाई परमेश्‍वरले बोलाउनु भएको छ, तिमीलाई जसलाई परमेश्‍वर पिताले प्रेम गर्नुहुन्छ, तिमी जसलाई उहाँ ख्रीष्‍टको निम्ति जोगाउदै हुनुहुन्छ ।
+\v 2 परमेश्‍वरको निकै कृपा तिमीमाथि रहोस् । उहाँले तिमीलाई शान्ति दिनुभएको होस् ! अनि अति प्रेम गर्नु भएको होस् ।
+\s5
+\v 3 तिमी, जसलाई म प्रेम गर्छु, परमेश्‍वरले हामीलाई कसरी सँगै बचाउनु भयो, सो बताएर पत्र लेख्‍न मैले धेरै कोसिस गरे । हामी जुन साँचो कुरामा विश्‍वास गर्छौँ, त्यो कुरामा जोड दिएर बोल्नको निम्ति उत्साह दिन मैले पत्र लेख्‍नु खाँचो थियो । यी ती कुराहरू हुन जो परमेश्‍वरले हरेक विश्‍वासीलाई सिकाउनु भएको छ, कि कुरा कहिल्यै बदल्ने छैन ।
+\v 4 केही मानिस सर्प जसरी तिमीहरूको सेवामा घर्सिन्छन् । तिनीहरू झुठा शिक्षा दिन्छन् । तिनीहरू भन्छन्, हामी अयोग्य भएपनि परमेश्‍वर केवल आफ्नो दयाको कारणले हाम्रो निम्ति काम गर्नुहुन्छ, त्यसैले हामीले यौनजन्य पाप गर्दा केही फरक पर्दैन । यसरी तिनीहरू, ख्रीष्‍टको बारेमा जे साँचो छ त्यसको विरोध गर्छन्, जो हाम्रो एकमात्र मालिक र प्रभु हुनुहुन्छ ।
+\s5
+\v 5 तिमीलाई यी कुरा पहिल्यै थाहा भएपनि, केही कुरा  छन् जुन म तिमीलाई सम्झाउने इच्छा गर्छु यो कुरा नभुल कि, जुन आफ्नै जातीलाई परमेश्‍वरले मिश्र देशबाट निकाल्नु भयो, त्यै जातीलाई नष्‍ट गर्नु भयो, ती मानिस जसले उहाँमा विश्‍वास गरेनन् ।
+\v 6 अनि धेरै स्वर्गदूत थिए जसलाई परमेश्‍वरले स्वर्गमा अधिकारको स्थान दिनु भएको थियो । तर त्यो अधिकारद्वारा शासन गर्न उनीहरूले निरन्तरता दिएनन् । त्यसको सट्टा ती स्थानहरूलाई त्यागिदिए । त्यसैले परमेश्‍वरले ती दूतहरूलाई सधैँको निम्ति साङ्गलोमा बाँधेर नरकको अँधेरीमा राखिदिनु भएको छ । उनीहरू त्यहीँ बस्‍नेछन्, तबसम्म जब परमेश्‍वरको महत्त्‍वपूर्ण दिन आउनेछ र उहाँले उनीहरूको न्याय गर्नु हुनेछ र दण्ड दिनुहुनेछ ।
+\s5
+\v 7 त्यसरी नै, ती मानिस जो सदोम र गमोरा र नजिकका सहरहरूमा बस्थे, तिनीहरूले यौन सम्बन्धि पापहरू गरे । परमेश्‍वरले अनुमति नदिनु भएको हरेक किसिमको यौन सम्बन्ध तिनीहरूले खोजे, त्यसैले परमेश्‍वरले तिनीहरूको सहरहरू नष्‍ट गर्नुभयो । ती मानिस र स्वर्गका दूतहरू माथि जे आइपर्‍यो, त्यसबाट यो देखिन्छ कि परमेश्‍वरले यी व्‍यक्तिहरूलाई पनि नरकको ननिभ्ने आगोमा फालेर दण्ड दिनुहुनेछ, जसले झुठा सिद्धान्तहरू सिकाउछन् ।
+\v 8 त्यसैरी नै यी तिमीहरूको माझमा रहेका परमेश्‍वर विहिन मानिसहरूले पनि अनैतिक जीवन जिएर आफ्नो शरीरलाई अशुद्ध बनाउछन् । अनि उनीहरू भन्दछन् परमेश्‍वरद्वारा पठाइएको दर्शनहरूमा यसरी जिउन आज्ञाहरू दिइएका छन् । तर तिनीहरू परमेश्‍वरको आज्ञा मान्दैनन् र परमेश्‍वरको दूतहरूको अपमान गर्छन् ।
+\s5
+\v 9 त्यतिबेला पनि जब प्रधान दूत माइकल शैतान सित मोशाको शरीर कसले लिने भन्‍ने विषयमा विवाद गरिरहेका थिए । उनी शैतानलाई गिल्ला गर्न र निन्दा गर्न सरेनन्, केवल “परमेश्‍वरले तिमीलाई दण्ड दिऊन् ! ” भने !
+\v 10 तर जुन मानिसहरूको बारेमा म लेख्दैछु, तिनीहरू आफुले नबुझ्‍ने हरेक असल कुराको बारेमा दुष्‍ट शब्द बोल्छन् । तिनीहरू जङ्गली जनावर जस्ता छन्, जसलाई तिनीहरूले स्वभावत बुझ्‍ने हरेक कुराले नष्‍ट गर्छ ।
+\v 11 यी कुकर्म गर्ने व्‍यक्तिहरूलाई परमेश्‍वरले गम्भीरताका साथ दण्ड दिनुहुनेछ । तिनीहरू कैन जस्तो व्यवहार गर्छन् तिनीहरू बालामले पैसाको लागि गरेको जस्तै पापहरू गर्छन्, र कोरह जसरी मर्नेछन्, जसले मोशाको विरोध गरे ।
+\s5
+\v 12 यी मानिसहरू पानी मुनिको ढुंगा जस्ता हुन्छन्, जसमा जहाजहरू ठक्‍कर खान्छन् । जब तिनीहरू तिमीहरूको प्रेम भोजमा सामेल हुन्छन्, यिनीहरूलाई लाज लाग्दैन, किनकि यिनीहरू आफ्नो स्वार्थको निम्ति खान्छन् । यिनीहरू पानी बिनाका बादल जस्ता हुन्छन्, जसलाई हावाले यतिको धकेल्छ । यिनीहरू असल काम गर्दैनन् तर शरद ऋतुमा फल नदिने रूख जस्ता हुन्छन् । यिनीहरू दुईचोटी मरिसकेका मूर्दा जस्ता हुन्छन्, उखेलिएको रूख जस्ता ।
+\v 13 यिनीहरू आफैँलाई नियन्‍त्रण गर्न सक्दैनन् । यिनीहरू समुन्द्रको शक्तिशाली छालजस्ता हुन्छन्,जसले अरूलाई आफ्नो शर्मले अरूलाई प्रदुषित गर्छन्, जसरी छालले समुन्द्रको किनारामा फिज र फोहोर ल्याउछ ।
+\s5
+\v 14 आदम देखि सातौँ पुस्ताका हनोकले पनि झुठा सिद्धान्तका शिक्षकहरूको बारेमा यसरी भनेका छन्,  परेमेश्‍वर अवश्य नै आफ्नो अनगिन्ति पवित्र दूतहरूको साथ आउने हुनेछ ।
+\v 15 उनीहरूले हरेकको न्याय गर्नेछन् र हरेक दुष्‍ट मानिसलाई दण्डको योग्य तुल्याउनेछन्, अनि परमेश्‍वरको अनादर गर्ने हरेकलाई ती स्वर्गदूतहरूले यस्तो गर्नेछन् किनकि यी मानिसहरूले परमेश्‍वर विरुद्ध कठोर वचन दिएका छन् ।
+\v 16 यी झुठा सिद्धान्तका शिक्षकहरू परमेश्‍वरले गर्नु भएको कामहरूको बारेमा किचकिच गर्छन् । उनीहरू माथि आइपर्ने कुराको गनगन गर्छन् । उनीहरू स्वइच्छा दुष्‍ट काम गर्छन्, धाकका साथ आफुलाई प्रस्तुत गर्छन् । उनीहरू आफ्नो स्वार्थको लागि अरूको प्रशंसा गर्छन् ।
+\s5
+\v 17 तर तिमीहरू जसलाई म प्रेम गर्छु, येशू ख्रीष्‍टका प्रेरितहरू धेरै समय अगाडि भनेको कुरा याद गर ।
+\v 18 उनीहरूले तिमीहरूलाई भने, “अन्तको दिन भन्दा अघि परमेश्‍वरले हामीलाई भन्‍नु भएको साँचो कुरामा पनि हाँस्‍ने छन् । उनीहरू स्वइच्छा परमेश्‍वरलाई अनादर गर्न आफ्नो शरीरद्वारा पाप गर्नेछन् ।”
+\v 19 यी ती व्‍यक्तिहरू हुन जसले विश्‍वासीहरू बिच फाटो ल्याउँछन्, तिनीहरू आफुले चाहेका सबै दुष्‍ट कामहरू गर्छन् । परमेश्‍वरको आत्मा तिनीहरूमा वास गर्नेछन् ।
+\s5
+\v 20 तर तिमीहरू जसलाई म प्रेम गर्छु, तिमीहरूले विश्‍वास गर्ने परमेश्‍वरको सच्‍चाइमा एक अर्कालाई सुदृढ गराऊ । पवित्र आत्माले तिमीहरूको प्रार्थनामा मार्गदर्शन देऊन् ।
+\v 21 परमेश्‍वरलाई प्रेम गर्न व्‍यक्तिको जसरी आफ्नो आचरण व्यक्त गर । निरन्तर ख्रीष्‍टले हाम्रो प्रभु येशू ख्रीष्‍टले तिमी प्रति दया देखाउनुहुन्छ भन्‍ने आशा राख । यो आशा हामी उहाँसम्म अनन्तकालको लागि रहन नगएसम्म राखी राख ।
+\s5
+\v 22 कुन शिक्षा अपनाउनु पर्ने हो, सो नजानेकालाई दया देखाऊ र सहयोग गर ।
+\v 23 अरूलाई अनन्तकालको आगोमा पर्न देखि जोगाऊ, पाप गर्नेहरू सित पानी दयालु हौ तर ती पाप गर्न डराऊ । उनीहरूको कपडा समेतलाई घृणा गर किनकि त्यो उनीहरूको पापद्वारा फोहोर भएको छ ।
+\s5
+\v 24 परमेश्‍वर तिम्रो विश्‍वासको योग्य हुनुहुन्छ । उहाँ तिमीलाई आफ्नो उपस्थितिमा लानुहुनेछ, जहाँ चम्किलो प्रकाश छ । तिमी धेरै रमाउने छौ र पापबाट मुक्त हुनेछौ ।
+\v 25 उहाँ एक मात्र साँचो परमेश्‍वर हुनुहुन्छ । हाम्रो प्रभु येशू ख्रीष्‍टले हाम्रो निम्ति जे गर्नु भयो त्यसको बदलामा हामीलाई बचाउनु भयो । परमेश्‍वर महिमित अनि विशाल अनि महान हुनुहुन्थ्यो अनि उहाँले महान अधिकारका साथ समय भन्दा अघि नै राज्य गर्नुहुन्थ्यो । उहाँ अझै त्यस्तै हुनुहुन्छ र त्यस्तै रहिरहनु हुनेछ । आमेन ।

67-REV.usfm

@@ -0,0 +1,670 @@
+\id REV Unlocked Dynamic Bible
+\ide UTF-8
+\h प्रकाश
+\toc1 यूहन्‍नालाई भएको प्रकाश
+\toc2 प्रकाश
+\toc3 rev
+\mt1 यूहन्‍नालाई भएको प्रकाश
+
+
+\s5
+\c 1
+\p
+\v 1 यस पुस्तक प्रभु येशूले म यूहन्‍नालाई देखाउनु भएको कुराहरू हुन् । उहाँका सेवकहरूलाई अब हुन आउने घटनाहरू क्रमवद्ध रूपमा परमेश्‍वरले येशूलाई देखाउनु भयो । यी घटनाहरू चाँडै हुन आउनेछन् । येशूले म उहाँको सेवक यूहन्‍नालाई येशूले स्वर्गदूतद्वारा जानकारी गराउनुभयो ।
+\v 2 म यूहन्‍ना आफै साक्षी भएकोले मैले देखेका र सुनेका सबै परमेश्‍वरको वचनको बारेमा र येशू ख्रीष्‍टका बारेमा दिइएका हुबहु सत्य तथ्य क्रमवद्ध वयान गरेको छु ।
+\v 3 यी वचनहरू जो कोहीले पढ्दछन् र जो कोहीले तिनलाई सुन्दछन् र तिनीहरू चर्को स्वरले पढिएका हुन्छन्, परमेश्‍वरले तिनीहरूको भलो गर्नुहुन्छ । तिनीहरू जो जसले ध्यान दिएर सुन्छन् र आज्ञा मान्दछन्, तिनीहरूलाई परमेश्‍वरले असल गर्नुहुन्छ, यी कुराहरू हुनआउने घटना चाँडै हुन आउने छ ।
+\s5
+\v 4 एसिया प्रान्तमा भएका सात समुदायका विश्‍वासीहरूलाई म यूहन्‍नाले यो पत्र लेख्दैछु । जो उहाँ सधैँ जीवित हुनुहुन्थ्यो, जो अहिले पनि जीवित हुनहुन्छ र जो भविष्यमा सधैँ जीवित हुनुहुनेले भन्‍नुहुनुहुन्छ, परमेश्‍वरले तिमीलाई अनुग्रह गरून् र तिमीलाई शान्ति देऊन् । सात आत्मा जो यस सिंहासन अगाडि विराजमान हुनुहुनेले तिमीहरूका निम्ति पनि यसै गरून् ।
+\v 5 येशू ख्रीष्‍ट पनि परमेश्‍वरको सत्यताबारे जो विश्‍वासयोग्यले हामीलाई भन्‍नुभएको छ-हामीप्रति कृपालु हुनुभएको छ र मिलाप दिनुभएको छ । परमेश्‍वर जसले उहाँलाई मरेकोबाट उठ्नुहुने पहिलो हुनुभएको छ, उहाँले नै पृथ्वीका राजाहरूमाथि शासन गर्नुहुने छ । हामीलाई प्रेम गर्ने उहाँ नै हुनुहुन्छ र तब उहाँको क्रूसको मृत्युद्वारा उहाँको रगतले हाम्रा पापहरूको घृणित अवस्थाबाट छुटकारा दिनुभयो ।
+\v 6 उहाँको राज्यमाथि शासन सुरु गर्नुहुनेछ; जो परमेश्‍वरको नजिक आउँछन्, उहाँले हामीलाई पूजाहारीमा नियुक्त गर्नुहुनेछ र उहाँले आज्ञा गरे बमोजिम पिताको आराधना गर्नेछन् । यो सत्य हो उहाँ येशू ख्रीष्‍ट हुनुहुन्छ जसलाई हामी सदा सर्वदा आदर र प्रशंसा गर्नुपर्छ ।
+\s5
+\v 7 हेर ख्रीष्‍ट बादलहरूमा आउनुहुनेछ । हरेकले उहाँलाई देख्‍नेछन् । पृथ्वीमा भएका हरेक प्रकारका मानिस, हरेक जातिले जब उहाँ आइरहेको देख्‍नेछन् तब दु:ख र विलौना गर्नेछन् । त्यो सत्य हो ।
+\v 8 परमप्रभु परमेश्‍वरले घोषणा गर्नुहुन्छ, “म जो हुँ जसले सबै कुरा बनाए, अल्फा र ओमेगा जसले सबै कुरा अन्त गर्दछु । म जो जीवित थिए र जो सधैँ जीवित छु र जो सधैँ जीवित रहने छु । म जसले सबै कुरामाथि र सबैमाथि शासन गर्दछु ।”
+\s5
+\v 9 म तिमीहरूको साथी यूहन्‍ना, तिमीहरूले जस्तै कष्‍ट भोग्दछु किनकि हामीमाथि राज्य गर्नुहुनेछ । आउन लागेका हरेक कष्‍ट र परीक्षामा पर्दा हामी जो स्थिर रहनेहरू उहाँले राज्य र शासन गर्दा हामी सहभागी हुनेछौँ । येशूको सत्यता र परमेश्‍वरको वचन मानिसहरूलाई बताएको कारण म पत्मोस टापुमा कैदी भएर पठाइए ।
+\v 10 एकदिन हामीहरू अरू विश्‍वासीहरूसँग आराधना गरिरहेका बेला परमेश्‍वरको आत्माले मलाई नियन्‍त्रणमा राख्‍नुभयो । तब पछाडिबाट कसैले बोली रहेको मैले सुने । त्यो आवाज तुरहीको जस्तै गुन्जिरहेको थियो ।
+\v 11 उहाँले मलाई भन्‍नुभयो, "तिमी जे देख्छौ सो एउटा चर्मपत्रमा लेख र ती विश्‍वासीहरूका सातै समुदायलाई पठाऊ । यसलाई एफिसस, स्मुर्ना, पर्गामम, थिआटीरा, सार्डिस, फिलाडेल्फिया र लाउडिकियाका सातै सहरका विश्‍वासीहरूलाई पठाओ ।
+\s5
+\v 12 जब मैले यी कुराहरू सुने, जो बोल्दै हुनुहुन्थ्यो उहाँलाई हेर्न फर्के । तब मैले सातवटा सुनका सामदान देखेँ ।
+\v 13 सामदानका माझमा कोही एकजना मानिसजस्तै (जसलाई समारोहमा निम्त्याइएका मानिसको पुत्र ) देखिनुहुन्थ्यो । उहाँले पाउसम्मै ढाकिएको दौरा र छाती वरिपरी सुनौलो राजदण्ड पहिरिनुभएको देखेँ ।
+\s5
+\v 14 उहाँको कपाल सेतो ऊन जस्तै अथवा झरेको सफा हिउँ जस्तै थियो । उहाँको आँखा चम्किलो ज्वाला जस्तै थिए ।
+\v 15 उहाँका पाउहरू आगोको रापबाट खारिएर निकालिएको रातो धपक्क बलेको काँसा जस्तो देखिन्थ्यो । उहाँ बोल्नुहुँदा उहाँको आवाज जोडसँग बगिरहेको गहिरो र टाढासम्म पुग्‍ने ठूलो नदीको आवाज जस्तो सुनिन्थ्यो ।
+\v 16 उहाँको दाहिने हातमा सातवटा ताराहरू थिए । उहाँको मुखबाट दुईतिर तिखो धार भएको तरवार निस्कन्थ्यो । उहाँको अनुहार मध्य दिनको सूर्य जस्तै चम्कन्थ्यो ।
+\s5
+\v 17 जब मैले उहाँलाई देखेँ म मरेतुल्य भएर भुइँमा घोप्‍टो परे । तर उहाँले आफ्नो दाहिने हात ममाथि राखेर भन्‍नुभयो, "नडराऊ ! म पहिलो हुँ जसले सबै कुरा सृष्‍टि गर्‍यो र अन्तमा जसले सबै कुरा अन्त गर्दछु ।
+\v 18 म जीवित छु, यद्यपि म एकपल्ट मरेको थिएँ, र वास्तवमा म सदाका लागि जीवित छु । मेरो शक्ति मृत्युमाथि र मृत्यु स्थान नियन्‍त्रणमाथि छ ।
+\s5
+\v 19 तिमीले जे देखेका छौ सो लेख । र अहिले के भइरहेको छ लेख । र भविष्यमा के हुन आउने छ लेख ।
+\v 20 सातवटा ताराहरूको अर्थ मेरो हातमा जे देख्यौ र सातवटा सुनौला सामदानहरू यी हुन् :सात ताराहरूले विश्‍वासीहरूको सातवटा एसियामा भएका समुदायहरूलाई रखवाली गर्ने स्वर्गदूतहरूको प्रतिनीधित्व गर्दछन् र सातवटा सामदानहरूले त्यहाँ भएका प्रत्येक समुदायहरूको प्रतिनीधित्व गर्दछन् ।”
+\s5
+
+\c 2
+\p
+\v 1 एफिसस सहरमा भएका विश्‍वासीहरूका समुदायका दूतलाई यो सन्देश लेख ; एक जनाले सात ताराहरूले दाहिने हातमा समाती रख्‍नुहुन्‍ने र एक जो सात सुनौलो सामदानका बीचमा हिँडडुल गर्नेले यो भन्‍नुहुन्छ :
+\v 2 तिमीले गरेका सबै कुरा मलाई थाहा छ । तिमीले गरेका कडा परिश्रम मलाई थाहा छ । अप्ठ्यारो समयबाट गुज्रिरहेको अवस्थामा पनि तिमीले धैर्य धारण गरेको कुरा मलाई थाहा छ । जो मानिसहरू खराब छन् तिनीहरूलाई सहन सक्दैनौँ भन्‍ने पनि मलाई थाहा छ र तिमीले तिनीहरूको विश्‍वासको बारेमा प्रश्‍न उठाएका छौ र तिमी जो आफूलाई प्रेरित भनी दाबी गर्छन्, वास्तवमा ती होइनन् ।
+\s5
+\v 3 म त्यो पनि जान्दछु जब तिमी मलाई विश्‍वास गरेको कारण कष्‍ट भोग्दा सहेर स्थिर रह्‍यौ र दृढ निश्‍चयसाथ् लगातार सेवा गरेका छौ ।
+\v 4 तथापि केही कुराहरू भूल गरेका छौ : जस्तो तिमीले ममाथि भरोसा गरेका थियौ र एक अर्कामा प्रेम रहेन ।
+\v 5 यसैले म तिमीलाई भन्दछु जसरी तिमीले मलाई प्रेम गरेका थियौ सो सम्झ । पहिला गरेका जस्तै प्रेम मलाई फेरि गर । अथवा तिमीले यसो गरेनौ भने म तिमीकहाँ आउनेछु र आराधना गर्ने समुदायबाट बत्ती हटाउनेछु, विश्‍वासीहरूको समुदायलाई तिमीबाट टाढा पठाउने छु ।
+\s5
+\v 6 तर तिमीले एउटा अति असल कुरा गरेका छौ : ती निकोलाईटसहरू, अनैतिक काम गर्छन् र जसले ती मानिसहरूलाई भन्दछन् तिमीहरूले मूर्तिपूजा गरे हुन्छ तिनीहरू जे गर्दछन् जसरी मैले यसलाई घृणा गरेझैँ तिमीहरू पनि गर्दछौ ।
+\v 7 हरेकले जसले मेरा वचनहरू बुझ्‍न चाहन्छ निश्‍चय एकसाथ भेला हुने विश्‍वासीहरूका समुदायलाई परमेश्‍वरका आत्माले भन्‍नुभएको वचनहरूलाई ध्यानपूर्वक सुन्दछ । म वचन दिन्छु कि तिमी जसले मलाई पछ्याउँछौ विजयको प्रतिज्ञा गर्दछु । र त्यो जो विजयी हुनेलाई अनन्त जीवनको फल खाने अनुमति दिन्छु, त्यो रूख परमेश्‍वरको बगैचामा छ ।
+\s5
+\v 8 स्मुर्ना सहरमा भएका विश्‍वासीहरूको समुदायका दूतलाई यो वचन लेख : म पहिलो हुँ, एक जसले सबै कुराहरू सुरू गरे र म नै अन्त हुँ, जसले यी सबै कुराहरूको अन्त गर्दछ । म त्यो हुँ जो मरेको थिएँ र जीवित पारिए ।
+\v 9 तिमीले कस्तो कष्‍ट भोगेका छौ मलाई थाहा छ । तिमी कस्तो गरीब छौ र तिम्रा आवश्यकताका कुराहरू धेरै कमी छन् (तर जो अनन्तका कुराहरू छन् तिनमा साँच्चै धनी छौ र तिमीबाट कहिल्यै खोसिने छैन) भन्‍ने कुरा म जान्दछु । तिमी जान्दछौ तिमीले ख्रीष्‍टलाई पछ्याएको कारणले ती मानिसहरूले तिमीलाई डरलाग्दा कुराहरू गर्नेछन् र तिमीहरूलाई सराप्‍ने छन् । ती यहूदीहरू ( वास्तवमा ती यहूदी होइनन्) तिमीलाई जसले सराप्‍ने छन् र तिमीलाई डरलाग्दा कुराहरू भन्‍ने छन्, तिनीहरू शैतानका सभाका सदस्यहरू हुन्, र परमेश्‍वरका मानिसहरूको सभाका सदस्यहरू होइनन् ।
+\s5
+\v 10 तिमीले कष्‍ट भोग्‍न लागेका कुराहरूबाट नडराऊ । सत्य चाहिँ यो हो कि, तिमीमा कस्तो प्रकारको विश्‍वासमा कहाँ छौ भन्‍ने हेरेर जाच गर्न तिमीलाई कठिन ठाउँमा राखिएको छ । यसैले एउटा छोरो समयको कष्‍ट भोग्‍ने छौ । निरन्तर ममा भरोसा राख, यद्यपि तिमीले ममा भरोसा राखेको कारण तिमीलाई मार्न सक्छन् । र तिमीहरूसँग भएको अनन्त जीवन र तिमीमाथि आउन लागेका कुराहरूको लागि म तिमीहरूको शरीरमा घेरिएको चिन्ह राखेको छु ।
+\v 11 एकसाथ जम्मा भएका विश्‍वासीहरूको समुदायलाई परमेश्‍वरको आत्माले बोलेका वचनहरूलाई ध्यानपूर्वक सुन । सबै जो विजयी जति दोस्रो समयमा कोही मर्ने छैनन् ।
+\s5
+\v 12 पर्गामम सहरका विश्‍वासीहरूको समुदायका दूतलाई यो वचन लेख : यी कुराहरू म तिमीहरूलाई भन्दछु । म त्यो एक हुँ जससँग धारे तरवार छ ।
+\v 13 म जान्दछु तिमी जहाँ बस्दछौ शैतानको शक्ति बलियो छ र उसको प्रभाव जहाँतहीँ छ । म जान्दछु तिमी दह्रो विश्‍वासी छौ, तिमी मेरो लागि बहुमूल्य छौ र मेरो प्रेमलाई तिमीले थामी राखेका छौ । जस्तो कि तिनीहरूले मेरो लागि विश्‍वासयोग्य सेवक एन्टीपासलाई मारे, जसले म को हुँ र मैले तिनीहरूलाई के गरेँ भन्‍ने कुरा ती मानिसहरूलाई भन्‍ने काम जारी राखेको थिएँ ।
+\s5
+\v 14 तर, यसो भए पनि तिमीहरूको आज्ञाकारिताको कमीले तिमीहरूको साक्षीमा ठेस पुगेको कुरा मैले देखेको छु । धेरै अघि बालामले सिकाएका शिक्षहरूलाई तिमीले तिम्रा सदस्यहरूलाई सिकाउन अनुमति दिएका छौ । उनले बालकलाई मूर्तिलाई चढाएको प्रसाद खान लगाएर र परमेश्‍वरका मानिसहरूका बीचमा यौन दुराचारलाई अनुमति दिए ।
+\v 15 यसर्थ, तिमीहरूका केही सदस्यहरूलाई निकोलाईटसका शिक्षालाई अभ्यास गर्न अनुमति दियौ, यौन दुराचारलाई अनुमति दियौ, जुन निश्‍चय नै यसो गर्नु अनुमति छैन ।
+\s5
+\v 16 यसो गर्न बन्द गर र यस्तो निर्देशन परिवर्तन गर अथवा म तिमीहरूकहाँ एक्कासी आउनेछु तर पर्खने छैन र मेरो मुखबाट निस्केको वचनको तरवारले तिनीहरूको विरुद्धमा लड्नेछ ।
+\v 17 विश्‍वासीहरूका समुदायलाई परमेश्‍वरका आत्माले बोलेको वचनलाई ध्यानपूर्वक सुन । उसलाई जसले जितेका छन्, म गुप्‍तमा रहेको मन्‍ना दिनेछु, त्यो तिमीले खाएर बलियो हुनेछौ । म तिनलाई सेतो पत्थर दिनेछु, जसमा मैले उसलाई दिएको नाम हुनेछ जो उसलाई र मलाई मात्र थाहा छ ।
+\s5
+\v 18 थिआटीरा सहरका एकसाथ भेला हुने विश्‍वासीहरूको समुदायका दूतलाई यो वचन लेख ; म, परमेश्‍वरको पुत्र, जसका आँखा आगोका झिल्का जस्तै चम्कन्छ र खुट्टाहरू उत्तम काँस जस्तै चम्किला छन्, म यी कुरा तिमीहरूलाई भन्दछु ।
+\v 19 म जान्दछु तिमीहरूले असल कामहरू गरेका छौ । म यो जान्दछु तिमीहरूले मलाई र एक अर्कालाई प्रेम गर्दछौ र ममाथि भरोसा गर्दछौ । म जान्दछु तिमी अरूको सेवा गर्दछौ र प्रशस्त कठिनाईहरूमा दृढ्तासाथ स्थिर रह्‍यौ । म जान्दछु तिमीले पहिले गरेका भन्दा अहिले धेरै गरेका छौ ।
+\s5
+\v 20 तथापि, तिमीहरूले केही कुरा गल्ती गरेका छौ : धेरै समय अगाडि रहेकी दुष्‍ट रानी जिजवेलजस्तै तिमीहरूका बीचमा रहेका मानिसहरूलाई त्यस स्‍त्रीलाई जस्तै सहन्छौ । यद्यपि त्यसले जे शिक्षा सिकाइ, त्यसले मेरा सेवकहरूलाई ठग्दै मूर्तिहरूलाई चडाएको वस्तु खान र अनैतिक यौनमा सहभागी हुन् उत्तेजित पारी ।
+\v 21 यद्यपि, मूर्ति पुजाको अभ्यास गर्न र यौन दुराचरबाट फर्कन समय दिए, यो काम रोक्‍न उसले मानिन् ।
+\s5
+\v 22 यसको परिणाम, उसलाई धेरै बिरामी हुने तुल्याउने छु । उसले कष्‍ट भोगे जस्तै जसले अनैतिक काम गर्छन्, त्यसले गरे जस्तै गर्न यदि तिनीहरूले रोक्दैनन् भने तिनीहरूलाई त्यसै गर्नेछु ।
+\v 23 त्यसले जे सिकाएकी थिई त्यसलाई त्यसका सन्तानले जस्तै स्वीकार गरेका छन्, र म तिनीहरूलाई निश्‍चय मर्नेछु । तब सबै विश्‍वासीहरूको समुदायले त्यो सिक्‍नेछन्, म को हुँ जसले तिनीहरू प्रत्येकले के सोच्छन् र इच्छा गर्छन् ती सबै कुरा भेट्टाउने छु ।
+\s5
+\v 24 तर थिआटीरासहरमा तिमी बाँकी रहेका विश्‍वासीहरूलाई म केही असल कुराहरू भन्दछु । यो असल कुरा छ कि तिमीहरूले गल्ती कुराहरूलाई ग्रहण गर्दैनौ । यो असल छ कि शैतानले सिकाउने “रहस्यात्मक अभ्यास” लाई र तिनीहरूका शिक्षकहरूलाई तिमीहरूले इन्कार गरेका छौ । अरू कुनै आज्ञाहरूले म तिमीहरूलाई कुनै बोझ दिनेछैन ।
+\v 25 ममा पक्का विश्‍वास गर्दै र म नआउन्जेलसम्म आज्ञा पालन गरिरहो ।
+\s5
+\v 26 त्यस्तै ती जसले शैतानलाई विजय गर्छन् र जसले मृत्युसम्म मेरा आज्ञा मान्‍ने काम गरी रहन्छन्, सबै मानव समुदायलाई मेरा सारा अधिकारहरू तिनीहरूलाई दिनेछु ।
+\v 27 तिनीहरूले एउटा फलामको डण्डाले तिनीहरूलाई प्रहार गर्नेछन् र तिनीहरूमाथि अधिकार गर्नेछन् । खराब काम गर्नेहरूलाई माटोको भाँडो मानिसले चकनाचुर पारे झैँ तिनीहरूले नष्‍ट पार्नेछन् । म तिनीहरूलाई यस्तो काम गर्ने अधिकार दिनेछु, जसरी मेरा पिताले मलाई यो अधिकार दिनुभयो ।
+\v 28 हरेक जसले शैतानमाथि विजय गर्छ, म त्यसलाई बिहानको तारा दिनेछु ।
+\v 29 हरेक जसले बुझ्‍न चाहन्छ एकसाथ भेला भएका विश्‍वासीहरूका समुदायलाई परमेश्‍वरका आत्माले भानुभेका वचनहरूलाई होसियारीसाथ सुनून् ।
+\s5
+
+\c 3
+\p
+\v 1 मैले तिमीहरूलाई यी कुराहरू भनिरहँदा, “सार्डिस सहरमा भेला भएका विश्‍वासीहरूको झुण्डको दूतलाई यो सन्देश लेख । म त्यो हुँ जोसँग परमेश्‍वरको सातवटा आत्मा र सातवटा ताराहरू छन् । तिमीहरूले गरेका सबै कुरा मलाई थाहा छ । तिमीहरू जीवित देखिए तापनि मरेका छौ ।
+\v 2 तिमीहरूका निन्द्राबाट जागा बस । मर्न आँटेका वस्तुहरू जुन केही तिनीहरूसँग अझै छन् तिनीहरूलाई बलिया बनाओ । मलाई थाहा छ मेरो परमेश्‍वरले तिमीहरूले कुनै पनि कुरा सन्तुष्‍टिपूर्ण छैन ।
+\s5
+\v 3 त्यसैले, जुन बेला परमेश्‍वरको सन्देश र सत्यतालाई तिमीहरू सुनी ग्रहण गर्‍यौ ती निरन्तर सम्झी राख । तिम्रो पापमय स्वभावबाट फरक र सधैँ त्यसको आज्ञापालन गर । यदि तिमीहरूले सो कुरा गरेनौ भने तिमीहरूले नचिताएको बेलामा चोर जस्तै म तिमीहरूकहाँ आउनेछु । तिमीहरूको न्याय गर्न म कुन समयमा आउँछु सो तिमीहरू कहिल्यै थाहा पाउनेछैनौ ।
+\v 4 तैपनि त्यहाँ सार्डिस सहरमा भएका तिम्रा केही विश्‍वासीहरू जो खराब कुरा गरेका छैनन् । जसरी तिनीहरू आफ्ना कपडा कहिल्यै अशुद्ध परेनन् । किनकि त्यसको परिणाम तिनीहरू मसँगै बस्‍न योग्य छन्, जसरी तिनीहरू हरप्रकारले शुद्ध हुनेछन् । जस्तो मानिसहरू शुद्ध सेतो वस्‍त्र पहिरिएका हुन्छन् ।
+\s5
+\v 5 तिनीहरूलाई म त्यही सेतो वस्‍त्र लगाउने छु जसले विजय प्राप्‍त गर्नेछ । ती मानिसहरूको नाम जो जीवनको पुस्तकमा अनन्त जीवन प्राप्‍त गरेका छन् तिनीहरूको नाम म कहिल्यै मेट्ने छैन । त्यसको बदलामा, म मेरा पिता र उहाँको दूतहरूको सामुमा तिनीहरूलाई स्वीकार्नेछु ।
+\v 6 हरेकले जो बुझ्‍न चाहन्छ तिनीहरूले परमेश्‍वरको वचन ध्यानपूर्वक सुनोस् जुन परमेश्‍वरको आत्माले भेला भएका विश्‍वासीहरूका समूहलाई भनिरहेको छ ।
+\s5
+\v 7 मैले तिमीहरूलाई यो कुरा भनिरहँदा , फिलडेल्फिया सहरमा भेला भएका विश्‍वासीहरूको झुण्डको दूतलाई यो सन्देश लेख; म जो पवित्र हुँ, जो सत्य हो । जसरी यरूशलेमको प्राचीन सहरमा मानिसहरूलाई प्रवेश गर्न दिने अधिकार राजा दाऊदसँग थियो , त्यसरी नै मेरो राज्यमा प्रवेश गर्न दिने अधिकार मसँग छ । ढोका खोल्ने म नै हुँ र मैले खोलेको ढोका कसैले बन्द गर्न सक्दैन, मैले तिमीहरूको लागि बन्द गरेको ढोका कसैले खोल्न सक्दैन ।
+\v 8 तिमीले गरेका सबै कुरा मलाई थाहा छ । सचेत रहो जुन ढोका मैले तिम्रो लागि खोलेको छु त्यसलाई कसैले बन्द गर्न सक्दैन । यद्यपि तिमीसँग थोरै शक्ति भएतापनि मैले भनेका कुरालाई पालन गर्‍यौ र ममाथिको विश्‍वासलाई इन्कार गर्दैनौ ।
+\s5
+\v 9 होसियार बस, मलाई थाहा छ कि तिम्रा केही मानिसहरू तिनीहरूसँग भेटघाट गर्छ जसले शैतानलाई पछ्याउँछन् । तिनीहरू आफूलाई यहूदी भनेर दाबी गर्दछन् तर तिनीहरू साँचो यहूदी होइनन् त्यो मलाई थाहा छ । तिनीहरू झूटो बोल्दैछन् । म तिनीहरूलाई तिम्रो पाउमा नम्रतापूर्वक घुडा टेक्‍न लगाउनेछु र म तिमीलाई प्रेम गर्छु सो स्वीकार्ने छु ।
+\v 10 धैर्यतापूर्वक दु:ख सहन र आज्ञा पालन गरेको कारणले म तिमीलाई मप्रति अनाज्ञाकारी हुन् नदिनेसँग सुरक्षित राख्‍नेछु । छिट्टै नै तिनीहरू सारा संसारमा प्रत्येकसँग त्यस्तै गर्नेछन् ।
+\v 11 म चाँडै आउँदैछु । त्यसैले निरन्तर रूपमा मैले भनेको जस्तै गर ताकि परमेश्‍वरले राखेको इनामबाट कसैले पनि वन्चित नबनाओस् ।
+\s5
+\v 12 जसले शैतानमाथि विजय प्राप्‍त गर्नेछ , त्यसलाई म सुरक्षित राख्‍नेछु । मेरो परमेश्‍वरको भवनको खम्बा जस्तै तिनीहरू स्थिर हुनेछन् र सदाकालसम्म रहनेछन् । तिनीहरू उहाँका हुन् भनी देखाउन परमेश्‍वरको नाउँमा चिन्ह लगाउनेछु । त्यस्तै तिनीहरूलाई परमेश्‍वरको सहरको नाउँ नयाँ यरूशलेमको नाउँमा चिन्ह लगाउनेछु । मेरा परमेश्‍वर स्वर्गबाट ओर्लीआउनेछन् । तिनीहरू मेरै हुन् भन्‍ने देखाउन मेरै नामले चिन्ह लगाउनेछु ।
+\v 13 प्रत्येक जो बुझ्‍न चाहनुहुन्छ त्यसले परमेश्‍वरको वचन ध्यानपूर्वक सुनोस् जुन परमेश्‍वरको आत्माले भेला भएका विश्‍वासीहरूका समूहलाई भनिरहेको छ ।
+\s5
+\v 14 मैले तिमीहरूलाई यी कुराहरू भनिरहँदा, “लाउडीकिया सहरमा भेला भएका विश्‍वासीहरूको झुण्डको दूतलाई यो सन्देश लेख । म हुँ जो परमेश्‍वरको सम्पूर्ण प्रतिज्ञा पूरा गर्छु । म हुँ जो परमेश्‍वरको सत्यता र अस्तित्वको बारेमा साक्षी दिन्छु । म जसद्वारा परमेश्‍वरले सबैथोक सृष्‍टि गर्नुभयो ।
+\v 15 मलाई थाहा छ कि तिमीहरूले सबै थोक गरेका छौ: र मलाई इन्कार नगरी ममा भरोसा गरेका छौ, र पनि तिमीहरू मलाई धेरै प्रेम गर्दैनौ । तिमीहरू न चिसो न तातो जस्तै छौ । तर म चाहन्छु तिमीहरू चिसो अथवा तातो बन ।
+\v 16 तिमीहरू न तातो न चिसो भएको कारणले म तिमीहरूलाई तिरस्कार गर्न लागेको छु जसरी मन तातो पानीले मुख कुल्ला गरिन्छ ।
+\s5
+\v 17 तिमीहरू आफूलाई धनी र आफू झै धेरै धन भएको र कुनै कुराको कमी छैन भन्छौ । तर तिमीहरूलाई धेरै प्रकारको कमी भएको कुरा महसुस गर्दैनौ । तिमीहरू ती मानिसहरू जस्तो छौ जो धेरै दुखी, दयनीय, गरीब, अन्धो र नाङ्गो छन् ।
+\v 18 तिमीहरूलाई चाहिए जति मबाट प्राप्‍त गर भन्‍ने मेरो सल्लाह । छ तिमीहरूले मबाट शुद्ध सुन किनिरहेको थियौ तापनि तिमीहरू साँच्चै धनी हुन सक । म तिमीहरूलाई धर्मी बनाउन चाहन्छु । तिमीहरूले सेतो वस्‍त्र किनिरहेका थियौ ताकि त्यो वस्‍त्र लगाएर तिमीहरू नांगै हुन नपरोस् र लज्जित हुन नपरोस् भनेर म तिमीहरूलाई यो सत्यता बुझ्‍न सहायता गर्छु जसरी बिरामी आँखामा लगाउन मलहम किनिरहेका थियौ ।
+\s5
+\v 19 जहाँसम्म मैले तिमीहरूलाई प्रेम गरेको कारणले हप्काएर र सच्चाए, तिमीहरू आफ्ना हृदयबाट नै पापमय स्वभावहरू देखि फर्क ।
+\v 20 मैले प्रत्येकलाई बोलीरहेको कुराप्रति उत्तर दिन सचेत रहो जस्तो कि म तिमीहरूका ढोकामा ढकढक्याउँदै पर्खी रहेको छु । म तिमीहरूकहाँ आउनेछु जसले मेरो स्वर सुनी ढोका खोल्दछ र भित्र आउनु मालाई निमन्‍त्रणा गर्ने छ । मित्रहरूसँग एक साथ भोजन खाए जस्तै म तिमीहरूकहाँ आउनेछु ।
+\s5
+\v 21 जसरी मैले शैतानमाथि विजय प्राप्‍त गरी मेरो पिताको सिंहासनमा बसी राज्य गर्दैछु त्यसरी नै तिमीहरू प्रत्येकले शैतानमाथि विजय प्राप्‍त गरी म सँगै बसी राज्य गर्न तिमीहरूलाई अनुमति दिन्छु ।
+\v 22 प्रत्येकले जो बुझ्‍न चाहनुहुन्छ तिनीहरूले परमेश्‍वरको वचन ध्यानपूर्वक सुनोस् जुन परमेश्‍वरको आत्माले भेला भएका विश्‍वासीहरूका समूहलाई भनिरहेको छ ।
+\s5
+
+\c 4
+\p
+\v 1 यी सबै कुराहरू भइसकेपछि म, यूहन्‍नाले दर्शनमा देखे कि त्यहाँ स्वर्गमा एउटा ढोका खुला थियो । एकजना जसको आवाज एउटा चर्को तुरहीको जस्तो थियो, एकजना जोसँग पहिले नै बोल्नु भएको थियो, जसले मलाई भन्‍नुभयो, “त्यहाँ माथि आऊ ! म तिमीलाई ती घटनाहरू देखाउनेछु, जुन पछि हुनैपर्छ ।
+\v 2 तुरन्तै मैले अनुभव गरे कि परमेश्‍वरको आत्माले विशेष गरी मलाई नियन्‍त्रण गरिरहनुभएको थियो । त्यहाँ स्वर्गमा एउटा सिंहासन थियो र सिंहासनमा कोही बसिराखेको र शासन गरिराखेको थियो ।
+\v 3 उहाँको उपस्थिति एउटा चम्किलो पारदर्शक मुगाको गहना र एउटा चम्किलो रातो बहुमूल्य पत्थरको गहना जस्तो चम्किराखेको थियो । सिंहासनको वरिपरी एउटा इन्द्रेणी (सप्‍तरङ्गी) थियो जुन एउटा चम्किलो हरियो पत्थरको गहना जस्तो चम्किराखेको थियो ।
+\s5
+\v 4 सिंहासनको वरिपरी अरू चौँबीसवटा सिंहासन थिए । ती सिंहासनहरूमा चौँबीसजना धर्म गुरूहरू बसिराखेका थिए । तिनीहरूले शुद्ध सेतो वस्‍त्र पहिरिएका थिए र तिनीहरूको शिरमा सुनौलो मुकुटहरू थिए ।
+\v 5 सिंहासनबाट त्यहाँ बिजुली चम्केर गडगडाहट र मेघ गर्जन भयो । सिंहासनको अगाडि सातवटा ज्योति बलिरहेका थिए जसले परमेश्‍वरको सातवटा आत्माहरूको प्रतिनिधित्व गर्छन् ।
+\s5
+\v 6 सिंहासनको अगाडि सिसाले बनाएको एउटा समुद्र जस्तो देखिने पनि थियो । यो सिसा जस्तै पारदर्शक थियो । हरेक सिंहासनको चारैपट्टि त्यहाँ एउटा जीवित जीवहरू थिए । हरेकको आँखा अगाडिबाट पछाडिबाट पनि छोपिएको थियो ।
+\s5
+\v 7 पहिलो जीवित जीव एउटा सिंह जस्तो थियो । दोस्रो जीवित जीव एउटा गोरू जस्तो थियो । तेस्रो जीवित जीवको अनुहार एउटा मानिसको जस्तो थियो ।
+\v 8 चौथो जीवित जीव एउटा उड्ने चिल जस्तै थियो । हरेक जीवित जीवहरूका छ वटा पखेटाहरू थिए । ती पखेटाहरूले दुवै तल र माथिबाट आँखा छोपेका थिए । दिनरात तिनीहरूले निरन्तर भन्दथे, “परमप्रभु सर्वशक्तिमान पवित्र पवित्र पवित्र हुनुहुन्छ । उहाँ जो सधै अस्तित्वमा हुनुहुन्छ, जो अहिले अस्तित्वमा हुनुहुन्छ र जो सधैँ अस्तित्वमा हुनहुन्छ ।
+\s5
+\v 9 जीवित जीवहरूले जो सिंहासनमा बस्‍नुहुन्छ, जो सदासर्वदा जिउनुहुन्छ उहाँलाई धन्यवाद, प्रशंसा र आदर गर्दथे । अहिले जहिले उनीहरूले त्यसो गर्दथे, चौबीसै धर्मगुरू सिंहासनमा बस्‍नुहुनेको अगाडि जमिनमा लम्पसार पर्दथे ।
+\v 10 तिनीहरूले जो सदासर्वदा जिउनुहुन्छ उहाँको आराधना गर्दथे । तिनीहरूले आफ्ना मुकुटहरू सिंहासनको अगाडि राखेर यसो भन्दथे ;
+\v 11 हाम्रा प्रभु र परमेश्‍वर, तपाईं योग्यको हुनहुन्छ कि सबै प्राणीले तपाईंको प्रशंसा गरून् । तपाईं योग्यको हुनुहुन्छ कि सबै प्राणीले तपाईंको आदर गरून् र तपाईं योग्यको हुनुहुन्छ कि सबै प्राणीले तपाईंलाई चिनून् कि तपाईं शक्तिशाली हुनुहुन्छ । किनकि तपाईं एक्लैले सबै कुरा सृष्‍टि गर्नुभयो । किनकि अझ धेरै सबै अस्तित्वमा आउन् भन्‍ने चाहना तपाईंले गर्नुभयो । तपाईंले तिनीहरूलाई सृष्‍टि गर्नुभएको परिणाम स्वरूप तिनीहरू अस्तित्वमा छन् ।
+\s5
+
+\c 5
+\p
+\v 1 मैले देखेँ कि एकजना जो सिंहासनमा बस्‍नु भएको थियो उहाँको दाहिने हातमा चर्म पत्रको एउटा मुठ्ठा थियो । चर्मपत्रको मुठ्ठाको भित्र र बाहिर पनि लेखिएको थियो र यसमा सातवटा छापले मोहर लगाइएको थियो ।
+\v 2 मैले एउटा बलियो स्वर्गदूतलाई देखेँ जसले एउटा चर्को आवाजमा घोषणा गरिराखेका थिए, “यो चर्मपत्रको मुठ्ठाको मोहर तोड्न सक्‍ने योग्यको व्यक्ति आओस् र त्यसले यो खोलोस्, आओ र यो गर ।
+\s5
+\v 3 तर स्वर्गमा, पृथ्वीमा सृष्‍टि गरिएको प्राणीले अथवा यस मुनि भएका कोही पनि यो चर्मपत्रको मुठो खोल्न र यसमा लेखिएको कुरा हेर्न योग्यको त्यहाँ कोही पनि थिएन ।
+\v 4 म जोडसँग रोए किनकि त्यसो गर्न योग्यको त्यहाँ कोही पनि थिएन ।
+\v 5 तर एकजना धर्मगुरुले मलाई भन्‍नुभयो, “अब धेरै नरोऊ ! हेर, एकजना जसलाई यहूदाका कुलको सिंह भनेर भनिन्छ, जो राजा दाऊदको अधिकारी र वंशका थिए उहाँ शैतानमाथि विजयी हुनुभएको छ । परिणामस्वरूप, उहाँ सातवटा चर्मपत्रमा लगाइएको मोहर तोड्न र यो खोल्न योग्यको हुनहुन्छ ।
+\s5
+\v 6 तब मैले सिंहासनको वरिपरी धर्मगुरुहरू र चारवटा जीवित जीवहरूको बीचमा एउटा थुमालाई उभिइरहेको देखे । ऊ जीवित भएतापनि उसमा कसैले उसलाई मारेको जस्तो देखिने दागहरू थिए । उसका सातवटा सिङ्गहरू थिए र उसको सातवटा आँखाहरू छन् ती परमेश्‍वरको सात आत्माहरू हुन् जसलाई परमेश्‍वरले पृथ्वीभरि पठाउनुहुन्छ ।
+\v 7 थुमा आउनुभयो र सिंहासनमा बस्‍नु हुनेको दाहिने हातबाट चर्मपत्रको मुठो लिनुभयो ।
+\s5
+\v 8 जब उहाँले चर्मपत्रको मुठो लिनुभयो, चार जीवित जीवहरू र चौँबीस धर्मगुरूहरू उहाँको अगाडि लम्पसार परे । तिनीहरू हरेकसँग एउटा खैजडी, सुगन्धले भरिएको सुनको कचौरा थियो जसले परमेश्‍वरका मानिसहरूको प्रार्थनाको प्रतिनीधित्व गर्छ ।
+\s5
+\v 9 तब जीवित जीवहरू र धर्मगुरुहरूले एउटा नयाँ गीत गाए, तिनीहरूले यसरी गाए; तपाईं चर्मपत्रको मुठो लिन र यसका मोहरहरू खोल्न योग्यको हुनुहुन्छ । किनकि तपाईं मारिनुभएको थियो, र तपाईंले छुटकारा दिनुहुन्छ । परमेश्‍वरको लागि मानिसहरू हरेक कुल, भाषाका मानिसहरू, जातीय समूहलाई जब तपाईं मर्नुभयो तपाईंको रगतले छुटकारा दिनुभयो ।
+\v 10 तपाईंले तिनीहरूलाई आफ्नो मानिस बनाउनुभएको छ जसमाथि तपाईंले शासन गर्नुहुन्छ र तिनीहरूलाई तपाईंको सेवा गर्ने पुजाहारी बनाउनुभएको छ जसले पृथ्वीमा शासन गर्छन् ।
+\s5
+\v 11 जसै मैले निरन्तर हेरिरहे, सिंहासनको वरिपरी मैले धेरै स्वर्गदूतको आवाज सुने र जीवित जीवहरू र धर्मगुरूहरूको वरिपरी पनि । त्यहाँ लाखौँ मानिसहरूको भीड थियो, एउटा ठूलो भीड जुन कसैले पनि गन्‍न सक्दैनथ्यो ।
+\v 12 तिनीहरूले चर्को आवाजमा गाइरहेका थिए ; थुमा जसलाई तिनीहरूले मारे यो कुरा ठिक छ कि उहाँको शक्तिको, सम्पत्ति, बलको, बुद्धिको र बलको प्रशंसा गर्नुपर्छ । सृष्‍टि गरिएको सबै चिजहरूले उहाँको प्रशंसा र आदर गर्नु असल कुरा (ठिक कुरा ) हो ।
+\s5
+\v 13 र मैले सुने स्वर्ग, पृथ्वी र पृथ्वीमुनि र समुद्रमुनि भएका प्राणीले यसो भनिरहेको “सिंहासनमा विराजमान हुनुहुने र थुमा जसलाई हामीले सदासर्वदा प्रशंसा, आदर र महिमा गर्नैपर्छ । उहाँहरूले सम्पूर्ण शक्तिमा सदासर्वदा राज्य गर्नुभएको होस् ।
+\v 14 चारवटा जीवित प्राणीहरूले भने, “यो त्यस्तै होस्” तब धर्म गुरुहरू जमिनमा लम्पसार पारेर परमेश्‍वर र थुमाको आराधना गरे ।
+\s5
+
+\c 6
+\p
+\v 1 चर्मपत्रको मुठोबाट सातवटा छापहरूमध्ये पहिलो छाप थुमाले खोलेको मैले देखेँ । त्यसपछि ती चारवटा जीवित प्राणीहरूमध्ये एउटाले ठूलो गर्जनका साथ यसरी भन्यो, “आओ ।”
+\v 2 र एउटा सेतो घोडा देखा पर्‍यो । त्यसमाथि कोही चढीरहेको थियो र ऊसँग धनुष र काँडहरू थियो । मानिसहरूलाई जित्‍ने राजा उहाँ नै हुनुहुन्छ भनी देखाउन परमेश्‍वरले उसलाई एउटा मुकुट दिनुभयो ।
+\s5
+\v 3 त्यसपछि थुमा जस्तो देखिने एकजनाले दोस्रो छाप खोल्यो र दोस्रो जीवित प्राणीले “आओ” भनेको सुने ।
+\v 4 अबदेखि उसो मानिसहरू शान्तिमा जिउन नपाओस् बरु यसको सट्टामा एउटाले अर्कोलाई मारुन् भन्‍नको लागि परमेश्‍वरले उसलाई शक्ति दिनुभएको थियो । यस उद्देश्यको लागि उसले ठूलो तरवार बोकेका थिए ।
+\s5
+\v 5 त्यसपछि थुमाले तेस्रो छाप खोल्यो, र मैले तेस्रो जीवित प्राणीले “आओ” भनेको सुने । यो समयमा मैले एउटा कालो घोडा प्रकट भएको देखेँ । त्यसमाथि कोही चढिरहेको थियो र ऊसँग एक जोडी तराजु उसको हातमा थियो ।
+\v 6 त्यसपछि मैले ती चारवटै जीवित प्राणीहरूबाट आइरहेको जस्तो एउटा आवाज सुनेँ । यो आवाजले त्यो घोडामाथि भएको मानिसलाई भन्यो कि एक लिटर गहुँको मूल्य यतिसम्म होस् कि त्यसलाई किन्‍नको लागि एकजना मानिसले पुरै दिनभरी काम गर्न परोस् । र यस्तो पनि बनाओ कि तीन लिटर गहुँ पनि त्यही मूल्यमा बेच्‍न सकून् । तर जैतुनको तेल र दाख रसलाई चाहिँ नघटाओ ।
+\s5
+\v 7 त्यसपछि थुमाले चौथो छाप खोल्नुभयो, र चौथो जीवित प्राणीले “आओ” भनेको सुने ।
+\v 8 यो समयमा मैले एउटा फुङ्ग रङ्ग उडेको पहेँलो घोडा प्रकट भएको देखेँ । कोही-कोही यसमाथि चढीरहेका थिए । उसको नाम “जो मानिसहरू म नै कारण हुनेछ” भनिएको थियो । कोही कोही उसको पछि लागेरहेको थियो । यो व्यक्तिको नाम चाहिँ “मरेका मानिसहरू जाने ठाउँ” थियो । परमेश्‍वरले ती दुई व्यक्तिहरूलाई पृथ्वीमा भएका सबै मानिसहरूको एक चौथाई भाग मार्ने शक्ति दिनुभयो । तिनीहरूले मानिसहरूलाई हातहतियार वा अनिकाल बिमारी वा जङ्गली जनावरहरूबाट मार्न सक्छन् ।
+\s5
+\v 9 त्यसपछि थुमाले पाँचौ छाप खोल्नुभयो र परमेश्‍वरको सन्देशलाई विश्‍वास गरेका र यसको सत्यताको बारेमा मानिसहरूलाई सुनाएको कारण अरू मानिसहरूले मारेका परमेश्‍वरको दासहरूको आत्माहरूलाई स्वर्गमा वेदीको मुनिपट्टिमैले देखेँ ।
+\v 10 तिनीहरूले परमेश्‍वरलाई ठूलो स्वरले सोध्यो, “सार्वभौमसम्पन्‍न प्रभु, तपाईं पवित्र र सत्य हुनुहुन्छ । हामीलाई मर्ने पृथ्वीमा रहेका मानिसहरूलाई कहिलेसम्ममा तपाईंको अगाडि दोषी र दण्डित गर्नुहुन्छ ?
+\v 11 त्यसपछि परमेश्‍वरले हरेकलाई एउटा लामो, सेतो पोशाक दिनुभएर अझ केही समयसम्म आराम गर्न र धैर्य गर्न तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो । तिनीहरूसँग परमेश्‍वरलाई सेवा गर्ने सबै विश्‍वासीहरूलाई दुष्‍ट मानिसहरूले नमारून्जेलसम्म धैर्य बस्‍नुपर्छ । यी विश्‍वासीहरू ती मानिसहरू थिए जसलाई परमेश्‍वरले यी अरू विश्‍वासीहरू मरेका जस्तै गरी मरेका चाहनु हुन्थ्यो ।
+\s5
+\v 12 त्यसपछि मैले थुमाले छैटौं छाप खोलेको देखेँ, र पृथ्वी भयानक प्रकारले हल्लियो । घाम कालो ऊनले बनेको लुगा जत्तिकै कालो भयो । र चन्द्रमाको पुरै भाग रगत जस्तै रातो भयो ।
+\v 13 जब ठूलो बतासले नेभाराको रूखहरू हल्लाउँदा नछिपिएका नेभाराहरू झर्छन्, त्यस्तै गरी आकाशबाट ठूलो संख्यामा ताराहरू खसे ।
+\v 14 पुरानो चर्मपत्रको मुठोलाई दुई भागमा अलग गर्दा दुवै भाग बन्द भएको जस्तै गरेर आकाश दुई भाग भएर खुल्यो र पुस्तकको मुठा झैँ बेह्रिएर माथि गयो । हरेक पहाड र टापुहरू यसको आफ्नो स्थानहरूबाट हल्लाईयो ।
+\s5
+\v 15 परिणामस्वरूप पृथ्वीमाथि भएका सबै मानिसहरू, राजाहरू, माथिल्लो तहका मानिसहरू, सेनापतिहरू, धनी मानिसहरू, शक्तिशाली मानिसहरू, यी बाहेक अरूहरू, दासहरू र स्वतन्‍त्र भएकाहरू सबैजना ओडारहरू र पहाडक बीचमा भएका चट्टानहरूमा लुके ।
+\v 16 तिनीहरूले पहाडहरू र चट्टानहरूलाई कराएर भने, “हामीमाथि खस र हामीलाई लुकाओ ताकि जो सिंहासनमा बस्‍नुभएको छ, उहाँले हामीलाई देख्‍न नसकून् र थुमाले हामीलाई दण्ड दिन नसकून् ।
+\v 17 यो चाहिँ भयानक दिन हुनेछ जसमा तिनीहरूले हामीलाई दण्ड दिनेछ । त्यस दिनमा कोही पनि बाँच्‍न सक्‍नेछैनन् ।
+\s5
+
+\c 7
+\p
+\v 1 यसपछि चारवटा स्वर्गदूतहरू पृथ्वीमा उभिएको मैले देखेँ । एउटा चाहिँ उत्तरतर्फ उभिएका थिए, एउटा चाहिँ पूर्व पट्टि, एउटा चाहिँ दक्षिणपट्टि र अर्को चाहिँ पश्‍चिमपट्टि उभिएका थिए । तिनीहरूसँग आँधी बेहरी थियो, जसले पृथ्वीमा भएका, समुद्रमा भएका अथवा यहाँसम्म कि कुनै पनि रूख समेत भएका वस्तुहरू नाश गर्दथे ।
+\v 2 त्यसपछि एउटा अर्को स्वर्गदूत पूर्वबाट आयो उसले परमेश्‍वरको मोहर बोकेको थियो । यस मोहरमा सम्पूर्ण शक्ति छ जुन मोहरको छापद्वारा उहाँका मानिसहरूलाई सुरक्षित गर्दछ । यस स्वर्गदूतले ठूलो आवाजमा ती चारवटा स्वर्गदूतलाई बोलाए, जसलाई परमेश्‍वरले पृथ्वी र समुद्रलाई नाश गर्न भन्‍नुभएको थियो ।
+\v 3 त्यस स्वर्ग्दूतले तिनीहरूलाई भन्यो, “पृथ्वी अथवा समुद्र अथवा रूखहरूलाई नोक्सानी नपुर्‍याउ, जबसम्म हामी हाम्रा परमेश्‍वरका सेवकहरूको निधारमा छाप लगाउँदैनौ ।”
+\s5
+\v 4 त्यसपछि त्यो स्वर्गदूत र त्यसका सहकर्मी स्वर्गदूतहरूले परमेश्‍वरका सबै सेवकहरूलाई छाप लगाए । ती मानिसहरूको संख्या मैले सुने, जसलाई मोहर, छाप लगाइएको थियो । त्यो संख्या चाहिँ १४४, ००० थियो । ती मानिसहरू इस्राएली कुलबाट थिए ।
+\v 5 ती स्वर्गदूतहरूले बाह्र हजार मानिसहरूलाई यहूदाको कुलबाट, बाह्र हजार मानिसहरू रूबेनका कुलबाट, बाह्र हजार मानिसहरू गादका कुलबाट,
+\v 6 बाह्र हजार मानिसहरू आशेरका कुलबाट, बाह्र हजार मानिसहरू नप्‍तालीका कुलबाट, बाह्र हजार मानिसहरू मनस्सेका कुलबाट,
+\s5
+\v 7 बाह्र हजार मानिसहरू सिमियोनका कुलबाट, बाह्र हजार मानिसहरू लेवीका कुलबाट, बाह्र हजार मानिसहरू इस्साखरका कुलबाट,
+\v 8 बाह्र हजार मानिसहरू जबुलुनक कुलबाट, बाह्र हजार मानिसहरू योसेफका कुलबाट र बाह्र हजार मानिसहरू बेन्यामिनका कुलबाट छाप लगाए ।
+\s5
+\v 9 यी सबै कुरा भइसकेपछि, मैले एउटा ठूलो भीड देखेँ । त्यहाँ धेरै मानिसहरू थिए जसलाई कसैले पनि गणना गर्न सक्दैनथ्यो । तिनीहरू प्रत्येक जातिबाट, प्रत्येक कुलबाट, प्रत्येक समुदायबाट र प्रत्येक भाषा बोल्ने बाट थिए । तिनीहरू सिंहासन र थुमाको अगाडि उभिएका थिए । तिनीहरूले सेतो कपडा लगाएका र खजुरका हाँगाहरू हातमा समाएर हल्लाउँदै आनन्द मनाइरहेका थिए ।
+\v 10 तिनीहरू चर्को स्वरमा कराए, “हाम्रो परमेश्‍वर, जो सिंहासनमा विराजमान हुनुहुन्छ, र थुमाद्वारा हामीलाई शैतानको शक्तिबाट छुटकारा दिनुभयो ।”
+\s5
+\v 11 सबै स्वर्गदूतहरू सिंहासनको वरिपरी, धर्मगुरुहरूको वरिपरी र चारवटा जीवित प्राणीहरूको वरिपरी उभिरहेका थिए । तिनीहरू सबै सिंहासनको अगाडि घोप्‍टो पारेर परमेश्‍वरको आराधना गरे ।
+\v 12 तिनीहरूले भने, “हो यस्तै हो ! हामी तपाईंलाई प्रशंसा, धन्यवाद र आदर गर्छौँ, हाम्रो परमेश्‍वरलाई सदासर्वदा ! हामी यो स्वीकार गर्दछौँ कि तपाईं सम्पूर्णरूपमा बुद्धिमानी, शक्तिशाली हुनुहुन्छ, जो सबै कुरा गर्न सदासर्वदा गर्न योग्यको हुनुहुन्छ यस्तै होस् ।”
+\s5
+\v 13 अनि एकजना धर्मगुरुले मलाई सोध्‍नुभयो, "यी मानिसहरूले जो सेतो कपडा लगाएका छन् को हुन्, र कहाँबाट आएका हुन् ?”
+\v 14 महाशय ! मलाई थाहा छैन भनेर मैले जवाफ दिएँ । निश्‍चय नै तपाईंलाई थाहा छ तिनीहरू को हुन् !” उहाँले मलाई भन्‍नुभयो, “यिनीहरू ती मानिसहरू जो चाहिँ अरूहरूका कारणले असाध्यै दु:खमा परे । थुमा यिनीहरूका निम्ति मर्नुभयो, र परमेश्‍वरले तिनीहरूको पापहरूलाई क्षमा गरिदिनुभएको छ । यो यस्तो हो यदि तिनीहरूले आफ्ना कपडा उहाँको रगतमा धोएका छन् र सफा गरेका छन् ।
+\s5
+\v 15 यसै कारणले, तिनीहरू परमेश्‍वरको सिंहासनअघि छन्, र उहाँको भवनमा तिनीहरूले दिन र रात उहाँको आराधना गरे । परमेश्‍वर, जो सिंहासनमा बस्‍नुभएको छ, तिनीहरूको सुरक्षा गर्नुहुन्छ ।
+\v 16 फलस्वरूप, तिनीहरू अब उप्रान्त भोकाउने छैनन् । तिनीहरू फेरि कहिल्यै तिर्खाउने छैनन् । सूर्यले फेरि कहिल्यै हिर्काउने छैन न त प्रकाशको तापले नोक्सानी पुर्‍याउनेछ ।
+\v 17 किनकि थुमा जो सिंहासनमा हुनहुन्छ, उहाँले तिनीहरूको हेरचाह गर्नुहुन्छ, जसरी गोठालोले आफ्ना भेडाहरूको हेरचाह गर्छन् । उहाँले अनन्त जीवनको मार्गमा डोर्‍याउनुहुन्छ, जसरी गोठालोले आफ्ना भेडाहरूलाई मूलको पानीसम्म डोर्‍याउँछन् । परमेश्‍वरको कारणले अब तिनीहरू दु:खमा पर्नेछैनन् । जसै उहाँले तिनीहरूको आँशु आँखाबाट पुछिदिनुहुन्छ ।”
+\s5
+
+\c 8
+\p
+\v 1 त्यसपछि थुमाले सातौँ मोहर खोल्यो, र त्यहाँ स्वर्गमा केही समय अवधिको लागि कुनै आवाज थिएन ।
+\v 2 मैले सात स्वर्गदूतहरू देखेँ जो चाहिँ परमेश्‍वरको अघि उभिएका थिए । उहाँले प्रत्येकलाई एक एकवटा तुरही दिनुभयो ।
+\s5
+\v 3 अर्को स्वर्गदूत आए र वेदीमा उभिए । ऊसँग बलिरहेको धूपको सुनको कचौरा थियो । परमेश्‍वरले त्यस स्वर्गदूतलाई धेरै मात्रामा धूप दिनुभयो र यो अर्पण गर्न सकोस् प्रार्थनाका साथमा सबै परमेश्‍वरका मानिसहरूका लागि, सुनको वेदीमा परमेश्‍वरको सिंहासनको अगाडि ।
+\v 4 स्वर्गदूतको हातमा रहेको धूपको कचौराबाट, धूपको धुवाँ र परमेश्‍वरका मानिसहरूको प्रार्थनासँगै परमेश्‍वर समक्ष पुग्यो ।
+\v 5 अनि स्वर्गदूतले सुनको कचौरा लियो र वेदीमा जलेको खरानीले कचौरलाई भर्‍यो । उसले त्यो पृथ्वीमा फाल्यो । एक्कासी चर्को आवाज गडगडाहट, बिजुली चम्कँदै र पृथ्वी हल्लियो ।
+\s5
+\v 6 त्यसपछि सात स्वर्गदूतहरू, जो प्रत्येकसँग तुरही थियो, तुरही फुक्‍नको निम्ति तयार थिए ।
+\v 7 पहिलो स्वर्गदूतले तुरही फुक्यो र असिना र आगो मिसिएको रगत पृथ्वीमा खन्याइयो । फलस्वरूप पृथ्वीमा रहेका सबै वस्तु जले । एक तिहाइ रूख जले, र एक तिहाइ हरियो घाँस जले ।
+\s5
+\v 8 अनि दोस्रो स्वर्गदूतले तुरही फुक्यो, र ठूलो पहाड जल्दै समुद्रमा खसे जस्तो थियो । फलस्वरूप एक तिहाइ समुद्र रगत झैँ रातो भयो ।
+\v 9 एक तिहाइ समुद्रका जीव जन्तुहरू मरे, एक तिहाइ समुद्रका पानी जहाजहरू ध्वस्त भए ।
+\s5
+\v 10 अनि तेस्रो स्वर्गदूतले तुरही फुक्यो, ठूलो तारा ज्योति झैँ बल्दै आकाशबाट एक तिहाइ नदीहरूमा र एक तिहाइ पानीको मूलहरूमा खसे ।
+\v 11 त्यस ताराको नाम तीतोपना हो । फलस्वरूप एक तिहाइ नदीहरूका र मूलहरूको पानी तीतो भयो । धेरै मानिसहरू पानी पिएका कारणले मरे किनभने यो तीतो भएको थियो ।
+\s5
+\v 12 अनि चौथो स्वर्गदूतले तुरही फुक्यो, र परमेश्‍वरले सूर्य, चन्द्रमा र ताराहरूलाई हिर्काउनुभयो र तिनीहरूले आफ्नो ज्योति एक तिहाइ समयको लागि गुमाए । सूर्य एक तिहाइ दिनमा उज्यालो दिदैन, र चन्द्रमा र ताराहरूले एक तिहाइको रातमा चम्कदैनन् ।
+\s5
+\v 13 जसै म हेरिरहेका थिए, एउटा स्वर्गदूत उच्च आकाशमा ठूलो स्वरमा उडिरहेको सुने, “डरलाग्दो चिज हुनेछ मानिसहरूलाई जो चाहिँ पृथ्वीमा बस्दछन् जब बाँकी रहेको तीनवटा स्वर्गदूतहरूले आफ्ना तुरही फुक्छन् ! तिनीहरू तुरही फुक्‍नका लागि तयार छन् ।”
+\s5
+
+\c 9
+\p
+\v 1 त्यसपछि पाँचौ स्वर्गदूतले आफ्नो तुरही फुक्यो र मैले स्वर्गबाट पृथ्वीतिर खसेको एउटा तारालाई देखेँ । परमेश्‍वरले त्यस तारालाई कहिँ कहिल्यै आँट नहुने विशाल अतलकुण्डको चाबी दिनुभयो ।
+\v 2 जब उसले त्यो आँट नहुने अतलकुण्ड खोल्यो तब विशाल आगोको भट्टीबाट आएको धुवाँ जस्तो गरी त्यस अतलकुण्ड बाट धुवाँ निस्कियो । त्यो धुवाँले कुनै पनि मानिसलाई घामको प्रकाश र आकाश देख्‍नबाट रोक्यो ।
+\s5
+\v 3 त्यस धुवाँबाट सलहहरू पृथ्वीतिर आयो । परमेश्‍वरले ती सलहहरूलाई बिच्छीहरूले मानिसहरूलाई डस्‍ने शक्ति जस्तै शक्ति दिनुभयो ।
+\v 4 परमेश्‍वरले ती सलहहरूलाई पृथ्वीका घाँसहरू र कुनै पनि विरूवाहरू वा रूखहरूलाई हानी गर्नु हुँदैन भनी भन्‍नुभयो । परमेश्‍वरले “ज-जसको निधारमा तिनीहरू परमेश्‍वरको हो भनी देखाइएको चिन्ह हुँदैन” त्यस्ता मानिसहरूलाई मात्र हानी गर्नु भनी भन्‍नुभयो ।
+\s5
+\v 5 परमेश्‍वरले ती मानिसहरूलाई मर्नाक्को लागि सलहहरूलाई अनुमति दिनुभएन बरू यसको सट्टामा ती सलहहरूले पाँच महिनासम्म मानिसहरूली सताइरहे ।
+\v 6 सलहहरूले ती मानिसहरूलाई यस्तो दु:ख दिइरहेको समयमा पिडा चाहिँ यति साह्रो हुनेछ कि मानिसहरूले मर्नको लागि उपायहरू खोज्‍ने छन् तर तिनीहरूले कुनै पनि उपायहरू पाउने छैनन् ।
+\s5
+\v 7 ती सलहहरू युद्धको लागि तयार भएका घोडाहरू जस्ता थिए । तिनीहरूको शिरमाथि सुनको मुकुटहरू थिए । तिनीहरूका अनुहार मानिसहरूको अनुहार जस्तो थियो ।
+\v 8 तिनीहरूसँग स्‍त्रीहरूको जस्तो लामो कपाल थियो । तिनीहरूको दाँतहरू सिंहको जस्तो बलियो थियो ।
+\v 9 तिनीहरूले फलामले बनाएका छातीपाताहरू लगएका थिए । जब तिनीहरू उडिरहेका थिए, तिनीहरूको पखेटाहरूले युद्धको लागि हतार रथहरू तान्दै गइरहेका धेरै घोडाहरूको गर्जनको जस्तो आवाज निकाले ।
+\s5
+\v 10 तिनीहरूको पुच्छरहरू बिच्छीको जस्तो थियो । ती पुच्छरहरूबाट तिनीहरूले मानिसहरूलाई डस्थे । तिनीहरूको पुच्छरहरूमा त्यो पाँच महिनासम्म मानिसहरूलाई हानी गर्ने शक्ति थियो ।
+\v 11 तिनीहरूमाथि शासन गर्ने त्यो राजा पातालको दूत थियो । जसको नाम हिब्रू भाषामा अबाड्डोन हो र ग्रीक भाषामा चाहिँ अपोल्लियोन हुन्छ । यी दुवै नामको अर्थ “विनाशक” हुन्छ ।
+\v 12 त्यो पहिलो भयानक घटनाको अन्त भयो । तर होसियारी होओ कि दुइवटा अझ भयानक घटनाहरू अझ आउन बाँकी छ ।
+\s5
+\v 13 त्यसपछि छैटौं दूतले उसको तुरही फुक्यो । र मैले सुनको वेदीको चारै कुनाहरूबाट एउटा आवाज सुने, जुन परमेश्‍वरको उपस्थितिमा छ ।
+\v 14 त्यो आवाजले तुरही भएको छैटौं दूतलाई भन्दै थियो, “मैले विशाल युप्रेटस नदीमा बन्धक बनाएर राखेको चारवटा दूतहरूलाई छोडिदेओ ।”
+\v 15 तब ती चारवटा दूतहरू स्वतन्‍त्र भए जोहरूले ठिक त्यही घण्टा, त्यही दिन, त्यही महिना र त्यही वर्षको लागि पर्खिरहेका थिए । तिनीहरूलाई स्वतन्‍त्र गराइयो ताकि तिनीहरूले एकतिहाइ मानिसहरूलाई मार्नको लागि तिनीहरूका सेनाहरूलाई सक्षम बनाउन सकून् ।
+\s5
+\v 16 घोडामा स्वर ती सेनाहरूको संख्या २० करोड थियो । त्यहाँ कति जना थियो भनेर कसैले भनेको मैले सुने ।
+\v 17 मैले दर्शनमा घोडामा स्वर सेनाहरू र घोडाहरू (उस्ता-उस्तै) देखेँ । ती सेनाहरूले आगो जस्तो रातो, धुवाँ जस्तो मधुरो कालो निलो र गन्धक जस्तो पहेँलो रङ्ग भएको छातीपाताहरू लगाएका थिए । ती घोडाहरूको टाउको सिंहहरूका जस्ता थिए । तिनीहरूको मुखबाट आगो र बलिरहेको गन्धकको धुवाँ निस्किरहेको थियो ।
+\s5
+\v 18 घोडाहरूको मुखबाट निस्केक ती तीन चिजहरू -आगो, धुवाँ र बलिरहेको गन्धक्ले तीन भागको एक भाग मानिसहरूलाई मारे ।
+\v 19 घोदाहरूक्को शक्ति तिनीहरूको मुखमा र तिनीहरूको पुच्छरहरूमा थिए । तिनीहरूको पुच्छरहरूमा सर्पहरू जस्तो टाउकाहरू थिए जसद्वारा तिनीहरूले मानिसहरूलेई हानी गर्‍यो ।
+\s5
+\v 20 थोकहरूबाट तर बाँकी मानिसहरू जोहरू आगो र धुवाँ र बलिरहेको गन्धकको महामारीद्वारा मारिएको थिएन; तिनीहरूले गरिरहेको पापपूर्ण थिकहरूबाट फर्किएनन् । तिनीहरूले तिनीहरू आफैले सुन, चाँदी, पित्तल, चट्टान र काठहरूबाट बनाएका भूत आत्मा वा मूर्तिहरूलाई पुज्‍न रोकेनन् । यद्यपि ती मूर्तिहरू जसले देख्‍न वा सुन्‍न वा हिँडडुल गर्न सक्दैनथे; र पनि मानिसहरूले तिनीहरूलाई पुज्‍न छोडेनन् ।
+\v 21 तिनीहरूले मानिसहरूको हत्या गर्ने वा तन्‍त्रमन्‍त्रको अभ्यास गर्न वा अनैतिक यौन क्रियाकलाप वा चोरी गर्न छोडेनन् ।
+\s5
+
+\c 10
+\p
+\v 1 तब मैले दर्शनमा अर्को शक्तिशाली स्वर्गदूत स्वर्गबाट आएको देखेँ । उसलाई बादलले घेरिएको थियो । उहाँको शिरमाथि इन्द्रेणी थियो । उहाँको अनुहार सूर्य जस्तै चम्केको थियो । उहाँको खुट्टाहरू आगोको मुस्लो जस्तो देखिन्थे ।
+\v 2 उहाँको हातमा एउटा सानो चर्मपत्रको थियो । उहाँले आफ्नो दाहिने खुट्टा समुद्रमाथि र उहाँको देब्रे खुट्टा जमिनमाथि राख्‍नुभएको थियो ।
+\s5
+\v 3 उहाँ एउटा ठूलो स्वरमा कराउनुभयो, उहाँको स्वर एउटा सिंहको गर्जन जस्तो थियो । जब उहाँ कराउनुभयो , त्यो सातचोटी गर्जियो । अनि गर्जन शब्दहरू जुन मैले बुझ्‍न सकें ।
+\v 4 मैले सुनेका शब्दहरू लेख्‍नै लागेका थिए तर स्वर्गबाट एउटा आवाजले भन्यो, "गोप्यमाराख जो गर्जनमा भनिएको थियो, त्यो नलेख ।
+\s5
+\v 5 अनि स्वर्गदूत जसलाई मैले देखेँ , उहाँ समुद्रमाथि उभिनु भएको थियो अनि उहाँको दाहिने हातपट्टि जमिन उठेर स्वर्गसम्मै पुग्यो ।
+\v 6 अनि उहाँले सदासर्वदा जीवित हुनुहुनेलाई सोध्‍नुभयो, जसले स्वर्ग अनि त्यसमा भएका सबैथोक सृजनुभयो, जसले पृथ्वी अनि त्यसमा भएका सबै थोक सृजनु भयो अनि जसले समुद्र र त्यसमा भएका सबै थोक सृजनु भयो, उहाँले जे भन्‍नुभएको थियो त्यो सत्य हो । परमेश्‍वरले जे योजना गर्नुभएको छ सो गर्नलाई उहाँ ढिलो गर्नुहुनेछैन स्वर्गदूतले भने ।
+\v 7 उहाँले भन्‍नुभयो, जब समय आउँछ अनि सातौँ स्वर्गदूतले आफ्नो तुरही फुक्छ अनि परमेश्‍वरको गुप्‍ताको योजना सकिनेछ , जसरी उहाँले आफ्ना दास अगमवक्ताहरूद्वारा बोल्नुभएको थियो ।
+\s5
+\v 8 जसलाई मैले स्वर्गबाट बोल्नुभएको सुने, उहाँ फेरि मसँग बोल्नुभयो, “जाओ र समुद्र र जमिनमाथि उभिनुहुने स्वर्गदूतको हातबाट खोलिएको चर्मपत्रको मुठा लेओ ।”
+\v 9 त्यसैले म स्वर्गदूतकहाँ गएँ र सानो चर्मपत्रको मुठो मलाई दिनुहोस् भनेर मागे । उहाँले भन्‍नुभयो, “यो लेओ र खाओ । यसको स्वाद तिम्रो मुखमा मह जस्तो मिठो स्वाद हुनेछ तर यसले तिम्रो पेटलाई तीतो बनाउनेछ ।
+\s5
+\v 10 मैले स्वर्गदूतको हातबाट सानो चर्मपत्रको मुठो लिएर खाएँ । मेरो मुखमा यसको स्वाद मह झैँ मिठो थियो, तर यसले मेरो पेटलाई तीतो बनायो ।
+\v 11 जो स्वर्गबाट बोल्नुहुनेले मलाई भन्‍नुभयो, “तिमी फेरि परमेश्‍वरको वचन धेरै धेरै राष्‍ट्रहरू, मानिसको समूहहरू, धेरै भाषा बोल्नेहरू धेरै राजाहरूलाई भन्‍नैपर्छ ।
+\s5
+
+\c 11
+\p
+\v 1 त्यसपछि स्वर्गदूतले एउटा डन्डी जस्तो नाप्‍ने टाँगी दिनुभयो । परमेश्‍वरले मलाई भन्‍नुभयो, “गएर मन्दिर र वेदीको नाप लेऊ अनि त्यहाँ आराधना गर्ने मानिसहरूको गन्ती गर ।
+\v 2 तर मन्दिर बाहिरको सभाकक्षाको नाप नलेओ, किनभने त्यो मैले गैर-यहूदीहरूको समूहहरूलाई दिएको छु । यसको नतिजा चाहिँ तिनीहरूले यरूशलेमलाई बयालीस महिनासम्म आफ्नो खुट्टामुनि कुल्च्‍नेछन् ।
+\s5
+\v 3 म दुईजना गवाहीहरूलाई पठाउनेछु तिनीहरूले विद्रोहको घोषणा गर्नेछन् जुन १२६० दिन म तिनीहरूसँग विद्रोह गर्नेछु, मानिसहरूको पापको कारण दुखित हुनेछन् जोहरू बाख्राको रौँबाट बनेको अनियन्‍त्रित वस्‍त्रहरू पहिरिएर पाप गरे ।
+\v 4 तिनीहरूको गवाहीको प्रतिनीधित्व दुइवटा जैतुनको रूख र दुइवटा सामदानले गर्दछ, जोहरू परमप्रभुको उपस्थितिमा हुन्छन्, जसले पृथ्वीमा राज्य गर्नुहुन्छ ।
+\v 5 यदि कसैले ती गवाहीहरूलाई हानी गर्ने कोसिस गर्छ भने, गवाहीहरूको मुखबाट आगो निस्केर तिनीहरूलाई नष्‍ट गर्नेछ । यदि मानिसहरूले ती दुइ गवाहीहरूलाई हानी गर्न चाहन्छ भने अवश्य त्यसै गरी मारिनेछ ।
+\s5
+\v 6 ती गवाहीहरूसँगआकाशमा धिक्‍कार हुनेछ, तिनीहरूले परमेश्‍वरको विद्रोहको बारेमा घोषणा गर्ने समयमा वर्षा रोक्‍न आज्ञा गर्न सक्छन् । तिनीहरूसँग सबैतिर पानीलाई रगत बनाउन सक्‍ने अधिकार छ । तिनीहरूले यो प्राय: चाहेको समयमा गर्न सक्‍छन् ।
+\v 7 जब तिनीहरूले परमेश्‍वरको वचन घोषणा गरी सक्छन् अनि पातालबाट घृणित जनावर निस्की आउनेछ र आक्रमण गर्नेछ र विजयी हुनेछ अनि तिनीहरूलाई मार्नेछ ।
+\s5
+\v 8 ती दुइ गवाहीहरूको मृत शरीर महान सहरको सडकमा राखिनेछ, जहाँ तिनीहरूको प्रभुलाई क्रूसमा चढाएको थियो । जुन सहरलाई सांकेतिक रूपमा सदोम वा मिश्र भनिन्छ । किनभने यहाँका मानिसहरू सदोम र मिश्रमा बस्‍ने मानिसहरू जस्तै साह्रै खराब थिए ।
+\v 9 व्यक्तिगत रूपमा धेरै मानिसका समूहहरू, जातिहरू, भाषा समूहहरू र राज्यहरूले तिनीहरूको मृत शरीरलाई तीन दिन र आधा दिनसम्म हेरे । तर तिनीहरू कसैलाई तिनीहरूको लास पुर्ने अनुमति दिइएन ।
+\s5
+\v 10 जब पृथ्वीमा भयङ्कर जीवित मानिसहरूले ती गवाहीहरूको मृत्यु भएको देखे, तिनीहरू रमाए र खुशीयाली मनाए । तिनीहरू एक आपसमा उपहारहरू पठाए, किनभने ती दुइ अगमवक्‍ताहरूले विपत्तिहरू पठाएर तिनीहरूलाई कष्‍ट दिएका थिए ।
+\v 11 तर तीन दिन आधा दिनपछि परमेश्‍वरले सास फुकेर फेरि जीवित पार्नुहुनेछ । जब तिनीहरू खडा हुनेछन् अनि ती देख्‍ने मानिसहरू आतंकित हुनेछन् ।
+\v 12 ती दुइ गवाहीहरूले स्वर्गबाट ठूलो आवाज सुन्‍नेछन्, “यहाँ माथि आओ !” त्यसपछि तिनीहरू एउटा बादलमा स्वर्गमाथि जानेछन्, तिनीहरूको शत्रुहरूले माथि गएको देखिनेछन् ।
+\s5
+\v 13 त्यसै समयमा त्यहाँ महाभूकम्प हुनेछ, जसको नतिजा चाहिँ सहरको दशौँ भाग घरहरू भत्कनेछन् अनि सात हजार मानिसहरू मर्नेछन् । बाँकी रहेका मानिसहरू भयभित हुनुहुनेछन् अनि उनीहरूले जान्‍नेछन् कि परमेश्‍वर जो स्वर्गमा राज गर्नुहुन्छ उहाँ सर्वोच्च हुनुहुन्छ ।
+\v 14 त्यो चाहिँ दोस्रो भयानक विपती हुनेछ, होसियारी रहो ! अब तेस्रो भयानक विपत्ति चाँडै हुन् आउनेछ ।
+\s5
+\v 15 त्यसपछि सातौँ स्वर्गदूतले आफ्नो तुरही फुक्यो । स्वर्गमा ठूलो आवाज गुन्जियो, “हाम्रो प्रभु परमेश्‍वर अनि ख्रीष्‍ट जसलाई उहाँले नियुक्त गर्नुभयो अब उहाँले संसारको सबै मानिसहरूलाई शासन गर्नुहुन्छ, अनि तिनीहरूलाई सदासर्वदा शासन गर्नुहुनेछ ।”
+\s5
+\v 16 परमेश्‍वरको उपस्थितिमा आफ्नो सिंहासनमा बसेका चौबीस धर्मगुरुहरू लमपसार परेर उहाँको आराधना गरे ।
+\v 17 तिनीहरूले भने, “परमप्रभु परमेश्‍वर, तपाईं सर्वशक्तिमान हुनुहुन्छ ! तपाईं मात्र अहिले अस्तित्वमा हुनुहुन्छ । तपाईं जो सधैँ अस्तित्वमा हुनुहुन्छ ! हामी धन्यवाद दिन्छौँ, तपाईंले आफ्नो शक्तिले पराजित गराउनु भएकोमा जोहरूले तपाईंको विरुद्धमा विद्रोह गरे, अनि अब तपाईंले संसारको सबै मानिसहरूमाथि शासन गर्नुहुन्छ ।
+\s5
+\v 18 राष्‍ट्रका अविश्‍वासी मानिसहरू क्रोधले तपाईंसँग रिसाउँछन् त्यसको नतिजा चाहिँ तपाईं तिनीहरूप्रति अति क्रोधित हुनुहुन्छ । तपाईंले निश्‍चय गर्नुभयो कि सबै मरेका मानिसहरूको न्याय गर्ने ठिक समय यही हो । तपाईंले यो पनि निश्‍चय गर्नुभएको छ कि तपाईंको दासहरूलाई इनाम दिने ठिक समय यही हो, दुवै अगमवक्ताहरू र अरू मानिसहरू जोहरूले तपाईंलाई आदर गर्छन्, तिनीहरू पृथ्वीमा महत्त्वपूर्ण थिए वा थिएनन् । ती सबैलाई इनाम दिने यो तपाईंको समय हो । तपाईंले यो पनि निश्‍चय गर्नुभएको छ, ती मानिसहरूलाई नाश गर्न, जोहरूले पृथ्वीमा अरूहरूलाई नाश गरिरहेका छन् ।”
+\s5
+\v 19 तब परमेश्‍वरले स्वर्गमा उहाँको मन्दिरलाई खोल्नुभयो, अनि मैले अति पवित्र छाती देखेँ । बिजुली चम्किरहेको अनि मेघ गर्जिरहेको र चट्याङ्गको आवाज आइरहेको थियो । पृथ्वी हल्लिरहेको थियो, आकाशबाट ठूलो असिना झर्‍यो ।
+\s5
+
+\c 12
+\p
+\v 1 तब आकाशमा अति महत्त्वपूर्ण केही कुरा देखियो । यो एउटी स्‍त्री थिई, जसको पोशाक चाहिँ सूर्य थियो । तिनको पैतालामुनि चन्द्रमा थियो । तिनको शिरमा बाह्रवटा ताराहरूले उनेको विजयको माला थियो ।
+\v 2 तिनले एउटा बच्चा जन्माउने बेला तिनी चर्को स्वरमा चिच्याई किनकि तिनी पिँडामा कष्‍ट भोगिरहेकी थिई ।
+\s5
+\v 3 अनि आकाशमा केही अरू अति अनौठो कुरा देखियो । त्यो एक ठूलो रातो अजिङ्गर थियो । त्यसको सातवटा टाउकाहरू र दशवटा सिङ्गहरू थिए । त्यसको प्रत्येक टाउकाहरूमा राजकीय मुकुट थियो ।
+\v 4 त्यो अजिङ्गररको पुच्छरले आकाशबाट ताराहरूको तीन भागलाई खिच्यो र तिनीहरूलाई पृथ्वीतिर फालिदियो । अजिङ्गर बच्चा जन्माउन लागेकी स्‍त्रीको सामुन्‍ने खडा भयो ताकि स्‍त्रीले बच्चा जन्माउने बित्तिकै उसले खान सकून् ।
+\s5
+\v 5 तब तिनले एउटा छोरा जन्माई जसलाई सबै जातिका समूहलाई फलामको दण्डद्वारा शासन गर्न नियुक्ति गरियो । परमेश्‍वरले तिनको बच्चालाई तिनीबाट खोस्‍नुभयो र आफ्नो सिंहासन तिर लानुभयो ।
+\v 6 तर स्‍त्री मरूभूमीतिर भागेर गई । तिनले त्यहाँ एउटा ठाउँ पाई जुन ठाउँ १२६० दिनसम्म तिनको हेरचाह गर्नका लागि परमेश्‍वरले तिनको निम्ति तयार पार्नुभएको थियो ।
+\s5
+\v 7 तब स्वर्गमा एउटा युद्ध चलेको थियो । उहाँले आदेश दिनुभएको माइकल र दूतहरूले पनि अजिङ्गरको विरुद्धमा युद्ध गरे । अजिङ्गर र उसका दूतहरूलेपनि माइकल र उसको दूतहरूको विरोधमा यूद्ध गरे ।
+\v 8 तर अजिङ्गरले युद्ध जितेन । न त परमेश्‍वरले अजिङ्गर र उसका दूतहरूलाई स्वर्गमा अरू समय रहनको निम्ति ठाउँ दिनुभयो ।
+\v 9 यसको सट्टामा परमेश्‍वरले त्यो विशाल अजिङ्गरलाई स्वर्गबाट निकालेर फ्याँकि दिनुभयो । त्यो अजिङ्गर, प्राचीन सर्प हो जसको नामहरू दियाबलस र शैतान हुन् । ऊ त्यही हो जसले पृथ्वीमा भएका सबै मानिसलाई छक्याउँछ । उसलाई उसका सबै दूतहरूका साथमा पृथ्वीमा फालियो ।
+\s5
+\v 10 तब मैले स्वर्गमा कोही एक चर्को स्वरमा कराएको सुनेँ, “अब हाम्रो परमेश्‍वर उहाँको आफ्नो शक्तिद्वारा आफ्ना मानिसहरूलाई बचाउनु भएको छ र उहाँले सबै मानिसहरूमाथि शासन गर्नुहुन्छ । अब उहाँको ख्रीष्‍टसँग, जो उहाँको महान शासक जसलाई परमेश्‍वरले नियुक्त गर्नुभयो, हरेक ठाउँमा शासन अधिकार छ किनभने हाम्रा परमेश्‍वरले स्वर्गबाट एकजनालाई बाहिर फ्याँकि दिनुभएको छ जसले गलत काम गरेर हाम्रा संगी-विश्‍वासीहरूलाई दोष लगाउँछ । त्यो अजिङ्गर दिन र रात हाम्रा परमेश्‍वरको सामुन्‍ने उनीहरूलाई दोष लगाउँछ ।
+\s5
+\v 11 हाम्रा संगी-विश्‍वासीहरूले उसमाथि विजय गरे किनकि थुमाले आफ्नो रगत बगाउनुभएको थियो र उनीहरूको निम्ति मर्नुभएको थियो र तिनीहरूले उहाँको सत्यको बेला अरूहरूलाई बताए । तिनीहरूले आफूलाई जीवित राखी राख्‍न चाहेनन् तर उहाँको बारेमा सत्य बोल्ने खातिर उनीहरू मानिसहरू मारिने इच्छा गर्थे ।
+\v 12 तसर्थ स्वर्गमा हुने प्रत्येकजना रमाउनु पर्दछ । तर तिमी मानिसहरू जो पृथ्वी र समुद्रमा रहन्छन् तिमीहरूमा भयभित कुराहरू घट्नेछन् किनकि दियाबलस तिमीहरूतिर ओर्लिएर आएको छ । ऊ धेरै रिसाएको छ किनकि उसलाई थाहा छ कि परमेश्‍वरले उसको न्याय गरेर उसलाई दण्ड दिने समय छोटो छ ।
+\s5
+\v 13 जब अजिङ्गरले आफूलाई पृथ्वीमा फालिदिएको कुरा महसुस गरे, उसले छोरालाई जन्म दिने स्‍त्रीलाई खेदियो ।
+\v 14 तर परमेश्‍वरले स्‍त्रीलाई एक विशाल चिलको जस्तो दुइवटा पखेटाहरू दिनुभयो ताकि स्‍त्री उडेर मरूभूमी जान सकून् । त्यहाँ परमेश्‍वरले तिनको निम्ति तयार गरी राख्‍नुभएको एउटा ठाउँ छ । त्यहाँ परमेश्‍वरले तिनलाई तीन वर्ष आधा वर्षसम्म हेरचाह गर्नुभयो । सर्प, जुन अजिङ्गर हो, त्यस स्‍त्री भएको ठाउँमा पुग्‍न सकेन ।
+\s5
+\v 15 त्यसपछि त्यस सर्पले आफ्नो मुखबाट एक नदी जस्तो पानी स्‍त्रीतर्फ खन्याइदियो ताकि त्यस पानीद्वारा तिनलाई बगाइयोस् ।
+\v 16 तर अजिङ्गरको मुखबाट खन्याइदिएको नदीलाई भूमी खोलेर निलिदियो र स्‍त्रीलाई सहायता गर्‍यो ।
+\v 17 तब अजिङ्गर स्‍त्रीसँग साह्रै रिसायो । तसर्थ ऊ स्‍त्रीको र बाँकी रहेको सबै सन्तानहरूसँग युद्ध गर्नलाई गए । तिनीहरू ती मानिसहरू हुन् जो परमेश्‍वरको आज्ञाहरू पालन गर्दछन् र जो येशूको बारेमा सत्य बोल्छन् ।
+\v 18 त्यसपछि अजिङ्गर महासागरको किनारमा उभियो ।
+\s5
+
+\c 13
+\p
+\v 1 त्यसपछि मैले समुद्रबाट जनावर निस्केको देखे । त्यसको दशवटा सिङ र सातवटा शिरहरू थिए । प्रत्येक शिरमा राजकीय मुकुट पहिरिएका थिए र प्रत्येक शिरमा परमेश्‍वरलाई अपमान गर्ने नाम लेखिएको थियो ।
+\v 2 त्यो जनावर चितुवा जस्तै थियो । तर त्यसका खुट्टा यही भालुका खुट्टा जस्ता थिए र त्यसका मुख चाहिँ सिंहको मुख जस्तै थियो । अजिङ्गरले त्यस जनावरलाई राजा जस्तै भई, मानिसहरू माथि शासन गर्न अधिकार दियो ।
+\s5
+\v 3 त्यस जनावरको एउटा शिरमा घाउ निको पारिएका थिए । त्यसकारण, संसारका सबै मानिसहरूले त्यस जनावरलाई अचम्म माने र त्यसको पछि लागे ।
+\v 4 मानिसहरूले अजिङ्गरको पूजा गर्ने अधिकार दिएको थियो । मानिसहरूले त्यस जनावरको पनि पूजा गरे र भने, यस जनावर जस्तो शक्तिशाली कोही छैन ! को त्यसको विरुद्धमा लड्न सक्छ ?”
+\s5
+\v 5 परमेश्‍वरले त्यस जनावरलाई घमण्डसँग बोलेर उहाँको अपमान गर्न दिनुभयो । परमेश्‍वरले उसलाई बयालीस महिनासम्म राज्य गर्नलाई पनि दिनुभयो ।
+\v 6 परमेश्‍वरको नाम, उहाँ बस्‍ने ठाउँ र स्वर्गमा बस्‍ने सबै जनाको अपमान गर्‍थ्‍यो ।
+\s5
+\v 7 परमेश्‍वरले त्यस जनावरलाई उहाँका मानिसहरूका विरुद्धमा लड्न र जित्‍न दिनुभयो । त्यस जनावरलाई सबै जाति, सबै राष्‍ट्र, सबै भाषा बोल्ने र सबै मानिसहरू माथि शासन गर्न दिनुभयो ।
+\v 8 पृथ्वीका सबै मानिसहरूले यसको आराधना गर्नेछन् । तिनीहरू यी मानिसहरू हुन जसका नामहरू जीवनको पुस्तकमा छैनन् जुन मारिनु भएका थुमाको हो । जुन मानिसहरू परमेश्‍वरका हुन्, परमेश्‍वरले सृष्‍टि गर्न अघि ती नामहरू जीवनको पुस्तकमा छैन, जुन मारिएको थुमाको उहाँले त्यस पुस्तकमा लेख्‍नु भयो ।
+\s5
+\v 9 सबैजना जो बुझ्‍न चाहन्छन्, उनीहरूले परमेश्‍वरको वचन ध्यान दिएर सुन्‍नु पर्छ ।
+\v 10 यदि परमेश्‍वरले कुनै मानिस शत्रुहरूको कब्जामा परुन भन्‍ने निर्णय गर्नुभएको छ भने, उनीहरू कब्जामा पर्छन् । यदि परमेश्‍वरले कुनै मानिस युद्धमा मारिऊन भन्‍ने निर्णय गर्नुभएको छ भने उनीहरू युद्धमा मारिन्छन् । त्यसैले परमेश्‍वरका मानिसहरूले दुःख सहनु पर्छ र उहाँप्रति विश्‍वासिलो हुन पर्छ ।
+\s5
+\v 11 त्यसपछि मैले पृथ्वीबाट आएको जनावर देखे । त्यसको भेडाको जस्तै दुइवटा साना सिङ थिए । तर त्यसको बोली अजिङ्गर जस्तै कडा थियो ।
+\v 12 त्यसले पहिलो जनावरले गर्न चाहेको कामको निम्ति मानिसहरू माथि शासन गर्‍थ्‍यो । त्यसले संसारमा बाँचेका मानिसहरूलाई कर गरेर पहिलो जनावरलाई पूजा गर्न लगाउथ्यो । त्यो जनावर जो लगभग मरिसकेको थियो र जसको घाउ निको पारिएको थियो ।
+\s5
+\v 13 दोस्रो जनावरले अच्चमका कार्य पनि गर्‍थ्‍यो । मानिसहरूले हेरी राखेको समयमा, त्यसले स्वर्गबाट आगो खसाल्थ्यो ।
+\v 14 उसले पहिलो जनावरको खातिर अच्चमका काम गर्‍थ्‍यो । त्यस गरे बापत उसले पृथ्वीको मानिसहरूलाई धोखा दिएर पहिलो जनावरलाई पूजा गर्न लगाउथ्यो । तर यी कुराहरू परमेश्‍वरले दिएको कारण भएका थिए । दोस्रो जनावरलाई प्रतिनिधित्व गर्ने मूर्ति बनाउन लगायो । जसलाई कसैले मारी सकेको थियो ।
+\s5
+\v 15 परमेश्‍वरले दोस्रो जनावरलाई मूर्तिहरूमा जीवनको सास फेर्ने दिनुभयो ताकि मूर्तिहरूले पनि बोलुन र उसको पुजा नगर्ने व्यक्तिलाई नाश पारून् ।
+\v 16 दोस्रो जनावरले सबै मानिसहरूलाई आफ्नो दाहिने हात वा निधारमा पहिलो जनावरको नाम लेख्‍न लगायो, उनीहरू चाहे महत्त्‍वपूर्ण वा महत्त्‍वहीन मानिस, धनी वा गरीब, स्वतन्‍त्र वा दास, सबैजना ।
+\v 17 दोस्रो जनावरको अंकको चिन्ह र उसको प्रतिनिधित्व गर्ने नाम बिना मानिसहरूले कुनै पनि चिज किन्‍न र बेच्‍न नपाउने नियम दोस्रो जनावरले बनायो ।
+\s5
+\v 18 त्यस चिन्हको बारेमा बुझ्‍न एकदमै बुद्धिमानी हुनपर्छ । जसले बुद्धिमानी पूर्वक विचार गर्छ, उसले बुझ्‍नु पर्छ कि मानिस जातिलाई प्रतिनिधि गर्ने अंक ६६६ हो ।
+\s5
+
+\c 14
+\p
+\v 1 त्यसपछि मैले थुमालाई यरूशलेमको सिनै पहाडमा देखे । उहाँसँग १, ४४, ००० मानिसहरू थिए । तिनीहरू सबैजनाको निधारमा उहाँको र उहाँको पिताको नाम लेखिएको थियो ।
+\v 2 मैले स्वर्गबाट एउटा अवाज सुने, जुन अवाज ठूलो झरना अथवा शक्तिशाली गर्जन जस्तै चर्को थियो । त्यो धेरै जना मानिसहरूले वीणा बजाए जस्तै पनि सुनिन्थ्यो ।
+\s5
+\v 3 जब १, ४४, ००० मानिसहरू सिंहासनको अघि चार जीवित प्राणीको अघि र एल्डरहरूका अघि उभे, उनीहरूले नयाँ गीत गाइरहेका थिए । मात्र १, ४४, ००० मानिसहरू जसलाई थुमाले मोल तिरेर संसारका मानिसहरूबाट छुटाउनु भयो, उनीहरूले त्य्यो गीत सिक्‍न सक्दैन थिए ।
+\v 4 ती १, ४४, ००० मानिसहरूले व्यभिचार गरेनन्, उनीहरू पवित्र थिए । उनीहरूलाई थुमाले मोल तिरेर परमेश्‍वरको लागि संसारका मानिसहरूबाट छुटाउनु भएको थियो । उनीहरूलाई थुमाले पहिला परमेश्‍वर पिता र पछि आफुमा अर्पण गर्नुभएको थियो ।
+\v 5 ती मानिसहरूले बोल्दा कहिले झूटो बोलेनन्, र कहिले पनि अनैतिक काम गरेनन् ।
+\s5
+\v 6 त्यपछि मैले अर्को स्वर्गदूत आकाश र स्वर्गको बिचमा उडेको देखे । उसले परमेश्‍वरको अनन्तको सुसमाचार पृथ्वीमा ल्याइरहेको थियो ताकि उसले सबै मानिसहरूलाई घोषणा गर्न सकोस् । उसले सबै राष्‍ट्र, सबै जाति, विभिन्‍न भाषा र सबै समूहका मानिसहरूलाई घोषणा गरोस् ।
+\v 7 उसले चर्को स्वरमा भन्यो, “परमेश्‍वरलाई आदर र प्रशंसा गर किनकि अब उहाँले सबैजनाको न्याय गर्ने समय आएको छ । उहाँको आराधना गर किनकि उहाँले नै स्वर्ग, पृथ्वी, समुद्र र पानीको मुहानको सृष्‍टिकर्ता हुनुहुन्छ ।”
+\s5
+\v 8 दोस्रो स्वर्गदूत आएर भने, “एकदमै दुष्‍ट सहर बेबिलोन पूर्णरूपमा नष्‍ट भयो । परमेश्‍वरले त्यहाँका मानिसहरूलाई दण्ड दिनुभयो किनभने उसले विभिन्‍न राष्‍ट्रका मानिसहरूलाई आफुले झै अनैतिक कार्यहरू गर्न लगाएको छ । परिणाम स्वरूप, परमेश्‍वर तिनीहरू सबैसँग रिसाउनु भएको छ । उहाँले रिस मद्य झैँ हुनेछ, जसलाई उहाँले पिउन लगाउनु हुनेछ ।
+\s5
+\v 9 तेस्रो स्वर्गदूत आएर, ठूलो स्वरमा भने, “यदि मानिसहरूले जनावरको पूजा गरे, उसको प्रतिमा निधारमा वा हातमा चिन्ह लगाए भने
+\v 10 परमेश्‍वर तिनीहरूसँग रिसाउनु हुनेछ र कठोर दण्ड दिनुहुनेछ । उहाँले तिनीहरूलाई बलिरहेको गन्धकमा, उहाँको पवित्र दूतहरू र थुमाको अघि पीडा दिनुहुनेछ ।”
+\s5
+\v 11 त्यो आगोको धुवाँ जसले पीडा दिन्छ, त्यो सधैँको निम्ति बढ्ने छ । परमेश्‍वरले निरन्तर, दिन र रात, उनीहरूलाई पीडा दिनुहुनेछ । यो चाँही जनावर पुज्‍ने र त्यसको प्रतिमा र त्यसको नाम लेख्‍ने मानिसहरूको निम्ति हुनेछ ।
+\v 12 त्यसैले परमेश्‍वरका मानिसहरू, जसले परमेश्‍वरको आज्ञा मान्दछन् र येशूमा विश्‍वास गर्छन्, उनीहरूले विश्‍वासपूर्वक उहाँको आज्ञा पालन र उहाँमा भरोसा राख्‍नु पर्छ ।
+\s5
+\v 13 त्यसपछि मैले स्वर्गबाट यसो भनेको आवाज सुने, “यो लेख: कस्तो सौभाग्य अहिले देखि जो प्रभुको एकतामा मर्नेहरू !” परमेश्‍वरको आत्माले भन्‍नुभयो, “हो, मृत्यु पछि, उनीहरूले आराम गर्नेछन् र आफुले गरेका असल कुराहरू थाहा गर्नेछन् ।”
+\s5
+\v 14 त्यसपछि मैले अर्को अचम्मको कुरा देखे । त्यो सेतो बादल थियो र त्यस बादलमा कोही बसेको जस्तो देखिन्थ्यो, जो मानिसको पुत्र जस्तो थियो । उहाँले आफ्नो शिरमा सुनको मुकुट पहिरिनु भएको थियो । उहाँले आफ्नो हातमा धारिलो हसियाँ समाल्नु भएको थियो ।
+\v 15 अझै पनि अर्को दूत स्वर्गको मन्दिरबाट निस्कि आयो । चर्को स्वरमा, उसले बादलमा बसेकालाई भने, “संसारको अन्‍नको कटनी गर्ने समय आएको छ, त्यसैले आफ्नो हसियाँले अन्‍न कटनी गर किनकि अन्‍न पाकेको छ ।”
+\v 16 त्यसपछि एकजनाले आफ्नो हँसिया संसारमा राख्‍नु भयो र सबै काम गर्नुभयो ।
+\s5
+\v 17 अर्को स्वर्गदूत स्वर्गको पवित्र स्थानबाट बाहिर आयो । उसको हातमा पनि धारिलो हसियाँ थियो ।
+\v 18 वेदीबाट अर्को स्वर्गदूत आयो । ऊ चाहिँ वेदीको आगो हेरचाह गर्‍थ्‍यो । उसले हसियाँ समातेको स्वर्गदूतहरूलाई ठूलो स्वरमा भन्यो, “तिमीहरूको हसियाँले पृथ्वीमा भएको दाखबारीमा भएको अंगुरका झुप्पाहरू कटनी गर । त्यसपछि अंगुरका झुप्पाहरू जम्मा गर किनकि अंगुरहरू पाकेका छन् ।”
+\s5
+\v 19 त्यसैले स्वर्गदूतले हसियाँ संसारमा चलाए । त्यसपछि उनले अंगुरहरू विशाल ठाउँमा फ्याके जहाँ परमेश्‍वरले दण्ड दिनुहुन्छ ।
+\v 20 परमेश्‍वरले सहर बाहिर दाखकोलमा अंगुर कुलच्‍याउनु भयो, र रगत बाहिर आयो । त्यो रगत नदीको गहिराई सम्म बज्यो । त्यो घोडाको लगामसम्म पुग्यो र तीन सय किलोमिटरसम्म विस्तार भयो ।
+\s5
+
+\c 15
+\p
+\v 1 केही एकदमै अस्वाभाविक कुरा आकाशमा देखा पर्‍यो । मैले सातवटा स्वर्गदूतहरूलाई देखे, जसको दायित्व चाहिँ विद्रोही मानिसहरूलाई सातवटा भिन्दै तरीकाले दण्ड दिने थियो । परमेश्‍वर विद्रोही मानिसहरूसित अतिनै रिसाउनु भएको छ कि उहाँले तिनीहरूलाई यो अन्तिम पटक सजाय दिनुहुनेछ यस उद्देश्यका साथ तिनीहरूलाई आफ्ना पापी स्वभावबाट फर्कने मौका दिदै हुनुहुन्छ ।
+\s5
+\v 2 मैले समुद्र जस्तै देखिने कुरा देखे त्यो सिसाले बनाएको र आगोसँग मिसाएको देख्दा बलियो देखिन्थ्यो । मैले मानिसहरू जसले पशुलाई पुजेनन् र त्यस्का चेलाहरूलाई आफुमाथि पशुको नाम दर्शाउने अंक खोज्‍न अनुमति दिएनन । तिनीहरूले पशुमाथि विजय पाएको पनि देखे । तिनीहरू सिसाले बनेको देख्दा बलियो समुद्रको किनारमा उभिएका थिए । तिनीहरूले परमेश्‍वरले दिनुभएको वीणा समाती रहेका थिए ।
+\s5
+\v 3 तिनीहरूले धेरै अघि परमेश्‍वरका दास मोशाले गाए जस्तै गरी गीत गाउदै थिए । तिनीहरूले थुमाको प्रशंसा गर्दै गीत यसरी गाए । “सर्वशक्तिमान परमप्रभु तपाईंले जे गर्नुहुन्छ शक्तिशाली र आश्‍चर्यपूर्ण हुनुहुन्छ ! तपाईं सधैँ धार्मिकतापूर्ण र सत्यतापूर्ण कार्य गर्नुहुन्छ ।”
+\v 4 हे प्रभु, सबैजनाले तपाईंको भय मान्‍नेछन् र आदर गर्नेछन् किनभने तपाईं मात्र पवित्र हुनुहुन्छ । सबै मानिस, जातिहरू आउनेछन् र तपाईंको सामु घोप्‍टो पर्नेछन् । किनभने तपाईंले देखाउनु भएको छ कि तपाईंले सबैजनालाई ठिक तरीकाले न्याय गर्नुभएको छ ।”
+\s5
+\v 5 यसपछि मैले स्वर्गमा उच्च पवित्र स्थान खुलेको देखे, जहाँ पवित्र पाल थियो ।
+\v 6 सातजना स्वर्गदूतहरू जससँग सातवटा भिन्दै किसिमको दण्ड भएको कचौरहरू थिए । उच्च पवित्र स्थानबाट बाहिर निस्के । स्वर्गदूतहरूले सफा, सेतो मलमलको कपडा लगाएका थिए; तिनीहरूले छातीको वरिपरि सुनको बाला लगाएका थिए ।
+\s5
+\v 7 चारवटा जीवित प्राणीहरू मध्ये एक प्राणीले प्रत्येक सातजना स्वर्गदूतहरूलाई दाखमद्यले यो संकेत गर्दथियो कि परमेश्‍वर, जो सदा बास गर्नुहुन्छ, उहाँको विरोध गरेका मानिसहरूसँग धेरै रिसाउनु भएको थियो र तिनीहरूलाई दण्ड दिनुहुनेछ ।
+\v 8 उच्च पवित्र स्थान धुँवाले भरिएको त्यसले महिमित र सर्वशक्तिमान परमेश्‍वरको उपस्थितिको संकेत गर्दै थियो । कोही पनि उच्च पवित्र स्थानमा पस्‍न सक्दैन थियो । जबसम्म सातजाना स्वर्गदूतहरूले सातवटा भिन्दै तरीकाले पृथ्वीमा भएका मानिसहरूलाई दण्ड दिएर सकिदैन ।
+\s5
+
+\c 16
+\p
+\v 1 सातवटा कचौरहरू लिएका सातवटा स्वर्गदूतहरूलाई धेरै पवित्र स्थानमा, उच्‍च स्वरमा कुनै एकजनाले बोल्दै गरेको मैले दर्शनमा सुने । उहाँले भन्‍नुभयो, यहाँबाट पृथ्वीमा जाओ, यसले मानिसहरूलाई ताडना दिनेछ किनभने परमेश्‍वर तिनीहरूसँग रिसाउनु भएको छ ।
+\s5
+\v 2 यसरी पहिलो स्वर्गदूत पृथ्वीमा गए र उनीसँग भएको कचौराको मद्य पोखाए । त्यस पशुका नोकरहरूलाई जसले त्यस पशुको नाम तिनीहरूमा लेख्‍न अनुमति दिएका थिए र जसले त्यस पशुको मूर्तिलाई पुजेका थिए, परिणाम स्वरूप तिनीहरू माथि डरलाग्दा र दर्दनाक खटिराहरू देखा परे ।
+\s5
+\v 3 त्यसपछि दोस्रो स्वर्गदूतले उनको कचौरामा भएको मद्य समुद्रमा खन्याए । परिणाम स्वरूप, समुद्र लासको रगत झैँ गन्हायो र समुद्रका सबै प्राणी मरे ।
+\s5
+\v 4 त्यसपछि तेस्रो स्वर्गदूतले उनीसँग भएको कचौराको मद्य, नदिहरू र पानीका मुहानहरूमा खन्‍याए । परिणामस्‍वरूप नदीहरू र  पानीका मुहानहरूको पानी रगतमा बदलियो ।
+\v 5 स्वर्गदूत जसको पानी माथि अधिकार थियो, उनले परमेश्‍वरलाई यसो भनेको मैले सुने, “हे परमेश्‍वर तपाईं हुनुहुन्छ र तपाईं सधैँ अस्तित्वमा हुनुहुन्छ । तपाईं पवित्र हुनुहुन्छ । तपाईं मानिसहरूको न्याय ठीकसँग गर्नुहुन्छ ।
+\v 6 जुन मानिसहरू तपाईं विरुद्ध विद्रोही भए तिनीहरूले तपाईंका पवित्र जनहरू र अगमवक्ताहरूलाई मारे । त्यसैले तिनीहरू रगत पिउन दिएर दण्ड दिन तपाईं धर्मी हुनुहुन्छ । तिनीहरूको भाग यही नै हो ।”
+\v 7 त्यसपछि मैले वेदीमा यस्तो भनेको सुने, “हे परमप्रभु परमेश्‍वर, तपाईं जो सर्वशक्तिमान हुनुहुन्छ, तपाईं नै मानिसहरूलाई ठिक-ठिकसँग न्यायपूर्वक दण्ड दिनुहुन्छ ।”
+\s5
+\v 8 त्यसपछि चौथो स्वर्गदूतले उनको कचौरामा भएको मद्य सूर्यमा खन्याए । उनले सूर्यको आगोले मानिसहरूलाई भतभती पोल्ने तुल्याए ।
+\v 9 यसरी मानिसहरू कष्‍टित भइ जलाइए र तिनीहरूले परमेश्‍वरको बारेमा दुष्‍ट कुरा भन्‍नु थाले किनभने उहाँसँग तिनीहरूलाई यस प्रकारले कष्‍ट दिने शक्ति थियो । तर तिनीहरू अझै खराब व्यवहारबाट फर्केर परमेश्‍वरको प्रशंसा गर्न इन्कार गरे ।
+\s5
+\v 10 जब पाँचौ स्वर्गदूतले उनीसँग भएको कचौराको मद्य त्यस पशुको सिंहासनमा खन्याए, त्यस पशुले शासन गर्ने ठाउँ अध्यारो भयो । यसरी त्यस पशु र त्यस पशुले शासन गर्ने मानिसहरूले तिनीहरूका कडा पीडाले गर्दा जिब्रोहरू टोकिरहेका थिए ।
+\v 11 स्वर्गमा शासन गर्नुहुने परमेश्‍वरलाई तिनीहरूले दर्दनाक खातिरहरूका कारण निन्दा गरे तर तिनीहरूले गर्दै गरेका खराब कामहरू भने बन्द गर्न इन्कार गरे ।
+\s5
+\v 12 त्यसपछि छैठौ स्वर्गदूतले उनको कचौराको मद्य युफ्रेटस नदीमा खन्‍याए र नदीको पानी सुक्यो, ताकि पूर्व देशका शासकहरू आफ्ना सेनाहरूसँग यस बाटो भएर जान सकून् ।
+\v 13 त्यसपछि भ्यागुताहरू झैँ देखिने दुष्‍ट आत्माहरू मैले देखे । एउटा त्यस अजिङ्गरको मुखबाट एउटा त्यस पशुको मुखबाट, एउटा त्यस झूटो अगमवक्ताको मुखबाट निस्की आए ।
+\v 14 ती दुष्‍ट आत्माहरू भुतात्माहरू थिए जसले आश्‍चर्यकर्महरू गर्न सक्थे । तिनीहरू सारा संसारका शासकहरूका सेनाहरू जम्मा गर्न गए । ताकि परमेश्‍वरले उहाँका शत्रुहरूलाई दण्ड दिदा त्यस महत्त्‍वपूर्ण दिनमा तिनीहरूले लडाई गर्ने छन् ।
+\s5
+\v 15 मैले प्रभु येशूले यसो भनेको सुने, “तैँले ध्यानपूर्वक मलाई सुन्‍नुपर्छ: म चोर झैँ आशै नगरेको बेलामा आउदैछु, त्यसैले सधैँ सचेत भइ ठिकसँग जिउनेहरू लाजमा पर्ने छैनन् । तिनीहरू अरू सामु सर्माउन नपर्ने वस्‍त्र सधैँ धारण गरेका मानिस झैँ हुनेछन् ।
+\v 16 दुष्‍ट आत्माहरूले हिब्रू भाषामा आरमागेडोन भन्‍ने ठाउँमा शासकहरूलाई भेला गर्ने छन् ।
+\s5
+\v 17 त्यसपछि सातौँ दूतले उनको कचौरामा भएको मद्य हावामा खन्याए । प्रतिउत्तरमा, धेरै पवित्र स्थानमा भएको सिंहासनबाट कसैले उच्च स्वरमा भने, विद्रोही मानिसहरूलाई दण्ड दिने परमेश्‍वरको समय अब सकिएको छ ।”
+\v 18 जब स्वर्गदूतले उनको कचौरा रित्याए, ज्योति चम्क्यो, त्यहाँ गडगडाहट र गर्जन भए र पृथ्वी काम्यो ।
+\v 19 परिणामस्वरूप, धेरै ठूलो सहर तीन भागमा विभाजन भयो । अन्य राष्‍ट्रहरूमा भएका सहरहरू पनि परमेश्‍वरले नाश गर्नुभयो । परमेश्‍वरले बेबिलोनका मानिसहरूले धेरै पाप गरेका थिए भन्‍ने कुरा बिर्सनु भएको थिएन । यसकारण उहाँले तिनीहरूलाई मद्यको कचौरा पिउन लगाउनु भयो किनकि उहाँ तिनीहरूसँग रिसाउनु भएको थियो ।
+\s5
+\v 20 भू-कम्पको कारणले पनि, हरेक टापू बिलाए र पहाडहरू समतल जमिन भए ।
+\v 21 ठूला-ठूला प्रत्येक लगभग चालीस किलोग्राम तौल भएका असिनाहरू आकाशबाट मानिसहरू माथि खसे । यस्तो भयानक तरिकाले मानिसहरूलाई दण्ड दिएका कारण मानिसहरूले परमेश्‍वरलाई निन्दा गरे, किनकि असिनाहरू धेरै ठूला थिए ।
+\s5
+
+\c 17
+\p
+\v 1 सातवटा स्वर्गदूतहरू मध्ये एउटा, जससँग सातवटा कचौरहरू मध्ये एउटा थिए, म कहाँ आए र भने, “मसँग आऊ र म तिमीलाई कसरी परमेश्‍वरले त्यस वेश्या स्‍त्री, जसले पानीका धेरै सुरुङ भएको सहरको प्रतिनिधित्व गर्छे त्यसलाई दण्ड दिनुहुनेछ सो देखाउनेछु ।
+\v 2 पृथ्वीका राजाहरूले अनैतिक र मूर्ति पूजासरह त्यससँग व्यवहार गरेका छन् । यस्तैगरी पृथ्वीका मानिसहरूले पनि त्यससँग अनैतिक रूपले व्यवहार गरेका छन् । यो चाही त्यसले दिएको मद्यले, तिनीहरू माते झैँ भएको छ ।”
+\s5
+\v 3 त्यसपछि परमेश्‍वरका आत्माले मलाई नियन्‍त्रणमा लिनुभयो र दूतले मलाई सुनसान ठाउँमा डोर्‍याए । त्यहाँ मैले एउटा रातो पशुमा बसिरहेकी स्‍त्रीलाई देखे । त्यो पशुको जीउभरि नामहरू लेखिएका थिए । ती नामहरूले परमेश्‍वरको अपमान गरेको देखाउछ ।
+\v 4 त्यो स्‍त्रीले बैजनी र रातो वस्‍त्र धारण गरेकी थिई । त्यसले सुनका गहना, बहुमुल्य रत्‍नहरू र मोतिहरू लगाएकी थिई । उसको हातमा एउटा सुनको कचौरा थियो । जब त्यो स्‍त्रीले व्यभिचार गर्दा हुने फोहोर र घिनलाग्दा थोकहरूले पिउने केही थोक झैँ पूरा भरिएको थियो ।
+\v 5 उसको निधारमा गोप्य अर्थ आउने नाम लेखिएको थियो । यो हो, “यो स्‍त्री बेबिलोन हो साह्रै दुष्‍ट सहर ! ऊ पृथ्वीका सबै वेश्याहरूकी आमा हो । उसले सवै खराब काम र अनैतिक कामहरू सारा संसारभर गर्न सिकाउछे ।”
+\s5
+\v 6 मैले त्यस स्‍त्रीलाई मद्यमा मातेको देखे किनकि त्यसले येशू ख्रीष्‍टको सत्यता घोषणा गर्दा सतावटमा परेका जनहरूको रगत पिएकी थिई । जब मैले उसलाई देखे, म पूर्णरूपले अचम्मित भए ।
+\v 7 स्वर्गदूतले मलाई भने, “अचम्मित नहोऊ, म तिमीलाई त्यस स्‍त्री र त्यो पशु जसमाथि त्यो सवार हुन्छे, जसका सातवटा टाउका र दशवटा सिङ्गहरू छन्, त्यसको लुकेको अर्थ म तिमीलाई भन्‍ने छु ।”
+\s5
+\v 8 त्यो पशु जसलाई तिमीले देख्यो पहिला जीवित थियो, अन्तमा परमेश्‍वरले त्यसलाई नाश गर्नुहुनेछ तर अहिले ऊ मरेको छ । ऊ पातालबाट निस्कनै लागेको छ । जब त्यो पशु फेरि देखा पर्छ, पृथ्वीमा मानिसहरू अचम्मित हुनेछन् । तिनीहरू परमेश्‍वरले संसार सृष्‍टि गर्नु भन्दा अघि, जीवनको पुस्तकमा नाम नलेखिएका मानिसहरू हुन ।
+\s5
+\v 9 मानिसहरूले यो कुरा बुझ्‍नका लागि बुद्धिमानी पूर्वक सोच्‍न आवश्यक छ: पशुका सातवटा टाउकाहरू जसमाथि त्यो स्‍त्री सवार छ त्यसले सहरका सातवटा टाकुराहरूलाई स्‍त्रीले प्रतिनिधित्व गरेको संकेत गर्छ ।
+\v 10 ती शासकहरू मध्ये पाँच जना मरेका छन् । एकजना अझै जिवितै छ, जब ऊ आउछ तब ऊ केवल छोटो समयका लागि मात्र रहनु पर्छ ।
+\s5
+\v 11 जुन पशु जो पहिला जीवित थियो र त्यपछि थिएन त्यो आठौँ शासक हुनेछ । ऊ वास्तवमा सातवटा शासकहरू मध्येको एउटा हो तर परमेश्‍वरले निश्‍चय नै नाश गर्नुहुनेछ ।
+\s5
+\v 12 दशवटा सिङले दशजना शासन गर्न सुरु नगरेका शासकहरूको प्रतिनिधित्व गर्दछ । तिनीहरूले मानिसहरूलाई त्यो पशुसँग शासन गर्नलाई अधिकार पाउने छन् । तर केवल छोटो समयका लागि मात्र, जस्तो कि केवल एक घण्टा मात्र ।
+\v 13 ती सबै शासकहरू एउटै काम गर्न सबै सहमत हुनेछन् । परिणाम स्वरूप, त्यो पशुलाई तिनीहरूले सबै अधिकार र शक्ति मानिसहरूलाई शासन गर्नलाई दिनेछन् ।
+\v 14 शासकहरू र त्यो पशुले थुमाको विरुद्ध लडाई गर्ने छन् । उहाँले तिनीहरूलाई हराउनु हुनेछ किनकि उहाँ सबै प्रभुहरू माथि पनि प्रभु हुनुहुन्छ र सबै राजाहरू माथि शासन गर्ने राजा हुनुहुन्छ । उहाँसँग हुने मानिसहरू ती हुन् जसलाई उहाँले चुन्‍नु भयो, आफुकहाँ बोलाउनु भयो र जसले उहाँलाई विश्‍वासयोग्यता साथ सेवा गरिरहन्छन् ।
+\s5
+\v 15 त्यसपछि स्वर्गदूतले मलाई भने, “पानी तिमीले जे सहरमा देख्दैछौ, जहाँ त्यो वेश्या बस्दछे, त्यसले मानिसहरू धेरै मानिसहरूको भीड, मानिसहरूको समूह, र धेरै भाषाहरू बोल्नेहरूलाई प्रतिनिधित्व गर्दछे ।”
+\s5
+\v 16 दशवटा सिङहरू तिमीले जे देख्यो, त्यसले शासकहरूको प्रतिनिधित्व गर्दछन् । त्यस पशु र शासकहरूले त्यस वेश्यालाई घृणा गर्नेछन् । यसरी तिनीहरूले सहरमा भएका सबै थोक लैजानेछन्, जसैकी तिनीहरूले सहरलाई नाङ्गै पार्दै थिए ।
+\v 17 तिनीहरूले त्यो गर्नेछन् किनकि परमेश्‍वरले जे तिनीहरूले गरेको चाहनुहुन्छ, उहाँले नै त्यो निर्णय गर्न लगाउनु भयो । परिणामस्वरूप, तिनीहरूले त्यस पशुलाई परमेश्‍वरले भन्‍नु भएको कुरा पुरा भएसम्म त्यसलाई आफ्नो शक्ति शासन गर्नलाई दिनेछन् ।
+\s5
+\v 18 तिमीले देखेको वेश्याले दुष्‍ट सहरको प्रतिनिधित्व गर्दछ, जसका अगुवाहरू पृथ्वीका राजाहरू माथि शासन गर्दछन् ।
+\s5
+
+\c 18
+\p
+\v 1 त्यसपछि मैले अर्को स्वर्गदूतलाई देखे, जोसँग सर्वशक्तिको अधिकार सहित स्वर्गबाट तल ओर्ली रहेका थिए । पृथ्वी उज्यालोले ढाकियो किनभने उहाँको उज्यालो चम्कि रहेको थियो ।
+\v 2 उहाँ चर्को आवाजमा कराउनु भयो, “परमेश्‍वरले पापले भरिएको बेबिलोन सहरलाई पूर्णरूपमा नष्‍ट गर्नुहुने बारेमा बोल्दै हुनुहुन्थ्यो । जसको परिणाम स्वरूप, सबै प्रकारका दुष्‍ट आत्माहरू सबै प्रकारका फोहर कुराहरू र घिनलाग्दो चराहरू त्यहाँ थिए । बेबिलोन एक वेश्या जस्तै हो ।
+\v 3 जससँग” सबै मानिसहरूको समूहले अनैतिक यौन सम्बन्‍धी पापका कार्यहरू गरेका छन् । परमेश्‍वर तिनीहरूसँग रिसाउनु भएको छ । हो, साथै पृथ्वीका सबै राजाहरूले उनीसँग त्यही कार्य गरेका छन् । संसारका मानिसहरू धनी भए किनभने उनीले तिनीहरूसँग अत्यधिक अनैतिक कार्यहरू गर्न इच्छा गरेकी छिन् ।
+\s5
+\v 4 मैले येशू स्वर्गबाट बोल्नु भएको सुने । उहाँले भन्‍नुभयो, “मेरो प्रजा, त्यस बेबिलोनबाट, निकाल्न मैले आज्ञा गरे, त्यसरी नै तिमीहरूले पाप नगर, जसरी ती मानिसहरूले गरेका छन् । यदि तिनीहरूले जस्तै तिमीहरूले पाप गर्‍यो भने, म तिमीहरूलाई मैले दण्ड दिएको छु ।
+\v 5 यो जसरी तिनीहरूको पाप उच्‍च भएर स्वर्ग सम्मै पुग्यो र परमेश्‍वरले तिनीहरूलाई सहनु भयो, यसैगरी अहिले उहाँले तिनीहरूलाई दण्ड दिनुभयो ।”
+\v 6 जसको लागि स्वर्गदूतहरूलाई परमेश्‍वरले बेबिलोनलाई दण्ड पनि दिन चुन्‍नुभयो, येशूले भन्‍नुभयो, त्यस सहरका मानिसहरूलाई त्यस्तै दण्ड देऊ जसरी तिनीहरूले अन्य मानिसहरूले हानी पुर्‍याएका छन् । हुन सक्छ भने तिनीहरूको पीडालाई दोब्बर गरि दिनुपर्छ, जसरी तिनीहरूले अन्य मानिसहरूलाई पीडा दिएका थिए ।
+\s5
+\v 7 यसरी नै त्यो बेबिलोन, एक स्‍त्री जस्तै हो, जसले आफैलाई सम्मान गर्दछिन् । जसको कारण उनी दुःख र शोकमा परिणत हुन्छिन् । किनभने तिनले त्यही गर्छिन् उनिको हृदयमा जे विचार गर्दछिन्, “म एक रानी जस्तै राज्य गर्नेछु” म विधवा होइन, र मैले कहिल्यै शोक गर्नु पर्दैन जसरी विधवाहरू गर्दछन् ।
+\v 8 त्यसैले एक दिन, विनाशकारी मौसम तिनी माथि आइ पर्नेछ । त्यस सहरका मानिसहरू मर्नेछन्, तिनीहरूको निम्ति बाँचेकाहरूले शोक गर्नेछन्, मानिसहरू भोकाउनेछन् किनकि त्यहाँ कुनै खाने कुरा हुने छैन, र त्यस सहरमा जलाइने छ । परमप्रभु परमेश्‍वर तिनीलाई दण्ड दिन सक्षम हुनुहुन्छ किनकि उहाँ सर्वशक्तिमान हुनुहुन्छ ।”
+\s5
+\v 9 पृथ्वीका राजाहरू जो कहिल्यै पनि मृत्यु नहुने जस्तै गरी उनीसँग अभिनय गरिरहेका छन् र तिनीहरूलाई जे मन लाग्छ उनीसँग त्यसै गरी रहेका छन् र तिनीहरू एकदिन उनिको लागि रुनेछन् र शोक मनाउनेछन्, जब तिनीहरूले त्यहाँ बलिरहेको आगोको धुवाँ देख्‍नेछन् ।
+\v 10 तिनीहरू बेबिलोन भन्दा धेरै टाढा खडा हुनेछन्, किनभने तिनीहरू त्यो पीडा देखेर डराउनेछन्, जस्तो उनलाई गरिएको थियो । तिनीहरूले भन्‍नेछन्, “यो बेबिलोनको लागि कसको पीडा हो, त्यो बलियो सहरलाई । परमेश्‍वरले उनीलाई अचानक दण्ड दिनु हुनेछ र हटाईदिनु हुनेछ ।
+\s5
+\v 11 पृथ्वीका व्यापारीहरू उनको लागि रुनेछन् र शोक मनाउने छन् किनभने कोही एक जनासँग पनि उनीले फेरि वस्तुहरू खरिद गर्ने नै छिन्, जुन तिनीहरूले बिक्री गर्‍थ्‍यो ।
+\v 12 तिनीहरूले सुनले बनेका गरगहना, चाँदी, बहुमूल्य रत्‍नहरू र मोतीहरू बिक्री गर्दथे । तिनीहरूले मसिनो नाइँलन र छालाले बनेका महंगा-महंगा कपडाको व्यापार गर्दथे, साथै बैजनी रंग र गाढा राता रंगका महंगा-महंगा कपडाका पनि व्यापार गर्दथे ।
+\v 13 तिनीहरूले सबै प्रकारका दुर्लभकाठ, हात्तीका दाँतले बनेका सबै वस्तुहरू महंगा रूखहरू, काँसा, फलाम र सिंगमरमर बिक्री गर्दथे । तिनीहरूले दालचिनी, मसला, सगन्धित धुप, मुर्र, मद्य, जैतुनको तेल, मसिनो पिठो, गहुँ, गाईभैसी, भेडाबाख्राहरू, घोडाहरू र रथहरू साथै तिनीहरूले कमाराहरूको रूपमा मानिस जातिलाई बिक्री गर्ने गर्दथे ।
+\s5
+\v 14 व्यापारीहरूले भन्‍नेछन्, “तिमीहरूसँग रहेका अघिका सबै कुराहरू गए । तिमीहरूका सबै आरामदायी र भव्‍य अधिकारहरूलाई धिक्‍कारको तुल्याउने हुनेछ । तिनीहरू सधैँका लागि जानेछन् ।
+\s5
+\v 15 व्यापारीहरू जसले यी कुराहरूलाई बिक्री गरेका थिए र जो धनी भएका थिए, तिनीहरू त्यसबाट टाढा गएर बस्‍नेछ, किनभने तिनीहरू त्यो कष्‍टलाई देखेर डराउनेछन्, जस्तो त्यस सहरलाई गरिएको थियो । तिनीहरू रुनेछन् र शोक गर्नेछन्,
+\v 16 र तिनीहरूले भन्‍नेछन्, “कस्तो डरलाग्दो गति त्यस महान सहरको भएको छ । त्यो सहर एक स्‍त्री जस्तै छ, मसिनो नाइलनले बनेको पहिरन पहिरहेको छिन् र महँगो बैजनी रंग र रातो गढ़ा रंगका लुगा र सुनौलो रंगले भरिएको, बहुमुल्य रत्‍नहरू र सिंगमरमरले श्रृगारिएको वस्‍त्र पहिरिकी छिन् ।
+\v 17 तर परमेश्‍वरले अकस्मात र एक्कासी यी सबै महुमुल्य कुराहरूलाई नष्‍ट पार्नु हुनेछ । प्रत्येक जहाजका कप्‍तान, सबै मानिसहरू जो जहाजमा यात्रा गरिरहेका छन्, सबै नावीकहरू, र अरू सबै जो तिनीहरू समुद्रको यात्राद्वारा आफ्नो कमाइगरिरहेका छन्, तिनीहरू त्यस सहरदेखि टाढा खडा हुनेछन् ।
+\s5
+\v 18 जब तिनीहरूले बलिरहेको आगोको धुवाँलाई, तिनीहरू कराउनेछन्, त्यो महान सहर जस्तो अरू कुनै सहर छैन ।
+\v 19 तिनीहरूले, तिनीहरूको शिरमाथि दुखी भएको देखाउनलाई र तिनीहरू कराउनेछन्, रुनेछन्, र शोक मनाउनेछन् । तिनीहरूले भन्‍नेछन् “डरलाग्दो घटना बेबिलोनमाथि आइपर्‍यो । त्यो सहर धेरै धनी मानिसहरूले निर्माण गरेका थिए, ती मानिसहरू जोसँग जहाजहरू थिए त्यो समुद्रको बाटो भएर पत्वरको सहायताबाट तिनीहरूलाई बहुमुल्य वस्तुहरू बिक्री गर्न लैजान्दथे । परमेश्‍वरले अकस्मात र तीव्र गतिले त्यस सहरलाई नष्‍ट गर्नुभयो ।”
+\v 20 त्यसपछि कोही एक जनाले स्वर्गबाट बोल्नु भयो र भन्‍नुभयो “तिमी जो स्वर्गमा बस्दछौ, बेबिलोनमाथि जे हुन आएको छ त्यसमा आनन्द मनाओ ! तिमीहरू जो परमेश्‍वरका मानिसहरू हुन, तिमी प्रेरितहरू र अगमवक्ताहरू, आनन्द मनाओ । तिमी आनन्द मनाओ, परमेश्‍वरले त्यहाँका मानिसहरूलाई भरखरै दण्ड दिनुभएको छ किनकि तिनीहरूले तिमीहरू प्रति डरलाग्दो कार्य गरेका छन् ।”
+\s5
+\v 21 त्यसपछि सर्वशक्तिमान स्वर्गदूतले गहुँ पिन्हेको लागि ठूलो आकारको ढुंगा उठाउनु भयो, र उहाँले त्यसलाई समुद्रमा फ्याँकी दिनुभयो । र उहाँले भन्‍नुभयो, “तिमी बेबिलोनको महान सहरमा रहेका मानिसहरू, परमेश्‍वरले तिमीहरूको सहरलाई यसैगरी फ्याक्‍नु हुनेछ, र यो समुद्रमा हराउनेछ जसरी त्यो ढुंगा हराएको छ । तिमीहरूको सहर सधैँको लागि हराउने छ ।”
+\v 22 त्यो तिमीहरूको सहरमा अब फेरी कसैले पनि वीणा बजाउने छैनन्, गीत गाउने छैनन्, बाँसुरी बजाउने छैनन्, वा तुरही पनि फुक्‍ने छैनन । त्यहाँ अब देखि कुनै पनि वस्तुहरू निर्माण गर्ने सिपालु कारिगर हुने छैन । त्यहाँ कुनै मानिसलाई फेरी गहुँ पिध्‍ने जाँतो झुन्ड्याउने छैन ।
+\s5
+\v 23 कुनै ज्योति त्यहाँ फेरि चम्कने छैन त्यहाँ अबदेखि कुनै दुलाहा र दुलहीको फेरि खुशीको आवाजहरू सुनिने छैन । परमेश्‍वरले तिमीहरूमध्ये सहरलाई नष्‍ट पार्नु हुनेछ किनभने तिमीहरूका व्यापारीहरू संसारको निम्ति महत्त्‍वपुर्ण मानिसहरू भएका छन् । तिमीहरू मानिसहरूका सबै झुण्डहरूलाई तन्‍त्रमंत्रद्वारा छल गर्ने मानिसहरू हो ।
+\v 24 तिमीहरू पनि अगमवक्ता र परमेश्‍वरका अरू मानिसहरूको मृत्युको लागि पनि जिम्मेवार छौ । तथापि तिमीहरू हरेक मृत्युको लागि संसारमा शोक गर्दछौ ।
+\s5
+
+\c 19
+\p
+\v 1 यी भए पछि, स्वर्गमा मैले ठूलो भिडको जस्तो आवाज सुने । उनीहरूले यसो भन्दै कराइरहेका थिए ।”हल्‍लेलुयाह !” उहाँले हामीलाई बचाउँनु भएको छ ।”उहाँ महिमित र शक्तिशाली हुनुहुन्छ”
+\v 2 उहाँले प्रशंसा होस् किनभने उहाँले साँचो र भेदभाव नगरीकन न्याय गर्नुहुन्छ, “उहाँले वेश्यावृति जस्तो दुष्‍ट काम गर्ने सहरलाई सजाय दिनुभएको छ । किनभने उनीहरूका मानिसहरूले पृथ्वीका अरू मानिसहरूलाई उनीहरूले जस्तै अनैतिक काम गर्नलाई उकसे ।” उहाँको प्रशंसा होस किनभने उहाँको दासलाई मारेकोमा तिनीहरूलाई सजाय दिनुभयो ।”
+\s5
+\v 3 भीड यसो भन्दै दोस्रो पटक कराए, “हल्‍लेलुया ! सहरमा लागेको आगोको धुवाँको मुस्लो सधैँ बढिरहन्छ ।”
+\v 4 चौबीस जना धर्मगुरुहरू र चार जीवित प्राणीहरू आफै लमपसार परेर सिंहासनमा विराजमान परमेश्‍वरको पूजा गरे उनीहरूले भने, “यो साँचो हो ! हल्‍लेलुया !”
+\s5
+\v 5 सिंहासनबाट कसैले यसो भन्दै बोले “उहाँका सबै सेवक उहाँको प्रशंसा गर । उहाँको आदर गर्ने सबै तिमीहरू महत्वपूर्ण भए पनि नभए पनि प्रत्येकले उहाँको प्रशंसा गर ।”
+\s5
+\v 6 त्यसपछि मानिसहरूको ठूलो भिडको जस्तो हल्ला ठूलो पानीको झरनाको जस्तो आवाज र मेघ गर्जेको आवाज मैले सुने ! उनीहरू कराउदै थिए, “हल्‍लेलुया हाम्रो सर्वशक्तिमान परमप्रभु परमेश्‍वर राज्य गर्नुहुन्छ” ।
+\s5
+\v 7 हामीले आनन्द मनाउनु पर्छ हामी अति नै खुशी हुनु पर्छ र उहाँलाई आदर गर्नुपर्छ । किनभने अहिलेको समय भनेको थुमाले आफुले विवाह गर्ने स्‍त्री जसले आफैलाई तयार बनाएर राखेको छन्, उनीसँग एक भएर बस्‍ने समय हो ।
+\v 8 परमेश्‍वरले उनी आफैलाई चम्किलो, सफा राम्रो मलमलको पोशाक लगाउने अनुमति दिनुभएको हो । राम्रो चम्किलो र सफा मलमलले परमेश्‍वरका मानिसको धार्मिक कार्यको प्रिनिधित्व गर्दछ ।
+\s5
+\v 9 त्यसपछि दूतले मलाई भने, यो लेख ! ती मानिसहरू कति भाग्यमानी हुन् जसलाई थुमाले आफ्नो विवाहको भोजमा निम्तो दिनुहुन्छ, उनले यो पनि भने, “परमेश्‍वरले घोषणा गरेको यी वचनहरू सत्य छन् ।”
+\v 10 तुरुन्तै मैले निहुरिएर उहाँको पूजा गरे तर उहाँले मलाई भन्‍नु भयो, “मलाई पुजा नगर ! म त तिम्रो दास तिम्रो मित्र, येशूको सत्यतामा बोल्ने विश्‍वासीको दास मात्र हूँ ! परमेश्‍वरलाई तिमीले पुज्‍नुपर्छ किनभने पवित्र आत्‍मा परमेश्‍वर जसले मानिसहरूलाई येशूको सत्यताको विषयमा बोल्ने शक्ति दिनुहुन्छ ।”
+\s5
+\v 11 त्यसपछि मैले स्वर्ग उघ्रिएको देखे र सेतो घोडा देखेर छक्‍क परे ! येशूले नै घोडा चढिरहनु भएको थियो । उहाँ विश्‍वासयोग्य र सबै मानिसहरूको न्याय गर्नुहुन्छ । उहाँ न्यायको निम्ति दुष्‍टको विरुद्ध लड्नु हुन्छ ।
+\v 12 उहाँका आँखा आगोको ज्वाला जस्तै चम्केको थियो । उहाँको शिरमा राजकीय धेरै मुकुटहरू थिए, जसमा उहाँको नाम लेखिएका थिए । ती नामको अर्थ उहाँलाई मात्र थाहा छ ।
+\v 13 उहाँले लगाउनु भएको वस्‍त्र रगतले निथ्रुक्‍कै भिजेको थियो उहाँको नाम “परमेश्‍वरको सन्देश” पनि थियो ।
+\s5
+\v 14 स्वर्गको सेना उहाँको पछि लागि रहेका थिए । तिनीहरूले सेतोघोड़ाहरू चलाई रहेको थिए । उनीहरूले सेता मलमलको कपडा लगाएका थिए ।
+\v 15 उहाँको मुखबाट धारिलो तरवार निस्कन्छ उहाँले विद्रोही मानिसहरूको समूहलाई यसैले प्रहार गर्नुहुन्छ । उहाँ आफैले उनीहरूमा कडा शासन गर्नुहुनेछ । दाखरस बनाउनेले अंगुर निचोरेर दाखरस बनाए झैँ उहाँले दुष्‍टलाई निचोर्नु हुनेछ । उहाँले यो सर्व शक्तिमान परमेश्‍वरको निम्ति गर्नुहुनेछ जो उनीहरूको पापको कारण धेरै रिसाउनु भएको छ ।
+\v 16 उहाँको पोशाकमा नाम लेखिएको थियो , राजा जसले अरू सबै राजाहरू माथि शासन गर्नुहुन्छ र परमप्रभु जसले अरू सबै प्रभुहरू माथि शासन गर्नुहुन्छ ।
+\s5
+\v 17 त्यसपछि मैले सूर्यको प्रकासमा स्वर्गदूतलाई उभिरेहेको देखे उसले आकाशमा उडिरहेका मासुखाने चराहरूलाई ठूलो स्वरले बोलाएर भन्‍नु भयो, “परमेश्‍वरले दिनुहुने ठूलो भोजमा सहभागी हुन आऊ र जम्मा होऊ ।
+\v 18 आऊ र परमेश्‍वरका सबै शत्रुको मासु खाऊ जोहरू मारिएका छन् ती राजाहरूका मासु हुन, सेना प्रमुखका र अरू मानिसहरू जसले शक्तिशाली लडाई लडेका थिए, घोडाको र सिपाहीको जसले घोडा चलाएका थिए र अरू सबै खाले मानिसका मासु तिनीहरू जो दास वा फुक्‍का महत्त्‍वपूर्ण वा महत्त्‍वहीन सबैको ।
+\s5
+\v 19 त्यसपछि मैले एउटा पशु सेना सहित संसारका राजाहरू घोडा चढ्ने र उनका विरुद्ध लडाई लड्ने एक ठाउँमा जम्मा भएको देखे ।
+\v 20 सेतो घोडा चढ्नेले जनावर र झूटा अगमवक्तालाई पक्रिए । झुठा अगमवक्ताले ठूलो जनावरको उपस्थितिमा आश्‍चर्यकाम गरेर जनावरको चिन्ह लगाउने र जनावरको मूर्ति पुज्‍नेलाई छलेका थिए । त्यसपछि परमेश्‍वरले जनावर र झुठा अगमवक्तालाई जीवितै दन्केको आगोमा फ्याकी दिनुभयो ।
+\s5
+\v 21 घोडा चलाउनेले बाँकी रहेका सेनाहरूलाई मुखबाट निस्केको तरवारले मारी दिए । सबै चराहरूले मारिएका मानिस र घोडाहरूको मासु खाइ दिए ।
+\s5
+
+\c 20
+\p
+\v 1 त्यसपछि मैले स्वर्गबाट स्वर्गदूत तल आउँदै गरेको दखे उनीसँग गहिरो खाडलको साँचो र हातमा ठूलो साङ्ला थियो ।
+\v 2 उनले अजिङ्गर नै प्राचीन सर्प, दुष्‍ट र शैतान थियो । स्वर्गदूतले त्यसलाई साङ्लाले बाँधि दिए जुन एक हजार वर्षसम्म फुकाउने सकिदैन थियो ।
+\v 3 स्वर्गदूतले उसलाई गहिरो, अँध्यारो खाडलमा फ्याकी दिए । उनले खाडलको ढोका बन्द गरी ताल्चा लगाइ दिए र कसैले पनि खोज्‍न नपाउने गरी छाप लगाइदिए । उसले एक हजार वर्ष सम्म विभिन्‍न जातीका समूहलाई छलमा पार्न नसकोस् भनि यसो गरिएको हो । एकहजार वर्षको समय पुरा भएपछि केही समयको निम्ति परमेश्‍वरले बनाएको योजना अनुसारको काम गर्न फुकाइनेछ ।
+\s5
+\v 4 मैले सिंहासनमा मानिसहरूमा मानिसहरू बसिरहेको देखे । परमेश्‍वरले उनीहरूलाई न्याय गर्न अधिकार दिनुभएको थियो । मैले येशूको सत्यताको विषयमा र परमेश्‍वरको सन्देश घोषणा गर्न मानिसहरूको टाउको काटिएकाहरूको आत्मा पनि देखे । ती मानिसहरूले जनावर वा त्यसको मूर्तिलाई पुज्‍न इन्कार गरेका थिए र जनावरको दासबाट न निधारमा न हातमा जनावरको चिन्ह दिएका थिए । उनीहरू फेरी जीवित भए र येशूसँग एकहजार वर्षसम्म शासन गरे ।
+\s5
+\v 5 उनीहरू नै मरेकोबाट फेरि जीवित भइ जीउने पहिला मानिसहरू हुन, जसलाई परमेश्‍वरले नै जीवित बनाउनु भएको हो । अरू विश्‍वासीहरू जो मरेका थिए उनीहरू एकहजार वर्ष पुरा नहुन्जेल फेरि जीवित परिएन ।
+\v 6 पहिलो पटक फेरि जीवित पारिएकाहरू सँग परमेश्‍वर प्रसन्‍न हुनु हुनेछ परमेश्‍वरले उनीहरूलाई पवित्र भनि मानिलिनु हुनेछ । उनीहरूले दोस्रो पटक मर्नु पर्ने छैन बरु उनीहरू परमेश्‍वर र येशू ख्रीष्‍टको सेवाको निम्ति पूजाहारी हुनेछन् र उनीहरूले हजार वर्षसम्म येशू ख्रीष्‍टसँगै शासन गर्नेछन् ।
+\s5
+\v 7 एकहजार वर्षको समय पुरा भएपछि परमेश्‍वरले शैतानलाई थुनाबाट छोडिदिनुहुनेछ ।
+\v 8 शैतानले पृथ्वीमा भएका विद्रोही मानिसहरूको समूहलाई छलमा पार्न बाहिर जानेछ । यी जातीका मानिसहरूलाई अगमवक्ता इजिकिएलले गोग र मगोग भन्छन् । शैतानले उनीहरूलाई परमेश्‍वरका मानिसहरूको विरुद्धमा लड्नको निम्ति जम्मा गर्नेछ । जसरी समुद्रको तिरमा रहेका बालुवाका कणलाई गन्‍न सकिदैन त्यसरी नै परमेश्‍वरका जनहरूको विरुद्ध लड्न आउनेको गणना गर्दा सकिदैन ।
+\s5
+\v 9 उनीहरू पृथ्वीभरि नै हिड्ने छन् र पमेश्‍वरले प्रेम गर्ने सहर यरूशलेममा भएको परमेश्‍वरका मानिसहरूलाई घेरा बाँध्‍नेछन् । त्यसपछि परमेश्‍वरले स्वर्गबाट आगो पठाउनु हुने छ र उनीहरूलाई जलाई दिनुहुनेछ ।
+\v 10 परमेश्‍वरले मानिसहरूलाई छल गर्ने दुष्‍टलाई बलिरहेको गन्धकमा फ्याँकी दिनुहुनेछ । जहाँ परमेश्‍वरले पशु र झुठा अगमवक्तालाई फ्याँकी दिनुभएको थियो, जहाँ उनीहरू सदाको लागि कष्‍टमा पर्नेछन् ।
+\s5
+\v 11 त्यसपछि मैले ठूलो सेता सिंहासनलाई देखे, जहाँ परमेश्‍वर वसिरहनु भएको थियो, उहाँ धेरै डर लाग्दो हुनुहुन्थ्यो । पृथ्वी र आकाश नै उहाँको उपस्थितिबाट हराए र त्यहाँ रहेनन् ।
+\v 12 मैले मरेका मानिसहरू फेरि जीवित भएको देखे । उनीहरू सिंहासनको अगाडि उभिरहेका थिए । उभिएकाहरू महत्त्‍वपूर्ण र महत्त्‍वहीन दुवै नै थिए । मानिसहरूले गरेका कामको अभिलेख राख्‍ने पुस्तक खुल्ला थियो । अर्को किताब पनि खुल्ला थियो जुन चाहिँ जीवनको पुस्तक थियो जहाँ अनन्त जीवन प्राप्‍त गर्ने मानिसहरूको नाम लेखिएको थियो । मानिसका कामको अभिलेख राख्‍ने पुस्तकमा भएको अभिलेख अनुसार परमेश्‍वरले ती मरेर जीवित पारिएका मानिसहरूको परमेश्‍वरले न्याय गर्नुभयो ।
+\s5
+\v 13 मरेर समुद्रमा गाडिएका मानिसहरूका शरीर परमेश्‍वरको सिंहासन अगाडि न्‍यायको निम्ति उभिन फेरी जीवित पारिए । मरेर जमिनमा गाडिएकाहरू पनि सिंहासन अगाडि उभिनको निम्ति जीवित पारिए । परमेश्‍वरले प्रत्येकलाई उनीहरूले गरेका काम अनुसारले न्याय गर्नुभयो ।
+\v 14 विश्‍वास नगरिकन मरेर न्यायको निम्ति पर्खिबसेकाहरू सबैलाई बलिरहेको अग्‍निकुण्ड यस्तो ठाउँ हो जहाँ मानिसहरूको दोस्रो मृत्यु हुन्छ ।
+\v 15 परमेश्‍वरले पुस्तकमा नाम नभएकाहरूलाई पनि बलिरहेको अग्‍निकुण्डमा फ्याकी दिनुभयो । जसको नाम पुस्तकमा लेखिएको थियो । उनीहरूले अनन्त जीवन प्राप्‍त गरे ।
+\s5
+
+\c 21
+\p
+\v 1 त्यसपछि मैले नयाँ स्वर्ग र नयाँ पृथ्वी देखे । पहिलो स्वर्ग र पहिलो पृथ्वी हराए, र समुद्रहरू रहेनन् ।
+\v 2 मैले परमेश्‍वरको पवित्र सहरहरू देखे, जुन चाहिँ यरूशलेमको नयाँ सहर थियो । त्यो परमेश्‍वरबाट भएर स्वर्गबाट तल आउदै थियो । परमेश्‍वरले त्यसलाई तयार पार्नु भएको थियो र सजाउनु भएको थियो, एक पुरुषसँग विवाह गर्न एक स्‍त्रीले आफुलाई बेहुली झैँ सिंगार्छिन् ।
+\s5
+\v 3 त्यसपछि मैले केही एकजना परमेश्‍वरको सिंहासन नजिकैबाट चर्को स्वरले बोलेको सुने । त्यसले भन्यो, “यसलाई सुन ! अब परमेश्‍वर मानिसहरूसँग बास गर्नुहुनेछ । उहाँ तिमीहरूको माझमा वास गर्नुहुनेछ ! तिनीहरू उहाँको मानिसहरू हुने छन् । परमेश्‍वर स्वंयम तिनीहरूसँग हुनुहुने छ, र उहाँ तिनीहरूका परमेश्‍वर हुनु हुनेछ ।”
+\v 4 उहाँले तिनीहरूलाई फेरि कहिल्यै दुखित बनाउनु हुने छैन । उहाँले तिनीहरूलाई फेरि कहिल्यै रुन दिनु हुने छैन । तिनीहरू मध्ये कोही पनि फेरि कहिले मर्ने छैन अथवा शोक मनाउने छन् अथवा दुःख कष्‍ट भोग्‍ने छन् किनकि ती कुराहरू जसले तिनीहरूलाई दुखित पार्दथियो ती सबै बितेर जाने छ ।
+\s5
+\v 5 यसपछि परमेश्‍वर, जो सिंहासन बस्‍नु भएको थियो भुन्‍नु भयो, “यसलाई सुन ! म अब सबैकुरा नयाँ बनाउदै छु ।” उहाँले मलाई भन्‍नुभयो: “मैले भनेका कुराहरू लेख किनकि तिमी विश्‍वास गर्न सक्छौ कि साचि नै ती कुराहरू म हुन लगाउने छु ।”
+\v 6 उहाँले मलाई पनि भन्‍नुभयो, “मैले सबै कुराहरू पुरा गरे ! म नै हूँ जसले सबै कुराहरू सुरु गरे र मैले नै हूँ ।” जसले कारणले कुराहरूको अन्त हुनेछ । ती सबैजना जसले त्यसको चाहना गर्दछ, म सित्तैमा मुहानबाट पानी दिनेछु, त्यसकारणले मानिसहरू सदासर्वदा बाच्‍ने छन् ।
+\s5
+\v 7 शैतान माथि विजय हुने मेरा सन्तान हुनेछन् ।
+\v 8 तर तिनीहरू जो डरपोक छन्, तिनीहरू जसले मानिसको हत्या गर्दछन् । तिनीहरू जसले व्यभिचार पापहरू गर्छन् । तिनीहरू जसले तन्‍त्रमन्‍त्र गर्दछन्, तिनीहरू जसले मूर्ति पूजा गर्दछन् र सबै झुठा बोल्नेहरू आगो र गन्धकको कुण्डमा कष्‍ट भोग्‍न्‍ने छन् ।
+\s5
+\v 9 त्यसपछि सातजना स्वर्गदूतहरू मध्ये एकजनासँग सातवटा दाखमद्यका कचौरहरू थियो-दाखमद्य जसकारणले अन्तिम सात तरीकाहरू कष्‍टको ल्याउछ-म कहाँ आयो र भन्यो, “मसँग आऊ र म तिमीलाई देखाउने छु मानिसहरू जो चाहिँ थुमासित स्थिरतामा एकजुट भएको जसरी एक स्‍त्रीले एक पुरुषसँग विवाह गर्दछ ।”
+\v 10 त्यसपछि परमेश्‍वरको आत्माले मलाई नियन्‍त्रण गर्नुभयो, र स्वर्गदूतले मलाई एउटा धेरै ठूलो शिखरको टुप्पोमा लग्‍नु भयो । उनले मलाई परमेश्‍वरका पवित्र सहर देखाए, नयाँ यरूशलेम, जुन चाहिँ परमेश्‍वरबाट भएर स्वर्गबाट तल आउदै थियो ।
+\s5
+\v 11 त्यो परमेश्‍वर सियोनबाट आएको चम्किलो ज्योतिले गर्दा चम्किरहेको थियो । त्यो सहर महुमुल्य रत्‍न चम्किदा चम्किन्थ्यो, र त्यो स्फटिक झैँ स्पष्‍ट थियो ।
+\v 12 सहरको वरिपरि धेरै अग्ला पर्खाल थियो । पर्खालमा बाह्रवटा ढोका थिए । प्रत्येक ढोकाम एक स्वर्गदूत थियो । ढोकाको माथि इस्राएलका बाह्र कूलहरूका नाम लेखिएको थियो । प्रत्येक ढोकामा एउटा कुलको नाम थियो ।
+\v 13 तीनवटा ढोकाहरू पूर्व पट्टि थियो, तीनवटा ढोकाहरू पश्‍चिम पट्टि थियो ।
+\s5
+\v 14 सहरको पर्खालमा बाह्रवटा कोसे ढुंगाहरू थियो । प्रत्येक कोसे ढुंगामा थुमाले नियुक्त गर्नुभएको बाह्र प्रेरितहरू मध्ये एकजनाको नाम लेखिएको थियो ।
+\v 15 मसित बोलीरहेको स्वर्गदूतले सुनको नाप्‍ने यन्‍त्र बिकिरहेका थिए, त्यो यन्‍त्रले उसले सहर ढोकाहरू र त्यसको पर्खाल नाप्‍ने गर्दथिए ।
+\s5
+\v 16 सहर वर्गाकार आकारको थियो, त्यसले लम्बाई जति थियो, त्यतिनै चौँडाई थियो । स्वर्गदूतले नाप्‍ने यन्‍त्रले सहर नापी सकेपछि, उसले वितरण दिदा सहर २, २००किलोमिटर लामो थियो, र त्यसको चौडाई र उचाई चाहिँ त्यसको लम्बाई जतिनै थियो ।
+\v 17 उनले सहरको पर्खालको नाप लियो र वितरण दिदा त्यो ६६ मिटर मोटो थियो । स्वर्गदूतले मानिसले साधारण तय चलाउने नापी चलाएको थियो ।
+\s5
+\v 18 सहरको पर्खाल हरियो ढुंगाले बनेको थियो जसलाई हामी मणि भन्दछौ । सहर शुद्ध सुनले बनेको थियो देख्दा छर्लङ्ग सिसा जस्तै देखिन्थ्यो ।
+\v 19 सहरको पर्खालको जगहरू बहुमुल्य ढुंगाहरूले सुन्दर गरी बनाइएको थियो । प्रथम कोसे ढुंगा मणि थियो, दोस्रो ढुङ्गो निलम थियो, तेस्रो कोसे ढुङ्गो स्फटिक थियो, चौथो कोसे ढुङ्गो पन्‍ना थियो,
+\v 20 पाँचौ कोसे ढुङ्गो गोमेद थियो, छैठो कोसे ढुङ्गो मानक थियो, सातौ कोसे ढुङ्गो पितमणि थियो, आठौँ कोसे ढुङ्गो पिरोजा थियो, नवौँ कोसे ढुङ्गो पोखाराज थियो, दशौँ कोसे ढुङ्गो लहसुने थियो, एघारौँ कोसे ढुङ्गो धुम्रकान्त थियो र बाह्रौँ कोसे ढुङ्गो चन्द्रकान्त थियो ।
+\s5
+\v 21 सहरका सातवटा ढोकाहरू विशाल मोतीहरू जस्ता देखिन्थियो । सहरका सडकहरू शुद्ध सुन जुन चाहिँ छर्लङ्ग सिसा जस्ता देखिन्थ्यो ।
+\v 22 सहर भित्र मन्दिर थिएन । सर्वशक्तिमान परमप्रभु परेमेश्‍वरबाट स्वंयम र थुमा त्यहाँ हुनुहुन्थ्यो, त्यसैले त्यहाँ मन्दिरको आवश्यकता थिएन ।
+\s5
+\v 23 सहरलाई उज्यालो पार्न सुर्य वा चन्द्र पर्ने छन् किनभने परमेश्‍वरबाट आइरहेको ज्योतिले सहरलाई उज्यालो पार्ने छ ।
+\v 24 मानिसका जातीहरू उनीहरूमा चम्किरहेको सहरको ज्योतिसँग बास गर्ने छन् । पृथ्वीका राजाहरूले तिनीहरूका धनसम्पत्ति परमेश्‍वर र थुमाको आदर गर्न सहर भित्र ल्याउने छन् ।
+\v 25 प्रायजसो गरी दिनको अन्त्यमा सहरको ढोकाहरू बन्द गरिने छैन जसरी ती बन्द गरिन्थ्यो किनकि त्यहाँ रात पर्ने छैन ।
+\s5
+\v 26 संसारका मानिसहरूले पनि आफ्ना धनसम्पत्ति सहर भित्र ल्याउने छन् ।
+\v 27 केहीपनि जुनचाहिँ नैतिक रूपले अशुद्ध छ, कोहीपनि जसले परमेश्‍वरले तुच्छ मान्‍नु भएको कामहरू गर्दछन्, र कोहीपनि जसले झूटो बोल्दछ त्यो सहरमा पहिल्यै प्रवेश गर्न पाउने छैन । ती मानिसहरू मात्र जसको नामहरू थुमाको पुस्तकमा लेखिएको हुन्छ, त्यो पुस्तकमा अनन्‍त जीवन भएका मानिसहरूको नामहरू छन्, त्यो सहरमा हुने छन् ।
+\s5
+
+\c 22
+\p
+\v 1 त्यसपछि स्वर्गदूतले मलाई नदी देखाउनु भयो, जहाँबाट मानिसहरूले पानी पिउने गर्दथे र यसबाट पिउने सधैँभरि जीवित रहन्छन् । त्यो पानी फटिक जस्तै सफा र चम्किलो थियो । नदी त्यो सिंहासनबाट बगेर गइ रहेको थियो, जहाँ परमेश्‍वर र थुमा विराजमान हुनुहुन्थ्यो ।
+\v 2 त्यो सहरको मूल बाटो हुदै मध्य भागबाट तलतिर बगिरहेको थियो । नदीको दुवै किनाराहरूमा फलसहितको रूख थियो, जसले यसबाट खान्छ ऊ सधैँ बाँचिरहन्छ । ती रूखहरूले १२ किसमका फलहरू फलाएको थिए, तिनीहरूले हरेक एक महिनाको लागि एक प्रकारको फल फलाउथे । मानिसहरूको समूहले ती रूखहरूका पातहरू तिनीहरूको घाउ निको पार्ने औषधीको रूपमा प्रयोग गर्ने गर्दथे ।
+\s5
+\v 3 त्यहाँ कुनै पनि त्यस्तो व्यक्ति वा कुराहरू हुनेछन् जसलाई परमेश्‍वरले श्राप दिन चाहनु हुनेछ । परमेश्‍वरको सिंहासन र सिंहासनको ज्योति नै सहरको निम्ति ज्योति हुनेछ । त्यहाँ परमेश्‍वरका सेवकहरूले उहाँको आराधना गर्नेछन् ।
+\v 4 तिनीहरूले उहाँलाई प्रत्येक रूपमा देख्‍नेछन् र उहाँको नाम तिनीहरूको निधारमा लेखिएको हुनेछ ।
+\v 5 त्यहाँ कहिल्यै अन्धकार हुने छैन । परमेश्‍वरका सेवकहरूलाई कुनै पनि बत्तिको वा सूर्यको उज्यालोको आवश्यकता पर्दैन किनकि परमेश्‍वरले नै तिनीहरूमाथि ज्योति दिनुहुनेछ । तिनीहरूले सदैव राज्य गर्नेछन् ।
+\s5
+\v 6 स्वर्गदूतले मलाई भन्‍नुभयो, “यी कुराहरू जुन परमेश्‍वरले तिमीलाई देखाउनु भयो यो सत्य हो, र उहाँले यी कुराहरूलाई निश्‍चय नै पुरा गर्नुहुनेछ ।” परमप्रभु परमेश्‍वर जसले अगमवक्ताहरूलाई प्रेरणा दिन उहाँका स्वर्गदूतहरू मानिसहरूको बिचमा पठाउनुभयो, जसले उहाँको सेवा गर्दछ, तिनीहरूको जीवनमा यो घटना चाहे नै हुनेछ भनी देखाउनु भयो ।
+\v 7 येशूले उहाँका सबै मानिसहरूलाई भन्‍नुभयो, ध्यान दिएर सुन ! म चाडै आउँदैछु जसले यी पुस्तकमा लेखेका वचनको पालना गर्दछ ती प्रत्येकलाई परमेश्‍वरले प्रशस्त आशिष दिनुहुनेछ ।”
+\s5
+\v 8 म, यूहन्‍ना, त्यो व्यक्ति हूँ, जसले यी कुराहरू सुने र दर्शनमा देखे, जसलाई मैले लेखेको छु । जब मैले ती सुने र देखे, म त्यतिखेर नै ती स्वर्गदूतको सामु लोटे जसले मलाई यी कुराहरू उहाँको आराधना गर्न देखाउनु भएको थियो ।
+\v 9 तर उहाँले मलाई भन्‍नुभयो, “मेरो आराधना नगर, ” म पनि तिमीहरू विश्‍वासीहरू जस्तै सेवक हूँ, जो अगमवक्ताहरू थिए, र जस्तै जसले यस पुस्तकको वचन पालन गर्दैछन् । निरन्तर परमेश्‍वरको आराधना गर्ने गर्दछन् ।
+\s5
+\v 10 उहाँले यो पनि भन्‍नुभयो, “यस वचनलाई नालुकाओ, जुन परमेश्‍वरले यस पुस्तकमा बताउनु भएको छ, किनकि, यो समय उहाँको लागि यस वचनलाई पूरा गर्ने समय हो ।
+\v 11 किनभने त्यो समय नजिकै छ, यदि तिनीहरू जसले पाप स्वभावका निरन्तरता गर्ने इच्छा राख्दछन्, तिनीहरूलाई त्यसै गर्न देऊ । परमेश्‍वरले नै तिनीहरूलाई त्यसको ज्याला दिनुहुनेछ । यदि तिनीहरू जो भक्तिहिन हुन इच्छा गर्दछन्, तिनीहरूलाई त्यसै गरी रहन देऊ । परमेश्‍वरले चाडै नै त्यसैको निम्ति ज्याला दिनुहुनेछ । तिनीहरू जसले धर्मीकताको कार्य गर्दछन्, तिनीहरूलाई धार्मिक कार्य गरी रहन देऊ । तिनीहरू जो पूर्ण छन्, तिनीहरू पूर्णता भई रहन देऊ ।”
+\s5
+\v 12 यशूले सबै मानिसहरूलाई भन्‍नुभयो, “सुन ! म चाँडै आउँदैछु ! र म तिनीहरू प्रत्येकलाई तिनीहरूले जे गरेका छाना त्यस अनुरूप दण्ड वा इनामको ज्याला दिनेछु ।
+\v 13 म त्यो हूँ , जसले सबै कुराहरू सुरु गर्नुभयो र जसले सबै कुराहरूको अन्त्य गर्न सक्‍नु हुन्छ । म सबै कुराहरूको सुरु देखि नै थिए र म सबै कुराहरूको अन्त्यसम्म पनि रहनेछु ।
+\s5
+\v 14 परमेश्‍वर ती मानिसहरूसँग अति नै प्रसन्‍न हुनुहुन्छ । जसले तिनीहरूको पापलाई पखाल्दछन र तिनीहरू आफैलाई सफा राख्दछन् किनभने तिनीहरूले त्यस रूखको फल खान सक्‍नेछन्, ती मानिसहरू सदासर्वदा जीवित रहनेछन् र किनभने तिनीहरूले पवित्र सहरमा ढोकाबाट प्रवेश गर्न सक्‍नेछन् ।
+\v 15 बाहिर रहेका मानिसहरू जो अपवित्र छन् । तिनीहरू जो तन्‍त्रमन्‍त्रको अभ्यासमा सहभागी हुन्छन्, जो मानिसहरू व्यभिचारको पाप गर्दछन्, जो मानिसहरू अरूहरूलाई हत्यागर्दछन्, मूर्तिहरूको आराधना गर्नेहरू र जो मानिसहरू झूटो बोल्नमा आनन्द लिन्छन् र सधैँ झूटो बोल्नेहरू हुन् । तिनीहरू कहिल्यै त्यस सहरमा प्रवेश गर्न पाउने छैनन् ।”
+\s5
+\v 16 म येशू, मेरा स्वर्गदूतलाई यो आज्ञा दिन पठाउदछु कि, उसले भन्‍नेछ, तिमीहरू जो विश्‍वासीहरूको समूह हुन त्यो सबै कुराहरू सत्य हुन् । म राजा दाऊदको वंशको हूँ, जसको आगमन बारे अगमवक्ताहरूद्वारा प्रतिज्ञा गरिएको थियो । म त्यही हूँ, जो बिहानको चम्किलो तारा जस्तै हु ।
+\s5
+\v 17 परमेश्‍वरको आज्ञा र उहाँका मानिसहरू, जो ख्रीष्‍टको दुलही जस्तै हुन्, प्रत्येक जो उहाँ माथि विश्‍वास गर्ने इच्छा गर्दछन् तिनीहरूलाई भन, “आऊ जसले यो सुन्दछ तिनीहरू प्रत्येक विश्‍वास गर्नेहरूलाई पनि भन, आऊ ।” मानिसहरू जो आउन चाहन्छन् तिनीहरू पनि आऊ, हरेक जो पानीको इच्छा गर्दछन् जसले मानिसहरूलाई सदासर्वदा जीवित राख्दछन् । यसलाई सित्तैमा पाउने वरदान स्वरूप ग्रहण गर ।
+\s5
+\v 18 म, यूहन्‍ना, विनम्रपूर्वक हरेकलाई चेतावनी दिदछु जसले यी वचन बारे सुनेका छन्, जे कुरा मैले यस पुस्तकमा लेखेकोछु यदि जो कसैले यस वचनमा थप गर्दछन् भने त्यसलाई यस पुस्तकमा बताएको अनुरूप दण्ड दिइनेछ ।
+\v 19 यदि जो कसैले यस वचनबाट केही कुरा घटायो भने यस पुस्तकमा मैले बताए अनुरूप, परमेश्‍वरले त्यस व्यक्तिलाई त्यस रूखबाट को फल खान पाउने अधिकारबाट हटाउनु हुनेछ र ती मानिस सदैव जीवित रहनेछैन । उहाँले त्यस व्यक्तिलाई पवित्र सहरमा प्रवेश गर्न पाउने अधिकारबाट पनि वन्चित गर्नुहुनेछ । यी दुवै कुराहरूको व्याख्या यस पुस्तकमा पाइन्छ ।
+\s5
+\v 20 येशू, जसले यी सबै कुराहरू सत्य हो भनी घोषणा गर्नुहुनेले भन्‍नु हुन्छ, “निश्‍चय नै म चाडै आउँदैछु ।” म, यहुन्‍ना फेरी भन्दछु, “यो हुन आउँने नै छ ! प्रभु येशू आउँनुहोस् !
+\v 21 म प्रार्थना गर्दछु कि हाम्रो प्रभु येशूले तिमीहरू सबैलाई यसरी नै सदैव प्रेम गरी रहनु भएको होस्, जो परमेश्‍वरका मानिसहरू हुन् । आमेन

LICENSE.md

@@ -0,0 +1,26 @@
+# License
+## Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 International (CC BY-SA 4.0)
+
+This is a human-readable summary of (and not a substitute for) the [license](http://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0/).
+
+### You are free to:
+
+  * **Share** — copy and redistribute the material in any medium or format
+  * **Adapt** — remix, transform, and build upon the material 
+
+for any purpose, even commercially.
+
+The licensor cannot revoke these freedoms as long as you follow the license terms.
+
+### Under the following conditions:
+
+  * **Attribution** — You must attribute the work as follows: "Original work available at https://door43.org/." Attribution statements in derivative works should not in any way suggest that we endorse you or your use of this work.
+  * **ShareAlike** — If you remix, transform, or build upon the material, you must distribute your contributions under the same license as the original.
+
+**No additional restrictions** — You may not apply legal terms or technological measures that legally restrict others from doing anything the license permits.
+
+### Notices:
+
+You do not have to comply with the license for elements of the material in the public domain or where your use is permitted by an applicable exception or limitation.
+
+No warranties are given. The license may not give you all of the permissions necessary for your intended use. For example, other rights such as publicity, privacy, or moral rights may limit how you use the material.

README.md

@@ -0,0 +1,5 @@
+# Nepali UDB
+
+NT books converted from  https://git.door43.org/hblamtari/udb_ne
+
+STR https://git.door43.org/unfoldingWord/SourceTextRequestForm/issues/199

manifest.yaml

@@ -1,21 +1,20 @@
 dublin_core:
   type: bundle
   conformsto: rc0.2
-  comment: 'Only publishing Acts at this time'
   format: text/usfm
   identifier: udb
   title: 'Unlocked Dynamic Bible - Nepali'
   subject: Bible
-  description: 'An unrestricted dynamic Bible'
+  description:  "An open-licensed translation, intended to provide a 'functional' understanding of the Bible. It increases the translator's understanding of the text by translating theological terms as descriptive phrases."
   language:
     identifier: ne
-    title: नेपाली
+    title: Nepali
     direction: ltr
   source:
     -
       identifier: udb
-      language: udb-en
-      version: '5'
+      language: en
+      version: '12'
   rights: 'CC BY-SA 4.0'
   creator: 'Door43 World Missions Community'
   contributor:
@@ -24,21 +23,206 @@ dublin_core:
     - 'Sharan Kumar Rai'
   relation: []
   publisher: Door43
-  issued: '2016-10-30'
-  modified: '2016-10-30'
-  version: '5.1'
+  issued: '2018-08-16'
+  modified: '2018-08-16'
+  version: '12.1'
+
 checking:
   checking_entity:
-    - 'Rev. Sunder Bahadur Thapa'
-    - 'Rev. Rajendra Malla'
     - 'Mrs. Sareeta Giri'
+    - 'Rev. Ait Bahadur Tumbahangphe'
+    - 'Rev. Philip Subedi'
+    - 'Rev. Rajendra Malla'
+    - 'Rev. Shiva Hari Bhattarai'
+    - 'Rev. Sunder Bahadur Thapa'
   checking_level: '3'
 projects:
   -
-    categories:
-      - bible-nt
-    identifier: act
-    path: ./45-ACT.usfm
-    sort: 44
-    title: Acts
+    title: 'मत्तीले लेखेको सुसमाचार '
     versification: ufw
+    identifier: mat
+    sort: 40
+    path: ./41-MAT.usfm
+    categories: [ 'bible-nt' ]
+  -
+    title: 'मर्कूसले लेखेको सुसमाचार '
+    versification: ufw
+    identifier: mrk
+    sort: 41
+    path: ./42-MRK.usfm
+    categories: [ 'bible-nt' ]
+  -
+    title: 'लुकाले लेखेको सुसमाचार '
+    versification: ufw
+    identifier: luk
+    sort: 42
+    path: ./43-LUK.usfm
+    categories: [ 'bible-nt' ]
+  -
+    title: 'यूहन्‍नाले लेखेको सुसमाचार '
+    versification: ufw
+    identifier: jhn
+    sort: 43
+    path: ./44-JHN.usfm
+    categories: [ 'bible-nt' ]
+  -
+    title: 'प्रेरितहरूका काम  '
+    versification: ufw
+    identifier: act
+    sort: 44
+    path: ./45-ACT.usfm
+    categories: [ 'bible-nt' ]
+  -
+    title: 'रोमीहरूलाई पावलको पत्र  '
+    versification: ufw
+    identifier: rom
+    sort: 45
+    path: ./46-ROM.usfm
+    categories: [ 'bible-nt' ]
+  -
+    title: 'कोरिन्थीहरूलाई पावलको पहिलो पत्र '
+    versification: ufw
+    identifier: 1co
+    sort: 46
+    path: ./47-1CO.usfm
+    categories: [ 'bible-nt' ]
+  -
+    title: 'कोरिन्थीहरूलाई पावलको दोस्रो पत्र '
+    versification: ufw
+    identifier: 2co
+    sort: 47
+    path: ./48-2CO.usfm
+    categories: [ 'bible-nt' ]
+  -
+    title: 'गलातीहरूलाई पावलको पत्र '
+    versification: ufw
+    identifier: gal
+    sort: 48
+    path: ./49-GAL.usfm
+    categories: [ 'bible-nt' ]
+  -
+    title: 'एफिसिहरूलाई पावलको पत्र '
+    versification: ufw
+    identifier: eph
+    sort: 49
+    path: ./50-EPH.usfm
+    categories: [ 'bible-nt' ]
+  -
+    title: 'फिलिप्पीहरूलाई पावलको पत्र '
+    versification: ufw
+    identifier: php
+    sort: 50
+    path: ./51-PHP.usfm
+    categories: [ 'bible-nt' ]
+  -
+    title: 'कलस्सीहरूलाई पावलको पत्र '
+    versification: ufw
+    identifier: col
+    sort: 51
+    path: ./52-COL.usfm
+    categories: [ 'bible-nt' ]
+  -
+    title: 'थेसलोनिकीहरूलाई पावलको पहिलो पत्र '
+    versification: ufw
+    identifier: 1th
+    sort: 52
+    path: ./53-1TH.usfm
+    categories: [ 'bible-nt' ]
+  -
+    title: 'थेसलोनिकीहरूलाई पावलको दोस्रो पत्र '
+    versification: ufw
+    identifier: 2th
+    sort: 53
+    path: ./54-2TH.usfm
+    categories: [ 'bible-nt' ]
+  -
+    title: 'तिमोथीलाई पावलको पाहिलो पत्र '
+    versification: ufw
+    identifier: 1ti
+    sort: 54
+    path: ./55-1TI.usfm
+    categories: [ 'bible-nt' ]
+  -
+    title: 'तिमोथीलाई पावलको दोस्रो पत्र '
+    versification: ufw
+    identifier: 2ti
+    sort: 55
+    path: ./56-2TI.usfm
+    categories: [ 'bible-nt' ]
+  -
+    title: 'तीतसलाई पावलको पत्र '
+    versification: ufw
+    identifier: tit
+    sort: 56
+    path: ./57-TIT.usfm
+    categories: [ 'bible-nt' ]
+  -
+    title: 'फिलेमोनलाई पावलको पत्र '
+    versification: ufw
+    identifier: phm
+    sort: 57
+    path: ./58-PHM.usfm
+    categories: [ 'bible-nt' ]
+  -
+    title: 'हिब्रूहरूका निम्ति पत्र '
+    versification: ufw
+    identifier: heb
+    sort: 58
+    path: ./59-HEB.usfm
+    categories: [ 'bible-nt' ]
+  -
+    title: 'याकूबको पत्र '
+    versification: ufw
+    identifier: jas
+    sort: 59
+    path: ./60-JAS.usfm
+    categories: [ 'bible-nt' ]
+  -
+    title: 'पत्रुसको पाहिलो पत्र '
+    versification: ufw
+    identifier: 1pe
+    sort: 60
+    path: ./61-1PE.usfm
+    categories: [ 'bible-nt' ]
+  -
+    title: 'पत्रुसको दोस्रो पत्र '
+    versification: ufw
+    identifier: 2pe
+    sort: 61
+    path: ./62-2PE.usfm
+    categories: [ 'bible-nt' ]
+  -
+    title: 'यूहन्‍नाको पाहिलो पत्र '
+    versification: ufw
+    identifier: 1jn
+    sort: 62
+    path: ./63-1JN.usfm
+    categories: [ 'bible-nt' ]
+  -
+    title: 'यूहन्‍नाको दोस्रो पत्र '
+    versification: ufw
+    identifier: 2jn
+    sort: 63
+    path: ./64-2JN.usfm
+    categories: [ 'bible-nt' ]
+  -
+    title: 'यूहन्‍नाको तेस्रो पत्र '
+    versification: ufw
+    identifier: 3jn
+    sort: 64
+    path: ./65-3JN.usfm
+    categories: [ 'bible-nt' ]
+  -
+    title: 'यहूदाको पत्र '
+    versification: ufw
+    identifier: jud
+    sort: 65
+    path: ./66-JUD.usfm
+    categories: [ 'bible-nt' ]
+  -
+    title: 'यूहन्‍नालाई भएको प्रकाश '
+    versification: ufw
+    identifier: rev
+    sort: 66
+    path: ./67-REV.usfm
+    categories: [ 'bible-nt' ]