See in Reader
128 lines
27 KiB
Plaintext
128 lines
27 KiB
Plaintext
\id HAB
|
||
\ide UTF-8
|
||
\h ພຣະທຳ ຮາບາກຸກ
|
||
\toc1 ພຣະທຳ ຮາບາກຸກ
|
||
\toc2 ພຣະທຳ ຮາບາກຸກ
|
||
\toc3 hab
|
||
\mt ພຣະທຳ ຮາບາກຸກ
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 1
|
||
\p
|
||
\v 1 ຕໍ່ໄປນີ້ ແມ່ນຖ້ອຍຄໍາທີ່ໄດ້ເປີດເຜີຍແກ່ຜູ້ທາໍນວາຍ ຮາບາກຸກ.
|
||
\v 2 ຂ້າແດ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ຂ້ານ້ອຍຈະຕ້ອງຮ້ອງຂໍໃຫ້ພຣະອົງຊ່ວຍເຫລືອດົນປານໃດ ກ່ອນພຣະອົງຈະສະດັບຮັບຟັງຂ້ານ້ອຍ ກ່ອນທີ່ພຣະອົງຈະຊ່ວຍຊູພວກຂ້ານ້ອຍໃຫ້ພົ້ນຈາກການທາລຸນ?
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 3 ເປັນຫຍັງ ພຣະອົງຈຶ່ງເຮັດໃຫ້ຂ້ານ້ອຍ ເຫັນຄວາມເດືອດຮ້ອນເຊັ່ນນີ້? ພຣະອົງທົນເບິ່ງການກະທາໍ ອັນຊົ່ວຊ້າເຊັ່ນນີ້ ໄດ້ຢ່າງໃດ? ການທາໍລາຍ ແລະ ການທາລຸນ ອ້ອມຮອບຂ້ານ້ອຍຢູ່ ທັງການສູ້ຮົບ ຕະຫລອດການວິວາດກັນກໍມີຢູ່ທຸກແຫ່ງທຸກຫົນ.
|
||
\v 4 ກົດບັນຍັດຖືກຫຍໍ້ຫຍັນ ແລະ ຄວາມຍຸດຕິທາໍ ກໍບໍ່ມີເລີຍ. ຄົນອະທາໍເອົາປຽບຄົນຊອບທາໍ; ດັ່ງນັ້ນແຫລະ ຄວາມຍຸດຕິທາໍ ຈຶ່ງຖືກບິດເບືອນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 5 ແລ້ວອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ກໍກ່າວແກ່ປະຊາຊົນຂອງພຣະອົງ ວ່າ, “ຈົ່ງຄອຍເຝົ້າເບິ່ງຊົນຊາດທັງຫລາຍ ທີ່ຢູ່ອ້ອມຮອບພວກເຈົ້າ ແລະ ພວກເຈົ້າກໍຈະປະຫລາດໃຈໃນສິ່ງທີ່ພວກເຈົ້າເຫັນ. ເຮົາກາໍລັງຈະເຮັດໃນສິ່ງທີ່ພວກເຈົ້າຈະບໍ່ເຊື່ອ ເມື່ອພວກເຈົ້າໄດ້ຍິນກ່ຽວກັບເລື່ອງນັ້ນ.
|
||
\v 6 ເຮົາພວມນາໍພວກ ບາບີໂລນ ຄືຄົນທີ່ໂຫດຮ້າຍ ແລະ ໃຈໂຫດຫ້ຽມມາຄອງອໍານາດ. ພວກເຂົາກາໍລັງຍົກທັບອອກໄປຢຶດ ແລະ ຄອບຄອງປະເທດທັງຫລາຍທົ່ວໂລກ.
|
||
\v 7 ພວກເຂົາສ້າງ ຄວາມຢ້ານກົວ ແລະ ຄວາມສັບສົນວຸ້ນວາຍຂຶ້ນ ໂດຍເປັນຜູ້ອອກກົດໝາຍ ແລະ ໃຊ້ກົດໝາຍເອງ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 8 ມ້າຂອງພວກເຂົາ ຊຶ່ງພວມອຶດຫິວເຫຍື່ອ ກໍແລ່ນໄວກວ່າເສືອດາວ ທັງຮ້າຍກາດກວ່າໝາໄນ. ທະຫານຂອງພວກເຂົາຂີ່ມ້າຫອບມາ ແຕ່ດິນແດນໄກ; ກີບຕີນມ້າຂອງ ພວກເຂົາ ກະທືບພື້ນດິນ. ພວກມັນເຈີດລົງກິນເຫຍື່ອ ເໝືອນດັ່ງນົກອິນຊີ.
|
||
\v 9 ກອງທັບ ຂອງພວກເຂົາບຸກໜ້າເຂົ້າມາຄອບຄອງ ຢ່າງ ຮ້າຍກາດ ແລະ ທຸກຄົນຕ່າງກໍສະທ້ານຢ້ານກົວ ເມື່ອພວກເຂົາເຂົ້າມາໃກ້. [ກ] ຊະເລີຍ ທີ່ພວກເຂົາຈັບໄດ້ນັ້ນມີຈາໍນວນ ຫລວງຫລາຍ ເໝືອນດັ່ງເມັດດິນຊາຍ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 10 ພວກເຂົາດູຖູກຫຍໍ້ຫຍັນ ບັນດາກະສັດ ແລະ ຫົວເຍາະເຍີ້ຍໃສ່ບັນດາຂ້າຣາຊການຊັ້ນສູງ. ບໍ່ມີປ້ອມປ້ອງກັນບ່ອນໃດ ທີ່ຕ້ານທານ ຕໍ່ການບຸກລຸກຂອງພວກເຂົາໄດ້. ພວກເຂົາໃຊ້ຍຸດທະວິທີຍາດຢຶດເອົາປ້ອມ ໂດຍກອງດິນຂຶ້ນໃຫ້ສູງເທົ່າກັບປ້ອມ ແລະ ເຂົ້າຢຶດເອົາ.
|
||
\v 11 ແລ້ວພວກເຂົາກໍກວາດເອົາສິ່ງຂອງເໝືອນດັ່ງລົມພັດກວາດເອົາໄປ ຄົນພວກນີ້ ນັບຖືອໍານາດຂອງຕົນເອງເປັນພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຂົາ.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 12 ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າເອີຍ ພຣະອົງເປັນພຣະເຈົ້າຂອງຂ້ານ້ອຍ ຕັ້ງແຕ່ໃດ ໆ ມາ. ພຣະອົງເປັນພຣະເຈົ້າຂອງຂ້ານ້ອຍ ເປັນອົງບໍຣິສຸດ ແລະ ອົງເປັນຢູ່ສືບໄປເປັນນິດ. ໂອ ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າເອີຍ ພຣະເຈົ້າແລະພຣະຜູ້ປົກປ້ອງຄຸ້ມຄອງຂອງຂ້ານ້ອຍ; ພຣະອົງໄດ້ເລືອກເອົາພວກບາບີໂລນ ແລະ ໄດ້ເຮັດໃຫ້ພວກເຂົາແຂງແຮງ ເພື່ອວ່າພວກເຂົາຈະລົງໂທດພວກຂ້ານ້ອຍໄດ້.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 13 ແຕ່ພຣະອົງທົນເບິ່ງຄົນເລ້ຫລ່ຽມ ຫລອກລວງ ຄືຄົນຊົ່ວຊ້າເຫລົ່ານີ້ໄດ້ຢ່າງໃດ? ຕາຂອງພຣະອົງແສນບໍຣິສຸດຍິ່ງ ເກີນກວ່າທີ່ຈະເບິ່ງຄວາມຊົ່ວຊ້າໄດ້ ແລະ ພຣະອົງກໍບໍ່ອາດທົນຕໍ່ພາບຂອງປະຊາຊົນ ທີ່ເຮັດຜິດໄດ້. ດ້ວຍເຫດໃດ ພຣະອົງຈຶ່ງມິດງຽບຢູ່ ໃນເມື່ອພວກເຂົາທາໍລາຍປະຊາຊົນຜູ້ທີ່ຊອບທາໍ ກວ່າພວກເຂົາ?
|
||
\v 14 ດ້ວຍເຫດໃດ ພຣະອົງຈຶ່ງເຮັດກັບຄົນທີ່ບໍ່ມີຜູ້ຊີ້ນາໍ ດັ່ງເຮັດກັບປາ ແລະ ກັບຝູງແມງໄມ້?
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 15 ພວກບາບີໂລນ ຈັບເອົາປະຊາຊົນ ໂດຍໃຊ້ຂໍເກາະເອົາ ດັ່ງພວກເຂົາຕຶກເບັດ ເອົາປາ. ພວກເຂົາຕ່າງກໍໃຊ້ມອງກວາດເອົາ ປະຊາຊົນດ້ວຍສຽງໂຮຮ້ອງຍິນດີເພາະຈັບໄດ້
|
||
\v 16 ພວກເຂົາຂາບໄຫວ້ ແລະ ຖວາຍເຄື່ອງບູຊາໃຫ້ແມ່ນແຕ່ມອງຂອງ ພວກເຂົາ ເພາະວ່າມອງນັ້ນເຮັດໃຫ້ພວກເຂົາ ໃຊ້ຊີວິດຢູ່ຢ່າງຟຸມເຟືອຍ ແລະ ມີອາຫານ ການກິນຢ່າງດີ ໆ.
|
||
\v 17 ພວກເຂົາຈະໃຊ້ດາບທາໍຮ້າຍຊົນຊາດຕ່າງ ໆ ສືບໄປຢ່າງບໍ່ມີຄວາມເມດຕາ ບໍ?
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 2
|
||
\p
|
||
\v 1 ຂ້ອຍຈະປີນຂຶ້ນໄປຍັງຫໍຄອຍຂອງຂ້ອຍ ແລະ ຊອມເບິ່ງວ່າ ພຣະອົງຈະບອກຫຍັງໃຫ້ແກ່ຂ້ອຍແດ່ ແລະແມ່ນຄໍາຕອບຢ່າງໃດທີ່ພຣະອົງ [ຂ] ຈະໃຫ້ກ່ຽວກັບຄໍາຮ້ອງທຸກຂອງຂ້ອຍ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 2 ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ໃຫ້ຄໍາຕອບນີ້ແກ່ຂ້ອຍ: “ຈົ່ງຂຽນຢ່າງແຈ່ມແຈ້ງ ເລື່ອງທີ່ເຮົາບອກເຈົ້າທາງນິມິດນີ້ໃສ່ແຜ່ນປ້າຍ ເພື່ອໃຫ້ຄົນອ່ານອອກໄດ້ງ່າຍ.
|
||
\v 3 ຈົ່ງຂຽນນິມິດນີ້ໄວ້ ດ້ວຍວ່າສິ່ງທີ່ເຮົາໄດ້ບອກນັ້ນ ຍັງບໍ່ເຖິງເວລາທີ່ຈະເກີດຂຶ້ນເປັນຄວາມຈິງເທື່ອ. ແຕ່ກໍານົດນັ້ນ ກໍຈະມາເຖິງໃນໄວ ໆ ນີ້ ແລະສິ່ງທີ່ເຮົາສໍາແດງຕໍ່ເຈົ້ານັ້ນ ຈະກາຍເປັນຄວາມຈິງ. ເບິ່ງຄືວ່າມັນມາຮອດຊ້າແທ້ ແຕ່ຈົ່ງລໍຄອຍເບິ່ງ; ມັນຈະມາຮອດຕາມເວລາທີ່ເຮົາ ໄດ້ກາໍນົດໄວ້ແທ້ ແລະ ມັນຈະບໍ່ຊັກຊ້າ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 4 ຕໍ່ໄປນີ້ ແມ່ນຖ້ອຍຄໍາຂອງເຮົາ: ‘ຄົນທີ່ເຮັດຊົ່ວ ຈະບໍ່ລອດຊີວິດຢູ່ໄດ້ເລີຍ. [ຄ] ແຕ່ຄົນທີ່ຊອບທາໍຈະມີຊີວິດຢູ່ ດ້ວຍວ່າພວກເຂົາສັດຊື່ຕໍ່ພຣະເຈົ້າ. ’ ”
|
||
\v 5 ຄວາມຮັ່ງມີເປັນສິ່ງຫລອກລວງ. ຄົນໂລພາກໍຈອງຫອງ ແລະ ຢູ່ບໍ່ເປັນສຸກ ດັ່ງມັດຈຸຣາດທີ່ບໍ່ຮູ້ຈັກອີ່ມ. ດັ່ງນັ້ນແຫລະ ພວກເຂົາຈຶ່ງເຂົ້າຄອບຄອງຊົນຊາດ ທັງຫລາຍ ເພື່ອພວກເຂົາເອງ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 6 ປະຊາຊົນທີ່ຖືກຄອບຄອງນັ້ນ ພວກເຂົາ ຈະປ້ອຍດ່າ ແລະ ດູຖູກຢຽບຫຍາມພວກທີ່ຄອບຄອງພວກຕົນ ແລະ ສະແດງທ່າທີຫຍໍ້ຫຍັນໃສ່ພວກເຂົາ ໂດຍຈະເວົ້າວ່າ, “ພວກສູໄດ້ເອົາຂອງຜູ້ອື່ນມາເປັນຂອງຕົນ ແຕ່ເຄາະກາໍຈະເປັນຂອງພວກສູ ພວກສູຈະສ້າງຮັ່ງຄູນມີ ອີກດົນນານປານໃດ ໂດຍບັງຄັບລູກໜີ້ໃຫ້ຊໍາລະໜີ້ສິນໝົດ? ”
|
||
\v 7 ແຕ່ກ່ອນພວກເຈົ້າຈະຮູ້ສຶກຕົວ ພວກເຈົ້າຜູ້ຄອບຄອງຄົນອື່ນ ກໍຈະເປັນໜີ້ເສຍເອງ ແລະ ຖືກບັງຄັບໃຫ້ຈ່າຍດອກເບ້ຍຄືນ. ເຫລົ່າສັດຕູຈະບຸກລຸກເຂົ້າມາ ແລະ ເຮັດໃຫ້ພວກເຈົ້າສະທ້ານຢ້ານກົວ. ພວກເຂົາຈະປຸ້ນສະດົມພວກເຈົ້າ.
|
||
\v 8 ພວກເຈົ້າໄດ້ປຸ້ນສະດົມປະຊາຊົນຫລາຍ ໆ ຊົນຊາດ; ແຕ່ບັດນີ້ ຜູ້ທີ່ລອດຕາຍມາໄດ້ນັ້ນຈະປຸ້ນສະດົມພວກເຈົ້າຄືນ ຍ້ອນການນອງເລືອດທີ່ພວກເຈົ້າໄດ້ສ້າງໄວ້ ແລະ ຍ້ອນການ ໂຫດຮ້າຍທາລຸນ ທີ່ພວກເຈົ້າໄດ້ເຮັດຕໍ່ປະຊາຊົນໃນໂລກ ແລະ ຕາມຫົວເມືອງຕ່າງ ໆ. [ງ]
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 9 ເຄາະກໍາເປັນຂອງພວກເຈົ້າ ສາແລ້ວ ຜູ້ທີ່ໄດ້ເຮັດໃຫ້ຄອບຄົວຂອງພວກຕົນຮັ່ງມີ ເປັນດີດ້ວຍສິ່ງທີ່ພວກເຈົ້າຢຶດມາໄດ້ ດ້ວຍການຂ້າທາລຸນຄົນອື່ນ ແລະ ດ້ວຍການພະຍາຍາມເຮັດໃຫ້ຄອບຄົວຂອງຕົນເອງຢູ່ຢ່າງປອດໄພ ຈາກການທາໍຮ້າຍ ແລະ ຈາກອັນຕະລາຍ
|
||
\v 10 ແຕ່ເລ້ກົນຂອງພວກເຈົ້ານັ້ນ ໄດ້ນາໍຄວາມອັບອາຍຂາຍໜ້າມາສູ່ຄອບຄົວ; ການທີ່ພວກເຈົ້າໄດ້ທາໍລາຍຊົນຊາດຕ່າງ ໆ ກໍເທົ່າກັບການນາໍເອົາຄວາມ ຈິບຫາຍມາສູ່ພວກເຈົ້າເອງເທົ່ານັ້ນ.
|
||
\v 11 ແມ່ນແຕ່ກ້ອນຫິນຕາມກາໍແພງ ກໍຈະຮ້ອງຕໍ່ສູ້ ພວກເຈົ້າ ແລະ ໄມ້ກອນຂອງເຮືອນກໍຈະສົ່ງສຽງກ້ອງດັງສະໜັ່ນອອກມາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 12 ເຄາະກໍາເປັນຂອງພວກເຈົ້າ ສາແລ້ວ ຜູ້ທີ່ໄດ້ວາງຮາກຖານຂອງເມືອງ ດ້ວຍອາຊະຍາກາໍ ແລະ ສ້າງເມືອງຂຶ້ນມາດ້ວຍຄາດຕະກາໍ.
|
||
\v 13 ບັນດາຊົນຊາດທີ່ພວກເຈົ້າໄດ້ເຂົ້າ ຄອບຄອງນັ້ນ ເຮັດວຽກອິດອ່ອນໝົດກາໍລັງ ໂດຍບໍ່ມີປະໂຫຍດ ແລະ ສິ່ງທັງໝົດທີ່ພວກເຂົາໄດ້ສ້າງຂຶ້ນມານັ້ນ ກໍຖືກໄຟເຜົາຜານກ້ຽງ. ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ອົງຊົງຣິດອໍານາດຍິ່ງໃຫຍ່ ໄດ້ກະທາໍການນີ້.
|
||
\v 14 ທະເລ ມີນາໍ້ເຕັມຢູ່ສັນໃດ ແຜ່ນດິນໂລກກໍຈະເຕັມໄປ ດ້ວຍຄວາມຮອບຮູ້ແຫ່ງສະຫງ່າຣາສີຂອງອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ສັນນັ້ນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 15 ເຄາະກໍາເປັນຂອງພວກເຈົ້າ ສາແລ້ວ ຜູ້ທີ່ໄດ້ດູຖູກ ແລະ ເຮັດໃຫ້ເພື່ອນບ້ານຂອງພວກເຈົ້າເສື່ອມເສຍ ຍ້ອນຄວາມໂກດຮ້າຍຂອງພວກເຈົ້າ; ພວກເຈົ້າເຮັດໃຫ້ພວກເຂົາຍ່າງໂຊເຊ ເໝືອນຄົນເມົາເຫລົ້າ.
|
||
\v 16 ພວກເຈົ້າຈະໄດ້ຮັບຄວາມອັບອາຍຂາຍໜ້າ ແທນທີ່ຈະໄດ້ຮັບກຽດຕິຍົດ. ພວກເຈົ້າເອງ ຈະດື່ມເຫລົ້າ ແລະ ຈະຍ່າງໂຊເຊ. ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າເອງຈະມອບຈອກແຫ່ງການລົງໂທດນີ້ ໃຫ້ພວກເຈົ້າດື່ມ ແລະ ກຽດຕິຍົດຂອງພວກເຈົ້າ ກໍຈະເສື່ອມເສຍໄປ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 17 ພວກເຈົ້າໄດ້ປໍ້າຕົ້ນໄມ້ໃນປ່າ ເລບານອນ ລົງສັນໃດ ບັດນີ້ພວກເຈົ້າກໍຈະຖືກປໍ້າລົງສັນນັ້ນ. ພວກເຈົ້າໄດ້ຂ້າສັດໃນປ່າ ສັນໃດ; ບັດນີ້ສັດທັງຫລາຍກໍຈະເຮັດໃຫ້ພວກເຈົ້າສະທ້ານຢ້ານກົວ ສັນນັ້ນ. ເຫດການນີ້ຈະເກີດຂຶ້ນຍ້ອນການນອງເລືອດ ທີ່ພວກເຈົ້າໄດ້ສ້າງໄວ້ ແລະ ຍ້ອນການໂຫດຮ້າຍທາລຸນ ທີ່ພວກເຈົ້າໄດ້ເຮັດຕໍ່ປະຊາຊົນໃນໂລກ ແລະ ຕາມຫົວເມືອງຕ່າງໆ. [ງ]
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 18 ຮູບເຄົາຣົບໃຫ້ຜົນປະໂຫຍດ ຫຍັງແດ່? ມັນເປັນພຽງແຕ່ຮູບທີ່ມະນຸດໄດ້ສ້າງຂຶ້ນ ເທົ່ານັ້ນ ແລະ ມັນກໍບໍ່ບອກຫຍັງໃຫ້ພວກເຈົ້າ ຮູ້ໄດ້ເວັ້ນແຕ່ຄໍາຕົວະເທົ່ານັ້ນ. ມີດີຫຍັງແດ່ ທີ່ ຜູ້ສ້າງຮູບເຄົາຣົບນັ້ນ ປົງໃຈໃນມັນ ຄືຮູບພະ ທີ່ປາກບໍ່ໄດ້
|
||
\v 19 ເຄາະກໍາເປັນຂອງພວກເຈົ້າ ສາແລ້ວ ພວກເຈົ້າເວົ້າກັບຮູບໄມ້ວ່າ, “ລຸກຂຶ້ນແມ” ຫລື ເວົ້າຕໍ່ກ້ອນຫິນວ່າ, “ຢືນຂຶ້ນແມ” ຮູບເຄົາຣົບສະແດງນິມິດ ຢ່າງໃດຢ່າງໜຶ່ງໃຫ້ພວກເຈົ້າຮູ້ໄດ້ບໍ? ມັນອາດຈະໂອບ ດ້ວຍເງິນ ແລະ ຄໍາ ແຕ່ມັນບໍ່ມີຊີວິດຈິດໃຈເລີຍ.
|
||
\v 20 ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າສະຖິດຢູ່ໃນພຣະວິຫານອັນສັກສິດ; ຈົ່ງໃຫ້ມະນຸດທຸກ ໆ ຄົນຢູ່ທີ່ເທິງແຜ່ນດິນໂລກນີ້ ມິດງຽບຢູ່ຊ້ອງໜ້າອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າເທີ້ນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 3
|
||
\p
|
||
\v 1 ຕໍ່ໄປນີ້ ແມ່ນຄໍາພາວັນນາ ອະທິຖານຂອງຜູ້ທາໍນວາຍ ຮາບາກຸກ: [ຈ]
|
||
\v 2 ຂ້າແດ່ ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ຂ້ານ້ອຍໄດ້ຍິນເຖິງສິ່ງທີ່ຊົງໄດ້ກະທາໍ ຂ້ານ້ອຍຈຶ່ງເຕັມໄປດ້ວຍຄວາມ ຢໍາເກງຍິ່ງ. ບັດນີ້ ໂຜດຮື້ຟື້ນໃໝ່ໃນສະໄໝພວກຂ້ານ້ອຍແດ່ນາ ກິດຈະການອັນຍິ່ງໃຫຍ່ທີ່ພຣະອົງໄດ້ກະທາໍນັ້ນ ເຖິງວ່າເມື່ອພຣະອົງລົງໂທດໂກດຮ້າຍກໍຕາມ ໂຜດເມດຕາສົງສານພວກຂ້ານ້ອຍແດ່ທ້ອນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 3 ພຣະເຈົ້າກາໍລັງກັບມາຈາກເມືອງ ເອໂດມ ອີກໃດ ອົງບໍຣິສຸດກາໍລັງກັບມາແຕ່ເນີນພູ ປາຣານ ພຸ້ນ. ພຣະສະຫງ່າຣາສີປົກຄຸມທົ່ວເທິງຟ້າສະຫວັນເດີ ທີ່ແຜ່ນດິນໂລກກໍເຕັມດ້ວຍຄໍາສັນລະເສີນພຣະເຈົ້າ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 4 ພຣະອົງສະເດັດມາພ້ອມແສງສະຫວ່າງສະໄຫວ ອັນເປັນແສງທີ່ສຸກໃສຂອງຟ້າແມບເຫລື້ອມ; ແສງສຸກໃສແມບມາບ ສ່ອງມາຈາກມືຂອງພຣະອົງ ບ່ອນທີ່ຣິດອໍານາດໄດ້ເຊື່ອງຊ້ອນໄວ້ທີ່ນັ້ນ.
|
||
\v 5 ພຣະອົງໃຫ້ໂຣຄາ ພະຍາດເກີດຂຶ້ນ ຊ້ອງໜ້າພຣະອົງສັ່ງຄວາມຕາຍໃຫ້ເກີດມີມາຕາມທີຫລັງ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 6 ເມື່ອພຣະອົງຢຸດນິ້ງ ໂລກກໍເກີດສະທ້ານ ຫວັ່ນໄຫວ ພຽງພຣະອົງສົ່ງສາຍຕາ ນາ ໆຊາດກໍສັ່ນເຊັນຢ້ານ; ພູທັງຫລາຍທີ່ຕັ້ງໝັ້ນຄົງຢູ່ກໍແຕກສະຫລາຍໄປ ເນີນພູທີ່ຕັ້ງຢູ່ຕະຫລອດໄປ ຕ່າງກໍຍຸບລົງທັງນັ້ນ ຄືເນີນພູ ຕ່າງ ໆ ບ່ອນທີ່ພຣະອົງໄດ້ຍ່າງໄປມາ ແຕ່ຄາວສະໄໝດຶກດໍາບັນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 7 ຂ້ານ້ອຍເຫັນຊາວກູຊານ ພາກັນຢ້ານກົວ ແລະ ຊາວມີດີອານ ກໍພາກັນສັ່ນເຊັນດ້ວຍ.
|
||
\v 8 ຂ້າແດ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ຄົງແມ່ນແມ່ນາໍ້ຕ່າງ ໆ ນັ້ນບໍ ທີ່ໄດ້ເຮັດໃຫ້ພຣະອົງຕ້ອງລົງໂທດໂກດຮ້າຍ? ແມ່ນ ນໍ້າທະເລທີ່ໄດ້ເຮັດໃຫ້ພຣະອົງກີ້ວໂກດ ບໍ? ພຣະອົງຜ່ານໄປມາ ເທິງກ້ອນເມກທັງຫລາຍນັ້ນ ກ້ອນເມກໃນພະຍຸຮ້າຍ ຄືລົດມ້າຂອງພຣະອົງ ຂະນະທີ່ນາໍໄຊຊະນະມາສູ່ປະຊາຊົນຂອງພຣະເຈົ້າ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 9 ພຣະອົງຕຽມພ້ອມທີ່ຈະໃຊ້ໜ້າທະນູ ຂອງພຣະອົງ ຕຽມພ້ອມທີ່ຈະຍິງລູກສອນ ທີ່ພຣະອົງມີຢູ່ນັ້ນ. [ສ] ຟ້າແມບເຫລື້ອມຂອງ ພຣະເຈົ້າ ໄດ້ປາກົດໃຫ້ເຫັນແສງຟ້າຜ່າຂອງ ພຣະອົງໄດ້ແຍກແຜ່ນດິນໂລກ.
|
||
\v 10 ເມື່ອໜ່ວຍພູໄດ້ເຫັນພຣະອົງ ກໍສະທ້ານຫວັ່ນໄຫວ ນາໍ້ຝົນກໍໄດ້ທັ່ງເທລົງມາຈາກທ້ອງຟ້າ ນໍ້າທີ່ຢູ່ໃຕ້ພື້ນພິພົບໄດ້ຊັດຂຶ້ນຢ່າງສະໜັ່ນຫວັ່ນໄຫວ ຟອງກໍຟົ້ງຂຶ້ນສູງຈົນເຕັມຂະໜາດ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 11 ຕໍ່ແສງແມບມາບຂອງລູກທະນູ ທີ່ຟົ້ງໄປຢ່າງໄວ ຕໍ່ແສງເຫລື້ອມໃສຂອງຫອກ ທີ່ຟົ້ງຜ່ານໄປນັ້ນ ດວງຕາເວັນກໍຍັງໄດ້ຢູ່ກັບບ່ອນຂອງມັນ ແລະ ດວງເດືອນກໍຍັງບໍ່ໄດ້ເຄື່ອນຍ້າຍ.
|
||
\v 12 ພຣະອົງໄດ້ຍ່າງຜ່ານໂລກ ໂກດຮ້າຍໃນຈິດໃຈ ຢຽບຢໍ່າທໍາລາຍ ບັນດາຊົນຊາດຢ່າງກີ້ວໂກດ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 13 ພຣະອົງໄດ້ກ້າວອອກຊ່ວຍຊູປະຊາຊົນຂອງພຣະອົງ ຄືຊ່ວຍເອົາກະສັດຜູ້ທີ່ພຣະອົງໄດ້ເລືອກໄວ້. ພຣະອົງໄດ້ຕົບຕີຜູ້ນາໍຄົນຊົ່ວ ໃຫ້ລົ້ມລາບຄາບລົງ ແລະ ທາໍລາຍພວກທີ່ຕິດຕາມໃຫ້ດັບສູນຈົນກ້ຽງ. [ຊ]
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 14 ລູກທະນູ ພຣະອົງທະລຸຜູ້ບັນຊາການ ທັບຂອງພວກເຂົາ ເມື່ອມັນຖືກຍິງມາ ເໝືອນ ລົມພະຍຸກ້າ ແລະ ເຮັດໃຫ້ແຕກກະຈັດກະຈາຍໄປ ດັ່ງນັກກົດຂີ່ກືນກິນຄົນຍາກຈົນ ຢ່າງປິດລັບ. [ຍ]
|
||
\v 15 ພຣະອົງໄດ້ຢຽບຢໍ່າທະເລ ດ້ວຍຝູງມ້າຂອງພຣະອົງ ແລະ ນາໍ້ໃນທະເລ ກໍຟົດເດືອດເປັນຟອງບັກໃຫຍ່.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 16 ເມື່ອໄດ້ຍິນສິ່ງທັງໝົດນີ້ ກໍຕົວສັ່ນເສຍຂວັນ ຮິມສົບຂ້ານ້ອຍກໍສັ່ນເຊັນເຕັມແຕ່ຄວາມຢ້ານ. ຕົນຕົວຂ້ານ້ອຍນັ້ນ ກໍອ່ອນເພຍ ເປ້ຍລ່ອຍ ແລະ ຕີນກໍຄ່ອຍມຶນຂຶ້ນຈົນຄອນແຄນໄປໝົດ. [ດ] ຂ້ານ້ອຍຈະລໍຖ້າວັນເວລາມາເຖິງດ້ວຍໃຈຈົດຈໍ່ ເມື່ອພຣະອົງຈະລົງໂທດຄົນທີ່ໂຈມຕີພວກເຮົາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 17 ເຖິງແມ່ນວ່າ ຕົ້ນໝາກເດື່ອນັ້ນ ບໍ່ມີໝາກກໍດີ ຕົ້ນອະງຸ່ນບໍ່ເກີດຜົນຕາມເຄືອກໍຕາມ. ເຖິງແມ່ນວ່າ ຕົ້ນໝາກກອກເທດບໍ່ເກີດຜົນກໍດີ ທົ່ງໄຮ່ທົ່ງນາບໍ່ຜະລິດຜົນຫຍັງກໍຕາມ. ເຖິງແມ່ນວ່າ ຝູງແກະນັ້ນລົ້ມຕາຍໄປ ຈົນໝົດກໍດີ ຄອກງົວທັງຫລາຍເປົ່າແປນກໍຕາມ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 18 ແຕ່ຂ້ານ້ອຍກໍຍັງຈະສືບຕໍ່ຊົມຊື່ນຍິນດີ ໃນອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ຂ້ານ້ອຍຈະຕື່ນເຕັ້ນຍິນດີໃນພຣະເຈົ້າ ຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ພົ້ນຂອງຂ້ານ້ອຍ.
|
||
\v 19 ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຢາເວ ຊົງເປັນກາໍລັງຂອງຂ້ານ້ອຍ. ພຣະອົງເຮັດໃຫ້ຂ້ານ້ອຍແລ່ນທຸ່ນທ່ຽງເໝືອນດັ່ງກວາງ ແລະ ຮັກສາຂ້ານ້ອຍໃຫ້ປອດໄພຢູ່ທີ່ເທິງພູທັງຫລາຍນັ້ນ.
|