See in Reader
1979 lines
410 KiB
Plaintext
1979 lines
410 KiB
Plaintext
\id DEU
|
||
\ide UTF-8
|
||
\h ພຣະທຳ ພຣະບັນຍັດສອງ
|
||
\toc1 ພຣະທຳ ພຣະບັນຍັດສອງ
|
||
\toc2 ພຣະທຳ ພຣະບັນຍັດສອງ
|
||
\toc3 deu
|
||
\mt ພຣະທຳ ພຣະບັນຍັດສອງ
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 1
|
||
\p
|
||
\v 1 ພຣະທາໍເຫລັ້ມນີ້ ໄດ້ບັນທຶກຖ້ອຍຄໍາຂອງໂມເຊ ທີ່ໄດ້ກ່າວແກ່ປະຊາຊົນອິດ ສະຣາເອນ ຄາວທີ່ພວກເຂົາຢູ່ໃນຖິ່ນແຫ້ງ ແລ້ງກັນດານ ທາງຟາກຕາເວັນອອກຂອງ ແມ່ນາໍ້ຈໍແດນ ທີ່ທົ່ງຮາບພຽງຈໍແດນໃກ້ຊູຟະ ລະຫວ່າງເມືອງປາຣານ ດ້ານໜຶ່ງແລະເມືອງຕ່າງໆ ອີກດ້ານໜຶ່ງເຊັ່ນ: ໂຕເຟນ, ລາບານ, ຮາເຊໂຣດ ແລະ ດີຊາຮັບ.
|
||
\v 2 (ການເດີນທາງຈາກພູເຂົາ ຊີນາຍ ເຖິງເມືອງ ກາເດັດ ບາກເນອາ ຜ່ານເຂດພູດອຍ ໃນດິນແດນ ເອໂດມ ໄປນັ້ນ ຕ້ອງໃຊ້ເວລາເຖິງສິບເອັດ ວັນ.)
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 3 ໃນວັນທີໜຶ່ງຂອງເດືອນທີສິບເອັດ ໃນປີທີສີ່ສີິບ ຫລັງຈາກຊາວອິດສະຣາເອນ ອອກມາຈາກປະເທດເອຢິບ ໂມເຊໄດ້ບອກປະຊາຊົນອິດສະຣາເອນ ທຸກໆສິ່ງຕາມທີ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ໄດ້ສັ່ງເພິ່ນໃຫ້ພວກເຂົາ ປະຕິບັດ.
|
||
\v 4 ເຫດການນີ້ເກີດຂຶ້ນ ຫລັງຈາກທີ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ [ກ] ໄດ້ຊະນະເຈົ້າສີໂຫນ ກະສັດຊາວອາໂມ ຜູ້ທີ່ໄດ້ປົກຄອງນະຄອນ ເຮັດຊະໂບນ ແລະ ເຈົ້າໂອກ ກະສັດຊາວບາຊານ ຜູ້ທີ່ໄດ້ປົກຄອງນະຄອນ ອັດຊະທາໂຣດ ແລະ ເອັດເຣອີ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 5 ແມ່ນໃນຂະນະທີ່ປະຊາຊົນ ໄດ້ອາໄສຢູ່ທີ່ ຟາກຕາເວັນອອກຂອງແມ່ນາໍ້ຈໍແດນ ໃນເຂດແດນໂມອາບ ນັ້ນເອງ ທີ່ ໂມເຊ ໄດ້ຕັ້ງຕົ້ນອະທິບາຍ ກົດບັນຍັດ ແລະ ຂໍ້ຄໍາສັ່ງຕ່າງໆ ຂອງພຣະເຈົ້າ. ເພິ່ນໄດ້ກ່າວວ່າ,
|
||
\v 6 “ເມື່ອພວກເຮົາຍັງຢູ່ທີ່ພູເຂົາ ຊີນາຍ ນັ້ນ ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຮົາໄດ້ບອກ ວ່າ, ‘ພວກເຈົ້າໄດ້ພັກຢູ່ທີ່ນີ້ ເຫິງນານ ສົມຄວນແລ້ວ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 7 ບັດນີ້ ຈົ່ງມ້າງຄ້າຍ ແລະ ຍົກຍ້າຍໄປຕໍ່. ຈົ່ງໄປຍັງເຂດພູດອຍ ຂອງຊາວອາໂມ ແລະ ທົ່ວອານາເຂດອ້ອມແອ້ມທັງໝົດນັ້ນ ເຊັ່ນ: ຮ່ອມພູ ຈີແດນ, ເຂດພູດອຍ ແລະ ທົ່ງພຽງ, ເຂດພາກໃຕ້ ແລະ ແຄມຝັ່ງທີ່ທະເລ ເມດີແຕຣາເນ. ຈົ່ງໄປຍັງດິນແດນຂອງຊາວ ການາອານ, ເທິງພູເລບານອນ ແລະ ແມ່ນາໍ້ ໃຫຍ່ເອີຟຣັດ.
|
||
\v 8 ທັງໝົດນີ້ ແມ່ນດິນແດນ ທີ່ເຮົາມອບໃຫ້ພວກເຈົ້າ ຈົ່ງເຂົ້າໄປ ແລະ ຢຶດຄອງເອົາ ຕາມທີ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ໄດ້ສັນຍາໄວ້ວ່າ ຈະຍົກໃຫ້ປູ່ຍາຕາຍາຍ ຂອງ ພວກເຈົ້າ ຄື: ອັບຣາຮາມ, ອີຊາກ ແລະ ຢາໂຄບ, ຕະຫລອດທັງເຊັ່ນລູກຫລານ ເຫລັັນຂອງພວກເຂົາ. ’ ”
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 9 ໂມເຊ ບອກປະຊາຊົນ ວ່າ, “ເມື່ອພວກເຮົາຍັງຢູ່ທີ່ພູເຂົາ ຊີນາຍ ນັ້ນ ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ບອກພວກເຈົ້າ ວ່າ ‘ການນາໍພາພວກເຈົ້າ ແມ່ນຄວາມຮັບຜິດຊອບ ອັນໃຫຍ່ຫລວງ ທີ່ບໍ່ ສາມາດກະທາໍຄົນດຽວໄດ້.
|
||
\v 10 ອົງພຣະຜູ້ ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າໄດ້ບັນດານ ໃຫ້ພວກເຈົ້າ ມີຈາໍນວນມາກມາຍ ເໝືອນດັ່ງ ດວງດາວໃນທ້ອງຟ້າ.
|
||
\v 11 ຂໍໃຫ້ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງປູ່ຍ່າຕາຍາຍຂອງ ພວກເຈົ້າເຮັດໃຫ້ພວກເຈົ້າມີລູກຫລານ ຫລາຍຕື່ມ ເຖິງພັນເທົ່າ ແລະ ໃຫ້ພວກເຈົ້າ ຈະເລີນຮຸ່ງເຮືອງ ຕາມທີ່ພຣະອົງໄດ້ສັນຍາໄວ້,
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 12 ແຕ່ຂ້າພະເຈົ້າ ຜູ້ດຽວຈະຮັບຜິດຊອບ ວຽກງານ ອັນໜັກໜ່ວງສໍາລັບສະສາງ ການ ໂຕ້ຖຽງກັນຂອງພວກເຈົ້າໄດ້ຢ່າງໃດ?
|
||
\v 13 ສະນັ້ນ ຈົ່ງເລືອກເອົາຊາຍບາງຄົນ ທີ່ສະຫລຽວສະຫລາດ, ມີຄວາມເຂົ້າໃຈ ແລະ ມີປະສົບການ ໃນແຕ່ລະເຜົ່າຂອງພວກເຈົ້າ ແລະ ຂ້າພະເຈົ້າຈະແຕ່ງຕັ້ງພວກເຂົາ ໃຫ້ເບິ່ງແຍງພວກເຈົ້າ. ’
|
||
\v 14 ແລ້ວພວກເຈົ້າກໍເຫັນພ້ອມນາໍ ດ້ວຍວ່າການເຮັດຢ່າງນັ້ນ ເປັນການດີແທ້.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 15 ດັ່ງນັ້ນ ເພື່ອນໍາພາພວກເຈົ້າ ຂ້າພະເຈົ້າຈຶ່ງໄດ້ແຕ່ງຕັ້ງ ບັນດາຜູ້ນາໍທີ່ສະຫລຽວສະຫລາດ ແລະ ມີປະສົບການທີ ່ ພວກເຈົ້າໄດ້ເລືອກມາຈາກ ແຕ່ລະເຜ່ົ່າຂອງ ພວກເຈົ້າ ແລະ ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ໃຫ້ພວກເຂົາ ເບິ່ງແຍງພວກເຈົ້າ. ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ໃຫ້ບາງຄົນ ຮັບຜິດຊອບ ພັນຄົນ, ບາງຄົນຮັບຜິດຊອບ ຮ້ອຍຄົນ, ບາງຄົນຮັບຜິດຊອບ ຫ້າສິບຄົນ ແລະ ບາງຄົນຮັບຜິດຊອບ ສິບຄົນ. ນອກຈາກນີ້ ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ແຕ່ງຕັ້ງ ເຈົ້າໜ້າທີ່ ອື່ນ ໆ ຕາມເຜົ່າຕ່າງໆ ອີກດ້ວຍ.
|
||
\v 16 ໃນ ສະໄໝນັ້ນ ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ແນະນາໍບັນດາ ພວກຜູ້ປົກຄອງ ວ່າ, ‘ຈົ່ງເອົາໃຈໃສ່ ຮັບຟັງການຜິດຖຽງກັນ ທີ່ເກີດຂຶ້ນໃນທ່າມກາງປະຊາຊົນຂອງພວກເຈົ້າ. ຈົ່ງຕັດສິນການຜິດຖຽງກັນ ທຸກເລື່ອງ ຢ່າງທ່ຽງທາໍ ບໍ່ວ່າ ການຕັດສິນນັ້ນ ຈະກ່ຽວຂ້ອງກັບປະຊາຊົນ ຂອງພວກເຈົ້າເອງ ຫລື ກ່ຽວຂ້ອງກັບຄົນຕ່າງດ້າວ ທີ່ອາໄສຢູ່ນາໍພວກເຈົ້າກໍຕາມ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 17 ຢ່າໄດ້ເຂົ້າຂ້າງອອກຂາ ຈົ່ງຕັດສິນແຕ່ ລະຄົນດ້ວຍຫລັກເກນ ຢ່າງດຽວກັນ ບໍ່ວ່າຄົນນັ້ນຈະເປັນໃຜກໍຕາມ. ຢ່າຢ້ານຜູ້ໃດຜູ້ໜຶ່ງເລີຍ ເພາະການຕັດສິນທີ່ພວກເຈົ້າເຮັດລົງໄປນັ້ນ ແມ່ນມາຈາກພຣະເຈົ້າ. ຖ້າພວກເຈົ້າ ມີຄະດີໃດໆ ທີ່ຍາກເກີນກວ່າຈະຕັດສິນໄດ້ ໃຫ້ນາໍຄະດີນັ້ນມາ ແຈ້ງຕໍ່ຂ້າພະເຈົ້າ ແລະ ຂ້າພະເຈົ້າຈະຕັດສິນເອງ. ’
|
||
\v 18 ໃນເວລາ ດຽວກັນນັ້ນ ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ແນະນາໍສິ່ງອື່ນອີກ ເພື່ອໃຫ້ພວກເຈົ້າປະຕິບັດຕາມ.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 19 “ພວກເຮົາໄດ້ປະຕິບັດຕາມ ທີ່ອົງພຣະ ຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຮົາໄດ້ສັ່ງ ໄວ້. ພວກເຮົາໄດ້ຈາກພູເຂົາ ຊີນາຍ ແລະ ເດີນທາງຜ່ານຖິ່ນແຫ້ງແລ້ງກັນດານ ອັນກວ້າງໃຫຍ່ ແລະ ໜ້າຢ້ານໄປຕາມທາງສູ່ເຂດພູດອຍ ຂອງຊາວອາໂມ. ເມື່ອພວກເຮົາໄດ້ມາຮອດເມືອງ ກາເດັດ ບາກເນອາ
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 20-21 ຂ້າພະເຈົ້າຈຶ່ງໄດ້ບອກພວກເຈົ້າ ວ່າ, ‘ບັດນີ້ ພວກເຈົ້າໄດ້ມາຮອດເຂດ ພູດອຍ ຂອງຊາວອາໂມ ຊຶ່ງອົງພຣະຜູ້ເປັນ ເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຮົາ ຄື ພຣະເຈົ້າ ຂອງປູ່ຍ່າຕາຍາຍ ພວກເຮົາກາໍລັງຈະມອບ ໃຫ້ພວກເຮົາ. ຫລຽວເບິ່ງດິນແດນພຸ້ນແມ! ຈົ່ງ ໄປຢຶດຄອງ ຕາມທີ່ພຣະອົງໄດ້ສັ່ງໄວ້ສາ. ຢ່າ ສົງໄສ ແລະ ຢ້ານກົວເລີຍ.’
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 22 ແຕ່ພວກເຈົ້າໄດ້ມາສະເໜີຕໍ່ຂ້າພະເຈົ້າວ່າ, ‘ໃຫ້ສັ່ງຄົນເຮົາໄປສອດແນມ ເບິ່ງດິນ ແດນນັ້ນ ສາກ່ອນ ເພື່ອວ່າພວກເຂົາຈະ ບອກພວກເຮົາ ໄດ້ວ່າທາງເສັ້ນໃດ ທີ່ພວກເຮົາຈະເຂົ້າຢຶດເອົາເມືອງໄດ້ສະດວກ ແລະ ເມືອງເຫລົ່ານັ້ນ ເປັນຢ່າງໃດ. ’
|
||
\v 23 ການ ສະເໜີນັ້ນເຫັນ ວ່າເປັນເລື່ອງດີທີ່ຄວນຈະເຮັດ ສະນັ້ນຂ້າພະເຈົ້າຈຶ່ງໄດ້ເລືອກເອົາຊາຍ ສິບສອງຄົນ ຄື ເຜົ່າລະຄົນ.
|
||
\v 24 ພວກເຂົາ ໄດ້ໄປຍັງເຂດພູດອຍ ເລີຍໄປເຖິງຮ່ອມພູ ເອັດສະໂຄນ ແລະ ໄດ້ສອດແນມເບິ່ງ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 25 ພວກເຂົາໄດ້ນາໍໝາກໄມ້ ບາງຊະນິດ ໃນດິນແດນນັ້ນ ກັບມາພ້ອມແລະລາຍງານ ວ່າ ດິນແດນທີ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າ ຂອງພວກເຮົາພວມຈະມອບໃຫ້ນັ້ນ ເປັນດິນ ແດນທີ່ອຸດົມສົມບູນ ແລະ ຮັ່ງມີຫລາຍ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 26 ແຕ່ພວກເຈົ້າ ໄດ້ຂັດຂືນຄໍາສັ່ງຂອງ ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ແລະ ບໍ່ຢາກເຂົ້າໄປໃນດິນແດນນັ້ນ.
|
||
\v 27 ພວກເຈົ້າໄດ້ຈົ່ມຕໍ່ກັນແລະກັນ ວ່າ, ‘ອົງພຣະ ຜູ້ເປັນເຈົ້າ ກຽດຊັງພວກເຮົາ. ດັ່ງນັ້ນ ພຣະອົງໄດ້ນາໍພວກເຮົາ ອອກມາຈາກ ປະເທດເອຢິບ ເພື່ອມອບພວກເຮົາໃຫ້ຊາວ ອາໂມ ເຫລົ່ານີ້ ເພື່ອວ່າພວກເຂົາຈະໄດ້ຂ້າພວກເຮົາຖິ້ມ.
|
||
\v 28 ພວກເຮົາຈະເຂົ້າໄປໃນ ດິນແດນນັ້ນ ເຮັດຫຍັງ? ພວກເຮົາຢ້ານ ເພາະນັກສືບສອດແນມ ທີ່ພວກເຮົາໄດ້ສົ່ງໄປ ນັ້ນມາລາຍງານ ວ່າ ຄົນໃນດິນແດນນັ້ນ ໂຕໃຫຍ່ສູງ ແລະ ແຂງແຮງລື່ນພວກເຮົາ. ພວກເຂົາອາໄສຢູ່ໃນເມືອງຕ່າງໆ ທີ່ມີກາໍແພງສູງ ຈຸຟ້າ. ພວກເຂົາໄດ້ເຫັນຍັກຢູ່ທີ່ນັ້ນ.’
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 29 ແຕ່ຂ້າພະເຈົ້າ ໄດ້ກ່າວວ່າ, ‘ຢ່າຢ້ານ ຄົນເຫລົ່ານີ້ເລີຍ.
|
||
\v 30 ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ຈະເປັນຜູ້ນາໍພາ ພວກເຈົ້າ ແລະ ພຣະອົງຈະຕໍ່ສູ້ພວກເຂົາ ແທນພວກເຈົ້າ ເໝືອນດັ່ງທີ່ພວກເຈົ້າໄດ້ ເຫັນພຣະອົງ ເຮັດໃນປະເທດເອຢິບ
|
||
\v 31 ແລະ ໃນຖິ່ນແຫ້ງແລ້ງກັນດານ. ພວກເຈົ້າ ໄດ້ເຫັນອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງ ເຈົ້າໄດ້ນາໍພາພວກເຈົ້າ ໃຫ້ມາເຖິງທີ່ນີ້ຢ່າງ ປອດໄພຢ່າງໃດ ກໍເໝືອນດັ່ງພໍ່ຫອບອູ້ມເອົາລູກຊາຍຂອງຕົນ.’
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 32 ແຕ່ດັ່ງທີ່ຂ້າພະເຈົ້າ ໄດ້ເຕືອນພວກເຈົ້າແລ້ວກໍຕາມ ພວກເຈົ້າກໍຍັງບໍ່ໄວ້ວາງໃຈ ໃນອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ.
|
||
\v 33 ເຖິງແມ່ນວ່າ ພຣະອົງໄດ້ອອກ ນາໍໜ້າພວກເຈົ້າກ່ອນ ໃນການເດີນທາງ ຂອງພວກເຈົ້າ ເພື່ອຊອກຫາທີ່ຕັ້ງຄ້າຍພັກ ໃຫ້ພວກເຈົ້າ ແລະ ເພື່ອຊີ້ທາງເດີນໃຫ້ພວກເຈົ້າ, ຕອນກາງຄືນ ພຣະອົງໃຫ້ມີເສົາໄຟ ແລະ ຕອນກາງເວັນ ພຣະອົງໃຫ້ມີເສົາເມກ.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 34 “ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ໄດ້ຍິນພວກເຈົ້າ ຈົ່ມຮ້າຍໃສ່ພຣະອົງ. ສະນັ້ນ ພຣະອົງຈຶ່ງໂກດຮ້າຍ ແລະ ບອກໃຫ້ພວກເຈົ້າຮູ້ຢ່າງຄັກແນ່ ວ່າ
|
||
\v 35 ‘ຄົນຊົ່ວຊ້າເຊັ່ນພວກເຈົ້ານີ້ ແມ່ນບໍ່ ມີໃຜຈະໄດ້ເຂົ້າ ໄປຢູ່ດິນແດນອັນອຸດົມສົມບູນ ທີ່ເຮົາໄດ້ສັນຍາວ່າ ຈະມອບໃຫ້ແກ່ປູ່ຍ່າຕາຍາຍຂອງພວກເຈົ້າ.
|
||
\v 36 ມີແຕ່ ກາເຫລັບ ລູກຊາຍຂອງເຢຟຸນເນ ເທົ່ານັ້ນທີ່ຈະ ໄດ້ເຂົ້າໄປ ເພາະວ່າລາວໄດ້ສັດຊື່ຕໍ່ເຮົາ ແລະ ເຮົາຈະມອບດິນແດນ ທີ່ລາວໄດ້ຢຽບເຂົ້າໄປ ນັ້ນໃຫ້ແກ່ລາວ ແລະ ພວກລູກຫລານຂອງລາວ.’
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 37 ຍ້ອນພວກເຈົ້າ ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຈຶ່ງໂກດຮ້າຍຂ້າພະເຈົ້າເໝືອນກັນ ແລະ ກ່າວວ່າ ‘ໂມເຊເອີຍ ເຈົ້າເໝືອນກັນ ຈະບໍ່ໄດ້ເຂົ້າ ໄປໃນດິນແດນນັ້ນ
|
||
\v 38 ແຕ່ ໂຢຊວຍ ລູກຊາຍຂອງນູນ ຜູ້ຊ່ວຍຂອງເຈົ້າຈະນາໍປະຊາຊົນອິດສະຣາເອນ ເຂົ້າໄປຢຶດຄອງ ດິນແດນ. ສະນັ້ນ ຈົ່ງໃຫ້ກາໍລັງໃຈແກ່ລາວ.’
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 39 ແລ້ວ ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າກໍໄດ້ກ່າວແກ່ ພວກເຮົາທຸກຄົນວ່າ, ‘ລູກຫລານຂອງພວກເຈົ້າ ຜູ້ທີ່ຍັງໜຸ່ມນ້ອຍ ແລະ ບໍ່ຮູ້ວ່າອັນໃດຖືກ ອັນໃດຜິດ ທີ່ພວກເຈົ້າເຄີຍເວົ້າວ່າ ຈະຖືກ ສັດຕູຈັບໄປນັ້ນ ພວກເຂົາຈະໄດ້ເຂົ້າໄປໃນ ດິນແດນນີ້ ເຮົາຈະມອບດິນແດນນັ້ນ ໃຫ້ພວກເຂົາເຂົ້າຢຶດຄອງ
|
||
\v 40 ແຕ່ປະຊາຊົນ ດັ່ງພວກເຈົ້າແລ້ວ ໃຫ້ຕ່າວຄືນກັບເຂົ້າໄປຖິ່ນແຫ້ງແລ້ງກັນດານ ຕາມທາງສູ່ອ່າວ ອາກາບາ.’
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 41 ພວກເຈົ້າຕອບ ວ່າ, ‘ໂມເຊເອີຍ ພວກເຮົາໄດ້ເຮັດບາບ ຕໍ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າແລ້ວ ແຕ່ບັດນີ້ ພວກເຮົາຈະເຂົ້າໄປໂຈມຕີ ຕາມທີ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ສັ່ງພວກເຮົາ. ’ ແລ້ວ ແຕ່ລະຄົນໃນພວກເຈົ້າ ກໍຕຽມຕົວອອກສູ້ຮົບ ໂດຍຄິດວ່າ ມັນເປັນເລື່ອງງ່າຍທີ່ຈະບຸກໂຈມຕີເຂດພູດອຍ.
|
||
\v 42 ແຕ່ ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ໄດ້ກ່າວແກ່ຂ້າພະເຈົ້າ ວ່າ, ‘ຈົ່ງເຕືອນພວກເຂົາ ຢ່າໃຫ້ໄປໂຈມຕີ ເພາະເຮົາ ຈະບໍ່ສະຖິດຢູ່ນາໍ ແລະ ສັດຕູຈະມີໄຊຊະນະ ເໜືອພວກເຂົາ.’
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 43 ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ບອກພວກເຈົ້າ ໃນສິ່ງທີ່ ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ໄດ້ກ່າວແລ້ວແຕ່ພວກເຈົ້າບໍ່ເຊື່ອຟັງ ແລະ ທັງຂັດຂືນຄໍາສັ່ງຂອງ ພຣະອົງ ໂດຍຍ່າງມຸ້ງໜ້າໄປຍັງເຂດພູດອຍ ຢ່າງອົງອາດທະນົງຕົວ.
|
||
\v 44 ແລ້ວ ຊາວອາໂມ ທີ່ໄດ້ອາໄສຢູ່ຕາມເຂດພູດອຍ ກໍອອກ ມາສູ້ຮົບພວກເຈົ້າ ເໝືອນດັ່ງໂຕເຜິ້ງ ທີ່ບິນອອກຈາກຮັງຂອງມັນ. ພວກເຂົາໄດ້ໄລ່ຕາມລ່າພວກເຈົ້າ ມາຈົນເຖິງ ໂຮມາ ແລະ ຊະນະ ພວກເຈົ້າຢູ່ທີ່ນັ້ນ ໃນເຂດພູດອຍ ເອໂດມ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 45 ພວກເຈົ້າຈຶ່ງຮ້ອງຫາ ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ໃຫ້ຊ່ວຍເຫລືອ, ແຕ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ບໍ່ໄດ້ຟັງສຽງຂອງພວກເຈົ້າ ຫລື ສົນໃຈຕໍ່ ພວກເຈົ້າ ແຕ່ປະການໃດ.
|
||
\v 46 ສະນັ້ນ ພວກເຮົາຈຶ່ງໄດ້ອາໄສຢູ່ທີ່ເມືອງ ກາເດັດ ເປັນເວລາດົນນານ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 2
|
||
\p
|
||
\v 1 ໃນທີ່ສຸດ ພວກເຮົາກໍໄດ້ກັບຄືນ ກັບເຂົ້າໄປໃນຖິ່ນແຫ້ງແລ້ງກັນດານ ຕາມທາງສູ່ອ່າວ ອາກາບາ ເໝືອນດັ່ງທີ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ສັ່ງໄວ້ ແລະ ພວກເຮົາໄດ້ໃຊ້ເວລາດົນນານ ທ່ອງທ່ຽວໄປມາ ຕາມເຂດພູດອຍ ເອໂດມ.
|
||
\v 2 ແລ້ວອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ກໍໄດ້ບອກຂ້າພະເຈົ້າ ວ່າ
|
||
\v 3 ພວກເຮົາໃຊ້ເວລາ ທ່ອງທ່ຽວໄປມາ ຕາມເຂດພູດອຍ ດົນນານພໍແລ້ວ ແລະ ພວກເຮົາຈະໄດ້ໄປທາງທິດເໜືອ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 4 ພຣະອົງໄດ້ສັ່ງຂ້າພະເຈົ້າ ໃຫ້ແນະນາໍ ພວກເຈົ້າ ດັ່ງຕໍ່ໄປນີ້: ‘ພວກເຈົ້າເກືອບຈະ ເດີນທາງຜ່ານເຂດພູດອຍ ເອໂດມ ເຂດແດນຂອງຍາດພີ່ນ້ອງຫ່າງໆ ຂອງ ພວກເຈົ້າ ຄື ບັນດາເຊື້ອສາຍຂອງ ເອຊາວ. ພວກເຂົາຈະຢ້ານກົວພວກເຈົ້າ,
|
||
\v 5 ແຕ່ພວກເຈົ້າບໍ່ຕ້ອງ ເຮັດເສິກ ຕໍ່ສູ້ກັບພວກເຂົາ ເພາະເຮົາຈະບໍ່ມອບດິນແດນຂອງພວກເຂົາ ຕອນໃດຕອນໜຶ່ງໃຫ້ພວກເຈົ້າ. ເຮົາໄດ້ມອບເມືອງ ເອໂດມ ໃຫ້ເຊື້ອສາຍຂອງ ເອຊາວ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 6 ພວກເຈົ້າອາດຊື້ນາໍ້ ແລະ ອາຫານນາໍພວກເຂົາກໍໄດ້. ’
|
||
\v 7 ຈົ່ງຈົດຈາໍໄວ້ວ່າ ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ອວຍພອນທຸກໆ ສິ່ງທີ່ພວກເຈົ້າໄດ້ເຮັດ. ພຣະອົງເບິ່ງແຍງພວກເຈົ້າ ໃນຂະນະທີ່ ພວກເຈົ້າທ່ອງທ່ຽວ ຜ່ານຖິ່ນແຫ້ງແລ້ງກັນດານ ອັນກວ້າງໃຫຍ່. ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ອົງເປັນພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າໄດ້ສະຖິດຢູ່ ກັບພວກເຈົ້າ ເປັນເວລາ ສີ່ສິບປີ ແລະ ພວກເຈົ້າກໍມີທຸກໆ ສິ່ງທີ່ຈາໍເປັນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 8 ສະນັ້ນ ພວກເຮົາຈຶ່ງເດີນທາງຕໍ່ ໂດຍ ແຍກອອກຈາກທາງໄປເມືອງ ເອລາດ ແລະ ເມືອງ ເອຊີໂອນເກເບ ສູ່ທະເລຕາຍ; ແລ້ວກໍລ້ຽວໄປທາງຕາເວັນອອກສ່ຽງເໜືອ ມຸ່ງສູ່ດິນແດນໂມອາບ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 9 ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ໄດ້ກ່າວແກ່ຂ້າພະເຈົ້າ ວ່າ ‘ຢ່າສ້າງຄວາມເດືອດຮ້ອນ ໃຫ້ຊາວໂມອາບ ເຊື້ອສາຍຂອງ ໂລດ ຫລື ລົງມືເຮັດເສິກ ຕໍ່ສູ້ພວກເຂົາ. ເຮົາໄດ້ມອບເມືອງ ອາຣະ ໃຫ້ພວກເຂົາ ແລະ ເຮົາຈະບໍ່ມອບດິນແດນ ສ່ວນໃດໆ ຂອງພວກເຂົາໃຫ້ພວກເຈົ້າ. ’ ”
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 10 ແຕ່ກ່ອນ ມີຄົນຊາດໜຶ່ງທີ່ມີອໍານາດ ແລະ ຮູບຮ່າງໃຫຍ່ສູງ ຊື່ວ່າ ເອມີມ. ເຂົາເຄີຍ ອາໄສຢູ່ທີ່ເມືອງ ອາຣະ. ພວກນີ້ມີຮູບຮ່າງໃຫຍ່ສູງເທົ່າກັບພວກ ອານາກີມ ຊຶ່ງເປັນຄົນ ຮູບຮ່າງສູງ ອີກຊາດໜຶ່ງ.
|
||
\v 11 ໃຜໆ ກໍເອີ້ນ ພວກເຂົາວ່າ ເຣັບຟາອິມ ເໝືອນດັ່ງທ່ີ່ໄດ້ມີພວກອານາກິມ ແຕ່ຊາວໂມອາບ ເອີ້ນພວກ ນີ້ວ່າ ເອມິມ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 12 ຊາວໂຮຣີ ເຄີຍອາໄສຢູ່ທີ່ດິນແດນເອໂດມ ແຕ່ພວກລູກຫລານຂອງເອຊາວ ໄດ້ຂັບໄລ່ພວກເຂົາອອກໄປ ທັງທາໍລາຍລ້າງຜານຊົນຊາດຂອງພວກເຂົາ ແລະ ຕັ້ງຫລັກ ແຫລ່ງຢູ່ໃນທີ່ນັ້ນແທນ; ເໝືອນດັ່ງກັບຊາວ ອິດສະຣາເອນ ໃນເວລາຕໍ່ມາໄດ້ຂັບໄລ່ເຫລົ່າສັດຕູຂອງພວກຕົນອອກໄປ ຈາກດິນແດນທີ່ ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ມອບໃຫ້.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 13 ແລ້ວພວກເຮົາ ກໍຂ້າມແມ່ນາໍ້ ເສເຣັດ ຕາມຄໍາສັ່ງຂອງອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ.
|
||
\v 14 ເຫດການນີ້ ໄດ້ເກີດຂຶ້ນ 38 ປີ ຜ່ານມາແລ້ວ ຫລັງຈາກທີ່ພວກເຮົາໄດ້ໜີມາຈາກ ກາເດັດ ບາກເນອາ. ນັກຮົບທັງໝົດໃນລຸ້ນນັ້ນ ໄດ້ຕາຍໄປຕາມທີ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ໄດ້ກ່າວ ໄວ້.
|
||
\v 15 ພຣະອົງຕໍ່ຕ້ານພວກເຂົາສະເໝີມາ ຈົນກວ່າພວກເຂົາໄດ້ຖືກທາໍລາຍ ຈົນໝົດ ສິ້ນໄປ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 16 ຫລັງຈາກ ພວກເຂົາໄດ້ຕາຍໄປໝົດແລ້ວ
|
||
\v 17 ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ກ່າວແກ່ ຂ້າພະເຈົ້າ ວ່າ
|
||
\v 18 ‘ວັນນີ້ ເຈົ້າໃກ້ຈະຜ່ານ ເຂດແດນໂມອາບ ໄປທາງເມືອງອາຣະ.
|
||
\v 19 ແລ້ວເຈົ້າກໍຈະໄປໃກ້ດິນແດນຂອງພວກ ອໍາໂມນ ເຊື້ອສາຍຂອງໂລດ. ຢ່າໄດ້ສ້າງ ຄວາມເດືອດຮ້ອນໃຫ້ພວກເຂົາ ຫລື ລົງມືເຮັດເສິກ ຕໍ່ສູ້ພວກເຂົາ ເພາະເຮົາຈະບໍ່ມອບ ດິນແດນ ສ່ວນໃດໆ ທີ່ເຮົາໄດ້ມອບໃຫ້ພວກເຂົານັ້ນ ໃຫ້ແກ່ພວກເຈົ້າ.’
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 20 ເຂດແດນນີ້ ເປັນທີ່ຮູ້ຈັກກັນວ່າ ດິນແດນຂອງພວກເຣັບຟາອິມ ຊຶ່ງເອີ້ນຕາມຊື່ທີ່ ປະຊາຊົນຜູ້ອາໄສ ຢູ່ທີ່ນັ້ນເຄີຍເອີ້ນກັນມາກ່ອນ; ຊາວອໍາໂມນ ເອີ້ນພວກນີ້ວ່າ ຊໍາຊຸມມິມ.
|
||
\v 21 ພວກເຂົາມີຮູບຮ່າງໃຫຍ່ສູງ ຄືກັບພວກອານາກິມ ແລະ ມີຢູ່ນາໍກັນຫລາຍ ຄົນ ແລະ ເປັນຊົນຊາດທີ່ມີອໍານາດດ້ວຍ. ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ໄດ້ທາໍລາຍລ້າງຜານພວກເຂົາເໝືອນກັນ ເພື່ອໃຫ້ຊາວອໍາໂມນ ຢຶດຄອງດິນແດນຂອງພວກເຂົາ ແລະ ຕັ້ງ ຫລັກແຫລ່ງຢູ່ໃນທີ່ນັ້ນ.
|
||
\v 22 ພຣະອົງໄດ້ເຮັດແບບດຽວກັນ ສໍາລັບຊາວເອໂດມ ລູກຫລານຂອງເອຊາວ ຜູ້ທີ່ອາໄສຢູ່ຕາມເຂດ ພູດອຍ ໃນດິນແດນເອໂດມ. ພຣະອົງໄດ້ທາໍ ລາຍລ້າງຜານ ຊາວໂຮຣີ ເພື່ອໃຫ້ຊາວເອໂດມ ຢຶດຄອງດິນແດນຂອງພວກເຂົາ ແລະ ຕັ້ງຫລັກແຫລ່ງຢູ່ທີ່ນັ້ນແທນ ຈົນເຖິງ ດຽວນີ້.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 23 ສ່ວນດິນແດນຕາມແຄມຝັ່ງຂອງທະເລ ເມດີແຕຣາເນ ແມ່ນປະຊາຊົນທີ່ມາຈາກ ເກາະກະເຣເຕ ໄດ້ຕັ້ງຫລັກແຫລ່ງຢູ່. ພວກເຂົາໄດ້ທາໍລາຍລ້າງຜານ ຊາວອາວິມ ຊາວພື້ນເມືອງ ແລະ ໄດ້ຢຶດຄອງດິນແດນທັງໝົດ ຂອງພວກເຂົາ ແຕ່ໃຕ້ສຸດຈົນຮອດເມືອງ ກາຊາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 24 ຫລັງຈາກພວກເຮົາໄດ້ຜ່ານດິນແດນ ໂມອາບ ໄປແລ້ວ ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ກ່າວ ແກ່ພວກເຮົາວ່າ, ‘ບັດນີ້ ຈົ່ງເລີ່ມຂ້າມແມ່ນາໍ້ ອາກໂນນ ເພາະເຮົາໄດ້ມອບເຈົ້າສີໂຫນ ກະສັດຂອງຊາວອາໂມ ແຫ່ງນະຄອນ ເຮັດ ຊະໂບນ ພ້ອມດ້ວຍດິນແດນຂອງລາວ ໃຫ້ຢູ່ ໃຕ້ອໍານາດຂອງພວກເຈົ້າແລ້ວ. ຈົ່ງໂຈມຕີ ແລະ ຢຶດຄອງດິນແດນຂອງລາວໄດ້.
|
||
\v 25 ຕັ້ງແຕ່ວັນນີ້ໄປ ເຮົາຈະເຮັດໃຫ້ປະຊາຊົນທົ່ວ ທຸກບ່ອນຢ້ານກົວພວກເຈົ້າ. ທຸກຄົນຈະຢ້ານກົວຈົນຕົວສັ່ນຂວັນເສຍ ເມື່ອພວກເຂົາ ໄດ້ຍິນຊື່ຂອງພວກເຈົ້າ. ’ ”
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 26 “ແລ້ວຂ້າພະເຈົ້າກໍສົ່ງຄະນະທູດ ຈາກ ຖິ່ນແຫ້ງແລ້ງກັນດານ ເກເດໂມດ ໄປຫາເຈົ້າສີໂຫນກະສັດແຫ່ງນະຄອນເຮັດຊະໂບນ ພ້ອມທັງນາໍ ຂໍ້ສະເໜີສັນຕິພາບ ດັ່ງນີ້:
|
||
\v 27 ‘ຈົ່ງອະນຸຍາດໃຫ້ພວກຂ້າພະເຈົ້າຜ່ານດິນແດນຂອງທ່ານໄປ ແດ່ທ້ອນ. ພວກຂ້າພະເຈົ້າຈະມຸ່ງໜ້າຜ່ານໄປ ໂດຍຈະບໍ່ໜີຈາກທາງໃຫຍ່.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 28 ພວກຂ້າພະເຈົ້າ ຈະຈ່າຍຄ່າອາຫານທີ່ພວກຂ້າພະເຈົ້າກິນ ແລະຈ່າຍຄ່ານາໍ້ທີ່ພວກຂ້າພະເຈົ້າດື່ມ. ສິ່ງດຽວທີ່ພວກຂ້າພະເຈົ້າຕ້ອງການ ຄື ພຽງແຕ່ຜ່ານດິນແດນຂອງທ່ານໄປ
|
||
\v 29 ຈົນກວ່າພວກຂ້າພະເຈົ້າຈະຜ່ານແມ່ນາໍ້ຈໍແດນ ເຂົ້າໄປສູ່ດິນແດນ ທີ່ອົງພຣະຜູ້ ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ມອບໃຫ້. ເຊື້ອສາຍຂອງເອຊາວ ທີ່ອາໄສຢູ່ເອໂດມ ແລະຊາວໂມອາບ ທີ່ອາໄສຢູ່ອາຣະ ກໍໄດ້ອະນຸຍາດໃຫ້ພວກຂ້າພະເຈົ້າຜ່ານເຂດແດນຂອງພວກເຂົາມາແລ້ວ.’
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 30 ແຕ່ເຈົ້າສີໂຫນ ບໍ່ອະນຸຍາດໃຫ້ພວກເຮົາຜ່ານດິນແດນຂອງເພິ່ນໄປ. ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າໄດ້ເຮັດໃຫ້ ເພິ່ນດື້ດຶງ ແລະ ແຂງກະດ້າງ ເພື່ອພວກເຮົາຈະໄດ້ຊະນະ ແລະ ຢຶດເອົາເຂດແດນທັງໝົດ ຂອງເພິ່ນມາຄອບຄອງ ຈົນເທົ່າທຸກວັນນີ້.
|
||
\v 31 ແລ້ວອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າກໍໄດ້ກ່າວແກ່ຂ້າພະເຈົ້າ ວ່າ, ‘ເບິ່ງແມ ເຮົາໄດ້ມອບເຈົ້າສີໂຫນ ແລະ ດິນແດນຂອງລາວໄວ້ຢູ່ໃຕ້ອໍານາດຂອງພວກເຈົ້າແລ້ວ ຈົ່ງຢຶດເອົາເຖີດ.’
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 32 ເຈົ້າສີໂຫນ ໄດ້ຍົກທັບອອກມາສູ້ຮົບພວກເຮົາ ຢູ່ໃກ້ເມືອງຢາຮາ,
|
||
\v 33 ແຕ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຮົາໄດ້ມອບເພິ່ນໄວ້ຢູ່ໃນອໍານາດຂອງພວກເຮົາ ແລະ ພວກເຮົາໄດ້ຊະນະເຈົ້າສີໂຫນ ແລະ ພວກລູກຊາຍ ແລະ ທະຫານທັງໝົດຂອງເພິ່ນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 34 ໃນເວລາດຽວກັນນັ້ນ ພວກເຮົາໄດ້ຢຶດ ແລະ ທາໍລາຍທຸກໆເມືອງຖິ້ມ ແລະ ຂ້າທຸກໆ ຄົນ ບໍ່ວ່າຊາຍຍິງ ຫລື ເດັກນ້ອຍ. ພວກເຮົາ ບໍ່ໃຫ້ໃຜລອດຊີວິດຢູ່ເລີຍ.
|
||
\v 35 ພວກເຮົາ ຢຶດເອົາຝູງສັດ ແລະ ເກັບກວາດເອົາສິ່ງຂອງໃນເມືອງ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 36 ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຮົາ ໄດ້ໃຫ້ພວກເຮົາຢຶດເອົາເມືອງຕ່າງໆ ຕັ້ງແຕ່ອາໂລເອ ໄປດັ່ງນີ້: ເມືອງແຄມຮ່ອມພູ ອາກໂນນ ແລະ ເມືອງທີ່ຢູ່ທາງກາງຮ່ອມພູ, ຕະຫລອດທຸກເມືອງທີ່ຢູ່ຕາມທາງ ໄປສູ່ເຂດແດນ ກີເລອາດ. ບໍ່ມີເມືອງໃດທີ່ມີກາໍ ແພງແໜ້ນໜາ ພໍທີ່ພວກເຮົາຈະຢຶດເອົາບໍ່ໄດ້.
|
||
\v 37 ແຕ່ພວກເຮົາບໍ່ໄດ້ເຂົ້າໄປໃກ້ເຂດແດນຂອງຊາວອໍາໂມນ ຫລື ທົ່ງພຽງ ຕາມແຄມແມ່ນໍ້າ ຢັບໂບກ ຫລື ເມືອງຕ່າງໆ ຢູ່ທີ່ເຂດພູດອຍ ຫລື ບ່ອນອື່ນໆ ທີ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຮົາໄດ້ສັ່ງໄວ້ບໍ່ໃຫ້ພວກເຮົາເຂົ້າໄປ.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 3
|
||
\p
|
||
\v 1 “ຕໍ່ມາ ພວກເຮົາໄດ້ເດີນທາງໄປຍັງ ພາກເໜືອສູ່ອານາເຂດ ບາຊານ ແລະ ເຈົ້າໂອກ ໄດ້ຍົກທັບອອກມາສູ້ຮົບພວກເຮົາ ໃກ້ກັບເມືອງ ເອັດເຣອີ.
|
||
\v 2 ແຕ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນ ເຈົ້າໄດ້ກ່າວແກ່ຂ້າພະເຈົ້າ ວ່າ, ‘ຢ່າຢ້ານລາວເລີຍ. ເຮົາກໍາລັງມອບເຈົ້າໂອກ ພ້ອມກອງທັບ ແລະ ເຂດແດນທັງໝົດຂອງລາວໃຫ້ເຈົ້າ. ຈົ່ງເຮັດກັບລາວຢ່າງດຽວກັບທີ່ເຈົ້າ ໄດ້ເຮັດຕໍ່ເຈົ້າສີໂຫນ ກະສັດຊາວອາໂມ ຜູ້ທີ່ປົກຄອງນະຄອນ ເຮັດຊະໂບນ.’
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 3 ດັ່ງນັ້ນ ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຮົາ ຈຶ່ງມອບເຈົ້າໂອກ ແລະ ປະຊາຊົນຂອງເພິ່ນໃຫ້ຢູ່ໃຕ້ອໍານາດຂອງ ພວກເຮົາ ແລະ ພວກເຮົາໄດ້ຂ້າພວກເຂົາຖິ້ມ ຈົນໝົດ.
|
||
\v 4 ໃນເວລາດຽວກັນນັ້ນ ພວກເຮົາ ກໍຢຶດເອົາທຸກຕົວເມືອງຂອງເພິ່ນໂດຍບໍ່ໄດ້ ປະເມືອງໃດໄວ້. ທັງໝົດທີ່ຢຶດໄດ້ມີຢູ່ 60 ເມືອງ ລວມທັງເຂດ ອັກໂກບ ທັງໝົດຊຶ່ງເປັນ ເມືອງທີ່ເຈົ້າໂອກ ກະສັດແຫ່ງ ບາຊານ ໄດ້ປົກຄອງ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 5 ເມືອງເຫລົ່ານັ້ນ ທັງໝົດມີປ້ອມລ້ອມ ດ້ວຍກາໍແພງສູງ ແລະ ມີປະຕູເມືອງລົງໄລ ດ້ວຍເຫລັກແທ່ງ ແລະ ມີຫລາຍໝູ່ບ້ານເໝືອນກັນ ທີ່ບໍ່ມີກາໍແພງລ້ອມ.
|
||
\v 6 ພວກເຮົາໄດ້ທາໍລາຍໝົດທຸກເມືອງ ແລະ ຂ້າຊາວ ເມືອງທຸກຄົນ ບໍ່ວ່າຊາຍແລະຍິງ ຕະຫລອດ ທັງເດັກນ້ອຍ ດັ່ງທີ່ພວກເຮົາໄດ້ເຮັດໃນເມືອງ ຕ່າງໆຂອງເຈົ້າສີໂຫນ ແຫ່ງນະຄອນ ເຮັດຊະໂບນ.
|
||
\v 7 ພວກເຮົາໄດ້ຢຶດເອົາຝູງສັດ ແລະ ເກັບກວາດເອົາສິ່ງຂອງໃນເມືອງ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 8 ໃນຄັ້ງນັ້ນ ພວກເຮົາໄດ້ຢຶດເອົາຈາກ ກະສັດທັງສອງຂອງຊາວອາໂມ ດິນແດນທາງທິດຕາເວັນອອກ ຂອງແມ່ນໍ້າຈໍແດນ ຕັ້ງ ແຕ່ແມ່ນາໍ້ ອາກໂນນ ຈົນເຖິງພູ ເຮີໂມນ.
|
||
\v 9 (ຊາວຊີໂດນ ເອີ້ນພູ ເຮີໂມນ ວ່າ ສີຣີໂອນ ແລະຊາວອາໂມ ເອີ້ນວ່າ ເຊນີ.)
|
||
\v 10 ພວກເຮົາໄດ້ຢຶດເອົາໝົດທຸກເຂດແດນຂອງເຈົ້າໂອກ ໃນບາຊານດັ່ງນີ້: ເມືອງຕ່າງໆຕາມພູພຽງ, ຂົງເຂດກີເລອາດ ແລະ ບາຊານ, ໄກອອກໄປຈົນຮອດ ຊາເລກາ ແລະ ເອັດເຣອີ.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 11 ເຈົ້າໂອກ ແມ່ນກະສັດຄົນສຸດທ້າຍ ຂອງຊາວ ເຣຟາອິມ. ບ່ອນໃສ່ສົບ [ຂ] ຂອງ ເພິ່ນເຮັດດ້ວຍຫິນ [ຄ] ຍາວ 4 ແມັດ ແລະ ກວ້າງປະມານ 2 ແມັດ ຊຶ່ງຍັງມີຄົນເຫັນຢູ່ໃນເມືອງຣັບບາ ຂອງຊາວອໍາໂມນ.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 12 “ເມື່ອພວກເຮົາຢຶດເອົາດິນແດນ ມາ ເປັນກາໍມະສິດນັ້ນ ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ມອບໃຫ້ເຜົ່າຣູເບັນ ແລະ ກາດ ເຂດແດນທາງທິດເໜືອຂອງເມືອງ ອາໂຣເອ ໃກ້ກັບແມ່ນາໍ້ ອາກໂນນ ແລະ ເຄິ່ງໜຶ່ງຂອງເຂດພູດອຍ ກີເລອາດ ພ້ອມກັບເມືອງເລັກເມືອງນ້ອຍ ຕ່າງໆ.
|
||
\v 13 ສໍາລັບເຜົ່າມານາເຊ ເຄິ່ງເຜົ່າ ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ມອບສ່ວນທີ່ເຫລືອຂອງກີເລອາດ ແລະ ດິນທຸກເຂດຂອງບາຊານດ້ວຍ ບ່ອນທີ່ເຈົ້າໂອກໄດ້ປົກຄອງ ຄື ຂົງເຂດ ອັກໂກບ ທັງໝົດ. ” (ບາຊານ ເປັນທີ່ຮູ້ຈັກກັນ ວ່າ ເປັນດິນແດນຂອງຊາວເຣຟາອິມ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 14 ຢາອີ ຜູ້ທີ່ເປັນຄົນໃນເຜົ່າມານາເຊ ໄດ້ ຢຶດຄອງຂົງເຂດອັກໂກບ ທັງໝົດ ຄື ບາຊານ ໄກອອກໄປ ຈົນຮອດຊາຍແດນຂອງເກຊູ ແລະ ມາອາກາ. ລາວໃສ່ຊື່ໝູ່ບ້ານເຫລົ່ານັ້ນ ຕາມຊື່ຂອງຕົນ ຊຶ່ງຍັງເປັນທີ່ຮູ້ຈັກກັນວ່າ ໝູ່ບ້ານຂອງຢາອີ.)
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 15 ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ມອບເຂດແດນ ກີເລອາດ ໃຫ້ຕະກຸນ ມາກີ ໃນເຜົ່າມານາເຊ.
|
||
\v 16 ສ່ວນເຜົ່າຣູເບັນ ແລະ ເຜົ່າກາດນັ້ນ ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ມອບເຂດແດນຕັ້ງແຕ່ ກີເລອາດ ຈົນເຖິງແມ່ນາໍ້ ອາກໂນນ. ທາງກາງແມ່ນາໍ້ນີ້ໃຊ້ເປັນຊາຍແດນ ຕອນໃຕ້ຂອງ ພວກເຂົາ ແລະ ຊາຍແດນຕອນເໜືອແມ່ນ ແມ່ນາໍ້ ຢັບໂບກ ຊຶ່ງສ່ວນໜຶ່ງເປັນຊາຍແດນ ຂອງພວກອໍາໂມນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 17 ທາງທິດຕາເວັນຕົກ ເຂດແດນຂອງ ພວກເຂົາຍາວອອກໄປຮອດແມ່ນໍ້າ ຈໍແດນ ຕັ້ງແຕ່ທະເລ ຄາລີເລ ໃນຕອນເໜືອລົງມາ ຮອດທະເລຕາຍ ໃນຕອນໃຕ້ ແລະ ເລີຍມາຮອດຕີນພູ ປີຊະກາ ທາງທິດຕາເວັນອອກ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 18 ໃນເວລາດຽວກັນນັ້ນ ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ໃຫ້ຄໍາແນະນໍາພວກເຂົາ ດັ່ງນີ້ ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຮົາໄດ້ມອບ ເຂດແດນທາງທິດຕາເວັນອອກຂອງແມ່ນໍ້າ ຈໍແດນ ນີ້ໃຫ້ພວກເຈົ້າຢຶດຄອງ. ບັດນີ້ ຈົ່ງປະກອບອາວຸດ ໃຫ້ພວກນັກຮົບຂອງພວກເຈົ້າ ແລະ ໃຊ້ພວກເຂົາໃຫ້ຂ້າມແມ່ນາໍ້ ຈໍແດນ ອອກໜ້າເຜົ່າອື່ນໆ ຂອງຊາດອິດສະຣາເອນ ເພື່ອໄປຊ່ວຍຢຶດຄອງດິນແດນໃຫ້ພວກເຂົາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 19 ຂ້າພະເຈົ້າຮູ້ວ່າ ພວກເຈົ້າມີຝູງສັດຫລາຍ ສະນັ້ນຈົ່ງໃຫ້ພວກລູກເມຍ ຂອງ ພວກເຈົ້າເທົ່ານັ້ນ ຢູ່ໃນເມືອງທາງຟາກນີ້ ທີ່ເຮົາໄດ້ມອບໃຫ້ພວກເຈົ້ານັ້ນ.
|
||
\v 20 ຈົ່ງຊ່ວຍເຫລືອພີ່ນ້ອງຊາວອິດສະຣາເອນ ຂອງພວກເຈົ້າ ຈົນກວ່າພວກເຂົາໄດ້ຢຶດຄອງດິນແດນ ທີ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ໄດ້ມອບໃຫ້ພວກເຂົາຢູ່ທາງຟາກ ຕາເວັນຕົກແມ່ນາໍ້ ຈໍແດນ ແລະ ຈົນກວ່າ ພວກເຂົາຢູ່ໃນທີ່ນັ້ນຢ່າງສະຫງົບສຸກ ເໝືອນ ດັ່ງພຣະອົງໄດ້ເຮັດໃຫ້ພວກເຈົ້າຢູ່ຢ່າງ ສະຫງົບສຸກແລ້ວທາງຟາກນີ້. ຫລັງຈາກນັ້ນແລ້ວ ພວກເຈົ້າຈົ່ງກັບຄືນເມືອສູ່ດິນແດນທີ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ໄດ້ມອບໃຫ້ແກ່ພວກເຈົ້າ ທາງຟາກນີ້.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 21 ແລ້ວຂ້າພະເຈົ້າກໍແນະນາໍ ໂຢຊວຍ ວ່າ, ‘ເຈົ້າໄດ້ເຫັນໝົດທຸກສິ່ງ ທີ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຮົາ ໄດ້ເຮັດກັບ ກະສັດທັງສອງຄົນນັ້ນແລ້ວ ຄື ເຈົ້າສີໂຫນ ແລະ ເຈົ້າໂອກ ແລະ ພຣະອົງຈະເຮັດຢ່າງດຽວກັບຄົນອື່ນ ໆ ໃນດິນແດນທີ່ພວກເຈົ້າ ຈະບຸກລຸກເຂົ້າໄປ.
|
||
\v 22 ຢ່າຢ້ານພວກເຂົາ ແຕ່ປະການໃດເລີຍ ເພາະອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າຈະສູ້ຮົບແທນພວກເຈົ້າ.’
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 23 ໃນຄັ້ງນັ້ນ ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ພາວັນນາ ອະທິຖານ ຢ່າງຮ້ອນຮົນວ່າ
|
||
\v 24 ‘ໂອ ຂ້າແດ່ພຣະເຈົ້າຢາເວ ພຣະເຈົ້າເອີຍ ຂ້ານ້ອຍຮູ້ວ່າພຣະອົງໄດ້ສໍາແດງໃຫ້ຂ້ານ້ອຍ ຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພຣະອົງເຫັນພຽງແຕ່ເບື້ອງຕົ້ນຂອງເຫດການອັນຍິ່ງໃຫຍ່ ແລະ ອັດສະຈັນຂອງພຣະອົງ. ບໍ່ມີພະໃດໆ ໃນສະຫວັນ ຫລື ເທິງແຜ່ນດິນໂລກ ທີ່ເຮັດສິ່ງອັດສະຈັນເໝືອນດັ່ງ ພຣະອົງໄດ້ເຮັດນັ້ນ
|
||
\v 25 ຂໍພຣະອົງໂຜດ ໃຫ້ຂ້ານ້ອຍໄດ້ຂ້າມແມ່ນາໍ້ ຈໍແດນ ໄປເບິ່ງດິນແດນທີ່ອຸດົມສົມບູນ ແລະ ຮັ່ງມີທາງຟາກ ພຸ້ນແດ່ທ້ອນ ຄື ເບິ່ງພູຜາອັນສວຍງາມ ແລະ ພູດອຍຂອງເລບານອນ.’
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 26 ແຕ່ຍ້ອນພວກເຈົ້າ ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ຈຶ່ງຄຽດຮ້າຍຂ້າພະເຈົ້າ ແລະ ບໍຟັງຄໍາຂໍຂອງຂ້າພະເຈົ້າ, ແຕ່ພຣະອົງກັບຕອບຂ້າພະເຈົ້າ ວ່າ, ‘ພໍແລ້ວ ຢ່າໄດ້ເອີ່ຍເຖິງເລື່ອງນີ້ອີກ
|
||
\v 27 ເຈົ້າຈົ່ງຂຶ້ນໄປເທິງຈອມພູ ປີຊະກາ ແລະ ແນມເບິ່ງທົ່ວທຸກທິດ ຄື: ເໜືອ, ໃຕ້, ຕາເວັນອອກ ແລະ ຕາເວັນຕົກ. ຈົ່ງເບິ່ງສິ່ງທີ່ເຈົ້າເຫັນໃຫ້ຄັກໆ ເພາະເຈົ້າຈະບໍ່ໄດ້ຂ້າມແມ່ນໍ້າ ຈໍແດນ ເຂົ້າໄປໃນດິນແດນນັ້ນເປັນເດັດຂາດ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 28 ເຈົ້າຈົ່ງແນະນາໍ ໂຢຊວຍ ແລະ ໃຫ້ກາໍລັງໃຈລາວ ໃຫ້ເດັດດ່ຽວກ້າຫານຫລາຍຍິ່ງຂຶ້ນ ເພາະລາວຈະຕ້ອງເປັນຜູ້ນາໍພາປະຊາຊົນ ຂ້າມແມ່ນາໍ້ ຈໍແດນ ເຂົ້າໄປຢຶດຄອງດິນແດນ ທີ່ເຈົ້າເຫັນຢູ່ນີ້. ’
|
||
\v 29 ສະນັ້ນ ພວກເຮົາຈຶ່ງໄດ້ຄ້າງຢູ່ຮ່ອມພູ ທີ່ກົງກັນຂ້າມກັບເມືອງ ເບັດເປອໍ.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 4
|
||
\p
|
||
\v 1 ແລ້ວ ໂມເຊ ກໍໄດ້ກ່າວແກ່ປະຊາຊົນ ວ່າ, “ຈົ່ງເຊື່ອຟັງກົດບັນຍັດທຸກຂໍ້ ທີ່ຂ້າພະເຈົ້າກາໍລັງສອນພວກເຈົ້າ ແລະ ພວກເຈົ້າຈະ ມີຊີວິດ ແລະ ຢຶດຄອງດິນແດນທີ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງປູ່ຍ່າຕາຍາຍຂອງພວກເຈົ້າກາໍລັງຈະມອບໃຫ້ພວກເຈົ້າ.
|
||
\v 2 ຢ່າຕື່ມສິ່ງໃດສິ່ງໜຶ່ງໃສ່ສິ່ງທີ່ຂ້າພະເຈົ້າສັ່ງ ແລະ ຢ່າຕັດສິ່ງໃດສິ່ງໜຶ່ງອອກ. ຈົ່ງຖືຮັກສາ ຂໍ້ຄໍາສັ່ງຂອງອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າ ຂອງພວກເຈົ້າ ຊຶ່ງຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ມອບໃຫ້ແກ່ ພວກເຈົ້າ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 3 ພວກເຈົ້າໄດ້ເຫັນດ້ວຍຕົນເອງ ໃນສິ່ງທີ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ເຮັດທີ່ພູ ເປອໍ. ພຣະອົງ ໄດ້ທາໍລາຍທຸກຄົນ ທີ່ຂາບໄຫວ້ພະບາອານ ໃນທີ່ນັ້ນ
|
||
\v 4 ແຕ່ພວກທີ່ສັດຊື່ຕໍ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າກໍຍັງມີຊີວິດ ຢູ່ເທົ່າເຖິງທຸກວັນນີ້.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 5 ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ສັ່ງສອນ ກົດບັນຍັດທຸກຂໍ້ ແກ່ພວກເຈົ້າ ຕາມທີ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ບອກ. ຈົ່ງປະຕິບັດຕາມກົດບັນຍັດເຫລົ່ານີ້ ຢູ່ໃນດິນ ແດນທີ່ພວກເຈົ້າ ກາໍລັງຈະບຸກຮຸກເຂົ້າໄປ ຢຶດຄອງ.
|
||
\v 6 ຈົ່ງປະຕິບັດຕາມກົດບັນຍັດ ນັ້ນຢ່າງສັດຊື່ ເພາະການກະທາໍເຊັ່ນນັ້ນ ຈະສະແດງໃຫ້ຊົນຊາດອື່ນເຫັນວ່າ ພວກເຈົ້າ ສະຫລຽວສະຫລາດພຽງໃດ. ເມື່ອເຂົາໄດ້ຍິນ ເຖິງກົດບັນຍັດເຫລົ່ານີ້ແລ້ວ ເຂົາກໍຈະເວົ້າວ່າ ‘ຊົນຊາດທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ນີ້ ຊ່າງມີປັນຍາ ແລະ ຄວາມຮອບຮູ້ແທ້ນໍ.’
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 7 ບໍ່ມີຊົນຊາດອື່ນໃດ ເຖິງວ່າຍິ່ງໃຫຍ່ພຽງໃດກໍຕາມ ທີ່ມີພຣະເຈົ້າຢູ່ໃກ້ຊິດ ເມື່ອພວກເຂົາຕ້ອງການຄວາມຊ່ວຍເຫລືອ ເໝືອນດັ່ງ ທີ່ພວກເຮົາ ມີອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າ ຂອງພວກເຮົາ. ພວກເຮົາຮ້ອງຫາພຣະອົງ ໃຫ້ຊ່ວຍເຫລືອເມື່ອໃດ ພຣະອົງກໍຕອບພວກເຮົາເມື່ອນັ້ນ.
|
||
\v 8 ບໍ່ມີຊົນຊາດອື່ນໃດ ເຖິງວ່າຍິ່ງໃຫຍ່ພຽງໃດກໍຕາມ ທີ່ມີກົດບັນຍັດອັນຍຸດຕິທາໍ ເໝືອນດັ່ງທີ່ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ສັ່ງສອນ ພວກເຈົ້າໃນວັນນີ້.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 9 ຈົ່ງເຝົ້າລະວັງໃຫ້ດີ! ຕາບໃດທີ່ພວກເຈົ້າ ມີຊີວິດຢູ່ ຈົ່ງແນ່ໃຈວ່າພວກເຈົ້າບໍ່ໄດ້ລືມໄລ ສິ່ງທີ່ພວກເຈົ້າໄດ້ເຫັນກັບຕາມາແລ້ວ. ຈົ່ງບອກພວກລູກຫລານຂອງພວກເຈົ້າ ໃຫ້ຮູ້ເຖິງສິ່ງເຫລົ່ານີ້
|
||
\v 10 ມື້ທີ່ພວກເຈົ້າໄດ້ຢືນຢູ່ ຊ້ອງໜ້າອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງ ພວກເຈົ້າທີ່ພູເຂົາ ຊີນາຍ [ງ] ເມື່ອອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ສັ່ງຂ້າພະເຈົ້າ ວ່າ ‘ຈົ່ງເຕົ້າໂຮມ ປະຊາຊົນເຮົາ ຕ້ອງການໃຫ້ພວກເຂົາໄດ້ຍິນ ສິ່ງທີ່ເຮົາຕ້ອງກ່າວ ເພື່ອວ່າພວກເຂົາຈະໄດ້ຮຽນຮູ້ເຊື່ອຟັງເຮົາ ຊົ່ວຊີວິດຂອງພວກເຂົາ ແລະ ເພື່ອວ່າພວກເຂົາຈະໄດ້ສັ່ງສອນລູກຫລານຂອງພວກເຂົາ ໃຫ້ເຮັດຢ່າງດຽວກັນ.’
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 11 ຈົ່ງບອກລູກຫລານຂອງພວກເຈົ້າ ວ່າ ພວກເຈົ້າໄດ້ໄປ ແລະ ຢືນເຝົ້າຢູ່ຢ່າງໃດຢູ່ທີ່ຕີນພູ ທີ່ມີເມກອັນໜາແໜ້ນ ແລະ ມີຄວັນ ອັນມືດຕຶບປົກຄຸມຢູ່ ພ້ອມທັງມີໄຟລຸກພຸ່ງຂຶ້ນ ສູ່ທ້ອງຟ້າ.
|
||
\v 12 ຈົ່ງບອກພວກເຂົາວ່າ, ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ໄດ້ກ່າວແກ່ພວກເຈົ້າອອກ ມາຈາກແປວໄຟຢ່າງໃດ; ພວກເຈົ້າໄດ້ຍິນ ພຣະອົງກ່າວ ແຕ່ບໍ່ໄດ້ເຫັນພຣະອົງປາກົດ ໃນຮູບຮ່າງໃດໆ ເລີຍ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 13 ພຣະອົງໄດ້ບອກພວກເຈົ້າ ວ່າ ຕ້ອງເຮັດຢ່າງໃດ ເພື່ອຖືຮັກສາພັນທະສັນຍາ ທີ່ພຣະອົງໄດ້ເຮັດໄວ້ກັບພວກເຈົ້າ ຄື ໃຫ້ພວກເຈົ້າປະຕິບັດຕາມ ພຣະຄໍາສັ່ງສິບຂໍ້ ທີ່ພຣະອົງໄດ້ຈາລຶກໄວ້ ໃນຫິນສອງແຜ່ນ.
|
||
\v 14 ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ບອກຂ້າພະເຈົ້າ ໃຫ້ສັ່ງສອນກົດບັນຍັດ ທຸກຂໍ້ນັ້ນແກ່ພວກເຈົ້າ ເພື່ອວ່າ ພວກເຈົ້າຈະໄດ້ນາໍໄປປະຕິບັດ ໃນດິນແດນທີ່ພວກເຈົ້າກາໍລັງຈະບຸກເຂົ້າໄປຢຶດ ຄອງນັ້ນ.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 15 “ເມື່ອອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ໄດ້ກ່າວແກ່ ພວກເຈົ້າ ຈາກແປວໄຟທີ່ເທິງພູເຂົາ ຊີນາຍ ນັ້ນ ພວກເຈົ້າບໍ່ໄດ້ເຫັນພຣະອົງ. ສະນັ້ນ ເພື່ອຜົນປະໂຫຍດຂອງພວກເຈົ້າເອງ
|
||
\v 16 ຈົ່ງໃຫ້ແນ່ໃຈວ່າ ພວກເຈົ້າບໍ່ເຮັດບາບໂດຍ ສ້າງຮູບເຄົາຣົບໃດໆ ສໍາລັບພວກເຈົ້າເອງ ບໍ່ວ່າ ຈະເປັນຮູບພະຊາຍ ຫລື ພະຍິງ
|
||
\v 17 ຫລື ຮູບສັດສີ່ຕີນ ຫລື ຮູບນົກ
|
||
\v 18 ຫລື ຮູບ ສັດຍ່າງຍ້າຍເລືອຄານ ຫລື ປາກໍຕາມ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 19 ຢ່າໃຫ້ຖືກລໍ້ໄປຂາບໄຫວ້ ແລະ ຮັບໃຊ້ ສິ່ງທີ່ພວກເຈົ້າເຫັນໃນທ້ອງຟ້າ ເຊັ່ນ: ຕາເວັນ, ດວງເດືອນ ແລະ ດວງດາວ ຕ່າງໆ. ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ໄດ້ໃຫ້ໝົດທຸກຊົນຊາດອື່ນ ໆ ຂາບໄຫວ້ສິ່ງເຫລົ່ານີ້.
|
||
\v 20 ແຕ່ສໍາລັບພວກເຈົ້າແລ້ວ ພວກເຈົ້າເປັນປະຊາຊົນ ທີ່ພຣະອົງໄດ້ຊ່ວຍ ກອບກູ້ອອກມາຈາກຂຸມນະຣົກ ຂອງ ເອຢິບ. ພຣະອົງໄດ້ນາໍພວກເຈົ້າອອກມາ ເພື່ອຫລໍ່ຫລອມໃຫ້ເປັນໄພ່ພົນຂອງພຣະອົງ ເໝືອນດັ່ງທີ່ພວກເຈົ້າ ເປັນຢູ່ໃນວັນນີ້.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 21 ຍ້ອນພວກເຈົ້າ ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຈຶ່ງ ໂກດຮ້າຍຂ້າພະເຈົ້າ ແລະ ປະກາດຢ່າງໜັກແໜ້ນ ວ່າ, ຂ້າພະເຈົ້າຈະບໍ່ໄດ້ຂ້າມແມ່ນາໍ້ ຈໍແດນ ເຂົ້າໄປໃນດິນແດນ ອັນອຸດົມສົມບູນ ແລະ ຮັ່ງມີ ທີ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ກາໍລັງຈະມອບໃຫ້ພວກເຈົ້າ.
|
||
\v 22 ຂ້າພະເຈົ້າຈະຕາຍຢູ່ໃນດິນແດນນີ້ ແລະ ຈະບໍ່ໄດ້ຂ້າມແມ່ນໍ້າໄປ; ແຕ່ພວກເຈົ້າ ກໍາລັງຈະຂ້າມແມ່ນໍ້າ ເຂົ້າໄປຢຶດຄອງດິນ ແດນອັນອູດົມສົມບູນ ແລະ ຮັ່ງມີ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 23 ສະນັ້ນ ຈົ່ງແນ່ໃຈວ່າ ພວກເຈົ້າຈະບໍ່ລືມໄລພັນທະສັນຍາ ທີ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ໄດ້ເຮັດໄວ້ກັບພວກເຈົ້າ. ຈົ່ງເຮັດຕາມພຣະຂໍ້ຄໍາສັ່ງຂອງ ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ແລະ ຢ່າ ເຮັດຮູບເຄົາຣົບໃດໆ ສໍາລັບຕົນ
|
||
\v 24 ເພາະ ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ເປັນເໝືອນດັ່ງໄຟ ທີ່ເຜົາຜານ; ພຣະອົງບໍ່ຍອມອົດກັ້ນ ຕໍ່ຄູ່ແຂ່ງໃດໆ ທັງສິ້ນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 25 ເຖິງແມ່ນວ່າ ເມື່ອພວກເຈົ້າໄດ້ອາໄສ ຢູ່ໃນດິນແດນດົນນານ ແລະ ມີລູກຫລານ ເຫລັນກໍຕາມ ຢ່າໄດ້ເຮັດບາບ ໂດຍສ້າງຮູບເຄົາ ຣົບໃດໆ ເພື່ອຂາບໄຫວ້. ອັນນີ້ ເປັນສິ່ງຊົ່ວ ຮ້າຍຕໍ່ສາຍຕາຂອງອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ຊຶ່ງເຮັດໃຫ້ພຣະອົງ ໂກດຮ້າຍ.
|
||
\v 26 ຖ້າເປັນເຊັ່ນນັ້ນ ຂ້າພະເຈົ້າ ຂໍໃຫ້ສະຫວັນ ກັບແຜ່ນດິນໂລກ ຈົ່ງເປັນພະຍານຕໍ່ສູ້ພວກເຈົ້າໃນວັນນີ້ ແລະ ພວກເຈົ້າຈະດັບສູນຈາກດິນແດນນີ້ໃນບໍ່ຊ້າ. ພວກເຈົ້າຈະບໍ່ໄດ້ຢູ່ຍາວນານ ໃນດິນແດນທີ່ພວກເຈົ້າກາໍລັງຈະຂ້າມແມ່ນາໍ້ຈໍແດນ ໄປຢຶດຄອງ ນັ້ນ ແລະ ພວກເຈົ້າຈະຖືກທາໍລາຍ ຈົນໝົດສິ້ນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 27 ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ຈະເຮັດໃຫ້ພວກເຈົ້າກະຈັດກະຈາຍ ໄປຢູ່ໃນຊົນຊາດອື່ນ ໆ ບ່ອນທີ່ພວກເຈົ້າພຽງແຕ່ໜ້ອຍຄົນເທົ່ານັ້ນ ຈະຍັງມີຊີວິດຢູ່.
|
||
\v 28 ໃນທີ່ນັ້ນ ພວກເຈົ້າ ຈະຮັບໃຊ້ພະໄມ້ ແລະ ພະຫິນ ຊຶ່ງມະນຸດໄດ້ ປະດິດຂຶ້ນ ຄື ພະທີ່ເບິ່ງບໍ່ເຫັນ ແລະ ຟັງບໍ່ໄດ້ຍິນ ທັງກິນ ຫລື ດົມກິ່ນບໍ່ໄດ້ດ້ວຍ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 29 ໃນທີ່ນັ້ນ ພວກເຈົ້າຈະສະແຫວງຫາ ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ; ຖ້າພວກເຈົ້າສະແຫວງຫາພຣະອົງ ດ້ວຍສຸດໃຈພວກເຈົ້າ ກໍຈະໄດ້ພົບພຣະອົງ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 30 ເມື່ອພວກເຈົ້າ ເດືອດຮ້ອນ ແລະ ປະເຊີນກັບສິ່ງທັງໝົດ ເຫລົ່ານີ້ແລ້ວ; ໃນທີ່ສຸດ ພວກເຈົ້າກໍຈະກັບຄືນມາຫາອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ແລະ ເຊື່ອຟັງພຣະອົງ.
|
||
\v 31 ດ້ວຍວ່າ, ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ເປັນພຣະເຈົ້າອົງຊົງເມດຕາ ພຣະອົງຈະບໍ່ປະຖິ້ມ ຫລື ທາໍລາຍພວກເຈົ້າ ພຣະອົງຈະບໍ່ລືມພັນທະສັນຍາ ທີ່ພຣະອົງໄດ້ເຮັດໄວ້ກັບປູ່ຍ່າຕາຍາຍຂອງພວກເຈົ້າ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 32 ຈົ່ງຄົ້ນເບິ່ງໃນອະດີດ ເວລາກ່ອນ ພວກເຈົ້າເກີດມາ ຕະຫລອດທັງຢ້ອນກັບຄືນໄປຫາ ເວລາເມື່ອພຣະເຈົ້າໄດ້ນິຣະມິດສ້າງ ມະນຸດເທິງແຜ່ນດິນໂລກ. ຈົ່ງຄົ້ນເບິ່ງ ແຜ່ນດິນໂລກທັງໝົດນີ້ເບິ່ງດູ ມີສິ່ງໃດທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ກວ່າເຄີຍເກີດຂຶ້ນມາກ່ອນແດ່? ມີຜູ້ໃດ ຜູ້ໜຶ່ງ ທີ່ເຄີຍໄດ້ຍິນເລື່ອງຢ່າງນີ້ ຫລືບໍ່?
|
||
\v 33 ມີປະຊາຊົນຊາດໃດໆ ຍັງມີຊີວິດຢູ່ເໝືອນ ດັ່ງພວກເຈົ້າແດ່ ຫລັງຈາກທີ່ໄດ້ຍິນພຣະເຈົ້າ ກ່າວແກ່ພວກເຂົາອອກມາຈາກແປວໄຟ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 34 ມີພຣະເຈົ້າອົງໃດອີກ ທີ່ກ້າໄປເອົາປະຊາຊົນຈາກຊາດອື່ນ ແລະ ເອົາມາຫລໍ່ຫລອມໃຫ້ເປັນປະຊາຊົນຂອງຕົນ ເໝືອນ ດັ່ງອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ໄດ້ເຮັດໃນປະເທດເອຢິບ? ຕໍ່ໜ້າຕໍ່ຕາ ຂອງພວກເຈົ້າ ພຣະອົງໄດ້ໃຊ້ຣິດອໍານາດ ກັບພະລັງອັນຍິ່ງໃຫຍ່ ແລະ ຣິດເດດຂອງ ພຣະອົງ; ພຣະອົງໄດ້ໃຫ້ໂຣກລະບາດ ກັບສົງຄາມເກີດຂື້ນ, ເຮັດສິ່ງອັດສະຈັນ ກັບ ໝາຍສໍາຄັນຕ່າງໆ ແລະ ເຮັດໃຫ້ສິ່ງອັນໜ້າ ຢ້ານກົວຍິ່ງເກີດຂຶ້ນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 35 ການສໍາແດງ ສິ່ງເຫລົ່ານີ້ແກ່ພວກເຈົ້າ ເພື່ອພິສູດໃຫ້ພວກເຈົ້າຮູ້ວ່າ ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າທີ່ເປັນພຣະເຈົ້າ ແລະ ບໍ່ມີພະອື່ນອີກ.
|
||
\v 36 ພຣະອົງໃຫ້ພວກເຈົ້າໄດ້ຍິນສຽງຂອງພຣະອົງຈາກສະຫວັນ ເພື່ອພຣະອົງຈະສອນ ພວກເຈົ້າ ແລະ ທີ່ເທິງແຜ່ນດິນໂລກນີ້ ພຣະອົງກໍໄດ້ໃຫ້ພວກເຈົ້າ ເຫັນໄຟອັນສັກສິດຂອງພຣະອົງ ແລະ ຈາກໄຟນັ້ນ ພຣະອົງໄດ້ກ່າວແກ່ພວກເຈົ້າ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 37 ເພາະພຣະອົງໄດ້ຮັກປູ່ຍ່າຕາຍາຍ ຂອງພວກເຈົ້າ ພຣະອົງຈຶ່ງເລືອກເອົາພວກເຈົ້າ ແລະ ນໍາພາພວກເຈົ້າອອກມາຈາກ ປະເທດເອຢິບ ໂດຍຣິດອໍານາດອັນຍິ່ງໃຫຍ່ ຂອງພຣະອົງ.
|
||
\v 38 ເວລາທີ່ພວກເຈົ້າໄດ້ບຸກໜ້າເຂົ້າໄປນັ້ນ ພຣະອົງໄດ້ຂັບໄລ່ຊົນຊາດຕ່າງໆ ທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ ແລະ ມີອໍານາດກວ່າພວກເຈົ້າອອກໄປ ເພື່ອພຣະອົງຈະໄດ້ນໍາພວກເຈົ້າເຂົ້າໄປ ແລະ ເອົາດິນແດນຂອງພວກເຂົາ ໃຫ້ພວກເຈົ້າ ຄື ດິນແດນທີ່ຍັງເປັນຂອງ ພວກເຈົ້າຢູ່ນີ້.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 39 ສະນັ້ນ ໃນວັນນີ້ ຈົ່ງຈົດຈາໍໄວ້ ແລະ ຢ່າລືມໄລຈັກເທື່ອ ວ່າ, ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ແມ່ນພຣະເຈົ້າໃນສະຫວັນ ແລະ ເທິງແຜ່ນດິນໂລກ. ບໍ່ມີພຣະເຈົ້າອົງອື່ນອີກ.
|
||
\v 40 ຈົ່ງປະຕິບັດຕາມກົດບັນຍັດ ແລະ ຂໍ້ຄໍາສັ່ງທຸກຂໍ້ຂອງພຣະອົງ ທີ່ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ໃຫ້ພວກເຈົ້າໃນວັນນີ້ ແລະ ພວກເຈົ້າພ້ອມລູກຫລານ ກໍຈະຢູ່ເຢັນເປັນສຸກ. ພວກເຈົ້າຈະ ສືບຕໍ່ອາໄສຢູ່ໃນດິນແດນ ທີ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າກາໍລັງມອບໃຫ້ພວກເຈົ້າ ນີ້ຕະຫລອດໄປ.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 41 ແລ້ວ ໂມເຊ ກໍໄດ້ເລືອກສາມຕົວເມືອງ ທາງຟາກຕາເວັນອອກຂອງແມ່ນາໍ້ ຈໍແດນ ໄວ້ຕ່າງຫາກ.
|
||
\v 42 ໃນເມືອງເຫລົ່ານີ້ ຜູ້ໜຶ່ງທີ່ໄດ້ຂ້າຄົນໜຶ່ງໂດຍບໍ່ເຈດຕະນາ ແລະທີ່ບໍ່ໄດ້ເປັນສັດຕູຂອງຕົນ ເຂົ້າໄປລີ້ໄພໃນທີ່ນັ້ນໄດ້. ລາວໜີເຂົ້າໄປຢູ່ໃນເມືອງໜຶ່ງຂອງເມືອງເຫລົ່ານີ້ໄດ້ ໂດຍບໍ່ຕ້ອງຖືກປະຫານຊີວິດ.
|
||
\v 43 ສໍາລັບເຜົ່າຣູເບັນ ແມ່ນເມືອງເບເສ ທີ່ເທິງ ພູພຽງຂອງຖິ່ນແຫ້ງແລ້ງກັນດານ ສໍາລັບເຜົ່າກາດ ແມ່ນເມືອງ ຣາໂມດ ໃນເຂດແດນຂອງກີເລອາດ ແລະສໍາລັບເຜົ່າມານາເຊ ແມ່ນເມືອງໂກຣານ ໃນເຂດແດນບາຊານ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 44 ໂມເຊ ໄດ້ມອບກົດບັນຍັດຂອງພຣະເຈົ້າ ກັບຄໍາສັ່ງສອນຂອງພຣະອົງໃຫ້ແກ່ ປະຊາຊົນອິດສະຣາເອນ.
|
||
\v 45-46 ແມ່ນຫລັງຈາກທີ່ພວກເຂົາ ໄດ້ອອກມາຈາກປະເທດເອຢິບ ແລະຢູ່ໃນຮ່ອມພູ ທາງທິດຕາເວັນອອກຂອງແມ່ນ້ຳ ຈໍແດນ ກົງກັນຂ້າມກັບເມືອງເບັດເປອໍ ທີ່ເພິ່ນໄດ້ມອບກົດບັນຍັດ ເຫລົ່ານີ້ໃຫ້ພວກເຂົາ. ເມືອງເບັດເປອໍ ນີ້ຢູ່ໃນ ເຂດແດນຂອງເຈົ້າສີໂຫນ ກະສັດຂອງຊາວອາໂມ ຜູ້ທີ່ໄດ້ປົກຄອງຢູ່ໃນນະຄອນ ເຮັດຊະໂບນ. ໂມເຊ ກັບປະຊາຊົນອິດສະຣາເອນໄດ້ຊະນະເພິ່ນເມື່ອພວກເຂົາ ອອກມາຈາກປະເທດເອຢິບ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 47 ພວກເຂົາໄດ້ຢຶດຄອງດິນແດນຂອງ ເພິ່ນ ແລະ ດິນແດນຂອງເຈົ້າໂອກ ກະສັດ ແຫ່ງບາຊານ ແລະ ກະສັດຄົນໜຶ່ງອີກຂອງຊາວອາໂມ ຜູ້ທີ່ໄດ້ປົກຄອງຢູ່ທາງຟາກຕາເວັນອອກຂອງແມ່ນາໍ້ ຈໍແດນ.
|
||
\v 48 ດິນແດນນີ້ຂະຫຍາຍອອກໄປ ຕັ້ງແຕ່ເມືອງ ອາໂຣເອ ທາງແຄມຝັ່ງແມ່ນາໍ້ ອາກໂນນ ຈົນໄປຮອດທາງເໜືອເຖິງພູ ສີຣິໂອນ [ຈ] ຊຶ່ງແມ່ນພູ ເຮີໂມນ.
|
||
\v 49 ດິນແດນນັ້ນ ຍັງນັບລວມເອົາອານາເຂດທັງໝົດ ທີ່ຢູ່ທາງທິດຕາເວັນອອກຂອງແມ່ນາໍ້ ຈໍແດນ ຈົນໄປ ຮອດທະເລຕາຍ ທີ່ຕີນພູ ປີຊະກາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 5
|
||
\p
|
||
\v 1 ໂມເຊ ໄດ້ເອີ້ນປະຊາຊົນອິດສະຣາເອນ ທັງໝົດມາເຕົ້າໂຮມກັນ ແລະ ກ່າວແກ່ພວກເຂົາວ່າ, “ປະຊາຊົນອິດສະຣາເອນ ເອີຍ ຈົ່ງຟັງກົດບັນຍັດທຸກຂໍ້ ທີ່ຂ້າພະເຈົ້າຈະມອບໃຫ້ ພວກເຈົ້າໃນວັນນີ້. ຈົ່ງໝັ່ນຮຽນເອົາ ແລະ ໃຫ້ ແນ່ໃຈວ່າ ພວກເຈົ້າເຊື່ອຟັງກົດບັນຍັດເຫລົ່ານັ້ນ.
|
||
\v 2 ທີ່ພູເຂົາ ຊີນາຍ ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຮົາ ໄດ້ຕັ້ງພັນທະສັນຍານີ້
|
||
\v 3 ບໍ່ແມ່ນແຕ່ກັບປູ່ຍ່າຕາຍາຍຂອງພວກເຮົາ ເທົ່ານັ້ນ, ແຕ່ກັບພວກເຈົ້າທຸກຄົນທີ່ຍັງມີ ຊີວິດຢູ່ໃນວັນນີ້.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 4 ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ໄດ້ກ່າວຈາກ ແປວໄຟ ໜ້າຕໍ່ໜ້າພວກເຈົ້າ ທີ່ເທິງພູນັ້ນ.
|
||
\v 5 ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຢືນຢູ່ທາງກາງລະຫວ່າງພວກເຈົ້າ ແລະ ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ໃນຄາວນັ້ນ ເພື່ອບອກສິ່ງທີ່ພຣະອົງໄດ້ກ່າວໃຫ້ພວກເຈົ້າຮູ້ ເພາະພວກເຈົ້າຢ້ານແປວໄຟ ແລະ ບໍ່ກ້າຂຶ້ນມາເທິງພູ. ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ກ່າວວ່າ,
|
||
\v 6 ‘ເຮົາແມ່ນອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ຜູ້ທີ່ໄດ້ຊ່ວຍກ້ເອົາ ພວກເຈົ້າອອກມາຈາກປະເທດເອຢິບ ບ່ອນ ທີ່ພວກເຈົ້າເຄີຍຕົກເປັນທາດຮັບໃຊ້.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 7 ຢ່ານະມັດສະການພະອື່ນ ແຕ່ຈົ່ງນະມັດ ສະການເຮົາຜູ້ດຽວເທົ່ານັ້ນ.
|
||
\v 8 ຢ່າສ້າງຮູບເຄົາຣົບໃດໆ ທັງສິ້ນໄວ້ສໍາລັບຕົນ ບໍ່ວ່າຈະ ເປັນຮູບທີ່ສະແດງສິ່ງໃດ ສິ່ງໜຶ່ງໃນທ້ອງຟ້າ ຫລື ເທິງແຜ່ນດິນໂລກ ຫລື ໃນນາໍ້ໃຕ້ແຜ່ນດິນໂລກ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 9 ຢ່າກົ້ມຂາບ ຫລື ນະມັດສະການຮູບ ເຫລົ່ານັ້ນ. ດ້ວຍວ່າ, ເຮົາ ຄື ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ຜູ້ຫວງແຫນ. ເຮົານາໍການລົງໂທດມາສູ່ຜູ້ທີ່ກຽດຊັງເຮົາ ແລະ ລູກຫລານຂອງພວກເຂົາ ເຖິງສາມສີ່ຊົ່ວເຊັ່ນຄົນ.
|
||
\v 10 ແຕ່ເຮົາສໍາແດງຄວາມຮັກ ອັນໝັ້ນຄົງແກ່ຜູ້ທີ່ຮັກເຮົາ ແລະ ເຊື່ອຟັງກົດບັນຍັດຂອງເຮົາ ເຖິງຫລາຍພັນຊົ່ວເຊັ່ນຄົນ. [ສ]
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 11 ຢ່າໃຊ້ນາມຊື່ ຂອງອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ໃນທາງທີ່ຜິດ ເພາະອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຈະລົງໂທດທຸກຄົນ ທີ່ໃຊ້ ນາມຊື່ຂອງພຣະອົງໃນທາງຜິດ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 12 ຈົ່ງຢຶດຖື ວັນຊະບາໂຕ ເປັນວັນບໍຣິສຸດ ຕາມທີ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ໄດ້ສັ່ງໄວ້.
|
||
\v 13 ຈົ່ງເຮັດວຽກໃນ ຫົກວັນ
|
||
\v 14 ແຕ່ວັນທີເຈັດ ເປັນວັນຊະບາໂຕ ຂອງອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ໃນມື້ນີ້ບໍ່ໃຫ້ຜູ້ໃດເຮັດວຽກ ພວກເຈົ້າເອງພ້ອມດ້ວຍ ລູກຊາຍຍິງຂອງພວກເຈົ້າ, ຄົນຮັບໃຊ້ ຊາຍຍິງຂອງພວກເຈົ້າ, ງົວ, ລໍ ແລະ ສັດລ້ຽງ ອື່ນ ໆ ຂອງພວກເຈົ້າ, ຕະຫລອດທັງຄົນຕ່າງດ້າວ ທີ່ອາໄສຢູ່ໃນບ້ານເມືອງຂອງພວກເຈົ້າ. ບັນດາຄົນຮັບໃຊ້ ຊາຍຍິງຂອງພວກເຈົ້າ ຕ້ອງຢຸດພັກ ເຊັ່ນດຽວກັບພວກເຈົ້າ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 15 ຈົ່ງຈົດຈາໍໄວ້ວ່າ ພວກເຈົ້າເຄີຍຕົກເປັນ ຄົນຮັບໃຊ້ຢູ່ໃນປະເທດເອຢິບ ແລະ ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ໄດ້ຊ່ວຍ ກູ້ເອົາພວກເຈົ້າ ດ້ວຍຣິດອໍານາດ ອັນຍິ່ງໃຫຍ່ ແລະ ພຣະກາໍລັງ. ດ້ວຍເຫດນີ້ແຫລະ ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ຈຶ່ງສັ່ງພວກເຈົ້າໃຫ້ຢຶດຖື ວັນຊະບາໂຕ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 16 ຈົ່ງນັບຖື ພໍ່ແມ່ຂອງພວກເຈົ້າ ຕາມທີ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ໄດ້ສັ່ງໄວ້ ເພື່ອວ່າພວກເຈົ້າຈະຢູ່ເຢັນເປັນສຸກ ແລະ ພວກເຈົ້າຈະມີອາຍຸໝັ້ນຍືນ ຢູ່ໃນດິນແດນ ທີ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ໄດ້ມອບໃຫ້ພວກເຈົ້ານັ້ນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 17 ຢ່າຂ້າຄົນ.
|
||
\v 18 ຢ່າຫຼິ້ນຊູ້ສູ່ຜົວເມຍ ຜູ້ອື່ນ.
|
||
\v 19 ຢ່າລັກ.
|
||
\v 20 ຢ່າໃສ່ຮ້າຍປ້າຍສີເພື່ອນບ້ານຂອງເຈົ້າ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 21 ຢ່າຢາກໄດ້ເມຍ ຂອງຄົນອື່ນ, ເຮືອນຊານບ້ານຊ່ອງ, ທີ່ດິນ, ຄົນຮັບໃຊ້ຊາຍຍິງ, ງົວ, ລໍ, ຫລື ສິ່ງໃດສິ່ງໜຶ່ງທີ່ລາວມີຢູ່.’
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 22 ແມ່ນຂໍ້ຄໍາສັ່ງເຫລົ່ານີ້ແຫລະ ທີ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ໄດ້ມອບໃຫ້ແກ່ພວກເຈົ້າ ທຸກຄົນ ເມື່ອພວກເຈົ້າໄດ້ເຕົ້າໂຮມກັນ ທີ່ເທິງ ພູນັ້ນ. ເມື່ອພຣະອົງໄດ້ກ່າວດ້ວຍສຽງທີ່ເຕັມ ດ້ວຍຣິດອໍານາດ ຈາກແປວໄຟ ແລະ ຈາກ ເມກອັນໜາຕຶບ ພຣະອົງໄດ້ມອບຂໍ້ຄໍາສັ່ງ ເຫລົ່ານີ້ໃຫ້ ແລະ ບໍ່ມີຂໍ້ຄໍາສັ່ງອື່ນອີກແລ້ວ ພຣະອົງກໍໄດ້ຈາລຶກຂໍ້ຄໍາສັ່ງເຫລົ່ານັ້ນ ໃສ່ແຜ່ນຫິນສອງແຜ່ນ ແລະ ມອບໃຫ້ຂ້າພະເຈົ້າ.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 23 “ເມື່ອພູທັງໜ່ວຍ ລຸກເປັນໄຟ ແລະ ພວກເຈົ້າໄດ້ຍິນສຽງດັງອອກມາຈາກທີ່ມືດ ບັນດາຜູ້ນາໍ ແລະ ພວກຫົວໜ້າເຜົ່າຕ່າງໆ ກໍ ໄດ້ມາຫາຂ້າພະເຈົ້າ
|
||
\v 24 ແລະ ເວົ້າວ່າ, ‘ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຮົາ ໄດ້ສໍາແດງຄວາມຍິ່ງໃຫຍ່ ແລະ ສະຫງ່າຣາສີ ຂອງພຣະອົງໃຫ້ເຫັນ ເມື່ອພວກເຮົາໄດ້ຍິນ ພຣະອົງກ່າວອອກມາ ຈາກແປວໄຟວັນນີ້ ພວກເຮົາໄດ້ເຫັນມະນຸດ ຍັງສືບຕໍ່ມີຊີວິດຢູ່ ເຖິງແມ່ນວ່າ ພຣະເຈົ້າໄດ້ກ່າວແກ່ພວກເຂົາ ກໍຕາມ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 25 ແຕ່ເປັນຫຍັງ ພວກເຮົາຕ້ອງສ່ຽງກັບຄວາມຕາຍ ຢ່າງນີ້ອີກ? ໄຟອັນໜ້າຢ້ານຈະ ທາໍລາຍພວກເຮົາ. ພວກເຮົາຕ້ອງຕາຍກັນຄາວນີ້ແທ້ ໆ ຖ້າພວກເຮົາໄດ້ຍິນອົງພຣະຜູ້ ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຮົາ ກ່າວອີກ.
|
||
\v 26 ມີມະນຸດຜູ້ໃດແດ່ ທີ່ຈະຍັງມີຊີວິດຢູ່ ຫລັງຈາກທີ່ໄດ້ຍິນພຣະເຈົ້າກ່າວອອກມາ ຈາກແປວໄຟ ກັບເຂົາ?
|
||
\v 27 ໂມເຊ ເອີຍ ຈົ່ງກັບຄືນໄປຟັງທຸກຖ້ອຍຄໍາ ທີ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຮົາ ໄດ້ກ່າວສາ. ແລ້ວໃຫ້ທ່ານກັບມາບອກພວກເຮົາ ໃນ ສິ່ງທີ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຮົາໄດ້ກ່າວແກ່ທ່ານ. ພວກເຮົາຈະເຊື່ອຟັງ ແລະ ປະຕິບັດຕາມ.’
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 28 ເມື່ອອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ໄດ້ຍິນພວກເຈົ້າບອກເຊັ່ນນີ້ ພຣະອົງກໍກ່າວແກ່ຂ້າພະເຈົ້າ ວ່າ, ‘ເຮົາໄດ້ຍິນສິ່ງທີ່ປະຊາຊົນເຫລົ່ານີ້ເວົ້າ ແລະພວກເຂົາກໍເວົ້າຖືກຕ້ອງແລ້ວ.
|
||
\v 29 ຖ້າພວກເຂົາພ້ອມທີ່ຈະຍ້ອງຍໍ ສັນລະເສີນໃຫ້ກຽດແກ່ເຮົາ ແລະເຊື່ອຟັງຄໍາສັ່ງທຸກຂໍ້ຂອງເຮົາສະເໝີ ພວກເຂົາແລະລູກຫລານຂອງພວກເຂົາ ກໍຈະຢູ່ເຢັນເປັນສຸກ ຈະເລີນຮຸ່ງເຮືອງຕະຫລອດໄປ.
|
||
\v 30 ຈົ່ງໄປບອກພວກເຂົາກັບຄືນສູ່ຄ້າຍພັກສາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 31 ແຕ່ສໍາລັບເຈົ້າ ໂມເຊ ເອີຍ ຈົ່ງຢູ່ທີ່ນີ້ກັບເຮົາ ແລະເຮົາຈະມອບກົດບັນຍັດ ແລະຄໍາສັ່ງທຸກຂໍ້ຂອງເຮົາໃຫ້ເຈົ້າ. ຈົ່ງສັ່ງສອນສິ່ງ ນີ້ໃຫ້ປະຊາຊົນ ເພື່ອວ່າພວກເຂົາຈະໄດ້ຮຽນຮູ້ ແລະປະຕິບັດຕາມສິ່ງນັ້ນ ຢູ່ໃນດິນແດນທີ່ ເຮົາຈະມອບໃຫ້ພວກເຂົາຄອບຄອງ.’
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 32 ປະຊາຊົນອິດສະຣາເອນ ເອີຍ ຈົ່ງໃຫ້ແນ່ໃຈວ່າ ພວກເຈົ້າປະຕິບັດຕາມ ທຸກໆ ສິ່ງ ທີ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ໄດ້ສັ່ງໄວ້ນັ້ນ. ຢ່າຝ່າຝືນ ກົດບັນຍັດຂໍ້ໜຶ່ງຂໍ້ໃດ ຢ່າງເດັດຂາດ.
|
||
\v 33 ຈົ່ງດໍາເນີນຕາມ ວິຖີທາງທັງໝົດ ຊຶ່ງອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ໄດ້ສັ່ງພວກເຈົ້າໄວ້ ເພື່ອວ່າພວກເຈົ້າຈະຢູ່ເຢັນເປັນສຸກ ຈະເລີນຮຸ່ງເຮືອງ ແລະ ມີຊີວິດຍືນຍາວໃນດິນແດນທີ່ພວກເຈົ້າ ກາໍລັງຈະເຂົ້າໄປຄອບຄອງນັ້ນ.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 6
|
||
\p
|
||
\v 1 “ແມ່ນກົດບັນຍັດ ທັງໝົດນີ້ແຫລະ ທີ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າໄດ້ ສັ່ງຂ້າພະເຈົ້າໃຫ້ສອນພວກເຈົ້າ. ຈົ່ງປະຕິບັດ ຕາມກົດບັນຍັດເຫລົ່ານີ້ ໃນດິນແດນທີ່ພວກເຈົ້າກາໍລັງຈະເຂົ້າໄປຄອບຄອງ.
|
||
\v 2 ເພື່ອພວກເຈົ້າ ແລະເຊື້ອສາຍຂອງພວກເຈົ້າ ຈະໄດ້ຢໍາເກງໃຫ້ກຽດອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ແລະເຊື່ອຟັງກົດບັນຍັດທຸກຂໍ້ ທີ່ຂ້າພະເຈົ້າກາໍລັງມອບໃຫ້ພວກເຈົ້າ ເພື່ອພວກເຈົ້າຈະມີຊີວິດຢູ່ຍືນຍາວໃນດິນແດນນັ້ນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 3 ປະຊາຊົນອິດສະຣາເອນ ເອີຍ ຈົ່ງເຊື່ອຟັງ ແລະປະຕິບັດຕາມກົດບັນຍັດຂອງອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ແລ້ວພວກເຈົ້າກໍຈະຢູ່ ເຢັນເປັນສຸກ ແລະກາຍເປັນຊົນຊາດໜຶ່ງທີ່ມີ ອໍານາດ ພວກເຈົ້າຈະມີຊີວິດຢູ່ໃນດິນແດນ ທີ່ ອຸດົມສົມບູນແລະຮັ່ງມີ ຕາມທີ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງປູ່ຍ່າຕາຍາຍຂອງພວກເຈົ້າໄດ້ສັນຍາໄວ້.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 4 ອິດສະຣາເອນ ເອີຍ ຈົ່ງຟັງເຖີດ ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຮົາເປັນອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ແຕ່ອົງດຽວ. [ຊ]
|
||
\v 5 ຈົ່ງ ຮັກອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງເຈົ້າ ດ້ວຍສຸດໃຈ, ດ້ວຍສຸດຈິດ, [ຍ] ແລະ ດ້ວຍສຸດກໍາລັງຂອງເຈົ້າ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 6 ຢ່າລືມຂໍ້ຄໍາສັ່ງທີ່ຂ້າພະເຈົ້າ ກາໍລັງໃຫ້ ພວກເຈົ້າ ໃນວັນນີ້ຈັກເທື່ອ.
|
||
\v 7 ຈົ່ງສັ່ງສອນ ລູກຫຼານຂອງພວກເຈົ້າ ໃຫ້ຮຽນຮູ້ເອົາ. ໃຫ້ ພວກເຈົ້າເວົ້າຫລໍາໄປ ຫລໍາມາ ບໍ່ວ່າເມື່ອຢູ່ໃນເຮືອນ ຫລື ທຽວທາງກໍດີ ເມື່ອພັກຜ່ອນ ຫລື ເຮັດວຽກກໍດີ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 8 ຈົ່ງຜູກມັນໄວ້ທີ່ແຂນ ແລະ ແຂວນມັນໄວ້ທີ່ໜ້າຜາກ ເພື່ອເປັນສິ່ງເຕືອນໃຈ.
|
||
\v 9 ຈົ່ງຂຽນມັນໄວ້ຢູ່ຕາມປະຕູເຮືອນ ແລະ ທີ່ປະຕູຮົ້ວຂອງພວກເຈົ້າ.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 10 “ເມື່ອອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ໄດ້ນາໍພວກເຈົ້າເຂົ້າໄປຢູ່ໃນ ດິນແດນ ທີ່ພຣະອົງຈະມອບໃຫ້ຕາມທີ່ໄດ້ສັນ ຍາໄວ້ກັບ ອັບຣາຮາມ, ອີຊາກ ແລະ ຢາໂຄບ ນັ້ນ; ພວກເຈົ້າຈະພົບເມືອງຕ່າງໆ ທີ່ຈະເລີນຮຸ່ງເຮືອງ ແລະ ກວ້າງໃຫຍ່ຊຶ່ງພວກເຈົ້າ ບໍ່ໄດ້ລົງແຮງກໍ່ສ້າງ.
|
||
\v 11 ເຮືອນຊານ ບ້ານຊ່ອງກໍຈະເຕັມໄປດ້ວຍຂອງດີ ທີ່ພວກເຈົ້າບໍ່ ໄດ້ຫາມາໄວ້ ພ້ອມທັງນາໍ້ສ້າງທີ່ພວກເຈົ້າ ບໍ່ໄດ້ຂຸດ ແລະ ສວນໝາກອະງຸ່ນ ທັງສວນ ໝາກກອກເທດ ທີ່ພວກເຈົ້າບໍ່ໄດ້ປູກ. ເມື່ອ ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ນາໍພວກເຈົ້າເຂົ້າໄປໃນ ດິນແດນ ແລະ ມີອາຫານການກິນທຸກຢ່າງ ຕາມຄວາມຕ້ອງການແລ້ວ
|
||
\v 12 ຈົ່ງໃຫ້ແນ່ ໃຈວ່າ ພວກເຈົ້າບໍ່ໄດ້ລືມໄລອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ອົງທີ່ໄດ້ຊ່ວຍກູ້ເອົາພວກເຈົ້າອອກມາ ຈາກປະເທດເອຢິບ ບ່ອນທີ່ພວກເຈົ້າເຄີຍ ຕົກເປັນທາດ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 13 ຈົ່ງຢໍາເກງໃຫ້ກຽດອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ຈົ່ງນະມັດສະການ ພຣະອົງ ແລະ ສາບານໃນນາມຂອງພຣະອົງ ເທົ່ານັ້ນ.
|
||
\v 14 ຢ່າໄດ້ຂາບໄຫວ້ບັນດາພະອື່ນ ໆ ຫລື ພະໃດໆ ຂອງຊົນຊາດທີ່ຢູ່ອ້ອມຮອບພວກເຈົ້າ.
|
||
\v 15 ຖ້າຂືນເຮັດ ຄວາມໂກດຮ້າຍຂອງອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ຈະມາຕໍ່ສູ້ພວກເຈົ້າ ເໝືອນດັ່ງໄຟ ແລະ ຈະທາໍລາຍພວກເຈົ້າໃຫ້ ດັບສິ້ນໄປຈາກແຜ່ນດິນໂລກ ເພາະອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ທີ່ສະຖິດ ຢູ່ກັບພວກເຈົ້າ ແມ່ນພຣະເຈົ້າຜູ້ຫວງແຫນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 16 ຢ່າທົດລອງກັບອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ເໝືອນດັ່ງໄດ້ເຮັດທີ່ມັດສາ.
|
||
\v 17 ຈົ່ງໃຫ້ແນ່ໃຈວ່າ ພວກເຈົ້າເຊື່ອຟັງກົດບັນຍັດທຸກໆ ຂໍ້ຂອງອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ຊຶ່ງພຣະອົງ ໄດ້ມອບໃຫ້ແກ່ພວກເຈົ້າ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 18 ຈົ່ງເຮັດແຕ່ສິ່ງທີ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ເຫັນວ່າດີ ແລະ ຖືກຕ້ອງ ແລ້ວພວກເຈົ້າກໍຈະ ຢູ່ເຢັນເປັນສຸກ. ພວກເຈົ້າຈະໄດ້ຮັບດິນແດນ ອັນອຸດົມສົມບູນ ແລະ ຮັ່ງມີທີ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ສັນຍາໄວ້ກັບປູ່ຍ່າຕາຍາຍ ຂອງ ພວກເຈົ້າເປັນກໍາມະສິດ
|
||
\v 19 ແລະ ຈະຂັບໄລ່ເຫລົ່າສັດຕູ ໃຫ້ອອກໜີໄປຕໍ່ໜ້າພວກເຈົ້າ ຕາມທີ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ໄດ້ສັນຍາ ໄວ້.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 20 ໃນພາຍໜ້າ ພວກລູກຫລານເຫລັນ ຂອງພວກເຈົ້າ ຈະຖາມວ່າ, ‘ດ້ວຍເຫດໃດ ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຮົາ ຈຶ່ງສັ່ງໃຫ້ເຊື່ອຟັງກົດບັນຍັດ ເຫລົ່ານີ້? ’
|
||
\v 21 ແລ້ວຈົ່ງບອກພວກເຂົາ ວ່າ, ‘ພວກເຮົາ ເຄີຍຕົກເປັນທາດຮັບໃຊ້ຂອງກະສັດ ປະເທດເອຢິບ ແລະ ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ຊ່ວຍກູ້ ເອົາພວກເຮົາ ໂດຍຣິດອໍານາດ ອັນຍິ່ງໃຫຍ່ ຂອງພຣະອົງ.
|
||
\v 22 ພວກເຮົາໄດ້ເຫັນກັບຕາ ການອັດສະຈັນອັນຍິ່ງໃຫຍ່ ແລະ ສິ່ງອັນໜ້າຢ້ານ ທີ່ພຣະອົງໄດ້ກະທາໍຕໍ່ຊາວເອຢິບ ຄືຕໍ່ກະສັດ ແລະ ຕໍ່ຂ້າຣາຊການທຸກຄົນຂອງເພິ່ນ.
|
||
\v 23 ພຣະອົງໄດ້ປົດປ່ອຍພວກເຮົາ ອອກມາຈາກປະເທດເອຢິບ ເພື່ອນາໍພາ ພວກເຮົາມາຍັງທີ່ນີ້ ແລະ ເພື່ອມອບດິນແດນ ນີ້ໃຫ້ແກ່ພວກເຮົາ ຕາມທີ່ພຣະອົງໄດ້ສັນຍາ ໄວ້ກັບປູ່ຍ່າຕາຍາຍ ຂອງພວກເຮົາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 24 ສະນັ້ນ ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ຈຶ່ງສັ່ງໃຫ້ ພວກເຮົາ ເຊື່ອຟັງກົດບັນຍັດທັງໝົດເຫລົ່ານີ້ ແລະ ຢໍາເກງໃຫ້ກຽດອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຮົາ. ເພື່ອພຣະອົງຈະ ປົກປັກຮັກສາ ຊົນຊາດຂອງພວກເຮົາ ໃຫ້ຈະເລີນຮຸ່ງເຮືອງຕະຫລອດໄປ ຕາມທີ່ເຫັນໃນ ວັນນີ້.
|
||
\v 25 ຖ້າພວກເຮົາເຊື່ອຟັງຢ່າງສັດຊື ່ທຸກໆ ສິ່ງທີ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າ ຂອງພວກເຮົາ ໄດ້ສັ່ງພວກເຮົາ ພຣະອົງກໍຈະ ພໍໃຈນາໍພວກເຮົາ. ” [ດ]
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 7
|
||
\p
|
||
\v 1 “ເມື່ອອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ຈະນໍາພາພວກເຈົ້າໄປຍັງດິນແດນ ທີ່ພວກເຈົ້າກາໍລັງຈະເຂົ້າໄປຄອບຄອງ ແລະ ພຣະອົງຈະຂັບໄລ່ ຫລາຍຊົນຊາດໃຫ້ອອກ ໜີໄປ. ເມື່ອພວກເຈົ້າບຸກເຂົ້າໄປນັ້ນ ພຣະອົງ ຈະຂັບໄລ່ ເຈັດຊົນຊາດໃຫຍ່ ແລະ ມີອໍານາດ ກວ່າພວກເຈົ້າ ອອກໄປດັ່ງນີ້: ຊາວຮິດຕີ, ກີກາຊີ, ອາໂມ, ການາອານ, ເປຣີຊີ, ຮີວີ ແລະ ເຢບຸດ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 2 ແລະ ເມື່ອອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ໃຫ້ຊົນຊາດເຫລົ່ານີ້ຢູ່ໃຕ້ອໍານາດຂອງພວກເຈົ້າ ແລະ ພວກເຈົ້າຊະນະ ພວກເຂົາແລ້ວ ຢ່າໄວ້ຊີວິດຂອງພວກເຂົາ ເປັນເດັດຂາດ. ຢ່າເຮັດສັນຍາໃດໆ ກັບ ພວກເຂົາ ຫລື ສະແດງຄວາມເມດຕາ ຕໍ່ພວກເຂົາເລີຍ.
|
||
\v 3 ຢ່າໄດ້ແຕ່ງງານກັບພວກເຂົາ ແລະ ຢ່າຍອມໃຫ້ລູກຫລານຂອງພວກເຈົ້າ ແຕ່ງງານກັບພວກເຂົາ
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 4 ເພາະພວກເຂົາຈະພາລູກຫລານຂອງ ພວກເຈົ້າ ປະຖິ້ມອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ແລະ ໜີໄປຂາບໄຫວ້ພະອື່ນ. ຖ້າເລື່ອງເຊັ່ນນັ້ນເກີດຂຶ້ນ ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຈະໂກດຮ້າຍ ພວກເຈົ້າ ແລະ ທາໍລາຍພວກເຈົ້າໃນທັນທີ.
|
||
\v 5 ເຫດສະນັ້ນ ຈົ່ງມ້າງແທ່ນບູຊາ, ທັບເສົາ ິຫິນສັກສິດໃຫ້ໝຸ່ນ, ປໍ້າເສົາສັນຍາລັກຂອງເຈົ້າແມ່ ອາເຊຣາ ແລະ ເຜົາຮູບເຄົາຣົບ ທັງຫລາຍຖິ້ມເສຍ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 6 ຈົ່ງເຮັດເຊັ່ນນີ້ ເພາະວ່າພວກເຈົ້າເປັນຂອງອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ. ຈາກຊົນຊາດທັງປວງທົ່ວເທິງແຜ່ນດິນໂລກ ພຣະອົງໄດ້ເລືອກເອົາພວກເຈົ້າ ມາເປັນຊົນຊາດພິເສດຂອງພຣະອົງ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 7 ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ບໍ່ໄດ້ຮັກພວກເຈົ້າ ແລະ ເລືອກເອົາພວກເຈົ້າ ເພາະພວກເຈົ້າມີ ຈາໍນວນຫລາຍກວ່າ ຊົນຊາດອື່ນ ພວກເຈົ້າເປັນຊົນຊາດໜ້ອຍທີ່ສຸດໃນໂລກ.
|
||
\v 8 ແຕ່ ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຮັກພວກເຈົ້າ ແລະ ຕ້ອງການຮັກສາພັນທະສັນຍາຂອງພຣະອົງ ທີ່ໄດ້ເຮັດໄວ້ກັບປູ່ຍ່າຕາຍາຍຂອງພວກເຈົ້າ. ດັ່ງນັ້ນແຫລະ ພຣະອົງຈຶ່ງຊ່ວຍພວກເຈົ້າໃຫ້ ພົ້ນດ້ວຍພຣະຫັດອັນຊົງຣິດອໍານາດອັນຍິ່ງໃຫຍ່ຂອງພຣະອົງ ແລະ ປົດປ່ອຍພວກເຈົ້າ ໃຫ້ເປັນອິດສະຫລະຈາກການເປັນທາດຮັບໃຊ້ຂອງກະສັດປະເທດເອຢິບ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 9 ຈົ່ງຈົດຈາໍໄວ້ວ່າ ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ແມ່ນພຣະເຈົ້າແຕ່ ອົງດຽວ ແລະ ພຣະອົງຊົງສັດຊື່ ພຣະອົງຮັກສາພັນທະສັນຍາຂອງພຣະອົງ ແລະ ສໍາແດງຄວາມຮັກອັນໝັ້ນຄົງ ເຖິງພັນຊ່ົ່ວເຊັ່ນຄົນແກ່ພວກທີ່ຮັກພຣະອົງ ແລະ ເຊື່ອຟັງຂໍ້ຄໍາສັ່ງຂອງພຣະອົງ,
|
||
\v 10 ແຕ່ພຣະອົງຈະບໍ່ລັ່ງເລໃຈ ທີ່ຈະລົງໂທດພວກທີ່ກຽດຊັງພຣະອົງ.
|
||
\v 11 ເຫດສະນັ້ນແຫລະ ບັດນີ້ຈົ່ງ ເຊື່ອຟັງ ສິ່ງທີ່ພວກເຈົ້າໄດ້ຮໍ່າຮຽນມາ ຈົ່ງເຊື່ອ ຟັງກົດບັນຍັດທຸກຂໍ້ ທີ່ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ມອບໃຫ້ ພວກເຈົ້າໃນວັນນີ້.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 12 “ຖ້າພວກເຈົ້າເຊື່ອຟັງຂໍ້ຄໍາສັ່ງເຫລົ່ານີ້ ແລະ ປະຕິບັດຕາມຢ່າງສັດຊື່ ແລ້ວອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ກໍຈະສືບຕໍ່ ຮັກສາພັນທະສັນຍາຂອງພຣະອົງ ກັບພວກເຈົ້າ ແລະ ພຣະອົງຈະສໍາແດງຄວາມຮັກອັນໝັ້ນຄົງຂອງພຣະອົງ ແກ່ພວກເຈົ້າ ຕາມທີ່ພຣະອົງໄດ້ສັນຍາໄວ້ ກັບປູ່ຍ່າຕາຍາຍຂອງພວກເຈົ້າ.
|
||
\v 13 ພຣະອົງຈະຮັກພວກເຈົ້າ ແລະ ຈະອວຍພອນພວກເຈົ້າ ເພື່ອວ່າພວກເຈົ້າຈະມີຈາໍນວນຄົນຫລາຍຂຶ້ນ ແລະ ມີລູກຫລານຫລາຍ ພຣະອົງຈະອວຍພອນໄຮ່ນາ ຮົ້ວສວນຂອງພວກເຈົ້າ ເພື່ອວ່າພວກເຈົ້າຈະ ມີເຂົ້າ, ເຫລົ້າອະງຸ່ນ ແລະ ນາໍ້ມັນໝາກກອກເທດ ແລະ ພຣະອົງຈະອວຍພອນພວກເຈົ້າ ໃຫ້ມີງົວ ແລະ ແກະຢ່າງຫລວງຫລາຍ. ພຣະອົງຈະໃຫ້ພວກເຈົ້າ ໄດ້ຮັບພອນທັງໝົດ ເຫລົ່ານີ້ ໃນດິນແດນທີ່ພຣະອົງໄດ້ສັນຍາໄວ້ກັບປູ່ຍ່າຕາຍາຍຂອງພວກເຈົ້າ ວ່າຈະມອບ ໃຫ້ພວກເຈົ້າ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 14 ບໍ່ມີຊົນຊາດໃດໃນໂລກນີ້ ຈະໄດ້ຮັບພອນ ຢ່າງຫລວງຫລາຍ ເໝືອນດັ່ງພວກເຈົ້າ. ບໍ່ມີຄົນໃດ ແລະ ສັດໂຕໃດໃນທ່າມກາງ ພວກເຈົ້າຈະເປັນໝັນ.
|
||
\v 15 ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຈະຄຸ້ມຄອງຮັກສາພວກເຈົ້າ ໃຫ້ພົ້ນຈາກ ການເຈັບໄຂ້ໄດ້ປ່ວຍທຸກຊະນິດ ແລະ ພຣະອົງຈະບໍ່ນາໍພະຍາດອັນຮ້າຍແຮງໃດໆ ມາຖືກພວກເຈົ້າ ເໝືອນດັ່ງພວກເຈົ້າໄດ້ເຫັນ ໃນປະເທດເອຢິບ ແຕ່ພຣະອົງຈະນາໍພະຍາດ ເຫລົ່ານີ້ໄປ ຖືກເຫລົ່າສັດຕູຂອງພວກເຈົ້າ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 16 ຈົ່ງທາໍລາຍທຸກໆ ຊົນຊາດທີ່ອົງພຣະຜູ້ ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ມອບໄວ້ໃຕ້ ອໍານາດຂອງພວກເຈົ້າ ແລະ ຢ່າສະແດງ ຄວາມເມດຕາໃດໆ ແກ່ພວກເຂົາ. ຢ່າໄດ້ ຂາບໄຫວ້ ບັນດາພະຂອງພວກເຂົາ ເພາະສິ່ງ ນັ້ນ ເປັນການທາໍລາຍພວກເຈົ້າເອງ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 17 ຢ່າຄິດເລີຍວ່າ ຊົນຊາດເຫລົ່ານີ້ ມີຈາໍນວນຫລາຍລື່ນພວກເຈົ້າ ແລະພວກເຈົ້າຈະ ຂັບໄລ່ພວກເຂົາອອກໄປບໍ່ໄດ້.
|
||
\v 18 ຢ່າຢ້ານພວກເຂົາເລີຍ ຈົ່ງລະນຶກເຖິງສິ່ງທີ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ໄດ້ເຮັດຕໍ່ກະສັດປະເທດເອຢິບ ແລະ ຕໍ່ຊາວເອຢິບ ທັງໝົດ.
|
||
\v 19 ຈົ່ງລະນຶກເຖິງໂຣກ ລະບາດ ອັນໜ້າຢ້ານກົວ ຊຶ່ງພວກເຈົ້າໄດ້ເຫັນກັບຕາ ການອັດສະຈັນ ແລະ ໝາຍສໍາຄັນຕ່າງໆ ພ້ອມທັງຣິດທານຸພາບ ແລະ ພະລັງທີ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ໄດ້ຊົງນາໍພາພວກເຈົ້າອອກມາ. ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ຈະທາໍລາຍຊົນຊາດ ທັງໝົດເຫລົ່ານີ້ ທີ່ພວກເຈົ້າຢ້ານກົວ ຢູ່ໃນເວລານີ້.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 20 ຍິ່ງໄປກວ່ານີ້ອີກ ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ຈະເຮັດໃຫ້ພວກເຂົາ ສັບສົນວຸ້ນວາຍກັນ [ຕ] ແລະຈະທາໍລາຍ ພວກທີ່ປົບໜີໄປ ຫລົບລີ້ຊ່ອນຕົວຢູ່.
|
||
\v 21 ສະນັ້ນ ຢ່າຢ້ານຊົນຊາດເຫລົ່ານີ້ເລີຍ. ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ສະຖິດຢູ່ທ່າມກາງພວກເຈົ້າ ພຣະອົງເປັນພຣະເຈົ້າຜູ້ຍິ່ງໃຫຍ່ ແລະ ອົງດຽວທີ່ໜ້າຢ້ານຢໍາ.
|
||
\v 22 ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ຈະຂັບໄລ່ຊົນຊາດເຫລົ່ານີ້ອອກໄປ ເທື່ອລະເລັກລະນ້ອຍ ເມື່ອພວກເຈົ້າບຸກໜ້າ ເຂົ້າໄປ. ພວກເຈົ້າຈະບໍ່ສາມາດທາໍລາຍ ພວກເຂົາໃຫ້ໝົດບາດດຽວໄດ້ ເພາະຖ້າພວກເຈົ້າເຮັດເຊັ່ນນັ້ນ ຈາໍນວນສັດປ່າກໍຈະມີຫລາຍຂຶ້ນ ແລະ ມັນຈະມາລົບກວນພວກເຈົ້າ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 23 ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງ ພວກເຈົ້າ ຈະເຮັດໃຫ້ເຫລົ່າສັດຕູ ຢູ່ໃຕ້ອໍານາດຂອງພວກເຈົ້າ ແລະ ຈະເຮັດໃຫ້ພວກເຂົາ ເກີດສັບສົນວຸ້ນວາຍ ຈົນຖືກທາໍລາຍໄປ ໝົດ.
|
||
\v 24 ພຣະອົງຈະໃຫ້ບັນດາກະສັດຂອງພວກເຂົາ ຢູ່ໃຕ້ອໍານາດຂອງພວກເຈົ້າ. ພວກເຈົ້າຈະຂ້າພວກເຂົາ ແລະ ບໍ່ມີໃຜຈະ ຈົດຈາໍພວກເຂົາໄດ້ອີກເລີຍ ບໍ່ມີຜູ້ໃດຈະສາມາດຢັບຢັ້ງພວກເຈົ້າໄດ້ ພວກເຈົ້າຈະທາໍ ລາຍພວກເຂົາທຸກຄົນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 25 ຈົ່ງເຜົາຮູບເຄົາຣົບຂອງພວກເຂົາຖິ້ມ. ຢ່າຄິດຢາກໄດ້ເງິນ ຫລື ຄໍາ ທີ່ໃຊ້ໂອບຮູບເຫລົ່ານັ້ນ ແລະ ຢ່າເອົາມັນມາເປັນຂອງ ພວກເຈົ້າ. ຖ້າພວກເຈົ້າຂືນເຮັດ ມັນກໍຈະເປັນອັນຕະລາຍ ເພາະອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ກຽດຊັງການຂາບໄຫວ້ຮູບເຄົາຣົບ.
|
||
\v 26 ຢ່ານາໍຮູບເຄົາຣົບໃດໆ ເຂົ້າໄປໃນບ້ານເຮືອນຂອງພວກເຈົ້າ ເພາະຄໍາສາບແຊ່ງ ທີ່ຢູ່ໃນຮູບເຄົາຣົບນັ້ນ ຈະ ຕົກຖືກພວກເຈົ້າ. ພວກເຈົ້າຕ້ອງກຽດຊັງ ແລະ ດູໝິ່ນຮູບເຄົາຣົບເຫລົ່ານີ້ ເພາະມັນຢູ່ໃຕ້ຄໍາສາບແຊ່ງແລ້ວ.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 8
|
||
\p
|
||
\v 1 “ຈົ່ງເຊື່ອຟັງຢ່າງສັດຊື່ ກົດບັນຍັດທັງປວງ ທີ່ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ມອບໃຫ້ພວກເຈົ້າ ໃນວັນນີ້ ເພື່ອພວກເຈົ້າຈະມີຊີວິດຢູ່, ມີຈໍານວນຄົນຕື່ມຂຶ້ນ ແລະ ຄອບຄອງດິນແດນທີ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ໄດ້ສັນຍາໄວ້ກັບປູ່ຍ່າຕາຍາຍຂອງພວກເຈົ້າ.
|
||
\v 2 ຈົ່ງຈົດຈາໍວ່າ ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ໄດ້ນາໍພາພວກເຈົ້າ ໃນການເດີນທາງອັນຍາວນານນີ້ ຜ່ານຖິ່ນແຫ້ງແລ້ງກັນດານ ເປັນ ເວລາ 40 ປີ ຢ່າງໃດ. ພຣະອົງກໍໄດ້ທົດສອບ ພວກເຈົ້າ ໃນຄວາມທຸກລໍາບາກເໝືອນກັນ ເພື່ອຢາກຈະຢັ່ງຮູ້ຈິດໃຈຂອງພວກເຈົ້າ ວ່າເປັນຢ່າງໃດ ແລະ ພວກເຈົ້າຈະເຊື່ອຟັງຂໍ້ຄໍາສັ່ງຂອງພຣະອົງ ຫລືບໍ່?
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 3 ພຣະອົງໄດ້ເຮັດໃຫ້ພວກເຈົ້າອຶດຫິວແລ້ວ ພຣະອົງກໍໃຫ້ພວກເຈົ້າໄດ້ກິນ ມານາ ຄື ອາຫານທີ່ພວກເຈົ້າ ແລະ ປູ່ຍ່າຕາຍາຍຂອງ ພວກເຈົ້າ ບໍ່ເຄີຍກິນມາກ່ອນ. ພຣະອົງໄດ້ເຮັດເຊັ່ນນີ້ ເພື່ອສອນພວກເຈົ້າ ວ່າ ມະນຸດ ຈະບໍ່ໄດ້ລ້ຽງຊີວິດ ດ້ວຍອາຫານແຕ່ຢ່າງດຽວ ແຕ່ດ້ວຍທຸກຖ້ອຍຄໍາ ທີ່ອອກມາຈາກປາກ ຂອງອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 4 ໃນເວລາ 40 ປີ ເຫລົ່ານີ້ ສົ້ງເສື້ອຂອງພວກເຈົ້າ ບໍ່ໄດ້ຂາດ ແລະ ຕີນຂອງພວກເຈົ້າ ກໍບໍ່ໄດ້ບວມ.
|
||
\v 5 ຈົ່ງຈົດຈາໍໄວ້ວ່າ ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ໄດ້ຕີສອນ ແລະ ລົງໂທດພວກເຈົ້າ ເໝືອນດັ່ງພໍ່ຕີສອນລູກ.
|
||
\v 6 ເຫດສະນັ້ນແຫລະ ຈົ່ງປະຕິບັດຕາມ ສິ່ງທີ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ໄດ້ສັ່ງໄວ້ກັບພວກເຈົ້າ ຄື: ດໍາເນີນຊີວິດຕາມບັນດາກົດບັນຍັດ ແລະ ເຊື່ອຟັງຢໍາເກງພຣະອົງ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 7 ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ກາໍລັງນາໍພາພວກເຈົ້າເຂົ້າໄປຢູ່ໃນດິນແດນ ທີ່ອຸດົມສົມບູນ ແລະ ຮັ່ງມີ ຊຶ່ງມີແມ່ນາໍ້ ແລະ ຫ້ວຍຮ່ອງ, ນາໍ້ອອກບໍ່ ແລະ ນາໍ້ບາດານ ທີ່ໄຫລອອກມາຈາກຮ່ອມພູ ແລະ ເນີນພູທັງຫລາຍ
|
||
\v 8 ມີເຂົ້າບະເລ ແລະ ເຂົ້າເດືອຍ ຕົ້ນໝາກອະງຸ່ນ ແລະ ຕົ້ນໝາກເດື່ອເທດ, ຕົ້ນໝາກພີລາ, ຕົ້ນໝາກກອກເທດ ແລະ ນໍ້າເຜິ້ງ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 9 ໃນທີ່ນັ້ນ ພວກເຈົ້າຈະບໍ່ອຶດຫິວ ຫລື ຂາດເຂີນສິ່ງໃດເລີຍ. ທີ່ໂງ່ນຫິນມີເຫລັກ ແລະ ທີ່ເນີນພູ ມີທອງແດງ.
|
||
\v 10 ພວກເຈົ້າ ຈະມີທຸກສິ່ງທີ່ພວກເຈົ້າຕ້ອງການກິນ ແລະ ພວກເຈົ້າກໍຈະໂມທະນາຂອບພຣະຄຸນ ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ສໍາລັບດິນແດນ ອັນອຸດົມສົມບູນ ແລະ ຮັ່ງມີ ທີ່ພຣະອົງໄດ້ມອບໃຫ້ພວກເຈົ້າ.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 11 “ຈົ່ງໃຫ້ແນ່ໃຈວ່າ ພວກເຈົ້າບໍ່ລືມໄລ ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ຢ່າລົ້ມເລີກ ທີ່ຈະເຊື່ອຟັງກົດບັນຍັດ ຊຶ່ງຂ້າພະເຈົ້າ ໄດ້ມອບໃຫ້ແກ່ພວກເຈົ້າໃນວັນນີ້.
|
||
\v 12 ເມື່ອພວກເຈົ້າມີອາຫານການກິນ ຕາມຄວາມຕ້ອງການ ແລະ ມີບ້ານເຮືອນດີ ໆ ຢູ່
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 13 ແລະ ເມື່ອມີຝູງງົວ ແລະ ຝູງແກະ, ເງິນ ແລະ ຄໍາ, ແລະ ສິ່ງຂອງອື່ນ ໆ ຫລາຍຂຶ້ນ,
|
||
\v 14 ຈົ່ງໃຫ້ແນ່ໃຈວ່າ ພວກເຈົ້າບໍ່ໄດ້ກາຍເປັນ ຄົນຈອງຫອງພອງຕົວ ແລະ ລືມໄລອົງພຣະຜູ້ ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ຜູ້ທີ່ໄດ້ຊ່ວຍກູ້ເອົາພວກເຈົ້າ ອອກມາຈາກປະເທດ ເອຢີບ ບ່ອນທີ່ພວກເຈົ້າໄດ້ຕົກເປັນທາດຮັບໃຊ້ນັ້ນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 15 ພຣະອົງໄດ້ນໍາພາພວກເຈົ້າ ຜ່ານຖິ່ນແຫ້ງແລ້ງກັນດານ ອັນກວ້າງໃຫຍ່ ແລະ ໜ້າຢ້ານກົວ ຊຶ່ງມີທັງງູພິດ ແລະ ແມງງອດ. ໃນດິນແດນທີ່ແຫ້ງແລ້ງ ແລະ ຂາດນໍ້ານັ້ນ ພຣະອົງໄດ້ເຮັດໃຫ້ນໍ້າໄຫລອອກມາ ຈາກໂງ່ນຫີນສໍາລັບພວກເຈົ້າ.
|
||
\v 16 ໃນຖິ່ນແຫ້ງແລ້ງກັນດານນັ້ນ ພຣະອົງໄດ້ໃຫ້ ມານາ ແກ່ພວກເຈົ້າກິນ ຄື ອາຫານ ທີ່ປູ່ຍ່າຕາຍາຍຂອງພວກເຈົ້າ ບໍ່ເຄີຍກິນ. ພຣະອົງໄດ້ໃຫ້ພວກເຈົ້າຖືກຄວາມທຸກລໍາບາກ ເພື່ອທົດສອບພວກເຈົ້າ ເພື່ອວ່າໃນບັ້ນປາຍ ພຣະອົງຈະອວຍພອນພວກເຈົ້າ ດ້ວຍສິ່ງທີ່ດີ.
|
||
\v 17 ເຫດສະນັ້ນແຫລະ ພວກເຈົ້າບໍ່ຕ້ອງ ຄິດວ່າ ພວກເຈົ້າຮັ່ງມີເປັນດີດ້ວຍກໍາລັງ ແລະ ເຫື່ອແຮງຂອງພວກເຈົ້າເອງ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 18 ຈົ່ງຈົດຈໍາວ່າ ແມ່ນອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ທີ່ໃຫ້ອໍານາດແກ່ພວກເຈົ້າ ກາຍເປັນຜູ້ຮັ່ງມີ. ພຣະອົງເຮັດເຊັ່ນນີ້ ເພາະພຣະອົງຍັງສັດຊື່ຕໍ່ພັນທະສັນຍາ ທີ່ໄດ້ເຮັດໄວ້ກັບປູ່ຍ່າຕາຍາຍຂອງພວກເຈົ້າ.
|
||
\v 19 ຢ່າລືມໄລ ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ຈັກເທື່ອ ຫລື ຫັນເຫໄປຂາບໄຫວ້ ແລະ ຮັບໃຊ້ພະອື່ນ. ຖ້າພວກເຈົ້າຂືນເຮັດ ຂ້າພະເຈົ້າຂໍເຕືອນພວກເຈົ້າໃນວັນນີ້ໂລດວ່າ ພວກເຈົ້າຈະຖືກທໍາລາຍ ຢ່າງແນ່ນອນ.
|
||
\v 20 ຖ້າພວກເຈົ້າບໍ່ເຊື່ອຟັງອົງ ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ອົງເປັນພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ພຣະອົງກໍຈະທາໍລາຍພວກເຈົ້າເໝືອນ ດັ່ງທີ່ພຣະອົງທໍາລາຍຊົນຊາດທັງຫລາຍ ຕໍ່ໜ້າພວກເຈົ້ານັ້ນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 9
|
||
\p
|
||
\v 1 “ປະຊາຊົນອິດສະຣາເອນ ເອີຍ ຈົ່ງຟັງເຖີດ ວັນນີ້ພວກເຈົ້າກໍາລັງຈະຂ້າມແມ່ນໍ້າ ຈໍແດນ ເຂົ້າໄປຢຶດຄອງດິນແດນທີ່ເປັນຂອງ ຊົນຊາດທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ ແລະ ມີອໍານາດ ກວ່າພວກເຈົ້າ. ເມືອງກໍໃຫຍ່ ແລະ ກາໍແພງກໍສູງຈຸຟ້າ
|
||
\v 2 ປະຊາຊົນມີຕົວສູງ ແລະ ແຂງແຮງ ພວກເຂົາມີຮູບຮ່າງໃຫຍ່ ແລະ ພວກເຈົ້າກໍໄດ້ ຍິນມາແລ້ວວ່າ ບໍ່ມີຜູ້ໃດຕໍ່ສູ້ກັບພວກເຂົາໄດ້ນັ້ນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 3 ແຕ່ບັດນີ້ ພວກເຈົ້າຈະໄດ້ເຫັນດ້ວຍຕົນເອງ ວ່າ ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ຈະນາໍໜ້າພວກເຈົ້າໄປ ເໝືອນດັ່ງໄຟທີ່ເຜົາຜານ. ພຣະອົງຈະຊະນະ ພວກເຂົາ ເມື່ອພວກເຈົ້າບຸກໜ້າເຂົ້າໄປ ເພື່ອວ່າ ພວກເຈົ້າຈະຂັບໄລ່ພວກເຂົາອອກໄປ ແລະ ຈະທໍາລາຍພວກເຂົາຢ່າງວ່ອງໄວ ຕາມທີ່ພຣະອົງໄດ້ສັນຍາໄວ້.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 4 ຫລັງຈາກອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ໄດ້ໃຫ້ພວກເຈົ້າຂັບໄລ່ພວກເຂົາອອກໄປໃຫ້ພວກເຈົ້າແລ້ວ ຢ່າຄິດວ່າ ພຣະອົງໄດ້ນາໍພາພວກເຈົ້າເຂົ້າມາ ຄອບຄອງເອົາດິນແດນນີ້ ຍ້ອນພວກເຈົ້າເປັນຄົນຊອບທາໍ. ບໍ່ແມ່ນດອກ ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າກາໍລັງຈະຂັບໄລ່ປະຊາຊົນເຫລົ່ານີ້ ອອກໄປຕໍ່ໜ້າພວກເຈົ້າ ເພາະພວກເຂົາຊົ່ວຮ້າຍ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 5 ບໍ່ແມ່ນ ເພາະພວກເຈົ້າເປັນຄົນຊອບທາໍ ແລະ ເຮັດຖືກຕ້ອງ ທີ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າກໍາລັງຈະນໍາພາພວກເຈົ້າເຂົ້າໄປໃນດິນແດນຂອງພວກເຂົາ. ພຣະອົງຈະຂັບໄລ່ພວກເຂົາ ອອກໄປຕໍ່ໜ້າພວກເຈົ້າ ເພາະພວກເຂົາຊົ່ວຮ້າຍ ແລະ ເພາະພຣະອົງຢາກຮັກສາພັນທະສັນຍາຂອງພຣະອົງ ທີ່ໄດ້ເຮັດໄວ້ກັບປູ່ຍ່າຕາຍາຍຂອງພວກເຈົ້າ ຄື: ອັບຣາຮາມ, ອີຊາກ ແລະ ຢາໂຄບ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 6 ໃຫ້ພວກເຈົ້າແນ່ໃຈໄດ້ວ່າ ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າມອບດິນແດນທີ່ອຸດົມສົມບູນ ແລະ ຮັ່ງມີນີ້ໃຫ້ ບໍ່ແມ່ນເພາະພວກເຈົ້າເປັນຄົນຊອບທາໍ. ຕາມຄວາມຈິງແລ້ວ ພວກເຈົ້າເປັນປະຊາຊົນທີ່ດື້ດ້ານຫລາຍ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 7 ຢ່າລືມຈັກເທື່ອວ່າ ພວກເຈົ້າໄດ້ເຮັດໃຫ້ ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ໂກດຮ້າຍໃນຖິ່ນແຫ້ງແລ້ງກັນດານ ຢ່າງໃດ. ຕັ້ງແຕ່ມື້ທີ່ພວກເຈົ້າໄດ້ອອກມາຈາກປະເທດ ເອຢິບ ເຖິງມື້ທີ່ພວກເຈົ້າມາຮອດທີ່ນີ້ ພວກເຈົ້າໄດ້ກະບົດຕໍ່ສູ້ພຣະອົງ.
|
||
\v 8 ແມ່ນແຕ່ ທີ່ພູເຂົາ ຊີນາຍ ພວກເຈົ້າກໍໄດ້ເຮັດໃຫ້ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໂກດຮ້າຍຫລາຍ ຄື ໂກດຮ້າຍພໍທີ່ ຈະທາໍລາຍພວກເຈົ້າໄດ້.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 9 ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຂຶ້ນໄປເທິງພູ ເພື່ອຮັບເອົາແຜ່ນຫິນ ຊຶ່ງຈາລຶກພັນທະສັນຍາຂອງອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ທີ່ໄດ້ເຮັດໄວ້ກັບພວກເຈົ້າ. ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຢູ່ທີ່ນັ້ນ ສີ່ສິບວັນ ສີ່ສິບຄືນ ໂດຍບໍ່ໄດ້ກິນ ແລະ ດື່ມຫຍັງ.
|
||
\v 10 ແລ້ວ ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ກໍໄດ້ໃຫ້ຫິນສອງແຜ່ນ ແກ່ຂ້າພະເຈົ້າ ຊຶ່ງພຣະອົງໄດ້ໃຊ້ພຣະຫັດ ຂອງພຣະອົງຂຽນຂໍ້ຄວາມ ທີ່ພຣະອົງໄດ້ກ່າວແກ່ພວກເຈົ້າ ຈາກແປວໄຟໃນມື້ທີ່ພວກເຈົ້າ ໄດ້ເຕົ້າໂຮມກັນທີ່ພູນັ້ນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 11 ຫລັງຈາກ ສີ່ສິບວັນ ສີ່ສິບຄືນແລ້ວ ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ໃຫ້ຫິນສອງແຜ່ນ ຊຶ່ງພຣະອົງໄດ້ຂຽນພັນທະສັນຍາໃສ່.
|
||
\v 12 ແລ້ວອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າກໍໄດ້ກ່າວແກ່ຂ້າພະເຈົ້າ ວ່າ, ‘ຈົ່ງລົງໄປຈາກພູດຽວນີ້ ເພາະປະຊາຊົນທີ່ເຈົ້າ ໄດ້ນາໍອອກມາຈາກປະເທດເອຢິບ ນັ້ນໄດ້ພາກັນຫລົງຜິດ ແລະ ເຮັດຊົ່ວສາແລ້ວ. ພວກເຂົາໄດ້ຫັນໜີຈາກສິ່ງ ທີ່ເຮົາໄດ້ສັ່ງໃຫ້ເຮັດ ໂດຍຫລໍ່ຮູບເຄົາຣົບສໍາລັບພວກເຂົາເອງ.’
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 13 ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ໄດ້ກ່າວແກ່ຂ້າພະເຈົ້າອີກ ວ່າ, ‘ເຮົາຮູ້ວ່າປະຊາຊົນເຫລົ່ານີ້ ດື້ດ້ານພຽງໃດ.
|
||
\v 14 ຢ່າພະຍາຍາມ ຢັບຢັ້ງເຮົາໄວ້. ເຮົາຕັ້ງໃຈຈະທໍາລາຍພວກເຂົາ ເພື່ອວ່າຈະບໍ່ມີຜູ້ໃດລະນຶກເຖິງພວກເຂົາ ອີກຕໍ່ໄປ. ແລ້ວເຮົາກໍຈະເຮັດໃຫ້ເຈົ້າ ເປັນພໍ່ຂອງຊາດໜຶ່ງທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ ແລະ ມີອໍານາດຫລາຍກວ່າພວກເຂົາ.’
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 15 ດັ່ງນັ້ນ ຂ້າພະເຈົ້າຈຶ່ງກັບຄືນ ແລະ ລົງມາຈາກພູ ຂະນະທີ່ພູນັ້ນຮ້ອນດ້ວຍໄຟ ໂດຍຖືແຜ່ນຫິນສອງແຜ່ນ ຊຶ່ງມີພັນທະສັນຍາ ທີ່ຈາລຶກໄວ້.
|
||
\v 16 ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ເຫັນວ່າ ພວກເຈົ້າໄດ້ລະເມີດ ຂໍ້ຄໍາສັ່ງທີ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ໄດ້ມອບໃຫ້ແທ້ ແລະພວກເຈົ້າກໍໄດ້ເຮັດບາບຕໍ່ ໍສູ້ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ຢ່າງວ່ອງໄວ ໂດຍໄດ້ໃຊ້ໂລຫະຫລໍ່ຮູບງົວນ້ອຍໄວ້ຂາບໄຫວ້.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 17 ດັ່ງນັ້ນ ຂ້າພະເຈົ້າຈຶ່ງໂຍນຫິນສອງແຜ່ນນັ້ນ ຖິ້ມຕໍ່ໜ້າຕໍ່ຕາຂອງພວກເຈົ້າ ຈົນແຕກເປັນປ່ຽງ ໆ.
|
||
\v 18 ແລ້ວອີກເທື່ອໜຶ່ງ ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ໝູບໜ້າລົງຊ້ອງໜ້າ ອົງພຣະຜູ້ ເປັນເຈົ້າ ເປັນເວລາສີ່ສິບວັນ ສີ່ສິບຄືນ ໂດຍບໍ່ໄດ້ກິນ ແລະ ບໍ່ໄດ້ດື່ມຫຍັງ. ຂ້າພະເຈົ້າເຮັດ ເຊັ່ນນີ້ ກໍເພາະວ່າພວກເຈົ້າໄດ້ເຮັດບາບຕໍ່ສູ້ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ແລະ ເຮັດໃຫ້ພຣະອົງໂກດຮ້າຍ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 19 ຂ້າພະເຈົ້າຢ້ານອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ໂກດຮ້າຍຫຼາຍ ເພາະພຣະອົງໂກດຮ້າຍພໍທີ່ຈະທໍາລາຍພວກເຈົ້າໄດ້, ແຕ່ອີກເທື່ອໜຶ່ງ ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ຟັງຂ້າພະເຈົ້າ.
|
||
\v 20 ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ໂກດຮ້າຍອາໂຣນ ດ້ວຍ ແລະໝາຍຈະຂ້າລາວເສຍ. ດັ່ງນັ້ນ ໃນເວລາດຽວກັນ ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ພາວັນນາ ອະທິຖານ ເພື່ອອາໂຣນ ດ້ວຍ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 21 ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ເອົາສິ່ງອັນເປັນບາບ ຊຶ່ງພວກເຈົ້າໄດ້ເຮັດ ຄື ຮູບງົວ ທີ່ເປັນໂລຫະນັ້ນ ໂຍນໃສ່ໄຟ. ແລ້ວຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ທັບເປັນປ່ຽງ ໆ ບົດໃຫ້ໝຸ່ນ ແລະ ເທໃສ່ນາໍ້ທີ່ໄຫລລົງມາຈາກພູເຂົາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 22 ເມື່ອພວກເຈົ້າໄດ້ອາໄສຢູ່ທີ່ ຕາເບຣາ, ມັດສາ ແລະ ກິບໂຣດຮັດຕາວາ ພວກເຈົ້າກໍໄດ້ເຮັດໃຫ້ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໂກດຮ້າຍເໝືອນກັນ.
|
||
\v 23 ເມື່ອອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ໃຊ້ພວກເຈົ້າໄປຈາກເມືອງ ກາເດັດ ບາກເນອາ ໂດຍສັ່ງໃຫ້ເຂົ້າໄປຢຶດຄອງດິນແດນ ທີ່ພຣະອົງມອບໃຫ້ພວກເຈົ້າ ພວກເຈົ້າກໍໄດ້ ກະບົດຕໍ່ສູ້ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ພວກເຈົ້າບໍ່ໄດ້ໄວ້ວາງໃຈພຣະອົງ ຫລື ເຊື່ອຟັງພຣະອົງ.
|
||
\v 24 ຕັ້ງແຕ່ມື້ ທີ່ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຮູ້ຈັກພວກເຈົ້າ ພວກເຈົ້າໄດ້ກະບົດຕໍ່ສູ້ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຕະຫລອດມາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 25 ດັ່ງນັ້ນ ຂ້າພະເຈົ້າຈຶ່ງໄດ້ກົ້ມຂາບລົງ ຊ້ອງໜ້າອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ສີ່ສິບວັນ ສີ່ສິບຄືນ ເພາະຂ້າພະເຈົ້າຮູ້ວ່າພຣະອົງໄດ້ຕົກລົງໃຈ ທີ່ຈະທາໍລາຍພວກເຈົ້າ.
|
||
\v 26 ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ພາວັນນາ ອະທິຖານ ຕໍ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ວ່າ, ‘ຂ້າແດ່ພຣະເຈົ້າ ຢາເວ ພຣະເຈົ້າອົງສູງສຸດ ເອີຍ ຢ່າໄດ້ທາໍລາຍປະຊາຊົນທີ່ເປັນຂອງພຣະອົງເລີຍ ຄື ປະຊາຊົນ ທີ່ພຣະອົງໄດ້ຊ່ວຍກູ້ ແລະ ນາໍພາ ອອກມາຈາກປະເທດເອຢີບ ດ້ວຍກາໍລັງ ແລະ ຣິດອໍານາດ ອັນຍິ່ງໃຫຍ່ຂອງພຣະອົງ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 27 ໂຜດຈົດຈໍາພວກຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພຣະອົງ ຄື: ອັບຣາຮາມ, ອີຊາກ ແລະ ຢາໂຄບ. ຢ່າສົນໃຈໃນຄວາມດື້ດຶງ, ຄວາມຊົ່ວຮ້າຍ ແລະ ບາບຂອງປະຊາຊົນເຫລົ່ານີ້.
|
||
\v 28 ບໍ່ດັ່ງນັ້ນແລ້ວຊາວເອຢິບ ຈະເວົ້າວ່າ, ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ບໍ່ສາມາດນາໍພາໄພ່ພົນຂອງພຣະອົງ ເຂົ້າໄປໃນດິນແດນ ທີ່ພຣະອົງໄດ້ສັນຍາແກ່ ພວກເຂົາ. ພວກເຂົາຈະເວົ້າວ່າ ພຣະອົງໄດ້ນາໍພາໄພ່ພົນຂອງພຣະອົງອອກມາ ແລະ ເຂົ້າໄປໃນຖິ່ນແຫ້ງແລ້ງກັນດານ ເພື່ອຂ້າພວກເຂົາຖິ້ມ ເພາະພຣະອົງກຽດຊັງພວກເຂົາ.
|
||
\v 29 ເຖິງຢ່າງໃດກໍດີ ປະຊາຊົນເຫລົ່ານີ້ແມ່ນພຣະອົງເອງ ທີ່ໄດ້ເລືອກເອົາໃຫ້ເປັນຂອງພຣະອົງ ແລະ ແມ່ນພວກທີ່ພຣະອົງໄດ້ນາໍພາໃຫ້ອອກມາຈາກປະເທດເອຢິບ ດ້ວຍກາໍລັງ ແລະ ຣິດອໍານາດອັນຍິ່ງໃຫຍ່ຂອງພຣະອົງ. ’ ”
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 10
|
||
\p
|
||
\v 1 “ຕໍ່ມາ ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ບອກຂ້າພະເຈົ້າ ວ່າ, ‘ຈົ່ງຕັດເອົາຫິນສອງແຜ່ນ ແບບເກົ່າ ແລະ ເຮັດຫີບໄມ້ໜ່ວຍໜຶ່ງ ສໍາລັບໃສ່ແຜ່ນຫິນ. ແລ້ວຈົ່ງຂຶ້ນມາຫາເຮົາ ທີ່ເທິງພູ
|
||
\v 2 ແລະ ເຮົາຈະຂຽນຂໍ້ຄວາມໃນແຜ່ນຫິນທີ່ເຈົ້າເຮັດແຕກນັ້ນ ໃສ່ຫິນສອງແຜ່ນນີ້. ແລ້ວໃຫ້ເຈົ້າບັນຈຸມັນໄວ້ໃນຫີບ.’
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 3 ດັ່ງນັ້ນ ຂ້າພະເຈົ້າຈຶ່ງໄດ້ເຮັດຫີບ ດ້ວຍໄມ້ກະຖິນເທດ ແລະ ຕັດເອົາແຜ່ນຫິນສອງ ແຜ່ນ ຄືກັບເທື່ອທາໍອິດນາໍຂຶ້ນໄປທີ່ເທິງພູ.
|
||
\v 4 ແລ້ວອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ກໍຂຽນຂໍ້ຄວາມຢ່າງດຽວກັນກັບແຜ່ນທາໍອິດນັ້ນໃສ່ ຄື ຄໍາສັ່ງສິບຂໍ້ ທີ່ພຣະອົງໄດ້ໃຫ້ແກ່ພວກເຈົ້າ ເມື່ອພຣະອົງໄດ້ກ່າວຈາກແປວໄຟ ໃນມື້ທີ່ພວກເຈົ້າໄດ້ເຕົ້າໂຮມກັນທີ່ພູ. ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ໄດ້ມອບແຜ່ນຫິນໃຫ້ຂ້າພະເຈົ້າ
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 5 ແລະ ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ກັບລົງມາຈາກພູ. ໂດຍໄດ້ເຮັດຕາມຄໍາສັ່ງຂອງພຣະອົງ ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ເອົາແຜ່ນຫິນໃສ່ໃນຫິບໄວ້ ແລະ ມັນກໍຢູ່ໃນທີ່ນັ້ນຕະຫລອດມາ.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 6 (ຊາວອິດສະຣາເອນ ໄດ້ໜີຈາກນາໍ້ສ້າງ ທີ່ເປັນຂອງ ຢາອາການ ແລະໄດ້ໄປທີ່ ໂມເຊຣາ. ໃນທີ່ນີ້ ອາໂຣນ ຕາຍ ແລະຖືກຝັງໄວ້ ແລະ ເອເລອາຊາ ລູກຊາຍຂອງເພິ່ນໄດ້ຂຶ້ນ ເປັນປະໂຣຫິດແທນ.
|
||
\v 7 ຈາກທີ່ນັ້ນ ພວກເຂົາໄດ້ໄປຍັງ ກຸດໂກດາ ແລະໄປຕໍ່ຍັງ ໂຢດບາທາ ຄືບ່ອນທີ່ມີນາໍ້ຫລາຍ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 8 ໃນເວລານັ້ນ [ຖ] ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ ແຕ່ງຕັ້ງພວກຜູ້ຊາຍໃນເຜົ່າເລວີ ໃຫ້ເປັນຜູ້ຮັບຜິດຊອບຫີບພັນທະສັນຍາຂອງອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ໃຫ້ຮັບໃຊ້ພຣະອົງໃນຖານະປະໂຣຫິດ ແລະ ໃຫ້ກ່າວຄໍາອວຍພອນໃນນາມ ຂອງພຣະອົງ. ສິ່ງເຫລົ່ານີ້ ຍັງເປັນໜ້າທີ່ຂອງ ພວກເຂົາຕະຫລອດມາ.
|
||
\v 9 ດ້ວຍເຫດນີ້ ເຜົ່າເລວີ ຈິ່ງບໍ່ໄດ້ຮັບດິນແດນສ່ວນໃດເໝືອນ ດັ່ງເຜົ່າອື່ນ ໆ ສິ່ງທີ່ພວກເຂົາໄດ້ຮັບແມ່ນສິດທິພິເສດ ໃນການເປັນປະໂຣຫິດຂອງອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ຕາມທີ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ໄດ້ສັນຍາໄວ້ກັບພວກເຂົາ)
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 10 ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ພັກຢູ່ເທິງພູ ເໝືອນດັ່ງຄາວກ່ອນ ສີ່ສິບວັນ ສີ່ສິບຄືນ. ອີກເທື່ອໜຶ່ງ ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ຟັງຂ້າພະເຈົ້າ ແລະອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າກໍໄດ້ຕົກລົງໃຈບໍ່ທຳລາຍພວກເຈົ້າ.
|
||
\v 11 ແລ້ວອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າກໍໄດ້ບອກຂ້າພະເຈົ້ານຳພາພວກເຈົ້າໄປ ເພື່ອວ່າພວກເຈົ້າຈະໄດ້ຢຶດຄອງດິນແດນເປັນກຳມະສິດ ຕາມທີ່ພຣະອົງໄດ້ສັນຍາມອບໃຫ້ແກ່ປູ່ຍ່າຕາຍາຍຂອງພວກເຈົ້າ."
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 12 “ບັດນີ້ ປະຊາຊົນອິດສະຣາເອນ ເອີຍ ຈົ່ງຟັງສິ່ງທີ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ຮຽກຮ້ອງຕ້ອງການຈາກພວກເຈົ້າ ຄື: ຈົ່ງນະມັດສະການອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ແລະ ປະຕິບັດທຸກສິ່ງທີ່ພຣະອົງສັ່ງ. ຈົ່ງຮັກພຣະອົງ ແລະ ຮັບໃຊ້ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ດ້ວຍສຸດໃຈຂອງພວກເຈົ້າ
|
||
\v 13 ແລະ ຈົ່ງເຊື່ອຟັງກົດບັນຍັດທຸກຂໍ້ ຂອງອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ. ຂ້າພະເຈົ້າ ກາໍລັງມອບກົດບັນຍັດເຫລົ່ານີ້ ໃຫ້ພວກເຈົ້າໃນວັນນີ້ ສໍາລັບຜົນດີຂອງພວກເຈົ້າ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 14 ສະຫວັນຊັ້ນຟ້າ ທີ່ສູງສຸດພຸ້ນເປັນຂອງອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ແຜ່ນດິນໂລກກໍເປັນຂອງພຣະອົງເໝືອນກັນ ຕະຫລອດທັງທຸກໆ ສິ່ງຢູ່ໃນນັ້ນດ້ວຍ.
|
||
\v 15 ແຕ່ຄວາມຮັກຂອງອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ສໍາລັບປູ່ຍ່າຕາຍາຍຂອງພວກເຈົ້າ ມີຫລາຍທີ່ສຸດ ທີ່ພຣະອົງໄດ້ເລືອກເອົາພວກເຈົ້າ ແທນທີ່ຈະເລືອກເອົາປະຊາຊົນຊາດອື່ນ ແລະ ພວກເຈົ້າ ກໍຍັງເປັນປະຊາຊົນທີ່ພຣະອົງໄດ້ເລືອກໄວ້ຈົນເຖິງດຽວນີ້.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 16 ເຫດສະນັ້ນແຫລະ ຕັ້ງແຕ່ບັດນີ້ໄປ ຈົ່ງເຊື່ອຟັງອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ແລະ ເຊົາດື້ດຶງສາ.
|
||
\v 17 ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ແມ່ນພຣະເຈົ້າເໜືອບັນດາພະທັງໝົດ ແລະ ເປັນອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າເໜືອ ບັນດາເຈົ້ານາຍທັງປວງ, ເປັນພຣະເຈົ້າອົງຍິ່ງໃຫຍ່ ຊົງຣິດອໍານາດ ແລະ ເປັນທີ່ຢໍາເກງ. ພຣະອົງບໍ່ເຫັນແກ່ໜ້າຜູ້ໃດ ແລະ ບໍ່ເຫັນແກ່ ສິນຈ້າງລາງວັນໃດໆ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 18 ພຣະອົງໃຫ້ສິດລູກກາໍພ້າ ແລະ ພວກ ແມ່ໝ້າຍໄດ້ຮັບຄວາມເປັນທາໍ; ພຣະອົງຮັກຊາວຕ່າງດ້າວ ທີ່ອາໄສຢູ່ນາໍພວກເຮົາ ໂດຍໃຫ້ອາຫານ ແລະ ເຄື່ອງນຸ່ງຫົ່ມແກ່ພວກເຂົາ.
|
||
\v 19 ດັ່ງນັ້ນແຫລະ ຈົ່ງຮັກຄົນຕ່າງດ້າວ ເພາະພວກເຈົ້າກໍເຄີຍເປັນຄົນຕ່າງດ້າວ ໃນປະເທດເອຢິບ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 20 ຈົ່ງເຊື່ອຟັງອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ແລະ ນະມັດສະການ ແຕ່ພຣະອົງເທົ່ານັ້ນ. ຈົ່ງສັດຊື່ຕໍ່ພຣະອົງ ແລະ ກ່າວຄໍາສັນຍາໃນພຣະນາມຂອງພຣະອົງເທົ່ານັ້ນ.
|
||
\v 21 ຈົ່ງຍ້ອງຍໍສັນລະເສີນພຣະອົງ ເພາະພຣະອົງເປັນພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ແລະ ພວກເຈົ້າກໍເຫັນໂດຍປະຈັກ ຕາແລ້ວ ເຖິງຄວາມຍິ່ງໃຫຍ່ ແລະສິ່ງອັດສະຈັນ ທີ່ພຣະອົງໄດ້ກະທາໍສໍາລັບພວກເຈົ້າ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 22 ເມື່ອປູ່ຍ່າຕາຍາຍຂອງພວກເຈົ້າ ໄດ້ໄປຢູ່ປະເທດເອຢິບ ນັ້ນ ພວກເຂົາມີພຽງແຕ່ 70 ຄົນເທົ່ານັ້ນ. ແຕ່ມາບັດນີ້ ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ໄດ້ເຮັດໃຫ້ພວກເຈົ້າມີຄົນຈາໍນວນຫລວງຫລາຍ ເໝືອນດັ່ງດວງດາວໃນທ້ອງຟ້າ.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 11
|
||
\p
|
||
\v 1 “ຈົ່ງຮັກອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ແລະ ເຊື່ອຟັງຄໍາສັ່ງທຸກຂໍ້ຂອງພຣະອົງສະເໝີ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 2 ວັນນີ້ ຈົ່ງຈົດຈາໍສິ່ງທີ່ພວກເຈົ້າໄດ້ຮຽນຮູ້ ກ່ຽວກັບອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ຜ່ານປະສົບການ ທີ່ພວກເຈົ້າໄດ້ຮັບຈາກພຣະອົງ. ແມ່ນພວກເຈົ້າທີ່ມີປະສົບການນີ້ ແລະບໍ່ແມ່ນພວກລູກຫລານຂອງພວກເຈົ້າ. ພວກເຈົ້າໄດ້ເຫັນມືອັນມີຣິດເດດ ແລະ ແຂນອັນມີຣິດອໍານາດຂອງພຣະອົງ
|
||
\v 3 ພ້ອມທັງການອັດສະຈັນຕ່າງໆ ທີ່ພຣະອົງໄດ້ກະທາໍ. ພວກເຈົ້າໄດ້ເຫັນສິ່ງທີ່ ພຣະອົງໄດ້ເຮັດຕໍ່ກະສັດແຫ່ງເອຢິບ ແລະ ຕໍ່ ດິນແດນທັງໝົດຂອງເພິ່ນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 4 ພວກເຈົ້າໄດ້ເຫັນພຣະອົງກວາດລ້າງ ກອງທັບປະເທດເອຢິບ ໃຫ້ດັບສູນໄປພ້ອມ ທັງມ້າ ແລະ ລົດຮົບຂອງພວກເຂົາ ໂດຍໂຍນ ພວກເຂົາຖິ້ມລົງໃນທະເລແດງ [ທ] ໃນຂະນະທີ່ພວກເຂົາກໍາລັງຕິດຕາມ ມານັ້ນ.
|
||
\v 5 ພວກເຈົ້າຮູ້ສິ່ງທີ່ພຣະອົງໄດ້ເຮັດຕໍ່ພວກເຈົ້າ ໃນຖິ່ນແຫ້ງແລ້ງກັນດານ ກ່ອນມາຮອດທີ່ນີ້.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 6 ຈົ່ງຫວນຄິດເຖິງສິ່ງທີ່ ພຣະອົງໄດ້ເຮັດຕໍ່ ດາທານ ແລະ ອາບີຣາມ ລູກຊາຍຂອງເອລີອາບ ແຫ່ງເຜົ່າຣູເບັນ. ຕໍ່ໜ້າທຸກຄົນ ແຜ່ນດິນໄດ້ຍະອອກກືນກິນພວກເຂົາ ພ້ອມກັບຄອບຄົວ, ຜ້າເຕັນ, ຄົນຮັບໃຊ້ ແລະຝູງສັດຂອງພວກເຂົາ.
|
||
\v 7 ແມ່ນແລ້ວ ພວກເຈົ້າແມ່ນພວກທີ່ໄດ້ເຫັນການອັດສະຈັນ ອັນຍິ່ງໃຫຍ່ເຫລົ່ານັ້ນ ຊຶ່ງອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ ກະທາໍ.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 8 “ຈົ່ງເຊື່ອຟັງກົດບັນຍັດທຸກຂໍ້ ທີ່ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ມອບໃຫ້ພວກເຈົ້າໃນວັນນີ້ ແລ້ວພວກເຈົ້າກໍຈະສາມາດຂ້າມແມ່ນໍ້າ ແລະ ຢຶດຄອງດິນແດນ ທີ່ພວກເຈົ້າກາໍລັງຈະເຂົ້າ ໄປນັ້ນ.
|
||
\v 9 ພວກເຈົ້າຈະມີຊີວິດໝັ້ນຍືນຢູ່ ໃນດິນແດນທີ່ອຸດົມສົມບູນ ແລະ ຮັ່ງມີ ທີ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ສັນຍາມອບໃຫ້ປູ່ຍ່າຕາຍາຍຂອງພວກເຈົ້າ ແລະ ເຊື້ອສາຍຂອງ ພວກເຂົາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 10 ດິນແດນທີ່ພວກເຈົ້າກໍາລັງຈະເຂົ້າໄປ ຢຶດຄອງນັ້ນ ບໍ່ຄືດິນແດນຂອງປະເທດເອຢິບ ບ່ອນທີ່ພວກເຈົ້າໄດ້ອາໄສຢູ່ແຕ່ກ່ອນ. ທີ່ນັ້ນ ເມື່ອພວກເຈົ້າປູກເມັດພືດ ພວກເຈົ້າຕ້ອງທາໍ ງານໜັກ ເພື່ອປ້ານຄັນຄູກັນນາໍ້ໄວ້,
|
||
\v 11 ແຕ່ໃນດິນແດນທີ່ພວກເຈົ້າ ກໍາລັງຈະເຂົ້າໄປນັ້ນ ແມ່ນດິນແດນພູດອຍ ແລະ ຮ່ອມພູ ເປັນດິນແດນທີ່ລໍ່ລ້ຽງດ້ວຍນາໍ້ຝົນ.
|
||
\v 12 ອົງພຣະ ຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ຈະເປັນຜູ້ດູແລເບິ່ງແຍງດິນແດນນີ້ ຕະຫລອດປີ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 13 ສະນັ້ນແຫລະ ຈົ່ງເຊື່ອຟັງຂໍ້ຄໍາສັ່ງທີ່ຂ້າພະເຈົ້າ ໄດ້ໃຫ້ພວກເຈົ້າໃນວັນນີ້ ຈົ່ງຮັກອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ແລະ ຮັບໃຊ້ພຣະອົງດ້ວຍສຸດໃຈ.
|
||
\v 14 ຖ້າ ພວກເຈົ້າເຮັດຕາມ ພຣະອົງກໍຈະສົ່ງຝົນມາ ເທິງດິນແດນຂອງພວກເຈົ້າ ຖືກຕາມລະດູການ ໃນລະດູໃບໄມ້ຫລົ່ນ ແລະ ລະດູໃບໄມ້ປົ່ງ ເພື່ອວ່າພວກເຈົ້າຈະມີເຂົ້າ ມີເຫລົ້າ ອະງຸ່ນ ແລະ ມີນາໍ້ມັນໝາກກອກເທດ
|
||
\v 15 ທັງຫຍ້າ ສໍາລັບຝູງສັດດ້ວຍ. ພວກເຈົ້າຈະມີອາຫານກິນຕາມຄວາມຕ້ອງການ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 16 ຢ່າໃຫ້ຜູ້ໃດໃນພວກເຈົ້າ ຖືກນາໍໃຫ້ຫັນໜີໄປຂາບໄຫວ້ ແລະ ຮັບໃຊ້ບັນດາພະອື່ນ.
|
||
\v 17 ຖ້າພວກເຈົ້າຂືນເຮັດ ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າກໍຈະໂກດຮ້າຍພວກເຈົ້າ. ພຣະອົງຈະ ກັກຝົນບໍ່ໃຫ້ຕົກ ແລະ ດິນແດນຂອງພວກເຈົ້າກໍຈະແຂງກະດ້າງ ຈົນພືດພັນເກີດບໍ່ໄດ້. ແລ້ວໃນບໍ່ດົນ ພວກເຈົ້າກໍຈະຕາຍໃນທີ່ນັ້ນ; ເຖິງແມ່ນວ່າ ເປັນດິນແດນດີທີ່ພຣະອົງມອບ ໃຫ້ພວກເຈົ້າກໍຕາມ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 18 ຈົ່ງຈົດຈໍາຂໍ້ຄໍາສັ່ງເຫລົ່ານີ້ໄວ້ ໃນ ຄວາມຄິດ, ຈິດໃຈ ແລະ ຈິດວິນຍານ. ຈົ່ງມັດມັນໄວ້ທີ່ແຂນ ແລະ ແຂວນມັນໄວ້ທີ່ໜ້າຜາກ ເພື່ອເປັນສິ່ງເຕືອນໃຈ.
|
||
\v 19 ຈົ່ງສັ່ງສອນ ລູກຫລານໃຫ້ຮໍ່າຮຽນເອົາ. ຈົ່ງກ່າວຕໍ່ພວກເຂົາເຖິງກົດບັນຍັດເຫລົ່ານີ້ ບໍ່ວ່າເມື່ອພວກເຈົ້າຢູ່ໃນເຮືອນ ຫຼື ເມື່ອຈາກບ້ານໄປກໍດີ ເມື່ອ ພວກເຈົ້ານອນພັກຜ່ອນ ຫຼື ເມື່ອພວກເຈົ້າລຸກຂຶ້ນກໍດີ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 20 ຈົ່ງຂຽນມັນໄວ້ ຕາມປະຕູເຮືອນ ແລະ ຕາມປະຕູຮົ້ວຂອງພວກເຈົ້າ.
|
||
\v 21 ແລ້ວພວກເຈົ້າ ແລະ ລູກຫລານຂອງພວກເຈົ້າ ກໍຈະມີອາຍຸໝັ້ນຍືນ ຢູ່ໃນດິນແດນທີ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ໄດ້ສັນຍາ ເພື່ອມອບໃຫ້ແກ່ປູ່ຍ່າຕາຍາຍຂອງພວກເຈົ້າ. ພວກເຈົ້າຈະໄດ້ຢູ່ໃນທີ່ນັ້ນ ຊົ່ວຟ້າດິນສະຫລາຍ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 22 ຈົ່ງເຊື່ອຟັງຢ່າງສັດຊື່ ກົດບັນຍັດທຸກຂໍ້ ທີ່ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ມອບໃຫ້ພວກເຈົ້າ ຄື: ຈົ່ງຮັກອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ແລະ ຈົ່ງປະຕິບັດທຸກໆ ສິ່ງຕາມທີ່ພຣະອົງສັ່ງ ແລະ ຈົ່ງສັດຊື່ຕໍ່ພຣະອົງ.
|
||
\v 23 ແລ້ວອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ກໍຈະຂັບໄລ່ຊົນຊາດເຫລົ່ານັ້ນ ທັງໝົດອອກໜີ ເມື່ອພວກເຈົ້າບຸກໜ້າເຂົ້າໄປ ແລະ ພວກເຈົ້າຈະໄດ້ຢຶດຄອງດິນແດນ ທີ່ເປັນຂອງຊົນຊາດອື່ນທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ ແລະ ມີອໍານາດກວ່າພວກເຈົ້າ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 24 ດິນທຸກໆ ບ່ອນທີ່ພວກເຈົ້າຍ່າງຢຽບໄປ ຈະເປັນຂອງພວກເຈົ້າ. ເຂດແດນຂອງພວກເຈົ້າ ຈະຢຽດອອກຕັ້ງແຕ່ຖິ່ນແຫ້ງແລ້ງ ກັນດານ ໃນທິດໃຕ້ຈົນຮອດພູ ເລບານອນ ໃນທິດເໜືອ ແລະ ຕັ້ງແຕ່ແມ່ນາໍ້ ເອີຟຣັດ ທາງທິດຕາເວັນອອກ ຈົນເຖິງທະເລ ເມດີແຕຣາເນ ໃນທິດຕາເວັນຕົກ.
|
||
\v 25 ບ່ອນໃດ ກໍຕາມທີ່ພວກເຈົ້າຈະຢຽບຍ່າງເຂົ້າໄປ ໃນ ດິນແດນນັ້ນ ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ຈະເຮັດໃຫ້ປະຊາຊົນເກງກົວ ພວກເຈົ້າ ຕາມທີ່ພຣະອົງໄດ້ສັນຍາໄວ້ ແລະ ຈະບໍ່ມີຜູ້ໃດກ້າຂັດຂວາງພວກເຈົ້າ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 26 ວັນນີ້ ຂ້າພະເຈົ້າຈະໃຫ້ພວກເຈົ້າໄດ້ເລືອກເອົາ ລະຫວ່າງຄໍາອວຍພອນ ກັບຄໍສາບແຊ່ງ.
|
||
\v 27 ຖ້າພວກເຈົ້າປະຕິບັດຕາມຂໍ້ຄໍາສັ່ງຂອງອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ທີ່ຂ້າພະເຈົ້າກາໍລັງໃຫ້ພວກເຈົ້າໃນວັນນີ້ ພວກເຈົ້າກໍຈະໄດ້ຮັບຄໍາອວຍພອນ,
|
||
\v 28 ແຕ່ຖ້າພວກເຈົ້າ ບໍ່ປະຕິບັດຕາມຂໍ້ຄໍາສັ່ງເຫລົ່ານີ້ ແລະ ຫັນໜີໄປຂາບໄຫວ້ບັນດາພະອື່ນ ທີ່ພວກເຈົ້າບໍ່ເຄີຍຂາບໄຫວ້ມາກ່ອນ ພວກເຈົ້າກໍຈະຖືກສາບແຊ່ງ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 29 ເມື່ອອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ນາໍພວກເຈົ້າເຂົ້າໄປໃນດິນແດນທີ່ພວກເຈົ້າຈະຢຶດຄອງນັ້ນ ພວກເຈົ້າຈະຕ້ອງ ປະກາດຄໍາອວຍພອນ ຈາກພູ ເກຣິຊິມ ແລະ ຄໍາສາບແຊ່ງ ຈາກພູ ເອບານ.
|
||
\v 30 (ພູສອງ ໜ່ວຍນີ້ ຢູ່ທາງທິດຕາເວັນຕົກຂອງແມ່ນາໍ້ ຈໍແດນ ໃນເຂດແດນຂອງຊາວການາອານ ທີ່ອາໄສຢູ່ໃນຮ່ອມພູ ຈໍແດນ. ມັນລ່ວງເລີຍໄປ ທາງດ້ານຕາເວັນຕົກ ບໍ່ໄກຈາກຕົ້ນໄມ້ສັກສິດ ໂມເຣ ແລະ ໃກ້ກັບເມືອງກິນການ.)
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 31 ພວກເຈົ້າກາໍລັງຈະຂ້າມແມ່ນາໍ້ ຈໍແດນ ເຂົ້າໄປຢຶດຄອງດິນແດນ ທີ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ກໍາລັງຈະມອບໃຫ້. ເມື່ອພວກເຈົ້າເຂົ້າຢຶດຄອງ ດິນແດນ ແລະ ອາໄສຢູ່ໃນທີ່ນັ້ນແລ້ວ
|
||
\v 32 ຈົ່ງໃຫ້ແນ່ໃຈວ່າ ພວກເຈົ້າເຊື່ອຟັງກົດບັນຍັດທຸກຂໍ້ ທີ່ຂ້າພະເຈົ້າກໍາລັງມອບໃຫ້ພວກເຈົ້າໃນວັນນີ້.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 12
|
||
\p
|
||
\v 1 “ນີ້ແມ່ນກົດບັນຍັດຕ່າງໆ ທີ່ພວກເຈົ້າຕ້ອງເຊື່ອຟັງ ຕາບໃດທີ່ພວກເຈົ້າຢູ່ໃນດິນແດນ ທີ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງປູ່ຍ່າຕາຍາຍຂອງພວກເຈົ້າປະທານໃຫ້. ຈົ່ງປະຕິບັດຕາມ ກົດບັນຍັດເຫລົ່ານີ້
|
||
\v 2 ໃນ ດິນແດນທີ່ພວກເຈົ້າ ກາໍລັງຈະຢຶດຄອງນີ້ ຈົ່ງທາໍລາຍບ່ອນຂາບໄຫວ້ພະຕ່າງໆ ຂອງປະຊາຊົນໃຫ້ໝົດ ບໍ່ວ່າບ່ອນນັ້ນຈະຢູ່ເທິງ ພູເຂົາສູງ ທີ່ເທິງເນີນພູ ແລະ ຢູ່ກ້ອງຕົ້ນໄມ້ໃບຂຽວກໍຕາມ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 3 ຈົ່ງມ້າງແທ່ນບູຊາ ແລະ ທັບເສົາຫິນສັກສິດ ໃຫ້ແຕກເປັນປ່ຽງ ໆ. ຈົ່ງເຜົາສັນຍາລັກຂອງເຈົ້າແມ່ ອາເຊຣາ ແລະ ຕັດຮູບເຄົາຣົບຖິ້ມເປັນທ່ອນ ໆ ເພື່ອວ່າສະຖານທີ່ເຫລົ່ານັ້ນ ຈະບໍ່ເປັນທີ່ຂາບໄຫວ້ອີກຕໍ່ໄປ.
|
||
\v 4 ຢ່ານະມັດສະການອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ເໝືອນດັ່ງແບບຢ່າງຂອງປະຊາຊົນເຫລົ່ານີ້ ຂາບໄຫວ້ພະຂອງພວກເຂົາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 5 ຈົ່ງຊອກຫາບ່ອນໜຶ່ງ ໃນບັນດາເຜົ່າຂອງພວກເຈົ້າ ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ຈະເລືອກເອົາແຫ່ງໜຶ່ງໄວ້ ທ່າມກາງປະຊາຊົນ ເພື່ອຕັ້ງພຣະນາມຊື່ຂອງພຣະອົງໃນທີ່ນັ້ນ ແລະ ສະຖິດທີ່ນັ້ນດ້ວຍ ພວກເຈົ້າຕ້ອງໄປທີ່ນັ້ນ ແລະ ນະມັດສະການພຣະອົງ.
|
||
\v 6 ໃນທີ່ນັ້ນ ພວກເຈົ້າຕ້ອງເຜົາສັດຖວາຍບູຊາດ້ວຍໄຟ ຖວາຍເຄື່ອງບູຊາຕ່າງ ໆ, ຖວາຍໜຶ່ງສ່ວນສິບ ກັບເຄື່ອງຖວາຍອື່ນ ໆ, ເຄື່ອງທີ່ໄດ້ສັນຍາຖວາຍ, ເຄື່ອງຖວາຍຕາມໃຈສະໝັກ ແລະ ລູກຫົວປີຂອງ ງົວ ແລະ ຂອງແກະທຸກໂຕ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 7 ທີ່ນັ້ນ ຊ້ອງໜ້າອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ຜູ້ທີ່ອວຍພອນພວກເຈົ້າ ພວກເຈົ້າພ້ອມທັງຄອບຄົວຈະກິນ ແລະ ຊົມຊື່ນຍິນດີກັບສິ່ງດີ ນາ ໆ ປະການ ທີ່ພວກເຈົ້າໄດ້ມາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 8 ເມື່ອໄປເຖິງດິນແດນນັ້ນແລ້ວ ພວກເຈົ້າບໍ່ຕ້ອງນະມັດສະການພຣະເຈົ້າ ເໝືອນດັ່ງທີ່ເຄີຍເຮັດກັນມາ. ຈົນເຖິງບັດນີ້ ພວກເຈົ້າຍັງເຮັດຕາມໃຈປາຖະໜາຂອງຕົນເອງ
|
||
\v 9 ເພາະພວກເຈົ້າ ບໍ່ທັນໄດ້ເຂົ້າໄປໃນດິນແດນ ທີ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ປະທານໃຫ້ພວກເຈົ້າເທື່ອ ຄືບ່ອນທີ່ພວກເຈົ້າຈະຢູ່ຢ່າງສະຫງົບສຸກ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 10 ເມື່ອພວກເຈົ້າຂ້າມແມ່ນາໍ້ ຈໍແດນ ໄປ ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ຈະນໍາພາພວກເຈົ້າເຂົ້າຢຶດຄອງດິນແດນ ແລະ ອາໄສຢູ່ໃນທີ່ນັ້ນ. ພຣະອົງຈະຮັກສາພວກເຈົ້າ ໃຫ້ພົ້ນຈາກສັດຕູທັງປວງ ແລະ ພວກເຈົ້າຈະຢູ່ຢ່າງສະຫງົບສຸກ.
|
||
\v 11 ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ຈະເລືອກເອົາແຫ່ງດຽວໃຫ້ເປັນບ່ອນນະມັດສະການພຣະອົງ ແລະ ທີ່ນັ້ນພວກເຈົ້າຕ້ອງນາໍເອົາທຸກ ໆ ສິ່ງທີ່ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ສັ່ງໄປ ຖວາຍແກ່ພຣະອົງ ດັ່ງນີ້: ສັດສໍາລັບເຜົາບູຊາ ແລະ ເຄື່ອງບູຊາຕ່າງ ໆ, ເຄື່ອງຖວາຍໜຶ່ງສ່ວນສິບ ກັບເຄື່ອງຖວາຍອື່ນ ໆ, ພ້ອມທັງເຄື່ອງຖວາຍພິເສດ ທີ່ພວກເຈົ້າໄດ້ສັນຍາວ່າ ຈະຖວາຍແກ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 12 ຈົ່ງຊົມຊື່ນຍິນດີ ຢູ່ຊ້ອງໜ້າອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ພ້ອມກັບລູກຫລານຂອງພວກເຈົ້າ, ຄົນຮັບໃຊ້ຂອງພວກເຈົ້າ ແລະ ຊາວເລວີ ທີ່ອາໄສຢູ່ໃນເມືອງ ຂອງພວກເຈົ້າ; ຈົ່ງຈົດຈາໍໄວ້ວ່າ ຊາວເລວີ ຈະບໍ່ມີດິນແດນເປັນຂອງຕົນເອງ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 13 ພວກເຈົ້າບໍ່ຕ້ອງຖວາຍເຄື່ອງບູຊາ ບ່ອນໃດກໍຕາມທີ່ພວກເຈົ້າເລືອກເອົາເອງ
|
||
\v 14 ພວກເຈົ້າຕ້ອງຖວາຍເຄື່ອງບູຊາ ໃນບ່ອນ ໜຶ່ງເທົ່ານັ້ນ ທີ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຈະເລືອກໃຫ້ ໃນເຂດແດນເຜົ່າໜຶ່ງຂອງພວກເຈົ້າ. ໃນ ບ່ອນດັ່ງກ່າວນີ້ເທົ່ານັ້ນ ທີ່ພວກເຈົ້າຕ້ອງ ຖວາຍເຄື່ອງເຜົາບູຊາ ແລະ ເຮັດທຸກສິ່ງ ທັງໝົດທີ່ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ສັ່ງພວກເຈົ້າ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 15 ແຕ່ພວກເຈົ້າມີອິດສະຫລະ ທີ່ຈະຂ້າແລະກິນສັດຂອງຕົນ ບ່ອນໃດກໍຕາມທີ່ພວກເຈົ້າຈະອາໄສຢູ່. ພວກເຈົ້າຈະກິນຫລາຍເທົ່າໃດກໍໄດ້ ຕາມທີ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ໂຜດໃຫ້ພວກເຈົ້າ. ພວກເຈົ້າທຸກຄົນ ບໍ່ວ່າເປັນມົນທິນ ຫລື ບໍ່ເປັນມົນທິນກໍຕາມ ກິນສັດນັ້ນໄດ້ເໝືອນດັ່ງກິນຊີ້ນກວາງ ຫລື ຊີ້ນຟານ.
|
||
\v 16 ແຕ່ພວກເຈົ້າບໍ່ຕ້ອງກິນເລືອດສັດ ສໍາລັບເປັນອາຫານ; ໃຫ້ເທລົງດິນເໝືອນດັ່ງເທນໍ້າ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 17 ພວກເຈົ້າບໍ່ມີສິດກິນເຄື່ອງໃດ ໆ ທີ່ໄດ້ຖວາຍແລ້ວ ໃນບ່ອນທີ່ພວກເຈົ້າອາໄສຢູ່ນັ້ນ ເຊັ່ນ: ໜຶ່ງສ່ວນສິບຂອງພືດຜົນເປັນເມັດ, ເຫລົ້າອະງຸ່ນ, ນາໍ້ມັນໝາກກອກເທດ, ລູກຫົວປີຂອງງົວແລະແກະ, ພ້ອມຂອງຖວາຍທີ່ພວກເຈົ້າສັນຍາແລ້ວ ວ່າຈະຖວາຍ ແກ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ, ເຄື່ອງຖວາຍຕາມໃຈ ສະໝັກ ຫລື ເຄື່ອງຖວາຍອື່ນ ໆ ຢ່າງໃດຢ່າງໜຶ່ງ
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 18 ໃຫ້ພວກເຈົ້າພ້ອມລູກເມຍ ກັບຄົນຮັບໃຊ້ ແລະ ຊາວເລວີ ທີ່ອາໄສຢູ່ໃນເມືອງພວກເຈົ້າ ພາກັນກິນຂອງຖວາຍເຫລົ່ານີ້ຢູ່ຊ້ອງໜ້າອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ໃນບ່ອນນະມັດສະການແຫ່ງດຽວ ທີ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ໄດ້ເລືອກໄວ້ ແລະພວກເຈົ້າກໍຈະດີໃຈໃນທີ່ນັ້ນ ເພາະສິ່ງທີ່ພວກເຈົ້າໄດ້ເຮັດ.
|
||
\v 19 ຈົ່ງໃຫ້ແນ່ໃຈ ເໝືອນກັນວ່າ ຊາວເລວີ ບໍ່ໄດ້ຖືກປ່ອຍປະ ຕາບໃດທີ່ພວກເຈົ້າອາໄສຢູ່ໃນດິນແດນນີ້.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 20 ເມື່ອອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ຂະຫຍາຍເຂດແດນອອກດັ່ງທີ່ພຣະອົງສັນຍາໄວ້ແລ້ວ ພວກເຈົ້າກໍຈະກິນ ຊີ້ນບ່ອນໃດກໍຕາມ ໄດ້ຕາມຄວາມຕ້ອງການ
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 21 ຖ້າບ່ອນນະມັດສະການແຫ່ງດຽວຢູ່ໄກເກີນໄປ ພວກເຈົ້າກໍອາດຂ້າສັດລ້ຽງໂຕໃດ ໂຕໜຶ່ງ ຫລື ແກະທີ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ໂຜດໃຫ້ພວກເຈົ້າ ເມື່ອໃດກໍໄດ້ ແລະ ພວກເຈົ້າອາດກິນຊີ້ນ ທີ່ເຮືອນຕາມທີ່ຂ້າພະເຈົ້າ ໄດ້ບອກພວກເຈົ້າ.
|
||
\v 22 ຜູ້ໃດຜູ້ໜຶ່ງ ທີ່ເປັນມົນທິນ ຫລື ບໍ່ເປັນມົນທິນຕາມກົດບັນຍັດ ກິນຊີ້ນນັ້ນໄດ້ ເໝືອນກັບກິນຊີ້ນກວາງ ຫລື ຊີ້ນຟານ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 23 ແຕ່ຢ່າກິນຊີ້ນ ທີ່ຍັງມີເລືອດຢູ່ໃນນັ້ນ ເພາະຊີວິດແມ່ນຢູ່ໃນເລືອດ ແລະ ພວກເຈົ້າ ບໍ່ຕ້ອງກິນຊີວິດພ້ອມກັບຊີ້ນ.
|
||
\v 24 ຢ່າກິນເລືອດສັດ ສໍາລັບເປັນອາຫານ ແຕ່ໃຫ້ເທລົງ ດິນເໝືອນດັ່ງເທນາໍ້.
|
||
\v 25 ຖ້າພວກເຈົ້າເຊື່ອຟັງຄໍາສັ່ງນີ້ ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າກໍຈະພໍໃຈ ແລະ ພວກເຈົ້າຈະຢູ່ເຢັນເປັນສຸກຕະຫລອດ ທັງເຊື້ອສາຍຂອງພວກເຈົ້າ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 26 ຈົ່ງນາໍເອົາເຄື່ອງຖວາຍ ແລະ ຂອງຖວາຍຕ່ າງ ໆ ທີ່ພວກເຈົ້າໄດ້ສັນຍາວ່າຈະຖວາຍ ແກ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ໄປຍັງສະຖານທີ່ນະມັດສະການແຫ່ງດຽວ.
|
||
\v 27 ໃນທີ່ນັ້ນ ຈົ່ງເຜົາເຄື່ອງຖວາຍບູຊາດ້ວຍໄຟ ທັງຊີ້ນ ແລະເລືອດເທິງແທ່ນບູຊາ ແກ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ. ເໝືອນກັນ ຈົ່ງຖວາຍເຄື່ອງບູຊາເຫລົ່ານັ້ນ ໃນບ່ອນທີ່ພວກເຈົ້າກິນຊີ້ນ ແລະ ເທເລືອດໃສ່ເທິງແທ່ນບູຊາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 28 ຈົ່ງລະວັງໃຫ້ດີ ແລະ ຈົ່ງເຊື່ອຟັງຢ່າງ ສັດຊື່ ໃນທຸກໆສິ່ງທີ່ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ສັ່ງພວກເຈົ້າ; ແລ້ວພວກເຈົ້າ ພ້ອມທັງລູກຫລານ ກໍຈະຢູ່ເຢັນເປັນສຸກຕະຫລອດໄປ ເພາະພວກເຈົ້າຈະເຮັດສິ່ງທີ່ຖືກຕ້ອງ ແລະ ສິ່ງທີ່ພໍໃຈແກ່ ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 29 “ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ຈະທາໍລາຍຊົນຊາດຕ່າງ ໆ ເມື່ອພວກເຈົ້າບຸກລຸກດິນແດນຂອງພວກເຂົາ ແລະ ພວກເຈົ້າກໍຈະຢຶດຄອງ ແລະ ຕັ້ງຖິ່ນຖານຢູ່ທີ່ນັ້ນ.
|
||
\v 30 ຫລັງຈາກທີ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ໄດ້ທາໍລາຍຊົນຊາດເຫລົ່ານັ້ນແລ້ວ ຢ່າໄດ້ເຮັດຕາມແບບຢ່າງການປະຕິບັດ ທາງສາສະໜາຂອງພວກເຂົາ ບໍ່ດັ່ງນັ້ນມັນຈະເປັນການທາໍລາຍພວກເຈົ້າເອງ. ຢ່າ ພະຍາຍາມຊອກຮູ້ວ່າ ພວກເຂົາຂາບໄຫວ້ພະຂອງພວກເຂົາຢ່າງໃດ ເພື່ອພວກເຈົ້າຈະບໍ່ໄດ້ຮຽນແບບຂອງພວກເຂົາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 31 ຢ່ານະມັດສະການອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ເໝືອນດັ່ງທີ່ພວກເຂົາຂາບໄຫວ້ ບັນດາພະຂອງພວກເຂົາ ເພາະໃນການຂາບໄຫວ້ ບັນດາພະຂອງພວກເຂົານັ້ນ ພວກເຂົາໄດ້ເຮັດສິ່ງທີ່ໜ້າລັງກຽດ ທຸກຢ່າງ ຊຶ່ງອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າກຽດຊັງທີ່ສຸດ. ພວກເຂົາເຜົາແມ່ນແຕ່ລູກຊາຍ ລູກສາວ ຂອງພວກເຂົາເອງເທິງແທ່ນບູຊາ.
|
||
\v 32 ຈົ່ງເຮັດທຸກສິ່ງຕາມທີ່ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ສັ່ງໄວ້; ຢ່າຕື່ມສິ່ງໃດສິ່ງໜຶ່ງ ຫລື ຕັດສິ່ງໃດສິ່ງໜຶ່ງເດັດຂາດ.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 13
|
||
\p
|
||
\v 1 “ຜູ້ທາໍນວາຍ ຫລື ຜູ້ແກ້ຄວາມຝັນອາດສັນຍາວ່າ ຈະມີສິ່ງອັດສະຈັນ ຫລື ການອິດທິຣິດຕ່າງ ໆ ເກີດຂຶ້ນ
|
||
\v 2 ເພື່ອຊັກຊວນ ພວກເຈົ້າໄປຂາບໄຫວ້ ແລະ ຮັບໃຊ້ບັນດາພະທີ່ພວກເຈົ້າບໍ່ເຄີຍເຮັດມາກ່ອນ. ເຖິງວ່າ ສິ່ງທີ່ລາວໄດ້ສັນຍາໄວ້ນັ້ນ ຈະເປັນຄວາມຈິງກໍຕາມ
|
||
\v 3 ຢ່າສົນໃຈເຂົາເລີຍ. ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າພວມໃຊ້ເຂົາມາທົດລອງເບິ່ງພວກເຈົ້າ ເພື່ອຢາກຮູ້ວ່າ ພວກເຈົ້າຮັກອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ດ້ວຍສຸດໃຈພວກເຈົ້າ ຫລືບໍ່.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 4 ຈົ່ງຕິດຕາມອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ແລະ ຍ້ອງຍໍສັນລະເສີນໃຫ້ກຽດພຣະອົງ ຈົ່ງເຊື່ອຟັງພຣະອົງ ແລະ ປະຕິບັດຕາມຂໍ້ຄໍາສັ່ງຂອງພຣະອົງ ຈົ່ງນະມັດສະການພຣະອົງ ແລະ ຈົ່ງສັດຊື່ຕໍ່ພຣະອົງ.
|
||
\v 5 ແຕ່ຜູ້ທີ່ແກ້ຄວາມຝັນ ຫລື ຜູ້ທາໍນວາຍທີ່ບອກພວກເຈົ້າໃຫ້ກະບົດ ຕໍ່ສູ້ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ອົງທີ່ໄດ້ຊ່ວຍກູ້ເອົາພວກເຈົ້າ ອອກມາຈາກປະເທດເອຢິບ ບ່ອນທີ່ພວກເຈົ້າເຄີຍຕົກເປັນທາດ. ຄົນຊົ່ວຮ້າຍຢ່າງນີ້ຊັກຊວນພວກເຈົ້າ ໃຫ້ໜີຈາກທາງດໍາເນີນຊີວິດ ທີ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ໄດ້ສັ່ງໄວ້ໃຫ້ເດີນຕາມ. ຈົ່ງກາໍຈັດຄວາມຊົ່ວຮ້າຍນີ້ ໃຫ້ດັບສິ້ນໄປຈາກທ່າມກາງພວກເຈົ້າ ພວກເຂົາຕ້ອງຖືກລົງໂທດເຖິງຕາຍ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 6 ເຖິງແມ່ນ ອ້າຍເອື້ອຍນ້ອງຂອງພວກເຈົ້າ ຫລື ລູກຊາຍ ລູກສາວ ຫລື ເມຍທີ່ຮັກ ຫລື ໝູ່ເພື່ອນທີ່ສະໜິດສະໜົມ ອາດຊັກຊວນ ພວກເຈົ້າຢ່າງລັບ ໆ ໃຫ້ຂາບໄຫວ້ບັນດາ ພະອື່ນ ຄື ບັນດາພະຊຶ່ງພວກເຈົ້າ ແລະ ປູ່ຍ່າຕາຍາຍຂອງພວກເຈົ້າບໍ່ເຄີຍຂາບໄຫວ້.
|
||
\v 7 ຄົນໜຶ່ງໃນພວກເຂົາຊັກຊວນພວກເຈົ້າ ໃຫ້ຂາບໄຫວ້ບັນດາພະຂອງຊົນຊາດອື່ນທີ່ຢູ່ໃກ້ ຫຼືຢູ່ໄກພວກເຈົ້າ ຫລື ໃນທ່າມກາງບັນດາພະຂອງຊົນຊາດອື່ນນັ້ນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 8 ຢ່າປ່ອຍໃຫ້ລາວຊັກຊວນພວກເຈົ້າ ແລະ ຢ່າຟັງຄວາມລາວ. ຢ່າສະແດງຄວາມເມດຕາປານີ ແລະ ຢ່າປ້ອງກັນລາວໄວ້.
|
||
\v 9 ຈົ່ງປະຫານຊີວິດລາວເສຍ ໃຫ້ເຈົ້າເປັນຄົນທາໍອິດທີ່ແກວ່ງກ້ອນຫິນໃສ່ລາວ ແລະ ໃຫ້ຄົນອື່ນແກວ່ງກ້ອນຫິນໃສ່ເໝືອນກັນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 10 ຈົ່ງແກວ່ງກ້ອນຫິນໃສ່ລາວ ໃຫ້ຕາຍ ເພາະລາວຊັກຊວນນາໍພາພວກເຈົ້າ ໃຫ້ໜີຈາກອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ຜູ້ທີ່ໄດ້ຊ່ວຍກູ້ເອົາພວກເຈົ້າອອກມາ ຈາກປະເທດເອຢິບ ບ່ອນທີ່ພວກເຈົ້າເຄີຍຕົກເປັນທາດ.
|
||
\v 11 ແລ້ວຊາວອິດສະຣາເອນ ທັງໝົດກໍຈະໄດ້ຍິນສິ່ງທີ່ພວກເຈົ້າໄດ້ເຮັດ ພວກເຂົາຈະຢ້ານກົວ ແລະ ຈະບໍ່ມີໃຜກ້າເຮັດສິ່ງຊົ່ວຮ້າຍ ໃນທ່າມກາງພວກເຈົ້າອີກ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 12 ເມື່ອພວກເຈົ້າອາໄສ ຢູ່ໃນເມືອງຕ່າງໆ ທີ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ມອບໃຫ້ນັ້ນ ພວກເຈົ້າອາດຈະໄດ້ຍິນ
|
||
\v 13 ວ່າ ມີຄົນຊົ່ວຮ້າຍທີ່ອອກໄປຈາກທ່າມກາງພວກເຈົ້າ ໄດ້ຊັກຊວນປະຊາຊົນໃນເມືອງ ນັ້ນໄປໃນທາງຜິດ ຄື ໃຫ້ຂາບໄຫວ້ບັນດາ ພະຊຶ່ງພວກເຈົ້າ ບໍ່ເຄີຍຂາບໄຫວ້ມາກ່ອນ.
|
||
\v 14 ຖ້າພວກເຈົ້າໄດ້ຍິນຂ່າວເລົ່າລືເຊັ່ນນັ້ນ ຈົ່ງສືບສວນເບິ່ງຢ່າງຖ້ວນຖີ່ ແລະ ຖ້າສິ່ງຊົ່ວຮ້າຍນັ້ນ ເກີດຂຶ້ນແທ້
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 15 ໃຫ້ຂ້າຊາວເມືອງໝົດທຸກຄົນຖິ້ມ ຕະຫລອດທັງຝູງສັດຂອງພວກເຂົາດ້ວຍ ຄື ທາໍລາຍເມືອງໃຫ້ກ້ຽງ.
|
||
\v 16 ໃຫ້ຂົນເອົາຊັບສິນຂອງຊາວເມືອງອອກມາກອງຢູ່ທີ່ສີ່ແຍກກາງເມືອງ ແລະ ຈູດເມືອງ ພ້ອມທັງເຜົາ ທຸກໆ ສິ່ງໃນເມືອງນັ້ນ ເປັນການຖວາຍບູຊາ ແກ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ. ຈົ່ງປ່ອຍໃຫ້ເປັນເມືອງຮ້າງ ຢູ່ຢ່າງນັ້ນ ຕະຫລອດໄປ ແລະ ຢ່າສ້າງຂຶ້ນໃໝ່ເປັນເດັດຂາດ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 17 ຢ່າເອົາສິ່ງຂອງໃດ ໆ ທີ່ຈະຕ້ອງສາບແຊ່ງ ແລະ ທາໍລາຍຖິ້ມນັ້ນມາເປັນຂອງຕົນ ແລ້ວອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າກໍຈະເຊົາໂກດຮ້າຍ ແລະ ຫັນມາເມດຕາພວກເຈົ້າ. ພຣະອົງຈະເມດຕາພວກເຈົ້າ ແລະ ຈະໃຫ້ພວກເຈົ້າ ມີປະຊາຊົນເພີ່ມພູນຂຶ້ນເປັນຈາໍນວນຫລວງຫລາຍ ຕາມທີ່ພຣະອົງໄດ້ສັນຍາໄວ້ກັບປູ່ຍ່າຕາຍາຍຂອງພວກເຈົ້າ
|
||
\v 18 ຖ້າພວກເຈົ້າເຊື່ອຟັງອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ດ້ວຍການປະຕິບັດ ຕາມຄໍາສັ່ງທຸກຂໍ້ຂອງພຣະອົງ ທີ່ຂ້າພະເຈົ້າ ໄດ້ມອບໃຫ້ພວກເຈົ້າໃນວັນນີ້ ແລະ ເຮັດຕາມຢ່າງຖືກຕ້ອງຕໍ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 14
|
||
\p
|
||
\v 1 “ພວກເຈົ້າເປັນລູກຂອງອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ. ດັ່ງນັ້ນ ຢ່າປາດເນື້ອເຖືອໜັງຕົນເອງ ຫລື ແຖຫົວທາງດ້ານໜ້າ ເມື່ອມີຄົນຕາຍ.
|
||
\v 2 ພວກເຈົ້າ ເປັນພວກບໍຣິສຸດ ຂອງອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ພຣະອົງໄດ້ເລືອກ ພວກເຈົ້າໃຫ້ເປັນໄພ່ພົນຂອງພຣະອົງ ຈາກ ປະຊາຊາດທົ່ວເທິງແຜ່ນດິນໂລກນີ້.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 3 “ຢ່າກິນສິ່ງໃດ ສິ່ງໜຶ່ງທີ່ໄດ້ຖືວ່າເປັນມົນທິນ.
|
||
\v 4 ສັດທີ່ພວກເຈົ້າກິນໄດ້ນັ້ນ ມີດັ່ງນີ້: ງົວ, ແກະ, ແບ້,
|
||
\v 5 ກວາງ, ແກະປ່າ, ແບ້ປ່າ ຫລື ຟານ
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 6 ຄື ສັດທັງຫລາຍທີ່ມີໂບກຕີນເປັນກີບ ແລະ ຄ້ຽວເອື້ອງໄດ້ທຸກຊະນິດ.
|
||
\v 7 ແຕ່ຢ່າກິນສັດຊະນິດອື່ນໃດ ນອກຈາກທີ່ມີໂບກຕີນເປັນກີບ ແລະ ຄ້ຽວເອື້ອງໄດ້ເທົ່ານັ້ນ. ຢ່າກິນອູດ, ກະຕ່າຍ ຫລື ເໝັ້ນ. ສັດເຫລົ່ານັ້ນເປັນມົນທິນ ມັນຄ້ຽວເອື້ອງ ແຕ່ບໍ່ມີໂບກຕີນເປັນກີບ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 8 ຢ່າກິນໝູ ເພາະໝູເປັນທີ່ຖືວ່າ ເປັນມົນທິນ. ມັນບໍ່ຄ້ຽວເອື້ອງ ແຕ່ມີໂບກຕີນເປັນກີບ. ຢ່າກິນສັດເຫລົ່ານີ້ ແລະ ຢ່າແຕະຕ້ອງ ແມ່ນແຕ່ຊາກສົບຂອງມັນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 9 ພວກເຈົ້າກິນປາທຸກ ໆ ຊະນິດທີ່ມີຄີ ແລະ ມີເກັດໄດ້
|
||
\v 10 ແຕ່ສັດໃດ ໆ ທີ່ອາໄສ ຢູ່ໃນນໍ້າ ທີ່ບໍ່ມີຄີແລະເກັດ ຢ່າກິນເດັດຂາດ ເພາະຖືວ່າເປັນມົນທິນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 11 ສ່ວນນົກຊະນິດ ທີ່ບໍ່ເປັນມົນທິນນັ້ນ ເຈົ້າກິນໄດ້.
|
||
\v 12-18 ແຕ່ຢ່າກິນນົກຊະນິດເຫລົ່ານີ້: ນົກອີນຊີ, ນົກເຄົ້າ, ແຫລວດໍາ, ແຫລວຫາງຍາວ, ແຫລວດໍາ ຕາມຊະນິດຂອງມັນ, ແຮ້ງ, ກາ, ນົກກະຈອກເທດ, ນົກນາງນວນ, ນົກກະສາ, ນົກຍາງ, ນົກກະທຸງ, ນົກເປັດ, [ນ] ນົກຫອນຍາວ ແລະ ເຈຍ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 19 ແມງໄມ້ທີ່ມີປີກ ທຸກ ໆ ຊະນິດເປັນມົນທິນ ຢ່າກິນສັດເຫລົ່ານີ້.
|
||
\v 20 ແຕ່ພວກເຈົ້າອາດຈະກິນແມງໄມ້ ທີ່ບໍ່ເປັນມົນທິນໄດ້.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 21 ຢ່າກິນສັດໃດ ໆ ທີ່ຕາຍເອງ. ພວກເຈົ້າ ອາດຈະເອົາໃຫ້ຊາວຕ່າງດ້າວ ທີ່ອາໄສຢູ່ທ່າມກາງພວກເຈົ້າກິນໄດ້ ຫລື ຂາຍໃຫ້ຄົນຕ່າງດ້າວພວກອື່ນ ໆ ໄດ້. ສ່ວນພວກເຈົ້າເປັນພວກບໍຣິສຸດຂອງອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ. ຢ່າຕົ້ມຊີ້ນລູກແກະ ຫລື ລູກແບ້ ດ້ວຍນາໍ້ນົມຂອງແມ່ມັນ.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 22 “ຈົ່ງແບ່ງຜົນລະປູກ ທີ່ໄດ້ຈາກໄຮ່ນາ ຮົ້ວສວນຂອງພວກເຈົ້າແຕ່ລະປີນັ້ນ ອອກມາ ເປັນສິບສ່ວນ ແລະ ຫັກເອົາໜຶ່ງສ່ວນໄວ້.
|
||
\v 23 ແລ້ວຈົ່ງໄປຍັງແຫ່ງດຽວເທົ່ານັ້ນ ທີ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ໄດ້ເລືອກໄວ້ໃຫ້ນະມັດສະການ. ຈົ່ງກິນພືດຜົນ ເປັນເມັດ, ດື່ມເຫລົ້າອະງຸ່ນ ແລະ ນາໍ້ມັນໝາກກອກເທດ ລູກຫົວປີຂອງງົວ ແລະ ຂອງແກະ ທີ່ໄດ້ຖືກນາໍມາຖວາຍເປັນໜຶ່ງສ່ວນສິບ ຊ້ອງໜ້າພຣະອົງໃນທີ່ນັ້ນ. ຈົ່ງປະຕິບັດເຊັ່ນນີ້ ເພື່ອວ່າພວກເຈົ້າຈະໄດ້ຮຽນຮູ້ຢໍາເກງ ໃຫ້ກຽດແກ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າຕະຫລອດໄປ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 24 ຖ້າສະຖານທີ່ ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ໄດ້ເລືອກໄວ້ນັ້ນຢູ່ໄກຈາກເຮືອນຂອງພວກເຈົ້າໂພດ ສໍາລັບນາໍ ເຄື່ອງຖວາຍໜຶ່ງສ່ວນສິບ ທີ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ໄດ້ອວຍພອນ ນັ້ນ ໃຫ້ປະຕິບັດດັ່ງນີ້:
|
||
\v 25 ຈົ່ງຂາຍພືດຜົນນັ້ນ ແລະ ນາໍເງິນໄປຍັງບ່ອນອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ໄດ້ເລືອກໄວ້.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 26 ແລ້ວຈົ່ງຊື້ສິ່ງທີ່ພວກເຈົ້າຕ້ອງການ ເຊັ່ນ: ງົວ, ແກະ, ເຫລົ້າອະງຸ່ນ ແລະ ເຄື່ອງດື່ມ ອື່ນ ໆ. ໃຫ້ພວກເຈົ້າ ກັບໄທເຮືອນ ຂອງພວກເຈົ້າກິນ ແລະ ດື່ມຢ່າງຊົມຊື່ນຍິນດີ ີ ຊ້ອງໜ້າອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ໃນທີ່ນັ້ນ.
|
||
\v 27 ຢ່າໄດ້ປ່ອຍປະ ຊາວເລວີ ທີ່ອາໄສຢູ່ໃນເມືອງຕ່າງ ໆ ຂອງພວກເຈົ້າ ເພາະພວກເຂົາບໍ່ມີຊັບສົມບັດໃດ ໆ ເລີຍເປັນຂອງຕົນເອງ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 28 ທຸກ ໆ ທ້າຍສາມ ປີໃດ ໃຫ້ພວກເຈົ້າ ນາໍໜຶ່ງສ່ວນສິບ ພືດຜົນທັງໝົດຂອງພວກເຈົ້າມາໄວ້ຢູ່ໃນເມືອງ.
|
||
\v 29 ອາຫານນີ້ແມ່ນ ສໍາລັບພວກເລວີ ໃນເມື່ອພວກເຂົາບໍ່ມີຊັບສົມບັດໃດ ໆ ເປັນຂອງຕົນເອງ ແລະ ສໍາລັບຊາວຕ່າງດ້າວ ລູກກາໍພ້າ ແລະ ແມ່ໝ້າຍ ທີ່ອາໄສຢູ່ໃນເມືອງຕ່າງໆ ຂອງພວກເຈົ້າ. ພວກເຂົາຈະໄດ້ມາຮັບເອົາໄປກິນຕາມຄວາມ ຕ້ອງການຂອງພວກເຂົາ. ຈົ່ງປະຕິບັດເຊັ່ນນີ້ ແລ້ວອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ກໍຈະອວຍພອນທຸກ ໆ ສິ່ງທີ່ພວກເຈົ້າເຮັດ.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 15
|
||
\p
|
||
\v 1 “ເມື່ອຄົບທຸກ ໆ ເຈັດປີໃດ ຈົ່ງຍົກົໜີ້ໃຫ້ ແກ່ຜູ້ທີ່ຢືມເງິນຂອງພວກເຈົ້າ.
|
||
\v 2 ການຍົກໜີ້ນັ້ນ ໃຫ້ປະຕິບັດດັ່ງນີ້: ທຸກຄົນທີ່ໃຫ້ພີ່ນ້ອງ ຊາວອິດສະຣາເອນ ຢືມເງິນ ຈົ່ງຍົກໜີ້ໃຫ້ເຂົາ ຢ່າພະຍາຍາມທວງໜີ້ນັ້ນຄືນ ເພາະແມ່ນອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າເອງ ທີ່ໄດ້ປະກາດຍົກໜີ້ນັ້ນໃຫ້.
|
||
\v 3 ພວກເຈົ້າທວງໜີ້ ຈາກຄົນຕ່າງດ້າວໄດ້ ແຕ່ຢ່າທວງໜີ້ຈາກຄົນໃນຊົນຊາດດຽວກັນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 4 ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ຈະອວຍພອນພວກເຈົ້າ ໃນດິນແດນທີ່ພຣະອົງກາໍລັງຈະມອບໃຫ້ນີ້. ບໍ່ມີໃຜໃນປະຊາຊົນຂອງພວກເຈົ້າຈະຍາກຈົນ
|
||
\v 5 ຖ້າພວກເຈົ້າເຊື່ອຟັງອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ແລະ ຢຶດຖືຢ່າງຕັ້ງ ໜ້າຕາມທຸກ ໆ ສິ່ງທີ່ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ສັ່ງພວກເຈົ້າໄວ້ໃນວັນນີ້.
|
||
\v 6 ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ຈະອວຍພອນພວກເຈົ້າ ຕາມທີ່ພຣະອົງໄດ້ສັນຍາໄວ້. ພວກເຈົ້າ ຈະໃຫ້ຫລາຍຊົນຊາດຢືມເງິນ, ແຕ່ພວກເຈົ້າ ຈະບໍ່ໄດ້ຢືມເງິນຈາກຊາດໃດ; ພວກເຈົ້າຈະ ໄດ້ຄວບຄຸມຫລາຍຊາດ ແຕ່ຈະບໍ່ມີຊາດໃດ ໄດ້ຄວບຄຸມພວກເຈົ້າ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 7 ຖ້າມີພີ່ນ້ອງຊາວອິດສະຣາເອນ ຜູ້ໃດທີ່ຢູ່ຕາມເມືອງຕ່າງໆ ໃນດິນແດນທີ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າໄດ້ມອບໃຫ້ ແກ່ພວກເຈົ້ານັ້ນມີຄວາມຂັດສົນ ກໍຢ່າໄດ້ເປັນຄົນໃຈຄັບແຄບ ແລະ ປະຕິເສດ ທີ່ຈະຊ່ວຍເຫລືອພວກເຂົາ.
|
||
\v 8 ແຕ່ຈົ່ງເປັນຄົນໃຈກວ້າງຂວາງ ແລະ ໃຫ້ຢືມຕາມທີ່ລາວຕ້ອງການ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 9 ຢ່າປະຕິເສດໃຫ້ລາວຢືມ ໂດຍເຫັນແກ່ປີແຫ່ງການຍົກໜີ້ ໃກ້ຈະມາເຖິງ. ຢ່າໃຫ້ຄວາມຄິດບໍ່ດີເຊັ່ນນີ້ ມີຢູ່ໃນຈິດໃຈຂອງພວກເຈົ້າເລີຍ. ຖ້າພວກເຈົ້າບໍ່ຍອມໃຫ້ກູ້ຢືມ ເມື່ອລາວຮ້ອງຫາອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພວກເຈົ້າກໍຈະເປັນຝ່າຍຜິດ.
|
||
\v 10 ຈົ່ງໃຫ້ລາວຢືມດ້ວຍຄວາມເຕັມໃຈ ແລະ ຢ່າມີຈິດໃຈຄັບແຄບ ແລ້ວອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ກໍຈະອວຍພອນທຸກໆ ສິ່ງທີ່ພວກເຈົ້າເຮັດ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 11 ຄົນຍາກຈົນກັບຄົນຂັດສົນ ຈະມີຢູ່ບໍ່ຂາດໃນດິນແດນຂອງພວກເຈົ້າ. ສະນັ້ນແຫລະ ຂ້າພະເຈົ້າຈຶ່ງສັ່ງພວກເຈົ້າໃຫ້ມີຈິດໃຈກວ້າງຂວາງຕໍ່ພວກເຂົາ.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 12 “ຖ້າພີ່ນ້ອງຊາວອິດສະຣາເອນຜູ້ໜຶ່ງ ບໍ່ວ່າຊາຍ ຫລື ຍິງກໍດີ ຂາຍຕົວເອງ [ບ] ເປັນຄົນຮັບໃຊ້ ໃຫ້ພວກເຈົ້າປ່ອຍລາວເປັນອິດສະຫລະ ຫລັງຈາກລາວໄດ້ຮັບໃຊ້ພວກເຈົ້າເປັນເວລາຫົກປີ. ເມື່ອປີທີເຈັດມາເຖິງ ໃຫ້ພວກເຈົ້າປ່ອຍລາວເປັນອິດສະຫລະ.
|
||
\v 13 ເມື່ອພວກເຈົ້າປ່ອຍລາວໄປນັ້ນ ຢ່າໃຫ້ລາວກັບໄປມືເປົ່າ.
|
||
\v 14 ຈົ່ງແບ່ງປັນສິ່ງທີ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ໄດ້ອວຍພອນພວກເຈົ້າ ດ້ວຍໃຈກວ້າງຂວາງ ເຊັ່ນ: ແກະ, ເຂົ້າ ແລະ ເຫລົ້າອະງຸ່ນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 15 ຈົ່ງຈົດຈາໍໄວ້ວ່າ ພວກເຈົ້າເຄີຍຕົກເປັນທາດຮັບໃຊ້ຢູ່ໃນປະເທດເອຢິບ ແລະ ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ໄດ້ປົດປ່ອຍພວກເຈົ້າ ໃຫ້ເປັນອິດສະຫລະ; ສະນັ້ນແຫລະ ຂ້າພະເຈົ້າຈຶ່ງມອບຄໍາສັ່ງນີ້ ໃຫ້ແກ່ພວກເຈົ້າ.
|
||
\v 16 ແຕ່ທາດຮັບໃຊ້ຂອງພວກເຈົ້າ ອາດບໍ່ຢາກໜີໄປຈາກພວກເຈົ້າ ເພາະລາວຮັກພວກເຈົ້າກັບຄອບຄົວ ແລະ ຍິນດີຢູ່ຮັບໃຊ້ພວກເຈົ້າຕໍ່ໄປ.
|
||
\v 17 ໃນ ກໍລະນີເຊັ່ນນີ້ ໃຫ້ພວກເຈົ້າພາລາວໄປທີ່ປະຕູ ເຮືອນຂອງພວກເຈົ້າ ແລະ ບ່ອງຫູໃຫ້ລາວທີ່ນັ້ນ ແລ້ວລາວກໍຈະເປັນທາດຮັບໃຊ້ພວກເຈົ້າ ຕະຫລອດຊີວິດ. ຈົ່ງປະຕິບັດກັບທາດຮັບໃຊ້ ຍິງຂອງພວກເຈົ້າ ໃນແບບດຽວກັນນີ້.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 18 ເມື່ອພວກເຈົ້າປ່ອຍທາດຮັບໃຊ້ ໄປນັ້ນຢ່າສະແດງຄວາມບໍ່ພໍໃຈ. ແຕ່ເຖິງຢ່າງໃດກໍດີ ລາວຮັບໃຊ້ພວກເຈົ້າມາຫົກປີແລ້ວ ແລະ ກໍຈ່າຍຄ່າຈ້າງຂອງຄົນງານຕັ້ງໜຶ່ງເທົ່າ. [ປ] ສະນັ້ນ ຈົ່ງປ່ອຍລາວໄປເຖີດ ແລະອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າຈະອວຍພອນໃນທຸກໆສິ່ງທີ່ພວກເຈົ້າເຮັດ.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 19 “ຈົ່ງແຍກລູກຫົວປີຂອງງົວເຖິກ ແລະ ແກະ ທຸກໆໂຕສໍາລັບອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ; ຢ່າໃຊ້ແຮງສັດ ແລະ ຢ່າຕັດຂົນແກະເຫລົ່ານັ້ນ.
|
||
\v 20 ແຕ່ລະປີໃດ ໃຫ້ພວກເຈົ້າພ້ອມກັບຄອບຄົວກິນສັດເຫລົ່ານັ້ນ ຊ້ອງໜ້າອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ໃນສະຖານທີ່ພຣະອົງໄດ້ເລືອກໄວ້.
|
||
\v 21 ແຕ່ຖ້າສັດນັ້ນ ບໍ່ປົກກະຕິ ຄື ເປັນງ່ອຍ ຫລື ຕາບອດ ຫລື ພິການ ຢ່ານາໍມາຖວາຍບູຊາ ແກ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ຢ່າງເດັດຂາດ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 22 ໃຫ້ພວກເຈົ້າທຸກຄົນ ບໍ່ວ່າເປັນມົນທິນ ຫລືບໍ່ກໍຕາມ ກິນສັດນັ້ນຢູ່ເຮືອນດັ່ງກິນກວາງ ຫລື ຟານ.
|
||
\v 23 ຢ່າໃຊ້ເລືອດສັດສໍາລັບ ເປັນອາຫານ ແຕ່ໃຫ້ເທລົງດິນເໝືອນດັ່ງເທນາໍ້.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 16
|
||
\p
|
||
\v 1 “ຈົ່ງຍ້ອງຍໍ ໃຫ້ກຽດອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ໂດຍການສະຫລອງ ປັດສະຄາ ໃນເດືອນ ອາບິບ; ມັນແມ່ນໃນ ຄືນໜຶ່ງຂອງເດືອນນີ້ ທີ່ພຣະອົງໄດ້ຊ່ວຍກູ້ເອົາພວກເຈົ້າ ອອກມາຈາກປະເທດເອຢິບ.
|
||
\v 2 ຈົ່ງນາໍສັດມາຖວາຍບູຊາ ໂດຍຂ້າແກະ ຫລື ງົວ ຕຽມສະຫລອງປັດສະຄາ ຖວາຍແກ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ບ່ອນທີ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ເລືອກໄວ້ ຊຶ່ງໃຫ້ນາມຊື່ຂອງພຣະອົງຕັ້ງຢູ່.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 3 ຢ່າເຮັດເຂົ້າຈີ່ໃສ່ເຊື້ອແປ້ງ ເມື່ອກິນອາຫານນີ້, ແຕ່ໃຫ້ກິນເຂົ້າຈີ່ບໍ່ມີເຊື້ອແປ້ງເປັນເວລາເຈັດວັນ ເໝືອນດັ່ງພວກເຈົ້າໄດ້ເຮັດຄາວທີ່ອອກມາຈາກປະເທດເອຢິບ ຢ່າງຟ້າວຟັ່ງນັ້ນ. ຈົ່ງກິນເຂົ້າຈີ່ນີ້ ຄືເຂົ້າຈີ່ແຫ່ງຄວາມ ທົນທຸກ ເພື່ອວ່າຕາບໃດທີ່ຍັງມີຊີວິດຢູ່ ພວກເຈົ້າຈະໄດ້ຈົດຈາໍ ວັນທີ່ພວກເຈົ້າໄດ້ອອກມາ ຈາກປະເທດເອຢິບ ບ່ອນທີ່ພວກເຈົ້າເຄີຍທົນທຸກນັ້ນ.
|
||
\v 4 ເປັນເວລາເຈັດວັນນີ້ ຢ່າໃຫ້ຜູ້ໃດໃນດິນແດນຂອງພວກເຈົ້າ ມີເຊື້ອແປ້ງຢູ່ ໃນເຮືອນ ແລະ ຊີ້ນສັດທີ່ຂ້າໃນຕອນແລງ ຂອງມື້ທີໜຶ່ງນັ້ນ ຕ້ອງກິນໃຫ້ໝົດໃນຄືນນັ້ນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 5-6 ຈົ່ງຂ້າສັດສໍາລັບ ປັດສະຄາ ນີ້ ໃນທີ່ນະມັດສະການແຫ່ງດຽວ ແລະ ຢ່າຂ້າໃນດິນແດນທີ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ຈະມອບໃຫ້. ຈົ່ງເຮັດພິທີນີ້ໃນເວລາຕາເວັນຕົກ ຄື ເວລາດຽວ ແລະ ມື້ດຽວກັນກັບຄາວທີ່ພວກເຈົ້າໄດ້ອອກມາຈາກ ປະເທດເອຢິບ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 7 ຈົ່ງຕົ້ມຊີ້ນກິນໃນທີ່ ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ໄດ້ເລືອກໄວ້ ແລະ ໃນຕອນເຊົ້າໃຫ້ກັບເມືອເຮືອນຂອງໃຜລາວ.
|
||
\v 8 ສໍາລັບຫົກມື້ຕໍ່ໄປ ໃຫ້ພວກເຈົ້າເຮັດເຂົ້າ ຈີ່ບໍ່ມີເຊື້ອແປ້ງກິນ ແລະ ໃນມື້ທີເຈັດ ຈົ່ງເຕົ້າໂຮມກັນ ເພື່ອນະມັດສະການອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ແລະ ຢ່າເຮັດວຽກໃນວັນນີ້.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 9 “ຕັ້ງແຕ່ມື້ລົງມືກ່ຽວເຂົ້າ ຈົ່ງນັບໃຫ້ເຕັມເຈັດອາທິດ
|
||
\v 10 ແລ້ວຈຶ່ງສະຫລອງເທດສະການ ລະດູເກັບກ່ຽວເພື່ອຍ້ອງຍໍໃຫ້ກຽດ ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ໂດຍນາໍເຄື່ອງບູຊາຕາມໃຈສະໝັກ ມາຖວາຍຕາມອັດຕາສ່ວນ ທີ່ພຣະອົງໄດ້ອວຍພອນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 11 ຈົ່ງຊົມຊື່ນຍິນດີ ຢູ່ຊ້ອງໜ້າອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ຮ່ວມກັບລູກຊາຍຍິງຂອງເຈົ້າ, ທາດຮັບໃຊ້ຂອງເຈົ້າ, ຊາວເລວີ, ຊາວຕ່າງດ້າວ ເດັກກາໍພ້າ ແລະ ແມ່ໝ້າຍ ທີ່ອາໄສຢູ່ໃນເມືອງຕ່າງໆ ຂອງ ພວກເຈົ້າ. ຈົ່ງຈັດພິທີນີ້ຂຶ້ນຢູ່ໃນບ່ອນທີ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ເລືອກໄວ້ ຊຶ່ງໃຫ້ນາມຊື່ຂອງພຣະອົງຕັ້ງຢູ່.
|
||
\v 12 ຈົ່ງໃຫ້ແນ່ໃຈວ່າ ພວກເຈົ້າເຊື່ອຟັງຂໍ້ຄໍາສັ່ງເຫລົ່ານີ້ ຢ່າລືມວ່າ ພວກເຈົ້າເຄີຍຕົກເປັນທາດຮັບໃຊ້ຢູ່ໃນປະເທດເອຢິບ.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 13 “ຫລັງຈາກຟາດເຂົ້າ ແລະ ບີບໝາກອະງຸ່ນແລ້ວ ໆ ຈົ່ງສະຫລອງເທດສະການ ປຸກຕູບຢູ່ເປັນເວລາ ເຈັດວັນ.
|
||
\v 14 ຈົ່ງຊົມຊື່ນຍິນດີໃນງານເທດສະການຂອງເຈົ້າ ຮ່ວມກັນກັບລູກຊາຍຍິງຂອງເຈົ້າ, ທາດຮັບໃຊ້ຂອງເຈົ້າ, ຊາວເລວີ, ຊາວຕ່າງດ້າວ, ເດັກກາໍພ້າ ແລະ ແມ່ໝ້າຍ ທີ່ອາໄສຢູ່ໃນເມືອງຕ່າງໆ ຂອງພວກເຈົ້າ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 15 ຈົ່ງສະຫລອງເທດສະການນີ້ໃນທີ່ ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ໄດ້ເລືອກໄວ້ເປັນເວລາ ເຈັດມື້ ເພື່ອຍ້ອງຍໍໃຫ້ກຽດອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ. ຈົ່ງຊົມຊື່ນຍິນດີ ເພາະອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ອວຍພອນລະດູ ເກັບກ່ຽວ ແລະ ວຽກງານຂອງພວກເຈົ້າ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 16 ໃຫ້ຜູ້ຊາຍທຸກໆ ຄົນໃນຊົນຊາດຂອງພວກເຈົ້າ ເຂົ້າມາຊ້ອງໜ້າອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ສາມເທື່ອຕໍ່ປີ ໃນບ່ອນທີ່ພຣະອົງໄດ້ເລືອກໄວ້ດັ່ງນີ້: ເທດສະການສະຫລອງ ປັດສະຄາ, ເທດສະການສະຫລອງ ລະດູເກັບກ່ຽວ ແລະ ເທດສະການສະຫລອງ ປຸກຕູບຢູ່. ໃຫ້ຜູ້ຊາຍ ແຕ່ລະຄົນ ນໍາຂອງຂວັນມາ
|
||
\v 17 ຕາມທີ່ຕົນສາມາດຖວາຍ ໃນອັດຕາສ່ວນຊຶ່ງອົງພຣະຜູ້ ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ໄດ້ອວຍພອນ.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 18 “ຈົ່ງແຕ່ງຕັ້ງບັນດາຜູ້ຕັດສິນຄວາມ ແລະ ເຈົ້າໜ້າທີ່ອື່ນ ໆ ໃນເມືອງທີ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ໄດ້ມອບໃຫ້. ຄົນເຫລົ່ານັ້ນຕ້ອງຕັດສິນຄະດີ ຂອງປະຊາຊົນ ຢ່າງທ່ຽງທາໍ.
|
||
\v 19 ຢ່າໃຫ້ພວກເຂົາຕັດສິນແບບ ເຂົ້າຂ້າງອອກຂາ ແລະ ຢ່າໄດ້ຮັບສິນຈ້າງໃດໆ. ດ້ວຍວ່າ, ສິນຈ້າງ ອັດຫູບັງຕາຄົນສະຫລາດ ແລະ ຄົນສັດຊື່ ແລະ ພາໃຫ້ພວກເຂົາຕັດສິນຄວາມ ຜິດພາດໄດ້.
|
||
\v 20 ຈົ່ງທ່ຽງທາໍ ແລະ ສັດຊື່ ຕະຫລອດໄປ ເພື່ອວ່າພວກເຈົ້າຈະຢຶດຄອງ ດິນແດນ ທີ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ກາໍລັງຈະມອບໃຫ້ນີ້ໄດ້ ແລະ ອາໄສຢູ່ທີ່ນັ້ນ ສືບ ໆ ໄປ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 21 ເມື່ອສ້າງແທ່ນບູຊາຖວາຍ ແດ່ອົງພຣະ ຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ຢ່າໄດ້ຕັ້ງ ເສົາໄມ້ຂຶ້ນຄຽງຂ້າງ ທີ່ເປັນສັນຍາລັກຂອງເຈົ້າແມ່ ອາເຊຣາ.
|
||
\v 22 ຢ່າໄດ້ສ້າງເສົາຫິນໃດໆ ເປັນຮູບເຄົາຣົບໄວ້ຂາບໄຫວ້ ເພາະອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ກຽດຊັງສິ່ງເຫລົ່ານີ້.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 17
|
||
\p
|
||
\v 1 “ຢ່າໄດ້ເອົາງົວ ຫລື ແກະ ທີ່ມີສຸຂະພາບ ບໍ່ດີ ແລະ ມີຕໍາໜິຖວາຍແກ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ການເຮັດເຊັ່ນນີ້ ພຣະອົງກຽດຊັງຫລາຍທີ່ສຸດ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 2 ຖ້າພວກເຈົ້າໄດ້ພົບວ່າ ມີຊາຍ ຫລື ຍິງຄົນໜຶ່ງທີ່ຢູ່ໃນ ເມືອງຂອງພວກເຈົ້າ ໄດ້ເຮັດຊົ່ວຮ້າຍ ຕໍ່ສູ້ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ແລະ ຝ່າຝືນພັນທະສັນຍາຂອງພຣະອົງ
|
||
\v 3 ໂດຍຂາບໄຫວ້ ແລະ ຮັບໃຊ້ບັນດາພະອື່ນ ຫລື ຂາບໄຫວ້ຕາເວັນ, ເດືອນ ແລະ ດວງດາວຕ່າງໆ ຊຶ່ງເປັນທີ່ຕ້ອງຫ້າມຂອງອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ
|
||
\v 4 ແລະ ຖ້າພວກເຈົ້າໄດ້ຍິນການລາຍງານເຊັ່ນນັ້ນ ຈົ່ງສືບສວນເບິ່ງຢ່າງຮອບຄອບ ຖ້ວນຖີ່. ຖ້າເປັນ ຄວາມຈິງວ່າ ສິ່ງທີ່ຊົ່ວຮ້າຍເຊັ່ນນັ້ນໄດ້ເກີດຂຶ້ນໃນຊາດອິດສະຣາເອນ ແທ້ ໆ
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 5 ຈົ່ງນາໍຄົນນັ້ນອອກໄປຍັງນອກເມືອງ ແລະ ເອົາກ້ອນຫິນແກວ່ງໃສ່ໃຫ້ຕາຍ.
|
||
\v 6 ເຖິງຢ່າງໃດກໍຕາມ ຜູ້ທີ່ຖືກກ່າວຫາຈະໄດ້ຮັບໂທດເຖິງຕາຍ ກໍຕໍ່ເມື່ອມີພະຍານ ສອງ ຫລື ສາມ ຄົນເປັນຫລັກຖານ. ຖ້າມີພະຍານແຕ່ຜູ້ດຽວເທົ່ານັ້ນ ຢ່າໄດ້ລົງໂທດຄົນນັ້ນໃຫ້ເຖິງຕາຍ.
|
||
\v 7 ໃຫ້ພວກພະຍານທີ່ຮູ້ເຫັນນັ້ນ ແກວ່ງກ້ອນຫິນໃສ່ລາວກ່ອນ ແລະ ປະຊາຊົນຄົນອື່ນ ໆ ຈຶ່ງແກວ່ງໃສ່ຕາມທີຫລັງ. ເພື່ອພວກເຈົ້າຈະໄດ້ກາໍຈັດຄວາມຊົ່ວຊ້ານີ້ ໃຫ້ໝົດສິ້ນໄປ ຈາກທ່າມກາງພວກເຈົ້າ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 8 ອາດຈະມີເລື່ອງໃນບາງຄະດີ ທີ່ບັນດາ ຜູ້ຕັດສິນທ້ອງຖິ່ນ ຕັດສິນໄດ້ຍາກ ເຊັ່ນວ່າ: ຄະດີກ່ຽວກັບສິດທິເລື່ອງມໍຣະດົກ ຫລື ຄະດີເລື່ອງການທາໍຮ້າຍຮ່າງກາຍ ຫລື ຄະດີອື່ນ ໆ ກ່ຽວກັບການໄຈ້ແຍກ ລະຫວ່າງ ເລື່ອງຄາດຕະກາໍ ແລະ ເລື່ອງຂ້າຄົນຕາຍໂດຍບໍ່ເຈດຕະນາ. ເມື່ອມີກໍລະນີເຊັ່ນນີ້ເກີດຂຶ້ນ ຈົ່ງໄປຍັງບ່ອນນະມັດສະການແຫ່ງດຽວ ຊຶ່ງເປັນບ່ອນທີ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າໄດ້ເລືອກໄວ້
|
||
\v 9 ແລະ ສະເໜີຄະດີນັ້ນຕໍ່ພວກປະໂຣຫິດ ຊາວເລວີ ແລະ ຜູ້ຕັດສິນຄວາມ ປະຈາໍການໃນສະໄໝນັ້ນ ເພື່ອ ເພິ່ນຈະໄດ້ຕັດສິນຄວາມໃຫ້.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 10 ພວກເພິ່ນຈະເປັນຜູ້ຕັດສິນຄວາມ ແລະ ໃຫ້ພວກເຈົ້າປະຕິບັດຕາມສິ່ງທີ່ພວກເພິ່ນບອກໃຫ້ເຮັດ.
|
||
\v 11 ຈົ່ງຍອມຮັບການຕັດສິນນັ້ນ ແລະ ປະຕິບັດຕາມຄໍາແນະນາໍ ຂອງພວກເພິ່ນທຸກປະການ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 12 ຜູ້ໃດຜູ້ໜຶ່ງ ທີ່ບໍ່ເຊື່ອຟັງຜູ້ຕັດສິນຄວາມ ຫລື ປະໂຣຫິດຜູ້ປະຕິບັດອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ກໍໃຫ້ປະຫານຜູ້ນັ້ນເສຍ ເພື່ອພວກເຈົ້າຈະໄດ້ກາໍຈັດຄວາມຊົ່ວຮ້າຍໃຫ້ໝົດສິ້ນໄປ ຈາກຊາດອິດສະຣາເອນ.
|
||
\v 13 ແລ້ວທຸກ ໆ ຄົນກໍຈະໄດ້ຍິນສິ່ງທີ່ພວກເຈົ້າໄດ້ເຮັດ ແລະ ເກີດຢ້ານກົວ ແລ້ວກໍຈະບໍ່ມີຜູ້ໃດບັງອາດຝ່າຝືນເຮັດເຊັ່ນນັ້ນອີກຕໍ່ໄປ.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 14 “ຫລັງຈາກພວກເຈົ້າໄດ້ກາໍມະສິດ ໃນດິນແດນທີ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ມອບໃຫ້ພວກເຈົ້າ ແລະ ຕັ້ງຖິ່ນຖານຢູ່ທີ່ນັ້ນແລ້ວ ຕໍ່ໄປພວກເຈົ້າກໍຈະຕັດສິນໃຈຢາກມີກະສັດເໝືອນດັ່ງຊາດອື່ນ ໆ ທີ່ຢູ່ອ້ອມຮອບພວກເຈົ້າ.
|
||
\v 15 ຈົ່ງໃຫ້ແນ່ໃຈວ່າ ຄົນທີ່ພວກເຈົ້າເລືອກຂຶ້ນເປັນກະສັດນັ້ນ ແມ່ນຜູ້ທີ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ເລືອກເອົາ. ລາວຕ້ອງເປັນຄົນຊາດດຽວກັນກັບພວກເຈົ້າ; ຢ່າເອົາຊາວຕ່າງດ້າວມາເປັນກະສັດ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 16 ກະສັດບໍ່ຕ້ອງມີມ້າຈາໍນວນຫລວງຫລາຍໄວ້ໃຊ້ໃນກອງທັບ ແລະ ບໍ່ຕ້ອງ ສົ່ງຄົນໄປຊື້ມ້າ [ຜ] ທີ່ປະເທດເອຢິບ ເພາະອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ບອກໄພ່ພົນຂອງພຣະອົງ ບໍ່ໃຫ້ພວກເຂົາກັບໄປທີ່ນັ້ນອີກຈັກເທື່ອ.
|
||
\v 17 ກະສັດບໍ່ຕ້ອງມີເມຍຫລາຍຄົນເພາະການມີເມຍຫລາຍຄົນນັ້ນ ເຮັດໃຫ້ຫ່າງ ເຫີນຈາກອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ແລະ ກະສັດຈະຕ້ອງບໍ່ເປັນຄົນຮັກເງິນຮັກຄໍາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 18 ເມື່ອລາວໄດ້ຂຶ້ນນ່ັ່ງບັນລັງກະສັດ ລາວຈະຕ້ອງມີປື້ມກົດບັນຍັດ ແລະ ຄໍາສັ່ງສອນຂອງພຣະເຈົ້າ ສະບັບໜຶ່ງຄັດລອກອອກມາ ແຕ່ຕົ້ນສະບັບ ຊຶ່ງພວກປະໂຣຫິດ ຊາວເລວີ ຮັກສາໄວ້.
|
||
\v 19 ລາວຈະຕ້ອງມີປື້ມກົດບັນຍັດໄວ້ຢູ່ນາໍສະເໝີ ແລະ ຮໍ່າຮຽນເອົາເປັນປະຈາໍຕະຫລອດຊິວິດ ເພື່ອວ່າລາວຈະໄດ້ຮຽນຮູ້ຢໍາເກງອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ແລະ ປະຕິບັດຕາມກົດບັນຍັດ ໃນປື້ມນັ້ນຢ່າງສັດຊື່.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 20 ການປະຕິບັດເຊັ່ນນັ້ນ ຈະເຮັດໃຫ້ລາວ ຄິດຢູ່ສະເໝີ ວ່າຕົນບໍ່ໄດ້ດີກວ່າພວກພີ່ນ້ອງ ຊາວອິດສະຣາເອນ ຄົນອື່ນ ໆ ທັງຈະບໍ່ຄິດຝ່າຝືນກົດບັນຍັດດ້ວຍ ບໍ່ວ່າໃນກໍລະນີໃດໆ ກໍຕາມ. ແລ້ວລາວກໍຈະປົກຄອງຢູ່ໄດ້ຫລາຍປີ ແລະ ລູກຫລານຂອງລາວກໍຈະໄດ້ປົກຄອງ ດິນແດນອິດສະຣາເອນ ໄປໄດ້ຫລາຍເຊັ່ນຄົນ.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 18
|
||
\p
|
||
\v 1 “ບັນດາປະໂຣຫິດຈາກເຜົ່າເລວີ ຈະບໍ່ໄດ້ຮັບສ່ວນແບ່ງໃນດິນແດນອິດສະຣາເອນ, ແຕ່ພວກເຂົາຈະດໍາລົງຊີວິດຢູ່ໂດຍຂອງຖວາຍຕ່າງ ໆ ແລະ ເຄື່ອງບູຊາອື່ນ ໆ ທີ່ປະຊາຊົນນາໍມາຖວາຍ ແກ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ.
|
||
\v 2 ພວກເຂົາຈະບໍ່ມີທີ່ດິນເປັນຂອງ ຕົນເອງ ດັ່ງເຜົ່າອື່ນ ໆ, ສ່ວນແບ່ງຂອງພວກເຂົາ ແມ່ນສິດທິແຫ່ງການເປັນປະໂຣຫິດ ຂອງອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ຕາມທີ່ພຣະອົງໄດ້ສັນຍາໄວ້.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 3 ເມື່ອໃດມ້ການຂ້າງົວ ແລະ ແກະ ເປັນການຖວາຍບູຊາ ບັນດາປະໂຣຫິດຈະໄດ້ຮັບຊີ້ນຂາໜ້າ, ຊີ້ນຄາງ ແລະ ຊີ້ນໜັງທ້ອງ.
|
||
\v 4 ພວກເຂົາຈະໄດ້ຮັບພືດຜົນຫົວປີເປັນສ່ວນແບ່ງ ເຊັ່ນ: ເຂົ້າ, ເຫລົ້າອະງຸ່ນ, ນາໍ້ມັນໝາກກອກເທດ ແລະ ຂົນແກະ.
|
||
\v 5 ໃນເຜົ່າທັງໝົດຂອງພວກເຈົ້ານັ້ນ ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ໄດ້ເລືອກເອົາເຜົ່າເລວີ ໃຫ້ເປັນປະໂຣຫິດເພື່ອຮັບໃຊ້ພຣະອົງຕະຫລອດໄປ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 6 ຖ້າຊາວເລວີ ຄົນໃດຕ້ອງການຍ້າຍຈາກເມືອງທີ່ຕົນອາໄສຢູ່ ແລະໄປປະຈາໍຢູ່ໃນບ່ອນນະມັດສະການທີ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ຈັດໄວ້ໃຫ້
|
||
\v 7 ລາວກໍຈະເປັນປະໂຣຫິດຮັບໃຊ້ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງລາວຢູ່ທີ່ນັ້ນ ໃນຖານະດຽວກັນກັບຊາວເລວີ ຄົນອື່ນ ໆ ທີ່ ໄດ້ຮັບໃຊ້ຢູ່ໃນທີ່ນັ້ນແລ້ວ.
|
||
\v 8 ລາວຈະໄດ້ຮັບສ່ວນແບ່ງເທົ່າກັນກັບປະໂຣຫິດ ຄົນອື່ນ ໆ ແລະຮັກສາສິ່ງຂອງທີ່ຄອບຄົວຂອງລາວຈັດສົ່ງມາໃຫ້ລາວໄດ້. ” [ຝ]
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 9 “ເມື່ອພວກເຈົ້າເຂົ້າໄປໃນດິນແດນ ທີ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ປະທານໃຫ້ແລ້ວ ຢ່າປະຕິບັດຕາມທາໍນຽມ ອັນໜ້າກຽດ ໜ້າຊັງຂອງຊາດຕ່າງ ໆ ທີ່ອາໄສຢູ່ທີ່ນັ້ນ.
|
||
\v 10 ຢ່າເຜົາບູຊາ ລູກຊາຍ ລູກສາວ ຂອງພວກເຈົ້າເທິງແທ່ນບູຊາ ແລະ ຢ່າໃຫ້ປະຊາຊົນໄປຫາໝໍດູ, ໝໍມໍ, ຫລື ສ່ຽງໂຊກ ຫລື ເສກມົນຄາຖາຫາສະເໜ່
|
||
\v 11 ຫລື ໃຊ້ເຄື່ອງແຄ້ວຂອງຄົງ ແລະ ໄປປຶກສາໝໍຜີໝໍເຢົາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 12 ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າກຽດຊັງ ຄົນທີ່ຖືສິ່ງ ອັນໜ້າລັງກຽດເຫລົ່ານີ້. ເພາະສະນັ້ນແຫລະ ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ຈຶ່ງກາໍລັງຂັບໄລ່ບັນດາຊົນຊາດເຫລົ່ານີ້ອອກ ໄປຈາກດິນແດນທີ່ພວກເຈົ້າກາໍລັງຈະບຸກໜ້າເຂົ້າໄປ.
|
||
\v 13 ຈົ່ງສັດຊື່ຕໍ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ຢ່າງຄົບຖ້ວນບໍຣິບູນເຖີດ. ”
|
||
\v 14 ແລ້ວ ໂມເຊ ກໍກ່າວວ່າ, “ໃນດິນແດນທີ່ພວກເຈົ້າຈະເຂົ້າໄປຢຶດຄອງນັ້ນ ປະຊາຊົນເຊື່ອໝໍດູ ໝໍມໍ ແລະສ່ຽງໂຊກ, ແຕ່ ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ບໍ່ໃຫ້ພວກເຈົ້າປະຕິບັດ ເຊັ່ນນັ້ນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 15 ພຣະອົງຈະສົ່ງຜູ້ທາໍນວາຍຜູ້ໜຶ່ງ ເໝືອນດັ່ງຂ້າພະເຈົ້ານີ້ ຈາກປະຊາຊົນໃນ ຊາດຂອງພວກເຈົ້າເອງມາໃຫ້ແທນ ແລະ ພວກເຈົ້າຕ້ອງເຊື່ອຟັງເພິ່ນ. [ພ]
|
||
\v 16 ໃນມື້ ເຕົ້າໂຮມກັນທີ່ພູເຂົາ ຊີນາຍ ນັ້ນ ພວກເຈົ້າໄດ້ຂໍຮ້ອງຢ່າໃຫ້ໄດ້ຍິນອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າກ່າວ ຫລື ເຫັນແປວໄຟ ທີ່ພຣະອົງສະຖິດຢູ່ນັ້ນອີກຕໍ່ໄປ ຍ້ອນພວກເຈົ້າຢ້ານກົວຈົນເກືອບຈະຕາຍ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 17 ສະນັ້ນ ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຈຶ່ງກ່າວວ່າ, ‘ເປັນຄໍາຂໍຮ້ອງທີ່ສະຫລາດແທ້.
|
||
\v 18 ເຮົາ ຈະສົ່ງຜູ້ທາໍນວາຍຄົນໜຶ່ງເໝືອນເຈົ້ານີ້ແຫລະ ຈາກປະຊາຊົນໃນຊາດຂອງພວກເຂົາເອງມາໃຫ້; ເຮົາຈະບອກລາວໃນສິ່ງທີ່ຈະກ່າວ ແລະ ລາວ [ຟ] ຈະບອກປະຊາຊົນທຸກ ໆ ສິ່ງຕາມທີ່ເຮົາສັ່ງ.
|
||
\v 19 ລາວຈະກ່າວໃນ ນາມຂອງເຮົາ ແລະ ເຮົາ [ມ] ຈະລົງໂທດຜູ້ປະຕິເສດທີ່ຈະເຊື່ອຟັງລາວ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 20 ແຕ່ຖ້າຜູ້ທາໍນວາຍຜູ້ໃດ ບັງອາດກ່າວ ຖ້ອຍຄໍາໃນນາມຂອງເຮົາ ເມື່ອເຮົາບໍ່ໄດ້ສັ່ງໄວ້ໃຫ້ກ່າວ ຫລື ກ່າວໃນນາມຂອງບັນດາພະອື່ນ ລາວຕ້ອງຕາຍ.
|
||
\v 21 ພວກເຈົ້າອາດຢາກຮູ້ວ່າ ເຮັດແນວໃດຈຶ່ງຈະບອກໄດ້ວ່າ ຖ້ອຍຄໍາຂອງຜູ້ທາໍນວາຍ ບໍ່ໄດ້ມາຈາກອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ?
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 22 ຖ້າຜູ້ທາໍນວາຍຄົນໃດ ກ່າວຕາງອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ແລະ ສິ່ງທີ່ລາວກ່າວໄປນັ້ນ ບໍ່ເປັນຄວາມຈິງ ຖ້ອຍຄໍານັ້ນກໍບໍ່ໄດ້ມາຈາກ ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ. ມັນເປັນຖ້ອຍຄໍາ ທີ່ຜູ້ທາໍນວາຍກ່າວໂດຍສິດອໍານາດຂອງຕົນເອງ. ສະນັ້ນ ພວກເຈົ້າບໍ່ຕ້ອງສົນໃຈໃນຄໍາເວົ້າຂອງລາວ.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 19
|
||
\p
|
||
\v 1 “ຫລັງຈາກອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ໄດ້ທາໍລາຍຊົນຊາດຕ່າງ ໆ ໃນດິນແດນທີ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ກາໍລັງຈະມອບໃຫ້ພວກເຈົ້າ ແລະ ຫລັງຈາກພວກເຈົ້າໄດ້ຢຶດເອົາເມືອງ, ເຮືອນຊານ ບ້ານຊ່ອງ ແລະ ຕັ້ງຫລັກແຫລ່ງ ຢູ່ທີ່ນັ້ນແລ້ວ
|
||
\v 2-3 ໃຫ້ແບ່ງເຂດແດນ ນັ້ນອອກເປັນສາມສ່ວນ ແຕ່ລະສ່ວນໃຫ້ມີເມືອງໜຶ່ງຊຶ່ງໄປມາຫາກັນໄດ້ ຢ່າງສະດວກສະບາຍ. ແລ້ວຜູ້ໃດຜູ້ໜຶ່ງທີ່ຂ້າຄົນ ກໍສາມາດ ຫລົບໜີໄປລີ້ຢູ່ໃນເມືອງໜຶ່ງໃນເມືອງເຫລົ່ານັ້ນໄດ້ ເພື່ອຂໍຄວາມຄຸ້ມກັນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 4 ຖ້າຄົນໃດຂ້າຄົນໜຶ່ງໂດຍບໍ່ເຈດຕະນາ ທີ່ບໍ່ໄດ້ເປັນສັດຕູຂອງຕົນ ລາວກໍໜີໄປຫລົບລີ້ຢູ່ໃນເມືອງເຫລົ່ານີ້ໄດ້ຢ່າງປອດໄພ.
|
||
\v 5 ຕົວຢ່າງ: ມີສອງຄົນໄປຕັດຟືນນາໍກັນຢູ່ໃນປ່າ ແລະ ໃນຂະນະທີ່ຄົນໜຶ່ງພວມປໍ້າຕົ້ນໄມ້ລົງນັ້ນ ຫົວຂວານເລີຍຫລຸດອອກຈາກດ້າມ ແລະ ໄປຖືກໝູ່ຕາຍ; ລາວແລ່ນໜີເຂົ້າໄປ ຫລົບລີ້ຢູ່ເມືອງໜຶ່ງ ໃນສາມເມືອງນັ້ນໄດ້ຢ່າງປອດໄພ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 6 ຖ້າໃນເຂດນັ້ນມີເມືອງດຽວ ທັງໄລຍະທາງຫາເມືອງນັ້ນກໍໄກໂພດ ພີ່ນ້ອງຜູ້ທີ່ມີໜ້າທີ່ຮັບຜິດຊອບແກ້ແຄ້ນແທນຜູ້ຕາຍນັ້ນ ອາດນາໍມາຈັບລາວທັນ ແລະ ຂ້າຄົນບໍຣິສຸດ ເພາະຄວາມໂກດຮ້າຍກໍໄດ້. ເຖິງຢ່າງໃດກໍຕາມ ລາວໄດ້ຂ້າຄົນນັ້ນໂດຍບໍ່ເຈດຕະນາ ແລະ ທັງບໍ່ເຄີຍເປັນສັດຕູກັນມາກ່ອນດ້ວຍ.
|
||
\v 7 ດ້ວຍເຫດນີ້ ຂ້າພະເຈົ້າຈຶ່ງບອກພວກເຈົ້າໃຫ້ແຍກເມືອງລີ້ໄພໄວ້ສາມເມືອງ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 8 ເມື່ອອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ຂະຫຍາຍເຂດແດນຂອງພວກເຈົ້າ ໃຫ້ກວ້າງອອກໄປ ເໝືອນດັ່ງທີ່ພຣະອົງໄດ້ບອກໄວ້ກັບປູ່ຍ່າຕາຍາຍຂອງພວກເຈົ້າ ແລະ ມອບດິນແດນທັງໝົດ ໃຫ້ຕາມທີ່ພຣະອົງໄດ້ສັນຍາໄວ້ແລ້ວ
|
||
\v 9 ໃຫ້ພວກເຈົ້າເລືອກເອົາອີກສາມເມືອງ. (ພຣະອົງຈະມອບດິນແດນນີ້ໃຫ້ ຖ້າພວກເຈົ້າປະຕິບັດຕາມສິ່ງທີ່ຂ້າພະເຈົ້າ ພວມສັ່ງພວກເຈົ້າໃນວັນນີ້ ແລະ ຖ້າພວກເຈົ້າຮັກອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ແລະ ດໍາເນີນຊີວິດຕາມຂໍ້ຄໍາສັ່ງຂອງພຣະອົງ).
|
||
\v 10 ຈົ່ງປະຕິບັດສິ່ງນີ້ ເພື່ອວ່າຄົນບໍຣິສຸດຈະບໍ່ໄດ້ຖືກຂ້າ ແລະ ເພື່ອ ພວກເຈົ້າຈະບໍ່ມີໂທດ ຖານຂ້າຄົນໃນດິນແດນທີ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ກາໍລັງຈະມອບໃຫ້ແກ່ພວກເຈົ້າ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 11 ແຕ່ຖ້າວ່າ ຄົນໜຶ່ງຕັ້ງໃຈຂ້າສັດຕູຂອງຕົນຢ່າງເລືອດເຢັນ ແລ້ວຄົນນັ້ນກໍປົບໜີໄປ ຂໍຫລົບລີ້ຢູ່ໃນເມືອງໜຶ່ງ ໃນບັນດາເມືອງລີ້ໄພ.
|
||
\v 12 ໃນກໍລະນີເຊັ່ນນີ້ ບັນດາຜູ້ນາໍໃນ ເມືອງຂອງຄົນນັ້ນ ຕ້ອງສັ່ງຄົນໄປນາໍເອົາລາວມາ ມອບໃຫ້ຍາດພີ່ນ້ອງຜູ້ທີ່ມີໜ້າທີ່ຮັບຜິດຊອບແກ້ແຄ້ນແທນຜູ້ຖືກຂ້າ ເພື່ອວ່າ ຈະໄດ້ຂ້າຊາຍຄົນນັ້ນເສຍ.
|
||
\v 13 ຢ່າໄດ້ປານີ ຕໍ່ຄົນເຊັ່ນນີ້ເລີຍ. ຈົ່ງກາໍຈັດຜູ້ຂ້າຄົນ ໃຫ້ໝົດໄປຈາກຊາດອິດສະຣາເອນ ເພື່ອວ່າ ພວກເຈົ້າຈະຢູ່ເຢັນເປັນສຸກ.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 14 “ຢ່າຍົກຍ້າຍຫລັກໝາຍເຂດແດນຂອງເພື່ອນບ້ານທີ່ໄດ້ປັກໄວ້ ເປັນເວລາດົນນານ ມາແລ້ວ ຢູ່ໃນດິນແດນທີ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ກາໍລັງຈະມອບໃຫ້ພວກເຈົ້າ.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 15 “ພະຍານປາກດຽວ ບໍ່ພຽງພໍຈະຢືນຢັນກ່າວໂທດຜູ້ເຮັດຜິດໄດ້; ຢ່າງໜ້ອຍຕ້ອງມີພະຍານສອງຄົນຂຶ້ນໄປ ຈຶ່ງຈະພິສູດໄດ້ວ່າ ຄົນນັ້ນໄດ້ເຮັດຜິດ.
|
||
\v 16 ຖ້າຄົນໜຶ່ງກ່າວ ໃສ່ຮ້າຍປ້າຍສີຄົນໜຶ່ງວ່າເຮັດຜິດ
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 17 ກໍໃຫ້ທັງສອງຝ່າຍ ເຂົ້າໄປຍັງບ່ອນນະມັດສະການແຫ່ງດຽວ ແລະ ໃຫ້ປະໂຣຫິດ ກັບຜູ້ຕັດສິນຄວາມປະຈາໍ ໃນສະໄໝນັ້ນຕັດສິນຄວາມໃຫ້.
|
||
\v 18 ບັນດາຜູ້ຕັດສິນຄວາມຈະສືບສວນເບິ່ງຄະດີ ຢ່າງຖ້ວນຖີ່ ແລະ ຖ້າພົບວ່າຄົນໜຶ່ງຫາເລື່ອງໃສ່ຮ້າຍປ້າຍສີພີ່ນ້ອງອິດສະຣາເອນຂອງຕົນ
|
||
\v 19 ຄົນນັ້ນກໍຈະໄດ້ຮັບໂທດຂອງຜູ້ທີ່ຖືກກ່າວຫານັ້ນ. ດ້ວຍວິທີນີ້ ພວກເຈົ້າຈະໄດ້ກາໍຈັດຄວາມຊົ່ວຊ້າໃຫ້ໝົດສິ້ນໄປ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 20 ແລ້ວທຸກ ໆ ຄົນກໍຈະໄດ້ຍິນເລື່ອງທີ່ ໄດ້ເກີດຂຶ້ນ ຕໍ່ໄປພວກເຂົາຈະເກີດຢ້ານກົວ ແລະ ຈະບໍ່ມີໃຜບັງອາດເຮັດເລື່ອງຊົ່ວຊ້າຢ່າງນີ້ອີກ.
|
||
\v 21 ໃນຄະດີເຊັ່ນນີ້ ຢ່າໄດ້ປານີເລີຍ; ໃຫ້ວາງມາດຕະການ ລົງໂທດໄວ້ດັ່ງນີ້: ຊີວິດແທນຊີວິດ, ຕາແທນຕາ, ແຂ້ວແທນແຂ້ວ, ມືແທນມື ແລະ ຕີນແທນຕີນ.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 20
|
||
\p
|
||
\v 1 “ເມື່ອອອກໄປສູ້ຮົບສັດຕູ ແລະ ເຫັນລົດຮົບພ້ອມກັບມ້າເສິກ ທັງກອງທັບທີ່ມີກໍາລັງຫລາຍກວ່າ ພວກເຈົ້າຢ່າຢ້ານພວກເຂົາ. ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ອົງທີ່ໄດ້ປົດປ່ອຍພວກເຈົ້າ ອອກມາຈາກປະເທດເອຢິບ ນັ້ນກໍສະຖິດຢູ່ນາໍພວກເຈົ້າ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 2 ກ່ອນຈະລົງມືເຂົ້າສູ້ຮົບ ໃຫ້ປະໂຣຫິດອອກມາຂ້າງໜ້າ ກ່າວກັບບັນດານັກຮົບໃນກອງທັບວ່າ,
|
||
\v 3 ‘ປະຊາຊົນອິດສະຣາເອນ ເອີຍ ຈົ່ງຟັງໃຫ້ດີ ໃນວັນນີ້ພວກເຈົ້າຈະອອກ ສູ່ສະໜາມຮົບ. ຢ່າຢ້ານຂ້າເສິກ ຫລື ເສຍຂວັນ ຫລື ເກີດອົນລະຫົນວຸ້ນວາຍເລີຍ.
|
||
\v 4 ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ກໍສະຖິດຢູ່ນາໍພວກເຈົ້າ ແລະ ໃຫ້ພວກເຈົ້າ ໄດ້ຮັບໄຊຊະນະ.’
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 5 ແລ້ວນາຍທະຫານ ທີ່ມີໜ້າທີ່ເກນຄົນເປັນທະຫານ ຈະກ່າວວ່າ, ‘ມີຜູ້ໃດແດ່ໃນພວກເຈົ້າ ທີ່ຫາກໍປຸກເຮືອນ ແລະ ບໍ່ທັນເຂົ້າໄປຢູ່? ຖ້າມີ ຈົ່ງໃຫ້ຜູ້ນັ້ນກັບຄືນເມືອຢູ່ເຮືອນສາ. ບໍ່ດັ່ງນັ້ນ ລາວອາດຕາຍໃນສະໜາມຮົບກໍໄດ້ ແລ້ວຜູ້ອື່ນກໍຈະເຂົ້າໄປຢູ່ເຮືອນແທນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 6 ມີຜູ້ໃດແດ່ໃນທີ່ນີ້ ທີ່ຫາກໍ່ໄດ້ປູກຕົ້ນອະງຸ່ນໃໝ່? ຖ້າມີ ຈົ່ງໃຫ້ຜູ້ນັ້ນກັບຄືນເມືອເຮືອນສາ. ບໍ່ດັ່ງນັ້ນລາວອາດຕາຍໃນສະໜາມຮົບກໍໄດ້ ແລ້ວຜູ້ອື່ນກໍຈະໄດ້ດື່ມເຫລົ້າອະງຸ່ນແທນ.
|
||
\v 7 ມີຜູ້ໃດແດ່ໃນທີ່ນີ້ ທີ່ໄດ້ໝັ້ນຜູ້ສາວໄວ້ແລ້ວວ່າຈະແຕ່ງງານ? ຖ້າມີ ຈົ່ງໃຫ້ຜູ້ນັ້ນກັບຄືນເມືອເຮືອນສາ ບໍ່ດັ່ງນັ້ນ ລາວອາດຕາຍໃນສະໜາມຮົບກໍໄດ້ ແລ້ວຄົນອື່ນກໍຈະໄດ້ແຕ່ງງານກັບຜູ້ສາວທີ່ຕົນໄດ້ໝັ້ນໝາຍໄວ້ນັ້ນແທນ.’
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 8 ນາຍທະຫານຈະກ່າວກັບນັກຮົບອີກ ວ່າ, ‘ມີຜູ້ໃດແດ່ໃນທີ່ນີ້ ທີ່ເສຍຂວັນ ແລະ ຢ້ານ? ຖ້າມີ ຈົ່ງໃຫ້ຜູ້ນັ້ນກັບຄືນເມືອເຮືອນສາ. ບໍ່ດັ່ງນັ້ນ ລາວອາດຈະເຮັດໃຫ້ຜູ້ອື່ນເສຍຂວັນໄປນາໍເໝືອນກັນ. ’
|
||
\v 9 ເມື່ອນາຍທະຫານເວົ້າສຸດແລ້ວ ໃຫ້ເລືອກເອົາຫົວໜ້າປະຈໍາແຕ່ລະໜ່ວຍ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 10 ເມື່ອພວກເຈົ້າໄປໂຈມຕີເມືອງໜຶ່ງ ໃນຂັ້ນຕົ້ນຈົ່ງໃຫ້ໂອກາດແກ່ຊາວເມືອງນັ້ນ ຍອມຈາໍນົນ.
|
||
\v 11 ຖ້າພວກເຂົາໄຂປະຕູເມືອງໃຫ້ ແລະຍອມຈາໍນົນໂດຍດີ ຈົ່ງເອົາພວກເຂົາທັງໝົດເປັນຄົນຮັບໃຊ້ ແລະໃຫ້ເຮັດວຽກສໍາລັບພວກເຈົ້າ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 12 ຖ້າຊາວເມືອງນັ້ນບໍ່ຍອມ ແຕ່ເລືອກເອົາການຕໍ່ສູ້; ຈົ່ງໃຊ້ກາໍລັງທະຫານອ້ອມລ້ອມເມືອງນັ້ນໄວ້.
|
||
\v 13 ຕໍ່ມາ ເມື່ອອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ໃຫ້ຢຶດເມືອງໄດ້ແລ້ວ ຈົ່ງຂ້າຜູ້ຊາຍທຸກ ໆ ຄົນໃນເມືອງ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 14 ແຕ່ສ່ວນຜູ້ຍິງ, ເດັກນ້ອຍ, ຝູງສັດ ແລະສິ່ງຂອງທັງໝົດໃນເມືອງນັ້ນ ພວກເຈົ້າ ຢຶດເອົາເປັນຂອງຕົນເອງໄດ້. ພວກເຈົ້າອາດຈະໃຊ້ທຸກ ໆ ສິ່ງທີ່ເປັນຂອງຂ້າເສິກໄດ້; ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ໄດ້ມອບໃຫ້ພວກເຈົ້າແລ້ວ.
|
||
\v 15 ໃຫ້ພວກເຈົ້າຈັດການຢ່າງນີ້ແຫລະ ກັບເມືອງເຫລົ່ານັ້ນ ທີ່ຢູ່ຫ່າງໄກອອກໄປຈາກດິນແດນທີ່ ພວກເຈົ້າກໍາລັງຈະເຂົ້າໄປຕັ້ງຫລັກແຫລ່ງຢູ່ ນັ້ນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 16 ແຕ່ເມື່ອພວກເຈົ້າຢຶດຄອງເມືອງຕ່າງ ໆ ຢູ່ໃນດິນແດນທີ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ກໍາລັງຈະມອບໃຫ້ນັ້ນ ຈົ່ງຂ້າທຸກ ໆ ຄົນຖິ້ມ.
|
||
\v 17 ຈົ່ງທໍາລາຍ ໝົດທຸກຄົນ ຕາມທີ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ໄດ້ສັ່ງໄວ້ດັ່ງນີ້: ຊາວ ຮິດຕີ, ຊາວອາໂມ, ຊາວການາອານ, ຊາວເປຣີຊີ, ຊາວຮີວີ ແລະ ຊາວເຢບຸດ.
|
||
\v 18 ໃຫ້ຂ້າຄົນເຫລົ່ານີ້ຖິ້ມໝົດ ເພື່ອວ່າພວກເຂົາຈະ ບໍ່ນາໍພາພວກເຈົ້າໃຫ້ເຮັດບາບຕໍ່ສູ້ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ໂດຍສອນພວກເຈົ້າໃຫ້ເຮັດໃນສິ່ງທີ່ໜ້າລັງກຽດ ເມື່ອພວກເຂົາຂາບໄຫວ້ບັນດາຮູບເຄົາຣົບຂອງ ພວກເຂົາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 19 ເມື່ອພວກເຈົ້າພະຍາຍາມຈະຢຶດຄອງ ເມືອງໜຶ່ງ ຢ່າໄດ້ປໍ້າຕົ້ນໄມ້ທີ່ກິນໝາກ ແມ່ນວ່າ ການປິດລ້ອມເມືອງໄວ້ນັ້ນຈະໃຊ້ເວລານານ ກໍຕາມ. ພວກເຈົ້າກິນໝາກໄມ້ນັ້ນໄດ້ ແຕ່ຢ່າປໍ້າຕົ້ນມັນຖິ້ມ ເພາະມັນບໍ່ແມ່ນສັດຕູຂອງພວກເຈົ້າ.
|
||
\v 20 ພວກເຈົ້າອາດ ປໍ້າຕົ້ນໄມ້ທີ່ຮູ້ວ່າ ບໍ່ມີໝາກກິນໄດ້ ເພື່ອໃຊ້ປິດລ້ອມເມືອງໄວ້ ໄດ້ຈົນກວ່າຈະເຂົ້າຢຶດຄອງເມືອງ.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 21
|
||
\p
|
||
\v 1 “ຖ້າວ່າ ຄົນໄດ້ພົບຜູ້ໜຶ່ງທີ່ຖືກຂ້າຢູ່ໃນທົ່ງນາ ໃນດິນແດນທີ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ກາໍລັງຈະມອບໃຫ້ ແລະ ພວກເຈົ້າບໍ່ຮູ້ວ່າແມ່ນໃຜເປັນຜູ້ຂ້າ
|
||
\v 2 ກໍໃຫ້ພວກຜູ້ນາໍ ແລະ ພວກຜູ້ຕັດສິນອອກໄປແທກເບິ່ງໄລຍະທາງ ຈາກບ່ອນທີ່ພົບສົບຜູ້ຕາຍ ໃສ່ເມືອງຕ່າງ ໆ ທີ່ໃກ້ຄຽງ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 3 ແລ້ວໃຫ້ພວກຜູ້ນາໍໃນເມືອງທີ່ຢູ່ໃກ້ຊິດກັບບ່ອນພົບສົບນັ້ນ ເລືອກເອົາງົວແມ່ໜຸ່ມ ໂຕໜຶ່ງທີ່ບໍ່ເຄີຍໃຊ້ວຽກມາກ່ອນ.
|
||
\v 4 ແລ້ວ ໃຫ້ພວກເຂົານາໍມັນໄປບ່ອນໜຶ່ງໃກ້ຫ້ວຍນາໍ້ ທີ່ບໍ່ເຄີຍແຫ້ງຈັກເທື່ອ ແລະ ດິນຢູ່ໃນທີ່ນັ້ນກໍບໍ່ເຄີຍຂຸດຄົ້ນປູກຝັງມາກ່ອນ ແລ້ວໃຫ້ຫັກຄໍ ງົວແມ່ໜຸ່ມຢູ່ທີ່ນັ້ນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 5 ໃຫ້ພວກປະໂຣຫິດ ຊາວເລວີ ໄປຮ່ວມ ໃນພິທີເໝືອກັນ ເພາະແມ່ນພວກເຂົາທີ່ເປັນຜູ້ຕັດສິນຊີ້ຂາດທຸກ ໆ ຄະດີ ຕາມກົດບັນຍັດ ກ່ຽວກັບການທໍາລາຍຮ່າງກາຍ. ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ໄດ້ເລືອກ ເອົາປະໂຣຫິດ ຊາວເລວີ ໃຫ້ຮັບໃຊ້ພຣະອົງ ແລະ ໃຫ້ກ່າວຄໍາອວຍພອນໃນນາມຂອງອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 6 ແລ້ວຈົ່ງໃຫ້ພວກຜູ້ນາໍທັງໝົດຂອງເມືອງ ຊຶ່ງໃກ້ທີ່ສຸດກັບບ່ອນທີ່ພົບສົບຄົນຕາຍ ລ້າງມືໃສ່ເທິງງົວ
|
||
\v 7 ແລະ ເວົ້າວ່າ, ‘ພວກເຮົາບໍ່ໄດ້ຂ້າຊາຍຄົນນີ້ ແລະ ພວກເຮົາບໍ່ຮູ້ວ່າແມ່ນໃຜເປັນຜູ້ຂ້າ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 8 ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າເອີຍ ໂຜດຍົກໂທດ ໃຫ້ຊາວອິດສະຣາເອນ ດ້ວຍເຖີດ ຄື ປະຊາຊົນທີ່ພຣະອົງໄດ້ຊ່ວຍກູ້ອອກມາຈາກ ປະເທດເອຢິບ. ໂຜດຍົກໂທດໃຫ້ພວກຂ້ານ້ອຍ ແລະ ຢ່າໃຫ້ພວກຂ້ານ້ອຍຮັບຜິດຊອບ ເລື່ອງການຕາຍຂອງຄົນໜຶ່ງ ທີ່ບໍ່ຮູ້ຜູ້ສັງຫານ. ’
|
||
\v 9 ສະນັ້ນ ເມື່ອເຮັດຕາມອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ກາໍນົດແລ້ວ ພວກເຈົ້າກໍຈະບໍ່ເປັນຜູ້ຮັບຜິດຊອບ ສໍາລັບການຂ້າຄົນ.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 10 “ເມື່ອອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ໃຫ້ພວກເຈົ້າໄຊຊະນະຢູ່ໃນສະໜາມຮົບ ແລະ ຈັບຊະເລີຍເສິກໄດ້
|
||
\v 11 ພວກເຈົ້າອາດຈະເຫັນຍິງສາວທີ່ສວຍງາມ ໃນທ່າມກາງພວກຊະເລີຍເສິກກໍໄດ້ ແລະ ຢາກໄດ້ນາງມາເປັນເມຍ.
|
||
\v 12 ຈົ່ງນາໍນາງ ເມືອເຮືອນຂອງພວກເຈົ້າ ແລະ ໃຫ້ນາງແຖຫົວ [ຢ] ຕັດເລັບມື
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 13 ແລະ ປ່ຽນເສື້ອຜ້າ ໃຫ້ນາງຢູ່ໃນເຮືອນ ແລະ ໄວ້ທຸກໃຫ້ພໍ່ແມ່ຂອງນາງໜຶ່ງເດືອນ; ຫລັງຈາກນັ້ນແລ້ວ ພວກເຈົ້າຈົ່ງເອົານາງໄປເປັນເມຍໄດ້.
|
||
\v 14 ຕໍ່ມາ ຖ້າພວກເຈົ້າບໍ່ຕ້ອງການນາງອີກ ຈົ່ງປ່ອຍນາງໃຫ້ເປັນອິດສະຫລະ. ເມື່ອພວກເຈົ້າໄດ້ບັງຄັບນາງໃຫ້ເປັນເມຍ ສະນັ້ນຈຶ່ງບໍ່ສົມຄວນທີ່ພວກເຈົ້າ ຈະປະຕິບັດຕໍ່ນາງຢ່າງຄົນຮັບໃຊ້ ໂດຍຂາຍ ນາງຕໍ່ໃຫ້ຄົນອື່ນ.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 15 “ຖ້າວ່າ ຊາຍຜູ້ໜຶ່ງມີເມຍສອງຄົນ ແລະ ທັງສອງກໍເກີດລູກຜູ້ຊາຍ. ແຕ່ລູກຊາຍ ຄົນທາໍອິດ ບໍ່ແມ່ນລູກທີ່ເກີດຈາກເມຍທີ່ຕົນຮັກ
|
||
\v 16 ເມື່ອຊາຍຄົນນີ້ຕົກລົງຈະແບ່ງປັນມໍຣະດົກໃຫ້ແກ່ລູກ ໆ ຂອງຕົນ ລາວບໍ່ຕ້ອງ ເຂົ້າຂ້າງລູກຊາຍຂອງເມຍ ທີ່ຕົນຮັກໂດຍມອບມໍຣະດົກຂອງລູກເມຍກົກໃຫ້ລາວ.
|
||
\v 17 ລາວຕ້ອງແບ່ງມໍຣະດົກສອງເທົ່າໃຫ້ລູກຊາຍຄົນກົກ ເຖິງແມ່ນວ່າລາວບໍ່ແມ່ນລູກຊາຍຂອງເມຍ ທີ່ຕົນຮັກກໍຕາມ. ຊາຍຜູ້ໜຶ່ງຕ້ອງຮັບຮູ້ສິດທິຂອງລູກຊາຍກົກຂອງຕົນ ແລະ ແບ່ງມໍຣະດົກທີ່ຖືກຕາມກົດໝາຍ ທີ່ລາວສົມຄວນ ຈະໄດ້ຮັບໃຫ້ແກ່ລາວ.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 18 “ຖ້າວ່າ ຜູ້ໜຶ່ງມີລູກຊາຍທີ່ດື້ດ້ານ ແລະ ບໍ່ຢູ່ໃນຄໍາໂອວາດ ຄື ລູກຊາຍທີ່ບໍ່ຟັງຄວາມພໍ່ ແມ່ຂອງຕົນ ເຖິງແມ່ນວ່າ ພໍ່ແມ່ໄດ້ລົງໂທດ ລາວແລ້ວກໍຕາມ.
|
||
\v 19 ພໍ່ແມ່ຕ້ອງນາໍລູກຊາຍຂອງຕົນໄປຫາພວກຜູ້ນາໍໃນເມືອງ ທີ່ຕົນອາໄສຢູ່ ແລະນາໍລາວຂຶ້ນສານ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 20 ພໍ່ແມ່ຕ້ອງເວົ້າກັບພວກເພິ່ນວ່າ, ‘ລູກຊາຍພວກຂ້ານ້ອຍດື້ດ້ານ ທັງບໍ່ຢູ່ໃນຄໍາໂອວາດ ແລະ ບໍ່ເຊື່ອຟັງພວກຂ້ານ້ອຍດ້ວຍ; ລາວລ້າງຜານເງິນຄໍາ ແລະ ຕິດເຫລົ້າ ເມົາສຸຣາ. ’
|
||
\v 21 ແລ້ວຊາວເມືອງກໍຈະເອົາກ້ອນຫິນແກວ່ງໃສ່ລາວໃຫ້ເຖິງຕາຍ. ດັ່ງນັ້ນແຫລະ ພວກເຈົ້າຈຶ່ງຈະກາໍຈັດຄວາມຊົ່ວຊ້າເຊັ່ນນີ້ ໃຫ້ໝົດໄປໄດ້. ທຸກຄົນໃນຊາດອິດສະຣາເອນ ຈະໄດ້ຍິນສິ່ງທີ່ເກີດຂຶ້ນ ແລະ ພວກເຂົາຈະຢ້ານກົວ.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 22 “ຖ້າຄົນໜຶ່ງຖືກປະຫານ ສໍາລັບຄວາມຜິດທາງອາດຍາ ໂດຍການແຂວນຄໍ
|
||
\v 23 ຢ່າປ່ອຍສົບແຂວນໄວ້ ຈົນຮອດກາງຄືນ. ໃຫ້ຝັງສົບຂອງຄົນນີ້ໃນມື້ນັ້ນໂລດ ເພາະສົບຂອງຄົນຕາຍທີ່ຖືກແຂວນຄໍກັບເສົາ ນາໍຄວາມສາບແຊ່ງຂອງພຣະເຈົ້າມາສູ່ດິນແດນ. ຈົ່ງຝັງສົບນັ້ນສາ ເພື່ອບໍ່ເປັນການນາໍການສາບແຊ່ງມາສູ່ດິນແດນ ທີ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ກາໍລັງຈະມອບໃຫ້.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 22
|
||
\p
|
||
\v 1 “ຖ້າພວກເຈົ້າເຫັນງົວ ຫລື ແກະ ຂອງພີ່ນ້ອງຊາວອິດສະຣາເອນ ຫລົງມາ ຢ່າໄດ້ເຮັດເມີນເສີຍ; ຈົ່ງນໍາສັດນັ້ນກັບໄປ ສົ່ງຄືນໃຫ້ເຈົ້າຂອງ.
|
||
\v 2 ແຕ່ຖ້າເຈົ້າຂອງສັດຢູ່ຫ່າງໄກ ຫລື ບໍ່ຮູ້ວ່າຜູ້ໃດເປັນເຈົ້າຂອງສັດ ກໍໃຫ້ນາໍສັດນັ້ນເມືອບ້ານຂອງຕົນ. ເມື່ອເຈົ້າຂອງສັດມາຕາມຫາ ຈົ່ງສົ່ງສັດນັ້ນຄືນໃຫ້ເຈົ້າຂອງ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 3 ຈົ່ງປະຕິບັດເຊັ່ນດຽວກັນ ຖ້າພວກເຈົ້າ ພົບລໍ ເຄື່ອງນຸ່ງຫົ່ມ ແລະ ສິ່ງອື່ນ ໆ ທີ່ພີ່ນ້ອງ ຊາວອິດສະຣາເອນໄດ້ເຮັດເສຍ.
|
||
\v 4 ຖ້າລໍ ຫລື ງົວຂອງພີ່ນ້ອງຊາວອິດສະຣາເອນ ລົ້ມລົງ ຢ່າໄດ້ເຮັດເມີນເສີຍ. ຈົ່ງຊ່ວຍລາວຊູສັດນັ້ນຂຶ້ນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 5 ຜູ້ຍິງຕ້ອງບໍ່ນຸ່ງເຄື່ອງຜູ້ຊາຍ ແລະ ຜູ້ຊາຍຕ້ອງບໍ່ນຸ່ງເຄື່ອງຜູ້ຍິງ; ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ກຽດຊັງຄົນທີ່ເຮັດເຊັ່ນນັ້ນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 6 ຖ້າພວກເຈົ້າບັງເອີນ ພົບຮັງນົກຢູ່ເທິງຕົ້ນໄມ້ ຫລື ເທິງພື້ນດິນທີ່ແມ່ຂອງມັນກາໍລັງຟັກໄຂ່ ຫລື ເຝົ້າລູກຂອງມັນຢູ່ ພວກເຈົ້າບໍ່ຕ້ອງຈັບແມ່ຂອງມັນໄປ.
|
||
\v 7 ພວກເຈົ້າອາດ ຈະເອົາລູກນົກໄປໄດ້ ແຕ່ປ່ອຍແມ່ຂອງມັນໄປ ເພື່ອວ່າພວກເຈົ້າຈະມີຊີວິດຢູ່ຍືນຍາວ ແລະ ຈະເລີນຮຸ່ງເຮືອງ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 8 ເມື່ອພວກເຈົ້າສ້າງເຮືອນໃໝ່ ໃຫ້ເຮັດຂອບເທິງຫລັງຄາເຮືອນໄວ້. ແລ້ວພວກເຈົ້າຈະບໍ່ຕ້ອງຮັບຜິດຊອບ ຖ້າຜູ້ໃດຜູ້ໜຶ່ງຕົກລົງຕາຍ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 9 ຢ່າປູກພືດໃດ ໆ ໃນບ່ອນດຽວກັບສວນອະງຸ່ນ; ຖ້າພວກເຈົ້າຂືນເຮັດ ພວກເຈົ້າບໍ່ຕ້ອງໃຊ້ພືດຜົນທັງສອງຢ່າງ ທີ່ໄດ້ມາຈາກສວນນັ້ນ.
|
||
\v 10 ຢ່າເອົາງົວເຖິກ ແລະ ລໍ ທຽມແອກນາໍກັນໃຊ້ໄຖນາ.
|
||
\v 11 ຢ່ານຸ່ງເຄື່ອງທີ່ໃຊ້ຂົນແກະ ແລະ ຜ້າປ່ານຕໍ່າປົນກັນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 12 ຈົ່ງຫຍິບຍອຍໃສ່ສີ່ແຈເສື້ອຄຸມຂອງພວກເຈົ້າ.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 13 ຖ້າວ່າຊາຍຜູ້ໜຶ່ງໄດ້ແຕ່ງງານ ກັບຍິງຜູ້ໜຶ່ງ ແລະ ຕໍ່ມາລາວບໍ່ຕ້ອງການນາງອີກ.
|
||
\v 14 ດັ່ງນັ້ນ ລາວຈຶ່ງຫາເຫດຜົນອັນບໍ່ຈິງກ່າວຟ້ອງນາງ ວ່າ ເປັນຍິງບໍ່ບໍຣິສຸດ ເມື່ອເຂົາແຕ່ງງານກັນແລ້ວ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 15 ຖ້າເຫດການເຊັ່ນນີ້ເກີດຂຶ້ນ ໃຫ້ພໍ່ແມ່ຂອງຝ່າຍຍິງ ເອົາຜ້າປູບ່ອນນອນ ທີ່ມີຮອຍເລືອດໃນຄືນມື້ແຕ່ງງານ ຊຶ່ງພິສູດວ່າ ນາງເປັນສາວບໍຣິສຸດ ແລະ ນາໍໄປຍັງສານ ເພື່ອໃຫ້ພວກຫົວໜ້າປົກຄອງເມືອງເບິ່ງ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 16 ພໍ່ຂອງຝ່າຍຍິງນັ້ນ ຈະຕ້ອງເວົ້າກັບຜູ້ປົກຄອງເມືອງ ວ່າ ‘ຂ້າພະເຈົ້າເອງເປັນຜູ້ມອບລູກສາວໃຫ້ແຕ່ງງານກັບຊາຍຄົນນີ້, ແຕ່ມາບັດນີ້ ລາວບໍ່ຕ້ອງການນາງ.
|
||
\v 17 ລາວໄດ້ຫາເຫດອັນບໍ່ຈິງຟ້ອງນາງ ໂດຍເວົ້າຕໍ່ນາງ ວ່າ ນາງບໍ່ບໍຣິສຸດເມື່ອລາວໄດ້ນາງມາເປັນເມຍແລ້ວ. ຈົ່ງເບິ່ງຮອຍເລືອດທີ່ຕິດຜ້າປູບ່ອນນີ້ດູ’
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 18 ແລ້ວໃຫ້ບັນດາຫົວໜ້າຜູ້ປົກຄອງເມືອງ ເອົາຜົວຂອງຍິງນັ້ນໄປຂ້ຽນ.
|
||
\v 19 ໃຫ້ພວກເຂົາປັບໄໝລາວອີກ ເປັນເງິນຮ້ອຍຫລຽນ ແລະ ມອບເງິນໃຫ້ພໍ່ຂອງຝ່າຍຍິງ ຍ້ອນຊາຍຜູ້ນີ້ໄດ້ນາໍການສາບແຊ່ງມາສູ່ຍິງອິດສະຣາເອນ. ບໍ່ແລ້ວແຕ່ເທົ່ານັ້ນ ນາງຍັງຈະຕ້ອງເປັນເມຍຂອງລາວຕໍ່ໄປ ແລະ ຈະປະຮ້າງນາງ ບໍ່ໄດ້ຕະຫລອດຊີວິດ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 20 ແຕ່ຖ້າການກ່າວຟ້ອງນັ້ນ ເປັນຄວາມຈິງ ແລະ ບໍ່ມີຂໍ້ພິສູດໃດ ໆ ວ່າຍິງນັ້ນບໍຣິສຸດ
|
||
\v 21 ກໍໃຫ້ນໍາຍິງນັ້ນອອກໄປທີ່ປະຕູເຮືອນ ພໍ່ຂອງນາງ ແລ້ວໃຫ້ຊາວເມືອງແກວ່ງກ້ອນຫິນໃສ່ໃຫ້ຕາຍໃນທີ່ນັ້ນ. ນາງໄດ້ເຮັດສິ່ງທີ່ອັບອາຍຂາຍໜ້າ ທ່າມກາງຊາວເມືອງຂອງພວກເຮົາ ໂດຍສົມສູ່ທາງເພດກ່ອນແຕ່ງງານ ຄາວທີ່ນາງໄດ້ອາໄສຢູ່ນາໍພໍ່ແມ່. ໃນທາໍນອງນີ້ ພວກເຈົ້າຈຶ່ງຈະກາໍຈັດຄວາມຊົ່ວຮ້າຍນີ້.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 22 ຖ້າຊາຍຄົນໜຶ່ງຖືກຈັບໄດ້ ໃນຂະນະທີ່ລາວສົມສູ່ກັບເມຍຂອງຄົນອື່ນ ກໍໃຫ້ລົງໂທດ ທັງສອງຄົນເຖິງຕາຍ. ໃນທາໍນອງນີ້ ພວກເຈົ້າຈຶ່ງຈະກາໍຈັດຄວາມຊົ່ວຮ້າຍນີ້.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 23 ຖ້າວ່າ ຊາຍຜູ້ໜຶ່ງຖືກຈັບໄດ້ໃນເມືອງ ໃນຂະນະທີ່ລາວສົມສູ່ກັບຍິງສາວທີ່ມີຄູ່ໝັ້ນແລ້ວ
|
||
\v 24 ໃຫ້ນາໍເຂົາທັງສອງອອກໄປນອກເມືອງ ແລະ ແກວ່ງກ້ອນຫິນໃສ່ໃຫ້ຕາຍ. ຜູ້ຍິງນີ້ຕ້ອງຖືກໂທດເຖິງຕາຍ ເພາະນາງບໍ່ໄດ້ຮ້ອງຂໍໃຫ້ຊ່ວຍເຫລືອ ເຖິງແມ່ນນາງຢູ່ໃນ ເມືອງ ບ່ອນທີ່ຄົນຍິນສຽງໄດ້. ສ່ວນຜູ້ຊາຍນັ້ນຕ້ອງຖືກໂທດເຖິງຕາຍ ເພາະລາວໄດ້ສົມສູ່ກັບຍິງທີ່ມີຄູ່ໝັ້ນແລ້ວ. ໃນທາໍນອງນີ້ພວກເຈົ້າຈຶ່ງຈະກາໍຈັດຄວາມຊົ່ວຮ້າຍນີ້.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 25 ຖ້າວ່າຊາຍຜູ້ໜຶ່ງຂົ່ມຂືນຍິງສາວທີ່ມີຄູ່ໝັ້ນແລ້ວ ຢູ່ນອກເມືອງ ໃຫ້ລົງໂທດຊາຍຄົນນີ້ຜູ້ດຽວໃຫ້ເຖິງຕາຍ;
|
||
\v 26 ຢ່າເຮັດຫຍັງ ແກ່ຜູ້ຍິງນັ້ນເລີຍ ເພາະນາງບໍ່ໄດ້ເຮັດຜິດ ເຖິງຂັ້ນໂທດປະຫານ. ຄະດີນີ້ແມ່ນຢ່າງດຽວກັບເມື່ອຊາຍຄົນໜຶ່ງຕີຊາຍອີກຄົນໜຶ່ງ ແລະ ຂ້າລາວ.
|
||
\v 27 ຊາຍຄົນນັ້ນໄດ້ຂົ່ມຂືນຍິງທີ່ມີ ຄູ່ໝັ້ນແລ້ວທີ່ນອກເມືອງ ເຖິງແມ່ນວ່ານາງຈະຮ້ອງໃຫ້ຊ່ວຍເຫລືອ ກໍບໍ່ມີຜູ້ໃດມາຊ່ວຍເຫລືອນາງໄດ້.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 28 ຖ້າວ່າ ຊາຍຜູ້ໜຶ່ງຖືກຈັບໄດ້ໃນຂະນະທີ່ຂົ່ມຂືນຜູ້ສາວຍັງບໍ່ມີຄູ່ໝັ້ນເທື່ອ
|
||
\v 29 ລາວຈະຕ້ອງຈ່າຍເງິນຫ້າສິບຫລຽນໃຫ້ພໍ່ຂອງຍິງນັ້ນ ແລ້ວໃຫ້ລາວຮັບເອົານາງໄປເປັນເມຍ ຂອງຕົນ ເພາະລາວໄດ້ບັງຄັບນາງໃຫ້ສົມສູ່ທາງເພດກັບຕົນ. ລາວຈະຢ່າຮ້າງນາງບໍ່ໄດ້ຕະຫລອດຊີວິດ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 30 ຢ່າໃຫ້ຊາຍຜູ້ໃດ ເຮັດໃຫ້ພໍ່ຂອງຕົນຕ້ອງໄດ້ຖືກອັບອາຍຂາຍໜ້າ ໂດຍສົມສູ່ທາງເພດກັບເມຍນ້ອຍຂອງເພິ່ນ.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 23
|
||
\p
|
||
\v 1 “ຢ່ານັບຜູ້ທີ່ຖືກຕອນ ຫລື ຜູ້ທີ່ມີອະໄວຍະວະສືບພັນພິການ ເຂົ້າເປັນປະຊາຊົນຂອງອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ.
|
||
\v 2 ຢ່ານັບລູກທີ່ເກີດນອກການແຕ່ງງານ ຫລື ລູກຫລານຂອງລາວເຖິງສິບຊົ່ວເຊັ່ນຄົນ ເຂົ້າເປັນປະຊາຊົນຂອງອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 3 ຢ່ານັບຊາວອໍາໂມນ ຫລື ຊາວໂມອາບ ຫລື ລູກຫລານຂອງພວກເຂົາເຖິງສິບຊົ່ວເຊັ່ນ ຄົນເຂົ້າເປັນປະຊາຊົນຂອງອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ.
|
||
\v 4 ພວກເຂົາບໍ່ຍອມໃຫ້ສະບຽງອາຫານ ແລະ ນໍ້າແກ່ພວກເຈົ້າ ຄາວເມື່ອພວກເຈົ້າໄດ້ເດີນທາງອອກມາຈາກປະເທດເອຢິບ, ແຕ່ພວກເຂົາຊໍ້າໄດ້ຈ້າງ ບາລາອາມ ລູກຊາຍຂອງເບອໍ ຈາກເມືອງເປໂທນ ໃນ ເມໂຊໂປຕາເມຍ ມາສາບແຊ່ງພວກເຈົ້າ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 5 ແຕ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ບໍ່ໄດ້ຟັງບາລາອາມ; ພຣະອົງຈຶ່ງປ່ຽນຄໍາສາບແຊ່ງນັ້ນ ມາເປັນຄໍາອວຍພອນ ເພາະວ່າພຣະອົງຮັກພວກເຈົ້າ.
|
||
\v 6 ຕາບໃດ ທີ່ພວກເຈົ້າເປັນຊົນຊາດໜຶ່ງຢູ່ ຢ່າຊ່ວຍເຫລືອຊົນຊາດເຫລົ່ານີ້ຢ່າງໃດຢ່າງໜຶ່ງໃຫ້ຈະເລີນຮຸ່ງເຮືອງຈັກເທື່ອ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 7 ຢ່າດູໝິ່ນປະໝາດ ຊາວເອໂດມ ເພາະພວກເຂົາເປັນຍາດພີ່ນ້ອງຂອງພວກເຈົ້າ. ຢ່ານໍາການສາບແຊ່ງມາສູ່ຊາວເອຢິບ ເພາະຄັ້ງໜຶ່ງພວກເຈົ້າເຄີຍອາໄສຢູ່ໃນດິນແດນຂອງພວກເຂົາ.
|
||
\v 8 ໃນພາຍຄັ້ງໜ້າ ລູກຫລານຂອງພວກເຂົາໃນສາມສີ່ຊົ່ວເຊັ່ນຄົນອາດຈະ ຖືກນັບເຂົ້າເປັນປະຊາຊົນຂອງອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າກໍໄດ້.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 9 “ເມື່ອພວກເຈົ້າອາໄສຢູ່ໃນຄ້າຍພັກ ຍາມເຮັດເສິກໃຫ້ພວກເຈົ້າຫລີກເວັ້ນທຸກ ໆ ສິ່ງທີ່ຈະເຮັດໃຫ້ເປັນມົນທິນຕາມກົດບັນຍັດ.
|
||
\v 10 ຖ້າຊາຍຄົນໜຶ່ງເປັນມົນທິນ ຍ້ອນລາວ ຝັນໃນຕອນກາງຄືນອັນເປັນເຫດໃຫ້ນາໍ້ກາມ ໄຫລອອກ ໃຫ້ລາວອອກໄປຢູ່ນອກຄ້າຍພັກ.
|
||
\v 11 ເຖິງເວລາແລງ ໃຫ້ລາວອາບນາໍ້ຊໍາລະຕົວ ແລະ ເມື່ອຕາເວັນຕົກດິນແລ້ວ ລາວກັບຄືນເຂົ້າສູ່ຄ້າຍພັກໄດ້.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 12 ພວກເຈົ້າຕ້ອງສະຫງວນເຂດຖ່າຍໜັກ ຖ່າຍເບົາໄວ້ຢູ່ນອກຄ້າຍພັກ.
|
||
\v 13 ທະຫານ ແຕ່ລະຄົນຈະຕ້ອງມີເຄື່ອງມືປະຈາໍຕົວ ແລະ ເມື່ອໃດໄປຖ່າຍກໍໃຫ້ໃຊ້ເຄື່ອງມືນັ້ນຂຸດຂຸມ ແລະ ໃຊ້ດິນຖົມໄວ້.
|
||
\v 14 ຈົ່ງຮັກສາຄ້າຍພັກຂອງພວກເຈົ້າໃຫ້ປາສະຈາກມົນທິນ ຕາມກົດບັນຍັດ ເພາະອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າສະຖິດຢູ່ໃນຄ້າຍນັ້ນ ເພື່ອຄຸ້ມຄອງພວກເຈົ້າ ແລະ ໃຫ້ພວກເຈົ້າມີໄຊຊະນະຕໍ່ຂ້າເສິກສັດຕູ. ຢ່າເຮັດສິ່ງໃດສິ່ໜຶ່ງທີ່ໜ້າເປິເປື້ອນ ຊຶ່ງເປັນເຫດໃຫ້ພຣະອົງ ປິ່ນໜ້າໜີຈາກພວກເຈົ້າ.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 15 “ຖ້າຄົນຮັບໃຊ້ຊາຍຍິງຜູ້ໜຶ່ງປົບໜີ ຈາກນາຍຂອງຕົນ ແລະ ມາຂໍການຄຸ້ມຄອງ ຈາກພວກເຈົ້າ ຢ່າໄດ້ສົ່ງລາວກັບຄືນໄປ.
|
||
\v 16 ແຕ່ລາວຈະຢູ່ບ່ອນໃດກໍໄດ້ ຕາມທີ່ລາວມັກໃນບັນດາເມືອງຂອງພວກເຈົ້າ ແລະ ພວກເຈົ້າບໍ່ຕ້ອງເຮັດຮຸນແຮງຕໍ່ລາວ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 17 ຢ່າໃຫ້ຊາວອິດສະຣາເອນ ບໍ່ວ່າຊາຍ ຫລື ຍິງ ເປັນໂສເພນີຢູ່ຕາມວັດຮູບເຄົາຣົບ.
|
||
\v 18 ເຊັ່ນດຽວກັນ ເງິນທີ່ໄດ້ໃນທາໍນອງນີ້ບໍ່ ໃຫ້ຖືກນາໍເຂົ້າມາ ເປັນການແກ້ບະບົນ ໃນວິຫານຂອງອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ເພາະອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ກຽດຊັງວັດຂອງພວກໂສເພນີ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 19 ເມື່ອພວກເຈົ້າໃຫ້ພີ່ນ້ອງຊາວອິດສະຣາເອນຜູ້ໜຶ່ງຢືມເງິນ ຫລື ອາຫານການກິນ ຫລື ສິ່ງອື່ນ ໆ ກໍດີ ຢ່າໄດ້ຄິດໄລ່ ເອົາດອກເບ້ຍນາໍລາວ.
|
||
\v 20 ພວກເຈົ້າອາດ ຈະຄິດໄລ່ເອົາດອກເບ້ຍ ນາໍຄົນຕ່າງດ້າວໄດ້ ແຕ່ຢ່າຄິດໄລ່ເອົາດອກເບ້ຍນາໍສິ່ງທີ່ພີ່ນ້ອງ ອິດສະຣາເອນໄດ້ຢືມ. ຈົ່ງເຮັດຕາມລະບຽບການນີ້ ແລະອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ຈະອວຍພອນທຸກໆ ສິ່ງທີ່ພວກເຈົ້າເຮັດຢູ່ໃນດິນແດນ ທີ່ພວກເຈົ້າກໍາລັງຈະເຂົ້າໄປຢຶດຄອງນັ້ນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 21 ເມື່ອພວກເຈົ້າສາບານ ຕໍ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ຢ່າລະເລີຍຕໍ່ສິ່ງທີ່ໄດ້ສັນຍາໄວ້; ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ຈະຖືເອົາຕາມຄໍາສາບານຂອງພວກເຈົ້າ ແລະ ການບໍ່ຢຶດຖື ຕາມນັ້ນກໍເປັນບາບ.
|
||
\v 22 ເມື່ອພວກເຈົ້າບໍ່ໄດ້ສາບານໄວ້ກັບອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພວກເຈົ້າກໍບໍ່ມີບາບ;
|
||
\v 23 ແຕ່ຖ້າພວກເຈົ້າ ສະໝັກໃຈສາບານໄວ້ແລ້ວ ຈົ່ງເອົາໃຈໃສ່ເຮັດຕາມນັ້ນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 24 ເມື່ອພວກເຈົ້າຍ່າງຜ່ານໄປໃນສວນອະງຸ່ນຂອງຄົນອື່ນ ພວກເຈົ້າຈະກິນໝາກອະງຸ່ນໃນສວນນັ້ນ ຈົນອີ່ມກໍໄດ້ ແຕ່ຢ່າໄດ້ເກັບໃສ່ກະຕ່າຖືໄປນາໍ.
|
||
\v 25 ເມື່ອຍ່າງຜ່ານທົ່ງນາ ພວກເຈົ້າຈະໃຊ້ມືເດັດເອົາຮ່ວງເຂົ້າ ມາເກັດກິນກໍໄດ້ ແຕ່ຢ່າໄດ້ໃຊ້ກ່ຽວຕັດເອົາໄປ.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 24
|
||
\p
|
||
\v 1 “ຖ້າວ່າຊາຍຜູ້ໜຶ່ງແຕ່ງງານ ກັບຍິງຜູ້ໜຶ່ງ ແລະ ພາຍລຸນມາ ລາວບໍ່ຕ້ອງການນາງອີກຕໍ່ ໄປ ເພາະລາວພົບພຶດຕິການບາງສິ່ງບາງຢ່າງ ຊຶ່ງລາວບໍ່ມັກ. [ຣ] ດັ່ງນັ້ນ ລາວຈຶ່ງເຮັດໜັງສືຢ່າຮ້າງຍື່ນໃຫ້ນາງ ແລະ ບອກນາງໃຫ້ ໜີຈາກເຮືອນຂອງຕົນໄປ.
|
||
\v 2 ຕໍ່ມາ ຖ້າວ່ານາງໄດ້ແຕ່ງງານກັບຊາຍອື່ນອີກ
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 3 ແລະ ຊາຍຜູ້ນັ້ນຕັດສິນໃຈຢ່າຮ້າງນາງເໝືອນກັນ ດັ່ງນັ້ນລາວຈຶ່ງຂຽນໜັງສືຢ່າຮ້າງ ຍື່ນໃຫ້ນາງ ແລະບອກໃຫ້ນາງໜີອອກໄປ ຈາກເຮືອນຂອງຕົນ. ຫລື ຖ້າວ່າຜົວຄົນທີສອງຂອງນາງຕາຍໄປ.
|
||
\v 4 ໃນກໍລະນີ້ ເຊັ່ນນີ້ ຜົວຜູ້ທາໍອິດຈະເອົານາງກັບຄືນມາເປັນເມຍອີກບໍ່ໄດ້; ໃຫ້ລາວຖືວ່ານາງເປັນມົນທິນ ເສຍແລ້ວ. ຖ້າລາວເອົານາງມາເປັນເມຍອີກ ກໍຈະເຮັດໃຫ້ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າບໍ່ພໍໃຈ. ຢ່າໃຫ້ພວກເຈົ້າເຮັດບາບ ອັນຮ້າຍແຮງເຊັ່ນນີ້ ໃນດິນແດນທີ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ກາໍລັງຈະມອບໃຫ້ນີ້.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 5 “ເມື່ອຊາຍຜູ້ໜຶ່ງຫາກໍແຕ່ງງານ ຢ່າເກນ ເອົາລາວເຂົ້າເປັນທະຫານ ຫລື ຮັບໜ້າທີ່ໃດ ໆ ຕໍ່ປະຊາຊົນ; ໃຫ້ລາວພັກຢູ່ບ້ານໜຶ່ງປີ ເພື່ອຈະໄດ້ເຮັດໃຫ້ເມຍມີຄວາມສຸກ. [ລ]
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 6 ເມື່ອພວກເຈົ້າໃຫ້ຄົນໜຶ່ງຢືມ ບາງສິ່ງບາງຢ່າງ ຢ່າໄດ້ເອົາຫິນໂມ້ແປ້ງຂອງລາວ ໄວ້ເປັນເຄື່ອງຄໍ້າປະກັນ. ມັນຈະເປັນການ ເອົາສິ່ງທີ່ຕຽມອາຫານ ເພື່ອລ້ຽງຊີບໃນຄອບຄົວໄປ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 7 ຜູ້ໃດກໍຕາມທີ່ລັກເອົາພີ່ນ້ອງຊາວອິດສະຣາເອນ ໄປຮັບໃຊ້ຕົນ ຫລື ເອົາໄປ ຂາຍເປັນທາດຮັບໃຊ້ ຈະຕ້ອງຖືກໂທດເຖິງຕາຍ. ໃນທໍານອງນີ້ ພວກເຈົ້າຈະກາໍຈັດຄວາມຊົ່ວຮ້າຍນີ້.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 8 ເມື່ອພວກເຈົ້າຕ້ອງທົນທຸກທໍລະມານ ຈາກພະຍາດຂີ້ທູດ ຈົ່ງເອົາໃຈໃສ່ປິ່ນປົວຕາມ ຄໍາແນະນາໍຂອງປະໂຣຫິດ ຊາວເລວີ; ຈົ່ງປະຕິບັດຕາມຄໍາແນະນໍາ ຊຶ່ງຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ມອບໃຫ້ແກ່ພວກເຂົາ.
|
||
\v 9 ຈົ່ງລະນຶກເຖິງສິ່ງທີ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ໄດ້ເຮັດຕໍ່ມີຣີອາມ ໃນຄາວທີ່ພວກເຈົ້າ ພວມເດີນທາງອອກມາຈາກປະເທດເອຢິບ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 10 ເມື່ອພວກເຈົ້າ ໃຫ້ເພື່ອນບ້ານຢືມ ບາງສິ່ງບາງຢ່າງ ຢ່າໄດ້ລ່ວງເຂົ້າໄປໃນເຮືອນເອົາເຄື່ອງນຸ່ງຫົ່ມຂອງເຂົາ ເປັນເຄື່ອງມັດຈາໍ,
|
||
\v 11 ແຕ່ຈົ່ງຢືນຖ້າຢູ່ຂ້າງນອກ ແລະ ໃຫ້ເຂົາເອົາມາໃຫ້ພວກເຈົ້າເອງ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 12 ຖ້າເຂົາເປັນຄົນຍາກຈົນ ຢ່າເກັບຂອງ ຄໍ້າປະກັນນັ້ນໄວ້ຈົນຄ້າງຄືນ;
|
||
\v 13 ໃຫ້ພວກເຈົ້າສົ່ງລາວຄືນ ທຸກໆ ແລງ ເພື່ອວ່າລາວຈະ ໄດ້ໃຊ້ຫົ່ມ ເມື່ອເວລາເຂົ້ານອນ ແລະ ລາວຈະອວຍພອນພວກເຈົ້າ ແລະອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ກໍຈະພໍໃຈນາໍພວກເຈົ້າ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 14 ຢ່າສໍ້ໂກງຄົນຍາກຈົນ ແລະ ລູກຈ້າງທີ່ຂັດສົນ ບໍ່ວ່າຄົນນັ້ນຈະເປັນພີ່ນ້ອງຊາວອິດສະຣາເອນ ຫລື ເປັນຄົນຕ່າງດ້າວ ທີ່ອາໄສຢູ່ໃນເມືອງໜຶ່ງຂອງພວກເຈົ້າກໍຕາມ.
|
||
\v 15 ແຕ່ຈົ່ງຈ່າຍຄ່າຈ້າງໃຫ້ລາວ ທຸກໆ ມື້ ກ່ອນຕາເວັນຕົກດິນ; ລາວຕ້ອງການເງິນແລະ ລໍຮັບຄ່າຈ້າງນັ້ນຢູ່. ຖ້າພວກເຈົ້າບໍ່ຈ່າຍ ໃຫ້ລາວ ລາວຈະຮ້ອງຟ້ອງຕໍ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ແລ້ວພວກເຈົ້າກໍຈະເປັນຜູ້ຜິດໃນຖານະເຮັດບາບ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 16 ພໍ່ແມ່ ບໍ່ຕ້ອງຖືກລົງໂທດເຖິງຕາຍ ຍ້ອນລູກເຮັດຜິດ ແລະ ລູກ ໆ ກໍບໍ່ຕ້ອງຖືກລົງໂທດເຖິງຕາຍ ຍ້ອນພໍ່ແມ່ເຮັດຜິດ; ບຸກຄົນໃດເຮັດຜິດ ກໍແມ່ນບຸກຄົນນັ້ນເອງ ເປັນຜູ້ໄດ້ຮັບໂທດ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 17 ຢ່າຕັດສິດທິຂອງຄົນຕ່າງດ້າວ ແລະ ລູກກາໍພ້າ ແລະຢ່າເອົາເສື້ອຜ້າຂອງແມ່ໝ້າຍ ໄວ້ເປັນເຄື່ອງຄໍ້າປະກັນ.
|
||
\v 18 ຢ່າລືມວ່າ ພວກເຈົ້າເຄີຍຕົກເປັນທາດຮັບໃຊ້ຢູ່ໃນປະເທດເອຢິບ ແລະ ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ໄດ້ປົດປ່ອຍພວກເຈົ້າໃຫ້ເປັນອິດສະຫລະ ສະນັ້ນແຫລະ ຂ້າພະເຈົ້າຈຶ່ງໄດ້ມອບຂໍ້ຄໍາສັ່ງນີ້ ໃຫ້ແກ່ພວກເຈົ້າ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 19 ເມື່ອພວກເຈົ້າເກັບກ່ຽວ ແລະ ລືມ ຟ່ອນເຂົ້າບາງຟ່ອນໄວ້ໃນນາ ຢ່າໄດ້ກັບຄືນໄປເກັບເອົາ; ຈົ່ງປະໄວ້ໃຫ້ຄົນຕ່າງດ້າວ, ລູກກາໍພ້າ ແລະ ແມ່ໝ້າຍ ເພື່ອວ່າອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ຈະໄດ້ອວຍພອນພວກເຈົ້າ ໃນການງານທຸກໆ ຢ່າງ ທີ່ພວກເຈົ້າເຮັດ.
|
||
\v 20 ເມື່ອພວກເຈົ້າເກັບໝາກກອກເທດ ຢ່າຄືນໄປເລັມອັນທີ່ເຫລືອ; ຈົ່ງປະໄວ້ໃຫ້ຊາວຕ່າງດ້າວ, ລູກກາໍພ້າ ແລະ ແມ່ໝ້າຍ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 21 ເມື່ອພວກເຈົ້າເກັບໝາກອະງຸ່ນ ຢ່າຄືນໄປເລັມເອົາໝາກຂອງມັນ; ຈົ່ງປະອັນທີ່ເຫລືອນັ້ນໄວ້ ໃຫ້ຊາວຕ່າງດ້າວ, ລູກກາໍພ້າ ແລະ ແມ່ໝ້າຍ.
|
||
\v 22 ຢ່າລືມໄລຈັກເທື່ອວ່າ ພວກເຈົ້າເຄີຍຕົກເປັນທາດຮັບໃຊ້ຢູ່ໃນປະເທດເອຢິບ; ສະນັ້ນແຫລະ ຂ້າພະເຈົ້າຈຶ່ງໄດ້ມອບຂໍ້ຄໍາສັ່ງນີ້ໃຫ້ແກ່ພວກເຈົ້າ.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 25
|
||
\p
|
||
\v 1 “ຖ້າວ່າຄົນອິດສະຣາເອນ ເປັນຄວາມກັນຈົນເຖິງສານ ແລະ ສານຕັດສິນວ່າຝ່າຍໜຶ່ງຖືກ ແລະ ອີກຝ່າຍໜຶ່ງຜິດ.
|
||
\v 2 ຖ້າຜູ້ທີ່ ຜິດນັ້ນຖືກລົງໂທດໃຫ້ຂຽນ ກໍໃຫ້ຜູ້ຕັດສິນສັ່ງໃຫ້ລາວນອນຄວໍ້າໜ້າລົງ ແລ້ວຈຶ່ງຂ້ຽນ. ຈາໍນວນບາດຂ້ຽນນັ້ນ ຈະຂື້ນຢູ່ກັບຄວາມຜິດທີ່ລາວໄດ້ເຮັດນັ້ນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 3 ລາວອາດຖືກຂ້ຽນ ບໍ່ເກີນສີ່ສິບບາດກໍໄດ້; ຖ້າຫລາຍກວ່ານັ້ນ ອາດເປັນການຫຍໍ້ຫຍັນລາວເກີນໄປຕໍ່ໜ້າມະຫາຊົນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 4 ຢ່າເອົາກະສອບອັດປາກງົວ ທີ່ກາໍລັງຢຽບເຂົ້າຢູ່.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 5 “ຖ້າສອງອ້າຍນ້ອງມີສ່ວນໃນກອງມໍຣະດົກດຽວກັນ ແລະ ຜູ້ໜຶ່ງຕາຍໄປ ໂດຍບໍ່ມີລູກ ເມຍຂອງຜູ້ຕາຍຈະແຕ່ງງານໃໝ່ກັບຄົນອື່ນນອກຄອບຄົວບໍ່ໄດ້; ແມ່ນໜ້າທີ່ຂອງອ້າຍ ຫລື ນ້ອງຂອງຜູ້ຕາຍເອງ ທີ່ຈະຮັບເອົານາງ ເປັນເມຍ.
|
||
\v 6 ລູກຊາຍຜູ້ທາໍອິດ ທີ່ເຂົາໄດ້ນາໍກັນ ຈະຖືວ່າເປັນລູກຂອງຜູ້ທີ່ໄດ້ຕາຍໄປ ເພື່ອວ່າເຊື້ອສາຍຂອງລາວ ຈະສືບຕໍ່ມີໃນ ຊາດອິດສະຣາເອນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 7 ແຕ່ຖ້າອ້າຍ ຫລື ນ້ອງຂອງຜູ້ຕາຍນັ້ນ ບໍ່ຍອມແຕ່ງງານກັບນາງ ກໍໃຫ້ນາງໄປຫາຜູ້ ປົກຄອງເມືອງ ແລະ ເວົ້າວ່າ, ‘ອ້າຍ ຫລື ນ້ອງ ທາງຜົວຂອງຂ້ານ້ອຍ ບໍ່ໄດ້ເຮັດຕາມໜ້າທີ່ຂອງຕົນ; ເຂົາບໍ່ຍອມສືບເຊື້ອສາຍໃຫ້ອ້າຍ ຫລື ນ້ອງຂອງຕົນ ໃນທ່າມກາງປະຊາຊົນ ຊາດອິດສະຣາເອນ. ’
|
||
\v 8 ແລ້ວຜູ້ປົກຄອງເມືອງກໍຈ ະເອີ້ນເຂົາມາສອບຖາມເບິ່ງ. ຖ້າລາວຍັງບໍ່ຍອມແຕ່ງງານກັບນາງ
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 9 ກໍໃຫ້ເມຍໝ້າຍຂອງຜູ້ຕາຍນັ້ນ ໄປຫາລາວຢູ່ຊ້ອງໜ້າຜູ້ປົກຄອງເມືອງ ແລ້ວຖອດເກີບກິ່ງໜຶ່ງຂອງລາວອອກ ທັງຖົ່ມນາໍ້ລາຍ ໃສ່ໜ້າດ້ວຍ ແລະ ເວົ້າວ່າ ‘ນີ້ແຫລະ ຄືສິ່ງທີ່ເກີດກັບຜູ້ທີ່ບໍ່ຍອມສືບເຊື້ອສາຍ ໃຫ້ອ້າຍນ້ອງຂອງຕົນ. ’
|
||
\v 10 ແລ້ວຄອບຄົວຂອງລາວ ກໍຈະເປັນທີ່ເອີ້ນກັນໃນຊາດອິດສະຣາເອນ ວ່າ, ‘ຄອບຄົວຂອງຊາຍທີ່ຖືກຖອດເກີບອອກ. ’ ”
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 11 “ຖ້າຊາຍສອງຄົນຜິດຖຽງກັນ ແລະເມຍຂອງຊາຍຄົນໜຶ່ງ ພະຍາຍາມຊ່ວຍຜົວຂອງຕົນໄວ້ ໂດຍບີບອະໄວຍະວະສືບພັນຂອງຊາຍອີກຄົນໜຶ່ງ;
|
||
\v 12 ຈົ່ງຕັດມືນາງຖິ້ມເສຍ ຢ່າໄດ້ໃຫ້ຄວາມເມດຕາແກ່ນາງເລີຍ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 13-14 ຢ່າສໍ້ໂກງ ເມື່ອພວກເຈົ້າໃຊ້ເຄື່ອງຊັ່ງຕວງ ແລະ ເຄື່ອງວັດແທກ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 15 ຈົ່ງໃຊ້ເຄື່ອງຊັ່ງຕວງ ກັບເຄື່ອງວັດແທກທີ່ຖືກຕ້ອງ ແລະ ທ່ຽງທາໍ. ເພື່ອວ່າ ພວກເຈົ້າຈະຢູ່ໃນດິນແດນ ທີ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ກໍາລັງຈະມອບໃຫ້ນັ້ນໄດ້ດົນນານ.
|
||
\v 16 ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ກຽດຊັງຄົນສໍ້ໂກງ.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 17 “ຈົ່ງຈົດຈາໍສິ່ງທີ່ຊາວອາມາເຫລັກ ໄດ້ເຮັດໃສ່ພວກເຈົ້າ ໃນຄາວທີ່ພວກເຈົ້າກາໍລັງເດີນທາງອອກມາຈາກປະເທດເອຢິບ.
|
||
\v 18 ພວກເຂົາບໍ່ໄດ້ຢໍາເກງພຣະເຈົ້າ ສະນັ້ນພວກເຂົາຈຶ່ງໂຈມຕີພວກເຈົ້າທາງດ້ານຫລັງ ເມື່ອພວກເຈົ້າອິດເມື່ອຍອ່ອນເພຍ ແລະ ຂ້າຄົນທີ່ຄ້າງຢູ່ທາງຫລັງຕາຍຈົນໝົດ.
|
||
\v 19 ເຫດສະນັ້ນແຫລະ ເມື່ອອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ໄດ້ມອບດິນແດນໃຫ້ພວກເຈົ້າ ແລະ ໃຫ້ພວກເຈົ້າພົ້ນຈາກເຫລົ່າສັດຕູແລ້ວ ຈົ່ງຈັດການກັບຊາວອາມາເຫລັກ ໂດຍຂ້າພວກເຂົາໃຫ້ໝົດກ້ຽງ ເພື່ອວ່າຈະບໍ່ມີໃຜເວົ້າເຖິງພວກເຂົາອີກຕໍ່ໄປ ຢ່າລືມຄໍາສັ່ງນີ້.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 26
|
||
\p
|
||
\v 1 “ຫລັງຈາກພວກເຈົ້າ ເຂົ້າຢຶດຄອງດິນແດນ ທີ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ກາໍລັງຈະມອບໃຫ້ພວກເຈົ້າ ແລະ ຕັ້ງຖິ່ນຖານຢູ່ໃນທີ່ນັ້ນແລ້ວ;
|
||
\v 2 ຈົ່ງໃຫ້ແຕ່ ລະຄົນໃນພວກເຈົ້າ ເອົາຜົນລະປູກແຕ່ລະຊະນິດ ທີ່ເກັບກ່ຽວມາທາໍອິດນັ້ນ ໄປຖວາຍໃນບ່ອນນະມັດສະການແຫ່ງດຽວ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 3 ຈົ່ງໄປຫາປະໂຣຫິດປະຈາໍການ ໃນສະໄໝນັ້ນ ແລະ ເວົ້າກັບເພິ່ນວ່າ, ‘ບັດນີ້ ຂ້ານ້ອຍຍອມຮັບຮອງແກ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງຂ້ານ້ອຍວ່າ ຂ້ານ້ອຍໄດ້ເຂົ້າໄປໃນດິນແດນ ທີ່ພຣະອົງໄດ້ສັນຍາໄວ້ກັບປູ່ ຍ່າຕາຍາຍຂອງພວກຂ້ານ້ອຍ ເພື່ອມອບໃຫ້ ພວກຂ້ານ້ອຍແລ້ວ. ’
|
||
\v 4 ປະໂຣຫິດຈະຮັບເອົາກະຕ່າຈາກພວກເຈົ້າ ແລະຖືໄປວາງໄວ້ ຢູ່ຕໍ່ໜ້າແທ່ນບູຊາ ຂອງອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 5 ແລ້ວຊ້ອງໜ້າອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ໃນທີ່ນັ້ນໃຫ້ພວກເຈົ້າເລົ່າຖ້ອຍຄໍາ ດັ່ງຕໍ່ໄປນີ້: ‘ປູ່ຍ່າຕາຍາຍຂອງຂ້ານ້ອຍເປັນນັກພະຈົນໄພ ຊາວອາຣາມ ຜູ້ທີ່ໄດ້ນາໍຄອບຄົວຂອງຕົນໄປອາໄສຢູ່ປະເທດເອຢິບ. ເມື່ອໄປນັ້ນ ພວກເພິ່ນມີແຕ່ໜ້ອຍຄົນ ແຕ່ພວກເພິ່ນໄດ້ກາຍເປັນຊົນຊາດໜຶ່ງທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ ແລະເຂັ້ມແຂງ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 6 ຊາວເອຢິບ ໄດ້ເຮັດຕໍ່ພວກຂ້ານ້ອຍຢ່າງໂຫດຮ້າຍ ແລະໄດ້ຂົ່ມເຫັງພວກຂ້ານ້ອຍໃຫ້ ເຮັດວຽກເໝືອນດັ່ງຂ້າທາດ.
|
||
\v 7 ຕໍ່ມາ ພວກຂ້ານ້ອຍໄດ້ຮ້ອງຫາອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ອົງເປັນພຣະເຈົ້າ ຂອງປູ່ຍ່າຕາຍາຍຂອງພວກຂ້ານ້ອຍໃຫ້ຊ່ວຍເຫລືອ. ພຣະອົງໄດ້ຍິນພວກຂ້ານ້ອຍທັງເຫັນຄວາມທົນທຸກ ຄວາມລໍາບາກ ແລະ ການຍາກຈົນຫລາຍຢ່າງຂອງພວກຂ້ານ້ອຍ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 8 ດ້ວຍຣິດອໍານາດ ແລະ ພະລັງອັນຍິ່ງໃຫຍ່ຂອງພຣະອົງ ພຣະອົງໄດ້ຊ່ວຍກູ້ເອົາພວກຂ້ານ້ອຍອອກມາຈາກປະເທດເອຢິບ. ພຣະອົງໄດ້ເຮັດການອັດສະຈັນ ແລະໝາຍສໍາຄັນຫລາຍປະການ ທັງໄດ້ເຮັດສິ່ງອັນໜ້າຢ້ານກົວຕ່າງ ໆ ອີກດ້ວຍ.
|
||
\v 9 ພຣະອົງໄດ້ນາໍພາພວກຂ້ານ້ອຍມາເຖິງທີ່ນີ້ ແລະມອບ ດິນແດນອັນອຸດົມສົມບູນ ແລະຮັ່ງມີໃຫ້ພວກຂ້ານ້ອຍ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 10 ສະນັ້ນແຫລະ ບັດນີ້ຂ້ານ້ອຍຈຶ່ງນາໍພືດ ຜົນທາໍອິດທີ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ໂຜດໃຫ້ນັ້ນມາຖວາຍແກ່ພຣະອົງ. ’ ແລ້ວພວກເຈົ້າຈົ່ງປົງກະຕ່າລົງຊ້ອງໜ້າອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ແລະ ນ້ອມນະມັດສະການພຣະອົງຢູ່ທີ່ນັ້ນ.
|
||
\v 11 ຈົ່ງຮູ້ຈັກພຣະຄຸນຂອງອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ອົງເປັນພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ສໍາລັບສິ່ງດີ ໆ ທີ່ພຣະອົງໄດ້ໂຜດໃຫ້ພວກເຈົ້າກັບຄອບຄົວ; ຈົ່ງໃຫ້ຊາວເລວີ ແລະຊາວຕ່າງດ້າວ ທີ່ອາໄສ ຢູ່ທ່າມກາງພວກເຈົ້າ ຮ່ວມຊົມຊື່ນຍິນດີໃນການສະຫລອງນີ້.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 12 ທຸກ ໆ ສາມປີໃດ ຈົ່ງມອບໜຶ່ງສ່ວນສິບ ຜົນລະປູກຂອງພວກເຈົ້າໃຫ້ຊາວເລວີ, ຊາວຕ່າງດ້າວ, ລູກກາໍພ້າ ແລະ ແມ່ໝ້າຍ ເພື່ອວ່າ ພວກເຂົາທຸກຄົນຈະໄດ້ກິນອີ່ມໜາໍສໍາລານ ຕາມຄວາມຕ້ອງການ. ເມື່ອພວກເຈົ້າຖວາຍ ເຄື່ອງເຫລົ່ານັ້ນແລ້ວ
|
||
\v 13 ຈົ່ງກ່າວແກ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ວ່າ, ‘ບໍ່ມີໜຶ່ງສ່ວນສິບອັນສັກສິດໃດ ໆ ເຫລືອຢູ່ໃນເຮືອນ; ຂ້ານ້ອຍນາໍມາມອບໃຫ້ຊາວເລວີ, ຊາວຕ່າງດ້າວ, ລູກກາໍພ້າ ແລະ ແມ່ໝ້າຍ ຕາມທີ່ພຣະອົງໄດ້ສັ່ງໄວ້. ຂ້ານ້ອຍບໍ່ໄດ້ຝ່າຝືນ ຫລື ລືມໄລຕໍ່ຂໍ້ຄໍາສັ່ງໃດ ໆ ເຖິງການ ຖວາຍໜຶ່ງສ່ວນສິບນີ້ເລີຍ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 14 ເມື່ອໄວ້ທຸກ ຂ້ານ້ອຍບໍ່ໄດ້ກິນໜຶ່ງສ່ວນສິບ; ເມື່ອເປັນມົນທິນ ຂ້ານ້ອຍບໍ່ໄດ້ເອົາສ່ວນໃດ ໆ ອອກໄປຈາກເຮືອນ ແລະທັງບໍ່ໄດ້ຖວາຍສ່ວນໃດ ໆ ສໍາລັບຄົນຕາຍ. [ວ] ໂອ ຂ້າແດ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງຂ້ານ້ອຍເອີຍ ຂ້ານ້ອຍເຊື່ອຟັງພຣະອົງ; ຂ້ານ້ອຍ ໄດ້ປະຕິບັດຕາມ ທີ່ພຣະອົງໄດ້ສັ່ງໄວ້ທຸກປະການ ກ່ຽວກັບເລື່ອງໜຶ່ງສ່ວນສິບ.
|
||
\v 15 ຈົ່ງຫລຽວລົງມາຈາກບ່ອນບໍຣິສຸດຂອງພຣະອົງ ຢູ່ໃນສະຫວັນ ແລະ ອວຍພອນປະຊາຊົນອິດສະຣາເອນ ຂອງພຣະອົງເທີ້ນ; ຈົ່ງອວຍພອນດິນແດນອັນອຸດົມສົມບູນ ແລະ ຮັ່ງມີ ທີ່ພຣະອົງໄດ້ມອບໃຫ້ນັ້ນ ຕາມທີ່ພຣະອົງໄດ້ສັນຍາໄວ້ ກັບປູ່ຍ່າຕາຍາຍຂອງ ພວກຂ້ານ້ອຍ ດ້ວຍເທີ້ນ.’
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 16 ວັນນີ້ ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ສັ່ງພວກເຈົ້າໃຫ້ເຊື່ອຟັງກົດບັນຍັດທຸກຂໍ້ຂອງພຣະອົງ, ສະນັ້ນ ຈົ່ງເຊື່ອຟັງກົດບັນຍັດເຫລົ່ານັ້ນ ດ້ວຍສຸດໃຈ ຂອງພວກເຈົ້າ.
|
||
\v 17 ວັນນີ້ ພວກເຈົ້າໄດ້ຮັບຮອງຕໍ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ວ່າເປັນພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ; ພວກເຈົ້າໄດ້ສັນຍາ ວ່າຈະເຊື່ອຟັງພຣະອົງ, ຢຶດຖືກົດບັນຍັດໝົດທຸກຂໍ້ຂອງພຣະອົງ ແລະປະຕິບັດຕາມທີ່ພຣະອົງໄດ້ສັ່ງໄວ້ທຸກປະການ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 18 ວັນນີ້ ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ຮັບເອົາ ພວກເຈົ້າເປັນໄພ່ພົນຂອງພຣະອົງຕາມທີ່ພຣະອົງໄດ້ສັນຍາໄວ້ກັບພວກເຈົ້າ ແລະ ພຣະອົງສັ່ງພວກເຈົ້າໃຫ້ເຊື່ອຟັງກົດບັນຍັດ ໝົດທຸກຂໍ້ຂອງພຣະອົງ.
|
||
\v 19 ພຣະອົງຈະເຮັດໃຫ້ຊາດຂອງພວກເຈົ້າ ຍິ່ງໃຫຍ່ກວ່າ ຊາດອື່ນ ໆ ທີ່ພຣະອົງໄດ້ສ້າງມາ ແລະພວກເຈົ້າຈະນາໍເອົາຄໍາສັນລະເສີນ ແລະ ກຽດສັກສີມາສູ່ນາມຂອງພຣະອົງ. [ຫ] ພວກເຈົ້າຈະເປັນໄພ່ພົນບໍຣິສຸດຂອງອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ຕາມທີ່ພຣະອົງໄດ້ສັນຍາໄວ້.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 27
|
||
\p
|
||
\v 1 ແລ້ວໂມເຊ ພ້ອມກັບພວກຜູ້ນາໍຂອງຊາດອິດສະຣາເອນ ກໍໄດ້ກ່າວແກ່ປະຊາຊົນ ວ່າ, “ຈົ່ງເຊື່ອຟັງຄໍາແນະນາໍ ທຸກຂໍ້ທີ່ຂ້າພະເຈົ້າມອບໃຫ້ພວກເຈົ້າວັນນີ້.
|
||
\v 2 ໃນ ມື້ທີ່ພວກເຈົ້າຂ້າມແມ່ນາໍ້ ຈໍແດນ ແລະ ເຂົ້າໄປໃນດິນແດນ ທີ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ກໍາລັງຈະມອບໃຫ້ນັ້ນ ພວກເຈົ້າຕ້ອງຕັ້ງຫິນໃຫຍ່ຂຶ້ນ ໂປ້ດ້ວຍປູນຂາວ
|
||
\v 3 ແລະ ຂຽນກົດບັນຍັດທັງໝົດເຫລົ່ານີ້ ພ້ອມກັບຂໍ້ຄໍາສັ່ງສອນຕ່າງ ໆ ໃສ່. ເມື່ອພວກເຈົ້າໄດ້ເຂົ້າໄປຢູ່ໃນດິນແດນ ທີ່ອຸດົມສົມບູນ ແລະຮັ່ງມີ ທີ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງປູ່ຍ່າຕາຍາຍຂອງພວກເຈົ້າ ໄດ້ສັນຍາໄວ້ນັ້ນ
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 4 ແລະ ຂ້າມແມ່ນໍ້າ ຈໍແດນ ໄປຟາກນັ້ນແລ້ວ ຈົ່ງຕັ້ງຫິນເຫລົ່ານີ້ຂຶ້ນທີ່ພູ ເອບານ ເໝືອນດັ່ງທີ່ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ສັ່ງພວກເຈົ້າໃນວັນນີ້ ແລະໃຊ້ປູນໂປ້ເປັນຢ່າງດີ.
|
||
\v 5 ຈົ່ງເອົາຫິນທີ່ບໍ່ໃຊ້ເຫລັກຕັດ ສ້າງແທ່ນບູຊາໃນທີ່ນັ້ນ
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 6 ເພາະແທ່ນບູຊາໃດ ໆ ທີ່ສ້າງສໍາລັບອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ຕ້ອງກໍ່ດ້ວຍຫິນທີ່ບໍ່ໄດ້ສະກັດ. ໃນທີ່ນັ້ນ ໃຫ້ພວກເຈົ້າຖວາຍເຄື່ອງເຜົາບູຊາ
|
||
\v 7 ແລະໃນທີ່ນັ້ນໃຫ້ພວກເຈົ້າຖວາຍເຄື່ອງບູຊາ ທັງກິນເຄື່ອງຖວາຍເພື່ອຄວາມສາມັກຄີທາໍ ຫລັງຈາກໂມທະນາ ຂອບພຣະຄຸນ ຢູ່ຊ້ອງໜ້າອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ.
|
||
\v 8 ເທິງຫິນທີ່ໃຊ້ປູນໂປ້ນັ້ນ ໃຫ້ພວກເຈົ້າຂຽນກົດບັນຍັດທຸກ ໆ ຂໍ້ໃສ່ຢ່າງຈະແຈ້ງດີ.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 9 ແລ້ວໂມເຊ ພ້ອມກັບພວກປະໂຣຫິດຊາວເລວີ ກໍໄດ້ກ່າວແກ່ປະຊາຊົນອິດສະຣາເອນ ທຸກຄົນວ່າ, “ປະຊາຊົນອິດສະຣາເອນ ເອີຍ ຈົ່ງຕັ້ງໃຈຟັງຂ້າພະເຈົ້າໃຫ້ດີ. ວັນນີ້ ພວກເຈົ້າໄດ້ເປັນປະຊາຊົນຂອງ ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ແລ້ວ;
|
||
\v 10 ສະນັ້ນ ຈົ່ງເຊື່ອຟັງພຣະອົງ ແລະ ຢຶດຖືກົດບັນຍັດ ທຸກຂໍ້ຂອງພຣະອົງ ທີ່ຂ້າພະເຈົ້າກາໍລັງມອບໃຫ້ພວກເຈົ້າໃນວັນນີ້.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 11 ແລ້ວໂມເຊ ກໍໄດ້ກ່າວແກ່ປະຊາຊົນ ອິດສະຣາເອນ ວ່າ,
|
||
\v 12 “ຫລັງຈາກທີ່ພວກເຈົ້າໄດ້ຂ້າມແມ່ນໍ້າ ຈໍແດນ ໄປແລ້ວ ໃຫ້ເຜົ່າຕ່າງ ໆ ດັ່ງຕໍ່ໄປນີ້: ຊີເມໂອນ, ເລວີ, ຢູດາ, ອິດຊາຄາ, ໂຢເຊັບ ແລະ ເບັນຢາມິນ ຢືນຢູ່ເທິງພູ ເກຣີຊິມ ເມື່ອກ່າວຄໍາອວຍພອນແກ່ ປະຊາຊົນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 13 ໃຫ້ເຜົ່າຕ່າງ ໆ ດັ່ງຕໍ່ໄປນີ້: ຣູເບັນ, ກາດ, ອາເຊ, ເຊບູໂລນ, ດານ ແລະ ເນັບທາລີ ຢືນຢູ່ເທິງພູ ເອບານ ເມື່ອກ່າວຄໍາສາບແຊ່ງແກ່ປະຊາຊົນ.
|
||
\v 14 ຊາວເລວີ ຈະເປັນຜູ້ກ່າວຖ້ອຍຄໍາເຫລົ່ານີ້ ດ້ວຍສຽງດັງດັ່ງນີ້:
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 15 ‘ຄໍາສາບແຊ່ງຂອງພຣະເຈົ້າຕົກຖືກທຸກໆ ຄົນທີ່ໃຊ້ຫິນ, ໄມ້ ແລະ ໂລຫະ ເຮັດຮູບເຄົາຣົບ ແລະ ຂາບໄຫວ້ຮູບນັ້ນຢ່າງລັບລີ້; ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າກຽດຊັງການຂາບໄຫວ້ຮູບເຄົາຣົບ. ’ ແລະປະຊາຊົນທັງໝົດຈະພ້ອມກັນຕອບວ່າ, ‘ອາແມນ’
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 16 ‘ຄໍາສາບແຊ່ງຂອງພຣະເຈົ້າ ຕົກຖືກຜູ້ໃດຜູ້ໜຶ່ງທີ່ບໍ່ເຄົາຣົບນັບຖື ພໍ່ແມ່ຂອງຕົນ. ’ ແລະປະຊາຊົນທັງໝົດຈະພ້ອມກັນຕອບວ່າ, ‘ອາແມນ’
|
||
\v 17 ‘ຄໍາສາບແຊ່ງຂອງພຣະເຈົ້າ ຕົກຖືກຜູ້ໃດຜູ້ໜຶ່ງທີ່ຍົກຍ້າຍຫລັກ ປັກເອົາເຂດແດນຂອງເພື່ອນບ້ານ. ’ ແລະ ປະຊາຊົນທັງໝົດຈະພ້ອມກັນຕອບວ່າ, ‘ອາແມນ’
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 18 ‘ຄໍາສາບແຊ່ງຂອງພຣະເຈົ້າ ຕົກຖືກຜູ້ໃດຜູ້ໜຶ່ງທີ່ນາໍຄົນຕາບອດໄປໃນທາງຜິດ. ’ ແລະ ປະຊາຊົນທັງໝົດຈະພ້ອມກັນຕອບວ່າ, ‘ອາແມນ’
|
||
\v 19 ‘ຄໍາສາບແຊ່ງຂອງພຣະເຈົ້າ ຕົກຖືກຜູ້ໃດຜູ້ໜຶ່ງທີ່ຕັດສິດຂອງຄົນຕ່າງດ້າວ, ລູກກາໍພ້າ ແລະແມ່ໝ້າຍ. ’ ແລະ ປະຊາຊົນທັງໝົດຈະພ້ອມກັນຕອບວ່າ, ‘ອາແມນ’
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 20 ‘ຄໍາສາບແຊ່ງຂອງພຣະເຈົ້າ ຕົກຖືກຜູ້ໃດຜູ້ໜຶ່ງ ທີ່ເຮັດໃຫ້ພໍ່ຂອງຕົນຕ້ອງອັບອາຍ ຂາຍໜ້າ ໂດຍສົມສູ່ກັບເມຍຄົນໃດຄົນໜຶ່ງຂອງເພິ່ນ. ’ ແລະ ປະຊາຊົນທັງໝົດຈະພ້ອມ ກັນຕອບວ່າ, ‘ອາແມນ’
|
||
\v 21 ‘ຄໍາສາບແຊ່ງ ຂອງພຣະເຈົ້າ ຕົກຖືກຜູ້ໃດຜູ້ໜຶ່ງທີ່ສົມສູ່ທາງ ເພດກັບສັດ. ’ ແລະ ປະຊາຊົນທັງໝົດຈະພ້ອມກັນຕອບວ່າ, ‘ອາແມນ’
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 22 ‘ຄໍາສາບແຊ່ງຂອງພຣະເຈົ້າ ຕົກຖືກຜູ້ໃດຜູ້ໜຶ່ງທີ່ສົມສູ່ກັບເອື້ອຍນ້ອງຄີງ ໆ ຂອງຕົນ ຫລື ເອື້ອຍນ້ອງຕ່າງພໍ່ແມ່. ’ ແລະ ປະຊາຊົນທັງໝົດຈະພ້ອມກັນຕອບ ວ່າ, ‘ອາແມນ’
|
||
\v 23 ‘ຄໍາສາບແຊ່ງຂອງພຣະເຈົ້າ ຕົກຖືກຜູ້ໃດຜູ້ໜຶ່ງທີ່ສົມສູ່ທາງເພດ ກັບແມ່ນ້າຂອງຕົນ. ’ ແລະ ປະຊາຊົນທັງໝົດຈະພ້ອມກັນຕອບ ວ່າ, ‘ອາແມນ’
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 24 ‘ຄໍາສາບແຊ່ງຂອງພຣະເຈົ້າ ຕົກຖືກຜູ້ໃດຜູ້ໜຶ່ງທີ່ຂ້າຄົນຢ່າງລັບລີ້. ’ ແລະ ປະຊາຊົນທັງໝົດຈະພ້ອມກັນຕອບ ວ່າ, ‘ອາແມນ’
|
||
\v 25 ‘ຄໍາສາບແຊ່ງຂອງພຣະເຈົ້າ ຕົກຖືກຜູ້ໃດຜູ້ໜຶ່ງທີ່ຮັບຈ້າງຂ້າຄົນໂດຍບໍ່ມີຄວາມຜິດ. ’ ແລະ ປະຊາຊົນທັງໝົດຈະພ້ອມກັນຕອບ ວ່າ, ‘ອາແມນ’
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 26 ‘ຄໍາສາບແຊ່ງຂອງພຣະເຈົ້າ ຕົກຖືກຜູ້ໃດຜູ້ໜຶ່ງທີ່ບໍ່ເຊື່ອຟັງກົດບັນຍັດ ແລະ ຄໍາສັ່ງສອນທຸກຂໍ້ຂອງພຣະເຈົ້າ. ’ ແລະ ປະຊາຊົນທັງໝົດຈະພ້ອມກັນຕອບ ວ່າ, ‘ອາແມນ’
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 28
|
||
\p
|
||
\v 1 “ຖ້າພວກເຈົ້າເຊື່ອຟັງອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ແລະ ປະຕິບັດຢ່າງ ສັດຊື່ຕາມພຣະຄໍາສັ່ງທຸກຂໍ້ ທີ່ຂ້າພະເຈົ້າກາໍ ລັງໃຫ້ພວກເຈົ້າວັນນີ້; ພຣະອົງຈະບັນດານ ໃຫ້ພວກເຈົ້າເປັນໃຫຍ່ກວ່າ ຊົນຊາດອື່ນ ໆ ເທິງແຜ່ນດິນໂລກ.
|
||
\v 2 ຈົ່ງເຊື່ອຟັງອົງພຣະ ຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ແລະ ຄໍາອວຍພອນທັງໝົດເຫລົ່ານີ້ ກໍຈະເປັນຂອງ ພວກເຈົ້າ:
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 3 ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຈະອວຍພອນເມືອງ ຕ່າງໆ ພ້ອມກັບໄຮ່ນາ ແລະ ຮົ້ວສວນຂອງພວກເຈົ້າ.
|
||
\v 4 ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຈະອວຍພອນພວກເຈົ້າ ໃຫ້ມີລູກຫລານຫລາຍ, ມີພືດຜົນອຸດົມສົມບູນ ແລະ ມີຝູງງົວ ແລະ ຝູງແກະ ເຕັມຄອກ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 5 ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຈະອວຍພອນພວກເຈົ້າ ໃຫ້ມີພືດຜົນຫລາຍ ເພື່ອຈັດຕຽມອາຫານການກິນ.
|
||
\v 6 ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ຈະອວຍພອນ ທຸກໆສິ່ງທີ່ພວກເຈົ້າເຮັດ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 7 ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ຈະເອົາຊະນະສັດຕູ ທັງຫລາຍ ທີ່ມາໂຈມຕີພວກເຈົ້າ. ພວກເຂົາຈະໂຈມຕີພວກເຈົ້າຈາກທິດດຽວ ແຕ່ພວກເຂົາຈະແລ່ນເປີດໜີໄປທຸກທິດທຸກທາງ.
|
||
\v 8 ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຈະອວຍພອນວຽກການ ທີ່ ພວກເຈົ້າເຮັດ ແລະ ໃຫ້ພວກເຈົ້າມີເຂົ້າເຕັມເລົ້າ. ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າຈະອວຍພອນ ດິນແດນທີ່ກາໍລັງຈະມອບ ໃຫ້ພວກເຈົ້ານີ້.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 9 ຖ້າພວກເຈົ້າເຊື່ອຟັງອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ແລະ ເຮັດຕາມຂໍ້ຄໍາສັ່ງທຸກຂໍ້ ຂອງອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ແລ້ວພຣະອົງກໍຈະຮັບພວກເຈົ້າເປັນໄພ່ພົນຂອງ ພຣະອົງ ຕາມທີ່ພຣະອົງໄດ້ສັນຍາໄວ້ນັ້ນ.
|
||
\v 10 ແລ້ວທຸກຊົນຊາດໃນໂລກ ກໍຈະເຫັນວ່າ ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ເລືອກເອົາພວກເຈົ້າ ໃຫ້ເປັນໄພ່ພົນຂອງພຣະອົງ ແລະ ພວກເຂົາ ຈະຢ້ານກົວພວກເຈົ້າ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 11 ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ຈະໃຫ້ພວກເຈົ້າມີ ລູກຫລານຫລາຍ ມີຝູງສັດມາກມາຍ ແລະ ມີພືດຜົນອຸດົມສົມບູນ ໃນດິນແດນທີ່ພຣະອົງໄດ້ສັນຍາໄວ້ ກັບປູ່ຍ່າຕາຍາຍຂອງພວກເຈົ້າ ເພື່ອມອບໃຫ້ພວກເຈົ້າ.
|
||
\v 12 ພຣະອົງຈະສົ່ງຝົນຈາກຄັງອັນອຸດົມສົມບູນຂອງພຣະອົງ ໃນທ້ອງຟ້າໃຫ້ຕົກຖືກຕາມລະດູການ ແລະ ອວຍພອນທຸກໆ ວຽກງານຂອງພວກເຈົ້າ ເພື່ອພວກເຈົ້າຈະໃຫ້ຫລາຍຊົນຊາດກູ້ຢືມ, ແຕ່ພວກເຈົ້າຈະບໍ່ໄດ້ກູ້ຢືມຈາກຊົນຊາດໃດ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 13 ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຈະໃຫ້ພວກເຈົ້າ ເປັນຜູ້ນາໍທ່າມກາງຫລາຍຊົນຊາດ, ແຕ່ບໍ່ແມ່ນຜູ້ຕິດຕາມ; ພວກເຈົ້າຈະຈະເລີນຮຸ່ງເຮືອງສະເໝີ ແລະ ຈະບໍ່ຫລົ້ມຈົມຈັກເທື່ອ ຖ້າພວກເຈົ້າເຊື່ອຟັງຢ່າງຕັ້ງໜ້າ ພຣະຄໍາສັ່ງທຸກຂໍ້ຂອງອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ທີ່ຂ້າພະເຈົ້າກໍາລັງໃຫ້ພວກເຈົ້າ ໃນວັນນີ້.
|
||
\v 14 ແຕ່ພວກເຈົ້າຢ່າໄດ້ຝ່າຝືນຂໍ້ຄໍາສັ່ງເຫລົ່ານັ້ນຈັກເທື່ອ ຫລື ຂາບໄຫວ້ ແລະ ຮັບໃຊ້ບັນດາພະອື່ນ.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 15 “ແຕ່ຖ້າພວກເຈົ້າບໍ່ເຊື່ອຟັງອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ແລະ ບໍ່ຢຶດ ຖືຢ່າງຕັ້ງໜ້າຄໍາສັ່ງທຸກຂໍ້ຂອງພຣະອົງ ພ້ອມກັບກົດບັນຍັດທັງຫລາຍ ທີ່ຂ້າພະເຈົ້າກາໍລັງໃຫ້ພວກເຈົ້າໃນວັນນີ້ ແລ້ວຄໍາສາບແຊ່ງທັງໝົດເຫລົ່ານີ້ຈະເກີດຂຶ້ນກັບພວກເຈົ້າ ດັ່ງນີ້:
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 16 ບ້ານເມືອງ ແລະ ໄຮ່ນາ ຮົ້ວສວນ ທັງຫລາຍຂອງພວກເຈົ້າ ຈະຖືກສາບແຊ່ງ.
|
||
\v 17 ພືດຜົນ ແລະ ອາຫານການກິນທີ່ໄດ້ມາ ຈາກພືດຜົນນັ້ນຈະຖືກສາບແຊ່ງ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 18 ພວກເຈົ້າຈະຖືກສາບແຊ່ງ ໂດຍໃຫ້ພວກເຈົ້າມີລູກແຕ່ໜ້ອຍຄົນ ເກັບພືດຜົນໄດ້ໜ້ອຍດຽວ ແລະ ຝູງງົວ ແລະ ຝູງແກະ ມີເຫຼືອໜ້ອຍດຽວ.
|
||
\v 19 ທຸກໆ ສິ່ງທີ່ພວກເຈົ້າເຮັດ ຈະຖືກສາບແຊ່ງ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 20 ຖ້າພວກເຈົ້າເຮັດຊົ່ວ ແລະ ປະຖິ້ມອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄປ ພຣະອົງກໍຈະນາໍຄວາມ ຈິບຫາຍ ຄວາມສັບສົນວຸ້ນວາຍ ແລະ ຄວາມ ຫຍຸ້ງຍາກລໍາບາກ ນາໆ ປະການ ມາຍັງທຸກສິ່ງທີ່ພວກເຈົ້າເຮັດ ຈົນກວ່າ ພວກເຈົ້າຖືກທາໍ ລາຍຢ່າງໄວວາ ຈົນກ້ຽງ.
|
||
\v 21 ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ຈະນາໍຄວາມເຈັບໄຂ້ໄດ້ປ່ວຍມາສູ່ພວກເຈົ້າ ຊໍ້າແລ້ວຊໍ້າອີກ ຈົນກວ່າຈະບໍ່ມີໃຜ ເຫລືອຢູ່ໃນດິນແດນ ທີ່ພວກເຈົ້າກາໍລັງຈະເຂົ້າໄປຢຶດຄອງນັ້ນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 22 ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ຈະລົງໂທດພວກເຈົ້າ ດ້ວຍພະຍາດຕິດຕໍ່, ພະຍາດອັກເສບ ແລະ ຄວາມເຈັບໄຂ້ໄດ້ປ່ວຍ; ນອກຈາກນີ້ ພຣະອົງຈະໃຫ້ເກີດການແຫ້ງແລ້ງ ແລະ ແມງໄມ້ຈະມາທາໍລາຍເຄື່ອງປູກຂອງຝັງ ຂອງພວກເຈົ້າຈົນໝົດ. ຄວາມຈິບຫາຍເຫລົ່າ ນີ້ຈະຄຸກຄາມປະຈາໍ ຈົນພວກເຈົ້າຕາຍ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 23 ຝົນຈະບໍ່ຕົກ ແລະ ດິນຈະແຫ້ງແລ້ງ ແຂງກະດ້າງ ຄືເຫລັກ.
|
||
\v 24 ແທນທີ່ຈະສົ່ງຝົນລົງມາ ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຈະສົ່ງພະຍຸ ຂີ້ຊາຍມາແທນ ຈົນກວ່າພວກເຈົ້າຈະຖືກທາໍລາຍໄປໝົດກ້ຽງ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 25 ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ຈະໃຫ້ສັດຕູມາຊະນະພວກເຈົ້າ. ພວກເຈົ້າຈະໂຈມຕີພວກເຂົາທາງທິດດຽວ ແຕ່ພວກເຈົ້າຈະແລ່ນເປີດໜີໄປທຸກທິດທຸກທາງ ແລະ ປະຊາຊົນທັງໝົດ ເທິງແຜ່ນດິນໂລກຈະອົກສັ່ນຂວັນເສຍ ເມື່ອພວກເຂົາໄດ້ຍິນສິ່ງທີ່ເກີດຂຶ້ນກັບພວກເຈົ້າ.
|
||
\v 26 ເມື່ອພວກເຈົ້າຕາຍໄປ ແຮ້ງແລະ ສັດປ່າຈະມາກິນຊາກສົບ ແລະ ຈະບໍ່ມີໃຜໄລ່ພວກມັນໜີໄປ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 27 ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ຈະສົ່ງຕຸ່ມຝີ ມາຖືກພວກເຈົ້າ ເໝືອນດັ່ງທີ່ພຣະອົງໄດ້ເຮັດກັບຊາວເອຢິບ. ພຣະອົງຈະເຮັດໃຫ້ຕົນຕົວຂອງ ພວກເຈົ້າ ມີບາດແຜ. ພວກເຈົ້າຈະມີເກັດເຕັມຕົວທັງຄັນ ແລະ ຮັກສາບໍ່ດີຈັກເທື່ອ.
|
||
\v 28 ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ຈະເຮັດໃຫ້ພວກເຈົ້າ ເສຍສະຕິ, ຕາບອດ ແລະ ສັບສົນວຸ້ນວາຍ.
|
||
\v 29 ພວກເຈົ້າຈະຍ່າງງົມ ໆ ທ່າວ ໆ ໄປມາ ໃນກາງເວັນເໝືອນຄົນຕາບອດ ແລະ ຈະຫາ ທາງເດີນບໍ່ພົບ. ວຽກງານທີ່ພວກເຈົ້າເຮັດຈະ ບໍ່ຈະເລີນຮຸ່ງເຮືອງ. ພວກເຈົ້າຈະຖືກກົດຂີ່ແລະ ຖືກເກັບກວາດຖືກຈີ້ເປັນປະຈາໍ ແລະ ທັງຈະບໍ່ມີຜູ້ໃດມາຊ່ວຍເຫລືອພວກເຈົ້າ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 30 ພວກເຈົ້າຈະໝັ້ນຜູ້ສາວໄວ້, ແຕ່ຄົນອື່ນຈະເອົານາງໄປເປັນເມຍ. ພວກເຈົ້າຈະ ສ້າງເຮືອນ, ແຕ່ຈະບໍ່ໄດ້ຢູ່ຈັກເທື່ອ. ພວກເຈົ້າ ຈະປູກຕົ້ນອະງຸ່ນ, ແຕ່ຈະບໍ່ໄດ້ກິນໝາກເລີຍ.
|
||
\v 31 ຝູງສັດຂອງພວກເຈົ້າຈະຖືກຂ້າຕໍ່ໜ້າ ຕໍ່ຕາ, ແຕ່ພວກເຈົ້າພັດບໍ່ໄດ້ກິນຊີ້ນຂອງມັນ. ລໍຂອງພວກເຈົ້າຈະຖືກລາກໄປ ຕໍ່ໜ້າຕໍ່ຕາ ແຕ່ເຂົາຈະບໍ່ສົ່ງມັນກັບຄືນມາໃຫ້ພວກເຈົ້າ. ຝູງແກະຂອງພວກເຈົ້າ ຈະຖືກສັດຕູປ້ອງເອົາໄປ ແຕ່ຈະບໍ່ມີໃຜຊ່ວຍພວກເຈົ້າ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 32 ລູກຊາຍ ລູກສາວ ຂອງພວກເຈົ້າຈະ ຖືກນາໍໄປເປັນຄົນຮັບໃຊ້ ແກ່ຊາວຕ່າງດ້າວ ຕໍ່ໜ້າຕໍ່ຕາ. ແຕ່ລະມື້ ແຕ່ລະວັນ ພວກເຈົ້າລໍຖ້າພວກເຂົາກັບມາ ແຕ່ກໍສິ້ນຫວັງ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 33 ຊົນຊາດຕ່າງດ້າວ ຈະມາຢຶດເອົາພືດຜົນ ທີ່ພວກເຈົ້າໄດ້ປູກຝັງໄວ້ດ້ວຍຄວາມຍາກລໍາບາກ ໄປຈົນໝົດກ້ຽງ, ແຕ່ພວກເຈົ້າ ບໍ່ໄດ້ຫຍັງໝົດ ຊໍ້າບໍ່ໜໍາຍັງຖືກກົດຂີ່ ແລະ ຖືກຂົ່ມເຫັງຢ່າງທາລຸນ.
|
||
\v 34 ຄວາມທົນທຸກນີ້ ຈະເຮັດໃຫ້ພວກເຈົ້າເສຍຈິດ.
|
||
\v 35 ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ຈະເຮັດໃຫ້ແຂ່ງຂາຂອງ ພວກເຈົ້າເຈັບປວດ ແລະ ບໍ່ຫາຍດີຈັກເທື່ອ; ຕຸ່ມຝີຈະມີຢູ່ເຕັມຕົວ ຕັ້ງແຕ່ຫົວເຖິງຕີນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 36 ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ຈະນາໍພວກເຈົ້າ ແລະ ກະສັດຂອງພວກເຈົ້າໄປຍັງຕ່າງແດນ ບ່ອນທີ່ພວກເຈົ້າເອງ ແລະ ປູ່ຍ່າຕາຍາຍ ບໍ່ເຄີຍຢູ່ມາກ່ອນ; ໃນທີ່ນັ້ນ ພວກເຈົ້າຈະຮັບໃຊ້ ພະອື່ນ ທີ່ເຮັດດ້ວຍໄມ້ ແລະ ຫິນ.
|
||
\v 37 ໃນ ບັນດາປະເທດ ທີ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຈະໃຫ້ ພວກເຈົ້າກະຈັດກະຈາຍ ໄປອາໄສຢູ່ນັ້ນ ປະຊາຊົນຈະຕື່ນຕົກໃຈ ຕໍ່ເຫດການທີ່ໄດ້ ເກີດຂຶ້ນ ກັບພວກເຈົ້າ ແລ້ວພວກເຂົາຕ່າງກໍຈະຫົວເລາະ ເຍາະເຍີ້ຍພວກເຈົ້າ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 38 ພວກເຈົ້າຈະຫວ່ານພືດຢ່າງຫລວງຫລາຍ, ແຕ່ຈະເກັບກ່ຽວໄດ້ໜ້ອຍດຽວ ເພາະຕັກແຕນ ຈະມາກິນພືດຜົນນັ້ນ.
|
||
\v 39 ພວກເຈົ້າຈະປູກຕົ້ນອະງຸ່ນ ແລະ ເອົາໃຈໃສ່ບົວລະບັດມັນ, ແຕ່ພວກເຈົ້າຈະບໍ່ໄດ້ເກັບໝາກ ຫລື ແມ່ນແຕ່ດື່ມເຫລົ້າອະງຸ່ນເລີຍ ເພາະໂຕບົ້ງ, ໂຕໜອນ ຈະກັດກິນຕົ້ນຂອງມັນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 40 ຕົ້ນໝາກກອກເທດ ຈະເກີດໃນທຸກທີ່ ທຸກບ່ອນ ໃນດິນແດນຂອງພວກເຈົ້າ, ແຕ່ພວກເຈົ້າຈະບໍ່ໄດ້ນາໍ້ມັນ ເພາະໝາກຂອງມັນ ຕົກຖິ້ມເສຍໝົດ.
|
||
\v 41 ພວກເຈົ້າຈະມີລູກຊາຍ ລູກສາວ ແຕ່ຈະສູນເສຍໄປ ເພາະພວກເຂົາຖືກຈັບໄປເປັນຊະເລີຍເສິກ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 42 ຕົ້ນໄມ້ ແລະ ພືດຜົນທັງຫລາຍຂອງພວກເຈົ້າ ຈະຖືກແມງໄມ້ມາທາໍລາຍໝົດ.
|
||
\v 43 ຊາວຕ່າງດ້າວ ທີ່ມາອາໄສຢູ່ໃນດິນແດນ ຂອງພວກເຈົ້າ ຈະມີອໍານາດຫລາຍຂຶ້ນ ແຕ່ຂະນະດຽວກັນນັ້ນ ອໍານາດຂອງພວກເຈົ້າຈະ ໜ້ອຍລົງ.
|
||
\v 44 ພວກເຂົາມີເງິນ ຈະໃຫ້ພວກເຈົ້າກູ້ຢືມ ແຕ່ພວກເຈົ້າບໍ່ມີເງິນໃຫ້ພວກເຂົາກູ້ຢືມ. ໃນທີ່ສຸດ ພວກເຂົາຈະເປັນຜູ້ປົກຄອງພວກເຈົ້າ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 45 ໄພພິບັດເຫລົ່ານີ້ ຈະມາສູ່ພວກເຈົ້າ ແລະ ຕົກຖືກພວກເຈົ້າ ຈົນກວ່າພວກເຈົ້າຖືກທາໍລາຍ ເພາະພວກເຈົ້າບໍ່ເຊື່ອຟັງອົງພຣະຜູ້ ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ແລະຍຶດຖື ກົດບັນຍັດທັງໝົດທີ່ຂ້າພະເຈົ້າ ໄດ້ມອບໃຫ້.
|
||
\v 46 ສິ່ງເຫລົ່ານັ້ນ ຈະເປັນຫລັກຖານຢືນຢັນຕໍ່ການຕັດສິນລົງໂທດຂອງພຣະເຈົ້າຕໍ່ພວກເຈົ້າ ແລະ ລູກຫລານຂອງພວກເຈົ້າ ຕະຫລອດໄປ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 47 ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າໄດ້ອວຍພອນພວກເຈົ້າ ໃນທຸກໆ ສິ່ງ, ແຕ່ພວກເຈົ້າບໍ່ໄດ້ບົວລະບັດຮັບໃຊ້ພຣະອົງ ດ້ວຍໃຈຊົມຊື່ນຍິນດີ ແລະເບີກບານ.
|
||
\v 48 ເພາະສະນັ້ນແຫລະ ພວກເຈົ້າຈະຮັບໃຊ້ເຫລົ່າສັດຕູ ທີ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ກໍາລັງນໍາມາຕໍ່ສູ້ພວກເຈົ້າ. ພວກເຈົ້າຈະ ອຶດເຂົ້າ, ຫິວນໍ້າ, ເປືອຍຕົວ ແລະບໍ່ມີຫຍັງຈັກຢ່າງ. ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ [ອ] ຈະກົດຂີ່ພວກເຈົ້າຢ່າງທາລຸນ ຈົນກວ່າພວກເຈົ້າຖືກ ທໍາລາຍໄປໝົດສິ້ນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 49 ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ຈະນາໍຊົນຊາດທີ່ຢູ່ ສຸດປາຍ ແຜ່ນດິນໂລກ ຊຶ່ງພວກເຈົ້າບໍ່ຮູ້ຈັກພາສາ ມາຕໍ່ສູ້ພວກເຈົ້າ. ພວກເຂົາຈະບຸກຖະຫລົ່ມໂຈມຕີພວກເຈົ້າ ເໝືອນດັ່ງນົກອິນຊີ ບິນລົງຈັບເຫຍື່ອ.
|
||
\v 50 ພວກເຂົາຈະຮ້າຍກາດທີ່ສຸດ ແລະ ຈະບໍ່ສະແດງຄວາມປານີ ແກ່ຜູ້ໃດຜູ້ໜຶ່ງເລີຍ ບໍ່ວ່າຜູ້ໜຸ່ມ ຫລື ຜູ້ເຖົ້າ.
|
||
\v 51 ພວກເຂົາຈະກິນງົວ ໃນຝູງຂອງພວກເຈົ້າ ແລະ ພືດຜົນຂອງພວກເຈົ້າ ສ່ວນພວກເຈົ້ານັ້ນ ກໍຈະພາກັນອຶດຕາຍ. ເຂົ້າ ເຫລົ້າອະງຸຸ່ນ, ນໍ້າມັນໝາກກອກເທດ, ງົວ, ແກະ ແລະ ພືດຜົນຕ່າງໆ ຈະບໍ່ມີເຫລືອໄວ້ໃຫ້ເລີຍ ແລະ ພວກເຈົ້າຈະພາກັນຕາຍ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 52 ພວກເຂົາຈະໂຈມຕີທຸກໆ ເມືອງໃນ ດິນແດນທີ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ກາໍລັງຈະມອບໃຫ້ພວກເຈົ້າ ແມ່ນແຕ່ເມືອງທີ່ມີປ້ອມລ້ອມ ດ້ວຍກາໍແພງສູງທີ່ພວກເຈົ້າເຊື່ອວ່າປອດໄພ ກໍຈະລົ້ມທະລາຍ ລົງ.
|
||
\v 53 ເມື່ອເຫລົ່າສັດຕູປິດລ້ອມເມືອງຕ່າງໆ ຂອງພວກເຈົ້າຢູ່ນັ້ນ ພວກເຈົ້າຈະກາຍເປັນຄົນສິ້ນຫວັງ ເພາະຂາດອາຫານ ການກິນຈົນກິນລູກ ທີ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າໄດ້ໂຜດໃຫ້ນັ້ນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 54-55 ແມ່ນແຕ່ຜູ້ດີມີຖານະ ກໍຈະໝົດຫວັງ ເພາະຂາດອາຫານການກິນ ເວລາຖືກປິດລ້ອມຢູ່ນັ້ນ ຈົນຕ້ອງກິນລູກບາງຄົນ ຂອງຕົນເອງເປັນອາຫານ. ລາວຈະບໍ່ຍອມ ແບ່ງປັນໃຫ້ໃຜກິນນາໍ ບໍ່ວ່າອ້າຍເອື້ອຍນ້ອງ, ເມຍທີ່ຮັກ ຫລື ລູກບາງຄົນທີ່ຍັງມີຊີວິດຢູ່.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 56-57 ແມ່ນແຕ່ຍິງຜູ້ດີ ມີຖານະສູງທີ່ ລໍ້າລວຍຮັ່ງມີ ແລະ ບໍ່ເຄີຍຍ່າງໄປມາໃສ ໂດຍຕົນເອງຈັກເທື່ອກໍຈະປະພຶດແບບດຽວ ກັນ. ເມື່ອສັດຕູປິດລ້ອມເມືອງຂອງນາງຢູ່ນັ້ນ ນາງຈະກາຍເປັນຄົນໝົດຫວັງ ເພາະຂາດອາຫານການກິນ ຈົນຕ້ອງລີ້ກິນລູກຂອງຕົນເອງ ທີ່ຫາກໍເກີດໃໝ່ ໆ ຕະຫລອດທັງ ສາຍແຮ່ດ້ວຍ. ນາງຈະບໍ່ຍອມແບ່ງປັນໃຫ້ຜົວ ທີ່ຮັກ ແລະ ລູກຄົນອື່ນ ໆ ຂອງຕົນກິນນໍາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 58 ຖ້າພວກເຈົ້າບໍ່ເຊື່ອຟັງ ຢ່າງສັດຊື່ ຄໍາສັ່ງສອນທຸກຂໍ້ຂອງພຣະເຈົ້າ ທີ່ໄດ້ມີຂຽນໄວ້ ໃນປື້ມຫົວນີ້ ແລະຖ້າພວກເຈົ້າົບໍ່ຍົກຍໍໃຫ້ກຽດ ນາມອັນເລີດປະເສີດ ແລະ ອັນໜ້າຢ້ານກົວຂອງອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ
|
||
\v 59 ພຣະອົງຈະສົ່ງພະຍາດ ອັນຮ້າຍແຮງ ທັງໂຣກລະບາດ ທີ່ປິ່ນປົວບໍ່ໄດ້ ແລະ ຮັກສາບໍ່ດີຈັກເທື່ອມາສູ່ພວກເຈົ້າ ແລະ ລູກຫລານຂອງພວກເຈົ້າ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 60 ພຣະອົງຈະນາໍໂຣກອັນຮ້າຍແຮງທີ່ສຸດ ຊຶ່ງພວກເຈົ້າໄດ້ພົບພໍ້ແລ້ວທີ່ ເອຢິບ ມາຍັງພວກເຈົ້າອີກຄັ້ງໜຶ່ງ ແລະ ພວກເຈົ້າຈະປິ່ນປົວຮັກສາບໍ່ດີຈັກເທື່ອ.
|
||
\v 61 ພຣະອົງ ຍັງຈະນໍາເອົາພະຍາດທຸກຢ່າງ ແລະ ໂຣກລະບາດທຸກຊະນິດ ທີ່ບໍ່ໄດ້ກ່າວໄວ້ໃນປື້ມ ຄໍາສັ່ງສອນ ແລະ ປື້ມກົດບັນຍັດຂອງພຣະເຈົ້າ ຫົວນີ້ມາສູ່ພວກເຈົ້າ ຈົນກວ່າພວກເຈົ້າຈະ ຖືກທໍາລາຍ.
|
||
\v 62 ເຖິງແມ່ນວ່າພວກເຈົ້າ ຈະມີຈາໍນວນພົນຫລາຍ ເໝືອນດັ່ງດວງດາວ ໃນທ້ອງຟ້າກໍດີ ແຕ່ຈະມີໜ້ອຍຄົນເທົ່ານັ້ນ ທີ່ຍັງມີຊີວິດຢູ່ ເພາະພວກເຈົ້າບໍ່ໄດ້ເຊື່ອຟັງອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 63 ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ໄດ້ມີຄວາມສຸກໃຈ ທີ່ໄດ້ເຮັດໃຫ້ພວກເຈົ້າຈະເລີນຮຸ່ງເຮືອງ ແລະ ມີຈາໍນວນພົນຫລາຍຂຶ້ນສັນໃດ ພຣະອົງກໍຈະ ມີຄວາມສຸກໃຈ ທີ່ຈະທາໍລາຍພວກເຈົ້າ ແລະ ເຮັດໃຫ້ພວກເຈົ້າໝຸ່ນທະລາຍສັນນັ້ນ. ພວກເຈົ້າຈະຖືກຖອດຖອນ ອອກຈາກດິນແດນ ຫລັກແຫລ່ງ ທີ່ພວກເຈົ້າກໍາລັງຈະເຂົ້າໄປ ຢຶດຄອງນັ້ນ.
|
||
\v 64 ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຈະ ກະຈັດກະຈາຍພວກເຈົ້າ ໃນທ່າມກາງທຸກ ຊົນຊາດ ຕັ້ງແຕ່ສົ້ນໜຶ່ງຫາອີກສົ້ນໜຶ່ງ ຂອງໂລກ ແລ້ວພວກເຈົ້າກໍຈະຂາບໄຫວ້ບັນດາ ຮູບເຄົາຣົບ ທີ່ເປັນໄມ້ ແລະ ເປັນຫິນ ຊຶ່ງທັງພວກເຈົ້າເອງແລະປູ່ຍ່າຕາຍາຍ ຂອງພວກເຈົ້າບໍ່ເຄີຍຂາບໄຫວ້ມາກ່ອນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 65 ພວກເຈົ້າຈະບໍ່ພົບຄວາມສະຫງົບສຸກ ຢູ່ທີ່ໃດເລີຍ ບໍ່ມີບ່ອນໃດທີ່ຈະເອີ້ນວ່າເປັນຂອງພວກເຈົ້າ ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຈະເຮັດໃຫ້ ້ພວກເຈົ້າ ເຕັມໄປດ້ວຍຄວາມອຸກອັ່ງ ກະວົນ ກະວາຍໃຈ ສະພາບໝົດທ່າເສຍທີ ແລະ ສິ້ນຫວັງ.
|
||
\v 66 ຊີວິດຂອງພວກເຈົ້າ ຈະຕົກຢູ່ໃນຂັ້ນອັນຕະລາຍສະເໝີ. ຄວາມຢ້ານຈະ ປົກຄຸມພວກເຈົ້າ ທັງເວັນທັງຄືນ ແລະ ພວກເຈົ້າຈະຢ້ານຕາຍຢູ່ສະເໝີ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 67 ໃຈພວກເຈົ້າຈະເກີດຢ້ານຕໍ່ທຸກໆ ສິ່ງທີ່ ພວກເຈົ້າເຫັນ. ທຸກໆເຊົ້າພວກເຈົ້າປາຖະໜາ ຢາກໃຫ້ຄໍ່າໄວໆ ແລະ ທຸກໆແລງພວກເຈົ້າ ປາດຖະນາຢາກໃຫ້ແຈ້ງໄວໆ.
|
||
\v 68 ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ຈະສົ່ງພວກເຈົ້າກັບຄືນໄປ ຍັງປະເທດ ເອຢິບ ທາງເຮືອ ເຖິງແມ່ນວ່າພຣະອົງ [ຮ] ໄດ້ສັ່ງໄວ້ວ່າ ພວກເຈົ້າບໍ່ຕ້ອງ ກັບຄືນໄປຍັງທີ່ນັ້ນ ອີກຈັກເທື່ອກໍຕາມ. ຢູ່ໃນທີ່ນັ້ນ ພວກເຈົ້າຈະຈ່າວຂາຍຕົນເອງ ເປັນຄົນຮັບໃຊ້ໃຫ້ເຫລົ່າສັດຕູຂອງພວກເຈົ້າ ແຕ່ບໍ່ມີ ຜູ້ໃດຕ້ອງການຊື້ພວກເຈົ້າ.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 29
|
||
\p
|
||
\v 1 ຕໍ່ໄປນີ້ ແມ່ນເນື້ອໃນຂອງພັນທະສັນຍາ ທີ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ສັ່ງ ໂມເຊ ໃຫ້ເຮັດໄວ້ ກັບປະຊາຊົນອິດສະຣາເອນ ໃນດິນແດນ ໂມອາບ; ທັງໝົດນີ້ ແມ່ນໃຫ້ຕື່ມໃສ່ພັນທະສັນຍາ ຊຶ່ງອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ເຮັດກັບພວກເຂົາແລ້ວທີ່ພູເຂົາ ຊີນາຍ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 2 ໂມເຊ ໄດ້ເອີ້ນປະຊາຊົນອິດສະຣາເອນ ທຸກຄົນມາ ເຕົ້າໂຮມກັນ ແລະ ກ່າວແກ່ພວກເຂົາວ່າ, “ພວກເຈົ້າໄດ້ເຫັນຕໍ່ໜ້າຕົນເອງ ແລ້ວວ່າ ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ເຮັດຕໍ່ ຟາໂຣ ກະສັດຂອງປະເທດເອຢິບ ຕໍ່ບັນດາຂ້າຣາຊການ ແລະ ຕໍ່ດິນແດນທັງໝົດຂອງເພິ່ນຢ່າງໃດ.
|
||
\v 3 ພວກເຈົ້າໄດ້ເຫັນໄພພິບັດ ອັນໜ້າຢ້ານ ການອັດສະຈັນຕ່າງໆ ແລະ ໝາຍສໍາຄັນນາໆ ປະການທີ່ໄດ້ຊົງກະທາໍ.
|
||
\v 4 ອົງ ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ບໍ່ໄດ້ປະທານຕາທີ່ເຫັນໄດ້ ໃຈທີ່ເຂົ້າໃຈ ຫູທີ່ຍິນໄດ້ ແກ່ພວກເຈົ້າຈົນເຖິງວັນນີ້.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 5 ເປັນເວລາ ສີ່ສິບປີ ທີ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ນໍາພວກເຈົ້າຜ່ານຖິ່ນແຫ້ງແລ້ງກັນດານ ແມ່ນແຕ່ເຄື່ອງນຸ່ງຫົ່ມ ແລະ ເກີບຂອງພວກເຈົ້າ ກໍບໍ່ໄດ້ຂາດ.
|
||
\v 6 ພວກເຈົ້າບໍ່ມີເຂົ້າກິນ ບໍ່ມີເຫລົ້າອະງຸ່ນ ແລະ ເຫລົ້າຊະນິດອື່ນໆ ດື່ມ, ແຕ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ຕອບສະໜອງ ຄວາມຈາໍເປັນຂອງພວກເຈົ້າ ເພື່ອສັ່ງສອນ ພວກເຈົ້າໃຫ້ຮູ້ວ່າ ພຣະອົງເປັນອົງພຣະຜູ້ ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 7 ເມື່ອພວກເຮົາໄດ້ເດີນທາງ ມາຮອດບ່ອນນີ້ ເຈົ້າສີໂຫນ ແຫ່ງນະຄອນເຮັດຊະໂບນ ແລະ ເຈົ້າໂອກ ແຫ່ງນະຄອນບາຊານ ໄດ້ຍົກທັບມາສູ້ຮົບກັບພວກເຮົາ, ແຕ່ພວກເຮົາໄດ້ຊະນະພວກເຂົາ
|
||
\v 8 ໂດຍ ໄດ້ຢຶດເອົາດິນແດນຂອງພວກເຂົາ ແລະ ພວກເຮົາໄດ້ແບ່ງປັນດິນແດນນັ້ນ ໃຫ້ເຜົ່າຣູເບັນ, ເຜົ່າກາດ ແລະ ເຜົ່າມານາເຊ ເຄິ່ງເຜົ່າ.
|
||
\v 9 ຈົ່ງເຊື່ອຟັງຢ່າງຈິງໃຈ ເນື້ອໃນທັງໝົດຂອງພັນທະສັນຍານີ້ ເພື່ອວ່າພວກເຈົ້າຈະເຮັດທຸກໆ ສິ່ງເປັນຜົນສໍາເລັດ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 10 ວັນນີ້ ພວກເຈົ້າກາໍລັງຢືນຢູ່ຊ້ອງໜ້າ ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ໝົດທຸກຄົນ ຄື ພວກຜູ້ນາໍແລະເຈົ້າໜ້າທີ່ ຜູ້ຊາຍ
|
||
\v 11 ຜູ້ຍິງ ແລະ ເດັກນ້ອຍ ແລະ ຊາວຕ່າງດ້າວທີ່ໄດ້ອາໄສຢູ່ນາໍ ທີ່ເປັນຜູ້ຕັດຟືນ ແລະ ຕັກນໍ້າໃຫ້ພວກເຈົ້າ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 12 ພວກເຈົ້າມາໃນທີ່ນີ້ ເພື່ອຮັບຮອງເອົາ ພັນທະສັນຍາ ທີ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ພວມເຮັດກັບພວກເຈົ້າ ແລະ ຮັບວ່າຈະປະຕິບັດຕາມຂໍ້ຕົກລົງນີ້
|
||
\v 13 ເພື່ອວ່າແຕ່ນີ້ຕໍ່ໄປ ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຈະໄດ້ ກ່າວຢືນຢັນວ່າ ພວກເຈົ້າເປັນໄພ່ພົນຂອງ ພຣະອົງ ແລະ ພຣະອົງເປັນພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ຕາມທີ່ພຣະອົງໄດ້ສັນຍາໄວ້ກັບປູ່ຍ່າຕາຍາຍຂອງພວກເຈົ້າ ຄື: ອັບຣາຮາມ, ອີຊາກ ແລະ ຢາໂຄບ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 14 ບໍ່ແມ່ນພຽງແຕ່ພວກເຈົ້າເທົ່ານັ້ນ ທີ່ພວມເຮັດພັນທະສັນຍາ ແລະ ຂໍ້ຕົກລົງກັບພຣະເຈົ້າ.
|
||
\v 15 ພຣະອົງພວມເຮັດກັບໝົດທຸກຄົນ ທີ່ຢືນຢູ່ຊ້ອງໜ້າພຣະອົງໃນວັນນີ້ ແລະ ກັບລູກຫລານຂອງພວກເຮົາ ທີ່ຈະເກີດມາໃນອະນາຄົດດ້ວຍ.
|
||
\v 16 ພວກເຈົ້າຮູ້ແລ້ວ ວ່າການໃຊ້ຊີວິດຂອງພວກເຈົ້າໃນ ປະເທດເອຢິບ ແລະ ໃນການເດີນທາງຜ່ານ ເຂດແດນຂອງຊົນຊາດອື່ນ ໆ ນັ້ນເປັນຢ່າງໃດ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 17 ພວກເຈົ້າໄດ້ເຫັນບັນດາຮູບເຄົາຣົບ ອັນໜ້າລັງກຽດ ທີ່ພວກເຂົາເຮັດດ້ວຍໄມ້, ຫິນ, ເງິນ ແລະ ຄໍາ.
|
||
\v 18 ຈົ່ງໃຫ້ແນ່ໃຈວ່າ ບໍ່ມີຜູ້ໃດ ບໍ່ວ່າຊາຍ, ຍິງ, ຄອບຄົວ ຫລື ເຜົ່າໃດກໍຕາມ ທີ່ຢືນຢູ່ທີ່ນີ້ໃນວັນນີ້ ຫັນເຫຈາກ ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຮົາ ໄປຂາບໄຫວ້ຮູບເຄົາຣົບເຫລົ່ານັ້ນ ທີ່ເປັນຂອງຊົນຊາດອື່ນ. ການກະທາໍເຊັ່ນນີ້ ຈະເປັນ ດັ່ງຮາກເຫງົ້າ ທີ່ໃຫຍ່ຂຶ້ນເປັນຕົ້ນຂົມຂື່ນ ແລະ ເປັນພິດ.
|
||
\v 19 ຈົ່ງໃຫ້ແນ່ໃຈວ່າ ບໍ່ມີຜູ້ໃດໃນທີ່ນີ້ວັນນີ້ ທີ່ຍິນຄໍາກ່າວສາບານອັນໜັກແໜ້ນເຫລົ່ານີ້ແລ້ວ ຄິດອວດຕົວວ່າ ຕົນ ຈະຢູ່ເຢັນເປັນສຸກ ເຖິງແມ່ນວ່າຈະດື້ດ້ານໄປ ຕາມວິຖີທາງຂອງຕົນກໍຕາມ. ການເຮັດເຊັ່ນນັ້ນ ເປັນການນາໍໄພພິບັດມາສູ່ດິນແດນ ທີ່ອຸດົມສົມບູນ ແລະ ແຫ້ງແລ້ງຂອງພວກເຈົ້າ. [ກ]
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 20 ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ຈະບໍ່ຍົກໂທດໃຫ້ແກ່ຄົນເຊັ່ນນັ້ນເລີຍ. ແຕ່ຄວາມໂກດຮ້າຍຂອງພຣະອົງຈະລຸກໄໝ້ຕໍ່ສູ້ລາວ ເໝືອນດັ່ງໄຟ ທີ່ເຜົາຜານ ແລະ ການສາບແຊ່ງທັງໝົດ ທີ່ໄດ້ບັນທຶກໄວ້ໃນປື້ມກົດບັນຍັດນີ້ ກໍຈະຕົກຖືກລາວຈົນກວ່າອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ໄດ້ທາໍລາຍຄົນນີ້ໃຫ້ດັບສູນໄປ.
|
||
\v 21 ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຈະລົງໂທດລາວ ເພື່ອເປັນຕົວຢ່າງ ແກ່ຊາວອິດສະຣາເອນ ທຸກເຜົ່າ. ພຣະອົງຈະ ນາໍເອົາໄພພິບັດ ມາຖືກລາວຕາມຄໍາສາບແຊ່ງທັງໝົດ ທີ່ໄດ້ບົ່ງໄວ້ໃນພັນທະສັນ ຍາ ທີ່ມີຂຽນໄວ້ໃນປື້ມກົດບັນຍັດຂອງອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 22 ລູກຫລານຂອງພວກເຈົ້າ ໃນລຸ້ນຕໍ່ໄປ ແລະ ຊາວຕ່າງດ້າວແຕ່ແດນໄກ ຈະໄດ້ເຫັນໄພພິບັດ ແລະ ຄວາມທົນທຸກທີ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ນໍາມາຍັງດິນແດນຂອງພວກເຈົ້າ.
|
||
\v 23 ໄຮ່ນາຈະແຫ້ງແລ້ງ ແລະ ແຂງເປັນດິນດາກປົນເກືອ ຈະປູກສິ່ງໃດໃສ່ດິນນັ້ນກໍບໍ່ໄດ້ ແລະ ແມ່ນແຕ່ຫຍ້າກໍຈະບໍ່ເກີດຂຶ້ນເລີຍ. ດິນແດນຂອງພວກເຈົ້າ ຈະເປັນດັ່ງເມືອງ ໂຊໂດມ ແລະ ໂກໂມຣາ ເມືອງອາດະມາ ແລະ ເສບົວອິມ ຊຶ່ງອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ທາໍລາຍ ເມື່ອພຣະອົງໄດ້ໂກດຮ້າຍຢ່າງຮຸນແຮງນັ້ນ.
|
||
\v 24 ແລ້ວທົ່ວທັງໂລກ ກໍຈະຖາມວ່າ, ‘ເປັນຫຍັງ ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຈຶ່ງເຮັດເຊັ່ນນີ້ ຕໍ່ດິນແດນຂອງພວກເຂົາ? ແມ່ນຫຍັງ ທີ່ເຮັດ ໃຫ້ພຣະອົງໂກດຮ້າຍ ດັ່ງໄຟລຸກໄໝ້ເຊັ່ນນີ້?’
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 25 ແລະ ຄໍາຕອບກໍຄື ‘ເປັນເພາະປະຊາຊົນຂອງອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ໄດ້ລະເມີດພັນທະສັນຍາ ທີ່ພວກເຂົາໄດ້ເຮັດ ໄວ້ກັບອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງປູ່ຍ່າຕາຍາຍຂອງພວກເຂົາ ຄາວທີ່ພຣະອົງໄດ້ນາໍ ພາພວກເຂົາອອກມາຈາກປະເທດເອຢິບ ນັ້ນ.
|
||
\v 26 ພວກເຂົາໄດ້ຮັບໃຊ້ບັນດາພະອື່ນ ທີ່ພວກເຂົາບໍ່ເຄີຍຂາບໄຫວ້ມາກ່ອນ ຄື ບັນດາພະທີ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ຫ້າມພວກເຂົາ ບໍ່ໃຫ້ຂາບໄຫວ້.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 27 ສະນັ້ນແຫລະ ພຣະເຈົ້າຈຶ່ງກິ້ວໂກດໄພ່ພົນຂອງພຣະອົງ ແລະ ນໍາໄພພິບັດຕ່າງໆ ນາໆ ມາຕົກຖືກດິນແດນຂອງພວກເຂົາ ຕາມທີ່ມີຂຽນໄວ້ໃນປື້ມກົດບັນຍັດຫົວນີ້.
|
||
\v 28 ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າກິ້ວໂກດຫລາຍ ແລະ ຍ້ອນຄວາມກິ້ວໂກດນີ້ ພຣະອົງຈຶ່ງຖອນຫລັກ ແຫລ່ງໃນດິນແດນ ທີ່ພວກເຂົາໄດ້ອາໄສຢູ່ນັ້ນ ແລະ ຂັບໄລ່ພວກເຂົາອອກໄປອາໄສຢູ່ຕ່າງຖິ່ນ ດັ່ງທີ່ເປັນຢູ່ໃນທຸກວັນນີ້.’
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 29 ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຮົາ ບໍ່ໄດ້ເປີດເຜີຍກ່ຽວກັບປະຈຸບັນ ແລະ ອະນາຄົດ, ແຕ່ພຣະອົງໄດ້ສັ່ງໃຫ້ພວກເຮົາປະຕິບັດຕາມກົດບັນຍັດຂອງພຣະອົງ ພວກເຮົາພ້ອມທັງເຊື້ອສາຍຂອງພວກເຮົາ ຕ້ອງເຊື່ອຟັງກົດບັນຍັດນັ້ນ ຕະຫລອດໄປ.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 30
|
||
\p
|
||
\v 1 “ບັດນີ້ ຂ້າພະເຈົ້າຂໍໃຫ້ພວກເຈົ້າເລືອກ ເອົາ ລະຫວ່າງ ຄໍາອວຍພອນ ແລະ ຄໍາສາບແຊ່ງ. ເມື່ອເຫດການເຫລົ່ານີ້ທັງໝົດໄດ້ ເກີດຂຶ້ນກັບພວກເຈົ້າແລ້ວ ແລະ ພວກເຈົ້າ ພວມອາໄສຢູ່ທ່າມກາງຊົນຊາດຕ່າງໆ ບ່ອນ ທີ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ໄດ້ເຮັດໃຫ້ພວກເຈົ້າກະຈັດກະຈາຍໄປນັ້ນ; ພວກເຈົ້າກໍຈະຈົດຈາໍ ສິ່ງທີ່ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ບອກໃຫ້ພວກເຈົ້າເລືອກເອົາ.
|
||
\v 2 ຖ້າພວກເຈົ້າ ແລະ ລູກຫລານ ກັບຄືນມາຫາອົງພຣະຜູ້ ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ແລະ ເຊື່ອຟັງດ້ວຍສຸດໃຈ ພຣະຂໍ້ຄໍາສັ່ງທີ່ ຂ້າພະເຈົ້າກາໍລັງໃຫ້ພວກເຈົ້າໃນວັນນີ້;
|
||
\v 3 ແລ້ວ ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ກໍຈະຫັນມາເມດຕາພວກເຈົ້າ. ພຣະອົງຈະນາໍ ພວກເຈົ້າກັບຄືນມາຈາກຊົນຊາດຕ່າງໆ ບ່ອນທີ່ພຣະອົງໄດ້ເຮັດໃຫ້ພວກເຈົ້າກະຈັດ ກະຈາຍ ໄປອາໄສຢູ່ນັ້ນ ແລະ ຈະເຮັດໃຫ້ພວກເຈົ້າຈະເລີນຮຸ່ງເຮືອງຂຶ້ນໃໝ່.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 4 ເຖິງແມ່ນວ່າ ພວກເຈົ້າຈະຕົກໄປຢູ່ໄກ ກັນຄົນລະຟາກຟ້າ ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ກໍຈະເຕົ້າໂຮມພວກເຈົ້າໃຫ້ກັບຄືນມາຫາກັນໃໝ່
|
||
\v 5 ເພື່ອວ່າ ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ຈະນໍາພາພວກເຈົ້າ ສູ່ດິນແດນທີ່ປູ່ຍ່າຕາຍາຍ ຂອງພວກເຈົ້າເຄີຍອາໄສຢູ່ມາແຕ່ກ່ອນນັ້ນອີກ. ແລ້ວພຣະອົງກໍຈະເຮັດໃຫ້ພວກເຈົ້າຈະເລີນຮຸ່ງເຮືອງຂຶ້ນ ແລະ ມີຈາໍ ນວນຄົນຫລາຍກວ່າ ທີ່ປູ່ຍ່າຕາຍາຍ ຂອງ ພວກເຈົ້າເຄີຍເປັນມາກ່ອນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 6 ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ຈະເຮັດໃຫ້ພວກເຈົ້າ ແລະ ລູກຫລານມີໃຈເຊື່ອຟັງ ເພື່ອວ່າພວກເຈົ້າຈະຮັກພຣະອົງ ດ້ວຍສຸດໃຈ ແລະ ພວກເຈົ້າຈະສືບຕໍ່ອາໄສຢູ່ ໃນດິນແດນນັ້ນໄດ້.
|
||
\v 7 ພຣະອົງຈະຫັນເອົາ ຄໍາສາບແຊ່ງເຫລົ່ານີ້ທັງໝົດໄປສູ່ເຫລົ່າສັດຕູ ຂອງພວກເຈົ້າ ຜູ້ທີ່ກຽດຊັງ ແລະ ກົດຂີ່ຂົ່ມເຫັງພວກເຈົ້າ
|
||
\v 8 ແລະ ພວກເຈົ້າກໍຈະ ເຊື່ອຟັງພຣະອົງອີກ ທັງຖືຮັກສາຄໍາສັ່ງທຸກຂໍ້ ຂອງພຣະອົງ ທີ່ຂ້າພະເຈົ້າກາໍລັງໃຫ້ພວກເຈົ້າໃນວັນນີ້.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 9 ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ຈະເຮັດໃຫ້ພວກເຈົ້າ ຈະເລີນຮຸ່ງເຮືອງໃນທຸກໆ ສິ່ງທີ່ພວກເຈົ້າເຮັດ. ພວກເຈົ້າຈະມີລູກຫລານຫລາຍ ແລະ ມີຝູງສັດຢ່າງຫລວງຫລາຍ ແລະ ທົ່ງໄຮ່ທົ່ງນາຂອງພວກເຈົ້າ ຈະຜະລິດພືດຜົນໄດ້ຢ່າງອຸດົມສົມບູນ. ພຣະອົງຈະມີຄວາມດີໃຈ ທີ່ເຮັດໃຫ້ພວກເຈົ້າຈະເລີນຮຸ່ງເຮືອງເໝືອນດັ່ງພຣະອົງໄດ້ເຮັດໃຫ້ປູ່ຍ່າຕາຍາຍ ຂອງ ພວກເຈົ້າຈະເລີນຮຸ່ງເຮືອງ,
|
||
\v 10 ແຕ່ພວກເຈົ້າຈະຕ້ອງເຊື່ອຟັງພຣະອົງ ແລະ ຖືຮັກສາ ກົດບັນຍັດທັງໝົດຂອງພຣະອົງ ຊຶ່ງມີຂຽນ ໄວ້ໃນປື້ມກົດບັນຍັດຫົວນີ້. ພວກເຈົ້າຈະຕ້ອງ ຫັນກັບມາຫາອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າ ຂອງພວກເຈົ້າ ດ້ວຍສຸດໃຈ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 11 ຄໍາສັ່ງທີ່ຂ້າພະເຈົ້າກາໍລັງໃຫ້ພວກເຈົ້າ ໃນວັນນີ້ ບໍ່ເປັນສິ່ງທີ່ຍາກ ຫລື ເຫລືອວິໄສທີ່ພວກເຈົ້າຈະປະຕິບັດໄດ້.
|
||
\v 12 ຄໍາສັ່ງນັ້ນ ບໍ່ໄດ້ຢູ່ທີ່ຟ້າສະຫວັນ ພວກເຈົ້າບໍ່ຈາໍເປັນຕ້ອງຖາມວ່າ, ‘ໃຜຈະຂຶ້ນໄປຟ້າສະຫວັນ ແລະ ນາໍລົງມາໃຫ້ພວກເຮົາ ເພື່ອພວກເຮົາຈະໄດ້ຍິນແລະ ເຮັດຕາມ?’
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 13 ຄໍາສັ່ງນັ້ນ ບໍ່ໄດ້ຢູ່ທາງຟາກທະເລ ດ້ານອື່ນ. ພວກເຈົ້າບໍ່ຈາໍເປັນຕ້ອງຖາມວ່າ ‘ໃຜຈະຂ້າມທະເລ ໄປເອົາມາ ເພື່ອວ່າພວກເຮົາຈະໄດ້ຍິນ ແລະ ເຮັດຕາມ? ’
|
||
\v 14 ບໍ່ແມ່ນຢ່າງນັ້ນດອກ ຄໍາສັ່ງນັ້ນຢູ່ກັບພວກເຈົ້າ. ພວກເຈົ້າຮູ້ ແລະ ຍົກມາເປັນຂໍ້ອ້າງອີງໄດ້. ດັ່ງນັ້ນ ບັດນີ້ຈົ່ງເຊື່ອຟັງຕາມນັ້ນເຖີດ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 15 ວັນນີ້ ຂ້າພະເຈົ້າຈະໃຫ້ພວກເຈົ້າເລືອກເອົາ ລະຫວ່າງ ຊີວິດ ແລະ ຄວາມ ຈະເລີນ ກັບ ຄວາມຕາຍ ແລະ ຄວາມ ຈິບຫາຍ.
|
||
\v 16 ຖ້າພວກເຈົ້າເຊື່ອຟັງຂໍ້ຄໍາສັ່ງ ຂອງອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ [ຂ] ຊຶ່ງຂ້າພະເຈົ້າກໍາລັງໃຫ້ພວກເຈົ້າໃນວັນນີ້. ຖ້າພວກເຈົ້າຮັກພຣະອົງ ເຊື່ອຟັງພຣະອົງ ແລະ ຖືຮັກສາກົດບັນຍັດທັງໝົດ ຂອງພຣະອົງ ແລ້ວພວກເຈົ້າກໍຈະຈະເລີນຮຸ່ງເຮືອງ ຈົນກາຍເປັນຊົນຊາດໃຫຍ່. ອົງພຣະຜູ້ ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ຈະອວຍພອນພວກເຈົ້າໃນດິນແດນ ທີ່ພວກເຈົ້າ ກາໍລັງຈະເຂົ້າໄປຢຶດຄອງ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 17 ແຕ່ຖ້າພວກເຈົ້າ ບໍ່ເຊື່ອຟັງ ແລະ ປະຕິເສດທີ່ຈະເຮັດຕາມ ທັງຍອມໃຫ້ຖືກຊັກຊວນໄປຂາບໄຫວ້ ບັນດາພະອື່ນ
|
||
\v 18 ຂ້າພະເຈົ້າຂໍປະກາດວ່າ ພວກເຈົ້າຈະຖືກທາໍ ລາຍຢ່າງໝົດສິ້ນໃນບັດນີ້ ແລະ ໃນທີ່ນີ້. ພວກເຈົ້າຈະບໍ່ມີອາຍຸຍືນຍາວ ໃນດິນແດນທີ່ທາງຟາກແມ່ນາໍ້ ຈໍແດນ ຊຶ່ງພວກເຈົ້າກໍາລັງ ຈະເຂົ້າໄປຢຶດຄອງນັ້ນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 19 ບັດນີ້ ຂ້າພະເຈົ້າຂໍໃຫ້ພວກເຈົ້າເລືອກເອົາ ລະຫວ່າງ ຊີວິດ ແລະ ຄວາມຕາຍ ລະຫວ່າງ ພຣະພອນ ແລະ ຄໍາສາບແຊ່ງ ຂອງພຣະເຈົ້າ ແລະ ຂ້າພະເຈົ້າວິງວອນຟ້າແລະ ດິນ ໃຫ້ເປັນພະຍານໃນສິ່ງທີ່ພວກເຈົ້າ ເລືອກເອົາ. ຈົ່ງເລືອກເອົາຊີວິດເຖີດ ເພື່ອໃຫ້ ພວກເຈົ້າ ແລະ ລູກຫລານຂອງພວກເຈົ້າມີຊີ ວິດຢູ່.
|
||
\v 20 ຈົ່ງຮັກອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ຈົ່ງເຊື່ອຟັງພຣະອົງ ແລະ ສັດຊື່ຕໍ່ພຣະອົງ ແລ້ວພວກເຈົ້າ ແລະ ລູກຫລານ ກໍຈະມີຊີວິດຍືນຍາວຢູ່ໃນດິນແດນ ທີ່ພຣະອົງໄດ້ສັນຍາແກ່ປູ່ຍ່າຕາຍາຍ ຂອງພວກເຈົ້າ ຄື: ອັບຣາຮາມ, ອີຊາກ ແລະ ຢາໂຄບ.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 31
|
||
\p
|
||
\v 1 ໂມເຊ ໄດ້ສືບຕໍ່ໂອ້ລົມກັບປະຊາຊົນ ອິດສະຣາເອນ
|
||
\v 2 ແລະ ກ່າວວ່າ, “ດຽວນີ້ ອາຍຸຂອງຂ້າພະເຈົ້າກໍໄດ້ 120 ປີແລ້ວ ແລະ ຂ້າພະເຈົ້າຈະເປັນຜູ້ນາໍຂອງພວກເຈົ້າຕໍ່ໄປ ອີກບໍ່ໄດ້. ນອກຈາກນີ້ອີກ ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ບອກຂ້າພະເຈົ້າ ວ່າ ຂ້າພະເຈົ້າຈະບໍ່ໄດ້ຂ້າມແມ່ນາໍ້ ຈໍແດນ ໄປ.
|
||
\v 3 ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ຈະໄປກ່ອນໜ້າພວກເຈົ້າ ແລະ ພຣະອົງຈະທາໍລາຍຊົນຊາດຕ່າງໆ ທີ່ອາໄສຢູ່ທີ່ນັ້ນ ເພື່ອວ່າພວກເຈົ້າຈະ ໄດ້ຢຶດຄອງດິນແດນຂອງພວກເຂົາ; ໂຢຊວຍ ຈະເປັນຜູ້ນໍາພາຂອງພວກເຈົ້າ ຕາມທີ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ບອກໄວ້.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 4 ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຈະທາໍລາຍປະຊາຊົນເຫລົ່ານັ້ນ ເໝືອນດັ່ງທີ່ພຣະອົງໄດ້ເອົາຊະນະກະສັດຂອງຊາວ ອາໂມ ຄືເຈົ້າສີໂຫນ ແລະ ເຈົ້າໂອກ ແລະໄດ້ທາໍລາຍດິນແດນຂອງພວກເຂົາ.
|
||
\v 5 ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ຈະໃຫ້ພວກເຈົ້າ ມີໄຊຊະນະເໜືອພວກເຂົາ ແລະ ພວກເຈົ້າຕ້ອງເຮັດກັບພວກເຂົາແທ້ ໆ ດັ່ງທີ່ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ບອກພວກເຈົ້າ.
|
||
\v 6 ຈົ່ງເດັດດ່ຽວ ແລະ ກ້າຫານ ຢ່າຢ້ານພວກເຂົາ ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ຜູ້ສະຖິດຢູ່ກັບພວກເຈົ້າ. ພຣະອົງຈະບໍ່ເຮັດໃຫ້ພວກເຈົ້າຜິດຫວັງ ຫລື ປະຖິ້ມພວກເຈົ້າ.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 7 ແລ້ວໂມເຊ ກໍໄດ້ເອີ້ນໂຢຊວຍ ເຂົ້າມາຫາ ແລະ ກ່າວແກ່ລາວຕໍ່ໜ້າປະຊາຊົນອິດສະຣາເອນ ທັງໝົດວ່າ, “ຈົ່ງເດັດດ່ຽວ ແລະ ກ້າຫານ ເຈົ້າຕ້ອງເປັນຜູ້ທີ່ຈະນໍາພາ ປະຊາຊົນເຫລົ່ານີ້ ເຂົ້າໄປຢຶດຄອງດິນແດນ ທີ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ໄດ້ສັນຍາໄວ້ກັບປູ່ຍ່າຕາຍາຍຂອງພວກເຮົາ.
|
||
\v 8 ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າເອງຜູ້ນາໍພາເຈົ້າ ແລະ ສະຖິດຢູ່ກັບເຈົ້າ. ພຣະອົງຈະບໍ່ເຮັດໃຫ້ພວກເຈົ້າຜິດຫວັງ ຫລື ປະຖິ້ມພວກເຈົ້າົ. ສະນັ້ນ ຢ່າທໍ້ຖອຍ ຫລື ຢ້ານກົວເລີຍ.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 9 ດັ່ງນັ້ນ ໂມເຊ ຈຶ່ງໄດ້ຂຽນກົດບັນຍັດຂອງພຣະເຈົ້າ ແລະ ມອບໃຫ້ປະໂຣຫິດຊາວເລວີ ທີ່ເປັນຜູ້ຮັບຜິດຊອບຫາມຫີບ ພັນທະສັນຍາຂອງອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ແລະ ມອບໃຫ້ພວກຜູ້ນາໍຂອງຊາດອິດສະຣາເອນ.
|
||
\v 10 ເພິ່ນໄດ້ສັ່ງພວກເຂົາ ວ່າ, “ໃນທ້າຍປີຂອງທຸກເຈັດປີໃດ ເມື່ອປີແຫ່ງການຍົກໜີ້ ວຽນມາເຖິງ ຈົ່ງອ່ານກົດບັນຍັດນີ້ດ້ວຍສຽງດັງ ໃນເທດສະການປຸກຕູບຢູ່.
|
||
\v 11 ເມື່ອພວກເຂົາມານະມັດສະການອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຂົາ ໃນບ່ອນທີ່ພຣະອົງເລືອກໄວ້. ເຈົ້າຈົ່ງອ່ານກົດບັນຍັດນີ້ ຕໍ່ໜ້າປະຊາຊົນອິດສະຣາເອນ ໃຫ້ຫູຂອງພວກເຂົາໄດ້ຍິນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 12 ຈົ່ງເອີ້ນທຸກໆ ຄົນມາເຕົ້າໂຮມກັນ ເຊັ່ນ: ຜູ້ຊາຍ, ຜູ້ຍິງ, ເດັກນ້ອຍ ແລະ ຄົນຕ່າງດ້າວທີ່ອາໄສຢູ່ໃນເມືອງຂອງພວກເຈົ້າ ເພື່ອວ່າທຸກຄົນຈະໄດ້ຍິນ ແລະ ຮຽນຮູ້ທີ່ຈະ ຢໍາເກງອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ແລະ ປະຕິບັດຕາມຄໍາສັ່ງສອນ ຂອງພຣະອົງຢ່າງສັດຊື່.
|
||
\v 13 ໃນທາໍນອງນີ້ ພວກລູກຫລານຂອງພວກເຈົ້າ ຜູ້ທີ່ບໍ່ເຄີຍໄດ້ຍິນກົດບັນຍັດ ກໍຈະໄດ້ຍິນໄດ້ຟັງ. ດັ່ງນັ້ນແຫລະ ພວກເຂົາຈຶ່ງຈະໄດ້ຮຽນຮູ້ ເຊື່ອຟັງພຣະອົງຕາບໃດ ທີ່ພວກເຂົາອາໄສຢູ່ໃນດິນແດນທີ່ພວກເຈົ້າກາໍລັງຈະຂ້າມແມ່ນາໍ້ ຈໍແດນ ເຂົ້າໄປຢຶດຄອງນັ້ນ.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 14 ແລ້ວອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ກໍໄດ້ບອກໂມເຊ ວ່າ, “ເຈົ້າຈະມີຊີວິດຢູ່ອີກບໍ່ດົນ. ຈົ່ງເອີ້ນໂຢຊວຍ ໄປຍັງຫໍເຕັນ ເພື່ອວ່າເຮົາຈະ ໄດ້ແນະນາໍລາວ. ” ໂມເຊ ແລະ ໂຢຊວຍ ກໍໄດ້ ພາກັນໄປທີ່ຫໍເຕັນ
|
||
\v 15 ແລະ ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າກໍໄດ້ປາກົດຕໍ່ພວກເພິ່ນທີ່ນັ້ນ ໃນກ້ອນເມກ ທາງປະຕູເຂົ້າຫໍເຕັນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 16 ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ໄດ້ກ່າວແກ່ໂມເຊ ວ່າ, “ເຈົ້າຈະຕາຍໃນໄວໆ ນີ້ ແລະຫລັງຈາກ ເຈົ້າຕາຍໄປແລ້ວ ປະຊາຊົນກໍຈະບໍ່ສັດຊ່ື່ຕໍ່ເຮົາ ແລະ ລະເມີດພັນທະສັນຍາທີ່ເຮົາໄດ້ເຮັດກັບພວກເຂົາ. ພວກເຂົາຈະປະຖິ້ມເຮົາ ແລະ ໄປຂາບໄຫວ້ບັນດາພະຂອງຊາວຕ່າງຊາດ ໃນດິນແດນທີ່ພວກເຂົາພວມເຂົ້າໄປ ຢຶດຄອງນັ້ນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 17 ເມື່ອສິ່ງນັ້ນເກີດຂຶ້ນ ເຮົາຈະຄຽດຮ້າຍ ພວກເຂົາ ເຮົາຈະປະຖິ້ມພວກເຂົາ ແລະ ພວກເຂົາຈະຖືກທໍາລາຍ. ໄພພິບັດອັນຮ້າຍແຮງ ຫລາຍຢ່າງຈະມາເຖິງພວກເຂົາ ແລ້ວພວກເຂົາຈະຮູ້ແນ່ແທ້ ວ່າສິ່ງເຫລົ່ານີ້ ທີ່ເກີດຂຶ້ນກັບພວກເຂົາ ກໍຍ້ອນວ່າ ເຮົາຄືພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຂົາ ບໍ່ຢູ່ນາໍພວກເຂົາອີກຕໍ່ໄປ.
|
||
\v 18 ເຮົາຈະບໍ່ຍອມຊ່ວຍເຫລືອພວກເຂົາອີກຕໍ່ໄປ ເພາະພວກເຂົາໄດ້ເຮັດຊົ່ວ ແລະ ໄດ້ຂາບໄຫວ້ບັນດາພະອື່ນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 19 ບັດນີ້ ຈົ່ງຂຽນເພງນີ້ໄວ້. ຈົ່ງສອນປະຊາຊົນອິດສະຣາເອນ ໃຫ້ຮຽນຮ້ອງເພງນັ້ນ ເພື່ອວ່າມັນຈະເປັນຈຸດຢືນແຫ່ງຄວາມຈິງຕໍ່ສູ້ພວກເຂົາ.
|
||
\v 20 ເຮົາຈະນາໍພວກເຂົາ ເຂົ້າໄປຍັງດິນແດນນີ້ ທີ່ອຸດົມສົມບູນ ແລະ ຮັ່ງມີ ຕາມທີ່ເຮົາໄດ້ສັນຍາໄວ້ກັບປູ່ຍ່າຕາຍາຍຂອງພວກເຂົາ. ໃນທີ່ນັ້ນ ພວກເຂົາຈະມີອາຫານການກິນ ຕາມຄວາມຕ້ອງການ ແລະ ພວກເຂົາຈະມີຊີວິດຢູ່ຢ່າງສະໜຸກສຸກ ສະບາຍ, ແຕ່ພວກເຂົາຈະຫັນໜີໄປຂາບໄຫວ້ບັນດາພະອື່ນ. ພວກເຂົາຈະປະຖິ້ມເຮົາ ແລະ ລະເມີດພັນທະສັນຍາຂອງເຮົາ
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 21 ແລະ ໄພພິບັດອັນຮ້າຍແຮງຫລາຍຢ່າງຈະມາເຖິງພວກເຂົາ, ແຕ່ຄົນຍັງຈະຮ້ອງເພງນີ້ຢູ່ຕໍ່ໄປ ແລະ ມັນຈະເປັນຈຸດຢືນແຫ່ງຄວາມຈິງຕໍ່ສູ້ພວກເຂົາ. ແມ່ນແຕ່ເວລານີ້ ກ່ອນເຮົານາໍພວກເຂົາເຂົ້າໄປໃນດິນແດນທີ່ ເຮົາໄດ້ສັນຍາ ວ່າຈະມອບໃຫ້ພວກເຂົາ ເຮົາກໍຮູ້ວ່າພວກເຂົາກາໍລັງຄິດຢ່າງໃດແລ້ວ.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 22 ໃນມື້ນັ້ນເອງ ໂມເຊ ໄດ້ປະພັນບົດເພງຂຶ້ນ ແລະ ສອນໃຫ້ປະຊາຊົນອິດສະຣາເອນ.
|
||
\v 23 ແລ້ວອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ກໍໄດ້ກ່າວແກ່ ໂຢຊວຍ ລູກຊາຍຂອງນູນ ໂດຍໄດ້ບອກລາວ ວ່າ, “ຈົ່ງເດັດດ່ຽວ ແລະ ກ້າຫານ ເຈົ້າຈະນາໍພາປະຊາຊົນອິດສະຣາເອນ ເຂົ້າໄປໃນດິນແດນ ທີ່ເຮົາໄດ້ສັນຍາໄວ້ກັບພວກເຂົາ ແລະ ເຮົາຈະຢູ່ກັບເຈົ້າ.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 24 ໂມເຊ ໄດ້ຂຽນກົດບັນຍັດຂອງພຣະເຈົ້າລົງໃນປື້ມຫົວໜຶ່ງ ໂດຍບໍ່ຂາດຈັກຄໍາ.
|
||
\v 25 ເມື່ອຂຽນສໍາເລັດແລ້ວ ເພິ່ນຈຶ່ງກ່າວແກ່ປະໂຣຫິດຊາວເລວີ ຜູ້ທີ່ຮັບຜິດຊອບ ຫາມຫີບ ພັນທະສັນຍາວ່າ,
|
||
\v 26 “ຈົ່ງເອົາປຶ້ມທີ່ບັນຈຸກົດບັນຍັດຂອງພຣະເຈົ້ານີ້ໄປໄວ້ຂ້າງຫີບ ພັນທະສັນຍາຂອງອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ເພື່ອວ່າປຶ້ມນີ້ຈະເປັນພະຍານ ຕໍ່ສູ້ໄພ່ພົນຂອງພຣະອົງ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 27 ຂ້າພະເຈົ້າຮູ້ວ່າ ພວກເຂົາດື້ດຶງ ແລະ ຄິດຄົດທໍລະຍົດເທົ່າໃດ. ພວກເຂົາໄດ້ກະບົດ ຕໍ່ສູ້ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ໃນລະຫວ່າງທີ່ຂ້າພະເຈົ້າຍັງມີຊີວິດຢູ່ ແລະ ພວກເຂົາກໍຈະ ກະບົດຕໍ່ສູ້ພຣະອົງຫລາຍກວ່ານີ້ອີກ ຫລັງຈາກທີ່ຂ້າພະເຈົ້າຕາຍໄປແລ້ວ.
|
||
\v 28 ຈົ່ງເອີ້ນຫົວໜ້າເຜົ່າທັງໝົດ ແລະ ເຈົ້າໜ້າທີ່ຂອງພວກເຈົ້າມາປະຊຸມກັນຢູ່ຊ້ອງໜ້າຂ້າພະເຈົ້າ ເພື່ອວ່າຂ້າພະເຈົ້າຈະໄດ້ບອກສິ່ງເຫລົ່ານີ້ ເປັນບົດເພງສູ່ພວກເຂົາຟັງ; ຂ້າພະເຈົ້າຈະວິງວອນ ຟ້າສະຫວັນ ແລະ ແຜ່ນດິນໂລກ ໃຫ້ເປັນພະຍານເພື່ອຕໍ່ສູ້ພວກເຂົາ.
|
||
\v 29 ຂ້າພະເຈົ້າຮູ້ວ່າຫລັງຈາກຂ້າພະເຈົ້າຕາຍໄປແລ້ວ ປະຊາຊົນຈະເຮັດຊົ່ວ ແລະ ປະຖິ້ມສິ່ງທີ່ຂ້າພະເຈົ້າ ໄດ້ສັ່ງສອນພວກເຂົາ. ໃນພາຍຄັ້ງໜ້າ ພວກເຂົາຈະພົບກັບໄພພິບັດ ເພາະພວກເຂົາຈະໄດ້ເຮັດໃຫ້ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໂກດຮ້າຍ ໂດຍປະຕິບັດ ໃນສິ່ງທີ່ພຣະອົງໄດ້ຫ້າມ.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 30 ແລ້ວໂມເຊ ກໍຮ້ອງບົດເພງທັງໝົດນີ້ ໃຫ້ປະຊາຊົນອິດສະຣາເອນ ຟັງວ່າ,
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 32
|
||
\p
|
||
\v 1 “ຟ້າແລະດິນ ເອີຍ ຈົ່ງງ່ຽງຫູຂອງເຈົ້າຟັງສຽງຂອງຂ້ອຍກ່າວ ຫຍັບມາຟັງໃກ້ ໆ ສິ່ງທີ່ຂ້ອຍຈະກ່າວອອກໄປ.
|
||
\v 2 ຄໍາສັ່ງສອນ ຂອງຂ້ອຍຈະຕົກລົງເໝືອນຝົນຫ່າໃຫຍ່ ຊຶ່ງຈະກໍ່ຕົວຄົງຢູ່ໄດ້ ເໝືອນນາໍ້ຄ້າງຮຸ່ງອາລຸນ; ຖ້ອຍຄໍາຂອງຂ້ອຍຈະລິນລົງເໝືອນນາໍ້ຝົນ ເທິງພືດອ່ອນ ເໝືອນສາຍຝົນຄ່ອຍ ໆ ຍ້ອຍໂຮຍຮວດເທິງຫຍ້າຂຽວ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 3 ຂ້ອຍຈະປະກາດໃຫ້ດັງກ້ອງ ພຣະນາມ ຂອງອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ! ຈົ່ງຖະຫວາຍຄວາມ ຍິ່ງໃຫຍ່ຂອງພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຮົາ.
|
||
\v 4 ພຣະອົງເປັນທີ່ເພິ່ງອັນເຂັ້ມແຂງຂອງເຈົ້າ ຕະຫລອດມາສົມບູນ ແລະ ທ່ຽງທໍາໃນວິຖີ ທາງຂອງພຣະອົງ; ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ສັດຊື່ແລະທ່ຽງທາໍ ພຣະອົງໄດ້ກະທາໍແຕ່ສິ່ງ ທີ່ດີ ແລະຖືກຕ້ອງ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 5 ແຕ່ພວກເຈົ້ານັ້ນ ພັດບໍ່ຈົງຮັກ ແລະ ພັກ ດີ ບໍ່ເໝາະສົມທີ່ຈະເປັນໄພ່ພົນຂອງພຣະອົງ [ຄ] ຄືເປັນຊົນຊາດບາບ ທີ່ກະທາໍຜິດ ຕະຫລອດມາພາກັນ ຄົດໂກງ ແລະ ຫັນໜີຈາກພຣະເຈົ້າມາຕະຫລອດ.
|
||
\v 6 ປະຊາຊົນ ທີ່ໂງ່ຈ້າ ແລະ ເບົາປັນຍາເອີຍ ພວກເຈົ້າຄວນ ເຮັດວິທີນີ້ບໍ ກັບອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ? ພຣະອົງເປັນບິດາຂອງພວກເຈົ້າ ແລະ ທັງເປັນຜູ້ສ້າງ ພວກເຈົ້າ ມາທັງດູແລ ແລະ ຮັກສາຈົນພວກເຈົ້າກາຍເປັນຊາດໜຶ່ງ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 7 ຈົ່ງລະນຶກເຖິງອະດີດ ເວລານານຜ່ານມາ; ຖາມເບິ່ງບັນດາບິດາ ໃຫ້ເລົ່າສິ່ງທີ່ໄດ້ເກີດມາສູ່ຟັງເບິ່ງ ຖາມເບິ່ງພວກຄົນເຖົ້າ ຄົນຊາຣາທີ່ເກີດກ່ອນ; ບອກເພິ່ນຢ້ອນເລົ່າເລື່ອງ ໃນອະດີດສູ່ຟັງແດ່ແມ
|
||
\v 8 ອົງພຣະຜູ້ສູງສຸດ ໄດ້ໃຫ້ຊາດຕ່າງ ໆ ມີດິນແດນຂອງຕົນ; ພຣະອົງໄດ້ກາໍນົດບ່ອນໃຫ້ລູກຫລານຂອງ ອິດສະຣາເອນ ເປັນບ່ອນທີ່ພວກເຂົາຈະອາໄສຢູ່ນັ້ນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 9 ແຕ່ສ່ວນຂອງອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ແມ່ນ ສໍາລັບພຣະອົງ ພວກເຊື້ອສາຍຂອງຢາໂຄບ ເປັນມໍຣະດົກ ຂອງພຣະອົງເອງ.
|
||
\v 10 ພຣະອົງໄດ້ເຫັນພວກເຂົາ ເຄື່ອນຍ້າຍຜ່ານຜ່າທ້ອງຖິ່ນທະເລຊາຍ ເປົ່າປ່ຽວທຸລະກັນ ດານທັງລົມພັດແຮງເຫລືອຮ້າຍ; ພຣະອົງເລີຍດູແລ ປົກປ້ອງໄວ້ ແລະ ເອົາໃຈໃສ່ພວກເຂົາ ແລະ ເຝົ້າປົກປັກຮັກສາເໝືອນດັ່ງແກ້ວຕາຂອງພຣະອົງນັ້ນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 11 ເໝືອນດັ່ງນົກອິນຊີ ໂຕໜຶ່ງໄດ້ສອນ ລູກ ໆ ຂອງມັນ ໃຫ້ບິນໄປ [ງ] ກາງປີກຂອງຕົນອອກໄວ້ລໍຮັບລູກ ໆ ນັ້ນໄວ້ຢ່າງປອດໄພໄດ້. ທັງໄດ້ປົກປ້ອງຄຸ້ມຄອງ ແລະ ຮັກສາຊົນຊາດອິດສະຣາເອນ ບໍ່ໃຫ້ຫລົ້ມຈົມລົງໄດ້.
|
||
\v 12 ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າເທົ່ານັ້ນ ນໍາພາ ປະຊາຊົນຂອງຕົນປາສະຈາກຄວາມ ຊ່ວຍເຫລືອຂອງບັນດາພະຕ່າງຊາດ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 13 ພຣະອົງໃຫ້ພວກເຂົາປົກຄອງໄດ້ພູພຽງອັນກວ້າງໃຫຍ່ ແລະ ກິນພືດຜົນທີ່ໃຫຍ່ ຂຶ້ນໃນທົ່ງນານັ້ນໄດ້ທັງໝົດ. ພວກເຂົາພົບຮັງເຜິ້ງປ່າຢູ່ທ່າມກາງໂງ່ນຫິນ ແລະ ທີ່ເທິງໜ້າດິນແຂງ ຕົ້ນໝາກກອກເທດກໍເກີດຂຶ້ນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 14 ພວກເຂົາມີງົວ ແລະ ແບ້ ບຽດຢັດເຕັມຝູງ ຜະລິດນາໍ້ນົມໄດ້ຫລາຍຢ່າງອຸດົມສົມບູນ ແທ້ ພວກເຂົາມີແກະ ແລະ ແບ້ ທັງງົວໂຕທີ່ຕຸ້ຍພີຍິ່ງ ທັງເຂົ້າບະເລ ອັນດີເລີດ ແລະ ເຫລົ້າອະງຸ່ນຊັ້ນດີທີ່ສຸດ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 15 ໄພ່ພົນຂອງພຣະເຈົ້າ ຮັ່ງມີຂຶ້ນ ແຕ່ພັດຄິດຄົດທໍລະຍົດຕໍ່ພຣະອົງ; ພວກເຂົາອ້ວນ ຕຸ້ຍພີດີ ເພາະມີອາຫານການກິນຢ່າງເຫລືອລົ້ນ. ພວກເຂົາຈຶ່ງໄດ້ປະຖິ້ມພຣະເຈົ້າ ພຣະຜູ້ສ້າງຂອງຕົນໄປ ແລະ ບໍ່ຍອມຮັບພຣະຜູ້ຊ່ວຍກູ້ພວກເຂົາ ວ່າເປັນພຣະເຈົ້າອົງຍິ່ງໃຫຍ່.
|
||
\v 16 ການຂາບໄຫວ້ຮູບພະ ຂອງ ພວກເຂົານັ້ນ ໄດ້ເຮັດໃຫ້ພຣະອົງເກີດອິດ ສາ; ຄວາມຊົ່ວຊ້າທີ່ພວກເຂົາໄດ້ກະທາໍ ໄດ້ເຮັດໃຫ້ພຣະອົງຕ້ອງໂກດຮ້າຍ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 17 ພວກເຂົາໄດ້ຖວາຍບູຊາ ໃຫ້ແກ່ບັນດາ ຜີມານຮ້າຍ ບໍ່ແມ່ນພຣະແທ້ ຊຶ່ງບໍ່ແມ່ນພຣະເຈົ້າ ແຕ່ແມ່ນພະທຽມ ຄື ພະໃໝ່ ໆ ເຫລົ່ານັ້ນທັງຫລາຍ ທີ່ປູ່ຍ່າຕາຍາຍຂອງ ພວກເຂົາບໍ່ເຄີຍຮູ້; ເປັນບັນດາພະຕ່າງ ໆ ທີ່ຊາດອິດສະຣາເອນ ບໍ່ເຄີຍຮູ້ຈັກ ແລະ ບໍ່ຮູ້ຂາບໄຫວ້ພວກມັນ ທັງບໍ່ເຄີຍເຊື່ອຟັງມັນມາ ກ່ອນ.
|
||
\v 18 ພວກເຂົາໄດ້ລືມໄລພຣະເຈົ້າ ພຣະຜູ້ໂຜດຊ່ວຍ ອົງຍິ່ງໃຫຍ່ຂອງພວກເຂົາ ອົງຊົງຣິດອໍານາດຫລາຍ ທີ່ໃຫ້ພວກເຂົາມີຊີວິດຢູ່.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 19 ເມື່ອອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ເຫັນເຊັ່ນນີ້ ພຣະອົງຈຶ່ງໂກດຮ້າຍຫລາຍ ຈຶ່ງບໍ່ຮັບຊາຍ ຍິງເຫລົ່ານີ້ເປັນບຸດຂອງພຣະເຈົ້າ.
|
||
\v 20 ພຣະອົງກ່າວ ວ່າ, ‘ເຮົາຈະບໍ່ຊ່ວຍພວກເຂົາ ຕໍ່ໄປອີກ’ ‘ແລ້ວເຮົາກໍຈະເບິ່ງວ່າ ສິ່ງໃດເກີດຂຶ້ນກັບເຂົາເຈົ້າ ຄືຄົນທີ່ດື້ດ້ານສອນຍາກ ແລະ ຫົວແຂງ ທັງບໍ່ສັດຊື່ ແລະ ບໍ່ໝັ້ນຄົງດ້ວຍ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 21 ໂດຍຮູບເຄົາຣົບ ຂອງພວກເຂົານັ້ນ ພວກເຂົາແກ້ງເຮັດໃຫ້ເຮົາໂມໂຫ ໂດຍແກ້ງ ເຮັດໃຫ້ເຮົາຫຶງຫວງ ຕໍ່ສິ່ງທີ່ພວກເຂົາເອີ້ນວ່າ ພະຂອງເຂົາເຈົ້ານັ້ນ; ພະເກ້ ໆ ເຫລົ່ານັ້ນລ້ວນແຕ່ເປັນພະທຽມ ບໍ່ແມ່ນພຣະເຈົ້າແທ້ຈັກດີ້. ສະນັ້ນ ເຮົາຈຶ່ງຈະໃຊ້ຊາດໜຶ່ງມາເຮັດໃຫ້ພວກເຂົາເຈົ້າ ເກີດໂມໂຫ; ເຮົາຈະເຮັດໃຫ້ພວກເຂົາ ເກີດອິດສາຊົນຊາດເບົາປັນຍານີ້.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 22 ຄວາມໂກດຮ້າຍຂອງເຮົາ ຈະລຸກໄໝ້ ເຜົາຜານ ດັ່ງແປວໄຟລຸກໃຫຍ່ ເຜົາໄໝ້ທຸກສິ່ງເທິງແຜ່ນດິນໂລກ ຈົນທະລາຍກ້ຽງສິ້ນສູນໝົດ. ມັນຈະເລີຍລຸກໄໝ້ໄປຮອດພື້ນພິພົບ ປັດຖະພີ [ຈ] ແລະ ເຜົາຜານທຸກສິ່ງໝົດ ຮອດຮາກໂຄນ ຂອງພູສູງພຸ້ນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 23 ເຮົາຈະນາໍໄພພິບັດມາສູ່ເຂົາເຈົ້າ ເປັນໄພພິບັດອັນບໍ່ສິ້ນສຸດເປັນ ເຊັ່ນລູກທະນູໜ້ອງທັງໝົດ ທີ່ເຮົາຈະໃຊ້ຕໍ່ສູ້ພວກເຂົາເຈົ້າ.
|
||
\v 24 ພວກເຂົາຈະຕາຍ ເພາະການເຈັບໄຂ້ ແລະ ອຶດຫິວ; ພວກເຂົາຈະສິ້ນຊີວິດໄປ ຍ້ອນ ພະຍາດອັນຮ້າຍແຮງມາຖືກ. ເຮົາຈະໃຫ້ສັດປ່າມາຕໍ່ຕ້ານ ກັດກິນພວກເຂົາໃຫ້ວອດວາຍ ທັງຈະໃຫ້ງູພິດຮ້າຍມາກັດຕອດພວກເຂົາໃຫ້ເຈັບປວດ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 25 ເສິກສົງຄາມຈະເຮັດໃຫ້ຄົນຕາຍ ຕາມທາງຍ່າງ; ຄວາມຢ້ານໃຫຍ່ ຈະຍ່າງຍ້າຍບຸກ ເຂົ້າສູ່ບ້ານເຮືອນ. ຊາຍໜຸ່ມຍິງສາວ ຈະສິ້ນຊີບລົ້ມຫາຍ ຕາຍຈາກໄປ; ແມ່ນແຕ່ເດັກອ່ອນນ້ອຍທັງຫລາຍ ແລະ ຜູ້ເຖົ້າກໍບໍ່ເຫລືອດ້ວຍ.
|
||
\v 26 ເຮົາຈະຕ້ອງລົງມືທາໍລາຍພວກ ເຂົາເຈົ້າ ໃຫ້ສິ້ນເຊື້ອສາຍ ເພື່ອຈະບໍ່ມີໃຜ ອາໄລອາວອນ ຫວນຈົດຈາໍພວກເຂົາໄດ້ອີກ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 27 ແຕ່ເຮົາຈະບໍ່ຍອມໃຫ້ສັດຕູ ໂອ້ອວດຈອງຫອງ ວ່າປະຊາຊົນຂອງເຮົາແມ່ນເຂົາທີ່ໄດ້ຊະນະ; ໃນເມື່ອແມ່ນເຮົານີ້ເອງ ທີ່ໄດ້ສໍາແດງສີມື ເຮົາເປັນຜູ້ຕີພວກເຂົາໃຫ້ສະຫລາຍ ໄປຕ່າງຫາກ.’
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 28 ຊາວອິດສະຣາເອນ ເປັນຊົນຊາດທີ່ຂາດສະຕິ ແລະ ຄວາມຄິດພວກເຂົາປະພຶດຢ່າງໂງ່ຈ້າ ປັນຍາແທ້ບໍ່ມີເລີຍ.
|
||
\v 29 ພວກເຂົາບໍ່ຮູ້ວ່າ ຕົນພ່າຍແພ້ນັ້ນຍ້ອນຫຍັງ ທັງບໍ່ ເຂົ້າໃຈແມ່ນແຕ່ມີຫຍັງໄດ້ເກີດຂຶ້ນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 30 ເປັນຫຍັງ ຄົນຜູ້ດຽວນັ້ນຈຶ່ງຊະນະຄົນເປັນພັນ ແລະ ເປັນຫຍັງພຽງສອງຄົນ ຈຶ່ງຊະນະຄົນເປັນໝື່ນ? ກໍເພາະວ່າ ພຣະເຈົ້າໄດ້ ປະຖິ້ມພວກເຂົາ ພຣະເຈົ້າອົງຍິ່ງໃຫຍ່ໄດ້ໃຫ້ພວກເຂົາພ່າຍແພ້.
|
||
\v 31 ເຫລົ່າສັດຕູຮູ້ວ່າ ພະຂອງພວກເຂົານັ້ນອ່ອນແອ ບໍ່ເຂັ້ມແຂງຄື ພຣະເຈົ້າຂອງອິດສະຣາເອນໄດ້.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 32 ສັດຕູຂອງພວກເຂົາເຈົ້າ ເປື່ອຍເຍື່ອຍ ກັນໝົດ ເໝືອນເມືອງໂຊໂດມ ແລະ ໂກໂມຣາ ນັ້ນ; ເປັນຄືກົກອະງຸ່ນທີ່ເກີດໝາກ ຂົມ ແລະ ເປັນພິດເໝືອນເອົາພິດງູ ມາແຕ່ງເຫລົ້າອະງ່ນຸ ແທ້ບໍ່ຫ່ອນເປັນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 33-34 ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຈົດຈາໍສິ່ງ ທີ່ເຫລົ່າສັດຕູໄດ້ກະທໍາມາ; ພຣະອົງລໍຈັງຫວະຈະລົງໂທດພວກເຂົາໃຫ້ໄດ້.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 35 ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຈະແກ້ແຄ້ນ ແລະ ລົງໂທດພວກເຂົາ; ມື້ເຄາະກໍາໃກ້ເຂົ້າມາ ມື້ທີ່ ພວກເຂົາຫລົ້ມຈົມຈະມາຮອດ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 36 ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ຈະຊ່ວຍກູ້ໄພ່ພົນຂອງພຣະອົງ ເມື່ອພຣະອົງເຫັນວ່າ ກາໍລັງຂອງພວກເຂົາຈວນຈະສິ້ນ. ພຣະອົງຈະ ເມດຕາແກ່ພວກຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພຣະອົງ ເມື່ອພຣະອົງເຫັນພວກເຂົາຕ້ອງການກາໍລັງຊຸກຍູ້.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 37 ແລ້ວອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ກໍຈະຖາມໄພ່ ພົນຂອງພຣະອົງ ວ່າ, ‘ພະຍິ່ງໃຫຍ່ ທີ່ເຈົ້າໄວ້ ໃຈດຽວນີ້ຢູ່ໃສແລ້ວ
|
||
\v 38 ເຈົ້າບູຊາລ້ຽງມັນ ໄວ້ໂດຍຖວາຍໄຂມັນ ໃຫ້ມັນຮັບທັງຖວາຍ ເຫລົ້າອະງຸ່ນ ໃຫ້ມັນໄດ້ດື່ມຢ່າງສະບາຍ. ບັດນີ້ ຈົ່ງບອກມັນໃຫ້ຊ່ວຍເຫລືອເຈົ້າ ລອງເບິ່ງ ບອກມັນແລ່ນມາຊ່ວຍກູ້ເອົາເຈົ້າໄວ້ສາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 39 ເຮົາ ແລະ ເຮົາເທົ່ານັ້ນ ທີ່ເປັນພຣະເຈົ້າແທ້ໃດ ນອກຈາກເຮົານີ້ໄປ ບໍ່ມີພະອື່ນໃດອີກແລ້ວ; ມີຜູ້ໃດແດ່ ກ້າຕໍ່ຕ້ານແຜນການຂອງເຮົາ ເຮົາຂ້າແລະໃຫ້ຊີວິດ ເຮັດໃຫ້ບາດເຈັບ ແລະ ປິ່ນປົວດ້ວຍ.
|
||
\v 40 ເຮົາເປັນພຣະເຈົ້າອົງຊົງຊີວິດຢູ່ຈິງ ໆ ໃດ ເຮົາຍົກມືຂຶ້ນສູງ ແລະ ເຮົາສາບານໄວ້
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 41 ເຮົາຈະຝົນດາບໃຫ້ເຫລື້ອມ ເປັນແສງ ຄົມມັບ ໆ ແລະ ມືຂອງເຮົາຢຶດການຕັດສິນໄວ້. ເຮົາຈະແກ້ແຄ້ນບັນດາເຫລົ່າສັດຕູ ແລະ ເຮົາຈະລົງໂທດທັນ ຜູ້ທີ່ກຽດຊັງເຮົານັ້ນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 42 ລູກທະນູຂອງເຮົາເປື້ອນ ຍ້ອນເລືອດ ຫລັ່ງອອກມາ ແລະ ດາບຂອງເຮົາຈະຕັດຊີວາ ຜູ້ທີ່ມາຂັດຂວາງເຮົານັ້ນ. ເຮົາຈະບໍ່ໄວ້ ຊີວິດຕໍ່ຜູ້ຄິດຕໍ່ສູ້ເຮົາ ແມ່ນແຕ່ຜູ້ບາດເຈັບ ແລະ ຊະເລີຍກໍບໍ່ມົ້ມ.’
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 43 ບັນດາຊົນຊາດເອີຍ ຈົ່ງຊົມຊື່ນຍິນດີ ຮ່ວມກັບປະຊາຊົນຂອງອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ເພາະພຣະອົງລົງໂທດທຸກຄົນທີ່ຂ້າພວກເຂົາ ເຈົ້າ. ພຣະອົງທາໍການແກ້ແຄ້ນເຫລົ່າສັດຕູ ທັງຫລາຍ ແລະ ອະໄພການບາບໄພ່ພົນ ຂອງພຣະອົງແລ້ວ.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 44 ໂມເຊ ແລະ ໂຢຊວຍ ລູກຊາຍຂອງ ນູນໄດ້ເລົ່າເພງນີ້ ສູ່ປະຊາຊົນຟັງ.
|
||
\v 45 ເມື່ອໂມເຊ ກ່າວຄໍາສັ່ງສອນຂອງພຣະເຈົ້າ ໃຫ້ປະຊາຊົນອິດສະຣາເອນ ຟັງສຸດແລ້ວ
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 46 ເພິ່ນຈຶ່ງກ່າວວ່າ, “ຈົ່ງເຮັດຕາມຂໍ້ຄໍາສັ່ງ ເຫລົ່ານີ້ທັງໝົດ ຊຶ່ງຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ມອບໃຫ້ ພວກເຈົ້າໃນວັນນີ້. ຈົ່ງສັ່ງສອນລູກຫລານ ຂອງພວກເຈົ້າ ເພື່ອວ່າພວກເຂົາຈະໄດ້ເຮັດ ຕາມຄໍາສັ່ງສອນທັງໝົດຂອງພຣະເຈົ້າຢ່າງຕັ້ງໜ້າ.
|
||
\v 47 ຄໍາສັ່ງສອນເຫລົ່ານີ້ ບໍ່ແມ່ນ ຖ້ອຍຄໍາທີ່ບໍ່ມີປະໂຫຍດ ມັນເປັນຖ້ອຍຄໍາທີ່ ໃຫ້ພວກເຈົ້າມີຊີວິດ. ສະນັ້ນ ຈົ່ງເຮັດຕາມ ນັ້ນ ແລະ ພວກເຈົ້າຈະມີອາຍຸຍືນຍາວໃນ ດິນແດນທາງຟາກເບື້ອງນັ້ນຂອງແມ່ນາໍ້ ຈໍແດນ ຊຶ່ງພວກເຈົ້າກາໍລັງຈະເຂົ້າໄປ ຢຶດຄອງ.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 48 ໃນມື້ນັ້ນເອງ ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ບອກໂມເຊ ວ່າ,
|
||
\v 49 “ຈົ່ງຂຶ້ນໄປເທິງພູເຂົາ ອາບາຣິມ ໃນດິນແດນໂມອາບ ຊຶ່ງຢູ່ກົງກັນຂ້າມ ກັບເມືອງເຢຣິໂກ ຈົ່ງປີນຂຶ້ນໄປ ໃຫ້ຈົນເຖິງຍອດພູເຂົາ ເນໂບ ແລະ ຫລຽວເບິ່ງດິນແດນ ການາອານ ຊຶ່ງເຮົາພວມຈະມອບໃຫ້ປະຊາຊົນອິດສະຣາເອນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 50 ເຈົ້າຈະຕາຍຢູ່ເທິງພູໜ່ວຍນັ້ນ ເໝືອນດັ່ງ ອາໂຣນ ອ້າຍຂອງເຈົ້າທີ່ໄດ້ຕາຍຢູ່ເທິງພູ ໂຮເຣ
|
||
\v 51 ເພາະເຈົ້າທັງສອງບໍ່ສັດຊື່ຕໍ່ເຮົາ ຕໍ່ໜ້າປະຊາຊົນອິດສະຣາເອນ. ຄາວຢູ່ທີ່ແມ່ ນາໍ້ ເມຣີບາ ໃກ້ກັບເມືອງກາເດັດ ໃນຖິ່ນແຫ້ງແລັງກັນດານ ຊິນ ນັ້ນພວກເຈົ້າຫລົບລູ່ກຽດຂອງເຮົາ ໃນທ່າມກາງປະຊາຊົນອິດສາຣະເອນ.
|
||
\v 52 ເຈົ້າຈະຫລຽວເຫັນດິນແດນນັ້ນ ໃນໄລຍະໄກ ແຕ່ເຈົ້າຈະບໍ່ໄດ້ເຂົ້າໄປໃນດິນແດນ ທີ່ເຮົາກາໍລັງຈະມອບໃຫ້ປະຊາຊົນ ອິດສະຣາເອນ.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 33
|
||
\p
|
||
\v 1 ຕໍ່ໄປນີ້ ແມ່ນຄໍາອວຍພອນທີ່ໂມເຊ ຄົນ ຂອງພຣະເຈົ້າໄດ້ກ່າວ ໃຫ້ປະຊາຊົນອິດສະຣາເອນ ກ່ອນເພິ່ນຈະຕາຍ.
|
||
\v 2 ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ໄດ້ສະເດັດມາຈາກພູເຂົາ ຊີນາຍ ຊົງໄດ້ລຸກຂຶ້ນມາເໝືອນດັ່ງຕາເວັນ ເທິງເອໂດມ ນັ້ນ ແລະ ຈາກພູເຂົາ ປາຣານ ພຸ້ນ ແສງໄສແຈ້ງສ່ອງຖືກປະຊາຊົນທົ່ວໜ້າ ສູ່ຄົນແທ້ຂອງພຣະອົງ. ມີເທວະດາເປັນໝື່ນ ໆ ອ້ອມລ້ອມຢູ່ກັບພຣະອົງ ມີໄຟລຸກຮຸ່ງເຮືອງ ທີ່ມືຂວາ [ສ] ຂອງພຣະອົງດ້ວຍ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 3 ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຮັກໄພ່ພົນຂອງພຣະອົງຫລາຍ [ຊ] ແລະ ປົກປັກຮັກສາຜູ້ທີ່ເປັນຄົນຂອງພຣະອົງໄວ້. ດັ່ງນັ້ນ ພວກເຮົາຈົ່ງຂາບຢູ່ໃຕ້ຕີນຂອງພຣະອົງ [ຍ] ແລະ ເຊື່ອຟັງຂໍ້ຄໍາສັ່ງທຸກປະການນັ້ນ.
|
||
\v 4 ເຮົາ ເຊື່ອຟັງກົດບັນຍັດທີ່ໂມເຊ ໄດ້ໃຫ້ພວກເຮົາ ເປັນຊັບສົມບັດ ອັນລໍ້າຄ່າແຫ່ງຊາດຂອງພວກເຮົານັ້ນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 5 ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ເປັນກະສັດອົງ ສູງສຸດ ເປັນຜູ້ປົກປ້ອງຮັກສາຊົນຊາດອິດສະຣາເອນໄວ້ ເມື່ອຕ່າງເຜົ່າເຫລົ່າຫົວໜ້າພາກັນມາທົ່ວທຸກທິດ ຮ່ວມເປັນຈິດໃຈໜຶ່ງແທ້ ທຸກທົ່ວໜ້າມາປະຊຸມ.
|
||
\v 6 ເພິ່ນໄດ້ກ່າວເຖິງ ເຜົ່າຣູເບັນ ວ່າ, “ຂໍ ຣູເບັນ ຍືນຍົງຢູ່ໄດ້ຢ່າດັບຫາຍຈັກເທື່ອ ເຖິງວ່າມີປະຊາຊົນໜ້ອຍ ຈົ່ງຄ່ອຍຕູ້ມເອົາກັນເດີ.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 7 ເພິ່ນໄດ້ເວົ້າເຖິງເຜົ່າຢູດາ ວ່າ, “ຂ້າແດ່ ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ໂຜດຟັງພວກເຂົາຮ້ອງ ໃຫ້ຊ່ວຍເຫລືອແດ່ ຊ່ວຍດູແລຕູ້ມພວກເຂົາໄວ້ ໃຫ້ຮ່ວມເຂົ້າກັບເຜົ່າອື່ນແດ່ເດີ ໂຜດສູ້ຮົບເພື່ອພວກເຂົາດ້ວຍ ແລະຊ່ວຍພວກເຂົາປາບເຫລົ່າສັດຕູແດ່ທ້ອນ. ” [ດ]
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 8 ເພິ່ນໄດ້ເວົ້າເຖິງເຜົ່າເລວີ ວ່າ, “ຂ້າແດ່ ອົງພຣະ ຜູ້ເປັນເຈົ້າ ໂດຍ ອຸຣິມ ແລະ ທຸມມິມ ນັ້ນ [ຕ] ໂຜດເປີດເຜີຍພຣະປະສົງ ຜ່ານໂດຍທາງພວກຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພຣະອົງ ຄື ຊາວເລວີ ຜູ້ຮັບໃຊ້ທີ່ສັດຊື່; ພຣະອົງໄດ້ທົດສອບ ເບິ່ງພວກເຂົາເຈົ້າທີ່ ມັດສາ ໄດ້ພິສູດເບິ່ງພວກເຂົາວ່າແທ້ຈິງ ທີ່ບໍ່ນໍ້າ ເມຣີບາ ນັ້ນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 9 ພວກເຂົາໄດ້ສະແດງຄວາມສັດຊື່ ຍິ່ງໃຫຍ່ຕໍ່ພຣະອົງ ຫລາຍກວ່າຕໍ່ພໍ່ແມ່ອ້າຍເອື້ອຍນ້ອງກັບລູກ ໆ. ພວກເຂົາໄດ້ເຊື່ອຟັງ ຂໍ້ຄໍາສັ່ງຂອງພຣະອົງ ທັງສັດຊື່ ແລະໝັ້ນຄົງຕໍ່ພັນທະສັນຍາດ້ວຍ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 10 ພວກເຂົາສັ່ງສອນປະຊາຊົນໃຫ້ເຊື່ອ ຟັງກົດບັນຍັດທຸກຢ່າງ ທັງຈະຖວາຍບູຊາໃຫ້ ພ້ອມທີ່ເທິງແທ່ນບູຊາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 11 ຂ້າແດ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ຂໍຊົງໂຜດຊ່ວຍເຜົ່າຂອງພວກເຂົາໃຫ້ເຂັ້ມແຂງ ໂຜດພໍໃຈໃນສິ່ງທີ່ພວກເຂົາເຮັດທຸກປະການ ແດ່ທ້ອນ. ຂໍຈົ່ງບົດຂະຢີ້ເຫລົ່າສັດຕູທັງຫລາຍ ໃຫ້ປະລາໄຊໂດຍເງີຍຫົວຂຶ້ນມາບໍ່ໄດ້.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 12 ເພິ່ນໄດ້ເວົ້າເຖິງເຜົ່າເບັນຢາມິນ ວ່າ, “ຄົນເຫລົ່ານີ້ ຊຶ່ງອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຊົງຮັກແລະປົກປັກຮັກສາ ເຝົ້າເບິ່ງແຍງຕະຫລອດ ມາທຸກ ໆ ວັນບໍ່ລະເວັ້ນ. ພຣະອົງສະຖິດຢູ່ດ້ວຍນາໍພວກເຂົາທຸກ ໆ ເມື່ອພຣະອົງສະຖິດ ຢູ່ໃກ້ທ່າມກາງພວກເຂົາ. ” [ຖ]
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 13 ເພິ່ນໄດ້ເວົ້າເຖິງເຜົ່າໂຢເຊັບ ວ່າ, “ຂໍພຣະອົງອວຍພອນ ໃຫ້ດິນແດນມີຝົນ ທັງມີບໍ່ນໍ້າໄຫລຈາກພື້ນປັດຖະພີ ດ້ວຍ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 14 ຂໍອວຍພອນ ໃຫ້ດິນແດນມີແດດ ບົ່ມໝາກໄມ້ໃຫ້ສຸກດີ ມີໝາກໄມ້ທຸກ ໆ ລະດູ ຣົດຫວານຫອມແຊບ.
|
||
\v 15 ຂໍພູເຂົາແຕ່ກ່ອນກີ້ ມີໝາກໄມ້ຫລາຍ ມີໝາກໄມ້ທຸກຊະນິດທີ່ເລືອກກິນຕາມໃຈມັກ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 16 ຂໍໃຫ້ດິນແດນຂອງພວກເຂົານັ້ນ ເຕັມແຕ່ສິ່ງທີ່ດີ ໂດຍເດດແຫ່ງພຣະຄຸນໄດ້ຮັບພອນຈາກພຣະເຈົ້າ. ຄື ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ອົງທີ່ໄດ້ກ່າວຕັກເຕືອນອອກມາຈາກ ແປວໄຟ ໄໝ້ລຸກລາມໃນພຸ່ມໄມ້. ຂໍພອນເຫລົ່ານີ້ ຫລັ່ງໄຫລເຂົ້າສູ່ເຜົ່າໂຢເຊັບ ເພາະລາວເປັນຫົວໜ້າອ້າຍນ້ອງຂອງຕົນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 17 ໂຢເຊັບ ມີກາໍລັງກ້າ ຄື ງົວກະທີງເຖິກໂຕໜຶ່ງ ຈຶ່ງເກັ່ງກ້າຕໍ່ສູ້ ເພາະຮູ້ວ່າຕົນມີເຂົາ ຕ້ານທານ; ເຂົາຂອງລາວນັ້ນມີ ມານາເຊ ຫລາຍພັນຄົນຊ່ວຍ ແລະຂອງ ເອຟຣາອິມ ເປັນໝື່ນ ໆ ຊຶ່ງເປັນກໍາລັງ. ດ້ວຍກາໍລັງເຫລົ່ານັ້ນ ລາວຈຶ່ງໄລ່ຫລາຍຊົນຊາດໜີ ແລະ ດັນ ພວກເຂົາອອກໄປຈົນສຸດແຜ່ນດິນໂລກ.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 18 ເພິ່ນໄດ້ເວົ້າເຖິງເຜົ່າເຊບູໂລນ ແລະ ອິດຊາຄາ ວ່າ, “ຂໍໃຫ້ ເຊບູໂລນ ຈະເລີນຂຶ້ນ ດ້ານຄ້າຂາຍທາງທະເລ ແລະ ຂໍໃຫ້ຊັບສິນຂອງ ອິດຊາຄາ ທະວີຂຶ້ນເຕັມບ້ານ.
|
||
\v 19 ພວກເຂົາເອີ້ນປະຊາຊົນທັງໝົດມາ ທີ່ເທິງພູເຂົາ ແລະ ເຜົາເຄື່ອງຖວາຍບູຊາອັນຊອບທາໍຢູ່ທີ່ນັ້ນ. ເພາະພວກເຂົາ ຈະດູດຄວາມ ອຸດົມຈາກທະເລກວ້າງ ແລະ ໄດ້ຂຸມຊັບທີ່ຊ້ອນຢູ່ໃນຫາດຊາຍ ຕາມແຄມຝັ່ງ.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 20 ເພິ່ນໄດ້ເວົ້າເຖິງເຜົ່າກາດ ວ່າ, “ສັນລະເສີນພຣະເຈົ້າ ຜູ້ບຸກເບີກຂະຫຍາຍ ເຂດແດນ ຄື ໃຫ້ເຂດແດນພວກເຂົາກວ້າງໄກ ໄປຫລາຍເທົ່າ. ພຣະເຈົ້າຄອຍເຝົ້າເໝືອນ ໂຕສິງຄອຍຄຸບເຫຍື່ອ ເພື່ອຄອຍຫັກແຂນ ແລ້ວຈຶ່ງລອກເນື້ອເຖືອໜັງ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 21 ລາວໄດ້ເລືອກສັນເອົາດິນແດນ ທີ່ດີຍິ່ງໄວ້ ສິ່ງທີ່ເປັນຂອງຫົວໜ້າ ກໍໄດ້ມອບໃຫ້ພວກເຂົາ. ພວກເຂົາໄດ້ເຮັດຕາມຂໍ້ຄໍາສັ່ງ ຂອງພຣະອົງ ແລະ ເຮັດຕາມກົດບັນຍັດ ຂອງອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ເມື່ອບັນດາຫົວໜ້າ ຂອງຊາດອິດສະຣາເອນ ໄດ້ມາເຕົ້າຮ່ວມກັນ ຄົບໜ້າ. ” [ທ]
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 22 ເພິ່ນໄດ້ເວົ້າເຖິງເຜົ່າດານ ວ່າ, “ດານ ນັ້ນປຽບດັ່ງສິງໜຸ່ມເຂັ້ມແຂງໂຕໜຶ່ງ ລາວແລ່ນອອກມາຈາກເຂດ ບາຊານ ພຸ້ນ.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 23 ເພິ່ນໄດ້ເວົ້າເຖິງເຜົ່າເນັບທາລີ ວ່າ, “ເນັບທາລີ ບໍຣິບູນດ້ວຍພຣະພອນ ນາ ໆ ປະການ ໂດຍພຣະຄຸນຄວາມດີປົກເກົ້າ ເຝົ້າຄຸ້ມຄອງໄວ້; ພຣະອົງອວຍພອນໃຫ້ດິນແດນ ພວກເຂົາຂະຫຍາຍໃຫຍ່ ຍາວຢຽດໄປຮອດໃຕ້ ຈາກທະເລສາບ ຄາລີເລ.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 24 ເພິ່ນໄດ້ເວົ້າເຖິງເຜົ່າອາເຊ ວ່າ, “ອາເຊ ໄດ້ຮັບພຣະພອນເລີດລໍ້າກວ່າເຜົ່າອື່ນ ຂໍໃຫ້ ລາວເປັນທີ່ເພິ່ງພໍໃຈແກ່ພວກພີ່ນ້ອງ ແລະ ຂໍໃຫ້ດິນແດນລາວນັ້ນ ຜະລິດຜົນໄດ້ດີຍິ່ງ ຈຶ່ງອຸດົມດ້ວຍກົກໝາກກອກເທດ ພັນດີ ໆ.
|
||
\v 25 ຂໍໃຫ້ເມືອງມີປະຕູເຫລັກປ້ອງກັນໄພໃຫ້ ແຂງແກ່ນ ຂໍໃຫ້ມີແຮງຊຸກຍູ້ຊີວິດເຈົ້າໃຫ້ປອດໄພຕະຫລອດ.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 26 “ບໍ່ມີພະຕົນໃດດອກ ປະຊາຊົນອິດສະຣາເອນ ເອີຍ ເປັນເໝືອນດັ່ງພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ໂດຍຂີ່ລົດມ້າໄປດ້ວຍອານຸພາບ ແລະດ້ວຍສະຫງ່າຣາສີ ສະເດັດມາຈາກທ້ອງຟ້າ ສະເດັດມາເທິງເມກເພື່ອມາ ຊ່ວຍຊູກູ້ເອົາພວກເຈົ້າ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 27 ພຣະເຈົ້າຄຸ້ມຄອງໄດ້ຢູ່ບໍ່ຂາດ ຕະຫລອດໄປ ອູ້ມຊູເຈົ້າສືບໄປດ້ວຍແຂນອັນຊົງຣິດອໍານາດ ພຣະອົງໄດ້ໄລ່ສັດຕູອອກ ເມື່ອເຈົ້າບຸກລຸກເຂົ້າໄປ ແລະ ບອກເຈົ້າໃຫ້ທາໍລາຍພວກເຂົາຈົນດັບສິ້ນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 28 ສະນັ້ນ ເຊື້ອສາຍຂອງຢາໂຄບ ຈຶ່ງຈະຢູ່ຢ່າງສັນຕິປອດໄພ ໃນດິນແດນມີເຂົ້າ ເຫລົ້າອະງຸ່ນ ຢ່າງເຕັມລົ້ນ; ມີທັງນາໍ້ໝອກ ຄ້າງຈາກທ້ອງຟ້າ ຫລັ່ງລິນລົງມາຊ່ວຍຊຸບລ້ຽງພື້ນດິນໃຫ້ຊຸ່ມຊື່ນຢູ່ຕະຫລອດ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 29 ເຈົ້ານັ້ນຊ່າງມີຄວາມສຸກແທ້ພຽງໃດ ເຈົ້າຮູ້ບໍ? ຊາດອິດສະຣາເອນ ເອີຍ! ບໍ່ມີໃຜ ເປັນເໝືອນດັ່ງພວກເຈົ້າ ເປັນຊົນຊາດໜຶ່ງທີ່ພຣະເຈົ້າໄດ້ຊ່ວຍກູ້ເອົາ. ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ເປັນໂລ້ຕ້ານທານ ແລະເປັນດາບປາບສັດຕູ ເປັນຜູ້ປ້ອງກັນ ແລະ ນາໍໄຊຊະນະມາໃຫ້ເຈົ້າ. ເຫລົ່າສັດຕູນັ້ນຈະມາກາບຂໍຄວາມເມດຕາ ແລະເຈົ້າຈະຢຽບຢໍ່າພວກເຂົາລົງຈົນກ້ຽງ.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 34
|
||
\p
|
||
\v 1 ໂມເຊ ໄດ້ຂຶ້ນຈາກທົ່ງຮາບພຽງໂມອາບ ໄປຍັງພູເຂົາ ເນໂບ ຈົນໄປເຖິງຈອມພູ ປີຊະຄາ ຊຶ່ງຢູ່ກົງກັນຂ້າມກັບເມືອງ ເຢຣິໂກ ແລະ ຢູ່ທີ່ນັ້ນອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ສໍາແດງໃຫ້ເພິ່ນ ເຫັນດິນແດນທັງໝົດ ດັ່ງນີ້: ເຂດແດນ ກິເລອາດ ໄກໄປຮອດທາງທິດເໜືອສຸດຂອງ ເມືອງດານ
|
||
\v 2 ເຂດແດນທັງໝົດຂອງເນັບທາລີ; ເຂດແດນຕ່າງ ໆ ຂອງເອຟຣາອິມ ແລະມານາເຊ ເຂດແດນຂອງຢູດາ ໄກໄປຮອດທິດຕາເວັນຕົກຂອງທະເລ ເມດີແຕຣາເນ
|
||
\v 3 ເຂດແດນທາງພາກໃຕ້ຂອງຢູດາ ແລະ ທົ່ງຮາບພຽງແຕ່ເມືອງໂຊອາ ຈົນໄປເຖິງເມືອງເຢຣິໂກ ເມືອງກົກຕານ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 4 ແລ້ວອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ກໍໄດ້ກ່າວຕໍ່ລາວ ວ່າ, “ນີ້ແມ່ນດິນແດນທີ່ເຮົາໄດ້ສັນຍາ ໄວ້ກັບອັບຣາຮາມ, ອີຊາກ ແລະຢາໂຄບ ວ່າ ຈະມອບໃຫ້ແກ່ເຊື້ອສາຍຂອງພວກເຂົາ. ເຮົາ ໃຫ້ເຈົ້າເຫັນດິນແດນນີ້ ແຕ່ເຈົ້າຈະບໍ່ໄດ້ເຂົ້າ ໄປໃນທີ່ນັ້ນ. ”
|
||
\v 5 ດັ່ງນັ້ນ ໂມເຊຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ຈຶ່ງໄດ້ຕາຍຢູ່ທີ່ນັ້ນ ໃນດິນແດນໂມອາບ ຕາມທີ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ບອກໄວ້.
|
||
\v 6 ພຣະອົງໄດ້ຝັງເພິ່ນໄວ້ ໃນຮ່ອມພູແຫ່ງໜຶ່ງ ທີ່ດິນແດນໂມອາບ ຊຶ່ງກົງກັນຂ້າມກັບເມືອງເບັດ ເປອໍ, ແຕ່ຈົນເຖິງປັດຈຸບັນນີ້ ຍັງບໍ່ມີໃຜຮູ້ຄັກແນ່ວ່າ ສົບຂອງໂມເຊ ນັ້ນໄດ້ຖືກຝັງຢູ່ບ່ອນໃດ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 7 ເມື່ອໂມເຊ ຕາຍນັ້ນ ເພິ່ນມີອາຍຸໄດ້ 120 ປີ ທັງຍັງແຂງແຮງດີ ແລະຕາກໍຍັງເຫັນຮຸ່ງຢູ່.
|
||
\v 8 ປະຊາຊົນອິດສະຣາເອນ ໄດ້ໄວ້ທຸກໃຫ້ເພິ່ນເປັນເວລາ 30 ວັນ ຢູ່ໃນທົ່ງພຽງຂອງໂມອາບ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 9 ໂຢຊວຍ ລູກຊາຍຂອງນູນ ກໍເຕັມໄປດ້ວຍສະຕິປັນຍາ ເພາະວ່າໂມເຊ ໄດ້ແຕ່ງຕັ້ງເພິ່ນໃຫ້ຮັບໜ້າທີ່ແທນ. ປະຊາຊົນອິດສະຣາເອນ ໄດ້ເຊື່ອຟັງໂຢຊວຍ ແລະ ໄດ້ເຮັດຕາມຄໍາສັ່ງທຸກຂໍ້ ທີ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ໄດ້ມອບໃຫ້ແກ່ພວກເຂົາຜ່ານທາງໂມເຊ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 10 ຢູ່ໃນຊາດອິດສະຣາເອນ ບໍ່ເຄີຍມີຜູ້ທາໍ ນວາຍຄົນໃດເໝືອນດັ່ງ ໂມເຊ; ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ກ່າວແກ່ເພິ່ນໜ້າຕໍ່ໜ້າ.
|
||
\v 11 ບໍ່ມີຜູ້ທາໍນວາຍອື່ນໃດ ທີ່ເຄີຍໄດ້ກະທາໍການ ອັດສະຈັນ ແລະ ໝາຍສໍາຄັນ ດັ່ງທີ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ໃຊ້ໃຫ້ໂມເຊ ກະທາໍ ເພື່ອຕໍ່ສູ້ກະສັດຟາໂຣ ຂອງປະເທດເອຢິບ, ຂ້າຣາຊການ ແລະ ດິນແດນທັງໝົດຂອງເພິ່ນ.
|
||
\v 12 ບໍ່ມີຜູ້ທາໍນວາຍຄົນໃດທີ່ສາມາດເຮັດໝາຍສໍາຄັນ ແລະ ການອັດສະຈັນອັນຍິ່ງໃຫຍ່ນີ້ ໄດ້ຄືກັບໂມເຊ ໄດ້ເຮັດຕໍ່ໜ້າປະຊາຊົນອິດສະຣາເອນ ທັງໝົດ.
|