pnb_reg/67-REV.usfm

\id REV
\ide UTF-8
\h مُکاشفہ
\toc1 مُکاشفہ
\toc2 مُکاشفہ
\toc3 rev
\mt مُکاشفہ
\c 1
\cl باب۱
\p
\v 1 ۱۔ ایہہ یسوع مسیح دا مُکاشفہ اے، جیڑا رب نے اہنوں وکھایا تاں جو جیڑا جیڑا جلدی ہون والا اے اوہنوں اپنے خادماں نوں وکھائے، اوہنے اپنے خادِم یوحنا نوں اپنا فرشتہ بھیج کے ایہہ وکھایا۔
\v 2 ۲۔ یوحنا نے رب دے کلام دی گواہی دتی تے یسوع مسیح دی گواہی دتی تے اوہناں ساریاں شیواں دیاں جو اوہنے وہکھیاں سَن۔
\v 3 ۳۔ اسی نبوّت نوں اوچی آواز وچ پڑھن والا مُبارک اے، تے اوہ جیڑے ایس نبوّت دے الفاظ نوں سُندے نیں تے اوہ جیڑے ایدھے وچ جو لکھیا اے، اوہ ایدھے تے عمل کردے نیں، کیوں جے وقت نیرےاے۔
\p
\v 4 ۴۔ یوحنا ولّوں ایشیا دی سَت کلیسیاواں نوں، تواڈے تے فضل تے سلامتی ہو وے، اودھے ولّوں جیڑا ہے، جیڑا سی تے جیڑا آن والا اے، تے نالے ستوں روحاں ولّوں جیڑیاں اوہدے تخت دے سامنے نیں، تواڈے اُتے فضل تے سلامتی ہو وئے۔
\v 5 ۵۔ تے یسوع مسیح ولّوں، جیڑا سچا گواہ اے، مُردیاں وچوں پہلا جیون والا ، تے دُنیا دے بادشاہواں دا بادشاہ اے، جیڑا ساہنوں پیار کردا اے تے جنے اپنے خُون نال ساڈے گُناہواں توں چھُڈایا اے۔
\v 6 ۶۔ اوہنے ساڈے لئی اِک راج بنایا اے، تے اپنے رب تے پیو لئی پُجاری وی۔ اوہنو جلال ت قُدرت ہمیشہ لئی مِل دی رہے۔ آمین
\p
\v 7 ۷۔ ویکھو، اوہ بدلاں وچوں آرہیا اے، ہر اک اکھ اوہنو ویکھے گی، اوہ سی جِناں اوہنوں چِھیدیا سی، دُنیا دے سارے قبیلے اودہی وجہ نال ماتم کرن گے، بیشک آمین۔
\v 8 ۸۔ رب کہندا اے کے میں الفا تے اومیگا آں، جیڑا ہُن اے، پہلے سی تے جیڑا آن والا اے۔ رب قادر مُطلق۔
\p
\v 9 ۹۔ میں، یوحنا؛ تواڈا بھرا تے یسوع وچ مُصیبتاں تے راج تے صبر نال برداشت وچ تواڈا شریک۔ رب دے کلام تے یسوع دی گواہی دین لئی اک جزیرے تے آں جِدا ناں پیٹھوس اے۔
\v 10 ۱۰۔ میں رب دے سِن روح وچ ساں تے اپنے پِچھے اِک نرسنگے وگری اُچی آواز سُنی،
\v 11 ۱۱۔ جِنے کہیا ” تو جو کُجھ وہکھنا اے کتاب وچ لکھ کے تے ستوں کلیسیاؤاں نوں بھیج دے یعنیٰ افسس، سمرنا، پرگمن، تھوتیراہ، سردیس، فلادلفیہ تے لودیکیہ نوں۔
\v 12 ۱۲۔ میں منہ پھیریا کہ دیکھاں کے اوُس آواز دا بولن والا کون ہے تے جدوں میں مُڑیا تے میں سونے دے ست چراغ دان وہکھے۔
\v 13 ۱۳۔ تے اُنہاں چراغ داناں دے درمیان آدم زاد (دے وانگر کوئی سی) وہکھیا۔ جہنے سر توں پیراں تک چوغہ پایا ہویا سی تے سونے سا دا سینہ بند (اپنے) سینے تے بنیا ہویا سی۔
\v 14 ۱۴۔ اودھا سر تے وال اون بلکہ برف دی طرح چٹّے سن تے اودھیاں اکھاں اگ دے شُعلیاں دے ونگوں سی۔
\v 15 ۱۵۔ اودھے پیر پیتل دی طرح چمکدے سی اک بھٹی وچ تپائے گئے پیتل ونگوں سن تے اودھی آواز بہندے ہوئے پانی وانگوں سی۔
\v 16 ۱۶۔تے اوہنے سجے ہتھ وط ست تارے پھڑے ہوئے سی تے اودھے منہ وچوں اک تیز دو دھاری تلوار نکلدی سی تے اودھا منہ ایدھا چمکدا سی جیداں چمکدا ہویا سورج۔
\v 17 ۱۷۔ جدوں مین اوہنوں وہکھیا تے میں مُردیاں دی طرح اودھے پیراں وچ ڈگ پیا تے اوہنے اپنا سجا ہتھ میرے تے رکیھا تے کہن لگا: ” نہ ڈر، میں ہی پہلا تے آخری آں“۔
\v 18 ۱۸۔ میں زندہ آں، میں مر گیا ساں تے ویکھ ہُن میں ہمیشہ تک زندہ زندہ رواں گا تے موت تے جہنم دیاں کُنجیاں میرے کول نیں۔
\v 19 ۱۹۔ ایس لئی جیڑیاں گلاں توں وہکھیاں نیں، تے جیڑیاں ہُن نیں، تے جیڑیاں بعد وچ ہون والیاں نیں، اوہناں ساریاں نو لکھ لے۔
\v 20 ۲۰۔اوہ ست تاریاں دا بھید جیڑے توں میرے سجے ہتھ وچ وہکھے سن تے اوہناں سونے دی چراغ دان، ست تارے ست کلیسیاؤاں دے فرشتے نیں تے ست چراغ دان ست کلیسیاؤاں نیں۔
\c 2
\cl باب۲
\p
\v 1 ۱۔ اِفسس دی کلیسیاء دے فرشتے نوں اے لکھ کے ” اُس دا کلام جیڑا اپنے سجے ہتھ وچ ست تارے رکھدا اے تے جیڑا سونے دے ست چراغ داناں وچ پھر دا اے “۔
\v 2 ۲۔” میں تیرے کیتے ہوئے کم تے سخت مُشقت تے صبر نال برداشت نوں جانداں ہاں، میں جاندا ہاں کے وں بد لوکاں نوں نئیں برداشت کر سکدا، مینوں پتہ اے کے توں، جیڑے اپنے آپ نوں رُسول کہندے پر ہے نئیں، نوں آزمایا تے تُوں اُوناں نوں جھوٹا پایا۔
\v 3 ۳۔ مینوں پتہ اے کے توں صبر کرا تے تُوں میرے ناں دی خاطر مُصیبت اُٹھاوندے ہوئے تھکے نیں ہوئے۔
\v 4 ۴۔ پر میرے سامنے تیرے خِلاف اِک شکایت اے کے توں اپنی پہللاں والی مُحبّت نوں چھڈ دِتا۔
\v 5 ۵۔ ایس لئی، یاد کر کہ توں کِتھوں ڈگیا اے۔ توں توبہ کر تے پہلاں دی طرح کم کر۔ جے تُوں توبہ نہ کیتی تے میں آکے اوس چراغدان نوں اوہدی جگہ توں ہٹا دیاں گا۔
\v 6 ۶۔ پر تیرے وچ اے ہے وے کے تُوں نکلیتیوں دے کمّاں توں نفرت کردا ایں، جناں نوں میں وی کر دا ہاں۔
\v 7 ۷۔جِس دے کَن ہون اوہ سُن لے کے روح کلیسیاء نوں کی کہندا اے، جیڑا وی فتح مند ہو وے گا، میں اُوس نوں زندگی دے درخت توں، جیڑا خُداوند دی جنت وچ اے، اُس توں پھل کھان دا حق دیاں گا۔
\p
\v 8 ۸۔ سمرنا دی کلیسیاء دے فرِشتے نوں لکھ کے، اوس دا کلام جیڑا اوّل تے آخر اے نے، تے جیڑا مر گیا سی تے فیر دوبارہ زِندہ ہو گیا۔
\v 9 ۹۔” مینوں تواڈی مُصیبت تے غریبی دا پتہ اے، (پر توں دولت مند ایں) جیڑے اپنے آپ نوں یہودی کہندے نے، پر ہے نئیں اُناں سی لعن طعن نوں جاندا ہاں، اوہ شیطان دی ہیکل نے۔
\v 10 ۱۰۔ جیڑے دُکھ تیرے اُتے آونے نے اُناں توں نہ ڈر، وہکھ! ابلیس تواڈے وچوں کُجھ نوں قید وچ والا اے تاں جو تواڈی آزمائش ہوسکے۔ تے تُسی ۱۰ دِن تک دُکھ برداشت کرو گے۔ جان دین تک وفادار وہ، تے میں تواہنوں زندگی دا تاج دواں گا۔
\v 11 ۱۱۔ جدے کَن ہین اوہ سُن لوے کے روح کلیسیاؤاں نوں کی کہہ ریا اے۔ جیڑا فتح مند ہوئے گا اوس نوں دوسری موت نُقصان نئیں پچاوے گی “۔
\p
\v 12 ۱۲۔ پرگام دی کلیسیاء دے فرشتے نون لکھ کے، اوہدا کلام جِس دے کول دو دھاری تلوار اے۔
\v 13 ۱۳۔ ” مینوں پتہ اے کے تون شیطان دے تخت ہیٹھاں رہنا اے، پر فیر وی توں میرے ناں تے مضبوطی توں قائم ایں۔ مینوں پتہ اے کے توں اپنے ایمان دا میرے لئی انکار نئیں کیتا، اوہناں دِنا وچ سی جدوں میرا وفادار گواہ، اِنتپاس تواڈے کول سی، جِس نوں تواڈے درمیان اوتھے قتل کر دِتا گیا، جتھے شیطان رہندہ اے۔
\v 14 ۱۴۔ پر مینوں کُجھ گلاں دی تہاڈے نال شکایت اے۔ تواڈے وچ کُجھ لوک نے جِناں بلعام دی تعلیم نوں بڑی مضبوطی نال پھڑیا اے، جناں بلق نوں بنی اسرائل (دے بچیاں نوں ) دے سامنے ٹھوکر دین والی چیزاں رکھن دی تعلیم دتی۔ ایس طرح کہ اوہ بُتاں دی قُربانی دا کھانا کھان تے حرامکاری کرن۔
\v 15 ۱۵۔ ایس طرح تہاڈے وچ کُجھ ایسے لوک سی ہین جیڑے نیکلیوں دی تعلیم وی من دے نیں۔
\v 16 ۱۶۔ توبہ کرو، ایس لئی جے تُسی نہ کیتی تے میں جلد ہی تہاڈے کول آن والا ہاں، تے میں اُنہاں دے خِلاف منہ دی تلوار نال جنگ کراں گا۔
\v 17 ۱۷۔ جناں دے کن ہین اوہ سُن لین کے روح کلیسیاؤاں نوں کی کہندی اے۔ جیڑے غالِب آن گے میں اُناں نوں پوشیدہ من وچوں دواں گا، تے مین اِک سفید پتھر دیاں گا، اُوس پتھر اُتے نواں ناں لکھیا ہو وے گا جِس دا لین دین والے دے سوا کسے ہور نوں پتہ نئیں ہووے گا“۔
\p
\v 18 ۱۸۔ ” تھواتیرہ دی کلیسیاء دے فررشتے نوں لکھ کہ اے خُداوند دے پُتر دا کلام اے جِدیاں اکھاں اگ دے شُعلیاں وانگر تے پیر چمکدے پتل سے ونگونے“۔
\v 19 ۱۹۔”میں تیرے کماں، تیری مُحبّت، ایمان تے خدمت تے صبر نوں جاندا ہاں تے ایہہ سی جاندا ہاں لہ تہاڈے ہُن دے کم پہلے کماں توں زیادہ (بُہتے) ہین “۔
\v 20 ۲۰۔” پر مینوں تیرے خِلاف اے شیکایت اے کہ توساں اک عورت جزابیل نوں جھیلیا، جیڑی اپنے آپ نوں نبیہ کہندی سی، تے میرے بندیاں نوں حرامکاری کرن تے بُتاں دی قُربانی کھان دی تعلیم دیندی اے۔
\v 21 ۲۱۔ میں اوس نوں توبہ کرن دی مہلت دتی پر اوہ اپنی حرامکاری توں توبہ کرنا نئین چاہندی۔
\v 22 ۲۲۔ ویکھو، میں اُہنوں بیماری دے بستر تے پا دیاں گا، تے جیہڑے اوہدے نال حرامکاری کرن گے، اُناں تے بہت مُصیبت لیاؤاں گا، اگر اُونان اپنے کماں توں توبہ نہ کیتی۔
\v 23 ۲۳۔ میں اوہدے بطیاں نوں مار دیاں گا۔ تے ساری کلیسیاؤاں نوں پتہ لگ جاوےگا، کہ اوہ میں ہی آں جیہڑا خیالاں تے دِلاں نوں جاندا اے، میں ہر اک نوں اوہدے کماں بدلہ دیاں گا۔
\v 24 ۲۴۔ پر تُسی باقی جیہڑے تھواتیرہ وچ رہندے تے اوس تعلیم نوں نئیں مندے تے اُناں گلاں توں جِنوں کُجھ شیطان دیاں ڈونگیاں گلاں کہندے نے، نوں نئیں جاندے، تہوانوں میں کہندا ہاں کہ میں تہاڈے اُتے ہور بوجھ نئیں پاواں گا۔
\v 25 ۲۵۔ جیویں وی اے، میرے آون تک جو کُجھ تہاڈے کول تے، اوہنوں مضبوطی نال پھڑی رکھو۔
\v 26 ۲۶۔ جیہڑا غالِب آئے تے میرے کماں دے مُطابق آخر تک اوہناں تے عمل کرے، میں اُوس نوں قوماں تے اختیار داں گا۔
\v 27 ۲۷۔ اوہ اُناں اُتے لوہے دے سوٹے نال حکومت کرے گا، اوہ مِٹی دے برتناں طرح تہوانوں چِکنا چور کر دے گا۔
\v 28 ۲۸۔ جیویں میں اپنے باپ کولوں پایا اے، میں اُوس نوں صُبح دا تارا دیاں گا۔
\v 29 ۲۹۔ جس دے کَن ہیں، سُن لے کہ روح کلیسیاء نوں کی کہندی اے۔
\c 3
\cl باب۳
\p
\v 1 ۱۔ سردیس دی کلیسیاء دے فرشتے نوں لکھ: ایہہ اوہدے الفاظ نئیں جنے ست روحاں، تے ست ستارے نوں پھڑیا ہویا اے۔ میں جاندا آں کے توں کی کیتا تہاڈے بارے وچ مشہور اے کہ توں زندہ اے پر توں مُردہ ایں۔
\v 2 ۲۔ جاگ تے جیہڑا رہ گیا اے اوہنوں بضبوط کر، پر ہُن مرن والا اے کیوں جے مینوں رب دی نظر وچ تیرے کم پورے ہوندے نظر نئیں آندے۔
\v 3 ۳۔ ایس لئی یاد رکھ، توں کی سُنیا اے تے پایا اے۔اوہناں دی تابعداری کر، پر جے تو جاگدا نئیں ، تے میں چور وانگوں آواں گا، تے تینوں پتہ نئیں لگے گا کہ میں کیڑی گھڑی آواں گا تے تینوں سزا دیواں گا۔
\v 4 ۴۔ پر ساردیس وچ کُجھ ناں نے جِناں نیں اپنے کپڑے داغدار نئیں کیتے تے اوہ میرے نال، چٹّے کپڑے پا کے چلن گے، کیوں جے اوہ لائق نئیں۔
\v 5 ۵۔جیڑا فتح کردا اے انوں چٹّےپہنائےجان گے، تے میں زندگی دی کتاب وچوں کدی وی نئیں مِٹاواں گا تے میں اپنے پیو دے تے اوہدےفرِشتیاں دے سامنے اودھا ناں لواں گا۔
\v 6 ۶۔جِدے کن ہون، اوہ سُنے کہ روح کلیسیاؤاں نو ں کی کہندا اے۔
\p
\v 7 ۷۔ فلدیفیہ دی کلیسیاء نوں لکھ: ایہہ اودھے الفاظ نیں جیہڑا قُدوس تے سچّا اے۔ جِدے کول داؤد دی کُنجی اے۔اوہ جو کھول دیندا اے اہنوں کوئی بند نئیں تر دا، اوہ جو بند کر دیندا اے اوہنوں کوئی کھول نئیں سکدا۔
\v 8 ۸۔ میں جاندا آں کہ توں کہ کیتا اے۔ وہکھ میں تیرے سامنے اک بوہا کھولیا ہویا اے جیہڑا کوئی بند نئیں کرسکدا۔ میں جاندا ہاں کے تیرے وچ تھوڑی جئی طاقت اے، فیر وی توں میرے کلام نوں منیا اے ت میرے ناں نو انکار نئیں کیتا۔
\v 9 ۹۔وہکھ میں شیطان دی ہیکل والیاں نوں، جو آکھدے نیں کہ اوہ یہودی نیں پر نئیں، بلکہ جھوٹ بولدے نیں۔ میں اوہناں نوں آکے تیرے پیراں وچ آ کے جُھکن تے مجبور کراں گا، تے اوہیاں نوں پتہ لگے گا کہ میں تینوں پیار کیتا اے۔
\p
\v 10 ۱۰۔ کیوں جے توں میتے صبر کرن دے حُکم تے عمل کیتا اے، میں وی تینوں دھرتی تےرہن والیاں تے آن والی آزمائش توں بچاواں گا۔
\v 11 ۱۱۔ میں جلدی آن والا ہاں۔ تیرے کول جو کُجھ اے اونہاں نعں سانبھ کے رکھ تاں جو کوئی تہاڈا تاج کھو کے نہ لے جائے۔
\v 12 ۱۲۔ جیہڑا فتح پاندا اے، میں اوہنوں اپنے رب دے گھر وچ اک ستون بنا دواں گا، فیر اوہ کدی باہر نئیں نکلے گا، تے میں اوہدے تے رب دا ناں لکھاں گا، رب دے شہر دا ناں (نوا یروشلیم، جو میرے رب ولّوں آسمان توں لتھن (اُترن) والا اے)، تے میرا نوا ناں۔
\v 13 ۱۳۔۔ جدے کَن نیںاوہ سُنے کہ روھ کلیسیاؤاں نوں کی کہہ رہی اے۔
\p
\v 14 ۱۴۔ لودیکیہ وچ کلیسیاء دے فرشتے نوں لکھ: ” جو آمین، بھوسے دے قابل تے سچّا گاواہ اے، تے رب دی خلقت دا حاکِم اے اوہدا کلام اے۔ “
\v 15 ۱۵۔ میں جاندا ہاں کے توں کی کیتا اے، توں نہ تے ٹھنڈا یا گرم ہوندا اے۔”
\v 16 ۱۶۔ کیوں جے توں ادھا گرم ایں ، نہ تے گرم تے نہ ٹھنڈا ایس لئی میں تینوں منہ وچوں کڈھ کے سُٹّن سالا ہاں۔
\v 17 ۱۷۔ کیوں جے توں کیندا ایں، میں دولتمند ہاں، میرے کول کئی دُناوی چیزاں نیں، تے مینوں کسے چیز دی لوڑ نئین اے۔ ” پر تینوں پتہ نئیں اے کہ توں ساریاں توں کم بحت، رحم جوگا، غریب تے ننگا ایں۔
\v 18 ۱۸۔میری صلاح نوں سُن: میرے توں بھٹی وچ تپایا ہویا سونا خرید لے تاں جو توں امیر ہو جاؤیں، تے چمکدار چٹّے کپڑے، تاں جو توں اوہناں نوں پا کے اپنے ننگے پن دی نہ وکھائیں، تے اپنی اکھاں وچ لون لئی سُرما تاں جو توں وہکھ سکھیں۔
\v 19 ۱۹۔ میں جِنہاں نوں پیار کردا ہاں، اوہنا دی تربیت کردا تے اوہنا نوں سکھانا واں کے اوہنا نوں کِداں رہانا چاہیدا اے۔ ایس لئی سرگرم ہوجا تے توبہ کر۔
\v 20 ۲۰۔ وہکھ میں ہویے تے کھڑا ہاں تے میں کھڑکا ریا ہاں جے کوئی میریآواز وُندا اے تے کھولدا اے، تے میں اوہدے گھر وچ آواں گا، تے اوہدے نال کھانا کھاواں گا تے اوہ میرے نال۔
\v 21 ۲۱۔ جو فتح پاندا اے، میں اوہنو اپنے نال تخت تے بین دا حق دواں گا، جیداں میں وی فتح پائی تے اپنے پیو نال اودھے تخت تے جا بیٹھا۔
\v 22 ۲۲۔ جِدے کَن نیں اوہ سُنے کہ روح کلیسیاء نون کہ آکھدی اے۔
\c 4
\cl باب۴
\p
\v 1 ۱۔ ایناں چیزاں دے بعد میں ویکھیا تے جنّت وچ اک کُھلا بوہا ویکھیا۔ پہلی آواز جیہڑی میں سُنی میرے نال نرسنگے ہار (وانگ) گَل کردیاں کہہ رہی سی اُتے آ تے میں تینوں وکھاواں کہ انِہاں چیزاں دے بعد جو لازمی ہو وے گا۔
\v 2 ۲۔ اَک دم میں روح وچ ساں تے آسمان تے رکھیا اک تخت ویکھیا جِدے اُتے کوئی بیٹھیا سی۔
\v 3 ۳۔ جو اوہدے اُتے بیٹھا سی او سنگِ یشب تے عقیق ہار (وانگ) لگدا سی۔ تخت دے دوالے ست رنگی پینگھ سی اے ست رنگی پینگھ زمرد ورگی لگدی سی۔
\v 4 ۴۔ تخت دے دوالے چوئی تخت سن جناں اُتے چوئی بزرگ چٹّے کپڑیاں وچ تیّار بیٹھے سن، تے اُنہاں دے سِر تے سُنہری تاج سن۔
\v 5 ۵۔تخت وچوں بِجلیاں چمکدیاں، تے گرجاں نکل دیاں سن، تے تخت دے اگے ست دیوے بلدے سن۔ دیوے جیہڑے رب دیاں ست روحاں سن۔
\v 6 ۶۔ تخت دے سامنے شیشے دا سُمندر سی جو بلور ہار (ونگ) سی۔ تخت دے وِچکار تے تخت دے دوالے اگوں تے پِچھوں اکھاں نال بھرے چار جاندار سن۔
\v 7 ۷۔ پہلا جاندار مخلوق شیر ورگا سی، دوجا جاندار مخلوق وچھے ورگا، تیجے جاندار مخلوق دی شکل انسان ورگی سی، تے چوتھا جاندار مخلوق اُڈن والے عُقاب ورگی سی۔
\v 8 ۸۔چاراں جانداراں مخلوقاں دے چھ چھ پر سن جیہڑے اُتوں تھلوں اکھاں نال بھرے ہوئے سن۔ دِن رات اوہ اے کہنا بند نئیں کردے سن” قُدوس، قُدوس، قُدوس“ اے خُداوند خُدا قادرِ مُطلق جو سی، تے جو ہے، تے جیہڑا آن والا اے۔
\p
\v 9 ۹۔ جدوں وی جاندار مخلوق تخت اُتے بین والے نوں، جیہڑا سَدا تیکر زندہ رہندا اےجلال، عزّت تے شُکرگزاری دیندے تے،
\v 10 ۱۰۔ چوبیس (چوی) بُزرگ تخت تے بیٹھے ہوئے اگے ڈِگ کے اوہدی عِبادت (بندگی) کردے سن جیہڑا سَدا تیکر حیات اے۔ او اپنے تاج تخت دے اگے رکھ کے اے کہندے سَن،
\q1
\v 11 ۱۱۔ ساڈے خُداوند تے ساڈے رب تُوں ای جلال، عزّت، قُدرت دے قابِل ایں کیوں جو تُوں ہی سب شیواں بنایاں تے اےتیری مرضی دے نال پیدا ہویاں تے اُنہاں دا وجود اے۔
\c 5
\cl باب۵
\p
\v 1 ۱۔ فیر میں ویکھیا کہ جیہڑا تخت اُتے بیٹھا سی اوہدے سجے ہتھ وچ طومار سی، جیہڑا اگے تے پِچھے لکھیا ہویا سی تے سَت مُہراں نال بند کیتا ہویا سی۔
\v 2 ۲۔ میں اک زور آور فرشتہ اُچّی آواز نال اے کہندا وہکھیا، کون اے جو ایس طومار نوں کھولَن تے ایدیہاں مُہراں توڑن دے قابِل اے۔
\v 3 ۳۔ کوئی وی نئیں نا آسمان وچ یا زمین اُتے یا زمین دے تھلے طُومار نو کھولَن یا پڑھن دے قابِل (لائق) سی۔
\v 4 ۴۔ میں ڈاھڈا رویا کیوں جو طُومار نوں کھولَن یا پڑھن دے قابِل کوئی نا لبھا۔
\v 5 ۵۔ پر وڈیریاں وچوں اِک وڈیرے نے مینوں آکھیا نہ رو، وہکھ! یہودہ دے قبیلے دا شیر، داؤد دی جڑ نے فتح پائی اے۔ اوہ طُومار تے اودہیاں ست مُہراں کھولن دے قابِل اے۔
\v 6 ۶۔ میں وہکھیا اِک برّہ تخت دے رقبے دے وچکار تے چار جاندار مخلوقاں تے وڈیریاں دے وچ کھلوتا سی۔ اوہ اینج جاپدا سی جنج جانوں ماریا گیا اے۔ اوہدے ست سنگھ تے ست اکھاں سن، جو رب دیاں ساری دھرتی اُتے بھیجیاں ہویاں ست روحاں نیں۔
\v 7 ۷۔اوہ گیا تے اُہنے، جیہڑا تخت اُتے بیٹھا سی اوہدے سجے ہتھ توں طُومار لے لیا۔
\v 8 ۸۔ جدوں اوہنے طُومار پھڑیا تے چار جاندار مخلوق تے چوی وڈیرے برّے دے اگے ڈِگ گئے۔ ہر اِک دے ہتھ وچ اک سَر منڈل تے بخور نال بھریا ہویا سونے دا پیالہ سی، جو کے مُقدساں دیاں دُعاواں نیں۔
\v 9 ۹۔ اُہناں نے نواں گیت گایا؛” توں طُومار نوں لین دے تے ایدہیاں مُہراں کھولن دے لائق ایں۔ کیوں جو تو قُربان ہویا تے اپنےخوُن نال رب لئی ہر قبیلے، بولی، لوکاں تے قوماں وچوں لوکاں نوں مول لیا اے۔
\q1
\v 10 ۱۰۔ تے اوہناں نوں اک بادشاہی تے خادِم بنایا تاں جو رب دی سیوا کرن تےاو دھرتی تے راج کرن گے۔ “
\p
\v 11 ۱۱۔ جناں دا دائرہ تخت، جاندار مخلوقاں تے وڈیریاں دوالے سی۔ اوہناں دی کُل گنتی دس ہزراں لکھاں تے کروڑاں دے وچ سی۔
\v 12 ۱۲۔ اوہ اُچّی آواز وچ کہندے سن،” زبح کیتا ہویا بّرہ طاقت، دولت، عقل، قُدرت، عزّت، جلال تے حمد قبول کرن دے لائق (قابِل) اے“
\p
\v 13 ۱۳۔ میں ہر بنائی ہوئی شئے جیہڑی آسمان وچ تے زمین اُتے تے زمیں دے تھلے تے سمندر وچ نے، اناں وچ سب شیئواں نوں ۔ اے کہندے سُنیا،” حمد، عزّت، جلال، تے سدا تیکر بادشاہی دی طاقت جیہڑاتخت اُتے بیٹھا اےتے برّے دی اے۔“
\p
\v 14 ۱۴۔ چار جاندار مخلوقاں نے ”آمین! “ آکھیا تے وڈیریاں نے ڈِگ کے سِجدہ کیتا۔ نوٹ: کُجھ پُرانے ترجُمے ایس طرح پڑھے جاندے نیں، چوی بزرگ ڈگ کے جیہڑا سدا تیکر رہندا اے اُہنوں سِجدہ کردے سن۔
\c 6
\cl باب۶
\p
\v 1 ۱۔ میں ویکھیا کے برّے نے ستاں وچوں اک مُہر کھولی، تے میں اوہنا چار جانداراں وچوں اِک نوں گرجدار آواز وچ کہندے سُنیا،” آ “۔
\v 2 ۲۔میں ویکھیا تے اوتھے اک چِٹّا گھوڑا سی۔ اوہدے سوار نے اک کمان پھڑی ہوئی سی، تے اہنوں اک تاج دِتا گیا۔ اوہ فاتح ونگوں نکلیا تاکہ فتح کرے۔
\v 3 ۳۔ جدوں برّے نے دوجی ) دوسری( مُہر کھولی، میں دوجے جاندار نوں اے کہندے سُنیا، ” آ! “۔
\v 4 ۴۔ فیر اک ہور گھوڑا باہر آیا، انگارے ونگوں لال۔ ایس دے سوار نوں اے اختیار دِتا گیا کہ دھرتی توں سلامتی چُک لوے۔ تاکہ ایدہے لوک اک دوجے نوں قتل کرن۔ ایس سوار نوں اک وڈی تلوار دتی گئی۔
\v 5 ۵۔ جدوں برّے نے تجّی مُہر کھولی، میں تِجّے جاندار نوں کہندیاں سُنیا،” آ“۔ فیر میں اک کالا گھوڑا ویکھیا، تے ایس دے سوار نے اپنے ہتھ وچ اک تکڑی ) ترازو( پھڑی سی۔
\v 6 ۶۔ میں اُناں چاراں جانداراں دے وِچوں ایس طرح دی آواز سُنی، کنک اک دینار دی سَیر، جَو دینار دے تِن سَیر۔ پر تیل تے مَے دا نُقصان نہ کر۔
\v 7 ۷۔ جدوں برّے نے چوتھی مُہر کھولی، میں چوتھے جاندار دی آواز ایہہ کہندیاں سُنی،” آ “۔
\v 8 ۸۔ فیر مینوں زرد گھوڑا نظر آیا اوہدے سوار دا ناں موت سی تے اوہدے پچھے پچھے جہنم سی۔ اوہناں نوں دھرتی دے چوتھے حصّے دا اختیار دِتا گیا کہ تلوار، کال تے بیماری تے زمین دے جنگلی درندیاں نال لوکاں نوں ہلاک کرن۔
\p
\v 9 ۹۔ جدوں برّے تے پنجویں مُہر کھولی، میں قُربان گاہ دے ہیٹھاں اوناں دی روحٓاں نوں ویکھیا جیہڑے خُداوند دے کلام تے گواہی تے قائم رہن دے سبب مارے گئے سن،
\v 10 ۱۰۔ اوہ اُچّی آواز وچ چلّائے” کُل دُنیا دے حاکم، قُدوس تے سچّے، توُں کدوں تک اِنصاف نئیں کریں گا تے زمین تے رہن والیاں کولوں ساڈے خُون دا بدلہ نئیں لووے گا؟“ ۔
\v 11 ۱۱۔ فیر اوناں وچوں ہر اک نوں سفید چوغا دِتا گیا تے اوناں نوں دسِیا گیا کے اوہ تھوڑی مدّت تک ہور انتظار کرن جدوں تک کے اوناں دے نال دے خادِم تے اوناں دے بھین بھائیاں دا شُمار پورا نئیں ہو جاندا جیہڑے تہاڈے ونگوں مارے جان والے نئیں۔
\p
\v 12 ۱۲۔ جدوں برّے نے چِھویں مُہر کھولی تے میں وہکھیا کے اک وڈھا بھونچال آیا۔ سورج کمبل وانگوں کالا، تے پورا چَن خُون وانگوں ہو گیا۔
\v 13 ۱۳۔ آسمان دے تارے زمین اُتے ڈِگ پئے، جیویں زور دی ہنیری نال ہِل کے انجیر دے درخت توں کچّے پھل ڈِگ پیندے نیں۔
\v 14 ۱۴۔ آسمان ایس طرح غائب ہویا جیویں طُومار ولیٹیا گیا ہو وے۔ ہر پہار تے جزیرہ اپنی جگہ توں پراں ہو گیا۔
\v 15 ۱۵۔ فیر زمین دے بادشاہ تے خاص لوک، تے جرنیل تے امیر، تے زور آور تے ہور سارے وی، غُلام تے آزاد، پہاڑاں دیاں غاراں تے چٹاناں وچ جا چھُپے۔
\v 16 ۱۶۔ اوناں پہاڑاں تے چٹاناں نوں آکھیا،”ساڈے اُتے ڈِگ پوؤ! ساہنوں اوس دی نظر توں بچا لوؤ جیہڑا تخت اُتے بیٹھا اے تے برّے دے غضب توں چُھپا لوؤ۔
\v 17 ۱۷۔ کیوں جو اوہدے غضب دا وڈا دِن آ پُہنچیا اے۔ ہُن کون ٹھہر سکدا اے؟ “
\c 7
\cl باب۷
\p
\v 1 ۱۔ فیر میں چار فرِشتیاں نوں زمین دے چاروں کونیاں تے کھلوتے ویکھیا جناں نے زمین دی چار ہواواں نوں مظبوتی نال روکیا سی کے زمین تے سمندر تے ہوا نہ چلے یا کسے درخت نوں ہوا نہ لگے۔
\v 2 ۲۔میں اِک ہور فرِشتے نوں مشرق ولّوں آندیاں ویکھیا، جدے کول زندہ خُدا دی مُہر سی۔ اونہے چار فرشتیاں نوں جنہاں نوں زمین تے سمندر نوں نُقصان دِین دی اجازت دتی گئی سی، اُچّی آواز نال آکھیا۔
\v 3 ۳۔” زمین تے سمندر یا درختاں نوں نُقصان نہ پہنچاؤ جدوں تک اسی خُدا دے خادماں دے متھیاں تے مُہر نہ لائے۔“
\v 4 ۴۔ میں جنہاں تے مُہر کیتی گئی سی شُمار سُنیا: اسرائیل دے ہر قبیلے چوں ۱۴۴۰۰۰ تے مُہر لگی سی:
\v 5 ۵۔ بارہ ہزار یہودہ دے قبیلے توں، ـ بارہ ہزار روبن دے قبیلے توں، ـ بارہ ہزار جد دے قبیلے توں،
\v 6 ۶۔ بارہ ہزار آشر دے قبیلے توں، ـ بارہ ہزار نفتالی دےقبیلے توں، ـ بارہ ہزار منسّی دے قبیلے توں،
\v 7 ۷۔ بارہ ہزار شمٰعون دے قبیلے توں، ـ بارہ ہزار لاوی دے قبیلے توں، ـ بارہ ہزار آشکار دے قبیلے توں،
\v 8 ۸۔ بارہ ہزار زبلوں دے قبیلے توں، ـ بارہ ہزار یوسف دے قبیلے توں، ـ بارہ ہزار بنیامین دے قبیلے توں،
\p
\v 9 ۹۔ فیر میں تخت، تے برّے دے سامنے، ساری دُنیا دیاں قوماں، قبیلیاں تے ہر بولی بولن والیاں دی، اک بڑی وڈی جہی بھیڑ جنوں گِنیا نئیں جا سکدا سی، کھلوتے وہکھیا۔ اوہناں نے چٹّے کپڑے پائے سن تےاپنے ہتھاں وِچ کھجور دیاں ٹہنیاں پھڑیاں ہویاں سن۔
\v 10 ۱۰۔ تے اُچّی آواز چے کہندے سن؛ نجات خُدا ولّوں اے، جیہڑا تخت تے بیٹھا اے تے برّے ولّوں۔
\v 11 ۱۱۔ سارے فرشتے تے وڈیرے تے چاروں جاندار مخلوق تخت دے چاروں پاسے کھلوتےسن، اُنہاں نے منہ بھار تخت دے اگے ڈِگ کےخُدا دی عبادت کیتی،
\v 12 ۱۲۔ کہندے ہویاں” آمین! تمجید، جلال، حِکمت، شُکرگزاری، عزّت، قُدرت، تے طاقت ہمیشہ توں ہمیشہ تیک خُدا دی ہو وے، آمین۔
\p
\v 13 ۱۳۔ فیر اِک بزرگ نے مینوں پُچھیا اے سفید کپڑیاں وچ کون نے تے کتھون آے نے؟
\v 14 ۱۴۔ میں اوہنوں کیا ”جناب تہانوں پتہ اے، تے اوہنے مینوں کیا اے او نیں جیہڑےبُہت وڈی مُصیبت توں باہر نکل کے آئے نے۔اوہناں نے اپنی پوشاکاں برّے دے خُون نال چٹّیاں کیتیاں نے۔ “
\v 15 ۱۵۔ ایدہی وجہ توں اے خُدا دے تخت دے سامنے کھلوتے نےتے اوہدی ہیکل چے دِن رات اوہدی عبادت کردے نے۔ جیہڑا تخت تے بیٹھا اےاو اپنا تنبو اوہناں اُتے کھرال(تان) دیوے گا۔
\v 16 ۱۶۔ فیر او کدی وی بھُکے تے ترہائے نہ ہوون گے۔ سورج اوہنان نوں نہ ساڑے گا تے نہ ہی بلدی تپش ساڑے گی۔
\v 17 ۱۷۔ تخت دے درمیان چے برّا (لِیلا) اُہناں دا اجالی ہووے گا۔ او اوہناں نوں زندہ پانی دے چشمیاں کول لے جائے گا۔ تے رب اوناں دی اکھاں دے اتھرو پونجھ دے گا۔
\c 8
\cl باب۸
\p
\v 1 ۱۔ جدوں برّے نے ستویں مُہر کھولی تے آسمان تے ادھے گھنٹے لئی خاموشی چھا گئی۔
\v 2 ۲۔ تے فیر میں ویکھیا کے سَت فرشتے جیڑے خُدا دے سامنے کھلوتے سن اُنہاں نُوں سَت نرسنگےدتے گئے۔
\v 3 ۳۔تے اک ہور فرشتہ آیا جنے بخور دا سُنہرا پیالہ پھڑیا سی تے او مزہبے (قُربان گاه ) تے کھلوتا سی، اوہنوں بوہتا سارا بخور دِتا گیا تاں جو او مُقدساں دی دُعاواں دے نال بخور دے سُنہرے مزہبے (قُربانگاه)، تے جیڑا تخت دے سامنے اےنذر کرے۔
\v 4 ۴۔تے فرشتے دے ہتھوں خُدا دے سامنے بخور تے مُقدساں دی دُعاواں دا دُھوں اُٹھدا اے۔
\v 5 ۵۔تے فرشتے تے مذہبہ (قُربانگاه) توں اگ لے کے بخور دے پیالے نوں بھریا۔ تے فیر اُنیں ہیٹھاں زمین تے اُنّو سُٹیا تے اوتھے گرجاں، آوازاں، بجلیاں دی کڑک تے زلزلہ آیا۔
\p
\v 6 ۶۔تے او سَت فرشتے جناں کول سَت نرسنگے سن، اُناں نوں پھُونکن لئی تیار ہوئے۔
\v 7 ۷۔ تے پہلے فرشتے نے نرسِنگا پھونکیا تے اوتھے اگ تے اولے خُون نال رلے ہوئے پیدا ہوئے، تےاے زمین تے سُٹیا تان جو اِیدا اک تہائی حصّہ بَل جاوے، تے درختاں دا اِک تہائی حصّہ پُجھ (بَل) گیا۔ تے ساری ہری گھاه پُجھ (بَل) گئی۔ نوٹ: کُجھ پُرانیاں لکھائیاں نے اِنو چھڈ دِتا اے، “تاں جو ایدا اِک تہائی حصّہ بَل جاوے”۔
\v 8 ۸۔ تے دوجے فرشتے نے اپنا نرسِنگا پھونکیا تے اگ نال بلدے ہوے بڑے وڈے پہاڑ وانگر کوئی شئے سمدر وچ سُٹی، تے سمندر دا اِک تہائی حصّہ خُون بن گیا۔
\v 9 ۹۔تے سُمندری جانداراں دا اِک تہائی حصّہ مر گیا، تے بحری جہازاں دا اِک تہائی حصّہ برباد ہو گیا۔
\v 10 ۱۰۔ تِجے فرشتے نے اپنا نرسنگا پھونکیا تے اِک وڈا جیا تاره مشعل دے وانگو بلدا ہویا نہراں تے چشمیاں دے پانی دے تِجے حصّے تے ڈِگیا۔
\v 11 ۱۱۔ ایس تارے دا ناں اِفسنتین(ناگ دونا) اے، تے پانی دا تِجّا حصّہ اِفسنتین (ناگ دونا) بن گیا تے پانی دی وجہ توں کافی لوک مر گئے کیوں جے او کوڑا ہو گیا سی۔
\v 12 ۱۲۔ تے چوتھے فرِشتے نے اپنا نرسِنگا پھونکیا، اِک تہائی سورج، اِک تہائی چن تے اِک تہائی تارےتباه ہو گئے۔ تے اِناں دی اِک تہائی، تاریکی وچ بدل گئی۔ اِک تہائی دِن تے اِک تہائی رات کول روشنی نہ رہی۔
\p
\v 13 ۱۳۔ میں ویکھیا تے مینوں اِک عقب دی آواز سُنی۔ نوٹ: کُجھ کاپیاں وچ “عقاب” دی تھاں تے” فرشتے” دا لفظ اِستعمال ہویا اے، جیڑا اُتے اُڑ ریا سی تے اُچی آواز وچ کہہ ریا سی “افسوس، افسوس، افسوس اُناں تے جیڑےزمین تے رہندے نے اہس لئی کے ہالے تِن فرشِتیاں دے تِن نرسِنگیاں دا پھوکیا جانا رہنده اے۔
\c 9
\cl باب۹
\p
\v 1 ۱۔ فیر پنجویں فرِشتے نے اپنا نرسِنگا پھونکیا۔ میں اِک تارے نوں ویکھیا جیہڑا آسمان توں دھرتی اُتے ڈِگ پیا (ڈِگیا)۔ اوُس تارے نوں اتھاہ گڑھے دی چابی (کُنجی) دتی گئ۔
\v 2 ۲۔ اوہنے اتھاہ گڑھے نوں کھولیا، تے گڑھے وچّوں ایس طرح دھوّاں نکلیا جیویں وڈی بھٹی توں دھوّاں نلکدا اے۔ سورج تے ہوا اوس گڑھے دے وچوں نکلدے دُھویں نال کالے ہو گئے۔
\v 3 ۳۔ اوس دھُویں وچوں ٹِڈیاں دھرتی اُتے آ گئ یاں، تے اوہناں نوں زمین اُتے دے ٹھویاں (بچھّو) ورگی طاقت دِتی گئی۔
\v 4 ۴۔ اوہناں نوں دسیا گیا کے زمین اُتے گھا (گھاس) یا ہرے بُوٹے یا درخت نوں نُقصان نہ پُچان، پر اوہناں لوکاں نوں جِناں دے متھے تے خُدا دی مُہر نئیں۔
\v 5 ۵۔ اوہناں نوں لوکاں نوں مار دِین دی اجازت نئیں دِتی گئی، پر پنج مہینے تک اوہناں نوں صرف اذیت دین دی۔ اوہناں دی اذیت ایس طرح دی سی جیویں ٹھواں (بچھّو) کسے نوں ڈنگ مارے۔
\v 6 ۶۔ اوہناں دِناں وچ لوک موت منگن گے، پر او نئی آئے گی۔ اوہ دِلوں مرن دی چاہ کرن گے پر موت اوہناں توں دُور نسے گی۔
\v 7 ۷۔ٹِڈیاں جنگ لئی تیّار کیتے گئے گھوڑیاں وانگو لگدیاں سن۔اوناں دے سِراں تے کُجھ انج دا سی جیویں سونے دے تاج ہوون (ہون)۔ تے اُناں دے منہ (چہرے) انسان دے منہ (چہرے) وانگو سن۔
\v 8 ۸۔ اوہناں دے وال جیوں عورتاں دے وال تے دَند شیر ورگے سن۔
\v 9 ۹۔ اوہناں دی بکتر فولاد دے بکتر ونگوں تے اوہناں دے پراں دی آواز ایسی سی جیویں بُہت سارے رتھ تے جنگ وچ ڈوڑدے گھوڑیاں دی آواز ہووے۔
\v 10 ۱۰۔ اوہناں دی دُم دا ڈنگ بچھّواں دے ڈنگ وانگوں، تے اوہناں دی دُم وچ اِنی طاقت سی کے پنج مہینیاں تک لوکاں نوں دُکھ دے سکن۔
\v 11 ۱۱۔ اتھاہ گڑھے دا فرشتہ اوہناں دا بادشاہ سی۔ اوہدا ناں عِبرانی وچ ”ابدون “ تے یونانی وچ ”اپلیون “ اے۔
\p
\v 12 ۱۲۔ پہلا غم گُزر گیا۔ ویکھ! ایس دے بعد دو ہور بربادِیاں آون والیاں نے۔
\p
\v 13 ۱۳۔ فیر چھِیویں فرشتے نے نرسِنگا پھونکیا، تے میں سُنہری قُربانگاہ دے سِنگاں وچوّں جہڑے خُداوند دے سامنے حاضر نئیں، اے آواز سُنی۔
\v 14 ۱۴۔ آواز نے چھیویں فرشتے نوں جدے کول نرسنگا سی، کییا، ”چار فرشتے جناں نوں وڈے فرات دے دریا دے کول بنیا (جکڑیا) سی کھول دے “۔
\v 15 ۱۵۔ اے چار فرشتے جِناں نوں خاص گھڑی، دِن، مہینے تے سال لئی تیّار کیتا گیا سی تا جوں اِک تیائی اِنسانان نوں مار دین، اوناں نوں کھول دِتا گیا۔
\v 16 ۱۶۔ گھوڑیاں تے سوار سپاہی ۲۰ کروڑ سن۔ میں اوہاں دا شُمار سُنیا۔
\v 17 ۱۷۔ میں اپنی رویا دے وچ گھوڑیاں نوں تے اوہناں دے سواراں نوں ایس طرح ویکھیا: اوہناں دے بکتر اگ وانگوں لال، گوڑے نیلے تے گندھک وانگوں پیلے سن۔ گھوڑیاں دے سِر شیر ببّر وانگون سن تے اوہناں دے منہ وچوں اگ دُھواں تے گندھک نکل دی سی۔
\v 18 ۱۸۔ اگ دُھواں تے گندھک جیہڑی اوہناں دے منہ وچوں نکلی، لوکاں دا تیسرا حصّہ اِناں تِن آفتاں دے سبب مر گیا۔
\v 19 ۱۹۔ گھوڑیاں دا زور اوہناں دے منہ تے اوہناں دیاں دُماں وچ سی، کیوں جو اوہناں دِیاں دُماں سَپاں وانگوں سن، اوہ اپنے سراں نال لوکاں نوں زخم دیندے سن۔
\v 20 ۲۰۔ باقی اِنسان جیہڑے اناں آفتاں نال نہ مرے، اوہناں اپنے کیتے ہوئے کمّاں توں توبہ نہ کیتی، نا ای اوہناں جِنّات، سونے چاندی، پِتل تے لکڑی دے بُت، اوہ چیزاں جیہڑیاں سُن ویکھ یا چل نئیں سکدیاں دی پوجا کرن تو باز آئے۔
\v 21 ۲۱۔ تے نا ہی اوہناں نے قتل، جادو گری، جِنسی حرامکاری یا چوری دے کمّاں توں توبہ کیتی۔
\c 10
\cl باب۱۰
\p
\v 1 ۱۔ تے فیر میں اک زور آور فرِشتے نوں ویکھیا جیڑا آسمان توں اُتر ریا سی، اُنیں باسلاں دا چوغا پایا ہویا سی۔ تے اوہدے سِر دئ اُتے قوسِ قزح سی۔اوہدا مُنہ سورج وانگوں سی تے اوہدے پیر اگ دے تھماں وانگو سن۔
\v 2 ۲۔اوہدے ہتھ وچ چھوٹا طومار سی جیڑا اوہدےہتھ وچ کُھلیا سی، اُنئیں اپنا سجا پیر سمندر تے رکھیا تے کھبا پیر او نے زمین تے۔
\v 3 ۳۔ فیر او اُچی آواز دےنال چِلّایا، ایس طرح جیویں شیر ڈھاڑدا اے تے جدوں اوہ چِلّایا تے او ست گرجاں اپنی آواز وچ بول پئیاں۔
\v 4 ۴۔جدوں ستوں گرجاں بولیاں، تے میں لِکھن ہی والا ساں، تے میں آسمان توں آواز سُنی جیڑی کہہ رہی سی جو کُجھ نے کَیا اے اونوں نہ لکھ تے راز وچ رکھ”
\v 5 ۵۔جیڑا فرشتہ میں سمندر تے کھلوتا ویکھیا سی اوہنے اپنا سجا ہتھ آسمان ول چُکیا۔
\v 6 ۶۔اُہنے اوہدی قسم کھادی جیڑا سدا تک رہے گا۔ جنے آسمان بنائےتے جو کُجھ اوہدے وچ اے، زمین بنائی تے جو کُجھ اوہدے اُتے، تے سمندر تے جو کُجھ اوہدے وچ اے تے فرشتے نے کیا، “ہُن زیادہ دیر نئیں اے”۔
\v 7 ۷۔تے فیر اوس دن دے وچ جدوں ستواں فرشتہ نرسنگا پُھوکن والا ہوے گا، فیر اُس دن خُدا دے بھید مُکمل ہون گے، جیس طرح اُنے اپنی خُوشخبری اپنے خادمان نوں دِتی جیڑے نبی سن۔
\p
\v 8 ۸۔ فیر آسمان توں او آواز، جیڑی پہلاں سُنی سی میرے نال ہمکلام ہوئی “جا، تے جا کے اُس فرشتے توں جیڑاسمندر تے زمین تے کھلوتا اے طُومار لے۔
\v 9 ۹۔ فیر میں فرشتے دے کول گیا تے اہنو کیا کے چھوٹا طُومار مینوں دے دے، اوہنے مینوں کہیا کے طُمار لے تے کھا جا۔ تے اے تیرے معیدے نوں کَوڑا کردے گا، پر اے تیرے منہ وچ شِہد وانگوں مِٹھا ہو وے گا۔
\v 10 ۱۰۔ تے میں چھوٹا ظوُمار فرِشتے دے ہتھوں لَیا تے کھا گیا۔ تے او ایس طرح مِٹھا سی جیویں میرے مُنہ وچ شِہد تے جدوں میں اوہنوں کھادا تے میرا معیدہ کڑوا ہوگیا۔
\v 11 ۱۱۔ تے فیر کسے نے مینوں کیا، ”ضرور اے کےتوں بُہت سارے لوکاں، قوماں، زباناں، بادشاہاں بارے پِیشن گوئیاں کریں گا“
\c 11
\cl باب ۱۱
\p
\v 1 ۱۔مینوں عصا دی طرح پیمائش والی لکڑی دِتی گئی تاں جو مَیں پیمائش لئی استعمال کراں۔ مینوں اَے آکھیا گیا ’’اُٹھ تے خدا دی ہیکل تے مذبحہ گاہ دی پیمائش کراں تے اَوہ جیڑے ایدھے اندر عبادت کر دے نے۔
\v 2 ۲۔پر ہیکل دے ویڑے نوں چَھڈ دے کیوں جو ایہہ غیر قوماں نوں دِتا گیا اَے۔ اوہ ۴۲ مہنیاں تک مُقدس شہر نوں غرق کرن گے۔
\v 3 ۳۔مَیں اپنے دو گواہاں نوں جیڑے ٹاٹ اوڑے ہون گے، اختیار دیاں گا کہ اُوہ ۱۲۶۰ دِناں تک نبوت کرن۔
\v 4 ۴۔ایہہ گواہ دوانجیر دے درخت تے دو چراغدان ہین جیڑے دھرتی دے رب دے سامنے کھلوتے ہین۔
\v 5 ۵۔اگر کوئی اونوں نقصان پچان دے سوچے گا تے اُنہاں دے مُنہ وچوں اَگ نکل کے اُنہاں دے دشمناں نوں بھسم کر جائے گی۔ اگر کوئی اُنہاں نوں نقصان پچان دی خواہش کرے گا اوہ قتل کر دتا جائے گا۔
\v 6 ۶۔اُنہاں گواہاں نوں ایہہ اختیار دتا جائے گا کہ اُوہ آسمان نوں بند کر دین تاں جو نبوت دے دوران بارش نہ ہوئے۔ اُنہاں کول طاقت ہووے گی کہ جدوں مرضی پانیاں نوں خون بنادین تے ساری زمین اُتے ہر قسم دی آفت بھیج سکن۔
\v 7 ۷۔جدوں اُوہ اپنی گوائی ختم کر لین گے اُوس وقت زمین دی اتھاہ گہرائی وچوں اِک ڈنگر نکل کے اُنہاں دے خلاف جنگ چھیڑ دے گا۔ اُوہ اُنہاں نوں فتح کر لئے گا تے ہلاک کر دے گا۔
\v 8 ۸۔اُناں دیاں لاشاں وڈے شہر دیاں سڑکاں وچ پیاں رہن گیاں (جنہوں تشبیہ کے طور نال صدُوم تے مِصر کہندے نے) جِتھے اُناں دے خُداوند نوں سُولی اُتے چڑایا گیا۔
\v 9 ۹۔ساڑھے تین دِن تک ہر قبیلے، زبان تے قوم دے کجھ لوک اُناں دیاں لاشاں نوں ویکھن گے۔
\v 10 ۱۰۔تے اُنہاں نوں اُناں دیاں لاشاں، قبریاں وچ نئیں رکھن دین گے۔
\v 11 ۱۱۔اُوہ جیڑے دھرتی تے زندہ رہن گے۔ اوہ خُوشی مناؤن تے خوش ہون گے۔ ایتھوں تک کہ اوہ اِک دوسرے نوں تحفے وی دین گے کیوں جو اُنہاں دو نبیاں نے زمین تے زمین والیاں نوں دُکھ تکلیف دتی۔
\v 12 ۱۲۔پَر سارھے تِناں دِناں دے بعد اُنہاں وچ خدا ولوں زندگی دا ساہ پھونک دِتاں جائے گا۔ تے اَوہ اپنے پیراں اُتے کھڑے ہو جان گے۔ جیڑے اُناں نوں ویکھن گے اُناں اُوتھے خوف طاری ہو جائےگا۔
\v 13 ۱۳۔فیر اُوہ آسمان توں اِک اُچی آواز سُنن گے جیڑی اُناں نوں کہے گی میرےوَل اُتے آجا۔ فیر اُوہ بدلاں وِچ آسمان اُتے چلے جان گے جدوں اُنہاں دے دشمن ویندے ہون گے۔
\p
\v 14 ۱۴۔اُوسے گھڑی اِک وڈا بھونچال آجائے گا تے شہر دا دسواں حِصّہ غرق ہو جائے گا۔ ست ہزار لوک اوس پچال وِچ مر جان گے تے بچ جان والے لوک ڈر جان گے تے آسمان دے خُدا دی تمجید کرن گے۔
\p
\v 15 ۱۵۔دوسرا دُکھ گُذر گیا۔ ویکھ! تیرا افسوس جلد شروع ہون والا اَے۔ فیر ستویں فرشتے نے اپنا نرسنگا وجایا تے اُچیاں آوازاں آسمان وچوں آیاں کہ ’’ دُنیادی بادشاہت، خداوند تے اُہدے مسیح دی بادشاہت وچ بدل گئی اے، اُوہ ہمیشہ ہمیشہ تک راج کرے گا ‘‘۔
\v 16 ۱۶۔ خیر چوی بزرگ جیڑے اپنے اپنے تخت اُتے خُدا دی حضوری وچ حاضر رہندے نے اوہ اپنے منہ دے بل ڈگ پئے تے رب دی پرستش کرن لگ پئے۔
\v 17 ۱۷۔ اُناں کہیا ’’ اسی تیرا شکر ادا کر دے ہاں، خُداوند قادرِ مطلق، جیڑا ہے اور تھا، کیوں جوں توں اپنی طاقت دے نال حکمرانی شروع کر دِتی اَے۔ نوٹ: کُجچ ترجماں وچ ایویں لکھیا اَے کہ ہر اِک اُتے حکمران اُوہ جیڑا سی، جیڑا ہے تے جیڑا آؤن والا اے پر زیادہ جدید
\q1
\v 18 ۱۸۔ قوماں نوں غصے آیا تیرا غضب نازل ہو گیا۔ وقت آگیا اَے کہ مُردیاں دا حساب کیتا جائے اَور توں وی اپنے خادماں نبیاں نوں اَجر دئیں۔جیڑے ایمان دار نے تے جیڑے تیرے ناں توں ڈر دے نے۔ دویں جیڑے گھٹیا تے زور آور ے تیرا وقت آگیا اَے کہ توں اُناں نوں تباہ کریں جیڑے ایس دھرتی نوں تباہ کر رہے نے۔
\p
\v 19 ۱۹۔فیر اُتے خدا دی ہیکل کھول دِتی گئی تے اُہدی ہیکل وچوں اُہدے عہد دا صندوق نظر آیا۔ تے بجلیاں گرجاں تے آوازاں پیدا ہویاں بھوچال آئے تے بڑے اَولے برسے۔
\c 12
\cl باب ۱۲
\p
\v 1 ۱۔اسمان تے اِک وڈّا نشان نظر آیا جِدّے وِچ اِک عورت جنہیں سُورج اپنے جِسم تے لپیٹا دا سی، چن اوہدے پیرا تلّے سی ہور بارہ تاریاں والا تاج اوہدے سِر تے سی
\v 2 ۲۔ہور اِک عَورت بچہ پَیدا ہون والی درداں چوں گُزر رہی سی
\v 3 ۳۔ایدے بعد اِک ہور نشان آسمان تے نظر آیا۔ ویکھو اِک وڈھا لال رنگ دا اَژدھا جِدّے ۷ سِر تے ۱۰ سِنگ سن ہور اوہدے ۷ سِراں تے ۷ تاج سن۔
\v 4 ۴۔ اوہنے اپنی دُم نال تاریاں دے تِیجے حِصّے نوں زمِین تے سُٹ دِتّا او اژدھا اوس عورت دے اَگے کِھلّو گیا جیڑی بچّہ جنن نُوں سی تاں جدوں اودھا بچّہ پیدا ہووے تے او اوہنوں کھا جاوے۔
\v 5 ۵۔اوس عورت نے بچّے نوں جنیا جیڑا پُوری دُنیا تے اپنے لوہے دے عصّا نال پوری قوماں تے حکومت کرے گا۔اوہدے بچے نُوں اوہدے کولوں کھو کے رب تے اوہدے تخت تک پُہنچا دِتّا گیا۔
\v 6 ۶۔اور اوہ عورت بیابان نُوں نٹ گئی تے اوس تھاں تے گئی جیڑی خُدا نے اوہدے واسطے تیار کیتی سی جِھتّے اوہدا ۱۲۶۰ دِناں تک خیال وِچ رکھیا جاویگا۔
\p
\v 7 ۷۔ہُن اَسمان تے جنگ لڑائی شُروع ہو گئی۔ مِیکائیل تے اوہدے فرشتیاں تے اَژدھا تے اوہدے فرِشتیاں نال جنگ کیتی ۔
\v 8 ۸۔اَژدھا تے اوہدے فرِشتیاں وِچ اپنی طاقت نہیں سی پئی او ایہ جنگ جِت سکدے۔ ایس واسطے ایناں لئی ایمان تے کوئی تھاں نہیں سی۔
\v 9 ۹۔او ودڈھا اَژدھا یعنی اوہی پُرانا سپ جیڑا شیطان تے ابلیس کواندا وے ہور جیڑا سارے جہان نُوں دھوکا دیندا اَے او ہنوں تے اوہدے نال دے فرشیاں نوں زمین تے سُٹ دِتّا گیا۔
\v 10 ۱۰۔ایدے باجوں اَسمان تو اِک اُچّی آواز آئی کہ ہُن ساڈے خُدا دی نجات اور قُدرت اور بادشاہی اور مسیح دا اختیار ظاہر ہویا اور ساڈے پھراواں تے دِن رات خُدا دے سامنے الزام لان والے نُوں زمین تے سُٹ دِتا گیا وے۔
\q1
\v 11 ۱۱۔بڑے دے خون تے کلام دی گواہی دی وجہ توں فتح پائی ۔ ایتوں تیک کہ اوہناں نے اپنی جندڑی دی پرواہ نہیں کیتی۔
\q1
\v 12 ۱۲۔اسماناں تے اوہنا وِچ رہن والیو خُوشی مناؤ۔ خُشکی تے پانی تے افسوس کیونکہ ابلیس پھڑے ہوئے قہر نال تواڈے تے آیا اے کیوں جو اوہدے کول تھوڑا جیا وقت اے۔
\p
\v 13 ۱۳۔جدوں ابلیس نُوں احساس ہویا کہ اوہنوں زمین تے سُٹ دِتّا گیا وے تے اونے اوس عورت دا پِچھّا کیتا جِنے بچہ پیدا کیتا سی
\v 14 ۱۴۔اوس عورت نُوں عُقاب دے دو پَر دِتّے تاں جو او اوس جگہ تھوں اُڈ کے بیاباناں وچ چلی جاوے جِھتّے اوہدی سب توں دُور رَو کے اوہدی زمانہ، تے زمانے تے ادھے زمانے تک پرورش کیتی جاوے گی۔
\v 15 ۱۵۔ابلیس نے اوس عورت دے پیچھے اپنے مُنہ چوں دریا ونگر پانی وگایا تاں جو او سیلاب وِچ رُڑ جاوے۔
\v 16 ۱۶۔ زمین نے عورت دی مدد کیتی تے اپنا مُنہ کھول کے اوس پانی نوں جیڑا شیطان نے اپنے مُنہ چوں وگایا سی پی لیا۔
\v 17 ۱۷۔ اوہدےباجوں شیطان نُوں عورت تے غُصّہ آیا تے اونے اوہدی نسل نال جنگ برپا کیتی۔ خُدا دے حُکماں تے چلن والے تے یسُوع دی گواہی دین والے لوکاں نال لڑن ٹُر گیا۔
\v 18 ۱۸۔اوس تے بعد شیطان سمُندر دی ریت تے جا کے کھلو گیا۔
\c 13
\cl باب ۱۳
\p
\v 1 ۱۔فیر میں اِک وحشی جانور نوں سمُندر وچوں نِکلدا ہویا ویکھیا اوہدے دِس سِنگ تے سَت سر سَن اوہدے سنگاں تے دَس تاج سن تے اوہدے ہر اِک سِر تے کُفر والے ناں لِکھے سَن۔
\v 2 ۲۔جیڑا وحشی جانور میں ویکھیا اوہ چیتے ورگا سی، اوہدے پیر ریچھ دے پیراں ورگے تے اوہدا مُنہ شیر دے مُنہ ورگا سِی۔ حیوان نے اپنی قوت اپنا تخت تے اپنا وڈا اختیار اوہنوں حکمرانی کرن لئی دِتا۔
\v 3 ۳۔اینج دِسدا سی کہ جیویں وحشی جانور دا اِک سِر مار دِتا گیا ہوئے۔پر وڈا زخم بَھر گیا سی، تے وحشی جانور نوں منن والی ساری دنیا حیران سی۔
\v 4 ۴۔ نالے اوہ سارے حیوان دی عبادت وی کردے سی کیوں جو اوہنے اپنا اختیار وحشی جانور نوں دِتا سی اور وحشی جانور دی عبادت وی کرن لگ پئے تے کہندے جاندے سی وحشی جانور ورگا کون اے؟ تے اوہدے خلاف کون لڑ سکدا وے۔
\v 5 ۵۔ وحشی جانور نوں منہ دِتا گیا تاں جو اوہ شیخی مارے تے کُفر بول سکے۔ اوہنوں بتالی مہینیاں لئی اختیار ورتن دی ڈھیل دِتی گئی۔
\v 6 ۶۔تاں جوں وحشی جانور خدا دے خلاف اپنا مُنہ کھولے تے خدا نوں کفر بکے۔ اوہدے ناں دی حقارت کرے اوتھے جِنھے اوہ رہندا اے اور اوہناں وچ جیڑے اسماناں تے رہندے نے۔
\v 7 ۷۔وحشی جانور نوں ڈھیل دتی گئی کے اوہ مقدسین تے نال جنگ کرے اور اوہناں تے فتح پاوے۔ اوہنوں ہر قبیلے، انسان، زبان تے قوم تے اختیار وی دِتا گیا۔
\v 8 ۸۔زمین دے سارے رہن والے اوہدی عبادت کرن گے تے اوہ سارے وی جنہاں دے ناں جدوں دی دنیا بنی اے کِتابِ حیات وچ جیڑی ذبح ہون والے بّرے دی اے، نئیں لِکھے گئے۔
\v 9 ۹۔کِسی دے کن ہون تے اوہ سُنے،
\v 10 ۱۰۔اگر کِسے دا قید وچ جانا ٹھہر گیا تے قبر اوہ قید وچ جاوے گا۔ اگر کِسے دا تلوار نال قتل ہونا ٹھہر گیا تے فیر اوہ قتل ہوئے گا۔مقدسین دے ایمان تے صبر دے نال برداشت کرن والیاں لئی ایہو موقع اے۔
\p
\v 11 ۱۱۔فیر میں اِک ہور وحشی جاندار نوں زمیں وچوں نکلدے ہوندیاں ویکھیا۔ اوہدے بھیڈ ونگر دو سِنگ سی تے حیوان وانگر بولدا سی۔
\v 12 ۱۲۔اور پہلے وحشی جانور دی موجودگی وچ اوہدا سارا اختیار ورت دا سی، اوہنے زمین تے زمین دے رہن والیاں نوں مجبور کیتا کہ اوہ پہلے وحشی جاندار دی عبادت کرن۔اوہدی جدا بھاری زخم بَھر چُکیا سی۔
\v 13 ۱۳۔اوہ وڈے معجزے کرے گا تاں جو لوکاں دے سامنے اَسمان توں زمین تے اگ وی ورسائے گا۔
\v 14 ۱۴۔نشانیاں دے نال ایہنوں ڈھیل دتی گئی اے۔ اوہ زمین تے رہن والیاں نوں دھوکہ دیوے گا۔ اوہ دسے گا پئی اُس وحشی جانور نوں عزت دین لئی بت بناؤ جدا تلوار نال لایا زخم بَھر گیا اے۔
\v 15 ۱۵۔انہوں اختیار دِتا گیا کہ اہ وحشی جانور دے بُت وچ ساں بھرے تاں جو اوہ بت بولے اور جیڑے اوہدی عبادت کرن توں انکار کرن اوہناں نوں مار دیوے۔
\v 16 ۱۶۔اوہ ہر کِسے نوں مجبور کرے گا پاویں کمزور ہوئے یاطاقتور امیر ہووے یا غریب، غلام ہووے یا آزاد کہ اوہ اپنے سِدھے ہتھ یا متھے تے نشان لین۔
\v 17 ۱۷۔کِسے لئی وی اے اوکھّا سی پئی بغیر وحشی جانور دے نشان توں کجھ وی بیوپار کرسکے۔ جیڑا کہ اُس وحشی جانور دے ناں دے عدد نوں ظاہر کردا اے۔
\v 18 ۱۸۔ایہہ حِکمت دا بلاوا اے۔ جے کِسے نوں سمجھ ہووے تے وحشی جانور دے ایس عدد نوں گِنے۔ کیوں جو ایہہ انسان دا عدد اے۔ اے عدد ۶۶۶۔
\c 14
\cl باب ۱۴
\p
\v 1 ۱۔تے میں برّے نوں صیحونؔ دے پہاڑ تے کھلوتے ویکھیا۔ اوہدے نال ۱۴۴۰۰۰ برزگ وی سن جناں دے متّھے تے اوہدا تے اوہدے پیو دا ناں لکھیا ہویا سی۔
\v 2 ۲۔مَیں اَسمان توں اک آواز سُنی جیڑی پانیاں دے شور تے بجلی دی کڑکی وانگوں سی تے جیہڑی اَواز میں سُنی او اس طرح سی کے جیویں بربط وجان والے بربط وجا رہیے ہون۔
\v 3 ۳۔اُنہاں نے تخت تے چار جانداراں سامنے اِک نوا گیت گایا۔ اے گیت ۱۴۴۰۰۰ برزگ توں علاوہ ہو کوئی وی نی سِکھ سکیا۔
\v 4 ۴۔تے اے اوہ نے جنہاں نے اپنے آپ نوں عورتاں نال پلیت نئیں کیتا تے نہ ای کوئی بدکاری کیتی اے او نیں جیہڑے برّے دے پِیچھے چلدے نے اوہ جدر وی جاوے تے انہاں نوں آدمیاں وچوں مُل لیا تاں جو خُدا تے برّے دے پہلے پھل ٹھہرن۔
\v 5 ۵۔اے بے عیب نے تے انہاں چے کوئی جھوٹ نئیں پیا گیا۔ [نوٹ: کُجھ پُرانیاں کتاباں چے لکھیا اے خُدا دے۔]
\p
\v 6 ۶۔میں ہوا دے درمیاں اک فرشتہ ویکھیا جدے کول ساری انجیل سی تے اوہ زمین تے رہن والی ساری قوماں، قبیلے، زباناں تے لوکاں نوں سُناندا سی۔
\v 7 ۷۔تے اوہنے اُچی اَواز وچ کیا خُدا توں ڈرو تے اوہدی وڈیائی کرو ۔ عدالت دی گھڑی آ گئی اے۔ اوہدی عبادت کرو جنیں اَسمان نوں، زمین نوں، سمندر نوں تے پانی دے چشمیاں نوں بنایا اے۔
\v 8 ۸۔اک ہور فرشتہ، دوجا فرشتہ اوہدے مگر ایہہ کہندے ہوئے آیا کہ ڈِگ گیا عالیشان بابل ڈِگ گیا جنے اپنی ناراستی دی مے ساریاں قوماں نوں پین لئی ورغلایہ۔
\v 9 ۹۔اک ہور فرشتہ، تیجا فرشتہ اوہناں دے مگر اُچی آواز وچ ایہہ کہندا سی کے جے کوئی حیوان دی تے اوہدی شبیہ دی پرستش کرے تے متھے تے یاں ہتھ تے حیوان دی مہر لوائی اے تے اوہدی یا اہدی شبیہ دی عبادت کردے نے۔
\v 10 ۱۰۔اوہ خُدا دے قہر دی مے وی پئے گا۔او مے جیڑی خالص اے تے اوہدے قہر دے پیالے وچ پائی گئی، اوہنو پین والا اگ تے گندھک نال برّے تے خُدا دے پاک فرشتیاں دے سامنے دُکھ اُٹھاے گا۔
\v 11 ۱۱۔اوہناں دے عزاب دا دُھوں ہمیشہ لئی اُٹھ دا روے گا تے انسان نوں دِنے یا راتیں آرام نئیں ملے گا اور جیڑے حیوان دی یا اوہدی شبیہ دی پرشتش کردے سن تے اوہ جناں نے اوہدے ناں دا نشان (مہر) نوں لیا اے
\v 12 ۱۲۔پاک لوکاں مطلب کےخُدا دے حُکماں تے چلن والیاں اَتے یسُوعؔ تے ایمان لیان والیاں دے صبر دا ایہو ای موقع اے۔
\v 13 ۱۳۔تے میں اَسمان توں اک اَواز سُنی کے بابرکت (دھن) نے اوہ مُردے جیڑے خُداوند وچ موئے۔ ہاں رُوح ایہہ کہندا اے تاں جو او اپنی محنت توں آرام پان گے تے انہاں دے اعمال نال ہون گے۔
\p
\v 14 ۱۴۔میں ویکھیا تے اوتھے اک سفید بدل سی ایس بدل تے میں ویکھیا تے اوتھے آدم دے پُتر وانگر کوئی بیٹھا سی اوہدے سر تے سُنہرا تاج تے اوہدے ہتھ وچ دانتری سی۔
\v 15 ۱۵۔تےفیرایک ہور فرشتے نے ہیکل توں نکل کے آیا تے اُچی اَواز وچ اوہنوں جیڑا بدّل تے بیٹا سی کیہا، ’’اپنی دانتری لے تے وڈھنا شروع کر کیوں جے وڈہن دا ویلہ آگیا اے تے زمین تے فصل تیار اے‘‘۔
\v 16 ۱۶۔تے فیر اُنیں ہتھ گھما کے زمین تے دانترے پھیری تے زمین دی فصل ودھی گئی تے اوہ جیڑا بدل تے بیٹھا سی
\v 17 ۱۷۔اک ہور فرشتہ اَسمانی ہیکل توں آیا تے اوہدے کو وی اک تیز دانتری سی۔
\v 18 ۱۸۔تے اک ہو فرِشتہ بخور دے مذہبہ توں آیا جدے کول اگ دا اختیار اے۔ اُہنے اُہنوں جدے کول تیز دانتری سی اُچی اَواز وچ کیہا اپنی دانتری لے تے اِہیناں انگور دے گُچھیاں نوں بیل توں وڈھ لے۔ کیوں جے اے پک گئے نے۔
\v 19 ۱۹۔تے اوس فرشتے نے اپنی دانتری زمین ول گھمائی تے پکّے انگور جمع کر لے اُہنے او سارے وڈھے کوھلو وچ سُٹ دِتے جِتھے خُدا دا قہر سی۔
\v 20 ۲۰۔تے شہروں بار انگوراں نوں کولھو وچ روندیا گیا تے اوہدی توں خون بار نوں ڈُلدا ہویا گھوڑے دی لگام تک ۱۶۰۰ فرلانگ تک آگیا۔
\c 15
\cl باب ۱۵
\p
\v 1 ۱۔فیر میں اک نشان اسمان تے ویکھیا جیڑا وڈا تے سوہنا سی اُوتھے ست فرشتے تے ست آفتیاں دے نال جیڑاں آخری آفتاں سن، جدے نال رب دا قہر پورا ھویا۔
\p
\v 2 ۲۔میں اک سمندر ویکھیا جیڑا شیشے تے اگ دا اے اودے کنڈے تے سارے فتح مند لوکی جینا اُس جانور تےاُس بت تے اُتے، ناں دے عدد تے فتح پائی کھلوتے سن رب دا بربط اُوناں دے ہتھ وچ سی۔
\v 3 ۳۔او رب دے خادم موسیٰ دا برے والا گیت گا رہے سن جیسدی وڈی قدرت اے۔ تیرے کام وڈے تے شاندار نے خُدا باپ قادرِ مطلق خدا۔ تیرے راہ سِدے نے، قوماں دے بادشاہ۔
\q1
\v 4 ۴۔کون خوف نئیں کرے گا تے تیرے ناں نو جلال نئیں دے گا۔ ساریاں قوماں تیرے ناں منن گیاں ۔ تو اپنے کماں چ راست باز اے، تے ساڈے اُتے ظاہر ھویاں اے۔ کون تیرے ناں نوں جلال نئیں دے گا کہ توں پاک اے تیرے سامنے پرستش کرن گے۔ تو اپنے کمال وچ راست باز اے تے ساڈے اُتے ظاہر ھویاں اے۔
\p
\v 5 ۵۔ایناں ساریاں گلاں دے باجو میں ویکھیا کہ سمان وچ گواہاں (ایماندارا) دی شہادت دا خیمہ کھولیا گیا۔
\v 6 ۶۔ساریاں توں پاک تھان وچ ست فرشتے ہتھاں وچ ست آفتاں لے کے آئے جنہاں نے سُوچے تے چمکیلے کپڑے پائے ھوے سن تے اُوناں دے سینے دوالے سینہ بند ولیٹیا ھویا سی۔
\v 7 ۷۔اُوناں چاروں جاندار وچوں اک جاندار نے ستوں فرشتیاں تو سونے دے ست پیالیاں وچ رب دا قہر بھرایا ھوایا دیتا جیڑا صدا تیک زندہ رہے گا۔
\v 8 ۸۔تے رب دے جلال تے اوہدی قُدرت دے سببوں مَقدِس دُھوئیں نال بھر گیا اَتے جد تیک اوہناں ستاں فرشتیاں دئیاں ستاں آفتاں مُک نہ گئیاں کوئی اوس مَقدِس وچ نہ جا سکیا۔
\c 16
\cl باب ۱۶
\p
\v 1 ۱۔مینوں ہیکل وِچوں اِک اُوچی آواز سُنائی دیتی جینے ستوں فرشتیاں نوں کیہا، ’جاؤ تے رب دے قہر دیاں ستوں پیالیاں زمین (دھرتی) تے ڈول دو۔
\v 2 ۲۔پہلا فرشتہ گیا تے اوہنے اپنی پیالی زمین اتے ڈول دیتی تے جیناں لوکاں تے حیوان دے نشان لگے سان، جیہڑے بت دی پرستش کر دےسان اوہناں تے گندے تے درد ناک چھالے نکل آئے۔
\v 3 ۳۔دوجے فرشتے نے اپنی پیالی سمندر وچ ڈول دیتی تے سمندر اِک مُردے بندے دے خون وانگر بن گیا، تے سمندر دے اندر ہر جیوندی شے مرگئی۔
\v 4 ۴۔تیجے فرشتے نے اپنی پیالی دریاؤں تے پانی دے چشمیاں وچ ڈول دیتی تے اوہ خون بن گئے۔
\v 5 ۵۔مَیں پانیاں دے فرشتے نوں کہندے سُںیا، ’’تُوں راستباز ایں۔ جیہڑا اے، جیہڑا سی، پاک۔ کیوں جوں توں ایناں چیزاں دا انصاف کیتا اے۔ [نوٹ: کجھ پرانے ترجمیاں وچ لکھیا اے، توں راستباز ایں مالک۔ جیہڑا ہیں تے جیہڑا سی تے جیہڑا آن والا ایں۔ کیوں جوں توں ایناں چیزاں دی عدالت کیتی اے۔]
\v 6 ۶۔کیوں کہ اوہناں نیں مقدساں تے نبیاں دا خون بہایا اے۔ توں اوہناں نوں پین دے لئی خون دیتا اے، ایہہ ایدے لائق نئیں۔‘‘
\v 7 ۷۔مینوں مذبح خانہ دے جواب دی آواز سنائی دیتی ’آہی، رب قادر ملطق، تیری عدالت سچی تے راستباز اے‘
\v 8 ۸۔چوتھے فرشتے نے اپنی پیالی سورج تے ڈول دیتی، تے اوہنوں لوکاں نوں اگ نال ساڑن دی اجازت مل گئی۔
\v 9 ۹۔اوہ اک غضب دار اگ نال جل گئے، تے اوہ رب دے ناں دے خلاف کفر بکن لگے، جیدے کول ایناں آفتاں دے اُتے قدرت اے۔ اوہناں نیں توبہ نئیں کیتی تے ناں ہی اوہدے ناں نوں جلال دیتا۔
\p
\v 10 ۱۰۔فیر پنجویں فرشتے نے اپنی پیالی حیوان دے تخت اُتے ڈول دیتی ، تے اوہدی سلطنت تے ہنیرا چھاگیا۔ اوہ درد نال اپنی زباناں نوں چبان لگے۔
\v 11 ۱۱۔اوہ اپنے درد تے چھالیاں دی وجہ توں آسمان دے رب دے خلاف کفر بکن لگے تے فیر وی جو کچھ کیتا اوہدے توں توبہ نئیں کیتی۔
\v 12 ۱۲۔چھیویں فرشتے نے اپنی پیالی وڈے دریا، عرفات وچ ڈول دیتی تے اوہدا پانی خشک ہوگیا تاں جوں مشرق توں آن والے بادشاہ لئی راہ تیار کیتی جاؤے ۔
\v 13 ۱۳۔تے میں اژدھے تے حیوان تے جھوٹے نبی دے مُنہ وچوں تین بدروحاں ویکھیاں جو ڈڈواں وانگر لگدیاں ساں۔
\v 14 ۱۴۔کیوں کہ اوہ بدروحاں نیں جیہڑیاں معجزیاں دیاں نشانیاں وکھاندیاں نیں۔ اوہ دنیا دے سارے بادشاہاں کول جاں ڈیاں ساں تاں جو اوہناں نوں قادر مطلق رب دے وڈے دن نوں جنگ لئی اکٹھیاں کرن ۔
\v 15 ۱۵۔ویکھو! مَیں چور وانگوں آن والا آں! مبارک اے اوہ جو راکھی رکھدا اے، تے اپنے لیڑے پائی رکھدا اے، تاں جو اوہ ننگا باہر نہیں جائے گا تے اوہ اوہدی شرمناک حالت نہ ویکھن گے۔
\v 16 ۱۶۔اوہ اوہناں نُوں اِک جگہ جینوں عبرانی وچ ہر مجدون کیندے نیں ، لیایا۔
\p
\v 17 ۱۷۔فیر ستویں فرشتے نے اپنی پیالی ہوا وچ ڈول دیتی۔ خیر ہیکل دے تخت وچوں اک اوچی آواز آئی تے آکھن لگی، ’ایہہ پورا ہوگیا!‘
\v 18 ۱۸۔فیر چکمدی بجلی، گرج، تے اِک وڈا بھونچال آیا۔ ایناں وڈا بھونچال سی کہ جدوں دے بندے ایس دنیا وچ نیں، ایناں وڈا بھونچال پہلاں کدا نیں آیا۔
\v 19 ۱۹۔وڈا شہر تین حصاں وچ ونڈ گیا تے قوماں دے شہر ڈھ پئے۔ فیر رب نے وڈے بابل نوں یاد کیتا، تے اوہنے اپنے غصے دے قہر نال بنی ہوئی شراب دا پیالہ اوس شہر نوں دیتا۔
\v 20 ۲۰۔سارے جزیرے غیب ہوگئے، تےپہاڑ وی۔
\v 21 ۲۱۔وڈے اولے، جیناں دا وزن اِک قنطار جیناں سی، آسمان توں لوکاں اُتے ڈگن لگ پئے۔ اوہ رب نوں گالاں کڈن لگےپئے کیوں جو اولایاں دی آفت اینی پھیڑی سی۔
\c 17
\cl باب۱۷
\p
\v 1 ۱۔ست فرشتیاں وچوں اِک فرشتے جیس نے ہتھ وچ ست پیالے چُکے ہوئے سَن مینوں کیہاکہ آ، مَیں تینوں عظیم کنجری دی سزا بارے ویکھانا جیڑی پانیاں اُتے بیٹھی اے۔
\v 2 ۲۔ایہ اوہ وے جس دے نال زمین دے بادشاواں نے شہوت دی حرامکاری کیتی۔ یہ اُہدی شہوت دی حرامکاری دی شراب دی بے راہ روی سی کہ جس نال زمین دے اُتے رہن والے نشئی ہو گئے۔
\p
\v 3 ۳۔فیر فرشتہ میرے رُوح نوں چُک کے بیابان وچ لے گیا۔ مَیں عورت نوں اِک سُرخ حیوان اُتے بیٹھے ویکھیا جو کُفر دے ناواں نال بھریا سی۔ اُس حیوان دے سَت سر تے دس سینگ سَن
\v 4 ۴۔عورت نے سُرخ تے جامنی لباس پایا سی۔ جِنے سونے، قیمتی پتھر تے موتی لگے سَن۔ اُونے اپنے ہتھ وچ اِک سونے دا پیالہ جیڑا اوہدی حرامکاری تے ناپاکیاں نال بھریا سی، پھڑیا سی۔
\v 5 ۵۔اُودے مَتھے اُتے اِک ناں لکھیا سی جس دا مطلب پوشیدہ ہَے، وڈا شہرِ بابل کنجریاں تے دھرتی دیاں مکروہ چیزاں دی ماں۔
\v 6 ۶۔مَیں ویکھیا کہ عورت یسُوع دے شہیداں دے خون تے مَقدساں دے خون نال شرابی ہوئی اے۔ جدوں مَیں اُوس نوں ویکھیا مَیں بہت حیران ہویا۔
\p
\v 7 ۷۔پَر فرشتے نے مینوں کیہا، ’’تُوں کیوں حیران ایں؟‘‘ میں تینوں عورت تے جیس حیوان اُتے اوہ سوار اے اوہدا مطلب دساں گا۔ حیوان جس دے ست سر تے دس سِنگ نے۔
\v 8 ۸۔جیڑا حیوان توں ویکھیا اور ہُندا سی پر ہُن نئیں اے پَر اتھاہ گڑھے وچوں آؤن والا اے۔ تے اوہ ہلاک ہو جائیگا۔ جیڑے دھرتی اُتے رہندے نے تے جناں دا ناں دُنیا دے شروع توں کتابِ حیات وچ نئیں لکھیا اَوہ حیوان نوں ویکھ کے حیران ہون گے کہ اَوہ موجود سی، پر ہُن موجود نیں پر آؤن والا اے۔
\v 9 ۹۔اے عقل رکھن والے ذہین لئی موقع اے۔ سَت سر ست پہاڑیاں نےجِس اُتے عورت بیٹھی اے۔
\v 10 ۱۰۔اوہ ست بادشاہ وی نے ۔ پنچ بادشاہ ختم ہو گئے نے اِک موجود اے تے آؤن والا اے۔ جدوں اُوہ آئے گا اوہ صرف تھوڑے وقت لئی رہے گا۔
\v 11 ۱۱۔جیڑا حیوان پہلاں سی تے ہن نیں ایہ اپنے آپ وچ اَٹھواں بادشاہ وی اے پَر اے ست بادشاواں وچوں اِک اے۔ ایہ ہلاکت وچ لے جائیگا۔
\v 12 ۱۲۔جیڑے دس سینگ توں ویکھے نے اوہ دس بادشاہ نے جناں نوں ہُن تک کوئی بادشاہت نئیں مِلی پر اُناں نوں حیوان دے نال اِک گھنٹے لئی بادشاہ دا ختیار ملے گا۔
\v 13 ۱۳۔ایناں ساریاں دی اِکوں مرضی ہووے گی تے اَوہ اپنا اِختیار تے طاقت اوس حیوان کو دے دین گے۔
\v 14 ۱۴۔اُوہ برے دے خلاف جنگ کرن گے ہَر برے نوں فتح ہوئے گی۔کیوں جو اُوہ خداونداں دا خدا تے بادشاواں دا بادشاہ اے۔ اور اُہدے نال بُلائے ہوئے چُنے ہوئے تے وفادار لوگ ہین۔
\v 15 ۱۵۔فرشتے نے مینوں کہیا، ’’جناں پانیاں نوں توں ویکھیا جتھے کنجری بیٹھی سی اُوہ لوک، لشکر، قوماں تے زباناں نیں‘‘۔
\v 16 ۱۶۔جیڑے دس سینگ توں ویکھے اور تے حیوان کنجری توں نفرت کرن گے اَوہ اُس نون بے کس تے ننگا کرن گے تے اُوہ اوس دا بدن کھاجان گے تے اُوس نوں پوری طرح اَگ نال ساڑھ دین گے۔
\v 17 ۱۷۔کیوں جو خُدا نے اُوناں دے دِل وچ پا دِتا اے کہ اُس دا مقصد پُورا کرے ۔ اِس طرح کہ اُوہ رضا مندی دے نال اپنی حکمرانی دی طاقت حیوان نوں دے دین جدوں تک کہ خُدا دا کلام پُورا نئیں ہو جاندا۔
\v 18 ۱۸۔جس عورت نوں توں ویکھیا اُوہ عظیم شہر ااے جیہڑا زمین دے بادشاواں اُتے حکومت کردا اے۔
\c 18
\cl باب ۱۸
\p
\v 1 ۱۔ایس توں بعد مَیں اِک ہور فرشتے نُوں اَسمان توں تھلّے اُتر دے ویکھیا جِدّے کول وڈّا اختیار سی تے زمین اودے جلال نال روشن ہو گئی۔
\v 2 ۲۔اوہنے بڑی اُچّی آواز وِچ شور پا کے کیہاں کہ ڈھ گیا وڈّا بابل دا شہر ڈھ گیا جیہڑا شیطاناں دی رہن دی جگہ تے ہر ناپاک رُوح تے ناپاک تے مکرُوہ پرندے دا اَڈّا بن گیا دا سی۔
\v 3 ۳۔ساریاں قوماں نے اوہدی حرامکاری دی مَے پی لئی اے۔ دُنیا دے بادشاواں نے اوہدے نال حرامکاری کیتی تے ساری دُنیا دے بیوپاری اوہدی طاقت تے عیش وعشرت دی وجہ نال دولتمند بن گئے۔
\p
\v 4 ۴۔اُس تھوں بعد مَیں اَسمان توں اِک ہور آواز سُنی۔ اے میرے لوکو اوہدے گُناواں وِچّوں نِکل آؤ تاں جو تُسّی اوہدے گُناواں وِچ شریک نہ ہووؤ تے اوہدی آفتاں توں بچ سکو۔
\v 5 ۵۔اوہدے گُناہ اسماناں تیک گئے نے۔ رب نے اودیاں بدکاریاں یاد کیتیا ہین۔
\p
\v 6 ۶۔جِنجھ اوہنے تاڈے تہاڈے نال کیتا اوسے ونگ تُسّی وی اوہدے نال کرو تے اوہنوں اوہدے کمّاں دا دو چند بدلہ دیوؤ (دَوّؤ)۔ جیڑے پیالے وِچ اوہنے مِلاوٹ کیتی اے اوہنوں اودے لئی دوگُنا کردو۔
\v 7 ۷۔جیویں اوہنے شان و شوکت تے عیاشی دی زندگی گُزاری اے اوسے برابر اوہنوں تکلیف تے دُکھ دیوؤ اپنے دِل وِچ کہندی اے کہ میں ملکہ ہاں بیوں نئیں ہور مَیں کدّی وی دُکھ نہ ویکھاں گی۔
\v 8 ۸۔ایس واسطے اِکّو دِن اوہدے تے موت، ماتم تے کال دی آفتاں آؤن گِیاں، اونُوں اگ کھا جاوے گی کیوں جو خُدا قدرت والا ساڈا مُنصف اے۔
\p
\v 9 ۹۔اوہدے نال حرامکاری تے عیاشی کرن والے زمین دے بادشاہ، قابُو توں ہار ہودے جدّوں اوناں اوہدے سڑن دا دُھوواں ویکھیا تے اپنے سینے پِٹ پِٹ کے رون گے۔
\v 10 ۱۰۔اودے عذاب دے ڈر توں دُور کھلون گے تے کہن گے افسوس! افسوس وڈّا تے مضبُوط بابل شہر اِکّو ہی گھڑی وِچ سزا مِل گئی۔
\v 11 ۱۱۔دُنیا دے سوداگر اوہدے واسطے رؤن گے تے ماتم کرن گیں کیوں کہ ہُن اونا دا مال کوئی خریدن والا نئیں رہیا۔
\v 12 ۱۲۔سونے دے تاجر، چاندی دے ، قیمتی پتھراں دے موتی دے مہین کتانی دے، جامنی تے ریشمی لال کپڑے۔ ہر طرح دے خوشبودار لکڑ، ہاتھی دند دے مرتبان، قیمتی لکڑی دا مرتبان ،پِیتل دا، لوہے دا، تے سنگِ مرمر دا۔
\v 13 ۱۳۔دار چینی، مصالحے، عود، مُر، لُبان، مَے، تیل، معدہ، گیہوں، مویشی، بھیڑیں تے گھوڑے ، رتھ، غُلام تے انسانی روحاں۔
\v 14 ۱۴۔ساری قوت نال جیڑے پھل نُوں تُوں پسند کردا ساں او ہُن تیرے توں دُور ہو گئے نے۔ عیاشی تے شان وشوکت میرے کولوں ہُن دُور ہو گئیاں نے ۔ ہُن تینوں دوبارہ نئیں مِلن گِیاں۔
\v 15 ۱۵۔ایناساریاں چیزاں دے سوداگر جو اوہدی مرضی دے نال مالدار بنے۔ ہُن اوہدے عذاب تے دُکھ دی سختی دی وجہ توں دُور کھلوتے رؤن گے تے ماتم کرن گے۔
\v 16 ۱۶۔او کہن گے افسوس افسوس اوس وڈّے شہر تے جنے مہین کتانی تے لال کپڑے پائے ہوئے سَن تے سونے، جواہر تے موتیاں نال آراستہ سی۔
\v 17 ۱۷۔اِکّو ہی گڑھی وِچ اوہدی اینی دولت برباد ہو گئی، سارے ناخدا تے سارے مسافر، تے سارے ملاح تے جیڑے سمُندر توں اپنی روزی کماندے سَن دُور کِھلو گئے۔
\v 18 ۱۸۔جدّوں اوہدے سڑن دا دُھواں ویکھیا تے اوہناں نے شور مچایا کہ کیہڑا شہر ایس وڈّے شہر ورگا اے۔
\v 19 ۱۹۔تے اپنے سِراں تے مٹی پائی، روئے تے ماتم کیتا افسوس! افسوس اوس وڈّے شہر تے جدّی دولت نال سمُندر دے سارے جہازاں والے دولت مند بن گئے سَن۔او گھڑی چوں اُجر (برباد) ہوگیا۔
\p
\v 20 ۲۰۔اے اَسمان تے ایماندارو، رسُولو تے نبیئو خُوِشی مناؤ کیوں جو خُدا نے تواڈا انصاف کرکے اونا کولوں بدلہ لے لیاہے۔
\p
\v 21 ۲۱۔فیر اِک زور آور فرشتے نے وڈّی چکّی دے پاٹ دے ونگر دا اِک پتھر چُکیا تے ایہ کہہ کے سمُندر وِچ سُٹ دِتّا کہ بابل دا وڈّا ہر ایسے ونگر زور نال سُٹ دِتّا جاوے گا تے نالے فیر کدّی نظر نہ آوے گا۔
\v 22 ۲۲۔بربط نواز ، ساز وجان والے بانسلی وجان والیاں نے نرسنگا پھونکن والیاں دی اَواز کدّی وی ایس شہر دے وِچ سُنائی نہ دوّے گی تے کسی پیشے دا کاریگر تیرے وِچ فیر کدی وی نہ پایا جائیگا چکّی دی آواز تیرے وِچ فیر کدّی نہ سُنائی دیوے گی۔
\v 23 ۲۳۔چراغ دی روشنی تیرے وِچ کدّی وی نہ چمکیگی تے تیرے وِچ دُلہا تے دُلہن دی آواز فیر کدّی نہ سُنائی دیوے گی۔ کیوں جے تیرے سوداگر زمین دے شہزادے سن۔ تیری جادُوگری تے ساریاں قوماں توں گُمراہ کیِتا
\v 24 ۲۴۔اَتے نبیاں تے مقدساں تے دھرتی دے ہور ساریاں مقتُولاں دا خُون اوہدے وِچ سی۔
\c 19
\cl باب ۱۹
\p
\v 1 ۱۔ایناں توں بعد مینوں اینج لگیا جیویں آسمان توں بتھیرے لوک اُونچی آواز وچ کہہ رہیے ہون، ہیلیلویاہ، نجات، جلال، طاقت صرف ساڈے رب دی ہی اے۔
\q1
\v 2 ۲۔اوہدے فیصلے سچے تے صحیح نے، کیوں جو اوہنے وڈی کنجری دا انصاف کیتا جِنّے زمین نوں اپنی حرامکاری توں ناپاک کیتا۔ اوہنے اپنے خادماں دے بدلہ اوہدے کولوں لیا جنہاں دا خون اُوہنے آپیں وگایا سی۔
\v 3 ۳۔اوہ دوجی دفعہ بولے، ’’ہیلیلویاہ‘‘ اور اوہدے وچوں ہمیشہ تک اُٹھن والا دھواں نکلیا۔
\q1
\v 4 ۴۔اوہ چّوی بزّرگ تے چاروں زندہ جاندار ڈِگ پئے تے زندہ خدا دی جیڑا تخت تے بیٹھا اے پرشتش شروع کر دِتی، اوہ کہندے سے آمین! ہیلیلویاہ!
\v 5 ۵۔فیر تخت وچوں آواز آئی، جیڑی کہندی سی کہ ’’ ساڈے خُدا دی تمجید‘‘ اوہدے سارے خادمو تے اوہدے ڈرن والیو، سارے کمزورو تے طاقتورو۔
\v 6 ۶۔فیر میں آواز سنی جیویں بتھیرے لوک بول دے ہون، جیویں بہت سارے پانیاں دا شور، جیویں بہت ساری بجلیاں کڑکدیاں ہویاں تےکہن، ’ہیلیلویاہ‘ کیوں جو خدا ہمیشہ حکومت کرے تے ساریاں تے راج کرے۔
\q1
\v 7 ۷۔چلو سارے خوش ہویے تے خوشیاں منائیے تے خدا دے ناں نوں جلال دئیے کیوں جو بّرے دے ویاہ مناون دا ویلا آ گیا تے اودھی ووہٹی نے وی اپنی تیاری کر لئی اے۔
\q1
\v 8 ۸۔اوہنوں نکھرے تے صاف کپڑے پاون دی اجازت مِل گئی اے۔ (صاف کپڑے مقدسین دے راستبازی دے کماں نوں ظاہر کردے نے)۔
\p
\v 9 ۹۔فرشتے نے مینوں کیہا، ’’ایہہ لِکھ‘‘ مُبارک نے اوہ جیہڑے برّے دے ویاہ دے موقع تے بلائے گئے نے اوہنے مینوں اے وی آکھیا کہ ایہہ خدا دے سچے بول نے۔
\v 10 ۱۰۔میں اوہدی پرشتش کرن لئی اوہدے قدماں وچ ڈگ پیا، پر اوہنے مینوں کیہا، ایس طرح نہ کر، میں تیرے تے تیرے بھراوان ورگا یسوع دی گواہی رکھن والا خادم ہاں۔ رب دی بندگی کرو اُوس گواہی دی بدولت جیڑی کہندی اے پئی یسوع ہی نبوت دی روح اے۔
\p
\v 11 ۱۱۔فیر میں آسمان نوں کُھلیا ویکھیا، اوہدے وچ اِک چِٹا گھوڑا نظر آیا۔ اوہدا سوار ایماندار تے سچا سی، اوہ انصاف نال فیصلے تے جنگ کرے گا۔
\v 12 ۱۲۔اوہدی اکھیاں اینج نے جیویں بلّدے ہوئے شعلے تے اوہدے سر تے بتھیرے تاج دھرے نے۔ اوہدے اُتے ناں لکھیا ہویا اے جیہڑا اوہدے علاوہ کسے نوں نئیں پتا۔
\v 13 ۱۳۔اوہنے خون وچ ڈوبویا ہویا چوغہ پایا اے تے اوہنوں ’’خدا دا کلمہ‘‘ کہندے نے۔
\v 14 ۱۴۔آسمانی فوجاں چِٹے گھوڑیاں تے کے کے اوہدے پیچھے آوندیاں نے چِٹے صاف تے نفیس کپڑے پا کے۔
\v 15 ۱۵۔اوہدے منہ وچوں تیر دھار تلوار نکلدی اے جدے نال اوہ قوماں نوں مارے گا تے لوہے دے عصا نال حکومت کرے گا۔ اوہ قادرِ مطلق دے غضب نوں اوہدے غُصے دے (دی) چکی (حوض) وچ کچلے گا۔
\v 16 ۱۶۔اوہدا ناں وی اے ’’ بادشاہاں دا بادشاہ‘‘، ’’خداونداں دا خدا‘‘ جیہڑا اوہدے چوغے تے اوہدی ران تے لکھیا ہویا اے۔
\p
\v 17 ۱۷۔میں سورج وچ کھلّوتا اِک فرشتہ ویکھیا۔ اوہنے اُوچی آواز اِچ اُڈن والے پرندیاں نوں سدیا سارے رب دی ضیافت وچ اکٹھے ہو کے آؤ۔
\v 18 ۱۸۔آؤ تے بادشاہاں دا گوشت کھاؤ، سپہ سالاراں دا گوشت کھاؤ، گھوڑیاں دا تے اوہناں دے سواراں دا گوشت کھاؤ، سارے بندیاں دا گوشت کھاؤ، زور آوراں دا گوشت کھاؤ، غلام تے آزاد دونواں دا، ماڑے تے طاقتور دا۔
\v 19 ۱۹۔میں حیوان نوں زمین دے بادشاہاں تے اوہناں دی جوجاں نال ویکھیا، اوہ اوتھے اکٹھے ہوئے تاں جو اوہدے نال جیڑا گھوڑے دا سوار اے اور اوہدی فوجاں نال جنگ کرن۔
\v 20 ۲۰۔حیوان پھڑیا گیا اور اوہدے نال اوہ جھوٹا نبی وی جیڑا اوہدے ہوندیاہ معجزے وکھاندا سی تے جیڑے حیوان دی شبیہ نوں پوجدے نے اوہدی مہر رکھدے سن دھوکا دیندا سی۔ اوہناں وچوں دو نوں گندھک نال بلدی ہوئی اَگ دی جھیل وچ زندہ سٹیا گیا۔
\v 21 ۲۱۔باقی سارے اُوس تلوار نال مارے گئے جیڑی گھوڑے تے سواری کرن والے دے منہ چوں باہر آوندی سی۔ سارے پرندیاں نے اوہناں دا مردہ گوشت کھادا۔
\c 20
\cl باب ۲۰
\p
\v 1 ۱۔ فیر میں اک فرشتہ اَسمان تو تھلے آوندا ویکھا جیدے ہتھ وچ اتھا گڑھے دیاں کُجیاں سَن تے وڈا سنگل اُدے ہتھ سی (اُس نے اژدہا تے پُرانے سپ)۔
\v 2 ۲۔اُنے اژدھا تے سپ دا اختیار لے لیا جیڑا ابلیس (یاں) شیطان اے تے اُونو ہزار وریاں لئی بن دیتا۔
\v 3 ۳۔اُونے ابلیس نوں اتھا گڑھے وچ سوٹ دیتا، اُنے اُونوں بند کر کے اُودے اُتے مہر لا دیتی تاکہ ابلیس قوماں نوں دھوکا نہ دے سکے۔ جدوں تیک ہزار ورے پورے نئیں ھو جاندے۔ ایدے باجو (بعد) او تھوڑی دیر لئی آزاد (ریہا) کیتا جائے گا۔
\p
\v 4 ۴۔فیر میں تخت ویکھے اُونا اُتے او بیٹھے سن۔ جینا نوں اُونا دا نیاں کرن دا حق دیتا گیاسی۔ اوناں نے اُتے اور روحاں وی ویکھیاں جیڑیاں یسوع دی گواہی تے رب دے کلام دی گواہیاں دیندے سن (قتل کیتے گئے)۔ جنیاں نے اُس بُت تے یا اودی شبیہ دی پرستش نہ کیتی نہ اودی مُہر اپنے ہتھاں تے متھیاں تے لوائی اُوناں حیاتی (جندڑی) پائی اور یسوع مسیح نال ہزار سال تک حکمرانی کیتی۔
\v 5 ۵۔دوسرے مُردے اُونے چِر تیک نہ اُٹھن گے جدوں تیک ہزار ورے پورے نہ ھو جان۔ اے پہیلی قیامت اے
\v 6 ۶۔او مبارک تے پاک مقدس نے جیڑے پہلی قیامت وچ رل گئے اُوناں لئی دوجی قیامت نہ ھوئے گی۔ او رب دے پاسباں ھونگے تے یسوع مسیح دے نال ہزار ورے حکمرانی کرن گے۔
\p
\v 7 ۷۔جدوں ہزار ورے پورے ھون گے اُوس ویلے ابلیس نوں قید (وچ) وچوں چھڈ دیتا جائے گا۔
\v 8 ۸۔او دُنیا دے چاروں کونیاں توں جوج معجوج دی قوم نوں اکٹھا کرن لئی چلا گیا دھوکے نال تاں جے او قوماں نال جنگ کرے او سمندر دی ریت جتنے ھونگے
\v 9 ۹۔او ساری دُنیا تے کھِلر جان گے اور رب دے مقدساں دی پاک زمین تے پیارے شہرنوں چاروں بنے کھیر لین گے پر اَسمان اونوں اگ آلی تے اُوناں نوں تباہ کر دِتا۔
\v 10 ۱۰۔ابلیس جنے اُوناں نو تھوکا دیتا نوں بلدی تے گندک دی جھیل وچ سوٹ دینا جائے گا جتھے چھوٹے نبی تے حیوان سُوٹے گئے سن ۔ اوتھے دن رات عذاب وچ رہن گے ہمیشہ تے ہمیشہ لئی ۔
\p
\v 11 ۱۱۔فیر میں اک چٹا وڈا تحت ویکھیا۔ اُنو وی جیڑا اُدے اُتے بیٹھا سی۔ زمین تے اسما ں اُدے اَگو بھج گئے۔ اُونا لئی کوئی تھاں نہ ری جاون لئی ۔ میں مُردیاں تو ویکھا طاقت وار گھٹیا غیر ضروری۔
\v 12 ۱۲۔فیر میں چھوٹے وڈے سارے مُردیاں نوں تحت دے سامنے کھلوتے ویکھیا۔ کتاباں کھولیاں گیاں۔ فیر اک ہور کتاب کھولی گئی۔ حیاتی دی کتاب جیدے وچ مردیاں دے کماں دے مطابق اُوناں دا انصاف کیتا جاوئے گا۔
\v 13 ۱۳۔سمندر نے اپنے مُردے دے دیتے۔ موت تے عالمِ اسفل نے وی اپنے مُردے دے دیتے اُوناں دا انصاف اُوناں دے کماں دے مطابق ھوے گا۔
\v 14 ۱۴۔پھر موت نے عالمِ سفل (عالمِ ارواح) اگ دی جھیل وچ سوٹ دیتے گئے اے دوجی موت سی
\v 15 ۱۵۔جسے کسی دا ناں حیات دی کتاب وچ نہ ھویا اُو وی اگ دی جھیل وچ جائے گا۔
\c 21
\cl باب ۲۱
\p
\v 1 ۱۔فیر مَیں اک نویں زمین تے اک نوا آسمان ویکھیا کیوں جو ہیلی زمین تے پہیلا اَسمان غیب ہو گئے۔مٹی تے سمندر وی نئیں سی۔
\v 2 ۲۔مَیں پاک شہر ویکھیا، نواں یروشلیم، جو رب ولوں اَسمان توں لتھا۔ اوہ اک ووہٹی ونگر سی جیہڑے اپنے گھر والے لئی سجی ہووے۔
\v 3 ۳۔میں تخت توں ایک اُچی اَواز سُنی ’’ ویکھو! رب اپنے لوکاں نال ایس طرح رہیوے گا۔ اوہ اوہدے لوکی ہون گے تے رب اوہناں دے نال رہیوے گا۔ اوہ اوہناں دا رب ہووے گا۔
\v 4 ۴۔اوہ اوہناں دی اکھاں وچوں ہر ہنجو مٹا دوے گا تے فیر موت یا اداسی یا رونا یا درد نئیں رہیوے گی۔ پہلایاں چیزاں جاندیاں ریاں نیں۔
\p
\v 5 ۵۔اوہ جیڑا تخت تے بیٹا سی اے کہن لگا، ’’ویکھو! میں ساریا ں چیزاں نوئیاں بنانا آں‘‘ اہونے کیہا ’’ ایناں چیزاں نوں لکھ کیوں کہ ایہدا اکھر قابل اعتبار تے سچ نئیں‘‘۔
\v 6 ۶۔اوہنے مینوں کیہا، ’’ ایہہ چیزاں کیتیاں گیاں نیں! میں الفا تے اومیگا آں اول تے آخر آں، جیڑا پیاسا اے میں اوہنوں زندگی دے پانی وچوں مفت پانی دواں گا۔
\v 7 ۷۔جیڑا فتح مند اے اوہنوں ایناں چیزاں دی میراث ملے گی تے میں اودھا رب ہوواں گا تے اوہ میرا پُتر۔
\v 8 ۸۔پر ڈر پوک، بے ایماناں، حرامکاراں، قاتلاں، جادوگراں، بت پرستاں تے سارے جھوٹیاں لئی۔ اوہناں دی جگہ اِک گندھک دی بلدی ہوئی جھیل وچ ہووے گی۔ ایہہ دوجی موت اے۔‘‘
\p
\v 9 ۹۔پھر ستوں وچوں اک فرشتہ جناں کول آفتاں دے بھرے ہوئے ست پیالے سان، یرے کول آیا تے کہن لگا ’’ ایتھے آ، میں تینوں لاڑی وکھاواں، برے دی ووہٹی ‘‘۔
\p
\v 10 ۱۰۔فیر اوہ مینوں وجد دی حالت وچ اک عظیم تے اوچے پہاڑ تے لے گیا تے مینوں پاک شہر یروشلیم وکھایا جیہڑا رب ولوں آسمان توں ہیٹھاں لتھ ریا سی۔
\v 11 ۱۱۔یروشلیم تے رب دا جلال سی تے اوہدی چمک ایک بہت قیمتی پتھر یعنی یشب شفاف بلور وانگر سی۔
\v 12 ۱۲۔او اک عظیم اُچی دیوار سی، جیدے وچ بارہ بوہے سان تے بارہ فرشتے بوہاں تے سی۔ بوہیاں تے بنی اسرائیل دے بارہ قبیلیاں دے ناں لکھے سان۔
\v 13 ۱۳۔مشرق وچ تین بوہے سان، شمال وچ تین جنوں وچ تین تے مغرب وچ تین۔
\v 14 ۱۴۔شہر دی دیوار دیاں بارہ نیاں سان، تے اوہناں تے برے دے بارہ رسولاں دے ناں سان۔
\p
\v 15 ۱۵۔جیہڑا میرے نال بول دا سی، اوہدے کول شہر ایدھے بوہیاں تے ایدی دوار نوں ماپن لئی سونے دا نیا ہوا ایک ناپن والا گز سی۔
\v 16 ۱۶۔اوہ شہر اک مربع نما سی، ایدھی لمبائی، ایدھی چوڑائی ایکو جنی سی۔ اوہنے شہر نوں اوس گز نال ناپیا، ۱۲ ہزار فرلانگ سی (ایدھی لمبائی، چوڑائی تے اونچائی اکو جنی سی)۔
\v 17 ۱۷۔اوہنے ایدھی دیوار وی ناپی، ۱۴۴ ہاتھ موٹی انسانی ناپ دے مطابق (جیسطراح فرشتے دا ناپ وی اے)۔
\p
\v 18 ۱۸۔دیوار یشب دی بنی ہوئی سی تے شہر خالص سونے دا شفاف شیشے وگرا۔
\v 19 ۱۹۔دیوار دیاں نیاں ہر قسم دے قمیتی پتھراں نال سجیاں ہوئیاں سان۔ پہلا یشب سی، دوجا نیلم سی، تیجا شب چراغ سی، چوتھا زمرد سی
\v 20 ۲۰۔پنجواں سنگِ سلیمانی سی، چھیواں لعل سی، ستواں زبرجد سی، آٹھواں یاقوت اخضر سی، نواں یاقوت اصغر سی، دسواں یمنی سی، گیارواں فیروزہ سی، بارھواں یاقوت ارغنی سی۔
\v 21 ۲۱۔بارہ بوہے بارہ موتیاں دے سی، ہر بوہا اک کلے موتی دا بنیا ہویا سی۔ شہر دیاں گلیاں خالص سونے دیاں بنیاں ہویاں سان۔ جیویں شفاف شیشہ۔
\p
\v 22 ۲۲۔میں شہر وچ کوئی ہیکل نئیں ویکھی، کیوں کہ قادرِ مطلق رب تے برہ ایدھے ہیکل نیں۔
\v 23 ۲۳۔شہر نوں چمکاں لئی سورج یا چن وی کئی لوڈ نئیں سی کیوں کہ رب دا جلال ایدھے تے چمکدارسی۔ تے ایدھا چراغ دان برہ اے۔
\v 24 ۲۴۔قوماں شہر دی روشنی وچ چلن گیاں۔ زمین دا بادشاہ اپنی شان و شوکت ایدھے وچ لے آوے گا۔ [نوٹ: کُجھ پرانیاں کتاباں وچ لکھیا اے، قوماں جیہڑیاں بچالیاں گیاں نیں شہر دی روشنی وچ چلن گیاں]
\v 25 ۲۵۔ایدھے بوہے دن وچ بند نئیں کیتے جاون گے تے ایدھے وچ کدی رات نئیں ہووے گی۔
\v 26 ۲۶۔اوہ قوماں دی شوکت تے عزت ایدھے وچ لیان گے۔
\v 27 ۲۷۔پر ایدھے وچ کوئی پلیت چیز کدی نئیں وڑے گی، نہ ہی کوئی جو شرمناک یامکاری دا کم کردا اے، بلکہ اوہ جنیاں دے ناں برے دی کتاب حیات وچ لکھے نیں۔
\c 22
\cl باب ۲۲
\p
\v 1 ۱۔فیر فرشتے نے مینوں حیاتی دے پانی دا دریا وکھایا جیڑا صاف تے شفاف سی۔
\v 2 ۲۔او خدا دے تے برے دے تخت وچوں شہر دے درمیان وگدا سی، اوھدے دووان پاسے حیاتی دے درخت سن جناں تے ہرمہینے بارہ طرنح دے پھل لگدے سن۔ اوس درخت دے پتیاں وچ قوماں لئ شِفا سی۔
\v 3 ۳۔تے فیر کوئ وی لعنت نہ ہووے گی، خدا تے برے دا تخت شہر وچ ہو وے گا تے اوہدے خدمتگار اوہدی خدمت کرن گے۔
\v 4 ۴۔ اوہدا ناں اوہناں دے متھے تے لکھیا ہووے گا تے او اوہدا منہ ویکھن گے۔
\v 5 ۵۔اوہناں نوں سورج تے روشنی دی لوڑ نہ ہووے گی کیونجے اوہتھے رات نہ ہووے گی، اوہناں نوں چراغ تے سورج دی روشنی دی لوڑ نہ ہو وے گہ کیوں جے خداوند خدا دا نور اوناں تے چمکے گا تے او ہمیشہ تیکر راج کرن گے۔
\p
\v 6 ۶۔تے فرشتے نے مینوں کیا کہ اے کلام سچا تے بھروسے دے لائق اےـ خداوند جیہڑا نبیاں دی روحاں دا خُدا اے اوہنے اپنے فرشتے نوں گھلیا کے اپنے خادماں نوں او وکھاے جو کُجھ چھیتی ہون والا اے۔
\v 7 ۷۔ویکھ میں چھیتی آن والا آں۔ مبارک نے اوہ جیہڑے ایس نبوت دی کتاب دی گلاں نوں مندا اے۔
\p
\v 8 ۸۔میں یوحنا ہاں، جنے اے گلاں سُنیاں تے ویکھایاں نیں۔ جدوں میں اے سُنیا تے ویکھیا، تے میں اوس فرشتے نوں سجدہ کرن لئ اوہدے پیراں وچ دگیا جیہڑا مینوں اے سب وکھا رہیا سی۔
\v 9 ۹۔اوہنے مینوں کیا کہ ایج نہ کرمیں وی تیرے نبی بھراواں تیراں تے تیری طرح ہی خدمت گزارآں تے اوہناں دی طرح جو اس کتاب دی گلاں تے عمل کردے نیں۔ خُدا دی عبادت کر۔
\v 10 ۱۰۔اوہنے مینوں آکھیا کے ایس نبوت دی کتاب دیاں گلاں نوں بند نہ کر کیوں جے ویلا نیڑے اے۔
\v 11 ۱۱۔جیڑا راستباز نئ اوہنوں ناراست ہی رہن دو، جیہڑا اخلاقی برئیاں وچ اے اوہنوں اوہدے وچ ہی رہن دو۔ جیہڑا راستی دے کم کردا اے اوہنوں راستے دے کم کرن دیو۔ جیہڑا پاکباز اے او پاکیزگی جاری رکھے۔
\p
\v 12 ۱۲۔ویکھ میں جلد آن والا آں تے میرے کول ہر اک نو اوہدے کماں دے وانگر دین لئ انعام اے۔
\v 13 ۱۳۔میں الفا تے اومیگا آں، پہلا تے آخری، شروع تے آخر آں۔
\v 14 ۱۴۔دھنی نے او جنہاں نے اپنے چوغے دھوتے نیں تاں جو اوہناں نوں حیاتی دے درخت دا پھل کھان دی تے بوہے تھانی شہر وچ جان دا حق حاصل ہو وے گا۔ نوٹ: دھن نے او جناں اپنے چوغے دھوتے نیں، اہدے بجاے کُجھ پرانے ترجمیاں وچ اے لکھیا اے کہ ۔ دھن نے او جناں نے اوہدے حکماں تے عمل کیتا۔
\v 15 ۱۵۔تے کتے، جادوگر، حرامکار، قاتل، بت پرست تے ہر کوئ جیہڑا جھوٹ تے چلدا اے تے اوہنوں پیار کردا اے او باہر رہن گے۔
\p
\v 16 ۱۶۔میں یسوع ہاں جنیں اپنے فرشتے نوں کلیساؤاں انہاں گلاں دی گواہی دین واسطے گھلیا۔ میں داود دی نسل تے اوہدی جڑ ہاں، تڑکے دا روشن ستارہ۔
\p
\v 17 ۱۷۔روح تے دلہن اے کہندے نیں ’آو‘، جیہڑا وہ اے سُندا اے کوے آو! جو کوئ وی پیاسا اے اوہنوں آن دیو تے جہیڑا وی اہدی چاہ رکھدا اے اوہنوں آزادی نال حیاتی دا پانی لین دیو۔
\p
\v 18 ۱۸۔میں اوہناں نوں گواہی دیناں جہیڑے ایس نبوت دی کتاب نوں سُندے نیں۔ تے جو کوئ ایدے وچ کُجھ وداے تے خُدا اوہدے حساب وچ او ساریاں مُصیبتاں جیہڑیاں ایس کتاب چہ لکھیاں نیں پا دوے گا۔
\v 19 ۱۹۔جیہڑا وی ایس کتاب دی نبوت دے الفاظ گھٹاے گا، خُدا حیاتی دے درخت تے مُقدس شہر وچوں اُہدا حصؔہ لے لے گا۔ جدے بارے وچ ایس کتاب دے وچ لکھیا اے۔
\p
\v 20 ۲۰۔او جیہڑا انہاں شیواں دی گواہی دیندا اے کہندا اے ’ہاں میں چھیتی آ ریا واں، آمین! خداوند یسوع آ! ۔
\p
\v 21 ۲۱۔خداوند یسوع مسیح دا فضل ساریاں تے ہووے، آمین۔ نوٹ: کُجھ پُرانیاں ترجمیاں وچ لکھیا اے ’ حیاتی دی کتاب تے مقدس شہرجیہڑے ایس کتاب وچ لکھے نیں ایناں وچوں خُدا انسان دا حصہ لے لوے گا۔