See in Reader
1537 lines
219 KiB
Plaintext
1537 lines
219 KiB
Plaintext
\id MAT
|
||
\ide UTF-8
|
||
\h مَتّی
|
||
\toc1 مَتّی
|
||
\toc2 مَتّی
|
||
\toc3 mat
|
||
\mt مَتّی
|
||
\c 1
|
||
\cl باب ۱
|
||
\p
|
||
\v 1 ۱۔ ابراہیم دی اولاد وچوں داؤد دے پُتر یسوع مسیح دا پِیڑھی نانواں۔
|
||
\v 2 ۲۔ ابراہیم توں اسحاق جمیا۔ اتے اسحاق توں یعقوب جمیا۔ اتے یعقوب توں یہوداہ اتے اوہدے بھرا جمے۔
|
||
\v 3 ۳۔ اتے یہوداہ توں فارص اتے زارح تامار وچوں جمے۔ اتے فارص توں حصرون جمیا۔ اتے حصرون توں ارام جمیا۔
|
||
\v 4 ۴۔ اتے ارام توں عمی ناداب جمیا۔ اتے عمی ناداب توں نحشون جمیا۔ اتے نحشون توں سلمون جمیا۔
|
||
\v 5 ۵۔ اتے سلمون توں بوعز راحاب وچوں جمیا۔ اتے بوعز توں عوبید راعوت وچوں جمیا۔ اتے عوبید توں یسی جمیا۔ اتے یسی توں داؤد بادشاہ جمیا۔
|
||
\v 6 ۶۔ اتے داؤدتوں سلیمان اوس بی بی وچوں جمیا، جہڑی کدی اوری یاہ دی ووہٹی سی۔
|
||
\v 7 ۷۔ اتے سلیمان توں رحبعام جمیا۔ اتے رحببعام توں ابی یاہ جمیا۔ اتے ابی یاہ توں آسا جمیا۔
|
||
\v 8 ۸۔ اتے آسا توں یوشافاط جمیا۔ اتے یوشافاط توں یورام جمیا۔ اتے یورام توں عزی یاہ جمیا۔
|
||
\v 9 ۹۔ اتے عزی یاہ توں یوتام جمیا۔ اتے یوتام توں آحاز جمیا۔ اتے آحاز توں حزقی یاہ جمیا۔
|
||
\v 10 ۱۰۔ اتے حزقی یاہ توں منسے جمیا۔ اتے منسے توں آمون جمیا۔ اتے آمون توں یوشی یاہ جمیا۔
|
||
\v 11 ۱۱۔ اتے یوشی یاہ توں یکن یاہ اتے اوہدے بھرا بابل ول پردیسی ہؤن ویلے جمے۔
|
||
\p
|
||
\v 12 ۱۲۔ اتے بابل ول پردیسی ہؤن مگروں یکن یاہ توں شالتی ایل جمیا۔ اتے شالتی ایل توں زروب بابل جمیا۔
|
||
\v 13 ۱۳۔ اتے زروب بابل توں ابی ہود جمیا۔ اتے ابی ہود توں الیاقیم جمیا۔ اتے الیاقیم توں عازور جمیا۔
|
||
\v 14 ۱۴۔ اتے عازور توں صادوق جمیا۔ اتے صادوق توں احیم جمیا۔ اتے احیم توں الی ہود جمیا۔
|
||
\v 15 ۱۵۔ اتے الی ہود توں الی عازار جمیا۔ اتے الی عازار توں متان جمیا۔ اتے متان توں یعقوب جمیا۔
|
||
\v 16 ۱۶۔ اتے یعقوب توں یوسف جمیا، جہڑا اوس مریم دا خاؤند سی، جہدے وچوں یسوع جمیا، جہڑا مسیح اکھواؤندا اے۔
|
||
\p
|
||
\v 17 ۱۷۔ مکدی گل ایھ پئی سبھے پیڑھیاں ابراہیم توں داؤد تیکر چؤداں پیڑھیاں نیں اتے داؤد توں بابل وچ پردیسی ہو کے جاؤن توں مسیح تیکر چؤداں پیڑھیاں نیں۔
|
||
\p
|
||
\v 18 ۱۸۔ ہؤن یسوع مسیح دا جنم انج ہؤیا پئی جدوں اوہدی ماں مریم یوسف نال ویاہی گئی تاں اوہناں دے کٹھے ہؤن توں اگیترے ای اوہ پاک روح دی راہِیں امید نال سی۔
|
||
\v 19 ۱۹۔ تد اوہدے خاؤند یوسف نے، جہڑا راستباز سی اتے اوہدی رسوائی نئیں سی چاہؤندا، متا پکایا پئی اوہنوں چُپ چپیتے چھڈ دیوے۔
|
||
\v 20 ۲۰۔ اوہ ایہناں گلاں نوں سوچ ای رہیا سی پئی ویکھو رب دے فرشتے نے سُفنے وچ آن کے آکھیا؛ اے یوسف! داؤد دے پُتر! اپنی ووہٹی مریم نوں اپنے گھر لیاؤن توں نا ڈر۔ کیؤں جو، جہڑا اوہدی کُکھ وچ اے، اوہ پاک روح نال اے۔
|
||
\v 21 ۲۱۔ اتے اوہدا پُتر ہووے گا، اتے تُوں اوہدا ناں یسوع رکھیں۔ کیوں جو اوہ اپنی اُمت نُوں اوہناں دے گناہواں توں بچاوے گا۔
|
||
\v 22 ۲۲۔ ایھ سبھو کجھ ہؤیا تانجو جو کجھ رب نے نبی دی راہِیں آکھیا سی، پورا ہووے پئی۔
|
||
\v 23 ۲۳۔ ویکھو! اِک کؤاری اُمید نال ہووے گی اتے اِک پُتر جمے گی۔ اتے اوہدا ناں عمانوایل رکھن گے۔ جہدا مطلب اے "رب اساڈے نال ہے"۔
|
||
\v 24 ۲۴۔ تد یوسف نے جاگ کے اُنج ای کیتا، جِنج رب دے فرشتے نے اوہنوں حکم دِتا سی۔ اتے اپنی ووہٹی نوں اپنے گھر لے آیا۔
|
||
\v 25 ۲۵۔ اتے اوہدے نیڑے نا گئیا، جدوں تیک پئی اوہنے پُتر نا جم لئیا اتے اوہدا ناں یسوع رکھیا۔
|
||
\c 2
|
||
\cl باب۲
|
||
\p
|
||
\v 1 ۱۔ اتے جدوں یسوع ہیرودیس بادشاہ دے ویلے یہوداہ دے بیت لحم وچ جمیا۔ تاں ویکھو پُورب توں کِنے ای مجوسیاں نے یروشلیم وچ آن کے آکھیا۔
|
||
\v 2 ۲۔ پئی یہودیاں دا بادشاہ، جہڑا جمیا اے، اوہ کِتھے اے؟ کیؤں جو اسیں پورب وچ اوہدا تارا ویکھیا اتے اوہدے اگے سِر نؤان آئے ہاں۔
|
||
\p
|
||
\v 3 ۳۔ جدوں ہیرودیس بادشاہ نے ایھ سُنیا تاں اوہ اتے اوہدے نال سبھے یروشلیم گھبرایا۔
|
||
\v 4 ۴۔ تد اوہنے سبھو سردار کاہناں اتے قوم دے فقیہاں نوں کٹھا کر کے اوہناں توں پُچھیا پئی مسیح دا جنم کِتھے ہؤنا چاہیدا اے؟
|
||
\v 5 ۵۔ اوہناں نے اوہنوں آکھیا: یہوداہ دے بیت لحم وچ۔ کیؤں جو نبی دی راہِیں اِنج لکھیا اے پئی۔
|
||
\v 6 ۶۔ اے بیت لحم! یہوداہ دی دھرتی! توں یہوداہ دے وڈیاں وچوں اُکا گھٹ نئیں۔ کیؤں جو تیرے وچوں اِک حاکم نکلے گا، جہڑا میری اُمت اسرائیل دا ایالی ہووے گا۔
|
||
\p
|
||
\v 7 ۷۔ تد ہیرودیس نے مجوسیاں نوں چُپ چپیتے سد کے اوہناں توں پُچھ پڑتیت کیتی پئی اوہ تارا کِس ویلے وکھالی دِتا سی؟
|
||
\v 8 ۸۔ اتے ایھ آکھ کے اوہناں نوں بیت لحم وچ گھلیا پئی جا کے اوس بال دے بارے چنگی طراں کھوج کرو اتے جدوں اوہ لبھے تاں مینوں وی خبر دیؤ پئی میں وی آن کے اوہدے اگے سِر نواواں۔
|
||
\p
|
||
\v 9 ۹۔ اوہ بادشاہ توں ایھ سُن کے ٹُر پئےاتے ویکھو اوہ تارا، جہڑا اوہناں نے پورب وچ ویکھیا سی، اوہناں دے اگے اگے ٹُریا۔ ایتھوں تیک پئی اوس تھاں اُتے اپڑ کے کھلو گئیا، جتھے اوہ بالک سی۔
|
||
\v 10 ۱۰۔ اوہ تارے نوں ویکھ کے بتھیرے خوش ہَوئے۔
|
||
\v 11 ۱۱۔ اتے اوس گھر وچ جا کے اوس بال نوں اوہدی ماں مریم دے کول ویککھیا۔ اتے اوہدے اگے ڈِگ کے سر نوایا۔اتے اپنے ڈبے کھول کے سونا، اتے لوبان اتے مُر اوہدے اگے نذر چاڑھیا۔
|
||
\v 12 ۱۲۔ اتے سُفنے وچ ہدایت لے کے پئی ہیرودیس کول نا جانا، اوہ دُوجی راہِیں پِچھاں اپنے دیس نُوں مُڑ گئے۔
|
||
\p
|
||
\v 13 ۱۳۔ جدوں اوہ ٹُر پئے تاں ویکھو رب دے اِک فرشتے نے یوسف نوں سُفنے وچ وکھالی دے کے آکھیا؛ اُٹھ بال اتے اوہدی ماں نوں نال لے کے مِصر ول نس جا۔ اتے اوتھے ٹِک جا۔ جد تیکر پئی میں تینوں نا آکھاں۔ کیؤں جو اِنج ہَؤنا اے پئی ہیرودیس بال نوں لبھے گا تانجو ایہنوں جانوں مارے۔
|
||
\v 14 ۱۴۔ تد اوہ اُٹھ کے راتوں رات بال اتے اوہدی ماں نوں نال لے کے مصر ول ٹُر پیا۔
|
||
\v 15 ۱۵۔ اتے ہیرودیس دے مرن تیکر اوتھے ای ٹِکیا۔ تانجو جو کجھ رب نے نبی دی راہِیں آکھیا سی، اوہ پورا ہَوئے پئی میں اپنے پُتر نوں مصر توں سدیا۔
|
||
\v 16 ۱۶۔ جدوں ہیرودیس نے ویکھیا پئی مجوسیاں نے میرے نال جھیڈ کیتی تاں ڈاھڈا غصے ہَویا۔ اتے بندے گھل کے بیت لحم اتے اوہدے آل دوالے دِیاں حداں اندر سبھ مُنڈیاں نوں جانوں مروا دِتا، جہڑے دو دو ورہیاں یاں ایس توں نِکے سن۔ اوس ویلے دے حساب نال، جدوں اوہنے مجوسیاں توں پُچھ پڑتیت کیتی سی۔
|
||
\v 17 ۱۷۔ تد اوہ، جو ارمیاہ نبی دی راہِیں آکھیا گیا سی، پورا ہَوئیا پئی۔
|
||
\q
|
||
\v 18 ۱۸۔ راما وچ ہاڑا اتے کُرلاؤن دی واج سُنی گئی۔ راحیل اپنے بالاں نوں پِٹ رہئ اے۔ اتے اوہنوں پاروں تسلّی کرنا نئیں چاہؤندی۔ کیؤں جو اوہ جیؤندے نئیں رہئے۔
|
||
\p
|
||
\v 19 ۱۹۔ جدوں ہیرودیس مؤیا تاں ویکھو رب دے اِک فرشتے نے مصر وچ یوسف نوں سُفنے اندر وکھالی دے کے آکھیا۔
|
||
\v 20 ۲۰۔ اُٹھ! بال اتے اوہدی ماں نوں نال لے کے اسرائیل دے دیس وچ جا۔ کیؤں جو جہڑے بال دی جان دے وَیری سن، اوہ مر گئے نیں۔
|
||
\v 21 ۲۱۔ تد اوہ اُٹھیااتے بال اتے اوہدی ماں نوں نال لے کے اسرائیل دے دیس وچ آیا۔
|
||
\p
|
||
\v 22 ۲۲۔ پر جدوں سُنیا پئی ارکیلاؤس اپنے پیؤ دی تھاں یہودیہ وچ بادشاہی کردا اے۔ تاں اوتھے جاؤن توں ڈریا اتے سُفنے وچ ہدایت لے کے گلیِلؔ دے علاقے ول روانا ہَویا۔
|
||
\v 23 ۲۳۔ اتے ناصرت ناں دے اِک شہر وچ جا وسیا تانجو جو کجھ نبیاں دی راہِیں آکھیا گیا سی، اوہ پورا ہووے پئی اوہ ناصری اکھواوے گا۔
|
||
\c 3
|
||
\cl باب ۳
|
||
\p
|
||
\v 1 ۱۔ اوہناں دیہاڑیاں وچ یوحنا اصطباغی آیا اتے یہودیہ دے جنگل وچ پرچار کردے ہوئیاں۔
|
||
\v 2 ۲۔ آکھن لگا۔ پئی توبہ کرو۔ کیؤں جو اسمان دی بادشاہی نیڑے آ گئی اے۔
|
||
\v 3 ۳۔ پئی ایھ اوہوئی اے، جہدا ذکر اشعیاہ نبی دی راہِیں کیتا گیا۔ سدن والے دی واج۔ جنگل وچ۔ رب دی راہ تیار کرو۔ اوہدی سڑک سِدھی بناؤ۔
|
||
\p
|
||
\v 4 ۴۔ ایھ یوحنا اُوٹھ دے والاں دا لباس پاؤندا اتے چمڑے دا کمر بند اپنے لک نال بنھدا سی۔ اتے ٹرِڈِیاں اتے جنگل شہد اوہدی خوراک سی۔
|
||
\v 5 ۵۔ تد یروشلیم اتے سارا یہودیہ اتے اردن دے آل دوالے دا علاقہ اوہدے کول نکل نکل کے آؤندے۔
|
||
\v 6 ۶۔ اتے اپنے گناہواں دا اقرار کردے اتے اردن دے دریا وچ اوہدے کولوں بپتسما لیندے سن۔
|
||
\p
|
||
\v 7 ۷۔ پر جدوں اوہنے ویکھیا پئی بتھیرے فریسی اتے صدوقی بپتسما لین جوگی آئے نیں تاں اوہناں نوں آکھیا۔ اوئے سپ دی اولاد! تینوں کِنھے آؤن والے غضب توں نسن جوگی آکھ دِتا؟
|
||
\v 8 ۸۔ ایس لئی توبہ دے موافق پھل پیدا کرو۔
|
||
\v 9 ۹۔ اپنے دِلوں ایھ بھُلیکھا کڈھ دیؤ پئی ابراہیم اساڈا پیؤ اے۔ کیؤں جو میں تہانوں آکھنا ہاں پئی رب ایہناں رَوڑیاں وچوں ابراہیم جوگی اولاد پیدا کر سکدا اے۔
|
||
\v 10 ۱۰۔ اتے ہُن رُکھاں دی جڑ اُتے کؤاڑا رکھیا ہَویا اے۔ مُکدی گل ایھ پئی ہر اِک رُکھ، جہڑا چنگا پھل نئیں دیندا، وڈیا اتے اَگ وچ سُٹیا جاوے گا۔
|
||
\p
|
||
\v 11 ۱۱۔ میں تاں تہانوں توبہ لئی پانی نال بپتسما دیناں ہاں پر جہڑا میرے مگروں آؤندا اے، اوہ میتھوں زوراور اے۔ پئی میں تاں اوہدی جُتی چُکن دے وی لائق نئیں۔ اوہ تہانوں پاک روح اتے اَگ نال بپتسما دیوے گا۔
|
||
\v 12 ۱۲۔ اوہدا چھج اوہدے ہتھ وچ اے، اتے اوہ اپنے کھتے نوں چنگا صاف کرے گا۔ اتے کنک نوں کھتے وچ کٹھا کرے گا۔ پر تُوڑی نوں اوس اَگ وچ ساڑے گا، جہڑی بُجھدی نئیں۔
|
||
\p
|
||
\v 13 ۱۳۔ تد یسوع گلِیلؔ توں اُردن دے کنڈے یوحنا کول آیا۔ تانجو اوہدے توں بپتسما لَؤے۔
|
||
\v 14 ۱۴۔ پر یوحنا نے اوہنوں موڑ کے آکھیا پئی میں تاں آپ تیتھوں بپتسما لیئن دا محتاج ہاں اتے توں میرے کول آیا ایں؟
|
||
\v 15 ۱۵۔ یسوع نے جواب وچ اوہنوں آکھیا۔ ہُن تاں ایھ ہَؤن ای دے۔ کیؤں جو ایھ چنگی گل اے پئی اسیں ساری راستبازی پوری کرِیئے۔تد اوہنے اِنج ہؤن دِتا۔
|
||
\p
|
||
\v 16 ۱۶۔ اتے یسوع بپتسما لے کے یکدم پانی وچوں نکل کے باھر آیا۔ اتے ویکھو اوہدے جوگی اسمان کھُل گیا اتے اوہنے رب دے روح رُوح نوں کبوتر دے روپ وچ لتھدے ہوئیاں اتے اپنے اُتے آؤندیاں ویکھیا۔
|
||
\v 17 ۱۷۔ اتے ویکھو اسمان توں اِک واج اجیہی آئی پئی ایھ میرا پُتر اے۔ سبھناں توں پیارا، جہدے توں میں خوش ہاں۔
|
||
\c 4
|
||
\cl باب ۴
|
||
\p
|
||
\v 1 ۱۔ تد یسوع روح نال جنگل وچ اپڑایا گیا۔ تانجو شیطان اوہنوں ازمائے۔
|
||
\v 2 ۲۔ اتے جدوں اوہنے چالِیھ دیہاڑے اتے چالِیھ راتاں دا روزہ پورا کر لئیا۔ تاں اخیر اوہنوں بھُک لگی۔
|
||
\v 3 ۳۔ تد ازماؤن والے نے اوہدے کول آن کے آکھیا۔ جیکر توں رب دا پُتر ایں تاں آکھ پئی ایھ رَؤڑے روٹیاں بن جاؤن۔
|
||
\v 4 ۴۔ اوہنے جواب وچ آکھیا؛ لِکھیا اے پئی بندا نِرا روٹی نال ای جیؤندا نئیں رہندا۔ سگوں ہر اِک گل، جہڑی رب دے مُنھوں نِکلدی اے۔
|
||
\v 5 ۵۔ تد شیطان اوہنوں پاک شہر وچ لے گیا۔ اتے ہیکل دے کِنگرے اُتے کھلھار کے اوہنوں آکھیا۔
|
||
\v 6 ۶۔ جیکر توں رب دا پُتر ایں تاں اپنے آپ نوں تھلے سُٹ دے۔ کیؤن جو لِکھیا اے؛ اوہنے اپنے فرشتیاں نوں تیرے پاروں حُکم دِتا اے۔ اتے اوہ تینوں ہتھاں اُتے چُک لئین گے۔ تانجو تیرے پیراں نوں کِسے رَؤڑے نال سٹ نا لگے۔
|
||
\v 7 ۷۔ یسوع نے اوہنوں آکھیا؛ ایھ وی لِکھیا اے پئی توں اپنے رب نوں نا آزمائیِں۔
|
||
\p
|
||
\v 8 ۸۔ فیر شیطان اوہنوں اِک اُچے پہاڑ اُتے لَے گیا اتے اوہنوں جگ دِیاں سبھو شاہیِاں اتے اوہناں دی ٹھاٹ باٹھ وکھائی۔
|
||
\v 9 ۹۔ اتے اوہنوں آکھیا؛ جیکر توں ڈِگ کے مینوں سِر نوائیں تاں ایھ سبھے کُجھ میں تینوں دیواں گا۔
|
||
\v 10 ۱۰۔ تد یسوع نے اوہنوں آکھیا؛ اے شیطان! دُور ہَو جا۔ کیؤں جو لِکھیا اے پئی توں اپنے رب اگے سِر نؤا اتے اِکو اوسے دی عبادت کر۔
|
||
\v 11 ۱۱۔ تد شیطان اوہنوں چھڈ کے چلا گیا۔ اتے ویکھو فرشتیاں نے آن کے اوہدی سیوا کیتی۔
|
||
\p
|
||
\v 12 ۱۲۔ جدوں یسوع نے سُنیا پئی یوحنا پھڑیا گیا تاں گلیِلؔ نوں ٹُر پیا۔
|
||
\v 13 ۱۳۔ اتے ناصرت نوں چھڈ کے کفرنحوم وچ جا وسیا، جہڑا جھیل دے کنڈے زبلون اتے نفتالی دی حداں وچ اے۔
|
||
\v 14 ۱۴۔ تانجو جو کجھ اشعیاہ نبی دی راہِیں آکھیا گیا سی اوہ پورا ہَووے۔
|
||
\q
|
||
\v 15 ۱۵۔ پئی زبلون دی دھرتی۔ اتے نفتالی دی دھرتی۔ جھیل دی راہے، اُردن دے پار۔ بے گانی قوماں دا گلیِلؔ۔
|
||
\q
|
||
\v 16 ۱۶۔ جہڑے لوک نھیرے وچ سن، اوہناں وڈا چانن ویکھیا۔ اتے جہڑے موت دے دیس اتے پرچھانویں ہیٹھ سن، اوہناں اُتے نُور چمکیا۔
|
||
\p
|
||
\v 17 ۱۷۔ اوسے ویلے توں یسوع نے پرچار کرن اتے ایھ آکھن شروع کیتا پئی توبہ کرو۔ کیؤں جو اسمان دی بادشاہی نیڑے آ گئی اے۔
|
||
\p
|
||
\v 18 ۱۸۔ اتے جدوں یسوع گلیِلؔ دی جھیل کنڈے پھردا پیا سی۔ تاں اوہنے دو بھراواں، شمعون نوں، جہڑا پطرس اکھواؤندا اے، اتے اوہدے بھرا اندریاس نوں جھیل وچ جال سُٹدے ہوئے ویکھیا۔ کیؤں جو اوہ مچھیر ے سن۔
|
||
\v 19 ۱۹۔ اتے اوہناں نوں آکھیاپئی میرے مگرِیں لگے آؤ۔ پئی میں تہانوں آدم گیر بناواں گا۔
|
||
\v 20 ۲۰۔ اوہ اوسے ویلے جالاں نوں چھڈ کے اوہدے مگرِیں ٹُر پئے۔
|
||
\p
|
||
\v 21 ۲۱۔ اوتھوں اگے ودھ کے اوہنے ہَورناں دو بھراواں، زبدی دے پُتراں، یعقوب اتے اوہدے بھرا یوحنا، نوں اپنے پیؤ دے نال بیڑی اُتے اپنے جالاں دی مُرمت کردے ویکھیااتے اوہناں نوں سدیا۔
|
||
\v 22 ۲۲۔ اوہ اوسے ای ویلے اپنے جالاں اتے پیؤ نوں چھڈ کے اوہدے مگرِیں ٹُر پئے۔
|
||
\p
|
||
\v 23 ۲۳۔ اتے یسوع کُل گلیِلؔ وچ پھِردا رہیا اتے اوہناں دے عبادت خانیاں وچ تعلیم دیندا اتے بادشاہی دی خوشخبر ی دا پرچار کردا اتے لوکاں دے ہر اِک روگ اتے کمزوری نوں دور کردا رہیا۔
|
||
\v 24 ۲۴۔ اتے اوہدی چرچا کُل سُریا وچ ہَو گئی۔ اتے لوک سبھ روگیاں نوں، جہڑے طراں طراں دے روگاں اتے دُکھاں دے مارے سن۔ اتے بد روحؤاں دے جکڑے، اتے فالج دے ماریاں نوں اوہدے کول لئیائے۔ اتے اوہنے اوہناں نوں چنگا کیتا۔
|
||
\v 25 ۲۵۔ اتے گلیِلؔ اتے دیکاپولس اتے یروشلیم اتے یہودیہ اتے اُردن دے پاروں وڈا جتھ اوہدے مگرِیں ٹُر پیا۔
|
||
\c 5
|
||
\cl باب ۵
|
||
\p
|
||
\v 1 ۱۔ اتے یسوع جتھ نوں ویکھ کے پہاڑ اُتے چڑھ گیا۔ اتے جدوں بیھ گیا، اوہدے چیلے اوہدے کول آئے۔
|
||
\v 2 ۲۔ اتے اوہ اپنا مُنھ کھول کے اوہناں نوں سکھاؤن لگا پئی۔
|
||
\q
|
||
\v 3 ۳۔ دھن اوہ نیں، جہڑے روح دے ماہتڑ نیں۔ کیؤں جو اسمان دی بادشاہی اوہناں دی اے۔
|
||
\q
|
||
\v 4 ۴۔ دھن اوہ نیں، جہڑے حلیم نیں۔ کیؤں جو اوہ دھرتی دے وارث ہؤں گے۔
|
||
\q
|
||
\v 5 ۵۔ دھن اوہ نیں، جہڑے دُکھی نیں۔ کیؤں جو اوہناں نوں تسلّی دِتی جاؤے گی۔
|
||
\q
|
||
\v 6 ۶۔ دھن اوہ نیں، جہڑے راستی دے بھُکے اتے تریہائے نیں۔ کیؤں جو اوہ رجائے جاؤن گے۔
|
||
\q
|
||
\v 7 ۷۔ دھن اوہ نیں، جہڑے دل رحم نیں۔ کیؤں جو اوہناں اُتے رحم کیتا جاوے گا۔
|
||
\q
|
||
\v 8 ۸۔ دھن اوہ نیں، جہڑے پاک دل نیں۔ کیؤں جو اوہ رب نوں ویکھن گے۔
|
||
\q
|
||
\v 9 ۹۔ دھن اوہ نیں، جہڑے میل کراؤندے نیں۔ کیؤں جو اوہ رب دے پُتر اکھواؤن گے۔
|
||
\q
|
||
\v 10 ۱۰۔ دھن اوہ نیں، جہڑے راستی پاروں ستے ہؤئے نیں۔ کیؤں جو اسمان دی بادشاہی اوہناں دی اے۔
|
||
\q
|
||
\v 11 ۱۱۔ دھن تسی او۔ جدوں میرے پاروں لوک تہانوں چنگا مندا آکھن۔ اتے ہر طراں دی بھیڑی گل تہاڈے بارے ناحق آکھن۔
|
||
\v 12 ۱۲۔ خوشی کرو۔ کیؤں جو اسمان اُتے تہاڈا چوکھا اجر اے۔ ایس لئی پئی اوہناں نے اوہناں نبیاں نوں وی، جہڑے تہاڈے توں اگیترے سن، ایسے طراں ای ستایا سی۔
|
||
\p
|
||
\v 13 ۱۳۔ تسی دھرتی دا لُون او۔ پر جیکر لُون دا سواد مُک جاوے، تاں اوہنوں کہڑی شئے نال لُونا کیتا جاوے گا؟ فیر تاں اوہ کِسے کم دا نئیں۔ سوا ایس سے پئی اوہنوں باھر سُٹیا جاوے۔ اتے اوہ لوکاں دے پیراں ہیٹھ لتاڑیا جاوے۔
|
||
\v 14 ۱۴۔ تُسی جگ دا چانن او۔جہڑا شہر پہاڑ اُتے وسیا اے، لُک نئیں سکدا۔
|
||
\v 15 ۱۵۔ اتے لوکی دِیوا بال کے ٹھِیکردے تھلے نئیں رکھدے۔ سگوں اُتے دھردے نیں۔ تانجو اوہناں سبھناں نوں، جہڑے گھر وچ وسدے نیں، چانن اپڑائے۔
|
||
\v 16 ۱۶۔ ایسے طراں تہاڈا چانن بندیاں دے اگے لاٹاں مارے۔ تانجو اوہ تہاڈے چنگے کم ویکھن اتے تہاڈے رب دی، جہڑا اسمان اُتے اے، وڈیائی کرن۔
|
||
\p
|
||
\v 17 ۱۷۔ ایس بھلیکھے وچ نہ رہؤو پئی میں تورات یاں نبیاں دِیاں لِکھتاں نوں منسوخ کرن آیا ہاں۔ منسوخ کرن نئیں سگوں پورا کرن آیا ہاں۔
|
||
\v 18 ۱۸۔ کیؤں جو میں تہانوں سچی آکھناں ہاں پئی جدوں تیکر اسمان اتے دھرتی ٹل نا جاؤن، شریعت دا اِک شوشہ اُکا نا ٹلے گا، جدوں تیکر سبھ کجھ پورا نا ہَو جاوے۔
|
||
\v 19 ۱۹۔ مُکدی گل ایھ پئی جہڑا وی ایہناں نِکے توں نِکیاں حُکماں وچوں اِک نوں وی منسوخ کرے، اتے ایہوئی لوکاں نوں وی سِکھاوے، اوہ اسمان دی بادشاہی وچ سبھناں توں نِکا اکھواوے گا۔ پر جہڑا عمل کرے اتے سِکھاوے، اوہوئی اسمان دی بادشاہی وچ وڈا اکھواوے گا۔
|
||
\v 20 ۲۰۔ کیؤں جو میں تہانوں آکھدا ہاں پئی جیکر تہاڈی راستی فقیہاں اتے فریسیاں دی راستی توں ودھ نا ہووے تاں تُسی اسمان دی بادشاہی وچ اُکا نئیں وڑ سکدے۔
|
||
\p
|
||
\v 21 ۲۱۔ تُسیں سُن لئیا اے پئی اگلیاں نوں آکھیا گئیا سی پئی تُوں جانوں نا مارِیں۔ اتے جہڑا وی جانوں مارے، عدالت وچ سزا پاؤن دے لائق ہووے گا۔
|
||
\v 22 ۲۲۔ پر میں تہانوں ایھ آکھدا ہاں پئی جہڑا وی اپنے بھرا نال غصہ ہووے، عدالت دی سزا دے لائق ہووے گا۔ اتے جہڑا وی اپنے بھرا نوں جھلّا آکھے، اوہ وڈی عدالت وچ سزا دے لائق ہووے گا۔ اتے جہڑا اوہنوں پاگل آکھے، اوہ دوزخ دی اگ دی سزا دے لائق ہووے گا۔
|
||
\v 23 ۲۳۔ مُکدی گل ایھ پئی جیکر توں قربان خانے دے کول اپنی نذر لیجاویں اتے اوتھے تینوں چیتا آوے پئی میرے بھرا نوں میتھوں کجھ گِلہ اے۔
|
||
\v 24 ۲۴۔ تاں اپنی نذر قربان خانے دے اگے چھڈ کے چلا جا۔ پہلے اپنے بھرا نال میل کر، تد آن کے اپنی نذر چاڑھ۔
|
||
\v 25 ۲۵۔ جدوں تیکر توں اپنے دعوے دار نال رستے وچ ایں، چھیتی اوہدے نال میل کر لَے۔ تانجو اِنج نا ہووے پئی اوہ تینوں قاضی دے حوالے کر دیوے اتے قاضی تینوں سپاہی دے حوالے کر دیوے اتے توں قید خانے وچ پا دِتا جاویں۔
|
||
\v 26 ۲۶۔ میں تینوں سچی آکھدا ہاں پئی جدوں تیکر توں کوڈی کوڈی نا موڑ دیویں، اوتھے اُکا نا چھُٹیں گا۔
|
||
\p
|
||
\v 27 ۲۷۔ تسیں سُن لئیا اے۔ پئی آکھیا گیا سی۔ تُوں زِنا نا کرِیں۔
|
||
\v 28 ۲۸۔ پر میں تہانوں آکھدا ہاں پئی جہڑا وی کِسے بی بی نوں بھیڑی اکھ نال ویکھے، اوہ اپنے من وچ اوہدے نال زِنا کر بیٹھا۔
|
||
\v 29 ۲۹۔ مُکدی گل ایھ پئی جیکر تیری اکھ تینوں ٹھیڈا لؤاوے تاں اوہنوں باھر کڈھ سُٹ۔ کیؤں جو تیرے جُسے وچوں اِک دا گھٹدا رہنا تیرے لئی ایس توں چنگا اے پئی تیرا سبھو جُسا دوزخ وچ سُٹیا جاوے۔
|
||
\v 30 ۳۰۔ جیکر تیرا سجا ہتھ تینوں ٹھیڈا لؤاوے تاں اوہنوں وڈھ دے۔ اتے اپنے نالوں سُٹ چھڈ۔ کیؤں جو تیرے جُسے وچوں اِک دا گھاٹا تیرے لئی ایس توں چنگا اے پئی تیرا سبھو جُسا دوزخ وچ سُٹیا جاوے۔
|
||
\p
|
||
\v 31 ۳۱۔ ایھ وی آکھیا گیا سی پئی جہڑا وی اپنی ووہٹی نوں چھڈنا چاہؤے، اوہنوں طلاق ناواں لِکھ دیوے۔
|
||
\v 32 ۳۲۔ پر میں تہانوں ایھ آکھناں ہاں پئی جہڑا وی اپنی ووہٹی نوں حرام کم دے سوائے کِسے ہَور پاروں چھڈ دیوے، اوہدے توں زِنا کراؤندا اے۔ اتے جہڑا وی اوس چھڈی ہَوئی نال ویاہ کرے، اوہ زِنا کردا اے۔
|
||
\p
|
||
\v 33 ۳۳۔ فیر تسیں سُنیا اے پئی اگلیاں نوں آکھیا گیا سی پئی توں جھوٹی سونھ نا کھاوِیں۔ سگوں اپنیاں سونھواں رب لئی پورِیاں کرِیں۔
|
||
\v 34 ۳۴۔ پر میں تہانوں آکھناں پئی اُکا سونھ نئیں کھانی۔ ناں اسمان دی، کیؤں جو اوہ رب دا تخت اے۔
|
||
\p
|
||
\v 35 ۳۵۔ نا دھرتی دی، کیؤں جو اوہ اوہدے پیراں دی چوکی اے۔ اتے ناں یروشلیم دی۔ کیؤں جو اوہ وڈے بادشاہ دا شہر اے۔
|
||
\p
|
||
\v 36 ۳۶۔ اتے نا اپنے سِر دی سونھ کھاوِیں۔ کیؤں جو تُوں اِک وال نوں وی چِٹا یاں کالا نئیں کر سکدا۔
|
||
\v 37 ۳۷۔ سگوں تہاڈا کلام ہاں، ہاں ای ہووے۔ اتے ناں، ناں ای ہووے۔ کیؤں جو جو کجھ ایس توں ودھ اے، بریائی نال اے۔
|
||
\p
|
||
\v 38 ۳۸۔ تسیں سُنیا اے پئی آکھیا گیا سی پئی اکھ دے بدلے اکھ اتے دند دے بدلے دند۔
|
||
\v 39 ۳۹۔ پر میں تہانوں آکھناں پئی بریائی نال ٹاکرا نئیں کرنا۔ سگوں جہڑا تیری سجی گل اُتے چنڈ مارے، اوہدے ول دوجی وی پھیر دے۔
|
||
\v 40 ۴۰۔ اتے جیکر کوئی عدالت وچ تیرے برخلاف دعویٰ کر کے تیرا کُڑتا لینا چاہؤے، توں اوہنوں چوغا وی لَے لئین دے۔
|
||
\v 41 ۴۱۔ جیکر کوئی تینوں اِک کوء بِنا اُجرت لیجانا چاہؤے، اوہدے نال دو کوء لگا جا۔
|
||
\v 42 ۴۲۔ جہڑا وی تیتھوں کجھ منگے، اوہنوں دے، اتے جہڑا تیتھوں قرض چاہؤے، اوہدے ولوں مُنھ نا موڑ۔
|
||
\p
|
||
\v 43 ۴۳۔ تسیں سُنیا پئی آکھیا گیا سی؛ اپنے گواہنڈی نوں پیار کر اتے اپنے وَیری نال وَیر رکھ۔
|
||
\v 44 ۴۴۔ پر میں تہانوں آکھناں پئی اپنے وَیری نوں پیار کرو۔ اتے ستاؤن والیاں جوگی دعا منگو۔
|
||
\v 45 ۴۵۔ اتے جہڑے تہانوں ستاؤن اتے بدنام کرن، اوہناں جوگی دعا منگو۔ تانجو تسیں اپنے باپ دے، جہڑا اسمان اُتے اے، پُتر مِتھے جاؤ۔ کیؤں جو اوہ اپنے سورج نوں نیکاں اتے بداں دونہواں جوگی اُگاؤندا اے۔ اتے راستاں اتے نا راستاں دونہواں اُتے مینھ وساؤندا اے۔
|
||
\v 46 ۴۶۔ کیؤں جو جیکر اوہناں نوں ای پیار کرو، جہڑے تہانوں کردے نیں تاں تہاڈے جوگی کیہ اجر اے؟ کیہ چُنگی والے وی اِنج ای نئیں کردے؟
|
||
\v 47 ۴۷۔ جیکر تسیں نِرا اپنے بھراواں نوں ای سلام کرو۔ تاں تہاڈی کیہ سخاوت اے؟ کیہ بے گانیاں قوماں دے لوک وی اِنج ای نئیں کردے؟
|
||
\v 48 ۴۸۔ ایس لئی تسیں کامل ہو جاؤ، جیویں تہاڈا اسمانی باپ کامل اے۔
|
||
\c 6
|
||
\cl باب ۶
|
||
\p
|
||
\v 1 ۱۔ خبردار! اپنے راستی دے کم لوکاں دے اگے وکھالے لئی نا کرو۔ نئیں تاں تہاڈے اسمانی باپ ولوں، جہڑا اسمان اُتے اے، تہانوں کجھ وی اجر نئیں مِلے گا۔
|
||
\v 2 ۲۔ مُکدی گل ایھ پئی جدوں تُوں خیرات کریں تاں اپنے اگے واجے نا وجوا۔ جیویں ریاکار عبادت خانیاں اتے بزاراں وچ کردے نیں۔ تانجو لوک اوہناں دی وڈیائی کرن۔ میں تہانوں سچی آکھناں پئی اوہ اپنا اجر لَے بیٹھے۔
|
||
\v 3 ۳۔ پر جدوں توں خیرات کریں تاں جو کجھ تیرا سجا ہتھ کردا اے، اوہنوں تیرا کھبا ہتھ نا جانے۔
|
||
\v 4 ۴۔ تانجو تیری خیرات لُکی رہؤے اتے تیرا باپ، جہڑا لُکاء وچ ویکھدا اے، تینوں بدلہ دیوے گا۔
|
||
\p
|
||
\v 5 ۵۔ اتے جدوں تسیں دعا کرو تاں رِیا کاراں ورگے نا بنو۔ کیؤں جو اوہ عبادت خانیاں وچ اتے بازاراں دے موڑاں اُتے کھلو کے دعا کرنا چنگا جان دے نیں۔ تانجو لوک اوہناں نوں ویکھن۔ میں تہانوں سچی آکھناں پئی اوہ اپنا اجر لَے بیٹھے۔
|
||
\v 6 ۶۔ پر جدوں تُوں دعا کریں تاں اپنی کوٹھی وچ جا اتے بُوہا ڈھو کے لُکاء وچ اپنے باپ اگے دعا کر۔ اتے تیرا باپ ، جہڑا لُکاء وچ وی ویکھدا اے، تینوں بدلہ دیوے گا۔
|
||
\v 7 ۷۔ اتے جدوں تسیں دعا کردے اوتاں بے گانیاں قوماں وانگوں بَک بَک نا کرو۔ کیؤں جو اوہناں بھانے چوکھا بولن نال ای سُنی جاوے گی۔
|
||
\v 8 ۸۔ مُکدی گل ایھ پئی اوہناں وانگ نا ہَؤنا۔ کیؤں جو تہاڈا باپ تہاڈے منگن توں اگیترے ای جان دا اے پئی تہانوں کیہ لوڑ اے۔
|
||
\v 9 ۹۔ مُکدی گل ایھ پئی تسیں اِنج دعا کیتا کرو پئی اے اساڈے باپ! توں جہڑا اسمان اُتے ایں۔ تیرا ناں پاک منیا جاوے۔
|
||
\q2
|
||
\v 10 ۱۰۔ تیری بادشاہی آوے۔ تیری مرضی، جیویں اسمان اُتے پوری ہُندی اے۔ دھرتی اُتے وی ہَؤوے۔
|
||
\q2
|
||
\v 11 ۱۱۔ اساڈے روز دی روٹی، اج اسانوں دے۔
|
||
\q2
|
||
\v 12 ۱۲۔ اتے جیویں اسیں اپنے قرض داراں نوں بخشدے ہاں۔ توں اساڈے قرض اسانوں بخش دے۔
|
||
\q2
|
||
\v 13 ۱۳۔ اتے سانوں ازمایش وچ نا ڈِگن دے۔ سگوں بریائی توں چھُڈا۔
|
||
\p
|
||
\v 14 ۱۴۔ کیؤں جو جیکر تسیں بندیاں دے قصور بخشو گے تاں تہاڈا اسمانی باپ تہانوں وی بخشے گا۔
|
||
\v 15 ۱۵۔ پر جیکر تسیں بندیاں نوں نا بخشو گے تاں تہاڈا اسمانی تہاڈے وی قصور نا بخشے گا۔
|
||
\p
|
||
\v 16 ۱۶۔ اتے جدوں تسیں روزہ رکھو تاں رِیاکاراں وانگ اپنا مُنھ نا وگاڑو۔ تانجو لوک تہانوں روزہ رکھن والا جانن۔ میں تہانوں سچی آکھناں پئی اوہ اپنا اجر لَے بیٹھے۔
|
||
\v 17 ۱۷۔ پر جدوں توں روزہ رکھیں۔ سِر اُتے تیل لا، اتے مُنھ دھؤ۔
|
||
\v 18 ۱۸۔ تانجو بندا نئیں سگوں تیرا باپ، جہڑا لُکاء وچ اے، تینوں روزہ رکھن والا جانے۔ اتے تیرا باپ، جہڑا لُکاء وچ ویکھدا اے، تینوں بدلہ دیوے گا۔
|
||
\p
|
||
\v 19 ۱۹۔ اپنے جوگی دھرتی اُتے مال کٹھا نا کرو۔ جِتھے کیڑا اتے زنگ خراب کردا اے۔ اتے جِتھے چور سنھ لا کے چوری کردا اے۔
|
||
\v 20 ۲۰۔ سگوں اپنے جوگی اسمان اُتے مال کٹھا کرو، جِتھے نا کیڑا اتے ناں زنگ خراب کردا اے۔ اتے نا چور سنھ لا کے چوری کردا اے۔
|
||
\v 21 ۲۱۔ کیؤں جو جِتھے تیرا مال اے، اوتھے ای تیرا من وی لگا رہؤے گا۔
|
||
\p
|
||
\v 22 ۲۲۔ جُسے دا دیوا اکھ اے۔ جیکر تیری اکھ سُدھ ہووے تاں تیرا سبھو جُسا چاننا ہووے گا۔
|
||
\v 23 ۲۳۔ پر جیکر تیری اکھ نھیر ہووے۔ تاں تیرا سبھو جُسا نھیر ہووے گا۔ ایس لئی پئی جیکر اوہ چانن، جہڑا تیرے اندر اے، نھیرا ہووے تاں فیر کِنا چوکھا نھیر ہووے گا؟
|
||
\p
|
||
\v 24 ۲۴۔ کوئی بندا دو مالکاں دی سیوا نئیں کر سکدا۔ ایس لئی پئی یاں تاں اِک نال وَیر رکھے گا اتے دُوجے نال سانجھ۔ یاں اِک نال رل کے رہؤے گا اتے دُوجے نوں ماڑا جانے گا۔ تسیں رب اتے مال، دونہواں دی غلامی نئیں کر سکدے۔
|
||
\p
|
||
\v 25 ۲۵۔ ایس لئی میں تہانوں آکھناں اپنی جان دی فکر نا کرو۔ پئی اسیں کیہ کھانواں گے یاں کیہ پِیواں گے۔ اتے ناں اپنے جُسے دی پئی اسیں کیہ پاواں گے؟ کیہ جان خوراک نالوں اتے جُسا لیڑیاں نالوں چوکھا چنگا نئیں؟
|
||
\v 26 ۲۶۔ اسمان دے پکھیرؤاں نوں ویکھو پئی ناں بِیجدے، ناں وڈھدے، ناں کھتیاں وچ کٹھا کردے نیں۔ تاں وی تہاڈا اسمانی باپ اوہناں نوں پالدا اے۔ کیہ تہاڈا مُل اوہناں نالوں چوکھا نئیں؟
|
||
\v 27 ۲۷۔ تہاڈے وچوں کہڑا اے، جہڑا فکر کر کے اپنا قد اِک ہتھ ودھا سکدا اے؟
|
||
\p
|
||
\v 28 ۲۸۔ اتے لیڑیاں دی فکر کیؤں کردے او؟ جنگلی سوسناں نوں غور نال ویکھو پئی کِیویں ودھدِیاں نیں۔ اوہ ناں محنت کردِیاں، ناں کتدِیاں نیں۔
|
||
\v 29 ۲۹۔ پر میں تہانوں آکھدا ہاں پئی سلیمان وی اپنی سبھو ٹھاٹ باٹھ وچ اوہناں وچوں اِک وانگ وی سجیا نئیں سی۔
|
||
\v 30 ۳۰۔ مُکدی گل ایھ پئی جدوں رب میدان دے گھاء نوں، جہڑا اج ہے، اتے کل تندور وچ سُٹیا جاؤندا اے، اِنج سجاؤندا اے تاں اے گھٹ بھروسے والیو! کیہ تہانوں چوکھا ناں سجاوے گا؟
|
||
\v 31 ۳۱۔ ایس لئی فکر کر کے ایھ ناں آکھو پئی اسیں کیہ کھاواں گے یاں کیہ پِیواں گے یاں کیہ پاواں گے۔
|
||
\v 32 ۳۲۔ کیؤں جو ایہناں سبھو شیؤاں دی بھال وچ بے گانیاں قوماں رہندیاں نیں۔ اتے تہاڈا اسمانی باپ جان دا اے پئی تہانوں ایہناں شیؤاں دی لوڑ اے۔
|
||
\v 33 ۳۳۔ سگوں پہلوں تسیں اوہدی بادشاہی اتے راستی دی بھال کرو۔ تاں ایھ سبھو شیؤاں وی تہانوں دِتیاں جاؤن گِئیاں۔
|
||
\v 34 ۳۴۔ مُکدی گل ایھ پئی کل دے دیہاڑے دی فکر ناں کرو۔ کیؤں جو کل دا دیہاڑا اپنی فکر آپ ای کر لَے گا۔ اج دا دُکھ بس اج جوگی اے۔
|
||
\c 7
|
||
\cl باب ۷
|
||
\p
|
||
\v 1 ۱۔ عیب نا لاؤو تانجو تہاڈے اُتے وی عیب نا لائیاجاؤے۔
|
||
\v 2 ۲۔ کیؤں جو جِنج تسیں عیب لاؤندے او، اُنج ای تہاڈے اُتے وی عیب لائیا جاوے گا۔ اتے جِس تکڑی نال تسیں تولدے او، اوسے نال ای تہانوں وی تولیا جاوے گا۔
|
||
\v 3 ۳۔ اتے تُوں اوس ککھ نوں، جہڑا تیرے بھرا دی اکھ وچ اے، کیؤں ویکھدا ایں اتے اوس شہتیر دی بھال نئیں کردا، جہڑا تیری اپنی اکھ وچ اے؟
|
||
\v 4 ۴۔ یاں تُوں کیکر اپنے بھرا نوں آکھ سکدا ایں پئی کھلو میں تیری اکھ دے ککھ نوں کڈھاں، اتے جدوں پئی تیری اپنی اکھ وچ شہتیر اے؟
|
||
\v 5 ۵۔ اوئے رِیاکارا! پہلوں اپنی اکھ وچوں تاں شہتیر کڈھ لَے۔ تد ای توں چنگی طراں ویکھ کے اپنے بھرا دی اکھ وچوں ککھ نوں کڈھ سکیں گا۔
|
||
\p
|
||
\v 6 ۶۔ پاک شئے کُتیاں اگے نا دھرو۔ اتے اپنے نگ سؤراں اگے ناں سُٹو۔ تانجو اِنج ناں ہَوئے پئی اوہ اوہناں نوں پیراں ہیٹھ لتاڑن اتے مُڑ کے تہانوں چِیرن۔
|
||
\p
|
||
\v 7 ۷۔ منگو تاں تہانوں دِتاجاوے گا۔ بھالو تاں تہانوں لبھ جاوے گا۔ کھڑکاؤ تاں تہاڈے جوگی کھولیا جاوے گا۔
|
||
\v 8 ۸۔ کیؤں جو جہڑا منگدا اے، اوہنوں دِتا جاؤندا اے۔ اتے جہڑا کوئی بھالدا اے، اوہنوں لبھ جاؤندا اے۔ اتے جہڑا کھڑکاؤندا اے، اوہدے جوگی کھول دِتا جاؤندا اے۔
|
||
\p
|
||
\v 9 ۹۔ یاں تہاڈے وچوں کہڑا اے، پئی اوہدا بال روٹی منگے، تاں اوہ اوہنوں وَٹّا دیوے؟
|
||
\v 10 ۱۰۔ یاں جیکر مچھی منگے تاں اوہ اوہنوں سپ دیوے؟
|
||
\v 11 ۱۱۔ مُکدی گل ایھ پئی جدوں تسیں آپ مندے ہو کے اپنے بالاں نوں چنگی شئے دیندے تاں فیر تہاڈا اسمانی باپ اپنے منگن والیاں نوں چنگیاں شیؤاں کیکر نا دیوے گا؟
|
||
\p
|
||
\v 12 ۱۲۔ مکدی گل ایھ پئی جہیا تسیں چاہؤندے او پئی لوک تہاڈے نال کرن، تسیں وی اوہناں نال اُجہیا کرو۔ کیؤں جو تورات اتے نبیاں دِیاں لِکھتاں دا نچوڑ ایہوئی اے۔
|
||
\p
|
||
\v 13 ۱۳۔ سؤڑے بُوہے راہِیں وڑو۔ کیؤں جو اوہ بُوہا چؤڑا اے، اتے اوہ رستہ کھُلا اے، جہڑا مؤت ول لیجاؤندا اے۔ اتے بتھیرے اوسے وچ وڑ دے نیں۔
|
||
\v 14 ۱۴۔ اوہ بُوہا اتے رستہ کجہیا سؤڑا اے، جہڑا حیاتی ول لیجاؤندا اے۔ اتے ایہدے ول گھٹ لوک نیں۔
|
||
\p
|
||
\v 15 ۱۵۔ جھوٹے نبیاں توں خبردار رہؤ۔ جہڑے تہاڈے کول بھیڈاں دے روپ وچ آؤندے نیں۔ پر ااندروں پاڑن والے بگھیاڑ نیں۔
|
||
\v 16 ۱۶۔ تسیں اوہناں نوں اوہناں دے پھلاں توں سیہان لؤو گے۔ کیہ کنڈیالے رُکھ توں انگور یاں انجیر کھؤندے نیں؟
|
||
\v 17 ۱۷۔ ایسے طراں ہر چنگے رُکھ اُتے چنگا پھل آؤندا اے، اتے ردّی رُکھ اُتے مندا پھل آؤندا اے۔
|
||
\v 18 ۱۸۔ چنگا رُکھ مندا پھل نئیں دیندا۔ اتے ردّی رُکھ چنگا پھل نئیں دیندا۔
|
||
\v 19 ۱۹۔ جہڑا رُکھ چنگا پھل نئیں دیندا، اوہ وڈھیا اتے اَگ وچ سُٹیا جاؤندا اے۔
|
||
\v 20 ۲۰۔ مُکدی گل ایھ پئی تسیں رُکھاں نوں اوہناں دے پھلاں راہِیں سیہان سکدے او۔
|
||
\p
|
||
\v 21 ۲۱۔ مینوں مالک! مالک! آکھن والا ہر کوئی اسمان دی بادشاہی وچ ناں وڑے گا۔ پر اوہوئی، جہڑا میرے اسمانی باپ دی مرضی اُتے چلدا اے۔
|
||
\v 22 ۲۲۔ اوس دیہاڑے بتھیرے مینوں آکھن گے پئی اے مالِک! اے مالِک! کیہ اسیں تیرے ناں توں نبوّت نئیں کیتی؟ اتے تیرے ناں توں بد روحؤاں نوں نئیں کڈھیا؟ اتے تیرے ناں توں بتھیری کرامات نئیں کیتیاں؟
|
||
\v 23 ۲۳۔ تد میں اوہناں نوں صاف آکھاں گا پئی میری تہاڈے نال کوئی سیہانپ نئیں سی۔ اوئے بدکارو! میرے اگوں نس جاؤو۔
|
||
\p
|
||
\v 24 ۲۴۔ مُکدی گل ایھ پئی جہڑا وی میریاں ایھ گلاں سُندا اتے اوہناں اُتے عمل کردا اے، اوہ اوس عقل مند بندے وانگ اے، جنھے اپنا گھر چٹان اُتے بنایا اے۔
|
||
\v 25 ۲۵۔ اتے مینھ وسیا اتے سیلاب چڑھیا اتے نھیریاں وگِیاں اتے اوس گھر نال وجِیاں۔ پر اوہ گھر ناں ڈَھٹیا۔ کیؤں جو اوہدی نینھ چٹان اُتے دھری سی۔
|
||
\v 26 ۲۶۔ پر جہڑا وی میریاں ایھ گلاں سُندا اے، اتے ایہناں اُتے عمل نئیں کردا۔ اوہ اوس بے وقوف بندے وانگ مِتھیا جاوے گا، جِنھے اپنا گھر ریت اُتے بنایا۔
|
||
\v 27 ۲۷۔ اتے مینھ وسیا۔ اتے سیلاب چڑھیا۔ اتے نھیریاں وگِیاں۔ اتے اوس گھر نوں ضعف اپڑیا اتے اوہ ڈھے گیا۔ اتے اوہ تباہ ہوئیا۔
|
||
\p
|
||
\v 28 ۲۸۔ اتے اِنج ہوئیا پئی جدوں یسوع ایھ گلاں کر لئیاں تاں جتھ اوہدی تعلیم اُتے حیران ہوئیا۔
|
||
\v 29 ۲۹۔ کیؤں جو اوہ اوہناں دے فقیہاں وانگ نئیں سگوں اختیار رکھن والے وانگوں تعلیم دیندا سی۔
|
||
\c 8
|
||
\cl باب ۸
|
||
\p
|
||
\v 1 ۱۔ جدوں اوہ پہاڑ توں اُتریا تاں اِک وڈا جتھا اوہدے مگرِیں ٹُر پیا۔
|
||
\v 2 ۲۔ اتے ویکھو اِک کوڑھے نے آن کے اوہدے اگے سِر نؤایا اتے آکھیا۔ اے مالک! جیکر توں چاہؤیں تاں مینوں چنگا کر سکناں ایں۔
|
||
\p
|
||
\v 3 ۳۔ تاں اوہنے ودھا کے اوہنوں ہتھ لائیا۔ اتے آکھیا۔ میں چاہؤناں ہاں۔توں چنگا ہو جاویں۔ اتے یکدم اوہدا کوڑھ مُک گیا۔
|
||
\v 4 ۴۔ تد یسوع نے اوہنوں آکھیا۔ خبردار! کِسے نوں نئیں دسنا۔ پر جا کے اپنا آپ کاہن نوں وکھاؤ۔ اتے جہڑی نذر موسیٰ نے مِتھی اے، اوہ چڑھا۔ تانجو اوہناں جوگی گواہی ہَووے۔
|
||
\p
|
||
\v 5 ۵۔ اتے جد اوہ کفرنحوم وچ وڑیا۔ تاں اِک صوبے دار اوہدے کول آیا۔ اتے اوہدی مِنّت کر کے آکھیا۔
|
||
\v 6 ۶۔ اے مالِک! میرا نؤکر گھر وچ فالج دا روگی اے۔ اتے ڈاھڈا دُکھی اے۔
|
||
\p
|
||
\v 7 ۷۔ یسوع نے اوہنوں آکھیا؛ میں مُڑ آواں گا، تاں اوہنوں چنگا کراں گا۔
|
||
\p
|
||
\v 8 ۸۔ تاں صوبے دار نے جواب وچ آکھیا؛ اے مالِک! میں ایس لائق نئیں پئی توں میری چھت تھلے آویں۔ سگوں توں مُونھوں ای آکھ دے تاں میرا نؤکر چنگا ہو جاوے گا۔
|
||
\v 9 ۹۔ کیؤں جو میں وی اِک بندہ ہاں، جہڑا کِسے ہَؤر دے حکم تھلے ہاں۔ اتے سپاہی میرے حکم تھلے نیں۔ اتے میں اِک نوں آکھناں ہاں؛ جا! تاں اوہ جاؤندا اے۔ اتے دُوجے نوں آکھناں ہاں پئی آ! تاں اوہ آؤندا اے۔ اتے اپنے غلام نوں آکھناں ہاں پئی ایھ کر! تاں اوہ کردا اے۔
|
||
\p
|
||
\v 10 ۱۰۔ یسوع نے ایھ سُن کے آفرین آکھیا؛ اتے اوہناں نوں، جہڑے اوہدے مگرِیں ٹُرے سن، آکھیا؛ میں تہانوں سچی آکھناں ہاں پئی میں ایڈا وڈا ایمان اسرائیل وچ وی نئیں ویکھیا۔
|
||
\v 11 ۱۱۔ اتے میں تہانوں آکھناں ہاں پئی بتھیرے مشرق اتے مغرب توں آؤن گے اتے ابراہیم اتے اسحاق اتے یعقوب دے نال اسمان دی بادشاہی دی جیافت وچ رل جاؤن گے۔
|
||
\v 12 ۱۲۔ پر بادشاہی دے پُتر باھر نھیرے وچ سُٹے جاؤن گے۔ اوتھے کُرلاؤنا اتے دنداں دا پیہنا ہووے گا۔
|
||
\v 13 ۱۳۔ تد یسوع نے صوبے دار نوں آکھیا؛ جا! جیویں تیرا ایمان اے، تیرے جوگی اونویں ای ہووے، اتے اوسے ای ویلے صوبے دار دا نؤکر چنگا ہو گیا۔
|
||
\p
|
||
\v 14 ۱۴۔ اتے یسوع نے پطرس دے گھر آن کے ویکھیا۔ پئی اوہدی سس نال پئھی اے۔
|
||
\v 15 ۱۵۔ اتے اوہنے اوہدے ہتھ نوں ہتھ لایا۔ اتے اوہدا تاپ لتھ گیا۔ اتے اوہ اُٹھ کھلوتی۔ اتے اوہدی سیوا کرن لگ پئھی۔
|
||
\p
|
||
\v 16 ۱۶۔ جدوں دِن ڈھلیا تاں بتھیرے بد روحواں دے جکڑیاں نوں اوہدے کول لئیائے اتے اوہنے مُونھوں آکھ کے ای بد روحواں نوں کڈھ دِتا۔ اتے سبھناں نوں، جہڑے روگی سن، چنگا کیتا۔
|
||
\v 17 ۱۷۔ تانجو اشعیاہ نبی دی راہِیں آکھیا ہویا پورا ہووےپئی اوہنے آپ ساڈِیاں مڑتناں اتے روگ چُک لَئے۔
|
||
\p
|
||
\v 18 ۱۸۔ جدوں یسوع نے چوکھا وڈا جتھا اپنے آل دوالے ویکھیا۔ تاں پار جاؤن دا حکم کیتا۔
|
||
\v 19 ۱۹۔ اتے اِک فقیہ نے کول آن کے اوہنوں آکھیا۔ اے مُرشد! جِتھے وی توں جاویں گا، میں تیرے مگرِیں ٹُراں گا۔
|
||
\p
|
||
\v 20 ۲۰۔ تاں یسوع نے اوہنوں آکھیاپئی لومڑیاں جوگی مانداں اتے اسمان دے پکھیرؤاں جوگی آہلنے ہُؤندے نیں۔ پر ابنِ انسان جوگی سِر دھرن دی وی تھاں نئیں۔
|
||
\p
|
||
\v 21 ۲۱۔ اِک ہَؤر نے، جہڑا اوہدے چیلیاں وچوں سی، آکھیا؛ اے مالک! مینوں اجازت دے پئی پہلوں جا کے اپنے پیؤ نوں دب آواں۔
|
||
\p
|
||
\v 22 ۲۲۔ پر یسوع نے آکھیا؛ توں میرے مگرِیں ٹُردا رہؤ۔ اتے مؤیاں نوں اپنے مؤئے دبن دے۔
|
||
\p
|
||
\v 23 ۲۳۔ اتے جدوں اوہ بیڑی اُتے چڑھیا۔ اوہدے چیلے اوہدے نال رل گئے۔
|
||
\v 24 ۲۴۔ اتے ویکھو۔ جھیل وچ اِجہیا ہڑھ آیا پئی بیڑی لہراں وچ لُک گئی۔ پر اوہ سؤندا پیا سی۔
|
||
\v 25 ۲۵۔ تد اوہناں نے اوہدے نیڑے آن کے اوہنوں جگایا اتے آکھیا؛ اے مالک! سانوں بچا۔ اسیں مرن نیڑے اپڑے ہاں۔
|
||
\p
|
||
\v 26 ۲۶۔ اتے اوہنے اوہناں نوں آکھیا؛ اے گھٹ ایمان والیو! تسیں کیؤں ڈردے او؟ تد اوہنے اُٹھ کے ہواواں اتے جھیل نوں تراہیا۔ تاں چوکھا سکون ہو گیا۔
|
||
\p
|
||
\v 27 ۲۷۔ اوہ حیران ہَؤ کے آکھن لگے پئی ایھ کِنج دا بندہ اے، پئی ہواواں اتے پانی وی اوہدا آکھا من دے نیں۔
|
||
\p
|
||
\v 28 ۲۸۔ جدوں اوہ پار جاکے جرجاسیاں دے دیس وچ اپڑیا تاں دو بد روحواں دے پھڑے بندے اوہنوں مِلے۔ اوہ اجیہے تیز سن پئی کوئی وی اوس رستے توں لنگھ نئیں سکدا سی۔
|
||
\v 29 ۲۹۔ اتے ویکھو! اوہناں نے چِیک کے آکھیا؛ اے رب دے پُتر! سانوں تیرے نال کیہ؟ کیہ توں ایتھے ایس لئی آیا ایں پئی ویلے توں اگیترا ای سانوں عذاب وچ پاوَیں؟
|
||
\v 30 ۳۰۔ اتے اوہنا توں کجھ اگاں سؤراں دا اِک ٹولہ چردا پیا سی۔
|
||
\p
|
||
\v 31 ۳۱۔ بد روحواں نے اوہدی منت کر کے آکھیا پئی جیکر توں سانوں ایتھوں کڈھنا ایں، تاں سانوں اوہناں سؤراں دے ٹولے وچ گھل دے۔
|
||
\p
|
||
\v 32 ۳۲۔ تد اوہنے اوہناں نوں آکھیا پئی جاؤو۔ تاں اوہ نکل کے سؤراں وچ جا وڑِیاں۔اتے ویکھو! سبھو ٹولہ کنڈے توں ڈِگ کے جھیل دے پانی وچ ڈُب مریا۔
|
||
\v 33 ۳۳۔ تد چراؤن والے نسے اتے شہر وچ سبھ حال اوہناں دا جا سُنایا، جنھاں وچ بد روحواں سن۔
|
||
\v 34 ۳۴۔ اتے ویکھو! سبھو شہر یسوع نوں مِلن جوگی نِکل پیا۔ اتے اوہنوں ویکھدے ای منت کیتی پئی ساڈے علاقے وچوں باھر نِکل جا۔
|
||
\c 9
|
||
\cl باب ۹
|
||
\p
|
||
\v 1 ۱۔ فیر اوہ بیڑی اُتے چڑھ کے پار چلا گیا۔ اتے اپنے شہر وچ آیا۔
|
||
\v 2 ۲۔ اتے ویکھو! لوکی اِک فالج دے روگی نوں منجی اُتے پاء کے اوہدے کول لئیائے۔ یسوع نے اوہناں دا ایمان ویکھدے ہوئیاں روگی نوں آکھیا؛ پُتر! تسلی رکھ۔ تیرے گناہ معاف ہَؤئے۔
|
||
\p
|
||
\v 3 ۳۔ اتے ویکھو! کجھ فقیہ اپنے دل وچ آکھن لگے پئی ایھ کُفر بولدا اے۔
|
||
\v 4 ۴۔ یسوع نے اوہناں دے وچار جان دے ہوئیاں آکھیا؛ تسیں اپنے دِلاں وچ بھلیکھا کیؤں پالی بیٹھے او۔
|
||
\v 5 ۵۔ کیہ ایھ آکھنا سؤکھا اے پئی تیرے گناہ معاف ہَؤئے یاں ایھ پئی اُٹھ اتے ٹُر پھِر۔
|
||
\v 6 ۶۔ پر تانجو تسیں جان لئو پئی ابنِ انسان نوں دھرتی اُتے گناہ معاف کرن دا اختیار اے۔ تد اوہنے روگی نوں آکھیا؛ اُٹھ، اپنی منجی چُک اتے اپنے گھر چلا جا۔
|
||
\v 7 ۷۔ اوہ اُٹھ کے اپنے گھر چلا گیا۔
|
||
\v 8 ۸۔ تد جتھ ایھ ویکھ کے ڈر گیا اتے رب دی وڈیائی کرن لگا پئی جِنھے بندیاں نوں اجہیا اختیار دِتا۔
|
||
\p
|
||
\v 9 ۹۔ اتے جدوں یسوع اوتھوں اگے ودھیا، تاں اِک بندہ، جہدا ناں متی سی، اوہنوں چنگی دی گدی اُتے بیٹھا وکھالی دِتا۔ اتے اوہنے اوہنوں آکھیا؛ میرے مگرِیں لگا آ۔ اوہ اُٹھ کے اوہدے مگرِیں ٹُر گیا۔
|
||
\v 10 ۱۰۔ اتے جدوں اوہ گھر وچ کھاؤن جوگی بیٹھا۔ تاں ویکھو! بتھیرے چونگی لئین والے اتے گناہ گار آن کے یسوع اتے اوہدے چیلیاں دے نال کھاؤن بیٹھے۔
|
||
\p
|
||
\v 11 ۱۱۔ فریسیاں نے ایھ ویکھ کے اوہدے چیلیاں نوں آکھیا۔ تہاڈا مرشد چونگی والیاں اتے گناہ گاراں نال کیؤں کھاؤندا اے؟
|
||
\p
|
||
\v 12 ۱۲۔ اوہنے ایھ سُن کے آکھیا؛ تندرستاں نوں نئیں، سگوں روگیاں نوں وَید دی لوڑ ہُوندی اے۔
|
||
\v 13 ۱۳۔ پر تسیں جا کے ایس گل دی رمز بھالو پئی میں قربانی نئیں سگوں رحم نوں پسند کردا ہاں۔ کیؤں جو میں راستاں نوں نئیں سگوں گناہ گاراں نوں سدن آیا ہاں۔
|
||
\p
|
||
\v 14 ۱۴۔ اوس ویلے یوحنا دے چیلیاں نے اوہدے کول آن کے آکھیا؛ تیرے چیلے کیؤں روزہ نئیں رکھدے؟ جدوں پئی اسیں اتے فریسی آئے دن روزہ رکھدے ہاں۔
|
||
\p
|
||
\v 15 ۱۵۔ یسوع نے اوہناں نوں آکھیا؛ کیہ جد تیکرلاڑا نال ہؤوے تاں براتی وَین کر سکدے نیں؟ پر اوہ دیہاڑے آؤن گے، پئی لاڑا اوہناں توں وکھ کیتا جاوے گا۔
|
||
\p
|
||
\v 16 ۱۶۔ کوئی وی پرانی پوشاک اُتے کؤرے لیڑے دی ٹاکی نئیں لاؤندا۔ کیؤں جو اوہ ٹاکی پرانی پوشاک وچوں کجھ کھِچ لیوے گی۔ اتے اوہدا پاڑ چوکھا وگڑ جاؤندا اے۔
|
||
\v 17 ۱۷۔ اتے نوِیں مئے پرانیاں مشکاں وچ نئیں بھردے۔ نئیں تاں مشکاں پاٹ جاؤن گئیاں اتے مئے رُڑھ جاؤندی اتے مشکاں خراب ہو جاؤندیاں نیں۔ سگوں نوِیں مئے نوِیاں مشکاں وچ بھردے نیں۔ تاں دونوِیں بچیاں رہندیاں نیں۔
|
||
\p
|
||
\v 18 ۱۸۔ جدوں اوہ ایھ گلاں آکھ ای رہیا سی، تاں ویکھو! اِک سردار نے آن کے اوہدے اگے سِر نؤایا۔ اتے آکھیا۔ میری دھی ہُنے ای موئی اے۔ پر توں نال ٹُر اتے اپنا ہتھ اوہدے اُتے دھر تاں اوہ جیؤ پوے گی۔
|
||
\v 19 ۱۹۔ اتے یسوع اُٹھ کے اپنے چیلیاں دے نال اوہدے مگرِیں ٹُر پیا۔
|
||
\v 20 ۲۰۔ اتے ویکھو! اِک بی بی نے، جہدا باراں ورہیاں توں لہؤ سِمدا سی، اوہدے مگر آن کے اوہدے پلّے نوں ہتھ لائیا۔
|
||
\p
|
||
\v 21 ۲۱۔ کیؤں جو اوہ اپنے جی وچ آکھدی سی پئی جیکر میں نِرا اوہدے پلّے نوں ای ہتھ لا لئواں گی تاں میں چنگی ہو جاواں گی۔
|
||
\p
|
||
\v 22 ۲۲۔ تد یسوع نے پِچھاں نوں مُڑ کے اوہنوں ویکھیا۔ اتے آکھیا۔ دِھیئے! تسلی کر۔ تیرے ایمان نے تینوں چنگا کیتا۔ مُکدی گل ایھ پئی اوہ بی بی اوسے گھڑی چنگی ہو گئی۔
|
||
\p
|
||
\v 23 ۲۳۔ اتےجدوں یسوع اوس سردار دے گھر اپڑیا۔ اتے بنسری وجاؤن والیاں اتے ٹولے نوں دُھم مچاؤندے ویکھیا تاں آکھیا۔
|
||
\v 24 ۲۴۔ ہٹ جاؤ۔ کیؤں جو کُڑی موئی نئیں سگو سؤندی پئھی اے۔ تاں اوہ اوہدے اُتے ہسن لگ پئے۔
|
||
\v 25 ۲۵۔ اتے جدوں ٹولے نوں باھر کڈھ دِتا گیا۔ تاں اوہنے اندر جا کے اوہدا ہتھ پھڑیا اتے کُڑی اُٹھ کھلوتی۔
|
||
\v 26 ۲۶۔ اتے اوس علاقے وچ دور دور تیکر اوہدی چرچا ہو گئی۔
|
||
\p
|
||
\v 27 ۲۷۔ جدوں یسوع اوتھوں روانا ہوئیا تاں دو انھے اوہدے مگر اُچی اُچی آکھدے ہوئے آئے پئی اے داؤد دے پُتر! ساڈے اُتے رحم کر۔
|
||
\v 28 ۲۸۔ اتے جدوں اوہ گھر اپڑیا۔ اوہ انھے اوہدے کول آئے۔ یسوع نے اوہناں نوں آکھیا؛ کیہ تسی بھروسا کردے او پئی میں ایھ کر سکدا ہاں؟ اوہناں آکھیا؛ ہاں! اے مالِک۔
|
||
\p
|
||
\v 29 ۲۹۔ تد اوہنے اوہناں دِیاں اکھاں نوں ہتھ لا کے آکھیا پئی جیویں تہاڈا ایمان اے، تہاڈے جوگی اُووَیں ای ہووے۔
|
||
\v 30 ۳۰۔ اتے اوہناں دِیاں اکھاں کھُل گئیاں۔ اتے یسوع نے اوہناں نوں تاکید نال آکھیا؛ خبردار! کوئی ایھ گل نا جانے۔
|
||
\v 31 ۳۱۔ پر اوہناں نے باھر جا کے اوس کل علاقے وچ اوہدی چرچا کیتی۔
|
||
\p
|
||
\v 32 ۳۲۔ اتے جِس ویلے اوہ باھر نِکلے۔ ویکھو! لوکی اِک بد روح دے مارے گُونگے نوں اوہدے کول لئیائے۔
|
||
\v 33 ۳۳۔ اتے جدوں اوہ بد روح کڈھی گئی، تاں گونگا کُون لگا۔ اتے لوکاں نے حیران ہو کے آکھیا پئی اسرائیل وچ اجہیا کدی نئیں سی ویکھیا گیا۔
|
||
\p
|
||
\v 34 ۳۴۔ پر فریسیاں نے آکھیا پئی ایھ تاں بد روحواں دے سردار دی مدد نال بد روحواں نوں کڈھدا اے۔
|
||
\p
|
||
\v 35 ۳۵۔ اتے یسوع سبھو شہراں اتے پِنڈاں وچ پھِردا رہیا۔ اتے اوہناں دے عبادت خانیاں وچ سِکھاؤندا اتے بادشاہی دی انجیل دی منادی کردا۔ اتے ہر مرض اتے مڑپنا دُور کردا رہیا۔
|
||
\v 36 ۳۶۔ اتے جدوں اوہنے جتھ نوں ویکھیا تاں اوہنوں اوہدے اُتے ترس آیا۔ کیؤں جو اوہ اوہناں بھیڈاں وانگ، جنھاں دا ایالی نا ہووے، مندے حال وچ اتے کھِلریا سی۔
|
||
\v 37 ۳۷۔ تد اوہنے اپنے چیلیاں نوں آکھیا۔ پئی فصل تاں بتھیری اے۔ پر مزدور گھٹ نیں۔
|
||
\v 38 ۳۸۔ ایس لئی تسیں فصل دے مالک دی منت کرو پئی اپنی فصل وڈھن لئی مزدور گھل دیوے۔
|
||
\c 10
|
||
\cl باب ۱۰
|
||
\p
|
||
\v 1 ۱۔ فیر اوہنے اپنے چیلیاں نوں کول سد کے اوہناں نوں گندی روحواں اُتے اختیار دِتا۔ پئی اوہناں نوں کڈھن اتے ہر طراں دی بیماری اتے ہر طراں دے مڑپن نوں دور کرن۔
|
||
\v 2 ۲۔ اتے باراں رسولاں دے ناں ایھ نیں؛ پہلاں شمعون، جہڑا پطرس اکھواؤندا اے۔ اتے اوہدا بھرا اندریاس۔ زبدی دا پُتر یعقوب اتے اوہدا بھرا یوحنا۔
|
||
\v 3 ۳۔ فلپس اتے برتلمائی۔ توما اتے متی چُنگی لئین والا۔حلفئی دا پُتر یعقوب اتے تدئ۔
|
||
\v 4 ۴۔ شمعون قنانی اتے یہودا اسکریوتی، جنھے اوہنوں پھڑوا وی دِتا سی۔
|
||
\p
|
||
\v 5 ۵۔ ایہناں باراں نوں یسوع نے گھلیا اتے اوہناں نوں حکم دِے کے آکھیا پئی بے گانیاں قوماں ول نئیں جاؤنا۔ اتے سامریاں دے کِسے شہر وچ نئیں وڑنا۔
|
||
\v 6 ۶۔ سگوں اسرائیل دے گھر دِیاں گواچیاں بھیڈاں دے کول جاؤنا۔
|
||
\v 7 ۷۔ اتے ٹُردے ٹُردے ایھ منادی کرنا پئی اسمان دی بادشاہی نیڑے آ گئی اے۔
|
||
\v 8 ۸۔ روگیاں نوں چنگا کرنا۔ موئیاں نوں جؤانا۔ کوڑِھیاں نوں پاک صاف کرنا۔ بد روحواں نوں کڈھنا۔ تہانوں بے مُل مِلیا، تسیں وی بے مُل ونڈنا۔
|
||
\v 9 ۹۔ ناں سونا، ناں چاندی، ناں تانبا اپنے لک بنھ وچ دھرنا۔
|
||
\v 10 ۱۰۔ ناں رستے جوگی تھیلی، ناں دو کُڑتے، ناں جُتیاں، ناں ڈانگ لینا۔ کیؤں جو مزدور خوراک دا حقدار اے۔
|
||
\v 11 ۱۱۔ اتے جیس شہر یاں پِنڈ وچ وڑو، بھال کرو پئی اوتھے کان لائق اے۔ اتے جد تیکر اوتھے اگے ناں ٹُرو، اوتھے ای ٹِکے رہؤ۔
|
||
\v 12 ۱۲۔ اتے گھر وچ وڑدے ویلے سلام آکھو۔
|
||
\v 13 ۱۳۔ جیکر اوہ گھر لائق ہووے تاں تہاڈا سلام اوہنوں اپڑے گا۔ اتے جیکر لائق نا ہووے تاں تہاڈا سلام تہاڈے ول مُڑ آوے گا۔
|
||
\v 14 ۱۴۔ اتے جہڑا وی تہانوں قبول ناں کرے، اتے تہاڈی گل ناں سُنے تاں اوس گھر یاں اوس شہر توں نِکلدے ای اپنے پیراں دی دھُوڑ جھاڑ دینا۔
|
||
\v 15 ۱۵۔ میں تہانوں سچی آکھناں پئی عدالت دے دیہاڑے سدوم اتے عمورہ دے علاقے دا حال اوس شہر نالوں چوکھا چنگا ہووے گا۔
|
||
\p
|
||
\v 16 ۱۶۔ ویکھو! میں تہانوں بھیڈاں وانگ بگھیاڑاں وچ گھلنا ہاں۔ مُکدی گل ایھ پئی تسیں سپاں وانگ ہُشیار اتے کبوتراں وانگ بھولے بنو۔
|
||
\v 17 ۱۷۔ پر بندیاں توں خبردار رہؤ۔ کیؤں جو اوہ تہانوں پنچائتاں وچ سداؤن گے اتے اپنے عبادت خانیاں وچ تہانوں کوڑے مارن گے۔
|
||
\v 18 ۱۸۔ اتے تسیں میرے پاروں حاکماں اتے بادشاہؤاں دے اگے کھلاھرے جاؤ گے۔ تانجو اوہناں اتے بے گانیاں قوماں جوگی گواہی ہووے۔
|
||
\v 19 ۱۹۔ پر جدوں اوہ تہانوں پھڑواؤن تاں فکر نئیں کرنی۔ پئی اسیں کیہ آکھیئے اتے کیکر آکھیئے۔ کیؤں جو جو کجھ تسیں آکھنا اے، اوسے ای ویلے تہانوں دسیا جاوے گا۔
|
||
\v 20 ۲۰۔ کیؤں جو کُون والے تسیں نئیں۔ سگوں تہاڈے باپ دا روح اے، جہڑا تہاڈے اندر کُووے گا۔
|
||
\v 21 ۲۱۔ بھرا نوں بھرا اتے پُتر نوں پیؤ جانوں مارن جوگی پھڑوائے گا۔ اتے بال ماپیاں دے برخلاف اُٹھ کھلؤن گے۔ اتے اوہناں نوں جانوں مروا دین گے۔
|
||
\v 22 ۲۲۔ اتے میرے ناں پاروں سبھ لوک تہاڈے نال وَیر رکھن گے۔ پر جہڑا اخیر تیکر کھلوتا رہؤے گا، اوہوئی خلاصی پاوے گا۔
|
||
\v 23 ۲۳۔ پر جدوں لوک تہانوں کِسے شہر وچ ستاؤن تاں کِسے ہؤر شہر ول نس جاؤ۔ میں تہانوں سچی آکھنا ہاں پئی تسیں اجے اسرائیل دے سبھے شہراں وچ وی نا پھِر لئوو گے پئی ابنِ انسان آ جاوے گا۔
|
||
\p
|
||
\v 24 ۲۴۔ چیلا اپنے مُرشد توں وڈا نئیں ہُندا اتے غلام اپنے مالک توں۔
|
||
\v 25 ۲۵۔ چیلے جوگی ایہوئی کافی اے پئی اپنے مرُشد وانگ اتے غلام جوگی ایھ پئی اپنے مالک وانگ ہووے۔ جدوں اوہناں نے گھر دے مالک نو بعلزبول آکھیا۔ تاں کیہ اوہدے گھر والیاں نوں ناں آکھن گے؟
|
||
\p
|
||
\v 26 ۲۶۔ ایس لئی اوہناں توں ناں ڈرو۔ کیؤں جو کوئی شئے ڈَھکی نئیں، جہڑی ننگی ناں کیتی جاوے گی اتے ناں لُکی اے، جہڑی جانی ناں جاوے گی۔
|
||
\v 27 ۲۷۔ جو کجھ میں تہانوں نھیرے وچ آکھنا ہاں، چانن وچ آکھو۔ اتے جو کجھ تسیں کن وچ سُن دے او، کوٹھیاں اُتے اوہدی منادی کرو۔
|
||
\v 28 ۲۸۔ اتے اوہناں توں ناں ڈرو، جہڑے جُسے نوں ماردے نیں، اتے جان نوں نئیں مُکا سکدے۔ سگوں اوسے توں ڈرو، جہڑا جُسے اتے جان دونواں نوں دوزخ وچ ساڑ کے سواہ کر سکدا اے۔
|
||
\v 29 ۲۹۔ کیہ اِک پیسے دِیاں دو چِڑیاں نئیں وِکدِیاں؟ اتے اوہناں وچوں اِک وی تہاڈے باپ دی مرضی بغیر بھوئیں اُتے نئیں ڈِگدِی۔
|
||
\v 30 ۳۰۔ سگوں تہاڈے سِر دے وال وی سبھو گِنے ہَوئے نیں۔
|
||
\v 31 ۳۱۔ مُکدی گل ایھ پئی ناں ڈرو۔ تہاڈا مُل تاں بتھیریاں چِڑیاں نالوں وی ودھ اے۔
|
||
\v 32 ۳۲۔ ایس لئی جہڑا وی بندیاں اگے میری حامی بھرے گا، میں وی اپنے باپ دے اگے، جہڑا اسمان اُتے اے، اوہدی حامی بھراں گا۔
|
||
\v 33 ۳۳۔ پر جہڑا وی بندیاں اگے، میرا انکاری ہووے گا، میں وی اپنے باپ اگے، جہڑا اسمان اُتے اے، اوہدا انکاری ہوجاواں گا۔
|
||
\p
|
||
\v 34 ۳۴۔ ایھ ناں سمجھو پئی میں دھرتی اُتے میل کراؤن لئی آیا ہاں۔ میل کراؤن لئی نئیں سگوں تلوار چلواؤن لئی آیا ہاں۔
|
||
\v 35 ۳۵۔ کیؤن جو میں ایس لئی آیا ہاں پئی بندے نوں اوہدے پیؤ توں اتے دھی نوں اوہدی ماں توں اتے نُونھ نوں اوہدی سس توں وکھ کراواں۔
|
||
\v 36 ۳۶۔ اتے بندے دے وَیری اوہدے گھر دے ای جی ہَؤن گے۔
|
||
\v 37 ۳۷۔ جہڑا وی باپ، یاں ماں، نوں میتھوں چوکھا پیار کردا اے، اوہ میرے لائق نئیں۔ اتے جہڑا وی پُتر یاں دھی نوں میتھوں چوکھا پیار کردا اے، اوہ میرے لائق نئیں۔
|
||
\v 38 ۳۸۔ اتے جہڑا وی اپنی سُولی ناں چُکے اتے میرے مگرِیں نہ ٹُرے۔ اوہ میرے لائق نئیں۔
|
||
\v 39 ۳۹۔ جہڑا وی اپنی جان بچاؤندا اے، گئوا لَئے گا۔ پر جہڑا میرے جوگی اپنی جان نوں گئواؤندا اے، اوہ بچا لَئوے گا۔
|
||
\p
|
||
\v 40 ۴۰۔ جہڑا تہانوں قبولدا اے، اوہ مینوں قبولدا اے۔ اتے جہڑا مینوں قبولدا اے، اوہ اوہنوں قبولدا اے، جنھے مینوں گھلیا۔
|
||
\v 41 ۴۱۔ جہڑا وی نبی دے ناں توں نبی نوں قبولدا اے، اوہنوں نبی دا ای اجر مِلے گا۔ اتے جہڑا راستباز دے ناں توں راستباز نوں قبولدا کردا اے، اوہنوں راستباز دا ای اجر مِلے گا۔
|
||
\v 42 ۴۲۔ اتے جہڑا چیلے دے ناں توں ایہناں نِکیاں وچوں کِسے نوں نِرا اِک پیالا ٹھنڈے پانی دا ای پیاوے گا، میں تہانوں سچی آکھنا ہاں پئی اوہ اپنا اجر کدی وی ناں گئواوے گا۔
|
||
\c 11
|
||
\cl باب۱۱
|
||
\p
|
||
\v 1 ۱۔ اتے جدوں یسوع اپنے باراں چیلیاں نوں ہدایت دے چھڈی تاں اوتھوں روانا ہو گیا۔تانجو اوہناں دے شہراں وچ وی سِیکھ دیوے اتے پرچار کرے۔
|
||
\p
|
||
\v 2 ۲۔ ہُن یوحنا نے قید وچ مسیح دے کماں دا حال سُن کے اپنے چیلیاں دی راہِیں اوہنوں پُچھوایا۔
|
||
\v 3 ۳۔ پئی کیہ جِنھے آؤنا سی، اوہ توئیں ایں یاں اسیں کِسے ہَؤر دی راہ تَکِئیے؟
|
||
\p
|
||
\v 4 ۴۔ یسوع نے جواب وچ اوہناں نوں آکھیا۔ جو کجھ تسیں سُن دے اتے ویکھدے او، جا کے یوحنا نوں دسو۔
|
||
\v 5 ۵۔ پئی انھے ویکھدے اتے لنگڑے ٹُردے نیں۔ کوڑھی پاک کیتے جاؤندے نیں اتے ماہتڑاں نوں خوشی دی خبر سُنائی جاؤندی اے۔
|
||
\v 6 ۶۔ اتے دھن اوہ اے، جہڑا میرے پاروں ٹھیڈا ناں کھاوے۔
|
||
\p
|
||
\v 7 ۷۔ اتے جدوں اوہ چلے گئے۔ تاں یسوع یوحنا باریوں جتھے نوں آکھن لگا۔ پئی تسیں اُجاڑ وچ کیہ ویکھن گئے؟ کیہ واء نال ہِلدے ہوئے کانے نوں؟
|
||
\v 8 ۸۔ تاں فیر کیہ ویکھن گئے؟ کیہ پتلے لیڑے پائے ہوئے بندے نوں؟ ویکھو! جہڑے پتلے لیڑے پاؤندے نیں، اوہ شاہی گھراں وچ ہُندے نیں۔
|
||
\v 9 ۹۔ فیر تسیں کیہ ویکھن گئے؟ کیہ اِک نبی نوں؟ آہو! میں تہانوں آکھنا ہاں سگوں نبی توں وی وڈے نوں۔
|
||
\v 10 ۱۰۔ ایھ اوہوئی اے، جہدے بارے لِکھیا اے پئی ویکھ! میں اپنا وچولا تیرے اگے گھلنا ہاں، جہڑا تیرے اگے تیرا رستہ تیار کرے گا۔
|
||
\p
|
||
\v 11 ۱۱۔ میں تہانوں سچی آکھنا ہاں پئی جہڑے بیبیاں وچوں جمے نیں، اوہناں وچوں یوحنا بپتسما دین والے توں وڈا کوئی نئیں ہویا۔ پر جہڑا اسمان دی بادشاہی وچ نِکا اے، اوہ اوہدے توں وی وڈا اے۔
|
||
\v 12 ۱۲۔ یوحنا بپتسما دین والے دے ویلے توں لے کے ہُن تیکر اسمان دی بادشاہی اُتے وا لایا جا رہیا اے۔ اتے یوراور اوہنوں کھو لیندے نیں۔
|
||
\v 13 ۱۳۔ کیؤں جو کُل نبیاں دِیاں لِکھتاں اتے تورات نے یوحنا تیکر نبوّت کیتی۔
|
||
\v 14 ۱۴۔ اتے جیکر تسیں قبولنا چاہؤ تاں اوہ ایلیاہ، جنھے آؤنا سی، ایہوئی اے۔
|
||
\v 15 ۱۵۔ جہدے کن ہؤن، اوہ سُن لئوے۔
|
||
\p
|
||
\v 16 ۱۶۔ پر میں ایس جُگ دے لوکاں نوں کِہدے نال رَلاواں؟ اوہ اوہناں بالاں وانگ نیں، جہڑے بزاراں وچ بیٹھے ہوئے اپنے سنگیاں نوں سد کے آخھدے نیں پئی۔
|
||
\v 17 ۱۷۔ اسیں تہاڈے لئی ونجھلی وجائی۔ پر تسیں ناں نچے۔ اسیں وَین کیتا۔ پر تسیں سِینا ناں کُٹیا۔
|
||
\v 18 ۱۸۔ کیؤں جو یوحنا ناں کھاؤندا آیا اتے ناں پیندا آیا۔ اتے لوکی آکھدے نیں پئی اوہدے وچ بد روح اے۔
|
||
\v 19 ۱۹۔ ابنِ انسان کھاؤندا پیندا آیا۔ اتے لوکی آکھدے نیں پئی ویکھو! کھاؤُ اتے گناہیاں دا یار۔ پر حکمت اپنے کماں راہِیں راست مِتھی جاؤندی اے۔
|
||
\p
|
||
\v 20 ۲۰۔ اوس ویلے اوہ اوہناں شہراں نوں طوئے لعنت کرن لگ پیا، جنھاں وچ اوہدِیاں چوکھیاں کرامات ہوئیاں سن۔ کیؤں جو اوہناں نے توبہ نئیں کیتی سی۔
|
||
\v 21 ۲۱۔ اے خُرازِین! ہاڑا تیرے اُتے۔ اے بیت صیدا! ہاڑا تیرے اُتے۔ کیؤں جو ایھ کرامات، جہڑیاں تہاڈے وچ کیتیاں گئیاں۔ جیکر صور اتے صیدا وچ کیتے جاؤندے تاں اوہ ٹاٹ دی بُکل مار کے بھوئیں اُتے بیھ کے کدوں دی توبہ کر لیندے۔
|
||
\v 22 ۲۲۔ مُکدی گل ایھ پئی میں تہانوں سچی آکھنا ہاں پئی صور اتے صیدا دا حال عدالت دے دیہاڑے تہاڈے حال توں چوکھا چنگا ہووے گا۔
|
||
\v 23 ۲۳۔ اتے اے کفر نحوم! کیہ توں اسمان تیکر اُچا کیتا جاویں گا؟ توں تاں دھرتی دی سبھناں توں تھلڑی تہ وچ لتھ جاویں گا۔ کیؤں جو ایھ کرامات، جہڑیاں تیرے وچ کیتیاں گئیاں جیکر سدوم وچ کیتیاں جاؤندیاں تاں اوہ اج تیکر وسدا رہندا۔
|
||
\v 24 ۲۴۔ پر میں تہانوں آکھنا ہاں پئی عدالت دیہاڑے سدوم دے دیس دا حال تیرے حال توں چوکھا چنگا ہووے گا۔
|
||
\p
|
||
\v 25 ۲۵۔ اوس ویلے یسوع آکھن لگا۔ پئی اے باپ! اسمان اتے دھرتی دے مالک! میں تیرا شکر کرنا ہاں پئی توں ایہناں گلاں نوں عقل منداں توں لُکایا اتے بالاں اُتے کھولیا۔
|
||
\v 26 ۲۶۔ آہو! اے باپ! کیؤں جو تینوں اِنج ای چنگا لگا۔
|
||
\p
|
||
\v 27 ۲۷۔ میرے باپ ولوں سبھو کجھ میرے حوالے کیتا گیا اتے کوئی وی رب دے پُتر نوں نئیں جان دا، سوائے اسمانی باپ دے۔ اتے کوئی اسمانی باپ نوں نئیں جان دا سوائے اوہدے پُتر دے۔ اتے نال ای سوائے اوہدے، جہدے اُتے رب دا پُتر ایھ بھید کھولنا چاہؤے۔
|
||
\v 28 ۲۸۔ اے سبھو تھکے ہارے اتے بھار تلے دبے ہوئے لوکو! میرے کول آؤ۔ میں تہانوں آرام دیواں گا۔
|
||
\v 29 ۲۹۔ میری پنجالھی چُک لئو۔ اتے میتھوں سِکھو۔ کیؤں جو میں حلیم اتے دل دا سُچا ہاں۔ تاں تہاڈِیاں جاناں نوں آرام مِلے گا۔
|
||
\v 30 ۳۰۔ کیؤں جو میری پنجالھی نرم اتے میرا بھار ہَؤلا اے۔
|
||
\c 12
|
||
\cl باب۱۲
|
||
\p
|
||
\v 1 ۱۔ اوس ویلے سبّت دیہاڑے یسوع پیلیاں وچوں لنگھ رہیا سی۔ اتے اوہدے چیلے بھُکھے سن۔ اتے اوہ سِٹے پنھ پنھ کے کھاؤن لگ پئے۔
|
||
\v 2 ۲۔ تد فریسیاں نے ویکھ کے اوہنوں کھیا۔ ویکھ! تیرے چیلے اوہ کم کردے نیں، جہڑا سبّت دیہاڑے کرنا روا نئیں۔
|
||
\p
|
||
\v 3 ۳۔ اوہنے اوہناں نوں آکھیا۔ کیہ تسیں ایھ نئیں پڑھیا پئی داؤد نے کیہ کیتا، جدوں اوہ اتے اوہدے سنگی بھُکھے سن؟
|
||
\v 4 ۴۔ اوہ کیکر رب دے گھر نوں گیا اتے نذر دِیاں روٹِیاں کھاہدِیاں۔ جنھاں دا کھاؤنا اوہنوں اتے اوہدے سنگیاں نوں روا نئیں سی۔ سگوں نِرا کاہناں نوں روا سی؟
|
||
\v 5 ۵۔ اتے کیہ تسیں تورات وچ نئیں پڑھیا؟ پئی کاہن سبّت دیہاڑے ہیکل وچ سبّت نوں پاک نئیں رکھدے۔ تد بھی اوہ بے قصور رہندے نیں۔
|
||
\v 6 ۶۔ مُکدی گل ایھ پئی میں تہانوں آکھدا ہاں پئی ایتھے اوہ اے، جہڑا ہیکل نالوں وی وڈا اے۔
|
||
\v 7 ۷۔ پر جیکر تسیں اوہدا مطلب جان دے پئی "میں قربانی نئیں سگوں رحم پسند کردا ہاں" تاں تسیں بے قصوراں نوں قصور وار ناں مِتھدے۔
|
||
\v 8 ۸۔ کیؤں جو ابنِ انسان سبّت دا وی مالک اے۔
|
||
\p
|
||
\v 9 ۹۔ اتے اوہ اوتھوں روانا ہو گے اوہناں دے عبادت خانے وچ گیا۔
|
||
\v 10 ۱۰۔ اتے ویکھو! اوتھے اِک بندہ سی، جہدا ہتھ سُکیا ہویا سی۔ تد اوہناں نے ایس متے نال پئی اوہدے اُتے الزام دھرن، اوہدے توں پُچھیا پئی کیہ سبّت دیہاڑے شفا دینا روا اے؟
|
||
\p
|
||
\v 11 ۱۱۔ اوہنے اوہناں نوں آکھیاپئی تہاڈے وچوں اجہیا کہڑا اے، جہدے کول اِکو ای بھیڈ ہووے اتے اوہ سبّت دیہاڑے کھڈے وچ ڈِگ پوے تاں اوہ اوہنوں پھڑ کے ناں کڈھے؟
|
||
\v 12 ۱۲۔ مُکدی گل ایھ پئی بندے دا مُل بھیڈ نالوں چوکھا اے۔ ایس لئی سبّت دیہاڑے نیکی کرنا روا اے۔
|
||
\v 13 ۱۳۔ تد اوہنے اوس بندے نوں آکھیا پئی اپنا ہتھ ودھا۔ تاں اوہنے ودھایا۔ اتے اوہدا ہتھ دُوجے ہتھ وانگ چنگا ہو گیا۔
|
||
\v 14 ۱۴۔ تد فریسیاں نے باھر جا کےاوہدے برخلاف صلاح کیتی پئی اوہنوں کِنج جانوں مارِیئے۔
|
||
\p
|
||
\v 15 ۱۵۔ پر یسوع ایھ جان دا ہویا اوتھوں چلا گیا۔ اتے بتھیرے لوک اوہدے مگرِیں ٹُر پئے اتے اوہنے اوہناں نوں چنگیائی بخشی۔
|
||
\v 16 ۱۶۔ اتے اوہناں نوں تاکید کیتی پئی میری چرچا نئیں کرنی۔
|
||
\v 17 ۱۷۔ تانجو جو کجھ یسعیاہ نبی دی راہِیں آکھیا گیا سی اوہ پورا ہووے پئی۔
|
||
\q
|
||
\v 18 ۱۸۔ ویکھو! میرا خادم، جنھوں میں چُنیا اے۔ میرا پیارا، جہدے توں میری جان خوش اے۔ میں اوہنوں اپنی روح نال بھراں گا۔ اتے اوہ بے گانیاں قوماں نوں سچیائی وکھاوے گا۔
|
||
\q
|
||
\v 19 ۱۹۔ اوہ ناں جھگڑا کرے گا، ناں ای رَؤلا پاوے گا۔ اتے بازاراں وچ کوئی اوہدی واج ناں سُنے گا۔
|
||
\q
|
||
\v 20 ۲۰۔ اوہ مِدھے ہوئے کانھے نوں نئیں پنھے گا۔ اتے بُجھدی ہوئی بتی ناں بُجھاوے گا۔ جدوں تیک پئی اوہ نیاں نال جِت ناں دیوے۔
|
||
\q
|
||
\v 21 ۲۱۔ اتے اوہدے ناں اُتے بے گانیاں قوماں بھروسا رکھن گیئاں۔
|
||
\p
|
||
\v 22 ۲۲۔ تد اوہدے کول اِک انھا گُونگا بد روح دا پھڑیا لیئایا گیا۔ اتے اوہنے اوہنوں چنگا کیتا۔ اتے اوہ گونگا کُون اتے ویکھن لگ پیا۔
|
||
\v 23 ۲۳۔ اتے سبھ جتھا حیران ہو کے آکھن لگا پئی کیہ ایھ داؤد دا پُتر اے؟
|
||
\p
|
||
\v 24 ۲۴۔ پر فریسیاں نے سُن کے آکھیا پئی ایھ بد روحواں دے سردار بعل زبول دی مدد باہجھوں بد روحواں نوں نئیں کڈھدا۔
|
||
\p
|
||
\v 25 ۲۵۔ پر اوہنے اوہناں دے وچار جانَدے ہوئے اوہناں نوں آکھیا؛ ہر اوہ بادشاہی، جہدے وچ پھُٹ پَے جاوے، تباہ ہو جاؤندی اے۔اتے ہر اوہ شہر یاں گھر، جہدے وچ پھُٹ پَے جاوے، ٹِک نئیں سکدا۔
|
||
\v 26 ۲۶۔ اتے جیکر شیطان ای شیطان نوں کڈھے تاں اوہ آپ ای اپنا وَیری ہویا۔ فیر اوہدی بادشاہی کیکر ٹِکی رہؤے گی؟
|
||
\v 27 ۲۷۔ اتے جیکر میں بعل زبول دی مدد نال بد روحواں نوں کڈھدا ہاں، تاں تہاڈے پُتر کِہدی مدد نال کڈھدے نیں؟ ایس لئی اوہوئی تہاڈے نیائیں ہَؤن گے۔
|
||
\v 28 ۲۸۔ پر جیکر میں رب دی روح نال بد روحواں نوں کڈھدا ہاں تاں فیر رب دی بادشاہی تہاڈے کول اپڑ آئی اے۔
|
||
\p
|
||
\v 29 ۲۹۔ یاں کیؤں کر کوئی کِسے یوراور دے گھر وچ گھُس اوہدا مال لُٹ سکدا اے، جد تیکر پئی پہلوں اوہنوں بنھ ناں لئوے؟ فیر ای اوہدا گھر لُٹے گا۔
|
||
\p
|
||
\v 30 ۳۰۔ جہڑا میرے نال نئں، اوہ میرے برخلاف اے۔ اتے جہڑا میرے نال کٹھا نئیں کردا، اوہ کھلاردا اے۔
|
||
\p
|
||
\v 31 ۳۱۔ ایس لئی میں تہانوں آکھدا ہاں۔ پئی بندیاں دا ہر گناہ اتے کُفر معاف کیتا جاوے گا۔ پر جہڑا وی پاک روح دے برخلاف آکھے، اوہنوں معاف ناں کیتا جاوے گا۔
|
||
\v 32 ۳۲۔ اتے جہڑا وی ابنِ انسان دے برخلاف کوئی گل آکھے، اوہنوں معاف کیتا جاوے گا۔ پر جہڑا وی پاک روح دے برخلاف آکھے، اوہنوں معاف ناں کیتا جاوے گا۔ ناں ایس جُگ وچ اتے ناں ای اگلے جُگ وچ۔
|
||
\p
|
||
\v 33 ۳۳۔ یاں تاں رُکھ نوں چنگا آکھو اتے اوہدے پھل نوں وی چنگا۔ یاں رُکھ نوں ردّی آخھو اتے اوہدے پھل نوں وی ردّی۔ کیؤں جو رُکھ اپنے پھل توں ای سیہانیا جاؤندا اے۔
|
||
\v 34 ۳۴۔ اے سپ دی اولاد! تسیں بُرے ہو کے کیکر چنگی گل کر سکدے او؟ کیؤں جو جہڑی گل دل وچ اے، اوہوئی مُنھ اُتے آؤندی اے۔
|
||
\v 35 ۳۵۔ چنگا بندہ چنگے ضزانے وچوں چنگیاں شیؤاں کڈھدا اے۔ اتے مندا بندہ مندے خزانے وچوں مندِیاں شیؤاں کڈھدا اے۔
|
||
\v 36 ۳۶۔ مُکدی گل ایھ پئی میں تہانوں آکھدا ہاں پئی ہر اِک گل، جہڑی بندے آکھن گے، اوہ عدالت دے دیہاڑے اوہدا حساب دین گے۔
|
||
\v 37 ۳۷۔ کیؤں جو توں اپنیاں گلاں پاروں ای راستباز مِتھیا جاوے گا۔ اتے اپنیاں گلاں پاروں ای گناہگار مِتھیا جاوے گا۔
|
||
\p
|
||
\v 38 ۳۸۔ تد فقیہاں اتے فریسیاں وچوں کجھ نے اوہنوں آن آکھیا پئی اے مرشد! اسیں تیتھوں اِک نشانی ویکھنا چاہؤندے ہاں۔
|
||
\p
|
||
\v 39 ۳۹۔ اوہنے اوہناں نوں جواب وچ آکھیا پئی ایھ بھیڑی اتے بدکار پِیڑھی نشانی منگدی اے۔ اتے یوناہ نبی دی نشانی باہجھوں اوہنوں کوئی ہور نشانی ناں دِتی جاوے گی۔
|
||
\v 40 ۴۰۔ کیؤں جو جیویں یوناہ تِن رات اتے تِن دیہاڑے مچھی دے ڈِھڈ وچ رہیا، اووَیں ای ابنِ انسان تِن رات اتے تِن دیہاڑے دھرتی دی کُکھ وچ رہؤے گا۔
|
||
\v 41 ۴۱۔ نینوہ دے لوکی عدالت دیہاڑے ایس پِیڑھی دے نال کھلو کے ایہنوں جُرم وار مِتھن گے۔ کیؤں جو اوہناں نے یوناہ دی منادی مگروں توبہ کر لئی سی۔ اتے ویکھو! ایتھے اوہ اے، جہڑا یوناہ نالوں وی وڈا اے۔
|
||
\v 42 ۴۲۔ دکھن دی رانی عدالت دیہاڑے ایس پِیڑھی نال کھلو کے ایہنو جرموار مِتھے گی۔ کیؤں جو اوہ دھرتی دے کنڈے توں سلیمان دی حکمت سُنن آئی۔ اتے ویکھو! ایتھے اوہ اے، جہڑا سلیمان توں وڈا اے۔
|
||
\p
|
||
\v 43 ۴۳۔ جدوں بُری روح بندے وچوں نکل جاؤندی اے۔ تاں سُنجیاں تھاواں وچ آرام بھالدی اے۔ پر اوہنوں نئیں لبھدا۔
|
||
\v 44 ۴۴۔ تد اوہ آکھدے اے پئی میں اوسے ای گھر نوں فہر جاواں گی، جہدے وچوں نِکلی ساں۔ اتے آن کے اوس گھر نوں خالی اتے سجیا ہویا ویکھدی اے۔
|
||
\v 45 ۴۵۔ تد جا کے ہؤر ست روحوا، جہڑیاں اوہدے نالوں وی بُریاں ہؤن، اپنے نال لَے آؤندِیاں نیں۔ اتے وڑ کے اوتھے وسدِیاں نیں۔ تد بندے دا حال پِچھلے حال نالوں وی بھیڑا ہُندا اے۔ ایس شریر پِیڑھی دا حال وی اجہیا ای ہووے گا۔
|
||
\p
|
||
\v 46 ۴۶۔ جدوں اوہ جتھے نال گلاں کردا پیا سی تاں ویکھو! اوہدی ماں اتے بھرا باھر کھلوتے سن، اتے اوہدے نال گل کرنا چاہؤندے سن۔
|
||
\v 47 ۴۷۔ تد کِسے نے اوہنوں آکھیا پئی ویکھ! تیری ماں اتے تیرے بھرا باھر کھلوتے نیں اتے تیرے نال گل کرنا چاہؤندے نیں۔
|
||
\p
|
||
\v 48 ۴۸۔ پر اوہنے جواب وچ خبر دین والے نوں آکھیا؛ کون اے میری ماں اتے کون نیں میرے بھرا؟
|
||
\v 49 ۴۹۔ اتے اپنا ہتھ اپنے چیلیاں ول ودھا کے آکھیا پئی ویکھو! میری ماں اتے میرے بھرا۔
|
||
\v 50 ۵۰۔ کیؤں جو جہڑا وی میرے باپ دی، جہڑا اسمان اُتے اے، مرضی اُتے ٹُردا اے، اوہوئی میرا بھرا اتے میری بھین اتے ماں اے۔
|
||
\c 13
|
||
\cl باب۱۳
|
||
\p
|
||
\v 1 ۱۔ اوسے دیہاڑے یسوع گھر توں نِکل کے جھیل دے کنڈے جا بیٹھا۔
|
||
\v 2 ۲۔ اتے اوہدے کول اِک وڈا جتھا کٹھا ہو گیا۔ اوہ اِک بیڑی اُتے چڑھ کے بیھ گیا۔ اتے سبھ جتھا کنڈے اُتے کھلوتا رہیا۔
|
||
\v 3 ۳۔ اتے اوہ اوہناں نال بتھیریاں گلاں مثالاں وچ آکھن لگا پئی۔ ویکھو! بِیجن والا بی بِیجن نِکلیا۔
|
||
\v 4 ۴۔ اتے بِیجدے ویلے کجھ راہ کنڈے ڈِگے۔ اتے پکھیرُؤاں نے آن کے اوہنوں چُگ لئیا۔
|
||
\v 5 ۵۔ کجھ رَؤڑی دھرتی اُتے ڈِگا۔جتھے بتھیری مِٹی نئیں سی۔ اتے ڈونگھی مِٹی ناں مِلن پاروں چھیتی اُگ آیا۔
|
||
\v 6 ۶۔ اتے جدوں سورج اُگیا تاں اوہ سڑ گیا اتے جڑ ناں رکھن پاروں سُک گیا۔
|
||
\v 7 ۷۔ اتے کجھ کنڈیالی جھاڑیاں وچ ڈِگا۔ اتے کنڈیالی جھاڑیاں نے ودھ کے اوہنوں دب لئیا۔
|
||
\v 8 ۸۔ اتے کجھ چنگی دھرتی اُتے ڈِگا۔ اتے اوہنوں پھل لگیا۔ کِدھرے سو گُنی، کِدھرے سٹھ، اتے کِدھرے تِیھ گُنی۔
|
||
\v 9 ۹۔ جہدے کن ہؤن، اوہ سُن لئوے۔
|
||
\p
|
||
\v 10 ۱۰۔ تد چیلیاں نے کول آن کے اوہنوں آکھیا۔ توں اوہناں نال مثالاں وچ کیؤں گل کرنا ایں؟
|
||
\p
|
||
\v 11 ۱۱۔ اوہنے جواب وچ آکھیا تہانوں تاں اسمان دی بادشاہی دی سمجھ دِتی گئی اے۔ پر اوہناں نوں نئیں۔
|
||
\v 12 ۱۲۔ کیؤں جو جہدے کول ہے، اوہنوں دِتا جاوے گا، اتے اوہدے کول ہؤر ودھ جاوے گا۔ پر جہدے کول نئیں، اوہدے کولوں اوہ وی لَے لیا جاوے گا، جو اوہدے کول اے۔
|
||
\v 13 ۱۳۔ میں اوہناں نال ایس لئی مثالاں وچ گل کرنا ہاں۔ کیؤں جو اوہ ویکھدے ہوئے وی نئیں ویکھدے اتے سُنَدے ہوئے وی نئیں سُندے اتے نئیں سمجھدے۔
|
||
\v 14 ۱۴۔ اتے اوہناں وچ ای یسعیاہ دی نبوّت پوری ہُندی اے پئی تسیں سُندے ہوئے سُنو گے پر اُکا ناں سمجھو گے۔ اتے ویکھدے ہوئے ویکھو گے پر اُکا ناں سیہانو گے۔
|
||
\p
|
||
\v 15 ۱۵۔ کیؤں جو ایس قوم دا دل پتھر ہو گیا۔ اتے اوہ کناں توں اُچا سُن دے نیں۔ اتے اپنی اکھاں نوں ڈھو رکھیا اے۔ اِنج نا ہووے پئی اکھاں نال سیہانن۔ یاں کناں نال سُنن۔ اتے دل نال پرتن۔ اتے میں اوہناں نوں چنگا کراں۔
|
||
\p
|
||
\v 16 ۱۶۔ پر دھن تہاڈِیاں اکھاں نیں۔ ایس لئی پئی اوہ ویکھدِیاں نیں۔ اتے دھن تہاڈے کن نیں۔ ایس لئی پئی اوہ سُن دے نیں۔
|
||
\v 17 ۱۷۔ کیؤں جو میں تہانوں سچی آکھناں ہاں پئی بتھیرے نبی اتے راستبازاں نون چاء سی پئی جو کجھ تسیں ویکھدے او، ویکھن۔ پر نا ویکھیا۔ اتے جو کجھ تسیں سُن دے او، سُنن۔ پر نا سُنیا۔
|
||
\p
|
||
\v 18 ۱۸۔ مُکدی گل ایھ پئی تسیں بِیجن والے دی مثال سُنو۔
|
||
\v 19 ۱۹۔ جدوں کوئی بادشاہی دا کلام سُن دا اے۔ اتے سمجھدا نئیں۔ تاں شریر آؤندا اتے جو کجھ اوہدے دل وچ بِیجیا گیا سی، لیجاؤندا اے۔ ایھ اوہ اے، جہڑا راہ کنڈے بِیجیا گیا سی۔
|
||
\v 20 ۲۰۔ جہڑا رَؤڑی دھرتی وچ بِیجیا گیا، اوہ اے، جہڑا کلام نوں سُن دا اتے خوشی نال قبولدا اے۔
|
||
\v 21 ۲۱۔ پر اپنے اندر جڑ نئیں رکھدا۔ سگوں گھڑی پل دا اے۔ اتے جدوں کلام دے پاروں اؤکڑ یا ظلم ہؤندا اے تاں یکدم ٹھیڈا کھاؤندا اے۔
|
||
\v 22 ۲۲۔ اتے جہڑا کنڈیالی بُوٹِیاں وچ بِیجیاگیا، اوہ اے، جہڑا کلام نوں سُن دا اے۔ پر جگ دی فکر اتے دھن دا توکھا کلام نوں دب لیندے نیں۔ اتے اوہنوں پھل نئیں لگدا۔
|
||
\v 23 ۲۳۔ پر جہڑا چنگی دھرتی وچ بِیجیا گیا اے، اوہ اے، جہڑا کلام نوں سُن دا اتے سمجھدا اے۔ اتے پھل وی دیندا اے۔ کوئی سَو گُنی دیندا اے۔ کوئی سٹھ گُنی، کوئی تِیھ گُنی۔
|
||
\p
|
||
\v 24 ۲۴۔ اوہنے اِک ہور مثال اوہناں اگے رکھ کے کھیا؛ پئی اسمان دی بادشاہی اوس بندے وانگ اے، جنھے اپنی پیلی وچ چنگا بی بِیجیا۔
|
||
\v 25 ۲۵۔ پر جدوں لوکی سؤں گئے تاں اوہدا وَیری آیا اتے کنک وچ کؤڑے بی بِیج گیا۔
|
||
\v 26 ۲۶۔ جیس ویلے پَتّر نِکلے اتے سِٹے نِکلے تد کؤڑے بِی وی نظرِیں آئے۔
|
||
\v 27 ۲۷۔ تاں گھر دے مالک دے نؤکراں نے آن کے اوہنوں آکھیا۔ صاحب جی! کیہ تُساں اپنی پیلی وچ چنگا بی نئیں سی بِیجیا؟ فیر ایھ کؤڑے بی کِتھوں آ گئے؟
|
||
\p
|
||
\v 28 ۲۸۔ اوہنے اوہناں نوں آکھیا۔ کِسے وَیری نے ایھ کم کیتا اے۔ تد نؤکراں نے اوہنوں آکھیا پئی کیہ توں چاہؤنا ایں پئی اسیں جا کے اوہناں کؤڑے بِوٹیاں نوں وکھ کر کے کٹھا کرِیئے؟
|
||
\p
|
||
\v 29 ۲۹۔ پر اوہنے آکھیا؛ نئیں۔ تانجو اِنج نا ہووے پئی تسیں اوہناں دے نال کنک نوں وی اُکھیڑ چھدو۔
|
||
\v 30 ۳۰۔ واڈھی دے دیہاڑے تیکر دونواں نوں کٹھا ای ودھن دیؤ۔ پئی میں واڈھی ویلے وڈھِیاں نوں آکھ دیواں گا پئی پہلوں کؤڑے بِی کٹھے کرو اتے ساڑن جوگی اوہناں دے گٹھڑ بنھ لئو۔ پر کنک میرے کھتے وچ کٹھی کرو۔
|
||
\p
|
||
\v 31 ۳۱۔ اوہنے اِک ہور مثال اوہناں دے اگے رکھ کے آکھیا پئی اسمان دی بادشاہی سروں دے بی وانگ اے، جنھوں کِسے بندے نے لے کے اپنی پیلی وچ بِیج دِتا۔
|
||
\v 32 ۳۲۔ اوہ سبھناں بِیئاں وچوں نِکا تاں ہے۔ پر جدوں ودھ جاؤندا اے تاں سبھناں توں وڈا اتے اجہیا رُکھ بن جاؤندا اے، پئی اسمان دے پکھیرُو آن کے اوہدی ٹاہنیاں اُتے وسیبا کردے نیں۔
|
||
\p
|
||
\v 33 ۳۳۔ اوہنے اِک ہور مثال اوہناں نوں سُنائی۔ پئی اسمان دی بادشاہی اوس خمیر وانگوں اے، جنھوں کِسے بی بی نے لے کے تِن مُٹھ آٹے وچ رلا دِتا۔ ایتھوں تیک پئی اوہ سبھو خمیرا ہو گیا۔
|
||
\p
|
||
\v 34 ۳۴۔ ایھ سبھو گلاں یسوع نے جتھ نوں مثالاں وچ آکھیا اتے بنا مثال دے اوہ اوہناں نال گل نئیں سی کردا۔
|
||
\v 35 ۳۵۔ تانجو جو کجھ نبی دی راہِیں آکھیا گیا سی اوہ پورا ہووے پئی میں مثالاں وچ اپنا مُنھ کھول کے گلاں کراں گا۔ میں جہان توں اگیترے بھید کھولاں گا۔
|
||
\p
|
||
\v 36 ۳۶۔ تد جتھے نوں چھڈ کے اوہ گھر وچ گیا۔ اتے اوہدے چیلیاں نے اوہدے کول آن کے آکھیا پئی پیلی وچ کؤڑے بِیئاں دی مثال سانوں سمجھا۔
|
||
\p
|
||
\v 37 ۳۷۔ تاں اوہنے جواب وچ آکھیا پئی چنگے بِی بِیجن والا ابنِ انسان اے۔
|
||
\v 38 ۳۸۔ اتے پیلی ایھ جگ اے۔ اتے چنگا بِی بادشاہی دے پُتر نیں۔ اتے کؤڑے بی بُریائی دے پُتر نیں۔
|
||
\v 39 ۳۹۔ اتے اوہ وَیری، جنھے اوہ بِیجیا، اوہ شیطان اے۔ اتے واڈھی دا ویلا جگ دا اخیر اے۔ اتے وڈھن والے فرشتے نیں۔
|
||
\v 40 ۴۰۔ مُکدی گل ایھ پئی جس طراں کؤڑے بِی کٹھے کیتے اتے اگ وچ ساڑے جاؤندے نیں، اوس طراں ای جگ دے اخیر وچ ہووے گا۔
|
||
\v 41 ۴۱۔ ابنِ انسان اپنے فرشتیاں نوں گھلے گا۔ اتے اوہ سبھو ٹھیڈا لئوان والیاں شیؤاں اتے بدکاراں نوں اوہدی بادشاہی وچوں کٹھا کرن گے۔
|
||
\v 42 ۴۲۔ اتے اوہناں نوں اگ دی بھٹی وچ سُٹن گے۔ اوتھے کُرلاؤنا اتے دنداں دا پیہنا ہووے گا۔
|
||
\v 43 ۴۳۔ تد راستباز اپنے باپ دی بادشاہی وچ سورج وانگ لاٹاں مارن گے۔ جہدے کن ہؤن اوہ سُن لئوے۔
|
||
\p
|
||
\v 44 ۴۴۔ اسمان دی بادشاہی اوس خزانے وانگ اے، جہڑا پیلی وچ لُکیا ہویا اے۔ جنھوں کوئی بندہ لبھ کے لُکا دیندا اے اتے خوشی نال جا کے اپنا سبھ کجھ ویچدا اتے اوس پیلی دا مُل بھر کے لے لیندا اے۔
|
||
\p
|
||
\v 45 ۴۵۔ فیر اسمان دی بادشاہی اوس ساہوکار وانگ اے، جہڑا سُچے موتیاں دی بھال وچ رہندا اے۔
|
||
\v 46 ۴۶۔ جدوں اوہنوں اِک بے بہا موتی لبھدا اے، تاں جا کے اپنا سبھ کجھ ویچ دیندا اتے اوس موتی نوں لَے لیندا اے۔
|
||
\p
|
||
\v 47 ۴۷۔ فیر اسمان دی بادشاہی اوس وڈے جال وانگ اے، جہڑا جھیل وچ سُتیا جاؤندا اتے ہر طراں دِیاں مچھیاں اوہدے وچ پھڑیاں جاؤندیاں نیں۔
|
||
\v 48 ۴۸۔ جدوں اوہ بھر گیا تاں اوہنوں کھِچ لیئاؤندے نیں۔اتے کنڈے اُتے بیھ کے چنگی چنگی مچھیاں تاں کٹھیاں کر لیندے نیں، اتے جہڑیاں کم دِیاں نا ہؤن سُٹ دیندے نیں۔
|
||
\v 49 ۴۹۔ جگ دے اخیر وچ اِنج ای ہووے گا۔ فرشتے نکلن گے، اتے راستبازاں دے وچکاروں بد کاراں نوں وکھ کرن گے۔
|
||
\v 50 ۵۰۔ اتے اوہناں نوں اگ دی بھٹی وچ سُٹن گے۔ اوتھے رونا اتے دنداں دا پیہنا ہووے گا۔
|
||
\p
|
||
\v 51 ۵۱۔ کیہ تسیں ایھ سبھو کجھ سمجھ گئے او؟ اوہناں نے اوہنوں آکھیا؛ ہاں۔
|
||
\p
|
||
\v 52 ۵۲۔ تد اوہنے اوہناں نوں آکھیا؛ ایس لئی ہر اِک فقیہ،جہڑا اسمان دی بادشاہی دی تعلیم سِکھ بیٹھا۔ گھر دے اوس مالک ورگا اے، جہڑا اپنے خزانے وچوں نوِیاں اتے پُرانیاں شیؤاں کڈھدا اے۔
|
||
\p
|
||
\v 53 ۵۳۔ اتے انج ہویا پئی جدوں یسوع ایھ مثالاں مُکا بیٹھا تاں اوتھوں روانا ہو گیا۔
|
||
\v 54 ۵۴۔ اتے اپنے دیس وچ آم کے اوہنے اوہناں دے عبادت خانے وچ اوہناں نوں اجیہی تعلیم دِتی پئی اوہ سبھ حیران ہوئے اتے آکھن لگے پئی اجیہی حکمت اتے کرامات اوہنوں کتھوں مِلے؟
|
||
\v 55 ۵۵۔ کیہ ایھ ترکھان دا پُتر نئیں؟ اتے اوہدی ماں دا ناں مریم اتے اوہدے بھرا یعقوب اتے یوسف اتے شمعون اتے یہودا نئیں؟
|
||
\v 56 ۵۶۔ اتے کیہ اوہدِیاں سبھ بھیناں ساڈے وچ نئیں؟ فیر ایھ سبھ کجھ اوہنوں کِتھوں مِلیا؟
|
||
\p
|
||
\v 57 ۵۷۔ اتے اوہناں نے اوہدے پاروں ٹھیڈا کھاہدا۔ پر یسوع نے اوہناں نوں آکھیا پئی نبی اپنے دیس اتے اپنے گھر دے سوا ہور کِدھرے بے عزت نئیں کیتا جاؤندا۔
|
||
\v 58 ۵۸۔ اتے اوہنے اوہناں دے گھٹ ایمان پاروں اوتھے بتھیری کرامات نا کیتیاں۔
|
||
\c 14
|
||
\cl باب ۱۴
|
||
\p
|
||
\v 1 ۱۔ اوس ویلے چؤتھے حصے دے حاکم ہیرودیس نے یسوع دی چرچا سُنی۔
|
||
\v 2 ۲۔ اتے اپنے نؤکراں نوں آکھیا پئی ایھ یوحنا بپتسما دین والا اے۔ اوہ مؤیاں وچوں جیؤ پیا اے۔ ایس لئی اوہدے ہتھوں کرامات ہۃندِیاں نیں۔
|
||
\p
|
||
\v 3 ۳۔ کیؤں جو ہیرودیس نے اپنے بھرا فلپس دی ووہٹی ہیرودیاس پاروں یوحنا نوں پھڑ کے بنھیا اتے قید وچ سُٹیا سی۔
|
||
\v 4 ۴۔ ایس لئی پئی یوحنا نے اوہنوں آکھیا سی پئی تیرے لئی اپنے بھرا دی ووہٹی نوں ویاہنا روا نئیں۔
|
||
\v 5 ۵۔ اتے اوہ اوہنوں جانوں مارنا تاں چاہؤندا سی۔ پر لوکائی توں ڈردا سی۔ کیؤں جو اوہ اوہنوں نبی من دے سن۔
|
||
\p
|
||
\v 6 ۶۔ پر جدوں ہیرودیس دا جمن دیہاڑا ہویا۔ تاں ہیرودیاس دی دھی اوہناں اگے نچی اتے ہیرودیس نوں ڈاھڈا خوش کیتا۔
|
||
\v 7 ۷۔ ایس کر کے اوہنے سونھ کھا کے وعدہ کیتا پئی جو کجھ توں منگیں گی، میں تینوں دیواں گا۔
|
||
\v 8 ۸۔ تد اوہ اپنی ماں دی سِکھی ہوئی آکھن لگی۔ پئی مینوں ہُنے ای یوحنا بپتسما دین والے دا سِر تھال وچ منگوا دے۔
|
||
\v 9 ۹۔ تد بادشاہ ڈاھڈا دُکھی ہویا۔ پر اپنی سونھ اتے سنگیاں پاروں اوہنے حکم دِتا پئی سِر لئیایا جاوے۔
|
||
\v 10 ۱۰۔ اتے بندے گھل کے قید وچ یوحنا دا سِر وڈھا دِتا۔
|
||
\v 11 ۱۱۔ اتے اوہدا سِر تھال وچ لئیایا گیا اتے کُڑی نوں دے دِتا گیا۔ اتے اوہ اپنی ماں کول لے گئی۔
|
||
\v 12 ۱۲۔ تد اوہدے چیلیاں نے آن کے لاش چُکی اتے اوہنوں دب دِتا۔ اتے جا کے یسوع نوں خبر دِتی۔
|
||
\v 13 ۱۳۔ اتے یسوع ایھ سُن کے اوتھوں بیڑی اُتے کِسے سُنجی تھاں نو روانا ہویا۔ اتے جدوں جتھ نے سُنیا تاں اوہ شہراں وچووں ٹُر کے اوہدے مگرِیں گئے۔
|
||
\v 14 ۱۴۔ اتے اوہنے اُتر کے ااِک وڈا جتھا ویکھیا۔ اتے اوہنوں اوہناں اُتے ترس آیا۔ اتے اوہنے اوہناں دے روگیاں اُتے چنگیائی دِتی۔
|
||
\p
|
||
\v 15 ۱۵۔ اتے جدوں دن ڈھلیا تاں چیلیاں نے اوہدے کول آن کے آکھیا پئی تھاں سُنجی اے اتے ہُن ویلا لنگھیا جاؤندا اے۔ جتھ نوں گھل دے۔ تانجو پِنڈ وچ جا کے اپنے جوگی مُل کھاؤن۔
|
||
\p
|
||
\v 16 ۱۶۔ پر یسوع نے اوہناں نوں آکھیا۔ ایہناں دا جاؤنا ضروری نئیں۔ تسیں آپ ای ایہناں نوں کھاؤن جوگی دیؤ۔
|
||
\p
|
||
\v 17 ۱۷۔ پر اوہناں نے اوہنوں آکھیا پئی ایتھے ساڈے کول پنج روٹیاں اتے دو مچھیاں توں سِوا ہَؤر کجھ نئیں۔
|
||
\p
|
||
\v 18 ۱۸۔ تاں اوہنے آکھیا پئی اوہ ایتھے میرے کول لے آؤ۔
|
||
\v 19 ۱۹۔ اتے اوہنے جتھے نوں گھاء اُتے بیھن دا حکم دِتا۔ فیر اوہنے اوہ پنج روٹیاں اتے دو مچھیاں لئیاں۔ اتے اسمان ول ویکھ کے برکت دِتی اتے پنھ کے روٹیاں چیلیاں نوں دِتیاں اتے چیلیاں نے جتھے نوں۔
|
||
\v 20 ۲۰۔ اتے اوہ سبھو کھا کے رج گئے۔ اتے اوہناں نے ٹُکڑیاں دے بھرے باراں ٹوکرے چُکے۔
|
||
\v 21 ۲۱۔ اتے بیبیاں اتے بالاں دے باہجھ نِرے مرد ای کوئی پنج ہزار دے نیڑے سن۔
|
||
\p
|
||
\v 22 ۲۲۔ اتے اوہنے یکدم چیلیاں نوں مجبور کیتا پئی بیڑی ول جاؤن اتے میتھوں اگیترے ای پار اپڑن۔ جدوں تیک پئی میں جتھے نوں گھل دیواں۔
|
||
\v 23 ۲۳۔ اتے جتھے نوں گھل کے اکلّا دعا کرن جوگی پہاڑ اُتے گیا۔ اتے جدوں رات ہوئی تاں اوتھے اکلّا ای رہیا۔
|
||
\v 24 ۲۴۔ پر بیڑی اوس ویلے کنڈے توں واہوا ہٹاوِیں سی اتے چھلّاں نال ڈولدی پئی سی۔ کیؤں جو واء ساہنوِیں سی۔
|
||
\v 25 ۲۵۔ اتے رات دے چؤتھے پہر اوہ جھیل اُتے ٹُردا ہویا اوہناں دے کول یا۔
|
||
\v 26 ۲۶۔ جدوں چیلیاں نے اوہنوں جھیل اُتے ٹُردا ہویا ویکھیا۔ اوہ گھبرا کے آکھن لگے پئی بھُوت اے، اتے ڈر کے چیک پئے۔
|
||
\v 27 ۲۷۔ اتے یسوع نے اوہناں نال اوسے ویلے گل کر کے آکھیا؛ پئی تسلی رکھو۔ میں ای ہاں۔ نا ڈرو۔
|
||
\p
|
||
\v 28 ۲۸۔ پطرس نے اوہنوں جواب وچ آکھیا؛ اے مالک! جیکر توئیں ایں تاں مینوں حکم دے پئی میں پانی اُتے ٹُر کے تیرے کول آواں۔
|
||
\p
|
||
\v 29 ۲۹۔ اوہنے آخھیا؛ آ۔ تد پطرس بیڑی توں لَیھ کے پانی اُتے چلن لگ پیا۔ تانجو یسوع دے کول جاوے۔
|
||
\v 30 ۳۰۔ پر جدوں ویکھیا پئی واء تِکھی اے۔ تاں تریھ گیا۔ اتے جدوں ڈُبن لگا تاں چیک کے آکھیا؛ اے مالک! مینوں بچا۔
|
||
\p
|
||
\v 31 ۳۱۔ تد یسوع نے یکدم ہتھ ودھا کے اوہنوں پھڑ لیا۔ اتے اوہنوں آکھیا۔ پئی اے گھٹ ایمان والیا! توں کیؤں شک کیتا؟
|
||
\v 32 ۳۲۔ اتے جیویں ای اوہ بیڑی اُتے چڑھ آئے تاں واء یکدم تھم گئی۔
|
||
\p
|
||
\v 33 ۳۳۔ اتے جہڑے بیڑی اُتے سن، اوہناں نے اوہدے اگے سِر نؤا کے آکھیا پئی سچی مُچی توں رب دا پُتر ایں۔
|
||
\p
|
||
\v 34 ۳۴۔ اتے اوہ پار لیھ کے اوہ گنیسرت دے دیس وچ اپڑے۔
|
||
\v 35 ۳۵۔ اتے اوتھوں دے لوکاں نے اوہنون سیہان کے آل دوالے دے علاقیاں وچ اوہدی خبر اپڑائی۔ اتے سبھ روگیاں نوں اوہدے کول لَے آئے۔
|
||
\p
|
||
\v 36 ۳۶۔ اتے اوہدی منت کیتی پئی نِرا اوہدے پلے نوں ای ہتھ لا لَیئے۔ اتے جِنیاں نے ہتھ لایا، اوہناں نوں چنگیائی مِل گئی۔
|
||
\c 15
|
||
\cl باب ۱۵
|
||
\p
|
||
\v 1 ۱۔ تد یروشلیم توں فریسیاں اتے فقیہاں نے یسوع کول آن کے آکھیا۔
|
||
\v 2 ۲۔ تیرے چیلے وڈیریاں دی روایت کیؤں نئیں منَدے۔ کیؤں جو اوہ روٹی کھاؤن ویلے ہتھ نئیں دھؤندے۔
|
||
\p
|
||
\v 3 ۳۔ پر اوہنے اوہناں نوں جواب وچ آکھیا پئی فیر تسیں کیؤں اپنی روایت نال رب دا حکم نئیں منَدے؟ کیؤں جو رب نے آکھیا اے پئی۔
|
||
\v 4 ۴۔ توں اپنے پیؤ اتے اپنی ماں دی عزت کر۔ اتے جہڑا وی پیؤ یاں ماں نوں مندا آکھے، اوہ ضرور جانوں ماریا جاوے۔
|
||
\p
|
||
\v 5 ۵۔ پر تسیں آکھدے اوپئی جہڑا وی پیؤ یاں ماں نوں آکھے پئی میری جہڑی شئے توں تینوں نفع ہو سکدا سی، اوہ رب دی نذر ہو گئی اے۔
|
||
\v 6 ۶۔ تاں اوہ اپنے پیؤ یاں ماں دی عزت ناں کرے۔ مُکدی گل ایھ پئی تسیں اپنی روایت پاروں رب دے حکم نون جھوٹا کر دیندے او۔
|
||
\v 7 ۷۔ اے رِیاکارو! یسعیاہ نے تہاڈے بارے نبوّت کر کے کِنا چنگا آکھیا پئی۔
|
||
\v 8 ۸۔ ایھ قوم بُلھاں نال تاں میری وڈیائی کردی اے۔ پر ایہناں دا دل میتھوں دور اے۔
|
||
\v 9 ۹۔ مُکدی گل ایھ پئی ایھ بے فیدا میری عبادت کردے نیں۔ کیؤں جو بندیاں دے حکماں دی سِیکھ دیندے نیں۔
|
||
\p
|
||
\v 10 ۱۰۔ تد اوہنے جتھے نوں اپنے کول سد کے آکھیا پئی سُنو اتے سمجھو۔
|
||
\v 11 ۱۱۔ جہڑی شئے مُنھ وچ جاؤندی اے، اوہ بندے نوں ناپاک نئیں کردی۔ سگوں جہڑی مُنھ وچوں نِکلدی اے، اوہوئی بندے نوں ناپاک کردی اے۔
|
||
\p
|
||
\v 12 ۱۲۔ تد چیلیاں نے کول آن کے اوہنوں آکھیا؛ کیہ توں جانَدا ایں پئی فریسیاں نے ایھ گل سُن کے ٹھیڈا کھاہدا اے؟
|
||
\v 13 ۱۳۔ پر اوہنے جواب دِتا؛ جہڑا بُوٹا میرے اسمانی باپ نے نئیں لایا، اوہ جڑوں پُٹیا جاوے گا۔
|
||
\v 14 ۱۴۔ اوہناں نوں جاؤن دیؤ۔ اوہ انھے انھیاں دے آگُو نیں۔ اتے جیکر انھا انھے دی اگوائی کرے، تاں دونویں کھڈے وچ ڈِگن گے۔
|
||
\p
|
||
\v 15 ۱۵۔ فیر پطرس نے آکھیا پئی ایھ مثال سانوں سمجھا دے۔
|
||
\p
|
||
\v 16 ۱۶۔ تاں اوہنے آکھیا پئی کیہ تسیں وی ہُن تیکر نا سمجھ او؟
|
||
\v 17 ۱۷۔ کیہ تسیں نئیں سمجھدے؟ پئی جو کجھ مُنھ وچ جاؤندا اے، اوہ ڈِھڈ وچ جاؤندا اتے ہگن نال نِکل جاؤندا اے۔
|
||
\v 18 ۱۸۔ پر جہڑیاں گلاں مُنھ وچوں نِکلدیاں نیں، اوہ دل وچوں نِکلدیاں نیں۔ اتے اوہوئی بندے نوں ناپاک کردِیاں نیں۔
|
||
\v 19 ۱۹۔ کیؤں جو بھیڑے متے مُنھ وچوں نِکلدے نیں۔ مطلب خون خرابے، زِنا کاریاں، بدکارِیاں، چورِیاں، جھوٹیاں گواہیاں، کُفر۔
|
||
\v 20 ۲۰ ایہوئی گلاں نیں، جہڑیاں بندے نوں ناپاک کردیاں نیں۔ پر بنا ہتھ دھوئے کھاؤنا انسان نوں ناپاک نئیں کردا۔
|
||
\p
|
||
\v 21 ۲۱۔ اتے یسوع اوتھوں روانا ہو کے صور اتے صیدا دے علاقے وچ گیا۔
|
||
\v 22 ۲۲۔ اتے ویکھو! اِک کنعانی بی بی، جہڑی اوس دیس دی سی، اُچی آکھن لگی پئی اے مالک! داؤد دے پُتر! میرے اُتے رحم کر۔ میری دھی نوں اِک بد روح ڈاھڈا ستاؤندی اے۔
|
||
\p
|
||
\v 23 ۲۳۔ پر اوہنے اوہنوں کجھ جواب ناں دِتا۔ تد اوہدے چیلیاں نے کول آن کے اوہدی منت کیتی اتے آکھیا پئی ایہنو گھل دے۔ کیؤں جو اوہ ساڈے مگرِیں چیکدی پئی اے۔
|
||
\p
|
||
\v 24 ۲۴۔ اوہنے جواب وچ آکھیا پئی میں اسرائیل دے گھر دِیاں گواچیاں بھیڈاں دے سوا ہؤر کِسے جوگی نئیں گھلیا گیا۔
|
||
\p
|
||
\v 25 ۲۵۔ پر اوہ آئی اتے سِر نؤا کے آکھیا۔ اے مالک! میری مدد کر۔
|
||
\p
|
||
\v 26 ۲۶۔ اوہنے جواب وچ آ کھیا پئی بالاں دی روٹی لے کے کتُوریاں اگے سُٹنا چنگا نئیں۔
|
||
\p
|
||
\v 27 ۲۷۔ تاں اوہنے آکھیا۔ سچ اے۔ اے مالک! کیؤں جو کتُورے وی اوہناں ٹکڑیاں وچوں ای کھاؤندے نیں، جہڑے اوہناں دے مالکاں دی میز توں ڈِگدے نیں۔
|
||
\p
|
||
\v 28 ۲۸۔ ایس گل اُتے یسوع جواب وچ آکھیا۔ اے بی بی! تیرا ایمان وڈا اے۔ جیویں توں چاہؤندی ایں، تیرے جوگی اونویں ای ہووے۔ اتے اوسے ای گھڑی اوہدی دھی نوں چنگیائی مِل گئی۔
|
||
\p
|
||
\v 29 ۲۹۔ تد یسوع اوتھوں روانا ہویا۔ اتے گلیل دی جھیل دے نیڑے اپڑیا۔ اتے اِک پہاڑ اُتے چڑھ کے اوتھے ای بیھ گیا۔
|
||
\v 30 ۳۰۔ اتے وڈے وڈے جتھے اوہدے کول آئے، جنھاں دے نال لنگڑے، ٹُنڈے، انھے، گونگے اتے بتھیرے ہؤر سن، اتے اوہناں نے اوہناں نوں اوہدے پیراں کول پا دِتا۔ اتے اوہنے اوہناں نوں چنگیائی بخشی۔
|
||
\v 31 ۳۱۔ ایتھوں تیک پئی جتھے نے حیران ہو کے ویکھیا پئی گونگے کُوندے، ٹنڈے چنگے ہُندے، لنگڑے ٹُردے، اتے انھے ویکھدے نیں۔ اتے اوہناں نے اسرائیل دے رب دی وڈیائی کیتی۔
|
||
\p
|
||
\v 32 ۳۲۔ تد یسوع نے اپنے چیلیاں نوں کول سد کے آکھیا پئی مینوں جتھے اُتے ترس آؤندا اے۔ کیؤں جو تِن دیہاڑے توں میرے نال نیں اتے اوہناں دے کول کجھ کھاؤن نوں وی نئیں۔ اتے میں نئیں چاہؤندا پئی اوہناں نوں بھُکھا گھل دیواں۔ تانجو اِنج ناں ہوے پئی اوہ راہ وچ ای ڈِگ پین۔
|
||
\p
|
||
\v 33 ۳۳۔ اتے چیلیاں نے اوہنوں آکھیاپئی جنگل وچ اسیں اینِیاں روٹیاں کِتھوں لئیائیے پئی اینے لوک رج جاؤن؟
|
||
\v 34 ۳۴۔ تد یسوع نے اوہناں نوں آکھیا پئی تہاڈے کول کِنیاں روٹیاں نیں؟ اوہناں دسیا پئی ست۔ اتے کجھ نِکیاں مچھیاں نیں۔
|
||
\p
|
||
\v 35 ۳۵۔ تد اوہنے جتھے نوں بھوئیں بیھن دا حکم دِتا۔
|
||
\v 36 ۳۶۔ اتے اوہناں ست روٹیاں اتے مچھیاں نو لَے کے شکر کیتا۔ اتے پنھ پنھ کے چیلیاں نوں پھڑاؤندا گیا۔ اتے چیلے جتھے وچ ونڈدے گئے۔
|
||
\v 37 ۳۷۔ اتے سبھے کھا کے رج گئے۔ اتے اوہناں نے بچے ہوئے ٹکڑیاں دے ست ٹوکرے چُکے۔
|
||
\v 38 ۳۸۔ اتے بیبیاں اتے بالاں توں وکھ کھاؤن والے کوئی چار ہزار دے نیڑے بندے سن۔
|
||
\p
|
||
\v 39 ۳۹۔ اتے جتھے نوں گھل کے اوہ بیڑی اُتے چڑھیا اتے مجدون دے علاقے وچ آیا۔
|
||
\c 16
|
||
\cl باب ۱۶
|
||
\p
|
||
\v 1 ۱۔ اتے فریسی اتے صدوقی آزماؤن جوگی کول آئے اتے منت کیتی پئی سانوں اسمان توں کوئی نشانی وکھا۔
|
||
\p
|
||
\v 2 ۲۔ پر اوہنے جواب وچ اوہناں نوں آکھیا؛ تسیں سورج ڈُبن ویلے آکھدے او پئی بدل نئیں آؤنا۔ کیؤں جو اسمان لال اے۔
|
||
\v 3 ۳۔ اتے سویرے ایھ آخھدے او پئی اج نھیری نئیں وگے گی۔ کیؤں جو اسمان لال اتے دُھندیالا اے۔ تسیں اسمان دی شکل ویکھ کے ویروے کڈھدے اتے جانَدے او پر ویلے اتے نشانیاں نئیں جان سکدے؟
|
||
\v 4 ۴۔ ایھ بھیڑی اتے بدکار پِیڑھی نشانی منگدی اے۔ اتے یوناہ نبی دے نشان باہجھوں کوئی ہؤر نشان ایہنوں نئیں جاوے گا۔ اتے اوہ اوہناں نوں چھڈ کے چلا گیا۔
|
||
\p
|
||
\v 5 ۵۔ اتے چیلے پار جاؤندے ویلے نال روٹی لینا بھُل گئے سن۔
|
||
\v 6 ۶۔ تد یسوع نے اوہناں نوں آکھیا؛ خبردار! فریسیاں اتے صدوقیاں دے خمیر تھو بچو۔
|
||
\p
|
||
\v 7 ۷۔ اتے اوہ آپو وچ آڈھن لگے پئی اسیں روٹی نئیں لئیائے۔
|
||
\p
|
||
\v 8 ۸۔ مُکدی گل ایھ پئی یسوع نے ایھ جانَدے ہوئے آکھیا پئی اے گھٹ ایمان والیو! تسیں آپو وچ کیؤں آدھا لاؤندے او پئی روٹی نئیں؟
|
||
\v 9 ۹۔ کیہ اجے تیکر نئیں سمجھے؟ اتے اوہناں پنج ہزاراں جوگی پنج روٹیاں تہانوں چیتے نئیں؟ اتے ناں ای ایھ پئی تسیں کِنیاں ٹوکریاں چُکیاں؟
|
||
\v 10 ۱۰۔ اتے ناں ای اوہناں چار ہزاراں دِیاں ست روٹیاں؟ اتے ناں ایھ پئی تسیں کِنے ٹوکرے چُکے؟
|
||
\v 11 ۱۱۔ کِس پاروں تسیں ایھ نئیں سمجھدے؟ پئی میں تہانوں روٹی بارے نئیں آکھیا پئی تسیں فریسیاں اتے صدوقیاں دے خمیر توں خبردار رہؤ۔
|
||
\v 12 ۱۲۔ تد اوہ سمجھ گئے پئی اوہنے روٹی دے خمیر توں نئیں سگوں فریسیاں اتے صدوقیاں دی تعلیم توں خبردار رہن نوں آکھیا اے۔
|
||
\p
|
||
\v 13 ۱۳۔ جد یسوع قیصریہ فلپی دے علاقے وچ آیا تاں اوہنے اپنے چیلیاں توں پُچھیا پئی لوک ابنِ انسان نوں کیہ آآخھدے نیں؟
|
||
\p
|
||
\v 14 ۱۴۔ اوہناں آکھیا پئی کجھ تاں یوحنا بپتسما دین والا آکھدے نیں۔ کجھ ایلیاہ، کجھ یرمیاہ یاں نبیاں وچوں کوئی۔
|
||
\p
|
||
\v 15 ۱۵۔ اوہنے اوہناں نوں آکھیا۔ پر تسیں مینوں کیہ آکھدے او؟
|
||
\p
|
||
\v 16 ۱۶۔ شمعون پطرس نے جواب وچ آکھیا پئی توں جیؤندے رب دا پُتر مسیح ایں۔
|
||
\p
|
||
\v 17 ۱۷۔ تاں یسوع نے جواب وچ اوہنوں آکھیا؛ دھن ایں توں یوناہ دے پُتر شمعون! کیؤں جو ایھ گل جُسے اتے لہؤ نے نئیں سگوں میرے باپ نے، جہڑا اسمان اُتے اے، تیرے دل وچ پائی۔
|
||
\v 18 ۱۸۔ اتے میں تینوں آکھدا ہاں پئی توں کیفا ایں، اتے میں ایس پتھر اُتے اپنی کلیسیاء بناواں گا۔ اتے دھرتی دی ڈُونگیائی دے بُوہے ایہدے اُتے وس نئیں پا سکن گے۔
|
||
\v 19 ۱۹۔ اتے میں اسمان دی بادشاہی دی کُنجیاں تینوں دیواں گا۔ اتے جو کجھ توں دھرتی اُتے بنھیں گا، اوہ اسمان اُتے بَجھ جاوے گا۔ اتے جو کجھ توں دھرتی اُتے کھولیں گا، اوہ اسمان اُتے کھُلیا رہوے گا۔
|
||
\v 20 ۲۰۔ تد اوہنے چیلیاں نوں حکم دِتا پئی کِسے نوں نئیں دسنا پئی میں مسیح ہاں۔
|
||
\p
|
||
\v 21 ۲۱۔ اوس ویلے توں یسوع اپنے چیلیاں نوں دسن لگا؛ ضرور اے پئی میں یروشلیم نوں جاواں اتے وڈیریاں اتے سردار کاہناں اتے فقیہاں دے ہتھوں ڈاھڈا دُکھ چُکاں اتے جانوں ماریا جاواں۔ اتے تِیجے دیہاڑے جیؤ پواں۔
|
||
\v 22 ۲۲۔ ایس گل اُتے پطرس اوہنوں وکھ لیجاکے رِنج ہؤن لگا اتے آکھیا؛ اے مالک! توں جیؤندا رہوَیں۔ ایھ سبھو کجھ تیرے نال ناں ہووے۔
|
||
\p
|
||
\v 23 ۲۳۔ اوہنے مُڑ کے پطرس نوں آکھیا؛ اے شیطان! میرے اگوں دور ہو۔ توں میرے جوگی ٹھیڈے دا سبب ایں۔ کیؤں جو توں رب دِیاں گلاں دا نئیں سگوں بندیاں دِیاں گلاں دا وچار کرنا ایں۔
|
||
\p
|
||
\v 24 ۲۴۔ تد یسوع نے اپنے چیلیاں نوں آکھیا جیکر کوئی میرے مگرِیں آؤنا چاہؤے تاں اوہ اپنی خودی دا انکار کرے۔ اتے اپنی سُولی چُکے اتے میرے مگرِیں ٹُر پؤے۔
|
||
\v 25 ۲۵۔ کیؤں جو جہڑا وی اپنی جان بچاؤنا چاہؤندا اے اوہ اوہنوں گئواوے گا۔ اتے جہڑا وی میرے جوگی اپنی جان گئواوے گا، اوہنوں بچاوے گا۔
|
||
\v 26 ۲۶۔ کیؤں جو بندے نوں کیہ فیدا اے، جیکر اوہ کُل جَگ کما لئوے۔ پر اپنی جان دا نقصان چُکے۔ یاں بندا اپنی جان دے بدلے کیہ دے سکدا اے؟
|
||
\v 27 ۲۷۔ کیؤں جو ابنِ انسان اپنے باپ دے جلال وچ فرشتیاں نال آوے گا۔ اتے تد ہر اِک نوں اوہدے کماں دے موافق بدلہ دیوے گا۔
|
||
\v 28 ۲۸۔ میں تہانوں سچی آکھدا ہاں پئی جہڑے ایتھے کھلوتے نیں، اوہناں وچوں کجھ اجیہے نیں پئی جدوں تیکر ابنِ انسان نوں اپنی بادشاہی وچ آؤندے ناں ویکھ لین، موت دا مزہ نئیں چکھن گے۔
|
||
\c 17
|
||
\cl باب۱۷
|
||
\p
|
||
\v 1 ۱۔چھ دِناں مگروں یسوع پطرس، یعقوب اتے اوہدے بھرا نوں نال لے کے اُچی پہاڑی اُتے وکھریاں لے گئیا۔
|
||
\v 2 ۲۔اتے اوہناں دے ساہمنے اوہدی رَؤ پھِر پرت گئی اتے اوہدے لیڑے نور وانگوں لاٹاں مارن لگ پئے۔
|
||
\v 3 ۳۔ اتے ویکھو! موسیٰ اتے ایلیاہ اوہدے نال گلاں کردے ڈِٹھے گئے۔
|
||
\v 4 ۴۔پطرس نے یسوع نوں آکھیا پئی خداوندا! ساڈا ایتھے رہنا چنگا اے۔ جیکر تیری رضا ہووے تے ایتھے تِن ڈیرے بناواں گا۔ اِک تیرے جوگی، اِک موسیٰ جوگی اتے اِک ایلیاہ جوگی۔
|
||
\p
|
||
\v 5 ۵۔ اوہ ایھ آکھ ای رہیا سی پئی اِک نورانی بدلی نے اوہناں اُتے چھاں کر لئی اتے اوس بدلی وچوں واج آئی پئی ایھ میرا محبوب پُتر اے۔ایہدی سُنو۔
|
||
\v 6 ۶۔ چیلے ایھ سُن کے مُدھڑے مُونھ جا پئے اتے بتھیرا ڈر گئے۔
|
||
\p
|
||
\v 7 ۷۔ تد یسوع نے نیڑے آ کے اوہناں نوں آکھیا پئی اُٹھو۔ نا ڈرو۔
|
||
\v 8 ۸۔ جدوں اوہناں نے اکھاں چُکیاں اتے یسوع دے باہجھ کوئی ہور نہ ڈِٹھا۔
|
||
\p
|
||
\v 9 ۹۔ جدوں اوہ پہاڑ توں لھ رہے سن تد یسوع نے اوہناں نوں ایھ حکم دِتا پئی جدوں تیک آدم دا پُتر موئیاں وِچوں جیو نہ پوے، جو کجھ تُسی ویکھیا اے، کِسے نوں نا دسنا۔
|
||
\p
|
||
\v 10 ۱۰۔ چیلیاں نے اوہنوں پُچھیا پئی فیر فقیہ کیؤں آکھدے نیں پئی ایلیاہ دا پہلوں آؤنا لازمی اے؟
|
||
\p
|
||
\v 11 ۱۱۔اوہنے آکھیا پئی ایلیاہ آوے گا اتے سبھ کجھ ٹھیک کرے گا۔
|
||
\v 12 ۱۲۔ پر میں تہانوں آکھناں پئی ایلیاہ تاں آ وی گئیا اے، اتے اوہناں نے اوہناں نئیں جانیا۔ سگوں جو چاہیا، اوہدے نال کیتا۔ ایسے طراں آدم دا پُتر وی اوہناں ہتھوں دکھ سہوے گا۔
|
||
\v 13 ۱۳۔فیر چیلے جان گئے پئی اوہنے یوحنا بپتسما دین والے بارے آکھیا اے۔
|
||
\p
|
||
\v 14 ۱۴۔ جدوں اوہ رُکھ کول اپڑیا تاں اِک بندا اوہدے کول آیا تاں اوہدے اگے گوڈے نِوا کے آکھن لگا ۔
|
||
\v 15 ۱۵۔ اے خداوندا! میرے پُتر اُتے رحم کر۔ کیؤں جو اوہنوں مِرگی پیندی اے اتے اوہ ڈاہڈا دُکھ سہندا اے۔ ایس پاروں اوہ اگ اتے پانی وِچ ڈِگ پیندا اے۔
|
||
\v 16 ۱۶۔ میں اوہنوں تیرے چیلیاں کول لئیایا ساں پر اوہ اوہنوں چنگا نئیں کر سکے۔
|
||
\p
|
||
\v 17 ۱۷۔ یسوع نے جواب دِتا پئی اے بھروسے توں خالی اتے گُمرا نسل! میں کدوں تیک تہاڈے نال رہواں گا اتے کدوں تیک تہانوں سہواں گا؟ ایہنوں میرے کول لئیاؤں۔
|
||
\v 18 ۱۸۔ تد یسوع نے اوہنوں جھِڑکیا اتے بُری روح اوہدے وچوں نکل گئی۔ اتے اوہ مُنڈا اوسے ای ویلے چنگا ہو گئیا۔
|
||
\p
|
||
\v 19 ۱۹۔ تد چیلیاں نے لوکاں توں وکھ ہو کے یسوع نوں آن پُچھیا پئی اسی اوس بُری روح نوں کیؤں نا کڈھ سکے؟
|
||
\p
|
||
\v 20 ۲۰۔ یسوع نے اوہناں نوں آکھیا پئی تُسی اپنے بھروسے دے گھاٹے پاروں نا کڈھ سکے۔ میں تہانوں سچی سچی آکھاں پئی جیکر تہاڈے وچ رائی دے دانے بروبر وی بھروسا ہووے تاں تسی ایس پہاڑ نوں آکھو پئی ایتھوں اوتھے جا لگ تاں اوہ جا لگے گا۔ اتے کوئی گل اجیہی نا ہووے گی، جنھوں انہونی آکھدے نیں۔
|
||
\v 21 ۲۱۔ پر ایہہ شئے دعا اتے روزے باہجھوں نئیں کڈھی جا سکدی۔
|
||
\p
|
||
\v 22 ۲۲۔ اتے جدوں اوہ گلیل وچ رُکے ہَوئے سن۔ تد یسوع نے اوہناں نوں آکھیا: لازمی اے پئی ابنِ آدم بندیاں دے حوالے کیتا جاوے۔
|
||
\v 23 ۲۳۔ اتے اوہ اوہنوں جانوں مار دین گے اتے اوہ تیجے دیہاڑے جیو پؤے گا۔ ایس گل اُتے اوہ چوکھے رِنج ہَوئے۔
|
||
\p
|
||
\v 24 ۲۴۔ جدوں اوہ کفرنحوم وچ اپڑے تاں دو دِرہم لین والیاں نیں پطرس کول آن کے آکھیا پئی کیہ تہاڈا مُرشد دو دِرہم نئیں دیندا؟
|
||
\v 25 ۲۵۔ اوہنے آکھیا پئی دیندا اے۔ اتے جدوں اوہ گھر اپڑیا تاں یسوع نے پہلوں ای آکھ دِتا پئی اے شمعون! توں کیہ آکھدا ایں؟ جگ دے راجے کِنھاں توں چُنگی یاں جزیہ لیندے نیں؟ اپنے پُتراں توں یاں بیگانیاں توں؟
|
||
\p
|
||
\v 26 ۲۶۔ جدوں اوہنے آکھیا پئی بیگانیاں توں۔ تاں یسوع نے آکھیا پئی فیر تاں پُتر بَری ہَوئے۔
|
||
\v 27 ۲۷۔ ایس پاروں تاں جو اوہناں نوں موقعا نہ مِلے۔ تُوں جا کے کنڈا سُٹ اتے جیہڑی مچھی سبھناں توں پہلوں نکلے اوہنوں وکھ کر کے اوہدا مُونھ کھولِیں تاں اوہدے مُونھ وچ دِرہم ہَؤن گے۔ اوہو ای لئیا کے اوہناں نوں دے دے۔
|
||
\c 18
|
||
\cl باب ۱۸
|
||
\p
|
||
\v 1 ۱۔ اوسے ای گھڑی چیلیاں نے یسوع کول آن کے آکھیا پئی اسمان دی بادشاہی وچ سب توں وڈا کون اے؟
|
||
\p
|
||
\v 2 ۲۔ اتے یسوع نے اک بال نوں اپنے کول سد کے اوہناں دے وچ کار کھلاھریا۔
|
||
\v 3 ۳۔ اتے آکھیا پئی میں تہانوں سچی آکھدا ہاں پئی جیکر تُسی نا مُڑو اتے نِکے بالاں ورگے نا بنو تاں اسمان دی بادشاہی وچ اُکا نا وڑو گے۔
|
||
\v 4 ۴۔ ہُن جیہڑا وی اپنے آپ نوں ایس بال وانگ نِکا بنائے، اوہو ای اسمان دی بادشاہی وچ سبھناں نالوں وڈا اے۔
|
||
\v 5 ۵۔ اتے جیہڑا وی میرے ناں توں اجیہے بالاں نوں قبُولے، مینوں قبولدا اے۔
|
||
\p
|
||
\v 6 ۶۔ پر جیہڑا وی، اوہناں نِکیاں وچوں، جیہڑے میرے اُتے بھروسا رکھدے نیں، ٹھیڈا لواؤندا اے، اوہدے جوگی ایہوئی چنگا اے پئی چکی دا پتھر اوہدے گلے وچ پا دِتا جاوے اتے اوہنوں سموندر دے ڈُونگھ وچ ڈوب دِتا جاوے۔
|
||
\v 7 ۷۔ ٹھیڈَیاں پاروں جگ اُتے ہاڑا! کیوں جو ٹھیڈے لگنا تاں پکا اے۔ پر ہاڑا اوس جی اُتے، جہدے پاروں لگے۔
|
||
\v 8 ۸۔ ہُن جیکر تیرا ہتھ یاں تیرا پیر تینوں ٹھیڈا لوائے تاں اوہنوں وڈھ کے سُٹ دے۔ کیوں جو ٹُنڈا یاں لنگڑا ہو کے ابدی حیاتی وچ وڑنا تیرے جوگی ایس گلوں چنگا اے پئی توں دو ہتھ یاں دو پیر رکھدا ہویا ہمیشاں دی اگ وچ سُٹیا جاویں۔
|
||
\v 9 ۹۔ اتے جیکر تیری اکھ تینوں ٹھیڈا لوائے تاں اوہنوں کڈھ کے سُٹ دے۔ کیوں جو کانا ہو کے ابدی حیاتی وچ وڑنا تیرے جوگی ایس گلوں چنگا اے پئی توں دو اکھاں رکھدا ہویا دوزخ دی اگ وچ سُٹیا جاویں۔
|
||
\p
|
||
\v 10 ۱۰۔ خبردار! ایہناں نِکیاں وچوں کِسے نوں وی ماڑا نا جانیو۔کیوں جو میں تہانوں آکھدا ہاں پئی اسمان اُتے اوہناں دے فرشتے میرے اسمانی باپ دا مُنھ ہمیشاں تکدے رہندے نیں۔
|
||
\v 11 ۱۱۔ کیوں جو ابنِ انسان ایس لئی آیا اے پئی گواچیاں ہوئیاں نوں لبھے۔
|
||
\v 12 ۱۲۔ تہاڈا کیہ وچار اے؟ جیکر کِسے بندے دِیاں سو بھیڈا ہؤن۔ اتے اوہناں وچوں اک گواچ جاوے تاں کیہ اوہ نڑینوے بھیڈاں نوں پہاڑاں اُتے نا چھڈے گا اتے اوس گواچی ہوئی بھیڈ نوں لبھن نا جاوے گا؟
|
||
\v 13 ۱۳۔ اتے جیکر اِنج ہووے پئی اوہ اوہنوں لبھ جاوے تاں میں تہانوں سچی آکھدا ہاں پئی اوہ اوہناں نڑینوے بھیڈاں توں جہڑیاں گواچیاں نئیں، چوکھا خوش ہووے گا۔
|
||
\v 14 ۱۴۔ ایسے طراں تہاڈا اسمانی باپ جہڑا اسمان اُتے اے، نئیں چاہؤندا پئی ایہناں نِکیاں وچوں اِک وی مرے۔
|
||
\p
|
||
\v 15 ۱۵۔ ہُن جیکر تیرا بھرا گناہ کرے تاں جا اتے اوہنوں وکھریاں سمجھا۔ جیکر اوہ تیری سُنے تاں تینوں تیرا بھرا لبھ گیا۔
|
||
\v 16 ۱۶۔ اتے جیکر اوہ نا سُنے تاں اِک یاں دو جی نال لیجا تاں جو ہر اِک گل دو یاں تِن گواہواں دے مُونھوں وی پکی ہو جاوے۔
|
||
\v 17 ۱۷۔ جیکر اوہ اوہناں دی وی نا سُنے تاں کلیسیاء نوں آکھ۔ اتے جیکر اوہ کلیسیاء دی وی نا سُنے تاں اوہنوں مُشرِک اتے چُنگی وان دے بروبر جان۔
|
||
\v 18 ۱۸۔ میں تہانوں سچی آکھدا ہاں پئی جو کجھ تُسی زمین اُتے بنھو گے، اوہ اسمان اُتے بَجھا رہوے گا۔ اتے جو کجھ تسی زمین اُتے کھولو گے، اوہ اسمان اُتے کھُلا رہوے گا۔
|
||
\v 19 ۱۹۔ فیر میں تہانوں آکھدا ہاں پئی جیکر تہاڈے وچوں دو جی زمین اُتے اتفاق کر لئین۔ تاں جو کجھ وی منگن گے اوہ میرے اسمانی باپ کولوں حاصل کر لئین گے۔
|
||
\v 20 ۲۰۔ کیوں جو جِتھے دو یاں تِن میرے ناں توں کٹھے ہؤن، اوتھے میں اوہنوں دے وچکار ہاں۔
|
||
\p
|
||
\v 21 ۲۱۔ تد پطرس نے کول آن کے اوہنوں پُچھیا پئی اے خداوند! کِنی واری میرا بھرا میرا گُناہ کرے تاں میں اوہنوں معاف کراں؟ کیہ ست وار؟
|
||
\p
|
||
\v 22 ۲۲۔ یسوع نے اوہنوں آکھیا پئی میں تینوں ایہہ نئیں آکھدا پئی ست وار۔ سگوں ست وار دے وی ستّر وار تیکر معاف کر۔
|
||
\v 23 ۲۳۔ ایس لئی اسمان دی بادشاہی اوس بادشاہ وانگ اے، جنھے اپنے نؤکراں کولوں حساب لینا سی۔
|
||
\v 24 ۲۴۔ تاں جدوں اوہ حساب لئین لگا تاں اوہدے اگے دس ہزار قنطاراں دا قرضئی پیش کیتا گیا۔
|
||
\v 25 ۲۵۔ اتے اوہدے کول ادا کرن لئی کجھ وی نئیں سی۔ ایس لئی اوہنے حکم کیتا پئی ایہنوں اتے ایہدی ووہٹی اتے بالاں اتے ایہدا سبھ کجھ ویچ کے قرض وصولی کیتی جاوے۔
|
||
\v 26 ۲۶۔ پر اوس نؤکر نے ڈِگ کے منت کیتی اتے آکھیا پئی میرے ولوں ٹھنڈ رکھ۔ اتے میں سبھ قرضا موڑ دیواں گا۔
|
||
\v 27 ۲۷۔ مالک نے ترس کھا کے اوہنوں چھڈ دِتا اتے اوہدا قرض وی معاف کر دِتا۔
|
||
\v 28 ۲۸۔ پر جدوں اوہ نؤکر باھر نِکلیا۔ تاں اوہدے سنگی نؤکراں وچوں اِک اوہنوں مِلیا، جنھے اگوں اوہدا کوئی اِک سو دِینار قرض دینا سی۔ اوہنے اوہنوں پھڑیا اتے اوہدا گلا گھُٹ کے آکھیا پئی مینوں میرا حساب دے۔
|
||
\p
|
||
\v 29 ۲۹۔ تد اوہدے سنگی نؤکر نے ڈِگ کے اوہدی منت کیتی اتے آکھیا پئی میرے ولوں ٹھنڈ رکھ۔ میں تینوں سبھ قرضا مَوڑ دیواں گا۔
|
||
\v 30 ۳۰۔ پر اوہ نا منیا۔ سگوں لئجا کے اوہنوں جیلے بند کرا دِتا۔
|
||
\v 31 ۳۱۔ اوہدے سنگی نؤکراں نے ایہہ سبھ ویکھیا اتے رِنج ہَوئے۔ اتے آن کے مالک نوں سبھ کجھ دس دِتا۔
|
||
\p
|
||
\v 32 ۳۲۔ تد مالک نے اوہنوں سدایااتے آکھیا پئی تُوں بوہت شریر ایں۔ میں تینوں ایس لئی قرضا چھڈیا کیؤں جو توں میری منت کیتی۔
|
||
\v 33 ۳۳۔ تاں کیہ تینوں روا نئیں سی پئی جیویں میں تیرے اُتے رحم کیتا، توں وی اپنے سنگی اُتے رحم کردا؟
|
||
\v 34 ۳۴۔ اتے مالک نے غصے ہو کے اوہنوں جلّاداں دے حوالے کیتا۔ تد تیک پئی سبھ قرضا موڑ نی دیوے۔
|
||
\v 35 ۳۵۔ میرا اسمانی باپ وی تہاڈے نال اِنج ای کرے گا۔ جیکر تہاڈے وچوں ہر کوئی اپنے بھرا نوں دِلوں معاف نا کر دیوے۔
|
||
\c 19
|
||
\cl باب ۱۹
|
||
\p
|
||
\v 1 ۱۔ اتے اِنج ہویا پئی جدوں یسوع ایھ گلاں مُکا بیٹھا تاں اوہ گلیِلؔ توں ٹُر پیا۔ اتے اُردن پار یہودیہ دے علاقے وچ اپڑیا۔
|
||
\v 2 ۲۔ اتے بتھیرے لوک اوہدے مگر ٹُر پئے۔ اتے اوہنے اوہناں نوں اوتھے چنگا کیتا۔
|
||
\p
|
||
\v 3 ۳۔ اتے فریسی اوہنوں ازماؤن لئی اوہدے کول آئے۔ اتے آکھیا پئی کیہ ایھ روا اے پئی بندہ کِسے وی گل توں اپنی ووہٹی نوں چھڈ دیوے؟
|
||
\p
|
||
\v 4 ۴۔ اوہنے جواب دِتا پئی کیہ تُساں نئیں پڑھیا پئی جنھے مُڈھ توں انسان نوں بنایا، اوہناں نَر اتے ناری بنایا سی؟
|
||
\v 5 ۵۔ اتے آحکم دِتا پئی "ایس لئی مرد پیؤ اتے ماں نوں چھڈے گا اتے اپنی ووہٹی نال رہؤے گا۔ اتے اوہ دونوِیں اِکو تن ہؤن گے"۔
|
||
\v 6 ۶۔ ہؤن اوہ دو نئیں سگوں اِک تن نیں۔ مُکدی گل ایھ اے پئی جنھوں رب نے جوڑیا اے، اوہنوں انسان وکھ نا کرے۔
|
||
\p
|
||
\v 7 ۷۔ اوہناں نے اوہنوں آکھیا پئی فیر موسیٰ نے کیؤں ایھ حکم دِتا پئی طلاق دی لکھت دے کے اوہنوں چھڈ دیوے؟
|
||
\p
|
||
\v 8 ۸۔ اوہنے اوہناں نوں آکھیا پئی موسیٰ نے تہاڈے دل دے پتھر ہؤن پاروں تہانوں ووہٹی چھڈن دی اجازت دِتی سی۔ پر مُڈھ توں اِنج نئیں سی۔
|
||
\v 9 ۹۔ پر میں تہانوں آکھناں پئی جہڑا وی اپنی ووہٹی نوں حرام کم توں باہجھ کِسے ہور گل پاروں چھڈ دیوے اتے دوجی نال ویاہ وِڈے، اوہ زِنا کردا اے۔ اتے جہڑا اوس چھڈی ہوئی نوں ویاہوے، اوہ وی زِنا کردا اے۔
|
||
\p
|
||
\v 10 ۱۰۔ چیلیاں نے اوہنوں آکھیا پئی جیکر مرد دا اپنی ووہٹی نال اجہیا حال اے تاں ویاہ کراؤنا ای چنگا نئیں۔
|
||
\p
|
||
\v 11 ۱۱۔ اوہنے اوہناں نوں آکھیا پئی ایھ گل سبھناں دی سمجھے نئیں آؤندی، پر اوہناں دی سمجھے آؤندی اے، جنھاں نوں سمجھ دِتی گئی اے۔
|
||
\v 12 ۱۲۔ کجھ تاں خوجےنیں، جہڑے ماں دے ڈِھڈوں ای اجیہے جمے نیں۔ اتے کجھ اجیہے نیں، جنھاں نوں بندیاں نیں خوجا بنا دِتا۔ اتے کجھ اجیہے نیں، جنھاں نے اسمان دی بادشاہی لئی اپنے آپ نوں خوجا بنا لئیا۔ جہڑا سمجھ سکدا اے، اوہ سمجھ لؤے۔
|
||
\p
|
||
\v 13 ۱۳۔ تد بالاں نوں اوہدے کول لئیایا گئیا۔ تاں جو اوہ اوہناں اُتے ہتھ دھرے اتے دعا کرے۔ پر چیلیاں نے اوہناں نوں جھڑکیا۔
|
||
\v 14 ۱۴۔ پر یسوع نے اوہناں نوں آکھیاپئی بالاں نوں رہن دیؤ اتے اوہناں نوں میرے کول آؤن توں نا موڑو۔ کیوں جو اسمان دی بادشاہی اجہیاں دی ای اے۔
|
||
\v 15 ۱۵۔ اتے اوہ اوہناں اُتے ہتھ دھر کے اوتھوں ٹُر پیا۔
|
||
\p
|
||
\v 16 ۱۶۔ اتے ویکھو! اِک بندے نے کول آن کے اوہنوں آکھیا پئی اے مُرشد! میں کیہڑی نکی کراں پئی ہمیشاں دی حیاتی مِل جاؤے؟
|
||
\p
|
||
\v 17 ۱۷۔ اوہنے اوہنوں آکھیا پئی توں نیکی بارے میتھوں کیؤں پُچھدا ایں؟ نیک تاں اِکو ای اے۔ پر جیکر توں ہمیشاں دی حیاتی چاہؤنا ایں، تاں حُکماں نوں مَن۔
|
||
\p
|
||
\v 18 ۱۸۔ اوہنے اوہنوں اکھیاں پئی کہڑے حُکماں نوں؟ یسوع نے آکھیا پئی تُوں کِسے نوں جانوں نا مارِیں۔ زِنا نا کرِیں۔ چوری نا کرِیں۔ جھوٹی گواہی نا دیوِیں۔
|
||
\v 19 ۱۹۔ اپنے پیؤ اتے ماں دی عزت کرِیں۔ اتے توں اپنے گواہندی نوں اپنے وانگ پیار کرِیں۔
|
||
\p
|
||
\v 20 ۲۰۔ اوس گھبرُو نے اوہنوں آکھیا پئی ایہناں سبھناں حُکماں نوں تاں میں من دا رہیا ہاں۔ ہؤن میرے وچ کہڑی گل دی تھوڑ اے؟
|
||
\p
|
||
\v 21 ۲۱۔ یسوع نے اوہنوں آکھیا پئی جیکر توں کامِل ہؤنا چاہؤنا ایں تاں جا اتے اپنا سبھ کجھ ویچ کے ماہتڑاں وچ ونڈ دے۔ تاں تینوں اسمان اُتے خزانہ لبھے گا۔ اتے آن کے میرے پِچھے ٹُر پے۔
|
||
\v 22 ۲۲۔ پر اوہ گھرُو ایھ گل سُن کے بوہت رِنج ہویا اتے چلا گیا۔ کیؤں جو اوہدے کول بتھیرا دھن سی۔
|
||
\p
|
||
\v 23 ۲۳۔ پر یسوع نے اپنے چیلیاں نوں آکھیا پئی میں تہانوں سچی آکھناں پئی دھنی دا اسمان دی بادشاہی وچ وڑنا بوہت اؤکھا اے۔
|
||
\v 24 ۲۴۔ اتے فیر تہانوں آکھناں پئی اُوٹھ دا سوئی دے نکّے وچوں لنگھ جانا ایس توں سؤکھا اے پئی دھنی اسمان دی بادشاہی وچ وڑے۔
|
||
\p
|
||
\v 25 ۲۵۔ جدوں چیلیاں نے ایھ سُنیا تاں بوہت حیران ہو کے آکھیا پئی فیر نجات کِنھوں مِل سکدی اے؟
|
||
\p
|
||
\v 26 ۲۶۔ یسوع نے اوہناں ول ویکھ کے آکھیا پئی ایھ بندیاں توں نئیں ہو سکدا۔ پر رب جوگی سبھ کجھ ہو سکدا اے۔
|
||
\p
|
||
\v 27 ۲۷۔ تد پطرس نے اوہنوں آکھیا پئی ویکھ! اساں سبھ کجھ چھڈ دِتا اتے تیرے مگر ٹُر پئے ہاں۔ مُکدی گل ایھ پئی سانوں کیہ لبھے گا؟
|
||
\p
|
||
\v 28 ۲۸۔ یسوع نے اوہناں نوں آکھیا پئی میں تہانوں سچی آکھناں پئی جدوں نوِیں پیدایش وچ ابنِ انسان اپنے جلالی تخت اُتے بہوے گا، تاں تُسی وی، جہڑے پِچھے ٹُر پئے، باراں تختاں اُتے بہہ کے اسرائیل دے باراں قبیلیاں داانصاف کرو گے۔
|
||
\v 29 ۲۹۔ اتے ہر کوئی، جنھے گھراں نوں یاں بھراواں نوں، یاں بھین یاں پیؤ یاں یاں ماں یاں ووہٹی یاں بالاں یاں کھیتاں نوں میرے ناں پاروں چھڈیا اے، اوہنوں سؤ گُنی مِلے گا۔ اتے اوہنوں ہمیشاں دی حیاتی مِلے گی۔
|
||
\p
|
||
\v 30 ۳۰۔ پر بتھیرے پہلوں والے اخیری ہو جاؤن گے اتے اخیری پہلوں والے۔
|
||
\c 20
|
||
\cl باب ۲۰
|
||
\p
|
||
\v 1 ۱۔ اسمان دی بادشاہی اوس مالک وانگ اے جہڑا تڑکے نِکلیا تاں جو اپنے تاکستان وچ مزدور لاؤے۔
|
||
\v 2 ۲۔ اتے اوہنے مزدوراں نال اِک دینار دیہاڑی مِتھ کے اوہناں نوں اپنے تاکستان ول گھلیا۔
|
||
\v 3 ۳۔ اتے اوہنے تیجے پہر دے نیڑے باھر جا کے ہوراں نوں وی بازار وچ بیکار کھلوتا ویکھیا۔
|
||
\v 4 ۴۔ اتے اوہناں نوں آکھیا پئی تُسی وی میرے تاستان ول جاؤ اتے جو کجھ واجب اے، تہانوں دیواں گا۔
|
||
\v 5 ۵۔ اوہ ٹُر گئے۔ فیر اوہنے چھیویں اتے نوویں پہر دے نیڑے باھر جا کے اُنج ای کیتا۔
|
||
\v 6 ۶۔ اتے یارہویں پہر دے نیڑے فیر باھر گیا، اتے ہوراں نوں وی کھلوتا ویکھیا اتے اوہناں نوں آکھیا پئی تُسی ایتھے ساء دیہاڑی بیکار کیؤں کھلوتے ہو؟
|
||
\p
|
||
\v 7 ۷۔ اوہناں نے اوہنوں آکھیا پئی ایس لئی کیؤں جو کِسے نے سانوں دیہاڑی اُتے نئیں رکھیا۔ اوہنے اوہناں نوں آکھیا پئی تُسی وی مییرے تاکستان ول چلے جاؤ۔
|
||
\p
|
||
\v 8 ۸۔ جدوں شام ہوئی تاں تاکستان دے مالک نے اپنے کامے نوں آکھیا پئی مزدوراں نوں سد اتے پہلیاں توں لے کے پِچھلیاں تیکر، اوہناں نوں اوہناں دی دیہاڑی دے دے۔
|
||
\v 9 ۹۔ جدوں اوہ آئے، جہڑے یارہویں پہر دے نیڑے لگے سن، تاں اوہناں نوں اِک دینار ای ملیا۔
|
||
\v 10 ۱۰۔ پر جہڑے پہلوں آئے سن، اوہناں سوچیا پئی خؤرے سانوں چوکھا ملے گا۔ پر اوہناں نوں وی اِکو ای دینار ملیا۔
|
||
\v 11 ۱۱۔ تد اوہ مالک دے برخلاف کُڑ کُڑ کرن لگ پئے۔
|
||
\p
|
||
\v 12 ۱۲۔ ایھ آکھ کے پئی ایہناں پِچھلیاں نے تاں اِکو ای گھنٹا کم کیتا اے اتے توں اوہناں نوں ساڈے بروبر کر دِتا، جنھاں نے ساء دیہاڑی بھار ڈھَویا اتے ڈاھڈی دُھپ سہی۔
|
||
\p
|
||
\v 13 ۱۳۔ پر مالک نے اوہناں وچوں اِک نوں جواب دے کے آکھیا پئی او میاں! میں تیرے نال بے انصافی نئیں پیا کردا۔ کیہ توں میرے نال اِکو دینار اُتے نئیں مُکایا سی؟
|
||
\v 14 ۱۴۔ جِنا تیرا بن دا اے، پھڑ، اتے چلا جا۔ ایھ میری مرضی اے پئی جِنا تینوں دِتا اے، اونا ای اوہناں پِچھلیاں نوں وی دیواں۔
|
||
\p
|
||
\v 15 ۱۵۔ یاں کیہ میں پابند ہاں پئی اپنے مال نال جو چاہواں نا کراں؟ کیہ توں مینوں ایس لئی بُری نگاہ نال ویکھیا اے پئی میں نیک ہاں؟
|
||
\v 16 ۱۶۔ ایسے طراں ای پِچھلے پہلے ہو جاؤن گے اتے پہلے پِچھلے۔ کیؤں جو بتھیرے سد لَئے گئے نیں، پر چُنے کجھ کجھ گئے نیں۔
|
||
\p
|
||
\v 17 ۱۷۔ اتے یسوع یروشلیم نوں جاؤندیاں ہویاں باراں چیلیاں نوں وکھرا لے گئیا اتے رستے وچ اوہناں نوں آکھن لگا۔
|
||
\v 18 ۱۸۔ ویکھو! اسیں یروشلیم نوں جاؤندے ہاں۔ اتے ابنِ انسان سردار کاہناں اتے فقیہاں دے حوالے کیتا جاوے گا۔ اتے اوہ اوہنوں جانوں مارن دا حُکم دین گے۔
|
||
\v 19 ۱۹۔ اتے اوہنوں بیگانیاں قوماں دے حوالے کرن گے۔ تاں جو اوہ اوہدے ٹھٹھے اُڈاؤن اتے اوہنوں کوڑے مارن اتے اوہنوں سُولی اُتے چاھڑن۔ اتے اوہ تیجے دیہاڑے موئیاں وچوں جیو پؤے۔
|
||
\p
|
||
\v 20 ۲۰۔ تد زبدی دے پُتراں دی ماں اپنے پُتراں نال اوہدے کول آئی اتے سِر نوا کے ترلا پاؤن لگی۔
|
||
\v 21 ۲۱۔ اوہنے اوہنوں آکھیا پئی توں کیہ چاہؤنی ایں؟ اوہنے آکھیا، ایہوای پئی میرے ایھ دونوِیں پُتر تیری بادشاہی وچ تیرے سجے کھبے بہؤن۔
|
||
\p
|
||
\v 22 ۲۲۔ یسوع نے جواب دِتا پئی تسی نئٰیں جان دے، جو کجھ منگدے اوہ؟ جہڑا پیالہ میں پِیئن والا ہاں، کیہ تُسی پی سکدے او؟ اوہناں نے آکھیا پئی ہاں، اسیں پی سکدے ہاں۔
|
||
\p
|
||
\v 23 ۲۳۔ اوہنے آکھیا پئی تسی میرا پیالہ تے پی لؤو گے۔ پر کِسے نوں سجے اتے کھبے بٹھاؤنا میرا کم نئیں۔ ایھ کم میرے اسمانی باپ دے ہتھ وچ اے پئی کِنھوں سجے اتے کِنھوں کھبے بٹھاؤنا اے۔
|
||
\p
|
||
\v 24 ۲۴۔ اتے باقی دس چیلے ایھ سُن کے اوہناں دونواں بھرانواں نال رِنج ہَوئے۔
|
||
\v 25 ۲۵۔ پر یسوع نے اوہناں نوں اپنے کول سد کے آکھیا، تسی جان دے او پئی غیر قوماں دے سردار اوہناں اُتے حکم چلاؤندے نیں۔ اتے آگُو اوہناں اُتے اختیار رکھدے نیں۔
|
||
\v 26 ۲۶۔ پر تہاڈے وچ انج نئیں ہَؤنا۔ سگوں جہڑا تہاڈے وچ اگوائی چاہؤے، اوہ تہاڈا خادِم بنے۔
|
||
\v 27 ۲۷۔ اتے جہڑا تہاڈے وچ آگُو بننا چاہؤے، اوہ سبھناں دا غلام بنے۔
|
||
\v 28 ۲۸۔ ایس کر کے ابنِ انسان ایس لئی نئیں آیا پئی خدمت کراؤے۔ سگوں ایس لئی پئی خدمت کرے۔ اتے اپنی جان بتھیریاں جوگی فِدیے وچ دیوے۔
|
||
\p
|
||
\v 29 ۲۹۔ اتے جدوں اوہ یریحو وچوں نکل رہئے سن تاں اک وڈی بھِیڑ اوہدے مگر ٹُر پئی۔
|
||
\v 30 ۳۰۔ اتے ویکھو! دو انھے، جہڑے راہ کنڈے بیٹھے سن، ایھ سُن کے پئی یسوع لنگھ رہیا اے، آکھن لگے پئی او داؤد دے پُتر! ساڈے اُتے رحم کر۔
|
||
\v 31 ۳۱۔ اتے لوکاں اوہناں نوں جھڑکیا پئی چُپ رہن۔ پر اوہ ہور وی کُرلاؤن لگ پئے پئی اے خداوند! داؤد دے پُتر! ساڈے اُتے رحم کر۔
|
||
\p
|
||
\v 32 ۳۲۔ اتے یسوع کھلو گیا۔ اتے اوہناں نوں سد کے آکھیا، تُسی کیہ چاہؤندے او پئی میں تہاڈے جوگی کراں؟
|
||
\v 33 ۳۳۔ اوہناں نے اوہنوں آکھیا، اے خداوند اسیں ایہوئی چاہؤنے ہاں پئی ساڈیاں اکھاں کھُل جان۔
|
||
\v 34 ۳۴۔ یسوع نے ترس کھا کے اوہناں دِیاں اکھاں نوں ہتھ لایا اتے اوہ یکدم ویکھن لگ پئے، اتے اوہدے مگر ٹُر پئے۔
|
||
\c 21
|
||
\cl باب ۲۱
|
||
\p
|
||
\v 1 ۱۔ اتے جدوں اوہ یروشلیم دے نیڑے اپڑے اتے زیتون دے پہاڑ اُتے بیت فجے دے کول آئے۔ تد یسوع نے دو چیلیاں نوں گھلیا۔
|
||
\v 2 ۲۔ اتے اوہناں نوں آکھیا پئی اپنے ساہمنے دے پنڈ وچ جاؤ۔ اوتھے اپڑدیاں ای تسی اِک کھوتی نوں بجھا ہویا اتے اوہدے نال اِک جا ء نوں ویکھو گے۔ اوہناں نوں کھول کے میرے کول لے آو۔
|
||
\v 3 ۳۔ اتے جیکر کوئی تہانوں کُجھ پُچھے تاں آکھیا جے پئی خداوند نوں ایہناں دی لوڑ اے اتے اوہ چھیتی موڑ دیوے گا۔
|
||
\p
|
||
\v 4 ۴۔ ایھ ایس لئی ہویا پئی جو کجھ نبی دی راہِیں آکھیا گیا سی، اوہ پورا ہووے پئی؛
|
||
\v 5 ۵۔ صیّون دی دھی نوں آکھو پئی ویکھ! تیرا بادشاہ تیرے کول آؤندا اے۔ اوہ حلیم اے اتے کھوتے اُتے سوار ہے۔ مطلب بال اُتے، سگوں لدّو بال اُتے۔
|
||
\p
|
||
\v 6 ۶۔ مُکدی گل پئی چیلے گئے اتے جیویں یسوع نے اوہناں نوں حکم دِتا سی، اونویں ای کیتا۔
|
||
\v 7 ۷۔ اتے اوہ کھوتی اتے اوہدے بال نوں لے آئے۔ اتے اپنے لیڑے اوہدے اُتے پائے۔ اتے اوہ اوہدے اُتے سوار ہویا۔
|
||
\v 8 ۸۔ اتے بھِیڑ دے بتھیرے لوکاں نے اپنے لیڑے رستے وچ وچھائے اتے ہورناں نے رُکھاں دِیاں ٹاہنیاں کٹ کے راہ وچ وچھائیاں۔
|
||
\v 9 ۹۔ اتے بھِیڑ، جہڑی اوہدے اگے اگے جاؤندی اتے پِچھے پِچھے آؤندی سی، اُچی اُچی آکھدی سی؛ داؤد دے پُتر نوں ہوشعنا! دھن اے اوہ، جہڑا رب دے ناں توں آؤندا اے اُوپری جہان اُتے ہوشعنا!
|
||
\p
|
||
\v 10 ۱۰۔ اتے جدوں اوہ یروشلیم وچ وڑیا تاں سارے شہر وچ رؤلا پے گئیا اتے لوکی آکھن لگ پئے پئی ایھ کون اے؟
|
||
\p
|
||
\v 11 ۱۱۔ اتے بھِیڑ نے آکھیا پئی ایھ گلیِلؔ دے ناصرت دا نبی یسوع اے۔
|
||
\p
|
||
\v 12 ۱۲۔ اتے یسوع نے ہیکل وچ وڑ کے اوہناں سبھناں نوں، جہڑے اوتھے ویچ وٹ رہے سن، کڈھ دِتااتے سُنیاریاں دے تختے اتے کبوتر ویچن والیاں دی پِیڑیاں مُدھِیاں کر دِتّیاں۔
|
||
\v 13 ۱۳۔ اتے اوہناں نوں آکھیا، ایھ لکھیا اے پئی "میرا گھر دُعا دا گھر سداوے گا"۔ پر تُسی ایہنوں ڈاکُؤاں دِی کھَوء بناؤندے او۔
|
||
\p
|
||
\v 14 ۱۴۔ اتے انھے اتے لنگڑے ہیکل وچ اوہدے کول آئے اتے اوہنے اوہناں نوں چنگا کیتا۔
|
||
\p
|
||
\v 15 ۱۵۔ اتے جدوں سردار کاہناں اتے فقیہاں نے اوہدے انوکھے کم اتے مُنڈیاں نوں ہیکل وچ اُچی واج نال داؤد دے پُتر نوں ہوشعنا آکھدے ویکھیا تاں رِنج ہَوئے۔
|
||
\p
|
||
\v 16 ۱۶۔ اتے اوہنوں آکھیا، توں سُن دا ایں پئی ایھ کیہ پئے آکھدے نیں؟ یسوع نے اوہناں نوں آکھیا۔ ہاں۔ کیہ تساں کدی نئیں پڑھیا پئی؛ بالاں اتے دُدھ پِین والیاں دے مونھوں تُوں کامِل حمد کرائی۔
|
||
\p
|
||
\v 17 ۱۷۔ اتے اوہ اوہناں نوں چھڈ کے شہر توں باھر بیت عنیاہ وچ گیا۔ اتے اوتھے ای رہیا۔
|
||
\p
|
||
\v 18 ۱۸۔ اتے جدوں سویرے جدوں اوہ شہر ول جا رہیا سی تاں اوہنوں بھُکھ لگی۔
|
||
\v 19 ۱۹۔ اتے راہ وچ اِک انجیر دا رُکھ ویکھ کے، اوہدے نیڑے گیا۔ اتے پتیاں باہجھوں اوہنوں ہور کجھ نا دِسا۔ تاں اوہنوں آکھیا پئی اگوں تینوں کدی وی پھل نا لگے۔ اتے اوسے ویلے انجیر دا رُکھ سُک گیا۔
|
||
\p
|
||
\v 20 ۲۰۔ اتے چیلے ایھ ویکھ کے حیران ہَوئے اتے آکھیا پئی انجیر دا رُکھ یکدم کیؤں سُک گیا۔
|
||
\p
|
||
\v 21 ۲۱۔ یسوع نے جواب دِتا ، میں تہانوں سچی آکھدا ہاں پئی جیکر تُسی ایمان رکھو، اتے شک نا کرو۔ تاں ایہوئی نئیں، سگوں ایس پہاڑ نوں وی آکھو گے پئی اُکھڑ جا اتے سموندر وچ جا پَے، تاں ایھ ہو جاوے گا۔
|
||
\v 22 ۲۲۔ اتے جو کجھ تسی بھروسے نال دعا وچ منگو گے، اوہ سبھ تہانوں مِلے گا۔
|
||
\p
|
||
\v 23 ۲۳۔ اتے جدوں اوہ ہیکل وچ آن کے سکھاؤندا پیا سی، تاں سردار کاہناں اتے قوم دے وڈیریاں نے اوہدے کول آن کے آکھیا پئی تُوں کِہدے اختیار نال ایھ سبھ کجھ کرنا ایں؟ اتے ایھ اختیار تینوں کَیس دِتا اے؟
|
||
\p
|
||
\v 24 ۲۴۔ یسوع نے جواب وچ آکھیا پئی میں وی تہانوں اِک گل پُچھاں گا۔ جیکر تسی مینوں اوہدا جواب دیؤ گے تاں میں وی تہانوں جواب دیواں گا پئی کِہدے اختیار نال میں ایھ سبھ کجھ کرنا ہاں۔
|
||
\v 25 ۲۵۔ "یوحنا دا بپتسما کِتھوں آیا؟ رب ولوں یاں انسان ولوں؟" اتے اوہ سبھ آپو وچ دھیان کرن لگ پئے پئی جیکر اسی آکھیا پئی رب ولوں، تاں اوہ سانوں آکھے گا پئی فیر تسی یقین کیؤں نا کیتا؟
|
||
\v 26 ۲۶۔ اتے جیکر اسی آکھیا پئی انسان ولوں، تاں فیر سانوں لوکاں نوں مونھ دینا پوے گا۔ کیوں جو سبھ لوک یوحنا نوں نبی من دے نیں۔
|
||
\v 27 ۲۷۔ مُکدی گل ایھ پئی اوہناں نے یسوع آکھیا پئی اسیں نئیں جان دے۔ تاں یسوع نے وی اوہناں نوں آکھیا پئی میں وی تہانوں نئیں دسدا پئی میں کِہدے اختیار نال ایھ سبھ کجھ کرنا ہاں۔
|
||
\p
|
||
\v 28 ۲۸۔ تہاڈا کیہ وچار اے؟ اِک شخص دے دو پُتر سن۔ اوہنے پہلے نوں آکھیا پئی اج جا کے تاکستان وچ کم کر۔
|
||
\p
|
||
\v 29 ۲۹۔ اوہدے اگوں آکھیا پئی میں نئیں جاواں گا۔ پر پِچھوں پشتا کے ٹُر گیا۔
|
||
\p
|
||
\v 30 ۳۰۔ اتے فیر دوجے کول وی جا کے ایہو ای آکھیا۔ اوہنے جوان دِتا پئی جانا واں۔ پر نا گیا۔
|
||
\v 31 ۳۱۔ ایہناں دونواں وچوں کون اپنے پیؤ دا آکھا منیا؟ اوہناں آکھیا پئی پہلا۔یسوع نے اوہناں نوں آکھیا پئی میں تہانوں سچی آکھدا ہاں پئی چُنگی وان اتے کسبیاں تہاڈے توں پہلے رب دی بادشاہی وچ وڑن دا حق رکھن گے۔
|
||
\v 32 ۳۲۔ کیوں جو یوحنا راستی دی راہِیں تہاڈے کول آیا۔ اتے تساں اوہدے اُتے بھروسا نا کیتا۔ پر چُنگی واناں اتے کسبیاں نے اوہدے اُتے بھروسا کیتا۔ اتے تسی ایھ ویکھ کے مگروں وی نا پشتائے پئی تسی اوہدا بھروسا کر لیندے۔
|
||
\p
|
||
\v 33 ۳۳۔ اِک ہور گل سُنو۔ اِک مکان دا مالک سی۔ جنھے تاکستان لایا۔ اتے اوہدے آل دوالے حد بنھی اتے اوہدے وچ کولھو گڈیا اتے بُرج بنایا۔ اتے اوہنوں آتھڑیاں ہتھ آتھڑ اُتے دے کے کِسے ہور دیس نوں چلا گیا۔
|
||
\v 34 ۳۴۔ اتے جدوں پھل دی رُت نیڑے آئی تاں اوہنے اپنے نؤکراں نوں آتھڑیاں ول گھلیا پئی اوہدا نؤنگا لے آؤن۔
|
||
\v 35 ۳۵۔ پر آتھڑیاں نے اوہدے نؤکراں نوں پھڑ کے کِسے نوں کُٹیا اتے کِسے نوں جانوں مار چھڈیا۔ اتے ک،سے نوں سنگسار کیتا۔
|
||
\v 36 ۳۶۔ فیر اوہنے ہور نؤکراں نوں گھلیا، جہڑے اگلیاں نالوں چوکھے سن۔ اوہناں نے اوہناں دے نال وی اوہوئی کار کیتی۔
|
||
\v 37 ۳۷۔ اخیر اوہنے اپنے پُتر نوں اوہناں کول ایھ سوچ کے گھلیا پئی اوہ میرے پُتر دی تاں عزت کرن گے۔
|
||
\p
|
||
\v 38 ۳۸۔ پر آتھڑیاں نے پُتر نوں ویکھ کے آپو وچ صلاح بنھی پئی ایہوئی وارث اے۔ آؤ ایہنوں جانوں مار چھڈیئے اتے ایہدی میراث کھو لَیئے۔
|
||
\v 39 ۳۹۔ اتے اوہنوں پھڑ کے تاکستان وچوں باھر کڈھیا اتے جانوں مار دِتا۔
|
||
\v 40 ۴۰۔ مُکدی گل ایھ پئی جدوں تاکستان دا مالک آوے گا تاں اوہناں آتھڑیاں نال کیہ سلوک کرے گا۔
|
||
\p
|
||
\v 41 ۴۱۔ اوہناں نے اوہنوں آکھیاپئی اوہ اوہناں نوں وی جانوں مار دیوے گا۔ اتے تاکستان ہورنان دے حوالے کر دیوے گا۔ تاں جو اوہ اوہدا نؤنگا وقت سِر پُچاؤن۔
|
||
\p
|
||
\v 42 ۴۲۔ یسوع نے اوہناں نوں آکھیا پئی کیہ تسی ایھ نئیں پڑھیا پئی؛ جہڑا روڑا مِستریاں نے ردّ چھڈیا اوہوئی نُکر دا موڈھی بن گیا اے۔ ایھ رب ولوں ہویا اے اتے ساڈیاں اکھاں جوگی انوکھا اے۔
|
||
\p
|
||
\v 43 ۴۳۔ ایس لئی میں تہانوں آکھنا ہاں پئی رب دی بادشاہی تہاڈے کولوں کھو لئی جاوے گی۔ اتے اِک دوجی قوم نوں دے دِتی جاوے گی، جہڑی اوہدے موافق ٹرے۔
|
||
\v 44 ۴۴۔ اتے جہڑا وی اوس روڑے اُتے دِگے گا، اوہ چُورا چُورا ہو جاوے گا اتے جہدے اُتے اوہ روڑا ڈِگے گا، اوہنوں پیھ دیوے گا۔
|
||
\p
|
||
\v 45 ۴۵۔ اتے جدوں سردار کاہناں اتے فریسیاں نے اوہدیاں تمثیلاں سُنیا تاں جان گئے پئی اوہ ایھ ساڈے ای بارے آکھدا اے۔
|
||
\v 46 ۴۶۔ اتے اوہناں نے اوہنوں پھڑن دا چارہ کیتا پر لوکاں تھون ڈردے نا پھڑ سکے۔ کیؤں جو اوہ اوہنوں نبی من دے سن۔
|
||
\c 22
|
||
\cl باب ۲۲
|
||
\p
|
||
\v 1 ۱۔ اتے یسوع فیر کلام کر کے مثالاں وچ اوہناں نوں آکھن لگا پئی۔
|
||
\v 2 ۲۔ اسمان دی بادشاہی اوس بادشاہ ورگی اے، جنھے اپنے پُتر دا ویاہ کیتا۔
|
||
\v 3 ۳۔ اتے اپنے غلاماں نوں گھلیا پئی جنھاں نوں سدیا ہویا اے، اوہناں نوں سد لیاؤن۔ پر اوہناں نے آؤن توں کن پھیریا۔
|
||
\v 4 ۴۔ فیر اوہنے ہور غلاماں نوں ایھ آکھ کے گھلیا پئی اوہناں نوں آکھو پئی میں روٹی بنا لئی اے۔ میرے پلے ہوئے ڈھگے اتے جنور ذبح ہو گئے نیں۔ اتے سبھ کجھ تیار اے۔ ویاہ وچ آؤ۔
|
||
\v 5 ۵۔ پر اوہناں ایھ گل وی کنوں مار دِتی اتے اپنی راہ ٹُر پئے۔ کوئی اپنی پیلی ول اتے کوئی اپنی سوداگری ول۔
|
||
\v 6 ۶۔ اتے بقایا نے اوہدے غلاماں نوں پھڑ کے اوہناں نال چنگا سلوک نا کیتا۔ اتے جانوں وی مار دِتا۔
|
||
\v 7 ۷۔ ایس گل اُتے بادشاہ نوں ڈاھڈی کؤڑ چڑھی اتے اپنی فوج گھل کے اوہناں قاتلیاں نوں مار مُکایا۔ اتے اوہناں دا شہر ساڑ دِتا۔
|
||
\v 8 ۸۔ تد اوہنے اپنے غلاماں نوں آکھیا پئی ویاہ دی تیاری تے ہو گئی اے پر اوہ، جنھاں نوں سدیا سی، ایس جوگے نا سن۔
|
||
\v 9 ۹۔ مُکدی گل اے پئی تسی گلیاں وچ جاؤ اتے جنے وی لوک تہانوں لبھن، ویاہ وچ سد لیاؤ۔
|
||
\v 10 ۱۰۔ اتے اوہناں غلاماں نے شرکاں اُتے کھلوتے ہر چنگے بُرے نوں کٹھا کیتا۔ اتے جنج گھر پروہنیاں نال بھر گیا۔
|
||
\v 11 ۱۱۔ اتے جدوں بادشاہ پروہنیاں نوں ویکھن اندر وڑیا تاں اوہنے اک بندا ویکھیا، جنھے ویاہ والے کپڑے نئیں سن پائے۔
|
||
\v 12 ۱۲۔ اوہنے اوہنوں آکھیا او میاں! توں ویاہ دے کپڑے پائیوں بنا ایتھے کیؤں آیا؟ پر اوہ چُپ رہیا۔
|
||
\v 13 ۱۳۔ تد بادشاہ نے نؤکراں نوں آکھیا پئی اوہدے ہتھ پیر بنھ کے اوہنوں باھر ہنیرے وچ سُٹ دیؤ۔ اوتھے رون اتے کُرلاؤن ہووے گا۔
|
||
\v 14 ۱۴۔ کیوں جو سدے ہوئے تے بتھیرے نیں، پر چُنے ہوئے گھٹ نیں۔
|
||
\p
|
||
\v 15 ۱۵۔ تد فریسیاں نے جا کے آپو وچ صلاح کیتی پئی ایہنوں گلاں وچ کِنج پھسائیے۔
|
||
\v 16 ۱۶۔ اتے اوہناں نے اپنے چیلیاں نوں ہیرودیاں نال اوہدے کول گھلیا۔ تاں جو اوہنوں آکھن پئی اے مرشد! اسیں جان دے ہاں پئی توں سچا ایں۔ اتے سچیائی نال رب دی راہ وکھاؤنا ایں اتے کِسے دی پرواہ نئیں کردا۔ کیوں جو توں بندیاں دا مُنھ نئیں ویکھدا۔
|
||
\v 17 ۱۷۔ مُکدی گل ایھ پئی سانوں دس پئی تیرا کیہ وچار اے؟ قیصر نوں خراج دینا روا اے یاں نئیں؟
|
||
\p
|
||
\v 18 ۱۸۔ یسوع نے اوہناں دی شرارت جان کے آکھیا، اے مکّارو! مینوں کیوں ازماؤندے او؟
|
||
\v 19 ۱۹۔ خراج والا سِکّا مینوں وکھاؤ۔ اوہ اِک دینار اوہدے کول لیئائے۔
|
||
\v 20 ۲۰۔ تد اوہنے اوہناں نوں آکھیا پئی ایھ شکل اتے لِکھت کِہدی اے؟
|
||
\p
|
||
\v 21 ۲۱۔ اوہناں نے آکھیا پئی قیصر دی۔ تد اوہنے اوہناں نوں آکھیا، مُکدی گل ایھ پئی جو قیصر دا اے، قیصر نوں دیؤ اتے جو رب دا اے، رب نوں دیؤ۔
|
||
\v 22 ۲۲۔ اوہ ایھ سُن کے ڈاھڈے حیران ہوئے اتے اوتھوں ٹل گئے۔
|
||
\p
|
||
\v 23 ۲۳۔ اوسے دیہاڑے صدوقی، جہڑے قیامت دے انکاری سن، اوہدے کول آئے اتے پُچھیا پئی۔
|
||
\v 24 ۲۴۔ اے مرشد! موسیٰ نے آکھیا سی پئی جیکر کوئی بے اولاد ای مرجائے تاں اوہدا بھرا اوہدی ووہٹی نال ویاہ کرے۔ اتے اپنے بھرا جوگی نسل ودھاوے۔
|
||
\v 25 ۲۵۔ مُکدی گل ایھ پئی ساڈے وچ ست بھرا سن اتے پہلا ویاہ کر کے مر گیا۔ اتے ایس سببوں پئی اوہدی اولاد نئیں سی، اپنی ووہٹی اپنے بھرا جوگی چھڈ گیا۔
|
||
\v 26 ۲۶۔ ایسے طراں دوجا اتے تیجا وی ستویں تیکر۔
|
||
\v 27 ۲۷۔ سبھناں چھیکڑ اوہ بی بی وی مر گئی۔
|
||
\v 28 ۲۸۔ مُکدی گل ایھ پئی قیامت وچ ایہناں ستاں وچوں اوہ کہدی ووہٹی ہووے گی؟ کیوں جو اوہ تاں سبھناں دی ووہٹی بنی سی۔
|
||
\p
|
||
\v 29 ۲۹۔ یسوع نے جواب وچ آکھیا، تسیں لِکھتاں اتے رب دی قدرت نوں نا جان دے ہوئے کوتاہی کردے او۔
|
||
\v 30 ۳۰۔ کیوں جو قیامت وچ لوکی نا تاں ویاہ کرن گے، نا ویاہے جاؤن گے۔ سگوں اسمان اُتے فرشتیاں وانگ ہؤن گے۔
|
||
\v 31 ۳۱۔ اتے مؤیاں دی قیامت بارے رب نے جو تہانوں حکم دِتا، کیہ تسیں اوہ نئیں پڑھیا؟ پئی۔
|
||
\v 32 ۳۲۔ میں ابراہیم دا رب اتے اسحاق دا رب اتے یعقوب دا رب ہاں۔ اوہ تاں مؤیاں دا نئیں سگوں جیؤندیاں دا رب اے۔
|
||
\p
|
||
\v 33 ۳۳۔ لوکی ایھ سُن کے اوہدے سِیکھ توں ڈاھڈے حیران ہوئے۔
|
||
\p
|
||
\v 34 ۳۴۔ جدوں فریسیاں نے ایھ سُنیا پئی اوہنے صدقیاں دا مُنھ بند کر دِتا تاں اوہ کٹھے ہو گئے۔
|
||
\v 35 ۳۵۔ اتے اوہناں وچوں اِک فقیہ نے ازماؤن پاروں اوہنوں پُچھیا پئی۔
|
||
\v 36 ۳۶۔ اے استاد! شرع وچ سبھناں تائیں وڈا حکم کہڑا اے؟
|
||
\p
|
||
\v 37 ۳۷۔ اوہنے اوہناں نوں آکھیا، ایھ پئی توں اپنے رب نوں اپنے سبھو دِل اتے اپنی جان اتے اپنی سبھو عقل نال پیار کر۔
|
||
\v 38 ۳۸۔ وڈا اتے اگیترا حکم ایہوئی اے۔
|
||
\v 39 ۳۹۔ اتے دوجا، جہڑا ایہدے ورگا اے پئی توں اپنے گواہنڈی نال اپنے وانگوں پیار کر۔
|
||
\v 40 ۴۰۔ ایہناں ای دو حکماں اُتے سبھو تورات اتے نبیاں دِیاں لکھتاں دی نِیو اے۔
|
||
\p
|
||
\v 41 ۴۱۔ اتے جدوں فریسی کٹھے ہو گئے تاں یسوع نے اوہناں نوں پُچھیا۔
|
||
\v 42 ۴۲۔ پئی مسیح دے بارے تہاڈا کیہ وچار اے؟ اوہ کہدا پُتر اے؟ اوہناں آکھیا پئی داؤد دا۔
|
||
\p
|
||
\v 43 ۴۳۔ اوہنے اوہناں نوں آکھیا فیر کیکر داؤد روح دی ہدایت نال اوہنوں خداوند آکھدا اے، ایھ آکھ کے پئی۔
|
||
\v 44 ۴۴۔ "رب نے میرے خداوند نوں آکھیا پئی میرے سجّے بہؤ۔ جدوں تیک پئی میں تیرے وَیرِیاں نوں تیرے پیراں دی چوکی ہیٹھ نا کر دیواں۔
|
||
\v 45 ۴۵۔ مُکدی گل ایھ پئی جدوں داؤد اوہنوں خداوند آکھدا اے تاں اوہ اوہدا پُتر کیکر اے؟
|
||
\v 46 ۴۶۔ اتے کوئی اوہدے جواب وچ اِک اکھر وی نہ آکھ سکیا۔ اتے اوس دیہاڑے توں کِسے نوں جُرات نا ہوئی پئی فیر اوہنوں سوال کرے۔
|
||
\c 23
|
||
\cl باب ۲۳
|
||
\p
|
||
\v 1 ۱۔ تد یسوع نے لوکاں اتے اپنے چیلیاں نال گل کردیاں ہوئیاں۔
|
||
\v 2 ۲۔ آکھیا پئی فقیہ اتے فریسی موسیٰ دی گدّی اُتے بیٹھے نیں۔
|
||
\v 3 ۳۔ مُکدی گل ایھ پئی جو کجھ اوہ تہانوں آکھن اوہدے اُتے عمل کرو اتے منّو۔ پر اوہناں ورگے کم نا کرو۔ کیوں جو اوہ آکھدے نیں، پر کردے نئیں۔
|
||
\v 4 ۴۔ اوہ اجیہے بھار بنھدے اتے لوکاں دے موھڈیاں اُتے دھردے نیں، جہڑے چُکے نئیں جاؤندے۔ پر آپ اوہناں نوں اپنی اُنگل نال ہلاؤنا وی نئیں چاہؤندے۔
|
||
\v 5 ۵۔ اوہ سبھو کم لوکاں نوں وکھاؤن لئی کردے نیں۔ کیوں جو اوہ اپنے تویت چؤڑے اتے اپنے پُھمن وڈے بناؤندے نیں۔
|
||
\v 6 ۶۔ اوہ ضیافتاں وچ چودھراء اتے معبداں وچ اُچیاں تھانواں۔
|
||
\v 7 ۷۔ اتے بازاراں وچ کُرنشات اتے بندیاں توں ربّی اکھواؤنا چنگا جان دے نیں۔
|
||
\v 8 ۸۔ پر تُسیں ربّی نا اکھواؤ۔ کیوں جو تہادا مُرشد اِکو ای اے اتے تُسیں سبھ آپو وچ بھرا او۔
|
||
\v 9 ۹۔ اتے دھرتی اُتے کِسے نوں اپنا پیؤ نا آکھو۔ کیوں جو تہاڈا پیؤ اکو ای اے، جہڑا اسمان اُتے اے۔
|
||
\v 10 ۱۰۔ اتے نا تُسیں مُرشد اکھواؤ۔ کیوں جو تہاڈا مُرشد اکو ای اے یعنی مسیح۔
|
||
\v 11 ۱۱۔ جہڑا تہاڈے وچ وڈا اے، اوہ تہاڈا خادم ہووے۔
|
||
\v 12 ۱۲۔ اتے جہڑا وی اپنے آپ نوں وڈا بناوے گا، اوہ نِکا کیتا جاوے گا۔ اتے جہڑا وی اپنے آپ نوں نِکا بناوے گا، اوہ وڈا کیتا جاوے گا۔
|
||
\p
|
||
\v 13 ۱۳۔ پر تہاڈے اُتے ہاڑا! اوئے فقیہو اتے فریسیو! اوئے رِیا کارو! کیوں جو تسی اسمان دی بادشاہی دے بوہے لوکاں جوگی ڈھؤندے او۔ نا تاں آپ وڑدے او اتے نا ای ہؤرناں نوں وڑن دیندے او۔
|
||
\v 14 ۱۴۔ تہاڈے اُتے ہاڑا! اوئے فقیہو اتے فریسیو! اوئے رِیا کارو! جہڑے رنڈڑاں دے گھر کھا جاندے او اتے وکھالے جوگی نمازاں نوں لمّا کردے او۔ ایس لئی تہانوں چوکھی سزا ہووے گی۔
|
||
\p
|
||
\v 15 ۱۵۔ تہاڈے اُتے ہاڑا! اوئے فقیہو اتے فریسیو! اوئے رِیا کارو! کیوں جو تسی سموندر اتے دھرتی اُتے بھؤندے او تاں جو کِسے نوں اپنا مُرید بناؤ۔ اتے جدوں اوہ بن جاؤندا اے تاں اوہنوں اپنے نالوں دُونا دوزخ دا حقدار بناؤندے او۔
|
||
\p
|
||
\v 16 ۱۶۔ تہاڈے اُتے ہاڑا! اوئے انھے آگُوؤ! جہڑے آکھدے او پئی جیکر کوئی ہیکل دی سونھ کھاوے تاں کجھ بُریائی نئیں۔ پر جیکر ہیکل دے سونے دی سونھ کھاوے تاں اوہ پابند ہووے گا۔
|
||
\v 17 ۱۷۔ اوئے نادانو اتے انھیؤ! کہڑی شئے وڈی اے؟ سونا یاں ہیکل، جہڑی پئی سونے نوں وی پاک کر دیندی اے۔
|
||
\v 18 ۱۸۔ فیر جیکر کوئی مذبحے دی سونھ کھاوے تاں کجھ بُریائی نئیں۔ پر جیکر اوس نذرانے دے، جہڑا اوہدے اُتے چاڑھیا جاوے، سونھ کھاوے تاں اوہدا پابند ہووے گا۔
|
||
\v 19 ۱۹۔ اوئے انھیؤ! کہڑی شئے وڈی اے؟ نذرانا یاں مذبحا، جہڑا پئی نذرانے نوں وی پاک کر دیندا اے۔
|
||
\v 20 ۲۰۔ مُکدی گل ایھ پئی جہڑا مذبحے دی سونھ کھاؤندا اے، اوہ اوہدے سمیت نذرانے دی وی سونھ کھاؤندا اے، جہڑا اوہدے اُتے چاڑھیا گیا اے۔
|
||
\v 21 ۲۱۔ اتے جہڑا ہیکل دی سونھ کھاؤندا اے، اوہ اوہدے سمیت اوہدے وچ رہن والے دی وی سونھ کھاؤندا اے۔
|
||
\v 22 ۲۲۔ اتے جہڑا اسمان دی سونھ کھاؤندا اے، اوہ رب دے تخت دی اتے اوہدے اُتے بیہن والے دی وی سونھ کھاؤندا اے۔
|
||
\p
|
||
\v 23 ۲۳۔ تہاڈے اُتے ہاڑا! اوئے فقیہو اتے فریسیو! اوئے رِیا کارو! کیوں جو پودنے اتے سونف اتے زِیرے اُتے تاں دسواں حصا دیندے او پر شرع دیاں بھارِیاں گلاں یعنی نِیاں اتے ترس اتے ایمان توں نسدے او۔ چنگا ہؤندا پئی ایھ وی کردے اتے اوہ وی نا چھڈدے۔
|
||
\v 24 ۲۴۔ اوئے انھے آگُوؤ! جہڑے مچھر تاں چھان دے او پر اُوٹھ سموچا کھا جاؤندے او۔
|
||
\p
|
||
\v 25 ۲۵۔ تہاڈے اُتے ہاڑا! اوئے فقیہو اتے فریسیو! اوئے رِیا کارو! کیوں جو تسیں پیالے اتے تھالی نوں اُتوں تاں دھؤ لیندے او پر اندر لُٹ مار اتے بے پرہیزی بھری اے۔
|
||
\v 26 ۲۶۔ اوئے انھے فریسی! پہلوں پیالے اتے تھالی نوں اندروں دھؤ۔ تاں جو باھروں وی دھُپ جاوے۔
|
||
\p
|
||
\v 27 ۲۷۔ تہاڈے اُتے ہاڑا! اوئے فقیہو اتے فریسیو! اوئے رِیا کارو! کیوں جو تسی سفیدی پھیری ہوئی قؤّراں ورگے او۔ جہڑیاں باھروں سوہنیاں دِسدِیاں نیں پر اندروں مؤیاں دِیاں مڑیاں اتے ہر قسم دی گندگی نال بھریاں نیں۔
|
||
\v 28 ۲۸۔ ایسے طراں تسی وی اُتوں لوکاں نوں راستباز وکھالی دیندے او۔ پر اندروں رِیاکاری اتے بے دینی نال بھرے او۔
|
||
\p
|
||
\v 29 ۲۹۔ تہاڈے اُتے ہاڑا! اوئے فقیہو اتے فریسیو! اوئے رِیا کارو! کیوں جو تسی نبیاں دِیاں قوّراں بناؤندے اتے راستاں دے مزار سجاؤندے او۔
|
||
\v 30 ۳۰۔ اتے آکھدے او پئی جیکر اسیں اپنے پیؤ دادا دے زمانے وچ ہؤندے تاں نبیاں دا لہؤ وگان لئی اوہناں دے نال نا ہؤندے۔
|
||
\v 31 ۳۱۔ ایس طراں تسیں اپنے پاروں ایھ گواہی دیندے او پئی اسیں نبیاں دے قاتلیاں دے پُتر ہاں۔
|
||
\v 32 ۳۲۔ مُکدی گل ایھ پئی اپنے پیؤ دادے دا سچَا بھر دیؤ۔
|
||
\v 33 ۳۳۔ اوئے سپّو! اوئے افعی دی اولاد! تسیں دوزخ دے فتوے توں کیکر بچو گے۔
|
||
\v 34 ۳۴۔ ایس لئی ویکھو! میں نبیاں اتے عالِماں اتے فقیہاں نوں تہاڈے کول گھلنا ہاں۔ اوہناں وچوں کجھ نوں تسیں جانوں مارو گے اتے کجھ نوں سُولی چارھو گے۔ اتے کجھ نوں اپنے معبداں وچ کوڑے مارو گے اتے شہرو شہر اوہناں نوں دُکھ پُہچاؤندے پھِرو گے۔
|
||
\v 35 ۳۵۔ تاں جو سبھو بے گناہ لہؤ، جہڑا دھرتی اُتے وگیا، تہاڈے سِر آوے۔ راستباز ہابل دے لہؤ توں لے کے برکیاہ دے پُتر زِکریاہ دے لہؤ تیکر، جنھوں تساں ہیکل اتے مذبحے دے وچکار جانوں ماریا۔
|
||
\v 36 ۳۶۔ میں تہانوں سچی آکھنا ہاں پئی ایھ سبھو کجھ ایسے پیڑھی اُتے آوے گا۔
|
||
\p
|
||
\v 37 ۳۷۔ اے یروشلیم، اے یروشلیم! توں جہڑا نبیاں نوں جانوں مارنا ایں۔ اتے جہڑے کول گھلے جاؤندے نیں، اوہناں نوں سنگسار کرنا ایں۔ کِنی واری میں چاہیا پئی تیرے بالاں نوں کٹھا کراں۔ جیویں کُکڑی اپنے چوچیاں نوں کھمباں ہیٹھ کردی اے۔ پر توں نا چاہیا۔
|
||
\v 38 ۳۸۔ ویکھو! تہاڈا گھر تہاڈے جوگی سُنجا چھڈ دِتا جاوے گا۔
|
||
\v 39 ۳۹۔ کیوں جو میں تہانوں آکھنا ہاں پئی ہؤن توں تسی مینوں اُکا نا ویکھو گے، جدوں تیک ایھ نا آکھو گے پئی مبارک اے اوہ، جہڑا رب دے ناں توں آؤندا اے۔
|
||
\c 24
|
||
\cl باب ۲۴
|
||
\p
|
||
\v 1 ۱۔ اتے یسوع ہیکل وچوں نِکل کے ٹُر گیا۔ اتے اوہدے چیلے اوہدے کول آئے تاں جو اوہنوں ہیکل دِیاں ماڑِیاں وکھاؤن۔
|
||
\v 2 ۲۔ اوہنے جواب وچ اوہناں نوں آکھیا، کیہ تسیں ایھ سبھو کجھ ویکھدے او؟ میں تہانوں سچی آکھدا ہاں پئی ایتھے اِک روڑا وی روڑے اُتے اُکا نا چھڈیا جاوے گا، جنھوں سُٹیا نا جاوے گا۔
|
||
\p
|
||
\v 3 ۳۔ اتے جدوں اوہ زیتون دے پہاڑ اُتے بیھ گیا تاں چیلے وکھریاں اوہدے کول آئےاتے آکھیا۔ سانوں دس پئی ایھ سبھ کجھ کدوں ہووے گا۔ اتے تیرے پرتن اتے جگ دے اخیر دا کیہ نشان اے؟
|
||
\p
|
||
\v 4 ۴۔ تد یسوع نے جواب وچ اوہناں نوں آکھیا، خبردار! کوئی تہانوں ورغلاوے نا۔
|
||
\v 5 ۵۔ کیوں جو بتھیرے میرا ناں لے کے آؤن گے اتے آکھن گے پئی میں مسیح ہاں۔ اتے اوہ بتھیریاں نوں گمراہ کرن گے۔
|
||
\v 6 ۶۔ تسیں جھگڑے اتے جھگڑے دی افواہ سنو گے۔ خبردار! گھابر نا جانا۔ کیوں جو ایہناں گلاں دا ہؤنا لازم اے۔ پر ہجے اخیر نا ہووے گی۔
|
||
\v 7 ۷۔ کیوں جو دیس اُتے دیس چڑھائی کرے گا۔ اتے تھاں تھاں کال اتے وبا اتے زلزلے آؤن گے۔
|
||
\v 8 ۸۔ ایھ سبھ کجھ ہجے دُکھاں دا مُڈھاپا ای ہووے گا۔
|
||
\p
|
||
\v 9 ۹۔ اوس ویلے لوکی تہانوں دُکھ دین لئی پھڑواؤن گے۔ اتے جانوں مارن گے۔ اتے میرے ناں پاروں سبھ قوماں تہاڈے نال وَیر رکھن گِیاں۔
|
||
\v 10 ۱۰۔ اوس ویلے بتھیرے ٹھیڈا کھاؤن گے اتے اِک دوجے نوں پھڑواؤن گے اتے اِک دوجے نال وَیر رکھن گے۔
|
||
\v 11 ۱۱۔ اتے بتھیرے جھوٹے نبی اُٹھ کھلؤن گے اتے بتھیریاں نوں گمراہ کرن گے۔
|
||
\v 12 ۱۲۔ اتے بے دینی دے ودھ جان نال بتھیریاں دی محبت ٹھنڈی پے جاوے گی۔
|
||
\v 13 ۱۳۔ پر جہڑا اخیر تیکر ڈٹیا رہوے گا، اوہنوں ای نجات مِلے گی۔
|
||
\v 14 ۱۴۔ اتے بادشاہی دی ایھ انجیل سبھو جگ وچ سُنائی جاوے گی۔ تاں جو سبھناں قوماں لئی گواہی ہووے۔ تد اخیر ہووے گا۔
|
||
\p
|
||
\v 15 ۱۵۔ مُکدی گل ایھ پئی جدوں تسیں اوس مکروہ شئے نوں، جہدا ذکر دانی ایل نبی دی راہِیں ہوئیا، پاک تھاں اُتے کھلوتا ویکھو (جہڑا پڑھے، جان لوے)۔
|
||
\v 16 ۱۶۔ تد جہڑے یہودیا وچ ہؤن، اوہ پہاڑ اُتے نس جان۔
|
||
\v 17 ۱۷۔ اتے جہڑے کوٹھے اُتے ہؤن اوہ گھروں کجھ لئین جوگی تھلے نا لتھن۔
|
||
\v 18 ۱۸۔ اتے جہڑا پیلی وچ ہووے، اوہ اپنا چِگا لئین جوگی پِشاں نا مُڑے۔
|
||
\v 19 ۱۹۔ اوہناں اُتے ہاڑا، جہڑیاں اوہناں دیہاڑیاں وچ اُمید نال ہؤون گِیاں۔ اتے جہڑیاں دُدھ پیاؤن والیاں ہؤون۔
|
||
\v 20 ۲۰۔ مُکدی گل ایھ پئی تسیں دعا کرو پئی تہاڈا نسنا پالے یاں سبّت وچ نا ہووے۔
|
||
\v 21 ۲۱۔ کیوں جو اوس ویلے اجیہی وڈی مصیبت ہووے گی پئی جگ دے مُڈھ توں ہؤن تیکر نا کدی ہوئی اتے نا کدی ہووے گی۔
|
||
\v 22 ۲۲۔ اتے جیکر اوہ دیہاڑے گھٹ نا کیتے جاؤندے تاں کسے بندے بشر نوں نجات نا مِلدی۔ پر چُنے ہوئیاں جوگی اوہ دیہاڑے گھٹائے جان گے۔
|
||
\p
|
||
\v 23 ۲۳۔ تد جیکر کوئی تہانوں آکھے پئی ویکھو مسیح ایتھے اے یاں اوتھے اے۔ تاں بھروسا نا کرنا۔
|
||
\v 24 ۲۴۔ کیوں جو جھوٹے مسیح اتے جھوٹے نبی اُٹھ کھلؤن گے۔ اتے اجیہے وڈے نشان اتے انوکھے کم وکھاؤن گے پئی جیکر ہو سکیا تاں اوہ چُنے ہوئیاں نوں وی گمراہ کر دین گے۔
|
||
\v 25 ۲۵۔ ویکھو! میں اگیترے ای تہانوں دس دِتا اے۔
|
||
\v 26 ۲۶۔ مُکدی گل ایھ پئی جیکر لوکی تہانوں آکھن پئی ویکھو اوہ جنگل وچ اے۔ تاں باھر نا جانا۔ یاں ایھ پئی ویکھو اوہ کھوٹھیاں وچ اے، تاں بھروسا نا کرنا۔
|
||
\v 27 ۲۷۔ کیوں جو جیویں بتی پورب توں چمک کے پچھم تیکر وکھالی دیندی اے، اونویں ای ابنِ انسان دا پرتاوا ہووے گا۔
|
||
\v 28 ۲۸۔ جتھے کِتے لاش ہووے گی۔ اوتھے گِدھاں وی کٹھیاں ہو جان گِیاں۔
|
||
\p
|
||
\v 29 ۲۹۔ اتے یکدم اوہناں دیہاڑیاں دی مصیبت توں مگروں سورج نھیر ہو جاوے گا۔ اتے چن اپنی رُشنائی نا دیوے گا اتے تارے اسمان توں ڈِگن گے اتے اسمان دِیاں طاقتاں ہلائیاں جان گِیاں۔
|
||
\v 30 ۳۰۔ تد ابنِ انسان دا نشان اسمان اُتے ظاہر ہووے گا۔ اتے اوس ویلے دھرتی دے سبھو قبیلے سینہ کُٹن گے۔ اتے ابنِ انسان نوں وڈی قدرت اتے ڈھیر جلال نال اسمانی بدلاں اُتے آؤندیاں ویکھن گے۔
|
||
\v 31 ۳۱۔ تد اوہ نرسنگیاں دی واج نال اپنے فرشتیاں نوں گھلے گا اتے اوہ اسمان دے اِک کنڈے توں دوجے کنڈے تیکر چواں پاسیوں لَیھ کے اوہندے چُنے ہویاں دی لوڑ پوری کرن گے۔
|
||
\p
|
||
\v 32 ۳۲۔ ہُن انجیر دے رُکھ توں ایھ مثال سِکھو۔ جیویں ای اوہدی ٹاہنی نرم ہُندی اے اتے پَتّر پھُٹدے نیں، تاں تسیں جان لیندے او پئی گرمی نیڑے اے۔
|
||
\v 33 ۳۳۔ ایسے طراں تسیں وی جدوں ایھ سبھو کجھ ویکھو تاں جان لئو پئی اوہ نیڑے، سگوں بُوہے اُتے آن کھلوتا اے۔
|
||
\v 34 ۳۴۔ میں تہانوں سچی آکھدا ہاں پئی جدوں تیکر ایھ سبھو نا ہو لؤے، ایھ پیڑھی اُکّا نا جاوے گی۔
|
||
\v 35 ۳۵۔ اسمان اتے دھرتی ٹل جان گے، پر میریاں گلاں اُکّا نا ٹلن گِیاں۔
|
||
\p
|
||
\v 36 ۳۶۔ پر اوس دیہاڑے اتے اوس ویلے نوں کوئی نئیں جان دا۔ اسمان دے فرشتے وی نئیں۔ پر اکلّا اسمانی باپ جان دا اے۔
|
||
\v 37 ۳۷۔ جیویں نوح دے دیہاڑیاں وچ ہوئیا، اوسے طراں ابنِ انسان دا پرتاوا ہووے گا۔
|
||
\v 38 ۳۸۔ کیوں جو جیس طراں طوفان توں اگیترلے دیہاڑیاں وچ لوکی کھاؤندے پیندے اتے ویاہ کردے اتے ویاہے جاؤندے سن، اوس دیہاڑے تیکر پئی نوح بیڑی وچ وڑیا۔
|
||
\v 39 ۳۹۔ اتے بے فِکرے رہئے، جدوں تیکر پئی طوفان آن کے سبھناں نوں وگا لے گئیا۔ اوسے طراں ابنِ انسان دا پرتاوا وی ہووے گا۔
|
||
\v 40 ۴۰۔ اوس ویلے پیلی وچ دو بندے ہؤن گے۔ اِک نوں چُک لیا جاوے گا اتے اِک نوں چھڈ دِتا جاوے گا۔
|
||
\v 41 ۴۱۔ دو بیبیاں چکی پیھ رہیاں ہؤن گِیاں۔ اِک نوں چُک لئیا جاوے گا اتے اِک نوں چھڈ دِتا جاوے گا۔
|
||
\v 42 ۴۲۔ مُکدی گل ایھ پئی جاگدے رہؤو۔ کیوں جو تسیں نئیں جان دے پئی تہاڈا خداوند کہڑے دیہاڑے آوے گا۔
|
||
\v 43 ۴۳۔ پر تسیں ایھ جان دے او پئی جیکر گھر دے مالک نوں پتا ہُؤندا پئی چور کِس ویلے آوے گا، تاں اوہ ضرور جاگدا رہندا۔ اتے چور نوں وڑن نا دیندا۔
|
||
\v 44 ۴۴۔ ایس لئی تسیں وی تیار رہؤ۔ کیوں جو جہڑے ویلے تہاڈے وچار وی نئیں ہؤنا، ابنِ انسان آ جاوے گا۔
|
||
\p
|
||
\v 45 ۴۵۔ مُکدی گل ایھ پئی اوہ وفا دار اتے ہُشیار غلام کون اے،جِنھوں (اوہدے) آقا نے اپنے گھر جوگی مِتھیا، تاں جو ویلے سِر اوہناں نوں روٹی کھواوے۔
|
||
\v 46 ۴۶۔ دھن اوہ غلام اے، جنھوں آقا آن کے انج ای کردا ویکھے۔
|
||
\v 47 ۴۷۔ میں تہانوں سچی آکھدا ہاں پئی اوہ اوہنوں اپنے سبھو مال دا مختار بنا دیوے گا۔
|
||
\v 48 ۴۸۔ پر جیکر بُرا غلام اپنے من اندر آکھے پئی میرے آقا دے آؤن وچ چوکھا چِر باقی اے۔
|
||
\v 49 ۴۹۔ اتے اپنے سنگی غلاماں نوں مارن لگ پوے اتے شرابیاں نال کھاوے پیوے۔
|
||
\v 50 ۵۰۔ تاں اوس غلام دا آقا، اوس دیہاڑے پئی جدوں اوہنوں وچار وی نا ہووے، آن کھلووے گا۔
|
||
\v 51 ۵۱۔ اتے اوہنوں وڈھ دیوے گا۔ اتے اوہدا حصا رِیا کاراں نال مِتھے گا۔ اوتھے رؤنا اتے دند پیہنا ہووے گا۔
|
||
\c 25
|
||
\cl باب ۲۵
|
||
\p
|
||
\v 1 ۱۔ تد اسمان دی بادشاہی اوہناں دس کوارِیاں وانگ ہووے گی، جہڑیاں اپنیاں مشالاں لے کے دُولھے دے جی آیاں نُوں ٹُریاں۔
|
||
\v 2 ۲۔ اوہناں وچ پنج بے عقل اتے پنج عقل وند سن۔
|
||
\v 3 ۳۔ جہڑیاں بے عقل سن، اوہناں مشالاں لئیاں پر تیل اپنے نال نا لئیا۔
|
||
\v 4 ۴۔ پر عقل ونداں نے اپنیاں مشالاں دے نال اپنیاں کُپیاں وچ تیل وی لے لئیا۔
|
||
\v 5 ۵۔ جدوں دُولھے نے واہوا چِر لایا تاں سبھناں نوں نیندر دے ہُلارے آؤن لگے اتے اوہ سَوں گئیاں۔
|
||
\p
|
||
\v 6 ۶۔ ادھی راتِیں دُھم پے گئی پئی ویکھو دُولھا آؤندا پیا اے، اوہدے جی آیاں نوں نِکلو۔
|
||
\v 7 ۷۔ ایس گل اُتے اوہ سبھو کُواریاں جاگ کے اپنیاں مشالاں نوں سِدھا کرن لگیاں۔
|
||
\p
|
||
\v 8 ۸۔ اتے بے عقلاں نے عقل ونداں نوں آکھیا پئی اپنے تیل وچوں سانوں وی کجھ دیؤ۔ کیوں جو ساڈیاں مشالاں بُجھدِیاں پیاں نیں۔
|
||
\v 9 ۹۔ عقل ونداں نے جواب وچ آکھیا پئی خؤرے ایھ ساڈے اتے تہاڈے دُونواں جوگی بتھیرا نا ہووے۔ ایس لئی چنگا اے پئی تسیں ویچن والیاں کول جاؤ اتے لے آؤ۔
|
||
\v 10 ۱۰۔ جدوں اوہ گئیاں تاں دُولھا اپڑ کے آن کھلوتا اتے اوہ جہڑیاں تیار سن اوہدے نال ویاہ وچ رل گیاں اتے بُوہا ڈُھپ گیا۔
|
||
\p
|
||
\v 11 ۱۱۔ فیر اوہ دُوجیاں کوارِیاں وی آیاں۔ اتے آکھن لگیاں پئی اے خداوند! اے خداوند! ساڈے جوگی بُوہا لاہ۔
|
||
\v 12 ۱۲۔ پر اوہنے جواب وچ آکھیا، میں تہانوں سچی آکھدا ہاں پئی میں تہانوں نئیں جان دا۔
|
||
\p
|
||
\v 13 ۱۳۔ ایس لئی جاگدے رہؤ۔ کیوں جو تسیں نا اوس دیہاڑ نوں جان دے او اتے نا اوس ویلے نوں۔
|
||
\p
|
||
\v 14 ۱۴۔ کیوں جو ایھ اِنج اے جِنج اِک بندے نے کِسے ہؤر دیس ول جاؤندے ویلے غلاماں نوں سد کے اپنا مال اوہناں دے حوالے کیتا۔
|
||
\v 15 ۱۵۔ اِک نوں پنج قنطار دِتے، دُوجے نوں دو اتے تِیجے نوں اِک۔ ہر کِسے نوں اوہدے میچے دا دِتا۔ اتے سفر اُتے روانا ہو گئیا۔
|
||
\v 16 ۱۶۔ جنھوں پنج قنطار مِلے سن، اوہ یکدم گئیا اتے اوہناں دا لین دین کر کے پنج ہؤر کما لَئے۔
|
||
\v 17 ۱۷۔ ایسے طراں جنھوں دو مِلے سن، اوہنے وی دو ہؤر کما لَئے۔
|
||
\v 18 ۱۸۔ پر جنھوں اِک مِلیا سی، اوہنے جا کے مِٹی کھَوتری اتے اپنے مالک دا قنطار دب دِتا۔
|
||
\p
|
||
\v 19 ۱۹۔ بتھیری مُدّت مگروں وہناں غلاماں دا آقا آیا اتے اوہناں توں پُچھ پڑتیت کرن لگا۔
|
||
\v 20 ۲۰۔ جنھوں پنج مِلے سن، اوہ پنج قنطار ہؤر لے کے حاضر ہوئیا۔ اتے آکھیا پئی اے مالک! توں مینوں پنج قنطار دِتے سن، ویکھ میں پنج ہؤر کما لَئے نیں۔
|
||
\p
|
||
\v 21 ۲۱۔ اوہدے مالک نے اوہنوں آکھیا پئی اے نیک اتے دیانت دار غلام! شاوا! توں گھٹ وچ دیانتدار نِکلیا۔ میں چوکھا تیرے ہتھ حوالے کراں گا۔ اپنے مالک دی خوشی وچ رل جا۔
|
||
\p
|
||
\v 22 ۲۲۔ اتے جنھوں دو قنطار مِلے سن، اوہنے وی حاضر ہو کے آکھیا پئی اے خداوند! توں مینوں دو قنطار دِتے سن، ویکھ میں دو ہؤر کما لَئے نیں۔
|
||
\p
|
||
\v 23 ۲۳۔ اوہدے مالک نے اوہنوں آکھیا پئی اے نیک اتے دیانت دار غلام! شاوا! توں گھٹ وچ دیانتدار نِکلیا۔ میں چوکھا تیرے ہتھ حوالے کراں گا۔ اپنے مالک دی خوشی وچ رل جا۔
|
||
\p
|
||
\v 24 ۲۴۔ تد اوہ وی، جنھوں اِک قنطار مِلیا سی، حاضر ہویا اتے آکھن لگا۔ اے آقا! میں تینوں جان دا ہاں پئی توں بوہت ڈاھڈا بندا ایں۔ جہڑا پئی جتھے نئیں بِیجیا، اوتھوں وی وڈھدا اے، اتے جتھے نئیں کھلاریا، اوتھوں وی کٹھا کردا اے۔
|
||
\v 25 ۲۵۔ مُکدی گل ایھ پئی میں ڈر دے مارے جا کے تیرا قنطار مِٹی وچ دب دِتا۔ ویکھ! جو کجھ تیرا سی، اوہ ایھ پئیا اے۔
|
||
\p
|
||
\v 26 ۲۶۔ اوہدے مالک نے جواب وچ اوہنوں آکھیا پئی اوئے شریر اتے نِکمے غلام! توں جان دا سیں پئی میں جتھے نئیں بِیجیا، اوتھوں وڈھدا ہاں اتے جتھے نئیں کھلاریا، اوتھوں کٹھا کردا ہاں۔
|
||
\v 27 ۲۷۔ مُکدی گل ایھ پئی فیر تاں تینوں چاہیدا سی پئی میری رقم ساہوکاراں نوں دے چھڈدا۔ تاں میں آن کے، جو میرا اے، سُود سمیت وصولدا۔
|
||
\v 28 ۲۸۔ مُکدی گل ایھ پئی ایہدے کولوں ایھ قنطار لَے لؤ اتے جہدے کول دس قنطار نیں، اوہنوں دے دیؤ۔
|
||
\v 29 ۲۹۔ کیوں جو جہدے کول کجھ ہیگا، اوہنوں ہؤر دِتا جاوے گا۔ اتے اوہدے کول چوکھا ہو جاوے گا۔ پر جہدے کول کجھ نئیں، اوہدے کولوں اوہ وی کھؤ لئیا جاوے گا، جو کجھ اوہدے کول اے۔
|
||
\v 30 ۳۰۔ اتے ایس نِکمے غلام نوں باھر نھیرے وچ سُٹ آؤو۔ اوتھے رؤنا اتے دنداں دا پِیھنا اے۔
|
||
\p
|
||
\v 31 ۳۱۔ جدوں ابنِ انسان اپنے جلال وچ آوے گا۔ اتے فرشتے اوہدے نال ہؤن گے۔ تد اوہ اپنے جلالی تخت اُتے بہوے گا۔
|
||
\v 32 ۳۲۔ اتے سبھو قوماں اوہدے اگے کٹھیاں کیتیاں جان گئیاں۔ اتے اوہ اِک نوں دُوجی توں وکھ کرے گا۔ جیویں ایالی بھیڈاں نوں بکریاں توں وکھ کردا اے۔
|
||
\v 33 ۳۳۔ اتے بھیڈاں نوں اپنے سجے اتے بکریاں نوں اپنے کھبے پاسے کھلاھرے گا۔
|
||
\p
|
||
\v 34 ۳۴۔ تد بادشاہ اوہناں نوں، جہڑے اوہدے سجے پاسے ہؤن گے، آکھے گا۔ پئی آؤو میرے باپ دے دھنی لوکو۔ جہڑی بادشاہی مُڈھ توں اگیتری تہاڈے جوگی تیار کیتی گئی اے، اوہنوں بخرے وچ لَے لؤ۔
|
||
\v 35 ۳۵۔ کیوں جو میں بھُکھا سان، اتے تساں مینوں کھاؤن نوں دِتا۔ میں ترہایا ساں، اتے تساں مینوں پیئن نوں دِتا۔ میں پردیسی ساں اتے تسیں میرا چاء کیتا۔
|
||
\v 36 ۳۶۔ ننگا ساں، اتے تساں میرا تن ڈَھکیا۔ میں بیمار ساں، اتے تسیں میری پرواہ کیتی۔ قیدی ساں اتے تسیں میری خبر لئی۔
|
||
\p
|
||
\v 37 ۳۷۔ تد راستباز اوہدے جواب وچ آکھن گے پئی اے خداوند! کدوں اسیں تینوں بھُکھا ویکھیا اتے کھاؤن نوں دِتا؟ اتے ترہایا ویکھیا اتے پیئن نوں دِتا؟
|
||
\v 38 ۳۸۔ اتے کدوں اسیں تینوں پردیسی ویکھیا اتے تیری بھال کیتی؟ یاں ننگا ویکھیا اتے تن ڈھکیا؟
|
||
\v 39 ۳۹۔ یاں کدوں اسیں تینوں بیمار یا قدی ویکھ کے تیرے کول آئے؟
|
||
\p
|
||
\v 40 ۴۰۔ بادشاہ جواب وچ اوہناں نوں آکھے گا پئی میں تہانوں سچی آکھدا ہاں کیوں جو تسیں میرے ایہناں نِکے بھرانواں وچوں کِسے اِک نال اِنج کیتا تاں اوہ میرے نال ای کیتا۔
|
||
\p
|
||
\v 41 ۴۱۔ تد اوہ اوہناں نوں وی، جہڑے اوہدے کھبے پاسے ہؤن گے، آکھے گا پئی اوئے لعنتیو! میرے اگوں اوس ہمیشاں دی اگ وچ چلے جاؤ، جہڑی شیطان اتے اوہدے فرشتیاں جوگی تیار کیتی گئی اے۔
|
||
\v 42 ۴۲۔ کیوں جو میں بھُکھا ساں، اتے تسیں مینوں کھاؤن نوں نا دِتا۔ ترہایا ساں اتے تسیں مینوں پیئن نوں نا دِتا۔
|
||
\v 43 ۴۳۔ پردیسی ساں اتے تسیں میری پرواہ نا کیتی۔ ننگا ساں اتے تسیں میرا تن نا ڈھکیا۔ بیمار اتے قیدی ساں اتے تسیں میری خبر نا لَئی۔
|
||
\p
|
||
\v 44 ۴۴۔ تد اوہ جواب وچ آکھن گے پئی اے خداوند کدوں اسیں تینوں بھُکھا یا ترہایا یاں پردیسی یاں ننگا یاں بیمار یاں قیدی ویکھیا اتے تیری تیری خدمت نا کیتی؟
|
||
\p
|
||
\v 45 ۴۵۔ تد اوہ اوہناں نوں جواب وچ آکھے گا پئی میں تہانوں سچی آکھدا ہاں پئی کیوں جو تسیں ایہناں نِکیاں وچوں کِسے اِک دے نال نا کیتا تاں میرے ای نال نا کیتا۔
|
||
\p
|
||
\v 46 ۴۶۔ اتے ایھ ہمیشاں دے عذاب وچ جان گے پر راستباز ہمیشاں دی حیاتی وچ۔
|
||
\c 26
|
||
\cl باب۲۶
|
||
\p
|
||
\v 1 ۱۔ اتے اِنج ہویا پئی جدوں یسوع نے ایھ سبھو گلاں آکھ سنائیاں تاں اوہنے اپنے چیلیا نوں آکھیا۔
|
||
\v 2 ۲۔ تسیں جان دے او پئی دو دیہاڑے مگروں فسَح ہووے گا۔ اتے ابنِ انسان پھڑوایا جاوے گا۔ تاں جو اوہنوں سُولی چاڑھیا جاوے۔
|
||
\p
|
||
\v 3 ۳۔ تد سردار کاہن اتے قوم دے وڈیرے قیافا ناں دے سردار کاہن دے ڈیرے تے کٹھے ہَوئے۔
|
||
\v 4 ۴۔ اتے صلاح کیتی پئی یسوع نوں توکھے نال پھڑ کے جانوں مارِیئے۔
|
||
\v 5 ۵۔ پر آکھدے سن پئی عید وچ نئیں۔ کیوں جو لوکاں وچ فساد پَے جاوے گا۔
|
||
\p
|
||
\v 6 ۶۔ اتے جدوں یسوع بیت عنیاہ وچ شمعون کوڑھی دے گھر وچ سی۔
|
||
\v 7 ۷۔ تاں اِک بی بی سنگِ مرمر دے عِطر دان وچ ماہنگا عِطر لے کے وہدے کول آئی۔ اتے جدوں اوہ روٹی کھاؤن بیٹھا تاں اوہدے سِر وچ پایا۔
|
||
\v 8 ۸۔ اتے چیلے ایھ ویکھ کے رِنج ہَوئے اتے آکھن لگے۔ ایھ کیؤں ضائع کیتا گیا۔
|
||
\v 9 ۹۔ کیوں جو ایھ چوکھا ماہنگا وِکدا اتے ایہدی کمائی ماہتڑاں وچ ونڈی جاؤندی۔
|
||
\p
|
||
\v 10 ۱۰۔ یسوع نے ایھ جان دے ہَوئیاں اوہناں نوں آکھیاپئی ایس بی بی نوں کیؤں ستاؤندے او؟ ایہنے تاں میرے نال نیکی کیتی اے۔
|
||
\v 11 ۱۱۔ کیؤں جو ماہتڑ تاں سداں تہاڈے کول نیں۔ پر میں تہاڈے کول ہمیشاں نئیں۔
|
||
\v 12 ۱۲۔ کیؤں جو ایہنے میرے جُسّے اُتے عِطر پا کے میرے دفناوے جوگی کیتا اے۔
|
||
\v 13 ۱۳۔ میں تہانوں سچی آکھدا ہاں پئی سبھو جگ وچ، جِتھے وی ایس انجیل دا پرچار ہووے گا، ایھ وی، جو کجھ ایہنے کیتا، ایہدی یادگاری جوگی آکھیا جاوے گا۔
|
||
\p
|
||
\v 14 ۱۴۔ تد اوہناں باراں وچوں اِک، جہدا ناں یہوداہ اسکریُوتی سی۔ سرادار کاہناں دے کول اپڑیا۔
|
||
\v 15 ۱۵۔ اتے آکھیا پئی جیکر میں اوہنوں تہاڈے ہتھ حوالے کرا دیواں تاں مینوں کیہ مِلے گا؟ اتے اوہناں نے اوہنوں تِیھ مِثقال تول کے دِتے۔
|
||
\v 16 ۱۶۔ اتے اوہ اوسے ویلے اوہنوں پھڑواؤن دا موقعا لبھن لگ پئیا۔
|
||
\p
|
||
\v 17 ۱۷۔ اتے عیدِ فطیر دے پہلے دیہاڑے چیلیاں نے یسوع دے کول آن کے آکھیا؛ توں کیہ چاہؤنا اے؟ پئی اسیں تیرے جوگی فسَح کھاؤن دی تیاری کرِیئے؟
|
||
\p
|
||
\v 18 ۱۸۔ اوہنے آکھیا؛ شہر وچ فلانے بندے دے کول جا کے اوہنوں آکھو پئی مُرشد دا فرمان اے۔ "میرا ویلا نیڑے اے۔ میں اپنے چیلیاں نال تیرے گھر فسَح کرنی اے"۔
|
||
\v 19 ۱۹۔ اتے جیویں یسوع نے چیلیاں نوں حُکم دِتا سی، اوہناں نے اونویں ای کیتا۔ اتے فسَح تیار کیتی۔
|
||
\p
|
||
\v 20 ۲۰۔ جدوں دِن ڈُبیا تاں اوہ باراں چیلیاں دے نال کھاؤن بیٹھا۔
|
||
\v 21 ۲۱۔ اتے جدوں اوہ کھا رہئے سن تاں اوہنے آکھیا؛ میں تہانوں سچی آکھنا ہاں پئی تہاڈے وچوں اِک مینوں پھڑواوے گا۔
|
||
\p
|
||
\v 22 ۲۲۔ اتے اوہ چوکھے رِنج ہَوئے اتے ہر کوئی اوہنوں آکھن لگا؛ اے خداوند! کیہ میں تاں نئیں؟
|
||
\p
|
||
\v 23 ۲۳۔ اوہنے جواب وچ آکھیا؛ جہڑا میرے نال تھالی وچ ہتھ پاؤندا اے، اوہوئی مینوں پھڑواوے گا۔
|
||
\v 24 ۲۴۔ ابنِ انسان تاں جیویں اوہدے ولوں لِکھیا اے، جاؤندا اے۔ پر ہاڑا اوس بندے اُتے، جہدی راہِیں ابنِ انسان پھڑوایا جاؤندا اے۔ جیکر اوہ بندا نا ای جمدا تاں اوہدے جوگی ایھ چنگا ہَؤندا۔
|
||
\v 25 ۲۵۔ تد اوہنوں پھڑواؤن والا یہوداہ کُو پئیا اتے آکھیا؛ ربّی! کیہ میں تاں نئیں؟ اوہنے اوہنوں آکھیا؛ تُوں آپ ای آکھ دِتا اے۔
|
||
\p
|
||
\v 26 ۲۶۔ جدوں اوہ روٹی کھا رہئے سن تاں یسوع نے روٹی لئی اتے برکت دِتی اتے پنھی اتے چیلیاں نوں دے کے آکھیا؛ لؤ! کھاؤ! ایھ میرا جُسّا اے۔
|
||
\v 27 ۲۷۔ فیر پیالا پھڑ کے شُکر کیتا اتے اوہناں نوں دے کے آکھیا؛ تسیں سبھو ایہدے وچوں پیؤو۔
|
||
\v 28 ۲۸۔ کیؤں جو نوّیں عہد دا ایھ میرا لہؤ اے، جہڑا بتھیریاں جوگی گناہواں دی معافی واسطے وگایا جاؤندا اے۔
|
||
\v 29 ۲۹۔ اتے میں تہانوں آکھدا ہاں پئی انگور دے ایس شِیرے نوں فیر نا پیؤاں گا۔ اوس دیہاڑے تیکر پئی تہاڈے نال اپنے باپ دی بادشاہی وچ نوّاں نا پِیوواں۔
|
||
\p
|
||
\v 30 ۳۰۔ اتے اوہ گیت گاؤندے ہَوئے زیتون دے پہاڑ ول ٹُر پئے۔
|
||
\p
|
||
\v 31 ۳۱۔ تد یسوع نے اوہناں نوں آکھیا پئی تسیں سبھو ایسے راتِیں میرے ولوں ٹھیڈا کھاؤو گے۔ کیؤں جو لکھیا اے پئی میں ایالی نوں ماراں گا اتے اِجڑ دِیاں بھیڈاں کھِلّر جاؤن گِیاں۔
|
||
\v 32 ۳۲۔ پر میں اپنے جِیو پئین مگروں تہاڈے توں اگیترا گلیِلؔ ول جاؤاں گا۔
|
||
\p
|
||
\v 33 ۳۳۔ ایس گل اُتے پطرس نے جواب وچ اوہنوں آکھیا۔ پئی مینوں تاں اُکّا ٹھیڈا نا لگے گا۔
|
||
\p
|
||
\v 34 ۳۴۔ یسوع نے اوہنوں آکھیا؛ میں تینوں سچی آکھدا ہاں پئی ایسے راتِیں کُکڑ دی بانگ توں اگیترے توں تِن واری میرا انکاری ہوویں گا۔
|
||
\p
|
||
\v 35 ۳۵۔ پطرس نے اوہنوں آکھیا؛ جیکر تیرے نال مینوں مرنا وی پؤے تاں فیر وی تیرا انکاری نا ہوواں گا۔ اتے سبھناں چیلیاں نے وی ایسے طراں ای آکھیا۔
|
||
\p
|
||
\v 36 ۳۶۔ تد یسوع اوہناں دے نال جتسمنی ناں دی اِک تھاں اپڑیا۔ اتے چیلیاں نوں آکھیا؛ ایتھے ای بیٹھے رہؤو۔ جدوں تیکر پئی میں اوتھے جا کے دعا کر لؤاں۔
|
||
\v 37 ۳۷۔ اتے پطرس اتے زبدی دے دونواں پُتراں نوں نال لے جا کے دُکھی اتے ڈاھڈا بے چین ہَؤن لگ پئیا۔
|
||
\v 38 ۳۸۔ تد اوہنے اوہناں نوں آکھیا؛ میری جان مرن اخیر تائیں دُکھی اے۔ تسیں ایتھے کھلؤو اتے میرے نال جاگدے رہؤو۔
|
||
\v 39 ۳۹۔ اتے کجھ اگے ودھ کے مُنھ پرنے ڈِگ کے دعا کیتی اتے آکھیا؛ اے میرے باپ! جیکر ہو سکدا اے تاں ایھ پیالا میتھوں ٹِیل جاوے۔ تاں وی اوسے طراں نا ہووے پئی جیویں میں چاہؤندا ہاں۔ سگوں اوسے طراں، جیویں توں چاہؤندا ایں۔
|
||
\v 40 ۴۰۔ تد چیلیاں کول آیا اتے اوہناں نوں سُتے ہَوئے ویکھیا۔ اتے پطرس نوں آکھیا پئی کیہ تسیں میرے نال اِک گھڑی وی نا جاگ سکے؟
|
||
\v 41 ۴۱۔ جاگو اتے دعا کرو۔ تاں جو ازمائش وچ نا پؤو۔ روح تاں تگڑی اے پر جُسّا ماڑا اے۔
|
||
\p
|
||
\v 42 ۴۲۔ فیر اوہنے دوجی واری جا کے دعا کیتی اتے آکھیا؛ اے میرے باپ! جیکر ایھ میرے پِیتیؤں بِنا میتھوں نئیں ٹِیل سکدا تاں تیری ای مرضی پوری ہؤوے۔
|
||
\p
|
||
\v 43 ۴۳۔ اتے فیر آن کے اوہناں نوں سُتے ہَوئے ویکھیا۔ کیؤں جو اوہناں دِیاں اکھاں نیندر نال بھریاں سن۔
|
||
\v 44 ۴۴۔ اتے اوہناں نوں چھڈ کے فیر چلا گیا۔ اتے فیر اوہوئی گل آکھ کے تِیجی واری دعا کیتی۔
|
||
\v 45 ۴۵۔ تد چیلیاں دے کول آن اوہناں نوں آکھیا؛ ہؤن سُتے رہؤو۔ اتے ارام کرو۔ ویکھو! اوہ گھڑی آن کھلوتی اے پئی ابنِ انسان گناہِیاں دے ہتھ حوالے کیتا جاوے گا۔
|
||
\v 46 ۴۶۔ اُٹھو۔ چلیئے۔ ویکھو! مینوں پھڑواؤن والا نیڑے ای اے۔
|
||
\p
|
||
\v 47 ۴۷۔ اوہ ایھ آکھ ای رہیا سی پئی ویکھو! یہوداہ، جہڑا اوہناں باراں وچوں اِک سی، آیا اتے اوہدے نال اِک وڈا جتھ تلواراں اتے ڈانگاں لے کے سردار کاہناں اتے قوم دے وڈیریاں ولوں آن کھلوتا۔
|
||
\v 48 ۴۸۔ اوہنے پھڑواؤن والے نے اوہناں نوں ایھ نشانی دسی سی پئی جنھوں میں چُمّاں گا، اوہوئی اے اتے اوہنوں پھڑ لینا۔
|
||
\v 49 ۴۹۔ اتے اوتھے ای یسوع دے کول آن کے اوہنوں آکھیا؛ اے ربّی! سلام اتے اوہنوں مکر نال چُمّ لئیا۔
|
||
\p
|
||
\v 50 ۵۰۔ یسوع نے اوہنوں آکھیا؛ او میاں! توں کِتھوں تیک اپڑ گئیا! ایس گل اُتے اوہناں نے یسوع دے کول آن کے اوہنوں پھڑ لئیا۔
|
||
\v 51 ۵۱۔ اتے ویکھو! یسوع دے سنگیاں وچوں اِک نے ہتھ ودھا کے اپنی تلوار کڈھی اتے سردار کاہن دے غلام اُتے چلا کے اوہدا کن وڈھ دِتا۔
|
||
\v 52 ۵۲۔ تد یسوع نے اوہنوں آکھیا؛ اپنی تلوار نوں اوہدی تھانویں رکھ۔ کیؤں جو اوہ سبھو، جہڑے تلوار چلاؤندے نیں، تلوار نال ای مرن گے۔
|
||
\v 53 ۵۳۔ تیرا کیہ وچار ایھ پئی میں اپنے باپ دی مِنت نئیں کر سکدا؟ اتے اوہ فرشتیاں دِیاں باراں فوجاں ایسے ای ویلے میرے جوگی گھلے گا۔
|
||
\v 54 ۵۴۔ پر اوہ لِکھتاں پئی ایویں ای ہؤنا لازمی اے، کیکر پورِیا ہؤن گِئیاں؟
|
||
\p
|
||
\v 55 ۵۵۔ اوسے ای گھڑی یسوع نے جتھ نوں آکھیا پئی تسیں تلواراں اتے ڈانگاں لے کے مینوں اِنج پھڑن آئے او پئی جیویں میں کوئی ڈاکُو ہاں۔ میں روز ہیکل وچ بیھ کے سِیکھ دیندا ساں اتے تسین مینوں نا پھڑیا۔
|
||
\v 56 ۵۶۔ پر ایھ سبھ ایس لئی ہوئیا تاں جو نبِیاں دِیاں لِکھتاں پورِیاں ہؤن۔ ایس گل اُتے سبھو چیلے اوہنوں چھڈ کے نس وگے۔
|
||
\p
|
||
\v 57 ۵۷۔ پر یسوع نوں پھڑن والے اوہنوں وڈے کاہن قیافا کول لے گئے۔ جتھے فقیہ اتے وڈیرے کٹھے سن۔
|
||
\v 58 ۵۸۔ اتے پطرس دُور دُور رہ کت اوہدے مگر مگر سردار کاہن دے ڈیرے تیکر گیا۔ اتے اندر وڑ کے نؤکراں نال نتیجا ویکھن لئی بیھ گیا۔
|
||
\p
|
||
\v 59 ۵۹۔ تد سردار کاہن اتے سبھو وڈی عدالت والے یسوع اُتے جھوٹی گواہی دی بھال کرن لگ پئے۔ تاں جو اوہنوں جانوں مارن۔
|
||
\v 60 ۶۰۔ پر گواہی نا لبھی۔ ایتھوں تیکر پئی بتھیرے جھوٹے گواہ پیش ہَوئے۔ اخیر وچ دو آئے۔
|
||
\v 61 ۶۱۔ اتے آکھن لگے؛ ایہنے آکھیا اے پئی میں رب دی ہیکل نوں ڈھا سکدا اتے اوہنوں تِن دیہاڑے وچ فیر بنا سکدا ہاں۔
|
||
\p
|
||
\v 62 ۶۲۔ تد سردار اُٹھ کھلوتا اتے آکھیا؛ کیہ توں کجھ جواب نئیں دے سکدا؟ کیہ ایھ سچ اے، جہدی تیرے خلاف گواہی دِتی جا رہئی اے؟
|
||
\v 63 ۶۳۔ پر یسوع چُپ رہیا۔ تد سردار کاہن نے اوہنوں آکھیا؛ میں تینوں زندہ رب دی سونھ دیندا ہاں پئی جیکر توں رب دا پُتر مسیح ایں، تاں سانوں دس دے۔
|
||
\p
|
||
\v 64 ۶۴۔ یسوع نے اوہنوں آکھیا؛ توں آپ ای آکھ دِتا اے۔ سگوں میں تہانوں آکھدا ہاں پئی ہِؤن توں تسیں ابنِ انسان نوں القادر دے سجے بیٹھا اتے اسمانی بدلاں اُتے آؤندا ہوئیا ویکھو گے۔
|
||
\p
|
||
\v 65 ۶۵۔ ایس گل اُتے سردار کاہن نے ایھ آکھدے ہوئیاں اپنا چِگا پاڑ دِتا پئی ایہنے کُفر تولیا اے۔ ہؤن سانوں گواہیاں دی کیہ لوڑ اے؟ ویکھو! تسیں ہُنے ایھ کُفر سُنیا اے۔
|
||
\v 66 ۶۶۔ ہ۔ؤن تہاڈا کیہ وچار اے؟ اوہناں نے جواب وچ آکھیا؛ ایھ قتل دے لائق اے۔
|
||
\v 67 ۶۷۔ تد اوہناں نے اوہدے مُنھ اُتے تھُکیا اتے اوہنوں گھسُن مارے اتے ہورناں نے چنڈاں مار کے۔
|
||
\v 68 ۶۸۔ آکھیا؛ اوئے مسیح! سانوں نبوّت دی راہِیں دس پئی تینوں کِہنے ماریا؟
|
||
\p
|
||
\v 69 ۶۹۔ جد پطرس باھر برانڈے وچ بیٹھا سی تاں اِک نؤکرانی نے اوہدے کول آن کے آکھیا؛ توں وی یسوع گلیِلی دے نال سیں۔
|
||
\p
|
||
\v 70 ۷۰۔ پر اوہنے سبھناں دے ساہمنے انکاری ہَؤ کے آکھیا؛ میں نئیں جان دا پئی توں کیہ آکھدی پئی ایں۔
|
||
\p
|
||
\v 71 ۷۱۔ اتے جدوں اوہ بُوہے ول باھر نوں جاؤن لگا تاں دُوجی نے اوہنوں ویکھ کے اوہناں نوں، جہڑے اوتھے حاضر سن، آکھیا پئی ایھ وی یسوع ناصری دے نال سی۔
|
||
\p
|
||
\v 72 ۷۲۔ تد اوہنے سونھ کھا کے فیر انکار کیتا پئی میں تاں ایس بندے نوں جان دا وی نئیں۔
|
||
\p
|
||
\v 73 ۷۳۔ کجھ چِر پِچھوں اوہناں نے، جہڑے اوتھے کھلوتے سن، کول آن کے پطرس نوں آکھیا؛ بیشک توں وی اوہناں وچوں اِک ایں۔ کیؤں جو تیری بولی توں ایہوئی جاپدا اے۔
|
||
\p
|
||
\v 74 ۷۴۔ اخیر اوہ لعنت کر کے سونھھ کھاؤن لگا پئی میں ایس بندے نوں نئیں جان دا۔ اتے یکدم کُکڑ نے بانگ دِتی۔
|
||
\p
|
||
\v 75 ۷۵۔ تد پطرس نوں یسوع دی اوہ گل چیتے آئی، جہڑی اوہنے آکھی سی، پئی کُکڑ دے بانگ دیئن توں اگیترے توں تِن واری میرا انکار کریں گا۔ اتے اوہ باھر جا کے زار زار رؤیا۔
|
||
\c 27
|
||
\cl باب ۲۷
|
||
\p
|
||
\v 1 ۱۔ جدوں دِن چڑھیا تاں سبھے سردار کاہناں اتے قوم دے وڈیریاں نے یسوع دے برخلاف صلاح پکائی پئی اوہنوں جانوں مارن۔
|
||
\v 2 ۲۔ اتے اوہنوں بنھ کے لے گئے اتے پیلاطوس حاکم دے ہتھ حوالے کیتا۔
|
||
\p
|
||
\v 3 ۳۔ تد اوہنوں پھڑواؤن والے یہوداہ نے ویکھیا پئی اوہ جرم وار مِتھیا گیا تاں ڈاھڈا پشتایا۔ اتے اوہ تِیھ مثقالاں سردار کاہناں اتے وڈیریاں کول پرتاؤن آیا۔
|
||
\p
|
||
\v 4 ۴۔ اتے آکھیا؛ میں گناہ کیتا پئی بے قصور نوں مرواؤن لئی پھڑوایا۔ اوہناں آکھیا؛ سانوں کیہ؟ توں جان۔
|
||
\v 5 ۵۔ تد اوہ مثقالاں ہیکل وچ سُٹھ کے چلا گیا۔ اتے جا کے پھا لَے لئیا۔
|
||
\p
|
||
\v 6 ۶۔ پر سردار کاہناں نے اوہ مثقالاں چُگ کے آکھیا؛ ایہناں نوں خزانے وچ پاؤنا روا نئیں۔ کیوں جو ایھ لہؤ دا مُل اے۔
|
||
\v 7 ۷۔ تد اوہناں نے صلاح پکا کے اوہناں مثقالاں توں کمھیار دی پیلی، پردیسیاں دے دفناوے لئی خریدی۔
|
||
\v 8 ۸۔ ایس پاروں اج تائیں اوہ پیلی "لہؤ دی پیلی" اکھواؤندی اے۔
|
||
\p
|
||
\v 9 ۹۔ تد اوہ لِکھت پوری ہَوئی، جہڑی ارمیاہ نبی دی راہِیں آکھی گئی سی پئی؛ "اوہناں نے اوہ تِیھ مثقالاں لئیاں مطلب اوہ لگان، جہڑا اوہدے اُتے لائیا گئیا جنھاں لائیا، اوہ بنی اسرائیل وچوں سن۔
|
||
\v 10 ۱۰۔ اتے اوہنوں کمھیار دی پیلی جوگی دِتا جیویں رب نے حکم کیتا سی۔
|
||
\p
|
||
\v 11 ۱۱۔ اتے یسوع حاکم دے مُنھ درُوئیں کھلوتا سی اتے حاکم نے اوہنوں پُچھیا؛ کیہ توں یہودیاں دا راجا ایں؟ یسوع نے اوہنوں آکھیا پئی توں آپ ای آکھدا ایں۔
|
||
\p
|
||
\v 12 ۱۲۔ اتے جدوں سرادار کاہن اتے وڈیرے اوہدے اُتے الزام لا رہئے سن تاں اوہنے کُجھ وی جواب نا دِتا۔
|
||
\p
|
||
\v 13 ۱۳۔ تد پیلاطوس نے اوہنوں آکھیا؛ کیہ توں نئیں سُندا پئی ایھ تیرے برخلاف کِنیاں گواہیاں دیندے پئے نیں؟
|
||
\v 14 ۱۴۔ پر اوہنے اوہنوں کِسے اِک گل دا وی جواب نا دِتا۔ ایس گلوں حاکم ڈاھڈا حیران ہَوئیا۔
|
||
\p
|
||
\v 15 ۱۵۔ حاکم دا وسیب سی پئی عید اُتے لوکائی دی خاطر اِک قیدی، جنھوں اوہ منگن، چھڈ دیندا سی۔
|
||
\v 16 ۱۶۔ اوس ویلے اِک مشہور قیدی سی، جہدا ناں برابّا سی۔
|
||
\p
|
||
\v 17 ۱۷۔ مُکدی گل ایھ پئی جدو اوہ کٹھے سن، پیلاطوس نے اوہناں نوں آکھیا پئی تسی کنھوں چاہؤندے او پئی میں تہاڈے جوگی چھڈ دیواں۔ برابّا نوں یاں یسوع نوں، جہڑا مسیح اکھواؤندا اے۔
|
||
\v 18 ۱۸۔ کیؤں جو اوہنوں پتا سی پئی اوہناں نے وَیر نال اوہنوں پھڑوایا اے۔
|
||
\p
|
||
\v 19 ۱۹۔ اتے جدوں اوہ عدالت دی گدی اُتے بیٹھا سی تاں اوہدی ووہٹی نے اوہنوں سنیہا گھلیا پئی توں ایس نیک بندے نال کجھ نا کرِیں۔ کیؤں جو میں اج سُفنے وچ ایہدے پاروں ڈاھڈا دُکھ جریا اے۔
|
||
\p
|
||
\v 20 ۲۰۔ پر سردار کاہناں اتے وڈیریاں نے جتھ نوں ورغلایا پئی برابّا نوں منگن اتے یسوع نوں جانوں مرواؤن۔
|
||
\v 21 ۲۱۔ اتے حاکم نے اوہناں نوں آکھیا؛ تسیں ایہناں دونواں وچوں کنھوں منگدے او پئی میں اوہنوں چھڈ دیواں؟ اوہناں نے آکھیا؛ برابّا نوں۔
|
||
\p
|
||
\v 22 ۲۲۔ پیلاطوس نے اوہناں نوں آکھیا؛ فیر یسوع نال میں کیہ کراں، جہڑا مسیح اکھواؤندا اے؟ سبھناں نے آکھیا پئی اوہنوں سولی چاڑھیا جاوے۔
|
||
\v 23 ۲۳۔ حاکم نے آکھیا۔ کیؤں؟ اوہنے کیہ بریائی کیتی اے؟ سگوں اوہ ہَور وی اُچی واج نال آکھن لگے پئی اوہنوں سولی چاڑھیا جاوے۔
|
||
\p
|
||
\v 24 ۲۴۔ جدوں پیلاطوس نے ویکھیا پئی کوئی گل نئیں بن دی پئی سگوں فساد ہَؤندا اے۔ تاں پانی لے کے لوکاں دے ساہمنے اپنے ہتھ دَھوتے اتے آکھیا؛ میں ایس نیک بندے دے لہؤ توں بری ہاں۔ ہَؤن تُسیں جانو۔
|
||
\p
|
||
\v 25 ۲۵۔ سبھے آکھن لگے؛ ایہدا لہؤ ساڈے اتے ساڈی اولاد اُتے۔
|
||
\v 26 ۲۶۔ ایس گل مگروں اوہنے برابّا نوں اوہناں جوگی چھڈ دِتا اتے یسوع نوں کَوڑے مروا کے سولی چاڑھن جوگی گھل دِتا۔
|
||
\p
|
||
\v 27 ۲۷۔ تد حاکم دے سپاہیاں نے یسوع نوں قِلعے وچ لیجا کے ساری منڈلی اوہدے آل دوالے کٹھی کیتی۔
|
||
\v 28 ۲۸۔ اتے اوہدے لیڑے لاہ کے اوہنوں چوغا پؤایا۔
|
||
\v 29 ۲۹۔ اتے کنڈیاں دا تاج بنا کے اوہدے سِر اُتے دھریا اتے کانھا اوہدے سجے ہتھ پھڑایا۔ اتے اوہدے اگے گوڈے پرنے ہو کے اوہدی کھِلّی کردے آکھیا؛ اوئے یہودیاں دے راجیا! سلام۔
|
||
\v 30 ۳۰۔ اتے اوہدے اُتے تھُکیا اتے اوہوئی کانھا لے کے اوہدے سِر اُتے مارن لگ پئے۔
|
||
\v 31 ۳۱۔ اتے جدوں اوہناں نے اوہدی کھِلّی کر لئی تاں چوغا لاہ کے فیر اوہدے ای لیڑے اوہنوں پؤا دِتے اتے سولی چاڑھن نوں لے گئے۔
|
||
\p
|
||
\v 32 ۳۲۔ جدوں اوہ باھر آئے تاں اوہناں نے شمعون ناں دے اِک قیروانی بندے نوں آکھیا پئی بنا اجرت اوہدی سولی چُکے۔
|
||
\v 33 ۳۳۔ اتے جدوں اوہ اوس تھانویں اپڑے، جہڑا جُلجُتا یعنی کھوپڑی دی تھاں اکھواؤندا اے۔
|
||
\v 34 ۳۴۔ تاں اوہناں نے پت رلیا انگوری شِیرہ اوہنوں پِین جوگی دِتا۔ اتے اوہنے اوہ چکھنی وی پسند نا کیتی۔
|
||
\v 35 ۳۵۔ اتے جدوں اوہناں نے اوہنوں سولی چاڑھیا تاں اوہدے لیڑیاں اُتے قرعا پایا اتے آپو وچ ونڈ لئیا۔
|
||
\v 36 ۳۶۔ تاں جو جو کجھ نبی دی راہِیں آکھیا گیا سی، اوہ پورا ہووے پئی اوہناں نے میرے لیڑے آپو وچ ونڈ لَئے اتے میرے کُڑتے اُتے قرعا پایا۔
|
||
\v 37 ۳۷۔ اتے اوہ اوتھے بیھ کے اوہدی راکھی کرن لگے۔اتے اوہدا الزام لِکھ کے اوہدے سِر توں اُتے ٹنگ دِتا۔ پئی ایھ یسوع اے، یہودیاں دا راجا۔
|
||
\v 38 ۳۸۔ تد اوہدے نال دو ڈاکؤاں نوں وی سولی چاڑھیا گیا۔ اِک سجے اتے اِک کھبے۔
|
||
\v 39 ۳۹۔ اتے راہِی، جہڑے کولوں لنگھدے سن، سِر ہلا ہلا کے اوہنوں مندا آکھن لگے۔
|
||
\v 40 ۴۰۔ اتے آکھدے سن ؛ واہ! توں، جہڑا ہیکل نوں ڈھاؤندا اتے تِن دیہاڑے مگروں اوہنوں فیر بناؤندا ایں، اپنا آپ بچا۔ جیکر توں رب دا پُتر این تاں سولی توں لیھ کے تھلے آ۔
|
||
\p
|
||
\v 41 ۴۱۔ ایسے طراں سردار کاہناں نے وی فقیہاں اتے وڈیریاں دے نال رل کے اوہنوں ٹھٹھے مار کے آکھیا۔
|
||
\v 42 ۴۲۔ ایہنے ہورناں نوں بچایا۔ اپنے آپ نوں نئیں بچا سکدا۔ جیکر ایھ اسرائیل دا راجا اے، تاں ہَؤن سولی اُتوں لیھ آوے اتے اسیں ایہنوں من لؤاں گے۔
|
||
\v 43 ۴۳۔ ایہدا بھروسا رب اُتے اے۔ جیکر اوہ ایہنوں چاہؤندا اے تاں ایہنوں بچاوے۔ کیؤں جو ایہنے آکھیا سی پئی میں "رب دا پُتر ہاں"۔
|
||
\v 44 ۴۴۔ اتے ایسے طراں دِیاں گلاں نال اوہ ڈاکو وی، جہڑے اوہدے نال سولی چاڑھے گئے سن، اوہنوں مینھے ماردے سن۔
|
||
\p
|
||
\v 45 ۴۵۔ ہَؤن چھیوِیں گھڑی توں نووِیں گھڑی تیک سبھ دیس وچ نھیر پَے گیا۔
|
||
\v 46 ۴۶۔ نووِیں گھڑی دے نیڑے یسوع نے اُچی واج نال آکھیا ؛ ایلی ایلی لما شبقتانی۔ جہدا مطلب اے، "میریا ربا! میریا ربا! توں مینوں کیؤں چھڈ دِتا؟"
|
||
\v 47 ۴۷۔ جہڑے اوتھے کھلوتے سن، اوہناں وچوں کجھ نے سُن کے آکھیا؛ پئی اوہ تاں الیاس نوں سددا اے۔
|
||
\v 48 ۴۸۔ اتے یکدم اوہناں وچوں اِک نے سفنج لئیا اتے سِرکے نال بھریا اتے کانھے اُتے رکھ کے اوہدے مُنھ نوں لا دِتا۔
|
||
\p
|
||
\v 49 ۴۹۔ پر ہورناں نے آکھیا۔ کھلو جا۔ ویکھیئے تاں سہی پئی الیاس اوہنوں بچاؤن لئی آؤندا اے یاں نئیں۔
|
||
\v 50 ۵۰۔ اتے یسوع نے فیر اُچی واج نال ساہ دے دِتے۔
|
||
\v 51 ۵۱۔ اتے ویکھو۔ ہیکل دا پردہ اُتوں لے کے تھلے تیکر پاٹ کے دو ٹوٹے ہو گیا۔ اتے دھرتی کمبی اتے چٹاناں تِڑک گئیاں۔
|
||
\v 52 ۵۲۔ اتے قوَراں کھُل گئیاں اتے بتھیرے کلبوت، اوہناں نیک لوکاں دے، جہڑے مر گئے سن، جِیو پَئے۔
|
||
\v 53 ۵۳۔ اتے اوہدے جِیوؤن مگروں قوَراں وچوں نکل کے پاک شہر وچ جا کے بتھیریاں نوں وکھالی دِتے۔
|
||
\p
|
||
\v 54 ۵۴۔ جدوں صوبے دار نے اتے اوہناں نے، جہڑے اوہدے نال یسوع دی راکھی کردے سن، بھُچال اتے ایھ انہونی ویکھی تاں ڈاھڈے ڈرے اتے آکھن لگے؛ بیشک ایھ رب دا پُتر سی۔
|
||
\p
|
||
\v 55 ۵۵۔ اتے اوتھے بتھیریاں بیبیاں وی سن، جہڑیاں دُوروں ویکھدیاں پئیاں سن اتے جہڑیاں گلیِلؔ توں ای یسوع دی سیوا کردی ہوئیاں اوہدے مگر مگر آیاں سن۔
|
||
\v 56 ۵۶۔ اوہناں وچ مریم مجدلی سی۔ یعقوب اتے یوسف دی ماں مریم اتے زبدی دے پُتراں دی ماں۔
|
||
\p
|
||
\v 57 ۵۷۔ جدوں دِن ڈُبیا تاں یوسف ناں دا اِک ارمتی دولت وند بندا آیا، جہڑا آپ وی یسوع دا چیلا سی۔
|
||
\v 58 ۵۸۔ اوہنے پیلاطوس کول جا کے یسوع دی لاش منگی۔ تد پیلاطوس نے لاش دین دا حکم دِتا۔
|
||
\v 59 ۵۹۔ یوسف نے لاش نوں سُتھری کتانی چادر وچ کفنایا۔
|
||
\v 60 ۶۰۔ اتے اپنی نوِیں قوَر وچ دھریا، جہڑی اوہنے چٹان وچ کڈھوائی ہوئی سی۔ اتے اِک وڈا پتھر قوَر دے منھ اُتے اُلرا کے چلا گیا۔
|
||
\v 61 ۶۱۔ اتے مریم مجدلی اتے دوجی مریم اوتھے قوَر دے ساہمنے بیٹھیاں سن۔
|
||
\p
|
||
\v 62 ۶۲۔ دوجے دیہاڑے، جہڑا تیاری توں چھیکڑلا دن اے، سردار کاہناں اتے فریسیاں نے پیلاطوس دے کول کٹھے ہو کے۔
|
||
\v 63 ۶۳۔ آکھیا؛ مالک سانوں چیتے آیا اے پئی اوس جھوٹے نے اپنی حیاتی وچ آکھیا سی پئی میں تِن دیہاڑے مگروں جِیؤ پواں گا۔
|
||
\v 64 ۶۴۔ مُکدی گل ایھ پئی حکم دے پئی تیجے دیہاڑے تیکر قوَر دی راکھی کیتی جاوے۔ تاں جو اِنج نا ہووے پئی اوہدے چیلے آؤن تاں اوہنوں چوری لیجاؤن۔ اتے لوکاں نوں آکھن پئی اوہ مؤیاں وچوں جِیؤ پیا اے۔ تاں ایھ چھیکڑلا توکھا اگیترے توکھے توں وی ودھ ہووے گا۔
|
||
\p
|
||
\v 65 ۶۵۔ پیلاطوس نے اوہناں نوں آکھیا؛ راکھے تہاڈے کول نیں۔ جاؤ۔ جیویں چنگا لگے، اوہدی راکھی کرو۔
|
||
\v 66 ۶۶۔ اوہناں نے جا کے اوس پتھر اُتے مُہر لا دِتی اتے چوکیدار بھا کے قوَر دی راکھی کیتی۔
|
||
\c 28
|
||
\cl باب ۲۸
|
||
\p
|
||
\v 1 ۱۔ اتے سبت مگروں ہفتے دے پہلے دیہاڑے دھمی ویلے مریم مجدلی اتے دوجی مریم قؤّر نوں ویکھن آئیاں۔
|
||
\v 2 ۲۔ اتے ویکھو! اِک وڈا بھُچال آیا۔ کیؤں جو رب دا فرشتہ اسمانوں لتھیا اتے نیڑے آن کے پتھر نوں اُلرا دِتا اتے اوہدے اُتے بیھ گیا۔
|
||
\v 3 ۳۔ اوہدی رَؤ بجلی وانگ اتے اوہدا چِگا برف وانگ چِٹا سی۔
|
||
\v 4 ۴۔ اتے اوہدے ڈر توں پہرے دار کمب گئے اتے مؤئیاں وانگ ہو گئے۔
|
||
\p
|
||
\v 5 ۵۔ فرشتے نے بیبیاں نال کلام کر کے آکھیا؛ تسیں نا ڈرو۔ کیؤں جو میں جان دا ہاں پئی تسیں یسوع نوں لبھدِیاں او، جنھوں سُولی چاڑھیا گئیا سی۔
|
||
\v 6 ۶۔ اوہ ایتھے نئیں اے۔ کیؤں جو اپنے آکھن پاروں جیو پئیا اے۔ آؤ۔ اتے ایھ تھاں ویکھو، جتھے اوہ پئیا سی۔
|
||
\p
|
||
\v 7 ۷۔ اتے چھیتی جا کے اوہدے چیلیاں نوں آکھو پئی اوہ مؤئیاں وچوں جیو پیا اے۔ اتے ویکھو اوہ تہاڈے توں اگیتر گلیِلؔ ول جاؤندا اے۔ اوتھے تسیں اوہنوں ویکھو گے۔ ویکھو! میں تہانوں اگیترا ای دس دِتا اے۔
|
||
\p
|
||
\v 8 ۸۔ اتے اوہ ڈر اتے چوکھے چاء نال قوّر توں چھیتی چھیتی ٹُرِیاں۔ اتے اوہدے چیلیاں نوں سنیہا دین نس وگیاں۔
|
||
\v 9 ۹۔ اتے ویکھو! یسوع اوہنوں نوں مِلیا اتے آکھیا؛ سلام۔ اوہناں نے کول آن کے اوہدے پیر پھڑے اتے اوہدے اگے سِر نوایا۔
|
||
\v 10 ۱۰۔ تد یسوع نے اوہناں نوں آکھیا؛ نا ڈرو۔ جاؤ۔ میرے بھرانواں نوں سنیہا دیؤ پئی گلیِلؔ ول جاؤن۔ اوتھے مینوں ویکھن گے۔
|
||
\p
|
||
\v 11 ۱۱۔ جد اوہ رستے وچ سن تاں ویکھو! پہرے داراں وچوں کجھ نے شہر وچ آن کے، جو کجھ ہویا سی، سردار کاہناں نوں آن سنایا۔
|
||
\v 12 ۱۲۔ تد اوہناں نے وڈیریاں نال کٹھے ہو کے صلاح پکائی اتے اوہناں پہرے داراں نوں بتھیرے مثقال دِتے۔
|
||
\v 13 ۱۳۔ اتے آکھیا؛ تسیں ایھ دسنا پئی راتِیں جدوں اسیں سؤں رہئے ساں، اوہدے چیلے آن کے اوہنوں چوری لے گئے۔
|
||
\v 14 ۱۴۔اتے جیکر ایھ گل حاکم دے کن تیکر اپڑے تاں اسیں اوہنوں سمجھا کے تہانوں سزا توں بچا لواں گے۔
|
||
\v 15 ۱۵۔ فیر انج ہویا پئی اوہناں نے مثقال لے کے جیویں سکھایا گیا سی، اونْویں ای کیتا۔ اتے ایھ گل اج تائیں یہودیاں وچ مشہور اے۔
|
||
\p
|
||
\v 16 ۱۶۔ اتے اوہ یاراں چیلے گلیِلؔ دے اوس پہاڑ اُتے اپڑے، جہڑا یسوع نے اوہناں جوگی مِتھیا سی۔
|
||
\v 17 ۱۷۔ اتے اوہنوں ویکھ کے سِر نوایا۔ پر کجھ نے شک کیتا۔
|
||
\v 18 ۱۸۔ اتے یسوع نے کول آن کے اوہناں نال گلاں کیتیاں اتے آکھیا پئی اسمان وچ اتے دھرتی اُتے سبھ اختیار مینوں دِتا گیا اے۔
|
||
\v 19 ۱۹۔ مُکدی گل ایھ پئی تسین جا کے سبھ قوماں نوں چیلے بناؤ۔ اتے باپ، اتے پُتر اتے پاک روح دے ناں نال اوہناں نون بپتسما دیؤ۔
|
||
\v 20 ۲۰۔ اتے اوہناں نوں ایھ سِیکھ دیؤ پئی اوہناں سبھناں گلاں اُتے عمل کرن، جنھں دا میں تہانوں حکم دِتا اے۔ اتے ویکھو! میں جگ دے اخیر تیکر ہر روز تہاڈے نال ہاں۔
|