\v 7 و همه بتهای تراشیده شده آن خرد و همه مزدهایش به آتش سوخته خواهد شد و همه تماثیلش را خراب خواهم كرد زیرا كه از مزد فاحشه آنها را جمع كرد و به مزد فاحشه خواهد برگشت.
\v 8 به این سبب ماتم گرفته، وِلْوَلَه خواهم نمود و برهنه و عریان راه خواهم رفت و مثل شغالها ماتم خواهم گرفت و مانند شتر مرغهانوحهگری خواهم نمود.
\v 16 خویشتن را برای فرزندان نازنین خود گَرْ ساز و موی خود را بتراش. گری سر خود را مثل كركس زیاد كن زیرا كه ایشان از نزد تو به اسیری رفتهاند.
\s5
\c 2
\p
\v 1 وای بر آنانی كه بر بسترهای خود ظلم را تدبیر مینمایند و مرتكب شرارت میشوند. در روشنایی صبح آن را بجا میآورند، چونكه در قوّت دست ایشان است.
\v 4 در آن روز بر شما مَثَل خواهند زد و مرثیه سوزناك خواهند خواند و خواهند گفت بالّكل هلاك شدهایم. نصیب قوم مرا به دیگران داده است. چگونه آن را از من دور میكند و زمینهای مرا به مرتدّان تقسیم مینماید.
\v 11 اگر كسی به بطالت و دروغ سالك باشد و كاذبانه گوید كه من برای تو دربارۀشراب و مُسْكِرات نبوّت خواهم نمود، هرآینه او نبّی این قوم خواهد بود.
\v 12 ای یعقوب، من البتّه تمامی اهل تو را جمع خواهم نمود و بقیه اسرائیل را فراهم آورده، ایشان را مثل گوسفندان بُصْرَه در یك جا خواهم گذاشت. ایشان مثل گلهای كه در آغل خود باشد، به سبب كثرت مردمان غوغا خواهند كرد.
\v 13 رخنه كننده پیش روی ایشان برآمده است. ایشان رخنه نموده و از دروازه عبور كرده، از آن بیرون رفتهاند و پادشاه ایشان پیش روی ایشان و خداوند بر سر ایشان پیش رفته است.
\s5
\c 3
\p
\v 1 و گفتم: ای رؤسای یعقوب و ای داوران خاندان اسرائیل بشنوید! آیا بر شما نیست كه انصاف را بدانید؟
\v 3 و كسانی كه گوشت قوم مرا میخورند و پوست ایشان را از تن ایشان میكنند و استخوانهای ایشان را خُرد كرده، آنها را گویا در دیگ و مثل گوشت در پاتیل میریزند،
\v 4 آنگاه نزد خداوند استغاثه خواهند نمود و ایشان را اجابت نخواهد نمود، بلكه روی خود را در آنزمان از ایشان خواهد پوشانید چونكه مرتكب اعمال زشت شدهاند.
\v 5 خداوند درباره انبیایی كه قوم مرا گمراه میكنند و به دندانهای خود میگزند و سلامتی را ندا میكنند، و اگر كسی چیزی به دهان ایشان نگذارد با او تدارك جنگ میبینند، چنین میگوید:
\v 6 از این جهت برای شما شب خواهد بود كه رؤیا نبینید و ظلمت برای شما خواهد بودكه فالگیری ننمایید. آفتاب بر انبیاء غروب خواهد كرد و روز بر ایشان تاریك خواهد شد.
\v 11 رؤسای ایشان برای رشوه داوری مینمایند و كاهنان ایشان برای اجرت تعلیم میدهند و انبیای ایشان برای نقره فال میگیرند و بر خداوند توكّل نموده، میگویند: آیا خداوند در میان ما نیست؟ پس بلا به ما نخواهد رسید.
\v 2 و امّتهای بسیار عزیمت كرده، خواهند گفت: بیایید تا به كوه خداوند و به خانه خدای یعقوب برآییم تا طریقهای خویش را به ما تعلیم دهد و به راههای وی سلوك نماییم زیرا كه شریعت از صهیون و كلام خداوند از اورشلیمصادر خواهد شد.
\v 3 و او در میان قومهای بسیار داوری خواهد نمود و امّتهای عظیم را از جای دور تنبیه خواهد كرد و ایشان شمشیرهای خود را برای گاوآهن و نیزههای خویش را برای ارّهها خواهند شكست و امّتی بر امّتی شمشیر نخواهد كشید و بار دیگر جنگ را نخواهند آموخت.
\v 10 ای دختر صَهیون مثل زنی كه میزاید درد زه كشیده، وضع حمل نما زیرا كه الا´ن از شهر بیرون رفته، در صحرا خواهی نشست و به بابل رفته، در آنجا رهایی خواهی یافت و در آنجا خداوند تو را از دست دشمنانت رهایی خواهد داد.
\v 13 ای دختر صهیون برخیز و پایمال كن زیرا كه شاخ تو را آهن خواهم ساخت و سمهای تو را برنج خواهم نمود و قومهای بسیار را خواهی كوبید و حاصل ایشان را برای یهوه و دولت ایشان را برای خداوند تمامی زمین وقف خواهی نمود.
\s5
\c 5
\p
\v 1 ای دخترِ افواج، الا´ن در فوجها جمع خواهی شد! ایشان به ضدّ ما سنگرها بستهاند. با عصا بر رخسار داور اسرائیل خواهند زد.
\v 2 و تو ای بَیتْلَحَمِاَفْراتَه اگر چه در هزارههای یهودا كوچك هستی، از تو برای من كسی بیرون خواهد آمد كه بر قوم من اسرائیل حكمرانی خواهد نمود و طلوعهای او از قدیم و از ایام ازل بوده است.
\v 4 و او خواهد ایستاد و در قوّت خداوند و در كبریایی اسم یهوه خدای خویش (گله خود را) خواهد چرانید و ایشان به آرامی ساكن خواهند شد زیرا كه او الا´ن تا اقصای زمین بزرگ خواهد شد.
\v 5 و او سلامتی خواهد بود. هنگامی كه آشور به زمین ما داخل شده، بر قصرهای ما قدم نهد، آنگاه هفت شبان و هشت سرورِ آدمیان را به مقابل او برپا خواهیم داشت.
\v 6 و ایشان زمین آشور و مدخلهای زمین نِمْرُود را با شمشیر حكمرانی خواهند نمود و او ما را از آشور رهایی خواهد داد، هنگامی كه به زمین ما داخل شده، حدود ما را پایمال كند.
\v 7 و بقیه یعقوب در میان قومهای بسیار مثل شبنم از جانب خداوند خواهد بود و مانند بارشی كه بر گیاه میآید كه برای انسان انتظار نمیكشد و به جهت بنیآدم صبر نمینماید.
\v 8 و بقیه یعقوب در میان امّتها و در وسط قومهای بسیار، مثل شیر در میان جانوران جنگل و مانند شیر ژیان در میان گلههای گوسفندان خواهند بود كه چون عبور مینماید، پایمال میكند و میدَرَد و رهانندهای نمیباشد.
\v 5 ای قوم من آنچه را كه بالاق پادشاه موآب مشورت داد و آنچه بَلْعامبن بَعور او را جواب فرستاد، بیاد آور و آنچه را كه از شِطّیم تا جِلْجال (واقع شد به خاطر دار) تا عدالت خداوند را بدانی.
\v 7 آیا خداوند از هزارها قوچ و از ده هزارها نهر روغن راضی خواهد شد؟ آیا نخستزاده خود را به عوض معصیتم و ثمره بدن خویش را به عوض گناه جانم بدهم؟
\v 8 ای مرد از آنچه نیكو است تو را اخبار نموده است؛ و خداوند از تو چه چیز را میطلبد غیر از اینكه انصاف را بجا آوری و رحمت را دوست بداری و در حضور خدای خویش با فروتنی سلوك نمایی؟
\v 14 تو خواهی خورد امّا سیر نخواهی شد و گرسنگی تو در اندرونت خواهد ماند و بیرون خواهی برد امّا رستگار نخواهی ساخت و آنچه را كه رستگار نمایی من به شمشیر تسلیم خواهم نمود.
\v 16 زیرا كه قوانین عُمْرِی و جمیع اعمال خاندان اَخْآب نگاه داشته میشود و به مشورتهای ایشان سلوك مینمایید تا تو را به ویرانی و ساكنانش را به سخّریه تسلیم نمایم، پس عار قوم مرا متحمّل خواهید شد.
\s5
\c 7
\p
\v 1 وای بر من زیرا كه مثل جمع كردن میوهها و مانند چیدن انگورهایی شدهام كه نه خوشهای برای خوراك دارد و نه نوبر انجیری كه جان من آن را میخواهد.
\v 4 نیكوترین ایشان مثل خار میباشد و راست كردار ایشان از خاربست بدتر. روز پاسبانانت و (روز) عقوبت تو رسیده است، الا´ن اضطراب ایشان خواهد بود.
\v 9 غضب خداوند را متحمّل خواهم شد زیرا به او گناه ورزیدهام تا او دعوی مرا فیصل كند و داوری مرا بجا آورد. پس مرا به روشنایی بیرون خواهد آورد و عدالت او را مشاهده خواهم نمود.
\v 10 دشمنم این را خواهد دید و خجالت او را خواهد پوشانید زیرا به من میگوید: یهوه خدای تو كجا است؟ چشمانم بر او خواهد نگریست و او الا´ن مثل گِل كوچهها پایمال خواهد شد.
\v 14 قوم خود را به عصای خویش شبانی كن و گوسفندان میراث خود را كه در جنگل و در میان كَرْمَلْ به تنهایی ساكن میباشند. ایشان مثل ایام سابق در باشان و جِلْعاد بچرند.
\v 17 مثل مار خاك را خواهند لیسید و مانند حشراتِ زمین از سوراخهای خود با لرزه بیرون خواهند آمد و بسوی یهوه خدای ما با خوف خواهند آمد و از تو خواهند ترسید.
\v 18 كیست خدایی مثل تو كه عصیان را میآمرزد و از تقصیر بقیه میراث خویش درمیگذرد. او خشم خود را تا به ابد نگاه نمیدارد زیرا رحمت را دوست میدارد.