\v 3 چرا بی انصافی را به من نشان می‌دهی و بر ستم نظر می‌نمایی و غضب و ظلم پیش روی من می‌باشد؟ منازعه پدید می‌آید و مخاصمت سر خود را بلند می‌كند.
\v 5 در میان امّت‌ها نظر كنید و ملاحظه نمایید و بشدّت متحیر شوید. زیرا كه در ایام شما كاری می‌كنم كه اگر شما را هم از آن مخبر سازند، باور نخواهید كرد.
\v 6 زیرا كه اینك آن امّت تلخ و تندخو، یعنی كلدانیان را برمی‌انگیزانم كه در وسعت جهان می‌خرامند تا مسكن‌هایی را كه از آن ایشان نیست به تصرّف آورند.
\v 8 اسبان ایشان از پلنگها چالاكتر و از گرگانِ شب تیزروترند و سواران‌ایشان جست و خیز می‌كنند. و سواران ایشان از جای دور آمده، مثل عقابی كه برای خوراك بشتابد می‌پرند.
\v 10 و ایشان پادشاهان را استهزا می‌نمایند و سرورانْ مسخره ایشان می‌باشند. بر همه قلعه‌ها می‌خندند و خاك را توده نموده، آنها را مُسَخّر می‌سازند.
\v 13 چشمان تو پاكتر است از اینكه به بدی بنگری و به بی‌انصافی نظر نمی‌توانی كرد. پس چرا خیانتكاران را ملاحظه می‌نمایی و حینی كه شریر كسی را كه از خودش عادل تر است می‌بلعد، خاموش می‌مانی؟
\v 15 او همگی ایشان را به قّلاب برمی‌كشد و ایشان را به دام خود می‌گیرد و در تور خویش آنها را جمع می‌نماید. از اینجهت، مسرور و شادمان می‌شود.
\v 17 آیا از اینجهت دام خود را خالـی خواهـد كـرد و از پیوسته كُشتنِ امّت‌ها دریغ نخواهد نمود؟
\s5
\c 2
\p
\v 1 بر دیده بانگاه خود می‌ایستم و بر برج برپا می‌شوم. و مراقب خواهم شد تا ببینم كه او به من چه خواهد گفت و درباره شكایتم چه جواب خواهد داد.
\v 3 زیرا كه رؤیا هنوز برای وقتِ معین است و به مقصد می‌شتابد و دروغ نمی‌گوید. اگر چه تأخیر نماید برایش منتظر باش زیرا كه البتّه خواهد آمد و درنگ نخواهد نمود.
\v 6 پس آیا جمیع ایشان بر وی مَثَلی نخواهند زد و معمّای طعن‌آمیز بر وی (نخواهند آورد)؟ و نخواهند گفت: وای بر كسی كه آنچه را كه از آن وی نیست می‌افزاید؟ تا به كی؟ و خویشتن را زیر بار رهنها می‌نهد.
\v 8 چونكه تو امّت‌های‌بسیاری را غارت كرده‌ای، تمامی بقیه قوم‌ها تو را غارت خواهند نمود، به سبب خون مردمان و ظلمی كه بر زمین و شهر و جمیع ساكنانش نموده‌ای.
\v 16 تو از رسوایی به عوض جلال سیر خواهی شد. تو نیز بنوش و غلفه خویش را منكشف ساز. كاسه دست راست خداوند بر تو وارد خواهد آمد و قی رسوایی بر جلال تو خواهد بود.
\v 17 زیرا ظلمی كه بر لُبْنان نمودی و هلاكت حیوانات كه آنها را ترسانیده بود، تو را خواهد پوشانید. به سبب خون مردمان و ظلمی كه بر زمین و شهر و بر جمیع ساكنانش رسانیدی.
\v 18 از بُتِ تراشیده چه فایده‌است كه سازنده آن، آن را بتراشد یا از بت ریخته شده و معلّم دروغ، كه سازنده آن بر صنعت خود توكّل بنماید و بتهای گُنگ را بسازد.
\v 2 ای خداوند چون خبر تو را شنیدم ترسان گردیدم. ای خداوند عمل خویش را در میان سالها زنده كن! در میان سالها آن را معروف ساز و در حین غضب رحمت را بیاد آور.
\v 6 او بایستاد و زمین را پیمود. او نظر افكند و امّت‌ها را پراكنده ساخت و كوههای ازلی جَستند و تلّهای ابدی خم شدند. طریق‌های او جاودانی است.
\v 8 ای خداوند آیا بر نهرها غضب تو افروخته شد یا خشم تو بر نهرها و غیظ تو بر دریا وارد آمد، كه بر اسبان خود و ارابه‌های فتح‌مندی خویش سوار شدی؟
\v 14 سر سرداران ایشان را به عصای خودشان مجروح ساختی، حینی كه مثل گردباد آمدند تا مرا پراكنده سازند. خوشی ایشان در این بود كه مسكینان را در خَفیه ببلعند.
\v 16 چون شنیدم احشایم بلرزید و از آواز آن لبهایم بجنبید، و پوسیدگی به استخوانهایم داخل شده، در جای خود لرزیدم، كه در روز تنگی استراحت یابم هنگامی كه آن كه قوم را ذلیل خواهد ساخت، بر ایشان حمله آوَرَد.
\v 17 اگرچه انجیر شكوفه نیاوَرَد و میوه در موْها یافت نشود و حاصل زیتون ضایع گردد و مزرعه‌ها آذوقه ندهد، و گله‌ها از آغل منقطع شود و رمه‌ها در طویله‌ها نباشد،
\v 19 یهوه خداوند قوّت من است و پایهایم را مثل پایهای آهو می‌گرداند و مرا بر مكان‌های بلندم خرامان خواهد ساخت. برای سالار مغنیان بر ذوات اوتار.
See in Reader
