ceb_ulb/18-JOB.usfm

\id JOB
\ide UTF-8
\h Job
\toc1 Job
\toc2 Job
\toc3 job
\mt Job

\s5
\c 1
\p 
\v 1 Adunay usa ka tawo didto sa yuta sa Uz nga ginganlan ug Job; ug si Job usa ka hingpit ug matarong, nga mahadlokon sa Dios ug nagpahilayo sa daotan. 
\v 2 May natawo kaniya nga pito ka mga anak nga lalaki ug tulo ka mga anak nga babaye. 
\v 3 Gipanag-iyahan niya ang 7000 nga mga karnero, 3000 nga mga kamelyo, 500 nga pares sa mga baka, ug 500 nga mga asno ug daghan kaayong mga sulugoon. Kining tawhana mao ang labing inila sa tibuok katawhan sa Sidlakan.

\s5
\v 4 Sa adlaw nga gitagana sa tagsatagsa niya ka mga anak nga lalaki, nagpakombira siya sa iyang pinuy-anan ug nagpasugo sila ug modapit sa ilang tulo ka igsoong babaye aron mangaon ug manginom uban kanila. 
\v 5 Sa mga adlaw nga matapos na ang kombira, nagpasugo si Job alang kanila ug nagpabalaan kanila. Mobangon siya sayo sa kabuntagon ug maghalad sa mga halad sinunog alang sa tagsatagsa niya ka mga anak, kay mosulti man siya, "Tingali nakasala ug nakapasipala ang akong mga anak sa Dios diha sa ilang kasingkasing." Gibuhat kini kanunay ni Job.

\s5
\v 6 Ug unya miabot ang usa ka adlaw nga ang mga anak sa Dios miduol aron sa pagpakita sa ilang kaugalingon sa atubangan ni Yahweh, ug miabot usab si Satanas taliwala kanila. 
\v 7 Miingon si Yahweh kang Satanas, "Diin ka man gikan?" Unya mitubag si Satanas kang Yahweh ug miingon, "Gikan ako sa pagsuroysuroy sa kalibotan, ug gikan sa pagsaka ug sa pagkanaog niini." 
\v 8 Si Yahweh miingon kang Satanas, "Gihunahuna mo ba ang akong sulugoon nga si Job? Kay wala gayoy sama kaniya ibabaw sa kalibotan, usa ka hingpit ug matarong nga tawo, nga mahadlokon sa Dios ug nagpahilayo sa daotan.

\s5
\v 9 Unya mitubag si Satanas kang Yahweh ug miingon, "Nagmahadlokon lang ba si Job sa Dios sa walay hinungdan? 
\v 10 Dili ba gikuralan mo man ang palibot sa iyang pinuy-anan aron panalipdan siya, ug ang palibot sa matag bahin sa tanan nga iyang gipanag-iyahan? Gipanalanginan mo ang gipangbuhat sa iyang mga kamot, ug midaghan ang iyang gipanag-iyahan nga yuta. 
\v 11 Apan karon bakyawa ang imong kamot ug hilabti ang tanan nga iya, ug magpasipala siya diha sa imong panagway." 
\v 12 Miingon si Yahweh kang Satanas, "Ania karon, ang tanan nga iyang gipanag-iyahan anaa na sa imong mga kamot. Apan ayaw bakyawa ang imong kamot batok sa tawo mismo." Busa mibiya si Satanas gikan sa atubangan ni Yahweh.

\s5
\v 13 Unya miabot ang adlaw nga ang iyang mga anak nga lalaki ug iyang mga anak nga babaye nangaon ug nanginom sa bino didto sa pinuy-anan sa ilang kamagulangang igsoon nga lalaki, 
\v 14 miabot ang usa ka sinugo ngadto kang Job ug miingon, "Ang mga baka gipadaro ug gipasibsib ang mga asno duol kanila; 
\v 15 midasmag ang mga Sabeohanon kanila ug gikuha sila. Tinuod gayod, gipangpatay nila ang mga sulugoon pinaagi sa sulab sa mga espada; ako lamang ang nakaikyas aron sa pagsugilon kanimo."

\s5
\v 16 Samtang nagsulti pa siya, miabot usab ang laing tawo ug miingon, "Ang kalayo sa Dios nahulog gikan sa kalangitan ug misunog sa mga karnero ug sa mga sulugoon; ug ako lamang ang nakaikyas aron sa pagsugilon kanimo." 
\v 17 Ug samtang nagsulti pa siya, miabot na usab ang laing tawo ug miingon, "Ang mga Caldeahanon nga nabahin sa tulo ka pundok, mihasmag sa mga kamelyo, ug gikuha sila. Oo, ug gipangpatay pa gayod nila ang mga sulugoon pinaagi sa sulab sa mga espada, ug ako lamang ang nakaikyas aron sa pagsugilon kanimo."

\s5
\v 18 Samtang nagsulti pa siya, miabot na usab ang laing tawo ug miingon, "Ang imong mga anak nga lalaki ug ang imong mga anak nga babaye nangaon ug nanginom sa bino didto sa pinuy-anan sa ilang kamagulangan nga igsoong lalaki. 
\v 19 Ug dihay miabot nga usa ka kusog nga hangin gikan sa kamingawan ug mihuros sa matag upat ka suok sa balay ug natumpagan niini ang mga batan-on, ug nangamatay silang tanan, ug ako lamang ang nakaikyas aron sa pagsugilon kanimo."

\s5
\v 20 Unya mibarug si Job, gigisi ang iyang bisti ug gikiskisan ang iyang ulo, mihapa siya sa yuta, ug gisimba ang Dios. 
\v 21 Miingon siya "Hubo ako nga migawas sa tagoangkan sa akong inahan, ug mobalik ako didto nga hubo. Si Yahweh ang mihatag, ug si Yahweh usab ang mikuha; hinaot nga mabulahan ang ngalan ni Yahweh." 
\v 22 Sa tanang panghitabo, wala nagpakasala si Job, ni nagbinuang nga mibutangbutang sa Dios.

\s5
\c 2
\p 
\v 1 Nahitabo na usab ang adlaw sa dihang nakig-atubang ang mga anak sa Dios sa ilang kaugalingon sa atubangan ni Yahweh, miabot usab si Satanas taliwala kanila aron sa pagpakita sa iyang kaugalingon sa atubangan ni Yahweh. 
\v 2 Miingon si Yahweh kang Satanas, "Diin ka ba gikan?" Mitubag si Satanas kang Yahweh ug miingon, "Gikan sa akong pagsuroysuroy sa kalibotan ug sa pagsaka ug sa pagkanaog niini."

\s5
\v 3 Miingon si Yahweh kang Satanas, "Giila mo ba ang akong sulugoon nga si Job? Kay wala gayoy sama kaniya ibabaw sa kalibotan, usa ka hingpit ug matarong nga tawo, nga mahinadlokon sa Dios ug nagpahilayo sa daotan. Gihuptan gihapon niya ang iyang kadungganan, bisan ug gidani mo ako sa pagbatok kaniya, aron sa paglaglag kaniya sa walay hinungdan."

\s5
\v 4 Mitubag si Satanas kang Yahweh ug miingon, "Ang panit alang sa panit, oo tinood gayod; ang usa ka tawo mohatag sa tanan nga iya alang sa iyang kinabuhi. 
\v 5 Apan bakyawa karon ang imong kamot ug tandoga ang iyang kabukogan ug ang iyang lawas, ug balikason ka niya diha sa imong panagway." 
\v 6 Miingon si Yahweh kang Satanas, "Ania karon, anaa na siya sa imong kamot; ayaw lamang hilabti ang iyang kinabuhi."

\s5
\v 7 Busa mibiya dayon si Satanas sa atubangan ni Yahweh ug misakit kang Job sa makalilisang nga mga hubaghubag gikan sa iyang lapalapa hangtod sa iyang alimpulo. 
\v 8 Mikuha si Job sa usa ka bahin sa nabuak nga banga aron maoy ikalot sa iyang kaugalingon, ug milingkod siya sa abo.

\s5
\v 9 Unya miingon ang iyang asawa kaniya, "Mokupot ka ba pa gihapon sa imong kadungganan? Tungloha ang Dios ug pagpakamatay." 
\v 10 Apan mitubag si Job kaniya, "Nagsulti ka sama sa usa ka buangbuang nga babaye. Naghunahuna ka ba nga modawat lamang kita sa kaayohan gikan sa kamot sa Dios ug dili kadaotan? Sa tanan nga nahitabo, wala magpakasala si Job pinaagi sa iyang mga ngabil.

\s5
\v 11 Karon sa pagkadungog sa tulo ka mga higala ni Job mahitungod sa tanang kadaotan nga midangat kaniya, ang tagsatagsa kanila migikan mismo sa ilang dapit: si Eliphaz ang Timanitanhon, si Bildad ang Suhitanon, ug si Sophar Naamitihanon. Nagkasabot sila sa pag-adto aron sa pagsubo uban kaniya ug sa paghupay kaniya.

\s5
\v 12 Sa pagtan-aw nila sa ilang mga mata sa halayo, wala na sila makaila kaniya; misinggit sila ug mihilak; ang tagsatagsa kanila migisi sa ilang mga bisti ug milabay ug abog sa hangin ug sa ibabaw sa ilang mga ulo. 
\v 13 Busa nanglingkod sila sa yuta uban kaniya sulod sa pito ka adlaw ug pito ka gabii, ug walay bisan usa nga misulti ug pulong ngadto kaniya, kay nakita nila nga hilabihan gayod ang iyang kaguol.

\s5
\c 3
\p 
\v 1 Human niini, mibungat si Job sa iyang baba ug mibalikas sa adlaw sa iyang pagkahimugso. 
\v 2 Miingon siya: 
\v 3 "Wagtanga ang adlaw sa akong pagkahimugso, ang gabii nga miingon, "Gipanamkon ang usa ka batang lalaki.'

\s5
\v 4 Pangitngita kanang adlawa; ayaw ipahinumdom sa Dios sa kahitas-an, ni mosidlak ang adlaw niini. 
\v 5 Pasagdi ang kangitngit ug ang landong sa kamatayon nga moangkon niini alang sa ilang kaugalingon; palukopa ang panganod ibabaw niini; pasagdi nga ang tanang nagpahimo ug itom sa adlaw moguba niini.

\s5
\v 6 Alang niadtong gabhiona, ipasakop kini sa baga nga kangitngit: ayaw pagpasadyaa kini nga mga adlaw sa tuig; ayaw kana ilakip sa pag-ihap sa mga bulan. 
\v 7 Tan-awa, himoa nga mangiob kanang gabhiona; ayaw pasudla ang tingog nga malipayon.

\s5
\v 8 Ipatunglo kanila kanang adlawa, niadtong nasayod sa pagpamata sa Leviathan. 
\v 9 Pangitngita ang mga bituon sa kagabhion. Papangitaa kanang adlawa sa kahayag, apan ayaw ipakita; ni pakit-on sa mga mata sa kaadlawon, 
\v 10 tungod kay wala patak-uma niini ang ganghaan sa tagoangkan sa akong inahan, ni gitagoan niini ang kasamok gikan sa akong mga mata.

\s5
\v 11 Nganong wala man ako mamatay sa paggawas ko gikan sa tagoangkan? Nganong wala man mibiya ang akong espiritu sa pagpahimugso kanako sa akong inahan? 
\v 12 Nganong gidawat man ako sa iyang mga tuhod? O nganong gidawat man ako sa iyang mga dughan aron makasuso ako niini?

\s5
\v 13 Kay karon unta naghigda na ako sa hilom; natulog na unta ako ug nakapahulay 
\v 14 kauban ang mga hari ug mga magtatambag sa kalibotan, nga nagtukod sa mga lubnganan alang sa ilang kaugalingon nga nagun-ob na karon.

\s5
\v 15 O naghigda na unta ako kauban sa mga prinsipe nga adunay mga bulawan kanhi, nga napuno sa mga plata ang ilang mga pinuy-anan. 
\v 16 O dili ba kaha namatay na lamang unta ako sa tagoangkan sa akong inahan, sama sa mga gagmay'ng bata nga wala na makakita sa kahayag.

\s5
\v 17 Didto ang daotan dili na makasamok pa; ug didto ang gikapuyan may kapahulayan. 
\v 18 Didto ang mga binilanggo managkatigom; dili na nila madunggan ang tingog sa labaw sa sulugoon. 
\v 19 Ang ubos ug bantogan nga mga tawo atua usab didto; ang sulugoon gawasnon na sa iyang agalon didto.

\s5
\v 20 Nganong ang kahayag gihatag man kaniya nga anaa sa kaalaot; nganong ang kinabuhi gihatag man sa tawong may mapait nga kalag; 
\v 21 ngadto sa tawong nangandoy alang sa kamatayon, apan wala kini miabot; ngadto sa tawo nga nangita sa kamatayon labaw pa niadtong nangita sa bahanding tinagoan? 
\v 22 Nganong ang kahayag gihatag man sa nagmaya pag-ayo ug malipay kung makaplagan na niya ang lubnganan?

\s5
\v 23 Nganong gihatag man ang kahayag sa tawo nga kansang dalan tinagoan, usa ka tawo nga gisalikway sa Dios? 
\v 24 Kay nanghupaw ako inay mokaon; ang akong pag-agulo ginayabo sama sa tubig.

\s5
\v 25 Kay ang butang nga akong gikahadlokan midangat kanako; kung unsa ang akong gikalisangan miabot kanako. 
\v 26 Wala na akoy kalinaw, dili na ako maghilom, ug wala na akoy pahulay; kasamok na hinoon ang miabot.

\s5
\c 4
\p 
\v 1 Unya mitubag si Eliphaz nga Temanitanhon ug miingon, 
\v 2 Kung adunay mosulay sa pagpakigsulti kanimo, maguol ka ba? Apan si kinsa man ang makapugong kaniya sa pagsulti? 
\v 3 Tan-awa, daghan ang imong natudloan; gilig-on mo ang huyang nga mga kamot.

\s5
\v 4 Ang imong mga pulong nagaagak niadtong nagakatumba, gibaskog mo ang mahuyang nga mga tuhod. 
\v 5 Apan karon ang kasakitan midangat kanimo, ug naluya ka; mitandog kini kanimo, ug nasamok ka. 
\v 6 Dili ba ang imong kahadlok sa Dios mao ang imong gisandigan? Dili ba ang pagkamatul-id sa imong mga dalan mao ang imong gilaoman?

\s5
\v 7 Hunahunaa kini, nagpakiluoy ako kanimo: kinsa ba ang nawagtang nga walay sala? O kanus-a ba gilaglag ang matarong nga tawo? 
\v 8 Sumala sa akong namatikdan, kadtong magdaro ug kasaypanan ug magpugas sa kasamok susama usab ang anihon. 
\v 9 Pinaagi sa gininhawa sa Dios nalaglag sila; pinaagi sa pag-ulbo sa iyang kasuko nangaut-ut sila.

\s5
\v 10 Ang pagngulob sa liyon, ang tingog sa mabangis nga liyon, ang bangkil sa mga gagmay nga liyon— nangapudpod. 
\v 11 Ang tigulang nga liyon mamatay sa kakulangon sa tukbonon; ang mga anak sa baye nga liyon nagkatibulaag bisan asa.

\s5
\v 12 Karon ang usa ka butang gisugilon kanako sa tago ug ang akong igdulongog nakadawat sa hunghong mahitungod niini. 
\v 13 Unya miabot ang mga panumdoman gikan sa mga panan-awon sa kagabhion, sa dihang nahinanok ang katawhan.

\s5
\v 14 Panahon kadto sa kagabhion sa dihang midangat kanako ang kakulba ug pagpangurog ug nakapauyog sa tanan kong kabukogan. 
\v 15 Unya ang espiritu milabay sa akong atubangan ug nanindog ang balahibo sa akong kalawasan.

\s5
\v 16 Nagpabilin nga mibarog ang espiritu, apan wala ako makakita sa panagway niini. Dihay anino nga anaa sa akong mga mata; adunay kahilom, ug nadungog ko ang tingog nga miingon, 
\v 17 "Molabaw ba ang pagkamatarong sa usa ka tawo kay sa Dios? Molabaw ba ang pagkaputli sa usa ka tawo kay sa iyang Magbubuhat?

\s5
\v 18 Tan-awa, kung wala pa mosalig ang Dios sa iyang mga sulugoon; kung namasangil siya sa iyang mga anghel sa kahungog, 
\v 19 unsa nalang kaha katinuod kini alang niadtong nagpuyo sa mga balay nga lapok, kansang patukoranan anaa sa abog, nga nadugmok lang dayon una pa sa mga anay?

\s5
\v 20 Taliwala sa kabuntagon ug sa kagabhion gilaglag sila; mangawagtang sila sa walay kataposan nga walay makabantay kanila. 
\v 21 Dili ba ang hikot sa ilang tolda pang-ibton diha kanila? Mangamatay sila; mangamatay sila nga walay kaalam.

\s5
\c 5
\p 
\v 1 Pagtawag karon; aduna bay motubag kanimo? Kinsa man sa mga balaan ang imong kaadtoan? 
\v 2 Kay ang kasuko mopatay sa tawong buangbuang; ang kasina molaglag sa tawong pahong. 
\v 3 Nakita ko ang tawong buangbuang nga nakagamot na, apan gitunglo ko dayon ang iyang puluy-anan.

\s5
\v 4 Layo sa kaluwasan ang iyang kaanakan; nangadugmok sila diha sa ganghaan sa siyudad. Walay bisan usa ang magaluwas kanila— 
\v 5 kadtong alanihon gipangaon sa uban nga gipanggutom, bisan sa katunokan pagakuhaon kini sa katawhan; kadtong katigayonan gihurot sa katawhan nga giuhaw niini.

\s5
\v 6 Kay ang kalisdanan dili motubo gikan sa yuta; ni ang kasamok moturok sa yuta; 
\v 7 Apan ang tawo mao ang naghimo sa iyang kaugalingong kalisdanan, sama sa agipo nga milupad paitaas.

\s5
\v 8 Apan alang kanako, mobalik ako sa Dios; didto kaniya itugyan ko ang akong mga tuyo— 
\v 9 kaniya nga nagbuhat sa dagko ug dili matukib nga mga butang, kahibulongang mga butang nga dili maihap. 
\v 10 Naghatag siya ug ulan sa yuta, ug nagpadalag tubig sa kaumahan.

\s5
\v 11 Gibuhat niya kini aron ipahimutang sa hataas kadtong anaa sa ubos; aron igabayaw sa kaluwasan kadtong nagbangotan sa abo. 
\v 12 Gisumpo niya ang mga laraw sa malimbongong mga tawo, aron nga ang ilang mga kamot dili makahimo sa ilang bulohaton. 
\v 13 Gilit-ag niya ang malimbongong mga tawo sa ilang kaugalingong pagkamalimbongon; ang mga laraw sa mga tawong hanas mapakyas sa dili madugay.

\s5
\v 14 Masagubang nila ang kangitngit panahon sa adlaw, ug masukarap sa kaudtohon ingon nga kini gabii. 
\v 15 Apan iyang giluwas ang kabos nga tawo gikan sa espada sa ilang mga baba ug ang nanginahanglan nga mga tawo gikan sa kamot sa gamhanang mga tawo. 
\v 16 Busa may paglaom ang kabos nga tawo, ug ang dili makataronganon magatak-om sa iyang baba.

\s5
\v 17 Tan-awa, pagkamalipayon sa tawo nga pagabadlongon sa Dios; busa, ayaw pagbiaybiay sa mga kastigo sa Makagagahom. 
\v 18 Kay siya ang magasamad ug unya pagabugkosan; siya magasakit ug unya ang iyang mga kamot magaayo. 
\v 19 Siya ang magaluwas kanimo sa unom ka kasamok; bisan paman, sa pito ka kasamok, ang daotan dili makadapat kanimo.

\s5
\v 20 Sa tinggutom magaluwas siya kanimo gikan sa kamatayon; ug sa gubat gikan sa mga kamot niadtong migamit sa espada. 
\v 21 Pagatagoan ka gikan sa hampak sa dila; ug dili ka mahadlok sa kalaglagan nga modangat. 
\v 22 Pagakataw-an mo ang paglaglag ug tinggutom, ug dili ka mahadlok sa mga ihalas nga mga mananap.

\s5
\v 23 Kay aduna kay kasabotan uban sa mga bato sa imong kapatagan; aduna kay kalinaw kauban ang ihalas nga mga mananap. 
\v 24 Masayod ka nga ang imong tolda anaa sa luwas; moduaw ka sa imong kahayopan ug walay nawala niini. 
\v 25 Masayod ka usab nga ang imong kaliwat modaghan, nga ang imong mga kaliwatan mahisama sa sagbot sa yuta.

\s5
\v 26 Moadto ka sa imong lubnganan sa hingkod nga panuigon, sama sa usa ka tapok sa mga binugkosang trigo nga gidala didto sa giokanan. 
\v 27 Tan-awa, gisusi ta kining butanga; sama kini niini; patalinghugi kini, ug sayri alang sa imong kaugalingon."

\s5
\c 6
\p 
\v 1 Unya mitubag si Job ug miingon, 
\v 2 "Kung matimbang pa lamang unta ang akong pag-agulo; kung ang tanan kong kagul-anan mapahimutang pa sa timbangan! 
\v 3 Kay karon mas bug-at pa kini kay sa balas sa kadagatan. Mao kana ang hinungdan nga sakit ang akong mga pulong.

\s5
\v 4 Kay ang pana sa Makagagahom mitaop man kanako, miinom sa hilo ang akong espiritu; ang kalisang sa Dios naglaray sa pagpakigbatok kanako. 
\v 5 Magabahihi ba sa kaguol ang ihalas nga asno kung siya aduna pay sagbot? O magaunga ba ang baka kung siya may kumpay? 
\v 6 Makaon ba ang walay lami nga pagkaon kung walay asin? O aduna bay lami ang puti sa itlog?

\s5
\v 7 Nagdumili ako sa paghikap niini; sama sila sa kalan-on nga luod alang kanako. 
\v 8 O, maangkon ko unta ang akong gipangayo; O, nga tumanon unta sa Dios ang butang nga akong gipangandoy: 
\v 9 nga makapahimuot unta kini sa Dios ang pagdugmok kanako, nga buhian unta niya ang iyang kamot ug putlon ako niining kinabuhia!

\s5
\v 10 Nga mao na unta kini ang akong ganti—bisan paman kung maglipay ako sa kasakit nga dili mawala: nga wala ko ilimod ang mga pulong sa Balaang Pinili. 
\v 11 Unsa ba ang akong kusog, nga ako magapaabot man? Unsa ba ang akong kataposan, nga ako magpakabuhi pa man?

\s5
\v 12 Ang kusog ba sa mga bato ang akong kusog? O binuhat ba sa tumbaga ang akong unod? 
\v 13 Dili ba tinuod man kini nga wala akoy ikatabang sa akong kaugalingon, ug ang kaalam gipapahawa na kanako?

\s5
\v 14 Ngadto sa tawo nga hapit nang maluya, ang pagkamatinud-anon kinahanglan ipakita sa iyang higala; bisan paman kaniya nga mibiya sa kahadlok sa Makagagahom. 
\v 15 Apan ang akong kaigsoonan nagluib kanako ingon nga ugang sapa, sama sa tubig sa kasapaan nga molabay lamang kadali, 
\v 16 nga miitom tungod sa yelo nga mitabon kanila, ug tungod sa niyebe nga nagtago niini. 
\v 17 Sa pagkatunaw niini, mangawala sila; sa dihang ting-init, mangatunaw sila sa ilang dapit.

\s5
\v 18 Ang mga magbabaklay nga nanglakaw sa ilang dalan misimang alang sa tubig; nangasaag sila didto sa mamingaw nga yuta ug unya nangalaglag. 
\v 19 Ang mga magbabaklay nga gikan sa Tema mingtan-aw didto, samtang ang kapundokan sa Seba naglaom kanila. 
\v 20 Nasubo sila tungod kay naglaom sila nga makakita ug tubig. Miadto sila didto, apan nalimbongan sila.

\s5
\v 21 Kay karon kamong mga higala wala nay pulos alang kanako; nakakita kamo sa akong makalilisang nga kahimtang ug nangahadlok. 
\v 22 Nag-ingon ba ako kaninyo, 'Hatagi ako ug usa ka butang?' O, 'Hatagi ako ug gasa gikan sa inyong bahandi?' 
\v 23 O, 'Luwasa ako gikan sa kamot sa akong mga kaaway?' O, 'Bawia ako gikan sa kamot sa mga nagdaogdaog kanako?'

\s5
\v 24 Tudloi ako, ug pagagunitan ko ang akong kalinaw; pasabta ako kung asa ako nasayop. 
\v 25 Pagkasakit gayod sa matuod nga mga pulong! Apan ang inyong pagbadlong, unsay gibadlong niana kanako?

\s5
\v 26 Naglaraw ba kamo nga dili tagdon ang akong mga pulong, ang pagtagad sama sa hangin sa mga pulong sa tawong nawad-an ug paglaom? 
\v 27 Tinuod, giripahan ninyo ang mga batang ilo, ug mibaligya sa inyong mga higala sama sa nagpatigayon.

\s5
\v 28 Busa karon, tan-awa intawon ako, kay sigurado gayod nga dili ako mamakak diha sa inyong atubangan. 
\v 29 Hunong na, nagpakiluoy ako kaninyo; wad-a ang inyong pagkadili-makatarunganon; Sa pagkatinuod, hunonga na, kay ang akong tinguha matarong. 
\v 30 Aduna bay daotan sa akong dila? Dili ba ang akong baba makaila man sa malaw-ay nga mga butang?

\s5
\c 7
\p 
\v 1 Wala bay lisod nga buluhaton sa tagsatagsa nga tawo sa yuta? Dili ba ang iyang mga adlaw sama sa mga adlaw sa sinuholang tawo? 
\v 2 Sama sa ulipon nga nagtinguha gayod sa landong sa kagabhion, sama sa sinuholang tawo nga nagapangita sa iyang suhol— 
\v 3 busa naglahutay ako sa mga bulan sa kaalautan; gihatagan ako sa kagabhion nga puno sa kalisdanan.

\s5
\v 4 Sa dihang magahigda na ako, moingon ako sa akong kaugalingon, 'Kanus-a pa ako mobangon ug kanus-a ba matapos ang kagabhion?' Kanunay akong maglimbaglimbag hangtod sa pagkabanagbanag. 
\v 5 Ang akong unod nalukop na sa mga ulod ug sa nagtibugol nga abog; ang mga nuka sa akong panit namurot na, unya namuto ug makaluod.

\s5
\v 6 Ang akong mga adlaw mas labing paspas kay sa lansadera sa maghahabol; milabay kini nga walay paglaom. 
\v 7 O Dios, hinumdomi ang akong kinabuhi nga usa lamang ka gininhawa; ang akong mga mata dili na makakita sa maayo.

\s5
\v 8 Ang mata sa Dios nga nagatan-aw kanako, dili na makakita kanako; ang mata sa Dios ilantaw kanako, apan mawala na ako. 
\v 9 Sama sa panganod nga mahurot ug mahanaw, mao usab kaninyo nga mokanaog sa Seol dili na gayod mobalik sa ibabaw. 
\v 10 Dili na gayod siya mobalik sa iyang pinuy-anan; ni makaila pa kaniya sa iyang dapit.

\s5
\v 11 Busa dili ako mopugong sa akong baba; mosulti ako sa kaguol sa akong espiritu; mag-agulo ako sa kapait sa akong kalag. 
\v 12 Dagat ba ako o usa ka mabangis nga mananap sa dagat nga magbutang ka man ug usa ka magbalantay alang kanako?

\s5
\v 13 Sa dihang moingon ako, 'Ang akong higdaanan molipay kanako, ug ang akong banig mohupay sa akong inagulo,' 
\v 14 unya gihadlok mo ako sa mga damgo ug gilisang ako pinaagi sa mga panan-awon, 
\v 15 aron nga palabihon pa nako ang malumsan ug mamatay kay sa pagtipig niining akong kabukogan.

\s5
\v 16 Giluod ako sa akong kinabuhi; dili na ako buot pa nga mabuhi sa kanunay; pasagdi ako nga mag-inusara kay kawang na man ang akong mga adlaw. 
\v 17 Unsa ba ang tawo nga gitagad mo man siya, nga gihunahuna mo man gayod siya, 
\v 18 nga gibantayan mo man siya matag buntag ug gisulayan sa matag gutlo?

\s5
\v 19 Hangtod kanus-a ka pa ba mohunong sa pagsud-ong kanako, nga pasagdan mo akong mag-inusara hangtod nga matulon ko ang akong kaugalingong laway? 
\v 20 Bisan kung nakasala ako, unsa man ang mabuhat niini alang kanimo, ikaw nga magbalantay sa katawhan? Nganong ako man ang imong gipunting, aron ba nga mahimo akong palas-onon alang kanimo?

\s5
\v 21 Nganong dili mo man ako pasayloon ang akong kalapasan, ug kuhaon ang akong kasaypanan? Kay karon naghigda ako sa abog; magapangita ka pag-ayo kanako, apan mawala na ako."

\s5
\c 8
\p 
\v 1 Unya mitubag si Bildad nga Suhitanon ug miingon, 
\v 2 "Hangtod kanus-a ka ba mosulti niining mga butanga? Hangtod kanus-a ang mga pulong sa imong baba mahisama sa makusog nga hangin? 
\v 3 Tuison ba sa Dios ang hustisya? Tuison ba sa Makagagahom ang pagkamatarong?

\s5
\v 4 Ang imong mga anak nakasala batok kaniya; nasayod kita niini, kay gitugyan niya sila ngadto sa kamot sa ilang mga sala. 
\v 5 Apan pananglitan naningkamot ka sa pagpangita sa Dios ug gitugyan mo ang imong pangamuyo sa Makagagahom.

\s5
\v 6 Pananglitan putli ka ug matarong; nan sigurado gayod nga siya mamuhat alang kanimo ug moganti kanimo uban ang panimalay nga gipanag-iya mo gayod. 
\v 7 Bisan tuod diyutay ra imong gisugdan, sa gihapon mas magmauswagon pa ang imong kaulahiang kahimtang.

\s5
\v 8 Palihog pangutan-a ang miagiing kaliwatan, ug susiha ang nakat-onan sa atong mga katigulangan. 
\v 9 (Kay natawo lamang kita sa kagahapon ug walay kasayoran tungod kay ang atong mga adlaw sa kalibotan sama lamang sa usa ka anino). 
\v 10 Dili ba sila motudlo ug mosugilon kanimo? Dili ba sila magasulti sa mga pulong gikan sa ilang kasingkasing?

\s5
\v 11 Motubo ba ang papyrus nga mga tanom kung walay lapok? Motubo ba ang mga bugang kung walay tubig? 
\v 12 Samtang lunhaw pa kini ug dili pinutol, mangalaya kini una sa ubang mga tanom.

\s5
\v 13 Busa mao usab ang maagian sa tanan nga nahikalimot sa Dios, ang paglaom sa walay Dios mahanaw. 
\v 14 Ang iyang kalig-on pagaputlon, ug ang iyang pagsalig sama ka huyang sa lawa-lawa. 
\v 15 Mosandig siya sa iyang balay, apan mangatumpag kini; pugngan niya kini, apan dili na kini molungtad.

\s5
\v 16 Ilalom sa adlaw malunhaw siya, ug ang iyang mga salingsing molabaw sa tibuok tanaman. 
\v 17 Ang iyang mga gamot mangapot duol sa nagtapok nga mga bato; mangita sila ug maayong kahimutangan taliwala sa kabatoan. 
\v 18 Apan kung kining tawhana laglagon sa iyang dapit, nan kanang dapita molimod kaniya ug moingon, 'Wala gayod ako makakita kanimo.'

\s5
\v 19 Tan-awa, mao kini ang "kalipay" nga kinaiya sa usa ka tawo; ang ubang mga tanom manurok sa samang yuta nga iyang nahimutangan. 
\v 20 Tan-awa, ang Dios dili gayod mosalikway sa tawong walay sala; ni motabang siya sa mga nagbuhat ug daotan.

\s5
\v 21 Pagapun-on niya ang imong baba sa katawa, ang imong mga ngabil sa pagsinggit. 
\v 22 Kadtong nagdumot kanimo pagasul-oban sa kaulaw; ang tolda niadtong mga daotan mangawagtang."

\s5
\c 9
\p 
\v 1 Unya mitubag si Job ug miingon, 
\v 2 "Sa pagkatinuod nasayod ako nga mao gayod kini. Apan unsaon man sa usa ka tawo mamatarong atubangan sa Dios? 
\v 3 Kung buot niyang mangatarongan sa Dios, dili siya makatubag kaniya bisan sa usa ka libo pa nga higayon.

\s5
\v 4 Ang Dios manggialamon sa kasingkasing ug makagagahom sa kusog; kinsa man ang nagpagahi sa iyang kaugalingon batok kaniya ug nagmalampuson? — 
\v 5 siya nga nagbalhin sa kabukiran nga wala nagpahibalo kang bisan kinsa sa dihang ang iyang kapungot naglukat niini. — 
\v 6 siya nga nag-uyog sa kalibotan sa nahimutangan niini ug nagpakurog sa patukoranan niini.

\s5
\v 7 Mao ra usab kini nga Dios ang magasugo sa adlaw nga dili mosubang, ug dili gayod kini mosubang, ug magatabon sa kabituonan, 
\v 8 nga mao lamang ang magabuklad sa kalangitan, ug magatamak sa kabaloran sa dagat, 
\v 9 nga mao ang nagbuhat sa Oso, sa Orion, ug sa mga Pleyadas, ug sa mga laray sa kabituonan sa habagatan.

\s5
\v 10 Mao ra usab kini nga Dios ang nagabuhat sa dagkong mga butang, ang dili matukib nga mga butang—oo tinuod gayod, ang kahibulongang mga butang nga dili maihap. 
\v 11 Tan-awa, mipadayon siya kanako, ug wala ko siya makita; milabay usab siya, apan wala ko siya nahimatngoni. 
\v 12 Kung iyang sakmiton ang usa ka tukbonon, kinsa man ang makapakgang kaniya? Kinsa man ang makasulti kaniya, 'Unsa man ang imong gibuhat?'

\s5
\v 13 Dili gayod bawion sa Dios ang iyang kasuko; ang magatabang kang Rahab nagyukbo sa ilalom niya. 
\v 14 Unsa ka mubo ang akong igatubag kaniya, makapili ba ako ug mga pulong aron ipangatarungan kaniya? 
\v 15 Bisan kung ako matarong pa, dili gayod ako motubag kaniya; makahangyo lamang nga kaloy-an uban sa akong maghuhukom.

\s5
\v 16 Bisan kung ako nagtawag ug siya mitubag kanako, dili pa gayod ako motuo nga nagpatalinghog siya sa akong tingog. 
\v 17 Kay gipukan niya ako sa usa ka dakong unos ug gipadaghan ang akong samad sa walay hinungdan. 
\v 18 Dili niya ako tugotan sa pagginhawa; hinuon, gipuno niya sa kapaitan.

\s5
\v 19 Kung mosulti kita bahin sa kusog, nganong kusgan man siya! Ug kung mosulti kita sa hustisya? Nag-ingon siya, kinsa man ang magapatawag kanako?' 
\v 20 Bisan kung ako matarong pa, ang akong kaugalingong baba ang magahukom kanako; bisan kung ako hingpit pa, magpamatuod gihapon kini nga sad-an ako.

\s5
\v 21 Ako hingpit, apan wala na gayod ako magpakabana mahitungod sa akong kaugalingon; gitamay ko ang akong kinabuhi. 
\v 22 Wala kini kalahian, mao nga misulti ako nga dunganon niya paglaglag ang mga tawong hingpit ug mga tawong daotan. 
\v 23 Kon ang hampak magapatay sa kalit, mokatawa siya sa mga kasakitan sa mga tawong walay sala. 
\v 24 Ang kalibotan gitugyan ngadto sa kamot sa mga tawong daotan; ang Dios nagtabon sa panagway sa mga maghuhukom niini. Kung ugaling dili siya ang nagbuhat niini, nan kinsa man diay kana?

\s5
\v 25 Ang akong mga adlaw mas paspas pa kay sa nagdagan nga sinugo; nanglabay na ang akong mga adlaw; wala silay makita nga kaayohan bisan asa. 
\v 26 Sama sila katulin sa mga sakayang hinimo sa mga bugang sa papyrus nga tanom, ug sama ka paspas sa agila nga modagit sa tukbonon niini.

\s5
\v 27 Kung moingon ako nga kalimtan ko na lamang ang mahitungod sa akong mga sumbong, nga akong isalikway ang masulob-on kong panagway ug magmaya, 
\v 28 nahadlok ako sa tanan kong kasub-anan tungod kay nasayod ako nga dili mo ako pagailhon nga walay sala. 
\v 29 Pagahukman ako; nan nganong kinahanglan man nga maningkamot pa ako sa walay kapuslanan?

\s5
\v 30 Kung ang akong kaugalingon magahugas sa niyebe sa tubig ug mahinloan ang akong mga kamot, 
\v 31 ang Dios magaunlod gihapon kanako sa kalapukan, ug ang akong kaugalingong mga bisti makapaluod kanako.

\s5
\v 32 Kay ang Dios dili tawo nga sama kanako nga motubag ako kaniya, nga mokuyog kita didto sa hukmanan. 
\v 33 Walay maghuhukom sa atong taliwala nga makabakyaw usab sa iyang kamot kanato.

\s5
\v 34 Walay laing maghuhukom nga makakuha sa sungkod sa Dios kanako, nga makapalikay sa iyang kapungot nga nakapahadlok kanako. 
\v 35 Unya mosulti na ako ug dili mahadlok kaniya. Apan sama sa mga butang karon, dili ako makabuhat niana.

\s5
\c 10
\p 
\v 1 Gikapuyan na ako sa akong kinabuhi; ipadayag ko na ang akong sumbong; mosulti na ako sa kapaitan sa akong kalag. 
\v 2 Mosulti ako sa Dios, 'Ayaw dayon ako hukmi; ipakita una kanako nganong gipasanginlan mo ako. 
\v 3 Maayo ba kini alang kanimo nga makapanlupig kanako, aron tamayon ang buhat sa imong mga kamot samtang mipahiyom ikaw sa mga laraw sa mga daotan?

\s5
\v 4 Aduna ka bay mga mata nga unodnon? Makita mo ba ang sama sa nakita sa tawo? 
\v 5 Ang imong mga adlaw sama ba sa mga adlaw sa katawhan o ang imong mga katuigan sama ba sa katuigan sa mga tawo, 
\v 6 nga nagpangita ka man sa akong kalapasan ug nagsusi sa akong mga sala, 
\v 7 bisan tuod nasayod ka nga ako dili sad-an ug walay usa nga makaluwas kanako gikan sa imong kamot?

\s5
\v 8 Ang imong mga kamot naghulma ug nag-umol kanako, apan nagalaglag ka man kanako. 
\v 9 Hinumdumi, ipakilooy ko kanimo nga giumol mo ako sama sa lapok; dad-on mo ba ako pag-usab sa abug?

\s5
\v 10 Dili ba gibubo mo man ako sama sa gatas ug gipagahi daw sama sa keso? 
\v 11 Giputos mo ako sa panit ug sa unod ug gisumpay mo ang akong kabukogan uban ang kaugatan.

\s5
\v 12 Gihatagan mo ako sa kinabuhi ug matinud-anong kasabotan; ang imong pagtabang nagbantay sa akong espiritu. 
\v 13 Apan kining mga butanga gitagoan mo sa imong kasingkasing— nasayod ako nga mao kini ang imong gihunahuna: 
\v 14 nga kung makasala ako, timan-an mo kini; dili mo ako ipalingkawas sa akong kasaypanan.

\s5
\v 15 Kung daotan man ako, alaot ako; bisan kung ako matarong pa, dili ko mahangad ang akong ulo, sanglit kay puno man ako sa kaulawan ug nagtan-aw sa akong kaugalingong pag-antos. 
\v 16 Kung ang akong ulo mohangad lamang sa iyang kaugalingon, mogukod ka kanako sama sa usa ka liyon; ikaw nagpadayag na usab kanako sa imong pagkagamhanan.

\s5
\v 17 May bag-o kang mga saksi batok kanako ug misamot ang imong kasuko batok kanako; gigubat mo ako uban sa mga bag-ong kasundalohan.

\s5
\v 18 Nan, nganong gipagawas mo pa man ako sa tagoangkan? Namatay na lamang unta ako ug wala na untay mata nga nakakita kanako. 
\v 19 Wala na lamang unta ako gipakatawo; Gihatod na lamang unta ako gikan sa tagoangkan paingon sa lubnganan.

\s5
\v 20 Dili ba hamubo na lamang ang akong mga adlaw? Nan undanga na, pasagdi ako nga mag-inusara, aron nga makapahulay ako sa makadiyut, 
\v 21 sa dili pa ako molakaw sa dapit ug dili na mobalik, ngadto sa yuta sa kangitngit ug sa anino sa kamatayon, 
\v 22 ang yuta mangitngit ingon sa tungang gabii, sa yuta sa anino sa kamatayon, walay kahapsayan diin ang kahayag sama sa tungang gabii."'

\s5
\c 11
\p 
\v 1 Unya si Zophar nga taga-Naama mitubag ug miingon, 
\v 2 "Dili ba kinahanglan man tubagon ang daghang mga pulong? Dili ba kining tawhana nga puno sa pangatarungan, pagatuohan? 
\v 3 Makapahilom ba sa mga tawo ang imong pagpanghambog? Sa pagbiaybiay mo sa among gipanudlo, wala bay tawo nga makapakaulaw kanimo?

\s5
\v 4 Kay ikaw nag-ingon sa Dios, 'Ang akong gituohan putli, ug hingpit ako sa imong mga mata.' 
\v 5 'Apan, O kung magasulti pa lamang unta ang Dios ug magabuka pa unta sa iyang ngabil batok kanimo; 
\v 6 nga ikapakita pa unta niya kanimo ang mga tinago nga kaalam! Kay walay makatupong sa iyang pagkamasinabuton. Nan, hibaloi gayod nga ang Dios maningil gikan kanimo sa labing diyutay kay sa silot nga angay sa imong mga kasaypanan.

\s5
\v 7 Makasabot ka ba sa Dios pinaagi sa pagpangita kaniya? Makab-ot mo ba ang kahingpit sa Makagagahom? 
\v 8 Ang mga butang sama sa gitas-on sa kalangitan; unsa man ang imong mabuhat? Labing halalom kini kay sa Seol; unsa man ang imong masayran? 
\v 9 Ang gitas-on niini mas hataas pa kay sa kalibotan, ug mas halapad pa kay sa kadagatan.

\s5
\v 10 Kung molabay siya ug mopahilom kang bisan kinsa, kung manawag siya kang bisan kinsa aron maghukom, nan kinsa man ang arang makapugong kaniya? 
\v 11 Kay nasayod siya sa mga tawong malimbungon; Kung makakita siya ug kasaypanan, dili ba siya magatagad niini? 
\v 12 Apan ang tawong buangbuang walay salabutan; makakuha na sila niini kung ang usa ka ihalas nga asno manganak na ug usa ka tawo.

\s5
\v 13 Apan pananglitan gipakamatarong mo ang imong kasingkasing ug gituy-od mo ang imong mga kamot sa Dios; 
\v 14 pananglitan ang kasaypanan anaa sa imong kamot, apan gipahilayo mo kini gikan kanimo, ug wala mo tugoti nga ang pagkadili-matarong magpuyo sa imong mga tolda.

\s5
\v 15 Nan makayahat ka gayod sa imong panagway nga walay ilhanan sa kaulawan; sa pagkatinuod, mahimo kang lig-on ug dili mahadlok. 
\v 16 Mahikalimot ka sa imong kaalaot; mahinumduman mo lamang nga kini sama sa tubig nga midagayday. 
\v 17 Mohayag pa ang imong kinabuhi labaw kay sa udto; bisan aduna pay kangitngit, mahisama kini sa kabuntagon.

\s5
\v 18 May kasigurohan ka tungod kay adunay paglaom; oo tinuod gayod, makakaplag ka ug kaluwasan mahitungod kanimo ug makapahulay ka nga luwas. 
\v 19 Magahigda ka usab, ug walay makapahadlok kanimo; sa pagkatinuod, daghan ang magahangyo sa imong kaayo.

\s5
\v 20 Apan mapakyas ang mga mata sa mga tawong daotan; wala silay agianan nga kaikyasan; ang ila lamang paglaom mao ang kataposang gininhawa sa kinabuhi."

\s5
\c 12
\p 
\v 1 Unya mitubag si Job ug miingon, 
\v 2 "Sa walay pagduhaduha kamo mao ang katawhan; ang kaalam mamatay uban kaninyo. 
\v 3 Apan aduna akoy salabutan sama usab kaninyo; dili ako ubos kaninyo. Oo matuod gayod, kinsa ba ang wala makahibalo niining mga butanga?

\s5
\v 4 Usa na ako ka tawo nga nahimong kataw-anan sa akong silingan—ako nga nagtawag sa Dios ug mitubag siya kanako! Ako nga usa ka matarong ug hingpit nga tawo—gihimo na ako karong kataw-anan. 
\v 5 Sa hunahuna sa tawo nga anaa sa kaharuhay, adunay pagtamay alang sa kaalautan; naghunahuna siya ug pamaagi nga makapadala ug dugang pang kaalautan alang niadtong mga tiil nga nangadalin-as. 
\v 6 Ang mga balongbalong sa mga tulisan nagmalamboon, ug kadtong nagpasuko sa Dios mibati nga luwas; ang ilang kaugalingong mga kamot mao ang ilang mga dios.

\s5
\v 7 Apan pangutan-a karon ang mga mananap, ug sila magatudlo kanimo; pangutan-a ang mga langgam sa kalangitan ug sila magasulti kanimo. 
\v 8 O pakigsulti sa yuta, ug sila magatudlo kanimo; ang isda sa kadagatan mopahayag kanimo.

\s5
\v 9 Asa man niining tanang mga mananap ang wala masayod nga ang kamot ni Yahweh mao ang nagbuhat niini—naghatag kanila sa kinabuhi— 
\v 10 kang Yahweh, kansang mga kamot anaa ang kinabuhi sa matag buhing binuhat ug ang gininhawa sa tanang katawhan?

\s5
\v 11 Dili ba ang igdulungog man ang nagaila sa mga pulong sama sa dila nga nagatilaw sa pagkaon? 
\v 12 Anaa sa mga tawong tigulang ang kaalam; ang kataas sa mga adlaw mao ang salabutan.

\s5
\v 13 Sa Dios anaa ang kaalam ug kagahom; aduna siyay maayong mga panghunahuna ug panabot. 
\v 14 Tan-awa, nagalumpag siya, ug dili na kini matukod pag-usab; kung bilanggoon niya ang usa tawo, wala nay makapalingkawas. 
\v 15 Tan-awa, kung pugngan niya ang katubigan, mahubas sila; ug kung buhian niya sila, molunop sa kayutaan.

\s5
\v 16 Kaniya ang kusog ug ang kaalam; ang mga tawo nga nalimbongan ug ang malimbungon managsama man nga anaa sa iyang gahom. 
\v 17 Nagpalakaw siya sa mga magtatambag nga nagtiniil diha kasub-anan; ang mga maghuhukom iyang himoong buang. 
\v 18 Gitanggal niya ang kadina sa katungdanan gikan sa mga hari; giputos niya ang ilang mga hawak sa panapton.

\s5
\v 19 Nagpalakaw siya sa mga pari nga magtiniil diha sa kagul-anan ug nagpukan sa mga tawong gamhanan. 
\v 20 Gipahilom niya ang mga tawo nga masaligan ug gikuha ang salabutan sa mga tigulang. 
\v 21 Pagabubuan niya sa pagtamay ang mga prinsipe ug pagatanggalon ang bakos sa mga tawong kusgan.

\s5
\v 22 Magpadayag siya sa mga halalom nga mga butang gikan sa kangitngit ug dad-on ngadto sa kahayag ang mga landong kung asa nahimutang ang mga tawong patay. 
\v 23 Magapalig-on siya sa kanasoran, ug magalaglag usab siya kanila; padakuon niya ang mga kanasoran, ug ihatod usab niya sila ingon nga mga binilanggo.

\s5
\v 24 Kuhaon niya ang salabutan gikan sa mga pangulo sa katawhan sa kalibotan; palatagawon niya sila sa kamingawan nga walay agianan. 
\v 25 Nagpangapkap sila sa kangitngit nga walay kahayag; gipasukarap niya sila sama sa tawong hubog.

\s5
\c 13
\p 
\v 1 Tan-awa, ang akong mga mata nakakita niining tanan; ang akong mga dalunggan nakadungog ug nakasabot niini. 
\v 2 Kung unsa ang inyong nasayran, mao usab ang akong nasayran. Dili ako ubos kaninyo.

\s5
\v 3 Apan, mas mosulti pa ako ngadto sa Makagagahom; hinaot nga makapangatarongan ako ngadto sa Dios. 
\v 4 Apan gituis ninyo ang kamatuoran pinaagi sa inyong mga bakak; kamong tanan mao ang mananambal nga walay bili. 
\v 5 O, magmalinawon nalang unta kamo! Kana mahimo nga inyong kaalam.

\s5
\v 6 Paminawa karon ang akong pangatarongan; pamatia ang mga paghangyo sa akong mga ngabil. 
\v 7 Magasulti ba diay kamo ug mga dili matarong alang sa Dios, ug magasulti ba diay kamo ug bakak alang kaniya? 
\v 8 Magpakita ba gayod kamo sa inyong kabuotan kaniya? Makiglantugi ba gayod kamo sulod sa hukmanan ingon nga manlalaban alang sa Dios?

\s5
\v 9 Mas maayo ba kini alang kaninyo kung siya ingon nga maghuhukom mobalik kaninyo ug susihon na hinuon kamo? O sama sa usa ka tawo nga naglimbong sa laing tawo, pagasaypon ba ninyo ang pagpaila kaniya sa hukmanan? 
\v 10 Magabadlong gayod siya kaninyo kung may pagpalabi kamo sa tago alang kaniya.

\s5
\v 11 Dili ba makapahadlok kaninyo ang iyang pagkagamhanan? Dili ba modangat kaninyo ang iyang kahadlok? 
\v 12 Ang inyong mga handumanang pulong mao ang mga panultihong hinimo sa abo; ang imong mga salipdanan mao ang salipdanan nga hinimo sa lapok.

\s5
\v 13 Pagmalinawon kamo, pasagdi ako nga mag-inusara, aron nga makasulti ako, tugoti nga modangat ang alang kanako. 
\v 14 Kuhaon ko ang akong unod sa akong mga ngipon; kutloon ko ang akong kinabuhi sa akong mga kamot. 
\v 15 Tan-awa, kung patyon niya ako, wala nay paglaom nga mahibilin kanako; apan, panalipdan ko ang akong mga dalan sa iyang atubangan.

\s5
\v 16 Mao kini ang mga katarongan sa akong kagawasan, nga dili ako makig-atubang kaniya sama sa tawong walay Dios. 
\v 17 O Dios, patalinghogi pag-ayo ang akong mga gipanulti; tugoti ang akong pagpahayag nga moabot sa imong mga igdulongog.

\s5
\v 18 Tan-awa karon, giandam ko sa han-ay ang akong pangatarongan; nasayod ako nga dili ako sad-an. 
\v 19 Kinsa man ang makiglantugi batok kanako sa hukmanan? Kung moanhi kamo aron sa pagbuhat sa ingon, ug kung mapamatud-an nga sayop ako, nan mohilom na ako ug ihatag ang akong kinabuhi.

\s5
\v 20 O Dios, buhata ang duha lamang ka butang alang kanako, ug unya dili ko na itago ang akong kaugalingon gikan sa imong panagway: 
\v 21 bakwia ang imong madaugdaugong kamot gikan kanako, ug ayaw tugoti nga ang imong kasuko nga makapahadlok kanako. 
\v 22 Unya tawga ako, ug motubag ako; o tugoti ako nga mosulti kanimo, ug tubagon mo ako.

\s5
\v 23 Unsa ba kadaghan ang akong mga kasaypanan ug kasal-anan? Pahibaloa ako sa akong kalapasan ug sa akong sala. 
\v 24 Nganong gitago mo man ang imong panagway gikan kanako ug giisip mo ako sama sa imong kaaway? 
\v 25 Lutoson mo ba ang linabay nga mga dahon? Gukoron mo ba ang uga nga uhot?

\s5
\v 26 Kay nagasulat ka man sa mapait nga mga butang batok kanako; gihimo mo ako nga makapanunod sa kasal-anan sa akong pagkabatan-on. 
\v 27 Gibutang mo usab sa sepohan ang akong mga tiil; gibantayan mo pag-ayo ang tanan kong mga dalan; gisusi mo ang yuta kung asa ang mga tunob nga akong gilaktan. 
\v 28 Bisan sama lamang ako sa malata nga butang nga mawala, sama sa bisti nga gikutkot sa mga anay.

\s5
\c 14
\p 
\v 1 Ang tawo, nga gipakatawo sa usa ka babaye, mabuhi lamang sa hamubo nga mga adlaw ug puno sa kalisdanan. 
\v 2 Motubo siya gikan sa yuta sama sa usa ka bulak ug pagaputlon lamang; mikalagiw siya sama sa anino ug wala magdugay. 
\v 3 Lantawon mo ba lamang kini? Dad-on mo ba ako ngadto sa hukmanan uban kanimo?

\s5
\v 4 Kinsa ba ang makadala ug hinlo nga butang gikan sa butang nga hugaw? Wala gayod. 
\v 5 Gitagal na ang adlaw sa tawo. Ang gidaghanon sa iyang mga bulan anaa kanimo; gitakda mo ang iyang kinutoban nga dili niya malabang. 
\v 6 Ayaw na siya tan-awa aron nga makapahulay siya, aron nga ikalipay niya ang iyang adlaw sama sa sinuholang tawo kung mabuhat niya kana.

\s5
\v 7 Adunay paglaom sa usa ka kahoy; kung putlon man kini, manalingsing pa kini pag-usab, aron ang iyang linghod nga sanga dili mawala. 
\v 8 Bisan magkagulang na ang ugat niini sa yuta, ug ang tuod madunot na sa yuta, 
\v 9 apan bisan kung kini makasimhot lamang ug tubig, makasalingsing kini ug makapananga sama sa usa ka tanom.

\s5
\v 10 Apan ang tawo mamatay; maluya siya; tinuod, mabugto ang gininhawa sa tawo, ug unya asa naman siya? 
\v 11 Sama sa tubig nga mahanaw gikan sa linaw, ug maingon man ang suba nga mahubas ug mauga, 
\v 12 busa mohigda ang mga tawo ug dili na makabangon pag-usab. Hangtod ang kalangitan mahanaw, dili na sila makamata ni makabangon gikan sa ilang pagkatulog.

\s5
\v 13 O, igatago mo unta ako pahilayo sa Sheol halayo gikan sa kalisdanan, ug ibutang mo ako sa tago hangtod nga mahupay na ang imong kaligutgot, nga imo unta akong tagalan sa hustong panahon nga magpabilin didto ug unya hinumdomi ako! 
\v 14 Kung ang usa ka tawo mamatay, mabuhi pa ba siya pag-usab? Kung mao kana, hulaton ko na lamang didto ang tanang panahon sa akong kakapoy hangtod nga moabot ang akong kagawasan.

\s5
\v 15 Motawag ka unta, ug ako magatubag kanimo. Magatinguha ka unta sa buhat sa imong mga kamot. 
\v 16 Pagaiphon mo unta ug atimanon ang akong mga lakang; dili mo unta pagasubayon kanunay ang akong sala. 
\v 17 Ang akong kalapasan gisilyohan sulod sa usa ka panudlanan; gitabunan mo ang akong mga kasaypanan.

\s5
\v 18 Apan bisan matumpag ang kabukiran ug mawagtang kini; bisan ang mga bato mabalhin gikan sa ilang nahimutangan; 
\v 19 ang katubigan magahilis sa mga bato; ang ilang pagbaha mobanlas sa abog sa yuta. Sama niini, gilaglag mo ang mga paglaom sa tawo.

\s5
\v 20 Padayon ka nga magapukan kaniya, ug siya mamatay; giusab mo ang iyang dagway ug gipalakaw aron mamatay. 
\v 21 Ang iyang mga anak nga lalaki mapasidunggan, apan wala na siya masayod niini; mapakaulawan sila, apan dili siya makakita nga nahitabo kini. 
\v 22 Mabati lamang niya ang kasakit sa iyang kaugalingong lawas, ug magsubo siya alang sa iyang kaugalingon.

\s5
\c 15
\p 
\v 1 Unya si Eliphaz nga taga Teman mitubag ug miingon, 
\v 2 "Kinahanglan ba nga motubag ang usa ka maalamong tawo pinasikad sa mga walay hinungdan nga kahibalo ug pun-on ang iyang kaugalingon sa hangin sa sidlakan? 
\v 3 Kinahanglan ba nga mangatarungan siya sa walay kapuslanang mga pagpanulti o uban sa pagpamulong nga dili makaayo kaniya?

\s5
\v 4 Tinuod gayod, nawad-an ka na ug pagtahod sa Dios; nawala na ang imong pagpamalandong kaniya, 
\v 5 kay ang imong kasaypanan nagatudlo sa imong baba; gipili nimo ang pagbaton sa dila sa tawong malimbongon. 
\v 6 Ang imong kaugalingong baba naghukom kanimo, dili ako; tinuod gayod, ang imong kaugalingong ngabil nagpamatuod batok kanimo.

\s5
\v 7 Ikaw ba ang unang tawo nga nahimugso? Nauna ka na ba diay nga gibuhat sa wala pa ang kabungtoran? 
\v 8 Nadungog mo na ba ang mga tinagong kahibalo sa Dios? Gituga lang ba alang sa imong kaugalingon ang kaalam? 
\v 9 Unsa ba ang imong nasayran nga wala namo masayri? Unsa man ang imong nasabtan nga wala kanamo?

\s5
\v 10 Ania kanamo ang mga ubanon ug tigulang na kaayo nga mga tawo nga mas magulang pa kay sa imong amahan. 
\v 11 Gamay lang ba diay alang kanimo ang mga paglipay sa Dios, ang mga pulong nga malumo alang kanimo?

\s5
\v 12 Nganong nadala ka man sa imong kasingkasing? Nganong hait man ang imong tinan-awan, 
\v 13 aron ba makabatok ang imong espiritu ngadto sa Dios ug maipagawas kanang mga pulonga gikan sa imong baba? 
\v 14 Unsa ba ang tawo nga kinahanglan man siyang hinloan? Unsa ba siya nga gihimugso sa usa ka babaye nga kinahanglan man siyang ipakamatarong?

\s5
\v 15 Tan-awa, ang Dios wala mosalig bisan sa iyang mga balaan; tinuod gayod, ang kalangitan dili hinlo sa iyang panan-aw; 
\v 16 labi pa nga dili hinlo ang tawo nga malaw-ay ug malimbongon, ang tawo nga naga-inom sa kasaypanan sama sa tubig!

\s5
\v 17 Ipakita ko kanimo, paminawa ako; Ipahibalo ko kanimo ang mga butang nga akong nakita, 
\v 18 ang mga butang nga gikabilin sa mga maalamong tawo gikan pa sa ilang mga amahan, ang mga butang nga wala gililong sa ilang mga katigulangan.

\s5
\v 19 Mao kini ang ilang mga katigulangan, nga kanila lamang gihatag ang yuta, ug sa taliwala niini wala malabyi sa mga langyaw. 
\v 20 Ang tawong daotan molimbaglimbag sa kasakit sa tanan niyang mga adlaw, ang kadaghan sa mga katuigan nga giandam alang sa madaugdaogon aron paantuson. 
\v 21 Ang tingog sa kalisang anaa sa iyang mga igdulungog; samtang anaa siya sa kauswagan, ang manglalaglag moabot kaniya.

\s5
\v 22 Wala siya naghunahuna nga makabalik pa siya gikan sa kangitngit; ang espada nagpaabot kaniya. 
\v 23 Naglakawlakaw siya sa nagkalainlaing mga dapit alang sa tinapay, nga nagaingon, 'Asa naman kini?' Nasayod siya nga ang adlaw sa kangitngit moabotay. 
\v 24 Ang kaguol ug kasakit makapahadlok kaniya; mopatigbabaw kini kaniya, sama sa hari nga andam alang sa pakiggubat.

\s5
\v 25 Tungod kay gituy-od niya ang iyang kamot batok sa Dios ug nagmagarbohon batok sa Makagagahom, 
\v 26 kining tawong daotan miasdang sa Dios uban ang liog nga nagtikig, uban sa baga nga taming.

\s5
\v 27 Tinuod gayod kini, bisan gilukop niya ang iyang panagway sa iyang tambok ug gitigom ang tambok sa iyang hawak, 
\v 28 ug nagpuyo sa mamingaw nga mga siyudad; sa mga balay nga wala nay tawo nga nagpuyo karon ug andam na nga mahimong tipun-og.

\s5
\v 29 Dili na gayod siya maadunahan; ang iyang bahandi dili na molungtad; bisan pa ang iyang anino dili molungtad sa kalibotan. 
\v 30 Dili na siya mogawas gikan sa kangitngit;

\s5
\v 31 Ayaw siya tugoti nga mosalig sa mga walay kapuslanan nga mga butang, nga naglimbong sa iyang kaugalingon; kay ang pagkawalay kapuslanan mao ang iyang ganti. 
\v 32 Mahitabo kini sa dili pa moabot ang iyang takna nga mamatay; ang iyang sanga dili molunhaw. 
\v 33 Ipanghulog niya ang iyang linghod pa nga ubas sama sa bagon sa parasan; Ipangtaktak niya ang iyang mga bulak sama sa kahoy nga olibo.

\s5
\v 34 Kay ang pundok niadtong mga tawong walay dios dili makabunga; pagaut-uton sa kalayo ang ilang tolda sa pagpangsuhol. 
\v 35 Manamkon sila sa kalapasan ug manganak sa kasaypanan; ang ilang tagoangkan manamkon sa pagpanglimbong."

\s5
\c 16
\p 
\v 1 Unya mitubag si Job ug miingon, 
\v 2 "Nakadungog na ako sa daghang mga butang nga ingon niana; kamong tanan walay pulos nga manghuhupay. 
\v 3 Aduna bay katapusan ang walay hinungdan nga mga pulong? Unsa bay nakapahagit kaninyo nga mitubag man kamo sama niini?

\s5
\v 4 Makasulti usab ako sama sa inyong gibuhat, kung kamo pa ang anaa sa akong kahimtang; Makatigom ako ug usahon ang mga pulong batok kaninyo ug magpanglingo sa akong ulo sa pagbugalbugal kaninyo. 
\v 5 O, pagadasigun ko gayod kamo sa akong baba! Pagahupayon ko gayod ang inyong kasubo gikan sa akong mga ngabil!

\s5
\v 6 Kung mosulti ako, ang akong pagsubo dili mokunhod; kung magpadayon ako sa pagsulti, sa unsang paagi ako matabangan? 
\v 7 Apan karon, O Dios, gipasubo mo ako; gikuha mo ang tanan kong pamilya. 
\v 8 Gihimo mo akong uga, nga maoy usa ka pagpamatuod batok kanako; ang kapayat sa akong kalawasan mibatok kanako, ug nagpamatuod kini batok sa akong panagway.

\s5
\v 9 Gikuniskunis ako sa Dios sa iyang kapungot ug gilutos ako; mikagot ang iyang ngipon kanako; gisigaan ako sa mga mata sa akong kaaway samtang iya akong gikuniskunis. 
\v 10 Nagnganga ang baba sa mga tawo; gisagpa nila ang akong aping uban ang pagpakaulaw; nagkatigom sila batok kanako.

\s5
\v 11 Gitugyan ako sa Dios sa dili diosnon nga mga tawo, ug gilabay ako ngadto sa mga kamot sa mga tawong daotan. 
\v 12 Anaa ako sa kaharuhay, ug iya akong gipikas. Tinuod gayod, gituok niya ang ako ug gidugmok ako sa pino; gihimo usab niya ako ingon nga iyang ig-onon.

\s5
\v 13 Ang iyang mga magpapana nag-alirong kanako sa tanang higayon; gitusok sa Dios ang akong mga kidney ug wala niya ako luwasa; giula niya ang akong apdo sa yuta. 
\v 14 Gibalikbalik niya sa pagdugmok ang akong pader; midasmag siya kanako sama sa manggugubat.

\s5
\v 15 Gitahi ko ang sako nga bisti sa akong panit; Gihulog ko ang akong budyong ngadto sa yuta. 
\v 16 Ang akong panagway mipula na sa paghilak; sa akong mga mata anaa ang landong sa kamatayon 
\v 17 bisan walay pagpanlupig ang akong mga kamot, ug putli ang akong mga pag-ampo.

\s5
\v 18 Yuta, ayaw taboni ang akong dugo; ayaw papahulaya ang akong paghilak. 
\v 19 Bisan karon, tan-awa, ang akong saksi atua sa langit; siya nga nagsaksi alang kanako atua sa kahitas-an.

\s5
\v 20 Gibiaybiay ako sa akong mga higala, apan ang akong mata mihilak ngadto sa Dios. 
\v 21 Maghangyo ako nianang saksi sa langit aron mangatarungan alang niining tawhana uban sa Dios sama sa gibuhat sa usa ka tawo ngadto sa iyang silingan! 
\v 22 Kay sa paglabay sa pipila ka mga katuigan, moadto ako sa dapit nga kung diin dili na ako mobalik pa.

\s5
\c 17
\p 
\v 1 Ang akong espiritu naluya na, ang akong mga adlaw nahurot na; ang lubnganan andam na alang kanako. 
\v 2 Nakasiguro ako nga adunay mangyubit kanako; ang akong mata kinahanglan kanunay gayod makakita sa ilang pagpanghagit. 
\v 3 Paghatag na karon sa bayad, pangakohon mo ako uban ang imong kaugalingon; kinsa pa man didto ang makatabang kanako?

\s5
\v 4 Kay ikaw, O Dios, ang nagtabon sa ilang kasingkasing gikan sa salabotan; busa, dili ka motuboy kanila labaw pa kay kanako. 
\v 5 Siya nga nagbudhi sa iyang mga higala alang sa usa ka ganti, ang mga mata sa iyang mga anak mangapakyas.

\s5
\v 6 Apan gihimo niya ako nga yubitanan sa mga tawo; giluwaan nila ang akong nawong. 
\v 7 Ang akong mga mata mihalap usab tungod sa kasubo; ang tanang bahin sa akong lawas sama na kapayat sa mga anino. 
\v 8 Ang mga tawong matarong natingala niini; ang tawong walay sala mao ang mobatok sa mga tawong walay dios.

\s5
\v 9 Ang tawong matarong magapadayon sa iyang dalan; siya nga hinlo ang mga kamot magatubo sa kalig-on pa gayod. 
\v 10 Apan alang kaninyong tanan, karon duol kamo; wala akoy nakita nga maalamong tawo taliwala kaninyo.

\s5
\v 11 Ang akong mga adlaw nanglabay na; ang akong mga laraw nangakawang na. Ingon man ang mga pangandoy sa akong kasingkasing... 
\v 12 Kining mga tawhana, kining mga mabiaybiayon, nag-usab sa gabii ngadto sa adlaw; ang kahayag haduol na sa kangitngit.

\s5
\v 13 Sanglit gitan-aw ko na ang Sheol ingon nga akong pinuy-anan; tungod kay gibukhad ko na ang akong higdanan sa kangitngit; 
\v 14 sanglit nag-ingon na ako sa bung-aw, 'Ikaw mao ang akong amahan,' ug sa ulod, 'Ikaw mao ang akong inahan o ang akong igsoong babaye,' 
\v 15 nan asa may akong paglaom? Alang sa akong paglaom, kinsa pa may makakita niana? 
\v 16 Mouban ba kanako ang paglaom paingon sa ganghaan sa Sheol sa dihang mopadulong kita sa abug?"

\s5
\c 18
\p 
\v 1 Unya si Bildad nga taga-Shua mitubag ug miingon, 
\v 2 "Kanus-a ka ba moundang sa imong pagsulti? Pagpakabana, ug pagkahuman mosulti kami.

\s5
\v 3 Nganong giisip man kami ingon nga mga mananap; nganong nahimo na man kaming mga hungog sa imong panan-aw? 
\v 4 Ikaw nga misakit sa imong kaugalingon diha sa imong kasuko, kinahanglan ba nga isalikway ang kalibotan alang kanimo o angay bang balhinon ang mga bato gikan sa ilang mga nahimutangan?

\s5
\v 5 Tinuod gayod, mapalong ang suga sa tawong daotan; ang agipo sa iyang kalayo dili na modan-ag. 
\v 6 Mongitngit ang suga sa iyang tolda; mapalong ang lampara sa iyang ibabaw.

\s5
\v 7 Ang mga lakang sa iyang pagkamakusganon mamahimong hamubo; ang iyang kaugalingong laraw mopatumba kaniya. 
\v 8 Kay malit-ag ang iyang mga tiil ngadto sa usa ka pukot; magalakaw siya padulong sa bung-aw.

\s5
\v 9 Ang lit-ag mokupot kaniya sa tikod; ang bitik mogapos kaniya. 
\v 10 Anaay higot nga giandam sa yuta alang kaniya; ug alang kaniya ang lit-ag sa dalan. 
\v 11 Ang kalisang magpahadlok kaniya sa bisan asang bahin; dakpon nila siya diha sa iyang mga tikod.

\s5
\v 12 Ang iyang kadato mamahimong kagutom, ug ang katalagman giandam na sa iyang kilid. 
\v 13 Ang mga bahin sa iyang lawas pagalamyon; tinuod gayod, ang kamagulangan sa kamatayon magalamoy sa iyang mga bahin.

\s5
\v 14 Langkaton siya gikan sa luwas niyang tolda ug gipalakaw paingon sa hari sa mga kalisang. 
\v 15 Ang ubang mga tawo magpuyo na sa iyang tolda human nila masabwagi ug asupre sa iyang pinuy-anan.

\s5
\v 16 Mangauga ang iyang mga ugat sa ilalom; pagaputlon ang iyang sanga sa ibabaw. 
\v 17 Ang iyang handumanan mangahanaw ibabaw sa kalibotan; mangapapas na ang iyang ngalan sa mga kadalanan.

\s5
\v 18 Papahawaon siya gikan sa kahayag ngadto sa kangitngit ug abugon niining kalibotana. 
\v 19 Dili siya makabaton ug anak nga lalaki o mga apo nga lalaki taliwala sa iyang katawhan, ni adunay mahibiling banay sa iyang gipuy-an. 
\v 20 Kadtong nagpuyo sa kasadpan mangahadlok sa mahitabo kaniya sa umaabot nga adlaw; kadtong nagpuyo sa sidlakan mangalisang pinaagi niini.

\s5
\v 21 Tinuod gayod nga mao kana ang pinuy-anan sa mga tawong dili matarong, ang mga dapit niadtong wala masayod sa Dios.

\s5
\c 19
\p 
\v 1 Unya mitubag si Job ug miingon, 
\v 2 "Hangtod kanus-a man ninyo ako paantoson ug dugmokon pinaagi sa mga pulong?

\s5
\v 3 Ikanapulo na kini nga higayon nga inyo akong gisaway; wala kamo naulaw sa daotan ninyo nga pagtagad kanako. 
\v 4 Kung tinuod man nga ako nasayop, ang akong sayop magpabilin nga akoa nang tulubagon.

\s5
\v 5 Kung ikaw manghambog batok kanako ug mapatuo nimo ang matag-usa nga ako nagpakaulaw, 
\v 6 nan angay nimong mahibaloan nga ang Dios nagbuhat ug daotan kanako ug nadakpan ako sa iyang pukot.

\s5
\v 7 Tan-awa, nagtawag ako ug nag-ingon nga nakabuhat ako ug sayop, apan wala ako gidungog; nagpakitabang ako, apan walay katarong. 
\v 8 Giparilan niya ang akong dalan aron dili ako makaagi, ug gipangitngit niya ang akong agianan. 
\v 9 Gitanggal niya kanako ang akong himaya, ug gikuha niya ang korona sa akong ulo.

\s5
\v 10 Giguba niya ako sa tanang bahin, ug nawala ako; giibot niya ang akong mga paglaom sama sa kahoy. 
\v 11 Gipasilaob usab niya ang iyang kapungot batok kanako; giisip niya ako nga usa sa iyang mga kaaway. 
\v 12 Nanagtigom ang iyang kasundalohan; naghimo silag mapatungan nga yuta batok kanako ug nagkampo libot sa akong tolda.

\s5
\v 13 Gipahilayo niya kanako ang akong kaigsoonan; ang akong mga kaila layo na kanako. 
\v 14 Gipakyas ako sa akong kaparyentihan; gikalimtan ako sa akong mga suod nga higala.

\s5
\v 15 Ang mga nagpuyo isip bisita sa akong balay ug ang akong mga babaye nga sulugoon nag-isip kanako nga dumuduong; langyaw ako sa ilang panan-aw. 
\v 16 Gitawag ko ang akong sulugoon, apan wala siya mitubag bisan pag nangaliyupo ako kaniya pinaagi sa akong baba.

\s5
\v 17 Ang akong gininhawa makapasuko sa akong asawa; ang akong mga pangaliyupo gidumtan sa akong kaugalingong mga igsoong lalaki ug babaye. 
\v 18 Bisan ang mga bata nagbiaybiay kanako; kung mobarog ako aron pagsulti, mosulti sila batok kanako. 
\v 19 Ang tanan nakong mga higala naglikay na kanako; kadtong akong mga gihigugma nakigbatok na kanako.

\s5
\v 20 Ang akong mga bukog nagpilit sa akong panit ug sa akong unod; nakasugakod nalang ako pinaagi sa akong lagus. 
\v 21 Kaluy-i ako, kaluy-i ako, akong mga higala, kay ang kamot sa Dios mihikap kanako. 
\v 22 Nganong gilutos man ninyo ako nga daw kamo ang Dios? Nganong wala man kamo matagbaw sa pagsakit sa akong unod?

\s5
\v 23 Oh, hinaot nga ang akong mga pulong mahisulat karon! Oh, hinaot nga gisulat kini sa libro! 
\v 24 Oh, hinaot nga pinaagi sa puthaw nga tinalinisan ug tingga ikulit kini diha sa bato hangtod sa hangtod!

\s5
\v 25 Apan alang kanako, nasayod ko nga ang akong Manluluwas buhi, ug sa kataposan mobarog siya sa kalibotan; 
\v 26 human ang akong panit, madunot kining lawasa, unya diha sa akong unod makita ko ang Dios. 
\v 27 Makita ko siya, ako mismo makakita kaniya sa akong kiliran; makita ko siya sa akong mga mata, ug dili sama sa langyaw. Ang akong kidney mawala uban kanako.

\s5
\v 28 Kung moingon ka, 'Unsaon nato siya paglutos! Ang gamot sa iyang kagubot anaa kaniya,' 
\v 29 angay kang mahadlok sa espada, kay ang kapungot nagdala sa silot sa espada, aron ka makahibalo nga adunay paghukom."

\s5
\c 20
\p 
\v 1 Unya mitubag si Zofar nga Naamatihanon ug miingon, 
\v 2 "Paspas ako makatubag tungod sa kabalaka nga anaa sa akong mga hunahuna. 
\v 3 Naulawan ako tungod sa akong nadungog nga pagbadlong gikan kanimo, apan ang espiritu nga labaw pa sa akong panabot nagatubag kanako.

\s5
\v 4 Wala ka ba nasayod niini nga kamatuoran nga gikan sa karaang kapanahonan, sa dihang gibutang sa Dios ang tawo sa kalibotan: 
\v 5 hamubo lamang ang kadaogan sa tawong daotan, ug hamubo lamang ang kalipay sa tawo nga walay dios?

\s5
\v 6 Bisan tuod ang iyang katas-on mosangko hangtod sa kalangitan, ug ang iyang ulo mosangko sa kapanganoran, 
\v 7 apan ang maong tawo mahanaw gayod sama sa iyang kaugalingong hugaw; kadtong nakakita kaniya moingon, 'Hain naman siya?'

\s5
\v 8 Mahanaw siya sama sa damgo ug dili na makaplagan; sa pagkatinuod, gukdon siya sama sa panan-awon sa kagabhion. 
\v 9 Dili na makakita kaniya pag-usab ang mata nga nakakita kaniya; ug ang iyang dapit dili na makakita kaniya.

\s5
\v 10 Mangayog pasaylo ang iyang mga anak ngadto sa mga tawong kabos; ibalik niyag hatag ang iyang bahandi pinaagi sa iyang kamot. 
\v 11 Puno ang iyang kabukogan sa kusog sa pagkabatan-on, apan mohigda kini uban kaniya sa abog.

\s5
\v 12 Bisan tuod tam-is ang kadaotan sa iyang baba, bisan tuod ug gitago niya kini ilalom sa iyang dila, 
\v 13 bisan ug gipundo niya kini ug gitipigan sa iyang baba— 
\v 14 ang pagkaon sa iyang tinai mahimong pait; mahimo kining lala sa bitin sa iyang kinasuloran.

\s5
\v 15 Tunlon niya ang bahandi, apan isuka gihapon niya kini pag-usab; pagawson kini sa Dios gikan sa iyang tiyan. 
\v 16 Suyupon niya ang lala sa bitin; ang dila sa bitin maoy makapatay kaniya.

\s5
\v 17 Dili na siya makapahimulos sa mga sapa, ang paghaganas sa dugos ug sa mantikilya. 
\v 18 Ibalik niya ang bunga sa iyang paghago apan dili na siya makakaon niini; dili na siya makapahimulos sa bahandi nga halin sa iyang negosyo. 
\v 19 Tungod kay gidaogdaog ug gipasagdan niya ang mga tawong kabos; mapugsanon niya nga giilog ang mga balay nga dili siya ang nagtukod.

\s5
\v 20 Tungod kay wala siya makasinati sa katagbawan, dili niya matipigan ang bisan unsang mga butang nga makapalipay kaniya. 
\v 21 Walay laing nahibilin nga wala niya gilamoy; nagpasabot nga dili molungtad ang iyang pagkaadunahan. 
\v 22 Mahulog siya sa kagubot tungod sa kadagaya sa iyang bahandi; moduol kaniya ang mga kamot sa tanan nga anaa sa kawalad-on.

\s5
\v 23 Sa dihang busgon na niya ang iyang tiyan, ilabay sa Dios ang kabangis sa iyang kasuko ngadto kaniya; paulanan siya niini sa Dios samtang gakaon siya. 
\v 24 Bisan tuod ug kanang tawhana mopalayo gikan nianang puthaw nga hinagiban, ang bronsi nga pana moigo kaniya. 
\v 25 Motaop ang pana sa iyang likod ug molapos sa pikas; sa pagkatinuod, moigo gayod sa iyang atay ang sinaw nga hait niini; ang pagkalisang moabot kaniya.

\s5
\v 26 Nakatagana ang hingpit nga kangitngit alang sa iyang mga bahandi; molamoy kaniya ang kalayo nga dili matayhop; lamoyon niini ang bisan unsa nga nahibilin sa iyang tolda. 
\v 27 Ibutyag sa kalangitan ang iyang kasal-anan, ug makigbatok kaniya ang yuta ingon nga saksi.

\s5
\v 28 Mawagtang ang bahandi sa iyang balay; maanod ang iyang kabtangan sa adlaw sa kasuko sa Dios. 
\v 29 Mao kini ang bahin sa tawong daotan gikan sa Dios, ang kabilin nga gitagana kaniya sa Dios."

\s5
\c 21
\p 
\v 1 Unya mitubag si Job ug miingon, 
\v 2 "Patalinghogi pag-ayo ang akong isulti, ug tugoti kini nga mohupay kaninyo. 
\v 3 Paantosa ako, ug magasulti usab ako; human ako makasulti, tamaya dayon ako.

\s5
\v 4 Alang kanako, sa tawo ba ang akong sumbong? Nganong kinahanglan man nga dili ako mag-apura? 
\v 5 Tan-wa ako ug katingala, ug ibutang ang imong kamot sa imong baba. 
\v 6 Sa paghunahuna ko sa akong mga pag-antos, nasamok gayod ako, ug nagagunit ang kahadlok sa akong unod.

\s5
\v 7 Nganong nagpadayon man ang mga daotang tawo sa pagkabuhi, hangtod matigulang, ug magdako nga kusgan diha sa gahom? 
\v 8 Nagmalig-on ang ilang mga kaliwatan atubangan sa ilang panan-aw, ug nalig-on ang ilang kaliwatan atubangan sa ilang mga mata. 
\v 9 Ang ilang mga balay mahilayo gikan sa kahadlok; bisan ang sungkod sa Dios anaa kanila.

\s5
\v 10 Misanay ang ilang torong baka; wala gayod kini napakyas sa pagbuhat niana; ang ilang mga bayeng baka nanagpanganak ug wala nangamatay ang ilang mga nati. 
\v 11 Pagawason nila ang ilang mga anak sama sa panon sa mananap, ug nanagsayaw ang ilang mga anak. 
\v 12 Nanag-awit sila uban ang mga tambor ug alpa ug nagsadya uban sa mga sonata sa plawta.

\s5
\v 13 Gigawi nila ang ilang mga adlaw sa kadagaya, ug hilom nga mokanaog sila sa Sheol. 
\v 14 Moingon sila sa Dios, 'Biya gikan kanamo tungod kay wala kami nangandoy ug bisan unsa nga kahibalo sa imong mga pamaagi. 
\v 15 Unsa man ang Gamhanan, nganong kinahanglan man nga mosimba kita kaniya? Unsa man ang atong makuha kung moampo kita kaniya?'

\s5
\v 16 Tan-awa, dili ba ang ilang kadagaya anaa man sa ilang mga kamot? Wala akoy mahimo sa tambag sa daotang tawo. 
\v 17 Makapila man ka higayon nga ang suga sa tawong daotan palungon, o nga ang kalamidad mahitabo kanila? Makapila man ka higayon nga maghatag kanila ang Dios ug kalisdanan pinaagi sa iyang kasuko? 
\v 18 Makapila man ka higayon nga mahimo silang sama sa uhot atubangan sa hangin o sama sa tahop nga mapalid sa bagyo?

\s5
\v 19 Miingon kamo, 'Nagalista ang Dios sa kasal-anan sa iyang mga anak aron bayran nila kini.' Tugoti nga siya mismo ang mobayad niini, aron masayod siya sa iyang kasal-anan. 
\v 20 Tugoti nga makita niya ang iyang pagkalaglag, ug tugoti siya sa pag-inom sa kasuko sa Makagagahom. 
\v 21 Kay unsa man ang kalabotan niya sa iyang pamilya sa dihang ang gidaghanon sa iyang mga bulan giputol na?

\s5
\v 22 Aduna bay makatudlo sa Dios ug kaalam nga bisan man gani ang anaa sa kahitas-an iyang ginahukman? 
\v 23 Ang tawo mamatay diha sa iyang tibuok kusog, hingpit nga hilom ug kalmado. 
\v 24 Napuno sa gatas ang iyang lawas, ug ang kinauyokan sa iyang bukog nagyamog ug anaa sa maayo nga panlawas.

\s5
\v 25 Ang usa ka tawo namatay sa kapait sa kalag, ang usa ni wala nakasinati ug bisan unsang butang nga maayo. 
\v 26 Managsama sila nga mihigda sa yuta; ang mga ulod nitabon kanilang duha.

\s5
\v 27 Tan-awa, nasayod ako sa inyong mga hunahuna, ug sa inyong mga pamaagi aron himoon akong sayop. 
\v 28 Kay kamo moingon, 'Asa man karon ang balay sa prinsipe? Asa man ang tolda nga gipuy-an kaniadto sa daotang tawo?'

\s5
\v 29 Wala ba kamo nangutana sa mga tawong nagapanaw? Wala ba kamo nasayod sa kamatuoran nga ilang giingon, 
\v 30 nga ang daotang tawo ipahilayo sa adlaw sa kalamidad, ug nga ipahilayo siya gikan sa adlaw sa kasuko?

\s5
\v 31 Kinsa man ang mohukom sa binuhatan sa tawong daotan sa iyang atubangan? Kinsa man ang mobayad sa iyang gibuhat? 
\v 32 Hinuon ipakatawo siya aron ilubong; ang tawo magbantay sa iyang lubnganan. 
\v 33 Ang tibugol nga yuta sa walog mahimong tam-is kaniya; ang tanang mga tawo magasunod kaniya, ingon nga adunay dili maihap nga katawhan sa iyang atubangan.

\s5
\v 34 Unsaon man ninyo ako paghupay sa walay pulos nga butang, nga bakak man gani ang inyong mga tubag?"

\s5
\c 22
\p 
\v 1 Unya mitubag si Elifaz nga Temanihanon ug miingon, 
\v 2 "Magamit ba gayod ang tawo diha sa Dios? Magamit ba gayod ang maalamon nga tawo diha kaniya? 
\v 3 Makapalipay ba sa Makagagahom kung ikaw matarong? Maayo ba kini kaniya kung walay ikasaway sa imong mga pamaagi?

\s5
\v 4 Tungod ba sa imong pagtahod kaniya nga siya nagbadlong kanimo ug nagdala kanimo sa hukmanan? 
\v 5 Dili ba dako ang imong kadaotan? Wala bay kataposan ang imong kasal-nan?

\s5
\v 6 Tungod kay imong gisiguro ang bayad gikan sa imong igsoon sa walay hinungdan; gihuboan nimo ang usa ka tawo sa ilang sapot. 
\v 7 Wala nimo gihatagan ug tubig nga mainom ang mga tawong gipangkapoy; nagdinalo ka ug tinapay sa mga tawong gipanggutom, 
\v 8 bisan tuod ikaw, ang kusgan ug usa ka halangdon nga tawo, nagpanag-iya sa kalibotan ug nagpuyo niini.

\s5
\v 9 Gipapahawa nimo ang mga biyuda nga walay dala; ang mga bukton sa walay mga amahan nangabali. 
\v 10 Busa, ang mga lit-ag naglibot kanimo, ug ang kalit nga kahadlok makapagubot kanimo. 
\v 11 Adunay kangitngit, hinungdan nga dili ka makakita; ug ang kadagaya sa tubig magatabon kanimo.

\s5
\v 12 Dili ba ang Dios anaa man sa langit? Tan-awa ang kataas sa mga bituon, unsa sila kataas! 
\v 13 Makaingon kamo, 'Unsa man ang nasayran sa Dios? Makahukom ba siya pinaagi sa kabaga sa kangitngit? 
\v 14 Ang baga nga mga panganod nagatabon kaniya, aron nga dili siya makakita kanato; nagalakaw siya sa lig-on nga ali sa langit.'

\s5
\v 15 Ipadayon mo ba gihapon ang daang dalan nga gisubay sa tawong daotan— 
\v 16 alang niadtong gisakmit sa wala pa ang ilang panahon, kadtong gianod ang ilang mga patukoranan sama sa suba, 
\v 17 kadtong miingon sa Dios, 'Palayo kanamo'; kadtong nagsulti, 'Unsa man ang mabuhat sa Makagagahom kanato?'

\s5
\v 18 Hinuon gipuno niya ang ilang mga balay sa maayong mga butang; ang mga laraw sa daotang mga tawo halayo kanako. 
\v 19 Makakita ang matarong nga mga tawo sa ilang kapalaran ug malipay; ang walay kabangkaagang mga tawo magkatawa kanila sa pagtamay. 
\v 20 Magaingon sila, 'Sa pagkatinuod kadtong magaalsa batok kanato mangawala; ang kalayo maglamoy sa ilang mga kabtangan.'

\s5
\v 21 Karon pag-uyon sa Dios ug pagpasig-uli uban kaniya; kay sa niana nga paagi, ang maayo moabot kanimo. 
\v 22 Dawata, naghangyo ako kanimo, ang pagpanudlo naggikan sa iyang baba; ibutang ang iyang mga pulong sa imong kasingkasing.

\s5
\v 23 Kung mobalik ka sa Makagagahom, mahimo kang lig-on, kung ipahilayo nimo ang daotan diha sa imong mga tolda. 
\v 24 Ibutang ang imong katigayonan sa abog, ang bulawan sa Ophir nga anaa sa mga bato sa kasapaan, 
\v 25 ug ang Makagagahom mao ang imong bahandi, ug bililhon nga plata alang kanimo.

\s5
\v 26 Ug unya magmalipayon ka tungod sa Makagagahom; ihangad nimo ang imong nawong ngadto sa Dios. 
\v 27 Moampo ka kaniya, ug dunggon ka niya; mobayad ka sa imong panumpa kaniya. 
\v 28 Magbuhat ka ug bisan unsa nga butang, ug himoon kining malampuson alang kanimo; modan-ag ang kahayag sa imong mga dalan.

\s5
\v 29 Ipaubos sa Dios kadtong mapahitas-on nga tawo, ug luwason niya kadtong nagpaubos. 
\v 30 Tabangan niya ang tawo nga walay kabangkaagan; luwason ka pinaagi sa kahinlo sa imong mga kamot."

\s5
\c 23
\p 
\v 1 Unya mitubag si Job ug miingon, 
\v 2 "Bisan karong adlawa ang akong pagbagulbol mapait; ang akong mga pag-antos mas bug-at kaysa sa akong pag-agulo.

\s5
\v 3 Oh, aron nga masayran ko kung hain ko siya makaplagan! Oh, aron nga mahiabot ako sa iyang dapit! 
\v 4 Ipahimutang ko sa iyang atubangan ang akong katarongan ug pun-on ko ang akong baba sa mga pakiglalis. 
\v 5 Pagatun-an ko ang mga pulong nga iyang itubag kanako ug sabton ang iyang mga isulti kanako.

\s5
\v 6 Makiglalis ba siya kanako pinaagi sa iyang dakong gahom? Dili, maminaw hinuon siya kanako. 
\v 7 Didto ang mga matarong nga tawo tingali maoy makiglalis kaniya. Niini nga paagi dili ako pakasad-on hangtod sa kahangtoran sa akong maghuhukom.

\s5
\v 8 Tan-awa, miadto ako sa sidlakang bahin, apan wala siya didto, ug sa kasadpang bahin, apan dili ko siya masabtan. 
\v 9 Ngadto sa amihanan, nga diin siya nagtrabaho, apan dili ko siya makita, ug ngadto sa habagatan, diin gitagoan niya ang iyang kaugalingon aron dili ko siya makita.

\s5
\v 10 Apan nasayod siya sa dalan nga akong pagalaktan; sa dihang gisulayan niya ako, migula ako nga sama sa bulawan. 
\v 11 Ang akong tiil nagsunod ug tunob sa iyang mga lakang; gisubay ko ang iyang dalan ug wala nitipas. 
\v 12 Wala ako nahisalaag sa mga sugo sa iyang mga ngabil; gitipigan ko sa akong kasingkasing ang mga pulong sa iyang baba.

\s5
\v 13 Apan walay sama kaniya, kinsay makabatok kaniya? Unsa ang iyang gitinguha, iyang pagabuhaton. 
\v 14 Kay gidala niya ang iyang sugo batok kanako; ug aduna pay daghang sama kanila.

\s5
\v 15 Busa, malisang ako diha sa iyang atubangan; sa dihang maghunahuna ako kaniya, mahadlok ako kaniya. 
\v 16 Kay ang Dios naghimo sa akong kasingkasing nga huyang; ang Labawng Makagagahom maoy naglisang kanako. 
\v 17 Kana dili tungod kay giputol ako sa kangitngit, ni ang bagang kangitngit nagtabon sa akong dagway.

\s5
\c 24
\p 
\v 1 Nganong wala man nagtakda ang Makagagahom ug tukmang panahon sa iyang paghukom alang sa tawong daotan? Nganong wala man nakita niadtong nagmatinud-anon sa Dios ang pag-abot sa iyang paghukom?

\s5
\v 2 Adunay mga tawong daotan nga mikuha sa mga ilhanan sa utlanan; ug adunay mga tawong daotan nga nangawat ug mga panon sa karnero ug gibutang kini nila sa ilang sibsibanan. 
\v 3 Gipahilayo nila ang asno sa mga walay amahan; gikuha usab nila ang toro nga baka sa biyuda ingon nga garantiya. 
\v 4 Gipugos nilag papahawa sa ilang mga agianan ang mga timawa; ang tanang kabos nga katawhan sa kalibotan nanago gikan kanila.

\s5
\v 5 Tan-awa, kining mga tawong kabos miadto sa ilang mga trabaho sama sa ihalas nga mga asno sa kamingawan, maampingon nga nangita sa ilang pagkaon; tingali ug hatagan silag pagkaon sa Araba alang sa ilang mga anak. 
\v 6 Ang mga tawong kabos nag-ani panahon sa kagabhion sa kaumahan sa ubang tawo, namunit sila ug mga ubas gikan sa mga tawong daotan nga nag-ani. 
\v 7 Nangatulog sila tibuok gabii nga hubo ug walay bisti; ug wala silay tabon panahon sa tingtugnaw.

\s5
\v 8 Nangabasa sila tungod sa ulan sa kabukiran; ug tungod kay wala silay balay nga mapuy-an nanghigda na lamang sila tupad sa mga dagkong bato. 
\v 9 Adunay mga tawong daotan nga mikuha sa ilang mga anak gikan sa suso sa ilang inahan, mga tawong daotan nga nagapanguha ug bata ingon nga garantiya gikan sa mga tawong kabos. 
\v 10 Apan ang mga tawong kabos nagalakaw nga hubo ug walay bisti; bisan tuod naglakaw sila nga gutom, ginapas-an gihapon nila ang mga pung-pung sa humay sa ubang tawo.

\s5
\v 11 Ang mga tawong kabos nagbuhat ug lana gikan sa balay sa mga daotan; gitamaktamakan nila ang pug-anan ug bino sa mga tawong daotan, apan sila mismo nag-antos sa kauhaw. 
\v 12 Nag-agulo ang mga tawo sa siyudad; nagpakitabang ang mga samaran, apan wala nagpanumbaling ang Dios sa ilang mga pag-ampo.

\s5
\v 13 Ang uban niining mga tawong daotan misupak batok sa kahayag; wala sila nasayod sa pamaagi niini; ni nagpabilin sa iyang pamaagi. 
\v 14 Ang mamumuno mobangon panahon sa kahayag; patyon niya ang mga kabos ug timawa nga katawhan; sa kagabhion sama siya sa kawatan.

\s5
\v 15 Usab, ang mata sa mananapaw naghulat sa pagsalop sa adlaw; miingon siya, 'Walay mata nga makakita kanako'. Gitabonan niya ang iyang dagway. 
\v 16 Panahon sa kangitngit ang mga tawong daotan nanglungkab sa mga balay; apan motago sila panahon sa adlaw; ug wala nila gitagaan ug pagtagad ang kahayag. 
\v 17 Kay kanila ang kabuntagon sama lamang sa usa ka baga nga kangitngit; ug mas ganahan sila sa makalilisang nga mahitabo sa baga nga kangitngit.

\s5
\v 18 Dali silang namatay, hinuon, sama sa mga bula ilalom sa katubigan; tinunglo ang ilang gipanag-iya nga yuta; ug walay si bisan kinsa nga motrabaho sa ilang mga parasan. 
\v 19 Lamuyon sa kauga ug kainit ang mga tubig sa niyebe; busa lamuyon usab sa Sheol kadtong nakasala.

\s5
\v 20 Kalimtan gayod siya sa nagsabak kaniya; kaunon siya sa mga ulod; ug wala nay makahinumdom pa kaniya; ug sa ingon niini nga paagi, ang pagkadaotan mabungkag sama sa kahoy. 
\v 21 Lamunon sa daotan ang babaye nga dili makaanak; wala gayod siya'y mabuhat nga maayo sa biyuda.

\s5
\v 22 Apan birahon sa Dios ang mga kusgang mga tawo pinaagi sa iyang gahom; motindog siya ug dili niya sila hatagan ug kusog sa kinabuhi. 
\v 23 Gitugotan sila sa Dios nga maghunahuna nga aduna silay kasigurohan, ug nalipay sila niana, apan ang iyang mga mata nagatan-aw sa ilang mga pamaagi.

\s5
\v 24 Napasidunggan kining mga tawhana; apan, sa dali lamang nga panahon, mawala sila; sa pagkatinuod, dad-on sila paubos; pagatigumon sila sama sa uban; ug pagaputlon sila sama sa usa ka mag-uuma nga nanggarab ug trigo. 
\v 25 Kung dili man, kinsa may makapamatuod nga ako bakakon; kinsa man ang makahimo sa akong pagpamulong nga walay bili?"

\s5
\c 25
\p 
\v 1 Unya mitubag si Bildad nga Shuhitihanon ug misulti, 
\v 2 "Ang katungod ug kahadlok anaa kaniya; nagbuhat siya ug mga mando didto sa kahitas-an sa langit. 
\v 3 Aduna bay kataposan ang pag-ihap sa iyang kasundalohan? Kang kinsa man wala midan-ag ang iyang kahayag?

\s5
\v 4 Unsaon man aron ang tawo mahimong matarong diha sa Dios? Unsaon man siya nga gianak sa babaye nga malimpyo, ug madawat niya? 
\v 5 Tan-awa, bisan ang bulan walay kahayag kaniya; bisan ang kabituonan dili hingpit sa iyang panan-aw. 
\v 6 Unsa pa kaha ang tawo, nga usa ka ulod—anak nga lalaki sa tawo, nga mao ang ulod!"

\s5
\c 26
\p 
\v 1 Unya mitubag si Job ug miingon, 
\v 2 "Giunsa nimo pagtabang kadtong tawo nga walay gahom! Giunsa nimo pagluwas ang bukton nga walay kusog! 
\v 3 Giunsa man nimo pagtambag kadtong walay kaalam ug pagpahibalo kaniya sa maayong kahibalo! 
\v 4 Kang kinsa man nga panabang ang mga pulong nga imong gipanulti? Kang kinsa man nga espiritu ang migawas gikan kanimo?

\s5
\v 5 Nagkurog ang patay ilawom sa katubigan, ug kadtong nagpuyo uban kanila. 
\v 6 Ang Sheol hubo atubangan sa Dios; bisan pa ang pagkaguba walay tabon batok kaniya.

\s5
\v 7 Giinat niya ang amihan ibabaw sa kawanangan ug gisab-it ang kalibotan sa wala. 
\v 8 Gibugkos niya ang katubigan sa iyang baga nga mga panganod, apan ang mga panganod wala magisi diha kanila.

\s5
\v 9 Gitabonan niya ang panagway sa bulan ug gipakatag ang iyang mga panganod niini. 
\v 10 Gikulit niya ang lingin nga utlanan ibabaw sa katubigan sama sa linya taliwala sa kahayag ug kangitngit.

\s5
\v 11 Ang mga haligi sa langit magkurog ug nahibulong sa iyang pagbadlong. 
\v 12 Gipahunong niya ang dagat sa iyang gahom; pinaagi sa iyang panabot gigupok niya si Rahab.

\s5
\v 13 Pinaagi sa iyang gininhawa, gihawanan niya ang kalangitan sa bagyo; ang kalangitan nahawanan sa bagyo; nitusok ang iyang kamot sa mikagiw nga bitin. 
\v 14 Tan-awa, kini tipik lamang sa iyang mga pamaagi; unsa kagamay sa hunghong nga madungog nato kaniya! Kinsa man ang makasabot sa dalugdog sa iyang gahom?"

\s5
\c 27
\p 
\v 1 Mibalik sa pagsulti si Job ug miingon, 
\v 2 "Kay ang Dios buhi, nga nagkuha sa akong katarong, ang Gamhanan, nga naghimo sa akong kinabuhi nga pait, 
\v 3 samtang ang akong kinabuhi ania pa kanako ug ang gininhawa sa Dios anaa pa sa bangag sa akong ilong.

\s5
\v 4 Ang akong mga ngabil dili gayod magsulti ug dili matarong, ni bisan ang akong dila magsulti ug bakak. 
\v 5 Dili gayod ako modawat nga husto kamo; hangtod sa akong kamatayon dili ko gayod isalikway ang akong gibarogan.

\s5
\v 6 Gigunitan ko pag-ayo ang akong pagkamatarong ug dili ko gayod kini buhian; ang akong hunahuna dili magsudya kanako samtang ako buhi pa. 
\v 7 Himoa ang akong mga kaaway nga sama sa daotang tawo; himoa nga kadtong mibarog batok kanako mahimong sama sa tawong dili matarong.

\s5
\v 8 Kay unsa man ang paglaom sa tawong walay Dios sa dihang pouhon na siya sa Dios, kung kuhaon na sa Dios ang iyang kinabuhi? 
\v 9 Mamati ba ang Dios sa iyang paghilak kung ang kagubot moabot kaniya? 
\v 10 Itugyan ba niya ang iyang kaugalingon ngadto sa Makagagahom ug motawag sa Dios sa tanang panahon?

\s5
\v 11 Tudloan ko kamo mahitungod sa kamot sa Dios; dili ko itago ang hunahuna sa Makagagahom. 
\v 12 Tan-awa, kamong tanan mismo nakakita niini; nganong nagsulti pa man kamo niining mga walay pulos?

\s5
\v 13 Mao kini ang kapalaran sa daotang tawo diha sa Dios, ang panulundon gikan sa Makagagahom ngadto sa nagdaogdaog: 
\v 14 Kung ang iyang anak modaghan, kini alang sa espada; ang iyang kaliwat dili gayod makabaton ug igo nga pagkaon.

\s5
\v 15 Kadtong makasugakod kaniya ilubong sa hampak, ug ang ilang mga biyuda dili magbangotan alang kanila. 
\v 16 Bisan ang daotang tawo magtigom ug plata sama sa abog, ug magtigom ug sinina sama sa lapok, 
\v 17 mahimo siyang magtigom ug sinina, apan ang mga matarong nga tawo magsuot niini, ug ang mga tawong dili sad-an ang magbahin sa plata diha kanila.

\s5
\v 18 Gitukod niya ang iyang balay sama sa damang, sama sa payag nga gihimo sa magbalantay. 
\v 19 Maghigda siya sa iyang higdaanan nga bahandianon, apan dili siya magpadayon sa pagbuhat niini; nawala ang tanan pagbuka niya sa iyang mata.

\s5
\v 20 Ang kahadlok nakaapas kaniya sama sa katubigan; ang bagyo mokuha kaniya sa gabii. 
\v 21 Ang sidlakan nga hangin mopalid kaniya palayo, ug mobiya siya; silhigon siya niini pagawas sa iyang dapit.

\s5
\v 22 Iitsa kini sa iyang kaugalingon ug dili moundang; mosulay siya paglikay sa kamot niini. 
\v 23 Magpalakpak siya sa iyang kamot sa pagbiaybiay kaniya; pagatayhopon siya niini pagawas sa iyang lugar.

\s5
\c 28
\p 
\v 1 Sigurado gayod nga adunay minahan sa plata, ang dapit diin nila ginalunsay ang bulawan. 
\v 2 Ginakuha ang puthaw gikan sa yuta; Pulpogon nila ang bato ug tunawon aron mogawas ang tumbaga gikan sa bato.

\s5
\v 3 Ang tawo modala ug suga sa ngitngit nga dapit ug magapangita, sa kinalayoan nga kinutoban, ang mga bato sa hilit ug baga nga kangitngit. 
\v 4 Giablihan niya ang sigpit nga lungag layo sa puy-anan sa mga tawo, dapit nga wala matultoli ni bisan kinsang tiil. Magkumbitay siya layo gikan sa mga tawo; nagalabyog siya padulong ug pabalik.

\s5
\v 5 Alang sa yuta, gikan niini ang tinapay, apan ingon nga gibaliktad kini pinaagi sa kalayo. 
\v 6 Sa mga bato niini ang dapit kung asa makita ang safiro, ug ang abog niini adunay bulawan.

\s5
\v 7 Walay dumadagit nga langgam ang nasayod niini nga dalan, ni wala kini nakita sa mata sa banog. 
\v 8 Ang magarbohon nga mga mananap wala nilakaw niini nga dalan, ni ang bangis nga liyon wala nakaagi didto.

\s5
\v 9 Gigunitan sa tawo ang gahi nga bato; gilintuwad niya ang mga bukid hangtod sa mga gamot. 
\v 10 Nagkalot siyag kanal taliwala sa mga bato; ang iyang mga mata nakakita sa mga bililhong mga butang didto. 
\v 11 Sampongan niya ang mga tubod aron nga dili kini makaagas; kung unsa ang nakatago didto dalahon niya sa kahayag.

\s5
\v 12 Asa man makaplagan ang kaalam? Asa man ang dapit sa panabot? 
\v 13 Wala nasayod ang tawo sa kantidad niini; ni makita kini sa yuta sa mga buhi. 
\v 14 Ang lawom nga mga tubig ilalom sa yuta moingon, 'Wala kini kanako'; ang dagat moingon, 'Wala kini uban kanako.'

\s5
\v 15 Dili kini makuha pinaagi sa bulawan; ni ang plata timbangon aron mahimong makatupong sa kantidad niini. 
\v 16 Dili kini bililhon uban ang bulawan sa Ophir, uban ang bililhon nga onyx o safiro. 
\v 17 Ang bulawan ug kristal dili makatupong sa bili niini; ni ibaylo kini alang sa mga alahas nga hinimo sa lunsay nga bulawan.

\s5
\v 18 Wala pa naingon ang kabililhon sa mga coral o haspe; sa pagkatinuod, ang kantidad sa kaalam labaw pa kay sa mga rubi. 
\v 19 Ang topaz sa Ethiopia wala nakatandi niini; ni kini mahimong sama ka bililhon sa lunsay nga bulawan.

\s5
\v 20 Asa man gikan ang kaalam? Asa man ang dapit sa panabot? 
\v 21 Ang kaalam dili makita sa mga mata sa tanang buhing butang ug dili makita sa mga langgam sa kalangitan. 
\v 22 Ang Pagkaguba ug Kamatayon moingon, 'Nadungog namo ang hungihong mahitungod niini sa among mga dalunggan.'

\s5
\v 23 Nakasabot ang Dios niini nga paagi; nakakita siya niini nga dapit. 
\v 24 Kay siya nagtan-aw sa kinatumyan sa yuta ug nakakita ang tanan nga anaa sa ilalom sa kalangitan. 
\v 25 Kaniadto, gihimo niya ang hangin ug gibahinbahin ang katubigan pinaagi sa taksanan.

\s5
\v 26 Naghimo siya ug balaod sa mga ulan ug agianan sa kilat ug dalugdog. 
\v 27 Unya nakita niya ang kaalam ug nagpasayod niini; gipahiluna niya kini, tinuod, ug gisuta niya kini. 
\v 28 Miingon siya ngadto sa mga tawo, 'Tan-awa, ang kahadlok sa Ginoo—mao ang kaalam; ang pagpahilayo sa daotan mao ang panabot."

\s5
\c 29
\p 
\v 1 Mipadayon sa pagsulti si Job ug miingon, 
\v 2 "O, unta anaa ako sa mga nilabay nga mga bulan sa dihang giamuma pa ako sa Dios, 
\v 3 sa dihang ang iyang lampara misidlak sa akong ulohan, ug sa dihang naglakaw ako sa kangitngit pinaagi sa iyang kahayag.

\s5
\v 4 O, unta anaa ako sa panahon nga ako hinog sa dihang ang pagpakighigala sa Dios anaa sa akong tolda, 
\v 5 sa dihang ang Labawng Makagagahom uban pa kanako, ug ang akong mga anak naglibot pa kanako, 
\v 6 sa dihang ginahugasan ug mantikilya ang akong dalan, ug ang bato nagbubo kanako ug mga tubod sa lana!

\s5
\v 7 Sa dihang migawas ako sa ganghaan sa siyudad, sa dihang milingkod ako dapit sa plasa sa siyudad, 
\v 8 ang mga batan-ong lalaki nakakita kanako ug mipadaplin gikan kanako sa pagtahod, ug ang mga hamtong nga mga tawo mibarog alang kanako.

\s5
\v 9 Mihunong pagsulti ang mga prinsipe sa dihang miabot ako; ug gisampongan nila ang ilang mga baba pinaagi sa ilang mga kamot. 
\v 10 Ang mga tingog sa bantogang mga tawo daw hunghong, ug ang ilang dila nipilit sa ibabaw sa ilang alingagngag.

\s5
\v 11 Human nila nadungog ang akong gisulti, gipanalanginan nila ako; human nila ako nakita, gitagaan nila ako ug pagsaksi ug giuyonan nila ako, 
\v 12 tungod kay giluwas ko ang mga tawong kabos nga nagpakitabang, ug kadtong mga walay amahan usab, nga wala gayo'y makatabang kaniya. 
\v 13 Ang panalangin niadtong hapit na mamatay miabot kanako; ako ang hinungdan nganong nagkanta sa kalipay ang mga biyuda sa ilang kasingkasing.

\s5
\v 14 Gisul-ob ko ang pagkamatarong, ug gibisthan ako niini; ang akong katarong sama sa usa ka kupo ug purong sa ulo. 
\v 15 Ako ang mga mata sa mga buta nga tawo; ug ako ang tiil sa mga tawo nga bakol. 
\v 16 Amahan ako sa mga tawo nga timawa; ug akong gisusi ang kaso sa uban bisan ug wala ko sila mailhi.

\s5
\v 17 Gibuak nako ang panga sa tawong dili matarong; gikuha nako ang biktima gikan sa iyang mga ngipon. 
\v 18 Unya miingon ako, 'Mamatay ako sa akong salag; ug padaghanon ko ang akong mga adlaw sama sa balas sa baybayon. 
\v 19 Ang akong ugat nagkatag sa katubigan, ug ang yamog sa tibuok gabii anaa sa akong mga sanga.

\s5
\v 20 Ang pagtahod kanako kanunay nga bag-o, ug ang akong kusog sama sa usa ka bag-ong pana sa akong kamot. 
\v 21 Naminaw ang mga tawo kanako; naghulat sila kanako; nagpabilin sila nga hilom aron sa pagpaminaw sa akong mga tambag. 
\v 22 Sa dihang nahuman na ako sa pagpamulong; wala na silay ikasulti pa; ang akong mga pulong daw tubig nga gibubo diha kanila.

\s5
\v 23 Kanunay silang naghulat kanako sama nga naghulat sila sa ulan; ilang ginganga ug dako ang ilang baba aron sa pag-inom sa akong mga pulong, sama sa ilang ginabuhat kung mag-ulan. 
\v 24 Mipahiyom ako kanila sa dihang wala sila magdahom niini; ug wala nila gisalikway ang kahayag sa akong panagway.

\s5
\v 25 Ako ang nagpili sa ilang dalan ug milingkod ingon nga ilang pangulo; nagpuyo ako ingon nga hari sa iyang kasundalohan; sama sa usa ka maghuhupay sa mga nagbangotan sa lamay.

\s5
\c 30
\p 
\v 1 Karon kadtong mga mas batan-on pa kay kanako puro lamang pagbiaybiay ang ilang ginabuhat kanako— kini nga mga batan-ong kalalakin-an kansang mga amahan nga wala nako gitugotan sa pagtrabaho tupad sa mga iro sa akong mga panon. 
\v 2 Sa pagkatinuod, ang kusog sa mga kamot sa ilang amahan, unsaon man niini pagtabang kanako— mga kalalakin-an nga ang mga kusog sa pagkahamtong nahanaw na? 
\v 3 Payat na kaayo sila tungod sa kawalad-on ug sa kagutom; nag-usap sila sa ugang yuta diha sa kangitngit sa kamingawan ug biniyaan.

\s5
\v 4 Nangutlo sila ug dahon sa tunokong mga tanom; ang mga gamot sa tambo mao ang ilang mga pagkaon. 
\v 5 Gipalayas sila gikan sa taliwala sa katawhan nga nagasinggit kanila ingon nga sila mga kawatan. 
\v 6 Maong nagpuyo sila sa suba sa mga walog, sa mga lungag sa yuta ug sa mga bato.

\s5
\v 7 Uban sa tonukong mga sagbot nag-ngisi sila sama sa mga asno; ilalom sa tonukong mga sagbot nagtigom sila. 
\v 8 Mga kaliwat sila sa mga buangbuang, sa pagkatinuod, wala silay mga pulos nga mga lalaki; gipalayas sila sa yuta pinaagi sa mga bunal.

\s5
\v 9 Apan karon, ang ilang mga anak nga lalaki maoy nagbugalbugal kanako pinaagi sa alawiton; sa pagkatinuod, kataw-anan ako alang kanila. 
\v 10 Nagdumot ug nagpalayo sila kanako; wala sila nagduhaduha sa pagluwa sa akong dagway. 
\v 11 Tungod kay gitanggalan sa Dios ug pisi ang akong pana ug gipaantos ako, ug mao nga kining mga tawhana dili na makapugong sa ilang kaugalingon dinhi kanako.

\s5
\v 12 Sa akong tuong kamot mibangon ang mga tigpasiugda ug kagubot; gipalayas nila ako ug nagbuhat sila ug harang batok kanako. 
\v 13 Giguba nila ang akong agianan; gipahamtangan nila ako ug mga katalagman, mga lalaki nga walay bisan usa nga makapugong.

\s5
\v 14 Gisulong nila ako sama sa mga sundalo nga miagi sa dakong lungag sa paril sa siyudad; taliwala sa pagkagun-ob nagligidligid sila sa ilang kaugalingon padulong kanako. 
\v 15 Miabot ang kalisang kanako; nahanaw ang akong dungog ingon nga gipadpad sa hangin; ang akong kaadunahan milabay lamang sama sa panganod.

\s5
\v 16 Karon ang akong kinabuhi gibubo gikan kanako; daghang mga adlaw sa pag-antos ang gibutang kanako. 
\v 17 Sa kagabhion ang akong mga kabukogan gipangtusok; ang kasakitan nga nagkitkit kanako walay pagpahulay.

\s5
\v 18 Ang dakong kusog sa Dios mikupot sa akong bisti; miputos kini kanako sama sa kwelyo sa akong kupo. 
\v 19 Gilabay niya ako ngadto sa lapok; nahisama ako sa abog ug abo.

\s5
\v 20 Nagtuaw ako kanimo, Dios, apan wala mo ako gitubag; mibarog ako, apan wala mo ako tan-awa. 
\v 21 Nausab kana ug nagmadagmalon kanako; pinaagi sa kusog sa imong kamot imo akong gilutos.

\s5
\v 22 Gisakwat mo ako ngadto sa hangin ug gipasagdan mo kini nga magdala kanako; gilabay mo ako pabalikbalik diha sa unos. 
\v 23 Tungod kay nasayod ako nga dalhon ako nimo ngadto sa kamatayon, ngadto sa balay nga mao gayoy padulngan sa tanang buhi.

\s5
\v 24 Bisan pa man, dili ba walay makatuy-od sa iyang kamot aron sa pagpangayo ug tabang sa dihang matumba siya? Dili ba magpakitabang man kadtong anaa sa kalisod? 
\v 25 Wala ba ako mihilak kaniya nga anaa sa kalisdanan? Wala ba ako nagsubo sa tawo nga nanginahanglan? 
\v 26 Sa dihang nangita ako sa maayo, daotan hinuon ang miabot; sa dihang nagpaabot ako sa kahayag, ang kangitngit hinuon maoy niabot.

\s5
\v 27 Nasamok ang akong kasingkasing ug walay pahulay; ang mga adlaw sa kasakitan miabot kanako. 
\v 28 Naglakaw ako nga itom ang panit apan dili tungod sa adlaw; nagbarog ako diha sa panagtigom ug nangayog tabang. 
\v 29 Nahimo akong igsoon sa ihalas nga mga iro, ug nahimong kauban sa mga ostrits.

\s5
\v 30 Itom ang akong panit ug nangataktak kini gikan kanako; ang akong kabukogan nangasunog sa kainit. 
\v 31 Busa ang akong alpa nakatono sa mga alawiton sa pagbangotan, ang akong plawta alang niadtong nanganta nga nagdangoyngoy.

\s5
\c 31
\p 
\v 1 Nagbuhat ako ug kasabotan sa akong mga mata; nganong motan-aw man ako nga adunay kaibog sa usa ka ulay? 
\v 2 Kay unsa man ang bahin gikan sa Dios sa kahitas-an, ang panulondon gikan sa Gamhanan sa kahitas-an?

\s5
\v 3 Nagtuo ako kaniadto nga ang kalamidad alang lamang sa mga tawong dili matarong, ug ang katalagman alang lamang sa magbubuhat ug daotan. 
\v 4 Wala ba nakita sa Dios ang akong mga dalan ug giihap ang akong mga lakang?

\s5
\v 5 Kung wala ako naglakaw sa kamatuoran, kung ang akong tiil nagdali ug lakaw padulong sa pagpanglimbong, 
\v 6 timbanga ako sa sakto aron nga mahibaw-an sa Dios ang akong baroganan.

\s5
\v 7 Kung ang akong lakang misimang palayo sa husto nga dalan, kung ang akong kasingkasing milakaw sunod sa akong mga mata, kung adunay kahugawan nga mitapot sa akong kamot, 
\v 8 patamna ako ug ipakaon kini sa uban; sa pagkatinuod, tugoti nga ibton ang ani gikan sa akong uma.

\s5
\v 9 Kung nadani ang akong kasingkasing sa ubang babaye, kung naghulat ako sa pultahan sa akong silingan alang sa iyang asawa, 
\v 10 tugoti nga mogaling ug trigo ang akong asawa alang sa ubang lalaki, ug tugoti nga ang ubang mga lalaki modulog uban kaniya.

\s5
\v 11 Tungod kay daotan kaayo kana nga salaod; sa pagkatinuod, mao kini nga salaod ang pahamtangan sa mga maghuhukom. 
\v 12 Tungod kay mao kana ang kalayo nga maglamoy sa tanan alang sa Sheol ug magsunog sa tanan nakong ani.

\s5
\v 13 Kung wala nako panumbalinga ang hangyo alang sa hustisya gikan sa akong mga lalaki ug babaye nga sulugoon sa dihang nakiglalis sila kanako, 
\v 14 unsa man ang akong buhaton sa dihang makigbatok ang Dios kanako aron pasanginlan ako? Kon moabot siya aron sa paghukom kanako, unsaon ko man siya pagtubag? 
\v 15 Dili ba ang usa nga nagbuhat kanako sa tagoangkan nagbuhat man usab kanila? Dili ba usa lang man siya nga naghulma kanato sulod sa tagoangkan?

\s5
\v 16 Kung akong gipugngan ang mga tawong kabos sa ilang tinguha, o kung ako ang hinungdan nga magdulom ang panan-aw sa biyuda gikan sa mga paghilak, 
\v 17 o kung nagkaon ako ug gamay unya wala nako gitugotan ang mga walay amahan sa pagkaon usab niini— 
\v 18 tungod kay sukad sa akong pagkabatan-on siya nga walay ginikanan nagdako uban kanako ingon nga adunay amahan, ug gigiyahan ko ang iyang inahan, nga usa ka biyuda, gikan sa tagoangkan sa akong kaugalingong inahan.

\s5
\v 19 Kung aduna akoy bisan kinsa nga nakita nga namatay tungod sa kakulangon ug bisti, o kung akong nakita nga walay bisti ang nanginahanglan nga tawo, 
\v 20 kung ang iyang kasingkasing wala nakapanalangin kanako tungod kay wala siya nasul-oban sa balhibo sa akong mga karnero, 
\v 21 kung akong gialsa ang akong kamot batok sa mga tawong walay amahan tungod kay akong nakita ang akong pagtabang sa ganghaan sa siyudad, hukmi gayod ako!

\s5
\v 22 Unya tugoti ang akong bukton nga matanggal gikan sa abaga, ug tugoti nga mabali ang akong bukton gikan sa buko-buko niini. 
\v 23 Kay gikahadlokan ko ang kalaglagan gikan sa Dios; tungod sa paghunahuna sa iyang kahalangdon, nabuhat ko unta kadtong mga butanga.

\s5
\v 24 Kung gihimo nako nga paglaom ang bulawan, ug kung nag-ingon ako sa lunsayng bulawan nga, 'Ikaw ang akong gisaligan', 
\v 25 kung nagmaya ako tungod sa kadako sa akong bahandi, kay nakakuha ang akong kamot ug daghang mga kabtangan, hukmi ako!

\s5
\v 26 Kung akong nakita ang adlaw nga nagsidlak, o ang bulan nga naglakaw sa iyang kahayag, 
\v 27 ug kung ang akong kasingkasing nadani sa tago, unya gihalokan nako ang akong kamot sa pagsimba kanila— 
\v 28 usa usab kini ka sala nga silotan sa mga maghuhukom, tungod kay ako untang isalikway ang Dios sa kahitas-an.

\s5
\v 29 Kung nagmaya ako sa pagkalaglag ni bisan kinsa nga nasilag kanako o akong gipasidunggan ang akong kaugalingon sa dihang naabtan siya sa katalagman, hukmi ako! 
\v 30 Sa pagkatinuod, wala man gani nako gitugotan ang akong baba sa pagpakasala pinaagi sa pagpangayo sa iyang kinabuhi uban ang tunglo.

\s5
\v 31 Kung ang mga kalalakin-an sa akong tolda wala nakaingon, 'Kinsa man ang makakaplag ug si bisan kinsa nga wala nabusog sa pagkaon ni Job?' 
\v 32 (bisan ang mga langyaw wala nakapuyo sa plasa sa siyudad tungod kay kanunay nakong ginaablihan ang pultahan alang sa mga magpapanaw), ug kung wala gayod, hukmi ako!

\s5
\v 33 Kung, sama sa katawhan, gitagoan ko ang akong mga sala, pinaagi sa pagbutang sa akong pagkasad-an sulod sa akong kupo 
\v 34 — tungod kay nahadlok ako sa kadaghanan, kay ang kalagot sa mga pamilya nakapalisang kanako, ug hinungdan nga nagpakahilom ako ug wala nagaadto sa gawas, hukmi ako!

\s5
\v 35 O, kung aduna untay maminaw kanako! Tan-awa, ania ang akong pirma; tugoti nga motubag kanako ang Labing Gamhanan! Kung anaa unta kanako ang silot nga gisulat sa akong kaaway! 
\v 36 Sigurado nga dayag nako kining pas-anon; sul-obon ko kini ingon nga korona. 
\v 37 Ibutyag ko kaniya ang gidaghanon sa akong mga lakang; mosaka ako ingon nga prinsipe nga walay kahadlok.

\s5
\v 38 Kung mohilak ang akong yuta batok kanako, ug modanguyngoy, 
\v 39 kung kaonon ko ang abot niini ug dili kini bayran o ako ang hinungdan nga mawad-an sa kinabuhi ang tag-iya niini, 
\v 40 tugoti nga motubo ang tunok kaysa trigo ug sagbot kaysa sebada." Nahuman na ang mga pulong ni Job.

\s5
\c 32
\p 
\v 1 Busa ang tulo ka mga lalaki miundang na sa pagtubag kang Job tungod kay matarong siya sa iyang kaugalingong mata. 
\v 2 Unya nakapasilaob kini sa kasuko ni Elihu nga anak ni Barakel nga Buzihanon, nga sakop sa pamilya ni Ram; misilaob kini batok kang Job tungod kay gimatarong niya ang iyang kaugalingon kaysa sa Dios.

\s5
\v 3 Nagsilaob usab ang kalagot ni Elihu batok sa iyang tulo ka mga higala tungod kay wala silay nakaplagan nga tubag kang Job, apan gihukman gihapon nila si Job. 
\v 4 Karon, naghulat si Elihu aron makigsulti kang Job kay ang ubang mga lalaki mas tigulang paman kaysa kaniya. 
\v 5 Apan, sa dihang nakita ni Elihu nga walay tubag gikan sa tulo ka lalaki, nagsilaob ang iyang kasuko.

\s5
\v 6 Unya si Elihu nga anak ni Barakel nga usa ka Buzihanon miingon, 'Batan-on pa ako ug tigulang na kaayo kamo. Mao nga nagpugong ako ug wala nagsulay sa pagpadayag sa akong hunahuna. 
\v 7 Miingon ako, "Ang katas-on sa adlaw kinahanglan mosulti; ang gidaghanon sa tuig kinahanglan maghatag ug kaalam.

\s5
\v 8 Apan adunay espiritu sa usa ka tawo; ang gininhawa sa Halangdon maoy naghatag kaniya ug panabot. 
\v 9 Dili lamang ang mga tawong bantugan ang maalamon, ni ang mga tawong tigulang lang ang makasabot sa hustisya. 
\v 10 Busa moingon ako kaninyo, 'Paminaw kanako; sultihan ko usab kamo sa akong kahibalo.'

\s5
\v 11 Tan-awa, naghulat ako sa inyong mga pulong; naminaw ako sa inyong panaglalis samtang naghunahuna kamo sa inyong isulti. 
\v 12 Sa pagkatinuod, naniid ako kaninyo, apan tan-awa, walay bisan usa kaninyo ang nakakumbinsi kang Job o nakatubag sa iyang mga pulong.

\s5
\v 13 Pagbantay nga dili kamo makaingon, 'Nakaplagan na namo ang kaalam!' gipildi na sa Dios si Job; ang tawo dili makahimo niini. 
\v 14 Kay dili man ako ang gitumong ni Job sa iyang mga pulong, busa dili ko siya tubagon sa inyong mga pulong.

\s5
\v 15 Wala na gayoy masulti pa kining tulo ka kalalakin-an; dili na gayod sila makatubag kang Job; wala na silay dugang pang maingon. 
\v 16 Kinahanglan ba ako maghulat tungod kay wala na sila nagsulti, tungod kay hilom sila nga nagtindog ug wala na nagtubag?

\s5
\v 17 Dili, magtubag usab ako sa akong bahin; isulti ko usab kanila ang akong kahibalo. 
\v 18 Tungod kay daghan ako ug mga pulong; ang espiritu nga ania kanako mao ang naghatag kanako ug kusog. 
\v 19 Tan-awa, ang akong dughan sama sa gipadugay nga bino nga walay kahungawan; sama sa bag-ong mga panit sa bino nga kabutohon na.

\s5
\v 20 Mosulti ako aron nga mahimutang na ako; akong ibuka ang akong mga ngabil ug motubag. 
\v 21 Dili ako magpakita ug pinalabi; ni maghatag ug makapasidungog nga mga titulo kang bisan kinsang tawo. 
\v 22 Kay wala ako nasayod kung unsaon paghatag niana nga mga titulo; kung nakahibalo ako, kuhaon na ako sa akong Magbubuhat sa dili madugay.

\s5
\c 33
\p 
\v 1 Ug karon, Job, hangyoon ko ikaw, pamati sa akong isulti; paminawa ang tanan kong mga pulong. 
\v 2 Tan-awa karon, abrihan ko akong baba; ang akong dila nagsulti diha sa akong baba. 
\v 3 Ang akong mga pulong magsulti sa pagkamatarong sa akong kasingkasing; kung unsa ang nahibaloan sa akong ngabil, mosulti kini nga matinud-anon.

\s5
\v 4 Ang Espiritu sa Dios nagbuhat kanako; ang gininhawa sa Makagagahom naghatag kanako ug kinabuhi. 
\v 5 Kung makahimo ka, tubaga ako; andama ang imong mga pulong kanako ug barog.

\s5
\v 6 Tan-awa, sama lamang ako kanimo diha sa panan-aw sa Dios; hinimo usab ako gikan sa lapok. 
\v 7 Tan-awa, ang kalisang kanako dili makahimo kanimo nga mahadlok; ni bisan ang akong pagduot mamahimong bug-at kanimo.

\s5
\v 8 Dayag sa akong pagdungog ang imong gisulti; nadungog ko ang tingog sa imong pulong nga nag-ingon, 
\v 9 'Hinlo ako ug walay kalapasan; matarong ako, ug walay sala dinhi kanako.

\s5
\v 10 Tan-awa, nangita ang Dios ug kahigayonan sa pagsulong kanako; giisip niya ako ingon nga iyang kaaway. 
\v 11 Gigapos niya ang akong mga tiil; ug gibantayan ang tanan kong mga agianan. 
\v 12 'Tan-awa, niini dili ka husto— tubagon ko ikaw, kay ang Dios mas labaw kaysa tawo.

\s5
\v 13 Nganong nakigbatok ka man tali kaniya? Wala siyay tulobagon sa tanan niyang gihimo. 
\v 14 Kay makausa lamang mosulti ang Dios— oo, kaduha, bisan ang tawo dili makabantay niini. 
\v 15 Diha sa damgo, diha sa panan-awon sa gabii, kung mahinanok ang mga tawo, diha sa ilang higdaanan—

\s5
\v 16 ug ang Dios mag-abli sa dalunggan sa mga tawo, ug hadlokon sila sa mga hulga, 
\v 17 aron birahon pagbalik ang tawo gikan sa iyang makasasala nga mga tumong, ug kuhaon ang garbo kaniya. 
\v 18 Kuhaon pagbalik sa Dios ang kinabuhi sa tawo gikan sa bung-aw, ang iyang kinabuhi sa pagtabok ngadto sa kamatayon.

\s5
\v 19 Silotan ang tawo usab pinaagi sa kasakit diha sa iyang higdaanan, pinaagi sa padayon nga pag-antos diha sa iyang mga bukog, 
\v 20 aron ang iyang kinabuhi maglikay sa pagkaon, ug ang iyang kalag maglikay sa mga kalan-on.

\s5
\v 21 Ang iyang unod nadunot aron dili na makita; ang iyang mga bukog, kaniadto dili na makita, karon nakita na. 
\v 22 Tinuod, ang iyang kalag nagpaduol pag-ayo sa bung-aw, ang iyang kinabuhi niadtong nangandoy sa pagguba niini.

\s5
\v 23 Apan kung adunay anghel nga magpataliwala alang kaniya, ang tigpataliwala, usa nga gikan sa liboan ka mga anghel, aron pakit-on siya unsa ang husto nga himoon, 
\v 24 ug kung ang anghel maluoy kaniya ug moingon sa Dios, 'Luwasa kining tawhana sa pagpadulong sa bung-aw; nakakita akog bayad alang kaniya,'

\s5
\v 25 unya ang iyang unod mamahimong bag-o labaw pa sa bata; mobalik siya sa mga adlaw sa iyang batan-on nga kusog. 
\v 26 Mag-ampo siya sa Dios, ug ang Dios maluoy kaniya, aron nga makita niya ang nawong sa Dios nga may kalipay. Tagaan sa Dios ang tawo sa iyang kadaogan.

\s5
\v 27 Ug kanang tawhana mag-awit atubangan sa laing tawo ug moingon, 'Nakasala ako ug gituis ko ang maayo, apan wala siloti ang akong sala. 
\v 28 Ang Dios nagluwas sa akong kalag padulong ngadto sa bung-aw; ang akong kinabuhi padayon nga makakita sa kahayag.'

\s5
\v 29 Tan-awa, nagbuhat ang Dios niining tanang butang sa tawo, kaduha, oo, bisan sa tulo ka higayon, 
\v 30 aron pagdala balik sa iyang kalag gikan sa bung-aw, aron nga mahayagan siya sa kahayag sa kinabuhi.

\s5
\v 31 Hatagig pagtagad, Job, ug paminaw kanako, paghilom ug mosulti ako. 
\v 32 Kung aduna kay masulti, tubaga ako; sulti, kay nagtinguha ako nga mapamatud-an nga ikaw anaa sa husto. 
\v 33 Kung dili, paminaw kanako; pabilin sa paghilom, ug tudloan ko ikaw sa kaalam."

\s5
\c 34
\p 
\v 1 Dugang pa, nagpadayon sa pagsulti si Elihu: 
\v 2 "Paminaw sa akong mga pulong, kamong mga maalamon; paminaw kanako, kamong adunay kahibalo. 
\v 3 Kay ang dalunggan mosulay sa mga pulong sama sa dila nga motilaw sa pagkaon.

\s5
\v 4 Pilion nato alang sa atong kaugalingon kung unsa ang husto: hibaloan nato sa atong kaugalingon kung unsa ang makaayo. 
\v 5 Kay miingon si Job, 'Matarong ako, apan gikuha sa Dios ang akong katungod. 
\v 6 Bisan paman sa akong katungod, giisip ako nga usa ka bakakon. Ang akong samad walay kaayohan, bisan tuod ug wala akoy sala'.

\s5
\v 7 Unsa man nga tawo ang sama kang Job, nga nag-inom ug pagbiaybiay sama sa tubig, 
\v 8 nga nakig-uban sa katawhan nga nagabuhat ug daotan, ug naglakaw uban sa mga tawong daotan? 
\v 9 Kay miingon man siya, 'Walay pulos sa usa ka tawo ang pagbati ug kalipay sa pagbuhat sa mga gikahimut-an sa Dios.'

\s5
\v 10 Busa paminaw kanako, kamong mga tawo nga adunay panabot: dili gayod makabuhat ang Dios ug daotan; dili gayod magpakasala ang Makagagahom. 
\v 11 Kay bayaran niya ang gibuhat sa tawo; himuon niya nga makadawat ang matag tawo sa ganti sa iyang mga binuhatan. 
\v 12 Sa pagkatinuod, ang Dios wala magbuhat ug daotan, ni ang Makagagahom motuis sa katarong.

\s5
\v 13 Kinsa man ang nagbutang kaniya aron sa pagdumala sa kalibotan? Ug kinsa man ang nagbutang sa tibuok kalibotan ubos kaniya? 
\v 14 Kung naghunahuna lamang siya sa iyang kaugalingon, ug kung tigumon lamang niya pabalik sa iyang kaugalingon ang iyang espiritu ug iyang gininhawa, 
\v 15 ang tanang unod mahanaw; ug ang katawhan mobalik sa abog pag-usab.

\s5
\v 16 Kung karon aduna kanay panabot, paminawa kini; paminawa ang tingog sa akong mga pulong. 
\v 17 Makahimo ba sa pagdumala kadtong adunay kasilag sa katarong? Imo bang pagahukman ang Dios, nga maoy Matarong ug Gamhanan?

\s5
\v 18 Ang Dios, nga nagsulti sa hari, 'Mahugaw ka,' o nagsulti sa mga halangdon, 'Daotan kamo'? 
\v 19 Ang Dios, wala nagpakita ug pagdapig sa mga pangulo, ug wala nag-ila sa mga adunahan ingon nga labaw sa mga kabos, kay binuhat lamang silang tanan sa iyang mga kamot. 
\v 20 Unya moabot ang takna nga sila mamatay; sa tungang gabii ang tanang mga tawo mangurog ug mamatay; ang gamhanang mga tawo pagakuhaon, apan dili pinaagi sa kamot sa mga tawo.

\s5
\v 21 Kay ang mga mata sa Dios anaa sa mga binuhatan sa tawo, ug nakita niya ang tanan nilang mga lakang. 
\v 22 Wala nay kangitngit, ug wala nay baga nga dulom diin ang nagabuhat sa daotan matago. 
\v 23 Kay dili na kinahanglan susihon pa sa Dios ang tawo, dili na kinahanglan nga moadto pa ang tawo kaniya aron hukman.

\s5
\v 24 Gidugmok niya ang mga kusgan nga mga tawo tungod sa ilang binuhatan nga dili na kinahanglan pa sukitsukiton; ug iyang gibutang ang uban sa ilang mga dapit. 
\v 25 Niini nga paagi nakabalo siya mahitungod sa ilang mga binuhatan; gipanglabay niya kining mga tawhana sa kagabhion; ug nangalaglag gayod sila.

\s5
\v 26 Sa dayag nga pagtan-aw sa uban, gipamatay niya sila tungod sa ilang daotang binuhatan sama sa mga mamumuno 
\v 27 tungod kay mibiya sila gikan sa pagsunod kaniya ug nagdumili sila sa pag-ila sa bisan unsa niyang mga pamaagi. 
\v 28 Niini nga paagi, gipaduol nila kaniya ang paghilak sa mga katawhan ngadto, ug nadungog niya ang mga paghilak sa mga dinaogdaog nga katawhan.

\s5
\v 29 Kung magpakahilom siya, kinsa man ang maghukom kaniya? Kung iyang tabonan ang iyang dagway, kinsa man ang makaila kaniya? Nagdumala siya sa tibuok nasod ug sa matag tawo, 
\v 30 aron nga dili makadumala ang mga tawo nga walay dios, ug aron wala nay si bisan kinsa nga manlimbong sa mga tawo.

\s5
\v 31 Pananglitan adunay mosulti sa Dios, 'Sad-an gayod ako, apan dili na ako magpakasala pa; 
\v 32 tudloi ako kung unsa ang wala ko makita; nakabuhat ako ug sala, apan dili ko na gayod kini pagabuhaton.' 
\v 33 Pagasilotan ba gayod sa Dios ang sala niadtong tawhana, kay dili ka man ganahan sa mga binuhatan sa Dios? Kinahanglan nga mopili ka, ug dili ako. Busa isulti kung unsa ang imong nahibaloan.

\s5
\v 34 Ang mga lalaki nga adunay panabot magasulti kanako— sa pagkatinuod, ang matag maalamon nga tawo nga makadungog kanako mosulti gayod, 
\v 35 'Misulti si Job nga walay kahibalo, ang iyang mga pulong walay kaalam.'

\s5
\v 36 Kung mahimo lang nga dad-on si Job didto sa hukmanan bisan sa pinakagamay nga kasayoran sa iyang sumbong tungod sa iyang sinultian nga sama sa daotang tawo. 
\v 37 Kay gidungagan niya ug pagsupak ang iyang sala; gipalakpak niya ang iyang kamot taliwala kanamo sa pagbiaybiay; ug nagpundo siya ug daotang mga pulong batok sa Dios."

\s5
\c 35
\p 
\v 1 Dugang pa niana mipadayon si Elihu sa pag-ingon, 
\v 2 "Nagtuo ka ba nga matarong kini sa dihang moingon ka, 'Ang akong katungod anaa diha sa Dios'? 
\v 3 Kay nangutana ka, 'Unsa man ang gamit niini kanako' ug 'Mas maayo pa ba kung nakasala ako?'

\s5
\v 4 Tubagon ko ikaw, ikaw ug ang imong mga higala. 
\v 5 Hangad sa kawanangan, ug tan-awa kini; tan-awa ang kawanangan, nga mas taas kanimo.

\s5
\v 6 Kung nakasala ka, unsa man nga pagsakit ang imong mabuhat sa Dios? Kung ang imong kalapasan gipatong-patong, unsa man ang imong mabuhat kaniya? 
\v 7 Kung ikaw matarong, unsa man ang imong mahatag kaniya? Unsa man ang iyang madawat gikan sa imong kamot? 
\v 8 Ang imong pagkadaotan tingali makapasakit ug tawo, ingon nga ikaw tawo usab, ug ang imong pagkamatarong makaayo sa anak nga lalaki sa ubang tawo.

\s5
\v 9 Tungod sa daghang buhat sa pagdaogdaog, nanghilak ang katawhan; nagpakitabang sila gikan sa mga bukton sa mga kusgang lalaki. 
\v 10 Apan walay usa nga miingon, 'Hain man ang Dios nga akong Magbubuhat, nga naghatag ug mga alawiton panahon sa kagabhion, 
\v 11 nga nagtudlo kanato labaw pa sa iyang pagtudlo sa mga bangis nga mananap sa kalibotan, ug ang naghimo kanato nga mas maalamon kaysa sa mga kalanggaman sa kawanangan?'

\s5
\v 12 Didto nagtuaw sila, apan wala mihatag ug tubag ang Dios tungod sa garbo sa daotang mga lalaki. 
\v 13 Sigurado gayod nga dili dunggon sa Dios ang pagtuaw sa buangbuang; ang Makagagahom dili gayod mamati niana. 
\v 14 Unsa pa kaha kamo nga mosangpit kaniya nga nag-ingon nga wala kamo makakita kaniya, mao kana ang inyong kahimtang diha kaniya, ug kamo nagpaabot kaniya!

\s5
\v 15 Dili gayod niya kamo tubagon kung moingon kamo nga dili gayod niya silotan ang si bisan kinsa diha sa kasuko, ug dili siya magtagad ug maayo mahitungod sa garbo sa mga tawo. 
\v 16 Busa giablihan ni Job ang iyang baba aron lamang sa pagsulti ug binuang; nagtigom siya ug mga pulong nga walay kahibalo."

\s5
\c 36
\p 
\v 1 Mipadayon si Elihu ug miingon, 
\v 2 Tugoti ako sa pagsulti sa makadiyut, ug ipakita ko kanimo ang pipila ka mga butang tungod kay aduna pa gayod akoy masulti aron sa pagpanalipod ngadto sa Dios. 
\v 3 Nakuha ko ang akong kaalam gikan sa halayo nga dapit; Giila ko nga ang pagkamatarong iyaha sa akong Magbubuhat.

\s5
\v 4 Sa pagkatinuod, ang akong mga pulong dili bakak; usa ka tawo nga hingkod ug kahibalo ang uban kanimo. 
\v 5 Tan-awa, ang Dios gamhanan, ug wala mipakaulaw kang bisan kinsa; gamhanan siya sa kusog sa panabot.

\s5
\v 6 Wala niya tipigi ang kinabuhi sa mga tawo nga daotan apan gibuhat niya hinuon ang matarong alang niadtong nag-antos. 
\v 7 Wala niya gilingiw ang iyang panan-aw gikan sa mga tawong matarong apan gibutang hinuon niya sila sa mga trono ingon nga mga hari hangtod sa kahangtoran, ug gituboy sila.

\s5
\v 8 Kung mahigtan sila sa mga kadena ug malit-ag sa mga pisi sa mga pag-antos, 
\v 9 unya ipakita niya kanila ang ilang nabuhat, ug ang ilang mga kasaypanan ug ang ilang mga garbo.

\s5
\v 10 Ablihan usab niya ang ilang mga igdulungog alang sa iyang pagpanudlo, ug mandoan sila nga biyaan ang mga sala. 
\v 11 Kung maminaw sila kaniya ug mosimba, magkinabuhi silang madagayaon, ang ilang mga katuigan diha sa pagkatagbaw. 
\v 12 Apan, kung dili sila maminaw, mangalaglag sila pinaagi sa espada; mangamatay sila tungod kay wala silay kahibalo.

\s5
\v 13 Kadtong mga tawo nga walay Dios sa kasingkasing mitipig sa ilang mga kasuko; wala sila nagpakitabang bisan sa dihang gihigtan sila sa Dios. 
\v 14 Mangamatay sila sa ilang pagkabatan-on; matapos ang ilang mga kinabuhi uban sa kulto nga mga babaye nga nagbaligyag dungog.

\s5
\v 15 Luwason sa Dios ang gisakit nga mga tawo pinaagi sa ilang mga kasakit; ablihan niya ang ilang mga igdulungog pinaagi sa ilang mga kalisdanan. 
\v 16 Sa pagkatinuod, gusto niyang birahon ka gikan sa kalisdanan ngadto sa luag nga dapit nga diin walay kalisdanan ug diin ang imong lamesa mapuno sa mga tambok nga mga pagkaon.

\s5
\v 17 Apan puno ka sa paghukom sa mga tawong daotan; ang paghukom ug ang katarong giandam alang kanimo. 
\v 18 Ayaw tugoti nga ang bahandi makadani kanimo sa pagpangilad; ayaw itugot nga ang dakong sukod sa suborno maoy makahimo kanimo nga mobiya sa katarong.

\s5
\v 19 Makatabang ba kanimo ang imong bahandi, aron nga dili ka maproblema, o makatabang ba kanimo ang tibuok nimong mga kusog? 
\v 20 Ayaw tinguhaa ang kagabhion, aron sa pagbuhat ug sala batok sa uban, sa dihang papahawaon ang katawhan sa ilang lugar. 
\v 21 Pag-amping nga dili ka makasala tungod kay gisulayan ka pinaagi sa kalisdanan aron nga dili ka magpakasala.

\s5
\v 22 Tan-awa, gipataas ang Dios diha sa iyang gahom, kinsay magtutudlo nga sama kaniya? 
\v 23 Kinsa ba ang nakahimo sa pagtudlo kaniya sa iyang mga pamaagi? Kinsa man ang maka-ingon kaniya, 'Nakabuhat ka ug daotan?' 
\v 24 Hinumdomi ang pagdayeg sa iyang mga nabuhat, nga gipang-awit sa katawhan.

\s5
\v 25 Nagtan-aw ang tanang katawhan niadtong iyang mga buhat, apan naglantaw sila niadtong mga buhat gikan sa layo. 
\v 26 Tan-awa, bantugan ang Dios, apan wala nato siya nasabtan pag-ayo; ang iyang katuigan dili gayod maihap.

\s5
\v 27 Kay gikalos niya ang mga tinulo sa tubig nga iyang gihinloan ingon nga ulan gikan sa alisngaw, 
\v 28 nga diin gibubo sa kapanganoran alang sa kaayohan sa katawhan. 
\v 29 Sa pagkatinuod, aduna bay makasabot sa hilabihan nga pagkatag sa mga panganod ug ang pagdalugdog gikan sa iyang payag?

\s5
\v 30 Tan-awa, gipakatag niya ang iyang kilat libot kaniya, ug gitabonan ang mga gamot sa dagat. 
\v 31 Niining paagiha gihukman niya ang mga tawo ug gihatagan ug madagayaong pagkaon.

\s5
\v 32 Gipuno niya ug kilat ang iyang mga kamot hangtod nga iya kining sugoon sa pag-igo ngadto sa ilhanan. 
\v 33 Ang matag dalugdog nagpasidaan sa unos, ang mga baka makadungog usab nga moabot kini.

\s5
\c 37
\p 
\v 1 Sa pagkatinuod, nagkurog ang akong kasingkasing tungod niini; daw misibog kini sa nahimutangan niini. 
\v 2 Dungga, o, dungga ang kasaba sa iyang tingog, ang tingog nga migula gikan sa iyang baba. 
\v 3 Gipadala niya kini ilalom sa tibuok kalangitan, ug iyang gipadala ang iyang kilat ngadto sa mga utlanan sa kalibotan.

\s5
\v 4 Midahunog ang usa ka tingog human niini; midalugdog siya uban sa tingog sa iyang pagkahalangdon; wala niya gipugngan ang kilat sa dihang nadunggan ang iyang tingog. 
\v 5 Makahibulonganong midalugdog ang Dios pinaagi sa iyang tingog; nagbuhat siya ug bantogang mga butang nga dili nato masabtan. 
\v 6 Kay miingon siya sa niyebe, 'Pangahulog kamo sa yuta'; ngadto usab sa ulan, 'Mahimo kang kusog kaayo nga ulan'.

\s5
\v 7 Gipahunong niya ang kamot sa tanang katawhan gikan sa pagtrabaho, aron ang iyang binuhat nga mga tawo makakita sa iyang mga buhat. 
\v 8 Unya ang mapintas nga mga mananap manago ug magpabilin sa ilang mga lungib. 
\v 9 Naggikan ang unos sa iyang lawak sa habagatan ug ang katugnaw daw nagkatibulaag nga hangin sa amihanan.

\s5
\v 10 Pinaagi sa gininhawa gihatag sa Dios ang ice; ang gilapdon sa katubigan migahi sama sa puthaw. 
\v 11 Sa pagkatinuod, gipabug-atan niya ang baga nga panganod sa yamog; gikatag niya ang iyang kilat agi sa mga panganod.

\s5
\v 12 Gipatuyok niya ang panganod pinaagi sa iyang paggiya, aron buhaton nila ang bisan unsang gimando niya kanila ibabaw sa tibuok kalibotan. 
\v 13 Gitugotan niya nga mahitabo kining tanan; usahay nahitabo kini aron sa pagpanudlo, usahay alang sa iyang yuta, ug usahay isip mga buhat sa matinud-anong kasabotan.

\s5
\v 14 Paminawa kini, Job; hunong ug pamalandongi ang kahibulongang mga buhat sa Dios. 
\v 15 Nasayod ka ba giunsa pagpatuman sa Dios sa iyang kabubut-on ngadto sa panganod ug gihimo ang kilat aron sa pagkidlap kanila?

\s5
\v 16 Nasabtan ba nimo ang paglutaw sa kapanganoran, ang kahibulongang mga buhat sa Dios, nga hingpit ang kahibalo? 
\v 17 Nasabtan ba nimo kung giunsa pag-init sa imong bisti sa dihang walay hangin nga naggikan sa habagatan diha sa yuta?

\s5
\v 18 Mabukhad ba nimo ang kalangitan sama sa iyang mahimo-- ang langit, nga sama kalig-on sa hinulmang puthaw nga samin? 
\v 19 Tudloi kami kung unsa ang angay namong isulti kaniya, kay dili namo masulti sa han-ay ang among mga pangatarongan tungod sa kangitngit sa among mga hunahuna. 
\v 20 Angay ba siyang masultihan nga buot kong makigsulti kaniya? Buot ba sa usa ka tawo nga lamoyon?

\s5
\v 21 Karon, dili makalantaw ang mga tawo sa adlaw kung nagsidlak pa kini diha sa langit human mohuyop ang hangin ug gihawanan kini sa mga panganod. 
\v 22 Gikan sa amihan miabot ang bulawanong katahom—ibabaw sa Dios ang halangdong kahadlok.

\s5
\v 23 Mahitungod sa Makagagahom, dili gayod nato siya makaplagan; bantogan siya sa gahom ug pagkamatarong. Dili niya daogdaogon ang mga tawo. 
\v 24 Busa, gikahadlokan siya sa mga tawo. Wala niya panumbalinga kadtong maalamon sa ilang kaugalingong mga panghunahuna."

\s5
\c 38
\p 
\v 1 Unya gitawag ni Yahweh si Job gikan sa mabangis nga unos ug miingon, 
\v 2 "Kinsa kining nagdala ug kangitngit sa mga plano pinaagi lamang sa mga pulong nga walay kahibalo? 
\v 3 Karon, itaod imong bakos ug tindog sama sa usa ka lalaki kay daghan ako ug pangutana kanimo, ug kinahanglan nga imo akong tubagon.

\s5
\v 4 Asa ka man sa dihang gibutang ko ang mga patukoranan sa kalibotan? Sultihi ako, kung nakasabot ka man ugaling. 
\v 5 Kinsa man ang nagbuot sa iyang kadak-on? Sultihi ako, kung nasayod ka man ugaling. Kinsa man ang nag-inat sa linya nga sukdanan niini?

\s5
\v 6 Unsa man ang gibutangan sa patukoranan niini? Kinsa man ang nagbutang sa batong patukoranan 
\v 7 sa dihang nanag-awit ang mga bituon sa kabuntagon ug ang tanang anak sa Dios nanaghugyaw sa kalipay?

\s5
\v 8 Kinsa man ang misira sa dagat pinaagi sa pultahan sa dihang mibuhagay kini, nga daw gikan kini sa tagoangkan-- 
\v 9 sa dihang gihimo ko ang panganod nga iyang bisti, ug ang bagang kangitngit nga iyang lampin?

\s5
\v 10 Mao kadto ang higayon nga akong gimarkahan ang dagat sa akong utlanan, ug sa dihang gibutang ko ang mga babag ug pultahan niini, 
\v 11 ug sa dihang gisultihan ko kini, 'Moabot ka niini nga kalay-on, apan dinhi lamang; dinhi ang dapit diin butangan ko ug utlanan ang garbo sa imong mga balod.'

\s5
\v 12 Nasulayan na ba nimo, sukad nga nagsugod ang imong mga adlaw, nga mihatag ka ug mando sa kabuntagon nga magsugod, ug nahimong hinungdan sa banagbanag nga mahibalo sa iyang dapit diha sa kahan-ayan sa mga butang, 
\v 13 aron mahuptan niini ang kinatumyan sa kalibotan ug aron ang daotang mga tawo mangurog tungod niini?

\s5
\v 14 Nabag-o ang panagway sa kalibotan sama nga mabag-o ang lapok ilalom sa silyo; ang tanang butang niini maklaro pag-ayo sama sa pinilo nga panapton. 
\v 15 Gikan sa daotang mga tawo gikuha ang ilang 'kahayag'; ang ilang gibayaw nga kamot nabali.

\s5
\v 16 Nakaabot ka na ba sa mga tinubdan sa tubig sa dagat? Nakalakaw ka na ba sa kinahiladman nga bahin sa dagat? 
\v 17 Gipadayag na ba kanimo ang ganghaan sa kamatayon? Nakita na ba nimo ang ganghaan sa anino sa kamatayon? 
\v 18 Nasabtan ba nimo ang kadak-on sa kalibotan? Sultihi ako, kung nasayod ka man ugaling niining tanan.

\s5
\v 19 Asa man ang dalan sa pahulayanang dapit sa kahayag-- ug sa kangitngit, asa man ang dapit niini? 
\v 20 Magiyahan mo ba ang kahayag ug ang kangitngit sa mga dapit sa ilang trabahoan? Makaplagan mo ba ang dalan balik sa ilang mga panimalay alang kanila? 
\v 21 Nasayod ka gayod sa walay pagduhaduha, tungod natawo ka na kaniadto; ang gidaghanon sa imong mga adlaw dako kaayo!

\s5
\v 22 Nakasulod ka na ba sa pundohanan sa niyebe, o nakita ba nimo ang pundohanan sa ice, 
\v 23 kining mga butang nga gigahin ko sa panahon sa kagubot, alang sa mga adlaw sa pakig-away ug pakiggubat? 
\v 24 Unsa man ang dalan diin ang mga kidlap sa kilat gibahinbahin, o diin man nagkatibulaag ang hangin gikan sa sidlakan ibabaw sa kalibotan?

\s5
\v 25 Kinsa man ang nagbuhat sa agianan alang sa mga baha sa ulan, o kinsa man ang naghimo ug mga agianan alang sa kusog nga dalugdog, 
\v 26 aron moulan sa dapit nga walay tawo nga nagpuyo, ug sa kamingawan, diin walay usa ka tawo, 
\v 27 aron tagboon ang panginahanglan sa mga walay tanom ug mingaw nga mga rehiyon, ug aron maghimo sa mga gagmay nga sagbot nga moturok?

\s5
\v 28 Aduna bay amahan ang ulan? Kinsa man ang nagmugna sa tulo sa yamog? 
\v 29 Kang kinsa mang tagoangkan naggikan ang ice? Kinsa man ang nagpakatawo sa puti nga tun-og sa kalangitan? 
\v 30 Gitagoan sa mga tubig ang ilang kaugalingon ug nahimong daw sama sa bato; ug migahi ang ibabaw sa kinahiladman.

\s5
\v 31 Mahugtan ba nimo ang kadena sa Pleiades o usabon ang hikot sa Orion? 
\v 32 Magiyahan ba nimo ang mga bituon nga magpakita sa ilang hustong panahon? Magiyahan ba nimo ang Oso uban sa mga anak niini? 
\v 33 Nasayod ka ba sa mga patakaran sa kalangitan? Mabutang ba nimo ang pagdumala sa kalangitan ibabaw sa kalibotan?

\s5
\v 34 Mapadungog ba nimo ang imong tingog ibabaw sa kapanganoran, aron ang kadagaya sa ulan motabon kanimo? 
\v 35 Makapadala ka ba ug kidlap sa kilat aron manggawas sila, nga miingon sila kanimo, 'Ania na kami'?

\s5
\v 36 Kinsa bay nagbutang ug kaalam sa panganod o naghatag ug kahibalo sa yamog? 
\v 37 Kinsa man ang makaihap sa panganod pinaagi sa iyang kahanas? Kinsa man ang makayabo sa panit nga sudlanan ug tubig sa kalangitan 
\v 38 sa dihang ang abog matapok ug ang tibugol nga yuta mogahi?

\s5
\v 39 Makapangayam ka ba ug pagkaon alang sa babayeng liyon o matagbaw ang iyang mga batan-ong anak nga liyon 
\v 40 sa dihang naghupo sila sa ilang lungib ug nagtago aron sa pag-atang sa ilang kan-onon?

\s5
\v 41 Kinsa man ang naghatag ug bihagonon sa mga uwak sa dihang ang iyang mga anak misinggit ngadto sa Dios ug ningbarag tungod sa kakulang sa pagkaon?

\s5
\c 39
\p 
\v 1 Nasayod ka ba kung kanus-a manganak sa ilang mga nati ang mga ilahas nga kanding sa kabukiran? Nakakita ka ba sa dihang ang mga binaw nakabaton sa ilang mga nati? 
\v 2 Makaihap ka ba sa mga bulan nga nanamkon sila? Nasayod ka ba sa panahon nga nakabaton sila sa ilang mga nati?

\s5
\v 3 Naglubog sila ug gianak ang ilang nati, ug unya natapos na ang kasakit sa ilang pagpanganak. 
\v 4 Nahimong kusgan ang ilang mga nati ug mitubo diha sa kaumahan; manggawas sila ug dili na mamalik pag-sab.

\s5
\v 5 Kinsa may nagpalingkawas sa ihalas nga asno? Kinsa man ang nagbadbad sa hikot sa paspas nga asno, 
\v 6 kansang puloy-anan akong gihimo sa Arabah, iyang balay sa parat nga yuta?

\s5
\v 7 Mikatawa siya sa pagtamay sa mga kasaba sa siyudad; wala niya nadunggan ang singgit sa nagmaneho. 
\v 8 Naglatagaw siya sa kabukiran isip iyang sibsibanan; didto nangita siya sa tanang lunhaw nga tanom aron kaonon.

\s5
\v 9 Malipayon bang moalagad kanimo ang ihalas nga torong baka? Magtugot ba siya nga magpabilin sa imong pasongan? 
\v 10 Pinaagi sa pisi, madumalahan ba nimo ang ihalas nga torong baka aron darohon ang mga tudling? Darohon ba niya ang walog alang kanimo?

\s5
\v 11 Saligan ba nimo siya tungod kay kusgan kaayo siya? Biyaan ba nimo ang imong bulohaton ngadto kaniya? 
\v 12 Magsalig ka ba nga dad-on niya ang imong lugas sa balay, aron tigomon ang lugas sa imong giokanan?

\s5
\v 13 Magarbohon ang ostrits nga mibukhad sa mga pako, apan tag-as ba ug nalukop ang ilang balahibo sa gugma? 
\v 14 Kay biyaan niya ang iyang mga itlog diha sa yuta, ug gipainitan niya sila diha sa abog; 
\v 15 nalimot siya nga mahimong matamakan sila o nga madugmok sila sa usa ka mapintas nga mananap.

\s5
\v 16 Dili maayo ang iyang pagtagad sa iyang mga piso nga daw dili kini iya; wala siya nahadlok nga mahimong kawang ang iyang paghago, 
\v 17 tungod kay gihikawan siya sa Dios sa kaalam ug wala siya gihatagan ug panabot. 
\v 18 Sa dihang paspas siyang modagan, magkatawa siya nga magtamay sa kabayo ug sa nagsakay niini.

\s5
\v 19 Gihatagan mo ba ang kabayo sa iyang kusog? Gibistihan mo ba ang iyang liog sa iyang daw nag-awas nga buhok sa ulo? 
\v 20 Napalukso na ba nimo siya sama sa dulon? Gikahadlokan pag-ayo ang kahalangdon sa iyang pagpangusmo.

\s5
\v 21 Nagpanikad siya sa tibuok niyang kusog ug nagmalipayon sa iyang kusog; nagdali siya sa pagsugat sa mga hinagiban. 
\v 22 Gitamay niya ang kahadlok ug wala naluya; dili siya motalikod sa espada. 
\v 23 Ang sakoban nag-uyog diha sa iyang kiliran, uban sa nagpangidlap nga bangkaw.

\s5
\v 24 Gilamoy niya ang yuta sa kabangis ug hilabihang kasuko; sa tingog sa budyong, dili siya magpabilin ug barog sa usa lamang ka dapit. 
\v 25 Sa tanang higayon nga motingog na ang budyong, moingon siya, 'Aha!' Nasimahoan na niya ang gubat sa layo pa lamang-- ang daw dalugdog nga panagsinggit sa mga nagdumala sa kasundalohan ug sa mga singgit panahon sa gubat.

\s5
\v 26 Pinaagi ba sa imong kaalam nga habog nga milupad ang banog, nga iyang gibukhad ang iyang mga pako alang sa habagatan?

\s5
\v 27 Pinaagi ba sa imong mga mando nga ang agila mipataas ug nagbuhat ug salag ngadto sa habog nga dapit? 
\v 28 Nagpuyo siya sa mga pangpang ug lig-on nga naghimo sa iyang panimalay sa kinatumyan sa pangpang.

\s5
\v 29 Gikan didto nangita siya sa iyang mga dagitonon; nakita sila sa iyang mga mata gikan sa layo kaayo nga dapit. 
\v 30 Ang iyang mga piso usab moinom ug dugo; kung diin ang mga patay nga tawo, atua usab siya."

\s5
\c 40
\p 
\v 1 Nagpadayon sa pagpakigsulti si Yahweh ngadto kang Job; miingon siya, 
\v 2 "Si bisan kinsa ba nga buot manaway mosulay sa pagbadlong sa Makagagahom? Siya nga makiglalis sa Dios, patubaga siya."

\s5
\v 3 Unya mitubag si Job kang Yahweh ug miingon, 
\v 4 "Tan-awa, dili ako mahinungdanon; busa unsaon ko man ikaw pagtubag? Ibutang ko ang akong kamot sa akong baba. 
\v 5 Misulti ako sa makausa, ug dili na ako motubag; sa pagkatinuod, kaduha, apan dili na ako magpadayon pa."

\s5
\v 6 Unya mitubag si Yahweh kang Job gikan sa bangis kaayo nga unos ug miingon, 
\v 7 "Karon, itaod ang imong bakos sama sa usa ka lalaki, tungod kay pangutan-on ko ikaw, ug kinahanglan nga tubagon mo ako.

\s5
\v 8 Moingon ka ba gayod nga dili ako makataronganon? Hukman mo ba ako aron angkonon mo nga sakto ka? 
\v 9 May bukton ka ba sama sa Dios? Makapadalugdog ka ba sa imong tingog sama kaniya?

\s5
\v 10 Karon, sul-obi ang imong kaugalingon sa himaya ug dungog; sul-obi ang imong kaugalingon sa kadungganan ug kahalangdon. 
\v 11 Ipakatag ang naghinubra nimong kasuko; tan-awa ang tanan nga garboso ug ipaubos siya.

\s5
\v 12 Tan-awa ang tanan nga mapasigarbohon ug ipaubos siya; tamaki ang daotang mga tawo kung diin sila nagbarog. 
\v 13 Ilubong silang tanan ilalom sa yuta; bilanggoa ang ilang mga dagway sa tagong dapit. 
\v 14 Unya ilhon ko usab ikaw nga ang imong tuong kamot makaluwas kanimo.

\s5
\v 15 Tan-awa karon ang behemot, nga hinimo usab nako sama sa paghimo ko kanimo; nagakaon siya ug sagbot sama sa torong baka. 
\v 16 Tan-awa karon, ang iyang kusog anaa sa iyang hawakan; ang iyang gahom anaa sa mga unod sa iyang tiyan.

\s5
\v 17 Lihokon niya ang iyang ikog sama sa kahoy nga sedro; ang unod sa iyang paa nag-abot. 
\v 18 Ang iyang mga bukog sama sa mga tubo nga tumbaga; ang iyang tiil sama sa mga babag nga puthaw.

\s5
\v 19 Siya ang pangulo sa mga binuhat sa Dios. Ang Dios lamang, nga nagbuhat kaniya, ang makalupig kanila. 
\v 20 Kay ang kabungtoran naghatag kaniya ug pagkaon; ang mabangis nga mga mananap sa yuta nagduladula sa duol. 
\v 21 Naghigda siya ilalom sa bulak nga lirio diha sa landong sa kasagbotan ug diha sa lamakan.

\s5
\v 22 Nagtabon kaniya ang landong sa bulak nga lirio; ang kahoy nga tambo diha sa gamay nga sapa naglibot kaniya. 
\v 23 Tan-awa, kung magbaha ang kilid sa sapa, dili siya mangurog; masaligon siya, bisan kung ang Suba sa Jordan moabot hangtod sa iyang ilong. 
\v 24 Aduna bay makadakop kaniya gamit ang taga, o makatusok sa iyang ilong pinaagi sa lit-ag?

\s5
\c 41
\p 
\v 1 Madakpan ba nimo ang Leviathan pinaagi sa taga sa isda? O mahiktan ang iyang panga pinaagi sa pisi? 
\v 2 Makabutang ka ba ug pisi sa iyang ilong, o makatusok sa iyang panga pinaagi sa taga? 
\v 3 Magpakiluoy ba siya sa makadaghan kanimo? Magsulti ba siya ug mga malumo nga mga pulong kanimo?

\s5
\v 4 Maghimo ba siya ug kasabotan uban kanimo, nga himoon nimo siyang sulugoon hangtod sa kahangtoran? 
\v 5 Makigdula ka ba kaniya sama sa imong buhaton sa langgam? Hiktan ba nimo siya alang sa imong mga sulugoon nga mga babaye? 
\v 6 Makigbaylo ba alang kaniya ang mga pundok sa mga mananagat? Bahinbahinon ba nila siya aron ibaylo ngadto sa mga nagpatigayon?

\s5
\v 7 Madutlan ba nimo ang iyang panit pinaagi sa tinalinisan nga puthaw o ang iyang ulo pinaagi sa mga bangkaw alang sa isda? 
\v 8 Guniti siya sa makausa, ug mahinumdoman nimo ang gubat ug dili na kini buhaton pag-usab. 
\v 9 Tan-awa, ang paglaom ni bisan kinsa nga nagbuhat niana usa lamang ka bakak; dili ba matumba sa yuta ang si bisan kinsa pinaagi lamang sa pagtan-aw kaniya?

\s5
\v 10 Walay bangis nga makaako sa pagpukaw sa Leviathan; unya, kinsa man siya nga makabarog sa akong atubangan? 
\v 11 Kinsa man ang unang nakahatag kanako ug bisan unsa aron nga bayran ko siya pagbalik? 
\v 12 Akoa ang bisan unsa nga anaa ilalom sa kawanangan. Dili ako magpakahilom mahitungod sa mga batiis sa Leviathan, ni mahitungod sa iyang pagkakusgan, ni mahitungod sa iyang matahom nga panagway.

\s5
\v 13 Kinsa man ang makalangkat sa iyang panggawas nga sapot? Kinsa man ang makapadulot sa iyang duha ka sapaw nga kalasag? 
\v 14 Kinsa man ang makaabli sa mga pultahan sa iyang nawong— gipalibotan sa iyang ngipon, nga makalilisang? 
\v 15 Ang iyang likod hinimo gikan sa naglaray nga mga taming, hugot kaayo sama sa usa ka nasirado nga selyo.

\s5
\v 16 Duol kaayo ang usa ngadto sa usa nga walay hangin nga makasulod niini. 
\v 17 Nahiusa sila sa matag usa; dug-ol kaayo sila, aron dili sila mabulag. 
\v 18 Sa iyang pagpangusmo may mokidlap nga kayahag; ang iyang mga mata sama sa tabontabon sa banagbanag sa kabuntagon.

\s5
\v 19 Nagagawas gikan sa iyang baba ang nagkalayo nga mga sulo, daw nangambak ang siga sa kalayo. 
\v 20 Nagagawas gikan sa bangag sa iyang ilong ang aso nga sama sa nagbukal nga kolon diha sa kalayo diin gipaypayan aron moinit ug maayo. 
\v 21 Ang iyang gininhawa makapasilaob sa mga uling ngadto sa kalayo; mogawas ang kalayo gikan sa iyang baba.

\s5
\v 22 Ang pagkakusgan anaa sa iyang liog, ug ang kalisang nagasayaw diha sa iyang atubangan. 
\v 23 Ang mga bahin sa iyang unod nagtapot; lig-on kini ngadto kaniya; dili kini matarog. 
\v 24 Ang iyang kasingkasing sama kagahi sa bato— sa pagkatinuod, sama kagahi sa bato nga anaa sa ubos nga bahin sa galingan.

\s5
\v 25 Sa dihang motindog siya, bisan ang mga diosdios mangahadlok; tungod sa kahadlok, moatras sila. 
\v 26 Kung tigbason siya pinaagi sa espada, wala kini mahimo— ug bisan pa ang bangkaw, ang pana, o bisan unsang talinis nga hinagiban. 
\v 27 Alang kaniya ang puthaw daw usa lamang ka uhay, ug ang tumbaga daw usa lamang ka gabok nga kahoy.

\s5
\v 28 Dili makapadagan kaniya ang pana; alang kaniya ang mga lambuyog mahimong tipasi. 
\v 29 Ang mga bunal giisip ingon nga uhay; nagkatawa siya sa hinadyong sa mga bangkaw. 
\v 30 Ang ilalom niyang bahin sama sa hait nga mga tipik sa buak nga mga kolon; nagabilin siya ug agi diha sa lapok ingon nga kini usa ka balsa nga panggiok.

\s5
\v 31 Gipabula niya ang kahiladman sama sa nagbukal nga tubig diha sa kolon; gihimo niya ang dagat nga sama sa kolon sa lana. 
\v 32 Gipadan-ag niya ang iyang maagian; makahunahuna ang tawo nga puti ang kahiladman.

\s5
\v 33 Walay makatupong kaniya dinhi sa kalibotan, nga gimugna aron magpuyo nga walay kahadlok. 
\v 34 Nagtan-aw siya sa tanang butang nga adunay garbo; hari siya sa tanang mga anak sa garbo."

\s5
\c 42
\p 
\v 1 Unya mitubag si Job kang Yahweh ug miingon, 
\v 2 "Nasayod ako nga mabuhat mo ang tanang butang, ug walay makapugong sa imong katuyoan. 
\v 3 'Kinsa man kining walay alamag nga nagtago sa mga plano?' Sa pagkatinuod, nagsulti ako ug mga butang nga wala ko masabti, mga butang nga lisod kaayo alang kanako nga sabton, diin wala nako nasayran.

\s5
\v 4 Miingon ka kanako, 'Paminaw, karon, ug mosulti ako; pangutan-on ko ikaw, ug sultihan mo ako.' 
\v 5 Nakadungog ako mahitungod kanimo pinaagi sa akong igdulongog, apan karon nakita ka sa akong mga mata. 
\v 6 Busa gitamay ko ang akong kaugalingon; naghinulsol ako diha sa abog ug mga abo."

\s5
\v 7 Ug nahitabo nga pagkahuman niyag sulti niining mga butanga ngadto kang Job, miingon si Yahweh ngadto kang Elifaz nga Timanitanhon, "Ang akong kapungot misilaob batok kanimo ug sa imong duha ka higala tungod kay wala kamo nagsulti ug hustong mga butang mahitungod kanako sama sa gibuhat sa akong sulugoon nga si Job. 
\v 8 Busa karon, pagdala kamo alang sa inyong kaugalingon ug pito ka torong baka ug pito ka torong karnero, adto kamo sa akong sulugoon nga si Job, ug paghalad ug sinunog nga halad alang sa inyong kaugalingon. Mag-ampo ang akong sulugoon nga si Job alang kaninyo, ug dawaton ko ang iyang pag-ampo, aron nga dili ko kamo silotan sa inyong pagkabuangbuang. Wala kamo nagsulti kung unsa ang husto mahitungod kanako, sama sa gibuhat sa akong sulugoon nga si Job." 
\v 9 Busa miadto si Elifaz nga Timanitanhon, Bildad nga Suhitanhon, ug si Zophar nga Naamatitanhon ug gibuhat ang gisugo ni Yahweh kanila, ug gidawat ni Yahweh si Job.

\s5
\v 10 Sa dihang nag-ampo si Job alang sa iyang mga higala, gibalik ni Yahweh ang iyang kabtangan. Gihatagan siya ni Yahweh ug duha ka pilo labaw pa kaysa iyang gipanag-iyahan kaniadto. 
\v 11 Unya ang tanang mga igsoon nga lalaki ni Job, ug ang tanan niyang mga igsoon nga babaye, ug ang tanan niyang nakahimamat kaniadto—miadto kaniya didto ug nagkaon uban kaniya ngadto sa iyang balay. Nagsubo sila uban kaniya ug gihupay siya mahitungod sa tanang katalagman nga gidala ni Yahweh ngadto kaniya. Naghatag ang matag tawo ngadto kang Job ug pipila ka plata ug singsing nga bulawan.

\s5
\v 12 Gipanalanginan ni Yahweh ang kataposang gutlo sa kinabuhi ni Job labaw pa kay kaniadto; aduna siyay 14, 000 ka karnero, 6, 000 ka kamelyo, 1, 000 ka mga baka nga igdadaro, ug 1, 000 ka mga baye nga asno. 
\v 13 May pito usab siya ka anak nga lalaki ug tulo ka anak nga babaye. 
\v 14 Ginganlan niya ang unang anak nga babaye ug Jemima, ang ikaduha si Kezia, ug ang ikatulo si Kerenhappuch.

\s5
\v 15 Walay nakaplagan nga sama kaanyag sa mga anak nga babaye ni Job sa tibuok yuta. Gihatagan sila sa ilang amahan ug panulondon uban sa ilang mga igsoong lalaki. 
\v 16 Human niini, nagkinabuhi si Job ug 140 ka katuigan; ug nakita pa niya ang iyang mga anak nga lalaki ug ang iyang mga apo, hangtod sa ikaupat nga kaliwatan. 
\v 17 Unya namatay si Job, tigulang na ug puno sa mga adlaw.