See in Reader
6 lines
2.4 KiB
Plaintext
6 lines
2.4 KiB
Plaintext
[
|
|
{
|
|
"title": "ขี้เถ้า, ผงคลีดิน",
|
|
"body": "คำว่า \"ขี้เถ้า\" หมายถึงสสารที่เป็นผลสีเทาซึ่งเหลือจากไม้ที่ถูกเผาไหม้ มักถูกใช้เป็นภาพเปรียบเทียบในพระคัมภีร์เล็งถึงบางสิ่งบางอย่างที่ไม่มีค่าและไร้ประโยชน์\n\n- คำว่า \"กองขี้เถ้า\" คือกองของขี้เถ้า\n- ในสมัยโบราณ การนั่งบนขี้เถ้าเป็นเครื่องหมายแสดงถึงการไว้ทุกข์โศกเศร้า\n- เมื่อมีการโศกเศร้าเสียใจ ก็จะมีธรรมเนียมแห่งการสวมเสื้อผ้ากระสอบและนั่งบนขี้เถ้า หรือเอาขี้เถ้ามาพรมบนศีรษะ\n- การเอาขี้เถ้ามาใส่บนศีรษะก็เป็นเครื่องหมายแสดงถึงความอับอายขายหน้าด้วย\n- เมื่อบางคนอยากได้บางสิ่งที่ไร้ค่า ก็จะมีคำพูดที่บอกว่า \"กินแต่ขี้เถ้า\"\n- บางครั้งคำว่า \"ผงคลีดิน\" ในพระคัมภีร์ก็ถูกใช้เมื่อพูดถึงขี้เถ้า และยังหมายถึงดินที่เป็นผง ละเอียด ที่อยู่บนพื้นดินที่แห้งแล้้ง\n- เมื่อแปลคำว่า \"ขี้เถ้า\" ให้ใช้คำในภาษที่จะแปลนั้น ซึ่งหมายถึงสิ่งที่เหลือจากการเผาไหม้ของไม้\n- ให้สังเกตคำว่า \"ต้นเทพทาโร หรือ ต้นแอช (ash tree)\" ซึ่งใช้คนละคำกันกับคำว่าขี้เถ้า\n\n"
|
|
}
|
|
] |