th_bible_tw/01/mourn.txt

6 lines
2.8 KiB
Plaintext

[
{
"title": "คร่ำครวญ, โศกเศร้า, ไว้ทุกข์",
"body": "คำว่า \"คร่ำครวญ\" และ \"การคร่ำครวญ\" หมายถึงการแสดงถึงความรู้สึกโศกเศร้าอย่างมากต่อการเสียชีวิตของใครสักคนหนึ่ง ในหลายๆวัฒนธรรมนั้น การคร่ำครวญรวมไปถึงพฤติกรรมภายนอกบางอย่างซึ่งแสดงให้เห็นถึงความเศร้าและความทุกข์ใจ\n- ชาวอิสราเอลและชนชาติอื่นๆในโบราณกาลนั้นแสดงอาการคร่ำครวญโดยการกรีดร้องและฟูมฟายด้วยเสียงอันดัง เหมือนกับที่สังคมในปัจจุบันหลายแห่งยังปฏิบัติกันอยู่\n- ผู้รับจ้างร้องไห้จะได้รับการจ้างเพื่อส่งเสียงร้องไห้อันดังจากช่างเวลาที่คนๆหนึ่งเสียชีวิตจนกระทั่งนำศพไปไว้ในอุโมงค์ ผู้รับจ้างร้องไห้ส่วนใหญ่จะเป็นผู้หญิง\n- ช่วงระยะเวลาการไว้ทุกข์ดังกล่าวโดยทั่วๆไปนั้นกินระยะเวลาประมาณเจ็ดวัน แต่สามารถยาวนานถึงสามสิบวัน (เช่นเมื่อโมเสสและอาโรนเสียชีวิต) หรือยาวกระทั่งเจ็ดสิบวัน (เช่นตอนที่ยากอบเสียชีวิต)\n- นอกจากนี้ พระคัมภีร์ยังใช้คำดังกล่าวในเชิงเปรียบเทียบหรืออุปมาอุปไมย เช่นเมื่อกล่าวถึง \"การคร่ำครวญ\" อันเนื่องมาจากบาป ในที่นี่คำดังกล่าวหมายถึงทุกข์ใจอย่างมากเพราะบาปของเราทำให้พระเจ้าเสียพระทัย อีกทั้งยังทำให้เราและคนอื่นๆเสียใจ"
}
]