th_bible_tw/01/mourn.txt

6 lines
2.2 KiB
Plaintext

[
{
"title": "คร่ำครวญ, โศกเศร้า, ไว้ทุกข์",
"body": "คำว่า \"คร่ำครวญ\" และ \"การคร่ำครวญ\" อ้างถึงการแสดงถึงความรู้สึกโศกเศร้าอย่างมากต่อการเสียชีวิตของบางคน \n\n* ในหลายวัฒนธรรม การคร่ำครวญรวมไปถึงพฤติกรรมภายนอกที่แสดงให้เห็นถึงความเศร้าและความทุกข์ใจ\n* ชาวอิสราเอลและชนชาติอื่นๆ ในสมัยโบราณได้แสดงอาการคร่ำครวญโดยการกรีดร้องและฟูมฟายด้วยเสียงอันดัง พวกเขายังสวมเสื้อป่านทำด้วยกระสอบและโปรยขี้เถ้าบนตัวพวกเขา\n* ผู้รับจ้างร้องไห้ ปกติเป็นผู้หญิงจะร้องไห้เสียงดังจากเวลาการตายจนกระทั่งร่างได้ถูกบรรจุไว้ในอุโมงค์ฝังศพ\n* ช่วงระยะเวลาการไว้ทุกข์คือเจ็ดวัน แต่สามารถยาวนานถึงสามสิบวัน (เช่นกรณีโมเสสและอาโรนเสียชีวิต) หรือยาวเจ็ดสิบวัน (เช่นกรณีของยาโคบ)\n* พระคัมภีร์ยังใช้คำนี้ในเชิงอุปมาอุปมัย เมื่อกล่าวถึง \"การคร่ำครวญ\" เพราะบาป นี่อ้างถึงทุกข์ใจอย่างมากเพราะบาปได้กระทบต่อพระเจ้าและประชากร"
}
]