th_bible_tw/01/ash.txt

6 lines
2.5 KiB
Plaintext

[
{
"title": "เถ้า, ขี้เถ้า, ผงคลีดิน",
"body": "คำว่า \"เถ้า\" หรือ \"ขี้เถ้า\" กล่าวถึงสารที่เป็นผงสีเทาซึ่งเหลือจากการเผาไหม้ บางครั้งถูกใช้เป็นภาพเปรียบเทียบหมายถึงบางสิ่งบางอย่างที่ไม่มีค่า หรือไร้ประโยชน์\n\n* ในพระคัมภีร์ บางครั้งคำว่า \"ผงคลีดิน\" ถูกใช้เมื่อมีการกล่าวถึงขี้เถ้า อาจมีความหมายอีกอย่าว่า ผงคลีดินที่ละเอียด ผงคลีที่ไม่แน่นซึ่งรวมตัวกันอยู่บนพื้นแห้ง\n* คำว่า \"กองเถ้า\" คือกองของขี้เถ้า\n* ในสมัยโบราณ การนั่งบนขี้เถ้าเป็นเครื่องหมายแสดงถึงความทุกข์ หรือโศกเศร้า\n* เมื่อมีการโศกเศร้าเสียใจ ก็จะมีธรรมเนียมแห่งการสวมเสื้อผ้ากระสอบและนั่งบนขี้เถ้า หรือเอาขี้เถ้ามาใส่บนศีรษะ\n* การเอาขี้เถ้ามาใส่บนศีรษะก็เป็นเครื่องหมายแสดงถึงความอับอายขายหน้า และความลำบากใจ\n* เมื่อบางคนอยากได้บางสิ่งที่ไร้ค่า ก็จะมีคำพูดที่ในบอกว่า \"กินแต่ขี้เถ้า\"\n* เมื่อแปงคำว่า \"ขี้เถ้า\" ให้ใช้คำในภาษาโครงการที่หมายถึง สิ่งที่เหลือจากการเผาไหม้ของไม้\n* ให้สังเกตคำว่า \"ต้นเทพทาโร หรือ ต้นแอช (ash tree)\" จะใช้คนละคำกันกับคำว่าขี้เถ้า"
}
]