Mon Oct 28 2019 13:45:44 GMT+0700 (SE Asia Standard Time)

41/16.txt

@@ -1,3 +1,3 @@
-16	ແຕ່­ລະ​ອັນ​ຕິດ​ກັນ​ແຈບ​ຫລາຍ ແມ່ນ­ແຕ່​ລົມ​ກໍ​ຜ່ານ​ບໍ່ໄດ້.
+\v 16 \v 17 \v 18 16	ແຕ່­ລະ​ອັນ​ຕິດ​ກັນ​ແຈບ​ຫລາຍ ແມ່ນ­ແຕ່​ລົມ​ກໍ​ຜ່ານ​ບໍ່ໄດ້.
 17	ແຜ່ນ​ເຫລັກ​ຕ້ານ­ທານ​ທັງ​ໝົດ​ນັ້ນ​ຕໍ່​ຊຶ່ງ​ກັນ​ແລະ​ກັນ ບໍ່­ມີ​ຫຍັງ​ຈະ​ເຮັດ­ໃຫ້​ມັນ​ແຍກ​ອອກ­ຈາກ​ກັນ​ໄດ້.
 18	ເມື່ອ​ມັນ​ຈາມ​ປ່ອຍ​ແສງ­ສະ­ຫວ່າງ​ອອກ​ມາ ຕາ​ຂອງ​ມັນ­ລຸກ​ໄໝ້​ເໝືອນ​ແສງ​ຕາເວັນ.

41/19.txt

@@ -0,0 +1,3 @@
+\v 19 \v 20 \v 21 19	ມີ​ແປວ­ໄຟ​ຮ້ອນ­ຮົນ​ອອກ​ມາ​ຈາກ​ປາກ​ຂອງ​ມັນ ແລະ​ມີ​ປະ­ກາຍ​ໄຟ​ປິວ​ອອກ​ມາ.
+20	ມີ​ຄວັນ​ອອກ​ມາ​ຈາກ​ຮູ­ດັງ​ຂອງ​ມັນ ເໝືອນ​ຄວັນ​ຈູດ​ຫຍ້າ​ຈາກ​ກົ້ນ​ໝໍ້​ໃນ​ເຕົາໄຟ.
+21	ລົມ​ຫາຍ­ໃຈ​ຂອງ​ມັນ​ຮ້ອນ​ຈົນ​ເປັນ​ໄຟ ມີ​ແປວ­ໄຟ​ອອກ​ມາ​ຈາກ​ປາກ​ຂອງ​ມັນ.

41/22.txt

@@ -0,0 +1,3 @@
+\v 22 \v 23 \v 24 22	ຄໍ​ຂອງ​ມັນ​ມີ​ລິດ​ອຳ­ນາດ​ຫລາຍ ທຸກໆ​ຄົນ­ທີ່​ພົບ​ເຫັນ​ມັນ​ຈະ​ສະ­ທ້ານ​ຢ້ານ​ກົວ.
+23	ໜັງ​ຂອງ​ມັນ​ບໍ່­ມີ​ບ່ອນ​ອ່ອນ ມັນ​ແຂງ​ເໝືອນ​ເຫລັກ​ກ້າ.
+24	ຫົວ­ໃຈ​ຂອງ​ມັນ​ແຂງ­ແຮງ​ເໝືອນ​ຫີນ​ບໍ່​ຢ້ານ​ກົວ​ຫຍັງ ບໍ່​ຍອມ­ຈຳ­ນົນ ແລະ​ແຂງ​ເໝືອນ​ຫີນ​ໂມ້​ແປ້ງ.

41/25.txt

@@ -0,0 +1,3 @@
+\v 25 \v 26 \v 27 25	ເມື່ອ​ມັນ​ໂປ­ໂລ​ຂຶ້ນ ຜູ້​ມີ​ລິດ​ອຳ­ນາດ​ກໍ​ຕົກ­ໃຈ​ຢ້ານ ພວກ­ເຂົາ​ຢ້ານ​ຈົນ​ເຮັດ​ຫຍັງ​ບໍ່​ເປັນ.
+26	ຈະ​ເອົາ​ດາບ​ແທງ​ມັນ​ກໍ​ບໍ່­ໄດ້ ແມ່ນ­ແຕ່​ຫອກ ລູກ​ທະ­ນູ ຫລື​ຫລາວ​ທຳ­ຮ້າຍ​ມັນ​ກໍ​ບໍ່ໄດ້.
+27	ເຫລັກ​ກ້າ​ນັ້ນ​ເໝືອນ​ກັບ​ເຟືອງ​ສຳ­ລັບ​ມັນ ແລະ​ທອງ​ສຳ­ລິດ​ເໝືອນ​ໄມ້​ດອກ.

41/28.txt

@@ -0,0 +1,3 @@
+\v 28 \v 29 \v 30 28	ລູກ​ທະ­ນູ​ເຮັດ­ໃຫ້​ມັນ​ໜີ​ໄປ​ບໍ່­ໄດ້ ແກວ່ງ​ກ້ອນ​ຫີນ​ໃສ່​ມັນ​ເໝືອນ​ເອົາ​ເຟືອງ​ຕີ.
+29	ໄມ້­ຄ້ອນ​ເໝືອນ​ກັບ​ຕໍ­ເຟືອງ​ສຳ­ລັບ​ມັນ ມັນ​ຫົວ­ຂວັນ​ເມື່ອ​ຄົນ​ຊັດ​ຫອກ​ໃສ່.
+30	ເລັບ​ຂອງ​ມັນ​ແຫລມ​ເໝືອນ​ກະ​ບິ້ງ​ໝໍ້​ແຕກ ມັນ​ຂຸດ​ຕົມ​ຂຶ້ນ​ເວ​ລາ­ມັນ​ໄປ

41/31.txt

@@ -0,0 +1,2 @@
+\v 31 \v 32 31	ມັນ​ເຮັດ­ໃຫ້​ນ້ຳ​ທະ­ເລ​ເປັນ​ຟອງ​ເໝືອນ​ໝໍ້​ຕົ້ມ​ນ້ຳ​ຟົດ ແລະ​ເຮັດ­ໃຫ້​ນ້ຳ​ທະ­ເລ​ຟົດ​ຂຶ້ນ​ເໝືອນ​ຕົ້ມ​ນ້ຳມັນ.
+32	ມັນ​ປ່ອຍ​ທາງ​ຂາວ​ແຈ້ງ​ໄວ້​ຂ້າງ​ຫລັງ ແລະ​ເຮັດ­ໃຫ້​ນ້ຳ​ທະ­ເລ​ເປັນ​ຟອງ​ຂາວ.

41/33.txt

@@ -0,0 +1,2 @@
+\v 33 \v 34 33	ບໍ່­ມີ​ຫຍັງ​ທຽບ​ກັບ​ມັນ​ໃນ​ໂລກ ເຮົາ​ສ້າງ​ຂຶ້ນ​ມາ​ບໍ່​ໃຫ້​ມີ​ຄວາມ​ຢ້ານ.
+34	ມັນ​ບໍ່​ງໍ້​ສັດ​ທີ່​ດື້​ຖື​ຕົວ ມັນ​ເປັນ​ລາ­ຊາ​ຂອງ​ສັດ­ປ່າ​ທັງປວງ.

42/01.txt

@@ -0,0 +1,3 @@
+\c 42 \v 1 \v 2 \v 3 1	ຕໍ່​ມາ ໂຢບ​ໄດ້​ກາບ​ທູນ​ພຣະ­ຜູ້­ເປັນ­ເຈົ້າ​ວ່າ:
+2	ຂ້າ​ແດ່​ພຣະ­ຜູ້­ເປັນ­ເຈົ້າ ຂ້າ­ນ້ອຍ​ຮູ້­ວ່າ​ພຣະ­ອົງ​ຊົງ​ລິດ­ທາ­ນຸ­ພາບ​ສູງ​ສຸດ ພຣະ­ອົງ​ຊົງ­ກະ­ທຳ​ທຸກ​ສິ່ງ​ໄດ້.
+3	ພຣະ­ອົງ​ຊົງ​ຖາມ­ວ່າ ເປັນ­ຫຍັງ​ຂ້າ­ນ້ອຍ​ຈຶ່ງ​ກ້າ​ໄຕ່​ຖາມ​ການ​ກະ­ທຳ​ຂອງ​ພຣະ­ອົງ ໃນ​ເມື່ອ​ຂ້າ­ນ້ອຍ​ຍັງ​ເປັນ​ຄົນ​ໂງ່​ຫລາຍ ຂ້າ­ນ້ອຍ​ເວົ້າ­ເຖິງ​ສິ່ງ​ທີ່​ຂ້າ­ນ້ອຍ​ບໍ່​ເຂົ້າ­ໃຈ ສິ່ງ​ທີ່​ປະ­ຫລາດ​ເກີນ​ສຳ­ລັບ​ຂ້ານ້ອຍ.

42/04.txt

@@ -0,0 +1,3 @@
+\v 4 \v 5 \v 6 4	ພຣະ­ອົງ​ຊົງ​ບອກ​ໃຫ້​ຂ້າ­ນ້ອຍ​ຮັບ​ຟັງ​ເວ­ລາ​ພຣະ­ອົງ​ກ່າວ ແລະ​ໃຫ້​ພະ­ຍາ­ມານ​ຕອບ​ຄຳ​ຖາມ​ຂອງ​ພຣະອົງ.
+5	ຂະ­ນະ​ນັ້ນ ຂ້າ­ນ້ອຍ​ຮູ້​ແຕ່​ສິ່ງ​ທີ່​ຄົນ​ອື່ນ​ບອກ​ເທົ່າ​ນັ້ນ ແຕ່​ບັດ­ນີ້​ຂ້າ­ນ້ອຍ​ໄດ້​ເຫັນ​ພຣະ­ອົງ​ດ້ວຍ​ຕາ​ຂ້າ­ນ້ອຍ​ເອງ.
+6	ດັ່ງ­ນັ້ນ ຂ້າ­ນ້ອຍ​ຈຶ່ງ​ລະ­ອາຍ​ຕໍ່​ສິ່ງ​ທັງ­ປວງ​ທີ່​ຂ້າ­ນ້ອຍ​ໄດ້​ກ່າວ ແລະ​ໄດ້​ປ່ຽນ​ໃຈ​ໄປ​ນັ່ງ​ຢູ່­ໃນ​ຝຸ່ນ​ດິນ ແລະ​ຂີ້­ເຖົ່າ​ຍ້ອນ​ອຸກ​ໃຈ.

42/07.txt

@@ -0,0 +1,3 @@
+\v 7 \v 8 \v 9 7	ຫລັງ​ຈາກ​ພຣະ­ຜູ້­ເປັນ­ເຈົ້າ​ຊົງ​ກ່າວ​ຄຳ​ທັງ­ປວງ​ນີ້​ຕໍ່​ໂຢບ​ແລ້ວ ພຣະ­ອົງ​ກໍ​ຊົງ​ກ່າວ​ຕໍ່​ເອ­ລີ­ຟັດ​ວ່າ, “ເຮົາ​ຮ້າຍ​ເຈົ້າ​ກັບ​ເພື່ອນ​ສອງ​ຄົນ​ຂອງ​ເຈົ້າ ເພາະ​ພວກ​ເຈົ້າ​ບໍ່​ເວົ້າ​ຄວາມ­ຈິງ​ກ່ຽວ­ກັບ​ເຮົາ ເໝືອນ​ຢ່າງ​ທີ່​ໂຢບ​ຜູ້​ຮັບ­ໃຊ້​ຂອງ​ເຮົາ​ໄດ້​ເວົ້າ​ນັ້ນ.
+8	ບັດ­ນີ້ ຈົ່ງ​ເອົາ​ງົວ­ເຖິກ​ເຈັດ​ໂຕ​ກັບ​ແກະ​ເຖິກ​ເຈັດ​ໂຕ​ໄປ​ຫາ​ໂຢບ ແລະ​ເຜົາ​ຖວາຍ​ບູ­ຊາ​ສຳ­ລັບ​ພວກ​ເຈົ້າ​ເອງ ໂຢບ​ຈະ​ອ້ອນ­ວອນ​ສຳ­ລັບ​ພວກ​ເຈົ້າ ເຮົາ​ຈະ​ຕອບ​ຄຳ​ອ້ອນ­ວອນ​ຂອງ​ລາວ ແລະ​ຈະ​ບໍ່​ລົງ­ໂທດ​ພວກ​ເຈົ້າ​ຕາມ​ທີ່​ເຈົ້າ​ຄວນ​ຈະ​ໄດ້­ຮັບ ເພາະ​ພວກ​ເຈົ້າ​ບໍ່​ເວົ້າ​ຄວາມ­ຈິງ​ກ່ຽວ­ກັບ​ເຮົາ​ເໝືອນ​ໂຢບ​ໄດ້​ເວົ້າ.”
+9	ເອ­ລີ­ຟັດ ບິນ­ດັດ ແລະ​ໂຊ­ຟາ ໄດ້​ເຮັດ​ຕາມ​ທີ່​ພຣະ­ຜູ້­ເປັນ­ເຈົ້າ​ຊົງ​ບອກ ແລະ​ພຣະ­ຜູ້­ເປັນ­ເຈົ້າ​ກໍ​ຊົງ​ຕອບ​ຄຳ​ອ້ອນ­ວອນ​ຂອງ​ໂຢບ.

42/title.txt

@@ -0,0 +1 @@
+ບົດທີ 42