lo_jer_text_ulb_l3/31/18.txt

\v 18  “ເຮົາໄດ້ຍິນເອຟຣາອິມເວົ້າດ້ວຍຄວາມທຸກໃຈວ່າ, ‘ພຣະອົງຊົງໃສ່ໂທດຂ້ານ້ອຍ, ແລະຂ້ານ້ອຍກໍຖືກລົງໂທດເປັນເຫມືອນລູກງົວທີ່ບໍ່ໄດ້ຮັບການຝຶກ. ຂໍຊົງໂຜດໃຫ້ພວກຂ້ານ້ອຍກັບຄືນທ້ອນ ແລະຂ້ານ້ອຍຈະຖືກນຳກັບ, ເພາະພຣະອົງຊົງເປັນພຣະຢາເວຂອງຂ້ານ້ອຍ. \v 19 ເພາະຫລັງຈາກທີ່ຂ້ານ້ອຍໄດ້ຫລີກຫນີຈາກພຣະອົງ, ຂ້ານ້ອຍກໍຕີຕົນເອງດ້ວຍຄວາມເສຍໃຈ; ຫລັງຈາກທີ່ຂ້ານ້ອຍໄດ້ຮັບຄຳສັ່ງສອນແລ້ວ, ຂ້ານ້ອຍກໍໄດ້ຕີຕົ້ນຂາຂອງຕົນເອງ. ຂ້ານ້ອຍຮູ້ສຶກລະອາຍ ແລະໄດ້ອັບອາຍຂາຍຫນ້າ, ເພາະຂ້ານ້ອຍຕ້ອງທົນຮັບຄວາມເຊື່ອມເສຍ ເມື່ອຄາວຍັງຫນຸ່ມຢູ່ນັ້ນ.’ \v 20 ຊາວເອຟຣາອິມເອີຍ, ລູກຊາຍທີ່ຮັກຍິ່ງຂອງເຮົາບໍ່ແມ່ນຫລື? ເປັນທີ່ຮັກຂອງເຮົາ, ເປັນລູກຊາຍທີ່ເຮົາຊື່ນຊົມບໍ່ແມ່ນຫລື? ເມື່ອໃດກໍຕາມທີ່ເຮົາກ່າວໂທດພວກເຈົ້າ ເຮົາກໍຍັງເອີ້ນເຈົ້າວ່າດວງໃຈທີ່ຮັກຂອງເຮົາຢ່າງແນ່ນອນ. ເພາະຢ່າງນີ້ຈິດໃຈຂອງເຮົາຈິ່ງຫວນຄືນຫາພວກ. ເຮົາຈະເມດຕາສົງສານຕໍ່ພວກເຂົາແນ່ນອນ—ນີ້ເປັນຄຳປະກາດຂອງພຣະຢາເວ."