Mon Oct 21 2019 21:20:03 GMT+0700 (SE Asia Standard Time)

17/03.txt

@@ -1 +1 @@
-\v 3 \v 4 3ໂອ ພູ¬ເຂົາທີ່¬ຢູ່ກາງທົ່ງເອີຍ ເຮົາຈະໃຫ້ບັນ¬ດາສິ່ງຂອງແລະຊັບສົມ¬ບັດທຸກຢ່າງຂອງເຈົ້າເປັນເຄື່ອງປຸ້ນ ແລະເຮົາຈະຖືວ່າປູ¬ຊະ¬ນີ¬ຍະ¬ສະ¬ຖານສູງທັງ¬ຫລາຍຂອງເຈົ້າເປັນ-ຄວາມບາບຂອງເຈົ້າ ຕະ¬ຫລອດທົ່ວບໍ¬ລິ¬ເວນຊາຍແດນຂອງເຈົ້າ 4ເຈົ້າຈະຕ້ອງປ່ອຍມືຂອງເຈົ້າຈາກມໍ¬ລະ¬ດົກຊຶ່ງເຮົາໄດ້ຍົກໃຫ້ແກ່ເຈົ້າ ແລະເຮົາຈະເຮັດໃຫ້ເຈົ້າບົວ¬ລະ¬ບັດສັດ¬ຕູຂອງເຈົ້າໃນແຜ່ນ¬ດິນຊຶ່ງເຈົ້າບໍ່ຮູ້¬ຈັກ ເພາະຄວາມຮ້າຍຂອງເຮົາ ເຈົ້າກໍ່ໄຟຂຶ້ນຊຶ່ງຈະໄໝ້ຢູ່ເປັນ¬ນິດ”
+\v 3 ເສົາອາເຊຣາທັງຫລາຍໄດ້ຕັ້ງຢຢູ່ເທິງພູເຂົາ ຂອງເຮົາທີ່ແຖວຊົນນະບົດທີ່ຢູ່ກາງທົ່ງກວ້າງ. ດາສິ່ງຂອງແລະຊັບສົມບັດທຸກຢ່າງຂອງພວກເຈົ້າ ເຮົາຈະແຈກຈ່າຍໄປເປັນເຄື່ອງປຸ້ນ, ພ້ອມດ້ວຍ ປູຊະນີຍະສະຖານສູງທັງຫລາຍຂອງພວກເຈົ້າ, ເພາະເຫດແຫ່ງຄວາມບາບທີ່ພວກເຈົ້າໄດ້ເຮັດ ຕະຫລອດທົ່ວແຜ່ນດິນຂອງພວກເຈົ້າ.  \v 4 ເຈົ້າຈະຕ້ອງປ່ອຍສູນເສຍມໍລະດົກຊຶ່ງເຮົາໄດ້ຍົກໃຫ້ແກ່ພວກເຈົ້າ. ເຮົາຈະເຮັດໃຫ້ພວກເຈົ້າບົວລະບັດສັດຕູຂອງພວກເຈົ້າໃນແຜ່ນດິນຊຶ່ງພວກເຈົ້າບໍ່ຮູ້ຈັກ, ພວກເຈົ້າກໍ່ໄຟແຫ່ງຄວາມຮ້າຍຂຶ້ນຊຶ່ງຈະໄຫມ້ຢູ່ເປັນນິດ.”

17/05.txt

@@ -1 +1 @@
-\v 5 \v 6 5ພຣະ¬ຜູ້¬ເປັນ¬ເຈົ້າກ່າວດັ່ງ¬ນີ້ວ່າ “ຄົນທີ່ວາງ¬ໃຈໃນມະ¬ນຸດແລະໃຫ້ເນື້ອໜັງເປັນແຂນຂອງຕົນ ແລະໃຈຫັນອອກຈາກພຣະ¬ຜູ້¬ເປັນ¬ເຈົ້າ ຄົນນັ້ນກໍເປັນທີ່ສາບແຊ່ງ 6ລາວຈະເປັນເໝືອນພຸ່ມ¬ໄມ້ທີ່¬ຢູ່ໃນທະ¬ເລ¬ຊາຍ ແລະຈະບໍ່ເຫັນຄວາມດີອັນໃດມາເຖິງເລີຍ ລາວຈະອາ¬ໄສຢູ່ໃນແຜ່ນ¬ດິນທີ່ແຕກລະແຫງໃນຖິ່ນແຫ້ງ¬ແລ້ງກັນ¬ດານ ໃນແຜ່ນ¬ດິນເຄັມທີ່ບໍ່ມີຄົນອາ¬ໄສ
+\v 5  ພຣະຢາເວກ່າວດັ່ງນີ້ວ່າ, “ບຸກຄົນທີ່ວາງໃຈໃນມະນຸດກໍເປັນທີ່ສາບແຊ່ງ; ເຂົາເຮັດໃຫ້ເນື້ອໜັງເປັນກຳລັງຂອງເຂົາ ແຕ່ຫັນໃຈຂອງເຂົາອອກຈາກພຣະຢາເວ. \v 6 ເພາະລາວຈະເປັນເຫມືອນພຸ່ມໄມ້ນ້ອຍໆ ທີ່ຢູ່ໃນອາຣາບາ ແລະຈະບໍ່ເຫັນຄວາມສິ່ງດີທີ່ກຳລັງມາເຖິງ ເຂົາຈະອາໃສຢູ່ໃນແຜ່ນດິນທີ່ແຕກລະແຫງໃນຖິ່ນກັນດານ, ໃນແຜ່ນດິນແຫ້ງແລ້ງທີ່ບໍ່ມີຄົນອາໄສ

17/07.txt

@@ -1 +1 @@
-\v 7 \v 8 7ຄົນທີ່ວາງ¬ໃຈໃນພຣະ¬ຜູ້¬ເປັນ¬ເຈົ້າຍ່ອມໄດ້ຮັບພຣະ¬ພອນ ຄືຜູ້ທີ່ມີຄວາມວາງ¬ໃຈໃນພຣະ¬ຜູ້¬ເປັນ¬ເຈົ້າ 8ລາວຈະເປັນເໝືອນຕົ້ນ¬ໄມ້ທີ່ປູກໄວ້ແຄມນ້ຳ ຊຶ່ງຢັ່ງຮາກຂອງມັນອອກໄປຂ້າງແມ່¬ນ້ຳ ເມື່ອແດດສ່ອງມາເຖິງກໍຈະບໍ່ສັງ¬ເກດ ເພາະໃບຂອງມັນຂຽວຢູ່ສະ¬ເຫມີ ແລະຈະບໍ່ກະ¬ວົນ¬ກະ¬ວາຍໃນປີທີ່ແຫ້ງ¬ແລ້ງ ເພາະມັນບໍ່ຢຸດທີ່ຈະອອກຜົນ”
+\v 7  ຄົນທີ່ວາງໃຈໃນພຣະຢາເວຍ່ອມຈະໄດ້ຮັບພຣະພອນ, ເພາະພຣະຢາເວ ເປັນເຫດແຫ່ງຄວາມວາງໃຈຂອງເຂົາ. \v 8 ເພາະລາວຈະເປັນເຫມືອນຕົ້ນໄມ້ທີ່ປູກໄວ້ແຄມນ້ຳ, ຊຶ່ງຢັ່ງຮາກຂອງມັນອອກໄປຂ້າງແມ່ນ້ຳ. ມັນບໍ່ຢ້ານຄວາມຮ້ອນເມື່ອແດດສ່ອງມາ. ເພາະໃບຂອງມັນຂຽວຢູ່ສະເຫມີ, ແລະຈະບໍ່ກະວົນກະວາຍໃນປີທີ່ແຫ້ງແລ້ງ, ແລະມັນບໍ່ຢຸດທີ່ຈະອອກຜົນ.

17/09.txt

@@ -1 +1 @@
-\v 9 \v 10 \v 11 9ຈິດ¬ໃຈກໍເປັນໂຕຫລອກລວງຫລາຍກວ່າສິ່ງໃດທັງໝົດ ມັນເສື່ອມໂຊມເໝືອນສັດຮ້າຍ ຜູ້ໃດຈະຮູ້¬ຈັກໃຈນັ້ນໄດ້ 10“ເຮົາຄືພຣະ¬ຜູ້¬ເປັນ¬ເຈົ້າກວດຄົ້ນເບິ່ງຈິດ ແລະທົດລອງເບິ່ງໃຈ ເພື່ອໃຫ້ແກ່ທຸກຄົນຕາມການປະ¬ພຶດຂອງເຂົາ ຕາມຜົນແຫ່ງການກະ-ທຳຂອງພວກເຂົາ” 11ເໝືອນນົກກະ¬ທາຟັກໄຂ່ ແຕ່ບໍ່ໃຫ້ອອກເປັນຕົວສັນ¬ໃດ ຄົນທີ່ໄດ້ຄວາມຮັ່ງ¬ມີມາຢ່າງບໍ່ເປັນທຳກໍສັນ¬ນັ້ນ ເມື່ອເຖິງກາງໄວ ມັນກໍຫວິດຈາກຄົນນັ້ນເສຍ ແລະໃນຕອນປາຍຂອງລາວ ລາວຈະເປັນຄົນໂຫດ¬ຮ້າຍໂງ່ຈ້າ
+\v 9   ຈິດໃຈກໍເປັນໂຕຫລອກລວງຫລາຍກວ່າສິ່ງໃດທັງຫມົດ ມັນເສື່ອມຊາມ; ຜູ້ໃດຈະຮູ້ຈັກໃຈນັ້ນໄດ້? \v 10 ເຮົາຄືພຣະຢາເວ, ຜູ້ກວດຄົ້ນເບິ່ງຈິດ ໃຈ ແລະທົດລອງເບິ່ງໃຈທັງຫລາຍ, ເຮົາໃຫ້ແຕ່ລະຄົນຕາມການປະພຶດຂອງເຂົາ, ຕາມຜົນແຫ່ງການກະທຳຂອງພວກເຂົາ. \v 11 ນົກກະທາທີ່ຟັກໄຂ່ ຊຶ່ງມັນບໍ່ໃຫ້ອອກເອງ. ບາງຄົນທີ່ໄດ້ຄວາມຮັ່ງມີມາຢ່າງບໍ່ເປັນທຳກໍເຊັ່ນກັນ, ເມື່ອເຖິງກາງໄວ ຄວາມຮັ່ງມີກໍຫວິດຈາກຄົນນັ້ນໄປ, ແລະໃນຕອນປາຍຂອງລາວ, ລາວຈະເປັນຄົນໂງ່ຈ້າ.”

manifest.json

@@ -196,6 +196,10 @@
 		"16-14",
 		"16-16",
 		"16-19",
-		"17-01"
+		"17-01",
+		"17-03",
+		"17-05",
+		"17-07",
+		"17-09"
 	]
 }