Tue Oct 08 2019 13:59:17 GMT+0700 (SE Asia Standard Time)

13/05.txt

@@ -1 +1 @@
-5ຂ້າ¬ພະ¬ເຈົ້າກໍໄປ ແລະເຊື່ອງຜ້ານັ້ນໄວ້ຂ້າງແມ່¬ນ້ຳເອ¬ຟຣາດ ດັ່ງທີ່ພຣະ¬ຜູ້¬ເປັນ¬ເຈົ້າຊົງບັນ¬ຊາຂ້າ¬ພະ¬ເຈົ້າ 6ຕໍ່ມາອີກຫລາຍມື້ ພຣະ¬ຜູ້¬ເປັນ¬ເຈົ້າຊົງກ່າວກັບຂ້າ¬ພະ¬ເຈົ້າວ່າ “ຈົ່ງລຸກ¬ຂຶ້ນໄປຍັງແມ່¬ນ້ຳເອ¬ຟຣາດ ແລະເອົາຜ້າຄາດແອວ ຊຶ່ງເຮົາໄດ້ສັ່ງເຈົ້າໃຫ້ເຊື່ອງໄວ້ບ່ອນນັ້ນ ມາເສຍ” 7ແລ້ວຂ້າ¬ພະ¬ເຈົ້າກໍໄປທີ່ແມ່¬ນ້ຳເອ¬ຟຣາດ ແລະຂຸດເອົາຜ້າຄາດແອວມາຈາກບ່ອນທີ່ຂ້າ¬ພະ¬ເຈົ້າໄດ້ເຊື່ອງໄວ້ ເບິ່ງແມ ຜ້າຄາດແອວນັ້ນເສຍຫາຍໝົດ ຈະໃຊ້ການໃດກໍບໍ່ໄດ້
+\v 5 \v 6 \v 7 5ຂ້າ¬ພະ¬ເຈົ້າກໍໄປ ແລະເຊື່ອງຜ້ານັ້ນໄວ້ຂ້າງແມ່¬ນ້ຳເອ¬ຟຣາດ ດັ່ງທີ່ພຣະ¬ຜູ້¬ເປັນ¬ເຈົ້າຊົງບັນ¬ຊາຂ້າ¬ພະ¬ເຈົ້າ 6ຕໍ່ມາອີກຫລາຍມື້ ພຣະ¬ຜູ້¬ເປັນ¬ເຈົ້າຊົງກ່າວກັບຂ້າ¬ພະ¬ເຈົ້າວ່າ “ຈົ່ງລຸກ¬ຂຶ້ນໄປຍັງແມ່¬ນ້ຳເອ¬ຟຣາດ ແລະເອົາຜ້າຄາດແອວ ຊຶ່ງເຮົາໄດ້ສັ່ງເຈົ້າໃຫ້ເຊື່ອງໄວ້ບ່ອນນັ້ນ ມາເສຍ” 7ແລ້ວຂ້າ¬ພະ¬ເຈົ້າກໍໄປທີ່ແມ່¬ນ້ຳເອ¬ຟຣາດ ແລະຂຸດເອົາຜ້າຄາດແອວມາຈາກບ່ອນທີ່ຂ້າ¬ພະ¬ເຈົ້າໄດ້ເຊື່ອງໄວ້ ເບິ່ງແມ ຜ້າຄາດແອວນັ້ນເສຍຫາຍໝົດ ຈະໃຊ້ການໃດກໍບໍ່ໄດ້

13/08.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 8 \v 9 \v 10 \v 11 8ແລ້ວພຣະ¬ທຳຂອງພຣະ¬ຜູ້¬ເປັນ¬ເຈົ້າກໍມາຍັງຂ້າ¬ພະ¬ເຈົ້າວ່າ 9“ພຣະ¬ຜູ້¬ເປັນ¬ເຈົ້າກ່າວດັ່ງ¬ນີ້ວ່າ ເຮົາກໍຈະທຳ¬ລາຍຄວາມອວດ¬ອົ່ງຂອງຢູ¬ດາ ແລະຄວາມອວດ¬ອົ່ງຂອງເຢ¬ຣູ-ຊາ¬ເລັມເສຍເຊັ່ນນັ້ນແຫລະ 10ຄືຊົນຊາດທີ່ຊົ່ວຮ້າຍນີ້ ຜູ້ປະ¬ຕິ¬ເສດບໍ່ຟັງຖ້ອຍຄຳຂອງເຮົາ ຜູ້ທີ່ດຳ¬ເນີນຕາມຄວາມດື້ດ້ານແຫ່ງຈິດ¬ໃຈຂອງຕົນເອງ ແລະໄດ້ຕິດສອຍຫ້ອຍຕາມພະອື່ນ ເພື່ອຈະບົວ¬ລະ¬ບັດ ແລະນະ¬ມັດ¬ສະ¬ການພະເຫລົ່າ¬ນັ້ນ ຈະເປັນເໝືອນຜ້າຄາດແອວນີ້ ຊຶ່ງຈະໃຊ້ການໃດກໍບໍ່ໄດ້ 11ເພາະຜ້າຄາດແອວຕິດຢູ່ທີ່ແອວຂອງມະ¬ນຸດສັນ¬ໃດ ເຮົາກໍໄດ້ເຮັດໃຫ້ເຊື້ອ¬ສາຍທັງໝົດຂອງອິ¬ສຣາ¬ເອນ ແລະເຊື້ອ¬ສາຍທັງໝົດຂອງຢູ¬ດາຕິດຢູ່ກັບເຮົາສັນ¬ນັ້ນ ພຣະ¬ຜູ້¬ເປັນ¬ເຈົ້າກ່າວດັ່ງ¬ນີ້ ເພື່ອພວກເຂົາທັງ-ຫລາຍຈະເປັນປະ¬ຊາ¬ຊົນ ຊື່ສຽງ ທີ່ສັນ¬ລະ¬ເສີນ ແລະສະ¬ຫງ່າລາ¬ສີແກ່ເຮົາ ແຕ່ພວກເຂົາກໍບໍ່ຟັງ

13/12.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 12 \v 13 \v 14 12ສະ¬ນັ້ນ ເຈົ້າຈົ່ງກ່າວຖ້ອຍຄຳນີ້ແກ່ພວກເຂົາ ພຣະ¬ຜູ້¬ເປັນ¬ເຈົ້າພຣະ¬ເຈົ້າແຫ່ງອິ-ສຣາ¬ເອນກ່າວດັ່ງ¬ນີ້ວ່າ ‘ນ້ຳອະ¬ງຸ່ນຈະເຕັມໄຫທຸກໜ່ວຍ’ ແລະພວກເຂົາທັງ¬ຫລາຍຈະເວົ້າກັບເຈົ້າວ່າ ‘ເຮົາບໍ່ຮູ້ບໍວ່າ ນ້ຳອະ¬ງຸ່ນຈະຕ້ອງເຕັມໄຫທຸກໜ່ວຍ’ 13ແລ້ວເຈົ້າຈົ່ງເວົ້າກັບພວກເຂົາວ່າ ພຣະ¬ຜູ້¬ເປັນ¬ເຈົ້າກ່າວດັ່ງ¬ນີ້ວ່າ ເບິ່ງແມ ເຮົາຈະໃຫ້ຊາວແຜ່ນ-ດິນນີ້ທັງໝົດເຕັມໄປດ້ວຍຄວາມມືນເມົາ ຄືກະ¬ສັດທັງ¬ຫລາຍຜູ້ປະ¬ທັບເທິງບັນ¬ລັງຂອງດາ¬ວິດ ພວກປະ¬ໂລ¬ຫິດ ພວກຜູ້ປະ¬ກາດພຣະ¬ທຳ ແລະຊາວກຸງເຢ¬ຣູ¬ຊາ¬ເລັມທັງໝົດ 14ແລະພຣະ¬ຜູ້¬ເປັນ¬ເຈົ້າກ່າວວ່າ ເຮົາຈະໂຍນພວກເຂົາໃຫ້ຕຳກັນແລະກັນ ພວກພໍ່ກໍຕຳພວກລູກ ເຮົາຈະບໍ່ສົງ¬ສານ ຫລືບໍ່ໄວ້ຊີ¬ວິດ ຫລືບໍ່ເມດຕາ ແຕ່ເຮົາຈະທຳ¬ລາຍພວກເຂົາ”

13/15.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 15 \v 16 \v 17 15ຈົ່ງຟັງ ແລະຫງ່ຽງຫູຟັງ ຢ່າອວດ¬ດີໄປເລີຍ ເພາະພຣະ¬ຜູ້¬ເປັນ¬ເຈົ້າຊົງໃຫ້ພຣະ¬ຄຳເວົ້າແລ້ວ 16ຈົ່ງຖວາຍສະ¬ຫງ່າລາ¬ສີແກ່ພຣະ¬ຜູ້¬ເປັນ¬ເຈົ້າ ພຣະ¬ເຈົ້າຂອງເຈົ້າທັງ-ຫລາຍ ກ່ອນທີ່ພຣະ¬ອົງຈະຊົງນຳຄວາມມືດມາ ກ່ອນທີ່ຕີນຂອງເຈົ້າຈະສະ¬ດຸດເທິງພູ¬ເຂົາທີ່ມືດມິດ ແລະຂະ¬ນະເມື່ອເຈົ້າທັງ¬ຫລາຍຊອກຫາຄວາມສະ¬ຫວ່າງ ພຣະ¬ອົງຊົງກັບໃຫ້ເປັນເງົາມັດ¬ຈຸ¬ລາດ ແລະຊົງເຮັດໃຫ້ເປັນ¬ຄວາມມືດທຶບ 17ແຕ່ຖ້າເຈົ້າທັງ-ຫລາຍຈະບໍ່ຟັງ ຈິດ¬ໃຈຂອງຂ້າ¬ພະ¬ເຈົ້າກໍຈະຮ້ອງ¬ໄຫ້ຮ່ຳ¬ໄຮ ເພາະຄວາມອວດ¬ອົ່ງຂອງເຈົ້າ ຕາຂອງຂ້າ¬ພະ¬ເຈົ້າຈະຮ້ອງ¬ໄຫ້ ແລະມີນ້ຳຕາອາບໜ້າ ເພາະຝູງແກະຂອງພຣະ-ຜູ້¬ເປັນ¬ເຈົ້າຖືກຕ້ອນເອົາໄປເປັນຊະ¬ເລີຍ

13/18.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 18 \v 19 18ຈົ່ງກ່າວແກ່ກະ¬ສັດ ແລະພະ¬ລາ¬ຊີ¬ນີວ່າ “ຂໍຊົງປະ¬ທັບ ໃນທີ່ຕ່ຳ ເພາະ¬ວ່າອຳ¬ນາດຂອງພະອົງ ຄືມົງ¬ກຸດແຫ່ງສະ¬ຫງ່າລາ¬ສີຂອງພະອົງຈະຕົກ¬ລົງມາ” 19ຫົວເມືອງແຫ່ງພາກໃຕ້ກໍຖືກປິດ ຊຶ່ງບໍ່ມີໃຜຈະເປີດໄດ້ ຢູ¬ດາທັງໝົດກໍຈະຖືກກວາດໄປເປັນຊະ-ເລີຍ ຈະຖືກກວາດໄປເປັນຊະ¬ເລີຍໝົດ

13/20.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 20 \v 21 20“ຈົ່ງເງີຍໜ້າຂອງເຈົ້າຂຶ້ນເບິ່ງເຂົາ¬ເຈົ້າເຫລົ່າ¬ນັ້ນທີ່ມາຈາກທິດ¬ເຫນືອ ຝູງແກະທີ່ໄດ້ມອບໄວ້ໃຫ້ແກ່ເຈົ້ານັ້ນຢູ່ທີ່ໃດ ຄືຝູງແກະທີ່ງົດງາມຂອງເຈົ້ານັ້ນ 21ເຈົ້າຈະວ່າຢ່າງ-ໃດເມື່ອເຂົາຈະລົງ¬ໂທດເຈົ້າ ເພາະເຈົ້າເອງໄດ້ສອນເຂົາໃຫ້ເປັນນາຍ ແລະເປັນປະ¬ມຸກຂອງເຈົ້າ ຄວາມ¬ເຈັບປວດຈະບໍ່ເຂົ້າມາປົກຄຸມເຈົ້າ ເໝືອນຄວາມ¬ເຈັບປວດຂອງຜູ້-ຍິງທີ່ກຳ¬ລັງເກີດລູກບໍ

13/22.txt

@@ -0,0 +1,2 @@
+\v 22 \v 23 \v 24 22ແລະຖ້າເຈົ້າເວົ້າໃນໃຈຂອງເຈົ້າວ່າ ‘ເປັນຫຍັງສິ່ງເຫລົ່ານີ້ຈຶ່ງເກີດກັບຂ້າ¬ພະ¬ເຈົ້າ?’ ກໍເພາະຄວາມຊົ່ວ¬ຊ້າທີ່ຫລວງ¬ຫລາຍໃຫຍ່ໂຕຂອງເຈົ້າ ເສື້ອຂອງເຈົ້າຈຶ່ງຕ້ອງຖືກຮື້ຂຶ້ນ ແລະສົ້ນຕີນຂອງເຈົ້າຈຶ່ງບໍ່ປິດບັງ 23ຄົນເອ¬ທີ¬ໂອ¬ເປຍປ່ຽນວັນ¬ນະຂອງຕົນເອງໄດ້ບໍ ຫລືເສືອດາວປ່ຽນລາຍຂອງມັນໄດ້ບໍ? ຖ້າໄດ້ແລ້ວ ເຈົ້າທັງ¬ຫລາຍຜູ້ທີ່ເຄີຍເຮັດຄວາມຊົ່ວ ຈະມາເຮັດຄວາມດີກໍໄດ້
+24ສະ¬ນັ້ນ ເຮົາຈະກະ¬ຈາຍພວກເຂົາທັງ¬ຫລາຍໄປເໝືອນແກບທີ່ຖືກລົມພັດຈາກຖິ່ນແຫ້ງ¬ແລ້ງກັນ¬ດານ

13/25.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 25 \v 26 \v 27 25ນີ້ເປັນສ່ວນຂອງເຈົ້າ ເປັນສ່ວນທີ່ເຮົາໄດ້ຕວງອອກໃຫ້ແກ່ເຈົ້າ” ພຣະ¬ຜູ້¬ເປັນ¬ເຈົ້າກ່າວດັ່ງ¬ນີ້ແຫລະ “ເພາະເຈົ້າໄດ້ລືມເຮົາເສຍ ແລະໄວ້ວາງ¬ໃຈໃນການຂີ້ຕົວະ 26ສະ-ນັ້ນ ເຮົາເອງຈະແກ້ເສື້ອຄຸມຂອງເຈົ້າມາປົກໜ້າເຈົ້າ ຄືໃຫ້ເຫັນຄວາມອັບ¬ອາຍຂາຍ-ໜ້າຂອງເຈົ້າ 27ເຮົາໄດ້ເຫັນການລ່ວງປະ¬ເວ¬ນີຂອງເຈົ້າ ການຄວນຫາ ການຫລິ້ນຊູ້ແກ່ລາ¬ຄະຕັນ¬ຫາຂອງເຈົ້າ ແລະການໜ້າກຽດຊັງຂອງເຈົ້າ ເທິງໂນນພູທັງ¬ຫລາຍໃນທົ່ງນາ ໂອ ເຢ¬ຣູ¬ຊາ¬ເລັມເອີຍ ວິ¬ບັດແກ່ເຈົ້າ ອີກດົນຈັກເທົ່າ¬ໃດເຈົ້າຈຶ່ງຈະຍອມເຮັດໃຫ້ເຈົ້າສະ¬ອາດໄດ້”

14/01.txt

@@ -0,0 +1,2 @@
+\c 14 1ພຣະ¬ທຳຂອງພຣະ¬ຜູ້¬ເປັນ¬ເຈົ້າຊຶ່ງມາເຖິງເຢ¬ເຣ¬ມີ¬ຢາ ກ່ຽວດ້ວຍຄວາມແຫ້ງ¬ແລ້ງວ່າ
+2“ຢູ¬ດາໄວ້ທຸກ ແລະປະ¬ຕູເມືອງທັງປວງຂອງນາງກໍອ່ອນກຳ¬ລັງລົງ ປະ¬ຊາ¬ຊົນຂອງນາງກໍແຕ່ງເຄື່ອງດຳກົ້ມໜ້າຢູ່ເທິງແຜ່ນ¬ດິນ ແລະສຽງຮ້ອງຂອງເຢ¬ຣູ¬ຊາ¬ເລັມກໍຂຶ້ນໄປ 3ຂ້າ¬ລາ¬ຊະ¬ການຂອງນາງສົ່ງລູກ¬ນ້ອຍຂອງຕົນໃຫ້ໄປຕັກນ້ຳ ພວກເຂົາໄປຍັງບ່ອນເກັບນ້ຳ ເຫັນວ່າບໍ່ມີນ້ຳ ພວກເຂົາກໍກັບໄປດ້ວຍພາ¬ຊະ¬ນະເປົ່າ ພວກເຂົາໄດ້ອັບ-ອາຍ ແລະຂາຍ¬ໜ້າ ຈຶ່ງຄຸມຫົວຂອງຕົນເສຍ

14/title.txt

@@ -0,0 +1 @@
+ບົດທີ 14