Fri Oct 11 2019 19:13:50 GMT+0700 (SE Asia Standard Time)

2019-10-11 19:13:51 +07:00 · 2019-10-11 19:13:51 +07:00 · f18bbdccea
parent 42f813f42e
commit f18bbdccea
12 changed files with 17 additions and 2 deletions
--- a/21/08.txt
+++ b/21/08.txt
@ -1,3 +1,2 @@
-8ເດັກນ້ອຍນັ້ນໄດ້ຈະເລີນເຕີບໂຕຂຶ້ນ ແລະໃນມື້ທີ່ອີຊາກເຊົານົມ ອັບຣາຮາມໄດ້ຈັດງານກິນລ້ຽງຢ່າງຍິ່ງໃຫຍ່.
-ອັບຣາຮາມສົ່ງຮາກາ ແລະອິດຊະມາເອນໜີໄປ
+\v 8 \v 9 8ເດັກນ້ອຍນັ້ນໄດ້ຈະເລີນເຕີບໂຕຂຶ້ນ ແລະໃນມື້ທີ່ອີຊາກເຊົານົມ ອັບຣາຮາມໄດ້ຈັດງານກິນລ້ຽງຢ່າງຍິ່ງໃຫຍ່.
 9ມື້ໜຶ່ງອິດຊະມາເອນລູກຊາຍຂອງອັບຣາຮາມ ຜູ້ທີ່ເກີດຈາກນາງຮາກາຊາວເອຢິບ ກຳລັງເຢາະເຢີ້ຍ ອີຊາກລູກຊາຍຂອງນາງຊາຣາ.
--- a/21/10.txt
+++ b/21/10.txt
@ -0,0 +1 @@
+\v 10 \v 11 10ເມື່ອນາງຊາຣາເຫັນເຊັ່ນນີ້ ຈຶ່ງເວົ້າກັບອັບຣາຮາມວ່າ, “ຈົ່ງສົ່ງຄົນຮັບໃຊ້ຍິງຜູ້ນີ້ ແລະລູກຊາຍຂອງນາງໜີໄປສາ. ລູກຊາຍຂອງນາງບໍ່ຄວນໄດ້ຮັບມໍຣະດົກສ່ວນໃດໆຂອງເຈົ້າ ຊຶ່ງອີຊາກລູກຊາຍຂອງຂ້ອຍແຕ່ຜູ້ດຽວເທົ່ານັ້ນ ຈະເປັນຜູ້ໄດ້ຮັບ.” 11ເລື່ອງນີ້ສ້າງຄວາມໜັກໃຈໃຫ້ແກ່ອັບຣາຮາມ ເພາະອິດຊະມາເອນກໍເປັນລູກຂອງເພິ່ນຄືກັນ.
--- a/21/12.txt
+++ b/21/12.txt
@ -0,0 +1 @@
+\v 12 \v 13 12ແຕ່ພຣະເຈົ້າກ່າວແກ່ອັບຣາຮາມວ່າ, “ຢ່າອຸກໃຈໃນເລື່ອງເດັກນ້ອຍກັບຄົນຮັບໃຊ້ຍິງຮາກາເລີຍ. ຈົ່ງເຮັດຕາມທີ່ຊາຣາບອກເຈົ້າ ເພາະແມ່ນທາງອີຊາກທີ່ເຈົ້າຈະມີເຊື້ອສາຍຫລວງຫລາຍ ຕາມທີ່ເຮົາໄດ້ສັນຍາໄວ້. 13ເຮົາຈະໃຫ້ເດັກນ້ອຍເກີດມາຢ່າງຫລວງຫລາຍ ແກ່ລູກຊາຍຂອງຄົນຮັບໃຊ້ຍິງຜູ້ນີ້ເໝືອນກັນ ເພື່ອວ່າພວກເຂົາຈະໄດ້ກາຍເປັນປະເທດໜຶ່ງ. ລາວກໍເປັນລູກຊາຍຂອງເຈົ້າເໝືອນກັນ.”
--- a/21/14.txt
+++ b/21/14.txt
@ -0,0 +1 @@
+\v 14 \v 15 \v 16 14ມື້ຕໍ່ມາ ຕັ້ງແຕ່ເຊົ້າໆ ອັບຣາຮາມໄດ້ເອົາເຂົ້າຈີ່ ແລະນໍ້າໃສ່ຖົງໜັງໃຫ້ນາງຮາກາ. ເພິ່ນເອົາເດັກນ້ອຍເຈ່ຍໃສ່ຫລັງໃຫ້ນາງ ແລະສົ່ງນາງໜີໄປ. ນາງພະເນຈອນໄປໃນຖິ່ນແຫ້ງແລ້ງກັນດານເບເອນເຊບາ. 15-16ເມື່ອນໍ້າໃນຖົງໜັງໝົດ ນາງຈຶ່ງປະລູກໄວ້ຢູ່ໃຕ້ພຸ່ມໄມ້ແຫ່ງໜຶ່ງ ແລະໜີໄປນັ່ງຢູ່ຫ່າງຈາກເດັກນັ້ນປະມານລູກໜ້າທະນູຕົກ. ນາງເວົ້າຢູ່ຜູ້ດຽວວ່າ, “ຂ້ອຍບໍ່ກ້າເບິ່ງລູກສິ້ນໃຈຕາຍຕໍ່ໜ້າຕໍ່ຕາ.” ແລ້ວນາງ ກໍເລີ່ມຮ້ອງໄຫ້ຂຶ້ນ.
--- a/21/17.txt
+++ b/21/17.txt
@ -0,0 +1 @@
+\v 17 \v 18 17ພຣະເຈົ້າໄດ້ຍິນສຽງຂອງເດັກນ້ອຍຮ້ອງໄຫ້ ແລະເທວະດາຂອງພຣະເຈົ້າກໍໄດ້ເອີ້ນນາງຮາກາມາຈາກສະຫວັນວ່າ, “ຮາກາ ເຈົ້າມີຄວາມເດືອດຮ້ອນຫຍັງ? ຢ່າຢ້ານກົວເລີຍ. ພຣະເຈົ້າໄດ້ຍິນສຽງເດັກນ້ອຍຮ້ອງໄຫ້ແລ້ວ. 18ຈົ່ງລຸກຂຶ້ນໄປອູ້ມແລະອອຍລາວເຖີດ. ເຮົາຈະໃຫ້ບັນດາເຊື້ອສາຍຂອງລາວເກີດເປັນຊົນຊາດໃຫຍ່.”
--- a/21/19.txt
+++ b/21/19.txt
@ -0,0 +1 @@
+\v 19 \v 20 \v 21 19ແລ້ວພຣະເຈົ້າກໍໄດ້ບັນດານໃຫ້ນາງເຫັນນໍ້າສ້າງໜ່ວຍໜຶ່ງ. ນາງຈຶ່ງຟ້າວໄປຕັກເອົານໍ້າຈົນເຕັມຖົງ ແລະເອົາມາໃຫ້ລູກຊາຍດື່ມ. 20ພຣະເຈົ້າຢູ່ນຳເດັກຊາຍຜູ້ນີ້ ຈົນລາວຈະເລີນເຕີບໂຕໃຫຍ່ຂຶ້ນ; ລາວອາໄສຢູ່ທີ່ຖິ່ນແຫ້ງແລ້ງກັນດານປາຣານ ແລະກາຍເປັນນາຍພານຜູ້ສະຫລາດແລະຊຳນິຊຳນານ. 21ຜູ້ເປັນແມ່ໄດ້ໄປຫາເມຍຈາກປະເທດເອຢິບມາໃຫ້ລາວ.
--- a/21/22.txt
+++ b/21/22.txt
@ -0,0 +1,2 @@
+\v 22 \v 23 \v 24 22ໃນຄາວນັ້ນ ເຈົ້າອາບີເມເຫຼັກ ແລະຟິໂກນແມ່ທັບຂອງເພິ່ນໄດ້ມາຫາອັບຣາຮາມ ແລະເວົ້າວ່າ, “ພຣະເຈົ້າສະຖິດຢູ່ກັບເຈົ້າ ບໍ່ວ່າເຈົ້າຈະເຮັດຫຍັງກໍຕາມ. 23ສະນັ້ນ ຈົ່ງປະຕິຍານໃນທີ່ນີ້ຊ້ອງໜ້າພຣະເຈົ້າວ່າ ເຈົ້າຈະບໍ່ຫລອກລວງເຮົາ, ລູກຫລານ ຫລືເຊື້ອສາຍຂອງເຮົາ. ເຮົາສັດຊື່ຕໍ່ເຈົ້າ. ດັ່ງນັ້ນ ຈົ່ງສັນຍາກັບເຮົາວ່າ ເຈົ້າຈະສັດຊື່ຕໍ່ເຮົາເໝືອນກັນແລະຕໍ່ດິນແດນທີ່ເຈົ້າຢູ່ນີ້.”
+24ອັບຣາຮາມຕອບວ່າ, “ຂ້ານ້ອຍຂໍປະຕິຍານ.”
--- a/21/25.txt
+++ b/21/25.txt
@ -0,0 +1 @@
+\v 25 \v 26 \v 27 25ອັບຣາຮາມຮ້ອງຂໍຕໍ່ເຈົ້າອາບີເມເຫຼັກເຖິງເລື່ອງນໍ້າສ້າງ ທີ່ຂ້າຣາຊການຂອງເພິ່ນໄດ້ຢຶດເອົາໄປນັ້ນ. 26ເພິ່ນຕອບວ່າ, “ເຮົາບໍ່ຮູ້ຈັກ ເຈົ້າບໍ່ເຄີຍບອກເຮົາເຖິງເລື່ອງນີ້ເລີຍ ແລະແມ່ນເທື່ອທຳອິດທີ່ເຮົາໄດ້ຍິນກ່ຽວກັບເລື່ອງນີ້.” 27ແລ້ວອັບຣາຮາມກໍໄດ້ເອົາແກະແລະງົວບາງໂຕມອບໃຫ້ເຈົ້າອາບີເມເຫຼັກ ແລະທັງສອງໄດ້ເຮັດຂໍ້ຕົກລົງກັນ.
--- a/21/28.txt
+++ b/21/28.txt
@ -0,0 +1,2 @@
+\v 28 \v 29 \v 30 28ອັບຣາຮາມໄດ້ແຍກເອົາລູກແກະເຈັດໂຕອອກມາຈາກຝູງ 29ແລະເຈົ້າອາບີເມເຫຼັກໄດ້ຖາມວ່າ, “ເປັນຫຍັງເຈົ້າຈຶ່ງເຮັດເຊັ່ນນັ້ນ?”
+30ແລ້ວອັບຣາຮາມກໍຕອບວ່າ, “ທ່ານຈົ່ງຮັບເອົາລູກແກະເຈັດໂຕນີ້ໄປເຖີດ. ໂດຍກະທຳເຊັ່ນນີ້ ທ່ານຈະໄດ້ຮັບຮູ້ວ່າຂ້ານ້ອຍເປັນຜູ້ຂຸດນໍ້າສ້າງນີ້.”
--- a/21/31.txt
+++ b/21/31.txt
@ -0,0 +1,2 @@
+\v 31 \v 32 31ດັ່ງນັ້ນ ບ່ອນນັ້ນຈຶ່ງເອີ້ນວ່າ ເບເອນເຊບາ ເພາະເປັນບ່ອນທີ່ທັງສອງຝ່າຍໄດ້ປະຕິຍານຕໍ່ກັນແລະກັນ.
+32ຫລັງຈາກທີ່ທັງສອງໄດ້ເຮັດຂໍ້ຕົກລົງກັນທີ່ເບເອນເຊບາແລ້ວ; ເຈົ້າອາບີເມເຫຼັກ ແລະຟິໂກນຜູ້ທີ່ເປັນແມ່ທັບຂອງເພິ່ນ ກໍພາກັນກັບຄືນສູ່ດິນແດນຊາວຟີລິດສະຕິນ.
--- a/21/33.txt
+++ b/21/33.txt
@ -0,0 +1 @@
+\v 33 \v 34 33ແລ້ວອັບຣາຮາມກໍປູກກົກໄມ້ຕົ້ນໜຶ່ງຊື່ວ່າ, “ຕາມາຣີ” ໃສ່ທີ່ເບເອນເຊບາ ແລະຮ້ອງທູນອອກນາມຊື່ພຣະເຈົ້າຢາເວ ຄືພຣະເຈົ້າຜູ້ດຳລົງຢູ່ຕະຫລອດໄປເປັນນິດ. 34ອັບຣາຮາມໄດ້ຢູ່ທີ່ດິນແດນຟີລິດສະຕິນເປັນເວລານານ.
--- a/22/01.txt
+++ b/22/01.txt
@ -0,0 +1,3 @@
+\c 22 \v 1 \v 2 \v 3 1ຕໍ່ມາ ພຣະເຈົ້າໄດ້ລອງໃຈອັບຣາຮາມ; ພຣະອົງເອີ້ນເພິ່ນວ່າ, “ອັບຣາຮາມເອີຍ” ແລະອັບຣາຮາມກໍຕອບວ່າ, “ໂດຍ ຂ້ານ້ອຍກຳລັງຟັງຢູ່.”
+2ພຣະເຈົ້າສັ່ງວ່າ, “ເອົາອີຊາກລູກຊາຍຂອງເຈົ້າ ຄືລູກຊາຍຄົນດຽວທີ່ເຈົ້າຮັກຫລາຍນັ້ນ ໄປທີ່ແຄວ້ນໂມຣິຢາ. ໃຫ້ເຈົ້າເຜົາລາວຖວາຍເປັນເຄື່ອງບູຊາແກ່ເຮົາຢູ່ເທິງພູເຂົາແຫ່ງໜຶ່ງ ຊຶ່ງເຮົາຈະບອກເຈົ້າທີ່ນັ້ນ.”
+3ອັບຣາຮາມຈຶ່ງລຸກຂຶ້ນແຕ່ເຊົ້າມືດ ຈັດຕຽມເອົາຟືນເພື່ອເຜົາເຄື່ອງບູຊາ, ເອົາເຄື່ອງຂອງບັນທຸກໃສ່ເທິງຫລັງລໍ ແລະເອົາອີຊາກກັບຄົນຮັບໃຊ້ສອງຄົນໄປນຳຕົນ. ພວກເຂົາອອກເດີນທາງມຸ່ງໜ້າໄປສູ່ບ່ອນທີ່ພຣະເຈົ້າໄດ້ບອກ.
				`@ -0,0 +1 @@`
				\v 10 \v 11 10ເມື່ອນາງຊາຣາເຫັນເຊັ່ນນີ້ ຈຶ່ງເວົ້າກັບອັບຣາຮາມວ່າ, “ຈົ່ງສົ່ງຄົນຮັບໃຊ້ຍິງຜູ້ນີ້ ແລະລູກຊາຍຂອງນາງໜີໄປສາ. ລູກຊາຍຂອງນາງບໍ່ຄວນໄດ້ຮັບມໍຣະດົກສ່ວນໃດໆຂອງເຈົ້າ ຊຶ່ງອີຊາກລູກຊາຍຂອງຂ້ອຍແຕ່ຜູ້ດຽວເທົ່ານັ້ນ ຈະເປັນຜູ້ໄດ້ຮັບ.” 11ເລື່ອງນີ້ສ້າງຄວາມໜັກໃຈໃຫ້ແກ່ອັບຣາຮາມ ເພາະອິດຊະມາເອນກໍເປັນລູກຂອງເພິ່ນຄືກັນ.
				`@ -0,0 +1 @@`
				\v 12 \v 13 12ແຕ່ພຣະເຈົ້າກ່າວແກ່ອັບຣາຮາມວ່າ, “ຢ່າອຸກໃຈໃນເລື່ອງເດັກນ້ອຍກັບຄົນຮັບໃຊ້ຍິງຮາກາເລີຍ. ຈົ່ງເຮັດຕາມທີ່ຊາຣາບອກເຈົ້າ ເພາະແມ່ນທາງອີຊາກທີ່ເຈົ້າຈະມີເຊື້ອສາຍຫລວງຫລາຍ ຕາມທີ່ເຮົາໄດ້ສັນຍາໄວ້. 13ເຮົາຈະໃຫ້ເດັກນ້ອຍເກີດມາຢ່າງຫລວງຫລາຍ ແກ່ລູກຊາຍຂອງຄົນຮັບໃຊ້ຍິງຜູ້ນີ້ເໝືອນກັນ ເພື່ອວ່າພວກເຂົາຈະໄດ້ກາຍເປັນປະເທດໜຶ່ງ. ລາວກໍເປັນລູກຊາຍຂອງເຈົ້າເໝືອນກັນ.”
				`@ -0,0 +1 @@`
				\v 14 \v 15 \v 16 14ມື້ຕໍ່ມາ ຕັ້ງແຕ່ເຊົ້າໆ ອັບຣາຮາມໄດ້ເອົາເຂົ້າຈີ່ ແລະນໍ້າໃສ່ຖົງໜັງໃຫ້ນາງຮາກາ. ເພິ່ນເອົາເດັກນ້ອຍເຈ່ຍໃສ່ຫລັງໃຫ້ນາງ ແລະສົ່ງນາງໜີໄປ. ນາງພະເນຈອນໄປໃນຖິ່ນແຫ້ງແລ້ງກັນດານເບເອນເຊບາ. 15-16ເມື່ອນໍ້າໃນຖົງໜັງໝົດ ນາງຈຶ່ງປະລູກໄວ້ຢູ່ໃຕ້ພຸ່ມໄມ້ແຫ່ງໜຶ່ງ ແລະໜີໄປນັ່ງຢູ່ຫ່າງຈາກເດັກນັ້ນປະມານລູກໜ້າທະນູຕົກ. ນາງເວົ້າຢູ່ຜູ້ດຽວວ່າ, “ຂ້ອຍບໍ່ກ້າເບິ່ງລູກສິ້ນໃຈຕາຍຕໍ່ໜ້າຕໍ່ຕາ.” ແລ້ວນາງ ກໍເລີ່ມຮ້ອງໄຫ້ຂຶ້ນ.
				`@ -0,0 +1 @@`
				\v 17 \v 18 17ພຣະເຈົ້າໄດ້ຍິນສຽງຂອງເດັກນ້ອຍຮ້ອງໄຫ້ ແລະເທວະດາຂອງພຣະເຈົ້າກໍໄດ້ເອີ້ນນາງຮາກາມາຈາກສະຫວັນວ່າ, “ຮາກາ ເຈົ້າມີຄວາມເດືອດຮ້ອນຫຍັງ? ຢ່າຢ້ານກົວເລີຍ. ພຣະເຈົ້າໄດ້ຍິນສຽງເດັກນ້ອຍຮ້ອງໄຫ້ແລ້ວ. 18ຈົ່ງລຸກຂຶ້ນໄປອູ້ມແລະອອຍລາວເຖີດ. ເຮົາຈະໃຫ້ບັນດາເຊື້ອສາຍຂອງລາວເກີດເປັນຊົນຊາດໃຫຍ່.”
				`@ -0,0 +1 @@`
				\v 19 \v 20 \v 21 19ແລ້ວພຣະເຈົ້າກໍໄດ້ບັນດານໃຫ້ນາງເຫັນນໍ້າສ້າງໜ່ວຍໜຶ່ງ. ນາງຈຶ່ງຟ້າວໄປຕັກເອົານໍ້າຈົນເຕັມຖົງ ແລະເອົາມາໃຫ້ລູກຊາຍດື່ມ. 20ພຣະເຈົ້າຢູ່ນຳເດັກຊາຍຜູ້ນີ້ ຈົນລາວຈະເລີນເຕີບໂຕໃຫຍ່ຂຶ້ນ; ລາວອາໄສຢູ່ທີ່ຖິ່ນແຫ້ງແລ້ງກັນດານປາຣານ ແລະກາຍເປັນນາຍພານຜູ້ສະຫລາດແລະຊຳນິຊຳນານ. 21ຜູ້ເປັນແມ່ໄດ້ໄປຫາເມຍຈາກປະເທດເອຢິບມາໃຫ້ລາວ.
				`@ -0,0 +1 @@`
				\v 25 \v 26 \v 27 25ອັບຣາຮາມຮ້ອງຂໍຕໍ່ເຈົ້າອາບີເມເຫຼັກເຖິງເລື່ອງນໍ້າສ້າງ ທີ່ຂ້າຣາຊການຂອງເພິ່ນໄດ້ຢຶດເອົາໄປນັ້ນ. 26ເພິ່ນຕອບວ່າ, “ເຮົາບໍ່ຮູ້ຈັກ ເຈົ້າບໍ່ເຄີຍບອກເຮົາເຖິງເລື່ອງນີ້ເລີຍ ແລະແມ່ນເທື່ອທຳອິດທີ່ເຮົາໄດ້ຍິນກ່ຽວກັບເລື່ອງນີ້.” 27ແລ້ວອັບຣາຮາມກໍໄດ້ເອົາແກະແລະງົວບາງໂຕມອບໃຫ້ເຈົ້າອາບີເມເຫຼັກ ແລະທັງສອງໄດ້ເຮັດຂໍ້ຕົກລົງກັນ.
				`@ -0,0 +1 @@`
				\v 33 \v 34 33ແລ້ວອັບຣາຮາມກໍປູກກົກໄມ້ຕົ້ນໜຶ່ງຊື່ວ່າ, “ຕາມາຣີ” ໃສ່ທີ່ເບເອນເຊບາ ແລະຮ້ອງທູນອອກນາມຊື່ພຣະເຈົ້າຢາເວ ຄືພຣະເຈົ້າຜູ້ດຳລົງຢູ່ຕະຫລອດໄປເປັນນິດ. 34ອັບຣາຮາມໄດ້ຢູ່ທີ່ດິນແດນຟີລິດສະຕິນເປັນເວລານານ.