Mon Oct 07 2019 07:13:42 GMT+0700 (SE Asia Standard Time)

2019-10-07 07:13:43 +07:00 · 2019-10-07 07:13:43 +07:00 · 1a7646b736
parent 677b4e78c2
commit 1a7646b736
10 changed files with 10 additions and 0 deletions
--- a/12/17.txt
+++ b/12/17.txt
@ -0,0 +1 @@
+\v 17 \v 18 \v 19 \v 20 17ແຕ່ ຍ້ອນ ກະສັດ ໄດ້ ເອົາ ຊາຣາຍ^ມາ ຢູ່ ໃນ ຣາຊວັງ ພຣະເຈົ້າຢາເວ ຈຶ່ງ ເຮັດ ໃຫ້ ກະສັດ ເອງ ແລະ ຄົນ ໃນ ຣາຊວັງ ເປັນ ພະຍາດ ຢ່າງ ຮ້າຍແຮງ. 18ແລ້ວ ກະສັດ ເອຢິບ ກໍ ເອີ້ນ ອັບຣາມ ມາ ແລະ ສອບຖາມ ວ່າ, “ເປັນຫຍັງ ເຈົ້າ ຈຶ່ງ ເຮັດ ກັບ ເຮົາ ແບບ ນີ້? ເປັນຫຍັງ ຈຶ່ງ ບໍ່ ບອກ ເຮົາ ວ່າ ນາງ ເປັນ ເມຍ ຂອງ^ເຈົ້າ? 19ເປັນຫຍັງ ຈຶ່ງ ເວົ້າ ວ່າ ນາງ ເປັນ ນ້ອງສາວ ຂອງ^ເຈົ້າ? ແລະ ປ່ອຍ ໃຫ້ ເຮົາ ເອົາ ນາງ ມາ ໄວ້ ເປັນ ເມຍ. ນີ້ ເມຍ ຂອງ^ເຈົ້າ ຈົ່ງ ເອົາ ນາງ ຄືນ ໄປ ແລະ ໜີໄປ ສາ.” 20ແລ້ວ ກະສັດ ເອຢິບ ກໍ ສັ່ງ ຂ້າຣາຊການ ໃຫ້ ພາ ອັບຣາມ ກັບ ເມຍ ຂອງ^ລາວ ແລະ ເອົາ ສິ່ງຂອງ ທີ່ ລາວ ມີ ຢູ່ ແລະ ໃຫ້ ອອກ ໜີໄປ ຈາກ ປະເທດ ເອຢິບ.
--- a/13/01.txt
+++ b/13/01.txt
@ -0,0 +1 @@
+\c 13 \v 1 \v 2 1ອັບຣາມ ພາ ເມຍ ຂອງຕົນ ພ້ອມ ກັບ ສິ່ງຂອງ ທີ່ ຕົນ ມີ ຢູ່ ອອກ ຈາກ ພາກເໜືອ ຂອງ^ປະເທດ ເອຢິບ ມຸ່ງໜ້າ ໄປ ສູ່ ເຂດ ໃຕ້ ຂອງ^ການາອານ. ໂລດ ກໍ ຕິດຕາມ ເພິ່ນ ໄປ ດ້ວຍ. 2ອັບຣາມ ເປັນ ຄົນ ຮັ່ງມີ; ເພິ່ນ ມີ ຝູງແກະ, ຝູງແບ້ ແລະ ຝູງງົວ ພ້ອມ ທັງ ເງິນຄຳ ຢ່າງ ຫລວງຫລາຍ.
--- a/13/03.txt
+++ b/13/03.txt
@ -0,0 +1 @@
+\v 3 \v 4 3ແລ້ວ ເພິ່ນ ກໍ ຍົກຍ້າຍ ຈາກ ທີ່ ນັ້ນ ເດີນທາງ ຕໍ່ໄປ ເລື້ອຍໆ ສູ່ ເມືອງ ເບັດເອນ ແລະ ເພິ່ນ ກໍ ໄປ ເຖິງ ບ່ອນ ທີ່ ຕົນ ເຄີຍ ຕັ້ງ ຄ້າຍພັກ ພາ ອາໄສ ມາ ກ່ອນ ຢູ່ ລະຫວ່າງ ເມືອງ ເບັດເອນ ກັບ ເມືອງ ອາອີ 4ບ່ອນ ທີ່ ເພິ່ນ ເຄີຍ ໄດ້ ສ້າງ ແທ່ນບູຊາ ໄວ້ ແຕ່ ກ່ອນ ນັ້ນ. ແລ້ວ ຢູ່ ທີ່ ນີ້ ເພິ່ນ ກໍໄດ້ ຮ້ອງທູນ ອອກ ນາມຊື່ ພຣະເຈົ້າຢາເວ.
--- a/13/05.txt
+++ b/13/05.txt
@ -0,0 +1 @@
+\v 5 \v 6 \v 7 5ໂລດ ຜູ້ ທີ່ ຮ່ວມ ເດີນທາງ ໄປ ກັບ ອັບຣາມ ນັ້ນ ກໍ ມີ ຝູງແກະ, ຝູງແບ້, ຝູງງົວ ຕະຫລອດ ທັງ ຄົນ ໃນ ຄອບຄົວ ແລະ ຄົນ^ຮັບໃຊ້ ຈຳນວນ ຫລວງຫລາຍ ຄືກັນ. 6ສະນັ້ນ ຈຶ່ງ ບໍ່ມີ ທົ່ງຫຍ້າ ພຽງພໍ ສຳລັບ ລ້ຽງ ສັດ ເພື່ອ ໃຫ້ ພວກເຂົາ ຢູ່ ຮ່ວມ ກັນ ໄດ້ ເພາະ ຕ່າງ ຝ່າຍ ຕ່າງ ກໍ ມີ ສັດ ຫລາຍ. 7ເມື່ອ ເປັນ ເຊັ່ນນັ້ນ ຄົນ ລ້ຽງ ສັດ ຂອງ^ອັບຣາມ ແລະ ໂລດ ຈຶ່ງ ຜິດຖຽງ ກັນ. (ຊາວ ການາອານ ແລະ ຊາວ ເປຣີຊີ ກໍ ຍັງ ຢູ່ ໃນ ດິນແດນ ນັ້ນ.)
--- a/13/08.txt
+++ b/13/08.txt
@ -0,0 +1 @@
+\v 8 \v 9 8ແລ້ວ ອັບຣາມ ກໍ ເວົ້າ ກັບ ໂລດ ວ່າ, “ເຮົາ ທັງສອງ ເປັນ ພີ່ນ້ອງ ກັນ ຂໍ ຢ່າ ໃຫ້ ຄົນ ຂອງ^ເຈົ້າ ແລະ ຄົນ ຂອງຂ້ອຍ ຕ້ອງ ຜິດຖຽງ ກັນ^ເລີຍ. 9ສະນັ້ນ ໃຫ້ ພວກເຮົາ ແຍກທາງ ກັນ ເສຍ. ຈົ່ງ ເລືອກ ເອົາ ທີ່ດິນ ທີ່ ເຈົ້າ ຕ້ອງການ. ຖ້າ ເຈົ້າ ໄປ ທາງ ຊ້າຍ ຂ້ອຍ ກໍ ຈະ ໄປ ທາງ ຂວາ ຖ້າ ເຈົ້າ ໄປ ທາງ ຂວາ ຂ້ອຍ ກໍ ຈະ ໄປ ທາງ ຊ້າຍ.”
--- a/13/10.txt
+++ b/13/10.txt
@ -0,0 +1 @@
+\v 10 \v 11 10ໂລດ ຫລຽວ ໄປ ຮອບໆ ຈຶ່ງ ເຫັນ ວ່າ ທົ່ງ ຮາບພຽງ ຂອງ^ແມ່ນໍ້າ^ຈໍແດນ ທັງໝົດ ຈົນເຖິງ ເມືອງ ໂຊອາ ມີ ນໍ້າ ຫລາຍ ເໝືອນ ດັ່ງ ສວນ ຂອງ^ພຣະເຈົ້າຢາເວ ຫລື ດິນແດນ ຂອງ^ປະເທດ ເອຢິບ. (ກ່ອນ ທີ່ ພຣະເຈົ້າຢາເວ ໄດ້ ທຳລາຍ ເມືອງ ໂຊໂດມ ກັບ ເມືອງ ໂກໂມຣາ ທົ່ງ^ຮາບ^ພຽງ ນີ້ ອຸດົມສົມບູນ ຫລາຍ.) 11ດັ່ງນັ້ນ ໂລດ ຈຶ່ງ ໄດ້ ຕັດສິນໃຈ ເລືອກ ເອົາ ທົ່ງ^ຮາບພຽງ ຂອງ^ແມ່ນໍ້າ^ຈໍແດນ ທັງໝົດ ເປັນ ບ່ອນ ຢູ່ ອາໄສ ຂອງຕົນ ແລະ ເພິ່ນ ໄດ້ ເຄື່ອນ ຂະບວນ ມຸ່ງໜ້າ ໄປ ທາງທິດ^ຕາເວັນອອກ. ໂລດ ແລະ ອັບຣາມ ກໍໄດ້ ແຍກທາງ ກັນ ໄປ.
--- a/13/12.txt
+++ b/13/12.txt
@ -0,0 +1 @@
+\v 12 \v 13 12ອັບຣາມ ອາໄສ ຢູ່ ໃນ ດິນແດນ ການາອານ ສ່ວນ ໂລດ ນັ້ນ ຕັ້ງ ຖິ່ນຖານ ຢູ່ ທ່າມກາງ ເມືອງ ຕ່າງໆ ໃນ ທົ່ງ^ຮາບພຽງ ໃກ້ ກັບ ເມືອງ ໂຊໂດມ 13ຊຶ່ງ ປະຊາຊົນ ໃນ ເມືອງ ນີ້ ຊົ່ວຊ້າ ແລະ ເຮັດ ຜິດບາບ ຕໍ່ສູ້ ພຣະເຈົ້າຢາເວ.
--- a/13/14.txt
+++ b/13/14.txt
@ -0,0 +1 @@
+\v 14 \v 15 14ຫລັງຈາກ ໂລດ ໄດ້ ໜີໄປ ແລ້ວ ພຣະເຈົ້າຢາເວ ກໍ ບອກ ອັບຣາມ ວ່າ, “ຕັ້ງແຕ່ ບ່ອນ ທີ່ ເຈົ້າ ຢືນ ຢູ່ ນີ້ ຈົ່ງ ແນມ ໄປ ທົ່ວ ທຸກ ທິດ ໃຫ້ ດີ. 15ດິນ ທຸກ ບ່ອນ ທີ່ ເຈົ້າ ແນມ ເຫັນ ເຮົາ ຈະ ໃຫ້ ເຈົ້າ ແລະ ເຊື້ອສາຍ ຂອງ^ເຈົ້າ ແລະ ມັນ ຈະ ເປັນ ຂອງ^ພວກເຈົ້າ ຕະຫລອດໄປ^ເປັນນິດ.
--- a/13/16.txt
+++ b/13/16.txt
@ -0,0 +1 @@
+\v 16 \v 17 \v 18 16ເຮົາ ຈະ ໃຫ້ ເຈົ້າ ມີ ເຊື້ອສາຍ ຫລວງຫລາຍ ເໝືອນ ດັ່ງ ຂີ້ຝຸ່ນ^ດິນ ຈົນ ນັບ ບໍ່ ຖ້ວນ 17ບັດນີ້ ຈົ່ງ ອອກ ເດີນທາງ ໄປ ທົ່ວ ດິນແດນ ນັ້ນ ເພາະ ເຮົາ ຈະ ມອບ ດິນ ທັງໝົດ ໃຫ້ ເຈົ້າ.” 18ດັ່ງນັ້ນ ອັບຣາມ ຈຶ່ງ ຍົກຍ້າຍ ຂະບວນ ທີ່ ພັກ ໄປ ຕັ້ງ ຢູ່ ໃກ້ ຕົ້ນໄມ້ ສັກສິດ ຂອງ^ມຳເຣ ທີ່ ເຮັບໂຣນ ແລະ ໃນ^ທີ່ນັ້ນ ເພິ່ນ ໄດ້ ສ້າງ ແທ່ນບູຊາ ຖວາຍ ແກ່ ພຣະເຈົ້າຢາເວ.
--- a/14/01.txt
+++ b/14/01.txt
@ -0,0 +1 @@
+\c 14 1ມີ ກະສັດ ສີ່ ຄົນ ດັ່ງນີ້: ເຈົ້າ ອຳຣາເຟນ ແຫ່ງ ນະຄອນ ບາບີໂລນ, ເຈົ້າ ອາຣິໂອກ ແຫ່ງ ນະຄອນ^ເອນລາຊາ, ເຈົ້າ ເຄໂດລາໂອເມ ແຫ່ງ ນະຄອນ^ເອລາມ ແລະ ເຈົ້າ^ຕີດານ ແຫ່ງ ນະຄອນ ກົວອິມ; 2ກະສັດ ເຫຼົ່ານີ້ ໄດ້ ເຮັດ ເສິກ ກັບ ກະສັດ ຫ້າ ຄົນ ດັ່ງນີ້: ເຈົ້າ^ເບຣາ ແຫ່ງ ນະຄອນ ໂຊໂດມ, ເຈົ້າ^ບີຊາ ແຫ່ງ ນະຄອນ ໂກໂມຣາ, ເຈົ້າ^ຊີນັບ ແຫ່ງ ນະຄອນ ອັດມາ, ເຈົ້າ^ເຊເມເບ ແຫ່ງ ນະຄອນ ເຊບົວອິມ ແລະ ເຈົ້າ ແຫ່ງ ນະຄອນ ເບລາ (ຫລື ໂຊອາ).
				`@ -0,0 +1 @@`
				\v 17 \v 18 \v 19 \v 20 17ແຕ່ ຍ້ອນ ກະສັດ ໄດ້ ເອົາ ຊາຣາຍ^ມາ ຢູ່ ໃນ ຣາຊວັງ ພຣະເຈົ້າຢາເວ ຈຶ່ງ ເຮັດ ໃຫ້ ກະສັດ ເອງ ແລະ ຄົນ ໃນ ຣາຊວັງ ເປັນ ພະຍາດ ຢ່າງ ຮ້າຍແຮງ. 18ແລ້ວ ກະສັດ ເອຢິບ ກໍ ເອີ້ນ ອັບຣາມ ມາ ແລະ ສອບຖາມ ວ່າ, “ເປັນຫຍັງ ເຈົ້າ ຈຶ່ງ ເຮັດ ກັບ ເຮົາ ແບບ ນີ້? ເປັນຫຍັງ ຈຶ່ງ ບໍ່ ບອກ ເຮົາ ວ່າ ນາງ ເປັນ ເມຍ ຂອງ^ເຈົ້າ? 19ເປັນຫຍັງ ຈຶ່ງ ເວົ້າ ວ່າ ນາງ ເປັນ ນ້ອງສາວ ຂອງ^ເຈົ້າ? ແລະ ປ່ອຍ ໃຫ້ ເຮົາ ເອົາ ນາງ ມາ ໄວ້ ເປັນ ເມຍ. ນີ້ ເມຍ ຂອງ^ເຈົ້າ ຈົ່ງ ເອົາ ນາງ ຄືນ ໄປ ແລະ ໜີໄປ ສາ.” 20ແລ້ວ ກະສັດ ເອຢິບ ກໍ ສັ່ງ ຂ້າຣາຊການ ໃຫ້ ພາ ອັບຣາມ ກັບ ເມຍ ຂອງ^ລາວ ແລະ ເອົາ ສິ່ງຂອງ ທີ່ ລາວ ມີ ຢູ່ ແລະ ໃຫ້ ອອກ ໜີໄປ ຈາກ ປະເທດ ເອຢິບ.
				`@ -0,0 +1 @@`
				\c 13 \v 1 \v 2 1ອັບຣາມ ພາ ເມຍ ຂອງຕົນ ພ້ອມ ກັບ ສິ່ງຂອງ ທີ່ ຕົນ ມີ ຢູ່ ອອກ ຈາກ ພາກເໜືອ ຂອງ^ປະເທດ ເອຢິບ ມຸ່ງໜ້າ ໄປ ສູ່ ເຂດ ໃຕ້ ຂອງ^ການາອານ. ໂລດ ກໍ ຕິດຕາມ ເພິ່ນ ໄປ ດ້ວຍ. 2ອັບຣາມ ເປັນ ຄົນ ຮັ່ງມີ; ເພິ່ນ ມີ ຝູງແກະ, ຝູງແບ້ ແລະ ຝູງງົວ ພ້ອມ ທັງ ເງິນຄຳ ຢ່າງ ຫລວງຫລາຍ.
				`@ -0,0 +1 @@`
				\v 3 \v 4 3ແລ້ວ ເພິ່ນ ກໍ ຍົກຍ້າຍ ຈາກ ທີ່ ນັ້ນ ເດີນທາງ ຕໍ່ໄປ ເລື້ອຍໆ ສູ່ ເມືອງ ເບັດເອນ ແລະ ເພິ່ນ ກໍ ໄປ ເຖິງ ບ່ອນ ທີ່ ຕົນ ເຄີຍ ຕັ້ງ ຄ້າຍພັກ ພາ ອາໄສ ມາ ກ່ອນ ຢູ່ ລະຫວ່າງ ເມືອງ ເບັດເອນ ກັບ ເມືອງ ອາອີ 4ບ່ອນ ທີ່ ເພິ່ນ ເຄີຍ ໄດ້ ສ້າງ ແທ່ນບູຊາ ໄວ້ ແຕ່ ກ່ອນ ນັ້ນ. ແລ້ວ ຢູ່ ທີ່ ນີ້ ເພິ່ນ ກໍໄດ້ ຮ້ອງທູນ ອອກ ນາມຊື່ ພຣະເຈົ້າຢາເວ.
				`@ -0,0 +1 @@`
				\v 5 \v 6 \v 7 5ໂລດ ຜູ້ ທີ່ ຮ່ວມ ເດີນທາງ ໄປ ກັບ ອັບຣາມ ນັ້ນ ກໍ ມີ ຝູງແກະ, ຝູງແບ້, ຝູງງົວ ຕະຫລອດ ທັງ ຄົນ ໃນ ຄອບຄົວ ແລະ ຄົນ^ຮັບໃຊ້ ຈຳນວນ ຫລວງຫລາຍ ຄືກັນ. 6ສະນັ້ນ ຈຶ່ງ ບໍ່ມີ ທົ່ງຫຍ້າ ພຽງພໍ ສຳລັບ ລ້ຽງ ສັດ ເພື່ອ ໃຫ້ ພວກເຂົາ ຢູ່ ຮ່ວມ ກັນ ໄດ້ ເພາະ ຕ່າງ ຝ່າຍ ຕ່າງ ກໍ ມີ ສັດ ຫລາຍ. 7ເມື່ອ ເປັນ ເຊັ່ນນັ້ນ ຄົນ ລ້ຽງ ສັດ ຂອງ^ອັບຣາມ ແລະ ໂລດ ຈຶ່ງ ຜິດຖຽງ ກັນ. (ຊາວ ການາອານ ແລະ ຊາວ ເປຣີຊີ ກໍ ຍັງ ຢູ່ ໃນ ດິນແດນ ນັ້ນ.)
				`@ -0,0 +1 @@`
				\v 8 \v 9 8ແລ້ວ ອັບຣາມ ກໍ ເວົ້າ ກັບ ໂລດ ວ່າ, “ເຮົາ ທັງສອງ ເປັນ ພີ່ນ້ອງ ກັນ ຂໍ ຢ່າ ໃຫ້ ຄົນ ຂອງ^ເຈົ້າ ແລະ ຄົນ ຂອງຂ້ອຍ ຕ້ອງ ຜິດຖຽງ ກັນ^ເລີຍ. 9ສະນັ້ນ ໃຫ້ ພວກເຮົາ ແຍກທາງ ກັນ ເສຍ. ຈົ່ງ ເລືອກ ເອົາ ທີ່ດິນ ທີ່ ເຈົ້າ ຕ້ອງການ. ຖ້າ ເຈົ້າ ໄປ ທາງ ຊ້າຍ ຂ້ອຍ ກໍ ຈະ ໄປ ທາງ ຂວາ ຖ້າ ເຈົ້າ ໄປ ທາງ ຂວາ ຂ້ອຍ ກໍ ຈະ ໄປ ທາງ ຊ້າຍ.”
				`@ -0,0 +1 @@`
				\v 10 \v 11 10ໂລດ ຫລຽວ ໄປ ຮອບໆ ຈຶ່ງ ເຫັນ ວ່າ ທົ່ງ ຮາບພຽງ ຂອງ^ແມ່ນໍ້າ^ຈໍແດນ ທັງໝົດ ຈົນເຖິງ ເມືອງ ໂຊອາ ມີ ນໍ້າ ຫລາຍ ເໝືອນ ດັ່ງ ສວນ ຂອງ^ພຣະເຈົ້າຢາເວ ຫລື ດິນແດນ ຂອງ^ປະເທດ ເອຢິບ. (ກ່ອນ ທີ່ ພຣະເຈົ້າຢາເວ ໄດ້ ທຳລາຍ ເມືອງ ໂຊໂດມ ກັບ ເມືອງ ໂກໂມຣາ ທົ່ງ^ຮາບ^ພຽງ ນີ້ ອຸດົມສົມບູນ ຫລາຍ.) 11ດັ່ງນັ້ນ ໂລດ ຈຶ່ງ ໄດ້ ຕັດສິນໃຈ ເລືອກ ເອົາ ທົ່ງ^ຮາບພຽງ ຂອງ^ແມ່ນໍ້າ^ຈໍແດນ ທັງໝົດ ເປັນ ບ່ອນ ຢູ່ ອາໄສ ຂອງຕົນ ແລະ ເພິ່ນ ໄດ້ ເຄື່ອນ ຂະບວນ ມຸ່ງໜ້າ ໄປ ທາງທິດ^ຕາເວັນອອກ. ໂລດ ແລະ ອັບຣາມ ກໍໄດ້ ແຍກທາງ ກັນ ໄປ.
				`@ -0,0 +1 @@`
				\v 12 \v 13 12ອັບຣາມ ອາໄສ ຢູ່ ໃນ ດິນແດນ ການາອານ ສ່ວນ ໂລດ ນັ້ນ ຕັ້ງ ຖິ່ນຖານ ຢູ່ ທ່າມກາງ ເມືອງ ຕ່າງໆ ໃນ ທົ່ງ^ຮາບພຽງ ໃກ້ ກັບ ເມືອງ ໂຊໂດມ 13ຊຶ່ງ ປະຊາຊົນ ໃນ ເມືອງ ນີ້ ຊົ່ວຊ້າ ແລະ ເຮັດ ຜິດບາບ ຕໍ່ສູ້ ພຣະເຈົ້າຢາເວ.
				`@ -0,0 +1 @@`
				\v 14 \v 15 14ຫລັງຈາກ ໂລດ ໄດ້ ໜີໄປ ແລ້ວ ພຣະເຈົ້າຢາເວ ກໍ ບອກ ອັບຣາມ ວ່າ, “ຕັ້ງແຕ່ ບ່ອນ ທີ່ ເຈົ້າ ຢືນ ຢູ່ ນີ້ ຈົ່ງ ແນມ ໄປ ທົ່ວ ທຸກ ທິດ ໃຫ້ ດີ. 15ດິນ ທຸກ ບ່ອນ ທີ່ ເຈົ້າ ແນມ ເຫັນ ເຮົາ ຈະ ໃຫ້ ເຈົ້າ ແລະ ເຊື້ອສາຍ ຂອງ^ເຈົ້າ ແລະ ມັນ ຈະ ເປັນ ຂອງ^ພວກເຈົ້າ ຕະຫລອດໄປ^ເປັນນິດ.
				`@ -0,0 +1 @@`
				\v 16 \v 17 \v 18 16ເຮົາ ຈະ ໃຫ້ ເຈົ້າ ມີ ເຊື້ອສາຍ ຫລວງຫລາຍ ເໝືອນ ດັ່ງ ຂີ້ຝຸ່ນ^ດິນ ຈົນ ນັບ ບໍ່ ຖ້ວນ 17ບັດນີ້ ຈົ່ງ ອອກ ເດີນທາງ ໄປ ທົ່ວ ດິນແດນ ນັ້ນ ເພາະ ເຮົາ ຈະ ມອບ ດິນ ທັງໝົດ ໃຫ້ ເຈົ້າ.” 18ດັ່ງນັ້ນ ອັບຣາມ ຈຶ່ງ ຍົກຍ້າຍ ຂະບວນ ທີ່ ພັກ ໄປ ຕັ້ງ ຢູ່ ໃກ້ ຕົ້ນໄມ້ ສັກສິດ ຂອງ^ມຳເຣ ທີ່ ເຮັບໂຣນ ແລະ ໃນ^ທີ່ນັ້ນ ເພິ່ນ ໄດ້ ສ້າງ ແທ່ນບູຊາ ຖວາຍ ແກ່ ພຣະເຈົ້າຢາເວ.
				`@ -0,0 +1 @@`
				\c 14 1ມີ ກະສັດ ສີ່ ຄົນ ດັ່ງນີ້: ເຈົ້າ ອຳຣາເຟນ ແຫ່ງ ນະຄອນ ບາບີໂລນ, ເຈົ້າ ອາຣິໂອກ ແຫ່ງ ນະຄອນ^ເອນລາຊາ, ເຈົ້າ ເຄໂດລາໂອເມ ແຫ່ງ ນະຄອນ^ເອລາມ ແລະ ເຈົ້າ^ຕີດານ ແຫ່ງ ນະຄອນ ກົວອິມ; 2ກະສັດ ເຫຼົ່ານີ້ ໄດ້ ເຮັດ ເສິກ ກັບ ກະສັດ ຫ້າ ຄົນ ດັ່ງນີ້: ເຈົ້າ^ເບຣາ ແຫ່ງ ນະຄອນ ໂຊໂດມ, ເຈົ້າ^ບີຊາ ແຫ່ງ ນະຄອນ ໂກໂມຣາ, ເຈົ້າ^ຊີນັບ ແຫ່ງ ນະຄອນ ອັດມາ, ເຈົ້າ^ເຊເມເບ ແຫ່ງ ນະຄອນ ເຊບົວອິມ ແລະ ເຈົ້າ ແຫ່ງ ນະຄອນ ເບລາ (ຫລື ໂຊອາ).