See in Reader
Merge branch 'master' of C:\Users\ASUS\AppData\Local\translationstudio\temp\lo_2sa_text_ulb
This commit is contained in:
xayaso
commit
cbcd437921
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\c 1 \v 1 ຫລັງຈາກການຕາຍຂອງກະສັດໂຊນແລ້ວ, ດາວິດກໍໄດ້ກັບມາຈາກການໂຈມຕີຄົນອາມາເຫລັກ ແລະໄດ້ພັກຢູ່ທີ່ຊິກລັກໄດ້ສອງວັນ. \v 2 ວັນທີສາມ, ຊາຍຄົນຫນຶ່ງໄດ້ມາຈາກຄ້າຍຂອງກະສັດໂຊນໃສ່ເສື້ອຜ້າຂາດແລະມີດິນເປື້ອນທີ່ຫົວຂອງຂົາ. ເມື່ອເຂົາໄດ້ມາຮອດດາວິດ ກໍໄດ້ຫມອບລົງຮອດດິນ ແລະໄດ້ຫມົດແຮງຢູ່ບ່ອນນັ້ນ.
|
||||
\c 1 \v 1 ຫລັງຈາກການຕາຍຂອງກະສັດໂຊນແລ້ວ, ດາວິດກໍໄດ້ກັບມາຈາກການໂຈມຕີຄົນອາມາເຫລັກ ແລະໄດ້ພັກຢູ່ທີ່ຊິກລັກໄດ້ສອງວັນ. \v 2 ວັນທີສາມ, ຊາຍຄົນຫນຶ່ງໄດ້ມາຈາກຄ້າຍຂອງກະສັດໂຊນໃສ່ເສື້ອຜ້າຂາດ ແລະ ມີດິນເປື້ອນທີ່ຫົວຂອງຂົາ. ເມື່ອເຂົາໄດ້ມາຮອດດາວິດ ກໍໄດ້ຫມອບຫນ້າລົງຮອດພື້ນດິນ ແລະ ໄດ້ຫມົດແຮງຢູ່ບ່ອນນັ້ນ.
|
||||
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 3 ດາວິດໄດ້ຖາມເຂົາວ່າ, " ເຈົ້າມາຈາກໃສ?" ເຂົາໄດ້ຕອບວ່າ " ຂ້າພະເຈົ້າມາຈາກຄ້າຍຂອງອິດສະຣາເອນ." \v 4 ດາວິດໄດ້ຖາມເຂົາວ່າ, " ຂໍບອກຂ້ອຍວ່າ ເຫດຜົນເປັນແນວໃດແນ່.?" ເຂົາໄດ້ຕອບວ່າ, " ພວກປະຊາຊົນໄດ້ຫນີຈາກການສູ້ຮົບ. ມີຫລາຍຄົນໄດ້ລົ້ມແລະມີຫລາຍຄົນໄດ້ຕາຍແລ້ວ. ກະສັດໂຊນ ແລະ ໂຢນາທານລູກຊາຍຂອງເພິ່ນກໍຕາຍ." \v 5 ດາວິດຈຶ່ງໄດ້ຖາມຊາຍຫນຸ່ມຄົນນັ້ນວ່າ, " ເຈົ້າຮູ້ໄດ້ຢ່າງໃດວ່າ ໂຊນແລະໂຢນາທານລູກຂອງເພິ່ນໄດ້ຕາຍໄດ້ຕາຍ?
|
||||
\v 3 ດາວິດໄດ້ຖາມເຂົາວ່າ, " ເຈົ້າມາຈາກໃສ?" ເຂົາໄດ້ຕອບວ່າ, " ຂ້າພະເຈົ້າມາຈາກຄ້າຍຂອງອິດສະຣາເອນ." \v 4 ດາວິດໄດ້ຖາມເຂົາວ່າ, " ຂໍບອກຂ້ອຍວ່າ ເຫດຜົນເປັນແນວໃດແນ່." ເຂົາໄດ້ຕອບວ່າ, " ພວກປະຊາຊົນໄດ້ຫນີຈາກການສູ້ຮົບ. ມີຫລາຍຄົນໄດ້ລົ້ມລົງ ແລະ ມີຫລາຍຄົນໄດ້ຕາຍແລ້ວ. ກະສັດໂຊນ ແລະ ໂຢນາທານລູກຊາຍຂອງເພິ່ນກໍຕາຍເຊັ່ນກັນ." \v 5 ດາວິດຈຶ່ງໄດ້ຖາມຊາຍຫນຸ່ມຄົນນັ້ນວ່າ, " ເຈົ້າຮູ້ໄດ້ຢ່າງໃດວ່າໂຊນ ແລະ ໂຢນາທານລູກຂອງເພິ່ນໄດ້ຕາຍແລ້ວ?"
|
||||
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 6 ຊາຍຫມຸ່ມນັ້ນໄດ້ຕອບວ່າ, "ບັງເອີນທີ່ຂ້ານ້ອຍມາທີ່ພູເຂົາກິນໂບອາ, ແລະທີ່ນັ້ນກະສັດໂຊນໄດ້ຊົງຢືນຄຳຫອກຂອງຕົນຢູ່, ແລະລົດມ້າກໍກຳລັງມາໃກ້ເພິ່ນ. \v 7 ກະສັດໂຊນໄດ້ຫລຽວມາເລີຍເຫັນຂ້ານ້ອຍ ແລະກໍໄດ້ເອີ້ນຂ້ານ້ອຍ. ຂ້ານ້ອຍໄດ້ຕອບວ່າ, " ຂ້າພຣະອົງຢູ່ທີ່ນີ້ "
|
||||
\v 6 ຊາຍຫມຸ່ນນັ້ນໄດ້ຕອບວ່າ, "ບັງເອີນທີ່ຂ້ານ້ອຍມາທີ່ພູເຂົາກິນໂບອາ, ແລະ ທີ່ນັ້ນກະສັດໂຊນໄດ້ຊົງຢືນຄຳຫອກຂອງຕົນຢູ່, ແລະ ລົດມ້າ ແລະ ຄົນຂີ່ທັງຫລາຍກໍກຳລັງມາໃກ້ເພິ່ນ. \v 7 ກະສັດໂຊນໄດ້ຫລຽວມາ ແລະ ເລີຍເຫັນຂ້ານ້ອຍ ແລະ ກໍໄດ້ເອີ້ນຂ້ານ້ອຍ. ຂ້ານ້ອຍໄດ້ຕອບວ່າ, " ຂ້ານ້ອຍຢູ່ທີ່ນີ້."
|
||||
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 8 ເພິ່ນໄດ້ຖາມຂ້ານ້ອຍວ່າ, " ເຈົ້າແມ່ນໃຜ?" ຂ້ານ້ອຍຕອບວ່າ, ຂ້ານ້ອຍເປັນຄົນອາມາເຫລັກ." \v 9 ເພິ່ນກໍໄດ້ບອກຂ້ານ້ອຍວ່າ. " ຈົ່ງມາຢືນເຫນືອເຮົາ ແລະຂ້າເຮົາສະ, ເພາະເຮົາກຳລັງເຈັບປວດຢ່າງແສນສາຫັດ, ແຕ່ເຮົາຍັງມີຊີວິດຢູ່." \v 10 ຂ້ານ້ອຍຈຶ່ງໄດ້ໄປຢືນເຫນືອເພິ່ນ ແລະໄດ້ຂ້າເພິ່ນເລີຍ, ເພາະຂ້ານ້ອຍຮູ້ວ່າເພິ່ນຈະບໍ່ສາມາດດຳລົງຊີວິດຢູ່ໄດ້ອີກຫລັງຈາກທີ່ເພິ່ນລົ້ມແລ້ວ. ເເລ້ວເພິ່ນກໍໄດ້ຖອດມົງກຸດຢູ່ຫົວຂອງເພິ່ນ ແລະ ປະລັກແຂນຂອງເພິ່ນ ເເລະໄດ້ນຳສິ່ງເຫລົ່ານັ້ນມາໃຫ້ທ່ານ, ເຈົ້ານາຍຂອງຂ້ານ້ອຍ."
|
||||
\v 8 ເພິ່ນໄດ້ຖາມຂ້ານ້ອຍວ່າ, " ເຈົ້າແມ່ນໃຜ?" ຂ້ານ້ອຍຕອບວ່າ, ຂ້ານ້ອຍເປັນຄົນອາມາເຫລັກ." \v 9 ເພິ່ນກໍໄດ້ບອກຂ້ານ້ອຍວ່າ, " ຈົ່ງມາຢືນເຫນືອເຮົາ ແລະ ຂ້າເຮົາສະ, ເພາະເຮົາກຳລັງເຈັບປວດຢ່າງແສນສາຫັດ, ແຕ່ເຮົາຍັງມີຊີວິດຢູ່." \v 10 ຂ້ານ້ອຍຈຶ່ງໄດ້ໄປຢືນເຫນືອເພິ່ນ ແລະ ໄດ້ຂ້າເພິ່ນເລີຍ, ເພາະຂ້ານ້ອຍຮູ້ວ່າເພິ່ນຈະບໍ່ສາມາດດຳລົງຊີວິດຢູ່ໄດ້ອີກຫລັງຈາກທີ່ເພິ່ນໄດ້ລົ້ມໄປ. ເເລ້ວເພິ່ນກໍໄດ້ຖອດມົງກຸດຢູ່ຫົວຂອງເພິ່ນ ແລະ ປະລັກແຂນຂອງເພິ່ນ ເເລະ ໄດ້ນຳສິ່ງເຫລົ່ານັ້ນມາໃຫ້ທ່ານ, ເຈົ້ານາຍຂອງຂ້ານ້ອຍ."
|
||||
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 11 ແລ້ວດາວິດໄດ້ຈີກເສື້ອຂອງເຂົາ, ແລະຄົນທັງປວງທີ່ຢູ່ກັບເຂົາກໍໄດ້ເຮັດຄືກັນ. \v 12 ພວກເຂົາໄດ້ຄ່ຳຄວນຫາ, ແລະຮ້ອງໄຫ້ ແລະໄດ້ອົດອາຫານຈົນຮອດແລງ, ເພື່ອໂຊນເພື່ອໂຢນາທານລູກຊາຍຂອງເພິ່ນ, ແລະເພື່ອປະຊາຊົນຂອງພຣະເຈົ້າຢາເວ, ເເລະເພື່ອພົງພັນອິດສະຣາເອນ ເພາະວ່າພວກເຂົາໄດ້ລົ້ມຕາຍດ້ວຍດາບ. \v 13 ດາວິດໄດ້ຖາມຊາຍຫນຸ່ມວ່າ," ເຈົ້າມາຈາກໃສ?" ເຂົາໄດ້ຕອບວ່າ, " ຂ້ານ້ອຍເປັນລູກຊາຍຂອງຄົນຕ່າງດ້າວ,ໃນດິນເດນຂອງຄົນອາມາເຫລັກ."
|
||||
\v 11 ແລ້ວດາວິດໄດ້ຈີກເສື້ອຂອງເຂົາ, ແລະຄົນທັງປວງທີ່ຢູ່ກັບເຂົາກໍໄດ້ເຮັດຄືກັນ. \v 12 ພວກເຂົາໄດ້ຄ່ຳຄວນຫາ, ຮ້ອງໄຫ້ ແລະ ໄດ້ອົດອາຫານຈົນຮອດແລງ, ເພື່ອໂຊນ, ເພື່ອໂຢນາທານລູກຊາຍຂອງເພິ່ນ, ແລະ ເພື່ອປະຊາຊົນຂອງພຣະເຈົ້າຢາເວ, ເເລະ ເພື່ອເຊື້້ອສາຍອິດສະຣາເອນ ເພາະວ່າພວກເຂົາໄດ້ລົ້ມຕາຍດ້ວຍດາບ. \v 13 ດາວິດໄດ້ຖາມຊາຍຫນຸ່ມວ່າ," ເຈົ້າມາຈາກໃສ?" ເຂົາໄດ້ຕອບວ່າ, " ຂ້ານ້ອຍເປັນລູກຊາຍຂອງຄົນຕ່າງດ້າວໃນດິນແດນ, ຂອງຄົນອາມາເຫລັກ."
|
||||
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 14 ດາວິດໄດ້ຖາມເຂົາວ່າ, "ເປັນຫຍັງເຈົ້າບໍ່ຢ້ານກົວຂ້າກະສັດຜູ້ທີ່ພຣະຢາເວໄດ້ຊົງເຈີມ ດ້ວຍມືຂອງເຈົ້າເອງ?" \v 15 ດາວິດກໍໄດ້ເອີ້ນຊາຍຄົນຫນຶ່ງ ແລະໄດ້ເວົ້າວ່າ, " ຈົ່ງໄປ ແລະຂ້າເຂົາເສຍ." ແລ້ວຜູ້ຊາຍຄົນນັ້ນກໍໄດ້ໄປ ແລະໄດ້ຂ້າເຂົາ, ເເລະຄົນອາມາເຫລັກນັ້ນກໍຕາຍ. \v 16 ເເລ້ວດາວິດໄດ້ກ່າວແກ່ສົບຂອງຄົນອາມາເຫລັກວ່າ, "ເລືອດຂອງເຈົ້າກໍຕົກຢູ່ຫົວຂອງເຈົ້າ ເພາະວ່າປາກຂອງເຈົ້າປັກປຳໂຕເຈົ້າ ເເລະໄດ້ກ່າວວ່າ, "ຂ້ານ້ອຍໄດ້ຂ້າກະສັດຜູ້ທີ່ພຣະຢາເວໄດ້ຊົງເຈີມໄວ້." "
|
||||
\v 14 ດາວິດໄດ້ຖາມເຂົາວ່າ, "ເປັນຫຍັງເຈົ້າບໍ່ຢ້ານກົວທີ່ຈະຂ້າກະສັດຜູ້ທີ່ພຣະຢາເວໄດ້ຊົງເຈີມແລ້ວນັ້ນດ້ວຍມືຂອງເຈົ້າເອງ?" \v 15 ດາວິດກໍໄດ້ເອີ້ນຊາຍຄົນຫນຶ່ງ ແລະ ໄດ້ເວົ້າວ່າ, " ຈົ່ງໄປ ແລະ ຂ້າເຂົາເສຍ." ແລ້ວຜູ້ຊາຍຄົນນັ້ນກໍໄດ້ໄປ ແລະ ໄດ້ຂ້າເຂົາ, ເເລະ ຄົນອາມາເຫລັກນັ້ນກໍຕາຍ. \v 16 ເເລ້ວດາວິດໄດ້ກ່າວແກ່ສົບຂອງຄົນອາມາເຫລັກວ່າ, "ເລືອດຂອງເຈົ້າກໍຕົກຢູ່ຫົວຂອງເຈົ້າ ເພາະວ່າປາກຂອງເຈົ້າໄດ້ເປັນພະຍານປັກປຳໂຕເຈົ້າ ເເລະ ໄດ້ເວົ້າວ່າ, "ຂ້ານ້ອຍໄດ້ຂ້າກະສັດຜູ້ທີ່ພຣະຢາເວໄດ້ຊົງເຈີມໄວ້.""
|
||||
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 17 ແລ້ວດາວິດໄດ້ຮ້ອງເພງຄິດຫາກ່ຽວກັບໂຊນ ແລະໂຢນາທານລູກຂອງເພິ່ນ. \v 18 ເຂົາໄດ້ອອກຄຳສັ່ງໃຫ້ປະຊາຊົນສອນເພງແຫ່ງຄັນທະນູໃຫ້ແກ່ພົງພັນຢູດາ, ຊຶ່ງໄດ້ບັນທຶກໄວ້ໃນຫນັງສືຂອງຢາຊາວ່າ. \v 19 " ສັກສີຂອງທ່ານອິດສະຣາເອນເອີຍ, ໄດ້ຖືກຂ້າເສີຍແລ້ວ! ຢູ່ທີ່ສູງຂອງທ່ານວິລະບູລຸດລົ້ມລົງໄດ້ຢ່າງໃດ ຢ່າບອກເລື່ອງນີ້ໃນເມືອງກັດ! \v 20 ຢ່າປະກາດເລື່ອງນີ້, ໃນຫົນທາງເມືອງອາຊະເກໂລນ, ເພາະເຫດວ່າພວກບຸດກຄົນຟີລິດສະຕີນມ່ວນຊື່ນ ເພາະພວກລູກຂອງພວກເຂົາບໍ່ໄດ້ເຂົ້າສຸຫນັກ,ຈະບໍ່ສະເຫລີມສະຫລອງ.
|
||||
\v 17 ແລ້ວດາວິດກໍໄດ້ຮ້ອງເພງໄວ້ອາໄລໃຫ້ກະສັດໂຊນ ແລະ ໂຢນາທານລູກຂອງເພິ່ນ. \v 18 ເຂົາໄດ້ອອກຄຳສັ່ງໃຫ້ປະຊາຊົນສອນເພງໄວ້ອາໄລນີ້ໃຫ້ແກ່ເຊື້ອຊາດຢູດາ, ຊຶ່ງໄດ້ບັນທຶກໄວ້ໃນຫນັງສືຂອງຢາຊາ. \v 19 " ສັກສີຂອງທ່ານອິດສະຣາເອນເອີຍ, ໄດ້ຖືກຂ້າເສີຍແລ້ວ! ຢູ່ທີ່ສູງຂອງທ່ານວິລະບູລຸດລົ້ມລົງໄດ້ຢ່າງໃດ! \v 20 ຢ່າບອກເລື່ອງນີ້ໃນເມືອງກັດ, ຢ່າປະກາດເລື່ອງນີ້, ໃນຫົນທາງເມືອງອາຊະເກໂລນ, ເພາະເຫດວ່າພວກບຸດສາວຂອງຄົນຟີລິດສະຕີນຈະບໍ່ປິຕິຍິນດີ, ເພາະພວກລູກສາວຂອງພວກເຂົາບໍ່ໄດ້ບໍ່ໄດ້ຮັບພິທີຕັດ,ຈະບໍ່ສະເຫລີມສະຫລອງ.
|
||||
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 21 ເທິງພູກິນໂບອາເອີຍ, ຂໍຢ່າມີນ້ຳຄ້າງຫລືນ້ຳຝົນເທິງເຈົ້າຢ່າໃຫ້ທ້ອງທົ່ງອອກຮວງ, ເພາະວ່າທີ່ນັ້ນໂລ້ຂອງວິລະບູລຸດໄດ້ມີມົນທິນແລ້ວ,ໂລ້ຂອງໂຊນບໍ່ໄດ້ຖືກເຈີມດ້ວຍນ້ຳມັນອີກຕໍ່ໄປ. \v 22 ຈາກເລືອດຂອງຄົນເຫລົ່ານັກຮົບ, ຄັນທະນູຂອງໂຢນາທານບໍ່ໄດ້ຫັນກັບມາ, ແລະດາບຂອງກະສັດໂຊນກໍບໍ່ໄດ້ກັບມາວ່າງເປົ່າ.
|
||||
\v 21 ເທິງພູກິນໂບອາເອີຍ, ຂໍຢ່າມີນ້ຳຄ້າງ ຫລືນ້ຳຝົນເທິງເຈົ້າ, ຢ່າໃຫ້ທົ່ງນາອອກຮວງ, ເພາະວ່າທີ່ນັ້ນໂລ່ຂອງວິລະບູລຸດໄດ້ມີມົນທິນແລ້ວ, ໂລ່ຂອງໂຊນບໍ່ໄດ້ຖືກເຈີມດ້ວຍນ້ຳມັນອີກຕໍ່ໄປ. \v 22 ຈາກເລືອດຂອງຄົນເຫລົ່ານັ້ນໄດ້ຖືກຂ້າ, ຈາກຮ່າງກາຍຂອງນັກຮົບ, ຄັນທະນູຂອງໂຢນາທານບໍ່ໄດ້ຫັນກັບມາ, ແລະ ດາບຂອງກະສັດໂຊນກໍບໍ່ໄດ້ກັບມາວ່າງເປົ່າ.
|
||||
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 23 ໂຊນ ເເລະໂຢນາທານໄດ້ເປັນທີ່ຮັກ ເເລະຫນ້າຍິນດີໃນຊີວິດ, ແລະໃນຄວາມຕາຍຂອງພວກເຂົາ ພວກເຂົາຈະບໍ່ແຍກຈາກກັນ. ພວກເຂົາວ່ອງໄວກວ່າອິນຊີທັງຫລາຍ, ພວກເຂົາກໍແຂງແຮງກວ່າສິງໂຕທັງຝູງ. \v 24 ລູກຂອງອິດສະຣະາເອນເອີຍ, ຈົ່ງຮ້ອງໄຫ້ເພື່ອກະສັດໂຊນ, ຜູ້ຊົງປະດັບພວກເຈົ້າຢ່າງໂອ່ອ່າດ້ວຍຜ້າສີແດງເຂັ້ມ ເຊັ່ນດຽວກັບເຄື່ອງເພັດພອຍ, ເເລະຊົງປະດັບເຄືອງທອງຄຳເທິງເຄື່ອງແຕ່ງກາຍຂອງພວກເຈົ້າ.
|
||||
\v 23 ໂຊນ ເເລະ ໂຢນາທານໄດ້ເປັນທີ່ຮັກ ເເລະ ຫນ້າຍິນດີໃນຊີວິດ, ແລະ ໃນຄວາມຕາຍຂອງພວກເຂົາ ພວກເຂົາຈະບໍ່ແຍກຈາກກັນ. ພວກເຂົາວ່ອງໄວກວ່າອິນຊີທັງຫລາຍ, ພວກເຂົາກໍແຂງແຮງກວ່າສິງໂຕທັງຝູງ. \v 24 ລູກສາວຂອງອິດສະຣາເອນເອີຍ, ຈົ່ງຮ້ອງໄຫ້ເພື່ອກະສັດໂຊນ, ຜູ້ຊົງປະດັບພວກເຈົ້າຢ່າງອົງອາດດ້ວຍຜ້າສີແດງເຂັ້ມ ເຊັ່ນດຽວກັບເພັດພອຍນາໆຊະຫນິດ, ເເລະ ຊົງປະດັບທອງຄຳເທິງເຄື່ອງແຕ່ງກາຍຂອງພວກເຈົ້າ.
|
||||
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 25 ວິລະບູລຸດໄດ້ລົ້ມລົງແລ້ວໃນທ່າມກາງສົງຄາມ ໂຢນາທານກໍໄດ້ຖືກສັງຫານຢູ່ເທິງທີ່ສູງຂອງທ່ານ ໂຢນາທານອ້າຍຂອງຂ້ອຍເອີຍ. \v 26 ຂ້ອຍເປັນທຸກເພື່ອທ່ານ, ທ່ານເປັນທີ່ຊື່ນໃຈຂອງຂ້ອຍຫລາຍ.ຄວາມຮັກຂອງທ່ານມີຕໍ່ຂ້ອຍນັ້ນອັດສະຈັນ, ເຫນືອກວ່າຄວາມຮັກຂອງສະຕຣີ. \v 27 ວິລະບູລຸດລົ້ມລົງໄດ້ຢ່າງໃດ, ແລະເຄື່ອງອາວຸດສົງຄາມກໍໃຊ້ການບໍ່ໄດ້ອີກແລ້ວ!"
|
||||
\v 25 ວິລະບູລຸດໄດ້ລົ້ມລົງແລ້ວໃນທ່າມກາງສົງຄາມ! ໂຢນາທານກໍໄດ້ຖືກສັງຫານຢູ່ເທິງເນີນພູຂອງທ່ານ. \v 26 ໂຢນາທານອ້າຍຂອງຂ້ອຍເອີຍ, ຂ້ອຍເປັນທຸກເພື່ອທ່ານ, ທ່ານເປັນທີ່ຊື່ນໃຈຂອງຂ້ອຍຫລາຍ. ຄວາມຮັກຂອງທ່ານມີຕໍ່ຂ້ອຍນັ້ນກໍອັດສະຈັນ, ເຫນືອກວ່າຄວາມຮັກໃດໆທີ່ມີຕໍ່ສະຕຣີ. \v 27 ວິລະບູລຸດລົ້ມລົງໄດ້ຢ່າງໃດ, ແລະ ອາວຸດສົງຄາມກໍໃຊ້ການບໍ່ໄດ້ອີກແລ້ວ!"
|
||||
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\c 2 \v 1 ຫລັງຈາກເຫດການນີ້ ດາວິດໄດ້ຖາມພຣະຢາເວ ແລະໄດ້ທູນຖາມວ່າ, "ຂ້ານ້ອຍຄວນຂຶ້ນໄປຍັງເມືອງຫນຶ່ງໃນຈຳນວນເມືອງຕ່າງໆ ຂອງຢູດາຫລືບໍ່?" ພຣະຢາເວໄດ້ຕອບເຂົາວ່າ, "ຈົ່ງຂຶ້ນໄປເຖີດ." \v 2 ດາວິດໄດ້ທູນວ່າ, "ຂ້ານ້ອຍຄວນຂຶ້ນໄປຢູ່ໃສ?" ພຣະຢາເວກ່າວວ່າ, " ທີ່ເມືອງເຮັບໂຣນ." ດາວິດຈຶ່ງໄດ້ຂຶ້ນໄປທີ່ນັ້ນພ້ອມກັບເມຍທັງສອງຂອງເຂົາ,ດ້ວຍຄືອາຮີໂນອາມຊາວຢິດຊະເຣນ, ເເລະອາບີກາຍເມຍຫມ້າຍຂອງນາບານຊາວກາເມນ. \v 3 ດາວິດກໍໄດ້ນຳຄົນທີ່ຢູ່ນຳເຂົາຂຶ້ນໄປທຸກຄົນ, ຊຶ່ງເເຕ່ລະຄົນກໍໄດ້ພາຄອບຄົວໄປນຳ, ໄປຍັງເມືອງຕ່າງໆ ຂອງເຮັບໂຣນ,ສະຖານທີ່ຊຶ່ງພວກເຂົາໄດ້ເລີ່ມອາໄສຢູ່.
|
||||
\c 2 \v 1 ຫລັງຈາກເຫດການນີ້ ດາວິດໄດ້ຖາມພຣະຢາເວ ແລະ ໄດ້ກ່າວວ່າ, "ຂ້ານ້ອຍຄວນຂຶ້ນໄປຍັງເມືອງຫນຶ່ງໃນຈຳນວນເມືອງຕ່າງໆຂອງຢູດາຫລືບໍ່?" ພຣະຢາເວໄດ້ຕອບເຂົາວ່າ, "ຈົ່ງຂຶ້ນໄປເຖີດ." ດາວິດໄດ້ເວົ້າວ່າ, "ຂ້ານ້ອຍຄວນຂຶ້ນໄປຢູ່ໃສ?" ພຣະຢາເວກ່າວວ່າ, " ທີ່ເມືອງເຮັບໂຣນ." \v 2 ດັ່ງນັ້ນດາວິດຈຶ່ງໄດ້ຂຶ້ນໄປທີ່ນັ້ນພ້ອມກັບເມຍທັງສອງຂອງເຂົາ, ດ້ວຍຄືອາຮີໂນອາມຊາວຢິດຊະເຣນ, ແລະ ອາບີກາຍເມຍຫມ້າຍຂອງນາບານຊາວກາເມນ. \v 3 ດາວິດກໍໄດ້ນຳຄົນທີ່ຢູ່ນຳເຂົາຂຶ້ນໄປທຸກຄົນ, ຊຶ່ງເເຕ່ລະຄົນກໍໄດ້ພາຄອບຄົວໄປນຳ, ໄປຍັງເມືອງຕ່າງໆ ຂອງເຮັບໂຣນ, ໃນສະຖານທີ່ຊຶ່ງພວກເຂົາໄດ້ເລີ່ມອາໄສຢູ່.
|
||||
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 4 ແລ້ວຜູ້ຄົນຈາກຢູດາກໍໄດ້ມາ ເເລະເຈີມດາວິດໃຫ້ເປັນກະສັດເຫນືອພົງພັນຢູດາ. ພວກເຂົາໄດ້ມາທູນດາວິດວ່າ, "ຊາວຢາເບັດກີເລອາດໄດ້ເປັນຜູ້ຝັງຊາກສົບຂອງໂຊນ." \v 5 ດັ່ງນັ້ນດາວິດໄດ້ສົ່ງພວກສື່ສານໄປຫາຊາວຢາເບັດກິີເລອາດນັ້ນ ໄດ້ບອກກັບພວກເຂົາວ່າ, "ຂໍພວກທ່ານຮັບພຣະພອນຈາກພຣະຢາເວ, ທີ່ທ່ານສະເເດງຄວາມຈົງຮັກພັກດີຕໍໍ່ໂຊນເຈົ້ານາຍຂອງພວກທ່ານ ແລະໄດ້ຝັງສົບຂອງເພິ່ນ.
|
||||
\v 4 ແລ້ວຜູ້ຄົນຈາກຢູດາກໍໄດ້ມາ ເເລະ ໄດ້ເຈີມດາວິດໃຫ້ເປັນກະສັດເຫນືອເຊື້ອຊາດຂອງຢູດາ. ພວກເຂົາໄດ້ມາບອກດາວິດວ່າ, "ຊາວຢາເບັດກີເລອາດໄດ້ເປັນຜູ້ຝັງຊາກສົບຂອງໂຊນ." \v 5 ດັ່ງນັ້ນດາວິດໄດ້ສົ່ງພວກສົ່ງສານໄປຫາຊາວຢາເບັດກິີເລອາດນັ້ນ ໄດ້ບອກກັບພວກເຂົາວ່າ, "ຂໍພວກທ່ານຮັບພຣະພອນຈາກພຣະຢາເວ, ທີ່ທ່ານສະເເດງຄວາມຈົງຮັກພັກດີຕໍໍ່ໂຊນເຈົ້ານາຍຂອງພວກທ່ານ ແລະ ໄດ້ຝັງສົບຂອງເພິ່ນ.
|
||||
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 6 ບັດນີ້ຂໍພຣະເຈົ້າຢາເວຊົງສຳແດງຄວາມຮັກຫມັ້ນຄົງ ເເລະຄວາມຊື່ສັດຕໍ່ພວກທ່ານ. ເເລະເຮົາຈະເຮັດຄວາມດີນີ້ຕໍ່ພວກທ່ານເພາະສິ່ງນີ້ທີ່ທ່ານໄດ້ເຮັດ. \v 7 ບັດນີ້, ເພາະສະນັ້ນ ຂໍໃຫ້ມືຂອງພວກທ່ານເຂັ້ມແຂງ; ແລະຂໍໃຫ້ພວກທ່ານກ້າຫານເຖີດ ເພາະວ່າໂຊນເຈົ້ານາຍຂອງພວກທ່ານໄດ້ຕາຍໄປແລ້ວ, ເເລະ ປະຊາຊົນຢູດາກໍໄດ້ເຈີມຕັ້ງເຮົາໄວ້ເປັນກະສັດຂອງພວກເຂົາແລ້ວ."
|
||||
\v 6 ບັດນີ້ຂໍພຣະຢາເວຊົງສຳແດງຄວາມຮັກອັນຫມັ້ນຄົງ ເເລະ ຄວາມຊື່ສັດຕໍ່ພວກທ່ານ. ເຮົາຈະເຮັດຄວາມດີນີ້ຕໍ່ພວກທ່ານເພາະສິ່ງນີ້ທີ່ທ່ານໄດ້ເຮັດ. \v 7 ບັດນີ້, ເພາະສະນັ້ນ ຂໍໃຫ້ມືຂອງພວກທ່ານເຂັ້ມແຂງ; ແລະ ຂໍໃຫ້ພວກທ່ານກ້າຫານເຖີດ ເພາະວ່າໂຊນເຈົ້ານາຍຂອງພວກທ່ານໄດ້ຕາຍໄປແລ້ວ, ເເລະ ປະຊາຊົນຢູດາກໍໄດ້ເຈີມຕັ້ງເຮົາໄວ້ເປັນກະສັດຂອງພວກເຂົາແລ້ວ."
|
||||
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 8 ເເຕ່ອັບເນລູກຊາຍຂອງເນຣະ,ເເມ່ທັບຂອງກອງທັບກະສັດໂຊນ,ກໍໄດ້ພາອີຊະໂບເຊັດລູກຊາຍຂອງກະສັດໂຊນຂ້າມໄປທີ່ເມືອງມະຫານາອິມ. \v 9 ແລະໄດ້ສະຖາປະນາອີຊະໂບເຊັດໃຫ້ເປັນກະສັດປົກຄອງເຂດແດນກີເລອາດ, ອາເຊ, ຢິດຊະເຣນ, ຄົນເອຟຣາອິມ, ຄົນເບັນຢາມິນ, ເເລະຄົນອິດສະຣາເອນທັງຫມົດ.
|
||||
\v 8 ເເຕ່ອັບເນລູກຊາຍຂອງເນຣະ, ຜູ້ບັນຊາການກອງທັບຂອງກະສັດໂຊນ, ກໍໄດ້ພາອີຊະໂບເຊັດລູກຊາຍຂອງກະສັດໂຊນ ແລະ ໄດ້ນໍາໄປທີ່ເມືອງມະຫານາອິມ. \v 9 ເຂົາໄດ້ສະຖາປະນາອີຊະໂບເຊັດ ໃຫ້ເປັນກະສັດປົກຄອງເຂດແດນກີເລອາດ, ອາເຊ, ຢິດຊະເຣນ, ຄົນເອຟຣາອິມ, ຄົນເບັນຢາມິນ, ເເລະ ຄົນອິດສະຣາເອນທັງຫມົດ.
|
||||
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 10 ເມື່ອອີຊະໂບເຊັດລູກຂອງໂຊນ, ໄດ້ຊົງເລີ່ມປົກຄອງຊົນຊາດອິດສະຣາເອນນັ້ນ, ມີອາຍຸສີ່ສິບປີ ເເລະໄດ້ຊົງປົກຄອງດິນແດນຢູ່ສອງປີ. ເເຕ່ພົງພັນຢູດາໄດ້ຕິດຕາມດາວິດ. \v 11 ເວລາທີ່ດາວິດຊົງເປັນກະສັດປົກຄອງພົງພັນຢູດາໃນເຮັບໂຣນນັ້ນເປັນເວລາເຈັດປີກັບຫົກເດືອນ.
|
||||
\v 10 ເມື່ອອີຊະໂບເຊັດລູກຂອງໂຊນ, ໄດ້ເລີ່ມປົກຄອງຊົນຊາດອິດສະຣາເອນນັ້ນ, ມີອາຍຸສີ່ສິບປີ, ເເລະ ໄດ້ຊົງປົກຄອງດິນແດນຢູ່ສອງປີ. ເເຕ່ເຊື້້ອສາຍຂອງຢູດາໄດ້ຕິດຕາມດາວິດ. \v 11 ເວລາທີ່ດາວິດຊົງເປັນກະສັດປົກຄອງເຊື້ອສາຍຂອງຢູດາໃນເຮັບໂຣນນັ້ນເປັນເວລາເຈັດປີກັບຫົກເດືອນ.
|
||||
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 12 ອັບເນລູກຂອງເນຣະ, ແລະທະຫານອີຊະໂບເຊັດລູກຊາຍຂອງໂຊນ,ໄດ້ອອກຈາກເມືອງມະຫານາອິມໄປຍັງເມືອງກີເບໂອນ. \v 13 ໂຢອາບລູກຊາຍຂອງນາງເຊຣູອີຢາ ເເລະທະຫານຂອງດາວິດ ໄດ້ອອກໄປພົບກັບພວກເຂົາທີ່ເມືອງກີເບໂອນ. ພວກເຂົາໄດ້ນັ່ງທີ່ຂອບສະນ້ຳ, ພວກຫນຶ່ງຢູ່ຝັ່ງຫນຶ່ງຂອງສະ ແລະອີກພວກຫນຶ່ງຢູ່ອີກດ້ານຫນຶ່ງ.
|
||||
\v 12 ອັບເນລູກຂອງເນຣະ, ແລະ ທະຫານອີຊະໂບເຊັດລູກຊາຍຂອງໂຊນ, ໄດ້ອອກຈາກເມືອງມະຫານາອິມໄປຍັງເມືອງກີເບໂອນ. \v 13 ໂຢອາບລູກຊາຍຂອງນາງເຊຣູອີຢາ ເເລະທະຫານຂອງດາວິດ ໄດ້ອອກໄປພົບກັບພວກເຂົາທີ່ເມືອງກີເບໂອນ. ພວກເຂົາໄດ້ນັ່ງທີ່ຂອບສະນ້ຳ, ພວກຫນຶ່ງຢູ່ຝັ່ງຫນຶ່ງຂອງສະ ແລະອີກພວກຫນຶ່ງກໍຢູ່ອີກດ້ານຫນຶ່ງ.
|
||||
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 14 ອັບເນຈຶ່ງໄດ້ເວົ້າກັບໂຢອາບວ່າ, "ຂໍໃຫ້ຄົນຫນຸ່ມລຸກຂຶ້ນ ແລະແຂ່ງຂັນກັນຕໍ່ຫນ້າພວກເຮົາເບິ່ງດູ."ແລ້ວໂຢອາບກໍໄດ້ຕອບວ່າ,"ໃຫ້ພວກເຂົາລຸກຂຶ້ນ." \v 15 ເເລ້ວພວກຄົນຫນຶ່ງກໍໄດ້ລຸກຂຶ້ນ ແລະໄດ້ຮ່ວມກັນ, ສິບສອງຄົນສຳລັບຝ່າຍເບັນຢາມິນ ເເລະຝ່າຍອີຊະໂບເຊັດລູກຂອງໂຊນ, ເເລະຝ່າຍພວກຂອງກະສັດດາວິດ.
|
||||
\v 14 ອັບເນຈຶ່ງໄດ້ເວົ້າກັບໂຢອາບວ່າ, "ຂໍໃຫ້ຄົນຫນຸ່ມລຸກຂຶ້ນ ແລະ ໄດ້ແຂ່ງຂັນກັນຕໍ່ຫນ້າພວກເຮົາເບິ່ງດຸ. "ແລ້ວໂຢອາບກໍໄດ້ຕອບວ່າ, "ໃຫ້ພວກເຂົາລຸກຂຶ້ນ." \v 15 ເເລ້ວພວກຄົນຫນຸ່ມກໍໄດ້ລຸກຂຶ້ນ ແລະ ໄດ້ຮ່ວມກັນ, ສິບສອງຄົນສຳລັບຝ່າຍເບັນຢາມິນ ເເລະຝ່າຍອີຊະໂບເຊັດລູກຂອງໂຊນ, ເເລະ ຝ່າຍພວກທະຫານສິບສອງຄົນຂອງກະສັດດາວິດ.
|
||||
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 16 ແຕ່ລະຄົນຕ່າງກໍໄດ້ຈັບຫົວຂອງຄູ່ຕໍ່ສູ້ ເເລະໄດ້ເເທງດາບທີ່ຂ້າງຂອງຄູ່ຕໍ່ສູ້, ເເລະພວກເຂົາຕ່າງກໍໄດ້ລົ້ມລົງດ້ວຍກັນ. ດັ່ງນັ້ນເຂົາຈຶ່ງເອີ້ນທີ່ນັ້ນເປັນພາສາຮິບຣູວ່າ, "ທົ່ງດາບ" ສະຫນາມແຫ່ງດາບ, " ຊຶ່ງຢູ່ໃນກິີເບໂອນ. \v 17 ການສູ້ຮົບໃນວັນນັ້ນດຸເດືອດຫລາຍ ເເລະອັບເນ ເເລະພວກຄົນອິດສະຣາເອນກໍແພ້ທະຫານຝ່າຍຂອງດາວິດ.
|
||||
\v 16 ແຕ່ລະຄົນຕ່າງກໍໄດ້ຈັບຫົວຂອງຄູ່ຕໍ່ສູ້ ເເລະ ໄດ້ເເທງດາບທີ່ຂ້າງຂອງຄູ່ຕໍ່ສູ້, ເເລະພວກເຂົາຕ່າງກໍໄດ້ລົ້ມລົງດ້ວຍກັນ. ດັ່ງນັ້ນເຂົາຈຶ່ງເອີ້ນທີ່ນັ້ນເປັນພາສາຮິບບຣູວ່າ, "ທົ່ງດາບ" ຫລື "ສະຫນາມແຫ່ງດາບ," ຊຶ່ງຢູ່ໃນກິີເບໂອນ. \v 17 ການສູ້ຮົບໃນວັນນັ້ນດຸເດືອດຫລາຍ ເເລະ ອັບເນ ເເລະ ພວກຄົນອິດສະຣາເອນກໍພ່າຍແພ້ທະຫານຂອງຝ່າຍດາວິດ.
|
||||
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 18 ລູກຊາຍທັງສາມຂອງນາງເຊຣູອີຢາກໍໄດ້ຢູ່ທີ່ນັ້ນຄື: ໂຢອາບ, ແລະອາບີໄຊ, ແລະ ອາສາເຮນ. ອາສາເຣນຜູ້ແລ່ນໄວເຫມືອນຟານປ່າ. \v 19 ເເລະ ໄດ້ນຳເຂົາໄປບໍ່ໄດ້ລ້ຽວໄປທາງໃດເລີຍ.
|
||||
\v 18 ລູກຊາຍທັງສາມຂອງນາງເຊຣູອີຢາກໍໄດ້ຢູ່ທີ່ນັ້ນຄື: ໂຢອາບ, ແລະ ອາບີໄຊ, ແລະ ອາສາເຮນ. ອາສາເຣນຜູ້ແລ່ນໄວເຫມືອນຟານປ່າ. \v 19 ອາສາເຣນໄດ້ໄລ່ຕາມອັບເນຢ່າງບໍ່ລົດລະ ເເລະ ໄດ້ນຳເຂົາໄປໂດຍບໍ່ໄດ້ລ້ຽວໄປທາງໃດເລີຍ.
|
||||
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 20 ອັບເນໄດ້ຫລຽວຫລັງມາ ແລະໄດ້ເວົ້າວ່າ," ນັ້ນເມ່ນອາສາເຮນບໍ?" ເຂົາໄດ້ຕອບວ່າ, "ເເມ່ນເລ້ວ." \v 21 ອັບເນຈຶ່ງໄດ້ບອກເຂົາວ່າ," ຈົ່ງລ້ຽວໄປທາງຂວາຂອງເຈົ້າຫລືທາງຊ້າຍຂອງເຈົ້າ, ແລະຈັບເອົາຄົນຫນຸ່ມຄົນຫນຶ່ງແລ້ວກໍຮີບເອົາເຄື່ອງອາວຸດຂອງເຂົາໄປ. " ແຕ່ອາສາເຮນບໍ່ຍອມໄປຈາກການໄລ່ຕາມ.
|
||||
\v 20 ອັບເນໄດ້ຫລຽວຫລັງມາ ແລະ ໄດ້ເວົ້າວ່າ," ນັ້ນເມ່ນອາສາເຮນບໍ?" ເຂົາໄດ້ຕອບວ່າ, "ເເມ່ນເລ້ວ." \v 21 ອັບເນຈຶ່ງໄດ້ບອກເຂົາວ່າ, "ຈົ່ງລ້ຽວໄປທາງຂວາຂອງເຈົ້າ ຫລືທາງຊ້າຍຂອງເຈົ້າ, ແລະ ຈັບເອົາຄົນຫນຸ່ມຄົນຫນຶ່ງແລ້ວກໍຮີບເອົາອາວຸດຂອງເຂົາໄປ." ແຕ່ອາສາເຮນບໍ່ຍອມຢຸດຈາກການໄລ່ຕາມ.
|
||||
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 22 ດັ່ງນັ້ນອັບເນຈຶ່ງໄດ້ບອກອາສາເຮນອີກເທືື່ອຫນຶ່ງວ່າ, "ຈົ່ງຢຸດຕາມຂ້າ.ຈະໃຫ້ຂ້ອຍຟາດເຈົ້າລົງດິນເຮັດຫຍັງ? ເເລ້ວຂ້ອຍຈະເງີຍຫນ້າເບິ່ງໂຢອາບ,ພີ່ນ້ອງຂອງເຈົ້າໄດ້ແນວໃດ?" \v 23 ແຕ່ອາສາເຮນບໍ່ຢຸດໄລ່ ແລະດັ່ງນັ້ນ ອັບເນກໍໄດ້ແທງເຂົ້າໂຕດ້ວຍດ້າມຫອກຂອງເຂົາ, ດັ່ງນັ້ນ ຫອກກໍທະລຸອອກອີກດ້ານຫນຶ່ງ. ອາສາເຮນກໍໄດ້ລົ້ມລົງຕາຍຢູ່ທີ່ນັ້ນ. ດັ່ງນັ້ນ ເລື່ອງນີ້ກໍໄດ້ເກີດຂຶ້ນ ທີ່ໃຜກໍຕາມທີ່ມາເຖິງສະຖານທີ່ເເຫ່ງນັ້ນທີ່ອາສາເຮນລົ້ມລົງ ເເລະຕາຍ, ເຂົາຈະຢຸດຢູ່ບ່ອນນັ້ນ ເເລະກໍຢືນຢູ່ຊື່ໆ.
|
||||
\v 22 ດັ່ງນັ້ນອັບເນຈຶ່ງໄດ້ບອກອາສາເຮນອີກເທືື່ອຫນຶ່ງວ່າ, "ຈົ່ງຢຸດໄລ່ນຳຂ້ອຍສາ. ຈະໃຫ້ຂ້ອຍຟາດເຈົ້າລົງດິນເຮັດຫຍັງ? ເເລ້ວຂ້ອຍຈະເງີຍຫນ້າເບິ່ງໂຢອາບ, ພີ່ນ້ອງຂອງເຈົ້າໄດ້ແນວໃດ?" \v 23 ແຕ່ອາສາເຮນບໍ່ຢຸດໄລ່, ແລະ ດັ່ງນັ້ນ ອັບເນກໍໄດ້ແທງເຂົ້າໂຕດ້ວຍດ້າມຫອກຂອງເຂົາ, ດັ່ງນັ້ນ ຫອກກໍທະລຸອອກອີກດ້ານຫນຶ່ງ. ອາສາເຮນກໍໄດ້ລົ້ມລົງຕາຍຢູ່ທີ່ນັ້ນ. ດັ່ງນັ້ນ ເລື່ອງນີ້ກໍໄດ້ເກີດຂຶ້ນ ທີ່ໃຜກໍຕາມທີ່ມາເຖິງສະຖານທີ່ເເຫ່ງນັ້ນທີ່ອາສາເຮນລົ້ມລົງ ເເລະ ຕາຍ, ເຂົາຈະຢຸດຢູ່ບ່ອນນັ້ນ ເເລະ ກໍຢືນຢູ່ຊື່ໆ.
|
||||
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 24 ແຕ່ໂຢອາບກັບອາບີໄຊກໍໄດ້ໄລ່ຕິດຕາມອັບເນໄປ. ເມື່ອດວງຕາເວັນກຳລັງຈະຕົກ, ເຂົາທັງສອງໄດ້ມາຮອດເນີນພູອຳມາ, ຊຶ່ງໃກ້ກີອາຕາມທາງຖິ່ນແຫ້ງແລ້ງທຸລະກັນດານເມືອງກິີເບໂອນ. \v 25 ຄົນເບັນຢາມິນກໍໄດ້ລວມຕົວກັນຫລັງອັບເນ ເເລະໄດ້ຢືນຢູ່ເທິງຍອດຂອງເນີນພູ.
|
||||
\v 24 ແຕ່ໂຢອາບກັບອາບີໄຊກໍໄດ້ໄລ່ຕິດຕາມອັບເນໄປ. ເມື່ອດວງຕາເວັນກຳລັງຈະຕົກ, ພວກເຂົາທັງສອງໄດ້ມາຮອດເນີນພູອຳມາ, ຊຶ່ງໃກ້ກີອາ ຕາມທາງຖິ່ນແຫ້ງແລ້ງທຸລະກັນດານເມືອງກິີເບໂອນ. \v 25 ຄົນເບັນຢາມິນກໍໄດ້ລວມຕົວກັນຫລັງອັບເນ ເເລະ ໄດ້ຢືນຢູ່ເທິງຍອດຂອງເນີນພູ.
|
||||
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 26 ເເລ້ວອັບເນໄດ້ຮ້ອງຖາມໂຢອາບ ແລະໄດ້ກ່າວວ່າ, "ຈະໃຫ້ດາບທຳລາຍທ່ານຕະຫລອດໄປຫວາ? ອີກດົນປານໃດທ່ານຈຶ່ງຈະສັ່ງພວກທະຫານໃຫ້ຫັນກັບຈາກການໄລ່ຕາມພີ່ນ້ອງຂອງພວກເຂົາ?" \v 27 ໂຢອາບຈຶ່ງໄດ້ຕອບວ່າ," ພຣະເຈົ້າຊົງພຣະຊົນຢູ່ສັນໃດ, ຖ້າທ່ານບໍ່ເວົ້າຂຶ້ນ, ພວກທະຫານກໍຈະໄລ່ຕາມພວກພີ່ນ້ອງຂອງເຂົາຈົນຮອດມື້ອື່ນເຊົ້າ!"
|
||||
\v 26 ເເລ້ວອັບເນໄດ້ຮ້ອງຖາມໂຢອາບ ແລະໄດ້ກ່າວວ່າ, "ຈະໃຫ້ດາບທຳລາຍທ່ານຕະຫລອດໄປບໍ? ອີກດົນປານໃດທ່ານຈຶ່ງຈະສັ່ງພວກທະຫານໃຫ້ຫັນກັບຈາກການໄລ່ຕາມພີ່ນ້ອງຂອງພວກເຂົາ?" \v 27 ໂຢອາບຈຶ່ງໄດ້ຕອບວ່າ," ພຣະເຈົ້າຊົງພຣະຊົນຢູ່ສັນໃດ, ຖ້າທ່ານບໍ່ເວົ້າຂຶ້ນ, ພວກທະຫານກໍຈະໄລ່ຕາມພວກພີ່ນ້ອງຂອງເຂົາຈົນຮອດມື້ອື່ນເຊົ້າ!"
|
||||
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 28 ດັ່ງນັ້ນ ໂຢອາບຈຶ່ງໄດ້ເປົ່າແກ, ແລະພວກທະຫານທັງປວງກໍໄດ້ຫຍຸດ ແລະບໍ່ໄດ້ໄລ່ຕິດຕາມອິດສະຣະາເອນ, ເເລະບໍ່ໄດ້ສູ້ຮົບກັນອີກຕໍ່ໄປ \v 29 ອັບເນ ເເລະພວກຂອງເຂົາກໍໄດ້ເດີນທາງຕະຫລອດກາງຄືນໃນອາຣາບາ. ພວກເຂົາໄດ້ຂ້າມແມ່ນ້ຳຈໍແດນ, ໄດ້ເດີນທັບຕະຫລອດຊ່ວງເຊົ້າ ແລະກໍໄດ້ມາຮອດມາຫະານາອິມ.
|
||||
\v 28 ດັ່ງນັ້ນ ໂຢອາບຈຶ່ງໄດ້ເປົ່າແກ, ແລະພວກທະຫານທັງປວງກໍໄດ້ຢຸດ ແລະ ບໍ່ໄດ້ໄລ່ຕິດຕາມອິດສະຣາເອນອີກ, ເເລະ ບໍ່ໄດ້ສູ້ຮົບກັນອີກຕໍ່ໄປ \v 29 ອັບເນ ເເລະ ຄົນຂອງເຂົາກໍໄດ້ເດີນທາງຕະຫລອດກາງຄືນຜ່ານອາຣາບາ. ພວກເຂົາໄດ້ຂ້າມແມ່ນ້ຳຈໍແດນ, ໄດ້ເດີນທັບຕະຫລອດຊ່ວງເຊົ້າ ແລະກໍໄດ້ມາຮອດມາຫານາອິມ.
|
||||
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 30 ໂຢອາບກໍໄດ້ກັບມາຈາກການໄລ່ຕິດຕາມອັບເນ. ເຂົາໄດ້ລວບລວມທະຫານທັງຫມົດຂອງເຂົາ, ທີ່ຂາດຫາຍໄປຄື ອາສາເຮນ ແລະທະຫານຂອງດາວິດສິບເກົ້າຄົນ. \v 31 ແຕ່ຄົນຂອງດາວິດໄດ້ຂ້າຄົນເບັນຢາມິນ ເເລະຄົນຂອງອັບເນຕາຍໄປສາມລ້ອຍຫົກສິບຄົນ. \v 32 ໂຢອາບ ແລະ ທະຫານຂອງເຂົາກໍໄດ້ນຳເອົາຊາກສົບຂອງອາສາເຮນໄປຝັງຢູ່ໃນອຸບມຸງຄອບຄົວຂອງພວກເຂົາ ຊຶ່ງຢູ່ເມືອງເບັດເລເຮັມ. ໂຢອາບ ແລະພວກຄົນຂອງເຂົາກໍໄດ້ເດີນທາງຕະຫລອດຄືນ, ເເລະໃນຕອນເຊົ້າມືດກໍໄດ້ມາຮອດເມືອງເຮັບໂຮນ.
|
||||
\v 30 ໂຢອາບກໍໄດ້ກັບມາຈາກການໄລ່ຕິດຕາມອັບເນ. ເຂົາໄດ້ລວບລວມທະຫານທັງຫມົດຂອງເຂົາ, ທີ່ຂາດຫາຍໄປຄື ອາສາເຮນ ແລະ ທະຫານຂອງດາວິດສິບເກົ້າຄົນ. \v 31 ແຕ່ຄົນຂອງດາວິດໄດ້ຂ້າຄົນເບັນຢາມິນ ເເລະຄົນຂອງອັບເນຕາຍໄປສາມລ້ອຍຫົກສິບຄົນ. \v 32 ແລ້ວພວກເຂົາກໍໄດ້ນຳເອົາຊາກສົບຂອງອາສາເຮນໄປຝັງຢູ່ໃນອຸບມຸງພໍ່ຂອງເຂົາ, ຊຶ່ງຢູ່ເມືອງເບັດເລເຮັມ. ໂຢອາບ ແລະ ພວກຄົນຂອງເຂົາກໍໄດ້ເດີນທາງຕະຫລອດຄືນ, ແລະໃນ ຕອນເຊົ້າມືດກໍໄດ້ມາຮອດເມືອງເຮັບໂຮນ.
|
||||
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\c 3 \v 1 ບັດນີ້ກໍໄດ້ມີສົງຄາມອັນຍາວນານລະຫວ່າງຝ່າຍຂອງໂຊນກັບຝ່າຍຂອງດາວິດ. ຝ່າຍດາວິດກໍໄດ້ເຂັ້ມແຂງຫລາຍຂຶ້ນ,ເເຕ່ຝ່າຍຂອງໂຊນໄດ້ອ່ອນກຳລັງລົງທຸກເທື່ອ.
|
||||
\c 3 \v 1 ບັດນີ້ກໍໄດ້ມີສົງຄາມອັນຍາວນານລະຫວ່າງເຊື້ອສາຍຂອງໂຊນແລະເຊື້ອສາຍຂອງດາວິດ. ຝ່າຍດາວິດກໍໄດ້ເຂັ້ມແຂງຫລາຍຂຶ້ນ, ເເຕ່ຝ່າຍຂອງໂຊນໄດ້ອ່ອນກຳລັງລົງເລື້້ອຍໆ.
|
||||
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 2 ມີລູກຊາຍຫລາຍຄົນຂອງດາວິດໄດ້ເກີດທີ່ເມືອງເຮັບໂຣນ. ລູກຫົວປີຂອງທ່ານຄື ອຳໂນນ, ຊາວຢິດຊະເຣນ. \v 3 ກິເລອາບ ຜູ້ທີ່ເປັນແມ່ນາງອາບີກາຍເເມ່ຫມ້າຍຂອງນາບານ. ແລະອົງທີ່ສາມຄື, ອັບຊາໂລມ, ລູກຊາຍນາງມາອາກາ,ລູກສາວກະສັດຕານໄມເເຫ່ງເກຊູ.
|
||||
\v 2 ມີລູກຊາຍຫລາຍຄົນຂອງດາວິດໄດ້ເກີດທີ່ເມືອງເຮັບໂຣນ. ລູກຫົວປີຂອງເຂົາຄືອຳໂນນ, ລູກຂອງອາຮີໂນອາມຊາວຢິດຊະເຣນ. \v 3 ລູກຊາຍຜູ້ທີ່ສອງຂອງເຂົາ, ກິເລອາບ, ຜູ້ທີ່ເປັນແມ່ແມ່ນນາງອາບີກາຍ, ເເມ່ຫມ້າຍຂອງນາບານຈາກຄາເມລ. ແລະ ຜູ້ທີ່ສາມຄື, ອັບຊາໂລມ, ລູກຊາຍນາງມາອາກາ, ລູກສາວກະສັດຕານໄມ, ເເຫ່ງເກຊູ.
|
||||
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 4 ອາໂດນີຢາ, ຜູ້ທີ່ເປັນແມ່ແມ່ນນາງຮັກກິດ. ລູກສອງຄົນທີ່ຫ້າຂອງທ່ານ ຄື ເຊຟາຕີຢາ ຜູ້ທີ່ເປັນແມ່ແມ່ນນາງອາບີຕານ, \v 5 ແລະລູກສອງຄົນທີຫົກ ຄື ອິດທະເລອາມ, ຜູ້ທີ່ເປັນແມ່ແມ່ນນາງເອັກລາ.ພວກລູກຊາຍເຫລົ່ານີ້ໄດ້ເກີດຢູ່ໃນເມືອງເຮັບໂຣນ.
|
||||
\v 4 ລູກຊາຍຜູ້ທີ່ສີ່ຂອງດາວິດ, ອາໂດນີຢາ, ຜູ້ເປັນລູກຊາຍຂອງນາງຮັກກິດ. ລູກຊາຍຄົນທີ່ຫ້າຂອງເຂົາຄື ເຊຟາຕີຢາ, ຜູ້ທີ່ເປັນລູກຊາຍຂອງນາງອາບີຕານ, \v 5 ແລະ ລູກຊາຍຄົນທີຫົກຄື, ອິດທະເລອາມ, ຜູ້ທີ່ເປັນລູກຊາຍຂອງນາງເອັກລາ ເມຍຂອງດາວິດ. ພວກລູກຊາຍເຫລົ່ານີ້ຂອງດາວິດໄດ້ເກີດຢູ່ໃນເມືອງເຮັບໂຣນ.
|
||||
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 6 ສິ່ງນີ້ໄດ້ເກີດຂຶ້ນໃນຊ່ວງສົງຄາມລະຫວ່າງຝ່າຍຂອງໂຊນ ກັບຝ່າຍຂອງດາວິດ ທີ່ອັບເນໄດ້ເຮັດໂຕໃຫ້ເຂັ້ມເເຂງຂຶ້ນໃນຝ່າຍກະສັດໂຊນ. \v 7 ອິີຊະໂບເຊັດລູກຊາຍຂອງກະສັດໂຊນຈຶ່ງໄດ້ກ່າວຫາອັບເນວ່າ, "ເປັນຫຍັງຈຶ່ງໄດ້ເຂົ້າຫານາງສະຫມົມພໍ່ຂອງເຮົາ?"
|
||||
\v 6 ສິ່ງນີ້ໄດ້ເກີດຂຶ້ນໃນຊ່ວງສົງຄາມລະຫວ່າງຝ່າຍຂອງໂຊນ ກັບຝ່າຍຂອງດາວິດ ທີ່ອັບເນໄດ້ເຮັດໂຕໃຫ້ເຂັ້ມເເຂງຂຶ້ນໃນຝ່າຍກະສັດໂຊນ. \v 7 ໂຊນໄດ້ມີເມຍນ້ອຍຄົນຫນຶ່ງຊື່ວ່ານາງຣິຊະປາ, ລູກສາວຂອງອາອີຢາ. ອິີຊະໂບເຊັດລູກຊາຍຂອງກະສັດໂຊນຈຶ່ງໄດ້ກ່າວຫາອັບເນວ່າ, "ເປັນຫຍັງຈຶ່ງໄດ້ເຂົ້າໄປນອນກັບເມຍນ້ອຍພໍ່ຂອງເຮົາ?
|
||||
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 8 ອັບເນໄດ້ໃຈຮ້າຍຫລາຍໃນຄຳເວົ້າຂອງອີຊະໂບເຊັດ ແລະໄດ້ເວົ້າວ່າ," ຂ້ານ້ອຍເປັນຄົນຮັບໃຊ້ຢູດາຊັ້ນຫວາ? ທຸກມື້ນີ້ຂ້ານ້ອຍສຳເເດງຄວາມຈົງຮັກພັກດີຕໍ່ພົງພັນຂອງໂຊນ,ພໍ່ຂອງທ່ານ, ແລະຕໍ່ພີ່ນ້ອງ, ແລະຕໍ່ມິດສະຫາຍຂອງພໍ່ທ່ານ,ບໍ່ໄດ້ມອບທ່ານໄວ້ໃນມືຂອງດາວິດ. ແຕ່ບັດນີ້ທ່ານຍັງກ່າວຫາຂ້ານ້ອຍດ້ວຍເລື້ອງຜູ້ຍິງຄົນນີ້ບໍ?
|
||||
\v 8 ອັບເນໄດ້ໃຈຮ້າຍຫລາຍໃນຄຳເວົ້າຂອງອີຊະໂບເຊັດ ແລະ ໄດ້ເວົ້າວ່າ," ຂ້ານ້ອຍເປັນຄົນຮັບໃຊ້ຢູດາຊັ້ນຫວາ? ທຸກມື້ນີ້ຂ້ານ້ອຍກຳລັງສຳເເດງຄວາມຈົງຮັກພັກດີຕໍ່ເຊື້ອສາຍຂອງໂຊນ, ພໍ່ຂອງທ່ານ, ແລະ ຕໍ່ພີ່ນ້ອງຂອງທ່ານ, ແລະ ຕໍ່ມິດສະຫາຍຂອງພໍ່ທ່ານ, ບໍ່ໄດ້ມອບທ່ານໄວ້ໃນມືຂອງດາວິດ. ແຕ່ບັດນີ້ທ່ານຍັງກ່າວຫາຂ້ານ້ອຍດ້ວຍເລື່ອງຜູ້ຍິງຄົນນີ້ບໍ?
|
||||
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 9 ຂໍພຣະຢາເວຊົງລົງໂທດຂ້ານ້ອຍ, ຄື ອັບເນ,ແລະຂໍຊົງເພີ່ມໂທດນັ້ນດ້ວຍ, ຖ້າຂ້ານ້ອຍຈະບໍ່ເຮັດເພື່ອດາວິດ ດັ່ງທີ່ພຣະຢາເວໄດ້ຊົງສາບານວ່າ, \v 10 ຄືຍ້າຍລາຊາອານາຈັກຈາກພົງພັນກະສັດໂຊນ ເເລະສະຖາປານາບັນລັງຂອງດາວິດເຫນືອອິດສະຣາເອນ ແລະເຫນືອຢູດາ, ຕັ້ງແຕ່ດານຮອດເບເອນເຊບາ." \v 11 ອີິຊະໂບເຊັດກໍບໍ່ສາມາດຕອບກັບອັບເນເເມ້ແຕ່ຄຳດຽວ, ເພາະພະອົງຊົງເກງຢ້ານເຂົາ.
|
||||
\v 9 ຂໍພຣະຢາເວຊົງລົງໂທດຂ້ານ້ອຍ, ຄື ອັບເນ, ແລະຂໍຊົງເພີ່ມໂທດນັ້ນດ້ວຍ, ຖ້າຂ້ານ້ອຍບໍ່ເຮັດເພື່ອດາວິດ ດັ່ງທີ່ພຣະຢາເວໄດ້ຊົງສາບານແກ່ເຂົາວ່າ, \v 10 ຄືຍ້າຍຣາຊອານາຈັກຈາກເຊື້້ອຊາດຂອງກະສັດໂຊນ ເເລະ ສະຖາປານາບັນລັງຂອງດາວິດເຫນືອອິດສະຣາເອນ ແລະ ເຫນືອຢູດາ, ຕັ້ງແຕ່ດານຮອດເບເອນເຊບາ." \v 11 ອີິຊະໂບເຊັດກໍບໍ່ສາມາດຕອບກັບອັບເນໄດ້ເເມ່ນແຕ່ຄຳດຽວ, ເພາະພະອົງຊົງເກງຢ້ານເຂົາ.
|
||||
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 12 ເເລ້ວອັບເນກໍໄດ້ສົ່ງພວກສື່ສານໄປຍັງດາວິດເພື່ອເວົ້າແທນໂຕເອງວ່າ, "ແຜ່ນດິນນີ້ເປັນຂອງໃຜ? ຂໍຊົງເຮັດພັນທະສັນຍາກັບຂ້າພະເຈົ້າ, ແລະທ່ານຈະຊົງເຫັນວ່າມືຂອງຂ້າພະເຈົ້າຢູ່ຝ່າຍທ່ານ,ເພື່ອຈະນຳອິດສະຣາເອນທັງຫມົດມາຢູ່ຝ່າຍທ່ານ." \v 13 ດາວິດໄດ້ຕອບວ່າ, "ດີແລ້ວ, ເຮົາຈະເຮັດພັນທະສັນຍາກັບເຈົ້າ. ແຕ່ມີສິ່ງທີ່ເຮົາຈະໃຫ້ເຈົ້າເຮັດ ຄື ວ່າ ເຈົ້າບໍ່ສາມາດມາພົບຫນ້າເຮົາໄດ້ ເວັ້ນແຕ່ວ່າເຈົ້າຈະນຳມີການ,ລູກສາວຂອງກະສັດໂຊນມາດ້ວຍ,ເມື່ອເຈົ້າຈະມາພົບເຮົາ."
|
||||
\v 12 ເເລ້ວອັບເນກໍໄດ້ສົ່ງພວກສົ່ງສານໄປຍັງດາວິດເພື່ອເວົ້າແທນໂຕເອງວ່າ, "ແຜ່ນດິນນີ້ເປັນຂອງໃຜ? ຂໍຊົງເຮັດພັນທະສັນຍາກັບຂ້າພະເຈົ້າ, ແລະ ທ່ານຈະຊົງເຫັນວ່າມືຂອງຂ້າພະເຈົ້າຢູ່ຝ່າຍທ່ານ, ເພື່ອນຳອິດສະຣາເອນທັງຫມົດມາຢູ່ຝ່າຍທ່ານ." \v 13 ດາວິດໄດ້ຕອບວ່າ, "ດີແລ້ວ, ເຮົາຈະເຮັດພັນທະສັນຍາກັບເຈົ້າ. ແຕ່ມີສິ່ງຫນຶ່ງທີ່ເຮົາຈະໃຫ້ເຈົ້າເຮັດ ຄືວ່າ ເຈົ້າບໍ່ສາມາດມາພົບຫນ້າເຮົາໄດ້ ເວັ້ນແຕ່ວ່າເຈົ້າຈະນຳມີການ, ລູກສາວຂອງກະສັດໂຊນມາດ້ວຍ, ເມື່ອເຈົ້າຈະມາພົບເຮົາ."
|
||||
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 14 ເເລ້ວດາວິດໄດ້ສົ່ງພວກສື່ສານໄປຍັງອີຊະໂບເຊັດວ່າ, "ຈົ່ງມອບເມຍຂ້າພະເຈົ້າ, ຜູ້ຊຶ່ງຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຫມັ້ນໄວ້ດ້ວຍຫນັງປາຍອົງຄະຊາດຂອງພວກຟິລິດ ຫນຶ່ງຮ້ອຍຄົນ." \v 15 ດັ່ງນັ້ນ ອີຊະໂບເຊັດຈຶ່ງໄດ້ສົ່ງຄົນໄປພາມີການຈາກຜົວຂອງນາງຄື ປານຕີເອນ,ລູກຊາຍລາອິດ. \v 16 ຜົວຂອງລາວໄດ້ໄປກັບລາວ, ຮ້ອງໄຫ້ຕາມລາວໄປຈົນຮອດບາຮູຣິມ. ແຕ່ເມື່ອອັບເນບອກກລາວວ່າ, "ຈົ່ງກັບໄປບ້ານດຽວນີ້ເລີຍ." ແລ້ວເຂົາກໍໄດ້ກັບໄປ.
|
||||
\v 14 ເເລ້ວດາວິດໄດ້ສົ່ງພວກສົ່ງສານໄປຍັງອີຊະໂບເຊັດ, ລູກຊາຍຂອງໂຊນກ່າວວ່າ, "ຈົ່ງມອບເມຍຂ້າພະເຈົ້າມີການ ໃຫ້ແກ່ເຮົາ, ຜູ້ຊຶ່ງຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຫມັ້ນໄວ້ດ້ວຍຫນັງປາຍອົງຄະຊາດຂອງພວກຟິລິດ ຫນຶ່ງຮ້ອຍຄົນ." \v 15 ດັ່ງນັ້ນ ອີຊະໂບເຊັດຈຶ່ງໄດ້ສົ່ງຄົນໄປພາມີການແລະ ໄດ້ເອົານາງ ຈາກຜົວຂອງນາງຄື, ປານຕີເອນ, ລູກຊາຍລາອິດ. \v 16 ຜົວຂອງລາວໄດ້ໄປກັບລາວ, ຮ້ອງໄຫ້ຕາມລາວໄປຈົນຮອດບາຮູຣິມ. ແຕ່ເມື່ອອັບເນບອກກລາວວ່າ, "ຈົ່ງກັບໄປບ້ານດຽວນີ້ເລີຍ." ແລ້ວເຂົາກໍໄດ້ກັບໄປ.
|
||||
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 17 ອັບເນຈຶ່ງໄດ້ກ່າວກັບພວກຜູ້ອາວຸໂສຂອງອິດສະຣາເອນວ່າ, "ໃນອາດີດພວກທ່ານໄດ້ພະຍາຍາມໃຫ້ດາວິດເປັນກະສັດເຫນືອພວກທ່ານ. \v 18 ບັດນີ້.ຈົ່ງເຮັດດັ່ງນັ້ນ ເພາະພຣະຢາເວໄດ້ກ່າວວ່າ ດ້ວຍມືຂອງດາວິດຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງເຮົາ, "ເຮົາຈະຊ່ວຍກູ້ອິດສະຣາເອນປະຊາກອນຂອງເຮົາຈາກພວກຟິລິດສະຕິນ ເເລະຈາກມືສັດຕູທັງຫມົດຂອງພວກເຂົາ.""
|
||||
\v 17 ອັບເນຈຶ່ງໄດ້ກ່າວກັບພວກຜູ້ອາວຸໂສຂອງອິດສະຣາເອນວ່າ, "ໃນອາດີດພວກທ່ານໄດ້ພະຍາຍາມໃຫ້ດາວິດເປັນກະສັດເຫນືອພວກທ່ານ. \v 18 ບັດນີ້ຈົ່ງເຮັດດັ່ງນັ້ນ. ເພາະພຣະຢາເວໄດ້ກ່າວເຖິງດາວິດວ່າ , 'ດ້ວຍມືຂອງດາວິດຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງເຮົາ ເຮົາຈະຊ່ວຍກູ້ອິດສະຣາເອນປະຊາຊົນຂອງເຮົາຈາກພວກຟິລິດສະຕິນ ເເລະ ຈາກມືສັດຕູທັງຫມົດຂອງພວກເຂົາ.""
|
||||
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 19 ອັບເນກໍໄດ້ເວົ້າເປັນສ່ວນໂຕກັບຄົນເບັນຢາມິນເຊັ່ນດຽວກັນ. ເເລ້ວອັບເນກໍໄດ້ໄປບອກດາວິດທີ່ເມືອງເຮັບໂຣນດ້ວຍເຊັ່ນກັນ ເພື່ອອະທິບາຍເຖິງທຸກສິ່ງທີ່ອິດສະຣາເອນ ເເລະພົງພັນທັງຫມົດຂອງເບັນຢາມິນໄດ້ຕົກລົງກັນທີ່ຈະດຳເນີນການ. \v 20 ເມື່ອອັບເນພ້ອມກັບຄົນຂອງເຂົາຈຳນວນຊາວຄົນໄດ້ມາຮອດເຮັບໂຣນ ເພື່ອເຂົ້າເຝົ້າດາວິດ, ດາວິດໄດ້ຈັດຕຽມງານລ້ຽງສຳຫລັບພວກເຂົາ.
|
||||
\v 19 ອັບເນກໍໄດ້ເວົ້າເປັນສ່ວນໂຕກັບຄົນເບັນຢາມິນເຊັ່ນດຽວກັນ. ເເລ້ວອັບເນກໍໄດ້ໄປບອກດາວິດທີ່ເມືອງເຮັບໂຣນດ້ວຍເຊັ່ນກັນ ເພື່ອອະທິບາຍເຖິງທຸກສິ່ງທີ່ອິດສະຣາເອນ ແລະ ເຊື້ອສາຍທັງຫມົດຂອງເບັນຢາມິນໄດ້ຕົກລົງກັນທີ່ຈະດຳເນີນການໃຫ້ສຳເລັດ. \v 20 ເມື່ອອັບເນພ້ອມກັບຄົນຂອງເຂົາຈຳນວນຊາວຄົນໄດ້ມາຮອດເຮັບໂຣນ ເພື່ອເຂົ້າເຝົ້າດາວິດ, ດາວິດໄດ້ຈັດຕຽມງານລ້ຽງສຳລັບພວກເຂົາ.
|
||||
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 21 ອັບເນໄດ້ບອກດາວິດວ່າ," ຂ້ານ້ອຍຈະລຸກຂຶ້ນ ແລະຈະລວມຄົນອິດສະຣາເອນທັງຫມົດມາຍັງທ່ານ, ກະສັດຜູ້ເປັນເຈົ້ານາຍຂອງຂ້ານ້ອຍ, ດັ່ງນັ້ນ ເພື່ອທີ່ພວກເຂົາຈະເຮັດພັນທະສັນຍາກັບທ່ານ, ເເລະເພື່ອທີ່ທ່ານຈະຊົງຄອບຄອງທຸກຢ່າງຕາມໃຈມັກຂອງທ່ານ." ດັ່ງນັ້ນດາວິດກໍໄດ້ສົ່ງອັບເນກັບໄປ, ແລະອັບເນກໍໄດ້ຈາກໄປໂດຍສັນຕິ.
|
||||
\v 21 ອັບເນໄດ້ອະທິບາຍໃຫ້ດາວິດວ່າ, "ຂ້ານ້ອຍຈະລຸກຂຶ້ນ ແລະ ຈະລວມຄົນອິດສະຣາເອນທັງຫມົດມາຍັງທ່ານ, ກະສັດຜູ້ເປັນເຈົ້ານາຍຂອງຂ້ານ້ອຍ, ດັ່ງນັ້ນເພື່ອທີ່ພວກເຂົາຈະເຮັດພັນທະສັນຍາກັບທ່ານ, ເເລະ ເພື່ອທີ່ທ່ານຈະຊົງຄອບຄອງທຸກຢ່າງຕາມໃຈມັກຂອງທ່ານ." ດັ່ງນັ້ນດາວິດກໍໄດ້ສົ່ງອັບເນກັບໄປ, ແລະ ອັບເນກໍໄດ້ຈາກໄປໂດຍສັນຕິ.
|
||||
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 22 ແລ້ວທະຫານຂອງດາວິດ ເເລະໂຢອາບໄດ້ກັບມາຈາກການໄປປຸ້ນ ເເລະໄດ້ນຳສິ່ງຂອງທີ່ຍຶດໄດ້ຫລາຍມານຳກັບພວກເຂົາ. ເເຕ່ອັບເນບໍ່ໄດ້ຢູ່ກັບດາວິດທີ່ເຮັບໂຣນເເລ້ວ. ດາວິດໄດ້ສົ່ງເຂົາກັບໄປແລ້ວ, ເເລະເຂົາກໍໄດ້ຈາກໄປໂດຍສັນຕິ. \v 23 ເມືຶ່ອໂຢອາບກັບກອງທັບທັງຫລາຍທີ່ເຂົາໄດ້ມາຮອດ, ພວກເຂົາໄດ້ບອກໂຢອາບວ່າ, "ອັບເນລູກຊາຍຂອງເນຣະໄດ້ມາເຝົ້າກະສັດ, ແລະເພິ່ນໄດ້ສົ່ງເຂົາກັບໄປ, ແລະອັບເນກໍໄດ້ກັບໄປໂດຍສັນຕິ."
|
||||
\v 22 ແລ້ວທະຫານຂອງດາວິດ ເເລະ ໂຢອາບໄດ້ກັບມາຈາກການໄປປຸ້ນ ເເລະ ໄດ້ນຳສິ່ງຂອງທີ່ຍຶດໄດ້ຫລາຍມານຳກັບພວກເຂົາ. ແຕ່ອັບເນບໍ່ໄດ້ຢູ່ກັບດາວິດທີ່ເຮັບໂຣນເເລ້ວ. ດາວິດໄດ້ສົ່ງເຂົາກັບໄປແລ້ວ, ເເລະ ເຂົາກໍໄດ້ຈາກໄປໂດຍສັນຕິ. \v 23 ເມືຶ່ອໂຢອາບກັບກອງທັບທັງຫລາຍທີ່ເຂົາໄດ້ມາຮອດ, ພວກເຂົາໄດ້ບອກໂຢອາບວ່າ, "ອັບເນລູກຊາຍຂອງເນຣະໄດ້ມາເຝົ້າກະສັດ, ແລະ ເພິ່ນໄດ້ສົ່ງເຂົາກັບໄປ, ແລະ ອັບເນກໍໄດ້ກັບໄປໂດຍສັນຕິ."
|
||||
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 24 ເເລ້ວໂຢອາບກໍໄດ້ເຂົ້າໄປເຝົ້າກະສັດ ແລະໄດ້ບອກວ່າ,"ທ່ານຊົງເຮັດຫຍັງໄປແລ້ວ?ເບິ່ງສາ, ອັບເນໄດ້ມາເຂົ້າເຝົ້າທ່ານ! ເປັນຫຍັງທ່ານຈຶ່ງໄດ້ສົ່ງເຂົາໄປແບບນີ້, ແລະເຂົາກໍໄດ້ຈາກໄປແລ້ວ? \v 25 ທ່ານບໍ່ຮູ້ບໍວ່າອັບເນລູກຊາຍຂອງເນຣະໄດ້ມາເພື່ອລໍ່້ລວງທ່ານ ແລະເພື່ອຮູ້ທຸກຢ່າງທີ່ທ່ານກຳລັງເຮັດ?" \v 26 ເມື່ອໂຢອາບໄດ້ເຝົ້າດາວິດແລ້ວໆ, ເຂົາໄດ້ສົ່ງຜູ້ສື່ສານນຳອັບເນໄປ, ເເລະພວກເຂົາກໍໄດ້ນຳອັບເນກັບມາຈາກບໍ່ນ້ຳສ້າງທີຊີຣາ, ແຕ່ດາວິດບໍ່ໄດ້ຮູ້ເລື່ອງນີ້.
|
||||
\v 24 ເເລ້ວໂຢອາບກໍໄດ້ເຂົ້າໄປເຝົ້າກະສັດ ແລະ ໄດ້ບອກວ່າ,"ທ່ານຊົງເຮັດຫຍັງໄປແລ້ວ?ເບິ່ງສາ, ອັບເນໄດ້ມາເຂົ້າເຝົ້າທ່ານ! ເປັນຫຍັງທ່ານຈຶ່ງໄດ້ສົ່ງເຂົາໄປແບບນີ້, ແລະ ເຂົາກໍໄດ້ຈາກໄປແລ້ວ? \v 25 ທ່ານບໍ່ຮູ້ບໍວ່າອັບເນລູກຊາຍຂອງເນຣະ ໄດ້ມາເພື່ອລໍ່້ລວງທ່ານ ແລະ ເພື່ອລ່ວງຮູ້ທຸກຢ່າງທີ່ທ່ານກຳລັງເຮັດ?" \v 26 ເມື່ອໂຢອາບໄດ້ເຝົ້າດາວິດແລ້ວໆ, ເຂົາໄດ້ສົ່ງຜູ້ສົ່ງສານນຳອັບເນໄປ, ເເລະ ພວກເຂົາກໍໄດ້ນຳອັບເນກັບມາຈາກບໍ່ນ້ຳສ້າງທີ່ຊີຣາ, ແຕ່ດາວິດບໍ່ໄດ້ຮູ້ເລື່ອງນີ້.
|
||||
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 27 ເມື່ອອັບເນໄດ້ກັບມາຮອດເຮັບໂຣນເລ້ວ, ໂຢອາບກໍໄດ້ນຳເຂົາຫລົບເຂົ້າທາງປະຕູເມືອງເພື່ອຈະເວົ້າກັບເຂົາຕາມລຳພັງ. ທີ່ນັ້ນເອງໂຢອາບໄດ້ເເທງທ້ອງເຂົາ ເເລະຂ້າເຂົາຕາຍ, ໂຢອາບກໍແກ້ແຄ້ນເລືອດຂອງອາສາເຮນນ້ອງຊາຍຂອງເຂົາ.
|
||||
\v 27 ເມື່ອອັບເນໄດ້ກັບມາຮອດເຮັບໂຣນແລ້ວ, ໂຢອາບກໍໄດ້ນຳເຂົາຫລົບເຂົ້າທາງປະຕູເມືອງເພື່ອຈະເວົ້າກັບເຂົາຕາມລຳພັງ. ທີ່ນັ້ນເອງໂຢອາບໄດ້ເເທງທ້ອງເຂົາ ເເລະ ຂ້າເຂົາຕາຍ, ໂຢອາບກໍແກ້ແຄ້ນເລືອດຂອງອາສາເຮນນ້ອງຊາຍຂອງເຂົາ.
|
||||
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 28 ເມື່ອດາວິດໄດ້ຮູ້ເລື່ອງນີ້ ທ່ານໄດ້ເວົ້າວ່າ, "ຕົວເຮົາ ເເລະລາຊາອານາຈັກຂອງເຮົາ ປາສະຈາກຄວາມຜິດສືບໄປເປັນນິດ ເພາະຕໍ່ຫນ້າພຣະເຢາເວດ້ວຍເລື່ອງໂລຫິດຂອງອັບເນລູກຊາຍຂອງເນຣະ. \v 29 ຂໍໃຫ້ຄວາມຜິດການຕາຍຂອງອັບເນຕົກເຫນືອຫົວຂອງໂຢອາບ ແລະເຫນືອພົງພັນທັງຫລາຍຂອງພໍ່ເຂົາ ຂໍຢ່າໃຫ້ຄົນມີແຜ ແລະໂລກຜິວຫນັງ ຫລືຄົນທີ່ພິການເເລະຕ້ອງຍ່າງດ້ວຍໄມ້ເທົ້າ ຫລືຖືກຂ້າດ້ວຍດາບຫລື ຄົນຂາດອາຫານ ຂາດຈາກວົງຄານຂອງໂຢອາບ." \v 30 ດັ່ງນັ້ນໂຢອາບ ເເລະອາບີໄຊນ້ອງຊາຍຂອງເຂົາໄດ້ຂ້າອັບເນ, ເພາະອັບເນໄດ້ຂ້າອາສາເຮນນ້ອງຊາຍຂອງພວກເຂົາໃນສະຫນາມຮົບທີ່ກີເບໂອນ.
|
||||
\v 28 ເມື່ອດາວິດໄດ້ຮູ້ເລື່ອງນີ້ ທ່ານໄດ້ເວົ້າວ່າ, "ຕົວເຮົາ ເເລະ ຣາຊາອານາຈັກຂອງເຮົາ ປາສະຈາກຄວາມຜິດສືບໄປເປັນນິດ ເພາະຕໍ່ຫນ້າພຣະຢາເວດ້ວຍເລື່ອງໂລຫິດຂອງອັບເນລູກຊາຍຂອງເນຣະ. \v 29 ຂໍໃຫ້ຄວາມຜິດການຕາຍຂອງອັບເນຕົກເຫນືອຫົວຂອງໂຢອາບ ແລະ ເຫນືອເຊື້ອສາຍທັງຫລາຍຂອງພໍ່ເຂົາ. ຂໍໃຫ້ການລົງໂທດຕົກຖືກຄອບຄົວຂອງໂຢອາບໃຫ້ຄົນມີບາດແຜ ຫລື ໂລກຜິວຫນັງ ຫລື ຄົນທີ່ພິການ ເເລະ ຕ້ອງຍ່າງດ້ວຍໄມ້ເທົ້າ ຫລື ຖືກຂ້າດ້ວຍຄົມດາບ ຫລື ຄົນຂາດອາຫານ." \v 30 ດັ່ງນັ້ນໂຢອາບ ເເລະ ອາບີໄຊນ້ອງຊາຍຂອງເຂົາໄດ້ຂ້າອັບເນ, ເພາະອັບເນໄດ້ຂ້າອາສາເຮນນ້ອງຊາຍຂອງພວກເຂົາໃນສະຫນາມຮົບທີ່ກີເບໂອນ.
|
||||
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 31 ດາວິດກໍໄດ້ເວົ້າກັບໂຢອາບ ແລະປະຊາຊົນທຸກຄົນທີ່ຢູ່ກັບທ່ານວ່າ, "ຈົ່ງງຈີກເສື້ອຜ້າຂອງພວກທ່ານ, ແລະເອົາຜ້າກະສອບມັດແອວໄວ້, ເເລະຈົ່ງໄວ້ທຸກຕໍ່ຫນ້າໂຕຂອງອັບເນ." ບັດນີ້ກະສັດດາວິດໄດ້ໄປຕາມຂະບວນສົບໄປ. \v 32 ພວກເຂົາກໍໄດ້ຝັງສົບອັບເນໄວ້ທີ່ເຮັບໂຣນ. ກະສັດກໍໄດ້ຮ້ອງໄຫ້ ແລະຊົງຮ້ອງສຽງດັງທີ່ອຸບໂມງຝັງສົບຂອງອັບເນ, ເເລະປະຊາຊົນທັງປວງກໍໄດ້ຮ້ອງໄຫ້ເຊັ່ນດຽວກັນ.
|
||||
\v 31 ດາວິດກໍໄດ້ເວົ້າກັບໂຢອາບ ແລະ ປະຊາຊົນທຸກຄົນທີ່ຢູ່ກັບທ່ານວ່າ, "ຈົ່ງຈີກເສື້ອຜ້າຂອງພວກທ່ານ, ເອົາຜ້າກະສອບມັດແອວໄວ້, ເເລະ ຈົ່ງໄວ້ທຸກຕໍ່ຫນ້າຮ່າງກາຍຂອງອັບເນ." ບັດນີ້ກະສັດດາວິດໄດ້ຍ່າງຕາມຂະບວນສົບໄປ. \v 32 ພວກເຂົາກໍໄດ້ຝັງສົບອັບເນໄວ້ທີ່ເຮັບໂຣນ. ກະສັດກໍໄດ້ຮ້ອງໄຫ້ ແລະ ຊົງຮ້ອງສຽງດັງທີ່ອຸບໂມງຝັງສົບຂອງອັບເນ, ເເລະ ປະຊາຊົນທັງປວງກໍໄດ້ຮ້ອງໄຫ້ເຊັ່ນດຽວກັນ.
|
||||
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 34 \v 33 ກະສັດໄດ້ຄ່ຳຄວນຫາອັບເນ ເເລະໄດ້ຮ້ອງເພງວ່າ, "ຄວນບໍ່ທີ່ອັບເນຈະຕາຍ ຄືຄົນເຂົາວ່າ? ມືຂອງເຈົ້າກໍບໍ່ໄດ້ຖືກມັດ ຕີນຂອງເຈົ້າກໍບໍ່ໄດ້ຕິດໂສ້ຕວນ. ຄືຄົນລົ້ມລົງຕໍ່ຫນ້າເນາະ. ລູກຊາຍຂອງຄວາມບໍ່ຍຸດຕິທຳ, ດັ່ງນັ້ນເຈົ້າກໍໄດ້ລົ້ມລົງ." ອີກຄັ້ງຫນຶ່ງປະຊາຊົນທັງປວງກໍຮ້ອງໄຫ້ຫາເຂົາອີກ.
|
||||
\v 33 ກະສັດໄດ້ຄ່ຳຄວນຫາອັບເນ ເເລະ ໄດ້ຮ້ອງເພງວ່າ, "ຄວນບໍ່ທີ່ອັບເນຈະຕາຍ ຄືຄົນເຂົາວ່າ? \v 34 ມືຂອງເຈົ້າກໍບໍ່ໄດ້ຖືກມັດ. ຕີນຂອງເຈົ້າກໍບໍ່ໄດ້ຕິດໂສ້ຕວນ. ຄືຄົນລົ້ມລົງຕໍ່ຫນ້າເນາະ. ລູກຊາຍຂອງຄວາມບໍ່ຍຸດຕິທຳ, ດັ່ງນັ້ນເຈົ້າກໍໄດ້ລົ້ມລົງ." ອີກຄັ້ງຫນຶ່ງປະຊາຊົນທັງປວງກໍຮ້ອງໄຫ້ຫາເຂົາອີກ.
|
||||
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 35 ແລ້ວປະຊາຊົນທັງປວງກໍໄດ້ມາບອກດາວິດໃຫ້ກິນອາຫານເມື່ອເວລາຍັງເວັນຢູ່, ແຕ່ດາວິດປາດຖະຫນາວ່າ, "ຂໍພຣະເຈົ້າຊົງລົງໂທດເຮົາ, ແລະຊົງເພີ່ມໂທດນັ້ນດ້ວຍ, ຖ້າເຮົາໄດ້ຊິມຂະຫມົມປັງຫລື ສິ່ງອື່ນໃດກ່ອນດວງອາທິດຕົກ." \v 36 ປະຊາຊົນທັງປວງໄດ້ສັງເກດເຫັນການໂສກເສົ້າຂອງດາວິດເຊັ່ນນັ້ນກໍໄດ້ພໍໃຈ.ບໍ່ວ່າສິ່ງໃດກໍຕາມທີ່ກະສັດໄດ້ເຮັດແລ້ວສ້າງຄວາມພໍໃຈໃຫ້ພວກເຂົາ.
|
||||
\v 35 ແລ້ວປະຊາຊົນທັງປວງກໍໄດ້ມາບອກດາວິດໃຫ້ກິນອາຫານເມື່ອເວລາຍັງເວັນຢູ່, ແຕ່ດາວິດປາຖະຫນາວ່າ, "ຂໍພຣະເຈົ້າຊົງລົງໂທດເຮົາ, ແລະ ຊົງເພີ່ມໂທດນັ້ນດ້ວຍ, ຖ້າເຮົາໄດ້ຊິມເຂົ້າຈີ່ ຫລື ສິ່ງອື່ນໃດກ່ອນດວງອາທິດຕົກ." \v 36 ປະຊາຊົນທັງປວງໄດ້ສັງເກດເຫັນການໂສກເສົ້າຂອງດາວິດ, ແລະ ກໍໄດ້ພໍໃຈພວກເຂົາ, ບໍ່ວ່າສິ່ງໃດກໍຕາມທີ່ກະສັດໄດ້ເຮັດແລ້ວສ້າງຄວາມພໍໃຈໃຫ້ພວກເຂົາ.
|
||||
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 37 ດັ່ງນັ້ນປະຊາຊົນທັງຫລາຍອິດສະຣາເອນທັງປວງກໍໄດ້ເຂົ້າໃຈໃນວັນນັ້ນວ່າ ກະສັດບໍ່ໄດ້ມີຄວາມປາຖະຫນາໃນການຂ້າອັບເນລູກຊາຍຂອງເນຣະ. \v 38 ກະສັດໄດ້ເວົ້າກັບພວກຂ້າຣາຊການຂອງຕົນວ່າ,"ພວກທ່ານບໍ່ຮູ້ຫວາວ່າ ວັນນີ້ເຈົ້າຊາຍ ເເລະຄົນທີ່ຫຍິ່ງໃຫຍ່ຄົນຫນຶ່ງໄດ້ລົ້ມລົງອິດສະຣາເອນ? \v 39 ບາດນີ້ ເຮົາກໍອ່ອນກຳລັງໃນວັນນີ້, ຖຶງແມ່ນວ່າເຮົາໄດ້ຮັບການເຈີມເປັນກະສັດແລ້ວ. ຜູ້ຊາຍເຫລົ່ານີ້ຊຶ່ງເປັນລູກຊາຍ,ຂອງນາງເຊຣູອີຢານີ,ຊ່າງກໍໂຫດຮ້າຍເກີນໄປສຳລັບເຮົາ. ຂໍພຣະຢາເວຕອບສະຫນອງຜູ້ເຮັດຊົ່ວໂດຍການລົງໂທດເຂົາຕາມຄວາມຊົ່ວ, ທີ່ເຂົາສົມຄວນໄດ້ຮັບເຖີດ."
|
||||
\v 37 ດັ່ງນັ້ນປະຊາຊົນທັງຫລາຍອິດສະຣາເອນທັງປວງກໍໄດ້ເຂົ້າໃຈໃນວັນນັ້ນວ່າ ກະສັດບໍ່ໄດ້ມີຄວາມປາຖະຫນາໃນການຂ້າອັບເນລູກຊາຍຂອງເນຣະ. \v 38 ກະສັດໄດ້ເວົ້າກັບພວກຂ້າຣາຊການຂອງຕົນວ່າ,"ພວກທ່ານບໍ່ຮູ້ບໍວ່າ ວັນນີ້ເຈົ້າຊາຍ ເເລະ ຄົນທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ຄົນຫນຶ່ງໄດ້ລົ້ມລົງໃນອິດສະຣາເອນ? \v 39 ບາດນີ້ ເຮົາກໍອ່ອນກຳລັງໃນວັນນີ້, ເຖິງແມ່ນວ່າເຮົາໄດ້ຮັບການເຈີມເປັນກະສັດແລ້ວ. ຜູ້ຊາຍເຫລົ່ານີ້ຊຶ່ງເປັນລູກຊາຍ, ຂອງນາງເຊຣູອີຢານີ, ກໍໂຫດຮ້າຍເກີນໄປສຳລັບເຮົາ. ຂໍພຣະຢາເວຕອບສະຫນອງຜູ້ເຮັດຊົ່ວໂດຍການລົງໂທດເຂົາຕາມຄວາມຊົ່ວ, ທີ່ເຂົາສົມຄວນໄດ້ຮັບເຖີດ."
|
||||
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\c 4 \v 1 ເມື່ອອີຊະໂບເຊັດ,ລູກຂອງກະສັດໂຊນ,ໄດ້ຮັບຮູ້ວ່າອັບເນໄດ້ຕາຍທີ່ເມືອງເຮັບໂຣນ, ຫົວຂອງທ່ານໄດ້ອ່ອນລົງ, ແລະອິດສະຣາເອນທັງຫລາຍກໍທໍ້ໃຈ. \v 2 ບັດນີ້ລູກຊາຍຂອງກະສັດໂຊນໄດ້ມີຜູ້ຊາຍສອງຄົນເປັນຫົວຫນ້າຫນ່ວຍທະຫານ. ຊື່ຂອງເຂົາແມ່ນບາອານາ ແລະ ອີກຄົນຫນຶ່ງຊື່ເຣກາບ,ທັງສອງນີ້ເປັນລູກຊາຍຂອງຣິມໂມນ ຊາວເມືອງເບເອໂຣດ ຄົນເຜົ່າເບັນຢາມິນ ເພາະວ່າເບເອໂຣດຖືກນັບເຂົ້າເປັນສ່ວນຫນຶ່ງຂອງເຜົ່າເບັນຢາມິນພ້ອມ, \v 3 ແລະຊາວເບເອໂຣດໄດ້ຫນີໄປຍັງກິດຕາອິມ ເເລະໄດ້ອາໄສຢູ່ທີ່ນັ້ນຈົນເຖິງທຸກວັນນີ້.
|
||||
\c 4 \v 1 ເມື່ອອີຊະໂບເຊັດ, ລູກຂອງກະສັດໂຊນ, ໄດ້ຮັບຮູ້ວ່າອັບເນໄດ້ຕາຍທີ່ເມືອງເຮັບໂຣນ, ມືຂອງເຂົາກໍໄດ້ອ່ອນແຮງລົງ, ແລະ ອິດສະຣາເອນທັງຫລາຍກໍທໍ້ໃຈ. \v 2 ບັດນີ້ລູກຊາຍຂອງກະສັດໂຊນໄດ້ມີຜູ້ຊາຍສອງຄົນເປັນຫົວຫນ້າຫນ່ວຍທະຫານ. ຊື່ຂອງເຂົາແມ່ນບາອານາ ແລະ ອີກຄົນຫນຶ່ງຊື່ເຣກາບ, ທັງສອງນີ້ເປັນລູກຊາຍຂອງຣິມໂມນ ຊາວເມືອງເບເອໂຣດ ຄົນເຜົ່າເບັນຢາມິນ (ເພາະວ່າເບເອໂຣດຖືກນັບເຂົ້າເປັນສ່ວນຫນຶ່ງຂອງເຜົ່າເບັນຢາມິນພ້ອມ, \v 3 ແລະ ຊາວເບເອໂຣດໄດ້ຫນີໄປຍັງກິດຕາອິມ ເເລະ ໄດ້ອາໄສຢູ່ທີ່ນັ້ນຈົນເຖິງທຸກວັນນີ້).
|
||||
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 4 ບັດນີ້ ໂຢນາທານ,ລູກຊາຍຂອງກະສັດໂຊນ, ມີລູກຊາຍຄົນຫນຶ່ງທີ່ຕີນຂອງເຂົາເປັນງ່ອຍ. ເມື່ອເດັກຄົນນີ້ມີອາຍຸຫ້າປີ ໄດ້ມີຂ່າວເລື່ອງຂອງໂຊນ ກັບໂຢນາທານມາຈາກຢິດຊະເຣນ. ອ້າຍລ້ຽງໄດ້ອຸ້ມລຸກຂຶ້ນຫນີ. ເເຕ່ເມື່ອລາວກຳລັງຫນີນັ້ນ, ລູກຊາຍຂອງໂຢນາທານໄດ້ຕົກລົງມາ ແລະໄດ້ກາຍເປັນງ່ອຍ. ເຂົາຊື່ເມຟີໂບເຊັດ.
|
||||
\v 4 ບັດນີ້ ໂຢນາທານ, ລູກຊາຍຂອງກະສັດໂຊນ, ມີລູກຊາຍຄົນຫນຶ່ງທີ່ຕີນຂອງເຂົາເປັນງ່ອຍ. ເມື່ອເດັກຄົນນີ້ມີອາຍຸຫ້າປີ ໄດ້ມີຂ່າວເລື່ອງຂອງໂຊນ ກັບໂຢນາທານມາຈາກຢິດຊະເຣນ. ພະຍາບານຂອງເຂົາໄດ້ອຸ້ມລຸກຂຶ້ນຫນີ. ເເຕ່ເມື່ອລາວກຳລັງແລ່ນຫນີນັ້ນ, ລູກຊາຍຂອງໂຢນາທານໄດ້ຕົກລົງ ແລະ ໄດ້ກາຍເປັນງ່ອຍຂາເປັ້ຍ. ເຂົາຊື່ເມຟີໂບເຊັດ.
|
||||
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 5 ດັ່ງນັ້ນລູກຊາຍທັງສອງຂອງຣິມໂມນຊາວເບເອໂຣດ, ທີ່ຊື່ເຣກາບແລະ ບາອານາ,ນັ້ນໄດ້ເດີນທາງໃນຊ່ວງທີ່ຮ້ອນຂອງກາງເວັນ ໄປຮອດວັງຂອງອີຊະໂບເຊັດ, ຂະນະທີ່ເພິ່ນກຳລັງພັກທ່ຽງ. \v 6 ຜູ້ຍິງທີ່ເຝົ້າຍາມປະຕູກໍໄດ້ຫລັບຂະນະຝັດຫ່ອນເຂົ້າສາລີ, ແລະ ເຣກາບ ເເລະບາອານາກໍໄດ້ຍ່າງຍ່ອງເຂົ້າໄປຢ່າງງຽບໆ ແລະໄດ້ຜ່ານນາງໄປໄດ້. \v 7 ດັ່ງນັ້ນ ຫລັງຈາກທີ່ພວກເຂົາທັງສອງໄດ້ເຂົ້າໄປໃນວັງນັ້ນ, ພວກເຂົາກໍໄດ້ຈູ່ໂຈມທ່ານ ແລະໄດ້ຂ້າທ່ານໃນຂະນະທີ່ທ່ານກຳລັງຊົງນອນຫລັບຢູ່ເທິງບ່ອນນອນໃນຫ້ອງນອນຂອງທ່ານ. ແລ້ວພວກເຂົາກໍໄດ້ຕັດຫົວຂອງທ່ານ ແລະໄດ້ນຳຫົວນັ້ນໄປ, ພວກເຂົາໄດ້ເດີນທາງໄປຕາມຫົນທາງຕະຫລອດຄືນຈົນຮອດຮ່ອມພູຈໍແດນ.
|
||||
\v 5 ດັ່ງນັ້ນລູກຊາຍທັງສອງຂອງຣິມໂມນຊາວເບເອໂຣດ, ທີ່ຊື່ເຣກາບ ແລະ ບາອານາ, ນັ້ນໄດ້ເດີນທາງໃນຊ່ວງທີ່ຮ້ອນຂອງກາງເວັນ ໄປຮອດວັງຂອງອີຊະໂບເຊັດ, ໃນຂະນະທີ່ເພິ່ນກຳລັງພັກທ່ຽງ. \v 6 ຜູ້ຍິງທີ່ເຝົ້າຍາມປະຕູກໍໄດ້ເພີຫລັບໄປ ຂະນະຝັດຫ່ອນເຂົ້າສາລີ, ແລະ ເຣກາບ ເເລະ ບາອານາກໍໄດ້ຍ່າງຍ່ອງເຂົ້າໄປຢ່າງງຽບໆ ແລະ ໄດ້ຜ່ານນາງໄປໄດ້. \v 7 ດັ່ງນັ້ນ ຫລັງຈາກທີ່ພວກເຂົາທັງສອງໄດ້ເຂົ້າໄປໃນວັງນັ້ນ, ພວກເຂົາກໍໄດ້ຈູ່ໂຈມອີຊະໂບເຊັດ ແລະ ໄດ້ຂ້າເຂົາໃນຂະນະທີ່ເຂົາກຳລັງນອນຫລັບຢູ່ເທິງບ່ອນນອນໃນຫ້ອງນອນຂອງເຂົາ. ແລ້ວພວກເຂົາກໍໄດ້ຕັດຫົວຂອງເຂົາ ແລະ ໄດ້ນຳຫົວນັ້ນໄປ, ພວກເຂົາໄດ້ເດີນທາງໄປຕາມຫົນທາງຕະຫລອດຄືນຈົນຮອດຮ່ອມພູອາຣາບາ.
|
||||
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 8 ພວກເຂົານຳເອົາຫົວຂອງອີຊະໂບເຊັດມາໃຫ້ກະສັດດາວິດຢູ່ທີ່ເມືອງເຮັບໂຣນ, ແລະເວົ້າວ່າ, "ຂໍໄດ້ຊົງເບິ່ງເຖີດ, ນີ້ຄືຫົວຂອງອີຊະໂບເຊັດລູກຊາຍຂອງກະສັດໂຊນ,ສັດຕູຂອງທ່ານ, ຜູ້ທີ່ຕ້ອງການພະຍາຍາມຂ້າທ່ານ. ໃນວັນນີ້ພຣະເຈົ້າຢາເວໄດ້ຊົງແກ້ແຄ້ນແທນກະສັດເຈົ້ານາຍຂອງຂ້ານ້ອຍຕໍ່ໂຊນ ແລະເຊື້ອສາຍຂອງເພິ່ນແລ້ວ" \v 9 ດາວິດໄດ້ກ່າວຕອບເຣກາບ ແລະ ບາອານາອ້າຍຂອງເຂົາ,ລູກຊາຍຣິມໂມນຊາວເບເອໂຣດ, ທ່ານໄດ້ກ່າວກັບພວກເຂົາວ່າ, "ພຣະຢາເວຊົງຊີວິດຢູ່, ຜູ້ຊົງຊ່ວຍກູ້ຊີວິດຂອງເຮົາຈາກຄວາມທຸກຍາກທັງປ່ວງ, \v 10 ເມື່ອມີຜູ້ໄດ້ບອກເຮົາວ່າ, "ເບິ່ງແມ້ກະສັດໂຊນເສຍຊີວິດແລ້ວ" ແລ້ວຄິດວ່າເຂົາເປັນຜູ້ນຳຂ່າວດີມາ, ເຮົາກໍໄດ້ຈັບເຂົາ ແລະໄດ້ຂ້າເສຍທີ່ເມືອງຊິກລັກ. ນັ້ນເປັນລາງວັນທີ່ເຮົາໄດ້ໃຫ້ແກ່ເຂົາສຳຫລັບຂ່າວຂອງທ່ານນັ້ນ.
|
||||
\v 8 ພວກເຂົານຳເອົາຫົວຂອງອີຊະໂບເຊັດມາໃຫ້ກະສັດດາວິດຢູ່ທີ່ເມືອງເຮັບໂຣນ, ແລະ ພວກເຂົາເວົ້າວ່າ, "ຂໍໄດ້ຊົງເບິ່ງເຖີດ, ນີ້ຄືຫົວຂອງອີຊະໂບເຊັດລູກຊາຍຂອງກະສັດໂຊນ, ສັດຕູຂອງທ່ານ, ຜູ້ທີ່ຕ້ອງການພະຍາຍາມຂ້າທ່ານ. ໃນວັນນີ້ພຣະຢາເວໄດ້ຊົງແກ້ແຄ້ນແທນກະສັດເຈົ້ານາຍຂອງຂ້ານ້ອຍຕໍ່ຕ້ານໂຊນ ແລະ ເຊື້ອສາຍຂອງເພິ່ນແລ້ວ" \v 9 ດາວິດໄດ້ກ່າວຕອບເຣກາບ ແລະ ບາອານາອ້າຍຂອງເຂົາ, ລູກຊາຍຣິມໂມນຊາວເບເອໂຣດ; ທ່ານໄດ້ກ່າວກັບພວກເຂົາວ່າ, "ພຣະຢາເວຊົງດຳລົງຊີວິດຢູ່, ຜູ້ຊົງຊ່ວຍກູ້ຊີວິດຂອງເຮົາຈາກຄວາມທຸກຍາກທັງປ່ວງ, \v 10 ເມື່ອມີຜູ້ໃດໄດ້ບອກເຮົາວ່າ, "ເບິ່ງແມ, ກະສັດໂຊນເສຍຊີວິດແລ້ວ," ແລ້ວຄິດວ່າເຂົາເປັນຜູ້ນຳຂ່າວດີມາ, ເຮົາກໍໄດ້ຈັບເຂົາ ແລະ ໄດ້ຂ້າເສຍທີ່ເມືອງຊິກລັກ. ນັ້ນເປັນລາງວັນທີ່ເຮົາໄດ້ໃຫ້ແກ່ເຂົາສຳລັບຂ່າວຂອງທ່ານນັ້ນ.
|
||||
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 11 ຍິ່ງກວ່ານັ້ນເທົ່າໃດ, ເມື່ອເຫລົ່າຄົນຊົ່ວໄດ້ຂ້າຄົນອະທຳທີ່ໃນບ້ານແລະເທິງບ່ອນນອນຂອງເຂົານັ້ນ, ຄວນທີ່ເຮົາຈະບໍ່ຮ້ອງເອົາເລືອດຂອງເຂົາຈາກມືຂອງພວກເຈົ້າ, ແລະທຳລາຍພວກເຈົ້າເສຍຈາກແຜ່ນດິນບໍ?" \v 12 ແລ້ວດາວິດກໍໄດ້ຊົງອອກຄຳສັ່ງພວກຄົນຫນຸ່ມ, ແລະພວກເຂົາກໍໄດ້ຂ້າພວກເຂົາທັງສອງ ແລະໄດ້ຕັດມື ແລະຕັດຕີນຂອງພວກເຂົາ ແລະໄດ້ແຂວນສົບພວກເຂົາໄວ້ທີ່ຂ້າງສະນ້ຳທີ່ເມືອງເຮັບໂຣນ. ແຕ່ພວກເຂົາໄດ້ນຳຫົວຂອງອີຊະໂບເຊັດໄປຝັງໄວ້ທີ່ຝັງສົບຂອງອັບເນທີ່ເມືອງເຮັບໂຣນ.
|
||||
\v 11 ຍິ່ງກວ່ານັ້ນເທົ່າໃດ, ເມື່ອເຫລົ່າຄົນຊົ່ວໄດ້ຂ້າຄົນອະທຳທີ່ໃນບ້ານ ແລະ ເທິງບ່ອນນອນຂອງເຂົານັ້ນ, ຄວນບໍທີ່ເຮົາຈະບໍ່ຮ້ອງເອົາເລືອດຂອງເຂົາຈາກມືຂອງພວກເຈົ້າ, ແລະທຳລາຍພວກເຈົ້າເສຍຈາກແຜ່ນດິນ?" \v 12 ແລ້ວດາວິດກໍໄດ້ຊົງອອກຄຳສັ່ງພວກຄົນຫນຸ່ມ, ແລະ ພວກເຂົາກໍໄດ້ຂ້າພວກເຂົາທັງສອງ ແລະ ໄດ້ຕັດມື ແລະຕັດຕີນຂອງພວກເຂົາ ແລະ ໄດ້ແຂວນສົບພວກເຂົາໄວ້ທີ່ຂ້າງສະນ້ຳທີ່ເມືອງເຮັບໂຣນ. ແຕ່ພວກເຂົາໄດ້ນຳຫົວຂອງອີຊະໂບເຊັດໄປຝັງໄວ້ທີ່ຝັງສົບຂອງອັບເນທີ່ເມືອງເຮັບໂຣນ.
|
||||
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\c 5 \v 1 ແລ້ວອິດສະຣາເອນທຸກເຜົ່າກໍໄດ້ມາຫາດາວິດທີ່ເມືອງເຮັບໂຣນ ແລະໄດ້ກ່າວວ່າ,"ເບິ່ງເຖີນ, ພວກຂ້ານ້ອຍເປັນກະດູກ ແລະເນື້ອຂອງທ່ານ. \v 2 ໃນອາດີດເມື່ອບໍ່ດົນມານີ້,ເມື່ອກະສັດໂຊນຊົງໄດ້ເປັນກະສັດຂອງພວກຂ້ານ້ອຍ,ກໍເປັນທ່ານນັ້ນ ແລະທີ່ຊົງເປັນຜູ້ນຳກອງທັບຂອງອິດສະຣາເອນ. ພຣະຢາເວໄດ້ກ່າວແກ່ເພິ່ນວ່າ, "ເຈົ້າຈະນຳປະຊາຊົນອິດສາະຣາເອນຂອງເຮົາຢ່າງດູແລແກະ, ແລະເຈົ້າຈະເປັນຜູ້ປົກຄອງເຫນືອອິດສະຣາເອນ."
|
||||
\c 5 \v 1 ແລ້ວທຸກເຜົ່າຂອງອິດສະຣາເອນກໍໄດ້ມາຫາດາວິດທີ່ເມືອງເຮັບໂຣນ ແລະ ໄດ້ກ່າວວ່າ,"ເບິ່ງເທີນ, ພວກຂ້ານ້ອຍເປັນກະດູກ ແລະ ເນື້ອຫນັງຂອງທ່ານ. \v 2 ໃນອາດີດເມື່ອບໍ່ດົນມານີ້, ເມື່ອກະສັດໂຊນຊົງໄດ້ເປັນກະສັດຂອງພວກຂ້ານ້ອຍ, ກໍເປັນທ່ານນັ້ນ ທີ່ຊົງເປັນຜູ້ນຳກອງທັບຂອງອິດສະຣາເອນ. ພຣະຢາເວໄດ້ກ່າວແກ່ເພິ່ນວ່າ, "ເຈົ້າຈະນຳປະຊາຊົນອິດສາະຣາເອນຂອງເຮົາ, ແລະ ເຈົ້າຈະເປັນຜູ້ປົກຄອງເຫນືອອິດສະຣາເອນ."
|
||||
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 3 ດັ່ງນັ້ນພວກຜູ້ອາວຸໂສທັງຫມົດຂອງອິດສະຣາເອນກໍໄດ້ມາເຝົ້າກະສັດທີ່ເມືອງເຮັບໂຣນ, ແລະກະສັດດາວິດກໍໄດ້ຊົງເຮັດພັນທະສັນຍາກັບພວກເຂົາ ສະເພາະຫນ້າພຣະຢາເວ. ພວກເຂົາກໍໄດ້ເຈີມດາວິດໃຫ້ເປັນກະສັດເຫນືອອິດສະຣາເອນ. \v 4 ດາວິດຊົງມີອາຍຸໄດ້ສາມສິບປີ ເມື່ອຊົງເລີ່ມຄອງຣາດ, ແລະທ່ານໄດ້ຊົງຄອງຣາດຢູ່ສີ່ສິບປີ. \v 5 ຊົງຄອງຣາດເຫນືອຢູດາຍ ທີ່ເມືອງເຮັບໂຣນເປັນເວລາ ເຈັດປີຫົກເດືອນ, ແລະທີ່ນະຄອນເຢຣູຊາເລັມ ທ່ານໄດ້ຊົງຄອງຣາດສາມສິບປີເຫນືອອິດສະຣາເອນ ແລະຢູດາຍທັງຫມົດ.
|
||||
\v 3 ດັ່ງນັ້ນພວກຜູ້ອາວຸໂສທັງຫມົດຂອງອິດສະຣາເອນກໍໄດ້ມາເຝົ້າກະສັດທີ່ເມືອງເຮັບໂຣນ, ແລະ ກະສັດດາວິດກໍໄດ້ຊົງເຮັດພັນທະສັນຍາກັບພວກເຂົາ ສະເພາະຫນ້າພຣະຢາເວ. ພວກເຂົາກໍໄດ້ເຈີມດາວິດໃຫ້ເປັນກະສັດເຫນືອອິດສະຣາເອນ. \v 4 ດາວິດຊົງມີອາຍຸໄດ້ສາມສິບປີ ເມື່ອຊົງເລີ່ມຄອງຣາດ, ແລະ ທ່ານໄດ້ຊົງຄອງຣາດຢູ່ສີ່ສິບປີ. \v 5 ຊົງຄອງຣາດເຫນືອຢູດາຍ ທີ່ເມືອງເຮັບໂຣນເປັນເວລາ ເຈັດປີຫົກເດືອນ, ແລະ ທີ່ນະຄອນເຢຣູຊາເລັມ ທ່ານໄດ້ຊົງຄອງຣາດສາມສິບປີເຫນືອອິດສະຣາເອນ ແລະ ຢູດາຍທັງຫມົດ.
|
||||
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 6 ກະສັດ ແລະພວກຄົນຂອງເພິ່ນໄດ້ໄປນະຄອນເຢຣູຊາເລັມ, ຕໍ່ສູ້ກັບຄົນເຢບຸດພວກທີ່ອາໄສໃນແຜ່ນດິນນັ້ນ. ພວກເຂົາໄດ້ກ່າວກັບດາວິດວ່າ, "ເຈົ້າຈະບໍ່ເຂົ້າມາທີ່ນີ້ ເວັ້ນແຕ່ວ່າຄົນຕາບອດ ແລະຄົນພິການຈະຫັນຫລັງໃຫ້. ດາວິດບໍ່ສາມາດເຂົ້າມາທີ່ນີ້ໄດ້." \v 7 ຢ່າງໃດກໍຕາມ, ດາວິດໄດ້ຊົງຢຶດທີ່ກຳບັງເຂັ້ມແຂງຂອງຊີໂອນໄດ້, ຊຶ່ງບັດນີ້ກໍຄືເມືອງຂອງດາວິດ.
|
||||
\v 6 ກະສັດ ແລະ ພວກຄົນຂອງເພິ່ນໄດ້ໄປນະຄອນເຢຣູຊາເລັມຕໍ່ສູ້ກັບຄົນເຢບຸດ, ພວກທີ່ອາໄສໃນແຜ່ນດິນນັ້ນ. ພວກເຂົາໄດ້ກ່າວກັບດາວິດວ່າ, "ເຈົ້າຈະບໍ່ເຂົ້າມາທີ່ນີ້ ເວັ້ນແຕ່ວ່າຄົນຕາບອດ ແລະ ຄົນພິການຈະຫັນຫລັງໃຫ້. ດາວິດບໍ່ສາມາດເຂົ້າມາທີ່ນີ້ໄດ້." \v 7 ຢ່າງໃດກໍຕາມ, ດາວິດໄດ້ຊົງຢຶດທີ່ກຳບັງເຂັ້ມແຂງຂອງຊີໂອນໄດ້, ຊຶ່ງບັດນີ້ກໍຄືເມືອງຂອງດາວິດ.
|
||||
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 8 ໃນວັນັ້ນ ກະສັດດາວິດໄດ້ກ່າວວ່າ,"ໃຜຈະໂຈມຕີຄົນເຢບຸດ ກໍໃຫ້ຜູ້ນັ້ນໄປຕາມທາງນ້ຳ ໄປສູ້ 'ຄົນພິການ ແລະຄົນຕາບອດ' ຜູ້ເປັນພວກສັດຕູຂອງດາວິດ." ນັ້ນຄືທີ່ພວກເຂົາເວົ້າວ່າ, "ຢ່າໃຫ້ 'ຄົນຕາບອດ ແລະຄົນພິການ' ເຂົ້າມາໃນຣາດຊວັງ." \v 9 ດັ່ງນັ້ນ ດາວິດກໍໄດ້ປະທັບຢູ່ໃນທີ່ກຳບັງເຂັ້ມແຂ້ງ ແລະກໍໄດ້ຮ້ອງທີ່ນັ້ນວ່າເມືອງດາວິດ. ເພິ່ນໄດ້ຊົງເສີມສ້າງຮອບເມືອງ,ຈາກດ້ານຫນ້າໄປຈົນຮອດດ້ານໃນ. \v 10 ດາວິດກໍໄດ້ຊົງມີກຳລັງເຂັ້ມແຂງຫລາຍຂຶ້ນ ເພາະວ່າພຣະຢາເວ,ເຈົ້າແຫ່ງຈອມທັບ,ໄດ້ສະຖິດກັບເພິ່ນ.
|
||||
\v 8 ໃນເວລານັ້ນກະສັດດາວິດໄດ້ກ່າວວ່າ, "ໃຜຈະໂຈມຕີຄົນເຢບຸດ ກໍໃຫ້ຜູ້ນັ້ນໄປຕາມທາງນ້ຳ ໄປສູ່ 'ຄົນພິການ ແລະ ຄົນຕາບອດ' ຜູ້ເປັນພວກສັດຕູຂອງດາວິດ." ນັ້ນຄືເປັນຫຍັງພວກເຂົາຈຶ່ງໄດ້ເວົ້າວ່າ, "ຢ່າໃຫ້ 'ຄົນຕາບອດ ແລະຄົນພິການ' ເຂົ້າມາໃນຣາຊວັງ." \v 9 ດັ່ງນັ້ນ ດາວິດກໍໄດ້ປະທັບຢູ່ໃນທີ່ກຳບັງເຂັ້ມແຂ້ງ ແລະ ກໍໄດ້ຮ້ອງທີ່ນັ້ນວ່າເມືອງດາວິດ. ເພິ່ນໄດ້ຊົງເສີມສ້າງຮອບເມືອງ, ຈາກດ້ານຫນ້າໄປຈົນຮອດດ້ານໃນ. \v 10 ດາວິດກໍໄດ້ຊົງມີກຳລັງເຂັ້ມແຂງຫລາຍຂຶ້ນ ເພາະວ່າພຣະຢາເວ, ພຣະເຈົ້າແຫ່ງຈອມໂຢທາ, ໄດ້ສະຖິດກັບເພິ່ນ.
|
||||
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 11 ແລ້ວຮີຣາມກະສັດເມືອງຕີເຮໄດ້ຊົງສົ່ງພວກຄະນະທູດການຄ້າມາຫາດາວິດ, ແລະໄດ້ຊົງສົ່ງໄມ້ແປກ, ພວກຊ່າງໄມ້, ແລະພວກຊ່າງກໍ່ສ້າງ. ພວກເຂົາໄດ້ມາສ້າງວັງສຳຫລັບດາວິດ. \v 12 ດາວິດໄດ້ຊົງຮູ້ວ່າ ພຣະຢາເວຊົງແຕ່ງຕັ້ງພເພິ່ນໃຫ້ເປັນກະສັດເຫນືອອິດສະຣາເອນ, ແລະເພິ່ນໄດ້ຊົງຍົກຍ້ອງຣາດຊະອານາຈັກຂອງເພິ່ນ ດ້ວຍເຫັນແກ່ອິດສະຣາເອນປະຊາຊົນຂອງເພິ່ນ.
|
||||
\v 11 ແລ້ວຮີຣາມກະສັດເມືອງຕີເຮໄດ້ຊົງສົ່ງພວກຄະນະຜູ້ສົ່ງຂ່າວສານມາຫາດາວິດ, ແລະໄດ້ຊົງສົ່ງໄມ້ແປກ, ພວກຊ່າງໄມ້, ແລະ ພວກຊ່າງກໍ່ສ້າງ. ພວກເຂົາໄດ້ມາສ້າງວັງສຳລັບກະສັດດາວິດ. \v 12 ດາວິດໄດ້ຊົງຮູ້ວ່າ ພຣະຢາເວຊົງແຕ່ງຕັ້ງເພິ່ນໃຫ້ເປັນກະສັດເຫນືອອິດສະຣາເອນ, ແລະເພິ່ນໄດ້ຊົງຍົກຍ້ອງຣາຊອານາຈັກຂອງເພິ່ນ ດ້ວຍເຫັນແກ່ອິດສະຣາເອນປະຊາຊົນຂອງເພິ່ນ.
|
||||
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 13 ພາຍຫລັງທີ່ເພິ່ນໄດ້ລົງຈາກເຮັບໂຣນ ແລະໄດ້ລົງມາທີ່ນະຄອນເຢຣູຊາເລັມ, ດາວິດຊົງໄດ້ມີເຫລົ່າເມຍນ້ອຍ ແລະລູກໃນເຢຣູຊາເລັມເພີ່ມຂຶ້ນອີກ, ແລະມີລູກຊາຍ ແລະລູກສາວໄດ້ເກີດກັບເພິ່ນຕື່ມອີກ. \v 14 ຕໍ່ໄປນີ້ເປັນລາຍຊື່ ທີ່ໄດ້ເກີດລູກໃນຢເຣູຊາເລັມຄື: ຊາມມູອາ, ໂຊບັບ, ນາທານ, ໂຊໂລໂມນ, \v 15 ອິບຮາ, ເອລີຊູອາ, ເນເຟັກ, ຢາເຟຍ, \v 16 ເອລີຊາມາ, ເອລີອາດາ, ແລະເອລີເຟເລັດ.
|
||||
\v 13 ພາຍຫລັງທີ່ກະສັດດາວິດໄດ້ອອກຈາກເຮັບໂຣນ ແລະ ໄດ້ລົງມາທີ່ນະຄອນເຢຣູຊາເລັມ, ດາວິດຊົງໄດ້ມີເຫລົ່ານາງສະຫນົມເມຍນ້ອຍ ແລະ ເມຍຫລາຍເພີ່ມຂຶ້ນອີກໃນເຢຣູຊາເລັມ, ແລະ ມີລູກຊາຍ ແລະ ລູກສາວໄດ້ເກີດກັບເພິ່ນຕື່ມອີກ. \v 14 ຕໍ່ໄປນີ້ເປັນລາຍຊື່ ທີ່ໄດ້ເກີດລູກໃນຢເຣູຊາເລັມຄື: ຊາມມູອາ, ໂຊບັບ, ນາທານ, ໂຊໂລໂມນ, \v 15 ອິບຮາ, ເອລີຊູອາ, ເນເຟັກ, ຢາເຟຍ, \v 16 ເອລີຊາມາ, ເອລີອາດາ, ແລະເອລີເຟເລັດ.
|
||||
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 17 ບັດນີ້ ເມື່ອຄົນຟີລິດສະຕິນໄດ້ຍິນວ່າດາວິດໄດ້ຊົງຮັບການເຈີມເປັນກະສັດເຫນືອອິດສະຣາເອນ, ພວກເຂົາທັງປ່ວງກໍໄດ້ຂຶ້ນໄປສະແຫວງຫາດາວິດ. ແຕ່ດາວິດໄດ້ຊົງຮູ້ເລື່ອງນີ້ ແລະໄດ້ລົງໄປຍັງທີ່ກຳບັງເຂັ້ມແຂງ. \v 18 ບັດນີ້ ຄົນຟີລິດສະຕິນກໍໄດ້ມາ ແລະໄດ້ຂະຫຍາຍແນວອອກທີ່ຫຸບເຂົາເຣຟາອິມ.
|
||||
\v 17 ບັດນີ້ ເມື່ອຄົນຟີລິດສະຕິນໄດ້ຍິນວ່າດາວິດໄດ້ຊົງຮັບການເຈີມເປັນກະສັດເຫນືອອິດສະຣາເອນ, ພວກເຂົາທັງປວງກໍໄດ້ຂຶ້ນໄປຊອກຫາດາວິດ. ແຕ່ດາວິດໄດ້ຊົງຮູ້ເລື່ອງນີ້ ແລະ ໄດ້ລົງໄປຍັງທີ່ກຳບັງເຂັ້ມແຂງ. \v 18 ບັດນີ້ ຄົນຟີລິດສະຕິນກໍໄດ້ມາ ແລະ ໄດ້ຂະຫຍາຍອອກໄປທີ່ຫຸບເຂົາເຣຟາອິມ.
|
||||
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 19 ແລ້ວດາວິດໄດ້ກ່າວຂໍການຊົງຊ່ວຍເຫລືອຈາກພຣະຢາເວ. ເພິ່ນໄດ້ກ່າວວ່າ, "ຄວນທີ່ຂ້ານ້ອຍຈະຍົກຂຶ້ນໄປສູ້ຮົບກັບຄົນຟີລິດສະຕິນຫລືບໍ່?" ພຣະອົງຈະຊົງມອບໄຊຊະນະເຫນືອພວກເຂົາຫລືບໍ່?" ພຣະຢາເວໄດ້ກ່າວກັບດາວິດວ່າ, "ຈົ່ງໄປໂຈມຕີພວກເຂົາ, ເຮົາຈະໃຫ້ເຈົ້າຮົບຊະນະ." \v 20 ດັ່ງນັ້ນ ດາວິດຈຶ່ງໄດ້ຊົງໂຈມຕີທີ່ ບາອານເປຣາຊິມ, ແລະທີ່ນັ້ນເອງເພິ່ນໄດ້ຊົງຊະນະພວກເຂົາ. ເພິ່ນໄດ້ກ່າວ, ” ພຣະຢາເວຊົງໄດ້ຕີເຫລົ່າຂ້າສຶກຂອງຂ້ານ້ອຍຕໍ່ຫນ້າຂ້ານ້ອຍດັ່ງກະແສນ້ຳທີ່ພຸ້ງໃສ່." ດັ່ງນັ້ນ ຊື່ຂອງສະຖານທີ່ນັ້ນຈຶ່ງໄດ້ປ່ຽນເປັນ ບາອານເປຣາຊິມ. \v 21 ຄົນຟີລິດສະຕິນໄດ້ຖິ້ມຮູບເຄົາລົບທີ່ນັ້ນ, ແລະດາວິດກັບຄົນຂອງເພິ່ນກໍຂົນເອົາໄປ.
|
||||
\v 19 ແລ້ວດາວິດໄດ້ກ່າວຂໍການຊົງຊ່ວຍເຫລືອຈາກພຣະຢາເວ. ເພິ່ນໄດ້ກ່າວວ່າ, "ຄວນທີ່ຂ້ານ້ອຍຈະຍົກຂຶ້ນໄປສູ້ຮົບກັບຄົນຟີລິດສະຕິນຫລືບໍ່?" ພຣະອົງຈະຊົງມອບໄຊຊະນະເຫນືອພວກເຂົາຫລືບໍ່?" ພຣະຢາເວໄດ້ກ່າວກັບດາວິດວ່າ, "ຈົ່ງໄປໂຈມຕີພວກເຂົາ, ເຮົາຈະໃຫ້ເຈົ້າສູ້ຮົບຊະນະ." \v 20 ດັ່ງນັ້ນດາວິດຈຶ່ງໄດ້ຊົງໂຈມຕີທີ່ບາອານເປຣາຊິມ, ແລະ ທີ່ນັ້ນເອງເພິ່ນໄດ້ຊົງຊະນະພວກເຂົາ. ເພິ່ນໄດ້ກ່າວວ່າ, ” ພຣະຢາເວຊົງໄດ້ຕີເຫລົ່າຂ້າສຶກຂອງຂ້ານ້ອຍຕໍ່ຫນ້າຂ້ານ້ອຍດັ່ງກະແສນ້ຳໄຫລຖ້ວມທີ່ພຸ້ງໃສ່." ດັ່ງນັ້ນ ຊື່ຂອງສະຖານທີ່ນັ້ນຈຶ່ງໄດ້ປ່ຽນເປັນ ບາອານເປຣາຊິມ. \v 21 ຄົນຟີລິດສະຕິນໄດ້ຖິ້ມຮູບເຄົາລົບທີ່ນັ້ນ, ແລະ ດາວິດແລະຄົນຂອງເພິ່ນກໍຂົນເອົາໄປ.
|
||||
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 22 ແລ້ວຄົນຟີລິດສະຕິນໄດ້ຍົກຂຶ້ນມາອີກ ແລະໄດ້ຂະຫຍາຍແນວອີກຄັ້ງຫນຶ່ງໃນພູເຂົາເຣຟາອິມ. \v 23 ດັ່ງນັ້ນດາວິດຊົງໄດ້ສະແຫວງຫາການຊົງຊ່ວຍຈາກພຣະຢາເວ ອີກຄັ້ງ, ແລະພຣະຢາເວໄດ້ກ່າວກັບເພິ່ນວ່າ, "ເຈົ້າຢ່າຂື້ນໄປໂຈມຕີດ້ານຫນ້າຂອງພວກເຂົາ, ແຕ່ຈົ່ງອ້ອມໄປຂ້າງຫລັງຂອງພວກເຂົາ ແລະເຂົ້າເຖິງພວກເຂົາທາງຫນ້າຫມູ່ຕົ້ນມອນ.
|
||||
\v 22 ແລ້ວຄົນຟີລິດສະຕິນໄດ້ຍົກຂຶ້ນມາອີກ ແລະ ໄດ້ຂະຫຍາຍແນວອີກຄັ້ງຫນຶ່ງໃນພູເຂົາເຣຟາອິມ. \v 23 ດັ່ງນັ້ນດາວິດຊົງໄດ້ສະແຫວງຫາການຊົງຊ່ວຍຈາກພຣະຢາເວ ອີກຄັ້ງ, ແລະ ພຣະຢາເວໄດ້ກ່າວກັບເພິ່ນວ່າ, "ເຈົ້າຢ່າຂື້ນໄປໂຈມຕີດ້ານຫນ້າຂອງພວກເຂົາ, ແຕ່ຈົ່ງອ້ອມໄປຂ້າງຫລັງຂອງພວກເຂົາ ແລະ ເຂົ້າເຖິງພວກເຂົາທາງຫນ້າຫມູ່ຕົ້ນມອນ.
|
||||
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 24 ເມື່ອເຈົ້າໄດ້ຍິນສຽງຢ່າງຢູ່ເທິງຕົ້ນໄມ້ໃນສາຍລົມພັດຜ່ານຍອດຕົ້ນມອນແລ້ວ,ຈົ່ງລຸກເຂົ້າໄປດ້ວຍກອງກຳລັງ. ຈົ່ງເຮັດຢ່າງນີ້ເພາະພຣະຢາເວຈະລົງໄປຂ້າງຫນ້າເຈົ້າ ເພື່ອໂຈມຕີກອງທັບຂອງຄົນຟີລິດສະຕິນ." \v 25 ດັ່ງນັ້ນດາວິດໄດ້ຊົງເຮັດຕາມທີ່ພຣະຢາເວໄດ້ຊົງບັນຊາໄວ້.ເພິ່ນໄດ້ຊົງສັງຫານຄົນຟີລິດສະຕິນຈາກເມືອງເກບາຈົນເຖິງເມືອງເກເຊ.
|
||||
\v 24 ເມື່ອເຈົ້າໄດ້ຍິນສຽງຢ່າງຢູ່ເທິງຕົ້ນໄມ້ໃນສາຍລົມພັດຜ່ານຍອດຕົ້ນມອນແລ້ວ, ຈົ່ງໂຈມຕີເຂົ້າໄປດ້ວຍກອງກຳລັງ. ຈົ່ງເຮັດຢ່າງນີ້ເພາະພຣະຢາເວຈະລົງໄປຂ້າງຫນ້າເຈົ້າ ເພື່ອໂຈມຕີກອງທັບຂອງຄົນຟີລິດສະຕິນ." \v 25 ດັ່ງນັ້ນດາວິດໄດ້ຊົງເຮັດຕາມທີ່ພຣະຢາເວໄດ້ຊົງບັນຊາໄວ້. ເພິ່ນໄດ້ຊົງສັງຫານຄົນຟີລິດສະຕິນຈາກເມືອງເກບາຈົນເຖິງເມືອງເກເຊ.
|
||||
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\c 6 \v 1 ບັດນີ້ ດາວິດໄດ້ຊົງລວບລວມຄົນອິດສະຣາເອນເລຶອກຜູ້ເກັ່ງກ້າແລ້ວທັງຫມົດໃນອິດສະຣາເອນອີກຄັ້ງຫນຶ່ງ,ໄດ້ສາມຫມື່ນຄົນ. \v 2 ດາວິດກໍໄດ້ຊົງລຸກຂຶ້ນໄປກັບປະຊາຊົນທັ້ງຫມົດຂອງເພິ່ນທີ່ໄດ້ຢູ່ກັບເພິ່ນທີ່ໄດ້ມາຈາກບາອາລາໃນຢູດາຍ ເພື່ອນຳຫີບພຮະເຈົ້າຂຶ້ນມາຈາກທີ່ນັ້ນ, ຊຶ່ງໄດ້ຮ້ອງຕາມພຣະນາມ ຄືພຣະນາມຂອງພຣະເຢວາຈອມທັບ, ຜູ້ປະທັບເຫນືອພວກເຄຣຸບ.
|
||||
\c 6 \v 1 ບັດນີ້ດາວິດໄດ້ຊົງລວບລວມຄົນອິດສະຣາເອນໄດ້ເລືອກເອົາຜູ້ເກັ່ງກ້າໃນອິດສະຣາເອນທັງຫມົດອີກຄັ້ງຫນຶ່ງ, ໄດ້ສາມຫມື່ນຄົນ. \v 2 ດາວິດກໍໄດ້ຊົງລຸກຂຶ້ນ ແລະ ໄດ້ໄປກັບປະຊາຊົນທັງຫມົດຂອງເພິ່ນ ຜູ້ທີ່ໄດ້ຢູ່ກັບເພິ່ນທີ່ໄດ້ມາຈາກບາອາລາໃນຢູດາຍ ເພື່ອນຳຫີບພັນທະສັນຍາຂອງພຣະເຈົ້າຂຶ້ນມາຈາກທີ່ນັ້ນ, ຊຶ່ງໄດ້ຮ້ອງຕາມພຣະນາມຂອງພຣະຢາເວຈອມໂຢທາ, ຜູ້ປະທັບເຫນືອພວກເຄຣຸບ.
|
||||
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 3 ພວກເຂົາກໍໄດ້ເອົາລໍ້ຄັນໃຫມ່ບັນຈຸຫີບຂອງພຣະເຈົ້າ. ພວກເຂົາໄດ້ນຳອອກມາຈາກບ້ານຂອງອາບີນາດາບ,ຊຶ່ງຢູ່ເທິງເນີນພູ. ອຸດຊາ ແລະອາຮີໂອ, ພວກລູກຊາຍຂອງເຂົາ,ກໍໄດ້ຂັບລໍ້ຄັນໃຫມ່ນັ້ນ. \v 4 ພວກເຂົາໄດ້ນຳລໍ້ທີ່ໄດ້ບັນທຸກຫີບຂອງພຣະເຈົ້າອອກຈາກບ້ານຂອງອາບີນາດາບຊຶ່ງຢູ່ເທິງເນີນພູ. ອາຮີໂອໄດ້ຍ່າງທາງຫນ້າຫີບ. \v 5 ແລ້ວດາວິດ ແລະທຸກຄົນຂອງອິດສະຣາເອນກໍໄດ້ເລີ່ມມ່ວນຊື່ນກັນສະເພາະຕໍ່ຫນ້າພຣະຢາເວ, ໄດ້ສະເຫລີມສະຫລອງກັນດ້ວຍເຄື່ອງດົນຕີໄມ້, ດ້ວຍພິນ, ດ້ວຍພິນໃຫຍ່,ດ້ວຍສັນກະລໍ,ດ້ວຍກອງ, ແລະແສ່ງ.
|
||||
\v 3 ພວກເຂົາກໍໄດ້ເອົາລໍ້ຄັນໃຫມ່ບັນຈຸຫີບພັນທະສັນຍາຂອງພຣະເຈົ້າ. ພວກເຂົາໄດ້ນຳອອກມາຈາກບ້ານຂອງອາບີນາດາບ, ຊຶ່ງຢູ່ເທິງເນີນພູ. ອຸດຊາ ແລະ ອາຮີໂອ, ພວກລູກຊາຍຂອງເຂົາ, ກໍໄດ້ຂັບລໍ້ຄັນໃຫມ່ນັ້ນ. \v 4 ພວກເຂົາໄດ້ນຳລໍ້ທີ່ໄດ້ບັນທຸກຫີບພັນທະສັນຍາຂອງພຣະເຈົ້າອອກຈາກບ້ານຂອງອາບີນາດາບຊຶ່ງຢູ່ເທິງເນີນພູ. ອາຮີໂອໄດ້ຍ່າງທາງຫນ້າຫີບ. \v 5 ແລ້ວດາວິດ ແລະທຸກຄົນຂອງອິດສະຣາເອນກໍໄດ້ເລີ່ມມ່ວນຊື່ນກັນສະເພາະຕໍ່ຫນ້າພຣະຢາເວ, ໄດ້ສະເຫລີມສະຫລອງກັນດ້ວຍເຄື່ອງດົນຕີໄມ້, ດ້ວຍພິນ, ດ້ວຍພິນໃຫຍ່, ດ້ວຍສັນກະລໍ, ດ້ວຍກອງ, ແລະ ກະຈັບປີ່.
|
||||
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 6 ເມື່ອພວກເຂົາໄດ້ມາຮອດລານຟາດເຂົ້ານາໂກນ, ເຫລົ່າງົວນັ້ນກໍໄດ້ສະດຸດ, ແລະອຸດຊາກໍໄດ້ເດ່ມີືຂອງເຂົາອອກໄປຈັບຫີບຂອງພຣະເຈົ້າໄວ້, ແລະເຂົາໄດ້ຈັບທັງຫີບໄວ້. \v 7 ແລ້ວພຣະຢາເວກໍໄດ້ໂກດຮ້າຍອຸດຊາ. ພຣະເຈົ້າໄດ້ຊົງປະຫານເຂົາທີ່ນັ້ນເພາະຄວາມຜິດຂອງເຂົາ. ອຸດຊາໄດ້ຕາຍທີ່ຂ້າງຫີບຂອງພຣະເຈົ້າ.
|
||||
\v 6 ເມື່ອພວກເຂົາໄດ້ມາຮອດລານຟາດເຂົ້ານາໂກນ, ເຫລົ່າງົວນັ້ນກໍໄດ້ສະດຸດ, ແລະອຸດຊາກໍໄດ້ເດ່ມີືຂອງເຂົາອອກໄປຈັບຫີບພັນທະສັນຍາຂອງພຣະເຈົ້າໄວ້, ແລະ ເຂົາໄດ້ຈັບທັງຫີບໄວ້. \v 7 ແລ້ວພຣະຢາເວກໍໄດ້ໂກດຮ້າຍອຸດຊາ. ພຣະເຈົ້າໄດ້ຊົງປະຫານເຂົາທີ່ນັ້ນເພາະຄວາມຜິດຂອງເຂົາ. ອຸດຊາໄດ້ຕາຍທີ່ຂ້າງຫີບພັນທະສັນຍາຂອງພຣະເຈົ້າ.
|
||||
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 8 ດາວິດກໍໄດ້ໃຈຮ້າຍ ເພາະພຣະເຢາເວໄດ້ຊົງປະຫານອຸດຊາ, ແລະເພິ່ນໄດ້ຮ້ອງທີ່ບ່ອນນັ້ນວ່າ ເປເຣັດອຸດຊາ ສະຖານທີ່ນັ້ນກໍໄດ້ຊື່ວ່າ ເປເຣັດອຸດຊາ.ມາຈົນເຖິງທຸກວັນນີ້. \v 9 ໃນວັນນັ້ນດາວິດກໍໄດ້ຊົງຢ້ານພຣະຢາເວ. ເພິ່ນໄດ້ກ່າວວ່າ, " ເຮົາຈະນຳເອົາຫີບຂອງພຣະຢາເວນີ້ໄປໄດ້ຢ່າງໃດ?"
|
||||
\v 8 ດາວິດກໍໄດ້ໃຈຮ້າຍ ເພາະພຣະເຢາເວໄດ້ຊົງປະຫານອຸດຊາ, ແລະ ເພິ່ນໄດ້ຮ້ອງທີ່ບ່ອນນັ້ນວ່າ ເປເຣັດອຸດຊາ ສະຖານທີ່ນັ້ນກໍໄດ້ຊື່ວ່າ ເປເຣັດອຸດຊາມາຈົນເຖິງທຸກວັນນີ້. \v 9 ໃນວັນນັ້ນດາວິດກໍໄດ້ຊົງຢ້ານພຣະຢາເວ. ເພິ່ນໄດ້ກ່າວວ່າ, " ເຮົາຈະນຳເອົາຫີບພັນທະສັນຍາຂອງພຣະຢາເວນີ້ໄປໄດ້ຢ່າງໃດ?"
|
||||
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 10 ດັ່ງນັ້ນດາວິດຈຶ່ງບໍ່ໄດ້ຊົງຍອມນຳຫີບຂອງພຣະຢາເວເຂົ້າໄປກັບເພິ່ນໃນເມືອງຂອງດາວິດ. ແຕ່ເພິ່ນໄດ້ຊົງໃຫ້ລ້ຽວໄປທີ່ບ້ານຂອງໂອເບັດເອໂດມຊາວເມືອງກາດ. \v 11 ຫີບຂອງພຣະຢາເວກໍໄດ້ຢູ່ທີ່ບ້ານຂອງໂອເບັດເອໂດມຊາວເມືອງກາດເປັນເວລາສາມເດືອນ. ດັ່ງນັ້ນພຣະຢາເວກໍໄດ້ຊົງອວຍພອນເຂົາ ແລະຄອບຄົວຂອງເຂົາທຸກຄົນ.
|
||||
\v 10 ດັ່ງນັ້ນດາວິດຈຶ່ງບໍ່ໄດ້ຊົງຍອມນຳຫີບພັນທະສັນຍາຂອງພຣະຢາເວເຂົ້າໄປກັບເພິ່ນໃນເມືອງຂອງດາວິດ. ແຕ່ເພິ່ນໄດ້ຊົງໃຫ້ລ້ຽວໄປທີ່ບ້ານຂອງໂອເບັດເອໂດມຊາວເມືອງກາດ. \v 11 ຫີບຂອງພຣະຢາເວກໍໄດ້ຢູ່ທີ່ບ້ານຂອງໂອເບັດເອໂດມຊາວເມືອງກາດເປັນເວລາສາມເດືອນ. ດັ່ງນັ້ນພຣະຢາເວກໍໄດ້ຊົງອວຍພອນເຂົາ ແລະ ຄອບຄົວຂອງເຂົາທຸກຄົນ.
|
||||
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 12 ມີຄົນໄດ້ໄປບອກກະສັດດາວິດວ່າ, "ພຣະຢາເວຊົງອວຍພອນຄອບຄົວຂອງໂອເບັດເອໂດມ ແລະທຸກສິ່ງທີ່ເປັນຂອງເຂົາເນື່ອງດ້ວຍຫີບຂອງພຣະເຈົ້າ. " ດັ່ງນັ້ນດາວິດຈຶ່ງໄດ້ຂຶ້ນໄປນຳຫີບຂອງພຣະເຈົ້ຈາກບ້ານຂອງໂອເບັດເອໂດມເຖິງເມືອງຂອງດາວິດດ້ວຍຄວາມຊື່ນຊົມຍິນດີ. \v 13 ເມື່ອພວກເຂົາເຫລົ່ານັ້ນທີ່ກຳລັງຫາມຫີບຂອງພຣະຢາເວໄດ້ຍ່າງໄປໄດ້ຫົກກ້າວ,ເພິ່ນກໍໄດ້ຊົງຖວາຍງົວໂຕຫນຶ່ງ ກັບລູກງົວຕຸ້ຍໂຕຫນຶ່ງ.
|
||||
\v 12 ມີຄົນໄດ້ໄປບອກກະສັດດາວິດວ່າ, "ພຣະຢາເວຊົງອວຍພອນຄອບຄົວຂອງໂອເບັດເອໂດມ ແລະ ທຸກສິ່ງທີ່ເປັນຂອງເຂົາເນື່ອງດ້ວຍຫີບພັນທະສັນຍາຂອງພຣະເຈົ້າ. " ດັ່ງນັ້ນດາວິດຈຶ່ງໄດ້ຂຶ້ນໄປນຳຫີບພັນທະສັນຍາຂອງພຣະເຈົ້ຈາກບ້ານຂອງໂອເບັດເອໂດມເຖິງເມືອງຂອງດາວິດດ້ວຍຄວາມຊື່ນຊົມຍິນດີ. \v 13 ເມື່ອພວກເຂົາເຫລົ່ານັ້ນທີ່ກຳລັງຫາມຫີບຂອງພຣະຢາເວໄດ້ຍ່າງໄປໄດ້ຫົກກ້າວ, ເພິ່ນກໍໄດ້ຊົງຖວາຍງົວໂຕຫນຶ່ງ ກັບລູກງົວຕຸ້ຍໂຕຫນຶ່ງ.
|
||||
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 14 ດາວິດກໍໄດ້ຊົງເຕັ້ນລຳຕໍ່ຫນ້າພຣະຢາເວ ດ້ວຍສຸດກຳລັງຂອງເພິ່ນ, ເພິ່ນໄດ້ສວມພຽງເສື້ອປ່ານເທົ່ານັ້ນ. \v 15 ດັງນັ້ນດາວິດ ແລະທຸກຄົນທັງຫມົດຂອງອິດສະຣາເອນ ກໍໄດ້ນຳຫີບຂອງພຣະຢາເວຂຶ້ນມາ ດ້ວຍສຽງໂຮ່ຮ້ອງ ແລະດ້ວຍສຽງແກທັງຫລາຍ.
|
||||
\v 14 ດາວິດກໍໄດ້ຊົງເຕັ້ນລຳຕໍ່ຫນ້າພຣະຢາເວ ດ້ວຍສຸດກຳລັງຂອງເພິ່ນ; ເພິ່ນໄດ້ສວມພຽງເສື້ອປ່ານເທົ່ານັ້ນ. \v 15 ດັ່ງນັ້ນດາວິດ ແລະ ທຸກຄົນທັງຫມົດໃນເຮືອນຂອງອິດສະຣາເອນ ກໍໄດ້ນຳຫີບພັນທະສັນຍາຂອງພຣະຢາເວຂຶ້ນມາ ດ້ວຍສຽງໂຮ່ຮ້ອງ ແລະ ດ້ວຍສຽງແກທັງຫລາຍ.
|
||||
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 16 ບັດນີ້ ຂະນະທີ່ຫີບຂອງພຣະຢາເວໄດ້ເຂົ້າມາຮອດເມືອງຂອງດາວິດ, ນາງມີການ,ລູກສາວຂອງກະສັດໂຊນ,ກໍໄດ້ເບິ່ງອອກໄປທີ່ປ່ອງຢ້ຽມ. ນາງໄດ້ຊົງເຫັນກະສັດດາວິດຊົງກຳລັງໂດດ ແລະຊົງກຳລັງເຕັ້ນລຳ ຕໍ່ຫນ້າພຣະຢາເວ. ແລ້ວນາງກໍໄດ້ດູຖູກດາວິດໃນໃຈ. \v 17 ພວກເຂົາໄດ້ນຳຫີບຂອງພຣະຢາເວເຂົ້າມາຕັ້ງໄວ້ໃນທີ່ກຳຫນົດ, ບ່ອນກາງເຕັ້ນຊຶ່ງດາວິດໄດ້ຊົງກຳນົດໄວ້ ແລ້ວດາວິດກໍໄດ້ຊົງຖວາຍເຄື່ອງເຜົາບູຊາ. ແລະເຄື່ອງສັນຕິບູຊາຕໍ່ຫນ້າພຣະຢາເວ.
|
||||
\v 16 ບັດນີ້ຂະນະທີ່ຫີບພັນທະສັນຍາຂອງພຣະຢາເວໄດ້ເຂົ້າມາຮອດເມືອງຂອງດາວິດ, ນາງມີການ, ລູກສາວຂອງກະສັດໂຊນ, ກໍໄດ້ເບິ່ງອອກໄປທີ່ປ່ອງຢ້ຽມ. ນາງໄດ້ຊົງເຫັນກະສັດດາວິດຊົງກຳລັງໂດດ ແລະ ກຳລັງເຕັ້ນລຳ ຕໍ່ຫນ້າພຣະຢາເວ. ແລ້ວນາງກໍໄດ້ດູຖູກດາວິດໃນໃຈ. \v 17 ພວກເຂົາໄດ້ນຳຫີບພັນທະສັນຍາຂອງພຣະຢາເວເຂົ້າມາຕັ້ງໄວ້ໃນທີ່ກຳຫນົດ, ບ່ອນກາງເຕັ້ນຊຶ່ງດາວິດໄດ້ຊົງກຳນົດໄວ້ ແລ້ວດາວິດກໍໄດ້ຊົງຖວາຍເຄື່ອງເຜົາບູຊາ. ແລະ ເຄື່ອງສັນຕິບູຊາຕໍ່ຫນ້າພຣະຢາເວ.
|
||||
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 18 ເມື່ອດາວິດໄດ້ຊົງສຳເລັດການຖວາຍເຄື່ອງເຜົາບູຊາ ແລະເຄື່ອງສັນຕິບູຊາແລ້ວ, ເພິ່ນກໍໄດ້ຊົງອວຍພອນປະຊາຊົນໃນພຣະນາມຂອງພຣະຢາເວຈອມທັບ. \v 19 ແລ້ວເພິ່ນໄດ້ຊົງແຈກຂະຫນົມປັງໃຫ້ແກ່ປະຊາຊົນທຸກຄົນ, ຄືປະຊາຊົນອິດສະຣາເອນທັງປ່ວງທັງຜູ້ຊາຍ ແລະຜູ້ຍິງ, ໄດ້ແກ່ເຂົ້າຫນົມປັງຄົນລະກ້ອນ, ຊີ້ນປີ້ງຜູ້ລະຕ່ອນ, ແລະເຂົ້າຫນົນມປັງລູກເກດຄົນລະກ້ອນ. ແລ້ວປະຊາຊົນທັງປວງຕ່າງກໍກັບໄປຍັງບ້ານຂອງຕົນ.
|
||||
\v 18 ເມື່ອດາວິດໄດ້ຊົງສຳເລັດການຖວາຍເຄື່ອງເຜົາບູຊາ ແລະ ເຄື່ອງຖວາຍສາມັກຄີທຳແລ້ວ, ເພິ່ນກໍໄດ້ຊົງອວຍພອນປະຊາຊົນໃນພຣະນາມຂອງພຣະຢາເວຈອມໂຢທາ. \v 19 ແລ້ວເພິ່ນໄດ້ຊົງແຈກເຂົ້າຈີ່ ໃຫ້ແກ່ປະຊາຊົນທຸກຄົນ, ຄືປະຊາຊົນອິດສະຣາເອນທັງຜູ້ຊາຍ ແລະ ຜູ້ຍິງ, ໃຫ້ເຂົ້າຈີ່ຄົນລະກ້ອນ, ຊີ້ນປີ້ງຜູ້ລະຕ່ອນ, ແລະເຄັກຫມາກລະແຊ້ງຄົນລະກ້ອນ. ແລ້ວປະຊາຊົນທັງປວງຕ່າງກໍກັບໄປຍັງບ້ານຂອງຕົນ.
|
||||
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 20 ແລ້ວດາວິດກໍໄດ້ຊົງກັບໄປອວຍພອນແກ່ຄອບຄົວຂອງເພິ່ນ. ແຕ່ນາງມີການ,ລູກສາວຂອງກະສັດໂຊນ,ໄດ້ອອກມາພົບດາວິດ ແລະເວົ້າວ່າ, "ວັນນີ້ກະສັດແຫ່ງອິດສະຣາເອນໄດ້ກຽດຕິຍົດອັນຍິ່ງໃຫຍ່ເລີຍ, ໄດ້ຊົງແກ້ເຄື່ອງຂອງທ່ານ ຄືຄົນບ້າ ໃຫ້ກັບຄົນຮັບໃຊ້ຂອງບັນດາຂ້າຣາຊການຂອງຕົນເບິ່ງຢ່າງບໍ່ອາຍ!"
|
||||
\v 20 ແລ້ວດາວິດກໍໄດ້ຊົງກັບໄປອວຍພອນແກ່ຄອບຄົວຂອງເພິ່ນ. ແຕ່ນາງມີການ, ລູກສາວຂອງກະສັດໂຊນ ໄດ້ອອກມາພົບດາວິດ ແລະ ເວົ້າວ່າ, "ວັນນີ້ກະສັດແຫ່ງອິດສະຣາເອນໄດ້ກຽດຕິຍົດອັນຍິ່ງໃຫຍ່ເລີຍ, ຜູ້ໄດ້ຊົງແກ້ເຄື່ອງຂອງທ່ານໃນວັນນີ້ຕໍ່ຫນ້າພວກສາວໃຊ້ຂອງລາວ, ຄືຄົນບ້າໃຫ້ກັບຄົນຮັບໃຊ້ຂອງຕົນເບິ່ງຢ່າງບໍ່ອາຍ!"
|
||||
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 21 ດາວິດໄດ້ຊົງກ່າວຕອບນາງມີການວ່າ, "ເຮົາໄດ້ເຮັດສິ່ງນັ້ນຕໍ່ຫນ້າພຣະຢາເວ, ຜູ້ໄດ້ຊົງເລືອກເຮົາໄວ້ເຫນືອພໍ່ຂອງເຈົ້າ ແລະ ເຫນືອຣາດຊວົງທັງຫມົດຂອງເພິ່ນ, ຜູ້ໄດ້ຊົງແຕ່ງຕັ້ງໃຫ້ເຮົາເປັນຜູ້ນຳເຫນືອປະຊາຊົນຂອງພຣະຢາເວ, ເຫນືອອິດສະຣາເອນ. ຕໍ່ຫນ້າພຣະຢາເວເຮົາຈຶ່ງຈະຟ້ອນຢ່າງນີ້ຕໍ່ໄປ! \v 22 ເຮົາຈະຍອມຖືກດູຖູກຍິ່ງກວ່ານີ້, ແລະເຮົາຈະເປັນຄົນຕ່ຳຕ້ອຍໃນສາຍຕາເຮົາ. ແຕ່ພວກສາວໃຊ້ທີ່ເຈົ້າໄດ້ເວົ້າເຖິງນັ້ນ ສຳຫລັບພວກເຂົາ, ເຮົາຈະເປັນຜູ້ທີ່ໄດ້ຮັບກຽດ." \v 23 ດັ່ງນັ້ນນາງມີການ,ລູກສາວຂອງກະສັດໂຊນ,ກໍບໍ່ມີລູກຈົນເຖິງຕະຫລອກດຊົ່ວຊີວິດຂອງນາງ.
|
||||
\v 21 ດາວິດໄດ້ຊົງກ່າວຕອບນາງມີການວ່າ, "ເຮົາໄດ້ເຮັດສິ່ງນັ້ນຕໍ່ຫນ້າພຣະຢາເວ, ຜູ້ໄດ້ຊົງເລືອກເຮົາໄວ້ເຫນືອພໍ່ຂອງເຈົ້າ ແລະ ເຫນືອຣາຊວົງທັງຫມົດຂອງເພິ່ນ, ຜູ້ໄດ້ຊົງແຕ່ງຕັ້ງໃຫ້ເຮົາເປັນຜູ້ນຳເຫນືອປະຊາຊົນຂອງພຣະຢາເວ, ເຫນືອອິດສະຣາເອນ. ຕໍ່ຫນ້າພຣະຢາເວເຮົາຈຶ່ງຈະຟ້ອນຢ່າງນີ້ຕໍ່ໄປ! \v 22 ເຮົາຈະຍອມຖືກດູຖູກຍິ່ງກວ່ານີ້, ແລະ ເຮົາຈະເປັນຄົນຕ່ຳຕ້ອຍໃນສາຍຕາເຮົາເອງ. ແຕ່ພວກສາວໃຊ້ທີ່ເຈົ້າໄດ້ເວົ້າເຖິງນັ້ນ ສຳລັບພວກເຂົາ, ເຮົາຈະເປັນຜູ້ທີ່ໄດ້ຮັບກຽດ." \v 23 ດັ່ງນັ້ນນາງມີການ, ລູກສາວຂອງກະສັດໂຊນ, ກໍບໍ່ມີລູກຈົນເຖິງມື້ຕາຍຂອງນາງ.
|
||||
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\c 7 \v 1 ສິ່ງນີ້ໄດ້ເກີດຂຶ້ນ ຫລັງຈາກທີ່ກະສັດໄດ້ຢູ່ໃນວັງຂອງເພິ່ນ, ແລະຫລັງຈາກທີ່ພຣະຢາເວໄດ້ຊົງໃຫ້ເພິ່ນສະງົບຈາກເຫລົ່າສັດຕູຮອບດ້ານຂອງເພິ່ນ, \v 2 ກະສັດໄດ້ກ່າວກັບຜູ້ທຳນວາຍນາທານວ່າ,"ຈົ່ງເບິ່ງເຖີດ, ເຮົາຢູ່ໃນວັງທີ່ເຮັດດ້ວຍໄມ້ແປກ, ແຕ່ຫີບຂອງພຣະເຈົ້າຊົງຢູ່ໃນເຕັ້ນ."
|
||||
\c 7 \v 1 ສິ່ງນີ້ໄດ້ເກີດຂຶ້ນ ຫລັງຈາກທີ່ກະສັດໄດ້ຢູ່ໃນວັງຂອງເພິ່ນ, ແລະ ຫລັງຈາກທີ່ພຣະຢາເວໄດ້ຊົງໃຫ້ເພິ່ນສະງົບຈາກເຫລົ່າສັດຕູຮອບດ້ານຂອງເພິ່ນ, \v 2 ກະສັດໄດ້ກ່າວກັບຜູ້ທຳນວາຍນາທານວ່າ, "ຈົ່ງເບິ່ງເທີນ, ເຮົາຢູ່ໃນວັງທີ່ເຮັດດ້ວຍໄມ້ແປກ, ແຕ່ຫີບພັນທະສັນຍາຂອງພຣະເຈົ້າຊົງຢູ່ໃນເຕັ້ນ."
|
||||
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 3 ແລ້ວນາທານໄດ້ຕອບກະສັດວ່າ, "ຂໍຊົງເຮັດທຸກສິ່ງຕາມໃຈຂອງທ່ານ,ເພາະພຣະຢາເວຊົງສະຖິດກັບທ່ານ." \v 4 ແຕ່ໃນຄືນດຽວກັນນັ້ນ ຄຳສັ່ງຂອງພຣະຢາເວໄດ້ມາເຖິງນາທານວ່າ, \v 5 ຈົ່ງໄປ ແລະດາວິດຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງເຮົາວ່າ, 'ພຣະຢາເວກ່າວດັ່ງນີ້ວ່າ: ເຈົ້າຈະສ້າງວິຫານໃຫ້ເຮົາຢູ່ບໍ?
|
||||
\v 3 ແລ້ວນາທານໄດ້ຕອບກະສັດວ່າ, "ຈົ່ງໄປ, ຊົງເຮັດທຸກສິ່ງຕາມໃຈຂອງທ່ານ, ເພາະພຣະຢາເວຊົງສະຖິດກັບທ່ານ." \v 4 ແຕ່ໃນຄືນດຽວກັນນັ້ນ ຄຳສັ່ງຂອງພຣະຢາເວໄດ້ມາເຖິງນາທານ, ກ່າວວ່າ, \v 5 "ຈົ່ງໄປ ແລະ ບອກດາວິດຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງເຮົາວ່າ, 'ນີ້ແມ່ນຣະຢາເວກ່າວດັ່ງນີ້ວ່າ: ເຈົ້າຈະສ້າງວິຫານໃຫ້ເຮົາຢູ່ບໍ?
|
||||
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 6 ເພາະເຮົາບໍ່ເຄີຍຢູ່ໃນວິຫານນັບແຕ່ວັນທີ່ເຮົາໄດ້ນຳຄອບຄົວອິດສະຣາເອນຂຶ້ນມາຈາກເອຢິບຈົນເຖິງວັນນີ້, ແຕ່ເຮົາເອງກໍໄປອາໄສຢູ່ຫໍເຕັ້ນ, ແລະຫໍເຕັ້ນສັກສິດ. \v 7 ໃນທີ່ຕ່າງໆ ທີ່ເຮົາໄດ້ໄປກັບປະຊາຊົນອິດສະຣາເອນທັງຫມົດ, ເຮົາເຄີຍເວົ້າຄຳກັບຜູ້ນຳຄົນໃດຂອງຄົນອິດສະຣາເອນ, ຜູ້ທີ່ເຮົາໄດ້ແຕ່ງຕັ້ງໃຫ້ເຂົາລ້ຽງດູອິດສະຣາເອນ,ປະຊາຊົນຂອງເຮົາບໍ່ວ່າ,"ເປັນຫຍັງພວກເຈົ້າບໍ່ສ້າງວິຫານໄມ້ແປກໃຫ້ເຮົາ?'""
|
||||
\v 6 ເພາະເຮົາບໍ່ເຄີຍຢູ່ໃນວິຫານນັບແຕ່ວັນທີ່ເຮົາໄດ້ນຳຄອບຄົວອິດສະຣາເອນຂຶ້ນມາຈາກເອຢິບຈົນເຖິງວັນນີ້, ແຕ່ເຮົາເອງກໍໄປອາໄສຢູ່ຫໍເຕັ້ນ, ແລະ ຫໍສັກສິດ. \v 7 ໃນທີ່ຕ່າງໆທີ່ເຮົາໄດ້ໄປກັບປະຊາຊົນອິດສະຣາເອນທັງຫມົດ, ເຮົາເຄີຍເວົ້າກັບຜູ້ນຳຄົນໃດຂອງຄົນອິດສະຣາເອນ, ຜູ້ທີ່ເຮົາໄດ້ແຕ່ງຕັ້ງໃຫ້ເຂົາລ້ຽງດູອິດສະຣາເອນປະຊາຊົນຂອງເຮົາ, ເວົ້າວ່າ,"ເປັນຫຍັງພວກເຈົ້າບໍ່ສ້າງວິຫານໄມ້ແປກໃຫ້ເຮົາ?'""
|
||||
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 8 ສະນັ້ນ, ບັດນີ້ ຈົ່ງໄປບອກດາວິດຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງເຮົາວ່າ, "ນີ້ຄືທີ່ພຣະຢາເວຈອມທັບໄດ້ກ່າວດັ່ງນີ້ວ່າ: 'ເຮົາໄດ້ນຳເຈົ້າມາຈາກທົ່ງຫຍ້າ, ຈາກການຕາມຝູງແກະ, ເພື່ອໃຫ້ເຈົ້າເປັນຜູ້ນຳເຫນືອອິດສະຣາເອນປະຊາຊົນຂອງເຮົາ. \v 9 ເຮົາໄດ້ຢູ່ກັບເຈົ້າທຸກແຫ່ງທີ່ເຈົ້າໄປ. ເຮົາໄດ້ກຳຈັດສັດຕູຂອງເຈົ້າທັງຫມົດໃຫ້ພົ້ນຫນ້າເຈົ້າ. ແລະເຮົາຈະເຮັດໃຫ້ເຈົ້າມີຊື່ສຽງໂດ່ງດັງ ,ເຊັ່ນດຽວກັບຊື່ສຽງພວກຜູ້ຍິ່ງໃຫຍ່ໃນໂລກ.
|
||||
\v 8 ສະນັ້ນບັດນີ້, ຈົ່ງໄປບອກດາວິດຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງເຮົາວ່າ, "ນີ້ຄືທີ່ພຣະຢາເວຈອມໂຢທາໄດ້ກ່າວດັ່ງນີ້ວ່າ: 'ເຮົາໄດ້ນຳເຈົ້າມາຈາກທົ່ງຫຍ້າ, ຈາກການຕາມຝູງແກະ, ເພື່ອໃຫ້ເຈົ້າເປັນຜູ້ນຳເຫນືອອິດສະຣາເອນປະຊາຊົນຂອງເຮົາ. \v 9 ເຮົາໄດ້ຢູ່ກັບເຈົ້າທຸກແຫ່ງທີ່ເຈົ້າໄປ. ເຮົາໄດ້ກຳຈັດສັດຕູຂອງເຈົ້າທັງຫມົດໃຫ້ພົ້ນຫນ້າເຈົ້າ. ແລະ ເຮົາຈະເຮັດໃຫ້ເຈົ້າມີຊື່ສຽງໂດ່ງດັງ, ເຊັ່ນດຽວກັບຊື່ສຽງພວກຜູ້ຍິ່ງໃຫຍ່ໃນໂລກ.
|
||||
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 10 ເຮົາຈະກຳນົດທີ່ຫນຶ່ງໃຫ້ອິດສະຣາເອນປະຊາຊົນຂອງເຮົາ ແລະເຮົາຈະກໍ່ຕັ້ງພວກເຂົາໄວ້, ເພື່ອພວກເຂົາຈະໄດ້ຢູ່ໃນທີ່ຂອງພວກເຂົາເອງ ແລະບໍ່ຖືກລົບກວນອີກຕໍ່ໄປ. ພວກປະຊາຊົນຈະຢູ່ຢ່າງບໍ່ມີການກົດຂີ່ຂົ່ມເຫັງພວກເຂົາອີກ, ດັ່ງທີ່ພວກເຂົາໄດ້ເຮັດໃນເວລາທີ່ຜ່ານມາ, \v 11 ດັ່ງທີ່ພວກເຂົາໄດ້ເຮັດຕັ້ງແຕ່ສະໄຫມເມື່ອເຮົາໄດ້ບັນຊາໃຫ້ຜູ້ວິນິໄສໄດ້ເຮັດເຫນືອອິດສະຣາເອນປະຊາຊົນຂອງເຮົາ. ບັດນີ້ ເຮົາຈະໃຫ້ເຈົ້າໄດ້ຢຸດພັກສະງົບຈາກບັນດາສັດຕູຂອງເຈົ້າ. ຍິ່ງໄປກວ່ານັ້ນ, ເຮົາເອງ, ພຣະຢາເວປະກາດກັບພວກເຈົ້າວ່າເຮົາຈະສ້າງເຊື້ອສາຍໃຫ້ເຈົ້າ.
|
||||
\v 10 ເຮົາຈະແຕ່ງຕັ້ງສະຖານທີ່ຫນຶ່ງໃຫ້ອິດສະຣາເອນປະຊາຊົນຂອງເຮົາ ແລະ ເຮົາຈະກໍ່ຕັ້ງພວກເຂົາໄວ້, ເພື່ອພວກເຂົາຈະໄດ້ຢູ່ໃນທີ່ຂອງພວກເຂົາເອງ ແລະ ບໍ່ຖືກລົບກວນອີກຕໍ່ໄປ. ພວກປະຊາຊົນຈະຢູ່ຢ່າງບໍ່ມີການກົດຂີ່ຂົ່ມເຫັງພວກເຂົາອີກ, ດັ່ງທີ່ພວກເຂົາໄດ້ເຮັດໃນເວລາທີ່ຜ່ານມາ, \v 11 ດັ່ງທີ່ພວກເຂົາໄດ້ເຮັດຕັ້ງແຕ່ສະໄຫມເມື່ອເຮົາໄດ້ບັນຊາໃຫ້ຜູ້ປົກຄອງໄດ້ເຮັດເຫນືອອິດສະຣາເອນປະຊາຊົນຂອງເຮົາ. ບັດນີ້ເຮົາຈະໃຫ້ເຈົ້າໄດ້ຢຸດພັກສະງົບຈາກບັນດາສັດຕູຂອງເຈົ້າ. ຍິ່ງໄປກວ່ານັ້ນ, ເຮົາເອງ, ພຣະຢາເວປະກາດກັບພວກເຈົ້າວ່າເຮົາຈະສ້າງເຊື້ອສາຍໃຫ້ເຈົ້າ.
|
||||
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 12 ເມື່ອວັນຂອງເຈົ້າຄົບສົມບູນແລ້ວ ແລະເຈົ້າໄດ້ຕາຍໄປຢູ່ນຳບັນພະບູລຸດຂອງເຈົ້າ, ເຮົາຈະຍົກຄອບຄົວຂອງເຈົ້າຄົນຫນຶ່ງສືບຕໍ່ຈາກເຈົ້າ, ຜູ້ຊຶ່ງເກີດມາຈາກຕົວເຈົ້າເອງ, ແລະເຮົາຈະໃຫ້ອານາຈັກຂອງເຂົາ. \v 13 ເຂົາຈະເປັນຜູ້ສ້າງວິຫານເພື່ອນາມຂອງເຮົາ, ແລະເຮົາຈະໃຫ້ບັງລັງແຫ່ງອານາຈັກຂອງເຂົາໃຫ້ຢູ່ປົກຄອງຕະຫລອດໄປ. \v 14 ເຮົາຈະເປັນພໍ່ເຂົາ, ແລະເຂົາຈະເປັນລູກຊາຍຂອງເຮົາ. ຖ້າເຂົາເຮັດບາບ, ເຮົາຈະຕີສອນເຂົາດ້ວຍໄມ້ລຽວຂອງມະນຸດ ແລະ ດ້ວຍການຂ້ຽນຢ່າງລູກຂອງມະນຸດທັງຫລາຍ.
|
||||
\v 12 ເມື່ອວັນຂອງເຈົ້າຄົບສົມບູນແລ້ວ ແລະເຈົ້າໄດ້ຕາຍໄປຢູ່ນຳບັນພະບູລຸດຂອງເຈົ້າ, ເຮົາຈະຍົກຄອບຄົວຂອງເຈົ້າຄົນຫນຶ່ງສືບຕໍ່ຈາກເຈົ້າ, ຜູ້ຊຶ່ງເກີດມາຈາກຕົວເຈົ້າເອງ, ແລະ ເຮົາຈະສ້າງອານາຈັກຂອງເຂົາ. \v 13 ເຂົາຈະເປັນຜູ້ສ້າງວິຫານເພື່ອນາມຂອງເຮົາ, ແລະ ເຮົາຈະໃຫ້ບັງລັງແຫ່ງອານາຈັກຂອງເຂົາໃຫ້ຢູ່ປົກຄອງຕະຫລອດໄປ. \v 14 ເຮົາຈະເປັນພໍ່ເຂົາ, ແລະ ເຂົາຈະເປັນລູກຊາຍຂອງເຮົາ. ຖ້າເຂົາເຮັດບາບ, ເຮົາຈະຕີສອນເຂົາດ້ວຍໄມ້ຂອງມະນຸດ ແລະ ດ້ວຍການຂ້ຽນຕີຢ່າງລູກຂອງມະນຸດທັງຫລາຍ.
|
||||
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 15 ແຕ່ຄຳສັນຍາຄວາມສັດຊື່ຫມັ່ນຄົງຂອງເຮົາຈະບໍ່ຫນີໄປຈາກເຂົາ,ດັ່ງທີ່ເຮົາໄດ້ເຮັດຕໍ່ໂຊນ, ຜູ້ຊຶ່ງເຮົາໄດ້ເຮັດຕໍ່ຫນ້າເຈົ້າ. \v 16 ເຊື້ອສາຍຂອງເຈົ້າ ແລະອານາຈັກຂອງເຈົ້າຈະຕັ້ງຫມັ່ນຢູ້ຕໍ່ຫນ້າເຈົ້ານິລັນດອນ.ແລະບັນລັງຂອງເຈົ້າຈະຫມັ້ນຄົງນິລັນດອນ." \v 17 ນາທານກໍໄດ້ບອກດາວິດຕາມຖ້ອຍຄຳເຫລົ່ານີ້ທັງຫມົດ, ແລະເຂົາໄດ້ບອກດາວິດຕາມທີ່ພຣະເຈົ້າສຳແດງນີ້ທັງຫມົດ.
|
||||
\v 15 ແຕ່ຄຳສັນຍາຄວາມສັດຊື່ຫມັ້ນຄົງຂອງເຮົາຈະບໍ່ຫນີໄປຈາກເຂົາ, ດັ່ງທີ່ເຮົາໄດ້ເຮັດຕໍ່ໂຊນ, ຜູ້ຊຶ່ງເຮົາໄດ້ເຮັດຕໍ່ຫນ້າເຈົ້າ. \v 16 ເຊື້ອສາຍຂອງເຈົ້າ ແລະ ອານາຈັກຂອງເຈົ້າຈະຕັ້ງຫມັ້ນຢູ່ຕໍ່ຫນ້າເຈົ້າຕະຫລອດໄປ ແລະ ບັນລັງຂອງເຈົ້າຈະຫມັ້ນຄົງຕະຫລອດໄປ." \v 17 ນາທານກໍໄດ້ບອກດາວິດຕາມຖ້ອຍຄຳເຫລົ່ານີ້ທັງຫມົດ, ແລະ ເຂົາໄດ້ບອກດາວິດຕາມທີ່ພຣະເຈົ້າສຳແດງນີ້ທັງຫມົດ.
|
||||
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 18 ແລ້ວກະສັດດາວິດຈຶ່ງໄດ້ໄປຢູ່ຕໍ່ຫນ້າພຣະຢາເວ ແລະໄດ້ທູນວ່າ “ຂ້າແຕ່ພຣະເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຢາເວ," ຂ້ານ້ອຍເປັນໃຜ,ແລະເຊື້ອສາຍຂ້ານ້ອຍເປັນໃຜ, ພຣະອົງຈຶ່ງຊົງນຳຂ້ານ້ອຍມາຮອດຈຸດນີ້? \v 19 ບັດນີ້ ສິ່ງນີ້ກໍຍັງເປັນສິ່ງເລັກນ້ອຍ,ໃນສາຍຕາຂອງພຣະອົງ. ພຣະເຈົ້າຢາເວກ່າວຖິງເຊື້ອສາຍຂອງຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພຣະອົງໃນອານາຄົດ, ແລະໄດ້ໃຫ້ຂ້ານ້ອຍໄດ້ຮັບຮູ້ເຖິງຊົນໃນຮຸ້ນຕໍ່ໄປໃນອານາຄົດ ຂ້າແຕ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ, ພຣະເຈົ້າຢາເວ! \v 20 ຂ້າພຣະອົງ, ດາວິດ,ຈະທູນສິ່ງໃດອີກຕໍ່ພຣະອົງໄດ້ອີກ? ພຣະອົງຊົງຍົກຍ້ອງຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພຣະອົງ, ຂ້າແຕ່ພຣະຢາເວອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ.
|
||||
\v 18 ແລ້ວກະສັດດາວິດຈຶ່ງໄດ້ໄປຢູ່ຕໍ່ຫນ້າພຣະຢາເວ ແລະ ໄດ້ເວົ້າວ່າ “ຂ້າແດ່ພຣະເຈົ້າ, ພຣະເຈົ້າຢາເວ, ຂ້ານ້ອຍເປັນໃຜ, ແລະ ເຊື້ອສາຍຂ້ານ້ອຍເປັນໃຜທີ່ພຣະອົງໄດ້ຊົງນຳຂ້ານ້ອຍມາຮອດຈຸດນີ້? \v 19 ບັດນີ້ສິ່ງນີ້ກໍຍັງເປັນສິ່ງເລັກນ້ອຍ,ໃນສາຍຕາຂອງພຣະອົງ, ພຣະເຈົ້າຢາເວ. ທ່ານກ່າວເຖິງເຊື້ອສາຍຂອງຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພຣະອົງໃນອານາຄົດ, ແລະ ໄດ້ໃຫ້ຂ້ານ້ອຍໄດ້ຮັບຮູ້ເຖິງຊົນໃນຮຸ້ນຕໍ່ໄປໃນອານາຄົດ ຂ້າແຕ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ, ພຣະຢາເວ! \v 20 ຂ້າພນ້ອຍ, ດາວິດ,ຈະທູນຂໍສິ່ງໃດອີກຕໍ່ພຣະອົງໄດ້ອີກ? ພຣະອົງຊົງຍົກຍ້ອງຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພຣະອົງ, ຂ້າແຕ່ພຣະຢາເວອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ.
|
||||
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 21 ເພື່ອເຫັນແກ່ຄຳສັ່ງຂອງພຣະອົງ, ແລະເພື່ອໃຫ້ສຳເລັບດຕາມປະສົງຂອງພຣະອົງ, ພຣະອົງຊົງເຮັດສິ່ງໃຫຍ່ນີ້ທັງຫມົດ ແລະໄດ້ຊົງເປີດເຜີຍໃຫ້ແກ່ຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພຣະອົງ. \v 22 ສະນັ້ນ ພຣະອົງຊົງຍິ່ງໃຫຍ່, ພຣະເຈົ້າຢາເວ,ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ບໍ່ມີໃຜສະເຫມີຄືພຣະອົງ, ແລະບໍ່ມີພຣະເຈົ້ານອກເຫນືອພຣະອົງ, ຕາມທີ່ຫູຂອງພວກຂ້ານ້ອຍໄດ້ຍິນມາ. \v 23 ຊົນຊາດໃດຈະຄືອິດສະຣາເອນ,ປະຊາຊົນຂອງພຣະອົງ? ຊົນຊາດດຽວໃນໂລກທີ່ພຣະອົງຊົງໄຖ່ເອົາມາຈາກການເປັນທາດຮັບໃຊ້, ເພື່ອໃຫ້ພຣະນາມຂອງພຣະອົງຮັບກຽດ, ເພື່ອຊົງເຮັດສິ່ງຍິ່ງໃຫຍ່ ແລະການອັດສະຈັນທີ່ມີຊື່ສຽງນັ້ນສຳຫລັບແຜ່ນດິນຂອງພຣະອົງ. ພຣະອົງໄດ້ຊົງຂັບໄລ່ຊົນຊາດຕ່າງໆ ແລະບັນດາພະຕ່າງໆ ຂອງພວກເຂົາໃຫ້ພົ້ນຫນ້າປະຊາຊົນຂອງພຣະອົງ, ຊຶ່ງພຣະອົງໄດ້ຊົງຊ່ວຍກູ້ອອກຈາກເອຢິບ.
|
||||
\v 21 ເພື່ອເຫັນແກ່ຄຳສັ່ງຂອງພຣະອົງ, ແລະເພື່ອໃຫ້ສຳເລັດຕາມປະສົງຂອງພຣະອົງເອງ, ພຣະອົງຊົງເຮັດສິ່ງໃຫຍ່ນີ້ທັງຫມົດ ແລະ ໄດ້ຊົງເປີດເຜີຍໃຫ້ແກ່ຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພຣະອົງ. \v 22 ສະນັ້ນ ພຣະອົງຊົງຍິ່ງໃຫຍ່, ພຣະເຈົ້າຢາເວ, ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າບໍ່ມີໃຜສະເຫມີເຫມືອນພຣະອົງ, ແລະ ບໍ່ມີພຣະເຈົ້າໃດອີກນອກເຫນືອພຣະອົງ, ຕາມທີ່ຫູຂອງພວກຂ້ານ້ອຍໄດ້ຍິນມາ. \v 23 ຊົນຊາດໃດຈະຄືອິດສະຣາເອນ, ປະຊາຊົນຂອງພຣະອົງ? ຊົນຊາດດຽວໃນໂລກທີ່ພຣະອົງຊົງໄຖ່ເອົາມາຈາກການເປັນທາດຮັບໃຊ້, ເພື່ອໃຫ້ພຣະນາມຂອງພຣະອົງຮັບກຽດ, ເພື່ອຊົງເຮັດສິ່ງຍິ່ງໃຫຍ່ ແລະ ການກະທຳທີ່ເປັນຫນ້າຢຳເກງນັ້ນສຳລັບແຜ່ນດິນຂອງພຣະອົງ. ພຣະອົງໄດ້ຊົງຂັບໄລ່ຊົນຊາດຕ່າງໆ ແລະ ບັນດາພະຕ່າງໆຂອງພວກເຂົາໃຫ້ພົ້ນຫນ້າປະຊາຊົນຂອງພຣະອົງ, ຊຶ່ງພຣະອົງໄດ້ຊົງຊ່ວຍກູ້ອອກຈາກເອຢິບ.
|
||||
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 24 ພຣະອົງໄດ້ຊົງຕັ້ງອິດສະຣາເອນປະຊາຊົນຂອງພຣະອົງໃຫ້ເປັນປະຊາຊົນຂອງພຣະອົງຕະຫລອດນິລັນດອນ, ແລະພຣະຢາເວ,ກໍໄດ້ຊົງເປັນພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຂົາ. \v 25 ບັດນີ້, ຂ້າແຕ່ພຣະຢາເວ,ພຣະເຈົ້າ ຂໍໃຫ້ຄຳສັນຍາທີ່ພຣະອົງໄດ້ກ່າວໄວ້ກ່ຽວກັບຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພຣະອົງ ແລະກ່ຽວກັບເຊື້ອສາຍຂອງເຂົານັ້ນຫມັ້ນຄົງຢູ່ເປັນນິລັນ.ຂໍຊົງເຮັດດັງທີ່ພຣະອົງໄດ້ກ່າວໄວ້ນັ້ນ. \v 26 ຂໍພຣະນາມຂອງພຣະອົງຍິ່ງໃຫຍ່ຕະຫລອດນິລັນດອນ, ເພື່ອປະຊາຊົນຈະໄດ້ກ່າວວ່າ, "ພຣະເຈົ້າຢາເວຈອມທັບຊົງເປັນພຣະເຈົ້າຂອງອິດສະຣາເອນ" ຂະນະທີ່ເຊື້ອສາຍຂອງດາວິດ, ຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພຣະອົງຈະຕັ້ງຫມັ່ນຄົງຢູ່ຕໍ່ຫນ້າພຣະອົງ.
|
||||
\v 24 ພຣະອົງໄດ້ຊົງຕັ້ງອິດສະຣາເອນໃຫ້ເປັນປະຊາຊົນຂອງພຣະອົງຕະຫລອດນິລັນດອນ, ແລະ ພຣະອົງ, ພຣະຢາເວ, ກໍໄດ້ຊົງເປັນພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຂົາ. \v 25 ບັດນີ້, ຂ້າແຕ່ພຣະຢາເວ, ພຣະເຈົ້າ, ຂໍໃຫ້ຄຳສັນຍາທີ່ພຣະອົງໄດ້ກ່າວໄວ້ກ່ຽວກັບຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພຣະອົງ ແລະ ຄອບຄົວຂອງເຂົານັ້ນຫມັ້ນຄົງຢູ່ຕະຫລອດໄປ. ຂໍຊົງເຮັດດັງທີ່ພຣະອົງໄດ້ກ່າວໄວ້ນັ້ນ. \v 26 ຂໍພຣະນາມຂອງພຣະອົງຍິ່ງໃຫຍ່ຕະຫລອດນິລັນດອນ, ເພື່ອປະຊາຊົນຈະໄດ້ກ່າວວ່າ, "ພຣະເຈົ້າຢາເວຈອມໂຢທາ ເປັນພຣະເຈົ້າຂອງອິດສະຣາເອນ" ຂະນະທີ່ເຊື້ອສາຍຂອງດາວິດ, ຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພຣະອົງຈະຕັ້ງຫມັ້ນຄົງຢູ່ຕໍ່ຫນ້າພຣະອົງ.
|
||||
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 27 ເພາະພຣະອົງ, ພຣະເຈົ້າຢາເວຈອມທັບ, ພຣະເຈົ້າຂອງອິດສະຣາເອນ, ໄດ້ຊົງສຳແດງແກ່ຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພຣະອົງ . ວ່າພຣະອົງຈະສ້າງເຊື້ອສາຍໃຫ້ເຂົານັ້ນເປັນເຫດວ່າ, ຂ້ານ້ອຍ ຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພຣະອົງຈຶ່ງມີໃຈກ້າຫານຕໍ່ພຣະອົງ. \v 28 ບັດນີ້, ຂ້າແຕ່ພຣະຢາເວ,ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ, ພຣະອົງຊົງເປັນພຣະເຈົ້າ, ແລະສັ່ງຂອງພຣະອົງຊົງວາງໃຈໄດ້ ແລະພຣະອົງໄດ້ຊົງເຮັດສັນຍາທີ່ດີນີ້ແກ່ຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພຣະອົງ. \v 29 ສະນັ້ນ, ບັດນີ້ ຂໍຊົງອວຍພອນເຊື້ອສາຍຂອງຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພຣະອົງ, ເພື່ອໃຫ້ດຳເນີນຢູ່ຕໍ່ຫນ້າພຣະອົງເປັນນິລັນ. ເພາະຂ້າແຕ່ພຣະເຈົ້າຢາເວ,ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ໄດ້ກ່າວສິ່ງເຫລົ່ານີ້ແລ້ວ, ແລະດ້ວຍພຣະພອນຂອງພຣະອົງ ກໍຂໍໃຫ້ເຊື້ອສາຍຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພຣະອົງໄດ້ຮັບພຣະພອນເປັນນິລັນ."
|
||||
\v 27 ເພາະພຣະອົງ, ພຣະເຈົ້າຢາເວຈອມໂຢທາ, ພຣະເຈົ້າຂອງອິດສະຣາເອນ, ໄດ້ຊົງສຳແດງແກ່ຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພຣະອົງ. ວ່າພຣະອົງຈະສ້າງເຊື້ອສາຍໃຫ້ເຂົານັ້ນເປັນເຫດວ່າ, ຂ້ານ້ອຍ, ຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພຣະອົງຈຶ່ງມີໃຈກ້າຫານຕໍ່ພຣະອົງ. \v 28 ບັດນີ້, ຂ້າແຕ່ພຣະຢາເວ, ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ, ພຣະອົງຊົງເປັນພຣະເຈົ້າ, ແລະ ຖ້ອຍຄຳຂອງພຣະອົງຊົງວາງໃຈໄດ້, ແລະ ພຣະອົງໄດ້ຊົງເຮັດສັນຍາທີ່ດີນີ້ແກ່ຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພຣະອົງ. \v 29 ສະນັ້ນ, ບັດນີ້ ຂໍຊົງອວຍພອນເຊື້ອສາຍຂອງຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພຣະອົງ, ເພື່ອໃຫ້ດຳເນີນຢູ່ຕໍ່ຫນ້າພຣະອົງຕະຫລອດໄປ. ເພາະຂ້າແຕ່ພຣະຢາເວ, ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ໄດ້ກ່າວສິ່ງເຫລົ່ານີ້ແລ້ວ, ແລະ ດ້ວຍພຣະພອນຂອງພຣະອົງ ກໍຂໍໃຫ້ເຊື້ອສາຍຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພຣະອົງໄດ້ຮັບພຣະພອນຕະຫລອດໄປເປັນນິດ."
|
||||
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\c 8 \v 1 ຕໍ່ມາເຫດການນີ້ກໍໄດ້ເກີດຂຶ້ນ ດາວິດໄດ້ໂຈມຕີຄົນຟີລິດສະຕີນ ແລະໄດ້ປາບປາມພວກເຂົາ. ດັ່ງນັ້ນດາວິດໄດ້ຍຶດເມືອງກັນ ແລະຫມູ່ບ້ານຕ່າງໆ ຈາກການຄວບຄຸມຂອງຄົນຟີລິດສະຕິນ.
|
||||
\c 8 \v 1 ຕໍ່ມາເຫດການນີ້ກໍໄດ້ເກີດຂຶ້ນ ດາວິດໄດ້ໂຈມຕີຄົນຟີລິດສະຕີນ ແລະ ໄດ້ເອົາຊະນະພວກເຂົາ. ດັ່ງນັ້ນດາວິດໄດ້ຍຶດເມືອງກັນ ແລະ ຫມູ່ບ້ານຕ່າງໆຈາກການຄວບຄຸມຂອງຄົນຟີລິດສະຕິນ.
|
||||
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 2 ແລະ ເພິ່ນຊົງປາບປາມຄົນໂມອາບ ແລະໄດ້ປະເມີນຄົນຂອງພວກເຂົາໂດຍການໃຫ້ເປັນແຖວ ໃຫ້ເປັນແຖວໂດຍພວກເຂົານອນລົງພື້ນດິນ. ເພິ່ໄດ້ແບ່ງພວກເຂົານອອກເປັນສອງແຖວເພື່ອຂ້າ, ແລະອີກແຖວຫນຶ່ງທີ່ໄວ້ຊີວິດ. ດັ່ງນັ້ນຄົນໂມອາບກໍໄດ້ກາຍເປັນຂ້າຮັບໃຊ້ຂອງດາວິດ ແລະເລີ່ມນຳເຄື່ອງມາຖວາຍເພິ່ນ.
|
||||
\v 2 ແລ້ວເພິ່ນຊົງເອົາຊະນະຄົນໂມອາບ ແລະ ໄດ້ບັງຄັບຄົນຂອງພວກເຂົາ ໃຫ້ລຽນເປັນແຖວຫນຶ່ງ ໂດຍໃຫ້ພວກເຂົານອນລົງພື້ນດິນ. ເພິ່ນໄດ້ແບ່ງພວກເຂົາອອກເປັນສອງແຖວເພື່ອຂ້າ, ແລະ ອີກແຖວຫນຶ່ງໃຫ້ໄວ້ຊີວິດ. ດັ່ງນັ້ນຄົນໂມອາບກໍໄດ້ກາຍເປັນຂ້າຮັບໃຊ້ຂອງດາວິດ ແລະ ໄດ້ເລີ່ມນຳເຄື່ອງມາຖວາຍເພິ່ນ.
|
||||
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 3 ແລ້ວດາວິດໄດ້ໂຈມຕີຮາດາເດລູກຊາຍຂອງເຣໂຮບ, ກະສັດເມືອງໂຊບາ, ທີ່ກະສັດຮາດາເດໄດ້ໄປຟື້ນຟູອຳນາດຂອງເພິ່ນທີ່ແຄມແມ່ນ້ຳເອີຟຣັດ. \v 4 ດາວິດໄດ້ຍຶດລົດມ້າ ຫນຶ່ງພັນເຈັດຮ້ອຍຄັນ ແລະທະຫານສອງຫມື່ນຄົນຈາກເຂົາ. ດາວິດໄດ້ຕັດເອັນມ້າລົດເສິກທັງຫມົດ, ໃຫ້ເຫລືອພໍໄວ້ແກ່ລົດມ້າຕີເສິກແຕ່ຫນຶ່ງຮ້ອຍຄັນ.
|
||||
\v 3 ແລ້ວດາວິດໄດ້ໂຈມຕີຮາດາເດລູກຊາຍຂອງເຣໂຮບ, ກະສັດເມືອງໂຊບາ, ທີ່ກະສັດຮາດາເດໄດ້ເດີນທາງໄປຟື້ນຟູອຳນາດຂອງເພິ່ນທີ່ແຄມແມ່ນ້ຳເອີຟຣັດ. \v 4 ດາວິດໄດ້ຍຶດລົດມ້າ ຫນຶ່ງພັນເຈັດຮ້ອຍຄັນ ແລະ ທະຫານສອງຫມື່ນຄົນຈາກເຂົາ. ດາວິດໄດ້ຕັດເອັນມ້າລົດເສິກທັງຫມົດ, ແຕ່ໃຫ້ເຫລືອພຽງພໍໄວ້ ແກ່ລົດມ້າຕີເສິກແຕ່ຫນຶ່ງຮ້ອຍຄັນ.
|
||||
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 5 ເມື່ອຄົນອາຣັບ ຊາວເມືອງດາມັສກັດໄດ້ມາຊ່ວຍຮາດາເດເຊແຫ່ງໂຊບາ, ດາວິດກໍໄດ້ບຸກໂຈມຕີຄືນ ແລະໄດ້ຂ້າພວກເຂົາຊາວສອງພັນຄົນ. \v 6 ແລ້ວເພິ່ນກໍໄດ້ຕັ້ງຄ້າຍທະຫານໄວ້ໃນດິນແດນຂອງພວກເຂົາຊາວຊີເຣຍຈຶ່ງຕົກລົງຢູ່ໃຕ້ອຳນາດ, ແລະຍອມເສຍສວຍໃຫ້ເພິ່ນ. ພຣະຢາເວຊ່ວຍໃຫ້ກະສັດດາວິດໄດ້ຮັບໄຊຊະນະທຸກບ່ອນທີ່ເພິ່ນໄປສູ້ຮົບ.
|
||||
\v 5 ເມື່ອຄົນອາຣາມ ຊາວເມືອງດາມັສກັດໄດ້ມາຊ່ວຍຮາດາເດເຊແຫ່ງໂຊບາ, ດາວິດກໍໄດ້ຂ້າຄົນອາຣາມຊາວສອງພັນຄົນ. \v 6 ແລ້ວດາວິດກໍໄດ້ຕັ້ງຄ້າຍທະຫານໄວ້ໃນດິນແດນຂອງອາຣາມ ຊາວເມືອງດາມັສກັດ, ແລະ ພວກເຂົາຈຶ່ງຕົກລົງຢູ່ໃຕ້ອຳນາດກາຍເປັນຂ້າທາດ ແລະ ຍອມເສຍສວຍໃຫ້ເພິ່ນ. ພຣະຢາເວໄດ້ໃຫ້ກະສັດດາວິດໄດ້ຮັບໄຊຊະນະທຸກບ່ອນທີ່ເພິ່ນໄປສູ້ຮົບ.
|
||||
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 7 ດາວິດໄດ້ຍຶດພວກໂລ້ທອງຄຳ ທີ່ທະຫານຂອງຮາດາເດເຊຖືນັ້ນ ແລະໄດ້ນຳທາງໄປນະຄອນເຢຣູຊາເລັມ. \v 8 ຈາກເມືອງເບຕາ ແລະເມືອງຕ່າງໆ ຂອງຮາດາເດເອເຊ, ກະສັດດາວິດໄດ້ຍຶດເອົາທອງສຳຣິດຈຳນວນຫລາຍ.
|
||||
\v 7 ດາວິດໄດ້ຢຶດເອົາໂລ້ປ້ອງກັນທອງຄຳ ທີ່ທະຫານຂອງຮາດາເດເຊຖືນັ້ນ ແລະ ໄດ້ນຳທາງພວກເຂົາໄປນະຄອນເຢຣູຊາເລັມ. \v 8 ຈາກເມືອງເບຕາ ແລະ ເມືອງເບໂຣໄທ, ເມືອງຕ່າງໆຂອງຮາດາເດເອເຊ, ກະສັດດາວິດໄດ້ຢຶດເອົາທອງສຳຣິດຈຳນວນຫລາຍ.
|
||||
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 9 ເມື່ອໂຕອີ,ແຫ່ງຮາມັດໄດ້ຮູ້ວ່າ, ດາວິດໄດ້ຕີເສີກຊະນະກອງທັບທັງຫລາຍຂອງຮາດາເດເຊ, \v 10 ໂທອີໄດ້ສົ່ງໂຢຣາມລູກຊາຍຂອງເພິ່ນໄປເຝົ້າກະສັດດາວິດ ເພື່ອຖວາຍຄຳນັບ ແລະຖວາຍພະພອນຂອງເພິ່ນທີ່ດາວິດໄດ້ຊົງຕີເສິກກັບຮາດາເດເຊ, ແລະໄດ້ປາບປາມເຂົາລົງໄດ້ ແລະເພາະວ່າຮາດາເດເຊ,ໄດ້ເຮັດສົງຄາມ ກັບຮາກີໂດຣັມກໍໄດ້ນຳເຄື່ອງເງິນ,ເຄື່ອງຄຳ, ແລະທອງສຳຣິດໄປຖວາຍເພິ່ນດ້ວຍ.
|
||||
\v 9 ເມື່ອໂຕອີ, ກະສັດແຫ່ງຮາມັດ, ໄດ້ຍິນວ່າດາວິດໄດ້ຕີເສິກຊະນະກອງທັບທັງຫລາຍຂອງຮາດາເດເຊ, \v 10 ໂຕອີໄດ້ສົ່ງໂຢຣາມລູກຊາຍຂອງເພິ່ນໄປເຝົ້າກະສັດດາວິດ ເພື່ອຖວາຍຄຳນັບ ແລະ ຖວາຍພະພອນຂອງເພິ່ນ, ເພາະດາວິດໄດ້ຊົງຕີເສິກກັບຮາດາເດເຊ, ແລະ ໄດ້ປາບປາມເຂົາລົງໄດ້, ແລະ ເພາະວ່າຮາດາເດເຊໄດ້ເຮັດສົງຄາມ ກັບໂຕອີ. ຮາກີໂດຣັມກໍໄດ້ນຳຊັບສິນເງິນ, ຄຳ, ແລະ ທອງສຳຣິດໄປຖວາຍເພິ່ນດ້ວຍ.
|
||||
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 11 ກະສັດດາວິດໄດ້ມອບຖວາຍສິ່ງເຫລົ່ານີ້ແດ່ພຣະຢາເວ, ພ້ອມກັບເງິນ ແລະທອງຄຳຈາກປະຊາຊົນທັງຫລາຍທີ່ເພິ່ນໄດຮັບໄຊຊະນະ. \v 12 ນັບຕັ້ງແຕ່ເອໂດມ, ໂມອາບ, ພວກປະຊາຊົນຂອງອຳໂມນ, ຄົນຟີລິດສະຕິນ, ແລະອາມາເຫລັກ, ແລະຈາກຂອງທັງຫມົດທີ່ຍຶດມາຈາກຮາດາເດເຊລູກຊາຍຂອງເຣໂຮບ, ກະສັດແຫ່ງໂຊບານັ້ນດ້ວຍ.
|
||||
\v 11 ກະສັດດາວິດໄດ້ມອບຖວາຍສິ່ງເຫລົ່ານີ້ແດ່ພຣະຢາເວ, ພ້ອມກັບເງິນ ແລະ ທອງຄຳຈາກປະຊາຊາດທັງຫລາຍທີ່ເພິ່ນໄດ້ຮັບໄຊຊະນະ - \v 12 ນັບຕັ້ງແຕ່ເອໂດມ, ໂມອາບ, ພວກປະຊາຊົນຂອງອຳໂມນ, ຄົນຟີລິດສະຕິນ, ແລະ ອາມາເຫລັກ, ແລະ ດ້ວຍສິນຄ້າທັງຫມົດທັງຫມົດທີ່ໄດ້ຢຶດມາຈາກຮາດາເດເຊ ລູກຊາຍຂອງເຣໂຮບ, ກະສັດແຫ່ງໂຊບານັ້ນດ້ວຍ.
|
||||
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 13 ຊື່ຂອງດາວິດໄດ້ຊ່າລືກັນໄປເມື່ອເພິ່ນຊົງມີໄຊຊະນະເຫນືອພວກອາຣັບໃນພູເຂົາແຫ່ງເກືອ, ທີ່ມີຈຳນວນເຖິງຫນຶ່ງຫມື່ນແປດພັນຄົນ. \v 14 ເພິ່ນໄດ້ຕັ້ງກອງທັບທະຫານຮັກສາຕະຫລອດທົ່ວເມືອງເອໂດມ, ແລະຄົນເອໂດມທັງຫລາຍກໍເປັຍຂ້າຮັບໃຊ້ຂອງດາວິດ. ພະຢາເວໄດ້ປະທານໄຊຊະນະໃຫ້ແກ່ດາວິດໃນທຸກແຫ່ງທີ່ເພິ່ນໄດ້ໄປ.
|
||||
\v 13 ຊື່ຂອງດາວິດໄດ້ຊ່າລືກັນໄປເມື່ອເພິ່ນຊົງມີໄຊຊະນະເຫນືອພວກອາຣາມ ໃນພູເຂົາແຫ່ງເກືອ, ທີ່ມີຈຳນວນເຖິງຫນຶ່ງຫມື່ນແປດພັນຄົນ. \v 14 ເພິ່ນໄດ້ຕັ້ງກອງທັບທະຫານຮັກສາ ຢູ່ທົ່ວເມືອງເອໂດມ, ແລະ ຄົນເອໂດມທັງຫລາຍກໍເປັນຂ້າຮັບໃຊ້ຂອງດາວິດ. ພຣະຢາເວໄດ້ປຣະທານໄຊຊະນະໃຫ້ແກ່ດາວິດໃນທຸກແຫ່ງທີ່ເພິ່ນໄດ້ໄປ.
|
||||
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\c 9 \v 1 ດາວິດໄດ້ເວົ້າວ່າ, "ຍັງມີພົງພັນຂອງໂຊນເຫລືອຢູ່ເພື່ອທີ່ເຮົາຈະສະແດງຄວາມຮັກຫມັ້ນຄົງແກ່ຜູ້ນັ້ນໂດຍເຫັນແກ່ໂຢນາທານຫລືບໍ່?" \v 2 ມີສອງຄົນຮັບໃຊ້ໃນພົງພັນໂຊນຄົນຫນຶ່ງຊີບາ ແລະພວກເຂົາໄດ້ເອີ້ນເຂົາມາພົບດາວິດ. ກະສັດໄດ້ເວົ້າກັບເຂົາວ່າ, "ເຈົ້າຄືຊີບາບໍ?" ເຂົາໄດ້ທູນຕອບວ່າ, "ແມ່ນ. ຂ້ານ້ອຍຄືຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງທ່ານ." ດັ່ງນັ້ນ
|
||||
\c 9 \v 1 ດາວິດໄດ້ເວົ້າວ່າ, "ຍັງມີເຊື້້ອສາຍຜູ້ໃດຂອງໂຊນເຫລືອຢູ່ເພື່ອທີ່ເຮົາຈະສະແດງຄວາມຮັກຫມັ້ນຄົງແກ່ຜູ້ນັ້ນໂດຍເຫັນແກ່ໂຢນາທານ?" \v 2 ມີຄົນຮັບໃຊ້ໃນເຊື້້ອສາຍຂອງໂຊນຄົນຫນຶ່ງ ທີ່ຊື່ວ່າຊີບາ, ແລະ ພວກເຂົາໄດ້ເອີ້ນເຂົາມາພົບດາວິດ. ກະສັດໄດ້ເວົ້າກັບເຂົາວ່າ, "ເຈົ້າຄືຊີບາບໍ?" ເຂົາໄດ້ຕອບວ່າ, "ແມ່ນ. ຂ້ານ້ອຍຄືຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງທ່ານ." ດັ່ງນັ້ນ
|
||||
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 3 ກະສັດຈຶ່ງເວົ້າວ່າ, "ບໍ່ມີໃຜໃນພົງພັນໂຊນເຫລືອຢູ່ແລ້ວຫລືຜູ້ທີ່ເຮົາຈະສະແດງຄວາມຮັກຫມັ້ນຄົງຂອງພະເຈົ້າຕໍ່ເຂົາ?" ຊີບາໄດ້ຕອບກະສັດວ່າ, "ໂຢນາທານຍັງມີລູກຊາຍເຫລືອຢູ່,ອົງຫນຶ່ງຕີນຂອງລາວພິການ." \v 4 ກະສັດໄດ້ຖາມເຂົາວ່າ, "ເຂົາຢູ່ໃສ?" ຊີບາຈຶ່ງໄດ້ຕອບກະສັດວ່າ, " ເຂົາຢູ່ໃນບ້ານຂອງມາກີລູກຊາຍຂອງອຳມີເອນ ໃນເມືອງໂລເດບາ."
|
||||
\v 3 ດັ່ງນັ້ນກະສັດຈຶ່ງເວົ້າວ່າ, "ບໍ່ມີໃຜໃນເຊື້ອສາຍຂອງໂຊນເຫລືອຢູ່ແລ້ວບໍ ຜູ້ທີ່ເຮົາອາດຈະສະແດງຄວາມຮັກຫມັ້ນຄົງຂອງພຣະເຈົ້າຕໍ່ເຂົາ?" ຊີບາໄດ້ຕອບກະສັດວ່າ, "ໂຢນາທານຍັງມີລູກຊາຍເຫລືອຢູ່ອົງຫນຶ່ງ, ຜູ້ທີ່ຕີນຂອງລາວພິການ." \v 4 ກະສັດໄດ້ຖາມເຂົາວ່າ, "ເຂົາຢູ່ໃສ?" ຊີບາຈຶ່ງໄດ້ຕອບກະສັດວ່າ, " ເຂົາຢູ່ໃນບ້ານຂອງມາກີລູກຊາຍຂອງອຳມີເອນ ໃນເມືອງໂລເດບາ."
|
||||
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 5 ແລ້ວກະສັດດາວິດໄດ້ສົ່ງຄົນໄປນຳເຂົາມາຈາກບ້ານຂອງມາກີລູກຊາຍຂອງອຳມີເອນ ທີ່ໂລເດບາ. \v 6 ດັ່ງນັ້ນເມຟີໂບເຊັດລູກຊາຍຂອງໂຢນາທານ ລູກຊາຍຂອງກະສັດໂຊນ,ກໍໄດ້ມາເຝົ້າດາວິດ ແລະຄຸກເຂົ່າກົ້ມຫນ້າລົງພື້ນເພື່ອນົບດາວິດ ດາວິດຕອບວ່າ,"ນີ້ແມ່ນເມຟີໂບເຊັດຫວ່ານິ." ເຂົາໄດ້ຕອບວ່າ. "ເບິ່ງສາ,ພຣະເຈົ້າຂອງຂ້ານ້ອຍ, ຂ້ານ້ອຍເປັນຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງທ່ານ!"
|
||||
\v 5 ແລ້ວກະສັດດາວິດໄດ້ສົ່ງຄົນໄປນຳເຂົາມາຈາກບ້ານຂອງມາກີລູກຊາຍຂອງອຳມີເອນ ທີ່ໂລເດບາ. \v 6 ດັ່ງນັ້ນເມຟີໂບເຊັດລູກຊາຍຂອງໂຢນາທານ ລູກຊາຍຂອງກະສັດໂຊນ, ກໍໄດ້ມາເຝົ້າດາວິດ ແລະ ຄຸກເຂົ່າກົ້ມຫນ້າລົງພື້ນເພື່ອນົບດາວິດ ດາວິດຕອບວ່າ, "ນີ້ແມ່ນເມຟີໂບເຊັດຫວ່ານິ." ເຂົາໄດ້ຕອບວ່າ. "ໂອເບິ່ງແມ, ພຣະເຈົ້າຂອງຂ້ານ້ອຍ, ຂ້ານ້ອຍເປັນຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງທ່ານ!"
|
||||
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\c 20 \v 1 ທີ່ດຽວກັນນັ້ນໄດ້ມີຄົນກໍ່ກວນຄົນຫນຶ່ງຊື່ເຊບາ ລູກຊາຍຂອງບີກຣີ ຄົນເບັນຢາມິນ. ເຂົາໄດ້ເປົ່າແກ ແລະໄດ້ກ່າວວ່າ, "ເຮົາກໍບໍ່ໄດ້ມີມໍຣະດົກໃນລູກຊາຍຂອງເຢຊີ ອິດສະຣາເອນເອີຍ, ໃຫ້ທຸກຄົນກັບບ້ານຂອງຕົນເອງ." \v 2 ດັ່ງນັ້ນ ຄົນອິດສະຣາເອນທັງປວງກໍໄດ້ໄປຈາກດາວິດ ແລະໄດ້ຕິດຕາມເຊບາລູກຊາຍຂອງບີກຣີ. ແຕ່ຄົນຢູດາຍຍັງໄດ້ຕິດຕາມກະສັດຂອງພວກເຂົາຢ່າງໃກ້ຊິດ, ຈາກແມ່ນ້ຳຈໍແດນຕະຫລອດທາງໄປຮອດນະຄອນເຢຣູຊາເລັມ.
|
||||
\c 20 \v 1 ທີ່ດຽວກັນນັ້ນໄດ້ມີຄົນກໍ່ກວນຄົນຫນຶ່ງຊື່ເຊບາ ລູກຊາຍຂອງບີກຣີ, ຄົນເບັນຢາມິນ. ເຂົາໄດ້ເປົ່າແກ ແລະ ໄດ້ກ່າວວ່າ, " ພວກເຮົາບໍ່ມີສ່ວນໃນດາວິດ, ທັງກໍບໍ່ໄດ້ມີມໍຣະດົກໃນລູກຊາຍຂອງເຢຊີ. ອິດສະຣາເອນເອີຍ, ໃຫ້ທຸກຄົນກັບບ້ານຂອງຕົນເອງ." \v 2 ດັ່ງນັ້ນ ຄົນອິດສະຣາເອນທັງປວງກໍໄດ້ໄປຈາກດາວິດ ແລະ ໄດ້ຕິດຕາມເຊບາລູກຊາຍຂອງບີກຣີ. ແຕ່ຄົນຢູດາຍຍັງໄດ້ຕິດຕາມກະສັດຂອງພວກເຂົາຢ່າງໃກ້ຊິດ, ຈາກແມ່ນ້ຳຈໍແດນຕະຫລອດທາງໄປຮອດນະຄອນເຢຣູຊາເລັມ.
|
||||
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 3 ເມື່ອດາວິດໄດ້ກັບມາທີ່ຣາຊວັງທີ່ນະຄອນເຢຣູຊາເລັມ, ເພິ່ນໄດ້ນຳສາວໃຊ້ທັງສິບຄົນ ທີ່ເພິ່ນໄດ້ຊົງໄປໄວ້ໃຫ້ເຝົ້າຣາດວັງນັ້ນໄປໄວ້ໃນບ້ານຫລັງຫນຶ່ງທີ່ມີຍາມເຝົ້າ, ເພິ່ນໄດ້ຊົງລ້ຽງດູ.ແຕ່ເພິ່ນບໍໍ່ໄດ້ຊົງຫລັບນອນກັບພວກນາງອີກຕໍ່ໄປ. ດັ່ງນັ້ນພວກນາງຈຶ່ງໄດ້ຖືກກັກໄວ້ ໃຫ້ມີຊີວິດຢູ່ຢ່າງແມ່ມ້າຍຈົນເຖິງມື້ຕາຍ.
|
||||
\v 3 ເມື່ອດາວິດໄດ້ກັບມາທີ່ຣາຊວັງທີ່ນະຄອນເຢຣູຊາເລັມ, ເພິ່ນໄດ້ນຳສາວໃຊ້ທັງສິບຄົນ ທີ່ເພິ່ນໄດ້ຊົງໄປໄວ້ໃຫ້ເຝົ້າຣາຊວັງນັ້ນ, ແລະເອົາພວກເຂົາໄປໄວ້ໃນບ້ານຫລັງຫນຶ່ງທີ່ມີຍາມເຝົ້າ, ເພິ່ນໄດ້ຊົງລ້ຽງດູພວກເຂົາໃນຄວາມຕ້ອງການຕ່າງໆຂອງພວກເຂົາ, ແຕ່ເພິ່ນບໍໍ່ໄດ້ຊົງຫລັບນອນກັບພວກນາງອີກຕໍ່ໄປ. ດັ່ງນັ້ນພວກນາງຈຶ່ງໄດ້ຖືກກັກໄວ້, ໃຫ້ມີຊີວິດຢູ່ຢ່າງແມ່ຫມ້າຍຈົນເຖິງມື້ຕາຍ.
|
||||
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 4 ແລ້ວກະສັດໄດ້ກ່າວກັບອາມາສາວ່າ, "ຈົ່ງລະດົມຄົນຢູດາຍໃຫ້ພ້ອມພາຍໃນສາມວັນ ຕົວທ່ານຈົ່ງມາທີ່ນີ້ດ້ວຍ." \v 5 ດັ່ງນັ້ນອາມາສາກໍໄດ້ອອກໄປລະດົມຄົນຢູດາຍ, ແຕ່ເຂົາກໍໄດ້ເຮັດງານຊ້າເກີນເວລາທີ່ກະສັດໄດ້ກຳນົດໃຫ້ເຂົາເຮັດ.
|
||||
\v 4 ແລ້ວກະສັດໄດ້ກ່າວກັບອາມາສາວ່າ, "ຈົ່ງລະດົມຄົນຢູດາຍໃຫ້ພ້ອມພາຍໃນສາມວັນ; ຕົວທ່ານຈົ່ງມາທີ່ນີ້, ດ້ວຍເຊັ່ນກັນ." \v 5 ດັ່ງນັ້ນອາມາສາກໍໄດ້ອອກໄປລະດົມຄົນຢູດາຍ, ແຕ່ເຂົາກໍໄດ້ເຮັດງານຊ້າເກີນເວລາທີ່ກະສັດໄດ້ກຳນົດໃຫ້ເຂົາເຮັດ.
|
||||
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 6 ດັ່ງນັ້ນດາວິດໄດ້ກ່າວກັບອາບີໄຊວ່າ, "ບັດນີ້ເຊບາ ລູກຊາຍຂອງບີກຣີຈະສ້າງຄວາມເດືອດຮ້ອນໃຫ້ເຮົາຫລາຍກວ່າອັບຊາໂລມໄດ້ເຮັດ. ທ່ານຈົ່ງນຳບັນດາຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງເຈົ້ານາຍຂອງທ່ານ, ເຫລົ່າທະຫານຂອງເຮົາ, ໄລ່ຕາມເຂົາໄປ, ບໍ່ເຊັ່ນນັ້ນເຂົາຈະຫາບັນດາເມືອງທີ່ມີປ້ອມໄດ້ ແລະຫນີພົ້ນສາຍຕາເຮົາ." \v 7 ແລ້ວພວກຂອງໂຢອາບໄດ້ອອກໄປໄລ່ຕາມເຂົາ, ພ້ອມກັບຄົນເກເຣັດກັບ ຄົນເປເລັດກັບນັກຮົບທັງຫມົດ. ພວກເຂົາໄດ້ອອກຈາກນະຄອນເຢຣູຊາເລັມເພື່ອໄລ່ຕາມເຊບາ ບຸດຊາຍຂອງບີກຣີ.
|
||||
\v 6 ດັ່ງນັ້ນດາວິດໄດ້ກ່າວກັບອາບີໄຊວ່າ, "ບັດນີ້ເຊບາ ລູກຊາຍຂອງບີກຣີຈະສ້າງຄວາມເດືອດຮ້ອນໃຫ້ເຮົາຫລາຍກວ່າອັບຊາໂລມໄດ້ເຮັດ. ທ່ານຈົ່ງນຳບັນດາຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງເຈົ້ານາຍຂອງທ່ານ, ເຫລົ່າທະຫານຂອງເຮົາ, ແລະ ໄລ່ຕາມເຂົາໄປ, ຫລື ບໍ່ເຊັ່ນນັ້ນເຂົາຈະຫາບັນດາເມືອງທີ່ມີປ້ອມປາການໄດ້ ແລະ ຫນີພົ້ນສາຍຕາເຮົາ." \v 7 ແລ້ວພວກຄົນຂອງໂຢອາບໄດ້ອອກໄປໄລ່ຕາມເຂົາ, ພ້ອມກັບຄົນເກເຣັດ ກັບຄົນເປເລັດກັບນັກຮົບທັງຫມົດ. ພວກເຂົາໄດ້ອອກຈາກນະຄອນເຢຣູຊາເລັມເພື່ອໄລ່ຕາມເຊບາ ບຸດຊາຍຂອງບີກຣີ.
|
||||
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 8 ເມື່ອພວກເຂົາໄດ້ມາເຖິງໂງນຫີນໃຫຍ່ທີ່ຢູ່ໃນເມືອງກີເບໂອ, ອາມາສາກໍໄດມາພົບພວກເຂົາ ໂຢອາບ.ໂຢອາບໄດ້ສວມເຄື່ອງແຕ່ງກາຍທະຫານຢ່າງທີ່ເຂົາໄດ້ເຄີຍໃສ່, ໂດຍມີດາບຢູ່ໃນຝັກຄັດແອວໄວ້. ເມື່ອເຂົາໄດ້ຢ່າງໄປດາບກໍໄດ້ຫລຸດຕົກລົງ.
|
||||
\v 8 ເມື່ອພວກເຂົາໄດ້ມາເຖິງໂງ່ນຫີນໃຫຍ່ທີ່ຢູ່ໃນເມືອງກີເບໂອ, ອາມາສາ ກໍໄດ້ມາພົບພວກເຂົາ. ໂຢອາບໄດ້ສວມໃສ່ເຄື່ອງແຕ່ງກາຍທະຫານຢ່າງທີ່ເຂົາໄດ້ເຄີຍໃສ່, ໂດຍມີດາບຢູ່ໃນຝັກຄັດແອວໄວ້. ເມື່ອເຂົາໄດ້ຍ່າງໄປ, ດາບກໍໄດ້ຫລຸດຕົກລົງ.
|
||||
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 9 ດັ່ງນັ້ນໂຢອາບຈຶ່ງໄດ້ຖາມອາສາມາວ່າ, "ພີ່ນ້ອງຂອງຂ້ອຍ ສະບາຍດີບໍ່?" ໂຢອາບກໍເອົາມືຂວາຈັບຫນວດຂອງອາສາມາດ້ວຍຄວາມຮັກ ແລະຈູບເຂົາ. \v 10 ອາມາສາບໍ່ໄດ້ສັງເກດດາບທີ່ຢູ່ໃນມືຊ້າຍຂອງໂຢອາບ. ໂຢອາບຈຶ່ງໄດ້ແທງທ້ອງອາມາສາຈົນໃສ້ໂລ່ລົງດິນ. ໂຢອາບບໍ່ໄດ້ແທງເຂົາອີກຄັ້ງ, ແລະອາມາສາກໍໄດ້ຕາຍ. ດັ່ງນັ້ນໂຢອາບ, ແລະອາບີໄຊນ້ອງຊາຍຂອງເຂົາກໍໄດ້ໄລ່ຕາມເຊບາລູກຊາຍຂອງບີກຣີໄປ.
|
||||
\v 9 ດັ່ງນັ້ນໂຢອາບຈຶ່ງໄດ້ຖາມອາສາມາວ່າ, "ພີ່ນ້ອງຂອງຂ້ອຍ, ສະບາຍດີບໍ່?" ໂຢອາບກໍເອົາມືຂວາຈັບຫນວດຂອງອາສາມາດ້ວຍຄວາມຮັກ ແລະ ຈູບເຂົາ. \v 10 ອາມາສາບໍ່ໄດ້ສັງເກດດາບທີ່ຢູ່ໃນມືຊ້າຍຂອງໂຢອາບ. ໂຢອາບຈຶ່ງໄດ້ແທງທ້ອງອາມາສາຈົນໄສ້ໂລ່ລົງພື້ນດິນ. ໂຢອາບບໍ່ໄດ້ແທງເຂົາອີກຄັ້ງ, ແລະ ອາມາສາກໍໄດ້ຕາຍ. ດັ່ງນັ້ນໂຢອາບ ແລະ ອາບີໄຊນ້ອງຊາຍຂອງເຂົາກໍໄດ້ໄລ່ຕາມເຊບາລູກຊາຍຂອງບີກຣີໄປ.
|
||||
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 11 ແລ້ວທະຫານຄົນຫນຶ່ງຂອງໂຢອາບໄດ້ຢືນຢູ່ໃກ້ອາມາສາເວົ້າວ່າ, "ໃຜເຫັນດ້ວຍກັບໂຢອາບ, ແລະໃຜຢູ່ຝ່າຍດາວິດ,ໃຫ້ຜູ້ນັ້ນຕິດຕາມໂຢອາບໄປ." \v 12 ອາມາສາກໍນອນຈົມກອງເລືອດຂອງຕົນເອງຢູ່ທີ່ໃນຫົນທາງ. ເມື່ອຊາຍຄົນນັ້ນເຫັນພວກທະຫານທົງຫມົດໄດ້ຢືນຢູ່, ເຂົາກໍໄດ້ຍ້າຍອາມາສາຈາກຫົນທາງໄປຖິ້ມໃນທົ່ງນາ ເຂົາໄດ້ໂຍນເສື້ອຜ້າປິດຮ່າງກາຍເຂົາໄວ້. ເພາະວ່າເຂົາໄດ້ເຫັນວ່າທຸກຄົນທີ່ຜ່ານມາກໍໄດ້ຢືນຢູ່. \v 13 ຫລັງຈາກທີ່ສົບຂອງອາມາສາໄດ້ຖືກນຳອອກຈາກຫົນທາງແລ້ວ, ທະຫານທັງປວງກໍໄດ້ຕາມໂຢອາບເພື່ອໄລ່ຕາມເຊບາລູກຊາຍຂອງບີກຣີ.
|
||||
\v 11 ແລ້ວທະຫານຄົນຫນຶ່ງຂອງໂຢອາບໄດ້ຢືນຢູ່ໃກ້ອາມາສາ, ແລະ ໄດ້ເວົ້າວ່າ, "ໃຜເຫັນດ້ວຍກັບໂຢອາບ, ແລະ ໃຜຢູ່ຝ່າຍດາວິດ,ໃຫ້ຜູ້ນັ້ນຕິດຕາມໂຢອາບໄປ." \v 12 ອາມາສາກໍນອນຈົມກອງເລືອດຂອງຕົນເອງຢູ່ທີ່ໃນຫົນທາງ. ເມື່ອຊາຍຄົນນັ້ນເຫັນພວກທະຫານທົງຫມົດໄດ້ຢືນຢູ່, ເຂົາກໍໄດ້ຍ້າຍອາມາສາຈາກຫົນທາງໄປຖິ້ມໃນທົ່ງນາ ເຂົາໄດ້ໂຍນເສື້ອຜ້າປິດຮ່າງກາຍເຂົາໄວ້. ເພາະວ່າເຂົາໄດ້ເຫັນວ່າທຸກຄົນທີ່ຜ່ານມາກໍໄດ້ຢືນຢູ່. \v 13 ຫລັງຈາກທີ່ສົບຂອງອາມາສາໄດ້ຖືກນຳອອກຈາກຫົນທາງແລ້ວ, ທະຫານທັງປວງກໍໄດ້ຕາມໂຢອາບເພື່ອໄລ່ຕາມເຊບາລູກຊາຍຂອງບີກຣີ.
|
||||
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 14 ເຊບາກໍໄດ້ຜ່ານເຂດແດນຕ່າງໆຂອງຄົນອິດສະຣາເອນທຸກເຜົ່າໄປຈົນເຖິງ, ແລະຜ່ານທະລຸໄປທຸກດິນແດນຂອງຄົນບີກຣີທັງຫມົດ. \v 15 ທີ່ໄດ້ມາຮ່ວມກັນ ແລະໄດ້ໄລ່ຕິດຕາມເຊບາໄປ ພວກເຂົາກໍໄດ້ຕາມມາທັນເຂົາ ແລະໄດ້ລ້ອມເຂົາໄວ້ໃນເມືອງອາເບັນແຂວງເບັດມາອາກາ. ພວກເຂົາໄດ້ກໍ່ທາງເນີນຂຶ້ນບ່ອນກຳແພງ. ທະຫານທັງຫມົດທີ່ຢູ່ກັບໂຢອາບກໍຕຳກຳແພງເພື່ອໃຫ້ກຳແພງພັງລົງ. \v 16 ແລ້ວມີຜູ້ຍິງສະຫລາດຄົນຫນຶ່ງໄດ້ຮ້ອງອອກມາຈາກໃນເມືອງວ່າ, "ຈົ່ງຟັງ, ຂໍຟັງແດ່, ໂຢອາບ! ເຂົ້າມາໃກ້ຂ້ານ້ອຍແດ່ ເພື່ອຂ້ານ້ອຍຈະເວົ້າກັບທ່ານ."
|
||||
\v 14 ເຊບາກໍໄດ້ຜ່ານເຂດແດນຕ່າງໆຂອງຄົນອິດສະຣາເອນທຸກເຜົ່າຈົນເຖິງອາເບັນ ແຫ່ງເບັດມາອາກາໄປຈົນເຖິງ, ແລະ ຜ່ານທະລຸໄປທຸກດິນແດນຂອງຄົນບີກຣີທັງຫມົດ. \v 15 ທີ່ໄດ້ມາຮ່ວມກັນ ແລະ ໄດ້ໄລ່ຕິດຕາມເຊບາໄປ ພວກເຂົາກໍໄດ້ຕາມມາທັນເຂົາ ແລະ ໄດ້ລ້ອມເຂົາໄວ້ໃນເມືອງອາເບັນແຂວງເບັດມາອາກາ. ພວກເຂົາໄດ້ກໍ່ທາງເນີນຂຶ້ນບ່ອນກຳແພງ. ທະຫານທັງຫມົດທີ່ຢູ່ກັບໂຢອາບກໍຕຳກຳແພງເພື່ອໃຫ້ກຳແພງພັງລົງ. \v 16 ແລ້ວມີຜູ້ຍິງສະຫລາດຄົນຫນຶ່ງໄດ້ຮ້ອງອອກມາຈາກໃນເມືອງວ່າ, "ຈົ່ງຟັງ, ຂໍຟັງແດ່, ໂຢອາບ! ເຂົ້າມາໃກ້ຂ້ານ້ອຍແດ່ ເພື່ອຂ້ານ້ອຍຈະເວົ້າກັບທ່ານ."
|
||||
Some files were not shown because too many files have changed in this diff Show More
Loading…
Reference in New Issue