Thu Dec 12 2019 08:20:22 GMT+0700 (SE Asia Standard Time)

01/12.txt

@@ -1 +1,5 @@
-\v 12 ຂະນະທີນາງກຳລັງອະທິຖານຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງຕໍ່ຫນ້າພຣະຢາເວນັ້ນ, ເອລີກໍໄດ້ເຝົ້າເບິ່ງປາກຂອງນາງ.  \v 13 ຮັນນາໄດ້ເວົ້າໃນໃຈຂອງນາງ. ຮີມສົບຂອງນາງເຫນັ່ງໄປມາ, ແຕ່ບໍ່ມີໃຜໄດ້ຍິນສຽງຂອງນາງ. ເພາະເຫດນີ້ເອລີຈຶ່ງໄດ້ຄິດວ່ານາງເມົາເຫລົ້າ.  \v 14 ເອລີຈຶ່ງໄດ້ເວົ້າກັບນາງວ່າ, "ນາງຈະເມົາເຫລົ້າໄປອີກດົນປານໃດ? ຈົ່ງຖິ້ມເຫລົ້າອະງຸ່ນຂອງນາງໄປເສຍ."
+<<<<<<< HEAD
+\v 12 ຂະນະທີນາງກຳລັງອະທິຖານຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງຕໍ່ຫນ້າພຣະຢາເວນັ້ນ, ເອລີກໍໄດ້ເຝົ້າເບິ່ງປາກຂອງນາງ.  \v 13 ຮັນນາໄດ້ເວົ້າໃນໃຈຂອງນາງ. ຮີມສົບຂອງນາງເຫນັ່ງໄປມາ, ແຕ່ບໍ່ມີໃຜໄດ້ຍິນສຽງຂອງນາງ. ເພາະເຫດນີ້ເອລີຈຶ່ງໄດ້ຄິດວ່ານາງເມົາເຫລົ້າ.  \v 14 ເອລີຈຶ່ງໄດ້ເວົ້າກັບນາງວ່າ, "ນາງຈະເມົາເຫລົ້າໄປອີກດົນປານໃດ? ຈົ່ງຖິ້ມເຫລົ້າອະງຸ່ນຂອງນາງໄປເສຍ."
+=======
+\v 12 ຂະນະທີນາງກຳລັງອະຖິຖານຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງຕໍ່ຫນ້າພຣະຢາເວນັ້ນ, ເອລີກໍໄດ້ເຝົ້າເບິ່ງປາກຂອງນາງ.  \v 13 ຮັນນາໄດ້ເວົ້າໃນໃຈຂອງນາງ. ຮີມສົບຂອງນາງເຫນັ່ງໄປມາ, ແຕ່ບໍ່ມີໃຜໄດ້ຍິນສຽງຂອງນາງ. ເພາະເຫດນີ້ເອລີຈຶ່ງໄດ້ຄິດວ່ານາງເມົາເຫລົ້າ.  \v 14 ເອລີຈຶ່ງໄດ້ເວົ້າກັບນາງວ່າ, "ນາງຈະເມົາເຫລົ້າໄປອີກດົນປານໃດ? ຈົ່ງຖິ້ມເຫລົ້າອະງຸ່ນຂອງນາງໄປເສຍ."
+>>>>>>> 04e7bd937fd1a31defd7b92187a0824b78c60e71

07/03.txt

@@ -1 +1,5 @@
-\v 3 ຊາມູເອນໄດ້ເວົ້າກັບເຊື້ອສາຍອິດສະຣາເອນທັງປວງວ່າ, "ຖ້າພວກເຈົ້າຈະກັບມາຫາພຣະຢາເວດ້ວຍສິ້ນສຸດໃຈຂອງພວກເຈົ້າ, ຈົ່ງຖິ້ມພວກພະຕ່າງດ້າວ ແລະ ພະອັດທາໂລດເສຍຈາກທ່າມກາງພວກເຈົ້າ, ແລະຈົ່ງກັບໃຈຂອງພວກເຈົ້າຕໍ່ພຣະຢາເວ, ແລະນະມັດສະການພຽງພຣະອົງເທົ່ານັ້ນ, ແລ້ວພຣະອົງຈະຊົງຊ່ວຍພວກເຈົ້າໃຫ້ພົ້ນຈາກມືຂອງຄົນຟີລິດສະຕິນ."  \v 4 ແລ້ວປະຊາຊົນແຫ່ງອິດສະຣາເອນ ຈຶ່ງໄດ້ຖິ້ມພະບາອານ ແລະພະອັດທາໂລດ, ແລະນະມັດສະການພຽງພຣະຢາເວເທົ່ານັ້ນ.
+<<<<<<< HEAD
+\v 3 ຊາມູເອນໄດ້ເວົ້າກັບເຊື້ອສາຍອິດສະຣາເອນທັງປວງວ່າ, "ຖ້າພວກເຈົ້າຈະກັບມາຫາພຣະຢາເວດ້ວຍສິ້ນສຸດໃຈຂອງພວກເຈົ້າ, ຈົ່ງຖິ້ມພວກພະຕ່າງດ້າວ ແລະ ພະອັດທາໂລດເສຍຈາກທ່າມກາງພວກເຈົ້າ, ແລະຈົ່ງກັບໃຈຂອງພວກເຈົ້າຕໍ່ພຣະຢາເວ, ແລະນະມັດສະການພຽງພຣະອົງເທົ່ານັ້ນ, ແລ້ວພຣະອົງຈະຊົງຊ່ວຍພວກເຈົ້າໃຫ້ພົ້ນຈາກມືຂອງຄົນຟີລິດສະຕິນ."  \v 4 ແລ້ວປະຊາຊົນແຫ່ງອິດສະຣາເອນ ຈຶ່ງໄດ້ຖິ້ມພະບາອານ ແລະພະອັດທາໂລດ, ແລະນະມັດສະການພຽງພຣະຢາເວເທົ່ານັ້ນ.
+=======
+\v 3 ຊາມູເອນໄດ້ເວົ້າກັບເຊື້ອສາຍອິດສະຣາເອນທັງປວງວ່າ, "ຖ້າພວກທ່ານຈະກັບມາຫາພຣະຢາເວດ້ວຍສິ້ນສຸດໃຈຂອງພວກທ່ານ, ຈົ່ງຖິ້ມພວກພະຕ່າງດ້າວ ແລະພະອັດທາໂລດເສຍຈາກທ່າມກາງພວກທ່ານ, ແລະຈົ່ງກັບໃຈຂອງພວກທ່ານຕໍ່ພຣະຢາເວ, ແລະນະມັດສະການພຽງພຣະອົງເທົ່ານັ້ນ, ແລ້ວພຣະອົງຈະຊົງຊ່ວຍພວກທ່ານໃຫ້ພົ້ນຈາກມືຂອງຄົນຟີລິດສະຕິນ."  \v 4 ແລ້ວປະຊາຊົນແຫ່ງອິດສະຣາເອນ ຈຶ່ງໄດ້ຖິ້ມພຣະບາອານ ແລະພຣະອັດທາໂລດ, ແລະນະມັດສະການພຽງພຣະຢາເວເທົ່ານັ້ນ.
+>>>>>>> 04e7bd937fd1a31defd7b92187a0824b78c60e71

08/08.txt

@@ -1 +1,5 @@
-\v 8 ທີ່ພວກເຂົາກຳລັງປະພຶດເຫມືອນົ່າງທີ່ພວກເຂົາໄດ້ເຄີຍເຮັດໃນມືທີ່ເຮົາໄດ້ນຳພວກເຂົາອອກມາຈາກເອຢິບ, ຄືພວກເຂົາໄດ້ປະຖິ້ມເຮົາ, ແລະຮັບໃຊ້ບັນດາພະອື່ນ, ແລະດັ່ງນັ້ນ ພວກເຂົາກຳລັງເຮັດກັບເຈົ້າດ້ວຍເຊັ່ນກັນ. \v 9 ບັດນີ້ ຈົ່ງຟັງສຽງຂອງພວກເຂົາ; ແຕ່ຕັກເຕືອນພວກເຂົາຢ່າງຈິງຈັງ ແລະ ສະແດງໃຫ້ພວກເຂົາຮູ້ເຖິງວິທີທາງທີ່ກະສັດຈະປົກຄອງພວກເຂົາ."
+<<<<<<< HEAD
+\v 8 ທີ່ພວກເຂົາກຳລັງປະພຶດເຫມືອນົ່າງທີ່ພວກເຂົາໄດ້ເຄີຍເຮັດໃນມືທີ່ເຮົາໄດ້ນຳພວກເຂົາອອກມາຈາກເອຢິບ, ຄືພວກເຂົາໄດ້ປະຖິ້ມເຮົາ, ແລະຮັບໃຊ້ບັນດາພະອື່ນ, ແລະດັ່ງນັ້ນ ພວກເຂົາກຳລັງເຮັດກັບເຈົ້າດ້ວຍເຊັ່ນກັນ. \v 9 ບັດນີ້ ຈົ່ງຟັງສຽງຂອງພວກເຂົາ; ແຕ່ຕັກເຕືອນພວກເຂົາຢ່າງຈິງຈັງ ແລະ ສະແດງໃຫ້ພວກເຂົາຮູ້ເຖິງວິທີທາງທີ່ກະສັດຈະປົກຄອງພວກເຂົາ."
+=======
+\v 8 ທີ່ພວກເຂົາກຳລັງກະທຳຂະນະນີ້ ກໍເຫມືອນກັບທີພວກເຂົາໄດ້ເຄີຍເຮັດນັບຕັ້ງແຕ່ເຮົາໄດ້ນຳພວກເຂົາອອກມາຈາກເອຢິບ, ຄືພວກເຂົາໄດ້ປະຖິ້ມເຮົາ, ແລະຮັບໃຊ້ບັນດາພະອື່ນ, ແລະດັ່ງນັ້ນພວກເຂົາກຳລັງເຮັດກັບເຈົ້າດ້ວຍເຊັ່ນກັນ. \v 9 ບັດນີ້ ຈົ່ງຟັງສຽງຂອງພວກເຂົາ; ແຕ່ຕັກເຕືອນພວກເຂົາຢ່າງຈິງຈັງ ແລະ ສະແດງໃຫ້ພວກເຂົາຮູ້ເຖິງວິທີທາງທີ່ກະສັດຈະປົກຄອງພວກເຂົາ."
+>>>>>>> 04e7bd937fd1a31defd7b92187a0824b78c60e71

10/17.txt

@@ -1 +1,5 @@
-\v 17  ບັດນີ້ຊາມູເອນໄດ້ເອີ້ນປະຊາຊົນມາປະຊຸມກັນ ຕໍ່ພຣະພັກພຣະຢາເວ ຢູ່ມິດສະປາ.  \v 18 ລາວໄດ້ກ່າວແກ່ປະຊາຊົນອິດສະຣາເອນວ່າ,"ນີ້ຄືສິ່ງທີ່ພຣະຢາເວ, ພຣະເຈົ້າແຫ່ງອິດສະຣາເອນໄດ້ກ່າວວ່າ, 'ເຮົາໄດ້ນຳອິດສະຣາເອນອອກຈາກເອຢິບ, ແລະເຮົາໄດ້ຊ່ວຍກູ້ພວກເຈົ້າຈາກມືຂອງຊາວເອຢິບ, ແລະຈາກມືຂອງອານາຈັກທັງຫລາຍທີ່ໄດ້ຂົ່ມເຫັງພວກເຈົ້າ.' \v 19 ແຕ່ວັນນີ້ ພວກເຈົ້າໄດ້ປະຖິ້ມພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ, ຜູ້ຊຶ່ງຊ່ວຍພວກເຈົ້າໃຫ້ພົ້ນຈາກຄວາມຍາກລຳບາກ ແລະ ຄວາມທຸກຮ້ອນ; ແລະພວກເຈົ້າກ່າວຕໍ່ພຣະອົງວ່າ, 'ຂໍຕັ້ງກະສັດໄວ້ເຫນືອເຮົາ.' ບັດນີ້ ຈົ່ງເຂົ້າມາຕໍ່ພຣະພັກພຣະຢາເວຕາມເຜົ່າຂອງພວກເຈົ້າ ແລະ ຕາມຕະກຸນຂອງພວກເຈົ້າ."
+<<<<<<< HEAD
+\v 17  ບັດນີ້ຊາມູເອນໄດ້ເອີ້ນປະຊາຊົນມາປະຊຸມກັນ ຕໍ່ພຣະພັກພຣະຢາເວ ຢູ່ມິດສະປາ.  \v 18 ລາວໄດ້ກ່າວແກ່ປະຊາຊົນອິດສະຣາເອນວ່າ,"ນີ້ຄືສິ່ງທີ່ພຣະຢາເວ, ພຣະເຈົ້າແຫ່ງອິດສະຣາເອນໄດ້ກ່າວວ່າ, 'ເຮົາໄດ້ນຳອິດສະຣາເອນອອກຈາກເອຢິບ, ແລະເຮົາໄດ້ຊ່ວຍກູ້ພວກເຈົ້າຈາກມືຂອງຊາວເອຢິບ, ແລະຈາກມືຂອງອານາຈັກທັງຫລາຍທີ່ໄດ້ຂົ່ມເຫັງພວກເຈົ້າ.' \v 19 ແຕ່ວັນນີ້ ພວກເຈົ້າໄດ້ປະຖິ້ມພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ, ຜູ້ຊຶ່ງຊ່ວຍພວກເຈົ້າໃຫ້ພົ້ນຈາກຄວາມຍາກລຳບາກ ແລະ ຄວາມທຸກຮ້ອນ; ແລະພວກເຈົ້າກ່າວຕໍ່ພຣະອົງວ່າ, 'ຂໍຕັ້ງກະສັດໄວ້ເຫນືອເຮົາ.' ບັດນີ້ ຈົ່ງເຂົ້າມາຕໍ່ພຣະພັກພຣະຢາເວຕາມເຜົ່າຂອງພວກເຈົ້າ ແລະ ຕາມຕະກຸນຂອງພວກເຈົ້າ."
+=======
+\v 17  ບັດນີ້ຊາມູເອນໄດ້ເອີ້ນປະຊາຊົນມາປະຊຸມກັນ ຕໍ່ຫນ້າພຣະຢາເວທີມິດສະປາ.  \v 18 ລາວໄດ້ກ່າວແກ່ປະຊາຊົນອິດສະຣາເອນວ່າ,"ນີ້ຄືສິ່ງທີພຣະຢາເວ, ພຣະເຈົ້າແຫ່ງອິດສະຣາເອນໄດ້ກ່າວວ່າ, 'ເຮົາໄດ້ນຳອິດສະຣາເອນອອກຈາກເອຢິບ, ແລະເຮົາໄດ້ຊ່ວຍກູ້ພວກເຈົ້າຈາກມືຂອງຊາວເອຢິບ, ແລະຈາກມືຂອງອານາຈັກທັງຫລາຍທີ່ໄດ້ຂົ່ມເຫງພວກເຈົ້າ.' \v 19 ແຕ່ວັນນີ້ພວກເຈົ້າຈະປະຖິ້ມພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ, ຜູ້ຊຶ່ງຊ່ວຍພວກເຈົ້າໃຫ້ພົ້ນຈາກຄວາມຍາກລຳບາກ ແລະຄວາມທຸກຮ້ອນ; ແລະພວກເຈົ້າກ່າວຕໍ່ພຣະອົງວ່າ, 'ຂໍຕັ້ງກະສັດໄວ້ເຫນືອເຮົາ.' ບັດນີ້ ຈົ່ງເຂົ້າມາຕໍ່ຫນ້າພຣະຢາເວຕາມເຜົ່າຂອງພວກເຈົ້າ ແລະຕາມຕະກຸນຂອງພວກເຈົ້າ."
+>>>>>>> 04e7bd937fd1a31defd7b92187a0824b78c60e71

12/10.txt

@@ -1 +1,5 @@
-\v 10  ພວກເຂົາກໍໄດ້ຮ້ອງທູນຕໍ່ພຣະຢາເວ ແລະໄດ້ກ່າວວ່າ, "ພວກຂ້ານ້ອຍໄດ້ເຮັດບາບແລ້ວ, ເພາະວ່າ ຂ້ານ້ອຍໄດ້ປະຖິ້ມພຣະຢາເວ ແລະ ໄດ້ໄປຮັບໃຊ້ບັນດາພະບາອານ ແລະ ບັນດາພະອັດທາໂຣດ. ແຕ່ບັດນີ້ ຂໍຊ່ວຍກູ້ພວກຂ້ານ້ອຍໃຫ້ພົ້ນຈາກມືຂອງພວກສັດຕູຂອງພວກຂ້ານ້ອຍ, ແລະ ພວກຂ້ານ້ອຍຈະຮັບໃຊ້ພຣະອົງ.' \v 11 ດັ່ງນັ້ນ ພຣະຢາເວຈຶ່ງໄດ້ສົ່ງເຢຣູບບາອານ, ເບດານ, ເຢັບທາ, ແລະ ຊາມູເອນ, ແລະໄດ້ໃຫ້ພວກທ່ານໄດ້ຮັບໄຊຊະນະເຫນືອພວກສັດຕູທີ່ຢູ່ອ້ອມຮອບພວກທ່ານ, ດັ່ງນັ້ນ ພວກທ່ານຈຶ່ງໄດ້ອາໄສຢູ່ຢ່າງປອດໄພ.
+<<<<<<< HEAD
+\v 10  ພວກເຂົາກໍໄດ້ຮ້ອງທູນຕໍ່ພຣະຢາເວ ແລະໄດ້ກ່າວວ່າ, "ພວກຂ້ານ້ອຍໄດ້ເຮັດບາບແລ້ວ, ເພາະວ່າ ຂ້ານ້ອຍໄດ້ປະຖິ້ມພຣະຢາເວ ແລະ ໄດ້ໄປຮັບໃຊ້ບັນດາພະບາອານ ແລະ ບັນດາພະອັດທາໂຣດ. ແຕ່ບັດນີ້ ຂໍຊ່ວຍກູ້ພວກຂ້ານ້ອຍໃຫ້ພົ້ນຈາກມືຂອງພວກສັດຕູຂອງພວກຂ້ານ້ອຍ, ແລະ ພວກຂ້ານ້ອຍຈະຮັບໃຊ້ພຣະອົງ.' \v 11 ດັ່ງນັ້ນ ພຣະຢາເວຈຶ່ງໄດ້ສົ່ງເຢຣູບບາອານ, ເບດານ, ເຢັບທາ, ແລະ ຊາມູເອນ, ແລະໄດ້ໃຫ້ພວກທ່ານໄດ້ຮັບໄຊຊະນະເຫນືອພວກສັດຕູທີ່ຢູ່ອ້ອມຮອບພວກທ່ານ, ດັ່ງນັ້ນ ພວກທ່ານຈຶ່ງໄດ້ອາໄສຢູ່ຢ່າງປອດໄພ.
+=======
+\v 10  ພວກເຂົາກໍໄດ້ຮ້ອງທູນຕໍ່ພຣະຢາເວ ແລະໄດ້ກ່າວວ່າ,"ພວກຂ້ານ້ອຍໄດ້ເຮັດບາບແລ້ວ, ເພາະວ່າຂ້ານ້ອຍໄດ້ປະຖິ້ມພຣະຢາເວ ແລະໄດ້ໄປຮັບໃຊ້ບັນດາພະບາອານ ແລະບັນດາພະອັດທາໂຣດ. ແຕ່ບັດນີ້ ຂໍຊ່ວຍກູ້ພວກຂ້ານ້ອຍໃຫ້ພົ້ນຈາກມືຂອງພວກສັດຕຣູຂອງພວກຂ້ານ້ອຍ, ແລະພວກຂ້ານ້ອຍຈະຮັບໃຊ້ພຣະອົງ.' \v 11 ດັ່ງນັ້ນ ພຣະຢາເວຈຶ່ງໄດ້ສົ່ງເຢຣູບບາອານ, ເບດານ, ເຢັບທາ, ແລະຊາມູເອນ, ແລະໄດ້ໃຫ້ພວກທ່ານໄດ້ຮັບໄຊຊະນະເຫນືອພວກສັດຕຣູທີ່ຢູ່ຮອບພວກທ່ານ, ດັ່ງນັ້ນພວກທ່ານຈຶ່ງໄດ້ອາໄສຢູ່ຢ່າງປອດໄພ.
+>>>>>>> 04e7bd937fd1a31defd7b92187a0824b78c60e71

12/22.txt

@@ -1 +1,5 @@
-\v 22  ເພາະໂດຍເຫັນແກ່ພຣະນາມອັນຍິ່ງໃຫຍ່ຂອງພຣະອົງ, ພຣະຢາເວຈະບໍ່ປະຖິ້ມປະຊາຊົນຂອງພຣະອົງ, ເພາະວ່ານີ້ເປັນສິ່ງທີ່ພໍພຣະໄທພຣະຢາເວທີ່ຈະເຮັດໃຫ້ພວກທ່ານເປັນປະຊາຊົນຂອງພຣະອົງ. \v 23 ສ່ວນຂ້າພະເຈົ້າເອງ, ຂໍໃຫ້ການເຮັດບາບຕໍ່ສູ້ພຣະຢາເວ ດ້ວຍການຢຸດອະທິຖານເພື່ອພວກທ່ານໄກຫ່າງໄປຈາກຂ້າພະເຈົ້າເຖີດ. ແຕ່ໃນທາງກົງກັນຂ້າມ, ຂ້າພະເຈົ້າຈະສອນເຖິງທາງທີ່ດີແລະຖຶກຕ້ອງໃຫ້ແກ່ພວກທ່ານ.
+<<<<<<< HEAD
+\v 22  ເພາະໂດຍເຫັນແກ່ພຣະນາມອັນຍິ່ງໃຫຍ່ຂອງພຣະອົງ, ພຣະຢາເວຈະບໍ່ປະຖິ້ມປະຊາຊົນຂອງພຣະອົງ, ເພາະວ່ານີ້ເປັນສິ່ງທີ່ພໍພຣະໄທພຣະຢາເວທີ່ຈະເຮັດໃຫ້ພວກທ່ານເປັນປະຊາຊົນຂອງພຣະອົງ. \v 23 ສ່ວນຂ້າພະເຈົ້າເອງ, ຂໍໃຫ້ການເຮັດບາບຕໍ່ສູ້ພຣະຢາເວ ດ້ວຍການຢຸດອະທິຖານເພື່ອພວກທ່ານໄກຫ່າງໄປຈາກຂ້າພະເຈົ້າເຖີດ. ແຕ່ໃນທາງກົງກັນຂ້າມ, ຂ້າພະເຈົ້າຈະສອນເຖິງທາງທີ່ດີແລະຖຶກຕ້ອງໃຫ້ແກ່ພວກທ່ານ.
+=======
+\v 22  ເພາະໂດຍເຫັນແກ່ພຣະນາມອັນຍິ່ງໃຫຍ່ຂອງພຣະອົງ, ພຣະຢາເວຈະບໍ່ປະຖິ້ມປະຊາຊົນຂອງພຣະອົງ, ເພາະວ່ານີ້ເປັນສິ່ງທີ່ພໍໃຈຂອງພຣະຢາເວທີ່ຈະເຮັດໃຫ້ພວກທ່ານ ເປັນປະຊາຊົນຂອງພຣະອົງ. \v 23 ສ່ວນຂ້າພະເຈົ້າເອງ, ຂໍໃຫ້ຫ່າງໄກຈາກຂ້າພະເຈົ້າທີ່ ຈະເຮັດບາບຕໍ່ພຣະຢາເວດ້ວຍການຢຸດອະຖິຖານເພື່ອພວກທ່ານ. ແຕ່, ຂ້າພະເຈົ້າຈະສອນເຖິງທາງທີ່ດີແລະຖຶກຕ້ອງໃຫ້ແກ່ພວກທ່ານ.
+>>>>>>> 04e7bd937fd1a31defd7b92187a0824b78c60e71

15/22.txt

@@ -1 +1,5 @@
-\v 22  ຊາມູເອນຕອບວ່າ, "ພຣະຢາເວຊົງພໍພຣະໄທໃນເຄື່ອງເຜົາບູຊາ ແລະ ເຄື່ອງສັດບູຊາທັງຫລາຍ, ເທົ່າກັບການທີ່ຈະເຊື່ອຟັງພຣະສຸລະສຽງຂອງພຣະຢາເວຫລື? ເບິ່ງເຖີດ ການເຊື່ອຟັງກໍດີກວ່າເຄື່ອງຖວາຍສັດບູຊາ, ແລະ ຊຶ່ງຈະເອົາໃຈໃສ່ກໍດີກວ່າໄຂມັນຂອງບັນດາແກະຜູ້ນັ້ນ. \v 23 ເພາະວ່າ ການກະບົດກໍເປັນເຫມືອນບາບແຫ່ງການຖືເລີກຖືຍາມ, ແລະ ຄວາມດື້ດ້ານກໍເປັນເຫມືອນບາບຊົ່ວ ແລະ ການຊົ່ວຮ້າຍ. ເພາະເຫດທີ່ທ່ານປະຖິ້ມພຣະທັມຂອງພຣະຢາເວ, ທ່ານຈຶ່ງຖືກຖອດອອກຈາກຕຳແຫນ່ງກະສັດ."
+<<<<<<< HEAD
+\v 22  ຊາມູເອນຕອບວ່າ, "ພຣະຢາເວຊົງພໍພຣະໄທໃນເຄື່ອງເຜົາບູຊາ ແລະ ເຄື່ອງສັດບູຊາທັງຫລາຍ, ເທົ່າກັບການທີ່ຈະເຊື່ອຟັງພຣະສຸລະສຽງຂອງພຣະຢາເວຫລື? ເບິ່ງເຖີດ ການເຊື່ອຟັງກໍດີກວ່າເຄື່ອງຖວາຍສັດບູຊາ, ແລະ ຊຶ່ງຈະເອົາໃຈໃສ່ກໍດີກວ່າໄຂມັນຂອງບັນດາແກະຜູ້ນັ້ນ. \v 23 ເພາະວ່າ ການກະບົດກໍເປັນເຫມືອນບາບແຫ່ງການຖືເລີກຖືຍາມ, ແລະ ຄວາມດື້ດ້ານກໍເປັນເຫມືອນບາບຊົ່ວ ແລະ ການຊົ່ວຮ້າຍ. ເພາະເຫດທີ່ທ່ານປະຖິ້ມພຣະທັມຂອງພຣະຢາເວ, ທ່ານຈຶ່ງຖືກຖອດອອກຈາກຕຳແຫນ່ງກະສັດ."
+=======
+\v 22  ຊາມູເອນຕອບວ່າ,"ພຣະຢາເວພໍໃຈໃນເຄື່ອງເຜົາບູຊາແລະເຄື່ອງສັດບູຊາທັງຫລາຍ, ເທົ່າກັບການທີ່ຈະເຊື່ອຟັງພຣະສຸລະສຽງຂອງພຣະຢາເວຫລື? ເບິ່ງເຖິດທີ່ຈະເຊື່ອຟັງກໍດີກວ່າຖວາຍສັດບູຊາ, ແລະຊຶ່ງຈະເອົາໃຈໃສ່ກໍດີກວ່າໄຂມັນຂອງບັນດາແກະຜູ້ນັ້ນ. \v 23 ເພາະວ່າການກະບົດກໍເປັນເຫມືອນບາບແຫ່ງການຖືເລີກຖືຍາມ, ແລະຄວາມດື້ດ້ານກໍເປັນເຫມືອນບາບຊົ່ວ ແລະການຂາບໄຫວ້ຮູບເຄົາລົບ. ເພາະເຫດທີ່ທ່ານປະຖິ້ມພຣະທັມຂອງພຣະຢາເວ, ທ່ານຈຶ່ງຖືກຖອດອອກຈາກຕຳແຫນ່ງກະສັດ."
+>>>>>>> 04e7bd937fd1a31defd7b92187a0824b78c60e71

15/26.txt

@@ -1 +1,5 @@
-\v 26  ຊາມູເອນກ່າວກັບໂຊນວ່າ, "ຂ້າພະເຈົ້າຈະບໍ່ກັບໄປກັບທ່ານ; ເພາະທ່ານໄດ້ປະຖິ້ມພຣະທັມຂອງພຣະຢາເວ, ແລະ ພຣະຢາເວໄດ້ຖອດທ່ານອອກຈາກການເປັນກະສັດເຫນືອອິດສະຣາເອນແລ້ວ." \v 27 ພໍຊາມູເອນຫັນຫລັງຈະໄປ, ໂຊນກໍດຶງປາຍເສື້ອຂອງທ່ານໄວ້, ຈົນເສື້ອນັ້ນກໍຂາດ.
+<<<<<<< HEAD
+\v 26  ຊາມູເອນກ່າວກັບໂຊນວ່າ, "ຂ້າພະເຈົ້າຈະບໍ່ກັບໄປກັບທ່ານ; ເພາະທ່ານໄດ້ປະຖິ້ມພຣະທັມຂອງພຣະຢາເວ, ແລະ ພຣະຢາເວໄດ້ຖອດທ່ານອອກຈາກການເປັນກະສັດເຫນືອອິດສະຣາເອນແລ້ວ." \v 27 ພໍຊາມູເອນຫັນຫລັງຈະໄປ, ໂຊນກໍດຶງປາຍເສື້ອຂອງທ່ານໄວ້, ຈົນເສື້ອນັ້ນກໍຂາດ.
+=======
+\v 26  ຊາມູເອນກ່າວກັບໂຊນວ່າ, "ຂ້າພະເຈົ້າຈະບໍກັບໄປກັບທ່ານ; ເພາະທ່ານໄດ້ປະຖິ້ມພຣະທັມຂອງພຣະຢາເວ, ແລະພຣະຢາເວໄດ້ຖອດຖອນທ່ານຈາກເປັນກະສັດເຫນືອອິດສະຣາເອນແລ້ວ." \v 27 ພໍຊາມູເອນຫັນຫລັງຈະໄປ, ໂຊນກໍຍຶດປາຍເສື້ອຂອງທ່ານໄວ້, ເສື້ອນັ້ນກໍຂາດ.
+>>>>>>> 04e7bd937fd1a31defd7b92187a0824b78c60e71

16/01.txt

@@ -1 +1,5 @@
-\c 16 \v 1 ພຣະຢາເວໄດ້ກ່າວກັບຊາມູເອນວ່າ, "ອີກດົນປານໃດທີ່ເຈົ້າຈະເປັນທຸກເລື່ອງຂອງໂຊນ, ເຮົາໄດ້ປະຖິ້ມລາວຈາກການເປັນກະສັດເຫນືອອິດສະຣາເອນແລ້ວ? ຈົ່ງເຕີມນໍ້າມັນໃຫ້ເຕັມເຂົາສັດຂອງເຈົ້າ ແລະ ໄປ. ເຮົາຈະສົ່ງເຈົ້າໄປຫາເຢຊີ ຊາວເບັດເລເຮັມ, ເພາະວ່າເຮົາໄດ້ເລືອກກະສັດອົງຫນຶ່ງສຳລັບເຮົາ ຈາກທ່າມກາງບັນດາລູກຊາຍທັງຫລາຍຂອງລາວ."
+<<<<<<< HEAD
+\c 16 \v 1 ພຣະຢາເວໄດ້ກ່າວກັບຊາມູເອນວ່າ, "ອີກດົນປານໃດທີ່ເຈົ້າຈະເປັນທຸກເລື່ອງຂອງໂຊນ, ເຮົາໄດ້ປະຖິ້ມລາວຈາກການເປັນກະສັດເຫນືອອິດສະຣາເອນແລ້ວ? ຈົ່ງເຕີມນໍ້າມັນໃຫ້ເຕັມເຂົາສັດຂອງເຈົ້າ ແລະ ໄປ. ເຮົາຈະສົ່ງເຈົ້າໄປຫາເຢຊີ ຊາວເບັດເລເຮັມ, ເພາະວ່າເຮົາໄດ້ເລືອກກະສັດອົງຫນຶ່ງສຳລັບເຮົາ ຈາກທ່າມກາງບັນດາລູກຊາຍທັງຫລາຍຂອງລາວ."
+=======
+\c 16 \v 1 ພຣະຢາເວໄດ້ກ່າວກັບຊາມູເອນວ່າ,"ອີກດົນປານໃດທີ່ເຈົ້າຈະເປັນທຸກເລືອງຂອງໂຊນ, ເຮົາໄດ້ປະຖິ້ມລາວຈາກການເປັນກະສັດເຫນືອອິດສະຣາເອນແລ້ວ? ຈົ່ງເຕີມນໍ້າມັນໃຫ້ເຕັມເຂົາສັດຂອງເຈົ້າແລະໄປ. ເຮົາຈະສົ່ງເຈົ້າໄປຫາເຢຊີຊາວເບັດເລເຮັມ, ເພາະວ່າເຮົາໄດ້ເລືອກກະສັດອົງຫນຶ່ງແລ້ວສຳລັບເຮົາ ໃນທ່າມກາງບັນດາລູກຊາຍທັງຫລາຍຂອງລາວ."
+>>>>>>> 04e7bd937fd1a31defd7b92187a0824b78c60e71

17/04.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 4  ມີຊາຍແຂງແຮງຄົນຫນຶ່ງໄດ້ອອກມາຈາກຄ້າຍຂອງຄົນຟີລິດສະຕິນ, ຊາຍຄົນນີ້ຊື່ວ່າໂກລີອາດແຫ່ງກາດ, ຜູ້ຊຶ່ງສູງຫົກສອກແລະຫນຶ່ງຄືບ. \v 5  ລາວໄດ້ສວມຫມວກທອງແດງເທິງຫົວຂອງລາວ, ແລະໄດ້ໃສ່ເສື້ອເກາະທີ່ເຮັດເປັນວົງຮ້ອຍກັນ. ເສື້ອເກາະນັ້ນຫນັກປະມານຫ້າພັນເຊເຂັນຈາກທອງແດງ.

17/06.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 6  ລາວໃສ່ສະນັບແຂ້ງທອງແດງ ແລະມີຫອກຊັດທອງແດງຢູ່ທີ່ບ່າທັງສອງຂ້າງຂອງລາວ. \v 7 ດ້າມຫອກຂອງລາວນັ້ນໃຫຍ່, ພ້ອມດ້ວຍເຊືອກຮ້ອຍສຳລັບການພຸ່ງມັນ ເຫມືອນສາຍເທິງໄມ້ມັດຫູກຕໍ່າຜ້າ. ປາຍຫອກເປັນເຫລັກຫນັກປະມານຫົກຮ້ອຍເຊເຂັນ. ຄົນຖືໂລ່ຂອງລາວກໍຍ່າງນຳຫນ້າລາວໄປ.

17/08.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 8  ລາວໄດ້ຍິນແລະໄດ້ຮ້ອງມາທາງແນວຫນ້າຂອງອິດສະຣາເອນວ່າ, "ເປັນຫຍັງພວກເຈົ້າອອກມາເພື່ອຕຽມເຮັດສົງຄາມ? ຂ້າເປັນຄົນຟີລິດສະຕິນ, ແລະພວກເຈົ້າກໍເປັນຂ້າຮັບໃຊ້ຂອງໂຊນບໍ່ແມ່ນບໍ? ຈົ່ງເລືອກຊາຍຄົນຫນຶ່ງແທນພວກເຈົ້າ ໃຫ້ລາວລົງມາຫາຂ້າ.  \v 9  ຖ້າລາວຊະນະໃນການຕໍ່ສູ້ກັບຂ້າ ແລະປະຫານຂ້າໄດ້, ແລ້ວພວກເຮົາຈະເປັນຂ້າຮັບໃຊ້ພວກເຈົ້າ. ແຕ່ຖ້າຂ້າຊະນະ ແລະປະຫານລາວເສຍ, ແລ້ວພວກເຈົ້າຈະເປັນຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພວກເຮົາແລະຮັບໃຊ້ພວກເຮົາ."

17/10.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 10 ອີກຄັ້ງຫນຶ່ງຄົນຟີລິດສະຕິນໄດ້ກ່າວວ່າ, "ຂ້າຂໍທ້າກອງທັບອິດສະຣາເອນໃນວັນນີ້. ຈົ່ງສົ່ງຊາຍຄົນຫນຶ່ງມາຕໍ່ສູ້ກັນ." \v 11 ເມື່ອໂຊນແລະອິດສະຣາເອນທັງຫມົດ ທີ່ໄດ້ຍິນຄົນຟີລິດສະຕິນນັ້ນໄດ້ເວົ້າ, ພວກເຂົາກໍຕົກໃຈແລະຢ້ານກົວຢ່າງໃຫຍ່.

17/12.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 12  ບັດນີ້ດາວິດເປັນລູກຂອງເອຟຣາທາແຫ່ງເມືອງເບັດເລເຮັມໃນຢູດາ, ຊື່ເຢຊີ. ຜູ້ທີ່ມີລູກຊາຍແປດຄົນນ. ເຢຊີເປັນຄົນມີອາຍຸຫລາຍແລ້ວໃນຣາດສະການຂອງໂຊນ.  \v 13 ລູກຊາຍໃຫຍ່ສາມຄົນຂອງເຢຊີກໍໄດ້ຕາມໂຊນເຂົ້າສູ່ສະຫນາມຮົບ. ຊື່ຂອງລູກຊາຍສາມຄົນທີ່ໄປເຂົ້າສູ່ສະຫນາມຮົບເອລີອາບລູກຊາຍກົກ, ຜູ້ທີ່ສອງອາບີນາດັບ, ແລະຜູ້ທີ່ສາມຊາມມາ.

17/14.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 14  ດາວິດເປັນລູກຊາຍຫລ້າ. ອ້າຍໆທັງສາມຄົນກໍໄດ້ຕິດຕາມໂຊນໄປ. \v 15 ບັດນີ້ດາວິດໄດ້ໄປໆກັບໆລະຫວ່າງກອງທັບຂອງໂຊນ ແລະລ້ຽງແກະຂອງພໍ່ທີ່ເບັດເລເຮັມ, ເພື່ອທີ່ຈະລ້ຽງດູພວກມັນ. \v 16 ເປັນເວລານານເຖິງສີ່ສິບວັນທີ່ຄົນຟີລິດສະຕິນ ຄົນທີ່ແຂງແຮງຄົນນັ້ນໄດ້ມາໃກ້ທັງຕອນເຊົ້າ ແລະຕອນແລງເພື່ອທ້າທາຍໃຫ້ຄົນອອກໄປສູ້ກັບລາວ.

17/17.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 17  ແລ້ວເຢຊີໄດ້ເວົ້າກັບດາວິດລູກຂອງຕົນວ່າ, "ຈົ່ງນຳເຂົ້າຂົ່ວຫນຶ່ງເອຟານີ້ ແລະເຂົ້າຈີ່ສິບກ້ອນນີ້, ແລະນຳໄປໃຫ້ພວກອ້າຍໆຂອງເຈົ້າທີ່ຄ້າຍໄວໆ. \v 18  ພ້ອມກັນນັ້ນ ຈົ່ງນຳເນຍແຂງສິບກ້ອນນີ້ໄປໃຫ້ຜູ້ບັງຄັບກອງພັນຂອງພວກເຂົາດ້ວຍເຊັ່ນກັນ. ຈົ່ງເບິ່ງວ່າພວກອ້າຍໆຂອງເຈົ້າທຸກສຸກຢ່າງໃດ ແລະຈົ່ງນຳຫລັກຖານທີ່ສະແດງວ່າພວກເຂົາສະບາຍດີກັບມາດ້ວຍ.

17/19.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 19  ພວກອ້າຍຂອງເຈົ້າຢູ່ກັບໂຊນກັບຄົນອິດສະຣາເອນທັງປວງທີ່ຮ່ອມພູເອລາ, ສູ້ຮົບກັບຄົນຟີລິດສະຕິນ." \v 20 ດາວິດຈຶ່ງລຸກຂື້ນແຕ່ເຊົ້າມືດ ແລະປະຖິ້ມຝູງສັດໃຫ້ຢູ່ໃນຄວາມດູແລຂອງຄົນລ້ຽງແກະ. ລາວໄດ້ເອົາສະບຽງອາຫານ ແລະໄດ້ຈາກໄປ, ຕາມທີ່ເຢຊີໄດ້ສັ່ງລາວ. ລາວໄດ້ມາເຖິງຄ້າຍ ຂະນະເມື່ອກອງທັບກຳລັງຈະອອກໄປແນວຮົບ ໂຫ່ຮ້ອງເພື່ອທຳສົງຄາມ.  \v 21 ແລ້ວອິດສະຣາເອນກັບຄົນຟີລິດສະຕິນຕ່າງກໍໄດ້ຕັ້ງແນວຮົບປະເຊີນຫນ້າກັນ.

17/22.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 22  ດາວິດກໍໄດ້ປະຖິ້ມສຳພາລະໄວ້ກັບຜູ້ດູແລກອງສຳພາຣະ, ໄດ້ແລ່ນໄປທີ່ກອງທັບ, ແລະໄດ້ທັກທາຍພວກອ້າຍໆຂອງຕົນ. \v 23 ເມື່ອລາວກຳລັງເວົ້າກັບພວກອ້າຍ, ຄົນຟີລິດສະຕິນທີ່ແຂງແຮງຊາວກັດ, ຊື່ໂກລີອາດ, ແລະໄດ້ອອກມາຈາກແນວຮົບຂອງຄົນຟີລິດສະຕິນ, ແລະກ່າວຖ້ອຍຄຳຢ່າງທີ່ເຄີຍເວົ້າມາກ່ອນແລ້ວ, ແລະດາວິດກໍໄດ້ຍິນ. \v 24 ເມື່ອຄົນອິດສະຣາເອນທັງປວງໄດ້ເຫັນຜູ້ຊາຍຄົນນັ້ນ, ພວກເຂົາກໍ່ແລ່ນຫນີລາວໄປແລະຢ້ານກົວລາວຫລາຍ.

17/25.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 25 ຄົນອິດສະຣາເອນໄດ້ເວົ້າວ່າ, "ພວກເຈົ້າເຄີຍເຫັນຊາຍທີ່ອອກມານັ້ນຫລືບໍ່? ລາວໄດ້ອອກມາທ້າທາຍອິດສະຣາເອນ. ກະສັດຈະມອບຄວາມຮັ່ງມີຢ່າງຍີ່ງ ໃຫ້ແກ່ຜູ້ຊາຍຜູ້ທີ່ຂ້າລາວໄດ້, ແລະພະອົງຈະມອບລູກສາວຂອງພະອົງແຕ່ງງານດ້ວຍ, ແລະເຮັດໃຫ້ຄອບຄົວຂອງພໍ່ຂອງລາວ ຮັບການຍົກເວັ້ນພາສີໃນອິດສະຣາເອນ."

17/26.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 26  ດາວິດໄດ້ກ່າວແກ່ພວກຜຸ້ຊາຍທີ່ຢືນຢູ່ຂ້າງລາວວ່າ,"ລາວຈະເຮັດຢ່າງໃດ ແກ່ຜູ້ຊາຍທີ່ຂ້າຄົນຟີລິດສະຕິນຄົນນີ້ໄດ້ ແລະນຳເອົາຄວາມອັບອາຍຂາຍຫນ້າໄປຈາກອິດສະຣາເອນ? ຄົນຟີລິດສະຕິນຜູ້ບໍ່ເຂົ້າພິທີຕັດຄົນນີ້ເປັນໃຜ ຈຶ່ງໄດ້ມາທ້າທາຍກອງທັບຂອງພຣະເຈົ້າຜູ້ຊົງພຣະຊົນຢູ່?" \v 27 ແລ້ວພວກປະຊາຊົນໄດ້ກ່າວຊໍ້າໃນສິ່ງທີ່ພວກເຂົາໄດ້ເຄີຍເວົ້າ, ແລະໄດ້ບອກລາວວ່າ,"ດັ່ງທີ່ໄດ້ກ່າວມາແລ້ວ ສຳລັບຜູ້ຊາຍທີ່ຂ້າລາວໄດ້ຈະໄດ້ຮັບຕາມນັ້ນ."

17/28.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 28  ເອລີອາບອ້າຍກົກໄດ້ຍິນດາວິດເວົ້າກັບພວກຜູ້ຊາຍ. ເອລີອັບກໍໄດ້ໂກດຮ້າຍດາວິດ, ແລະລາວໄດ້ກ່າວວ່າ, "ເຈົ້າລົງມາທີ່ນີ້ເຮັດຫຍັງ?  ເຈົ້າໄດ້ປະຖິ້ມແກະຈຳນວນຫນ້ອຍດຽວໄວ້ກັບໃຜໃນຖິ່ນແຫ້ງແລ້ງກັນດານນັ້ນ? ຂ້ອຍເອງຮູ້ເຖິງຄວາມອວດດີຂອງເຈົ້າ, ແລະຄວາມຄິດຊົ່ວໃນໃຈຂອງເຈົ້າ; ເພາະເຈົ້າໄດ້ລົງມາເພື່ອທີ່ເຈົ້າຈະມາເບິ່ງສົງຄາມ." \v 29 ດາວິດຈຶ່ງໄດ້ຕອບວ່າ,"ຕອນນີ້ຂ້ອຍໄດ້ເຮັດຫຍັງຫລືຍັງ? ຂ້ອຍກໍພຽງແຕ່ຖາມບໍ່ແມ່ນຫລື?" \v 30 ລາວຈຶ່ງໄດ້ຫັນໄປຫາຄົນອື່ນເສຍ, ແລະໄດ້ເວົ້າຢ່າງດຽວກັນ. ປະຊາຊົນກໍໄດ້ຕອບລາວເຫມືອນຢ່າງຄາວກ່ອນ.

17/31.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 31  ເມື່ອຖ້ອຍຄຳທີ່ດາວິດໄດ້ເວົ້ານັ້ນໄດ້ຍິນທົ່ວກັນ, ບັນດາທະຫານໄດ້ເລົ່າໃຫ້ໂຊນຟັງ, ແລະພະອົງຈຶ່ງໃຫ້ນຳດາວິດເຂົ້າມາ.  \v 32 ແລ້ວດາວິດກໍໄດ້ທູນໂຊນວ່າ,"ຢ່າໃຫ້ຈິດໃຈຂອງໃຜຢ້ານໄປ ເພາະຊາຍຄົນຟີລິດສະຕິນຄົນນັ້ນເລີຍ; ຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພະອົງຈະໄປສູ້ຮົບກັບຄົນຟີລິດສະຕິນຄົນນີ້."  \v 33 ໂຊນໄດ້ກ່າວກັບດາວິດວ່າ, "ເຈົ້າບໍ່ສາມາດໄປຕໍ່ສູ້ຄົນຟີລິດສະຕິນນີ້ ເພື່ອສູ້ຮົບກັບລາວ; ເພາະເຈົ້າເປັນພຽງເດັກຫນຸ່ມ, ແລະລາວເປັນນັກຮົບມາຕັ້ງແຕ່ຍັງເປັນຊາຍຫນຸ່ມ."

17/34.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 34  ແຕ່ດາວິດໄດ້ຕອບໂຊນວ່າ,"ຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງທ່ານເຄີຍລ້ຽງຝູງແກະຂອງບິດາ. ເມື່ອສິງໂຕຫລືຫມີໄດ້ມາເອົາລູກແກະໂຕຫນຶ່ງໄປຈາກຝູງ, \v 35 ຂ້ານ້ອຍກໍໄດ້ໄລ່ຕິດຕາມມັນໄປ, ແລະຊ່ວຍກູ້ລູກແກະນັ້ນມາຈາກປາກຂອງມັນ. ເມື່ອມັນໄດ້ລຸກຂື້ນຕໍ່ສູ້ຂ້ານ້ອຍ, ຂ້ານ້ອຍກໍໄດ້ຈັບຄາງຂອງມັນ, ໄດ້ທຸບຕີມັນ, ແລະໄດ້ຂ້າມັນເສຍ.

17/36.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 36 ຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພະອົງໄດ້ເຄີຍຂ້າສິງແລະຫມີມາແລ້ວ. ຄົນຟີລິດສະຕິນຜູ້ບໍ່ໄດ້ເຂົ້າພິທີຕັດນີ້ກໍເປັນເຫມືອນສັດເຫລົ່ານັ້ນໂຕຫນຶ່ງ, ດ້ວຍລາວໄດ້ທ້າທາຍກອງທັບຂອງພຣະເຈົ້າຜູ້ຊົງພຣະຊົນຢູ່."

17/37.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 37  ດາວິດໄດ້ເວົ້າວ່າ, "ພຣະຢາເວຜູ້ຊົງຊ່ວຍກູ້ຂ້ານ້ອຍຈາກໂອ່ງຕິນຂອງສິງ ແລະຈາກໂອ່ງຕິນຂອງຫມີມາແລ້ວ. ພຣະອົງຈະຊົງຊ່ວຍກູ້ຂ້ານ້ອຍຈາກມືຂອງຄົນຟີລິດສະຕິນນີ້." ແລ້ວໂຊນຈຶ່ງໄດ້ກ່າວກັບດາວິດວ່າ,"ຈົ່ງໄປເຖີດ, ແລະຂໍພຣະຢາເວສະຖິດຢູ່ກັບເຈົ້າ." \v 38 ໂຊນກໍໄດ້ຊົງສວມເຄື່ອງຂອງພະອົງໃຫ້ດາວິດ. ພະອົງໄດ້ສວມຫມວກທອງແດງເທິງຫົວຂອງລາວ, ແລະສວມເສື້ອເກາະທີ່ເຮັດເປັນວົງຮ້ອຍດ້ວຍໂຊ່ໃຫ້ລາວ.

17/39.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 39  ດາວິດກໍໄດ້ຄາດດາບທັບເຄື່ອງອາວຸດຂອງລາວ. ແຕ່ລາວບໍ່ສາມາດຈະຍ່າງໄປໄດ້, ເພາະວ່າລາວບໍ່ໄດ້ຮັບການຝືກກັບສິ່ງເຫລົ່ານັ້ນ. ແລ້ວດາວິດຈຶ່ງໄດ້ກ່າວກັບໂຊນວ່າ,"ຂ້ານ້ອຍບໍ່ສາມາດສວມເຄື່ອງເຫລົ່ານີ້ອອກໄປໄດ້, ເພາະວ່າຂ້ານ້ອຍບໍ່ເຄີຍໄດ້ຝືກຝົນກັບພວກນີ້ມາກ່ອນ." ດັ່ງນັ້ນດາວິດຈຶ່ງໄດ້ແກ້ພວກມັນອອກ.  \v 40 ລາວຈຶ່ງໄດ້ຖືໄມ້ຄ້ອນເທົ້າໄວ້ໃນມືຂອງລາວ ແລະໄດ້ເລືອກກ້ອນຫິນກ້ຽງໄດ້ຫ້າກ້ອນຈາກແຄມແມ່ນໍ້າ; ລາວຈຶ່ງໄດ້ໃສ່ໃນຖົງຜູ້ລ້ຽງແກະຂອງລາວ. ກະຖູນຂອງລາວກໍໄດ້ຢູ່ໃນມືຂອງລາວ ເມື່ອລາວໄດ້ອອກໄປຫາຄົນຟີລິດສະຕິນ.

17/41.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 41  ຄົນຟີລິດສະຕິນນັ້ນກໍໄດ້ອອກມາໃກ້ດາວິດ, ພ້ອມກັບຄົນຖືໂລ່ຍ່າງນຳຫນ້າລາວໄປ. \v 42 ເມື່ອຄົນຟີລິດສະຕິນໄດ້ເບິ່ງຮອບໆແລະໄດ້ເຫັນດາວິດ, ກໍດູຫມິ່ນລາວ, ເພາະວ່າລາວເປັນພຽງແຕ່ເດັກ, ແລະຜິວແດງໆ, ຮູບຮ່າງງາມຫນ້າເບິ່ງ. \v 43 ແລ້ວຄົນຟີລິດສະຕິນຈຶ່ງໄດ້ເວົ້າກັບດາວິດວ່າ, "ຂ້າເປັນຫມາຫລື, ເຈົ້າຈຶ່ງມາຫາຂ້າດ້ວຍໄມ້ຄ້ອນເທົ້າ?," ແລະຄົນຟີລິດສະຕິນກໍໄດ້ສາບແຊ່ງດາວິດ ໂດຍໃຊ້ນາມບັນດາພະຂອງລາວ.

17/44.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 44 ຄົນຟິລິດສະຕິນໄດ້ເວົ້າກັບດາວິດວ່າ,"ຈົ່ງມາຫາຂ້າ, ແລະຂ້າຈະເອົາຊິ້ນຂອງເຈົ້າໃຫ້ນົກໃນທ້ອງຟ້າ ແລະໃຫ້ສັດທັງຫລາຍໃນປ່າ." \v 45 ດາວິດກໍໄດ້ຕອບຄົນຟິລິດສະຕິນຄົນນັ້ນວ່າ,"ທ່ານມາຫາຂ້າດ້ວຍດາບ, ດ້ວຍຫອກ, ແລະດ້ວຍຫອກຊັດ. ແຕ່ຂ້າມາຫາທ່ານໃນພຣະນາມແຫ່ງພຣະຢາເວຈອມໂຍທາ, ພຣະເຈົ້າແຫ່ງກອງທັບອິດສະຣາເອນ, ຜູ້ຊຶ່ງທ່ານໄດ້ທ້າທາຍນັ້ນ.

17/46.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 46  ວັນນີ້ ພຣະຢາເວຈະມອບໄຊຊະນະເຫນືອທ່ານໃຫ້ຂ້າ, ແລະຂ້າຈະປະຫານທ່ານແລະຕັດຫົວຈາກລຳຕົວຂອງທ່ານ. ວັນນີ້ ຂ້າຈະໃຫ້ສົບຂອງກອງທັບຟີລິດສະຕິນ ແກ່ນົກໃນອາກາດແລະແກ່ສັດປ່າທັງຫລາຍແຫ່ງແຜ່ນດິນໂລກ, ເພື່ອທັງໂລກຈະຮູ້ວ່າມີພຣະເຈົ້າອົງຫນຶ່ງໃນອິດສະຣາເອນ. \v 47 ແລະຊຸມນຸມນີ້ທັງສິ້ນຈະຮູ້ວ່າ ພຣະຢາເວບໍ່ໄດ້ປະທ່ານໄຊຊະນະດ້ວຍດາບຫລືຫອກ. ເພາະວ່າການຮົບຄັ້ງນີ້ເປັນຂອງພຣະຢາເວ, ແລະພຣະອົງຈະຊົງມອບພວກທ່ານໄວ້ໃນມືຂອງພວກເຮົາ.

17/48.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 48  ເມື່ອຄົນຟີລິດສະຕິນນັ້ນໄດ້ລຸກຂຶ້ນ ແລະໄດ້ເຂົ້າມາໃກ້ດາວິດ, ແລ້ວດາວິດກໍໄດ້ແລ່ນຢ່າງໄວວາ ເຂົ້າຫາກອງທັບສັດຕຣູເພື່ອປະທະກັບລາວ. \v 49 ດາວິດໄດ້ເອົາມືຈົກເຂົ້າໄປໃນຖົງຂອງລາວ, ໄດ້ເອົາຫິນກ້ອນຫນຶ່ງອອກມາ, ໄດ້ແກວ່ງດ້ວຍກະຖຸນ, ແລະຕຳຖຶກຫນ້າຜາກຂອງຄົນຟີລິດສະຕິນ. ກ້ອນຫິນຈົມເຂົ້າໄປໃນຫນ້າຜາກຂອງຄົນຟີລິດສະຕິນ, ແລະລາວໄດ້ຫລົ້ມຄວໍ່າຫນ້າລົງທີ່ດິນ.

17/50.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 50  ດາວິດກໍໄດ້ຊະນະຄົນຟິລິດສະຕິນດ້ວຍກະຖຸນ ແລະກ້ອນຫິນຫນຶ່ງກ້ອນ. ດາວິດໄດ້ຕີຄົນຟີລິດສະຕິນແລະຂ້າລາວເສຍ. ບໍ່ມີດາບຢູ່ໃນມືຂອງດາວິດ.  \v 51  ແລ້ວດາວິດຈຶ່ງໄດ້ແລ່ນໄປ ແລະຢືນຢູ່ເຫນືອຄົນຟີລິດສະຕິນ, ແລະໄດ້ຈັບດາບຂອງລາວຊັກອອກມາຈາກຝັກ, ຂ້າລາວ, ແລະໄດ້ຕັດຫົວຂອງລາວອອກເສຍດ້ວຍດາບ. ເມື່ອພວກຟີລິດສະຕິນໄດ້ເຫັນວ່າ ຊາຍທີ່ແຂງແຮງຂອງພວກເຂົາໄດ້ຕາຍເສຍແລ້ວ, ພວກເຂົາກໍໄດ້ຫນີໄປ.

17/52.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 52  ແລ້ວຄົນອິດສະຣາເອນແລະຄົນຢູດາກໍໄດ້ລຸກຂຶ້ນໂຫ່ຮ້ອງ, ແລະໂລ່ຕາມພວກຟີລິດສະຕິນ ໄກໄປຈົນເຖິງຮ່ອມພູແລະເຖິງທີ່ປະຕູຂອງເອກໂລນ. ຄົນຟີລິດສະຕິນຕາຍຊະຊາຍຕາມທາງເຖິງຊາອາຣາອິມ, ຕະຫລອດທາງໄປເຖິງກາດແລະເອກໂລນ. \v 53 ປະຊາຊົນອິດສະຣາເອນໄດ້ກັບມາຈາກການໄລ່ຕິດຕາມຄົນຟີລິດສະຕິນ, ແລະພວກເຂົາກໍໄດ້ປຸ້ນຄ້າຍຂອງພວກເຂົາ. \v 54 ດາວິດກໍໄດ້ນຳຫົວຂອງຄົນຟີລິດສະຕິນ ແລະໄດ້ນຳມາເຢຣູຊາເລັມ, ແຕ່ລາວໄດ້ວາງເຄື່ອງອາວຸດຂອງລາວໄວ້ໃນເຕັ້ນຂອງລາວ.

17/55.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 55  ເມື່ອໂຊນເຫັນດາວິດອອກໄປຕໍ່ສູ້ກັບຄົນຟີລິດສະຕິນ, ພະອົງຈຶ່ງໄດ້ຖາມອັບເນແມ່ທັບຂອງທ່ານວ່າ,"ອັບເນ, ຊາຍຫນຸ່ມຄົນນີ້ເປັນລູກຂອງໃຜ? ອັບເນກ່າວວ່າ,"ຂ້າແດ່ກະສັດ, ພະອົງຊົງມີຊີວິດຢູ່ແນ່ສັນໃດ, ຂ້ານ້ອຍບໍ່ຮູ້." \v 56 ກະສັດຈຶ່ງໄດ້ກ່າວວ່າ,"ໄປສຶບຖາມເບິ່ງວ່າ, ເດັກຫນຸ່ມຄົນນີ້ເປັນລູກຂອງໃຜ."

17/57.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 57  ເມື່ອດາວິດໄດ້ກັບມາຈາກການພວກຟີລິດສະຕິນແລ້ວ, ອັບເນກໍໄດ້ພາຕົວລາວ, ແລະໄດ້ນຳເຂົ້າໄປຫາໂຊນ ພ້ອມດ້ວຍຫົວຂອງຄົນຟີລິດສະຕິນໃນມືຂອງລາວ. \v 58 ໂຊນຈຶ່ງໄດ້ຖາມວ່າ,"ເດັກຫນຸ່ມເອີຍ, ເຈົ້າເປັນລູກຂອງໃຜ?" ດາວິດໄດ້ຕອບວ່າ,"ຂ້ານ້ອຍເປັນລູກຊາຍຂອງເຢຊີຊາວເບັດເລເຮັມຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພະອົງ."

18/01.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\c 18 \v 1  ເມື່ອດາວິດໄດ້ເວົ້າກັບໂຊນຈົບລົງແລ້ວ, ໃຈຂອງໂຢນາທານກໍຜຸກພັນກັບຈິດໃຈຂອງດາວິດ, ແລະໂຢນາທານຮັກດາວິດເຫມືອນກັບຮັກຊີວິດຂອງຕົນເອງ.  \v 2 ໂຊນກໍໃຫ້ດາວິດໄດ້ເຮັດຫນ້າທີ່ຂອງລາວຕັ້ງແຕ່ວັນນັ້ນ; ພະອົງບໍ່ຍອມໃຫ້ລາວກັບເມື່ອບ້ານເຮືອນຂອງບິດາຂອງລາວ.

18/03.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 3  ແລ້ວໂຢນາທານແລະດາວິດກໍໄດ້ເຮັດພັນທະສັນຍາແຫ່ງມິດຕະພາບ ເພາະພະອົງຮັກລາວເຫມືອນກັບຮັກຊີວິດຊອງພະອົງເອງ. \v 4 ໂຢນາທານກໍໄດ້ຖອດເສື້ອຄຸມທີ່ພະອົງສວມຢູ່ ແລະມອບໃຫ້ແກ່ດາວິດພ້ອມທັງເຄື່ອງອາວຸດ, ເຊັ່ນດຽວກັນດາບຂອງພະອົງ, ຄັນທະນູ, ແລະສາຍແອວ.

18/05.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 5 ດາວິດກໍໄດ້ອອກໄປທີ່ໃດກໍຕາມທີໂຊນຊົງໃຊ້ໄປ, ແລະລາວປະສົບຄວາມສຳເລັດ. ໂຊນຈຶ່ງໄດ້ຕັ້ງລາວໃຫ້ເຫນືອພວກນັກຮົບ. ນີ້ເປັນທີ່ພໍໃຈໃນຕາຂອງປະຊາຊົນທັງປວງແລະໃນສາຍຕາຂອງພວກຂ້າຣາຊະການຂອງໂຊນດ້ວຍ.

18/06.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 6  ເມື່ອພວກເຂົາກັບຈາກການມີໄຊຊະນະເຫນືອຄົນຟີລິດສະຕິນ, ພວກຜູ້ຍິງກໍໄດ້ອອກມາຈາກເມືອງທັງຫມົດຂອງອິດສະຣາເອນ, ຮ້ອງເພງແລະເຕັ້ນລຳ, ຖວາຍການຕ້ອນຮັບກະສັດໂຊນດ້ວຍການເຕັ້ນລຳ, ດ້ວຍໃຈຍິນດີ, ແລະດ້ວຍເຄື່ອງດົນຕຣີທັງຫລາຍ.  \v 7 ພວກຜູ້ຍິງໄດ້ຮ້ອງເພງຈາກບົດຫນຶ່ງໄປອີກບົດຫນຶ່ງ. ພວກນາງໄດ້ຮ້ອງວ່າ, "ໂຊນຂ້າຄົນເປັນພັນໆ, ແລະດາວິດຂ້າຄົນເປັນຫມື່ນໆ."

18/08.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 8  ໂຊນໂກດຮ້າຍຢ່າງໃຫຍ່, ແລະບົດເພງນີ້ບໍ່ເປັນທີ່ພໍໃຈຂອງພະອົງ. ພະອົງໄດ້ກ່າວວ່າ,"ພວກເຂົາໄດ້ຍົກຍ້ອງດາວິດວ່າຂ້າຄົນເປັນຫມື່ນໆ, ແຕ່ພວກເຂົາຍົກຍ້ອງເຮົາວ່າ ຂ້າແດ່ພຽງພັນໆ. ເຂົາຈະໄດ້ອັນໃດອີກຫລື ນອກຈາກຣາດຊະສົມບັດ?" \v 9 ໂຊນກໍໄດ້ຈັບຕາເບິ່ງດາວິດດ້ວຍຄວາມສົງໃສຕັ້ງແຕ່ວັນນັ້ນມາ.

18/10.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 10  ໃນວັນຕໍ່ມາວິນຍານອັນຕະລາຍຈາກພຣະເຈົ້າກໍໄດ້ເຂົ້າສິງໂຊນ ແລະພະອົງກໍໄດ້ເວົ້າຄືຄົນບ້າຢູ່ໃນວັງຂອງພະອົງ. ດັ່ງນັ້ນດາວິດກໍໄດ້ຫລິ້ນເຄື່ອງດົນຕຣີຢ່າງທີ່ລາວເຄີຍເຮັດແຕ່ລະວັນ. ໂຊນໄດ້ຖືຫອກຢູ່ໃນມືຂອງພະອົງ. \v 11 ໂຊນກໍໄດ້ຊັດຫອກ, ດ້ວຍຄາດວ່າ,"ຂ້າຈະປັກດາວິດໃຫ້ຕິດກັບຟາ." ແຕ່ດາວິດຫນີຈາກມືຂອງໂຊນສອງຄັ້ງໃນສະຖານະການແບບນີ້. \v 12 ໂຊນກໍຢ້ານກົວດາວິດ, ເພາະວ່າພຣະຢາເວສະຖິດກັບລາວ, ແຕ່ບໍ່ໄດ້ສະຖິດກັບໂຊນອີກແລ້ວ.

18/13.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 13  ດັ່ງນັ້ນ ໂຊນຈຶ່ງສັ່ງໃຫ້ຍ້າຍດາວິດໄປຈາກພະອົງ ແລະໄດ້ແຕ່ງຕັ້ງລາວໃຫ້ເປັນຜູ້ບັງຄັບບັນຊາກອງພັນ. ໂດຍໃນວິດທີນີ້ດາວິດກໍໄດ້ອອກໄປ ແລະໄດ້ມາຢູ່ຕໍ່ຫນ້າປະຊາຊົນ. \v 14 ດາວິດໄດ້ປະສົບຄວາມສຳເລັດໃນທຸກທາງ, ເພາະພຣະຢາເວໄດ້ສະຖິດກັບລາວ.

18/15.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 15  ເມື່ອໂຊນໄດ້ເຫັນລາວໄດ້ປະສົບຄວາມສຳເລັດຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງ, ພະອົງເຄົາລົບປົນກັບຄວາມຢ້ານຕໍ່ລາວ. \v 16 ແຕ່ຄົນອິດສະຣາເອນທັງຫມົດ ແລະຄົນຢູດາຮັກດາວິດ, ເພາະວ່າລາວໄດ້ອອກໄປແລະໄດ້ກັບມາຕໍ່ຫນ້າພວກເຂົາ.

18/17.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 17  ແລ້ວໂຊນຈຶ່ງສັ່ງດາວິດວ່າ,"ນີ້ຄືລູກສາວກົກຂອງເຮົາຊື່ເມຣາບ. ເຮົາຈະມອບນາງໃຫ້ເຈົ້າໄວ້ເປັນພັນລະຍາ. ຂໍພຽງແຕ່ເຈົ້າຈົ່ງເປັນຄົນກ້າຫານສຳລັບເຮົາ ແລະຈົ່ງຕໍ່ສູ້ໃນສົງຄາມຂອງພຣະຢາເວ." ເພາະໂຊນຄິດວ່າ, "ຢ່າໃຫ້ມືຂອງເຮົາຕໍ່ສູ້ລາວ, ແຕ່ໃຫ້ມືຂອງຄົນຟີລິດສະຕິນຕໍ່ສູ້ລາວ."  \v 18 ດາວິດຈຶ່ງກ່າວກັບໂຊນວ່າ,"ຂ້ານ້ອຍເປັນໃຜ, ແລະໃຜເປັນວົງຂະນະຍາດຂອງຂ້ານ້ອຍ, ຫລືຕະກຸນບິດາຂອງຂ້ານ້ອຍໃນອິດສະຣາເອນ, ທີ່ຂ້ານ້ອຍຈະເປັນລູກເຂີຍຂອງກະສັດ?"

18/19.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 19 ແດ່ເມື່ອເຖິງເວລາທີ່ເມື່ອ ເມຣາບລູກສາວຂອງໂຊນຄວນຈະຍົກໃຫ້ດາວິດ, ນາງໄດ້ຖຶກຍົກໃຫ້ອາດີເອນຊາວເມໂຫລາເປັນພັນລະຍາ.

18/20.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 20  ແຕ່ມີຄາລູກສາວຂອງໂຊນ, ໄດ້ຮັກດາວິດ. ພວກເຂົາໄດ້ບອກໂຊນ, ແລະເລື່ອງນີ້ໄດ້ເປັນທີ່ພໍໃຈຂອງພະອົງ. \v 21  ແລ້ວໂຊນໄດ້ຄິດໃນໃຈວ່າ, "ຂ້າຈະຍົກນາງໃຫ້ແກ່ລາວ, ເພື່ອນາງຈະເປັນກັບດັກລາວ, ແລະມືຂອງພວກຟີລິດສະຕິນຈະໄດ້ຕໍ່ສູ້ລາວ." ດັ່ງນັ້ນໂຊນຈຶ່ງສັ່ງແກ່ດາວິດຄັ້ງທີ່ສອງວ່າ,"ເຈົ້າຈະເປັນລູກເຂີຍຂອງເຮົາ."

18/22.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 22 ໂຊນໄດ້ສັ່ງຄົນໃຊ້ຂອງພະອົງວ່າ,"ຈົ່ງເວົ້າເປັນສ່ວນຕົວກັບດາວິດ ແລະເວົ້າວ່າ,'ເບິ່ງແມ, ກະສັດພໍໃຈໃນເຈົ້າ. ແລະບັນດາຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພະອົງກໍຮັກເຈົ້າ. ບັດນີ້ແລ້ວ ຈົ່ງເປັນລູກເຂີຍຂອງກະສັດເຖີດ.'"

18/23.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 23  ດັ່ງນັ້ນພວກຄົນໃຊ້ຂອງໂຊນໄດ້ເວົ້າຖ້ອຍຄຳເຫລົ່ານີ້ໃຫ້ດາວິດ. ແລ້ວດາວິດເວົ້າວ່າ" ເປັນເລື່ອງເຫລັກນ້ອຍຢູ່ບໍທີ່ຈະເປັນລູກເຂີຍຂອງກະສັດ, ດ້ວຍຂ້າພະເຈົ້າເປັນຄົນຍາກຈົນ, ແລະບໍ່ໄດ້ເປັນທີ່ນັບຖືແຕ່ຢ່າງໃດ?"  \v 24 ພວກຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງໂຊນຈຶ່ງໄດ້ລາຍງານຕໍພະອົງເຖິງຖ້ອຍຄຳຂອງດາວິດໄດ້ກ່າວ.

18/25.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 25  ແລ້ວໂຊນຈຶ່ງໄດ້ສັ່ງວ່າ,"ພວກເຈົ້າຈົ່ງເວົ້າດັ່ງນີ້ແກ່ດາວິດ,'ກະສັດບໍ່ປາຖະຫນາສິນສອດໃດໆ, ນອກຈາກຫນັງປາຍຫຸ້ມອະໄວຍະວະເພດຂອງຊາຍຊາວຟີລິດສະຕິນ, ເພື່ອຈະໄດ້ແກ້ແຄ້ນພວກສັດຕຣູຂອງກະສັດ.'" ບັດນີ້ໂຊນຄິດວ່າຈະໃຫ້ດາວິດຫລົ້ມລົງດ້ວຍມືຂອງພວກຟີລິດສະຕິນ. \v 26 ເມື່ອພວກຜູ້ຮັບໃຊ້ໄດ້ບອກຖ້ອຍຄຳເຫລົ່ານັ້ນໃຫ້ດາວິດ, ເລື່ອງນີ້ກໍເປັນທີ່ພໍໃຈດາວິດທີ່ຈະເປັນລູກເຂີຍຂອງກະສັດ."

18/27.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 27 ກ່ອນເວລາທີ່ກຳຫນົດໄວ້ຈະຫມົດໄປ, ດາວິດໄດ້ໄປພ້ອມກັບຄົນທັງຫລາຍຂອງລາວ ແລະໄດ້ຂ້າພວກຟີລິດສະຕິນສອງຮ້ອຍຄົນ. ດາວິດກໍໄດ້ນຳຫນັງປາຍອະໄວຍະວະເພດຊາຍຂອງພວກເຂົາມາ, ແລະໄດ້ຖວາຍເຕັມຈຳນວນໃຫ້ແກ່ກະສັດ, ດັ່ງນັ້ນກະສັດຈຶ່ງໄດ້ຍົກມີຄາລູກສາວຂອງພະອົງໃຫ້ເປັນພັນລະຍາຂອງດາວິດ.  \v 28 ເມື່ອໂຊນໄດ້ເຫັນ, ແລະຮູ້ວ່າພຣະຢາເວສະຖິດກັບດາວິດ, ແລະມີຄາລູກສາວຂອງໂຊນ, ໄດ້ຮັກລາວ. \v 29 ໂຊນກໍຍິ່ງຢ້ານກົວດາວິດຫລາຍຂຶ້ນ. ໂຊນຈຶ່ງໄດ້ເປັນສັດຕຣູຂອງດາວິດຕະຫລອດມາ.

18/30.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 30 ແລ້ວບັນດາເຈົ້າຊາຍຂອງຟີລິດສະຕິນກໍອອກມາເພື່ອເຮັດສົງຄາມ, ແລະຍິ່ງພວກເຂົາຈະອອກມາຫລາຍຄັ້ງປານໃດ, ດາວິດກໍໄດ້ປະສົບຄວາມສຳເລັດຫລາຍກວ່າບັນດາຂ້າຣາຊະການທັງຫມົດຂອງໂຊນ, ດັ່ງຊື່ຂອງລາວຈຶ່ງເປັນທີ່ນັບຖືຢ່າງສູງ.

18/title.txt

@@ -0,0 +1 @@
+ບົດທີ 18

19/01.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\c 19 \v 1  ໂຊນໄດ້ກ່າວກັບໂຢນາທານລູກຊາຍຂອງພະອົງ ແລະກັບບັນດາຂ້າຣາຊະການທັງຫມົດຂອງພະອົງວ່າ ພວກເຂົາຄວນຂ້າດາວິດເສີຍ. \v 2 ແຕ່ໂຢນາທານ, ລູກຊາຍຂອງໂຊນ, ພໍໃຈໃນຕົວຂອງດາວິດ. ດັ່ງນັ້ນໂຢນາທານໄດ້ບອກກັບດາວິດວ່າ,"ໂຊນພໍ່ຂອງຂ້ອຍຫາຊ່ອງທາງທີ່ຈະຂ້າເຈົ້າ. ເພາະສະນັ້ນ ຈົ່ງລະວັງໃຫ້ດີໃນຕອນເຊົ້າມື້ອຶ່ນນີ້ ແລະ ລີ້ໃນບ່ອນທີ່ລັບລີ້. \v 3 ຂ້ອຍຈະອອກໄປ ແລະຢືນຢູ່ຂ້າງໆພໍ່ຂອງຂ້ອຍໃນທົ່ງນາທີ່ເຈົ້າຢູ່, ແລະຂ້ອຍຈະທູນຂໍພໍ່ກ່ຽວກັບເລື່ອງຂອງເຈົ້າ. ຖ້າຂ້ອຍຮູ້ເລື່ອງວ່າໃດກໍຕາມ, ຂ້ອຍຈະບອກໃຫ້ເຈົ້າຮູ້."

19/04.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 4  ໂຢນາທານໄດ້ກ່າວຊົມເຊີຍດາວິດຕໍ່ໂຊນຜູ້ເປັນບິດາ ແລະໄດ້ກ່າວກັບພະອົງວ່າ,"ຂໍຢ່າໃຫ້ກະສັດເຮັດບາບຕໍ່ດາວິດຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພະອົງເລີຍ. ເພາະວ່າດາວິດບໍ່ໄດ້ເຮັດບາບຕໍ່ພະອົງ, ແລະການງານທັງຫລາຍຂອງລາວເພື່ອພະອົງກໍດີຫລາຍ. \v 5 ເພາະລາວໄດ້ສ່ຽງຊີວິດຂອງລາວ ແລະໄດ້ຂ້າຄົນຟີລິດສະຕິນນັ້ນ. ພຣະຢາເວໄດ້ປະທານໄຊຊະນະທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ສຳລັບອິດສະຣາເອນທັງປວງ. ພະອົງໄດ້ເຫັນແລ້ວແລະກໍໄດ້ຊື່ນຊົມຍິນດີ. ເປັນຫຍັງພະອົງຈະເຮັດບາບຕໍ່ເລືອດທີ່ໄຮ້ຄວາມຜິດໂດຍການຂ້າດາວິດເສຍຢ່າງບໍ່ມີເຫດຜົນ?"

19/06.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 6  ໂຊນກໍໄດ້ຟັງໂຢນາທານ. ໂຊນປະຕິຍານວ່າ,"ພຣະຢາເວຊົງມີຊີວິດຢູ່ແນ່ນອນສັນໃດ, ລາວຈະບໍ່ຖຶກຂ້າ." \v 7 ແລ້ວໂຢນາທານກໍໄດ້ເອີ້ນດາວິດ, ແລະໂຢນາທານໄດ້ບອກລາວທຸກສິ່ງ. ໂຢນາທານໄດ້ນຳດາວິດເຂົ້າມາຫາໂຊນ, ແລະລາວກໍໄດ້ເຂົ້າມາຫາພະອົງຢ່າງແຕ່ກ່ອນ.

19/08.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 8  ສົງຄາມໄດ້ເກີດຂຶ້ນອີກຄັ້ງ, ແລະດາວິດກໍໄດ້ອອກໄປຕໍ່ສູ້ກັບພວກຟີລິດສະຕິນ ແລະ ໄດ້ປາບປາມພວກເຂົາດ້ວຍການຂ້າເປັນຈຳນວນຫລວງຫລາຍ. ພວກເຂົາຈຶ່ງໄດ້ຫນີໄປຕໍ່ຫນ້າລາວ  \v 9 ຕໍ່ມາວິນຍານທີ່ເປັນອັນຕະລາຍຈາກພຣະຢາເວກໍມາເຫນືອໂຊນ ເມື່ອພະອົງນັ່ງຢູ່ໃນວັງຂອງພະອົງ ພ້ອມດ້ວຍຫອກຢູ່ມືຂອງພະອົງ, ແລະຂະນະທີ່ດາວິດກຳລັງຫລິ້ນດົນເຄື່ອງດົນຕຣີຂອງລາວຢູ່.

19/10.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 10  ໂຊນໄດ້ພະຍາຍາມຊັດຫອກຫມາຍປັກດາວິດໃຫ້ຕິດຝາດ້ວຍຫອກ, ແຕ່ລາວກໍໄດ້ຫລົບຫອກຂອງໂຊນ, ດັ່ງນັ້ນໂຊນຈຶ່ງໄດ້ຊັດຫອກຕິດຟາ, ດາວິດກໍໄດ້ຫນີໄປໄດ້ໃນຄືນນັ້ນ. \v 11 ໂຊນໄດ້ໃຊ້ພວກຜູ້ສົ່ງຂ່າວໄປທີ່ເຮືອນຂອງດາວິດ ເພື່ອເຝົ້າເບິ່ງລາວ ເພື່ອຈະຂ້າລາວເສຍໃນເວລາເຊົ້າ. ແຕ່ມີຄາພັນລະຍາຂອງດາວິດໄດ້ບອກລາວວ່າ,"ຖ້າຄືນນີ້ເຈົ້າບໍ່ຫນີເອົາຕົວລອດ, ມື້ອຶ່ນເຈົ້າຈະຖຶກຂ້າຕາຍ.

19/12.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 12  ດັ່ງນັ້ນ ມີຄາຈຶ່ງໄດ້ຢ້ອນດາວິດລົງທາງປ່ອງຢ້ຽມ. ລາວກໍໄດ້ໄປ, ແລະຫນີລອດໄປໄດ້. \v 13  ມີຄາໄດ້ເອົາຮູບເຄົາລົບຂອງຄົວເຮືອນມາ ແລະໄດ້ວາງໄວ້ເທິງຕຽງນອນ. ແລ້ວນາງກໍໄດ້ວາງຫມອນເທິງຂົນແບ້ໄວ້ເທິງຫົວຂອງມັນ, ແລະໄດ້ເອົາຜ້າຫົ່ມຄຸມໄວ້.

19/14.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 14  ເມື່ອໂຊໄດ້ສົ່ງພວກຜູ້ສົ່ງຂ່າວໄປຈັບດາວິດ, ນາງໄດຕອບວ່າ,"ລາວບໍ່ສະບາຍ." \v 15 ແລ້ວໂຊນໄດ້ສົ່ງພວກຜູ້ສົ່ງຂ່າວນັ້ນໄປເບິ່ງດາວິດ; ໄດ້ສັ່ງວ່າ,"ຈົ່ງນຳເຂົາມາຫາເຮົາທັງຕຽງ, ເພື່ອທີ່ເຮົາຈະໄດ້ຂ້າລາວເສຍ."

19/16.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 16  ເມື່ອພວກຜູ້ສົ່ງຂ່າວໄດ້ເຂົ້າມາ, ນີ້ເດ່, ຮູບເຄົາລົບຂອງຄົວເຮືອນກໍຢູ່ໃນຕຽງພ້ອມກັບຫມອນເທິງແບ້ຢູ່ທີ່ຫົວຂອງມັນ. \v 17 ໂຊນໄດ້ເວົ້າກັບມີຄາວ່າ,"ເປັນຫຍັງເຈົ້າຈຶ່ງໄດ້ຫລອກລວງຂ້ອຍ ແລະປ່ອຍສັດຕຣູຂອງຂ້ອຍໄປເສຍ, ດັ່ງນັ້ນເຂົາຈຶ່ງໄດ້ຫນີໄປ?" ມີຄາໄດ້ຕອບໂຊນວ່າ,"ລາວເວົ້າກັບລູກວ່າ, 'ຈົ່ງປ່ອຍຂ້ອຍໄປ. ຄວນຫລືທີຂ້ອຍຈະຂ້າເຈົ້າເສຍ?"

19/18.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 18  ບັດນີ້ດາວິດກໍຫນີລອດໄປໄດ້, ແລະລາວໄດ້ໄປຫາຊາມູເອນທີ່ຣາມາ ແລະໄດ້ເລົ່າໃຫ້ລາວຟັງທຸກສິ່ງທີ່ໂຊນໄດ້ເຮັດຕໍ່ລາວ. ແລ້ວຊາມູເອນກໍໄດ້ຢູ່ທີ່ນາໂຢດ. \v 19 ມີຄົນໄປບອກໂຊນກ່າວວ່າ,"ເບິ່ງແມ, ດາວິດຢູ່ທີ່ນາໂຢດໃນຣາມາ." \v 20 ແລ້ວໂຊນກໍໄດ້ສົ່ງພວກຜູ້ສົ່ງຂ່າວໄປຈັບດາວິດ. ເມື່ອພວກເຂົາໄດ້ເຫັນຫມູ່ຂອງພວກຜູ້ປະກາດພຣະທັມກຳລັງປະກາດພຣະທັມຢູ່ ແລະຊາມູເອນກໍໄດ້ຢືນເປັນຫົວຫນ້າພວກເຂົາ, ພຣະວິນຍານຂອງພຣະເຈົ້າກໍໄດ້ສວມທັບພວກຜູ້ສົ່ງຂ່າວຂອງໂຊນ, ແລະພວກເຂົາກໍໄດ້ປະກາດພຣະທັມດ້ວຍ.

19/21.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 21  ເມື່ອໂຊໄດ້ຮູ້ເລື່ອງນີ້, ພະອົງກໍໄດ້ສົ່ງພວກຜູ້ສົ່ງຂ່າວອຶ່ນໄປ, ແລະຄົນເຫລົ່ານັ້ນກໍໄດ້ປະກາດພຣະທັມດ້ວຍ. ດັ່ງນັ້ນໂຊນຈຶ່ງສົ່ງພວກຜູ້ສົ່ງຂ່າວໄປເປັນຄັ້ງທີ່ສາມ, ແລະພວກເຂົາກໍໄດ້ປະກາດພຣະທັມດ້ວຍ. \v 22 ແລ້ວພະອົງກໍໄດ້ໄປທີຣາມາດ້ວຍຕົວເອງ ແລະໄດ້ມາເຖິງບໍ່ນໍ້າເລິກໃນເມືອງເສຄູ. ພະອົງໄດ້ຖາມວ່າ,"ຊາມູເອນກັບດາວິດຢູ່ບ່ອນໃດ?" ມີບາງຄົນໄດ້ເວົ້າວ່າ,"ເບິ່ງແມ, ພວກເຂົາໄດ້ຢູ່ທີ່ນາໂຢດໃນຣາມາ."

19/23.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 23  ໂຊນຈຶ່ງໄດ້ໄປນາໂຢດໃນຣາມາ. ແລ້ວພຣະວິນຍານຂອງພຣະເຈົ້າໄດມາເຫນືອພະອົງ, ແລະຂະນະທີ່ພະອົງໄດ້ໄປຊົງປະກາດພຣະທັມຈົນ ພະອົງສະເດັດມາເຖິງນາໂຢດທີ່ຣາມາ. \v 24 ພະອົງໄດ້ແກ້ເຄື່ອງນຸ່ງຂອງພະອົງອອກ ແລະໄດ້ປະກາດພຣະທັມດ້ວຍ ຕໍ່ຫນ້າຊາມູເອນ. ພະອົງໄດ້ເປືອຍກາຍຢູ່ຕະຫລອດມື້ແລະຕະຫລອດຄືນ. ນີ້ຄືເຫດຜົນທີ່ວ່າຍ້ອນຫຍັງ ພວກເຂົາຈຶ່ງໄດ້ຖາມວ່າ,"ໂຊນຢູ່ທ່າມກາງພວກຜູ້ປະກາດພຣະທັມດ້ວຍຫລື?"

19/title.txt

@@ -0,0 +1 @@
+ບົດທີ 19

20/01.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\c 20 \v 1  ແລ້ວດາວິດກໍໄດ້ຫນີຈາກນາໂຢດໃນເມືອງຣາມາ ແລະໄດ້ມາ ແລະໄດ້ກ່າວຕໍ່ໂຢນາທານວ່າ,"ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ເຮັດສິ່ງໃດຫລື? ມີຫຍັງເປັນຄວາມຜິດຂອງຂ້າພະເຈົ້າຫລື? ຂ້າພະເຈົ້ໄດ້ເຮັດບາບອັນໃດຕໍ່ບິດາຂອງທ່ານ, ພະອົງຈຶ່ງຕ້ອງການເອົາຊີວິດຂອງຂ້າພະເຈົ້າ?"  \v 2 ໂຢນາທານໄດ້ຕອບດາວິດວ່າ,"ບໍ່ແມ່ນຢ່າງນັ້ນແນ່ນອນ; ທ່ານຈະບໍ່ຕາຍດອກ. ບິດາຂອງຂ້ອຍບໍ່ເຄີຍເຮັດເລື່ອໃຫຍ່ຫລືເລື່ອງນ້ອຍອັນໃດ ໂດຍບໍ່ໄດ້ບອກໃຫ້ຂ້ອຍຮູ້. ເປັນຫຍັງພໍ່ຈະປິດບັງເລື່ອງນີ້ຈາກຂ້ອຍຫລື? ບໍ່ເປັນດັ່ງນັ້ນແນ່ນອນ."

20/03.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 3 ດາວິດໄດ້ສາບານອີກຄັ້ງແລະໄດ້ກ່າວວ່າ,"ພໍ່ຂອງທ່ານຮູ້ເລື່ອງນີ້ດີ ຂ້າພະເຈົ້າເປັນທີ່ພໍໃຈໃນສາຍຕາຂອງທ່ານ. ພະອົງໄດ້ກ່າວວ່າ,"ຢ່າໃຫ້ໂຢນາທານຮູ້ເລື່ອງນີ້, ຢ້ານວ່າລາວຈະໂສກເສົ້າໃຈ.' ແຕ່ທີ່ຈິງກໍຄື ພຣະຢາເວຊົງພຣະຊົນຢູ່ສັນໃດ, ແລະເທົ່າທີ່ທ່ານມີຊີວິດຢູ່ສັນໃດ, ຍັງເຫລືອອີກພຽງກ້າວດຽວລະຫວ່າງຂ້າພະເຈົ້າກັບຄວາມຕາຍ."

20/04.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 4  ແລ້ວໂຢນາທານຈຶ່ງໄດ້ກ່າວກັບດາວິດວ່າ,"ບໍ່ວ່າເຈົ້າຈະບອກອັນໃດກໍຕາມ, ຂ້ອຍຈະເຮັດຕາມເພື່ອເຈົ້າ." \v 5 ດາວິດຈຶ່ງໄດ້ເວົ້າກັບໂຢນາທານວ່າ,"ມື້ອຶ່ນເປັນວັນຂຶ້ນຄໍ່າ, ແລະຂ້າພະເຈົ້າຄວນຈະຕ້ອງນັ່ງຮັບປະທານອາຫານກັບກະສັດ. ແຕ່ຂໍໄດ້ປ່ອຍໃຫ້ຂ້າພະເຈົ້າໄປ, ເພື່ອທີ່ຂ້າພະເຈົ້າຈະລີ້ຢູ່ໃນທົ່ງນາຈົນເຖິງວັນທີ່ສາມຕອນແລງ.

20/06.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 6  ຖ້າພໍ່ຂອງທ່ານລະນຶກເຖິງຂ້າພະເຈົ້າແລ້ວ, ແລ້ວຂໍໃຫ້ບອກພະອົງວ່າ,"ດາວິດໄດ້ວິງວອນຂໍລາຂ້ານ້ອຍຮິບກັບໄປເບັດເລເຮັມເມືອງຂອງລາວ; ເພາະວ່າມັນເປັນເວລາຖວາຍສັດບູຊາປະຈຳປີຂອງຕະກຸນທັງຫມົດທີ່ນັ້ນ.'  \v 7 ຖ້າພະອົງກ່າວວ່າ,"ດີແລ້ວ," ຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງທ່ານກໍຈະມີສັນຕິສຸກ. ແຕ່ຖ້າພະອົງໃຈຮ້າຍ, ກໍຈົ່ງຮູ້ວ່າພະອົງຕັດສິນໃນທາງຊົ່ວຮ້າຍແລ້ວ.

20/08.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 8 ດັ່ງນັ້ນ ຂໍທ່ານເຮັດຢ່າງມີຄວາມເມດຕາແກ່ຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງທ່ານດ້ວຍ. ເພາະທ່ານໄດ້ນຳຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງທ່ານເຂົ້າສູ່ໃນພັນທະສັນຍາແຫ່ງພຣະຢາເວກັບທ່ານ. ແຕ່ຖ້າມີຄວາມບາບໃນຕົວຂອງຂ້າພະເຈົ້າ, ຈົ່ງປະຫານຂ້າພະເຈົ້າດ້ວຍຕົວທ່ານເອງ; ເປັນຫຍັງທ່ານຈະນຳຂ້າພະເຈົ້າໃຫ້ພໍ່ຂອງທ່ານຫລື?  \v 9 ໂຢນາທານຈຶ່ງໄດ້ກ່າວວ່າ,"ຢ່າໃຫ້ເປັນຢ່າງນັ້ນສຳລັບເຈົ້າເລີຍ! ຖ້າຂ້ອຍໄດ້ຮູ້ວ່າ ພໍ່ຂອງຂ້ອຍໄດ້ເຮັດການຮ້າຍທີ່ຈະມາເຖິງທ່ານ, ຂ້ອຍຈະບໍ່ບອກເຈົ້າຫລື?"

20/10.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 10  ແລ້ວດາວິດກໍໄດ້ກ່າວກັບໂຢນາທານວ່າ,"ໃຜຈະບອກຂ້າພະເຈົ້າ ຖ້າພໍ່ຂອງທ່ານຕອບທ່ານຢ່າງຮຸນແຮງ?" \v 11 ໂຢນາທານໄດ້ກ່າວກັບດາວິດວ່າ,"ມາເຖີດ, ໃຫ້ເຮົາອອກໄປທີ່ທົ່ງນາ." ດັ່ງນັ້ນທັງສອງຈຶ່ງໄດ້ອອກໄປທີ່ທົ່ງນາ.

20/12.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 12  ໂຢນາທານໄດ້ເວົ້າກັບດາວິດວ່າ,"ຂໍພຣະຢາເວ, ພຣະເຈົ້າແຫ່ງອິດສະຣາເອນ, ຊົງເປັນພຣະຍານ. ເມື່ອຂ້ອຍໄດ້ຖາມຄຳຖາມຂອງພໍ່ຂອງຂ້ອຍປະມາເວລານີ້ໃນມື້ອຶ່ນ, ຫລືໃນວັນທີ່ສາມ, ເບິ່ງແມ, ຖ້າມີອັນໃດດີຕໍ່ດາວິດແລ້ວ, ຈະບໍ່ໃຊ້ຄົນໄປແຈ້ງເຈົ້າໃຫ້ຮູ້ຫລື? \v 13 ຖ້າພໍ່ຂອງຂ້ອຍພໍໃຈທີ່ທຳຮ້າຍເຈົ້າ, ຂໍພຣະຢາເວລົງໂທດແກ່ໂຢນາທານ ແລະຊົງເພີ່ມໂທດໃຫ້ດ້ວຍ ຖ້າຂ້ອຍບໍ່ແຈ້ງໃຫ້ເຈົ້າຮູ້ ແລະສົ່ງເຈົ້າຫນີໄປຢ່າງປອດໄພ, ເພື່ອທ່ານຈະໄດ້ໄປຢ່າງສັນຕິສຸກ. ຂໍພຣະຢາເວສະຖິດກັບທ່ານ, ຢ່າງທີ່ພຣະອົງສະຖິດກັບພໍຂອງຂ້ອຍ.

20/14.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 14  ຖ້າຂ້ອຍຍັງມີຊີວິດຢູ່ຕໍ່ໄປ, ຂໍເຈົ້າຈົ່ງສະແດງຄວາມສັດຊື່ຕໍ່ພັນທະສັນຍາຂອງພຣະຢາເວຕໍ່ຂ້ອຍ, ທີ່ຂ້ອຍຈະບໍ່ຕາຍ? \v 15 ຂໍຢ່າຕັດພັນທະສັນຍາແຫ່ງຄວາມສັດຊື່ຂອງເຈົ້າ ທີ່ມີຕໍ່ພົງພັນຂອງຂ້ອຍຕະຫລອດໄປ—ເຖິງແມ່ນວ່າເມື່ອພຣະຢາເວຊົງກຳຈັດສັດຕຣູທັງປວງຂອງດາວິກຈາກແຜ່ນດິນໂລກແລ້ວກໍຕາມ."  \v 16 ດັ່ງນັ້ນໂຢນາທານຈຶ່ງໄດ້ເຮັດທັນທະສັນຍາກັບພົງພັນຂອງດາວິດແລະກ່າວວ່າ,"ຂໍພຣະຢາເວແກ້ແຄ້ນພວກສັດຕຣູຂອງດາວິດ."

20/17.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 17  ໂຢນາທານກໍໄດ້ໃຫ້ດາວິດປະຕິຍານອີກຄັ້ງຫນຶ່ງໂດຍຄວາມຮັກທີ່ ພະອົງມີຕໍ່ລາວ, ເພາະວ່າພະອົງໄດ້ຮັກລາວຢ່າງທີ່ທ່ານໄດ້ຮັກຊີວິດຂອງຕົນເອງ. \v 18 ແລ້ວໂຢນາທານໄດ້ກ່າວກັບລາວວ່າ,"ມື້ອື່ນເປັນວັນຂຶ້ນຄໍ່າ. ເຈົ້າຈະຕ້ອງຂາດໄປ ເພາະບ່ອນນັ່ງຂອງເຈົ້າຈະວ່າງຢູ່. \v 19 ເມື່ອເຈົ້າໄດ້ຢູ່ສາມວັນແລ້ວ, ໃຫ້ເຈົ້າລົງໄປໂດຍໄວໃຫ້ມາບ່ອນທີ່ເຈົ້າຫລົບລີ້ເມື່ອເຖິງວັນນັ້ນ ແລະຄອຍຖ້າຢູ່ຂ້າຫິນເອເຊ.

20/20.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 20  ຂ້ອຍຈະຍິງລູກທະນູສາມດອກໄປຂ້າງໆທີ່ນັ້ນ, ເຫມືອນກັບວ່າຂ້ອຍຍິງເປົ້າ. \v 21  ແລ້ວຂ້ອຍຈະໃຊ້ເດັກຫນຸ່ມຂອງຂ້ອຍໄປແລະເວົ້າກັບເຂົາວ່າ,'ຈົ່ງໄປຫາພວກລູກທະນູ,' ຖ້າຂ້ອຍເວົ້າກັບເດັກຊາຍຫນຸ່ນວ່າ,"ເບິ່ງແມ, ພວກລູກທະນູນັ້ນຢູ່ທາງຂ້າງນີ້ຂອງເຈົ້າ; ຈົ່ງໄປເອົາມາ.' ແລ້ວເຈົ້າຈົ່ງມາ; ເພາະວ່າພຣະຢາເວຊົງພຣະຊົນແນ່ສັນໃດ ທ່ານກໍປອດໄພແລ້ວ, ບໍ່ມີອັນຕະລາຍອັນໃດເລີຍ.

20/22.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 22  ແຕ່ຖ້າຂ້ອຍເວົ້າກັບເດັກຫນຸ່ມນັ້ນວ່າ,'ເບິ່ງແມ, ພວກລູກທະນູຢູ່ຂ້າງເກີນເຈົ້າໄປ,' ແລ້ວເຈົ້າຈົ່ງໄປຕາມທາງຂອງເຈົ້າ, ເພາະວ່າພຣະຢາເວໄດ້ສົ່ງເຈົ້າຫນີໄປ.  \v 23 ສ່ວນຂໍ້ຕົກລົງທີ່ເຈົ້າກັບຂ້ອຍໄດ້ເວົ້າກັນນັ້ນ, ເບິ່ງແມ, ພຣະຢາເວຊົງຢູ່ທີ່ນີ້ລະຫວ່າງເຈົ້າແລະຂ້ອຍຕະຫລອດໄປ."

20/24.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 24 ດາວິດຈຶ່ງໄດ້ຫລົບລີ້ຢູ່ໃນທົ່ງນາ. ເມື່ອເຖິງວັນຂຶ້ນຄໍ່າ, ກະສັດໄດ້ນັ່ງເພື່ອຮັບປະທານອາຫານ. \v 25 ກະສັດໄດ້ນັ່ງເທິງບ່ອນນັ່ງຂອງພະອົງ ເທິງບ່ອນນັ່ງຂ້າງຝາຄືເກົ່າ. ໂຢນາທານໄດ້ຢືນແລະອັບເນໄດ້ນັ່ງຂ້າງໂຊນ. ແຕ່ບ່ອນນັ່ງຂອງດາວິດວ່າງຢູ່.

20/26.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 26  ໂຊນຍັງບໍ່ໄດ້ເວົ້າອັນໃດໃນວັນນັ້ນ, ເພາະພະອົງຄິດໃນໃຈວ່າ,"ມີເຫດບາງຢ່າງໄດ້ເກີດຂຶ້ນກັບລາວ. ລາວມີມົນທິນ; ແນ່ນອນລາວມີມົນທິນຢູ່." \v 27 ແຕ່ໃນວັນທີ່ສອງ, ມື້ຕໍ່ມາຂອງວັນຂຶ້ນຄໍ່າ, ບ່ອນນັ່ງຂອງດາວິດກໍວ່າງຢູ່. ໂຊນກໍເວົ້າກັບໂຢນາທານລູກຊາຍຂອງຕົນວ່າ,"ເປັນຫຍັງລູກຂອງເຢຊີບໍ່ໄດ້ມາຮັບປະທານອາຫານ ທັງວານນີ້ແລະວັນນີ້?"

20/28.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 28  ໂຢນາທານກໍໄດ້ຕອບໂຊນວ່າ,"ດາວິດວິງວອນຂໍລາຂ້ານ້ອຍໄປຍັງບ້ານເບັດເລເຮັມ.  \v 29 ລາວໄດ້ບອກວ່າ,'ຂໍປ່ອຍຂ້າພະເຈົ້າໄປ. ເພາະຕະກຸນຂອງຂ້າພະເຈົ້າມີການຖວາຍສັດບູຊາໃນເມືອງ, ແລະອ້າຍໆຂອງຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ສັ່ງຂ້າພະເຈົ້າໃຫ້ໄປທີ່ນັ້ນ. ບັດນີ້,ຖ້າຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຮັບຄວາມພໍໃຈຈາກທ່ານ, ກໍຂໍໃຫ້ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ໄປ ແລະຢ້ຽມຢາມພວກອ້າຍໆຂອງຂ້າພະເຈົ້າ.' ດ້ວຍເຫດນີ້ລາວຈຶ່ງບໍ່ໄດ້ມາຮ່ວມໂຕະຂອງກະສັດ."

20/30.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 30  ແລ້ວຄວາມໂກດຮ້າຍກໍພຸ່ງຂຶ້ນຕໍ່ໂຢນາທານ, ແລະພະອົງໄດ້ກ່າວວ່າ,"ເຈົ້າເປັນລູກຊາຍຂອງຍິງກະບົດ, ແລະວິປະລາດ! ຂ້າບໍ່ຮູ້ຫລືວ່າເຈົ້າເລືອກບຸດເຢຊີມາເປັນຄວາມອັບອາຍແກ່ເຈົ້າເອງ, ແລະແກ່ແມ່ຜູ້ໃຫ້ກຳເນີດເຈົ້າ?  \v 31 ເພາະວ່າຕາບໃດທີ່ບຸດເຢຊີມີຊີວິດຢູ່ໃນແຜ່ນດິນ, ຕົວເຈົ້າຫລືຣາຊະອາຈັກຂອງເຈົ້າຈະຕັ້ງຫມັ້ນບໍ່ໄດ້. ບັດນີ້ແລ້ວ, ຈົ່ງໃຊ້ຄົນໄປຈັບລາວມາໃຫ້ຂ້າ, ເພາະເຂົາຈະຕ້ອງຕາຍແນ່ນອນ."

20/32.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 32  ໂຢນາທານຈຶ່ງໄດ້ຕອບໂຊນພະບິດາຂອງທ່ານວ່າ,"ເປັນຫຍັງເຂົາຈະຕ້ອງຖຶກຂ້າ? ລາວໄດ້ເຮັດຫຍັງຜິດ?" \v 33 ແຕ່ໂຊນໄດ້ຊັດຫອກໃສ່ທ່ານຫມາຍຈະຂ້າທ່ານເສຍ. ດັ່ງນັ້ນໂຢນາທານຈຶ່ງຮູ້ວ່າພະບິດາຂອງຕົນຕັ້ງໃຈຈະຂ້າດາວິດ.  \v 34 ໂຢນາທານຈຶ່ງໄດ້ລຸກຂຶ້ນຈາກໂຕ໊ະດ້ວຍຄວາມໂກດຮ້າຍຢ່າງໃຫຍ່ຫລວງ ແລະບໍໄດ້ກິນຫຍັງເລີຍໃນວັນທີ່ສອງຂອງເດືອນນັ້ນ, ເພາະຄວາມໂສກເສົ້າໃຈດ້ວຍເລື່ອງຂອງດາວິດ, ເພາະວ່າພະບິດາຂອງທ່ານລົບຫລູ່ກຽດຂອງລາວ.

20/35.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 35  ພໍຮອດຕອນເຊົ້າ, ໂຢນາທານກໍໄດ້ອອກໄປທີ່ທົ່ງນາຕາມທີ່ນັດຫມາຍໄວ້ກັບດາວິດ, ແລະມີເດັກຫນຸ່ມໄປນຳກັນກັບລາວຄົນຫນຶ່ງ. \v 36 ພະອົງໄດ້ເວົ້າກັບເດັກຫນຸ່ມນັ້ນວ່າ,"ຈົ່ງແລ່ນໄປແລະຊອກຫາພວກລຸກທະນູທີ່ຂ້ອຍຍິງໄປ." ເມື່ອເດັກຫນຸ່ມນັ້ນແລ່ນໄປ, ໂຢນາທານໄດ້ຍິງລູກທະນູດອກຫນຶ່ງໄປເກີນຫນ້າເດັກນັ້ນ." \v 37 ເມື່ອເດັກຫນຸ່ມນັ້ນາເຖິງບ່ອນທີ່ລູກທະນູຊຶ່ງໂຢນາທານໄດ້ຍິງໄປນັ້ນຕົກ, ໂຢນາທານກໍໄດ້ຮ້ອງໄລ່ຫລັງເດັກຫນຸ່ມນັ້ນແລະກ່າວວ່າ,"ລູກທະນູເກີນໄປຂ້າງນັ້ນບໍ່ແມ່ນບໍ?"

20/38.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 38  ແລ້ວໂຢນາທານກໍໄດ້ຮ້ອງໄລ່ຕາມຫລັງເດັກຫນຸ່ມນັ້ນວ່າ,"ຮິບໄວແນ່, ຮິບໄປໄວແດ່, ຢ່າຢູ່ຊ້າ!" ດັ່ງນັ້ນເດັກຫນຸ່ມຂອງໂຢນາທານກໍໄປເກັບພວກລູກທະນູ ແລະໄດ້ກັບມາຫານາຍຂອງລາວ.  \v 39 ແຕ່ເດັກຫນຸ່ມນັ້ນບໍ່ຮູ້ເລື່ອງໃດທັງນັ້ນ. ມີພຽງແຕ່ໂຢນາທານແລະດາວິດເທົ່ານັ້ນທີ່ຮູ້ວ່າເລື່ອງຫຍັງ. \v 40 ໂຢນາທານກໍໄດ້ມອບເຄື່ອງອາວຸດຂອງທ່ານໃຫ້ເດັກຫນຸ່ມນັ້ນ ແລະໄດ້ກ່າວກັບລາວວ່າ,"ຈົ່ງໄປ, ຈົ່ງເອົາມັນເຂົ້າໄປໃນເມືອງ."

20/41.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 41  ທັນທີທີ່ເດັກຫນຸ່ມນັ້ນໄປແລ້ວ, ດາວິດກໍໄດ້ລຸກຂຶ້ນມາຈາກດ້ານຫລັງຂອງກອງຫິນ, ກົ້ມຂາບລົງເຖິງດິນ, ແລະໄດ້ໂຄ້ງຄຳນັບລົງສາມຄັ້ງ. ພວກເຂົາໄດ້ຈູບຊຶ່ງກັນແລະກັນ, ໄດ້ຮ້ອງໄຫ້ດ້ວຍກັນ, ແຕ່ໄດ້ຮ້ອງໄຫ້ຫລາຍກວ່າ. \v 42 ໂຢນາທານຈຶ່ງໄດ້ກ່າວກັບດາວິດວ່າ,"ຈົ່ງໄປໂດຍສັນຕິເຖິດ, ເພາະວ່າເຮົາທັງສອງໄດ້ປະຕິຍານໄວ້ແລ້ວໃນພຣະນາມແຫ່ງພຣະຢາເວວ່າ,'ຂໍໃຫ້ພຣະຢາເວຊົງຢູ່ລະຫວ່າງຂ້ອຍກັບເຈົ້າ ແລະລະຫວ່າງພົງພັນຂອງຂ້ອຍກັບພົງພັນຂອງເຈົ້າສຶບໄປເປັນນິດ.'" ແລ້ວດາວິດກໍໄດ້ລຸກຂຶ້ນແລະໄດ້ຈາກໄປ, ແລະໂຢນາທານກໍໄດ້ເຂົ້າໄປໃນເມືອງ.

20/title.txt

@@ -0,0 +1 @@
+ບົດທີ 20

21/01.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\c 21 \v 1  ແລ້ວດາວິດກໍໄດ້ມາທີ່ເມືອງໂນບໄປຫາອາຫິເມເລັກປະໂລຫິດ. ອາຫິເມເລັກໄດ້ຕົວສັ່ນເຊັນດ້ວຍຄວາມຢ້ານມາຫາດາວິດ ແລະໄດ້ກ່າວກັບລາວວ່າ,"ຍ້ອນຫຍັງທ່ານຈຶ່ງມາຄົນດຽວ ແລະບໍ່ມີໃຜມາກັບທ່ານຫລື?"  \v 2 ດາວິດຈຶ່ງໄດ້ເວົ້າກັບອາຫິເມເລັກປະໂລຫິດວ່າ,"ກະສັດໄດ້ສົ່ງຂ້າພະເຈົ້າໃຫ້ພາລະກິດຢ່າງຫນຶ່ງ ແລະໄດ້ສັ່ງແກ່ຂ້າພະເຈົ້າວ່າ,"ຢ່າໃຫ້ໃຜຮູ້ເຖິງເລື່ອງທີ່ເຮົາໃຊ້ເຈົ້າໄປເຮັດນັ້ນ, ແລະເລື່ອງທີ່ເຮົາໄດ້ບັນຊາເຈົ້ານັ້ນ.' ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ນັດຫມາຍໄວ້ກັບພວກຄົນຫນຸ່ມໃນສະຖານທີ່ແຫ່ງຫນຶ່ງ.

21/03.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 3  ບັດນີ້ແລ້ວທ່ານມີຫຍັງຢູ່ໃນມືແດ່? ຂໍໃຫ້ເຂົ້າຈີ່ແກ່ຂ້າພະເຈົ້າຈັກຫ້າກ້ອນ, ຫລືອັນໃດກໍໄດ້ທີ່ທ່ານມີຢູ່ທີ່ນີ້."  \v 4 ປະໂລຫິດນັ້ນໄດ້ຕອບດາວິດແລະໄດ້ກ່າວວ່າ,"ບໍມີເຂົ້າຈີ່ທຳມະດາເລີຍ, ແຕ່ມີເຂົ້າຈີ່ບໍຣິສຸດ—ຖ້າແຕ່ໃຫ້ພວກຄົນຫນຸ່ມໄດ້ຢູ່ຫ່າງຈາກຜູ້ຍິງມາກໍແລ້ວກັນ.

21/05.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 5  ດາວິດໄດ້ຕອບປະໂລຫິດວ່າ,"ທີ່ຈິງຜູ້ຍິງກໍຖຶກກັນໃຫ້ຫ່າງຈາກເຮົາສາມວັນແລ້ວ, ເຫມືອນຄັ້ງກ່ອນໆທີ່ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ອອກໄປ. ສິ່ງຕ່າງໆທີ່ເປັນຂອງຜູ້ຊາຍກໍໄດ້ຖຶກເຮັດໃຫ້ບໍຣິສຸດ ເຖິງແມ່ນເປັນການເຮັດວຽກຕາມປົກກະຕິ ແລ້ວຍິງວັນນີ້ພວກເຂົາກໍຍິ່ງບໍຣິສຸດກວ່າ."  \v 6  ດັ່ງນັ້ນປະໂລຫິດຈຶ່ງໄດ້ມອບເຂົ້າຈີ່ບໍຣິສຸດໃຫ້ແກ່ລາວ. ເພາະວ່າທີ່ນັ້ນບໍ່ມີເຂົ້າອຶ່ນອີກນອກຈາກເຂົ້າຈີ່ຕໍ່ຫນ້າພຣະພັກ, ຊຶ່ງໄດ້ເກັບມາຈາກຕໍ່ຫນ້າພຣະພັກຂອງພຣະຢາເວ, ເພື່ອທີ່ຈະວາງເຂົ້າຈີ່ໃຫມ່ແທນທີ່ໃນວັນທີ່ເກັບເອົາເຂົ້າຈີ່ເກົ່ານັ້ນອອກໄປ.

21/07.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 7 ບັດນີ້ຜູ້ຮັບໃຊ້ຄົນຫນຶ່ງຂອງໂຊນຢູ່ທີ່ນັ້ນໃນວັນນັ້ນ, ຖຶກກັກຕົວໃຫ້ຢູ່ຕໍ່ຫນ້າພຣະຢາເວ. ລາວຊື່ວ່າໂດເອກຊາວເອໂດມ, ຫົວຫນ້າຄົນລ້ຽງສັດຂອງໂຊນ.

21/08.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 8  ດາວິດໄດ້ເວົ້າກັບອາຫິເມເລັກວ່າ,"ບັດນີ້ທີ່ນີ້ບໍ່ມີຫອກຫລືດາບໃນມືຢູ່ຈັກດວງຫນຶ່ງຫລືບໍ? ເພາະວ່າຂ້າພະເຈົ້າບໍ່ໄດ້ນຳດາບຫລືອາວຸດຕິດຕົວມາເລີຍ, ເພາະວ່າພາຣະກິດຂອງກະສັດນັ້ນເລັ່ງດ່ວນຫລາຍ."  \v 9 ປະໂລຫິດນັ້ນຈຶ່ງໄດ້ກ່າວວ່າ,"ດາບຂອງໂກລິອາດຄົນຟີລິດສະຕິນ, ຊຶ່ງທ່ານໄດ້ຂ້າທີ່ຮ່ອມພູເອລານັ້ນ, ຍັງຖຶກຜ້າຫໍຢູ່ຂ້າງຫລັງເສື້ອເອໂຟດ. ຖ້າທ່ານຕ້ອງການດາບດວງນັ້ນ, ຈົ່ງເອົາໄປເຖິດ, ເພາະວ່າບໍ່ມີອາວຸດອຶ່ນໃດທີ່ນີ້ອີກແລ້ວ."ດາວິດໄດ້ເວົ້າວ່າ,"ບໍ່ມີດາບດວງອຶ່ນອີກເຫມືອນດາບດວງນັ້ນແລ້ວ; ເອົາໃຫ້ຂ້າພະເຈົ້າເຖິດ."

21/10.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 10 ດາວິດກໍໄດ້ລຸກຂຶ້ນແລະໄດ້ຫນີຈາກໂຊນໄປຫາອາກິດ, ກະສັດຂອງເມືອງກັດ. \v 11  ພວກຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງອາກິດໄດ້ກ່າວກັບລາວວ່າ,"ດາວິດຄົນນີ້ບໍ່ແມ່ນຫລືທີ່ເປັນກະສັດຂອງແຜ່ນດິນນັ້ນ? ພວກເຂົາບໍ່ໄດ້ຮ້ອງເພງໃຫ້ກັນແລະກັນກ່ຽວກັບລາວໃນການເຕັ້ນລຳຫລືທີ່ວ່າ,'ໂຊນໄດ້ຂ້າຄົນເປັນພັນໆ, ແລະດາວິດໄດ້ຂ້າຄົນເປັນຫມື່ນໆ?'"

21/12.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 12  ດາວິດກໍໄດ້ເກັບຖ້ອຍຄຳເຫລົ່ານີ້ໄວ້ໃນໃຈ ແລະຢ້ານອາກິດ, ກະສັດແຫ່ງເມືອງກັດຫລາຍ.  \v 13  ລາວຈຶ່ງໄດ້ປ່ຽນປະຕິກິລິຍາຂອງລາວຕໍ່ຫນ້າພວກເຂົາ ແລະໄດ້ທຳທ່າເຮັດເປັນຄັນບ້າໃນຫມູ່ພວກເຂົາ; ລາວໄດ້ເຮັດເຄື່ອງຫມາຍໄວ້ທີປະຕູຕ່າງໆຂອງປະຕູຂອງເມືອງ ແລະປ່ອຍໃຫ້ນໍ້າລາຍໄຫລລົງຕາມຫນວດເຄົາຂອງລາວ.

21/14.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 14  ແລ້ວອາກິດຈຶ່ງໄດ້ເວົ້າກັບພວກຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພະອົງວ່າ,"ເບິ່ງແມ, ພວກເຈົ້າເບິ່ງຊາຍຄົນເປັນຄົນບ້າ. ແລ້ວພວກເຈົ້າພາລາວມາຫາເຮົາເຮັດຫຍັງ?  \v 15 ເຮົາຂາດຄົນບ້າຫລື, ເຈົ້າຈຶ່ງໄດ້ພາຄົນນີ້ມາເຮັດບ້າບໍຕໍ່ຫນ້າເຮົາ? ຄົນຢ່າງນີ້ຄວນເຂົ້າມາໃນວັງຂອງເຮົາຫລື?"

21/title.txt

@@ -0,0 +1 @@
+ບົດທີ 21

22/01.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\c 22 \v 1  ດັ່ງນັ້ນດາວິດກໍໄດ້ໄປຈາກທີ່ນັ້ນ ແລະໄດ້ຫນີໄປຢູ່ທີຖໍ້າອາດຸນລຳ. ເມື່ອພວກອ້າຍໆແລະເຊື້ອສາຍຂອງບິດາຂອງລາວທັງປວງໄດ້ຍິນເລື່ອງ, ພວກເຂົາກໍໄດ້ລົງໄປຫາລາວທີ່ນັ້ນ. \v 2 ທຸກຄົນທີຢູ່ໃນຄວາມທຸກຍາກ, ທຸກຄົນທີ່ມີຫນີ້ສິນ, ແລະທຸກຄົນທີ່ບໍພໍໃຈກໍໄດ້ລວມກັນມາຫາລາວ—ພວກເຂົາໄດ້ມາລວມກັນມາຫາລາວ. ດາວິດກໍເປັນຫົວຫນ້າພວກເຂົາ. ມີຄົນມາຢູ່ກັບລາວປະມານສີ່ຮ້ອຍຄົນ.

22/03.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 3  ແລ້ວດາວິດກໍໄດ້ອອກຈາກທີ່ນັ້ນໄປຍັງເມືອງມິດສະປາໃນໂມອາບ. ລາວໄດ້ບອກກະສັດແຫ່ງໂມອາບວ່າ,"ຂໍໂຜດໃຫບິດາມານດາຂອງຂ້ານ້ອຍໄປຢູ່ກັບພະອົງເຖິດ ຈົນກວ່າຂ້ານ້ອຍຈະຮູ້ວ່າພຣະເຈົ້າຈະຊົງກະທຳປະການໃດເພື່ອຂ້ານ້ອຍ." \v 4 ລາວກໍໄດ້ລະພວກເຂົາໄວ້ກັບກະສັດແຫ່ງໂມອາບ. ບິດາແລະມານດາຂອງລາວກໍໄດ້ອາໃສຢູ່ກັບພະອົງຕະຫລອດເວລາທີ່ດາວິດຢູ່ໃນທີ່ກຳບັງເຂັ້ມແຂງຂອງລາວ. \v 5 ແລ້ວຜູ້ປະກາດພຣະທັມຊື່ກາດໄດ້ເວົ້າກັບດາວິດວ່າ,"ຢ່າຢູ່ໃນທີ່ກຳບັງເຂັ້ມແຂງຂອງທ່ານ. ຈົ່ງຈາກໄປເສຍແລະເຂົ້າໄປໃນແຜ່ນດິນຢູດາເຖິດ." ດັ່ງນັ້ນດາວິດກໍໄດ້ຈາກທີ່ນັ້ນແລະໄດ້ໄປຢູ່ໃນປ່າເຮເຣັດ.

22/06.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 6 ໂຊນໄດ້ຮູ້ວ່າໄດ້ມີຜູ້ພົບເຫັນດາວິດ, ຄົນເຫລົ່ານັ້ນທີ່ໄດ້ຢູ່ກັບລາວ. ບັດນີ້ໂຊນໄດ້ຢູ່ທີເມືອງກິເບອໃຕ້ຕົ້ນສົນຫມອກໃນເມືອງຣາມາ, ພ້ອມດ້ວຍຫອກຂອງພະອົງ, ແລະພວກຜູ້ຮັບໃຊ້ທັງຫມົດຂອງພະອົງກໍໄດ້ຢືນຢູ່ອ້ອມຮອບພະອົງ.

22/07.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 7  ໂຊນໄດ້ກ່າວກັບພວກຜູ້ຮັບໃຊ້ທີ່ຢືນຢູ່ຮອບພະອົງວ່າ,"ບັດນີ້ຈົ່ງຟັງໃຫ້ດີ, ປະຊາຊົນແຫ່ງເບັນຢາມິນ! ລູກຊາຍຂອງເຢຊີຈະໃຫ້ທົ່ງນາທັງຫລາຍ ແລະສວນອະງຸ່ນທັງຫລາຍແກ່ພວກເຈົ້າຫລື? ລາວຈະຕັ້ງພວກເຈົ້າໃຫ້ເປັນຜູ້ບັງຄັບການກອງພັນ ແລະຜູ້ບັງຄັບການກອງຮ້ອຍຫລື, \v 8 ເພື່ອແລກປ່ຽນສຳລັບທີ່ພວກເຈົ້າທັງຫມົດຄິດກະບົດຕໍ່ຂ້ອຍຫລື? ບໍ່ມີໃຜຈັກຄົນແຈ້ງແກ່ເຮົາເລີຍ ເມື່ອລູກຊາຍຂອງຂ້ອຍເຮັດພັນທະສັນຍາກັບລູກຊາຍຂອງເຢຊີ. ບໍມີໃຜໃນພວກເຈົ້າກຳລັງເສຍໃຈກັບຂ້ອຍ. ບໍ່ມີໃຜຈັກຄົນໃນພວກເຈົ້າແຈ້ງແກ່ຂ້ອຍວ່າລູກຊາຍຂອງຂ້ອຍ ໄດ້ປຸກປັ່ນດາວິດຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງຂ້ອຍໃຫ້ຕໍ່ສູ້ກັບຂ້ອຍ. ວັນນີ້ລາວກໍຫລົບລີ້ແລະຄອຍຖ້າຂ້ອຍເພື່ອລາວຈະໄດ້ໂຈມຕີເຮົາ."

22/09.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 9  ແລ້ວໂດເອກຄົນເອໂດມຜູ້ທີ່ເປັນຫົວຫນ້າພວກຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງໂຊນຈຶ່ງໄດ້ຕອບວ່າ,"ຂ້ານ້ອຍໄດ້ເຫັນລູກຊາຍຂອງເຢຊີມາທີ່ເມືອງໂນບ, ມາຫາອາຫິເມເລັກລູກຊາຍຂອງອາຫິທູບ. \v 10 ລາວກໍໄດ້ອະຖິຖານຕໍ່ພຣະຢາເວຂໍໃຫ້ຊົງຊ່ວຍລາວ, ແລະລາວໄດ້ໃຫ້ສະບຽງອາຫານແກ່ລາວ ແລະໃຫ້ດາບຂອງໂກລີອາດຄົນຟີລິດສະຕິນແກ່ລາວໄປ."

22/11.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 11  ແລ້ວກະສັດກໍໄດ້ສົ່ງຄົນໄປເອີ້ນເອົາອາຫິເມເລັກປະໂລຫິດ ລູກຊາຍຂອງອາຫິທູບ ແລະເຊື້ອສາຍບິດາຂອງທ່ານທັງຫມົດ, ທີ່ເປັນພວກປະໂລຫິດທີ່ໄດ້ຢູ່ໃນເມືອງໂນບ. ພວກເຂົາທຸກຄົນກໍໄດ້ມາຫາກະສັດ. \v 12 ໂຊນໄດ້ກ່າວວ່າ,"ບັດນີ້ຈົ່ງຟັງ, ລູກຊາຍຂອງອາຫິທູບ." ລາວໄດ້ຕອບວ່າ,"ຂ້ານ້ອຍຢູ່ທີ່ນີ້ແລ້ວ, ເຈົ້ານາຍຂອງຂ້ານ້ອຍ."  \v 13  ໂຊນໄດ້ກ່າວກັບລາວວ່າ,"ເປັນຫຍັງພວກເຈົ້າຈຶ່ງຮ່ວມກັນກະບົດຕໍ່ຂ້ອຍ, ທັງພວກເຈົ້າແລະລູກຊາຍຂອງເຢຊີ, ໃນການທີ່ເຈົ້າໄດ້ໃຫ້ເຂົ້າຈີ່ແລະດາບແກ່ລາວ, ແລະໄດ້ຖາມພຣະເຈົ້າໃຫ້ລາວເພື່ອທີ່ພຣະອົງຈະຊົງຊ່ວຍລາວ, ດັ່ງນັ້ນລາວຈຶ່ງໄດ້ລຸກຂຶ້ນຕໍ່ສູ້ກັບຂ້ອຍ, ແລະໄດ້ຄອຍຖ້າຊຸ່ມດັກຂ້ອຍຢູ່, ເຫມືອນຢ່າງທຸກວັນນີ້ບໍ?"

22/14.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 14  ແລ້ວອາຫິເມເລັກໄດ້ຕອບກະສັດແລະໄດ້ກ່າວວ່າ,"ໃນບັນດາຂ້າຣາຊະການຂອງພະອົງທັງຫມົດ ມີໃຜແດ່ທີຈະຊື່ສັດຢ່າງດາວິດ, ຜູ້ທີ່ເປັນລູກເຂີຍຂອງກະສັດ ແລະເປັນຜູ້ບັງຄັບບັນຊາທະຫານຮັກສາຂອງພະອົງ, ແລະເປັນຜູ້ມີກຽດໃນລາສະສຳນັກຂອງພະອົງຫລື? \v 15 ວັນນີ້ເປັນຄັ້ງທຳອິດທີ່ຂ້ານ້ອຍໄດ້ຂໍຕໍ່ພຣະເຈົ້າໃຫ້ຊ່ວຍລາວຈິງຫລື? ຂ້ານ້ອຍບໍ່ເປັນນັ້ນແນ່ນອນ! ຂໍຢ່າໃຫ້ກະສັດໄດ້ກ່າວໂທດຢ່າງຫນຶ່ງຢ່າງໃດຕໍ່ຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພະອົງ ຫລືຕໍ່ເຊື້ອສາຍທັງປວງບິດາຂອງຂ້ານ້ອຍ. ເພາະຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພະອົງບໍ່ຮູ້ເລື່ອງທັງຫມົດນີ້ເລີຍ."

22/16.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 16  ກະສັດໄດ້ຕອບວ່າ,"ອາຫິເມເລັກເອີຍ, ເຈົ້າຈະຕ້ອງຕາຍແນ່ນອນ, ທັງເຈົ້າເອງແລະເຊື້ອສາຍທັງປວງຂອງບິດາຂອງເຈົ້າດ້ວຍ." \v 17  ກະສັດກໍໄດ້ສັ່ງໃຫ້ທະຫານປ້ອງກັນຜູ້ທີ່ຢືນຢູ່ໃກ້ໆທີ່ນັ້ນວ່າ,"ຈົ່ງຫັນມາແລະຂ້າພວກປະໂລຫິດຂອງພຣະຢາເວສາ. ເພາະວ່າມືຂອງພວກເຂົາຢູ່ກັບດາວິດ, ແລະເພາະວ່າພວກເຂົາໄດ້ຮູ້ວ່າລາວຫນີໄປ, ແຕ່ບໍ່ໄດ້ແຈ້ງໃຫ້ເຮົາຮູ້." ແຕ່ພວກຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງກະສັດບໍ່ໄດ້ລົງມືຂ້າພວກປະໂລຫິດຂອງພຣະຢາເວ.