Sat Jan 22 2022 19:23:31 GMT+0100 (hora estándar de Europa central)

10/33.txt

@@ -1 +1 @@
-\v 33 Pero un samaritano, que ía de viaxe, ao chegar a onde estaba el, veuno e tivo compaixón del, \v 34 e achegándose, vendoulle as feridas, cubríndoas con aceite e viño; e montouno no seu propio burro, levouno a unha pousada e coidou del. \v 35 Ao día seguinte, sacou cartos e pagou a estancia por dous días ao pousadeiro dicíndolle: Coida del, e o que precise a maiores, pagareicho á volta.
+\v 33 Pero un samaritano, que ía de viaxe, ao chegar a onde estaba el, veuno e tivo compaixón del, \v 34 e achegándose, vendoulle as feridas, cubríndoas con aceite e viño; e montouno no seu propio burro, levouno a unha pousada e coidou del. \v 35 Ao día seguinte, sacou cartos e pagou a estancia por dous días ao pousadeiro dicíndolle: Coida del, e o que precises a maiores, pagareicho á volta.

10/36.txt

@@ -1 +1 @@
-\v 36 \v 37 Quen dos tres , pensas ti, que demostrou ser o próximo do home malferido? e el dixo: O que tivo compaixón del. E Xesús dixo: Vai e fai ti o mesmo
+\v 36 Quen dos tres , pensas ti, que demostrou ser o próximo do home malferido? \v 37 E el dixo: O que tivo compaixón del. E Xesús dixo: Vai e fai ti o mesmo

10/38.txt

@@ -1 +1 @@
-\v 38 \v 39 Aconteceu que no medio da travesía, El entrou nunha vila; e unha muller que se chamaba Marta, recibeuno na súa casa. Ela tiña unha irmá que se chamaba María, que sentada aos pés de Xesús, escoitaba as súas ensinanzas.
+\v 38 Aconteceu que no medio da travesía, El entrou nunha vila; e unha muller que se chamaba Marta, recibeuno na súa casa. \v 39 Ela tiña unha irmá que se chamaba María, que sentada aos pés de Xesús, escoitaba as súas ensinanzas.

10/40.txt

@@ -1 +1 @@
-\v 40 \v 41 \v 42 Mais a preocupación de Marta era outra, estaba afanada cos preparativos e achegándose a El díxolle: Señor, non tes coidado de que a miña irmá me deixe servir soa? Dille que me bote unha man. Respondeulle o Señor: Marta, Marta, ti estás tan afanada e conturbada por tantas cousas; que non te estás dando conta de que somentes hai unha cousa necesaria, e María foi quen de descubrilo e ninguén llo poderá quitar.
+\v 40 Mais a preocupación de Marta era outra, estaba afanada cos preparativos e achegándose a El díxolle: Señor, non tes coidado de que a miña irmá me deixe servir soa? Dille que me bote unha man. \v 41 Respondeulle o Señor: Marta, Marta, ti estás tan afanada e conturbada por tantas cousas; que non te estás dando conta de que \v 42 somentes hai unha cousa necesaria, e María foi quen de descubrila e ninguén llo poderá quitar.

manifest.json

@@ -94,6 +94,10 @@
 		"10-23",
 		"10-25",
 		"10-29",
-		"10-31"
+		"10-31",
+		"10-33",
+		"10-36",
+		"10-38",
+		"10-40"
 	]
 }