uz_gen_ulb/46/01.txt

\v 1 Исроил бор мол-мулки билан сафарга чиқиб, Беир-Шебага келди ва отаси Исҳоқнинг Худосига қурбонлик келтирди. \v 2 Худо Исроилга тунги ваҳийда намоён бўлиб: “Ёқуб, Ёқуб”,- деди. У эса: “Мана, мен”,- деди. \v 3 Худо деди: “Мен – Худоман, сенинг отангнинг Худосиман. Мисрга боришдан қўрқма. Чунки мен у ерда сендан буюк халқ келтириб чиқараман. \v 4 Мен сен билан бирга Мисрга бораман ва албатта сени қайта олиб чиқаман. Юсуф ўз қўллари билан сенинг кўзингни юмади”.