th_ulb/29-JOL.usfm

140 lines
30 KiB
Plaintext

\id JOL Unlocked Literal Bible
\ide UTF-8
\h JOEL
\toc1 Joel
\toc2 Joel
\toc3 jol
\mt1 JOEL
\s5
\c 1
\p
\v 1 นี่คือพระวจนะของพระยาห์เวห์ที่มาถึงโยเอลบุตรชายของเปธุเอล
\v 2 "ท่านผู้ใหญ่ทั้งหลาย จงฟังเรื่องนี้ และท่านทุกคนผู้อาศัยในแผ่นดิน จงฟัง สิ่งนี้ได้เคยเกิดขึ้นในสมัยของพวกท่าน หรือในสมัยของบรรพบุรุษของพวกท่านหรือ?
\v 3 จงบอกเกี่ยวกับเรื่องนี้กับบุตรทั้งหลายของพวกท่าน และให้บุตรทั้งหลาย ของท่านบอกบุตรทั้งหลาย ของพวกเขา และให้บุตรทั้งหลาย ของพวกเขาบอกกับชนรุ่นต่อไป
\s5
\p
\v 4 สิ่งที่เหลือจากฝูงตั๊กแตนปาทังก้ากินแล้ว ตั๊กแตนใหญ่ก็จะกินเสีย สิ่งที่เหลือจากตั๊กแตนใหญ่กินแล้ว ตั๊กแตนกระโดดก็จะกินเสีย สิ่งที่เหลือจากตั๊กแตนกระโดดกินแล้ว หนอนผีเสื้อก็จะกินเสีย
\v 5 เจ้าพวกขี้เมาเอ๋ย จงตื่นขึ้นและร้องไห้ เจ้าพวกนักดื่มเหล้าองุ่นเอ๋ย จงคร่ำครวญ เพราะเหล้าองุ่นหวานได้ถูกตัดขาดจากพวกเจ้าแล้ว
\v 6 เพราะชนชาติหนึ่งที่มีกำลังและมีจำนวนนับไม่ถ้วนได้ขึ้นมาบนแผ่นดินของข้าพเจ้า ฟันของเขาเป็นเขี้ยวของสิงโต และเขามีเขี้ยวของสิงโตตัวเมีย
\s5
\p
\v 7 เขาได้ทำให้สวนองุ่นของข้าพเจ้าเป็นสถานที่ที่น่าสะพรึงกลัว และเขาได้ลอกเปลือกต้นมะเดื่อของข้าพเจ้าจนเกลี้ยง เขาได้ลอกเปลือกของมันและโยนทิ้งไป กิ่งเหล่านั้นก็ถูกทำให้ขาวเกลี้ยง
\v 8 จงคร่ำครวญเหมือนกับสาวพรหมจารีที่ได้สวมผ้ากระสอบ เพราะความตายของสามีหนุ่มของนาง
\v 9 เครื่องธัญบูชาและเครื่องดื่มบูชาก็ถูกตัดขาดไปจากพระนิเวศของพระยาห์เวห์ บรรดาปุโรหิตผู้ที่ปรนนิบัติพระยาห์เวห์ก็โศกเศร้า
\s5
\p
\v 10 ทุ่งนาก็ได้รับความเสียหาย พื้นดินก็โศกเศร้า เพราะข้าวได้ถูกทำลาย เหล้าองุ่นใหม่ก็เหือดแห้งไป น้ำมันก็ขาดไป
\v 11 เจ้าชาวนาทั้งหลายเอ๋ย จงอับอาย และเจ้าพวกคนเพาะปลูกสวนองุ่น จงคร่ำครวญ ในเรื่องข้าวสาลีและข้าวบาร์เลย์ เพราะการเก็บเกี่ยวจากทุ่งนาได้สูญสิ้นไป
\v 12 เถาองุ่นก็ได้เหี่ยวเฉาไป และต้นมะเดื่อก็ได้เหี่ยวแห้งไป ต้นทับทิม รวมทั้งต้นอินทผาลัม และต้นแอปเปิลด้วย ต้นไม้ทุกต้นในทุ่งนาได้เหี่ยวเฉาไป เพราะความยินดีได้มลายหายไปจากพงศ์พันธุ์ของมนุษย์
\s5
\p
\v 13 ท่านปุโรหิตทั้งหลายเอ๋ย จงสวมผ้ากระสอบและคร่ำครวญ ท่านผู้ปรนนิบัติรับใช้ที่แท่นบูชา จงร้องไห้ ท่านผู้รับใช้พระเจ้าของข้าพเจ้าเอ๋ย จงมานอนค้างคืนโดยสวมผ้ากระสอบ เพราะเครื่องธัญบูชาและเครื่องดื่มบูชาได้ขาดหายไปจากพระนิเวศของพระเจ้า
\v 14 จงเรียกประชุมถืออดอาหารบริสุทธิ์ และเรียกประชุมบริสุทธิ์ จงรวบรวมบรรดาผู้ใหญ่และทุกคนที่อาศัยอยู่ในแผ่นดินมาที่พระนิเวศของพระยาห์เวห์พระเจ้าของพวกท่าน และร้องทูลต่อพระยาห์เวห์
\v 15 อนิจจา เพราะวันนั้น เพราะวันของพระยาห์เวห์ได้มาใกล้ที่นี่แล้ว วันนั้นจะมาถึงด้วยการทำลายจากองค์ผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์
\s5
\p
\v 16 อาหารก็ได้ขาดไปต่อหน้าต่อตาของพวกเรา ความร่าเริงและชื่นชมยินดีได้หายไปจากพระนิเวศของพระเจ้าของเราไม่ใช่หรือ?
\v 17 เมล็ดพืชได้เน่าเปื่อยอยู่ใต้ก้อนดิน ยุ้งฉางก็ว่างเปล่า และโรงนาทั้งหลายก็ได้พังทลาย เพราะข้าวได้เหี่ยวเฉาไป
\v 18 พวกสัตว์ทก็ได้ร้องครวญคราง ฝูงโคก็กำลังทุกข์ทรมาน เพราะพวกมันไม่มีทุ่งหญ้าเลย ฝูงแกะก็ทุกข์ทรมานด้วย
\s5
\p
\v 19 ข้าแต่พระยาห์เวห์ ข้าพระองค์ร้องทูลต่อพระองค์ เพราะไฟได้เผาผลาญทุ่งหญ้าในถิ่นทุรกันดารไปจนหมดสิ้นแล้ว และเปลวไฟได้เผาไหม้ต้นไม้ทุกต้นในทุ่งนา
\v 20 แม้แต่บรรดาสัตว์ในทุ่งนาก็โหยหาพระองค์ เพราะธารน้ำได้แห้งเหือดไป และไฟได้เผาผลาญทุ่งหญ้าในถิ่นทุรกันดารจนหมดสิ้น
\s5
\c 2
\p
\v 1 จงเป่าแตรในศิโยน และจงเปล่งเสียงเตือนภัยบนภูเขาบริสุทธิ์ของเรา ให้ทุกคนที่อาศัยในแผ่นดินนั้นตัวสั่นด้วยความกลัว เพราะวันแห่งพระยาห์เวห์กำลังมา แน่ทีเดียว วันนั้นใกล้เข้ามา
\v 2 วันนั้นเป็นวันที่มืดและสลัว วันที่มีเมฆและความมืดทึบ เหมือนยามเช้ามืดที่แผ่คลุมบนภูเขา กองทัพที่ใหญ่โตและทรงอานุภาพกำลังใกล้เข้ามาแล้ว ไม่เคยมีกองทัพใดเป็นเหมือนอย่างนี้ และหลังจากนี้ จะไม่มีอีกต่อไปหลายชั่วอายุคน
\s5
\p
\v 3 ไฟกำลังเผาผลาญทุกสิ่งที่อยู่ข้างหน้ามันและเปลวไฟก็กำลังลุกไหม้ข้างหลังมัน แผ่นดินนั้นเป็นเหมือนกับสวนเอเดนข้างหน้ามัน แต่ข้างหลังมันมีถิ่นทุรกันดารที่ถูกทำลาย แน่ทีเดียว ไม่มีสิ่งใดที่จะหนีรอดจากมันไปได้
\v 4 ลักษณะของกองทัพนั้นเป็นเหมือนกับฝูงม้า และพวกมันวิ่งเหมือนกับทหารม้า
\v 5 พวกมันกระโดดเสียงดังเหมือนกับรถม้าศึกบนยอดเขาทั้งหลาย เหมือนกับเสียงของเปลวไฟร้อนแรงที่เผาผลาญตอข้าว เหมือนกับกองทัพที่เกรียงไกรที่พร้อมทำสงคราม
\s5
\p
\v 6 เมื่อพวกมันปรากฏตัว ประชาชนก็อยู่ในความทุกข์ระทม และใบหน้าของพวกเขาก็ซีดไป
\v 7 พวกมันวิ่งเหมือนพวกนักรบที่เก่งกล้า พวกมันปีนกำแพงเหมือนกับพวกทหาร พวกมันเดินขบวนมา แต่ละตัวก้าวเป็นจังหวะและไม่แตกแถวของพวกมัน
\v 8 ต่างก็ไม่ชนกันเลย พวกมันเดินขบวน ต่างก็เดินในทางของมัน พวกมันลุยฝ่าด่านป้องกันและไม่หลุดออกไปจากแถว
\s5
\p
\v 9 พวกมันรีบเร่งไปยังเมืองนั้น พวกมันวิ่งขึ้นไปบนกำแพง พวกมันปีนเข้าไปในบ้านเหล่านั้น และพวกมันผ่านเข้าไปทางหน้าต่างเหมือนกับพวกขโมย
\v 10 แผ่นดินโลกก็สั่นไหวอยู่ต่อหน้าพวกมัน ท้องฟ้าก็สั่นสะเทือน ดวงอาทิตย์และดวงจันทร์มืดไป และดวงดาวทั้งหลายก็หยุดส่องแสง
\s5
\p
\v 11 พระยาห์เวห์ทรงเปล่งพระสุรเสียงต่อหน้ากองทัพของพระองค์ เพราะพวกนักรบของพระองค์มีจำนวนมหาศาล เพราะพวกมันมีกำลัง พวกมันที่จะทำให้พระบัญชาของพระองค์สำเร็จ เพราะวันแห่งพระยาห์เวห์ยิ่งใหญ่และน่าสะพรึงกลัวมาก ใครจะรอดจากวันนั้นไปได้?
\v 12 พระยาห์เวห์ตรัสว่า "แต่จนถึงบัดนี้ จงกลับมาหาเราด้วยสุดใจของพวกเจ้า จงอดอาหาร จงร้องไห้คร่ำครวญ และโศกเศร้า"
\s5
\p
\v 13 จงฉีกใจของพวกเจ้า และไม่ใช่แค่ฉีกเสื้อผ้าของเจ้า และจงหันกลับมาหาพระยาห์เวห์พระเจ้าของพวกเจ้า เพราะพระองค์ทรงพระคุณและเปี่ยมด้วยพระเมตตา กริ้วช้าและบริบูรณ์ในความสัตย์ซื่อตามพันธสัญญา และพระองค์อาจจะทรงโปรดหันกลับจากการลงโทษ
\v 14 ใครจะรู้? พระองค์อาจจะทรงหันมาและสงสาร และพระองค์จะทรงเหลือพระพรไว้ข้างหลังพระองค์ คือเครื่องธัญบูชาและเครื่องดื่มบูชาแด่พระยาห์เวห์พระเจ้าของพวกเจ้าหรือไม่?
\s5
\p
\v 15 จงเป่าแตรในศิโยน จงเรียกให้อดอาหารบริสุทธิ์ และจงเรียกประชุมบริสุทธิ์
\v 16 จงรวบรวมประชากร จงเรียกให้มาประชุมบริสุทธิ์ จงประชุมบรรดาผู้อาวุโส จงรวบรวมเด็กๆ และทารกกินนม จงให้เจ้าบ่าวออกมาจากห้องของพวกเขา จงให้เจ้าสาวออกมาจากเรือนหอของพวกเขา
\v 17 จงให้บรรดาปุโรหิต ผู้รับใช้ของพระยาห์เวห์ ร้องไห้คร่ำครวญอยู่ระหว่างเฉลียงกับแท่นบูชานั้น ให้พวกเขาทูลว่า "ข้าแต่พระยาห์เวห์ ขอทรงไว้ชีวิตประชากรของพระองค์ และขออย่าทรงทำให้มรดกของพระองค์เป็นที่เหยียดหยาม อย่าให้ชนชาติทั้งหลายเย้ยหยันพวกเขา ทำไมจึงจะให้คนเหล่านั้นพูดท่ามกลางชนชาติทั้งหลายว่า 'พระเจ้าของพวกเขาอยู่ที่ไหน?"'
\s5
\p
\v 18 แล้วพระยาห์เวห์ทรงหวงแหนแผ่นดินของพระองค์ และได้ทรงสงสารประชากรของพระองค์
\v 19 พระยาห์เวห์ได้ทรงตอบประชากรของพระองค์ว่า "ดูเถิด เราจะส่งข้าว เหล้าองุ่นใหม่ และน้ำมันให้แก่พวกเจ้า พวกเจ้าจะพอใจกับสิ่งเหล่านั้น และเราจะไม่ทำให้พวกเจ้าได้รับความอับอายท่ามกลางชนชาติทั้งหลายอีกต่อไป
\v 20 เราจะเอาพวกที่รุกรานทางเหนือออกไปให้ห่างไกลจากพวกเจ้า และจะขับไล่พวกมันไปยังแผ่นดินที่แห้งแล้งและร้างเปล่า กองทัพหน้าของพวกมันจะไปทางทะเลตะวันออก และกองหลังจะไปทางทะเลตะวันตก กลิ่นเหม็นคลุ้งของมันจะขึ้นมา และกลิ่นเหม็นเน่าของมันจะขึ้นมา" แน่ทีเดียว พระองค์ได้ทรงกระทำสิ่งที่ยิ่งใหญ่
\s5
\p
\v 21 อย่ากลัวเลย แผ่นดินเอ๋ย จงยินดีและเปรมปรีดิ์เถิด เพราะพระยาห์เวห์จะทรงทำสิ่งที่ยิ่งใหญ่
\v 22 อย่ากลัวเลย ฝูงสัตว์ป่าในทุ่งนาเอ๋ย เพราะบรรดาทุ่งหญ้าจะงอกงาม ต้นไม้ก็จะเกิดผลของพวกมัน และบรรดาต้นมะเดื่อ และเถาองุ่นจะออกผลอย่างบริบูรณ์
\v 23 จงยินดีเถิด ประชากรแห่งศิโยน จงเปรมปรีดิ์ในพระยาห์เวห์พระเจ้าของพวกเจ้า เพราะพระองค์จะประทานฝนต้นฤดูเมื่อถึงเวลาที่เหมาะสม และเทฝนลงมาให้แก่พวกเจ้า ฝนต้นฤดูและฝนปลายฤดูอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน
\s5
\p
\v 24 ลานนวดข้าวจะเต็มด้วยข้าวสาลี ถังต่างๆ ก็จะเอ่อล้นด้วยเหล้าองุ่นใหม่และน้ำมัน
\v 25 "เรา​จะ​ให้​บรรดา​ปี​ของ​เจ้า​คืน​สู่​สภาพ​เดิม คือพืชผลที่ฝูงตั๊กแตน ตั๊กแตนใหญ่ ตั๊กแตนที่กัดกิน และตั๊กแตนที่ทำลายได้กินไป ที่เป็นกองทัพอันเกียงไกรของเราที่เราได้ส่งมาท่ามกลางพวกเจ้า
\s5
\p
\v 26 พวกเจ้าจะกินอย่างบริบูรณ์และอิ่มหนำ และสรรเสริญพระนามของพระยาห์เวห์พระเจ้าของพวกเจ้า ผู้ทรงทำการอัศจรรย์ท่ามกลางพวกเจ้า และเราจะไม่นำความอับอายมาเหนือประชากรของเราอีก
\v 27 พวกเจ้าจะรู้ว่าเราอยู่ท่ามกลางอิสราเอล และรู้ว่าเราคือพระยาห์เวห์ พระเจ้าของพวกเจ้า และไม่มีพระอื่นใดอีก และเราจะไม่นำความอับอายมาเหนือประชากรของเราอีกเลย
\s5
\p
\v 28 ต่อมาภายหลัง เราจะเทพระวิญญาณของเราลงมาเหนือมนุษย์ทุกคน และบรรดาบุตรชายและบุตรหญิงของพวกเจ้าจะเผยพระวจนะ พวกคนชราของพวกเจ้าจะฝัน พวกคนหนุ่มของพวกเจ้าจะเห็นนิมิต
\v 29 ในสมัยนั้น เราจะเทพระวิญญาณของเราลงมา เหนือคนรับใช้ชายหญิง
\v 30 เราจะสำแดงการอัศจรรย์ในท้องฟ้าและบนแผ่นดินโลก เป็นเลือด ไฟ และลำควัน
\s5
\p
\v 31 ดวงอาทิตย์จะกลายเป็นความมืด และดวงจันทร์กลายเป็นเลือด ก่อนวันอันยิ่งใหญ่และน่ากลัวจะมาถึง
\v 32 แล้วจะเป็นดังนี้ ทุกคนที่ร้องออกพระนามของพระยาห์เวห์จะรอด เพราะจะมีคนเหล่านั้นที่หนีรอดไปได้บนภูเขาศิโยนและในกรุงเยรูซาเล็ม ตามที่พระยาห์เวห์ได้ตรัสไว้ และท่ามกลางผู้ที่รอดชีวิต คือคนเหล่านั้นผู้ที่พระยาห์เวห์ทรงเรียก
\s5
\c 3
\p
\v 1 ดูเถิด ในสมัยนั้น และในเวลานั้น เมื่อเรานำพวกเชลยของยูดาห์และเยรูซาเล็มกลับมา
\v 2 เราจะรวบรวมชนชาติทั้งหมด และนำเขาทั้งหลายลงมายังหุบเขาเยโฮชาฟัท เราจะพิพากษาพวกเขาที่นั่น เหตุเพราะประชากรของเราและอิสราเอลที่เป็นมรดกของเรา ผู้ซึ่งถูกพวกเขากระจัดกระจายไปท่ามกลางชนชาติต่างๆ และเพราะพวกเขาได้แบ่งแยกแผ่นดินของเรา
\v 3 พวกเขาได้จับฉลากแบ่งประชากรของเรา และได้ค้าเด็กผู้ชายไปเป็นโสเภณี และได้ขายเด็กผู้หญิงเพื่อแลกกับเหล้าองุ่น เพื่อที่พวกเขาจะได้ดื่มกัน
\s5
\p
\v 4 บัดนี้ ทำไมพวกเจ้าจึงโกรธเรา ไทระ ไซดอน และดินแดนทุกแห่งของฟีลิสเตีย? พวกเจ้าจะตอบโต้เราหรือ? ถ้าพวกเจ้าทำการตอบโต้เรา เราก็จะทำให้การตอบโต้ของพวกเจ้ากลับไปบนศีรษะของพวกเจ้าเองทันที
\v 5 เพราะพวกเจ้าได้เอาเงินและทองคำของเราไป และพวกเจ้าได้นำทรัพย์สมบัติที่มีค่าของเราไปไว้ในวิหารทั้งหลายของพวกเจ้า
\v 6 พวกเจ้าได้ขายคนยูดาห์และคนเยรูซาเล็มให้กับพวกกรีก เพื่อที่จะย้ายพวกเขาออกไปไกลจากเขตแดนของพวกเขา
\s5
\p
\v 7 ดูเถิด เรากำลังเร้าพวกเขาให้ออกมาจากสถานที่ซึ่งพวกเจ้าได้ขายพวกเขาไปนั้น และจะกลับคืนไปสนองบนศีรษะของพวกเจ้า
\v 8 เราจะขายบรรดาบุตรชายและบุตรหญิงของพวกเจ้า ด้วยมือของคนยูดาห์ พวกเขาจะขายคนเหล่านั้นให้กับคนเสบา ไปยังชนชาติที่อยู่ห่างไกล เพราะพระยาห์เวห์ได้ตรัสไว้แล้ว
\v 9 จงประกาศเรื่องนี้ท่ามกลางชนชาติทั้งหลาย 'จงเตรียมตัวพวกเจ้าเองเพื่อทำสงคราม จงเร้าใจพวกคนที่เก่งกล้าทั้งหลาย ให้พวกเขาเข้ามาใกล้ ให้พวกคนแห่งสงครามทั้งหมดขึ้นไป
\s5
\p
\v 10 จงตีผาลไถนาของพวกเจ้าให้เป็นดาบ และตีมีดลิดแขนงให้เป็นหอก ให้คนอ่อนแอพูดว่า "ข้าเข้มแข็ง"
\v 11 จงรีบมาเถิด บรรดาชนชาติทั้งหมดที่อยู่ใกล้เคียง จงรวบรวมพวกเจ้าเองมาอยู่รวมกันที่นั่น พระยาห์เวห์ทรงนำนักรบที่เก่งกล้าของพระองค์ลงมา'
\v 12 ให้ชนชาติทั้งหลายปลุกตนเองให้ตื่นขึ้น และขึ้นมายังหุบเขาเยโฮชาฟัท เพราะที่นั่น เราจะนั่งพิพากษาชนชาติทั้งหลายที่อยู่โดยรอบทั้งหมด
\s5
\p
\v 13 จงเอาเคียวมา เพราะถึงฤดูเกี่ยวแล้ว มาเถิด จงย่ำผลองุ่น เพราะบ่อย่ำองุ่นก็เต็ม ถังเก็บก็ล้นแล้ว เพราะความชั่วร้ายของพวกเขามากมายเหลือเกิน"
\v 14 มีความโกลาหล ความโกลาหลในหุบเขาแห่งการพิพากษา เพราะวันแห่งพระยาห์เวห์ได้ใกล้เข้ามาในหุบเขาแห่งการพิพากษา
\v 15 ดวงอาทิตย์และดวงจันทร์ก็มืดไป ดวงดาวทั้งหลายก็อับแสง
\s5
\p
\v 16 พระยาห์เวห์จะทรงเปล่งพระสุรเสียงคำรามจากศิโยน และทรงเปล่งพระสุรเสียงขึ้นจากเยรูซาเล็ม ท้องฟ้าและแผ่นดินโลกจะหวั่นไหว แต่พระยาห์เวห์จะทรงเป็นที่กำบังให้กับประชากรของพระองค์ และเป็นป้อมปราการให้แก่คนอิสราเอล
\v 17 "ดังนั้น พวกเจ้าจะรู้ว่าเราคือยาห์เวห์พระเจ้าของพวกเจ้า ผู้สถิตในศิโยนภูเขาศักดิ์สิทธิ์ของเรา แล้วเยรูซาเล็มจะได้รับการชำระให้บริสุทธิ์ และไม่มีกองทัพใดจะยกผ่านเมืองนั้นได้อีก
\v 18 เมื่อมาถึงวันนั้นที่บรรดาภูเขาจะมีเหล้าองุ่นหวานหยดออกมา และบรรดาเนินเขาจะมีน้ำนมล้นไหลออกมา ลำธารทุกสายของยูดาห์จะมีน้ำไหล และจะมีน้ำพุออกมาจากพระนิเวศแห่งพระยาห์เวห์ และมารดหุบเขาชิทธีม
\s5
\p
\v 19 อียิปต์จะกลายเป็นที่ร้างเปล่า และเอโดมจะกลายเป็นถิ่นทุรกันดารที่ร้างเปล่า เพราะความทารุณที่ได้ทำต่อคนยูดาห์ เพราะพวกเขาได้หลั่งเลือดผู้ไร้ความผิดในแผ่นดินของพวกเขา
\v 20 แต่ยูดาห์จะได้อาศัยอยู่ตลอดไป และเยรูซาเล็มจะได้อาศัยอยู่ตลอดไป จากชนรุ่นหนึ่งไปยังชนอีกรุ่นหนึ่ง
\v 21 เราจะแก้แค้นแทนโลหิตของพวกเขาที่เรายังไม่ได้แก้แค้น" เพราะพระยาห์เวห์สถิตในศิโยน