See in Reader
311 lines
61 KiB
Plaintext
311 lines
61 KiB
Plaintext
\id LAM
|
||
\ide UTF-8
|
||
\h បរិទេវ
|
||
\toc1 បរិទេវ
|
||
\toc2 បរិទេវ
|
||
\toc3 lam
|
||
\mt បរិទេវ
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 1
|
||
\cl ជំពូក ១
|
||
\p
|
||
\v 1 ទីក្រុងដែលធ្លាប់មាន មនុស្សច្រើនកុះករ ម្ដេចឥឡូវបែរជានៅឯកោ នាងដូចជាស្ត្រីមេម៉ាយទៅវិញ ជាក្រុងដ៏រុងរឿងក្នុងចំណោមប្រជាជាតិនានា ជាបុត្រីនៅកណ្ដាលខេត្តទាំងប៉ុន្មាន តែឥឡូវនេះ ត្រូវបានបង្ខំឲ្យទៅជាទាសករ។
|
||
\v 2 នាងយំឥតល្ហែនៅពេលយប់ ហើយទឹកភ្នែករហាមនៅលើថ្ពាល់ផង គ្មានមនុស្សដែលស្រឡាញ់នាងបានជួយដោះទុក្ខឡើយ ពួកមិត្តសម្លាញ់ទាំងអស់បានក្បត់នាងហើយ គេត្រឡប់ជាខ្មាំងសត្រូវវិញ។
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 3 ដោយភាពក្រីក្រ និងការរងទុក្ខ ពួកយូដាបានទៅជាឈ្លើយ នាងអាស្រ័យនៅកណ្ដាលអស់ទាំងជនជាតិឥតបានសម្រាកទេ ពួកអ្នកបៀតបៀននាងបានតាមនាងទាន់ទាំងឃើញភាពអស់ សង្ឃឹមផង។
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 4 ផ្លូវទៅកាន់ក្រុងស៊ីយ៉ូនយំទួញ ដ្បិតគ្មានអ្នកណាមកចូលរួមពិធីបុណ្យសោះ។ ទ្វារទីក្រុងទាំងប៉ុន្មាន នៅស្ងាត់ច្រៀប ហើយពួកសង្ឃក៏ថ្ងូរ ពួកក្រមុំៗមានទុក្ខក្រៀមក្រំ ហើយទីក្រុងទាំងមូលមានពេញដោយភាពជូរចត់។
|
||
\v 5 ពួកបច្ចាមិត្តរបស់នាងបានក្លាយជាម្ចាស់ និងពួកខ្មាំងសត្រូវមានសេចក្ដីចម្រើនឡើង។ ដ្បិតព្រះអម្ចាស់បានធ្វើទុក្ខនាង ដោយព្រោះអំពើរំលងដ៏ច្រើនរបស់នាង ពួកកូនចៅនាងត្រូវចាប់ទៅជាឈ្លើយ។
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 6 សម្រស់នៃប្រជាជាតិក្រុងស៊ីយ៉ូន បានបាត់បង់ហើយ ពួកចៅហ្វាយរបស់នាងបានត្រឡប់ដូចជាប្រើស ដែលរកស្មៅមិនបាន ហើយពួកគេចេញទៅដោយល្វើយអស់កម្លាំង។
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 7 ក្នុងថ្ងៃដែលរងទុក្ខវេទនា ហើយលំបាក ក្រុងយេរូសាឡិមនឹងនឹកចាំពីសេចក្ដីល្អទាំងប៉ុន្មាន ដែលធ្លាប់មានកាលពីដើម ក្នុងគ្រាដែលជនទាំងឡាយបានធ្លាក់ ទៅក្នុងកណ្ដាប់ដៃនៃពួកខ្មាំងសត្រូវ ឥតមានអ្នកណាជួយសោះ នោះពួកខ្មាំងសត្រូវបានឃើញនាង ហើយបានចំអកឲ្យពីដំណើរដែលនាងបានជាប់គាំ។
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 8 ក្រុងយេរូសាឡិមបានធ្វើបាបយ៉ាងធ្ងន់ ហេតុនោះបានជាត្រូវត្រឡប់ដូចជារបស់ស្មោកគ្រោក អស់អ្នកដែលធ្លាប់លើកមុខនាងឥឡូវគេមើលងាយវិញ ពីព្រោះគេបានឃើញកេរ្ដិ៍ខ្មាសនាង ហើយនាងកំពុងតែថ្ងូរ ហើយបែរថយក្រោយ
|
||
\v 9 សេចក្ដីស្មោកគ្រោករបស់នាងនៅត្រង់ជាយសំពត់ នាងមិននឹកគិតពីអនាគតទេ នាងត្រូវធ្លាក់ចុះយ៉ាងយ៉ាប់យឺន ឥតមានអ្នកណានឹងជួយដោះទុក្ខឡើយ។ នាងស្រែកអំពាវនាវ «សូមទតមើល៍ សេចក្ដីវេទនារបស់ខ្ញុំម្ចាស់ចុះព្រះអម្ចាស់ ដែលខ្មាំងសត្រូវបានឈ្នះហើយ!»។
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 10 ពួកខ្មាំងសត្រូវបានលូកដៃមកលើទ្រព្យសម្បតិ្តទាំងប៉ុន្មានដែលគាប់ចិត្ត នាងបានឃើញជនជាតិដទៃចូលទៅក្នុងទីបរិសុទ្ធរបស់នាង បើទោះជាទ្រង់បានផ្តាំទុកមិនឲ្យគេចូលទៅក្នុងជំនុំរបស់ព្រះអង្គឡើយ
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 11 ប្រជាជនទាំងអស់បានយំថ្ងូរ ដោយគេរកអាហារ ពួកគេបានឲ្យរបស់ដែលមានតំលៃទាំងប៉ុន្មាន ដើម្បីប្ដូរនឹងអាហារ សំរាប់រស់នៅវិញ។ មើល៍ សូមព្រះអម្ចាស់ពិចារណា ដ្បិតខ្ញុំម្ចាស់បានត្រឡប់ជាទាបថោកហើយ។
|
||
\v 12 អស់អ្នកដែលដើរកាត់តាមទីនេះ? សូមពិចារណាមើល បើមានសេចក្ដីទុក្ខព្រួយណា ដូចសេចក្ដីទុក្ខព្រួយរបស់ខ្ញុំនេះ ដែលព្រះអម្ចាស់បាននាំមកធ្វើទុក្ខដល់ខ្ញុំ នៅថ្ងៃនៃសេចក្ដីក្រោធដ៏សហ័សរបស់ទ្រង់។
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 13 ទ្រង់បានចាត់ភ្លើងពីស្ថានដ៏ខ្ពស់ឲ្យចូលក្នុងឆ្អឹងខ្ញុំ ភ្លើងនោះក៏ឈ្នះផង ព្រះអង្គបានដាក់មងសម្រាប់ចាប់ជើងខ្ញុំ និងបង្វែរខ្ញុំឲ្យទៅថយក្រោយ ក៏ធ្វើឲ្យខ្ញុំនៅស្ងាត់ ហើយល្វើយកំលាំង
|
||
\v 14 ឯនឹមនៃអំពើរំលងរបស់ខ្ញុំ នោះគឺព្រះហស្តរបស់ព្រះអង្គបានចងជាប់ហើយ ឯអំពើទាំងនោះបានជំពាក់ជាប់គ្នា មកពាក់លើករបស់ខ្ញុំ ព្រះអង្គបានឲ្យកម្លាំងខ្ញុំស្បើយទៅ ព្រះអម្ចាស់បានប្រគល់ខ្ញុំទៅក្នុងកណ្ដាប់ដៃគេ ដែលខ្ញុំពុំអាចនឹងទាស់ប្រឆាំងបានឡើយ។
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 15 ព្រះអម្ចាស់បានកំចាត់មនុស្សខ្លាំងពូកែ ដែលនៅការពារខ្ញុំ។ ទ្រង់ហៅកងទ័ពឲ្យទាស់នឹងពួកកំលោះៗប្រឆាំងនិងខ្ញុំ ទាំងកំទេចភាពរឹងមាំរបស់មនុស្ស។ ព្រះអម្ចាស់បានកម្ទេចជនជាតិយូដាដូចជាជាន់ធុងទំពាំងបាយជូរ
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 16 ព្រោះហេតុការណ៍ទាំងនេះបានជាខ្ញុំយំ ទឹកភ្នែកខ្ញុំហូរសស្រាក់ ដោយព្រោះអ្នកកម្សាន្តចិត្ត ដែលគួរមកលំហើយជីវិតខ្ញុំនោះនៅឆ្ងាយណាស់។ កូនចៅខ្ញុំត្រូវចោលស្ងាត់ដោយព្រោះពួកខ្មាំងសត្រូវបានឈ្នះហើយ។
|
||
\v 17 ក្រុងស៊ីយ៉ូនលូកដៃទៅ តែគ្មានអ្នកណានឹងជួយដោះទុក្ខសោះ ព្រះអម្ចាស់បានបង្គាប់ពីដំណើរយ៉ាកុបថា ត្រូវឲ្យពួកអ្នកដែលនៅជុំវិញ ធ្វើជាខ្មាំងសត្រូវនឹងគាត់ ក្រុងយេរូសាឡិមនៅកណ្ដាលគេ ទុកដូចជារបស់ស្មោកគ្រោក។
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 18 ព្រះអម្ចាស់ដ៏សុចរិត ដ្បិតខ្ញុំបានបះបោរនឹងបញ្ញត្តិព្រះអង្គ សូមស្តាប់ជនជាតិទាំងឡាយ ហើយពិចារណាមើលសេចក្ដីទុក្ខព្រួយរបស់ខ្ញុំ ពួកក្រមុំៗ និងពួកកំលោះៗរបស់ខ្ញុំ គេបានទៅជាឈ្លើយអស់ហើយ
|
||
\v 19 ខ្ញុំបានហៅមិត្តសំឡាញ់ខ្ញុំ តែគេបានបញ្ឆោតខ្ញុំវិញ ពួកបូជាចារ្យ និងព្រឹទ្ឋាចារ្យរបស់ខ្ញុំ បានវិនាសទៅក្នុងទីក្រុង កំពុងដែលគេរកអាហារដើម្បីចិព្ជឹាមជីវិត។
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 20 សូមទតមើលព្រះអម្ចាស់ ដ្បិតខ្ញុំម្ចាស់មានសេចក្ដីវេទនា ដួងចិត្តខ្ញុំខ្លោចផ្សាជាខ្លាំង ដ្បិតខ្ញុំម្ចាស់បានបះបោរនិងទ្រង់ ហើយនៅខាងក្រៅ ដាវបង្អត់បង់ ហើយនៅឯផ្ទះក៏មានដូចជាសេចក្ដីស្លាប់ដែរ។
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 21 ពួកគេបានឮថា ខ្ញុំម្ចាស់ថ្ងូរ តែគ្មានអ្នកណានឹងជួយដោះទុក្ខខ្ញុំម្ចាស់ទេ។ ពួកខ្មាំងសត្រូវទាំងប៉ុន្មាន បានឮដំណឹងពីសេចក្ដីលំបាករបស់ខ្ញុំម្ចាស់ ហើយគេសប្បាយចិត្តដោយព្រោះព្រះអង្គបានធ្វើយ៉ាងនេះ ។ ព្រះអង្គនឹងឲ្យថ្ងៃដែលព្រះអង្គបានប្រកាសប្រាប់នោះ បានមកដល់ នោះគេនឹងបានដូចជាខ្ញុំម្ចាស់វិញ។
|
||
\v 22 សូមឲ្យគ្រប់ទាំងអំពើទុច្ចរិតរបស់គេ បានលេចមក នៅចំពោះព្រះអង្គ ហើយសូមព្រះអង្គធ្វើដល់គេ ដូចជាព្រះអង្គបានធ្វើដល់ខ្ញុំម្ចាស់ ដោយព្រោះអស់ទាំងអំពើរំលងរបស់ខ្ញុំម្ចាស់ដែរ ដ្បិតខ្ញុំម្ចាស់ថ្ងូរជាច្រើន ហើយចិត្តខ្ញុំម្ចាស់ក៏ល្វើយផង។
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 2
|
||
\cl ជំពូក ២
|
||
\p
|
||
\v 1 ព្រះអម្ចាស់គ្របបាំងជនជាតិនៃក្រុងស៊ីយ៉ូនដោយពពក ក្នុងកាលដែលព្រះអង្គខ្ញាល់។ ព្រះអង្គធ្វើឲ្យភាពថ្កុំថ្កើងរបស់អុីស្រាអែល ចុះពីស្ថានសួគ៌មកដល់ដី ។ ព្រះអង្គមិននឹកចាំពីកំណល់កល់ព្រះបាទរបស់ព្រះអង្គ នៅថ្ងៃដែលព្រះអង្គខ្ញាល់នោះទេ។
|
||
\v 2 ព្រះអម្ចាស់បានលេបទីលំនៅរបស់យ៉ាកុបបាត់អស់ ឥតមានប្រណីឡើយ ក្នុងគ្រាដែលទ្រង់មានកំហឹង ព្រះអង្គបានរំលំទីមាំមួនទាំងប៉ុន្មានរបស់កូនស្រីយូដា ព្រះអង្គបានពង្រាបទីទាំងនោះដល់ដី ទាំងបន្ទាបបន្ថោកទាំងនគរ និងពួកចៅហ្វាយផង។
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 3 នៅពេលដែលព្រះអង្គខ្ញាល់ ព្រះអង្គបានកាត់ស្នែងរបស់អុីស្រាអែល ក៏ដកព្រះហស្តស្តាំចេញពីមុខខ្មាំងសត្រូវ ហើយបានបញ្ឆេះទឹកដីយ៉ាកុប ដូចជាភ្លើងឆាបឆេះគ្រប់ទិសទី។
|
||
\v 4 ដូចជាខ្មាំងសត្រូវយឹតធ្នូចំពោះយើង ដូចជាអ្នកតតាំង។ ក៏បានប្រហារជីវិតទាំងអស់ដែលគាប់ភ្នែក ឯនៅក្នុងត្រសាលនៃជនជាតិស៊ីយ៉ូន ព្រះអង្គបានចាក់សេចក្ដីក្រោធរបស់ព្រះអង្គ ចេញដូចជាភ្លើង។
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 5 ព្រះអម្ចាស់ត្រឡប់ដូចជាខ្មាំងសត្រូវ ហើយបានលេបអុីស្រាអែលបាត់ទៅ ព្រះអង្គបានលេបអស់ទាំងដំណាក់របស់គេ ហើយបំផ្លាញទីមាំមួនទាំងប៉ុន្មាន ព្រមទាំងចម្រើនការសោកសៅ និងការយំទួញក្នុងប្រជាជាតិយូដាជាច្រើនឡើង។
|
||
\v 6 ព្រះអង្គបានកន្ត្រាក់យកព្រះពន្លារបស់ព្រះអង្គ ចេញដោយកម្លាំង ទុកដូចជាខ្ទមសួនច្បារ ក៏បានបំផ្លាញកន្លែងប្រជុំរបស់ព្រះអង្គចោល ព្រះអម្ចាស់ធ្វើឲ្យពួកក្រុងស៊ីយ៉ូនភ្លេចពិធីបុណ្យ និងថ្ងៃសប្ប័ទ ហើយក្នុងសេចក្ដីក្រោធរបស់ព្រះអង្គ នោះបានស្អប់ខ្ពើមដល់ស្តេច និងសង្ឃផង។
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 7 ព្រះអម្ចាស់បានបោះបង់អាសនារបស់ព្រះអង្គចោលហើយ បានខ្ពើមឆ្អើមចំពោះទីបរិសុទ្ធរបស់ព្រះអង្គដែរ ព្រះអង្គបានប្រគល់កំផែងព្រះរាជវាំងទាំងប៉ុន្មានទៅក្នុងកណ្ដាប់ដៃនៃពួកខ្មាំងសត្រូវ គេបានស្រែកហ៊ោនៅក្នុងព្រះវិហារនៃព្រះអម្ចាស់ដូចនៅថ្ងៃបុណ្យធំមួយ។
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 8 ព្រះអម្ចាស់បានសម្រេចនឹងបំផ្លាញកំផែងក្រុង នៃប្រជាជាតិស៊ីយ៉ូន ។ ក៏បានលាតខ្សែរង្វាស់ហើយ ឥតដកព្រះហស្តចេញពីការបំផ្លាញឡើយ ព្រះអង្គបានបណ្ដាលឲ្យទាំងរបង និងកំពែងបានសោកសង្រេង និងរោយរៀវជាមួយគ្នា ទាំងបោះចេញទៅ
|
||
\v 9 ទ្វារទីក្រុងទាំងប៉ុន្មានបានស្រុតចុះក្នុងដី ព្រះអង្គបានបំបាក់រនុកផង។ស្តេច និងពួកចៅហ្វាយ គេនៅកណ្ដាលពួកជនជាតិដ៏ទៃទាំងប៉ុន្មាន ឃ្លាតផុតពីក្រឹត្យវិន័យ ទាំងពួកព្យាការីក៏លែងឃើញការជាក់ស្តែង ពីព្រះអម្ចាស់ទៀតដែរ។
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 10 ពួកចាស់ទុំរបស់ប្រជាជនក្រុងស៊ីយ៉ូនអង្គុយផ្ទាល់ដី ទាំងស្ងៀមស្ងាត់។ ពួកគេបានបាចធូលីដីលើក្បាល ហើយស្លៀកបាវកាន់ទុក្ខ។ ស្រីក្រមុំនៃក្រុងយេរូសាឡិម ដើរឱនមុខទៅដីយ៉ាងអាម៉ាស់។
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 11 ទឹកភ្នែករបស់ខ្ញុំហូររហាម ចិត្តខ្ញុំក៏ខ្លោចផ្សា ថ្លើមប្រមាត់ខ្ញុំក៏ខ្ទេចខ្ទាំ ហើយត្រូវស្រលុងចុះដល់ដីផង ដោយព្រោះកូនតូចនឹងកូនស្រីនៃជនជាតិខ្ញុំ ហើយដោយព្រោះ កូនតូចនឹងកូនដែលនៅបៅដោះវាសន្លប់ទៅនៅតាមផ្លូវទីក្រុង។
|
||
\v 12 ពួកគេសួរដល់ម្តាយថា«តើអង្ករ និងស្រាទំពាំងបាយជូរនៅឯណា?» វាក៏សន្លប់ទៅតាមផ្លូវនៃទីក្រុង ដូចជាមនុស្សរបួស វាដាច់ខ្យល់នៅលើទ្រូងម្តាយ។
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 13 តើត្រូវឲ្យខ្ញុំនិយាយអ្វី ប្រជាជននៃក្រុងយេរូសាឡិម? តើឲ្យខ្ញុំធៀបអ្នកដូចជាអ្វី ដើម្បីនឹងកម្សាន្តចិត្តអ្នកបាន ប្រជាជននៃក្រុងស៊ីយ៉ូន? ដ្បិតការអន្តរាយធំដូចជាសមុទ្រ ហើយតើអ្នកណានឹងមើលឲ្យជាបាន?
|
||
\v 14 ពួកព្យាការីបានឃើញការជាក់ស្តែងក្លែងក្លាយ ហើយផ្តេសផ្តាស គេមិនបានបើកឲ្យឃើញអំពើទុច្ចរិតឡើយ ពួកគេនៅតែជាឈ្លើយ គឺគេបានឃើញតែសេចក្ដីកំភូត និងសេចក្ដីដែលបណ្ដាលឲ្យត្រូវនិរទេសវិញប៉ុណ្ណោះ។
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 15 អស់អ្នកណាដែលដើរហួសផ្លូវទៅ គេទះដៃឡកឡឺយឲ្យអ្នកវិញ គេធ្វើស៊ីសស៊ូស ហើយគ្រវីក្បាលដល់ប្រជាជនក្រុងយេរូសាឡិម ដោយពាក្យថា «តើទីក្រុងនេះឬ ដែលមនុស្សហៅថា«ជាទីស្អាតល្អបំផុត» ហើយជាទីរីករាយដល់ផែនដីទាំងមូលនោះ?»
|
||
\v 16 ពួកខ្មាំងសត្រូវទាំងប៉ុន្មាន បានហាមាត់ធំដាក់អ្នក គេធ្វើស៊ីសស៊ូស ហើយសង្កៀតធ្មេញដោយពាក្យថា«យើងបានលេបវាបាត់ហើយ! ទាំងនេះជាអ្វីដែលយើងកំពុងរង់ចាំ! យើងនិងរស់នៅដើម្បីមើលវា!»។
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 17 ព្រះអម្ចាស់បានសំរេចកិច្ចការដែលព្រះអង្គគ្រងនិងធ្វើ ព្រះអង្គបានសម្រេចតាមព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់។ គឺព្រះអង្គបានរំលំ ឥតត្រាប្រណី ហើយបានធ្វើឲ្យខ្មាំងសត្រូវមានអំណរពីដំណើររបស់អ្នក ព្រះអង្គបានលើកតម្កើងស្នែងរបស់ខ្មាំងសត្រូវអ្នកវិញ។
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 18 ចិត្តរបស់គេបានស្រែកអំពាវនាវរកព្រះអម្ចាស់ កំផែងនៃក្រុងស៊ីយ៉ូន! ចូរឲ្យមានទឹកភ្នែកហូរសស្រាក់ដូចជាទន្លេទាំងថ្ងៃទាំងយប់ចុះ កុំឲ្យឈប់សម្រាកឡើយ កុំឲ្យភ្នែកអ្នកឈប់ផ្អាកឲ្យសោះ។
|
||
\v 19 ចូរក្រោកឡើង ចូរបន្លឺ សំឡេងទាំងយប់ មុនពេលដែលមេឃភ្លឺឡើង! ចូរថ្លែងទុក្ខព្រួយថ្វាយព្រះអម្ចាស់ ដោយឥតលាក់លៀមអ្វីឡើយ។ ចូរលើកដៃឡើងអង្វរព្រះអង្គ សូមទ្រង់ប្រណីសន្ដោសជីវិតក្មេងៗ ដែលដេកដួលព្រោះអត់ឃ្លាន នៅគ្រប់ទាំងផ្លូវ»។
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 20 សូមទតមើលព្រះអម្ចាស់ ទាំងពិចារណាមើលការទាំងនេះ តើត្រូវឲ្យពួកស្រីៗ ស៊ីកូនខ្លួន ដែលនៅក្នុងផ្ទៃម្តាយ គឺជាកូនដែលពួកគេបានថែរក្សារឺ? តើពួកបូជាចារ្យ និងពួកព្យាការីនឹងត្រូវគេសម្លាប់នៅក្នុងទីបរិសុទ្ធ នៃព្រះអម្ចាស់ឬ?
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 21 ទាំងពួកជំទង់ និងពួកចាស់ៗ សុទ្ធតែដេកនៅតាមផ្លូវ ឯពួកក្រមុំ និងពួកកំលោះៗរបស់ខ្ញុំម្ចាស់ គេបានដួលស្លាប់ដោយដាវ ព្រះអង្គបានប្រហារជីវិតគេ ទាំងកាប់សម្លាប់ឥតត្រាប្រណីដល់ពួកគេឡើយ។
|
||
\v 22 ព្រះអង្គបានហៅប្រមូល ដូចជានៅថ្ងៃបុណ្យ អំពើភេរវកម្មមាននៅជុំវិញខ្ញុំ ក្នុងថ្ងៃនៃសេចក្ដីខ្ញាល់របស់ទ្រង់ គ្មានអ្នកណារត់រួច ឬគេចផុតឡើយ ពួកកូនដែលខ្ញុំបានបីក្រសោបនៅដៃ ហើយបានបីបាច់ចិញ្ចឹមមកនោះខ្មាំងសត្រូវវាបានបំផ្លាញអស់ហើយ។
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 3
|
||
\cl ជំពូក ៣
|
||
\p
|
||
\v 1 ខ្ញុំជាមនុស្សដែលបានឃើញសេចក្ដីវេទនា ដោយដំបងនៃសេចក្ដីក្រោធរបស់ព្រះអង្គ
|
||
\v 2 ព្រះអង្គបាននាំខ្ញុំចេញទៅ ឲ្យដើរក្នុងសេចក្ដីងងឹត ជាជាងក្នុងពន្លឺ
|
||
\v 3 ពិតប្រាកដណាស់ព្រះអង្គបានបែរព្រះហស្ត មកទាស់នឹងខ្ញុំម្តងហើយ ម្តងទៀត ឥតស្រាកស្រានឡើយ។
|
||
\v 4 ព្រះអង្គបានធ្វើឲ្យសាច់ និង ស្បែកខ្ញុំរោយរៀវទៅ ហើយបានបំបាក់ឆ្អឹងខ្ញុំផង។
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 5 ព្រះអង្គបានសាងសង់របងឃុំឃាំងខ្ញុំ ហើយបានឡោមព័ទ្ធខ្ញុំដោយភាពជូរល្វីង និងការដែលនឿយលំបាក
|
||
\v 6 ព្រះអង្គឲ្យខ្ញុំរស់នៅកន្លែងងងឹត ដូចពួកដែលបានស្លាប់ជាយូរមកហើយ។
|
||
\v 7 ព្រះអង្គបានធ្វើជព្ជាាំងព័ទ្ធជុំវិញខ្ញុំ មិនឲ្យចេញទៅក្រៅឡើយ ក៏ចាក់ច្រវ៉ាក់ចងខ្ញុំយ៉ាងធ្ងន់
|
||
\v 8 ទោះបើខ្ញុំខំស្រែកហៅរកជំនួយ ក៏ទ្រង់មិនព្រមទទួលសេចក្ដីអធិស្ឋានរបស់ខ្ញុំឡើយ។
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 9 ព្រះអង្គបានបង្ខាំងផ្លូវរបស់ខ្ញុំដោយជពា្ជាំង ទាំងដាក់ថ្មរាំងផ្លូវ ហើយក៏បានពង្វាងផ្លូវខ្ញុំ។
|
||
\v 10 ព្រះអង្គប្រៀបដូចជាខ្លាឃ្មុំ ដែលលបសង្គ្រុប ហើយដូចជាសិង្ហពួនចាំប្រហារខ្ញុំ
|
||
\v 11 ព្រះអង្គបានបង្វែរផ្លូវរបស់ខ្ញុំ ក៏ហែកខ្ញុំខ្ទេចខ្ទី ហើយឲ្យខ្ញុំនៅកណ្ដោចកណ្ដែង។
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 12 ព្រះអង្គបានយឺតធ្នូ ហើយដាក់ខ្ញុំទុកជារង្វង់សម្រាប់បាញ់ព្រួញ។
|
||
\v 13 ព្រះអង្គទម្លុះក្រលៀនខ្ញុំ ជាមួយតួព្រួញពីបំពង់
|
||
\v 14 ខ្ញុំបានទៅជាទីសំណើច ដល់ជនជាតិទាំងឡាយរបស់ខ្ញុំ ហើយជាវត្ថុកំប្លែងរបស់គេជានិច្ចរាល់ថ្ងៃ។
|
||
\v 15 ព្រះអង្គបានចម្អែតខ្ញុំ ដោយសេចក្ដីជូរចត់ ព្រមទាំងបង្ខំខ្ញុំឲ្យផឹកស្លែងផង។
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 16 ព្រះអង្គបានបំបាក់ធ្មេញខ្ញុំដោយក្រួស ហើយរុញខ្ញុំឲ្យធ្លាក់ដល់ដីផេះ
|
||
\v 17 ព្រលឹងរបស់ខ្ញុំបានចេញឆ្ងាយពីសេចក្ដីសុខ ខ្ញុំបានភ្លេចអស់ទាំងសុភមង្គលជាអ្វីហើយ
|
||
\v 18 ខ្ញុំក៏ពោលថា៖ «សេចក្តីអត់ធន់របស់ខ្ញុំបាត់អស់ហើយ សេចក្ដីសង្ឃឹមលើព្រះអម្ចាស់ក៏លែងមានដែរ»។
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 19 សូមនឹកចាំពីទុក្ខលំបាក និងសេចក្ដីវេទនារបស់ខ្ញុំ ត្បិតផ្លែស្លែងនិងជូរល្វីងដ៏ម្ល៉េះ។
|
||
\v 20 ខ្ញុំបន្តចងចាំបាននៅឡើយថា ហើយក៏ឱនចុះនៅក្នុងខ្លួនខ្ញុំ។
|
||
\v 21 តែខ្ញុំនឹកចាំពីសេចក្ដីទាំងនេះ បានជាខ្ញុំមានសេចក្ដីសង្ឃឹម។
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 22 គឺជាសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះអម្ចាស់ មិនចេះចប់សេចក្ដីមេត្តាករុណារបស់ព្រះអង្គមិនចេះផុតឡើយ
|
||
\v 23 សេចក្ដីទាំងនោះចេះតែថ្មីរៀងរាល់ព្រឹក សេចក្ដីស្មោះត្រង់របស់ព្រះអង្គធំណាស់។
|
||
\v 24 «ព្រះអម្ចាស់ជាមរតករបស់ខ្ញុំ» ខ្ញុំបានពោលថា ដូច្នេះហើយទើបខ្ញុំមានសង្ឃឹមដល់ទ្រង់។
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 25 ព្រះអម្ចាស់ល្អដល់អស់អ្នកដែលរង់ចាំព្រះអង្គ គឺដល់អស់អ្នកណាដែលស្វែងរកព្រះអង្គ។
|
||
\v 26 វាជាការល្អ ដែលរង់ចាំសេចក្ដីសង្គ្រោះរបស់ព្រះអម្ចាស់ ។
|
||
\v 27 ជាការល្អដែលមនុស្សទទួលរងនឹម ក្នុងកាលដែលនៅវ័យក្មេងនៅឡើយ។
|
||
\v 28 ឲ្យគាត់អង្គុយតែឯង ហើយនៅស្ងៀម នៅពេលដែលទ្រង់ដែលដាក់លើគាត់។
|
||
\v 29 ចូរអោយគាត់ដាក់មាត់ចុះក្នុងធូលីដី ប្រហែលជាមានទីសង្ឃឹម។
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 30 ចូរឲ្យថ្ពាល់គាត់ទៅឲ្យដល់អ្នកដែលចង់ទះគាត់ចុះ ហើយឲ្យគាត់ទ្រាំឲ្យបានពេញ ដោយសេចក្ដីត្មះតិះដៀល។
|
||
\v 31 ដ្បិតព្រះអម្ចាស់មិនបោះបង់ចោលជាដរាបទេ។
|
||
\v 32 ទោះបើទ្រង់ធ្វើទុក្ខក៏ដោយ គង់តែទ្រង់ នឹងអាណិតមេត្តាដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏បរិបូរណ៏ដែរ
|
||
\v 33 ទ្រង់មិនមានព្រះហឫទ័យក្នុងការធ្វើទុក្ខ ឬឲ្យមនុស្សជាតិត្រូវវេទនានោះទេ។
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 34 ពួកគេបានជិះជាន់ពួកអ្នកទោសនៅលើផែនដី
|
||
\v 35 មនុស្សបានបដិសេដសេចក្ដីយុត្តិធម៌ពីវត្តមាននៅចំពោះព្រះដ៏ខ្ពស់បំផុត។
|
||
\v 36 ឬបំភាន់ភាពយុត្តធម៌ពីមនុស្ស នោះជាការដែលព្រះអម្ចាស់ មិនអនុញ្ញាតិឡើយ។
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 37 តើនរណាអាចធ្វើឲ្យការនេះកើតឡើងបាន គឺទ្រង់ទេតើដែលអាចថ្លែងទំនាយ ហើយការនោះកើតឡើងបានជាពិត?
|
||
\v 38 ចំពោះសេចក្តីសុខ រឺ ទុក្ខ តើមិនមែនចេញពីព្រះឧស្ឋ របស់ព្រះដ៏ខ្ពស់បំផុតមកទេឬ?
|
||
\v 39 ហេតុដូច្នេះហើយកុំឲ្យមនុស្សរស់នៅបានត្អូញត្អែរឡើយ? ហេតុអីបានជាមនុស្សមានបាបបានត្អូញត្អែរពីការផ្តន្ទាទោសគេទៅវិញ?
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 40 ចូរយើងពិនិត្យពិច័យ ហើយល្បងលផ្លូវដែលយើងប្រព្រឹត្ត រួចបែរចិត្តទៅឯព្រះអម្ចាស់វិញចុះ។
|
||
\v 41 ចូរឲ្យយើងតម្រង់ចិត្ត ជាមួយដៃរបស់យើង ទៅឯព្រះអម្ចាស់ដែលគង់នៅស្ថានសួគ៌។
|
||
\v 42 យើងខ្ញុំបានប្រព្រឹត្តល្មើស ព្រមទាំងបះបោរ ហើយព្រះអង្គមិនបានអត់ទោសឲ្យទេ។
|
||
\v 43 ព្រះអង្គបានឃ្លុំអង្គទ្រង់ ដោយសេចក្ដីក្រោធ ទាំងដេញតាមយើងខ្ញុំ ព្រះអង្គបានប្រហារជីវិតឥតប្រណីសោះឡើយ។
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 44 ព្រះអង្គបាំងអង្គទ្រង់ក្នុងពពក ដើម្បីមិនឲ្យសេចក្ដីអធិស្ឋានណាចូលទៅដល់បានឡើយ។
|
||
\v 45 ព្រះអង្គបានធ្វើឲ្យយើងខ្ញុំទៅជាកាកសំរាម និងទទួលការបដិសេដក្នុងចំណោមប្រជាជាតិ។
|
||
\v 46 ពួកខ្មាំងសត្រូវទាំងប៉ុន្មានបានដាក់បណ្តាសាយើងខ្ញុំ
|
||
\v 47 សេចក្ដីបំផ្លាញ និងសេចក្ដីវិនាស បានមកដល់យើងខ្ញុំ គឺជាសេចក្ដីភ័យខ្លាចនិងការបំផ្លិចបំផ្លាញផង។
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 48 ភ្នែករបស់ខ្ញុំបានយំឥតឈប់ ដោយព្រោះតែមហន្តរាយនៃជនជាតិខ្ញុំ។
|
||
\v 49 ទឹកភ្នែកខ្ញុំនឹងហូរសស្រាក់ ឥតឈប់ឈរ ឥតស្រាកឡើយ។
|
||
\v 50 ទាល់តែព្រះអម្ចាស់ព្រមទតមកពីស្ថានសួគ៌ដែរ។
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 51 ភ្នែកខ្ញុំធ្វើឲ្យចិត្តខ្ញុំកើតទុក្ខ ដោយព្រោះតែជនជាតិនៃក្រុងរបស់ខ្ញុំ។
|
||
\v 52 គេដេញតាមខ្ញុំដូចតាមប្រមាញសត្វស្លាប អស់ពួកអ្នកដែលជាខ្មាំងសត្រូវនឹងខ្ញុំ ដោយឥតហេតុផលទេ។
|
||
\v 53 គេបានកាត់ជីវិតខ្ញុំចេញ ហើយបានទាំងបោះថ្មមកពីលើខ្ញុំផង
|
||
\v 54 មានទឹកហូរមកលិចក្បាលខ្ញុំ នោះខ្ញុំបានថា «ខ្ញុំស្លាប់ហើយ»។
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 55 ទូលបង្គំបានអំពាវនាវដល់ព្រះនាម របស់ព្រះអម្ចាស់ពីក្នុងទីជម្រៅនៃគុកងងឹត។
|
||
\v 56 ព្រះអង្គក៏ឮសំឡេងរបស់ទូលបង្គំ «សូមកុំគេចព្រះកាណ៌ព្រះអង្គចេញពីការថ្ងូរ និងសម្រែករបស់ទូលបង្គំឡើយ»
|
||
\v 57 នៅថ្ងៃដែលទូលបង្គំបានអំពាវនាវដល់ព្រះអង្គ នោះព្រះអង្គបានយាងមកជិត ហើយមានព្រះបន្ទូលថា «កុំឲ្យខ្លាចឡើយ»។
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 58 ព្រះអង្គបានកាន់ក្តីខាងទូលបង្គំ ហើយបានសង្គ្រោះជីវិតរបស់ទូលបង្គំផង។
|
||
\v 59 ព្រះអម្ចាស់បានទតឃើញកំហុសដែលគេបានធ្វើដល់ទូលបង្គំ សូមជំនុំជម្រះក្តីរបស់ទូលបង្គំចុះ។
|
||
\v 60 ព្រះអង្គបានឃើញការសងសឹកទាំងប៉ុន្មានរបស់គេ និងអស់ទាំងកិច្ចកល ដែលគេធ្វើដល់ទូលបង្គំដែរ។
|
||
\v 61 ព្រះអង្គបានឮពាក្យប្រមាថរបស់គេ និងអស់ទាំងកិច្ចកល ដែលគេគិតធ្វើដល់ទូលបង្គំហើយ។
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 62 ក៏ឮពាក្យសម្ដីរបស់ពួកអ្នកលើកគ្នា ទាស់នឹងទូលបង្គំ ហើយជ្រាបការដែលគេគិត ទាស់នឹងទូលបង្គំជានិច្ចដែរ។
|
||
\v 63 សូមព្រះអង្គទតក្នុងកាលដែលគេអង្គុយចុះ ហើយក្រោកឡើងផង ពួកគេនាំគ្នាច្រៀងឡកឡឺយដាក់ទូលបង្គំហើយ។
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 64 ព្រះអង្គនឹងសងដល់គេ ដ្បិតទ្រង់ជាព្រះអម្ចាស់ ឲ្យស្របតាមការដែលគេប្រព្រឹត្ត។
|
||
\v 65 ព្រះអង្គនឹងធ្វើឲ្យចិត្តគេអាម៉ាស់ សូមដាក់បណ្ដាសាដល់គេទៅ!
|
||
\v 66 ព្រះអង្គនឹងដេញតាមគេ ដោយសេចក្ដីក្រោធ ហើយបំផ្លាញគេឲ្យសូន្យ ចេញពីក្រោមស្ថានរបស់ព្រះអម្ចាស់ទៅ។
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 4
|
||
\cl ជំពូក ៤
|
||
\p
|
||
\v 1 ម្ដេចក៏មាសប្រែជាស្រអាប់ ហើយមាសសុទ្ធប្រែជាបាត់បង់រស្មី! ថ្មបរិសុទ្ឋទាំងប៉ុន្មាននៅរាយប៉ាយ គ្រប់ទីកន្លែង ទាំងនៅតាមផ្លូវ
|
||
\v 2 កូនប្រុសនៃអុីស្រាអែលដ៏មានតម្លៃថ្លៃដូចជាមាស ប៉ុន្តែឥឡូវនេះពួកគេគ្មានតំលៃជាជាងក្អមដីឡើយ ដូចជាកិច្ចការរបស់ជាងស្មូនដូច្នេះ!
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 3 សូម្បីតែឆ្កែព្រៃ ក៏ចេះបំបៅដោះឲ្យកូនដែរ តែប្រជាជនខ្ញុំវិញ បែជាមានចិត្តខ្មៅ សាហាវ ដូចជាសត្វអូទ្រុស នៅទី រហោស្ថាន។
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 4 អណ្ដាតរបស់កូនតូចៗ ស្រេកទឹកខះក ក្មេងៗនាំគ្នាយំទារកអាហារ តែគ្មានអ្នកណាឲ្យវាឡើយ។
|
||
\v 5 ពួកអ្នកដែលធ្លាប់មានអាហារថ្លៃៗបរិភោគ ឥឡូវបែរជាត្រូវដាច់ពោះនៅតាមផ្លូវ ពួកអ្នកដែលធ្លាប់ស្លៀកពាក់រុងរឿង ក៏បែរជាកាយសំរាមដើម្បីបរិភោគវិញ។
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 6 ដ្បិតអំពើទុច្ចរិតរបស់ជនជាតិខ្ញុំធ្ងន់ជាង អំពើបាបរបស់ក្រុងសូដុមទៅទៀត ដែលត្រូវបានបំផ្លាញក្នុងមួយរំពេច ឥតមានដៃអ្នកណាមកជួយទាន់ឡើយ។
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 7 ពួកអ្នកដឹកនាំជាមនុស្ស ដែលបរិសុទ្ធជាងហិមៈ សស្អាតជាងទឹកដោះគោ ខ្លួនរបស់គេក្រហមជាងត្បូងទទឹមទៅទៀត ក៏ភ្លឺដូចជាត្បូងកណ្តៀង។
|
||
\v 8 ឥឡូវនេះ រូបរាងរបស់គេខ្មៅជាងធ្យូង គ្មានអ្នកណាស្គាល់គេតាមផ្លូវទេ ស្បែកជាប់នឹងឆ្អឹង ស្វិតក្រៀមដូចជារំកាច់ឈើ។
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 9 អស់អ្នកដែលស្លាប់ដោយមុខដាវ គឺរីករាយជាងពួកអ្នក ដែលស្លាប់ដោយស្រេកឃ្លាន ដែលវិនាសបន្តិចម្តងៗទៅ ដោយ ភាពខ្វះខាតស្បៀងអាហារ។
|
||
\v 10 មនុស្សស្រីដែលធ្លាប់មានចិត្តទន់សន្តោស បានស្ងោរកូនខ្លួនស៊ី ដោយដៃខ្លួនឯង កូនៗទាំងនោះជាអាហាររបស់គេ ក្នុងគ្រាដែលប្រជាជាតិខ្ញុំត្រូវបានបំផ្លាញ។
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 11 ព្រះអម្ចាស់បង្ហាញសេចក្តីក្រោធយ៉ាងខ្លាំង ព្រះអង្គបានចាក់សេចក្ដីកំហឹងដ៏សហ័សរបស់ទ្រង់។ ព្រះអង្គបានបង្កាត់ភ្លើងដុតក្រុងស៊ីយ៉ូន ឲ្យឆេះរហូតដល់គ្រិះផង។
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 12 ពួកស្តេចទាំងឡាយនៅផែនដី ព្រមទាំងមនុស្សដែលនៅក្នុងពិភពលោកនេះ គេមិនបានជឿថាពួកបច្ចាមិត្ត និងពួកខ្មាំងសត្រូវ រឺគូប្រជែង អាចចូលតាមទ្វារក្រុងយេរូសាឡិមបានទេ។
|
||
\v 13 ការនេះកើតឡើងដោយព្រោះតែអំពើបាបរបស់ពួកព្យាការី និងអំពើទុច្ចរិតរបស់ពួកបូជាចារ្យ ជាពួកអ្នកដែលបានកម្ចាយឈាម មនុស្សសុចរិតនៅក្នុងទីក្រុង។
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 14 ពួកគេដើរតែលតោលនៅតាមផ្លូវដូចជាមនុស្សខ្វាក់ ពួកគេប្រឡាក់សុទ្ធតែឈាម បានជាគ្មានអ្នកណាហ៊ានពាល់សម្លៀកបំពាក់របស់គេឡើយ។
|
||
\v 15 «ចៀសចេញ! មនុស្សមិនស្អាត! មនុស្សទាំងឡាយស្រែកដាក់គេថា «ចៀស! ចូរចៀសឲ្យឆ្ងាយទៅ! កុំមកប៉ះពាល់អ្វីឡើយ!» គេរត់ទៅហើយដើរសាត់អណ្តែតប្រជាជាតិមួយ ទៅប្រជាជាតិមួយទៀត «តែគ្មានអ្នកណាឲ្យគេអាស្រ័យនៅឡើយ»។
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 16 ព្រះអម្ចាស់បានរកវិធីកម្ចាត់កម្ចាយគេទៅ ព្រះអង្គមិនព្រមទតមើលគេទៀតទេ គ្មាននរណាគោរពប្រតិបត្តិដល់ពួកបូជាចារ្យ រឺក៏អាណិតដល់ពួកចាស់ទុំដែរ។
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 17 ភ្នែករបស់យើងឡើងផ្សា ដោយទន្ទឹងរង់ចាំជំនួយ យើងឃ្លាំចាំមើល ហើយចាំមើលទៀត តែគ្មានប្រជាជាតិណាមួយមក ជួយសង្គ្រោះសោះ។
|
||
\v 18 គេដេញតាមយើងគ្រប់ជំហាន បានជាយើងរកចេញទៅផ្លូវមិនបាន។ ទីបញ្ចប់របស់យើងកាន់តែជិតមកដល់ កំណត់យើងក៏សម្រេច ដ្បិតចុងបំផុតរបស់យើងបានមកដល់ហើយ។
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 19 ពួកអ្នកដែលដេញតាមយើង គេរហ័សជាងឥន្ទ្រីនៅលើអាកាសទៅទៀត គេបានដេញយើងឲ្យទៅលើភ្នំ ក៏លបចាំយើងនៅទីរហោស្ថាន។
|
||
\v 20 ខ្យល់ដង្ហើមដែលដកតាមរន្ធច្រមុះ គឺព្រះអម្ចាស់បានចាក់ប្រេងតាំង ព្រះអង្គត្រូវគេចាប់ចូលក្នុងអង្គប់ ហើយដែលយើងធ្លាប់ពោលថា «យើងខ្ញុំសូមជ្រកក្រោមម្លប់ដ៏ត្រជាក់របស់ព្រះអង្គ ក្នុងចំណោមពួកជនជាតិដទៃ»។
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 21 ចូរមានចិត្តរីករាយ ហើយសប្បាយឡើង ប្រជាជាតិ អេដុម ដែលជាអ្នកអាស្រ័យនៅទឹកដីអ៊ូស ដ្បិតអ្នកត្រូវទទួលពែងនៃទុក្ខលំបាក ទាំងស្រវឹងហើយនៅខ្លួនអាក្រាតវិញ។
|
||
\v 22 ជនជាតិក្រុងស៊ីយ៉ូនអើយ ទោសនៃអំពើទុច្ចរិតរបស់អ្នកគ្រប់ចំនួនហើយ ព្រះអង្គនឹងមិនបន្តឲ្យអ្នកទៅជាឈ្លើយឡើយ តែគឺជាជនជាតិអេដុមវិញ ព្រះអង្គនឹងធ្វើទោសចំពោះអំពើទុច្ចរិតរបស់អ្នកវិញ ព្រះអង្គនឹងមិនគ្របបាំងអំពើបាបរបស់អ្នកឡើយ។
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 5
|
||
\cl ជំពូក ៥
|
||
\p
|
||
\v 1 សូមនឹកចាំពីយើងខ្ញុំព្រះអម្ចាស់ អ្វីដែលកើតមានឡើងដល់យើងរាល់គ្នា ទាំងគេឃើញពីភាពអាម៉ាស់
|
||
\v 2 កេរ្ត៍អាកររបស់យើងក្លាយជារបស់អ្នកដ៏ទៃ ឯផ្ទះសំបែងរបស់យើងខ្ញុំ ក៏ក្លាយជារបស់ជនបរទេស។
|
||
\v 3 យើងក្លាយជាកូនកំព្រាឪពុកម្តាយ ហើយម្តាយយើងទៅជាមេម៉ាយវិញ។
|
||
\v 4 យើងត្រូវចំណាយប្រាក់ដើម្បីផឹកទឹករបស់ខ្លួន ហើយក៏ត្រូវចំណាយប្រាក់សំរាប់ទិញអុសរបស់ខ្លួនឯងដែរ។
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 5 អស់ពួកដែលដេញតាមនោះនៅពីក្រោយខ្នងយើងខ្ញុំជានិច្ច យើងខ្ញុំពិតជាអស់កម្លាំង និងឥតមានពេលសម្រាកឡើយ។
|
||
\v 6 យើងបានដាក់ខ្លួនទៅសុំពួកជនជាតិអេស៊ីប និងពួកជនជាតិអាសស៊ើរ ដើម្បីឲ្យបានអាហារបរិភោគគ្រប់គ្រាន់។
|
||
\v 7 ដូនតារបស់យើងបានធ្វើបាប តែគាត់បានស្លាប់អស់ហើយ ដោយព្រោះកំហុសគាត់បានសាង យើងខ្ញុំត្រូវរងទ្រាំវិញ។
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 8 ពួកអ្នកបម្រើបានធ្វើជាចៅហ្វាយលើយើងខ្ញុំ ឥតមានអ្នកណានឹងរំដោះយើងខ្ញុំ ឲ្យរួចពីកណ្ដាប់ដៃគេឡើយ។
|
||
\v 9 យើងខ្ញុំរកអាហារបានដោយប្រថុយជីវិត ចំពោះមុខដាវនៅទីរហោស្ថាន។
|
||
\v 10 ស្បែកយើងខ្ញុំក្តៅដូចជាជើងក្រាន ព្រោះតែការអត់ឃ្លាន។
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 11 ពួកស្រ្តីត្រូវបានគេចាប់រំលោភនៅក្រុងស៊ីយ៉ូន និងពួកក្រមុំៗនៅតាមទីក្រុងក្នុងទឹកដីយូដា។
|
||
\v 12 ឯពួកចៅហ្វាយត្រូវបានគេចងដៃព្យួរ ហើយគ្មាននរណាគោរពចាស់ទុំទៀតទេ។
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 13 ពួកយុវជនត្រូវបានបង្ខំឲ្យលីសែងត្បាល់កិន ហើយគេប្រើកូនក្មេងឲ្យលីឈើដ៏ធ្ងន់ រហូតដល់ជំពន់ដួល។
|
||
\v 14 លែងមានពួកព្រឹទ្ឋាចារ្យនៅទ្វារក្រុងទៀតហើយ រីឯពួកយុវជនក៏ឈប់លេងភ្លេងទៀតដែរ។
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 15 អំណរបានចាកចេញបាត់ពីចិត្តខ្ញុំហើយ រីឯការលោតកញ្ឆេងរបស់យើងខ្ញុំ ក៏ត្រឡប់ទៅជាការសោយសោកវិញ។
|
||
\v 16 មកុដបានធ្លាក់ចុះពីក្បាលយើង វរហើយ ព្រោះខ្ញុំបានធ្វើបាប!។
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 17 ហេតុនេះបានជាចិត្តខ្ញុំខ្លោចផ្សា ហើយភ្នែកយើងខ្ញុំក៏ត្រឡប់ទៅជាងងឹត ដោយព្រោះការទាំងនេះដែរ
|
||
\v 18 ដ្បិតភ្នំស៊ីយ៉ូនត្រូវចោលស្ងាត់ មានតែឆ្កែចចកដើរប៉ុណ្ណោះ។
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 19 ប៉ុន្តែព្រះអង្គ គឺជាព្រះអម្ចាស់ ដែលគង់នៅអស់កល្បជានិច្ច បល្ល័ង្ករបស់ព្រះអង្គស្ថិតស្ថេរ ពីតំណមនុស្សមួយ ទៅតំណមនុស្សមួយទៀត។
|
||
\v 20 ហេតុអ្វីបានជាព្រះអង្គភ្លេចយើងខ្ញុំរហូត? ហេតុអ្វីព្រះអង្គបោះបង់ចោលយើងយូរយ៉ាងនេះ?
|
||
\v 21 សូមនាំយើងខ្ញុំឲ្យវិលមកវិញ ព្រះអម្ចាស់អើយ នោះយើងខ្ញុំនឹងបានស្តាឡើងវិញ សូមកែជីវិតរបស់យើង ដូចកាលពីដើម
|
||
\v 22 ឬក៏ព្រះអង្គបានបោះបង់ចោលយើងខ្ញុំហើយ តើព្រះអង្គខ្ញាល់នឹងយើងខ្ញុំហួសកម្រិតបែបនេះរឺ។
|