# آن گاه هر آینه ما را زنده فرو می‌بردند

این پایان یک جمله فرضی درباره چیزی است که با واژه‌ای «اگر خداوند[یهوه] در سمت ما نبود» در [مزمور ۱۲۴: ۱](../124/001.md) آغاز می‌‌شود و با واژگان «اگر هنگامی که مردان بر علیه ما برخاستند خداوند[یهوه] در سمت ما نبود» در [مزمور ۱۲۴: ۲](./002.md) ادامه می‌یابد. این در حقیقت نتیجه‌ای که چون خداوند[یهوه] با آنها بود رخ نداد، را توصیف می‌کند. «آنها قادر نبودند که ما را زنده‌‌زنده ببلعند زیرا خداوند[یهوه] در سمت ما بود»

(آدرس [[rc://*/ta/man/translate/figs-hypo]] را ببینید)

# ما را زنده فرو می‌بردند

این استعاره روشی را که اسرائيلیان ممکن بود بمیرند، به روشی که یک حیوان درنده به حیوانی کوچک‌تر جهت خوردن آن حمله می‌کند، تشبیه کرده است. ترجمه جایگزین: «ما را می‌کشتند»

(آدرس [[rc://*/ta/man/translate/figs-metaphor]] را ببینید)

# خشم ایشان بر ما افروخته بود

در اینجا «خشم آنها» به دشمنانی که خشمگین بودند، اشاره دارد. ترجمه جایگزین: «آنها از ما بسیار خشمگین بودند»

(آدرس [[rc://*/ta/man/translate/figs-metonymy]] را ببینید)