# دعای من به حضور تو مثل بخور آراسته شود

نویسنده مزمور از خدا می‌خواهد که دعایش را قبول کرده و از آن راضی باشد، همان گونه که با روشن کردن بخور خشنود و راضی می‌شود. ترجمه جایگزین: «باشد که دعای من ، همچون بخوری که با بوی مطبوعش مردم را راضی می‌کند ، تو را خشنود سازد»‌

(See: [[rc://*/ta/man/translate/figs-simile]])

# دعای من

نویسنده مزمور از خداوند[یهوه] می‌خواهد تا  به خاطر مضمون دعاهایش، از وی خشنود باشد.

(See: [[rc://*/ta/man/translate/figs-metonymy]])

# برافراشتن دست‌هایم

« دست‌هایی که من بلند کرده‌ام » . دست‌های برافراشته، کنایه از دعا کردن است. مردم در هنگام دعا و ستایش خداوند[یهوه]،‌ دستهایشان را بلند می‌کردند. به چگونگی ترجمه خودتان در مزمور ۱۳۴: ۲ رجوع کنید.

# مثل هدیه شام

منظور همانندی با حیواناتی است که در قربانگاه به هنگام غروب سوزانده می‌شدند. نویسنده مزمور چنان سخن می‌گوید که گویی او از خداوند[یهوه] درخواست کرده است که مانند هدیه‌کنندگان قربانی، از او نیز راضی باشد. وی به خاطر مضمون دعایش از خداوند[یهوه] درخواست می‌کند که از او خشنود باشد.

(See: [[rc://*/ta/man/translate/figs-simile]])