# آن گاه آب‌های پر زور، از جان ما می‌گذشت

این پایان جمله فرضی است که با واژگان «اگر خداوند[یهوه] در سمت ما نبود» در [مزمور ۱۲۴: ۱](../124/001.md) شروع می‌شود و با واژگان «اگر هنگامی که مردان بر علیه ما برخاستند خداوند[یهوه] در سمت ما نبود» در [مزمور ۱۲۴: ۲](./002.md) ادامه می‌یابد. این در حقیقت نتیجه‌ای را که چون خداوند[یهوه] با آنها بود رخ نداد، توصیف می‌کند. «آب ما را نبرد و سیل ما را در هم نشکست، زیرا یهوه در سمت ما بود»

(آدرس [[rc://*/ta/man/translate/figs-hypo]] را ببینید)

# آب‌های پر زور، از جان ما می‌گذشت

در اینجا از دشمنان نویسنده به گونه‌ای سخن به میان آمده که گویی رودی خروشان هستند که اسرائیلیان را غرق می‌کردند. ترجمه جایگزین: «دشمنان ما، ما را نابود می‌کردند»

(آدرس [[rc://*/ta/man/translate/figs-metaphor]] را ببینید)