# کلام خود را فرستاده، ایشان را شفا بخشید

در اینجا داوود سخن گفتن خداوند [یهوه] را به عنوان فرستادن کلماتش، چنان توصیف می‌کند که گویی این کلمات یک پیام‌رسان هستند. معانی محتمل عبارتند از ۱) «**او** به آنها فرمان داد که شفا یابند و آنها شفا یافتند» یا ۲) «**او** آنها را تشویق کرده و شفا داد» (آدرس [[rc://*/ta/man/translate/figs-personification]] را ببینید)