# قوّت خود را به اسیری داد و جمال خویش را به دست دشمن سپرد

آساف از جلال و قو‌ّت خدا همچون شئی فیزیکی که قابل گرفتن و نگهداشتن است، سخن می‌گوید. کلمات «قوّت» و «جمال» احتمالا کنایه از تابوت عهد است. کلمه «دست» کنایه از قدرت دشمن است. این می‌تواند به صورت معلوم بیان شود. ترجمه جایگزین: «او به دشمن اجازه داد که تابوت عهد باشکوه را بگیرند؛ او به سادگی آن را به دشمنان داد تا هر آن چه با آن می‌خواهند بکنند»

(آدرس‌های: [[rc://*/ta/man/translate/figs-metonymy]] و [[rc://*/ta/man/translate/figs-activepassive]] را ببینید)