# جملۀ ارتباطی:

دعایی که در مراثی ۳: ۴۲ شروع شد، ادامه می‌یابد.

# خویشتن را به ابر غلیظ مستور ساختی، تا دعای ما نگذرد

این نشان می‌دهد که خدا از گوش دادن به دعای مردم خودداری می‌کند. ترجمۀ جایگزین: «تو از گوش دادن به دعاهای ما خودداری می‌کنی. انگار که ابری میان خود و ما قرار داده‌ای تا دعاهای ما نتوانند به تو برسند»

(See: [[rc://*/ta/man/translate/figs-metaphor]])