# خدا جهان را این‌قدر محبّت نمود

در اینجا واژه «جهان» کنایه‌ای است از همه کسانی که در این دنیا هستند.

(رجوع کنید به: [[rc://*/ta/man/translate/figs-metonymy]])

# محبّت نمود

محبّتی که از طرف خدا می‌آید به نوعی است که بر روی چیزهای نیکو و اتفاقات خوبی که برای دیگران رخ می‌دهد تمرکز دارد، حتی زمانی که آن چیزهای نیکو برای آنکه که محبتش می‌کند، اتفاق نیافتد. خدا خود محبت است و منشا محبّت حقیقی است.