# شراره‌ آتش‌

«شعله آتش» یا «آتش»

# به‌ نهجی‌ كه‌ شراره‌ آتش‌ كاه‌ را می‌خورد و علف‌ خشك‌ در شعله‌ می‌افتد

این عبارات اساساً یک معنا دارند. خدا همان طور که در اشعیا ۵: ۱۸-۲۳  شرح داد قوم را مجازات می‌کند. ترجمه جایگزین: «درست همان طور که آتشْ کاه و علف را می‌سوزاند»

(See: [[rc://*/ta/man/translate/figs-parallelism]] and [[rc://*/ta/man/translate/figs-simile]])

# علف‌ خشک

تکه‌های خشک گیاهان که بعد از بریدن کاه بر زمین باقی می‌مانند.

# همچنان‌ ریشه‌ ایشان‌ عفونت‌ خواهد شد و شكوفه‌ ایشان‌ مثل‌ غبار برافشانده‌ خواهد گردید

اشعیا به نحوی از آن مردم سخن می‌گوید که گویی گیاه خشک هستند. ترجمه جایگزین: «مثل گیاهی که ریشه‌هایش خراب شده می‌میرند و مثل شکوفه‌ای خشک در باد پخش می‌شوند.»

(See: [[rc://*/ta/man/translate/figs-metaphor]])