# جمله ارتباطی:

داوود به دعای ستایش یهوه ادامه می‌دهد.

# لیكن‌ من‌ كیستم‌ و قوم‌ من‌ كیستند كه‌ قابلیت‌ داشته‌ باشیم‌ كه‌ به‌ خوشی‌ دل‌ این طور هدایا بیاوریم‌؟

داوود از این سوال بدیهی استفاده می‌کند تا نشان دهد که او و مردمش برای پیشکش همه آنچه که اهدا کرده‌اند شایسته تمجید نیستند. ترجمه جایگزین: « مردم من و خودم قطعا بایستی این هدایا را مشتاقانه به تو تقدیم کنیم!»

(See: [[rc://*/ta/man/translate/figs-rquestion]])