See in Reader
24 lines
1.2 KiB
Markdown
24 lines
1.2 KiB
Markdown
|
# اطلاعات کلی:
|
|||
|
|
|
|||
|
|
سروده داوود برای خداوند[یهوه] شروع می‌شود. او با استفاده از ساختاری موازی بر سخن خود تاکید می‌کند.
|
|||
|
|
|
|||
|
|
(See: [[rc://*/ta/man/translate/figs-parallelism]])
|
|||
|
|
|
|||
|
|
# زمین متزلزل و مرتعش گردید
|
|||
|
|
|
|||
|
|
این پاسخ خداوند[یهوه] به تقاضای داوود است. او از خدا خواست که در برابر دشمنان به او کمک کند (<اول سموئيل ۲۲: ۷>). داوود از تمثیل لرزش زمین استفاده می‌کند تا بر خشم خداوند[یهوه] تاکید کند.
|
|||
|
|
|
|||
|
|
(See: [[rc://*/ta/man/translate/figs-metaphor]])
|
|||
|
|
|
|||
|
|
# زمین متزلزل و مرتعش گردید و...آسمان بلرزیدند
|
|||
|
|
|
|||
|
|
داوود از دو حد غایی سخن می‌گوید که کل خلقت را در بر گرفته‌اند.
|
|||
|
|
|
|||
|
|
0 (See: [[rc://*/ta/man/translate/figs-merism]])
|
|||
|
|
|
|||
|
|
# بلرزیدند و از حدّت خشم او متحرك گردیدند
|
|||
|
|
|
|||
|
|
این قسمت را می‌توان به حالت معلوم بیان کرد. ترجمه جایگزین: «چون خشم خدا آنها را لرزاند»
|
|||
|
|
|
|||
|
|
[[rc://*/ta/man/translate/figs-activepassive]]
|