From 632744f939c72014cd28212e424036f9ddc347e4 Mon Sep 17 00:00:00 2001 From: Larry Versaw Date: Tue, 6 Feb 2018 09:15:01 -0700 Subject: [PATCH] new, updated OT books --- 05-DEU.usfm | 107 +- 13-1CH.usfm | 2015 +++++++++++ 17-EST.usfm | 2 + 18-JOB.usfm | 8 +- 19-PSA.usfm | 9460 +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ 22-SNG.usfm | 290 ++ 23-ISA.usfm | 4515 +++++++++++++++++++++++ 38-ZEC.usfm | 562 +++ manifest.yaml | 37 +- 9 files changed, 16940 insertions(+), 56 deletions(-) create mode 100644 13-1CH.usfm create mode 100644 19-PSA.usfm create mode 100644 22-SNG.usfm create mode 100644 23-ISA.usfm create mode 100644 38-ZEC.usfm diff --git a/05-DEU.usfm b/05-DEU.usfm index 3698847..4710f31 100644 --- a/05-DEU.usfm +++ b/05-DEU.usfm @@ -36,7 +36,7 @@ \p \v 14 আপোনালোকে তাৰ উত্তৰত মোক কৈছিল, “আপুনি যি কথা কৈছে তাকে কৰা ভাল।” \s5 -\v 15 সেয়েহে মই আপোনালোকৰ জনগোষ্ঠীবোৰৰ পৰা জ্ঞানৱান আৰু সুখ্যাতিপূর্ণ লোকসকলক লৈ আপোনালোকৰ ওপৰত মুখীয়াল পাতিলো। প্রত্যেক জনগৌষ্ঠীৰ পৰা হাজাৰপতি, শতপতি, পঞ্চাশপতি, দশপতি আৰু অন্যান্য পদাধিকাৰী ব্যক্তিক নিযুক্ত কৰিলো। +\v 15 সেয়েহে মই আপোনালোকৰ জনগোষ্ঠীবোৰৰ পৰা জ্ঞানৱান আৰু সুখ্যাতিপূর্ণ লোকসকলক লৈ আপোনালোকৰ ওপৰত মুখীয়াল পাতিলো। প্রত্যেক জনগোষ্ঠীৰ পৰা হাজাৰপতি, শতপতি, পঞ্চাশপতি, দশপতি আৰু অন্যান্য পদাধিকাৰী ব্যক্তিক নিযুক্ত কৰিলো। \v 16 আপোনালোকৰ বিচাৰকসকলক সেই সময়ত মই এই আজ্ঞা দিছিলোঁ, “আপোনালোকে বাদ-বিবাদৰ সময়ত ভাইসকলৰ দুই পক্ষৰ কথা শুনি ন্যায়ভাৱে বিচাৰ কৰিব; সেই বিবাদ ইস্রায়েলীয়া ভাইসকলৰ মাজতেই হওঁক বা এজন ইস্রায়েলীয়া আৰু ভিন্ন জাতিৰ বিদেশীৰ মাজতেই হওঁক। \s5 \v 17 বিবাদৰ সময়ত আপোনালোকে কাৰো পক্ষ নল’ব আৰু ডাঙৰ-সৰু সকলোৰে কথা সমানে শুনিব। বিচাৰৰ কার্য প্রকৃততে ঈশ্বৰৰ; সেয়ে আপোনালোকে মানুহৰ মুখলৈ চাই ভয় নাখাব। যদি কোনো বিবাদ আপোনালোকৰ কাৰণে কঠিন যেন লাগে, তেন্তে সেই বিচাৰ মোৰ ওচৰলৈ আনিব, মই সেই বিচাৰ কৰিম।” @@ -801,7 +801,7 @@ \v 16 সেই ঠাইৰ সকলো লুটদ্ৰব্য আপোনালোকে নগৰৰ চকৰ মাজত গোটাই সেই নগৰ আৰু তাৰ লুটদ্ৰব্যৰ সকলোবোৰ নিজ ঈশ্বৰ যিহোৱাৰ উদ্দেশ্যে জুইত পুৰিব; সেই নগৰ চিৰকালৰ কাৰণে যেন ভগ্নাৱশেষ হৈ থাকিব; তাক পুণৰায় কেতিয়াও সজা নহ’ব। \p \s5 -\v 17 যিহোৱাই যেন তেওঁৰ প্রচণ্ড ক্রোধৰ পৰা ক্ষান্ত হয়, সেইবাবে আপোনালোকৰ হাতত যেন এই লুটদ্রৱ্যবোৰৰ এটাও দেখা নাযায়; তেতিয়া তেওঁ আপোনালোকক কৃপা আৰু দয়া কৰিব লগতে আপোনালোকৰ পূর্ব-পুৰুষসকলৰ আগত কৰা শপতৰ দৰে আপোনালোকৰ বংশ বৃদ্ধি কৰিব। +\v 17 যিহোৱাই যেন তেওঁৰ প্রচণ্ড ক্রোধৰ পৰা ক্ষান্ত হয়, সেইবাবে আপোনালোকৰ হাতত যেন এই লুটদ্রব্যবোৰৰ এটাও দেখা নাযায়; তেতিয়া তেওঁ আপোনালোকক কৃপা আৰু দয়া কৰিব লগতে আপোনালোকৰ পূর্ব-পুৰুষসকলৰ আগত কৰা শপতৰ দৰে আপোনালোকৰ বংশ বৃদ্ধি কৰিব। \v 18 তেওঁ এইদৰে কৰিব, যেতিয়া আপোনালোকে আপোনালোকৰ ঈশ্বৰ যিহোৱাৰ মাত শুনি মই আজি আপোনালোকক যি সকলো আজ্ঞা দিছো, তাক পালন কৰিব আৰু আপোনালোকৰ ঈশ্বৰ যিহোৱাৰ দৃষ্টিত যি ভাল, তাক কৰি বাধ্য হ’ব। \s5 @@ -858,22 +858,24 @@ \p \s5 \v 28 প্ৰত্যেক তৃতীয় বছৰৰ শেষত, আপোনালোকৰ সেই বছৰৰ উৎপাদিত শস্যৰ দশম ভাগ উলিয়াই আনি আপোনালোকে নগৰৰ দুৱাৰৰ ভিতৰত জমা কৰিব। -\v 29 তাতে লেবীয়াসকল, যি সকলৰ নিজৰ বুলিবলৈ কোনো আধিপত্য নাই আৰু সেই নগৰৰ বিদেশী বাসিন্দাসকল, বিধৱা আৰু পিতৃহীন ল’ৰা-ছোৱালীবোৰে প্রাণভৰাই খাবলৈ পাব। আপোনালোকৰ ঈশ্বৰ যিহোৱাই আপোনালোকৰ হাতে কৰা এই সকলো কাৰ্য্যত আশীৰ্ব্বাদ কৰিবৰ কাৰণে আপোনালোকে ইয়াকে কৰিব। +\v 29 তাতে লেবীয়াসকল, যি সকলৰ নিজৰ বুলিবলৈ কোনো আধিপত্য নাই, তেওঁলোকৰ লগতে সেই নগৰৰ বিদেশী বাসিন্দাসকল, বিধৱা আৰু পিতৃহীন ল’ৰা-ছোৱালীবোৰে তৃপ্তিৰে খাবলৈ পাব। আপোনালোকৰ হাতে কৰা এই সকলো কাৰ্য্যত আপোনালোকৰ ঈশ্বৰ যিহোৱাই আশীৰ্ব্বাদ কৰিবৰ কাৰণে ইয়াকে কৰিব। \s5 \c 15 \s ধাৰ ক্ষমা কৰা বছৰ। বন্দী মুক্ত কৰা আৰু প্ৰথমে জগা পশু পবিত্ৰ কৰা। \p -\v 1 আপুনি প্ৰত্যেক সপ্তম বছৰৰ মুৰত ধাৰ ক্ষমা কৰিব। -\v 2 সেই ধাৰ ক্ষমা কৰাৰ নিয়ম এই, প্ৰতিজন ধাৰ দিওঁতাই নিজ ওচৰ চুবুৰীয়াক দিয়া ধাৰ ক্ষমা কৰিব; তেওঁ নিজৰ ওচৰ-চুবুৰীয়া ভাইৰ পৰা তাক আদায় নকৰিব, কিয়নো যিহোৱাৰ উদেশ্যে ধাৰ ক্ষমাৰ ঘোষণা হ’ল। -\v 3 আপুনি পৰজাতিৰ পৰা দাবি কৰি ঋণ আদায় কৰিব পাৰে; কিন্তু ভাইৰ গুৰিত আপোনাৰ যি ঋণ আছে, তাক এৰি দিব। -\s5 -\v 4 তেনে কৰিলে আপোনাৰ মাজত কোনো দুখীয়া লোক নাথাকিব। (কিয়নো আপোনাৰ ঈশ্বৰ যিহোৱাই আপোনাৰ অধিকাৰৰ কাৰণে আধিপত্য স্বৰূপে দিছে, তেওঁ সেই দেশত আপোনাক নিশ্চয় আশীৰ্ব্বাদ কৰিব।) -\v 6 কাৰণ, আপোনাৰ ঈশ্বৰ যিহোৱাই আপোনাৰ আগত প্ৰতিজ্ঞা কৰাৰ দৰে, আপোনাক আশীৰ্ব্বাদ কৰিব; তাতে অনেক জাতিক ঋণ দিব, কিন্তু নিজে ঋণ ল’ব লগা নহ’ব। আৰু অনেক জাতিৰ ওপৰত আপুনি শাসন কৰিব, কিন্তু তেওঁলোকে আপোনাক শাসন কৰিব নোৱাৰিব। +\v 1 আপোনালোকে প্ৰত্যেক সাত বছৰৰ মূৰত ধাৰ ক্ষমা কৰিব। +\v 2 সেই ধাৰ ক্ষমা কৰাৰ নিয়ম এই, প্ৰতিজন ধাৰ দিওঁতাই নিজৰ ওচৰ চুবুৰীয়াক দিয়া ধাৰ ক্ষমা কৰিব; তেওঁ নিজৰ ওচৰ-চুবুৰীয়া ভাইৰ পৰা তাক আদায় নকৰিব, কিয়নো যিহোৱাৰ ধাৰ ক্ষমাৰ সময় ঘোষণা কৰা হ’ল। +\v 3 আপোনালোকে পৰজাতিৰ পৰা দাবি কৰি ঋণ আদায় কৰিব পাৰে; কিন্তু ভাইৰ ওচৰত আপোনালোকৰ যি ঋণ আছে, সেয়া এৰি দিব। \p \s5 -\v 7 আপোনাৰ ঈশ্বৰ যিহোৱাই আপোনাক যি দেশ দিছে, তাৰ কোনো নগৰৰ দুৱাৰৰ ভিতৰত যদি কোনো ভাই আপুনি দেখাত দুখীয়া, তেন্তে আপুনি তেওঁলৈ হৃদয় কঠিন নকৰিব, আৰু সেই দুখীয়া ভাইলৈ আপোনাৰ হাত বন্ধ নকৰিব। -\v 8 কিন্তু আপুনি তেওঁলৈ হাত মুকলি কৰি, তেওঁৰ অভাৱ পুৰ কৰিবৰ কাৰণে তেওঁক যি প্রয়োজন, অৱশ্যে সিমান তেওঁক ধাৰ দিব লাগে। +\v 4 যাহোক আপোনালোকৰ মাজত কোনো দৰিদ্রলোক নাথাকিব। কিয়নো আপোনালোকৰ ঈশ্বৰ যিহোৱাই আপোনালোকক অধিকাৰৰ কাৰণে যি দেশ আধিপত্য স্বৰূপে দিছে, যিহোৱাই সেই দেশত আপোনালোকক নিশ্চয় আশীৰ্ব্বাদ কৰিব। +\v 5 যদি তোমালোকে কায়মনোবাক্যে ঈশ্বৰ যিহোৱাৰ কথা শুনা, তোমালোকে তেওঁৰ সকলো আজ্ঞা পালন কৰা; এই আদেশ মই আজি তোমালোকক দিলো। +\v 6 কিয়নো ঈশ্বৰ যিহোৱাই আপোনালোকৰ আগত যি দৰে প্ৰতিজ্ঞা কৰিছিল সেইদৰেই আপোনালোকক আশীৰ্ব্বাদ কৰিব। তেতিয়া আপোনালোকে অনেক জাতিক ঋণ দিব। কিন্তু অন্য লোকৰ পৰা আপোনালোকে ঋণ ল’ব লগা নহ’ব। আপোনালোকে বহুতো জাতিৰ ওপৰত শাসন কৰিব পাৰিব, কিন্তু তেওঁলোকৰ কোনো এজনেও আপোনালোকক শাসন কৰিব নোৱাৰিব। +\p +\s5 +\v 7 ঈশ্বৰ যিহোৱাই আপোনালোকক যি দেশ দিছে, তাৰ কোনো নগৰৰ দুৱাৰৰ ভিতৰত যদি কোনো ভাই আপোনালোকৰ দেখাত দুখীয়া, তেতিয়া আপোনালোকে তেওঁলৈ হৃদয় কঠিন নকৰিব, সেই দুখীয়া ভাইলৈ আপোনালোকৰ হাত বন্ধ নকৰিব। +\v 8 কিন্তু আপুনি তেওঁলৈ হাত মুকলি কৰি, তেওঁৰ অভাৱ পূৰ কৰিবৰ কাৰণে তেওঁক যি প্রয়োজন, অৱশ্যে সিমান তেওঁক ধাৰ দিব লাগে। \p \s5 \v 9 সাৱধান হওঁক সপ্তম বছৰ, ধাৰ ক্ষমা কৰা বছৰ ওচৰ হৈছে, এই বুলি নিজৰ হৃদয়ত নীহ ভাব উদয় নহওক; নহ’লে নিজৰ দুখীয়া ভাইলৈ কু-দৃষ্টি ৰাখি তেওঁক একোকে নিদিব, আৰু তেওঁ আপোনাৰ বিৰুদ্ধে যিহোৱাৰ আগত প্ৰাৰ্থনা কৰিব; তাতে আপোনাৰ পাপ হ’ব। @@ -884,22 +886,22 @@ \p \s5 \v 12 যদি তোমাৰ ভাই এজন ইব্ৰীয়া পুৰুষ বা এজনী ইব্ৰীয়া মহিলা আপোনাৰ হাতত বেচা হয়, আৰু তেওঁ আপোনাক ছয় বছৰ খাটি দিয়ে, তেন্তে আপুনি সপ্তম বছৰত তেওঁক মুকলি কৰি বিদায় দিব। -\v 13 আৰু মুকলি কৰি বিদায় দিয়া সময়ত, তাক শুদা হাতে নপঠাব। -\v 14 আপুনি আপোনাৰ মেৰ আৰু ছাগলী জাকৰ পৰা, মৰণামৰা খোলাৰ পৰা আৰু দ্ৰাক্ষা কুণ্ডৰ পৰা তাক ভালকৈ দি পঠাব। আপোনাৰ ঈশ্বৰ যিহোৱাই আপোনাক আশীৰ্ব্বাদ কৰাৰ দৰে তেওঁক দি দি’ব। +\v 13 মুকলি কৰি বিদায় দিয়া সময়ত, তাক শুদা হাতে নপঠাব। +\v 14 আপোনালোকে আপোনালোকৰ ভেড়া আৰু ছাগলী জাকৰ পৰা, মৰণামৰা খোলাৰ পৰা আৰু দ্ৰাক্ষাকুণ্ডৰ পৰা তাক ভালকৈ দি পঠাব। আপোনালোকৰ ঈশ্বৰ যিহোৱাই আপোনালোকক আশীৰ্ব্বাদ কৰাৰ দৰেই তেওঁক দি দি’ব। \p \s5 -\v 15 আপুনি অৱশ্যেই মনত ৰখা উচিৎ যে মিছৰ দেশত আপোনালোক বন্দীত্ব অৱস্থাত আছিল। আৰু ঈশ্বৰ যিহোৱাই আপোনাক মুক্ত কৰিলে, তাক সোঁৱৰক; এই কাৰণে মই আজি আপোনাক এই আজ্ঞা দিছোঁ। +\v 15 আপুনি অৱশ্যেই মনত ৰখা উচিত যে মিছৰ দেশত আপোনালোক বন্দী অৱস্থাত আছিল, আৰু ঈশ্বৰ যিহোৱাই আপোনালোকক মুক্ত কৰিলে; তাক সোঁৱৰক; এই কাৰণে মই আজি আপোনালোকক এই আজ্ঞা দিছোঁ। \p -\v 16 কিন্তু আপোনাৰ ওচৰত যদি তেওঁ ক’য়, আপোনাক আৰু আপোনাৰ পৰিয়ালক ভাল পায় আৰু সুখেৰে আছে, আৰু ক’য় “আপোনালোকক এৰি নাযাওঁ।” -\v 17 তেন্তে আপুনি বিন্ধনা লৈ তাৰ কাণ ফুটি যোৱাকৈ দুৱাৰত লগাই বিন্ধিব। তেতিয়া তেওঁ সদায় আপোনাৰ বন্দী হে থাকিব; আৰু বেটীলৈকো সেইদৰেই কৰিব। +\v 16 কিন্তু আপোনাৰ আৰু আপোনালোকৰ পৰিয়ালৰ লোকসকলৰ প্রতি ভাল পোৱাৰ কাৰণে আৰু আপোনালোকৰ ওচৰত সুখেৰে আছে কৈ আপোনালোকক এৰি নাযাওঁ বুলি কয়, +\v 17 তেন্তে আপোনালোকে তেওঁৰ কাণৰ লতি লৈ দুৱাৰত লগাই ৰাখি বিন্ধনাৰে ফুটা কৰিব। তেতিয়া তেওঁ সদায় আপোনাৰ বন্দী হৈ থাকিব; আৰু বেটীলৈকো সেইদৰেই কৰিব। \p \s5 -\v 18 তেওঁ ছয় বছৰ আপোনালোকৰ কাৰণে আপোনাৰ বেচ খোৱা চাকৰতকৈ দুগুণ কাম কৰিলে; এই দেখি আপুনি তেওঁক মুকলি কৰি বিদায় দিয়াত আপুনি কষ্টবোধ নকৰিব; তাতে আপোনাৰ ঈশ্বৰ যিহোৱাই আপুনি কৰা সকলো কাৰ্য্যত আপোনাক আশীৰ্ব্বাদ কৰিব। +\v 18 তেওঁ ছয় বছৰ আপোনালোকৰ কাৰণে আপোনাৰ বেচ খোৱা চাকৰতকৈ দুগুণ কাম কৰিলে, আপুনি তেওঁক মুকলি কৰি বিদায় দিয়াত আপুনি কষ্টবোধ নকৰিব; তাতে আপোনাৰ ঈশ্বৰ যিহোৱাই আপুনি কৰা সকলো কাৰ্য্যত আপোনাক আশীৰ্ব্বাদ কৰিব। \p \s5 -\v 19 আপুনি আপোনাৰ গৰু, মেৰ আদি পশুৰ জাকৰ পৰা প্ৰথমে আটাই মতা পশুবোৰ আপোনাৰ ঈশ্বৰ যিহোৱাৰ উদ্দেশ্যে পবিত্ৰ কৰিব; আপুনি গৰুৰ প্ৰথমে জগা, কোনো কামত নলগাব, আৰু আপুনাৰ মেৰৰ প্ৰথমে জগাক নোম নাকাটিব। -\v 20 যিহোৱাই যি ঠাইত মনোনীত কৰিব সেই ঠাইত আপোনাৰ ঈশ্বৰ যিহোৱাৰ সাক্ষাতে আপুনি আপোনাৰ সপৰিয়ালে তাক প্ৰতিবছৰে আহাৰ হিচাপে গ্রহণ কৰিব। -\v 21 যদি তাত কোনো ঘুণিয়া থাকে, অৰ্থাৎ সেইবোৰত যদি খোৰা, কণা, বা আন প্ৰকাৰৰ কোনো ঘুণ থকা হয়, তেন্তে আপোনাৰ ঈশ্বৰ যিহোৱাৰ উদ্দেশ্যে তাক উৎসৰ্গ নকৰিব। +\v 19 আপোনালোকে আপোনালোকৰ গৰু, ভেড়া আদি পশুৰ জাকৰ পৰা প্ৰথমে আটাই মতা পশুবোৰ আপোনাৰ ঈশ্বৰ যিহোৱাৰ উদ্দেশ্যে পবিত্ৰ কৰিব; আপোনালোকে প্ৰথমে জগা গৰু, কোনো কামত নলগাব, আৰু আপোনালোকৰ ভেড়াৰ প্ৰথমে জগা নোম নাকাটিব। +\v 20 যিহোৱাই যি ঠাইত মনোনীত কৰিব সেই ঠাইত আপোনাৰ ঈশ্বৰ যিহোৱাৰ সাক্ষাতে আপুনি আপোনালোকৰ সপৰিয়ালে তাক প্ৰতিবছৰে আহাৰ হিচাপে গ্রহণ কৰিব। +\v 21 যদি তাত কোনো ঘুণীয়া থাকে, অৰ্থাৎ সেইবোৰত যদি খোৰা, কণা, বা আন প্ৰকাৰৰ কোনো ঘুণ থকা হয়, তেন্তে আপোনালোকৰ ঈশ্বৰ যিহোৱাৰ উদ্দেশ্যে তাক উৎসৰ্গ নকৰিব। \p \s5 \v 22 আপোনাৰ নগৰৰ দুৱাৰৰ ভিতৰত তাক খাব। শুচি আৰু অশুচি সকলো লোকে সমানে কৃষ্ণসাৰ বা হৰিণাৰ মাংস খোৱাৰ দৰে তাক খাব পাৰিব। @@ -907,41 +909,41 @@ \s5 \c 16 -\s প্ৰধান বাৰ্ষিক পৰ্ববিষয়ক বিধি +\s প্ৰধান বাৰ্ষিক পৰ্ব বিষয়ক বিধি \p -\v 1 আপুনি আবীব মাহ মানিব, আৰু আপোনাৰ ঈশ্বৰ যিহোৱাৰ উদ্দেশ্যে নিস্তাৰ-পৰ্ব্ব পালন কৰিব; কিয়নো আবীব মাহতেই আপোনাৰ ঈশ্বৰ যিহোৱাই আপোনালোকক মিছৰ দেশৰ পৰা ৰাতি উলিয়াই আনিছিল। -\v 2 ঈশ্বৰ যিহোৱাৰ উদ্দেশ্যে, নিজৰ নাম স্থাপনৰ কৰিবৰ অৰ্থে যি ঠাই মনোনীত কৰিব, সেই ঠাইত আপুনি আপোনাৰ মেৰ, ছাগ, আৰু গৰুৰ জাকৰ পৰা পশু লৈ, নিস্তাৰ-পৰ্ব্বৰ বলি উৎসৰ্গ কৰিব। +\v 1 আপুনি আবীব মাহ মানিব, আৰু আপোনাৰ ঈশ্বৰ যিহোৱাৰ উদ্দেশ্যে নিস্তাৰ-পৰ্ব্ব পালন কৰিব; কিয়নো আবীব মাহতেই আপোনালোকৰ ঈশ্বৰ যিহোৱাই আপোনালোকক মিছৰ দেশৰ পৰা ৰাতি উলিয়াই আনিছিল। +\v 2 ঈশ্বৰ যিহোৱাৰ উদ্দেশ্যে, নিজৰ নাম স্থাপনৰ কৰিবৰ অৰ্থে যি ঠাই মনোনীত কৰিব, সেই ঠাইত আপোনালোকে আপোনালোকৰ ভেড়া, ছাগ, আৰু গৰুৰ জাকৰ পৰা পশু লৈ, নিস্তাৰ-পৰ্ব্বৰ বলি উৎসৰ্গ কৰিব। \p \s5 -\v 3 মিছৰ দেশৰ পৰা ওলাই অহাৰ দিন ধৰি জীয়াই থাকে মানে সোঁৱৰণ কৰিবৰ কাৰণে, আপুনি তাৰে সৈতে খমিৰ দিয়া পিঠা নাখাব। সাত দিন তাৰে সৈতে, খমীৰ নিদিয়া পিঠা ভোজন কৰিব; কিয়নো আপুনি লৰালৰিকৈ মিচৰ দেশৰ পৰা ওলাই আহিছিল। -\v 4 সাদিনলৈকে আপোনাৰ সকলো সীমাত, আপোনাৰ ওচৰত খমীৰ দেখা নাযাওক; আৰু প্ৰথম দিনক সন্ধ্যাকালত মৰা যি বলি, তাৰ কোনো মাংস ৰাতিপুৱালৈকে গোটেই ৰাতিথকা অৱশিষ্ট নাথাকক। +\v 3 মিছৰ দেশৰ পৰা ওলাই অহাৰ দিন ধৰি জীয়াই থাকে মানে সোঁৱৰণ কৰিবৰ কাৰণে, আপোনালোকে তাৰে সৈতে খমিৰ দিয়া পিঠা নাখাব। সাত দিন তাৰে সৈতে, খমীৰ নিদিয়া পিঠা ভোজন কৰিব; কিয়নো আপোনালোকে লৰালৰিকৈ মিচৰ দেশৰ পৰা ওলাই আহিছিল। +\v 4 সাদিনলৈকে আপোনালোকৰ সকলো সীমাত, আপোনালোকৰ ওচৰত খমীৰ দেখা নাযাওক; আৰু প্ৰথম দিনক সন্ধ্যাকালত মৰা যি বলি, তাৰ কোনো মাংস ৰাতিপুৱালৈকে গোটেই ৰাতি থকা অৱশিষ্ট নাথাকক। \p \s5 -\v 5 ঈশ্বৰ যিহোৱাই আপোনাক যি যি নগৰ দিছে, তাৰ কোনো নগৰৰ দুৱাৰৰ ভিতৰত নিস্তাৰ-পৰ্ব্বৰ বলি উৎসৰ্গ কৰিব নোৱাৰিব। -\v 6 কিন্তু আপোনাৰ ঈশ্বৰ যিহোৱাই নিজৰ নাম স্থাপনৰ অৰ্থে যি ঠাই মনোনীত কৰিব, সেই ঠাইত, মিচৰ দেশৰ পৰা ওলাই অহাৰ সময় পৰিলে, সন্ধ্যাবেলা সূৰ্য্য মাৰ যোৱা সময়ত নিস্তাৰ-পৰ্ব্বৰ বলি উৎসৰ্গ কৰিব। +\v 5 ঈশ্বৰ যিহোৱাই আপোনালোকক যি যি নগৰ দিছে, তাৰ কোনো নগৰৰ দুৱাৰৰ ভিতৰত নিস্তাৰ-পৰ্ব্বৰ বলি উৎসৰ্গ কৰিব নোৱাৰিব। +\v 6 কিন্তু আপোনালোকৰ ঈশ্বৰ যিহোৱাই নিজৰ নাম স্থাপনৰ অৰ্থে যি ঠাই মনোনীত কৰিব, সেই ঠাইত, মিচৰ দেশৰ পৰা ওলাই অহাৰ সময় পৰিলে, সন্ধ্যাবেলা সূৰ্য্য মাৰ যোৱা সময়ত নিস্তাৰ-পৰ্ব্বৰ বলি উৎসৰ্গ কৰিব। \p \s5 -\v 7 আপুনি ঈশ্বৰ যিহোৱাই যি ঠাই মনোনীত কৰিব, সেই ঠাইত তাক খৰিকাত দি খাব। পাছত ৰাতিপুৱা নিজ নিজ তম্বুলৈ উলটি যাব। -\v 8 আপুনি ছয় দিন খমীৰ নিদিয়া পিঠা খাব; আৰু সপ্তম দিনা আপোনাৰ ঈশ্বৰ যিহোৱাৰ উদ্দেশ্যে ধৰ্ম্ম-সভা আয়োজন হ’ব, সেই দিনা আপুনি কোনো কাম নকৰিব। +\v 7 আপোনালোকৰ ঈশ্বৰ যিহোৱাই যি ঠাই মনোনীত কৰিব, সেই ঠাইত তাক খৰিকাত দি খাব। পাছত ৰাতিপুৱা নিজ নিজ তম্বুলৈ উলটি যাব। +\v 8 আপোনালোকে ছয় দিন খমীৰ নিদিয়া পিঠা খাব; আৰু সপ্তম দিনা আপোনালোকৰ ঈশ্বৰ যিহোৱাৰ উদ্দেশ্যে ধৰ্ম্ম-সভা আয়োজন হ’ব, সেই দিনা আপোনালোকে কোনো কাম নকৰিব। \p \s5 -\v 9 তাৰ পাছত আপুনি সাত সপ্তাহ গন্তি কৰিব। শস্যত প্ৰথমে কাঁচি লগোৱাৰে পৰা আৰম্ভ কৰি সাত সপ্তাহ গন্তি কৰিব। -\v 10 আৰু ঈশ্বৰ যিহোৱাই যি পৰিমাণে আশীৰ্ব্বাদ দিলে, সেই পৰিমাণে নিজ ইচ্ছাৰে দিয়া উপহাৰৰ দ্বাৰাই আপোনাৰ ঈশ্বৰ যিহোৱাৰ উদ্দেশ্যে সেই সাত সপ্তাহৰ মুৰত হোৱা সেই পৰ্ব্ব পালন কৰিব। +\v 9 তাৰ পাছত আপোনালোকে সাত সপ্তাহ লেখ কৰিব। শস্যত প্ৰথমে কাঁচি লগোৱাৰে পৰা আৰম্ভ কৰি সাত সপ্তাহ গন্তি কৰিব। +\v 10 আৰু ঈশ্বৰ যিহোৱাই যি পৰিমাণে আশীৰ্ব্বাদ দিলে, সেই পৰিমাণে নিজ ইচ্ছাৰে দিয়া উপহাৰৰ দ্বাৰাই আপোনালোকৰ ঈশ্বৰ যিহোৱাৰ উদ্দেশ্যে সেই সাত সপ্তাহৰ মুৰত হোৱা সেই পৰ্ব্ব পালন কৰিব। \p \s5 -\v 11 আৰু আপোনাৰ ঈশ্বৰ যিহোৱাই নিজৰ নাম স্থাপনৰ অৰ্থে যি ঠাই মনোনীত কৰিব, সেই ঠাইত, আপোনাৰ ঈশ্বৰ যিহোৱাৰ আগত, আপুনি আপোনাৰ পো-জী, বন্দী-বেটী, আপোনাৰ নগৰৰ দুৱাৰৰ ভিতৰত থকা লেবীয়া লোক, আৰু আপোনালোকৰ মাজত বাস কৰা বিদেশী, পিতৃহীন, আৰু বিধৱা, এই সকলোৰে সৈতে আনন্দ কৰিব। +\v 11 আৰু আপোনালোকৰ ঈশ্বৰ যিহোৱাই নিজৰ নাম স্থাপনৰ অৰ্থে যি ঠাই মনোনীত কৰিব, সেই ঠাইত, আপোনালোকৰ ঈশ্বৰ যিহোৱাৰ আগত, আপোনালোকৰ পো-জী, বন্দী-বেটী, আপোনালোকৰ নগৰৰ দুৱাৰৰ ভিতৰত থকা লেবীয়া লোক, আৰু আপোনালোকৰ মাজত বাস কৰা বিদেশী, পিতৃহীন, আৰু বিধৱা, এই সকলোৰে সৈতে আনন্দ কৰিব। \v 12 আৰু আপোনালোক মিচৰ দেশত যে বন্দীত্ব অৱস্থাত আছিল, তাক সোঁৱৰণ কৰিব; আৰু এই সকলো বিধি পালন কৰি সেই মতে কাৰ্য্য কৰিব। \p \s5 -\v 13 পাছত আপুনি শস্য মৰা ঠাইৰ আৰু দ্ৰাক্ষা কুণ্ডৰ পৰা যি গোটাব লগীয়া, তাক গোটোৱা হ’লে, আপোনালোকে সাত দিন পঁজা-পৰ্ব্ব পালন কৰিব। -\v 14 আপোনালোকৰ সেই উৎসৱত আপোনালোকৰ পো-জী, বন্দী-বেটী আৰু আপোনাৰ নগৰৰ দুৱাৰৰ ভিতৰত থকা লেবীয়াসকল, বিদেশীসকল, পিতৃহীন, আৰু বিধৱা, এই সকলোৰে সৈতে আনন্দ কৰিব। +\v 13 পাছত আপোনালোকৰ শস্য মৰা ঠাইৰ আৰু দ্ৰাক্ষাকুণ্ডৰ পৰা যি গোটাব লগীয়া, তাক গোটোৱা হ’লে, আপোনালোকে সাত দিন পঁজা-পৰ্ব্ব পালন কৰিব। +\v 14 আপোনালোকৰ সেই উৎসৱত আপোনালোকৰ পো-জী, বন্দী-বেটী আৰু আপোনালোকৰ নগৰৰ দুৱাৰৰ ভিতৰত থকা লেবীয়াসকল, বিদেশীসকল, পিতৃহীন, আৰু বিধৱা, এই সকলোৰে সৈতে আনন্দ কৰিব। \p \s5 -\v 15 যি ঠাই যিহোৱাই মনোনীত কৰিব, সেই ঠাইত আপুনি আপোনাৰ ঈশ্বৰ যিহোৱাৰ উদ্দেশ্যে সাত দিন উৎসৱ পালন কৰিব। কিয়নো আপোনাৰ ভুমিত উৎপন্ন হোৱা সকলো দ্ৰব্যত আৰু হাতেৰে কৰা আটাই কাৰ্য্যত যিহোৱাই আপোনালোকক আশীৰ্ব্বাদ কৰিব, আৰু আপোনালোক সকলোভাৱে আনন্দিত হ’ব। +\v 15 যি ঠাই যিহোৱাই মনোনীত কৰিব, সেই ঠাইত আপোনালোকে আপোনালোকৰ ঈশ্বৰ যিহোৱাৰ উদ্দেশ্যে সাত দিন উৎসৱ পালন কৰিব। কিয়নো আপোনালোকৰ ভূমিত উৎপন্ন হোৱা সকলো দ্ৰব্যত আৰু হাতেৰে কৰা আটাই কাৰ্য্যত যিহোৱাই আপোনালোকক আশীৰ্ব্বাদ কৰিব, আৰু আপোনালোক সকলোভাৱে আনন্দিত হ’ব। \p \s5 \v 16 ঈশ্বৰ যিহোৱাই যি ঠাই মনোনীত কৰিব, সেই ঠাইত বছৰত তিনিবাৰ, খমিৰ নিদিয়া পিঠাৰ উৎসৱত, সপ্তাহবোৰৰ মুৰৰ উৎসৱত, আৰু পঁজা-উৎসৱত তেওঁৰ আগত আটাই পুৰুষ উপস্থিত হ’ব; কিন্তু শুদা হাতে তেওঁৰ আগত উপস্থিত হ’ব নালাগে। -\v 17 ঈশ্বৰ যিহোৱাই আপোনাক দিয়া আশীৰ্ব্বাদ অনুসাৰে প্ৰতিজনে নিজ সমৰ্থ অনুসাৰে উপহাৰ আনিব। +\v 17 ঈশ্বৰ যিহোৱাই আপোনালোকক দিয়া আশীৰ্ব্বাদ অনুসাৰে প্ৰতিজনে নিজ সমৰ্থ অনুসাৰে উপহাৰ আনিব। \s দেৱপূজা নিষেধ। বিচাৰকৰ্ত্তা আৰু ৰজাবিষয়ক বিধি। \p \s5 @@ -956,40 +958,42 @@ \s5 \c 17 \p -\v 1 ঈশ্বৰ যিহোৱালৈ আপোনালোকে কোনো ঘুণ কি খূঁত থকা গৰু, মেৰ বা ছাগ বলিদান নকৰিব। কিয়নো সেয়ে আপোনাৰ ঈশ্বৰ যিহোৱাৰ ঘিণলগীয়া। +\v 1 ঈশ্বৰ যিহোৱালৈ আপোনালোকে কোনো ঘুণ কি খূঁত থকা গৰু, ভেড়া বা ছাগ বলিদান নকৰিব। কিয়নো সেয়ে আপোনালোকৰ ঈশ্বৰ যিহোৱাৰ ঘিণলগীয়া। \p \s5 -\v 2 ঈশ্বৰ যিহোৱাই আপুনাক যি যি নগৰ দিছে, তাৰ কোনো নগৰৰ দুৱাৰৰ ভিতৰত যদি এনে পুৰুষ কি স্ত্ৰীক তোমাৰ মাজত পোৱা যায়, যে, তেওঁলোকে গৈ তোমাৰ ঈশ্বৰ যিহোৱাৰ নিয়মটি ভাঙি তেওঁৰ দৃষ্টিত কু-কৰ্ম্ম কৰি, আন দেৱতাক সেৱা পূজা কৰিছে। +\v 2 ঈশ্বৰ যিহোৱাই আপোনালোকক যি যি নগৰ দিছে, তাৰ কোনো নগৰৰ দুৱাৰৰ ভিতৰত যদি এনে পুৰুষ কি স্ত্ৰীক তোমাৰ মাজত পোৱা যায়, যে, তেওঁলোকে গৈ তোমাৰ ঈশ্বৰ যিহোৱাৰ নিয়মটি ভাঙি তেওঁৰ দৃষ্টিত কু-কৰ্ম্ম কৰি, আন দেৱতাক সেৱা পূজা কৰিছে। \v 3 আৰু সেই বোৰৰ আগত প্ৰণিপাত কৰিলে, বা মই নিষেধ কৰা সূৰ্য্য, চন্দ্ৰ আদি আকাশৰ বাহিনীসকলৰ যি কোনো এজনৰ আগত প্ৰণিপাত কৰে, -\v 4 আৰু সেইবোৰ আপোনাক আগত কোৱা হ’ল, আৰু আপুনি তাক শুনিলে, এই সকলো আপুনি শুনি সাৱধানতাৰে বিচাৰ কৰিব। ইস্ৰায়েলৰ মাজত তেনে ঘিণলগীয়া কাৰ্য্য কৰা যদি হৈছে, সেই কথা যদি সচাঁ আৰু নিশ্চয় হয়, +\v 4 আৰু সেইবোৰ আপোনালোকৰ আগত কোৱা হ’ল, আৰু আপোনালোকে তাক শুনিলে, এই সকলো আপোনালোকে শুনি সাৱধানতাৰে বিচাৰ কৰিব। ইস্ৰায়েলৰ মাজত তেনে ঘিণলগীয়া কাৰ্য্য কৰা যদি হৈছে, সেই কথা যদি সচাঁ আৰু নিশ্চয় হয়, \s5 -\v 5 তেন্তে যি পুৰুষ কি স্ত্ৰীয়ে সেই কু-কৰ্ম্ম কৰিলে, সেই পুৰুষ কি স্ত্ৰীক আপোনাৰ নগৰৰ দুৱাৰ- মুখলৈ উলিয়াই নি, তেওঁলোক মৰাকৈ তেওঁলোকক শিল দলিয়াই মাৰিব। -\v 6 পাছত আপুনি সেই কথাৰ দুজন সাক্ষীৰ মুখৰে শুনিহে, যাৰ প্ৰাণদণ্ড কৰিব লাগে, তাৰ প্ৰাণদণ্ড কৰিব। এজন সাক্ষীৰ মুখেৰে তেওঁৰ প্ৰাণদণ্ড নহ’ব। +\v 5 তেন্তে যি পুৰুষ কি স্ত্ৰীয়ে সেই কু-কৰ্ম্ম কৰিলে, সেই পুৰুষ কি স্ত্ৰীক আপোনালোকৰ নগৰৰ দুৱাৰ- মুখলৈ উলিয়াই নি, তেওঁলোক মৰাকৈ তেওঁলোকক শিল দলিয়াই মাৰিব। +\v 6 পাছত আপোনালোকে সেই কথাৰ দুজন সাক্ষীৰ মুখেৰে শুনিহে, যাৰ প্ৰাণদণ্ড কৰিব লাগে, তাৰ প্ৰাণদণ্ড কৰিব। এজন সাক্ষীৰ মুখেৰে তেওঁৰ প্ৰাণদণ্ড নহ’ব। \v 7 তেওঁক বধ কৰিবলৈ,প্রথমে সাক্ষীসকলে, পাছত সকলো প্ৰজাই তেওঁৰ বিৰুদ্ধে হাত উঠাব। এইদৰে আপুনি তেওঁলোকৰ মাজৰ পৰা দুষ্টতা উৎক্ষাত কৰিব। \p \s5 -\v 8 যদি তেওঁৰ বিচাৰ কৰিবলৈ আপোনালৈ কঠিন হ’য়। হত্যা নাইবা দুর্ঘটনাত মিতৃ হোৱা, বিষয়ে দুজন লোকৰ বিবাদ আপোনাৰ নগৰৰ দুৱাৰৰ ভিতৰত হ’য়; যদি তেওঁৰ বিচাৰ কৰিবলৈ আপোনালৈ অতি কঠিন হয়, তেন্তে আপুনি উঠি, ঈশ্বৰ যিহোৱাই যি ঠাই মনোনীত কৰিব, সেই ঠাইলৈ যাব। -\v 9 আৰু লেবীয়া পুৰোহিতসকলৰ আৰু সেইসময়ৰ বিচাৰকৰ্ত্তাৰ গুৰিলৈ গৈ সুধিব; তাতে তেওঁলোকে আপোনাক ৰায় দিব। +\v 8 যদি তেওঁৰ বিচাৰ কৰিবলৈ আপোনালোকলৈ কঠিন হ’য়, সেয়া হত্যায়েই হওঁক নাইবা দুর্ঘটনাৰ কাৰণেই হওঁক, যদি দুজন লোকৰ বিবাদ আপোনালোকৰ নগৰৰ দুৱাৰৰ ভিতৰত হ’য়; যদি তেওঁৰ বিচাৰ কৰিবলৈ আপোনালোকলৈ অতি কঠিন হয়, তেন্তে আপোনালোকে উঠি, ঈশ্বৰ যিহোৱাই যি ঠাই মনোনীত কৰিব, সেই ঠাইলৈ যাব, +\v 9 আৰু লেবীয়া পুৰোহিতসকলৰ আৰু সেইসময়ৰ বিচাৰকৰ্ত্তাৰ গুৰিলৈ গৈ সুধিব; তাতে তেওঁলোকে আপোনালোকক ৰায় দিব। \p \s5 -\v 10 পাছত যিহোৱাই যি ঠাই মনোনীত কৰিব, সেই ঠাইত তেওঁলোকে আপোনাক যি ৰায় দিব, আপুনি সেইদৰেই কাৰ্য্য কৰিব। তেওঁলোকে আপোনাক যি ক’ব, তাক সাৱধানে কৰিব। -\v 11 আপোনাক তেওঁলোকে যি ব্যৱস্থাৰ সিক্ষা দিব, আৰু যি শাসন-প্ৰণালী ক’ব, সেই ব্যৱস্থা আৰু শাসন-প্ৰণালী অনুসাৰে আপুনি কাৰ্য্য কৰিব। তেওঁলোকে দিয়া ৰায়ৰ সোঁ কি বাওঁফালে নুঘুৰিব। +\v 10 পাছত যিহোৱাই যি ঠাই মনোনীত কৰিব, সেই ঠাইত তেওঁলোকে আপোনালোকক যি ৰায় দিব, আপুনি সেইদৰেই কাৰ্য্য কৰিব। তেওঁলোকে আপোনাক যি ক’ব, তাক সাৱধানে কৰিব। +\v 11 আপোনালোকক তেওঁলোকে যি ব্যৱস্থাৰ শিক্ষা দিব, আৰু যি শাসন-প্ৰণালী ক’ব, সেই ব্যৱস্থা আৰু শাসন-প্ৰণালী অনুসাৰে আপুনি কাৰ্য্য কৰিব। তেওঁলোকে দিয়া ৰায়ৰ সোঁ কি বাওঁফালে নুঘুৰিব। \p \s5 -\v 12 কিন্তু যিকোনো লোকে গৰ্ব্ব কৰি, আপোনাৰ ঈশ্বৰ যিহোৱাৰ পৰিচৰ্য্যা কৰাৰ কাৰণে সেই ঠাইত থিয় হোৱা পুৰোহিতৰ, বা বিচাৰকৰ্ত্তাৰ কথা নুশুনে, সেই মানুহৰ প্ৰাণদণ্ড হ’ব। এইদৰে আপুনি ইস্ৰায়েলৰ মাজৰ পৰা তেনে দুষ্টতা দুৰ কৰিব। +\v 12 কিন্তু যিকোনো লোকে গৰ্ব্ব কৰি, আপোনালোকৰ ঈশ্বৰ যিহোৱাৰ পৰিচৰ্য্যা কৰাৰ কাৰণে সেই ঠাইত থিয় হোৱা পুৰোহিতৰ, বা বিচাৰকৰ্ত্তাৰ কথা নুশুনে, সেই মানুহৰ প্ৰাণদণ্ড হ’ব। এইদৰে আপুনি ইস্ৰায়েলৰ মাজৰ পৰা তেনে দুষ্টতা দুৰ কৰিব। \v 13 তাত সকলো প্ৰজাই তাক শুনি ভয় পাই সেইদৰে আৰু গৰ্ব্ব নকৰিব। \p \s5 -\v 14 আপোনাৰ ঈশ্বৰ যিহোৱাই আপোনাক যি দেশ দিছে, সেই দেশত সোমাই তাক অধিকাৰ কৰি বাস কৰোঁতে, যেতিয়া ক’ব, “মোৰ চাৰিওফালে থকা আটাই জাতিৰ দৰে মইও মোৰ ওপৰত এজন ৰজা পাতোঁ।” -\v 15 তেতিয়া আপোনাৰ ঈশ্বৰ যিহোৱাই যি জনক মনোনীত কৰিব, সেইজনকেই আপোনাৰ ওপৰত ৰজা পাতিব। আপোনাৰ নিজৰ ভাইসকলৰ মাজৰ পৰা এজনক বাচি লৈ আপোনাৰ ওপৰত ৰজা পাতিব। যি জন আপোনাৰ ভাই নহয়, এনে এনে পৰজাতি লোকক আপোনাৰ ওপৰত ৰজা পাতিব নোৱাৰিব। +\v 14 আপোনালোকৰ ঈশ্বৰ যিহোৱাই আপোনালোকক যি দেশ দিছে, সেই দেশত সোমাই তাক অধিকাৰ কৰি বাস কৰোঁতে, যেতিয়া ক’ব, “মোৰ চাৰিওফালে থকা আটাই জাতিৰ দৰে মইও মোৰ ওপৰত এজন ৰজা পাতোঁ।” +\v 15 তেতিয়া আপোনালোকৰ ঈশ্বৰ যিহোৱাই যি জনক মনোনীত কৰিব, সেইজনকেই আপোনালোকৰ ওপৰত ৰজা পাতিব। আপোনালোকৰ নিজৰ ভাইসকলৰ মাজৰ পৰা এজনক বাচি লৈ আপোনালোকৰ ওপৰত ৰজা পাতিব। যি জন আপোনালোকৰ ভাই নহয়, এনে অনাইহুদী লোকক আপোনালোকৰ ওপৰত ৰজা পাতিব নোৱাৰিব। \p \s5 \v 16 কেৱল তেওঁ নিজৰ কাৰণে অনেক ঘোঁৰা নাৰাখিব, বা অনেক ঘোঁৰা ৰাখিবৰ মনেৰে প্ৰজাসকলক পুনৰায় মিচৰলৈ নপঠাব। কিয়নো যিহোৱাই আপোনালোকক কৈছিল, ইয়াৰ পাছত “আপোনালোকে সেই বাটেদি পুনৰায় উলটি নাযাব।” \v 17 আৰু তেওঁৰ মন যেন অপথে নাযায়, এই কাৰণে তেওঁলোকৰ ছোৱালী বিয়া নকৰিব; আৰু তেওঁ নিজৰ কাৰণে ৰূপ আৰু সোণ অধিককৈ নবঢ়াব। \p \s5 -\v 18 যেতিয়া তেওঁ সেই ৰাজসিংহাসনত বহি থকা সময়ত, লেবীয়া পুৰোহিতসকলৰ আগত থকা পুস্তকখনিৰ পৰা এখন আইন্যৰ পুস্তক নিজৰ কাৰণে নকল কৰি লিখি থব। -\v 19 এই কাৰণে নিজ ঈশ্বৰ যিহোৱাক ভয় কৰিবলৈ শিকি, এই ব্যৱস্থাৰ সকলো বাক্য, আৰু বিধিবোৰ পালন কৰি সেই মতে কাৰ্য্য কৰিবৰ অৰ্থে, সেই পুস্তকখনি তেওঁৰ ওচৰত থাকিব, আৰু তেওঁ জীৱনৰ সকলো সময়ত তাক পাঠ কৰিব। +\v 18 যেতিয়া তেওঁ সেই ৰাজসিংহাসনত বহিব, তেতিয়া তেওঁ নিশ্চয়কৈ লেবীয়া পুৰোহিতসকলৰ আগত থকা পুস্তকখনিৰ পৰা এখন আন এখন পুস্তক নিজৰ কাৰণে নকল কৰি লিখি থব। +\v 19 ইস্রায়েলৰ মাজত নিজ ৰাজ্যত তেওঁ আৰু তেওঁৰ সন্তানসকল দীৰ্ঘজীবী হবৰ কাৰণে তেওঁ যেন ভাইসকলৰ সন্মুখত অহংকাৰ নকৰে আৰুএই আজ্ঞাৰ সোঁ কি বাওঁফালে যেন নুঘুৰে। +\s5 +\v 20 এই কাৰণে নিজ ঈশ্বৰ যিহোৱাক ভয় কৰিবলৈ শিকি, এই ব্যৱস্থাৰ সকলো বাক্য, আৰু বিধিবোৰ পালন কৰি সেই মতে কাৰ্য্য কৰিবৰ অৰ্থে, সেই পুস্তকখনি তেওঁৰ ওচৰত থাকিব, আৰু তেওঁ জীৱনৰ সকলো সময়ত তাক পাঠ কৰিব। \s5 \c 18 @@ -1986,7 +1990,8 @@ \c 33 \s ইস্রায়েলীয়াসকললৈ মোচিৰ অন্তিম আশীৰ্ব্বাদ \p -\v 1 তাৰ পাছত ঈশ্বৰৰ লোক মোচিয়ে তেওঁৰ মৃত্যুৰ আগেয়ে ইস্ৰায়েলীয়া সন্তানসকলক এইবুলি আশীৰ্ব্বাদ কৰিলে, +\v 1 তাৰ পাছত ঈশ্বৰৰ লোক মোচিয়ে তেওঁৰ মৃত্যুৰ আগেয়ে ইস্ৰায়েলীয়া সন্তানসকলক আশীৰ্ব্বাদ কৰিলে। +\v 2 তেওঁ ক’লে, \q যিহোৱা চিনয় পৰ্ব্বতৰ পৰা আহিল, \q তেওঁ চেয়ীৰৰ পৰা তেওঁলোকৰ ওপৰত উদয় হ’ল; \q তেওঁৰ জ্যোতি পাৰণ পৰ্ব্বতৰ পৰা জিলিকি উঠিল diff --git a/13-1CH.usfm b/13-1CH.usfm new file mode 100644 index 0000000..c55220f --- /dev/null +++ b/13-1CH.usfm @@ -0,0 +1,2015 @@ +\id 1CH +\ide UTF-8 +\sts ( 1st Chronicles) +\h বংশাৱলিৰ প্ৰথম পুস্তক। +\toc1 বংশাৱলিৰ প্ৰথম পুস্তক। +\toc2 বংশাৱলিৰ প্ৰথম পুস্তক। +\toc3 1ch +\mt1 বংশাৱলিৰ প্ৰথম পুস্তক। + + +\s5 +\c 1 +\s যাকোবৰ দিনলৈকে আদমৰ বংশাৱলি। +\p +\v 1 আদম, চেথ, ইনোচ, +\v 2 কৈনন, মহললেল, যেৰদ, +\v 3 হনোক, মথুচেলহ, লেমক, +\v 4 নোহ, চেম, হাম, আৰু যেফৎ। +\p +\s5 +\v 5 যেফতৰ পুত্ৰ গোমৰ, মাগোগ, মাদয়, যাবন, তূবল, মেচক, আৰু তীৰচ। +\v 6 গোমৰ পুত্ৰ অঙ্কিনজ, দীফত, আৰু তোগৰ্মা। +\v 7 যাবনৰ পুত্ৰ ইলীচ, তাৰ্চীচ, কত্তীম, আৰু দদানীম। +\p +\s5 +\v 8 হামৰ পুত্ৰ কূচ, মিচৰ, পূট, আৰু কনান। +\v 9 কূচৰ পুত্ৰ চবা, হবীলা, চবতা, ৰয়মা, আৰু চবতকা। ৰয়মাৰ পুত্ৰ চিবা আৰু দদান। +\v 10 কূচৰ পুত্ৰ নিম্ৰোদ; যি জন পৃথিৱীৰ প্রথম জয়কাৰী লোক আছিল। +\p +\s5 +\v 11 লূদীয়া, অনামিয়, লহাবীয়া, আৰু নপ্তুহীয়াৰ পূৰ্বপুৰুষ আছিল মিচৰীয়া, +\v 12 পথ্ৰোচীয়াসকল আৰু কচলুহীয়াসকল (এওঁলোকৰ পৰা ফিলিষ্টীয়াসকল আহিল), আৰু কপ্তোৰীয়াসকল। +\p +\s5 +\v 13 কনানৰ জেষ্ঠ পুত্ৰ চীদোন, চীদোনৰ পাছত হেৎ; +\v 14 তেওঁ যিবূচীয়া, ইমোৰীয়া, গিৰ্গাচীয়া, +\v 15 হিব্বীয়া, অৰ্কীয়া, চীনীয়া, +\v 16 অৰ্বদীয়া, চমৰীয়া, আৰু হামাতীয়াসকলৰ পূৰ্বপুৰুষ আছিল। +\p +\s5 +\v 17 চেমৰ পুত্ৰসকল এলম, অচূৰ অৰ্ফকচদ, লূদ, অৰাম, ঊচ, হূল, গেথৰ, আৰু মেচেক। +\v 18 অৰ্ফকচদৰ পুত্ৰ চেলহ; আৰু চেলহৰ পুত্ৰ এৰব। +\v 19 এৰবৰ দুজন পুত্ৰ আছিল, এজনৰ নাম পেলগ (বিভাগ), কিয়নো তেওঁৰ সময়তেই পৃথিৱী বিভক্ত হৈছিল, আৰু তেওঁৰ ভায়েকৰ নাম যক্তন আছিল। +\p +\s5 +\v 20 অলমোদদ, চেলফ, হচৰ্মাবৎ, যেৰহ, +\v 21 হদোৰাম, ঊজল, দিক্লা, +\v 22 এবল, অবীমায়েল, চিবা, +\v 23 ওফীৰ, হবীলা, আৰু যোবব; এওঁলোক যক্তনৰ পুত্ৰ আছিল। +\p +\s5 +\v 24 চেম, অৰ্ফকচদ, চেলহ, +\v 25 এৰব, পেলগ, ৰুয়ূ, +\v 26 চৰুগ, নাহোৰ, তেৰহ, +\v 27 অব্ৰাম, এই জনেই অব্ৰাহাম আছিল। +\p +\s5 +\v 28 ইচহাক আৰু ইশ্মায়েল অব্রাহামৰ পুত্র আছিল। +\v 29 তেওঁলোকৰ বংশৱলি এই, ইশ্মায়েলৰ জ্যেষ্ঠ পুত্ৰ নবায়োতৰ পাছত কেদৰ, অদবেল, মিবচম, +\v 30 মিচমা, দূমা, মচ্ছা, হদদ, তেমা, +\v 31 যটৰ, নাফীচ, কেদমা; এই সকল ইশ্মায়েলৰ সন্তান। +\p +\s5 +\v 32 অব্ৰাহামৰ উপপত্নী কটুৰাৰ সন্তানসকল হ’ল জিম্ৰণ, যকচন, মদান, মিদিয়ন, যিচবক, আৰু চূহ। যকচনৰ সন্তান চিবা আৰু দাদন। +\v 33 মিদিয়নৰ সন্তান ঐফা, এৰফ, হনোক, অবীদা, আৰু ইলদায়া; এই সকল কটুৰাৰ বংশধৰ। +\p +\s5 +\v 34 অব্ৰাহামৰ পুত্ৰ ইচহাক। ইচহাকৰ পুত্ৰ এচৌ আৰু ইস্ৰায়েল। +\p +\v 35 ইলীফজ, ৰুৱেল, যিয়ুচ যামল, আৰু কোৰহ এচৌৰ সন্তান আছিল। +\v 36 তৈমন, ওমাৰ, চফী, আৰগয়িতম, কনজ, তিম্না, আৰু অমালেক ইলীফজৰ সন্তান আছিল। +\v 37 ৰুৱেলৰ সন্তান নহৎ, জেৰহ, চম্মা, আৰু মিজ্জা। +\p +\s5 +\v 38 চেয়ীৰৰ সন্তান লোটন, চোবল, চিবিয়োন, অনা, দিচোন, এৰচ আৰু দীচন। +\v 39 লোটনৰ সন্তান হোৰী হোমম; আৰু লোটনৰ ভনীয়েক আছিল তিম্না। +\v 40 চোবলৰ সন্তান অলিয়ন, মানহৎ, এবল, চফি, আৰু ওনম। আৰু চিবিয়েনৰ সন্তান আয়া আৰু অনা। +\p +\s5 +\v 41 অনাৰ পুত্ৰ দীনোচ। দীনোচৰ পুত্ৰ হিম্ৰন, ইচবন, যিত্ৰণ, আৰু কৰান। +\v 42 এৰচৰ সন্তান বিলহন, জাবন, আৰু যাকন। দীচনৰ পুত্ৰ ঊচ, আৰু অৰান। +\p +\s5 +\v 43 ইস্ৰায়েলৰ সন্তানসকলৰ ওপৰত কোনো ৰজাই ৰজত্ব কৰাৰ পূৰ্ব্বেই, ইদোম দেশত ৰাজত্ব কৰা ৰজা এইসকল; বিয়োৰ পুত্ৰ বিলা; তেওঁৰ নগৰৰ নাম দিনহাবা আছিল। +\v 44 বিলাৰ মৃত্যু হোৱাৰ পাছত, তেওঁৰ ঠাইত যোবাবে ৰাজত্ব কৰিছিল। তেওঁ বজ্ৰাৰ জেৰাহৰ পুত্ৰ আছিল। +\v 45 যোববৰ যেতিয়া মৃত্যু হ’ল, তেতিয়া তৈমন দেশীয় হুচমে তেওঁৰ ঠাইত ৰাজত্ব কৰিছিল। +\p +\s5 +\v 46 আৰু হুচমৰ মৃত্যু হোৱাৰ পাছত তেওঁৰ ঠাইত মোৱাব দেশত মিদিয়নক পৰাজিত কৰা বদদৰ পুত্ৰ হদদে ৰাজত্ব কৰিছিল, তেওঁৰ নগৰৰ নাম আছিল অবিৎ। +\v 47 আৰু হদদৰ মৃত্যু হোৱা পাছত তেওঁৰ ঠাইত মস্ৰেকাৰ চম্লাই ৰাজত্ব কৰিছিল। +\v 48 চম্লাৰ যেতিয়া মৃত্যু হ’ল, তেতিয়া তেওঁৰ সলনি ফৰাৎ নদীৰ ওচৰৰ ৰহোবোতীয়া চৌলে ৰাজত্ব কৰিছিল। +\p +\s5 +\v 49 চৌলৰ মৃত্যু হোৱাৰ পাছত তেওঁৰ ঠাইত অকবোৰৰ পুত্ৰ বাল-হাননে ৰাজত্ব কৰিছিল। +\v 50 যেতিয়া অকবোৰৰ পুত্ৰ বাল-হাননৰ মৃত্যু হ’ল তেতিয়া তেওঁৰ ঠাইত হদদে ৰাজত্ব কৰিছিল; তেওঁৰ নগৰৰ নাম আছিল পায়ী। তেওঁৰ ভাৰ্য্যাৰ নাম মহেটবেল তেওঁ মে-জাহবৰ নাতিনিয়েক মট্ৰেদৰ জীয়েক আছিল। +\p +\s5 +\v 51 হদদ মৃত্যু হ’ল। +\p ইদোমৰ জনগোষ্ঠীৰ মুৰব্বী সকলৰ নাম; তিম্না, অলিয়া, যিথেৎ, +\v 52 অহলীবাম, এলা, পীনোন, +\v 53 কনজ, তৈমন, মিবচৰ, +\v 54 মগ্দীয়েল, আৰু ঈৰম। এওঁলোক ইদোমৰ জনগোষ্ঠীৰ মুৰব্বী আছিল। + +\s5 +\c 2 +\s যাকোবৰ পুত্ৰসকল, আৰু তেওঁলোকৰ সন্তানসকল। +\p +\v 1 ইস্ৰায়েলৰ পুত্ৰ এওঁলোক: ৰূবেণ, চিমিয়োন, লেবী, যিহূদা, ইচাখৰ, জবূলূন, +\v 2 দান, যোচেফ, বিন্যামীন, নপ্তালী, গাদ, আৰু আচেৰ। +\p +\s5 +\v 3 যিহূদাৰ পুত্ৰ, এৰ, ওনন, আৰু চেলা তেওঁৰ এই তিনি জন পুত্ৰ কনানীয়া চূৱাৰ জীয়েকৰ ঔৰসত জন্ম হৈছিল। তেওঁলোকৰ মাজত যিহূদাৰ ডাঙৰ পুত্ৰ এৰে যিহোৱাৰ দৃষ্টিত পাপ কৰিছিল আৰু তেওঁ তাক বধ কৰিলে। +\v 4 যিহূদাৰ বোৱাৰীয়েক তামাৰে পেৰচ আৰু জেৰহক জন্ম দিলে। যিহূদাৰ পাঁচ জন পুত্র আছিল। +\p +\s5 +\v 5 পেৰচৰ পুত্র হিষ্ৰোণ আৰু হামূল আছিল। +\v 6 জেৰহৰ পাঁচ জন সন্তান: জিম্ৰী, এথন হেমন, কলকোল, আৰু দাৰা। +\v 7 আখৰ কৰ্মীৰ পুত্র আছিল, তেওঁ যিহোৱাৰ উদ্দেশে সংগ্ৰহ কৰি ৰখা বস্তু চোৰ কৰি ইস্ৰায়েললৈ সংকট কঢ়িয়াই আনিছিল। +\v 8 এথনৰ পুত্র অজৰিয়া আছিল। +\p +\s5 +\v 9 হিষ্ৰোণৰ পুত্র যিৰহমেল, ৰাম, আৰু কলূবয় আছিল। +\v 10 ৰামৰ পুত্র অম্মীনাদব; অম্মীনাদবৰ পুত্র নহচোন। তেওঁ যিহূদাৰ পূৰ্বপুৰুষসকলৰ অধ্যক্ষ আছিল। +\v 11 নহচোনৰ পুত্ৰ চলমা, চলমাৰ পুত্র বোৱজ। +\v 12 বোৱজৰ পুত্র ওবেদ, ওবেদৰ পুত্র যিচয়। +\s5 +\v 13 যিচয়ৰ জ্যেষ্ঠ পুত্ৰ ইলীয়াব, দ্বিতীয় অবীনাদব, তৃতীয় চিমিয়া, +\v 14 চতুৰ্থ নথনেল, পঞ্চম ৰদ্দয়, +\v 15 ষষ্ঠ ওচম, আৰু সপ্তম দায়ূদ। +\p +\s5 +\v 16 তেওঁলোকৰ ভনীয়েক চৰূয়া আৰু অবীগল। চৰূয়াৰ পুত্ৰ তিনি জন, অবীচয়, যোৱাব, আৰু অচাহেল। +\v 17 অবীগলৰ পুত্ৰ আমাচা, এওঁৰ পিতৃ ইশ্মায়েলীয়া যেথৰ। +\p +\s5 +\v 18 হিষ্ৰোণৰ পুত্ৰ কালেবৰ ভাৰ্যা অজূবা আৰু যিৰীয়োত। তেওঁলোকৰ সন্তান যেচৰ, চোবব, আৰু অৰ্দোন আছিল। +\v 19 আৰু অজুবাৰ মৃত্যুৰ পাছত কালেবে ইফ্ৰাথাক বিয়া কৰালে, আৰু তেওঁ হূৰক জন্ম হ’ল। +\v 20 হূৰৰ পুত্র ঊৰি, আৰু ঊৰিৰ পুত্র বচলেল আছিল। +\p +\s5 +\v 21 তাৰ পাছত হিষ্ৰোণে ষাঠি বছৰ বয়সত গিলিয়দৰ পিতৃ মাখীৰৰ জীয়েকক বিয়া কৰিলে। তেওঁ তেওঁলৈ চগূবৰক জন্ম দিলে। +\v 22 চগূবৰ পুত্র যায়ীৰ, গিলিয়দ দেশত তেওঁ তেইশখন নগৰ শাসন কৰিছিল। +\p +\s5 +\v 23 গচূৰ আৰু অৰামে তেওঁলোকৰ পৰা যায়ীৰ আৰু কনাৎ নগৰ, আৰু তাৰ চাৰিওফালৰ ষাঠিখন নগৰ অধিকাৰ কৰিছিল। এই সকলো বাসিন্দা গিলিয়দৰ পিতৃ মাখীৰৰ বংশধৰ আছিল। +\v 24 হিষ্ৰোণ মৃত্যুৰ পাছত, কালেবে তেওঁৰ পিতৃৰ ভাৰ্যা ইফ্ৰাথাৰ সৈতে শয়ন কৰে। আৰু তেওঁৰ অচহূৰক জন্ম দিলে, তেওঁ তকোৱাৰ পিতৃ আছিল। +\p +\s5 +\v 25 হিষ্ৰোণৰ প্ৰথম পুত্ৰ যিৰহমেল, যিৰহমেলৰ প্ৰথম পুত্র ৰাম, ৰামৰ পাছত বূনা, ওৰণ, ওচম, আৰু অহিয়া। +\v 26 যিৰহমেলৰ অটাৰা নামেৰে আৰু এগৰাকী ভাৰ্যা আছিল, তেওঁ ওনমৰ মাতৃ আছিল। +\v 27 যিৰহমেলৰ প্ৰথম পুত্র ৰাম, তেওঁৰ পুত্র মাচ, যামীন, আৰু একৰ। +\v 28 ওনমৰ পুত্র চম্ময় আৰু যাদা, আৰু চম্ময়ৰ পুত্র নাদব আৰু অবীচূৰ। +\p +\s5 +\v 29 অবীচূৰৰ ভাৰ্য্যাৰ নাম অবীহয়িল; তেওঁ অহবান আৰু মোলিদক জন্ম দিলে। +\v 30 আৰু নাদবৰ পুত্র চেলদ আৰু অপ্পয়িম, কিন্তু চেলদ নি:সন্তান হৈ মৃত্যু বৰণ কৰে। +\v 31 অপ্পয়িমৰ পুত্র যিচী, যিচীৰ পুত্র চেচন, আৰু চেচনৰ পুত্র অহলয়। +\v 32 চম্ময়ৰ ভায়েক যাদাৰ পুত্র যেথৰ আৰু যোনাথন, যেথৰ নি:সন্তান হৈ মৃত্যু বৰণ কৰে। +\v 33 যোনাথনৰ পুত্র পেলৎ আৰু জাজা আছিল। এওঁলোক যিৰহমেলৰ বংশধৰ আছিল। +\p +\s5 +\v 34 চেচনৰ পুত্র নাছিল, কেৱল জীয়েক আছিল। যৰ্হা নামেৰে চেচনৰ এজন মিচৰীয়া দাস আছিল। +\v 35 চেচনে তেওঁৰ দাস যৰ্হাই সৈতে নিজৰ জীয়েকক বিয়া দিলে; তেওঁ অত্তয়ক জন্ম দিলে। +\p +\s5 +\v 36 অত্তয়ৰ পুত্র নাথন, নাথনৰ পুত্র জাবদ। +\v 37 জাবদৰ পুত্র ইফলল, ইফললৰ পুত্র ওবেদ। +\v 38 ওবেদৰ পুত্র যেহূ, যেহূৰ পুত্র অজৰিয়া। +\p +\s5 +\v 39 অজৰিয়াৰ পুত্র হেলচ, হেলচৰ পুত্র ইলিয়াচা। +\v 40 ইলিয়াৰ পুত্র চিচময়, চিচময়ৰ পুত্র চল্লুম। +\v 41 চল্লুমৰ পুত্র যকমিয়া, আৰু যকমিয়াৰ পুত্র ইলীচামা। +\p +\s5 +\v 42 যিৰহমেলৰ ভায়েক কালেবৰ পুত্রৰ প্ৰথম সন্তান মেচা, তেওঁ জীফৰ পিতৃ। তেওঁৰ দ্বিতীয় সন্তান মাৰেচা, তেওঁ হিব্ৰোনৰ পিতৃ আছিল। +\v 43 হিব্ৰোণৰ পুত্র কোৰহ, তপ্পূহ, ৰেকম, আৰু চেমা। +\v 44 চেমাৰ পুত্র ৰহম, ৰহম পুত্র যৰ্কিয়ম আৰু ৰেকমৰ পুত্র চম্ময়। +\p +\s5 +\v 45 চম্ময়ৰ পুত্র মায়োন, আৰু মায়োনৰ পুত্র বৈৎ-চূৰ। +\v 46 কালেবৰ ঊপপত্নী ঐফাই হাৰণ, মোচা, আৰু গাজেজক জন্ম দিলে। হাৰণৰ পুত্র গাজেজ। +\v 47 যেহদৰ পুত্র ৰেগম, যোথম, গেচন, পেলট, ঐফা, আৰু চাফ। +\p +\s5 +\v 48 কালেবৰ ঊপপত্নী মাখা চেবৰ আৰু তিৰ্হনাৰ জন্ম দিলে। +\v 49 আৰু তেওঁ মদমন্নাৰ পিতৃ চাফকক আৰু মগবেনা ও গিবিয়াৰ পিতৃ চবাকক জন্ম দিলে। কালেবৰ জীয়েকৰ নাম অকচা। +\p +\v 50 এওঁলোক হূৰৰ সন্তান, ইফ্ৰাথাৰ পৰা জন্ম হোৱা প্ৰথম পুত্র হূৰ: কিৰিয়ৎ-যিয়াৰীমৰ পিতৃ চোবল, +\s5 +\v 51 বৈৎলেহমৰ পিতৃ চলমা, বৈৎ-গাদেৰৰ পিতৃ হাৰেফ। +\p +\s5 +\v 52 কিৰিয়ৎ-যিয়াৰীমৰ পিতৃ চোবলৰ বংশধৰসকল আছিল: হাৰোৱি, মানহতীয়াসকলৰ আধা ভাগ, +\v 53 আৰু কিৰিয়ৎ-যিয়াৰীমৰ গোষ্ঠী- যিত্ৰীয়া, পুথীয়া, চূমাথীয়া, আৰু মিশ্ৰায়ীয়াসকল। এওঁলোকৰ বংশধৰ আছিল চৰায়ীয়া আৰু ইষ্টায়োলীয়াসকল। +\p +\s5 +\v 54 তলত উল্লেখিত সকল চলমাৰ গোষ্ঠীৰ: বৈৎলেহম, নোটোফাতীয়াসকল অট্ৰোৎ-বৈৎযোৱাব, আৰু মানহতীয়াসকলৰ আধা ভাগ লোক, চৰীয়াসকল। +\v 55 যাবেচ-নিবাসী লিখকসকলৰ গোষ্ঠী তিৰাথীয়া, চিমিয়াথীয়া, আৰু চুখাথিয়াসকল। এওঁলোক ৰেখবৰ বংশৰ আদি-পিতৃ হম্মতৰ বংশধৰ কেনীয়া লোক। + +\s5 +\c 3 +\s দায়ূদৰ সন্তানসকলৰ তালিকা। +\p +\v 1 হিব্ৰোণত জন্ম হোৱা দায়ূদৰ সন্তানসকলৰ নাম: +\q তেওঁৰ প্ৰথম পুত্র অম্লোন, তেওঁ যিজ্ৰিয়েলীয়া অহীনোৱবৰ পুত্র; +\q দ্বিতীয় দানিয়েল, তেওঁ কাৰ্মিলীয়া অবীগলৰ পুত্র; +\q +\v 2 তৃতীয় অবচালোম, তেওঁ গচূৰৰ তলময় ৰজাৰ জীয়েক মাখাৰ পুত্র; +\q1 চতুৰ্থ অদোনিয়া, তেওঁ হগগীতৰ পুত্র; +\q1 +\v 3 পঞ্চম চফটিয়া, তেওঁ অবীটলৰ পুত্র; +\q1 ষষ্ঠ যিত্ৰিয়ম, তেওঁৰ ভাৰ্যা ইগ্লাৰ পুত্র; +\m +\s5 +\v 4 দায়ূদৰ এই ছয়জন পুত্র হিব্ৰোণত জন্ম হৈছিল; এই ঠাইত তেওঁ সাত বছৰ ছমাহ ৰাজত্ব কৰিছিল। তাৰ পাছত তেওঁ যিৰূচালেমত তেত্ৰিশ বছৰ ৰাজত্ব কৰিছিল। +\v 5 যিৰূচালেমত অম্মীয়েলৰ জীয়েক বৎ-চূৱাৰ পৰা জন্মা তেওঁৰ চাৰি জন পুত্রৰ নাম: চিমিয়া, চোবব, নাথন, আৰু চলোমন। +\q +\s5 +\v 6 দায়ূদৰ আন আৰু ন জন পুত্রৰ নাম +\q যিভৰ, ইলীচামা, ইলীফেলট, +\q +\v 7 নোগহ, নোফগ, যাফিয়া, +\q +\v 8 ইলীচামা, ইলীয়াদা, আৰু ইলীফেলট, +\m +\v 9 উপপত্নীসকলৰ পৰা হোৱা সন্তান সকলক বাদ দি এইসকলো দায়ূদৰ সন্তান; তামাৰ তেওঁলোকৰ ভনীয়েক আছিল। +\p +\s5 +\v 10 চলোমনৰ পুত্র ৰহবিয়াম। +\q ৰহবিয়ামৰ পুত্র অবিয়া। +\q অবিয়াৰ পুত্র আচা। +\q আচাৰ পুত্র যিহোচাফট; +\q +\v 11 যিহোচাফটৰ পুত্র যোৰাম; +\q যোৰামৰ পুত্র অহজিয়া; +\q অহজিয়াৰ পুত্র যোৱাচ; +\q +\v 12 যোৱাচৰ পুত্র অমচিয়া; +\q অমচিয়াৰ পুত্র অজৰিয়া; +\q অজৰিয়াৰ পুত্র যোথম; +\q যোথমৰ পুত্র আহজ; +\q +\s5 +\v 13 আহজৰ পুত্র হিষ্কিয়া; +\q হিষ্কিয়াৰ পুত্র মনচি; +\q +\v 14 মনচিৰ পুত্র আমোন; +\q আমোনৰ পুত্র যোচিয়া। +\q +\s5 +\v 15 যোচিয়াৰ প্ৰথম পুত্র যোহানন, দ্বিতীয় যিহোয়াকীম, তৃতীয় চিদিকিয়া, আৰু চতুৰ্থ চল্লুম। +\v 16 যিহোয়াকীমৰ পুত্র যকনিয়া, শেষৰ জন ৰজা আছিল চিদিকিয়া। +\p +\s5 +\v 17 বন্দী কৰি নিয়া যকনিয়াৰ পুত্রসকল, চলটীয়েল, +\v 18 মল্কিৰাম, পদায়া, চিনচৰ, যকমিয়া, হোচামা, আৰু নদবিয়া। +\p +\s5 +\v 19 পদায়াৰ পুত্র জৰূব্বাবিল আৰু চিমিয়ী; জৰূব্বাবিলৰ পুত্র মচূল্লম আৰু হননিয়া; আৰু চলোমীৎ তেওঁলোকৰ ভনীয়েক আছিল। +\v 20 তেওঁৰ আন পাঁচ জন পুত্র হ’ল হচূবা, ওহেল, বেৰেখিয়া, হচদিয়া আৰু যুচবহচেদ। +\v 21 হননিয়াৰ বংশধৰ সকল পলটিয়া, যিচয়া আৰু ৰফায়াৰ সন্তানসকল হ’ল অৰ্ণনৰ, ওবদিয়াৰ, আৰু চখনিয়া। +\p +\s5 +\v 22 চখনিয়াৰ পুত্র চমৰিয়া। আৰু চমৰিয়াৰ ছয় জন পুত্র হ’ল হটূচ, যিগাল, বাৰীহ, নিয়ৰিয়া, আৰু চাফট। +\v 23 নিয়ৰিয়াৰ তিনি জন পুত্র হ’ল ইলীয়োঐনয়, হিষ্কিয়া, আৰু অজ্ৰীকাম। +\v 24 ইলীয়োঐনয়ৰ সাত জন পুত্র হ’ল হোদবিয়া, ইলিয়াচীব, পলায়া, অক্কুব, যোহানন, দলায়া, আৰু অনানী। + +\s5 +\c 4 +\s ইস্ৰায়েলৰ গোষ্ঠীসকলৰ বংশাৱলি। +\p +\v 1 যিহূদাৰ বংশধৰ পেৰচ, হিষ্ৰোণ, কৰ্ম্মী, হূৰ, আৰু চোবল। +\v 2 চোবলৰ পুত্র ৰায়া। ৰায়াৰ পুত্র যহৎ। যহতৰ পুত্র অহূময় আৰু লহদ; এওঁলোক চৰায়ীয়াৰ গোষ্ঠী। +\p +\s5 +\v 3 এওঁলোক এটমৰ নগৰৰ গোষ্ঠীৰ মূল লোক আছিল: যিজ্ৰিয়েল, যিচমা, আৰু যিদবচ। তেওঁলোকৰ ভনীয়েকৰ নাম হচ্ছলেলপোন; +\v 4 গদোৰ নগৰৰ পনূৱেল গোষ্ঠীৰ মূল লোক আছিল। এজাৰ হূচাৰ গোষ্ঠীৰ মূল লোক আছিল। হূৰৰ বংশধৰ এওঁলোক, ইফ্ৰাথাৰ প্ৰথম সন্তান আৰু বৈৎলেহমৰ মূল বংশ। +\p +\s5 +\v 5 তকোৱাৰ পিতৃ অচহূৰৰ দুগৰাকী ভাৰ্য্যাৰ নাম হেলা আৰু নাৰা। +\v 6 নাৰাৰ ঔৰসত অহূজ্জম, হেফৰ, তৈমিনী, আৰু হহস্তাৰী জন্ম হ’ল। এওঁলোক নাৰাৰ সন্তান। +\v 7 হেলাৰ পুত্রসকল হ’ল চেৰৎ, যিচহৰ, আৰু ইৎনন। +\v 8 আৰু হক্কোচৰ পুত্ৰসকল হ’ল আনূব, চোবেবা, আৰু এওঁলোক হাৰুমৰ পুত্র অহৰ্হেলৰ বংশধৰ। +\p +\s5 +\v 9 যাবেচ তেওঁৰ ভাই-ককায়েকৰ মাজত সকলোতকৈ সন্মানীয় লোক আছিল। তেওঁৰ মাতৃয়ে তেওঁক যাবেচ (দুখদায়ক) নাম দিছিল। তেওঁ কৈছিল, “কাৰণ মই তাক দুখেৰে জন্ম দিলোঁ।” +\v 10 যাবেচে ইস্ৰায়েলৰ ঈশ্বৰৰ আগত প্ৰাৰ্থনা কৰি ক’লে, “আপুনি কোনোমতে মোক আশীৰ্ব্বাদ দিলে, মোৰ সীমাও বঢ়াই দিলে, আপোনাৰ হাত মোৰ সঙ্গে সঙ্গে থাকিল, আৰু মই যেন দূখ নাপাবৰ বাবে মোক বেয়াৰ পৰা মোক ৰক্ষা কৰিলে বৰ ভাল হয়।” তাতে, ঈশ্বৰে তেওঁ খোজাৰ দৰে তেওঁক দিলে। +\p +\s5 +\v 11 কলূবৰ ভয়েক চূহা মহীৰৰ পিতৃ আছিল, এৱেঁ ইষ্টোনৰো পিতৃ আছিল। +\v 12 ইষ্টোনৰ পুত্র বৈৎৰাফা, পাচেহ, আৰু তহিন্না, এওঁলোক ঈৰনাহচ নগৰৰ মূল লোক। এওঁলোকই ৰেকা নগৰৰ মূল লোক। +\p +\s5 +\v 13 কনজৰ পুত্র অৎনীয়েল আৰু চৰায়া। অৎনীয়েলৰ পুত্র হথৎ আৰু মিয়োনোথৰ। +\v 14 মিয়োনোথৰ পুত্র অফ্ৰা, আৰু চৰায়াৰ পুত্র ইয়োব, যিহাৰাচিমৰ মূল লোক, যাৰ লোকসকলে শিল্পকৰ্ম্ম কৰিছিল। +\v 15 যিফুন্নিৰ পুত্ৰ যি কালেব, তেওঁৰ পুত্র ঈৰ, এলা, আৰু নয়ম। এলাৰ পুত্র কনজ আছিল। +\v 16 যিহল্লেললৰ পুত্র জীফ, জীফা, তীৰিয়া আৰু অচৰেল। +\p +\s5 +\v 17 ইজ্ৰাৰ পুত্র যেথৰ, মেৰদ, এফৰ, আৰু যালোন। মেগেদৰ মিচৰীয়া ভাৰ্যাই মৰিয়ম, চম্ময়, আৰু যিচবহক জন্ম দিয়ে, যিচবহ ইষ্টমোৱাৰ পিতৃ আছিল। +\v 18 তেওঁৰ যিহূদীয়া ভাৰ্যা যেৰদক জন্ম দিয়ে, যি জন গদোৰৰ পিতৃ হ’ল, হেবৰ চকোৰৰ পিতৃ হ’ল। আৰু যিকোথীয়েলক জানোহৰ পিতৃ হ’ল। এওঁলোক মেগদে বিয়া কৰোৱা ফৰৌণৰ জীয়েক বিথিয়াৰ সন্তান। +\p +\s5 +\v 19 হোদিয়াৰ ভাৰ্যা নহমৰ ভনীয়েকৰ দুজন পুত্র, এজন গৰ্মীয়া কলীয়াৰ পিতৃ হ’ল, আৰু আন জন মাখাথীয়া ইষ্টমোৱাৰ। +\v 20 চীমোণৰ সন্তান অম্লোন, ৰিম্না, বিন-হানন, আৰু তীলোন। যিচীৰ পুত্র জোহেৎ আৰু বিনজোহেৎ। +\p +\s5 +\v 21 যিহূদাৰ পুত্র চেলাৰ সন্তানসকল এওঁলোক: লেকাৰ পিতৃ এৰ, মাৰেচাৰ পিতৃ লদ্দা, অচবেয়াৰ বংশত জন্ম হোৱা লোক এওঁলোকে মিহি শণ সূতাৰে কাপোৰ বোৱা গোষ্ঠীৰ। +\v 22 যোকীম, কোজেবাৰ লোক, যোৱাচ আৰু চাৰফৰ মোৱাবত সম্পত্তি আছিল, কিন্তু তেওঁলোক বৈৎলেহেমলৈ ঘূৰি আহিল। (এইসকলো তথ্য পুৰণি লিপিৱদ্ধ তথ্যৰ পৰা পোৱা) +\v 23 তেওঁলোক কুমাৰ আছিল, তেওঁলোক নটয়িম আৰু গদেৰা-নিবাসী, তেওঁলোক ৰজাৰ উদ্দেশে কাম কৰিছিল। +\p +\s5 +\v 24 চিমিয়োনৰ বংশধৰ নমূৱেল, যামীন, যাৰীব, জেৰহ, আৰু চৌল; +\v 25 চৌলৰ পুত্র চল্লূম, চল্লূমৰ পুত্র মিবচম, মিবচমৰ পুত্র মিচমা। +\v 26 মিচমাৰ বংশধৰ তেওঁৰ পুত্র হমূৱেল, জককুৰ তেওঁৰ নাতি ল’ৰা, আৰু চিমিয়ী তেওঁৰ পৰনাতি আছিল। +\p +\s5 +\v 27 চিমিয়ীৰ ষোল জন পুত্র আৰু ছয় জনী জীয়েক আছিল; কিন্তু তেওঁৰ ভায়েকসকলৰ সন্তান বেছি নাছিল, সেয়ে তেওঁলোকৰ সকলো গোষ্ঠী যিহূদাৰ সন্তানসকলৰ দৰে নাবাঢ়িল। +\v 28 তেওঁলোক বেৰ-চেবা মোলাদা, আৰু হচৰ-চূৱালত বাস কৰিছিল। +\p +\s5 +\v 29 তেওঁলোকে বিলহাত, এচমত, তোলদত, +\v 30 বথূৱেলত, হৰ্মাত, চিক্লগত, +\v 31 বৈৎ-মাৰ্কাবোতত, হচৰ-চূচীমত, বৈৎ-বিৰীত, আৰু চাৰয়িমতো বাস কৰিছিল; দায়ূদৰ ৰাজত্বলৈকে এইবোৰ নগৰ তেওঁলোকৰ হৈ আছিল। +\p +\s5 +\v 32 এটম, ঐন, ৰিম্মোন, তোখন, আৰু আচন, এই পাঁচখন গাওঁ তেওঁলোকৰ আছিল। +\v 33 আৰু তাৰ লগতে চাৰিওফালে বাললৈকে থকা গাওঁ তেওঁলোকৰ আছিল। এয়ে তেওঁলোকৰ বাস কৰা ঠাই। তেওঁলোকে নিজৰ বংশাৱলিত লিপিৱদ্ধ কৰি ৰাখিছিল। +\p +\s5 +\v 34 মচোবব, যম্লেক, অমচিয়াৰ পুত্র যোচা, +\v 35 যোৱেল আৰু অচীয়েলৰ পুত্র চৰায়া, চৰায়াৰ পুত্র যোচিবিয়া, যোচিবিয়াৰ পুত্র যেহূ; +\v 36 ইলিয়োঐনয়, যাকোব, যিচোহায়া, অচায়া, অদীয়েল, যিচিমীয়েল, বনায়া, +\v 37 আৰু চময়িচাৰ পুত্র চিম্ৰী, চিম্ৰীৰ পুত্র যদায়া যদায়াৰ পুত্র অল্লোন, অল্লোনৰ পুত্র চিফি, চিফিৰ পুত্র জীজা, এওঁলোক গোষ্ঠীৰ নেতৃত্ৱত আছিল। +\v 38 ওপৰত উল্লেখিত নামৰ লোকসকলৰ নিজৰ নিজৰ গোষ্ঠীৰ অধ্যক্ষ আছিল। আৰু তেওঁলোকৰ বংশ অতিশয়ৰূপে বৃদ্ধি পালে। +\p +\s5 +\v 39 তেওঁলোকে নিজৰ পশুৰ জাকবোৰ চৰাবলৈ ঠাই বিচাৰিলে, আৰু গদোৰৰ পৰা বাহিৰলৈ ওলাই গৈ উপত্যকাৰ পূব দিশে গ’ল। +\v 40 তাতে তেওঁলোকে বহুত ঘাঁহ থকা উত্তম চৰণীয়া ঠাই পালে; সেই দেশ বহল, নিৰ্জন, আৰু শান্তিপূৰ্ণ আছিল। সেই ঠাইত বাস কৰা পূৰ্বৰ লোকসকল হামৰ বংশৰ আছিল। +\v 41 যিহূদাৰ ৰজা হিষ্কিয়া ৰাজত্ব কৰা সময়ত, ওপৰত উল্লেখ কৰা নামৰ লোকসকলে গৈ হামিতত বাস কৰা লোকসকলক আৰু মায়োনীয়াসকলক আক্রমণ কৰিলে, আৰু সেই সময়ত তেওঁলোক তাতে আছিল। তেওঁলোকে সেই লোকসকলক নিঃশেষে বিনষ্ট কৰিলে। পাছত তেওঁলোকে পশুৰ জাকৰ বাবে উপযুক্ত চৰণীয়া ঠাই বিচাৰি পোৱাত, তেওঁলোকে তাতে বাস কৰিলে। +\s5 +\v 42 তেওঁলোকৰ কেইজন মান লোক, অৰ্থাৎ চিমিয়োনৰ সন্তানসকলৰ মাজৰ পাঁচ শ জনে যিচীৰ পুত্র পলটিয়া, নিয়ৰিয়া, ৰফায়া, আৰু উজ্জীয়েলক সেনাপতি পাতি চেয়ীৰ পৰ্বতলৈ গ’ল। +\v 43 পাছত অমালেকীয়া সকলৰ মাজৰ পৰা যি সকল লোক পলাই গৈ তাতে ৰক্ষা পাই আছিল, সেই লোকসকলক তেওঁলোকে বধ কৰিলে আৰু তেওঁলোকে পাছত তাতে নিবাস কৰিব ল’লে। আজিলৈকে তেওঁলোক তাতেই নিবাস কৰি আছে। + +\s5 +\c 5 +\p +\v 1 ৰূবেণ ইস্ৰায়েলৰ প্রথম সন্তান আছিল, তেওঁ আছিল ইস্রায়েলৰ প্রথম পুত্র; কিন্তু তেওঁৰ পিতৃৰ শয্যা কলুষিত কৰা বাবে তেওঁ নিজৰ জেষ্ঠাধিকাৰ হেৰুৱাইছিল, আৰু ইস্ৰায়েলৰ পুত্ৰ যোচেফৰ সন্তানক সেই অধিকাৰ দিয়া হৈছিল। সেয়েহে বংশাৱলীত তেওঁৰ নাম জেষ্ঠৰ শ্ৰেণীত লিখা নহ’ল। +\v 2 যিহূদা তেওঁৰ ভাইসকলৰ মাজত শক্তিশালী আছিল, আৰু নেতা তেওঁৰ পৰাই হ’ল; কিন্তু জ্যেষ্ঠাধিকাৰ যোচেফৰ হ’ল। +\v 3 ইস্ৰায়েলৰ প্ৰথম পুত্ৰ ৰূবেণৰ সন্তানসকল হ’ল, হনোক, পল্লু, হিষ্ৰোণ, আৰু কৰ্ম্মী। +\p +\s5 +\v 4 যোৱেলৰ বংশধৰ এওঁলোক: +\q যোৱেলৰ পুত্র চিময়িয়া, +\q1 চিময়িয়াৰ পুত্র গোগ, +\q1 গোগৰ পুত্র চিমিয়ী, +\q1 +\v 5 চিমিয়ীৰ পুত্র মীখা, +\q1 মীখাৰ পুত্র ৰায়া, +\q1 ৰায়াৰ পুত্র বাল, +\q1 +\v 6 বালৰ পুত্র বেৰা, তেওঁক অচূৰৰ ৰজা তিলগৎ-পিলনেচৰ বন্দী কৰি লৈ গৈছিল। তেওঁ ৰূবেণীয়াসকলৰ নেতা আছিল। +\p +\s5 +\v 7 যেতিয়া তেওঁলোকৰ বংশাৱলী লিপিৱদ্ধ কৰা হৈছিল, তেতিয়া নিজ নিজ গোষ্ঠী অনুসাৰে তেওঁৰ ভাই সকল হ’ল: প্ৰধান যিয়ীয়েল, জখৰিয়া, +\v 8 যোৱেলৰ পুত্র চেমা, চেমাৰ পুত্র আজজ, আজজৰ পুত্র বেলা। তেওঁলোক নবো আৰু বাল-মিয়োনলৈকে অৰোয়েৰত বাস কৰিছিল, +\v 9 আৰু তেওঁলোক পূবদিশে ফৰাৎ নদীৰ পৰা মৰুপ্রান্তৰ কাষলৈকে বাস কৰিছিল, কাৰণ গিলিয়দ দেশত তেওঁলোকৰ পশুবোৰ বৃদ্ধি হৈছিল। +\p +\s5 +\v 10 চৌলৰ ৰাজত্বৰ সময়ত তেওঁলোকে হাগৰীয়াসকলক আক্রমণ কৰি পৰাজিত কৰিলে। তেওঁলোক হাগৰীয়াসকলৰ তম্বুত আৰু গিলিয়দৰ পূব দিশৰ আটাই দেশত বাস কৰিছিল। +\p +\s5 +\v 11 তেওঁলোকৰ ওচৰত বাচান দেশৰ পৰা চলখালৈকে গাদৰ সন্তানসকলে বাস কৰিছিল। +\v 12 যোৱেল তেওঁলোকৰ গোষ্ঠীৰ মূৰব্বী আছিল, আৰু চাফম আন এটা গোষ্ঠীৰ মূৰব্বী আছিল; তাৰ পাছত যনয় আৰু চাফটমূৰব্বী হ’ল। এওঁলোক বাচানত আছিল। +\v 13 তেওঁলোকৰ পিতৃ-বংশৰ সম্পৰ্কীয় সাত জন হ’ল, মীখায়েল, মচুল্লম, চেবা, যোৰয়, যক্কন, জীয়া, আৰু এবৰ। +\s5 +\v 14 উল্লেখিত এই ব্যক্তিসকল অবীহয়িলৰ বংশধৰ আছিল: +\q হূৰীৰ পুত্র অবীহয়িল আছিল। +\q যাৰোহৰ পুত্র হূৰী আছিল। +\q গিলিয়দৰ পুত্র যাৰোহ আছিল। +\q মীখায়েলৰ পুত্র গিলিয়দ আছিল। +\q যিচীচয়ৰ পুত্র মীখায়েল আছিল। +\q যহদোৰ পুত্র যিচীচয় আছিল। +\q বূজৰ পুত্র যহদো আছিল। +\m +\v 15 গূনীৰ পুত্র অব্দীয়েল, অব্দীয়েলৰ পুত্র অহী তেওঁলোকৰ পিতৃ-বংশৰ মূল ব্যক্তি আছিল। +\p +\s5 +\v 16 তেওঁলোক গিলিয়দত, বাচানৰ নগৰত, আৰু চাৰোণৰ সীমালৈকে চৰণীয়া ঠাইত বাস কৰিছিল। +\v 17 যিহূদাৰ ৰজা যোথম আৰু ইস্ৰায়েলৰ ৰজা যাৰবিয়াম ৰাজত্বৰ সময়ত তেওঁলোকৰ সকলোৰে বংশাৱলী লিপিৱদ্ধ কৰি ৰখিছিল। +\p +\s5 +\v 18 ৰূবেণৰ, গাদীয়াৰ, আৰু মনচিৰ আধা গোষ্ঠীৰ মাজৰ চৌৱাল্লিশ হাজাৰ সৈন্যক যুদ্ধৰ বাবে প্রশিক্ষণ দিয়া হৈছিল, তেওঁলোকে ঢাল, তৰোৱাল কঢ়িয়াইছিল, আৰু ধনু মাৰিছিল। +\v 19 তেওঁলোকে হাগৰীয়া, যটূৰ, নাফীচ, আৰু নোদবক আক্রমণ কৰিছিল। +\p +\s5 +\v 20 তেওঁলোকৰ বিৰুদ্ধে তেওঁলোকে ঐশ্ৱৰীয় সহায় পাইছিল। এইদৰে হাগৰীয়াসকল আৰু তেওঁলোকৰ লগত থকা সকলোকে তেওঁলোকে পৰাজিত কৰিলে। কিয়নো তেওঁলোকে যুদ্ধত ঈশ্বৰৰ আগত কাতৰোক্তি কৰিলে আৰু তেওঁ তেওঁলোকৰ কাতৰোক্তি শুনিলে, কাৰণ তেওঁলোকে তেওঁত বিশ্বাস কৰিছিল। +\v 21 তেওঁলোকৰ জীৱ-জন্তুবোৰ তেওঁলোকে আটক কৰিলে, তাৰ ভিতৰত পঞ্চাশ হাজাৰ উট, দুই লাখ পঞ্চাশ হাজাৰ ভেড়া, দুই হাজাৰ গাধ, আৰু এক লাখ মানুহ। +\v 22 কাৰণ তেওঁলোকৰ হৈ ঈশ্বৰে যুদ্ধ কৰিছিল, সেয়েহে বহুতো শত্রুক তেওঁলোকে সত্যা কৰিছিল। এইদৰে বন্দী কৰি নিয়া সময়লৈকে তেওঁলোকৰ ঠাই সমূহত তেওঁলোকে বাস কৰিছিল। +\p +\s5 +\v 23 মনচিৰ আধা গোষ্ঠীৰ লোকসকলে বাচান দেশৰ পৰা বাল-হৰ্মোণ, আৰু চনীৰলৈকে বাস কৰিছিল (সেয়ে হৰ্মোণ পৰ্বত)। +\v 24 তেওঁলোকৰ নিজ নিজ বংশৰ নেতাসকল হ’ল: এৰফ, যিচী, ইজ্ৰীয়েল, যিৰিমিয়া, হোদবিয়া, আৰু যহদিয়েল। এওঁলোক বলৱান, সাহসী, নাম জ্বলা, আৰু নিজ নিজ পিতৃ-বংশৰ নেতা আছিল। +\p +\s5 +\v 25 কিন্তু তেওঁলোক পূৰ্বপুৰুষৰ ঈশ্বৰৰ প্রতি অবিশ্ৱাসী আছিল। ঈশ্ৱৰে তেওঁলোকৰ সন্মুখত যাক ধ্বংস কৰিছিল, সেই দশৰ তেনে দেৱ-দেৱীবোৰক তেওঁলোকে আৰাধনা কৰিছিল। +\v 26 সেয়েহে অজৰীয়াৰ ৰজা পূলক ইস্ৰায়েলৰ ঈশ্বৰে অস্থিৰ কৰিলে (তিলগৎ-পিলনেচৰ বুলি কোৱা হয়)। তেওঁ ৰুবেণীয়া, গাদীয়া, আৰু মনচিৰ আধাগোষ্ঠীৰ লোকসকলক হাবোৰ, হাৰা, গোজনৰ নদীলৈকে লৈ গ’ল; আজিলৈকে তেওঁলোকে সেই ঠাইতে আছে। + +\s5 +\c 6 +\p +\v 1 লেবীৰ পুত্র গেৰ্চোন, কহাৎ, আৰু মৰাৰী। +\v 2 কহাতৰ পুত্র অম্ৰম, যিচহৰ, হিব্ৰোণ আৰু উজ্জীয়েল। +\v 3 অম্ৰমৰ পুত্র হাৰোণ, মোচি, আৰু তেওঁৰ ছোৱালী মিৰিয়ম। হাৰোণৰ পুত্র নাদব, অবীহূ, ইলীয়াজৰ, আৰু ঈথামৰ। +\p +\s5 +\v 4 ইলীয়াজৰৰ পুত্র পীনহচ, পীনহচৰ পুত্র অবীচুৱা। +\v 5 অবীচুৱাৰ পুত্র বুক্কী, বুক্কীৰ পুতেক উজ্জী। +\v 6 উজ্জীৰ পুত্র জৰহীয়া, জৰহীয়াৰ পুত্র মৰায়োৎ। +\p +\s5 +\v 7 মৰায়োতৰ পুত্র অমৰিয়া, অমৰিয়াৰ পুত্র অহীটুব। +\v 8 অহীটুবৰ পুত্র চাদোক, চাদোকৰ পুত্র অহীমাচ। +\v 9 অহীমাচৰ পুত্র অজৰিয়া, অজৰিয়াৰ পুত্র যোহানন। +\s5 +\v 10 যোহাননৰ পুত্র অজৰিয়া, অজৰিয়াই যিৰূচালেমত চলোমনে নিৰ্মাণ কৰা মন্দিৰত কাম কৰিছিল। +\v 11 অজৰিয়াৰ পুত্র অমৰিয়া, অমৰিয়াৰ পুত্র অহীটুব। +\v 12 অহীটুবৰ পুত্র চাদোক, চাদোকৰ পুত্র চল্লুম। +\p +\s5 +\v 13 চল্লুমৰ পুত্র হিল্কিয়া, হিল্কিয়াৰ পুত্র অজৰিয়া; +\v 14 অজৰিয়াৰ পুত্র চৰায়া, চৰায়াৰ পুত্র যিহোচাদক। +\v 15 যি সময়ত যিহোৱাই নবূখদনেচৰৰ দ্বাৰাই যিহূদা আৰু যিৰূচালেমক বন্দী কৰিছিল, সেই সময়ত যহোচাদককো বন্দী কৰি নিয়া হৈছিল। +\p +\s5 +\v 16 লেবীৰ পুত্র গেৰ্চোম, কহাৎ, আৰু মৰাৰী। +\v 17 গেৰ্চোমৰ পুত্রসকলৰ নাম লিবনী আৰু চিমিয়ী। +\v 18 কহাতৰ পুত্র অম্ৰম, যিচহৰ, হিব্ৰোণ, আৰু উজ্জীয়েল। +\s5 +\v 19 মৰাৰীৰ পুত্র মহলী আৰু মুচী। এওঁলোক পিতৃ-বংশ অনুসাৰে লেবীয়া গোষ্ঠীৰ লোক আছিল। +\v 20 গেৰ্চোমৰ বংশধৰ লিবনী। +\q লিবনীৰ পুত্ৰ যহৎ। +\q যহতৰ পুত্র জিম্মা। +\q +\v 21 জিম্মাৰ পুত্র যোৱাহ। +\q যোৱাহৰ পুত্র ইদ্দো। +\q ইদ্দোৰ পুত্র জেৰহ। +\q জেৰহৰ পুত্র যিয়থৰয়। +\q +\s5 +\v 22 কতাহৰ বংশধৰ তেওঁৰ পুত্র অম্মীনাদব। +\q অম্মীনাদবৰ পুত্র কোৰহ। +\q কোৰহৰ পুত্র অচীৰ। +\q +\v 23 অচীৰৰ পুত্র ইলকানা। +\q ইলকানাৰ পুত্র অবিয়াচফ। +\q অবিয়াচফৰ পুত্র অচীৰ। +\q +\v 24 অচীৰৰ পুত্র তহৎ। +\q তহতৰ পুত্র উৰীয়েল। +\q উৰীয়েলৰ পুত্র উজ্জীয়া। +\q উজ্জীয়াৰ পুত্র চৌল। +\q +\s5 +\v 25 ইলকানাৰ পুত্র অমাচয়, অহীমোৎ আৰু ইলকানা। +\v 26 দ্ৱিতীয় ইলকানাৰ পুত্র চফয়। +\q চফয়ৰ পুত্র নহৎ। +\q +\v 27 নহতৰ পুত্র ইলীয়াব। +\q ইলীয়াবৰ পুত্র যিৰোহম। +\q যিৰোহমৰ পুত্র ইলকানা। +\q +\s5 +\v 28 চমূৱেলৰ প্ৰথম পুত্র যোৱেল, দ্বিতীয় পুত্র অবিয়া। +\q +\v 29 মৰাৰীৰ পুত্র মহলী। +\q মহলীৰ পুত্র লিবনী। +\q লিবনীৰ পুত্র চিমিয়ী। +\q +\v 30 চিমিয়ীৰ পুত্র উজ্জা। +\q উজ্জাৰ পুত্র চিমিয়া। +\q চিমিয়াৰ পুত্র হগিয়া। +\q হগিয়াৰ পুত্র অচায়া। +\p +\s5 +\v 31 নিয়ম-চন্দুক জিৰণিৰ ঠাইলৈ অহাৰ পাছত, দায়ূদে যি লোকসকলক যিহোৱাৰ গৃহত সঙ্গীতৰ দ্ৱায়িত্ৱ দিছিল, তেওঁলোকৰ নাম তলত উল্লেখ কৰা হ’ল। +\v 32 চলোমনে যিৰূচালেমত যিহোৱাৰ গৃহ নিৰ্ম্মাণ নকৰালৈকে তেওঁলোকে উপাসনা গৃহৰ সন্মুখত, সভা বহা তম্বুৰ সন্মুখত গানৰ দ্বাৰাই যিহোৱাৰ সেৱা কৰিছিল। তেওঁলোকলৈ দিয়া নিৰ্দেশ অনুযায়ী তেওঁলোকে নিজৰ কাৰ্য্য সম্পন্ন কৰিছিল। +\p +\s5 +\v 33 এওঁলোকেই সেই সকল যি নিজৰ সন্তানসকলৰ সৈতে পৰিচৰ্য্যা কৰিছিল। কহাতৰ গোষ্ঠীৰ পৰা সংগীতজ্ঞ হেমন আহিছিল। ইয়াত তেওঁৰ পূৰ্বপূৰুষৰ নাম উল্লেখ কৰা হ’ল: +\q হেমন আছিল যোৱেলৰ পুত্ৰ। +\q যোৱেল আছিল চমূৱেলৰ পুত্র। +\q +\v 34 চমূৱেল আছিল ইলকানাৰ পুত্ৰ। +\q ইলকানা আছিল যিৰিহমৰ পুত্র। +\q যিৰিহম আছিল ইলীয়েলৰ পুত্র। +\q ইলীয়েল আছিল তোহৰ পুত্র। +\q +\v 35 তোহ আচিল চূফৰ পুত্র। +\q চূফ আছিল ইলকানাৰ পুত্র। +\q মহতৰ পুত্র ইলকানা। +\q ইলকানা আছিল মহৎ অমাচয়ৰ পুত্র। +\q অমাচয় আছিল ইলকানাৰ পুত্র। +\q +\s5 +\v 36 ইলকানা আছিল যোৱেলৰ পুত্র। +\q যোৱেল আছিল অজৰিয়াৰ পুত্র। +\q অজৰিয়া আছিল চফনিয়াৰ পুত্র। +\q +\v 37 চফনিয়া আছিল তহতৰ পুত্র। +\q তহৎ আছিল অচীৰৰ পুত্র। +\q অচীৰ আছিল অবিয়াচফৰ পুত্র। +\q অবিয়াচফ আছিল কোৰহৰ পুত্র। +\q +\v 38 কোৰহ আছিল যিচহৰৰ পুত্র। +\q যিচহ আছিল কহাতৰ পুত্র। +\q কহাৎ আছিল লেবীৰ পুত্র। +\q লেবী আছিল ইস্ৰায়েলৰ পুত্র। +\q +\s5 +\v 39 হেমনৰ লগৰীয়া আচফ। তেওঁ হেমনৰ সোঁহাতে থিয় হৈছিল। +\q আচফ আছিল বেৰেখিয়াৰ পুত্র। +\q বেৰেখিয়া আছিল চিমিয়াৰ পুত্র। +\q +\v 40 চিমিয়া আছিল মীখায়েলৰ পুত্র। +\q মীখায়েল আছিল বাচেয়াৰ পুত্র। +\q বাচেয়া আছিল মল্কিয়াৰ পুত্র। +\q +\v 41 মল্কিয়া আছিল ইৎনীৰ পুত্র। +\q ইৎনি আছিল জেৰহৰ পুত্র। +\q জেৰহ আছিল অদায়াৰ পুত্র। +\q +\v 42 অদায়া আছিল এথনৰ পুত্র। +\q এথন আছিল জিম্মাৰ পুত্র। +\q জিম্ম আছিল তিমিয়ীৰ পুত্র। +\q +\v 43 চিমিয়া আছিল যহতৰ পুত্র। +\q জহৎ আছিল গেৰ্চোমৰ পুত্র। +\q গের্চোম আছিল লেবীৰ পুত্র। +\q +\s5 +\v 44 মৰাৰীৰ সন্তানসকল হেমনৰ সহকৰ্মী আছিল, আৰু তেওঁলোক তেওঁৰ বাওঁহাতে থিয় হৈছিল। তেওঁলোক কীচীৰ পুত্ৰ এথনকো অন্তৰ্ভুক্ত কৰিছিল। +\q কীচী আছিল অব্দীৰ পুত্ৰ। +\q অব্দী আছিল মল্লূকৰ পুত্র। +\q +\v 45 মল্লূক আছিল হচবিয়াৰ পুত্র। +\q হচবিয়া আছিল অমচিয়াৰ পুত্র। +\q অমচিয়া আছিল হিল্কিয়াৰ পুত্র। +\q +\v 46 হিল্কিয়া আছিল অমচীৰ পুত্র। +\q অমচী আছিল বানীৰ পুত্র। +\q বানী আছিল চেমৰৰ পুত্র। +\q +\v 47 চেমৰ আছিল মহলীৰ পুত্র। +\q মহলী আছিল মূচীৰ পুত্র। +\q মূচী আছিল মৰাৰীৰ পুত্র। +\q মৰাৰী আছিল লেবীৰ পুত্র। +\p +\s5 +\v 48 তেওঁলোকৰ সহকৰ্মী লেবীয়া লোকসকলক ঈশ্বৰৰ গৃহৰ পবিত্র স্থানৰ সকলো কাৰ্য্যৰ বাবে নিযুক্ত কৰা হৈছিল। +\p +\s5 +\v 49 হাৰোণ আৰু তেওঁৰ পুত্রসকলে একেলগে মহা-পবিত্ৰস্থানৰ সকলো কাৰ্য্য কৰিছিল। ইস্ৰায়েলক প্ৰায়শ্চিত কৰিবলৈ যজ্ঞ-বেদিৰ ওপৰত হোম-বলি দিছিল, আৰু ধূপ-বেদিৰ ওপৰত ধূপ জ্বলাইছিল। এই সকলো ঈশ্বৰৰ দাস মোচিৰ আজ্ঞা অনুসাৰে তেওঁলোকে কৰিছিল।। +\s5 +\v 50 হাৰোণৰ বংশধৰ সকলক তলত দিয়াৰ দৰে বিবেচনা কৰা হৈছিল: +\q হাৰোণৰ পুত্র আছিল ইলীয়েজৰ। +\q ইলীয়াজৰৰ পুত্র আছিল পীনহচ। +\q পীনহচৰ পুত্র আছিল অবীচূৱা। +\q +\v 51 অবীচূৱাৰ পুত্র আছিল বুক্কী। +\q বুক্কীৰ পুত্র আছিল উজ্জী। +\q উজ্জীৰ পুত্র আছিল জৰহিয়া। +\q +\v 52 জৰহিয়াৰ পুত্র আছিল মৰায়োৎ। +\q মৰায়োতৰ পুত্র আছিল অমৰিয়া। +\q অমৰিয়াৰ পুত্র আছিল অহীটুব। +\q +\v 53 অহীচুবৰ পুত্র আছিল চদোক। +\q চদোকৰ পুত্র আছিল অহীমাচ। +\p +\s5 +\v 54 তলত উল্লেখিত ঠাইসমূহ হাৰোণৰ বংশধৰ সকললৈ নিৰ্ধাৰণ কৰা হৈছিল। কহাতীয়া গোষ্টীসকলৰ বাবে। (চিঠি খেলৰ যোগেদি তেওঁলোকৰ বাবে প্ৰথম ঠাই নিৰ্ধাৰণ কৰা): +\v 55 তেওঁলোকক যিহূদা দেশৰ হিব্ৰোণ আৰু তাৰ চাৰিওফালৰ চৰণীয়া ঠাই দিয়া হ’ল। +\v 56 কিন্তু সেই নগৰৰ পথাৰ আৰু চাৰিওফালৰ গাওঁবোৰ যিফুন্নিৰ পুত্ৰ কালেবক দিয়া হ’ল। +\p +\s5 +\v 57 হাৰোণৰ বংশধৰসকলক হিব্ৰোণ দিয়া হৈছিল- যিখন এখন আশ্রয়নগৰ আছিল, চৰণীয়া ঠায়ে সৈতে লিবনা, যত্তীৰ, আৰু ইষ্টমোৱা, +\v 58 চৰণীয়া ঠায়ে সৈতে হীলেন, আৰু চৰণীয়া ঠায়ে সৈতে দবীৰ দিয়া হ’ল। +\p +\s5 +\v 59 হাৰোণৰ বংশধৰ সকলক চৰণীয়া ঠায়ে সৈতে আচন আৰু চৰণীয়া ঠায়ে সৈতে বৈৎচেমচো দিয়া হ’ল। +\v 60 বিন্যামীন জাতিৰ পৰা তেওঁলোকক চৰণীয়া ঠায়ে সৈতে গেবা, চৰণীয়া ঠায়ে সৈতে অল্লেমৎ, আৰু চৰণীয়া ঠায়ে সৈতে অনাথোৎ দিয়া হ’ল। কহাতীয়া গোষ্ঠীৰ লোকসকলে সৰ্ব্বমুঠ তেৰখন নগৰ পাইছিল। +\p +\s5 +\v 61 কহাতৰ অৱশিষ্ট বংশধৰ সকলক মনচিৰ আধা জাতিৰ পৰা চিঠি খেলাই দহখন নগৰ দিয়া হ’ল। +\v 62 গেৰ্চোমৰ বংশধৰসকলক তেওঁলোকৰ বিভিন্ন গোষ্ঠী অনুসাৰে ইচাখৰ গোষ্ঠীৰ, আচেৰ গোষ্ঠীৰ, নপ্তালী গোষ্ঠীৰ, আৰু বাচানত থকা মনচিৰ গোষ্ঠীৰ পৰা তেৰখন নগৰ দিয়া হ’ল। +\p +\s5 +\v 63 মৰাৰীৰ বংশধৰ সকলক বিভিন্ন গোষ্ঠী অনুসাৰে ৰূবেণ জাতিৰ, গাদ জাতিৰ, আৰু জবূলূন জাতিৰ পৰা, চিঠি খেলাই বাৰখন নগৰ দিয়া হ’ল। +\v 64 এইদৰে ইস্ৰায়েলৰ লোকসকলে লেবীয়াসকলক চৰণীয়া ঠায়ে সৈতে এইবোৰ নগৰ দিলে। +\v 65 তেওঁলোকে যিহূদা, চিমিয়োন, বিন্যামীনৰ লোকসকলৰ জাতিৰ পৰা, চিঠি খেলাই ওপৰত লিখা নগৰবোৰ তেওঁলোকক দিলে। +\p +\s5 +\v 66 কিছুমান কহাত গোষ্ঠীৰ লোকসকলক ইফ্ৰয়িম জাতিৰ পৰা নগৰবোৰ দিয়া হ’ল। +\v 67 তেওঁলোকক চিখিম, (এখন আশ্ৰয়-নগৰ) চৰণীয়া ঠায়ে সৈতে ইফ্ৰয়িমৰ পৰ্বতীয়া দেশ, চৰণীয়া ঠায়ে সৈতে গেজৰ, +\v 68 চৰণীয়া ঠায়ে সৈতে যকমিয়াম, চৰণীয়া ঠায়ে সৈতে বৈৎহোৰোণ, +\v 69 চৰণীয়া ঠায়ে সৈতে অলায়োন, আৰু চৰণীয়া ঠায়ে সৈতে গৎ-ৰিম্মোন দিয়া হ’ল। +\p +\s5 +\v 70 কহাতৰ অৱশিষ্ট গোষ্ঠীৰ লোকসকলৰ বাবে মনচিৰ আধা জাতিৰ পৰা চৰণীয়া ঠায়ে সৈতে অনেৰ, আৰু চৰণীয়া ঠায়ে সৈতে বিলিয়ম দিয়া হ’ল। +\p +\s5 +\v 71 গেৰচোমৰ বংশধৰ সকলক মনচিৰ গোষ্ঠীৰ আধা জাতিৰ পৰা, চৰণীয়া ঠায়ে সৈতে বাচানত থকা গোলন, আৰু চৰণীয়া ঠায়ে সৈতে অষ্টাৰোৎ দিয়া হ’ল। +\v 72 ইচাখৰ জাতিৰ পৰা গেৰ্চোম বংশধৰ লোকসকলে চৰণীয়া ঠায়ে সৈতে কেদচ, চৰণীয়া ঠায়ে সৈতে দাবৰৎ, +\v 73 চৰণীয়া ঠায়ে সৈতে ৰামোৎ, আৰু চৰণীয়া ঠায়ে সৈতে আনেম পাইছিল। +\p +\s5 +\v 74 আচেৰ জাতিৰ পৰা তেওঁলোক চৰণীয়া ঠায়ে সৈতে মিচাল, চৰণীয়া ঠায়ে সৈতে অব্দোন +\v 75 চৰণীয়া ঠায়ে সৈতে হূকোক, আৰু চৰণীয়া ঠায়ে সৈতে ৰহোব পাইছিল। +\v 76 নপ্তালী জাতিৰ পৰা তেওঁলোকে চৰণীয়া ঠায়ে সৈতে গালীলত থকা কেদচ, চৰণীয়া ঠায়ে সৈতে হম্মোন, আৰু চৰণীয়া ঠায়ে সৈতে কিৰিয়াথয়িম পাইছিল।। +\p +\s5 +\v 77 লেবীয়াসকলৰ অৱশিষ্ট, মৰাৰীৰ বংশধৰ সকলক জবূলূন জাতিৰ পৰা চৰণীয়া ঠায়ে সাতে ৰিম্মোন, আৰু চৰণীয়া ঠায়ে সাতে তাবোৰ দিয়া হ’ল। +\v 78-79 তেওঁলোকক ৰূবেণ জাতিৰ পৰা যিৰীহোত থকা যৰ্দ্দন নদীৰ আন দিশৰ পূব পাৰত থকা চৰণীয়া ঠায়েৰে সৈতে মৰুভূমিত থকা বেচৰ, চৰণীয়া ঠায়ে সৈতে যহচা, চৰণীয়া ঠায়ে সৈতে কদেমোৎ, আৰু চৰণীয়া ঠায়ে সৈতে মেফাৎ দিয়া হ’ল। +\p +\s5 +\v 80 গাদ জাতিৰ পৰা চৰণীয়া ঠায়ে সৈতে গিলিয়দত থকা ৰামোৎ, চৰণীয়া ঠায়ে সৈতে মহনয়িক, +\v 81 চৰণীয়া ঠায়ে সৈতে হিচবোন, আৰু চৰণীয়া ঠায়ে সৈতে যাজেৰ দিয়া হ’ল। + +\s5 +\c 7 +\p +\v 1 ইচাখৰৰ চাৰি জন পুত্র আছিল; তেওঁলোক হ’ল, তোলা, পূৱা, যাচূব, আৰু চিম্ৰোণ। +\v 2 তোলাৰ পুত্র সকল হ’ল, উজ্জী, ৰফায়া, যিৰিয়েল, যহময়, যিবচম, আৰু চমূৱেল। এওঁলোক পূৰ্বপূৰুষৰ পৰা অহা বংশৰ মূল মানুহ। এয়াই হ’ল, তোলাৰ বংশ। তেওঁলোক শক্তিশালী আৰু সাহিয়াল আছিল, দায়ূদৰ সময়ত তেওঁলোকৰ সংখ্যা বাইশ হাজাৰ ছশ জন আছিল। +\v 3 উজ্জীৰ পুত্র যিজ্ৰহিয়া, যিজ্ৰহিয়াৰ পুত্র মীখায়েল, ওবদিয়া, যোৱেল, আৰু যিচিয়া, এই পাঁচ জনৰ সকলোৱেই নিজ গোষ্ঠীৰ নেতা আছিল। +\p +\s5 +\v 4 তেওঁলোকৰ সৈতে পিতৃ-বংশৰ জাতি অনুসাৰে যুদ্ধৰ বাবে ছয়ত্ৰিশ হাজাৰ সৈন্য আছিল। তেওঁলোকৰ বহুতো ভাৰ্যা আৰু সন্তান আছিল। +\v 5 পূৰ্বপূৰুষৰ জাতিৰ তালিকা অনুযায়ী ইচাখৰৰ জাতিৰ ভিতৰত তেওঁলোকৰ সাতাশী হাজাৰ যুদ্ধাৰু আছিল। +\p +\s5 +\v 6 বেলা, বেখৰ, আৰু যিদিয়েল; এই তিনি জন আছিল বিন্যামীনৰ পুত্র। +\v 7 বেলাৰ পাঁচ জন পুত্র হ’ল, ইচবোন, উজ্জী, উজ্জীয়েল, যিৰীমোৎ, আৰু ঈৰী। তেওঁলোক নিজৰ গোষ্ঠীৰ মূল ব্যক্তি আৰু সৈনিক আছিল। পূৰ্বপূৰুষৰ তালিকা অনুযায়ী তেওঁলোকৰ যুদ্ধাৰুৰ সংখ্যা বাইশ হাজাৰ চৌত্ৰিশ জন আছিল। +\p +\s5 +\v 8 জমীৰা, যোৱাচ, ইলীয়েজৰ, ইলিয়োঐনয়, অম্ৰী, যিৰোমোৎ, অবিয়া, অনাথোৎ, আৰু আলেমৎ; এই সকলো বেখৰৰ সন্তান। +\v 9 তালিকাত দিয়া গোষ্ঠীৰ সংখ্যা অনুযায়ী বিশ হাজাৰ দুশ পৰিয়ালৰ নেতা আৰু যুদ্ধাৰু লোক আছিল। +\v 10 যিদীয়েলৰ পুত্র বিলহন। বিলহনৰ পুত্র যিয়ূচ, বিন্যামীন, অহূদ, কনানা, জেথন, তৰ্চীচ, আৰু অহীচহৰ। +\p +\s5 +\v 11 এই সকলো যিদীয়েলৰ সন্তান। তেওঁলোকৰ গোষ্ঠীৰ তালিকা অনুযায়ী সোতৰ হাজাৰ দুশ নেতা আৰু সৈনিকৰ কাৰ্য্যৰ বাবে উপযুক্ত যুদ্ধাৰু লোক আছিল। +\v 12 (চুপ্পীম আৰু হুপ্পীম ঈৰৰ বংশৰ আছিল আৰু অহেৰৰ বংশৰ আছিল হূচীম) +\p +\s5 +\v 13 নপ্তালীৰ পুত্র যহচীয়েল, গূনী, যেচৰ, আৰু চল্লুম। এই লোকসকল আছিল বিলহাৰ নাতি ল’ৰা। +\p +\s5 +\v 14 অস্ৰীয়েলৰ পুত্র আছিল মনচি। অস্রীয়েলৰ অৰামীয়া উপপত্নীয়ে তেওঁক জন্ম দিছিল। তেওঁ গিলিয়দৰ পিতৃ মাখীৰকো জন্ম দিছিল। +\v 15 মাখীৰে হুপ্পীম আৰু চুপ্পীমৰ বংশৰ পৰা এগৰাকী যুৱতীক ভাৰ্যা ৰূপে গ্রহণ কৰিছিল। তেওঁৰ এগৰাকী ভনীয়েকৰ নাম আছিল মাখা। মনচিৰ আন বংশধৰ আছিল চলফাদ, চলফাদৰ কেৱল জীয়েকহে আছিল। +\v 16 মাখীৰৰ ভাৰ্যা মাখাই এটি পুত্ৰ প্ৰসৱ কৰি তেওঁৰ নাম পেৰচ ৰাখিলে, পেৰচৰ ভায়েকৰ নাম চেৰচ, আৰু চেৰচৰ পুত্র সকলৰ নাম উলম আৰু ৰেকম। +\p +\s5 +\v 17 উলমৰ পুত্র বদান। এওঁলোক মনচিৰ নাতি মাখীৰৰ পুত্র গিলিয়দৰ সন্তান আছিল। +\v 18 গিলিয়দৰ ভনীয়েক হম্মোলেকতে ইচহোদ, অবীয়েজৰ, আৰু মহলাক প্ৰসৱ কৰিলে। +\v 19 আৰু চমীদাৰ পুত্র অহিয়ন, চেখম, লিকহী, আৰু অনীয়াম। +\p +\s5 +\v 20 তলত উলেখিত সকল ইফ্ৰয়িমৰ বংশৰ লোকসকল: +\q ইফ্ৰয়িমৰ পুত্র চূথেলহ, +\q চূথেলহৰ পুত্র বেৰদ, +\q বেৰদৰ পুত্র তহৎ, +\q তহতৰ পুত্র ইলিয়াদা, +\q ইলিয়াদৰ পুত্র তহৎ, +\q +\v 21 তহতৰ পুত্র যাদব, +\q1 যাদবৰ পুত্র চূথেলহ। যেতিয়া এজৰ আৰু ইলিয়দে গাতৰ লোকসকলৰ পশু চুৰ কৰিবলৈ আহিছিল, তেতিয়া তেওঁলোকক গাঁতৰ লোকসকলে নগৰত বধ কৰিছিল। +\v 22 তেওঁলোকৰ পিতৃ ইফ্ৰয়িমে বহুত দিনলৈকে তেওঁলোকৰ বাবে শোক কৰিছিল, আৰু তেওঁৰ ভাই সকলে তেওঁক শান্ত্বনা দিবলৈ আহিছিল। +\p +\s5 +\v 23 তেওঁ নিজৰ ভাৰ্য্যাৰ লগত শয়ন কৰিলে। তেওঁ গৰ্ভৱতী হৈ এটি পুত্ৰ প্ৰসৱ কৰিলে। তেওঁলোকৰ ঘৰত সেই সময়ত অমঙ্গল ঘটিছিল কাৰণে ইফ্ৰয়িমে তাৰ নাম ৰবীয়া (অমঙ্গল) ৰাখিলে। +\v 24 তেওঁৰ জীয়েকৰ নাম আছিল চেৰা। চেৰাই ওপৰ আৰু তল বৈৎ-হোৰোণ আৰু উজ্জেন চেৰা নিৰ্ম্মাণ কৰিছিল। +\q +\s5 +\v 25 ৰবীয়াৰ পুত্র আছিল ৰেফহ। +\q ৰেফহৰ পুত্র আছিল ৰেচফ। +\q ৰেচফৰ পুত্র আছিল তেলহ। +\q তেলহৰ পুত্র আছিল তহন। +\q +\v 26 তহনৰ পুত্র আছিল লদ্দন। +\q লদ্দনৰ পুত্র আছিল অম্মীহূদ। +\q অম্মীহূদৰ পুত্র আছিল ইলীচামা। +\q +\v 27 ইলীচামাৰ পুত্ৰ আছিল নূন। +\q নূনৰ পুত্ৰ আছিল যিহোচুৱা। +\p +\s5 +\v 28 তেওঁলোকে বৈৎ-এল আৰু তাৰ চাৰিওফালৰ গাওঁ অধিকাৰ কৰি তাতে বসবাস কৰিছিল। তেওঁলোকে পূবদিশে নাৰণ, পশ্চিমদিশে গেজৰ আৰু তাৰ গাওঁসমূহ, চিখিম আৰু তাৰ গাওঁসমূহ, অহিয়া আৰু তাৰ গাওঁসমূহলৈকে বিস্তাৰিত হৈছিল। +\v 29 মনচিৰ সীমাত বৈৎচান আৰু তাৰ গাওঁসমূহ, তানচ আৰু তাৰ গাওঁসমূহ, মেগিদ্দো আৰু তাৰ গাওঁসমূহৰ লগতে দোৰ আৰু তাৰ গাওঁসমূহ। এইবোৰ ঠাইত ইস্ৰায়েলৰ পুত্ৰ যোচেফৰ বংশৰ লোকসকলে বাস কৰিছিল। +\p +\s5 +\v 30 আচেৰৰ পুত্র যিম্না, যিচবা, যিচবী, বৰীয়া আৰু তেওঁলোকৰ ভনীয়েক চেৰহ আছিল। +\v 31 বৰীয়াৰ পুত্র হেবৰ আৰু মল্কীয়েল। এওঁ বিৰ্জয়িতৰ পিতৃ আছিল। +\v 32 হেবৰৰ পুত্র যফলেট, চোমেৰ, আৰু হোথম। এওঁলোকৰ চূৱা নামেৰে ভনী আছিল। +\p +\s5 +\v 33 যফলেটৰ পুত্র পাচক, বিমহল, আৰু অশ্বৎ। এওঁলোক যফলেটৰ সন্তান। +\v 34 যফলেটৰ ভায়েক চেমৰৰ পুত্রসকল: ৰহগা, যিহুব্বা, আৰু আৰাম। +\v 35 চেমৰৰ ভায়েক হেলমৰ পুত্রসকল: চোফহ, যিম্না চেলচ, আৰু আমল। +\p +\s5 +\v 36 চোফহৰ পুত্র চূহ, হৰ্ণেফৰ, চূৱাল, বেৰী, আৰু যিম্ৰা, +\v 37 বেৰচ, হোদ, চম্মা, চিলচা, ষিত্ৰণ, আৰু বেৰা। +\v 38 যেথৰৰ পুতেক যিফুন্নি, পিস্পা, আৰু অৰা। +\p +\s5 +\v 39 উল্লাৰ বংশধৰসকল হ’ল আৰহ, হন্নীয়েল, আৰু ৰিচিয়া। +\v 40 এই সকলো আচেৰৰ বংশধৰ আছিল। এওঁলোক গোষ্ঠীৰ মূল ব্যক্তি, পৰিয়ালৰ নেতা, বিশিষ্ট লোক, যুদ্ধাৰু, আৰু নেতাসকলৰ মাজত প্ৰধান আছিল। তেওঁলোকৰ গণনাৰ তালিকা অনুসৰি যুদ্ধৰ বাবে ছাবিশ হাজাৰ উপযুক্ত সৈনিক আছিল। + +\s5 +\c 8 +\p +\v 1 বিন্যামীনৰ পাঁচ জন পুত্র, তেওঁৰ প্ৰথম পুত্র বেলা, তাৰ পাছত চবেল, অহৰহ, +\v 2 নোহা, আৰু ৰাফা। +\v 3 বেলাৰ পুত্র অদ্দৰ, গেৰা, অবীহূদ, +\v 4 অবীচূৱা, নামন, অহোহ, +\v 5 গেৰা, চফুফন, আৰু হূৰম। +\p +\s5 +\v 6 এওঁলোক এহূদৰ বংশৰ লোক, এওঁলোক গেবাৰ গোষ্ঠীৰ মূৰব্বী আছিল, মানহতলৈ যাবলৈ বাধ্য কৰা লোক এওঁলোক: +\v 7 নামন, অহিয়া, আৰু গেৰা। তেওঁলোকৰ যাত্ৰাত গেৰাই নেতৃত্ৱ দিছিল। গেৰাৰ পুত্র উজ্জা আৰু অহীহূদ। +\p +\s5 +\v 8 চহৰয়িমে তেওঁৰ ভাৰ্যা হূচীম আৰু বাৰাক ত্যাগ কৰাৰ পাছত, চহৰয়িম মোৱাব দেশত তেওঁৰ সন্তানসকলৰ পিতৃ হ’ল। +\v 9 তেওঁৰ ভাৰ্যা হোদচৰ পৰা জন্ম হোৱা পুত্র যোবব, চিবিয়া মেচা, আৰু মল্কমৰ তেওঁ পিতৃ হ’ল। +\v 10 যিয়ূচ, চবিয়া, আৰু মিৰ্মা। এওঁলোক তেওঁৰ পুত্র আছিল আৰু তেওঁলোকৰ গোষ্ঠীৰ নেতা আছিল। +\v 11 ইতিমধ্যে তেওঁ হূচীমে জন্ম দিয়া পুত্র অবীটুব আৰু ইল্পালৰ পিতৃ হ’ল। +\p +\s5 +\v 12 ইল্পালৰ পুত্র এৰব, মিচয়ম, আৰু চেমদ, (তেৱেঁই ওনো আৰু চাৰিওফালৰ গাৱেঁ সৈতে লোদৰ নিৰ্ম্মাণ কৰিছিল), +\v 13 তাত বৰীয়া আৰু চেমাও আছিল। তেওঁলোক অয়ালোন নিবাসী গোষ্ঠীৰ প্রধান লোক, যি জনে গাৎ নিবাসীসকলক বাহিৰ কৰি দিছিল। +\p +\s5 +\v 14 এওঁলোক বৰীয়াৰ পুত্র: +\q অহিয়ো, চাচক, যিৰেমোৎ, +\q +\v 15 জবদিয়া অৰদ, এদৰ, +\q +\v 16 মীখায়েল, যিস্পা, আৰু যোহা, +\m +\v 17-18 এওঁলোক ইল্পালৰ পুত্র: +\q জবদিয়া, মচুল্লম, হিস্কী, হেবৰ, +\q যিচমৰয়, যিজলিয়া, আৰু যোবব, +\p +\s5 +\v 19-21 এওঁলোক চিমিয়ীৰ পুত্র: +\q যাকীম, জিখ্ৰী, জব্দী, +\q ইলীঐনয়, চিল্লথয়, ইলীয়েল, +\q1 অদায়া, বৰায়া, আৰু চিম্ৰৎ। +\m +\s5 +\v 22-25 এওঁলোক চাচকৰ পুত্র: +\q যিস্পন, এৰব, ইলীয়েল, +\q অব্দোল, জিখ্ৰী, হানন, +\q হননিয়া, এলম, অন্তোথিয়া, +\q যিফদিয়া আৰু পনূৱেল, +\m +\s5 +\v 26-27 এওঁলোক যিৰোহমৰ পুত্র: +\q চমচৰয়, চহৰিয়া, অথলিয়া, +\q যৰেচিয়া, এলিয়া, আৰু জিখ্ৰী, +\m +\v 28 এওঁলোক যিৰূচালেমত বাস কৰা লোকসকলৰ বংশৰ প্রধান লোক আৰু নেতা আছিল। +\p +\s5 +\v 29 গিবিয়োনৰ পিতৃ যিয়ীয়েল গিবিয়োনত বাস কৰিছিল; তেওঁৰ ভাৰ্য্যাৰ নাম মাখা আছিল। +\v 30 তেওঁৰ প্ৰথমে জন্মা পুত্র অব্দোন, তাৰ পাছত চুৰ, কীচ, বাল, মাদব, +\v 31 গদোৰ, অহিয়ো, আৰু জেখৰ। +\p +\s5 +\v 32 আন এজন যিজীয়েলৰ পুত্র মিক্লোত, মিক্লোতৰ পুত্র চিমিয়া। তেওঁলোকে নিজৰ সম্ৱন্ধীয় সকলৰ ওচৰতে যিৰূচালেমত বাস কৰিছিল। +\v 33 নেৰৰ পুত্র কীচ আছিল। +\q কিচৰ পুত্র চৌল আছিল। +\q চৌলৰ পুত্র যোনাথন, মল্কীচূৱা, অবীনাদব, আৰু ইচবাল। +\v 34 যোনাথনৰ পুত্র মৰীব-বাল। +\q মৰীব-বালৰ পুত্র মীখা আছিল। +\p +\s5 +\v 35 মীখাৰ পুত্র পীথোন, মেলক, তৰেয়া, আৰু আহজ। +\v 36 আহজৰ পুত্র যিহোৱদ্দা। +\q1 যিহোৱদ্দাৰ পুত্র আলোমোৎ, অজমাবৎ, আৰু যিম্ৰী। +\q যিম্ৰীৰ পুত্র মোচা। +\q +\v 37 মোচাৰ পুত্র বিনিয়া। বিনিয়াৰ পুত্র ৰাফা। ৰাফাৰ পুত্র ইলিয়াচা। ইলিয়াচাৰ পুত্র আচেল। +\p +\s5 +\v 38 আচেলৰ ছয় জন পুত্র আছিল: অজ্ৰীকাম, বোখৰু, ইশ্মায়েল, চিয়ৰিয়া, ওবদিয়া, আৰু হানন। এওঁলোক সকলো আচেলৰ সন্তান। +\v 39 আচেলৰ ভায়েক এচেকৰ প্রথম পুত্র উলম, দ্বিতীয় যিয়ুচ, আৰু তৃতীয় ইলীফেলট। +\v 40 উলমৰ পুত্রসকল যুদ্ধাৰু আৰু ধনুৰ্দ্ধৰ আছিল। তেওঁলোকৰ বহুতো পুত্র আৰু নাতি ল’ৰা আছিল, সৰ্বমুঠ এশ পঞ্চাশ জন। এই সকলো লোকেই বিন্যামীনৰ বংশৰ আছিল। + +\s5 +\c 9 +\s যিৰুচালেম নিবাসীসকলৰ তালিকা। চৌলৰ বংশাৱলী। +\p +\v 1 ইস্ৰায়েলৰ সকলো বংশাৱলী লিপিৱদ্ধ কৰা হৈছিল। তেওঁলোকে ইস্ৰায়েলৰ ৰজাসকলৰ পুস্তকত এই বংশাৱলীবোৰ লিপিৱদ্ধ কৰি ৰাখিছিল। যিহূদাৰ লোকসকলক নিজৰ পাপৰ কাৰণে বাবিললৈ বন্দী কৰি নিয়া হৈছিল। +\v 2 তেওঁলোকৰ নগৰত পুনৰ প্ৰথমবাৰ বাস কৰা কিছুমান লোক হ’ল ইস্ৰায়েলীয়াসকল, পুৰোহিতসকল, লেবীয়াসকল, আৰু মন্দিৰৰ দাস সকল। +\v 3 যিহূদা, বিন্যামীন, ইফ্ৰয়িম আৰু মনচিৰ বংশৰ কিছুমান লোক যিৰূচালেমত বাস কৰিছিল। +\p +\s5 +\v 4 বাস কৰা লোকসকলৰ লগত বানিৰ পুত্র ইম্ৰীয়, ইম্ৰীয়ৰ পুত্র অম্রীয়, অম্রীয়ৰ পুত্র অম্মীহূদ, অম্মীহূদৰ পুত্র উথয়ৰ লগতে যিহূদাৰ পুত্র পেৰচৰ বংশৰ কিছুমান লোকক অন্তৰ্ভুক্ত কৰা হৈছিল। +\v 5 চীলোনীয়াসকলৰ মাজৰ প্ৰথমে জন্ম হোৱা অচায়া আৰু তেওঁৰ পুত্রসকল। +\v 6 জেৰহৰ বংশৰ লোকসকলৰ মাজৰ যুৱেল। তেওঁলোকৰ বংশৰ লোকসকলৰ সংখ্যা ছশ নব্বৈই জন আছিল। +\p +\s5 +\v 7 বিন্যামীনৰ বংশৰ লোকসকলৰ মাজৰ হচ্ছনুৱাৰ পুত্র হোদবিয়া, হোদবিয়াৰ পুত্র মচুল্লম, মচুল্লমৰ পুত্র চল্লু। +\v 8 তাত যিৰোহমৰ পুত্র যিবনিয়াও আছিল। যিবনিয়াৰ পুত্র ৰুৱেল, ৰুৱেলৰ পুত্র চফটিয়া, চফটিয়াৰ পুত্র মচুল্লম, মচুল্লমৰ পুত্র মিক্ৰী, মিক্ৰীৰ পুত্র উজ্জী, আৰু উজ্জীৰ পুত্র এলা আছিল। +\v 9 তেওঁলোকৰ সম্ৱন্ধীয় বংশাৱলীৰ তালিকা অনুসাৰে লোকৰ সংখ্যা আছিল, নশ ছাপন্ন জন। এই সকলো লোক নিজৰ বংশৰ নেতৃত্ৱত আছিল। +\p +\s5 +\v 10 পুৰোহিতসকলৰ মাজৰ যিদয়া, যিহোয়াৰীব, আৰু যাখীন; +\v 11 অহীটুবৰ পুত্র মৰায়োত, মৰায়োতৰ পুত্র চাদোক, চাদোকৰ পুত্র মচুল্লম, মচুল্লমৰ পুত্র হিল্কিয়া, হিল্কিয়াৰ পুত্র অজৰিয়া ঈশ্বৰৰ গৃহৰ প্রধান অধ্যক্ষ আছিল। +\p +\s5 +\v 12 মল্কীয়াৰ পুত্র পচোৰ, পচোৰৰ পুত্র যিৰিহোম, যিৰিহোমৰ পুত্র অদায়া আছিল। ইম্মোৰৰ পুত্র মচিল্লেমীত, মচিল্লেমীতৰ পুত্র মচুল্লম, মচুল্লমৰ পুত্র যহজেৰা, যহজেৰাৰ পুত্র আদিয়েল, আদিয়েলৰ পুত্র মাচয়ো আছিল। +\v 13 তেওঁলোকৰ সম্পৰ্কীয় গোষ্ঠীৰ নেতৃত্ৱত যি সকল আছিল, তেওঁলোকৰ সংখ্যা এক হাজাৰ সাত শ ষাঠি জন। তেওঁলোক ঈশ্বৰৰ গৃহত কাম কৰাৰ বাবে অতি সক্ষম লোক আছিল। +\p +\s5 +\v 14 লেবীয়াসকলৰ মাজৰ মৰাৰীৰ বংশত জন্ম হোৱা হচবিয়াৰ পুত্র অজ্ৰীকাম, অজ্ৰীকামৰ পুত্র হচ্ছুব, হচ্ছুবৰ পুত্র চময়া আছিল। +\v 15 তাত বকবক্কৰ, হেৰচ, গালল, আচফৰ পুত্র জিখ্ৰী, জিখ্ৰীৰ পুত্র মাখী, মাখীৰ পুত্র মত্তনিয়াও আছিল। +\v 16 ইলকানাৰ পুত্র আচা, আচাৰ পুত্র বেৰেখিয়া আৰু যিদূথূনৰ পুত্র গালল, গাললৰ পুত্র চময়া, চময়াৰ পুত্র ওবদিয়াও নটোফাতীয়াসকলৰ গাঁৱসমূহত বাস কৰিছিল। +\p +\s5 +\v 17 দুৱৰীসকল চল্লূম, অক্কুব, টলমোন, অহীমন, আৰু তেওঁলোকৰ বংশৰ লোকসকল। চল্লূম তেওঁলোকৰ নেতা আছিল। +\v 18 তেওঁলোক আগৰ পৰা লেবী বংশৰ ছাউনিৰ পূবদিশে ৰাজদুৱাৰত থিয় হৈ পহৰা দিছিল। +\v 19 কোৰহৰ পুত্র অবিয়াচফ, অবিয়াচফ পুত্র কোৰি, কোৰিৰ পুত্র চল্লূম, আৰু তেওঁৰ পিতৃ বংশত কোৰহীয়া ভাইসকল আছিল। মন্দিৰৰ কামত নিযুক্ত আৰু তম্বুৰ দুৱাৰৰ ৰখীয়া আছিল। কেৱল তেওঁলোকৰ বংশৰ লোকহে যিহোৱা থকা ঠাইৰ প্ৰবেশস্থানৰ ৰখীয়া হৈছিল। +\p +\s5 +\v 20 পূর্বে ইলিয়াজৰৰ পুত্ৰ পীনহচ তেওঁলোকৰ প্রধান অধ্যক্ষ আছিল, আৰু যিহোৱা তেওঁৰ লগত আছিল। +\v 21 মেচেলিয়ামৰ পুত্ৰ জখৰিয়া “সাক্ষাত কৰা তম্বুৰ” দুৱাৰ ৰখীয়া আছিল। +\p +\s5 +\v 22 যি সকল লোকক দুৱাৰ ৰাখিবলৈ দুৱৰীস্বৰূপে মনোনীত কৰা হৈছিল তেওঁলোকৰ সংখ্যা সৰ্ব্বমুঠ দুশ বাৰ জন। এওঁলোকৰ গাঁৱৰ নাম জনবসতি লিপিৱদ্ধ কৰোতে লিখা হৈছিল। দায়ুদ আৰু চমূৱেল দৰ্শকে তেওঁলোকৰ বিশ্ৱাসৰ ভিত্তিত তেওঁলোকক কামত নিযুক্ত কৰিছিল। +\v 23 সেয়েহে তেওঁলোকে আৰু তেওঁলোকৰ সন্তানসকলে যিহোৱাৰ আবাসৰ দুৱাৰত ৰখীয়াৰ কাম কৰিছিল। +\v 24 দুৱৰীসকলক পূব, পশ্চিম, উত্তৰ, আৰু দক্ষিণ, এই চাৰিও দিশত নিযুক্ত কৰা হৈছিল। +\p +\s5 +\v 25 তেওঁলোকৰ গাঁৱত থকা ভাইসকল সাত দিনৰ মূৰত পালক্ৰমে ঘূৰি আহিব লগা হৈছিল। +\v 26 কিন্তু চাৰিজন প্ৰধান লেবীয়া দুৱৰী আছিল, তেওঁলোক নিযুক্ত হৈ ঈশ্বৰৰ গৃহৰ কোঠাবোৰৰ আৰু ভৰালবোৰৰ ৰখীয়া নিযুক্ত হৈছিল। +\v 27 তেওঁলোকে ঈশ্বৰৰ গৃহৰ চাৰিওফালে ৰাতি অতিবাহিত কৰিছিল, কাৰণ গৃহ ৰখিবলৈ তেওঁলোকৰ ওপৰত দ্বায়িত্ৱ আছিল। তেওঁলোকে প্রতি ৰাতিপুৱা দুৱাৰ মেলিব পাৰিছিল। +\p +\s5 +\v 28 তেওঁলোকৰ কিছুমান লোক মন্দিৰৰ আহিলা পাতিৰ অধ্যক্ষ আছিল; যেতিয়া তেওঁলোকে সেইবোৰ বাহিৰলৈ আনিছিল বা ভিতৰলৈ নিছিল তেতিয়া গণনা কৰিছিল। +\v 29 তেওঁলোকৰ কিছুমান লোকক আহিলাপাতি, পবিত্ৰস্থানৰ সকলো পাত্ৰ, মিহি আটাগুড়ি, দ্ৰাক্ষাৰস, তেল, ধূপ, আৰু মচলা আদি সকলো বস্তু তত্ৱাৱধান কৰিবলৈও নিযুক্ত কৰা হৈছিল। +\p +\s5 +\v 30 পুৰোহিতসকলৰ কিছুমান পুত্রই মচলা মিহলি কৰিছিল। +\v 31 লেবীয়াসকলৰ মাজত কোৰহীয়া চল্লূমৰ প্ৰথম পুত্ৰ মত্তিথিয়া উৎসৰ্গৰ বাবে প্ৰস্তুত কৰা পিঠাৰ তত্বাৱধান কৰোতা হিচাবে নিযুক্ত আছিল। +\v 32 তেওঁলোকৰ ভায়েকসকলৰ মাজত কহাতৰৰ বংশৰ কিছুমান লোক প্ৰত্যেক বিশ্ৰাম-বাৰত দৰ্শন-পিঠা যুগুত কৰিবলৈ নিযুক্ত আছিল। +\p +\s5 +\v 33 গায়কসকল আৰু লেবীয়াসকলৰ পৰিয়ালৰ মূল মানুহ দিনে-ৰাতিয়ে নিযুক্ত কৰি দিয়া দ্ৱায়িত্ৱ বহন কৰিছিল, সেয়েহে যেতিয়া তেওঁলোক নিজৰ কামৰ পৰা মুক্ত হয়, তেতিয়া তেওঁলোক পবিত্ৰস্থানত থকা কোঠাবোৰত থাকিছিল। +\v 34 লেবীয়াসকলৰ মাজত পৰিয়ালৰ নেতাসকলৰ তালিকা বংশাৱলীত লিপিৱদ্ধ কৰা আছিল। তেওঁলোক যিৰূচালেমত বাস কৰিছিল। +\p +\s5 +\v 35 গিবিয়োনৰ পিতৃ যিয়ীয়েল, তেওঁৰ ভাৰ্য্যাৰ নাম মাখা। তেওঁলোক গিবিয়োনত বাস কৰিছিল। +\v 36 তেওঁৰ প্ৰথমে জন্ম হোৱা পুত্ৰ আব্দোন, তাৰ পাছত চূৰ, কীচ, বাল, নেৰ, নাদব, +\v 37 গদোৰ, অহিয়ো, জখৰিয়া, আৰু মিক্লোৎ। +\s5 +\v 38 মিক্লোতৰ পুত্র চিমিয়াম। তেওঁলোকেও নিজৰ ভায়েকসকলৰ ওচৰত যিৰূচালেমত বাস কৰিছিল। +\q +\v 39 নেৰৰ পুত্র কীচ, +\q কীচৰ পুত্র চৌল, +\q চৌলৰ পুত্র যোনাথন, মল্কীচূৱা, অবীনাদব আৰু ইচবাল, +\q +\v 40 যোনাথনৰ পুত্র মাৰীব-বাল, +\q মাৰীব-বালৰ পুত্র মীখা, +\p +\s5 +\v 41 মীখাৰ পুত্র পীথোন, মেলক, তহৰেয়া, আৰু আহজ, +\q +\v 42 আহজৰ পুত্র যৰা, +\q যৰাৰ পুত্র অলেমৎ, অজমাবৎ, আৰু জিম্ৰী, +\q জিম্ৰীৰ পুত্র মোচা, +\q +\v 43 মোচাৰ পুত্র বিনিয়া, +\q বিনিয়াৰ পুত্র ৰফায়া, +\q ৰফায়াৰ পুত্র ইলিয়াচা, +\q ইলিয়াচাৰ পুত্র আচেল, +\q +\v 44 আচেলৰ ছয় জন পুত্র আছিল, তেওঁলোকৰ নাম অজ্ৰীকাম, বোখৰূ, ইশ্মায়েল, চিয়ৰিয়া, ওবদিয়, আৰু হানন। + +\s5 +\c 10 +\s চৌল আৰু তেওঁৰ পুত্ৰসকলৰ মৃত্যু। +\p +\v 1 ফিলিষ্টীয়াসকলে ইস্ৰায়েলৰ বিৰুদ্ধে যুদ্ধ কৰিলে। ইস্ৰায়েলৰ সকলো লোক ফিলিষ্টীয়াসকলৰ সন্মুখৰ পৰা পলাল, আৰু অনেক লোকৰ মৃত্যু হৈ গিলবোৱা পৰ্বতত পৰিল। +\v 2 ফিলিষ্টীয়াসকলে চৌল আৰু তেওঁৰ পুত্ৰসকলক পাছে পাছে খেদি গৈ, চৌলৰ পুত্ৰ যোনাথনক, অবীনাদবক, আৰু মলকীচূৱাক বধ কৰিলে। +\v 3 চৌলৰ বিৰুদ্ধে ঘোৰ যুদ্ধ হ’ল, আৰু ধনুৰ্দ্ধৰসকলে তেওঁক আগচি ধৰিলে। ধনুৰ্দ্ধৰসকলৰ কাৰণে তেওঁ ত্ৰাসযুক্ত হ’ল। +\p +\s5 +\v 4 তাৰ পাছত চৌলে তেওঁৰ অস্ত্ৰবাহকক ক’লে, “তোৰ তৰোৱাল উলিয়াই তাৰে মোক খোঁচ। নহলে, এই অচুন্নৎহঁতে আহি মোক অপব্যৱহাৰ কৰিব।” কিন্তু তেওঁৰ অস্ত্ৰবাহকে মান্তি নহ’ল, কাৰণ তেওঁ অতিশয় ভয়ত আছিল। সেয়েহে চৌলে নিজৰ তৰোৱাল লৈ তাৰ ওপৰত পৰিল। +\p +\s5 +\v 5 যেতিয়া তেওঁৰ অস্ত্ৰবাহকে দেখিলে চৌলৰ মৃত্যু হ’ল; তেতিয়া তেওঁৰ অস্ত্ৰবাহকেও তেওঁৰ দৰে নিজৰ তৰোৱালৰ ওপৰত পৰি মৰিল। +\v 6 এইদৰে চৌল, তেওঁৰ তিনি জন পুত্ৰ, আৰু তেওঁৰ পৰিয়ালৰ সকলো সদস্যসকলৰো একে-লগে মৃত্যু হ’ল। +\p +\s5 +\v 7 যেতিয়া ইস্ৰায়েলৰ লোক সকলে সমথল ঠাইলৈ আহি দেখিলে যে, তেওঁলোক পলাইছে আৰু চৌল আৰু তেওঁৰ পুত্ৰসকলৰ মৃত্যু হ’ল; তেতিয়া তেওঁলোকে নিজৰ নগৰবোৰ এৰি পলাল। তাৰ পাছত ফিলিষ্টীয়াসকলে আহি সেইবোৰ ঠাইত বাস কৰিলে। +\v 8 পিছদিনা ফিলিষ্টীয়াসকলে বধ কৰা লোকসকলৰ সাজ সোলোকাই লবলৈ আহি, গিলবোৱা পৰ্বতত চৌল আৰু তেওঁৰ পুত্ৰসকলৰ মৃত-দেহ পৰি থকা পালে। +\p +\s5 +\v 9 তেতিয়া তেওঁলোকে চৌলৰ সাজ সোলোকালে আৰু তেওঁৰ মূৰ লৈ, নিজৰ দেৱতাবোৰক আৰু লোকসকলক বাতৰি জনাবৰ বাবে, ফিলিষ্টীয়াসকলৰ দেশত সকলো ফালে বাৰ্ত্তাবাহক পঠাই দিলে। +\v 10 তেওঁলোকে চৌলৰ যুদ্ধৰ সাজ তেওঁলোকৰ দেৱতাবোৰৰ মন্দিৰত ৰাখিলে, আৰু তেওঁৰ মূৰ দাগোনৰ মন্দিৰৰ ভিতৰত আৰি থলে। +\p +\s5 +\v 11 যেতিয়া যাবেচ গিলিয়দৰ সকলো লোকে ফিলিষ্টীয়াসকলে চৌললৈ কৰা সেই কৰ্ম্মৰ বাতৰি পালে, +\v 12 তেতিয়া তেওঁলোকৰ সকলো যুদ্ধাৰু লোকে গৈ চৌল আৰু তেওঁৰ পুত্ৰসকলৰ মৃত-দেহবোৰ যাবেচলৈ লৈ আহিল, আৰু তেওঁলোকৰ অস্থি যাবেচত থকা অ’ক গছৰ তলত পুতি থ’লে, আৰু সাত দিন লঘোন দিলে। +\p +\s5 +\v 13 চৌল যিহোৱাৰ অবিশ্ৱাসী হোৱাৰ বাবে এইদৰে মৃত্যু হ’ল। তেওঁ যিহোৱাৰ আজ্ঞা বোৰ পালন নকৰিলে, কিন্তু পৰামৰ্শ লবলৈ মৃতলোকৰ লগত কথা পতা লোকৰ ওচৰলৈ গৈছিল। +\v 14 তেওঁ যিহোৱাৰ পৰা মাৰ্গ প্ৰদৰ্শনৰ বাবে প্ৰাৰ্থনা কৰা নাছিল। সেয়েহে যিহোৱাই তেওঁক মাৰিলে আৰু ৰাজ্যকো কাঢ়ি লৈ যিচয়ৰ পুত্ৰ দায়ূদক দিলে। + +\s5 +\c 11 +\s গোটেই ইস্ৰায়েলৰ ওপৰত দায়ূদ ৰজা হোৱা। তেওঁৰ বীৰসকলৰ তালিকা। +\p +\v 1 তাৰ পাছত গোটেই ইস্ৰায়েলৰ লোকসকলে হিব্ৰোণত দায়ূদৰ ওচৰলৈ আহি ক’লে, “চাওক, আমি আপোনাৰ মাংস আৰু আপোনাৰ হাড়। +\v 2 আগেয়ে যেতিয়া চৌল আমাৰ ওপৰত ৰজা আছিল, তেতিয়া আপুনিয়েই ইস্ৰায়েলৰ সৈন্যসকলক নেতৃত্ৱ দিছিল। আপোনাৰ ঈশ্ৱৰ যিহোৱাই আপোনাক কৈছিল, ‘তুমি মোৰ ইস্ৰায়েলৰ লোকসকলৰ ৰখীয়া হবা, আৰু তুমি মোৰ ইস্ৰায়েলৰ লোকসকলৰ ওপৰত শাসনকৰ্ত্তা হ’বা।’ ” +\v 3 সেয়ে ইস্ৰায়েলৰ সকলো বৃদ্ধ লোক হিব্ৰোণৰ ৰজাৰ ওচৰলৈ আহিল, আৰু দায়ূদে হিব্ৰোণত যিহোৱাৰ সাক্ষাতে তেওঁলোকৰ লগত এটি নিয়ম কৰিলে, যিহোৱাই চামূৱেলৰ দ্ৱাৰাই কোৱা বাক্য অনুসাৰে তেওঁলোকে ইস্ৰায়েলৰ ওপৰত দায়ূদক ৰজা অভিষেক কৰিলে। +\p +\s5 +\v 4 দায়ূদ আৰু সকলো ইস্ৰায়েলীয়া লোকসকলে যিৰূচালেমলৈ গ’ল (সেই ঠাইয়ে যিবূচ)। সেই সময়ত যিবূচ নিবাসী যিবূচীয়া লোকসকল সেই ঠাইত আছিল। +\v 5 তাতে যিবূচ নিবাসী লোকসকলে দায়ূদক ক’লে, “আপুনি এই ঠাইত সোমাব নোৱাৰে।” কিন্তু দায়ূদে চিয়োন দুৰ্গ অধিকাৰ কৰি ল’লে, সেয়ে দায়ূদৰ নগৰ। +\v 6 দায়ূদে ক’লে, “যি কোনোৱে প্ৰথমে যিবূচীয়াসকলক আক্রমণ কৰিব, তেওঁ প্ৰধান সেনাপতি হ’ব।” চৰূয়াৰ পুত্ৰ যোৱাবে প্ৰথমে আক্ৰমণ কৰিলে, সেই বাবে তেওঁকে প্ৰধান সেনাপতি পাতিলে। +\p +\s5 +\v 7 তাৰ পাছত দায়ূদ সেই দুৰ্গত বাস কৰিলে। সেই বাবে তেওঁলোকে এই নগৰক ‘দায়ূদৰ নগৰ’ বুলি ক’লে। +\v 8 তেওঁ মিল্লোৰ পৰা নগৰৰ চাৰিওফালে দেৱাল বান্ধিলে। যোৱাবে নগৰৰ অৱশিষ্ট ঠাইবোৰ মেৰামত কৰিলে। +\v 9 দায়ূদ মহানৰ পৰা মহান হ’ল, কাৰণ যিহোৱা, বাহিনীসকলৰ ঈশ্ৱৰ তেওঁৰ লগত আছিল। +\p +\s5 +\v 10 ইস্ৰায়েলৰ বিষয়ে যিহোৱাৰ বাক্য পালন কৰি, দায়ূদক ৰজা পাতিবলৈ, এওঁলোকেই দায়ূদৰ প্ৰধান লোক যি সকলে সকলো ইস্ৰায়েলৰ লগত একেগোট হৈ তেওঁৰ ৰাজ্যত নিজকে শক্তিশালী দেখোৱালে। +\v 11 এই খন এখন দায়ুদৰ শ্রেষ্ঠ সৈন্যসকলৰ তালিকা: হকমোনীয়াৰ পুত্ৰ যাচবিয়াম, তেওঁ ত্ৰিশ জনৰ ওপৰত প্ৰধান সেনাপতি আছিল, তেওঁ তিনি শ লোকৰ বিৰুদ্ধে যাঠীৰে তেওঁলোকক একে সময়তে বধ কৰিলে। +\p +\s5 +\v 12 তেওঁৰ পাছত অহোহীয়া দোদোৰ পুত্ৰ ইলিয়াজ, তেওঁ আছিল তিনিজন পৰাক্ৰমী পুৰুষৰ মাজৰ এজন। +\v 13 তেওঁ পচদম্মীমত দায়ুদৰ লগত আছিল। যি ঠাই ডোখৰত যৱ ধান গুড়ি কৰিছিল, সেই পথাৰ খনত যুদ্ধৰ বাবে ফিলিষ্টীয়া সকলে গোট খালে; আৰু তাত ফিলিষ্টীয়াসকলৰ সন্মূখৰ পৰা সৈন্যসকল পলাইছিল। +\v 14 তেওঁলোকে পাছত সেই পথাৰৰ মাজত থিয় হৈ তাক ৰক্ষা কৰিলে, আৰু ফিলিষ্টীসকলক তৰোৱালেৰে আঘাত কৰিলে। যিহোৱাই মহাজয়েৰে তেওঁলোকক উদ্ধাৰ কৰিলে। +\p +\s5 +\v 15 ত্ৰিশ জন প্ৰধান লোকৰ মাজৰ তিনিজন লোক শিলটোলৈ অৰ্থাৎ দায়ূদ থকা অদুল্লম গুহাৰ ওচৰলৈ নামি গ’ল। তেতিয়া ফিলিষ্টীসকলৰ সৈন্যসকলে ৰফায়ীমৰ উপত্যকাত ছাউনি পাতি আছিল। +\v 16 সেই সময়ত দায়ূদ তেওঁৰ দুৰ্গৰ এটা গুহাত আছিল, তেতিয়া বৈৎলেহমত ফিলিষ্টীয়াসকলৰ সৈন্যদল প্ৰতিষ্ঠিত আছিল। +\v 17 দায়ূদে পানীৰ বাবে হেঁপাহ কৰি ক’লে, “যদি কোনো এজন লোক বৈৎলেহমৰ দুৱাৰৰ ওচৰত থকা নাদৰ পৰা মোক খাবলৈ পানী আনি দিলেহেঁতেন!” +\p +\s5 +\v 18 তাতিয়া সেই তিনি জন পৰাক্ৰমী পুৰুষে ফিলিষ্টীয়াসকলৰ সৈন্যদল ভেদ কৰি বৈৎলেহমৰ দুৱাৰৰ ওচৰত থকা নাদৰ কাষলৈ গ’ল, আৰু তাৰ পৰা পানী তুলি লৈ দায়ূদৰ ওচৰলৈ আহিল। কিন্তু দায়ূদে তাক পান কৰিবলৈ ইচ্ছা নকৰি যিহোৱাৰ উদ্দেশ্যে ঢালি দিলে। +\v 19 তেতিয়া তেওঁ ক’লে, “নিশ্চয়ে এয়া মই পান কৰিম নে, এনে কৰ্ম যিহোৱাই মোৰ পৰা নিষেধ কৰক; কিয়নো নিজৰ যে মই নিশ্চয়ে এইটো পান কৰিব লাগে। নিজৰ প্ৰাণৰ ক্ষতি স্বীকাৰ কৰা এই মানুহ কেইজনৰ তেজ মই পান কৰিম নে?” কাৰণ তেওঁলোকে প্ৰাণৰ ক্ষতি স্বীকাৰ কৰি এই পানী তুলি আনি দিছিল। সেয়েহে তেওঁ তাক পান কৰিবলৈ অস্বীকাৰ কৰিলে। এই কৰ্ম সেই তিনি জন পৰাক্ৰমী পুৰুষে কৰিছিল। +\p +\s5 +\v 20 এই তিনি জনৰ মাজত যোৱাবৰ ভায়েক অবীচয় প্ৰধান আছিল; তেওঁ তিনি শ লোকৰ বিৰুদ্ধে গৈ নিজৰ যাঠীৰে সিহতক বধ কৰিছিল, সেয়েহে তিনি জন সৈনিকৰ মাজত তেওঁৰ নাম বাৰে বাৰে ঊল্লেখিত হৈছিল। +\v 21 সেই তিনি জনৰ মাজত তেওঁ অধিক মৰ্য্যদাৱন্ত আছিল আৰু তেওঁলোকৰ প্ৰধান সেনাপতি হৈছিল। তথাপি তেওঁ সেই তিনি জন বিখ্যাত সৈনিকৰ সমান বিখ্যাত হোৱা নাছিল। +\p +\s5 +\v 22 যিহোয়াদাৰ পুত্ৰ বনায়া এজন বীৰপুৰুষ আছিল, তেওঁ মহৎ কাৰ্য কৰিছিল। তেওঁ মোৱাবীয়া অৰীয়েলৰ দুজন পুত্রক বধ কৰিছিল। তেওঁ হিম পৰাৰ সময়ত গাঁতৰ ভিতৰলৈ গৈ এটা সিংহকো বধ কৰিছিল। +\v 23 ইয়াৰ বাহিৰে তেওঁ পাঁচ হাত ওখ এজন মিচৰীয়াকো বধ কৰিছিল। সেই মিচৰীয়াৰ হাতত তাঁতৰ টোলোঠাৰ সমান এপাত যাঠী আছিল, কিন্তু তেওঁ এডাল লাখুটি লৈ সেই মিচৰীয়াজনৰ ওচৰলৈ নামি গৈছিল আৰু তাৰ হাতৰ পৰা যাঠী পাত কাঢ়ি লৈ, তাৰ যাঠীৰে তাক বধ কৰিছিল। +\p +\s5 +\v 24 যিহোয়াদাৰ পুত্ৰ বনায়াই এইবোৰ কাৰ্য্য কৰিছিল, আৰু তেওঁ সেই তিনি জন পৰাক্ৰমী পুৰুষৰ মাজত নাম পাইছিল। +\v 25 তেওঁ ত্ৰিশ জন সাধাৰণ সৈনিকৰ মাজত অধিক মৰ্য্যদা পাইছিল, তথাপি তেওঁ সেই তিনি জন সৈনিকৰ সমান মৰ্যদ্যা পোৱা নাছিল। তথাপিও দায়ূদে তেওঁক নিজৰ অঙ্গ-ৰক্ষকসকলৰ ওপৰত অধ্যক্ষ পাতিছিল। +\p +\s5 +\v 26 পৰাক্ৰমী বীৰপুৰুষসকলৰ নাম: যোৱাবৰ ভায়েক অচাহেল, বেৎলেহমৰ দোদোৰ পুত্ৰ ইলহানন, +\v 27 হৰোৰীয়া চম্মো, পলোনীয়া হেলচ, +\v 28 তকোৱায়ীয়া ইক্কেচৰ পুত্ৰ ঈৰা, অনাথোতীয়া অবীয়েজৰ, +\v 29 হুচাতীয়া চিব্বখয়, অহোহীয়া ঈলয়, +\p +\s5 +\v 30 নটোফাতীয়া মহৰয়, নটোফাতীয়া বানাৰ পুত্ৰ হেলদ, +\v 31 বিন্যামীনৰ বংশৰ গিবিয়াৰ ৰীবয়ৰ পুত্ৰ ইথয়, পিৰাথোনীয়া বনায়া, +\v 32 গাচ উপত্যকাৰ হূৰয়, অৰ্বাতীয়া অবীয়েল, +\v 33 বহৰূমীয়া অজমাব, চালবোনীয়া ইলিয়হবা, +\p +\s5 +\v 34 গিজোনীয়া হাচেমৰ পুত্ৰসকল, হৰাৰীয়া চাগিৰ পুত্ৰ যোনাথন, +\v 35 হৰাৰীয়া চাখৰৰ পুত্ৰ অহীয়াম, ঊৰৰ পুত্ৰ ইলীফাল, +\v 36 মখেৰাতীয়া হেফৰ, পলোনীয়া অহিয়া, +\v 37 কৰ্মিলীয়া হিষ্ৰো, ইজবয়ৰ পুত্ৰ নাৰয়, +\p +\s5 +\v 38 নাথনৰ ভায়েক যোৱেল, হগ্ৰীৰ পুত্ৰ মিভৰ, +\v 39 অম্মোনীয়া চেলক, চৰূয়াৰ পুত্ৰ যোৱাবৰ অস্ত্ৰবাহক বেৰোতীয়া নহৰয়, +\v 40 যিত্ৰীয়া ঈৰা, যিত্ৰীয়া গাৰেব, +\v 41 হিত্তীয়া ঊৰিয়া, অহলয়ৰ পুত্ৰ জাবদ, +\p +\s5 +\v 42 ৰূবেণীয়া চীজাৰ পুত্ৰ ৰূবেণীয়াসকলৰ সেনাপতি অদীনা, আৰু তেওঁৰ লগত ত্ৰিশ জন লোক, +\v 43 মাখাৰ পুত্ৰ হানন আৰু মিত্নীয়া যোচাফট, +\v 44 অষ্টাৰোতীয়া উজ্জিয়া, অৰোয়েৰীয়া হোথমৰ দুজন পুত্ৰ চামা আৰু যিয়ীয়েল, +\p +\s5 +\v 45 চিম্ৰীৰ পুত্ৰ যিদীয়েল, আৰু তেওঁৰ ভায়েক তীচীয়া যোহা, +\v 46 মহবীয়া ইলীয়েল, ইলনামৰ দুজন পুত্ৰ যিৰীবয় আৰু যোচবিয়া, আৰু মোৱাবীয়া যিথমা; +\v 47 ইলীয়েল, ওবেদ, আৰু মচোবায়ীয়া যাচীয়েল। + +\s5 +\c 12 +\s দায়ূদৰ পক্ষৰ লোকসকলৰ বিষয়। +\p +\v 1 যি সময়ত তেওঁ কীচৰ পুত্ৰ চৌলৰ সন্মুখৰ পৰা পলাই আছিল, সেই সময়ত চিক্লগলৈ দায়ুদৰ ওচৰলৈ অহা লোকসকল এওঁলোক। তেওঁলোক যুদ্ধত তেওঁক সহায় কৰা সৈনিকৰ মাজৰ আছিল। +\v 2 তেওঁলোক ধনুৰ্দ্ধৰ, সোঁ আৰু বাওঁ হাতেৰে ফিঙ্গাৰ শিল মাৰিবলৈ, আৰু ধনুৰে কাঁড় মাৰিবলৈ নিপুণ আছিল। তেওঁলোক বিন্যামীনীয়া চৌলৰ জাতিৰ লোক আছিল। +\p +\s5 +\v 3 প্ৰধান অহীয়েজৰ আছিল, তেওঁৰ পাছত যোৱাচ-তেওঁলোক দুয়োজনে গিবিয়াতীয়াৰ চমায়াৰ পুত্ৰ। অজমাবতৰ দুজন পুত্ৰ যিজীয়েল আৰু পেলট, এওঁলোকৰ মাজত বৰাখা ও অনাথুতীয়া যেহূও আছিল, +\v 4 ত্ৰিশ জনৰ মাজত এজন সৈনিক আৰু ত্ৰিশ জনৰ ওপৰত নিযুক্ত সেনাপতি গিবিয়োনীয়া যিচময়া আছিল, যিৰিমিয়া, জহজীয়েল, যোহানন, আৰু গদেৰোথীয়া যোজাব, +\p +\s5 +\v 5 ইলিয়ুজ, যিৰিমো বিয়লিয়া, চমৰিয়া, আৰু হৰুফীয়া চফটিয়া, +\v 6 ইলকানা, যিচিয়া, অজৰেল, যোৱেজৰ, আৰু যাচবিয়াম, এওঁলোক কোৰহীয়া লোক, আৰু +\v 7 গদোৰৰ যিৰোহমৰ পুত্ৰ যোৱেল আৰু জবদিয়া। +\p +\s5 +\v 8 গাদীয়াসকলৰ মাজৰ কিছুমান লোকে মৰুপ্রান্তৰ দুৰ্গত দায়ূদৰ লগত যোগ দিছিল। তেওঁলোক যুদ্ধাৰু, যুদ্ধৰ বাবে প্রশিক্ষণ প্রাপ্ত, তেওঁলোক ঢাল আৰু যাঠী ধৰাত সক্ষম আছিল; তেওঁলোকৰ মুখ সিংহৰ মুখৰ দৰে আছিল। তেওঁলোক পৰ্বতত থকা হৰিণাৰ নিচিনা বেগী আছিল। +\p +\s5 +\v 9 তেওঁলোকৰ মাজত এজৰ নেতা আছিল, দ্বিতীয় ওবদিয়া, তৃতীয় ইলীয়াব, +\v 10 চতুৰ্থ মিচমন্না, পঞ্চম যিৰিমীয়া, +\v 11 ষষ্ঠ অত্তয়, সপ্তম ইলীয়েল, +\v 12 অষ্টম যোহানন, নৱম ইলজাবদ, +\v 13 দশম যিৰিমিয়া, আৰু একাদশ মগবন্নয়। +\p +\s5 +\v 14 গাদৰ পুত্রসকল সৈনিকসকলৰ সেনাপতি আছিল। যি জন সৰু, তেওঁ এশ জনক, আৰু যি জন ডাঙৰ, তেওঁ এক হাজাৰ জনক নেতৃত্ৱ দিছিল। +\v 15 তেওঁলোক প্ৰথম মাহত যৰ্দ্দন পাৰ হৈছিল, যেতিয়া ইয়াৰ পানী দুয়োপাৰে বাগৰি পাৰ হয়, এনে সময়ত তেওঁলোক পাৰ হৈ, পূব আৰু পশ্চিম দুয়ো দিশৰ উপত্যকাত বাস কৰা সকলক খেদিছিল। +\p +\s5 +\v 16 বিন্যামীনৰ আৰু যিহূদাৰ মাজৰ কিছুমান লোক দায়ূদৰ দুৰ্গলৈ আহিল। +\v 17 দায়ূদে তেওঁলোকক সাক্ষাৎ কৰিবৰ বাবে বাহিৰ ওলাই তেওঁলোকক সম্বোধন কৰি ক’লে, “যদি তোমালোকে মোক শান্ত্ৱনা দিবৰ বাবে মোৰ ওচৰলৈ আহিছা, তেনেহ’লে তোমালোকে মোৰ সৈতে যোগ দিব পাৰা। কিন্তু, যদি বিশ্বাস-ঘাত কৰি মোৰ শত্রুবোৰক মোক শোধাই দিবলৈ আহিছা, তেনেহ’লে আমাৰ ওপৰ-পিতৃসকলৰ ঈশ্ৱৰে চাওক আৰু তোমালোকক দণ্ড দিয়ক, কাৰণ এতিয়ালৈকে মই একো ভুল কৰা নাই।” +\p +\s5 +\v 18 তাৰ পাছত ত্ৰিশ জনৰ ওপৰত সেনাপতি হৈ থকা অমাচয়ৰ ওপৰত আত্মাই স্থিতি ল’লে। অমাচয়ে ক’লে, “হে দায়ূদ, আমি তোমাৰেই। যিচয়ৰ পুত্ৰ, আমি তোমাৰ ফলীয়া। শান্তি হওক, তোমাক যি সকলে সহায় কৰে তেওঁৰো শান্তি হওক। তোমাক সহায় কৰা সকলৰো শান্তি হওক, কিয়নো তোমাৰ ঈশ্বৰে তোমাক সহায় কৰিছে।” তেতিয়া দায়ূদে তেওঁলোকক গ্ৰহণ কৰি নিজৰ সৈন্যদলৰ সেনাপতি পাতিলে। +\p +\s5 +\v 19 চৌলৰ বিৰুদ্ধে যুদ্ধ কৰিবলৈ ফিলিষ্টীয়াসকলৰ লগত দায়ূদ যোৱাৰ সময়ত, মনচিৰ পৰা কিছুমান লোক আতৰিগৈ দায়ূদৰ ফলীয়া হ’ল। কিন্তু তেওঁলোকে ফিলিষ্টীয়াসকলক সহায় কৰা নাছিল, কাৰণ ফিলিষ্টীয়াসকলৰ অধিপতিসকলে ইজনে সিজনৰ সৈতে পৰামৰ্শ কৰি তেওঁক পঠিয়াই দিলে। তেওঁলোকে ক’লে, “তেওঁ আমাৰ জীৱন বিপদত পেলাই নিজৰ প্ৰভু চৌলৰ ফালে পলায়ন কৰিব।” +\v 20 দায়ূদ যেতিয়া চিক্লগলৈ গ’ল, তেতিয়া মনচিৰ যিসকল লোকে তেওঁৰ সৈতে যোগ দিছিল, তেওঁলোক হ’ল অদলহ, যোজাবদ, যিদীয়েল, মীখায়েল, যোজাবদ, ইলীহূ, আৰু চিল্লাথয়, মনচি সহস্রপতি আছিল। +\p +\s5 +\v 21 তেওঁলোকে দায়ূদক ডকাইত-দলৰ বিৰুদ্ধে যুদ্ধ কৰিবলৈ সহায় কৰিলে, কাৰণ তেওঁলোক যুদ্ধাৰু আছিল। তাৰ পাছত তেওঁলোক সৈনিকৰ সেনাপতি হৈছিল। +\v 22 দিনে দিনে, দায়ূদক সহায় কৰিবৰ বাবে লোকসকল আহি আছিল, যেতিয়ালৈকে তাত ঈশ্বৰৰ সৈন্যদলৰ দৰে এটা মহাসৈন্যদল গঠন নহ’ল। +\p +\s5 +\v 23 যুদ্ধলৈ সু-সজ্জিত সৈন্য দলৰ এইখন লিপিৱদ্ধ নথি পত্র, যি সকল হিব্ৰোণলৈ দায়ূদৰ ওচৰলৈ আহিছিল, যাতে যিহোৱাৰ বাক্য অনুসাৰে চৌলৰ পৰা ৰাজ্য লৈ তেওঁক দিব পাৰে। +\v 24 যিহূদাৰ যি সকল লোক ঢাল আৰু যাঠী ধৰি যুদ্ধলৈ সাজো হৈছিল তেওঁলোক ছয় হাজাৰ আঠ শ আছিল। +\v 25 চিমিয়োন সকলৰ পৰা সাত হাজাৰ এশ যুদ্ধাৰু আছিল। +\p +\s5 +\v 26 লেবী সকলৰ পৰা চাৰি হাজাৰ ছশ যুদ্ধাৰু আছিল। +\v 27 যিহোয়াদা হাৰোণৰ বংশৰ প্রধান লোক আছিল, আৰু তেওঁৰ সৈতে তিনি হাজাৰ সাত শ লোক আছিল। +\v 28 চাদোকৰ সৈতে, এজন ডেকা বীৰ আৰু সাহসী ব্যক্তি আছিল, তেওঁৰ পিতৃৰ পৰিয়ালৰ পৰা বাইশ জন প্রধান লোক আছিল। +\p +\s5 +\v 29 বিন্যামীনৰ পৰা চৌলৰ জাতিৰ তিনি হাজাৰ লোক আছিল। এই সময়লৈকে তেওঁলোকৰ বেছি ভাগ লোক চৌলৰ বিশ্ৱাসী হৈ আছিল। +\v 30 ইফ্ৰয়িম সকলৰ মাজত বিশ হাজাৰ আঠ শ যুদ্ধাৰু আছিল, তেওঁলোক নিজৰ পিতৃ পৰিয়ালত নামজ্বলা লোক আছিল। +\v 31 মনচিৰ আধা জাতিৰ পৰা ওঠৰ হাজাৰ নামজ্বলা লোক আছিল, এওঁলোকে দায়ূদক ৰজা পাতিবলৈ আহিছিল। +\p +\s5 +\v 32 ইচাখৰৰ পৰা দুশ প্ৰধান লোক আছিল। এওঁলোকে সেই সময়ৰ সকলো কথা জানিছিল আৰু ইস্ৰায়েলে কি কৰা উচিত, সেই বিষয়েও তেওঁলোকে জানিছিল। তেওঁলোকৰ সম্পৰ্কীয় লোকসকলে আজ্ঞাৰ অধিনত আছিল। +\v 33 জবূলূনৰ মাজত পঞ্চাশ হাজাৰ যুদ্ধাৰু লোক যুদ্ধৰ বাবে প্রস্তুত হৈ সকলো প্ৰকাৰ যুদ্ধৰ অস্ত্ৰ লগত লৈ আৰু দুই মন নোহোৱাকৈ বিশ্ৱাসী হৈ যুদ্ধ কৰিবলৈ প্রস্তুত আছিল। +\p +\s5 +\v 34 নপ্তালীৰ মাজত এক হাজাৰ কৰ্ম্মচাৰী, আৰু তেওঁলোকৰ লগত ঢাল আৰু যাঠী ধৰা সাতত্ৰিশ হাজাৰ লোক আছিল। +\v 35 দানীয়াসকলৰ মাজত আঠাইশ হাজাৰ ছশ লোক যুদ্ধৰ বাবে প্রস্তুত আছিল। +\p +\s5 +\v 36 আচেৰৰ মাজত যুদ্ধৰ বাবে চল্লিশ হাজাৰ লোক প্রস্তুত আছিল। +\v 37 যৰ্দ্দনৰ সিপাৰত থকা ৰূবেণীয়াসকলৰ, গাদীয়াসকলৰ, আৰু মনচিৰ আধা জাতিৰ মাজত যুদ্ধৰ বাবে সকলো প্ৰকাৰ অস্ত্ৰ ধৰা এক লাখ বিশ হাজাৰ লোক আছিল। +\p +\s5 +\v 38 সকলো সৈনিকসকল যুদ্ধৰ বাবে যুগুত হৈ দায়ূদক সকলো ইস্ৰায়েল লোক সকলৰ ওপৰত ৰজা পাতিবলৈ সম্পূৰ্ণ মনেৰে হিব্ৰোণলৈ আহিছিল। সকলো অৱশিষ্ট ইস্ৰায়েল লোকসকলে দায়ূদক ৰজা পাতিবলৈ সদ-ভাৱেৰে এক হৈছিল। +\v 39 তেওঁলোকে সেই ঠাইতে তিনি দিন দায়ূদৰ লগত ভোজন-পান কৰি থাকিল, কাৰণ তেওঁলোকৰ সম্বন্ধীয়সকলে তেওঁলোকৰ বাবে প্রয়োজনীয় বস্তু যুগুত কৰি থৈছিল। +\v 40 ওপৰঞ্চি, যি সকল তেওঁলোকৰ ওচৰত আছিল, ইচাখৰ, জবূলূন, আৰু নপ্তালীৰ লোকসকলে গাধবোৰৰ পিঠিত পিঠা, উটবোৰ, খচ্চৰবোৰ, আৰু ষাড়-গৰুবোৰ, ডিমৰুৰ শেকা পিঠা, কিচমিচৰ থোপা, দ্ৰাক্ষাৰস, আৰু তেল, ষাড় গৰুবোৰ আৰু ভেড়া আনিছিল, কাৰণ ইস্ৰায়েলৰ লোকসকলে উৎসৱ পালন কৰি আছিল। + +\s5 +\c 13 +\s ওবেদ-ইদোমৰ ঘৰলৈ নিয়ম-চন্দুক অনা। দায়ূদে ফিলিষ্টীয়াসকলক জয় কৰা। +\p +\v 1 দায়ূদে সহস্ৰপতি, শতপতি আৰু সকলো প্রধান লোকসকলৰ সৈতে পৰামৰ্শ কৰিলে। +\v 2 দায়ূদে ইস্ৰায়েলৰ সমবেত লোকসকলক ক’লে, “যদি তোমালোকৰ দৃষ্টিত ভাল হয়, আৰু আমাৰ ঈশ্বৰ যিহোৱাৰ ইচ্ছা হয়, তেন্তে আহাঁ আমি ইস্ৰায়েল দেশত সকলো ফালে অৱশিষ্ট থকা আমাৰ ভাইসকলক, পুৰোহিতসকলক আৰু তেওঁলোকৰ নগৰত বাস কৰা লেবীয়াসকলক আমাৰ লগত একগোট হবলৈ বাৰ্তাবাহকৰ যোগেদি বাৰ্তা পঠাওহঁক। +\v 3 আহাঁ আমাৰ ঈশ্বৰৰ নিয়ম-চন্দুক আমি নিজৰ ওচৰলৈ উভটাই আনোহঁক, কাৰণ চৌলৰ ৰাজত্বৰ সময়ত আমি তাৰ বিষয়ে কোনো বিচাৰ কৰা নাছিলোঁ।” +\v 4 তেতিয়া সমাজৰ সকলো লোকে সেই কাৰ্য্য কৰিবলৈ মান্তি হ’ল, কাৰণ সেই কথা তেওঁলোকৰ দৃষ্টিত ভাল দেখিলে। +\p +\s5 +\v 5 সেয়েহে কিৰিয়ৎ-যিয়াৰীমৰ পৰা ঈশ্বৰৰ নিয়ম-চন্দুক আনিবলৈ, দায়ূদে মিচৰ দেশৰ চীহোৰ নদীৰ পৰা লেবো সমাতলৈকে ইস্ৰায়েলী লোকসকলক একগোট কৰিলে। +\v 6 ঈশ্বৰৰ নামেৰে প্ৰখ্যাত হোৱা, কৰূব দুটাৰ মাজত বহা ঈশ্বৰৰ নিয়ম-চন্দুক যিহূদাৰ অধীনত থকা বালা অৰ্থাৎ কিৰিয়ৎ-যিয়াৰীমৰ পৰা আনিবলৈ দায়ূদ আৰু ইস্ৰায়েলৰ সকলো লোক সেই ঠাইলৈ গ’ল। +\p +\s5 +\v 7 সেয়েহে তেওঁলোকে অবীনাদবৰ ঘৰৰ পৰা ঈশ্বৰৰ নিয়ম-চন্দুক উলিয়াই আনিলে আৰু এখন নতুন ৰথত তুলিলে। উজ্জা আৰু অহিয়া সেই ৰথৰ পথ প্রদৰ্শক হ’ল। +\v 8 দায়ূদ আৰু ইস্রায়েলৰ লোকসকলে বীণা, বেহেলা, খঞ্জৰী, তাল, আৰু তূৰী বাদ্যেৰে গীত-গান কৰি ঈশ্বৰৰ উদ্দেশে উৎসৱ উৎযাপন কৰিলে। +\p +\s5 +\v 9 যেতিয়া তেওঁলোকে কীদোনৰ ধান মৰণা মৰা ঠাই পালে, তেতিয়া ষাড়-গৰুহালে উজুটি খোৱাত উজ্জাই নিয়ম-চন্দুকটো হাত মেলি থাপমাৰি ধৰিলে। +\v 10 উজ্জালৈ যিহোৱাৰ ক্ৰোধ প্ৰজ্বলিত হ’ল, আৰু তেওঁক বধ কৰিলে, কাৰণ তেওঁ নিয়ম-চন্দুক ধৰিবলৈ হাত মেলিছিল। সেই ঠাইতেই ঈশ্বৰৰ সন্মুখত তেওঁৰ মৃত্যু হ’ল। +\v 11 যিহোৱাই উজ্জাক আঘাত কৰাৰ বাবে দায়ূদৰ খং উঠিল। আজিলৈকে সেই ঠাইৰ নাম পেৰচ-উজ্জা (উজ্জাৰ আঘাত) হৈ আছে। +\p +\s5 +\v 12 দায়ূদে ঈশ্বৰলৈ সেই দিনা ভয় কৰিলে। তেওঁ ক’লে, “ঈশ্বৰৰ নিয়ম-চন্দুক মোৰ ঘৰলৈ মই কেনেকৈ আনিম?” +\v 13 সেয়েহে দায়ূদে নিয়ম-চন্দুক দায়ূদৰ নগৰলৈ নানিলে কিন্তু একাষৰীয়াকৈ লৈ গ’ল আৰু গাতীয়াৰ ওবেদ-ইদোমৰ ঘৰত থলে। +\v 14 ঈশ্বৰৰ সেই নিয়ম-চন্দুক ওবেদ-ইদোমৰ পৰিয়ালবৰ্গৰ সৈতে তেওঁৰ ঘৰত তিনি মাহ থাকিল। সেয়েহে যিহোৱাই তেওঁৰ ঘৰ আৰু তেওঁৰ অধিকাৰত থকা সকলোকে আশীৰ্ব্বাদ কৰিলে। + +\s5 +\c 14 +\p +\v 1 তাৰ পাছত তূৰৰ ৰজা হীৰমে দায়ুদৰ ওচৰলৈ বাৰ্তাবহক পঠালে, আৰু তেওঁৰ বাবে এটা গৃহ নিৰ্ম্মাণ কৰিবলৈ এৰচ কাঠ, কাঠমিস্ত্রী, আৰু ৰাজমিস্ত্রীসকলক পঠালে। +\v 2 দায়ূদে বুজিলে যে, যিহোৱাই ইস্ৰায়েলৰ ওপৰত তেওঁক ৰজা অভিষিক্ত কৰিলে, আৰু তেওঁৰ ৰাজ্য ইস্ৰীয়েলৰ লোকসকলৰ বাবে উন্নতিৰ শিখৰলৈ গ’ল। +\p +\s5 +\v 3 দায়ূদে যিৰূচালেমত বহুতো ভাৰ্যা গ্ৰহণ কৰিলে, তেওঁলোকৰ পৰা তেওঁ অনেক পুত্র ও কণ্যাৰ পিতৃ হ’ল। +\v 4 যিৰূচালেমত তেওঁৰ জন্ম হোৱা পুত্ৰসকলৰ নামবোৰ হ’ল: চম্মুৱা, চোবব, নাথন, চলোমন, +\v 5 যিভৰ, ইলীচূৱা ইল্পেলট, +\v 6 নোগহ, নেফগ, যাফীয়া, +\v 7 ইলীচামা, বিলিয়াদা, আৰু ইলিফেলট। +\p +\s5 +\v 8 দায়ূদক সমস্ত ইস্ৰায়েলৰ ওপৰত ৰজা স্ৱৰূপে অভিষেক কৰাৰ কথা যেতিয়া ফিলিষ্টীয়াসকলে শুনিলে, তেতিয়া তেওঁলোক সকলোৱে দায়ূদক চাবলৈ ওলাই গ’ল। কিন্তু দায়ূদে এইকথা শুনি তেওঁলোকৰ বিৰুদ্ধে ওলাই গ’ল। +\v 9 সেই সময়ত ফিলিষ্টীয়াসকলে আহি, ৰফায়ীম সমথলত লুট কৰিছিল। +\p +\s5 +\v 10 তেতিয়া দায়ূদে সহায়ৰ বাবে যিহোৱাক সুধিলে। তেওঁ ক’লে, “মই ফিলিষ্টীয়াসকলক আক্রমণ কৰিব লাগে নে? আপুনি মোক তেওঁলোকৰ ওপৰত জয়ী হব দিব নে?” যিহোৱাই তেওঁক ক’লে, “আক্রমণ কৰা, কাৰণ মই নিশ্চয়ে তোমাক তেওঁলোকক দিম।” +\v 11 সেয়েহে তেওঁলোক বাল পৰাচীমলৈ আহিল, আৰু দায়ূদে তেওঁলোকক তাত পৰাজয় কৰিলে। তেওঁ মন্তব্য কৰিছিল, “ঈশ্বৰে মোৰ হাতৰ দ্বাৰাই মোৰ শত্রুবোৰক বানপানীয়ে ভেটা ভঙাৰ দৰে ভাঙিলে।” সেয়েহে এই ঠাইৰ নাম বাল-পৰাচীম (ভঙা স্থান) হ’ল। +\v 12 সেই ঠাইতে তেওঁলোকে নিজৰ দেৱমূৰ্ত্তিবোৰ এৰি গ’ল, আৰু দায়ূদৰ আজ্ঞাত সেইবোৰ জুইত পোৰা হ’ল। +\p +\s5 +\v 13 তাৰ পাছত ফিলিষ্টীয়াসকলে পুনৰ সেই সমথলত লুট কৰিলে। +\v 14 সেয়েহে দায়ূদে পুনৰ সহায়ৰ বাবে ঈশ্ৱৰক সুধিলে, ঈশ্বৰে তেওঁক ক’লে, “তুমি তেওঁলোকক সন্মুখৰ পৰা আক্রমণ নকৰিবা, কিন্তু তাৰ পৰিবৰ্তে তেওঁলোকৰ পাছফালে আগুৰি ধৰিবা আৰু বালছম কাঠনিৰ মাজেদি তেওঁলোকৰ ওচৰলৈ আহিবা। +\p +\s5 +\v 15 যেতিয়া বালছম গছৰ ওপৰেৰে সৈন্য যোৱাৰ নিচিনা বতাহৰ শব্দ শুনিবা, তেতিয়া তুমি সজোৰে আক্রমণ কৰিবা। তুমি এইদৰে কৰিবা, কাৰণ ফিলিষ্টীয়াসকলৰ সৈন্যসকলক আক্রমণ কৰিবৰ অৰ্থে ঈশ্ৱৰ তোমাৰ আগত যাওঁতা হ’ব। +\v 16 সেয়ে দায়ূদে ঈশ্বৰৰ আজ্ঞাৰ দৰে কাৰ্য্য কৰিলে। তেওঁ গিবিয়োনৰ পৰা গেজৰলৈকে ফিলিষ্টীয়াসকলৰ সৈন্যক পৰাজিত কৰিলে। +\v 17 এইদৰে দায়ূদৰ সুখ্যাতি দেশৰ সকলো ফালে বিয়পি গ’ল, আৰু যিহোৱাই তেওঁৰ প্রতি সকলো দেশীয় লোকৰ ভয় জন্মালে। + +\s5 +\c 15 +\s যিৰূচালেমলৈ নিয়ম-চন্দুক অনা। দায়ূদৰ স্তুতি-গীত। +\p +\v 1 তাৰ পাছত দায়ূদে নিজৰ বাবে দায়ূদৰ নগৰত ঘৰবোৰ নিৰ্ম্মাণ কৰিলে। তেওঁ ঈশ্বৰৰ নিয়ম-চন্দুকৰ বাবে ঠাই যুগুত কৰিলে আৰু তাৰ বাবে এটা তম্বু তৰিলে। +\v 2 তেতিয়া দায়ূদে ক’লে, “ঈশ্বৰৰ নিয়ম-চন্দুক কেৱল লেবীয়াসকলে বব পাৰিব, কাৰণ যিহোৱাই নিয়ম-চন্দুক ববলৈ আৰু সদা-সৰ্ব্বদাই তেওঁৰ পৰিচৰ্য্যা কৰিবলৈ তেওঁলোকক মনোনীত কৰিছে।” +\v 3 দায়ূদে যি ঠাই যুগুত কৰিছিল, সেই ঠাইলৈ যিহোৱাৰ নিয়ম-চন্দুক আনিবৰ বাবে তেওঁ ইস্ৰায়েলৰ সকলো লোকক যিৰূচালেমত গোট খোৱালে। +\p +\s5 +\v 4 দায়ূদে হাৰোণৰ বংশধৰসকলক আৰু লেবীয়াসকলক এক গোট কৰিলে। +\q1 +\v 5 কহাতৰ বংশধৰসকলৰ মাজৰ মূখ্য লোক ঊৰীয়েল, আৰু তেওঁৰ সম্ৱন্ধীয়সকল এশ বিশ জন আছিল। +\q1 +\v 6 মৰাৰীৰ বংশধৰসকলৰ মাজৰ মুখ্য লোক অচায়া, আৰু তেওঁৰ সম্ৱন্ধীয়সকল দুশ বিশ জন আছিল। +\q1 +\s5 +\v 7 গেৰ্চোমৰ বংশধৰসকলৰ মাজৰ মুখ্য লোক যোৱেল, আৰু তেওঁৰ সম্ৱন্ধীয়সকল এশ ত্ৰিশ জন আছিল। +\q1 +\v 8 ইলীচাফনৰ বংশধৰসকলৰ মাজৰ মুখ্য লোক চময়িয়া, আৰু তেওঁৰ সম্ৱন্ধীয়সকল দুশ জন আছিল। +\q1 +\v 9 হিব্ৰোণৰ বংশধৰসকলৰ মাজৰ মুখ্য লোক ইলীয়েল, আৰু তেওঁৰ সম্ৱন্ধীয়সকল আশী জন আছিল। +\q1 +\v 10 উজ্জীয়েলৰ বংশধৰসকলৰ মাজৰ মুখ্য লোক অম্মীনাদব, আৰু তেওঁৰ সম্ৱন্ধীয়সকল এশ বাৰ জন আছিল। +\p +\s5 +\v 11 দায়ূদে চাদোক আৰু অবিয়াথৰ পুৰোহিতক, আৰু লেবীয়া উৰীয়েল, অচায়া, যোৱেল, চময়িয়া, ইলীয়েল, আৰু অম্মীনাদবক মাতিলে। +\v 12 তেওঁ তেওঁলোকক ক’লে, “তোমালোক লেবীয়াসকলৰ বংশৰ মূল মানুহ। মই ইস্ৰায়েলৰ ঈশ্বৰ যিহোৱাৰ নিয়ম-চন্দুকৰ বাবে যি ঠাই যুগুত কৰিছো, সেই ঠাইলৈ যাতে এই নিয়ম-চন্দুক আনিব পাৰো, তাৰ বাবে তুমি আৰু তোমাৰ ভাইসকলে নিজকে পবিত্র কৰা। +\p +\s5 +\v 13 প্রথম বাৰ তোমালোকে তাক বৈ অনা নাই। এই কাৰণে আমাৰ ঈশ্বৰ যিহোৱাই আমাক আঘাত কৰিলে। কাৰণ আমি তেওঁৰ আজ্ঞা অনুসাৰে তেওঁক বিচৰা নাছিলোঁ বা বাধ্য হোৱা নাছিলোঁ।” +\v 14 সেয়ে পুৰোহিত আৰু লেবীয়াসকলে ইস্ৰায়েলৰ ঈশ্বৰ যিহোৱাৰ নিয়ম-চন্দুক আনিবৰ বাবে নিজকে পবিত্ৰ কৰিলে। +\v 15 যিহোৱাৰ বাক্য অনুসাৰে মোচিয়ে যেনেকৈ আজ্ঞা কৰিছিল, তেনেকৈ লেবীয়াসকলে কাঠৰ দীঘল মাৰিৰে নিজৰ কান্ধত যিহোৱাৰ নিয়ম-চন্দুক বৈ ল’লে। +\p +\s5 +\v 16 দায়ূদে লেবীয়াসকলৰ মুখ্য লোকসকলক ক’লে, যে, তেওঁলোকৰ বাদ্যকৰ ভাইসকলক বাদ্যযন্ত্রৰ সৈতে নেবল, বীণা, আৰু তাল বজাই মহা-ধ্বনি কৰি আৰু আনন্দেৰে উচ্ছ-স্ৱৰে গীত-গান কৰিবলৈ নিযুক্ত কৰক। +\v 17 সেয়ে লেবীয়াসকলে যোৱেলৰ পুত্ৰ হেমনক আৰু তেওঁৰ ভায়েকৰ মাজৰ এজন, বেৰেখিয়াৰ পুত্ৰ আচফক, তেওঁলোক মৰাৰীৰ বংশধৰৰ সম্ৱন্ধীয় আৰু কুচায়াৰ পুত্ৰ এথনকো নিযুক্ত কৰিছিল। +\v 18 তেওঁলোকৰ লগত তেওঁলোকৰ দ্বিতীয় শ্ৰেণীৰ সম্ৱন্ধীয়: জখৰিয়া, বেন, যাজীয়েল, চমীৰামোৎ, যিহীয়েল, উন্নী, ইলীয়াব, বনায়া, মাচেয়া, মত্তিথিয়া, ইলীফলেহু, মিক্নেয়া, ওবেদ-ইদোম আৰু দুৱৰী যিয়ীয়েলক নিযুক্ত কৰিলে। +\p +\s5 +\v 19 বাদ্যকৰ হেমন, আচফ, আৰু এথনক পিতলৰ তালেৰে মহা-ধ্বনি কৰিবলৈ নিযুক্ত কৰিছিল, +\v 20 জখৰিয়া, অজীয়েল, চমীৰামোৎ, যিহীয়েল, উন্নী, ইলীয়াব, মাচেয়া, আৰু বনায়া, এওঁলোকক অলামোৎ সুৰত বেহেলা বজাবলৈ, +\v 21 মত্তিথিয়া, ইলীফলেহু, মিক্নেয়া, ওবেদ-ইদোম, যিয়ীয়েল, আৰু অজজীয়াক চিমিনীৎ সুৰত বীণা বজাবলৈ প্ৰধান বাদ্যকৰ হ’বলৈ নিযুক্ত কৰা হ’ল। +\p +\s5 +\v 22 লেবীয়াসকলৰ মাজত কননিয়া মুখ্য গায়ক আছিল, তেওঁ গীত পৰিচালনা কৰিছিল, কাৰণ তেওঁ নিপুণ আছিল। +\v 23 বেৰেখিয়া আৰু ইলকানা নিয়ম-চন্দুকৰ ৰখীয়া আছিল। +\v 24 চবনিয়া, যোচাফট, নথনেল, অমাচয়, জখৰিয়া, বনায়া, আৰু ইলীয়েজৰ, পুৰোহিতসকলে ঈশ্বৰৰ নিয়ম-চন্দুকৰ সন্মুখত তূৰী বজাইছিল। ওবেদ-ইদোম আৰু যিহিয়া নিয়ম-চন্দুকৰ ৰখীয়া আছিল। +\p +\s5 +\v 25 সেয়ে দায়ূদ, ইস্ৰায়েলৰ বৃদ্ধসকল, আৰু সহস্ৰপতিসকলে আনন্দ কৰি কৰি, ওবেদ-ইদোমৰ ঘৰৰ পৰা যিহোৱাৰ নিয়ম-চন্দুক আনিবলৈ গ’ল। +\v 26 যিহোৱাৰ নিয়ম-চন্দুক বৈ আনিবলৈ লেবীয়াসকলক ঈশ্বৰে সহায় কৰিছিল, আৰু তেওঁলোকে সতোটা ষাড়-গৰু আৰু সাতোটা মেৰ উৎসৰ্গ কৰিছিল। +\p +\s5 +\v 27 দায়ূদ, নিয়ম-চন্দুক বৈ অনা লেবীয়াসকল, গায়কসকল, আৰু গায়কসকলৰ লগত গীতৰ পৰিচালক কননিয়া, এওঁলোক সকলোৱে মিহি শণ সুতাৰ চোলা পিন্ধিছিল। দায়ূদে শণ সূতাৰ এফোদ কাপোৰ পিন্ধিছিল। +\v 28 এইদৰে ইস্ৰায়েলৰ সকলোৱে মহা জয়-ধ্বনিৰে, শিঙাৰ শব্দেৰে, তালেৰে, বেহেলাৰে আৰু বীণাৰ মহা-ধ্বনিৰে যিহোৱাৰ নিয়ম-চন্দুক লৈ আহিছিল। +\p +\s5 +\v 29 কিন্তু যিহোৱাৰ নিয়ম-চন্দুক দায়ূদৰ নগৰত সোমাওঁতে, চৌলৰ জীয়েক মীখলে, খিড়িকীয়েদি চাই দেখিলে যে, দায়ূদ ৰজাই নাচি নাচি আনন্দ কৰি আছিল। তেতিয়া তেওঁ নিজৰ অন্তৰতে দায়ূদক হেয়জ্ঞান কৰিলে। + +\s5 +\c 16 +\p +\v 1 তেওঁলোকে ঈশ্বৰৰ নিয়ম-চন্দুক বৈ আনিলে আৰু দায়ূদে নিয়ম-চন্দুকৰ বাবে তৰা তম্বুৰ মাজত ৰাখিলে। তাৰ পাছত ঈশ্বৰৰ সাক্ষাতে হোম-বলি আৰু সমজুৱা বলি উৎসৰ্গ কৰিলে। +\v 2 দায়ূদে হোম-বলি আৰু সমজুৱা বলি উৎসৰ্গ কৰি শেষ কৰাৰ পাছত, তেওঁ যিহোৱাৰ নামেৰে লোকসকলক আশীৰ্ব্বাদ কৰিলে। +\v 3 তেওঁ ইস্ৰায়েলৰ সকলো লোকক, পুৰুষ আৰু মহিলাৰ মাজত এটাকৈ পিঠা, এটুকুৰাকৈ মাংস, আৰু এটাকৈ কিচমিচৰ পিঠা ভগাই দিলে। +\p +\s5 +\v 4 দায়ূদে যিহোৱাৰ নিয়ম-চন্দুকৰ সন্মূখত পৰিচৰ্য্যা কৰিবলৈ, ইস্ৰায়েলৰ ঈশ্বৰ যিহোৱাৰ গুণ গাবলৈ, আৰু তেওঁৰ ধন্যবাদ-প্ৰশংসা কৰিবলৈ, লেবীয়াসকলৰ কেইজনমানক নিযুক্ত কৰিলে। +\v 5 সেই লেবীয়াসকলৰ মাজত প্ৰধান আছিল আচফ। তেওঁৰ পাছত জখৰিয়া, যিয়ীয়েল, চমীৰামোৎ, যিহীয়েল, মত্তিথিয়া, ইলীয়াব, বনায়া, ওবেদ-ইদোম, আৰু যিয়ীয়েল, এওঁলোকে বেহেলা আৰু বীণা বজাইছিল। আচফে মহা-ধ্বনিৰে তাল বজাইছিল, +\v 6 যহজীয়েল আৰু বনায়া, এই দুজন পুৰোহিতে যিহোৱাৰ নিয়ম-চন্দুকৰ আগত প্রতিদিনে শিঙা বজাইছিল। +\p +\s5 +\v 7 তাৰ পাছত সেই দিনাই দায়ুদে যিহোৱাক ধন্যবাদ দিবৰ বাবে এই গীত গাবলৈ আচফ আৰু তেওঁৰ ভাইসকলক নিযুক্ত কৰিলে। +\q1 +\v 8 যিহোৱাৰ ধন্যবাদ কৰা, তেওঁৰ নামেৰে প্ৰাৰ্থনা কৰা; +\q1 জাতিসকলৰ মাজত কৰা তেওঁৰ কাৰ্য্যবোৰ জনোৱা। +\q1 +\v 9 তেওঁৰ উদ্দেশ্যে গীত গোৱা, তেওঁৰ মহিমা কৰা; +\q1 তেওঁৰ সকলো আচৰিত কাৰ্য্যবোৰ কোৱা। +\q1 +\s5 +\v 10 তেওঁৰ পবিত্ৰ নামৰ গৌৰৱ কৰা; +\q1 যিহোৱাক বিচৰা সকলৰ মনে আনন্দ কৰক। +\q1 +\v 11 যিহোৱাক বিচৰা আৰু তেওঁৰ শক্তিক বিচৰা; +\q1 সদায় তেওঁৰ উপস্থিতি বিচাৰা। +\q1 +\s5 +\v 12 তেওঁ কৰা আচৰিত কৰ্ম্মবোৰ সোঁৱৰণ কৰা, +\q1 তেওঁৰ অদ্ভুত কাম আৰু তেওঁৰ শাসন-প্ৰণালীবোৰ সোৱঁৰা। +\q1 +\v 13 তেওঁৰ দাস ইস্ৰায়েলৰ বংশধৰসকল, +\q1 তেওঁৰ মনোনীত সকলৰ মাজৰ এজন যাকোবৰ লোক, +\q1 +\v 14 তেওঁ যিহোৱা, আমাৰ ঈশ্ৱৰ। +\q1 তেওঁৰ শাসন-প্ৰণালী সকলো পৃথিৱীত প্ৰচলিত। +\q1 +\s5 +\v 15 তোমালোকে তেওঁৰ নিয়মটি চিৰদিনলৈকে মনত ৰাখা, +\q1 এক হাজাৰ পুৰুষক তেওঁৰ বাক্য আজ্ঞা কৰা। +\q1 +\v 16 তেওঁ অব্ৰাহামৰ লগত স্থাপন কৰা নিয়ম, +\q1 আৰু ইচহাকলৈ কৰা শপত তোমালোকে সোঁৱৰণ কৰা। +\q1 +\v 17 আৰু এইদৰে তেওঁ যাকোবৰ বাবে এটা বিধান স্থিৰ কৰিলে, +\q1 আৰু ইস্ৰায়েলৰ কাৰণে এটা অনন্তকাল স্থায়ী নিয়ম স্থিৰ কৰিলে। +\q1 +\v 18 তেওঁ ক’লে, “মই তোমাক কনান দেশ দিম, +\q1 তোমাৰ স্বত্ব থকা আধিপত্য দিম।” +\q1 +\s5 +\v 19 মই কৈছিলো সেই সময়ত তোমালোকৰ সদস্য কম আছিল, +\q1 সেয়ে অতি তাকৰ, আৰু দেশত প্ৰবাসী আছিলা। +\q1 +\v 20 তেওঁলোক এক দেশৰ পৰা আন দেশলৈ, +\q1 এক ৰাজ্যৰ পৰা আন ৰাজ্যলৈ +\q1 +\v 21 তেওঁ তেওঁলোকক অত্যাচাৰ কৰিবলৈ কাকো নিদিলে; +\q1 তেওঁ তেওঁলোকৰ বাবে ৰজা সকলকো শাস্তি দিছিল। +\q1 +\v 22 তেওঁ কৈছিল, “তোমালোকে মোৰ অভিষিক্ত সকলক নুচুবা, +\q1 আৰু মোৰ ভাববাদী সকলৰ কোনো অনিষ্ট নকৰিবা।” +\q1 +\s5 +\v 23 হে সমস্ত পৃথিৱী, যিহোৱাৰ উদ্দেশে গীত গোৱা; +\q1 প্রতিদিনে তেওঁৰ পৰিত্ৰাণ ঘোষণা কৰা। +\q1 +\v 24 জাতিসকলৰ মাজত, তেওঁৰ গৌৰৱ প্ৰকাশ কৰা, +\q1 জাতিসকলৰ মাজত তেওঁৰ আচৰিত কৰ্ম্ম ঘোষণা কৰা। +\q1 +\s5 +\v 25 কাৰণ যিহোৱা মহান আৰু অতি প্ৰশংসনীয়; +\q1 আৰু আন সকলো দেৱতা বোৰতকৈ তেওঁ ভয়ানক। +\q1 +\v 26 কাৰণ জাতি সকলৰ সকলো দেৱতাবোৰ প্রতিমা মাথোন, +\q1 কিন্তু তেওঁ যিহোৱা যি জনে আকাশ-মণ্ডল সৃষ্টি কৰিলে। +\q1 +\v 27 মহিমা আৰু প্ৰতাপ তেওঁৰ সাক্ষাতে আছে। +\q1 তেওঁৰ স্থানত শক্তি আৰু আনন্দ থাকে। +\q1 +\s5 +\v 28 জাতি সমূহৰ লোকসকল, তোমালোকে যিহোৱাৰ উদ্দেশ্যে গৌৰৱ আৰু শক্তি আৰোপ কৰা। +\q1 যিহোৱাৰ উদ্দেশে গৌৰৱ আৰু শক্তি দিয়া; +\q1 +\v 29 যিহোৱাৰ উদ্দেশে তেওঁৰ নাম গৌৰৱ কৰা। +\q1 তেওঁৰ আগত উপহাৰ লৈ আহাঁ। +\q1 পবিত্ৰতাৰে বিভূষিত হৈ যিহোৱাৰ আগত আঁঠুকাঢ়া। +\q1 +\s5 +\v 30 সমস্ত পৃথিৱী, তেওঁৰ আগত কম্পমান হোৱা। +\q1 পৃথিৱী খনো লৰচৰ নোহোৱাকৈ স্থাপিত হৈছে। +\q1 +\v 31 আকাশ-মণ্ডল আনন্দ কৰক, আৰু পৃথিৱীও উল্লাসিত হওক; +\q1 জাতি সমূহৰ মাজত তেওঁলোকে কওঁক, “যিহোৱাই ৰাজত্ব কৰিছে।” +\q1 +\s5 +\v 32 সমুদ্ৰ আৰু তাৰ সকলোৱে গৰ্জ্জন কৰক; আৰু যিবোৰে তাক পূৰ্ণ কৰে, সেইবোৰেও উচ্চস্ৱৰে আনন্দ কৰক। +\q1 পথাৰবোৰ আৰু তাত থকা সকলোৱেও আনন্দ কৰক। +\q1 +\v 33 তেতিয়া কাঠনিৰ সকলো গছবোৰে যিহোৱাৰ সাক্ষাতে উচ্ছস্ৱৰে আনন্দ কৰিব, +\q1 কাৰণ তেওঁ পৃথিৱীৰ বিচাৰ কৰিবলৈ আহি আছে। +\q1 +\s5 +\v 34 যিহোৱাৰ ধন্যবাদ কৰা, কাৰণ তেওঁ মঙ্গলময়, +\q1 কাৰণ তেওঁৰ দয়া চিৰকাললৈকে থাকে। +\q1 +\v 35 আৰু কোৱা, “হে আমাৰ উদ্ধাৰকৰ্তা ঈশ্ৱৰ, আমাক উদ্ধাৰ কৰা। +\q1 তোমাৰ পবিত্ৰ নামৰ ধন্যবাদ কৰিবলৈ, তোমাৰ প্ৰশংসাত জয়-ধ্বনি কৰিবলৈ; +\q1 আমাক একলগ কৰি আন জাতিবোৰৰ পৰা আমাক উদ্ধাৰ কৰা। +\q1 যাতে আমি আপোনাৰ পবিত্র নামত ধন্যবাদ কৰিব পাৰো +\q1 আৰু আপোনাৰ প্রশংসাত মহিমা কৰিব পাৰো। +\q1 +\s5 +\v 36 ইস্ৰায়েলৰ ঈশ্বৰ যিহোৱা ধন্য হওক। +\q1 অনাদি কালৰ পৰা অনন্ত কাললৈকে।” +\m তেতিয়া সকলো লোকে ক’লে, “আমেন” (সেই দৰে হওক) আৰু যিহোৱাৰ প্ৰশংসা কৰিলে। +\p +\s5 +\v 37 প্ৰতিদিনৰ প্ৰয়োজন অনুসাৰে নিয়ম-চন্দুকৰ আগত একেৰাহে পৰিচৰ্য্যা কৰিবলৈ, তেওঁ আচফক আৰু তেওঁৰ ভাইসকলক যিহোৱাৰ নিয়ম-চন্দুকৰ সন্মূখত ৰাখিলে। +\v 38 ওবেদ-ইদোমৰ লগত তেওঁলোকৰ আঠষষ্টি জন সম্পৰ্কীয় লোকক ভুক্ত কৰা হ’ল, যিদূথূনৰ পুত্ৰ ওবেদ-ইদোম আৰু লগতে হোচা দুৱৰী হ’ল। +\v 39 চাদোক পুৰোহিত, আৰু লগৰীয়া পুৰোহিতসকল গিবিয়োনৰ ওখ ঠাইত যিহোৱাৰ আবাসৰ আগত পৰিচৰ্য্যা কৰিলে। +\p +\s5 +\v 40 হোম-বেদিৰ ওপৰত যিহোৱাৰ উদ্দেশ্যে একেৰাহে ৰাতিপুৱা আৰু গধূলি হোম-বলি উৎসৰ্গ কৰিছিল, এইসকলো যিহোৱাই লিখাৰ দৰে কাৰ্য্য কৰিবলৈ ইস্ৰায়েলক যিহোৱাই আজ্ঞা কৰিছিল। +\v 41 যিহোৱাক ধন্যবাদ দিবলৈ, হেমন, আৰু যিদূথূন লগত নামেৰে মনোনীত অৱশিষ্ট লোকসকলক একেলগে ৰাখিলে, কাৰণ “যিহোৱাৰ দয়া চিৰকাললৈকে থাকে,” +\p +\s5 +\v 42 হেমন আৰু যিদূথূন তূৰী, তাল আৰু ঈশ্বৰীয় বাদ্যযন্ত্ৰসমূহ বজোৱাসকলৰ তত্ত্ৱাৱধানত আছিল। যিদূথূনৰ পুত্ৰসকল দুৱাৰ ৰখীয়া কৰিছিল। +\v 43 তাৰ পাছত সকলো লোক নিজৰ নিজৰ ঘৰলৈ উভটি আহিল, আৰু দায়ূদেও নিজৰ পৰিয়ালসকলক আশীৰ্ব্বাদ কৰিবলৈ উভতি আহিল। + +\s5 +\c 17 +\s দায়ূদৰ আগত ঈশ্বৰৰ প্ৰতিজ্ঞা, আৰু ঈশ্বৰৰ আগত তেওঁৰ প্ৰাৰ্থনা। +\p +\v 1 দায়ূদে নিজৰ ঘৰত স্থায়ীভাৱে বাস কৰাৰ পাছত, তেওঁ নাথন ভাববাদীক ক’লে, “চোৱা, মই এৰচ কাঠেৰে সজা ঘৰত বাস কৰি আছোঁ, কিন্তু যিহোৱাৰ নিয়ম-চন্দুক তম্বুৰ ভিতৰত আছে।” +\v 2 তেতিয়া নাথনে দায়ূদক ক’লে, “যাওক, আপোনাৰ মনৰ ভিতৰত যি আছে, তাকে কৰক, কাৰণ ঈশ্বৰ আপোনাৰ লগত আছে।” +\p +\s5 +\v 3 কিন্তু সেই ৰাতিয়েই নাথনলৈ ঈশ্বৰৰ বাক্য আহিল আৰু ক’লে, +\v 4 “তুমি যোৱা, মোৰ দাস দায়ূদক কোৱা, ‘যিহোৱাই এই কথা কৈছে: মই বাস কৰিবলৈ মোৰ বাবে তুমি ঘৰ নাসাজিবা। +\v 5 কাৰণ মই ইস্ৰায়েলক উলিয়াই অনা দিনৰে পৰা আজিলৈকে কোনো ঘৰত বাস কৰা নাই। বৰঞ্চ এটা তম্বুত, এটা আবাসত আৰু বিভিন্ন ঠাইত বাস কৰি আছোঁ। +\v 6 ইস্ৰায়েলৰ মাজত মই ঠাই সমূহ সলাই থাকোঁতে ইস্ৰায়েলৰ প্ৰজাসকলক প্ৰতিপালন কৰিবলৈ যি সকলক মই নিযুক্ত কৰিছিলোঁ, তেওঁলোকৰ কোনো এজন জানো কৈছিলো, “তোমালোকে কিয় মোৰ বাবে এৰচ কাঠৰ ঘৰ নিৰ্ম্মাণ কৰা নাই?” ” +\p +\s5 +\v 7 “সেয়েহে এতিয়া, তুমি মোৰ দাস দায়ূদক কোৱা, ‘বাহিনীসকলৰ যিহোৱাই এই কথা কৈছে: “মোৰ ইস্ৰায়েলৰ লোকসকলৰ ওপৰত প্রশাসক হ’বলৈ, মই তোমাক চৰণীয়া ঠাইৰ পৰা, আৰু মেৰৰ জাকৰ পাছে পাছে যোৱাৰ পৰা বাচি ললোঁ। +\v 8 আৰু তুমি যি যি ঠাইলৈ গৈছিলা, মই তোমাৰ লগত থাকি তোমাৰ সন্মুখৰ পৰা তোমাৰ আটাই শত্ৰুবোৰক ছেদন কৰিলোঁ। আৰু পৃথিৱীত থকা মহৎ লোকৰ নামৰ দৰে তোমাৰো নাম মহৎ কৰিম। +\p +\s5 +\v 9 মই মোৰ ইস্ৰায়েলৰ লোকসকলৰ বাবে এটা ঠাই নিৰ্বাচন কৰিম আৰু তেওঁলোকক ৰোপণ কৰিম, সেয়ে তেওঁলোকে নিজৰ ঠাইতে বাস কৰিব পাৰিব আৰু তেওঁলোকক লৰোৱা নহব। দুৰ্জন লোকসকলে তেওঁলোকক উপদ্রৱ কৰিব নোৱাৰিব, যেনেকৈ আগৰ দিনত কৰিছিল, +\v 10 যেতিয়া মই মোৰ ইস্ৰায়েল লোকসকলৰ ওপৰত বিচাৰকৰ্ত্তাসকলক আজ্ঞা কৰিছিলোঁ যে, মই তোমাৰ শত্ৰুসকলক বশীভূত কৰিম। তদুপৰি মই তোমাক কৈছো যে, মই যিহোৱাই তোমাৰ বাবে এটা ঘৰ নিৰ্ম্মাণ কৰিম। +\p +\s5 +\v 11 যেতিয়া তোমাৰ আয়ুস সম্পূৰ্ণ হ’ব আৰু তোমাৰ ওপৰ-পিতৃসকলৰ ওচৰলৈ যাব লগা হ’ব, তেতিয়া তোমাৰ পাছত তোমাৰ বংশধৰক বৃদ্ধি কৰিম, আৰু তোমাৰ নিজৰ বংশৰ এজনৰ কাৰণে, মই তেওঁৰ ৰাজ্য স্থাপন কৰিম। +\v 12 মোৰ বাবে তেওঁহে এটা ঘৰ নিৰ্ম্মাণ কৰিব, আৰু মই তেওঁৰ সিংহাসন চিৰস্থায়ী কৰিম। +\p +\s5 +\v 13 মই তেওঁৰ পিতৃ হ’ম, আৰু তেওঁ মোৰ পুত্ৰ হ’ব। তোমাৰ পূৰ্বে শাসন কৰা, চৌলৰ পৰা যেনেকৈ মই আঁতৰাইছিলোঁ, তেনেকৈ মই তেওঁৰ পৰা মোৰ বিশ্ৱাযোগ্য নিয়ম আঁতৰ নকৰোঁ। +\v 14 মোৰ ঘৰত আৰু মোৰ ৰাজ্যত তেওঁক সদায় থিৰে ৰাখিম, আৰু তেওঁৰ সিংহাসন চিৰস্থায়ীভাৱে স্থাপন কৰিম।” +\v 15 এই সকলো বাক্য, আৰু এই সকলো দৰ্শন অনুসাৰে নাথনে দায়ূদক বিৱৰণ দি ক’লে। +\p +\s5 +\v 16 তেতিয়া ৰজা দায়ূদে ভিতৰলৈ গৈ যিহোৱাৰ সন্মুখত বহিলে; আৰু তেওঁ ক’লে, “মই নো কোন, ঈশ্বৰ যিহোৱা, আৰু মোৰ পৰিয়ালেই বা কি যে, আপুনি মোক আগ স্থান দিছে? +\v 17 আৰু হে ঈশ্বৰ, আপোনাৰ দৃষ্টিত ইও এটা ক্ষুদ্র বিষয় আছিল, আপুনি আপোনাৰ দাসৰ পৰিয়ালৰ বিষয়েও সুদীৰ্ঘদিনৰ কথা কলে, আৰু হে ঈশ্বৰ, মোৰ ভৱিষ্যত পুৰুষসকলকো মোক দেখালে। +\v 18 আপুনি আপোনাৰ দাসক সন্মান দিছে। আপুনি আপোনাৰ দাসক বিশেষ স্ৱীকৃতি প্রদানৰ বিষয়ে মই, দায়ূদ, আপোনাক পুনৰ কি ক’ম? +\p +\s5 +\v 19 হে যিহোৱা, আপোনাৰ দাসৰ বাবে আৰু নিজৰ অভিপ্রায় সিদ্ধ কৰিবলৈ, আপুনি এই মহৎ কৰ্ম্ম সাধন কৰিলে আৰু সকলো মহৎ কৰ্ম্ম প্রকাশ কৰিলে। +\v 20 হে যিহোৱা, আমি সদায় শুনা অনুসাৰে, আপোনাৰ তুল্য কোনো নাই, আৰু আপোনাৰ বাহিৰে আন কোনো ঈশ্বৰ নাই। +\v 21 আৰু পৃথিৱীৰ মাজত আপোনাৰ ইস্রায়েল লোকসকলৰ দৰে এনে কোন জাতি আছে? আপুনি ঈশ্বৰ যাক নিজৰ লোক কৰিবলৈ মিচৰৰ পৰা মুক্ত কৰিলে, যাতে মহৎ আৰু ভয়ানক কাৰ্য্যৰ দ্বাৰাই আপোনাৰ নাম কৰিব। আৰু মিচৰৰ পৰা মুক্ত কৰা আপোনাৰ লোকসকলৰ আগৰ পৰা জাতিসকলক খেদিলে। +\p +\s5 +\v 22 তোমাৰ ইস্ৰায়েল লোকসকলক তুমি নিজৰ চিৰস্থায়ী লোক কৰিলা, আৰু হে যিহোৱা, তুমি তেওঁলোকৰ ঈশ্বৰ হ’লা। +\v 23 সেয়েহে এতিয়া হে যিহোৱা, আপুনি আপোনাৰ দাস আৰু তাৰ পৰিয়ালৰ বিষয়ে যি প্রতিজ্ঞা কৰিলে, তাক সদাকাললৈকে স্থিৰ কৰা হওক। যেনেকৈ আপুনি ক’লে, তেনেকৈয়ে কৰক। +\v 24 আপোনাৰ নাম চিৰকালৰ বাবে স্থাপিত আৰু মহিমান্বিত হ’বৰ বাবে লোকসকলে এইদৰে ক’ব, বাহিনীসকলৰ যিহোৱা ইস্ৰায়েলৰ ঈশ্বৰ, আপোনাৰ দাস দায়ূদৰ বংশ আপোনাৰ সাক্ষাতে থিৰে থাকিব। +\p +\s5 +\v 25 কাৰণ হে মোৰ ঈশ্বৰ, মই তোমাৰ বাবে এক বংশ স্থাপন কৰিম বুলি আপুনিয়েই আপোনাৰ দাসৰ আগত প্ৰকাশ কৰিলে। সেই বাবেই মই আপোনাৰ দাস আপোনাৰ আগত প্ৰাৰ্থনা সাহ পালোঁ। +\v 26 এতিয়া হে যিহোৱা, আপুনি ঈশ্বৰ, আৰু আপুনিয়েই আপোনাৰ দাসলৈ এই মঙ্গল-প্ৰতিজ্ঞা কৰিলে। +\v 27 এতিয়া আপুনি অনুগ্ৰহ কৰি আপোনাৰ দাসৰ বংশক আশীৰ্ব্বাদ কৰক। যাতে আপোনাৰ দাসৰ বংশ যেন আপোনাৰ আগত চিৰকাল থাকে। হে যিহোৱা, আপুনিয়েই আশীৰ্ব্বাদ কৰিলে, আৰু সেয়ে চিৰকাললৈকে আশীৰ্ব্বাদযুক্ত হৈ থাকিব। + +\s5 +\c 18 +\s দায়ূদে নানা জাতিক জয় কৰা; তেওঁ পাত্ৰমন্ত্ৰীসকলৰ তালিকা। +\p +\v 1 তাৰ পাছত দায়ূদে ফিলিষ্টীয়াসকলক আক্রমণ কৰি পৰাজয় কৰিলে, ফিলিষ্টীয়াসকলৰ অধীনত থকা গাৎ আৰু তাৰ গাওঁবোৰ তেওঁ কাঢ়ি ল’লে। +\v 2 তাৰ পাছত তেওঁ মোৱাবক পৰাজয় কৰিলে, আৰু মোৱাবীয়াসকলে দায়ূদৰ দাস হৈ কৰ পৰিশোধ কৰিবলৈ ধৰিলে। +\p +\s5 +\v 3 ফৰাৎ নদীৰ ওচৰত হদৰেজৰে নিজৰ শাসন স্থাপন কৰিবলৈ যাওঁতে, দায়ূদে চোবাৰ ৰজা হদৰেজৰক হমাতত পৰাজয় কৰিলে। +\v 4 দায়ূদে এক হাজাৰ ৰথ, সাত হাজাৰ অশ্বাৰোহী, আৰু বিশ হাজাৰ পদাতিক সৈন্য বন্দী কৰি ল’লে। আৰু ৰথৰ আটাই ঘোঁৰাবোৰৰ পাছ-ঠেঙৰ সিৰ কাটিলে, কিন্তু তাৰ মাজত এশ ৰথৰ বাবে ঘোঁৰা ৰাখিলে। +\p +\s5 +\v 5 যেতিয়া দম্মেচকৰ অৰামীয়াসকলে চোবাৰ ৰজা হদৰেজৰে সহায় কৰিবলৈ আহিলে, তেতিয়া দায়ূদে বাইশ হাজাৰ অৰামীয়ালোকক বধ কৰিলে। +\v 6 তাৰ পাছত দায়ূদে দম্মেচকৰ অৰাম দেশত দুৰ্গৰক্ষক সৈন্যৰ দল ভিতৰলৈ সুমুৱালে; আৰু অৰামীয়াসকলে দায়ূদৰ দাস হৈ কৰ পৰিশোধ কৰিলে। দায়ূদে যি যি ঠাইত যায়, সেই সকলোতে যিহোৱাই তেওঁক জয়ী হবলৈ দিয়ে। +\p +\s5 +\v 7 দায়ূদে হদৰেজৰ দাস কেইজনৰ গাত থকা সোণৰ ঢালবোৰ সোলোকাই যিৰূচালেমলৈ লৈ আহিল। +\v 8 হদৰেজৰ টিভৎ আৰু কূন নগৰৰ পৰা দায়ূদে অতি অধিক পিতল আনিলে। এই পিতলৰ দ্ৱাৰাই চলোমনে পিতলৰ সমুদ্ৰ, দুটা স্তম্ভ, আৰু পিতলৰ পাত্ৰবোৰ নিৰ্ম্মাণ কৰিছিল। +\p +\s5 +\v 9 যেতিয়া হমাতৰ ৰজা তোয়োৱে শুনিলে যে দায়ূদে চোবাৰ ৰজা হদৰেজৰৰ সকলো সৈন্যসকলক পৰাজয় কৰিলে। +\v 10 তেতিয়া তোৱোয়ে নিজৰ পুত্ৰ হদোৰামক দায়ূদ ৰজাক প্রণাম জনাবলৈ আৰু আশীৰ্ব্বাদ কৰিবলৈ তেওঁৰ ওচৰত পঠালে, কাৰণ দায়ূদে হদৰেজৰৰ বিৰুদ্ধে যুদ্ধ কৰি তাক পৰাজয় কৰিলে, আৰু কাৰণ তোয়োৱৰ বিৰুদ্ধে হদৰেজৰে যুদ্ধ ঘোষণা কৰিছিল। হদোৰাম নিজৰ লগত ৰূপ, সোণ, আৰু পিতল বস্তু লৈ আহিছিল। +\v 11 দায়ূদ ৰজাই ইদোম, মোৱাব, অম্মোন, ফিলিষ্টীয়া আৰু অমালেক আদি সকলো জাতিৰ পৰা অনা ৰূপ আৰু সোণৰ সৈতে এইবোৰ বস্তুও যিহোৱাৰ উদ্দেশে উৎসৰ্গ কৰিলে। +\p +\s5 +\v 12 চৰূয়াৰ পুত্ৰ অবীচয়ে লবণ উপত্যকাত ওঠৰ হাজাৰ ইদোমীয়ালোকক বধ কৰিলে। +\v 13 তেওঁ ইদোমত দুৰ্গৰক্ষক সৈন্যদল স্থাপন কৰিলে আৰু সকলো ইদোমীয়া লোক দায়ূদৰ দাস হ’ল। দায়ূদ যি যি ঠাইত যায়, সেই সকলোতে যিহোৱাই তেওঁক জয়ী হ’বলৈ দিয়ে। +\p +\s5 +\v 14 দায়ূদে সকলো ইস্ৰায়েলৰ ওপৰত ৰাজত্ব কৰিলে আৰু তেওঁ নিজৰ সকলো লোকৰ ন্যায়-বিচাৰ আৰু ধৰ্ম্মনিষ্ঠাৰে পৰিচালনা কৰিলে। +\v 15 চৰূয়াৰ পুত্ৰ যোৱাব সৈন্যসকলৰ প্ৰধান সেনাপতি আছিল, আৰু অহিলোদৰ পুত্র যিহোচাফট বৃত্তান্ত লিখক আছিল। +\v 16 অহীটুবৰ পুত্ৰ চাদোক, আৰু অবীয়াথৰৰ পুত্ৰ অবীমেলক পুৰোহিত আছিল, চবচা ৰাজলিখক আছিল; +\v 17 যিহোয়াদাৰ পুত্ৰ বনায়া, কৰেথীয়া আৰু পেলেথীয়াসকলৰ ওপৰত আছিল; আৰু দায়ূদৰ পুত্ৰসকল ৰজাৰ পৰামৰ্শদাতা আছিল। + +\s5 +\c 19 +\s অম্মোনীয়া, অৰামীয়া, আৰু ফিলিষ্টীয়াসকলৰ সৈতে দায়ূদে যুদ্ধ কৰা। +\p +\v 1 অম্মোনৰ লোকসকলৰ ৰজা নাহচৰ মৃত্যুৰ পাছত, তেওঁৰ পুত্র তেওঁৰ পদত ৰজা হ’ল। +\v 2 দায়ুদে ক’লে, “নাহচৰ পুত্র হানোনে মোৰ প্রতি দয়া দেখুৱাইছিল, সেয়েহে মইও তেওঁলৈ দয়া কৰিম।” সেই বাবে দায়ূদে তেওঁৰ পিতৃক সান্তনা দিবলৈ বাৰ্তাবহক সকলক পঠালে। দায়ূদৰ দাসসকল অম্মোনৰ দেশত সোমাই হানূনক শান্তনা দিবলৈ তেওঁৰ ওচৰলৈ গ’ল। +\v 3 কিন্তু অম্মোনৰ প্রধান লোকসকলে হানূনক ক’লে, “দায়ুদে আপোনাক সান্তনা দিবলৈ মানুহ পঠিওৱাৰ বাবে, আপুনি ভাবিছেনে আপোনাৰ পিতৃক সচাঁকৈয়ে সন্মান কৰে?” আপোনাৰ দেশ ধ্বংস কৰিবলৈ তেওঁৰ দাসসকলে অনুসন্ধান কৰি দেশৰ বুজ-বিচাৰ লবলৈ ইয়ালৈ আহিছে। +\p +\s5 +\v 4 সেয়েহে হানূনে দায়ূদৰ দাস সকলক ধৰি তেওঁলোকৰ ডাঢ়ি খুৰালে, তেওঁলোকৰ পিন্ধা কাপোৰ ককালৰ পৰা তপিনালৈকে কাটি তেওঁলোকক যাবলৈ দিলে। +\v 5 যেতিয়া তেওঁলোকে দায়ূদক এই সকলো কথা ব্যাখ্যা কৰিলে, তেতিয়া তেওঁলোকে লাজ পোৱা বাবে তেওঁলোকক সাক্ষাৎ কৰিবলৈ তেওঁলোকৰ লগত মানুহ পঠালে, আৰু ৰজাই তেওঁলোকক আজ্ঞা দিলে, “তোমালোকৰ ডাঢ়ি নাবাঢ়ে মানে তোমালোক যিৰীহোত থাকা, তাৰ পাছত ওভটি আহিবা। +\p +\s5 +\v 6 যেতিয়া অম্মোনৰ লোকসকলে দেখিলে যে, দায়ূদৰ বাবে তেওঁলোক ঘিণলগীয়া হ’ল, হানোন আৰু অম্মোনৰ লোকসকলে অৰাম-নহৰয়িম, মাখা, আৰু চোবাৰ পৰা ৰথ আৰু অশ্বাৰোহীসকলক অনাৰ বাবে এক হাজাৰ কিক্কৰ ৰূপ পঠালে। +\v 7 তেওঁলোকে বত্ৰিশ হাজাৰ ৰথ, আৰু মাখাৰ ৰজা আৰু তেওঁৰ লোকসকলক ভাড়া দি আনিলে। তেওঁলোকে আহি মেদবাৰ আগত ছাউনি পাতিলে। অম্মোনৰ লোকসকলে নিজৰ নগৰৰ পৰা ওলাই গোট খাই যুদ্ধলৈ আহিল। +\p +\s5 +\v 8 যেতিয়া দায়ূদে এই কথা শুনিলে, তেওঁ যোৱাবক আৰু সকলো সৈন্যসকলক তেওঁলোকক সাক্ষাৎ কৰিবলৈ পঠালে। +\v 9 অম্মোনৰ লোকসকলক বাহিৰলৈ আহি নগৰৰ দুৱাৰত যুদ্ধ কৰিবৰ অৰ্থে সৈন্যসকলে শাৰী পাতিলে, আৰু যি সকল ৰজা নিজে আহিছিল, তেওঁলোক পথাৰত আছিল। +\p +\s5 +\v 10 যেতিয়া যোৱাবে তেওঁৰ আগফালে আৰু পাছফালে, দুয়োফালে যুদ্ধৰ বাবে শাৰী পাতি থকা দেখিলে, তেতিয়া তেওঁ ইস্ৰায়েলৰ লোক সকলৰ মাজৰ পৰা পাৰ্গত যুদ্ধাৰু মনোনীত কৰিলে আৰু তেওঁলোকক অৰামীয়া সকলৰ বিৰুদ্ধে প্রস্তুত কৰিলে। +\v 11 অৱশিষ্ট সৈন্যসকলক নিজৰ ভায়েক অবীচয়ৰ শাসনত দিলে আৰু তেওঁ অম্মোনৰ সৈন্যসকলৰ বিৰুদ্ধে যুদ্ধৰ বাবে তেওঁলোকক শাৰী পাতিবলৈ দিলে। +\p +\s5 +\v 12 যোৱাবে ক’লে, “যদি অৰামীয়াসকল মোতকৈ অধিক বলৱান হয়, তেন্তে অবিচয় তুমি আহি মোক নিশ্চয় উদ্ধাৰ কৰিবা। কিন্তু যদি তোমাতকৈ অম্মোনৰ সৈন্যসকল অধিক বলৱান হয়, তেন্তে মই আহি তোমাক উদ্ধাৰ কৰিম। +\v 13 সাহিয়াল হোৱা, আমাৰ লোকসকলৰ আৰু আমাৰ ঈশ্বৰৰ নগৰবোৰৰ কাৰণে আহাঁ আমি নিজকে সাহসী দেখুৱাওহঁক, কাৰণ যিহোৱাই তেওঁৰ উদ্দেশে যি ভাল, তাকেই কৰক।” +\p +\s5 +\v 14 সেয়েহে যোৱাব আৰু তেওঁৰ সৈন্যৰ যোৱানসকলে অৰামীয়াসকলৰ বিৰুদ্ধে যুদ্ধ কৰিবলৈ আগুৱাই গ’ল, যি জনে ইস্রায়েলৰ সৈন্যসকলৰ আগৰ পৰা পলাই যাবলৈ বাধ্য কৰালে। +\v 15 যেতিয়া অম্মোনৰ সৈন্যসকলে অৰামীয়াসকলক পলাই যোৱা দেখিলে, তেওঁলোকেও যোৱাবৰ ভায়েক অবীচয়ৰ আগৰ পৰা পলাই নগৰলৈ ঘূৰি গ’ল। তেতিয়া যোৱাব অম্মোনৰ লোকসকলৰ পৰা ঘূৰি আহিল আৰু যিৰূচালেমলৈ ওভতি গ’ল। +\p +\s5 +\v 16 যেতিয়া অৰামীয়াসকলে ইস্ৰায়েলৰ দ্ৱাৰাই পৰাজিত হোৱা দেখিলে, তেতিয়া তেওঁলোকক পুনৰ শক্তিশালী কৰিবলৈ ইফ্রাতীচ নদীৰ সিপাৰে হদৰেজৰৰ সৈন্যৰ সেনাপতি চোফকৰ লগত পঠিয়ালে। +\v 17 যেতিয়া দায়ুদে এই কথা ক’লে, তেওঁ সকলো ইস্ৰায়েল লোকসকলক একগোট কৰি, যৰ্দ্দন পাৰ হৈ তেওঁলোকৰ ওচৰলৈ আহিল। তেওঁ অৰামীয়াসকলৰ বিৰুদ্ধে যুদ্ধ কৰিবলৈ সৈন্যসকলক প্রস্তুত কৰিলে, আৰু তেওঁলোকে তেওঁৰ সৈতে যুদ্ধ কৰিলে। +\p +\s5 +\v 18 অৰামীয়াসকল ইস্ৰায়েলৰ পৰা পলাল, আৰু দায়ূদে সাত হাজাৰ ৰথী, চল্লিশ হাজাৰ পদাতিক সৈন্যক বধ কৰিলে। তেওঁ সৈন্যৰ সেনাপতি চোফকো বধ কৰিলে। +\v 19 যি সকল ৰজা হদৰেজৰৰ দাস(তলতীয়া ৰজা) আছিল, তেওঁলোকে দেখিলে যে, তেওঁলোক ইস্রায়েলৰ দ্ৱাৰাই পৰাজিত হৈছে, তেতিয়া তেওঁলোকে দায়ূদৰ লগত শান্তি স্থাপন কৰিলে আৰু তেওঁলোকৰ পৰিচৰ্য্যা কৰিলে। অৰামীয়া লোকসকলে অম্মোনৰ লোকসকলক যিকোনো প্রকাৰে সহায় কৰিবলৈ ভয় কৰিলে। সেয়ে অৰামীয়া লোকসকলে অম্মোনৰ লোকসকলক কোনোপধ্যেই সহায় কৰিবলৈ ইচ্ছা নকৰিলে। + +\s5 +\c 20 +\p +\v 1 বসন্তকালৰ সময়ত সাধাৰণতে ৰজাসকলে যেতিয়া যুদ্ধলৈ যায়, তেতিয়া যোৱাবে যুদ্ধত সৈন্যসকলক নেতৃত্ৱ দিছিল; পাছত অম্মোনীয়াসকলৰ দেশ ধ্ৱংস কৰিলে, তেওঁ ৰব্বালৈ গৈ তাক অৱৰোধ কৰিলে। দায়ূদ যিৰূচালেমতে থাকিল। যোৱাবে ৰব্বাক আক্রমণ কৰি পৰাজিত কৰিলে। +\p +\s5 +\v 2 দায়ূদে তেওঁলোকৰ ৰজাৰ মূৰৰ পৰা তেওঁৰ ৰাজমুকুট ল’লে, আৰু তেওঁ দেখিলে যে, তাৰ সোণৰ পৰিমাণ এক কিক্কৰ, আৰু তাত বহুমূলীয়া পাথৰ আছিল। সেই মুকুটটো দায়ূদৰ মূৰত পিন্ধোৱা হ’ল আৰু তেওঁ সেই নগৰৰ পৰা বহু পৰিমানৰ লুটদ্ৰব্য উলিয়াই আনিলে। +\v 3 দায়ূদে নগৰৰ ভিতৰত থকা লোকসকলক বাহিৰলৈ আনিলে, আৰু কৰত, লোহাৰ মৈ, আৰু কুঠাৰেৰে কাম কৰিবলৈ বাধ্য কৰিলে। দায়ূদে অম্মোনীয় লোকসকলৰ সকলো নগৰবোৰত এইদৰে কাম কৰাটো বিচাৰিলে। তাৰ পাছত দায়ূদ আৰু তেওঁৰ সকলো সৈন্য যিৰূচালেমলৈ ওভটি আহিল। +\p +\s5 +\v 4 ইয়াৰ পাছত ফিলিষ্টীয়াসকলৰ লগত গেজৰত যুদ্ধ হ’ল। হূচাতীয়া চিব্বখয়ে চিপ্পয় নামেৰে ৰফাৰ এজন বংশধৰক বধ কৰিলে, আৰু ফিলিষ্টীয়াসকলক বশীভূত কৰিলে। +\v 5 পুনৰায় ফিলিষ্টীয়াসকলৰ লগত গবত যুদ্ধ হ’ল, যায়ীৰৰ পুত্ৰ ইলহাননে গাতীয়া গলিয়াথৰ ভায়েক লহমীক বধ কৰিলে, তাৰ যাঠী তাতঁশালৰ টোলোঠাৰ সমান আছিল। +\p +\s5 +\v 6 পুনৰ এবাৰ গাতত যুদ্ধ হ’ল তাত অতি ওখ এজন লোক যাৰ দুয়োখন হাতত আৰু ভৰিত ছটাকৈ আঙুলি আছিল। তেঁৱো ৰফাৰ এজন বংশধৰ আছিল। +\v 7 তেওঁ যেতিয়া ইস্ৰায়েলৰ সৈন্যক ইতিকিং কৰিলে, তেতিয়া দায়ূদৰ ভায়েক চিমিয়াৰ পুত্ৰ যোনাথনে তেওঁক বধ কৰিলে। +\v 8 তেওঁলোক গাতৰ ৰফাৰ বংশধৰৰ লোক আৰু তেওঁলোকক দায়ূদ আৰু তেওঁৰ সৈন্যসকলৰ হাতৰ দ্ৱাৰাই বধ কৰা হ’ল। + +\s5 +\c 21 +\s লোকসকলক গণনা কৰাৰ দোষ; আৰু তাৰ দণ্ড +\p +\v 1 ইস্ৰায়েলৰ বিৰুদ্ধে শত্রু থিয় হৈ ইস্ৰায়েলক গণনা কৰিবলৈ দায়ূদক উচটাইছিল। +\v 2 দায়ূদে যোৱাবক আৰু সৈন্যৰ অধিকাৰী সকলক ক’লে, “যোৱা, তোমালোকে বেৰ-চেবাৰ পৰা দানলৈকে ইস্ৰায়েল লোকসকলক গণনা কৰা আৰু ঘূৰি আহি মোক বিৱৰণ দিবা, যাতে মই তেওঁলোকৰ সংখ্যা জানিব পাৰোঁ।” +\v 3 যোৱাবে ক’লে, “যিহোৱাই তেওঁৰ সৈন্যসকলক এতিয়া যিমান আছে তাতকৈ এশ গুণ অধিক বৃদ্ধি কৰক। কিন্তু হে মোৰ প্ৰভু মহাৰাজ, তেওঁলোক সকলোৱে জানো মোৰ প্ৰভুৰ পৰিচৰ্য্যা নকৰে? কিয় মোৰ প্ৰভুৱে এইদৰে বিচাৰিছে? কিয় ইস্ৰায়েলৰ ওপৰত দোষ কঢ়িয়াই আনিছে?” +\p +\s5 +\v 4 কিন্তু ৰজাৰ বাক্য যোৱাবৰ বিৰুদ্ধে চুড়ান্ত আছিল, সেয়ে যোৱাব সেই ঠাই এৰি ইস্ৰায়েলৰ চাৰিওদিশে ফুৰিলে আৰু যিৰূচালেমলৈ ওভতি আহিল। +\v 5 তাৰ পাছত যোৱাবে যুদ্ধাৰু সকলৰ সম্পূৰ্ণ সংখ্যা দায়ূদৰ আগত দিলে। তাত ইস্ৰায়েলৰ মাজত এঘাৰ লাখ তৰোৱাল ধৰোঁতা লোক আছিল। যিহুদাৰ অকলেই চাৰি লাখ সত্তৰ হাজাৰ সৈন্য আছিল। +\p +\s5 +\v 6 কিন্তু তেওঁলোকৰ মাজত লেবী আৰু বিন্যামীনক গণনা কৰা নহ’ল, কাৰণ ৰজাৰ সেই আজ্ঞাত যোৱাবৰ ঘৃণা উপজিল। +\v 7 ঈশ্বৰে সেই কাৰ্য্যত অসন্তোষ পালে, সেয়ে তেওঁ ইস্ৰায়েলক আঘাত কৰিলে। +\v 8 দায়ূদে ঈশ্ৱৰক ক’লে, “এই কৰ্ম্ম কৰাৰ যোগেদি মই মহা পাপ কৰিলোঁ। এতিয়া আপোনাৰ দাসৰ অপৰাধ ক্ষমা কৰক, কিয়নো মই অতিশয় অজ্ঞানৰ দৰে কৰ্ম্ম কৰিলোঁ।” +\p +\s5 +\v 9 যিহোৱাই দায়ূদৰ দৰ্শক গাদক ক’লে, +\v 10 “যোৱা দায়ূদক গৈ কোৱা: ‘যিহোৱাই এই কথা কৈছে: “মই তোমাক নিৰ্বাচন কৰিবলৈ তিনিটা সুযোগ দিছোঁ। তাৰ মাজত এটা বাচি লোৱা।”” +\p +\s5 +\v 11 সেয়ে গাদে দায়ূদৰ ওচৰলৈ গ’ল আৰু তেওঁক ক’লে, “যিহোৱাই এই কথা কৈছে: ‘ইয়াৰ ভিতৰত এটা নিৰ্বাচন কৰা: +\v 12 নাইবা তিনি বছৰ আকাল হ’ব, বা তিনি মাহলৈকে শত্ৰুবোৰৰ তৰোৱাল আপোনাৰ দেশত ব্যাপ্ত হৈ আপোনাক অত্যাচাৰ কৰিব, বা তিনি দিনলৈকে যিহোৱাৰ তৰোৱাল, অৰ্থাৎ দেশত প্লেগ মহামাৰীৰ লগত ইস্ৰায়েল দেশৰ সীমাত সংহাৰ কৰোঁতা যিহোৱাৰ দূতে ভ্ৰমণ কৰিব।’ এই হেতুকে যি জনাই মোক পঠালে, তেওঁক কি উত্তৰ দিম, তাক এতিয়া বিবেচনা কৰি চাওক।” +\p +\s5 +\v 13 দায়ূদে গাদক ক’লে, “মই বৰ বিপদত পৰিছোঁ, মোক যিহোৱাৰ হাতত দিয়ক, কিয়নো তেওঁৰ দয়া প্ৰচুৰ, কিন্তু মোক মানুহৰ হাতত নিদিব।” +\v 14 সেয়েহে যিহোৱাই ইস্ৰায়েলৰ মাজলৈ প্লেগ মহামাৰী পঠালে, আৰু ইস্ৰায়েলৰ সত্তৰ হাজাৰ লোকৰ মৃত্যু হ’ল। +\v 15 ঈশ্বৰে যিৰূচালেমক ধ্ৱংস কৰিবলৈ এজন দূত তালৈ পঠালে। যেতিয়া তেওঁ ধ্ৱংস কৰিবলৈ ল’লে, তেতিয়া যিহোৱাই সেই অনিষ্টৰ বিষয়ে চিন্তা কৰি নিজৰ মন সলনি কৰিলে, আৰু তেওঁ ধ্বংসকাৰী দূতক কলে, “এয়ে জুৰিছে, এতিয়া তোমাৰ হাত কোঁচোৱা।” সেই সময়ত যিহোৱাৰ দূত যিবূচীয়াৰ অৰ্ণনৰ মৰণা মৰা ঠাইত থিয় হৈ আছিল। +\p +\s5 +\v 16 দায়ূদে ওপৰলৈ চাই দেখিলে যে, যিহোৱাৰ দূত পৃথিৱী আৰু আকাশৰ মাজত থিয় হৈ আছে, আৰু যিৰূচালেমৰ ওপৰলৈ হাতত এখন খোলা তৰোৱাল দাঙি ধৰি আছিল। তেতিয়া দায়ূদে আৰু বৃদ্ধ লোকসকলে চট কাপোৰ পিন্ধি মাটিত মুখতল কৰি পৰিল। +\v 17 দায়ূদে ঈশ্বৰক ক’লে, “যি জনে লোকসকলক গণনা কৰিবলৈ আজ্ঞা দিলে, সেই জন জানো মই নহওঁ? মই এই পাপ কৰ্ম্ম কৰিলোঁ, কিন্তু এই মেৰবিলাকে কি কৰিলে? হে মোৰ ঈশ্বৰ যিহোৱা, বিনয় কৰোঁ, আপোনাৰ হাতেৰে মোক আৰু মোৰ পৰিয়ালক শাস্তি দিয়ক, কিন্তু আপোনাৰ লোকসকলক প্লেগ মহামাৰীৰে শাস্তি নিদিব।” +\p +\s5 +\v 18 সেয়েহে যিহোৱাৰ দূতে দায়ূদক যিবূচীয়াৰ অৰ্ণনৰ মৰণা মৰা ঠাইত যিহোৱাৰ উদ্দেশে এটা যজ্ঞবেদী স্থাপন কৰিবৰ অৰ্থে আজ্ঞা দিবলৈ গাদক ক’লে। +\v 19 গাদে নিৰ্দেশ দিয়া অনুসাৰে কৰিবলৈ যিহোৱাৰ নামেৰে দায়ূদ তালৈ উঠি গ’ল। +\v 20 যেতিয়া অৰ্ণনে ঘেঁহু মৰণা মাৰি আছিল, তেতিয়া তেওঁ পাছফাললৈ ঘূৰি দূতক দেখিলে। তেওঁ আৰু তেওঁৰ চাৰিজন পুত্রই নিজকে লুকুৱালে। +\p +\s5 +\v 21 দায়ূদে অৰ্ণনৰ ওচৰলৈ আহিলে, আৰু অৰ্ণনে দায়ূদক দেখা পালে। তেওঁ মৰণা মৰা ঠাই পৰা আহি দায়ূদৰ আগত মাটিত মুখ লগাই প্ৰণিপাত কৰিলে। +\v 22 তেতিয়া দায়ূদে অৰ্ণনক ক’লে, “তুমি মৰণা মৰা এই ঠাইডোখৰ মোক দিয়া, যাতে মই এই ঠাইতে যিহোৱাৰ উদ্দেশে এটা যজ্ঞবেদী নিৰ্ম্মাণ কৰিব পাৰোঁ। মই ইয়াৰ সম্পূৰ্ণ দাম দিম, যাতে লোকসকলৰ মাজৰ পৰা প্লেগ মহামাৰী দূৰ হয়। +\p +\s5 +\v 23 অৰ্ণনে দায়ূদক ক’লে, “প্ৰভু মহাৰাজ আপোনাৰ নিজৰ নিচিনাকৈ ইয়াক লওক। আপোনাৰ দৃষ্টিত যি ভাল দেখে, তাকেই কৰক। চাওক, মই হোম-বলিৰ আৰ্থে ষাড়-গৰু, খৰিৰ আৰ্থে মৰণা মৰা যন্ত্ৰ, আৰু নৈবেদ্যৰ আৰ্থে ঘেঁহু; এই সকলো মই আপোনাৰ বাবে দিম।” +\v 24 দায়ূদ ৰজাই অৰ্ণনক ক’লে, “নহয়, মই সম্পূৰ্ণ মূল্য দিহে কিনি ল’ম। যিহোৱাৰ উদ্দেশে হোম-বলি উৎসৰ্গ কৰিব খোজা তোমাৰ যি আছে বিনামূল্যে মই নলওঁ।” +\p +\s5 +\v 25 সেয়ে দায়ূদে সেই ঠাইৰ কাৰণে ছশ চেকল সোণ দিলে। +\v 26 দায়ূদে সেই ঠাইত যিহোৱাৰ উদ্দেশে এটা যজ্ঞবেদী নিৰ্ম্মাণ কৰি, হোম-বলি আৰু মঙ্গলাৰ্থক বলি উৎসৰ্গ কৰিলে। তেওঁ যিহোৱাৰ ওচৰত প্ৰাৰ্থনা কৰিলে, তাতে তেওঁ আকাশৰ পৰা হোম-বেদিত অগ্নি পেলাই তেওঁক উত্তৰ দিলে। +\v 27 তেতিয়া যিহোৱাই দূতক আজ্ঞা কৰিলে, আৰু দূতে নিজৰ তৰোৱাল খাপত ভৰাই থ’লে। +\p +\s5 +\v 28 দায়ূদে যেতিয়া যিহোৱাই যিবূচীয়া অৰ্ণনৰ মৰণা মৰা ঠাইত উত্তৰ দিয়া দেখিলে, তেতিয়া তেওঁ সেই সময়তে সেই ঠাইত বলিদান দিলে। +\v 29 সেই সময়ত, মোচিয়ে মৰুপ্রান্তত নিৰ্ম্মাণ কৰা যিহোৱাৰ আবাস, আৰু হোম-বলিৰ বাবে যজ্ঞ্যবেদি, গিবিয়োনৰ ওখ ঠাইত আছিল। +\v 30 অৱশ্যে দায়ূদে ঈশ্বৰৰ পৰামৰ্শ লবলৈ তেওঁৰ আগলৈ যাব নোৱাৰিছিল; কাৰণ যিহোৱাৰ দূতৰ তৰোৱাললৈ তেওঁ ভয় কৰিছিল। + +\s5 +\c 22 +\p +\v 1 তাৰ পাছত দায়ূদে ক’লে, “এয়ে ঈশ্বৰ যিহোৱাৰ গৃহৰ ঠাই আৰু ইস্ৰায়েলৰ হোম-বলি উৎসৰ্গৰ অৰ্থে পবিত্র-বেদি হ’ব।” +\s দায়ূদে মন্দিৰৰ অৰ্থে বস্তু আয়োজন কৰা; আৰু চলোমনক আদেশ দিয়া। +\p +\v 2 দায়ূদে ইস্ৰায়েল দেশত বাস কৰা বিদেশী সকলক একগোট কৰিবলৈ দাস সকলক আজ্ঞা দিলে। ঈশ্বৰৰ গৃহ নিৰ্ম্মাণ কৰিবৰ অৰ্থে শিল কাটি টুকুৰা কৰিবলৈ তেওঁলোকক শিল-কটিয়া কামত নিযুক্ত কৰিলে। +\p +\s5 +\v 3 দুৱাৰৰ গজাল, আৰু বাটামৰ বাবে দায়ূদে অধিক পৰিমানে লোহা আৰু পিতল যোগান ধৰিলে। তেওঁ জুখিব নোৱাৰা পৰিমানে তামো যোগান ধৰিলে, +\v 4 আৰু গণিব নোৱাৰা পৰিমাণৰ এৰচ কাঠ (চীদোনীয়া আৰু তুৰীয়াসকলে দায়ূদৰ ওচৰলৈ গণনা কৰিবলৈ অনেক এৰচ কাঠ আনিছিল) +\v 5 দায়ূদে ক’লে, “মোৰ পুত্ৰ চলোমন ডেকা ল’ৰা আৰু তেওঁৰ অভিজ্ঞতা হোৱা নাই, আৰু যিহোৱাৰ অৰ্থে যি গৃহ সজা হ’ব বিষেশৰূপে আকৰ্ষণীয় হ’ব লাগিব, সেয়া আন সকলো দেশতো প্রখ্যাত আৰু খ্যাতিমান হ’ব, লাগিব। সেয়েহে এই গৃহৰ বাবে মই প্রস্তুত হ’ব লাগিব।” সেই কাৰণে দায়ূদে তেওঁৰ মৃত্যুৰ পূৰ্ব্বেই ব্যাপক হাৰত বস্তু প্রস্তুত কৰিলে। +\p +\s5 +\v 6 তাৰ পাছত তেওঁ নিজৰ পুত্ৰ চলোমনক মাতিলে আৰু ইস্ৰায়েলৰ ঈশ্বৰ যিহোৱাৰ বাবে এটা গৃহ সাজিবলৈ তেওঁক আজ্ঞা দিলে। +\v 7 দায়ূদে চলোমনক ক’লে, “হে মোৰ পুত্র, মোৰ ঈশ্বৰ যিহোৱাৰ নামৰ উদ্দেশ্যে এটা গৃহ নিৰ্ম্মাণ কৰিবলৈ মোৰ ইচ্ছা আছিল। +\v 8 কিন্তু যিহোৱাই মোৰ ওচৰলৈ আহি ক’লে, ‘তুমি অনেকৰ ৰক্তপাত কৰিলা, আৰু বহুতো যুদ্ধ কৰিলা। তুমি মোৰ নামৰ উদ্দেশ্যে গৃহ নাসাজিবা, কিয়নো পৃথিবীত মোৰ সাক্ষাতে তুমি অনেকৰ ৰক্তপাত কৰিলা। +\p +\s5 +\v 9 অৱশ্যে তোমাৰ এজন পুত্ৰ জন্মিব, তেওঁ শান্তিপ্রিয় ব্যক্তি হ’ব। মই তেওঁৰ চাৰিওফালে থকা সকলো শত্ৰুৰ পৰা তেওঁক ৰক্ষা কৰিম। কাৰণ তেওঁৰ নাম চলোমন (শান্ত) হ’ব, আৰু মই তেওঁৰ দিনত ইস্রায়েলক শান্তি আৰু নিৰিবিলি পৰিবেশ দিম। +\v 10 তেওঁ মোৰ নামৰ উদ্দেশে এটা গৃহ নিৰ্ম্মাণ কৰিব। তেওঁ মোৰ পুত্ৰ হ’ব, আৰু মই তেওঁৰ পিতৃ হ’ম। মই ইস্ৰায়েলৰ ওপৰত তেওঁৰ ৰাজ সিংহাসন চিৰস্থায়ীৰূপে স্থাপন কৰিম। +\p +\s5 +\v 11 হে মোৰ বোপা, এতিয়া যিহোৱা তোমাৰ সঙ্গী হওক আৰু তুমি কৃতৰ্কাৰ্য্য হ’বলৈ সক্ষম হোৱা। তেওঁ কোৱাৰ দৰে তুমি তোমাৰ ঈশ্বৰ যিহোৱাৰ গৃহ নিৰ্ম্মাণ কৰা। +\v 12 যেতিয়া তেওঁ ইস্রায়েলৰ দায়িত্ৱভাৰ তোমাৰ ওপৰত দিব তেতিয়া কেৱল যিহোৱাই তোমাক বুদ্ধি আৰু বিবেচনা দিয়ক, যাতে তুমি তোমাৰ ঈশ্ৱৰ যিহোৱাৰ বিধি পালন কৰিব পাৰিবা। +\v 13 যিহোৱাই ইস্ৰায়েলৰ বাবে মোচিক দিয়া বিধি আৰু শাসন-প্ৰণালীবোৰ পালন কৰিবলৈ, আৰু সেই দৰে কাৰ্য্য কৰিবলৈ সাৱধানে থাকিলে, তুমি কৃতকাৰ্য্য হ’ব; তুমি বলৱান আৰু সাহিয়াল হোৱা, ভয়াতুৰ কি নিৰাশ নহ’বা। +\p +\s5 +\v 14 এতিয়া চোৱা, মই অতি কষ্টেৰে যিহোৱাৰ গৃহৰ বাবে এক লাখ কিক্কৰ সোণ, আৰু দহ লাখ কিক্কৰ ৰূপ, আৰু অধিক হোৱাৰ বাবে নোজোখাকৈ পিতল আৰু অধিক পৰিমানে লোহা যুগুত কৰি থৈছোঁ। মই কাঠ আৰু শিলো যুগুত কৰি থৈছোঁ। তুমি ইয়াৰ লগত আৰু অধিক যোগ কৰিব পাৰিবা। +\p +\s5 +\v 15 তোমাৰ অনেক কাম কৰা মানুহ আছে: শিল-কটীয়া, শিল আৰু কাঠৰ কাম কৰোঁতা, আৰু সকলো বিধৰ কামত নিপুণ অগণন লোক আছে। +\v 16 যি সকল সোণ, ৰূপ, পিতল, আৰু লোহাৰ কাম কৰিব জানে। সেয়ে কামত লাগি থাকা আৰু যিহোৱা তোমাৰ লগত থাকক।” +\p +\s5 +\v 17 দায়ূদে তেওঁৰ পুত্ৰ চলোমনক সহায় কৰিবলৈ, ইস্রায়েলৰ সকলো প্রধান লোকসকলক আজ্ঞা কৰি ক’লে, +\v 18 তোমালোকৰ ঈশ্বৰ যিহোৱা, তোমালোকৰ লগত আছে আৰু চাৰিও দিশৰ পৰা তেওঁ তোমালোকক শান্তি দিব। তেওঁ দেশ নিবাসী সকলক মোৰ হাতত দিলে। যিহোৱাৰ আৰু তেওঁৰ লোকসকলৰ আগত দেশ বশীভূত হৈ আছে। +\v 19 এতিয়া সম্পূৰ্ণ হৃদয়েৰে তোমালোকৰ ঈশ্বৰ যিহোৱাক বিচাৰা। উঠা, আৰু ঈশ্ৱৰ যিহোৱাৰ পবিত্র গৃহ নিৰ্ম্মাণ কৰা। তাৰ পাছত নিয়ম-চন্দুক আৰু ঈশ্বৰৰ পবিত্ৰ বস্তুবোৰ যিহোৱাৰ নামৰ উদ্দেশ্যে নিৰ্ম্মাণ কৰা গৃহলৈ আনিব পাৰিবা। + +\s5 +\c 23 +\s দায়ূদে চলোমনক ৰজা পতা। লেবীয়া আৰু পুৰোহিতসকলৰ কথা। +\p +\v 1 যেতিয়া দায়ূদে বৃদ্ধ হৈ জীৱনৰ শেষ অৱস্থাত পালে, তেতিয়া তেওঁ তেওঁৰ পুত্ৰ চলোমনক ইস্ৰায়েলৰ ওপৰত ৰজা পাতিলে। +\v 2 তেওঁ পুৰোহিত আৰু লেবীয়া সকলৰ সৈতে ইস্ৰায়েলৰ সকলো প্রধান লোকসকলক এক গোট কৰিলে। +\v 3 লেবীয়া সকলৰ ত্ৰিশ বছৰ আৰু তাৰ ওপৰৰ বয়সীয়া লোকসকলক গণনা কৰা হ’ল। তেওঁলোকৰ সংখ্যা আঠত্ৰিশ হাজাৰ আছিল। +\p +\s5 +\v 4 তেওঁলোকৰ মাজৰ চৌবিশ হাজাৰ লোকক যিহোৱাৰ গৃহৰ কাৰ্য্য কৰিবলৈ নিযুক্ত কৰা হ’ল আৰু ছয় হাজাৰ লোক কৰ্ম্মচাৰী আৰু বিচাৰকৰ্ত্তা আছিল। +\v 5 চাৰি হাজাৰ দুৱৰী আছিল; আৰু চাৰি হাজাৰ লোক বাদ্যযন্ত্ৰৰ সৈতে যিহোৱাৰ প্রশংসা কৰিবৰ বাবে আছিল; এই বিষয়ে দায়ূদে কৈছিল, “এইবোৰ মই আৰাধনা বাবে সাজিছোঁ”। +\v 6 দায়ূদে তেওঁলোকক লেবীয়া সকলৰ লগত যোগাযোগ কৰিবলৈ বিভিন্ন দলত বিভক্ত কৰিলে: গেৰ্চোন, কহাৎ, আৰু মৰাৰী। +\p +\s5 +\v 7 গেৰ্চোনীয়া সকলৰ বংশধৰ সকলৰ গোষ্ঠীৰ পৰা, +\q1 তাত লদ্দন আৰু চিমিয়া আছিল। +\q1 +\v 8 তাত লদ্দনৰ তিনি জন পুত্ৰ আছিল; যিহীয়েল মূখ্য লোক আছিল, তাৰ পাছত যেথম আৰু যোৱেল আছিল। +\p +\v 9 চিমিয়ীৰ তিনি জন পুত্ৰ আছিল: চলোমৎ, হজীয়েল আৰু হাৰণ; এওঁলোক লদ্দনৰ গোষ্ঠীৰ মূখ্য লোক আছিল। +\p +\s5 +\v 10 চিমিয়ীৰ চাৰি জন পুত্ৰ আছিল: যহৎ, জীনা, যিয়ূচ আৰু বৰীয়া। +\q1 +\v 11 তেওঁলোকৰ মাজত যহৎ ডাঙৰ আছিল, আৰু দ্বিতীয় জীজা, কিন্তু যিয়ূচ আৰু বৰীয়াৰ অধিক সন্তান নাছিল সেয়ে তেওঁলোক একে কামৰ বাবে একে গোষ্ঠীৰ বুলি বিবেচনা কৰা হৈছিল। +\p +\s5 +\v 12 কহাতৰ চাৰি জন পুত্ৰ আছিল: +\q1 অম্ৰম, যিচহৰ, হিব্ৰণ, আৰু উজ্জীয়েল। +\q1 +\v 13 অম্ৰমৰ পুত্ৰ আছিল: হাৰোণ আৰু মোচি। অতি পবিত্র বস্তু যিহোৱাৰ সাক্ষাতে ধূপ জ্বলাই, তেওঁৰ পৰিচৰ্য্যা কৰিবলৈ, আৰু তেওঁৰ নামেৰে চিৰকাল আশীৰ্ব্বাদ কৰিবৰ বাবে, হাৰোণক আৰু তেওঁৰ বংশধৰ সকলক স্থায়ীভাৱে মনোনীত কৰা হ’ল। +\v 14 কিন্তু ঈশ্বৰৰ লোক মোচিৰ পুত্র সকলক লেবীয়া বুলি বিবেচনা কৰিছিল। +\q1 +\s5 +\v 15 মোচিৰ পুত্ৰ গেৰ্চোম আৰু ইলীয়েজৰ। +\q1 +\v 16 গেৰচোমৰ বংশধৰ চবূৱেল, ডাঙৰ আছিল। +\q1 +\v 17 ইলীয়েজৰৰ বংশধৰ ৰহবিয়া আছিল। ইলীয়েজৰৰ আৰু পুত্ৰ নাছিল, কিন্তু ৰহবিয়াৰ বহুতো বংশধৰ আছিল। +\q1 +\v 18 যিচহৰৰ পুত্ৰ চলোমীৎ মুখ্য আছিল। +\q1 +\s5 +\v 19 হিব্ৰোণৰ বংশধৰ যিৰিয়া ডাঙৰ আছিল, দ্বিতীয় অমৰিয়া, তৃতীয় যহজীয়েল, আৰু চতুৰ্থ যিকমিয়াম। +\q1 +\v 20 উজ্জীয়েলৰ পুত্ৰ মীখা ডাঙৰ আছিল, আৰু দ্বিতীয় যিচিয়া। +\q1 +\s5 +\v 21 মৰাৰীৰ পুত্ৰ মহলী আৰু মূচী আছিল। মহলীৰ পুত্ৰ ইলীয়াজ আৰু কীচ। +\q1 +\v 22 ইলীয়াজৰৰ পুত্ৰ নোহোৱাকৈয়ে মৃত্যু হয়, তেওঁৰ কেৱল কেইজনী মান জীয়েক আছিল। কীচৰ পুত্ৰসকলে তেওঁলোকক বিয়া কৰাইছিল। +\q1 +\v 23 মূচীৰ তিনি জন পুত্ৰ, মহলী, এদৰ, আৰু যিৰেমোৎ। +\p +\s5 +\v 24 এই লেবীয়াৰ বংশধৰ সকলে নিজৰ গোষ্ঠীৰ লগত যোগাযোগ কৰিছিল। তেওঁলোক নেতৃত্ৱত আছিল যাৰ নাম গণনা কৰা হৈছিল আৰু তালিকাত আছিল। যিহোৱাৰ গৃহৰ পৰিচৰ্য্যা কৰা গোষ্ঠীৰ লোসকল বিশ বছৰ আৰু তাৰ ওপৰ বয়সৰ আছিল। +\v 25 কাৰণ দায়ূদে কৈছিল, “ইস্রায়েলৰ ঈশ্বৰ যিহোৱাই, তেওঁৰ লোকসকলক বিশ্ৰাম দিলে, তেওঁ সদাকালৰ বাবে নিজৰ গৃহ যিৰূচালেমত নিৰ্ম্মাণ কৰিলে। +\v 26 লেবীয়াসকলে আবাস, আৰু তেওঁৰ পৰিচৰ্য্যাত ব্যৱহাৰ কৰা সকলো সামগ্ৰী আৰু কঢ়িয়াব লগা নহব।” +\p +\s5 +\v 27 কাৰণ দায়ূদৰ শেষ বাক্যৰ অনুসাৰে বিশ বছৰ আৰু তাতকৈ ওপৰৰ বয়সৰ লেবীয়া সকলক গণনা কৰা হ’ল। +\v 28 তেওঁলোকে যিহোৱাৰ গৃহৰ পৰিচৰ্য্যাৰ বাবে হাৰোণৰ বংশধৰ সকলৰ সহায়কাৰী আছিল। তেওঁলোক চোতাল কেইখন, কোঠালিবোৰ, সকলো পবিত্ৰ বস্তু শুচি কৰা আৰু ঈশ্বৰৰ গৃহৰ আন সকলো কামৰ তত্ৱাৱধান কৰিছিল। +\v 29 তেওঁলোকে দৰ্শন-পিঠা, শষ্য উৎসৰ্গৰ বাবে মিহি আটাগুড়ি, খমিৰ নিদিয়া পিঠা, তাৱাত সেক দিয়া পিঠা, তেলত মিহলোৱা, আৰু সকলো জোখ আৰু পৰিমান চোৱাৰ তত্ৱাৱধানত আছিল। +\p +\s5 +\v 30 তেওঁলোকে প্ৰতি ৰাতিপুৱা আৰু গধূলি যিহোৱাৰ ধন্যবাদ আৰু প্ৰশংসাৰ বাবেও থিয় হৈছিল। +\v 31 আৰু যিহোৱাৰ উদ্দেশে প্রতিদিনে বিধানৰ মতে, লেখ অনুসাৰে বিশ্ৰাম-বাৰত, আৰু ন জোন উৎসৱত আৰু নিৰূপিত পৰ্ব্বতত যিহোৱাৰ উদ্দেশে হোম-বলি উৎসৰ্গ কৰিছিল। +\p +\s5 +\v 32 তেওঁলোকে সাক্ষাৎ কৰা তম্বুৰ আৰু পবিত্ৰ স্থানৰ দ্ৱায়িত্ৱত আছিল, আৰু যিহোৱাৰ গৃহৰ পৰিচৰ্য্যা কাৰ্যত হাৰোণৰ বংশধৰ সকলকো সহায় কৰিছিল। + +\s5 +\c 24 +\p +\v 1 হাৰোণৰ বংশধৰ সকলৰ বিভাগসমূহ: নাদব, অবীহূ, ইলিয়াজৰ আৰু ঈথামৰ। +\v 2 তেওঁলোকৰ পিতৃৰ মৃত্যু পূৰ্বেই নাদব আৰু অবীহূৰ মৃত্যু হয়। তেওঁলোকৰ সন্তান নাছিল, সেয়েহে ইলিয়াজৰ আৰু ঈথামৰ পুৰোহিতৰ পৰিচৰ্য্যাত আছিল। +\v 3 দায়ূদে একেলগে ইলিয়াজৰৰ বংশৰ চাদোকক, আৰু ঈথামৰৰ বংশৰ অহীমেলকক তেওঁলোকৰ পুৰোহিত পৰিচৰ্য্যাৰ কাৰণে বেলেগ বেলেগ দলত ভাগ কৰিলে। +\p +\s5 +\v 4 ঈথামৰৰ বংশধৰ সকলতকৈ ইলিয়াজৰৰ বংশধৰ সকলৰ মাজত নেতৃত্ৱ লোৱা লোক বেছি আছিল। সেয়ে তেওঁলোকে ইলিয়াজৰৰ বংশধৰ সকলক ষোল্লটা দলত বিভক্ত কৰিছিল। তেওঁলোক ঈথামৰৰ বংশধৰ আৰু গোষ্ঠীৰ মূৰব্বী সকলৰ দ্ৱাৰাই এই সকলো কৰিছিল। +\v 5 একো প্রভেদ নাৰাখি, তেওঁলোকক ইলিয়াজৰ আৰু ঈথামৰ দুয়োৰে বংশধৰ সকলৰ পৰা পবিত্রস্থানৰ কৰ্ম্মচাৰীসকল, আৰু ঈশ্বৰৰ কৰ্ম্মচাৰীসকলৰ বাবে একো প্রভেদ নাৰাখি, চিঠি খেলাই তেওঁলোকক বিভক্ত কৰিছিল। +\p +\s5 +\v 6 লেবীয়া বংশৰ নথনেলৰ পুত্ৰ চমৰিয়া লিখকে ৰজাৰ, কৰ্ম্মচাৰীৰ, চাদোক পুৰোহিতৰ, অবিয়াথৰৰ পুত্ৰ অহীমেলকৰ, আৰু পুৰোহিত সকলৰ নেতা ও লেবীয়া পৰিয়াল সকলৰ উপস্থিতিত তেওঁলোকৰ নাম লিখিলে। ইলিয়াজৰৰ বংশৰ পৰা এটা গোষ্ঠী আৰু ঈথামৰৰ বংশৰ পৰা এটা গোষ্ঠী চিঠি খেলৰ দ্ৱাৰাই নিৰ্বাচন কৰা হৈছিল। +\p +\s5 +\v 7 প্ৰথম চিঠি খেলত যিহোয়াৰীবৰ, দ্বিতীয় যিদয়াৰ, +\v 8 তৃতীয়ৰ হাৰীমৰ, চতুৰ্থ চিয়োৰীমৰ, +\v 9 পঞ্চম মল্কিয়াৰ, ষষ্ঠ মিয়ামীনৰ, +\v 10 সপ্তম হক্কোচৰ, অষ্টম অবিয়াৰ, +\s5 +\v 11 নৱম যেচূয়াৰ, দশম চখনিয়াৰ, +\v 12 একাদশ ইলীয়াচিবৰ, দ্বাদশ যাকীমৰ, +\v 13 ত্ৰয়োদশ হুপ্পাৰ, চতুৰ্দ্দশ যেচেবাবৰ, +\v 14 পঞ্চদশ বিলগাৰ, ষোড়শ ইম্মেৰৰ, +\s5 +\v 15 সপ্তদশ হেজীৰৰ, অষ্টাদশ হপ্পিচেৰৰ, +\v 16 ঊনবিংশ পথহিয়াৰ, বিংশ যিহিষ্কেলৰ, +\v 17 একবিংশ যাখীনৰ, দ্বাবিংশ গামূলৰ, +\v 18 ত্ৰয়োবিংশ দলায়াৰ, চতুৰ্ব্বিংশ মাজিয়াৰ নাম উঠিল। +\p +\s5 +\v 19 যেতিয়া তেওঁলোকে যিহোৱাৰ গৃহলৈ আহিব তেতিয়া ইস্ৰায়েলৰ ঈশ্বৰ যিহোৱাৰ আজ্ঞা অনুসাৰে তেওঁলোকৰ ওপৰ-পিতৃ হাৰোণৰ দ্বাৰাই তেওঁলোকক দিয়া পদ্ধতিৰ দ্ৱাৰাই কৰা তেওঁলোকৰ পৰিচৰ্য্যাৰ আজ্ঞা সমূহ এইবিলাক আছিল। +\p +\s5 +\v 20 লেবীৰ অৱশিষ্ট বংশধৰসকল এওঁলোক: +\q1 অম্ৰমৰ বংশধৰ সকলৰ মাজত চূবায়েল; +\q1 চূবায়েলৰ বংশধৰ সকলৰ মাজত যেহদিয়া। +\q1 +\v 21 অম্ৰমৰ বংশধৰ সকলৰ মাজত যিচিয়া নেতা আছিল। +\q1 +\v 22 যিচহৰীয়াৰ বংশধৰ সকলৰ মাজত চলোমোৎ। চলোমোতৰ বংশধৰ সকলৰ মাজত যহৎ। +\q1 +\s5 +\v 23 হিব্ৰাণৰ বংশধৰ সকলৰ মাজত প্ৰথম যিৰিয়া, দ্বিতীয় অমৰিয়া, তৃতীয় যহজীয়েল, আৰু চতুৰ্থ যিকমিয়াম। +\q1 +\v 24 উজ্জীয়েলৰ বংশধৰ সকলৰ মাজত মীখা। মীখাৰ বংশধৰ সকলৰ মাজত চামীৰ। +\q1 +\v 25 মীখাৰ ভায়েক যিচিয়া; যিচিয়াৰ পুত্র সকলৰ মাজত জখৰিয়া। +\q1 +\s5 +\v 26 মৰাৰীৰ বংশধৰ সকলৰ মাজত মহলী আৰু মুচী; যাজিয়াৰ বংশধৰসকলৰ মাজত বিনো। +\q1 +\v 27 মৰাৰীৰ বংশধৰ সকলৰ মাজত যাজিয়া, বিনো, চোহম, জক্কুৰ, আৰু ইব্ৰী। +\q1 +\v 28 মহলীৰ বংশধৰ সকলৰ মাজত ইলীয়াজৰ; এওঁৰ পুত্ৰ নাছিল। +\q1 +\s5 +\v 29 কীচৰ বংশধৰ সকলৰ মাজত যিৰহমেল। +\q1 +\v 30 মূচী বংশধৰ সকলৰ মাজত মহলী, এদৰ, আৰু যিৰীমোৎ। +\m তেওঁলোকৰ পৰিয়াল অনুসাৰে তালিকাত থকা লেবীয়াসকল এওঁলোক। +\v 31 দায়ূদ ৰজাৰ, চাদোকৰ, অহীমেলকৰ, আৰু পুৰোহিতসকলৰ আৰু লেবীয়াসকলৰ পৰিয়ালৰ নেতাসকলৰ উপস্থিতিত তেওঁলোকে পুনৰ চিঠি খেলালে। পৰিয়াল সকলৰ ডাঙৰ পুত্র সকলে সৰু সকলৰ লগত চিঠি খেলালে। হাৰোণৰ বংশধৰ সকলে কৰাৰ দৰেই এওঁলোকেও চিঠি খেলালে। + +\s5 +\c 25 +\s গায়ন-বায়ন সকলৰ বিষয়। +\p +\v 1 দায়ূদ আৰু আবাসৰ পৰিচৰ্য্যাৰ প্রধান লোকসকলে আচফ, হেমন, আৰু যিদূথূনৰ পুত্র সকলক কিছুমান কামৰ বাবে নিৰ্বাচন কৰিলে। এওঁলোকে বীণা, বেহেলা, আৰু তালেৰে ভাবিষ্যত বাণী কৰিলে। যিসকল লোকে এই কাম কৰিছিল তেওঁলোকৰ তালিকা তলত দিয়া হ’ল: +\v 2 আচফৰ পুত্র সকলৰ পৰা: +\q1 জক্কুৰ, যোচেফ, নথনিয়া, আৰু অচৰেলা; আচফৰ পুত্রসকল আচফৰ নিৰ্দেশ অনুযায়ী ৰজাৰ নিৰীক্ষণৰ অধীনত ভাববাণী কৰে। +\m +\v 3 যিদুথূনৰ পুত্র সকলৰ পৰা: +\q1 গদলিয়া, চৰী, যিচয়া, হচবিয়া, চিমিয়া, আৰু মত্তিথিয়া, এই ছয় জনে, তেওঁলোকৰ পিতৃ যিদুথূনৰ নিৰ্দেশ অনুযায়ী যিহোৱাৰ ধন্যবাদ আৰু প্ৰশংসাৰ বাবে বীণা বজায়। +\p +\s5 +\v 4 হেমনৰ পুত্র সকলৰ পৰা: +\q1 বুক্কিয়া, মত্তনিয়া, উজ্জীয়েল, চবূৱেল, যিৰীমোৎ, হননিয়া, হনানী, ইলীয়াথা, গিদ্দলতী, ৰোমমতী-এজৰ, যচবিকাচা, মল্লোথী, হোথীৰ আৰু মহজীয়োৎ। +\v 5 ৰজাৰ ভাববাদী হেমনৰ এওঁলোক পুত্র। ঈশ্বৰক শ্রদ্ধা কৰিবলৈ তেওঁক চৌদ্ধ জন পুত্র আৰু তিনি জনী ছোৱালী দান কৰিলে। +\p +\s5 +\v 6 তেওঁলোকৰ পিতৃৰ নিৰ্দেশ অনুযায়ী এই সকলো কৰিছিল। তেওঁলোক ঈশ্ৱৰৰ গৃহৰ বাদ্যকৰ আছিল, তেওঁলোকে ঈশ্ৱৰৰ গৃহৰ পৰিচৰ্য্যাৰ বাবে তাল, বেহেলা, আৰু বীণা বজাইছিল। আচফ, যিদুথূন, আৰু হেমন ৰজাৰ নিৰ্দেশৰ অধীনত আছিল। +\v 7 তেওঁলোক আৰু তেওঁলোকৰ ভাইসকল যিহোৱাৰ উদ্দেশ্যে বাদ্য বজোৱাত প্রশিক্ষণ প্রাপ্ত আৰু নিপুণ আছিল তেওঁলোক সংখ্যাত দুশ আঠাশী জন আছিল। +\v 8 তেওঁলোকৰ সৰু কি বৰ, গুৰু কি শিষ্য সকলোৱে সমানে চিঠি খেলাই নিজৰ কৰিব লগীয়া কাৰ্য্য কৰিবলৈ থিৰ কৰিছিল। +\p +\s5 +\v 9 এতিয়া আচফৰ পুত্র সকলৰ বিষয়ে: +\q1 প্ৰথম চিঠি খেলত যোচেফৰ পৰিয়ালৰ নাম উঠিল; +\q1 দ্বিতীয় গদলিয়াৰ পৰিয়ালৰ নামত উঠিল, তেওঁলোক সংখ্যাত বাৰ জন; +\q1 +\v 10 তৃতীয় জক্কুৰৰ নামত উঠিল, তেওঁৰ পুত্র আৰু সম্পৰ্কীয় লোক সকল সংখ্যাত বাৰ জন; +\q1 +\v 11 চতুৰ্থ যিখ্ৰীৰ নামত উঠিল, তেওঁৰ পুত্র আৰু সম্পৰ্কীয় সকল সংখ্যাত বাৰ জন। +\q1 +\v 12 পঞ্চম নথনিয়াৰ নামত উঠিল, তেওঁৰ পুত্র আৰু সম্পৰ্কীয় সকল সংখ্যাত বাৰ জন; +\q1 +\s5 +\v 13 ষষ্ঠ বুক্কিয়াৰ নামত উঠিল, তেওঁৰ পুত্র আৰু সম্পৰ্কীয় সকল সংখ্যাত বাৰ জন; +\q1 +\v 14 সপ্তম যিচৰেলাৰ নামত উঠিল, তেওঁৰ পুত্র আৰু সম্পৰ্কীয় সকল সংখ্যাত বাৰ জন। +\q1 +\v 15 অষ্টম যিচয়াৰ নামত উঠিল, তেওঁৰ পুত্র আৰু সম্পৰ্কীয়সকল সংখ্যাত বাৰ জন; +\q1 +\v 16 নৱম মত্তনিয়াৰ নামত উঠিল, তেওঁৰ পুত্র আৰু সম্পৰ্কীয় সকল সংখ্যাত বাৰ জন; +\q1 +\s5 +\v 17 দশম চিমিয়ীৰ নামত উঠিল, তেওঁৰ পুত্র আৰু সম্পৰ্কীয় সকল সংখ্যাত বাৰ জন; +\q1 +\v 18 একাদশ অজৰেলৰ নামত উঠিল, তেওঁৰ পুত্র আৰু সম্পৰ্কীয় সকল সংখ্যাত বাৰ জন; +\q1 +\v 19 দ্বাদশ হচবিয়াৰ নামত উঠিল, তেওঁৰ পুত্র আৰু সম্পৰ্কীয় সকল সংখ্যাত বাৰ জন; +\v 20 ত্ৰয়োদশ চূবায়েলৰ নামত উঠিল, তেওঁৰ পুত্র আৰু সম্ৱন্ধীয় সকল সংখ্যাত বাৰ জন; +\q1 +\s5 +\v 21 চতুৰ্দ্দশ মত্তিথিয়াৰ নামত উঠিল, তেওঁৰ পুত্র আৰু সম্পৰ্কীয় সকল সংখ্যাত বাৰ জন; +\q1 +\v 22 পঞ্চদশ যিৰোমোতৰ নামত উঠিল, তেওঁৰ পুত্র আৰু সম্পৰ্কীয় সকল সংখ্যাত বাৰ জন; +\q1 +\v 23 ষোড়শ হননিয়াৰ নামত উঠিল, তেওঁৰ পুত্র আৰু সম্পৰ্কীয় সকল সংখ্যাত বাৰ জন; +\q1 +\v 24 সপ্তদশ যচবিকাচাৰ নামত উঠিল; তেওঁৰ পুত্র আৰু সম্পৰ্কীয় সকল সংখ্যাত বাৰ জন; +\q1 +\s5 +\v 25 অষ্টাদশ হনানীৰ নামত উঠিল; তেওঁৰ পুত্র আৰু সম্পৰ্কীয় সকল সংখ্যাত বাৰ জন; +\q1 +\v 26 ঊনবিংশ মল্লোথীৰ নামত উঠিল, তেওঁৰ পুত্র আৰু সম্পৰ্কীয় সকল সংখ্যাত বাৰ জন; +\q1 +\v 27 বিংশ ইলিয়াথাৰ নামত উঠিল, তেওঁৰ পুত্র আৰু সম্পৰ্কীয় সকল সংখ্যাত বাৰ জন; +\q1 +\v 28 একবিংশ হোথীৰৰ নামত উঠিল, তেওঁৰ পুত্র আৰু সম্পৰ্কীয় সকল সংখ্যাত বাৰ জন; +\q1 +\s5 +\v 29 দ্বাবিংশ গিদ্দলতীৰ নামত উঠিল, তেওঁৰ পুত্র আৰু সম্পৰ্কীয় সকল সংখ্যাত বাৰ জন; +\q1 +\v 30 ত্ৰয়োদশ মহজীয়াতোৰ নামত উঠিল, তেওঁৰ পুত্র আৰু সম্পৰ্কীয় সকল সংখ্যাত বাৰ জন; +\q1 +\v 31 চতুৰ্ব্বিংশ ৰোমমতী এজৰৰ নামত উঠিল, তেওঁৰ পুত্র আৰু সম্পৰ্কীয় সকল সংখ্যাত বাৰ জন; + +\s5 +\c 26 +\s দুৱৰী আৰু কোষাধ্যক্ষ সকলৰ বিষয়। +\p +\v 1 দুৱৰী সকলৰ বিভাগসমূহ তলত দিয়া হ’ল: +\q1 কোৰহীয়া সকলৰ পৰা, কোৰিৰ পুত্ৰ মচেলেমিয়া আচফৰ এজন বংশধৰ আছিল। +\q1 +\v 2 মচেলেমিয়াৰ পুত্র সকল: প্রথম পুত্র জখৰিয়া, দ্বিতীয় যিদীয়েল, তৃতীয় জবদিয়া, চতুৰ্থ যৎনীয়েল, +\v 3 পঞ্চম এলম, ষষ্ঠ যোহোহানন, আৰু সপ্তম ইলিহোঐনয়। +\q1 +\s5 +\v 4 ওবেদ-ইদোমৰ পুত্র সকল: প্রথম পুত্র চমমিয়া, দ্বিতীয় যিহোজাবদ, তৃতীয় যোৱাহ, চতুৰ্থ চাখৰ, পঞ্চম নথনেল, +\v 5 ষষ্ঠ অম্মীয়েল, সপ্তাম ইচাখৰ, আৰু অষ্টম পিয়ুলতয়, কাৰণ ঈশ্বৰে ওবেদ-ইদোমক আশীৰ্ব্বাদ কৰিছিল। +\v 6 তেওঁৰ পুত্র চমমিয়াৰ কেইজনো পুত্র জন্মিল; তেওঁলোকে নিজৰ পৰিয়াল সকলক শাসন কৰিছিল; তেওঁলোক বহুতো দক্ষতা সম্পন্ন লোক আছিল। +\q1 +\s5 +\v 7 চমমিয়াৰ পুত্র সকল হ’ল অৎনী, ৰফায়েল, ওবেদ, আৰু ইলজাবদ। তেওঁৰ সম্পৰ্কীয় ইলীহু ও চমখিয়াও বহুতো দক্ষতা সম্পন্ন লোক আছিল। +\v 8 এওঁলোক সকলোৱেই ওবেদ-ইদোমৰ বংশধৰ আছিল। তেওঁলোক, তেওঁলোকৰ পুত্র সকল আৰু সম্পৰ্কীয় সকল ঈশ্বৰৰ আবাসৰ পৰিচৰ্য্যাৰ তেওঁলোকৰ কাম কৰাত সক্ষম লোক আছিল। তেওঁলোকৰ মাজৰ বাষষ্টি জন ওবেদ-ইদোমৰ সম্পৰ্কীয় আছিল। +\v 9 মচেলেমিয়াৰ পুত্র সকল আৰু সম্পৰ্কীয় সকল, সক্ষম লোকসকল,, সৰ্বমুঠ ওঠৰ জন আছিল। +\q1 +\s5 +\v 10 মৰাৰীৰ এজন বংশধৰ হোচাৰ পুত্র সকল: চিম্ৰী এজন নেতা, (যদিও তেওঁ প্রথম পুত্র নাছিল, তথাপিও তেওঁৰ পিতৃয়ে তেওঁক নেতৃত্ৱৰ ভাৰ দিছিল), +\v 11 দ্বিতীয় হিষ্কিয়া, তৃতীয় টবলিয়া, আৰু চতুৰ্থ জখৰিয়া। হোচাৰ পুত্র আৰু সম্পৰ্কীয় লোকসকল সংখ্যাত তেৰ জন আছিল। +\p +\s5 +\v 12 দুৱৰী সকলৰ বিভাগবোৰে তেওঁলোকৰ নেতা সকলৰ লগত যোগাযোগ কৰি তেওঁলোকৰ সম্পৰ্কীয় সকলৰ দৰে, যিহোৱাৰ গৃহত পৰিচৰ্য্যা কৰি, তেওঁলোকৰ কৰিবলগীয়া কাৰ্য্য কৰে। +\v 13 তেওঁলোকে সকলো সম্পৰ্কীয় সকলৰ লগত যোগাযোগ কৰি সৰু কি বৰ সকলোৱে প্ৰত্যেক দুৱাৰৰ বাবে চিঠি খেলালে। +\v 14 যেতিযা পূব দিশৰ দুৱাৰৰ বাবে চিঠি খেলালে তেতিয়া চেলেমিয়াৰ নাম উঠিল। তেওঁৰ পুত্র জখৰিয়া ভাল পৰামৰ্শ দিওঁতা লোক আছিল, চিঠি খেলত উত্তৰ দিশৰ বাবে তেওঁৰ নাম উঠিল। +\p +\s5 +\v 15 দক্ষিণ দিশৰ দুৱাৰৰ বাবে ওবেদ-ইদোমক নির্ধাৰণ কৰে; আৰু তেওঁৰ পুত্র সকলক ভঁৰালৰ বাবে নির্ধাৰন কৰে। +\v 16 পশ্চিম দিশৰ দুৱাৰৰ সৈতে ওপৰলৈ উঠি যোৱা বাটৰ চল্লেখৎ দুৱাৰো চূপ্পীম আৰু হোচাৰ নামত নির্ধাৰন কৰে। প্রতেক পৰিয়ালৰ কাৰণে; ৰখীয়া সকল আছিল। +\p +\s5 +\v 17 পূবফালে ছয় জন লেবীয়া লোক, উত্তৰফালে প্রতিদিনে চাৰি জন, দক্ষিণ ফালেও প্রতিদিনে চাৰি জন, আৰু ভঁৰালত দুজন দুজন। +\v 18 পশ্চিমফালৰ চুতালত চাৰি জনক নিযুক্ত কৰে, চাৰি জন বাটত আৰু চুতালত দুজন। +\v 19 এইদৰেই দুৱৰী সকলক ভাগ কৰা হ’ল। তেওঁলোক সকলো কোৰহীয়া আৰু মৰাৰীয়া বংশৰ পৰা অহা লোক আছিল। +\p +\s5 +\v 20 লেবীয়াসকলৰ ভিতৰত, অহিয়া ঈশ্বৰৰ গৃহৰ আৰু পবিত্ৰীকৃত বস্তুৰ ভঁৰালৰ দায়িত্বত আছিল। +\v 21 লদ্দনৰ বংশধৰ সকল, তেওঁৰ পৰা অহা গেৰ্চোনীয়াৰ বংশধৰ সকল, আৰু যি সকল গের্চোনীয়াৰ লদ্দনৰ পৰিয়ালৰ নেতা আছিল, তেওঁলোক যিহীয়েলী আৰু তেওঁৰ পুত্র সকল। +\v 22 যেথম আৰু যোৱেল তেওঁৰ ভায়েক আছিল। তেওঁলোকো যিহোৱাৰ গৃহৰ ভঁৰালৰ দায়িত্বত আছিল। +\p +\s5 +\v 23 অম্ৰমীয়া, যিচহৰীয়া, হিব্ৰোণীয়া, আৰু উজ্জীয়েলীয়াৰ গোষ্ঠীৰ পৰাও তাত দুৱৰী আছিল। +\v 24 গোৰ্চোমৰ বংশৰ মোচিৰ পুত্র চবুৱেল ভঁৰালৰ তদাৰক কৰিছিল। +\v 25 তেওঁৰ সম্পৰ্কীয় লোক সকল ইলীয়েজৰৰ গোষ্ঠীৰ পৰা আছিল আৰু চবুৱেলৰ পুত্র ৰহবিয়া আছিল। +\q1 ৰহবিয়াৰ পুত্র যিচয়া, +\q1 যিচয়াৰ পুত্র যোৰাম, +\q1 যোৰামৰ পুত্র জিখ্ৰী, +\q1 জিখ্ৰীৰ পুত্র চলোমোৎ। +\p +\s5 +\v 26 দায়ূদ ৰজা, পৰিয়ালৰ মূল লোকসকল, সহস্ৰপতিসকল, শতপতিসকল, আৰু সেনাপতিসকলে যিবোৰ বস্তু পবিত্ৰ কৰিছিল, সেইবোৰ চলোমোৎ আৰু তেওঁৰ সম্বন্ধীয় লোকসকলে সেই ভঁৰালৰ তদাৰক কৰিছিল। +\v 27 যিহোৱাৰ গৃহ মেৰামতি কৰিবৰ অৰ্থে তেওঁলোকে যুদ্ধত পোৱা লূটদ্ৰব্যৰ মাজৰ অনেক বস্তু উৎসর্গ কৰিছিল। +\v 28 চমূৱেল ভাৱবাদীয়ে, কীচৰ পুত্ৰ চৌলে, নেৰৰ পুত্ৰ অবনেৰে, আৰু চৰূয়াৰ পুত্ৰ যোৱাবে যিবিলাক বস্তু উৎসর্গ কৰিছিল, এই সকলোৰ দায়িত্বত তেওঁলোক আছিল। উৎসর্গ কৰা সকলো বস্তু চলোমোত আৰু তেওঁৰ সম্পৰ্কীয়া লোক সকলৰ নিৰাপত্তাত আছিল। +\p +\s5 +\v 29 যিচহৰীয়াৰ বংশধৰ সকলৰ, কননিয়া আৰু তেওঁৰ পুত্ৰসকলক ইস্ৰয়েলৰ সমাজৰ কৰ্ম্মচাৰী আৰু বিচাৰকৰ্ত্তাৰ কাৰ্য্যৰ বাবে নিযুক্ত কৰে। +\v 30 হিব্ৰোণীয়াৰ বংশধৰসকল, হচবিয়া আৰু তেওঁৰ ভাইসকল এক হাজাৰ সাত শ সক্ষম লোক আছিল, তেওঁলোকক যিহোৱাৰ কাৰ্য্য আৰু ৰজাৰ কাৰ্য্যত নিযুক্ত কৰা হছিল। তেওঁলোক যৰ্দ্দনৰ পশ্চিমফালে আছিল। +\p +\s5 +\v 31 হিব্ৰোণীয়াৰ বংশধৰ সকলৰ পৰা যিৰিয়া তেওঁৰ বংশৰ মূখ্য লোক আছিল। তেওঁ তেওঁলোকৰ পৰিয়ালৰ তালিকাৰ পৰা গনণা কৰা লোক আছিল। দায়ূদৰ ৰাজত্বৰ চল্লিশ বছৰত তেওঁলোকে লিপিৱদ্ধ কৰা নথি পত্র পৰীক্ষা কৰি তেওঁলোকৰ মাজত গিলিয়দৰ যাজেৰক দক্ষতা সম্পন্ন লোক বিচাৰি পালে। +\v 32 যাজেৰকৰ দুই হাজাৰ সাত শ সম্পৰ্কীয় লোক আছিল, যিসকল পৰিয়ালৰ সক্ষম লোক আছিল। দায়ূদে ঈশ্বৰীয় আৰু ৰাজকীয় কাম কৰিবলৈ, ৰূবেণীয়া, গাদীয়া, আৰু মনচীৰ আধা জাতিবোৰৰ ওপৰত তেওঁলোকক অধ্যক্ষ পাতিলে। + +\s5 +\c 27 +\s সেনাপতি আৰু কাৰ্য্যধ্যক্ষ সকলৰ বিষয় +\p +\v 1 সংখ্যা অনুসাৰে ইস্ৰায়েলৰ পৰিয়ালৰ মূখ্য লোকসকল, সহস্ৰপতিসকল, শতপতিসকল, তাৰ উপৰিও সৈন্যৰ কৰ্ম্মচাৰীসকল, যিসকলে বিভিন্ন ধৰণে ৰজাৰ পৰিচৰ্য্যা কৰিছিল। সৈন্যৰ প্রতি বিভাগসমূহে গোটেই বছৰ মাহৰ পাছত মাহ পৰিচৰ্য্যা কৰিছিল। প্রতি বিভাগত চৌবিশ হাজাৰ লোক আছিল। +\q1 +\v 2 বিভাগৰ দ্ৱায়িত্ৱত প্ৰথম মাহৰ বাবে জব্দীয়েলৰ পুত্ৰ যচবিয়াম আছিল। তেওঁৰ বিভাগত চৌবিশ হাজাৰ লোক আছিল। +\v 3 তেওঁ পেৰচৰ বংশধৰসকলৰ মাজৰ এজন আৰু তেওঁ প্ৰথম মাহৰ সকলো সৈন্যৰ বিষয়াসকলৰ দ্ৱায়িত্ৱত আছিল। +\s5 +\v 4 দ্বিতীয় মাহৰ বিভাগৰ দ্বায়িত্ৱত অহোহীয়াৰ বংশৰ গোষ্ঠীৰ দোদয়া আছিল। মিক্লোত দ্ৱিতীয় পদবীত আছিল। তেওঁৰ বিভাগত চৌবিশ হাজাৰ লোক আছিল। +\v 5 যিহোয়াদা পুৰোহিতৰ পুত্ৰ বনায়া তৃতীয় মাহৰ কাৰণে সৈন্যৰ সেনাপতি আছিল। এই বিভাগত চৌবিশ হাজাৰ লোক আছিল। +\v 6 এই জনেই সেই বনায়া যি জন ত্ৰিশ জনৰ আৰু ত্রিশ জনৰ ওপৰত নেতা আছিল। তেওঁৰ পুত্র অম্মিযাবদ তেওঁৰ বিভাগত আছিল। +\p +\s5 +\v 7 যোৱাবৰ ভায়েক অচাহেল চতুৰ্থ মাহৰ কাৰণে সেনাপতি আছিল। তেওঁৰ পুত্ৰ জবদিয়া তেওঁৰ পাছত সেনাপতি হ’ল। তেওঁৰ বিভাগত চৌবিশ হাজাৰ লোক আছিল। +\v 8 যিজ্ৰাহীয়াৰ বংশধৰৰ চমহুৎ পঞ্চম মাহৰ কাৰণে সেনাপতি আছিল। তেওঁৰ বিভাগত চৌবিশ হাজাৰ লোক আছিল। +\v 9 তকোৱায়ীয়া পৰা হোৱা ইক্কেচৰ পুত্ৰ ঈৰা ষষ্ঠ মাহৰ কাৰণে সেনাপতি আছিল। তেওঁৰ বিভাগত চৌবিশ হাজাৰ লোক আছিল। +\p +\s5 +\v 10 ইফ্ৰয়িমৰ লোকসকলৰ পৰা পলোনীয়া হেলচ সপ্তম মাহৰ কাৰণে সেনাপতি আছিল। তেওঁৰ বিভাগত চৌবিশ হাজাৰ লোক আছিল। +\v 11 জেৰহৰ বংশৰ গোষ্ঠীৰ পৰা হুচাতীয়া চিব্বখয় অষ্টম মাহৰ কাৰণে সেনাপতি আছিল। তেওঁৰ বিভাগত চৌবিশ হাজাৰ লোক আছিল। +\v 12 বিন্যামীনৰ জাতিৰ পৰা অনাথোতীয়া অবীয়েজৰ নৱম মাহৰ কাৰণে সেনাপতি আছিল। তেওঁৰ বিভাগত চৌবিশ হাজাৰ লোক আছিল। +\p +\s5 +\v 13 জেৰহৰ বংশৰ গোষ্ঠীৰ নটোফাতীয়া নগৰৰ পৰা মহৰয় দশম মাহৰ কাৰণে সেনাপতি আছিল। তেওঁৰ বিভাগত চৌবিশ হাজাৰ লোক আছিল। +\v 14 ইফ্ৰয়িমৰ জাতিৰ পৰা পিৰাথোলিয়া নগৰৰ বনায়া একাদশ মাহৰ কাৰণে সেনাপতি আছিল। তেওঁৰ বিভাগত চৌবিশ হাজাৰ লোক আছিল। +\v 15 অৎনীয়েলৰ বংশৰ গোষ্ঠীৰ পৰা নটোফাতীয়া নগৰৰ হিলদয় দ্ৱাদশ মাহৰ কাৰণে সেনাপতি আছিল। তেওঁৰ বিভাগত চৌবিশ হাজাৰ লোক আছিল। +\p +\s5 +\v 16 এওঁলোকেই ইস্ৰায়েল জাতিৰ নেতাসকল: +\q1 ৰূবেণীয়া জাতিৰ বাবে জিখ্ৰীৰ পুত্ৰ ইলীয়েজৰ নেতা আছিল। +\q1 চিমিয়োনীয়া জাতিৰ বাবে মাখাৰ পুত্ৰ চফটিয়া নেতা আছিল। +\q1 +\v 17 লেবীয়া জাতিৰ বাবে কমূৱেলৰ পুত্ৰ হচবিয়া নেতা আছিল। আৰু হাৰোণৰ বংশধৰসকলক চাদোকে নেতৃত্ৱ দিছিল। +\q1 +\v 18 যিহূদা জাতিৰ বাবে ইলীহূ নেতা আছিল। তেওঁ দায়ূদৰ ভায়েকসকলৰ মাজৰ এজন। +\s5 +\v 19 জবূলূন জাতিৰ বাবে ওবদিয়াৰ পুত্ৰ যিচময়া নেতা আছিল। +\q1 নপ্তালীৰ বাবে অজ্ৰীয়েলৰ পুত্ৰ যিৰীমোৎ নেতা আছিল। +\v 20 ইফ্ৰয়িম জাতিৰ বাবে অজজিয়াৰ পুত্ৰ হোচেয়া নেতা আছিল। +\q1 মনচিৰ আধা জাতিৰ বাবে পদায়াৰ পুত্ৰ যোৱেল নেতা আছিল। +\q1 +\v 21 গিলিয়দত থকা মনচিৰ আধা জাতিৰ বাবে জখৰিয়াৰ পুত্ৰ যিদ্দো নেতা আছিল। +\q1 বিন্যামীনৰ জাতিৰ বাবে অবনেৰৰ পুত্ৰ যাচীয়েল নেতা আছিল। +\q1 +\v 22 দানৰ জাতিৰ বাবে যিৰোহমৰ পুত্ৰ অজৰেল নেতা আছিল। +\m ইস্ৰায়েল জাতিৰ বাবে এওঁলোকেই নেতা আছিল। +\p +\s5 +\v 23 দায়ূদে বিশ বছৰ বা তাতকৈ ক’ম বয়সৰ লোকসকলক গণনা কৰা নাছিল, কাৰণ যিহোৱাই ইস্ৰায়েলক আকাশৰ তৰাবোৰৰ নিচিনা অসংখ্য কৰিবলৈ প্রতিজ্ঞা কৰিছিল। +\v 24 চৰূয়াৰ পুত্ৰ যোৱাবে গণনা কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰিছিল, কিন্তু শেষ নকৰিলে। এই কাৰণে ইস্ৰায়েলৰ ওপৰত ঈশ্বৰৰ ক্ৰোধ প্ৰজ্বলিত হৈছিল। তেওঁলোকৰ সংখ্যা দায়ূদ ৰজাৰ বংশাৱলীত লিখা নহ’ল। +\p +\s5 +\v 25 অদীয়েলৰ পুত্ৰ অজমাবৎ ৰজাৰ মূল্যৱান সম্পদৰ দ্ৱায়িত্ৱত আছিল। উজ্জিয়াৰ পুত্ৰ যোনাথন খেতি-পথাৰত, নগৰবোৰত, গাওঁসমূহত, আৰু দুৰ্গবোৰত থকা গুদামৰ দ্ৱায়িত্ৱত আছিল। +\v 26 কলূবৰ পুত্ৰ ইজ্ৰী মাটি চহোৱা খেতিয়কসকলৰ ওপৰত আছিল। +\v 27 ৰামাথীয়া চিমিয়ী দ্ৰাক্ষাবাৰীবোৰৰ দ্ৱায়িত্ৱত আছিল। চিফমীয়াৰ পৰা অহা জব্দী আঙুৰৰ আৰু দ্ৰাক্ষাৰস বিক্রী কৰোঁতাসকলৰ ওপৰত দ্ৱায়িত্ৱত আছিল। +\p +\s5 +\v 28 নিম্ন-ভূমিত থকা জলফাই গছ আৰু ডিমৰু গছবোৰ, গদেৰীয়াৰ পৰা অহা বালহাননৰ দ্ৱায়িত্ৱত আছিল আৰু তেলৰ গুদামৰ দ্ৱায়িত্ৱত যোৱাচ আছিল। +\v 29 চাগোণৰ পৰা অহা চিত্রয় চাৰোনত চৰা জন্তুৰ জাকবোৰৰ দায়িত্ৱত আছিল। উপত্যকাবোৰত চৰা জন্তুৰ জাকবোৰৰ দ্ৱায়িত্ৱত অদলয়ৰ পুত্ৰ চাফট আছিল। +\s5 +\v 30 উটবোৰৰ দ্ৱায়িত্ৱত ইশ্মায়েলীয়া অবীল আছিল, আৰু গাধীবোৰৰ দ্ৱয়িত্ৱত মেৰোনোথীয়া যেহদিয়া আছিল। +\v 31 এওঁলোক দায়ূদ ৰজাৰ সম্পতিৰ দ্ৱায়িত্ৱত আছিল। +\p +\s5 +\v 32 দায়ূদৰ দদায়েক যোনাথন, তেওঁ এজন পৰামৰ্শদাতা আছিল, যিহেতু তেওঁ এজন জ্ঞানী আৰু নথি সংৰক্ষক আছিল। হকমোনীৰ পুত্ৰ যিহীয়েল ৰজাৰ পুত্রসকলৰ তত্ৱৱধানৰ দ্ৱয়িত্ৱত আছিল। +\v 33 অহীথোফল ৰজাৰ পৰামৰ্শদাতা আছিল, অৰ্কীয়া লোকসকলৰ মাজৰ হুচয় ৰজাৰ ব্যক্তিগত পৰামৰ্শদাতা আছিল। +\v 34 অহীথোফলৰ পাছত বনায়াৰ পুত্ৰ যিহোয়াদা অবিয়াথৰ যোগেদি তেওঁৰ স্থান লয়। যোৱাব ৰজাৰ সৈন্যসকলৰ সেনাপতি আছিল। + +\s5 +\c 28 +\s দায়ূদে দিয়া শেষ-আদেশ আৰু বক্তৃতা। তেওঁৰ মৃত্যু। +\p +\v 1 দায়ূদে যিৰূচালেমত ইস্ৰায়েলৰ সকলো কৰ্ম্মচাৰীক এক গোট কৰিলে: জাতিবোৰৰ কৰ্ম্মচৰীসকলক, সময়-সূচী অনুযায়ী ৰজাৰ পৰিচৰ্য্যা কৰা বিভাগবোৰৰ কৰ্ম্মচাৰীসকলক, সহস্ৰপতিসকলক আৰু শতপতিসকলক, ৰজা আৰু তেওঁৰ পুত্রসকলৰ দখলত থকা সকলো সম্পত্তিৰ পৰিচালকসকলক, কর্ম্মচাৰী আৰু যুদ্ধাৰু লোকসকলক, তেওঁলোকৰ মাজৰ সকলোতকৈ নিপূণ লোকসকলক যিৰূচালেমত এক গোট কৰিলে। +\p +\s5 +\v 2 তাৰ পাছত ৰজা দায়ূদে থিয় হৈ ক’লে, “হে মোৰ ভাইসকল আৰু মোৰ লোক সমূহ, মোৰ কথা শুনা; যিহোৱাৰ নিয়ম-চন্দুকৰ অৰ্থে আৰু আমাৰ ঈশ্বৰৰ ভৰি-পীৰাৰ অৰ্থে এটা মন্দিৰ নিৰ্ম্মাণ কৰিবলৈ মোৰ পৰিকল্পনা আছিল। এই গৃহ নিৰ্ম্মাণৰ বাবে মই প্ৰস্তুতো হৈছিলো। +\v 3 কিন্তু ঈশ্বৰে মোক ক’লে, ‘মোৰ নামৰ অৰ্থে তুমি মন্দিৰ নিৰ্ম্মাণ নকৰিবা, কাৰণ তুমি এজন যুদ্ধৰু আৰু তুমি ৰক্তপাত কৰিলা।’ +\p +\s5 +\v 4 তথাপি যিহোৱাই, ইস্ৰায়েলৰ ঈশ্বৰে; ইস্ৰায়েলৰ ওপৰত সদায় ৰাজত্ব কৰিবৰ বাবে মোৰ আটাই পিতৃপৰিয়ালৰ মাজৰ পৰা মোক মনোনীত কৰিলে। তেওঁ নেতৃত্ৱ দিবৰ বাবে যিহূদা জাতিক মনোনীত কৰিলে। যিহূদাৰ জাতি, মোৰ পিতৃৰ পৰিয়ালবৰ্গ আৰু মোৰ পিতৃৰ সকলো পুত্রৰ মাজৰ পৰা তেওঁ মোক গোটেই ইস্ৰায়েলৰ ওপৰত ৰজা হ’বলৈ মনোনীত কৰিলে। +\v 5 যিহোৱাই মোক দিয়া অনেক পুত্ৰৰ মাজত ইস্ৰায়েলৰ ওপৰত যিহোৱাৰ ৰাজসিংহাসনত বহিবলৈ তেওঁ মোৰ পুত্ৰ চলোমনক মনোনীত কৰিলে। +\p +\s5 +\v 6 তেওঁ মোক ক’লে, ‘তোমাৰ পুত্ৰ চলোমনে মোৰ গৃহ আৰু চোতাল কেইখন নিৰ্ম্মাণ কৰিব, কাৰণ মোৰ পুত্ৰ হ’বলৈ মই তেওঁক মনোনীত কৰিলোঁ, আৰু মই তেওঁৰ পিতৃ হ’ম। +\v 7 আজি তুমি যি দৰে আছা যদি তেওঁ সেই দৰে মোৰ আজ্ঞাবোৰ আৰু শাসন-প্ৰণালীবোৰ পালন কৰি চলে, তেনেহলে মই তেওঁৰ ৰাজ্য চিৰস্থায়ীৰূপে স্থাপন কৰিম। +\p +\s5 +\v 8 এই হেতুকে এতিয়া ইস্ৰায়েলৰ সাক্ষাতে যিহোৱাৰ উদ্দেশে সমবেত হোৱা আৰু আমাৰ ঈশ্বৰৰ উপস্থিতিত ঈশ্ৱৰ যিহোৱাৰ সকলো আজ্ঞা পালন কৰিবলৈ তোমালোক সকলোৱে চেষ্টা কৰা। এই উত্তম দেশৰ অধিকাৰী হবলৈ আৰু তোমালোকৰ পাছত চিৰকালৰ বাবে পুৰুষানুক্রমে তোমালোকৰ সন্তানসকলৰ অধিকাৰত যেন থাকে তাৰ কাৰণে এই সকলো কৰা। +\p +\s5 +\v 9 হে বোপা চলোমন, তুমি তোমাৰ পিতৃৰ ঈশ্বৰক মানি চলিবা, আৰু তোমাৰ সকলো হৃদয়েৰ আৰু হৰ্ষিত মনেৰে তেওঁৰ পৰিচৰ্য্যা কৰিবা। এই দৰে কৰা কাৰণ যিহোৱাই সকলোৰে হৃদয় অনুসন্ধান কৰে আৰু সকলোৰে কল্পনাকো বুজে। তুমি যদি তেওঁক বিচাৰা, তেন্তে তুমি তেওঁক পাবা, কিন্তু যদি তেওঁক ত্যাগ কৰা, তেন্তে তেওঁ তোমাকো চিৰকাললৈকে ত্যাগ কৰিব। +\v 10 পবিত্র-স্থানৰ অৰ্থে মন্দিৰ নিৰ্ম্মাণ কৰিবলৈ যিহোৱাই যে, তোমাক মনোনীত কৰিলে তাক তুমি অনুভৱ কৰা; সাহিয়াল হোৱা আৰু এই কাৰ্য কৰা। +\p +\s5 +\v 11 তাৰ পাছত দায়ূদে তেওঁৰ পুত্ৰ চলোমনক মন্দিৰৰ বাৰাণ্ডাৰ, মন্দিৰৰ ঘৰৰবোৰৰ, গুদামবোৰৰ, ওপৰৰ কোঁঠালিবোৰৰ, ভিতৰৰ কোঁঠালিবোৰৰ, আৰু পাপ-প্রায়শ্চিতৰ আৱৰণৰ নক্সা দিলে। +\v 12 যিহোৱাৰ গৃহৰ চোতাল কেইখনৰ, চাৰিওফালে থকা সকলো কোঁঠালিবোৰৰ, ঈশ্বৰৰ গৃহত থকা গুদামবোৰৰ, আৰু মন্দিৰৰ বাবে পবিত্ৰ কৰা বস্তুৰ ভঁৰালবোৰৰ বাবে তেওঁ অঙ্কন কৰা নক্সা তেওঁ চলোমনক দিলে। +\p +\s5 +\v 13 তেওঁ তেওঁক পুৰোহিতসকলৰ আৰু লেবীয়াসকলৰ বিভাগসমূহৰ বাবে বিধি দিলে আৰু যিহোৱাৰ গৃহৰ পৰিচৰ্য্যাৰ কাৰ্য্য আৰু যিহোৱাৰ গৃহৰ পৰিচৰ্য্যাৰ বাবে ব্যৱহাৰ হোৱা সামগ্রী সমূহৰ দায়িত্ৱত নিযুক্ত কৰিলে। +\v 14 তেওঁ সকলো প্রকাৰৰ পৰিচৰ্য্যাৰ বাবে সোণৰ পাত্ৰবোৰ আৰু সকলো প্রকাৰৰ পৰিচৰ্য্যাৰত ব্যৱহাৰ হোৱা সামগ্রীৰ বাবে ৰূপৰ পাত্ৰবোৰ গুৰুত্ব সহকাৰে তেওঁক দিলে। +\v 15 সোণৰ দীপাধাৰবোৰৰ আৰু তাৰ প্রদীপবোৰৰ প্ৰত্যেক দীপাধাৰ আৰু তাৰ প্রদীপবোৰৰ সোণৰ পৰিমান অনুসাৰে জুখি দিলে। ৰূপৰ দীপাধাৰবোৰৰ আৰু প্রদীপবোৰৰ প্ৰত্যেক দীপাধাৰ আৰু তাৰ প্রদীপবোৰৰ ৰূপৰ পৰিমান অনুসাৰে জুখি দিলে। যাতে প্রত্যেক দীপাধাৰবোৰৰ উপযুক্ত ব্যৱহাৰ হয়। +\p +\s5 +\v 16 দৰ্শন-পিঠাৰ মেজ, আৰু প্রত্যক মেজৰ বাবে সোণৰ পৰিমাণ, আৰু ৰূপৰ মেজবোৰৰ বাবে ৰূপৰ পৰিমাণ তেওঁ জুখি দিলে। +\v 17 তেওঁ যাঠী, তেজ ছটিওৱা চৰিয়া, আৰু পিয়লাবোৰৰ বাবে শুদ্ধ সোণৰ পৰিমাণ জুখি দিলে। তেওঁ প্রত্যেক সোণৰ বাটিবোৰৰ আৰু প্ৰত্যেক ৰূপৰ বাটিবোৰৰ বাবে সোণৰ আৰু ৰূপৰ পৰিমাণ জুখি দিলে। +\p +\s5 +\v 18 ধূপ-বেদিৰ বাবে নিৰ্ম্মল সোণৰ পৰিমাণ, আৰু ডেউকা মেলি যিহোৱাৰ নিয়ম-চন্দুক ঢাকি ধৰা কৰূব দুটাৰ নক্সাৰ কাৰণে সোণৰ পৰিমাণ জুখি দিলে। +\v 19 দায়ূদে ক’লে, “নমুনাৰ বিষয়ে বুজিব পৰাকৈ যিহোৱাই মোক নিৰ্দেশ দিয়া অনুযায়ী মই এই সকলো লিখিত ভাৱে ৰাখিলোঁ। +\p +\s5 +\v 20 দায়ূদে তেওঁৰ পুত্ৰ চলোমনক ক’লে, “তুমি বলৱান আৰু সাহিয়াল হোৱা। এই কাৰ্য কৰা। ভয় নকৰিবা আৰু ব্যাকুল নহ’বা, কিয়নো ঈশ্বৰ যিহোৱা, মোৰ ঈশ্বৰেই তোমাৰ লগত আছে। যিহোৱাৰ গৃহৰ সকলো কাৰ্য সমাপ্ত নোহোৱালৈকে তেওঁ তোমাক পৰিত্যাগ নকৰিব। +\v 21 চোৱা, ইয়াত ঈশ্বৰৰ গৃহৰ সকলো কাৰ্যৰ বাবে পুৰোহিতসকল আৰু লেবীয়াসকলৰ বিভাগসমূহ আছে। তেওঁলোক তোমাৰ লগত থাকিব, এই কাৰ্যৰ অৰ্থে ইচ্ছা থকা সকলো লোক আৰু নিপূণ লোকসকলে তোমাক সকলো কাৰ্য কৰিবলৈ আৰু পৰিচৰ্যা কৰিবলৈ সহায় কৰিব। তোমাৰ আদেশবোৰ অনুসৰণ কৰিবলৈ সকলো কৰ্মচাৰী আৰু সকলো লোক প্রস্তুত। + +\s5 +\c 29 +\p +\v 1 দায়ূদ ৰজাই গোটেই সমাজক ক’লে, “ঈশ্বৰে মোৰ পুত্ৰ চলোমনক মনোনীত কৰিছে, তাৰ বয়স এতিয়াও ক’ম আৰু অভিজ্ঞতাহীন, আৰু এই কাৰ্য্য অতি গুৰুত্ৱপূৰ্ণ। কাৰণ এই ৰাজপ্রসাদ ঈশ্বৰ যিহোৱাৰ উদ্দেশ্যে মানুহৰ বাবে নহয়। +\v 2 মোৰ ঈশ্বৰৰ মন্দিৰৰ অৰ্থে যি উত্তম, সেয়ে মই কৰিলোঁ। সোণৰ বস্তু প্রস্তুত কৰিবলৈ সোণ, ৰূপৰ বস্তু প্রস্তুত কৰিবলৈ ৰূপ, পিতলৰ বস্তু প্রস্তুত কৰিবলৈ পিতল, লোহাৰ বস্তু প্রস্তুত কৰিবলৈ লোহা, কাঠৰ বস্তু প্রস্তুত কৰিবলৈ কাঠ মই দিছোঁ। ৰক্তৰাগ পাথৰ, লগাবৰ কাৰণে পাথৰ, মণি-মুকুতাৰ কামৰ বাবে নানা বৰণীয়া পাথৰ, সকলো বিধৰ বহুমূলীয়া পাথৰ আৰু মাৰ্বল পাথৰো মই প্রচুৰ পৰিমাণে দিছোঁ। +\p +\s5 +\v 3 মোৰ ঈশ্বৰৰ গৃহৰ কাৰণে মই আনন্দিত হ’লো, আৰু মোৰ ব্যক্তিগত ভঁৰালৰ পৰা সোণ, ৰূপ ইয়াৰ বাবে দান দিছোঁ। ইয়াৰ উপৰিও পবিত্র মন্দিৰৰ কাৰণে মই সকলো কৰিবলৈ প্রস্তুত। +\v 4 তিনি হাজাৰ কিক্কৰ ওফীৰৰ সোণ, আৰু সাত হাজাৰ কিক্কৰ শুদ্ধ ৰূপ গৃহৰ দেৱালত আৱৰণ দিবলৈ দিলোঁ। +\v 5 সোণৰ বস্তু প্রস্তুত কৰিবলৈ সোণ, ৰূপৰ বস্তু প্রস্তুত কৰিবলৈ ৰূপ, আৰু শিল্পকৰ্ম্ম কৰোঁতাসকলে কৰা সকলো ধৰণৰ কামৰ কাৰণে মই সকলো বস্তু দান কৰিলোঁ। আজি কোনে যিহোৱালৈ বৰঙণি দিব আৰু নিজকে তেওঁলৈ উৎসৰ্গ কৰিব? +\p +\s5 +\v 6 তাৰ পাছত তেওঁলোকৰ পৰিয়ালৰ পূৰ্ব-পুৰুষৰ প্রধান লোকসকল, ইস্ৰায়েল জাতিৰ প্রধান লোকসকল, সহস্ৰপতিসকল, শতপতিসকল, লগতে ৰজাৰ কাৰ্যত থকা কৰ্মচাৰীসকল একেলগে ইচ্ছাকৃত দান দিলে। +\v 7 তেওঁলোকে ঈশ্বৰৰ গৃহৰ কাৰ্য কাৰণে পাঁচ হাজাৰ কিক্কৰ সোণ, অদৰ্কোণ নামেৰে দহ হাজাৰ সোণৰ মোহৰ, দহ হাজাৰ কিক্কৰ ৰূপ, ওঠৰ হাজাৰ কিক্কৰ ৰূপ পিতল, আৰু এক লাখ কিক্কৰ লোহা দিলে। +\p +\s5 +\v 8 যিসকলৰ বহুমুলীয়া বাখৰ আছিল, তেওঁলোকে গেৰ্চোনীয়াৰ বংশধৰ যিহীয়েলৰ নিৰীক্ষণত যিহোৱাৰ গৃহৰ ভঁৰালত তাক দিলে। +\v 9 তেওঁলোকে নিজ ইচ্ছাৰে আৰু সকলো হৃদয়েৰে যিহোৱাৰ উদ্দেশ্যে দান দিয়াৰ কাৰনে প্ৰজাসকলে আনন্দ কৰিলে। ৰজা দায়ূদেও মহা-আনন্দ কৰিলে। +\p +\s5 +\v 10 দায়ূদে গোটেই সমাজৰ আগতে যিহোৱাৰ ধন্যবাদ কৰিলে। দায়ূদে ক’লে, “হে আমাৰ পিতৃ ইস্ৰায়েলৰ ঈশ্বৰ যিহোৱা আপুনি যুগে যুগে চিৰকাললৈকে ধন্য। +\v 11 হে যিহোৱা, আপুনি মহত্ব, পৰাক্ৰমী, প্ৰশংসনীয়, বিজয়ী, আৰু প্ৰতাপী। কাৰণ স্বৰ্গত আৰু পৃথিৱীত যি যি আছে, সেই সকলোৱেই আপোনাৰ। ৰাজ্যও আপোনাৰেই, আৰু চাৰিও দিশে শাসনকৰ্তা ৰূপে যিহোৱা আৰু আপুনি মৰ্য্যদাপূৰ্ণ। +\p +\s5 +\v 12 আপোনাৰ পৰাই ধন আৰু গৌৰৱ হয়, আৰু আপুনি সকলোৰে ওপৰত শাসন কৰি আছে। আপোনাৰ হাততেই বল আৰু পৰাক্ৰম আছে। সকলোকে মহত্ব ও শক্তিশালী কৰিবৰ কাৰণে আপোনাৰ অধিকাৰ আছে। +\v 13 সেয়েহে, হে আমাৰ ঈশ্বৰ, আমি আপোনাৰ ধন্যবাদ কৰো, আৰু আপোনাৰ নামৰ গৌৰৱ ও প্ৰশংসা কৰো। +\p +\s5 +\v 14 কিন্তু মই নো কোন, আৰু মোৰ লোকসকল নো কোন, যে, আমি এইদৰে নিজ ইচ্ছাৰে দান দিবলৈ আগবাঢ়িব পাৰিছোঁ? কিয়নো সকলো বস্তু আপোনাৰ পৰাই আহে, আৰু আপোনাৰ যি তাকে আমি অনন্দমনেৰে আপোনাক দিছোঁ। +\v 15 কাৰণ আমাৰ সকলো পূৰ্ব-পুৰুষ সকলৰ দৰে আমিও আপোনাৰ আগত অচিনাকি আৰু ভ্রমণকাৰী লোক। পৃথিৱীত আমাৰ দিনবোৰ ছাঁ স্বৰূপ আৰু এই পৃথিৱীত আমাৰ একো আশা নাই। +\p +\s5 +\v 16 হে আমাৰ ঈশ্বৰ যিহোৱা, আপোনাৰ, পবিত্ৰ নামৰ উদ্দেশে আপোনাৰ গৃহ নিৰ্ম্মাণ কৰিবলৈ আমি এই যি সকলো সম্পতি সংগ্রহ কৰিলোঁ, এই সকলো আপোনাৰেই আৰু আপোনাৰ পৰাই অহা। +\v 17 হে মোৰ ঈশ্বৰ, মই এইয়াও জানো যে, আপুনি হৃদয়ৰো পৰীক্ষা কৰে আৰু সৰলতাত সন্তুষ পায়। মই হ’লে মোৰ মনৰ সৰলতাতহে নিজ ইচ্ছাৰে এই সকলো বস্তু দান দিলোঁ, আৰু এতিয়া এই ঠাইত উপস্থিত হোৱা আপোনাৰ লোকসকলেও নিজ ইচ্ছাৰে আপোনাৰ উদ্দেশে দান দিয়া দেখি মই আনন্দিত হৈছোঁ। +\p +\s5 +\v 18 আমাৰ পূৰ্ব-পুৰুষ অব্ৰাহাম, ইচহাক, ইস্ৰায়েলৰ ঈশ্বৰ যিহোৱা, আপুনি আপোনাৰ লোকসকলৰ মনত এই চিন্তাধাৰা সদায় ৰাখক। তেওঁলোকৰ হৃদয় আপোনাতেই মনোনিবেশ কৰক। +\v 19 আপোনাৰ আজ্ঞা, সাক্ষ্য, আৰু বিধিবোৰ সম্পূৰ্ণ হৃদয়েৰে পালন কৰিবলৈ, আৰু এই সকলো কাৰ্য কৰিবলৈ, আৰু মই যি গৃহৰ বাবে ব্যৱস্থা কৰি থৈছোঁ, তাক নিৰ্মাণ কৰিবলৈ মোৰ পুত্ৰ চলোমনক সিদ্ধ মন দিয়ক।” +\p +\s5 +\v 20 দায়ূদে গোটেই সমাজক ক’লে, “এতিয়া তোমালোকে নিজৰ ঈশ্বৰ যিহোৱাৰ ধন্যবাদ কৰা।” গোটেই সমাজে তেওঁলোকৰ পূৰ্ব-পুৰুষৰ ঈশ্বৰ যিহোৱাৰ ধন্যবাদ কৰিলে, আৰু মুৰ দোঁৱাই যিহোৱাৰ প্রশংসা কৰিলে আৰু ৰজাৰ আগত প্ৰণিপাত কৰিলে। +\v 21 তাৰ পাছ দিনা তেওঁলোকে যিহোৱাৰ উদ্দেশ্যে বলিদান কৰিলে, আৰু যিহোৱাৰ উদ্দেশ্যে হোম-বলি উৎসৰ্গ কৰিলে। তেওঁলোকে এক হাজাৰ ষাড়-গৰু, এক হাজাৰ মতা ভেড়া, আৰু এক হাজাৰ ভেড়া পোৱালি, আৰু ইয়াৰে সৈতে গোটেই ইস্ৰায়েলৰ কাৰণে পেয় নৈবেদ্য আৰু বলিদান উৎসৰ্গ কৰিলে। +\p +\s5 +\v 22 সেই দিনা অতি আনন্দেৰে যিহোৱাৰ আগত ভোজন-পান কৰিলে। +\p তেওঁলোকে দায়ূদৰ পুত্ৰ চলোমনক দ্বিতীয়বাৰ ৰজা পাতিলে; আৰু যিহোৱাৰ উদ্দেশ্যে শাসনকর্তা হবলৈ তেওঁ অভিষেক কৰিলে। তেওঁলোকে পুৰোহিত হবলৈ চাদোককো যিহোৱাৰ উদ্দেশ্যে অভিষেক কৰিলে। +\v 23 তাৰ পাছত চলোমন তেওঁৰ পিতৃ দায়ুদৰ পৰিৱৰ্তে ৰজাহৈ যিহোৱাৰ সিংহাসনত বহিল। তেওঁ কৃতকাৰ্য্য হ’ল, আৰু গোটেই ইস্ৰায়েলে তেওঁৰ আজ্ঞা মানিলে। +\p +\s5 +\v 24 সকলো নেতাসকল, সৈন্যসকল, আৰু দায়ূদ ৰজাৰ পুত্ৰসকল চলোমন ৰজাৰ অধিন হ’ল। +\v 25 যিহোৱাই সকলো ইস্ৰায়েলৰ আগত চলোমনক সন্মান প্রদান কৰিলে আৰু যিহোৱাই তেওঁক যি ক্ষমতা দিলে, তেনে ক্ষমতা তেওঁৰ পূৰ্বে ইস্ৰায়েলৰ কোনো ৰজাক দিয়া নাছিল। +\p +\s5 +\v 26 যিচয়ৰ পুত্ৰ দায়ূদে সকলো ইস্ৰায়েলৰ ওপৰত ৰাজত্ব কৰিছিল। +\v 27 তেওঁ চল্লিশ বছৰ ইস্রায়েলৰ ৰজা আছিল। তেওঁ সাত বছৰ হিব্ৰোণত আৰু তেত্ৰিশ বছৰ যিৰূচালেমত ৰাজত্ৱ কৰিছিল। +\v 28 তেওঁ সম্পূৰ্ণ বয়স পায়, দীঘলীয়া জীৱন সা-সম্পতি আৰু সন্মান উপভোগ কৰি বৃদ্ধ অৱস্থাত তেওঁৰ মৃত্যু হয়। তেওঁৰ পুত্ৰ চলোমন তেওঁৰ পদত ৰজা হ’ল। +\p +\s5 +\v 29 দায়ূদ ৰজাই তেওঁৰ জীৱনত কৰা সকলো কাৰ্য ভাববাদী চমূৱেল, ভাববাদী নাথন আৰু ভাববাদী গাদৰ ইতিহাস-পুস্তকসমূহত বৰ্ণনা কৰা হৈছে। +\v 30 এই পুস্তকসমূহত ইস্ৰায়েলক ৰাজত্ৱ কৰা সময়ত দায়ূদে যিবোৰ কাৰ্য কৰিছিল, সেই সকলো ইয়াতে উল্লেখ আছে। লিখকসকলে ইস্রায়েল আৰু তাৰ ওচৰ চুবুৰীয়া ৰাজ্যৰ, দায়ূদৰ ক্ষমতা আৰু তেওঁৰ জীৱনৰ সকলো ঘটনা লিখিলে। \ No newline at end of file diff --git a/17-EST.usfm b/17-EST.usfm index b407f10..3f16239 100644 --- a/17-EST.usfm +++ b/17-EST.usfm @@ -1,5 +1,6 @@ \id EST \ide UTF-8 +\sts - Book of Esther \h ইষ্টেৰৰ বিবৰণ \toc1 ইষ্টেৰৰ বিবৰণ \toc2 ইষ্টেৰৰ বিবৰণ @@ -274,6 +275,7 @@ \s5 \v 10 মৰ্দখয়ে এই পত্র ৰজা অহচবেৰোচৰ নামেৰে লিখি তাত ৰজাৰ আঙঠিৰে মোহৰ মাৰিছিল। ৰাজ অশ্ৱপালনৰ প্রতিষ্ঠানৰ পৰা ৰাজ-কাৰ্যত ব্যৱহাৰ কৰা বেগী ঘোঁৰাত সংবাদবাহক সকলৰ দ্বাৰাই সেই কাগজ পত্ৰবোৰ পঠিয়াই দিয়া হ’ল। \v 11 এই পত্রত প্রত্যেক নগৰত থকা ইহুদী লোক সকলক ৰজা অহচবেৰোচে একলগ হৈ সমবেত হবলৈ; আৰু নিজৰ প্ৰাণ ৰক্ষা কৰিবৰ বাবে স্থিৰ হৈ থাকিবলৈ আদেশ দিছিল। যি কোনো লোক বা প্ৰদেশৰ পৰা অস্ত্রধাৰী দলে তেওঁলোকক আক্ৰমণ কৰিলে, ইহুদী লোকসকলে তেওঁলোকৰ ল’ৰা-ছোৱালী আৰু মহিলা সকলৰ সৈতে তেওঁলোকক ধ্বংস, বধ আৰু বিনষ্ট কৰিব পাৰিব; আৰু তেওঁলোকৰ সম্পত্তি লুট কৰিব পাৰিব। এই বুলি সেই পত্ৰত ৰজাই প্ৰত্যেক নগৰত থকা ইহুদী লোক সকলক অনুমতি দিছিল। +\v 12 ৰজা অহচবেৰোচৰ অধীনত থকা সকলো প্রদেশলৈ ইয়াক কাৰ্যকৰী কৰিবলৈ কোৱা হ’ল, সেয়া আছিল দ্বাদশ মাহৰ তেৰ তাৰিখ, অৰ্থাৎ অদৰ মাহৰ তেৰ তাৰিখ। \p \s5 \v 13 সকলো লোকলৈ এই আজ্ঞা, বিধান স্বৰূপে জাৰি কৰি জনসাধাৰণৰ মাজত প্রকাশ কৰিবলৈ সেই পত্ৰৰ নকল যুগুত কৰা হৈছিল; যাতে সেই দিনা ইহুদী লোকসকলে তেওঁলোকৰ শত্ৰুক প্রতিশোধ লবলৈ যুগুত হৈ থাকে। diff --git a/18-JOB.usfm b/18-JOB.usfm index 92df7e8..c8817b4 100644 --- a/18-JOB.usfm +++ b/18-JOB.usfm @@ -1,11 +1,11 @@ \id JOB \ide UTF-8 \sts Book of Job -\h Job -\toc1 Job -\toc2 Job +\h যোব +\toc1 যোব +\toc2 যোব \toc3 job -\mt1 Job +\mt1 যোব \s5 diff --git a/19-PSA.usfm b/19-PSA.usfm new file mode 100644 index 0000000..d64a317 --- /dev/null +++ b/19-PSA.usfm @@ -0,0 +1,9460 @@ +\id PSA +\ide UTF-8 +\sts PSALMS +\rem সামসঙ্গীত +\h প্রথম খণ্ড +\toc1 প্রথম খণ্ড +\toc2 প্রথম খণ্ড +\toc3 psa +\mt1 প্রথম খণ্ড +\cl গীতমালা + + +\s5 +\c 1 +\q +\p +\v 1 ধন্য সেই লোক, যি জনে দুষ্টসকলৰ পৰামর্শমতে নচলে, +\q পাপীসকলৰ পথত থিয় নহয়, +\q নিন্দকসকলৰ সমাবেশত নবহে; +\q +\v 2 কিন্তু যিহোৱাৰ ব্যৱস্থাত সন্তুষ্ট হয়, +\q আৰু দিনে ৰাতিয়ে তেওঁৰ ব্যৱস্থা ধ্যান কৰে। +\q +\s5 +\v 3 সেই মানুহ বোৱতী পানীৰ দাঁতিত ৰোৱা গছৰ দৰে, +\q যি গছে বতৰত ফল দিয়ে, +\q আৰু যাৰ পাত জঁয় নপৰে; +\q তেওঁ সকলো কৰ্মতে সফলতা লাভ কৰে। +\q +\s5 +\v 4 দুষ্টসকল তেনেকুৱা নহয়; +\q তেওঁলোক বতাহে উৰুৱাই নিয়া তুঁহৰ দৰে। +\q +\v 5 এই কাৰণে দুষ্টসকল ন্যায়-বিচাৰত থিয় হ’ব নোৱাৰিব, +\q আৰু পাপীলোকে ধাৰ্ম্মিকসকলৰ সভাত থাকিব নোৱাৰিব। +\q +\s5 +\v 6 কাৰণ যিহোৱাই ধাৰ্ম্মিকসকল চলা পথত সতর্ক দৃষ্টি ৰাখে, +\q কিন্তু দুষ্টসকলৰ পথৰ অন্ত হ’ব সৰ্ব্বনাশ। + +\s5 +\c 2 +\q +\v 1 কিয় অস্থিৰ হৈ জাতিসমূহে যিহোৱাৰ বিৰুদ্ধাচৰণ কৰিছে? +\q কিয় লোকসমূহে অনর্থক ষড়যন্ত্র কৰিছে? +\q +\v 2 যিহোৱা আৰু তেওঁৰ অভিষিক্তজনাৰ বিৰুদ্ধে পৃথিবীৰ ৰজাসকল একেলগে থিয় হৈছে, +\q শাসনকর্তাসকলে একেলগে গোপন ষড়যন্ত্র কৰিছে; +\q +\v 3 তেওঁলোকে কৈছে, “আঁহা আমি তেওঁলোকৰ বন্ধন ছিঙি পেলাওঁ, +\q আমাৰ ওপৰৰ পৰা তেওঁলোকৰ শিকলিবোৰ পেলাই দিওঁ।” +\q +\s5 +\v 4 যিহোৱাই স্বৰ্গৰ সিংহাসনত বহি হাঁহিছে; +\q যিহোৱাই তেওঁলোকক বিদ্রূপ কৰিছে। +\q +\v 5 তেওঁ ক্রোধ কৰি তেওঁলোকক ধমক দিব, +\q তেওঁৰ প্রচণ্ড ক্রোধে তেওঁলোকৰ মনত ভয় জন্মাব। +\q +\s5 +\v 6 যিহোৱাই কৈছে, “ময়েই মোৰ পবিত্ৰ চিয়োন পৰ্ব্বতত মোৰ ৰজাক অভিষেক কৰিলোঁ।” +\q +\v 7 ৰজাই ক’ব, যিহোৱাই যি নির্দেশ দিছে, মই তাক ঘোষণা কৰিম; +\q যিহোৱাই মোক কৈছে, “তুমি মোৰ পুত্ৰ, আজিয়েই মই তোমাক পিতৃৰূপে জন্ম দিলোঁ। +\q +\s5 +\v 8 তুমি মোৰ ওচৰত বিচাৰা, তাতে মই তোমাক অধিকাৰৰ অৰ্থে জাতিবোৰ দিম, +\q পৃথিবীৰ সকলো সীমা তোমাৰ অধিকাৰলৈ আহিব। +\q +\v 9 লোহাৰ দণ্ডৰে তুমি তেওঁলোকক ভাঙি পেলাবা; +\q কুমাৰৰ মাটিৰ পাত্ৰৰ দৰে তুমি তেওঁলোকক চূর্ণ-বিচূর্ণ কৰিবা।” +\q +\s5 +\v 10 গতিকে, হে ৰজাসকল, এতিয়া তোমালোকে জ্ঞানেৰে বুজি চলিবা; +\q হে পৃথিবীৰ শাসনকর্তাসকল, সাৱধান হোৱা। +\q +\v 11 ভয়েৰে সৈতে যিহোৱাৰ সেৱা কৰা; কম্পনেৰে সৈতে উল্লাস কৰা। +\q +\s5 +\v 12 তোমালোকে তেওঁৰ পুত্ৰক সন্মানেৰে চুমা খোৱা, নহলে তেওঁ তোমালোকৰ ওপৰত ক্রুদ্ধ হব, +\q তোমালোক নিজৰ পথতে বিনষ্ট হবা; +\q কিয়নো তেওঁৰ ক্ৰোধ নিমিষতে জ্বলি উঠিব পাৰে। +\q ধন্য সেইসকল, যিসকলে তেওঁত আশ্ৰয় লয়। + +\s5 +\c 3 +\s পুত্ৰ অবচালোমৰ ওচৰৰ পৰা পলাই যোৱাৰ সময়ত দায়ুদৰ ৰচিত গীত। +\q +\v 1 হে যিহোৱা চোৱা, মোৰ শত্রুৰ সংখ্যা কিমান বাঢ়িছে! +\q মোৰ বিৰুদ্ধে অনেকেই উঠিছে! +\q +\v 2 অনেকে মোক কৈছে, “ঈশ্বৰে তোমাক উদ্ধাৰ নকৰে।” (চেলা) +\q +\s5 +\v 3 কিন্তু, হে যিহোৱা, তুমিয়েই মোৰ চাৰিওফালে ঢাল হৈ আছা; +\q তুমিয়েই মোৰ গৌৰৱ; +\q তুমি মোৰ মূৰ উর্দ্ধত ৰাখিছা। +\q +\v 4 মই চিঞঁৰি চিঞঁৰি যিহোৱাক মাতো; +\q তাতে তেওঁ মোক তেওঁৰ পবিত্ৰ পৰ্ব্বতৰ পৰা উত্তৰ দিয়ে। (চেলা) +\q +\s5 +\v 5 মই শুই পৰিলো আৰু টোপনি গলোঁ; পুণৰ সাৰ পালো; +\q কিয়নো যিহোৱাই মোক ৰক্ষা কৰে। +\q +\v 6 মোৰ বিৰুদ্ধে মোৰ চাৰিওফালে হাজাৰ হাজাৰ লোক সজ্জিত হৈ আছে, +\q কিন্তু মই তেওঁলোকলৈ ভয় নকৰোঁ। +\q +\s5 +\v 7 হে যিহোৱা উঠি আহাঁ! +\q হে মোৰ ঈশ্বৰ, মোক উদ্ধাৰ কৰা; +\q তুমি মোৰ শত্রুবোৰৰ গালত আঘাত কৰা; +\q দুষ্টবোৰৰ দাঁত ভাঁঙি পেলোৱা। +\q +\v 8 পৰিত্রাণ যিহোৱাতে আছে; +\q তোমাৰ লোকসকলৰ ওপৰত তোমাৰ আশীৰ্ব্বাদ নামি আহঁক। (চেলা) + +\s5 +\c 4 +\s প্ৰধান বাদ্যকৰৰ প্রতি: তাঁৰযুক্ত বাদ্যৰে সৈতে গোৱা দায়ুদৰ ৰচিত গীত। +\q +\v 1 হে মোৰ ধার্মিকতাৰ ঈশ্বৰ, মই যেতিয়া তোমাক মাতো, +\q তেতিয়া তুমি মোক উত্তৰ দিয়া। +\q বিপদে যেতিয়া মোক হেঁচি ধৰিলে, +\q কিন্তু তুমিয়ে মোক বহল ঠাই দিলা; +\q মোক কৃপা কৰা; মোৰ প্ৰাৰ্থনা শুনা। +\q +\s5 +\v 2 হে মনুষ্য, কিমান কালনো তোমালোকে মোৰ সন্মানক অসন্মান কৰিবা? +\q কিমান কালনো তোমালোকে অসাৰকে ভাল পাই থাকি +\q অসত্যৰ পাছে পাছে দৌৰিবা? (চেলা)। +\q +\v 3 কিন্তু তোমালোকে জানি থোৱা, যিহোৱাই নিজৰ ভক্তসকলক +\q তেওঁৰ নিজৰ কাৰণে পৃথক কৰিলে। +\q মই মাতিলে, যিহোৱাই মোৰ প্রার্থনা শুনে। +\q +\s5 +\v 4 তোমালোকে মনৰ ব্যাকুলতাত পাপ নকৰিবা; +\q নিজৰ শয্যাত শুই তাক দকৈ মনতে চিন্তা কৰি চাবা আৰু নিজম দি থাকিবা। (চেলা)। +\q +\v 5 তোমালোকে যোগ্য বলি উৎসৰ্গ কৰা, আৰু যিহোৱাত ভাৰসা ৰাখা। +\q +\s5 +\v 6 অনেকে কয়, “অহ! আমি যদি অলপমান মঙ্গলকে দেখা পালোহেতেঁন!” +\q হে যিহোৱা, তোমাৰ মুখৰ দীপ্তি আমাৰ ওপৰত প্রতিফলিত হওঁক। +\q +\v 7 প্রচুৰ শস্য আৰু নতুন দ্রাক্ষাৰস উভৈনদী হ’লে যেনেকৈ আনন্দ হয়, +\q তাতোকৈও অধিক আনন্দ দি তুমি মোৰ অন্তৰ পূর্ণ কৰি ৰাখিছা। +\q +\v 8 মই শান্তিৰে শুই টোপনি যাম। +\q কাৰণ, হে যিহোৱা, কেৱল তুমিয়েই মোক নিৰাপত্তা দি নিৰাপদে ৰাখিছা। + +\s5 +\c 5 +\s প্ৰধান বাদ্যকৰৰ প্রতি: বাঁহী বজাই গোৱা দায়ুদৰ ৰচিত গীত। +\b +\q +\v 1 হে যিহোৱা, মোৰ কথালৈ কাণ পাতা; মোৰ হুমুনিয়াহ শুনা। +\q +\v 2 হে মোৰ ৰজা, মোৰ ঈশ্বৰ, +\q তুমি মোৰ কাতৰোক্তিৰ স্বৰ শুনা; +\q কিয়নো মই তোমাৰ ওচৰতে প্ৰাৰ্থনা কৰিছোঁ। +\q +\v 3 হে যিহোৱা, প্রতি ৰাতিপুৱাতে তুমি মোৰ মাত শুনিবলৈ পোৱা; +\q ৰাতিপুৱাই মই তোমাৰ সন্মুখত মোৰ নিবেদন উৎসৰ্গ কৰি বাট চাই থাকো। +\q +\s5 +\v 4 তুমি দুষ্টতাত সন্তোষ পাওঁতা ঈশ্বৰ নোহোৱা; +\q দুষ্ট লোকে তোমাৰ লগত থাকিব নোৱাৰে। +\q +\v 5 যিসকল অহঙ্কাৰী লোক, তেওঁলোক তোমাৰ চকুৰ সন্মুখত থিয় হ’ব নোৱাৰিব; +\q সকলো দুষ্কর্ম কৰা লোকক তুমি ঘৃণা কৰা। +\q +\v 6 যিসকলে মিছা কথা কয় তেওঁলোকক তুমি বিনষ্ট কৰিবা; +\q যিহোৱাই ৰক্তপাতকাৰী আৰু ছলনাকাৰীক ঘৃণা কৰে। +\q +\s5 +\v 7 কিন্তু মই তোমাৰ অসীম প্রেমৰ যোগেদি +\q তোমাৰ গৃহত সোমাম, +\q মই ভয়েৰে সৈতে তোমাৰ পবিত্ৰ মন্দিৰৰ ফাললৈ চাই +\q মোৰ মূৰ নত কৰিম। +\q +\v 8 হে যিহোৱা, মোৰ অনেক শত্রু থকাৰ কাৰণে +\q তুমি মোক তোমাৰ নিজ ধাৰ্ম্মিকতাৰ পথত চলাই নিয়া; +\q তোমাৰ পথ মোৰ সন্মুখত সৰল কৰি দিয়া। +\q +\s5 +\v 9 মোৰ শত্রুবোৰৰ মুখত সত্যতা নাই। +\q সিহঁতৰ হৃদয়ত ধ্বংসৰ মনোভাৱ থাকে। +\q সিহঁতৰ ডিঙিৰ নলীবোৰ যেন মুকলি মৈদাম, +\q সিহঁতে কপটভাৱে জিবাৰে প্রশংসাৰ কথা কয়। +\q +\v 10 হে ঈশ্বৰ, তুমি সিহঁতক নিজৰ দোষৰ ভাৰ বহন কৰিবলৈ দিয়া; +\q সিহঁত নিজ নিজ পৰামর্শতে পতিত হওঁক। +\q সিহঁতৰ অধিক অপৰাধৰ কাৰণে তুমি সিহঁতক খেদাই দিয়া; +\q কিয়নো সিহঁতে তোমাৰ বিৰুদ্ধে বিদ্ৰোহ কৰিছে। +\q +\s5 +\v 11 কিন্তু যিসকলে তোমাত আশ্ৰয় লয়, তেওঁলোক আনন্দিত হওঁক; +\q তেওঁলোকে আনন্দেৰে চিৰকাল গীত-গান কৰক, +\q তেওঁলোকৰ ওপৰত তোমাৰ নিৰাপত্তা প্রসাৰিত কৰা +\q যাতে তোমাৰ নামক যিসকলে প্ৰেম কৰে, তেওঁলোকে তোমাত আনন্দ পায়। +\q +\v 12 কিয়নো হে যিহোৱা, যিসকল ধার্মিক, তুমি তেওঁলোকক আশীৰ্ব্বাদ কৰা; +\q তোমাৰ দয়াৰে তুমি তেওঁলোকক ঢালৰ নিচিনাকৈ আৱৰি ৰাখিছা। + +\s5 +\c 6 +\s প্ৰধান বাদ্যকৰৰ প্রতি: চমীনীৎ সুৰত তাঁৰযুক্ত যন্ত্ৰেৰে গোৱা দায়ুদৰ ৰচিত গীত। +\q +\v 1 হে যিহোৱা, তুমি খংত মোক ধমকি নিদিবা; +\q তোমাৰ ক্রোধত মোক শাসন নকৰিবা। +\q +\v 2 হে যিহোৱা, মোক কৃপা কৰা, +\q কিয়নো মই দুর্বল; +\q হে যিহোৱা মোক সুস্থ কৰা, +\q কিয়নো মোৰ হাড়বোৰ ভয়তে কঁপিছে। +\q +\s5 +\v 3 মোৰ প্ৰাণও ভয়তে ব্যাকুল হৈছে; +\q হে যিহোৱা, এইদৰে কিমান কাললৈ হৈ থাকিব? +\q +\v 4 হে যিহোৱা, মোলৈ ঘূৰি চোৱা, +\q মোৰ প্ৰাণ ৰক্ষা কৰা; +\q তোমাৰ অসীম প্রেমেৰে মোক উদ্ধাৰ কৰা। +\q +\v 5 মৃত্যু হ’লে তোমাক সোঁৱৰণ কৰা নহয়; +\q চিয়োলত (মৈদাম) কোনে তোমাৰ প্রশংসা কৰিব? +\q +\s5 +\v 6 মই কেঁকাই কেঁকাই ক্লান্ত হৈ পৰিছো; +\q গোটেই নিশা কান্দি-কান্দি মই মোৰ শয্যা চকুৰ পানীৰে তিয়াওঁ; +\q মোৰ বিচনা তিতি যায়। +\q +\v 7 দুখতে মোৰ চকুৰ দৃষ্টি কমি গৈছে; +\q শত্রুবোৰৰ কাৰণে মোৰ চকু দুৰ্বল হৈছে। +\q +\s5 +\v 8 হে দুষ্ট কার্য কৰা লোকসকল, +\q তোমালোক সকলোৱেই মোৰ ওচৰৰ পৰা দূৰ হৈ যোৱা; +\q কিয়নো যিহোৱাই মোৰ ক্ৰন্দন শুনিছে। +\q +\v 9 যিহোৱাই মোৰ নিবেদন শুনিলে; +\q তেওঁ মোৰ প্ৰাৰ্থনা গ্ৰহণ কৰিছে। +\q +\v 10 মোৰ সকলো শত্রুবোৰ লজ্জিত হ’ব আৰু ভয়তে ব্যাকুল হ’ব; +\q সিহঁত ঘূৰি যাব আৰু হঠাৎ লাজত পৰিব। + +\s5 +\c 7 +\s বিন্যামীনীয়া কুচৰ প্রতি: যিহোৱাৰ উদ্দেশ্যে দায়ুদে গোৱা চিগগায়োন নামৰ গীত। +\q +\v 1 হে মোৰ ঈশ্বৰ যিহোৱা, মই তোমাতেই আশ্ৰয় লৈছোঁ! +\q মোৰ পাছে পাছে খেদি অহাসকলৰ পৰা মোক ৰক্ষা কৰা, মোক উদ্ধাৰ কৰা। +\q +\v 2 নহ’লে, সিংহৰ দৰে তেওঁলোকে মোক ছিন্ন-ভিন্ন কৰিব, +\q সিহঁতে মোক ডোখৰ ডোখৰ কৰিব, কিন্তু মোক ৰক্ষা কৰিবলৈ কোনো নাথাকিব। +\q +\s5 +\v 3 হে মোৰ ঈশ্বৰ যিহোৱা, যদি মই এনে কোনো কৰ্ম কৰি আছো, +\q যদি অন্যায়ৰ কোনো কার্য মোৰ হাতত লাগি আছে, +\q +\v 4 যদি মোৰ বন্ধুৰ প্রতি মই অপকাৰ কৰি আছো, +\q বা বিনা কাৰণতে মই মোৰ শত্রুৰ পৰা কিবা বস্তু লৈছো, +\q +\s5 +\v 5 তেনেহলে শত্রুৱে মোৰ পাছে পাছে খেদি গৈ মোক ধৰক, +\q সিহঁতে মোক মাটিত পেলাই ভৰিৰে গচকক, +\q মোৰ মান-সন্মান ধূলিত মিলাই দিয়ক। (চেলা) +\q +\s5 +\v 6 হে যিহোৱা, তুমি ক্ৰোধেৰে উঠা, +\q মোৰ শত্রুবোৰৰ ক্রোধৰ বিৰুদ্ধে নিজকে তুলি ধৰা, +\q মোৰ অৰ্থে তুমি সাৰ পোৱা; +\q হে মোৰ ঈশ্বৰ, তুমি এক সোধ-বিচাৰ ধার্য কৰিছা। +\q +\v 7 সকলো জাতিৰ সমূহ লোক তোমাৰ চাৰিওফালে গোট খাওঁক; +\q তুমি উর্দ্ধলৈ উলটি গৈ পুণৰ লোকসমূহৰ ওপৰত ৰাজত্ব কৰা। +\q +\s5 +\v 8 যিহোৱাই যেন লোকসমূহৰ বিচাৰ কৰে; +\q হে যিহোৱা, মোৰ ধাৰ্ম্মিকতাৰ কার্য আৰু মোত থকা সততা অনুসাৰে +\q তুমি মোৰ বিচাৰ কৰা। +\q +\v 9 হে মোৰ ধার্মিক ঈশ্বৰ, তুমি মন আৰু হৃদয় পৰীক্ষা কৰি থাকা; +\q তুমি দুষ্টৰ দুষ্টতা শেষ কৰা, +\q কিন্তু ধাৰ্ম্মিক লোকক সুস্থিৰ অৱস্থাত ৰাখা। +\q +\s5 +\v 10 ঈশ্বৰ মোৰ ঢাল; +\q যিসকলৰ অন্তৰত সততা আছে, তেওঁলোকক তেওঁ ৰক্ষা কৰে। +\q +\v 11 ঈশ্বৰ এজন ন্যায়বিচাৰক, +\q তেওঁ প্ৰতিদিনে অন্যায়ৰ প্রতিবাদ কৰোঁতা ঈশ্বৰ। +\q +\s5 +\v 12 কোনোৱে যদি মন পালটন নকৰে, +\q তেন্তে তেওঁ নিজৰ তৰোৱাল ধৰাব; +\q তেওঁ নিজৰ ধনু ভিৰাই কাঁড় দি লক্ষ্য স্থিৰ কৰিছে। +\q +\v 13 তেওঁ অস্ত্র-শস্ত্র যুগুত কৰি ৰাখিছে; +\q নিজৰ জ্বলন্ত ক্ষেপণাস্ত্রবোৰ তৈয়াৰ কৰিছে। +\q +\s5 +\v 14 ভাৱি চোৱা, কেনেকৈ এজনে দুষ্টতাক গর্ভধাৰণ কৰে; +\q সর্বনাশক গর্ভত লৈ প্রসৱ বেদনা ভোগে +\q আৰু ক্ষতিকাৰক মিছাক প্রসৱ কৰে। +\q +\v 15 তেওঁলোকে মাটি খান্দি দ গাঁত কৰে, +\q আৰু নিজেই খন্দা গাঁতত নিজে পৰে। +\q +\v 16 তেওঁলোকে কৰা ষড়যন্ত্রবোৰৰ ধ্বংস নিজৰ মূৰৰ ওপৰলৈকে ঘূৰি আহে, +\q তেওঁলোকে যি অনিষ্ট কৰে, +\q সেয়া নিজৰ মূৰৰ ওপৰলৈকে নামি আহে। +\q +\s5 +\v 17 সেয়ে মই যিহোৱাৰ ধার্মিকতাৰ ধন্যবাদ কৰিম, তেওঁ ন্যায়বিচাৰ কৰে; +\q মই সৰ্ব্বোপৰি যিহোৱাৰ প্ৰশংসাৰ গান কৰিম। + +\s5 +\c 8 +\s প্ৰধান বাদ্যকৰৰ প্রতি: গিত্তীৎ সুৰত গোৱা দায়ুদৰ ৰচিত গীত। +\q +\v 1 হে আমাৰ প্ৰভু যিহোৱা, গোটেই পৃথিবীতে তোমাৰ নাম কেনে মহৎ! +\q তুমি তোমাৰ গৌৰৱ আকাশমণ্ডলৰ ওপৰত স্থাপন কৰিলা। +\q +\v 2 শিশু আৰু পিয়াহ খোৱা কেচুঁৱাৰ মুখৰ প্রশংসাৰে +\q তোমাৰ শত্রুবোৰৰ কাৰণে +\q তুমি এক কোঁঠ স্থাপন কৰিলা, +\q যাতে তোমাৰ শত্রু আৰু প্রতিশোধ লোৱাসকলক তুমি স্তব্ধ কৰিব পাৰা। +\q +\s5 +\v 3 যেতিয়া মই তোমাৰ হাতেৰে সৃষ্টি কৰা আকাশৰ ফালে চাওঁ আৰু +\q তাত তুমি স্থাপন কৰা চন্দ্ৰ আৰু তৰাবোৰলৈ চাওঁ, +\q +\v 4 তেতিয়া মই ভাৱো, মানুহনো কি যে, তুমি তেওঁলোকৰ বিষয়ে চিন্তা কৰা? +\q মানুহৰ সন্তানেই বা কি, তুমি যে তেওঁলোকৰ বুজ-বিচাৰ লোৱা? +\q +\v 5 কিয়নো তুমি তেওঁলোকক স্বর্গদূততকৈ অলপহে সৰু কৰিলা, +\q গৌৰৱ ও মৰ্য্যদাৰূপ মুকুটেৰে তেওঁলোকক বিভুষিত কৰিলা। +\q +\s5 +\v 6 তোমাৰ হাতেৰে সৃষ্টি কৰা সকলো বস্তুৰ ওপৰত তুমি মানুহক গৰাকী পাতিলা; +\q সকলোকে তুমি মানুহৰ ভৰিৰ তলত ৰাখিলা; সেইবোৰ - +\q +\v 7 ভেড়া, ষাড় আদিকে ধৰি পথাৰৰ সকলো পশুৰ জাক, +\q +\v 8 আকাশত উৰি ফুৰা পক্ষীবোৰ, সমুদ্ৰৰ মাছবোৰ +\q আৰু সাগৰৰ সোঁতত ঘূৰি ফুৰা অন্যান্য সকলো প্রাণী। +\q +\s5 +\v 9 হে যিহোৱা, আমাৰ প্ৰভু, +\q গোটেই পৃথিবীতে তোমাৰ নাম কেনে মহৎ! + +\s5 +\c 9 +\s প্ৰধান বাদ্যকৰৰ প্রতি: মূৎ-লব্বেন সুৰত গোৱা দায়ুদৰ ৰচিত গীত। +\q +\v 1 হে যিহোৱা, মই মোৰ সমস্ত হৃদয়েৰে তোমাৰ ধন্যবাদ কৰিম +\q আৰু তোমাৰ সকলো আচৰিত কার্যবোৰ বর্ণনা কৰিম। +\q +\v 2 মই তোমাক লৈ আনন্দিত হৈ উল্লাস কৰিম; +\q হে সৰ্ব্বোপৰি জনা, মই তোমাৰ নামত প্ৰশংসাৰ গান কৰিম! +\q +\s5 +\v 3 মোৰ শত্রুবোৰ যেতিয়া উলটি গ’ল, +\q তেতিয়া তেওঁলোক তোমাৰ সন্মুখত উজুটি খাই বিনষ্ট হ’ল। +\q +\v 4 তোমাৰ সিংহাসনত বহি, তুমি ন্যায়বিচাৰ কৰিছা। +\q কিয়নো তুমিয়েই মোৰ বিচাৰ কৰি মোৰ পক্ষে ৰায় দিছা। +\q +\s5 +\v 5 তুমি আন জাতিবোৰক ধমকি দিছা, +\q দুষ্টবোৰক বিনষ্ট কৰিছা; +\q তেওঁলোকৰ নাম তুমি চিৰকাললৈকে মচি পেলালা। +\q +\v 6 শত্রুবোৰ চিৰদিনৰ কাৰণে ধ্বংসৰ ভগ্নাৱশেষৰ দৰে হ’ল; +\q তাৰ নগৰবোৰ তুমি উভালি পেলালা, +\q সেইবোৰৰ নাম তুমি মচি পেলালা। +\q +\s5 +\v 7 কিন্তু যিহোৱাই চিৰকাল ৰাজত্ব কৰে; +\q তেওঁ সোধ-বিচাৰৰ কাৰণে নিজৰ সিংহাসন স্থাপন কৰিছে। +\q +\v 8 তেওঁ ধার্মিকতাৰে জগতৰ বিচাৰ কৰে, +\q তেওঁ সৎভাৱে জাতিবোৰৰ শাসন কৰে। +\q +\s5 +\v 9 উপদ্ৰৱ পোৱাসকলৰ কাৰণে যিহোৱা উচ্চ দুৰ্গস্বৰূপ হ’ব; +\q তেওঁলোকৰ সংকটৰ সময়ত তেওঁ দুর্গ হয়। +\q +\v 10 যিসকলে তোমাক জানে, +\q তেওঁলোকে যেন তোমাত ভাৰসা ৰাখে, +\q কিয়নো হে যিহোৱা, যিসকলে তোমাক বিচাৰে, +\q তেওঁলোকক তুমি পৰিত্যাগ নকৰা। +\q +\s5 +\v 11 যিহোৱা চিয়োনত আছে। +\q তোমালোকে যিহোৱাৰ উদ্দেশ্যে প্ৰশংসাৰ গীত গোৱা; +\q জাতিবোৰৰ মাজত তেওঁ কৰা কাৰ্যবোৰ ঘোষণা কৰা। +\q +\v 12 কিয়নো যিজনে ৰক্তপাতৰ প্রতিশোধ লয়, +\q ঈশ্বৰে তেওঁক পাহৰি নাযায়; +\q পীড়িতসকলৰ ক্রন্দন তেওঁ কেতিয়াও নাপাহৰে। +\q +\s5 +\v 13 হে যিহোৱা, মোক কৃপা কৰা; +\q চোৱা, ঘৃণাওতা সকলৰ দ্বাৰা মই কেনে উপদ্রৱ পাইছো। +\q মৃত্যুৰ দুৱাৰৰ পৰা মোক ৰক্ষা কৰা। +\q +\v 14 মই তোমাৰ প্রশংসা প্রচাৰ কৰিম; +\q চিয়োন জীয়াৰীৰ দুৱাৰত +\q তোমাৰ দ্বাৰা পোৱা উদ্ধাৰত মই আনন্দ কৰিম! +\q +\s5 +\v 15 আন জাতিবোৰ নিজে খন্দা গাঁতত ডুবিল; +\q তেওঁলোকে লুকুৱাই পাতি থোৱা জালত তেওঁলোকৰেই ভৰি লাগিল। +\q +\v 16 ন্যায়বিচাৰ কৰি যিহোৱাই নিজৰ পৰিচয় দিলে; +\q তেওঁ দুষ্টসকলক তেওঁলোকৰ হাতে কৰা কামৰ ফান্দত পেলায়। (হিগায়োন, চেলা)। +\q +\s5 +\v 17 যি জাতিয়ে ঈশ্বৰক পাহৰি যায়, +\q তেনে দুষ্টবোৰৰ মৃত্যু হ’ব আৰু চিয়োললৈ (মৈদামলৈ) ঘূৰি যাব; +\q +\v 18 অভাৱীসকলক চিৰদিন পাহৰি যোৱা নহ’ব, +\q অসহায়সকলৰ আশা কেতিয়াও অসম্পূর্ণ হৈ নাথাকিব। +\q +\s5 +\v 19 হে যিহোৱা, তুমি উঠা; +\q মানুহক তোমাৰ ওপৰত জয়ী হ’বলৈ নিদিবা; +\q তোমাৰ সন্মুখত আন জাতিবোৰৰ বিচাৰ হওঁক। +\q +\v 20 হে যিহোৱা, তেওঁলোকৰ মন আতঙ্কিত হওঁক; +\q আন জাতিবোৰে জানক যে, তেওঁলোক কেৱলমাত্র মানুহ। (চেলা)। + +\s5 +\c 10 +\q +\v 1 হে যিহোৱা, তুমি কিয় দূৰৈত থিয় হৈ আছা? +\q সঙ্কটৰ সময়ত কিয় তুমি নিজকে লুকুৱাই ৰাখা? +\q +\v 2 অহংকাৰৰ কাৰণে দুষ্টলোকে দৰিদ্রক নির্যাতিত কৰে; +\q তেওঁলোকৰ নিজৰ কু-পৰিকল্পনাত তেওঁলোক নিজেই ধৰা পৰক; +\q +\v 3 দুষ্টলোকে নিজৰ মনৰ দুষ্ট ইচ্ছাত অহংকাৰ কৰে; +\q লুভীয়া লোকে নিজৰ লাভৰ বাবে যিহোৱাক অভিশাপ দিয়ে আৰু তেওঁক হেয়জ্ঞান কৰে। +\q +\s5 +\v 4 দুষ্টলোকে নিজৰ সমর্থনত গৰ্ব্ব কৰি কয়; +\q “ঈশ্বৰে ইয়াক বিচাৰি নাপাব;” +\q তেওঁলোকৰ চিন্তাবোৰ এয়ে যে “ঈশ্বৰ বুলি কোনো নাই।” +\q +\v 5 সকলো সময়তে তেওঁলোক সফলতাৰ পথত আগবাঢ়ি যায়; +\q তোমাৰ ন্যায়বিচাৰ ইমান ওপৰত আছে যে, +\q সেয়া তেওঁলোকৰ চকুৰ দৃষ্টিৰ বাহিৰত; +\q তেওঁলোকে নিজৰ সকলো শত্রুকে তুচ্ছ কৰে। +\q +\s5 +\v 6 তেওঁলোকে মনতে কয়, “একোৱেই মোক লৰচৰ কৰিব নোৱাৰিব। +\q আমাৰ সকলো পুৰুষতে কোনো কালে বিপদ নহ’ব।” +\q +\v 7 তেওঁলোকৰ মুখ অভিশাপ, ছলনা আৰু অত্যাচাৰী কথাৰে পৰিপূৰ্ণ; +\q তেওঁলোকৰ জিবাৰ তলত অন্যায় আৰু অপৰাধৰ কথা থাকে। +\q +\s5 +\v 8 গাৱঁৰ ওচৰত তেওঁলোকে গোপনে খাপ পাতি বহি থাকে; +\q সেই গোপন ঠাইতে তেওঁলোকে নিৰ্দোষীক হত্যা কৰে; +\q কোনোবা অসহায়ৰ ওপৰত গোপনে লক্ষ্য ৰাখি খাপ দি থাকে। +\q +\v 9 তেওঁলোকে গুপুত ঠাইত খাপ পাতি সিংহৰ দৰে প্রতীক্ষাত থাকে; +\q তেওঁলোকে প্রতীক্ষা কৰি থাকে যাতে অসহায় দৰিদ্রজনক ধৰিব পাৰে; +\q তাৰপাছত তেওঁলোকে দৰিদ্রজনক ধৰি চোঁচোৰাই লৈ নিজৰ জালত পেলায়। +\q +\v 10 তেওঁলোকে চাপৰি কুঁজা হৈ +\q অসহায়জনক তেওঁলোকৰ শক্তিত আৱদ্ধ কৰে। +\q +\s5 +\v 11 তেওঁলোকে নিজৰ মনতে ভাৱে, “ঈশ্বৰে পাহৰিলে; +\q তেওঁ নিজৰ মুখ লুকুৱাই থৈছে; তেওঁ কেতিয়াও আমাক দেখা নাপাব।” +\q +\v 12 হে যিহোৱা, উঠা; হে ঈশ্বৰ তোমাৰ হাত তুলি ধৰা; +\q নির্যাতিত সকলক পাহৰি নাযাবা। +\q +\s5 +\v 13 দুষ্ট লোকসকলে ঈশ্বৰক কিয় তুচ্ছ বুলি ভাৱে? +\q তেওঁলোকে কিয় মনে মনে ভাৱে যে, +\q “তেওঁ আমাৰ ওচৰত কোনো হিচাব নিবিচাৰিব?” +\q +\v 14 কিন্তু, হে ঈশ্বৰ, তুমি হ’লে দেখা পোৱা; +\q অৱশ্যেই তুমি দুখ-কষ্ট আৰু সঙ্কটলৈ চকু দিয়া, +\q তুমি তোমাৰ হাতেৰেই ইয়াৰ ব্যৱস্থা ল’ব পাৰা; +\q অসহায়জনে তোমাৰ ওচৰতে নিজক সমৰ্পণ কৰে; +\q অনাথক সহায় কৰোঁতা তুমিয়েইতো হয়। +\q +\s5 +\v 15 দুষ্ট আৰু অসৎ লোকৰ ক্ষমতাৰ বাহু তুমি ভাঙি পেলোৱা; +\q তেওঁলোকৰ সকলো অন্যায় কার্যৰ শেষ পর্যন্ত হিচাব বিচাৰ কৰা। +\q +\v 16 যিহোৱা চিৰকালৰ ৰজা; +\q তেওঁৰ দেশৰ পৰা জাতিবোৰ ধ্বংস হৈ যাব। +\q +\s5 +\v 17 হে যিহোৱা, নম্র লোকৰ অন্তৰৰ ইচ্ছাৰ কথা তুমি শুনিবা; +\q তুমি তেওঁলোকৰ হৃদয়ত সাহস দিবা, +\q তুমি তেওঁলোকৰ প্রার্থনালৈ কাণ দিবা; +\q +\v 18 এই পৃথিৱীৰ লোকে তেওঁলোকক যেন পুণৰ ভয় দেখুৱাব নোৱাৰিব; +\q তাৰবাবে তুমিয়েই অনাথ আৰু নির্য্যাতিত লোকসকলৰ পক্ষত থিয় হ’ব পাৰা। + +\s5 +\c 11 +\s প্ৰধান বাদ্যকৰৰ প্রতি: দায়ুদৰ ৰচিত গীত। +\q +\v 1 মই যিহোৱাতে আশ্ৰয় লৈছোঁ। +\q তোমালোকে কেনেকৈ মোক ক’ব পাৰা, +\q “পক্ষীৰ দৰে উৰি পৰ্ব্বতলৈ পলাই যোৱা?” +\q +\v 2 কিয়নো চোৱা! শুদ্ধ অন্তৰৰ লোকক আন্ধাৰৰ পৰা আহত কৰিবৰ কাৰণে +\q দুষ্টবোৰে নিজৰ ধনু ভিৰাই লৈছে, +\q তেওঁলোকে তাত কাঁড় লগাইছে। +\q +\s5 +\v 3 যদি ভিত্তিমূলবোৰ ধ্বংস কৰা হয়, +\q তেন্তে ধার্মিকসকলে কি কৰিব পাৰিব? +\q +\v 4 কিন্তু যিহোৱা, তেওঁৰ পবিত্ৰ মন্দিৰত আছে; +\q তেওঁৰ সিংহাসন স্বর্গতে আছে। +\q তেওঁ মানুহলৈ চাই থাকে, +\q তেওঁৰ চকুৱে মনুহক পৰীক্ষা কৰে। +\q +\s5 +\v 5 যিহোৱাই ধার্মিক আৰু দুষ্ট সকলোকে পৰীক্ষা কৰে; +\q কিন্তু যিসকল দুষ্ট, অত্যাচাৰপ্রিয়, তেনেলোকক তেওঁ ঘৃণা কৰে। +\q +\v 6 তেওঁ দুষ্ট লোকৰ ওপৰত জ্বলন্ত অগ্নি আৰু গন্ধক বর্ষাব; +\q তেওঁৰ পাত্রৰ পৰা দগ্ধ কৰি নিয়া বতাহ তেওঁলোকৰ ভাগত হ’ব। +\q +\v 7 যিহোৱা ধার্মিক, আৰু ধার্মিকতা তেওঁ ভাল পায়; +\q সৎ লোকে তেওঁৰ মুখ দেখা পাব। + +\s5 +\c 12 +\s প্ৰধান বাদ্যকৰৰ প্রতি: চমীনীৎ সুৰত গোৱা দায়ুদৰ ৰচিত গীত। +\q +\v 1 হে যিহোৱা সহায় কৰা; তোমাৰ ভক্তসকল নোহোৱা হ’ল; +\q বিশ্বাসীসকল মনুষ্যৰ মাজৰ পৰা অদৃশ্য হৈ গ’ল। +\q +\s5 +\v 2 মানুহে মানুহৰ ওচৰত মিছা কথা কয়; +\q তেওঁলোকে তৈলমোদী ওঁঠ আৰু ছলনা ভৰা দুই মনৰ অন্তৰেৰে কথা কয়। +\q +\v 3 তেওঁলোকৰ তৈলমোদী ওঁঠ আৰু ভীষণ গর্বিত জিভাক যেন যিহোৱাই কাটি পেলায়; +\q +\v 4 সেই সকলে কয়, “আমাৰ জিবাৰেই আমি জয় কৰিম; +\q আমাৰ ওঁঠ যেতিয়া আমাৰ নিজৰেই, +\q কোন আমাৰ ওপৰত প্রভু হ’ব?” +\q +\s5 +\v 5 যিহোৱাই কৈছে, “দুখীসকলৰ উপদ্ৰৱ আৰু অভাৱীসকলৰ কেঁকনিৰ কাৰণে +\q মই এতিয়া জাগি উঠিম। +\q নিৰাপত্তা কামনা কৰা সকলক মই নিৰাপদে ৰাখিম।” +\q +\s5 +\v 6 যিহোৱাৰ প্রতিজ্ঞাবোৰ বিশুদ্ধ। +\q সেইবোৰ যেন মাটিত বহোৱা এক অগ্নিশালত শোধন কৰা ৰূপ; +\q সাতবাৰকৈ বিশুদ্ধ কৰা ৰূপ। +\q +\v 7 হে যিহোৱা, তুমিয়েই আমাক নিৰাপদে ৰাখিবা। +\q এই কালৰ লোকসকলৰ হাতৰ পৰা চিৰকাল আমাক ৰক্ষা কৰিবা। +\q +\v 8 লোকসকলৰ মাজত যেতিয়া দুষ্টতা আদৰণীয় হয়, +\q দুষ্টবোৰে তেতিয়া বিনা বাধায় চাৰিওফালে ঘূৰি ফুৰে। + +\s5 +\c 13 +\s প্ৰধান বাদ্যকৰৰ প্রতি: দায়ুদৰ ৰচিত গীত। +\q +\v 1 হে যিহোৱা, আৰু কিমান কাল? +\q তুমি চিৰকালেই মোক পাহৰি থাকিবা নেকি? +\q মোৰ পৰা কিমান দিনলৈ +\q তুমি তোমাৰ মুখ লুকুৱাই ৰাখিবা? +\q +\v 2 কিমান দিনলৈনো মই মোৰ মনৰ মাজত দুখৰ বোজা বহন কৰি প্রতিদিনে অন্তৰত বেদনা লৈ থাকিব লাগিব? +\q কিমান দিনলৈ তুমি মোৰ শত্রুক মোৰ ওপৰত উন্নত কৰি ৰাখিবা? +\q +\s5 +\v 3 হে মোৰ ঈশ্বৰ যিহোৱা, +\q মোলৈ দৃষ্টি কৰা, মোক উত্তৰ দিয়া! +\q মোৰ দুচকু আলোকিত কৰা, নহলে মই মৃত্যুনিদ্ৰাত টোপনি যাম। +\q +\v 4 মোৰ শত্রুৱে তেতিয়া ক’ব, “মই জয়ী হলো;” +\q মই অস্থিৰ হোৱাত শত্রুবোৰে আনন্দ কৰিব। +\q +\s5 +\v 5 কিন্তু মই তোমাৰ দৃঢ় প্রেমত ভাৰসা কৰিছোঁ; +\q তুমি মোক পৰিত্রাণ কৰিবা আৰু মোৰ মন আনন্দিত হ’ব। +\q +\v 6 মই যিহোৱাৰ উদেশ্যে গান গাম, +\q কিয়নো তেওঁ মোলৈ মঙ্গল আচৰণ কৰিছে। + +\s5 +\c 14 +\s প্ৰধান বাদ্যকৰৰ প্রতি: দায়ুদৰ ৰচিত গীত। +\q +\v 1 এজন অজ্ঞানীয়ে, তেওঁৰ অন্তৰত কয়, “ঈশ্বৰ বুলি কোনো নাই।” +\q তেওঁলোক ভ্রষ্ট হৈছে, তেওঁলোকে ঘৃণনীয় কার্যবোৰ কৰে; +\q তেওঁলোকৰ মাজত সৎ কার্য কৰোঁতা কোনো নাই; +\q +\s5 +\v 2 যিহোৱাই স্বর্গৰ পৰা তললৈ মানুহৰ ফালে লক্ষ্য কৰি থাকে; +\q তেওঁ চাব বিচাৰে, প্রকৃতার্থত কোনো জ্ঞানী আছে নে নাই; +\q তেওঁ চাব বিচাৰে, ঈশ্বৰক বিচৰা কোনো জ্ঞানী আছে নে নাই। +\q +\v 3 তেওঁ দেখিলে, সকলোৱেই অপথে গ’ল; +\q সকলো উচ্ছৃঙ্খল হ’ল; +\q সৎকৰ্ম্ম কৰোঁতা কোনো নাই, এজনো নাই। +\q +\s5 +\v 4 যিসকলে দুষ্টতাৰ কার্য কৰে, তেওঁলোক কি ইমানেই জ্ঞানশূণ্য যে, +\q মানুহে নিজৰ আহাৰ খোৱাৰ নিচিনাকৈ তেওঁলোকে মোৰ লোকসকলক খাই পেলায় আৰু +\q তেওঁলোকে যিহোৱাৰ ওচৰত প্ৰাৰ্থনাও নকৰে?” +\q +\s5 +\v 5 ঈশ্বৰ তেওঁৰ ভক্তসকলৰ সঙ্গত থাকে। +\q সেয়ে সেই লোকসকল তাত ভীষণ ভয়ৰ মাজত থাকিব। +\q +\v 6 দুষ্টতাৰ কার্য কৰা যি তোমালোক, +\q তোমালোকে দুখীয়াৰ পৰিকল্পনা ব্যৰ্থ কৰিবা, +\q কিন্তু যিহোৱা তেওঁলোকৰ আশ্ৰয়। +\q +\s5 +\v 7 অহ! ইস্রায়েলৰ উদ্ধাৰ চিয়োনৰ মাজৰ পৰা আহক! +\q যিহোৱাই যেতিয়া তেওঁৰ লোকসকলৰ অৱস্থা পুণৰ পৰিবর্তন কৰিব, +\q তেতিয়া যাকোবৰ বংশই আনন্দ কৰিব; +\q ইস্রায়েলীয়াসকল উল্লাসিত হ’ব। + +\s5 +\c 15 +\s দায়ুদৰ ৰচিত গীত। +\q +\v 1 হে যিহোৱা তোমাৰ আবাস-তম্বুত বাস কৰাৰ যোগ্য কোন? +\q তোমাৰ পবিত্ৰ পৰ্ব্বতত বসতি কৰাৰ যোগ্য কোন? +\q +\v 2 সেইসকলেই যোগ্য, যিসকলে সৎ জীৱন কটায়, +\q ন্যায় কৰ্ম্ম কৰে, +\q সত্য ভৰা অন্তৰেৰে কথা কয়; +\q +\s5 +\v 3 যিসকলৰ জিবাই পৰচর্চ্চা নকৰে, +\q বন্ধুৰ ক্ষতি নকৰে, +\q চুবুৰীয়াৰ বিৰুদ্ধে কু-ব্যৱহাৰ নকৰে, +\q +\s5 +\v 4 যি সকলৰ দৃষ্টিত দুষ্টলোক ঘৃণনীয়, +\q কিন্তু যিহোৱাক ভয় কৰা লোকসকল আদৰণীয়, +\q যি জনে নিজৰ ক্ষতি হ’লেও শপত ৰক্ষা কৰে, +\q +\v 5 যি জনে সুদ নলোৱাকৈ ধাৰ দিয়ে, +\q আৰু ভেঁটি লৈ নিৰ্দোষীৰ ক্ষতি নকৰে। +\q যি সকলে এইবোৰ কৰ্ম কৰে, তেওঁলোক সকলো সময়তে স্থিৰে থাকিব। + +\s5 +\c 16 +\s মিকটাম নামৰ দায়ুদৰ ৰচিত গীত। +\q +\v 1 হে ঈশ্বৰ, তুমি মোক ৰক্ষা কৰা, +\q কিয়নো মই তোমাতেই আশ্ৰয় লৈছোঁ। +\q +\v 2 মই যিহোৱাক ক’লোঁ, “তুমিয়েই মোৰ প্ৰভু; +\q তোমাৰ বাহিৰে মোৰ আন কতো মঙ্গল নাই।” +\q +\v 3 পৃথিবীত যি সকল পবিত্ৰ লোক থাকে তেওঁলোক মহান; +\q তেওঁলোকৰ ওপৰতে মোৰ আনন্দ সম্পূৰ্ণ হয়। +\q +\s5 +\v 4 যিসকলে আন দেৱতাক মনোনীত কৰে, +\q তেওঁলোকৰ অধিক যাতনা হ’ব, +\q তেওঁলোকৰ দেৱতাৰ উদ্দেশ্যে অনা তেজৰ যি পেয় নৈবেদ্য, মই তাক উৎসৰ্গ নকৰিম; +\q দেৱতাৰ নামো মোৰ ওঁঠত নলম। +\q +\s5 +\v 5 যিহোৱা, তুমিয়েই মোৰ আধিপত্যৰ মনোনীত ভাগ আৰু মোৰ পানপাত্র; +\q মোৰ ভৱিষ্যত তোমাৰ হাততে আছে। +\q +\v 6 মোৰ সীমাৰ মাজত যি ঠাই পৰিছে, সেয়ে মনোহৰ ঠাই, +\q অৱশ্যেই মোৰ এক মনোমোহা আধিপত্য আছে। +\q +\s5 +\v 7 যি জনাই মোক সুবুদ্ধি দিয়ে, মই সেই যিহোৱাৰ ধন্যবাদ কৰিম; +\q ৰাতিও মোৰ হৃদয়ে মোক শিক্ষা দিয়ে। +\q +\v 8 মই যিহোৱাক সদায় মোৰ সন্মূখত ৰাখোঁ; +\q তেওঁ মোৰ সোঁহাতে থকাত মই অস্থিৰ নহম। +\q +\s5 +\v 9 এই কাৰণে মোৰ মন আনন্দেৰে ভৰা, +\q মোৰ হৃদয়ে উল্লাস কৰে; +\q মোৰ শৰীৰ নিৰাপদে থাকিব। +\q +\v 10 কিয়নো তুমি মোৰ প্ৰাণ চিয়োলত ত্যাগ নকৰিবা, +\q তোমাৰ ভক্তজনক গাতত ক্ষয় পাবলৈ নিদিবা। +\q +\s5 +\v 11 তুমি মোক জীৱনৰ পথ শিকাইছা; +\q তোমাৰ উপস্থিতিত আছে পৰিপূর্ণ আনন্দ; +\q তোমাৰ সোঁহাতত আছে অনন্ত সুখ। + +\s5 +\c 17 +\s দায়ুদৰ প্ৰাৰ্থনা। +\q +\v 1 হে যিহোৱা, তুমি ন্যায় কথা শুনা; +\q মোৰ কাতৰোক্তিলৈ মনোযোগ দিয়া; +\q ছলনাকাৰী ওঁঠেৰে নকৰা মোৰ প্ৰাৰ্থনালৈ কাণ পাতা। +\q +\v 2 মোৰ ওপৰত তোমাৰ বিচাৰ যেন ন্যায্য হয়; +\q যি সত্য, তাক তোমাৰ দুচকুৱে দেখক। +\q +\s5 +\v 3 যদি তুমি মোৰ হৃদয় পৰীক্ষা কৰা; +\q ৰাতি মোৰ কাষলৈ আহাঁ; +\q যদি মোক খপি পুৰি পৰীক্ষাও কৰা, +\q তুমি মোত একো দুষ্টতা বিচাৰি নাপাবা; +\q মোৰ মুখে অপৰাধ নকৰে। +\q +\s5 +\v 4 মানুহে যিবোৰ কার্য কৰে, সেয়া নকৰি, +\q মই তোমাৰ ওঁঠৰ বাক্যৰ সহায়ত উচ্ছৃঙ্খল পথৰ পৰা মই নিজকে পৃথক কৰি ৰাখিছোঁ। +\q +\v 5 তোমাৰ পথতে মই মোৰ ভৰি স্থিৰে ৰাখিছো; +\q মোৰ ভৰি পিছল খোৱা নাই। +\q +\s5 +\v 6 হে ঈশ্বৰ, মই তোমাৰ ওচৰত প্ৰাৰ্থনা কৰিছোঁ, +\q কিয়নো তুমি মোক উত্তৰ দিবা; +\q মোৰ প্রার্থনালৈ কাণ পাতা, মোৰ কথা শুনা। +\q +\v 7 তোমাৰ গভীৰ প্রেম, আশ্চর্যভাৱে প্রকাশ কৰা; +\q হে ত্রাণকর্তা, শত্রুৰ হাতৰ পৰা ৰক্ষা পাবৰ কাৰণে যি সকলে তোমাত আশ্ৰয় লয়, +\q তুমি তেওঁলোকক তোমাৰ সোঁ-হাতেৰে ৰক্ষা কৰা। +\q +\s5 +\v 8 চকুৰ মণিৰ দৰেই তুমি মোৰ ৰক্ষক হোৱা; +\q তুমি মোক তোমাৰ ডেউকাৰ ছাঁত লুকুৱাই ৰাখা; +\q +\v 9 যি সকলে মোৰ ওপৰত উৎপীড়ন কৰে, +\q সেই দুষ্ট লোকসকলৰ পৰা, +\q যিসকলে প্রাণ-নাশৰ কাৰণে মোক ঘেৰি ৰাখিছে, +\q সেই শত্রুবোৰৰ পৰা, +\q তুমি মোক তোমাৰ ডেউকাৰ তলত লুকুৱাই ৰাখা। +\q +\v 10 তেওঁলোকে তেওঁলোকৰ হৃদয়ত থকা মমতাৰ দুৱাৰ বন্ধ কৰি ৰাখিছে, +\q তেওঁলোকে মুখেৰে অহংকাৰৰ কথা কয়; +\q +\s5 +\v 11 তেওঁলোকে মোক বিচাৰিলে আৰু এতিয়া মোক চাৰিওফালে ঘেৰি ধৰিছে; +\q তেওঁলোকে মোৰ ওপৰত চোকা দৃষ্টি ৰাখিছে, +\q যাতে মোক মাটিত পেলাব পাৰে। +\q +\v 12 তেওঁলোক চিকাৰ ছিৰা-ছিৰ কৰিবলৈ আগ্রহী হোৱা সিংহৰ নিচিনা; +\q গোপনে খাপ পাতি থকা ডেকা সিংহৰ সদৃশ। +\q +\s5 +\v 13 হে যিহোৱা, তুমি উঠা, +\q তেওঁলোকক আক্ৰমণ কৰা, +\q তেওঁলোকক দলিয়াই পেলোৱা; +\q তোমাৰ তৰোৱালৰ দ্বাৰাই দুষ্ট লোকৰ পৰা মোৰ জীৱন ৰক্ষা কৰা। +\q +\v 14 হে যিহোৱা, +\q মর্ত্যৰ লোকসকলৰ পৰা তোমাৰ নিজ হাতেৰে মোক ৰক্ষা কৰা; +\q সেই মর্ত্য লোকসকলৰ পৰা মোক ৰক্ষা কৰা, যিসকলৰ জীৱনৰ অংশ কেৱল এই পৃথিৱীতে আছে। +\q তোমাৰ বহুমূল্য সম্পদেৰে তেওঁলোকৰ উদৰ পূৰ হওঁক, +\q তেওঁলোকৰ সন্তানৰ সংখ্যা অনেক হওঁক, +\q শিশুসকলৰ কাৰণে তেওঁলোকে নিজৰ ধন-সম্পদ ৰাখি যাওঁক। +\q +\s5 +\v 15 কিন্তু মই হ’লে ধাৰ্মিকতাৰ গুণে তোমাৰ মুখ দেখা পাম; +\q মই যেতিয়া সাৰ পাম, +\q তোমাৰ প্রতিমূর্তি দেখি মই পৰিতৃপ্ত হম। + +\s5 +\c 18 +\s প্ৰধান বাদ্যকৰৰ প্রতি: যিহোৱাৰ দাস দায়ুদৰ ৰচিত গীত। যিহোৱাই যেতিয়া দায়ুদক ৰজা কৰিলে আৰু চৌলকে আদি কৰি তেওঁৰ সকলো শত্রুৰ হাতৰ পৰা উদ্ধাৰ কৰিলে, তেতিয়া তেওঁ যিহোৱাৰ উদ্দেশ্যে এই গীত গাইছিল। +\b +\q +\v 1 হে যিহোৱা, তুমিয়েই মোৰ বল; +\q মই তোমাক অতি প্ৰীতি কৰোঁ। +\q +\s5 +\v 2 যিহোৱাই মোৰ শিলা, মোৰ আশ্রয়ৰ কোঁঠ আৰু মোৰ উদ্ধাৰকর্তা; +\q তেওঁ মোৰ ঈশ্বৰ, মোৰ দুৰ্গ, +\q মই তেওঁতে আশ্ৰয় লৈছোঁ; +\q তেওঁ মোৰ ঢাল, মোৰ ত্ৰাণৰ শিং, +\q মোৰ উচ্চ আশ্রয়স্থান। +\q +\v 3 যিহোৱা প্রশংসাৰ যোগ্য; মই তেওঁৰ আগত প্ৰাৰ্থনা কৰোঁ; +\q তাতে মোৰ শত্রুবোৰৰ হাতৰ পৰা মই উদ্ধাৰ পাওঁ। +\q +\s5 +\v 4 মৃত্যু-জৰীত মই বান্ধ খাই পৰিছিলো, +\q পৰকালৰ ধ্বংসৰ স্রোতত মই জর্জৰিত হৈছিলো। +\q +\v 5 চিয়োলৰ জৰীয়ে মোক মেৰাই ধৰিছিল, +\q মোৰ বাবে মৃত্যুৰ ফান্দ পতা হৈছিল। +\q +\s5 +\v 6 সঙ্কটৰ কালত মই যিহোৱাক মাতিলো, +\q সহায় বিচাৰি মোৰ ঈশ্বৰৰ ওচৰত কাতৰোক্তি জনালো; +\q তেওঁ নিজ মন্দিৰৰ পৰা মোৰ মাত শুনিলে, +\q মোৰ কাতৰোক্তি তেওঁৰ ওচৰলৈ গ’ল আৰু তেওঁৰ কাণত পৰিল। +\q +\s5 +\v 7 তেতিয়া পৃথিবী কঁপি উঠিল, জোকাৰ খাবলৈ ধৰিলে; +\q পর্বতৰ ভিত্তিমূলবোৰ জোকাৰণিত কঁপি উঠিল; +\q কিয়নো তেওঁৰ ক্ৰোধত সেইবোৰ কঁপি উঠিল। +\q +\v 8 তেওঁৰ নাকৰ পৰা ধোঁৱা ওলাই ওপৰলৈ উঠিল, +\q তেওঁৰ মুখৰ পৰা গ্ৰাসকাৰী জুই ওলাই আহিল; +\q তেওঁৰ মুখৰ জুইৰ পৰা আঙঠা ওলাই জ্বলি থাকিল। +\q +\s5 +\v 9 তেতিয়া তেওঁ আকাশমণ্ডল মুকলি কৰি তললৈ নামি আহিল; +\q তেওঁৰ ভৰিৰ তলত আছিল ঘন ক’লা মেঘ। +\q +\v 10 তেওঁ কৰূবত উঠি উড়ি আহিল, +\q বায়ুৰূপ ডেউকাত উঠি শীঘ্ৰে উৰি আহিল। +\q +\s5 +\v 11 তেওঁ অন্ধকাৰেৰে নিজকে চাৰিওফালে ঢাকি ৰাখিলে; +\q চাৰিওফালে থকা আকাশৰ ঘন ক’লা বৰষুণৰ মেঘবোৰক তেওঁ তম্বুৰূপে স্থাপন কৰিলে। +\q +\v 12 তেওঁৰ সন্মুখৰ দীপ্তিময় উপস্থিতিৰ পৰা ক’লা মেঘবোৰ ভেদ কৰি, +\q শিলাবৃষ্টি আৰু জ্বলি থকা আঙঠা পৰিবলৈ ধৰিলে। +\q +\s5 +\v 13 যিহোৱাই নিজেও আকাশত গৰ্জ্জন কৰিলে; +\q শিলাবৃষ্টি আৰু জ্বলি থকা আঙঠাৰ মাজেদি সৰ্ব্বোপৰি জনাৰ মাত শুনা গ’ল। +\q +\v 14 তেওঁ কাড়ঁ মাৰি শত্রুবোৰক থানবান কৰিলে, +\q আৰু বজ্ৰ বর্ষণৰ দ্বাৰা তেওঁলোকক ব্যাকুল কৰিলে। +\q +\s5 +\v 15 হে যিহোৱা, তোমাৰ ধমক আৰু তোমাৰ নাকৰ নিশ্বাসৰ প্রভাৱত সাগৰৰ তলি দেখা গ’ল; +\q পৃথিবীৰ মূলবোৰ অনাবৃত হ’ল। +\q +\s5 +\v 16 তেওঁ ওপৰৰ পৰা হাত আগবঢ়াই মোক ধৰিলে, +\q মহাজলসমুহৰ পৰা মোক তুলি আনিলে। +\q +\v 17 মোৰ শক্তিশালী শত্রুবোৰৰ পৰা তেওঁ মোক উদ্ধাৰ কৰিলে, +\q যি সকলে মোক ঘৃণা কৰে, তেওঁলোকৰ হাতৰ পৰাও মোক উদ্ধাৰ কৰিলে; +\q তেওঁলোক মোতকৈ অতিশয় শক্তিশালী আছিল। +\q +\s5 +\v 18 বিপদৰ কালত তেওঁলোকে মোক আক্ৰমণ কৰিছিল, +\q কিন্তু যিহোৱাই মোক ধৰি ৰাখিলে। +\q +\v 19 তেওঁ মোক এক বহল ঠাইলৈ উলিয়াই আনিলে; +\q তেওঁ মোক উদ্ধাৰ কৰিলে, কাৰণ তেওঁ মোৰ ওপৰত সন্তুষ্ট আছিল। +\q +\s5 +\v 20 যিহোৱাই মোৰ ধাৰ্ম্মিকতা অনুসাৰে মোক পুৰস্কাৰ দিলে, +\q মোৰ হাতৰ শুদ্ধ কার্য অনুসাৰে মোক ফল দিলে। +\q +\v 21 কিয়নো মই যিহোৱাৰ পথতে চলিলোঁ, +\q কুকৰ্ম্ম কৰি মই মোৰ ঈশ্বৰক নেৰিলো। +\q +\s5 +\v 22 তেওঁৰ সকলো ব্যৱস্থা মোৰ সন্মুখত আছে, +\q মই তেওঁৰ বিধিবোৰ মোৰ পৰা দুৰ কৰা নাই। +\q +\v 23 তেওঁৰ দৃষ্টিত মই সিদ্ধ আছিলোঁ, +\q পাপ-অপৰাধৰ পৰা মই নিজকে আঁতৰাই ৰাখিলো। +\q +\v 24 এই কাৰণে যিহোৱাই মোৰ ধাৰ্ম্মিকতা অনুসাৰে, +\q তেওঁৰ দৃষ্টিত মোৰ হাতৰ শুচি কার্য অনুসাৰে মোক পুৰস্কাৰ দিলে। +\q +\s5 +\v 25 হে যিহোৱা তুমি বিশ্বস্তজনৰ সৈতে বিশ্বস্ত ব্যৱহাৰ কৰা; +\q নির্দোষীজনৰ সৈতে নির্দোষ ব্যৱহাৰ কৰা। +\q +\v 26 তুমি শুচি লোকৰ সৈতে শুচি ব্যৱহাৰ কৰা, +\q কুটিল লোকলৈ নিষ্ঠুৰ ব্যৱহাৰ কৰা। +\q +\s5 +\v 27 কাৰণ তুমি দুখীসকলক ৰক্ষা কৰা, +\q কিন্তু গৰ্ব্বী চকুক তললৈ নমাই আনা। +\q +\v 28 কিয়নো মোৰ জীৱন-প্ৰদীপ তুমিয়েই জ্বলাই ৰাখা; +\q হে মোৰ ঈশ্বৰ যিহোৱা, মোৰ অন্ধকাৰক পোহৰ কৰি দিয়া। +\q +\v 29 তোমাৰ সহায়তে মই সৈন্যদলৰ ওপৰত জপিয়াই পৰিব পাৰো, +\q মোৰ ঈশ্বৰৰ সহায়ত মই জাঁপ মাৰি গড় পাৰ হ’ব পাৰো। +\q +\s5 +\v 30 ঈশ্বৰৰ পথ হলে সিদ্ধ; +\q যিহোৱাৰ বাক্য নিভাজ বুলি প্রমাণিত; +\q তেওঁ তেওঁত আশ্ৰয় লোৱা লোকসকলৰ ঢাল। +\q +\v 31 যিহোৱাৰ বাহিৰে কোন ঈশ্বৰ আছে? +\q আমাৰ ঈশ্বৰৰ বাহিৰে কোন আশ্রয় শিলা আছে ? +\q +\v 32 ঈশ্বৰে শক্তিৰে সৈতে মোৰ কঁকালত টঙালি বান্ধে; +\q তেওঁ মোৰ পথ নিঃষ্কন্টক কৰে। +\q +\s5 +\v 33 মোৰ ভৰি হৰিণীৰ ঠেঙৰ সদৃশ বেগী কৰে; +\q ওখ ওখ ঠাইত তেওঁ মোক নিৰাপদে ৰাখে। +\q +\v 34 তেওঁ মোৰ হাতক ৰণ কৰিবলৈ শিকায়; +\q তাতে মোৰ বাহুৱে পিতলৰ ধনুকো ভিৰাব পাৰে। +\q +\s5 +\v 35 তুমি তোমাৰ পৰিত্ৰাণৰ ঢাল মোক দিলা; +\q তোমাৰ সোঁহাতে মোক ধৰি ৰাখিছে; +\q তোমাৰ সাহার্যৰ কোমলতাই মোক মহান কৰিছে। +\q +\v 36 তুমি মোৰ ভৰিৰ তলৰ ঠাই বহল কৰিলা; +\q তাতে মোৰ ভৰি পিছলি নগল। +\q +\s5 +\v 37 মোৰ শত্রুবোৰৰ পাছত খেদি গৈ মই তেওঁলোকক ধৰিলোঁ; +\q তেওঁলোক বিনষ্ট নোহোৱা পর্যন্ত মই উলটি নাহিলোঁ। +\q +\v 38 মই তেওঁলোকক এনেকৈ আঘাট কৰিলো, +\q যাতে তেওঁলোক পুণৰ উঠিব নোৱাৰে। +\q তেওঁলোক মোৰ ভৰিৰ তলত পতিত হ’ল। +\q +\v 39 তুমিয়েই মোৰ কঁকালত যুদ্ধ কৰিবলৈ বলৰূপ কটি-বন্ধন দিলা; +\q তুমি মোৰ বিৰুদ্ধে উঠাবোৰক মোৰ তলতীয়া কৰিলা। +\q +\s5 +\v 40 তুমি মোৰ শত্রুবোৰক মোৰ পৰা পিঠি দি পলাবলৈ দিলা; +\q যিসকলে মোক ঘিণ কৰিছিল, মই তেওঁলোকক সংহাৰ কৰিলো। +\q +\v 41 তেওঁলোকে সহায়ৰ বাবে কাতৰোক্তি কৰিলে, +\q কিন্তু তেওঁলোকক ৰক্ষা কৰিবলৈ কোনো নাছিল; +\q তেওঁলোকে যিহোৱাৰ আগত চিঞঁৰিলে, কিন্তু তেওঁ উত্তৰ নিদিলে। +\q +\v 42 মই তেওঁলোকক গুড়ি কৰি মাৰিলো, +\q বতাহত উড়ি যোৱা ধুলিৰ নিচিনা কৰিলো। +\q বাটৰ বোকামাটিৰ দৰে তেওঁলোকক পেলাই দিলোঁ। +\q +\s5 +\v 43 লোকসকলৰ বিদ্রোহৰ পৰা তুমি মোক ৰক্ষা কৰিলা; +\q তুমি মোক আন জাতিবোৰৰ অধিপতি পাতিলা। +\q মই যিসকলক চিনি নাপাওঁ, তেওঁলোকো মোৰ অধীন হ’ল। +\q +\v 44 মোৰ কথা শুনা মাত্ৰকে তেওঁলোকে মোৰ অধীনতা স্বীকাৰ কৰিলে; +\q বিৰোধী মনোভাৱ লৈ বিদেশীসকলো মোৰ বশীভুত হল। +\q +\v 45 বিদেশীসকল নিৰাশ হ’ল; +\q তেওঁলোকে কঁপি কঁপি দুৰ্গৰ পৰা ওলাই আহিল। +\q +\s5 +\v 46 যিহোৱা জীৱিত! +\q মোৰ আশ্রয়-শিলাৰ প্রশংসা হওঁক, +\q মোৰ পৰিত্ৰাণৰ ঈশ্বৰ গৌৰৱান্বিত হওঁক। +\q +\v 47 তেৱেঁই আন জাতিবোৰক মোৰ অধীন কৰি বশীভুত কৰিলে, +\q তেওঁ মোৰ পক্ষ হৈ তেওঁলোকে পাবলগীয়া প্ৰতিকাৰ সাধিলে। +\q +\s5 +\v 48 মই মোৰ শত্রুবোৰৰ হাতৰ পৰা ৰক্ষা পালো! +\q অৱশ্যেই, মোৰ বিৰুদ্ধে উঠাবোৰৰ ওপৰত তুমি মোক তুলি ধৰিলা! +\q উপদ্ৰৱকাৰী লোকৰ পৰাও তুমি মোক উদ্ধাৰ কৰিলা। +\q +\v 49 হে যিহোৱা, সেয়েহে আন জাতিবোৰৰ মাজত মই তোমাৰ ধন্যবাদ কৰিম, +\q তোমাৰ নামৰ উদ্দেশ্যে প্ৰশংসাৰ গান কৰিম। +\q +\s5 +\v 50 যিহোৱাই নিজে স্থাপন কৰা ৰজাক মহাজয় দান কৰে; +\q নিজৰ অভিষিক্তজনৰ প্রতি, +\q দায়ুদ আৰু তেওঁৰ বংশধৰসকললৈ, +\q তেওঁ চিৰকাললৈকে তেওঁৰ অসীম প্রেম দেখুৱায়। + +\s5 +\c 19 +\s প্ৰধান বাদ্যকৰৰ প্রতি: দায়ুদৰ ৰচিত গীত +\b +\q +\v 1 গগণ-মণ্ডলে ঈশ্বৰৰ মহিমা প্ৰকাশ কৰে; +\q আকাশ-মণ্ডলে তেওঁৰ হাতৰ কৰ্ম্ম দেখুৱায়। +\q +\v 2 দিনৰ পাছত দিন সেইবোৰৰ পৰা কথা ওলাই আহে; +\q ৰাতিৰ পাছত ৰাতি সেইবোৰে জ্ঞান প্ৰচাৰ কৰে। +\q +\v 3 কিন্তু তাৰ কোনো কথা নাই, কোনো ভাষা নাই; +\q তাৰ শব্দও শুনা নাযায়। +\q +\s5 +\v 4 তথাপিও সেইবোৰৰ মাত সমগ্র পৃথিবীতে বিয়পি যায়; +\q সেইবোৰৰ কথা জগতৰ শেষ সীমালৈকে বিয়পি যায়; +\q আকাশ-মণ্ডলত তেওঁ সূৰ্যৰ বাবে এটা তম্বু স্থাপন কৰিলে। +\q +\v 5 সূৰ্য্যই দৰাৰ দৰে নিজৰ শোৱনি কোঠাৰ পৰা ওলাই আহে; +\q নিজৰ পথত বীৰৰ দৰে আনন্দেৰে লৰ মাৰে। +\q +\v 6 সেয়ে আকাশৰ এটা মূৰত উদয় হৈ ঘূৰি তাৰ সিটো মূৰ পায়গৈ; +\q তাৰ তাপৰ পৰা কোনো বস্তুৱেই লুকাই নাথাকে +\q +\s5 +\v 7 যিহোৱাৰ ব্যৱস্থা সিদ্ধ, সেয়ে মানুহৰ প্ৰাণক জগাই তোলে; +\q যিহোৱাৰ বাক্য বিশ্বাসযোগ্য, সেয়ে সাধাৰণ লোকক জ্ঞান দান কৰে। +\q +\v 8 যিহোৱাৰ আদেশবোৰ যথাৰ্থ, সেয়ে মানুহৰ হৃদয়ত আনন্দ দান কৰে; +\q যিহোৱাৰ আজ্ঞা সুস্পষ্ট, সেয়ে অন্তর্দৃষ্টিক দীপ্তিময় কৰে। +\q +\s5 +\v 9 যিহোৱা বিষয়ক যি ভয়, সেয়ে শুচি আৰু চিৰস্থায়ী; +\q যিহোৱাৰ শাসন-প্ৰণালীবোৰ সম্পূর্ণভাৱে সত্য আৰু ধার্মিক। +\q +\v 10 সেইবোৰ সোণতকৈ, এনেকি নিভাঁজ সোণতকৈয়ো বাঞ্ছনীয়; +\q সেইবোৰ মৌতকৈও সোৱাদ, এনেকি ৰহঘৰাৰ পৰা জৰি জৰি ওলোৱা মৌতকৈয়ো সোৱাদ। +\q +\s5 +\v 11 তাৰোপৰি সেইবোৰে তোমাৰ দাসক সাৱধান কৰে; +\q সেইবোৰ পালন কৰিলে পৰম লাভ হয়। +\q +\v 12 কোনে নিজৰ ভুলবোৰ গমিব পাৰে? +\q মোক গুপুত পাপৰ পৰা শুচি কৰা। +\q +\s5 +\v 13 গৰ্ব্বীকৃত পাপৰ পৰাও তোমাৰ দাসক ধৰি ৰাখা; +\q সেইবোৰে যেন মোৰ ওপৰত অধিকাৰ নকৰে; +\q তাতে মই সিদ্ধ হ’ম, আৰু মহা অপৰাধৰ দায়ৰ পৰা মুক্ত হ’ম। +\q +\v 14 হে মোৰ যিহোৱা, মোৰ আশ্রয়-শিলা আৰু মোৰ মুক্তিকৰ্ত্তা, +\q মোৰ মুখৰ বাক্য আৰু মোৰ মনৰ চিন্তা তোমাৰ দৃষ্টিত গ্ৰাহ্য হওঁক। + +\s5 +\c 20 +\s প্ৰধান বাদ্যকৰৰ প্রতি: দায়ুদৰ ৰচিত গীত +\b +\q +\v 1 সঙ্কটৰ কালত যিহোৱাই তোমাক উত্তৰ দিয়ক! +\q যাকোবৰ ঈশ্বৰৰ নামে তোমাক সুৰক্ষা দিয়ক! +\q +\v 2 তেওঁৰ পবিত্ৰ স্থানৰ পৰা তেওঁ তোমাক সহায় কৰক; +\q তেওঁ চিয়োনৰ পৰা তোমাক শক্তি দান কৰক। +\q +\s5 +\v 3 তোমাৰ সকলো উৎসর্গৰ কথা তেওঁ সোঁৱৰণ কৰক; +\q তোমাৰ হোম-বলিবোৰ তেওঁ গ্ৰহণ কৰক। (চেলা) +\q +\v 4 তোমাৰ সকলো মনৰ ইচ্ছা তেওঁ পূৰ কৰক। +\q তোমাৰ সকলো পৰিকল্পনা তেওঁ সিদ্ধ কৰক। +\q +\s5 +\v 5 তোমাৰ বিজয়ত আমি যেন আনন্দ-ধ্বনি কৰিম; +\q আমাৰ ঈশ্বৰৰ নামত আমি নিচান তুলিম; +\q যিহোৱাই তোমাৰ সকলো প্ৰাৰ্থনা সাম্ফল কৰক। +\q +\v 6 এতিয়া মই জানো, +\q যিহোৱাই তেওঁৰ অভিষিক্ত জনক সহায় কৰিব, +\q তেওঁৰ সোঁ হাতৰ বিজয়সূচক পৰিত্রাণৰে সৈতে, +\q তেওঁ নিজৰ পবিত্ৰ স্বৰ্গৰ পৰা অভিষিক্ত জনাৰ মাতত উত্তৰ দিব। +\q +\s5 +\v 7 অনেকে তেওঁলোকৰ ৰথত, +\q অনেকে তেওঁৰ ঘোঁৰাত অহংকাৰ কৰে; +\q কিন্তু আমি হলে অহংকাৰ কৰো আমাৰ ঈশ্বৰ যিহোৱাৰ নামত। +\q +\v 8 তেওঁলোক পৰিব আৰু পতন হ’ব। +\q কিন্তু আমি হলে মূৰ দাঙি থিয় হৈ থাকিম। +\q +\s5 +\v 9 হে যিহোৱা, ৰজাক উদ্ধাৰ কৰা; +\q আমি প্ৰাৰ্থনা কৰা কালত আমাক উত্তৰ দিয়া। + +\s5 +\c 21 +\s প্ৰধান বাদ্যকৰৰ প্রতি: দায়ুদৰ ৰচিত গীত +\b +\q +\v 1 হে যিহোৱা, তোমাৰ শক্তিত ৰজাই আনন্দ কৰে! +\q তুমি তেওঁক উদ্ধাৰ কৰিলে, তেওঁ কেনে আনন্দিত হয়! +\q +\v 2 তুমি তেওঁৰ মনৰ বাঞ্ছা পূৰ কৰিলা, +\q তুমি তেওঁৰ ওঁঠৰ নিবেদন অগ্রাহ্য নকৰিলা। (চেলা) +\q +\s5 +\v 3 তুমি তেওঁলৈ মঙ্গলৰ নানা আশীৰ্ব্বাদ আনিলা, +\q তুমি তেওঁৰ মূৰত নিভাঁজ সোণৰ কিৰীটি দিলা। +\q +\v 4 তেওঁ তোমাৰ পৰা দীর্ঘায়ু জীৱন বিচাৰিলে; +\q তাতে তুমি তেওঁক তাক দিলা; +\q তুমি তেওঁক অনেক আয়ুস দিলা। +\q +\s5 +\v 5 তোমাৰ সাহার্যত তেওঁৰ গৰিমা মহান হয়; +\q তুমি তেওঁৰ ওপৰত মৰ্য্যাদা আৰু প্ৰতাপ ৰাখিছা; +\q +\v 6 তুমি তেওঁক চিৰস্থায়ী আশীৰ্ব্বাদ দান কৰিছা; +\q তোমাৰ উপস্থিতিৰ আনন্দেৰে তুমি তেওঁক আনন্দ দান কৰিছা। +\q +\s5 +\v 7 কিয়নো ৰজাই যিহোৱাৰ ওপৰতে ভাৰসা কৰে; +\q সৰ্ব্বোপৰি জনাৰ দয়াই তেওঁক লৰচৰ নকৰিব। +\q +\v 8 তোমাৰ হাতেই তোমাৰ সকলো শত্রুবোৰক বিচাৰি পাব; +\q তোমাৰ সোঁ হাতে তোমাক ঘিণ কৰাসকলক বিচাৰি পাব। +\q +\s5 +\v 9 তোমাৰ প্রকাশৰ কালত তুমি তেওঁলোকক এক অগ্নিময় জুইশালৰ নিচিনা কৰিবা; +\q যিহোৱাই নিজৰ ক্রোধত তেওঁলোকক গ্ৰাস কৰিব; +\q অগ্নিয়ে তেওঁলোকক দহন কৰিব। +\q +\v 10 পৃথিবীৰ বুকুৰ পৰা তেওঁলোকৰ বংশধৰসকলক তুমি ধ্বংস কৰি পেলাবা; +\q মনুষ্যৰ মাজৰ পৰা তেওঁলোকৰ সন্তানসকলক উচ্ছন্ন কৰিবা। +\q +\s5 +\v 11 যদি তেওঁলোকে তোমাৰ বিৰুদ্ধে দুষ্ট মন্ত্রণা কৰে, +\q যদি অপকর্মৰ পৰিকল্পনা কৰে, +\q তেওঁলোক সফল হ’ব নোৱাৰিব। +\q +\v 12 কিয়নো তুমি তেওঁলোকৰ মুখৰ ফালে লক্ষ্য কৰি যেতিয়া তোমাৰ ধনুত কাঁড় জুৰিবা, +\q তেতিয়া তুমি তেওঁলোকক পলাই যাবলৈ বাধ্য কৰিবা। +\q +\s5 +\v 13 হে যিহোৱা, তুমি নিজ পৰাক্ৰমেৰে উঠা! +\q আমি তোমাৰ পৰাক্রমৰ গীত গাম আৰু প্ৰশংসাৰ গান কৰিম। + +\s5 +\c 22 +\s প্ৰধান বাদ্যকৰৰ প্রতি: সুৰ - “ৰাতিপুৱাৰ হৰিণী।” দায়ুদৰ ৰচিত গীত। +\b +\q +\v 1 হে মোৰ ঈশ্বৰ, হে মোৰ ঈশ্বৰ, তুমি কিয় মোক ত্যাগ কৰিলা? +\q মোক সাহার্য কৰাৰ পৰা, মোৰ কেঁকনি শুনাৰ পৰা কিয় তুমি আতঁৰত থাকা? +\q +\v 2 হে মোৰ ঈশ্বৰ মই দিনত তোমাৰ আগত প্ৰাৰ্থনা কৰোঁ, কিন্তু তুমি উত্তৰ নিদিয়া, +\q ৰাতিও প্ৰাৰ্থনা কৰোঁ; মই চুপ হৈ নাথাকো! +\q +\s5 +\v 3 কিন্তু তুমি হলে পবিত্ৰ, +\q ইস্ৰায়েলৰ প্ৰশংসাৰূপ সিংহাসনত তুমি বহি আছা। +\q +\v 4 তোমাৰ ওপৰতে আমাৰ পূর্বপুৰুষসকলে ভাৰসা কৰিছিল; +\q তেওঁলোকে ভাৰসা কৰিলে আৰু তুমি তেওঁলোকক উদ্ধাৰ কৰিলা। +\q +\v 5 তেওঁলোকে তোমাৰ আগত কাতৰোক্তি কৰিলে আৰু উদ্ধাৰ পালে; +\q তোমাৰ ওপৰত ভাৰসা কৰি তেওঁলোক লাজত নপৰিল। +\q +\s5 +\v 6 কিন্তু মই কেৱল এটা পোক মাথোন, মানুহ নহওঁ; +\q মানুহে মোক নিন্দা কৰে, +\q লোকসমূহে মোক তুচ্ছ জ্ঞান কৰে। +\q +\v 7 যিসকলে মোক দেখে, তেওঁলোক সকলোৱেই মোক হাঁহে; +\q তেওঁলোকে মোক মুখ ভেঙুচায় আৰু মূৰ জোকাৰি কয়, +\q +\v 8 “তেওঁতো যিহোৱাৰ ওপৰত ভাৰসা কৰে, তেন্তে তেৱেঁ তেওঁক উদ্ধাৰ কৰক; +\q যিহোৱায়েই তেওঁক উদ্ধাৰ কৰক, +\q কাৰণ তেওঁ তেওঁৰ ওপৰত সন্তুষ্ট!” +\q +\s5 +\v 9 কিন্তু যি জনাই মোক মাতৃ গৰ্ভৰ পৰা উলিয়াই আনিলে, সেই জনা তুমিয়েই; +\q মই যেতিয়া মোৰ মাতৃৰ পিয়াহ খাইছিলো, তুমিয়েই মোক সুৰক্ষিত ৰাখি তোমাৰ ওপৰত নির্ভৰশীল কৰিলা। +\q +\v 10 জন্মৰ পিছৰে পৰা মোক তোমাৰ হাতত দিয়া হ’ল; +\q মোৰ মাতৃৰ গৰ্ভৰে পৰাই তুমি মোৰ ঈশ্বৰ হ’লা। +\q +\s5 +\v 11 তুমি মোৰ ওচৰৰ পৰা দূৰৈত নাথাকিবা; +\q কিয়নো মোৰ আপদ ওচৰ চাপি আহিছে; +\q মোৰ সহায়কাৰী কোনো নাই। +\q +\v 12 মোৰ চাৰিওফালে যেন অনেক ষাঁড়ে বেৰি ধৰিছে; +\q বাচানৰ শক্তিশালী ষাঁড়বোৰে যেন মোক আগুৰি ৰাখিছে। +\q +\v 13 ক্ষুধার্ত সিংহই যেনেকৈ গৰ্জ্জন কৰে, +\q তেনেকৈ তেওঁলোকে মোলৈ মুখ মেলিছে। +\q +\s5 +\v 14 মোক পানীৰ দৰে ঢালি পেলোৱা হ’ল, +\q মোৰ গোটেই হাড়ৰ জোৰা লৰিল; +\q মোৰ অন্তৰ মমৰ নিচিনা হৈ +\q মোৰ বুকুতে গলি গলি গৈছে; +\q +\v 15 মাটিৰ পাত্রৰ শুকান টুকুৰা এটাৰ দৰে +\q মোৰ শক্তি শুকাই আহিছে; +\q মোৰ জিবা তালুত লাগি ধৰিছে; +\q তুমি মোক মৃত্যুৰ ধুলিত শুৱাই ৰাখিছা। +\q +\s5 +\v 16 কিয়নো কুকুৰবোৰ মোৰ চাৰিওফালে আছে, +\q দুষ্ট কার্য কৰা লোকসমূহে মোক বেৰি আছে; +\q মোৰ হাত-ভৰিবোৰ কোঁচ খাই গৈছে। +\q +\v 17 মোৰ আটাইবোৰ হাড় মই লেখিব পাৰো; +\q সেই লোকসকলে মোলৈ একেথৰে চাইছে; +\q উল্লাসৰ দৃষ্টিৰে চাইছে। +\q +\s5 +\v 18 নিজৰ মাজত তেওঁলোকে মোৰ কাপোৰ-কানি ভাগ বাঁটি লৈছে; +\q মোৰ বস্ত্ৰৰ অৰ্থে চিঠি খেলাইছে। +\q +\v 19 কিন্তু তুমি হ’লে, হে যিহোৱা, দূৰৈত নাথাকিবা! +\q হে মোৰ শক্তি, +\q মোক সহায় কৰিবলৈ শীঘ্ৰে আহাঁ। +\q +\s5 +\v 20 তৰোৱালৰ পৰা মোৰ প্ৰাণ ৰক্ষা কৰা; +\q সেই কুকুৰবোৰৰ হাতৰ পৰা মোৰ একেটি মাথোন বহুমূল্য জীৱনক তুমি উদ্ধাৰ কৰা! +\q +\v 21 সেই সিংহৰ মুখৰ পৰা তুমি মোক পৰিত্ৰাণ কৰা! +\q তুমি মোক সেই সকলো বনৰীয়া ষাঁড়ৰ শিঙৰ পৰা ৰক্ষা কৰিলা। +\b +\q +\s5 +\v 22 ভাইসকলৰ আগত মই তোমাৰ নাম প্ৰচাৰ কৰিম; +\q সমাজৰ মাজত তোমাৰ গুণানুকীর্তন কৰিম। +\q +\v 23 তোমালোক যিসকলে যিহোৱাক ভয় কৰা, তেওঁৰ প্ৰশংসা কৰা! +\q হে যাকোবৰ সমুদায় বংশধৰসকল, তোমালোকে তেওঁৰ গৌৰৱ-প্রশংসা কৰা; +\q ইস্ৰায়েলৰ সমুদায় বংশধৰসকল, তোমালোকে ভয়েৰে সৈতে তেওঁৰ আগত থিয় হোৱা। +\q +\s5 +\v 24 তেওঁ দুখীৰ দুখ দেখি হেয়জ্ঞান নকৰিলে, +\q ঘৃণাৰ চকুৰে নাচালে; +\q যিহোৱাই তেওঁৰ ওচৰৰ পৰা নিজৰ মুখ নাঢাকিলে, +\q বৰং কাতৰোক্তিৰ সময়ত তেওঁ তাক শুনিলে। +\q +\v 25 মহা সমাজৰ মাজত মোৰ যি প্ৰশংসা, সেয়া তোমাৰ পৰাই আহে; +\q তোমালৈ ভয় ৰাখোঁতাসকলৰ সন্মুখতে মই মোৰ সঙ্কল্প পূৰণ কৰিম। +\q +\s5 +\v 26 দুখী লোকসকলে খাই তৃপ্ত হব; +\q যি সকলে যিহোৱাক বিচাৰে তেওঁলোকে তেওঁৰ গুণ কীৰ্ত্তন কৰিব। +\q তোমালোকৰ হৃদয়বোৰ চিৰকাল জীৱিত হৈ থাকক! +\q +\v 27 পৃথিবীৰ শেষ সীমাত থকা লোকসকলেও যিহোৱাক সোঁৱৰণ কৰি উলটি আহিব; +\q আন জাতিবোৰৰ সকলো জনগোষ্ঠীয়ে তেওঁক প্ৰণিপাত কৰিব। +\q +\s5 +\v 28 কিয়নো ৰাজ্য যিহোৱাৰেই, +\q সকলো জাতিৰ ওপৰত তেৱেঁই শাসন কৰে। +\q +\v 29 পৃথিবীৰ ধনী লোকসকলেও তেতিয়া তেওঁৰ সন্মুখত ভোজন কৰি প্ৰণিপাত কৰিব; +\q নিজৰ প্রাণ ৰক্ষা কৰাৰ ক্ষমতা নথকা, তেনে ধুলিলৈ নামি যাবলগীয়া লোকসকলেও তেওঁক প্রণিপাত কৰিব। +\q মই তেওঁলোকৰ কাৰণে জীয়াই থাকিম। +\q +\s5 +\v 30 ভৱিষ্যত বংশধৰসকলে তেওঁৰ সেৱা কৰিব; +\q ভাবী বংশৰ লোকসকলৰ ওচৰত +\q যিহোৱাৰ বিষয়ে কোৱা হ’ব। +\q +\v 31 যিসকলৰ এতিয়াও জন্ম হোৱা নাই, +\q তেওঁলোকৰ ওচৰতো যিহোৱাৰ উদ্ধাৰ কার্যৰ কথা ঘোষণা কৰা হ’ব; +\q ক’ব যে তেৱেঁই এই কার্য কৰিলে। + +\s5 +\c 23 +\s দায়ুদৰ ৰচিত গীত +\b +\q +\v 1 যিহোৱা মোৰ ৰক্ষক, মোৰ অভাৱ নহব। +\q +\v 2 তেওঁ মোক কুমলীয়া ঘাঁহনি পথাৰত শুৱায়; +\q আৰু য’ত শান্তি আছে, এনে পানীৰ কাষে কাষে মোক চলায়। +\q +\s5 +\v 3 তেওঁ মোৰ প্ৰাণ পুনৰায় সুস্থ কৰে; +\q নিজ নামৰ নিমিত্তে তেওঁ মোক ধৰ্ম্মপথত চলায়। +\q +\s5 +\v 4 এনে কি, মই মৃত্যুছায়াৰ উপত্যকায়েদি চলিলেও, মই কোনো আপদলৈ ভয় নকৰো, +\q কিয়নো তুমি মোৰ সঙ্গত আছা; +\q তোমাৰ লাখুটি আৰু লাঠিয়ে মোক শান্তনা দিয়ে। +\q +\s5 +\v 5 তুমি মোৰ শত্রুবোৰৰ সাক্ষাতে মোৰ সন্মুখত মেজ সজাইছা; +\q তুমি মোৰ মূৰ তেলেৰে তিয়াইছা; +\q মোৰ পান-পাত্ৰ উপচি পৰিছে। +\q +\s5 +\v 6 অৱশ্যে মঙ্গল আৰু দয়া আয়ুসৰ সকলো কালত মোৰ পাছত যাওঁতা হব, +\q আৰু মই চিৰকাললৈকে যিহোৱাৰ গৃহত বাস কৰিবলৈ পাম। + +\s5 +\c 24 +\s দায়ুদৰ ৰচিত গীত: +\b +\q +\v 1 পৃথিবী আৰু তাৰ সকলোৱেই যিহোৱাৰ, +\q জগত আৰু তাত বাস কৰাসকল তেওঁৰেই। +\q +\v 2 কিয়নো তেৱেঁই সমুদ্ৰৰ ওপৰত ভূমিৰ ভেঁটি স্থাপন কৰিলে, +\q পানীৰ ওপৰত তাক দৃঢ় কৰি ধৰি ৰাখিলে। +\q +\s5 +\v 3 যিহোৱাৰ পৰ্ব্বতটোলৈ কোনে উঠি যাব পাৰে? +\q তেওঁৰ পবিত্ৰ স্থানত বা কোনে থিয় হব পাৰে? +\q +\v 4 কেৱল তেঁৱেই পাৰে, +\q যাৰ হাত শুচি আৰু অন্তৰো নিৰ্ম্মল; +\q যিজনে মিছা কথালৈ নিজৰ মন নেমেলে, +\q আৰু ছল কৰি মিছা শপত নাখায়। +\q +\s5 +\v 5 তেওঁলোকেই যিহোৱাৰ পৰা আশীৰ্ব্বাদ পাব; +\q তেওঁলোকেই নিজ পৰিত্রাণকর্তা ঈশ্বৰৰ পৰা ধাৰ্ম্মিকতা পাব। +\q +\v 6 এই লোকসকলেই যিহোৱাক বিচাৰে, +\q যাকোবৰ (ইস্রায়েলৰ) ঈশ্বৰৰ সাক্ষাত পাবলৈ বিচাৰে; +\q তেওঁলোকেই যাকোবৰ বংশ। (চেলা) +\q +\s5 +\v 7 হে নগৰৰ দুৱাৰবোৰ, তোমালোকৰ মূৰবোৰ ওপৰলৈ তোলা! +\q হে পুৰণি দিনৰ দুৱাৰবোৰ, ওপৰলৈ দাং খাই উঠা, +\q প্ৰতাপী ৰজাই যেন ভিতৰলৈ সোমাব পাৰে। +\q +\v 8 সেই প্ৰতাপী ৰজা কোন? +\q তেওঁ যিহোৱা, যিজন পৰাক্ৰমী আৰু মহান, +\q তেওঁ যিহোৱা, যিজন যুদ্ধত মহান। +\q +\s5 +\v 9 হে নগৰৰ দুৱাৰবোৰ, তোমালোকৰ মূৰবোৰ ওপৰলৈ তোলা! +\q হে পুৰণি দিনৰ দুৱাৰবোৰ, ওপৰলৈ দাং খাই উঠা, +\q প্ৰতাপী ৰজাই যেন ভিতৰলৈ সোমাব পাৰে। +\q +\v 10 সেই প্ৰতাপী ৰজা কোন? +\q তেওঁ বাহিনীসকলৰ যিহোৱা, +\q তেওঁ গৌৰৱৰ ৰজা। (চেলা) + +\s5 +\c 25 +\s দায়ুদৰ ৰচিত গীত: +\b +\q +\v 1 হে যিহোৱা, মই মোৰ প্রাণ তোমালৈ তুলি ধৰিছো! +\q +\v 2 হে মোৰ ঈশ্বৰ, মই তোমাতেই ভাৰসা কৰিছোঁ; +\q তুমি মোক লাজত পৰিবলৈ নিদিবা; +\q মোৰ শত্রুবোৰক মোৰ ওপৰত উল্লাস কৰিবলৈ নিদিবা। +\q +\v 3 তোমালৈ অপেক্ষা কৰাসকলক তুমি লাজত পৰিবলৈ নিদিবা; +\q কিন্তু যি সকলে অকাৰণে বিশ্বাসঘাটকতা কৰে তেওঁলোকেই লাজত পৰিব । +\q +\s5 +\v 4 হে যিহোৱা, তোমাৰ পথবোৰ মোক জনোৱা; +\q তোমাৰ পথত চলিবলৈ মোক শিকোৱা। +\q +\v 5 তোমাৰ সত্যতাত মোক পৰিচালিত কৰা আৰু মোক শিক্ষা দিয়া; +\q কিয়নো তুমিয়েই মোৰ ত্ৰাণকর্তা ঈশ্বৰ; +\q ওৰে দিনটো মই তোমালৈ অপেক্ষা কৰোঁ। +\q +\s5 +\v 6 হে যিহোৱা, তোমাৰ দয়া আৰু অসীম প্রেমৰ কথা তুমি পাহৰি নাযাবা, +\q কিয়নো সেই সকলো অনাদি কালৰ পৰা আছে। +\q +\v 7 মোৰ যৌৱন কালৰ পাপ আৰু অপৰাধবোৰ তুমি সোৱঁৰণ নকৰিবা; +\q হে যিহোৱা, তুমি তোমাৰ অসীম প্রেমৰ দ্বাৰাই আৰু তোমাৰ মঙ্গলদায়ক গুণেৰেই মোক সোঁৱৰণ কৰা। +\q +\s5 +\v 8 যিহোৱা মঙ্গলময় আৰু সৎ; +\q সেয়েহে তেওঁ পাপী লোকক তেওঁৰ পথৰ বিষয়ে শিক্ষা দিয়ে। +\q +\v 9 তেওঁ নম্ৰ লোকক ন্যায় পথত চলায়, +\q তেওঁৰ পথৰ বিষয়ে শিক্ষা দিয়ে। +\q +\s5 +\v 10 যিসকলে যিহোৱাৰ ব্যৱস্থা আৰু বিধিবোৰ পালন কৰে, +\q তেওঁলোকলৈ তেওঁৰ সকলো পথেই অসীম প্রেম আৰু বিশ্বস্ততাৰে পৰিপূর্ণ। +\q +\v 11 হে যিহোৱা, মোৰ অপৰাধ অতি গুৰুতৰ; +\q তোমাৰ নামৰ গুণেৰেই মোৰ অপৰাধ ক্ষমা কৰা। +\q +\s5 +\v 12 কোন সেই লোক, যি জনে যিহোৱালৈ ভয় ৰাখে? +\q তেওঁলোকে মনোনীত কৰিবলগীয়া পথ যিহোৱাই তেওঁলোকক শিকাব। +\q +\v 13 তেওঁলোকে উন্নতিৰ মাজেদি নিজৰ জীৱন কটাব; +\q তেওঁলোকৰ বংশধৰসকলে দেশ অধিকাৰ কৰিব। +\q +\s5 +\v 14 যি সকলে যিহোৱালৈ ভয় ৰাখে, +\q যিহোৱাই তেওঁলোকৰ লগত বন্ধুত্ব কৰে; +\q আৰু তেওঁ স্থাপন কৰা বিধিবোৰ তেওঁলোকক জনায়। +\q +\v 15 মোৰ চকু চিৰকাল যিহোৱাৰ ফাললৈ; +\q কিয়নো তেৱেঁই মোৰ ভৰি জালৰ পৰা মুক্ত কৰিব। +\q +\v 16 মোৰ ফালে ঘূৰি চোৱা, মোক কৃপা কৰা; +\q কিয়নো মই অকলশৰীয়া আৰু দুঃখিত। +\q +\s5 +\v 17 মোৰ হৃদয়ৰ যাতনাৰ পৰা মোক মুক্ত কৰা; +\q মোৰ নানা ক্লেশৰ পৰা মোক উদ্ধাৰ কৰা। +\q +\v 18 মোৰ দুখ আৰু সঙ্কটলৈ দৃষ্টি কৰা, +\q মোৰ সকলো পাপ ক্ষমা কৰা। +\q +\v 19 মোৰ শত্রুবোৰলৈ চোৱা, তেওঁলোক সংখ্যাত অনেক; +\q তেওঁলোকে কিমান ভীষণ ঘৃণাৰে মোক ঘিণ কৰে। +\q +\s5 +\v 20 মোৰ প্রাণৰ সুৰক্ষা দিয়া, মোক উদ্ধাৰ কৰা; +\q মোক লাজত পৰিবলৈ নিদিবা, +\q কাৰণ মই তোমাতেই আশ্ৰয় লৈছো। +\q +\v 21 মোৰ সততা আৰু ন্যায় কার্যই মোক ৰক্ষা কৰক; +\q কাৰণ মই তোমালৈকে অপেক্ষা কৰিছো। +\q +\s5 +\v 22 হে ঈশ্বৰ, ইস্ৰায়েলক তেওঁলোকৰ সকলো দুখ-কষ্টৰ পৰা মুক্ত কৰা। + +\s5 +\c 26 +\s দায়ুদৰ ৰচিত গীত। +\b +\q +\v 1 হে যিহোৱা, মোৰ বিচাৰ কৰা, +\q কিয়নো মই নিজ সিদ্ধতাত চলিছোঁ, +\q অলৰভাৱে মই যিহোৱাত ভাৰসা কৰিছোঁ। +\q +\v 2 হে যিহোৱা, তুমি মোক পৰীক্ষা কৰি মোৰ শুদ্ধতাৰ প্রমাণ চোৱা; +\q মোৰ হৃদয় আৰু মনক খপি চোৱা। +\q +\v 3 কাৰণ তোমাৰ অসীম দয়া মোৰ চকুৰ আগত আছে, +\q মই তোমাৰ বিশ্বস্ততাত চলা-ফুৰা কৰো। +\q +\s5 +\v 4 প্রৱঞ্চক লোকসকলৰ লগত মই বহা নাই। +\q অসৎ লোকসকলৰ সৈতে মই মিলা-মিছা কৰা নাই। +\q +\v 5 মই দুষ্টবোৰৰ সমাজক ঘৃণা কৰোঁ; +\q দুষ্ট লোকৰ লগত নবহো। +\q +\s5 +\v 6 হে যিহোৱা, মই মোৰ নির্দোষিতাত হাত ধুওঁ, +\q আৰু তোমাৰ যজ্ঞবেদী প্রদক্ষিণ কৰো, +\q +\v 7 যাতে মই উচ্চস্বৰে প্রশংসাৰ গীত গাই তোমাক ধন্যবাদ জনাব পাৰো; +\q তোমাৰ আচৰিত কৰ্ম্মবোৰ প্ৰচাৰ কৰিব পাৰো। +\q +\v 8 হে যিহোৱা, যি গৃহত তুমি নিবাস কৰা, +\q তোমাৰ গৌৰৱ সেই ঠাইত থাকে, +\q মই তোমাৰ নিবাস গৃহক ভাল পাওঁ। +\q +\s5 +\v 9 পাপীসকলৰ লগত মোৰ প্ৰাণ লৈ নাযাবা; +\q ৰক্তপাতী মনুষ্যবোৰৰ লগত মোৰ জীৱন নিনিবা। +\q +\v 10 তেওঁলোকৰ হাতত দুষ্টতাৰ পৰিকল্পনা আছে; +\q তেওঁলোকৰ সোঁহাত উৎকোচেৰে ভৰা। +\q +\s5 +\v 11 কিন্তু মই হলে নিজ সিদ্ধতাত চলোঁ; +\q মোক মুক্ত কৰা; মোক কৃপা কৰা। +\q +\v 12 মোৰ ভৰি সমান ঠাইত থিয় হৈ আছে; +\q মহা-সমাজবোৰৰ মাজত মই যিহোৱাৰ ধন্যবাদ কৰিম। + +\s5 +\c 27 +\s দায়ুদৰ ৰচিত গীত +\b +\q +\v 1 +\x - +\xo 27.1 +\xt +\x* যিহোৱা মোৰ দীপ্তি, মোৰ পৰিত্ৰাণ; +\q মই কাক ভয় কৰিম? +\q যিহোৱা মোৰ জীৱন ৰক্ষক কোঁঠ, +\q মই কাৰ বাবে ত্ৰাসযুক্ত হম? +\q +\s5 +\v 2 দুষ্টবোৰে যেতিয়া মোৰ মাংস খাবলৈ ওচৰলৈ আহে, +\q তেতিয়া মোৰ সেই শত্রু আৰু বিৰোধীবোৰ উজুতি খাই পৰে। +\q +\v 3 সৈন্যৰ দলেও যদি মোৰ বিৰুদ্ধে ছাউনি পাতে, +\q মোৰ হৃদয়ে ভয় নকৰিব; +\q মোৰ বিৰুদ্ধে যদি যুদ্ধও আৰম্ভ হয়, +\q তেতিয়াও মই সাহসেৰে থাকিম। +\q +\s5 +\v 4 যিহোৱাৰ ওচৰত মই এটা বিষয় যাচনা কৰিছো, +\q মই তাকেই অন্বেষণ কৰিম: +\q মই যেন যিহোৱাৰ সৌন্দর্য দেখা পাবলৈ, +\q আৰু তেওঁৰ মন্দিৰত ধ্যান কৰিবলৈ +\q মোৰ গোটেই জীৱন কাল যিহোৱাৰ গৃহত বাস কৰিব পাৰো। +\q +\s5 +\v 5 আপদৰ কালত তেওঁ মোক নিজ আশ্রয়ত গুপুতে ৰাখিব, +\q নিজৰ তম্বুত মোক লুকুৱাই ৰাখিব; +\q তেওঁ মোক শিলৰ ওপৰত তুলি থব। +\q +\v 6 যি শত্রুবোৰে মোক চাৰিওফালে বেৰি ধৰিছে, +\q তেওঁলোকতকৈ মোৰ মূৰ উন্নত হব; +\q মই তেওঁৰ তম্বুত আনন্দ জয়ধ্বনিৰে বলি উৎসৰ্গ কৰিম। +\q মই যিহোৱাৰ উদ্দেশ্যে গীত-গান কৰিম! +\q +\s5 +\v 7 হে যিহোৱা, মই মাতিলে, তুমি শুনা। +\q মোক কৃপা কৰা, মোক উত্তৰ দিয়া! +\q +\v 8 মোৰ হৃদয়ে (তুমি কোৱা) তোমাৰ এই কথাকে ক’লে, “আঁহা, তোমালোকে মোৰ সাক্ষাৎ পাবলৈ বিচৰা!” +\q হে যিহোৱা, মই তোমাৰ সাক্ষাৎ পাবলৈ বিচাৰো। +\q +\s5 +\v 9 তোমাৰ মুখ মোৰ পৰা লুকুৱাই নাৰাখিবা; +\q ক্ৰোধত তুমি তোমাৰ দাসক দূৰ নকৰিবা। +\q তুমিয়েই মোৰ সহায় হৈ আহিছা; +\q হে মোৰ পৰিত্ৰাণৰ ঈশ্বৰ, মোক নেৰিবা, মোক পৰিত্যাগ নকৰিবা! +\q +\v 10 মোৰ পিতৃ-মাতৃয়ে মোক ত্যাগ কৰিলেও, যিহোৱাই মোক তুলি লব। +\q +\s5 +\v 11 হে যিহোৱা, +\q মোৰ শত্রুবোৰৰ কাৰণে, +\q তুমি মোক তোমাৰ পথ শিকোৱা; +\q তুমি মোক সমান পথত চলোৱা। +\q +\v 12 মোৰ বিৰোধীবোৰৰ ইচ্ছাত তুমি মোক সমর্পণ নকৰিবা; +\q কিয়নো মিছা সাক্ষীবোৰ মোৰ বিৰুদ্ধে উঠিছে; +\q তেওঁলোকৰ প্রশ্ৱাসত অত্যাচাৰ ওলাই আহে। +\q +\s5 +\v 13 মই বিশ্বাস কৰো যে, +\q জীৱিতসকলৰ দেশত মই যিহোৱাৰ মঙ্গল দেখা পাম! +\q +\v 14 তুমি যিহোৱালৈ অপেক্ষা কৰা; +\q সবল হোৱা; +\q তোমাৰ অন্তঃকৰণ সাহিয়ল হওঁক; +\q পুনৰায় কওঁ, যিহোৱালৈ অপেক্ষা কৰা। + +\s5 +\c 28 +\s দায়ুদৰ ৰচিত গীত +\b +\q +\v 1 হে যিহোৱা, মই তোমাৰ ওচৰত প্ৰাৰ্থনা কৰিছোঁ; +\q হে মোৰ শিলা, মোলৈ আওকাণ নকৰিবা। +\q কাৰণ, তুমি যদি মনে মনে থাকা, +\q তেন্তে মৈদামৰ গাঁতলৈ নামি যোৱাসকলৰ দৰে মোৰ দশা হ’ব। +\q +\v 2 সহায়ৰ কাৰণে মই যেতিয়া তোমাৰ আগত কাতৰোক্তি কৰোঁ, +\q তোমাৰ মহা পবিত্ৰ স্থানৰ ফাললৈ হাত দাঙো, +\q তেতিয়া তুমি মোৰ নিবেদন শুনা। +\q +\s5 +\v 3 যিসকল দুষ্ট, যিসকলে দুষ্টতাৰ কার্য কৰি ফুৰে, +\q যিসকলে চুবুৰীয়াৰ লগত মুখেৰে শান্তিৰ কথা কয়, +\q অথচ অন্তঃকৰনত দুষ্ট ইচ্ছা পুহি ৰাখে, +\q সেইসকলৰ লগত তুমি মোক টানি নিনিবা। +\q +\v 4 তেওঁলোকৰ কাৰ্য্য অনুসাৰে আৰু তেওঁলোকৰ কৰ্ম্মৰ দুষ্টতা অনুসাৰে, +\q তুমি তেওঁলোকক প্ৰতিফল দিয়া; +\q তেওঁলোকৰ হাতৰ কার্য অনুসাৰে তেওঁলোকক প্রতিফল দিয়া। +\q তেওঁলোকে পাবলগীয়া যি আছে, তাকেই তেওঁলোকক দিয়া। +\q +\v 5 কিয়নো তেওঁলোকে যিহোৱাৰ কাৰ্য্য বা তেওঁৰ হাতে কৰা কর্মলৈ মনোযোগ নিদিয়ে; +\q সেয়ে, যিহোৱাই তেওঁলোকক বিনষ্ট কৰিব, +\q আৰু পুণৰায় গঢ় নিদিব। +\q +\s5 +\v 6 সকলো প্রশংসা যিহোৱাৰেই; তেওঁ মোৰ কাকুতিৰ স্বৰ শুনিলে। +\q +\v 7 যিহোৱাই মোৰ বল আৰু মোৰ ঢাল; +\q মোৰ হৃদয়ে তেওঁতে ভাৰসা কৰে। +\q সেইবাবেই মই সহায় পাইছোঁ। +\q সেইবাবেই মোৰ অন্তৰ আনন্দত ভৰি পৰিছে; +\q মই মোৰ গীতেৰে তেওঁৰ ধন্যবাদ কৰো। +\q +\v 8 যিহোৱা তেওঁৰ লোকসকলৰ বল; +\q তেৱেঁই তেওঁৰ অভিষিক্তজনৰ পৰিত্ৰাণৰ দুৰ্গ। +\q +\s5 +\v 9 হে যিহোৱা, তোমাৰ লোকসকলক তুমি ৰক্ষা কৰা, +\q তোমাৰ সম্পত্তিক তুমি আশীৰ্ব্বাদ কৰা; +\q তুমি তেওঁলোকৰ ৰখীয়া হোৱা +\q আৰু চিৰকাল তেওঁলোকক বৈ নিয়া। + +\s5 +\c 29 +\s দায়ুদৰ ৰচিত গীত +\b +\q +\v 1 হে ঈশ্বৰৰ সন্তানসকল, তোমালোকে যিহোৱাৰ গৌৰৱ কীৰ্ত্তন কৰা, +\q যিহোৱাৰ গৌৰৱ আৰু পৰাক্ৰম কীৰ্ত্তন কৰা, +\q +\v 2 যিহোৱাৰ নামৰ গৌৰৱ কীৰ্ত্তন কৰা; +\q পবিত্ৰ সমাৰোহত যিহোৱাৰ আৰাধনা কৰা। +\q +\s5 +\v 3 জলসমূহৰ ওপৰত যিহোৱাৰ স্বৰ শুনা যায়; +\q গৌৰৱান্বিত ঈশ্বৰে বজ্ৰধ্বনিৰে গর্জন কৰে, +\q যিহোৱা মহাজলসমুহৰ ওপৰত বিদ্যমান। +\q +\v 4 যিহোৱাৰ স্বৰ ক্ষমতাপূর্ণ; +\q যিহোৱাৰ স্বৰ মহিমাৰে পৰিপূৰ্ণ। +\q +\v 5 যিহোৱাৰ স্বৰে এৰচ গছবোৰ ভাঙে; +\q যিহোৱাই লিবানোনৰ এৰচ গছবোৰ ভাঙি পেলায়। +\q +\s5 +\v 6 তেওঁ লেবানোনৰ পর্বতমালাক দামুৰিৰ দৰে ডেও দি নচুৱায়; +\q চিৰিয়োনক নচুৱায় যুবা বন্য ষাঁড়ৰ দৰে। +\q +\v 7 যিহোৱাৰ স্বৰে বিজুলীৰ চমক সৃষ্টি কৰে। +\q +\v 8 যিহোৱাৰ স্বৰে মৰুপ্রান্তৰ কঁপাই তোলে; +\q কাদেচৰ মৰুপ্রান্তৰ যিহোৱাই কঁপাই তোলে। +\q +\s5 +\v 9 যিহোৱাৰ স্বৰত হৰিণীবোৰে পোৱালি দিয়ে, +\q ডাল-পাতবোৰ পৰি গৈ বনক নগ্ন কৰে, +\q কিন্তু তেওঁৰ মন্দিৰত সকলোৱে কয়, “গৌৰৱ!” +\q +\v 10 যিহোৱা জলপ্লাৱনত সিংহাসনত অধিষ্ঠিত আছিল, +\q যিহোৱা চিৰকাললৈকে ৰজা স্বৰূপে সিংহাসনত অধিষ্ঠিত হৈ আছে। +\q +\s5 +\v 11 যিহোৱাই তেওঁৰ লোকসকলক শক্তিদান কৰক! +\q যিহোৱাই তেওঁৰ লোকসকলক শান্তি দি আশীৰ্ব্বাদ কৰক! + +\s5 +\c 30 +\s মন্দিৰ প্ৰতিষ্ঠা কৰাৰ সময়ৰ গান; দায়ুদৰ ৰচিত গীত। +\b +\q +\v 1 হে যিহোৱা, মই তোমাৰ প্ৰশংসা কৰিম; কিয়নো তুমিয়েই মোক উঠাই আনিলা। +\q মোৰ শত্রুবোৰক তুমি মোৰ ওপৰত আনন্দ কৰিবলৈ নিদিলা। +\q +\v 2 হে মোৰ ঈশ্বৰ যিহোৱা, মই সহায়ৰ বাবে তোমাৰ আগত কাতৰোক্তি কৰাত, তুমি মোক সুস্থ কৰিলা। +\q +\v 3 হে যিহোৱা, তুমি মোৰ প্ৰাণ চিয়োলৰ পৰা তুলি আনিলা, +\q তুমি মোক গাঁতলৈ যাব নিদি জীয়াই ৰাখিলা। +\q +\s5 +\v 4 হে যিহোৱাৰ ভক্তগণ, তোমালোকে তেওঁৰ উদ্দেশ্যে প্ৰশংসাৰ গান কৰা, তেওঁৰ পবিত্ৰ নামৰ ধন্যবাদ কৰা। +\q +\v 5 কিয়নো তেওঁৰ ক্ৰোধ খন্তেকীয়া, তেওঁৰ দয়া হ’লে আজীৱন কাললৈকে; +\q ৰাতিৰ দীর্ঘসময়ত ক্ৰন্দন থাকিব পাৰে, +\q কিন্তু ৰাতিপুৱাতে আনন্দ আহে। +\q +\s5 +\v 6 সুখৰ দিনত মই কৈছিলোঁ, +\q “মোক কোনেও লৰাব নোৱাৰিব।” +\q +\v 7 হে যিহোৱা, তোমাৰ অনুগ্ৰহেৰেই তুমি মোক শক্তিশালী পৰ্ব্বতস্বৰূপে স্থাপন কৰিলা; +\q কিন্তু, যেতিয়া তুমি তোমাৰ মুখ লুকুৱাই ৰাখিছিলা, তেতিয়া মই ভীষণ ব্যাকুল হৈছিলোঁ। +\q +\v 8 হে যিহোৱা, মই তোমাকেই চিঞঁৰি মাতিছিলো, +\q মোৰ যিহোৱাৰ ওচৰত দয়া বিচাৰি মই মিনতি কৰি কৈছিলো: +\q +\s5 +\v 9 “মোৰ মৃত্যুত বা মই গাঁতলৈ নামি যোৱাত জানো কিবা লাভ আছে? +\q ধুলিয়ে জানো তোমাৰ প্রশংসা +\q নাইবা তোমাৰ বিশ্বস্ততা প্ৰচাৰ কৰিব? +\q +\v 10 হে যিহোৱা, শুনা, মোক কৃপা কৰা, +\q হে যিহোৱা, মোৰ সহায় হোৱা।” +\q +\s5 +\v 11 শোক অৱস্থাৰ পৰা তুমি মোক নৃত্যৰ উৎসৱলৈ আনিলা; +\q শোকৰ চট কাপোৰ খুলি তুমি মোক আনন্দৰ বস্ত্র পিন্ধালা, +\q +\v 12 যাতে মোৰ অন্তৰ নীৰৱে নাথাকে +\q বৰং তোমাৰ উদ্দেশ্যে প্রশংসাৰ গীত গায়; +\q হে মোৰ ঈশ্বৰ যিহোৱা, মই অনন্ত কাললৈকে তোমাৰ ধন্যবাদ কৰিম। + +\s5 +\c 31 +\s প্ৰধান বাদ্যকৰৰ প্রতি: দায়ুদৰ ৰচিত গীত +\b +\q +\v 1 হে যিহোৱা, মই তোমাতেই আশ্ৰয় লৈছোঁ; মোক কেতিয়াও লাজত পৰিবলৈ নিদিবা; তোমাৰ ধাৰ্ম্মিকতাৰ গুণেৰে মোক ৰক্ষা কৰা। +\q +\v 2 মোলৈ কাণ পাতা, মোক শীঘ্ৰে উদ্ধাৰ কৰা; +\q মোক ৰক্ষা কৰিবলৈ তুমিয়েই মোৰ আশ্রয়-শিলা হোৱা, +\q মোৰ দৃঢ় কোঁঠ হোৱা। +\q +\s5 +\v 3 তুমি মোৰ শিলা, আৰু মোৰ দুৰ্গ; এই হেতুকে তোমাৰ নামৰ কাৰণে তুমি মোৰ পথদৰ্শক হৈ মোক চলাই নিবা। +\q +\v 4 মোৰ কাৰণে গোপনে পতা জালৰ পৰা তুমি মোক উদ্ধাৰ কৰা; +\q কাৰণ তুমিয়েইতো মোৰ আশ্ৰয়। +\q +\s5 +\v 5 হে যিহোৱা, হে মোৰ বিশ্বস্ত ঈশ্বৰ, তুমিয়েই মোক মুক্ত কৰিলা; মই তোমাৰ হাতত মোৰ আত্মা শোধাই দিছোঁ; +\q +\v 6 যিসকলে অসাৰ মূর্তিবোৰৰ সেৱা-পূজা কৰে, মই তেওঁলোকক ঘিণ কৰো; +\q কিন্তু মই যিহোৱাত ভাৰসা কৰোঁ। +\q +\v 7 তোমাৰ গভীৰ প্রেমত মই আনন্দ কৰিম, উল্লাসিত হ’ম; +\q কিয়নো তুমি মোৰ দুখলৈ দৃষ্টি কৰিলা; +\q মোৰ দুর্দশাত তুমি চিন্তিত হ’লা +\q +\s5 +\v 8 তুমি মোক শত্রুৰ হাতত শোধাই নিদিলা; +\q বহল ঠাইত তুমি মোৰ ভৰি ৰাখিলা। +\q +\v 9 হে যিহোৱা, মোক কৃপা কৰা, কিয়নো মই অতি কষ্টৰ মাজত আছো; +\q দুখত মোৰ চকু সোমাই গৈছে; +\q মোৰ দেহ আৰু প্ৰাণ দুর্বল হৈ গৈছে। +\q +\s5 +\v 10 মই শোকতে মোৰ জীৱন পাৰ কৰিলো, +\q হুমুনিয়াহ কাঢ়ি কাঢ়ি মোৰ বছৰ কেইটাৰ অন্ত হৈছে; +\q মোৰ অপৰাধৰ কাৰণে মোৰ শক্তি লোপ পাইছে, আৰু মোৰ অস্থিবোৰ শুকাই গৈছে। +\q +\v 11 মোৰ সকলো শত্রুৰ ওচৰত মই ঘৃণাৰ পাত্র, +\q চুবুৰীয়াৰ ওচৰত মই অত্যন্ত নিন্দনীয়, +\q মোৰ পৰিচিতসকলৰ ওচৰত মই শঙ্কাৰ বিষয় হৈছোঁ; +\q বাটত মোক দেখিলে মানুহবোৰ পলাই যায়। +\q +\s5 +\v 12 মৃত ব্যক্তিক পাহৰাৰ দৰে মানুহবোৰে মোক পাহৰি গৈছে; +\q মই যেন এটা ভগা পাত্ৰৰ দৰে হ’লো। +\q +\v 13 মোৰ সম্বন্ধে দিয়া অনেকৰ অপবাদ মোৰ কাণত আহিছে, মোৰ চাৰিওফালে ভীষণ ভয় আছে! +\q তেওঁলোকে মোৰ বিৰুদ্ধে একেলগে পৰামর্শ কৰিছে, +\q মোৰ প্ৰাণ লবলৈ ষড়যন্ত্র কৰিছে। +\q +\s5 +\v 14 কিন্তু, হে যিহোৱা, মই তোমাতেই ভাৰসা কৰিছো; +\q মই কওঁ, “তুমিয়েই মোৰ ঈশ্বৰ।” +\q +\v 15 তোমাৰ হাততেই মোৰ সকলো সময় আছে, +\q মোৰ শত্রু আৰু তাড়নাকাৰীবোৰৰ হাতৰ পৰা তুমি মোক উদ্ধাৰ কৰা। +\q +\v 16 তোমাৰ দাসৰ প্রতি তোমাৰ মুখ উজ্জ্বল কৰা; তোমাৰ অসীম প্রেমত মোক ৰক্ষা কৰা। +\q +\s5 +\v 17 হে যিহোৱা, মই তোমাক মাতিছো, +\q তুমি মোক লাজত পৰিবলৈ নিদিবা; +\q দুষ্ট লোক বৰং লাজত পৰক, +\q চিয়োলত নীৰৱে থাকক। +\q +\v 18 অহঙ্কাৰ আৰু তুচ্ছ ভাৱ লৈ +\q যিসকলে ধাৰ্ম্মিকসকলৰ বিৰুদ্ধে দর্প কথা কয়, +\q সেই মিছলীয়া ওঁঠবোৰ বোবা হওঁক। +\q +\s5 +\v 19 অহ! তোমাৰ মঙ্গল কিমান যে মহান! +\q যি মঙ্গল তুমি তোমাক ভয় কৰোঁতা লোকসকলৰ বাবে সঞ্চয় কৰি থৈছা; +\q তোমাত আশ্ৰয় লোৱা সকললৈ, সকলোৰে সন্মুখতে তুমি সেই মঙ্গল সিদ্ধ কৰি থাকা। +\q +\v 20 তুমি তেওঁলোকক তোমাৰ উপস্থিতিৰ আশ্রয়স্থানত ৰাখি, +\q মানুহৰ কুমন্ত্ৰণাৰ পৰা লুকুৱাই ৰাখা; +\q বিতর্কমূলক জিবাবোৰৰ পৰা তোমাৰ নিৰাপদ আশ্রয়স্থানত তুমি তেওঁলোকক আঁতৰাই ৰাখা। +\q +\s5 +\v 21 যিহোৱা ধন্য হওঁক; +\q যেতিয়া মই ঘেৰি থকা এখন নগৰৰ মাজত আছিলো, +\q তেওঁ মোলৈ আশ্চর্যভাৱে তেওঁৰ গভীৰ প্রেম দেখুৱালে। +\q +\v 22 মই আতঙ্কিত হৈ যদিও কৈছিলো, “তোমাৰ দৃষ্টিৰ পৰা মই বিছিন্ন হৈ পৰিলো”; +\q তথাপিও মই তোমাৰ আগত সহায়ৰ বাবে কাতৰোক্তি কৰাত, তুমি মোৰ কাকুতি শুনিলা। +\q +\s5 +\v 23 হে যিহোৱাৰ ভক্ত লোকসকল, তোমালোকে তেওঁক প্ৰেম কৰা; +\q যিহোৱাই বিশ্বাসীসকলক ৰক্ষা কৰে, +\q কিন্তু অহংকাৰীসকলক তেওঁ অধিক প্ৰতিফল দিয়ে। +\q +\v 24 তোমালোক যিসকলে যিহোৱালৈ অপেক্ষা কৰা, +\q তোমালোক বলৱন্ত হোৱা, তোমালোকৰ হৃদয় সাহিয়াল হওঁক। + +\s5 +\c 32 +\s মচকীল নামেৰে দায়ুদৰ ৰচিত গীত +\b +\q +\v 1 ধন্য সেই লোক, যাৰ অপৰাধ ক্ষমা কৰা হয়; +\q যাৰ পাপ ঢকা হয়। +\q +\v 2 ধন্য সেই ব্যক্তি, যি মানুহৰ অপৰাধ যিহোৱাই গণনা নকৰে, +\q আৰু যাৰ মনত কোনো ছলনা নাই। +\q +\s5 +\v 3 মই যেতিয়া পাপ স্বীকাৰ নকৰি মনে মনে আছিলোঁ, তেতিয়া ওৰে দিনটো কেঁকাই থকাত মোৰ অস্থিবোৰ ক্ষয় পাইছিল। +\q +\v 4 কিয়নো তেতিয়া দিনে ৰাতিয়ে মোৰ ওপৰত তোমাৰ হাত গধুৰ হৈ আছিল, +\q মোৰ গাৰ শক্তি জহকালৰ তাপত যেনেকৈ হয়, তেনেকৈয়ে শুকাই গৈছিল। (চেলা) +\q +\s5 +\v 5 তেতিয়া মই তোমাৰ আগত মোৰ পাপ সৈ কাঢ়িলোঁ; +\q মোৰ অপৰাধ মই আৰু লুকুৱাই নাৰাখিলো; +\q মই ক’লো, “যিহোৱাৰ আগত মই মোৰ অপৰাধ সৈ কাঢ়িম”; +\q তাতে মোৰ পাপৰ দোষ তুমি ক্ষমা কৰিলা। (চেলা) +\q +\v 6 সেই বাবে তোমাক পাব পৰা সময়ত প্রতিজন বিশ্বাসীয়ে তোমাৰ আগত প্রার্থনা কৰক; +\q বিপদ মহা-জলপ্লাৱনৰ দৰে আহিলেও সেইজনৰ ওচৰ নাপাব। +\q +\s5 +\v 7 তুমি মোৰ গুপ্তস্থান; +\q তুমি মোক সঙ্কটৰ পৰা উদ্ধাৰ কৰোঁতা; +\q মুক্তিৰ জয়ধ্ৱনিৰে তুমি মোক আৱৰি ৰাখোঁতা। (চেলা) +\q +\v 8 মই তোমাক বুদ্ধি দিম; +\q তুমি যাবলগীয়া পথ মই তোমাক শিকাম; তোমাৰ ওপৰত মই দৃষ্টি ৰাখি পৰামৰ্শ দিম । +\q +\s5 +\v 9 তোমালোক ঘোঁৰা বা খচ্চৰৰ নিচিনা নহবা, +\q সিহঁতৰ বুজন শক্তি নাই; +\q মুখত লাগাম আৰু দনা ভূষণৰূপে লগাই সিহঁতক বশ কৰা হয়, +\q নহলে, সিহঁত তোমালোকৰ ওচৰলৈ নাহিব। +\q +\v 10 দুষ্টলোকৰ যাতনা অধিক; +\q কিন্তু যিজনে যিহোৱাত নিৰ্ভৰ কৰে, যিহোৱাৰ অসীম দয়াই তেওঁক আৱৰি ৰাখে। +\q +\s5 +\v 11 হে ধাৰ্ম্মিক লোকসকল, তোমালোকে যিহোৱাতে আনন্দ কৰা; উল্লাস কৰা; +\q যাৰ অন্তৰ শুদ্ধ, তোমালোক সকলোৱে আনন্দ-ধ্ৱনি কৰা। + +\s5 +\c 33 +\b +\q +\v 1 হে ধাৰ্ম্মিক লোকসকল, যিহোৱাত আনন্দ-ধ্ৱনি কৰা, +\q তেওঁৰ প্রশংসা কৰা সাধু লোকৰেই কাম। +\q +\v 2 বীণাৰে সৈতে যিহোৱাৰ ধন্যবাদ কৰা, দহগুণীয়া নেবল যন্ত্ৰৰে তেওঁৰ প্ৰশংসা কৰা। +\q +\v 3 তেওঁৰ উদ্দেশ্যে এটি নতুন গীত গোৱা; দক্ষতাৰে বাদ্য-যন্ত্র বজাই জয়-ধ্ৱনি কৰা। +\q +\s5 +\v 4 যিহোৱাৰ বাক্য সত্য; তেওঁৰ সকলো কাৰ্য্যত তেওঁ বিশ্বাসযোগ্য। +\q +\v 5 তেওঁ ধাৰ্ম্মিকতা আৰু ন্যায়বিচাৰ ভাল পায়; +\q সমগ্র পৃথিবী যিহোৱাৰ দয়াৰে পৰিপূৰ্ণ। +\q +\v 6 যিহোৱাৰ বাক্যৰ দ্বাৰাই আকাশ-মণ্ডল নির্মাণ কৰা হ’ল, +\q তাত থকা সকলো বাহিনী তেওঁৰ মুখৰ প্ৰশ্বাসেৰে নির্মিত হ’ল। +\q +\s5 +\v 7 তেওঁ সমুদ্ৰৰ জলসমূহক বটলত গোটাই ৰখাৰ দৰেই জমা কৰিলে; +\q মহাসাগৰৰ গভীৰ জলৰাশিক ভঁৰালবোৰত ৰাখিলে। +\q +\v 8 গোটেই পৃথিবীয়ে যিহোৱালৈ ভয় ৰাখক; +\q জগতৰ সকলোৱে তেওঁৰ আগত সমীহ কৰি থিয় হওক। +\q +\v 9 কিয়নো তেওঁ ক’লে আৰু সকলোবোৰ সৃষ্টি হ’ল, +\q তেওঁ আজ্ঞা দিলে আৰু সকলো প্রতিস্থিত হ’ল। +\q +\s5 +\v 10 যিহোৱাই জাতিবোৰৰ পৰিকল্পনা নিস্ফল কৰে, +\q তেওঁ লোকসমুহৰ সঙ্কল্পবোৰ ব্যৰ্থ কৰে। +\q +\v 11 যিহোৱাৰ পৰিকল্পনা চিৰকাললৈকে থিৰে থাকে; +\q তেওঁৰ মনৰ সঙ্কল্প পুৰুষানুক্ৰমে স্থায়ী। +\q +\v 12 ধন্য সেই জাতি, যি জাতিৰ ঈশ্বৰ যিহোৱা; +\q সেই লোকসকলক তেওঁ নিজৰ আধিপত্যৰ অর্থে মনোনীত কৰিলে। +\q +\s5 +\v 13 যিহোৱাই স্বৰ্গৰ পৰা তললৈ দৃষ্টিপাত কৰে; +\q তেওঁ সকলো মনুষ্য সন্তানক নিৰীক্ষণ কৰে। +\q +\v 14 পৃথিৱী নিবাসী সকলো লোকৰ ওপৰত তেওঁ নিজৰ বাসস্থানৰ পৰা দৃষ্টি ৰাখে। +\q +\v 15 তেৱেঁই তেওঁলোক সকলোৰে হৃদয়ৰ নিৰ্ম্মাণকৰ্ত্তা; তেওঁলোকৰ সকলো কাৰ্য্যই তেওঁ নিৰীক্ষণ কৰে। +\q +\s5 +\v 16 বৃহৎ সৈন্যদল থাকিলেও ৰজাই তাৰ দ্বাৰা ৰক্ষা নাপায়; +\q মহা-শক্তিৰ দ্বাৰাও কোনো যোদ্ধা ৰক্ষা নাপায়। +\q +\v 17 জয়ৰ অৰ্থে ঘোঁৰাৰ ওপৰত নির্ভৰ কৰা এক মিছা আশা; +\q মহা-শক্তি থাকিলেও ঘোঁৰাই তাৰ বলেৰে ৰক্ষা কৰিব নোৱাৰে। +\q +\s5 +\v 18 যিসকলে যিহোৱালৈ ভয় ৰাখে, +\q যিসকলে তেওঁৰ অসীম দয়াৰ ওপৰত আশা ৰাখে, +\q যিহোৱাৰ দৃষ্টি তেওঁলোকৰ ওপৰত থাকে, +\q +\v 19 যাতে মৃত্যুৰ পৰা তেওঁলোকৰ প্রাণৰক্ষা কৰিব পাৰে; +\q আকালৰ সময়ত তেওঁলোকক জীয়াই ৰাখিব পাৰে; +\q +\s5 +\v 20 আমাৰ প্ৰাণে যিহোৱালৈ অপেক্ষা কৰে; +\q তেঁৱেই আমাৰ সহায় আৰু আমাৰ ঢাল। +\q +\v 21 আমাৰ হৃদয়ে তেওঁতেই আনন্দ কৰে; কাৰণ আমি তেওঁৰ পবিত্ৰ নামত ভাৰসা কৰিছোঁ। +\q +\s5 +\v 22 হে যিহোৱা, আমাৰ ওপৰত তোমাৰ অসীম প্রেম থাকক, +\q কিয়নো তুমিয়েই আমাৰ আশাভূমি হৈছা। + +\s5 +\c 34 +\s দায়ুদৰ ৰচিত গীত। ৰজা অবীমেলকৰ আগত দায়ুদে পগলাৰ ভাও ধৰিছিল যাতে অবীমেলকে তেওঁক খেদাই দিয়ে। দায়ুদে সেই সময়ত এই গীতটো লিখিছিল। +\b +\q +\v 1 মই সকলো সময়তে যিহোৱাৰ ধন্যবাদ কৰিম; তেওঁৰ প্ৰশংসা মোৰ মুখত থাকিব। +\q +\s5 +\v 2 মোৰ প্ৰাণে যিহোৱাতেই গৌৰৱ কৰে; তাকে শুনি নম্র লোকে আনন্দ কৰক। +\q +\v 3 তোমালোকে মোৰে সৈতে যিহোৱাৰ মহিমা কীৰ্ত্তন কৰা; +\q আহাঁ, আমি একেলগে তেওঁৰ নামৰ প্ৰশংসা কৰোঁহঁক। +\q +\s5 +\v 4 মই যিহোৱাক বিচাৰিলো, তাতে তেওঁ মোক উত্তৰ দিলে; +\q মোৰ সকলো ভয়ৰ পৰা তেওঁ মোক উদ্ধাৰ কৰিলে। +\q +\v 5 তেওঁৰ ফালে যেতিয়া লোকসকলে চায়, তেওঁলোক তেতিয়া জ্যোতিষ্মান হৈ উঠে। +\q তেওঁলোকৰ মুখ লাজত কেতিয়াও বিবৰ্ণ নহব। +\q +\v 6 এই দুখীয়ে প্ৰাৰ্থনা কৰাত যিহোৱাই শুনিলে, +\q সকলো সঙ্কটৰ পৰা তেওঁক পৰিত্ৰাণ কৰিলে। +\q +\s5 +\v 7 যিহোৱালৈ ভয় ৰাখোঁতাসকলৰ চাৰিওফালে যিহোৱাৰ দূতে ছাউনি পাতে আৰু তেওঁলোকক উদ্ধাৰ কৰে। +\q +\v 8 যিহোৱা যে মঙ্গলময় তাক তোমালোকে আস্বাদন কৰি চোৱা; তেওঁত আশ্ৰয় লোৱা লোক ধন্য। +\q +\v 9 হে যিহোৱাৰ পবিত্র লোকসকল, তোমালোকে তেওঁলৈ ভয় ৰাখা; +\q কিয়নো যিসকলে তেওঁলৈ ভয় ৰাখে, তেওঁলোকৰ একোৰে অভাৱ নহয়। +\q +\s5 +\v 10 যুবা সিংহবোৰৰ আহাৰৰ অভাৱ হয়, সিহঁতে ভোকত কষ্ট পায়: +\q কিন্তু যিসকলে যিহোৱাক বিচাৰে, তেওঁলোকৰ মঙ্গলৰ অভাৱ নহয়। +\q +\v 11 হে সন্তানসকল আহাঁ, তোমালোকে মোৰ বাক্য শুনা; মই তোমালোকক যিহোৱাৰ ভয় শিকাম। +\q +\s5 +\v 12 তোমালোকৰ মাজত কোনে এই জীৱন ভোগ কৰিব বিচাৰে? +\q সুখ ভোগ কৰিবৰ কাৰণে কোনে দীর্ঘায়ু বিচাৰে? +\q +\v 13 তুমি দুষ্টতাৰ পৰা তোমাৰ জিভা আৰু ছলনা বাক্যৰ পৰা তোমাৰ ওঁঠক ৰাখা। +\q +\v 14 তুমি দুষ্টতাৰ পৰা আঁতৰি সুকৰ্ম্ম কৰা,; +\q তুমি শান্তি বিচাৰা আৰু তাৰ পাছে পাছে খেদি যোৱা। +\q +\s5 +\v 15 যিহোৱাৰ দৃষ্টি ধার্মিকসকলৰ ওপৰত থাকে; তেওঁৰ কাণ তেওঁলোকৰ কাতৰোক্তি শুনিবলৈ মুকলি থাকে। +\q +\v 16 যিসকলে দুষ্টতাৰ কার্য কৰে, যিহোৱা তেওঁলোকৰ বিৰুদ্ধে, +\q তেওঁ পৃথিবীৰ পৰা তেওঁলোকৰ স্মৰণ মছি পেলাব। +\q +\v 17 ধাৰ্ম্মিক লোকে সহায়ৰ কাৰণে কাতৰোক্তি কৰিলে যিহোৱাই শুনে; +\q যিহোৱাই সকলো সঙ্কটৰ পৰা তেওঁলোকক ৰক্ষা কৰে। +\q +\s5 +\v 18 যিহোৱা ভগ্নচিত্তীয়াসকলৰ ওচৰ; খেদিত মন হোৱাসকলক তেওঁ পৰিত্ৰাণ কৰে। +\q +\v 19 ধাৰ্ম্মিক লোকৰ বিপদ অনেক হলেও, সেই সকলোৰে পৰা যিহোৱায়েই তেওঁক উদ্ধাৰ কৰে। +\q +\v 20 যিহোৱাই তেওঁৰ সকলো অস্থি ৰক্ষা কৰে; তাৰ মাজৰ এডালিও ভগ্ন নহয়। +\q +\s5 +\v 21 দুষ্ট লোকৰ মৃত্যু দুষ্টতাৰ হাতত; ধাৰ্ম্মিক লোকক ঘিণাওঁতাসকল দণ্ডিত হব। +\q +\v 22 যিহোৱাই তেওঁৰ দাসসকলৰ প্ৰাণ মুক্ত কৰে; তেওঁত আশ্ৰয় লোৱা সকলৰ কোনোৱেই দণ্ডিত নহব। + +\s5 +\c 35 +\s দায়ুদৰ ৰচিত গীত +\b +\q +\v 1 হে যিহোৱা, যিসকলে মোৰে সৈতে বিবাদ কৰে, তুমিও তেওঁলোকৰে সৈতে বিবাদ কৰা; +\q যিসকলে মোৰ বিৰুদ্ধে যুদ্ধ কৰে, তুমিও তেওঁলোকৰে বিৰুদ্ধে যুদ্ধ কৰা। +\q +\v 2 তুমি ঢাল আৰু ফলক ধাৰণ কৰা, মোৰ সহায়ৰ অর্থে উঠা। +\q +\v 3 মোৰ পাছে পাছে যিসকলে খেদি আহিছে, তুমি বৰছা আৰু যাঁঠি লৈ তেওঁলোকৰ পথ ৰুদ্ধ কৰা; +\q তুমি মোৰ প্রাণক কোৱা, “ময়েই তোমাৰ পৰিত্রাণ।” +\q +\s5 +\v 4 যিসকলে মোৰ প্ৰাণ বিচাৰে, তেওঁলোক লজ্জিত আৰু অপমানিত হওঁক; +\q যিসকলে মোৰ সর্বনাশলৈ পৰিকল্পনা কৰে, তেওঁলোক উলটি যাওঁক, হতাশ হওঁক। +\q +\v 5 তেওঁলোক বতাহৰ সন্মুখত উৰুৱাই নিয়া তুঁহৰ নিচিনা হওঁক; যিহোৱাৰ দূতে তেওঁলোকক খদি যাওঁক। +\q +\v 6 তেওঁলোকৰ পথ অন্ধকাৰ আৰু পিছল হওঁক। যিহোৱাৰ দূতে তেওঁলোকৰ পাছে পাছে খেদি যাওঁক। +\q +\s5 +\v 7 কিয়নো তেওঁলোকে অকাৰণে মোৰ কাৰণে গাঁতত গুপুতে জাল পাতিলে; বিনা কাৰণতে মোৰ প্ৰাণ নাশৰ অৰ্থে গাঁত খান্দিলে। +\q +\v 8 হঠাত তেওঁলোকৰ ওপৰলৈ বিনাশ আহঁক; +\q তেওঁলোকে গোপনে পতা নিজৰ জালত নিজেই ধৰা পৰক; +\q সেই বিনাশত তেওঁলোক পতিত হওঁক। +\q +\s5 +\v 9 তাতে মোৰ প্ৰাণ যিহোৱাত উল্লাসিত হব, তেওঁৰ পৰিত্ৰাণত আনন্দিত হব। +\q +\v 10 মোৰ সকলো অস্থিয়ে কব, “হে যিহোৱা, তোমাৰ তুল্য কোন আছে?” +\q তুমিয়েই দুর্বলীক তেওঁতকৈ বলৱান জনৰ পৰা, +\q দুখী-দৰিদ্রক তেওঁলোকৰ লুন্ঠণকাৰীৰ পৰা উদ্ধাৰ কৰা। +\q +\s5 +\v 11 অত্যাচাৰী বিদ্বেষপৰায়ণ মিছা সাক্ষীবোৰ উঠিছে; +\q মই যি কথা নাজানো, তেওঁলোকে মোক সেই বিষয়ে সোধে। +\q +\v 12 তেওঁলোকে উপকাৰৰ সলনি মোৰ অপকাৰ কৰে; তাতে মোৰ প্ৰাণ অনাথ হয়। +\q +\s5 +\v 13 কিন্তু মই হলে, তেওঁলোক নৰিয়া পৰা সময়ত চট কাপোৰ পিন্ধিছিলোঁ, লঘোনেৰে নিজৰ প্ৰাণক দুখ দিছিলো; মোৰ প্ৰাৰ্থনা মোৰ বুকুলৈকে উলটি আহিছিল। +\q +\v 14 মোৰ নিজ ভাই বা নিজ বন্ধুৰ দৰেই তেওঁলোকৰ কাৰণে মই শোক প্রকাশ কৰিলো; +\q মই মাতৃহাৰাৰ দৰে শোকার্ত হৈ মূৰ তল কৰি ফুৰিলোঁ। +\q +\s5 +\v 15 কিন্তু মই যেতিয়া উজুটি খালো, তেতিয়া তেওঁলোক আনন্দিত হৈ একগোট হ’ল; +\q তেওঁলোক মোৰ বিৰুদ্ধে একগোট হ’ল; +\q মোৰ অজ্ঞাতে সেই অত্যাচাৰীসকলে মোক চূর্ণ কৰিলে, ক্ষান্ত হৈ নাথাকিল। +\q +\v 16 তেওঁলোকে ভক্তিহীনভাৱে মোক বিদ্ৰূপ কৰিলে; তেওঁলোকে মোলৈ দাঁত কৰচে। +\q +\s5 +\v 17 হে প্ৰভু, তুমি কিমান কাললৈ চাই থাকিবা? +\q তেওঁলোকৰ ধ্বংস কার্যৰ পৰা মোক উদ্ধাৰ কৰা; +\q সিংহবোৰৰ পৰা মোৰ জীৱন ৰক্ষা কৰা। +\q +\v 18 মই মহা-সমাজত তোমাৰ ধন্যবাদ কৰিম; অসংখ্য লোকৰ মাজত তোমাৰ গুণ-প্ৰশংসা কৰিম। +\q +\s5 +\v 19 মোৰ বিশ্বাসঘাটক শত্রুবোৰক মোৰ ওপৰত আনন্দ কৰিবলৈ নিদিবা; +\q অকাৰণে যিসকলে মোক ঘৃণা কৰে, মোৰ বিৰুদ্ধে চকু টিপিয়াবলৈ নিদিবা। +\q +\v 20 কিয়নো তেওঁলোকে শান্তিজনক কথা নকয়, +\q কিন্তু দেশত শান্তভাৱে বাস কৰা লোকসকসলৰ বিৰুদ্ধে তেওঁলোকে ছলনাভৰা কথা কল্পনা কৰে। +\q +\s5 +\v 21 মোৰ বিৰুদ্ধে তেওঁলোকে নিজ মুখ বহলকৈ মেলি কয়, “অহঃ অহঃ আমি নিজ চকুৰেই দেখিছো।” +\q +\v 22 হে যিহোৱা তুমি এই সকলো দেখিছা, নিমাতে নাথাকিবা; হে প্ৰভু, তুমি মোৰ পৰা আঁতৰ নহবা! +\q +\v 23 হে মোৰ ঈশ্বৰ যিহোৱা, জাগি উঠা, মোৰ পক্ষে সাৰ পোৱা; মোৰ কাৰণেই সাৰ পোৱা। +\q +\s5 +\v 24 হে মোৰ ঈশ্বৰ যিহোৱা, তোমাৰ ধাৰ্ম্মিকতা অনুসাৰে মোৰ বিচাৰ কৰা; +\q তেওঁলোকক মোৰ ওপৰত আনন্দ কৰিবলৈ নিদিবা। +\q +\v 25 তেওঁলোকক মনত এই কথা কবলৈ নিদিবা, “অহঃ, আমাৰ অন্তৰে যি বিচাৰিছে, সেয়ে হৈছে।” +\q তেওঁলোকক কবলৈ নিদিবা, “আমি তেওঁক গ্ৰাস কৰিলোঁ।” +\q +\v 26 মোৰ সঙ্কটত যিসকল আনন্দিত হয়, তেওঁলোক সকলোৱেই লজ্জিত হৈ বিহ্বল হওঁক; +\q যিসকলে মোৰ বিৰুদ্ধে নিজকে তুলি ধৰে, লাজ আৰু অপমান তেওঁলোকৰ বস্ত্ৰ হওঁক। +\q +\s5 +\v 27 যিসকলে মোৰ ধাৰ্ম্মিকতাত সন্তোষ পায়, তেওঁলোকে আনন্দ ধ্বনি কৰি উল্লাসিত হওঁক; +\q তেওঁলোকে সদায় কওঁক, “যিহোৱা মহান; যিহোৱাই নিজ দাসৰ মঙ্গলত আনন্দ পায়।” +\q +\v 28 তাতে মোৰ জিভাই তোমাৰ ধার্মিকতাৰ কথা কব; +\q ওৰে দিন তোমাৰ প্ৰশংসা কৰিব। + +\s5 +\c 36 +\s প্ৰধান বাদ্যকৰৰ প্রতি: যিহোৱাৰ দাস দায়ুদৰ ৰচিত গীত +\b +\q +\v 1 পাপে দুষ্টলোকৰ হৃদয়ৰ গভীৰতাত থাকি কথা কয়; +\q দুষ্টলোকৰ চকুৰ আগত ঈশ্বৰৰ প্রতি ভয় নাই। +\q +\v 2 তেওঁলোকে নিজৰ দৃষ্টিত নিজকে প্রশংসা কৰি কয় যে, তেওঁলোকৰ পাপ ঈশ্বৰে নধৰিব আৰু ঘৃণাৰ চকুৰেও নাচাব। +\q +\s5 +\v 3 তেওঁলোকৰ মুখৰ কথা দুষ্ট আৰু ছলনাপূর্ণ; +\q তেওঁলোকে সুবিবেচনা আৰু সদাচৰণ এৰিলে। +\q +\v 4 তেওঁলোকে নিজৰ শয্যাত দুষ্টতাৰ পৰিকল্পনা কৰে; +\q অন্যায় পথত চলিবলৈ স্থিৰ কৰে আৰু দুষ্ট কার্যক ঘিণ নকৰে। +\q +\s5 +\v 5 হে যিহোৱা, তোমাৰ দয়া আকাশমণ্ডল পর্যন্ত, +\q আৰু তোমাৰ বিশ্বস্ততা মেঘলৈকে। +\q +\v 6 তোমাৰ ধাৰ্ম্মিকতা পৰাক্রমী পৰ্ব্বতসমূহৰ নিচিনা; +\q তোমাৰ শাসন প্ৰণালীবোৰ যেন গভীৰ মহাসাগৰৰ নিচিনা। +\q হে যিহোৱা, তুমি মনুষ্য আৰু পশু সকলোকে ৰক্ষা কৰোঁতা। +\q +\s5 +\v 7 হে ঈশ্বৰ, তোমাৰ গভীৰ প্রেম কেনে বহুমূল্য! +\q সকলো মনুষ্যই যেন তোমাৰ ডেউকাৰ ছাঁয়াত আশ্ৰয় লয়। +\q +\v 8 তেওঁলোকে যেন তোমাৰ গৃহৰ প্রচুৰ আহাৰ খাই তৃপ্ত হয়; +\q তুমি তোমাৰ আনন্দ-নদীৰ পানী তেওঁলোকক পিবলৈ দিয়া। +\q +\v 9 কিয়নো তোমাৰ লগত জীৱনৰ ভুমুক আছে; +\q তোমাৰ দীপ্তিতে আমি পোহৰ দেখো। +\q +\s5 +\v 10 যি সকলে তোমাক জানে, তেওঁলোকৰ প্রতি যেন তোমাৰ প্রেম সদায় থাকে, +\q যি সকলৰ হৃদয় সৎ তেওঁলোকে যেন তোমাৰ পৰিত্রাণ পায়। +\q +\v 11 মোক অহঙ্কাৰীসকলৰ ভৰিৰ তলত নেপেলাবা; +\q দুষ্ট সকলৰ হাতে যেন মোক দূৰলৈ খেদি পঠাব নোৱাৰে। +\q +\v 12 যি সকলে দুষ্ট কার্য কৰি ফুৰে, চোৱা তেওঁলোক পতিত হ’ল; +\q উঠিব নোৱাৰাকৈ তেওঁলোকক পেলোৱা হ’ল। + +\s5 +\c 37 +\s দায়ুদৰ ৰচিত গীত +\b +\q +\v 1 তুমি দুষ্ট লোকসকলৰ কাৰণে অস্থিৰ নহবা; +\q কুকার্য কৰাসকলক দেখি হিংসা নকৰিবা। +\q +\v 2 কিয়নো তেওঁলোক ঘাঁহৰ দৰে শীঘ্রেই শুকাই যাব, +\q সেউজীয়া তৃণৰ নিচিনাকৈ জঁয় পৰিব। +\q +\s5 +\v 3 যিহোৱাত ভাৰসা ৰাখা আৰু সুকৰ্ম্ম কৰা; +\q দেশত বাস কৰা আৰু নিৰাপদে থকা। +\q +\v 4 যিহোৱাত আনন্দ কৰা; +\q তাতে তেওঁ তোমাৰ মনৰ বাঞ্ছা পূর্ণ কৰিব। +\q +\s5 +\v 5 তোমাৰ পথ যিহোৱাত সমৰ্পণ কৰা; +\q তেওঁত ভাৰসা ৰাখা; তাতে তেৱেঁই সকলো কৰিব। +\q +\v 6 তেৱেঁই তোমাৰ সততা দীপ্তিৰ দৰে উজ্জ্বল কৰি তুলিব; +\q তোমাৰ ন্যায় কাৰ্য দুপৰীয়াৰ ৰ’দৰ নিচিনাকৈ প্ৰকাশ কৰিব। +\q +\s5 +\v 7 যিহোৱাৰ আগত শান্ত হোৱা; +\q ধৈৰ্যেৰে তেওঁলৈ অপেক্ষা কৰা। +\q যি মানুহে নিজৰ দুষ্ট পৰিকল্পনাৰে কৃতকাৰ্য্য হবলৈ কর্ম কৰে, তাত তুমি অসন্তোষ্ট নহ’বা; +\q +\s5 +\v 8 ক্ৰোধ এৰা, কোপ ত্যাগ কৰা; +\q বেজাৰ নকৰিবা, কেৱল হানিহে হয়। +\q +\v 9 কিন্তু দুষ্টবোৰ উচ্ছন্ন হব, কিন্তু যিহোৱালৈ অপেক্ষা কৰা লোকে হলে দেশ অধিকাৰ কৰিব। +\q +\v 10 কিন্তু অলপতে দুষ্টলোক শেষ হৈ যাব; তুমি যত্নেৰে বিচাৰিলেও তেওঁলোকৰ ঠাইত তেওঁলোকক পোৱা নাযাব। +\q +\s5 +\v 11 কিন্তু নম্ৰসকলে দেশ অধিকাৰ কৰিব; প্ৰচুৰ আশীর্বাদ পাই তেওঁলোক আনন্দিত হব। +\q +\v 12 দুষ্টই ধাৰ্ম্মিকলোকৰ বিৰুদ্ধে কুমন্ত্ৰণা কৰে; +\q তেওঁলোকৰ বিৰুদ্ধে দাঁত কৰঁচে। +\q +\v 13 প্ৰভুৱে তেওঁলোকক দেখি হাঁহিছে; +\q কিয়নো তেওঁ দেখছে যে, তেওঁলোকৰ শেষ দিন চাপি আহিছে। +\q +\s5 +\v 14 দুখী-দৰিদ্ৰক বিনাশ কৰিবলৈ আৰু সৎ পথত চলাসকলক বধ কৰিবলৈ, +\q দুষ্টবোৰে নিজৰ তৰোৱাল উলিয়াইছে আৰু নিজৰ নিজৰ ধনু ভিৰাইছে। +\q +\v 15 কিন্তু তেওঁলোকৰ তৰোৱাল তেওঁলোকৰ নিজৰ বুকুতে সোমাব, +\q আৰু তেওঁলোকৰ ধনু ভঙা হব। +\q +\s5 +\v 16 দুষ্টলোকৰ প্রচুৰ ধনৰাশিতকৈয়ো, +\q ধাৰ্ম্মিকৰ অলপ সম্পত্তিয়েই ভাল। +\q +\v 17 কিয়নো দুষ্টবোৰৰ বাহু ভঙা হব। +\q কিন্তু যিহোৱাই ধাৰ্ম্মিকসকলক ধৰি ৰাখিব। +\q +\s5 +\v 18 সিদ্ধ লোকৰ সকলো দিন যিহোৱাই জানে, +\q আৰু তেওঁলোকৰ আধিপত্য চিৰকাললৈকে থাকিব। +\q +\v 19 সঙ্কটৰ সময়ত তেওঁলোক লাজত নপৰিব, +\q আৰু আকালৰ সময়ত তেওঁলোক তৃপ্ত হব। +\q +\s5 +\v 20 দুষ্টবোৰ বিনষ্ট হব, +\q যিহোৱাৰ শত্রুবোৰ পথাৰৰ তৃণৰ শোভাৰ সদৃশ হব; +\q তেওঁলোক অদৃশ্য হৈ যাব; ধোঁৱাৰ নিচিনাকৈ তেওঁলোক নোহোৱা হ’ব। +\q +\v 21 দুষ্টই ধাৰে লয়, কিন্তু তাক পৰিশোধ নকৰে; +\q কিন্তু ধাৰ্ম্মিক লোক দয়াৱান আৰু দানশীল। +\q +\s5 +\v 22 যিহোৱাৰ আশীৰ্ব্বাদ পোৱাসকল পৃথিবীৰ অধিকাৰী হব, +\q কিন্তু যি সকলক তেওঁ অভিশাপ দিয়ে, তেওঁলোক উচ্ছন্ন হব। +\q +\v 23 যিহোৱাই আমাৰ খোজৰ গতি স্থিৰ কৰে; +\q তেওঁ তেওঁৰ পথত সন্তোষ পায়। +\q +\v 24 তেওঁ উজুতি খাই পৰিলেও নিচেইকৈ পতিত নহব; +\q কিয়নো যিহোৱাৰ হাতেই তেওঁক ধৰি ৰাখিছে। +\q +\s5 +\v 25 মই যুৱক আছিলো, এতিয়া বুঢ়া হ’লোঁ; +\q কিন্তু মই ধাৰ্ম্মিকক ত্যাগ কৰা, +\q নাইবা তেওঁলোকৰ বংশধৰসকলে ভিক্ষা কৰা, এনে কেতিয়াও দেখা নাই। +\q +\v 26 ধার্মিকসকল সদায় দয়ালু, আৰু তেওঁলোকে ধাৰে দিয়ে; +\q তেওঁলোকৰ বংশই আশীৰ্ব্বাদ পায়। +\q +\v 27 তুমি দুষ্টতাৰ পৰা আতৰি আহাঁ আৰু ভাল কৰ্ম্ম কৰা; +\q তুমি চিৰকাল জীয়াই থাকিবা। +\q +\s5 +\v 28 কিয়নো যিহোৱাই ন্যায় বিচাৰ ভাল পায়, +\q তেওঁৰ ভক্তসকলক তেওঁ পৰিত্যাগ নকৰে; +\q অনন্ত কাললৈকে তেওঁলোকক ৰক্ষা কৰা হ’ব; +\q কিন্তু দুষ্টসকলৰ বংশক হলে ধ্বংস কৰা হ’ব। +\q +\v 29 ধাৰ্ম্মিকসকল পৃথিবীৰ অধিকাৰী হব; +\q তেওঁলোক তাত সৰ্ব্বতিকাললৈকে বাস কৰিব। +\q +\v 30 ধাৰ্ম্মিকৰ মুখে জ্ঞানৰ কথা প্ৰচাৰ কৰে, +\q তেওঁলোকৰ জিভাই ন্যায় কথা প্রকাশ কৰে। +\q +\s5 +\v 31 তেওঁলোকৰ ঈশ্বৰৰ ব্যৱস্থা তেওঁলোকৰ হৃদয়ত আছে; +\q তেওঁলোকৰ ভৰি পিছলি নাযায়। +\q +\v 32 দুষ্টলোকে ধাৰ্ম্মিকলৈ খাপ পাতি থাকে, +\q তেওঁলোকক বধ কৰিবলৈ বিচাৰে। +\q +\v 33 কিন্তু যিহোৱাই দুষ্টলোকৰ হাতত তেওঁলোকক এৰি নিদিব, +\q বিচাৰত তেওঁলোকক দোষী নকৰিব। +\q +\s5 +\v 34 যিহোৱাৰ অপেক্ষাত থাকা, তেওঁৰ পথত চলা; +\q তাতে তেওঁ পৃথিবীৰ অধিকাৰী হবলৈ তোমাক উন্নত কৰিব। +\q দুষ্টবোৰ উচ্ছন্ন হ’লে তুমি তাক দেখিবলৈ পাবা। +\q +\s5 +\v 35 মই দুষ্টলোকৰ অত্যাচাৰ বৃদ্ধি পোৱা দেখিলো, +\q লেবানোনৰ এৰচ গছৰ দৰে বাঢ়ি যোৱা দেখিলোঁ। +\q +\v 36 কিন্তু মই পুণৰ যেতিয়া ওচৰেদি পাৰ হৈ গ’লো, তেওঁলোক নোহোৱা হ’ল; +\q মই বিচাৰিলোঁ, কিন্তু তেওঁলোকক পোৱা নগ’ল। +\q +\s5 +\v 37 সিদ্ধ লোকৰ জীৱনলৈ লক্ষ্য কৰা, সৎ লোকসকলক নিৰীক্ষণ কৰা; +\q কিয়নো শান্তিপ্রিয় লোকৰ বংশৰ কল্যাণ হয়। +\q +\v 38 কিন্তু পাপী লোক সম্পূর্ণকৈ ধ্বংস হ’ব; +\q দুষ্টলোকৰ বংশ ধ্বংস হ’ব। +\q +\s5 +\v 39 ধাৰ্ম্মিকসকলৰ পৰিত্ৰাণ যিহোৱাৰ পৰা আহে; +\q সঙ্কটৰ কালত তেৱেঁই তেওঁলোকৰ আশ্ৰয়। +\q +\v 40 যিহোৱাই তেওঁলোকক সাহার্য আৰু ৰক্ষা কৰে; +\q দুষ্ট লোকসকলৰ হাতৰ পৰা তেৱেঁই তেওঁলোকক উদ্ধাৰ কৰি পৰিত্রাণ দিয়ে, +\q কিয়নো তেওঁলোকে তেওঁতে আশ্ৰয় লৈছে। + +\s5 +\c 38 +\s দায়ুদৰ ৰচিত গীত; স্মৰণাৰ্থক উৎসর্গৰ গীত। +\b +\q +\v 1 হে যিহোৱা, তোমাৰ ক্ৰোধত মোক ধমকি নিদিবা; +\q তোমাৰ প্ৰচণ্ড কোপত মোক শাস্তি নিদিবা। +\q +\v 2 কিয়নো তোমাৰ কাঁড়বোৰে মোক বিন্ধিছে, +\q তোমাৰ হাতে মোক বৰকৈ হেঁচি ধৰিছে। +\q +\s5 +\v 3 তোমাৰ ক্রোধৰ কাৰণে মোৰ শৰীৰত ক’তো সুস্থতা নাই; +\q মোৰ পাপৰ কাৰণে মোৰ অস্থিবোৰত স্বাস্থ্য নাই। +\q +\v 4 মোৰ মূৰৰ ওপৰলৈকে মোৰ অনেক অপৰাধবোৰ উঠিছে; +\q সেইবোৰ মোৰ বাবে বব নোৱাৰা অতি গধুৰ বোজাৰ নিচিনাও হৈছে। +\q +\s5 +\v 5 মোৰ অজ্ঞানতাৰ কাৰণে মোৰ ঘাঁবোৰ গেলি দুৰ্গন্ধময় হৈছে। +\q +\v 6 মই দুখ পাই অতিশয় কুঁজা হৈ পৰিছো, +\q ওৰে দিনটো শোকাতুৰ হৈ ফুৰিছোঁ। +\q +\s5 +\v 7 মোৰ কঁকালত জ্বলা-পোৰাৰ বিষ হৈছে, +\q মোৰ শৰীৰৰ ক’তো সুস্থতা নাই। +\q +\v 8 মই অতিশয় দুৰ্ব্বল আৰু ভগ্ন হৈছোঁ; +\q মনৰ ব্যাকুলতাত মই কেঁকাই আছোঁ। +\q +\s5 +\v 9 হে যিহোৱা, মোৰ সকলো কামনা-বাসনা তুমি জানা; +\q মোৰ হুমুনিয়াহ তোমাৰ পৰা লুকাই থকা নাই। +\q +\v 10 মোৰ বুকু ধপধপাইছে; মোৰ শক্তি নোহোৱা হৈ গৈছে; +\q এনে কি মোৰ চকুও অন্ধকাৰ হৈ গৈছে। +\q +\s5 +\v 11 মোৰ এই অৱস্থা দেখি, বন্ধু-বান্ধৱ আৰু সংগীসকলে মোৰ আপদৰ পৰা আঁতৰত থিয় হৈ থাকে, +\q মোৰ চুবুৰীয়াসকলেও আতঁৰত থাকে। +\q +\v 12 যিসকলে মোৰ প্ৰাণ বিচাৰে, তেওঁলোকে মোলৈ ফান্দ পাতিছে, +\q যিসকলে মোৰ অনিষ্ট কৰিবলৈ বিচাৰে, তেওঁলোকে ধ্বংসৰ কথা কয়; +\q তেওঁলোকে ওৰে দিনটো কেৱল ছলনা কৰিবলৈকে চিন্তা কৰি থাকে। +\q +\s5 +\v 13 মই কলা মানুহৰ নিচিনা হ’লো, একোকে নুশুনো; +\q মই মুখ মেলিব নোৱাৰা বোবা মানুহৰ নিচিনা হৈ গ’লো। +\q +\v 14 যি মানুহে নুশুনে, যাৰ মুখত কোনো উত্তৰ নাই, মই এনে মানুহৰ নিচিনাই হ’লো। +\q +\s5 +\v 15 হে যিহোৱা, মই তোমালৈহে অপেক্ষা কৰি আছো; +\q হে মোৰ ঈশ্বৰ যিহোৱা, তুমিয়েই উত্তৰ দিবা। +\q +\v 16 মই প্রার্থনা কৰোঁ, “যেতিয়া মোৰ ভৰি পিছলি যায়, মোৰ বিৰুদ্ধে যিসকলে অহংকাৰ কৰে, তুমি তেওঁলোকক মোৰ ওপৰত আনন্দ কৰিবলৈ নিদিবা।” +\q +\s5 +\v 17 মইতো প্রায় পৰিয়েই গ’লো; মোৰ ক্লেশ সদায় মোৰ লগতে আছে। +\q +\v 18 মোৰ অপৰাধ মই স্বীকাৰ কৰিছোঁ; মোৰ পাপৰ কাৰণে মই দুঃখিত হৈছো। +\q +\s5 +\v 19 যিসকল অকাৰণতে মোৰ শত্রু হৈছে, তেওঁলোক শক্তিশালী। +\q যিসকলে অকাৰণে মোক ঘৃণা কৰে, তেওঁলোক অনেক। +\q +\v 20 মোৰ উপকাৰৰ সলনি তেওঁলোকে মোলৈ অপকাৰহে কৰে; যদিও মই সৎকর্ম কৰো, তেওঁলোক মোৰ বিৰোধী। +\q +\s5 +\v 21 হে যিহোৱা, মোক ত্যাগ নকৰিবা। হে মোৰ ঈশ্বৰ, মোৰ ওচৰৰ পৰা তুমি আতঁৰত নাথাকিবা। +\q +\v 22 হে মোৰ যিহোৱা, মোৰ পৰিত্ৰাণকর্তা! মোক সহায় কৰিবলৈ তুমি শীঘ্রে আহাঁ। + +\s5 +\c 39 +\s প্ৰধান বাদ্যকৰৰ প্রতি: যিদূথুণৰ প্রতি দায়ুদৰ ৰচিত গীত। +\b +\q +\v 1 মই কৈছিলোঁ, “মই মোৰ পথত সাৱধানে চলিম; +\q যাতে মোৰ জিভাৰে মই পাপ নকৰোঁ; +\q যেতিয়ালৈকে দুষ্টতা মোৰ আগত থাকে, তেতিয়ালৈকে মূৰ মুখত সোপা দি ৰাখিম।” +\q +\s5 +\v 2 মই মুখ বন্ধ কৰি মনে মনে আছিলোঁ; যি ভাল, তাকো নক’লো। তাতে মোৰ মনৰ বেজাৰ অধিকতৰ বৃদ্ধি পালে। +\q +\v 3 মই মোৰ অন্তর্জ্বালাত দহিছো। +\q মই যেতিয়া মনে মনে এইবোৰ কথা ভাৱি আছিলো, তেতিয়া অন্তৰত যেন জুই জ্বলিবলৈ ধৰিছিল; তাৰ পাছত মই মোৰ জিভাৰে কথা ক’লোঁ, +\q +\s5 +\v 4 “হে যিহোৱা, মোৰ জীৱনৰ শেষ গতি মোক জনোৱা; +\q মোৰ আয়ুস কিমান দিনলৈকে আছে, তাক মোক জানিবলৈ দিয়া; +\q মোৰ জীৱন যে কেনে অলপদিনীয়া, তাক মোক জ্ঞাত কৰা। +\q +\v 5 চোৱা, তুমি মোৰ দিনবোৰ এবেগেতীয়া কৰিলা; +\q তোমাৰ দৃষ্টিত মোৰ জীৱনকাল একো নোহোৱাৰ নিচিনা; +\q বাস্তৱিক, সকলো মানুহ এক নিশ্বাস মাথোন। (চেলা) +\q +\s5 +\v 6 বাস্তবিক প্ৰতিজন মানুহে ছাঁস্বৰূপে অহা যোৱা কৰে; +\q তেওঁলোকে অনৰ্থক ৰূপে কেৱল হুৰামুৰা কৰে; +\q তেওঁলোকে ধন দমাই থয়, কিন্তু কোনে তাক ভোগ কৰিব, তাক নাজানে। +\q +\v 7 “হে প্ৰভু, তেনেহলে মই কিহলৈ অপেক্ষা কৰিম? মোৰ আশা তোমাৰ ওপৰতে। +\q +\s5 +\v 8 মোৰ সকলো অপৰাধৰ পৰা তুমি মোক উদ্ধাৰ কৰা ; +\q বিবেকহীন লোকৰ ওচৰত তুমি মোক ঘৃণাৰ পাত্র নকৰিবা। +\q +\v 9 মই মনে মনে আছোঁ; মুখ নেমেলিম; কিয়নো তুমিয়েই এই সকলো কষ্ট হ’বলৈ দিছা। +\q +\s5 +\v 10 মোৰ ওপৰৰ পৰা তোমাৰ শাস্তি তুমি দূৰ কৰা; +\q তোমাৰ হাতৰ আঘাতত মই প্রায় শেষ হৈ গৈছোঁ। +\q +\v 11 তুমি যেতিয়া অপৰাধৰ কাৰণে মানুহক ধমকি দি শাসন কৰা, +\q তেতিয়া পোকে নষ্ট কৰাৰ দৰে তুমি তেওঁলোকৰ সৌন্দৰ্য্য নষ্ট কৰি দিয়া। +\q বাস্তৱিক সকলো মানুহ এক নিশ্বাস মাথোন। (চেলা) +\q +\s5 +\v 12 হে যিহোৱা, মোৰ প্ৰাৰ্থনা শুনা, আৰু মোৰ কাঁতৰোক্তিলৈ কাণ পাতা; +\q মোৰ চকুলো দেখি নিৰৱে নাথাকিবা! +\q মোৰ সকলো পূর্বপুৰুষসকলৰ নিচিনাকৈ মই তোমাৰ সন্মুখত পৰদেশত বাস কৰা বিদেশীৰ দৰে আছো। +\q +\v 13 মোৰ ওপৰৰ পৰা তোমাৰ কঠোৰ দৃষ্টি আতঁৰাই নিয়া, যাতে মই যোৱাৰ আগেয়ে অর্থাৎ মৃত্যুৰ আগেয়ে, +\q পুণৰ হাঁহিব পাৰো।” + +\s5 +\c 40 +\s প্ৰধান বাদ্যকৰৰ প্রতি: দায়ুদৰ ৰচিত গীত। +\b +\q +\v 1 মই ধৈৰ্য্যেৰে যিহোৱালৈ অপেক্ষা কৰিছিলোঁ; +\q তাতে তেওঁ মোলৈ কাণ পাতি মোৰ কাঁতৰোক্তি শুনিলে। +\q +\v 2 তেওঁ মোক বিনাশৰ গাঁতৰ পৰা তুলি আনিলে, +\q পঙ্কিল জলাশয়ৰ পৰা তুলিলে। +\q শিলৰ ওপৰত মোৰ ভৰি ৰাখিলে আৰু মোৰ গতি স্থিৰ কৰিলে। +\q +\s5 +\v 3 তেওঁ মোৰ মুখত এটি নতুন গীত দিলে, +\q আমাৰ ঈশ্বৰৰ উদ্দেশ্যে প্রশংসাৰ গীত দিলে; +\q অনেক লোকে তাকে দেখি ভয় খাব আৰু তেওঁলোকে যিহোৱাত ভাৰসা কৰিব। +\q +\v 4 ধন্য সেই লোক, যি জনে যিহোৱাৰ ওপৰত ভাৰসা কৰে; +\q যি জনে অহঙ্কাৰীসকলৰ ফালে নুঘূৰে, +\q নাইবা মিছা দেৱতাসকলৰ পাছত চলি অপথে যোৱাসকলৰ দিশে নুঘূৰে। +\q +\s5 +\v 5 হে মোৰ ঈশ্বৰ যিহোৱা, তুমি তোমাৰ অনেক আচৰিত কার্য কৰিছা! +\q আমাক লৈ তোমাৰ পৰিকল্পনা অনেক! +\q তোমাৰ লগত কাকো তুলনা কৰিব নোৱাৰি, +\q মই যদি সেইবোৰ ঘোষণা আৰু বৰ্ণনা কৰো, গণনা কৰিব নোৱাৰাকৈ অলেখ হ’ব। +\q +\v 6 তুমি বলিদান আৰু নৈবেদ্যত সন্তোষ নোপোৱা; +\q তুমি মোক শুনিবলৈ শ্ৰৱন শক্তি দিলা; +\q হোম-বলি আৰু পাপাৰ্থক বলি তুমি বিচাৰা নাই। +\q +\s5 +\v 7 তেতিয়া মই ক’লো, “এইয়া মই আহিছো; +\q পুস্তকখনত মই অহাৰ বিষয়ে লিখা আছে। +\q +\v 8 হে মোৰ ঈশ্বৰ, তোমাৰ ইচ্ছাত চলাতেই মোৰ আনন্দ; +\q তোমাৰ সকলো ব্যৱস্থা মোৰ অন্তৰত আছে।” +\q +\v 9 মই মহা-সমাজত তোমাৰ মুক্তিৰ শুভবাৰ্ত্তা প্ৰচাৰ কৰো; +\q হে যিহোৱা, চোৱা, তুমিয়েই জানা মই যে ওঁঠ বন্ধ কৰি ৰখা নাই। +\q +\s5 +\v 10 তোমাৰ উদ্ধাৰৰ সাহার্যৰ কথা মই মোৰ হৃদয়ত লুকুৱাই ৰখা নাই; +\q তোমাৰ বিশ্বস্ততা আৰু পৰিত্ৰাণৰ কথা মই প্ৰচাৰ কৰিলো; +\q তোমাৰ দয়া আৰু সত্যতা মই মহাসমাজৰ পৰা গুপুতে ৰখা নাই। +\q +\v 11 হে যিহোৱা, তুমি মোৰ পৰা তোমাৰ দয়া ধৰি নাৰাখিবা; +\q তোমাৰ প্রেম আৰু বিশ্বস্ততাই মোক সদায় ৰক্ষা কৰক। +\q +\s5 +\v 12 কিয়নো অসংখ্য বিপদে মোক বেৰি ধৰিছে; +\q মোৰ অপৰাধবোৰে মোক খেদি অতর্কিতে ধৰিছে; +\q মই অপৰাধবোৰ দেখা নোপোৱা হ’লো; +\q সেইবোৰ মোৰ মূৰৰ চুলিতকৈয়ো অধিক হ’ল; মোৰ সাহস নোহোৱা হৈছে। +\q +\v 13 হে যিহোৱা, মোক উদ্ধাৰ কৰিবলৈ ইচ্ছুক হোৱা; +\q হে যিহোৱা, মোক সহায় কৰিবলৈ খৰ কৰা। +\q +\s5 +\v 14 যিসকলে মোৰ প্ৰাণ বিনাশ কৰিবলৈ বিচাৰে, তেওঁলোক লজ্জিত আৰু অপমানিত হওঁক; +\q যিসকলে মোৰ সর্বনাশ কামনা কৰে, তেওঁলোকে অপমান পাই ঘূৰি যাওঁক। +\q +\v 15 যিসকলে মোক দেখি কয়, “ভাল হৈছে, ভাল হৈছে!” তেওঁলোকে নিজে লাজ পাই হতভম্ব হওঁক। +\q +\s5 +\v 16 কিন্তু তোমাক বিচৰাসকলে তোমাতেই আনন্দিত আৰু উল্লাসিত হওঁক; +\q তোমাৰ পৰিত্ৰাণ ভালপোৱাসকলে সকলো সময়তে কওঁক, “যিহোৱা মহান!” +\q +\v 17 কিন্তু মই হলে দুখী আৰু দৰিদ্ৰ; তথাপি মোৰ বাবে যিহোৱাই চিন্তা কৰে, +\q হে মোৰ ঈশ্বৰ, তুমি পলম নকৰিবা; +\q তুমিয়েইতো মোৰ সহায়, আৰু উদ্ধাৰকর্তা। + +\s5 +\c 41 +\s প্ৰধান বাদ্যকৰৰ প্রতি: দায়ুদৰ ৰচিত গীত। +\b +\q +\v 1 ধন্য সেই লোক, যি জনে দুখী-দৰিদ্ৰলৈ চিন্তা কৰে; +\q যিহোৱাই তেওঁলোকক সঙ্কটৰ কালত উদ্ধাৰ কৰে। +\q +\v 2 যিহোৱাই তেওঁলোকক ৰক্ষা কৰি জীয়াই ৰাখে; তেওঁলোক দেশত সুখী হ’ব; +\q তুমি তেওঁলোকক শত্রুবোৰৰ ইচ্ছাত সমৰ্পণ নকৰিবা। +\q +\v 3 তেওঁলোক অসুস্থ হৈ শয্যাত পৰি থাকিলে, যিহোৱাই তেওঁলোকক সহায় কৰে; +\q নৰিয়া অৱস্থাত তুমি তেওঁলোকৰ সকলো ৰোগ সুস্থ কৰা। +\q +\s5 +\v 4 মই ক’লো, “হে যিহোৱা, মোক কৃপা কৰা, মোক সুস্থ কৰা, +\q কিয়নো মই তোমাৰ বিৰুদ্ধে পাপ কৰিলোঁ।” +\q +\v 5 মোৰ শত্রুবোৰে মোৰ বিৰুদ্ধে হিংসা কৰি কয়, “সি কেতিয়া মৰিব? কেতিয়া তাৰ নাম লুপ্ত হব?” +\q +\v 6 তেওঁলোকৰ কোনোৱে মোক চাবলৈ আহিলে, অনর্থক কথাবোৰ কয়; +\q তেওঁলোকৰ হৃদয় দুষ্টতাৰে ভৰি থাকে আৰু বাহিৰলৈ গৈ তাক কৈ ফুৰে। +\q +\s5 +\v 7 মোক ঘৃণা কৰা সকলোৱে একেলগে মিলি মোৰ বিৰুদ্ধে ফুচফুচায়; +\q তেওঁলোকে মোৰ অনিষ্ট চিন্তা কৰে। +\q +\v 8 তেওঁলোকে ভাৱে যে মোক কিবা ভয়ানক বেয়া বস্তুৱে ধৰিছে; সেয়ে মই য’ত পৰি আছো, তাৰ পৰা পুণৰায় নুঠিম।” +\q +\v 9 মোৰ যি অন্তৰঙ্গ মিত্র, যিজনক মই বিশ্বাস কৰিছিলোঁ আৰু যি জনে মোৰ লগত আহাৰ কৰিছিল, +\q মোৰ সেই বন্ধুৱেও মোৰ বিৰুদ্ধে ভৰি দাঙিলে। +\q +\s5 +\v 10 কিন্তু হে যিহোৱা, তুমি মোৰ প্রতি কৃপা কৰা; +\q মোক তোলা যাতে মই তেওঁলোকক প্ৰতিফল দিব পাৰো। +\q +\v 11 ইয়াৰ দ্বাৰা মই জানিম যে তুমি মোৰ ওপৰত সন্তুষ্ট, +\q কিয়নো মোৰ শত্রু মোৰ ওপৰত জয়ী হ’ব নোৱাৰিলে। +\q +\v 12 তুমি মোৰ সততাৰ কাৰণে মোক ধৰি ৰাখিলা; +\q তুমি অনন্ত কালৰ কাৰণে মোক তোমাৰ সন্মুখত উপস্থিত কৰিলা। +\q +\s5 +\v 13 ধন্য ইস্রায়েলৰ ঈশ্বৰ যিহোৱা, +\q অনাদিকালৰ পৰা অনন্তকাল পর্যন্ত। +\q আমেন, আৰু আমেন। + +\s5 +\c 42 +\s প্ৰধান বাদ্যকৰৰ প্রতি: কোৰহৰ বংশৰ মচকীল নামৰ গীত । +\b +\q +\v 1 হৰিণীয়ে যেনেকৈ জুৰিলৈ অতি হাবিয়াহ কৰে, +\q তেনেকৈ হে ঈশ্বৰ, মোৰ প্ৰাণ তোমাৰ বাবে আকুল হৈছে। +\q +\v 2 ঈশ্বৰৰ কাৰণে, জীৱন্ত ঈশ্বৰৰ কাৰণে মোৰ প্ৰাণ তৃষ্ণাতুৰ হৈছে; +\q মই কেতিয়া আহি ঈশ্বৰৰ সাক্ষাতে উপস্থিত হ’ম? +\q +\s5 +\v 3 মোৰ চকুলো দিনে-ৰাতিয়ে মোৰ আহাৰ হ’ল, +\q কিয়নো লোকসকলে ওৰে দিনটো মোক কয়, +\q “তোমাৰ ঈশ্বৰ ক’ত আছে?” +\q +\v 4 কান্দোনত যেতিয়া মোৰ অন্তৰাত্মা ভাগি পৰে, +\q তেতিয়া এইবোৰ কথা মই সোঁৱৰণ কৰোঁ +\q পর্ব পালন কৰা লোকসমূহক লৈ মই কেনেকৈ আনন্দ-ধ্বনি আৰু ধন্যবাদেৰে ঈশ্বৰৰ গৃহলৈ গৈছিলোঁ। +\q +\s5 +\v 5 হে মোৰ মন, তুমি কিয় নিৰাশ হৈছা? +\q কিয় মোৰ অন্তৰত ব্যাকুল হৈছা? +\q ঈশ্বৰত ভাৰসা কৰা; কাৰণ মই পুনৰায় তেওঁৰ স্তুতি কৰিম। +\q তেৱেঁই মোৰ সহায়, মোৰ ঈশ্বৰ। +\q +\v 6 মোৰ প্ৰাণ মোৰ অন্তৰত নিৰাশ হৈছে; +\q সেইবাবে মই যৰ্দ্দনৰ দেশৰ পৰা, হৰ্মোণ গিৰি-শ্ৰেণী আৰু মিচিয়ৰ পৰ্ব্বতৰ পৰা +\q তোমাৰ কথা ভাৱিছো। +\q +\s5 +\v 7 তোমাৰ জলপ্ৰপাতৰ শব্দত জলসমূহে জলসমূহক মাতিছে; +\q তোমাৰ সকলো ঢৌ আৰু তৰঙ্গবোৰ মোৰ ওপৰেদি বৈ গৈছে । +\q +\v 8 যিহোৱাই দিনত তেওঁৰ গভীৰ প্রেমক মোৰ ওপৰত আদেশ কৰে আৰু ৰাতি তেওঁৰ গীত মোৰ সঙ্গী হয়; +\q মোৰ জীৱনদাতা ঈশ্বৰলৈ মোৰ প্ৰাৰ্থনা। +\q +\s5 +\v 9 মই মোৰ শিলা ঈশ্বৰক কম, “কিয় তুমি মোক পাহৰিলা? +\q মই কিয় শত্রুৰ উপদ্রৱৰ কাৰণে বিষন্ন মনেৰে ফুৰিছো?” +\q +\v 10 মোৰ শত্ৰুবোৰে যেতিয়া মোক ঠাট্টা কৰি কৈ থাকে যে “তোমাৰ ঈশ্বৰ ক’ত আছে” +\q তেতিয়া মোৰ এনে হ’য় যেন মোৰ শৰীৰৰ অস্থিবোৰ গুড়া হৈ গৈছে। +\q +\s5 +\v 11 হে মোৰ প্রাণ, তুমি কিয় নিৰাশ হৈছা? +\q কিয় মোৰ অন্তৰত ব্যাকুল হৈছা? +\q ঈশ্বৰত ভাৰসা কৰা; কাৰণ মই পুনৰায় তেওঁৰ স্তুতি কৰিম। +\q তেওঁ মোৰ সহায়, আৰু মোৰ ঈশ্বৰ । + +\s5 +\c 43 +\b +\q +\v 1 হে ঈশ্বৰ, মোৰ বিচাৰ কৰা; +\q ঈশ্বৰ ভয়হীন জাতিৰ বিৰুদ্ধে মোৰ পক্ষে কথা কোৱা; +\q ছল আৰু অন্যায়কাৰী মানুহৰ পৰা মোক ৰক্ষা কৰা। +\q +\v 2 কিয়নো তুমিয়েই মোৰ ঈশ্বৰ মোৰ দুৰ্গ; তুমি মোক কিয় ত্যাগ কৰিলা? +\q মই কিয় শত্ৰুৰ উপদ্ৰৱৰ কাৰণে বিষন্ন মনেৰে ফুৰিছোঁ? +\q +\s5 +\v 3 তোমাৰ দীপ্তি আৰু সত্যতাক পঠাই দিয়া; সেইবোৰেই মোৰ পথদৰ্শক হওঁক; +\q সেইবোৰেই মোক তোমাৰ সেই পবিত্ৰ পৰ্ব্বতলৈ +\q আৰু তোমাৰ আবাসলৈ লৈ যাওঁক। +\q +\v 4 তাতে মই ঈশ্বৰৰ যজ্ঞ-বেদীৰ ওচৰলৈ যাম, +\q মোৰ পৰম আনন্দৰ ঈশ্বৰৰ ওচৰলৈ যাম; +\q হে ঈশ্বৰ, হে মোৰ ঈশ্বৰ, মই বীণাৰে তোমাৰ ধন্যবাদ কৰিম । +\q +\s5 +\v 5 হে মোৰ মন, তুমি কিয় নিৰাশ হৈছা? +\q কিয় মোৰ অন্তৰত ব্যাকুল হৈছা? +\q ঈশ্বৰত ভাৰসা কৰা; কাৰণ মই পুনৰায় তেওঁৰ স্তুতি কৰিম। +\q তেৱেঁই মোৰ সহায়, মোৰ ঈশ্বৰ। + +\s5 +\c 44 +\s প্ৰধান বাদ্যকৰৰ প্রতি: কোৰহৰ বংশৰ মচকীল নামৰ গীত। +\b +\q +\v 1 হে ঈশ্বৰ, আমি আমাৰ নিজৰ কাণৰে শুনিলোঁ; +\q পূৰ্ব্বকালত আমাৰ পূর্বপুৰুষ সকলৰ দিনত তুমি যি যি কাৰ্য্য কৰিছিলা, +\q সেই সম্বন্ধে আমাক তেওঁলোকে ক’লে। +\q +\v 2 তুমি তোমাৰ নিজৰ হাতেৰেই আন জাতিবোৰক খেদি দিছিলা; +\q সেই ঠাইত তুমি আমাৰ লোকসকলক স্থাপন কৰিলা। +\q তুমি সেই সকলো লোকৰ নাশ কৰিলা, +\q কিন্তু আমাৰ লোকসকলক তুমি মুক্ত কৰি বিস্তাৰিত কৰিছিলা। +\q +\s5 +\v 3 তেওঁলোকে নিজৰ তৰোৱালৰ দ্বাৰাই সেই দেশ অধিকাৰ কৰা নাছিল, +\q নিজৰ বাহুৰ শক্তিত জয়লাভ কৰা নাছিল; +\q কিন্তু তোমাৰ সোঁ হাত, তোমাৰ বাহু, আৰু তোমাৰ মুখৰ দীপ্তিয়েহে তাক কৰিছিল; +\q কিয়নো আমাৰ লোকসকলৰ ওপৰত তোমাৰ অনুগ্ৰহ আছিল। +\q +\v 4 হে মোৰ ঈশ্বৰ, তুমিয়েই মোৰ ৰজা; যাকোবৰ জয়ৰ বাবে তুমিয়েই আজ্ঞা কৰা। +\q +\s5 +\v 5 আমাৰ শত্রুবোৰক আমি তোমাৰ দ্বাৰায়েই তললৈ ঠেলি পঠাম; +\q আমাৰ বিপক্ষে উঠাসকলক আমি তোমাৰ নামত ভৰিৰ তলত গছকিম । +\q +\v 6 মই নিজৰ ধনুৰ ওপৰত ভাৰসা নকৰো, +\q মোৰ তৰোৱালে মোক ৰক্ষা কৰিব নোৱাৰে। +\q +\s5 +\v 7 কিন্তু তুমিয়েই শত্ৰুবোৰৰ পৰা আমাক ৰক্ষা কৰিলা, আৰু আমাক ঘৃণা কৰা সকলক তুমি লাজত পেলালা। +\q +\v 8 ঈশ্বৰৰ নামতে আমি সকলো সময়তে গর্ব কৰি আহিছো; +\q চিৰকাল আমি তোমাৰ নামৰ ধন্যবাদ কৰি থাকিম । (চেলা) +\q +\s5 +\v 9 কিন্তু তুমি এতিয়া আমাক ত্যাগ কৰিলা, আমাক অপমানিত কৰিলা; +\q আমাৰ সৈন্যসমূহৰ লগত তুমি যাত্রা নকৰা। +\q +\v 10 শত্রুৰ সন্মুখৰ পৰা তুমি আমাক পাছ হুঁহুকি আহিবলৈ বাধ্য কৰিলা; +\q আমাক শত্রুবোৰে আমাক লুট কৰিছে। +\q +\v 11 তুমি আমাক কাটিবলৈ নিয়া ভেড়াৰ দৰে কৰিলা; +\q জাতিবোৰৰ মাজত আমাক সিঁচৰতি কৰিলা। +\q +\s5 +\v 12 তুমি তোমাৰ লোকসমূহক বিনামূল্যেই বেচিলা, +\q তেওঁলোকৰ বিনিময়ত তুমি অধিক ধন নিবিচাৰিলা। +\q +\v 13 ওচৰ-চুবুৰীয়াৰ আগত তুমি আমাক নিন্দাৰ বিষয় কৰিছা; +\q চাৰিওফালৰ লোকসমূহৰ ওচৰত আমাক বিদ্ৰূপ আৰু তুচ্ছজ্ঞানৰ পাত্ৰ কৰিছা। +\q +\v 14 অন্যান্য জাতিবোৰৰ মাজত তুমি আমাক দৃষ্টান্ত কৰিছা; +\q লোকসমূহৰ মাজত আমাক হাঁহিয়াতৰ পাত্র কৰিছা। +\q +\s5 +\v 15 ওৰে দিনটো মোৰ অপমান মোৰ আগতে আছে, আৰু মোৰ মুখৰ লাজে মোক ঢাকিছে; +\q +\v 16 মোক নিন্দা আৰু তুচ্ছজ্ঞান কৰাসকলৰ কথাৰ কাৰণে, +\q শত্রু আৰু প্রতিহিংসাকাৰী সকলৰ কাৰণে, +\q +\v 17 আমালৈ এই সকলো ঘটিল; +\q তথাপি আমি তোমাক পাহৰা নাই, +\q অথবা তোমাৰ ব্যৱস্থাৰ বিষয়ে বিশ্বাস-ঘাতকতা কৰা নাই । +\q +\s5 +\v 18 তোমাৰ পৰা আমাৰ মন ঘূৰা নাই; +\q তোমাৰ পথৰ পৰাও আমাৰ ভৰি আতৰি যোৱা নাই। +\q +\v 19 তথাপিও তুমি আমাক শিয়ালবোৰৰ ঠাইত গুড়ি কৰিলা, +\q মৃত্যুচ্ছায়াৰে আমাক ঢাকি ধৰিলা। +\q +\v 20 আমাৰ ঈশ্বৰক যদি আমি পাহৰিলো, +\q নাইবা আমাৰ হাত যদি আন কোনো দেৱতাৰ ফালে আগবঢ়াইছো, +\q +\v 21 তেন্তে ঈশ্বৰে জানো তাক নাজানিব? +\q কিয়নো তেওঁ মনৰ গোপনীয় সকলো কথাই জানে। +\q +\v 22 কিন্তু তথাপিও তোমাৰ কাৰণেই আমি গোটেই দিনটো হত হৈছোঁ; +\q আমি বধ কৰিব লগীয়া ভেড়াৰ নিচিনা গণিত হৈছোঁ। +\q +\s5 +\v 23 হে যিহোৱা ,সাৰ পোৱা, তুমি কিয় টোপনিয়াই আছা? +\q জাগি উঠা, চিৰকাললৈকে আমাক ত্যাগ নকৰিবা! +\q +\v 24 তুমি কিয় তোমাৰ মুখ ঢাকি ৰাখিছা? +\q আমাৰ ক্লেশ আৰু উপদ্ৰৱ কিয় পাহৰিছা? +\q +\s5 +\v 25 আমাৰ প্ৰাণ ধূলিলৈকে নামি হৈছে, +\q আমাৰ শৰীৰ মাটিত লাগি গৈছে। +\v 26 উঠি আহা, আমাক সহায় কৰা; +\q তোমাৰ গভীৰ প্রেম অনুসাৰে তুমি আমাক মুক্ত কৰা । + +\s5 +\c 45 +\s প্ৰধান বাদ্যকৰৰ প্রতি: সুৰ: চোচন্নীম। কোৰহৰ বংশৰ মচকীল নামৰ প্ৰেম সঙ্গীত । +\b +\q +\v 1 মোৰ হৃদয় ভাল সুন্দৰ ভাৱধাৰাৰে ভৰি পৰিছে; +\q ৰজাৰ উদ্দেশ্যে মই কবিতা ৰচিছো; +\q মোৰ জিভা লেখকৰ কলমৰ দৰে হৈ উঠিছে। +\q +\v 2 মানুহৰ সন্তানসকলতকৈ তুমি পৰম সুন্দৰ; +\q তোমাৰ ওঁঠযুৰি অনুগ্ৰহেৰে পৰিপূৰ্ণ; +\q ঈশ্বৰে চিৰকাললৈকে তোমাক আশীৰ্ব্বাদ কৰিলে । +\q +\s5 +\v 3 হে বীৰ, তোমাৰ তৰোৱাল কঁকালত বান্ধি লোৱা; +\q গৌৰৱ আৰু মহিমাৰ সাজত তুমি বিভূষিত হোৱা। +\q +\v 4 ধার্মিকতাযুক্ত সত্য আৰু নম্রতাৰ পক্ষে তুমি নিজৰ গৌৰৱত বিজয়ীৰ দৰে যাত্রা কৰা; +\q তোমাৰ সোঁ হাতে তোমাক ভয় জন্মোৱা কাৰ্য্য শিকাওঁক। +\q +\s5 +\v 5 তোমাৰ ধনুৰ কাঁড়বোৰ চোকা; +\q ৰজাৰ শত্ৰুবোৰৰ বুকুত সেই কাঁড়বোৰে বিন্ধি যায়; +\q জাতিবোৰ তোমাৰ ভৰিৰ তলত পৰি যায়; +\q +\v 6 হে ঈশ্বৰ, তোমাৰ সিংহাসন চিৰস্থায়ী, অনন্ত কাললৈকে থাকে; +\q তোমাৰ ৰাজকীয় ৰাজদণ্ড ন্যায়শাসনৰ দণ্ড। +\q +\v 7 তুমি ধাৰ্ম্মিকতাক ভাল পোৱা আৰু দুষ্টতাক ঘৃণা কৰা; +\q সেইবাবে ঈশ্বৰে, তোমাৰ ঈশ্বৰে, তোমাৰ সংগীসকলতকৈ +\q অধিক বেচি আনন্দৰ তেলেৰে তোমাক অভিষেক কৰিলে। +\q +\s5 +\v 8 গন্ধৰস, অগৰু আৰু দালচিনিৰ সকলো গন্ধত তোমাৰ বস্ত্ৰ সুগন্ধ হৈছে। +\q হাতী-দাঁতেৰে নির্মাণ কৰা অট্টালিকাৰ পৰা তাঁৰযুক্ত বাদ্যযন্ত্ৰৰ বাদ্যই তোমাক আনন্দ দিয়ে। +\q +\v 9 তোমাৰ সন্মানীত মহিলাসকলৰ মাজত ৰাজকন্যাও আছে; +\q তোমাৰ সোঁহাতে সোণ আৰু ওফীৰৰে বিভূষিতা ৰাণী থিয় হৈ আছে। +\q +\s5 +\v 10 হে কন্যা, মন দি কাণ পাতি শুনা; +\q তোমাৰ লোকসকলক তুমি পাহৰি যোৱা; +\q তোমাৰ পিতৃ গৃহৰ কথা পাহৰি যোৱা। +\q +\v 11 তেতিয়াহে ৰজাই আপোনাৰ সৌন্দৰ্য্যত ইচ্ছা প্রকাশ কৰিব; +\q কিয়নো তেৱেঁই তোমাৰ প্ৰভু; তেওঁৰ আগত প্রণাম কৰা। +\q +\s5 +\v 12 তূৰ নগৰৰ লোকসকলে তোমাৰ অনুগ্রহ বিচাৰি উপহাৰেৰে সৈতে উপস্থিত হব; +\q ধনীসকলেও সকলো সম্পদেৰে সৈতে তোমাৰ অনুগ্ৰহ বিচাৰিব। +\q +\v 13 ৰাজপ্রসাদত ৰাজকন্যাক সজ্জিত কৰা হ’ব; +\q তেওঁৰ বস্ত্ৰ সোণৰ সূতাৰে বোৱা হৈছে। +\q +\s5 +\v 14 নানা বৰঙীয়া ফুলাম বস্ত্ৰেৰে বিভূষিত কৰি তেওঁক ৰজাৰ আগলৈ নিয়া হব; +\q তাইৰ পাছত তাইৰ অবিবাহিতা সংগীসকলেও অনুসৰণ কৰিব। +\q +\v 15 আনন্দ আৰু উল্লাসেৰে তেওঁলোকক লৈ অনা হব; +\q তেওঁলোক ৰজাৰ ৰাজপ্রসাদত আহি সোমাব। +\q +\s5 +\v 16 তোমাৰ পূর্বপুৰুষসকলৰ ঠাই তোমাৰ পুত্রসকলে ল’ব; +\q লোকসকলৰ মাজত তুমি তেওঁলোকক গোটেই পৃথিবীত ৰাজকুমাৰ কৰিবা। +\q +\v 17 মই তোমাৰ নাম পুৰুষানুক্ৰমে সোঁৱৰণ কৰিম; +\q সেইকাৰণে লোকসকলে চিৰকাললৈকে তোমাৰ ধন্যবাদ কৰিব। + +\s5 +\c 46 +\s প্ৰধান বাদ্যকৰৰ প্রতি: কোৰহৰ বংশৰ ৰচিত গীত। অলামোৎ সুৰত গাবলগীয়া সঙ্গীত । +\b +\q +\v 1 ঈশ্বৰ আমাৰ আশ্ৰয় আৰু বল, +\q সঙ্কটৰ সময়ত বিচৰা মাত্ৰে পাব পৰা ঈশ্বৰ। +\q +\v 2 এই বাবেই মই ভয় নকৰিম - যদিও পৃথিবীৰ পৰিবৰ্ত্তন হয়, পৰ্ব্বতবোৰ কঁপি উঠি সাগৰৰ বুকুত পৰে, +\q +\v 3 যদিও জলসমূহে তৰ্জ্জন-গৰ্জ্জন কৰে আৰু ফেনে-ফুটুকাৰে ভৰি পৰে, +\q যদিও পৰ্ব্বতবোৰে আলোড়ন কৰি কঁপি উঠে। (চেলা) +\q +\s5 +\v 4 এখন নদী আছে; তাৰ সুতিবোৰে ঈশ্বৰৰ নগৰক আনন্দময় কৰি তোলে, +\q আনন্দময় কৰি তোলে সৰ্ব্বোপৰি জনা থকা সেই পবিত্ৰ স্থানক। +\q +\v 5 ঈশ্বৰ সেই নগৰৰ মাজত থাকে; সেয়ে তাই বিচলিত নহ’ব। +\q অতি পুৱাতেই ঈশ্বৰে তাইক সহায় কৰিব। +\q +\s5 +\v 6 জাতিবোৰে হৈ চৈ কৰিছে; ৰাজ্যবোৰ উচ্ছন্ন হৈছে; +\q তেওঁ গর্জন কৰি উঠিছে আৰু পৃথিবী দ্রৱীভূত হ’ল। +\q +\v 7 বাহিনীসকলৰ সর্বশক্তিমান যিহোৱা আমাৰ সঙ্গত আছে; +\q যাকোবৰ ঈশ্বৰ আমাৰ আশ্রয়স্থান। (চেলা) +\q +\s5 +\v 8 আঁহা, যিহোৱাৰ কার্য-কলাপ চোৱা, +\q তেওঁ পৃথিবীত ধ্বংস আনিছে। +\q +\v 9 তেওঁ পৃথিবীৰ সকলো যুদ্ধ বন্ধ কৰে, +\q তেওঁ ধনু ভাঙে, বৰছা ডোখৰ ডোখৰ কৰে, +\q ৰথবোৰ জুইত পোৰে। +\q +\s5 +\v 10 যিহোৱাই কৈছে, “তোমালোক ক্ষান্ত হোৱা, মই যে ঈশ্বৰ, ইয়াকে জানা! +\q সকলো জাতিয়ে মোকেই গৌৰৱান্বিত কৰিব, +\q পৃথিৱীয়ে মোকেই গৌৰৱান্বিত কৰিব।” +\q +\v 11 বাহিনীসকলৰ সর্বশক্তিমান যিহোৱা আমাৰ সঙ্গত আছে; +\q যাকোবৰ ঈশ্বৰ আমাৰ আশ্রয়স্থান। (চেলা ) + +\s5 +\c 47 +\s প্ৰধান বাদ্যকৰৰ প্রতি: কোৰহৰ সন্তানসকলৰ ৰচিত গীত। +\b +\q +\v 1 হে সমুদায় জাতি, তোমালোকে হাত তালি দিয়া; +\q আণ্দেৰে ঈশ্বৰৰ উদ্দেশ্যে জয়ধ্বনি কৰা। +\q +\v 2 সৰ্ব্বোপৰি যিহোৱা বিস্ময়জনক; +\q সমগ্র পৃথিবীৰ ওপৰত তেৱেঁই মহান ৰজা। +\q +\s5 +\v 3 তেওঁ লোকসমূহক আমাৰ অধীন কৰিলে, +\q জাতিবোৰক আমাৰ ভৰিৰ তল কৰিলে। +\q +\v 4 তেৱেঁই আমাৰ আধিপত্য মনোনীত কৰিলে; +\q সেই অধিপত্য তেওঁৰ প্রেমৰ পাত্র যাকোবৰ গৌৰৱৰ বিষয়। (চেলা) +\q +\v 5 ঈশ্বৰে জয়-ধ্বনিৰ মাজেৰে উৰ্দ্ধগমন কৰিলে; +\q যিহোৱাই শিঙা-ধ্বনিৰ মাজেৰে উৰ্দ্ধগমন কৰিলে। +\q +\s5 +\v 6 তোমালোকে ঈশ্বৰৰ উদ্দেশ্যে প্ৰশংসাৰ গান কৰা, +\q প্ৰশংসাৰ গান কৰা; +\q তোমালোকে আমাৰ ৰজাৰ উদ্দেশ্যে প্ৰশংসাৰ গান কৰা, +\q প্রশংসাৰ গান কৰা। +\q +\v 7 কিয়নো ঈশ্বৰ গোটই পৃথিবীৰ ৰজা; +\q তোমালোকে তেওঁৰ উদ্দেশ্যে এক বিশেষ উপলব্ধিৰে প্ৰশংসাৰ গান কৰা। +\q +\s5 +\v 8 সকলো জাতিবোৰৰ ওপৰত ঈশ্বৰে ৰাজত্ব কৰে; +\q তেওঁৰ পবিত্ৰ সিংহাসনত তেওঁ বহি থাকে। +\q +\v 9 জাতিসকলৰ ৰাজপুত্রসকল গোট খাইছে; +\q অব্ৰাহামৰ ঈশ্বৰৰ লোকৰ দৰেই গোট খাইছে; +\q কিয়নো পৃথিবীৰ ঢালবোৰ (শাসনকর্তা) ঈশ্বৰৰ; +\q তেৱেঁই সবাবোকৈ মহান। + +\s5 +\c 48 +\s এটি সঙ্গীত। কোৰহৰ বংশৰ ৰচিত গীত। +\b +\q +\v 1 আমাৰ ঈশ্বৰৰ নগৰত, তেওঁৰ পবিত্ৰ পৰ্ব্বতত, +\q যিহোৱা মহান আৰু অতীব প্রশংসাৰ যোগ্য! +\q +\v 2 উত্তৰপ্রান্তত স্থিত সেই চিয়োন পৰ্ব্বত; +\q ওখ টিলাৰ ওপৰত মহান ৰজাৰ সেই নগৰ দেখিবলৈ সুন্দৰ; +\q গোটেই পৃথিবীকে আনন্দ দিয়ে। +\q +\v 3 ঈশ্বৰে সেই চহৰৰ অট্টালিকাবোৰৰ মাজত +\q নিজক দুৰ্গস্বৰূপে প্রকাশ কৰিছে। +\q +\s5 +\v 4 ৰজাসকলে একগোট হ’ল আৰু একেলগে আগুৱাই গ’ল। +\q +\v 5 তেওঁলোকে সেই নগৰ দেখি আতংকিত হ’ল; +\q তেওঁলোক বিহ্বল হৈ পলাই গ’ল। +\q +\v 6 সেই ঠাইত ভয়তে তেওঁলোকৰ কঁপনি উঠিছিল, +\q প্রসৱকাৰিনী মহিলাৰ দৰে যন্ত্রণা হৈছিল। +\q +\s5 +\v 7 যেনেকৈ পূব দিশৰ বতাহে তৰ্চীচৰ জাহাজবোৰ ভাঙি পেলায়, +\q তেনেকৈ তেওঁলোকক ভাঙিলে। +\q +\v 8 বাহিনীসকলৰ যিহোৱাৰ নগৰত, আমাৰ ঈশ্বৰৰ নগৰত; +\q আমি যি শুনিছিলোঁ, তাকে দেখিলোঁ; +\q দেখিলো, ঈশ্বৰে নগৰখন চিৰকালৰ কাৰণে স্থাপন কৰিব। (চেলা) +\q +\s5 +\v 9 হে ঈশ্বৰ, তোমাৰ মন্দিৰৰ ভিতৰত, আমি তোমাৰ গভীৰ প্রেমৰ কথা ধ্যান কৰো। +\q +\v 10 হে ঈশ্বৰ, তোমাৰ প্ৰশংসাৰ দৰেই তোমাৰ নাম পৃথিৱীৰ শেষ সীমা পর্যন্ত আছে। +\q তোমাৰ সোঁ হাত ধার্মিকতাৰে পৰিপূর্ণ। +\q +\s5 +\v 11 তোমাৰ ন্যায়বিচাৰৰ কাৰণে চিয়োন পৰ্ব্বতে আনন্দ কৰক, +\q যিহূদাৰ নগৰবোৰ উল্লাসিত হওক । +\q +\s5 +\v 12 তোমালোকে চিয়োনৰ চাৰিওফালে ঘূৰা, +\q আহাঁ, তাৰ কোঁঠবোৰ গণনা কৰা । +\q +\v 13 তাৰ প্রাচীৰবোৰ লক্ষ্য কৰা; +\q তাৰ ৰাজ-অট্টালিকাবোৰ ঘূৰি চোৱা +\q যাতে তোমালোকে সেই কথা তোমালোকৰ ভাৱী সন্তানসকলক ক’ব পাৰা। +\q +\s5 +\v 14 এই ঈশ্বৰ, আমাৰ অনন্তকালৰ ঈশ্বৰ; তেওঁ চিৰকাললৈকে আমাৰ পথদৰ্শক হ’ব। + +\s5 +\c 49 +\s প্ৰধান বাদ্যকৰৰ প্ৰতি: কোৰহৰ সন্তানসকলৰ ৰচিত গীত। +\b +\q +\v 1 হে সমুদায় জাতি, তোমালোকে এইকথা শুনা; +\q হে জগত-নিবাসী, কাণ পাতা। +\q +\v 2 উচ্চ-নীচ, ধনী-দুখীয়া সকলোৱে শুনা। +\q +\s5 +\v 3 মোৰ মুখে জ্ঞানৰ কথা কব; +\q মোৰ অন্তৰৰ গভীৰ চিন্তা সুবুদ্ধিদায়ক। +\q +\v 4 মই শিক্ষাযুক্ত দৃষ্টান্তবোৰলৈ মনোযোগ দিম; +\q বীণাৰে সৈতে গীত গাই তাৰ গভীৰ বিষয়ে ব্যাখ্যা কৰিম। +\q +\v 5 মোৰ তাড়নাকাৰীবোৰৰ অপৰাধে যেতিয়া মোক বেৰি ধৰে, +\q সেই সঙ্কটৰ কালত মই কিয় ভয় কৰি থাকিম? +\q +\s5 +\v 6 সেই সকল হৈছে দুষ্ট লোক, যিসকলে ধন-সম্পত্তিত ভাৰসা কৰে আৰু প্রচুৰ ধনৰ বাবে অহঙ্কাৰ কৰে। +\q +\v 7 কোনেও কাকো কোনো প্রকাৰে মৃত্যুৰ পৰা মুক্ত কৰিব নোৱাৰে। +\q নাইবা কোনেও মুক্তিৰ কাৰণে ঈশ্বৰক অধিক একো দিব নোৱাৰে, +\q যাতে মানুহ চিৰকাল জীয়াই থাকিব পাৰে। +\q +\v 8 কাৰণ মানুহৰ জীৱনৰ প্রায়শ্চিত্তৰ মূল্য অধিক; +\q মানুহে কেতিয়াও তাৰ পর্যাপ্ত মূল্য দিব নোৱাৰে, +\q +\s5 +\v 9 যাতে তেওঁ সদায় জীয়াই থাকিব পাৰিব আৰু কেতিয়াও মৈদামৰ গাঁতলৈ নাযাব। +\q +\v 10 আমি দেখা পাওঁ যে জ্ঞানী লোকৰো মৃত্যু হয়; +\q নির্বোধ আৰু বিবেকহীন লোকৰ দৰেই +\q তেওঁলোক বিনষ্ট হয়। +\q তেওঁলোকে নিজৰ ধন-সম্পদ আনৰ কাৰণে এৰি থৈ যায়। +\q +\s5 +\v 11 তেওঁলোকৰ মনোভাৱ এই যে, তেওঁলোকৰ ঘৰ-বাৰী চিৰস্থায়ী, +\q তেওঁলোকৰ আবাসবোৰ পুৰুষানুক্ৰমে থাকিব, +\q সেয়ে নিজৰ নামেৰেই তেওঁলোকে মাটিৰ নাম দিয়ে । +\q +\s5 +\v 12 কিন্তু মানুহ ঐশ্বর্যশালী হ’লেও চিৰস্থায়ী নহয়; +\q তেওঁলোক পশুবোৰৰ দৰেই বিনষ্ট হৈ যাব। +\q +\v 13 যিসকলে নিজৰ প্রাচুর্যতাত ভাৰসা কৰে, +\q আৰু তেওঁলোকৰ পাছত যি লোকসকলে তেওঁলোকৰ কথাত হয়ভৰ দি চলে, +\q সেই হঠকাৰীসকলৰ দশাও তেনেকুৱা হ’ব। (চেলা) +\q +\s5 +\v 14 তেওঁলোক চিয়োলৰ কাৰণে নিযুক্ত হোৱা ভেড়াৰ জাকস্বৰূপ; +\q মৃত্যুয়েই তেওঁলোকৰ ৰখীয়া হব; +\q ঈশ্বৰ-ভক্তসকলে ৰাতিপুৱাই তেওঁলোকৰ ওপৰত কর্তৃত্ব কৰিব; +\q তেওঁলোকৰ ৰূপ চিয়োলত নষ্ট হ’ব; +\q তেওঁলোকৰ বাসস্থান বুলি একো নাথাকিব। +\q +\v 15 কিন্তু চিয়োলৰ হাতৰ পৰা ঈশ্বৰে মুক্তিৰ মূল্য দি মোৰ প্ৰাণ মুক্ত কৰিব; +\q মোক তেওঁৰ নিজৰ ওচৰত গ্ৰহণ কৰি ল’ব। (চেলা) । +\q +\s5 +\v 16 যেতিয়া কোনো মানুহ ধনী হয়, ভয় নাখাবা; +\q তেওঁৰ পৰিয়ালৰ ধন-সম্পদ যেতিয়া বৃদ্ধি পায়, তুমি ভয় নকৰিবা। +\q +\v 17 কিয়নো তেওঁলোকে মৰণৰ কালত একোকে লৈ নাযাব; +\q তেওঁলোকৰ ধন-সম্পদ তেওঁলোকৰ লগত নামি নাযাব । +\q +\s5 +\v 18 যদিও জীৱন কালত তেওঁলোকে নিজক সুখী বুলি ভাৱে, +\q কিয়নো তোমালোকৰ নিজৰ ভাল অৱস্থা হ’লে, মানুহে তোমালোকক সুখী বুলি প্ৰশংসা কৰে; +\q +\v 19 তথাপিও নিজৰ পূর্বপুৰুষসকলৰ ওচৰলৈ তেওঁলোক যাবই লাগিব, +\q যিসকলে পুণৰ কেতিয়াও পোহৰ দেখিবলৈ নাপাব। +\q +\v 20 কিন্তু মানুহ ঐশ্বর্যশালী হ’লেও চিৰস্থায়ী নহয়; +\q তেওঁলোক পশুবোৰৰ দৰেই বিনষ্ট হৈ যাব। + +\s5 +\c 50 +\s আচফৰ ৰচিত গীত । +\b +\q +\v 1 পৰাক্রমী ঈশ্বৰ যিহোৱাই কথা কলে, +\q সূৰ্য্যৰ উদয়স্থানৰ পৰা অস্ত যোৱা স্থানলৈকে পৃথিবীৰ সকলোকে তেওঁ মাতিলে। +\q +\v 2 চিয়োনৰ পৰা, পৰিপূর্ণ সৌন্দর্যৰ ঠাইৰ পৰা, +\q ঈশ্বৰে দীপ্তি প্ৰকাশ কৰিলে। +\q +\s5 +\v 3 আমাৰ ঈশ্বৰ আহিছে, তেওঁ নীৰৱ হৈ নাথাকিব; +\q তেওঁৰ আগে আগে গ্রাসকাৰী অগ্নি আহিব, +\q তেওঁৰ চাৰিওফালে অতিশয় ধুমুহা বব। +\q +\v 4 তেওঁ নিজৰ লোকসকলৰ ন্যায়বিচাৰ কৰিবৰ কাৰণে, +\q তেওঁ ওপৰৰ আকাশ-মণ্ডলক আৰু পৃথিবীক মাতিছে । +\q +\v 5 “মোৰ সেই বিশ্বাসী ভক্তসকলক মোৰ ওচৰত একগোট কৰা, +\q যিসকলে উৎসর্গৰ দ্বাৰাই মোৰ লগত এক নিয়ম স্থাপন কৰিলে।” +\q +\s5 +\v 6 আকাশ-মণ্ডলে তেওঁৰ ধাৰ্ম্মিকতা ঘোষণা কৰিছে; +\q কিয়নো ঈশ্বৰ নিজেই বিচাৰকর্তা । (চেলা) +\q +\s5 +\v 7 হে মোৰ লোকসকল, শুনা, মই কথা ক’ম; +\q হে ইস্ৰায়েল, মই তোমাৰ বিপক্ষে সাক্ষ্য দিম; +\q মই ঈশ্বৰ, তোমাৰেই ঈশ্বৰ। +\q +\v 8 তোমাৰ উৎসর্গৰ বাবে মই তোমাক দোষী কৰা নাই; +\q তোমাৰ হোমবলিবোৰ সদায় মোৰ সন্মুখত আছে। +\q +\s5 +\v 9 তোমাৰ ঘৰৰ পৰা ভতৰা মই নলওঁ; +\q তোমাৰ গৰাঁলৰ ছাগলীও মই গ্ৰহণ নকৰোঁ। +\q +\v 10 কিয়নো সকলো বনৰীয়া জন্তু মোৰেই, +\q অসংখ্য পাহাৰবোৰৰ ওপৰত ঘূৰি ফুৰা পশুবোৰ মোৰেই। +\q +\v 11 এনেকি, পাহাৰৰ সকলো পক্ষীক মই জানো; +\q পথাৰত চৰি ফুৰা সকলো প্ৰাণীও মোৰেই। +\q +\s5 +\v 12 “মোৰ ভোক লাগিলেও মই তোমাক নক’ম; +\q কিয়নো জগত আৰু তাত থকা সকলো মোৰেই। +\q +\v 13 ভতৰাৰ মাংস মই ভোজন কৰিম নে? +\q মই ছাগলীবোৰৰ তেজ পান কৰিম নে? +\q +\s5 +\v 14 ঈশ্বৰৰ উদ্দেশে ধন্যবাদৰ বলি উৎসৰ্গ কৰা; +\q সৰ্ব্বোপৰি জনাৰ উদ্দেশ্যে তোমাৰ সঙ্কল্পবোৰ পূৰণ কৰা। +\q +\v 15 সঙ্কটৰ কালত মোৰ আগত প্ৰাৰ্থনা কৰা; +\q মই তোমাক উদ্ধাৰ কৰিম আৰু তুমি মোক গৌৰৱান্বিত কৰিবা।” +\q +\s5 +\v 16 কিন্তু ঈশ্বৰে দুষ্ট লোকক এই কথা কৈছে, +\q “মোৰ শাসন-বিধিৰ কথাবোৰ কবলৈ অথবা মোৰ ব্যৱস্থাৰ কথা মুখত আনিবলৈ তোমাৰ কি অধিকাৰ আছে? +\q +\v 17 কাৰণ তুমিতো মোৰ শাসন ঘৃণা কৰা; +\q মোৰ কথাবোৰ পাছফালে পেলাই থোৱা। +\q +\s5 +\v 18 চোৰক দেখিলে তুমি তাৰ লগত বন্ধুত্ব কৰা; +\q তুমি ব্যভিচাৰীবোৰৰ সহযোগী হৈ থাকা। +\q +\v 19 দুষ্ট কথাৰ কাৰণে তোমাৰ মুখ খোলা ৰাখা, +\q তোমাৰ জিভাই ছলনাৰ বশত থাকি কথা কয়। +\q +\v 20 তুমি বহি বহি নিজৰ আত্মীয়ৰ বিৰুদ্ধে কথা কৈ থাক; +\q একে মাতৃৰ নিজৰ ভাইৰ বিৰুদ্ধে নিন্দা কৰা। +\q +\s5 +\v 21 এই সকলোবোৰ তুমি কৰিছা, কিন্তু মই মনে মনে আছিলোঁ; +\q তুমি ভাৱিছা, মই তোমাৰেই নিচিনা এজন। +\q কিন্তু এতিয়া মই তোমাক ধমকি দিম আৰু তোমাৰ সন্মুখত তোমাৰ সকলো দোষ লৈ আনিম। +\q +\v 22 তোমালোক যিসকলে ঈশ্বৰক পাহৰি গৈছা, তাক এবাৰ ভাৱি চোৱা; +\q নহ’লে মই তোমালোকক ছিৰি ডোখৰ ডোখৰ কৰি পেলাম; +\q তোমালোকক উদ্ধাৰ কৰিবলৈ কোনো নাথাকিব। +\q +\s5 +\v 23 যি মানুহে জীৱনত ধন্যবাদৰ বলি উৎসৰ্গ কৰে, তেৱেঁই মোক গৌৰৱাম্বিত কৰে; +\q যি মানুহে সঠিক পথত চলে, মই তেওঁক ঈশ্বৰৰ পৰিত্ৰাণ দেখিবলৈ দিম। + +\s5 +\c 51 +\s প্ৰধান বাদ্যকৰৰ প্রতি: দায়ুদৰ ৰচিত গীত । বৎচেবাৰ লগত ব্যভিচাৰ কৰাৰ পাছত যেতিয়া নাথন ভাৱবাদী দায়ুদৰ ওচৰলৈ আহিছিল সেই সময়ৰ গীত। +\b +\q +\v 1 হে ঈশ্বৰ, তোমাৰ অসীম প্রেম অনুসাৰে মোৰ প্রতি কৃপা কৰা, +\q তোমাৰ প্ৰচুৰ দয়া অনুসাৰে মোৰ পাপ মোচন কৰা। +\q +\v 2 মোৰ সকলো অধৰ্ম্ম তুমি ধুই পেলোৱা; +\q মোৰ পাপৰ পৰা মোক শুচি কৰা। +\q +\s5 +\v 3 মোৰ পাপবোৰ মই নিজে জানিছোঁ; +\q মোৰ পাপ সদায় মোৰ আগত আছে। +\q +\v 4 তোমাৰ বিৰুদ্ধে, কেৱল তোমাৰেই বিৰুদ্ধে মই পাপ কৰিছো; +\q তোমাৰ দৃষ্টিত যি বেয়া মই তাকে কৰিলো; +\q তুমি তোমাৰ বাক্যত ধাৰ্ম্মিক, তোমাৰ বিচাৰ নিখুঁত। +\q +\s5 +\v 5 চোৱা, অধৰ্ম্মতে মোৰ জন্ম হল; মোৰ মাতৃয়ে মোক পাপতে গৰ্ভধাৰণ কৰিলে । +\q +\v 6 তুমি হৃদয়ৰ মাজত সত্যতাক চাব বিচাৰা; +\q সেয়ে, তুমিয়েই মোৰ গোপন হৃদয়ত শিক্ষা দিবা। +\q +\s5 +\v 7 এচোব বনেৰে তুমি মোৰ পবিত্র কৰা আৰু মই শুচি হ’ম; +\q মোক ধোৱা, তাতে মই হিমতকৈয়ো বগা হম। +\q +\v 8 মোক আনন্দ আৰু উল্লাসৰ ধ্বনি শুনিবলৈ দিয়া; +\q তুমি গুড়ি কৰা মোৰ অস্থিবোৰক উল্লাসিত হবলৈ দিয়া। +\q +\v 9 মোৰ পাপসমূহৰ পৰা তুমি তোমাৰ মুখ ঢাকা; +\q মোৰ সকলো অপৰাধ মোচন কৰা। +\q +\s5 +\v 10 হে ঈশ্বৰ, তুমি মোৰ ভিতৰত শুদ্ধ অন্তৰ সৃষ্টি কৰা; +\q মোৰ অন্তৰত এক নতুন আৰু সুস্থিৰ আত্মা স্থাপন কৰা। +\q +\v 11 তোমাৰ সন্মুখৰ পৰা মোক দূৰ নকৰিবা; +\q তোমাৰ পবিত্ৰ আত্মা মোৰ পৰা নিনিবা । +\q +\s5 +\v 12 তোমাৰ পৰিত্ৰাণৰ আনন্দ মোক পুনৰায় দান কৰা; +\q তোমাৰ উদাৰ আত্মা দি মোক ধৰি ৰাখা । +\q +\v 13 তেতিয়া মই পাপীবোৰক তোমাৰ পথৰ বিষয়ে শিক্ষা দিম, +\q তাতে পাপী লোক তোমাৰ ফালে ঘূৰিব। +\q +\s5 +\v 14 হে ঈশ্বৰ, হে মোৰ পৰিত্ৰাণৰ ঈশ্বৰ, +\q ৰক্তপাতৰ দোষৰ পৰা তুমি মোক উদ্ধাৰ কৰা; +\q তাতে মোৰ জিভাই তোমাৰ উদ্ধাৰৰ গীত উচ্চস্বৰে গাব। +\q +\v 15 হে প্ৰভু, মোৰ ওঁঠ মুকলি কৰা; +\q মোৰ মুখে তোমাৰ প্ৰশংসা প্ৰচাৰ কৰিব। +\q +\v 16 কিয়নো তুমি বলিদানত সন্তুষ্ট নোহোৱা; হোৱা হ’লে মই তাক দিলোহেঁতেন; +\q হোমবলিতো তুমি সন্তুষ্ট নোহোৱা। +\q +\s5 +\v 17 ঈশ্বৰৰ বলি ভগ্ন মন; +\q হে ঈশ্বৰ, ভগ্ন আৰু অনুতাপী মনক তুমি অগ্ৰাহ্য নকৰিবা। +\q +\v 18 তোমাৰ হিত-ইচ্ছাৰে তুমি চিয়োনৰ মঙ্গল কৰা; +\q যিৰূচালেমৰ প্রাচীৰ তুমি পুণৰ নিৰ্ম্মাণ কৰা । +\q +\v 19 তেতিয়া ধাৰ্ম্মিকতাৰ বলি উৎসর্গ, +\q হোমবলি উৎসর্গ আৰু পূৰ্ণাহুতি হোমবলি উৎসর্গত +\q তুমি আনন্দিত হ’বা। +\q তাৰ পাছত তোমাৰ যজ্ঞবেদীৰ ওপৰত লোকসকলে দামুৰি উৎসৰ্গ কৰিব। + +\s5 +\c 52 +\s প্ৰধান বাদ্যকৰৰ প্রতি: দায়ুদৰ মচকীল নামে গীত। যেতিয়া ইদোমীয়া দোৱেগে চৌলৰ ওচৰলৈ আহি কৈছিল যে, “দায়ুদ অহীমেলকৰ ঘৰলৈ আহিছে।” গীতটো সেই সময়ৰ ৰচিত গীত। +\b +\q +\v 1 হে বীৰ, তুমি দুষ্কৰ্ম্মত কিয় গৰ্ব্ব কৰিছা? +\q ঈশ্বৰৰ দয়া চিৰকাললৈকে থাকে। +\q +\v 2 তুমি ধ্বংসৰ পৰিকল্পনা কৰিছা; +\q হে ছলনাকাৰী, তোমাৰ জিভা চোকা খুৰৰ নিচিনা; +\q +\s5 +\v 3 তুমি ভাল কামতকৈ বেয়া কামহে ভাল পোৱা, +\q সত্য কথাতকৈ মিছা কথা কবলৈহে ভাল পোৱা। [চেলা] । +\q +\s5 +\v 4 হে ছলনাকাৰী জিভা, +\q যি কথাই ধ্বংস আনে, তুমি তাকে ভাল পোৱা। +\q +\v 5 কিন্তু ঈশ্বৰে তোমাক চিৰকালৰ বাবে বিনষ্ট কৰিব; +\q তেওঁ তোমাক ধৰি তোমাৰ তম্বুৰ পৰা টানি আনি ছিৰাছিৰ কৰিব; +\q জীৱিতসকলৰ দেশৰ পৰা তোমাক উঘালি পেলাব। (চেলা) +\q +\s5 +\v 6 ধাৰ্ম্মিকসকলে তাকে দেখি ভয় কৰিব; +\q তেওঁলোকে তোমাক এই কথা কৈ হাঁহিব, +\q +\v 7 “চোৱা, সৌ জনে ঈশ্বৰৰ আশ্রয়ত নির্ভৰ নকৰিলে, +\q কিন্তু প্ৰচুৰ ধনত ভাৰসা কৰিলে, +\q দুষ্টতাৰ কার্যৰ দ্বাৰাই লাভ কৰা সম্পত্তিত আশ্রয় ল’লে।” +\q +\s5 +\v 8 কিন্তু মই হ’লে, ঈশ্বৰৰ গৃহত কেঁচাপতীয়া জলফাই গছৰ নিচিনা; +\q মই সকলো সময়তে ঈশ্বৰৰ প্রেমৰ ওপৰত ভাৰসা কৰো। +\q +\v 9 হে ঈশ্বৰ, তুমি যি সকলো কার্য কৰিছা, তাৰ বাবে মই চিৰকাললৈকে তোমাৰ ধন্যবাদ কৰিম; +\q তোমাৰ ভক্তসকলৰ সন্মুখত মই তোমাৰ অপেক্ষা কৰিম; কাৰণ এইয়ে ভাল। + +\s5 +\c 53 +\s প্ৰধান বাদ্যকৰৰ প্রতি: সুৰ: মহলৎ। মচকীল নামে দায়ুদৰ ৰচিত গীত। +\b +\q +\v 1 নির্বোধে নিজৰ মনতে ক’লে, “ঈশ্বৰ বুলি কোনো নাই।” +\q তেওঁলোকৰ স্বভাৱ দুর্নীতিগ্রস্ত; তেওঁলোকে জঘন্য কার্য কৰে; +\q তেওঁলোকৰ মাজত এজনো সৎকৰ্ম কৰা লোক নাই। +\q +\v 2 ঈশ্বৰে স্বর্গৰপৰা মানবজাতিলৈ দৃষ্টি কৰে, +\q তেওঁ চাব বিচাৰে, জ্ঞানী লোক আছে নে নাই; +\q ঈশ্বৰক বিচাৰোতা কোনো আছে নে নাই। +\q +\v 3 তেওঁলোক সকলোৱেই আঁতৰি গ’ল, সকলোৱেই একেলগে অপবিত্র হ’ল; +\q সৎকৰ্ম কৰোঁতা কোনো নাই, এজনো নাই। +\q +\s5 +\v 4 “যিসকলে অপৰাধ কার্যত লিপ্ত হয়, তেওঁলোক কি একোৱেই নুবুজে নেকি? +\q লোকসকলে আহাৰ খোৱাৰ দৰে মোৰ প্ৰজাসকলক খাই পেলায়। +\q তেওঁলোকে ঈশ্বৰৰ আগত প্ৰাৰ্থনা নকৰে। +\q +\v 5 আগতে যি ঠাইত তেওঁলোকৰ কোনো ভয় কৰাৰ কাৰণ নাছিল, তাত এতিয়া তেওঁলোকৰ অতিশয় ভয় হ’ল; +\q কিয়নো তোমালোকৰ বিৰুদ্ধে ছাউনী পতাসকলৰ হাড়বোৰ ঈশ্বৰে সিচঁৰতি কৰিব। +\q তেওঁলোকক লাজত পেলোৱা হ’ব, কিয়নো ঈশ্বৰে তেওঁলোকক অগ্ৰাহ্য কৰিলে। +\q +\s5 +\v 6 ইস্রায়েলৰ পৰিত্রাণ চিয়োনৰ মাজৰ পৰাই আহঁক! +\q যিহোৱাই যেতিয়া নিজৰ প্ৰজাসকলৰ ভৱিষ্যত পুণৰ স্থাপন কৰিব, +\q তেতিয়া যাকোবৰ বংশই উল্লাস কৰিব আৰু ইস্ৰায়েল আনন্দিত হ’ব। + +\s5 +\c 54 +\s প্ৰধান বাদ্যকৰৰ প্রতি: তাৰযু্ক্ত যন্ত্ৰেৰে গাব লগীয়া মচকীল নামে দায়ুদৰ ৰচিত গীত। জীফীয়াসকলে গৈ যেতিয়া ৰজা চৌলক জনালে যে দায়ুদ তেওঁলোকৰ মাজত লুকাই আছে। গীতটো সেই সময়ৰ। +\b +\q +\v 1 হে ঈশ্বৰ, তোমাৰ নামৰ দ্বাৰাই মোক উদ্ধাৰ কৰা; +\q তোমাৰ পৰাক্রমেৰে মোৰ দোষ মোচন কৰা । +\q +\v 2 হে ঈশ্বৰ, মোৰ প্ৰাৰ্থনা শুনা, +\q মোৰ মুখৰ কথালৈ কাণ দিয়া। +\q +\v 3 কিয়নো অন্য জাতিৰ লোকসকল মোৰ বিৰুদ্ধে উঠিছে, +\q হৃদয়হীন লোকে মোৰ প্ৰাণ লবলৈ বিচাৰিছে; +\q তেওঁলোকে নিজৰ সন্মুখত ঈশ্বৰক ঠাই নিদিয়ে। [চেলা] +\q +\s5 +\v 4 কিন্তু ঈশ্বৰ মোৰ সহায়কৰ্ত্তা; +\q ঈশ্বৰেই মোৰ জীৱন ধৰি ৰাখে। +\q +\v 5 তেওঁ মোৰ শত্ৰুবোৰৰ অপৰাধৰ প্ৰতিশোধ ল’ব; +\q তোমাৰ বিশ্বস্ততাত তুমি তেওঁলোকক বিনষ্ট কৰা। +\q +\s5 +\v 6 মই নিজ ইচ্ছাৰে তোমাৰ উদ্দেশ্যে বলি উৎসৰ্গ কৰিম; +\q হে যিহোৱা, মই তোমাৰ নামৰ ধন্যবাদ কৰিম; কিয়নো সেয়ে উত্তম। +\q +\v 7 কাৰণ তেওঁ মোক মোৰ সকলো সঙ্কটৰ পৰা উদ্ধাৰ কৰিলে; +\q মোৰ চকুৱে শত্ৰুবোৰৰ ওপৰত মোক জয়ী হোৱা দেখিলে । + +\s5 +\c 55 +\s প্ৰধান বাদ্যকৰৰ প্রতি: তাৰযু্ক্ত যন্ত্ৰেৰে গাব লগীয়া মচকীল নামে দায়ূদৰ ৰচিত গীত। +\b +\q +\v 1 হে ঈশ্বৰ, মোৰ প্ৰাৰ্থনা শুনা, +\q মোৰ নিবেদনৰ সময়ত নিজকে লুকুৱাই নাৰাখিবা । +\q +\v 2 মোলৈ মনোযোগ কৰা, মোক উত্তৰ দিয়া; +\q +\v 3 শত্ৰুৰ কথাৰ কাৰণে, +\q দুষ্টৰ অত্যাচাৰৰ বাবে, +\q তেওঁলোকে মোলৈ আকস্মিক দুর্দশা মাতি আনিছে, +\q তেওঁলোকে ক্ৰোধৰে মোক নির্যাতন চলাইছে। +\q +\s5 +\v 4 মোৰ হৃদয়ত অত্যন্ত যান্ত্ৰণা পাইছে, +\q মৃত্যুৰ আশঙ্কাই মোক বেৰি ধৰিছে। +\q +\v 5 ভয় আৰু কঁপনিয়ে মোক আক্ৰমণ কৰিছে; +\q আতঙ্কিত হৈ ভয়ভিভূত হৈছো। +\q +\s5 +\v 6 মই কলোঁ, কপৌৰ দৰে মোৰ ডেউকা থকা হলে! +\q তেতিয়া মই উড়ি গৈ বিশ্ৰাম ললোহেঁতেন। +\q +\v 7 চোৱা, সেয়ে হোৱা হলে, মই দূৰলৈ উৰি গলো হয়; +\q গৈ অৰণ্যত বাস কৰিলোহেঁতেন। [চেলা] +\q +\s5 +\v 8 প্ৰচণ্ড বতাহ আৰু ধুমুহাৰ পৰা, +\q শীঘ্ৰে মই আশ্ৰয় স্থানলৈ গলোহেঁতেন। +\q +\v 9 হে’ প্ৰভু, তেওঁলোকক ধংস কৰা, তেওঁলোকৰ ভাষা বিশৃঙ্খল কৰা; +\q মই হিংস্রতা, শত্রুতা নগৰৰ ভিতৰত দেখিছোঁ। +\q +\s5 +\v 10 তেওঁলোকে দিনে-ৰাতিয়ে গড়ৰ ওপৰেদি নগৰ ভ্ৰমি ফুৰে; +\q অপৰাধ আৰু দুষ্টতা তাৰ ভিতৰত আছে। +\q +\v 11 ইয়াৰ ভিতৰত মন্দতা আছে; +\q পথবোৰৰ পৰা উপদ্ৰব আৰু প্রতাৰণা নুগুচে। +\q +\s5 +\v 12 কোনো শত্ৰুৱে যে মোক নিন্দা কৰিছে, এনে নহয়; +\q কৰা হলে, মই তাক সহিলোহেঁতেন; +\q মোক ঘিণাওঁতাই যে মোৰ বিৰুদ্ধে গৰ্ব্ব কৰিছে, এনে নহয়; +\q কৰা হলে, মই তাৰ পৰা নিজকে লুকুৱালোহেঁতেন। +\q +\v 13 কিন্তু যি তুমি, এজন আমাৰ দৰেই মানুহ; +\q মোৰ সঙ্গী মোৰ প্ৰণয়ৰ বন্ধু, তুমিয়েই তাক কৰিছা। +\q +\v 14 আমি একে-লগে মধুৰ সহযোগিতা কৰিছিলোঁ; +\q আমি লোকসমূহে সৈতে ঈশ্বৰৰ গৃহলৈ গৈছিলোঁ। +\q +\s5 +\v 15 মৃত্যুৱে তেওঁলোকক অকস্মাৎ আক্ৰমণ কৰক, +\q জিয়াই জিয়াই চিয়োললৈ নামি যাওঁক; +\q কিয়নো তেওঁলোকৰ বাসস্থানত আৰু মনত দুষ্টতা আছে। +\q +\s5 +\v 16 মই হলে ঈশ্বৰৰ আগত প্ৰাৰ্থনা কৰিম; +\q তাতে যিহোৱাই মোক উদ্ধাৰ কৰিব। +\q +\v 17 গধূলি, ৰাতিপুৱা আৰু দুপৰীয়া সময়তো মই অভিযোগ কৰি ক্রন্দন কৰিম; +\q তাতে তেওঁ মোৰ মাত শুনিব। +\q +\v 18 কিয়নো মোৰ বিৰুদ্ধে যুদ্ধ কৰিবলৈ অনেক আছিল; +\q মোৰ বিৰুদ্ধে হোৱা যুদ্ধৰ পৰা তেওঁ মোৰ প্ৰাণ নিৰাপদে ৰাখিলে। +\q +\s5 +\v 19 ঈশ্বৰ, যি জন অৱশেষ অনাদিকালৰ পৰা আছে; +\q তেওঁ শুনিব আৰু তেওঁলোকক উত্তৰ দিব।[চেলা] +\q যি জন মানুহৰ পৰিবৰ্ত্তন নাই; +\q তেওঁলোকে ঈশ্বৰক ভয় নকৰে। +\q +\s5 +\v 20 মোৰ বন্ধুৱে নিজৰে সৈতে শান্তিৰে থকাসকলৰ বিৰুদ্ধে হাত উঠালে; +\q তেওঁ নিজে কৰা নিয়মটি উলঙ্ঘন কৰিলে। +\q +\v 21 তেওঁৰ মুখ মাখনৰ নিচিনা কোমল, +\q কিন্তু তেওঁৰ অন্তৰ বিদ্রোহি; +\q তেওঁৰ কথাবোৰ তেলৰ দৰে তেলেতীয়া, +\q সেইবোৰ খাপৰ পৰা উলোৱা তৰোৱালৰ দৰে। +\q +\s5 +\v 22 যিহোৱাত তোমাৰ সকলো চিন্তাৰ ভাৰ সমৰ্পণ কৰা, তেওঁ তোমাক প্ৰতিপালন কৰিব; +\q তেওঁ ধার্মিকলোকক কেতিয়াও পৰিবলৈ নিদিয়ে। +\q +\v 23 কিন্তু, হে ঈশ্বৰ, তুমিয়েই তেওঁলোকক বিনাশৰ গাঁতলৈ নমাই আনিবা; +\q ৰক্তপাতকৰা আৰু ছলনাকাৰি মানুহবোৰে আধা বয়সো নাপাব; +\q কিন্তু মই হলে, তোমাৰ ওপৰত ভৰসা কৰিম। + +\s5 +\c 56 +\s প্ৰধান বাদ্যকৰৰ নিমিত্তে । যোনৎএলম ৰহোকীম সুৰত গাব লগীয়া । মিকতাম নামে দায়ূদৰ ৰচিত গীত । পলেষ্টীয়াবিলাকে দায়ূদক গাতত ধৰা সময়ৰ গীত । +\b +\v 1 হে ঈশ্বৰ, মোক কৃপা কৰা; কিয়নো মানুহে মোক গ্ৰাস কৰিবলৈ বিচাৰিছে; সি ওৰে দিনটো যুদ্ধ কৰি মোক উপদ্ৰৱ কৰিছে । +\v 2 মোৰ শত্ৰুবোৰে ওৰে দিনটো মোক গ্ৰাস কৰিবলৈ বিচাৰিছে; কিয়নো মোৰ বিৰুদ্ধে অহঙ্কাৰ কৰি যুদ্ধ কৰা অনেক । +\s5 +\v 3 যেতিয়াই মোৰ ভয় লাগে; তেতিয়াই মই তোমাত ভাৰসা কৰিম । +\v 4 মই ঈশ্বৰত নিৰ্ভৰ কৰি তেওঁৰ বাক্যৰ প্ৰশংসা কৰিম; মই ঈশ্বৰত ভাৰসা কৰিলোঁ, ভয় নকৰো; মাংসপিণ্ডই মোক কি কৰিব পাৰে ? +\s5 +\v 5 সিহঁতে ওৰে দিনটো মোৰ বাক্য অৰ্থান্তৰ কৰে; সিহঁতৰ সকলো সঙ্কল্প মোৰ বিৰুদ্ধে অনিষ্টজনক । +\v 6 সিহঁতে গোট খাই লুকাই থাকে; সিহঁতে মোৰ প্ৰাণলৈ অপেক্ষা কৰি থকাৰ দৰে, মোৰ ভৰিৰ খোজলৈ লক্ষ্য কৰে । +\s5 +\v 7 অধৰ্ম্মৰ দ্বাৰাই সিহঁতে ৰক্ষা পাব নে ? হে ঈশ্বৰ, ক্ৰোধেৰে জাতিবোৰক নিপাত কৰা । +\v 8 তুমি মোৰ ভ্ৰমণৰ লেখ লৈছা; তুমি মোৰ চকু-লো তোমাৰ কূপাত বন্ধ কৰি ৰাখা; সেইবোৰ তোমাৰ বহিত নাই নে ? +\s5 +\v 9 সেই দিনা, মই প্ৰাৰ্থনা কৰা কালত মোৰ শত্ৰুবোৰ বিমুখ হব; ঈশ্বৰ যে মোৰ ফলীয়া, তাক মই জানিছোঁ । +\v 10 মই ঈশ্বৰত নিৰ্ভৰ কৰি তেওঁৰ বাক্যৰ প্ৰশংসা কৰিম; মই যিহোৱাত নিৰ্ভৰ কৰি তেওঁৰ বাক্যৰ প্ৰশংসা কৰিম । +\v 11 মই ঈশ্বৰত ভাৰসা কৰিলোঁ, ভয় নকৰোঁ; মানুহে মোক কি কৰিব পাৰে ? +\s5 +\v 12 হে ঈশ্বৰ, তোমাৰ উদ্দেশে সিদ্ধ কৰিব লগীয়া সঙ্কল্পবোৰ মোৰ গাত আছে; তোমাৰ উদ্দেশে মই ধন্যবাদাৰ্থক বলি উৎসৰ্গ কৰিম । +\v 13 কিয়নো তুমি মোৰ প্ৰাণ মৃত্যুৰ পৰা উদ্ধাৰ কৰিলা; জীৱিতবিলাকৰ দীপ্তিত ঈশ্বৰৰ সাক্ষাতে অহা-যোৱা কৰিবলৈ, তুমি জানো পতনৰ পৰা মোৰ ভৰি ৰক্ষা নকৰিলা ? + +\s5 +\c 57 +\s প্ৰধান বাদ্যকৰৰ নিমিত্তে। অল-তচহেৎ সুৰত গাব লগীয়া। মিকটাম নামে দায়ূদৰ ৰচিত গীত। তেওঁ চৌলৰ সন্মুখৰ পৰা গুহালৈ পলাই যোৱা সময়ৰ গীত । +\b +\v 1 হে ঈশ্বৰ, মোক কৃপা কৰা, মোক কৃপা কৰা; কিয়নো মোৰ প্ৰাণে তোমাতেই আশ্ৰয় লৈছে; এনে কি, এই আপদবোৰৰ শেষ নহয়মানে, মই তোমাৰ ডেউকাৰ ছাঁত আশ্ৰয় লম। +\s5 +\v 2 মই সৰ্ব্বোপৰি ঈশ্বৰৰ আগত প্ৰাৰ্থনা কৰিম, মোৰ কাৰ্য্যসাধক ঈশ্বৰক নিবেদন কৰিম । +\v 3 মোক গ্ৰাস কৰিব খোজা জনে নিন্দা কৰা সময়ত, তেওঁ স্বৰ্গৰ পৰা পঠাই মোক পৰিত্ৰাণ কৰিব; [চেলা । ঈশ্বৰে নিজ দয়া আৰু সত্যতা পঠাই দিব । +\s5 +\v 4 মোৰ প্ৰাণ সিংহবোৰৰ মাজত আছে; যিবোৰৰ দাঁত বৰছা আৰু কাঁড়স্বৰূপ, আৰু যিবোৰৰ জিবা চোকা তৰোৱালস্বৰূপ, এনে অগ্নি-শিখাস্বৰূপ মনুষ্য-সন্তানবিলাকৰৰ মাজত মই শুইছোঁ । +\v 5 হে ঈশ্বৰ, স্বৰ্গৰ ওপৰলৈকে তুমি উন্নত হোৱা; গোটেই পৃথিবীৰ ওপৰত তোমাৰ গৌৰৱ হওক। +\s5 +\v 6 সিহঁতে মোৰ ভৰিলৈ জাল পাতিলে; মোৰ প্ৰাণ নত হৈছে । সিহঁতে মোৰ সন্মুখত গাঁত খানিলে; সিহঁত নিজেই তাৰ ভিতৰত পৰিল । [চেলা । +\s5 +\v 7 হে ঈশ্বৰ, মোৰ মন সুস্থিৰ হল, মোৰ মন সুস্থিৰ হল, মই গীত গাম, এনে কি, প্ৰশংসাৰ গান কৰিম । +\v 8 হে মোৰ হৃদয়, সাৰ পোৱা; হে নেবেল আৰু বীণা, সাৰ পোৱা; মই প্ৰভাতক জগাম । +\s5 +\v 9 হে প্ৰভু, জাতিবিলাকৰ মাজত মই তোমাৰ ধন্যবাদ কৰিম; লোকসমূহৰ মাজত মই তোমাৰ প্ৰশংসাৰ গান কৰিম । +\v 10 কিয়নো তোমাৰ দয়াৰ মহত্ব স্বৰ্গলৈকে, আৰু তোমাৰ সত্যতা আকাশলৈকে । +\v 11 হে ঈশ্বৰ, স্বৰ্গৰ ওপৰলৈকে তুমি উন্নত হোৱা; গোটেই পৃথিবীৰ ওপৰত তোমাৰ গৌৰৱ হওক । + +\s5 +\c 58 +\s প্ৰধান বাদ্যকৰৰ প্ৰতি: অলতচহেৎ সুৰত গাবলগীয়া। মিকটাম নামে দায়ুদৰ ৰচিত গীত। +\b +\q +\v 1 তোমালোকে বাস্তবিকতে ধৰ্মৰকথা কব লগা সময়ত নিৰবহৈ থকা নাই নে? +\q হে মনুষ্য সন্তানসকল, তোমালোকে জানো ন্যায়ভাৱে ন্যায় বিচাৰ কৰা? +\q +\v 2 বৰং তোমালোকৰ মনত আছে অন্যায়, আৰু দুষ্টতাৰ কার্য কৰিছা; +\q তোমালোকে পৃথিবীত নিজৰ হাতৰ উপদ্ৰৱ তুলেৰে জুখিদিছা। +\q +\s5 +\v 3 দুষ্টবোৰ গৰ্ভত থকাৰ পৰা বিপথগামী; +\q তেওঁলোকে জন্ম হোৱা মাত্ৰে মিছা কথা কৈ বিপদগামি হয়। +\q +\v 4 সাপৰ বিষৰ নিচিনা তেওঁলোকৰ বিষ; +\q তেওঁলোক কলা কালসৰ্পৰ নিচিনাকৈ নিজ কাণ বন্ধ কৰি ৰাখিছে, +\q +\v 5 সেই সাপে যাদুকৰৰ মন্ত্ৰৰ স্বৰ নুশুনে, +\q কোনো অসুবিধা নহয় যিমানেই দক্ষতাপূর্ণ হলেও তেওঁলোক সেই সৰ্পৰ নিচিনা। +\q +\s5 +\v 6 হে ঈশ্বৰ, তেওঁলোকৰ মুখৰ ভিতৰতেই দাঁত ভাঙিপেলোৱা; +\q হে যিহোৱা, ডেকা সিংহবোৰৰ প্রধান দাঁত ভাঙি বাহিৰ কৰা। +\q +\v 7 বেগাই বৈ যোৱা পানীৰ দৰে তেওঁলোক অদৃশ্য হওঁক; +\q যেতিয়া তেওঁলোকে ধনুৰ কাঁড় পোনাই, তেতিয়া সেই কাড়বোৰ আগ ছিগা যেন হওক। +\q +\v 8 শামুকৰ গতিৰ নিচিনাকৈ তেওঁলোক অদৃশ্য হওক, +\q সুৰ্য্য দেখিবলৈ নোপোৱা, মহিলাৰ অসময়ত ওপজা সন্তানৰ নিচিনা হওক। +\q +\s5 +\v 9 তোমালোকৰ পাত্রবোৰত কাঁইট খৰিৰ জুইৰ তাপ নাপাওঁতেই, +\q তেওঁ সেইবোৰক ঘূর্ণিবতাহেৰে উড়াই নিব। +\q +\v 10 ঈশ্বৰে, যেতিয়া তেওঁলোকৰ প্রতিশোধ লোৱা দেখিব, তেতিয়া তাকে দেখি ধাৰ্ম্মিকলোকে আনন্দ কৰিব; +\q তেওঁ নিজৰ ভৰি দুষ্টৰ তেজৰে ধুব। +\q +\v 11 তাকে দেখি লোকসকলে কব, “সচাঁকৈয়ে ধাৰ্ম্মিক জনে পুৰস্কাৰ পাব; +\q বাস্তৱিক পৃথিবীত বিচাৰ কৰিবলৈ ঈশ্বৰ আছে। + +\s5 +\c 59 +\s প্ৰধান বাদ্যকৰৰ প্রতি: অল-তচহেৎ সুৰত গাব লগীয়া। মিকটাম নামে দায়ূদৰ ৰচিত গীত। চৌলে লোক পঠোৱাত, সিহঁতে দায়ূদক বধ কৰিবৰ ছলেৰে ঘৰৰ ওচৰত খাপ দি থকা সময়ৰ গীত। +\b +\q +\v 1 হে মোৰ ঈশ্বৰ, শত্ৰুবোৰৰ পৰা মোক উদ্ধাৰ কৰা; +\q মোৰ বিৰুদ্ধে উঠাসকলৰ পৰা মোক ওখ ঠাইত তুলি থোৱা। +\q +\v 2 অধৰ্ম্মাচাৰীসকলৰ পৰা মোক ৰক্ষাকৰা; +\q ৰক্তপাতী মানুহৰ পৰা মোক ৰক্ষা কৰা। +\q +\s5 +\v 3 কিয়নো চোৱা, তেওঁলোকে মোৰ প্ৰাণলৈ খাপ দি আছে; +\q হে যিহোৱা, মোৰ কোনো দোষ বা পাপ নাই তথাপিও বলৱন্তবোৰে মোৰ বিৰুদ্ধে গোট খাইছে। +\q +\v 4 তেওঁলোকে মোক বিনাদোষে আক্ৰমণ কৰিবলৈ, দৌৰি দৌৰি আহি যুগুত হৈছে; +\q তুমি মোৰ উপকাৰলৈ জাগি উঠা, মোলৈ দৃষ্টি কৰা। +\q +\s5 +\v 5 হে ঈশ্বৰ যিহোৱা, তুমি সৰ্বশক্তিমান ইস্ৰায়েলৰ ঈশ্বৰ, +\q তুমিয়েই সকলো জাতিক শাস্তি দিবলৈ উঠা; +\q কোনো দুর্নীতিপৰায়ণ পাপিক দয়া নকৰিবা। [চেলা] +\q +\s5 +\v 6 তেওঁলোকে গধূলি পৰত উভটি আহি কুকুৰৰ দৰে গর্জন কৰে; +\q নগৰৰ চাৰিওফালে ভ্ৰমণ কৰে। +\q +\v 7 চোৱা, তেওঁলোকে মুখেৰে আবেগ প্রকাশ কৰে, +\q তেওঁলোকৰ ওঁঠত তৰোৱাল আছে; +\q কিয়নো তেওঁলোকে ক’য়, “কোনে আমাৰ কথা শুনি পাব?” +\q +\s5 +\v 8 কিন্তু, হে যিহোৱা, তুমি তেওঁলোকক হাঁহা; +\q তুমি সকলো জাতিকে উপহাস কৰিবা । +\q +\v 9 ঈশ্বৰ যিহোৱা মোৰ ব’ল, মই তোমালৈ অপেক্ষা কৰিম; +\q কিয়নো হে’ ঈশ্বৰ তুমি মোৰ উচ্চ দুৰ্গ। +\q +\s5 +\v 10 মোৰ দয়ালু ঈশ্বৰ মোৰ লগ হ’ব তেওঁৰ অঙ্গীকাৰ আৰু বিশ্বস্ততা; +\q ঈশ্বৰে মোৰ শত্ৰুবোৰৰ পৰাজয় হোৱা মোক দেখিবলৈ দিব। +\q +\v 11 তেওঁলোকক বধ নকৰিবা, মোৰ লোকসকলৰ সংকল্প যেন পাহৰি নাযায়; +\q হে প্ৰভু, আমাৰ ঢাল! তুমি তোমাৰ শক্তিৰে গোট গোট কৰি তেওঁলোকক হীন অৱস্থালৈ আনা । +\q +\s5 +\v 12 তেওঁলোকৰ পাপ, মুখৰ আৰু ওঁঠৰ কথা, তেওঁলোকে শাও দিয়া আৰু মিছা কথা কোৱাৰ কাৰণে; +\q তেওঁলোকে তেওঁলোকৰ অহঙ্কাৰত ধৰা পৰক। +\q +\v 13 তুমি ক্ৰোধত তেঁওলোকক সংহাৰ কৰা যাতে তেওঁলোক আৰু নাথাকে; +\q যাকোবৰ মাজত ঈশ্বৰে যে শাসন কৰে, +\q পৃথিবীৰ সীমালৈকে যে শাসন কৰে, তাক তেওঁলোকে জানক। [চেলা] +\q +\s5 +\v 14 তেওঁলোকে গধূলি পৰত উভটি আহি কুকুৰৰ দৰে ৰাও কাঢ়ক; +\q নগৰত চাৰিওফালে ভ্ৰমণ কৰক। +\q +\v 15 তেওঁলোকে আহাৰৰ কাৰণে ইফালে সিফালে ফুৰিব; +\q যদি তৃপ্ত নহয়, তেনেহলে গোটেই ৰাতি উজাগৰে থাকিব। +\q +\s5 +\v 16 কিন্তু মই হলে তোমাৰ পৰাক্ৰমৰ গীত গাম; +\q এনে কি, ৰাতিপুৱাতে উচ্চ স্বৰেৰে তোমাৰ দয়াৰ গীত গান কৰিম; +\q কিয়নো তুমি মোৰ উচ্চ দুৰ্গ, সঙ্কটৰ কালত তুমি মোৰ আশ্ৰয় স্থান। +\q +\v 17 হে মোৰ বল, মই তোমাৰ উদ্দেশে প্ৰশংসাৰ গীত গান কৰিম; +\q কিয়নো ঈশ্বৰ মোৰ উচ্চ দুৰ্গ, আৰু তেওঁ মোৰ দয়ালু ঈশ্বৰ । + +\s5 +\c 60 +\s প্ৰধান বাদ্যকৰৰ প্রতি: চূচন-এদূৎ সুৰত গাব লগীয়া। মিকটাম নামে দায়ূদৰ ৰচিত শিক্ষাৰ্থক গীত। যি কালত অৰাম-নহৰয়িম আৰু অৰাম-চোবাৰ লগত তেওঁ যুদ্ধ কৰিছিল আৰু যোৱাবে উভটি লবন উপত্যকাত ইদোমৰ বাৰ হাজাৰ লোকক বধ কৰিছিল, সেই সময়ৰ গীত। +\b +\q +\v 1 হে ঈশ্বৰ, তুমি আমাক ত্যাগ কৰিলা, ভাঙি চূৰ-মাৰ কৰিলা; +\q তুমি ক্ৰুদ্ধ হলা; আমাক পুনৰায় স্থাপন কৰা। +\q +\s5 +\v 2 তুমি দেশ খনত কঁপণি তুলি তাক বিচিন্ন কৰিলা; +\q তাৰ ফাটবোৰ ভাল কৰা, কিয়নো সেয়বোৰে জোকাৰণি খাইছে। +\q +\v 3 তুমি তোমাৰ প্ৰজাসকলক নির্দিষ্ট কিছুমান কঠোৰ কষ্ট ভোগ কৰিবলৈ দিলা; +\q তুমি আমাক ঢলংপলং কৰাওঁতা দ্ৰাক্ষাৰসও খাবলৈ দিলা; +\q +\s5 +\v 4 যি সকলে তোমালৈ ভয় কৰে তেওঁলোকক তুমি এখন পতকা দিছা; +\q যাতে সেই পতকাখন সত্যৰপক্ষে তুলি ধৰা হয়। [চেলা] +\q +\v 5 তাতে তোমাৰ প্ৰিয়সকলে উদ্ধাৰ পাব; +\q তুমি তোমাৰ সোঁ হাতেৰে আমাক উদ্ধাৰ কৰা আৰু আমাক উত্তৰ দিয়া। +\q +\s5 +\v 6 ঈশ্বৰে নিজৰ পবিত্ৰতাৰে ক’লে, “মই উল্লাস কৰিম; +\q মই চিখিম ভাগ বাঁটি দিম, আৰু চূক্কোতৰ উপত্যকা জুখি দিম। +\q +\v 7 গিলিয়দ মোৰেই আৰু মনচিও মোৰেই; +\q ইফ্ৰয়িম মোৰ শিৰোৰক্ষক; +\q যিহূদা মোৰ বিচাৰ-দণ্ড; +\q +\s5 +\v 8 মোৱাব মোৰ প্ৰক্ষালন-পাত্ৰ; +\q মই ইদোমলৈ মোৰ জোতা দলিয়াই দিম; +\q হে ফিলিষ্টিয়া, তুমি মোৰ কাৰণে উচ্চ-ধ্বনি কৰা।” +\q +\v 9 কোনে মোক সেই দৃঢ় নগৰৰ ভিতৰলৈ লৈ যাব? +\q কোনে মোক ইদোমলৈ লৈ যাব?” +\q +\s5 +\v 10 হে’ ঈশ্বৰ, তুমি আমাক ত্যাগ কৰা নাই নে? +\q হে’ ঈশ্বৰ, তুমিতো আমাৰ সৈন্যসমূহৰ লগত যুদ্ধলৈ নোযোৱা। +\q +\v 11 শত্ৰুৰ বিৰুদ্ধে আমাক সহায় কৰা; +\q কিয়নো মানুহৰ সহায় যে বৃথা। +\q +\v 12 ঈশ্বৰৰ সহায়ৰ দ্বাৰাইহে আমি জয়জয়কাৰ কৰিম; +\q কিয়নো তেৱেঁই আমাৰ শত্ৰুবোৰক বিদ্রুপ কৰিব। + +\s5 +\c 61 +\s প্ৰধান বাদ্যকৰৰ প্রতি: তাৰযুক্ত যন্ত্ৰেৰে গাব লগীয়া। দায়ূদৰ ৰচিত গীত। +\b +\q +\v 1 হে ঈশ্বৰ, মোৰ ক্রন্দন শুনা; +\q মোৰ প্ৰাৰ্থনালৈ কাণ দিয়া। +\q +\v 2 মোৰ মন দুখত যেতিয়া ভাঙি পৰে, +\q মই পৃথিবীৰ অন্তত থাকিলেও তাৰপৰা তোমাক মাতিম; +\q তুমি মোক মোতকৈ ওখ শিলটোলৈ লৈ যোৱা য’ত মোৰ নিৰাপত্তা আছে। +\q +\v 3 কিয়নো তুমি মোৰ আশ্ৰয়, +\q শত্ৰুৰ পৰা ৰক্ষাকৰোতা দৃঢ় দুৰ্গ। +\q +\s5 +\v 4 মই যেন চিৰকাললৈকে তোমাৰ তম্বুত বাস কৰিবলৈ পাম; +\q তোমাৰ ডেউকাৰ আঁৰত মই যেন আশ্ৰয় পাম। [চেলা] +\q +\v 5 কিয়নো হে ঈশ্বৰ, তুমিয়েই মোৰ সঙ্কল্পবোৰ শুনিলা। +\q তোমাৰ নামলৈ শ্রদ্ধা কৰাসকলৰ আধিপত্য তুমি মোক দিলা। +\q +\s5 +\v 6 তুমি ৰজাৰ আয়ুস দীর্ঘাযু় কৰিবা; +\q তেওঁ বয়স বহু পুৰুষলৈকে থাকিব। +\q +\v 7 তেওঁ ঈশ্বৰৰ সাক্ষাতে চিৰকাল বাস কৰিব; +\q তেওঁৰ ৰক্ষাৰ অৰ্থে, দয়া আৰু সত্যতা ব্যৱহাৰ কৰা। +\q +\s5 +\v 8 তাতে, মই চিৰকাললৈকে তোমাৰ প্ৰশংসাৰ গান কৰিম; +\q প্রতিদিনে নিজৰ সঙ্কল্প সিদ্ধ কৰিম। + +\s5 +\c 62 +\s প্ৰধান বাদ্যকৰৰ প্রতি: যিদূথনৰ অৰ্থে। দায়ূদৰ ৰচিত গীত। +\b +\q +\v 1 মোৰ প্ৰাণে নিৰন্তৰে কেৱল ঈশ্বৰলৈহে অপেক্ষা কৰে; +\q তেওঁৰ পৰাই মোৰ পৰিত্ৰাণ হয়। +\q +\v 2 কেৱল তেৱেঁই মোৰ শিলা আৰু মোৰ পৰিত্ৰাণ; +\q তেওঁ মোৰ উচ্চ দুৰ্গ, মই অতিকৈ লৰচৰ নহম। +\q +\s5 +\v 3 এজন মানুহক, তোমালোকে কিমান দিনলৈকে আক্ৰমণ কৰি থাকিবা? +\q হলি থকা দেৱাল আৰু পৰোঁ পৰোঁ হোৱা বেৰৰ নিচিনাকৈ; +\q তোমালোক সকলোৱে উলোটাই তাকেই নষ্ট কৰিবা নে? +\q +\v 4 তেওঁলোকে কেৱল তেওঁৰ সন্মানীয় উচ্চ পদৰ পৰা পেলাবলৈহে কুমন্ত্ৰণা কৰিছে; +\q তেওঁলোকে মিছা কথাত সন্তোষ পায়; +\q মুখেৰে আশীৰ্বাদ কৰে, কিন্তু অন্তৰৰে তেওঁলোকে শাও দিয়ে।[চেলা] +\q +\s5 +\v 5 হে মোৰ অন্তৰ নিৰন্তৰে, কেৱল ঈশ্বৰলৈহে অপেক্ষা কৰা; +\q কিয়নো তেওঁৱেই মোৰ আশা ৰোপণ কৰে। +\q +\v 6 কেৱল তেৱেঁই মোৰ শিলা আৰু মোৰ পৰিত্ৰাণ; +\q তেওঁ মোৰ উচ্চ দুৰ্গ, মই লৰচৰ নহম। +\q +\s5 +\v 7 ঈশ্বৰ মোৰ পৰিত্ৰাণ আৰু মোৰ গৌৰৱ; +\q মোৰ শক্তি মোৰ দৃঢ় শিলা আৰু আশ্ৰয় ঈশ্বৰতহে আছে। +\q +\v 8 হে লোকসকল, সকলো সময়তে বিশ্বাস কৰা; +\q তোমালোকে সদায় তেওঁত নিৰ্ভৰ কৰা; +\q তোমালোকৰ মনৰসকলো অশান্তিৰ কথা তেওঁৰ আগত কোৱা; +\q কাৰণ ঈশ্বৰেই আমাৰ আশ্ৰয়স্থল। [চেলা] +\q +\s5 +\v 9 অৱশ্যে সামান্য লোকসকল অসাৰ আৰু মান্যৱন্ত লোকসকল মিছা; +\q তেওঁলোক তৰ্জুত দাং খাব; +\q ভাপতকৈয়ো তেওঁলোক একেবাৰে পাতল। +\q +\v 10 তোমালোকে নির্দয় ব্যবহাৰ আৰু প্রবঞ্চনাকৰা সকলক বিশ্বাস নকৰিবা; +\q বৃথা ধনী হবলৈ আশা নকৰিবা, +\q ধন-সম্পত্তি বাঢ়িলে তালৈ মন নিদিবা। +\q +\s5 +\v 11 ঈশ্বৰে এবাৰ কলে; +\q মই ইয়াক দুবাৰ শুনিলোঁ, +\q যে পৰাক্ৰম ঈশ্বৰৰহে। +\q +\v 12 হে প্ৰভু, অঙ্গীকাৰ আৰু বিশ্বস্ততা তোমাৰ অধিন; +\q কিয়নো তুমি প্ৰত্যেক মানুহক তেওঁলোকৰ কৰ্ম্মৰ দৰে প্ৰতিফল দিছা। + +\s5 +\c 63 +\s দায়ূদৰ ৰচিত গীত। যিহূদাৰ অৰণ্যত থকা সময়ৰ। +\b +\q +\v 1 হে ঈশ্বৰ, তুমি মোৰ ঈশ্বৰ; আন্তৰিকতাৰে মই তোমাক বিচাৰিম; +\q পানী নথকা শুকান আৰু খৰাং দেশত, তোমালৈ হাবিয়াহ কৰোঁতে, +\q মোৰ প্ৰাণ তৃষ্ঞাতুৰ হৈছে, মোৰ শৰীৰ ক্ষীণাই গৈছে। +\q +\v 2 এই দৰে, মই তোমাৰ আশ্রয়স্থল, পৰাক্ৰম আৰু গৌৰৱ দেখিবলৈ, পবিত্ৰস্থানত তোমাক চাইছিলো। +\q +\s5 +\v 3 কিয়নো তোমাৰ অঙ্গীকাৰ আৰু বিশ্বস্ততা জীৱনতকৈয়ো উত্তম; +\q মোৰ ওঁঠে তোমাৰ স্তুতি প্রশংসা কৰিব। +\q +\v 4 এইদৰে, মই জীয়াই থাকোমানে তোমাৰ ধন্যবাদ কৰিম, +\q তোমাৰ নামত মই মোৰ হাত প্রার্থনাৰ সময়ত ওপৰলৈ তুলি ধৰিম। +\q +\s5 +\v 5 লোকসকলে, যেতিয়া মগজু আৰু তেলীয়া মাংসত সন্তোষ্ট হয়, তেনেকৈ মোৰ প্ৰাণ তৃপ্ত হব; +\q আৰু মোৰ মুখে আনন্দিত মনেৰে তোমাৰ প্ৰশংসা কৰিব। +\q +\v 6 যেতিয়া মই মোৰ শয্যাত শুই তোমাৰ কথা ভাৱো; +\q নিশা প্ৰহৰে প্ৰহৰে তোমাক ধ্যান কৰোঁ। +\q +\s5 +\v 7 কিয়নো তুমি মোৰ সহায়কর্তা; +\q তোমাৰ ডেউকাৰ ছাঁত মই আনন্দ কৰিম। +\q +\v 8 মোৰ প্ৰাণে তোমাক ধৰি ৰাখিছে; +\q তোমাৰ সোঁ হাতে মোক ধৰি ৰাখিছে। +\q +\s5 +\v 9 যিবোৰে বিনাশৰ অৰ্থে মোৰ প্ৰাণ বিচাৰিছে, +\q তেওঁলোক পৃথিবীৰ অধঃস্থানলৈ গতি কৰিব। +\q +\v 10 তেওঁলোক তৰোৱালৰ ধাৰত সমৰ্পিত হব; +\q আৰু তেওঁলোকৰ অংশ শিয়ালৰ আহাৰ হব। +\q +\s5 +\v 11 কিন্তু ৰজা জনে ঈশ্বৰত আনন্দ কৰিব; +\q তেওঁৰ নামেৰে শপত কৰা প্ৰতিজনে গৌৰৱ কৰিব, +\q কিয়নো মিছলীয়াবোৰৰ মুখ বন্ধ হব। + +\s5 +\c 64 +\s প্ৰধান বাদ্যকৰৰ প্রতি: দায়ূদৰ ৰচিত গীত। +\q p +\v 1 হে ঈশ্বৰ, মোৰ অভিযোগবোৰৰ কথা কওঁতে মোৰ মাত শুনা; +\q শত্রুৰ ভয়ৰ পৰা মোৰ জীৱন ৰক্ষা কৰা। +\q +\v 2 দুষ্টবোৰৰ ষড়যন্ত্ৰৰ পৰা মোক লুকুৱাই ৰাখা; +\q দুৰাচাৰীসকলৰ মানসিক উত্তেজনাৰ অপৰাধ বোৰৰপৰা মোক গুপুতে ৰাখা। +\q +\s5 +\v 3 তেওঁলোকে তৰোৱাল ধৰোৱাদি নিজৰ জিভা ধৰাইছে; +\q তেওঁলোকে তিক্ততাপূর্ণ কথাৰ ধনুকাঁড় জুৰিছে। +\q +\v 4 নির্দোষিজনক গুপুতে মাৰিবলৈ নিজৰ কাঁড় জুৰিছে; +\q তেওঁলোকে তালৈ অকস্মাতে বাণ মাৰে, ভয় নকৰে। +\q +\s5 +\v 5 সিহঁতে কুমন্ত্ৰণাত নিজক উৎসাহ দিয়ে; +\q গুপুতে ফান্দ পতাৰ বিষয়ে কথা পাতে; +\q সিহঁতে কয়, “আমাক কোনে দেখিব?” +\q +\v 6 তেওঁলোকে কু-পৰিকল্পনাৰ বিষয়ে আলোচনা কৰে; +\q তেওঁলোকে কয়, আমি ভালকৈ ভাবি-চিন্তি কল্পনা কৰি থৈছোঁ; +\q প্ৰত্যেকৰ আন্তৰিক ভাৱ আৰু হৃদয় গভীৰ। +\q +\s5 +\v 7 কিন্তু ঈশ্বৰে তেওঁলোকক আহত কৰিব; +\q অকস্মাতে কাঁড়ৰ দ্বাৰাই আঘাত কৰিব। +\q +\v 8 তেওঁলোকে অন্যায় কাম কৰাৰ কাৰণে, তেওঁলোকৰ জিভা তেওঁলোকৰ বিৰুদ্ধি হ’ল; +\q যি সকলে তেওঁলোকক অস্থিৰভাৱে দেখিব; +\q তেওঁলোক সকলোৱে সেইসকলক দেখি মূৰ জোকাৰিব। +\q +\v 9 সকলো মানুহে ভয় কৰিব; +\q তেওঁলোকে ঈশ্বৰৰ কার্য ঘোষণা কৰিব, +\q ঈশ্বৰৰ কাৰ্য্যৰ বিষয়ে জ্ঞানেৰে বিবেচনা কৰিব। +\q +\s5 +\v 10 ধাৰ্ম্মিক লোকে যিহোৱাত আনন্দিত হৈ তেওঁত আশ্ৰয় লব; +\q ঈশ্বৰ ভক্ত সকলোৱে তেওঁৰ ন্যায়পৰায়ণতা দেখি অন্তৰৰে গৌৰৱ কৰিব। + +\s5 +\c 65 +\s প্ৰধান বাদ্যকৰৰ প্রতি: দায়ূদৰ ৰচিত গীত, সঙ্গীত। +\b +\q +\v 1 হে ঈশ্বৰ, চিয়োনত প্ৰশংসাই তোমালৈ অপেক্ষা কৰি আছে; +\q তোমালৈ সঙ্কল্প সিদ্ধ কৰা হব। +\q +\v 2 হে প্ৰাৰ্থনা শুনোতা জনা, +\q তোমাৰ ওচৰলৈ সকলো মানুহ আহিব। +\q +\v 3 আমাৰ অপৰাধবোৰ আমাৰ বিৰুদ্ধে; +\q তথাপি আমাৰ অধৰ্মবোৰ তুমিয়েই ক্ষমা কৰিবা। +\q +\s5 +\v 4 ধন্য সেইলোক যি জনক তুমি বাচিলৈ নিজৰ কাষলৈ আনা; +\q তোমাৰ চোতাল কেইখনত বাস কৰিব, +\q আমি তোমাৰ গৃহত, তোমাৰ মন্দিৰৰ পবিত্ৰ-স্থানত সন্তোষ্ট হম। +\q +\s5 +\v 5 তোমাৰ ধার্মিকর্তাৰে উত্তৰ দি আশ্চর্যজনক কার্য কৰিবা; +\q ঈশ্বৰ আমাৰ উদ্ধাৰকর্তা; +\q পৃথিবীৰ অন্তলৈকে তুমি আমাৰ বিশ্বাসভূমি; +\q সমুদ্ৰ আৰু সেইবোৰৰ পৰা দূৰৈত থকাসকলৰো। +\q +\s5 +\v 6 এই জনেই তুমি যি জনে পৰাক্ৰমেৰে পৰ্ব্বতবোৰ বনাই দৃড় কৰে; +\q শক্তিস্বৰূপ টঙালিৰে বিশেষভাৱে নিজকে বান্ধে। +\q +\v 7 সমুদ্ৰ আৰু তাৰ ঢৌৰ গৰ্জন শান্ত কৰোতা, +\q আৰু তাৰ ঢৌৰ গর্জন, +\q লোকসমূহৰ কোলাহল শান্ত কৰোঁতা; +\q +\s5 +\v 8 পৃথিবীৰ চূড়ান্ত সীমাত থকা লোকসকলে তোমাৰ অদ্ভুত লক্ষণবোৰ দেখি ভয় কৰে; +\q সূর্য উঠা দিশৰ পৰা অস্তযোৱালৈকে আনন্দিত কৰোতা। +\q +\v 9 তুমি পৃথিবীৰ বুজ-বিচাৰ ললা, আৰু তাত জল বৰষালা; +\q তুমি তাক বহু ফলৱান কৰিলা; +\q ঈশ্বৰৰ নদী জলেৰে পৰিপূৰ্ণ; +\q তুমি এইদৰে ভূমি যুগুত কৰি লোকসকলৰ বাবে শস্য যোগাইছা। +\q +\s5 +\v 10 তুমি তাৰ সীৰলুবোৰত প্ৰচুৰ পৰিমাণে পানী দিলা; +\q তুমি তাৰ সীৰলুবোৰৰ মাজত মাটিবোৰ বহালা; +\q তুমি জাক জাক বৰষুণেৰে ভূমি কোমল কৰিলা; +\q তুমি ভূমিৰ মাজত গজা অঙ্কুৰবোৰক আশীৰ্ব্বাদ কৰিলা। +\q +\v 11 তুমি তোমাৰ মঙ্গলৰ মুকুটৰে বছৰটো ভূষিত কৰিলা; +\q আৰু তোমাৰ ৰথ যোৱা পথবোৰ পুষ্টিকৰ দ্ৰব পোৱা যায়। +\q +\v 12 অৰণ্যৰ চৰণীয়া পথাৰতহে তাক পোৱা যায়; +\q আৰু পাহাৰবোৰে তাত আনন্দৰ ভূষণ পৰিধান কৰে। +\q +\s5 +\v 13 চৰণীয়া পথাৰবোৰত জাক জাক ভেড়াৰ বস্ত্ৰেৰে বিভূষিত হৈছে; +\q উপত্যকাবোৰ শস্যেৰে ঢকা হৈছে; +\q সেইবোৰে জয়-ধ্বনিকৰে আৰু গীতগান কৰে। + +\s5 +\c 66 +\s প্ৰধান বাদ্যকৰৰ প্রতি: গীত, সঙ্গীত। +\b +\q +\v 1 হে গোটেই পৃথিবীৰ লোকসকল, +\q তোমালোকে ঈশ্বৰৰ উদ্দেশ্যে আনন্দ-ধ্বনি কৰা। +\q +\v 2 তোমালোকে তেওঁৰ নামৰ গৌৰৱ কীৰ্ত্তন কৰা; +\q তেওঁৰ প্ৰশংসা গৌৰৱাম্বিত কৰা। +\q +\s5 +\v 3 তোমালোকে ঈশ্বৰক কোৱা, “তোমাৰ কাৰ্য্যবোৰ কেনে আতঙ্কজনক! +\q তোমাৰ পৰাক্ৰমৰ কাৰণে শত্ৰুবোৰে তোমাত সমর্পণ কৰিব। +\q +\v 4 গোটেই পৃথিবীৰ লোকে তোমাৰ প্ৰণিপাত কৰিব, +\q তোমাৰ উদ্দেশ্যে গীত গান কৰিব; +\q তেওঁলোকে তোমাৰ নাম কীৰ্ত্তন কৰিব”। [চেলা] +\q +\s5 +\v 5 আহাঁ, ঈশ্বৰৰ কাৰ্য্যবোৰ চাওগৈ; +\q তেওঁ নিজৰ কার্যৰ কাৰণে মনুষ্য-সন্তানসকলে ভয়ঙ্কৰ যেন মানিলে। +\q +\v 6 তেওঁ সমুদ্ৰক শুকান ভূমি কৰিলে; +\q লোকসকলে খোজ কাঢ়ি নদী পাৰ হ’ল; +\q সেই ঠাইত আমি তেওঁত আনন্দ কৰিলোঁ। +\q +\v 7 তেওঁ নিজৰ পৰাক্ৰমৰ দ্বাৰাই অনন্ত কাল ৰাজত্ব কৰে; +\q তেওঁ জাতিসকললৈ চকু ৰাখে; +\q বিদ্ৰোহীবোৰে নিজক উন্নত নকৰক। [চেলা] +\q +\s5 +\v 8 হে জাতিসকল, আমাৰ সেই ঈশ্বৰৰ ধন্যবাদ কৰা, +\q আৰু তেওঁৰ প্ৰশংসাৰ ধ্বনি শুনুৱা; +\q +\v 9 যি জনাই আমাক জীয়াই ৰাখে, +\q যি জনাই আমাৰ ভৰি লৰচৰ হবলৈ নিদিয়ে। +\q +\s5 +\v 10 কিয়নো, হে ঈশ্বৰ, তুমি আমাক পৰীক্ষা কৰিলা, +\q ৰূপ খপাৰ দৰে আমাক পৰিক্ষা কৰিলা । +\q +\v 11 তুমি আমাক জালৰে মেৰিয়াই আনিলা; +\q তুমি আমাৰ কঁকালত অতি গধূৰ বোজা দিছিলা। +\q +\v 12 তুমি আমাৰ মূৰৰ ওপৰেদি অশ্বাৰোহীক চলাইছিলা, +\q আমি অগ্নি আৰু জলৰ মাজেদি গতি কৰিছিলোঁ; +\q কিন্তু তুমি আমাক বিস্তির্ণ ঠাইলৈ উলিয়াই আনিলা। +\q +\s5 +\v 13 মই হোম-বলিৰে তোমাৰ গৃহলৈ আহিম; +\q আমি তোমাৰ ওচৰত প্রতিজ্ঞা পূৰণ কৰিম। +\q +\v 14 মুখে প্ৰকাশ কৰা মোৰ সঙ্কল্পবোৰ কৰো, +\q দুখৰ কালত মোৰ ওঁঠে উচ্চাৰণ কৰা কথা তোমালৈ সিদ্ধ কৰিম। +\q +\v 15 ভেড়া ছাগলী আৰু ধূপেৰে সৈতে, +\q মই তোমাৰ উদ্দেশে হৃষ্টপুষ্ট হোম-বলি উৎসৰ্গ কৰিম; +\q ছাগলীৰ সৈতে ডামুৰীকো বলিদান উৎসর্গ কৰিম। [চেলা] +\q +\s5 +\v 16 হে ঈশ্বৰলৈ ভয় ৰাখোঁতাসকল, আঁহা, শুনা; +\q তেওঁ মোৰ প্ৰাণৰ কাৰণে যি কৰিলে, মই তাক ঘোষণা কৰোঁ। +\q +\v 17 মই মোৰ মুখেৰে তেওঁৰ আগত প্ৰাৰ্থনা কৰিলোঁ, +\q আৰু মোৰ জিভাৰ দ্বাৰাই তেওঁক গৌৰৱাম্বিত কৰা হল। +\q +\v 18 যদি মই অন্তঃকৰণত অধৰ্ম্ম মানিলোহেঁতেন, +\q তেন্তে প্ৰভুৱে নুশুনিলেহেঁতেন; +\q +\s5 +\v 19 কিন্তু সচাঁকৈয়ে ঈশ্বৰে শুনিলে; +\q তেওঁ মোৰ প্ৰৰ্থনাৰ স্বৰলৈ কাণ পাতিলে। +\q +\v 20 ঈশ্বৰ ধন্য হওক, +\q তেওঁ মোৰ প্ৰাৰ্থনা অগ্ৰাহ্য নকৰিলে, +\q আৰু মোৰ পৰা নিজ দয়াও দূৰ নকৰিলে। + +\s5 +\c 67 +\s প্ৰধান বাদ্যকৰৰ প্রতি: তাৰযুক্ত যন্ত্ৰেৰে গাব লগীয়া গীত, সঙ্গীত। +\b +\q +\v 1 হে ঈশ্বৰ যিহোৱা তোমাৰ কৰুণাৰে আমাক আশীর্বাদ কৰা, +\q তেওঁ তেওঁৰ আচৰিত চেহেৰাৰ পোহৰ আমাৰ ওপৰত পৰিবলৈ দিয়ক। +\q +\v 2 গোটেই পৃথিবীয়ে যেন তোমাৰ পথ জানে; +\q সকলো জাতিৰ মাজত যেন তোমাৰ পৰিত্ৰাণ প্ৰকাশিত হয়। +\q +\s5 +\v 3 হে ঈশ্বৰ, লোকসকলে তোমাৰ প্ৰশংসা কৰক; +\q সকলো লোকে তোমাৰ প্ৰশংসা কৰক। +\q +\v 4 জাতিবোৰে উল্লাসিত হৈ আনন্দৰ গীত গাব; +\q এই লোকসকলৰ ন্যায়বিচাৰ তুমি ন্যায়ৰে কৰিবা, +\q পৃথিবীৰ জাতিবোৰক নিয়ন্ত্রণ কৰিবা। [চেলা] +\q +\s5 +\v 5 হে ঈশ্বৰ, লোকসকলে তোমাৰ প্ৰশংসা কৰক, +\q সমুদায় লোকে তোমাৰ প্ৰশংসা কৰক। +\q +\v 6 পৃথিবীয়ে শ্রমৰফল উৎপন্ন কৰিলে; +\q ঈশ্বৰে, আমাৰ ঈশ্বৰ, আমাক আশীৰ্ব্বাদ কৰিব। +\q +\s5 +\v 7 ঈশ্বৰে আমাক আশীৰ্ব্বাদ কৰিব, +\q আৰু পৃথিবীৰ সকলো সীমাই তেওঁলৈ ভয় ৰাখিব। + +\s5 +\c 68 +\s প্ৰধান বাদ্যকৰৰ প্রতি: দায়ুদৰ ৰচিত গীত, সঙ্গীত। +\b +\q +\v 1 ঈশ্বৰ উঠক; তেওঁৰ শত্ৰুবোৰ থান বান হৈ যাওঁক; +\q তেওঁক ঘিণাওঁতাসকল তেওঁৰ আগৰ পৰা দূৰ হওঁক। +\q +\v 2 ধূঁৱাৰ দৰে তুমি তেওঁলোকক উৰুৱাই নিয়া; +\q মম যেনেকৈ জুইৰ ওচৰত গলি যায়, +\q তেনেকৈ দুষ্টবোৰ ঈশ্বৰৰ সন্মুখত বিনষ্ট হওঁক। +\q +\v 3 কিন্তু ধাৰ্ম্মিকসকলে আনন্দ কৰক, ঈশ্বৰৰ সাক্ষাতে উল্লাস কৰক; +\q তেওঁলোকে আনন্দ কৰি উল্লাস কৰক। +\q +\s5 +\v 4 তোমালোকে ঈশ্বৰৰ উদ্দেশ্যে গীত গোৱা, তেওঁৰ নামৰ প্ৰশংসাৰ গান কৰা; +\q মৰুভূমিৰ মাজেদি যি জন বাহনত উঠি আহিছে, তেওঁৰ কাৰণে এটি ৰাজপথ যুগুত কৰা; +\q তেওঁৰ নাম যিহোৱা, তোমালোকে তেওঁৰ উপস্থিতিত উল্লাস কৰা। +\q +\v 5 ঈশ্বৰ তেওঁৰ পবিত্ৰ বাসস্থানত পিতৃহীনৰ পিতৃ আৰু বিধৱাসকলৰ ন্যায়কর্তা। +\q +\v 6 অকলশৰীয়াসকলে বাস কৰি থাকিবলৈ ঈশ্বৰে পৰিয়াল দান কৰে; +\q তেওঁ বন্দীসকলক মুক্ত কৰি উন্নতিৰ অৱস্থালৈ আনে; +\q কিন্তু বিদ্ৰোহীসকলে শুকান ভূমিত বাস কৰে। +\q +\s5 +\v 7 হে ঈশ্বৰ, তুমি যেতিয়া মৰুভূমিৰ মাজেদি তোমাৰ লোকসমূহৰ আগে আগে গৈছিলা, [চেলা] +\q +\v 8 তেতিয়া পৃথিবী কঁপি উঠিছিল আৰু আকাশেও বৰষুণ বর্ষাইছিল; +\q এই সকলোবোৰ হৈছিল ঈশ্বৰৰ সাক্ষাতে, চীনয় পর্বতৰ, সেই ঈশ্বৰৰ উপস্থিতিত; +\q ঈশ্বৰৰ সাক্ষাতে, ইস্ৰায়েলৰ ঈশ্বৰৰ উপস্থিতিত। +\q +\s5 +\v 9 হে ঈশ্বৰ, তুমি প্রচুৰ পৰিমাণে বৰষুণ বৰষাইছিলা; +\q তুমি তোমাৰ শুকান দেশত পুণৰায় নিজৰ আধিপত্য শক্তিশালী কৰি তুলিলা। +\q +\v 10 তোমাৰ নিজৰ লোকসকলে তাত বাস কৰিলে; +\q হে ঈশ্বৰ, তোমাৰ দয়াৰে তুমি দৰিদ্ৰসকলৰ অভাৱ পূৰণ কৰিছিলা। +\q +\s5 +\v 11 যিহোৱাই লোকসমূহক আদেশ দিয়ে; +\q সু-সংবাদ ঘোষণাকাৰী মহিলাসকল সংখ্যাত বৃহৎ দল। +\q +\v 12 তেওঁলোকে ঘোষণা কৰে, “সৈন্যদলৰ ৰজাসকল পলাই গৈছে, পলাই গৈছে!” +\q ঘৰৰ গৃহিণীসকলে যুদ্ধৰ লুটদ্ৰব্য ভাগ বাঁটি লৈছে: +\q +\v 13 যদিও তেওঁলোকে ভেড়াৰ গঁৰালবোৰৰ মাজত থাকে - +\q তথাপি তেওঁলোকে ৰূপেৰে আবৃত হোৱা কপৌৰ ডেউকা আৰু তাৰ সোণোৱালী পাখি পাব। +\q +\s5 +\v 14 সৰ্ব্বশক্তিমান ঈশ্বৰে যেতিয়া দেশৰ মাজত ৰজাসকলক ছত্রভঙ্গ কৰিলে, +\q তেতিয়া চলমোন পর্বতৰ ওপৰত বৰফ পৰিছিল। +\q +\v 15 হে বিশাল পর্বত, বাচান পাহাৰৰ বিশাল পর্বত; +\q হে অনেক শৃঙ্গ সম্বলিত পর্বত, বাচান পাহাৰৰ পর্বত! +\q +\v 16 হে অনেক শৃঙ্গ সম্বলিত পর্বত, +\q ঈশ্বৰে যি পর্বতক নিজৰ আবাসৰ বাবে বাচি লৈছে, তালৈ তুমি হিংসা দৃষ্টিৰে কিয় চাই আছা? +\q সেই ঠাইতেই যিহোৱাই চিৰকাললৈকে বাস কৰিব। +\q +\s5 +\v 17 ঈশ্বৰৰ শক্তিশালী ৰথ হাজাৰ হাজাৰ, লাখ লাখ; +\q প্ৰভু যেনেকৈ চীনয় পবিত্ৰস্থানত আছিল, তেনেকৈ সেইবোৰৰ মাজতো আছে। +\q +\v 18 তুমি যেতিয়া ওখ পর্বতত উঠিলা, +\q তুমি যুদ্ধ-বন্দীসকলক বন্দী কৰি লৈ গ’লা; +\q লোকসকলৰ পৰা, এনেকি তোমাৰ বিৰুদ্ধে যুদ্ধ কৰা সকলৰ পৰাও অনেক দান আহিছিল, +\q যাতে হে ঈশ্বৰ যিহোৱা, তুমি তেওঁলোকৰ মাজত থাকিব পাৰা। +\b +\q +\s5 +\v 19 প্রতিদিনে আমাৰ বোজা বহন কৰা যিহোৱা ধন্য; তেৱেঁই আমাৰ পৰিত্ৰাণকর্তা ঈশ্বৰ। (চেলা) +\q +\v 20 আমাৰ ঈশ্বৰ হৈছে পৰিত্রাণৰ ঈশ্বৰ। +\q যিহোৱা ঈশ্বৰে মৃত্যুৰ পৰা ৰক্ষা কৰে। +\q +\v 21 কিন্তু ঈশ্বৰে নিজ শত্ৰুবোৰৰ মূৰ চূৰ্ণ কৰি দিব, +\q যিসকলে কুপথত চলি থাকে, চুলিৰে পূর্ণ হৈ থকা সেই সকলো লোকৰ মূৰৰ লাউখোলা তেওঁ গুড়ি কৰিব । +\q +\s5 +\v 22 প্ৰভুৱে কলে, “মই বাচন দেশৰ পৰা তেওঁলোকক লৈ আনিম; +\q সমুদ্রৰ গভীৰ তলৰ পৰা তেওঁলোকক তুলি আনিম, +\q +\v 23 যাতে শত্রুবোৰৰ তেজত তুমি তোমাৰ ভৰি জুবুৰিয়াব পাৰা, +\q আৰু তোমাৰ কুকুৰবোৰৰ জিভাই যেন তাক ইচ্ছামতে চেলেকি নিজৰ ভাগ পাব পাৰে।” +\q +\s5 +\v 24 হে ঈশ্বৰ, লোকসকলে তোমাৰ আড়ম্বৰপূর্ণ যাত্রা দেখিছে; +\q পবিত্ৰস্থানলৈ যোৱা মোৰ ঈশ্বৰ, মোৰ ৰজাৰ যাত্রা দেখিছে। +\q +\v 25 আগত গায়নসকল গৈছে, শেষত গৈছে বাদ্যযন্ত্রৰ বায়নসকল, +\q খঞ্জৰী বজোৱা ছোৱালীবোৰ তেওঁলোকৰ মাজত গৈছে। +\q +\s5 +\v 26 তোমালোকে বৃহৎ সমাজবোৰৰ মাজত ঈশ্বৰৰ ধন্যবাদ কৰা; +\q হে ইস্ৰায়েল-ভুমুকৰ পৰা ওলোৱা বংশধৰসকল, যিহোৱাৰ ধন্যবাদ কৰা। +\q +\v 27 তেওঁলোকৰ মাজৰ সকলোতকৈ সৰু বিন্যামীন, যাৰ হাতত ৰাজদণ্ড আছে, সৌৱা, তেওঁৰ বংশ গৈছে; +\q সৌৱা যিহূদাৰ নেতাসকল আৰু তেওঁলোকৰ মন্ত্ৰীসকল, +\q সৌৱা জবূলূনৰ নেতাসকল আৰু নপ্তালীৰ নেতাসকল তাত আছে। +\q +\s5 +\v 28 হে ঈশ্বৰ তোমাৰ পৰাক্ৰমক মাতা; +\q হে ঈশ্বৰ, তোমাৰ শক্তি প্রদর্শন কৰা, যেনেকৈ আগেয়ে তুমি আমাৰ পক্ষে কার্য প্রদর্শন কৰিছিলা। +\q +\v 29 যিৰূচালেমত তোমাৰ মন্দিৰ থকাৰ কাৰণে ৰজাসকলে তোমাৰ উদ্দেশ্যে উপহাৰ লৈ যাব। +\q +\s5 +\v 30 নলনিৰ বনৰীয়া জন্তু সেই মিচৰক তুমি ধমকি দিয়া; +\q বলদে নিজৰ দামুৰিৰ জাকবোৰক নিয়ন্ত্রণ কৰাৰ দৰে সেই সকলো জাতিবোৰক ধমকি দিয়া। +\q যিসকলে উপহাৰ কামনা কৰে, তেওঁলোকক তোমাৰ ভৰিৰ তলত গচকিবা; +\q যিসকল জাতিয়ে যুদ্ধ ভাল পায়, তেওঁলোকক সিচঁৰিত কৰি দিয়া। +\q +\v 31 মিচৰৰ পৰা ৰাষ্ট্রদূতসকল আহিব; কূচে (ইথিওপিয়া) ততালিকে ঈশ্বৰলৈ নিজৰ হাত মেলিব । +\q +\s5 +\v 32 হে পৃথিবীৰ সকলো ৰাজ্য, ঈশ্বৰৰ উদ্দেশ্যে গান কৰা, যিহোৱাৰ স্তুতিগান কৰা। (চেলা) +\q +\v 33 তোমালোকে অনাদি কালৰ পৰা অৱস্থান কৰা আকাশৰ মাজেদি ৰথত উঠি চলাচল কৰা জনাৰ উদ্দেশ্যে গান কৰা। +\q শুনা, তেওঁৰ স্বৰ; তেওঁ উচ্চ স্বৰেৰে কথা কৈছে। +\q +\s5 +\v 34 ঈশ্বৰৰ পৰাক্ৰম ঘোষণা কৰা; +\q তেওঁৰ মহিমা ইস্ৰায়েলৰ ওপৰত আছে আৰু আকাশ জুৰি তেওঁৰ পৰাক্ৰম প্রকাশ হৈ আছে। +\q +\v 35 হে ঈশ্বৰ, তোমাৰ পবিত্ৰ স্থানত তোমাৰ উপস্থিতিয়ে ভয় জগাই তোলে। +\q ইস্ৰায়েলৰ ঈশ্বৰেই নিজ লোকক বল আৰু শক্তি দান কৰে। +\q ঈশ্বৰৰ প্রশংসা হওঁক! + +\s5 +\c 69 +\s প্ৰধান বাদ্যকৰৰ প্রতি: চোচন্নীম সুৰত গাব লগীয়া দায়ূদৰ ৰচিত গীত। +\b +\q +\v 1 হে ঈশ্বৰ, মোক পৰিত্ৰাণ কৰা; +\q কিয়নো মই পানীত ডুবি যাবলৈ ধৰিছো। +\q +\v 2 মই গভীৰ বোকাত তল গৈছো, তাত থিয় হবলৈ ঠাই নাই; +\q গভীৰ জলত আহি পৰিলোঁ, ধল পানী মোৰ ওপৰৰে বৈ গৈছে। +\q +\s5 +\v 3 মই কান্দি কান্দি ভাগৰিলোঁ, মোৰ ডিঙি শুকাল গ’ল; +\q মই ঈশ্বৰলৈ বাট চাই থাকোঁতে থাকোঁতে, মোৰ চকু দুৰ্ব্বল হৈ পৰিল। +\q +\v 4 অকাৰণে মোক ঘিণাওঁতাসকল মোৰ মূৰৰ চুলিতকৈয়ো অধীক; +\q অকাৰণে মোৰ শত্ৰু হৈ মোক নষ্ট কৰিব খোজাসকল, অতি শক্তিশালী; +\q তাতে মই যি চূৰ কৰা নাই, তাক মই ওলোটাই দিব লাগে। +\q +\s5 +\v 5 হে ঈশ্বৰ, তুমিয়েই মোৰ মুৰ্খতা জানি আছা; +\q আৰু মোৰ দোষবোৰ তোমাৰ আগত লুকাই নাথাকে। +\q +\v 6 হে বাহিনীসকলৰ ঈশ্বৰ যিহোৱা, তোমালৈ অপেক্ষা কৰাসকল মোৰ দ্বাৰাই যেন লাজত নপৰে; +\q হে ইস্ৰায়েলৰ ঈশ্বৰ, তোমাক বিচাৰাসকল মোৰ দ্বাৰাই অপমানিত নহওক। +\q +\s5 +\v 7 তোমাত মই আসক্ত হোৱাৰ কাৰণে লোকসকলে মোক অপমানিত কৰে; +\q তেওঁলোকে মোক সম্পূর্ণভাবে অপদস্থ কৰিলে। +\q +\v 8 মই মোৰ ভাইসকলৰ মাজত বিদেশী হলোঁ; +\q তেওঁলোকে মোক বিদেশীৰদৰে ব্যৱহাৰ কৰে। +\q +\v 9 কিয়নো তোমাৰ গৃহৰ কাৰণে হোৱা মোৰ উৎসাহ-অগ্নিয়ে মোক গ্ৰাস কৰিলে; +\q আৰু তোমাক নিন্দা কৰাসকলৰ নিন্দা মোৰ ওপৰত পৰিল। +\q +\s5 +\v 10 যেতিয়া মই কান্দি কান্দি লঘোনেৰে মোৰ প্ৰাণক দুখ দিছিলোঁ; +\q তেতিয়া সেয়ে মোলৈ নিন্দাৰ কাৰণ হল । +\q +\v 11 যেতিয়া মই চট কাপোৰ পিন্ধি দুখ প্রকাশ কৰিছিলোঁ; +\q তেতিয়া মই তেওঁলোকৰ দৃষ্টান্তস্বৰূপ হলোঁ। +\q +\v 12 নগৰৰ দুৱাৰ-মুখত বহাসকলে মোৰ বিষয়ে কথা পাতে; +\q মই মতলীয়াবোৰৰ গানৰ বিষয় হলোঁ। +\q +\s5 +\v 13 কিন্তু হে যিহোৱা, মই হলে সদায় তোমাৰ আগত প্ৰাৰ্থনা কৰো তাক তুমি গ্রহণ কৰা; +\q তোমাৰ অধিক দয়াৰ গুণে তোমাৰ পৰিত্ৰাণৰ সত্যতাত মোক উত্তৰ দিয়া। +\q +\v 14 বোকাৰ পৰা মোক উদ্ধাৰ কৰা, ডুবি যাবলৈ নিদিবা; +\q মোক ঘিণাওঁতাসকলৰ পৰা আৰু গভীৰ জলৰ পৰাও মোক উদ্ধাৰ কৰা। +\q +\v 15 ধল পানীয়ে মোক তল নিনিয়াওক, গভীৰ জলে মোক গ্ৰাস নকৰক; +\q আৰু কবৰৰ মুখ মোৰ ওপৰত বন্ধ নহওক। +\q +\s5 +\v 16 হে যিহোৱা, মোৰ প্রার্থনাৰ উত্তৰ দিয়া, কিয়নো তোমাৰ অঙ্গীকাৰ বিশ্বস্ততা উত্তম; +\q তোমাৰ প্ৰচুৰ দয়া অনুসাৰে মোলৈ মুখ ঘূৰুৱা। +\q +\v 17 তোমাৰ দাসৰ পৰা তোমাৰ মুখ লুকুৱাই নাৰাখিবা; +\q কাৰণ মই সঙ্কটত আছোঁ; শীঘ্ৰে মোক উত্তৰ দিয়া। +\q +\s5 +\v 18 তুমি মোৰ ওচৰ চাপি মোৰ প্ৰাণ মুক্ত কৰা; +\q মোৰ মক্তিপণদি শত্ৰুবোৰৰ পৰা মোক উদ্ধাৰ কৰা। +\q +\v 19 মোৰ অপযশ, লাজ, আৰু অপমান তুমিয়েই জানি আছা; +\q মোৰ সকলো প্রতিদ্বন্দী তোমাৰ আগত আছে। +\q +\s5 +\v 20 তীব্র তিৰস্কাৰত মোৰ মন ভগ্ন হৈ দুখেৰে ভৰি পৰিল; +\q কোনোবাই মোক কৃপা কৰিব বুলি মই বাট চালোঁ, +\q কিন্তু কোনো নাছিল; শান্ত্বনা কৰাসকললৈ অপেক্ষা কৰিলোঁ, কিন্তু এজনো নাপালোঁ। +\q +\v 21 তেওঁলোকে মোক আহাৰৰ বাবে বিহ দিলে; +\q মোৰ পিয়াহত তেওঁলোকে মোক টেঙা ৰস(ভিনেগাৰ) পান কৰালে। +\q +\s5 +\v 22 তেওঁলোকৰ আগত থকা আহাৰেই তেওঁলোকৰ ফান্দৰদৰে হ’ব; +\q আৰু যেতিয়া তেওঁলোকে নিৰাপদে আছো বুলি ভাবে, তেতিয়া তেওঁলোক জালত পৰিব। +\q +\v 23 তেওঁলোকে কেতিয়াও দেখা নাপাবলৈ তেওঁলোকৰ চকু অন্ধ হওক; +\q তুমি তেওঁলোকৰ কঁকাল সদায় কপি থকা কৰা। +\q +\s5 +\v 24 তেওঁলোকৰ ওপৰত তোমাৰ অতিশয় ক্ৰোধ দেখুৱা; +\q তোমাৰ প্ৰচণ্ড ক্ৰোধে তেওঁলোকক আতঙ্কগ্রস্থ কৰক। +\q +\v 25 তেওঁলোকৰ বাসস্থান উচ্ছন্ন হওক; +\q তেওঁলোকৰ তম্বুত কোনেও বাস নকৰক। +\q +\s5 +\v 26 কিয়নো তেওঁলোকক নির্যাতন কৰা জনকেই তুমি প্রহাৰ কৰা; +\q তেওঁলোকে তুমি শাস্তি দিয়া সকলৰ দুখৰ বিষয়ে কথা পাতে। +\q +\v 27 তুমি তেওঁলোকৰ অপৰাধৰ ওপৰত অপৰাধ যোগ দিয়া; +\q তেওঁলোকে তোমাৰ ধাৰ্ম্মিকতাৰ ভাগী নহওক। +\q +\s5 +\v 28 জীৱিতসকলৰ তালিকাৰ পৰা তেওঁলোকৰ নাম মচি পেলোৱা হওক; +\q আৰু ধাৰ্ম্মিকসকলৰ লগত তেওঁলোকৰ নাম লিখা নহওক। +\q +\v 29 কিন্তু মই হলে, দুখ আৰু বেদনা পাইছো; +\q হে ঈশ্বৰ, তোমাৰ পৰিত্ৰাণে মোক উন্নত কৰক। +\q +\s5 +\v 30 মই এটি গানেৰে ঈশ্বৰৰ নামৰ প্ৰশংসা কৰিম; +\q ধন্যবাদেৰে তেওঁক উল্লাসিত কৰিম। +\q +\v 31 তেওঁলোকৰ অনুগ্রহ যিহোৱালৈ ষাড়গৰুতকৈ উত্তম; +\q নাইবা শিং আৰু খুৰা থকা শাড়তকৈয়ো, সেয়ে যিহোৱাক অধিক সন্তোষ দিব। +\q +\s5 +\v 32 নম্ৰসকলে তাকে দেখি আনন্দিত হব; +\q হে ঈশ্বৰক বিচাৰাসকল তোমালোকৰ হৃদয় পুনৰ্জীৱিত হওক। +\q +\v 33 কিয়নো যিহোৱাই দৰিদ্ৰসকললৈ কাণ পাতে; +\q আৰু তেওঁ নিজৰ বন্দীয়াৰসকলক হেয়জ্ঞান নকৰে। +\q +\s5 +\v 34 আকাশ আৰু পৃথিবীয়ে তেওঁৰ প্ৰশংসা কৰক; +\q সাগৰ আৰু তাৰ মাজত চৰি ফুৰা সমুদায় প্ৰাণীয়ে তেওঁৰ স্তুতি কৰক। +\q +\v 35 কিয়নো ঈশ্বৰে চিয়োনক পৰিত্ৰাণ কৰিব আৰু যিহূদাৰ নগৰবোৰ পুনৰায় নিৰ্ম্মাণ কৰিব; +\q লোকসকলে তাত বাস কৰি তাক অধিকাৰ কৰিব। +\q +\v 36 তেওঁৰ দাসসকলৰ বংশয়ো তাক অধিকাৰ কৰিব; +\q তেওঁৰ নাম প্ৰেম কৰোতাসকলে তাত বাস কৰিব। + +\s5 +\c 70 +\s প্ৰধান বাদ্যকৰৰ প্রতি:দায়ুদৰ ৰচিত স্মৰণাৰ্থক গীত। +\b +\q +\v 1 হে ঈশ্বৰ, মোক ৰক্ষা কৰা! +\q হে যিহোৱা, শিঘ্রে মোক উদ্ধাৰ কৰিবলৈ আহা। +\q +\v 2 যিসকল লোকে মোৰ বিপদত সন্তুষ্ট হয়, তেওঁলোক অভিশপ্ত হৈ লাজ পাওক; +\q মোৰ প্ৰাণ বিচাৰোঁতাসকল বঞ্চিত হৈ বিভ্রান্ত হওক। +\q +\v 3 যিসকলে মোক আহা আহা বোলে; +\q তেওঁলোকে লাজ পাই উলটি যাওক। +\q +\s5 +\v 4 তোমাক বিচাৰোতাসকল তোমাত আনন্দকৰি উল্লাসিত হওক; +\q তোমাৰ পৰিত্ৰাণক প্ৰীতি কৰোঁতাসকলে “যিহোৱা মহিমান্বিত হওক” বুলি সদায় কওক। +\q +\v 5 কিন্তু মই হলে অভাবগ্রস্ত আৰু দৰিদ্ৰ; +\q হে ঈশ্বৰ, মোৰ ওচৰলৈ শীঘ্ৰে আঁহা; +\q তুমি মোৰ সহায় আৰু মোৰ উদ্ধাৰকৰ্ত্তা; +\q হে যিহোৱা, পলম নকৰিবা। + +\s5 +\c 71 +\b +\q +\v 1 হে যিহোৱা, মই তোমাতেই আশ্ৰয় লৈছোঁ; +\q মোক কেতিয়াও অপমানিত হবলৈ নিদিবা। +\q +\v 2 তোমাৰ ধাৰ্ম্মিকতাৰ গুণেৰে মোক উদ্ধাৰ কৰা; +\q মোলৈ কাণ পাতা আৰু মোক ৰক্ষা কৰা। +\q +\v 3 মোৰ অৰ্থে তুমি এনে বসতিৰ শিলা হোৱা, যি শিলালৈ মই যেন নিতৌ যাব পাৰোঁ; +\q তুমি মোক ৰক্ষা কৰিবলৈ এটা আজ্ঞা দিলা, +\q কিয়নো মোৰ অৰ্থে তুমি শিলা আৰু মোৰ দুর্গ। +\q +\s5 +\v 4 হে মোৰ ঈশ্বৰ, দুষ্টলোকৰ হাতৰ পৰা মোক উদ্ধাৰ কৰা, +\q অধৰ্ম্মী আৰু নিষ্ঠুৰ জনৰ হাতৰ পৰা মোক মুক্ত কৰা। +\q +\v 5 কিয়নো, হে প্ৰভু যিহোৱা, তুমি মোৰ আশা; +\q সৰু কালৰে পৰা তুমি মোৰ বিশ্বাস-ভূমি। +\q +\s5 +\v 6 গৰ্ভৰে পৰা মই তোমাতেই নিৰ্ভৰ কৰিছোঁ; +\q মোক মাতৃৰ গৰ্ভৰ পৰা উলিওৱা জনা তুমিয়েই; +\q মই নিতৌ তোমাৰেই প্ৰশংসা কৰিম। +\q +\v 7 মই অনেকলোকৰ দৃষ্টিত এটি উদাহৰণৰ বিষয় যেন হৈছোঁ; +\q কিন্তু তুমি মোৰ দৃঢ় আশ্ৰয়স্থান। +\q +\s5 +\v 8 মোৰ মুখ তোমাৰ প্ৰশংসাৰেই পৰিপূৰ্ণ হব, +\q আৰু ওৰে দিনটো তোমাৰ গৌৰৱ ভৰি থাকিব। +\q +\v 9 বয়সস্ত সময়ত মোক ত্যাগ নকৰিবা; +\q মই শক্তিহীন হোৱা সময়ত মোক নেৰিবা। +\q +\s5 +\v 10 কিয়নো মোৰ শত্ৰুবোৰে মোৰ বিষয়ে কথা পাতে; +\q যি সকলে মোৰ জীবন অনুসন্ধান কৰি একেলগে আলোচনা কৰে। +\q +\v 11 তেওঁলোকে কয়, “ঈশ্বৰে তেওঁক পৰিত্যাগ কৰিলে; +\q খেদি গৈ তেওঁক ধৰা, কিয়নো তাৰ উদ্ধাৰকৰ্ত্তা কোনো নাই।” +\q +\s5 +\v 12 হে ঈশ্বৰ, মোৰ পৰা আঁতৰ নহবা; +\q হে মোৰ ঈশ্বৰ, মোক সহায় কৰিবলৈ শীঘ্ৰে আহাঁ। +\q +\v 13 +\x - +\x* মোৰ প্ৰাণৰ বিৰুদ্ধিসকল লজ্জিত হৈ উচ্ছন্ন হওক; +\q মোৰ অনিষ্টকৰিবলৈ চেষ্টা কৰোঁতাসকলক নিন্দা আৰু অপমানেৰে ঢকা হওক। +\q +\s5 +\v 14 কিন্তু মই হলে, সদায় তোমাক আশা কৰি থাকিম, +\q তোমাৰ প্ৰশংসা আৰু অধিক অধিককৈ কৰিম। +\q +\v 15 মই মুখেৰে তোমাৰ ধাৰ্ম্মিকতাৰ কথা কম, +\q ওৰে দিনটো তোমাৰ পৰিত্ৰাণৰ কথা প্ৰকাশ কৰিম; +\q তথাপিও মই বুজি পোৱা নাই। +\q +\v 16 মই উপস্থিত হৈ প্ৰভু যিহোৱাৰ মহৎ কাৰ্য্যবোৰ কীৰ্ত্তন কৰিম; +\q মই কেৱল তোমাৰ ধাৰ্ম্মিকতা, কেৱল তোমাৰেই ধাৰ্ম্মিকতা উল্লেখ কৰিম। +\q +\s5 +\v 17 হে ঈশ্বৰ, তুমি মোক লৰালি কালৰে পৰা শিক্ষা দি আহিছা; +\q আৰু এতিয়ালৈকে মই তোমাৰ আছৰিত কাৰ্য্যবোৰ প্ৰকাশ কৰি আহিছোঁ। +\q +\v 18 প্রকৃততে মোৰ বয়সস্ত অৱস্থা আৰু চুলি পকাৰ সময়ত মোক ত্যাগ নকৰিবা, +\q মই ভাবী-বংশৰ আগত তোমাৰ পৰাক্রম ঘোষণা কৰিম; +\q আৰু আহিবলগা সকলোকে তোমাৰ পৰাক্রমৰ কথা শুনাম। +\q +\s5 +\v 19 হে ঈশ্বৰ, তোমাৰ ধাৰ্ম্মিকতা গগণস্পৰ্শী; +\q হে ঈশ্বৰ, মহৎ কাৰ্য্য কৰোঁতা যি তুমি, তোমাৰ তুল্য কোন? +\q +\v 20 তুমি আমাক বিষম সঙ্কট দেখুৱাইছা, +\q তুমি আকৌ আমাক পুনৰায় জীবিত কৰা; +\q পৃথিবীৰ গভীৰতাৰ পৰা আমাক তুলি আনিবা। +\q +\s5 +\v 21 তুমি মোৰ আত্ম-সন্মান বৃদ্ধি কৰা; +\q পুনৰাই ঘূৰি মোক শান্ত্বনা দিয়া। +\q +\v 22 হে মোৰ ঈশ্বৰ, তোমাৰ বিশ্বাসযোগ্যতাৰ স্তুতি কৰিম; +\q হে ইস্ৰায়েলৰ পবিত্ৰ জনা, +\q মই বীণাৰে তোমাৰ উদ্দেশ্যে প্ৰশংসাৰ গান কৰিম। +\q +\s5 +\v 23 মই যেতিয়া তোমাৰ উদ্দেশে প্ৰশংসাৰ গান কৰোঁ, মোৰ ওঁঠ অতিশয় আনন্দিত হয়; +\q তুমি মুক্ত কৰা মোৰ প্ৰাণ আনন্দিত হয়। +\q +\v 24 মই তোমাৰ ধাৰ্ম্মিকতাৰ কথা ওৰে দিনটো কৈ থাকিম; +\q মোৰ অনিষ্টলৈ চেষ্টা কৰোঁতাসকল পৰাজিত হ’ল আৰু তেওঁলোকে লাজ পাই নিন্দিত হল। + +\s5 +\c 72 +\s চলোমনৰ ৰচিত গীত। +\b +\q +\v 1 হে ঈশ্বৰ, ৰজাক তোমাৰ শাসন-প্ৰণালীবোৰ দান কৰা, +\q আৰু ৰাজকোঁৱৰক তোমাৰ ধাৰ্ম্মিকতা প্ৰদান কৰা। +\q +\v 2 তেওঁ ধাৰ্ম্মিকতাৰে ৰজাৰ প্ৰজাসকলৰ বিচাৰ কৰিব; +\q ন্যায়েৰে তোমাৰ দুখীয়াসকলৰ বিচাৰ কৰিব। +\q +\v 3 পৰ্ব্বতবোৰে প্ৰজাসকলৰ কাৰণে শান্তি উৎপাদন কৰিব; +\q পাহাৰবোৰেও ধার্মিকর্তা উৎপাদন কৰিব। +\q +\s5 +\v 4 তেওঁ দুখীয়া প্ৰজাসকলৰ বিচাৰ কৰিব, +\q অভাৱগ্রস্ত সন্তানসকলক ৰক্ষা কৰিব; +\q কিন্তু অত্যাচাৰীক টুকুৰা টুকুৰ কৰি গুৰি কৰিব। +\q +\v 5 সূৰ্য্য চন্দ্ৰ থাকেমানে, পুৰুষানুক্ৰমে তেওঁলোকে তোমালৈ ভয় কৰিব। +\q +\s5 +\v 6 ঘাঁহ কাটি নিয়া মাটিৰ ওপৰত বৰষুণ পৰিলে যেনে হয়, +\q তেও তেনেকৈয়ে ভূমি ভিজোৱা বৰষুণ জাকৰ দৰেই হয়। +\q +\v 7 তেওঁৰ সময়ত ধাৰ্ম্মিক জন জকমকাব; +\q যিমান দিনলৈ চন্দ্ৰ থাকিব তিমান দিনলৈকে তেওঁলোক শান্তিত থাকিব। +\q +\s5 +\v 8 তেওঁলোকে এখন সমুদ্ৰৰ পৰা আনএখন সমুদ্ৰলৈকে ৰাজ্যশাসন কৰিব, +\q আৰু নদীৰ পৰা পৃথিবীৰ শেষলৈকে ৰাজত্ব কৰিব। +\q +\v 9 মৰুভূমিৰ নিবাসীসকলে তেওঁৰ আগত আঁঠু ল’ব; +\q আৰু তেওঁৰ শত্ৰুবোৰে ধূলি চেলেকিব। +\q +\v 10 তৰ্চীচ আৰু দ্বীপবোৰৰ ৰজাসকলে পাৰিশ্রমিক শ্রদ্ধাঞ্জলি আনিব; +\q চিবা আৰু চবাৰ ৰজাসকলে উপহাৰ আনিব। +\q +\s5 +\v 11 এনে কি, সকলো ৰজাই তেওঁৰ আগত প্ৰণিপাত কৰিব; +\q আৰু সকলো জাতিৰলোকসকল তেওঁৰ সেৱা কৰিব। +\q +\v 12 কিয়নো, অভাৱগ্রস্তসকলে কাতৰোক্তি কৰিলে তেওঁ উদ্ধাৰ কৰিব; +\q আৰু সহায়হীন দুখিত জনক তেওঁ ত্ৰাণ কৰিব। +\q +\s5 +\v 13 তেওঁ দুখী অভাবগ্রস্তক কৃপা কৰিব; +\q দৰিদ্ৰসকলৰ প্ৰাণ ৰক্ষা কৰিব। +\q +\v 14 অত্যাচাৰ আৰু উপদ্ৰৱৰ পৰা তেওঁ তেওঁলোকৰ প্ৰাণ মুক্ত কৰিব; +\q তেওঁৰ দৃষ্টিত সেইসকলৰ তেজ বহুমূল্য হব। +\q +\s5 +\v 15 ৰজাসকল জীয়াই থাকিব! আৰু তেওঁলোকক চিবাৰ সোণ দান কৰা যাব; +\q লোকসকলে নিতৌ তেওঁৰ প্ৰাৰ্থনা কৰিব, +\q ওৰে দিনটো ঈশ্বৰে তেওঁলোকক আশীর্বাদ কৰিব। +\q +\v 16 পৃথিবীত পৰ্ব্বতবোৰৰ টিঙত প্ৰচুৰ শস্য হব; +\q সেই শস্যৰ ফল লিবানোনৰ জাৰণিৰ নিচিনাকৈ লৰিব; +\q আৰু নগৰৰ নিবাসীসকল পৃথিবীৰ তৃণৰ দৰে জকমকাব। +\q +\s5 +\v 17 ৰজাৰ নাম চিৰস্থায়ী হব; +\q সূৰ্য্য থাকেমানে তেওঁৰ নাম থাকিব; +\q লোকসকলে তেওঁৰ পৰা আশীৰ্ব্বাদ পাব; +\q সকলো জাতিয়ে তেওঁক ধন্য ধন্য বুলি ক’ব। +\q +\s5 +\v 18 ঈশ্বৰ যিহোৱা, ইস্ৰায়েলৰ ঈশ্বৰ, ধন্য হওঁক; +\q যি জন কেৱল আচৰিত কৰ্ম্ম কৰোঁতা। +\q +\v 19 তেওঁৰ গৌৰৱ অনন্ত কাললৈকে ধন্য হওক; +\q আৰু সমুদায় পৃথিবীত তেওঁৰ গৌৰৱেৰে পৰিপূৰ্ণ হওঁক। আমেন আৰু আমেন। +\q +\v 20 যিচয়ৰ পুত্ৰ দায়ুদৰ প্ৰাৰ্থনাবোৰ সমাপ্ত। + +\s5 +\c 73 +\s আচফৰ ৰচিত গীত: গীতমালা তৃতীয় খণ্ড +\b +\q +\v 1 অৱশ্যেই ঈশ্বৰ ইস্ৰায়েললৈ মঙ্গলজনক; +\q তেওঁ শুদ্ধ-চিত্তীয়াসকললৈ শুভ কৰোঁতা। +\q +\v 2 কিন্তু মোৰ ভৰি হলে প্ৰায় পিছল খাইছিল; +\q মোৰ খোজ প্ৰায়েই পিছলি গৈছিল। +\q +\v 3 তেতিয়া অহঙ্কাৰী লোকলৈ মোৰ অসূয়া জন্মিছিল; +\q মই দুষ্টবোৰক বৰ সুখত থকা দেখিছিলোঁ। +\q +\s5 +\v 4 কাৰণ তেওঁলোকে মৃত্যুৰ যন্ত্ৰণা নাপায়; +\q কিন্তু তেওঁলোক সুস্থ সবল হৈ থাকে। +\q +\v 5 তেওঁলোকে আন মানুহে দুখ পোৱাৰ দৰে দুখ নাপায়; +\q অন্যলোকৰ বিপদৰ নিচিনাকৈ তেওঁলোকে বিপদতো নপৰে। +\q +\s5 +\v 6 এই কাৰণে অহঙ্কাৰ তেওঁলোকৰ দিঙিৰ হাৰস্বৰূপ; +\q অত্যাচাৰ তেওঁলোকৰ কাৰণে শৰীৰ আবৰণস্বৰুপ হৈছে। +\q +\v 7 তেওঁলোকৰ মনৰ অন্ধকাৰ পাপ হৈ বাহিৰ হয়; +\q তেওঁলোকৰ মন্দ চিন্তা শেষপর্যন্ত তেওঁলোকৰ অন্তৰৰ ভিতৰত থাকে। +\q +\s5 +\v 8 তেওঁলোকে মহাবিদ্রোপৰে দুষ্টতাৰ কথা কয়; +\q তেওঁলোকে অহংকাৰ কৰি ভয় দেখুৱাই আক্রমণ কৰে। +\q +\v 9 তেওঁলোকে স্বর্গৰ বিৰুদ্ধে কথা কয়; +\q তেওঁলোকৰ জিভাই পৃথিৱী ভ্ৰমণ কৰে। +\q +\s5 +\v 10 এই কাৰণে ঈশ্বৰৰ সন্তানসকল তেওঁলোকৰ ফালে ঘূৰি যায়; +\q গভীৰ ভাবে তেওঁলোকৰ বাক্যবোৰ পান কৰে। +\q +\v 11 তেওঁলোকে কয়, “ঈশ্বৰে কেনেকৈ জানিব? +\q সৰ্ব্বোপৰি জনে জানো কিহবলৈ গৈ আছে তাক জানিব?” +\q +\v 12 চোৱা তেওঁলোক দুষ্ট; +\q তেওঁলোকৰ মনৰ ভাৱ সদায় নিশ্চিন্ত, অধিক সম্পত্তি বঢ়াই থাকে। +\q +\s5 +\v 13 নিশ্চয় মই অনর্থক মোৰ হৃদয় সংৰক্ষণ কৰি ৰাখিলোঁ; +\q হাত ধুই নিজৰ নিৰ্দ্দোষিতা প্ৰমাণ কৰিলোঁ। +\q +\v 14 কিয়নো মই ওৰে দিনটো আঘাতিত হলো; +\q প্ৰতি ৰাতিপুৱা বিনয়ী হ’লোঁ। +\q +\v 15 যদি মই কলোহেতেন, “সেইদৰে কম বুলি ভাবিলোহেঁতেন; +\q তেন্তে চোৱা, তোমাৰ সন্তানসকলৰ বংশলৈ বিশ্বাসঘাতক হলোহেঁতেন। +\q +\s5 +\v 16 যেতিয়া এইবোৰ কাম মই কেনেকৈ বুজিম বুলি চিন্তা কৰিছিলোঁ; +\q এইটো মোৰ কাৰণে বহুত কঠিন আছিল। +\q +\v 17 তেতিয়া, মই ঈশ্বৰৰ পবিত্ৰস্হানত নোসোমোৱালৈকে; +\q আৰু তেওঁলোকৰ বিশ্বাস বিবেচনাকৰি বুজিনোপোৱালৈকে, মোৰ পক্ষে এইটো অত্যন্ত কষ্টদায়ক হৈছিল। +\q +\s5 +\v 18 সঁচাকৈ তুমি তেওঁলোকক পিছল খোৱা ঠাইত থৈছা; +\q তুমি তেওঁলোকক বিনাশৰ গাতত পেলাই তেওঁলোকৰ সর্বনাশ কৰিবা। +\q +\v 19 তেওঁলোক কেনেকৈ নিমিষতে মৰুভুমিত উচ্ছন্ন হয়! +\q নানা আতঙ্কজনক শঙ্কাত তেওঁলোক একেবাৰে বিনষ্ট হব। +\q +\v 20 তেওঁলোক এটা সপোন দেখি সাৰ পায় সপোনটো তুচ্ছজ্ঞান কৰাৰ নিচিনাকৈ; +\q হে ঈশ্বৰ, যেতিয়া তুমি উঠিবা, তেতিয়া তেওঁলোকক ছায়া বুলি তুচ্ছজ্ঞান কৰিবা। +\q +\s5 +\v 21 যেতিয়া মই মনত গভীৰ দুখ পাইছিলোঁ; +\q আৰু মোৰ অন্তৰত আঘাত লাগিছিল। +\q +\v 22 তেতিয়া মই অজ্ঞান আৰু মনৰকল্পনা অভাব বোধ কৰিছিলোঁ; +\q তোমাৰ সাক্ষাতে অচেতন হোৱা পশুৰ নিচিনা আছিলোঁ। +\q +\s5 +\v 23 তথাপি মই সদায় তোমাৰ লগতে আছোঁ; +\q তুমি মোৰ সোঁ হাতখনত ধৰি ৰাখিলা। +\q +\v 24 তুমি তোমাৰ উপদেশৰে মোক পথ দেখুৱাবা, +\q পৰবর্তীসময়ত মোক গৌৰৱেৰে গ্ৰহণ কৰিবা। +\q +\s5 +\v 25 তোমাৰ বাহিৰে স্বৰ্গত মোৰ কোন আছে? +\q তোমাৰ বাহিৰে পৃথিৱীত মোৰ এনে কোনো আশ্রয় নাই। +\q +\v 26 মোৰ শৰীৰ আৰু হৃদয় দুয়োটা পৰাজিত হ’ল; +\q কিন্তু ঈশ্বৰ চিৰকাললৈকে মোৰ মনৰ শক্তি। +\q +\s5 +\v 27 কিয়নো চোৱা, তোমাৰ পৰা দূৰৈত থকাসকলৰ সর্বনাশ হব; +\q তোমাক এৰি অবিশ্বাসীহোৱা সকলোকে তুমি ধ্বংস কৰিবা। +\q +\v 28 কিন্তু মোৰ পক্ষে হলে, ঈশ্বৰৰ ওচৰ চপাই মঙ্গল; +\q মই প্রভুযিহোৱাক মোৰ আশ্রয়স্থান গ্রহণ কৰিলো; +\q মই তোমাৰ সকলো কার্য ঘোষণা কৰিম। + +\s5 +\c 74 +\s মচকীল নামে আচফৰ ৰচিত গীত। +\b +\q +\v 1 হে ঈশ্বৰ, তুমি কিয় আমাক চিৰকাললৈকে অস্বীকাৰ কৰিলা? +\q তোমাৰ চৰণীয়া পথাৰৰ ভেড়া জাকৰ বিৰুদ্ধে তোমাৰ ক্ৰোধাগ্নি কিয় জ্বলিছে? +\q +\v 2 তুমি পূৰ্ব্বে মুক্ত কৰা কোলসকলৰ উদ্দেশ্যে; +\q তোমাৰ অধিকাৰৰ ফৈদ হবলৈ ক্রয় কৰা; +\q আৰু তুমি নিবাস কৰা চিয়োন পৰ্ব্বতক সোঁৱৰণ কৰা। +\q +\s5 +\v 3 তুমি চিৰকালৰ এই ধ্বংস-স্তূপৰ ঠাইলৈ আগবাঢ়ি আহি চোৱা; +\q পবিত্র স্থানত শত্রুৱে সকলোবোৰ ভাঙি-চিঙি চূৰ-মাৰ কৰিলে। +\q +\v 4 তোমাৰ বিৰোধী তোমাৰ পবিত্রস্থানৰ মাজত গৰ্জ্জন কৰিছে; +\q তেওঁলোকে তাত যুদ্ধৰ পতকা সংস্থাপন কৰিছে। +\q +\v 5 ভাব হয় যেন তেওঁলোকে জাৰণিৰ গছবোৰৰ অহিতে কুঠাৰ চলাইছিল। +\q +\v 6 তেওঁলোকে নক্সা কটা(খোদিত কৰা) আটাই কাঠবোৰ থেটালি ভাঙিছে; +\q কুঠাৰ আৰু হাতুৰীৰে একেবাৰে ভাঙি পেলাইছে। +\q +\s5 +\v 7 তেওঁলোকে তোমাৰ পবিত্রস্থানত জুই লগাই দিছে; +\q তোমাৰ নামৰ নিবাসক মাটিত মিলাই অপবিত্ৰ কৰিলে। +\q +\v 8 তেওঁলোকে নিজৰ মনতে কলে, “আমি সকলোকে একেবাৰে ধংস কৰো।” +\q তেওঁলোকে মাটিৰ ওপৰত থকা ঈশ্বৰৰ সকলো সভাগৃহ পুৰি ভস্ম কৰিলে। +\q +\s5 +\v 9 আমি কোনো আলৌকিক চিহ্ন ঈশ্বৰৰ পৰা দেখা পোৱা নাই, +\q তাত কোনো ভাৱবাদীও নাই; +\q কিমান কাললৈকে আৰু এইদৰে হৈ থাকিব, তাক জানোতাও আমাৰ ইয়াত কোনো নাই। +\q +\v 10 হে ঈশ্বৰ,শত্রুৱে নো আৰু কিমান কাললৈ তোমাক নিন্দা কৰি থাকিব? +\q বিৰোধিসকলে চিৰকাললৈকে তোমাৰ নাম তিৰস্কাৰ কৰি থাকিবনে? +\q +\v 11 তুমি কিয় তোমাৰ হাত খন, সেই তোমাৰ সোঁ হাতখন কোঁচাই ৰাখিছা? +\q তুমি পিন্ধি থকা বস্ত্রৰ পৰা সোহাঁত খন উলিওৱা আৰু তেওঁলোকক ধংস কৰা। +\q +\s5 +\v 12 তথাপিও ঈশ্বৰ পূৰ্ব্বকালৰে পৰা মোৰ ৰজা; +\q তেওঁ পৃথিবীৰ মাজত পৰিত্ৰাণৰ কার্য কৰিছে। +\q +\v 13 তুমিয়েই নিজৰ শক্তিৰে সমুদ্ৰক দুভাগ কৰিছিলা; +\q তুমিয়েই সাগৰৰ পানীতথকা দৈত্যৰ মূৰ থেতালি ভাঙিছিলা। +\q +\s5 +\v 14 তুমিয়েই লিবিয়াথন জন্তুৰ মূৰ কেইটা গুড়ি কৰিছিলা; +\q তুমিয়েই তাক মৰুভূমিৰ নিবাসীসকলৰ আহাৰৰ বাবে দিছিলা। +\q +\v 15 তুমিয়েই পৰিতক্ত অবস্থাত ভুমুক আৰু জুৰি বোৱাইছিলা; +\q সদায় বৈ থকা নদীকো শুকুৱাই দিছিলা। +\q +\s5 +\v 16 দিন তোমাৰ, আৰু ৰাতিও তোমাৰেই; +\q তুমিয়েই চন্দ্ৰ আৰু সূৰ্যক নিজ নিজ স্থানত স্থাপন কৰিলা। +\q +\v 17 তুমিয়েই পৃথিবীৰ সকলো সীমা স্থাপন কৰিলা; +\q তুমিয়েই শীত আৰু গ্রীস্মকাল বনালা। +\q +\s5 +\v 18 হে যিহোৱা, তুমি পাহৰি নাযাবা শত্ৰুৱে যে তোমাক ঠাত্তা নিন্দা কৰিছে; +\q মূর্খ লোকসকলে যে তোমাৰ নাম অনাদৰ কৰিছে। +\q +\v 19 তোমাৰ প্রিয় কপৌৰ প্ৰাণ বনৰীয়া জন্তুক শোধাই নিদিবা; +\q তোমাক অপদস্থ কৰা সকলৰ জিৱনৰ কথা চিৰকাললৈকে নাপাহৰিবা। +\q +\s5 +\v 20 তোমাৰ ব্যৱস্থা নিয়মটিলৈ দৃষ্টি কৰা; +\q কিয়নো পৃথিৱীৰ অন্ধকাৰময় ঠাইবোৰ অত্যাচাৰিসকলৰ বাসস্থানৰে ভৰি পৰিছে। +\q +\v 21 উপদ্ৰব পোৱাসকলক লাজ পাই উলটি নাহক; +\q দুখী-অভাবীলোকসকলে তোমাৰ নামৰ প্ৰশংসা কৰক। +\q +\s5 +\v 22 হে ঈশ্বৰ, উঠা, তোমাৰ আত্ম-সন্মান ৰক্ষা কৰা; +\q মূর্খব্যক্তিযে ওৰে দিনটো তোমাক নিন্দা কৰিছে, তাক পাহৰি নাযাবা। +\q +\v 23 তোমাৰ শত্রুবোৰৰ মাত নাপাহৰিবা; +\q তোমাৰ অহিতে নিতৌ উঠা হুলস্থূল তুচ্ছ কৰা। + +\s5 +\c 75 +\s প্ৰধান বাদ্যকৰৰ প্রতি: অলতচেৎ সুৰত গাব লগীয়া। আচফৰ ৰচিত গীত, সঙ্গীত। +\b +\q +\v 1 হে ঈশ্বৰ, আমি তোমাৰ ধন্যবাদ কৰিম; +\q আমি তোমাৰ ধন্যবাদ কৰিম, কিয়নো তুমি তোমাৰ উপস্থিতি প্রকাশ কৰিলা; +\q লোকসকলে তোমাৰ আছৰিত কাৰ্য্যবোৰ বৰ্ণনা কৰি আছে। +\q +\v 2 যেতিয়া নিৰুপিত সময় উপস্থিত হব ; +\q তেতিয়া মই ন্যায়েৰে বিচাৰ কৰিম। +\q +\v 3 যদিও পৃথিৱী আৰু তাৰ বাসিন্দাসকল ভযাতুৰ আৰু দুর্বল; +\q তথাপি ময়েই তাৰ স্তম্ভবোৰ দৃঢ়কৈ স্থাপন কৰিলোঁ। [চেলা] +\q +\s5 +\v 4 মই অহঙ্কাৰীসকলক কলোঁ, “তোমালোকে অহঙ্কাৰৰে কাৰ্য্য নকৰিবা;” +\q দুষ্টবোৰক ক’লো, “পৰিত্রাণ পাবলৈ নি:সংশয় নহবা; +\q দুষ্টসকল জয়ী হবলৈ অত্যন্ত নিশ্চিন্ত নহওক। +\q +\v 5 তোমালোক জয়ী হবলৈ অত্যন্ত নিশ্চিন্ত নহবা; +\q তোমালোকে গর্বকৰি কথা নকবা।” +\q +\v 6 কিয়নো পূব বা পশ্চিম দিশৰ পৰা জয়লাভ নহয়। +\q +\s5 +\v 7 কিন্তু ঈশ্বৰ ন্যায় বিচাৰক; +\q কোনোক তললৈ নমায়, কোনোক উপৰলৈ তোলে। +\q +\v 8 কিয়নো যিহোৱাৰ হাতত এক পান-পাত্ৰ আছে তাত মিশ্ৰিত দ্ৰব্যেৰে সৈতে পৰিপূৰ্ণ ফেনাই উঠা দ্রাক্ষাৰস আছে; +\q আৰু তেওঁ সেই পাত্রৰ কিছু ঢালি দিয়ে; +\q পৃথিৱীৰ আটাই দুষ্টলোকসকলক অৱশ্যেই তাৰ তলিলৈকে থকা গেদবোৰ খাব লাগিব। +\q +\s5 +\v 9 কিন্তু মই হলে, চিৰকাললৈ তেওঁ কৰা কার্যৰ প্ৰচাৰ কৰিম; +\q মই যাকোবৰ ঈশ্বৰৰ উদ্দেশ্যে স্তুতিগান কৰিম। +\q +\v 10 তেওঁ ক’লে,“মই দুষ্টলোকসকলৰ আটাই শিং কাটি পেলাম; +\q কিন্তু ধাৰ্ম্মিক লোকসকলৰ শিং উচ্চ কৰিম।” + +\s5 +\c 76 +\s প্ৰধান বাদ্যকৰৰ প্রতি: তাৰযুক্ত যন্ত্ৰেৰে গাব লগীয়া, আচফৰ ৰচিত গীত,সঙ্গীত । +\b +\q +\v 1 যিহূদাৰ সকলোৱেই ঈশ্বৰক জানে; +\q ইস্ৰায়েলৰ মাজত তেওঁৰ নাম মহান। +\q +\v 2 চালেমত তেওঁৰ তম্বু আছে; +\q চিয়োনত তেওঁৰ বসতিস্থান আছে। +\q +\v 3 তাত তেওঁ ধনুৰ কাঁড় ভাঙিলে; +\q ঢাল তৰোৱাল আদি যুদ্ধৰ সঁজুলি ভাঙিলে। [চেলা] +\q +\s5 +\v 4 তোমাৰ প্রতিফলিত উজ্জ্বল আৰু বিকশিত গৌৰৱ; +\q যি দৰে এই পৰ্ব্বতবোৰৰ পৰা নামি অহাৰ উদ্দেশ্যে, যত তুমি তোমাৰ শিকাৰ আহত কৰিছিলা। +\q +\v 5 এই দুঃসাহিয়ালসকলক অপহৰণ কৰা হল; +\q তেওঁলোক ভীষণ নিদ্ৰামগ্ন হল। +\q পৰাক্ৰমীসকল অসহায় হ’ল। +\q +\s5 +\v 6 হে যাকোবৰ ঈশ্বৰ; যুদ্ধ ক্ষেত্রৰ কান্দোনত, +\q ৰথচালক আৰু ঘোঁৰা উভয়ে টোপনি গ’ল। +\q +\v 7 তুমি, হয় তুমিয়েই আতঙ্কজনক; +\q তোমাৰ ক্ৰোধ উঠিলে কোনে তোমাৰ আগত থিয় হব পাৰে? +\q +\s5 +\v 8 তোমাৰ ন্যায় বিচাৰ স্বৰ্গৰ পৰা হ’য়; +\q পৃথিবী আতঙ্কিত হৈ নিৰৱে আছিল। +\q +\v 9 হে ঈশ্বৰে তুমি উঠা বিচাৰ নিস্পতি কৰা; +\q পৃথিৱীৰ নির্যাতিত সকলক ৰক্ষা কৰিবলৈ উঠা।[চেলা] +\q +\s5 +\v 10 অৱশ্যে তোমাৰ ক্ৰোধ বিচাৰেই সেইলোকসকলৰ প্ৰসংশাৰ কাৰণ হ’ব; +\q তুমি সমৰ্পূণকৈ ক্রোধ প্রকাশ কৰিবা। +\q +\s5 +\v 11 তোমালোকে নিজৰ ঈশ্বৰ যিহোৱালৈ সঙ্কল্প কৰা, আৰু তাক সিদ্ধও কৰা; +\q তেওঁৰ চাৰিওফালে থকা সকলোৱে সেই আতঙ্কিত জনাৰ উদ্দেশ্যে উপহাৰ আনিব। +\q +\v 12 তেওঁ ৰাজকোৱঁৰ সকলৰ সাহস খর্ব কৰিব; +\q তেওঁলোকে পৃথিবীৰ ৰজালৈ আতঙ্কিত হ’ব। + +\s5 +\c 77 +\s প্ৰধান বাদ্যকৰৰ প্রতি: যিদুথনৰ অৰ্থে, আচফৰ ৰচিত গীত। +\b +\q +\v 1 মই উচ্চ স্বৰেৰে ঈশ্বৰৰ আগত কাতৰোক্তি কৰিম; +\q মই ঈশ্বৰৰ ওচৰত উচ্চ স্বৰেৰে কাতৰোক্তি কৰিম মোৰ ঈশ্বৰে মোৰ কথা শুনিব। +\q +\s5 +\v 2 সঙ্কটৰ সময়ত মই যিহোৱাক বিচাৰিলো; +\q গোটেই ৰাতি মোৰ হাত দুখন ঈশ্বৰৰ ফালে আগবঢ়াই মই প্রার্থনা কৰিলো; মই ক্লান্ত হৈ নপৰো। +\q মোৰ প্রাণে শান্ত্বনা পোৱা নাছিল। +\q +\v 3 মই যেতিয়া ঈশ্বৰক চিন্তা কৰো, তেতিয়া ক্রন্দন কৰোঁ; +\q মই মনতে চিন্তা কৰো আৰু মোৰ প্রাণ নিৰাশ হৈ পৰে। [চেলা] +\q +\s5 +\v 4 তুমিয়েই টোপনি যোৱাৰ পৰা মোৰ চকুৰ পিৰিকতিক মেলি ৰাখিলা; +\q মই অতিশয় যাতনাত আছিলো আৰু সেয়ে কথাও কব পৰা নাছিলো। +\q +\v 5 মই অতীতৰ কথাবোৰ চিন্তা কৰিছিলো; +\q অনেক অনেক বছৰৰ আগৰ কথা মই চিন্তা কৰিছিলো। +\q +\s5 +\v 6 ৰাতিৰ সময়ত মই গোৱা গীতবোৰৰ বিষয়ে মোৰ মনত পৰে; +\q ৰাতি মই মোৰ হৃদয়ত গভীৰভাৱে চিন্তা কৰিছিলো; +\q মই মনতে চিন্তা কৰোঁ আৰু মোৰ প্রাণে যি ঘটিল তাক বুজিবলৈ চেষ্টা কৰে: +\q +\v 7 “যিহোৱাই মোক চিৰকালৰ বাবে ত্যাগ কৰিব নেকি? +\q তেওঁ মোক পুণৰ কেতিয়াও দয়া নকৰিব নেকি? +\q +\s5 +\v 8 তেওঁৰ গভীৰ প্রেম চিৰদিনৰ কাৰণে শেষ হৈ গ’ল নেকি? +\q তেওঁৰ প্ৰতিজ্ঞাবোৰো চিৰদিনৰ বাবে বিফল হৈ গ’ল নেকি? +\q +\v 9 ঈশ্বৰে কৃপা কৰিবলৈ পাহৰি গ’ল নেকি? +\q তেওঁ খঙতে নিজৰ মমতাকো বন্ধ কৰি দিলে নেকি? [চেলা] +\q +\s5 +\v 10 মই কলোঁ, “মোৰ এইটোৱে দুখ যে সৰ্ব্বোপৰি জনাৰ সোঁ হাত সলনি হৈছে।” +\q +\s5 +\v 11 যিহোৱাই কৰা সকলো কাৰ্য্যৰ কথা মই সোঁৱৰিম; +\q পূর্ব কালত তুমি কৰা আচৰিত কৰ্ম্মবোৰ মই সোঁৱৰণ কৰিম। +\q +\v 12 তোমাৰ সকলো কাৰ্য্যৰ বিষয়ে মই ধ্যান কৰিম; +\q তোমাৰ মহৎ কার্যবোৰ গভীৰভাৱে চিন্তা কৰিম। +\q +\s5 +\v 13 হে ঈশ্বৰ, তোমাৰ পথ পবিত্ৰ; +\q আমাৰ ঈশ্বৰৰ তুল্য জানো কোনো মহান ঈশ্বৰ আছে? +\q +\v 14 তুমিয়েই সেই আচৰিত কৰ্ম কৰোঁতা ঈশ্বৰ; সকলো জাতিবোৰৰ মাজত তুমি তোমাৰ পৰাক্ৰমৰ পৰিচয় দিছা। +\q +\v 15 তুমি যাকোব আৰু যোচেফৰ বংশৰ সন্তানসকলক তোমাৰ শক্তিশালী হাতৰ বাহুৰে মুক্ত কৰিলা। [চেলা] +\q +\s5 +\v 16 হে ঈশ্বৰ, সমুদ্রৰ জলসমূহে তোমাক দেখিলে; +\q জলসমূহে তোমাক দেখি ভয় খালে; +\q তাৰ গভীৰতা পর্যন্ত কঁপি উঠিল। +\q +\v 17 মেঘে জলৰাশিক তললৈ ঢালি দিলে; আকাশত বজ্রই গৰ্জ্জন কৰিলে; +\q তোমাৰ বিদ্যুতৰ কাঁড়বোৰ ইফালে সিফালে চমকিব ধৰিলে। +\q +\s5 +\v 18 বা’মাৰলী বতাহত তোমাৰ বজ্ৰৰ ধ্বনি শুনা গ’ল; +\q তোমাৰ বিজুলিৰ চমকে পৃথিৱী আলোকময় কৰিলে; পৃথিৱী কঁপি উঠিল আৰু জোকাৰ খালে। +\q +\v 19 সমুদ্ৰৰ মাজত তোমাৰ পথ আছিল; +\q মহাজলৰাশিৰ মাজত তোমাৰ বাট আছিল; কিন্তু তোমাৰ ভৰিৰ চিহ্ন তাত দেখা নগল। +\q +\v 20 মোচি আৰু হাৰোণৰ হতুৱাই ভেড়াৰ জাকৰ দৰে তুমি তোমাৰ লোকসকলক চলাই লৈ গৈছিলা। + +\s5 +\c 78 +\s মচকীল নামে আচফৰ ৰচিত গীত +\b +\q +\v 1 হে মোৰ লোকসকল তোমালোকে মোৰ শিক্ষালৈ কাণ দিয়া; মোৰ মুখৰ কথালৈ কাণ পাতা। +\q +\v 2 মই দৃষ্টান্তৰে সৈতে মোৰ মুখ মেলিম; মই পূৰ্ব্বকালৰ নিগূঢ় বিষয়বোৰ প্ৰকাশ কৰিম। +\q +\s5 +\v 3 এই সকলো যি যি কথা আমি শুনিলো আৰু জানিলো, আমাৰ পূর্বপুৰুষসকলে আমাৰ ওচৰত সেইবোৰ কথা বর্ণনা কৰি গৈছে। +\q +\v 4 তেওঁলোকৰ বংশৰ সন্তানসকলৰ পৰা আমি সেইবোৰ লুকুৱাই নাৰাখিম; +\q আমি ভাবী প্রজন্মৰ ওচৰত যিহোৱাৰ গৌৰৱপূর্ণ কার্যবোৰৰ কথা ক’ম; +\q তেওঁৰ পৰাক্রমৰ কথা আৰু তেওঁ যি সকলো আচৰিত কার্য কৰিলে, সেই সকলো কথা ক’ম। +\q +\s5 +\v 5 কিয়নো তেওঁ যাকোবৰ বংশৰ মাজত এক আজ্ঞা জাৰি কৰি বিধি স্থাপন কৰিলে, +\q ইস্ৰায়েল জাতিৰ কাৰণে এক ব্যৱস্থা নিৰূপিত কৰিলে; +\q তেওঁ আমাৰ পূর্বপুৰুষসকলক সেই ব্যৱস্থাৰ বিষয়ে নিজৰ ল’ৰা-ছোৱালীবোৰক শিক্ষা দিবলৈ আজ্ঞা দিলে। +\q +\v 6 যাতে ভাবী-বংশৰ সন্তানসকলে, যিসকলে এতিয়াও জন্মগ্রহণ কৰা নাই, +\q তেওঁলোকেও সেইবোৰ জানিব পাৰে আৰু তেওঁলোকে উঠি নিজ নিজ সন্তানসকলৰ আগত সেইবোৰ বৰ্ণনা কৰিব পাৰে। +\q +\s5 +\v 7 তেতিয়াহে তেওঁলোকে ঈশ্বৰত ভৰসা কৰিব, +\q তেওঁৰ কাৰ্য্যবোৰ তেওঁলোকে নাপাহৰিব, +\q কিন্তু তেওঁৰ আজ্ঞাবোৰ পালন কৰিব। +\q +\v 8 তাতে তেওঁলোক নিজ পূর্বপুৰুষসকলৰ দৰে জেদী আৰু বিদ্ৰোহী বংশ নহ’ব; +\q সেই পূর্বপুৰুষসকলৰ অন্তৰ ঈশ্বৰৰ প্রতি স্থিৰ নাছিল আৰু মনও সমর্পিত আৰু বিশ্বস্ত নাছিল। +\q +\s5 +\v 9 ইফ্ৰয়িমৰ বংশৰ সন্তানসকল যদিও ধনুৰ্দ্ধৰত সজ্জিত আছিল, কিন্তু যুদ্ধৰ দিনা পিছ হুঁহুকি আহিছিল। +\q +\v 10 তেওঁলোকে ঈশ্বৰৰ নিয়মটি পালন নকৰিলে, +\q তেওঁৰ ব্যৱস্থাত চলিবলৈ অস্বীকাৰ কৰিলে। +\q +\v 11 তেওঁ যি যি কার্য কৰিছিলে, তাক তেওঁলোকে পাহৰি গ’ল। +\q তেওঁলোকৰ আগত দেখুউৱা তেওঁৰ আচৰিত কর্মবোৰ তেওঁলোকে পাহৰি গ’ল। +\q +\s5 +\v 12 ইস্রায়েলীয়াসকলৰ পূর্বপুৰুষসকলৰ চকুৰ সন্মুখতে তেওঁ আচৰিত কর্মবোৰ কৰিছিল; +\q মিচৰ দেশত আৰু চোৱনৰ পথাৰত তেওঁ সেইবোৰ কৰিছিল। +\q +\v 13 তেওঁ সমুদ্ৰক দুভাগ কৰি তাৰ মাজেদি তেওঁলোকক পাৰ কৰিলে, +\q তেওঁ জলসমূহক দম কৰাৰ দৰে থিয় কৰিলে। +\q +\v 14 দিনত মেঘৰ দ্বাৰাই আৰু গোটেই ৰাতি অগ্নিৰ দীপ্তিৰে তেওঁ তেওঁলোকক পথ দেখুৱালে। +\q +\s5 +\v 15 মৰুভূমিত শিলবোৰ ফালি মাটিৰ গভীৰ ভাগৰ পৰা তেওঁ তেওঁলোকক পান কৰিবলৈ প্ৰচুৰ পানী দিলে। +\q +\v 16 তেওঁ শিলৰ পৰা পানীৰ সোঁত বাহিৰ কৰি আনিলে, +\q সেই পানী তেওঁ নদীৰ নিচিনাকৈ বোৱাই দিলে। +\q +\s5 +\v 17 কিন্তু তেওঁলোকে তেওঁৰ বিৰুদ্ধে পাপ কৰিয়েই থাকিল, +\q সর্বোপৰি ঈশ্বৰৰ বিৰুদ্ধে মৰুভূমিত বিদ্রোহ আচৰণ কৰিলে। +\q +\v 18 তেওঁলোকৰ ইচ্ছা অনুসাৰে আহাৰ দাবি কৰি, +\q তেওঁলোকে নিজ নিজ মনতেই ঈশ্বৰক পৰীক্ষা কৰিলে। +\q +\s5 +\v 19 তেওঁলোকে ঈশ্বৰৰ বিৰুদ্ধে এই কথা ক’লে, +\q “ঈশ্বৰে জানো মৰুভূমিৰ মাজত আহাৰ দি মেজ সজাব পাৰে? +\q +\v 20 তেওঁ শিলক প্ৰহাৰ কৰিলে আৰু তাৰ পৰা উপচি পৰাকৈ পানীৰ সোঁত ওলাই আহিল; +\q সেই বুলি জানো তেওঁ আমাক আহাৰো দিব পাৰে? +\q তেওঁ জানো নিজৰ লোকসকলৰ কাৰণে মাংস যোগাব পাৰে?” +\b +\q +\s5 +\v 21 এই কথা শুনি যিহোৱাৰ খং জ্বলি উঠিল; +\q যাকোবৰ বিৰুদ্ধে তেওঁৰ অন্তৰৰ জুই জ্বলি উঠিল; +\q ইস্ৰায়েলৰ বিৰুদ্ধে তেওঁৰ ক্রোধ জাগি উঠিল; +\q +\v 22 কাৰণ ঈশ্বৰৰ ওপৰত তেওঁলোকৰ বিশ্বাস নাছিল; +\q তেওঁত যে পৰিত্ৰাণ আছে, সেই কথাত তেওঁলোকে নিৰ্ভৰ নকৰিলে। +\q +\s5 +\v 23 তথাপিও তেওঁ ওপৰত থকা আকাশমণ্ডলক আজ্ঞা দিলে আৰু আকাশৰ দুৱাৰবোৰ মুকলি কৰিলে। +\q +\v 24 লোকসকলে খাবৰ কাৰণে তেওঁ বৰষুণৰ দৰে মান্না বৰষালে, +\q স্বৰ্গৰ শস্য তেওঁলোকক দিলে। +\q +\v 25 মনুষ্যই স্বৰ্গদূতৰ আহাৰ ভোজন কৰিলে; +\q তৃপ্তিৰে ভোজন কৰিব পৰাকৈ তেওঁ প্রচুৰ আহাৰ তেওঁলোকলৈ পঠাই দিলে। +\q +\s5 +\v 26 তেওঁ আকাশৰ পৰা পূবৰ বতাহ বলালে; +\q তেওঁ নিজৰ পৰাক্ৰমেৰে দক্ষিণৰ বতাহক চলালে। +\q +\v 27 তেওঁ ধুলিকণাৰ নিচিনাকৈ তেওঁলোকৰ ওপৰত মাংসৰ বৰষুণ বৰষালে, +\q সাগৰৰ বালিৰ নিচিনাকৈ পাখি লগা চৰাইৰ বৰষুণ বৰষালে; +\q +\v 28 তেওঁলোকৰ ছাউনিৰ মাজত, তেওঁলোকৰ নিবাসৰ চাৰিওফালে +\q তেওঁ সেইবোৰক পৰিবলৈ দিলে। +\q +\s5 +\v 29 তেওঁলোকে সেই আহাৰ খাই তৃপ্ত হ’ল; +\q তেওঁলোকে যি বিচাৰিছিল, তেওঁ তেওঁলোকক তাকে দিলে। +\q +\v 30 কিন্তু তেওঁলোকৰ সেই আহাৰ খোৱা শেষ নহওঁতেই, +\q এনেকি, তেওঁলোকৰ আহাৰ মুখত থকাৰ সময়তেই +\q +\s5 +\v 31 ঈশ্বৰৰ ক্রোধ তেওঁলোকৰ বিৰুদ্ধে জাগি উঠিল; +\q তেওঁলোকৰ মাজৰ হৃষ্টপুষ্ট লোকসকলক তেওঁ সংহাৰ কৰিলে, +\q ইস্ৰায়েলৰ ডেকাসকলক তেওঁ মাৰি পেলালে। +\q +\v 32 তথাপিও তেওঁলোকে পাপ কৰিয়েই থাকিল, +\q তেওঁৰ আচৰিত কৰ্ম্মত বিশ্বাস নকৰিলে। +\q +\s5 +\v 33 সেইবাবে তেওঁ তেওঁলোকৰ দিনবোৰ উশাহৰ দৰে চুটি কৰিলে, +\q তেওঁলোকৰ বছৰবোৰ ত্ৰাসপূর্ণ কৰিলে। +\q +\v 34 তেওঁ তেওঁলোকক বধ কৰাৰ পাছত বাকী লোকসকলে তেওঁক বিচাৰিলে; +\q তেওঁলোকে মন পালটালে আৰু আগ্রহেৰে সৈতে তেওঁক বিচাৰিলে। +\q +\s5 +\v 35 তেওঁলোকে সোঁৱৰণ কৰিলে যে, ঈশ্বৰ তেওঁলোকৰ শিলা, +\q সৰ্ব্বোপৰি ঈশ্বৰেই তেওঁলোকৰ মুক্তিদাতা। +\q +\v 36 কিন্তু তেওঁলোকে মুখৰ ছলনাৰে ভালৰি বোলালে, +\q জিভাৰে তেওঁৰ আগত মিছা কথা ক’লে, +\q +\v 37 তেওঁলোকৰ অন্তৰ তেওঁৰ প্রতি স্থিৰ নাছিল, +\q তেওঁৰ ব্যৱস্থাৰ প্রতি তেওঁলোক বিশ্বাসী নাছিল। +\q +\s5 +\v 38 তথাপিও তেওঁ দয়াৰে পৰিপূর্ণ হোৱাত তেওঁলোকৰ অপৰাধ ক্ষমা কৰিলে, +\q তেওঁলোকক ধংস নকৰিলে; +\q এনে কি তেওঁ অনেক বাৰ নিজৰ ক্ৰোধ দমন কৰিছিল আৰু তেওঁৰ সম্পূর্ণ ক্ৰোধ জাগি নুঠিল। +\q +\s5 +\v 39 তেওঁলোক যে মনুষ্য মাথোন তাক তেওঁ সোঁৱৰণ কৰিলে; +\q তেওঁলোক বৈ যোৱা বতাহৰ দৰে, যি পুণৰ ঘূৰি নাহে। +\b +\q +\v 40 মৰুভূমিত তেওঁলোকে বহুবাৰ তেওঁৰ বিৰুদ্ধে বিদ্রোহ আচৰণ কৰিলে! +\q সেই মৰুভূমিতে কিমানবাৰ যে তেওঁক বেজাৰ দিলে! +\q +\v 41 বাৰে বাৰে তেওঁলোকে ঈশ্বৰক পৰীক্ষা কৰিলে, +\q ইস্ৰায়েলৰ পবিত্ৰ জনাক অসন্তুষ্ট কৰিলে। +\q +\s5 +\v 42 তেওঁলোকে তেওঁৰ শক্তিৰ কথা মনত নাৰাখিলে, +\q মনত নাৰাখিলে সেই দিনৰ কথা- +\q যিদিনা তেওঁ তেওঁলোকক শত্রুৰ হাতৰ পৰা মুক্ত কৰিছিল; +\q +\v 43 যি দিনা তেওঁ মিচৰ দেশত নানা চিন আৰু চোৱনৰ পথাৰত আচৰিত কর্ম দেখুৱাইছিল। +\q +\s5 +\v 44 সেইদিনা তেওঁলোকৰ নদীবোৰৰ পানী তেওঁ তেজত পৰিণত কৰিছিল, +\q যাতে তেওঁলোকে সেই সুঁতিবোৰৰ পানী পান কৰিব নোৱাৰে। +\q +\v 45 তেওঁলোকৰ মাজলৈ তেওঁ জাকে জাকে ডাঁহ পঠাইছিল, +\q সেইবোৰে তেওঁলোকক গ্রাস কৰিলে; +\q তেওঁ ভেকুঁলীৰ জাকবোৰ পঠালে আৰু সেইবোৰে তেওঁলোকৰ সর্বনাশ কৰিলে। +\q +\v 46 তেওঁলোকৰ শস্যবোৰ তেওঁ ফৰিঙক দিলে আৰু তেওঁলোকৰ শ্ৰমৰ ফল কাকতি ফৰিঙক দিলে। +\q +\s5 +\v 47 তেওঁ শিলাবৃষ্টিৰ দ্বাৰাই তেওঁলোকৰ দ্ৰাক্ষালতা নষ্ট কৰিলে, +\q আৰু বৰ বৰ শিলাবৃষ্টিৰ দ্বাৰাই তেওঁলোকৰ ডিমৰু গছবোৰ ধ্বংস কৰিলে। +\q +\v 48 তেওঁ শিলাবৃষ্টিৰ মাজত তেওঁলোকৰ পশুবোৰ এৰি দিলে, +\q বজ্রপাতৰ মাজত তেওঁলোকৰ পশুৰ জাকবোৰ শোধাই দিলে। +\q +\v 49 তেওঁ তেওঁলোকৰ বিৰুদ্ধে তেওঁৰ জ্বলন্ত অগ্নিময় খং, ক্রোধ, উন্মত্ততা আৰু দুখ-কষ্ট পঠাই দিলে; +\q সেইবোৰ হ’ল ধ্বংসৰ কার্যত নিযুক্ত দূতৰ দল। +\q +\s5 +\v 50 তেওঁ নিজৰ ক্ৰোধৰ কাৰণে পথ যুগুত কৰিলে; +\q তেওঁ মৃত্যুৰ পৰা তেওঁলোকক ৰেহাই নিদিলে, +\q কিন্তু মহামাৰীৰ হাতত তেওঁলোকৰ জীৱন শোধাই দিলে। +\q +\v 51 তেওঁ মিচৰ দেশৰ প্রত্যেকজন প্রথমে জন্মা পুৰুষ সন্তানক আঘাত কৰিলে, +\q হাম বংশৰ তম্বুত তেওঁলোকৰ শক্তিৰ প্রত্যেকজন প্রথম ফলক আঘাত কৰিলে। +\q +\s5 +\v 52 তাৰ পাছত তেওঁ নিজৰ লোকসকলক ভেড়াৰ দৰে বাহিৰ কৰি আনিলে আৰু মৰুভূমিৰ মাজেদি ভেড়াৰ জাকৰ দৰে তেওঁলোকক চলালে। +\q +\v 53 তেওঁ তেওঁলোকক নিৰাপদে, কোনো ভয় নথকাকৈ চলাই আনিলে; +\q কিন্তু সাগৰে তেওঁলোকৰ শত্রুবোৰক ঢাকিলে। +\q +\s5 +\v 54 তেওঁ তেওঁৰ পবিত্ৰ ভূমিৰ সীমালৈ তেওঁলোকক লৈ আনিলে; +\q যি দেশ তেওঁৰ সোহাঁতে অধিকাৰ কৰিলে, সেই পর্বতীয়া দেশলৈ তেওঁ তেওঁলোকক লৈ আনিলে। +\q +\v 55 তেওঁ তেওঁলোকৰ সন্মূখৰ পৰা আন জাতিবোৰক দূৰ কৰিলে; +\q সেই জাতিবোৰৰ ভূমি জৰীপ কৰি তেওঁ তেওঁলোকক আধিপত্য ভাগ-বাঁটি দিলে; +\q আৰু ইস্ৰায়েলৰ জনগোষ্ঠীসকলক নিজ নিজ তম্বুত বাস কৰালে। +\b +\q +\s5 +\v 56 কিন্তু তথাপিও তেওঁলোকে সৰ্ব্বোপৰি ঈশ্বৰক পৰীক্ষা কৰি তেওঁৰ বিৰুদ্ধে বিদ্ৰোহ কৰিলে; +\q তেওঁলোকে তেওঁৰ আজ্ঞাবোৰ পালন নকৰিলে। +\q +\v 57 তেওঁলোকৰ পূর্বপুৰুষসকলৰ দৰেই তেওঁলোকে সঠিক পথৰ পৰা আতৰি গৈ বিশ্বাস-ঘাতকতা কৰিলে; +\q ত্রুটিপূর্ণ ধনুৰ কাড়ৰ দৰে তেওঁলোক বেকা দিশে গ’ল। +\q +\s5 +\v 58 তেওঁলোকে ওখ ঠাইৰ মঠবোৰৰ দ্বাৰাই তেওঁক ক্রোধিত কৰিলে; +\q তেওঁলোকে প্ৰতিমাবোৰৰ দ্বাৰাই তেওঁৰ হিংসা জগাই তুলিলে। +\q +\v 59 এই সকলো দেখি-শুনি ঈশ্বৰে ক্ৰোধ কৰিলে; +\q তেওঁ ইস্ৰায়েলক সম্পূর্ণভাৱে অগ্রাহ্য কৰিলে। +\q +\s5 +\v 60 চীলোত তেওঁৰ যি আবাস-তম্বু আছিল তাক তেওঁ ত্যাগ কৰিলে; মনুষ্যৰ মাজত তেওঁ যি তম্বু স্থাপন কৰিছিল তাক তেওঁ পৰিত্যাগ কৰিলে। +\q +\v 61 নিজৰ সামর্থ্যক তেওঁ বন্দী-অৱস্থাত আৰু নিজৰ গৌৰৱক তেওঁ শত্রুৰ হাতত শোধাই দিলে। +\q +\s5 +\v 62 তেওঁৰ লোকসকলক তেওঁ তৰোৱালৰ হাতত সমৰ্পণ কৰিলে; +\q আৰু নিজৰ লোকসকলৰ ওপৰত ক্ৰোধ প্রকাশ কৰিলে। +\q +\v 63 তেওঁলোকৰ যুৱকসকলক অগ্নিৰে দগ্ধ কৰিলে; +\q তেওঁলোকৰ ছোৱালীবোৰৰ কাৰণে বিবাহৰ গীত গোৱা নহ’ল। +\q +\s5 +\v 64 তৰোৱালৰ আঘাতত তেওঁলোকৰ পুৰোহিতসকলৰ মৃত্যু হ’ল, +\q তেওঁলোকৰ বিধৱাসকলে শোক প্রকাশ কৰিব নোৱাৰিলে। +\q +\v 65 তেতিয়া প্ৰভু টোপনিৰ পৰা সাৰ পোৱা মানুহৰ দৰে হ’ল; +\q দ্ৰাক্ষাৰস পান কৰি চিঞঁৰ-বাখৰ কৰা বীৰ যোদ্ধাৰ নিচিনাকৈ জাগি উঠিল। +\q +\v 66 তেওঁৰ শত্রুবোৰক তেওঁ পিছলৈ আতঁৰাই দিলে; +\q তেওঁ তেওঁলোকক চিৰকলীয়া অপমানত পেলালে। +\q +\s5 +\v 67 পাছত তেওঁ যোচেফৰ বংশৰ তম্বুক অগ্ৰাহ্য কৰিলে; +\q ইফ্ৰয়িমৰ জনগোষ্ঠীক তেওঁ মনোনীত নকৰিলে; +\q +\v 68 কিন্তু তেওঁ যিহূদা জনগোষ্ঠীক মনোনীত কৰিলে, +\q সেই চিয়োন পর্বত, যাক তেওঁ ভাল পালে। +\q +\v 69 তাত তেওঁৰ পবিত্ৰ গৃহটি ওখ আকাশ চুব পৰাকৈ নির্মাণ কৰিলে, +\q তেওঁ পৃথিবীৰ নিচিনাকৈ অনন্ত কাললৈকে তাক স্থাপন কৰিলে। +\q +\s5 +\v 70 তেওঁ নিজ দাস দাযু়দক মনোনীত কৰিলে, +\q তেওঁ তেওঁক ভেড়াৰ গৰাঁলৰ পৰা আনিলে। +\q +\v 71 গাখীৰ দিয়া ভেড়াৰ জাক প্রতিপালন কৰা কামৰ পৰা তেওঁক লৈ আনিলে, +\q যাতে তেওঁ যিহোৱাৰ লোকসকলক অর্থাৎ যাকোবৰ বংশক, +\q যি সকল তেওঁৰ আধিপত্য সেই ইস্ৰায়েল জাতিক চৰাব পাৰে। +\q +\v 72 দায়ুদে তেওঁৰ অন্তৰৰ সততাৰে তেওঁলোকক লালন-পালন কৰিলে; +\q তেওঁ নিজৰ নিপুণ হাতৰ দ্বাৰাই তেওঁলোকক চলালে। + +\s5 +\c 79 +\s আচফৰ ৰচিত গীত। +\b +\q +\v 1 হে ঈশ্বৰ, আন জাতিবোৰে আহি তোমাৰ আধিপত্যত সোমাল; +\q তেওঁলোকে তোমাৰ পবিত্ৰ মন্দিৰ অশুচি কৰিলে; +\q তেওঁলোকে যিৰূচালেমক ধ্বংসৰ স্তূপ কৰিলে। +\q +\v 2 তোমাৰ দাসসকলৰ মৰা শৱবোৰ তেওঁলোকে আকাশৰ পক্ষীবোৰক আহাৰ স্বৰূপে খাবলৈ দিলে; +\q তোমাৰ ভক্তসকলৰ মাংস পৃথিৱীৰ বনৰীয়া পশুবোৰক দিলে । +\q +\v 3 যিৰূচালেমৰ চাৰিওফালে তেওঁলোকে সেই লোকসকলৰ তেজ পানীৰ দৰে ঢালি দিলে; +\q তেওঁলোকক মৈদাম দিবলৈ কোনো নাছিল। +\q +\s5 +\v 4 চুবুৰীয়া জাতিবোৰৰ আগত আমি নিন্দাৰ পাত্র হৈছোঁ; +\q আমাৰ চাৰিওফালৰ লোকসকলৰ আগত আমি হাঁহিয়াতৰ আৰু বিদ্রূপৰ খোৰাক হৈছোঁ। +\b +\q +\v 5 হে যিহোৱা, আৰু কিমান কাল? তুমি চিৰকাললৈ ক্ৰোধ কৰি থাকিবানে? +\q তোমাৰ হিংসুক অন্তৰ্জ্বালা অগ্নিৰ দৰে কিমান কাললৈকে জ্বলি থাকিব? +\q +\s5 +\v 6 তোমাক নজনা জাতিবোৰৰ ওপৰত তোমাৰ ক্ৰোধ ঢালি দিয়া, +\q তোমাৰ নামেৰে প্ৰাৰ্থনা নকৰা ৰাজ্যবোৰৰ ওপৰত তোমাৰ ক্ৰোধ বাকি দিয়া । +\q +\v 7 কিয়নো তেওঁলোকেই যাকোবৰ বংশক গ্ৰাস কৰিলে, +\q তেওঁৰ বাসস্থান উচ্ছন্ন কৰিলে। +\b +\q +\s5 +\v 8 আমাৰ পূৰ্ব্বপুৰুষসকলৰ অপৰাধবোৰক তুমি আমাৰ অহিতে সোঁৱৰণ নকৰিবা; +\q শীঘ্ৰে তোমাৰ দয়া আমাৰ ওচৰলৈ আহিবলৈ দিয়া, +\q কিয়নো আমি অতিশয় হীন-অৱস্থাত পৰিছোঁ। +\q +\v 9 হে আমাৰ পৰিত্ৰাণকর্তা ঈশ্বৰ, +\q তোমাৰ নামৰ গৌৰৱৰ কাৰণে আমাক সহায় কৰা; +\q তোমাৰ নামৰ কাৰণে আমাক উদ্ধাৰ কৰা আৰু আমাৰ পাপবোৰ ক্ষমা কৰা। +\q +\s5 +\v 10 আন জাতিবোৰে কিয় ক’ব, “সিহঁতৰ ঈশ্বৰ ক’ত গ’ল?” +\q তুমি আমাৰ চকুৰ সন্মুখতে জাতিবোৰৰ ওপৰত, +\q তোমাৰ দাসসকলৰ ৰক্তপাতৰ প্ৰতিকাৰ তুমি সাধিবা। +\q +\v 11 বন্দীসকলৰ কাতৰোক্তি তোমাৰ আগলৈ আহঁক; +\q যি সকলৰ ওপৰত মৃত্যুদণ্ডৰ ৰায় দিয়া হৈছে, +\q তোমাৰ মহান ক্ষমতা অনুসাৰে তুমি তেওঁলোকক ৰক্ষা কৰা। +\q +\s5 +\v 12 হে প্ৰভু, আমাৰ প্রতিবেশী জাতিবোৰে যিভাৱে তোমাক যি অপমান কৰিছে, +\q তাৰ সাত গুণ প্ৰতিফল তুমি তেওঁলোকৰ বুকুত উভটাই দিয়া। +\q +\v 13 তাতে তোমাৰ লোক আৰু চৰণীয়া পথাৰৰ ভেড়া যি আমি, +\q আমি চিৰকাল তোমাৰ ধন্যবাদ কৰিম, +\q আৰু পুৰুষানুক্ৰমে তোমাৰেই প্ৰশংসা কৰিম। + +\s5 +\c 80 +\s প্ৰধান বাদ্যকৰৰ প্রতি: চোচন্নীম-এদূৎ সুৰত গাবলগীয়া আচফৰ ৰচিত গীত +\b +\q +\v 1 হে ইস্ৰায়েলৰ ৰখীয়া, কাণ পাতা; +\q তুমি যোচেফৰ বংশক ভেড়াৰ জাকৰ দৰে চলাই আনিছা! +\q তুমি কৰূববোৰৰ ওপৰত বহি, +\q আমাৰ ওপৰত তোমাৰ দীপ্তি প্ৰকাশ কৰিছা! +\q +\v 2 তুমি ইফ্ৰয়িম, বিন্যামীন আৰু মনচি জনগোষ্ঠীৰ সন্মুখত তোমাৰ পৰাক্ৰম জগাই তোলা, +\q আমাক উদ্ধাৰ কৰিবলৈ আহাঁ। +\q +\v 3 হে ঈশ্বৰ, তুমি আমাৰ অৱস্থাৰ পৰিৱৰ্ত্তন কৰা; +\q আমাৰ ওপৰত তোমাৰ মুখ উজ্জ্বল কৰা, যাতে আমি উদ্ধাৰ পাব পাৰো। +\b +\q +\s5 +\v 4 হে বাহিনীবোৰৰ ঈশ্বৰ যিহোৱা, তোমাৰ লোকসকলৰ প্ৰাৰ্থনাত, তুমি কিমান কাললৈ ক্ৰোধ কৰি থাকিবা? +\q +\v 5 তুমি তেওঁলোকক চকুলোৰ আহাৰ খাবলৈ দিলা, +\q আৰু প্রচুৰ পৰিমাণে চকুৰ পানী পান কৰিবলৈ দিলা। +\q +\v 6 তুমি আমাক এনে কাৰণ কৰিলা যাতে আমাৰ প্রতিবেশী জাতিবোৰে আমাক লৈ বিবাদ কৰে। +\q আমাৰ শত্রুবোৰে আমাক লৈ নিজৰ মাজত হাঁহি-তামাচা কৰে। +\q +\s5 +\v 7 হে বাহিনীবোৰৰ ঈশ্বৰ, আমাৰ অৱস্থাৰ পৰিৱৰ্ত্তন কৰা; +\q আমাৰ ওপৰত তোমাৰ মুখ উজ্জ্বল কৰা, যাতে আমি উদ্ধাৰ পাব পাৰো। +\q +\v 8 তুমি মিচৰৰ পৰা এজোপা দ্ৰাক্ষালতাৰ দৰে আমাক তুলি আনিলা; +\q আন জাতিবোৰক খেদাই দি তুমি তাক ৰোপন কৰিলা। +\q +\s5 +\v 9 তুমি তাৰ কাৰণে ভূমি পৰিস্কাৰ কৰিলা; +\q তাতে দ্রাক্ষালতাই দকৈ শিপা ধৰি দেশখনকে জুৰিলে। +\q +\v 10 তাৰ ছাঁয়াত পাহাৰ-পৰ্ব্বতবোৰ ঢাক খাই গ’ল; +\q তাৰ ডালবোৰে বহৎ এৰচ গছবোৰ ঢাকি পেলালে; +\q +\v 11 সমুদ্ৰলৈকে ইয়াৰ শাখাবোৰ আৰু ফৰাৎ নদী পর্যন্ত ইয়াৰ অঙ্কুৰবোৰ বিস্তাৰিত হ’ল। +\q +\s5 +\v 12 তেন্তে কিয় তুমি তাৰ দেৱাল ভাঙি পেলালা? +\q সেয়ে আটাই বাটৰুৱাই তাৰ ফল ছিঙে। +\q +\v 13 বনৰ বৰাহে আহি তাক নষ্ট কৰে; +\q পথাৰৰ পশুবোৰেও তাক খায়। +\q +\s5 +\v 14 হে বাহিনীবোৰৰ ঈশ্বৰ, তুমি উলটি আঁহা; +\q স্বৰ্গৰ পৰা তুমি তললৈ দৃষ্টি কৰা আৰু এই দ্ৰাক্ষালতাৰ দেখা-শুনা কৰা, +\q +\v 15 যি পুলিগছক তুমি নিজৰ সোঁ হাতেৰে ৰোপন কৰিলা; +\q যাৰ অঙ্কুৰবোৰক তুমি বৃদ্ধি কৰিলা। +\q +\v 16 সেই গছ জুইত পোৰা হ’ল, তাক কাটি পেলোৱা হৈছে; +\q তোমাৰ শত্রুবোৰ তোমাৰ মুখৰ ধমকিত বিনষ্ট হওঁক। +\q +\s5 +\v 17 কিন্তু তোমাৰ সোঁ হাতৰ লোকৰ ওপৰত তুমি নিজৰ হাত ৰাখা; +\q হাত ৰাখা সেই মনুষ্য পুত্রৰ ওপৰত যাক তুমি নিজৰ কাৰণে শক্তিশালী কৰিলা। +\q +\v 18 তাতে আমি কেতিয়াও তোমাৰ ওচৰৰ পৰা উলটি নাযাম; +\q তুমি আমাক পুণৰ জীৱন দিয়া, +\q আমি তোমাৰ নামত নিবেদন কৰিম। +\q +\s5 +\v 19 হে বাহিনীবোৰৰ ঈশ্বৰ, আমাৰ অৱস্থাৰ পৰিৱৰ্ত্তন কৰা; +\q আমাৰ ওপৰত তোমাৰ মুখ উজ্জ্বল কৰা, যাতে আমি উদ্ধাৰ পাব পাৰো। + +\s5 +\c 81 +\s প্ৰধান বাদ্যকৰৰ প্রতি: গিত্তীৎ সুৰত গাবলগীয়া আচফৰ ৰচিত গীত। +\b +\q +\v 1 আমাৰ বলস্বৰূপ ঈশ্বৰৰ উদ্দেশ্যে তোমালোকে উচ্চস্বৰেৰে গান কৰা; +\q যাকোবৰ ঈশ্বৰৰ উদ্দেশ্যে আনন্দৰ ধ্বনি কৰা। +\q +\v 2 গীত আৰম্ভ কৰা, খঞ্জৰী বজোৱা; +\q নেবলেৰে সৈতে মধুৰ বীণা বজোৱা। +\q +\v 3 ন জোনৰ দিনা আৰু পূর্ণিমাত আমাৰ উৎসৱৰ দিনা শিঙা বজোৱা। +\q +\s5 +\v 4 কিয়নো এয়ে হৈছে ইস্ৰায়েলৰ বাবে এক বিধি আৰু যাকোবৰ ঈশ্বৰে দিয়া এক আজ্ঞা। +\q +\v 5 যেতিয়া তেওঁ মিচৰ দেশৰ বিৰুদ্ধে ওলাই গৈছিল, +\q তেতিয়া তেওঁ যোচেফৰ বংশৰ কাৰণে এই উৎসৱ সাক্ষী ৰূপে স্থাপন কৰিলে। +\q মই আগেয়ে নজনা এনে এটি মাত শুনিলো: +\q +\s5 +\v 6 “মই তেওঁৰ কান্ধৰ পৰা বোজাৰ ভাৰ আতঁৰাই দিলো; +\q পাঁচি বৈ নিয়াৰ পৰা তেওঁৰ হাত মুক্ত হ’ল। +\q +\v 7 তুমি সঙ্কটৰ কালত প্ৰাৰ্থনা কৰাত, মই তোমাক উদ্ধাৰ কৰিলোঁ; +\q মেঘ গর্জনৰ শব্দৰ গুপ্ত স্থানৰ পৰা মই তোমাক উত্তৰ দিলোঁ; +\q মিৰীবাৰ জলৰ কাষত মই তোমাক পৰীক্ষা কৰিলোঁ। (চেলা) +\q +\s5 +\v 8 হে মোৰ লোকসকল, তোমালোকে মোৰ সাৱধান বাণী শুনা, +\q হে ইস্রায়েলীয়াসকল, তোমালোকে যদি মোৰ কথা শুনিলা হয়! +\q +\v 9 তোমালোকৰ মাজত কোনো বিদেশী দেৱ-দেৱী নাথাকক; +\q কোনো বিদেশী দেৱতাৰ আগত প্ৰণিপাত নকৰিবা। +\q +\v 10 ময়েই তোমালোকৰ ঈশ্বৰ যিহোৱা; +\q ময়েই তোমালোকক মিচৰ দেশৰ পৰা উলিয়াই আনিলো; +\q তোমালোকে বহলকৈ মুখ মেলা, মই তাক পূৰ্ণ কৰিম। +\q +\s5 +\v 11 কিন্তু মোৰ লোকসকলে মোৰ কথালৈ কাণসাৰ নিদিলে; +\q ইস্ৰায়েলে মোৰ আজ্ঞা মানি নচলিলে। +\q +\v 12 সেইবাবে মই তেওঁলোকক কঠিনমনা হৃদয় লৈয়ে থাকিবলৈ দিলো, +\q যাতে তেওঁলোকে নিজৰ পৰামর্শতেই চলে। +\q +\s5 +\v 13 হায়! মোৰ লোকসকলে যদি কেৱল মোৰ কথাই শুনিলে হয়, +\q হায়! ইস্ৰায়েলে যদি মোৰ পথতে চলিলে হয়, +\q +\v 14 তেন্তে মই শীঘ্রেই তেওঁলোকৰ শত্রুবোৰক দমন কৰিলো হয়, +\q তেওঁলোকৰ শত্রুবোৰৰ বিৰুদ্ধে মোৰ হাত তুলিলো হয়! +\b +\q +\s5 +\v 15 যিহোৱাক ঘিণাওঁতাসকল তেওঁৰ সন্মুখত অৱনত হ’ব; +\q তেওঁলোকৰ দণ্ড চিৰকাল স্থায়ী হ’ব। +\q +\v 16 কিন্তু ইস্রায়েলক মই সবাতোকৈ উত্তম ঘেঁহু খাবলৈ দিম; +\q মই তেওঁলোকক শিলৰ পৰা পোৱা মৌৰে তৃপ্ত কৰিম।” + +\s5 +\c 82 +\s আচফৰ ৰচিত গীত। +\b +\q +\v 1 ঈশ্বৰ তেওঁৰ স্বর্গীয় সভাৰ মাজত থিয় হৈছে; +\q দেৱতাসকলৰ সেই সভাত তেৱেঁই বিচাৰ কৰে। +\q +\v 2 “কিমান কাললৈকে তোমালোকে অন্যায় বিচাৰ কৰিবা আৰু দুষ্টবোৰৰ পক্ষত থাকিবা? (চেলা) +\q +\s5 +\v 3 তোমালোকে দৰিদ্ৰ আৰু অনাথসকলৰ প্রতি ন্যায়বিচাৰ কৰা; +\q দুখী আৰু দীনহীনৰ ন্যায্য অধিকাৰ ৰক্ষা কৰা। +\q +\v 4 দুখীয়া আৰু কঙালক বঁচোৱা; +\q দুষ্টবোৰৰ হাতৰ পৰা তেওঁলোকক মুক্ত কৰা।” +\q +\s5 +\v 5 তেওঁলোকৰ জ্ঞান আৰু বিচাৰ-বুদ্ধি বুলি একো নাই; +\q চাৰিওফালে অন্ধকাৰতে তেওঁলোক ফুৰে; +\q পৃথিবীৰ আটাই ভিত্তিমূলবোৰ কঁপি উঠিছে। +\q +\s5 +\v 6 মই ক’লো, “তোমালোকেই দেৱতাসকল; +\q তোমালোক সকলোৱেই সৰ্ব্বোপৰি জনাৰ সন্তান। +\q +\v 7 কিন্তু তথাপিও তোমালোক মনুষ্যৰ দৰে মৰিবা; +\q অধিপতিসকলৰ এজনৰ দৰেই তোমালোকৰ পতন হ’ব।” +\b +\q +\s5 +\v 8 হে ঈশ্বৰ, তুমি উঠা, পৃথিবীৰ বিচাৰ কৰা; +\q কিয়নো সমুদায় জাতি তোমাৰ অধিকাৰত আছে। + +\s5 +\c 83 +\s সঙ্গীত: আচফৰ ৰচিত গীত। +\b +\q +\v 1 হে ঈশ্বৰ, তুমি মনে মনে নাথাকিবা! হে ঈশ্বৰ তুমি মুখ বন্ধ কৰি নিসাৰ হৈ নাথাকিবা! +\q +\v 2 চোৱা, তোমাৰ শত্রুবোৰে কেনেকৈ আলোড়নৰ সৃষ্টি কৰিছে; +\q তোমাক ঘৃণা কৰা সকলে নিজৰ মূৰ দাঙিছে। +\q +\s5 +\v 3 তোমাৰ লোকসকলৰ বিৰুদ্ধে তেওঁলোকে কুমন্ত্ৰণা কৰিছে; +\q তুমি যিসকলক ৰক্ষা কৰিছা, সেই লোকসকলৰ বিৰুদ্ধে তেওঁলোকে একেলগে কু-মন্ত্রণা কৰিছে। +\q +\v 4 তেওঁলোকে কয়, “আহাঁ, আমি এক জাতি হিচাবে তেওঁলোকক উচ্ছন্ন কৰোঁহক, +\q যাতে ইস্ৰায়েলৰ নাম পুণৰ কেতিয়াও সোঁৱৰণ কৰা নহ’ব। +\q +\v 5 তেওঁলোকে একমনা হৈ‌ ষড়যন্ত্র কৰিছে; +\q তেওঁলোকে তোমাৰ বিৰুদ্ধে এটি নিয়ম কৰিছে। +\q +\s5 +\v 6 তেওঁলোক হ’ল, তম্বুবাসী ইদোমৰ ইশ্মায়েলীয়াসকল, +\q মোৱাবীয়া আৰু হাগৰীয়াসকল, +\q +\v 7 গবালীয়া, অম্মোনীয়া, অমালেকীয়া আৰু তুৰ নিবাসীসকলৰ সৈতে ফিলিষ্টীয়াসকল; +\q +\s5 +\v 8 অচুৰীয়াসকলেও তেওঁলোকৰ সংগত যোগ দিছে; +\q লোটৰ উত্তৰপুৰুষসকলৰ +\f + +\fr 83.8 +\ft লোটৰ উত্তৰপুৰুষ অর্থাৎ “মোৱাবীয়া আৰু অম্মোনীয়া।” +\f* বাহু সবল কৰাত তেওঁলোকে সহায় কৰিছে। +\q +\s5 +\v 9 তুমি মিদিয়নীয়াসকলৰ প্রতি যি কৰিছিলা, কীচোন নদীৰ পাৰত চীচৰা আৰু যাবীনৰ প্রতি যি কৰিছিলা, এওঁলোকৰ প্রতি তাকেই কৰা। +\q +\v 10 চীচৰা আৰু যাবীন অয়িন-দোৰত ধ্বংস হৈ গ’ল। +\q তেওঁলোক মাটিৰ ওপৰত গোবৰৰ দৰে পৰি আছিলা। +\q +\s5 +\v 11 তেওঁলোকৰ প্রধান লোকসকলৰ দশা তুমি ওৰেব আৰু জেবৰ নিচিনা কৰা; +\q তেওঁলোক সকলো অধিপতিসকলৰ দশা জেবহ আৰু চলমুন্নাৰ নিচিনা কৰা। +\q +\v 12 তেওঁলোকে কৈছিল, “আহাঁ আমি ঈশ্বৰৰ চৰণীয়া ভূমি আমাৰ নিজৰ কাৰণে অধিকাৰ কৰি লওহঁক।” +\q +\s5 +\v 13 হে মোৰ ঈশ্বৰ, তুমি তেওঁলোকক বা’মাৰলী বতাহত ঘূৰি থকা ধুলিৰ নিচিনা কৰা, +\q বতাহে উড়ুৱাই নিয়া তুঁহৰ নিচিনা কৰা। +\q +\v 14 বনজুইয়ে অৰণ্যক যেনেকৈ দগ্ধ কৰি দিয়ে, +\q জুইৰ শিখাই পর্বতবোৰ জ্বলাই দিয়ে, +\q +\v 15 সেইদৰে, তোমাৰ ধুমুহাৰে তুমি তেওঁলোকক খেদি যোৱা, +\q আৰু তোমাৰ প্ৰচণ্ড বতাহেৰে তেওঁলোকক ভয় খুউৱা। +\q +\s5 +\v 16 হে যিহোৱা, লজ্জাৰে তুমি তেওঁলোকৰ মুখ ঢাকি দিয়া, +\q যাতে হে যিহোৱা, তেওঁলোকে তোমাৰ নাম মাতিব, +\q +\v 17 তেওঁলোক চিৰকালৰ বাবে লজ্জিত হওঁক আৰু ভীষণভাৱে আতঙ্কিত হওঁক; +\q তেওঁলোক অপমানিত হৈ বিনষ্ট হওক। +\q +\s5 +\v 18 তেওঁলোকে যেন জানিব পাৰে যে তোমাৰ নাম যিহোৱা, +\q তুমি, কেৱল তুমিয়েই সমুদায় পৃথিবীৰ ওপৰত সৰ্ব্বোপৰি জনা। + +\s5 +\c 84 +\s প্ৰধান বাদ্যকৰৰ প্রতি: গিত্তীৎ সুৰত গাবলগীয়া কোৰহৰ বংশৰ ৰচিত গীত। +\b +\q +\v 1 হে বাহিনীসকলৰ যিহোৱা, তোমাৰ নিবাস গৃহ কেনে মনোৰম! +\q +\v 2 যিহোৱাৰ চোতাল কেইখনত সোমাবলৈ মোৰ প্রাণে আকুল হাবিয়াহ কৰিছে; অত্যন্ত উত্তেজিত হৈছে। +\q জীৱন্ত ঈশ্বৰৰ কাৰণে মোৰ দেহ আৰু মনে আনন্দ ধ্বনি কৰিছে। +\b +\q +\s5 +\v 3 হে বাহিনীসকলৰ যিহোৱা, মোৰ ৰজা আৰু মোৰ ঈশ্বৰ, তোমাৰ বেদীবোৰৰ ওচৰতে, +\q ঘৰ-চিৰিকা চৰায়ে নিজৰ অর্থে ঘৰ বিচাৰি পাইছে, +\q তেলটুপিয়েও তাইৰ পোৱালি ৰাখিবলৈ নিজৰ অর্থে বাঁহ বান্ধিছে। +\q +\v 4 ধন্য সেইসকল, যিসকলে তোমাৰ গৃহত বাস কৰিছে; +\q তেওঁলোকে নিতৌ তোমাৰ প্ৰশংসা কৰিছে। (চেলা) +\q +\s5 +\v 5 ধন্য সেইসকল, যি সকলে তোমাতে শক্তি পাইছে, +\q যিসকলৰ অন্তৰত চিয়োনলৈ যোৱা ৰাজপথ আছে। +\q +\v 6 শুকান বাকা উপত্যকাৰ মাজেদি যাওঁতে তেওঁলোকে সেই ঠাইক জুৰিৰ ঠাই কৰি তোলে; +\q প্রথম বৰষুণে পুখুৰীবোৰ পানীৰে উপচাই দিয়ে। +\q +\s5 +\v 7 যোৱাৰ পথত তেওঁলোকে শক্তিৰ উপৰি শক্তি পায়; +\q তেওঁলোক প্ৰত্যেকে চিয়োনত দেৱতাসকলৰ ঈশ্বৰৰ সন্মুখত গৈ উপস্থিত হয়। +\q +\v 8 হে বাহিনীসকলৰ ঈশ্বৰ যিহোৱা, মোৰ প্ৰাৰ্থনা শুনা; +\q হে যাকোবৰ ঈশ্বৰ, মোৰ কথা শুনা! (চেলা) +\q +\v 9 হে ঈশ্বৰ, আমাৰ ঢাললৈ তুমি দৃষ্টিপাত কৰা; +\q তোমাৰ এই অভিষিক্ত ৰজাৰ মুখলৈ চোৱা। +\q +\v 10 কিয়নো আন ঠাইত হাজাৰ দিন কটোৱাতকৈ তোমাৰ চোতালকেইখনত এদিন থকাই অধিক উত্তম; +\q দুষ্টতাৰ তম্বুত বাস কৰাতকৈ, বৰং মই ঈশ্বৰৰ গৃহৰ দুৱৰী হৈ থকাই অধিক উত্তম। +\q +\s5 +\v 11 কিয়নো ঈশ্বৰ যিহোৱা সূৰ্য্য আৰু ঢালস্বৰূপ; +\q তেওঁ অনুগ্ৰহ আৰু গৌৰৱ দান কৰে; +\q যিসকলে সৎ পথত চলে, তেওঁলোকক কোনো উত্তম বস্তু দিবলৈ তেওঁ অস্বীকাৰ নকৰে। +\q +\v 12 হে বাহিনীসকলৰ যিহোৱা, তোমাৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰা লোক ধন্য। + +\s5 +\c 85 +\s প্ৰধান বাদ্যকৰৰ প্রতি: কোৰহৰ বংশৰ ৰচিত গীত। +\b +\q +\v 1 হে যিহোৱা, তুমি তোমাৰ দেশৰ প্রতি দয়া দেখুৱালা। +\q তুমি যাকোবৰ ভৱিষ্যত পুণৰ স্থাপন কৰিলা। +\q +\v 2 তোমাৰ লোকসকলৰ অপৰাধ তুমি ক্ষমা কৰিলা; +\q তুমি তেওঁলোকৰ সকলো পাপ ঢাকিলা। (চেলা) +\q +\s5 +\v 3 তোমাৰ সকলো ক্রোধ তুমি দূৰ কৰি দিলা আৰু তোমাৰ প্ৰচণ্ড কোপৰ পৰা তুমি ঘূৰি আহিলা। +\q +\v 4 হে আমাৰ পৰিত্ৰাণৰ ঈশ্বৰ, তুমি আমাক পুণৰ উদ্ধাৰ কৰা; +\q আমাৰ প্রতি থকা তোমাৰ ঘৃণামিশ্রিত ক্ৰোধ দূৰ কৰা। +\q +\v 5 তুমি চিৰকালেই আমাৰ ওপৰত ক্ৰোধ কৰি থাকিবা নেকি? +\q সৰ্ব্ব পুৰুষলৈকে তুমি তোমাৰ ক্ৰোধ ধৰি ৰাখিবা নেকি? +\q +\s5 +\v 6 তোমাৰ লোকসকলে যাতে তোমাত আনন্দ কৰিব পাৰে, +\q তাৰবাবে তুমি জানো আমাক পুণৰায় জাগৰিত নকৰিবা? +\q +\v 7 হে যিহোৱা, তোমাৰ দৃঢ় প্রেম তুমি আমাক দেখুউৱা; +\q তোমাৰ পৰিত্ৰাণ আমাক দান কৰা। +\b +\q +\s5 +\v 8 ঈশ্বৰ যিহোৱাই যিহকে ক’ব, মই তাকেই শুনিম; +\q কিয়নো তেওঁ নিজৰ লোকসকলক আৰু নিজৰ বিশ্বসী অনুগামীসকলক শান্তিৰ কথা ক’ব, +\q যেন সেই লোকসকল পুণৰায় মুর্খতাৰ ফালে ঘূৰি নাযায়। +\q +\v 9 তেওঁক ভয় কৰা সকললৈ স্বৰূপেই তেওঁৰ পৰিত্রাণৰ সময় তেওঁলোকৰ বাবে সন্নিকট; +\q তাতে আমাৰ দেশত তেওঁৰ মহিমাই বিৰাজ কৰিব। +\q +\s5 +\v 10 গভীৰ প্রেম আৰু বিশ্বস্ততাৰ মিলন ঘটিব; +\q ধাৰ্ম্মিকতা আৰু শান্তিয়ে পৰস্পৰে চুম্বন কৰিব। +\q +\v 11 দেশৰ ভূমিৰ পৰা বিশ্বস্ততাৰ গজালি ওলাব; +\q স্বৰ্গৰ পৰা ধাৰ্ম্মিকতাই তললৈ দৃষ্টি কৰিব। +\q +\s5 +\v 12 যি যি উত্তম, যিহোৱাই নিশ্চয়ে তাক দান কৰিব। +\q আমাৰ দেশে নিজৰ শস্য উৎপন্ন কৰিব। +\q +\v 13 ধাৰ্ম্মিকতা যিহোৱাৰ আগে আগে চলিব; +\q তেওঁৰ খোজৰ চিহ্নত ধার্মিকতাই এটি পথ প্রস্তুত কৰিব। + +\s5 +\c 86 +\s দায়ুদৰ প্ৰাৰ্থনা। +\b +\q +\v 1 হে যিহোৱা, মোৰ কথালৈ কাণ দিয়া, মোক উত্তৰ দিয়া; +\q কিয়নো মই দুখী আৰু দৰিদ্ৰ। +\q +\v 2 মোৰ প্ৰাণ ৰক্ষা কৰা; কিয়নো মই তোমাৰ ভক্ত; +\q তুমিয়েই মোৰ ঈশ্বৰ; তোমাৰ ওপৰত ভাৰসা কৰা দাসক তুমি পালন কৰা। +\q +\s5 +\v 3 হে প্ৰভু, মোক কৃপা কৰা; +\q কিয়নো ওৰে দিনটো মই তোমাৰ আগত প্ৰাৰ্থনা কৰি আছো। +\q +\v 4 তোমাৰ দাসৰ মনত আনন্দ দান কৰা; +\q কিয়নো হে প্ৰভু, মই মোৰ প্রাণ তোমালৈ তুলি ধৰিছো। +\q +\s5 +\v 5 হে প্ৰভু, তুমি মঙ্গলময় আৰু ক্ষমাদানকাৰী; +\q তোমাৰ আগত প্ৰাৰ্থনা কৰা সকলৰ প্রতি তুমি দয়াৰে পৰিপূর্ণ। +\q +\v 6 হে যিহোৱা, মোৰ প্ৰাৰ্থনালৈ কাণ পাতা, +\q মোৰ মিনতিৰ ক্রন্দন তুমি শুনা। +\q +\v 7 সঙ্কটৰ কালত মই তোমাৰ আগত প্ৰাৰ্থনা কৰিম; +\q কিয়নো তুমি মোক উত্তৰ দিবা। +\q +\s5 +\v 8 হে প্ৰভু, দেৱতাবোৰৰ মাজত তোমাৰ তুল্য কোনো নাই; +\q তোমাৰ কাৰ্য্যৰ লগত কোনো কাৰ্য্যৰ তুলনা নহয়। +\q +\v 9 হে প্ৰভু, তুমি সৃষ্টি কৰা সমস্ত জাতিয়ে আহি তোমাৰ আগত প্ৰণিপাত কৰিব; +\q তেওঁলোকে তোমাৰ মহিমা কীর্তন কৰিব। +\q +\s5 +\v 10 কিয়নো তুমি মহান আৰু তুমি আচৰিত কৰ্ম্ম কৰোঁতা। +\q কেৱল তুমিয়েই ঈশ্বৰ। +\q +\v 11 হে যিহোৱা, তোমাৰ পথৰ বিষয়ে মোক শিক্ষা দিয়া, +\q যাতে মই তোমাৰ সত্যত চলিব পাৰো; +\q তোমাৰ নামক ভয় কৰাৰ কাৰণে মোৰ দুই মনৰ অন্তৰক এক মন দিয়া। +\q +\v 12 হে মোৰ ঈশ্বৰ যিহোৱা, মই সমস্ত হৃদয়ৰে তোমাৰ প্রশংসা কৰিম, +\q চিৰকাল তোমাৰ নামৰ গৌৰৱ কৰিম। +\q +\s5 +\v 13 কিয়নো মোৰ প্ৰতি তোমাৰ গভীৰ প্রেম অসীম; +\q চিয়োলৰ অতি গভীৰ অধোলোকৰ পৰা তুমি মোৰ প্ৰাণ ৰক্ষা কৰিলা। +\q +\v 14 হে ঈশ্বৰ, অহঙ্কাৰীসকল মোৰ বিৰুদ্ধে উঠিছে; +\q অত্যাচাৰীসকলৰ দলে মোৰ প্ৰাণ লব বিচাৰিছে; +\q তেওঁলোকে তোমাক নিজৰ সন্মুখত নাৰাখে। +\q +\s5 +\v 15 কিন্তু হে প্ৰভু, তুমি দয়াৰে পৰিপূর্ণ অনুগ্রহকাৰী ঈশ্বৰ; +\q তুমি ক্ৰোধত ধীৰ, গভীৰ প্রেম আৰু বিশ্বস্ততাত মহান। +\q +\v 16 তুমি মোলৈ ঘূৰা আৰু মোক কৃপা কৰা; +\q তোমাৰ দাসক তোমাৰ শক্তি দান কৰা; +\q তোমাৰ দাসীৰ পুত্ৰক তুমি ৰক্ষা কৰা। +\q +\v 17 মোক তোমাৰ কৰুণাৰ এটি চিন দেখুৱা, +\q যাতে মোক যি সকলে ঘৃণা কৰে তেওঁলোকে তাকে দেখি লাজ পায়; +\q কাৰণ, হে যিহোৱা, তুমিয়েই মোক সহায় কৰিলা আৰু শান্তনা দিলা। + +\s5 +\c 87 +\s কোৰহৰ বংশৰ ৰচিত গীত। এটি সঙ্গীত। +\b +\q +\v 1 যিহোৱাই পবিত্ৰ পৰ্ব্বতশ্রেণীৰ ওপৰত তেওঁৰ নগৰ স্থাপন কৰিলে। +\q +\v 2 যাকোবৰ বংশৰ সকলো নিবাসতকৈ যিহোৱাই চিয়োনৰ দুৱাৰবোৰ ভাল পায়। +\q +\v 3 হে ঈশ্বৰৰ নগৰ, তোমাৰ বিষয়ে অনেক গৌৰৱৰ কথা কোৱা হৈছে। (চেলা) +\q +\s5 +\v 4 “মই মোৰ চিনাকিসকলৰ মাজত ৰাহব আৰু বাবিলৰো চর্চা কৰিম; +\q ফিলিষ্টীয়া, তুৰ আৰু ইথিওপিয়াৰ (কুচক) কথাও চর্চা কৰিম, +\q তেওঁলোকে কয়, ‘এইসকল প্রত্যেকৰে জন্ম তাত হৈছে।’” +\q +\s5 +\v 5 এনে কি, চিয়োনৰ বিষয়েও এইবুলি কোৱা হ’ব, “অমুক বা তমুক মানুহৰ তাত জন্ম হৈছিল; +\q সৰ্ব্বোপৰি জনাই নিজেই চিয়োনক স্থাপন কৰিব।” +\q +\v 6 যিহোৱাই জাতিসমূহৰ নাম লিখি তালিকা কৰাৰ সময়ত এই কথা ক’ব, “এইজনৰ চিয়োনত জন্ম হৈছিল।” (চেলা) +\q +\s5 +\v 7 গায়ক আৰু নাচনীসকলে একেভাৱে কব, “মোৰ সকলো ভুমুক তোমাৰ মাজতেই আছে।” + +\s5 +\c 88 +\s এটি সঙ্গীত। কোৰহৰ বংশৰ ৰচিত গীত। প্ৰধান বাদ্যকৰৰ প্রতি: সুৰ -মহলৎ-লিয়ান্নোৎ। ইজ্ৰাহীয়া হেমনৰ মচকীল গীত। +\b +\q +\v 1 হে মোৰ পৰিত্রাণৰ ঈশ্বৰ যিহোৱা, +\q মই দিনে-ৰাতিয়ে তোমাৰ ওচৰত কাঁতৰোক্তি কৰিছো। +\q +\v 2 তোমাৰ আগত মোৰ প্রার্থনা উপস্থিত হওঁক; +\q তুমি মোৰ কাতৰোক্তিলৈ কাণ পাতা। +\q +\s5 +\v 3 কাৰণ মোৰ প্রাণ দুখেৰে ভৰি পৰিছে, +\q মোৰ জীৱন প্ৰায় চিয়োলৰ ওচৰ চাপিছে। +\q +\v 4 গাঁতলৈ নামি যোৱাসকলৰ লগত মই গণিত হৈছোঁ; +\q মই অসহায় লোকৰ দৰে বলহীন হৈছো; +\q +\s5 +\v 5 মই মৃতসকলৰ মাজত পৰিত্যাগ কৰা লোকৰ দৰে হৈছো; +\q মৈদামত পৰি থকা হত লোকসকলৰ নিচিনা হৈছোঁ, +\q যিসকলক তুমি সোঁৱৰণো নকৰা, +\q যিসকল তোমাৰ সহায়ৰ হাতৰ পৰা বিছিন্ন হৈছে। +\q +\v 6 তুমি মোক গাঁতৰ সকলোতকৈ তলৰ ঠাইত ৰাখিছা, +\q অন্ধকাৰ আৰু গভীৰ ঠাইত ৰাখিছা। +\q +\s5 +\v 7 হে ঈশ্বৰ, তোমাৰ ক্ৰোধে মোক বেৰি ধৰিছে, +\q তোমাৰ সকলো প্রকাৰ ঢৌৰে তুমি মোক দুখ দিছা। (চেলা) +\q +\s5 +\v 8 তুমি মোৰ চিনাকিসকলক মোৰ পৰা দূৰ কৰিছা; +\q তেওঁলোকৰ সন্মুখত মোক ঘৃণাৰ পাত্র কৰিছা; +\q মই বন্দী হৈ আছোঁ, ওলাই যাব পৰা নাই। +\q +\s5 +\v 9 দুখতে মোৰ চকুৰ দৃষ্টি কমি আহিছে; +\q হে যিহোৱা, প্রতিদিনে মই তোমাৰ আগত প্ৰাৰ্থনা কৰিছোঁ; +\q মই তোমালৈ মোৰ হাত মেলি ৰাখিছোঁ। +\q +\v 10 মৃতজনৰ কাৰণে জানো তুমি আচৰিত কৰ্ম্ম কৰা? +\q মৃতজনে উঠি জানো তোমাৰ স্তুতি কৰিব? (চেলা) +\q +\s5 +\v 11 মৈদামত জানো তোমাৰ গভীৰ প্রেমৰ বৰ্ণনা আৰু বিনাশৰ ঠাইত জানো তোমাৰ বিশ্বস্ততাৰ কথা প্ৰচাৰ কৰা হব? +\q +\v 12 অন্ধকাৰ স্থানত জানো তোমাৰ আচৰিত কৰ্ম্ম জনা যাব? +\q যি দেশৰ লোকক তুমি পাহৰি যোৱা, সেই ঠাইত জানো তোমাৰ ধাৰ্ম্মিকতাৰ কার্য জনা যাব? +\q +\s5 +\v 13 হে যিহোৱা, মই, মই হলে তোমাৰ ওচৰত কাকুতি কৰি কান্দিছোঁ, +\q ৰাতিপুৱাতেই তোমাৰ আগত মোৰ প্ৰাৰ্থনা গৈ উপস্থিত হয়। +\q +\v 14 হে যিহোৱা, কিয় তুমি মোক ত্যাগ কৰিছা? +\q তোমাৰ মুখ মোৰ পৰা কিয় লুকুৱাই ৰাখিছা? +\q +\s5 +\v 15 মই ল’ৰা কালৰে পৰা দুখী আৰু মৃতপ্ৰায় হৈ আছোঁ; +\q মই তোমাৰ ভয়ানক ক্রোধ ভোগ কৰি ব্যাকুল হৈছো। +\q মই হতাশ হৈ পৰিছো। +\q +\v 16 তোমাৰ প্ৰচণ্ড ক্ৰোধ মোৰ ওপৰেদি বৈ গৈছে; +\q তোমাৰ ক্রোধে মোক ধ্বংস কৰিছে। +\q +\s5 +\v 17 সেইবোৰে পানীৰ ঢল অহাৰ দৰে ওৰে দিনটো মোক আৱৰি ৰাখিছে; +\q চৌদিশৰ পৰা মোক বেৰি ধৰি ৰাখিছে। +\q +\v 18 মোৰ প্রিয়জন আৰু বন্ধুসকলক তুমি মোৰ পৰা দূৰ কৰিলা; +\q এতিয়া অন্ধকাৰেই মোৰ সংগী। + +\s5 +\c 89 +\s ইজ্ৰাহীয়া এথনৰ মচকীল গীত। +\b +\q +\v 1 মই চিৰকাল যিহোৱাৰ গভীৰ প্রেমৰ কীর্তন কৰিম; +\q মই নিজ মুখেৰে পুৰুষানুক্ৰমে সকলোৰে সন্মুখত তোমাৰ বিশ্বস্ততা প্রচাৰ কৰিম। +\q +\v 2 মই ঘোষণা কৰিম যে, তোমাৰ গভীৰ প্রেমৰ কার্য চিৰকালৰ বাবে স্থাপন হৈছে; +\q তোমাৰ বিশ্বস্ততা আকাশমণ্ডলৰ দৰেই স্থায়ী। +\q +\s5 +\v 3 তুমি কৈছা, “মই মোৰ মনোনীত জনৰ কাৰণে এটি নিয়ম স্থাপন কৰিলোঁ, +\q মোৰ দাস দায়ুদৰ আগত মই এই শপত কৰিলোঁ: +\q +\v 4 ‘মই তোমাৰ বংশক চিৰকালৰ কাৰণে স্থাপন কৰিম; +\q বংশানুক্রমে তোমাৰ সিংহাসন স্থাপন কৰিম।’” (চেলা) +\b +\q +\s5 +\v 5 হে যিহোৱা, আকাশ-মণ্ডলে তোমাৰ আচৰিত কৰ্ম্মৰ প্ৰশংসা কৰে; +\q পবিত্ৰ লোকসকলৰ সমাজত তোমাৰ বিশ্বস্ততাৰ প্ৰশংসা কৰে। +\q +\v 6 আকাশমণ্ডলৰ মাজত এনে কি আছে +\q যাক যিহোৱাৰ লগত তুলনা কৰিব পাৰি? +\q স্বর্গৰ দূতসকলৰ মাজত যিহোৱাৰ তুল্য কোন আছে? +\q +\s5 +\v 7 পবিত্ৰ দূতসকলৰ সভাত সকলোৱে ঈশ্বৰক ভয় কৰে; +\q তেওঁৰ চৰিওফালে থকা সকলতকৈ তেৱেঁই অতিশয় ভীতিজনক। +\q +\v 8 হে বাহিনীসকলৰ ঈশ্বৰ যিহোৱা, তোমাৰ তুল্য পৰাক্ৰমী কোন আছে, হে প্রভু? +\q তোমাৰ বিশ্বস্ততাই তোমাক বেৰি ৰাখিছে। +\q +\s5 +\v 9 তর্জন-গর্জনেৰে ওফন্দি উঠা সমুদ্ৰক তুমি শাসন কৰা; +\q তাৰ ঢৌ উঠিলে তুমিয়েই সেইবোৰক শান্ত কৰা। +\q +\v 10 তুমি ৰাহবক খণ্ড খণ্ড কৰি, হত হোৱা লোকৰ দৰে কৰিলা; +\q তোমাৰ বাহুবলেৰে তুমি তোমাৰ শত্রুবোৰক ছিন্ন-ভিন্ন কৰিলা। +\q +\s5 +\v 11 আকাশ-মণ্ডল তোমাৰ আৰু পৃথিবীও তোমাৰেই; +\q জগত আৰু তাত থকা সকলোকে তুমিয়েই স্থাপন কৰিলা। +\q +\v 12 উত্তৰ আৰু দক্ষিণ তোমাৰেই সৃষ্টি; +\q তাবোৰ আৰু হৰ্মোণে তোমাৰ নামত আনন্দ-ধ্বনি কৰে। +\q +\s5 +\v 13 তোমাৰ বাহু পৰাক্ৰমেৰে ভৰা; +\q তোমাৰ হাত শক্তিশালী, তোমাৰ সোঁ হাত প্রবল। +\q +\v 14 ধাৰ্ম্মিকতা আৰু ন্যায়বিচাৰ তোমাৰ সিংহাসনৰ ভিত্তিমূল; +\q প্রেম আৰু বিশ্বস্ততা তোমাৰ আগে আগে চলে। +\q +\s5 +\v 15 ধন্য সেই লোক, যি সকলে আনন্দ-ধ্বনিৰে তোমাৰ আৰাধনা কৰে; +\q হে যিহোৱা, তেওঁলোকে তোমাৰ মুখৰ দীপ্তিত চলাফুৰা কৰে। +\q +\v 16 ওৰে দিনটো তেওঁলোকে তোমাৰ নামত উল্লাস কৰে; +\q তোমাৰ ধাৰ্ম্মিকতাত তেওঁলোকে তোমাক তুলি ধৰে। +\q +\s5 +\v 17 তুমিয়েই তেওঁলোকৰ শক্তিৰ শোভা; +\q তোমাৰ অনুগ্ৰহতে আমাৰ শক্তিৰ শিং উন্নত হব। +\q +\v 18 আমাৰ ৰজা ইস্রায়েলৰ পবিত্র জনাৰ দ্বাৰায়েই নিযুক্ত, +\q আমাৰ সেই ঢাল যিহোৱাৰেই। +\b +\q +\s5 +\v 19 এসময়ততুমি দর্শনত তোমাৰ ভক্তসকলক কৈছিলা, “এজন বীৰৰ ওপৰত মই সহায় কৰাৰ ভাৰ অৰ্পণ কৰিলোঁ; +\q লোকসকলৰ মাজৰ পৰা এজনক মনোনীত কৰি উন্নত কৰিলো। +\q +\v 20 মই মোৰ দাস দায়ুদক বিচাৰি পালোঁ; +\q মোৰ পবিত্ৰ তেলেৰে মই তেওঁক অভিষেক কৰিলোঁ। +\q +\v 21 মোৰ হাত সদায় তেওঁৰ লগত থাকিব; +\q মোৰ বাহুৱেও তেওঁক বলৱান কৰিব। +\q +\v 22 কোনো শত্রুৱে তেওঁক উপদ্ৰৱ নকৰিব, +\q কোনো দুষ্ট লোকে তেওঁক অত্যাচাৰ নকৰিব। +\q +\v 23 মই তেওঁৰ শত্রুবোৰক তেওঁৰ সন্মুখতে গুড়ি কৰিম; +\q যিসকলে তেওঁক ঘৃণা কৰে, তেওঁলোকক প্ৰহাৰ কৰিম। +\q +\s5 +\v 24 মোৰ বিশ্বস্ততা আৰু প্রেম তেওঁৰ লগত থাকিব; +\q মোৰ নামত তেওঁৰ শক্তিৰ শিং উর্দ্ধত উঠিব। +\q +\v 25 মই সাগৰৰ ওপৰত তেওঁৰ হাত ৰাখি ক্ষমতা দিম, +\q আৰু তেওঁৰ সোঁহাত নদীবোৰৰ ওপৰত ৰাখিম। +\q +\v 26 তেওঁ মোক মাতি ক’ব, ‘তুমিয়েই মোৰ পিতৃ, +\q মোৰ ঈশ্বৰ আৰু মোৰ পৰিত্ৰাণৰ শিলা!’ +\q +\s5 +\v 27 মই তেওঁক মোৰ জ্যেষ্ঠ পুত্ৰ কৰিম, +\q পৃথিবীৰ ৰজাসকলৰ মাজত তেওঁক সকলোতকৈ শ্ৰেষ্ঠ কৰিম। +\q +\v 28 তেওঁৰ প্রতি মোৰ অটল প্রেম চিৰকাললৈকে ৰাখিম; +\q মোৰ নিয়মটি তেওঁৰ লগত থিৰে থাকিব। +\q +\v 29 মই তেওঁৰ বংশকো চিৰকাললৈকে স্থায়ী কৰিম, +\q আকাশ-মণ্ডলৰ দৰেই মই তেওঁৰ সিংহাসন চিৰস্থায়ী কৰিম। +\q +\s5 +\v 30 তেওঁৰ সন্তানসকলে যদি মোৰ ব্যৱস্থা ত্যাগ কৰে, +\q আৰু মোৰ নিয়মৰ পথত নচলে, +\q +\v 31 যদি তেওঁলোকে মোৰ বিধিবোৰ উলঙ্ঘন কৰে, +\q মোৰ আজ্ঞাবোৰ পালন নকৰে, +\q +\v 32 তেন্তে মই বেতেৰে প্রহাৰ কৰি তেওঁলোকক অপৰাধৰ শাস্তি দিম, +\q তেওঁলোকৰ অধৰ্ম্মৰ শাস্তি চাবুকেৰে দিম। +\q +\s5 +\v 33 কিন্তু মই মোৰ অটল প্রেম তেওঁৰ পৰা নিচেইকৈ নুগুচাম; +\q মোৰ প্রতিজ্ঞাৰ বিশ্বস্ততা ব্যৰ্থ হবলৈ নিদিম। +\q +\v 34 মই মোৰ নিয়মটি উলঙ্ঘন নকৰিম, +\q মোৰ ওঁঠৰ পৰা ওলোৱা বাক্য সলনি নকৰিম। +\q +\s5 +\v 35 মোৰ পবিত্ৰতাৰ শপত খাই মই এবাৰেই ক’লোঁ; +\q মই দায়ুদৰ আগত কেতিয়াও মিছা কথা নকও। +\q +\v 36 তেওঁৰ বংশ চিৰকাললৈকে থাকিব, +\q তেওঁৰ সিংহাসন মোৰ সাক্ষাতে সূৰ্য্যৰ দৰে চিৰস্থায়ী হব। +\q +\v 37 সেয়ে আকাশৰ বিশ্বাসী সাক্ষী চন্দ্ৰৰ নিচিনাকৈ চিৰকালৰ কাৰণে স্থাপিত হব।” (চেলা) +\b +\q +\s5 +\v 38 কিন্তু তুমিয়েই পৰিত্যাগ কৰিলা, অগ্ৰাহ্যও কৰিলা; +\q তোমাৰ অভিষিক্ত জনাৰ বিৰুদ্ধে তুমি ক্ৰোধ কৰিছা। +\q +\v 39 তোমাৰ দাসে সৈতে স্থাপন কৰা নিয়মটি তুমি প্রত্যাখান কৰিছা; +\q তুমি তেওঁৰ ৰাজ-মুকুট মাটিলৈ পেলাই অশুচি কৰিলা। +\q +\v 40 তুমি তেওঁৰ সকলো প্রাচীৰ ভাঙি পেলালা; +\q তুমি তেওঁৰ কোঁঠবোৰ বিনষ্ট কৰিলা। +\q +\s5 +\v 41 তেওঁৰ দেশৰ কাষেদি যোৱা সকলো বাটৰুৱাই তেওঁক লুট কৰে; +\q তেওঁ ওচৰ-চুবুৰীয়াসকলৰ নিন্দাৰ পাত্র হৈছে। +\q +\v 42 তুমি তেওঁৰ শত্রুবোৰৰ সোঁ হাত শক্তিশালী কৰিলা; +\q তেওঁৰ সকলো শত্রুকে আনন্দিত কৰিলা। +\q +\v 43 তুমি তেওঁৰ তৰোৱালৰ ধাৰ ওভটাই দিলা আৰু যুদ্ধত তেওঁক থিয় হবলৈ নিদিলা। +\q +\s5 +\v 44 তুমি তেওঁৰ হাতৰ ৰাজদণ্ড হৰণ কৰিলা; +\q তেওঁৰ সিংহাসন ভুমিলৈ পতিত কৰিলা। +\q +\v 45 তুমি তেওঁৰ যৌৱন কাল চুটি কৰিলা; +\q তুমি তেওঁক লাজেৰে ঢাকিলা। (চেলা) +\b +\q +\s5 +\v 46 হে যিহোৱা, আৰু কিমান কাল? তুমি সদায়েই নিজকে লুকুৱাই ৰাখিবা নেকি? +\q কিমান কাল নো তোমাৰ ক্ৰোধ অগ্নিৰ নিচিনাকৈ জ্বলি থাকিব? +\q +\v 47 মোৰ জীৱন কাল কেনে অলপ দিনীয়া, তাক সোঁৱৰা; +\q কি অসাৰতাৰ কাৰণেইবা তুমি মনুষ্যক স্ৰজিলা! +\q +\v 48 কেতিয়াও মৃত্যু নেদেখাকৈ কোন মানুহ জীয়াই থাকিব পাৰে? +\q চিয়োলৰ হাতৰ পৰা কোনে নিজৰ প্ৰাণ ৰক্ষা কৰিব পাৰে? (চেলা) +\b +\q +\s5 +\v 49 হে যিহোৱা, তোমাৰ পূৰ্ব্ব-কালৰ সেই অটল প্রেম ক’ত? +\q সেই প্রেম তুমি তোমাৰ বিশ্বস্ততাৰ দ্বাৰাই দায়ুদৰ আগত শপত খাইছিলা। +\q +\v 50 হে যিহোৱা, তোমাৰ দাসসকলক কৰা অপমান সোঁৱৰণ কৰা; +\q সোৱঁৰণ কৰা, আন জাতিবোৰে মোলৈ কৰা সেই অপমানবোৰ; +\q কেনেকৈ মই মোৰ বুকুত বহন কৰি আছো। +\q +\v 51 হে যিহোৱা, তোমাৰ শত্রুবোৰে সেই অপমান কৰিছে, +\q তেওঁলোকে তোমাৰ অভিষিক্ত জনাৰ প্রতি খোজক অপমান কৰিছে। +\q +\s5 +\v 52 যিহোৱা চিৰকাললৈকে ধন্য হওঁক। আমেন, আৰু আমেন। + +\s5 +\c 90 +\ms গীতমালা‍ চতুর্থ খণ্ড +\s ঈশ্বৰৰ লোক মোচিৰ প্ৰাৰ্থনা। +\b +\q +\v 1 হে প্ৰভু, পুৰুষে পুৰুষে তুমিয়েই আমাৰ বাসস্থান হৈ আহিছা। +\q +\v 2 পৰ্ব্বতবোৰ উৎপন্ন হোৱাৰ আগেয়ে, +\q পৃথিৱী আৰু জগত সৃষ্টিৰ পূৰ্ব্বেই, +\q অনাদি কালৰ পৰা অনন্ত কাল পর্যন্ত তুমিয়েই ঈশ্বৰ। +\q +\s5 +\v 3 তুমি মানুহক ধূলিলৈ উভটাই লৈ যোৱা; +\q তুমি কোৱা, “হে মনুষ্য-সন্তানসকল উভটি যোৱা”। +\q +\v 4 তোমাৰ দৃষ্টিত হাজাৰ বছৰ যেন পাৰ হোৱা যোৱাকালিৰ নিচিনা; +\q যেন ৰাতিৰ এক প্ৰহৰ মাত্র। +\q +\s5 +\v 5 তুমি মানুহক ধলৰ দৰে উটুৱাই লৈ যোৱা, +\q তেওঁলোক এক সপোনৰ দৰে; +\q তেওঁলোক যেন ৰাতিপুৱা নতুনকৈ ঠন ধৰি উঠা ঘাঁহৰ দৰে; +\q +\v 6 ৰাতি পুৱালেই সেয়ে গজি উঠি বাঢ়িবলৈ ধৰে; +\q গধূলি বেলা সেয়ে শুকাই শেষ হৈ যায়। +\q +\s5 +\v 7 তোমাৰ ক্ৰোধে আমাক গ্রাস কৰে, +\q তোমাৰ কোপত আমি ব্যাকুল হওঁ। +\q +\v 8 তুমি আমাৰ অপৰাধবোৰ তোমাৰ সন্মুখত থৈছা; +\q তোমাৰ উপস্থিতিৰ পোহৰত আমাৰ গুপুত পাপবোৰ প্রকাশ পায়। +\q +\s5 +\v 9 তোমাৰ ভীষণ ক্ৰোধত আমাৰ দিনবোৰ হ্ৰাস হৈ যায়; +\q নিশ্বাসৰ দৰেই আমাৰ আয়ুসৰ বছৰবোৰ শেষ হৈ যায়। +\q +\v 10 আমাৰ আয়ুস মাত্র সত্তৰ বছৰ, +\q হয়তো শক্তি থাকিলে, আশী বছৰও হ’ব পাৰে; +\q তথাপিতো আমি গর্ব কৰিব পৰা বছৰবোৰত মাথোন দুখ আৰু ক্লেশ থাকে; +\q বছৰবোৰ বেগাই ঢুকাই যায় আৰু আমিও পলকতে উড়ি যাওঁ। +\q +\s5 +\v 11 তোমাৰ ক্ৰোধৰ পৰাক্ৰম কোনে জানে? +\q তোমাৰ ক্রোধ, তোমাৰ প্রাপ্য ভয়-ভক্তিৰ দৰেই মহান? +\q +\v 12 সেয়েহে, আমাৰ আয়ুসৰ কাল গণনা কৰিবলৈ তুমি আমাক শিকোৱা; +\q যাতে আমি প্রজ্ঞাৰ চিত্ত লাভ কৰিব পাৰো। +\q +\v 13 হে যিহোৱা, আৰু কিমান কাল? +\q তুমি ঘূৰি আহাঁ! তোমাৰ দাসসকলৰ প্রতি সদয় হোৱা! +\q +\s5 +\v 14 পুৱাতে তোমাৰ গভীৰ প্রেমেৰে আমাক তৃপ্ত কৰা, +\q যেন আমি আয়ুস থাকেমানে গোটেই জীৱনত আনন্দ আৰু উল্লাস কৰিব পাৰো। +\q +\v 15 যিমান দিন ধৰি তুমি আমাক দুখ দিলা আৰু, +\q যিমান বছৰ আমি কষ্ট দেখিলোঁ, সেই অনুসাৰেই তুমি আমাক আনন্দিত কৰা। +\q +\v 16 তোমাৰ দাসসকলৰ আগত তোমাৰ কৰ্ম্ম, +\q আৰু তেওঁলোকৰ সন্তানসকলৰ ওপৰত তোমাৰ গৌৰৱ প্ৰকাশিত হওক। +\q +\s5 +\v 17 আমাৰ ঈশ্বৰ যিহোৱাৰ দয়া আমাৰ ওপৰত থাকক; +\q তুমি আমাৰ হাতৰ সকলো কার্য সফল কৰা; +\q হয়, আমাৰ হাতৰ সকলো কামত তুমি সফলতা দান কৰা। + +\s5 +\c 91 +\q +\v 1 যি মানুহ সৰ্ব্বোপৰি জনাৰ আশ্রয়ত থাকে, +\q যি মানুহ সৰ্ব্বশক্তিমানৰ ছাঁত বসতি কৰে +\q +\v 2 তেওঁ যিহোৱাৰ বিষয়ে এই কথা ক’ব, “তেৱেঁই মোৰ আশ্ৰয় আৰু মোৰ দুর্গ; +\q তেৱেঁই মোৰ ঈশ্বৰ, যি জনাৰ ওপৰত মই ভৰসা কৰো।” +\q +\s5 +\v 3 তেওঁ তোমাক ব্যাধৰ ফান্দৰ পৰা +\q আৰু সর্বনাশী মহামাৰীৰ পৰা ৰক্ষা কৰিব। +\q +\v 4 তেওঁ নিজৰ পাখিৰে তোমাক আবৰি ৰাখিব, +\q তেওঁৰ ডেউকাৰ তলত তুমি আশ্ৰয় পাবা; +\q ঈশ্বৰৰ বিশ্বাসযোগ্যতা তোমাৰ ঢাল আৰু সুৰক্ষা হ’ব। +\q +\s5 +\v 5 তুমি ৰাতিৰ আতঙ্কলৈ; +\q আৰু দিনত উড়ি অহা কাঁড়লৈ ভয় নকৰিবা। +\q +\v 6 অন্ধকাৰত ঘূৰি ফুৰা মহামৰীলৈ +\q নাইবা দুপৰীয়া সময়ত অহা ধ্বংসকাৰী আঘাটলৈ তুমি ভয় নকৰিবা। +\q +\v 7 হয়তো তোমাৰ ফালে ধ্বংস হ’ব হাজাৰ হাজাৰ লোক, +\q আৰু তোমাৰ সোঁফালে অযুত অযুত; +\q কিন্তু সেয়ে তোমাৰ কাষলৈ নাহিব। +\q +\s5 +\v 8 তুমি কেৱল নিজ চকুৰে দেখা পাবা; +\q দুষ্টবোৰে কেনে প্ৰতিফল পায়, তুমি তাক দেখা পাবা। +\q +\v 9 ‘হে প্রভু, হয়, তুমিয়েই মোৰ আশ্রয়!’ +\f + +\fr 91.9 +\ft কিয়নো তুমি যিহোৱাক তোমাৰ আশ্ৰয় কৰিলা! +\f* +\b +\q তুমি সৰ্ব্বোপৰি জনাক তোমাৰ আশ্রয়স্থান কৰিলা। +\q +\s5 +\v 10 সেইবাবে তোমালৈ কোনো বিপদ নঘটিব; +\q আৰু তোমাৰ তম্বুৰ ওচৰলৈ কোনো দুখ-কষ্ট নাহিব। +\q +\v 11 কিয়নো তোমাৰ সকলো পথত তোমাক ৰক্ষা কৰিবলৈ, +\q তেওঁ নিজৰ দূতসকলক তোমাৰ বিষয়ে আজ্ঞা দিব। +\q +\s5 +\v 12 তেওঁলোকে হাতেৰে তোমাক দাঙি ধৰিব, +\q যেন তোমাৰ ভৰিয়ে শিলত খুন্দা খাই আঘাট নাপায় +\q +\v 13 তুমি সিংহ আৰু সাপৰ ওপৰত ভৰি দিবা। +\q তুমি যুবা-সিংহ আৰু নাগক ভৰিৰে গচকিবা। +\q +\s5 +\v 14 কিয়নো তেওঁ মোত প্রেম কৰে, সেয়েহে মই তেওঁক উদ্ধাৰ কৰিম; +\q মই তেওঁক ৰক্ষা কৰিম, কাৰণ তেওঁ মোৰ নাম জানে। +\q +\v 15 তেওঁ মোক মাতিব, তাতে মই তেওঁক উত্তৰ দিম; +\q সঙ্কটৰ কালত মই তেওঁৰ সঙ্গী হ’ম; +\q মই তেওঁক উদ্ধাৰ কৰিম, গৌৰৱাম্বিতও কৰিম। +\q +\v 16 মই দীৰ্ঘ আয়ুস দি তেওঁক সন্তুষ্ট কৰিম; +\q মোৰ পৰিত্ৰাণ তেওঁক দেখুৱাম। + +\s5 +\c 92 +\s এটি গীত। বিশ্ৰাম-বাৰৰ অৰ্থে সঙ্গীত। +\b +\q +\v 1 যিহোৱাৰ উদ্দেশ্যে ধন্যবাদ কৰা উত্তম; +\q হে সৰ্ব্বোপৰিজনা, তোমাৰ নামৰ উদ্দেশ্যে স্তুতিগান কৰা উত্তম; +\q +\v 2 ৰাতিপুৱা তোমাৰ অসীম প্রেমৰ কথা +\q আৰু প্ৰতি ৰাতি তোমাৰ বিশ্বস্ততা প্রচাৰ কৰা উত্তম; +\q +\v 3 দহ গুণীয়া যন্ত্ৰ আৰু নেবল যন্ত্ৰ সহকাৰে, +\q গভীৰ বীণাৰ স্বৰেৰে তোমাৰ ধন্যবাদ-স্তুতি কৰা উত্তম। +\q +\s5 +\v 4 কিয়নো হে যিহোৱা, তুমি তোমাৰ কার্যৰ দ্বাৰাই মোক আনন্দিত কৰিছা; +\q মই তোমাৰ হাতে কৰা কাৰ্য্য দেখি আনন্দেৰে গীত গান কৰো। +\q +\v 5 হে যিহোৱা, তোমাৰ কাৰ্য্যবোৰ কেনে মহৎ! +\q তোমাৰ চিন্তাবোৰ কেনে গভীৰ! +\q +\s5 +\v 6 নির্বোধ লোকে নাজানে, +\q বিবেকহীন লোকে এই সকলোবোৰ বুজি নাপায়; +\q +\v 7 দুষ্ট লোকসকল যদিও ঘাহঁৰ নিচিনাকৈ বাঢ়ি উঠে, +\q অন্যায়কাৰীসকলে যদিও উন্নতি লাভ কৰে, +\q তথাপিতো তেওঁলোক চিৰকাললৈকে বিনষ্ট হ’ব। +\q +\s5 +\v 8 কিন্তু হে যিহোৱা, তুমি অনন্তকাল উর্দ্ধবাসী। +\q +\v 9 কিয়নো, হে’ যিহোৱা, তোমাৰ শত্ৰুবোৰ, +\q তোমাৰ শত্রুবোৰ ধ্বংস হ’ব; +\q তোমাৰ অন্যায়কাৰী সকলোবোৰ ছিন্ন-ভিন্ন হ’ব। +\q +\s5 +\v 10 কিন্তু বনৰীয়া ষাড়ঁৰ শিঙৰ দৰে তুমি মোৰ শিং তুলি ধৰিলা; +\q তুমি মোৰ ওপৰত নতুন অভিষিক্ত তেল ঢালি দিলা। +\q +\v 11 মোৰ শত্ৰুবোৰৰ পতন মই নিজ চকুৰে দেখিলো; +\q মোৰ বিৰুদ্ধে উঠা সেই দুষ্ট লোকসকলৰ সর্বনাশ মই নিজ কাণেৰে শুনিবলৈ পালো। +\q +\s5 +\v 12 ধাৰ্ম্মিকলোক খেজুৰ গছৰ দৰে উজ্বলি উঠিব; +\q লিবানোনৰ এৰচ গছৰ নিচিনাকৈ বাঢ়ি যাব। +\q +\v 13 তেওঁলোকক যিহোৱাৰ গৃহত ৰোপন কৰা হ’ল; +\q তেওঁলোক আমাৰ ঈশ্বৰৰ চোতাল কেইখনত প্ৰফুল্লিত হ’ব। +\q +\s5 +\v 14 তেওঁলোকে বৃদ্ধ বয়সতো ফল উৎপন্ন কৰিব; +\q তেওঁলোক ৰসাল আৰু সেউজী হৈ থাকিব; +\v 15 তাতে প্রচাৰিত হ’ব যে যিহোৱা ন্যায়বান; +\q তেৱেঁই মোৰ শিলা, +\q তেওঁত কোনো অধার্মিকতা নাই। + +\s5 +\c 93 +\b +\q +\v 1 যিহোৱাই ৰাজত্ব কৰে, তেওঁ মহিমাৰে সজ্জিত; +\q যিহোৱা সুসজ্জিত; তেওঁ পৰাক্ৰমেৰে নিজৰ কঁকাল বান্ধিলে; +\q জগতখনো তেওঁ লৰচৰ হ’ব নোৱাৰাকৈ স্থাপন কৰিলে। +\q +\v 2 তোমাৰ সিংহাসন পূৰ্ব্বৰে পৰা স্থাপন কৰা হ’ল; +\q তুমি অনাদি কালৰে পৰা বিদ্যমান। +\q +\s5 +\v 3 হে যিহোৱা, নদীৰ পানী ওফন্দি উঠিছে, +\q নদীবোৰ নিজ নিজ তৰঙ্গ ধ্বনিৰে ওফন্দি উঠিছে; +\q নদীবোৰে নিজ নিজ গর্জনৰ ঢৌ তুলিছে। +\q +\v 4 মহা জলসমূহৰ কল্লোলধ্বনিতকৈয়ো, +\q সমুদ্ৰৰ প্ৰচণ্ড তৰঙ্গবোৰতকৈয়ো সৰ্ব্বোপৰি যিহোৱা বলৱান। +\q +\s5 +\v 5 তোমাৰ আজ্ঞাবোৰ অতি বিশ্বাসযোগ্য; +\q হে যিহোৱা চিৰদিনৰ কাৰণে পবিত্ৰতা তোমাৰ গৃহৰ শোভা। + +\s5 +\c 94 +\q +\v 1 হে প্ৰতিফল দিওঁতা ঈশ্বৰ যিহোৱা, +\q হে প্রতিফল দিওঁতা ঈশ্বৰ, তুমি দীপ্তি প্ৰকাশ কৰা। +\q +\v 2 হে পৃথিৱীৰ বিচাৰকৰ্ত্তা, তুমি উঠা, +\q অহঙ্কাৰী লোকসকলক তেওঁলোকৰ যি প্রাপ্য তাক তুমি দিয়া। +\q +\s5 +\v 3 হে যিহোৱা, দুষ্টবোৰে কিমান কাল, +\q দুষ্টবোৰেনো কিমান কাল উল্লাস কৰিব? +\q +\v 4 তেওঁলোকৰ মুখৰ পৰা দাম্ভিক কথাবোৰ বাহিৰ হৈ আহে; +\q সকলো দুষ্টলোকে গৰ্ব্ব কৰে। +\q +\s5 +\v 5 হে যিহোৱা, তোমাৰ লোকসকলক তেওঁলোকে চূর্ণ কৰিছে; +\q তোমাৰ আধিপত্যক উপদ্রৱ কৰিছে। +\q +\v 6 বিধৱা আৰু বিদেশী লোকক তেওঁলোকে বধ কৰিছে; +\q অনাথ সকলক হত্যা কৰিছে; +\q +\v 7 তেওঁলোকে ক’য়, “যিহোৱাই নেদেখিব; যাকোবৰ ঈশ্বৰে মন নকৰিব।” +\q +\s5 +\v 8 হে বিবেকহীন লোকসকল, তোমালোকে বিবেচনা কৰা; +\q হে নিৰ্বোধ লোকসকল, কেতিয়া তোমালোকৰ সুবুদ্ধি হ’ব? +\q +\v 9 যি জনাই কাণ সৃষ্টি কৰিলে, তেওঁ জানো নুশুনিব? +\q যি জনাই চকু নিৰ্ম্মাণ কৰিলে, তেওঁ জানো নেদেখিব? +\q +\s5 +\v 10 যি জনাই সকলো জাতিকে শাসন কৰে আৰু লোকসকলক শিক্ষা দিয়ে, +\q তেওঁ জানো শাস্তি নিদিয়াকৈ থাকিব? +\q +\v 11 যিহোৱাই মানুহৰ সকলো চিন্তা জানে; +\q তেওঁ জানে যে তেওঁলোক সকলো শ্বাসমাত্র। +\q +\s5 +\v 12 হে যিহোৱা, ধন্য সেইসকল লোক যাক তুমি শাসন কৰা, +\q আৰু তোমাৰ ব্যৱস্থাৰ পৰা শিক্ষা দিয়া, +\q +\v 13 যাতে তেওঁলোকে বিপদৰ কালত জিৰণি পায়, +\q যেতিয়ালৈকে দুষ্টসকলৰ কাৰণে গাঁত খন্দা শেষ নহয়। +\q +\s5 +\v 14 কিয়নো যিহোৱাই নিজৰ লোকসকলক ত্যাগ নকৰিব, +\q নিজৰ আধিপত্যক পৰিত্যাগ নকৰিব। +\q +\v 15 ন্যায়বিচাৰ পুণৰ ধাৰ্ম্মিকতাৰ ওচৰলৈ উভটি আহিব; +\q শুদ্ধ মনৰ সকলোৱেই তাক মানি চলিব। +\q +\v 16 কোনে মোৰ পক্ষ হৈ দুষ্টবোৰৰ বিৰুদ্ধে উঠিব? +\q মোৰ পক্ষ হৈ দুষ্টবোৰৰ বিৰুদ্ধে কোন থিয় হ’ব? +\q +\s5 +\v 17 যদি যিহোৱাই মোক সহায় নকৰে, +\q তেন্তে মৃত্যুৰ নীৰৱতাত মোৰ প্ৰাণে শীঘ্ৰেই বসতি কৰিলেহেতেঁন। +\q +\v 18 যেতিয়াই মই ভাৱো যে, মোৰ ভৰি পিছলি গৈছে, +\q তেতিয়াই হে যিহোৱা, তোমাৰ অসীম প্রেমে মোক ধৰি ৰাখে। +\q +\v 19 মোৰ মন যেতিয়া দুঃচিন্তাৰে ভৰি পৰে, +\q তেতিয়া তোমাৰ শান্ত্বনাবোৰে মোৰ প্রাণত আনন্দ দান কৰে। +\q +\s5 +\v 20 দুর্নীতিপৰায়ন শাসনকর্তাসকলে দুস্কার্যৰ কাৰণে বিধি স্থাপন কৰে, +\q তোমাৰ লগত তেওঁলোকৰ জানো সম্পৰ্ক থাকিব পাৰে? +\q +\v 21 তেওঁলোকে ধাৰ্ম্মিকৰ প্ৰাণৰ বিৰুদ্ধে গোট খায়; +\q তেওঁলোকে নির্দোষীক মৃত্যুদণ্ড বিহিবলৈ দোষী কৰে। +\q +\s5 +\v 22 কিন্তু যিহোৱাই মোৰ দুৰ্গ; +\q মোৰ ঈশ্বৰেই মোৰ আশ্ৰয় শিলা। +\q +\v 23 তেওঁলোকৰ অপৰাধ তেওঁ তেওঁলোকৰ ওপৰলৈকে আনিব, +\q তেওঁলোকৰ দুষ্কার্যতেই তেওঁ তেওঁলোকক বিনষ্ট কৰিব; +\q আমাৰ ঈশ্বৰ যিহোৱায়েই তেওঁলোকক বিনষ্ট কৰিব। + +\s5 +\c 95 +\b +\q +\v 1 আহাঁ, আমি যিহোৱাৰ উদ্দেশ্যে গান কৰোহকঁ; +\q আমাৰ পৰিত্ৰাণৰ শিলাৰ অৰ্থে আনন্দ-ধ্বনি কৰোঁহক। +\q +\v 2 আহাঁ, আমি ধন্যবাদ জনাই জনাই তেওঁৰ আগত উপস্থিত হওঁ; +\q স্তুতি-গানেৰে তেওঁৰ উদ্দেশ্যে আনন্দধ্বনি কৰোঁহক। +\q +\v 3 কিয়নো যিহোৱা মহান ঈশ্বৰ, +\q সকলো দেৱতাবোৰৰ ওপৰত তেৱেঁই মহান ৰজা। +\q +\s5 +\v 4 পৃথিৱীৰ সকলো গভীৰ স্থান তেওঁৰ হাতত আছে, +\q পৰ্ব্বতবোৰৰ টিংবোৰো তেওঁৰেই। +\q +\v 5 সমুদ্ৰ তেওঁৰেই, কাৰণ তেৱেঁই তাক স্ৰজিলে; +\q তেওঁৰ হাতে শুকান ভূমি নিৰ্ম্মান কৰিলে। +\q +\s5 +\v 6 আহাঁ, আমি আঁঠুকাঢ়ি প্ৰণিপাত কৰোঁ, +\q আমাৰ সৃষ্টিকৰ্ত্তা যিহোৱাৰ আগত আঁঠু লওঁ; +\q +\v 7 কিয়নো তেৱেঁই আমাৰ ঈশ্বৰ, আমি তেওঁৰ প্রজা; +\q তেওঁৰ হাতৰ চৰণীয়া পথাৰৰ ভেড়াৰ নিচিনা। +\q “আজি যদি তোমালোকে তেওঁৰ মাত শুনিলাহেতেঁন!” +\q +\s5 +\v 8 তোমালোকৰ পূর্বপুৰুষসকলৰ দৰে তোমালোকে নিজৰ নিজৰ হৃদয় কঠিন নকৰিবা; +\q তেওঁলোকে মৰুপ্রান্তৰৰ মাজত মিৰীবা আৰু মচ্ছাত মোৰ পৰীক্ষা কৰিছিল। +\f + +\fr 95.8 +\ft মিৰীবা অর্থাৎ বিবাদ, মচ্ছা অর্থাৎ পৰীক্ষা (যাত্রা 17:7 পদ) +\f* +\q +\v 9 যদিও তোমালোকৰ পূর্বপুৰুষসকলে মোৰ কার্য দেখিছিল, +\q তথাপিও তেওঁলোকে তাত মোক পৰীক্ষা কৰি প্রমাণ চাইছিল। +\q +\s5 +\v 10 চল্লিশ বছৰ ধৰি সেই কালৰ লোকসকলৰ প্রতি মই বিৰক্ত হৈছিলো। +\q মই কৈছিলোঁ, “এই লোকসকলৰ হৃদয় বিপথে পৰিচালিত হৈছে; তেওঁলোকে মোৰ পথ নাজানে।” +\q +\v 11 এই হেতুকে মই মোৰ ক্ৰোধত শপত খাই কৈছিলো, “তেওঁলোক মোৰ বিশ্ৰামত সোমাব নাপাব।” + +\s5 +\c 96 +\b +\q +\v 1 তোমালোকে যিহোৱাৰ উদ্দেশ্যে এটি নতুন গীত গোৱা; +\q হে সমগ্র পৃথিৱীৰ লোক, তোমালোকে যিহোৱাৰ উদ্দেশ্যে গীত গোৱা। +\q +\v 2 যিহোৱাৰ উদ্দেশ্যে গীত গোৱা, তেওঁৰ নামৰ ধন্যবাদ কৰা; +\q দিনে দিনে তেওঁৰ পৰিত্ৰাণৰ কথা প্ৰচাৰ কৰা। +\q +\s5 +\v 3 বিভিন্ন জাতিৰ মাজত তেওঁৰ গৌৰৱ প্ৰচাৰ কৰা, +\q সমুদায় লোকৰ মাজত তেওঁৰ আচৰিত কৰ্ম্ম ঘোষণা কৰা। +\q +\v 4 কিয়নো যিহোৱা মহান আৰু অতি প্ৰশংসাৰ যোগ্য; +\q তেওঁ সকলো দেৱতাতকৈয়ো ভয়ানক। +\q +\s5 +\v 5 কিয়নো সকলো জাতিৰ দেৱতাসকল অসাৰ মাত্র, +\q কিন্তু যিহোৱা আকাশমণ্ডলৰ সৃষ্টিকর্তা। +\q +\v 6 মহিমা আৰু প্ৰতাপ তেওঁৰ সন্মুখত আছে; +\q পৰাক্রম আৰু শোভা তেওঁৰ পবিত্ৰস্থানত বিদ্যমান। +\q +\s5 +\v 7 হে জাতিবোৰৰ জনগোষ্ঠীসমূহ, +\q তোমালোকে যিহোৱাৰ গৌৰৱ কীৰ্ত্তন কৰা, +\q যিহোৱাৰেই গৌৰৱ আৰু পৰাক্রম কীৰ্ত্তন কৰা। +\q +\v 8 তোমালোকে যিহোৱাৰ নামৰ উদ্দেশ্যে তেওঁৰ যোগ্য গৌৰৱ কীৰ্ত্তন কৰা, +\q নৈবেদ্যৰে সৈতে তেওঁৰ চোতাল কেইখনলৈ আহাঁ। +\q +\s5 +\v 9 যিহোৱাৰ পবিত্ৰ শোভাত আহি তেওঁৰ আগত প্ৰণিপাত কৰা; +\q হে সমুদায় পৃথিৱী, তেওঁৰ সন্মুখত কম্পমান হোৱা। +\q +\v 10 বিভিন্ন জাতিৰ মাজত তোমালোকে কোৱা, +\q “যিহোৱা ৰজা! +\q জগতখনক স্থিৰভাৱে স্থাপিত কৰা হ’ল; সেয়ে কেতিয়াও বিচলিত নহ’ব। +\q তেওঁ ন্যায়েৰে লোকসকলৰ বিচাৰ কৰিব।” +\q +\s5 +\v 11 আকাশমণ্ডলে আনন্দ কৰক, +\q পৃথিৱীয়ে উল্লাস কৰক; +\q সমুদ্ৰ আৰু তাৰ সকলোৱে গৰ্জ্জন কৰক। +\q +\v 12 পথাৰ আৰু তাত থকা সকলো উল্লাসিত হওক; +\q তেতিয়া অৰণ্যৰ সকলো বৃক্ষই আনন্দ গান কৰিব। +\q +\v 13 যিহোৱাৰ সন্মুখতে গান কৰিব; +\q কিয়নো তেওঁ আহি আছে; +\q তেওঁ পৃথিৱীৰ বিচাৰ কৰিবলৈ আহি আছে। +\q তেওঁ ধাৰ্ম্মিকতাৰে জগতৰ বিচাৰ কৰিব; +\q নিজ সত্যতাৰে জাতিসমূহৰ বিচাৰ কৰিব। + +\s5 +\c 97 +\b +\q +\v 1 যিহোৱাই ৰজা; পৃথিৱীয়ে আনন্দ কৰক; +\q দ্বীপসমূহেও আনন্দ কৰক। +\q +\v 2 তেওঁৰ চাৰিওফালে মেঘ আৰু ঘন অন্ধকাৰে ঘেৰি আছে; +\q ধাৰ্ম্মিকতা আৰু ন্যায়বিচাৰ তেওঁৰ সিংহাসনৰ ভিত্তিমূল। +\q +\s5 +\v 3 অগ্নিয়ে তেওঁৰ আগে আগে গমন কৰে; +\q চাৰিওফালে তেওঁৰ শত্ৰুবোৰক দগ্ধ কৰিছে। +\q +\v 4 তেওঁৰ বিজুলীৰ চমকে জগতখন আলোময় হ’ল; +\q তাকে দেখি পৃথিৱী কম্পমান হ’ল। +\q +\v 5 পর্বতবোৰ মমৰ দৰে গলি গ’ল যিহোৱাৰ সন্মুখত, +\q সমুদায় পৃথিৱীৰ সন্মুখত। +\q +\s5 +\v 6 আকাশমণ্ডলে তেওঁৰ ধাৰ্ম্মিকতা প্রচাৰ কৰিছে, +\q সকলো জাতিয়ে তেওঁৰ গৌৰৱ দেখিছে। +\q +\v 7 লজ্জিত হওঁক সেইসকল, +\q যিসকলে মূর্তি পূজা কৰে; +\q যিসকলে অসাৰ প্রতিমাত গর্ব কৰে; +\q যিহোৱাৰ আগত সকলো দেৱতাই প্ৰণিপাত কৰক। +\q +\v 8 হে যিহোৱা, তোমাৰ ন্যায়বিচাৰৰ কাৰণে চিয়োন আনন্দিত হৈছে, +\q যিহূদাৰ জীয়ৰীসকল উল্লাসিত হৈছে। +\q +\s5 +\v 9 হে যিহোৱা, তুমি সমুদায় পৃথিৱীৰে সৰ্ব্বোপৰিজনা; +\q সকলো দেৱতাৰ পৰা অতি ওপৰত তোমাৰ স্থান। +\q +\v 10 যিসকলে দুষ্টতাক ঘিণ কৰে, যিহোৱাই তেওঁলোকক প্ৰেম কৰে; +\q তেওঁ নিজৰ ভক্তসকলৰ প্ৰাণ ৰক্ষা কৰে, +\q দুষ্টসকলৰ হাতৰ পৰা তেওঁলোকক উদ্ধাৰ কৰে। +\q +\v 11 ধাৰ্ম্মিকৰ কাৰণে পোহৰ সিঁচি দিয়া হয়; +\q সৰল অন্তৰৰ লোকৰ কাৰণে আনন্দ দিয়া হয়। +\q +\s5 +\v 12 হে ধাৰ্ম্মিক লোকসকল, +\q যিহোৱাত আনন্দ কৰা, +\q তেওঁৰ পবিত্ৰ নামৰ ধন্যবাদ কৰা। + +\s5 +\c 98 +\s এটি গীত। +\b +\q +\v 1 তোমালোকে যিহোৱাৰ উদ্দেশ্যে নতুন গীত গোৱা; +\q কাৰণ তেওঁ অনেক আচৰিত কার্য কৰিলে; +\q তেওঁৰ সোঁ হাত আৰু তেওঁৰ পবিত্ৰ বাহুৱে +\q আমাক জয়ী কৰিলে। +\q +\v 2 যিহোৱাই তেওঁৰ পৰিত্রাণৰ কথা জনালে; +\q তেওঁ জাতিসমূহৰ দৃষ্টিগোচৰত নিজৰ ধাৰ্ম্মিকতা মুকলিকৈ প্ৰকাশ কৰিলে। +\q +\s5 +\v 3 ইস্ৰায়েল বংশৰ কাৰণে তেওঁৰ অটল প্রেম আৰু বিশ্বস্ততাৰ কথা তেওঁ সোৱঁৰণ কৰিলে; +\q পৃথিৱীৰ সকলো প্রান্তই আমাৰ ঈশ্বৰৰ জয় দেখা পাব। +\q +\v 4 হে সমুদায় পৃথিৱী, যিহোৱাৰ উদ্দেশ্যে আনন্দ-ধ্বনি কৰা; +\q উচ্চধ্বনিৰে আনন্দ গান কৰা, প্ৰশংসাৰ গীত গোৱা। +\q +\s5 +\v 5 বীণা বজাই যিহোৱাৰ প্ৰশংসাৰ গীত গোৱা, +\q বীণা বজাই সুন্দৰ সুৰেৰে যিহোৱাৰ প্ৰশংসাৰ গীত গোৱা। +\q +\v 6 তূৰী বজাই শিঙা বাদ্যৰে সৈতে ৰজা যিহোৱাৰ আগত আনন্দধ্বনি কৰা। +\q +\s5 +\v 7 সমুদ্ৰ আৰু তাৰ সকলোৱেই গৰ্জ্জন কৰক; +\q জগত আৰু তাত বাস কৰা সকলোৱে গৰ্জ্জন কৰক। +\q +\v 8 নদীবোৰে হাত-তালি দিয়ক; +\q পর্বতবোৰে একেলগে আনন্দ গান কৰক, +\q +\v 9 যিহোৱাৰ সন্মুখতে তেনে কৰক; +\q কিয়নো তেওঁ আহি আছে; +\q পৃথিৱীৰ বিচাৰ কৰিবলৈ তেওঁ আহি আছে। +\q তেওঁ ধাৰ্ম্মিকতাৰে জগতৰ বিচাৰ কৰিব; +\q নিজ ন্যায়েৰে জাতিসমূহৰ বিচাৰ কৰিব। + +\s5 +\c 99 +\b +\q +\v 1 যিহোৱাই ৰজা; জাতিসমূহ কম্পিত হওঁক! +\q তেওঁ কৰূবৰ ওপৰত সিংহাসনত বহি আছে; +\q পৃথিৱী কঁপি উঠক! +\q +\v 2 চিয়োনত যিহোৱা মহান; +\q সমুদায় জাতিৰ উর্দ্ধত তেওঁক উন্নীত কৰা হ’ল। +\q +\v 3 জাতিবোৰে তেওঁৰ মহৎ আৰু ভয়াবহ নামৰ প্ৰশংসা কৰক; +\q তেওঁ পবিত্ৰ! +\b +\q +\s5 +\v 4 যি ৰজা শক্তিশালী, তেওঁ ন্যায় ভাল পায়; +\q তুমিয়েই ন্যায়বিচাৰ স্থাপন কৰিলা; +\q তুমিয়েই যাকোবৰ বংশৰ মাজত ন্যায়বিচাৰ আৰু ধাৰ্ম্মিকতা সাধন কৰিলা। +\q +\v 5 আমাৰ ঈশ্বৰ যিহোৱাৰ উচ্চ প্রশংসা কীৰ্ত্তন কৰা, +\q তেওঁৰ ভৰিপীৰা সন্মুখত প্ৰণিপাত কৰা; +\q তেওঁ পবিত্ৰ! +\b +\q +\s5 +\v 6 তেওঁৰ পুৰোহিতসকলৰ মাজত মোচি আৰু হাৰোণ আছিল; +\q যিসকলে তেওঁৰ নামত প্ৰাৰ্থনা কৰে, তেওঁলোকৰ মাজত চমূৱেল আছিল। +\q তেওঁলোকে যিহোৱাৰ আগত প্ৰাৰ্থনা কৰিছিল; তাতে তেওঁ উত্তৰ দিছিল। +\q +\v 7 তেওঁ মেঘ স্তম্ভৰ মাজৰ পৰা তেওঁলোকক কথা কৈছিল; +\q তেওঁলোকে তেওঁ দিয়া আজ্ঞা আৰু বিধিবোৰ পালন কৰিছিল। +\q +\s5 +\v 8 হে আমাৰ ঈশ্বৰ যিহোৱা, তুমি তেওঁলোকৰ প্রার্থনাৰ উত্তৰ দিছিলা; +\q তুমি তেওঁলোকলৈ এজন ক্ষমাৱান ঈশ্বৰ আছিলা, +\q তথাপিও তেওঁলোকৰ ভুল কর্মৰ প্রতিফল দিছিলা। +\q +\v 9 তোমালোকে আমাৰ ঈশ্বৰ যিহোৱাৰ গৌৰৱ কীৰ্ত্তন কৰা, +\q তেওঁৰ পবিত্ৰ পৰ্ব্বত অভিমুখে প্ৰণিপাত কৰা: +\q কিয়নো আমাৰ ঈশ্বৰ যিহোৱা পবিত্ৰ। + +\s5 +\c 100 +\s ধন্যবাদাৰ্থক গীত। +\b +\q +\v 1 হে সমুদায় পৃথিৱী, তোমালোকে যিহোৱাৰ উদ্দেশ্যে আনন্দধ্বনি কৰা। +\q +\v 2 আনন্দ মনেৰে যিহোৱাৰ সেৱা কৰা; +\q আনন্দ গানেৰে সৈতে তেওঁৰ উপস্থিতিৰ সন্মুখলৈ আঁহা; +\q +\s5 +\v 3 তোমালোকে ইয়াকে জানা যে, যিহোৱাই ঈশ্বৰ; +\q তেঁৱেই আমাক নিৰ্ম্মান কৰিলে, আমি তেওঁৰেই; +\q আমি তেওঁৰ প্ৰজা আৰু তেওঁৰ চৰণীয়া পথাৰৰ মেষ। +\q +\s5 +\v 4 তেওঁৰ ধন্যবাদ কৰি তেওঁৰ দুৱাৰবোৰত প্রৱেশ কৰা, +\q তেওঁৰ প্ৰশংসা কৰি তেওঁৰ চোতাল কেইখনত সোমোৱা; +\q তেওঁৰ স্তুতি কৰা, তেওঁৰ নামৰ ধন্যবাদ কৰা। +\q +\v 5 কিয়নো যিহোৱা মঙ্গলময়, তেওঁৰ দয়া চিৰকাল স্থায়ী; +\q তেওঁৰ বিশ্বস্ততা পুৰুষে পুৰুষে স্থায়ী। + +\s5 +\c 101 +\s দায়ুদৰ ৰচিত গীত। +\b +\q +\v 1 মই দয়া আৰু ন্যায়বিচাৰৰ গীত গাম; +\q হে যিহোৱা, মই তোমাৰ উদ্দেশ্যে প্ৰশংসাৰ গান গাম। +\q +\s5 +\v 2 মই সিদ্ধ পথত চলিবলৈ মনোযোগ দিম; +\q তুমি কেতিয়া মোৰ ওচৰলৈ আহিবা? +\q মোৰ ঘৰৰ ভিতৰত মই হৃদয়ৰ সিদ্ধতাত চলিম। +\q +\v 3 মই জঘন্য কোনো বিষয়কে মোৰ চকুৰ আগত নাৰাখিম; +\q বিপথে যোৱা লোকসকলৰ কার্যক মই ঘিণ কৰোঁ, +\q সেইবোৰে মোক খামুচি ধৰিব নোৱাৰিব। +\q +\s5 +\v 4 কুটিল অন্তঃকৰণ মোৰ পৰা দূৰ হ’ব; +\q দুষ্টতাৰ লগত মোৰ সম্পৰ্ক নাথাকিব। +\q +\v 5 যি জনে গোপনে চুবুৰীয়াৰ অপবাদ চৰ্চ্চে, +\q তেওঁক মই উচ্ছন্ন কৰিম; +\q গর্বিত দৃষ্টি আৰু অহঙ্কাৰী মনৰ লোকক মই সহ্য নকৰিম। +\q +\v 6 দেশৰ বিশ্বাসী লোকসকলৰ ওপৰত মোৰ কৃপা দৃষ্টি থাকিব; +\q তেওঁলোকে মোৰ সৈতে বাস কৰিব। +\q যিজন সিদ্ধ পথত চলে, তেওঁ মোৰ পৰিচাৰক হ’ব। +\q +\s5 +\v 7 ছলনাকাৰীসকল মোৰ গৃহৰ ভিতৰত বাস কৰিব নোৱাৰিব; +\q মিথ্যাবাদীসকল মোৰ চকুৰ আগত থিৰে থাকিব নোৱাৰিব। +\q +\v 8 প্রতি ৰাতিপুৱাতে সকলো দুষ্ট লোকক মই বিনষ্ট কৰিম; +\q যিহোৱাৰ নগৰৰ পৰা সকলো অধর্মচাৰীকে উচ্ছন্ন কৰিম। + +\s5 +\c 102 +\s এজন দুখীৰ প্রার্থনা; তেওঁ যেতিয়া হতাশ হয়, তেওঁৰ দুখৰ কথা যিহোৱাক কৈছিল। +\b +\q +\v 1 হে যিহোৱা, মোৰ প্ৰাৰ্থনা শুনা; +\q মোৰ কাতৰোক্তি তোমাৰ আগত উপস্থিত হওক। +\q +\v 2 সঙ্কটৰ কালত তোমাৰ মুখ মোৰ পৰা লুকুৱাই নাৰাখিবা; +\q মোলৈ কাণ পাতা; মই প্ৰাৰ্থনা কৰা কালত শীঘ্ৰে মোক উত্তৰ দিয়া। +\q +\s5 +\v 3 কিয়নো ধুঁৱাৰ নিচিনাকৈ মোৰ দিনবোৰ বিলীন হৈ গৈছে, +\q মোৰ অস্থিবোৰ যেন অগ্নিশালৰ জুইত জ্বলিছে। +\q +\v 4 ৰ’দৰ তাপত লেৰেলি যোৱা ঘাঁহৰ নিচিনাকৈ মোৰ হৃদয় শুকাই গৈছে; +\q এনে কি মই ভোজন কৰিবলৈও পাহৰি যাওঁ। +\q +\s5 +\v 5 মই বৰকৈ কেকাঁই থকাত মোৰ অস্থিবোৰ শৰীৰৰ ছালত লাগি গৈছে। +\q +\v 6 মই মৰুভূমিত বাস কৰা অকলশৰীয়া এটি ফেঁচাৰ নিচিনা হ’লো, +\q ধ্বংসস্তূপত থকা সৰু ফেঁচাটোৰ দৰে হ’লো। +\q +\s5 +\v 7 মই টোপনি যাব নোৱাৰো; +\q ঘৰৰ চালত থকা অকলশৰীয়া চৰাইজনীৰ সদৃশ হ’লো। +\q +\v 8 মোৰ শত্ৰুবোৰে দিনে-ৰাতিয়ে মোক বিদ্রূপ কৰে; +\q মোৰ বিৰুদ্ধে খঙত উন্মত্ত লোকসকলে মোৰ নাম শাও ৰূপে ব্যৱহাৰ কৰে। +\q +\s5 +\v 9 বাস্তৱিক মই আহাৰ স্বৰূপে ভস্ম খাওঁ; +\q পেয় দ্রব্যৰে সৈতে মোৰ চকুলো মিহলাও; +\q +\v 10 ইয়াৰ কাৰণ হৈছে তোমাৰ ৰোষ আৰু তোমাৰ ক্রোধ; +\q কিয়নো তুমি মোক ওপৰলৈ তুলি দলিয়াই পেলাই দিলা। +\q +\s5 +\v 11 মোৰ দিনবোৰ সন্ধ্যা পৰৰ ছাঁৰ নিচিনা হৈছে; +\q মই তৃণৰ দৰে শুকাই গৈছোঁ। +\q +\v 12 কিন্তু, হে যিহোৱা, তুমি হ’লে তোমাৰ সিংহাসনত চিৰকাললৈকে থাকা; +\q তোমাৰ নামৰ যশস্যা পুৰুষে পুৰুষে স্থায়ী। +\q +\s5 +\v 13 তুমি উঠিবা, চিয়োনলৈ কৃপা কৰিবা; +\q এতিয়াই তাৰ প্রতি দয়া কৰাৰ সময় হৈছে, +\q কাৰণ নিৰূপিত সময় উপস্থিত হ’ল। +\q +\v 14 তোমাৰ দাসসকলৰ ওচৰত তাৰ শিলবোৰ প্রিয়, +\q তাৰ ধুলিকণাৰ ওপৰতো তেওঁলোকৰ মমতা আছে। +\q +\v 15 যিহোৱাৰ নামক সকলো জাতিয়ে ভয় কৰিব, +\q পৃথিৱীৰ সমুদায় ৰজা তোমাৰ প্রতাপত ভীত হ’ব। +\q +\v 16 কিয়নো যিহোৱাই পুণৰ চিয়োনক নিৰ্ম্মান কৰিব; +\q তেওঁ নিজৰ মহিমাৰে দৰ্শন দিব। +\q +\s5 +\v 17 সেই সময়ত তেওঁ দীনহীনসকলৰ প্রার্থনাৰ উত্তৰ দিব, +\q তেওঁলোকৰ প্রার্থনাক তেওঁ অগ্রাহ্য নকৰিব। +\q +\v 18 ভাৱী বংশধৰসকলৰ কাৰণে এই সকলো কথা লিখি থোৱা হ’ব, +\q যাতে এতিয়া জন্ম নোহোৱা সন্তানসকলেও যিহোৱাৰ প্রশংসা কৰিব পাৰে। +\q +\s5 +\v 19 কিয়নো তেওঁৰ পবিত্র উচ্চ স্থানৰ পৰা তেওঁ তললৈ দৃষ্টি কৰিলে; +\q যিহোৱাই স্বর্গৰ পৰা পৃথিৱীলৈ দৃষ্টিপাত কৰিলে, +\q +\v 20 যাতে বন্দীসকলৰ কেকঁনি শুনিব পাৰে, +\q মৃত্যুদণ্ডৰে অভিযুক্ত সকলক মুক্ত কৰিব পাৰে। +\q +\s5 +\v 21 চিয়োনত যিহোৱাৰ নাম প্রচাৰিত হ’ব, +\q যিৰূচালেমত তেওঁৰ প্ৰশংসা-স্তুতি হ’ব, +\q +\v 22 যেতিয়া যিহোৱাৰ সেৱা কৰিবৰ কাৰণে +\q সকলো জাতি আৰু ৰাজ্যবোৰ একেলগে একত্রিত হ’ব। +\b +\q +\s5 +\v 23 জীৱন পথৰ মাজতেই তেওঁ মোৰ শক্তি কমাই দিলে; +\q মোৰ আয়ুস চুটি কৰি দিলে। +\q +\v 24 সেয়ে মই কৈছো, “হে মোৰ ঈশ্বৰ, জীৱনৰ মাজভাগতে তুমি মোক তুলি নিনিবা; +\q তোমাৰ বছৰবোৰতো সর্বপুৰুষলৈকে স্থায়ী।” +\q +\s5 +\v 25 অনেক কালৰ আগতে তুমি এই বিশ্বৰ ভিত্তিমূল স্থাপন কৰিলা; +\q আকাশমণ্ডল তোমাৰ হাতৰ কাৰ্য্য। +\q +\v 26 সেইবোৰ ধ্বংস হৈ যাব, কিন্তু তুমি হ’লে চিৰকাল থাকিবা; +\q কাপোৰৰ দৰে সেই সকলো জীৰ্ণ হৈ যাব; +\q তুমি সেইবোৰক বস্ত্ৰৰ নিচিনাকৈ সলনি কৰিবা; +\q তাতে সেইবোৰ আৰু নাথাকিব। +\q +\v 27 কিন্তু তুমি হ’লে সদায় একে, +\q তোমাৰ বছৰৰ কেতিয়াও শেষ নহ’ব। +\q +\s5 +\v 28 তোমাৰ দাসসকলৰ সন্তানসকল জীয়াই থাকিব; +\q তেওঁলোকৰ বংশধৰসকল তোমাৰ উপস্থিতিত থিৰে থাকিব। + +\s5 +\c 103 +\s দায়ুদৰ ৰচিত গীত। +\b +\q +\v 1 হে মোৰ মন, যিহোৱাৰ ধন্যবাদ কৰা; +\q হে মোৰ ভিতৰত থকা সকলো অংশ, তেওঁৰ পবিত্ৰ নামৰ ধন্যবাদ কৰা। +\q +\v 2 হে মোৰ মন, যিহোৱাৰ ধন্যবাদ কৰা, +\q তেওঁৰ উপকাৰবোৰ নাপাহৰিবা। +\q +\s5 +\v 3 যি জনাই তোমাৰ সকলো অপৰাধ ক্ষমা কৰে, +\q তোমাৰ সকলো ৰোগ সুস্থ কৰে, +\q +\v 4 যি জনাই তোমাৰ জীৱন বিনাশৰ গর্তৰ পৰা মুক্ত কৰে, +\q যি জনাই অসীম দয়া আৰু নানা প্ৰকাৰ কৰুণাৰ মুকুটেৰে তোমাক বিভূষিত কৰে, +\q +\v 5 যি জনাই উত্তম দ্রব্যৰে তোমাৰ মুখ তৃপ্ত কৰে, +\q তেওঁ ঈগল পক্ষীৰ দৰে তোমাক নতুন যৌৱন কাল দিব। +\b +\q +\s5 +\v 6 যিহোৱাই উচিত কাৰ্য্য কৰে; +\q উপদ্ৰৱ পোৱা লোকসকলৰ পক্ষে বিচাৰ নিষ্পত্তি কৰে। +\q +\v 7 তেওঁ মোচিক নিজৰ পথবোৰ, +\q আৰু ইস্ৰায়েলৰ বংশধৰসকলক নিজৰ কাৰ্য্যবোৰ জনালে +\q +\v 8 যিহোৱা স্নেহশীল আৰু কৃপাময়। তেওঁ ক্ৰোধত ধীৰ আৰু দয়াত মহান। +\q +\s5 +\v 9 তেওঁ সদায় ধমকি দি নাথাকিব, +\q চিৰকাললৈকে ক্ৰোধো নাৰাখিব। +\q +\v 10 তেওঁ আমাৰ পাপ অনুসাৰে আমালৈ কাৰ্য্য কৰা নাই, +\q আমাৰ অধৰ্ম্ম অনুসাৰে আমাক প্ৰতিফল দিয়া নাই। +\q +\s5 +\v 11 কিয়নো পৃথিৱীৰ পৰা আকাশ-মণ্ডল যিমান ওখ, +\q তেওঁলৈ ভয় ৰাখোঁতাসকলৰ প্রতি তেওঁৰ দয়া সিমান মহৎ। +\q +\v 12 পূৱৰ পৰা পশ্চিমলৈ যিমান দূৰ, +\q তেওঁ আমাৰ অপৰাধো আমাৰ পৰা সিমান দূৰ কৰিলে। +\q +\v 13 বাপেকে নিজ সন্তানক স্নেহ কৰাৰ দৰে যিহোৱাই তেওঁলৈ ভয় ৰাখোঁতাসকলক স্নেহ কৰে; +\q +\s5 +\v 14 কিয়নো তেৱেঁই আমাৰ গঠন জানে, আমি যে ধূলি মাথোন, তাক তেওঁ সোঁৱৰণ কৰে। +\q +\v 15 মানুহৰ আয়ুস তৃণৰ নিচিনা; +\q যেনেকৈ পথাৰৰ ফুল, তেনেকৈয়ে তেওঁ প্ৰফুল্লিত হয়। +\q +\v 16 ফুলৰ ওপৰেদি বতাহ বলিলেই ফুল সৰি নাইকিয়া হয়; +\q সেই স্থানেও তাক চিনি নাপাব। +\q +\s5 +\v 17 কিন্তু যিহোৱাক ভয় কৰাসকলৰ ওপৰত তেওঁৰ দয়া অনাদিকালৰ পৰা অনন্তকাল পর্যন্ত থাকে, +\q আৰু তেওঁৰ ধার্মিকতা বংশৰ পিছত বংশ ধৰি বর্তি থাকে। +\q +\v 18 তেওঁলোকে যিহোৱাৰ ব্যৱস্থা মানি চলে আৰু তেওঁৰ আদেশবোৰ সোৱঁৰণ কৰি পালন কৰে। +\q +\v 19 যিহোৱাই স্বৰ্গত নিজৰ সিংহাসন স্থাপন কৰিলে; +\q তেওঁৰ শাসন সকলোৰে ওপৰত আছে। +\q +\s5 +\v 20 হে যিহোৱাৰ দূতসকল! তোমালোক পৰাক্রমী বীৰ; +\q যিহোৱাৰ কথাৰ বাধ্যতাত থাকি তেওঁৰ আজ্ঞা পালন কৰাসকল, +\q তোমালোকে তেওঁৰ ধন্যবাদ কৰা; +\q +\v 21 হে যিহোৱাৰ বাহিনীসমূহ! +\q যিহোৱাৰ ইচ্ছা পূৰণ কৰা তেওঁৰ পৰিচাৰকসকল, +\q তেওঁৰ ধন্যবাদ কৰা। +\q +\v 22 হে যিহোৱাৰ সকলো নির্মিত বস্তু, +\q তেওঁৰ অধীনৰ সকলো স্থানত তেওঁৰ ধন্যবাদ কৰা; +\q হে মোৰ মন, যিহোৱাৰ ধন্যবাদ কৰা। + +\s5 +\c 104 +\b +\q +\v 1 হে মোৰ মন, যিহোৱাৰ ধন্যবাদ কৰা। +\q হে মোৰ ঈশ্বৰ যিহোৱা, তুমি অতি মহান; +\q তুমি গৌৰৱ আৰু মহিমাৰ সাজেৰে বিভূষিত। +\q +\v 2 বস্ত্ৰৰ দৰে তুমি নিজকে দীপ্তিৰে ঢাকিছা, +\q আকাশমণ্ডলক তুমি চন্দ্ৰতাপৰ দৰে বিস্তৃত কৰিছা। +\q +\v 3 তোমাৰ কক্ষৰ চটি-কাঠ তুমি জলৰাশিত স্থাপন কৰিছা; +\q মেঘবোৰক তুমি নিজৰ ৰথ কৰিছা, +\q বতাহৰ ডেউকাৰ ওপৰত তুমি চলাচল কৰা। +\q +\s5 +\v 4 তুমি বতাহক তোমাৰ দূত +\f + +\fr 104.4 +\ft নিজৰ দূতসকলক বায়ুস্বৰূপ কৰে। +\f* কৰিছা; +\q অগ্নিশিখাক নিজৰ পৰিচাৰক কৰিছা। +\q +\v 5 তুমি পৃথিৱীক তাৰ নিজৰ ভিত্তিমূলৰ ওপৰত স্থাপন কৰিছা; +\q সেয়ে কেতিয়াও লৰচৰ নহ’ব। +\q +\s5 +\v 6 তুমি পৃথিৱীক কাপোৰেৰে ঢকাৰ দৰে গভীৰ জলেৰে ঢাকিছিলা। +\q সেই জলসমূহে পৰ্ব্বতবোৰো ঢাকিছিল। +\q +\v 7 কিন্তু সেই জলসমূহ তোমাৰ ধমকিত পলাল; +\q তোমাৰ গৰ্জ্জনৰ শব্দত সেইবোৰ বেগেৰে গুছি গ’ল। +\q +\s5 +\v 8 পৰ্ব্বতবোৰ ওখ হ’ল আৰু উপত্যকাবোৰ চাপৰ হ’ল; +\q তুমি জলসমূহৰ কাৰণে যি ঠাই নিৰূপন কৰিলা, জল সেই ঠাইলৈ গ’ল। +\q +\v 9 এইভাৱে তুমি পানীৰ সীমা স্থাপন কৰিলা, +\q যাতে পানীয়ে পুণৰ সীমা পাৰ হৈ পৃথিৱীক ঢাকিব নোৱাৰে। +\q +\s5 +\v 10 উপত্যকাবোৰত তুমিয়েই জুৰিবোৰ পঠাই দিয়া; +\q সেইবোৰ পৰ্ব্বতবোৰৰ মাজেদি বৈ যায়। +\q +\v 11 সেইবোৰে সকলো বনৰীয়া পশুকে পান কৰিবলৈ পানী যোগায়; +\q বনৰীয়া গাধবোৰে নিজৰ তৃষ্ণা পলুৱায়। +\q +\v 12 জুৰিবোৰৰ দাঁতিত আকাশৰ পক্ষীবোৰে বাহ লয়, +\q গছৰ ডালবোৰৰ মাজত সেইবোৰে গীত গায়। +\q +\s5 +\v 13 তেওঁ নিজৰ ওপৰ কোঁঠালিৰ পৰা পৰ্ব্বতবোৰত পানী সিঁচি দিয়ে; +\q তোমাৰ কৰ্ম্মৰ ফলেৰে সৈতে পৃথিৱীখন পৰিতৃপ্ত হয়। +\b +\q +\v 14 তুমিয়েই পশুৰ কাৰণে ঘাঁহ আৰু মানুহৰ ব্যৱহাৰৰ কাৰণে শস্য উৎপন্ন হবলৈ দিয়া, +\q যাতে ভূমিৰ পৰা ভৱিষ্যতৰ আহাৰ যোগান হয়; +\q +\v 15 যাতে মানুহৰ মনক আনন্দ দিয়া দ্রাক্ষাৰস, +\q মুখ উজ্জ্বল কৰা তেল, +\q আৰু মানুহৰ হৃদয়ক সবল কৰা আহাৰ যোগান হয়। +\q +\s5 +\v 16 যিহোৱাৰ এনে গছবোৰে বৃষ্টিৰ প্রচুৰ পানী পায়; +\q তেওঁ ৰোপন কৰা লিবানোনৰ এৰচ গছবোৰেও প্রচুৰ বৃষ্টি পায়। +\q +\v 17 সেই গছবোৰত চৰাইবোৰে বাহ লয়, দেৱদাৰু গছবোৰত হাড়গিলাই ঘৰ সাজে। +\q +\v 18 ওখ ওখ পৰ্ব্বতবোৰ বনৰীয়া ছাগৰ আবাস; +\q শিলবোৰ চাফন পশুৰ আশ্ৰয়স্থান। +\q +\s5 +\v 19 ঋতু নিৰূপন কৰিবলৈ তুমি চন্দ্ৰ নিৰ্ম্মান কৰিলা; +\q তুমি নিৰূপন কৰা অনুসাৰে সূৰ্য্যই নিজৰ অস্ত যোৱা সময় জানে। +\q +\v 20 তুমি অন্ধকাৰ কৰিলে ৰাতি হয়; +\q অৰণ্যৰ পশুবোৰে তেতিয়া ঘূৰি ফুৰে। +\q +\s5 +\v 21 যুবা সিংহবোৰে চিকাৰ বিচাৰি গৰ্জ্জন কৰে; +\q ঈশ্বৰৰ ওচৰত সিহঁতৰ আহাৰ বিচাৰে। +\q +\v 22 সূৰ্য্য উদয় হ’লে সিহঁত গুছি যায় আৰু নিজ নিজ গাঁতত শয়ন কৰে। +\q +\s5 +\v 23 মানুহে নিজৰ নিজৰ কামলৈ ওলাই যায়; +\q সন্ধ্যালৈকে পৰিশ্ৰম কৰে। +\b +\q +\v 24 হে যিহোৱা, তোমাৰ সৃষ্টিৰ কাৰ্য্য কিমান বহুমুখী! +\q তোমাৰ জ্ঞানেৰে তুমি সেই সকলোকে নিৰ্ম্মান কৰিলা; +\q সমগ্র বিশ্ব তোমাৰ সৃষ্ট বস্তুৰে পৰিপূৰ্ণ। +\q +\s5 +\v 25 সৌৱা সমুদ্র, বৃহৎ আৰু বিস্তীর্ণ; +\q তাৰ মাজত বগাই ফুৰা সৰু বৰ অসংখ্য উৰগ প্রাণী আছে। +\q +\v 26 তাৰ মাজত জাহাজবোৰ চলে; +\q তাত লিবিয়াথনো থাকে; তাক তুমি সাগৰত খেলা কৰিবলৈ নিৰ্ম্মান কৰিলা। +\q +\s5 +\v 27 সিহঁত সকলোৱেই তোমাৰ অপেক্ষাত থাকে; +\q যেন তুমি যথা সময়ত সিহঁতক আহাৰ দিয়া। +\q +\v 28 তুমি সিহঁতক দিলে, সিহঁতে তাক তুলি লয়; +\q তুমি তোমাৰ হাত মুকলি কৰিলে, সিহঁতে ভাল ভাল বস্তু পাই পৰিতৃপ্ত হয়। +\q +\s5 +\v 29 তুমি মুখ লুকুৱালে, সিহঁত বিহ্বল হয়; +\q তুমি সিহঁতৰ নিশ্বাস নিলে সিহঁত মৰি পুনৰায় ধুলিলৈ উভটে। +\q +\v 30 তোমাৰ আত্মা পঠালেই সিহঁতৰ সৃষ্টি হয়, +\q আৰু তুমি ভূমিতল নবীন কৰি তোলা। +\q +\s5 +\v 31 যিহোৱাৰ গৌৰৱ অনন্তকাল থাকক; +\q যিহোৱাই নিজ কাৰ্য্যবোৰত আনন্দ কৰক। +\q +\v 32 তেওঁ পৃথিৱীলৈ দৃষ্টি কৰিলে, সেয়ে কম্পিত হয়: +\q তেওঁ পৰ্ব্বতবোৰ স্পর্শ কৰিলে, সেইবোৰ ধুঁমায়িত হয়। +\q +\s5 +\v 33 মই জীয়াই থাকোঁমানে যিহোৱাৰ উদ্দেশ্যে গান কৰিম; +\q মই থকালৈকে মোৰ ঈশ্বৰৰ উদ্দেশ্যে প্ৰশংসাৰ গীত গাম। +\q +\v 34 তেওঁৰ ওচৰত মোৰ ধ্যান মধুৰ হওক; +\q মই যিহোৱাত আনন্দ কৰিম। +\q +\s5 +\v 35 পাপীবোৰ পৃথিৱীৰ পৰা উচ্ছন্ন হওক; +\q দুষ্টলোক আৰু নাথাকক। +\q হে মোৰ মন, যিহোৱাৰ ধন্যবাদ কৰা। তোমালোকে যিহোৱাৰ প্ৰশংসা কৰা। + +\s5 +\c 105 +\b +\q +\v 1 যিহোৱাৰ ধন্যবাদ কৰা, তেওঁৰ নামত প্ৰাৰ্থনা কৰা; +\q জাতিবোৰৰ মাজত তেওঁৰ কাৰ্য্যবোৰ জনোৱা। +\q +\v 2 তেওঁৰ উদ্দেশ্যে গীত গোৱা, +\q তেওঁৰ উদ্দেশ্যে প্ৰশংসাৰ গান কৰা; +\q তেওঁৰ আচৰিত কাৰ্য্যবোৰৰ বিষয়ে কোৱা। +\q +\v 3 তোমালোকে তেওঁৰ পবিত্ৰ নামৰ গৌৰৱ কৰা; +\q যিহোৱাক বিচৰাসকলৰ হৃদয়ে আনন্দ কৰক। +\q +\s5 +\v 4 তোমালোকে যিহোৱা আৰু তেওঁৰ শক্তি বিচৰা; +\q নিতৌ তেওঁৰ সাক্ষাৎ হ’বলৈ বিচৰা। +\q +\v 5 তেওঁ কৰা আচৰিত কাৰ্য্যবোৰ সোঁৱৰণ কৰা; +\q তেওঁৰ অদ্ভূত কার্য আৰু তেওঁৰ মুখে কৰা বিচাৰবোৰ সোঁৱৰণ কৰা। +\q +\v 6 তোমালোক তেওঁৰ দাস অব্ৰাহামৰ বংশধৰ, +\f + +\fr 105.6 +\ft ইস্রায়েল জাতি (1 বংশাৱলী 16:13) +\f* +\q তেওঁৰ মনোনীত যাকোবৰ সন্তান। +\q +\s5 +\v 7 তেৱেঁই আমাৰ ঈশ্বৰ যিহোৱা; +\q তেওঁৰ শাসন-প্ৰণালী সমুদায় পৃথিৱীত বিদ্যমান। +\q +\v 8 তেওঁ অনন্তকাললৈকে নিজ নিয়ম সোঁৱৰণ কৰে, +\q আৰু সেই বাক্যৰ আদেশ তেওঁ হাজাৰ হাজাৰ পুৰুষলৈকে দিলে। +\q +\s5 +\v 9 সেই নিয়ম তেওঁ অব্ৰাহামৰে সৈতে স্থাপন কৰিছিল আৰু ইচহাকৰ আগত প্রতিজ্ঞা কৰিছিল। +\q +\v 10 তেওঁ তাক যাকোবৰ কাৰণে এক বিধি ৰূপে, +\q ইস্ৰায়েলৰ কাৰণে এটি অনন্তকলীয়া নিয়ম ৰূপে স্থিৰ কৰিলে। +\q +\v 11 তেওঁ ক’লে, “মই তোমাক কনান দেশখন দিম; +\q সেয়াই হ’ব তোমাৰ আধিপত্য। +\q +\s5 +\v 12 সেই কালত তেওঁলোকৰ সংখ্যা অধিক নাছিল, +\q তেওঁলোক অতি তাকৰ আছিল আৰু তাত তেওঁলোক প্ৰবাসী আছিল; +\q +\v 13 তেওঁলোকে যেতিয়া তাত এটা জাতিৰ পৰা আন জাতিৰ ওচৰলৈ, +\q এক ৰাজ্যৰ পৰা আন লোকসমুহৰ মাজত ভ্ৰমি ফুৰিছিল, +\q +\s5 +\v 14 তেতিয়া তেওঁ কোনো মনুষ্যকে তেওঁলোকৰ ওপৰত উপদ্রৱ কৰিবলৈ নিদিলে; +\q বৰং তেওঁলোকৰ কাৰণে তেওঁ ৰজাসকলক ধমক দি কৈছিল, +\q +\v 15 “তোমালোকে মোৰ অভিষিক্ত ব্যক্তিসকলক স্পর্শ নকৰিবা; +\q মোৰ ভাৱবাদীসকলৰো কোনো অপকাৰ নকৰিবা।” +\q +\s5 +\v 16 তেওঁ সেই দেশলৈ দুৰ্ভিক্ষ মাতি আনিলে, +\q তেওঁলোকৰ খাদ্যৰ অভাৱ ঘটিল। +\q +\v 17 তেতিয়া তেওঁ তেওঁলোকৰ আগেয়ে এজন মানুহ পঠালে- যোচেফক পঠালে; +\q তেওঁক দাসৰূপে বেচা হ’ল। +\q +\s5 +\v 18 লোকসকলে তেওঁৰ ভৰিত বেৰীৰ শিকলিৰে দুখ দিলে; +\q লোহাৰ শিকলিৰে তেওঁৰ ডিঙি বন্ধা হ’ল। +\q +\v 19 যেতিয়ালৈকে তেওঁ কোৱা বাক্য সিদ্ধ নহয়, +\q তেতিয়ালৈকে যিহোৱাৰ বাক্যই তেওঁক পৰীক্ষা কৰি আছিল। +\q +\s5 +\v 20 ৰজাই লোক পঠাই তেওঁক মুকলি কৰি দিলে, +\q লোকসকলৰ শাসনকর্তাই তেওঁক মুক্ত কৰিলে। +\q +\v 21 তেওঁ তেওঁক নিজৰ ৰাজবাৰীৰ প্রভু কৰিলে, +\q সকলো সম্পত্তিৰ কর্তা কৰিলে। +\q +\v 22 যাতে তেওঁ তেওঁৰ ৰাজকর্মচাৰীসকলক ইচ্ছা অনুসাৰে অধীনত ৰাখিব পাৰে, +\q আৰু তেওঁৰ বৃদ্ধসকলক জ্ঞানৰ পৰামর্শ দিব পাৰে। +\b +\q +\v 23 তাৰ পাছত ইস্ৰায়েল মিচৰ দেশলৈ আহিল, +\q যাকোবে হাম বংশীয়সকলৰ দেশত প্ৰবাস কৰিলে। +\q +\s5 +\v 24 ঈশ্বৰে নিজৰ লোকসকলৰ বংশ অতিশয় বৃদ্ধি কৰিলে, +\q শত্ৰুবোৰতকৈয়ো তেওঁলোকক শক্তিশালী কৰিলে। +\q +\v 25 তেওঁ মিচৰীয়সকলৰ অন্তৰক এনে পৰিবর্তন আনি দিলে যে, +\q তেওঁলোকে তেওঁৰ লোকসকলক ঘৃণা কৰিলে; +\q তেওঁৰ দাসসকলৰ প্রতি ধূর্ত ব্যৱহাৰ কৰিলে। +\q +\v 26 তেওঁ নিজ দাস মোচিক আৰু তেওঁৰ মনোনীত হাৰোণক পঠালে; +\q +\v 27 তেওঁলোকে তেওঁলোকৰ মাজত নানা চিন আৰু হাম দেশত অদ্ভূত লক্ষণবোৰ দেখুৱালে; +\q +\s5 +\v 28 তেওঁ অন্ধকাৰ পঠালে, তাতে সেই দেশ আন্ধাৰ হ’ল; +\q তেওঁৰ বাক্যৰ বিৰুদ্ধে তেওঁলোকে বিৰুদ্ধাচৰণ নকৰিলে। +\q +\v 29 তেওঁলোকৰ জলসমূহক তেওঁ তেজলৈ পৰিণত কৰিলে; +\q তাতে তেওঁলোকৰ সকলো মাছ মৰিল। +\q +\v 30 তেওঁলোকৰ দেশ বেঙেৰে ভৰি পৰিল; +\q এনে কি, তেওঁলোকৰ ৰজাসকলৰ ৰাজপ্রাসাদো বেঙেৰে ভৰি পৰিল। +\q +\s5 +\v 31 তেওঁৰ কথাতেই তেওঁলোকৰ সকলো অঞ্চলত জাকে জাকে ডাঁহ আৰু ওকণী আহিল। +\q +\v 32 তেওঁ তেওঁলোকক বৰষুণৰ পৰিবর্তে শিলাবৃষ্টি দিলে; +\q গোটেই দেশ বিজুলী আৰু ঢেৰেকনিৰ অগ্নি বৰষালে। +\q +\v 33 তেওঁলোকৰ দ্ৰাক্ষালতা আৰু ডিমৰু গছবোৰত তেওঁ আঘাট কৰিলে, +\q আৰু দেশৰ গছবোৰ ভাঙি পেলালে। +\q +\s5 +\v 34 তেওঁৰ কথাতেই কাকতি ফৰিং আহিল, +\q অসংখ্য সৰু ফৰিঙো আহিল। +\q +\v 35 সেইবোৰে তেওঁলোকৰ দেশৰ সকলো শাক-পাচলি আৰু ভূমিৰ সকলো শস্য খাই পেলালে। +\q +\v 36 তাৰ পাছত তেওঁলোকৰ সকলো শক্তিৰ প্রথম ফল অর্থাৎ দেশৰ জ্যেষ্ঠপুত্র সংহাৰ কৰিলে। +\b +\q +\s5 +\v 37 পাছত তেওঁ লোকসকলক ৰূপ আৰু সোণে সৈতে উলিয়াই আনিলে; +\q তেওঁৰ জনগোষ্ঠীসকলৰ মাজত এজনো দুৰ্ব্বল হোৱা নাছিল। +\q +\v 38 তেওঁলোক গুছি যোৱাত মিচৰীয়সকলে আনন্দ কৰিলে, +\q কিয়নো তেওঁলোকে ইস্রায়েলীয়াসকলক ভীষণ ভয় কৰিছিল। +\q +\v 39 তেওঁ চন্দ্ৰতাপৰ কাৰণে মেঘ বিস্তাৰ কৰিলে; +\q ৰাতি পোহৰ দিবৰ কাৰণে অগ্নি দিলে। +\q +\s5 +\v 40 তেওঁলোকে আহাৰ বিচাৰিছিলে, তাতে তেওঁ তেওঁলোকক বতা চৰাই আনি দিলে; +\q আৰু স্বর্গীয় আহাৰেৰে তেওঁলোকক তৃপ্ত কৰিলে। +\q +\v 41 তেওঁ শিল খুলি দিলে, তাতে জলসমূহ ওলাই আহিল; +\q সেয়ে নদীৰ দৰে মৰুভূমিৰ মাজেদি বৈ গ’ল। +\b +\q +\v 42 তেওঁ তেওঁৰ পবিত্ৰ প্রতিজ্ঞা সোঁৱৰণ কৰিলে; +\q তেওঁৰ দাস অব্ৰাহামকো সোঁৱৰণ কৰিলে। +\q +\s5 +\v 43 এইদৰে তেওঁ নিজৰ লোকসমূহক আনন্দেৰে সৈতে, +\q তেওঁৰ মনোনীত লোকসকলক গীত-মাতেৰে সৈতে উলিয়াই আনিলে। +\q +\v 44 তেওঁ তেওঁলোকক অন্যান্য জাতিবোৰৰ দেশবোৰ দিলে; +\q সেই সকলো জাতিৰ পৰিশ্রমৰ ফল তেওঁৰ লোকসকলে অধিকাৰ কৰিলে, +\q +\v 45 যেন তেওঁলোকে তেওঁৰ বিধিবোৰ পালন কৰে আৰু তেওঁৰ ব্যৱস্থাবোৰ মানি চলে। +\q তোমালোকে যিহোৱাৰ প্রশংসা কৰা! + +\s5 +\c 106 +\b +\q +\v 1 তোমালোকে যিহোৱাৰ প্ৰশংসা কৰা! +\q তোমালোকে যিহোৱাৰ ধন্যবাদ কৰা, কিয়নো তেওঁ মঙ্গলময়; +\q কাৰণ তেওঁৰ দয়া চিৰকাললৈকে থাকে। +\q +\v 2 কোনে যিহোৱাৰ মহৎ কাৰ্য্যবোৰ বৰ্ণনা কৰিব পাৰে? +\q কোনে তেওঁৰ সকলো প্ৰশংসা প্ৰকাশ কৰিব পাৰে? +\q +\s5 +\v 3 ধন্য সেইসকল, যি সকলে ন্যায় কার্য কৰে আৰু সকলো সময়তে ধৰ্ম্মাচৰণ কৰে। +\q +\v 4 হে যিহোৱা, তোমাৰ লোকসকলৰ প্রতি তুমি মৰমভাৱ প্রকাশ কৰাৰ সময়ত মোকো সোৱঁৰণ কৰিবা; +\q তেওঁলোকক উদ্ধাৰ কৰাৰ সময়ত মোকো সহায় কৰিবা। +\q +\v 5 তাতে মই যেন তোমাৰ মনোনীত লোকসকলৰ উন্নতি দেখা পাওঁ, +\q তোমাৰ জাতিৰ আনন্দত আনন্দিত হওঁ +\q আৰু তোমাৰ অধিকাৰৰ সৈতে গৌৰৱ কৰিব পাৰো। +\b +\q +\s5 +\v 6 আমাৰ পূর্বপুৰুষসকলৰ দৰে আমিও পাপ কৰিলো; +\q আমি অধর্ম কৰিলো, দুষ্টতাৰ কার্য কৰিলো। +\q +\v 7 মিচৰত থকাৰ সময়ত আমাৰ পূর্বপুৰুষসকলে তোমাৰ আচৰিত কার্যবোৰৰ মান্যতা নিদিলে; +\q তোমাৰ প্ৰচুৰ প্রেমৰ কথাও সোঁৱৰণ নকৰিলে; +\q বৰং তেওঁলোকে সমুদ্ৰৰ তীৰত চুফ সাগৰৰ দাঁতিত সর্বোপৰি জনাৰ বিৰুদ্ধাচৰণ কৰিলে। +\q +\s5 +\v 8 তথাপিও তেওঁ নিজৰ নামৰ অর্থে তেওঁলোকক উদ্ধাৰ কৰিলে, +\q যাতে তেওঁ নিজৰ পৰাক্ৰম প্ৰকাশ কৰিব পাৰে। +\q +\v 9 তেওঁৰ ধমকিত চুফ সাগৰ শুকাই গ’ল; +\q তেওঁ তেওঁলোকক মৰুভূমিৰ মাজেদি যোৱাৰ দৰে অগাধ জলৰ মাজেদি গমন কৰালে। +\q +\s5 +\v 10 এইদৰে তেওঁ তেওঁলোকক ঘৃণাকাৰীসকলৰ হাতৰ পৰা ৰক্ষা কৰিলে, +\q শত্ৰুৰ হাতৰ পৰা তেওঁলোকক মুক্ত কৰিলে। +\q +\v 11 জলসমুহে তেওঁলোকৰ শত্রুবোৰক ঢাকিলে, +\q এজনো বাচি নাথাকিল। +\q +\v 12 তেতিয়া তেওঁলোকে যিহোৱাৰ বাক্যত বিশ্বাস কৰিলে; +\q তেওঁৰ প্ৰশংসাৰ গান কৰিলে। +\b +\q +\s5 +\v 13 কিন্তু তেওঁৰ কার্যবোৰৰ কথা তেওঁলোকে শীঘ্ৰেই পাহৰিলে; +\q তেওঁলোকে তেওঁৰ পৰামৰ্শলৈ বাট নাচালে; +\q +\v 14 কিন্তু মৰুপ্রান্তৰত তেওঁলোকে অতিশয় লোভ কৰিলে, +\q মৰুভূমিত ঈশ্বৰক পৰীক্ষা কৰিলে। +\q +\v 15 তেওঁলোকে যিহকে বিচাৰিছিল, তেওঁ তাকে তেওঁলোকক দিলে; +\q কিন্তু তেওঁলোকৰ মাজলৈ পঠাই দিলে এক ক্ষয়ৰূপ ৰোগ। +\b +\q +\s5 +\v 16 তেওঁলোকে ছাউনিত থকাৰ সময়ত মোচি, +\q আৰু যিহোৱাৰ পবিত্ৰ লোক হাৰোণক ঈৰ্ষা কৰিলে। +\q +\v 17 পৃথিৱীয়ে মুখ খুলি দাথনক গ্ৰাস কৰিলে আৰু অবীৰামৰ দলক ঢাকি পেলালে। +\q +\v 18 তেওঁলোকৰ দলৰ মাজত জুই জ্বলিল। +\q অগ্নিশিখাই দুষ্ট লোকসকল দগ্ধ কৰিলে। +\b +\q +\s5 +\v 19 তেওঁলোকে হোৰেব পাহাৰত এটা দামুৰি সাজিলে, +\q আৰু সাঁচত ঢলা মূর্তিৰ পূজা কৰিলে। +\q +\v 20 এইদৰে তেওঁলোকে ঘাঁহ খোৱা গৰুৰ মুৰ্ত্তিৰে সৈতে ঈশ্বৰৰ গৌৰৱ সলনি কৰিলে। +\q +\v 21 তেওঁলোকৰ উদ্ধাৰকর্তা ঈশ্বৰক তেওঁলোকে পাহৰি গ’ল, +\q যি জনাই মিচৰত অনেক মহৎ কাৰ্য্য কৰিছিল; +\q +\s5 +\v 22 হাম দেশত কৰা নানা আচৰিত কাৰ্য্যবোৰৰ বিষয়ে +\q আৰু চুফ সাগৰৰ দাঁতিত কৰা পৰাক্রম কার্যবোৰৰ কথা তেওঁলোকে পাহৰি গ’ল। +\q +\v 23 সেয়েহে তেওঁ ক’লে, তেওঁলোকক ধ্বংস কৰিব লাগিব। +\q কিন্তু তেওঁৰ মনোনীত ব্যক্তি মোচি ভাঙোনৰ মধ্যস্থ হ‘ল, +\q আৰু তেওঁলোকক ধ্বংস কৰা ক্রোধৰ পৰা যেন তেওঁ মন ঘূৰায়, তাৰবাবে তেওঁ তেওঁৰ সন্মুখত থিয় হ’ল। +\b +\q +\s5 +\v 24 তাৰপাছত তেওঁলোকে সেই মনোহৰ দেশক তুচ্ছ কৰিলে, +\q তেওঁলোকে যিহোৱাৰ কথাত বিশ্বাস নকৰিলে; +\q +\v 25 নিজ নিজ তম্বুত তেওঁলোকে ভোৰ ভোৰালে, +\q যিহোৱাৰ বাক্যলৈ তেওঁলোকে কর্ণপাত নকৰিলে। +\q +\s5 +\v 26 তাতে তেওঁ তেওঁলোকৰ বিৰুদ্ধে হাত উঠাই শপত খাই ক’লে, +\q “মই তেওঁলোকক মৰুভূমিতে নিপাত কৰিম; +\q +\v 27 তেওঁলোকৰ বংশধৰসকলক জাতিবোৰৰ মাজত নিপাত কৰিম। +\q বিভিন্ন দেশত ছিন্ন-ভিন্ন কৰিম। +\q +\s5 +\v 28 পাছত তেওঁলোক বাল পিয়োৰৰ প্রতি আসক্ত হ’ল; +\q মৃত লোকসকলৰ উদ্দেশ্যে দিয়া বলিৰ মাংস ভোজন কৰিলে। +\q +\v 29 এই দৰে তেওঁলোকে নিজৰ অপকৰ্ম্মৰ দ্বাৰাই যিহোৱাক ক্রোধত উত্তেজিত কৰিলে। +\q তাতে তেওঁলোকৰ মাজত মহামাৰীৰ প্রাদুর্ভাৱ হ’ল। +\q +\s5 +\v 30 তেতিয়া পীনহচে উঠি বিচাৰ সাধন কৰিলে, +\q তাতে মহামাৰী নিবৃত্ত হ’ল। +\q +\v 31 পীনহচৰ পক্ষে সেয়া ধার্মিকতা বুলি গণিত হ’ল; +\q পুৰুষে পুৰুষে চিৰকালৰ কাৰণে গণিত হ’ল। +\q +\s5 +\v 32 তেওঁলোকে মিৰীবাৰ জলৰ দাঁতিত যিহোৱাৰ খং তুলিছিল, +\q আৰু তেওঁলোকৰ কাৰণেই মোচিলৈ ; +\q +\v 33 তেওঁলোকে তেওঁৰ আত্মাৰ বিৰুদ্ধে বিদ্ৰোহ কৰিলে, +\q তাতে মোচিৰ মুখৰ পৰা অবিবেচনাৰ কথা বাহিৰ হ’ল। +\b +\q +\v 34 যিহোৱাই তেওঁলোকক আন জাতিবোৰক ধ্বংস কৰিবলৈ যি আজ্ঞা দিছিল, +\q তেওঁলোকে তাক নকৰিলে। +\q +\v 35 বৰং সেই সকলো জাতিৰ লগত তেওঁলোকে নিজক মিশ্রিত কৰিলে, +\q আৰু তেওঁলোকৰ আচাৰ-ব্যৱহাৰ শিকিলে। +\q +\v 36 তেওঁলোকৰ মূর্তিবোৰক তেওঁলোকে সেৱা-পূজা কৰিলে, +\q আৰু সেইবোৰেই তেওঁলোকৰ ফান্দস্বৰূপ হ’ল। +\q +\s5 +\v 37 এনে কি, ভূতবোৰৰ উদ্দেশ্যে তেওঁলোকে নিজৰ পুত্র-কন্যাবোৰক বলি দিলে। +\q +\v 38 তেওঁলোকে নিৰ্দ্দোষীসকলৰ ৰক্তপাত কৰিলে, +\q তেওঁলোকৰ পুত্র-কন্যাবোৰৰ ৰক্তপাত কৰিলে, +\q কনানীয়া মূর্তিবোৰৰ উদ্দেশ্যে সেই সন্তানসকলক বলি দিলে, +\q গোটেই দেশ তেজেৰে অপবিত্ৰ হ’ল। +\q +\v 39 এইদৰেই তেওঁলোক নিজ নিজ কৰ্ম্মৰ দ্বাৰাই অশুচি হ’ল; +\q কাৰ্য্যৰ দ্বাৰা তেওঁলোকে নিজকে ব্যভিচাৰী কৰিলে। +\b +\q +\s5 +\v 40 তাতে নিজৰ লোকসকলৰ ওপৰত যিহোৱাৰ ক্ৰোধ জ্বলি উঠিল; +\q নিজৰ অধিকাৰৰ লোকসকলৰ প্রতি তেওঁৰ ঘৃণা উপজিল। +\q +\v 41 তেওঁ অন্যান্য জাতিবোৰৰ হাতত তেওঁলোকক শোধাই দিলে; +\q তেওঁলোকক ঘিণ কৰাসকলেন তেওঁলোকক শাসন কৰিলে। +\q +\s5 +\v 42 তেওঁলোকৰ শত্ৰুবোৰে তেওঁলোকৰ ওপৰত উপদ্ৰৱ চলালে, +\q তেওঁলোকৰ ক্ষমতাৰ অধীনত তেওঁলোক বশীভূত হ’ল। +\q +\v 43 তেওঁ অনেকবাৰ তেওঁলোকক উদ্ধাৰ কৰিলে; +\q কিন্তু তেওঁলোক নিজৰ মন্ত্রণাতে বিদ্ৰোহী হ’ল; +\q নিজৰ অপৰাধৰ কাৰণেই তেওঁলোক নীহ অৱস্থাত পৰিল। +\q +\s5 +\v 44 তথাপি তেওঁ যেতিয়া তেওঁলোকৰ কাকুতি শুনিলে, তেওঁলোকৰ সঙ্কটৰ প্রতি দৃষ্টিপাত কৰিলে। +\q +\v 45 তেওঁ তেওঁলোকৰ কাৰণে স্থাপন কৰা নিজৰ নিয়মটি সোঁৱৰণ কৰিলে; +\q নিজৰ অসীম গভীৰ প্রেম অনুসাৰে তেওঁলোকক দয়া কৰিলে। +\q +\v 46 যিসকলে তেওঁলোকক বন্দী কৰিছিল, +\q তেওঁলোক সকলোৰে দৃষ্টিত তেওঁ তেওঁলোকক দয়াৰ পাত্র কৰিলে। +\q +\s5 +\v 47 হে আমাৰ ঈশ্বৰ যিহোৱা, আমাক উদ্ধাৰ কৰা, +\q জাতিবোৰৰ মাজৰ পৰা তুমি আমাক একগোট কৰা, +\q যাতে আমি তোমাৰ পবিত্ৰ নামৰ ধন্যবাদ কৰিব পাৰো, +\q যেন তোমাৰ প্ৰশংসাৰ জয়গান কৰো। +\q +\v 48 অনাদি কালৰ পৰা অনন্ত কাললৈকে, +\q ধন্য ইস্রায়েলৰ ঈশ্বৰ যিহোৱা; +\q সকলো লোকে “আমেন” বুলি কওক। +\q তোমালোকে যিহোৱাৰ প্ৰশংসা কৰা। + +\s5 +\c 107 +\s গীতমালাৰ পঞ্চম খণ্ড। +\b +\q +\v 1 যিহোৱাৰ ধন্যবাদ কৰা, কিয়নো তেওঁ মঙ্গলময়; +\q কাৰণ তেওঁৰ দয়া চিৰকাললৈকে থাকে! +\q +\v 2 যিহোৱাৰ পৰা মুক্ত লোকসকলে এই কথা কওঁক, +\q যি সকলক তেওঁ শত্রুৰ হাতৰ পৰা মুক্ত কৰিলে, +\q +\v 3 যি সকলক তেওঁ নানা দেশৰ পৰা গোট খোৱালে, +\q পূৱ-পশ্চিম আৰু উত্তৰ-দক্ষিণৰ পৰা গোটালে। +\b +\q +\s5 +\v 4 তেওঁলোকে মৰুভূমিৰ নিৰ্জন পথত ভ্ৰমি ফুৰিছিল, +\q তেওঁলোকে কোনো বসতিৰ নগৰ বিচাৰি নাপালে। +\q +\v 5 তেওঁলোক ক্ষুধিত আৰু তৃষ্ণার্ত হ’ল; +\q তেওঁলোকৰ প্ৰাণ শ্রান্ত হৈ মূর্ছিত হ’ল। +\q +\v 6 তেতিয়া তেওঁলোকে সঙ্কটত পৰি যিহোৱাৰ আগত কাতৰোক্তি কৰিলে; +\q তাতে ক্লেশৰ পৰা তেওঁ তেওঁলোকক উদ্ধাৰ কৰিলে। +\q +\v 7 তেওঁ পোন বাটেদি তেওঁলোকক গমন কৰালে; +\q যাতে তেওঁলোকে গৈ কোনো বসতি নগৰ পাব পাৰে। +\q +\s5 +\v 8 মানুহৰ প্রতি যিহোৱাৰ আচৰিত কার্যৰ কাৰণে +\q আৰু তেওঁৰ গভীৰ প্রেমৰ কাৰণে তেওঁলোকে তেওঁৰ প্রশংসা কৰক। +\q +\v 9 কিয়নো তেওঁ পিপাসিত প্ৰাণক তৃপ্ত কৰে; +\q আৰু ক্ষুধাতুৰ প্ৰাণক উত্তম দ্ৰব্যেৰে পূৰ কৰে। +\b +\q +\v 10 কোনো লোক অন্ধকাৰ আৰু মৃত্যুচ্ছায়াৰ মাজত বহিছিল; +\q সেই বন্দীসকলে দুখত আৰু লোহাৰ শিকলিৰ বন্ধনত কষ্ট পাইছিল। +\q +\s5 +\v 11 কাৰণ তেওঁলোকে যিহোৱাৰ বিৰুদ্ধে বিদ্রোহ কৰিছিল; +\q সৰ্ব্বোপৰি জনাৰ পৰামর্শক তেওঁলোকে তুচ্ছ জ্ঞান কৰিলে। +\q +\v 12 সেই বাবেই তেওঁ কঠোৰ পৰিশ্ৰম দি তেওঁলোকৰ হৃদয়ক অৱনত কৰিলে; +\q তেওঁলোক পতিত হ’ল আৰু সহায় কৰিবলৈ কোনো নাছিল। +\q +\v 13 তেতিয়া সঙ্কটৰ কালত তেওঁলোকে যিহোৱাৰ আগত ক্রন্দন কৰিলে; +\q তেওঁ তেওঁলোকক কষ্টৰ পৰা ৰক্ষা কৰিলে। +\q +\s5 +\v 14 তেওঁ তেওঁলোকক আন্ধকাৰ আৰু মৃত্যুচ্ছায়াৰ পৰা বাহিৰ কৰি আনিলে; +\q তেওঁলোকৰ শিকলিৰ বন্ধন চিঙি পেলালে। +\q +\v 15 মানুহৰ প্রতি যিহোৱাৰ আচৰিত কার্যৰ কাৰণে +\q আৰু তেওঁৰ গভীৰ প্রেমৰ কাৰণে লোকসকলে তেওঁৰ প্ৰশংসা কৰক। +\q +\v 16 তেওঁ পিতলৰ দুৱাৰবোৰ ভাঙি পেলালে; +\q আৰু লোহাৰ ডাংবোৰ কাটি পেলালে। +\b +\q +\s5 +\v 17 যি সকল নির্বোধ, +\q তেওঁলোকে নিজৰ বিদ্রোহৰ কাৰণে আৰু অপৰাধৰ কাৰণে যাতনা ভোগিলে। +\q +\v 18 তেওঁলোকে সকলো খোৱা বস্তুকে ঘিণ কৰিলে; +\q তেওঁলোক মৃত্যুদ্বাৰৰ ওচৰলৈ চাপি গ’ল। +\q +\v 19 সঙ্কটৰ কালত তেওঁলোকে যিহোৱাৰ আগত ক্রন্দন কৰিলে; +\q তেওঁ তেওঁলোকক ক্লেশৰ পৰা উদ্ধাৰ কৰে। +\q +\s5 +\v 20 তেওঁ নিজ বাক্য পঠাই তেওঁলোকক সুস্থ কৰিলে; +\q তেওঁ বিনাশৰ পৰা তেওঁলোকক ৰক্ষা কৰিলে। +\q +\v 21 মানুহৰ প্রতি যিহোৱাৰ আচৰিত কার্যৰ কাৰণে +\q আৰু তেওঁৰ গভীৰ প্রেমৰ কাৰণে তেওঁলোকে তেওঁৰ প্রশংসা কৰক। +\q +\v 22 তেওঁলোকে ধন্যবাদাৰ্থক বলি উৎসৰ্গ কৰক; +\q আনন্দ গীতেৰে তেওঁৰ কৰ্মৰাজিৰ বৰ্ণনা কৰক। +\b +\q +\s5 +\v 23 যিসকলে জাহাজত উঠি সাগৰত অহা-যোৱা কৰে, +\q আৰু মহা জলসমুহৰ ওপৰেদি ব্যৱসায় কৰে, +\q +\v 24 তেওঁলোকে যিহোৱাৰ কাৰ্য্যবোৰ দেখে, +\q গভীৰ জলত তেওঁৰ আচৰিত কার্যবোৰ দেখে। +\q +\s5 +\v 25 তেওঁৰ আজ্ঞাৰ দ্বাৰাই প্ৰচণ্ড ধুমুহা হ’ল; +\q তাতে সাগৰৰ ঢৌবোৰ ওফন্দি উঠে; +\q +\v 26 ঢৌবোৰ আকাশ পর্যন্ত উঠে, পুণৰ জলাধিতললৈ নামি আহে; +\q বিপদৰ কালত তেওঁলোকৰ প্ৰাণ ভয়তে দ্ৰৱ হৈ যায়। +\q +\v 27 মতলীয়া মানুহৰ দৰে তেওঁলোকে ঢলংপলং কৰি ফুৰে; +\q তেওঁলোকৰ সকলো বুদ্ধি নাইকিয়া হয়। +\q +\s5 +\v 28 সঙ্কটৰ কালত তেওঁলোকে যিহোৱাৰ ওচৰত ক্রন্দন কৰে, +\q তাতে তেওঁ তেওঁলোকক ক্লেশৰ পৰা উদ্ধাৰ কৰে। +\q +\v 29 তেওঁ ধুমুহাক প্রশমিত কৰে, +\q তাৰ ঢৌবোৰক শান্ত কৰে। +\q +\v 30 সাগৰ শান্ত হোৱাৰ কাৰণে তেওঁলোকে আনন্দ কৰে; +\q তেওঁ তেওঁলোকক লক্ষ্যৰ বন্দৰলৈ লৈ যায়। +\q +\s5 +\v 31 মানুহৰ প্রতি যিহোৱাৰ আচৰিত কার্যৰ কাৰণে +\q আৰু তেওঁৰ গভীৰ প্রেমৰ কাৰণে তেওঁলোকে তেওঁৰ প্রশংসা কৰক। +\q +\v 32 সমাজৰ মাজত তেওঁলোকে তেওঁৰ গৌৰৱ-কীৰ্ত্তন কৰক, +\q বৃদ্ধসকলৰ সভাত তেওঁৰ প্ৰশংসা কৰক। +\b +\q +\s5 +\v 33 নদীবোৰক তেওঁ মৰুভূমিলৈ, +\q জলৰ ভুমুকবোৰক তেওঁ শুকান ভূমিলৈ পৰিণত কৰে; +\q +\v 34 তেওঁ ফলৱান দেশক লোণাময় অনুর্বৰ ভূমি কৰে, +\q সেই ঠাইৰ নিবাসীসকলৰ দুষ্টতাৰ কাৰণে তেওঁ এই সকলো কৰে। +\q +\v 35 তেওঁ মৰুভূমিক জলাশয়লৈ, +\q শুকান ঠাইবোৰক জলৰ ভুমুকলৈ পৰিণত কৰে। +\q +\s5 +\v 36 ক্ষুধাতুৰ লোকসকলক তেওঁ তাত বসতি কৰায়; +\q তেওঁলোকে তাত নগৰ স্থাপন কৰে। +\q +\v 37 তেওঁলোকে পথাৰত বীজ সিঁচে, দ্ৰাক্ষালতা ৰোৱে, +\q আৰু প্রচুৰ ফল চপায়। +\q +\v 38 তেওঁ তেওঁলোকক আশীৰ্বাদ কৰে আৰু তেওঁলোক সংখ্যাত অতিশয় বৃদ্ধি পায়; +\q তেওঁ তেওঁলোকৰ পশুধনবোৰক হ্রাস হবলৈ নিদিয়ে। +\b +\q +\s5 +\v 39 উপদ্ৰৱ, বিপদ আৰু শোকত পুণৰ তেওঁলোক সংখ্যাত হ্রাস পায়, +\q তেওঁলোকৰ নীহ অৱস্থা হ’য়। +\q +\v 40 তেওঁ উচ্চপদৰ লোকসকলৰ ওপৰত অপমান বৰষায়, +\q পথহীন মৰুভূমিৰ মাজত তেওঁলোকক ভ্ৰমণ কৰায়; +\q +\s5 +\v 41 কিন্তু তেওঁ দৰিদ্ৰক দুখৰ পৰা তুলি আনি উচ্চপদত স্থাপন কৰে, +\q আৰু ভেড়াৰ জাকৰ নিচিনাকৈ তেওঁৰ পৰিয়ালৰ যত্ন লয়। +\q +\v 42 তাকে দেখি ধার্মিক লোকে আনন্দ কৰে, +\q কিন্তু সকলো অধৰ্ম্মকাৰীয়ে নিজৰ মুখ বন্ধ কৰে। +\q +\v 43 যি জন জ্ঞানী, তেওঁ এই সকলো কথালৈ মনোযোগ দিয়ক, +\q যিহোৱাৰ বিশ্বস্ত প্রেমৰ বিষয়ে ধ্যান কৰক। + +\s5 +\c 108 +\s সঙ্গীত। দায়ুদৰ ৰচিত গীত। +\b +\q +\v 1 হে ঈশ্বৰ, মোৰ মন সুস্থিৰ; মোৰ মন সুস্থিৰ আছে; +\q মই গীত গাম; মোৰ প্ৰাণেৰে সৈতে প্ৰশংসাৰ গানৰ সুৰ তুলিম। +\q +\v 2 হে নেবল আৰু বীণা, সাৰ পোৱা; মই প্ৰভাতক জগাম। +\q +\s5 +\v 3 হে যিহোৱা, জাতিসকলৰ মাজত মই তোমাৰ ধন্যবাদ কৰিম। +\q তেওঁলোকৰ মাজত তোমাৰ প্ৰশংসাৰ গান কৰিম। +\q +\v 4 কিয়নো তোমাৰ গভীৰ প্রেম আকাশমণ্ডলতকৈয়ো উচ্চ; +\q তোমাৰ বিশ্বস্ততা মেঘ পর্যন্ত ব্যাপ্ত। +\b +\q +\s5 +\v 5 হে ঈশ্বৰ, আকাশমণ্ডলৰ ওপৰলৈকে তুমি উন্নত হোৱা; +\q গোটেই পৃথিৱীৰ ওপৰত তোমাৰ গৌৰৱ হওক। +\q +\v 6 তুমি যি সকলক ভালপোৱা, তেওঁলোকে যেন উদ্ধাৰ পায়, +\q তোমাৰ সোঁ হাতেৰে আমাক উদ্ধাৰ কৰা, +\q আৰু মোক উত্তৰ দিয়া। +\q +\s5 +\v 7 ঈশ্বৰে নিজৰ পবিত্ৰতাত প্রতিজ্ঞা কৰিলে, +\q “মই আনন্দেৰে সৈতে চিখিম ভাগ বাঁটি দিম, +\q চক্কোতৰ উপত্যকাৰ জৰীপ কৰি ভাগ কৰি দিম। +\q +\v 8 গিলিয়দ মোৰেই, মনচিও মোৰেই; +\q ইফ্ৰয়িম মোৰ শিৰোৰক্ষক; +\q যিহূদা মোৰ বিচাৰদণ্ড; +\q +\s5 +\v 9 মোৱাব মোৰ প্ৰক্ষালন-পাত্ৰ; +\q ইদোমৰ ওপৰলৈ মই মোৰ জোতা নিক্ষেপ কৰিম; +\q পলেষ্টীয়াৰ ওপৰত মই বিজয়ৰ উচ্চ-ধ্বনি কৰিম।” +\b +\q +\v 10 কোনে মোক সেই শক্তিশালী নগৰৰ ভিতৰলৈ লৈ যাব? +\q কোনে ইদোমলৈকে মোক পথ দেখুৱাই লৈ যাব? +\q +\s5 +\v 11 হে ঈশ্বৰ, তুমি আমাক জানো ত্যাগ কৰা নাই? +\q আমাৰ সৈন্যসকলৰ লগত যুদ্ধলৈ তুমিতো পুণৰ নোযোৱা। +\q +\v 12 শত্ৰুৰ বিৰুদ্ধে তুমি আমাক সহায় কৰ; +\q কিয়নো মানুহৰ সাহার্য বৃথা। +\q +\v 13 ঈশ্বৰৰ সহায়ত আমি সাহসেৰে কাৰ্য্য কৰিম; +\q কিয়নো আমাৰ শত্ৰুবোৰক তেৱেঁই ভৰিৰে গচকিব। + +\s5 +\c 109 +\s প্ৰধান বাদ্যকৰৰ নিমিত্তে দায়ুদৰ ৰচিত গীত। +\q +\v 1 হে মোৰ প্ৰশংসাৰ যোগ্য ঈশ্বৰ, তুমি নিজম দি নাথাকিবা; +\q +\v 2 কিয়নো দুষ্ট আৰু ছলনাকাৰী লোকে মোৰ বিৰুদ্ধে মুখ মেলিছে; +\q তেওঁলোকে মিছলীয়া জিবাৰে মোৰ বিৰুদ্ধে কথা কৈছে। +\q +\v 3 তেওঁলোকে মোক ঘৃণনীয় কথা কৈ আগুৰি ধৰিছে; +\q বিনা কাৰণতে মোক আক্রমণ কৰিছে। +\q +\s5 +\v 4 মোৰ প্ৰেমৰ পৰিবর্তে তেওঁলোকে মোৰ বিৰুদ্ধে শত্ৰুতা কৰিছে; +\q কিন্তু মই হ’লে তেওঁলোকৰ বাবে প্ৰাৰ্থনাত লাগি থাকোঁ। +\q +\v 5 মই কৰা উপকাৰৰ সলনি তেওঁলোকে মোলৈ অপকাৰ কৰিলে; +\q মোৰ প্ৰেমৰ সলনি মোক ঘৃণা কৰিলে। +\b +\q +\s5 +\v 6 “তুমি তেওঁলোকৰ ওপৰত দুষ্ট বিচাৰক নিযুক্ত কৰা; +\q বিপক্ষ তেওঁলোকৰ সোঁহাতে থিয় হওঁক। +\q +\v 7 বিচাৰৰ সময়ত তেওঁলোকক দোষী সাব্যস্ত কৰা হওঁক; +\q তেওঁলোকৰ প্ৰাৰ্থনা পাপৰূপে গণিত হওঁক। +\q +\s5 +\v 8 তেওঁলোকৰ আয়ুস চুটি হওঁক; +\q অন্য লোকে তেওঁলোকৰ পদবী প্রাপ্ত কৰক। +\q +\v 9 তেওঁলোকৰ সন্তানসকল অনাথ হওঁক; +\q তেওঁলোকৰ ভার্যাবোৰ বিধৱা হওঁক। +\q +\v 10 তেওঁলোকৰ সন্তানসকলে পথে পথে ভিক্ষা কৰি ফুৰক, +\q উচ্ছন্ন বাসস্থানৰ পৰা দূৰলৈ গৈ আহাৰ বিচাৰি ফুৰক। +\q +\s5 +\v 11 মহাজনে তেওঁলোকৰ সৰ্ব্বস্ব লৈ যাওক; +\q বিদেশীবোৰে তেওঁলোকৰ শ্ৰমৰ ফল লুটি নিয়ক। +\q +\v 12 তেওঁলোকলৈ দয়া কৰোঁতা কোনো নহওক; +\q তেওঁলোকৰ অনাথ সন্তানসকলৰ প্রতি কৃপা কৰিবলৈ কোনো নাথাকক। +\q +\v 13 তেওঁলোকৰ ভাবী বংশ উচ্ছন্ন হওক; +\q দ্বিতীয় পুৰুষতে তেওঁলোকৰ নাম লুপ্ত হওক! +\q +\s5 +\v 14 তেওঁলোকৰ পিতৃবিলাকৰ অধৰ্ম্মৰ কথা যিহোৱাৰ সোঁৱৰণত থাকক; +\q তেওঁলোকৰ মাতৃসকলৰ পাপ মোচন কৰা নহওঁক। +\q +\v 15 সকলো সময়তে সেইবোৰ যিহোৱাৰ সন্মুখত থাকক, +\q আৰু পৃথিৱীৰ পৰা তেওঁলোকৰ স্মৃতি লুপ্ত হওঁক। +\q +\v 16 কাৰণ তেওঁলোকে কেতিয়াও দয়া দেখুৱাৰ কথা মনলৈ নানে, +\q কিন্তু দুখী, দৰিদ্র আৰু হতাশগ্রস্ত লোকসকলক বধ কৰিবৰ কাৰণে তাড়না কৰে। +\q +\s5 +\v 17 তেওঁলোকে শাও দিবলৈ ভাল পায়; সেই শাও তেওঁলোকৰ ওপৰলৈকে আহঁক। +\q তেওঁলোকে আশীৰ্ব্বাদ ঘৃণা কৰে; সেয়ে আশীর্বাদ তেওঁলোকৰ পৰা দূৰ হওঁক। +\q +\v 18 তেওঁলোকে শাওক নিজৰ বস্ত্ৰৰ দৰে পিন্ধিলে; +\q সেয়ে পানীৰ নিচিনাকৈ তেওঁলোকৰ অন্তৰত প্রৱেশ কৰিলে, +\q তেওঁলোকৰ অস্থিবোৰে তেলৰ নিচিনাকৈ শুহি ল’লে। +\q +\s5 +\v 19 সেই শাওৱে চাদৰৰ দৰে তেওঁলোকক ঢাকি ৰাখক; +\q কঁকালত সদায় বন্ধা টঙালিৰ নিচিনা বান্ধি ৰাখক।” +\b +\q +\v 20 মোৰ বিৰোধীসকল, যিসকলে মোৰ বিৰুদ্ধে বেয়া কথা কয়, +\q তেওঁলোকে যিহোৱাৰ পৰা যেন এই প্ৰতিফল পায়। +\q +\s5 +\v 21 কিন্তু হে মোৰ প্রভু যিহোৱা, তোমাৰ নামৰ অর্থে মোৰ পক্ষে দয়া ব্যৱহাৰ কৰা; +\q কিয়নো তোমাৰ মঙ্গলময় অসীম প্রেমেৰে মঙ্গলময়, এতেকে মোক উদ্ধাৰ কৰা। +\q +\v 22 কিয়নো মই দুখী আৰু দৰিদ্ৰ; +\q মোৰ ভিতৰৰ অন্তৰখন বিন্ধিছে। +\q +\v 23 আবেলিৰ ছাঁৰ নিচিনাকৈ মই নোহোৱা হৈ গৈছো; +\q কাকতি ফৰিঙৰ নিচিনাকৈ মোক উড়ুৱাই নিয়া হৈছে। +\q +\s5 +\v 24 লঘোন দিয়াৰ কাৰণে মোৰ আঁঠু দুটা দুৰ্ব্বল হৈছে; +\q মোৰ শৰীৰ ক্ষীণ হৈ শুকাই গৈছে। +\q +\v 25 মোৰ বিৰোধীসকলৰ ওচৰত মই নিন্দাৰ পাত্র হৈছোঁ; +\q মোক দেখিলেই তেওঁলোকে মূৰ জোকাৰে। +\b +\q +\s5 +\v 26 হে মোৰ ঈশ্বৰ যিহোৱা! +\q মোক সহায় কৰা, তোমাৰ দয়া অনুসাৰে মোক ৰক্ষা কৰা; +\q +\v 27 তেওঁলোকে জানক যে, এয়ে তোমাৰ হাত; +\q তুমিয়েই, হে যিহোৱা, এই সকলো কার্য কৰিলা। +\q +\s5 +\v 28 তেওঁলোকে শাও দিয়ক, কিন্তু তুমি হ’লে আশীৰ্ব্বাদ কৰিবা; +\q তেওঁলোকে উঠিলে লজ্জিত হ’ব; +\q কিন্তু তোমাৰ দাস আনন্দিত হ’ব। +\q +\v 29 মোৰ বিৰোধীসকলে অপমানৰ বস্ত্রাবৰণ পৰিধান কৰক; +\q চাদৰৰ নিচিনাকৈ তেওঁলোকে নিজৰ লাজক মেৰিয়াই থাকক। +\q +\s5 +\v 30 মই নিজ মুখেৰে অতিশয়ৰূপে যিহোৱাৰ ধন্যবাদ কৰিম; +\q লোকসমূহৰ মাজত মই তেওঁৰ প্ৰশংসা কৰিম; +\q +\v 31 কিয়নো, তেওঁ অভাৱীজনৰ সোঁফালে থিয় হৈ থাকে, +\q যেন মৃত্যুদণ্ডৰ ৰায় দিব খোজা বিচাৰকৰ পৰা তেওঁৰ প্ৰাণ ৰক্ষা কৰিব পাৰে। + +\s5 +\c 110 +\s দায়ুদৰ ৰচিত গীত। +\q +\v 1 যিহোৱাই মোৰ প্ৰভুক ক’লে, +\q “যেতিয়ালৈকে মই তোমাৰ শত্রুবোৰক তোমাৰ ভৰি-পীৰা নকৰোঁ, +\q তেতিয়ালৈকে তুমি মোৰ সোঁহাতে বহি থাকা।” +\b +\q +\s5 +\v 2 যিহোৱাই চিয়োনৰ পৰা তোমাৰ শক্তিশালী ৰাজদণ্ড প্রেৰণ কৰিব, +\q তেওঁ ক’ব, “তোমাৰ শত্ৰুবোৰৰ মাজত ৰাজত্ব কৰা।” +\q +\v 3 যুদ্ধৰ দিনত তোমাৰ সৈন্য-সামন্তবোৰক তুমি লৈ যাওঁতে, +\q পবিত্র পর্বতবোৰৰ ওপৰত তোমাৰ লোকসকলে স্ব-ইচ্ছাৰে নিজকে উৎসর্গ কৰিব; +\q ৰাতিপুৱাৰ গৰ্ভস্থলৰ পৰা ওলোৱা নিয়ঁৰৰ নিচিনা তোমাৰ যুবকসকল তোমাৰ কাষলৈ আহিব। +\q +\s5 +\v 4 “তুমি মল্কীচেদকৰ দৰে চিৰকালৰ কাৰণে এজন পুৰোহিত হ’বা।” +\q যিহোৱাই এই শপত খালে; +\q তেওঁ নিজৰ মন সলনি নকৰিব। +\q +\s5 +\v 5 যিহোৱা তোমাৰ সোঁহাতে আছে; +\q ক্ৰোধৰ দিনত তেওঁ ৰজাসকলক চূর্ণ কৰিব। +\q +\v 6 তেওঁ জাতিসমূহৰ মাজত বিচাৰ নিষ্পত্তি কৰিব, +\q তেওঁ মৰা শৱেৰে দেশ পৰিপূৰ্ণ কৰিব; +\q তেওঁ বিশাল পৃথিৱীত ৰজাসকলৰ মূৰ গুড়ি কৰিব। +\q +\s5 +\v 7 তেওঁ পথৰ দাঁতিত থকা জুৰিৰ জল পান কৰিব; +\q তাতে সতেজ হৈ শেষত বিজয়ৰ শিৰ তুলি ধৰিব। + +\s5 +\c 111 +\q +\v 1 তোমালোকে যিহোৱাৰ প্ৰশংসা কৰা! +\q মই সমস্ত মনেৰে যিহোৱাৰ ধন্যবাদ কৰিম; +\q ধার্মিকসকলৰ সভাত আৰু মণ্ডলীৰ মাজত প্ৰশংসা কৰিম। +\q +\v 2 যিহোৱাৰ কাৰ্য্যবোৰ মহৎ; +\q যিসকল তাত আনন্দিত হয়, তেওঁলোকে সেইবোৰ ধ্যান কৰে। +\q +\v 3 তেওঁৰ কাৰ্য্য গৌৰৱ আৰু মহিমাৰে পৰিপূর্ণ; +\q তেওঁৰ ধাৰ্ম্মিকতা চিৰকাললৈকে থাকে। +\q +\s5 +\v 4 তেওঁ নিজৰ আচৰিত কাৰ্য্যবোৰ স্মৰণীয় কৰিলে; +\q যিহোৱা কৃপাময় আৰু দয়ালু। +\q +\v 5 তেওঁৰ ভক্তসকলক তেওঁ আহাৰ যোগায়; +\q নিজে স্থাপন কৰা নিয়মটি তেওঁ চিৰকাললৈকে সোঁৱৰণ কৰিব। +\q +\v 6 অন্যান্য জাতিবোৰৰ আধিপত্য নিজৰ লোকসকলক দি +\q তেওঁ নিজৰ কাৰ্য্যৰ শক্তি তেওঁলোকক দেখুৱালে। +\q +\s5 +\v 7 তেওঁৰ হাতৰ কাৰ্য্যবোৰ বিশ্বস্ত আৰু ন্যায়পূর্ণ; +\q তেওঁৰ সকলো বিধি বিশ্বাসযোগ্য। +\q +\v 8 সেইবোৰ অনন্ত কাললৈকে অলৰ; +\q সেইবোৰ বিশ্বস্ততা আৰু সততাৰে সৈতে স্থাপন কৰা হৈছে। +\q +\v 9 নিজৰ লোকসকলৰ কাৰণে তেওঁ মুক্তি পঠাই দিলে; +\q তেওঁ আজ্ঞা দি অনন্ত কালৰ কাৰণে নিজৰ নিয়ম স্থাপন কৰিলে; +\q তেওঁৰ নাম পবিত্ৰ আৰু ভয়ঙ্কৰ। +\q +\s5 +\v 10 যিহোৱালৈ ভয় ৰখাই জ্ঞানৰ আৰম্ভণ; +\q যিসকলে তেওঁৰ আজ্ঞা অনুসাৰে কাৰ্য কৰে, তেওঁলোকে সুবুদ্ধি পায়; +\q তেওঁৰ প্ৰশংসা অনন্ত কাললৈকে থাকে। + +\s5 +\c 112 +\q +\v 1 তোমালোকে যিহোৱাৰ প্ৰশংসা কৰা! +\q ধন্য সেইজন, যিজনে যিহোৱালৈ ভয় ৰাখে আৰু তেওঁৰ আজ্ঞাবোৰত অতিশয় আনন্দিত হয়। +\q +\v 2 তেওঁলোকৰ বংশধৰসকল পৃথিৱীত শক্তিশালী হ’ব; +\q ঈশ্বৰভক্তসকলৰ বংশ আশীৰ্ব্বাদপ্ৰাপ্ত হ’ব। +\q +\s5 +\v 3 তেওঁলোকৰ ঘৰত ধন-সম্পদ থাকে; +\q তেওঁলোকৰ ধাৰ্ম্মিকতা চিৰকাললৈকে থাকে। +\q +\v 4 ঈশ্বৰভক্তসকলৰ কাৰণে অন্ধকাৰতো দীপ্তি উদয় হয়; +\q তেওঁলোক কৃপাময়, স্নেহশীল আৰু ধাৰ্ম্মিক। +\q +\v 5 যিসকলে কৃপা কৰে আৰু ঋণ দিয়ে, তেওঁলোকৰ মঙ্গল হয়; +\q তেওঁলোকে সকলো কার্যৰ বিচাৰ ন্যায়ভাৱে সম্পন্ন কৰে। +\q +\s5 +\v 6 কাৰণ ধার্মিক লোকত কেতিয়াও লৰচৰ নহ’ব; +\q ধাৰ্ম্মিক লোকক মানুহে চিৰকাল সোঁৱৰণ কৰিব। +\q +\v 7 দুঃসংবাদ শুনিলেও তেওঁলোকে ভয় নকৰিব; +\q তেওঁলোকৰ হৃদয় দৃঢ় হৈ থাকে; +\q তেওঁলোকে যিহোৱাত ভাৰসা ৰাখে। +\q +\s5 +\v 8 তেওঁলোকৰ হৃদয় সুস্থিৰ; তেওঁলোকে ভয় নকৰে; +\q শেষত তেওঁলোকে নিজৰ শত্ৰুবোৰৰ ওপৰত বিজয় দেখিব। +\q +\v 9 তেওঁলোকে মুক্তহস্তে দৰিদ্রসকলক দান কৰিলে; +\q তেওঁলোকৰ ধাৰ্ম্মিকতা চিৰকাললৈকে থাকে; +\q তেওঁলোকৰ শিং মৰ্য্যদাৰে উন্নত হয়। +\q +\s5 +\v 10 দুষ্টলোকে তাকে দেখি ক্রোধিত হ’ব; তেওঁলোকে দাঁত কৰচিব আৰু গলি যাব; +\q দুষ্টবোৰৰ মনৰ কামনা নিস্ফল হ’ব। + +\s5 +\c 113 +\q +\v 1 তোমালোকে যিহোৱাৰ প্ৰশংসা কৰা! +\q হে যিহোৱাৰ দাসসকল, প্ৰশংসা কৰা, যিহোৱাৰ নামৰ প্ৰশংসা কৰা। +\q +\v 2 এতিয়াৰ পৰা অনন্ত কাললৈকে যিহোৱাৰ নাম ধন্য হওক। +\q +\s5 +\v 3 সূৰ্যৰ উদয়স্থানৰ পৰা অস্তস্থান পর্যন্ত যিহোৱাৰ নাম প্ৰশংসিত হওঁক। +\q +\v 4 যিহোৱা সর্বজাতিৰ ওপৰত উন্নত; তেওঁৰ গৌৰৱ আকাশ-মণ্ডলতকৈয়ো ওখ। +\q +\s5 +\v 5 আমাৰ ঈশ্বৰ যিহোৱাৰ তুল্য কোন আছে? +\q যি জনাৰ আসন আকাশৰ ওপৰত সমাসীন, +\q +\v 6 যি জনাই নত হৈ আকাশ-মণ্ডল আৰু পৃথিৱীলৈ দৃষ্টিপাত কৰে; +\q +\s5 +\v 7 তেওঁ ধুলিৰ পৰা দুখীয়াক উঠায়, +\q সাৰৰ দ’মৰ পৰা দীনহীনক তোলে, +\q +\v 8 যাতে তেওঁ প্ৰধানসকলৰ লগত তেওঁলোকক বহুৱাব পাৰে, +\q নিজৰ লোকসমূহৰ প্ৰধানসকলৰ লগত বহুৱাব পাৰে। +\q +\s5 +\v 9 তেওঁ বন্ধ্যা মহিলাক সন্তানসকলৰ সুখী মাতৃ কৰি পৰিয়াল দান কৰে। +\q তোমালোকে যিহোৱাৰ প্ৰশংসা কৰা! + +\s5 +\c 114 +\q +\v 1 ইস্রায়েল জাতি যেতিয়া মিচৰৰ পৰা ওলাই আহিল, +\q যাকোবৰ বংশই যেতিয়া বিদেশী ভাষা কোৱা লোকৰ মাজৰ পৰা ওলাই আহিল, +\q +\v 2 তেতিয়া যিহূদা হ’ল ঈশ্বৰৰ পবিত্র স্থান, +\q ইস্ৰয়েল হ’ল তেওঁৰ ৰাজ্য। +\q +\s5 +\v 3 সমুদ্ৰই (চূফ সাগৰ) তাকে দেখি পলায়ন কৰিলে; +\q যৰ্দন নদী উজাই গ’ল। +\q +\v 4 পর্বতবোৰে মতা ভেড়াৰ নিচিনাকৈ, +\q পাহাৰবোৰে ভেড়া পোৱালীৰ নিচিনাকৈ জঁপিয়াবলৈ ধৰিলে। +\q +\s5 +\v 5 হে সমুদ্ৰ, তোমাৰ কি হ’ল? +\q কিয় তুমি পলাই গ’লা? +\q হে যর্দন, কিয় তুমি উজাই গ’লা? +\q +\v 6 হে পৰ্বতসমূহ, কিয় তোমালোকে মতা ভেড়াৰ দৰে জপিয়াঁবলৈ ধৰিলা? +\q হে পাহাৰসমূহ, কিয় তোমালোকে ভেড়া পোৱালীৰ দৰে জঁপিয়াবলৈ ধৰিলা? +\q +\v 7 হে পৃথিৱী! তুমি যিহোৱাৰ সন্মুখত কম্পমান হোৱা, +\q যাকোবৰ ঈশ্বৰৰ সন্মুখত কম্পমান হোৱা। +\q +\s5 +\v 8 তেওঁ শিলক জলাশয়লৈ পৰিণত কৰিলে, +\q চকমকীয়া কঠিন শিলক জলৰ এক ভুমুক কৰিলে। + +\s5 +\c 115 +\q +\v 1 হে যিহোৱা, আমাক নহয়, আমাক নহয়, +\q কিন্তু তোমাৰ নামকহে গৌৰৱাম্বিত কৰা; +\q তোমাৰ অসীম প্রেম আৰু বিশ্বস্ততাৰ অর্থেই কৰা। +\q +\v 2 আন জতিবোৰে কিয় ক’ব, +\q “ক’ত আছে তেওঁলোকৰ ঈশ্বৰ?” +\b +\q +\s5 +\v 3 আমাৰ ঈশ্বৰ হ’লে স্বৰ্গত আছে; +\q তেওঁ যিহকে ইচ্ছা কৰে, তাকে কৰে। +\q +\v 4 তেওঁলোকৰ প্রতিমাবোৰ হ’লে ৰূপ আৰু সোণৰ, +\q মনুষ্যৰ হাতৰ কাৰ্য্য। +\q +\s5 +\v 5 সেইবোৰৰ মুখ আছে, কিন্তু কথা ক’ব নোৱাৰে; +\q চকু আছে, কিন্তু নেদেখে; +\q +\v 6 কাণ আছে, কিন্তু নুশুনে; +\q নাক আছে, কিন্তু ঘ্ৰাণ ল’ব নোৱাৰে; +\q +\s5 +\v 7 হাত আছে, কিন্তু চুব নোৱাৰে; +\q ভৰি আছে, কিন্তু খোজ কাঢ়িব নোৱাৰে; +\q কন্ঠই একো মাত উলিয়াব নোৱাৰে। +\q +\v 8 যিসকলে সেইবোৰক নিৰ্ম্মান কৰে আৰু সেইবোৰত নির্ভৰ কৰে, +\q তেওঁলোক সেইবোৰৰ নিচিনাই। +\q +\s5 +\v 9 হে ইস্ৰায়েল, যিহোৱাত ভাৰসা কৰা! +\q তেৱেঁই তেওঁলোকৰ সহায় আৰু ঢাল। +\q +\v 10 হে হাৰোণৰ বংশ, যিহোৱাত ভাৰসা কৰা; +\q তেৱেঁই তেওঁলোকৰ সহায় আৰু ঢাল। +\q +\v 11 হে যিহোৱাৰ ভয়কাৰীসকল, যিহোৱাত ভাৰসা কৰা; +\q তেৱেঁই তেওঁলোকৰ সহায় আৰু ঢাল। +\q +\s5 +\v 12 যিহোৱাই আমাক সোঁৱৰণ কৰিলে, +\q সেইবাবে তেওঁ আমাক আশীৰ্ব্বাদ কৰিব; +\q ইস্ৰায়েলৰ বংশক আশীৰ্ব্বাদ কৰিব; +\q হাৰোণৰ বংশক আশীর্ব্বাদ কৰিব; +\q +\v 13 যিসকলে যিহোৱাক ভয় কৰে, তেওঁলোক সকলোকে তেওঁ আশীর্ব্বাদ কৰিব, +\q সৰু কি বৰ সকলোকে আশীৰ্ব্বাদ কৰিব। +\q +\v 14 যিহোৱাই তোমালোকক বৃদ্ধি কৰক; +\q তোমালোকক আৰু তোমালোকৰ সন্তানসকলক বৃদ্ধি কৰক। +\q +\s5 +\v 15 যিহোৱা, যিজন স্বৰ্গ আৰু পৃথিৱীৰ স্ৰজনকৰ্ত্তা, +\q তেওঁ তোমালোকক আশীৰ্ব্বাদ কৰক। +\q +\v 16 স্বৰ্গ হৈছে যিহোৱাৰেই স্বৰ্গ; +\q কিন্তু পৃথিৱীখন হ’লে তেওঁ মনুষ্যক দিলে। +\q +\s5 +\v 17 মৃতলোকে যিহোৱাৰ প্রশংসা নকৰে; +\q যিসকলে নিস্তব্ধ স্থানলৈ নামি যায়, +\q তেওঁলোক কোনেও তেওঁৰ স্তুতি নকৰে। +\q +\v 18 কিন্তু আমি হ’লে যিহোৱাৰ ধন্যবাদ কৰিম, +\q এতিয়াৰ পৰা অনন্ত কাল পর্যন্ত কৰিম। +\q তোমালোকে যিহোৱাৰ প্ৰশংসা কৰা। + +\s5 +\c 116 +\q +\v 1 মই যিহোৱাক প্ৰেম কৰোঁ, কিয়নো তেওঁ মোৰ স্বৰ আৰু কাকুতি শুনিলে। +\q +\v 2 তেওঁ মোৰ কথালৈ কাণ পাতিলে, +\q সেয়েহে মই জীয়াই থকা দিনলৈকে তেওঁৰ ওচৰত প্ৰাৰ্থনা কৰিম। +\q +\s5 +\v 3 মই মৃত্যুৰ জৰীত বান্ধ খাই পৰিছিলো, +\q চিয়োলৰ যাতনাৰ সন্মুখীন হৈছিলো, +\q মই দুখ-কষ্ট পাইছিলো; +\q +\v 4 তেতিয়া মই যিহোৱাৰ নামেৰে প্ৰাৰ্থনা কৰিলোঁ, +\q “হে যিহোৱা, মই মিনতি কৰিছোঁ, তুমি মোৰ প্ৰাণ ৰক্ষা কৰা!” +\q +\s5 +\v 5 যিহোৱা দয়াময় আৰু ধার্মিক; +\q বাস্তৱিক আমাৰ ঈশ্বৰ স্নেহময়। +\q +\v 6 যিহোৱাই অমায়িক লোকক ৰক্ষা কৰে; +\q মই অসহায় হোৱাত তেওঁ মোক উদ্ধাৰ কৰিলে। +\q +\s5 +\v 7 হে মোৰ প্রাণ, তোমাৰ বিশ্ৰাম-স্থানলৈ উভটি যোৱা, +\q কিয়নো যিহোৱাই তোমাক প্ৰচুৰ মঙ্গল কৰিলে। +\q +\v 8 কাৰণ তুমিয়েই মৃত্যুৰ পৰা প্ৰাণ, +\q চকুলোৰ পৰা মোৰ চকু, +\q উজুটি খোৱাৰ পৰা মোৰ ভৰি ৰক্ষা কৰিলা। +\q +\s5 +\v 9 মই জীৱিতসকলৰ দেশত যিহোৱাৰ সাক্ষাতে অহা-যোৱা কৰিম। +\q +\v 10 যেতিয়া মই কৈছিলো, “মই অতিশয় উৎপীড়িত হৈছো” +\q তেতিয়াও মই বিশ্বাসত আছিলো। +\q +\v 11 মই উদ্বেগ কৰি কৈছিলোঁ, “সকলো মানুহ মিছলীয়া।” +\b +\q +\s5 +\v 12 যিহোৱাই মোলৈ কৰা সকলো মঙ্গলৰ পৰিবর্তে +\q মই তেওঁক কি দিম? +\q +\v 13 মই পৰিত্ৰাণৰ পানপাত্ৰ তুলি ধৰিম, +\q আৰু যিহোৱাৰ নামেৰে প্ৰাৰ্থনা কৰিম; +\q +\v 14 মই যিহোৱাৰ ওচৰত মোৰ সঙ্কল্পবোৰ পূর্ণ কৰিম; +\q তেওঁৰ সমুদায় লোকৰ সাক্ষাতেই কৰিম। +\q +\v 15 যিহোৱাৰ দৃষ্টিত তেওঁৰ বিশ্বাসীসকলৰ মৃত্যু বহুমূল্য। +\q +\s5 +\v 16 হে যিহোৱা, সচাঁকৈয়ে মই তোমাৰ দাস হওঁ; +\q মই তোমাৰ দাস, তোমাৰেই দাসীৰ পুত্ৰ; +\q তুমিয়েই মোৰ বন্ধনবোৰ মুকলি কৰিলা। +\q +\v 17 মই তোমাৰ উদ্দেশ্যে ধন্যবাদাৰ্থক বলি উৎসৰ্গ কৰিম; +\q মই যিহোৱাৰ নামেৰে প্ৰাৰ্থনা কৰিম। +\q +\s5 +\v 18 মই যিহোৱাৰ ওচৰত মোৰ সঙ্কল্পবোৰ পূর্ণ কৰিম; +\q তেওঁৰ সমুদায় লোকৰ সাক্ষাতেই কৰিম। +\q +\v 19 হে যিৰূচালেম, তোমাৰেই মাজত, +\q যিহোৱাৰ গৃহৰ চোতাল কেইখনত, মই সেই সকলো পূর্ণ কৰিম। +\q তোমালোকে যিহোৱাৰ প্ৰশংসা কৰা! + +\s5 +\c 117 +\q +\v 1 হে সমুদায় জাতি, যিহোৱাৰ প্ৰশংসা কৰা; +\q হে সমুদায় লোক, তেওঁৰ মহিমা কীর্তন কৰা। +\q +\v 2 কিয়নো আমালৈ যিহোৱাৰ প্রেম অসীম, +\q যিহোৱাৰ বিশ্বস্ততা অনন্তকাল স্থায়ী। +\q তোমালোকে যিহোৱাৰ প্ৰশংসা কৰা! + +\s5 +\c 118 +\q +\v 1 যিহোৱাৰ ধন্যবাদ কৰা, কিয়নো তেওঁ মঙ্গলময়, +\q কাৰণ তেওঁৰ অসীম প্রেম চিৰকাললৈকে থাকে। +\q +\v 2 ইস্ৰায়েলে কওঁক, +\q “তেওঁৰ অসীম প্রেম চিৰকাললৈকে থাকে।” +\q +\s5 +\v 3 হাৰোণৰ বংশই কওঁক, +\q “তেওঁৰ অসীম প্রেম চিৰকাললৈকে থাকে।” +\q +\v 4 যিহোৱালৈ ভয় ৰাখোঁতাসকলে কওঁক, +\q “তেওঁৰ অসীম প্রেম চিৰকাললৈকে থাকে।” +\q +\s5 +\v 5 মই সঙ্কটৰ কালত যিহোৱাৰ নামেৰে প্ৰাৰ্থনা কৰিলোঁ; +\q যিহোৱাই মোক উত্তৰ দিলে আৰু এক বহল ঠাইত থলে। +\q +\v 6 যিহোৱা মোৰ পক্ষত আছে, মই ভয় নকৰোঁ; +\q মানুহে মোক কি কৰিব পাৰে? +\q +\v 7 মোক সহায় কৰিবলৈ যিহোৱা মোৰ পক্ষত আছে; +\q গতিকে মই মোৰ বিৰোধীসকলৰ পৰাজয় দেখা পাম। +\q +\s5 +\v 8 মানুহৰ ওপৰত ভাৰসা ৰখাতকৈ যিহোৱাত আশ্ৰয় লোৱাই ভাল। +\q +\v 9 অধিপতিসকলৰ ওপৰত ভাৰসা ৰখাতকৈ, যিহোৱাত আশ্ৰয় লোৱাই ভাল। +\q +\s5 +\v 10 সমুদায় জাতিয়ে মোক আগুৰি ধৰিলে; +\q মই যিহোৱাৰ নামেৰে তেওঁলোকক উচ্ছন্ন কৰিলোঁ। +\q +\v 11 তেওঁলোকে মোক আগুৰি ধৰিলে, +\q হয়, মোক আগুৰি ধৰিলে; +\q মই যিহোৱাৰ নামেৰে তেওঁলোকক উচ্ছন্ন কৰিলোঁ। +\q +\v 12 তেওঁলোকে মৌ-মাখিৰ দৰে মোক বেৰি ধৰিলে; +\q কাঁইটীয়া বনৰ জুইৰ দৰে ততালিকে তেওঁলোক নুমাই গ’ল; +\q মই যিহোৱাৰ নামেৰে তেওঁলোকক উচ্ছন্ন কৰিলোঁ। +\q +\s5 +\v 13 মই যেন পৰি যাও, তাৰবাবে তেওঁলোকে মোক জোৰকৈ ঠেলা মাৰিছিল, +\q কিন্তু যিহোৱাই মোক সহায় কৰিলে। +\q +\v 14 যিহোৱা মোৰ বল আৰু প্রবল শক্তি; +\q তেঁৱেই মোৰ পৰিত্ৰাণ হ’ল। +\q +\s5 +\v 15 ধাৰ্ম্মিকসকলৰ তম্বুত বিজয়ৰ আনন্দপূর্ণ ধ্বনি হ’ল; +\q “যিহোৱাৰ সোঁ-হাতে মহৎ কাৰ্য্য কৰিলে।” +\q +\v 16 যিহোৱাৰ সোঁ-হাত উত্তোলিত হ’ল; +\q যিহোৱাৰ সোঁ-হাতে মহৎ কাৰ্য্য কৰিলে। +\q +\s5 +\v 17 মোৰ মৃত্যু নহ’ব, কিন্তু মই জীয়াই থাকিম, +\q আৰু যিহোৱাই কৰা কাৰ্য্যবোৰ ঘোষণা কৰিম। +\q +\v 18 যিহোৱাই মোক বৰকৈ শাস্তি দিলে; +\q কিন্তু তেওঁ মোক মৃত্যুৰ হাতত শোধাই নিদিলে। +\q +\s5 +\v 19 মোলৈ ধাৰ্ম্মিকতাৰ দুৱাৰবোৰ মুকলি কৰি দিয়া, +\q যাতে সেইবোৰৰ ভিতৰত সোমাই মই যিহোৱাৰ ধন্যবাদ কৰিব পাৰো। +\q +\v 20 এয়াই যিহোৱাৰ দুৱাৰ; ইয়াৰ মাজেদিয়েই ধাৰ্ম্মিকসকল সোমায়। +\q +\v 21 মই তোমাৰ ধন্যবাদ কৰো; +\q কিয়নো তুমি মোক উত্তৰ দিলা; +\q তুমি মোৰ পৰিত্ৰাণ হ’লা। +\q +\s5 +\v 22 ঘৰ নির্মাণকাৰীসকলে যি শিলক অগ্ৰাহ্য কৰিলে, +\q সেয়ে সকলোতকৈ দৰকাৰী চুকৰ প্ৰধান শিল হৈ উঠিল। +\q +\v 23 এইয়া যিহোৱাৰেই কার্য, +\q আমাৰ দৃষ্টিত অতি আচৰিত লাগে। +\q +\s5 +\v 24 এয়ে সেই দিন, যি দিন যিহোৱাই নিৰূপণ কৰিলে; +\q আহাঁ, আমি এই দিনত আনন্দ কৰোঁ আৰু উল্লাস কৰোঁ। +\q +\v 25 হে যিহোৱা, মিনতি কৰোঁ, তুমি আমাক ৰক্ষা কৰা! +\q হে যিহোৱা, আমি তোমাক মিনতি কৰোঁ, সফলতা দান কৰা!শুভ কৰা। +\q +\s5 +\v 26 ধন্য সেইজন, যি জন যিহোৱাৰ নামেৰে আহিছে; +\q আমি যিহোৱাৰ গৃহৰ পৰা তোমালোকক আশীর্বাদ কৰিছোঁ। +\q +\v 27 যিহোৱাই ঈশ্বৰ আৰু তেঁৱেই আমাক দীপ্তি দিলে; +\q তোমালোকে বলিৰ পশুবোৰ ৰছীৰে যজ্ঞবেদীৰ শিঙলৈকে বান্ধা। +\q +\v 28 তুমিয়েই মোৰ ঈশ্বৰ, মই তোমাৰ ধন্যবাদ কৰিম; +\q তুমিয়েই মোৰ ঈশ্বৰ, মই তোমাৰ মহিমা কীর্তন কৰিম। +\q +\s5 +\v 29 তোমালোকে যিহোৱাৰ ধন্যবাদ কৰা, কিয়নো তেওঁ মঙ্গলময়; +\q তেওঁৰ অসীম প্রেম চিৰকাললৈকে থাকে। + +\s5 +\c 119 +\s আলেফ। +\q +\v 1 ধন্য সেইসকল, যিসকলৰ আচাৰ-ব্যৱহাৰ সিদ্ধ; +\q যিসকলে যিহোৱাৰ ব্যৱস্থা অনুসাৰে চলে। +\q +\v 2 ধন্য সেইসকল, যিসকলে তেওঁৰ আজ্ঞাবোৰ পালন কৰে; +\q যিসকলে সমস্ত মনেৰে সৈতে তেওঁক বিচাৰে। +\q +\s5 +\v 3 তেওঁলোকে অন্যায় নকৰে, +\q যিহোৱাৰ পথত চলে। +\q +\v 4 তোমাৰ আদেশবোৰ যত্নেৰে পালন কৰিবলৈ তুমি আমাক আজ্ঞা কৰিলা। +\q +\s5 +\v 5 ওহ, মোৰ পথবোৰ সুস্থিৰ হওঁক; +\q মই যেন তোমাৰ বিধিবোৰ পালন কৰিব পাৰো! +\q +\v 6 যেতিয়া তোমাৰ সকলো আজ্ঞাৰ প্রতি মই দৃষ্টি ৰাখি চলিম, +\q তেতিয়া মই লজ্জিত নহ’ম। +\q +\s5 +\v 7 তোমাৰ ধাৰ্ম্মিকতাযুক্ত শাসন প্ৰণালীবোৰ যেতিয়া মই শিকোঁ, +\q তেতিয়া মই শুদ্ধ মনেৰে তোমাৰ ধন্যবাদ কৰিম। +\q +\v 8 মই তোমাৰ বিধিবোৰ পালন কৰিম; +\q মোক নিচেইকৈ পৰিত্যাগ নকৰিবা। +\s বেইৎ। +\b +\q +\s5 +\v 9 যুবকে কেনেকৈ নিজৰ পথ শুদ্ধভাৱে ৰাখিব পাৰে? +\q তোমাৰ বাক্য অনুসাৰে সাৱধানেৰে চলাৰ দ্বাৰাই পাৰে। +\q +\v 10 মই সমস্ত মনেৰে তোমাক বিচাৰিছোঁ; +\q তুমি মোক তোমাৰ আজ্ঞা-পথৰ পৰা ভ্ৰান্ত হৈ যাব নিদিবা। +\q +\s5 +\v 11 তোমাৰ বাক্য মই মোৰ হৃদয়ত সঞ্চয় কৰি ৰাখিছো, +\q যেন তোমাৰ অহিতে পাপ নকৰোঁ। +\q +\v 12 ধন্য তুমি, হে যিহোৱা; +\q মোক তোমাৰ বিধিবোৰ শিকোৱা। +\q +\s5 +\v 13 তোমাৰ মুখৰ সকলো ধার্মিক শাসন প্ৰণালী, +\q মই নিজ ওঁঠেৰে বর্ণনা কৰিলোঁ; +\q +\v 14 ধন-সম্পদত লোকে যিমান আনন্দ পায়, +\q তোমাৰ আজ্ঞাৰ পথত চলি মই তাতোকৈ অধিক আনন্দ পাওঁ। +\q +\s5 +\v 15 মই তোমাৰ আদেশবোৰ ধ্যান কৰিম, +\q তোমাৰ সকলো পথলৈ মনোযোগ দিম। +\q +\v 16 মই তোমাৰ বিধিবোৰত আনন্দিত হ’ম; +\q মই তোমাৰ বাক্য নাপাহৰিম। +\s গীমেল। +\b +\q +\s5 +\v 17 তোমাৰ দাসলৈ প্রচুৰ মঙ্গল কৰা যাতে মই জীয়াই থাকো, +\q আৰু তোমাৰ বাক্য পালন কৰিব পাৰো। +\q +\v 18 মোৰ চকু মুকলি কৰি দিয়া, যাতে মই তোমাৰ ব্যৱস্থাত আচৰিত আচৰিত বিষয়বোৰ দেখা পাওঁ। +\q +\s5 +\v 19 মই পৃথিৱীত প্ৰবাসী মাথোন, +\q তোমাৰ আজ্ঞাবোৰ মোৰ পৰা লুকুৱাই নাৰাখিবা। +\q +\v 20 সকলো সময়তে তোমাৰ শাসন-প্রণালীবোৰ জানিবলৈ, +\q মোৰ প্রাণ আকাঙ্ক্ষাত ভগ্ন হৈছে। +\q +\s5 +\v 21 তুমি অহঙ্কাৰীসকলক ধমক দিছা; +\q তেওঁলোকতো শাপগ্রস্ত, +\q তোমাৰ আজ্ঞা পথৰ পৰা ভ্ৰান্ত হৈ ঘূৰি ফুৰে। +\q +\v 22 তেওঁলোকৰ অপমান আৰু নিন্দা মোৰ পৰা দূৰ কৰা; +\q কিয়নো মই তোমাৰ আজ্ঞাবোৰ পালন কৰি আহিছোঁ। +\q +\s5 +\v 23 যদি শাসনকর্তাসকলেও বহি মোৰ অহিতে কথা কয়, +\q তথাপিও তোমাৰ দাসে তোমাৰ বিধিবোৰ ধ্যান কৰিব। +\q +\v 24 তোমাৰ আজ্ঞাবোৰ মোৰ আনন্দৰ বিষয়, +\q সেইবোৰে মোক পৰামর্শ দিয়ে। +\s দালেৎ। +\b +\q +\s5 +\v 25 মোৰ প্রাণ ধুলিত সংলগ্ন; +\q তোমাৰ বাক্য অনুসাৰে মোক সঞ্জীৱিত কৰা। +\q +\v 26 মোৰ জীৱনৰ পথৰ কথা মই তোমাক জনালোঁ, +\q আৰু তুমি মোক উত্তৰ দিলা। +\q মোক তোমাৰ বিধিবোৰ শিকোঁৱা। +\q +\s5 +\v 27 তোমাৰ আজ্ঞাৰ পথবোৰ মোক বুজাই দিয়া; +\q তাতে মই তোমাৰ আচৰিত কাৰ্য্যবোৰ ধ্যান কৰিম। +\q +\v 28 দুখত মোৰ প্রাণ দ্ৰৱীভূত হৈছে; +\q তোমাৰ বাক্য অনুসাৰে মোক সবল কৰা। +\q +\s5 +\v 29 মোৰ পৰা মিছা কথাৰ পথ দূৰ কৰা; +\q দয়া কৰি তোমাৰ ব্যৱস্থাৰ শিক্ষা মোক দান কৰা। +\q +\v 30 মই বিশ্বস্ততাৰ পথ মনোনীত কৰিলোঁ; +\q মই তোমাৰ শাসন-প্ৰণালীবোৰ মোৰ সন্মুখত ৰাখিলোঁ। +\q +\s5 +\v 31 হে যিহোৱা, মই তোমাৰ আজ্ঞাবোৰত আসক্ত হৈছোঁ; +\q তুমি মোক লজ্জিত হ’বলৈ নিদিবা। +\q +\v 32 তোমাৰ আজ্ঞাবোৰৰ পথত মই লৰি যাম, +\q কাৰণ তুমি মোৰ হৃদয় মেলি দিলা। +\s হেই। +\b +\q +\s5 +\v 33 হে যিহোৱা, তোমাৰ বিধিবোৰৰ পথ সম্বন্ধে মোক শিকোৱা; +\q তাতে মই শেষলৈকে তাক পালন কৰিম। +\q +\v 34 তুমি মোক জ্ঞান দিয়া যাতে মই তোমাৰ ব্যৱস্থাবোৰ মানি চলিব পাৰো, +\q সমস্ত হৃদয়েৰে সৈতে তাক পালন কৰিব পাৰো। +\q +\s5 +\v 35 তোমাৰ আজ্ঞা- পথত মোক চলোৱা; +\q কিয়নো তাতেই মই সন্তোষ পাওঁ। +\q +\v 36 তোমাৰ আজ্ঞাবোৰলৈ মোৰ হৃদয় আসক্ত কৰি ৰাখা, +\q স্বার্থপৰ লোভলৈ আকর্ষিত নকৰিবা। +\q +\s5 +\v 37 অসাৰ বস্তুবোৰৰ পৰা তুমি মোৰ দৃষ্টি ঘূৰাই আনা; +\q তোমাৰ পথত চলিবলৈ মোক পুণৰ সঞ্জীৱিত কৰা। +\q +\v 38 তোমাৰ এই দাসৰ প্রতি তোমাৰ প্রতিজ্ঞা পূর্ণ কৰা; +\q যি প্রতিজ্ঞা তোমালৈ ভয়কাৰী লোকৰ বাবে তুমি স্থিৰ কৰিলা। +\q +\s5 +\v 39 মোৰ দূর্নাম তুমি দূৰ কৰা, যিহক মই ভয় কৰো; +\q কিয়নো তোমাৰ শাসন-প্ৰণালীবোৰ মঙ্গলময়। +\q +\v 40 চোৱা, মই তোমাৰ আদেশবোৰলৈ আকাঙ্ক্ষা কৰি আছো; +\q তোমাৰ ধাৰ্ম্মিকতাৰে মোক সঞ্জীৱিত কৰা। +\s বাৱ। +\b +\q +\s5 +\v 41 হে যিহোৱা, তুমি মোক তোমাৰ সুস্থিৰ প্রেমৰ ভাগী হবলৈ দিয়া; +\q তোমাৰ প্রতিজ্ঞা অনুসাৰে তোমাৰ পৰিত্ৰাণৰ ভাগী কৰা। +\q +\v 42 তেতিয়া মই মোক নিন্দা কৰা সকলক মই উত্তৰ দিব পাৰিম; +\q কিয়নো মই তোমাৰ বাক্যত ভাৰসা কৰোঁ। +\q +\s5 +\v 43 তোমাৰ সত্যৰ বাক্য মোৰ মুখৰ পৰা কাঢ়ি নলবা; +\q কিয়নো তোমাৰ শাসন-প্ৰণালীৰ ওপৰত মোৰ আশা আছে। +\q +\v 44 যুগে যুগে অনন্তকাল মই তোমাৰ ব্যৱস্থা মানি চলিম। +\q +\s5 +\v 45 মই নিৰাপদে মুক্তভাৱে বিচৰণ কৰিম; +\q কিয়নো মই তোমাৰ আদেশবোৰলৈ মনোযোগ দিলো। +\q +\v 46 তুমি কোৱা সকলো আজ্ঞাৰ বিষয়ে মই ৰজাসকলৰ আগতো ক’ম; +\q মই লজ্জিত নহ’ম। +\q +\s5 +\v 47 তোমাৰ আজ্ঞাবোৰত মই সন্তোষ পাওঁ; +\q কাৰণ মই তোমাৰ আজ্ঞাবোৰ ভাল পাওঁ। +\q +\v 48 তোমাৰ আজ্ঞাবোৰ মই পবিত্র বুলি জ্ঞান কৰো, +\q কাৰণ মই সেইবোৰ ভাল পাওঁ; +\q মই তোমাৰ বিধিবোৰ ধ্যান কৰিম। +\s জয়িন। +\b +\q +\s5 +\v 49 তোমাৰ এই দাসৰ আগত তুমি যি প্রতিজ্ঞা কৰিছিলা, তাক তুমি সোঁৱৰণ কৰা; +\q তাৰ দ্বাৰায়েই তুমি মোক আশা দিছিলা। +\q +\v 50 দুখৰ সময়ত এয়ে মোৰ সান্ত্বনা হয়; +\q তোমাৰ প্রতিজ্ঞাই মোক সঞ্জীৱিত কৰে। +\q +\s5 +\v 51 অহঙ্কাৰীসকলে মোক অতিশয় ঠাট্টা-বিদ্রূপ কৰে; +\q তথাপিও মই তোমাৰ ব্যৱস্থাৰ পৰা অলপো এফলীয়া হোৱা নাই। +\q +\v 52 হে যিহোৱা, মই তোমাৰ পূৰ্ব্বকালৰ শাসন প্ৰণালীবোৰ সোঁৱৰণ কৰো, আৰু মই নিজে শান্ত্বনা লভো। +\q +\s5 +\v 53 দুষ্ট লোকৰ দুষ্টতাৰ কাৰণে মোৰ ক্রোধ প্রজ্বলিত উঠে, +\q কিয়নো তেওঁলোকে তোমাৰ ব্যৱস্থা ত্যাগ কৰে। +\q +\v 54 মোৰ এই অস্থায়ী ঘৰত তোমাৰ বিধিবোৰ মোৰ গানৰ বিষয় হৈছে। +\q +\s5 +\v 55 হে যিহোৱা, মই ৰাতি তোমাৰ নাম সোঁৱৰণ কৰোঁ, +\q আৰু তোমাৰ ব্যৱস্থা মানি চলো। +\q +\v 56 এয়ে মোৰ অভ্যাস যে মই তোমাৰ আজ্ঞাবোৰ পালন কৰি চলো। +\b +\s হেৎ +\q +\s5 +\v 57 যিহোৱা মোৰ অধিকাৰৰ অংশ; +\q মই তোমাৰ বাক্য মতে চলিবলৈ প্রতিজ্ঞা কৰিলোঁ। +\q +\v 58 মই মোৰ সমস্ত চিত্তেৰে তোমাৰ অনুগ্রহ বিচাৰিছো; তোমাৰ বাক্য অনুসাৰে তুমি মোলৈ কৃপা কৰা। +\q +\s5 +\v 59 মই মোৰ পথবোৰৰ বিষয়ে চিন্তা কৰিলো, +\q আৰু মই তোমাৰ আজ্ঞাবোৰলৈ মোৰ ভৰি ঘূৰালোঁ। +\q +\v 60 মই শীঘ্রেই তুমি দিয়া আজ্ঞাবোৰ পালন কৰিলো, পলম নকৰিলো। +\q +\s5 +\v 61 যদিও দুষ্টবোৰৰ জৰীত মই বান্ধ খাই আছো, +\q তথাপিও মই তোমাৰ ব্যৱস্থা পাহৰি নাযাওঁ। +\q +\v 62 তোমাৰ ধাৰ্ম্মিকতাযুক্ত শাসন-প্ৰণালীবোৰৰ কাৰণে মই মাজনিশা তোমাৰ স্তৱ কৰিবলৈ উঠো। +\q +\s5 +\v 63 যিসকলে তোমাক ভয় কৰে আৰু তোমাৰ আদেশবোৰ পালন কৰে, মই তেওঁলোক সকলোৰে সংগী। +\q +\v 64 হে যিহোৱা, পৃথিৱী তোমাৰ দয়াৰে পৰিপূৰ্ণ; +\q মোক তোমাৰ বিধিবোৰ শিকোৱা। +\s টেইট। +\b +\q +\s5 +\v 65 তুমি তোমাৰ দাসলৈ মঙ্গল ব্যৱহাৰ কৰিলা; +\q হে যিহোৱা, তোমাৰ বাক্য অনুসাৰে কৰিলা। +\q +\v 66 তুমি মোক ভাল বিচাৰ-বুদ্ধি আৰু জ্ঞান শিকোৱা; +\q কিয়নো মই তোমাৰ আজ্ঞাবোৰত বিশ্বাস কৰোঁ। +\q +\s5 +\v 67 কষ্ট পোৱাৰ আগেয়ে মই বিপথে গৈছিলোঁ, কিন্তু এতিয়া হ’লে, মই তোমাৰ বাক্য পালন কৰিছোঁ। +\q +\v 68 তুমি মঙ্গলময় আৰু মঙ্গলৰ কার্য কৰা; +\q মোক তোমাৰ বিধিবোৰ শিকোৱা। +\q +\s5 +\v 69 অহঙ্কাৰীবোৰে মোৰ অহিতে মিছা কথা ৰচিছে; +\q কিন্তু মই হ’লে সমস্ত চিত্তেৰে তোমাৰ আদেশবোৰ পালন কৰোঁ। +\q +\v 70 তেওঁলোকৰ অন্তঃকৰণ চর্বিৰ দৰে মোটা; +\q কিন্তু মই হ’লে তোমাৰ ব্যৱস্থাত হৰ্ষিত হওঁ। +\q +\s5 +\v 71 মই যি কষ্ট পাইছো, সেয়ে মোৰ পক্ষে শুভজনক, +\q তাতে মই তোমাৰ বিধিবোৰ শিকিব পাৰিছো। +\q +\v 72 তোমাৰ মুখৰ ব্যৱস্থাবোৰ মোৰ ওচৰত হাজাৰ হাজাৰ সোণ আৰু ৰূপতকৈয়ো বহুমূল্য। +\s ইয়োদ। +\b +\q +\s5 +\v 73 তোমাৰ হাতেই মোক স্ৰজিলে, মোক গঠন কৰিলে; +\q তোমাৰ আজ্ঞাবোৰ শিকিবলৈ মোক জ্ঞান-বুদ্ধি দান কৰা। +\q +\v 74 তোমাক ভয় কৰাসকলে মোক দেখি আনন্দিত হ’ব; +\q কিয়নো মই তোমাৰ বাক্যত আশা কৰিলোঁ। +\q +\s5 +\v 75 হে যিহোৱা, মই জানো যে , তোমাৰ বিচাৰবোৰ ন্যায়পূর্ণ, +\q তুমি নিজ বিশ্বস্ততাৰে মোক দুখ দিলা। +\q +\v 76 তোমাৰ এই দাসৰ ওচৰত তুমি যি প্রতিজ্ঞা কৰিলা, +\q সেই অনুসাৰে তোমাৰ গভীৰ প্রেম মোৰ সান্ত্বনা হওঁক। +\q +\s5 +\v 77 মোলৈ তোমাৰ কৃপা নামি আহঁক, +\q যাতে মই জীয়াই থাকিব পাৰো; +\q কিয়নো তোমাৰ ব্যৱস্থাই মোক আনন্দ দিয়ে। +\q +\v 78 অহঙ্কাৰী লোকে লাজ পাওক, কিয়নো তেওঁলোকে মিছা কথা কৈ মোৰ সর্বনাশ কৰিলে; +\q কিন্তু হ’লে মই তোমাৰ আদেশবোৰ ধ্যান কৰিম; +\q +\s5 +\v 79 যিসকলে তোমাক ভয় কৰে, তেওঁলোক মোলৈ ঘূৰক, +\q যাতে তেওঁলোকে তোমাৰ আজ্ঞাবোৰ জানিব। +\q +\v 80 মোৰ অন্তঃকৰণ তোমাৰ বিধিবোৰত যেন সিদ্ধ থাকে, তাতে মই লজ্জিত নহ’ম। +\s কফ। +\b +\q +\s5 +\v 81 তুমি মোক ৰক্ষা কৰাৰ প্রতীক্ষাত থাকোতে থাকোতে মোৰ প্রাণ ক্রমশঃ অৱশ হৈ গৈছে; +\q মই তোমাৰ বাক্যত আশা কৰিছোঁ। +\q +\v 82 তোমাৰ বাক্যৰ প্রতিজ্ঞা পূর্ণ হোৱাৰ অপেক্ষাত মোৰ চকু সোমাই গৈছে; +\q মই সুধিলো, “কেতিয়া তুমি মোক সান্ত্বনা দিবা?” +\q +\s5 +\v 83 কিয়নো মই ধুঁৱাত থকা চামৰাৰ দ্রাক্ষাৰস থলীৰ নিচিনা হ’লোঁ; +\q তথাপিও মই তোমাৰ বিধিবোৰ পাহৰা নাই। +\q +\v 84 তোমাৰ দাসে কিমান কাল সহন কৰি থাকিব? +\q মোক তাড়না কৰা সকলৰ বিচাৰ তুমি কেতিয়া কৰিবা? +\q +\s5 +\v 85 অহঙ্কাৰীসকলে মোৰ বাবে গর্ত খান্দিছে; +\q তেওঁলোক তোমাৰ ব্যৱস্থাৰ অনুগামী নহয়। +\q +\v 86 তোমাৰ সকলো আজ্ঞা বিশ্বাসযোগ্য; +\q লোকসকলে অকাৰণতে মোক তাড়না কৰে; +\q তুমি মোক সহায় কৰা। +\q +\s5 +\v 87 তেওঁলোকে পৃথিৱীত মোক প্ৰায় নিঃশেষ কৰি পেলালে; +\q কিন্তু তথাপিও মই তোমাৰ আদেশবোৰ ত্যাগ কৰা নাই। +\q +\v 88 তোমাৰ গভীৰ প্রেমত তুমি মোক সঞ্জীৱিত কৰা, +\q তাতে মই তোমাৰ মুখৰ আজ্ঞাবোৰ পালন কৰিম। +\s লামেদ। +\b +\q +\s5 +\v 89 যিহোৱা অনন্ত কাললৈকে বিদ্যমান; +\q তোমাৰ বাক্য স্বৰ্গত সুদৃঢ় আছে। +\q +\v 90 পুৰুষে পুৰুষে তোমাৰ বিশ্বস্ততা স্থায়ী; +\q তুমি পৃথিৱীক স্থাপন কৰিলা আৰু সেয়ে সুস্থিৰ হৈ আছে। +\q +\s5 +\v 91 তুমি নিযুক্ত কৰা অনুসাৰে সেইবোৰ আজিও থিৰে আছে; +\q কিয়নো সকলোৱেই তোমাৰ অধীনৰ দাস। +\q +\v 92 তোমাৰ ব্যৱস্থাত যদি মই আনন্দ নাপালোহেঁতেন, +\q তেন্তে মোৰ ক্লেশতে মই বিনষ্ট হ’লোহেতেন। +\q +\s5 +\v 93 মই তোমাৰ আদেশবোৰ কেতিয়াও নাপাহৰিম; +\q কিয়নো তাৰ দ্বাৰাই তুমি মোক পুনৰায় সঞ্জীৱিত কৰিলা। +\q +\v 94 মই তোমাৰেই, মোক ৰক্ষা কৰা; +\q কিয়নো মই তোমাৰ আদেশবোৰলৈ মনোযোগ কৰিলো। +\q +\s5 +\v 95 দুষ্টবোৰে মোক বিনষ্ট কৰিবলৈ খাপ দি আছে; +\q কিন্ত মই তোমাৰ আজ্ঞাবোৰ বিবেচনা কৰোঁ। +\q +\v 96 মই সকলো শ্ৰেণীৰ পদাৰ্থ সীমাযুক্ত দেখিলোঁ; কিন্তু তোমাৰ আজ্ঞা অসীম। +\s মেইম। +\b +\q +\s5 +\v 97 ওহ, মই তোমাৰ ব্যৱস্থা কেনে ভাল পাওঁ! +\q সেয়ে ওৰে দিন মোৰ ধ্যানৰ বিষয়। +\q +\v 98 তোমাৰ আজ্ঞাই মোক মোৰ শত্ৰুবোৰতকৈ জ্ঞানৱান কৰি তোলে; +\q কিয়নো তোমাৰ আজ্ঞাবোৰ সদায় মোৰ লগে লগে থাকে। +\q +\s5 +\v 99 মোৰ সকলো শিক্ষাগুৰুতকৈ মই জ্ঞানৱান; +\q কিয়নো তোমাৰ আজ্ঞা-বোৰ মোৰ ধ্যানৰ বিষয়। +\q +\v 100 মই বৃদ্ধ লোক সকলতকৈয়ো অধিক বুজোঁ; +\q কাৰণ মই তোমাৰ আদেশবোৰ পালন কৰি আহিছোঁ। +\q +\s5 +\v 101 মই সকলো কু-পথৰ পৰা মোৰ ভৰি আতঁৰাই ৰাখিলো, +\q যাতে মই তোমাৰ বাক্যবোৰ পালন কৰিব পাৰো। +\q +\v 102 মই তোমাৰ ধার্মিক শাসন-প্রণালীবোৰৰ পৰা আঁতৰি যোৱা নাই; +\q কিয়নো তুমি নিজেই মোক শিক্ষা দিলা। +\q +\s5 +\v 103 তোমাৰ বাক্যবোৰ মোৰ জিবাত কেনে মিঠা লাগে! +\q সেয়ে মোৰ মুখত মৌৰ কোঁহতকৈয়ো মিঠা লাগে। +\q +\v 104 তোমাৰ আদেশবোৰৰ দ্বাৰাই মই জ্ঞান লাভ কৰো; +\q সেইবাবেই মই সকলো মিছা পথ ঘিণ কৰোঁ। +\s নুন। +\b +\q +\s5 +\v 105 তোমাৰ বাক্য মোৰ ভৰিৰ কাৰণে প্ৰদীপ-স্বৰূপ আৰু মোৰ পথৰ দীপ্তিস্বৰূপ। +\q +\v 106 তোমাৰ ধাৰ্ম্মিকতাযুক্ত শাসন-প্ৰণালীবোৰ পালন কৰিবলৈ মই শপত খালোঁ, +\q আৰু স্থিৰ কৰিলোঁ। +\q +\s5 +\v 107 হে যিহোৱা, মই অতিশয় দুখ পাইছোঁ; +\q তোমাৰ বাক্য অনুসাৰে মোক পুনৰায় সঞ্জীৱিত কৰা। +\q +\v 108 হে যিহোৱা, মোৰ মুখে কৰা প্রশংসা-স্তুতিৰ উৎসর্গ তুমি গ্রহণ কৰা, +\q আৰু তোমাৰ শাসন-প্ৰণালীবোৰ মোক শিকোৱা। +\q +\s5 +\v 109 মইমোৰ প্ৰাণ সদায় আঁচলত বান্ধি লৈ ফুৰিছোঁ; +\q তথাপি মই তোমাৰ ব্যৱস্থা পাহৰা নাই। +\q +\v 110 দুষ্টবোৰে মোলৈ ফান্দ পাতিলে; তথাপি মই তোমাৰ আদেশবোৰৰ পৰা বিপথে যোৱা নাই। +\q +\s5 +\v 111 তোমাৰ আজ্ঞাবোৰ মোৰ চিৰকালৰ আধিপত্য; +\q সেইবোৰ মোৰ মনৰ আনন্দজনক। +\q +\v 112 চিৰকাললৈকে শেষ পর্যন্ত তোমাৰ বিধিবোৰ পালন কৰিবৰ কাৰণে মই মোৰ হৃদয়ক থিৰ কৰিলোঁ। +\s চামেক। +\b +\q +\s5 +\v 113 দুই মনৰ লোকক মই ঘিণ কৰোঁ; কিন্তু তোমাৰ ব্যৱস্থাক মই ভাল পাওঁ। +\q +\v 114 তুমি মোৰ গুপ্তস্থান আৰু ঢাল; তোমাৰ বাক্যতে মই আশা কৰোঁ। +\q +\s5 +\v 115 হে কু-কার্য কৰা লোক, মোৰ ওচৰৰ পৰা দূৰ হোৱা; মই মোৰ ঈশ্বৰৰ আজ্ঞাবোৰ পালন কৰিম। +\q +\v 116 তোমাৰ বাক্য অনুসাৰে মোক ধৰি ৰাখা, তাতে মই জীয়াই থাকিম; +\q মোৰ আশাত তুমি মোক লাজ পাবলৈ নিদিবা। +\q +\s5 +\v 117 মোক ধৰি ৰাখা, তাতে মই ৰক্ষা পাম আৰু সদায় তোমাৰ বিধিবোৰক মান্য কৰিম। +\q +\v 118 তোমাৰ বিধিবোৰৰ পৰা অপথে যোৱা সকলক তুমি অগ্রাহ্য কৰা; +\q কিয়নো তেওঁলোকৰ প্ৰবঞ্চনা অসাৰ। +\q +\s5 +\v 119 পৃথিৱীৰ সকলো দুষ্টক তুমি ময়লাৰ দৰে গণ্য কৰি দূৰ কৰা; +\q এই কাৰণে মই তোমাৰ আজ্ঞাবোৰ ভাল পাওঁ। +\q +\v 120 তোমাৰ ভয়ত মোৰ শৰীৰ কঁপে; +\q তোমাৰ শাসন-প্ৰণালীবোৰক মই ভয় কৰোঁ। +\s অয়িন। +\b +\q +\s5 +\v 121 মই ন্যায়বিচাৰ আৰু সৎ কার্য কৰিলোঁ; মোক উপদ্ৰৱকাৰীসকলৰ হাতত এৰি নিদিবা। +\q +\v 122 তুমি তোমাৰ এই দাসৰ মঙ্গলৰ দায়িত্ব লোৱা; +\q অহঙ্কাৰীসকলক মোৰ ওপৰত উপদ্ৰৱ কৰিবলৈ নিদিবা। +\q +\s5 +\v 123 তোমাৰ ধার্মিকযুক্ত প্রতিজ্ঞা পূর্ণ হোৱালৈ আৰু তোমাৰ পৰিত্ৰাণৰ বাবে অপেক্ষা কৰি মোৰ চকু দুর্বল হৈ গৈছে। +\q +\v 124 তোমাৰ গভীৰ প্রেম অনুসাৰে তোমাৰ দাসলৈ ব্যৱহাৰ কৰা; +\q তোমাৰ বিধিবোৰ মোক শিকোঁৱা। +\q +\s5 +\v 125 মই তোমাৰ দাস; মোক বোধশক্তি দিয়া, +\q যেন তোমাৰ আজ্ঞাবোৰ বুজিব পাৰো। +\q +\v 126 হে যিহোৱা, এতিয়া তোমাৰ কাৰ্য্য কৰাৰ সময় হৈছে, +\q কিয়নো লোকসকলে তোমাৰ ব্যৱস্থা অমান্য কৰিলে । +\q +\s5 +\v 127 মই বাস্তৱিকতে তোমাৰ আজ্ঞাবোৰ ভাল পাওঁ; +\q সেইবোৰক সোণতকৈ, শুদ্ধ সোণতকৈয়ো ভাল পাওঁ। +\q +\v 128 এই কাৰণে সকলো বিষয়তে তোমাৰ আদেশবোৰ মই ন্যায় বুলি মানো; মই সকলো মিছা পথ ঘিণ কৰোঁ। +\s পেই। +\b +\q +\s5 +\v 129 তোমাৰ আজ্ঞাবোৰ আচৰিত; +\q সেই বাবেই মোৰ প্রাণে সেইবোৰ পালন কৰে। +\q +\v 130 তোমাৰ বাক্য প্ৰকাশিত হ’লে দীপ্তি দিয়ে; +\q সৰলমনা লোকক বুজন শক্তি দান কৰে। +\q +\s5 +\v 131 মই মুখ মেলি ফোপাইছিলো; +\q কিয়নো মই তোমাৰ আজ্ঞাৰ বাবে অতিশয় হাবিয়াহ কৰিলোঁ। +\q +\v 132 তোমাৰ নাম ভাল পোৱা সকলৰ প্রতি তুমি যেনে ৰীতি কৰা, +\q তেনেদৰে মোলৈও ঘূৰি মোৰ প্রতি কৃপা কৰা। +\q +\s5 +\v 133 তোমাৰ প্রতিজ্ঞা অনুসাৰে মোৰ খোজ সুস্থিৰ কৰি ৰাখা আৰু কোনো অধৰ্ম্মক মোৰ ওপৰত অধিকাৰ কৰিবলৈ নিদিবা। +\q +\v 134 মানুহৰ উপদ্ৰৱৰ পৰা মোক মুক্ত কৰা, +\q তাতে মই তোমাৰ আদেশবোৰ পালন কৰিম। +\q +\s5 +\v 135 তোমাৰ দাসৰ ওপৰত তোমাৰ মুখ উজ্জ্বল কৰা; +\q তোমাৰ বিধিবোৰ মোক শিকোৱা। +\q +\v 136 মোৰ চকুৰ পৰা চকুলোৰ নদী বৈ গৈছে; +\q কিয়নো লোকসকলে তোমাৰ ব্যৱস্থা পালন নকৰে। +\s চাধেই। +\b +\q +\s5 +\v 137 হে যিহোৱা, তুমি ধাৰ্ম্মিক, আৰু তোমাৰ ন্যায়বিচাৰ যথাৰ্থ। +\q +\v 138 তুমি সকলো বিশ্বস্ততা আৰু ধাৰ্ম্মিকতাত তোমাৰ আজ্ঞাবোৰৰ আদেশ দিলা। +\q +\s5 +\v 139 তোমাৰ উৎসাহে মোক গ্ৰাস কৰিছে; +\q কাৰণ মোৰ শত্ৰুবোৰে তোমাৰ বাক্যবোৰ পাহৰিলে। +\q +\v 140 তোমাৰ প্রতিজ্ঞা উত্তম বুলি প্রমাণিত হৈছে; +\q সেয়ে তোমাৰ দাসে তাক ভাল পায়। +\q +\s5 +\v 141 যদিও মই সামান্য আৰু তুচ্ছ, তথাপিও মই তোমাৰ আদেশবোৰ পাহৰা নাই। +\q +\v 142 তোমাৰ ধাৰ্ম্মিকতা চিৰস্থায়ী ধাৰ্ম্মিকতা আৰু তোমাৰ সকলো ব্যৱস্থা সত্য। +\q +\s5 +\v 143 সঙ্কট আৰু দুর্দশা মোৰ ওপৰত আহিল; +\q তথাপিও মই তোমাৰ আজ্ঞাবোৰত আনন্দ পাওঁ। +\q +\v 144 তোমাৰ আজ্ঞাবোৰ অনন্ত কাললৈকে ধার্মিক; +\q মোক বুজা শক্তি দিয়া, তাতে মই জীয়াই থাকিম। +\s কোফ। +\b +\q +\s5 +\v 145 মই সমস্ত মনেৰে প্ৰাৰ্থনা কৰিলোঁ, হে যিহোৱা, মোক উত্তৰ দিয়া; +\q মই তোমাৰ বিধিবোৰ পালন কৰিম। +\q +\v 146 মই তোমাকেই মাতিছো, মোক উদ্ধাৰ কৰা; +\q মই তোমাৰ সকলো আজ্ঞা মানি চলিম। +\q +\s5 +\v 147 মই প্রভাতৰ আগেয়েই সহায়ৰ কাৰণে কাতৰোক্তি কৰিলো; +\q তোমাৰ বাক্যবোৰত আশা কৰিলোঁ। +\q +\v 148 ৰাতি শেষ হোৱাৰ আগেয়ে মোৰ চকু মেল খায়, +\q যেন তোমাৰ প্রতিজ্ঞাৰ ধ্যান কৰিব পাৰো। +\q +\s5 +\v 149 তোমাৰ গভীৰ প্রেম অনুসাৰে মোৰ স্বৰ শুনা; +\q হে যিহোৱা, তোমাৰ ব্যৱস্থা অনুসাৰে মোক পুনৰায় সঞ্জীৱিত কৰা। +\q +\v 150 কু-কার্য কৰি মোক তাড়না কৰাসকল ওচৰ চাপি আহিছে; +\q তেওঁলোক তোমাৰ ব্যৱস্থাৰ পৰা দূৰৈত থাকে। +\q +\s5 +\v 151 কিন্তু হে যিহোৱা, তুমি ওচৰ আৰু তোমাৰ সকলো আজ্ঞা সত্য; +\q +\v 152 বহুত দিনৰ আগেয়ে মই তোমাৰ আজ্ঞাবোৰৰ পৰা জানিছো যে, +\q তুমি সেইবোৰ চিৰকালৰ কাৰণে স্থাপন কৰিলা। +\s ৰেচ +\q +\s5 +\v 153 তুমি মোৰ দুখলৈ দৃষ্টি কৰা আৰু মোক উদ্ধাৰ কৰা; +\q কিয়নো মই তোমাৰ ব্যৱস্থা নাপাহৰো। +\q +\v 154 মোৰ পক্ষে বিবাদ নিষ্পত্তি কৰা আৰু মোক মুক্ত কৰা; +\q তোমাৰ বাক্যত কৰা প্রতিজ্ঞা অনুসাৰে মোক পুনৰায় সঞ্জীৱিত কৰা; +\q +\s5 +\v 155 দুষ্টবোৰৰ পৰা পৰিত্ৰাণ দূৰৈত থাকে; +\q কিয়নো তেওঁলোকে তোমাৰ বিধিবোৰ নিবিচাৰে। +\q +\v 156 হে যিহোৱা, তোমাৰ কৰুণা অনেক বেচি; +\q তোমাৰ ব্যৱস্থা অনুসাৰে মোক পুনৰায় সঞ্জীৱিত কৰা। +\q +\s5 +\v 157 মোৰ তাড়নাকাৰী আৰু শত্ৰু অনেক; কিন্তু মই তোমাৰ আজ্ঞাবোৰৰ পৰা আতৰি যোৱা নাই। +\q +\v 158 মই বিশ্বাস ঘাতকবোৰক দেখি ঘিণ কৰোঁ; কাৰণ তেওঁলোকে তোমাৰ বাক্য পালন নকৰে। +\q +\s5 +\v 159 চোৱা, মই তোমাৰ আদেশবোৰ কিমান যে ভাল পাওঁ! +\q হে যিহোৱা, তোমাৰ সুস্থিৰ প্রেম অনুসাৰে মোক পুনৰায় সঞ্জীৱিত কৰা। +\q +\v 160 তোমাৰ সমস্ত বাক্য সত্য; তোমাৰ প্ৰত্যেকটো ধার্মিক শাসন-প্ৰণালী চিৰকাল স্থায়ী। +\s চীন। +\b +\q +\s5 +\v 161 অধিকাৰী সকলে মোক অকাৰণে তাড়না কৰে; +\q কিন্তু মোৰ হৃদয়ে তোমাৰ বাক্যলৈ ভয় ৰাখে। +\q +\v 162 মই তোমাৰ বাক্যত আনন্দ কৰো, +\q যেনেকৈ যুদ্ধত বহুত লুটদ্ৰব্য পোৱা জনে আনন্দ কৰে। +\q +\s5 +\v 163 মই মিছাক ঘিণাওঁ আৰু তুচ্ছ কৰোঁ; +\q কিন্তু তোমাৰ ব্যৱস্থাক প্ৰেম কৰোঁ। +\q +\v 164 তোমাৰ ধাৰ্ম্মিকতাযুক্ত শাসন-প্ৰণালীবোৰৰ কাৰণে মই দিনে সাতবাৰকৈ তোমাৰ প্ৰশংসা কৰোঁ। +\q +\s5 +\v 165 যি সকলে তোমাৰ ব্যৱস্থাক প্ৰেম কৰে, তেওঁলোকৰ পৰম শান্তি হয়; +\q একোতেই তেওঁলোক উজুটি নাখায়। +\q +\v 166 হে যিহোৱা, মই তোমাৰ পৰিত্ৰাণলৈ আশাৰে আছো; +\q মই তোমাৰ আজ্ঞাবোৰ পালন কৰিলোঁ। +\q +\s5 +\v 167 মোৰ প্রাণে তোমাৰ আজ্ঞাবোৰ পালন কৰিলে; +\q মই সেইবোৰক অতিশয় প্ৰেম কৰোঁ। +\q +\v 168 মই তোমাৰ আদেশ আৰু আজ্ঞাবোৰ পালন কৰিলোঁ; +\q কিয়নো মোৰ সকলো পথ তোমাৰ সন্মুখতে আছে। +\s তাৱ। +\b +\q +\s5 +\v 169 হে যিহোৱা, মোৰ কাতৰোক্তি তোমাৰ সন্মুখত উপস্থিত হওক; +\q তোমাৰ বাক্য অনুসাৰে মোক বোধ-শক্তি দান কৰা। +\q +\v 170 মোৰ নিবেদনবোৰ তোমাৰ সন্মুখত উপস্থিত হওক; +\q তোমাৰ প্রতিজ্ঞাৰ দৰে মোক উদ্ধাৰ কৰা। +\q +\s5 +\v 171 মোৰ ওঁঠত তোমাৰ প্ৰশংসা উপচি পৰক; +\q কিয়নো তুমি মোক তোমাৰ বিধিবোৰ শিকাইছা। +\q +\v 172 মোৰ জিভাই তোমাৰ প্রতিজ্ঞাৰ গীত গাওঁক; +\q কিয়নো তোমাৰ সকলো আজ্ঞা ন্যায়পূর্ণ। +\q +\s5 +\v 173 তোমাৰ হাতে মোক সহায় কৰিবলৈ যুগুত হওক; +\q কিয়নো মই তোমাৰ আদেশবোৰ পালন কৰিবলৈ মনোনীত কৰিলোঁ। +\q +\v 174 হে যিহোৱা, মই তোমাৰ পৰিত্ৰাণলৈ আকাঙ্ক্ষা কৰিছো; +\q তোমাৰ ব্যৱস্থা মোৰ আনন্দৰ বিষয় +\q +\s5 +\v 175 মোক জীয়াই থাকিবলৈ দিয়া যাতে মই তোমাৰ প্রশংসা কৰিব পাৰো; +\q তোমাৰ শাসন-প্রণালীবোৰে মোক সহায় কৰক। +\q +\v 176 হেৰোৱা ভেড়াৰ দৰে মই ভ্ৰান্ত হলোঁ; +\q তোমাৰ দাসক তুমি বিচাৰি লোৱা; কিয়নো তোমাৰ আজ্ঞাবোৰ মই পাহৰা নাই। + +\s5 +\c 120 +\s মন্দিৰ অভিমুখে আৰোহন-যাত্রাৰ সঙ্গীত। +\q +\v 1 মোৰ সঙ্কটৰ কালত মই যিহোৱাৰ ওচৰত প্ৰাৰ্থনা কৰিলোঁ; তাতে তেওঁ মোক উত্তৰ দিলে। +\q +\v 2 “হে যিহোৱা, মিছলীয়া ওঁঠ আৰু ছলনাকাৰী জিভাৰ পৰা তুমি মোক মুক্ত কৰা।” +\q +\s5 +\v 3 হে ছলনাকাৰী জিভা, তোমাক তেওঁ কি দিব? তোমাক অধিক শাস্তি দিবলৈ কি কৰা হ’ব? +\q +\v 4 তেওঁ তোমাক বীৰৰ তীক্ষ্ন কাঁড়সমূহ আৰু ৰোতম গছৰ জ্বলা আঙঠাসমূহ দিব। +\b +\q +\s5 +\v 5 হায়, কি দুর্ভাগ্য মোৰ! মই মেচেকত প্ৰবাস কৰিছোঁ; +\q কেদৰৰ তম্বুবোৰৰ মাজত বসতি কৰিছোঁ। +\q +\v 6 যি সকলে শান্তিক ঘৃণা কৰে, সেই লোকসকলৰ সৈতে মই বহুকাল বাস কৰিছো। +\q +\v 7 মই শান্তি ভাল পাওঁ; +\q কিন্তু মই শান্তিৰ কথা ক’লে, তেওঁলোকে যুদ্ধ কৰিবলৈ বিচাৰে। + +\s5 +\c 121 +\s আৰোহন-যাত্ৰাৰ সঙ্গীত। +\q +\v 1 মই পৰ্ব্বতবোৰৰ ফালে মোৰ চকু তুলি কওঁ, +\q ক’ৰ পৰা মোৰ সহায় আহিব? +\q +\v 2 যি জনাই আকাশ-মণ্ডল আৰু পৃথিৱী সৃষ্টি কৰিলে, সেই যিহোৱাৰ পৰা মোৰ সহায় আহিব। +\q +\s5 +\v 3 তেওঁ তোমাৰ ভৰি লৰচৰ হ’বলৈ নিদিব; +\q তোমাৰ ৰখীয়াজনা টোপনি নাযাব। +\q +\v 4 চোৱা, যি জনাই ইস্ৰায়েলক ৰক্ষা কৰে, +\q তেওঁ টোপনি নাযাব, নিদ্ৰিত নহ’ব। +\q +\s5 +\v 5 যিহোৱা তোমাৰ ৰক্ষক; +\q যিহোৱা তোমাৰ সোঁ হাতে থকা তোমাৰ ছাঁস্বৰূপ। +\q +\v 6 দিনত সূৰ্য্যই তোমাক প্ৰহাৰ নকৰিব, আৰু ৰাতি চন্দ্ৰয়ো তোমাক নামাৰিব। +\q +\s5 +\v 7 যিহোৱাই তোমাক সকলো অমঙ্গলৰ পৰা ৰক্ষা কৰিব; +\q তেওঁ তোমাৰ প্ৰাণ ৰক্ষা কৰিব। +\q +\v 8 যিহোৱাই এতিয়াৰ পৰা অনন্ত কাললৈকে তুমি ওলাওঁতে সোমাওঁতে তোমাক ৰক্ষা কৰিব। + +\s5 +\c 122 +\s দায়ুদৰ ৰচিত আৰোহন-যাত্ৰাৰ সঙ্গীত। +\q +\v 1 মই আনন্দিত হ’লো, যেতিয়া লোকসকলে মোক ক’লে, +\q “ব’লা, আমি যিহোৱাৰ গৃহলৈ যাওঁ।” +\q +\v 2 হে যিৰূচালেম, আমি তোমাৰ দুৱাৰবোৰৰ ভিতৰত ভৰি থৈ থিয় হৈ আছোঁ। +\q +\v 3 সেই যিৰূচালেমক একেলগে সুদৃঢ়ভাৱে সংযুক্ত কৰা এটি নগৰ হিচাবে গঢ়ি তোলা হৈছে। +\q +\s5 +\v 4 সকলো জনগোষ্ঠী সেই ঠাইলৈ উঠি যায়, +\q তেওঁলোক যিহোৱাৰ লোকসকলৰ জনগোষ্ঠী; +\q তেওঁলোকে ইস্ৰায়েল জাতিৰ বাবে দিয়া আজ্ঞা অনুসাৰে যিহোৱাৰ নামৰ ধন্যবাদ কৰিবলৈ উঠি যায়। +\q +\v 5 কিয়নো সেই ঠাইত বিচাৰৰ বাবে সিংহাসনবোৰ আছে, +\q দায়ুদৰ বংশৰ সিংহাসনবোৰ স্থাপিত আছে। +\q +\s5 +\v 6 তোমালোকে যিৰূচালেমৰ শান্তিৰ অৰ্থে প্ৰাৰ্থনা কৰা; +\q “যিসকলে যিৰূচালেমক ভাল পায়, তেওঁলোক উন্নত হওঁক। +\q +\v 7 তোমালোকৰ প্রাচীৰবোৰৰ ভিতৰত শান্তি হওঁক, +\q আৰু তোমালোকৰ উচ্চ অট্টালিকাবোৰ নিৰাপদে থাকক।” +\q +\s5 +\v 8 মোৰ কুটুম্ব আৰু বন্ধুসকলৰ অর্থে মই ক’ম, “যিৰূচালেমৰ মাজত শান্তি থাকক।” +\q +\v 9 আমাৰ ঈশ্বৰ যিহোৱাৰ গৃহ সেই ঠাইত আছে বাবেই মই তোমাৰ মঙ্গল বিচাৰিম। + +\s5 +\c 123 +\s আৰোহন-যাত্ৰাৰ সঙ্গীত। +\q +\v 1 হে স্বৰ্গৰ সিংহাসনত থাকোঁতা জনা, +\q মই তোমাৰ ফালেই মোৰ চকু তুলি চাই থাকোঁ। +\q +\v 2 গৰাকীৰ হাতলৈ যেনেকৈ দাসসকলৰ চকু থাকে, আৰু দাসীৰ চকু যেনেকৈ গৰাকীনীৰ হাতৰ ফালে থাকে, +\q তেনেকৈ আমাক কৃপা নকৰা পর্যন্ত আমাৰ চকুৱে আমাৰ ঈশ্বৰ যিহোৱালৈ চাই থাকে। +\q +\s5 +\v 3 আমাক কৃপা কৰা, হে যিহোৱা, আমাক কৃপা কৰা; +\q কিয়নো আমি লোকসকলৰ তুচ্ছ-তাচ্ছিল্যত অধিককৈ পোঁত গ’লো। +\q +\v 4 আমাৰ প্রাণে বহন কৰিব পৰাতকৈ অধিক হ’ল সেই সুখী লোকসকলৰ বিদ্রূপ আৰু অহঙ্কাৰীসকলৰ অপমান। + +\s5 +\c 124 +\s দায়ুদৰ ৰচিত আৰোহন-যাত্ৰাৰ সঙ্গীত। +\q +\v 1 ইস্ৰায়েলে ইয়াকে কওঁক, “যদি যিহোৱা আমাৰ পক্ষত নাথাকিলহেতেঁন, +\q +\v 2 শত্রুবোৰে যেতিয়া আমাক আক্রমণ কৰিছিল, +\q তেতিয়া যদি যিহোৱা আমাৰ পক্ষত নাথাকিলহেঁতেন, +\q +\v 3 তেন্তে তেওঁলোকে আমাৰ বিৰুদ্ধে ক্ৰোধত জ্বলি উঠি আমাক জীয়াই জীয়াই গ্ৰাস কৰিলেহেঁতেন, +\q +\s5 +\v 4 তেতিয়া জলসমুহে আমাক উটুৱাই লৈ গ’লহেতেঁন, আমাৰ ওপৰেদি জলৰ সোঁত বৈ গ’লহেতেঁন; +\q +\v 5 ওফন্দি উঠা জলসমূহ আমাৰ ওপৰেদি বৈ গ’লহেতেঁন। +\q +\s5 +\v 6 ধন্য যিহোৱা, +\q যি জনাই আমাক চিকাৰ স্বৰূপে +\q তেওঁলোকৰ দাঁতত পেলাই নিদিলে। +\q +\v 7 আমাৰ প্রাণ ব্যাধৰ ফান্দৰ পৰা ৰক্ষা পোৱা পক্ষীৰ নিচিনাকৈ ৰক্ষা পৰিল; +\q ফান্দ ছিঙি গ’ল আৰু আমি ৰক্ষা পালোঁ। +\b +\q +\s5 +\v 8 যি জনাই আকাশ-মণ্ডল আৰু পৃথিৱী সৃষ্টি কৰিলে, +\q সেই যিহোৱাৰ নামত আমি সহায় পাওঁ। + +\s5 +\c 125 +\s আৰোহন-যাত্ৰাৰ সঙ্গীত। +\q +\v 1 যিসকলে যিহোৱাৰ ওপৰত ভাৰসা ৰাখে, +\q তেওঁলোক চিয়োন পর্বতৰ নিচিনাকৈ অলৰ আৰু চিৰকাল স্থায়ী। +\q +\v 2 যিৰূচালেমক পর্বতবোৰে যেনেকৈ চাৰিওফালে আবৰি ৰাখিছে, +\q তেনেকৈ যিহোৱাই নিজৰ লোকসকলক আবৰি ৰাখে; +\q এতিয়াৰে পৰা অনন্তকাল পর্যন্ত ৰাখিব। +\q +\v 3 ঈশ্বৰ-ভক্ত লোকসকলে যাতে অধৰ্ম্ম কার্যলৈ হাত নেমেলে, +\q সেইবাবে ধাৰ্ম্মিকসকলক দিয়া দেশৰ ওপৰত দুষ্টতাৰ ৰাজদণ্ড নাথাকিব। +\q +\s5 +\v 4 হে যিহোৱা, যিসকলে মঙ্গল আচৰণ কৰে, তুমি তেওঁলোকৰ মঙ্গল কৰা; +\q যিসকলৰ অন্তৰ শুচি, তেওঁলোকৰ মঙ্গল কৰা। +\q +\v 5 কিন্তু যিসকলে নিজ ইচ্ছাৰে খলা-বমা পথেদি এফলীয়া হৈ যায়, +\q যিহোৱাই তেওঁলোকক কু-কার্য কৰা সকলৰ লগত দূৰ কৰিব। +\q ইস্ৰায়েলৰ ওপৰত শান্তি হওঁক! + +\s5 +\c 126 +\s আৰোহন-যাত্ৰাৰ সঙ্গীত। +\q +\v 1 যিহোৱাই যেতিয়া চিয়োনক পুণৰ আগৰ অৱস্থালৈ ঘূৰাই আনিলে, +\q তেতিয়া আমি সপোন দেখা মানুহৰ নিচিনা হ’লোঁ। +\q +\s5 +\v 2 তেতিয়া আমাৰ মুখ হাঁহিৰে ভৰি পৰিল, +\q আমাৰ জিভা আনন্দ-গানেৰে পৰিপূৰ্ণ হ’ল; +\q আন জাতিৰ লোকসকলে তেতিয়া কোৱাকুই কৰিলে, +\q “যিহোৱাই তেওঁলোকৰ কাৰণে অনেক মহৎ কার্যবোৰ কৰিলে।” +\q +\v 3 যিহোৱাই আমাৰ কাৰণে অনেক মহৎ কার্যবোৰ কৰিলে; সেয়ে আমি আনন্দ কৰিলো। +\b +\q +\s5 +\v 4 হে যিহোৱা, নেগেভ মৰুভূমিৰ জুৰিবোৰৰ নিচিনাকৈ, +\q তুমি আমাৰ ভৱিষ্যত আগৰ অৱস্থালৈ ঘূৰাই আনা। +\q +\v 5 যিসকলে চকুলোৰে বয়, তেওঁলোকে আনন্দধ্বনিৰে দাব। +\q +\v 6 যিসকলে কান্দি কান্দি কঠীয়া ববলৈ ওলাই যায়, তেওঁলোকে নিশ্চয়ে আনন্দগানেৰে নিজৰ নিজৰ ডাঙৰি লৈ উলটি আহিব। + +\s5 +\c 127 +\s চলোমনৰ ৰচিত আৰোহন-যাত্ৰাৰ সঙ্গীত। +\q +\v 1 যিহোৱাই গৃহ নিৰ্ম্মান নকৰিলে, নিৰ্ম্মান কৰাসকলৰ পৰিশ্ৰম বৃথা; +\q যিহোৱাই নগৰ ৰক্ষা নকৰিলে, ৰখীয়াই পৰ দিয়াও মিছা। +\q +\v 2 মিছাকৈয়ে তোমালোকে পৰিশ্রম কৰিবলৈ ৰাতিপুৱা সোনকালে উঠা আৰু পলমকৈ শয়ন কৰিবলৈ যোৱা, +\q আৰু পৰিশ্রমৰ আহাৰ ভক্ষণ কৰা; +\q কিয়নো প্রেম কৰাজনক যিহোৱাই নিদ্রা অৱস্থাতো একেৰূপ ফল দিয়ে। +\b +\q +\s5 +\v 3 সন্তানসকল যিহোৱাই দিয়া আধিপত্য আৰু গৰ্ভফল তেৱেঁই দিয়া পুৰস্কাৰ। +\q +\v 4 বীৰৰ হাতত কাড়ঁবোৰ যেনে, +\q যুবা সন্তানসকলো তেনে। +\q +\v 5 সেই পুৰুষ সুখী, যিজনৰ এনে কাড়েঁসমূহেৰে পূর্ণ কাড়ঁ থোৱা চূঙা থাকে। +\q নগৰৰ দুৱাৰত শত্ৰুবোৰে সৈতে তেওঁ যেতিয়া কথা পাতে, তেওঁ লজ্জিত নহ’ব। + +\s5 +\c 128 +\s আৰোহন-যাত্ৰাৰ সঙ্গীত। +\q +\v 1 ধন্য সেইজন, যি জনে যিহোৱালৈ ভয় ৰাখে, আৰু তেওঁৰ পথত চলে; +\q +\v 2 তুমি নিজ হাতৰ শ্ৰমৰ ফল ভোগ কৰিবা, +\q তুমি সুখী হ’বা আৰু তোমাৰ মঙ্গল হ’ব। +\b +\q +\s5 +\v 3 তোমাৰ গৃহৰ ভিতৰৰ অন্তঃপুৰত তোমাৰ ভার্যা ফলৱতী দ্ৰাক্ষালতাৰ নিচিনা হ’ব; +\q তোমাৰ মেজৰ চাৰিওফালে তোমাৰ সন্তানসকল জিতগছৰ পুলিৰ নিচিনা হ’ব। +\q +\v 4 এইদৰে, যিজনে যিহোৱালৈ ভয় ৰাখে, তেওঁ আশীৰ্ব্বাদপ্ৰাপ্ত হ’ব। +\b +\q +\v 5 যিহোৱাই চিয়োনৰ পৰা তোমাক আশীৰ্ব্বাদ কৰিব; +\q তোমাৰ জীৱনৰ সকলো কালত তুমি যিৰূচালেমৰ মঙ্গল দেখা পাবা। +\q +\v 6 এনে কি, তুমি তোমাৰ সন্তানৰ বংশকো দেখা পাবা। +\q ইস্ৰায়েলৰ ওপৰত শান্তি হওক! + +\s5 +\c 129 +\s আৰোহন-যাত্ৰাৰ সঙ্গীত। +\q +\v 1 ইস্ৰায়েলে কওঁক, +\q “যৌৱন কালৰ পৰাই তেওঁলোকে মোক অনেক আক্রমণ কৰিলে।” +\q +\v 2 “যৌৱন কালৰে পৰা তেওঁলোকে মোক অনেক দুখ দিলে; +\q তথাপি মোক জিনিব পৰা নাই। +\q +\v 3 হালোৱাই মোৰ পিঠিত হাল বালে; +\q তেওঁলোকে দীঘলকৈ সীৰলু কাটিলে।” +\q +\s5 +\v 4 যিহোৱা ধাৰ্ম্মিক; তেওঁ দুষ্টবোৰৰ জৰী ছিঙি পেলালে। +\q +\v 5 যিসকলে চিয়োনক ঘিণ কৰে, +\q তেওঁলোক লজ্জিত হওঁক, বিমুখ হওঁক। +\q +\s5 +\v 6 তেওঁলোক ঘৰৰ চালৰ ওপৰত গজা ঘাঁহৰ দৰে হওঁক, +\q যি নৌ বাঢ়োতেই শুকাই যায়; +\q +\v 7 যেয়ে তাক দাব বিচাৰে, তাৰে তেওঁৰ হাতৰ মুঠি পূৰ নহয়, +\q যেয়ে তাক ডাঙৰি বান্ধিব বিচাৰে, তাৰে তেওঁৰ ভড়াল পূর্ণ নহয়। +\q +\v 8 বাটৰুৱাসকলে সেই ফালেদি গ’লে তেওঁলোকক এনেদৰে নকয়, +\q “তোমালোকৰ ওপৰত যিহোৱাৰ আশীৰ্ব্বাদ থাকক! +\q যিহোৱাৰ নামেৰে আমি তোমালোকক আশীৰ্ব্বাদ দিছোঁ।” + +\s5 +\c 130 +\s আৰোহন-যাত্ৰাৰ সঙ্গীত। +\q +\v 1 হে যিহোৱা, মই গভীৰ কষ্টৰ মাজত থাকি তোমাক মাতিছো। +\q +\v 2 হে প্ৰভূ, মোৰ স্বৰ শুনা! +\q মোৰ কাকুতিৰ স্বৰলৈ তুমি মনোযোগ দিয়া! +\b +\q +\s5 +\v 3 হে যিহোৱা, তুমি যদি অপৰাধৰ ধৰি ৰাখা, তেন্তে প্রভু, কোন তিষ্ঠি থাকিব পাৰে? +\q +\v 4 কিন্তু তোমাৰ ওচৰত ক্ষমা আছে, +\q যেন মনুহে তোমাক ভয় কৰে। +\b +\q +\s5 +\v 5 মই যিহোৱালৈ অপেক্ষা কৰিছোঁ, মোৰ প্ৰাণে অপেক্ষা কৰিছে, +\q মই তেওঁৰ বাক্যত আশা কৰিছোঁ। +\q +\v 6 প্রহৰীসকলে যেনেকৈ ৰাতিপুৱালৈ অপেক্ষা কৰে, +\q হয়, তেওঁলোকে যেনেকৈ ৰাতিপুৱালৈ অপেক্ষা কৰি থাকে, +\q যিহোৱাৰ কাৰণে মোৰ প্রাণে তাতোকৈ অধিক বেচি অপেক্ষা কৰি আছে। +\b +\q +\s5 +\v 7 হে ইস্ৰায়েল, যিহোৱাৰ ওপৰত আশা ৰাখা, কিয়নো যিহোৱাৰ লগত সুস্থিৰ প্রেম আছে; +\q তেওঁৰ মুক্তি দিয়াৰ মহান ক্ষমতা আছে। +\q +\v 8 তেৱেঁ ইস্ৰায়েলক মুক্ত কৰিব, +\q সকলো অপৰাধৰ পৰা মুক্ত কৰিব। + +\s5 +\c 131 +\s দায়ুদৰ ৰচিত আৰোহন-যাত্ৰাৰ সঙ্গীত। +\q +\v 1 হে যিহোৱা, মোৰ মন গর্বিত নহয়, মোৰ দৃষ্টিও উচ্চ নহয়, +\q নিজৰ কাৰণে মোৰ কোনো মহান আশা নাই, +\q নাইবা মোৰ পক্ষে অসম্ভৱ আশ্চর্য বিষয়বোৰ লৈয়ো মই চিন্তিত নহয়। +\q +\s5 +\v 2 কিন্তু মই মোৰ প্রাণক সুস্থিৰ আৰু শান্ত কৰি ৰাখিলো, +\q যেনেকৈ পিয়াহ এৰা শিশুটি মাকৰ ওচৰত শান্ত হৈ থাকে; +\q মোৰ ভিতৰত থকা প্রাণটো পিয়াহ এৰা শিশুটিৰ দৰে মোৰ লগতে আছে। +\q +\v 3 হে ইস্ৰায়েল, যিহোৱাত আশা ৰাখা, +\q এতিয়াৰ পৰা অনন্ত কাললৈকে। + +\s5 +\c 132 +\s আৰোহন-যাত্ৰাৰ সঙ্গীত। +\q +\v 1 হে যিহোৱা, তুমি দায়ুদৰ পক্ষত থাকি তেওঁ সহন কৰা সকলো ক্লেশ সোঁৱৰণ কৰা; +\q +\v 2 তেওঁ কেনেকৈ যিহোৱাৰ ওচৰত শপত খাইছিল, +\q যাকোবৰ সর্বশক্তিমানজনাৰ ওচৰত সঙ্কল্প কৰিছিল। +\q +\s5 +\v 3 তেওঁ কৈছিল, “মই নিজ গৃহত প্রৱেশ নকৰিম, +\q নিজৰ শয্যাতো শয়ন নকৰিম, +\q +\v 4 মই মোৰ চকুক নিদ্রা যাবলৈ নিদিম, +\q চকুৰ পতাক তন্দ্রা-মগ্ন হ’বলৈ নিদিম, +\q +\v 5 যেতিয়ালৈকে মই যিহোৱাৰ কাৰণে এক স্থান বিচাৰি নাপাওঁ, +\q যাকোবৰ সর্বশক্তিমান জনাৰ কাৰণে এক আবাস বিচাৰি নাপাওঁ।” +\b +\q +\s5 +\v 6 চোৱা, আমি ইফ্ৰাথাত এই বিষয়ে শুনিছিলোঁ, +\q কিন্তু যিয়াৰৰ পথাৰত তাক পালোঁ। +\q +\v 7 “আঁহা, আমি তেওঁৰ আবাসলৈ যাওঁ, +\q তেওঁৰ চৰণতলত প্ৰণিপাত কৰোঁ।” +\b +\q +\v 8 হে যিহোৱা, উঠা; তোমাৰ বিশ্রাম স্থানলৈ আঁহা; +\q তুমি আঁহা আৰু তোমাৰ শক্তিৰ চন্দুক আঁহক। +\q +\s5 +\v 9 তোমাৰ পুৰোহিতসকলে ধাৰ্ম্মিকতাৰূপ বস্ত্ৰ পিন্ধক, +\q তোমাৰ ভক্তগণে আনন্দ-ধ্বনি কৰক। +\q +\v 10 তোমাৰ দাস দায়ুদৰ কাৰণে তোমাৰ অভিষিক্ত ৰজাক তুমি বিমুখ নকৰিবা।” +\b +\q +\s5 +\v 11 যিহোৱাই দায়ুদৰ আগত নিশ্চিতৰূপে এই শপত খালে, +\q তেওঁ তাৰ পৰা কেতিয়াও বিচলিত নহ’ব; +\q “ তোমাৰ ঔৰসত জন্মা সন্তানসকলৰ এজনক মই তোমাৰ সিংহাসনত বহুৱাম। +\q +\v 12 তোমাৰ সন্তানসকলে যদি মোৰ নিয়মটি পালন কৰে, +\q আৰু মই দিয়া আদেশবোৰ মানি চলে, যিবোৰ মই তেওঁলোকক শিকাম, +\q তেন্তে তেওঁলোকৰ সন্তানসকলেও চিৰকাললৈকে তোমাৰ সিংহাসনত বহিব।” +\b +\q +\s5 +\v 13 কিয়নো যিহোৱাই চিয়োনক মনোনীত কৰিলে, +\q তেওঁ নিজৰ আবাসৰ কাৰণে তাকে বিচাৰিলে; +\q +\v 14 তেওঁকলে, “এয়ে মোৰ চিৰকালৰ বিশ্ৰামস্থান; +\q মই এই স্থানতে বাস কৰিম, কিয়নো মই ইয়াকে ইচ্ছা কৰিলোঁ। +\q +\s5 +\v 15 মই চিয়োনৰ খাদ্য-বস্তুক অধিক আশীৰ্ব্বাদ কৰিম, +\q মই ইয়াৰ দৰিদ্ৰ লোকসকলক আহাৰেৰে তৃপ্ত কৰিম, +\q +\v 16 মই ইয়াৰ পুৰোহিতসকলক পৰিত্ৰাণৰূপ বস্ত্ৰ পিন্ধাম; +\q ইয়াৰ ভক্তসকলে উচ্চস্বৰেৰে আনন্দ-ধ্বনি কৰিব। +\q +\s5 +\v 17 মই সেই ঠাইত দায়ুদৰ কাৰণে এটি শিং উদ্ভৱ কৰিম, +\q মই মোৰ অভিষিক্তজনৰ কাৰণে এক প্ৰদীপ যুগুত কৰালোঁ। +\q +\v 18 মই তেওঁৰ শত্ৰুবোৰক লজ্জাৰূপ বস্ত্ৰ পিন্ধাম, +\q কিন্তু তেওঁৰ মূৰত হ’লে তেওঁৰ কিৰীটি জিলিকি থাকিব।” + +\s5 +\c 133 +\s দায়ুদৰ ৰচিত আৰোহন-যাত্ৰাৰ সঙ্গীত। +\q +\v 1 ই কেনে উত্তম আৰু কেনে আনন্দময় হয়, +\q যেতিয়া স্বজাতীয় লোকে একেলগে ঐক্যতাৰে বাস কৰে! +\q +\s5 +\v 2 তেওঁলোক মূৰত ঢলা বহুমূল্য তেলৰ নিচিনা, +\q যি তললৈ দাঢ়িলৈকৈ নামি আহে, +\q হাৰোণৰেই দাঢ়িৰ ওপৰেদি নামি গৈ +\q তেওঁৰ বস্ত্ৰৰ ডিঙিলৈকে বৈ আহিল! +\q +\v 3 সেয়ে হর্মোণ পর্বতৰ নিয়ঁৰৰ নিচিনা, +\q যি চিয়োনৰ পৰ্বতমালাৰ ওপৰলৈ নামি আহিল; +\q কিয়নো তাত যিহোৱাই তেওঁৰ আশীৰ্ব্বাদৰ ৰায় দিলে, +\q অনন্ত কালৰ নিমিত্তে জীৱনৰ ৰায় দিলে। + +\s5 +\c 134 +\s আৰোহন-যাত্ৰাৰ সঙ্গীত। +\q +\v 1 হে যিহোৱাৰ দাসসকল, +\q তোমালোক, যিসকলে যিহোৱাৰ গৃহত ৰাতি থিয় হৈ তেওঁৰ পৰিচর্যা কৰি থাকা, +\q তোমালোকে যিহোৱাৰ ধন্যবাদ কৰা; +\q +\v 2 তোমালোকে পবিত্ৰস্থানৰ ফাললৈ নিজৰ নিজৰ হাত তুলি যিহোৱাৰ ধন্যবাদ কৰা। +\q +\s5 +\v 3 যি জনাই আকাশ-মণ্ডল আৰু পৃথিৱী সৃষ্টি কৰিলে, সেই যিহোৱাই চিয়োনৰ পৰা তোমাক আশীৰ্ব্বাদ কৰক। + +\s5 +\c 135 +\q +\v 1 তোমালোকে যিহোৱাৰ প্ৰশংসা কৰা! +\q যিহোৱাৰ নামৰ প্ৰশংসা কৰা। +\q হে যিহোৱাৰ দাসসকল, তেওঁৰ প্রশংসা কৰা। +\q +\v 2 তোমালোক যিসকলে যিহোৱাৰ গৃহত, আমাৰ ঈশ্বৰৰ গৃহৰ চোতাল কেইখনত থিয় হৈ থাকা, তেওঁৰ প্ৰশংসা কৰা! +\q +\s5 +\v 3 তোমালোকে যিহোৱাৰ প্ৰশংসা কৰা, কিয়নো যিহোৱা মঙ্গলময়; +\q তেওঁৰ নামৰ উদ্দেশ্যে গীত-গান কৰা, কিয়নো তেওঁ দয়াময়। +\q +\v 4 কাৰণ যিহোৱাই নিজৰ বাবে যাকোবক, +\q নিজৰ অধিকাৰ স্বৰূপে ইস্রায়েলক মনোনীত কৰিলে। +\q +\s5 +\v 5 কিয়নো মই জানো যে যিহোৱা মহান, +\q আমাৰ প্ৰভু সকলো দেৱতাতকৈ মহান। +\q +\v 6 আকাশ-মণ্ডলত আৰু পৃথিৱীৰ ওপৰত, সমুদ্ৰত আৰু সকলো গভীৰ স্থানত যিহোৱাই যি ইচ্ছা কৰে, তাকে কৰে। +\q +\s5 +\v 7 তেওঁ পৃথিৱীৰ শেষ সীমাৰ পৰা মেঘ উঠাই আনে; +\q তেঁৱেই বৰষুণৰ লগত বিজুলী-ঢেৰেকণিৰ সৃষ্টি কৰে আৰু তেওঁৰ নিজ ভঁৰালৰ পৰা বায়ু উলিয়াই আনে। +\q +\s5 +\v 8 তেঁৱেই মিচৰ দেশত প্ৰথমে জন্মা সন্তানসকলক আঘাত কৰিছিল; +\q মানুহ আৰু পশু উভয়ৰে প্রথম সন্তানক মাৰিলে। +\q +\v 9 হে মিচৰ, তেওঁ তোমাৰ মাজত চিন আৰু অদ্ভুত লক্ষণবোৰ পঠালে; +\q ফৰৌণ আৰু তেওঁৰ সকলো পৰিচাৰকৰ বিৰুদ্ধে পঠাই দিলে। +\q +\s5 +\v 10 তেওঁ অনেক জাতিক আঘাত কৰিলে, পৰাক্ৰমী ৰজাসকলক বধ কৰিলে। +\q +\v 11 ইমোৰীয়াসকলৰ ৰজা চিহোন, +\q বাচানৰ ৰজা ওগক বধ কৰিলে; +\q কনানৰ সমুদায় ৰাজ্য তেওঁ বিনষ্ট কৰিলে। +\q +\s5 +\v 12 তেওঁলোকৰ দেশবোৰ তেওঁ অধিকাৰৰ কাৰণে দিলে; +\q নিজৰ লোক ইস্ৰায়েলক অধিকাৰৰ কাৰণে দিলে। +\q +\v 13 হে যিহোৱা, তোমাৰ নাম অনন্তকাল স্থায়ী; +\q হে যিহোৱা তোমাৰ স্মৰণ পুৰুষানুক্ৰমে স্থায়ী। +\q +\s5 +\v 14 কিয়নো যিহোৱাই নিজ লোকসকলৰ বিচাৰ কৰিব, +\q নিজ দাসসকলক কৃপা কৰিব। +\q +\v 15 জাতিসমূহৰৰ প্রতিমাবোৰ ৰূপৰ আৰু সোণৰ; +\q সেইবোৰ মনুষ্যৰ হাতৰ কাৰ্য্য। +\q +\v 16 সেইবোৰৰ মুখ আছে, কিন্তু সেইবোৰে কথা ক’ব নোৱাৰে; +\q চকু আছে, কিন্তু নেদেখে; +\q +\v 17 কাণ আছে, কিন্তু নুশুনে, +\q সেইবোৰৰ মুখত শ্বাস-প্ৰশ্বাসো নাই। +\q +\v 18 সেইবোৰৰ নিৰ্ম্মাণ কৰোঁতাসকল সেইবোৰৰেই নিচিনা; +\q সেইবোৰত ভাৰসা কৰোঁতা প্ৰতিজনো সেইবোৰৰেই নিচিনা। +\q +\s5 +\v 19 হে ইস্ৰায়েলৰ বংশ, যিহোৱাৰ ধন্যবাদ কৰা; হে হাৰোণৰ বংশ, যিহোৱাৰ ধন্যবাদ কৰা; +\q +\v 20 হে লেবীৰ বংশ, যিহোৱাৰ ধন্যবাদ কৰা; +\q হে যিহোৱালৈ ভয় ৰখা ভক্ত লোকসকল, তোমালোকে যিহোৱাৰ ধন্যবাদ কৰা। +\q +\v 21 চিয়োনৰ পৰা যিহোৱাৰ ধন্যবাদ হওঁক; +\q তেওঁ যিৰূচালেমত নিবাস কৰে। +\q তোমালোকে যিহোৱাৰ প্ৰশংসা কৰা। + +\s5 +\c 136 +\q +\v 1 যিহোৱাৰ ধন্যবাদ কৰা, কিয়নো তেওঁ মঙ্গলময়, +\q কাৰণ তেওঁৰ প্রেম চিৰ-কাললৈকে থাকে। +\q +\v 2 দেৱতাসকলৰো ঈশ্বৰৰ ধন্যবাদ কৰা, +\q কাৰণ তেওঁৰ প্রেম অনন্তকাল স্থায়ী। +\q +\v 3 প্ৰভুসকলৰো প্ৰভুৰ ধন্যবাদ কৰা, +\q কাৰণ তেওঁৰ প্রেম অনন্তকাল স্থায়ী। +\b +\q +\s5 +\v 4 যি জনাই অকলে মহৎ মহৎ আচৰিত কৰ্ম্ম কৰে, তেওঁৰ ধন্যবাদ কৰা, +\q কাৰণ তেওঁৰ প্রেম অনন্তকাল স্থায়ী। +\q +\v 5 যি জনাই জ্ঞানেৰে আকাশ-মণ্ডল সৃষ্টি কৰিলে, তেওঁৰ ধন্যবাদ কৰা, +\q কাৰণ তেওঁৰ প্রেম অনন্তকাল স্থায়ী। +\q +\s5 +\v 6 যি জনাই জল সমুহৰ ওপৰত ভূ-মণ্ডল বিস্তাৰ কৰিলে, তেওঁৰ ধন্যবাদ কৰা, +\q কাৰণ তেওঁৰ প্রেম অনন্তকাল স্থায়ী। +\q +\v 7 যি জনাই মহা জ্যোতিবোৰ নিৰ্ম্মাণ কৰিলে, তেওঁৰ ধন্যবাদ কৰা, +\q কাৰণ তেওঁৰ প্রেম অনন্তকাল স্থায়ী। +\q +\s5 +\v 8 দিনৰ ওপৰত অধিকাৰ কৰিবলৈ সূৰ্য নিৰ্ম্মাণ কৰিলে, তেওঁৰ ধন্যবাদ কৰা, +\q কাৰণ তেওঁৰ প্রেম অনন্তকাল স্থায়ী। +\q +\v 9 যি জনাই ৰাতিৰ ওপৰত অধিকাৰ কৰিবলৈ চন্দ্ৰ আৰু তৰাবোৰ নিৰ্ম্মাণ কৰিলে, তেওঁৰ ধন্যবাদ কৰা, +\q কাৰণ তেওঁৰ প্রেম অনন্তকাল স্থায়ী। +\q +\s5 +\v 10 যি জনাই মিচৰৰ প্ৰথমে জন্মাসকলক আঘাত কৰিলে, তেওঁৰ ধন্যবাদ কৰা, +\q কাৰণ তেওঁৰ প্রেম অনন্তকাল স্থায়ী। +\q +\v 11 যি জনাই ইস্ৰায়েলক তেওঁলোকৰ মাজৰ পৰা উলিয়াই আনিলে, তেওঁৰ ধন্যবাদ কৰা, +\q কাৰণ তেওঁৰ প্রেম অনন্তকাল স্থায়ী। +\q +\v 12 যি জনাই পৰাক্ৰমী হাত আৰু মেলা বাহুৰে তেওঁলোকক উলিয়াই আনিলে, তেওঁৰ ধন্যবাদ কৰা, +\q কাৰণ তেওঁৰ প্রেম অনন্তকাল স্থায়ী। +\q +\s5 +\v 13 যি জনাই চূফ সাগৰক দুভাগ কৰিলে, তেওঁৰ ধন্যবাদ কৰা, +\q কাৰণ তেওঁৰ প্রেম অনন্তকাল স্থায়ী। +\q +\v 14 যি জনাই ইস্ৰায়েলক তাৰ মাজেদি পাৰ কৰালে, তেওঁৰ ধন্যবাদ কৰা, +\q কাৰণ তেওঁৰ প্রেম অনন্তকাল স্থায়ী। +\q +\v 15 যি জনাই ফৰৌণ আৰু তেওঁৰ সৈন্যসমূহক চূফ সাগৰত পেলাই দিলে, তেওঁৰ ধন্যবাদ কৰা, +\q কাৰণ তেওঁৰ প্রেম অনন্তকাল স্থায়ী। +\q +\s5 +\v 16 যি জনাই মৰুভূমিৰ মাজেদি নিজৰ লোকসকলক চলাই নিলে, তেওঁৰ ধন্যবাদ কৰা, +\q কাৰণ তেওঁৰ প্রেম অনন্তকাল স্থায়ী। +\q +\v 17 যি জনাই মহান ৰজাসকলক প্ৰহাৰ কৰিলে, তেওঁৰ ধন্যবাদ কৰা, +\q কাৰণ তেওঁৰ প্রেম অনন্তকাল স্থায়ী। +\q +\s5 +\v 18 যি জনাই প্রতাপী ৰজাসকলক বধ কৰিলে, তেওঁৰ ধন্যবাদ কৰা, +\q কাৰণ তেওঁৰ প্রেম অনন্তকাল স্থায়ী। +\q +\v 19 যি জনাই ইমোৰীয়াসকলৰ ৰজা চীহোনক বধ কৰিলে, তেওঁৰ ধন্যবাদ কৰা, +\q কাৰণ তেওঁৰ প্রেম অনন্তকাল স্থায়ী। +\q +\v 20 যি জনাই বাচানৰ ৰজা ওগক বধ কৰিলে, তেওঁৰ ধন্যবাদ কৰা, +\q কাৰণ তেওঁৰ প্রেম অনন্তকাল স্থায়ী। +\q +\s5 +\v 21 যি জনাই তেওঁলোকৰ দেশ আধিপত্যস্বৰূপে দিলে, তেওঁৰ ধন্যবাদ কৰা, +\q কাৰণ তেওঁৰ প্রেম অনন্তকাল স্থায়ী। +\q +\v 22 যি জনাই তেওঁলোকৰ দেশ নিজ দাস ইস্ৰায়েলক অধিকাৰৰ কাৰণে দিলে, তেওঁৰ ধন্যবাদ কৰা, +\q কাৰণ তেওঁৰ প্রেম অনন্তকাল স্থায়ী। +\q +\v 23 যি জনাই আমাৰ হীন অৱস্থাত আমাক সুঁৱৰিলে, তেওঁৰ ধন্যবাদ কৰা, +\q কাৰণ তেওঁৰ প্রেম অনন্তকাল স্থায়ী। +\q +\s5 +\v 24 যি জনাই আমাক আমাৰ শত্ৰুবোৰৰ পৰা উদ্ধাৰ কৰিলে, তেওঁৰ ধন্যবাদ কৰা, +\q কাৰণ তেওঁৰ প্রেম অনন্তকাল স্থায়ী। +\q +\v 25 যি জনাই সমুদায় প্ৰাণীকে আহাৰ দিয়ে, তেওঁৰ ধন্যবাদ কৰা, +\q কাৰণ তেওঁৰ প্রেম অনন্তকাল স্থায়ী। +\q +\v 26 স্বৰ্গৰ ঈশ্বৰৰ ধন্যবাদ কৰা, +\q কাৰণ তেওঁৰ প্রেম অনন্তকাল স্থায়ী। + +\s5 +\c 137 +\q +\v 1 বাবিলৰ নদীবোৰৰ তীৰত বহি আমি কান্দিছিলো, +\q যেতিয়া আমাৰ চিয়োনলৈ মনত পৰিছিল। +\q +\v 2 সেই ঠাইৰ মাজত থকা বাইচী গছত, আমি আমাৰ বীণাবোৰ আৰি থৈছিলোঁ। +\q +\s5 +\v 3 কিয়নো তাত আমাক বন্দী কৰি নিয়াসকলে আমাক গান গাবলৈ কৈছিল, +\q সেই উপদ্রৱকাৰীসকলে আমাৰ পৰা আনন্দৰ গান শুনিবলৈ বিচাৰিছিল; +\q তেওঁলোকে কৈছিল, “আমাৰ আগত চিয়োনৰ এটি গীত গোৱা।” +\q +\v 4 আমি কেনেকৈ বিদেশী ভূমিত যিহোৱাৰ গীত-গান কৰিম? +\q +\s5 +\v 5 হে যিৰূচালেম, মই যদি তোমাক পাহৰোঁ, তেন্তে মোৰ সোঁ হাত যেন নিজে অকেজা হৈ যায়। +\q +\v 6 যদি মই তোমাক সোঁৱৰণ নকৰোঁ, +\q যদি যিৰূচালেমক মোৰ সবাতোকৈ বেচি আনন্দৰ বিষয় বুলি নাভাৱো,, +\q তেন্তে, মোৰ জিভা তালুত লাগি ধৰক। +\q +\s5 +\v 7 হে যিহোৱা, যিৰূচালেমৰ ধ্বংসৰ দিনা ইদোমীয়াসকলে যি কৰিছিল তাক তেওঁলোকৰ বিৰুদ্ধে সোৱঁৰণ কৰা; +\q তেওঁলোকে কৈছিল, “উচ্ছেদ কৰা! যিৰূচালেমক উচ্ছেদ কৰা, +\q একেবাৰে ইয়াৰ ভেঁটি পর্যন্ত উচ্ছেদ কৰা।” +\q +\s5 +\v 8 হে বাবিল কন্যা, তোমাক বিনাশ কৰা হ’ব; +\q তুমি আমাৰ প্রতি যেনে ৰূপে ব্যৱহাৰ কৰিলা, +\q ধন্য সেইজন, যিজনে তোমাকো তেনে ৰূপে প্ৰতিফল দিব। +\q +\v 9 ধন্য সেইজন, যি জনে তোমাৰ শিশুসকলক ধৰি শিলত আছাৰিব। + +\s5 +\c 138 +\s দায়ুদৰ ৰচিত গীত। +\q +\v 1 হে যিহোৱা, মোৰ সমস্ত চিত্তেৰে মই তোমাৰ ধন্যবাদ কৰিম; +\q দেৱতাসকলৰ আগত মই তোমাৰ প্ৰশংসাৰ গান কৰিম। +\q +\v 2 তোমাৰ পবিত্ৰ মন্দিৰৰ ফালে প্ৰণিপাত কৰিম; +\q তোমাৰ চিৰস্থায়ী প্রেম আৰু বিশ্বস্ততাৰ কাৰণে তোমাৰ নামৰ ধন্যবাদ কৰিম; +\q কিয়নো তুমি তোমাৰ নাম আৰু প্রতিজ্ঞাক সকলোতকৈ মহান কৰিলা। +\q +\s5 +\v 3 মই প্ৰাৰ্থনা কৰা কালত তুমি মোক উত্তৰ দিলা; +\q তুমি মোৰ প্ৰাণক শক্তি দি মোক উৎসাহিত কৰিলা। +\q +\v 4 হে যিহোৱা, পৃথিৱীৰ সকলো ৰজাই তোমাৰ ধন্যবাদ কৰিব; +\q কিয়নো তেওঁলোকে তোমাৰ মুখৰ বাক্য শুনিলে। +\q +\s5 +\v 5 তেওঁলোকে যিহোৱাৰ পথৰ বিষয়ে গান কৰিব; +\q কিয়নো যিহোৱাৰ গৌৰৱ মহান। +\q +\v 6 কাৰণ যদিও যিহোৱা সকলোৰে উচ্চত, তথাপি তেওঁ হীন অৱস্থাৰ লোকলৈ দৃষ্টি ৰাখে; +\q কিন্তু অহঙ্কাৰী লোকক তেওঁ দূৰৈৰ পৰাই জানে। +\q +\s5 +\v 7 যেতিয়া মই মই সঙ্কটৰ মাজেদি গমন কৰোঁ, +\q তেতিয়া তুমি মোৰ প্রাণ ৰক্ষা কৰিবা; +\q তুমি মোৰ শত্ৰুবোৰৰ ক্ৰোধৰ অহিতে তোমাৰ হাত মেলিবা আৰু তোমাৰ সোঁ হাতেৰে মোক উদ্ধাৰ কৰিবা। +\q +\v 8 যিহোৱাই মোৰ পক্ষে নিজৰ উদ্দেশ্য সিদ্ধ কৰিব; +\q হে যিহোৱা, তোমাৰ প্রেম অনন্তকাল স্থায়ী। +\q তুমি তোমাৰ হাতৰ কৰ্মক ত্যাগ নকৰিবা। + +\s5 +\c 139 +\s প্ৰধান বাদ্যকৰৰ প্রতি: দায়ুদৰ ৰচিত গীত। +\q +\v 1 হে যিহোৱা, তুমি মোৰ বুজ বিচাৰ ল’লা আৰু মোক জানিলা। +\q +\v 2 তুমি মোৰ উঠা আৰু বহাকো জানিছা, দূৰৈৰ পৰাই মোৰ মনৰ চিন্তা বুজি পোৱা। +\q +\s5 +\v 3 তুমি মোৰ পথ আৰু শয়ন বিচাৰ কৰি থাকা; +\q মোৰ সকলো পথ তুমি ভালদৰে জানা। +\q +\v 4 কিয়নো হে যিহোৱা, মোৰ জিভাত কোনো কথা অনাৰ আগেয়েই তুমি সেই সকলো জানা। +\q +\v 5 আগ-পাছ সকলোফালে তুমি মোক ঘেৰি ৰাখিছা আৰু মোৰ ওপৰত তোমাৰ হাত ৰাখিছা। +\q +\v 6 এনে জ্ঞান মোৰ ওচৰত অতি আশ্চর্য; সেয়ে উচ্চ, মোৰ বোধৰ অগম্য; +\b +\q +\s5 +\v 7 তোমাৰ আত্মাৰ আগৰ পৰা মই ক’লৈ যাব পাৰো? +\q তোমাৰ সন্মুখৰ পৰা মই ক’লৈ পলাই যাব পাৰিম? +\q +\v 8 যদি স্বৰ্গত গৈ উঠো, তাতো তুমি; +\q যদি চিয়োলত মোৰ শয্যা পাৰো, চোৱা, তাতো তুমি থাকা। +\q +\s5 +\v 9 যদি মই অৰুণৰ ডেউকাত ধৰি সমুদ্ৰৰ দূৰ সীমাত গৈ বসতি কৰোঁ, +\q +\v 10 তাতো তোমাৰ হাতে মোক চলাব,; +\q তোমাৰ সোঁ হাতে মোক ধৰি ৰাখিব। +\q +\s5 +\v 11 যদি মই কওঁ, “আন্ধাৰে মোক ঢাকিব আৰু মোৰ চাৰিওফালে যি পোহৰ আছে, সেয়ে অন্ধকাৰ হৈ যাব; +\q +\v 12 বাস্তৱিক তোমাৰ ওচৰত সেই আন্ধাৰ, আন্ধাৰ হৈ নাথাকে; +\q বৰং ৰাতি দিনৰ পোহৰৰ নিচিনাকৈয়ে উজ্জ্বল হয়; +\q তোমাৰ ওচৰত আন্ধাৰ আৰু পোহৰ উভয়েই সমান। +\q +\s5 +\v 13 তুমিয়েই মোৰ অন্তর্ভাগ সৃষ্টি কৰিলা, তুমি মোক মাতৃৰ গৰ্ভতে গঠন কৰিলা। +\q +\v 14 মই তোমাৰ প্রশংসা কৰো; +\q কিয়নো মই অতি বিস্ময় আৰু আশ্চর্যভাৱে নিৰ্ম্মিত হলোঁ; +\q তোমাৰ কাৰ্য্যবোৰ আচৰিত, +\q তাক মই ভালদৰেই জানো। +\q +\s5 +\v 15 যেতিয়া মোক গোপন স্থানত গঠন কৰা হৈছিল, +\q যেতিয়া মই পৃথিৱীৰ অধঃস্থানত চমৎকাৰ ৰূপে গঢ় লৈছিলো, +\q তেতিয়াও মোৰ দেহ তোমাৰ পৰা লুকাই থকা নাছিল। +\q +\v 16 তোমাৰ চকুৱে জন্মৰ আগেয়েই মোৰ শৰীৰৰ গঠনহীন প্রকৃতি দেখিলে, +\q তোমাৰ পুস্তকত সকলো লিখা আছিল; +\q মোৰ কাৰণে যি দিনবোৰ নিৰূপিত কৰা হৈছিল, সেই দিনবোৰ সেই সময়ত আৰম্ভই হোৱা নাছিল। +\q +\s5 +\v 17 হে ঈশ্বৰ, মোলৈ তোমাৰ পৰিকল্পনাবোৰ কেনে মূল্যৱান! সেইবোৰ লেখত অগণন! +\q +\v 18 যদি মই সেইবোৰ গণিব খুজো,, সংখ্যাত সেইবোৰ বালিতকৈয়ো অধিক হয়; +\q মই যেতিয়া সাৰ পাওঁ, তেতিয়াওঁ মই তোমাৰ কাতে থাকো। +\q +\s5 +\v 19 হে ঈশ্বৰ, তুমি নিশ্চয়ে দুষ্টবোৰক বধ কৰিবা, +\q হে ৰক্তপাতীবোৰ, মোৰ ওচৰৰ পৰা দূৰ হোৱা। +\q +\v 20 তেওঁলোকে দুষ্ট ভাৱনাৰে তোমাৰ বিৰুদ্ধে কথা কয়, +\q তোমাৰ শত্ৰুবোৰে তোমৰ বিৰুদ্ধে বৃথাই উঠে। +\q +\s5 +\v 21 হে যিহোৱা, যিসকলে তোমাক ঘিণ কৰে, মই জানো তেওঁলোকক ঘিণ নকৰোঁ? +\q যিসকল তোমাৰ বিৰুদ্ধে উঠে, মই জানো তেওঁলোকৰ প্রতি বিৰক্ত নহওঁ? +\q +\v 22 মই তেওঁলোকক সম্পূর্ণকৈ ঘৃণা কৰো; তেওঁলোকক মোৰ শত্রু বুলি ভাৱো। +\q +\s5 +\v 23 হে ঈশ্বৰ, মোৰ বুজ বিচাৰ লোৱা আৰু মোৰ অন্তঃকৰণ জানা; +\q মোক পৰীক্ষা কৰি চোৱা আৰু মোৰ সঙ্কল্পবোৰ জানা; +\q +\v 24 মোৰ ভিতৰত দুষ্টতাৰ কোনো পথ আছে কি নাই, তাক চোৱা, আৰু মোক অনন্তকালৰ পথত গমন কৰোঁৱা। + +\s5 +\c 140 +\s প্ৰধান বাদ্যকৰৰ প্রতি: দায়ুদৰ ৰচিত গীত। +\q +\v 1 হে যিহোৱা, দুষ্ট লোকৰ হাতৰ পৰা মোক উদ্ধাৰ কৰা, +\q অত্যাচাৰী লোকৰ হাতৰ পৰা মোক ৰক্ষা কৰা। +\q +\v 2 তেওঁলোকে মনে মনে কু-কল্পনা কৰে আৰু প্রতিদিনে যুদ্ধলৈ উত্তেজিত কৰে। +\q +\v 3 তেওঁলোকে সাপৰ নিচিনাকৈ নিজৰ নিজৰ জিভা ধাৰ কৰিলে; +\q তেওঁলোকৰ ওঁঠৰ তলত কালসৰ্পৰ বিষ থাকে![চেলা] +\b +\q +\s5 +\v 4 হে যিহোৱা, দুষ্টৰ হাতৰ পৰা মোক উদ্ধাৰ কৰা, +\q অত্যাচাৰী লোকৰ হাতৰ পৰা মোক ৰক্ষা কৰা; +\q মোৰ ভৰি যেন উজুটি খায়, তাৰ বাবে তেওঁলোকে কৌশল ৰচিলে। +\q +\v 5 অহঙ্কাৰীসকলে মোলৈ গুপুতে ফান্দ প্রস্তুত কৰিলে; +\q তেওঁলোকে জৰীবোৰ জালৰ দৰে মেলিলে; +\q তেওঁলোকে বাটৰ কাষত মোলৈ ফান্দ পাতিলে।[চেলা] +\b +\q +\s5 +\v 6 মই যিহোৱাক কলোঁ, “তুমিয়েই মোৰ ঈশ্বৰ; +\q হে যিহোৱা, মোৰ কাকুতিৰ স্বৰলৈ কাণ পাতা।” +\q +\v 7 হে যিহোৱা, মোৰ প্রভু, মোৰ শক্তিশালী উদ্ধাৰকর্তা; +\q যুদ্ধৰ দিনা তুমিয়েই মোৰ মূৰ ঢাকিলা। +\q +\v 8 হে যিহোৱা, দুষ্ট লোকৰ বাঞ্ছা পূৰ্ণ নকৰিবা; +\q তেওঁলোকৰ ষড়যন্ত্র সফল হবলৈ নিদিবা।[চেলা] +\q +\s5 +\v 9 যি সকলে মূৰ উঠাই মোক বেৰি ধৰিছে, +\q তেওঁলোকৰ ওঁঠে যি সকলো অপকাৰ কৰিলে, +\q সেইবোৰে তেওঁলোকক ঢাকি ধৰক! +\q +\v 10 তেওঁলোকৰ ওপৰত জলন্ত আঙঠা পৰক! +\q তেওঁলোকক জুইত পেলোৱা হওঁক! +\q তেওঁলোক পুনৰায় উঠিব নোৱাৰাকৈ গভীৰ গাঁতত পেলোৱা হওঁক! +\q +\v 11 নিন্দক লোকসকলক পৃথিৱীত থিৰে থাকিবলৈ নিদিবা; +\q অত্যাচাৰীজনক নিপাত কৰিবলৈ দুষ্ট লোকে চিকাৰ কৰিব! +\q +\s5 +\v 12 মই জানো, যিহোৱাই দৰিদ্রৰ পক্ষে বিচাৰ নিষ্পত্তি কৰিব, +\q অভাৱীসকলৰ কাৰণে ন্যায় বিচাৰ কৰিব। +\q +\v 13 ধাৰ্ম্মিকসকলে অৱশ্যে তোমাৰ নামৰ ধন্যবাদ কৰিব; +\q ভক্তসকলে তোমাৰ সাক্ষাতে বসতি কৰিব। + +\s5 +\c 141 +\s দায়ুদৰ ৰচিত গীত। +\q +\v 1 হে যিহোৱা, মই তোমাক মাতিছো; +\q তুমি শীঘ্রেই মোৰ ওচৰলৈ আঁহা। +\q মই প্ৰাৰ্থনা কৰা কালত তুমি মোৰ স্বৰলৈ কাণ পাতা। +\q +\v 2 মোৰ প্ৰাৰ্থনা তোমাৰ আগত সুগন্ধি ধূপৰ দৰে হওঁক, +\q মই ওপৰলৈ তোলা মোৰ হাত সন্ধ্যা উৎসর্গ কৰা বলিদানৰ দৰে হওঁক। +\q +\s5 +\v 3 হে যিহোৱা, মোৰ মুখৰ আগত তুমি ৰখীয়া ৰাখা, +\q মোৰ ওঁঠৰ দুৱাৰত ৰখীয়া ৰাখা। +\q +\v 4 কোনো মন্দ বিষয়ত মোৰ মন প্রবৃত্ত নকৰিবা, +\q মই যেন অধার্মিক লোকসকলৰ সৈতে দুষ্টতাৰ কাৰ্য্য নকৰো; +\q তেওঁলোকৰ সুস্বাদু আহাৰ যেন মই গ্রহণ নকৰো। +\q +\s5 +\v 5 ধাৰ্ম্মিক লোকে মোক প্ৰহাৰ কৰক, সেয়া মোৰ বাবে এক দয়া হ’ব; +\q তেওঁ মোক অনুযোগ কৰক, +\q সেয়া মোৰ মূৰত দিয়া তেলৰ নিচিনা হ’ব; +\q মোৰ মূৰে তাক গ্রহণ কৰিবলৈ অগ্ৰাহ্য নকৰক। +\q কিন্তু মোৰ প্রার্থনা সকলো সময়তে +\q দুষ্ট লোকসকলৰ কার্যৰ বিৰুদ্ধে থাকিব। +\q +\v 6 তেওঁলোকৰ শাসক সকলক ওখ পর্বতৰ ওপৰৰ পৰা তললৈ পেলোৱা হ’ব, +\q তেতিয়া তেওঁলোকে মোৰ বাক্যলৈ কাণ দিব, কিয়নো সেয়ে মধুৰ। +\q +\v 7 মানুহে হাল বাই যেনেকৈ মাটি ভাঙে, +\q তেনেকৈ আমাৰ অস্থিবোৰ চিয়োলৰ মুখত সিচঁৰিত হৈছে। +\q +\s5 +\v 8 কিন্তু হে মোৰ ঈশ্বৰ যিহোৱা, মোৰ চকু তোমাৰ ফালেই আছে; +\q , মই তোমাতেই আশ্ৰয় লৈছো, +\q মোৰ প্ৰাণ মৃত্যুৰ হাতত এৰি নিদিবা। +\q +\v 9 তেওঁলোকে মোৰ কাৰণে যি জাল পাতিছে, +\q তাৰ পৰা মোক ৰক্ষা কৰা, +\q অধার্মিক সকলৰ ফান্দৰ পৰা মোক ৰক্ষা কৰা। +\q +\v 10 দুষ্ট লোকসকল তেওঁলোকৰ নিজৰ জালত নিজেই পৰক, +\q আৰু মই সেই সময়ত অকলেই ৰক্ষা পাম। + +\s5 +\c 142 +\s গুহাত থকাৰ সময়ত দায়ুদৰ ৰচিত মচকীল নামৰ গীত। এটি প্ৰাৰ্থনা। +\q +\v 1 মই চিঞঁৰি যিহোৱাৰ ওচৰত ক্রন্দন কৰিলোঁ, +\q মই নিজ স্বৰেৰে যিহোৱাৰ আগত মিনতি কৰিলোঁ। +\q +\v 2 মই মোৰ দুখৰ কথা তেওঁৰ আগত ভাঙি ক’লো, +\q তেওঁৰ আগত মোৰ কষ্টৰ কথা জনালো। +\q +\s5 +\v 3 মোৰ আত্মা যেতিয়া অন্তৰত ব্যাকুল হয়, +\q তেতিয়া তুমি মোৰ পথ জানা; +\q মই অহা-যোৱা কৰা পথত লোকসকলে মোৰ বাবে গোপনে ফান্দ পাতিলে; +\q +\v 4 মোৰ সোঁ ফালে দৃষ্টি কৰি চোৱা, +\q মোৰ খবৰ লওঁতা কোনো নাই; +\q মোৰ বাবে আশ্রয়স্থান নাই, +\q মোৰ বাবে কোনেও চিন্তা নকৰে। +\q +\v 5 হে যিহোৱা, মই তোমাৰ ওচৰত ক্রন্দনৰে কৈছো, +\q “তুমিয়েই মোৰ আশ্ৰয়, জীৱিতলোকৰ দেশত তুমিয়েই মোৰ অধিকাৰ।” +\q +\s5 +\v 6 তুমি মোৰ কাকুতিলৈ মনোযোগ দিয়া, +\q কিয়নো মই অতি অসহায় অৱস্থাত পৰিছোঁ; +\q মোৰ তাড়নাকাৰীসকলৰ হাতৰ পৰা মোক উদ্ধাৰ কৰা, +\q কাৰণ তেওঁলোক মোতকৈ শক্তিশালী। +\q +\v 7 কাৰাগাৰৰ পৰা মোৰ প্রাণ মুক্ত কৰা, +\q যেন মই তোমাৰ নামৰ ধন্যবাদ কৰিব পাৰো; +\q ধার্মিকসকলে মোক চাৰিওফালে ঘেৰি ৰাখিব; +\q কাৰণ তুমি মোলৈ প্রচুৰ মঙ্গল কৰিবা। + +\s5 +\c 143 +\s দায়ুদৰ ৰচিত গীত। +\q +\v 1 হে যিহোৱা, মোৰ প্ৰাৰ্থনা শুনা, +\q মোৰ কাকুতিলৈ কাণ পাতা! +\q তোমাৰ বিশ্বস্ততা আৰু ধাৰ্ম্মিকতাত মোক উত্তৰ দিয়া; +\q +\v 2 তোমাৰ দাসক বিচাৰলৈ নিনিবা; +\q কিয়নো তোমাৰ দৃষ্টিত কোনো জীৱিত লোক ধাৰ্ম্মিক নহয়। +\q +\s5 +\v 3 শত্ৰুৱে মোক পাছে পাছে খেদি আহিল, +\q তেওঁ মোক মাটিত পেলাই মোৰ জীৱন ছিন্ন-ভিন্ন কৰিলে, +\q দীর্ঘ দিনৰ আগেয়ে মৃত হোৱা লোকসকলৰ দৰে তেওঁ মোক অন্ধকাৰময় ঠাইত বসতি কৰালে। +\q +\v 4 সেইবাবে মোৰ আত্মা অন্তৰত ব্যাকুল হৈছে; +\q মোৰ অন্তৰত মন অসাৰ হৈ পৰিছে। +\q +\s5 +\v 5 মই পূৰ্ব্বকালৰ দিনৰ কথা মনত পেলাও, +\q মই তোমাৰ সকলো কার্যৰ বিষয়ে চিন্তা কৰোঁ, +\q তোমাৰ হাতৰ কাৰ্যবোৰ ধ্যান কৰোঁ। +\q +\v 6 মই তোমাৰ ফালে মোৰ হাত মেলি আগবঢ়াই দিছোঁ; +\q শুকান ভূমিৰ নিচিনাকৈ মোৰ প্ৰাণ তোমাৰ কাৰণে তৃষ্ণাতুৰ হৈছে।[চেলা] +\q +\s5 +\v 7 হে যিহোৱা, তুমি শীঘ্ৰে মোক উত্তৰ দিয়া, +\q কাৰণ মোৰ আত্মাৰ উৎসাহ নোহোৱা হৈছে; +\q মোৰ পৰা তোমাৰ মুখ লুকুৱাই নাৰাখিবা, +\q মই গাঁতলৈ নামি যোৱাসকলৰ নিচিনা হৈ পৰিম। +\q +\v 8 ৰাতিপুৱাতে মোক তোমাৰ সুস্থিৰ প্রেমৰ বচন শুনুউৱা, +\q কাৰণ মই তোমাৰ ওপৰতে ভাৰসা কৰিছোঁ; +\q তুমি মোক মই চলিব লগীয়া পথ শিকোৱাঁ, +\q কিয়নো মই মোৰ প্রাণ তোমালৈ তুলি ধৰিছো। +\q +\s5 +\v 9 হে যিহোৱা, মোৰ শত্ৰুবোৰৰ পৰা তুমি মোক উদ্ধাৰ কৰা; +\q মই লুকাবৰ কাৰণে তোমাৰ ওচৰলৈ পলাই আহিছোঁ; +\q +\v 10 তোমাৰ ইচ্ছাৰ কার্য সিদ্ধ কৰিবলৈ তুমি শিকোৱা, +\q কিয়নো তুমিয়েই মোৰ ঈশ্বৰ; +\q তোমাৰ মঙ্গলময় আত্মাৰে মোক সমান পথত চলাই নিয়া। +\q +\s5 +\v 11 হে যিহোৱা, তোমাৰ নামৰ কাৰণে মোক পুনৰায় সঞ্জীৱিত কৰা; +\q তোমাৰ ধাৰ্ম্মিকতাৰে সংকটৰ পৰা তুমি মোক উদ্ধাৰ কৰা। +\q +\v 12 তোমাৰ সুস্থিৰ প্রেমেৰে মোৰ শত্ৰুবোৰক উচ্ছন্ন কৰা; +\q মোৰ সকলো বিপক্ষসকলক তুমি ধ্বংস কৰা, +\q কিয়নো মই তোমাৰ দাস। + +\s5 +\c 144 +\s দায়ুদৰ ৰচিত গীত। +\q +\v 1 যিহোৱাৰ প্রশংসা হওঁক; তেওঁ মোৰ আশ্রয়-শিলা; +\q তেওঁ মোৰ হাতক যুদ্ধ কৰিবলৈ শিকায়, মোৰ আঙুলিবোৰকো ৰণ কৰিবলৈ শিকায়। +\q +\v 2 তেওঁ মোৰ চিৰস্থায়ী প্রেম আৰু মোৰ কোঁঠ, +\q মোৰ উচ্চ দুৰ্গ আৰু মোৰ উদ্ধাৰকৰ্ত্তা; +\q তেওঁ মোৰ ঢাল আৰু মই তেওঁতে আশ্রয় লওঁ। +\q তেৱেঁই মোৰ লোকসকলক মোৰ অধীনত আনে। +\q +\s5 +\v 3 হে যিহোৱা, মানুহ নো কি যে তুমি মানুহক গণ্য কৰা? +\q মনুষ্যৰ সন্তানেই বা কি যে তুমি তেওঁলোকলৈ মনোযোগ দিয়া? +\q +\v 4 মনুষ্য নিঃশ্বাস মাথোন; তেওঁৰ আয়ুস গুচি যোৱা ছাঁৰ নিচিনা। +\q +\s5 +\v 5 হে যিহোৱা, তোমাৰ আকাশ-মণ্ডলক দোঁৱাই নত কৰি তুমি নামি আহাঁ; +\q পৰ্বতবোৰক স্পৰ্শ কৰা যাতে সেইবোৰৰ পৰা ধুঁৱা ওলাব। +\q +\v 6 তুমি বজ্ৰপাত পেলাই শত্রুবোৰক বিছিন্ন কৰা; তোমাৰ কাড়ঁ মাৰি তেওঁলোকক বিহ্বল কৰি তোলা। +\q +\s5 +\v 7 তুমি ওপৰৰ পৰা তোমাৰ হাত মেলি দিয়া; +\q মোক মুক্ত কৰা, মহাজলৰ পৰা মোক ৰক্ষা কৰা; +\q সেই অন্য জাতিৰ হাতৰ পৰা মোক ৰক্ষা কৰা। +\q +\v 8 তেওঁলোকৰ মুখে মিছা কথা কয়, +\q তেওঁলোকৰ সোঁ হাতে বিশ্বাসঘাতকৰ কার্য কৰে। +\b +\q +\s5 +\v 9 হে ঈশ্বৰ, মই তোমাৰ উদ্দেশ্যে নতুন গীত গাম; +\q দহ-তাৰযুক্ত নেবল বাদ্যৰে মই তোমাৰ প্ৰশংসাৰ গান কৰিম। +\q +\v 10 তুমিয়েই ৰজাসকলক জয়দান কৰা; +\q তুমিয়েই নিজ দায়ুদক উদ্ধাৰ কৰিলা। +\q +\v 11 নিষ্ঠুৰ তৰোৱালবোৰৰ পৰা মোক ৰক্ষা কৰা আৰু বিদেশীসকলৰ হাতৰ পৰা মোক উদ্ধাৰ কৰা; +\q তেওঁলোকৰ মুখে মিছা কথা কয়, +\q তেওঁলোকৰ সোঁ হাতে বিশ্বাসঘাতকতাৰ কার্য কৰে। +\b +\q +\s5 +\v 12 আমাৰ পুত্ৰসকল যেন গছ পুলিৰ নিচিনাকৈ যৌৱনত বৃদ্ধি পায়, +\q আমাৰ কন্যাসকল যেন ৰাজঅট্টালিকাৰ গাথঁনিত খোদিত কৰা চুকৰ স্তম্ভৰ নিচিনা হয়; +\q +\v 13 আমাৰ ভঁড়ালবোৰ যেন সকলো ধৰণৰ উৎপাদনৰ খাদ্যবস্তুৰে পৰিপূৰ্ণ থাকে; +\q আমাৰ ভেড়াবোৰে যেন পথাৰৰ মাজত হাজাৰে হাজাৰে, লাখে লাখে পোৱালী জগায়; +\q +\s5 +\v 14 বহুতো পোৱালীৰে সৈতে আমাৰ বলধবোৰে যেন গধুৰ বোজা বহন কৰিব পাৰে; +\q দেৱালবোৰৰ যেন ভগ্ন দশা নহয়, কোনো যেন বন্দী নহয়; +\q আলিৰ চকবোৰত যেন দুখৰ ক্রন্দন শুনা নাযায়। +\q +\v 15 ধন্য সেই জাতি, যাৰ এনেৰূপ আশীর্বাদপূর্ণ অৱস্থা হয়; +\q ধন্য সেই জাতি, যিহোৱা যাৰ ঈশ্বৰ। + +\s5 +\c 145 +\s দায়ুদৰ দ্বাৰা ৰচিত প্ৰশংসাৰ গীত। +\q +\v 1 হে মোৰ ঈশ্বৰ, হে মোৰ ৰজা, মই তোমাৰ গৌৰৱ কীৰ্ত্তন কৰিম; +\q যুগে যুগে অনন্ত কাললৈকে তোমাৰ নামৰ ধন্যবাদ কৰিম। +\q +\v 2 মই প্ৰতিদিনে তোমাৰ ধন্যবাদ কৰিম, আৰু যুগে যুগে অনন্ত কাললৈকে তোমাৰ নামৰ প্রশংসা কৰিম। +\q +\v 3 যিহোৱা মহান, আৰু অতিশয় প্ৰশংসাৰ যোগ্য; তেওঁৰ মহিমা অগম্য। +\q +\s5 +\v 4 এক বংশৰ লোকে পাছৰ বংশৰ লোকৰ ওচৰত +\q তোমাৰ কাৰ্য্যবোৰৰ শলাগ ল’ব, +\q তোমাৰ মহৎ কাৰ্য্যবোৰ প্ৰকাশ কৰিব। +\q +\v 5 মই তোমাৰ মহিমাৰ গৌৰৱযুক্ত প্ৰতাপ +\q আৰু তোমাৰ আচৰিত কাৰ্য্যবোৰৰ বিষয়ে ধ্যান কৰিম। +\q +\s5 +\v 6 লোকসকলে তোমাৰ ভয়ানক পৰাক্রমী কাৰ্য্যবোৰৰ কথা ক’ব; আৰু মই তোমাৰ মহত্বৰ কথা ঘোষণা কৰিম। +\q +\v 7 তেওঁলোকে তোমাৰ প্রচুৰ মঙ্গলভাৱৰ যশস্যা প্রচাৰ কৰিব, +\q তোমাৰ ধাৰ্ম্মিকতাৰ বিষয়ে উচ্চস্বৰে গান কৰিব। +\q +\s5 +\v 8 যিহোৱা কৃপাময় আৰু দয়াৰে পৰিপূৰ্ণ, ক্ৰোধত ধীৰ আৰু দয়াত মহান। +\q +\v 9 যিহোৱা সকলোৰে বাবে মঙ্গলময়; তেওঁৰ কৰুণা তেওঁৰ সৃষ্ট সকলো বস্তুৰ ওপৰত আছে। +\b +\q +\s5 +\v 10 হে যিহোৱা, তোমাৰ সমুদায় সৃষ্টিয়ে তোমাৰ ধন্যবাদ কৰিব; +\q তোমাৰ ভক্তসকলে তোমাৰ ধন্যবাদ কৰিব। +\q +\v 11 তেওঁলোকে তোমাৰ ৰাজ্যৰ গৌৰৱ বর্ণনা কৰিব আৰু তোমাৰ মহৎ কাৰ্য্যবোৰৰ বিষয়ে ক’ব, +\q +\v 12 যাতে সকলো মানুহে তোমাৰ পৰাক্রমী কার্য আৰু তোমাৰ ৰাজ্যৰ গৌৰৱপূর্ণ কথাবোৰ জানিব পাৰে। +\q +\s5 +\v 13 তোমাৰ ৰাজ্য অনন্তকলীয়া ৰাজ্য; তোমাৰ ৰাজশাসন সৰ্ব্বপুৰুষলৈকে স্থায়ী। +\q +\s5 +\v 14 যিহোৱাই পৰি যাব খোজা সকলক ধৰি ৰাখে; +\q অৱনত সকলক তেওঁ তুলি ধৰে। +\q +\v 15 সকলোৰে চকুৱে আশাৰে তোমালৈ অপেক্ষা কৰি থাকে; +\q তুমিয়েই তেওঁলোকক উচিত সময়ত আহাৰ দিয়া; +\q +\v 16 তুমি সকলো জীৱকুলৰ বাঞ্ছা হাত মেলি পূৰ্ণ কৰি থাকা। +\q +\s5 +\v 17 যিহোৱা তেওঁৰ সকলো পথতে ধাৰ্ম্মিক আৰু সমুদায় কাৰ্য্যতে দয়াৱান। +\q +\v 18 যিসকলে যিহোৱাৰ আগত প্ৰাৰ্থনা কৰে, +\q সত্যেৰে তেওঁৰ আগত প্ৰাৰ্থনা কৰে, +\q যিহোৱা সেই সকলো লোকৰে ওচৰ। +\q +\v 19 যিসকলে তেওঁক ভয় কৰে, তেওঁ সেই সকলো লোকৰ মনৰ ইচ্ছা পূর্ণ কৰে। +\q তেওঁ তেওঁলোকৰ কাতৰোক্তি শুনি তেওঁলোকক ৰক্ষা কৰে। +\q +\s5 +\v 20 যিসকলে যিহোৱাক প্ৰেম কৰে, তেওঁ তেওঁলোক সকলোকে ৰক্ষা কৰে, +\q কিন্তু সকলো দুষ্ট লোকক হ’লে তেওঁ বিনষ্ট কৰিব। +\q +\v 21 মোৰ মুখে যিহোৱাৰ প্ৰশংসা প্ৰচাৰ কৰিব; +\q সকলো প্ৰাণীয়ে যুগে যুগে অনন্তকাললৈকে তেওঁৰ পবিত্ৰ নামৰ ধন্যবাদ কৰিব। + +\s5 +\c 146 +\q +\v 1 তোমালোকে যিহোৱাৰ প্ৰশংসা কৰা। হে মোৰ মন, যিহোৱাৰ প্ৰশংসা কৰা। +\q +\v 2 মোৰ আয়ুস থাকেমানে মই যিহোৱাৰ প্ৰশংসা কৰিম, +\q জীয়াই থাকোঁমানে মোৰ ঈশ্বৰৰ উদ্দেশ্যে প্ৰশংসাৰ গান কৰিম। +\b +\q +\s5 +\v 3 তোমালোকে কোনো অধিপতি বা কোনো মানুহৰ সন্তানৰ ওপৰত ভাৰসা নকৰিবা; +\q তেওঁলোকে সহায় কৰিব নোৱাৰে। +\q +\v 4 তেওঁলোকৰ উশাহ বাহিৰ হৈ গ’লে, তেওঁলোক পুনৰায় মাটিলৈ ঘূৰি যায়; +\q সেই দিনাই তেওঁলোকৰ সকলো পৰিকল্পনা শেষ হৈ যায়। +\b +\q +\s5 +\v 5 যাকোবৰ ঈশ্বৰ যাৰ সহায় সেই জন ধন্য; +\q যাৰ আশাভূমি যিহোৱা তেওঁৰ ঈশ্বৰ। +\q +\v 6 তেৱেঁই আকাশ-মণ্ডল আৰু পৃথিৱী, সমুদ্ৰ আৰু তাত থকা সকলোৰে সৃষ্টিকর্তা, +\q তেওঁ অনন্তকাল বিশ্বস্ত থাকে। +\q +\s5 +\v 7 তেওঁ উপদ্ৰৱ পোৱাসকলৰ পক্ষে ন্যায় বিচাৰ কৰে, +\q ক্ষুধাতুৰসকলক আহাৰ দান কৰে; +\q যিহোৱাই বন্দীবোৰক মুক্ত কৰে; +\q +\v 8 যিহোৱাই অন্ধসকলৰ চকু মুকলি কৰে, +\q নত অৱস্থাত থকাসকলক যিহোৱাই তুলি ধৰে; +\q যিহোৱাই ধাৰ্ম্মিক লোকক প্ৰেম কৰে; +\q +\s5 +\v 9 যিহোৱাই বিদেশীসকলক ৰক্ষা কৰে, +\q তেওঁ মাউৰা আৰু বিধৱাসকলক ধৰি ৰাখে, +\q কিন্তু দুষ্টবোৰৰ পথ তেওঁ বিঘিনিযুক্ত কৰে। +\b +\q +\v 10 যিহোৱাই অনন্ত কাল ৰাজত্ব কৰিব; হে চিয়োন, পুৰুষানুক্ৰমে তোমাৰ ঈশ্বৰে ৰাজত্ব কৰিব। +\q তোমালোকে যিহোৱাৰ প্ৰশংসা কৰা। + +\s5 +\c 147 +\q +\v 1 তোমালোকে যিহোৱাৰ প্ৰশংসা কৰা; +\q কিয়নো আমাৰ ঈশ্বৰৰ উদ্দেশ্যে প্ৰশংসাৰ গীত গোৱা কেনে উত্তম! +\q কাৰণ সেয়ে সন্তোষজনক, প্ৰশংসাৰ উপযুক্ত। +\q +\s5 +\v 2 যিহোৱাই যিৰূচালেমক পুনৰায় নিৰ্ম্মান কৰে; +\q সিঁচৰতি হৈ পৰা ইস্ৰায়েলীয়াসকলক তেওঁ গোটাই একত্র কৰে। +\q +\v 3 তেওঁ ভগ্ন চিত্তীয়া লোকক সুস্থ কৰে, তেওঁ তেওঁলোকৰ ঘাঁবোৰ বান্ধে। +\q +\s5 +\v 4 তেওঁ তৰাবোৰ গণনা কৰে; তেওঁ সেইবোৰৰ প্রত্যেককে নাম ধৰি ধৰি মাতে। +\q +\v 5 আমাৰ প্ৰভু মহান; তেওঁৰ পৰাক্রম প্রচুৰ; তেওঁৰ জ্ঞান-বুদ্ধিৰ সীমা নাই। +\q +\s5 +\v 6 যিহোৱাই নম্ৰ লোকক ধৰি ৰাখে; +\q দুষ্টবোৰক মাটিলৈ পেলাই দিয়ে। +\q +\v 7 তোমালোকে যিহোৱাৰ উদ্দেশ্যে ধন্যবাদৰ গীত গোৱা; +\q বীণাৰে সৈতে আমাৰ ঈশ্বৰৰ প্রশংসাৰ গীত গোৱা। +\q +\s5 +\v 8 যি জনাই আশাক-মণ্ডলক মেঘেৰে ঢাকে, +\q যি জনাই পৃথিৱীলৈ বৰষুণৰ ব্যৱস্থা কৰে, +\q যি জনাই পৰ্ব্বতবোৰৰ ওপৰত ঘাঁহ গজায়, +\q +\v 9 পশু আৰু চিঁ চিঁয়াই থকা কাউৰী পোৱালীবোৰে মাতিলে তেওঁ আহাৰ দিয়ে। +\q +\s5 +\v 10 ঘোঁৰাৰ শক্তিত তেওঁ সন্তোষ নাপায়, মানুহৰ (যোদ্ধাৰ) ভৰিৰ শক্তিতো তেওঁ সন্তুষ্ট নহয়; +\q +\v 11 কিন্তু যিসকলে যিহোৱাক ভয় কৰে, +\q আৰু তেওঁৰ সুস্থিৰ প্রেমত আশা ৰাখে, +\q তেওঁলোকক লৈয়েই যিহোৱা সন্তুষ্ট হয়। +\q +\s5 +\v 12 হে যিৰূচালেম, যিহোৱাৰ প্রশংসা কৰা; হে চিয়োন, তোমাৰ ঈশ্বৰৰ প্ৰশংসা কৰা। +\q +\v 13 কিয়নো তেওঁ তোমাৰ দুৱাৰৰ ডাংবোৰ দৃঢ় কৰিলে, তোমাৰ মাজত বাস কৰা তোমাৰ সন্তানসকলক আশীৰ্ব্বাদ দিলে। +\q +\v 14 তোমাৰ সীমাৰ ভিতৰত তেৱেঁই শান্তি ৰাখে; +\q তোমাক উত্তম ঘেঁহুৰে পৰিতৃপ্ত কৰে। +\q +\s5 +\v 15 তেওঁ পৃথিৱীলৈ নিজৰ আজ্ঞা পঠায়; তেওঁৰ বাক্য ততালিকে ধাবমান হয়। +\q +\v 16 তেওঁ ভেড়াৰ নোমৰ সদৃশ তুষাৰ দিয়ে, +\q ছাঁইৰ দৰে দৰে নিয়ৰ সিঁচি দিয়ে। +\q +\s5 +\v 17 তেওঁ টুকুৰা টুকুৰ কৰি শিল বৰষায়; তেওঁৰ শীতৰ সন্মুখত কোন থাকিব পাৰে? +\q +\v 18 তেওঁ নিজৰ বাক্য পঠাই সেই সকলো দ্রৱীভূত কৰে; +\q তেওঁ নিজৰ বতাহ বলালে পানী বৈ যায়। +\q +\s5 +\v 19 তেওঁ যাকোবক নিজৰ বাক্য ঘোষণা কৰিলে; +\q আৰু ইস্ৰায়েলৰ ওচৰত নিজৰ বিধি আৰু শাসন প্ৰণালীবোৰ জনালে। +\q +\v 20 অন্য কোনো জাতিৰ কাৰণে তেওঁ এইৰূপ ব্যৱহাৰ কৰা নাই; +\q তেওঁৰ শাসন প্ৰণালীবোৰ তেওঁলোকে নাজানে। +\q তোমালোকে যিহোৱাৰ প্ৰশংসা কৰা। + +\s5 +\c 148 +\q +\v 1 তোমালোকে যিহোৱাৰ প্ৰশংসা কৰা। +\q স্বর্গৰ পৰা যিহোৱাৰ প্ৰশংসা কৰা; উচ্চস্থানত তেওঁৰ প্ৰশংসা কৰা। +\q +\v 2 হে যিহোৱাৰ সকলো দূত, তেওঁৰ প্ৰশংসা কৰা; +\q হে যিহোৱাৰ সকলো বাহিনী, তেওঁৰ প্ৰশংসা কৰা! +\q +\s5 +\v 3 হে সূৰ্য্য আৰু চন্দ্ৰ, তেওঁৰ প্ৰশংসা কৰা; +\q হে দীপ্তিময় সকলো তৰা, তেওঁৰ প্ৰশংসা কৰা! +\q +\v 4 হে স্বর্গৰ স্বর্গ, তেওঁৰ প্ৰশংসা কৰা! +\q হে আকাশ-মণ্ডলৰ উর্দ্ধস্থানৰ জলসমূহ, তেওঁৰ প্রশংসা কৰা! +\q +\s5 +\v 5 সেইবোৰ সকলোৱে যিহোৱাৰ নামৰ প্ৰশংসা কৰক; +\q কিয়নো তেওঁ আজ্ঞা দিলে আৰু এইবোৰৰ সৃষ্টি হ’ল। +\q +\v 6 তেওঁ চিৰকালৰ কাৰণে সেইবোৰক সঠিক ঠাইত স্থাপন কৰিলে; +\q তেওঁ এটা বিধি দিলে, কোনোৱে তাক উলঙ্ঘন কৰিব নোৱাৰিব। +\q +\s5 +\v 7 হে সাগৰৰ প্রকাণ্ড জলচৰবোৰ আৰু মহাসাগৰৰ গভীৰ অধোভাগ, +\q পৃথিৱীৰ পৰা তোমালোকে যিহোৱাৰ প্রশংসা কৰা! +\q +\v 8 হে বিজুলী আৰু শিলাবৃষ্টি, তুষাৰ আৰু কুৱঁলী, +\q আৰু যিহোৱাৰ আজ্ঞা পালন কৰা প্রৱল ধুমুহা, তেওঁৰ প্রশংসা কৰা! +\q +\s5 +\v 9 হে সকলো পর্বত আৰু পাহাৰবোৰ, +\q আৰু ফলৱতী গছ আৰু এৰচ গছবোৰ, তেওঁৰ প্রশংসা কৰা! +\q +\v 10 হে বনৰীয়া জন্তু আৰু ঘৰচীয়া পশুবোৰ, +\q আৰু বগাই ফুৰা উৰগ আৰু ডেউকা লগা পক্ষীসমূহ, তেওঁৰ প্রশংসা কৰা! +\q +\s5 +\v 11 হে পৃথিৱীৰ ৰজাসকল আৰু সমুদায় জাতি, +\q অধিপতি আৰু পৃথিৱীৰ শাসকগণ, তেওঁৰ প্রশংসা কৰা! +\q +\v 12 হে যুৱক আৰু যুৱতীসকল, বৃদ্ধ আৰু শিশুসকল, +\q তেওঁৰ প্ৰশংসা কৰা! +\b +\q +\s5 +\v 13 এই সকলোবোৰে যিহোৱাৰ প্ৰশংসা কৰক; +\q কিয়নো কেৱল তেওঁৰেই নাম মহান; +\q তেওঁৰ গৌৰৱ পৃথিৱী আৰু আকাশ-মণ্ডলৰ ওপৰলৈকে বিস্তাৰিত। +\q +\v 14 তেওঁ নিজৰ লোকসকলৰ কাৰণে এটি শিং উত্তোলন কৰিলে; +\q সেয়া তেওঁৰ সকলো ভক্তৰ বাবে প্রশংসা, +\q সেয়া তেওঁৰ ওচৰত থকা ইস্রায়েল জাতিৰ বাবে প্রশংসা। +\q তোমালোকে যিহোৱাৰ প্ৰশংসা কৰা। + +\s5 +\c 149 +\q +\v 1 তোমালোকে যিহোৱাৰ প্ৰশংসা কৰা। +\q যিহোৱাৰ উদ্দেশ্যে এটি নতুন গীত গোৱা, +\q ভক্তসকলৰ সমাজত তেওঁৰ প্ৰশংসাৰ গান কৰা, +\q +\s5 +\v 2 ইস্ৰায়েলে নিজৰ সৃষ্টিকৰ্ত্তাক লৈ আনন্দ কৰক; +\q চিয়োনৰ সন্তানসকলে নিজৰ ৰজাসকলক লৈ আনন্দ কৰক। +\q +\v 3 তেওঁলোকে নাচি নাচি তেওঁৰ নামৰ প্ৰশংসা কৰক, +\q খঞ্জৰী আৰু বীণা লৈ তেওঁৰ উদ্দেশ্যে প্ৰশংসাৰ গান কৰক। +\q +\s5 +\v 4 কিয়নো যিহোৱাই নিজৰ লোকসকলক লৈ আনন্দ পায়; +\q তেওঁ নম্ৰসকলক উদ্ধাৰ কৰি সন্মানিত কৰে। +\q +\v 5 ভক্তসকলে গৌৰৱতে উল্লাসিত হওক; +\q তেওঁলোকে নিজ নিজ শয্যাত আনন্দ গান কৰক। +\q +\s5 +\v 6 তেওঁলোকৰ কন্ঠত ঈশ্বৰৰ উচ্চ প্ৰশংসা থাকক, +\q তেওঁলোকৰ হাতত দুধৰীয়া তৰোৱাল থাকক; +\q +\v 7 যাতে তেওঁলোকে জাতিবোৰৰ ওপৰত প্ৰতিশোধ লব পাৰে, +\q আৰু লোক সমুহক শাস্তি দিব পাৰে; +\q +\s5 +\v 8 যেন তেওঁলোকৰ ৰজাসকলক শিকলিৰে বান্ধিব পাৰে, +\q তেওঁলোকৰ মান্যৱন্ত লোকক লোহাৰ বেৰিৰে বান্ধিব পাৰে; +\q +\v 9 যেন তেওঁলোকৰ বিৰুদ্ধে লিখিত বিচাৰ নিষ্পত্তি কৰিব পাৰে, +\q এয়েই তেওঁৰ সকলো ভক্তৰ গৌৰৱ। +\q তোমালোকে যিহোৱাৰ প্ৰশংসা কৰা। + +\s5 +\c 150 +\q +\v 1 তোমালোকে যিহোৱাৰ প্ৰশংসা কৰা। +\q ঈশ্বৰৰ পবিত্ৰস্থানত তেওঁৰ প্ৰশংসা কৰা; +\q তেওঁৰ শক্তিৰে গঢ়া আকাশ-মণ্ডলত তেওঁৰ প্ৰশংসা কৰা। +\q +\v 2 তেওঁৰ মহৎ কাৰ্য্যৰ নিমিত্তে তেওঁৰ প্ৰশংসা কৰা, +\q তেওঁৰ প্ৰচুৰ মহিমাৰ কাৰণে তেওঁৰ প্ৰশংসা কৰা। +\q +\s5 +\v 3 শিঙা-বাদ্যেৰে তেওঁৰ প্ৰশংসা কৰা; +\q নেবল আৰু বীণাৰে তেওঁৰ প্ৰশংসা কৰা। +\q +\v 4 খঞ্জৰী লৈ নাচি নাচি তেওঁৰ প্ৰশংসা কৰা; +\q তাঁৰযুক্ত বাদ্যযন্ত্ৰ আৰু বাঁহীৰে তেওঁৰ প্ৰশংসা কৰা। +\q +\v 5 কৰতালৰ উচ্চ ধ্বনিৰে সৈতে তেওঁৰ প্ৰশংসা কৰা; +\q কাণ ফাটি যোৱা কৰতালৰ ধ্বনিৰে তেওঁৰ প্ৰশংসা কৰা। +\q +\s5 +\v 6 শ্বাসযুক্ত সকলো প্রাণীয়েই যিহোৱাৰ প্ৰশংসা কৰক। +\q তোমালোকে যিহোৱাৰ প্ৰশংসা কৰা। \ No newline at end of file diff --git a/22-SNG.usfm b/22-SNG.usfm new file mode 100644 index 0000000..1fd6ea3 --- /dev/null +++ b/22-SNG.usfm @@ -0,0 +1,290 @@ +\id SNG +\ide UTF-8 +\h পরম গীত +\toc1 পরম গীত +\toc2 পরম গীত +\toc3 sng +\mt1 পরম গীত + + +\s5 +\c 1 +\s চলোমনৰ পৰমগীত। +\p +\v 1 চূলম্মীৎ আৰু যিৰুচালেমৰ জীয়াৰী-বিলাকৰ বাক্য । +\v 2 তেওঁ নিজৰ মুখৰ চুমা কেইটামানেৰে মোক চুমা খাওঁক; কিয়নো তোমাৰ প্ৰেম দ্ৰাক্ষাৰসতকৈও উত্তম | +\v 3 তোমাৰ সুগন্ধি তেলৰ গন্ধ অতি উত্তম, তোমাৰ নাম, বাকি দিয়া সুগন্ধি তেলস্বৰুপ; সেই নিমিত্তে যুৱতীবিলাকে তোমাক প্ৰেম কৰে । +\v 4 মোক লৈ যোৱাহি, আমি তোমাৰ পাছে পাছে লৰি যাম । ৰজাই নিজৰ অন্ত:পুৰলৈ মোক আনিলে; আমি তোমাত আনন্দিত হৈ ৰং কৰো, দ্ৰাক্ষাৰসতকৈয়ো তোমাৰ প্ৰেমৰ অধিক প্ৰসংসা কৰোঁ । লোকে তোমাক সৰলভাৱে প্ৰেম কৰে । +\s চুলম্মীতৰ বাক্য । +\p +\s5 +\v 5 হে যিৰুচালেমৰ জীয়াৰীবিলাক, মই ক’লা বৰণীয়া কিন্তু সুন্দৰী, কেদৰৰ তম্বুৰ নিচিনা, চলোমনৰ আঁৰ-কাপোৰৰ সদৃশ । +\v 6 মই ঈষদ কলী, সূয্যই মোক বিবৰ্ণ কৰিলে, এই দেখি মোলৈ তোমালোকে কুদৃষ্টি নকৰিবা । মোৰ আইৰ পুতেকহঁতে মোক খং কৰিলে, সিহঁতে মোক দ্ৰাক্ষাবাৰীবোৰৰ ৰখীয়ানী কৰিছিল; কিন্তু মোৰ নিজৰ দ্ৰাক্ষা-বাৰী মই ৰক্ষা কৰা নাই | +\s5 +\v 7 হে মোৰ প্ৰাণপ্ৰিয়, তুমি নিজৰ জাক ক’ত চৰাইছা? আৰু দুপৰ বেলা নিজৰ জাকক ক’ত জিৰোৱাইছা? তাক মোক কোৱা; কিয়নো তোমাৰ লগৰীয়াবিলাকৰ জাকবোৰৰ মাজত, ওৰণি লোৱা জনীৰ নিচিনা মই কিয় হম? +\s যিৰুচালেমৰ জীয়াৰীবিলাকৰ বাক্য । +\p +\s5 +\v 8 হে নাৰীবিলাকৰ মাজত পৰম সুন্দৰী, তুমি যদি তাক নাজানা, তেন্তে জাকৰ খোজৰ চিন ধৰি ধৰি যোৱা, আৰু ৰখিয়াবিলাকৰ তম্বুবোৰৰ ওচৰত তোমাৰ ছাগলী পোৱালীবোৰক চৰোৱাগৈ| +\s চলোমন আৰু চূলম্মীতৰ কথোপকথন । +\p +\s5 +\v 9 হে মোৰ প্ৰিয়া, ফৰৌণৰ ৰথৰ এজনী ঘোঁৰাৰে সৈতে, মই তোমাক তুলনা কৰিছো | +\v 10 বেনীৰ দাৰাই তোমাৰ গাল দুখন, আৰু মুকুতাৰ হাৰেৰে তোমাৰ ডিঙি শোভিত হৈছে| +\v 11 ঠায়ে ঠায়ে ৰুপ খটোৱা সোনৰ বেণী তোমাৰ নিমিত্তে আমি যুগুত কৰিম| +\s5 +\v 12 যেতিয়া ৰজা ভোজনৰ সভাত বহি আছিল, তেতিয়া মোৰ জটামাংসীয়ে সুগন্ধ প্ৰদান কৰিছিল| +\v 13 যি গন্ধৰসৰ টুপলি মোৰ দুই স্তনৰ মাজত থাকে, মোৰ আগত মোৰ প্ৰিয় সেই টুপলিৰ নিচিনা| +\v 14 অয়িন-গদীৰ দ্ৰাক্ষা-বাৰীত থকা জেতুকা ফুলৰ থোপা যেনে, মোৰ প্ৰিয় মোৰ আগত তেনে| +\s5 +\v 15 হে মোৰ প্ৰিয়া, চোৱা, তুমি সুন্দৰী, হয়, তুমি সুন্দৰী; তোমাৰ চকু যোৰি দুটি কপৌৰ নিচিনা| +\s5 +\v 16 হে মোৰ প্ৰিয়, চোৱা, তুমি সুন্দৰ, এনে কি, তুমি মনোহৰ; আমাৰ শয্যা কেঁচাপতীয়া| +\v 17 আমাৰ ঘৰৰ চতি এৰচ গছৰ, আৰু আমাৰ ঘৰৰ বৰগা দেবদাৰুৰ । + +\s5 +\c 2 +\p +\v 1 মই চাৰোণৰ এটি গোলাপ, উপত্যকাৰ এটি কনাৰি ফুল| +\s চলোমনৰ বাক্য| +\p +\v 2 কাঁইটবোৰৰ মাজত এটি কনাৰি ফুল যেনে, জীয়াৰীবিলাকৰ মাজত মোৰ প্ৰিয়া তেনে| +\s চূলম্মীতৰ বাক্য | +\p +\s5 +\v 3 কাঠনিৰ গছবোৰৰ মাজত সুমথিৰা টেঙাৰ গছ যেনে, ডেকাবিলাকৰ মাজত মোৰ প্ৰিয় তেনে | মই বৰ আনন্দেৰে তেওঁৰ ছাঁ বহোঁ, আৰু তেওঁৰ ফল মোৰ মুখত সোৱাদ লাগে| +\v 4 তেওঁ মোক দ্ৰাক্ষাৰস পান কৰা ঘৰলৈ লৈ গল, আৰু মোৰ ওপৰত প্ৰেমেই তেওঁৰ নিচান হল| +\s5 +\v 5 তোমালোকে শুকান দ্ৰাক্ষাগুটিৰে মোক সবল কৰা, আৰু সুমথিৰা টেঙাৰে মোৰ প্ৰাণ জুৰুঊৱা ; কিয়নো মই প্ৰেমতে পীড়িতা আছো| +\v 6 তেওঁৰ বাওঁহাত মোৰ মুৰৰ তলত আছে, আৰু তেওঁৰ সোঁহাতে মোক আকোঁৱালি ধৰিছে| +\s5 +\v 7 হে যিৰুচালেমৰ জীয়াৰীবিলাক, মই পথাৰৰ মৃগী আৰু হৰিণীবোৰৰ শপত দি কৈছো, প্ৰেমে নিজে ইচ্ছা নকৰে মানলৈকে তোমালোকে প্ৰেমক সাৰ নোপোৱাবা, নজগাবা| +\s চূলম্মীতৰ বাক্য| +\p +\s5 +\v 8 সেইয়া মোৰ প্ৰিয়ৰ মাত, চোৱা, তেওঁ আহিছে, পৰ্ব্বতৰ ওপৰত ডেও দি, আৰু গিৰিবোৰৰ ওপৰত জাঁপ দি আহিছে| +\v 9 মোৰ প্ৰিয় মৃগ বা যুবা হৰিণৰ নিচিনা | সৌৱা চোৱা, তেওঁ আমাৰ বেৰৰ পাছফালে থিয় হৈ আছে, খিড়িকীবোৰেদি চাই পঠাইছে, সেইবোৰৰ চিলিঙিয়েদি দেখা দিছে | +\s5 +\v 10 মোৰ প্ৰিয়ই কথা কবলৈ ধৰি মোক কলে, ‘হে মোৰ প্ৰিয়া, উঠা; হে মোৰ সুন্দৰী, আহাঁ| +\v 11 কিয়নো চোৱা, জাৰ-কাল গল, আৰু বৰষুণৰ সময় শেষ হল; +\s5 +\v 12 পৃথিবীত ফুলবোৰে দেখা দিছে; পক্ষীবোৰৰ গানৰ সময় আহিল; আৰু আমাৰ দেশত কপৌৰ মাত শুনা গৈছে| +\v 13 ডিমৰু গছৰ কেঁচা গুটি পকিবলৈ ধৰিছে, আৰু দ্ৰাক্ষালতাবোৰ ফুলিছে; সেইবোৰে সুঘ্ৰাণ প্ৰদান কৰিছে| হে মোৰ প্ৰিয়া, উঠা; হে মোৰ সুন্দৰী, আহা| +\s5 +\v 14 শিলৰ ফাটত, আৰু গড়াৰ গুপুত ঠাইত থকা হে মোৰ কপোতী, মোক তোমাৰ মুখ দেখিবলৈ আৰু তোমাৰ মাত শুনিবলৈ দিয়া; কিয়নো তোমাৰ মাত সুৱলা, আৰু তোমাৰ মুখ সুৱনী|’ +\s5 +\v 15 তোমালোকে আমাৰ নিমিত্তে শিয়ালবোৰ, দ্ৰাক্ষাবাৰীবোৰ নষ্ট কৰোঁতা সৰু শিয়ালবোৰ ধৰা; কিয়নো আমাৰ বাৰীত দ্ৰাক্ষালতাবোৰ ফুলিছে | +\s5 +\v 16 মোৰ প্ৰিয় মোৰেই, আৰু মইও তেওঁৰেই, তেওঁ কনাৰি ফুলনিৰ মাজত নিজৰ জাক চৰায়| +\v 17 হে মোৰ প্ৰিয় দিন জুৰ নপৰে মানে, আৰু ছাঁবোৰ নুগুছেমানে, তুমি ঘূৰি গৈ বেথৰ পব্বতত মৃগ নাইবা যুবা হৰিণৰ সদৃশ হোৱা| + +\s5 +\c 3 +\p +\v 1 ৰাতি মই মোৰ শয্যাত প্ৰাণপ্ৰিয়ক বিচাৰিলো; কিন্তু বিচাৰ কৰি তেওঁক নাপালো; +\v 2 মই এটিয়া উঠি নগৰখনত ফুৰোঁ, আলিত আৰু চকত মোৰ প্ৰাণপ্ৰিয়ক বিচাৰো, এই বুলি তেওঁক বিচাৰিলোঁ, কিন্তু নাপালো | +\s5 +\v 3 নগৰত ফুৰোঁতা প্ৰহৰীবোৰ মোৰ আগত ওলাল; মই সিহঁতক সুধিলোঁ তোমালোকে মোৰ প্ৰাণপ্ৰিয়ক দেখিছিলা নে? +\v 4 পাছে সিহঁতৰ ওচৰৰ পৰা অলপ আঁতৰ হৈ গৈ, মই প্ৰাণপ্ৰিয়ক পালোঁ, যেতিয়ালৈকে মই তেওঁক মোৰ মাতৃৰ ঘৰলৈ, জননীৰ ভিতৰ-কোঁঠালিলৈ লৈ নগলো, তেতিয়ালৈকে মই তেওঁক যাব নিদি ধৰি ৰাখিলোঁ | +\s5 +\v 5 হে যিৰুচালেমৰ জীয়াৰীবিলাক, মই পথাৰৰ মৃগী আৰু হৰিণীবোৰৰ শপত দি কৈছো, প্ৰেমে নিজে ইচ্ছা নকৰেমানলৈকে,তোমালোকে প্ৰেমক সাৰ নোপোৱাবা, নজগাবা |যিৰুচালেমৰ জীয়াৰীবিলাকৰ বাক্য| +\s5 +\v 6 গন্ধৰস, কুন্দুক আদি সুগন্ধিদ্ৰব্য-ব্যৱসায়ীৰ সকলো বিধৰ সুগন্ধি বস্তুৰে সুবাসিত হৈ, ধূঁৱাৰ স্তম্ভ যেন হৈ অৰণ্যৰ পৰা সৌ জনী কোন আহিছে? +\v 7 চোৱা, সৌৱা চলোমনৰ দোলা; ইস্ৰায়েলীয়া বীৰবিলাকৰ মাজৰ ষাঠি জন বীৰে তাৰ চাৰিফালে বেৰি ধৰি আহিছে | +\s5 +\v 8 তেওঁবিলাক সকলো তৰোৱাল ধৰোঁতা, আৰু ৰণবিদ্যাত পটু; ৰাতি-কালৰ ভয়ৰ কাৰণে তেওঁবিলাক প্ৰতিজনৰ কৰঙনত তৰোৱাল বন্ধা| +\v 9 চলোমন ৰজাই নিজৰ নিমিত্তে লিবানোনৰ কাঠেৰে এখন দোলা সাজিলে | +\s5 +\v 10 তেওঁ তাৰ খুটাবোৰ ৰুপেৰে নিৰ্ম্মাণ কৰিলে; তেওঁ তাৰ আওজা ভাগ সোণেৰে, আৰু তাৰ বহা দলিচাখন বেঙেনা বৰণীয়া সূতাৰে কৰিলে; আৰু তাৰ ভিতৰখন যিৰুচালেমৰ জীয়াৰী-বিলাকৰ প্ৰেমেৰে শোভিত কৰা হল | +\v 11 হে চিয়োনৰ জীয়াৰীবিলাক, যি মুকুট চলোমনৰ বিবাহৰ দিনা, আৰু মনৰ আনন্দৰ দিনা তেওঁৰ মাতৃয়ে তেওঁৰ মূৰত দিলে, তোমালোকে বাহিৰলৈ গৈ সেই মুকুটেৰে বিভূষিত হোৱা চলোমন ৰজাক চোৱা | +\s চলোমনৰ বাক্য | + +\s5 +\c 4 +\p +\v 1 হে মোৰ প্ৰিয়া, চোৱা, তুমি সুন্দৰী, চোৱা, তুমি সুন্দৰী |ওৰণিৰ ভিতৰত থকা তোমাৰ চকু যোৰি দুটিকপৌৰ নিচিনা; তোমাৰ কেশ গিলিয়দ পৰ্ব্বতৰ চালত শুই থকা ছাগ এজাকৰ নিচিনা | +\s5 +\v 2 তোমাৰ দাঁতবোৰ দুটি দুটি পোৱালি থকা, আৰু কোনেও পোৱালিৰ পৰা বঞ্চিত নোহোৱা, গা ধোৱাই আনি নতুনকৈ নোম কটা এনে ভেৰা এজাকৰ নিচিনা | +\s5 +\v 3 তোমাৰ ওঁঠ দুখন ৰঙা বৰণীয়া এডাল সূতাৰ নিচিনা | আৰু তোমাৰ মুখখনি অতি মনোহৰ; ওৰণিৰ ভিতৰত থকা তোমাৰ কুম দুটি ডালিম এডুখৰিৰ নিচিনা | +\s5 +\v 4 যি ঘৰৰ ওপৰত এক হাজাৰ ঢাল, আটাই মহাবীৰবিলাকৰ ঢাল অৰা আছে, তোমাৰ ডিঙি অস্ত্ৰ-ভৰালৰ নিমিত্তে সজা দায়ুদৰ স্তম্ভস্বৰুপ সেই ওখ ঘৰৰ নিচিনা | +\v 5 তোমাৰ স্তন দুটি, একে-লগে জগা, কনাৰি ফুলনিত চৰা দুটি মৃগ পোৱালিৰ নিচিনা | +\s চূলম্মীতৰ বাক্য | +\p +\s5 +\v 6 দিন জুৰ নপৰেমানে, আৰু ছাঁবোৰৰ নুগুচেমানে, মই গন্ধৰসৰ পৰ্ব্বত আৰু কুন্দুৰুৰ পৰ্ব্বতলৈ যাওঁ | +\s চলোমনৰ বাক্য | +\p +\v 7 হে মোৰ প্ৰিয়া, তুমি সৰ্ব্বাঙ্গ-সুন্দৰী; তোমাত কোনো কলঙ্ক নাই | +\s5 +\v 8 হে কন্যা লিবানোনৰ পৰা মোৰ লগতেই আহাঁ; অমানাৰ টিঙৰ পৰা, চনীৰ আৰু হৰ্মোণৰ টিঙৰ পৰা, সিংহবোৰৰ গাঁতৰ ওচৰৰ পৰা, আৰু নাহৰ-ফুটুকী বাঘবোৰৰ পৰ্ব্বতৰ পৰা দৃষ্টি কৰা; +\s5 +\v 9 হে মোৰ ভনীস্বৰুপা কন্যা, তুমি মোৰ মন মোহিত কৰিছা, তোমাৰ চকুৰ এক কটাক্ষেৰে, তোমাৰ ডিঙিৰ এধাৰ হাৰেৰে মোৰ মন মোহিত কৰিছা | +\s5 +\v 10 হে মোৰ ভনীস্বৰুপাকন্যা, তোমাৰ প্ৰেম কেনে মনমোহা | তোমাৰ প্ৰেম দ্ৰাক্ষাৰসতকৈয়ো কেনে উত্তম | তোমাৰ নানাবিধ সুগন্ধি তেলৰ ঘ্ৰাণ সকলো প্ৰকাৰ সুগন্ধি দ্ৰব্যতকৈয়ো কেনে উত্তম | +\v 11 হে কন্যা, মৌৰ কোঁহৰ পৰা পৰাৰ দৰে তোমাৰ ওঁঠৰ পৰা টোপা-টোপে মৌ পৰে; তোমাৰ জিবাৰ আগত মৌ আৰু গাখীৰ আছে, আৰু তোমাৰ বস্ত্ৰৰ গন্ধ লিবানোনৰ গন্ধৰ নিচিনা | +\s5 +\v 12 মোৰ ভনীস্বৰুপা কন্যা তলা-চাবি মাৰি বন্ধ কৰা উদ্যান, তলা-চাবি মাৰি বন্ধ কৰা নাদ, মোহৰ মৰা ভুমূকস্বৰুপ | +\v 13 তোমাৰ পুলিবোৰ উপবনস্বৰুপ; তাত উত্তম উত্তম গুটি লগা ডালিম গছ আছে; তাত জেতুকা আৰু জটামাংসী গছ আছে; +\v 14 আৰু জটামাংসীৰ লগত কুঙ্কুম, সুগন্ধি বচ, ডালচেনি, আৰু আটাই বিধৰ কুন্দুৰুকী, গন্ধৰস, অগুৰু আদি সকলো বিধৰ প্ৰধান প্ৰধান সুগন্ধি গছ আছে | +\s5 +\v 15 তুমি উদ্যানৰ ভূমূক, জীবন জলৰ নাদ, আৰু লিবানোনৰ পৰা বৈ অহা জুৰিস্বৰুপ | +\s চুলম্মীতৰ বাক্য| +\p +\v 16 হে উত্তৰৰ বায়ু, সাৰ পোৱা, হে দক্ষিণৰ বায়ু, আহাঁ, সুগন্ধি দ্ৰব্যৰ সুঘ্ৰাণ ওলাবৰ নিমিত্তে মোৰ উদ্যানত বলোৱা | মোৰ প্ৰিয়ই নিজ উদ্যানলৈ আহি সোমাওক, আৰু নিজৰ উত্তম ফলবোৰ ভোজন কৰক | +\s চলোমনৰ বাক্য| + +\s5 +\c 5 +\p +\v 1 হে মোৰ ভনীস্বৰুপা কন্যা, মই মোৰ উদ্যানত সোমালোঁহি; মই মোৰ গন্ধৰস আৰু সুগন্ধি দ্ৰব্য গোটালো; মই মোৰ মধুৰে সৈতে মোৰ মৌ-কোঁহ খালোঁ; আৰু মই নিজ গাখীৰেৰে সৈতে মোৰ দ্ৰাক্ষাৰস পান কৰিলোঁ | হে বন্ধুবিলাক, ভোজন কৰা, হে প্ৰিয়-বিলাক,পান কৰা, এনে কি, অধিক পৰিমাণে পান কৰা । +\s চুলম্মীতৰ বাক্য | +\p +\s5 +\v 2 মই টোপনিত আছিলো, কিন্তু মোৰ মন সাৰে আছিল, এনে সময়ত মোৰ প্ৰিয়ৰ মাত শুনিলোঁ; তেওঁ দুৱাৰত টুকৰিয়াই কলে, ‘হে মোৰ ভনী, হে মোৰ প্ৰিয়া, হে মোৰ কপোতী, হে মোৰ শুদ্ধমতী, মোৰ নিমিওে দুৱাৰ মেলা; কিয়নো মোৰ মূৰ নিয়ৰেৰে, আৰু চুলি কোঁচা ৰাতিৰ জল-বিন্দুৰে পূৰ হৈছে |’ +\s5 +\v 3 ‘মই মোৰ অঙ্গ-ৰক্ষক বস্ত্ত সোলোকাই থলোঁ, আকৌ কেনেকৈ পিন্ধিম ? মই ভৰি দুখনি ধুলোঁ, কেনেকৈ আৰু মলিন কৰিম?’ +\v 4 মোৰ প্ৰিয়ই দুৱাৰৰ বিন্ধাইদি হাত মেলিলত, তেওঁলৈ মোৰ মন পুৰিবলৈ ধৰিলে | +\s5 +\v 5 মই মোৰ প্ৰিয়ৰ নিমিত্তে দুৱাৰ মেলিবলৈ উঠিলোঁ; তেতিয়া সলখাৰ নালডাল মই হাতেৰে চোৱাত, মোৰ হাতৰ পৰা গন্ধৰস, মোৰ আঙলিৰ পৰা দ্ৰৱ গন্ধৰস, টোপা-টোপে পৰিল | +\s5 +\v 6 এইদৰে মই মোৰ প্ৰিয়ৰ নিমিত্তে দুৱাৰ মেলি দিলো; কিন্ত্ত মোৰ প্ৰিয় গুচি গল; তেওঁ কথা কওঁতে মোৰ প্ৰাণ ওলাই গল; মই তেওঁক বিচাৰ কৰিলো কিন্ত তেওঁক নাপালোঁ | মই তেওঁক মাতিলোঁ, কিন্ত্ত তেওঁ মোক উত্তৰ নিদিলে | +\s5 +\v 7 নগৰ-ফুৰোঁতা প্ৰহৰীবোৰে মোক পালে, সিহঁতে মোক কোবালে, মোক ক্ষতবিক্ষত কৰিলে; গড়ৰ প্ৰহৰীবোৰে মোৰ গাৰ পৰা মোৰ চোলা কাঢ়ি নিলে | +\s5 +\v 8 হে যিৰুচালেমৰ জীয়াৰীবিলাক, মই তোমালোকক শপত দি কৈছোঁ, তোমালোকে যদি মোৰ প্ৰিয়ক লগ পোৱা, তেন্তে তেওঁক কবা যে, মই প্ৰেমতে পীড়িতা আছোঁ | +\s যিৰুচালেমৰ জীয়াৰীবিলাকৰ বাক্য| +\p +\s5 +\v 9 হে নাৰীবিলাকৰ মাজত পৰম-সুন্দৰী, আন আন প্ৰিয়তকৈ তোমাৰ প্ৰিয় কিহত উত্তম ? তুমি যে আমাক এনে শপত দিছা, আন আন প্ৰিয়তকৈ তোমাৰ প্ৰিয় কিহত উত্তম ? +\s চুলম্মীতৰ বাক্য | +\p +\s5 +\v 10 মোৰ প্ৰিয় বগা, আৰু ৰঙচীয়া; তেওঁ দহ হাজাৰৰ ভিতৰত অগ্ৰগন্য | +\v 11 তেওঁৰ মূৰ অতি উত্তম নিৰ্ম্মল সোণৰ নিচিনা; তেওঁৰ চুলি কোঁচা কেঁকোৰা-কেঁকুৰি, আৰু ঢোঁৰা কাউৰীৰ নিচিনা ক’লা| +\s5 +\v 12 তেওঁৰ চকু যুৰি জুৰিৰ দাঁতিত থকা দুটি কপৌৰ নিচিনা; তাক যেন গাখীৰেৰেহে ধোৱা হৈছে, আৰু সেয়ে উত্তমৰুপে পতোৱা বাখৰৰ সদৃশ; +\s5 +\v 13 তেওঁ গাল দুখনি সুগন্ধি ফুল গছৰ এক ভেটিস্বৰুপ, আৰু মচলা উৎপাদক লতাৰ স্তম্ভ স্বৰুপ| তেওঁৰ ওঁঠ দুটি কনাৰি ফুলৰ সদৃশ; তাৰ পৰা দ্ৰৱ গন্ধৰস টোপটোপকৈ পৰে | +\s5 +\v 14 তেওঁৰ হাত দুখনি বৈদুৰ্য্য বাখৰ পতোৱা সোণৰ আঙঠিৰ নিচিনা | তেওঁৰ শৰীৰ নীলকান্ত বাখৰেৰে ঢকা হাতীদাঁতৰ শিল্পকৰ্ম্মৰ নিচিনা | +\s5 +\v 15 তেওঁৰ ভৰি দুখন উত্তম সোণৰ আধাৰত বহুৱা বগা শিলৰ দুটি স্তম্ভৰ নিচিনা | তেওঁ দেখিবলৈ লিবানোনৰ নিচিনা, এৰচ গছৰ নিচিনা উওম | +\s5 +\v 16 তেওঁৰ মুখ অতিশয় মধুৰ; এনে কি, তেওঁ সম্পূৰ্ণৰুপে মনোহৰ | হে যিৰুচালেমৰ জীয়াৰীবিলাক, এই জনায়েই মোৰ প্ৰিয়, এই জনায়েই মোৰ সখা | +\s যিৰুচালেমৰ জিয়াৰীবিলাকৰ বাক্য| + +\s5 +\c 6 +\p +\v 1 হে নাৰীবিলাকৰ মাজত পৰম-সুন্দৰী,তোমাৰ প্ৰিয় ক’লৈ গল ? আমি তোমাৰ লগত তোমাৰ প্ৰিয়ক বিচাৰিবৰ নিমিত্তে, তেওঁ কোন পিনে গল তাক কোৱা | +\s চূলম্মীতৰ বাক্য | +\p +\s5 +\v 2 মোৰ প্ৰিয় উদ্যানবোৰত চৰিবৰ নিমিত্তে, আৰু কনাৰি ফুল গোটাবৰ নিমিত্তে, নিজ বাৰীলৈ, সুগন্ধি ফুল গছৰ ভেটি কেইটালৈ নামি গল | +\v 3 মই মোৰ প্ৰিয়ৰ, আৰু মোৰ প্ৰিয় মোৰেই, তেওঁ কনাৰি ফুলনিৰ মাজত তেওঁৰ জাক চৰায়| +\s চলোমনৰ বাক্য | +\p +\s5 +\v 4 হে মোৰ প্ৰিয়া, তুমি তিৰ্চাৰ নিচিনা সুন্দৰী, যিৰুচালেমৰ সদৃশ ৰুপৱতী, ধ্বজা থকা সৈন্যসামন্তৰ নিচিনা ভয়ঙ্কৰী | +\s5 +\v 5 তুমি মোৰ পৰা তোমাৰ চকু দুটি আঁতৰ কৰা; কিয়নো সেয়ে মোক পৰাজয় কৰিলে | তোমাৰ কেশ গিলিয়দ পৰ্ব্বতৰ চালত শুই থকা ছাগ এজাকৰ নিচিনা | +\s5 +\v 6 তোমাৰ দাঁতবোৰ দুটি দুটি পোৱালি থকা, আৰু কোনেও পোৱালিৰ পৰা বঞ্চিত নোহোৱা, গা ধুৱাই অনা ভেৰা এজাকৰ নিচিনা | +\v 7 ওৰণিৰ ভিতৰত থকা তোমাৰ কুম দুটি ডালিম এডুখৰিৰ নিচিনা | +\s5 +\v 8 ষাঠি জনী ৰাণী আৰু আশী জনী উপপত্নী, আৰু অসংখ্য যুৱতী আছে | +\v 9 মোৰ কপোতী, মোৰ শুদ্ধমতী একমাত্ৰ; তেওঁৰ মাতৃৰ তেৱেঁই অকল এজনী; তেওঁ নিজ জননীৰ স্নেহপাত্ৰী | জীয়াৰীবিলাকে তেওঁক দেখি ধন্য বুলিলে; এনে কি, ৰাণীবিলাকে আৰু উপপত্নীবোৰে তেওঁক দেখি তেওঁৰ প্ৰশংসা কৰিলে | +\s যিৰুচালেমৰ জীয়াৰীবালাকৰ বাক্য | +\p +\s5 +\v 10 অৰুণৰ দৰে উদয়কাৰিণী, চন্দ্ৰৰ নিচিনা সুন্দৰী, সুৰ্য্যৰ দৰে নিৰ্ম্মলী, আৰু নিচান থকা সৈন্যসামন্তৰ নিচিনা ভয়ঙ্কৰী সৌ জনী স্ত্ৰী কোন ? +\s চূলম্মীতৰ বাক্য| +\p +\s5 +\v 11 মই উপত্যকাৰ নতুনকৈ গজা পুলিবোৰ চাবলৈ, দ্ৰাক্ষালতাই কলি ধৰিছে নে নাই, আৰু ডালিম ফুলিছে নে নাই, তাক দেখিবলৈ আকৰোটৰ বাৰিলৈ নামি গলোঁ | +\v 12 মোৰ মনে অকস্মাতে মোক তুলি মোৰ ৰাজবংশীয় প্ৰজাবিলাকৰ ৰথত থলে | +\s যিৰুচালেমৰ জীয়াৰীবিলাকৰ বাক্য | +\p +\s5 +\v 13 হে চূলম্মীৎ ,উলটি আহাঁ, উলটি আহাঁ, উলটি আহাঁ, উলটি আহাঁ ,আমি তোমাক চাওঁ | +\s চূলম্মীতৰ বাক্য| মহানয়িমৰ নাচৰ দৰে তোমালোকে চূলম্মীতক কিয় চাবা? +\s চলোমনৰ বাক্য | + +\s5 +\c 7 +\p +\v 1 হে ৰাজকন্যা, জোতাত তোমাৰ ভৰি কেনে শোভা পাইছে | ধনুৰ আকৃতিৰ তোমাৰ কৰঙন দুটি নিপুণ শিল্পকাৰে কৰা দুটি অলঙ্কাৰৰ নিচিনা | +\p +\s5 +\v 2 তোমাৰ নাভিদেশ, মিশ্ৰিত দ্ৰাক্ষাৰসৰ অভাৱ নোহোৱা ঘূৰণীয়া বাটিৰ নিচিনা | তোমাৰ উদৰ, কনাৰি ফুলেৰে শোভিত কৰা ঘেঁহু ধানৰ দ’মৰ নিচিনা | +\p +\s5 +\v 3 তোমাৰ স্তন দুটি মৃগীৰ একে-লগে জগা পোৱালি দুটিৰ নিচিনা | +\p +\v 4 তোমাৰ ডিঙি, হাতী-দাঁতৰ স্তম্ভস্বৰুপ ওখ ঘৰৰ নিচিনা; তোমাৰ নয়ন দুটি, হিচবোনৰ বৎ–ৰব্বীম বৰ দুৱাৰৰ ওচৰত থকা দুটি পুখুৰীৰ নিচিনা; তোমাৰ নাক, দম্মেচকলৈ মুখ কৰি থকা লিবানোনৰ স্তম্ভস্বৰুপ ওখ ঘৰটোৰ নিচিনা | +\p +\s5 +\v 5 তোমাৰ ওপৰত থকা তোমাৰ মুৰটো কৰ্মিলৰ নিচিনা, আৰু তোমাৰ মূৰৰ চুলি কোঁচা বেঙেনা বৰণীয়া সূতাৰ নিচিনা; তোমাৰ কেশ-পাশতে ৰজা বন্ধ আছে | +\p +\v 6 হে প্ৰেম, সন্তোষদায়ক কথাত তুমি কেনে সুন্দৰ আৰু মনোহৰ | +\p +\s5 +\v 7 তোমাৰ এই দীৰ্ঘতা খাজুৰ গছৰ দীৰ্ঘতাৰ নিচিনা, আৰু তোমাৰ স্তন দুটি দুথোপা দ্ৰাক্ষা গুটিৰ নিচিনা| +\p +\v 8 মই কৈছোঁ, মই খাজুৰ জুপিত উঠিম, আৰু তাৰ বৌখাত ধৰিম; তোমাৰ স্তন দুটি দুথোপা দ্ৰাক্ষাগুটিৰ নিচিনা হওক, আৰু তোমাৰ নিশ্বাসৰ ঘ্ৰাণ সুমথিৰা টেঙাৰ ঘ্ৰাণৰ নিচিনা হওক; +\p +\s5 +\v 9 তোমাৰ মুখ উত্তম দ্ৰাক্ষাৰসৰ নিচিনা হওক | +\s চূলম্মীতৰ বাক্য | সেয়ে সহজে মোৰ প্ৰিয়ৰ ডিঙিলৈ যায়, আৰু টোপনি যোৱা লোকৰ ওঁঠক কথা কোৱায় | +\p +\s5 +\v 10 মই মোৰ প্ৰিয়ৰ, আৰু তেওঁৰ বাঞ্ছা মোলৈ; +\v 11 হে মোৰ প্ৰিয়, ব’লা, আমি নগৰৰ বাহিৰলৈ যাওঁ, আৰু গাৱঁত থাকোঁগৈ | +\s5 +\v 12 ব’লা, আমি পুৱাতে উঠি দ্ৰাক্ষাবাৰীলৈ যাওঁ, দ্ৰাক্ষালতাই কলি ধৰিছে নে নাই, তাৰ ফুল ফুলিছে নে নাই, আৰু ডালিম ফুলিছে নে নাই, তাক চাওঁগৈ; তাত মই তোমাক মোৰ প্ৰেম দান কৰিম | +\s5 +\v 13 দূদাফলে নিজ সুঘ্ৰাণ প্ৰদান কৰিছে; হে মোৰ প্ৰিয়, মই তোমাৰ নিমিত্তে সাঁচি থোৱা নতুন আৰু পুৰণি সকলো বিধৰ উত্তম উত্তম ফল আমাৰ দুৱাৰবোৰৰ ওপৰত আছে | + +\s5 +\c 8 +\p +\v 1 অহ তুমি মোৰ মাতৃৰ স্তন পান কৰা মোৰ ভাইৰ নিচিনা হোৱা হলে, কেনে ভাল আছিল | তেতিয়া মই আলিত পাই তোমাক চুমা খালোহেঁতেন; তথাপি কোনেও মোক নিন্দা কৰিব নোৱাৰিলেহেঁতেন | +\s5 +\v 2 তাতে, তুমি মোক শিক্ষা দিবৰ নিমিত্তে, মই তোমাক বাট দেখুৱাই মোৰ মাতৃৰ ঘৰলৈ নিলোহেঁতেন; মই তোমাক সুগন্ধি দ্ৰব্য মিহলোৱা দ্ৰাক্ষাৰস, আৰু মোৰ ডালিমৰ ৰস পান কৰালোহেঁতেন | +\v 3 তেওঁৰ বাওঁ হাত মোৰ মুৰৰ তলত আছে, আৰু তেওঁৰ সোঁ হাতে মোক আঁকোৱালি ধৰিছে| +\s5 +\v 4 হে যিৰুচালেমৰ জীয়াৰীবিলাক, মই তোমালোকক শপত দি কৈছোঁ প্ৰেমে নিজে ইচ্ছা নকৰেমানলৈকে তোমালোকে প্ৰেমক সাৰ নোপোৱাবা, নজগাবা | +\s উপস্থিত লোকবিলাকৰ বাক্য| +\p +\s5 +\v 5 নিজ প্ৰিয়ৰ ওপৰত ভৰ দি অৰণ্যৰ পৰা উঠি অহা সৌ জনী স্ত্ৰী কোন ? +\s চলোমনৰ বাক্য| মই সুমথিৰা টেঙা গছৰ তলত তোমাক সাৰ পোৱাইছিলো; সৌ তাত তোমাৰ মাতৃয়ে তোমাক প্ৰসৱ কৰিছিল, তোমাৰ জননীয়ে সৌ তাত প্ৰসৱ কৰিছিল | +\s চূলম্মীতৰ বাক্য| +\p +\s5 +\v 6 তুমি মোক মোহৰৰ দৰে হৃদয়ত, আৰু মোহৰৰ দৰে নিজ হাতত ৰাখা; কিয়নো প্ৰেম মৃত্যৰ নিচিনা বলৱান, আৰু অন্তৰ্জ্বালা চিয়োনৰ নিচিনা নিষ্ঠুৰ; তাৰ শিখা অগ্নি-শিখা, সেয়ে যিহোৱাৰ ঠিক বিজুলীৰ নিচিনা | +\s5 +\v 7 জলসমূহেও প্ৰেমক নুমাব নোৱাৰে, আৰু বান পানীয়েও তাক তল নিয়াব নোৱাৰে; কোনোৱে যদি প্ৰেমৰ নিমিত্তে ঘৰৰ সৰ্ব্বস্বও দিয়ে, তথাপি তাক একেবাৰে তুচ্ছ কৰা যাব | +\s5 +\v 8 আমাৰ এজনী সৰু ভনী আছে,তাইৰ আজিলৈকে স্তন হোৱা নাই; সেই ভনীক খোজাৰ দিনা, আমি তাইৰ নিমিওে কি কৰিম? +\s চূলম্মীতৰ ভায়েক-ককায়েকবিলাকৰ বাক্য| +\p +\s5 +\v 9 তাই যদি গড়স্বৰুপ হয়, তেন্তে আমি তাৰ ওপৰত এটা ৰুপৰ বুৰুজ সাজিম, নাইবা যদি দুৱাৰস্বৰুপ হয়, তেন্তে এৰচ কাঠৰ তক্তাৰে তাক বন্ধ কৰিম | +\s চূলম্মীতৰ বাক্য| +\p +\s5 +\v 10 মই গড়স্বৰুপ আছিলোঁ, আৰু মোৰ স্তন দুটি তাৰ বুৰুজস্বৰুপ আছিল; এই নিমিত্তে মই তেওঁৰ দৃষ্টিত অনুগ্ৰহ পাওঁতাৰ নিচিনা হলোঁ | +\s5 +\v 11 বাল-হামোনত চলোমনৰ এখন দ্ৰাক্ষাবাৰী আছিল; তেওঁ তাক কেইজনমান ৰখীয়াৰ হাতত সমৰ্পণ কৰিছিল; গুটিৰ নিমিওে প্ৰতিজনে এক এক হাজাৰ চেকল ৰুপ আনি দিবলগীয়া হৈছিল| +\v 12 মোৰ নিজৰ দ্ৰাক্ষা-বাৰী হলে, মোৰ সন্মুখত আছে; হে চলোমন, ইয়াৰ সেই এক হাজাৰ তোমাৰেই আৰু দুখ চেকল ৰুপ গুটি-ৰখীয়া কেইজনৰ হব | +\s চলোমনৰ বাক্য| +\p +\s5 +\v 13 হে উদ্যান-বাসিনী, তোমাৰ লগৰীয়া কেইজনে তোমাৰ স্বৰ শুনিবলৈ কান পাতি আছে; তাক মোকো শুনিবলৈ দিয়া | +\s চূলম্মীতৰ বাক্য| +\p +\s5 +\v 14 হে মোৰ প্ৰিয়, শীঘ্ৰে ব’লা, আৰু সুগন্ধময় পৰ্ব্বতৰ ওপৰত মৃগ নাইবা যুবা হৰিণৰ সদৃশ হোৱা | \ No newline at end of file diff --git a/23-ISA.usfm b/23-ISA.usfm new file mode 100644 index 0000000..92d1811 --- /dev/null +++ b/23-ISA.usfm @@ -0,0 +1,4515 @@ +\id ISA +\ide UTF-8 +\sts Book Of Isaiah +\h যিচয়া ভাববাদীৰ পুস্তক। +\toc1 যিচয়া ভাববাদীৰ পুস্তক। +\toc2 যিচয়া ভাববাদীৰ পুস্তক। +\toc3 isa +\mt1 যিচয়া ভাববাদীৰ পুস্তক। + + +\s5 +\c 1 +\p +\v 1 যিহূদা দেশৰ ৰজা উজ্জিয়া, যোথম, আহজ, আৰু হিষ্কিয়াৰ ৰাজত্বৰ কালত আমোচৰ পুত্ৰ যিচয়াই যিহূদা আৰু যিৰূচালেমৰ বিষয়ে পোৱা দৰ্শন। +\s যিহোৱাই তেওঁৰ লোকসকলৰ মন পালটাবলৈ কোৱা। +\q1 +\s5 +\v 2 হে আকাশ-মণ্ডল শুনা, আৰু হে পৃথিৱী কাণ পাতা; কিয়নো যিহোৱাই কৈছে, +\q1 “মই সন্তানসকলক প্ৰতিপালন কৰি ডাঙৰ দীঘল কৰিলোঁ; কিন্তু তেওঁলোকে মোৰ বিৰুদ্ধে বিদ্ৰোহ আচৰণ কৰিলে। +\q1 +\v 3 গৰুৱে নিজৰ গৰাকীক আৰু গাধই নিজৰ মালিকৰ দানা পাত্ৰ চিনি পায়; +\q1 কিন্তু ইস্ৰায়েলে চিনি নাপায়, আৰু বুজিও নাপায়।” +\q1 +\s5 +\v 4 হায় হায় পাপী জাতি, আৰু অপৰাধত ভাৰাগ্ৰস্ত লোক, +\q1 কুকৰ্ম কৰাসকলৰ বংশধৰ, হে ভ্ৰষ্টতাৰে কাৰ্য কৰা সন্তানসকল! +\q1 তেওঁলোকে যিহোৱাক ত্যাগ কৰিলে, তেওঁলোক ইস্ৰায়েলৰ পবিত্ৰ জনাক হেয়জ্ঞান কৰিলে; +\q1 তেওঁলোক নিজকে তেওঁৰ পৰা বিছিন্ন কৰিলে। +\q1 +\s5 +\v 5 তোমালোকে কিয় বিদ্ৰোহ আচৰণ কৰি থাকা? তোমালোক কিয় এতিয়াও প্ৰহাৰিত হ’বা? +\q1 সম্পূৰ্ণ মূৰ ৰোগাগ্রস্ত, আৰু সম্পূৰ্ণ হৃদয় দুৰ্ব্বল; +\q1 +\v 6 ভৰিৰ তলুৱাৰে পৰা মুৰলৈকে কোনো এটা অংশ আঘাত নোপোৱাকৈ নাই; +\q1 কেৱল ঘা, আঘাত, আৰু মুকলি ঘাবোৰ সতেজ; +\q1 সেইবোৰ বন্ধ কৰা নাই, চাফা কৰা নাই আৰু বন্ধা নাই, নাইবা তেলেৰে সুশ্রূষাও কৰা নাই। +\q1 +\s5 +\v 7 তোমালোকৰ দেশ উচ্ছন্ন হৈছে; তোমালোকৰ নগৰবোৰ অগ্নিদগ্ধ হৈছে; +\q1 বিদেশীলোকে তোমালোকৰ চকুৰ আগতে সেইবোৰ ধ্বংস কৰিছে; +\q1 সেয়ে বিদেশীসকলৰ বিধ্বংসৰ দ্বাৰাই পৰিত্যক্ত কৰি উচ্ছন্ন কৰা হৈছে। +\q1 +\v 8 দ্ৰাক্ষাবাৰীৰ পঁজাৰ দৰে, আৰু তিয়ঁহ বাৰীৰ চাঙিৰ দৰে, +\q1 আৰু অৱৰোধ কৰা নগৰৰ দৰে, চিয়োন-জীয়ৰী পৰিত্যক্ত হৈছে। +\q1 +\s5 +\v 9 বাহিনীসকলৰ যিহোৱাই আমাৰ বাবে অলপ অৱশিষ্ট নৰখা হ’লে, +\q1 আমি চদোম আৰু ঘমোৰাৰ দৰে হলোহেঁতেন। +\q1 +\s5 +\v 10 হে চদোমৰ শাসনকৰ্ত্তাসকল, যিহোৱাৰ বাক্য শুনা; +\q1 হে ঘমোৰাৰ লোকসকল আমাৰ ঈশ্বৰৰ বিধানলৈ মনোযোগ দিয়া। +\q1 +\v 11 যিহোৱাই কৈছে, “মোলৈ তোমালোকৰ বহু সংখ্যক বলিদান কি?” +\q1 ভেড়া পোৱালী আৰু হৃষ্ট পুষ্ট পশুৰ তেলেৰে দিয়া হোম বলি মোৰ যথেষ্ট আছে; +\q1 ষাঁড়গৰু, ভেড়া, বা ছাগলীবোৰৰ তেজত মই সন্তুষ্ট নহওঁ। +\q1 +\s5 +\v 12 যেতিয়া তোমালোকে মোৰ আগত উপস্থিত হ’বলৈ আহাঁ, +\q1 আৰু মোৰ চোতালখন গচকা, তেতিয়া তোমালোকৰ পৰা এইবোৰ কোনে খুজিছিল? +\q1 +\v 13 অনৰ্থক নৈবেদ্য আৰু নানিবা; আৰু ধূপ মোলৈ ঘিণলগীয়া; +\q1 তোমালোকৰ ন-জোন, বিশ্ৰামবাৰ, আৰু মই এই দুষ্টসকলৰ সভাসমূহ সহিব নোৱাৰোঁ। +\q1 +\s5 +\v 14 তোমালোকৰ ন-জোন, আৰু তোমালোকৰ নিৰূপিত উৎসৱবোৰ মোৰ আত্মাই ঘিণ কৰে; +\q1 সেইবোৰ মোলৈ ভাৰ স্বৰূপ, মই সেইবোৰ সহন কৰি ভাগৰি গলোঁ। +\q1 +\v 15 সেয়ে তোমালোকে যেতিয়া প্রাৰ্থনাৰ বাবে তোমালোকৰ হাত মেলা, তেতিয়া মই তোমালোকৰ পৰা দৃষ্টি আতৰাওঁ; +\q1 এনে কি, তোমালোকে প্ৰাৰ্থনা কৰি থাকিলেও মই নুশুনিম; +\q1 তোমালোকৰ হাত তেজেৰে পৰিপূৰ্ণ হৈছে। +\q1 +\s5 +\v 16 নিজকে ধুই শুচি কৰা; +\q1 মোৰ দৃষ্টিৰ পৰা তোমালোকৰ পাপ কৰ্মবোৰ দূৰ কৰা; +\q1 পাপ কৰিবলৈ বন্ধ কৰা, +\q1 +\v 17 ভাল কৰ্ম কৰিবলৈ শিকা। +\q1 ন্যায়বিচাৰ বিচৰা, আৰু নিপীড়িতক সহায় কৰা, +\q1 পিতৃহীনক ন্যায় দিয়া আৰু বিধৱাক সুৰক্ষা দিয়া।” +\q1 +\s5 +\v 18 যিহোৱাই কৈছে, “এতিয়া আহাঁ, আমি তৰ্কবিতৰ্ক কৰোহঁক,” +\q1 তোমালোকৰ পাপবোৰ উজ্বল ৰঙা +\f + +\fr 1.18 +\ft scarlet অৰ্থ উজ্বল ৰঙা বৰণীয়া কিন্তু পুৰণি বাইবেলত সেন্দুৰ(vermilion) বৰণীয়া বুলি লিখা আছে। +\f* হ’লেও, হিমৰ দৰে বগা কৰা হ’ব; আৰু অগ্নিবৰ্ণৰ দৰে ৰঙা হ’লেও, ঊনৰ দৰে হৈ পৰিব। +\q1 +\s5 +\v 19 তোমালোকে যদি ইচ্ছা কৰা আৰু বাধ্য হোৱা, তেনেহ’লে তোমালোকে দেশৰ উত্তম ফ’ল ভোগ কৰিবলৈ পাবা। +\q1 +\v 20 কিন্তু যদি তোমালোক অসন্মত হৈ বিদ্ৰোহাচৰণ কৰা, তেনেহ’লে তৰোৱালৰ দ্বাৰাই গ্ৰাস কৰিব,” +\q1 কিয়নো যিহোৱাৰ মুখে এই কথা ক’লে। +\q1 +\s5 +\v 21 কি দৰে বিশ্বাসী নগৰ বেশ্যালৈ পৰিণত হ’ল! +\q1 তেওঁ ন্যায় বিচাৰেৰে আৰু ধাৰ্মিকতাৰে পৰিপূৰ্ণ আছিল; +\q1 কিন্তু এতিয়া তেওঁ হত্যাকাৰী সকলেৰে পৰিপূৰ্ণ। +\q1 +\v 22 তোমালোকৰ ৰূপ বিশুদ্ধলৈ পৰিণত হ’ল, আৰু তোমালোকৰ দ্ৰাক্ষাৰস পানীৰে মিহলোৱা হ’ল। +\q1 +\s5 +\v 23 তোমালোকৰ শাসনকৰ্ত্তাসকল বিদ্ৰোহী আৰু চুৰৰ সঙ্গী হ’ল; +\q1 প্ৰতিজনে উৎকোচ ভাল পায়, আৰু পুৰস্কাৰৰ পাছত দৌৰে; +\q1 তেওঁলোকে পিতৃহীনক সুৰক্ষা নিদিয়ে, নাইবা বিধৱাৰ গোচৰ তেওঁলোকৰ আগত নাহে। +\q1 +\s5 +\v 24 এই কাৰণে বাহিনীসকলৰ যিহোৱা, ইস্ৰায়েলৰ পৰাক্ৰমী জনা প্রভুৱে এই কথা কৈছে: +\q1 “তেওঁলোকৰ সন্তাপ হওক! মই মোৰ শত্ৰুসকলৰ বিৰুদ্ধে প্ৰতিশোধ ল’ম, আৰু মোৰ শত্রুসকলৰ বিৰুদ্ধে মই নিজকে প্রতিশোধ সাধিম; +\q1 +\v 25 মই তোমালোকৰ বিৰুদ্ধে মোৰ হাত ঘূৰাই আনিম, +\q1 তোমালোকৰ আবৰ্জনা আঁতৰাই শুদ্ধ কৰিম, আৰু তোমালোকৰ সকলো অসাৰ বস্তু নাইকিয়া কৰিম। +\q1 +\s5 +\v 26 মই আগৰ দৰেই তোমালোকৰ বিচাৰকৰ্ত্তাসকলক, আৰু আৰম্ভণীৰ দৰে তোমালোকৰ পৰামৰ্শদাতাসকলক পুনৰায় স্থাপন কৰিম; +\q1 তাৰ পাছতহে তোমালোকে ধাৰ্মিকতাৰ দ্বাৰাই আৰু বিশ্বাসীৰ নগৰ নামেৰে প্ৰখ্যাত হ’বা।” +\q1 +\s5 +\v 27 চিয়োন ন্যায়বিচাৰৰ দ্বাৰাই, আৰু ধাৰ্মিকতাৰ দ্বাৰাই অনুতপ্ত হ’ব। +\q1 +\v 28 বিদ্ৰোহী আৰু পাপীসকল একেলগে চূৰ্ণ কৰা হ’ব, আৰু যিহোৱাক ত্যাগ কৰাসকলক তেওঁলোকৰ সৈতে নষ্ট কৰা হ’ব। +\q1 +\s5 +\v 29 “কিয়নো তোমালোকে ইচ্ছা কৰা পবিত্র অক গছবোৰৰ বাবে লাজ পাবা, +\q1 আৰু তোমালোকৰ মনোনীত বাগিছাবোৰৰ বাবে বিভ্রান্ত হ’বা। +\q1 +\v 30 কাৰণ তোমালোক অক গছৰ শুকান পাতৰ দৰে, +\q1 আৰু পানী নথকা বাগিছাৰ দৰে হ’বা। +\q1 +\s5 +\v 31 পৰাক্ৰমী লোক জ্বলি শেষ হৈ যোৱা পদার্থৰ দৰে, আৰু তেওঁৰ কৰ্ম ফিৰিঙতিৰ দৰে হ’ব; +\q1 সেইবোৰ দুয়ো একেলগে জ্বলিব আৰু কোনেও তাক নোমাব নোৱাৰিব। + +\s5 +\c 2 +\s চিয়োনৰ গৌৰৱ। আহিব লগা যিহোৱাৰ ক্ৰোধৰ দিন। +\p +\v 1 আমোচৰ পুত্ৰ যিচয়াই যিহূদা আৰু যিৰূচালেমৰ বিষয়ে পোৱা দৰ্শন। +\q1 +\v 2 পিছৰ দিনবোৰত, যিহোৱাৰ পৰ্ব্বতত গৃহ স্থাপন কৰা হ’ব +\q1 পৰ্ব্বতবোৰৰ দৰে ওখ আৰু পাহাৰবোৰতকৈয়ো উচ্চ কৰা হ’ব; +\q1 আৰু সকলো জাতি তালৈ সোঁত বোৱাৰ দৰে বৈ যাব। +\q1 +\s5 +\v 3 আনেক লোক আহিব আৰু ক’ব, +\q1 “আহাঁ, আমি যিহোৱাৰ পৰ্ব্বতলৈ, আৰু যাকোবৰ ঈশ্বৰৰ গৃহলৈ উঠি যাওহঁক; +\q1 সেয়ে তেওঁ আমাক তেওঁৰ কিছুমান পথৰ বিষয়ে শিক্ষা দিব; তাতে আমি তেওঁৰ পথত গমন কৰিব পাৰিম।” +\q1 কিয়নো চিয়োনৰ পৰা বিধান আৰু যিৰুচালেমৰ পৰা যিহোৱাৰ বাক্য ওলাই যাব। +\q1 +\s5 +\v 4 তেওঁ দেশবোৰৰ মাজত বিচাৰ কৰিব, আৰু অনেক লোকৰ বাবে সিদ্ধান্ত ল’ব; +\q1 তেওঁলোকে নিজৰ তৰোঁৱাল ভাঙি নাঙলৰ ফাল গঢ়াব, আৰু যাঠি ভাঙি কলম দিয়া কটাৰী গঢ়াব; +\q1 এখন দেশে আনখন দেশৰ বিৰুদ্ধে তৰুৱাল নাদাঙিব, নাইবা তেওঁলোকে যুদ্ধ-বিদ্যা আৰু নিশিকিব। +\q1 +\s5 +\v 5 হে যাকোবৰ বংশ আহাঁ, যিহোৱাৰ পোহৰত চলি যাওঁহঁক। +\q1 +\v 6 কিয়নো তুমি তোমাৰ যাকোবৰ বংশৰ লোকসকলক ত্যাগ কৰিলা; +\q1 কাৰণ তেওঁলোক পূবদেশৰ ৰীতি নীতিৰে পৰিপূৰ্ণ, আৰু ফিলিষ্টিয়াসকলৰ দৰে ভৱিষ্যত পঢ়ালোক সকলে, +\q1 বিদেশীৰ সন্তানসকলৰ লগত মিত্রতা কৰে। +\q1 +\s5 +\v 7 তেওঁলোকৰ দেশ ৰূপেৰে আৰু সোণেৰে পৰিপূৰ্ণ, আৰু তেওঁলোকৰ ধনসম্পত্তি সীমাহীন; +\q1 তেওঁলোকৰ দেশ ঘোঁৰাৰে পৰিপূৰ্ণ, আৰু তেওঁলোকৰ ৰথৰ সীমাহীন। +\q1 +\v 8 মূৰ্ত্তিৰে তেওঁলোকৰ দেশ পৰিপূৰ্ণ, +\q1 তেওঁলোকে নিজৰ হাতেৰে গঢ়া, আৰু নিজৰ আঙুলিৰে সজা বস্তুক সেৱা কৰে। +\q1 +\s5 +\v 9 লোকসকলে আঠু কাঢ়ি প্রণিপাত কৰিব, আৰু ব্যক্তিগতভাৱে তলত পৰিব, সেই কাৰণে তেওঁলোকক গ্রহণ কৰা নহ’ব। +\q1 +\v 10 যিহোৱাৰ ভয়ৰ পৰা, আৰু তেওঁ ঐশ্বৰ্যৰ প্ৰতাপৰ পৰা +\q1 তোমালোক শিলাময় ঠাইলৈ যোৱা আৰু মাটিত লুকুৱা। +\q1 +\v 11 মানুহৰ ঊৰ্দ্ধদৃষ্টি অৱনত হ’ব; আৰু লোকসকলৰ গৰ্ব্ব নাশ কৰা হ’ব; +\q1 আৰু সেইদিনা কেৱল যিহোৱাই উন্নত হ’ব। +\q1 +\s5 +\v 12 কিয়নো গৰ্ব্বী, অহঙ্কাৰী, আৰু উন্নত হোৱা সকলোৰে বিৰুদ্ধে +\q1 বাহিনীসকলৰ যিহোৱা এদিন আহিব, আৰু সকলোকে নত কৰিব; +\q1 +\v 13 আৰু লিবানোনৰ সকলো ওখ আৰু উন্নত এৰচ গছ, +\q1 আৰু বাচানৰ সকলো অক গছৰ বিৰুদ্ধে +\q1 +\s5 +\v 14 সকলো ওখ পৰ্ব্বত, সকলো ওখ পাহাৰ, +\q1 +\v 15 সকলো ওখ স্তম্ভ, সকলো দৃঢ় দেৱাল, +\q1 +\v 16 তৰ্চীচৰ সকলো জাহাজ, আৰু সকলো ধুনীয়া নাওৰ বিৰুদ্ধে, +\q1 +\s5 +\v 17 মানুহৰ অহঙ্কাৰ নত কৰা হ’ব, আৰু লোকসকলৰ গৰ্ব্ব নাশ কৰা হ’ব; +\q1 সেইদিনা কেৱল যিহোৱাই উন্নত হ’ব। +\q1 +\v 18 মূৰ্ত্তিবোৰ সম্পূৰ্ণকৈ আঁতৰোৱা হ’ব। +\q1 +\v 19 যিহোৱাৰ ভয়, আৰু তেওঁৰ ঐশ্বৰ্যৰ প্ৰতাপৰ পৰা বাচিবলৈ, +\q1 লোকসকল শিলৰ গুহাত আৰু মাটিৰ গাঁতত সোমাব। +\q1 +\s5 +\v 20 সেই দিনা লোকসকলে ৰূপ আৰু সোণৰ মুৰ্ত্তিবোৰ পেলাব, +\q1 আৰাধনা কৰিবলৈ নিজৰ বাবে তেওঁলোকে সাজি লোৱা মুৰ্ত্তিবোৰ তেওঁলোকে এন্দুৰ আৰু বাদুলীৰ আগত পেলাই দিব। +\q1 +\v 21 যিহোৱাই যেতিয়া পৃথিৱী কঁপাব তেতিয়া তেওঁৰ ভয়ৰ পৰা আৰু তেওঁৰ ঐশ্বৰ্যৰ প্রতাপৰ পৰা, +\q1 বাচিবলৈ লোকসকল শিলৰ গুহা, আৰু অসমান শিলৰ গাঁতৰ ভিতৰত সোমাব। +\q1 +\v 22 নাকেৰে নিশ্বাস লোৱা মানুহক বিশ্বাস কৰিবলৈ এৰা; +\q1 কিহৰ বাবে তেওঁ গণ্য হ’ব পাৰে? + +\s5 +\c 3 +\q1 +\v 1 কিয়নো চোৱা, বাহিনীসকলৰ প্রভু যিহোৱাই, যিৰূচালেম আৰু যিহূদাৰ পৰা +\q1 লাখুটি আৰু সাহাৰ্য, আহাৰৰ সকলো যোগান, আৰু পানীৰ সকলো যোগান গুচাব। +\q1 +\v 2 পৰাক্রমী লোক, যুদ্ধাৰু, বিচাৰকৰ্ত্তা, ভাৱবাদী, মঙ্গল চোৱা লোক আৰু প্রধানলোক, +\q1 +\v 3 পঞ্চাশপতি সন্মানীয় নাগৰিক, পৰামর্শদাতা, দক্ষ শিল্পকাৰ, আৰু নিপুণ মায়াবী, এই সকলো দূৰ কৰিব। +\q1 +\s5 +\v 4 “মই কেৱল যুৱকসকলক তেওঁলোকৰ অধিপতি নিযুক্ত কৰিম, আৰু যুৱকসকলে তেওঁলোকৰ ওপৰত শাসন কৰিব। +\q1 +\v 5 প্ৰতিজন লোকে ইজনে সিজনৰ পৰা, আৰু নিজৰ চুবুৰীয়াৰ পৰা উপদ্ৰৱ পাব; +\q1 সন্তানে অহংকাৰেৰে ডাঙৰক অমান্য কৰিব, আৰু নীহ লোকে সন্মানীয় লোকক প্রত্যাহ্বান দিব। +\q1 +\s5 +\v 6 এনে কি, এজন মানুহে নিজৰ ভায়েকক নিজৰ পিতৃৰ ঘৰত ধৰি ক’ব, +\q1 “তোমাৰ এটা বস্ত্ৰ আছে, আমাৰ শাসনকৰ্ত্তা হোৱা, আৰু এই ধ্বংস তোমাৰ অধীনত হওঁক।” +\q1 +\v 7 সেই দিনা তেওঁ চিঞৰী ক’ব, +\q1 “মই সুস্থকাৰী হ’ব নোৱাৰো; মোৰ আহাৰ অথবা বস্ত্ৰ নাই; +\q1 তোমালোকে মোক লোকসকলৰ শাসনকৰ্ত্তা নিযুক্ত কৰিব নোৱাৰা।” +\q1 +\s5 +\v 8 কাৰণ যিৰূচালেম ধ্বংস হৈছে, আৰু যিহূদা পতিত হৈছে; +\q1 কিয়নো তেওঁলোকৰ কথা আৰু কাৰ্যবোৰ যিহোৱাৰ বিৰুদ্ধে, এনে কি, তেওঁৰ ৰাজকীয় ক্ষমতাও অমান্য কৰা হৈছে। +\q1 +\v 9 তেওঁলোকৰ মুখ-চোৱা কাৰ্যই তেওঁলোকৰ বিৰুদ্ধে সাক্ষ্য দিয়ে, আৰু তেওঁলোকৰ নিজৰ পাপ গোপন নকৰি চদোমৰ দৰে প্ৰকাশ কৰে। +\q1 তেওঁলোকৰ সন্তাপ হ’ব! কাৰণ তেওঁলোকে নিজৰ ওপৰত আকস্মিক দুৰ্ঘটনা আনে। +\q1 +\s5 +\v 10 তোমালোকে ধাৰ্মিক লোকৰ বিষয়ে কোৱা যে, তেওঁলোকৰ মঙ্গল হ’ব, কাৰণ তেওঁলোকে নিজৰ কাৰ্যৰ ফল ভোগ কৰিব। +\q1 +\v 11 দুষ্ট লোকৰ সন্তাপ হ’ব; +\q1 তেওঁৰ অমঙ্গল হ’ব; কাৰণ তেওঁৰ হাতৰ কাৰ্যৰ ফল তেওঁ পাব। +\q1 +\v 12 মোৰ লোকসকল! সন্তান সকল তেওঁলোকৰ উপদ্ৰৱকাৰী, আৰু মহিলাসকলে তেওঁলোকৰ ওপৰত শাসন কৰিব। +\q1 মোৰ লোকসকল, তোমালোকৰ পৰিচালকসকলে তোমালোকক বিপথে নিব, আৰু তোমালোকৰ পথৰ লক্ষ্য বিভ্রান্ত কৰিব। +\q1 +\s5 +\v 13 যিহোৱাই ন্যায়ালয়ত থিয় হৈছে; তেওঁ তেওঁৰ লোকসকলৰ বিচাৰ কৰিবলৈ থিয় হৈছে। +\q1 +\v 14 যিহোৱাই পৰিচাৰকসকল আৰু লোকসকলৰ অধ্যক্ষসকলৰ বিচাৰত কৈছে, +\q1 “তোমালোকে দ্ৰাক্ষাবাৰীখন খাই পেলাইছিলা, আৰু দৰিদ্ৰসকলৰ পৰা কাঢ়া বস্তু তোমালোকৰ ঘৰতেই আছে। +\q1 +\v 15 বাহিনীসকলৰ প্রভু যিহোৱাই কৈছে, +\q1 তোমালোকে কিয় মোৰ লোকসকলক চূৰ্ণ কৰিলা, আৰু দৰিদ্রসকলৰ মুখ পিহিলা? +\q1 +\s5 +\v 16 যিহোৱাই কৈছে যে, চিয়োনৰ জীয়াৰীসকল অহঙ্কাৰী, +\q1 আৰু নিজৰ মুৰ দাঙি অহঙ্কাৰেৰে খোজ কাঢ়ে, আৰু তেওঁলোকে চকুৰে প্রেমৰ অভিনয় কৰে, +\q1 তেওঁলোকে কৃত্রিম ভংগীত খোজ দিয়ে, আৰু ভৰিৰে মৃদু শব্দ কৰে। +\q1 +\v 17 সেই কাৰণে যিহোৱাই চিয়োনৰ জীয়াৰীসকলৰ মুৰত খজুৱতি ৰোগ দিব, আৰু যিহোৱাই তেওঁলোকক টকলা কৰাব। +\q1 +\s5 +\v 18 সেই দিনা প্ৰভুৱে তেওঁলোকৰ ধুনীয়া নেপুৰ, মুৰৰ ফিটা, অৰ্ধচন্দ্রকাৰ অলঙ্কাৰ, +\m +\v 19 কাণফুলি, খাৰু, ওৰণি, +\v 20 কপালি, ভৰিৰ শিকলি, টঙালি, সুগন্ধি দ্ৰব্যৰ টেমা, অমঙ্গল নিবাৰণ কৰা তাবীজ। +\p +\s5 +\v 21 তেওঁ আঙঠি, আৰু নথ সকলো সুলুকাব; +\v 22 উৎসৱৰ সাজ, আৱৰন, ওৰণি, আৰু হাতত লোৱা বেগ, +\v 23 হাতত লোৱা দাপোণ, মিহি শন সূতাৰ বস্ত্ৰ, পাগুৰি, আৰু গা ঢকা কাপোৰ, এই সকলো শোভাৰ বস্ত্ৰ কাঢ়ি ল’ব। +\q1 +\s5 +\v 24 সুগন্ধি দ্রব্যৰ সলনি দুৰ্গন্ধ, আৰু টঙালিৰ সলনি ৰচি, +\q1 পৰিপাটিকৈ ৰখা চুলিৰ সলনি টকলা মূৰ, আৰু দীঘল পৰিধান বস্ত্ৰৰ সলনি চট কাপোৰ, +\q1 আৰু সৌন্দৰ্যৰ সলনি পোৰা দাগ দিব। +\q1 +\v 25 তোমালোকৰ পুৰুষসকল তৰোৱালৰ দ্বাৰাই পৰাজিত হ’ব, আৰু তোমালোকৰ পৰাক্রমী লোকসকল ৰণত পৰাজয় হ’ব। +\q1 +\v 26 যিৰূচালেমৰ ৰাজ-দুৱাৰবোৰে ক্ৰন্দন আৰু বিলাপ কৰিব, আৰু তেওঁ অকলশৰে মাটিত বহিব। + +\s5 +\c 4 +\q1 +\v 1 সেই দিনা সাত গৰাকী মহিলাই এজন পুৰুষক ধৰিব, +\q1 আৰু ক’ব, “আমি আমাৰ নিজৰ আহাৰ খাম, আৰু নিজৰ বস্ত্র পিন্ধিম; +\q1 কিন্তু আমাৰ লাজ দূৰ কৰিবলৈ আপোনাৰ নাম লবলৈ দিয়ক।” +\s ইস্ৰায়েলৰ শেষ শুভগতি। +\p +\v 2 সেই দিনা যিহোৱাৰ শাখা সৌন্দৰ্যময়, প্ৰতাপী, আৰু পৃথিৱীত উৎপন্ন হোৱা ফল সুস্বাদু হ’ব আৰু ইস্রায়েলৰ ৰক্ষা পোৱা সকলৰ বাবে আনন্দদায়ক হ’ব। +\p +\s5 +\v 3 তেতিয়া চিয়োন আৰু যিৰূচালেমত থকা অৱশিষ্ট লোকসকলৰ নাম জীৱন পুস্তকত লিখা থাকিব, আৰু তেওঁলোক প্রতিজনকে পবিত্র বুলি কোৱা হ’ব। +\v 4 ন্যায়ৰ আত্মাৰ দ্বাৰাই আৰু জ্বলি থকা জুইৰ আত্মাৰ দ্বাৰাই প্রভুৱে যেতিয়া চিয়োন জীয়াৰীসকলৰ কলুষ ধুই পেলাব, আৰু যিৰূচালেমৰ মাজৰ পৰা তেজৰ দাগ পৰিস্কাৰ কৰিব। +\p +\s5 +\v 5 তেতিয়া যিহোৱাই চিয়োন পৰ্ব্বতৰ সকলো ঠাই, আৰু তাৰ সকলো সমবেত হোৱা ঠাইৰ ওপৰত দিনত মেঘ আৰু ধোৱাৰে, আৰু ৰাতি জ্বলন্ত অগ্নিশিখাৰ পোহৰৰ দ্বাৰাই সমুদায় প্ৰতাপৰ ওপৰত এখন চন্দ্ৰতাপ হ’ব। +\v 6 এই সকলো দিনৰ সময়ত গৰমৰ পৰা ৰক্ষা পাবলৈ ছাঁ, আৰু ধুমুহা আৰু বৰষুণৰ পৰা ৰক্ষা পাবলৈ আশ্ৰয় আৰু আৱৰন হ’ব। + +\s5 +\c 5 +\s দ্ৰাক্ষাবাৰীৰ দৃষ্টান্ত। +\q1 +\v 1 মোৰ প্ৰিয়ৰ উদ্দেশ্যে গীত গাঁও, তেওঁৰ দ্ৰাক্ষাবাৰীৰ বিষয়ে মোৰ প্ৰিয় গীত গাঁও। +\q1 মোৰ প্রিয়ৰ অতি উৰ্ব্বৰা এক পাহাৰত এখন দ্ৰাক্ষাবাৰী আছিল। +\q1 +\v 2 তেওঁ তাক খানি তাৰ পৰা শিলবোৰ উলিয়াই পেলালে, আৰু তাত উত্তম দ্ৰাক্ষালতা ৰুলে, +\q1 তাৰ মাজত এটা ওখ স্তম্ভ সাজিলে, আৰু এটা দ্ৰাক্ষা-কুণ্ডও নিৰ্মাণ কৰিলে; +\q1 তেওঁ উত্তম দ্ৰাক্ষাগুটি লগা আশা কৰিছিল, কিন্তু তাত বনৰীয়া দ্ৰাক্ষাগুটি লাগিল। +\q1 +\s5 +\v 3 সেয়ে এতিয়া হে যিৰূচালেম নিবাসীসকল আৰু যিহূদাৰ লোকসকল, +\q1 মোৰ আৰু মোৰ দ্ৰাক্ষাবাৰীৰ মাজত বিচাৰ কৰা। +\q1 +\v 4 মই মোৰ দ্ৰাক্ষাবাৰীৰ বাবে আৰু কি কৰিব পাৰিলো হেতেন, যিটো মই তাৰ বাবে কৰা নাই? +\q1 মই দ্ৰাক্ষাগুটি লাগিবৰ অপেক্ষাত থাকোঁতে, কিয় তাত বনৰীয়া দ্ৰাক্ষাগুটি লাগিল? +\q1 +\s5 +\v 5 মই মোৰ দ্ৰাক্ষা-বাৰীলৈ যি কৰিম এতিয়া তাক মই তোমালোকক জনাওঁ; মই জোপোহা গছৰ বেৰাবোৰ গুচাম, +\q1 মই তাক চৰণীয়া পথাৰলৈ ৰূপান্তৰিত কৰিম, আৰু তাৰ দেৱালবোৰ ভাঙিম তাতে তাক গছকা হ’ব। +\q1 +\v 6 মই তাৰ জাৱৰবোৰ তাতে ৰাখিম; আৰু ইয়াক কলম দিয়া নহ’ব, বা কোৰ মৰাও নহ’ব। +\q1 কিন্তু তাত কাঁইট গছ আৰু কাঁইটিয়া বন গজি উঠিব, +\q1 আৰু মই মেঘক ইয়াৰ ওপৰত বৰষুণ নিদিবলৈ আজ্ঞা দিম। +\q1 +\s5 +\v 7 কিয়নো ইস্ৰায়েল বংশৰ বাহিনীসকলৰ যিহোৱাৰ দ্ৰাক্ষাবাৰী, +\q1 আৰু যিহূদাৰ লোকসকল তেওঁৰ আনন্দদায়ক গছ ৰোৱা লোক; +\q1 তেওঁ ন্যায়ৰ বাবে অপেক্ষা কৰিছিল, কিন্তু তাৰপৰিৱৰ্তে তাত হত্যা কৰা হৈছিল; ধাৰ্মিকতালৈ অপেক্ষা কৰিছিল, কিন্তু তাৰপৰিৱৰ্তে সহায়ৰ বাবে ক্রন্দন হৈছিল। +\q1 +\s5 +\v 8 ঘৰৰ লগত ঘৰ, আৰু পথাৰৰ লগত পথাৰ যোগ দিয়া সকলৰ সন্তাপ হওক; +\q1 কোঠালি অৱশিষ্ট নাথকালৈকে, দেশত কেৱল তোমালোক অবশিষ্ট থাকিবা। +\q1 +\v 9 বাহিনীসকলৰ যিহোৱাই মোক কৈছিল, +\q1 “অনেক ঘৰ খালী হৈ থাকিব, এনে কি, ডাঙৰ আৰু সুন্দৰ ঘৰবোৰতো কোনো প্ৰাণী বাস নকৰাকৈ থাকিব। +\q1 +\v 10 কিয়নো চাৰি হেক্টৰ দ্রাক্ষাবাৰীয়ে কেৱল এবাৰহে ফল উৎপন্ন কৰিব, আৰু এক হোমৰ কঠীয়াই কেৱল এক ঐফা শস্যহে উৎপন্ন কৰিব। +\q1 +\s5 +\v 11 যিসকলে সুৰাপানত আসক্ত হ’বলৈ অতি ৰাতিপুৱাতে উঠে, +\q1 আৰু দ্ৰাক্ষাৰসেৰে মতলীয়া নোহোৱালৈকে বহু ৰাতিলৈকে বহি থাকে তেওঁলোকৰ সন্তাপ হ’ব। +\q1 +\v 12 তেওঁলোকৰ ভোজৰ আয়োজন বীণা, নেবল, খঞ্জৰী, বাঁহী, আৰু দ্ৰাক্ষাৰস; কিন্তু তেওঁলোকে যিহোৱাৰ কার্য বুজি নাপায়, নাইবা তেওঁৰ হাতৰ কার্য বিবেচনা নকৰে। +\q1 +\s5 +\v 13 এই হেতুকে জ্ঞানৰ অভাৱত মোৰ লোকসকলক বন্দীত্বলৈ নিয়া হৈছে; তেওঁলোকৰ মূখ্যলোক সকল ভোকাতুৰ হৈছে, আৰু তেওঁৰ লোকসমূহৰ পান কৰিবলৈ পানী নাছিল। +\q1 +\v 14 সেই কাৰণে মৃত্যুৱে তেওঁলোকৰ ভোক বঢ়াইছে, আৰু নিজৰ মুখ বহলকৈ মেলিছে, +\q1 তেওঁলোকৰ মাজৰ অভিজাতলোক, লোকসমূহ, মূখ্যলোক, আনন্দকৰা লোক, আৰু উল্লাসিত লোকসকল চিয়োললৈ নামি গৈছে। +\q1 +\s5 +\v 15 মানুহবোৰে তলমুখ কৰিছে, আৰু মহান লোক নম্র হৈছে, আৰু অহঙ্কাৰীবোৰৰ দৃষ্টি নত হৈছে। +\q1 +\v 16 বাহিনীসকলৰ যিহোৱা ন্যায়বিচাৰত উন্নত হৈছে, আৰু পবিত্ৰ ঈশ্বৰ নিজৰ ধাৰ্মিকতাত পবিত্ৰীকৃত হৈছে। +\q1 +\v 17 তাৰ পাছত ভেড়াবোৰে নিজৰ চৰণীয়া পথাৰত চৰাৰ দৰে চৰিছে, আৰু ধনী লোকৰ ধ্বংসাবশেষত ভেড়াবোৰে চৰিছে। +\q1 +\s5 +\v 18 যিসকলে অসাৰতাৰূপ ৰছীৰে অপৰাধ আৰু ৰছীৰে গাড়ী টনা জৰী সৈতে পাপ টানি নিয়ে, তেওঁলোকৰ সন্তাপ হ’ব; +\q1 +\v 19 যি সকলে কয়, ঈশ্বৰ লৰালৰি কৰক, তেওঁৰ কাৰ্য শীঘ্ৰে কৰক,সেয়ে আমি ইয়াক ঘটা দেখিবলৈ পাম; +\q1 আৰু আমি যেন জানিব পৰো তাৰ বাবে ইস্ৰায়েলৰ পবিত্ৰ জনাৰ কল্পনাই আকৃতিলৈ আহক।” +\q1 +\s5 +\v 20 যি সকলে বেয়াক ভাল আৰু ভালক বেয়া বোলে, +\q1 যি সকলে আন্ধাৰক পোহৰৰ দৰে আৰু পোহৰক আন্ধাৰৰ দৰে, +\q1 আৰু যি সকলে তিতাক মিঠাৰ দৰে আৰু মিঠাক তিতাৰ দৰে জ্ঞান কৰে, তেওঁলোকৰ সন্তাপ হ’ব। +\q1 +\v 21 যি সকল নিজৰ দৃষ্টিত জ্ঞানী, আৰু নিজৰ বিবেচনাত বিচক্ষণ, তেওঁলোকৰ সন্তাপ হ’ব। +\q1 +\s5 +\v 22 যি সকল দ্ৰাক্ষাৰস পান কৰাত প্রথমশ্রেণীৰ, আৰু সুৰা মিহলি কৰাত নিপুণ, তেওঁলোকৰ সন্তাপ হ’ব। +\q1 +\v 23 ভেঁটীৰ বাবে যি সকলে দুষ্টক নিৰ্দ্দোষী কৰে, আৰু নির্দ্দোষীক ধাৰ্মিকতাৰ পৰা বঞ্চিত কৰে। +\q1 +\s5 +\v 24 এই হেতুকে জুইৰ জিভাই যেনেকৈ নৰা গ্ৰাস কৰে +\q1 আৰু অগ্নিশিখাত যেনেকৈ শুকান ঘাঁহ ভষ্ম হৈ যায়, +\q1 সেয়ে তেওঁলোকৰ ভিত্তিমূল পচিব, আৰু তেওঁলোকৰ ফুলবোৰ ধুলিৰ দ্বৰে উড়ি যাব; +\q1 কাৰণ তেওঁলোকে বাহিনীসকলৰ যিহোৱাৰ ব্যৱস্থা অগ্ৰাহ্য কৰিলে, আৰু ইস্ৰায়েলৰ পবিত্ৰ জনাৰ বাক্য তুচ্ছজ্ঞান কৰিলে। +\q1 +\s5 +\v 25 এই হেতুকে নিজৰ লোকসকলৰ বিৰুদ্ধে যিহোৱাৰ ক্ৰোধ প্ৰজলিত হ’ল, আৰু তেওঁলোকৰ বিৰুদ্ধে তেওঁ হাত মেলি তেওঁলোকক প্ৰহাৰ কৰিলে; +\q1 তাতে পৰ্ব্বতবোৰ কঁপিল, আৰু বাটৰ মাজত তেওঁলোকৰ শৱবোৰ বাটৰ জাবৰৰ দ্বৰে হ’ল, +\q1 কিন্তু এতিয়াও প্রহাৰ কৰিবলৈ তেওঁৰ হাত দাঙি আছে। +\q1 +\s5 +\v 26 তেওঁ দূৰৰ দেশবোৰৰ বাবে সঙ্কেত দিয়া পতাকা তুলিব, আৰু পৃথিৱীৰ অন্তৰ পৰা তেওঁলোকৰ বাবে সুহুৰি মাৰিব; +\q1 চোৱা তেওঁলোক ক্ষিপ্রতাৰে আৰু শীঘ্ৰে আহিব! +\q1 +\s5 +\v 27 তেওঁলোকৰ মাজৰ কোনেও ক্লান্ত নহ’ব, নাইবা উজুটি নাখাব, আৰু টুপনি নাযাব নাইবা গভীৰ টুপনি নাযাব; +\q1 নাইবা তেওঁলোকৰ কটিবন্ধন ঢিলা নহ’ব, নাইবা তেওঁলোকৰ জোতাৰ আগভাগো নাভাঙিব। +\q1 +\v 28 তেওঁলোকৰ কাড়বোৰ চোকা, আৰু আটাই ধনু ভিৰোৱা; +\q1 তেওঁলোকৰ ঘোঁৰাবোৰৰ খুৰা চকমকিয়া পাথৰৰ দৰে, আৰু তেওঁলোকৰ ৰথৰ চক্ৰবোৰ ধুমুহাৰ দৰে; +\q1 +\s5 +\v 29 তেওঁলোকৰ গৰ্জ্জন সিংহৰ গৰ্জ্জনৰ দৰে হ’ব; তেওঁলোকে যুবা সিংহৰ দৰে গুঁজৰিব +\q1 এনে কি, কোনেও উদ্ধাৰ কৰিব নোৱাৰাকৈ তেওঁলোকে গুঁজৰি চিকাৰ ধৰিব আৰু টানি লৈ যাব। +\q1 +\v 30 সেই দিনা তেওঁলোকে সমুদ্ৰই গৰ্জ্জন কৰাৰ দৰে চিকাৰৰ বিৰুদ্ধে গৰ্জ্জন কৰিব, +\q1 কোনোৱে যদি ভূমিৰ ওপৰেৰে চায় তেওঁ কেৱল অন্ধকাৰ আৰু সঙ্কট দেখিব, আৰু মেঘৰ দ্বাৰাই পোহৰ আন্ধাৰময় হ’ব। + +\s5 +\c 6 +\s কাৰ্যত নিযুক্ত হোৱা যিচয়াৰ দৰ্শন। +\p +\v 1 উজ্জিয়া ৰজা মৃত্যু হোৱা বছৰত, মই প্ৰভুক উচ্চ আৰু উন্নত সিংহাসনত বহি থকা দেখিলোঁ; তেওঁৰ ৰাজবস্ত্ৰ চোলাৰ পাতলিয়ে গোটেই মন্দিৰ জুৰি লৈছিল। +\v 2 তেওঁৰ ওপৰত চিৰাফসকল থিয় হৈ আছিল; তেওঁলোক প্ৰতিজনৰ ছয়খনকৈ ডেউকা আছিল; তাৰ দুখনেৰে নিজৰ মুখ, দুখনেৰে নিজৰ চৰণ ঢাকে, আৰু দুখনেৰে উৰি যায়। +\s5 +\v 3 প্রতিজনে আনজনক মাতি ক’লে, +\q1 “পবিত্ৰ, পবিত্ৰ, পবিত্ৰ, বাহিনীসকলৰ যিহোৱা! সমগ্র পৃথিৱী তেওঁৰ মহিমাৰে পৰিপূৰ্ণ।” +\p +\s5 +\v 4 আটাহ পাৰা সকলৰ মাতত দুৱাৰ আৰু প্রবেশস্থল কঁপিবলৈ ধৰিছে, আৰু গৃহটি ধোঁৱাৰে পৰিপূৰ্ণ হৈছে। +\q1 +\v 5 মই তেতিয়া কলোঁ, +\q1 মোৰ সন্তাপ হওক!কিয়নো মই দণ্ডপ্রাপ্ত হৈছোঁ, কাৰণ মই অশুচি ওঠৰ মানুহ, +\q1 আৰু মই অশুচি ওঁঠৰ মানুহৰ মাজত বাস কৰিছোঁ; +\q1 কাৰণ মই নিজৰ চকুৰে ৰজা, যিহোৱা, বাহিনীসকলৰ যিহোৱাক দেখিছো। +\p +\s5 +\v 6 তাৰ পাছত সেই চিৰাফসকলৰ মাজৰ এজনে যজ্ঞবেদিৰ পৰা চেপেনাৰে এটোকোৰা জ্বলি থকা আঙঠা হাতত লৈ মোৰ ওচৰলৈ উড়ি আহিল। +\v 7 তেওঁ তাৰে মোৰ মুখত স্পৰ্শ কৰি ক’লে, +\q1 “চোৱা, ই তোমাৰ ওঁঠত স্পৰ্শ কৰিছে; তোমাৰ অপৰাধ গুচোৱা হ’ল, আৰু তোমাৰ পাপ প্রায়শ্চিত্ত হ’ল।” +\p +\s5 +\v 8 মই প্ৰভুৰ মাতে কোৱা শুনিলো, “মই কাক পঠিয়াম, আমাৰ কাৰণে কোন যাব?” তেতিয়া মই ক’লো, “মই ইয়াত আছোঁ, মোক পঠাওক।” +\q1 +\v 9 তেওঁ মোক ক’লে, “যোৱা আৰু সেই লোকসকলক কোৱা, +\q1 ‘তোমালোক শুনা, কিন্তু বুজি নোপোৱা; চোৱা, কিন্তু উপলদ্ধি কৰিব নোৱাৰা। +\q1 +\s5 +\v 10 এই লোকসকলৰ অন্তৰ অনুভুতিহীন কৰা, তেওঁলোকৰ কাণ কলা কৰা, আৰু তেওঁলোকৰ চকু অন্ধ কৰা; +\q1 সেয়ে তেওঁলোকে চকুৰে নেদেখিব, কাণেৰে নুশুনিব, আৰু অন্তৰেৰে বুজি নাপাব, আৰু তেতিয়াহে পুনৰ ঘুৰি আহিব, আৰু সুস্থ হ’ব।” +\q1 +\s5 +\v 11 তেতিয়া মই সুধিলোঁ, “হে প্ৰভু, কিমান সময়?” তেওঁ উত্তৰ দিলে, +\q1 যেতিয়ালৈকে নগৰবোৰ ধ্বংস হয়, এটাও প্রাণী নাবাচে, +\q1 আৰু ঘৰবোৰ মানুহ নোহোৱাকৈ উচ্ছন্ন নহ’ব, আৰু দেশ জনসূণ্য হোৱা জাবৰৰ দ্বৰে নহয়, +\q1 +\v 12 যিহোৱাই যেতিয়ালৈকে লোকসকলক বহু দূৰলৈ নপঠিয়াই, আৰু দেশ নিৰ্জনতাৰে পৰিত্যক্ত নহ’ব। +\q1 +\s5 +\v 13 যদিও তাত দহ ভাগৰ এভাগ লোক অৱশিষ্ট থাকিব, তথাপি পুনৰায় তাক ধ্বংস কৰা হ’ব; +\q1 যি দৰে এলা আৰু ওক গছ কটা হ’য়, কিন্তু তাৰ গছৰ গুৰি অৱশিষ্ট থাকে, +\q1 পবিত্ৰ বীজ তাৰ গছৰ গুৰিত থাকি যায়।” + +\s5 +\c 7 +\s যিচয়াই আহজৰ লগত সাক্ষাৎ হোৱা, আৰু তাৰ ফল। +\p +\v 1 উজ্জিয়াৰ নাতি যোথামৰ পুত্ৰ যিহূদাৰ আহজ ৰজাৰ ৰাজত্বৰ সময়ত, অৰামৰ ৰচীন ৰজা আৰু ৰমলিয়াৰ পুত্ৰ ইস্ৰায়েলৰ পেকহ ৰজা, এই দুজন ৰজাই যিৰূচালেমৰ বিৰুদ্ধে যুদ্ধ কৰিবলৈ আহিল; কিন্তু তাক পৰাজয় কৰিব নোৱাৰিলে। +\v 2 সেই সময়ত অৰামে ইফ্ৰয়িমৰ সৈতে যোগ দিয়া কথা দায়ূদৰ বংশৰ লোকসকলক কোৱা হৈছিল; সেয়ে বতাহত অৰন্যৰ গছ কঁপাৰ দৰে তেওঁৰ মন আৰু তেওঁৰ লোকসকলৰ মন কঁপিছিল। +\p +\s5 +\v 3 তেতিয়া যিহোৱাই যিচয়াক ক’লে, “তুমি তোমাৰ পুত্ৰ চাৰ-যাবূচৰ সৈতে ওপৰৰ পুখুৰীৰ নলাৰ শেষ অংশত, ধোবাৰ পথাৰৰ ফাললৈ যোৱা পথত আহজক সাক্ষাত কৰিবৰ অৰ্থে ওলাই যোৱা। +\v 4 আৰু তেওঁক এই কথা ক’বা যে, ‘সাৱধান হোৱা; নীৰৱে থাকা, দুবিধ জ্বলি থকা কাঠলৈ অৰ্থাৎ ৰচীন আৰু অৰাম, আৰু ৰমলিয়াৰ পুত্র পেখাৰ ভয়ঙ্কৰ ক্ৰোধৰ পৰা ভয় নকৰিব। +\p +\s5 +\v 5 অৰাম, ইফ্ৰয়িম, আৰু ৰমলিয়াৰ পুত্রই তোমাৰ বিৰুদ্ধে কুমন্ত্ৰণা কৰি কৈছে, +\v 6 “আঁহা, আমি যিহূদাক আক্রমণ কৰো, তেওঁক আতঙ্কিত কৰো, আৰু পৰাজয় কৰি তাত টাবেলৰ পুত্ৰক আমাৰ ৰজা পাতো।” +\q1 +\s5 +\v 7 প্ৰভু যিহোৱাই কৈছে, “এইটো স্থাপন নহ’ব, আৰু কৰা নহ’ব, +\q1 +\v 8 কাৰণ অৰামৰ নেতৃত্বত দম্মেচক আৰু দম্মেচকৰ নেতৃত্বত ৰচীন। +\q1 পয়শষ্টি বছৰৰ ভিতৰত ইফ্ৰয়িম ভাগি ডোখৰ ডোখৰ হ’ব আৰু কোনো লোক নাথাকিব। +\q1 +\v 9 আৰু ইফ্ৰয়িমৰ নেতৃত্বত চমৰীয়া, আৰু চমৰীয়াৰ নেতৃত্বত ৰমলিয়াৰ পুত্র +\q1 তোমালোক যদি বিশ্বাসত দৃঢ় হৈ নাথাকা, তেন্তে তোমালোক নিশ্চয় নিৰাপদে থাকিব নোৱাৰিবা”।’” +\p +\s5 +\v 10 যিহোৱাই পুনৰ আহজক ক’লে, +\v 11 “তুমি তোমাৰ ঈশ্বৰ যিহোৱাৰ পৰা এটা চিন খোজা; অধ:স্থান বা উৰ্দ্ধস্থানত তাক খোজা।” +\v 12 কিন্তু আহজে ক’লে, “মই নোখোজোঁ, অথবা মই যিহোৱাক পৰীক্ষাও নকৰোঁ।” +\p +\s5 +\v 13 সেয়ে যিচয়াই উওৰ দি ক’লে, “হে দায়ুদৰ বংশ শুনা, লোকসকলৰ ধৈর্যৰ পৰীক্ষা যথেষ্ট হোৱা নাই নে! মোৰ ঈশ্বৰৰ ধৈর্যকো পৰীক্ষা কৰিবা নে? +\v 14 এই হেতুকে প্ৰভুৱে নিজেই তোমালোকক এটা চিন দিব: চোৱা, যুৱতী কন্যা গৰ্ভৱতী হৈ এটি পুত্ৰ প্ৰসৱ কৰিব, আৰু তেওঁৰ নাম ইম্মানুৱেল (আমাৰ লগত ঈশ্বৰ) ৰখা হ’ব। +\v 15 যেতিয়া তেওঁ বেয়াক অগ্ৰাহ্য, আৰু ভালক গ্ৰহন কৰিবৰ জ্ঞান পাব, তেতিয়া তেওঁ দৈ আৰু মৌজোল খাব। +\p +\s5 +\v 16 কিয়নো ল’ৰাটিয়ে বেয়াক অগ্ৰাহ্য আৰু ভালক গ্ৰহণ কৰিবলৈ জনাৰ আগতেই, তুমি যি দেশৰ দুজন ৰজালৈ ভয় কৰিছা, সেই দেশ পৰিত্যক্ত হ’ব। +\v 17 যিহূদাৰ পৰা ইফ্ৰয়িম বিচ্ছেদ হোৱাৰ পৰা যেনেকুৱা দিন কেতিয়াও হোৱা নাই, যিহোৱাই তোমালৈ আৰু তোমাৰ লোকসকললৈ, আৰু তোমাৰ পিতৃ-বংশলৈ তেনেকুৱা দিন আনিব আৰু তোমালোকৰ ওপৰত অচূৰৰ ৰজাক নিযুক্ত কৰিব।” +\q1 +\s5 +\v 18 সেই সময়ত +\q1 যিহোৱাই মিচৰ দেশৰ দূৰৰ নদীৰ পৰা মাখিৰ বাবে, +\q1 আৰু অচূৰ দেশৰ পৰা মৌ মাখিৰ বাবে সুহুৰি মাৰিব। +\q1 +\v 19 সেইবোৰ সকলো আহিব আৰু সকলো সঙ্কীর্ণ ঠাইত, শিলৰ ফাটবোৰত, +\q1 সকলো কাঁইটনিত, আৰু সকলো চৰণীয়া পথাৰত বাস কৰিব। +\p +\s5 +\v 20 সেই সময়ত প্ৰভুৱে ইফ্রাত নদীৰ সিপাৰত থকা ৰজা অচূৰীয়াৰ পৰা ভাড়া দি অনা খুৰেৰে খুৰাব +\q1 তেওঁ তোমালোকৰ মুৰৰ চুলি আৰু ভৰিৰ নোম খুৰাব, আৰু তেওঁ ডাঢ়িও খুৰাব। +\q1 +\v 21 সেই দিনা এজন মানুহে এজনী চেঁউৰী গৰু আৰু দুজনী ভেৰা জীয়াই ৰাখিব, +\q1 +\v 22 সিহঁতে দিয়া প্রচুৰ পৰিমানৰ গাখীৰৰ পৰা তেওঁ দৈ খাব; +\q1 কাৰণ দেশত অৱশিষ্ট থকা প্ৰতিজনে দৈ আৰু মৌ খাব। +\q1 +\s5 +\v 23 সেই সময়ত, যি ঠাইত হাজাৰ ৰূপৰ মূল্য, হাজাৰ দ্ৰাক্ষালতা আছিল, +\q1 এতিয়া সেইবোৰ ঠাইত কাঁইটীয়া বন আৰু কাঁইটীয়া গছৰ বাহিৰে একো নাই। +\q1 +\v 24 মানুহে তালৈ কাঁড়-ধনু লৈ চিকাৰ কৰিবলৈ যাব; কাৰণ সমগ্র দেশত কাঁইটীয়া বন আৰু কাঁইটীয়া গছ হ’ব। +\q1 +\v 25 যিবোৰ পাহাৰ কোৰমাৰি খেতি কৰা হৈছিল, তেওঁলোকে কাঁইটীয়া বন আৰু কাঁইট গছৰ ভয়ত তাৰ পৰা আতঁৰি থাকিব; +\q1 কিন্তু সেই ঠাই গৰু আৰু ছাগলীৰ চৰণীয়া ঠাই হ’ব। + +\s5 +\c 8 +\s যিচয়াই এটি চিন দেখুউৱা। অচূৰীয়াসকলৰ আক্ৰমণ। আহিব লগা আভিষিক্ত জন। +\p +\v 1 যিহোৱাই মোক ক’লে, “তুমি এখন ডাঙৰ ফলি লোৱা আৰু তাত এইদৰে লিখা ‘মহেৰচালল-হচ-বজ’ (বেগাই লুট কৰ, চিকাৰলৈ লৰ ধৰ) +\v 2 পুৰোহিত উৰিয়া আৰু যিবেৰেখিয়াৰ পুত্ৰ জখৰিয়াক, মোৰ প্রমাণৰ বাবে বিশ্বাসী সাক্ষীস্বৰূপে মাতিম।” +\p +\s5 +\v 3 মই ভাববাদিনীৰ ওচৰলৈ গ’লো, আৰু তেওঁ গৰ্ভৱতী হৈ এটি পুত্ৰ প্ৰসৱ কৰিলে। তেতিয়া যিহোৱাই মোক ক’লে, “তেওঁক ‘মহেৰচালল হচ বচ’ বুলি মাতিবা। +\v 4 কাৰণ লৰাটিয়ে মোৰ মা, আৰু মোৰ দেউতা, বুলি মাতিবলৈ জনাৰ পূৰ্বেই, দম্মেচকৰ ধন-সম্পত্তি আৰু চমৰীয়াৰ লুটদ্ৰব্য ৰজা অচূৰৰ দ্বাৰাই কঢ়িয়াই নিয়া হ’ব।” +\p +\s5 +\v 5 যিহোৱাই মোক পুনৰ কৈছিল, +\q1 +\v 6 কাৰণ এই লোকসকল চীলোহৰ শীতল পানী অগ্ৰাহ্য কৰিছে, +\q1 ৰচীন আৰু ৰমলিয়াৰ পুত্রৰ বিষয়ে আনন্দ কৰিছে। +\q1 +\v 7 এই কাৰণে প্ৰভুৱে নদীৰ প্ৰৱল আৰু প্ৰচুৰ জলসমুহ ৰজা অচূৰীয়া আৰু তেওঁৰ সকলো প্ৰতাপৰ ওপৰলৈ আনিব; +\q1 সি সকলো সুঁতি পূৰ কৰিব, আৰু পাৰৰ ওপৰেদি বাগৰি যাব। +\q1 +\s5 +\v 8 আৰু সি বৈ যিহূদা দেশত সোমাব; আৰু ডিঙি নোপোৱালৈকে প্লাবিত হৈ বৈ যাব। +\q1 হে ইম্মানূৱেল, তাৰ বিস্তাৰিত ডেউকাই তোমাৰ সমগ্র দেশ ঢাকিব। +\q1 +\s5 +\v 9 হে লোকসকল, তোমালোক ডোখৰ ডোখৰ হ’বা। সকলো দূৰত থকা দেশবোৰ শুনা, +\q1 যুদ্ধৰ বাবে নিজকে সুসজ্জিত কৰা, আৰু ডোখৰ ডোখৰকৈ ভঙা হ’বা। +\q1 +\v 10 পৰিকল্পনা কৰা, কিন্তু সেয়ে বিফল হ’ব; আদেশ দিয়া, কিন্তু সেয়াও বিফল হ’ব; +\q1 কাৰণ ঈশ্বৰ আমাৰ লগত আছে। +\p +\s5 +\v 11 যিহোৱা তেওঁৰ পৰাক্রমী হাত মোৰ ওপৰত ৰাখিছে, আৰু এই লোকসকলৰ পথত গমন নকৰিবলৈ সাৱধান কৰি মোক ক’লে, +\q1 +\v 12 এই লোকসকলে যি বিষয়ক ষড়যন্ত্র বুলি কয়, তেনে কোনো বিষয়ক ষড়যন্ত্র বুলি নকবা, +\q1 তেওঁলোকে যি ভয় কৰে, তুমি তালৈ ভয় নকৰিবা, আৰু আতংকিত নহবা। +\q1 +\v 13 তোমালেকে বাহিনীসকলৰ যিহোৱাক পবিত্ৰ বুলি সন্মান কৰিবা; তেওঁক ভয় কৰিবা, তেঁৱেই সেই জন যি জনক তোমালোকে ভয় কৰা উচিত। +\q1 +\s5 +\v 14 তেঁৱেই পবিত্ৰ স্থান হ’ব, কিন্তু তেওঁ এটা ক্ষুদ্র পদক্ষেপ দিয়া শিল আৰু উজুটি খোৱা শিল হ’ব, +\q1 যিৰুচালেম নিবাসী লোকৰ বাবে ইস্রায়েলৰ দুয়োটা বংশ ফান্দ আৰু জালৰ দৰে হ’ব। +\q1 +\v 15 তেওঁলোকৰ মাজৰ অনেকে তাত উজুটি খাই পৰি ভগ্ন হ’ব, আৰু ফান্দত পৰি ধৰা পৰিব। +\q1 +\s5 +\v 16 মোৰ সাক্ষ্যৰ কথা বান্ধি ৰাখা, কাৰ্যালয়ৰ নথি পত্রত মোহৰ মাৰি ৰাখা, আৰু ইয়াক মোৰ শিষ্যসকলক দিয়া। +\q1 +\v 17 যি জনাই যাকোবৰ বংশৰ পৰা নিজৰ মুখ ঢাকি ৰাখিছে, মই সেই যিহোৱালৈ বাট চাম, আৰু তেওঁ লৈ অপেক্ষা কৰিম। +\q1 +\v 18 চিয়োন পৰ্বতত থকা বাহিনীসকলৰ যিহোৱাৰ পৰা +\q1 যিহোৱাই চিন স্বৰূপে ইস্রায়েলৰ অদ্ভুত লক্ষ্যণৰ বাবে দিয়া পুত্রসকল আৰু মোক চোৱা, +\p +\s5 +\v 19 তেওঁলোকে তোমালোকক ক’ব, “যি সকলে গুণমন্ত্র জানে তেনে যাদুকৰ আৰু মধ্যস্থতাকাৰীৰ সৈতে আলোচনা কৰা” কিন্তু লোকসকলে নিজৰ ঈশ্বৰক নুসুধিব নে? তেওঁলোকে জীৱিতসকলৰ হৈ মৃতসকলক সুধিব নে? +\v 20 সেয়ে তোমালোকে বিধান আৰু সাক্ষ্যলৈ মনোযোগ দিয়া উচিত! যদি তেওঁলোকে এই বিষয়ে নকয়, তেনেহ’লে ইয়াৰ কাৰণে তেওঁলোকলৈ পুৱাৰ পোহৰ নহ’ব। +\q1 +\s5 +\v 21 তেওঁলোক দুখিত ও ক্ষুধিত হৈ দেশৰ মাজেদি যাব। তেওঁলোকৰ যেতিয়া ভোক লাগিব, তেতিয়া তেওঁলোকৰ খং উঠিব; +\q1 আৰু তেওঁলোকৰ মুখ ওপৰলৈ কৰি নিজৰ ৰজা আৰু নিজৰ ঈশ্বৰক শাও দিব। +\q1 +\v 22 তেওঁলোকে পৃথিৱীলৈ চাব; +\q1 আৰু সঙ্কট, আন্ধাৰ, আৰু দুখ যাতনা দেখিব। তেওঁলোকক আন্ধকাৰৰ দেশলৈ নিয়া হ’ব। + +\s5 +\c 9 +\q1 +\v 1 যন্ত্রনাত থকা জনীৰ পৰা আন্ধাৰ দূৰ হ’ব, +\q1 তেওঁ প্রথম অৱস্থাত জবূলূন আৰু নপ্তালী দেশক অপদস্থ কৰিছিল, +\q1 কিন্তু পৰবর্তী সময়ত সমুদ্ৰলৈ যোৱা পথ, যৰ্দ্দনৰ সিপাৰে, গালীল দেশৰ লোকসকলক গৌৰৱাম্বিত কৰিব। +\q1 +\v 2 আন্ধাৰত ফুৰা সকলে মহাজ্যোতি দেখিলে; +\q1 মৃত্যু ছায়াৰ দেশত বাস কৰা সকলৰ ওপৰত দীপ্তি প্ৰকাশিত হ’ল। +\q1 +\s5 +\v 3 তুমি সেই দেশৰ লোক বহু সংখ্যক কৰিলা, তুমি তেওঁলোকৰ আনন্দ বৃদ্ধি কৰিলা; +\q1 শস্য দোৱাৰ সময়ত আনন্দ কৰাৰ দৰে, +\q1 আৰু লুটদ্ৰব্য ভাগ-বাঁটি লোৱাত আনন্দ কৰা দৰে, তেওঁলোকে তোমাৰ সাক্ষাতে আনন্দ কৰে। +\q1 +\s5 +\v 4 কাৰণ তুমি মিদিয়নৰ সময়ত কৰা দৰে, +\q1 তেওঁৰ ভাৰ স্বৰূপ যুৱলি, তেওঁৰ কান্ধৰ কানমাৰি, আৰু তেওঁৰ উপদ্ৰৱকাৰী দণ্ড ভাঙি পেলালা। +\q1 +\v 5 কাৰণ ঘোৰ যুদ্ধত সুসজ্জিত থকা সৈন্যৰ সকলো প্ৰকাৰৰ সাজ, +\q1 আৰু তেজেৰে লেটিপেটি হোৱা পোচাক, +\q1 জুইৰ বাবে ইন্ধনৰ দৰে পোৰা যাব। +\q1 +\s5 +\v 6 কাৰণ আমালৈ এটি লৰা জন্মিল, আমালৈ এটি পুত্ৰ দান কৰা হ’ল; +\q1 আৰু তেওঁৰ কান্ধত শাসন ভাৰ অৰ্পিত হ’ব, +\q1 আৰু তেওঁ আশ্চৰ্য পৰামৰ্শদাতা, পৰাক্ৰমী ঈশ্বৰ, অন্তকালস্থায়ী পিতৃ, আৰু শান্তিৰাজ নামে প্ৰখ্যাত হ’ব। +\q1 +\v 7 দায়ুদৰ সিংহাসন আৰু তেওঁৰ ৰাজ্যৰ ওপৰত শাসন কৰোতে +\q1 তাক সুস্থিৰ আৰু দৃঢ় কৰিবলৈ, +\q1 এই সময়ৰ পৰা চিৰকাললৈকে ন্যায় আৰু ধাৰ্মিকতাৰ সৈতে ৰাজ্যত +\q1 তেওঁৰ শাসন আৰু শান্তি বৃদ্ধি হৈ থাকিব। +\q1 বাহিনীসকলৰ যিহোৱাৰ আগ্রহে ইয়াক সিদ্ধ কৰিব। +\q1 +\s5 +\v 8 প্ৰভুৱে যাকোবৰ বিৰুদ্ধে এটি বাক্য পঠালে; সেয়ে ইস্ৰায়েলৰ ওপৰত পৰিল, +\q1 +\v 9 গর্ব্ব আৰু অহংকাৰী হৃদয়েৰে কথা কোৱা জনক সকলো লোকে জানে, এনেকি ইফ্ৰয়িম আৰু চমৰিয়াৰ লোকসকলেও জানে; +\q1 +\v 10 “ইটাবোৰ খহি পৰিল, কিন্তু আমি কটা শিলেৰে পুনৰ নির্মাণ কৰিম; ডিমৰু গছবোৰ কটা হ’ল , কিন্তু আমি তাৰ সলনি এৰচ কাঠ লগাম।” +\q1 +\s5 +\v 11 এই হেতুকে যিহোৱাই তেওঁৰ বিৰুদ্ধে ৰচীন, আৰু তেওঁৰ বিৰোধী সকলক উন্নত কৰিব, আৰু তেওঁৰ শত্রুবোৰক উত্তেজিত কৰিব। +\q1 +\v 12 পূব দিশত অৰাম, আৰু পশ্চিম দিশত ফিলিষ্টীয়াসকল, তেওঁলোকে মুখ মেলি ইস্ৰায়েলক গ্ৰাস কৰিব। +\q1 কাৰণ তেওঁলোকৰ ক্রোধ যিহোৱাই ক্ষান্ত নকৰিব; +\q1 কিন্তু আঘাট কৰিবলৈ তেওঁলোকৰ হাত উদ্যত হৈ থাকিব। +\q1 +\s5 +\v 13 তথাপিও তেওঁলোকক প্ৰহাৰ কৰা লোকসকল তেওঁলৈ নুঘুৰিব, নাইবা তেওঁলোকে বাহিনীসকলৰ যিহোৱাক নিবিচাৰিব। +\q1 +\v 14 এই হেতুকে যিহোৱাই একে দিনাই ইস্ৰায়েলৰ আৰম্ভণীৰ পৰা শেষলৈকে, খাজুৰ পাত আৰু খাগৰি কাটি পেলাব। +\q1 +\v 15 মুখ্য আৰু সম্ভ্রান্ত লোকসকল নেতৃত্বত থাকিব; আৰু মিছা শিক্ষা দিওঁতা ভাববাদীসকল শেষত থাকিব। +\q1 +\s5 +\v 16 নেতৃত দিয়া লোকসকলে তেওঁলোকক বিপথে নিয়ে, আৰু তেওঁলোকৰ দ্বাৰাই চালিত হোৱা লোকসকল বিনষ্ট হ’ব। +\q1 +\v 17 প্ৰভুৱে সেই কাৰণে তেওঁলোকৰ যুবক সকলৰ ওপৰত আনন্দ নকৰিব, আৰু তেওঁলোকৰ পিতৃহীন আৰু বিধবাসকলক দয়া নকৰিব; +\q1 কিয়নো তেওঁলোকৰ প্ৰত্যেক জনেই অধৰ্ম্মী আৰু কুকৰ্ম্মী, আৰু প্ৰত্যেকেই জ্ঞানহীন কথা কয়। +\q1 এই সকলোৰ বাবে তেওঁৰ ক্ৰোধ শান্ত নহ’ব; কিন্তু তেওঁৰ হাত আঘাট কৰিবলৈ উদ্যত হৈ থাকিব। +\q1 +\s5 +\v 18 দুষ্টতা জুইৰ দৰে পুৰিব, ই কাঁইটীয়া বননী আৰু কাঁইটীয়া হাবি গ্রাস কৰিব; +\q1 এনে কি, ই ঘন হাবিও পুৰিব, যাৰ ধোঁৱা স্তম্ভ হৈ ওপৰলৈ উঠিব। +\q1 +\v 19 বাহিনীসকলৰ যিহোৱাৰ ক্ৰোধত দেশ দগ্ধ হ’ল; আৰু লোকসকল জুইৰ ইন্ধন স্বৰূপ হ’ল; +\q1 কোনো লোকে নিজৰ ভায়েকক ক্ষমা নকৰিব। +\q1 +\s5 +\v 20 তেওঁলোকে সোঁ হাতেৰে মাংস টুকুৰা কৰিব, তথাপিও ভোকত থাকিব; তেওঁলোকে বাঁও হাতেৰে মাংস ভোজন কৰিব, কিন্তু সন্তুষ্ট নহ’ব; +\q1 তেওঁলোক প্ৰতিজনে নিজৰ বাহুৰ মংস খাব। +\q1 +\v 21 মনচিয়ে ইফ্ৰয়িমক, আৰু ইফ্ৰয়িমে মনচিক ধ্বংস কৰিব, আৰু দুয়ো একেলগে যিহূদাক আক্ৰমণ কৰিব। +\q1 এই সকলোৰ কাৰণে যিহোৱাৰ ক্ৰোধ শান্ত নহ’ব; কিন্তু আঘাতৰ বাবে তেওঁৰ হাত উদ্যত হৈ থাকিব। + +\s5 +\c 10 +\q1 +\v 1 অন্যায় বিধি স্থাপন কৰা সকল আৰু অসাধু আজ্ঞা লিখা সকলৰ সন্তাপ হ’ব। +\q1 +\v 2 তেওঁলোকে অভাৱী লোকসকলৰ ন্যায়বিচাৰ বঞ্চিত কৰে, আৰু মোৰ দৰিদ্রলোক সকলৰ স্বত্ব কাঢ়ি লয়, +\q1 বিধৱা সকলক লুট কৰে, আৰু পিতৃহীন সকলক তেওঁলোকৰ লুট কৰা বস্তু যেন কৰে! +\q1 +\s5 +\v 3 বিচাৰৰ দিনা দূৰৰ পৰা যেতিয়া বিনাশ আহিব তেতিয়া তোমালোকে কি কৰিবা? +\q1 তোমালোক কাৰ ওচৰলৈ সহায়ৰ বাবে দৌৰি যাবা, আৰু তোমালোকৰ সম্পতি কোন ঠাইত এৰি যাবা? +\q1 +\v 4 একোৱেই অৱশিষ্ট নাথাকিব, আৰু তোমালোক বন্দীসকলৰ মাজত কুঁচিমুচি হৈ বহি থাকিবা বা মৃতলোকৰ মাজত থাকিবা। +\q1 এই সকলোৰ বাবে যিহোৱাৰ ক্ৰোধ শান্ত নহ’ব; কিন্তু তেওঁৰ হাত তেতিয়াও উদ্যত হৈ আছে। +\q1 +\s5 +\v 5 অচূৰৰ লোকসকলৰ সন্তাপ হওক, মোৰ ক্ৰোধৰ দণ্ডডাল, যি দণ্ডডালেৰে মোৰ ক্রোধক মই পৰিচালনা কৰো! +\q1 +\v 6 মই তেওঁক এখন অহংকাৰী দেশৰ বিৰুদ্ধে, আৰু মোৰ প্রচুৰ ক্ৰোধ সহ্য কৰা লোকসকলৰ বিৰুদ্ধে পঠালো। +\q1 মই তেওঁক লুটদ্রব্য ল’বৰ বাবে লুট কৰিবলৈ, আৰু বাটৰ বোকাৰ দৰে গচকিবলৈ আদেশ দিলোঁ। +\q1 +\s5 +\v 7 কিন্তু তেওঁ মনস্থ কৰা অথবা তেওঁ ভবাৰ দৰে এইটো নহয়। +\q1 কিন্তু তেওঁ বহুতো দেশ বিনষ্ট কৰি ত্যাগ কৰিবলৈ চিন্তা কৰে। +\q1 +\v 8 কাৰণ তেওঁ কৈছে, “মোৰ সকলো অধিপতি ৰজা নহয় নে? +\q1 +\v 9 কলনো জানো কৰ্কমীচৰ দৰে নহয় নে? +\q1 হমাৎ অৰ্পদৰ দৰে নহয় নে? চমৰীয়া জানো দম্মেচকৰ দৰে নহয় নে? +\q1 +\s5 +\v 10 যি ৰাজ্যবোৰৰ কটা-প্ৰতিমাবোৰ যিৰূচালেম আৰু চমৰিয়াৰ মুৰ্ত্তিবোৰতকৈ উত্তম আছিল, সেই মুৰ্ত্তিপূজক সকলৰ ৰাজ্যবোৰ মোৰ হাতেৰে পৰাজিত কৰিলো। +\q1 +\v 11 যি দৰে মই চমৰিয়া আৰু তেওঁৰ মুল্যহীন মুৰ্ত্তিবোৰক কৰিছিলোঁ, +\q1 সেই একে দৰে যিৰূচালেম আৰু তেওঁৰ প্ৰতিমাবোৰকো মই নকৰিম নে? ˮ +\p +\s5 +\v 12 যিহোৱাই যেতিয়া চিয়োন পৰ্ব্বত আৰু যিৰুচালেমত তেওঁৰ কাৰ্য সমাপ্ত কৰিব, তেতিয়া তেওঁ ক’ব: “মই ৰজা অচুৰৰ গৰ্ব্বী অন্তৰৰ কথা আৰু অহংকাৰী দৃষ্টিক দণ্ড দিম।” +\v 13 কাৰণ তেওঁ কৈছে, +\q1 “মোৰ শক্তি আৰু জ্ঞানেৰে মই কাৰ্য কৰিলোঁ, মোৰ সহানুভূতি আছে; +\q1 আৰু মই লোকসকলৰ সীমা গুচালোঁ। মই তেওঁলোকৰ সঞ্চিত সম্পদ হৰণ কৰিলোঁ, +\q1 আৰু সিংহাসনত বহাসকলক মই বীৰ পুৰুষৰ দৰে তললৈ নমালোঁ। +\q1 +\s5 +\v 14 মোৰ হাতে পক্ষীৰ বাহ জব্দ কৰা দৰে দেশবাসীৰ ধন-সম্পত্তি জব্দ কৰিম, +\q1 এজনে পৰিত্যক্ত কণী গোটোৱাৰ দৰে, মই সমগ্র পৃথীৱি একত্রিত কৰিম। +\q1 ডেউকা জোকাৰিবলৈ, বা মুখ মেলিবলৈ, নাইবা চিঁচিঁয়াবলৈকো কোনো নাথাকিব।ˮ +\p +\s5 +\v 15 কুঠাৰখন ব্যৱহাৰ কৰা জনৰ বিৰুদ্ধে জানো নিজৰ বিষয়ে গৰ্ব্ব কৰিব? কৰতখনে জানো কাটোঁতা জনতকৈ নিজৰ প্রশংসা কৰিব? +\q1 দণ্ডডাল ওপৰলৈ ডাঙি ধৰা সকলৰ দৰে জানো কাঠৰ দণ্ডডালে কোনো ব্যক্তিক ডাঙি ধৰিব পাৰিব। +\q1 +\v 16 এই হেতুকে বাহিনীসকলৰ যিহোৱাই সর্বোত্তম যুদ্ধাৰুৰ মাজলৈ দুৰ্বলতা পঠিয়াব; +\q1 আৰু তেওঁৰ মহিমা জ্বলি থকা জুইৰ দৰে প্রজ্বলিত হ’ব। +\q1 +\s5 +\v 17 ইস্ৰায়েলৰ জ্যোতি অগ্নিস্বৰূপ হ’ব, আৰু তেওঁৰ পবিত্র জনা অগ্নিশিখা হ’ব; +\q1 সেয়ে এদিনতে তেওঁৰ কাঁইটীয়া বন আৰু কাঁইটীয়া বননি জ্বলাই গ্রাস কৰিব। +\q1 +\v 18 যিহোৱাই তেওঁৰ অৰণ্যৰ মহিমা আৰু ফলপ্রসু ভুমি, আত্মা আৰু শৰীৰ দুয়োকে গ্রাস কৰিব; +\q1 ৰোগী মানুহৰ জীৱন অপব্যয় হোৱৰ দৰে ই পতিত হ’ব। +\q1 +\v 19 তেওঁৰ অৰণ্যৰ অৱশিষ্ট গছ ইমান তাকৰ হ’ব যে, সৰু লৰা-ছোৱালীয়েও তাক গণনা কৰিব পাৰিব। +\p +\s5 +\v 20 সেই দিনা ইস্ৰায়েলৰ অৱশিষ্ট লোক, যাকোবৰ বংশৰ ৰক্ষা পোৱা লোকসকলে, তেওঁলোকক পৰাজিত কৰা সকলৰ ওপৰত আৰু নিৰ্ভৰ নকৰিব; কিন্তু বাস্তৱিকতে ইস্ৰায়েলৰ পবিত্ৰ জনা যিহোৱাত, নিৰ্ভৰ কৰিব। +\v 21 যাকোবৰ অৱশিষ্ট লোকসকল পৰাক্ৰমী ঈশ্বৰলৈ ঘুৰি আহিব। +\p +\s5 +\v 22 কাৰণ তোমাৰ ইস্রায়েলী লোকসকল সমুদ্ৰতীৰৰ বালিৰ দৰে হ’লেও, তেওঁলোকৰ কেৱল অৱশিষ্ট সকলহে ঘুৰি আহিব। প্রচুৰ ধাৰ্ম্মিকতা দাবী কৰাৰ দ্বাৰাই বিধানত ধ্বংস স্থিৰ কৰা হৈছে। +\v 23 কাৰণ বাহিনীসকলৰ প্রভু যিহোৱাই সমগ্র পৃথিৱীত ধ্বংস আনিবলৈ সিদ্ধান্ত লৈছে। +\p +\s5 +\v 24 এই হেতুকে বাহিনীসকলৰ প্রভু যিহোৱাই কৈছে, হে মোৰ চিয়োন-নিবাসী লোকসকল, যদিও অচুৰে তোমালোকক দণ্ডৰে প্ৰহাৰ কৰিব, আৰু মিচৰনিবাসী সকলে কৰাৰ দৰে তোমালোকৰ বিৰুদ্ধে লাখুটি দাঙিব, তথাপি অচুৰলৈ ভয় নকৰিবা। +\v 25 তেওঁলোকক ভয় নকৰিবা, কাৰণ ক্ষন্তেক সময়ৰ পাছতেই তোমালোকৰ বিৰুদ্ধে থকা মোৰ ক্রোধৰ অন্ত পৰিব, আৰু মোৰ ক্ৰোধ তেওঁৰ বিনাশলৈ গতি কৰিব। +\p +\s5 +\v 26 ওৰেবৰ শিলত যেতিয়া মিদিয়নক পৰাজিত কৰিব, তেতিয়া বাহিনী সকলৰ যিহোৱাই তেওঁলোকৰ বিৰুদ্ধে চাবুক ব্যৱহাৰ কৰিব। তেওঁ সাগৰৰ ওপৰত তেওঁৰ লাখুটি দাঙিব, আৰু তেওঁ মিচৰত দঙাৰ দৰে তাক দাঙিব। +\q1 +\v 27 সেই দিনা তোমালোকৰ কান্ধৰ পৰা তেওঁৰ বোজা আৰু তোমাৰ ডিঙিৰ পৰা তেওঁৰ যুৱলি তোলা হ’ব, +\q1 আৰু তোমালোকৰ ডিঙি অধিক শকত হোৱাৰ কাৰণে যুৱলি ধ্বংস হ’ব। +\q1 +\s5 +\v 28 শত্রুবোৰ অয়ৎলৈ আহিল, +\q1 আৰু মিগ্ৰোণৰ মাজেদি আহিল; তেওঁ মিকমচত তেওঁ বিধান সংৰক্ষিত কৰিলে। +\q1 +\v 29 তেওঁলোকে ঠেক পথ অতিক্রম কৰিলে, আৰু গেবাত অস্থায়ীভাৱে থাকিলে। +\q1 ৰামা কঁপিছে, চৌলৰ গিবিয়া পলাইছে। +\q1 +\s5 +\v 30 হেগল্লীম জীয়াৰি, তুমি জোৰকৈ চিঞৰা! হে লয়িচা, মনোযোগ দিয়া! +\q1 হে দুর্ভগীয়া অনাথুৎ! +\q1 +\v 31 মদমেনা পলৰীয়া; +\q1 গেবিম নিবাসীসকল নিৰাপত্তাৰ কাৰণে দৌৰা। +\q1 +\v 32 এই বিশেষ দিনত তেওঁ নোবত ৰ’ব; +\q1 চিয়োন জীয়াৰিৰ পৰ্ব্বতত, যিৰূচালেমৰ পাহাৰত হাতৰ মুঠি জোকাৰিব। +\q1 +\s5 +\v 33 চোৱা বাহিনী সকলৰ যিহোৱা প্ৰভুৱে ভয়ানক মৰ মৰ শব্দেৰে ডাল কাটি পেলাব; +\q1 ওখ গছবোৰ কাটি পেলোৱা হ’ব, আৰু সূউচ্চবোৰক তল কৰা হ’ব। +\q1 +\v 34 তেওঁ কুঠাৰেৰে ঘন অৰণ্য কাটি পেলাব, আৰু তেওঁৰ মহত্বত লিবানোন পতিত হ’ব। + +\s5 +\c 11 +\s আহিব লগা অভিষিক্ত জনা, আৰু তেওঁৰ ৰাজ্য। ইস্ৰায়েলৰ পুনৰাগমন। +\p +\v 1 যিচয়ৰ মূলৰ পৰা এটি পোখা ওলাব, আৰু মূলৰ পৰা এটা শাখা ওলাই ফলৱান হ’ব। +\q1 +\v 2 যিহোৱাৰ আত্মা, প্ৰজ্ঞাৰ আত্মা, আৰু সুবিবেচনা, +\q1 পৰামৰ্শ, আৰু পৰাক্ৰমৰ আত্মা, জ্ঞান আৰু যিহোৱা বিষয়ক ভয়ৰ আত্মা, তেওঁৰ ওপৰত স্থিতি ল’ব। +\q1 +\s5 +\v 3 যিহোৱাৰ ভয়ত তেওঁৰ আনন্দ হ’ব, +\q1 তেওঁৰ চকুৱে দেখাৰ দ্বাৰাই তেওঁ বিচাৰ নকৰিব, নাইবা তেওঁৰ কাণে শুনাৰ দ্বাৰাই তেওঁ সিদ্ধান্ত নল’ব। +\q1 +\v 4 তাৰপৰিৱৰ্তে তেওঁ ধাৰ্ম্মিকতাৰে দৰিদ্ৰসকলৰ বিচাৰ কৰিব, আৰু ন্যায়েৰে পৃথিৱীৰ নম্ৰ লোকসকলৰ বাবে সিদ্ধান্ত ল’ব। +\q1 তেওঁ নিজৰ মুখৰ শাসন দণ্ডৰে পৃথীৱিক প্ৰহাৰ কৰিব, আৰু নিজৰ ওঁঠৰ ফুৰে দুষ্টক সংহাৰ কৰিব। +\q1 +\v 5 ধাৰ্ম্মিকতা তেওঁৰ কঁকালৰ টঙালি হ’ব, আৰু বিশ্বস্ততা তেওঁৰ কটিবন্ধন হ’ব। +\q1 +\s5 +\v 6 কুকুৰনেচীয়া বাঘ ভেড়া পোৱালিৰ সৈতে বাস কৰিব, আৰু নাহৰফুটুকী বাঘ ছাগলী পোৱালিৰ সৈতে শুব। +\q1 দামুৰি আৰু যুবা সিংহ, আৰু হৃষ্টপুষ্ট দামুৰি একেলগে থাকিব। এটি সৰু লৰাই সিহঁতক চলাব। +\q1 +\v 7 গৰু আৰু ভালুকে একেলগে চৰিব, আৰু সিহঁতৰ পোৱালিবোৰ একেলগে শুব, +\q1 সিংহই ষাড় গৰুৰ দৰে ধান খেৰ খাব। +\q1 +\s5 +\v 8 কেঁচুৱাই সাপ থকা গাঁতৰ ওপৰত খেলিব, +\q1 আৰু পিয়াহ এৰা ল’ৰাই সৰ্প থকা গাঁতত হাত দিব। +\q1 +\v 9 মোৰ সমগ্র পবিত্ৰ পৰ্ব্বতত সিহঁতে আঘাত বা ধ্বংস নকৰিব; +\q1 কাৰণ পানীয়ে যি দৰে সমুদ্ৰক ঢাকে, সেইদৰে যিহোৱাৰ জ্ঞানে পৃথিৱী পৰিপূৰ্ণ কৰিব। +\q1 +\s5 +\v 10 সেই দিনা লোকসকলৰ বাবে যিচয়ৰ মূল নিচানৰূপে থিয় হ’ব। +\q1 দেশবাসীয়ে তেওঁক বিচাৰি উলিয়াব আৰু তেওঁৰ বিশ্ৰামস্থান গৌৰৱাম্বিত হ’ব। +\q1 +\v 11 পথোচ, কুচ, এলম, চিনাৰ, হমাৎ, সমুদ্ৰৰ দ্বীপবোৰ, +\q1 অচুৰ আৰু মিচৰীয়াৰ বাকী থকা অৱশিষ্ট লোকসকলক উদ্ধাৰ কৰিবলৈ +\q1 সেই দিনা প্ৰভুৱে তেওঁৰ হাত পুনৰ আগবঢ়াব। +\q1 +\s5 +\v 12 তেওঁ দেশবাসীৰ বাবে এখন নিচান স্থাপন কৰিব, আৰু ইস্রায়েলৰ দেশ ত্যাগ কৰা সকল, +\q1 আৰু পৃথিৱীৰ চাৰিও চকুৰ পৰা খেদি দিয়া যিহূদাৰ লোকসকলক তেওঁ একত্রিত কৰিব। +\q1 +\v 13 তেওঁ ইফ্ৰয়িমৰ অসূয়া বন্ধ কৰিব, আৰু যিহূদাক অত্যাচাৰ কৰাসকলক উচ্ছন্ন কৰা হ’ব; +\q1 ইফ্ৰয়িমে যিহুদাক অসূয়া নকৰিব, আৰু যিহূদাই ইফ্ৰয়িমক আৰু অত্যাচাৰ নকৰিব। +\q1 +\s5 +\v 14 তথাপিও তেওঁলোকে পশ্চিম ফালে থকা ফিলিষ্টীয়াসকলৰ পাহাৰবোৰ অৱৰোধ কৰিব; আৰু তেওঁলোক দুয়ো একেলগে পূব দিশৰ লোকসকলক লুট কৰিব। +\q1 তেওঁলোক ইদোম আৰু মোৱাবক আক্রমণ কৰিব; আৰু অম্মোনৰ লোকসকল তেওঁলোকক মানি চলিব। +\q1 +\v 15 যিহোৱাই মিচৰীয়াৰ সমুদ্ৰৰ উপসাগৰ বিভক্ত কৰিব। তেওঁ ইফ্রাতাচ নদীৰ ওপৰত তপত বতাহ নিজৰ হাতেৰে বলাব, +\q1 আৰু সাতটা সুঁতিত বিভক্ত কৰিব, সেয়ে লোকসকল জোতা পিন্ধিহে পাৰ হ’ব পাৰিব। +\q1 +\s5 +\v 16 মিচৰ দেশৰ পৰা ওলাই অহা দিনা যি দৰে ইস্ৰায়েলৰ বাবে এটি পথ হৈছিল, +\q1 সেইদৰে অৱশিষ্ট থকা লোকসকলৰ বাবে অচূৰৰ পৰা এটি ৰাজপথ হ’ব। + +\s5 +\c 12 +\p +\v 1 সেই দিনা তুমি ক’বা, +\q1 “হে যিহোৱা, মই আপোনাৰ ধন্যবাদ কৰিম; কাৰণ যদিও আপুনি মোৰ ওপৰত ক্ৰোধ আছিল, তথাপিও আপোনাৰ ক্ৰোধ আঁতৰিল, আৰু আপুনি মোক শান্ত্বনা দিলে। +\q1 +\v 2 চোৱা, ঈশ্বৰ মোৰ পৰিত্ৰাণকৰ্ত্তা, মই তেওঁত ভৰসা কৰিম, আৰু ভয় নকৰিম; +\q1 কাৰণ যিহোৱা, হয়, যিহোৱাই মোৰ শক্তি আৰু মোৰ গান, তেওঁ মোৰ পৰিত্ৰাণকৰ্ত্তা হ’ল।” +\q1 +\s5 +\v 3 পৰিত্ৰাণৰ নাদৰ পৰা তুমি আনন্দেৰে সৈতে পানী তুলিবা। +\q1 +\v 4 সেই দিনা তোমালোকে ক’বা, “যিহোৱাৰ ধন্যবাদ কৰা, আৰু তেওঁৰ নাম লোৱা; +\q1 লোকসকলৰ মাজত তেওঁৰ কাৰ্যবোৰ প্ৰকাশ কৰা, তেওঁৰ নাম মহিমান্বিত বুলি ঘোষণা কৰা। +\q1 +\s5 +\v 5 যিহোৱাৰ উদ্দেশ্যে গান কৰা, কিয়নো তেওঁ মহৎ কাৰ্য কৰিলে; সমগ্র পৃথিৱীত এই সকলো জানিবলৈ দিয়া হওক। +\q1 +\v 6 হে চিয়োন-নিবাসীসকল তোমালোক উচ্চ স্বৰেৰে আনন্দ-ধ্বনি কৰা; কিয়নো ইস্ৰায়েলৰ পবিত্ৰ জনা তোমালোকৰ মাজত মহান।” + +\s5 +\c 13 +\s বাবিলৰ বিষয়ে কোৱা ভাববাণী। +\p +\v 1 আমাচৰ পুত্ৰ যিচয়াই পোৱা বাবিলৰ বিষয়ে ঘোষণা। +\q1 +\v 2 তোমালোকে গছ-গছনি নথকা পৰ্ব্বতৰ ওপৰত এখন সংকেত পতাকা স্থাপন কৰা, আৰু তেওঁলোকলৈ উচ্চধ্বনি কৰা, +\q1 প্রধান লোকৰ দুৱাৰলৈ তেওঁলোক সোমায় যাবলৈ তোমাৰ হাত জোকাৰা। +\q1 +\v 3 মই মোৰ পবিত্ৰীকৃত লোকসকলক আদেশ দিলোঁ; +\q1 হয়, মই মোৰ ক্ৰোধ কাৰ্যকাৰী কৰিবলৈ মোৰ পৰাক্রমী লোক এনে কি, গৰ্বেৰে উল্লাস কৰা সকলকো মাতিলোঁ। +\q1 +\s5 +\v 4 বহু লোকৰ চিঞৰৰ দৰে পৰ্ব্বতবোৰত বহুসংখ্যক লোকৰ শব্দ! +\q1 বহু দেশ একলগ হৈ চিঞৰাৰ দৰে ৰাজ্যৰ প্রচণ্ড আলোড়ন! +\q1 বাহিনীসকলৰ যিহোৱাই যুদ্ধৰ বাবে সৈন্যসকলক একত্রিত কৰিছে। +\q1 +\v 5 তেওঁলোকে দূৰ দিগন্ত দেশৰ পৰা, +\q1 যিহোৱাৰ বিচাৰৰ অস্ত্ৰ-শস্ত্ৰৰ সৈতে সমগ্র দেশ ধ্বংস কৰিবলৈ আহিছে। +\q1 +\s5 +\v 6 যিহোৱাৰ দিন অতি ওচৰ; সৰ্ব্ব-শক্তিমান জনাৰ পৰা সৰ্ব্বনাশ আহিছে। +\q1 +\v 7 সেই কাৰণে সকলো হাত দুৰ্ব্বল হ’ব, আৰু প্ৰত্যেক হৃদয় দ্ৰৱ হ’ব; +\q1 +\v 8 প্রসৱ কৰা মহিলাৰ দৰে তেওঁলোকে ভয় খাব, যন্ত্ৰণা পাব আৰু বেদনাই তেওঁলোকক গ্রাস কৰিব। +\q1 তেওঁলোক ইজনে সিজনক দেখি আচৰিত হ’ব, তেওঁলোকৰ মুখ উজ্বলি উঠিব। +\q1 +\s5 +\v 9 চোৱা, দেশ উচ্ছন্ন কৰিবলৈ, আৰু তাৰ পৰা পাপীবোৰক বিনষ্ট কৰিবলৈ, +\q1 যিহোৱাৰ দিন খং আৰু প্ৰচণ্ড ক্ৰোধেৰে আহিছে। +\q1 +\v 10 আকাশ মণ্ডলৰ তৰা আৰু নক্ষত্ৰবোৰে নিজৰ দীপ্তি প্ৰকাশ নকৰিব; +\q1 পূৱাৰ পৰাই সূৰ্য আন্ধাৰেৰে আবৃত হ’ব, আৰু চন্দ্ৰই দীপ্তি নিদিব। +\q1 +\s5 +\v 11 মই জগতখনক কুকাৰ্যৰ বাবে আৰু দুষ্টবোৰক তেওঁলোকৰ অপৰাধৰ বাবে দণ্ড দিম, +\q1 মই অহঙ্কাৰীবোৰৰ দৰ্প শেষ কৰিম, আৰু কঠিন হৃদয়ৰ লোকসকলৰ অহঙ্কাৰ নাশ কৰিম। +\q1 +\v 12 মই মানুহক শুদ্ধ সোণতকৈ, আৰু মনুষ্যক ওফীৰৰ শুদ্ধ সোণতকৈয়ো দুৰ্ল্লভ কৰিম। +\q1 +\s5 +\v 13 এই হেতুকে মই আকাশ মণ্ডলক কঁপাম, +\q1 আৰু বাহিনীসকলৰ যিহোৱাৰ ক্ৰোধত আৰু তেওঁৰ প্ৰচণ্ড খংৰ দিনত পৃথিৱী জোকাৰ খাই স্থানান্তৰিত হ’ব। +\q1 +\v 14 খেদা খোৱা হৰিণৰ বা ৰখীয়া নথকা ভেড়াৰ দৰে +\q1 তেওঁলোক প্ৰতিজনে নিজৰ দেশলৈ পলাই যাব। +\q1 +\s5 +\v 15 বিচাৰি পোৱা প্রতিজনকে হত্যা কৰা হ’ব, আৰু বন্দী কৰা প্রতিজনকে তৰোৱালেৰে বধ কৰা হ’ব। +\q1 +\v 16 তেওঁলোকৰ চকুৰ আগতে তেওঁলোকৰ কেঁচুৱাবোৰক দলিয়াই ডোখৰ ডোখৰ কৰিব, +\q1 তেওঁলোকৰ ঘৰবোৰ লুট কৰা হ’ব, আৰু তেওঁলোকৰ মহিলাসকলক ধৰ্ষণ কৰা হ’ব। +\q1 +\s5 +\v 17 চোৱা, ৰূপ গণ্য নকৰা, আৰু সোণতো সন্তুষ্ট নোহোৱা +\q1 লোকসকলক আক্রমণ কৰিবলৈ মই মাদীয়াসকলক উচটাম। +\q1 +\v 18 তেওঁলোকৰ ধনুকাড়ে ডেকাসকলক বিন্ধিব, +\q1 তেওঁলোকে শিশুবোৰক দয়া নকৰিব, আৰু সন্তানসকলক কৃপাদৃষ্টি নকৰিব। +\q1 +\s5 +\v 19 আৰু বাবিল, যি ৰাজ্যবোৰৰ প্রশংসিত, যাৰ ঐশ্বৰ্যত কলদীয়াই অহঙ্কাৰ কৰে, +\q1 ঈশ্বৰে নিপাত কৰা চদোম আৰু ঘোমৰাৰ দৰে হ’ব। +\q1 +\v 20 সেয়ে ই কেতিয়াও নিবাসস্থান নহ’ব, আৰু পুৰুষে পুৰুষে কোনেও তাত বাস নকৰিব। +\q1 আৰবী লোকসকলেও তাত তম্বু নতৰিব, বা ভেৰা-ৰখীয়াসকলেও সেই ঠাইত নিজৰ জাকক নুশুৱাব। +\q1 +\s5 +\v 21 কিন্তু মৰুভূমিৰ বনৰীয়া জন্তুৱে তাত বাস কৰিব; তেওঁলোকৰ ঘৰবোৰ ফেঁচাৰে পৰিপূৰ্ণ হ’ব, +\q1 আৰু সেই ঠাইত উট পক্ষীয়ে আৰু বনৰীয়া ছাগলীবোৰে জপিয়াব। +\q1 +\v 22 তেওঁলোকৰ দুর্গবোৰত ৰাং কুকুৰ, আৰু মনোহৰ অট্টালিকাবোৰত শিয়ালে চিঞঁৰিব। তেওঁৰ সময় ওচৰ চাপিছে, আৰু তেওঁৰ দিনবোৰ বিলম্ব নকৰিব। + +\s5 +\c 14 +\p +\v 1 যিহোৱাই যাকোবক দয়া কৰিব; ইস্ৰায়েলক পুনৰায় মনোনীত কৰিব, আৰু তেওঁলোকৰ নিজৰ দেশত তেওঁলোকক স্থাপন কৰিব। বিদেশীসকলে তেওঁলোকৰ সৈতে যোগ দিব আৰু তেওঁলোকে নিজেই যাকোবৰ বংশত সংযুক্ত হ’ব। +\v 2 আৰু দেশবাসীয়ে তেওঁলোকক লৈ গৈ তেওঁলোকৰ নিজৰ ঠাইত থ’ব। তাৰ পাছত ইস্ৰায়েল বংশৰ লোকসকলে তেওঁলোকক যিহোৱাৰ দেশলৈ দাস দাসীৰ দৰে লৈ যাব। তেওঁলোকক বন্দী কৰা লোকসকলক তেওঁলোকে বন্দী কৰিব, আৰু তেওঁলোকক উপদ্ৰৱ কৰা লোকসকলৰ ওপৰত তেওঁলোকে শাসন কৰিব। +\p +\s5 +\v 3 সেই দিনা দুখ, কষ্ট, আৰু কঠিন বন্দীত্বত থাকি কাম কৰিবলৈ বাধ্য হোৱাৰ পৰা যিহোৱাই তোমালোকক জিৰণী দিব। +\v 4 তোমালোকে বাবিলৰ ৰজাৰ বিৰুদ্ধে বিদ্রূপৰ গীত গাবা, +\q1 উপদ্ৰৱ কৰা সকলৰ কেনেকৈ অন্ত হ’ল, গর্ব্বেৰে কৰা উত্তেজনাৰ অন্ত হ’ল! +\q1 +\s5 +\v 5 যিহোৱাই দুষ্টবোৰৰ লাঠি, আৰু সেই শাসনকর্তা সকলৰ ৰাজদণ্ড ভাঙিব, +\q1 +\v 6 যাৰ দ্বাৰাই অবিৰাম ভাৱে ভুকুৱাত ক্রোধেৰে লোকসকল প্রভাৱিত হৈছিল, +\q1 দেশবাসীসকলক খঙেৰে আক্রমন কৰি শাসন কৰাত অনিয়ন্ত্রিত হৈছিল। +\q1 +\s5 +\v 7 সমস্ত পৃথিৱী শান্ত আৰু সুস্থিৰ হৈ আছে; তেওঁলোকে গীতেৰে সৈতে উৎসৱ পালন কৰিছে; +\q1 +\v 8 এনে কি, দেবদাৰু আৰু লিবানোনৰ এৰচ গছবোৰেও আনন্দ কৰিছে, +\q1 সিহঁতে কৈছে, ‘তুমি পতিত হোৱাৰ পৰা আমাক কাটিবলৈ কোনো খৰিকটীয়া আহা নাই।’ +\q1 +\v 9 তুমি যেতিয়া সেই ঠাইলৈ গৈছিলা, তেতিয়া তোমাক সাক্ষাৎ কৰিবলৈ চিয়োল অধঃস্থানৰ পৰা উৎসুক হৈছে; +\q1 পৃথিৱীৰ সকলো ৰজাসকল আৰু মৃতসকল তোমাৰ বাবে উঠিছে, +\q1 দেশবোৰৰ সকলো ৰজাক নিজৰ সিংহাসনৰ পৰা উঠাইছে। +\q1 +\s5 +\v 10 তেওঁলোক সকলোৱে তোমাৰ সৈতে কথা পাতি ক’ব, +\q1 ‘ তুমিও আমাৰ দৰে দুৰ্ব্বল হৈছা,তুমি আমাৰ দৰেই হৈছা। +\q1 +\v 11 তোমাৰ আড়ম্বৰ আৰু তোমাৰ নেবল যন্ত্ৰৰ বাদ্য চিয়োললৈ নমোৱা হ’ল, +\q1 তোমাৰ চাৰিওফালে পোকবোৰ সিঁচৰিত হ’ল, আৰু কেঁচুবোৰে তোমাক ঢাকিলে।’ +\q1 +\s5 +\v 12 তুমি আকাশ মণ্ডল, নক্ষত্র, আৰু প্ৰভাতীয় তৰাৰ পৰা কেনেকৈ পৰিলা! +\q1 দেশবোৰক জয় কৰা জন যি তুমি বিছিন্ন হৈ মাটিত কেনেকৈ পৰিলা! +\q1 +\v 13 তুমি তোমাৰ মনতে কৈছিলা, ‘মই স্বৰ্গলৈ উঠিম, +\q1 ঈশ্বৰৰ তৰাবোৰৰ ওপৰত মই মোৰ সিংহাসন উন্নত কৰিম; +\q1 আৰু মই উত্তৰ দিশৰ অন্তভাগত সভা বহা পাহাৰত বহিম। +\q1 +\v 14 মই মেঘবোৰতকৈয়ো ওখ ঠাইত উঠিম; মই নিজকে সৰ্ব্বোপৰি জনাৰ তুল্য কৰিম।’ +\q1 +\s5 +\v 15 তথাপি তোমাক এতিয়া চিয়োলৰ গাঁতৰ অন্তভাগলৈকে নমোৱা হ’ল। +\q1 +\v 16 তোমালৈ স্থিৰ হৈ দৃষ্টি কৰা সকল তোমাৰ বিষয়ে বিবেচনা কৰিব, +\q1 তেওঁলোকে ক’ব, ‘পৃথিৱীখন কঁপোৱা, আৰু ৰাজ্যবোৰক জোকাৰা মানুহ জন সেই জনেই নে?’ +\q1 +\v 17 পৃথিৱীখনক মৰুপ্রান্ত স্বৰূপ কৰা, নগৰবোৰ উচ্ছন্ন কৰা, আৰু বন্দীসকলক ঘৰলৈ যাবলৈ নিদিয়া জন সেই জনেই নে? +\q1 +\s5 +\v 18 দেশবোৰৰ সকলো ৰজা, +\q1 তেওঁলোকৰ সকলোৱে নিজৰ মৈদামত সন্মানেৰে শুইছে। +\q1 +\v 19 কিন্তু ডালবোৰ কাটি পেলোৱাৰ দৰে তোমাক মৈদামৰ পৰা নিক্ষেপ কৰা হৈছে, +\q1 শিলৰ গাঁতলৈ নিয়া আৰু তৰোৱালেৰে খোচা মৃতলোকে বস্ত্রৰ দৰে তোমাক ঢাকি ধৰিছে। +\q1 +\v 20 মৃত দেহ গচকাৰ দৰে, তুমি তেওঁলোকৰ সৈতে কেতিয়াও মৈদামত যোগ দিয়া নহ’বা; +\q1 কাৰণ তুমি তোমাৰ দেশ ধ্বংস কৰিলা, নিজৰ লোকসকলক বধ কৰা জন তুমিয়ে; +\q1 অন্যায়কাৰীসকলৰ পুত্রৰ নাম পুনৰ উল্লেখ কৰা নহ’ব। +\q1 +\s5 +\v 21 তেওঁলোকৰ পূৰ্বপুৰুষসকলৰ অপৰাধৰ বাবে, তেওঁলোকৰ সন্তানসকলক বধ কৰিবলৈ প্রস্তুত হোৱা, +\q1 সেয়ে তেওঁলোকে উঠি নাহিব, আৰু পৃথিৱীখন অধিকাৰ কৰিছে, আৰু সমগ্র পৃথিৱীত নগৰেৰে পৰিপূৰ্ণ হৈছে। +\q1 +\v 22 বাহিনীসকলৰ যিহোৱাই কৈছে, “মই তেওঁলোকৰ বিৰুদ্ধে উঠিম” +\q1 বাবিলৰ নাম, বংশধৰ, আৰু ভাবী বংশ উছন্ন কৰিম” এইয়ে যিহোৱাৰ ঘোষণা। +\q1 +\v 23 মই তেওঁক ফেঁচাৰ বাসস্থানলৈ, আৰু পূখূৰীৰ পানীলৈ লৈ যাম, +\q1 আৰু মই তেওঁক সৰ্বনাশৰ বাঢ়নিৰে সাৰি পেলাম” বাহিনীসকলৰ যিহোৱাই এই কথা কৈছে, +\q1 +\s5 +\v 24 বাহিনীসকলৰ যিহোৱাই শপত কৰি কৈছে, “নিশ্চয়ে, +\q1 মই সঙ্কল্প কৰাৰ দৰে, এইটো মোলৈ ঘটিব; আৰু মই অভিপ্রায় কৰাৰ দৰে সেয়ে হ’ব; +\q1 +\v 25 মই মোৰ দেশত অচোৰক ভাঙিম, আৰু মোৰ পৰ্বতৰ ওপৰত ভৰিৰে গচকিম। +\q1 তেতিয়া তেওঁলোকৰ পৰা তেওঁৰ যুঁৱলী আঁতৰাব আৰু তেওঁলোকৰ কান্ধৰ পৰা তেওঁৰ ভাৰ দূৰ কৰা হ’ব।” +\q1 +\s5 +\v 26 সমগ্র পৃথিৱী বাবে স্থিৰ কৰা অভিপ্রায় এয়ে, আৰু সকলো দেশৰ ওপৰত উঠা হাত এয়ে। +\q1 +\v 27 কাৰণ বহিনীসকলৰ যিহোৱাই এয়ে পৰিকল্পনা কৰিলে; তেওঁক কোনে বাধা দিব পাৰে? তেওঁৰ হাত দাঙিব; আৰু কোনে তাক তললৈ কৰিব পাৰিব? +\p +\s5 +\v 28 ৰজা আহজৰ মৃত্যু হোৱাৰ বছৰত এই ঘোষণা হৈছিল। +\q1 +\v 29 হে ফিলিষ্টিয়া, তোমালোকক প্ৰহাৰ কৰা দণ্ডডাল ভগা দেখি তোমালোকে আনন্দ নকৰিবা। +\q1 কাৰণ সাপৰ গাঁতৰ পৰা এটা বিষাক্ত সাপ বাহিৰ ওলাব, আৰু তাৰ পোৱালীবোৰ অগ্নিসাদৃশ উৰণীয়া সাপ হ’ব। +\q1 +\v 30 দৰিদ্ৰসকলৰ প্রথমে জন্মাই খাব, আৰু অভাবগ্রস্ত সকলে সুৰক্ষাৰ বাবে শুই পৰিব। +\q1 আকালৰ দ্বাৰাই মই তোমাৰ মূল নষ্ট কৰিম, আৰু তোমাৰ অৱশিষ্ট ভাগক বধ কৰা হ’ব। +\q1 +\s5 +\v 31 হে ফিলিষ্টীয়াৰ দুৱাৰ গৰ্জন কৰা, আৰু হে নগৰ ক্রন্দন কৰা, তুমি দ্রৱ হৈ শেষ হৈ যাবা। +\q1 কাৰণ উত্তৰ দিশৰ পৰা ধুঁৱাৰ দৰে ডাৱৰ আহিব, আৰু তেওঁৰ শ্রেণীত এজনো পথভ্রষ্ট নাথাকিব। +\q1 +\v 32 তেনেহলে দেশৰ বাৰ্ত্তাবহক সকলক কেনেকৈ উত্তৰ দিব? +\q1 সেয়ে যিহোৱাই চিয়োলক সংস্থাপন কৰিলে, আৰু তেওঁৰ লোকসকলৰ নিপীড়িতসকলক আশ্ৰয়স্থান বিচাৰি দিব। + +\s5 +\c 15 +\s মোৱাবৰ বিষয়ে কোৱা ভাববাণী। +\p +\v 1 মোৱাবৰ বিষয়ে ঘোষণা। +\q1 বাস্তৱিক একে ৰাতিতে আৰ-মোৱাব উচ্ছন্ন আৰু ধ্বংস হ’ল; +\q1 বাস্তৱিকতে একে নিশাতে কীৰ-মোৱাব উচ্ছন্ন আৰু ধ্বংস হ’ল। +\q1 +\v 2 তেওঁলোক মন্দিৰৰ ওপৰলৈ গ’ল, আৰু দীবোনৰ লোকসকল কান্দিবলৈ ওখ স্থানলৈ গ’ল; +\q1 নবো আৰু মেদবাৰ ওপৰত মোৱাবে বিলাপ কৰিছে; +\q1 সকলোৰে মুৰ টকলা কৰা হৈছে, আৰু প্ৰতিজনৰ ডাঢ়ি কটা হৈছে। +\q1 +\s5 +\v 3 তেওঁলোকৰ পথত তেওঁলোকে চট কাপোৰ পিন্ধিছে; আৰু কঁকাল বান্ধিছে; +\q1 আৰু প্রতিজনে চকবোৰত চকু পানী বোৱাই কান্দিছে। +\q1 +\v 4 হিচবোন আৰু ইলিয়ালিয়ে চিঞঁৰিছে, তেওঁলোকৰ শব্দ যহচৰলৈকে শুনা গৈছে। +\q1 সেয়ে মোৱাবৰ অস্ত্রধাৰী লোকসকল আৰ্ত্তনাদ কৰিছে; আৰু তেওঁলোকৰ আত্মাই কঁপিছে। +\q1 +\s5 +\v 5 মোৰ হৃদয়ে মোৱাবৰ বাবে কান্দিছে, তাৰ প্ৰধানলোকসকলে চোবৰলৈ ইগ্লৎ-চলিচিয়ালৈ পলাই গৈছে। +\q1 তেওঁলোকে লুহীতলৈ উঠি যোৱা বাটেদি কান্দি কান্দি উঠি গৈছে; +\q1 তেওঁলোকে হোৰোণয়িমলৈ যোৱাৰ বাটত তেওঁলোকৰ বিনাশৰ কাৰণে উচ্চস্বৰে বিলাপ কৰিছে। +\q1 +\v 6 কাৰণ নিম্ৰীময়ৰ পানীসমূহ শুকাই গৈছে; +\q1 ঘাঁহবোৰ শুকাই গৈছে, নতুন ঘাঁহও শুকাই গৈছে, সেউজীয়া একোৱেই নাই। +\q1 +\v 7 তেওঁলোকে যথেষ্ট ধন বৃদ্ধি কৰিলে, আৰু গোটালে +\q1 তেওঁলোকে ঝাও গছৰ জুৰীৰ কাষলৈ লৈ গ’ল। +\q1 +\s5 +\v 8 সেই ক্রন্দন মোৱাবৰ সীমাৰ চাৰিওফালে, +\q1 আৰু তাৰ বিলাপ এগালীমৰ পৰা বেৰ-এলীমমলৈকে শুনা গৈছে। +\q1 +\v 9 কিয়নো দীমোনৰ পানী তেজেৰে পৰিপূৰ্ণ; কিন্তু মই দীমোনলৈ আৰু বেছি দুখ আনিম। +\q1 মোৱাবৰ পৰা ৰক্ষা পোৱা লোকসকল, আৰু দেশৰ অৱশিষ্ট থকা লোকসকলক এটা সিংহই আক্রমণ কৰিব। + +\s5 +\c 16 +\q1 +\v 1 মৰুপ্রান্তৰ চেলাৰ পৰা চিয়োন-জীয়াৰীৰ পৰ্ব্বতলৈ +\q1 দেশৰ শাসনকৰ্ত্তাৰ ওচৰলৈ ভেড়া পোৱালীবোৰ পঠাই দিয়া। +\q1 +\v 2 ভ্রমি ফুৰা চৰাই আৰু সিঁচৰিত হৈ থকা বাহঁৰ দৰে, +\q1 মোৱাবৰ মহিলাসকল অৰ্ণোন নদীৰ পাৰত আছে। +\q1 +\s5 +\v 3 “পৰামৰ্শ দিয়া, ন্যায় বিচাৰ কৰা, দুপৰীয়া ৰাতি হোৱাৰ দৰে ছাঁ প্রদান কৰা; +\q1 পলাতক লোকসকলক লুকুৱাই ৰাখা, আৰু তেওঁলোকক বিশ্বাসঘাত নকৰিবা। +\q1 +\v 4 মোৱাবৰ পৰা অহা শৰণাৰ্থী সকলক তোমালোকৰ লগত বাস কৰিবলৈ দিয়া; +\q1 বিনাশৰ পৰা ৰক্ষা পাবলৈ তেওঁলোকৰ বাবে লুকাই থকা ঠাই হোৱা।” +\q1 কিয়নো অত্যাচৰ, আৰু ধ্বংস বন্ধ কৰা হ’ব; +\q1 অপমান কৰা সকল দেশৰ পৰা অদৃশ্য হ’ব। +\q1 +\s5 +\v 5 বিশ্বাসযোগ্য নিয়মেৰে এখন সিংহাসন স্থাপিত হ’ব, আৰু দায়ূদৰ তম্বুৰ পৰা এজন বিশ্বাসী তাত বহিব। +\q1 তেওঁ ন্যায়বিচাৰ বিচৰাৰ দৰে তেওঁ বিচাৰ কৰিব, আৰু ধাৰ্মিকতাৰে কাৰ্য কৰিব। +\q1 +\s5 +\v 6 আমি মোৱাবৰ অহঙ্কাৰ, আৰু তেওঁৰ গৰ্বৰ কথা শুনিলোঁ, +\q1 তেওঁৰ আত্মগৌৰৱ, আৰু তেওঁৰ ক্রোধৰ বিষয়েও শুনিলো; কিন্তু তেওঁৰ আত্মগৌৰৱ মূল্যহীন। +\q1 +\v 7 সেয়ে মোৱাবৰ বাবে মোৱাব আৰু প্ৰতিজনে বিলাপ কৰিছে; +\q1 সম্পূৰ্ণভাৱে ধ্বংস হৈ যোৱা কীৰ-হেৰচতৰ দ্ৰাক্ষাগুটিৰ পিঠাৰ বাবে শোক কৰিছা। +\q1 +\s5 +\v 8 হিচবোনৰ পথাৰবোৰ আৰু চিবমাৰ দ্ৰাক্ষালতা শুকাই গ’ল। +\q1 দেশৰবোৰৰ শাসনকৰ্ত্তাসকলে উত্তম দ্রাক্ষাগুটি গচকিব, +\q1 সেইবোৰে জাযেৰ গৈ পাইছিল; আৰু মৰুভুমিত বিয়পি পৰিছিল। +\q1 ইয়াৰ পোখাবোৰ বিদেশলৈকে বিস্তাৰিত হৈছে; সেইবোৰ সাগৰৰ ওপৰেৰে গৈছে। +\q1 +\s5 +\v 9 বাস্তৱিকতে মই চিবমাৰ দ্রাক্ষাবাৰীৰ কাৰণে যাজেৰৰ সৈতে কান্দিম। +\q1 হে হিচবোন, আৰু ইলিয়ালি, মই মোৰ চকুলোৰে পানী দিম; +\q1 তোমাৰ পথাৰৰ গ্রীষ্মকালৰ ফল আৰু শস্য দোৱাৰ কাৰণে মই আনন্দৰ উচ্চধ্বনি সমাপ্ত কৰিম। +\q1 +\v 10 আনন্দ আৰু উল্লাস ফলৱান বাৰীৰ পৰা দূৰ কৰা হ’ব; আৰু তোমাৰ দ্ৰাক্ষাবাৰীবোৰত গান বা আনন্দ ধ্বনি আৰু নহ’ব; +\q1 দ্ৰাক্ষাকুণ্ডত গচকি দ্ৰাক্ষাৰস উলিয়াবলৈ কোনো গচকা লোক নাথাকিব; মই দ্ৰাক্ষাবাৰীৰ গচকা আনন্দ ধ্বনি থমালোঁ। +\q1 +\s5 +\v 11 সেয়ে মোৰ হৃদয়ৰ শ্বাসনিশ্বাস মোৱাবৰ বাবে আৰু মোৰ অন্তৰৰ ভাগবোৰ কীৰ-হেৰচতৰ বাবে এখন বীণাৰ দৰে বাজিছে। +\q1 +\v 12 যেতিয়া মোৱাবে ওখ স্থানত নিজকে পৰিধান কৰিব, +\q1 আৰু প্ৰাৰ্থনা কৰিবলৈ তেওঁৰ মন্দিৰত সোমাব, তেতিয়া তেওঁৰ প্রাৰ্থনা কৃতকাৰ্য নহ’ব। +\p +\s5 +\v 13 এয়ে যিহোৱাই মোৱাবৰ বিষয়ে পূৰ্ব্বে কোৱা বাক্য; +\v 14 পুনৰ যিহোৱাই কৈছে, “তিনি বছৰৰ ভিতৰত মোৱাবৰ গৌৰৱ দূৰ কৰা হ’ব; তেওঁৰ অনেক লোকৰ ওপৰিও, তেওঁৰ অৱশিষ্ট ভাগ অতি ক্ষুদ্ৰ আৰু নগণ্য হ’ব। + +\s5 +\c 17 +\s দম্মেচক আৰু ইফ্ৰয়িমৰ বিৰুদ্ধে কোৱা ভাববাণী। +\p +\v 1 দম্মেচক বিষয়ক ভাৰবাক্য। +\p চোৱা, দম্মেচক আৰু নগৰ হৈ নাথাকিব; ই ধ্বংসৰ স্তূপ হ’ব। +\q1 +\v 2 অৰোয়েৰৰ নগৰবোৰ পৰিত্যক্ত হ’ব; +\q1 সেইবোৰ ভেড়াৰ জাকৰ বাবে শুৱা ঠাই হ’ব; আৰু কোনোৱে সিহঁতক ভয় নকৰিব। +\q1 +\v 3 ইফ্ৰয়িমৰ পৰা শক্তিশালী নগৰবোৰ, দম্মেচকৰ পৰা ৰাজ্য, +\q1 আৰু বাহিনীসকলৰ যিহোৱাই কৈছে, অৰামৰ অৱশিষ্ট ভাগ ইস্ৰায়েলৰ সন্তানসকলৰ গৌৰৱৰ সদৃশ হ’ব। +\q1 +\s5 +\v 4 সেই দিনা এই দৰে হ’ব +\q1 যাকোবৰ গৌৰৱ অতি দুৰ্ব্বল হ’ব, আৰু তাৰ হৃষ্টপুষ্ট শৰীৰ ক্ষীণ হ’ব। +\q1 +\v 5 যি দৰে ধান দাওঁতে থিয় হৈ থকা শস্য গোটাই আৰু তেওঁৰ হাতেৰে থোকবোৰ কাটে, +\q1 বা কোনোৱে ৰফায়ীম উপত্যকাত শষ্যৰ থোকবোৰ সংগ্রহ কৰাৰ দৰে হ’ব। +\q1 +\s5 +\v 6 তথাপি, ইস্ৰায়েলৰ ঈশ্বৰ যিহোৱাই কৈছে, “যেতিয়া জলফাই গছ জোকৰা হয়, +\q1 তেতিয়া অতি ওখ ডালত দুটা বা তিনিটা জলফাই ফল থাকে, বা এজোপা ফলৱতী গছৰ অতি ওখ ডালবোৰত চাৰিটা বা পাঁচটা ফল থাকে,” সেই দৰে তাত অৱশিষ্ট থাকিব। +\m +\v 7 সেইদিনা মানুহে নিজৰ সৃষ্টিকৰ্ত্তালৈ মনযোগ দিব, আৰু তেওঁলোকৰ চকুৱে ইস্ৰায়েলৰ পবিত্ৰ জনালৈ দৃষ্টি কৰিব। +\p +\s5 +\v 8 তেওঁলোকে নিজৰ হাতেৰে তৈয়াৰ কৰা যজ্ঞ-বেদীলৈ চকু নিদিব, নাইবা তেওঁলোকৰ আঙুলিৰে সজা আচেৰা মুৰ্ত্তিবোৰ বা সূৰ্য প্ৰতিমাবোৰলৈ দৃষ্টি নকৰিব। +\q1 +\v 9 সেই দিনা তেওঁলোকৰ দৃঢ় নগৰবোৰ, পৰ্ব্বতৰ টিঙত থকা এঢলীয়া পৰিত্যক্ত কাঠনিৰ দৰে হ’ব, +\q1 আৰু ইস্রায়েলী লোকসকলকৰ বাবে সেইবোৰ পৰিত্যাগ কৰা হৈছে, আৰু সেইবোৰ জনশূন্যতালৈ পৰিণত হ’ব। +\q1 +\s5 +\v 10 কাৰণ তোমালোকে তোমালোকৰ পৰিত্ৰাণকৰ্ত্তা ঈশ্বৰক পাহৰিলা, আৰু তোমালোকৰ বলস্বৰূপ শিলালৈ অৱহেলা কৰিলা; +\q1 সেয়ে তোমালোক আনন্দদায়ক পুঁলিবোৰ ৰোপন কৰা, আৰু অদ্ভুত শেলুৱইবোৰ আঁতৰোৱা; +\q1 +\v 11 সেই দিনা তোমালোক পুঁলি ৰুবা, বেৰা দিবা আৰু খেতি কৰিবা। অতিশুনকালে তোমালোকৰ বীজ গজি উঠিব; +\q1 কিন্তু দুৰ্দশা আৰু প্রচণ্ড দুঃখৰ দিনা শষ্য গোটোৱা বিফল হ’বা। +\q1 +\s5 +\v 12 সমূদ্ৰৰ গৰ্জ্জনৰ দৰে গৰ্জ্জন কৰা অনেক লোক সমূহৰ কোলাহল! +\q1 আৰু তীব্রবেগেৰে যোৱা প্রৱল পানীৰ শব্দৰ দৰে দেশবাসীৰ বেগেৰে যোৱা শব্দ! +\q1 +\v 13 অনেক পানী বেগেৰে বৈ যোৱা শব্দৰ দৰে, দেশবাসীসকলে গৰ্জন কৰিব; +\q1 কিন্তু প্রভুৱে তেওঁলোকক তিৰস্কাৰ কৰিব; তাতে তেওঁলোক বহু দূৰলৈ পলাই যাব, +\q1 আৰু বতাহৰ আগত পৰ্ব্বতৰ ওপৰত বিধৱালোকে পিন্ধা কাপোৰৰ দৰে, আৰু বতাহৰ আগত ঘূৰি ঘূৰি যোৱা ধুলিৰ দৰে তেওঁলোকক খেদি দিয়া হ’ব। +\q1 +\v 14 চোৱা, সন্ধ্যাপৰত ত্ৰাস হ’ব; আৰু ৰাতিপুৱা নহওঁতেই তেওঁলোক গুচি যাব। +\q1 এয়ে আমাক লুট কৰাসকলৰ অংশ, আৰু এয়ে আমাক অপহৰণ কৰাসকলৰ ভাগ। + +\s5 +\c 18 +\q1 +\v 1 হাঁয় হাঁয়, ইথপিয়া(কূচ) নদীৰ সিপাৰে থকা পখীৰ মৰ্মৰধ্বনি হোৱা দেশ, +\q1 +\v 2 ৰাজদূতসকলক নলখাগড়িৰ জাহাজত সমূদ্রৰ বাটেদি পঠোৱা জন, +\q1 যি দেশৰ লোকসকল বলিষ্ট আৰু ধুনীয়া, যি সকল আদিৰ পৰা এতিয়ালৈকে ভয়ানক, +\q1 যি সকলৰ দেশ নদীবোৰেৰে বিভক্ত, সেই দেশলৈ বেগি দূতসকল যোৱা। +\q1 +\s5 +\v 3 হে পৃথিৱী নিবাসী, আৰু হে পৃথিৱীত থকা লোকসকল, +\q1 যেতিয়া পৰ্ব্বতবোৰৰ ওপৰত নিচান তোলা হ’ব, তেতিয়া চাবা, আৰু যেতিয়া শিঙা বাজিব, তেতিয়া শুনিবা। +\q1 +\s5 +\v 4 যিহোৱাই মোক কোৱা কথা এই, “নিৰ্মল আকাশৰ ৰ’দৰ দৰে, আৰু শস্য চপোৱা কালৰ গৰম নিয়ৰযুক্ত মেঘৰ দৰে, +\q1 মই মোৰ গৃহৰ পৰা নিজমে নিৰীক্ষণ কৰিম।” +\q1 +\v 5 শষ্য চপোৱাৰ পূৰ্বে যি সময়ত ফুল সৰিল, আৰু ফুল পকা দ্রাক্ষাগুটিত পৰিণত হ’ল, +\q1 এনে সময়ত তেওঁ কাঁইটবোৰ কটাৰীৰে কাটি পেলাব, আৰু সিঁচৰিত হৈ থকা ডালবোৰ কাটি দূৰ কৰিব। +\q1 +\s5 +\v 6 পৰ্বতৰ চৰাইবোৰৰ বাবে, আৰু পৃথিৱীৰ জন্তুবোৰৰ বাবে সেই সকলো পৰিত্যক্ত হ’ব; +\q1 চৰাইবোৰে সেইবোৰৰ ওপৰত গ্রীষ্মকাল, আৰু পৃথিৱীৰ জন্তুবোৰে সেইবোৰৰ ওপৰত জাৰকাল তিবাহিত। +\q1 +\v 7 সেই সময়ত দীৰ্ঘকায় আৰু নিমজ গাৰে লোকসকল আগৰে পৰা এতিয়ালৈকে ভয়ঙ্কৰ এক জাতি, নদীবোৰে দেশ বিভক্ত কৰা দুগুণ পৰাক্ৰমী আৰু মৰ্দ্দনকাৰী এটা দেশ উপহাৰস্বৰূপে বাহিনীসকলৰ যিহোৱাৰ ওচৰলৈ, বাহিনীসকলৰ যিহোৱাৰ নাম থকা ঠাই চিয়োন পৰ্ব্বতলৈ অনা হ’ব। + +\s5 +\c 19 +\s মিচৰৰ বিষয়ে ভাববাণী; আৰু ঈশ্বৰৰ ঘোষণা। +\q1 +\v 1 মিচৰৰ বিষয়ে কৰা ঘোষণা। +\q1 চোৱা, যিহোৱাই দ্ৰুতগামী মেঘত উঠি মিচৰ দেশলৈ আহিছে; +\q1 তেওঁৰ সন্মুখত মিচৰৰ মুৰ্ত্তিবোৰ কম্পমান কৰিছে, আৰু মিচৰীয়াসকলৰ হৃদয় তেওঁলোকৰ ভিতৰত দ্রৱ হৈছে। +\q1 +\v 2 “মই মিচৰীয়াসকলৰ বিৰুদ্ধেই মিচৰীয়াসকলক উচটাম; মানুহে নিজৰ ভাইৰ বিৰুদ্ধে, আৰু নিজৰ চুবুৰীয়াৰ বিৰুদ্ধে যুদ্ধ কৰিব; +\q1 নগৰৰ বিৰুদ্ধে নগৰ, আৰু ৰাজ্যৰ বিৰুদ্ধে ৰাজ্যই যুদ্ধ কৰিব। +\q1 +\s5 +\v 3 মিচৰীয়াসকলৰ আত্মা নিজৰ ভিতৰত দুৰ্ব্বল হ’ব, মই তেওঁলোকৰ মন্ত্র ধ্বংস কৰিম; +\q1 তাতে তেওঁলোকে মূৰ্ত্তিবোৰৰ, ভূত-পোহাঁ, আৰু আত্মজ্ঞানীসকলৰ মন্ত্র চিঞৰীব। +\q1 +\v 4 বাহিনীসকলৰ প্রভু যিহোৱাই কৈছে, +\q1 “মই মিচৰীয়াসকলক এজন নিষ্ঠুৰ মালিকৰ হাতত সমৰ্পণ কৰিম, আৰু এজন পৰাক্রমী ৰজাই তেওঁলোকক শাসন কৰিব।” +\q1 +\s5 +\v 5 সমুদ্রৰ পানী শুকাই যাব, আৰু নদী শুকাই খালী যাব। +\q1 +\v 6 নদীবোৰ দুৰ্গন্ধযুক্ত হ’ব, আৰু মিচৰৰ নদীৰ পানী কমি শুকাই যাব; +\q1 নল আৰু খাগড়ি নিৰ্জীব হ’ব। +\q1 +\s5 +\v 7 নীল নদীৰ ঘাট, +\q1 আৰু নীল নদীৰ দাঁতিৰ ঘাঁহনিবোৰ শুকাই ধূলিলৈ পৰিণত হ’ব, আৰু বতাহে উৰুৱাই লৈ যাব। +\q1 +\v 8 মাছমৰীয়াসকল ক্রন্দন কৰিব, আৰু নদীত বৰশী টুপুৱাসকলে বিলাপ কৰিব, +\q1 তেওঁলোকৰ দৰে পানীত জাল পেলোৱাসকলেও দুঃখ কৰিব। +\q1 +\s5 +\v 9 শণ সূতা ফনিওৱা কাম কৰাসকল আৰু বগা বস্ত্ৰ বোৱাসকল বিবৰ্ণ হ’ব। +\q1 +\v 10 মিচৰীয়াৰ কাপোৰৰ কাম কৰা লোকসকলক ভগ্ন কৰা হ’ব; আৰু হাজিৰাত কাম কৰাসকলে মনত কষ্ট পাব। +\q1 +\s5 +\v 11 চোৱণৰ ৰাজকুমাৰ সকল সম্পূৰ্ণ মূৰ্খ, আৰু ফৌৰণৰ সকলোতকৈ জ্ঞানী পৰামৰ্শদাতা সকলৰ মন্ত্রণা জ্ঞানশূন্য হ’ব। +\q1 “মই জ্ঞানীলোকৰ পুত্ৰ, প্ৰাচীন ৰজাসকলৰ সন্তান,” +\q1 এই বুলি ফৌৰণৰ আগত তোমালোক প্ৰতিজনে কেনেকৈ ক’ব পাৰা? +\q1 +\v 12 তেনেহ’লে তোমালোকৰ জ্ঞানীলোক ক’ত? +\q1 তেওঁলোকে তোমালোকক কওক, আৰু মিচৰৰ বিষয়ে বাহিনীসকলৰ যিহোৱাই কি পৰিকল্পনা কৰিছে, সেই বিষয়ে তেওঁলোকে জানক। +\q1 +\s5 +\v 13 চোৱণৰ ৰাজকুমাৰ সকল মূৰ্খ হ’ল, নোফৰ ৰাজকুমাৰ সকল প্ৰতাৰিত হ’ল; তেওঁলোকে মিচৰৰ জাতিবোৰৰ চুকৰ শিল স্বৰূপ, তেওঁলোকে মিচৰীয়াসকলক বিপথগামী কৰিলে। +\q1 +\v 14 যিহোৱাই তেওঁৰ ভিতৰত বিকৃত আত্মা বাকি দিলে, +\q1 মতলীয়ালোকে বমি কৰি ঢলংপলং কৰাৰ দৰে, তেওঁলোকে মিচৰক তেওঁৰ সকলো কাৰ্যত বিপথগামী কৰিলে, +\q1 +\v 15 মূৰ বা নেগুৰ, খাজুৰ পাত বা খাগড়ি তাত কোনো এজনে মিচৰৰ বাবে একো কৰিব নোৱাৰে। +\p +\s5 +\v 16 সেই দিনা, মিচৰীয়াসকল মহিলাৰ দৰে হ’ব; বাহিনীসকলৰ যিহোৱাই তেওঁলোকৰ ওপৰত হাত উঠোৱাৰ বাবে, তেওঁলোকে কঁপিব আৰু ভয় কৰিব। +\v 17 যিহূদা দেশ মিচৰীয়াসকলৰ আগত ত্ৰাসৰ কাৰণ হ’ব। মিচৰৰ বিৰুদ্ধে বাহিনীসকলৰ যিহোৱাই কৰা পৰিকল্পনাৰ কাৰণে যেতিয়াই কোনো এজনে তেওঁলোকক সোঁৱৰণ কৰিব, তেতিয়া তেওঁলোকে ভয় কৰিব। +\p +\s5 +\v 18 সেই দিনা কনানীয়া ভাষা কোৱা আৰু বাহিনীসকলৰ যিহোৱালৈ শপত খোৱা পাঁচখন নগৰ হ’ব। এই পাচঁখনৰ এখন সূৰ্যৰ নগৰ নামেৰে প্রখ্যাত হ’ব। +\p +\s5 +\v 19 সেই দিনা মিচৰ দেশৰ মাজত যিহোৱাৰ উদ্দেশ্যে এটা যজ্ঞবেদী, আৰু সীমাত যিহোৱাৰ উদ্দেশ্যে এটা শিলৰ স্তম্ভ হ’ব। +\v 20 সেয়ে মিচৰ দেশত বাহিনীসকলৰ যিহোৱাৰ অৰ্থে এটা চিন আৰু সাক্ষীস্বৰূপ হ’ব। যেতিয়া তেওঁলোকে উপদ্ৰৱকাৰী সকলৰ বাবে যিহোৱাৰ আগত কাতৰোক্তি কৰিব; তেতিয়া তেওঁলোকৰ ওচৰলৈ তেওঁ এজন ত্রানকৰ্ত্তা আৰু উদ্ধাৰকৰ্ত্তা পঠাব, আৰু তেওঁ তেওঁলোকক মুক্ত কৰিব। +\p +\s5 +\v 21 যিহোৱা মিচৰত জনাজাত হ’ব, আৰু সেই দিনা মিচৰীয়াসকলে যিহোৱাক জানিব। তেওঁলোকে বলিদান আৰু উৎসৰ্গৰ সৈতে তেওঁৰ আৰাধনা কৰিব, আৰু যিহোৱাৰ উদ্দেশ্যে সঙ্কল্প কৰিব, আৰু সিদ্ধও কৰিব। +\v 22 যিহোৱাই মিচৰক প্রহাৰ কৰিব, আৰু প্রহাৰ কৰি সুস্থ কৰিব; তেওঁলোকে যিহোৱালৈ ঘূৰি আহিব, তাতে তেওঁ তেওঁলোকৰ নিবেদন শুনিব আৰু তেওঁলোকক সুস্থ কৰিব। +\p +\s5 +\v 23 সেই দিনা সেই ঠাইত মিচৰ দেশৰ পৰা অচূৰলৈকে এটা ৰাজপথ হ’ব, তাতে অচূৰীয়া লোকে মিচৰলৈ, আৰু মিচৰীয়া লোকে অচোৰলৈ অহা যোৱা কৰিব; আৰু মিচৰীয়াসকলে অচূৰীয়াসকলৰ সৈতে অৰাধনা কৰিব। +\p +\s5 +\v 24 সেই দিনা মিচৰ আৰু অচূৰৰ সৈতে ইস্রায়েল তৃতীয় হৈ পৃথিৱীৰ মাজত আশীৰ্ব্বাদ প্ৰাপ্ত হ’ব। +\v 25 বাহিনীসকলৰ যিহোৱাই তেওঁলোকক আশীৰ্ব্বাদ কৰিব আৰু ক’ব, “মোৰ মিচৰীয়া লোকসকল, মোৰ হাতে কৰা কাৰ্য অচূৰ, আৰু মোৰ আধিপত্য ইস্ৰায়েল আশীৰ্ব্বাদপ্ৰাপ্ত হওক।” + +\s5 +\c 20 +\s মিচৰ আৰু কুচৰ পৰাজয় কৰাৰ বিষয়। +\p +\v 1 সেই বছৰত অচূৰৰ ৰজা চৰ্গোনে যেতিয়া তৰ্ত্তনক পঠালে, তেতিয়া তৰ্ত্তন অচদোদলৈ আহিল; আৰু অচদোদৰ বিৰুদ্ধে যুদ্ধ কৰি তাক জব্দ কৰিলে। +\v 2 সেই সময়ত যিহোৱাই আমোচৰ পুত্ৰ যিচয়াৰ দ্বাৰাই কথা ক’লে, “যোৱা তোমাৰ কঁকালৰ পৰা চট কাপোৰ গুচুউৱা, আৰু তোমাৰ ভৰিৰ জোতা সোলোকোৱা।” তাতে তেওঁ সেইদৰেই কৰি উদং গাৰে আৰু শুদা ভৰিৰে খোজ কাঢ়িলে। +\p +\s5 +\v 3 যিহোৱাই ক’লে, “মোৰ দাসৰ দৰে যিচয়াই মিচৰ আৰু কুচৰ বিষয়ে এক চিন আৰু অদ্ভুত লক্ষণস্বৰূপে উদং গাৰে আৰু শুদা ভৰিৰে তিনিবছৰলৈকে খোজ কাঢ়িলে, +\v 4 এই দৰে অচূৰৰ ৰজাই বন্দি কৰা মিচৰীয়া লোকসকলক লৈ যাব, আৰু কূচ দেশৰ বহিষ্কৃত লোকসকল যুবক আৰু বুঢ়া, উদং আৰু খালী ভৰি, আৰু অনাবৃত নিতম্বেৰে, মিচৰৰ লাজৰ বাবে লৈ যাব। +\p +\s5 +\v 5 কূচদেশ তেওঁলোকৰ আশা আৰু মিচৰ দেশ তেওঁলোকৰ গৌৰৱ সেই কাৰণে তেওঁলোক আতঙ্কিত আৰু লজ্জিত হ’ব। +\v 6 সেই দিনা সাগৰৰ তীৰৰ দেশ নিবাসীসকলে ক’ব, “বাস্তৱিকতে, অচূৰীয়া ৰজাৰ পৰা উদ্ধাৰ পাবৰ কাৰণে সহায়ৰ বাবে য’লৈ আমি পলাই গৈছিলোঁ, আমাৰ সেই আশাৰ এনে দশা; তেনেহ’লে আমি কেনেকৈ ৰক্ষা পাম?” + +\s5 +\c 21 +\s বাবিল, ইদোম, আৰু আৰবৰ বিষয়ে কোৱা ভাববাণী। সাগৰৰ তীৰৰ মৰুভূমি বিষয়ে ঘোষণা। +\p +\v 1 সাগৰৰ তীৰৰ মৰুভূমিৰ বিষয়ে কৰা ঘোষণা। +\q1 দক্ষিণ অঞ্চলত বা’মৰলী বতাহ বেগেৰে চলাৰ দৰে, +\q1 এখন ভয়ানক দেশৰ পৰা আৰু অৰণ্যৰ পৰা পাৰ হৈ আছে। +\q1 +\v 2 এটি বেদনাদায়ক দৰ্শন মোক দেখুৱা হৈছে; +\q1 বিশ্বাসঘাতকে বিশ্বাসঘাতকতা আচৰণ কৰে, আৰু বিনাশকাৰীয়ে বিনাশ কৰে। +\q1 হে এলম, উঠি যোৱা, আৰু আক্রমণ কৰা; হে মাদিয়া, অবৰোধ কৰা; +\q1 মই তেওঁৰ সকলো ক্রন্দন শান্ত কৰিলো। +\q1 +\s5 +\v 3 এই কাৰণে মোৰ কঁকাল বেদনাৰে পূৰ হৈছে; +\q1 প্ৰসৱ কৰিব লোৱা মহিলাৰ বেদনাৰ দৰে বেদনা মোৰ হৈছে; +\q1 মই যি শুনিলো তাৰ দ্বাৰাই মোৰ আঁঠু কুচ গৈছে; আৰু যি দেখিলো তাৰ দ্বাৰাই মোৰ শান্তিভঙ্গ হৈছে, +\q1 +\v 4 মোৰ হৃদয় চূৰ্ণ হৈছে; কম্পমানে মোক অতিক্রম কৰিছে; +\q1 সেই নিশা মই যি ইচ্ছা কৰি আছিলো, সেইয়া মোক কম্পমান কৰিবলৈ ঘূৰি আহিছিল। +\q1 +\s5 +\v 5 তেওঁলোকে মেজ যুগুত কৰিছিল, আৰু ভোজন পান কৰিবলৈ মেজত কাপোৰ পাৰিছিল; +\q1 হে সেনাপতিসকল উঠা, ঢালত তেল ঘঁহা। +\q1 +\s5 +\v 6 কিয়নো প্ৰভুৱে মোক এই দৰে কৈছে, +\q1 “যোৱা, এজন প্রহৰী নিযুক্ত কৰা; তেওঁ যি দেখিব, সেই বিষয়ে নিশ্চয় তেওঁ সংবাদ দিব। +\q1 +\v 7 যেতিয়া তেওঁ অশ্বাৰোহীৰ সৈতে এটা ৰথক দেখিব, +\q1 আৰু গাধ, উটবোৰত আৰোহী দেখিব, +\q1 তেতিয়া তেওঁ মনোযোগ দিব লাগিব আৰু অতি সচেতন হ’ব লাগিব।” +\q1 +\s5 +\v 8 সেই প্রহৰীজনে ৰিঙিয়াই ক’লে, +\q1 “হে প্ৰভু, মই প্রতিদিনে প্ৰহৰী স্তম্ভত দিনটো থিয় হৈ থাকো, +\q1 আৰু ওৰে ৰাতি পৰ দিয়া ঠাইত মঅই থিয় হৈ থাকো।” +\q1 +\v 9 ৰথচালকৰ সৈতে সৈন্য, আৰু যোৰকৈ অশ্বাৰোহী ইয়ালৈ আহিছে। +\q1 তেওঁ চিঞঁৰী ক’লে, “বাবিল পতিত হ’ল; +\q1 আৰু দেৱতাবোৰৰ সকলো মূৰ্ত্তিবোৰ ভাঙি মাটিত পৰিছে।” +\q1 +\s5 +\v 10 হে মোৰ মৰণা মৰা আৰু পৰিষ্কাৰ জন, হে মোৰ মৰণা মৰা ঠাইৰ সন্তান, +\q1 ইস্ৰায়েলৰ ঈশ্বৰ আৰু বাহিনীসকলৰ যিহোৱাৰ পৰা মই যি শুনিলোঁ, +\q1 সেই কথা মই তোমালোকক ঘোষণা কৰিলোঁ। +\p +\s5 +\v 11 দুমাৰ বিষয়ে ঘোষণা। +\p চেয়ীৰৰ পৰা এজনে মোক মাতি কৈছে, “হে প্ৰহৰী, ৰাতিৰ কিমান ভাগ গ’ল? হে প্ৰহৰী, ৰাতিৰ কিমান ভাগ গ’ল?” +\v 12 প্ৰহৰীয়ে উত্তৰ দিলে, “ৰাতিপুৱা হৈছে, আৰু ৰাতিও আহিছে; যদি আপুনি সুধিব, সোধক; আৰু তাৰ পাছত পুনৰ ঘূৰি আহক।” +\q1 +\s5 +\v 13 আৰবৰ বিষয়ে ঘোষণা। +\q1 হে দদানীয়া পথিকসকল, তোমালোকে আৰবৰ অৰণ্যত ৰাতি থাকিব লাগিব। +\q1 +\v 14 তৃষ্ণাতুৰ লোকসকলৰ বাবে পানী আনা; +\q1 তেমা দেশৰ নিবাসীসকলক আহাৰ সৈতে সাক্ষাৎ কৰা। +\q1 +\v 15 কিয়নো তেওঁলোক তৰোৱাল, খোলা তৰোৱালৰ পৰা পলাই অহা, +\q1 ভিৰোৱা ধেনু, আৰু কষ্টদায়ক যুদ্ধৰ পৰা পলাইছে। +\p +\s5 +\v 16 সেই বাবে প্ৰভুৱে মোক কৈছে, “এবছৰৰ ভিতৰত হাজিৰাত কাম কৰা মানুহৰ দৰে কেদৰৰ সকলো গৌৰৱ লুপ্ত হ’ব। +\v 17 আৰু কেদৰৰ বংশৰ বীৰ পুৰুষ ধনুৰ্দ্ধৰসকল অৱশিষ্ট সংখ্যা তাকৰ হ’ব;” কিয়নো ইস্ৰায়েলৰ ঈশ্বৰ যিহোৱাই এই কথা কৈছিল। + +\s5 +\c 22 +\s যিৰূচালেমৰ ক্ষমা কৰিব নোৱাৰা পাপ। +\p +\v 1 উপত্যকাৰ বিষয়ে দেখা দৰ্শনৰ ঘোষণা। +\p তোমালোক সকলোৱে ঘৰৰ চালত কিহৰ বাবে উঠিলা? +\q1 +\v 2 কোলাহলপূৰ্ণ নগৰ, হে উল্লাসপ্ৰিয় নগৰ, +\q1 তোমালোকৰ মৃতসকল তৰোৱালেৰে হ’ত হোৱা নাই, আৰু তেওঁলোক যুদ্ধতো মৰা নাই। +\q1 +\s5 +\v 3 তোমালোকৰ শাসনকৰ্ত্তাসকল একেলগে পলাই গ’ল, কিন্তু তেওঁলোকক বিনা ধনুৰে ধৰা হ’ল; +\q1 তেওঁলোকক সকলোকে বন্দী কৰা হ’ল, তেওঁলোকে দূৰলৈ পলাইছিল। +\q1 +\v 4 সেই বাবে মই ক’লো, “মোলৈ দৃষ্টি নকৰিবা, মই সন্তাপেৰে ক্ৰন্দন কৰিম; +\q1 মোৰ লোকসকল জীয়াৰীৰ সৰ্বনাশৰ বাবে মোক শান্তনা দিবলৈ চেষ্টা নকৰিবা। +\q1 +\s5 +\v 5 কিয়নো বাহিনীসকলৰ প্রভু যিহোৱাৰ বাবে ইয়াত এটা বিক্ষোভ, পদদলিত কৰা দিন উপস্থিত হৈছে, +\q1 দৰ্শনৰ উপত্যকাত, দেৱালবোৰ ভঙা হৈছে, আৰু আটাহ পৰাৰ শব্দ পৰ্ব্বতলৈকে গৈছে। +\q1 +\v 6 এলমে ৰথ আৰু অশ্বাৰোহীৰ সৈতে তূণ লৈ গৈছে, +\q1 আৰু কীৰ ঢাল খুলিছে। +\q1 +\v 7 তোমালোকৰ মনোৰম্য উপত্যকা অহাৰ বিষয়ে +\q1 ৰথবোৰেৰে পৰিপূৰ্ণ হ’ব, আৰু অশ্বাৰোহীসকলে ৰাজদুৱাৰত নিজৰ স্থান ল’ব।” +\q1 +\s5 +\v 8 তেওঁ যিহূদাৰ সুৰক্ষা আঁতৰালে; +\q1 আৰু সেই দিনা তোমালোক জংঘলৰ ৰাজপ্রাসাদত থকা অস্ত্ৰশস্ত্র দেখিছিলা; +\q1 +\v 9 তোমালোক দায়ূদৰ নগৰৰ বিচ্ছেদ দেখিলা সেইবোৰ অনেক আছিল; +\q1 আৰু তোমালোক পুখুৰীৰ তলৰ পানীবোৰ গোটালা। +\q1 +\s5 +\v 10 তোমালোকে যিৰূচালেমৰ ঘৰবোৰ গনণা কৰিলা, আৰু নগৰৰ গড় সুদৃঢ় কৰিবৰ বাবে তাৰ ঘৰবোৰ ভাঙি পেলালা; +\q1 +\v 11 তোমালোকে পুৰণি পুখুৰীৰ পানীৰ বাবে দেৱাল দুটাৰ মাজত এটা জলাধাৰ তৈয়াৰ কৰিলা। +\q1 কিন্তু যি জনে বহু দিন আগতে এই পৰিকল্পনা কৰিছিল সেই জনলৈ তোমালোকে দৃষ্টি নকৰিলা, +\q1 +\s5 +\v 12 সেই দিনা বাহিনীসকলৰ প্রভু যিহোৱাই, +\q1 কান্দিবলৈ, বিলাপ কৰিবলৈ, মূৰ টকলা কৰিবলৈ, আৰু চট কাপোৰ কঁকালত বান্ধিবলৈ মাতিছিল; +\q1 +\v 13 কিন্তু চোৱা, তাৰ পৰিৱৰ্তে উৎসৱ উৎযাপন, উল্লাস, পহু বধ, ভেড়া বলি, +\q1 মাংস-ভোজন, আৰু দ্ৰাক্ষাৰস পান কৰা চলি আছিল; “আহাঁ, আমি ভোজন পান কৰোহঁক, কিয়নো কাইলৈ আমি মৰিম।” +\q1 +\v 14 মই শুনা বাহিনীসকলৰ যিহোৱাৰ দ্বাৰাই কোৱা কথা এই, +\q1 “তোমালোকৰ এই অপৰাধ ক্ষমা কৰা নহ’ব, এনে কি, তোমালোকে মৰিলেও নহ’ব” এইয়ে বাহিনীসকলৰ যিহোৱা প্ৰভুৰ কোৱা কথা। +\q1 +\s5 +\v 15 বাহিনীসকলৰ যিহোৱা প্ৰভুৱে এইদৰে কৈছে, “চেবনাৰ বংশৰ ওপৰত থকা তত্বাৱধায়কৰ ওচৰলৈ যোৱা আৰু কোৱা, +\q1 +\v 16 ‘ইয়াত তোমাৰ কি আছে, আৰু তুমি কোন, যে তুমি ইয়াত নিজৰ বাবে এটা মৈদাম খনিলা? +\q1 সিও নিজৰ বাবে এটা মৈদাম খানিলে, নিজৰ বাবে শিলত এটা বিশ্রামস্থান ক্ষোদিত কৰিলে’।” +\q1 +\s5 +\v 17 চোৱা, যিহোৱাই তোমাক দলিয়াই পেলাব, পৰাক্রমী জন তললৈ দলিয়াই পেলাব, তেওঁ তোমাক দুৰ্লভভাবে হাতেৰে মুচৰিব। +\q1 +\v 18 তেওঁ নিশ্চয়কৈ তোমাক গুল গুলকৈ নুৰিয়াই বলৰ দৰে গোল কৰি বহল দেশত পেলাই দিব; +\q1 তোমাৰ প্ৰভুৰ বংশক লাজ দিয়া জন যি তুমি, তুমি সেই ঠাইত মৰিবা, আৰু তোমাৰ তেজস্বী ৰথবোৰ তাত থাকিব। +\q1 +\v 19 “মই তোমাক তোমাৰ কাৰ্যালয়ৰ পৰা আৰু তোমাৰ স্থানৰ পৰা খেদিম। তোমাক তলত পেলাই দিয়া হ’ব। +\q1 +\s5 +\v 20 সেই দিনা অহাৰ সময়ত, মই মোৰ দাস হিল্কিয়াৰ পুত্ৰ ইলিয়াকীমক মাতিম; +\q1 +\v 21 মই তোমাৰ ৰাজবস্ত্ৰ, আৰু তোমাৰ টঙালী তেওঁক পিন্ধাম, আৰু মই তোমাৰ ক্ষমতাৰ ভাৰ তেওঁৰ হাতত অৰ্পণ কৰিম। +\q1 তেওঁ যিৰুচালেম নিবাসীসকলৰ আৰু যিহূদা বংশৰ পিতৃস্বৰূপ হ’ব। +\q1 +\v 22 মই দায়ূদৰ বংশৰ চাবি তেওঁৰ কান্ধত দিম; +\q1 তাতে তেওঁ খুলিব, আৰু কোনেও বন্ধ নকৰিব, তেওঁ বন্ধ কৰিব, আৰু কোনেও নোখুলিব। +\q1 +\s5 +\v 23 মই সুৰক্ষিত স্থানত তেওঁক গজাল স্বৰূপে মাৰিম; +\q1 আৰু তেওঁ নিজৰ পিতৃৰ বংশলৈ গৌৰৱৰ আসন স্বৰূপ হ’ব। +\q1 +\v 24 তেওঁৰ পিতৃ-বংশৰ সকলো গৌৰৱ, সন্তানসকল আৰু বংশধৰ, প্রতিটো সৰু পাত্র, +\q1 আৰু পিয়লাৰ পৰা সকলো কলহলৈকে তেওঁলোকে নিজৰ ওপৰত আৰি থ’ব। +\p +\s5 +\v 25 সেই দিনা বাহিনীসকলৰ যিহোৱাই কৰা ঘোষণা এই, “দৃঢ় স্থানত মৰা খুটিটো খহি পৰিব, বিছিন্ন হ’ব, পতিত হ’ব, আৰু তাৰ ওপৰত আৰি থোৱা ভাৰ বিচ্ছিন্ন হ’ব” কিয়নো যিহোৱাই এই কথা ক’লে। + +\s5 +\c 23 +\s তূৰৰ বিষয়ে ঘোষণা। +\p +\v 1 তূৰৰ বিষয়ে কৰা ঘোষণা: +\q1 হে তৰ্চীচৰ জাহাজবিলাক, হাহাকাৰ কৰা; কিয়নো ঘৰ কি সোমোৱা বাট একোৱেই নাই; +\q1 কিত্তীম দেশৰ পৰা তেওঁলোকলৈ ইয়াক প্ৰকাশ কৰা হ’ল। +\q1 +\v 2 হে দ্বীপ-নিবাসীসকল, তোমালোক নিমাত হৈ থাকা; +\q1 চীদোনীয়া বণিকসকল সমুদ্ৰ পাৰ হৈ আহি তোমাক যোগান ধৰিছিল। +\q1 +\v 3 চীহোৰৰ উৎপন্ন দ্ৰব্য মহাজলত আছিল, +\q1 নীল নদীৰ শস্য তাৰ আয় হৈছিল; আৰু সেয়ে দেশবাসীসকলৰ বজাৰ কৰা ঠাই আছিল। +\q1 +\s5 +\v 4 হে চীদোন, তুমি লজ্জিত হোৱা; কিয়নো সাগৰে কৈছে, সমুদ্ৰৰ দৃঢ় কোঁঠে কৈছে, +\q1 “মই প্ৰসৱ কৰা নাই, মই সন্তান জন্ম দিয়া নাই, +\q1 মই ডেকাসকলক প্ৰতিপালন কৰা নাই, নাইবা যুৱতীসকলক ডাঙৰ দীঘল কৰা নাই।” +\q1 +\v 5 যেতিয়া বাৰ্ত্তা মিচৰ দেশলৈ আহিব, তেতিয়া তেওঁলোক তূৰৰ বিষয়ে অতিশয় দুখিত হ’ব। +\q1 +\s5 +\v 6 তোমালোকে তৰ্চীচলৈ পাৰ হৈ যোৱা, হে দ্বীপ নিবাসীসকল, হাহাকাৰ কৰা। +\q1 +\v 7 হে উল্লাস কৰা নগৰ তোমাৰ সৈতে এইদৰে হ’ল নে? যাৰ উৎপত্তি প্ৰাচীন কালৰ পৰা আছে। +\q1 +\s5 +\v 8 যাৰ বনিকসকল ৰাজপুত্র, যাৰ বেপাৰীসকল পৃথিৱীৰ মান্যৱন্ত লোক, +\q1 সেই ৰাজমুকুট দিয়া তূৰ নগৰৰ বিৰুদ্ধে কোনে এই কল্পনা কৰিলে? +\q1 +\v 9 বাহিনীসকলৰ যিহোৱাই তেওঁৰ অহঙ্কাৰ অমৰ্যাদা কৰিবলৈ, +\q1 আৰু তেওঁৰ সকলো গৌৰৱ, আৰু পৃথিৱীৰ মান্যবন্ত লোকক অপমানিত কৰিবলৈ পৰিকল্পনা কৰিছে। +\q1 +\s5 +\v 10 হে তৰ্চীচ জীয়াৰী নীল নদীৰ দৰে তোমালোক দেশত হাল বোৱা; তোমাৰত বহু দিনলৈকে বজাৰৰ ঠাই নাই। +\q1 +\v 11 যিহোৱাই সমুদ্ৰৰ ওপৰত নিজৰ হাত মেলিলে, তেওঁ ৰাজ্যবোৰ জোকাৰিলে, +\q1 যিহোৱাই কনানৰ বিষয়ে তাৰ দুৰ্গবোৰ বিনষ্ট কৰিবলৈ আজ্ঞা দিলে। +\q1 +\v 12 তেওঁ ক’লে, “চীদোনৰ নিৰ্যাতিতা কুমাৰী জীয়াৰী, তুমি আৰু উল্লাস নকৰিবা, +\q1 উঠা, কিত্তীমলৈ পাৰ হৈ যোৱা; কিন্তু তাতো তুমি জিৰণি নাপাবা। +\q1 +\s5 +\v 13 কলদিয়াসকলৰ দেশ চোৱা; সেই লোকসকল আৰু নাই; অচূৰীয়া লোকে বনৰীয়া জন্তুৰ বাবে ইয়াক আৰণ্য নিৰূপণ কৰিলে; +\q1 সিহঁতে আক্ৰমণ কৰিবৰ অৰ্থে ওখ দ’ম স্থাপন কৰিলে; সিহঁতে তাৰ অট্টালিকাবোৰ ধ্বংস কৰিলে; সিহঁতে তাক ভগ্নৰাশি কৰিলে। +\q1 +\v 14 হে তৰ্চীচৰ জাহাজবিলাক, হাহাকাৰ কৰা; কিয়নো তোমালোকৰ আশ্ৰয় উচ্ছন্ন হ’ল। +\q1 +\s5 +\v 15 সেই সময়ত, ৰজাৰ ৰাজত্বকাল দৰে তূৰ নগৰক সত্তৰ বছৰ পহৰা যাব; সত্তৰ বছৰৰ পাছত তূৰ নগৰৰ দশা বেশ্যাৰ গীতৰ দৰে হ’ব। +\q1 +\v 16 “হে বিস্মৃতা বেশ্যা, বীণা লৈ নগৰ খন ফূৰা; +\q1 তোমাৰ স্মৰণ ৰাখিবৰ বাবে মনোহৰ বাদ্য বজোৱা, অনেক গীত গোৱা।” +\p +\s5 +\v 17 সত্তৰ বছৰৰ পাছত যিহোৱাই তূৰক সহায় কৰিব; আৰু তেওঁ নিজৰ লাভ জনক ব্যৱসায় পুনৰায় কৰিব, আৰু ৰাজ্যৰ সকলোতে আৰু পৃথিৱীৰ সকলো ৰাজ্যে সৈতে বেশ্যা কৰ্ম্ম কৰিব। +\v 18 তেওঁৰ উপাৰ্জন আৰু আয় যিহোৱাৰ উদ্দেশ্যে ৰখা হ’ব; সেয়ে ভৰালত গোটাই থোৱা বা সাঁচি ৰখা নহ’ব; কিয়নো তেওঁৰ উপাৰ্জন যিহোৱাৰ সন্মুখত বাস কৰাসকলৰ অৰ্থে যথেষ্ঠ পৰিমাণে খাবৰ বাবে আৰু সুন্দৰ বস্ত্ৰৰ বাবে ব্যৱহাৰ হ’ব। + +\s5 +\c 24 +\s ঈশ্বৰৰ মহাবিচাৰৰ দিন +\q1 +\v 1 চোৱা, যিহোৱাই পৃথিৱী খালী কৰিছে, আৰু তাক শূন্য কৰিছে, আৰু তাৰ মুখ তল কৰি তাৰ নিবাসীসকলক সিঁচৰিত কৰিছে। +\q1 +\v 2 প্ৰজা যেনে পুৰোহিতো তেনে, দাস যেনে মালিকো তেনে, দাসী যেনে মালিকনীও তেনে, +\q1 কিনা জন যেনে বিক্রী কৰা জনো তেনে, ধাৰ দিয়া জন যেনে ধাৰ লোৱা জনো তেনে, সূত লোৱা জন যেনে সূত দিয়া জনো তেনে হ’ব। +\p +\s5 +\v 3 পৃথিৱী সম্পূৰ্ণকৈ শূন্য আৰু লুট কৰা হ’ব; +\q1 কিয়নো যিহোৱাই এই কথা কৈছে, +\q1 +\v 4 পৃথিৱীয়ে শোক কৰি লেৰেলা পৰিছে, জগতখন দুৰ্ব্বল হৈ জয় পৰিছে, +\q1 পৃথিৱীৰ সম্ভ্ৰান্ত লোকসকল দুৰ্ব্বল হৈছে। +\q1 +\v 5 পৃথিৱীও তাৰ নিবাসীসকলৰ দ্বাৰাই অপবিত্ৰ হ’ল, কাৰণ তেওঁলোক আজ্ঞাবোৰ লঙ্ঘন কৰিলে, বিধি পৰিবৰ্তন কৰিলে, +\q1 আৰু চিৰস্থায়ী নিয়ম ভঙ্গ কৰিলে। +\q1 +\s5 +\v 6 সেই বাবে অভিশাপে পৃথিৱী গ্ৰাস কৰিলে, আৰু তাৰ নিবাসীসকলক দোষী পোৱা গ’ল। +\q1 পৃথিৱী নিবাসীসকল দগ্ধ হ’ল, আৰু অলপ সংখ্যক লোক অৱশিষ্ট থাকিল। +\q1 +\v 7 নতুন দ্ৰাক্ষাৰসে শোক কৰিছে, দ্ৰাক্ষালতা জয় পৰি গৈছে, আনন্দিত মনৰ লোকসকলে হুমুনীয়াহ কাঢ়িছে। +\q1 +\s5 +\v 8 খঞ্জৰীবোৰৰ আনন্দ ধ্বনি বন্ধ হ’ল, উল্লাস কৰা সকল ওৰ পৰিল, +\q1 বীণাৰ আনন্দ ধ্বনি শেষ হ’ল। +\q1 +\v 9 তেওঁলোক আৰু দ্ৰাক্ষাৰস পান কৰা নাই আৰু গান গোৱা নাই; সুৰা পান কৰা লোকৰ মুখত সুৰা তিতা লাগিব; +\q1 +\s5 +\v 10 উচ্ছন্নপুৰি ভগ্ন হ’ল; প্রতিখন ঘৰ খালী আৰু বন্ধ হ’ল। +\q1 +\v 11 দ্ৰাক্ষাৰসৰ কাৰণে লোকসকলে বাটত কান্দিছে; +\q1 সকলো আনন্দ মাৰ গ’ল, দেশত আনন্দ ধ্বনি নাইকিয়া হ’ল। +\q1 +\s5 +\v 12 নগৰত কেৱল ধ্বংস বাকি থাকিল, আৰু দুৱাৰখন ভাঙি নষ্ট হ’ল। +\q1 +\v 13 কিয়নো জলফাই গছ জোকাৰিলে যেনে হয়, দ্ৰাক্ষাফল গোটাবৰ পাছত চেৰ পৰা গুটি যেনে হয়, +\q1 প্ৰজাসকলৰ মাজত পৃথিবীও তেনে হয়। +\q1 +\s5 +\v 14 তেওঁলোক উচ্চ স্বৰেৰে যিহোৱাৰ ঐশ্বৰ্যৰ জয় ধ্বনি কৰিব, +\q1 সমূদ্ৰৰ পৰা আনন্দেৰে উচ্চ ধ্বনি কৰিব। +\q1 +\v 15 এই হেতুকে পূব দিশত যিহোৱা গৌৰন্বিত হৈছে, +\q1 আৰু সমূদ্ৰৰ দ্বীপবোৰত ইস্ৰায়েলৰ ঈশ্বৰ যিহোৱাৰ নাম গৌৰৱাম্বিত হৈছে। +\q1 +\s5 +\v 16 আমি পৃথিবীৰ অন্তভাগৰ পৰা গীত শুনিলোঁ, “ধাৰ্মিকজনৰ গৌৰৱ হওক।” +\q1 কিন্তু মই কলোঁ, “মই ক্ষয় হৈ গৈছোঁ, মই ক্ষয় হৈ গৈছোঁ, মোৰ সন্তাপ হ’ল; বিশ্বাসঘাতকসকলে অতিশয় বিশ্বাসঘাতকতা কৰিলে। +\q1 +\s5 +\v 17 পৃথিবী নিবাসীসকল তোমালোকৰ বাবে আপদ, গাঁত, আৰু ফান্দ নিৰূপিত কৰা আছে। +\q1 +\v 18 সেই আপদৰ বাৰ্ত্তা পাই পলোৱা জন সেই গাঁতত পৰিব, +\q1 আৰু সেই গাঁতৰ ভিতৰৰ পৰা ওলোৱা জন সেই ফান্দত ধৰা পৰিব, +\q1 কিয়নো স্বৰ্গৰ দুৱাৰবোৰ মুকলি হ’ব, আৰু পৃথিৱীৰ মূলবোৰ লৰিব। +\q1 +\s5 +\v 19 পৃথিবী সম্পূৰ্ণকৈ ভগ্ন হ’ব, পৃথিৱী ডোখৰ ডোখৰ হ’ব; +\q1 পৃথিবী অত্যন্ত লৰিব। +\q1 +\v 20 পৃথিবী মাতাল মানুহৰ দৰে ঢলংপলং কৰিব, আৰু জুলনিৰ দৰে জুলিব, +\q1 আৰু তাৰ অপৰাধ তাৰ ওপৰত গধূৰ হোৱাত পতিত হ’ব, পুনৰায় আৰু নুঠিব। +\q1 +\s5 +\v 21 যেতিয়া সেই দিন আহিব, সেই দিনা যিহোৱাই উচ্চস্থানত উচ্চস্থানীয় বাহিনীসকলক, +\q1 আৰু পৃথিবীত পৃথিবীৰ ৰজাসকল দণ্ড দিব। +\q1 +\v 22 কাৰাগাৰত বন্দীয়াৰসকলক গোটোৱাৰ দৰে তেওঁলোকক গোটোৱা হ’ব, আৰু বন্দীশালত বন্ধ কৰা হ’ব; +\q1 আৰু অনেক দিনৰ পাছত তেওঁলোকক দণ্ড দিয়া হ’ব। +\q1 +\v 23 তেতিয়া চন্দ্ৰ লজ্জিত হ’ব আৰু সূৰ্য অপদস্থ হ’ব; কাৰণ বাহিনীসকলৰ যিহোৱাই +\q1 চিয়োন পৰ্ব্বত, যিৰূচালেমত, আৰু নিজৰ পৰিচাৰকসকলৰ সন্মুখত গৌৰৱেৰে ৰাজত্ব কৰিব। + +\s5 +\c 25 +\s ঈশ্বৰীয় পৰিত্ৰাণৰ বিষয়ে ভাববাণী। +\q1 +\v 1 হে যিহোৱা আপুনি মোৰ ঈশ্বৰ; মই আপোনাক মহিমাম্বিত কৰিম, মই আপোনাৰ নাম প্ৰশংসা কৰিম; +\q1 কাৰণ আপুনি আচৰিত কৰ্ম কৰিলে, বহু আগৰ কল্পনাবোৰ বিশ্বস্ততাৰে আৰু সত্যতাৰে সিদ্ধ কৰিলে। +\q1 +\v 2 কিয়নো অপুনি নগৰ খন স্তূপ, আৰু গড়েৰে আবৃত নগৰক ধ্বংস কৰিলে, +\q1 বিদেশীসকলৰ নগৰৰ দুৰ্গ নোহোৱা হ’ল। +\q1 +\v 3 সেই বাবে বলবন্ত লোকসকলে অপোনাক গৌৰৱান্বিত কৰিব, ভয়ানক জাতিবোৰৰ নগৰে অপোনাক ভয় কৰিব। +\q1 +\s5 +\v 4 কিয়নো আপুনি দুখীয়াৰ বাবে সুৰক্ষা, আৰু দুৰৱস্থাত থকা অভাৱীসকলৰ প্রতিপালক, +\q1 ধুমুহাৰ পৰা ৰক্ষা পাবলৈ আশ্ৰয়, আৰু সূৰ্যৰ তাপ নাপাবলৈ ছাঁস্বৰূপ হৈছে। +\q1 +\v 5 খৰাং দেশত ৰ’দ যেনে, +\q1 তেনেকৈ আপুনি বিদেশীসকলৰ কোলাহল দমন কৰিব; +\q1 যি দৰে মেঘৰ ছাঁৰে ৰ’দ নিবাৰণ কৰা হয়, সেই দৰে নিষ্ঠুৰ লোকৰ গান স্থগিত কৰা হ’ব। +\q1 +\s5 +\v 6 বাহিনীসকলৰ যিহোৱাই এই পৰ্ব্বতত সকলো জাতিৰ বাবে চৰ্বিযুক্ত আহাৰৰ ভোজ, +\q1 নিৰ্বাচিত দ্ৰাক্ষাৰস, কোমল মাংস, ক’ম পৰিমাণে ভোজ যুগুত কৰিব। +\q1 +\v 7 যি ওৰণিৰে সকলো লোকক ঢকা হৈছে, +\q1 আৰু যি আবৰণ সকলো জাতিসকলৰ ওপৰত বিস্তাৰিত আছে, যিহোৱাই এই পৰ্ব্বতত তাক নষ্ট কৰিব। +\q1 +\v 8 তেওঁ চিৰকাললৈকে মৃত্যুক গ্ৰাহ কৰিব, +\q1 আৰু প্ৰভু যিহোৱাই সকলোৰে চেহেৰাৰ পৰা চকুলো মচিব, +\q1 আৰু গোটেই পৃথিৱীৰ পৰা নিজৰ প্ৰজাসকলৰ দুৰ্ণাম দূৰ কৰিব; কিয়নো যিহোৱাই এই কথা ক’লে। +\q1 +\s5 +\v 9 সেই দিনা এই দৰে কোৱা হ’ব, “চোৱা, এৱেঁই আমাৰ ঈশ্বৰ, আমি এওঁলৈ অপেক্ষা কৰি আছিলোঁ, আৰু এৱেঁই আমাক পৰিত্ৰাণ দিব; +\q1 এৱেঁই যিহোৱা; আমি এওঁলৈ অপেক্ষা কৰি আছিলোঁ, আমি তেওঁৰ পৰিত্ৰাণত উল্লাসিত হৈ আনন্দ কৰিম। +\q1 +\v 10 কিয়নো এই পৰ্ব্বতত যিহোৱাৰ হাত স্থিতি ল’ব, +\q1 আৰু গোবৰ পেলোৱা গাঁতত যি দৰে খেৰ গচকা হয়, সেই দৰে মোৱাবক নিজৰ ঠাইত গচকা হ’ব। +\q1 +\s5 +\v 11 আৰু সাঁতোৰা মানুহে যি দৰে সাঁতুৰিবলৈ হাত দুখন মেলে, সেই দৰে তেওঁ তাৰ মাজত নিজৰ হাত মেলিব; +\q1 কিন্তু যিহোৱাই তেওঁৰ নানাবিধ হাতৰ কৌশলেৰে সৈতে তাৰ গৰ্ব্ব খৰ্ব্ব কৰিব। +\q1 +\v 12 তোমালোকৰ ওখ দুৰ্গত থকা দেৱালবোৰ তেওঁ মাটিত পেলাব, এনে কি, ধূলিত পৰিণত কৰিব। + +\s5 +\c 26 +\s পৰিত্ৰাণৰ অৰ্থে কৰা প্ৰাৰ্থনা। +\p +\v 1 সেই দিনা যিহোদাৰ দেশত এই গীত গোৱা হ’ব, +\q1 “আমাৰ এখন দৃঢ় নগৰ আছে; প্রভুৱে পৰিত্ৰাণকেই তাৰ দেৱাল আৰু গড় নিৰূপিত কৰিলে। +\q1 +\v 2 সত্যক পালন কৰা ধাৰ্ম্মিক দেশবাসী সোমাবলৈ তোমালোকে দুৱাৰবোৰ মেলি দিয়া। +\q1 +\s5 +\v 3 যাৰ মনে আপোনাত নিৰ্ভয় কৰে, আপুনি তেওঁক সম্পুৰ্ণ শান্তিত ৰাখিব; কিয়নো তেওঁ আপোনাত ভাৰসা কৰিছে। +\q1 +\v 4 তোমালোকে চিৰকাললৈকে যিহোৱাত ভৰসা কৰা; কিয়নো যিহোৱা চিৰস্থায়ী শিলা। +\q1 +\s5 +\v 5 কাৰণ অহঙ্কাৰেৰে জীৱন যাপন কৰা সকলক তেওঁ নত কৰিব; +\q1 তেওঁ তাক অবনত কৰিব, মাটিৰে সৈতে সমান কৰিলে। তেওঁ ধুলিৰ সমান কৰিব। +\q1 +\v 6 দৰিদ্রসকলৰ ভৰিয়ে তাক গচকিছে, আৰু অভাৱীসকলেও তাক গচকিছে। +\q1 +\s5 +\v 7 ধাৰ্ম্মিকলোকৰ পথ সৰল; আপুনি ধাৰ্ম্মিকসকলৰ পথ সমান কৰিছে। +\q1 +\v 8 হে যিহোৱা, আপোনাৰ বিচাৰৰ পথত আমি আপোনালৈ অপেক্ষা কৰি আছোঁ; +\q1 আপোনাৰ নাম আৰু আপোনাৰ স্মৃতিবোৰ আমাৰ আত্মাই হেপাহ কৰিছে। +\q1 +\v 9 ৰাতি মোৰ প্ৰাণে সৈতে মই আপোনালৈ হাবিয়াহ কৰিলোঁ; এনে কি, মোৰ আত্মাৰে সৈতে যত্নেৰে আপোনাক বিচাৰিম; +\q1 কিয়নো পৃথিৱীত আপোনাৰ বিচাৰ অহাৰ সময়ত পৃথিৱীৰ নিবাসীসকলে ধাৰ্ম্মিকতা শিকে। +\q1 +\s5 +\v 10 দুষ্ট লোকে অনুগ্ৰহ পালেও, ধাৰ্ম্মিকতা নিশিকে; ন্যায়ৰ দেশত তেওঁ অন্যায় কৰে, +\q1 আৰু যিহোৱাৰ মহিমালৈ দৃষ্টি নকৰে। +\q1 +\s5 +\v 11 হে যিহোৱা, আপোনাৰ হাত দঙা আছে, তথাপি তেওঁলোক দৃষ্টি নকৰে; +\q1 কিন্তু তেওঁলোকে লোকসকলৰ বাবে আপোনাৰ উৎসাহ দেখি লজ্জিত হ’ব; কাৰণ অগ্নিয়ে আপোনাৰ শত্রুবোৰক গ্ৰাস কৰিব। +\q1 +\v 12 হে যিহোৱা, আপুনি আমালৈ শান্তি নিৰূপন কৰিব; কিয়নো আপুনি আমাৰ বাবে সকলো কাৰ্যকেই সিদ্ধ কৰি আহিছে। +\q1 +\s5 +\v 13 হে আমাৰ ঈশ্বৰ যিহোৱা, আপোনাৰ বাহিৰে আন প্ৰভুসকলে আমাৰ ওপৰত অধিকাৰ কৰিছিল, কিন্তু আমি কেৱল আপোনাৰ নামৰ স্তুতি কৰিম। +\q1 +\v 14 সিহঁত মৰা, পুনৰায় নিজীৱ; সিহঁত মৃত, পুনৰায় নুঠিব; +\q1 আপুনি বিচাৰত আহি সিহঁতক নষ্ট কৰিলে, আৰু সিহঁতৰ সকলো নাম লুপ্ত কৰিলে। +\q1 +\s5 +\v 15 আপুনি জাতিটো বৃদ্ধি কৰিলে; আপুনাৰ গৌৰৱ হ’ল, আপুনি দেশৰ আটাই সীমা বহল কৰিলে। +\q1 +\s5 +\v 16 হে যিহোৱা, সঙ্কট সময়ত লোকসকল আপোনাৰ দৃষ্টি কৰিছিল; তেওঁলোকৰ ওপৰত আপোনাৰ শাসন থকা সময়ত তেওঁলোকে চয়তানৰ বিৰুদ্ধে মৃদুস্বৰে প্ৰাৰ্থনা কৰিছল। +\q1 +\v 17 গৰ্ভৱতী মহিলাই সন্তান প্ৰসৱ কৰা সময়ত যেনেকৈ ছটফটাই বেদনাত চিঞৰে, +\q1 হে যিহোৱা, সেই দৰে আমি আপোনাৰ আগত আছিলোঁ। +\q1 +\s5 +\v 18 আমি গৰ্ভৱতী আছিলোঁ, আমি বেদনাত আছিলোঁ, আমি যেন বতাহহে প্ৰসৱ কৰিছিলোঁ; আমাৰ দ্বাৰাই পৃথিৱীত কোনো পৰিত্ৰাণ সিদ্ধ হোৱা নাই, +\q1 নাইবা পৃথিৱীৰ নিৰ্বাসীসকল পতিত হোৱা নাই। +\q1 +\s5 +\v 19 আপোনাৰ মৃত লোকসকল পুনৰায় জীব,আমাৰ মৰা শৱবোৰ আকৌ উঠিব; হে ধুলিত স্থাপিত হোৱা সকল সাৰ পোৱা আৰু গান কৰা; +\q1 কিয়নো তোমাৰ নিয়ৰ তৃণ আদি সতেজ কৰা সকল নিয়ৰৰ দৰে হ’ব, আৰু পৃথিৱীয়ে মৃতসকলক উলিয়াব। +\q1 +\s5 +\v 20 হে মোৰ লোকসকল যোৱা, তোমালোকৰ কোঁঠালিত সোমোৱা, আৰু চাৰিও ফালে দুৱাৰ বন্ধ কৰা; +\q1 ক্ৰোধ মাৰ নোযোৱালৈকে খন্তেক মনে মনে লুকাই থাকা। +\q1 +\v 21 কিযনো চোৱা, পৃথিৱীৰ নিবাসীসকলক তেওঁলোকৰ অপৰাধৰ বাবে দণ্ড দিবলৈ তেওঁ নিজৰ ঠাইৰ পৰা ওলাই আহিছে, +\q1 পৃথিৱীয়ে তাৰ ৰক্তপাত দেখুৱাই দিব, আৰু নিজৰ হ’ত হোৱা লোকক আৰু ঢাকি নাৰাখিব।” + +\s5 +\c 27 +\q1 +\v 1 সেই দিনা যিহোৱাই তেওঁৰ চোকা, ডাঙৰ, আৰু শকত তৰোৱালৰ সৈতে, +\q1 দ্ৰুতগামী লিবিয়াথন নাগক, আৰু বেকাঁবেঁকিকৈ যোৱা লিবিয়াথন নাগক দণ্ড দিব, +\q1 আৰু সমুদ্ৰত থকা বৃহৎ জন্তুটোক বধ কৰিব। +\q1 +\v 2 সেই দিনা-“এখন মনোৰম দ্ৰাক্ষাবাৰীত, সেই বিষয়ে গান কৰিবা। +\q1 +\v 3 “মই যিহোৱাই তাৰ প্রতিপালক, মই প্ৰতি নিমিষতে তাত পানী দিওঁ; +\q1 মই দিনে ৰাতিয়ে তাক পহৰা দিওঁ যাতে কোনোৱে তাক হানি নকৰে। +\q1 +\s5 +\v 4 মই ক্ৰোধ কৰা নাই; অহ, কাঁইটীয়া বন আৰু কাঁইট গছৰ হাবি, +\q1 যুদ্ধত মই তেওঁলোকৰ বিৰুদ্ধে গলে! মই সেইবোৰক একেলগে দগ্ধ কৰিম। +\q1 +\v 5 নতুবা সি মোৰ পৰাক্ৰমৰ আশ্ৰয় লওক, আৰু মোৰে সৈতে সন্ধি কৰক, মোৰে সৈতে সন্ধি কৰিবলৈ দিয়া হওক। +\q1 +\s5 +\v 6 ভবিষ্যত দিনত যাকোবে শিপা ধৰিব; ইস্ৰায়েলে কলি ধৰিব আৰু ফুলিব, +\q1 আৰু তেওঁলোকে ভূ-মণ্ডলক ফলেৰে পৰিপূৰ্ণ কৰিব।” +\q1 +\s5 +\v 7 তেওঁ ইস্ৰায়েলৰ প্ৰহাৰকক যেনেকৈ প্ৰহাৰ কৰিছিল, তেনেকৈ তেওঁ ইস্ৰায়েলক প্ৰহাৰ কৰিলে নে? তাৰ দ্বাৰাই হ’ত হোৱাসকলৰ হত্যাৰ দৰে জানো তেওঁৰ হত্যা হ’ল নে? +\q1 +\v 8 তুমি যাকোব আৰু ইস্ৰায়েলক পঠাই দিয়া দ্বাৰাই পৰিমিত জোখে তেওঁক দণ্ড দিছা; তেওঁৰ পূব দিশৰ বতাহৰ দিনা নিজৰ প্ৰবল বায়ুৰ দ্বাৰাই তেওঁক স্থানান্তৰিত কৰিলে। +\q1 +\s5 +\v 9 এই হেতুকে ইয়াৰ দ্বাৰাই, যাকোবৰ অপৰাধ মোচন কৰা হ’ব, ইয়াৰ বাবে তেওঁৰ পাপ মোচন কৰাৰ এইয়ে সকলো ফল, +\q1 আচেৰাৰ স্তম্ভবোৰ, প্ৰতিমাবোৰ পুনৰাই তুলিব নোৱাৰাকৈ, +\q1 আৰু যজ্ঞবেদী আটায়বোৰ তেওঁ শিলবোৰৰ দৰে কৰিব। +\q1 +\s5 +\v 10 কিয়নো গড়েৰে আবৃত নগৰ পৰিত্যক্ত হ’ব, আৰু মানুহ নথকা বাসস্থান হৈ অৰণ্যৰ দৰে নিৰ্জন হ’ব; +\q1 তাত দামুৰি চৰিব, তাত শুব আৰু ডালবোৰ খাব। +\q1 +\v 11 তাৰ ডাল যেতিয়া শুকাই যায়, তেতিয়া সেইবোৰ ভাঙি যাব; আৰু মহিলাসকলে আহি সেইবোৰ লৈ জুই ধৰিব; +\q1 কিয়নো এই লোকসকল বিবেচনা শক্তি থকা লোক নহয়; +\q1 এই হেতুকে তাৰ সৃষ্টিৰ্কতাই তাক দয়া নকৰিব, আৰু তেওঁৰ নিৰ্ম্মাণকৰ্ত্তাই তাক কৃপা নকৰিব। +\q1 +\s5 +\v 12 সেই দিনা এই সকলো ঘটিব, +\q1 যিহোৱাই ফৰাৎ নদীৰ বৈ যোৱা সোঁতৰ পৰা মিচৰৰ জুৰিলৈকে সম্পূৰ্ণ পৰাস্ত কৰিব; +\q1 আৰু হে ইস্ৰায়েলৰ লোকসকল তোমালোকক এটা এটা কৈ গোট খোৱা হ’ব। +\q1 +\v 13 সেই দিনা এটা ডাঙৰ শিঙা বজোৱা হ’ব; +\q1 আৰু অচূৰ দেশত নষ্ট হ’ব লগাসকল আৰু মিচৰ দেশলৈ বন্দী কৰি নিয়া লোকসকল আহিব; +\q1 তেওঁলোকে যিৰূচালেমত থকা পবিত্ৰ পৰ্ব্বতত যিহোৱাৰ আৰাধনা কৰিব। + +\s5 +\c 28 +\s যিৰূচালেমৰ অধ্যক্ষসকলৰ বিৰুদ্ধে কোৱা বাক্য। +\q1 +\v 1 ইফ্ৰয়িমৰ মতলীয়াসকলৰ অহঙ্কাৰৰ ৰাজমুকুট, আৰু দ্ৰাক্ষাৰসেৰে পৰাজিত হোৱাসকলৰ উৰ্ব্বৰা উপত্যাকৰ মূৰত থকা জয় পৰা সুন্দৰ ভূষণস্বৰূপ ফুলৰ সন্তাপ হ’ব। +\q1 +\v 2 চোৱা, প্ৰভূৰ এজন পৰাক্ৰমী আৰু বলৱান লোক আছে; শিলৰ ধুমুহাৰ দৰে, +\q1 ধ্বংসাত্মক প্ৰচণ্ড বতাহৰ দৰে, তললৈ নিয়া প্ৰবল ধল পানীৰ সোঁতৰ দৰে, তেওঁ নিজৰ হাতেৰে পৃথিৱীক প্রহাৰ কৰিব। +\q1 +\s5 +\v 3 ইফ্ৰয়িমৰ মতলীয়াবোৰৰ অহঙ্কাৰৰ ৰাজমুকুট ভৰিৰে গচকা হ’ব। +\q1 +\v 4 ঘামকালৰ পূৰ্ব্বে হোৱা প্ৰথমে পকা যি ডিমৰু গুটিক লোকে দেখামাত্ৰে চকু দিয়ে, +\q1 আৰু হাতত পৰিলে গিলি পেলায়, +\q1 উৰ্ব্বৰা উপত্যকাত মুৰত থকা সুন্দৰ ভূষণস্বৰূপ তাৰ জয় পৰা ফুলটি, সেই গুটিৰ দৰে হ’ব। +\q1 +\s5 +\v 5 সেই দিনা বাহিনীসকলৰ যিহোৱা নিজৰ প্ৰজাসকলৰ অৱশিষ্ট ভাগৰ বাবে সুন্দৰ ৰাজমুকুট আৰু শোভা কৰোঁতা মুকুটস্বৰূপ হ’ব; +\q1 +\v 6 বিচাৰ আসনত বহা জনৰ বাবে ন্যায় বিচাৰৰ আত্মা, আৰু তেওঁলোকৰ দুৱাৰত শত্রুবোৰক ঘূৰাই অনা লোকসকললৈ বল হ’ব। +\q1 +\s5 +\v 7 কিন্তু দ্ৰাক্ষাৰসেৰে ভ্ৰান্ত, আৰু সুৰাপানেৰে বিপথগামী হৈছে; +\q1 পুৰোহিত আৰু ভাববাদী সুৰাপানেৰে ভ্ৰান্ত হৈছে, আৰু তেওঁলোক দ্ৰাক্ষাৰসেৰে নষ্ট হৈছে, +\q1 সুৰাপানেৰে বিপথগামী হৈছে, আৰু দৰ্শনত ভ্ৰান্ত হৈছে আৰু বিচাৰত বিচলিত হৈছে। +\q1 +\v 8 কিয়নো আটাইবোৰ মেজ বঁমিৰে পূৰ হৈছে, সেয়ে কোনো চাফা স্থান নাই। +\q1 +\s5 +\v 9 তেওঁ কাক জ্ঞান শিকাব? আৰু কাক নো বাৰ্ত্তা বুজাব? +\q1 গাখীৰ এৰুউৱা আৰু পিয়াহ খাব নিদিয়া কেঁচুৱাসকলক নে? +\q1 +\v 10 কিয়নো আজ্ঞাৰ উপৰি আজ্ঞা, আজ্ঞাৰ উপৰি আজ্ঞা, নিয়মৰ উপৰি নিয়ম, নিয়মৰ উপৰি নিয়ম, +\q1 ইয়াত অলপ তাত অলপ।” +\q1 +\s5 +\v 11 বাস্তৱিকে, তেওঁ নিন্দক ওঁঠেৰে, আৰু বিদেশী জীভাৰে তেওঁ এই লোকসকলক কথা ক’ব। +\q1 +\v 12 তেওঁ অতীতত তেওঁলোকক কৈছিল, “এয়ে জিৰণি, তোমালোকে ভাগৰোৱা জনক জিৰণি দিয়া, +\q1 আৰু এয়ে বিশ্ৰাম;” কিন্তু তেওঁলোকে শুনা নাছিল। +\q1 +\s5 +\v 13 সেয়ে তেওঁলোকে গৈ যেন উজুটি খাই চিত হৈ পৰি ভগ্ন হ’ব, আৰু ফান্দত ধৰা পৰিব, +\q1 সেই বাবে তেওঁলোকলৈ যিহোৱাৰ বাক্য “আজ্ঞাৰ উপৰিও আজ্ঞা, “আজ্ঞাৰ উপৰিও আজ্ঞা, নিয়মৰ উপৰি নিয়ম, নিয়মৰ উপৰি নিয়ম, +\q1 ইয়াত অলপ তাত অলপ হ’ব।” +\q1 +\s5 +\v 14 যিৰূচালেমৰ লোকসকলক শাসন কৰা জন +\q1 হে নিন্দক লোকসকল, যিহোৱাৰ বাক্য শুনা। +\q1 +\v 15 তোমালোকে কৈছিলা, “আমি মৃত্যুৰ সৈতে এটি নিয়ম স্থাপন কৰিলোঁ, +\q1 আৰু চিয়োলৰ সৈতে আমাৰ চুক্তি আছে। সেয়ে যেতিয়া প্ৰলয় কৰা বিচাৰ মাজেৰে যাব তেতিয়া আমাৰ ওচৰ নাচাপিব; +\q1 কিয়নো আমি মিছাক আমাৰ আশ্ৰয়, আৰু ছলক আমাৰ লুকুৱাৰ ঠাই কৰিলোঁ।” +\q1 +\s5 +\v 16 এই কাৰণে প্ৰভু যিহোৱাই কৈছে, +\q1 “চোৱা, মই চিয়োনত ভিত্তিমূলৰ এটা শিল, এটা পৰীক্ষিত শিল, +\q1 আৰু দৃঢ়কৈ বহুউৱা চুকৰ এটা বহুমূল্য শিল স্থাপন কৰিলোঁ। যি জনে বিশ্বাস কৰিব, তেওঁ অধৈৰ্য নহ’ব। +\q1 +\s5 +\v 17 মই ন্যায় বিচাৰক পৰিমান-জৰী আৰু ধাৰ্মিকক ওলোম-জৰী কৰিম; +\q1 তাতে শিলাবৃষ্টিয়ে সেই মিছা আশ্ৰয় ভাঙি পেলাব, সেই লুকুউৱা স্থানক বানপানীয়ে তললৈ লৈ যাব। +\q1 +\s5 +\v 18 মৃত্যুৰ সৈতে কৰা তোমালোকৰ নিয়মটি মচি পেলুৱা হ’ব, আৰু চিয়োলৰ সৈতে কৰা চুক্তি স্থিৰ নাথাকিব; +\q1 প্লাৱন কৰা ধল পানী দেশৰ মাজেদি গ’লে, তোমালোকক তাৰ দ্বাৰাই গচকি পেলোৱা হ’ব। +\q1 +\v 19 সি যিমান বাৰ দেশৰ মাজেদি যাব, সিমানবাৰ তোমালোকক প্লাবিত কৰিব; +\q1 কিয়নো সি প্ৰতি ৰাতিপুৱা, আৰু দিনত ও ৰাতিও দেশৰ মাজেদি যাব, +\q1 যেতিয়া বাৰ্ত্তাটি বুজিব তেতিয়া কেৱল আতঙ্ক হ’ব। +\q1 +\s5 +\v 20 কিয়নো মানুহে ভৰি মেলিবলৈ খাত অতি চুটি আৰু গাত লবলৈ কাপোৰ অতি ঠেক হৈছে।” +\q1 +\v 21 যিহোৱাই নিজৰ কাৰ্য নিজৰ নজনা নুশুনা ব্যাপাৰ, নিজৰ নজনা নুশুনা ব্যপাৰ সাম্ফল কৰিবলৈ, +\q1 পৰাচীন পৰ্ব্বতত যেনেকৈ উঠিছিল, তেনেকৈ উঠিব, আৰু গিবিয়োন উপত্যকাত যেনেকৈ ক্ৰোধ কৰিছিল, তেনেকৈ ক্ৰোধ কৰিব। +\q1 +\s5 +\v 22 এতিয়া সেই কাৰণে নিন্দা নকৰিবা, বা তোমালোকৰ বান্ধ শকত হ’ব; +\q1 কিয়নো মই বাহিনীসকলৰ যিহোৱা প্ৰভুৰ পৰা গোটেই পৃথিৱীত উচ্ছন্নতাৰ আজ্ঞা শুনিলোঁ। +\q1 +\s5 +\v 23 তোমালোকে মনোযোগ দি মোৰ কথা শুনা, মনোযোগী হৈ মোৰ বাক্য শুনা। +\q1 +\v 24 গুটি সিঁচিবলৈ জানো খেতিয়কে দিনটো হাল বায়? তেওঁ জানো সদায় খলি কাটে আৰু নিজৰ মাটিৰ চপৰা জানো সদায় ভাঙে? +\q1 +\s5 +\v 25 মাটি সমান কৰা পাছত তেওঁ জানো কাল-জীৰা নবয়, আৰু ভূগ জীৰা নিসিঁচে? +\q1 শাৰী শাৰী কৰি ঘেঁহু আৰু নিৰূপিত ঠাইত যৱ, আৰু তাৰ কিনাৰে কিনাৰে জনাৰ ধান জানো নবয়? +\q1 +\v 26 তেওঁৰ ঈশ্বৰে তেওঁক শিক্ষা দিয়ে, আৰু তেওঁ তেওঁক জ্ঞানেৰে শিক্ষা দিয়ে। +\q1 +\s5 +\v 27 তাৰ উপৰিও, কালজীৰা মৰণা মৰা যন্ত্ৰেৰে মৰা নাযায়, আৰু ৰথৰ চক্ৰ ভোগজীৰাৰ ওপৰত চলোৱা নাযায়, +\q1 কিন্তু কালজীৰা বাৰিৰে, আৰু ভোগজীৰা লাখুটিৰে মৰা যায়। +\q1 +\v 28 পিঠাৰ শস্য গুড়ি কৰিব লগা হয়; কিন্তু সদায় মৰণা মৰাত লাগি নাথাকে; +\q1 আৰু তেওঁ তাৰ ওপৰেদি যন্ত্ৰৰ চক্ৰ চলায় হয়, কিন্তু নিজৰ ঘোঁৰাবোৰেৰে তাক গুড়ি নকৰে। +\q1 +\s5 +\v 29 যি জনা শিক্ষাত আশ্চৰ্য, আৰু প্রজ্ঞাত মহান, +\q1 বাহিনীসকলৰ সেই যিহোৱাৰ পৰা এয়াও ওলাইছে। + +\s5 +\c 29 +\s যিৰূচালেমৰ বিষয়ে যিহোৱাই সিদ্ধ কৰিব লগীয়া উদ্দেশ্য। +\p +\v 1 হে অৰিয়েল, হে অৰিয়েল, দায়ুদে ছাউনি পতা নগৰ! +\q1 বছৰত বছৰ যোগ দিয়া; উৎসৱৰ পাছত উৎসৱ আহক। +\q1 +\v 2 কিন্তু মই অৰিয়েলক ৱৰোধ কৰিম; আৰু তেওঁ শোক আৰু বিলাপ কৰিব, +\q1 আৰু তেওঁ মোৰ পক্ষে অৰীয়েলৰ দৰে হ’ব। +\q1 +\s5 +\v 3 মই তোমাৰ বিৰুদ্ধে চাৰিওফালে চাউনি পাতিম, +\q1 আৰু লোহাৰ বেৰেৰে তোমাক বেৰি ধৰিম, আৰু তোমাৰ বিৰুদ্ধে কাম কৰা গড় তুলিম। +\q1 +\v 4 তুমি নত হ’বা, ভুমিৰ পৰা কথা কবা; তোমাৰ বাক্য সৰু হৈ ধুলিৰ পৰা ওলাব। +\q1 তোমাৰ মাত ভুতৰ দৰে ভুমিৰ পৰা ওলাব, আৰু তোমাৰ বাক্যৰ অতি দুৰ্বল হৈ ধুলিৰ পৰা ওলাব। +\q1 +\s5 +\v 5 কিন্তু তোমাৰ আক্রমণকাৰীৰ দলসমূহ মিহি ধুলিৰ দৰে হ’ব, আৰু ভয়ানক লোকসমুহ উৰি যোৱা তুঁহৰ দৰে হ’ব; +\q1 এই সকলো অকস্মাতে, চকুৰ প্ৰচাৰতে ঘটিব। +\q1 +\v 6 মেঘ-গৰ্জ্জন, ভূমিকম্প, মহাশব্দ, বা’মৰলী বতাহ, ধুমুহা আৰু সংহাৰক অগ্নিশিখাৰে সৈতে +\q1 বাহিনীসকলৰ যিহোৱাৰ দ্বাৰাই দণ্ড দিয়া যাব। +\q1 +\s5 +\v 7 অৰীয়েলৰ বিৰুদ্ধে যি সকলো জাতি সমুহে যুদ্ধ কৰিব, +\q1 আৰু তেওঁৰ দৃঢ় কোঁঠৰ বিৰুদ্ধে যুদ্ধ কৰিব, আৰু তেওঁক ক্লেশ দিব, +\q1 এই সকলো এটা সপোন, আৰু ৰাতিৰ এটা দৰ্শনৰ দৰে হ’ব। +\q1 +\v 8 যেনেকৈ ক্ষুধাতুৰ মানুহে সপোনত ভোজন কৰে, কিন্তু সাৰ পালে পেট খালী হৈ থাকে, +\q1 বা যেনেকৈ তৃষ্ণাতুৰ মানুহে সপোনত পান কৰে, কিন্তু সাৰ পালে পিয়াহত দুৰ্ব্বল হয়, আৰু অন্তৰত পিয়াহ লাগে, +\q1 হয়, তেনেকৈয়ে চিয়োন পৰ্ব্বতৰ বিৰুদ্ধে যুদ্ধ কৰা সকলো দেশ সমূহ হ’ব। +\q1 +\s5 +\v 9 নিজকে বিস্মিত কৰা, আৰু বিস্মিত হোৱা! নিজকে অন্ধ কৰা, আৰু অন্ধ হোৱা; +\q1 মতলীয়া হোৱা, কিন্তু দ্ৰাক্ষাৰসেৰে নহয়; ঢলং পলং হোৱা, কিন্তু যবসুৰাৰে নহয়; +\q1 +\v 10 কিয়নো যিহোৱাই তোমালোকৰ ওপৰত ঘোৰ নিদ্ৰাজনক আত্মা ঢালি দিলে, +\q1 তেওঁ তোমালোকৰ ভাববাদীৰূপ চকুবোৰ মুদালে, আৰু তোমালোকৰ দৰ্শকৰ মূৰ ঢাকিলে। +\p +\s5 +\v 11 সকলো দৰ্শন তোমালোকলৈ চাব মাৰি বন্ধ কৰা এখনি পুথিৰ বাক্যস্বৰূপ; “ইয়াক পাঠ কৰা।” এই বুলি কৈ জ্ঞানী এজনক সেই পুথি খন দিলে তেওঁ কয়, “মই নোৱাৰোঁ, কাৰণ এয়ে চাব মাৰি বন্ধ কৰা।” +\v 12 যদি “ইয়াক পাঠ কৰা,”এই বুলি কৈ অজ্ঞান এজনক পুথিখন দিয়ে, তেওঁ কয়, “মই পঢ়িব নাজানো।” +\q1 +\s5 +\v 13 যিহোৱাই ক’লে, “এই লোকসকলে মোৰ ওচৰলৈ চাপি নিজৰ নিজৰ মুখেৰে +\q1 আৰু ওঁঠেৰেহে মোক সন্মান কৰে, কিন্তু তেওঁলোকৰ অন্তৰ হ’লে মোৰ পৰা দূৰত আছে। +\q1 তেওঁলোকৰ মোৰ প্রতি থকা সন্মানো মানুহৰ দ্বাৰাই শিকোৱা। +\q1 +\v 14 এই হেতুকে, চোৱা, মই এই লোকসকলৰ মাজত অদ্ভুত ৰূপে, আৰু এটাৰ পাছত এটা আচৰিত কাৰ্য কৰি থাকিম, +\q1 তেওঁলোকৰ জ্ঞানী লোকসকলৰ জ্ঞান নষ্ট হ’ব, আৰু তেওঁলোকৰ বুদ্ধিমন্ত লোকসকলৰ সুবুদ্ধি লুপ্ত থাকিব। +\q1 +\s5 +\v 15 যিহোৱাৰ পৰা নিজৰ কল্পনা গভীৰভাৱে লুকুৱাব খোজা জনৰ সন্তাপ হ’ব, +\q1 আৰু আন্ধাৰত কাৰ্য কৰা জন, তেওঁলোকে কয়, “আমাক কোনে দেখে? আমাক কোনে জানে?” তেওঁলোকৰ সন্তাপ হ’ব। +\q1 +\s5 +\v 16 তোমালোকৰ বিষয়সমূহ বিপৰীত দিশে ঘূৰোৱা! কুমাৰ কুমাৰৰ মাটিৰ সমান বিবেচিত হয় নে? +\q1 “তেওঁ মোক নিৰ্ম্মাণ কৰা নাই,” এই বুলি নিৰ্ম্মিত বস্তুৱে নিৰ্ম্মণকৰ্ত্তাৰ বিষয়ে ক’ব পাৰে নে? +\q1 “তেওঁ বুজা নাই,” গঠিত বস্তুৱে তাৰ গঠনকাৰীৰ বিষয়ে ক’ব পাৰে নে? +\q1 +\s5 +\v 17 অতি অলপ সময়, +\q1 লিবানোন এটা পথাৰত পৰিণত হ’ব, আৰু সেই পথাৰ জংঘললৈ পৰিণত হ’ব। +\q1 +\v 18 সেই দিনা কালাসকলে পুস্তকখনৰ বাক্য শুনিব, +\q1 আৰু অন্ধসকলৰ চকুৱে অন্ধকাৰৰ মাজৰ পৰা দেখিৱলৈ পাব। +\q1 +\v 19 নিপীড়িত লোকসকলে পুনৰ যিহোৱাত আনন্দ কৰিব, +\q1 আৰু দৰিদ্ৰ লোকসকলৰ মাজত ইস্ৰায়েলৰ পবিত্ৰ জনাত উল্লাস কৰিব। +\q1 +\s5 +\v 20 কিয়নো নিষ্ঠুৰ লোক লোপ হ’ব, আৰু নিন্দক শেষ হৈছে, আৰু পাপ কাৰ্য কৰিবলৈ ভাল পোৱা সকলো লোক নিষ্কাশন হ’ব, +\q1 +\v 21 যিবোৰে গোচৰত মানুহক অপৰাধী পাতে, নগৰৰ দুৱাৰত প্ৰতিবাদী জনলৈ ফান্দ পাতে, +\q1 আৰু মিছা কথাৰে ধাৰ্ম্মিকৰ ন্যায় দূৰ কৰে, সেই সকলোকে উচ্ছন্ন কৰা হৈছে। +\q1 +\s5 +\v 22 এই হেতুকে অব্ৰাহামৰ মুক্তি দাতা যিহোৱাই যাকোবৰ বংশৰ বিষয়ে এই কথা কৈছে, +\q1 এতিয়াৰ পৰা যাকোব লজ্জিত নহ’ব, আৰু নাইবা তেওঁৰ মুখ বিবৰ্ণ নহ’ব। +\q1 +\v 23 কিন্তু যেতিয়া তেওঁ মোৰ হাতৰ কাৰ্য নিজৰ সন্তানসকলক দেখিব, তেতিয়া তেওঁলোকে মোৰ নাম পবিত্ৰ কৰিব; +\q1 এনে কি, তেওঁলোকে যাকোবৰ পবিত্ৰ জনাক পবিত্ৰ বুলি মানিব, আৰু ইস্ৰায়েলৰ ঈশ্বৰক ভয় কৰিব। +\q1 +\v 24 ভ্ৰান্ত মনৰ লোকসকলেও বিবেচনা শক্তি পাব, অভিযোগ কৰা সকলে জ্ঞান শিকিব।” + +\s5 +\c 30 +\s মিচৰত নিৰ্ভয় কৰা ফল। ইস্ৰায়েলৰ ভাবী উন্নতি। অচূৰৰ বিনাশ। +\p +\v 1 “হে সন্তাপ পোৱা বিদ্রোহী সন্তান” এইয়া যিহোৱাৰ ঘোষনা। +\q1 তেওঁলোকে মোৰ নির্দেশ নমনাকৈ পৰিকল্পনা কৰে, আৰু আন দেশৰ সৈতে সন্ধি কৰে, কিন্তু মোৰ আত্মাৰ দ্বাৰাই তেওঁলোক পৰিচালিত নহয়, +\q1 সেয়ে তেওঁলোকে পাপৰ উপৰি পাপ কৰে। +\q1 +\v 2 তেওঁলোকে মোৰ পৰামৰ্শ নোলোৱাকৈ মিচৰলৈ যাবলৈ ওলাইছে। +\q1 তেওঁলোকে ফৰৌণৰ পৰা সুৰক্ষা বিছাৰিছে আৰু মিচৰৰ ছাঁত আশ্রয় লৈছে। +\q1 +\s5 +\v 3 সেই বাবে ফৰৌণৰ সুৰক্ষা তোমালোকক লাজ দিওঁতা হ’ব, +\q1 আৰু মিচৰৰ ছাঁত আশ্ৰয় লোৱাই তোমালোকৰ বাবে অপমান জনক হ’ব। +\q1 +\v 4 যদিও তেওঁলোকৰ প্ৰধান লোকসকল টোৱনত আছে, আৰু তেওঁলোকৰ বার্তাবাহসকল হানেচলৈ আহিল। +\q1 +\v 5 তথাপি তেওঁলোকক সহায় কৰিব নোৱাৰা লোকসকলৰ কাৰণে তেওঁলোক লজ্জিত হব, +\q1 যি সহায় কৰা বা উপকাৰী নহয়, কিন্তু লাজ দিওঁতা আৰু দুৰ্ণামজনকহে হয়।” +\p +\s5 +\v 6 দক্ষিণ দিশৰ পশুবোৰ বিষয়ে কৰা ঘোষণা: +\q1 মাইকী সিংহ আৰু সিংহ, কালসৰ্প আৰু জুইৰ দৰে উৰি ফুৰা সৰ্পৰ দ্বাৰা দেশত সঙ্কট আৰু ক্লেশ হৈছে, +\q1 তেওঁলোকক সহায় নকৰা জনলৈ +\q1 তেওঁলোকে গাধবোৰৰ পিঠিত ধন-সম্পত্তি, আৰু উটবোৰৰ কুঁজত বহুমুল্য বস্তু তুলি লৈ গৈছে। +\q1 +\v 7 মিচৰীয়াসকলৰ সহায় অৰ্থহীন, +\q1 সেই বাবে মই তেওঁলোকক ৰাহব বুলি মাতিলোঁ, যি সকলে এতিয়াও বহি আছে। +\q1 +\s5 +\v 8 এতিয়া যোৱা, সেই কথা তেওঁলোকৰ সন্মুখত ফলিত লিখা, আৰু নুৰীয়া পুথিত তালিকাভুক্ত কৰা, +\q1 ভৱিষ্যতলৈ যাতে সাক্ষ্য হ’ব পাৰে সেই বাবে এই সমূহ সংৰক্ষিত কৰি ৰাখা। +\q1 +\v 9 কিয়নো এওঁলোক বিদ্ৰোহী, আৰু মিছলীয়া সন্তান, +\q1 এওঁলোক যিহোৱাৰ শিক্ষা নুশুনা সন্তান। +\q1 +\s5 +\v 10 তেওঁলোকে দৰ্শনকাৰী সকলক কয়, “দৰ্শন নাচাবা;” আৰু ভাববাদীসকলক কয়, “আমালৈ সত্যবাক্যৰ যথাৰ্থ ভাববাণী নকবা; +\q1 আমাৰ আগত খোচামোদী বাক্য কোৱা মায়াযুক্ত ভাববাণী কোৱা। +\q1 +\v 11 গতিপথৰ পাৰ ঘূৰি আঁহা, পথৰ পৰা ঘূৰি আঁহা; +\q1 ইস্ৰায়েলৰ পবিত্ৰ জনাক আমাৰ চকুৰ আগৰ পৰা দূৰ কৰা।” +\q1 +\s5 +\v 12 এই হেতুকে ইস্ৰায়েলৰ পবিত্ৰ জনাই কৈছে, +\q1 “তোমালোকে এই বাক্য হেয়জ্ঞান কৰিছা, +\q1 আৰু উপদ্ৰৱ আৰু বিপৰীত আচৰণত বিশ্বাস কৰি তাৰ ওপৰত নিৰ্ভয় কৰিছা; +\q1 +\v 13 সেয়ে যাৰ পতন অকস্মাতে মুহূৰ্ত্ততে হ’ব, +\q1 ভগ্ন অংশ আৰু ওখ দেৱালৰ স্ফিত অংশ পৰিবলৈ প্রস্তুত হোৱাৰ দৰে, +\q1 এই পাপ তোমালোকলৈ হ’ব।” +\q1 +\s5 +\v 14 কুমাৰৰ পাত্ৰ ভঙাৰ দৰে তেওঁ তাক ভাঙিব; অলপো নৰখাকৈ তাক ডোখৰ ডোখৰ কৈ ভাঙিব; +\q1 তাতে জুইশালৰ পৰা জুই লবলৈ, বা চৌবাচ্চা পৰা পানী তুলিবলৈ +\q1 তাৰ টুকুৰাবোৰৰ মাজৰ এডুখৰো পোৱা নাযাব। +\q1 +\s5 +\v 15 কিয়নো ইস্ৰায়েলৰ পবিত্ৰ জনা প্রভু যিহোৱাই এই দৰে কৈছিল, +\q1 “ ঘূৰি আহিলে আৰু বিশ্রাম ল’লে তোমালোকে পৰিত্ৰাণ পাবা, নিৰৱতাত আৰু বিশ্বাসত তোমালোকৰ শক্তি হ’ব, +\q1 কিন্তু তোমালোকে ইচ্ছা নকৰিলা। +\q1 +\v 16 তোমালোকে ক’লা, “নহয়; +\q1 কাৰণ আমি ঘোঁৰাত পলাই যাম;’ সেয়ে তোমালোকো পলাবা; +\q1 আৰু আমি বগী ঘোঁৰাত উঠি যাম, সেয়ে তোমালোকক খেদি যোৱাসকলো বেগী হ’ব। +\q1 +\s5 +\v 17 এজনৰ ভয় প্রদৰ্শনত এক হাজাৰ জন পলাই যাব, +\q1 আৰু পাঁচজনৰ ভয় প্রদৰ্শনত তোমালোক পলাবা; +\q1 যেতিয়ালৈকে তোমালোকৰ অৱশিষ্ট ভাগ পৰ্ব্বতৰ টিঙত থকা পতাকা-দণ্ড, আৰু পৰ্ব্বতৰ ওপৰত থকা পতাকাৰ দৰে হ’ব।” +\q1 +\s5 +\v 18 তথাপিও যিহোৱাই তোমালোকক দয়া কৰিবলৈ অপেক্ষা কৰিব, সেই বাবে তেওঁ তোমালোকক অনুগ্ৰহ কৰিবলৈ উন্নত হব। +\q1 কাৰণ যিহোৱা ন্যায় বিচাৰ কৰা ঈশ্বৰ, যি সকলে তেওঁলৈ অপেক্ষা কৰে, তেওঁলোক সৌভাগ্যশীল। +\q1 +\v 19 কিয়নো লোকসকল যিৰুচালেমৰ চিয়োনত বাস কৰিব; সেয়ে তোমালোকে আৰু নাকান্দিবা। +\q1 তোমালোকৰ কাতৰোক্তিৰ শব্দ শুনি তেওঁ অৱশ্যে তোমালোকক দয়া কৰিব। শুনা মাত্ৰকেই তেওঁ তোমালোকক উত্তৰ দিব। +\q1 +\s5 +\v 20 যদিও প্ৰভুৱে তোমালোকক সঙ্কটযুক্ত আহাৰ, আৰু ক্লেশযুক্ত জল দিয়ে, +\q1 তথাপি তোমালোকৰ শিক্ষকসকল আৰু লুকাই নাথাকিব, কিন্তু তোমালোকে নিজৰ চকুৰে শিক্ষকসকলক দেখিবলৈ পাব। +\q1 +\v 21 যেতিয়া তোমালোকে সোঁফালে কি বাঁওফালে ঘুৰিবা, +\q1 তেতিয়া তোমালোকৰ কাণে তোমালোকৰ পাছফালে কোৱা বাক্য শুনিবলৈ পাব, +\q1 “এয়ে পথ, এই পথে চলা,” +\q1 +\s5 +\v 22 তোমালোকে নিজৰ কটা-মূৰ্ত্তিত মৰা ৰূপৰ আৰু সোনৰ পতা অশুচি কৰিবা, +\q1 তোমালোকে তাক অশুচি বস্তু দৰে পেলাই দি ক’বা,“ইয়াৰ পৰা দূৰ হোৱা। ” +\q1 +\s5 +\v 23 তোমালোকে যেতিয়া মাটিত গুটি সিচিবা,তেতিয়া তেওঁ তোমালোকৰ গুটিৰ অৰ্থে বৰষুণ দিব; +\q1 আৰু তেওঁ ভুমিৰ পৰা অধিকপৰিমানে আহাৰ দিব।আৰু শষ্য প্রচুৰপৰিমানে হ’ব। +\q1 সেই দিনা তোমালোকৰ পশুৰ জাকবোৰে বহল পথাৰত চৰিব। +\q1 +\v 24 মাটি চাহ কৰা ষাঁড়গৰু আৰু গাধবোৰেও, +\q1 বেলচা আৰু কুলাৰে সৈতে জাৰা পুৰঠ দানা খাব +\q1 +\s5 +\v 25 মহাহত্যাৰ দিনা যেতিয়া ওখ দুর্গবোৰ ভাগি পৰিব +\q1 তেতিয়া প্ৰত্যেক উচ্চ পাহাৰৰ ওপৰত আৰু প্ৰত্যেক ওখ পৰ্ব্বতৰ ওপৰত নৈ আৰু পানীৰ জুৰি হ’ব। +\q1 +\v 26 যি দিনা যিহোৱাই তেওঁৰ লোকসকলৰ ভগা অঙ্গ জোৰা দিব, আৰু প্ৰহাৰত লগা ঘা সুস্থ কৰিব, +\q1 সেই দিনা চন্দ্ৰৰ পোহৰ সূৰ্যৰ পোহৰৰ দৰে হ’ব, আৰু সূৰ্যৰ পোহৰ সাত গুণে অধিক হব, আৰু সাত দিনৰ পোহৰৰ দৰে হ’ব। +\p +\s5 +\v 27 চোৱা, যিহোৱাৰ নাম দূৰৈৰ পৰা আহিছে; তেওঁৰ ক্ৰোধাগ্নি জ্বলিছে; ওপৰলৈ উঠা তেওঁৰ ধুৱাঁৰাশি অতি ডাঠ; +\q1 তেওঁৰ ওঁঠ ক্ৰোধেৰে পৰিপূৰ্ণ, আৰু তেওঁৰ জিবা গ্ৰাস কৰোতা অগ্নিস্বৰূপ। +\q1 +\v 28 তেওঁৰ প্ৰশ্বাস-বায়ু প্লাৱিত হোৱা বন্যাৰ দৰে সেয়া ডিঙিৰ মাজ ভাগলৈকে উঠে, +\q1 লোকসকলক ধ্বংসৰ চালনিৰে চালি নির্বাচন কৰিব। তেওঁৰ প্রশ্বাস-বায়ু লোকসকলৰ মুখত ভ্ৰান্তিজনক লাগাম হ’ব। +\q1 +\s5 +\v 29 পবিত্ৰ ভোজ পালন কৰা ৰাতিৰ গীতৰ দৰে তোমালোকৰ গীত হ’ব, +\q1 যিহোৱাৰ পৰ্ব্বতলৈ, ইস্ৰায়েলৰ শিলালৈ বাঁহী বজাই যোৱাৰ দৰে তোমালোকৰ মনত আনন্দ হ’ব। +\q1 +\s5 +\v 30 যিহোৱাই নিজৰ জলন্ত ক্ৰোধেৰে আৰু গ্ৰাস কৰোঁতা অগ্নিশিখাৰে, প্ৰচণ্ড বতাহ আৰু ধুমুহাৰে, আৰু শিলাবৃষ্টিৰে, +\q1 তেওঁ নিজৰ মহিমান্বিত স্বৰ শুনাব, আৰু নিজৰ বাহু লৰচৰ কৰি দেখুৱাব। +\q1 +\s5 +\v 31 কিয়নো যি অচুৰে দণ্ডৰে আঘাত কৰিছিল, এনে অচূৰ যিহোৱাৰ মাতত অচূৰ ভাগি ডোখৰ ডোখৰ হ’ব,তেওঁ তেওঁলোকক দণ্ডেৰে প্রহাৰ কৰিব। +\q1 +\v 32 যিহোৱাই প্রত্যেক নিৰূপিত দণ্ড তেওঁলোকৰ ওপৰত পেলাব, +\q1 তেওঁ তেওঁলোকৰ সৈতে খঞ্জৰী আৰু বীণাৰে যুদ্ধ আৰু বিবাদ কৰিব, +\q1 +\s5 +\v 33 কাৰণ জলন্ত ঠাই এখন পূৰ্ব্বৰে পৰা তৈয়াৰ কৰা আছে। বাস্তবিকতে এইটো ৰজাৰ বাবে প্রস্তুত; আৰু ঈশ্বৰে তাক দ আৰু বহল কৰিলে। +\q1 জুই আৰু অধিক খৰিৰে স্তূপ প্রস্তুত আছে। +\q1 গন্ধক প্রবাহিত হোৱাৰ দৰে যিহোৱাৰ নিঃশ্বাসে ইয়াক জ্বলাব। + +\s5 +\c 31 +\s মিচৰৰ সহায় বৃথা। যিহোৱাই ৰক্ষা কৰা। +\p +\v 1 যি সকলে সহায়ৰ বাবে মিচৰলৈ নামি যায়, আৰু ঘোঁৰাবোৰত ভাৰসা কৰে, তেওঁলোকৰ সন্তাপ হ’ব; +\q1 তেওঁলোকে ৰথত (কাৰণ সেই বোৰ অধিক)আৰু অশ্বাৰোহীত ভাৰসা কৰে(কাৰণ সেয়া অসংখ্য) +\q1 ।কিন্তু তেওঁলোক ইস্ৰায়েলৰ পবিত্ৰ জনাৰ প্রতি উদ্বিগ্ন নহয়, নাইবা যিহোৱাৰ ওচৰলৈ নাযায়। +\q1 +\v 2 তথাপি তেওঁ জ্ঞানবান, তেওঁ দুর্যোগ ঘটাব, আৰু নিজৰ বাক্য প্রত্যাহাৰ নকৰিব। +\q1 কিন্তু কুকৰ্ম্মীবোৰৰ বংশৰ বিৰুদ্ধে আৰু পাপ কার্য কৰিবলৈ সহায় কৰা সকলকৰ বিৰুদ্ধে তেওঁ উঠিব। +\q1 +\s5 +\v 3 মিচৰীয়াসকল মানুহ মাথোন, ঈশ্বৰ নহয়; ঘোঁৰাবোৰো মাংস মাত্ৰ, আত্মা নহয়। +\q1 যিহোৱাই যেতিয়া নিজৰ হাত মেলিব; তেতিয়া সহায় কৰা জনে উজুটি খাব, আৰু সহায় পোৱা জনেও পতিত হ’ব; দুয়ো একে লগে বিনষ্ট হ’ব। +\p +\s5 +\v 4 কিয়নো যিহোৱাই মোক এই দৰে কৈছে, +\q1 যেনেকৈ সিংহ, অথবা যুবা সিংহই ধৰা পশুৰ ওপৰত গুজৰি থাকোঁতে, +\q1 যেতিয়া তাৰ বিৰুদ্ধে মেৰখীয়া সকলক মাত দিয়ে, +\q1 কিন্তু তেওঁলোকৰ মাতত সি ভয় নকৰে, নাইবা তাৰ শব্দৰ পৰিৱর্তন নহয়, +\q1 তেনেকৈ বাহিনীসকলৰ যিহোৱাই যুদ্ধ কৰিবলৈ চিয়োন পৰ্ব্বত আৰু তাৰ পাহাৰৰ ওপৰলৈ নামি আহিব। +\q1 +\s5 +\v 5 জাক পাতি উৰি ফুৰা চৰাইৰ দৰে বাহিনীসকলৰ যিহোৱাই যিৰূচালেমক ৰক্ষা কৰিব, +\q1 তেওঁ ৰক্ষা কৰিব আৰু ইয়াক অতিক্রম কৰি যাওঁতে উদ্ধাৰ কৰিব আৰু সংৰক্ষন কৰিব। +\p +\v 6 হে ইস্ৰায়েলৰ লোকসকল, তোমালোকে যি জনালৈ অতিশয় ভাবে পিঠি দিছিলা, সেই জনালৈ উভটি আহাঁ। +\v 7 কাৰণ সেই দিনা তোমালোক প্ৰতিজনে পাপেৰে সৈতে নিজৰ হাতেৰে নির্মাণ কৰা ৰূপ আৰু সোণৰ মুৰ্ত্তিবোৰ পেলাই দিবা। +\q1 +\v 8 সেই সময়ত অচুৰীয়া লোক তৰোৱালৰ দ্বাৰাই পতিত হ’ব,আৰু মানুহৰ দ্বাৰাই চালিত নোহোৱা তৰোৱালে তেওঁক গ্রাস কৰিব। +\q1 তেওঁ তৰোৱালৰ পৰা পলাব, আৰু তেওঁৰ যুবকসকলক কঠিন পৰিশ্রম কৰিবলৈ বাধ্য কৰাব। +\q1 +\v 9 যি জনাৰ অগ্নি চিয়োনত, আৰু যি জনাৰ অগ্নিকুণ্ড যিৰূচালেমত আছে, সেই যিহোৱাই কৈছে, +\q1 তেওঁলোকে ভয়াবহ অৱস্হাৰ কাৰণে আত্মবিশ্বাস হেৰুৱাব, আৰু তেওঁলোকৰ সেনাপতিসকলে যিহোৱাৰ যুদ্ধৰ নিচানলৈ ভয় কৰিব।” + +\s5 +\c 32 +\s অভিষিক্ত জনাৰ ৰাজ্য বৰ্ণনা। +\q1 +\v 1 চোৱা, এজন ৰজাই ধাৰ্ম্মিকতাৰে ৰাজত্ব কৰিব, আৰু শাসনকৰ্ত্তাসকলে ন্যায়বিচাৰেৰে শাসন কৰিব। +\q1 +\v 2 খৰাং ঠাইত পানীৰ সোঁতৰ দৰে, আৰু পৰিশ্রান্ত দেশত বৃহৎ শিলৰ ছাঁৰ দৰে, +\q1 তেওঁলোক প্ৰতিজনে বতাহৰ পৰা আশ্রয়, আৰু ধুমুহাৰ পৰা নিৰাপতা পাব, +\q1 +\v 3 তেতিয়া চকুৰে দেখা পোৱা সকলৰ চকু অস্পষ্ট নহ’ব, আৰু কাণেৰে শুনা সকলে মনোযোগেৰে শুনিব; +\q1 +\s5 +\v 4 অবিবেচক সকলে সাৱধানেৰে বিবেচনাৰে কৰিব, আৰু খুনাসকলে সহজে স্পষ্টকৈ কথা ক’ব। +\q1 +\v 5 মূৰ্খ লোকক সন্মানীয় বুলি আৰু মতা নহ’ব, নাইবা প্রবঞ্চকলোকক নিয়ম নীতি মানি চলা বুলি কোৱা নহ’ব। +\q1 +\v 6 কিয়নো অপবিত্ৰ কাৰ্য কৰিবলৈ, যিহোৱাৰ বিৰুদ্ধে ভ্ৰান্তিজনক কথা কব, +\q1 ক্ষুধাতুৰ পেট শুদা ৰাখিব, আৰু তৃষ্ণাতুৰৰ পানীৰ অভাৱ কৰাব, +\q1 কাৰণ মূৰ্খই মূৰ্খতাৰ কথা ক’ব, আৰু তেওঁৰ হৃদয়েৰে অধৰ্ম্ম চিন্তা কৰিব। +\q1 +\s5 +\v 7 প্রবঞ্চকলোকৰ প্রণালী মন্দ। তেওঁ নীতিহীন পদ্ধতিৰ পৰিকল্পনা কৰে, +\q1 দুখীয়াই সঁচা কথা ক’লেও দুখীয়ালোকক মিছা কথাৰে ধ্বংস কৰিব। +\q1 +\v 8 কিন্তু সন্মানীয় লোকে সৎ বিষয়ৰৰ পৰিকল্পনা কৰে, আৰু তেওঁৰ সৎ কার্যৰ কাৰণে তেওঁ থিৰে থাকিব। +\q1 +\s5 +\v 9 হে নিশ্চিন্তে থকা মহিলাসকল, উঠা, আৰু মোৰ কথা শুনা; +\q1 হে চিন্তা-ভাবনা নকৰা যুৱতীসকল, মোৰ বাক্য শুনা। +\q1 +\v 10 হে দায়িত্বহীন মহিলা, এবছৰ হৈ কিছু দিন গ’লে তোমালোকৰ আত্মবিশ্বাস চূৰ্ণ বিচূৰ্ণ হ’ব, +\q1 কাৰণ দ্ৰাক্ষাক্ষেত্ৰ নষ্ট হ’ব, ফল চপোৱা সময় নাহিব। +\q1 +\s5 +\v 11 হে নিশ্চিন্তে থকা মহিলা কম্পিত হোৱা; হে আত্মবিশ্বাসী কম্পমান হোৱা, +\q1 উওম বস্ত্র সোলোকাই বিবস্ত্ৰ হোৱা, আৰু কঁকালত চট বান্ধা। +\q1 +\v 12 তোমালোকে মনোহৰ খেতি, আৰু ফলৱতী দ্ৰাক্ষালতাৰ বাবে বিলাপ কৰিবা। +\q1 +\v 13 মোৰ লোকসকলৰ ভুমি, এনে কি, এটা সময়ত ৰং-ৰহইচেৰে আন্দত থকা ঘৰবোৰৰ বাৰীত, +\q1 কাঁইটিয়া বন আৰু কাঁইট গছৰে ভৰি পৰিব। +\q1 +\s5 +\v 14 কাৰণ ৰাজপ্রসাদ পৰিত্যাগ হ’ব, ঘনবসতিপূৰ্ণ নগৰ মৰুভূমি হ’ব, +\q1 পাহাৰ আৰু পৰীয়া ঘৰ সৰ্ব্বকাললৈ গুহাস্বৰূপ হ’ব, বনৰীয়া গাধৰ ধেমালি কৰা ঠাই, পশুৰ জাকবোৰ চৰা ঠাই হ’ব। +\q1 +\v 15 ওপৰৰ পৰা আমাৰ ওপৰত আত্মা বাকী নিদিয়া পর্যন্ত, +\q1 মৰুপ্রান্তৰ ফলৱতী উদ্যান নোহোৱা লৈকে, আৰু ফলৱতী উদ্যান অৰণ্য বুলি গণিত নোহোৱালৈকে তেনে অৱস্থাতে থাকিব। +\q1 +\s5 +\v 16 তাৰ পাছত সেই মৰুপ্রান্তত ন্যায়বিচাৰ বাস কৰিব, আৰু সেই ফলৱতী উদ্যানত ধাৰ্ম্মিকতাই বসতি ল’ব। +\q1 +\v 17 ধাৰ্ম্মিকতাৰ কাৰ্যৰে শান্তিৰ হ’ব, আৰু ধাৰ্ম্মিকতাৰ ফল চিৰকাললৈ সুস্থিৰ আৰু বিশ্বাসযোগ্য হ’ব। +\q1 +\v 18 মোৰ লোকসকলে শান্তিপূর্ণ বাসস্থানত, নিৰাপত্তাহীন ঘৰবোৰত, আৰু শান্তিপূর্ণ বিশ্ৰামৰ ঠাইবোৰত বাস কৰিব। +\q1 +\s5 +\v 19 কিন্তু তথাপিও যদি শিলাবৃষ্টি হয়, অৰণ্য ধ্বংস হ’ব, আৰু নগৰবোৰ সম্পূৰ্ণৰূপে বিলুপ্ত হ’ব। +\q1 +\v 20 জলসমূহৰ কাষত বীজ সিচা সকলে, আৰু ষাঁড় গৰু আৰু গাধক চৰিবলৈ এৰি দিয়া সকলে সকলোৱে আশীর্বাদপ্রাপ্ত হ’ব। + +\s5 +\c 33 +\s যিৰূচালেমৰ বৰ্ত্তমান দুৰৱস্থা, আৰু তাৰ ভাবি গৌৰৱ। +\q1 +\v 1 নিজৰ ধ্বংস নোহোৱাকৈ ধ্বংস কৰা যি তুমি! +\q1 বিশ্বাসঘাতকতা নোহোৱাকৈ বিশ্বাসঘাতকতা কৰা যি তুমি, তোমাৰ সন্তাপ হ’ব! +\q1 যেতিয়া তুমি ধ্বংস কৰিব এৰিবা তেতিয়া তোমাৰ ধ্বংস হ’ব। +\q1 যেতিয়া তুমি বিশ্বাস ঘাতকতা কৰিব এৰিবা, তেতিয়া তেওঁলোকে তোমাক বিশ্বাস ঘাতকতা কৰিব। +\q1 +\s5 +\v 2 হে যিহোৱা আমাক দয়া কৰক; আমি আপোনালৈ বাট চাই আছো; +\q1 প্ৰতি ৰাতিপুৱাতে আপুনি আমাৰ বাহুস্বৰূপ হয়, সঙ্কটৰ সময়ত আপুনি আমাৰ পৰিত্ৰাণকৰ্ত্তা হয়। +\q1 +\s5 +\v 3 কোলাহল শব্দত লোকসমুহ পলাব; আপুনি যেতিয়া উঠিব তেতিয়া জাতিবোৰ চিন্ন ভিন্ন হ’ব। +\q1 +\v 4 কাকতী ফৰিঙে গোটোৱাৰ দৰে তোমাৰ ধ্বংস গোটোৱা হ’ব, ফৰিংবোৰে জপিওৱাৰ দৰে তাৰ ওপৰত লোকসকলে জাঁপ দিব। +\q1 +\s5 +\v 5 যিহোৱা উন্নত, তেওঁ উদ্ধলোকত বাস কৰে; তেওঁ চিয়োনক ন্যায় বিচাৰেৰে আৰু ধাৰ্ম্মিকতাৰে পৰিপূৰ্ণ কৰিব। +\q1 +\v 6 তোমালোকৰ সময়ত তেওঁ স্থায়ীভাৱে থাকিব, +\q1 পৰিত্ৰাণ, জ্ঞান, আৰু বুদ্ধি প্ৰচুৰ পৰিমাণে হ’ব; যিহোৱা বিষয়ক ভয়েই তেওঁৰ পৰমধন। +\q1 +\s5 +\v 7 চোৱা, তেওঁলোকৰ কটকীসকলে বাটত চিঞৰিছে; কুটনীতিজ্ঞ সকলে শান্তিৰ কাৰণে আশা কৰি মনোবেদনাত কান্দিছে। +\q1 +\v 8 ৰাজপথবোৰ জনপ্রানীহীন হ’ল, তাত যাত্রীসকল নোহোৱা হ’ল। +\q1 চুক্তিবোৰ ভঙা হ’ল, সাক্ষবোৰক অৱজ্ঞা কৰা হ’ল, আৰু নগৰবোৰক অসন্মনিত কৰা হ’ল। +\q1 +\s5 +\v 9 দেশে শোক কৰিছে আৰু নষ্ট হৈছে; লিবানো বিবুদ্ধিত পৰিছে আৰু জঁই পৰিছে; +\q1 চাৰোণ মৰুভূমিৰ দৰে হৈছে; বাচান আৰু কৰ্মিলে পাত সৰাইছে। +\q1 +\s5 +\v 10 যিহোৱাই কৈছে, “এতিয়াই মই উঠিম, এতিয়াই মই উন্নত হ’ম, এতিয়াই মই উন্নীত হ’ম। +\q1 +\v 11 তোমালোকে তুঁহ গৰ্ভধাৰণ কৰিবা, আৰু তোমালোকে নৰা প্ৰসৱ কৰিবা, তোমালোকৰ নিঃশ্বাস-প্রঃশ্বাস জুই সেয়ে তোমালোকক গ্ৰাস কৰিব। +\q1 +\v 12 কাঁটিয়া জোপোহা কাটি জুইত পোৰাৰ দৰে লোকসকল জ্বলি চূণ হ’ব। +\q1 +\s5 +\v 13 তোমালোক যি সকল দূৰৈত আছা, মই কৰা কাৰ্যৰ কথা শুনা; আৰু তোমালোক যি সকল ওচৰত আছা, মোৰ পৰাক্ৰম স্বীকাৰ কৰা।” +\q1 +\v 14 চিয়োনত থকা পাপীবোৰে ভয় কৰিছে; অধৰ্মী জনক কঁপনিয়ে ধৰিছে। +\q1 আমাৰ মাজৰ কোনে গ্ৰাসকৰী অগ্নিয়ে সৈতে বাস কৰিব পাৰে? আমাৰ মাজৰ কোনে অনন্ত কাললৈকে জ্বলি থকা জুইৰে সৈতে বাস কৰিব পাৰে? +\q1 +\s5 +\v 15 যি জনে ধাৰ্মিকতাৰ পথত চলে, আৰু ন্যায় কথা কয়, যি জনে অত্যাচাৰ কৰি পোৱা লাভ ঘিণ কৰে, +\q1 যি জনে ভেটি ল’বলৈ অস্বীকাৰ কৰে, যি জনে চৰম অপৰাধৰ আচনি নকৰে, +\q1 আৰু কুকৰ্মলৈ চকু নিদিয়ে। +\q1 +\v 16 সেই জনে নিজৰ ঘৰ উচ্চস্থানত স্থাপন কৰিব; +\q1 তেওঁৰ প্রতিৰক্ষাৰ স্থান শিলৰ দুৰ্গ হ’ব; তেওঁৰ আহাৰ আৰু পানী দৃঢ়ভাবে সৰবৰাহ হ’ব। +\q1 +\s5 +\v 17 তুমি নিজ চকুৰে ৰজাক তেওঁৰ সুন্দৰ অৱস্থাত থকা দেখিবা, তেওঁলোকে বিশাল দেশ দেখিব। +\q1 +\v 18 তোমাৰ মনে হৈ যোৱা সঙ্কটৰ বিষয়ে ভাবিব; লিখক ক’ত, ধন জুখা জন ক’ত? কোঁঠবোৰ গণনা কৰা জন ক’ত আছে? +\q1 +\v 19 তুমি বুজিব নোৱাৰা অপৰিচিত ভাষা কোৱা, অবাধ্য মানুহ আৰু দেখিবলৈ নাপাবা। +\q1 +\s5 +\v 20 আমাৰ উৎসৱ নগৰ চিয়োনলৈ তুমি দৃষ্টি কৰা; +\q1 যাৰ খুটি কেতিয়াও উঘালিব নোৱাৰি, যাৰ ৰছী কেতিয়াও নিছিগে, +\q1 স্থানান্তৰ কৰিব নোৱাৰা এনে তম্বুস্বৰূপ শান্ত বাসস্থান যিৰূচালেমক তোমাৰ নিজৰ চকুৰে দেখিবা। +\q1 +\v 21 তাৰ পৰিবর্তে, বহল নদীবোৰত আৰু সুঁতীবোৰত মহান যিহোৱা আমাৰ সৈতে থাকিব। +\q1 তাত বঠাৰে চলোৱা যুদ্ধ জাহাজ, আৰু প্ৰকাণ্ড জাহাজ নচলিব। +\q1 +\s5 +\v 22 কিয়নো যিহোৱা আমাৰ বিচাৰকৰ্ত্তা, আমাৰ ব্যৱস্থাপক, আৰু আমাৰ ৰজা; তেৱেঁই আমাক পৰিত্ৰাণ কৰিব। +\q1 +\s5 +\v 23 তোমাৰ পালবোৰ ঢিলা হৈ পৰিছে, সিহঁতে মাস্তুল থিৰকৈ ধৰি ৰাখিব নোৱাৰে, সিহঁতে পাল তৰিব নোৱাৰে; +\q1 সেই কালত অনেক লুটদ্ৰব্য ভাগ বাটি দিয়া হ’ল, লেঙেৰায়ো লুটদ্ৰব্য নিলে। +\q1 +\v 24 “মই অসুস্থ,” এই বুলি বাসিন্দা সকলে নক’ব, তাত থকা লোকসকলৰ অপৰাধ ক্ষমা কৰা হ’ব। + +\s5 +\c 34 +\s ইদোমৰ ওপৰত সাধন কৰিব লগীয়া প্ৰতিকাৰ। +\p +\v 1 হে জাতিসমূহ ওচৰলৈ আহা আৰু শুনা, হে লোকসমূহ মনোযোগ দিয়া! +\q1 পৃথিবী আৰু ইয়াক পৰিপূর্ণ কৰা সকলোৱে, জগত আৰু তাৰ পৰা উৎপন্ন হোৱা সকলোৱে অৱশ্যে শুনক। +\q1 +\v 2 কাৰণ সকলো জাতিৰ বিৰুদ্ধে যিহোৱাৰ ক্ৰোধ আছে, আৰু তেওঁলোকৰ সকলো সৈন্যৰ বিৰুদ্ধে তেওঁ অগ্নিশর্মা; +\q1 তেওঁ তেওঁলোকক সম্পূর্ণ ভাবে ধ্বংস কৰিব, বধ কৰিবলৈ তেওঁ তেওঁলোকক প্রাণীহত্যা কাৰীৰ হাতত শোধাই দিব। +\q1 +\s5 +\v 3 তেওঁলোকৰ নিহত সকলক কবৰ নিদিয়াকৈ থ’ব; তেওঁলোকৰ মৰা শৱবোৰৰ পৰা চাৰিও ফালে দুৰ্গন্ধ হ’ব, +\q1 তেওঁলোকৰ তেজেৰে পৰ্ব্বতবোৰ ভিজিব। +\q1 +\v 4 আকাশৰ সকলো তৰাবোৰ অদৃশ্য হৈ যাব, +\q1 আৰু নুৰিওৱা পুথিৰ দৰে আকাশক নুৰিওৱা হ’ব; আৰু তাৰ সকলো তৰা অদৃশ্য হ’ব, +\q1 দ্ৰাক্ষালতাৰ পৰা পাত লেৰেলি সৰি পৰাৰ দৰে, আৰু বেচিকৈ পকা ডিমৰু যি দৰে ডিমৰু গছৰ পৰা সৰি পৰে, +\q1 +\s5 +\v 5 কাৰণ যেতিয়া মোৰ তৰোৱালে স্বৰ্গত পূর্ণ হোৱাকৈ তেজ পান কৰিব; +\q1 চোৱা, এইটো এতিয়া ইদোমৰ ওপৰলৈ আহিব, সেই লোকসকললৈ মই ধ্বংস কৰিবলৈ পঠিয়াম। +\q1 +\v 6 যিহোৱাৰ তৰোৱাল তেজেৰে টোপাটোপে পৰা, আৰু চর্বিৰে আবৃত, +\q1 ভেৰা আৰু ছাগলীবোৰৰ তেজেৰে টোপাটোপে পৰা, মতা ভেৰা ছাগলীৰ মুত্রাশয়ৰ চর্বিৰে আবৃত। +\q1 কাৰণ যিহোৱাই বস্ৰাত বলিদান কৰিছে আৰু ইদোম দেশত মহাহত্যা হৈছে। +\q1 +\s5 +\v 7 তেওঁলোকৰ সৈতে ষাড় গৰুও হত্যা কৰা হ’ব আৰু কম বয়সীয়া ষাড় গৰুৰ সৈতে বুঢ়া গৰুও। +\q1 তেওঁলোকৰ দেশ তেজেৰে মাতাল হ’ব, আৰু তেওঁলোকৰ ধুলি চর্বিৰে চর্বিযুক্ত হ’ব। +\q1 +\s5 +\v 8 কাৰণ এইয়ে যিহোৱাৰ প্ৰতিশোধ লোৱা দিন হ’ব, চিয়োনৰ অৰ্থে পোনৰ প্ৰতিফল দিয়া বছৰ হ’ব। +\q1 +\v 9 ইদোমৰ নৈবোৰ আলকাতৰালৈ পৰিণত হ’ব, তাইৰ ধূলিবোৰ গন্ধক হ’ব, +\q1 আৰু তাইৰ দেশ প্ৰজ্বলিত আলকাতৰা হ’ব। +\q1 +\v 10 সেয়ে দিনে ৰাতিয়ে জ্বলিব; চিৰকাললৈ ইয়াৰ ধোঁৱা উঠিব; +\q1 পুৰুষানুক্ৰমে ই অনুর্বৰ হৈ থাকিব; কোনেও তাৰ মাজেদি চিৰকাললৈকে নাযাব। +\q1 +\s5 +\v 11 কিন্তু বনৰীয়া চৰাই আৰু পশু তাত বাস কৰিব, ফেঁচা আৰু ঢোঁৰা কাউৰীয়ে তাত বাহ সাজিব। +\q1 তেওঁ তাৰ ওপৰত ধ্বংসৰ পৰিমাণ-জৰী আৰু ওলোম সূতা বিস্তাৰ কৰিব। +\q1 +\v 12 তাইৰ প্ৰধানলোকসকলৰ +\q1 ৰাজ্যত বুলি কবলৈ একো নথাকিব, আৰু তাইৰ ৰাজকুমাৰ সকলৰ কাকো নাথাকিব। +\q1 +\s5 +\v 13 তাইৰ ৰাজপ্রসাদবোৰ কাঁইটে ছাটি ধৰিব, চোৰাত গছ আৰু কাইটীয়া জাৰণি তাইৰ দুর্গ হ’ব। +\q1 এইয়া শিয়ালৰ বসতি স্থান আৰু উট পক্ষীৰ কাৰণে ঠাই হ’ব। +\q1 +\v 14 বনৰীয়া জন্তু আৰু হাইঈনাই তাত লগ হ’ব, আৰু বনৰীয়া ছাগলীয়ে ইটোৱে সিটোৰ বাবে চিঞৰিব। +\q1 সেই ঠাইত নিশাচৰ জন্তুৱে নিবাস কৰিব, আৰু নিজৰ বাবে বিশ্ৰামৰ ঠাই বিচাৰি পাব। +\q1 +\v 15 ফেঁচাই বাহ সাজি, কণী উমনি দি পোৱালী জগাব, আৰু পোৱালবোৰক সুৰক্ষা দিব। +\q1 হয় সেই ঠাইত প্রতিজনী শেন চৰাইয়ে নিজৰ সঙ্গীৰ সৈতে গোট খাব। +\q1 +\s5 +\v 16 যিহোৱাৰ নুৰিয়া পুথিত একাদিক্রমে বিচাৰা; ইয়াৰ এটাৰো অভাব নহ’ব। +\q1 সঙ্গী বাবে কাৰো অভাৱ নহ’ব, কাৰণ যিহোৱাই নিজৰ মুখেৰে এই আদেশ দিলে, আৰু তেওঁৰ আত্মাই সিহঁতক গোটালে। +\q1 +\v 17 তেওঁ সিহঁতৰ বাবে চিঠি খেলালে, আৰু সিহঁতৰ বাবে তেওঁ নিজৰ হাতেৰে পৰিমান জৰীৰ দ্বাৰাই তাক ভাগ বাটি দিলে। +\q1 সিহঁতে তাক সদাকালৰ বাবে অধিকাৰ কৰিব, পুৰুষানুক্ৰমে তাত বাস কৰিব। + +\s5 +\c 35 +\s ইস্ৰায়েলৰ পুনঃস্থাপন। +\p +\v 1 মৰুপ্রান্ত আৰু নিৰ্জন ঠাইবোৰ আনন্দিত হ’ব, আৰু গোলাপ ফুলৰ দৰে, +\q1 মৰুভুমিত ফুল ফুলিব আৰু প্ৰফুল্লিত হ’ব। +\q1 +\v 2 প্রচুৰ পৰিমানে ফুলিব, আনন্দ আৰু গানেৰে সৈতে উল্লাসিত হ’ব; +\q1 লিবানোনৰ গৌৰৱ, কৰ্মিল আৰু চাৰোণৰ মহিমা তাক দিয়া হ’ব; +\q1 তেওঁলোকে যিহোৱাৰ গৌৰৱ, আৰু আমাৰ ঈশ্বৰৰ জ্যোতি দেখিবলৈ পাব। +\q1 +\s5 +\v 3 তোমালোকে দুৰ্ব্বল হাত সবল কৰা, আৰু কঁপা আঠু সুস্থিৰ কৰা। +\q1 +\v 4 ভয়াতুৰ মনৰ লোকক কোৱা, “শক্তিশালী হোৱা, ভয় নকৰিবা! +\q1 চোৱা, তোমালোকৰ ঈশ্বৰ প্ৰতিকাৰৰ সৈতে, +\q1 প্ৰতিফল দিবলৈ আহিব; তেওঁ আহিব আৰু তোমালোকক উদ্ধাৰ কৰিব।” +\q1 +\s5 +\v 5 তেতিয়া অন্ধসকলে চকুৰে দেখিব, আৰু কাণেৰে নুশুনাসকলে কাণেৰে শুনিব, +\q1 +\v 6 সেই সময়ত খোৰাসকলে হৰিণীৰ দৰে জাঁপ মাৰিব, আৰু বোবাসকলৰ জিভাই গান গাব, +\q1 কাৰণ মৰুভুমিৰ পৰা পানীৰ ভুমুক আৰু মৰুপ্রান্তৰত জুৰিবোৰ ওলাব। +\q1 +\v 7 জলন্ত বালি গভীৰ জলাশয় হ’ব, আৰু খৰাং মাটি পানীৰ ভুমুক হ’ব; +\q1 শিয়ালৰ বাসতিস্থান, য’ত এসময়ত সিহঁত শুইছিল, তাত নল খাগৰি আৰু কুঁহিলাৰ ঘাঁহনি হ’ব। +\q1 +\s5 +\v 8 তাত থকা ৰাজপথবোৰ পবিত্ৰ পথ বুলি মতা হ’ব। +\q1 সেই পথেদি কোনো অশুচি লোকে যাত্রা নকৰিব। কিন্তু যি সকলে ইয়াত অহা-যোৱা কৰিব তেওঁলোকৰ বাবেহে হ’ব, +\q1 কোনো মূর্খব্যক্তি সেই পথত নাযাব। +\q1 +\v 9 সেই ঠাইত সিংহ নাথাকিব, কোনো হিংস্র জন্তু তাত নাথাকিব, তাত সিহঁতক পোৱা নাযাব, +\q1 কিন্তু উদ্ধাৰ পোৱা সকলে তাত অহা যোৱা কৰিব। +\q1 +\s5 +\v 10 যিহোৱাৰ মুক্তিপণ ঘূৰি আহিব, +\q1 আৰু গীত গানেৰে সৈতে চিয়োনলৈ আহিব; তেওঁলোকৰ মুৰত চিৰস্থায়ী আনন্দৰ মুকুট হ’ব; +\q1 উল্লাস আৰু আনন্দই তেওঁলোকক লগ ধৰিব; শোক আৰু হুমুনিয়াহ দূৰ হৈ যাব। + +\s5 +\c 36 +\s অচূৰীয়াসকলৰ পৰা ইস্ৰায়েলে ৰক্ষা পোৱা। +\p +\v 1 ৰজা হিষ্কিয়াৰ ৰাজত্বৰ চতুৰ্দ্দশ বছৰত, অচীৰৰ ৰজা চনহেৰীবে, গড়েৰে আবৃত যিহূদাৰ সকলো নগৰবোৰ আক্রমন কৰে আৰু সেইবোৰ অধিকাৰ কৰে। +\v 2 তাৰ পাছত ৰজা অচূৰীয়াই লাখীচৰ পৰা ৰবচাকীক বহুতো সৈন্যসামন্তই সৈতে যিৰূচালেমলৈ, ৰজা হিষ্কিয়াৰ ওচৰলৈ পঠালে। তেওঁ ধোবা-ঘাটলৈ যোৱা ৰাজ আলিৰ ওপৰত থকা পুখুৰীৰ নলাৰ ওচৰ চাপি তাৰ কাষত থিয় হ’ল। +\v 3 তাতে হিষ্কিয়াৰ পুত্ৰ ৰজাৰ ঘৰগিৰী ইলিয়াকীম, ৰাজ লিখক চেবনা, আৰু ইতিহাস লিখক আচফৰ পুত্ৰ যোৱাহে তেওঁৰে সৈতে সাক্ষাৎ কৰিবলৈ ওলাই গ’ল। +\p +\s5 +\v 4 ৰবচাকিয়ে তেওঁলোকক ক’লে, “হিষ্কিয়াক কোৱা যে, মহাৰাজ অচূৰীয়াই এই কথা কৈছে, ‘তোমাৰ আত্মবিশ্বাসৰ উৎস কি? +\v 5 তুমি কেৱল মূল্যহীন কথা কোৱা, তুমি কোৱা যে যুদ্ধৰ কাৰণে পৰামর্শ আৰু শক্তি আছে। এতিয়া তুমি কাৰ ওপৰত নির্ভৰ কৰা! মোৰ বিৰুদ্ধে বিদ্ৰোহ কৰিবলৈ কোনে তোমাক সাহ দিলে? +\p +\s5 +\v 6 চোৱা, তুমি সেই থেতেলা খোৱা মিচৰৰ নল- খাগৰিত ভৰসা কৰিছা, কিন্তু মানুহে যদি তাত ভৰ দিয়ে, সেয়ে তেওঁৰ হাতত লাগি ধৰিব আৰু ই বিন্ধিব। মিচৰৰ ৰজা ফৌৰণৰ ওপৰত যি সকলে ভৰসা কৰে তেওঁলোকৰ সেই দৰেই হ’ব। +\v 7 কিন্তু যদি তোমালোকে মোক কোৱা, “আমি আমাৰ ঈশ্বৰ যিহোৱাত ভাৰসা কৰিছোঁ,” তেনেহ’লে যিজনে যিহোৱাৰ পবিত্র মন্দিৰ আৰু যজ্ঞ বেদিবোৰ গুচাই দিলে, আৰু যিহূদা আৰু যিৰূচালেমৰ লোকসকলক ক’লে, যিৰুচালেমৰ যজ্ঞ বেদিৰ সন্মুখত নিশ্চয়কৈ সেৱা কৰিব লাগিব, তেওঁ সেই হিষ্কিয়াই নহয় নে?” +\p +\s5 +\v 8 সেই কাৰণে, মই এতিয়া মোৰ প্ৰভু ৰজা অচূৰীয়াৰ পৰা অহা এটা ভাল প্রতিশ্রুতিত তোমাক বান্ধিব বিচাৰিছো। যদি তুমি ঘোঁৰাত উঠিব পৰা দুই হাজাৰ মানুহ দিব পাৰা, তেনেহ’লে মই তোমাক দুই হাজাৰ ঘোৰা দিম। +\p +\s5 +\v 9 তুমি মোৰ প্ৰভুৰ দাস সকলৰ মাজৰ সকলোতকৈ সৰু সেনাপতি এজনক কেনেকৈ প্রতিহত কৰিবা? তুমি ৰথ আৰু অশ্বাৰোহীৰ কাৰণে মিচৰত ভৰসা কৰিছা! +\v 10 মই জানো যিহোৱাৰ অবিহনে ইয়ালৈ আহি এই দেশৰ বিৰুদ্ধে যুদ্ধ কৰি ধ্বংস কৰিম? যিহোৱাই মোক ক’লে, “এই দেশ আত্রুমন কৰা আৰু ধ্বংস কৰা।” +\p +\s5 +\v 11 তেতিয়া ইলিয়াকীম, চেবনা, আৰু যোৱাহে ৰবচাকিক ক’লে, “অনুগ্রহ কৰি, আপোনাৰ দাস সকলক অৰামীয়া ভাষাত কথা কওক, কাৰণ আমি অৰমীয়া বুজি পাওঁ। কিন্তু গড়ৰ ওপৰত থকা লোকসকলে শুনাকৈ যিহূদী ভাষাৰে আমাক কথা নক’ব।” +\v 12 কিন্তু ৰবচাকিয়ে ক’লে, “মোৰ প্ৰভুৱে তোমাৰ প্ৰভু আৰু তোমাৰ ওচৰলৈ জানো মোক এই বোৰ কথা ক’বলৈ পঠাইছে? যি সকলে তোমালোকৰ সৈতে নিজৰ বিষ্ঠা খাবলৈ, আৰু নিজৰ প্রস্রাৱ পান কৰিবলৈ গড়ৰ ওচৰত বহি আছে, তেওঁলোকৰ ওচৰলৈ জানো মোক পঠোৱা নাই? +\p +\s5 +\v 13 তাৰ পাছত ৰবচাকিয়ে থিয় হৈ যিহূদী ভাষাৰে ডাঙৰ মাতেৰে চিঞৰি ক’লে, তোমালোকে মহান ৰজা অচূৰীয়া কথা শুনা। +\v 14 ৰজাই এইদৰে কৈছে, হিষ্কিয়াক তোমালোকক প্রতাৰণা কৰিবলৈ নিদিবা; কাৰণ তেওঁৰ তোমালোকক ৰক্ষা কৰিব পৰা সমর্থ নাই। +\v 15 “যিহোৱাই আমাক অৱশ্যে উদ্ধাৰ কৰিব, ৰজা অচূৰীয়াৰ হাতত এই নগৰ কেতিয়াও শোধাই নিদিয়ে, এই বুলি কৈ হিষ্কিয়াই তোমালোকক যিহোৱাত ভাৰসা নকৰাওক। +\p +\s5 +\v 16 তোমালোকে হিষ্কিয়াৰ কথা নুশুনিবা; কাৰণ অচূৰীয়া ৰজাই এইদৰে কৈছে, তোমালোকে মোৰ সৈতে সন্ধি কৰা, আৰু মোৰ ওচৰলৈ ওলাই আহাঁ। তেতিয়া তোমালোকৰ প্রতেক জনে নিজৰ দ্রাক্ষাগুটি, নিজৰ ডিমৰু গছৰ গুটি আৰু নিজৰ নাদৰ পানী খাবা +\v 17 যেতিয়ালৈকে মই আহি তোমালোকৰ নিজৰ দেশৰ দৰে শস্য আৰু নতুন দ্ৰাক্ষাৰস থকা দেশ, অন্ন আৰু দ্ৰাক্ষাবাৰী থকা দেশলৈ তোমালোকক লৈ নাযাওঁ তেতিয়া লৈকে তোমালোকে এই দৰে কৰিবা।’ +\p +\s5 +\v 18 ‘যিহোৱাই আমাক উদ্ধাৰ কৰিব বুলি’ হিষ্কিয়াই তোমালোকক নুভুলাওক। লোকসকলৰ কোনো এজন দেৱতাই জানো ৰজা অচূৰীয়াৰ হাতৰ পৰা তেওঁলোকক উদ্ধাৰ কৰিছিল? +\v 19 হমাতৰ আৰু অৰ্পদৰ দেৱতাবোৰ ক’ত? চফৰ্বিয়মৰ দেৱতাবোৰ ক’ত? তেওঁলোকে জানো মোৰ শক্তিৰ পৰা চমৰিয়াক উদ্ধাৰ কৰিছিল? +\v 20 সেই দেশবোৰৰ দেৱতাবোৰৰ মাজত এনে কোনো দেৱতা আছে নে যি মোৰ শক্তিৰ পৰা তেওঁৰ দেশ উদ্ধাৰ কৰিছিল, যিহোৱাই মোৰ শক্তিৰ পৰা যিৰূচালেম যেন উদ্ধাৰ কৰিব পাৰিব? +\p +\s5 +\v 21 কিন্তু লোকসকল মনে মনে থাকিল আৰু উওৰ নিদিলে; কাৰণ ৰজাৰ আজ্ঞা আছিল,“তেওঁক উওৰ নিদিবা।” +\v 22 তাৰ পাছত হিষ্কিয়াৰ পুত্ৰ ৰজাৰ ঘৰগিৰী ইলিয়াকীম, ৰাজলিখক চেবনা, আৰু ইতিহাস লিখক আচফৰ পুত্র যোৱাহে নিজৰ কাপোৰ ফালি হিষ্কিয়াৰ ওচৰলৈ আহি ৰবচাকিৰ কথা জনালে। + +\s5 +\c 37 +\p +\v 1 সেই কথা শুনা মাত্ৰে ৰজা হিষ্কিয়াই নিজৰ বস্ত্ৰ ফালি চট কাপোৰ পিন্ধিলে, আৰু যিহোৱাৰ গৃহলৈ গ’ল। +\v 2 চট কাপোৰ পিন্ধা ৰজাৰ ঘৰগিৰী ইলিয়াকীম, ৰাজলিখক চেবানা, আৰু পুৰোহিতসকলৰ বৃদ্ধ লোকক আমোচৰ পুত্ৰ যিচয়া ভাববাদী ওচৰলৈ পঠাই দিলে। +\p +\s5 +\v 3 তেওঁলোকে তেওঁক ক’লে, ‘যিদৰে এটি সন্তানৰ প্ৰসৱৰ সময় হয়, কিন্তু মাতৃৰ সন্তান প্ৰসৱ কৰাৰ শক্তি নাথাকে সেইদৰেই আজি সঙ্কট, তাড়না, আৰু অপমানৰ দিন হয়। +\v 4 যি ৰবচাকিক নিজৰ প্ৰভু ৰজা অচৰীয়াৰ জীৱন্ত ঈশ্বৰক ধিক্কাৰ দিবলৈ পঠাইছিল, আপোনাৰ ঈশ্বৰ যিহোৱাই সেই ৰবচাকিৰ কথা শুনিব, আৰু আপোনাৰ ঈশ্বৰ যিহোৱাই নিজে শুনা কথাৰ বাবে হয়তু দণ্ড দিব; সেয়ে এতিয়া অৱশিষ্ট থকা ভাগৰ বাবে আপুনি প্রাৰ্থনা উৎসৰ্গ কৰক। +\p +\s5 +\v 5 সেয়ে ৰজা হিষ্কিয়াৰ দাসসকল যিচয়াৰ ওচৰলৈ আহিল, +\v 6 যিচয়াই তেওঁলোকক ক’লে, “তোমালোকৰ প্ৰভুক কোৱা, যিহোৱাই কৈছে, “তুমি যি বাক্য শুনিলা, আৰু যিহৰ দ্বাৰাই ৰজা অচূৰীয়াৰ দাসবোৰে মোক নিন্দা কৰিলে, এই সকলো কথালৈ ভয় নকৰিবা। +\v 7 চোৱা, মই তেওঁৰ অন্তৰত এক আত্মা স্থাপন কৰিম, আৰু তেওঁ বিশেষ সম্বাদ শুনি নিজৰ দেশলৈ উভটি যাব; মই তেওঁৰ দেশত তেওঁক তৰোৱালে নিপাত কৰিম। +\p +\s5 +\v 8 তাৰ পাছত ৰবচাকিয়ে উভটি গৈ ৰজা অচূৰীয়াই লিবনাৰ বিৰুদ্ধে যুদ্ধ কৰি থকা পালে; কাৰণ তেওঁ শুনিলে যে, ৰজা লাখীচৰ পৰা আঁতৰি গ’ল। +\v 9 তেতিয়া ৰজা অচৰীয়াই শুনিলে যে, কুচ আৰু মিচৰীয়া দেশৰ ৰজা তিৰ্হাকাই তেওঁৰ বিৰুদ্ধে যুদ্ধ কৰিবলৈ সৈন্য সমবেত কৰিছে; সেয়ে তেওঁ বাৰ্ত্তাৰে সৈতে বাৰ্ত্তাবাহকক হিষ্কিয়াৰ ওচৰলৈ পঠিয়ালে। +\v 10 যিহূদাৰ ৰজা হিষ্কিয়াক কোৱা, যি ঈশ্বৰত তুমি ভাৰসা কৰিছা, “ৰজা অচূৰীয়াৰ হাতত যিৰূচালেমক শোধাই দিয়া নহ’ব বুলি” তোমাৰ সেই ঈশ্বৰে তোমাক নুভুলাওক। +\p +\s5 +\v 11 চোৱা, ৰজা অচূৰীয়াই সকলো দেশ সম্পূৰ্ণকৈ ধ্বংস কৰি কি কৰিছিল, সেই বিষয়ে তুমি শুনিবলৈ পালা, সেয়ে তুমি জানো ৰক্ষা পাবা? +\v 12 মোৰ ওপৰ পিতৃসকলে ধ্বংস কৰা দেশবাসী গোজন, হাৰণ, ৰেচফ, আৰু তলচ্ছাৰত থকা এদনৰ সন্তানসকলক তেওঁলোকৰ দেৱতাবোৰে জানো তেওঁলোকক ৰক্ষা কৰিছে’?” +\v 13 হমাতৰ ৰজা, অৰ্পদৰ ৰজা, চফৰ্বিয়ম নগৰৰ ৰজা, হেনাৰ আৰু ইব্বাৰ ৰজা সকল ক’ত আছে? +\p +\s5 +\v 14 হিষ্কিয়াই বাৰ্ত্তাবাহকসকলৰ পৰা পত্ৰখন গ্রহণ কৰিলে আৰু পাঢ়িলে। তাৰ পাছত তেওঁ যিহোৱাৰ গৃহলৈ গৈ যিহোৱাৰ সন্মুখত পত্রখন মেলি দিলে। +\v 15 হিষ্কিয়াই যিহোৱাৰ আগত প্ৰাৰ্থনা কৰি ক’লে, +\v 16 “হে কৰূব দুটাৰ মাজত বাস কৰা ইস্ৰায়েলৰ ঈশ্বৰ বাহিনীসকলৰ যিহোৱা, আপুনি ঈশ্বৰ, পৃথিবীৰ সকলো ৰাজ্যৰ মাজত কেৱল আপুনিয়েই ঈশ্বৰ, আপুনিয়েই আকাশ মণ্ডল আৰু পৃথিবী সৃষ্টি কৰিলে। +\p +\s5 +\v 17 হে যিহোৱা কাণ পাতি শুনক; হে যিহোৱা আপোনাৰ চকু মেলি দৃষ্টি কৰক আৰু জীৱন্ত ঈশ্বৰক নিন্দা কৰিবলৈ চনহেৰীবে কৈ পঠোৱা সকলো কথা শুনক। +\v 18 হে যিহোৱা এইটো সত্য যে, অচূৰীয়াৰ ৰজাসকলে সকলো দেশীবাসী আৰু তেওঁলোকৰ দেশ ধ্বংস কৰিলে। +\p +\s5 +\v 19 তেওঁলোকে তেওঁলোকৰ দেৱতাবোৰক জুইত পেলালে; কিয়নো সেইবোৰ দেৱতা নহয়, কিন্তু মনুষ্যৰ হাতৰ কাৰ্যহে, সেইবোৰ কাঠ আৰু শিল মাথোন, সেয়ে অচূৰীয়াসকলে সেইবোৰ বিনষ্ট কৰিলে। +\v 20 এই হেতুকে হে আমাৰ ঈশ্বৰ যিহোৱা, অকল আপুনিয়েই যে যিহোৱা ইয়াক পৃথিবীৰ সকলো ৰাজ্যৰ লোকসকলে জানিবৰ বাবে আপুনি তেওঁৰ হাতৰ পৰা আমাক নিস্তাৰ কৰক।” +\p +\s5 +\v 21 তাৰ পাছত আমোচৰ পুত্ৰ যিচয়াই হিষ্কিয়াৰ ওচৰলৈ বাৰ্ত্তা পঠিয়াই ক’লে, “ইস্ৰায়েলৰ ঈশ্বৰ যিহোৱাই এই কথা কৈছে, কাৰণ তুমি অচূৰৰ ৰজা চনহেৰীবৰ বিষয়ে মোৰ আগত প্ৰাৰ্থনা কৰিলা; +\v 22 তেওঁৰ বিষয়ে যিহোৱাই কোৱা কথা এই: +\q1 কুমাৰী চিয়োন-জীয়াৰীয়ে তোমাক হেয়জ্ঞান কৰিছে, আৰু তোমাক হাঁহিছে; +\q1 যিৰূচালেম জীয়াৰীয়ে তোমালৈ মুৰ জোকাৰিলা। +\q1 +\v 23 তুমি কাক উপেক্ষা আৰু অপমান কৰিলা? আৰু কাৰ বিৰুদ্ধে উচ্চ স্বৰেৰে কথা কৈছা, +\q1 আৰু অহঙ্কাৰেৰে কাৰ ওপৰত দৃষ্টি কৰিলা? ইস্ৰায়েলৰ পবিত্ৰ জনাৰ বিৰুদ্ধেই কৰিলা। +\q1 +\s5 +\v 24 তুমি তোমাৰ দাসসকলৰ দ্বাৰাই প্ৰভুক উপেক্ষা কৰিলা, আৰু ক’লা, মোৰ অধিক ৰথে সৈতে +\q1 ওখ পৰ্ব্বতবোৰৰ টিঙলৈকে, লিবানোনৰ ওখ স্থানলৈ উঠি গলোঁ। +\q1 আৰু মই তাৰ ওখ ওখ দেৱদাৰু আৰু তাৰ উত্তম ডিমৰু গছবোৰ কাটি পেলাম, +\q1 আৰু তাৰ অন্ত ভাগৰ ওখ ঠাইত তাৰ ফলৱতী উদ্যানত সোমাম। +\q1 +\v 25 মই কোঁৱা খানিলো আৰু বিদেশী পানী খালোঁ, +\q1 আৰু মই মোৰ ভৰিৰ তলুৱাৰে মিচৰৰ সকলো নদীবোৰ শুকুৱাম। +\q1 +\s5 +\v 26 বহুকালৰে পৰা মই তাক কেনেকৈ স্থিৰ কৰিলোঁ, +\q1 আৰু প্ৰাচীন কালত মই তাক কেনেকৈ কাৰ্যকাৰী কৰিলোঁ, সেই বিষয়ে তুমি শুনা নাই নে?মই এতিয়া তাক বৈ যাব দিম। +\q1 আপুনি দুর্ভেদ্য নগৰবোৰ হ্রাস কৰি উচ্ছন্ন ভগ্ন ৰাশি কৰিবলৈ ইয়াত আছে। +\q1 +\v 27 তাৰ নিবাসীসকল দুৰ্বল আছিল; তেওঁলোক চূৰ্ণবিচূৰ্ণ হৈ লজ্জিত হৈছিল। +\q1 তেওঁলোকে পথাৰত সেউজীয়া ঘাঁহ ৰুইছিল, +\q1 পূবদিশৰ বতাহৰ আগত। +\q1 ঘৰৰ চালত বা পথাৰত গজা ঘাঁহৰ দৰে। +\q1 +\s5 +\v 28 কিন্তু তুমি বহা, তুমি বাহিৰলৈ আৰু ভিতৰলৈ অহা যোৱা কৰা, আৰু মোৰ বিৰুদ্ধে তুমি কৰা ক্রোধ, এই সকলোকে মই জানিছোঁ। +\q1 +\v 29 তুমি মোৰ বিৰুদ্ধে কৰা ক্রোধৰ কাৰণে, আৰু তোমাৰ অহঙ্কাৰৰ কথা মোৰ কাণত পৰাৰ কাৰণে +\q1 মই তোমাৰ নাকত মোৰ হাঁকোটা, আৰু তোমাৰ মুখত মোৰ লাগাম লগাম, +\q1 আৰু যি বাটেদি তুমি আহিলা, সেই বাটেদিয়েই তোমাক উভটাই পঠাম। +\q1 +\s5 +\v 30 তোমাৰ বাবে এইয়ে এক চিন হ’ব, যে, +\q1 এই বছৰত নিজে উৎপন্ন হোৱা শস্য, আৰু দ্বীতিয় বছৰত তাৰ পৰা উৎপন্ন হোৱা শস্য তোমালোকে ভোজন কৰিবা; +\q1 কিন্তু তৃতীয় বছৰত তোমালোকে নিশ্চয়কৈ কঠিয়া সিচি শস্য দাবা, আৰু দ্ৰাক্ষা-বাৰী পাতি তাৰ ফল ভোগ কৰিবা। +\q1 +\s5 +\v 31 যিহূদা বংশৰ ৰক্ষা পোৱা অবশিষ্ট লোকে পুনৰাই পুখা মেলিব, আৰু ফলৱান হ’ব। +\q1 +\v 32 কাৰণ যিৰোচালেমৰ পৰা অবশিষ্ট লোক আৰু চিয়োন পৰ্ব্বতৰ পৰা ৰক্ষা পোৱা লোক ওলাই আহিব; +\q1 বাহিনীসকলৰ যিহোৱাৰ উৎসাহে ইয়াক সিদ্ধ কৰিব। +\q1 +\s5 +\v 33 এই হেতুকে ৰজা অচূৰীয়াৰ বিষয়ে যিহোৱাই এই কথা কৈছে: +\q1 তেওঁ এই নগৰলৈ নাহিব, ইয়ালৈ এপাত কাঁড়ো নামাৰিব, +\q1 ইয়াৰ সন্মুখলৈ ঢাল লৈ নাহিব, আৰু ইয়াৰ বিৰুদ্ধে হাদাম নাবান্ধিব। +\q1 +\v 34 যিহোৱাই কৈছে যে, তেওঁ যি বাটেদি আহিল, সেই বাটেদিয়েই উভটি যাব, তেওঁ এই নগৰত নোহোমাব। +\q1 +\s5 +\v 35 মই নিজৰ আৰু মোৰ দাস দায়ূদৰ কাৰণে এই নগৰ ৰক্ষা আৰু উদ্ধাৰ কৰিম।” +\p +\s5 +\v 36 তাৰ পাছত যিহোৱাৰ দূতসকলে ওলাই গৈ অচূৰীয়াসকলৰ চাউনিত আক্রমণ কৰিলে, আৰু এক লাখ পঞ্চাশী হাজাৰ লোকক মাৰিলে। তাতে লোকসকলে ৰাতিপুৱা উঠি তেওঁলোকৰ চাৰিওফালে মৰা শৱ পৰি থকা দেখিলে। +\v 37 সেই বাবে অচূৰৰ ৰজা চনহেৰীবে ইস্রায়েল ত্যাগ কৰি ঘৰলৈ উভটি গৈ নীনবিত বাস কৰিলে। +\p +\s5 +\v 38 তাৰ পাছত তেওঁ নিজৰ নিষ্ৰোক নামেৰে দেৱতাৰ গৃহত প্ৰণিপাত কৰোঁতে, অদ্ৰমেলক আৰু চৰেচ নামৰ তেওঁৰ পুত্র দুজনে তেওঁক তৰোৱালেৰে বধ কৰিলে। তাৰ পাছত তেওঁলোক অৰাৰৰ দেশলৈ পলাই গ’ল। পাছত তেওঁৰ পুত্ৰ এচৰহদ্দোনে তেওঁৰ পাছত ৰাজত্ব কৰিলে। + +\s5 +\c 38 +\s হিষ্কিয়া সুস্থ হোৱা। +\p +\v 1 সেই সময়ত হিষ্কিয়াৰ সাংঘাতিক নৰিয়া হৈছিল। আমোচৰ পুত্ৰ ভাৱবাদী যিচয়াই তেওঁৰ ওচৰলৈ আহিলে, আৰু তেওঁক ক’লে, “যিহোৱাই কৈছে, ‘তুমি তোমাৰ ঘৰ সৃঙ্খলাবদ্ধ কৰা; কাৰণ তোমাৰ মৃত্যু হ’ব, তুমি আৰু জীয়াই নাথাকিবা’।” +\v 2 তাৰ পাছত হিষ্কিয়াই দেৱালৰ ফাললৈ মুখ ঘুৰাই যিহোৱাৰ আগত প্ৰাৰ্থনা কৰি ক’লে, +\v 3 তেওঁ ক’লে, “হে যিহোৱা বিনয় কৰোঁ, মই সত্যভাৱে আৰু শুদ্ধ মনেৰে আপোনাৰ সাক্ষাতে কেনেকৈ চলি আহিছোঁ, আৰু আপোনাৰ দৃষ্টিত কেনে সদাচৰণ কৰি আহিছোঁ, তাক আপুনি এতিয়া সোঁৱৰণ কৰক; এই বুলি হিষ্কিয়াই বৰকৈ কান্দিলে। +\p +\s5 +\v 4 যিচয়াৰ ওচৰলৈ যিহোৱাৰ বাক্য আহিল, +\v 5 “তুমি গৈ হিষ্কিয়াক কোৱা, তোমাৰ ওপৰ পিতৃ দায়ূদৰ ঈশ্বৰ যিহোৱাই এই কথা কৈছে, মই তোমাৰ প্ৰাৰ্থনা শুনিলোঁ, আৰু তোমাৰ চকুলোত মোৰ দৃষ্টি পৰিল; চোৱা, মই তোমাৰ আয়ুস পোন্ধৰ বছৰ বঢ়াই দিম। +\v 6 আৰু মই ৰজা অচূৰীয়াৰ হাতৰ পৰা তোমাক আৰু এই নগৰক উদ্ধাৰ কৰিম; আৰু মই এই নগৰৰ ঢালস্বৰূপ হ’ম। +\p +\s5 +\v 7 আৰু যিহোৱাৰ পৰা তোমালৈ এই চিন হ’ব, যে, মই যি কৈছো সেয়াই সিদ্ধ কৰিম। +\v 8 চোৱা, আহজৰ খটখটীত ছাঁটো দহ খাপ ওভটাবলৈ মই খটখটীত ছাঁ পেলাম’।” সেয়ে সেই খটখটীৰ ছাঁটো আগুৱাই যোৱা স্থানৰ পৰা দহ খোজ উভটি গৈছিল। +\p +\s5 +\v 9 যিহূদাৰ ৰজা হিষ্কিয়াই নৰিয়া পৰি সুস্থ হোৱাৰ পাছত লিখা প্রাৰ্থনা এইয়া আছিল: +\q1 +\v 10 মই কৈছিলো যে, মোৰ জীৱনৰ আধা ভাগত +\q1 মই চিয়োলৰ দুৱাৰৰ মাজেৰে যাম; মোৰ আয়ুসৰ অৱশিষ্ট ভাগৰ বাবে মোক তালৈ পঠোৱা হৈছে।” +\q1 +\v 11 মই কৈছিলোঁ যে, “মই জীৱিত লোকৰ দেশত যিহোৱাক আৰু দেখিবলৈ নাপাম; +\q1 পৃথিৱীৰ নিবাসী বা মনুষ্যক মই আৰু নাচাওঁ। +\q1 +\s5 +\v 12 ভেড়া ৰখীয়াৰ তম্বুৰ দৰে মোৰ জীৱন মোৰ পৰা আঁতৰই নিয়া হ’ল; +\q1 মই সিপিনীয়ে বোৱা কাপোৰৰ দৰে মোৰ জীৱন নুৰিয়ালোঁ, আপুনি মোক তাঁত শালৰ পৰা কাটিলে; +\q1 দিন আৰু ৰাতিৰ ভিতৰত আপুনি মোৰ জীৱনটো শেষ কৰিব। +\q1 +\v 13 মই ৰাতিপুৱালৈকে কান্দিলোঁ, +\q1 সিংহৰ দৰে তেওঁ মোৰ আটাই হাড় ভাঙিছে; দিন আৰু ৰাতিৰ ভিতৰতে আপুনি মোৰ জীৱন শেষ কৰিলে। +\q1 +\s5 +\v 14 মই বগলীৰ দৰে চিঁচিঁয়াই আছোঁ; কপৌৰ দৰে শোক ধ্বনি কৰিছোঁ; +\q1 ওপৰলৈ চাওঁতে চাওঁতে মোৰ চকু দুৰ্বল হ’ল; হে যিহোৱা মই উপদ্ৰৱ পাইছোঁ, মোক সহায় কৰক। +\q1 +\v 15 মই কি ক’ম? তেওঁ মোক ক’লে, আৰু তেওঁ সিদ্ধও কৰিলে; +\q1 মোৰ আত্মা দূখেৰে পৰিপূৰ্ণ হোৱাৰ বাবে মই মোৰ গোটেই জীৱনত লাহে লাহে খোজ কাঢ়িম। +\q1 +\s5 +\v 16 হে প্ৰভু, আপুনি দিয়া কষ্ট মোৰ বাবে লাভজনক; মোৰ জীৱনটো পুনৰ ঘূৰাই দিব পাৰে; +\q1 আপুনি মোৰ জীৱন আৰু স্ৱাস্থ্য পুনৰ স্থাপন কৰিলে। +\q1 +\v 17 মই তেনে কষ্ট অনুভৱ কৰাটো মোৰ বাবে লাভজনক +\q1 আপুনি মোক ধ্বংসৰ গাঁতৰ পৰা ৰক্ষা কৰিলে; +\q1 কিয়নো আপুনি মোৰ সকলো পাপ আপোনাৰ পাছফালে দলিয়াই পেলালে। +\q1 +\s5 +\v 18 কাৰণ চিয়োলে আপোনাক ধন্যবাদ নিদিয়ে; মৃত্যুৱে আপোনাৰ প্রশংসা নকৰে; +\q1 গাঁতলৈ নামি যোৱাসকলে আপোনাৰ বিশ্ৱাসযোগ্যতালৈ আশা কৰিব নোৱাৰে। +\q1 +\v 19 আজি মই যেনেকৈ কৰিছোঁ, তেনেকৈ জীৱিত লোকেহে আপোনাক ধন্যবাদ দিব পাৰে; +\q1 পিতৃয়ে সন্তানসকলক আপোনাৰ বিশ্ৱাসযোগ্যতা জানিব দিব। +\q1 +\s5 +\v 20 যিহোৱাই মোক পৰিত্ৰাণ কৰিবলৈ যুগুত আছে, +\q1 আমাৰ জীৱনৰ প্রতিটো দিনত যিহোৱাৰ গৃহত +\q1 আমি সঙ্গীতেৰে সৈতে উৎযাপন কৰিম। +\p +\s5 +\v 21 তেতিয়া যিচয়াই ক’লে, “ডিমৰু গুটিৰ লদা আনি, খহুৰ ওপৰত লগাই দিয়া যাওক; তাতে তেওঁ সুস্থ হ’ব।”। +\v 22 হিষ্কিয়ায়ো ক’লে, “মই যে, যিহোৱাৰ গৃহলৈ উঠি যাম, ইয়াৰ চিন কি হ’ব? + +\s5 +\c 39 +\s বাবিলৰ পৰা হিষ্কিয়াৰ ওচৰলৈ দূত অহা। +\p +\v 1 সেই সময়ত বলদানৰ পুত্ৰ মৰোদক-বলদান নামেৰে বাবিলৰ ৰজাই হিষ্কিয়াৰ ওচৰলৈ এখন পত্ৰ আৰু এটি উপহাৰ পঠালে; কাৰণ তেওঁ শুনিছিল যে, হিষ্কিয়া নৰিয়া পৰি সুস্থ হৈছিল। +\v 2 হিষ্কিয়াই এই বস্তুবোৰৰ দ্বাৰাই সন্তুষ্ট হ’ল; তেওঁ বাৰ্ত্তাবাহকক তেওঁৰ গোদামত থকা বহুমূল্য বস্তুবোৰ দেখুৱালে- ৰূপ, সোণ, মছলাবোৰ, বহুমূলীয়া তেল, আৰু তেওঁৰ অস্ত্ৰ শস্ত্রৰ গোদাম, তেওঁৰ গোদামত থকা সকলো বস্তু দেখোৱালে। হিষ্কিয়াৰ ঘৰত, বা তেওঁৰ গোটেই ৰাজ্যত তেওঁ তেওঁলোকক নেদেখুৱা কোনো বস্তু নাছিল। +\p +\s5 +\v 3 তাৰ পাছত ভাববাদী যিচয়াই ৰজা হিষ্কিয়াৰ ওচৰলৈ আহিলে আৰু সুধিলে, “এই মানুহবোৰে আপোনাক কি ক’লে? আৰু তেওঁলোক ক’ৰ পৰা আহিছে?” তেতিয়া হিষ্কিয়াই ক’লে, “তেওঁলোক দূৰ দেশ বাবিলৰ পৰা মোৰ ওচৰলৈ আহিছে।” +\v 4 যিচয়াই সুধিলে, “আপোনাৰ গৃহত তেওঁলোকে কি কি দেখিলে?” তেতিয়া হিষ্কিয়াই ক’লে, “তেওঁলোক মোৰ গৃহত থকা সকলোকে দেখিলে; মোৰ বহুমূল্য বস্তুৰ মাজৰ, মই তেওঁলোকক নেদেখুউৱা কোনো বস্তুৱেই নাই।” +\p +\s5 +\v 5 তেতিয়া যিচয়াই হিষ্কিয়াক ক’লে, বাহিনীসকলৰ যিহোৱাৰ বাক্য শুনা: +\v 6 চাওক, আপোনাৰ গৃহত যি যি আছে, আৰু আপোনাৰ পূৰ্ব্ব-পুৰুষসকলে সাঁচি থৈ যোৱা যি যি বস্তু আজিলৈকে আছে, সেই সকলোকে বাবিললৈ নিবৰ দিন ওচৰ চাপিছে, সেইবোৰৰ অলপো অৱশিষ্ট নাথাকিব, ইয়াক যিহোৱাই কৈছে। +\p +\s5 +\v 7 আপোনাৰ ঔৰসত যি যি পুত্রসকল জন্ম হ’ব, তেওঁলোকৰ আপুনি পিতৃ তুল্য হ’ব; তেওঁলোকে তেওঁলোকক লৈ যাব আৰু তেওঁলোক বাবিলৰ ৰাজ গৃহত নপুংসক দাস হ’ব।” +\v 8 তেতিয়া হিষ্কিয়াই যিচয়াক ক’লে, “তুমি যিহোৱাৰ যি বাক্য ক’লা, সেয়ে উত্তম।” কাৰণ তেওঁ ভাবিলে যে, “মোৰ দিনত সেই ঠাইত শান্তি আৰু স্থিৰতা হ’ব। + +\s5 +\c 40 +\s যিহোৱাৰ পৰিত্ৰাণৰ প্ৰতিজ্ঞা। +\p +\v 1 তোমালোকৰ ঈশ্বৰে কৈছে, মোৰ লোকসকলৰ শান্ত্বনা হওক। +\q1 +\v 2 যিৰূচালেমক নম্রতাৰে কোৱা, আৰু তেওঁলৈ ঘোষনা কৰা, +\q1 যে তেওঁৰ সংগ্রাম শেষ হ’ল, তেওঁৰ অপৰাধ ক্ষমা কৰা হ’ল, +\q1 তেওঁৰ সকলো পাপৰ সলনি যিহোৱাৰ হাতৰ পৰা তেওঁ দুগুণ মঙ্গল পালে। +\p +\s5 +\v 3 এটা মাতে চিঞৰিছে, +\q1 মৰুপ্রান্তৰত যিহোৱাৰ পথ যুগুত কৰা, +\q1 আমাৰ ঈশ্বৰৰ বাবে মৰুভূমিত এটি পোন ৰাজপথ তৈয়াৰ কৰা।” +\q1 +\v 4 প্ৰত্যেক উপত্যকা ওখ কৰা হ’ব; আৰু প্ৰত্যেক পৰ্ব্বত আৰু পাহাৰ সমান কৰা হ’ব; +\q1 অসমতল ঠাই সমান কৰা হ’ব, খলাবমা মাটি সমান কৰা হ’ব; +\q1 +\v 5 আৰু যিহোৱাৰ মহিমা প্ৰকাশ কৰা হ’ব, আৰু সকলো মৰ্ত্ত্যই একে সময়তে তাক দেখিব; কাৰণ যিহোৱাই নিজৰ মুখেৰে ইয়াকে ক’লে। +\q1 +\s5 +\v 6 এজনে কৈছে, “কান্দা।” আন এজনে উত্তৰ দিছে, “মই কিয় কান্দিম?” +\q1 সকলো মাংসই তৃণ হ’য়, আৰু তেওঁৰ সকলো বিশ্বাসযোগ্য চুক্তি পথাৰৰ ফুলৰ দৰে। +\q1 +\v 7 যেতিয়া যিহোৱাৰ প্ৰশ্বাস-বায়ু তাৰ ওপৰত বলায় তেতিয়া ঘাঁহ শুকাই যায়, ফুল জঁয় পৰে; আৰু লোকসকল নিশ্চয় ঘাঁহ। +\q1 +\v 8 ঘাঁহ শুকাই যায়, ফুল জয় পৰে, কিন্তু আমাৰ ঈশ্বৰৰ বাক্য অনন্ত কাললৈকে থাকে। +\p +\s5 +\v 9 হে চিয়োনৰ আগত শুভবাৰ্ত্তা প্ৰচাৰ কৰোঁতা লোক, ওখ পৰ্ব্বতলৈ উঠি যোৱা; +\q1 যিৰূচালেমলৈ শুভবাৰ্ত্তা ঘোষনা কৰা, শক্তিৰে সৈতে জোৰেৰে ৰিঙিওৱা। চিঞৰি কান্দা, ভয় নকৰিবা। +\q1 যিহূদাৰ নগৰবোৰক কোৱা, “এইয়া তোমালোকৰ ঈশ্বৰ।” +\q1 +\v 10 চোৱা, প্ৰভু যিহোৱা জয়যুক্ত বীৰস্বৰূপে আহিছে, আৰু তেওঁ নিজ বাহুবলেৰে শাসন কৰিব। +\q1 চোৱা তেওঁৰ পুৰস্কাৰ তেওঁৰ লগত আছে, তেওঁৰ প্রতিদান তেওঁৰ আগে আগে যায়। +\q1 +\s5 +\v 11 তেওঁ ভেড়া ৰখীয়াৰ দৰে নিজৰ জাকক চৰাব, তেওঁ নিজৰ বাহুৰ তলত ভেড়া পোৱালীক গোটাব, +\q1 আৰু সিহঁতক হৃদয়ৰ কাষ চপায় কঢ়িয়াব আৰু সিহঁতৰ সৰুবোৰক মৰমেৰে প্রতিপালন কৰি চলাই নিব। +\q1 +\s5 +\v 12 কোনে নিজৰ হাতৰ তলুৱাত জলৰাশি জুখিছিল? আৰু কোনে আকাশ-মণ্ডল জুখিছিল? +\q1 কোনে পৃথিবীৰ সমূদায় ধূলি দোনত ভৰাই জুখিছিল? কোনে পৰ্ব্বতবোৰক পাল্লাত +\q1 বা পাহাৰবোৰক তুলাঁচনীত জুখিছিল? +\q1 +\s5 +\v 13 কোনে যিহোৱাৰ আত্মাৰ তত্ত্ব নিৰূপণ কৰিছিল? বা কোনে তেওঁৰ পৰামৰ্শদাতা হৈ তেওঁক শিক্ষা দিছিল? +\q1 +\v 14 তেওঁ কাৰ পৰা পৰামৰ্শ পাইছিল? কোনে তেওঁক ন্যায় কার্য কৰিবলৈ শিকাইছিল? +\q1 আৰু কোনে তেওঁক জ্ঞানৰ শিক্ষা দিছিল, আৰু তেওঁক বিবেচনাৰ পথ দেখুৱাইছিল? +\q1 +\s5 +\v 15 চোৱা, দেশবাসীসকল কলহৰ গাত লাগি থকা পানীৰ কণিকাৰ দৰে আৰু তুলাচনীত লাগি থকা ধুলিৰ কণিকাৰ দৰে গণিত হয়; +\q1 চোৱা, তেওঁ অতি ক্ষুদ্র বস্তুৰ দৰে দ্বীপবোৰক তোলে। +\q1 +\v 16 ইন্ধনৰ বাবে লিবানোন, +\q1 নাইবা হোম বলিৰ বাবে অৰণ্যৰ জন্তুবোৰ যথেষ্ট নহয়। +\q1 +\v 17 তেওঁৰ দৃষ্টিত সকলো দেশবাসী অপৰ্যাপ্ত; তেওঁৰ আগত তেওঁলোক একোৱে নহয় দৰে গণিত হয়। +\q1 +\s5 +\v 18 তেন্তে তোমালোকে কাৰ সৈতে ঈশ্বৰক তুলনা কৰিবা? বা তেওঁৰ লগত কোন মুৰ্ত্তিৰ উপমা দিবা? +\q1 +\v 19 এটা কটা মুৰ্ত্তি ! এজন কৰ্মকাৰে নিজে তৈয়াৰ কৰে; সোণাৰিয়ে তাৰ ওপৰত সোণৰ পতা মাৰে, +\q1 আৰু তাৰ বাবে ৰূপৰ শিকলি যুগুত কৰে। +\q1 +\v 20 মানুহে উপহাৰ দিবলৈ নপচা কাঠ বাচি লৈ; +\q1 পৰিব নোৱাৰা প্ৰতিমা নিজৰ বাবে যুগুত কৰিবলৈ নিপুণ শিল্পকাৰ বিচাৰে। +\q1 +\s5 +\v 21 তোমালোকে নাজানা নে? তোমালোকে শুনা নাই নে? আদিৰে পৰা তোমালোকক সম্বাদ দিয়া নাই নে? +\q1 পৃথিবীৰ মূল স্থাপন কৰাৰে পৰা তোমালোকে বুজা নাই নে? +\q1 +\v 22 যি জনা পৃথিৱীৰ আকাশ মণ্ডলৰ ওপৰত বহি আছে, আৰু তেওঁৰ আগত তাৰ নিবাসীসকল ফৰিঙৰ দৰে, +\q1 তেওঁ পৰ্দাৰ দৰে আকাশ মণ্ডল বিস্তাৰ কৰে, আৰু বাস কৰা তম্বুৰ দৰে তাক প্রসাৰিত কৰে। +\q1 +\s5 +\v 23 তেওঁ শাসনকৰ্ত্তাসকলক নথকাৰ দৰে লুপ্ত কৰে; আৰু পৃথিবীৰ শাসনকৰ্ত্তাসকলক অৰ্থহীনৰ দৰে কৰে; +\q1 +\v 24 চোৱা, তেওঁলোকে কেৱল ৰোৱে আৰু বয়, এনে কি, তেওঁলোকৰ মুঢ়ায়ো মাটিত কেৱল শিপা ধৰিছে, +\q1 তেওঁ তেওঁলোকৰ ওপৰত ফুঁ দিয়াৰ আগতে তেওঁলোক শুকাই যায়, আৰু তেওঁলোকক বা’মৰলী বতাহে মৰাৰ দৰে উৰুৱাই নিয়ে। +\q1 +\s5 +\v 25 পবিত্ৰ জনাই কৈছে, “তেনেহ’লে তোমালোকে মোক কাৰ সৈতে উপমা দিলে মই তাৰ সদৃশ হ’ম? +\q1 +\v 26 আকাশলৈ চকু তুলি চোৱা, কোনে সৌ তৰাবোৰ সৃষ্টি কৰিলে? +\q1 তেওঁ তেওঁলোকৰ সমস্ত সৃষ্টি পৰিচালনা কৰে, আৰু তেওঁ সেইবোৰক নাম কাঢ়ি মাতে, +\q1 সেই জনাৰ অধিক সামৰ্থ আৰু বহু পৰাক্ৰমৰ কাৰণে সেইবোৰৰ কোনো এটাও অনুপস্থিত নাথাকে। +\q1 +\s5 +\v 27 মোৰ পথ যিহোৱাৰ পৰা গুপ্ত হৈ আছে, আৰু মোৰ গোচৰলৈ তেওঁ মন নিদিয়ে, +\q1 হে যাকোব আৰু হে ইস্ৰায়েল, তুমি কিয় এনে কথা কৈছা? +\q1 +\v 28 তুমি জনা নাই নে? তুমি জানো শুনা নাই? +\q1 অনাদি অনন্ত ঈশ্বৰ যিহোৱাই, পৃথিৱীৰ সীমাবোৰ সৃষ্টিকৰ্ত্তা +\q1 তেওঁ ক্লান্ত নহয়, আৰু ভাগৰ নাপায়, আৰু তেওঁৰ বুদ্ধি অগম্য। +\q1 +\s5 +\v 29 তেওঁ ক্লান্ত হোৱা লোকক শক্তি দান কৰে, আৰু দুৰ্ব্বল হোৱা লোকক অধিক বল দান কৰে। +\q1 +\v 30 এনে কি ডেকাসকলে ক্লান্ত হৈ ভাগৰ পায়, আৰু যুৱকসকলে উজুতি খাই পৰে। +\q1 +\v 31 কিন্তু যিসকলে যিহোৱালৈ অপেক্ষা কৰে, তেওঁলোকে নতুন বল পাব, তেওঁলোকে কুৰৰ পক্ষীৰ দৰে ডেউকাৰে ওপৰলৈ উৰিব, +\q1 তেওঁলোকে দৌৰিব আৰু ক্লান্ত নহ’ব, তেওঁলোকে খোজ কঢ়িব আৰু ভাগৰ নাপাব। + +\s5 +\c 41 +\s কোৰচৰ বিষয়ে কোৱা ভাববাণী। +\q1 +\v 1 হে দ্বীপবোৰ, মোৰ আগত নিজম দি শুনা, দেশবাসীয়ে নতুন বল পাওক; +\q1 তেওঁলোকক ওচৰত আহি কথা পাতিব দিয়া, আহাঁ আমি একে লগে বিবাদৰ বিচাৰলৈ যাওহঁক। +\q1 +\v 2 কোনে পূব দিশত এজনক উত্তেজিত কৰিলে? ধাৰ্ম্মিকতা কাৰ্য কৰিবলৈ কোনে তেওঁক মাতিছে? +\q1 তেওঁ সেই জনৰ আগত দেশবসীক সোধাই দিছে, আৰু তেওঁক ৰজাসকলৰ পৰাভূত কৰাইছে; +\q1 তেওঁ তেওঁলোকক তৰোৱালেৰে ধুলিৰ দৰে আৰু তেওঁৰ ধনুৰে উৰি যোৱা নৰাৰ দৰে কৰিছে। +\q1 +\s5 +\v 3 তেওঁ তেওঁলোকৰ পাছে পাছে খেদি গৈছে, আৰু তেওঁ বাটত ভৰি নিদিয়াকৈ নিৰাপদে আগ বাঢ়ি গৈছে। +\q1 +\v 4 কোনে সেই কাৰ্য কৰিলে আৰু তাক সিদ্ধও কৰিলে? কোনে আৰম্ভণীৰে পৰা প্রজন্মক উৎপন্ন কৰে? +\q1 প্ৰথম যি মই, আৰু শেষৰ সঙ্গী যি মই যিহোৱা, ময়েই সেই জনা। +\q1 +\s5 +\v 5 দ্বীপবোৰে দেখি ভয় কৰিলে, পৃথিৱীৰ অন্তবোৰ কপিল; +\q1 সিহঁত ওচৰ চাপি আহিল। +\q1 +\v 6 প্ৰতিজনে নিজৰ ওচৰ চুবুৰীয়াক সহায় কৰিলে, আৰু প্রতিজনে ইজনে আনজনক ক’লে, ‘সাহ কৰা।’ +\q1 +\v 7 সেই দৰে বাঢ়ৈয়ে সোনাৰীক, আৰু হাতুৰীৰে কাম কৰা জনক নিয়াৰিত খুন্দা জনক সাহস দিলে। +\q1 ঢালাই কৰাৰ বিষয়ে ক’লে, এইটো উত্তম; আৰু সি গজাল মাৰি তাক সংলগ্ন কৰিলে যাতে সেইয়া তলত নপৰে। +\q1 +\s5 +\v 8 কিন্তু হে মোৰ দাস ইস্ৰায়েল, যাকোব যাক মই মনোনীত কৰিলো, +\q1 মোৰ বন্ধু অব্ৰাহামৰ সন্তান, +\q1 +\v 9 যাক মই পৃথিৱীৰ অন্তৰ পৰা হাতেৰে ধৰি আনিলো, আৰু যাক মই অতি দূৰৰ পৰা মাতিলো আনিলো, +\q1 যাক মই ক’লো, ‘তুমি মোৰ দাস;’ মই তোমাক মনোনীত কৰিলোঁ আৰু তোমাক ত্যাগ কৰা হোৱা নাই। +\q1 +\s5 +\v 10 ভয় নকৰিবা, কাৰণ মই তোমাৰ লগত আছোঁ; ব্যাকুল নহ’বা, কাৰণ মই তোমাৰ ঈশ্বৰ; +\q1 মই তোমাক শক্তি দিম, মই তোমাক সহায় কৰিম, আৰু মোৰ বিজয় যুক্ত সোঁ হাতেৰে তোমাক ধৰি ৰাখিম। +\q1 +\s5 +\v 11 চোৱা, যিসকলে তোমাৰ বিৰুদ্ধে ক্রোধ কৰিছে, সেই সকলোৱে লাজ পাই বিবৰ্ণ হ’ব; +\q1 যিসকলে তোমাক প্রতিবাদ কৰে, তেওঁলোক একো নোহোৱা যেন হ’ব, আৰু বিনষ্ট হ’ব; +\q1 +\s5 +\v 12 যিসকলে তোমাৰ বিৰোধ কৰে, তেওঁলোকক তুমি বিচাৰি নাপাবা; +\q1 যিসকলে তোমাৰ লগত যুদ্ধ কৰে, তেওঁলোক শূন্য আৰু একো নোহোৱা যেন হ’ব। +\q1 +\v 13 কিয়নো তোমাৰ ঈশ্বৰ যিহোৱা যি মই, ময়েই তোমাৰ সোঁ হাতত ধৰো, +\q1 আৰু কওঁ, ‘ভয় নকৰিবা; ময়েই তোমাক সহায় কৰিম।’ +\q1 +\s5 +\v 14 হে পোক যাকোব, হে ইস্ৰায়েল লোকসকল, ভয় নকৰিবা; +\q1 যিহোৱাই কৈছে “ময়েই তোমাক সহায় কৰিম” আৰু ইস্ৰায়েলৰ পবিত্ৰ জনাই তোমাৰ মুক্তিদাতা। +\q1 +\v 15 চোৱা, মই তোমাক এক নতুন চোকা দাঁত থকা মৰণা মৰা যন্ত্ৰস্বৰূপ কৰিম; +\q1 তুমি পৰ্ব্বতবোৰ মৰণা মাৰি গুড়ি কৰিবা, আৰু পাহাৰবোৰক তুহঁৰ দৰে কৰিবা। +\q1 +\s5 +\v 16 তুমি সেইবোৰক জাৰিবা, আৰু বতাহে সেইবোৰক উড়ুৱাই নিব, আৰু বা’মৰলী বতাহে সেইবোৰক সিঁচৰিত কৰিব; +\q1 কিন্তু তুমি যিহোৱাত উল্লাস কৰিবা, তুমি ইস্ৰায়েলৰ পবিত্ৰ জনাত গৌৰৱ কৰিবা। +\q1 +\s5 +\v 17 দুখী আৰু অভাৱীসকলে পানী বিচাৰে কিন্তু তাত পানী নাই, আৰু তেওঁলোকৰ জিবা পিয়াহতে শুকাই যায়; +\q1 মই যিহোৱাই তেওঁলোকৰ প্ৰাৰ্থনাৰ শুনিম, মই ইস্ৰায়েলৰ ঈশ্বৰ তেওঁলোকক ত্যাগ নকৰিম। +\q1 +\v 18 মই এঢলীয়া স্থানৰ পৰা তললৈ যোৱাকৈ নদীবোৰ, আৰু উপত্যকাৰ মাজত ভুমুকবোৰ উলিয়াম; +\q1 মই মৰুভূমিক এক জলাশয় কৰিম, আৰু খৰাং মাটিক ভুমুকেৰে পৰিপূৰ্ণ কৰিম। +\q1 +\s5 +\v 19 মই অৰণ্যত বনৰীয়া এৰচ, বাবল, মেন্দি আৰু জলফাই গছ ৰুম; +\q1 আৰু মৰুভূমিত দেৱদাৰু, তিধৰ, তাচুৰ গছ একেলগে ৰুই থম। +\q1 +\v 20 যিহোৱাই নিজ হাতে যে, এই কাৰ্য কৰিলে, আৰু ইস্ৰায়েলৰ পবিত্ৰ জনাই যে তাক সৃষ্টি কৰিলে, +\q1 ইয়াক লোকসকলে যেন দেখিব আৰু বিবেচনা কৰি একে সময়তে বুজিব পাৰে, এনে অভিপ্ৰায়েৰে মই সেই কাৰ্য কৰিম। +\q1 +\s5 +\v 21 যিহোৱাই কৈছে, “তোমালোকৰ গোচৰ উপস্থিত কৰা,” +\q1 যাকোবৰ ৰজাই কৈছে, “তোমালোকৰ মুৰ্ত্তিৰ বাবে দৃঢ় প্ৰমাণ আনা।” +\q1 +\v 22 তেওঁলোকক তেওঁলোকৰ প্রমাণ আমালৈ আনিবলৈ দিয়া হওক, আৰু আগলৈ কি ঘটিব, তাক আমাৰ আগত প্ৰকাশ কৰিবলৈ দিয়া হওক; +\q1 সেয়ে আমি এই সকলো ভালদৰে বুজিব পাৰিম। +\q1 আগেয়ে কৰা ভবিষ্যতবাণী আমাক কোৱা হওক, সেয়ে আমি তেওঁলোকৰ ওপৰত প্রতিফলিত কৰিম আৰু তেওঁলোকে কিদৰে সিদ্ধ কৰিব তাক জানিম। +\q1 +\s5 +\v 23 তোমালোক যে ঈশ্বৰ, ইয়াক আমি জানিবলৈ ভবিষ্যতে কি ঘটিব, তাক প্ৰকাশ কৰা; +\q1 আমি যাতে শঙ্কিত আৰু বিস্ময় মানি দেখিবৰ বাবে তোমালোকে মঙ্গল বা অমঙ্গল কৰা। +\q1 +\v 24 চোৱা, তোমালোকৰ মুৰ্ত্তিবোৰ একো নহয়, আৰু তোমালোকৰ কাৰ্যও একো নহয়; তোমালোকক মনোনীত কৰা জন ঘৃণনীয়। +\q1 +\s5 +\v 25 মই উত্তৰ দিশত এজনক উৎপন্ন কৰিলোঁ, আৰু তেওঁ আহিছে; মোৰ নাম লোৱা জনক সূৰ্য উদয় হোৱা ফালে মই মাতিলোঁ; +\q1 বোকা গচকাৰ দৰে, আৰু কুমাৰে মাটি খচাৰ দৰে, তেওঁ শাসনকৰ্ত্তাসকলক গচকিব। +\q1 +\v 26 কোনে ইয়াক আদিৰে পৰা প্ৰকাশ কৰিলে? আৰু কোনে আগতে কৰিলে? সেই কথা জানিবৰ বাবে, যাতে আমি ক’ব পাৰো “তেওঁ সত্য” +\q1 বাস্তৱিকতে তেওঁলোকৰ কোনোৱে এই আজ্ঞা দিয়া নাছিল, তুমি কোৱা কথা কোনো শুনা নাছিল। +\q1 +\s5 +\v 27 মই প্ৰথমে চিয়োনক কৈছিলো, “ইয়াত এওঁলোকক চোৱা,” মই এজন প্ৰচাৰক যিৰূচালেমলৈ পঠলো। +\q1 +\v 28 যেতিয়া মই চালো, তাত কোনো এজনো নাই; ভাল পৰামৰ্শ দিব পৰা কোনো এজনো তেওঁলোকৰ মাজত নাই, +\q1 মই সুধিলে উত্তৰত এটা শব্দ ক’ব পৰা কোন আছে। +\q1 +\v 29 চোৱা, তেওঁলোকৰ সকলোৱে অসাৰ, +\q1 আৰু তেওঁলোকৰ কাৰ্যও অসাৰ; তেওঁলোকৰ সাঁচত ঢলা মুৰ্ত্তিবোৰ ভাপ আৰু শূন্য মাথোন। + +\s5 +\c 42 +\s যিহোৱাৰ দাস। যিহোৱাৰ মু্ক্তিৰ কাৰ্য। ইস্ৰায়েলৰ বৰ্ত্তমান দুৰৱস্থা। +\q1 +\v 1 সৌৱা চোৱা, মোৰ দাস, মই তেওঁক ধৰি ৰাখিছোঁ; মোৰ মনোনীত লোকত, মোৰ আত্মাই সন্তোষ্ট হৈছে; +\q1 মই তেওঁৰ ওপৰত মোৰ আত্মা স্থিতি কৰিলোঁ; তেওঁ দেশবাসীসকলৰ মাজত ন্যায় বিচাৰ কৰিব। +\q1 +\v 2 তেওঁ নাকান্দিব অথবা নিচিঞঁৰীব, আৰু নিজৰ মাত পথত শুনাকৈ নক’ব। +\q1 +\s5 +\v 3 তেওঁ থেতেলা নল নাভাঙিব, ধোঁৱাই থকা শলিতাও নুনুমাব; +\q1 কিন্তু তেওঁ সত্যতাৰে ন্যায় বিচাৰ কৰিব। +\q1 +\v 4 তেওঁ পৃথিবীত ন্যায় বিচাৰ স্থাপন নকৰালৈকে +\q1 দুৰ্ব্বল কি নিৰুৎসাহ নহ’ব; +\q1 আৰু দ্বীপবোৰে তেওঁৰ বিধানৰ বাবে অপেক্ষা কৰিব। +\q1 +\s5 +\v 5 যি জনাই আকাশ মণ্ডল আৰু পৃথিবী সৃষ্টি কৰিলে, সেই জনাই পৃথিবী আৰু তাত উৎপন্ন হোৱা সকলোকে দলিচা পৰাৰ দৰে পাৰিলে, আৰু জীৱন দিলে; +\q1 যি জনাই লোকসকলক নিশ্বাস দিলে জীয়াই থকা সকলক প্রাণ দিলে, +\q1 সেই ঈশ্বৰ যিহোৱা কোৱা কথা এই, +\q1 +\v 6 মই তোমাক ধাৰ্মিকতালৈ মাতিলো, আৰু তোমাৰ হাত ধৰি ৰাখিম, +\q1 মই লোকসকলৰ নিয়ম স্থাপকৰূপে, দেশবাসীসকলৰ দ্বীপ্তি স্বৰূপে তোমাক নিযুক্ত কৰিম। +\q1 +\s5 +\v 7 অন্ধলোক সকলৰ চকু মুকলি কৰিবলৈ, বন্দীশালৰ পৰা বন্দীসকলক মুক্ত কৰিবলৈ, +\q1 আৰু কাৰাগাৰৰ অন্ধকাৰত বহি থকা সকলক তাৰ পৰা আনিবলৈ। +\q1 +\s5 +\v 8 মই যিহোৱা, এয়ে মোৰ নাম; +\q1 আৰু মই মোৰ গৌৰৱ আনক, বা মোৰ প্ৰশংসা কটা মুৰ্ত্তিবোৰক নিদিওঁ। +\q1 +\v 9 চোৱা, আগৰ কথা ফলিয়ালে +\q1 এতিয়া নতুন বিষয় মই প্ৰকাশ কৰোঁ; +\q1 সেইবোৰ সিদ্ধ নহওঁতেই সেইবোৰৰ বিষয়ে মই তোমালোকক কওঁ।” +\q1 +\s5 +\v 10 হে সমুদ্ৰৰ ভিতৰত থকা সকল আৰু তাত থকা সকলোবোৰ, হে দ্বীপবোৰ আৰু তাৰ নিবাসীসকল +\q1 তোমালোকে যিহোৱাৰ উদ্দেশ্যে নতুন গীত গোৱা, আৰু পৃথিৱীৰ সীমাৰ পৰা তেওঁৰ প্ৰশংসাৰ গান কৰা। +\q1 +\v 11 মৰুভূমী আৰু তাৰ নগৰবোৰে কান্দক, কেদাৰে বসতি কৰা গাওঁবোৰে উচ্চধ্বনি কৰক; +\q1 চেলা-নিবাসীসকল গান কৰক, পৰ্ব্বতৰ টিঙৰ পৰা জয় ধ্বনি কৰক। +\q1 +\s5 +\v 12 তেওঁলোকে যিহোৱাৰ গৌৰৱ স্বীকাৰ কৰক, আৰু দ্বীপবোৰৰ মাজত তেওঁৰ প্ৰশংসা কৰক। +\q1 +\v 13 যিহোৱা বীৰৰ দৰে ওলাই আহিব; তেওঁ যুদ্ধাৰুৰ দৰে নিজৰ উৎসাহ বঢ়াব; তেওঁ জয় ধ্বনি কৰিব, +\q1 এনে কি, মহা ধ্বনি কৰিব; তেওঁ শত্রুবোৰৰ বিৰুদ্ধে পৰাক্রমী কাৰ্য প্রদৰ্শন কৰিব। +\q1 +\s5 +\v 14 মই বহু সময়ৰ বাবে নিজম দি থাকলো, এতিয়াও মই মোখ বন্ধ কৰিম, +\q1 কিন্তু এতিয়া মই প্ৰসৱ কৰা তিৰোতাৰ দৰে চিঞৰিম, একেবাৰে নেথাম আৰু ঘনকৈ উশাহ ল’ম। +\q1 +\v 15 মই পৰ্ব্বত আৰু পাহাৰবোৰ ধ্বংস কৰিম, আৰু সেই বোৰৰ ওপৰত থকা সকলো গছ গছনি শুকুৱাম; +\q1 আৰু মই নৈ বোৰ দ্বীপত পৰিনত কৰিম, আৰু জলাশয়বোৰ শুকুৱাম। +\q1 +\s5 +\v 16 মই অন্ধসকলক তেওঁলোকে নজনা বাটেদি লৈ যাম, তেওঁলোকে নজনা পথেদি তেওঁলোকক লৈ যাম; +\q1 মই তেওঁলোকৰ আগত আন্ধাৰক পোহৰ কৰিম, আৰু বেঁকাবেঁকি ঠাই পোন কৰিম। +\q1 এইবোৰ কাৰ্য মই কৰিম; আৰু সেইবোৰ মই পৰিত্যাগ নকৰিম। +\q1 +\s5 +\v 17 যিসকলে কটা প্ৰতিমাবোৰত বিশ্বাস কৰে, আৰু যিসকলে সাঁচত ঢলা মুৰ্ত্তিবোৰক কয়, “তোমালোক আমাৰ ঈশ্বৰ,” +\q1 সেই আটাইলোক সকলে বিমুখ হৈ সম্পূৰ্ণকৈ লাজ্জিত হ’ব। +\q1 +\s5 +\v 18 হে কলাসকল শুনা; হে অন্ধসকল চকু মেলা তাতে দেখা পাবা। +\q1 +\v 19 কিন্তু মোৰ দাসৰ দৰে অন্ধ কোন? আৰু মই পঠোৱা দূতৰ দৰে কলা কোন? +\q1 মোৰে সৈতে শান্তিৰে থকা লোকৰ দৰে অন্ধ কোন? যিহোৱাৰ দাসৰ দৰে অন্ধ কোন? +\q1 +\s5 +\v 20 তুমি অনেক বিষয় দেখিছা, কিন্তু হৃদয়ঙ্গম নকৰা; কাণ মুকলি আছে, কিন্তু তেওঁ নুশুনে। +\q1 +\v 21 যিহোৱাই নিজৰ ধাৰ্ম্মিকতালৈ চাই, ব্যৱস্থাক মহৎ আৰু আদৰণীয় কৰিবলৈ সন্তুষ্ট হ’ল। +\q1 +\s5 +\v 22 কিন্তু এই লোকসকল ডকাইত আৰু লুট কৰি নিয়া লোক, +\q1 তেওঁলোক সকলোৱেই গাঁতত ধৰা পৰিল, আৰু বন্দীশালত বন্দী কৰা হ’ল; +\q1 তেওঁলোকক লুট কৰা হ’ল, কিন্তু তেওঁলোকক কোনেও উদ্ধাৰ কৰিব নোৱাৰে; আৰু কোনেও নকয় “ওভোটাই দিয়া” বুলি। +\q1 +\s5 +\v 23 তোমাৰ মাজত কোনে এই কথা শুনিব? আৰু কোনে শুনি ভবিষ্যত কালৰ বাবে শুনিব? +\q1 +\v 24 কোনে যাকোবক লোট আৰু কোনে ইস্ৰায়েলক ডকাইতৰ হাতত সমৰ্পণ কৰিলে? +\q1 যি জনাৰ বিৰুদ্ধে আমি পাপ কৰিলোঁ, আৰু যিজনাৰ পথত লোকসকলে চলিবলৈ অমান্তি হ’ল, +\q1 আৰু যিজনাৰ ব্যৱস্থালৈ লোকসকলে কাণ নিদিলে, সেই যিহোৱাই নহয় নে? +\q1 +\s5 +\v 25 সেই বাবে তেওঁ তাৰ ওপৰত নিজৰ ক্ৰোধাগ্নি আৰু যুদ্ধৰ প্ৰচণ্ডতা বৰষালে; +\q1 তাতে সেয়ে চাৰিওফালে জ্বলি উঠিল, তথাপিও তেওঁলোকে উপলব্ধি নকৰিলে; সেয়ে তেওঁলোকক পুৰিলে, তথাপি তেওঁলোকে হৃদেয়েৰে গ্রহণ নকৰিলে। + +\s5 +\c 43 +\s যিহোৱাই ইস্ৰায়েলক দিয়া সান্তনা দায়ক প্ৰতিজ্ঞা। +\q1 +\v 1 কিন্তু হে যাকোব মই সৃষ্টিকৰ্ত্তা যিহোৱাই, আৰু হে ইস্ৰায়েল, তোমাৰ নিৰ্ম্মাণকৰ্ত্তা যিহোৱা এইদৰে কৈছে, +\q1 “ভয় নকৰিবা, কিয়নো মই তোমাক মুক্ত কৰিলোঁ; মই তোমাৰ নাম ধৰি তোমাক মাতিলোঁ, তুমি মোৰেই।” +\q1 +\s5 +\v 2 তুমি যেতিয়া পানীৰ মাজেদি পাৰ হ’লে, মই তোমাৰ লগত থাকিম, আৰু নদীবোৰৰ মাজেদি গ’লে সেইবোৰে তোমাক প্লাবিত নকৰিব; +\q1 যেতিয়া তুমি জুইৰ মাজেদি খোজ কাঢ়িবা তুমি দগ্ধ নহ’বা, নাইবা তাৰ শিখাই তোমাক অনিষ্ট নকৰিব। +\q1 +\v 3 কিয়নো মই তোমাৰ ঈশ্বৰ যিহোৱা, ইস্ৰায়েলৰ পবিত্ৰ জনা, তোমাৰ ত্ৰাণকৰ্ত্তা; +\q1 মই তোমাৰ মুক্তিস্বৰূপে মিচৰ, তোমাৰ সলনি কূচ আৰু চিবা দিলোঁ +\q1 +\s5 +\v 4 এতিয়াও তুমি মোৰ দৃষ্টিত বহুমূল্য আৰু আদৰণীয়, মই তোমাক প্ৰেম কৰোঁ; +\q1 সেই বাবে মই তোমাৰ সলনি মানুহবোৰক, তোমাৰ প্রাণৰ সলনি লোকসমুহক দিম। +\q1 +\v 5 ভয় নকৰিবা, কিয়নো মই তোমাৰ লগত আছোঁ; +\q1 মই পূৱ দিশৰ পৰা তোমাৰ বংশক আনিম, আৰু পশ্চিম দিশৰ পৰা তোমাক গোটাম। +\q1 +\s5 +\v 6 মই উত্তৰ দিশক ক’ম, ‘তেওঁলোকক এৰি দিয়া, আৰু দক্ষিণ দিশক ক’ম, ধৰি নাৰাখিবা, +\q1 মোৰ পুত্রসকলক দূৰৰ পৰা, আৰু মোৰ জীয়েকসকলক পৃথিৱীৰ সীমাৰ পৰা আনি দিয়া। +\q1 +\v 7 মোৰ নামেৰে প্ৰখ্যাত হোৱা, আৰু মোৰ গৌৰৱৰ আৰ্থে মই সৃষ্টি কৰা প্ৰতিজনক আনি দিয়া; তেওঁলোকক মই গঠন কৰিলোঁ, মই নিৰ্ম্মাণ কৰিলোঁ। +\q1 +\s5 +\v 8 তোমালোকে চকু থকা অন্ধ লোকক, আৰু কাণ থকা কলা লোকক উলিয়াই আনা। +\q1 +\v 9 সকলো দেশবাসী গোট খাওক, আৰু লোকসমূহ সমবেত হওক; +\q1 তেওঁলোকৰ মাজৰ কোনে ইয়াক প্ৰকাশ কৰিব পাৰে? আৰু আগৰ কালৰ কথা কোনে আমাক শুনাব পাৰে? +\q1 তেওঁলোকৰ নিজৰ কথা প্ৰমাণ কৰিবলৈ নিজৰ সাক্ষী আনক; তেওঁলোকক শুনা হওক আৰু “সেয়ে সচাঁ” বুলি নিশ্চিত কৰা হওক। +\q1 +\s5 +\v 10 যিহোৱাই কৈছে, “তোমালোকে যাতে জানিব পাৰা আৰু মোক বিশ্বাস কৰা, আৰু মইয়ে যে তেওঁ, ইয়াক বুজিব পাৰা, +\q1 সেয়ে তোমালোকেই মোৰ সাক্ষী আৰু মোৰ মনোনীত দাস। +\q1 মোৰ পূৰ্ব্বে কোনো ঈশ্বৰ নিৰ্ম্মিত হোৱা নাই, আৰু মোৰ পাছতো কোনো নহ’ব। +\q1 +\v 11 মই, ময়েই যিহোৱা, মোৰ বাহিৰে আন কোনো ত্ৰাণকৰ্ত্তা নাই। +\q1 +\s5 +\v 12 ময়েই প্ৰচাৰ কিৰিলোঁ, ময়েই পৰিত্ৰাণ কৰিলোঁ, আৰু ময়েই ঘোষণা কৰিলোঁ; আৰু আন কোনো দেৱতা তোমালোকৰ মাজত নাই; +\q1 যিহোৱাই কৈছে, “তোমালোকে মোৰ সাক্ষী, আৰু মইয়েই ঈশ্বৰ; +\q1 +\v 13 আদিৰে পৰা মইয়েই তেওঁ, +\q1 মোৰ হাতৰ পৰা উদ্ধাৰ কৰোঁতা কোনো নাই; মই কাৰ্য কৰিম, আৰু কোনে তাক ঘুৰাব পাৰে?” +\q1 +\s5 +\v 14 তোমালোকৰ মুক্তিদাতা ইস্ৰায়েলৰ পবিত্ৰ জনা যিহোৱাই এই কথা কৈছে, +\q1 “মই তোমালোকৰ বাবে বাবিললৈ লোক পঠালোঁ, আৰু মই তেওঁলোকৰ সকলোকে পলাতক অৱস্থাত লৈ যাম, +\q1 মই কলদীয়াসকলক তেওঁলোকৰ আনন্দ কৰাৰ পৰা বিলাপলৈ পৰিনত কৰিম। +\q1 +\v 15 ময়েই যিহোৱা, তোমালোকৰ পবিত্ৰ জনা, ইস্ৰায়েলৰ সৃষ্টিকৰ্ত্তা, তোমালোকৰ ৰজা।” +\q1 +\s5 +\v 16 সমুদ্ৰৰ মাজেদি বাট, মহাজলৰাশিৰ মাজেদি পথ যুগুত কৰা যিহোৱাই এই কথা কৈছে, +\q1 +\v 17 ৰথ আৰু ঘোঁৰা, সৈন্য-সামন্ত আৰু বীৰসকলক বাহিৰ কৰি অনা জন, তেওঁলোকে একেলগে শুলে, +\q1 তেওঁলোক আৰু নুঠে; আৰু তেওঁলোক লুপ্ত হ’ব, জ্বলি থকা শলিতাৰ দৰে নুমাই যায়) +\q1 +\s5 +\v 18 তোমালোকে পূৰ্ব্বকালৰ কথা সোঁৱৰণ নকৰিবা, আৰু পুৰণি কথাবোৰলৈ বিবেচনা নকৰিবা। +\q1 +\v 19 চোৱা, মই এক নতুন কাৰ্য কৰিবলৈ উদ্যত; সেয়ে এতিয়া ঘটিব; তোমালোকে জানো তাক নাজানিবা? +\q1 মই অৰণ্যৰ মাজত পথ, আৰু মৰুভূমিৰ মাজত নদীবোৰ উৎপন্ন কৰিম। +\q1 +\s5 +\v 20 বনৰীয়া জন্তুবোৰে, শিয়াল আৰু উটপক্ষীবোৰে মোক সন্মান কৰিব; +\q1 কাৰণ মই আৰণ্যত পানী দিলোঁ, মৰুভূমিত নদী, +\q1 +\v 21 এই লোকসকলক মোৰ নিজৰ বাবে নিৰ্মাণ কৰিলোঁ, +\q1 যাতে তেওঁলোকে মোৰ প্রশংসা গুণ কীৰ্ত্তন কৰিব পাৰে। +\q1 +\s5 +\v 22 কিন্তু হে যাকোব, তুমি মোক হ’লে, আহ্বান কৰা নাই; আৰু হে ইস্ৰায়েল, তুমি মোৰ পৰা আমনি পাইছা। +\q1 +\v 23 তুমি মোৰ ওচৰলৈ তোমাৰ ভেড়া জাকৰ পৰা এটাও ভেড়া হোম বলিৰ বাবে নানিলা; +\q1 নাইবা তুমি বলিদানৰ দ্বাৰাই মোক সমাদৰ কৰা নাই। নৈবেদ্যেৰে কৰা দাস্যকৰ্ম্ম মই তোমাক কৰোৱা নাই, নাইবা ধুপ লগোৱাই তোমাক ক্লান্ত কৰা নাই। +\q1 +\s5 +\v 24 তুমি ধন দি মোৰ বাবে উত্তম সুগন্ধি কিনা নাই, নাইবা তুমি তোমাৰ বলিৰ তেলেৰে মোক তৃপ্ত কৰা নাই; +\q1 কিন্তু তোমাৰ পাপ বোৰৰ দ্বাৰাই মোক ভাৰগ্ৰস্ত কৰিলা, আৰু তোমাৰ অপৰাধবোৰেৰে মোক চিন্তিত কৰিলা। +\q1 +\s5 +\v 25 মই, মইয়েই মোৰ নিজৰ বাবে তোমাৰ অধৰ্ম্মবোৰ মোচন কৰোঁ; আৰু তোমাৰ পাপবোৰ মই আৰু মনত নাৰাখিম; +\q1 +\v 26 কি হৈছিল তাৰ বাবে মোক সোঁৱৰণ কৰা; আঁহা, আমি একেলগে বাদানুবাদ কৰোঁহক; তুমি যাতে নিৰ্দ্দোষী প্ৰমাণিত হোৱা তাৰ বাবে কাৰণ দৰ্শোৱা। +\q1 +\s5 +\v 27 তোমাৰ আদি পিতৃয়ে পাপ কৰিলে, আৰু তোমাৰ মূখ্যসকলে মোৰ বিৰুদ্ধে অধৰ্ম্ম আচৰণ কৰিলে। +\q1 +\v 28 এই হেতুকে মই পবিত্ৰীকৃত অধ্যক্ষসকলক অপবিত্ৰ কৰিম, মই যাকোবক সৰ্বনাশ আৰু ইস্ৰায়েলক নিন্দাৰ বিষয় কৰিম। + +\s5 +\c 44 +\q1 +\v 1 মোৰ দাস যাকোব, আৰু মই মনোনীত কৰা ইস্ৰায়েল, এতিয়া শুনা। +\q1 +\v 2 যিজনাই তোমাক নিৰ্ম্মাণ কৰিলে, আৰু তোমাক গৰ্ভত গঠন কৰিলে, যি জনাই তোমাক সহায় কৰিব, +\q1 সেই যিহোৱাই এই কথা কৈছে, “হে মোৰ দাস যাকোব, আৰু মই মনোনীত কৰা যিচূৰূণ, ভয় নকৰিবা।” +\q1 +\s5 +\v 3 কাৰণ মই তৃষ্ণাতুৰ ভূমিৰ ওপৰত পানী বৰষাম, আৰু খৰাং ঠাইৰ ওপৰত নদী বোৱাম; +\q1 মই তোমাৰ বংশৰ ওপৰত নিজ আত্মা, তোমাৰ সন্তানৰ ওপৰত নিজৰ আশীৰ্ব্বাদ বাকি দিম। +\q1 +\v 4 তাতে বোৱঁতী পানীৰ দাঁতিত উইল গছ বঢ়াৰ দৰে ঘাঁহবোৰৰ মাজত সেইবোৰ গজি বাঢ়িব। +\q1 +\s5 +\v 5 এজনে ক’ব, মই যিহোৱাৰেই, আনজনে নিজকে যাকোবৰ বুলি ক’ব, +\q1 আৰু আন এজনে ‘মই যিহোৱাৰ হ’য়’এই বুলি নিজৰ হাতত লিখিব, আৰু ইস্ৰায়েলৰ নামেৰে জনাজাত হ’ব।” +\q1 +\s5 +\v 6 ইস্ৰায়েলৰ ৰজাক , তেওঁৰ মুক্তিকৰ্ত্তা,বাহিনীসকলৰ যিহোৱাই এই দৰে কৈছে; +\q1 “ময়েই আদি, আৰু ময়েই অন্ত; মোৰ বাহিৰে আন কোনো ঈশ্বৰ নাই। +\q1 +\s5 +\v 7 মোৰ দৰে কোন হ’য়?তেওঁক এই বিষয়ে বর্ণনা কৰি মোক ক’ব দিয়া +\q1 মোৰ প্রাচীন কালৰ লোকসকলক মই প্রতিষ্ঠা কৰাৰে পৰা, সেই বিষয়বোৰ ঘটি আহিছে, আৰু আহিবলগীয়া ঘটনাৰ কথা তেওঁলোকক ঘোষনা কৰিব দিয়া। +\q1 +\s5 +\v 8 তোমালোকে ভয় নকৰিবা বা ভয়াতুৰ নহবা। মই জানো পূৰ্ব্বৰে পৰা তোমালোকৰ আগত এই বিষয়ে প্রকাশ আৰু ঘোষনা কৰা নাই? +\q1 তোমালোকেই মোৰ সাক্ষী: মোৰ বাহিৰে জানো আন কোনো ঈশ্বৰ আছে? আন কোনো শিলা নাই; মই আন কাকো নাজানো।” +\q1 +\s5 +\v 9 কটা-মূৰ্ত্তি সাজোঁতাবোৰ সকলোৱে অসাৰ; তেওঁলোকে আনন্দ কৰা বিষয়বোৰ মূল্যহীন; +\q1 তেওঁলোকৰ সাক্ষীবোৰে একো নেদেখে বা নাজানে, আৰু সেয়ে তেওঁলোকক লাজত পৰিব। +\q1 +\v 10 মূল্যহীন দেৱতা বা কটা মূত্তি কোনে নিৰ্ম্মাণ কৰিলে ? +\q1 +\s5 +\v 11 চোৱা, তেওঁৰ সকলো সহযোগী সকল লাজত পৰিব; শিল্পকাৰসকল কেৱল মানুহ মাথোন। +\q1 তেওঁলোকক একেলগহৈ থিৰে থাকিব দিয়া; তেওঁলোক কাপুৰুষ আৰু তেওঁলোকে লাজ পাব। +\q1 +\s5 +\v 12 কমাৰে তেওঁৰ সজুলিৰে সৈতে কাম কৰে, তেওঁ লোহাৰ অস্ত্ৰ আঙঠাৰ ওপৰত দি নিৰ্ম্মাণ কৰে। +\q1 তেওঁ হাতুৰীৰে তাক গঢ় দিয়ে, আৰু নিজৰ বলবান হাতেৰে তাক বনায়। +\q1 তেওঁ ভোকাতুৰ হয়, আৰু তেওঁৰ বল হ্রাস পায়, তেওঁ পানী নাখায় আৰু মূৰ্ছা যায়। +\q1 +\s5 +\v 13 বাঢ়ৈয়ে কাঠ ৰেখা টানি ৰঙা জোখে, আৰু লিখনিৰে সৈতে তাত চিন দিয়ে। +\q1 তেওঁ কম্পাচেৰে সৈতে চিন দি সজুলিৰে সৈতে তাক গঢ় দিয়ে, +\q1 তেওঁ আকৰ্ষণীয় মানুহৰ আকৃতিৰে তাক গঢ় দিয়ে, যাতে তাক মন্দিৰত থ’ব পাৰে। +\q1 +\s5 +\v 14 তেওঁ এৰচ গছ কাটে; বা তেওঁ দেবদাৰু(cypress)আৰু অ’ক গছ বাছি লয়; +\q1 সি অৰণ্যৰ পৰা গছবোৰ নিজৰ বাবে লয়। ফাৰ(দেবদাৰু গছৰ দৰে) গছ ৰোৱে, আৰু বৰষুণে তাক বৃদ্ধি কৰে। +\q1 +\s5 +\v 15 তাৰ পাছত মানুহে তাক জুইৰ বাবে ব্যৱহাৰ কৰে, আৰু নিজে শেক লয়। হয়, তেওঁ জুই জ্বলায়; আৰু তাত ৰুটি শেকে। +\q1 তেওঁ তাৰে এটা দেৱতা নিৰ্ম্মাণ কৰি তাৰ আগত প্রণিপাত কৰে, আৰু তেওঁ এটা মূৰ্ত্তি সাজি তাৰ আগত প্ৰণিপাত কৰে। +\q1 +\v 16 তেওঁ জুইৰ বাবে সেই কাঠৰ এভাগ পুৰে, তাৰ ওপৰত মঙহ পুৰে। তেওঁ তাক ভোজন কৰি তৃপ্ত হয়। +\q1 তেওঁ নিজকে প্রাণবন্ত কৰি ক’য়, ওঃ মই প্রাণবন্ত হৈছো,মই জুই দেখিছো।” +\q1 +\s5 +\v 17 তাৰ অৱশিষ্ট কাঠেৰে তেওঁ এক দেৱতা নিৰ্মাণ কৰিলে, তেওঁ তাৰ আগত প্ৰণিপাত কৰে, আৰু তাক সন্মান কৰে, +\q1 আৰু তাৰ আগত প্ৰশংসা কৰি কয়, “মোক উদ্ধাৰ কৰা; কাৰণ তুমি মোৰ দেৱতা।” +\q1 +\s5 +\v 18 তেওঁলোকে নাজানে, আৰু তেওঁলোকে নুবুজে; কাৰণ তেওঁলোক চকু অন্ধ আৰু দেখা নাপায়, আৰু তেওঁলোকৰ হৃদয় অনুভব নকৰে। +\q1 +\s5 +\v 19 কোনো এজনে নাভাৱে নাইবা তেওঁলোকে হৃদয়ঙ্গম নকৰে আৰু ক’য়, +\q1 মই সেই কাঠৰ এটা অংশ জুইত পুৰিলোঁ, হয়, তাৰ আঙঠাৰ ওপৰত মই পিঠা শেকিলোঁ, আৰু মই তাৰ আঙঠাৰ ওপৰত মাংস খৰিকাত দি খালোঁ। +\q1 এতিয়া তাৰ অৱশিষ্ট ভাগেৰে সেৱা কৰিবলৈ মই কিবা এটা ঘিণলগীয়া বস্তু সাজিম নে? কাঠডোখৰৰ আগত মই প্ৰণিপাত কৰিম নে?” +\q1 +\s5 +\v 20 এইটো তেওঁ ছাঁই ভোজন কৰাৰ দৰে; তেওঁক প্রবঞ্চক হৃদয়ে বিপথে নিয়ে। তেওঁ নিজৰ প্ৰাণক উদ্ধাৰ কৰিব নোৱাৰে, নাইবা তেওঁ ক’য়,“মোৰ সোঁ হাতে থকা এই বস্তু অনর্থক দেৱতা।” +\p +\s5 +\v 21 হে যাকোব, আৰু ইস্ৰায়েল, এই বিষয়ে চিন্তা কৰা; কাৰণ তুমি মোৰ দাস: +\q1 মই তোমাক নিৰ্মাণ কৰিলোঁ; তুমি মোৰ দাস; হে ইস্ৰায়েল মই তোমাক নাপাহৰিম। +\v 22 তোমাৰ ঘন মেঘৰ দৰে অপৰাধবোৰ , আৰু তোমাৰ মেঘৰ দৰে পাপবোৰ মচি পেলাম; +\q1 তুমি মোলৈ ঘূৰি আহাঁ, কিয়নো মই তোমাক মুক্ত কৰিলোঁ। +\q1 +\s5 +\v 23 হে আকাশ মণ্ডল গান কৰা, কাৰণ যিহোৱাই এই কাৰ্য সিদ্ধ কৰিলে; হে পৃথিবীৰ অধঃস্থান, জয়ধ্বনি কৰা; +\q1 হে পৰ্বতবোৰ, হে অৰণ্য আৰু তাৰ মাজত থকা সকলো গছ, আনন্দ গান কৰি উৎফলিত হোৱা; +\q1 কিয়নো যিহোৱাই যাকোবক মুক্ত কৰিলে, আৰু ইস্ৰায়েলৰ মাজত নিজৰ গৌৰৱ প্রকাশ কৰিব। +\q1 +\s5 +\v 24 তোমাৰ মুক্তিদাতা, আৰু তোমাক গৰ্ভত গঠন কৰা যিহোৱাই এই কথা কৈছে, +\q1 “ময়ে যিহোৱা যি সকলো সৃষ্টি কৰিলে, +\q1 যি জনাই অকলেই আকাশ মণ্ডল বিস্তাৰ কৰিলে, আৰু যি জনাই অকলেই পৃথিবী সজালে, +\q1 +\v 25 যি জনাই অনৰ্থক কথা কোৱাসকলৰ লক্ষণবোৰ ব্যৰ্থ কৰে, মঙ্গলতীবোৰক বলীয়া কৰে, আৰু যি সকলে মঙ্গল চাই তেওঁলোকক অপমান কৰে, +\q1 আৰু মই সেই জন যি জনে জ্ঞানীসকলৰ প্রজ্ঞা বিপৰ্যস্থ কৰে, আৰু তেওঁলোকৰ পৰামৰ্শ মুৰ্খতালৈ ৰূপান্তৰিত কৰে। +\q1 +\s5 +\v 26 ময়ে যিহোৱা যি জনে নিজৰ দাসৰ কথা সিদ্ধ কৰে, আৰু নিজৰ দূতৰ পৰামৰ্শ সিদ্ধ কৰে, +\q1 যি জনাই যিৰূচালেমৰ বিষয়ে কয়, ‘সেয়ে বসতিৰ ঠাই নহ’ব,’ আৰু যিহূদাৰ নগৰবোৰৰ বিষয়ে কয়, ‘সেইবোৰ পুনৰ নিৰ্মাণ কৰা হ’ব, আৰু তাৰ বিধস্ত হোৱা ঠাইবোৰ পুনৰ স্থাপন কৰিম, +\q1 +\v 27 যি জনাই অগাধ সমূদ্রক কয়, ‘শুকাই যা, আৰু মই তোৰ সোঁতবোৰ শুকুৱাম, +\q1 +\s5 +\v 28 যি জনাই কোৰচৰ বিষয়ে কয়, ‘তেওঁ মোৰ ভেড়াৰখীয়া, আৰু মোৰ সকলো বাঞ্ছা সিদ্ধ কৰিব,’ তেওঁ যিৰূচালেমৰ বিষয়েও কয়, ‘তাক পুনৰ নিৰ্মাণ কৰা হওক,’ আৰু মন্দিৰৰ বিষয়ে কয়, ‘তোমাৰ ভিত্তিমূল স্থাপন কৰা হওক’,” + +\s5 +\c 45 +\q1 +\v 1 যাৰ সন্মুখত সকলো জাতিবোৰৰ বশীভূত কৰিবলৈ মই তেওঁৰ সোঁ হাত ধৰিছোঁ, +\q1 দুৱাৰবোৰ পুনৰায় জাপ নোখোৱাকৈ যাৰ আগত সেই দুৱাৰবোৰ মুকলিকৈ ৰাখিবলৈ ৰজাসকলক অস্ত্রহীন কৰিম, +\q1 যিহোৱাই নিজৰ অভিষিক্ত কোৰচক এই কথা কৈছে, +\q1 +\s5 +\v 2 মই তোমাৰ আগে আগে যাম আৰু পর্ব্বতবোৰ সমান কৰিম, +\q1 মই পিতলৰ দুৱাৰবোৰ ভাঙি ডোখৰ ডোখৰ কৰিম, আৰু লোহাৰ ডাংবোৰ কাটি টুকুৰা টুকুৰ কৰিম। +\q1 +\v 3 মই যে তোমাৰ নাম কাঢ়ি মাতোঁতা ইস্ৰায়েলৰ ঈশ্বৰ যিহোৱা, তুমি তাক জানিবৰ বাবে, +\q1 মই আন্ধাৰত থকা ধন আৰু গুপুত ঠাইত লুকুৱাই থোৱা বহুমূল্য বস্তু তোমাক দিম। +\q1 +\s5 +\v 4 মোৰ দাস যাকোবৰ আৰু মোৰ মনোনীত ইস্ৰায়েলৰ বাবে, +\q1 যদিও তুমি মোক নাজানা, তথাপিও মই তোমাক নাম ধৰি মাতিলোঁ আৰু সন্মানীয় উপাধি দিলোঁ। +\q1 +\v 5 ময়েই যিহোৱা, সেইস্হানত আন কোনো নাই; মোৰ বাহিৰে কোনো ঈশ্বৰ নাই। +\q1 +\v 6 সূৰ্য উদয় হোৱা ঠাইৰে পৰা পশ্চিম ফাললৈকে সকলো লোকে মোৰ বাহিৰে যে কোনো ঈশ্বৰ নাই তাক যেন জানিব পাৰে: +\q1 ময়েই যিহোৱা, আন কোনো নাই। +\q1 +\s5 +\v 7 মই পোহৰ সৃষ্টি কৰোঁ, আৰু অন্ধকাৰ সৃজন কৰোঁ, +\q1 মই শান্তি স্থাপন কৰোঁ, আৰু দুর্যোগ সৃষ্টি কৰোঁ, মই এই সকলোকে সিদ্ধ কৰোঁতা যিহোৱা। +\q1 +\v 8 হে গগন মণ্ডল, ওপৰৰ পৰা তুমিয়ে বৰষুন বৰষোৱা!বৰষুন স্বৰূপে আকাশৰ পৰা তুমিয়ে ধাৰ্মিকতা ৰূপ পৰিত্রান বৰষোৱা। +\q1 পৃথিবীয়ে ইয়াক শুহি লওক, সেই পৰিত্ৰাণ যেন লহপহকৈ বাঢ়িব; +\q1 আৰু ধর্মপৰায়ণতা ইয়াৰ সৈতে একেলগে উদ্ভৱ হওক। মই, যিহোৱাইয়ে দুয়োকো সৃষ্টি কৰিলোঁ। +\q1 +\s5 +\v 9 যি কোনোৱে নিজৰ নিৰ্মাণকৰ্ত্তাৰ লগত বাদানুবাদ কৰে, তেওঁৰ সন্তাপ হ’ব! তেওঁ পৃথিবীৰ সকলো মাটিৰ খোলাকটিবোৰৰ মাজৰ এডোখৰ খোলাকটি মাথোন! +\q1 ‘ তুমি কি কৰিছা?’ এই বুলি জানো কুমাৰ জনক মাটিয়ে ক’ব? বা ‘তুমি কি বনাইছা- যেতিয়া তুমি এইটো কৰিছিলা তেতিয়া তোমাৰ অধিকাৰ নাছিল নেকি?’তাৰ হাত নাই, এই বুলি জানো তোমাৰ সজা বস্তুৱে ক’ব? +\s5 +\v 10 ‘আপুনি জন্মদাতা ৰূপে কি কৰিছে ?’ এই বুলি যি জনে পিতৃক,বা ‘আপুনি কি জন্ম দিছে?’ এই বুলি মহিলাক কয়, তেওঁৰ সন্তাপ হ’ব। +\q1 +\s5 +\v 11 ইস্ৰায়েলৰ পবিত্ৰ জনা আৰু নিৰ্মাণকৰ্ত্তা যিহোৱাই এই কথা কৈছে: +\q1 আগলৈ হ’ব লগা ঘটনাৰ বিষয়ে,আৰু মোৰ সন্তানসকলৰ বিষয়ে মোক প্রশ্ন কৰিছানে? মোৰ হাতৰ কাৰ্যৰ বিষয়ে কি কৰিম তোমালোকে মোক কৈছানে?’ +\q1 +\s5 +\v 12 মইয়ে পৃথিবী সৃষ্টি কৰিলোঁ, আৰু তাত মনুষ্য সৃষ্টি কৰিলোঁ। +\q1 ময়েই নিজ হাতেৰে আকাশ মণ্ডল বিস্তাৰ কৰিলোঁ; আৰু সকলো তৰাবোৰক দৃষ্টিগোচৰ হবলৈ মই আজ্ঞা দিলোঁ। +\q1 +\s5 +\v 13 বাহিনীসকলৰ যিহোৱাই এই কথা কৈছে, মই ন্যায়পৰায়ণতাত কোৰচক আলোড়িত কৰিলো, আৰু মই তেওঁৰ সকলো পথ সমান কৰিম। +\q1 তেঁৱেই মোৰ নগৰখন নির্মান কৰিব, আৰু বিনামূল্যে কি বিনা ভেঁটিয়ে মোৰ দেশান্তৰিত লোকসকলক পঠাই দিব।’” +\q1 +\s5 +\v 14 যিহোৱাই এইদৰে কৈছে, “মিচৰৰ পৰিশ্ৰম ফল আৰু কূচ দেশৰ বাণিজ্যদ্ৰব্য আৰু দীৰ্ঘকায়ী চবায়ীয়া লোকক +\q1 তোমাৰ ওচৰলৈ অনা হ’ব। তেওঁলোক তোমাৰেই হ’ব।তেওঁলোক তোমাৰ পাছত চলোঁতা হ’ব; তেওঁলোক শাৰী পাতি আহিব। +\q1 তেওঁলোকে তোমাৰ আগত প্ৰণিপাত কৰি এই বুলি প্ৰৰ্থনা কৰিব, +\q1 ‘ নিশ্চয়ে তোমাৰ লগত ঈশ্বৰ আছে; তেওঁৰ বাহিৰে আন কোনো ঈশ্বৰ নাই।’” +\q1 +\v 15 হে ইস্ৰায়েলৰ ঈশ্বৰ, ত্ৰাণকৰ্ত্তা, নিশ্চয়ে আপুনি নিজকে গোপন ৰাখোঁতা ঈশ্বৰ। +\q1 +\s5 +\v 16 মুৰ্ত্তি সাজোঁতাসকলে অপমান পাব, তেওঁলোকে লাজ পাব আৰু অপদস্হ হ’ব। +\q1 +\v 17 কিন্তু ইস্ৰায়েলে যিহোৱাৰ দ্বাৰাই অনন্তকলীয়া পৰিত্ৰাণেৰে ৰক্ষিত হ’ব; +\q1 তোমালোক পুনৰ লজ্জিত বা অপমানিত নহ’বা। +\q1 +\s5 +\v 18 কোনে পৃথিবী সৃষ্টি কৰিলে আৰু গঠন কৰিলে কোনে তাক স্থাপন কৰিলে। +\q1 তেওঁ অনৰ্থকৰূপে সৃষ্টি কৰা নাই, কিন্তু বাসস্থানৰ বাবেহে তাক নিৰ্মাণ কৰিলে, +\q1 আকাশ মণ্ডল সৃষ্টি কৰা সেই সত্য ঈশ্বৰ যিহোৱাই এই কথা কৈছে, +\q1 ময়েই যিহোৱা, মোৰ কোনো সমকক্ষ নাই। +\q1 +\s5 +\v 19 মই গুপুতে অন্ধকাৰময় কোনো ঠাইত কথা কোৱা নাই; +\pi ‘মোক নিৰর্থক ভাবে বিচাৰা,’ এই বুলি মই যাকোবৰ বংশক কোৱা নাই! +\q1 মই যিহোৱাই, যি আন্তৰিকতাৰে কওঁ, যি সত্য মই তাক ঘোষনা কৰোঁ। +\q1 +\s5 +\v 20 জাতিবোৰৰ মাজৰ শৰণার্থীসকল, তোমালোক একগোটহৈ নিজকে সমবেত কৰা আৰু আহাঁ! +\q1 যিসকলে কটা প্ৰতিমা ভাৰ বৈ ফুৰে, আৰু ৰক্ষা কৰিব নোৱাৰা দেৱতাৰ আগত প্ৰাৰ্থনা কৰে, তেওঁলোকৰ কোনো জ্ঞানো নাই। +\q1 +\s5 +\v 21 ওচৰলৈ আহা আৰু মোৰ আগত এইতো ঘোষনা কৰা, প্রমান আনা! তেওঁলোকক একেলগে মিলিত হবলৈ দিয়া। +\q1 কোনে আগৰ পৰা এইসকলো দেখুৱাই আহিছে? কোনে ঘোষনা কৰিছে? +\q1 মই যিহোৱাই নহয়নে? মোৰ বাহিৰে আন কোনো ঈশ্বৰ নাই, মই ন্যায়ৱান ঈশ্বৰ, আৰু ত্ৰাণকৰ্ত্তা; মোৰ বাহিৰে আন কোনো নাই। +\q1 +\s5 +\v 22 পৃথিবীৰ অন্তলৈকে থকা সকল, মোলৈ ঘুৰি আহা আৰু পৰিত্ৰাণপ্ৰাপ্ত হোৱা; +\q1 কাৰণ ময়েই ঈশ্বৰ, আৰু ইয়াত আন কোনো দেৱতা নাই। +\v 23 মোৰ আগত প্ৰত্যেকে আঁঠু ল’ব, প্রত্যেক জীবাই শপত খাব; +\q1 মই নিজেই শপত খালোঁ; +\q1 মোৰ ন্যায়পৰায়ণ বিধানৰ কথা কলো, আৰু সেয়ে পুনৰ ঘুৰি নাহিব। +\q1 +\s5 +\v 24 লোকসকলে ক’ব “কেৱল যিহোৱাত হে পৰিত্রান আৰু শক্তি আছে।”’” +\q1 যিসকলো তেওঁৰ প্রতি কুপিত তেওঁলোক তেওঁৰ সন্মুখত লাজত সঙ্কুচিত হ’ব। +\q1 +\v 25 যিহোৱাতেই ইস্ৰায়েলৰ আটাই বংশ ধাৰ্মিক বুলি গণিত হ’ব, আৰু তেওঁত গৌৰৱ কৰিব। + +\s5 +\c 46 +\s বাবিলৰ দেৱতাবোৰৰ বিনাশ আৰু তাৰ পতন। +\q1 +\v 1 বেল দেৱতা নত হ’ল, নবো দোঁ খালে, তেওঁলোকৰ মুৰ্ত্তিবোৰ +\q1 সেইবোৰ গধুৰ হোৱা বাবে কঢ়িয়াই নিয়া জন্তুবোৰ নিম্নগামী হ’ল। এই কঢ়িয়াই নিয়া মুর্ত্তিবোৰ ভাগৰুৱা জন্তুৰ বাবে গধুৰ বোজা হ’ল। +\q1 +\v 2 একেলগে সিহঁত নত হ’য়, আঠু কাঢ়ে; সিহঁতে প্রতিমাবোৰ উদ্ধাৰ কৰিব নোৱাৰে; +\q1 কিন্তু সিহঁত নিজেও বন্দী অৱস্থালৈ যায়। +\q1 +\s5 +\v 3 গৰ্ভৰ পৰা আৰু জন্মৰ আগৰে পৰা যিসকলক মই কঢ়িয়াই আনিছো: +\q1 সেই যাকোবৰ বংশ আৰু ইস্ৰায়েলৰ বংশৰ অৱশিষ্ট লোকসকল, মোৰ কথা শুনা। +\q1 +\v 4 আনকি তোমালোকৰ বৃদ্ধ অৱস্থালৈকে ময়ে সেই জন, আৰু চুলি নপকা প্রয্যন্ত ময়েই তোমালোকক কঢ়িয়াম; +\q1 ময়েই তোমালোকক সৃষ্টি কৰিলো, আৰু ময়েই তোমালকক পোহপাল দিম; মই তোমালোকক সুৰক্ষিত স্হানলৈ লৈ যাম। +\q1 +\s5 +\v 5 তোমালোকে মোক কাৰ সৈতে তুলনা কৰিবা? আৰু মই কাৰ সাদৃশ,সেয়ে জানো আমাক তুলনা কৰিব পাৰিব? +\q1 +\v 6 লোকসকলে মোনাৰ পৰা সোণ ঢালি দিয়ে আৰু তৰ্জুত ৰূপ জোখে। +\q1 তেওঁলোকে তাৰ দ্বাৰাই এক দেৱতা নিৰ্মাণ কৰিবলৈ সোণাৰিক বেচ দিয়ে; তেওঁলোকে সেই দেৱতাক প্ৰণিপাত কৰে, আৰু পূজাও কৰে। +\q1 +\s5 +\v 7 তেওঁলোকে তাক তেওঁলোকৰ কান্ধত উঠাই আৰু কঢ়িয়াই লৈ যায়, তেওঁলোকে নিজ ঠাইত তাক স্থাপন কৰে; তাতে সি থিয় হৈ থাকে, আৰু নিজৰ ঠাইৰ পৰা লৰচৰ নহয়। +\q1 তেওঁলোকে তাৰ আগত কান্দে, কিন্তু উত্তৰ দিব নোৱাৰে, নাইবা তেওঁলোকক সঙ্কটৰ পৰা উদ্ধাৰ কৰিবও নোৱাৰে। +\q1 +\s5 +\v 8 হে তোমালোক বিদ্রোহীসকল এই বিষয়ে চিন্তা কৰা;কেতিয়াও প্রত্যাখ্যান নকৰিবা!স +\v 9 সময়ৰ সৈতে পাৰ হৈ যোৱা আগৰ কথাবোৰ সোঁৱৰণ কৰা; +\q1 কাৰণ ময়েই ঈশ্বৰ,আৰু আন কোনো নাই; ময়েই ঈশ্বৰ, মোৰ তুল্য কোনো নাই। +\q1 +\s5 +\v 10 মই আৰম্ভনিৰে পৰা শেষৰ কথা ঘোষনা কৰিছো, আৰু আগতিয়াকৈ সেইবোৰ এতিয়াও ঘটা নাই; +\q1 মই কৈছো “মোৰ পৰিকল্পনা সিদ্ধ কৰিম,আৰু মই যি দৰে ইচ্ছা কৰো সেই দৰে কৰিম।” +\q1 +\v 11 মই পূব দিশৰ পৰা এক হিংসুক চৰাইক, দূৰ দেশৰ পৰা মোৰ মনোনীত পুৰুষক মাতিম; +\q1 হ’য় মই কলোঁ; মই তাক সিদ্ধ কৰিম; মোৰ উদ্দেশ্য আছে,মইয়ো কৰিম। +\q1 +\s5 +\v 12 সুকার্য্যৰ পৰা দূৰৈত থাকা জেদী লোকসকল মোৰ কথা শুনা । +\q1 +\v 13 মই মোৰ ধাৰ্ম্মিকতা ওচৰলৈ আনো; এইটো দূৰত নাথাকে, আৰু মোৰ পৰিত্ৰাণে বাট নাচায়; +\q1 আৰু মই চিয়োনক পৰিত্রান আৰু ইস্ৰায়েলক মোৰ সৌন্দর্য্য দিম। + +\s5 +\c 47 +\q1 +\v 1 হে বাবিলৰ কুমাৰী জীয়াৰী, তুমি নামি আহা, আৰু ধুলিত বহা; +\q1 হে কলদিয়া-জীয়াৰী, সিংহাসনৰ অবিহনে, মাটিত বহা। +\q1 তোমাক ধুনীয়া আৰু লাহী বুলি পুনৰায় কোৱা নাযাব। +\q1 +\v 2 জাঁত লোৱা আৰু আটা পিহি গুৰি কৰা, তোমাৰ ওৰণি গুচুউৱা, +\q1 তোমাৰ তললৈকে ওলমি যোৱা কাপোৰ সোলোকাই থোৱা, তোমাৰ ভৰিৰ আৱৰণ গুচাই নদী পাৰ হোৱা। +\q1 +\s5 +\v 3 তোমাৰ বিৱস্ত্ৰতা প্ৰকাশ পাব, হ’য়, তোমাৰ লাজ দেখা যাব: +\q1 মই প্রতিশোধ ল’ম, আৰু কোনো পুৰুষক ক্ষমা নকৰিম। +\q1 +\v 4 আমাৰ মুক্তি দাতাৰ নাম, বাহিনীসকলৰ যিহোৱা, ইস্ৰায়েলৰ পবিত্ৰ জনা। +\q1 +\v 5 হে কলদিয়া-জীয়াৰী, নিজম দি বহা, আৰু আন্ধাৰৰ মাজলৈ যোৱা; +\q1 কাৰণ তোমাক আৰু ৰাজ্যবোৰৰ ৰানী বুলি মতা নহ’বা। +\q1 +\s5 +\v 6 মই মোৰ প্ৰজাসকলৰ ওপৰত ক্ৰোধ কৰিলোঁ, মই মোৰ আধিপত্য অপবিত্ৰ কৰিলোঁ; +\q1 আৰু তেওঁলোকক আপোনাৰ হাতত দিলো, কিন্তু আপুনি তেওঁলোকলৈ একো দয়া নেদেখুৱালে, +\q1 আপুনি বৃদ্ধসকলৰ ওপৰত অতি গধুৰ যুৱলি দিলে। +\q1 +\v 7 তুমি ক’লা,“ মই চিৰকাললৈকে একচ্ছত্র ৰানী হৈ থাকিম;” +\q1 এই কাৰণে তুমি এইবোৰ কথাত মনোযোগ দিয়া নাই, নাইবা তেওঁলোকক কেনেকৈ উলিয়াই দিবা সেই বিষয়ে ভবা নাই। +\q1 +\s5 +\v 8 নিশ্চিন্ত মনে বহি থকা হে ইন্দ্রিয়াসক্ত, সেইয়ে তুমি এতিয়া এই কথা শুনা, +\q1 তুমি নিজৰ মনতে কৈছা,“ মই বর্তি আছোঁ, মোৰ দৰে আন কোনো নাই; +\q1 মই কেতিয়াও বিধৱা হৈ নাথাকিম, নাইবা সন্তান হানি হোৱা অনুভব নকৰিম।” +\q1 +\v 9 কিন্তু এই দুয়োটা বিষয়েই তোমালৈ এদিনতে ঘটিব: +\q1 তোমাৰ অধিক মায়াকৰ্ম আৰু তোমাৰ অনেক তন্ত্ৰ মন্ত্ৰ থকা স্বতেও, +\q1 সন্তান হানি আৰু বৈধব্য, সম্পূর্ণ শক্তিৰে তোমালৈ ঘটিব। +\q1 +\s5 +\v 10 তুমি তোমাৰ দুষ্টতাত নিৰ্ভৰ কৰিছা;তুমি কোৱা “মোক কোনেও নেদেখে;” +\q1 তোমাৰ প্রজ্ঞা আৰু তোমাৰ জ্ঞানেই তোমাক বিপথগামী কৰিলে; +\q1 কিন্তু তুমি মনতে কোৱা, “মই বর্তি আছোঁ, মোৰ দৰে আন কোনো নাই।” +\q1 +\v 11 বিপর্যয়ে তোমাক পৰাজিত কৰিব; তুমি তন্ত্র-মন্ত্ৰেৰে তাক দূৰ কৰিব নোৱাৰিবা। +\q1 বিপর্যয় তোমাৰ ওপৰত পৰিব;তুমি তাৰ পৰা ৰক্ষা পাবলৈ সক্ষম নহবা। +\q1 তুমি জনাৰ পূর্ব্বেই, দুর্যোগে তোমাক আঘাট কৰিব। +\q1 +\s5 +\v 12 যি তন্ত্ৰ মন্ত্ৰ আৰু মায়াকৰ্মবোৰত তুমি লাগি আছিলা +\q1 সৰু কালৰে পৰা যিবোৰ বিশ্বাসেৰে আবৃত্তি কৰিলা, সেইবোৰত লাগি থাকা; +\q1 হয়তো তুমি জয়ী হ’ব পাৰা, হয়তো তুমি দুর্যোগৰ আতঙ্ক দুৰ কৰিব পাৰা। +\q1 +\v 13 তুমি অনেক পৰামর্শৰ সৈতে ভাগৰি পৰিছা; সেই লোকসকলক ঠিয় হ’ব দিয়া +\q1 যিসকলে গ্রহ নক্ষত্র আৰুতৰা গণনা কৰে তোমাক উদ্ধাৰ কৰিব, +\q1 নতুন জোন ঘোষনা কৰাসকলক তোমালৈ যি যি ঘটিব, তাৰ পৰা তোমাক উদ্ধাৰ কৰিব দিয়া। +\q1 +\s5 +\v 14 চোৱা, তেওঁলোক খেৰৰ দৰে হ’ব; তেওঁলোকক জুইয়ে পুৰি পেলাব, +\q1 তেওঁলোকে অগ্নিশিখাৰ পৰা নিজৰ প্ৰাণ উদ্ধাৰ কৰিব নোৱাৰিব; +\q1 সেয়ে উম লবলৈ, বা আগত বহি জুই ফুঁৱাবলৈ তাত কোনো আঙঠা নাথাকিব। +\v 15 সেইবোৰ তোমাৰ কাৰণে একো নহয় কিন্তু কঠোৰ পৰিশ্ৰম মাথো, যিসকলৰ সৈতে সৰু কালৰে পৰা তুমি বেপাৰ বাণিজ্য কৰিলে, +\q1 তেওঁলোক প্ৰতিজনে দিহাদিহি গুচি যাব, তোমাক উদ্ধাৰকৰিবলৈ কোনো নাথাকিব। + +\s5 +\c 48 +\s বাবিলৰ পৰা ইস্ৰায়েলৰ নিস্তাৰ। +\q1 +\v 1 হে ইস্ৰায়েল নামেৰে প্ৰখ্যাত, আৰু যিহূদাৰ জল সমোহৰ পৰা উৎপন্ন হোৱা যাকোবৰ বংশ, এই কথা শুনা, +\q1 যিসকলে যিহোৱাৰ নাম লৈ শপত খায়, ইস্ৰায়েলৰ ঈশ্বৰৰ ওচৰত সাহায্য প্রার্থনা কৰে, +\q1 কিন্তু আন্তৰিকতাৰে বা সত্যনিষ্ঠাৰে নকৰে। +\q1 +\v 2 কাৰণ তেওঁলোকে নিজকে পবিত্ৰ নগৰ লোক বুলি কয়, +\q1 আৰু বাহিনীসকলৰ যিহোৱাৰ নামেৰে প্ৰখ্যাত ইস্ৰায়েলৰ ঈশ্বৰত বিশ্বাস কৰে। +\q1 +\s5 +\v 3 মই বহু দিনৰ আগৰে পৰা কথাবোৰ ঘোষনা কৰিলো; এনে কি, সেইবোৰ মোৰ মূখৰ পৰা ওলাল, আৰু মই সেইবোৰ জানিবলৈ দিলো; +\q1 অকস্মাৎ মই সেইবোৰ সিদ্ধ কৰিলোঁ, আৰু সেইবোৰ ঘটি উঠিল। +\q1 +\v 4 কাৰণ মই জানো, যে, তুমি অবাধ্য, +\q1 তোমাৰ ডিঙিৰ মাংসপেশী লোহাৰ দৰে টান, আৰু তোমাৰ কপাল পিতলস্বৰূপ, +\q1 +\v 5 এই হেতুকে মই ইতিপূৰ্ব্বে তাক তোমাৰ আগত প্ৰকাশ কৰিলোঁ;সেইবোৰ ঘটাৰ পূর্ব্বেই মই তোমাক জনালো, +\q1 যাতে তুমি নোকোৱা “সেইবোৰ মোৰ মূৰ্ত্তিয়ে কৰিলে,” বা “মোৰ কটা প্ৰতিমাই মোৰ সাঁচত ঢলা মূৰ্ত্তিয়ে সেইবোৰ আজ্ঞা কৰিলে। ” +\q1 +\s5 +\v 6 তুমি এই কথাৰ বিষয়ে শুনিলা; তুমি এই সকলো সাক্ষ্য চোৱা; আৰু মই যি কৈছিলো তাক জানো সত্য বুলি স্বীকাৰ নকৰিবা ? এতিয়াৰে পৰা মই তোমাক নতুন বিষয়বোৰ, তুমি আগেয়ে নজনা গুপ্ত বিষয়বোৰ তোমাক দেখুৱাও। +\q1 +\v 7 সেইবোৰ এতিয়া স্ৰজন কৰা হ’ল, আগৰ পৰা নাছিল, আজিৰ আগতে তুমি সেইবোৰৰ বিষয়ে শুনা নাছিল, +\q1 এই বুলি তুমি নকবৰ নিমিত্তে, আজিৰ পূৰ্ব্বে সেইবোৰ শুনা নাছিল, সেয়ে তুমি ক’ব নোৱাৰা যে, “হ’য় মই এই বিষয়ে জানো।” +\q1 +\s5 +\v 8 তুমি কেতিয়াও শুনা নাই, জনাও নাই, তোমালোকে শুনিবৰ বাবে এইবোৰ কথা আগেয়ে মুকলি হোৱা নাছিল। +\q1 কাৰণ মই জানো, যে তুমি অতি প্রবঞ্চক, আৰু সেই তুমি জন্মৰে পৰা বিদ্রোহী। +\s5 +\v 9 মই তোমাক উচ্ছন্ন নকৰিবৰ বাবে মই মোৰ নামৰ কাৰণে ক্ৰোধ স্হগিত ৰাখিম, আৰু মোৰ সন্মানৰ কাৰণে কুন্ঠাবোধ কৰিম। +\q1 +\v 10 চোৱা, মই তোমাক সংশোধিত কৰিম, কিন্তু ৰূপৰ দৰে নহয় ; অত্যন্ত যন্ত্রনাত অগ্নিশালত মই তোমাক শুদ্ধ কৰিম। +\q1 +\v 11 মই নিজৰ কাৰণে, কেৱল নিজৰ কাৰণে কাৰ্য্য কৰিম; কাৰণ মোৰ নাম কেনেকৈ অসন্মানিত হ’বলৈ দিব পাৰোঁ ? +\q1 মই মোৰ গৌৰৱ অন্য কাকো নিদিম। +\q1 +\s5 +\v 12 হে মোৰ আমন্ত্ৰিত যাকোব আৰু ইস্ৰায়েল, মোৰ কথা শুনা; +\q1 মইয়ে তেওঁ, মইয়ে আদি, মইয়ে অন্তও। +\v 13 হ’য়, মোৰ হাতে পৃথিৱীৰ ভিত্তিমূল স্থাপন কৰিলে, আৰু মোৰ সোঁহাতে আকাশ মণ্ডল বিস্তাৰ কৰিলে; +\q1 মই যেতিয়া তেওঁলোকক মাতো,তেওঁলোক একেলগে থিয় হয়। +\s5 +\v 14 তোমালোক সকলোৱে নিজকে সমবেত কৰা, আৰু শুনা; তোমালোকৰ মাজৰ কোনে এইবোৰ কথা প্ৰকাশ কৰিলে ? +\q1 বাবিলৰ বিৰুদ্ধে যিহোৱা আৰু তেওঁৰ মিত্রই তেওঁৰ উদ্দেশ্য পূৰ্ণ কৰিব। তেওঁ কলদীয়াসকলৰ বিৰুদ্ধে যিহোৱাৰ ইচ্ছা পূর্ন কৰিব। +\q1 +\v 15 মই, মইয়েই কথা ক’লোঁ, হ’য়, ময়েই সেই জনক মাতিলোঁ, ময়েই সেই জনক আনিলোঁ; আৰু তেওঁ কৃতকাৰ্য্য হ’ব। +\q1 +\s5 +\v 16 তোমালোকে মোৰ ওচৰলৈ আহি এই কথা শুনা; +\q1 মই আদিৰে পৰা গুপুতে কথা কোৱা নাই; এই ঘটনা যেতিয়া ঘটে, মই তাতে আছোঁ, +\q1 এতিয়া প্ৰভু যিহোৱাই নিজ আত্মা দি মোক পঠালে। +\q1 +\s5 +\v 17 তোমাৰ মুক্তিদাতা ইস্ৰায়েলৰ পবিত্ৰ জনা যিহোৱাই এই কথা কৈছে: +\q1 “ মই তোমালোকৰ ঈশ্বৰ যিহোৱা, যিজনে তোমাক কৃতকার্য হবলৈ শিকাই, +\q1 তোমালোকৰ যাবলগীয়া পথত যিজনে চলাই নিয়ে। +\q1 +\v 18 যদি তোমালোকে কেৱল মোৰ আজ্ঞাবোৰ মানি চলিলা হ’য়! +\q1 তোমালোকৰ শান্তি আৰু উন্নতি নদীৰ দৰে প্রবাহিত হ’ল হ’য়, আৰু তোমাৰ পৰিত্রান সমুদ্ৰৰ ঢৌৰ দৰে হ’লহ’য়। +\q1 +\s5 +\v 19 তোমালোকৰ বংশ বালিৰ দৰে অসংখ্য, আৰু তোমালোকৰ ঔৰসত জন্মা সন্তান বালিৰ কণিকা সমুহৰ দৰে অসংখ্য হ’লহেঁতেন; +\q1 তেওঁলোকৰ নাম মোৰ আগৰ পৰা লুপ্ত বা নষ্ট নহ’ব। +\q1 +\s5 +\v 20 বাবিলৰ পৰা ওলাই আহা!কলদীয়াসকলৰ মাজৰ পৰা পলাই যোৱা! +\q1 উচ্চ ধ্বনিৰে ইয়াক প্ৰকাশ কৰা! ইয়াক জানিবলৈ দিয়া, পৃথিৱীৰ সীমালৈকে প্ৰচাৰ কৰা! +\q1 তোমালোকে কোৱা, ‘যিহোৱাই নিজ দাস যাকোবক মুক্ত কৰিলে।’” +\s5 +\v 21 যেতিয়া তেওঁ তেওঁলোকক শুকান ভুমিয়েদি লৈ গৈছিল, তেতিয়া তেওঁলোকৰ পিয়াহ লগা নাছিল; +\q1 তেওঁ তেওঁলোকৰ বাবে শিলটোৰ পৰা পানী বোৱালে, +\q1 আৰু তেওঁ শিলটো ফালিলত জলসমুহ বেগেৰে ওলাল। +\q1 +\v 22 যিহোৱাই কৈছে,“ দুষ্ট লোকসকলৰ কাৰণে কোনো শান্তি নাই।” + +\s5 +\c 49 +\s যিহোৱাৰ দাস আৰু তেওঁ কৃতকাৰ্য্য হোৱা বিষয়। +\q1 +\v 1 হে দ্বীপবাসী, মোৰ বাক্য শুনা! আৰু দূৰত থকা লোকসকল, মনোযোগ দিয়া। +\q1 যিহোৱাই মোক জন্ম হোৱা দিনৰ পৰা, যেতিয়া মোৰ মাতৃয়ে মোক পৃথিবীলৈ আনিলে তেতিয়াৰ পৰা মাতিলে। +\q1 +\v 2 তেওঁ মোৰ মুখ চোকা তৰোৱালৰ দৰে কৰিলে, তেওঁ নিজৰ হাতৰ ছাঁত মোক লুকুৱাই থলে; +\q1 তেওঁ মোক শানত দিয়া কাঁড় কৰিলে, তেওঁ নিজৰ তূণৰ ভিতৰত মোক লুকুৱাই ৰাখিলে। +\q1 +\s5 +\v 3 তেওঁ মোক ক’লে,“ইস্রায়েল তুমি মোৰ দাস, যাৰ যোগেদি মই মোৰ গৌৰৱ দেখিবলৈ পাম।” +\q1 +\v 4 যদিও মই ভাবো, মই মিছাকৈয়ে শ্ৰম কৰিলোঁ,মই অনৰ্থক ৰূপে মোৰ শক্তি নষ্ট কৰিলোঁ; +\q1 তথাপিও মোৰ ন্যায় যিহোৱাৰ লগত আছে, আৰু মোৰ পুৰস্কাৰ ঈশ্বৰৰ সৈতে আছে। +\q1 +\s5 +\v 5 আৰু এতিয়া যিহোৱাই কৈছে,মই নিজৰ ওচৰলৈ যাকোবক পুনৰায় আনিবৰ বাবে, আৰু ইস্ৰায়েলক তেওঁৰ ওচৰত গোট খুৱাবৰ অৰ্থে, +\q1 তেওঁৰ দাস হ’বলৈ মোক জন্মৰ পৰাই গঠন কৰিলে, +\q1 মই যিহোৱাৰ দৃষ্টিত মৰ্যদাৱান, আৰু মোৰ ঈশ্বৰ মোৰ বলস্বৰূপ। +\q1 +\v 6 তেওঁ কৈছে, যাকোবৰ ফৈদসকলক পুন:স্হাপন কৰিবলৈ, +\q1 আৰু ইস্ৰায়েলৰ জীৱিত লোকসকলক পুনৰায় স্থাপন কৰিবৰ অৰ্থে তুমি মোৰ দাস হোৱা অতি সৰু বিষয়। মই তোমাক ধর্মহীন লোকৰ আগত দ্বীপ্তিস্বৰূপ কৰিম। +\q1 সেয়ে হ’য়তো পৃথিবীৰ অন্ত:লৈকে তুমি মোৰ পৰিত্রানৰ উপায় হ’বা +\q1 +\s5 +\v 7 ইস্রায়েলৰ মুক্তিদাতা, তেওঁলোকৰ পবিত্র জনা,যিহোৱাই এই কথা কৈছে, +\q1 যাক মানুহে হেয়জ্ঞান কৰে, যাক দেশৰ লোকে ঘিণ কৰে, যি জনা অধিপতিসকলৰ দাস: +\q1 কাৰণ বিশ্বাসীযোগ্য যিহোৱাই, তাৰ ওপৰিও ইস্ৰায়েলৰ পবিত্ৰ জনাই তোমাক মনোনীত কৰিলে। +\q1 তেওঁৰেই বাবে ৰজাসকলে তোমাক দেখিলে উঠিব, আৰু অধিপতিসকলে তোমাক দেখিলে প্ৰণিপাত কৰিব। +\q1 +\s5 +\v 8 যিহোৱাই এই কথা কৈছে, +\q1 একে সময়তে মই তোমাক মোৰ অনুগ্ৰহ আৰু উত্তৰ দিবলৈ সিদ্ধান্ত ল’ম, আৰু পৰিত্ৰাণৰ দিনা মই তোমাক সহায় কৰিম; +\q1 উওৰাধিকাৰি সূত্রে পোৱা উচ্ছন্ন হৈ যোৱা দেশ পুনৰ নির্দিষ্ট কৰি গঠন কৰিবলৈ, +\q1 মই তোমাক সুৰক্ষা দিম,আৰু তোমাক চুক্তি হিচাবে লোকসকলৰ কাৰণে দিম। +\q1 +\s5 +\v 9 অন্ধকূপত থকা বন্দীসকলক তুমি কোৱা ‘ওলাই আহাঁ,’আৰু ‘নিজক দেখুৱা।’ +\q1 তেওঁলোকে পশুবোৰক বাটৰ কাষে কাষে চৰাব, আৰু আটাই খালী এঢলীয়া ঠাই সিহঁতৰ চৰণীয়া ঠাই হ’ব। +\q1 +\s5 +\v 10 তেওঁলোক ক্ষুধাতুৰ বাতৃষ্ণাতুৰ নহ’ব; গৰমে বা সূৰ্যৰ তাপে তেওঁলোকক কষ্ট নিদিব; +\q1 কাৰণ যি জনাই তেওঁলোকক দয়া কৰে, তেওঁ তেওঁলোকক চলাই লৈ যাব, আৰু জলৰ ভুমুকলৈ পথ দর্শক হৈ তেওঁলোকক চলাই নিব। +\q1 +\v 11 আৰু মই মোৰ পৰ্ব্বতবোৰ বাটলৈ পৰিনত কৰিম আৰু মোৰ ৰাজবাটবোৰ সমান কৰিম।” +\q1 +\s5 +\v 12 চোৱা, এইবোৰ দূৰৰ পৰা আহিব, কিছুমান উত্তৰৰ পৰা আৰু কিছুমান পশ্চিম দিশৰ পৰা; আৰু আনবোৰ চিনীম দেশৰ পৰা আহিব। +\q1 +\v 13 হে আকাশ মণ্ডল, গীত-গান কৰা; হে পৃথিবী, উল্লাসিত হোৱা; হে পৰ্ব্বতবোৰ, আনন্দ গান কৰিবলৈ ধৰা! +\q1 কাৰণ যিহোৱাই নিজৰ প্ৰজাসকলক শান্ত্বনা দিব, আৰু তেওঁৰ দুখিত সকলক তেওঁ দয়া কৰিব। +\q1 +\s5 +\v 14 কিন্তু চিয়োলে ক’লে,“ যিহোৱাই মোক ত্যাগ কৰিলে আৰু প্ৰভুৱে মোক পাহৰিলে।” +\q1 +\v 15 মহিলাই নিজে জন্ম দিয় সন্তানক জানো পাহৰিব পাৰে,সেয়ে স্নেহ নকৰাকৈ জানো নিজৰ পিয়াহ খোৱাব পাৰে? +\q1 হয়, তেওঁলোকে হয়তো পাহৰিব পাৰে, কিন্তু মই তোমাক নাপাহৰো। +\q1 +\s5 +\v 16 চোৱা, মই মোৰ হাতৰ তলুৱাত তোমাৰ নাম খোদিত কৰিলোঁ; আৰু তোমাৰ গড়বোৰ অবিৰাম ভাবে মোৰ দৃষ্টিত থাকিব। +\q1 +\v 17 তোমাৰ সন্তানসকল যেতিয়া বেগাবেগি ঘুৰি আহিব; তেতিয়া তোমাক ধংস কৰাসকল আতঁৰি যাব। +\q1 +\v 18 চাৰিওফালে চোৱা; তেওঁলোক সকলো গোট খাইছে আৰু তোমাৰ ওচৰলৈ আহিছে। +\q1 “নিশ্চিতভাবে যি দৰে মই জীয়াই আছো”এয়া যিহোৱাৰ ঘোষনা-“তোমালোকে সেইবোৰ অলঙ্কাৰৰ দৰে নিশ্চয় পিন্ধিবা; তোমালোকে সেইবোৰ কন্যাৰ দৰে পিন্ধিবা। +\q1 +\s5 +\v 19 ধ্বংস হোৱা দেশত যদিও তোমালোক পতিত আৰু উচ্‍ছন্ন হৈছিলা, +\q1 এতিয়া বাসিন্দা হ’বৰ বাবে তোমালোক অতি তাকৰ, আৰু যিসকলে তোমালোকক গ্ৰাস কৰিছিল তেওঁলোক এতিয়া বহু দূৰত। +\v 20 তোমালোকৰ সন্তাপৰ সময়ত জন্ম হোৱা সন্তানসকলে তোমালোকে শুনাকৈ ক’ব, +\q1 ‘এই ঠাই আমাৰ কাৰণে অতি ঠেক , আমাৰ বাবে ঠাই যুগুত কৰা; আমি যেন ইয়াত বাস কৰিব পাৰো।’ +\q1 +\s5 +\v 21 তেতিয়া তোমালোকে নিজকে কবা,“কোনে মোৰ কাৰণে এই সন্তান জন্ম দিলে?” +\q1 মই সন্তাপ আৰু বাঁজী, দেশান্তৰিত আৰু বিবাহ-বিচ্ছেদ ব্যক্তি আছিলো। এই সন্তানসকলক কোনে প্রতিপালন কৰিলে? +\q1 চোৱা, মোক অকলে এৰিলে; এইসকল ক’ৰ পৰা আহিলে?’” +\q1 +\s5 +\v 22 প্ৰভু যিহোৱাই এই কথা কৈছে: “চোৱা, মই দেশ নিবাসী সকললৈ মোৰ হাত দাঙিম, লোকসকললৈ মোৰ চিহ্ন ধ্বজা তুলিম। +\q1 তেওঁলোকে তোমালোকৰ পুত্ৰসকলক বাহুত আনিব, আৰু তোমাৰ জীয়াৰীসকলক কান্ধত তুলি অনিব। +\q1 +\s5 +\v 23 ৰজাসকল তোমালোকৰ লালন-পালন কৰা পিতৃ হ’ব, আৰু তেওঁলোকৰ ৰাণীসকল তোমালোকক প্রতিপালন কৰা দাসী হ’ব; +\q1 তেওঁলোকে মাটিত মুখ লগাই তোমালোকৰ আগত প্ৰণিপাত কৰিব, আৰু তোমালোকৰ ভৰিৰ ধুলি চেলেকিব; +\q1 আৰু মইয়ে যে যিহোৱা, তাক তোমালোকে জানিবলৈ পাবা, আৰু মোলৈ অপেক্ষা কৰা সকল লাজত নপৰিব।” +\q1 +\s5 +\v 24 যুদ্ধাৰোসকলে লুন্ঠন কৰি অনা বস্তু জানো তেওঁলোকৰ হাতৰ পৰা ল’ব পাৰি; বা বন্দীসকলক অত্যাচাৰীৰ পৰা উদ্ধাৰ? +\q1 +\v 25 কিন্তু যিহোৱাই এই কথা কৈছে: +\q1 হ’য় যোদ্ধাৰোসকলৰ পৰা বন্দীসকলক উলিয়াই অনা হ’ব, আৰু লুন্ঠন কৰি অনা বস্তু উদ্ধাৰকৰা হ’ব; +\q1 কাৰণ মই তোমালোকৰ প্রতিদ্বন্দ্বীক বাধা দিম আৰু তোমালোকৰ সন্তানসকলক ৰক্ষা কৰিম। +\q1 +\s5 +\v 26 আৰু তোমালোকক উপদ্ৰৱ কৰোঁতাসকলক মই তেওঁলোকৰ নিজৰেই মঙহ খোৱাম; আৰু তেওঁলোকে দ্ৰাক্ষাৰস বুলি নিজৰ তেজকেই নিজে পান কৰি মতলীয়া হ’ব; +\q1 সেয়ে, ময়েই যে যিহোৱা, তোমালোকৰ ত্ৰাণকৰ্ত্তা আৰু মুক্তিদাতা, যাকোবৰ পৰাক্ৰমী জনা, সেই কথা সকলো মানৱজাতিয়ে জানিব। + +\s5 +\c 50 +\q1 +\v 1 যিহোৱাই এই কথা কৈছে,“ মই যি পত্ৰৰ দ্বাৰাই তোমালোকৰ মাতৃক ত্যাগ কৰিলোঁ, তোমালোকৰ মাতৃৰ সেই ত্যাগপত্ৰ ক’ত? +\q1 আৰু মোৰ মহাজনসকলৰ কোনজনলৈ তোমালোকক বেচিলোঁ? +\q1 চোৱা, তোমালোকৰ অপৰাধৰ বাবেহে তোমালোকক বেচা হ’ল, আৰু তোমালোকৰ বিদ্রোহৰ কাৰণেহে তোমালোকৰ মাতৃক পঠিয়াই দিয়া হ’ল। +\s5 +\v 2 তাত কোনো এজন নাছিল তথাপি মই কিয় আহিছিলো? কোনো এজনে উত্তৰ দিয়া নাছিল তথাপি মই কিয় মাতিছিলো? +\q1 তোমালোকক মুক্ত কৰিবলৈ মোৰ হাত ইমান চুটি নে? তোমালোকক উদ্ধাৰ কৰিবলৈ মোৰ কোনো শক্তি নাই নে? +\q1 চোৱা, মোৰ ধমকিতেই মই সমুদ্ৰ শুকুৱাওঁ; মই নদীবোৰক মৰুভুমি কৰোঁ; +\q1 পানীৰ অভাৱত তাত থকা মাছবোৰ মৰিব আৰু গেলিব। +\q1 +\v 3 মই আন্ধাৰেৰে আকাশ আচ্ছাদিত কৰোঁ, আৰু চট কাপোৰেৰে ইয়াক ঢাকি ধৰোঁ। +\q1 +\s5 +\v 4 মই যেন ক্লান্ত জনক বহন কৰিব পৰা বাক্য ক’ব পাৰোঁ, +\q1 সেয়ে শিক্ষা দিয়া সকলৰ এজন বুলি, প্রভু যিহোৱাই মোক কথা কোৱা জিবা দিলে। তেওঁ প্ৰতিটো পুৱাতেই মোক সজাগ কৰে, এনে কি, শিক্ষা লাভ কৰা সকলৰ দৰে তেওঁ মোৰ কাণ সজাগ কৰে। +\q1 +\s5 +\v 5 প্ৰভু যিহোৱাই মোৰ কাণ মুকলি কৰিলে; +\q1 আৰু মই বিদ্রোহী নাছিলোঁ, বা মই পিছফালেও ঘুৰা নাছিলোঁ। +\q1 +\v 6 প্ৰহাৰ কৰা সকললৈ মই মোৰ পিঠি দিলোঁ,আৰু মোৰ ডাঢ়ি উভালাসকললৈ মোৰ গাল পাতি দিলোঁ, +\q1 অপমান আৰু ঘৃনাৰ পৰা মই মোৰ মুখ লুকোৱা নাই। +\q1 +\s5 +\v 7 কাৰণ প্ৰভু যিহোৱাই মোক সহায় কৰিব; সেই বাবে মই অপমানিত নহম; +\q1 সেয়ে মই মোৰ মুখ চকমকী পাথৰৰ দৰে কৰিলোঁ; কাৰণ মই জানো যে মই লাজ নাপাম। +\q1 +\s5 +\v 8 যি জনে মোক ন্যায্য বুলি প্রমান কৰিলে তেওঁ মোৰ ওচৰত আছে; কোনে মোৰ বিৰোধিতা কৰিব? আহাঁ আমি থিয় হওঁ আৰু ইজনে সিজনৰ সন্মুখীন হ’ও। +\q1 মোক দোষাৰোপ কৰা জন কোন?তেওঁক মোৰ ওচৰলৈ আহিব দিয়া। +\q1 +\v 9 চোৱা, প্ৰভু যিহোৱাই মোক সহায় কৰিব; কোনে মোক দোষী কৰিব? +\q1 চোৱা, তেওঁলোক সকলোৱেই কাপোৰৰ দৰে ক্ষয় হ’ব; পোকে তেওঁলোকক খাই পেলাব। +\q1 +\s5 +\v 10 তোমালোকৰ মাজৰ কোনে যিহোৱাক ভয় কৰা? তেওঁৰ দাসৰ বাক্য কোনে পালন কৰা? +\q1 কোনে পোহৰ নোহোৱাকৈ ঘোৰ আন্ধাৰত খোজ কাঢ়া? +\q1 তেওঁ যিহোৱাৰ নামত ভৰসা কৰক, আৰু তেওঁৰ ঈশ্বৰত নিৰ্ভৰ কৰক। +\q1 +\s5 +\v 11 চোৱা, তোমালোক যিসকলৱে জুই জ্বলোৱা, আৰু যি জনে নিজকে টর্চলৈইটেৰে সজ্জিত কৰা: +\q1 তোমালোকে নিজৰ জুইৰ পোহৰত আৰু তোমালোকে জ্বলোৱা সেই অগ্নিশিখাৰ পোহৰত খোজ কাঢ়া। +\q1 যিহোৱাই কৈছে ‘মোৰ হাতৰ পৰা’‘এই সকলো তোমালোকলৈ ঘতিব:কষ্টৰ ঠাইত তোমালোকে শয়ন কৰিবা।’ + +\s5 +\c 51 +\s পৰিত্ৰাণৰ উদয়। চিয়োনৰ দুৰৱস্থাৰ পৰিবৰ্ত্তন। +\q1 +\v 1 তোমালোক যি জনে ধাৰ্ম্মিকতাত চলা, যি জনে যিহোৱাক বিচাৰা, মোৰ কথা শুনা: +\q1 তোমালোকক যি শিলৰ পৰা কটা আৰু যি গাঁতৰ পৰা খন্দা হৈছিল, তালৈ দৃষ্টি কৰা । +\q1 +\s5 +\v 2 তোমালোকৰ পিতৃ অব্ৰাহাম আৰু তোমালোকৰ প্ৰসৱকাৰিণী চাৰালৈ দৃষ্টি কৰা; কাৰণ তেওঁ যেতিয়া অকলশৰীয়া ব্যক্তি আছিল, +\q1 তেতিয়া মই তেওঁক মাতি আশীৰ্ব্বাদ দি বহুবংশ কৰিলোঁ । +\s5 +\v 3 হ’য় যিহোৱাই চিয়োনক শান্ত্বনা দিব, তেওঁ সকলো উচ্ছন্ন ঠাইক শান্ত্বনা দিব; +\q1 তাৰ জনবসতিহীন ঠাইবোৰ এদেনৰ দৰে , আৰু জর্দন নদীৰ উপত্যকাৰ কাষৰ সমতল মৰুভূমি যিহোৱাৰ উদ্যানৰ দৰে কৰিলে; +\q1 তাত আনন্দ আৰু উল্লাস, ঈশ্বৰক ধন্যবাদ জ্ঞাপন,আৰু স্তুতি-গীতৰ ধ্বনি পোৱা যাব। +\q1 +\s5 +\v 4 “হে মোৰ লোকসকল, মোলৈ মনোযোগ দিয়া, আৰু মোৰ কথা শুনা! +\q1 কাৰণ মই এক বিধান প্ৰকাশ কৰিম, আৰু জাতিবোৰৰ কাৰণে পোহৰ হবলৈ মোৰ ন্যায়বিচাৰ স্থাপন কৰিম। +\q1 +\v 5 মোৰ ধাৰ্ম্মিকতা ওচৰ হ’য়, মোৰ পৰিত্ৰাণ উলায় যাব , আৰু মোৰ বাহুৱে জাতিবোৰৰ বিচাৰ কৰিব; +\q1 উপকূলভূমিয়ে মোলৈ বাট চাব, আৰু মোৰ বাহুবলৰ কাৰণ আগ্রহেৰে বাট চাব। +\s5 +\v 6 তোমালোকে আকাশলৈ চকু তুলি চোৱা, আৰু তলত থকা পৃথিবীলৈ দৃষ্টি কৰা; +\q1 কাৰণ আকাশ-মণ্ডল ধোঁৱাৰ দৰে অদৃশ্য হ’ব, পৃথিবী কাপোৰৰ দৰে ক্ষয় হ’ব, আৰু তাৰ নিবাসীসকল মাখিৰ দৰে মৰিব। +\q1 কিন্তু মোৰ পৰিত্ৰাণ অনন্তকাললৈ অবিৰামভাৱে চলি থাকিব, আৰু মোৰ ধাৰ্ম্মিকতাই কেতিয়াও কাম কৰা বন্ধ নকৰিব। +\q1 +\s5 +\v 7 তোমালোক যিসকলে সত্য কি জানা, মোৰ বিধান তোমালোকৰ হৃদয়ত ধৰি ৰখা লোকসকল,মোৰ কথা শুনা: +\q1 মানুহৰ অপমানলৈ ভয় নকৰিবা, নাইবা তেওঁলোকৰ অপব্যৱহাৰত হতাশ নহবা । +\q1 +\v 8 কাৰণ কাপোৰ খোৱা পোকে কাপোৰ খোৱাৰ দৰে তেওঁলোকক খাব, আৰু পোকে উল খোৱাৰ দৰে তেওঁলোকক খাব; +\q1 কিন্তু মোৰ ধাৰ্ম্মিকতা অনন্তকালৰ বাবে হব, আৰু মোৰ পৰিত্ৰাণ পুৰুষানুক্ৰমে থাকিব।” +\q1 +\s5 +\v 9 সজাগ হোৱা,সজাগ হোৱা, যিহোৱাৰ বাহু-বল আৰু শক্তিৰে তোমালোকে নিজকে আবৃত কৰা। +\q1 প্ৰাচীন কালৰ প্রজননসকল, পুৰনি দিনৰ দৰে সজাগ হোৱা। +\q1 সাগৰৰ ৰাক্ষসক গুৰি কৰা আৰু সর্পসিংহক খোঁচা জন আপুনিয়ে নে ? +\q1 +\v 10 সাগৰক, মহাজলসমূহক আপুনিয়ে শুকুউৱাই, +\q1 মুক্তসকলক পাৰ হৈ যাবৰ বাবে অগাধ সাগৰক পথ কৰা জন আপুনিয়ে নহয়নে ? +\q1 +\s5 +\v 11 যিহোৱাই মুক্তিপণ দিয়াসকল ঘুৰি আহিব, আৰু আনন্দ-গানেৰে চিয়োনলৈ আহিব; +\q1 তেওঁলোকৰ মূৰ সদাকালৰ বাবে আনন্দেৰে পৰির্পূণ হ’ব; উল্লাস আৰু আনন্দ হব, দু:খ আৰু শোক দূৰ হ’ব। +\q1 +\s5 +\v 12 মই, ময়েই যিজনে তোমালোকক শান্ত্বনা দিওঁ; +\q1 তোমালোকে কিয় মানুহলৈ ভয় কৰা, কাৰ মৃত্যু হ’ব, মানুহৰ পুত্রৰ,কোনে তোমালোকক তৃণৰ দৰে সৃষ্টি কৰিলে? +\q1 +\s5 +\v 13 যি জনাই আকাশ-মণ্ডল বিস্তাৰ কৰিলে, আৰু পৃথিবীৰ মূল স্থাপন কৰিলে, +\q1 তোমালোকৰ সেই নিৰ্ম্মাণকৰ্ত্তা যিহোৱাক কিয় পাহৰিছা ? +\q1 কাৰণ যেতিয় অতি ক্রোধত অত্যাচাৰীয়ে ধ্বংস কৰিবলৈ সিদ্ধান্ত লয়, তেতিয়া প্রতিদিনে তোমালোক অবিৰাম ভাবে আতঙ্কত থাকা। সেই অত্যাচাৰীসকলৰ ক্ৰোধ ক’ত ? +\q1 +\s5 +\v 14 যিজন লোক নম্র হ’ব, যিহোৱাই তেওঁক মুকলি কৰিবলৈ খৰধৰ কৰিব; তেওঁৰ মৃত্যু নহব আৰু নৰকলৈ নাযাব; অথবা তেওঁৰ আহাৰৰ অভাৱ নহব। +\q1 +\v 15 কাৰণ মই তোমালোকৰ ঈশ্বৰ যিহোৱা,যি জনাই ঢৌবোৰে গর্জ্জন কৰিবৰ বাবে, সাগৰক আন্দোলিত কৰে, তেওঁৰেই নাম বাহিনীসকলৰ যিহোৱা। +\q1 +\s5 +\v 16 মই আকাশ-মণ্ডলক স্থাপন কৰিব পাৰো, পৃথিবীৰ আধাৰশিলা স্হাপন কৰো, আৰু চিয়োনক ক’ও ‘তোমালোকেই মোৰ লোকসকল,’ +\q1 সেই বাবে মোৰ বাক্য তোমালোকৰ মুখত থলোঁ, আৰু মোৰ হাতৰ ছাঁত তোমালোকক ঢাকি ৰাখিলোঁ।” +\q1 +\s5 +\v 17 যিহোৱাৰ হাতৰ পৰা তেওঁৰ ক্ৰোধৰ পান-পাত্ৰ পান কৰা; +\q1 হে যিৰূচালেম, সজাগ হোৱা, সজাগ হোৱা, ঠিয় হোৱা; +\q1 তোমালোকে পান-পাত্র পান কৰিছা, ঢলংপলং কৰোঁতা পান-পাত্ৰ, আৰু তোমালোকে তাক উলিয়াইছা। +\q1 +\v 18 তেওঁ জন্ম দিয়া সন্তানসকলৰ মাজৰ কোনো এজন নাই তেওঁক পথ দেখূৱাবলৈ; +\q1 যিসকল সন্তান তেওঁ ডাঙৰ-দীঘল কৰিলে তেওঁলোকৰ মাজত কোনো এজন নাই তেওঁক হাতত ধৰি নিবলৈ। +\q1 +\s5 +\v 19 এই দুই ঘটনা তোমোলোকলৈ ঘটিল- কোনে তোমালোকৰ বাবে বিলাপ কৰিব?- +\q1 জনশুন্য ঠাই আৰু ধ্বংস, আকাল আৰু তৰোৱাল।কোনে তোমালোকক শান্ত্বনা দিব? +\q1 +\v 20 জালত পৰা হৰিণৰ দৰে তোমালোকাৰ সন্তানসকল অচেতন হ’ল,তেওঁলোক প্ৰত্যেক আলিৰ চুকত পৰি ৰ’ল; +\q1 তেওঁলোক যিহোৱাৰ ক্ৰোধ আৰু ঈশ্বৰৰ তিৰস্কাৰেৰে পৰিপূৰ্ণ। +\q1 +\s5 +\v 21 নিপীড়িত আৰু মতলীয়া হোৱা জন,কিন্তু দ্ৰাক্ষাৰসেৰে নহয়, এতিয়া এই কথা শুনা: +\q1 +\v 22 তোমালোকৰ ঈশ্বৰ,তোমালোকৰ প্ৰভু যিহোৱা, যিজনে তেওঁৰ লোকসকলৰ বাবে মিনতি কৰে,তেওঁ এই কথা কৈছে: +\q1 “চোৱা মই ঢলংপলং কৰা পান-পাত্ৰৰ পৰা তোমালোকৰ হাত ললোঁ, +\q1 এনে কি, মোৰ ক্ৰোধৰ পান-পাত্ৰৰ পৰাও ললোঁ, তোমালোকে পুনৰ তাক পান নকৰিবা। +\q1 +\s5 +\v 23 মই তোমালোকৰ উৎপীড়ক জনৰ হাতত তাক দিম; যিসকলে তোমালোকক কৈছিল,‘ উবুৰি হৈ পৰা,যাতে আমি তোমালোকৰ ওপৰেৰে যাব পাৰো,’ +\q1 আৰু তেওঁলোকে খোজ কাঢ়িব পৰাকৈ তোমালোকৰ পিঠি মাটিৰ দৰে আৰু বাটৰ দৰে কৰা।” আলি স্বৰূপে তোমাৰ পিঠি পাতি দিলা । + +\s5 +\c 52 +\q1 +\v 1 হে চিয়োন, সজাগ হোৱা, সজাগ হোৱা, তোমালোকৰ শক্তি তুলি ধৰা; +\q1 হে পবিত্ৰ নগৰ যিৰূচালেম, তোমালোকৰ সুন্দৰ বস্ত্ৰবোৰ পিন্ধা; +\q1 কাৰণ পুনৰ কেতিয়াও চুন্নৎ নোহোৱা বা অশুচি লোক তোমালোকৰ মাজত নোসোমাব। +\q1 +\s5 +\v 2 হে যিৰূচালেম, ধূলিৰ পৰা তোমালোকে নিজকে জোকাৰি দিয়া; +\q1 উঠি বহা; হে বন্দী-অৱস্থাত থকা হে চিয়োনৰ বন্দী জীয়াৰী, তোমালোকৰ ডিঙিৰ পৰা শিকলি খুলি দিয়া। +\q1 +\v 3 কাৰণ যিহোৱাই এই কথা কৈছে, “তোমালোক বিনামূল্যে বেচা গৈছিলা, আৰু তোমালোক বিনামূল্যে মুক্ত হবা।” +\q1 +\s5 +\v 4 কাৰণ প্ৰভু যিহোৱাই এই কথা কৈছে, পূর্ব্বে মোৰ লোকসকল মিচৰলৈ অস্থায়ীভাবে বাস কৰিবলৈ গৈছিল; +\q1 কিছু দিনৰ পূর্ব্বে অচূৰীয়া সকলে তেওঁলোকক উপদ্ৰৱ কৰিছিল। +\q1 +\s5 +\v 5 এইয়া যিহোৱাৰ ঘোষনা: “মই দেখিলো যে মোৰ লোক সকলক বিনা কাৰণে লৈ যোৱা হৈছে, এতিয়া ইয়াত মোৰ কৰিবলৈ কি আছে? যি সকলে তেওঁলোকৰ ওপৰত শাসন কৰিছিল তেওঁলোকে বিলাপ কৰিছে, আৰু ওৰে দিনটো অবিৰাম ভাবে মোৰ নাম নিন্দিত হৈছে।” +\q1 +\v 6 সেইবাবেই মোৰ লোকসকলে মোৰ নাম জানিব; +\q1 তেওঁলোকে সেই দিনা জানিব যে মইয়ে সেই জন যি জনে এই কথা কৈছোঁ। হয় ময়ে।” +\q1 +\s5 +\v 7 বার্তাবাহক যি জনে শুভবাৰ্ত্তা আনে, +\q1 যি জনে শান্তি প্ৰচাৰ কৰে, যি জনে মঙ্গলৰ শুভবাৰ্ত্তা আনে, যি জনে পৰিত্ৰাণ ঘোষনা কৰে, +\q1 যি জনে চিয়োনক কয়, “তোমালোকৰ ঈশ্বৰে ৰাজত্ব কৰিছে!”সেই জনৰ চৰণ পৰ্ব্বতৰ ওপৰত কেনে সুন্দৰ ! +\q1 +\v 8 শুনা, তোমালোকৰ প্ৰহৰীসকলে তেওঁলোকৰ মাত উচ্চ কৰিছে; একেলগে তেওঁলোকে জয়-ধ্বনি কৰিছে; +\q1 কাৰণ যিহোৱা চিয়োনলৈ ঘুৰি অহা, তেওঁলোকে, তেওঁলোকৰ প্রতেক চকুৱে দেখিবলৈ পাব। +\q1 +\s5 +\v 9 যিৰূচালেমৰ উচ্ছন্ন লোকসকল, একেলগে গানেৰে আনন্দত উল্লাস কৰা, +\q1 কাৰণ যিহোৱাই তেওঁৰ লোকসকলক শান্ত্বনা দিলে, তেওঁ যিৰূচালেমক মুক্ত কৰিলে। +\q1 +\v 10 যিহোৱাই সকলো জাতিৰ দৃষ্টিতে তেওঁৰ পবিত্ৰ বাহু অনাবৃত কৰিলে; +\q1 সমগ্র পৃথিবীয়ে আমাৰ ঈশ্বৰৰ পৰিত্ৰাণ দেখিবলৈ পাব। +\q1 +\s5 +\v 11 তোমালোকে এৰি যোৱা, এৰিযোৱা; তাৰ পৰা ওলাই যোৱা, কোনো অশুচি বস্তু নুচুবা; +\q1 তাৰ মাজৰ পৰা ওলাই যোৱা; তোমালোক যিসকলে যিহোৱাৰ পাত্ৰ কঢ়িয়াইছা, নিজকে শুচি কৰা। +\q1 +\v 12 কাৰণ তোমালোক বেগাবেগিকৈ ওলাই যাব লগা নহব, নাইবা আতঙ্ককত এৰি যাব লগা নহব; +\q1 কাৰণ যিহোৱা তোমালোকৰ আগে আগে যাব, আৰু ইস্ৰায়েলৰ ঈশ্বৰ তোমালোকৰ পাছত যাওঁতা হ’ব। +\q1 +\s5 +\v 13 চোৱা, মোৰ দাসসকলে জ্ঞানেৰে কাৰ্য কৰিব আৰু কৃতকার্য হ’ব; +\q1 তেওঁ উচ্চস্থানত আৰু উন্নীত হ’ব; তেওঁ অধিক মর্যদাপূর্ণ হ’ব। +\q1 +\v 14 তেওঁৰ আকৃতিতকৈ তেওঁৰ আকৃতি ইমান বিকৃত আছিল যে, +\q1 সেয়ে মানুহৰ অবস্থাতকৈ তেওঁৰ দৃশ্য ব্যতিক্রমি আছিল- +\q1 সেয়ে অনেকে আপোনালৈ ভয় কৰিছিল- +\q1 +\s5 +\v 15 সেয়ে তেওঁ অনেক দেশবাসীক সচকিত কৰিব; তেওঁৰ কাৰণে ৰজাসকলে তেওঁলোকৰ মুখ বন্ধ ৰখিব। +\q1 যি কথা তেওঁলোকক কোৱা হোৱা নাছিল, তেওঁলোকে দেখিবলৈ পাব, আৰু যি শুনা নাছিল, তেওঁলোকে বুজিব পাৰিব । + +\s5 +\c 53 +\q1 +\v 1 আমি যি শুনিলো সেয়া কোনে বিশ্বাস কৰিলে? আৰু যিহোৱাৰ বাহু কাৰ বাবে প্ৰকাশিত হ’ল? +\q1 +\v 2 কাৰণ তেওঁ যিহোৱাৰ আগত গছ পুলিৰ দৰে, আৰু শুকান মাটিত অঙ্কুৰিত হোৱা কোমল গজালিৰ দৰে বাঢ়ি উঠিল; +\q1 তেওঁৰ কোনো বৈশিষ্ট্যপূর্ণ চেহেৰা বা ঐশ্বর্য নাছিল, আমি যেতিয়া তেওঁক চাওঁ তেতিয়া আমাক আকর্ষণ কৰিব পৰা তেওঁৰ কোনো সৌন্দৰ্য নাছিল। +\q1 +\s5 +\v 3 তেওঁ ঘৃণিত আৰু মানুহৰ দ্বাৰাই প্রত্যাখ্যিত; শোকাতুৰ আৰু যাতনা পৰিচিত ব্যক্তি। +\q1 যাৰ পৰা মানুহে মুখ লুকাই ৰাখে, তেওঁ তাৰ দৰে; তেওঁক তুচ্ছ জ্ঞান কৰা হল, আৰু আমি তেওঁক বিশেষত্বহীন বুলি বিবেচনা কৰিলো। +\q1 +\s5 +\v 4 নিশ্চয়ে তেওঁ আমাৰ যাতনাবোৰ ললে, আমাৰ ৰোগৰ ভাৰ বলে, +\q1 তথাপি আমি তেওঁক ঈশ্বৰৰ দ্বাৰাই শাস্তি পোৱা, ঈশ্বৰৰ দ্বাৰাই প্ৰহাৰিত, আৰু পীড়িত বুলি ভাবিলো। +\q1 +\s5 +\v 5 কিন্তু আমাৰ বিদ্রোহী কার্যবোৰৰ বাবে তেওঁক খোঁচা হ’ল, আমাৰ পাপবোৰৰ বাবে গুড়ি কৰা হ’ল। +\q1 আমাৰ শান্তিৰ বাবে তেওঁক শাস্তি দিয়া হ’ল, আৰু তেওঁৰ আঘাতৰ দ্বাৰাই আমি সুস্থ হলোঁ। +\q1 +\s5 +\v 6 আমি সকলোৱে ভেড়াৰ দৰে অপথে গৈছিলোঁ; আমি প্ৰতিজনে নিজৰ নিজৰ পথে ঘুৰিছিলোঁ, +\q1 আৰু যিহোৱাই আমাৰ সকলোৰে ঘোৰ অধর্মৰ ভাৰ তেওঁৰ ওপৰত দিলে। +\q1 +\s5 +\v 7 তেওঁক অত্যাচাৰ কৰা হৈছিল, তথাপি তেওঁ নিজকে নম্ৰ কৰিলে, আৰু তেওঁ নিজৰ মুখ নেমেলিলে; +\q1 যেনেকৈ কাটিবলৈ নিয়া ভেড়া, আৰু যেনেকৈ নোম কাটোতাৰ আগত ভেড়াই নিজম দি থকে, +\q1 সেই দৰে তেওঁ নিজৰ মুখক নেমেলিলে। +\q1 +\s5 +\v 8 তেওঁক দমন নীতি আৰু বিচাৰৰ দ্বাৰাই দোষী কৰা হৈছিল; সেই প্রজন্মৰ পৰা কোনে তেওঁৰ বিষয়ে আৰু অধিক চিন্তা কৰিছিল? +\q1 কিন্তু জীৱিতসকলৰ দেশৰ পৰা তেওঁক বিচ্ছেদ কৰা হৈছিল; আৰু মোৰ লোকসকলৰ দোষৰ কাৰণে তেওঁক শাস্তি দিয়া হৈছিল। +\q1 +\v 9 তেওঁলোকে অপৰাধীসকলৰ সৈতে তেওঁৰ মৈদাম স্থাপন কৰিবলৈ ইচ্ছা কৰিলে, আৰু মৃত্যুত তেওঁ ধনৱানৰ সৈতে আছিল, +\q1 তথাপি তেওঁ কোনো অত্যাচাৰ কৰা নাছিল, নাইবা তেওঁৰ মুখত কোনো প্রতাৰণাৰ কথা নাছিল । +\q1 +\s5 +\v 10 তথাপি যিহোৱাই তেওঁক আঘাতপ্রাপ্ত কৰি গুড়ি কৰিবলৈ ইচ্ছা কৰিলে; কিন্তু তোমালোকে যদি তেওঁৰ জীৱন পাপৰ বাবে উৎসর্গ কৰিব খুজিছা, +\q1 তেনেহ’লে তুমি নিজৰ সন্তানসকলক দেখিবা, তেওঁৰ আয়ুস দীঘল হ’ব, আৰু যিহোৱাৰ উদ্দেশ্য তেওঁৰ যোগেদি সিদ্ধ কৰিব। +\q1 +\v 11 তেওৰ আত্মাই কষ্ট পোৱাৰ পাছত তেওঁ নিজৰ জ্ঞানৰ দ্বাৰাই নিজকে সন্তুষ্ট হোৱা দেখিব। +\q1 মোৰ ধার্মিক দাসে অনেকক নির্দোষী প্রমাণ কৰিব, তেৱেঁই তেওঁলোকৰ অপৰাধৰ ভাৰ বহন কৰিব। +\q1 +\s5 +\v 12 সেইবাবে অনেক লোকসকলৰ মাজত মই তেওঁৰ অংশ দিম, আৰু তেওঁ বহুতৰ সৈতে লুটদ্ৰব্য ভাগ কৰিব; +\q1 কাৰণ তেওঁ নিজৰ জীৱন মৃত্যুলৈ প্রকাশিত কৰিলে, আৰু আইন ভঙ্গ কৰাসকলৰ সৈতে গনিত হ’ল। +\q1 তেওঁ অনেকৰ পাপৰ ভাৰ বহন কৰিলে, আৰু আইন ভঙ্গ কৰাসকলৰ কাৰণে মধ্যস্হতা কৰিলে। + +\s5 +\c 54 +\s যিৰূচালেমৰ ভাবী মঙ্গল । +\q1 +\v 1 সন্তান জন্ম নিদিয়া মহিলা সকল গান গোৱা, কেতিয়াও প্ৰসৱ-বেদনা নোপোৱা মহিলা সকল, তোমালোকে আনন্দ গান আৰু উচ্চধ্বনিৰে উল্লাসিত হোৱা; +\q1 কাৰণ যিহোৱাই কৈছে, বিবাহিত মহিলাৰ সন্তানতকৈ পৰিত্যক্ত মহিলাৰ সন্তান অধিক। +\q1 +\s5 +\v 2 তোমালোকৰ তম্বু ডাঙৰ কৰা, আৰু তম্বুবোৰ পর্দাবোৰ যেমান পাৰা বহলাই দিয়া; +\q1 তোমালোকৰ জৰীবোৰ দীঘল কৰা আৰু খুঁটিবোৰ শক্তিশালী কৰা। +\q1 +\v 3 তোমালোকৰ সোঁহাত আৰু বাওঁহাত মেলি দিয়া হ’ব, +\q1 আৰু তোমালোকৰ বংশধৰসকলে দেশবোৰ জয় কৰিব, আৰু পৰিত্যক্ত নগৰবোৰ পুনৰ স্থাপন কৰিব। +\q1 +\s5 +\v 4 ভয় নকৰিবা, কাৰণ তোমালোক লজ্জিত নহবা; বা নিৰাশ নহ’বা কাৰণ তোমালোক অপমানিত নহ’বা; +\q1 তোমালোকে যৌৱন-কালৰ লাজ আৰু তোমালোকক বর্জন কৰাৰ অপমান পাহৰিবা। +\q1 +\s5 +\v 5 তোমালোকৰ সৃষ্টিকর্তাই তোমালোকৰ স্বামী; তেওঁৰ নাম বাহিনীসকলৰ যিহোৱা। +\q1 ইস্ৰায়েলৰ পবিত্ৰ জনা তোমালোকৰ মুক্তিদাতা; তেওঁ সমগ্র পৃথিবীৰ ঈশ্বৰ বুলি প্রখ্যাত। +\q1 +\v 6 কাৰণ আত্মাত শোক পোৱা আৰু পৰিত্যাগ হোৱা, যৌৱনকালত বিয়া হৈ অগ্রাহ্য হোৱা মহিলাৰ দৰে, +\q1 যিহোৱাই পুনৰ ভাৰ্যাৰ দৰে তোমালোকক আহ্বান কৰিছে, এই কথা তোমালোকৰ যিহোৱাই কৈছে। +\q1 +\s5 +\v 7 “মই অলপ সময়ৰ বাবে তোমালোকক ত্যাগ কৰিছিলোঁ; কিন্তু অধিক দয়াৰে মই তোমালোকক চপাম। +\q1 +\v 8 অত্যন্ত ক্রোধত, মই ক্ষন্তেকৰ বাবে তোমালোকৰ পৰা মোৰ মুখ লুকুৱাইছিলোঁ; +\q1 কিন্তু অনন্তকলীয়া বিশ্বাসযোগ্য চুক্তিৰে মই তোমালোকক দয়া কৰিম,” তোমালোকক উদ্ধাৰ কৰা যিহোৱাই কৈছে, +\q1 +\s5 +\v 9 “এইয়া মোৰ বাবে নোহৰ সময়ৰ জল সমূহৰ দৰে; +\q1 সেই নোহৰ সময়ৰ জল সমূহে পুনৰায় পৃথিবী প্লাবিত নকৰিব বুলি মই যেনেকৈ শপত কৰিছিলোঁ, +\q1 সেই দৰে মই এতিয়া শপত কৰিছোঁ যে, মই তোমালোকক খং নকৰোঁ, আৰু ধমকিও নিদিওঁ । +\q1 +\v 10 যদিও পৰ্ব্বতবোৰ ধ্বংস হ’ব, আৰু পাহাৰবোৰ কঁপিব; +\q1 তথাপিও তোমালোকৰ পৰা মোৰ বিশ্বাসযোগ্য চুক্তি আঁতৰি নাযাব, বা মোৰ শান্তিৰ চুক্তি লৰচৰ নহব, যি জনে তোমালোকক অনুগ্ৰহ কৰে সেই যিহোৱাই কৈছে। +\q1 +\s5 +\v 11 হে পীড়িত জন, ধুমুহাত ক্ষতিগ্রস্ত আৰু শান্ত্বনা নোপোৱা জন, +\q1 চোৱা, মই ফিৰোজাৰে তোমালোকৰ ফুটপাথ , আৰু নীলকান্ত মনিৰে তোমালোকৰ ভিত্তিমূল স্থাপন কৰিম। +\q1 +\v 12 মই ৰুবী বাখৰৰে তোমালোকৰ চূড়াবোৰ, আৰু চিকমিকিৱা পাথৰেৰে তোমালোকৰ দুৱাৰবোৰ স্হাপন কৰিম, +\q1 আৰু তোমালোকৰ চাৰিও সীমা ধুনীয়া পাথৰেৰে নিৰ্ম্মাণ কৰিম । +\q1 +\s5 +\v 13 তোমালোকৰ সকলো সন্তান যিহোৱাৰ দ্বাৰাই শিক্ষিত হব, +\q1 আৰু তোমালোকৰ সন্তানসকলৰ শান্তি মহান হ’ব। +\q1 +\v 14 ধাৰ্ম্মিকতাত মই তোমালোকক পুনৰ স্থাপন কৰিম; +\q1 তোমালোকৰ আৰু অত্যাচাৰ অভিজ্ঞতা নহ’ব, কাৰণ তোমালোকৰ ভয় নহ’ব; আৰু আতঙ্কজনক কোনো কথাই তোমালোকৰ ওচৰলৈ নাহিব। +\q1 +\s5 +\v 15 চোৱা, যদি কোনো এজন যন্ত্রণাৰে আলোড়িত কৰে, সেইয়া মোৰ পৰা নহয়; যি কোনোৱে তোমালোকক যন্ত্রণাৰে আলোড়িত কৰাৰ সৈতে তোমালোকক পৰাজিত কৰিব। +\q1 +\v 16 চোৱা, মই কাৰিকৰ সৃষ্টি কৰিলো, যি জনে জ্বলি থকা কয়লাত ফু মাৰে, +\q1 ধাতুৰে অস্ত্ৰ-শস্ত্র গঢ়া তেওঁৰ কাম, সেই কমাৰক ময়েই সৃষ্টি কৰিলোঁ, আৰু মই ধ্বংস কৰিবলৈ ধ্বংসকাৰী সৃষ্টি কৰিলোঁ। +\q1 +\s5 +\v 17 তোমাৰ বিৰুদ্ধে গঢ়া কোনো অস্ত্ৰ সাফল নহ’ব; +\q1 আৰু তোমালোকক দোষাৰোপ কৰা প্রতিজনকে তোমালোকে দোষাৰোপ কৰিবা। +\q1 যিহোৱাৰ দাস সকলৰ এয়ে জন্ম স্বত্ত্ব, আৰু তেওঁলোকে মোৰ পৰা পোৱা সমর্থন”-এয়াই যিহোৱাৰ ঘোষনা। + +\s5 +\c 55 +\s পৰিত্ৰাণ গ্ৰহণ কৰিবলৈ নিমন্ত্ৰণ । +\q1 +\v 1 “হে তৃষ্ণাতুৰ লোকসকল, পানীৰ ওচৰলৈ আহাঁ! আৰু যি সকলৰ ধন নাই, +\q1 সকলো আহাঁ; খোৱা বস্তু কিনা, আৰু ভোজন কৰা! আহাঁ, বিনামূল্যে বিনাদামে দ্ৰাক্ষাৰস আৰু গাখীৰ কিনা। +\q1 +\s5 +\v 2 যি আহাৰ নহয় তাৰ বাবে ৰূপ কিয় জোখা? আৰু যি হে সন্তুষ্ট নিদিয়ে তাৰ বাবে কিয় পৰিশ্ৰম কৰা? +\q1 সাৱধানেৰে মোৰ কথা শুনা, আৰু যি উত্তম, সেই সকলো ভোজন কৰা, আৰু পুষ্টিকৰ বস্তুৰ দ্বাৰাই জীৱন আনন্দিত কৰা। +\q1 +\s5 +\v 3 মনোযোগ দিয়া আৰু মোৰ ওচৰলৈ আহাঁ! শুনা, তাৰ দ্বাৰাই তোমালোকৰ প্ৰাণ যেন সজীব হয়! +\q1 মই নিশ্বয় তোমালোকৰ সৈতে অনন্তকলীয়া চুক্তি, দায়ূদক দিয়া বিশ্বাসযোগ্য নিয়মৰ চুক্তি স্থাপন কৰিম। +\q1 +\v 4 চোৱা, মই তেওঁক দেশবোৰৰ সাক্ষীস্বৰূপে, আৰু লোকসকলৰ মুখ্য ব্যক্তি আৰু অধ্যক্ষস্বৰূপে নিযুক্ত কৰিলোঁ।” +\q1 +\s5 +\v 5 চোৱা, যি জাতিক তোমালোকে নাজানা, এনে জাতিক তোমালোকে আহ্বান কৰিবা, আৰু যি জাতিয়ে তোমালোকক নাজানে, এনে জাতি তোমালোকৰ ওচৰলৈ দৌৰি আহিব; +\q1 তোমালোকৰ ঈশ্বৰ যিহোৱা, ইস্ৰায়েলৰ পবিত্ৰ জনা, যি জনে তোমালোকক গৌৰৱাম্বিত কৰিলে, তেওঁৰ বাবে এনে ঘটিব। +\q1 +\s5 +\v 6 যিহোৱাক পাব পৰা সময়ত তোমালোকে তেওঁক বিচাৰা; তেওঁ ওচৰত থাকোঁতে তেওঁক মাতা। +\q1 +\v 7 দুষ্ট লোকে তেওঁলোকৰ পথ আৰু পাপীলোকে তেওঁলোকৰ চিন্তাধাৰা ত্যাগ কৰক। +\q1 তেওঁলোক যিহোৱালৈ ঘুৰি আহক, তাতে তেওঁ তেওঁলোকক দয়া কৰিব; আৰু যি জনে প্ৰচুৰ পৰিমাণে তেওঁলোকক ক্ষমা কৰিব, আমাৰ সেই ঈশ্বৰলৈ ঘুৰি আহাঁ। +\s5 +\v 8 “কাৰণ মোৰ চিন্তাধাৰা তোমালোকৰ চিন্তাধাৰা নহয়, বা তোমালোকৰ পথ মোৰ পথ নহয়”-এইয়া যিহোৱাৰ ঘোষনা। +\q1 +\v 9 “কাৰণ যি দৰে পৃথিবীতকৈ আকাশ-মণ্ডল ওখ, সেই দৰে তোমালোকৰ সকলো পথতকৈ মোৰ পথ ওখ, আৰু তোমালোকৰ চিন্তাধাৰাতকৈ মোৰ চিন্তাধাৰা। +\q1 +\s5 +\v 10 কাৰণ যি দৰে বৰষুণ আৰু হিম আকাশৰ পৰা নামি আহে, +\q1 আৰু পৃথিবীক যেতিয়ালৈকে নিভিজাই তেতিয়ালৈকে ঘুৰি নাযায়, +\q1 ই উৎপন্ন কৰিবলৈ আৰু গজালি মেলিবলৈ ভূমি প্রস্তুত কৰে, গুটি সিঁচোতাক ফল দিয়ে আৰু খাওঁতাক আহাৰ দিয়ে, +\q1 +\v 11 সেয়ে মোৰ মুখৰ পৰা ওলোৱা বাক্যও সেই দৰে ওলায় যায়: সেয়ে ফলপ্রদ নোহোৱাকৈ মোলৈ ঘুৰি নাহিব, +\q1 কিন্তু মই ইচ্ছা কৰাৰ দৰেই সম্পন কৰিব, আৰু যিহৰ বাবে ইয়াক পঠাওঁ, সেই বিষয়ত সফল হ’ব। +\q1 +\s5 +\v 12 সেয়ে তোমালোক আনন্দেৰে বাহিৰ ওলাই যাবা, আৰু তোমালোকক শান্তিৰে নিয়া হব; +\q1 পৰ্ব্বত আৰু পাহাৰবোৰে তোমালোকৰ আগত উচ্ছ-স্বৰে আনন্দ কৰিব, আৰু পথাৰত থকা গছবোৰে হাত তালি দিব । +\q1 +\v 13 কাঁইট গছৰ সলনি চিৰসেউজীয়া গছ গজিব; আৰু কাঁইটীয়া জাৰনিৰ পৰিবর্তে সুগন্ধি পাত আৰু ফুলযুক্ত গছ গজিব; +\q1 আৰু সেয়ে যিহোৱা আৰু তেওঁৰ নামৰ বাবে হ’ব, কেতিয়াও লুপ্ত নোহোৱা, অনন্ত কালৰ বাবে এক চিন হ’ব । + +\s5 +\c 56 +\s পৰাজিত আৰু নপুংসকলৈ কৰা প্ৰতিজ্ঞা । +\q1 +\v 1 যিহোৱাই এই কথা কৈছে, “তোমালোকে যি ন্যায়সঙ্গত তাক পালন কৰা, যি সত্যপৰায়ণ তাক কৰা; +\q1 কাৰণ মোৰ পৰিত্ৰাণ অতি ওচৰ, আৰু মোৰ ধর্মপৰায়ণতা মুহর্ততে প্ৰকাশ পাব। +\q1 +\v 2 যি মানুহে এই কৰ্ম্ম কৰে, আৰু যি সকলে তাক দৃঢ় ভাবে ধৰি ৰাখে তেওঁলোক আশির্বাদপ্রাপ্ত হ’ব। +\q1 তেওঁলোকে অপবিত্ৰ নকৰাকৈ বিশ্ৰাম বাৰ পালন কৰে, আৰু নিজৰ হাত যিকোনো কুকৰ্ম্ম নকৰাকৈ ধৰি ৰাখে।” +\q1 +\s5 +\v 3 “যিহোৱাই নিশ্চয়কৈ মোক নিজৰ লোকসকলৰ পৰা পৃথক কৰি থ’ব,” +\q1 এই বুলি যিসকল বিদেশী যিহোৱাৰ অনুগামী তেওঁলোকে নকওক। +\q1 “চোৱা, মই শুকান গছ,” এই বুলি নপুংসকে ক’ব নালাগে। +\q1 +\s5 +\v 4 কাৰণ যিহোৱাই এই কথা কৈছে, যি সকল নপুংসক মোৰ বিশ্ৰাম বাৰ পালন কৰে, +\q1 আৰু মই সন্তুষ্ট হোৱা বিষয় বাচি ল’য়, আৰু মোৰ নিয়মেৰে উপবাস ৰাখে- +\q1 +\v 5 তেওঁলোকৰ বাবে মই মোৰ গৃহত আৰু মোৰ দেৱালৰ ভিতৰত ল’ৰা আৰু ছোৱালী সকলতকৈ উত্তম কীর্তিস্তম্ভ স্হাপন কৰিম; +\q1 কেতিয়াও লুপ্ত নোহোৱা চিৰস্থায়ী কীর্তিস্তম্ভ তেওঁলোকক দিম।” +\q1 +\s5 +\v 6 যি বিদেশীসকলে নিজকে যিহোৱাৰ সৈতে সংযুক্ত কৰে, +\q1 তেওঁক পৰিচৰ্যা কৰিবলৈ, আৰু যি সকলে যিহোৱাৰ নাম প্ৰেম কৰিবলৈ, আৰু তেওঁৰ উপাসনা কৰিবলৈ, +\q1 আৰু দাস হ’বলৈ যি পৰজাতিসকলে তেওঁৰ লগ লয়, যি প্রতিজনে অপবিত্র নকৰাকৈ বিশ্ৰাম-বাৰ পালন কৰে, আৰু মোৰ নিয়মেৰে উপবাস ৰাখে- +\q1 +\v 7 সেই সকলোকে মই নিজৰ পবিত্ৰ পৰ্ব্বতলৈ আনিম, আৰু মোৰ প্ৰাৰ্থনা-গৃহত তেওঁলোকক আনন্দিত কৰিম; +\q1 তেওঁলোকৰ হোম-বলি আৰু তেওঁলোকৰ বলিদান মোৰ যজ্ঞ-বেদিৰ ওপৰত গ্ৰহণ কৰা হ’ব, +\q1 কাৰণ মোৰ গৃহক সকলো জাতিৰ প্ৰাৰ্থনা-গৃহ বুলি কোৱা হ’ব । +\q1 +\s5 +\v 8 যি জনে ইস্ৰায়েলৰ সমাজচ্যুত সকলক গোটায়, সেই ঈশ্বৰ যিহোৱাই ঘোষনা কৰিছে: +\q1 তেওঁলোকৰ উপৰিও মই এতিয়াও আন লোকসকলকো গোটাম। +\q1 +\s5 +\v 9 পথাৰৰ সকলো বনৰীয়া জন্তুবোৰ, অৰন্যত থকা জন্তুবোৰ, আহা আৰু গ্রাস কৰ! +\q1 +\v 10 তাৰ সকলো প্ৰহৰী অন্ধ; তেওঁলোকে বুজি নাপায়; +\q1 তেওঁলোক সকলো ভতুৱা কুকুৰ; ভুকিব নোৱাৰে: +\q1 তেওঁলোকে সপোন দেখি থাকে, তলত বাগৰি থাকে, আৰু শুবলৈ ভাল পায়। +\q1 +\s5 +\v 11 সেই কুকুৰবোৰৰ অধিক ভোক লাগে; সিহঁতৰ কেতিয়াও যথেষ্ট নহয়; +\q1 তেওঁলোক নিৰ্ণয় ল’ব নোৱাৰা ভেড়া-ৰখীয়া, +\q1 তেওঁলোক সকলোৱে নিজৰ বাটে ঘূৰি গ’ল, আৰু অন্যায় লাভৰ বাবে প্রতিজনেই লোভী। +\q1 +\v 12 তেওঁলোকে কয়, “আহা আমি দ্ৰাক্ষাৰস আৰু সুৰা পান কৰোঁহক; +\q1 অহা কালি আজিৰ দৰে হ’ব, জুখিব নোৱাৰাকৈ এটা মহান দিন হ’ব।” + +\s5 +\c 57 +\q1 +\v 1 ধাৰ্ম্মিক লোক ধ্বংস হৈছে, কিন্তু ইয়াক কোনেও বিবেচনা নকৰে; +\q1 আৰু বিশ্বাসযোগ্য চুক্তিৰ লোকসকল আঁতৰি যায়, কিন্তু কোনেও নুবুজে। +\q1 সেয়ে ধার্ম্মিকসকল পাপৰ পৰা আতৰি যায়। +\q1 +\v 2 তেওঁ শান্তিত প্ৰবেশ কৰে; +\q1 যি সকলে তেওঁলোকৰ সত্যতাত চলে তেওঁলোকে নিজৰ শয্যাত বিশ্ৰাম কৰে । +\q1 +\s5 +\v 3 কিন্তু তন্ত্র-মন্ত্র কৰা লোকৰ পুত্রসকল, +\q1 ব্যভিচাৰী আৰু যি মহিলাই নিজকে বেশ্যা কৰিলে, তেওঁলোকৰ সন্তানসকল ওচৰলৈ আহা। +\q1 +\v 4 তোমালোকে কাক আনন্দেৰে উপহাস কৰিছা ? +\q1 কাৰ বিৰুদ্ধে মুখ মেলিছা আৰু জিবা উলিয়াইছা ?তোমালোক বিদ্রোহী আৰু প্রৱঞ্চকৰ সন্তান নোহোৱানে? +\q1 +\s5 +\v 5 তোমালোকে ওক গছ আৰু প্ৰত্যেক জোপা সেউজীয়া গছৰ তলত কামাগ্নিত উত্তেজিত হোৱা, +\q1 যি তোমালোক, তোমালোকে ওপৰৰ পৰা ওলমি থকা শিলাময়ৰ তলৰ নদীৰ কিনাৰত নিজৰ সন্তানসকলক বধ কৰোঁতা। +\q1 +\s5 +\v 6 নদীৰ উপত্যকাৰ মাজৰ মৃসণ বস্তুবোৰ তোমালোকৰ বাবে আৰোপিত। সেইবোৰেই তোমালোকৰ উপাসনাৰ সামগ্রী। +\q1 সেইবোৰৰ উদ্দেশ্যে তোমালোকে পেয় নৈবেদ্য আৰু শস্যৰ নৈবেদ্য ঢালিছা। +\q1 +\s5 +\v 7 ওখ পৰ্ব্বতৰ ওপৰত তুমি তোমাৰ শুৱাপাটি পাৰিলা; +\q1 আৰু তুমি বলিদান কৰিবলৈ সেই ঠাইত উঠিলা; +\q1 +\v 8 তুমি দুৱাৰ আৰু দুৱাৰৰ খুটাৰ পাছফালে নিজৰ প্রতীক স্থাপন কৰিলা; +\q1 তুমি মোক পৰিত্যাগ কৰিলা, নিজে বিৱস্ত্র হ’লা আৰু ওপৰলৈ উঠিলা; তুমি তোমাৰ শুৱাপাটি বহল কৰিলা। +\q1 তেওঁলোকৰ লগত তুমি এটি নিয়ম কৰিলা, তুমি তেওঁলোকৰ শুৱাপাটিবোৰ ভাল পোৱা; তুমি তেওঁলোকৰ গোপনীয় অংশবোৰ দেখিছা। +\q1 তুমি তোমাৰ ৰাজদূতক বহু দূৰত পঠোৱা; তুমি চিয়োলৰ তললৈ গৈছা। +\q1 +\s5 +\v 9 তুমি তেলেৰে সৈতে ৰজাৰ ওচৰলৈ গ’লা; আৰু তুমি সুগন্ধি দ্ৰব্য অধিক কৰিলা, +\q1 তুমি তোমাৰ ৰাজদূতক বহু দূৰলৈ পঠালা, আৰু চিয়োললৈকে নিজকে অৱনত কৰিলা; +\q1 +\v 10 তোমাৰ দীঘল যাত্রাৰ বাবে তুমি ভাগৰিলা; কিন্তু তুমি কেতিয়াও এই বুলি নকলা, “এইটো আশাহীন।” +\q1 তুমি তোমাৰ হাতত জীৱন পালা; সেই কাৰণে তুমি দুৰ্ব্বল হোৱা নাই। +\q1 +\s5 +\v 11 তুমি কাৰ বিষয়ে চিন্তিত আৰু ভয় কৰিছা যে, তুমি অতি প্রতাৰণাপূৰ্বক কাৰ্য কৰিছা? +\q1 তুমি মোক সোঁৱৰণ কৰা নাই বা মোৰ বিষয়ে গম্ভীৰভাৱে বিবেচনা কৰা নাই। +\q1 মই বহুদিনৰ পৰা নিজম দি থকা নাই নে? কিন্তু তথাপিও তুমি মোক গম্ভীৰভাৱে লোৱা নাই। +\q1 +\v 12 ময়ে তোমাৰ ধাৰ্ম্মিকতা প্ৰকাশ কৰিম, কিন্তু তোমাৰ কাৰ্যৰ দৰে, +\q1 তোমাক সেইবোৰে সহায় নকৰিব। +\q1 +\s5 +\v 13 যেতিয়া তুমি কাতৰোক্তি কৰা, তেতিয়া তুমি গোটোৱা দেৱতাবোৰে তোমাক উদ্ধাৰ কৰক; +\q1 কিন্তু সেই আটাইবোৰক বতাহে উৰোৱাই নিব, আৰু এক ফুঁতে সেইবোৰক নিয়া হব। +\q1 তথাপি যি মানুহে মোত আশ্ৰয় লব, তেওঁ দেশৰ আধিপত্য পাব, আৰু মোৰ পবিত্র পৰ্ব্বতটোত অধিকাৰ কৰিব। +\q1 +\s5 +\v 14 তেওঁ ক’ব, +\q1 “নিৰ্মাণ কৰা, নিৰ্মাণ কৰা! পথ যুগুত কৰা! মোৰ লোকসকলৰ বাবে পথৰ পৰা উজুটি খোৱা মূঢ়া দূৰ কৰা। +\q1 +\v 15 এইটোৰ কাৰণে যি জন অনন্তকালস্থায়ী, যাৰ নাম পবিত্র, আৰু উৰ্দ্ধ আৰু উন্নত যি জন তেওঁ এইদৰে কৈছে, +\q1 “মই উৰ্দ্ধলোকত আৰু পবিত্ৰস্থানত বাস কৰো, আৰু নম্ৰ মনৰ লোকসকলক সচেতন কৰিবলৈ, ভগ্নচিত্তীয়াসকলৰ হৃদয় সতেজ কৰিবলৈ, +\q1 মই সেই ভগ্নচিত্তীয়া আৰু নম্ৰ মনৰ লোকৰ লগতো বাস কৰোঁ। +\q1 +\s5 +\v 16 কাৰণ মই সদায় অভিযোগ নকৰিম, নাইবা চিৰকাললৈকে মই ক্ৰোধ কৰি নাথাকিম; +\q1 কিয়নো তেনে কৰিলে, মই নিৰ্মাণ কৰা জীবন, মানুহৰ আত্মা মোৰ আগত মূৰ্চ্ছিত হ’ব। +\q1 +\v 17 তেওঁৰ হিংসাত্মক কাৰ্যৰ দ্বাৰাই কৰা পাপৰ কাৰণে, মই ক্ৰোধিত হৈছিলো, আৰু তেওঁক দণ্ড দিছিলো; মই মোৰ মুখ লুকুৱাই ক্ৰোধ কৰিলোঁ; +\q1 কিন্তু তেওঁ বিপথে গৈ নিজৰ মনৰ ইচ্ছামতে চলি থাকিল। +\q1 +\s5 +\v 18 মই তেওঁৰ পথ দেখিলোঁ, +\q1 কিন্তু মই তেওঁক সুস্হ কৰিম; মই তেওঁক চলাম, আৰু শোক কৰাসকলক শান্ত্বনা পুনৰায় দিম। +\q1 +\v 19 আৰু মই ওঁঠৰ ফল সৃষ্টি কৰোঁ; যিহোৱাই কৈছে, ওচৰত থকা আৰু দূৰত থকা উভয়ৰ মাজত শান্তি হওক, শান্তি হওক; আৰু মই তেওঁলোকক সুস্থ কৰিম। +\q1 +\s5 +\v 20 কিন্তু দুষ্টবোৰ চঞ্চল সমুদ্ৰৰ দৰে; যি থিৰে থাকিব নোৱাৰে, +\q1 আৰু তাৰ জলসমূহে বোকা আৰু মল তোলে; +\q1 +\v 21 ঈশ্বেৰ কৈছে, “দুষ্টবোৰৰ তাত কোনো শান্তি নাই।” + +\s5 +\c 58 +\s লঘোন আৰু বিশ্ৰামবাৰ পালনৰ বিষয়। +\q1 +\v 1 তুমি উচ্চস্বৰে কান্দা, ৰৈ নাথাকিবা; শিঙাৰ দৰে উচ্চ-ধ্বনি কৰা, +\q1 মোৰ লোকসকলক তেওঁলোকৰ অধৰ্মৰ সৈতে, আৰু যাকোবৰ বংশৰ আগত তেওঁলোকৰ পাপবোৰ সন্মুখীন কৰোৱা। +\q1 +\v 2 তথাপি তেওঁলোকে মোক প্রতিদিনে বিচাৰে, আৰু মোৰ পথৰ বিষয়ে জানিবলৈ ভাল পায়; +\q1 নিজৰ ঈশ্বৰৰ বিধি ত্যাগ নকৰে আৰু অভ্যস্ত ধৰ্মৰ জাতিৰ দৰে +\q1 তেওঁলোকে ধৰ্ম্মৰ বিচাৰবোৰ মোৰ পৰা খোজে, আৰু ঈশ্বৰৰ ওচৰলৈ চাপিবলৈ ভাল পায়। +\q1 +\s5 +\v 3 তেওঁলোকে কয়, “আমি কিয় লঘোনে থাকিলো?” তুমি দৃষ্টি নকৰিলা? আমি কিয় নিজকে নম্র কৰিলো, তুমি মন নিদিলা? +\q1 চোৱা, তোমালোকে লঘোনত থকা দিনাও তোমালোকৰ নিজৰ আনন্দ বিচাৰা আৰু তোমালোকৰ বনুৱাসকলক উপদ্ৰৱ কৰা। +\q1 +\s5 +\v 4 চোৱা, তোমালোকে বিবাদ আৰু দ্বন্দ কৰা, আৰু খঙেৰে ভুকু মাৰিবৰ অৰ্থেহে লঘোন দিয়া; +\q1 বৰ্ত্তমানে তোমালোকে ঊৰ্দ্ধলোকত তোমালোকৰ মাত শুনাব পৰাকৈ লঘোন নিদিয়া। +\q1 +\v 5 মই বিচৰা লঘোণ সঁচাই এইয়ে নে? প্রতিজনে নিজকে নম্র কৰিবলৈ এদিন, +\q1 নলখাগড়াৰ দৰে তেওঁৰ মূৰ দোঁওৱা, আৰু চটকাপোৰ বিস্তাৰ কৰা আৰু ছাঁইত বহা, +\q1 তুমি সঁচাই ইয়াকে লঘোন বোলা নে আৰু যিহোৱাৰ গ্রহণীয় দিন বোলা নে? +\q1 +\s5 +\v 6 মই মনোনীত কৰা লঘোন এয়া নহয়: +\q1 দুষ্টতাৰ বান্ধ মুকলি কৰা, ষাড়গৰুৰ যুৱলিৰ শলমাৰি সোলোকোৱা, +\q1 ভগ্ন কৰিবলৈ লোৱা লোকক স্ৱাধীন কৰা, আৰু প্ৰত্যেক যুৱলি ভঙাই জানো মোৰ মনোনীত লঘোন নহয়? +\q1 +\v 7 ক্ষুধাতুৰ লোকৰ সৈতে তোমাৰ আহাৰ ভগাই লোৱা, আৰু ঘৰহীনা দুখীয়াসকলক নিজৰ ঘৰত আশ্ৰয় দিয়াই লঘোন নহয় নে? +\q1 যেতিয়া তুমি চোৱা কোনোএজন বিৱস্ত্রতাত আছে, তুমি তেওঁক বস্ত্র দিয়া উচিত; আৰু তোমাৰ সম্পৰ্কীয় লোকৰ পৰা নিজকে লুকুৱাই ৰখা উচিত নহয়। +\q1 +\s5 +\v 8 ইয়াকে কৰিলে, অৰুণোদয়ৰ দৰে তোমাৰ দীপ্তি প্রকাশ পাব, আৰু তোমাৰ আৰোগ্যতা শীঘ্ৰে দেখা যাব, +\q1 তোমাৰ ধাৰ্ম্মিকতা তোমাৰ আগত যাওঁতা, আৰু যিহোৱাৰ গৌৰৱ তোমাৰ পাছত যাওঁতা হ’ব। +\q1 +\s5 +\v 9 তেতিয়া তুমি মাতিলে, যিহোৱাই তোমাক উত্তৰ দিব; তুমি সহায়ৰ বাবে কাতৰোক্তি কৰিলে, তেওঁ ক’ব, “এইয়া মই আছো।” +\q1 যদি তুমি নিজৰ মাজৰ পৰা যুৱলি, দোষাৰোপ কৰা আঙুলি, আৰু অৰ্ধম্মবাক্য দূৰ কৰা, +\q1 +\v 10 যদি তুমি তোমাৰ আহাৰ ক্ষুধাতুৰ লোকক দিয়া, আৰু দুখিত প্ৰাণীক সন্তুষ্ট কৰা, +\q1 তেনেহ’লে আন্ধাৰৰ মাজত তোমাৰ দীপ্তি উদয় হ’ব, আৰু তোমাৰ অন্ধকাৰ দূপৰ বেলাৰ দৰে হ’ব; +\q1 +\s5 +\v 11 আৰু যিহোৱা সদায় তোমাৰ পথদৰ্শক হ’ব, আৰু শুকান ঠাইবোৰত তোমাৰ প্ৰাণ তৃপ্ত কৰিব, +\q1 আৰু তোমাৰ অস্থিবোৰ সবল কৰিব; তাতে তুমি পানী দিয়া এক উদ্যানৰ দৰে হ’বা, +\q1 আৰু যাৰ জল কেতিয়াও শুকাই নাযায়, তুমি এনে এক জলভুমুকৰ দৰে হ’বা। +\q1 +\s5 +\v 12 তোমাৰ বংশৰ কিছুলোকে বহু দিনৰ পৰা উচ্ছন্ন হৈ থকা ঠাইবোৰ পুনৰায় নিৰ্ম্মাণ কৰিব; আৰু তুমি অনেক প্রজন্মৰ উচ্ছন্ন হোৱা ভিত্তিমূল স্থাপন কৰিবা; +\q1 তুমি দেৱাল মেৰামতকাৰী বুলি মতা হ’বা, আৰু দেশ নিবাসীৰ বাবে পথ যুগুত কৰোঁতা বুলি প্ৰখ্যাত হ’বা। +\q1 +\s5 +\v 13 যদি তুমি মোৰ বিশ্ৰাম-দিনৰ ভ্রমণৰ পৰা তোমাৰ ভৰি আঁতৰোৱা, আৰু বিশ্ৰাম দিনত নিজৰ সুখদায়ক কাৰ্য কৰা। +\q1 যদি যিহোৱাৰ পবিত্ৰ দিনক মাননীয় বুলি কোৱা, আৰু যিহোৱা বিষয়ক পবিত্র আৰু সন্মানীয় বুলি মতা, +\q1 তোমাৰ নিজৰ কাৰ্য সিদ্ধ নকৰি, তোমাৰ অভিলষিত চেষ্টা নকৰি, আৰু নিজৰ কথা নকৈ তাক মান্য কৰা, +\q1 +\s5 +\v 14 তেনেহ’লে তুমি যিহোৱাত সুখী হবা; আৰু মই তোমাক ৰথত তুলি পৃথিৱীৰ ওখ ঠাইবোৰৰ ওপৰত ফুৰাম, +\q1 আৰু তোমাৰ পিতৃ যাকোবৰ আধিপত্য তোমাক ভোগ কৰাম। কিয়নো যিহোৱাৰ নিজৰ মুখে ইয়াক ক’লে। + +\s5 +\c 59 +\s ইস্ৰায়েলৰ পাপ আৰু তেওঁলোকৰ পৰিত্ৰাণ। +\q1 +\v 1 চোৱা, যিহোৱাৰ হাত এনে চুটি নহয় যে, তেওঁ তাৰে পৰিত্ৰাণ কৰিব নোৱাৰে, আৰু তেওঁৰ কাণ এনে গধূৰ নহয় যে, তেওঁ তাৰে শুনিব নোৱাৰে; +\q1 +\v 2 কিন্তু তোমালোকৰ অপৰাধবোৰেই তোমালোকৰ ঈশ্বৰৰ পৰা তোমালোকক বিচ্ছেদ কৰিছে, +\q1 আৰু তোমালোকৰ পাপবোৰেই তোমালোকৰ পৰা তেওঁৰ মুখ ঢাকিছে, সেই বাবে তেওঁ নুশুনে। +\q1 +\s5 +\v 3 কিয়নো তোমালোকৰ হাত তেজেৰে আৰু তোমালোকৰ আঙুলিবোৰ অপৰাধেৰে অশুচি হৈ আছে। +\q1 তোমালোকৰ ওঁঠে মিছা কথা কৈছে, তোমালোকৰ জিভাই দুষ্টতাৰ কথা কৈছে। +\q1 +\v 4 কোনেও ধাৰ্ম্মিকতাৰে গোচৰ নকৰে, আৰু কোনেও সত্যতাৰে প্ৰতিবাদ নকৰে; +\q1 তেওঁলোকে অসাৰ কথাত ভাৰসা কৰে, আৰু মিছা কথা কয়, তেওঁলোকে সমস্যা গৰ্ভধাৰণ কৰি অধৰ্ম্ম প্ৰসৱ কৰে। +\q1 +\s5 +\v 5 তেওঁলোক সাপৰ কণী উমনি লৈ জগায়, আৰু মকৰাৰ জাল গাঁথে; +\q1 যি জনে তেওঁলোকৰ কণী খায়, সি মৰে, আৰু যি কণী ভাগে, তাৰ পৰা কালসৰ্প বাহিৰ হয়। +\q1 +\v 6 তেওঁলোকে গঁথা ঊন বস্ত্ৰৰ বাবে বৱ্যহাৰ কৰা নহ’ব, আৰু তেওঁলোকে কৰা বস্ত্ৰেৰে নিজৰ গা নাঢাকিব; +\q1 তেওঁলোকৰ কাৰ্য অধৰ্ম্মৰ কাৰ্য, আৰু তেওঁলোকৰ নিজৰ হাতেৰে অত্যাচাৰ কৰে। +\q1 +\s5 +\v 7 তেওঁলোকৰ ভৰি কুকৰ্ম্মৰ ফাললৈ বেগাই চলে, আৰু তেওঁলোকে নিৰ্দ্দোষীৰ ৰক্তপাত কৰিবলৈ বেগাবেগি কৰে; +\q1 তেওঁলোকৰ কল্পনাবোৰ অধৰ্ম্মৰ কল্পনাহে; ধ্বংস আৰু উচ্ছন্নতা তেওঁলোকৰ পথত আছে। +\q1 +\v 8 তেওঁলোকে শান্তিৰ পথ নাজানে, আৰু তেওঁলোকৰ পথত ন্যায় বিচাৰ নাই; +\q1 তেওঁলোকে কুটিল পথ সাজে; যি জনে সেই পথত চলে, তেওঁ শান্তিৰ কথা নাজানে। +\q1 +\s5 +\v 9 এই কাৰণে ন্যায়বিচাৰ আমাৰ পৰা বহু দূৰত আছে, আৰু ধাৰ্ম্মিকতাই আমাৰ লগ ধৰিব নোৱাৰে। +\q1 আমি পোহৰৰ বাবে অপেক্ষা কৰি থাকোঁ, কিন্তু অন্ধকাৰ দেখা পাওঁ, আৰু দীপ্তিলৈ বাট চাই থাকোঁ, কিন্তু ঘোৰ অন্ধকাৰত ভ্ৰমণ কৰোঁ। +\q1 +\v 10 আমি অন্ধলা লোকৰ দৰে দেৱালত খপিয়াওঁ, চকুহীন লোকৰ দৰে খপিয়াই ফুৰোঁ; +\q1 গধূলি বেলাৰ দৰে দুপৰ বেলাতো আমি উজটি খাওঁ; আৰু শক্তিমান লোকৰ মাজত আমি মৰা মানুহৰ দৰে থাকোঁ। +\q1 +\s5 +\v 11 আমি ভালুকৰ দৰে চিঞৰি আছোঁ, আৰু কপৌৰ দৰে শোকধ্বনি কৰি আছোঁ; +\q1 আমি ন্যায় বিচাৰৰ বাবে অপেক্ষা কৰোঁ, কিন্তু সেয়ে নাই; আৰু পৰিত্ৰাণলৈ বাট চাই থাকোঁ, কিন্তু সিও আমাৰ পৰা বহু দূৰত থাকে। +\q1 +\s5 +\v 12 কিয়নো আপোনাৰ সাক্ষাতে আমাৰ অপৰাধ অনেক, আৰু আমাৰ পাপবোৰে আমাৰ বিৰুদ্ধে সাক্ষ্য দিছে; +\q1 কিয়নো আমাৰ অপৰাধবোৰ আমাৰ লগত আছে, আৰু আমি আমাৰ অৰ্ধম্মবোৰ জানো। +\q1 +\v 13 এইবোৰেই অপৰাধ কৰি যিহোৱাক অস্বীকাৰ কৰা, নিজৰ ঈশ্বৰৰ পাছত চলাৰ পৰা বিমুখ হোৱা, +\q1 আমি অন্যায় দাবীৰ কথা কৈছিলো আৰু পৃথকে ঘূৰিছিলো, আৰু অন্তৰত মিছা কথা গৰ্ভধাৰণ কৰি তাক প্ৰসৱ কৰা। +\q1 +\s5 +\v 14 আৰু ন্যায় বিচাৰ পাছলৈ হুঁহকি গৈছে, আৰু ধাৰ্ম্মিকতা দূৰত থিয় হৈ আছে; +\q1 কিয়নো জনসাধাৰণৰ মাজত সত্যতা উজুটি খাই পৰিছে, আৰু সত্যতা তাত আহিব নোৱাৰে। +\q1 +\v 15 বিশ্বাসযোগ্যতা সত্যতাৰ আঁতৰি গ’ল, আৰু অধৰ্ম্ম ত্যাগ কৰা লোক নিজকে জীৱন্ত বলি সাজিছে। +\q1 +\s5 +\v 16 যিহোৱাই দৃষ্টি কৰি ন্যায় বিচাৰ নেদেখি অসন্তোষ্ট হল। আৰু তেওঁ কোনো পুৰুষ বা মধ্যস্থ নেদেখি বিস্মিত হ’ল হল; +\q1 সেই বাবে তেওঁৰ নিজৰ বাহুৱেই তেওঁৰ কাৰণে পৰিত্ৰাণ সিদ্ধ কৰিলে, আৰু তেওঁৰেই ধাৰ্ম্মিকতা তেওঁৰ আশ্ৰয় হল। +\q1 +\s5 +\v 17 তেওঁ ধাৰ্ম্মিকতাৰূপ বুকু-পটা পিন্ধিলে, আৰু মূৰত পৰিত্ৰাণৰূপ শিৰোৰক্ষক পিন্ধিলে, +\q1 আৰু গাৰ বস্ত্রৰ বাবে প্ৰতিকাৰৰূপ সাজ পৰিধান কৰিলে, আৰু আবেগপূৰ্ণ জামা গাত দিলে। +\q1 +\v 18 তেওঁ তেওঁলোকৰ কাৰ্য অনুসাৰে প্ৰতিফল দিব; তেওঁৰ শত্রূবোৰক তধৰ, নিজ বৈৰীবোৰক অপকাৰৰ প্ৰতিফল দিব; আৰু দ্বীপবোৰক তেওঁ প্ৰতিফলৰ দৰে দণ্ড দিব। +\q1 +\s5 +\v 19 সেয়ে লোকসকলে পশ্চিম দিশৰ পৰা যিহোৱাৰ নামলৈ, আৰু সূৰ্য্য উদয় হোৱা ফালৰ পৰা তেওঁৰ প্ৰতাপলৈ ভয় কৰিব; কিয়নো যিহোৱাই ফুঁ মাৰি পঠাই দিয়া বেগেৰে বৈ যোৱা সোঁতৰ দৰে তেওঁ আহিব। +\q1 +\v 20 “চিয়োনলৈ, আৰু যাকোবৰ মাজত থকা অপৰাধৰ পৰা ঘূৰাসকলৰ ওচৰলৈ এজন মুক্তিদাতা আহিব,” এয়ে যিহোৱাৰ ঘোষণা। +\p +\s5 +\v 21 “মোৰ বাবে তেওঁলোকে সৈতে নিয়ম এই” যিহোৱাই কৈছে, “তোমাৰ ওপৰত থকা মোৰ আত্মা, আৰু মই তোমাৰ মুখত থোৱা মোৰ বাক্যবোৰ, তোমাৰ মুখৰ পৰা, বা তোমাৰ বংশৰ মুখৰ পৰা, নাইবা তোমাৰ বংশত উৎপন্ন হোৱা বংশৰ মুখৰ পৰাও, আজিৰে পৰা সৰ্ব্বকাললৈকে কেতিয়াও নুগুচিব, এয়ে যিহোৱাৰ বচন।” + +\s5 +\c 60 +\s নতুন যিৰূচালেমৰ গৌৰৱ। +\q1 +\v 1 উঠা, দীপ্তি দিয়া; কিয়নো তোমাৰ পোহৰ আহিছে, আৰু যিহোৱাৰ গৌৰৱ তোমাৰ ওপৰত উদয় হৈছে। +\q1 +\s5 +\v 2 কাৰণ চোৱা, আন্ধাৰে পৃথিৱী ঢাকিব, আৰু ঘোৰ অন্ধকাৰে লোকসমূহক ঢাকিব; +\q1 কিন্তু যিহোৱা তোমাৰ ওপৰত উদয় হ’ব, আৰু তোমাৰ ওপৰত তেওঁৰ গৌৰৱ প্ৰকাশিত হ’ব। +\q1 +\v 3 লোকসমূহ তোমাৰ পোহৰৰ ওচৰলৈ আহিব, আৰু ৰজাসকলে তোমাৰ উদয় হোৱা দীপ্তিৰ ওচৰলৈ আহিব। +\q1 +\s5 +\v 4 তুমি চকু ফুৰাই চাৰিওফালে চোৱা; তেওঁলোক সকলোৱে গোট খাই তোমাৰ ওচৰ চাপিছে; +\q1 তোমাৰ পুত্ৰসকল দূৰৰ পৰা আহিছে আৰু তোমাৰ জীয়েকসকলক বাহুত বুকি অনা হৈছে। +\q1 +\v 5 সেই কালত তুমি দেখি প্ৰফুল্লিত হ’বা, আৰু তোমাৰ হৃদয় আনন্দেৰে উপচি পৰিব, +\q1 কাৰণ সমুদ্ৰৰ প্ৰচুৰ ধন তোমাক দিয়া যাব আৰু লোকসকলৰ সম্পত্তি তোমাৰ ওচৰলৈ আহিব। +\q1 +\s5 +\v 6 উটসমূহে, মিদিয়ন আৰু ঐফাৰ ডেকা উটবোৰে তোমাক ঢাকি পেলাব; +\q1 সেই আটাইবোৰ চিবাৰ পৰা আহিব; +\q1 সেইবোৰে সোণ আৰু কুন্দুৰু বৈ আনিব, আৰু যিহোৱাৰ প্ৰশংসা গীত গাব। +\q1 +\v 7 কেদৰৰ আটাই ভেড়াৰ জাক তোমাৰ ওচৰত গোট খাব আৰু নবায়োতৰ মতা ভেড়াবোৰে তোমাৰ পৰিচৰ্য্যা কৰিব; +\q1 সেইবোৰ গ্ৰহণীয় হৈ মোৰ যজ্ঞ-বেদিত উঠিব, আৰু মোৰ গৌৰৱযুক্ত গৃহ মই গৌৰৱান্বিত কৰিম। +\q1 +\s5 +\v 8 মেঘৰ দৰে আৰু নিজৰ বাহৰ সোমোৱা বাটলৈ অহা কপৌৰ দৰে উড়ি অহা এওঁলোক কোন? +\q1 +\v 9 নিশ্চয়ে দ্বীপবোৰে মোলৈ অপেক্ষা কৰিব; +\q1 তোমাৰ পুত্রসকলক তেওঁলোকৰ ৰূপৰ আৰু সোণৰ সৈতে দূৰৰ পৰা আনিবলৈ, +\q1 ঈশ্বৰ যিহোৱাই, ইস্ৰায়েলৰ পবিত্ৰ জনাই তোমাক গৌৰৱান্বিত কৰাৰ কাৰণে, তৰ্চীচৰ জাহাজ আগ হ’ব। +\q1 +\s5 +\v 10 বিদেশী লোকসকলে দেৱাল পুনৰায় নিৰ্মাণ কৰিব, আৰু তেওঁলোকৰ ৰজাসকলে তোমাৰ পৰিচৰ্য্যা কৰিব; +\q1 কিয়নো মই যেনেকৈ তোমাক ক্রোধত দণ্ড দিলোঁ, তেনেকৈ অনুগ্ৰহত তোমালৈ দয়াও কৰিলোঁ। +\q1 +\v 11 লোকসকলে যেন জাতিসকলৰ ধন-সম্পত্তি আৰু বন্দি কৰি অনাসকলৰ ৰজাসকলক তোমাৰ ভিতৰলৈ আনিব পাৰে, +\q1 সেই বাবে তোমাৰ দুৱাৰবোৰ সদায় মেলা হৈ থাকিব, দিন বা ৰাতি কেতিয়াও বন্ধ কৰা নহ’ব। +\q1 +\s5 +\v 12 কিয়নো যি জাতি আৰু যি ৰাজ্যই তোমাৰ অধীনতা স্বীকাৰ নকৰিব, সেই উভয়েই সম্পূৰ্ণ বিনষ্ট হ’ব; +\q1 +\v 13 লিবানোনৰ গৌৰৱ তোমালৈ আহিব; দেৱদাৰু, তিধৰ, আৰু তাচুৰ গছ একেলগে, +\q1 মোৰ পবিত্ৰস্থান ভূষিত কৰিবৰ অৰ্থে আহিব; আৰু মই মোৰ চৰণ থোৱা ঠাই প্ৰতাপযুক্ত কৰিম। +\q1 +\s5 +\v 14 তেওঁলোক তোমাক প্রণিপাত কৰিবলৈ আহিব, তোমাক কষ্ট দিয়াসকলৰ সন্তানবোৰ মূৰ দোঁৱাই তোমাৰ চৰণত পৰি প্রণিপাত কৰিব, +\q1 তেওঁলোক তোমাক যিহোৱাৰ নগৰ, ইস্ৰায়েলৰ পবিত্ৰ জনাৰ চিয়োন বুলি মাতিব। +\q1 +\s5 +\v 15 তুমি এনে পৰিত্যক্তা আৰু ঘৃণিতা হ’লা যে, কোনো পথিক তোমাৰ মাজেদি নাজায়; +\q1 তাৰ সলনি মই তোমাক চিৰকাল থকা প্ৰশংসাৰ, আৰু পুৰুষানুক্ৰমে আনন্দৰ বিষয় কৰিম। +\q1 +\v 16 আৰু তুমি জাতিসকলৰ দুগ্ধ পান কৰিবা, আৰু ৰজাসকলৰ স্তন চুহিবা; +\q1 তাতে মই যিহোৱা যে তোমাৰ ত্ৰাণকৰ্ত্তা, তোমাৰ মুক্তিদাতা, যাকোবৰ পৰাক্ৰমী জনা, ইয়াক তুমি জানিবা। +\p +\s5 +\v 17 মই পিতলৰ সলনি সোণ, লোহাৰ সলনি ৰূপ, +\q1 কাঠৰ সলনি পিতল, আৰু শিলবোৰৰ সলনি লোহা আনিম; আৰু মই শান্তিক তোমালোকৰ অধ্যক্ষসকলৰ দৰে, আৰু ন্যায়বিচাৰক শাসনকৰ্ত্তাৰ দৰে নিযুক্তি কৰিম। +\q1 +\v 18 তোমাৰ দেশত অত্যাচাৰৰ আৰু তোমাৰ সীমাৰ ভিতৰত বিনষ্ট হোৱাৰ বা ধ্বংসৰ কথা আৰু শুনা নাযাব; +\q1 কিন্তু তুমি তোমাৰ দেৱালৰ নাম পৰিত্ৰাণ, আৰু তোমাৰ দুৱাৰৰ নাম প্ৰশংসা ৰাখিবা। +\q1 +\s5 +\v 19 দিনত সূৰ্য্য তোমাৰ দীপ্তি আৰু নহ’ব, +\q1 আৰু পোহৰৰ অৰ্থে চন্দ্ৰই তোমাক জোনাক নিদিব; +\q1 কিন্তু যিহোৱায়েই তোমাৰ অনন্তকলীয়া জ্যোতিঃ, আৰু তোমাৰ ঈশ্বৰেই তোমাৰ ভূষণস্বৰূপ হ’ব। +\q1 +\v 20 তোমাৰ সূৰ্য্য আৰু অস্ত নাযাব, তোমাৰ চন্দ্ৰও আৰু মাৰ নাযাব, +\q1 কিয়নো যিহোৱা তোমাৰ অনন্তকলীয়া জ্যোতিঃ হ’ব, আৰু তোমাৰ শোকৰ দিন সমাপ্ত হ’ব। +\q1 +\s5 +\v 21 মই গৌৰৱান্বিত হ’বলৈ মই ৰোৱা গছৰ পোখা আৰু মোৰ হাতে কৰা কৰ্ম্মস্বৰূপ +\q1 যি তোমাৰ লোক সকলোৱেই ধাৰ্ম্মিক হ’ব; তেওঁলোকে অনন্ত কাললৈকে দেশ অধিকাৰ কৰিব। +\q1 +\v 22 যি সৰু সি হাজাৰ হৈ উঠিব; সৰু জাতি বৃহৎ হ’ব; +\q1 মই যিহোৱাই উচিত সময়ত ইয়াক সাম্ফল কৰিবলৈ বেগী হম। + +\s5 +\c 61 +\s চিয়োনৰ পৰিত্ৰাণৰ আৰু মঙ্গলৰ প্ৰচাৰ। +\q1 +\v 1 প্ৰভু যিহোৱাৰ আত্মা মোত স্থিতি লৈছে, কাৰণ যিহোৱা মোক অভিষিক্ত কৰিলে +\q1 নম্ৰ লোকসকলৰ আগত শুভবাৰ্ত্তা প্ৰচাৰ কৰিবলৈ, ভগ্নচিত্তীয়াসকলক সুস্থ কৰিবলৈ, +\q1 বন্দীত্বত থকাসকলৰ আগত মুক্তিৰ কথা ঘোষণা কৰিবলৈ, আৰু বন্দীশালত থকা সকলক মুকলি কৰিবলৈ। +\q1 +\s5 +\v 2 যিহোৱাৰ অনুগ্ৰহৰ বছৰ আৰু আমাৰ ঈশ্বৰৰ প্ৰতিফল দিয়া দিন ঘোষণা কৰিবলৈ, +\q1 আটাই শোক কৰা সকলক শান্ত্বনা দিবলৈ, তেওঁ মোক পঠিয়ালে। +\q1 +\s5 +\v 3 চিয়োনত শোক কৰা সকলৰ বাবে ঠাই প্রস্তুত কৰিবলৈ, ছাঁইৰ সলনি পাগুৰি, +\q1 শোকৰ সলনি আনন্দৰ তেল, আৰু দুৰ্ব্বল আত্মাৰ সলনি প্ৰশংসাৰ আত্মা দান কৰিবলৈ, +\q1 তেওঁলোকক ধাৰ্মিকতাৰ গছ, আৰু যিহোৱাৰ গৌৰৱৰ অৰ্থে তেৱেঁ পতা উদ্যান বুলি প্ৰখ্যাত হ’ব। +\q1 +\s5 +\v 4 তেওঁলোকে পুৰণি ধ্বংসস্থানবোৰ পুনৰায় নিৰ্ম্মাণ কৰিব, আগৰ কালৰে পৰা উচ্ছন্ন হৈ থকা ঠাইবোৰ পুনৰায় স্থাপন কৰিব, +\q1 বহু আগৰ পৰা পুৰুষানুক্রমে ধ্বংস হৈ জনশূন্য হোৱা নগৰবোৰ পুনৰ স্থাপন কৰিব। +\q1 +\v 5 বিদেশী লোকসকল দায়িত্ব ল’ব আৰু তোমালোকৰ জাকবোৰ চৰাব, আৰু বিদেশী লোকসকলৰ পুত্র সকলে তোমালোকৰ পথাৰত আৰু দ্ৰাক্ষাবাৰীত কাম কৰিব। +\q1 +\s5 +\v 6 তোমালোকক যিহোৱাৰ পুৰোহিত বুলি মতা হ’ব; তেওঁলোকে তোমালোকক ঈশ্বৰৰ দাস বুলি ক’ব; +\q1 তোমালোকে দেশৰ ধন-সম্পত্তি ভোগ কৰিবা, আৰু তেওঁলোকৰ ঐশ্বৰ্যত তোমালোকে গৌৰৱ কৰিবা। +\q1 +\v 7 তোমালোকৰ লাজৰ পৰিৱৰ্তে তোমালোকে দুগুণ পাবা, আৰু তেওঁলোকে অপমানৰ পৰিৱৰ্তে নিজৰ অংশত আনন্দ কৰিব; +\q1 সেয়ে তেওঁলোকে তেওঁলোকৰ দেশত দুগুণ অংশ লাভ কৰিব, আৰু তেওঁলোকৰ অনন্তকলীয়া আনন্দ হ’ব। +\q1 +\s5 +\v 8 কাৰণ মই যিহোৱাই ন্যায় বিচাৰ ভাল পাওঁ, মই চুৰ কৰা কাৰ্য আৰু অন্যায় অত্যচাৰ ঘিণ কৰোঁ; +\q1 মই বিশ্বাসযোগ্যতাৰে তেওঁলোকক প্রতিফল দিম, আৰু তেওঁলোকৰ সৈতে অনন্তকলীয়া চুক্তি স্থাপন কৰিম। +\q1 +\v 9 তেওঁলোকৰ বংশৰ লোকসকল দেশৰ মাজত, আৰু তেওঁলোকৰ সন্তানসকল লোকসকলৰ মাজত প্ৰখ্যাত হব; +\q1 তেওঁলোকক যি সকলে দেখিব, তেওঁলোকে তেওঁলোকক যিহোৱাৰ আশীৰ্ব্বাদপ্ৰাপ্ত বংশ বুলি স্বীকাৰ কৰিব। +\q1 +\s5 +\v 10 মই যিহোৱাত অতিশয় আনন্দ কৰিম মোৰ প্ৰাণে মোৰ ঈশ্বৰত উল্লাস কৰিব; +\q1 কাৰণ তেওঁ মোক পৰিত্ৰাণৰূপ বস্ত্ৰ পিন্ধালে, আৰু ধাৰ্ম্মিকতাৰূপ চোলাৰে মোক বিভূষিত কৰিলে, +\q1 যিদৰে দৰাই পাগুৰিৰে নিজকে বিভূষিত কৰে, আৰু কন্যাই যিদৰে অলঙ্কাৰেৰে নিজকে শোভিত কৰে। +\q1 +\v 11 কাৰণ পৃথিবীয়ে যিদৰে গছবোৰৰ পোখা মেলায়, আৰু বাৰীয়ে যিদৰে তাত ৰোৱা সকলোকে গজায়, +\q1 সেইদৰে প্ৰভু যিহোৱাই সকলো দেশবাসীৰ সাক্ষাতে ধাৰ্ম্মিকতা আৰু প্ৰশংসা উৎপন্ন কৰিব। + +\s5 +\c 62 +\q1 +\v 1 চিয়োনৰ বাবে মই নিজম দি নাথাকোঁ, আৰু যিৰূচালেমৰ বাবে মই নিৰৱে নাথাকোঁ, +\q1 যেতিয়ালৈকে তেওঁৰ ধাৰ্মিকতা উজ্বলতাৰে আগোৱাই নাযায়, আৰু তেওঁৰ পৰিত্রাণ জ্বলি থকা প্ৰদীপৰ দৰে নহয়। +\q1 +\v 2 দেশবাসীয়ে তোমাৰ ধাৰ্ম্মিকতা, আৰু সকলো ৰজাই তোমাৰ গৌৰৱ দেখিব; +\q1 আৰু যিহোৱাই নিৰ্বাচন কৰা এটা নতুন নামেৰে তোমাক মতা হ’ব। +\q1 +\s5 +\v 3 তোমালোক যিহোৱাৰ হাতত এটি সুন্দৰ কিৰীটি, আৰু তোমালোকৰ ঈশ্বৰৰ হাতত এটি ৰাজমুকুটস্বৰূপ হ’বা। +\q1 +\v 4 তোমালোকক আৰু “পৰিত্যক্ত” বোলা নহ’ব, নাইবা তোমালোকৰ দেশক “উচ্ছন্ন দেশ” বুলি আৰু মতা নহ’ব; +\q1 তাৰপৰিৱৰ্তে “তেওঁত মই আনন্দিত” বুলি মতা হ’ব; আৰু তোমাৰ দেশ “বিবাহিতা” বুলি প্ৰখ্যাত হ’ব; +\q1 কিয়নো যিহোৱা তোমালোকত সন্তোষ্ট হৈছে, আৰু তোমালোকৰ দেশ বিবাহিত হ’ব। +\q1 +\s5 +\v 5 কাৰণ যিদৰে যুৱকে যুৱতীক বিবাহ কৰে, সেইদৰে তোমালোকৰ পুত্ৰসকলে তোমাক বিবাহ কৰিব; +\q1 আৰু যিদৰে দৰাই কন্যাত আনন্দ কৰে, সেইদৰে তোমালোকৰ ঈশ্বৰেও তোমালোকত আনন্দ কৰিব। +\q1 +\s5 +\v 6 হে যিৰূচালেম, তোমাৰ গড়ৰ ওপৰত মই প্ৰহৰীসকল নিযুক্ত কৰিলোঁ; +\q1 তেওঁলোকে দিনত বা ৰাতি নিজম দি নাথাকিব। +\q1 হে যিহোৱাক সোঁৱৰণ কৰাসকল, তোমালোক ক্ষান্ত নহ’বা; +\q1 +\v 7 তেওঁ পুনৰ সংস্থাপন নোহোৱালৈকে তেওঁক জিৰণী ল’বলৈ নিদিবা, +\q1 যিৰূচালেম আৰু তেওঁৰ সৃষ্টিয়ে পৃথিবীত প্ৰশংসা কৰক। +\q1 +\s5 +\v 8 যিহোৱাই নিজৰ সোঁ হাত, আৰু নিজৰ বলৱান বাহুৰে শপত কৰিলে, +\q1 “তোমাৰ শত্রুবোৰৰ আহাৰৰ বাবে, নিশ্চয়ে মই তেওঁলোকক তোমাৰ শস্য আৰু নিদিম, +\q1 আৰু বিদেশীসকলে তুমি পৰিশ্ৰমেৰে অৰ্জ্জা তোমাৰ দ্ৰাক্ষাৰস আৰু পান কৰিবলৈ নাপাব; +\q1 +\v 9 কাৰণ যিসকলে শস্য চপাই, তেওঁলোকে তাক ভোজন কৰিব আৰু যিহোৱাৰ প্ৰশংসা কৰিব, +\q1 আৰু যিসকলে দ্ৰাক্ষাগুটি গোটাই, তেওঁলোকে মোৰ ধৰ্ম্মধামৰ চোতালবোৰত তাৰ দ্রাক্ষাৰস পান কৰিব।” +\q1 +\s5 +\v 10 আহাঁ, দুৱাৰৰ মাজেদি আহাঁ! লোকসকলৰ বাবে পথ যুগুত কৰা! +\q1 নিৰ্মাণ কৰা, ৰাজআলি নিৰ্মাণ কৰা! শিলবোৰ গুটাই পেলাই দিয়া, +\q1 দেশবাসীসকলৰ বাবে নিচান পতাকা তোলা। +\q1 +\s5 +\v 11 চোৱা, যিহোৱাই পৃথিবীৰ অন্তলৈকে ঘোষণা কৰিছে, +\q1 “তোমালোকে চিয়োনজীয়াৰীক কোৱা চোৱা, তোমাৰ ত্ৰাণকৰ্ত্তা আহি আছে; +\q1 চোৱা, তেওঁৰ পুৰস্কাৰ তেওঁৰ সৈতে আছে, আৰু তেওঁৰ আগত তেওঁ দিব লগীয়া প্রতিফল আছে’।” +\q1 +\v 12 তেওঁলোকে তোমাক “পবিত্ৰ লোক” আৰু “যিহোৱাৰ মুক্তলোক” বুলি মাতিব; আৰু তুমি অন্বেষিতা আৰু “অপৰিত্যক্ত নগৰ” বুলি প্ৰখ্যাত হ’বা। + +\s5 +\c 63 +\s ইদোমৰ প্ৰতিকাৰৰ দিন। লোকসকলৰ প্ৰাৰ্থনা । +\q1 +\v 1 ইদোমৰ পৰা, বজ্রাৰ ৰঙা বস্ত্রেৰে সৌজন কোন আহিছে? +\q1 ৰাজকীয় বস্ত্রেৰে, নিজৰ শক্তিৰ বাহুল্যত দৃঢ়তাৰে খোজ কাঢ়ি অহা জন কোন? +\q1 “ধাৰ্ম্মিকতাৰে কথা কোৱা জন, আৰু পৰাক্রমেৰে পৰিত্ৰাণ কৰিবলৈ সমৰ্থ থকা জন মই।” +\q1 +\v 2 তোমাৰ সাজ ৰঙা কিয়, আৰু কিয় তোমাৰ বস্ত্ৰ দ্রাক্ষাকুণ্ডত দ্ৰাক্ষাগুটি গচকা লোকৰ দৰে? +\q1 +\s5 +\v 3 মই অকলেই দ্রাক্ষাকুণ্ডত দ্ৰাক্ষাগুটি গচকিলোঁ, আৰু দেশৰ কোনা এজনো মোক সহযোগ নকৰিলে; +\q1 মই মোৰ ক্ৰোধত সেইবোৰ গচকিলোঁ, আৰু খঙত সেইবোৰ গচকিলোঁ, +\q1 মোৰ বস্ত্ৰত সেইবোৰৰ তেজৰ ছিটা লাগিল, আৰু মোৰ গোটেই সাজত দাগ লগালে। +\q1 +\v 4 কাৰণ প্ৰতিকাৰ সাধিবৰ দিনলৈ মই চালো, আৰু মোৰ মুক্ত কৰিব লগা বছৰ উপস্থিত হৈছিল। +\q1 +\s5 +\v 5 মই দেখিলোঁ যে, সহায় কৰা কোনো এজন নাছিল, মই আচৰিত হৈছিলোঁ যে সহায় কৰা কোনো নাছিল; +\q1 কিন্তু মোৰ নিজৰ বাহুৱে মোৰ বাবে পৰিত্ৰাণ সিদ্ধ কৰিলে, আৰু মোৰ অতি ক্ৰোধেই মোক উপকাৰ কৰিলে। +\q1 +\v 6 মই মোৰ ক্ৰোধত লোকসকলক গচকিলোঁ, আৰু মোৰ খঙত তেওঁলোকক মাতাল কৰিলোঁ, +\q1 আৰু মই তেওঁলোকৰ তেজ মাটিত ছটিয়াই দিলোঁ। +\q1 +\s5 +\v 7 মই যিহোৱাৰ বিশ্বাসযোগ্য নিয়মৰ কাৰ্যবোৰ, আৰু প্রশংসনীয় কাৰ্যবোৰৰ বিষয়ে ক’ম; +\q1 আৰু যিহোৱাই আমাৰ বাবে কৰা সকলো কাৰ্যৰ বিষয়ে ক’ম, আৰু ইস্রায়েলৰ বংশলৈ কৰা উপকাৰৰ বিষয়ে ক’ম। +\q1 তেওঁৰ অনুগ্রহৰ কাৰণে এই সকলো দয়া আমাক দেখালে, আৰু বিশ্বসযোগ্য নিয়মেৰে বহু কাৰ্য কৰিলে। +\q1 +\v 8 কাৰণ তেওঁ কৈছিল, “অৱশ্যে তেওঁলোক মোৰ লোক, এওঁলোক বিশ্বাসঘাত নকৰা সন্তান।” +\q1 তেওঁ তেওঁলোকৰ ত্ৰাণকৰ্ত্তা হৈছিল। +\q1 +\s5 +\v 9 তেওঁলোকৰ সমস্ত দূখত +\q1 তেওঁ দূখিত হৈছিল, আৰু দূতে তেওঁৰ সন্মুখৰ পৰা তেওঁলোকক পৰিত্ৰাণ কৰিছিল। +\q1 তেওঁৰ প্ৰেম আৰু অনুগ্রহত তেওঁলোকক মুক্ত কৰিছিল, +\q1 আৰু তেওঁ পূৰ্ব্বৰ সকলো সময়ত তেওঁলোকক উন্নত কৰিছিল, আৰু দাঙি নিছিল। +\q1 +\s5 +\v 10 কিন্তু তেওঁলোকে বিদ্ৰোহ কৰি তেওঁৰ পবিত্ৰ আত্মাক দুখ দিছিল; +\q1 সেয়ে তেওঁ তেওঁলোকৰ শত্রু হৈছিল, আৰু তেওঁলোকৰ বিৰুদ্ধে যুদ্ধ কৰিছিল। +\q1 +\s5 +\v 11 তেওঁৰ লোকসকল পূৰ্ব্ব সময়ৰ মোচিৰ বিষয়ে শিকিছিল। +\q1 লোকলোকে কৈছিল, যি “যি জনাই নিজৰ ভেড়াৰখীয়াসকলৰ সৈতে তেওঁলোকক সমুদ্ৰৰ পৰা উলিয়াই আনিছিল, সেই ঈশ্বৰ ক’ত? +\q1 তেওঁলোকৰ মাজত পবিত্ৰ আত্মা স্থাপন কৰা ঈশ্বৰ ক’ত? +\q1 +\s5 +\v 12 মোচিৰ সোঁহাতত নিজৰ প্ৰৰাক্রমী শক্তি দিয়া ঈশ্বৰ ক’ত? +\q1 নিজৰ নাম চিৰস্থায়ী কৰিবৰ অৰ্থে তেওঁলোকৰ আগত জলসমূহ দুভাগ কৰা ঈশ্বৰ ক’ত? +\q1 +\v 13 তেওঁলোকে উজুটি নোখোৱাকৈ, অৰণ্যত দৌৰা ঘোৰাৰ দৰে অগাধ জলৰ মাজেদি তেওঁলোকক লৈ অহা ঈশ্বৰ ক’ত? +\q1 +\s5 +\v 14 উপত্যকালৈ নামি যোৱা পশুৰ জাকৰ দৰে যিহোৱাৰ আত্মাই তেওঁলোকক জিৰণি দিছিল; +\q1 নিজৰ নামৰ প্রশংসা কৰিবলৈ তুমি তোমাৰ লোকসকলক লৈ আহিছিলা। +\q1 +\s5 +\v 15 স্বৰ্গৰ পৰা তললৈ দৃষ্টি কৰা, আৰু তোমাৰ পবিত্ৰতাৰ আৰু গৌৰৱৰ নিবাসৰ পৰা মনযোগ দিয়া; +\q1 তোমাৰ আগ্রহ আৰু মহৎ কাৰ্যবোৰ ক’ত? +\q1 +\v 16 কাৰণ তুমি আমাৰ পিতৃ; +\q1 কাৰণ অব্ৰাহামে আমাক নাজানে, আৰু ইস্ৰায়েলে আমাক স্বীকাৰ নকৰে; +\q1 হে যিহোৱা, তুমিয়েই আমাৰ পিতৃ; আৰু পূৰ্ব্বকালৰে পৰা তুমি আমাৰ মুক্তিদাতা, এয়ে তোমাৰ নাম। +\q1 +\s5 +\v 17 হে যিহোৱা, তুমি তোমাৰ পথৰ পৰা আমাক কিয় অপথে লৈ গৈছা? আৰু তোমাৰ অবাধ্য হবলৈ আমাৰ মন কিয় কঠিন কৰিছা? +\q1 তোমাৰ দাসসকলৰ, তোমাৰ আধিপত্যৰ জাতিবিলাকৰ কাৰণে উভটি আহাঁ। +\q1 +\s5 +\v 18 তোমাৰ লোকসকল অলপ সময়হে তোমাৰ পবিত্রস্থানৰ আধিপত্য ভোগ কৰিলে; কিন্তু এতিয়া আমাৰ শত্রুবোৰে এইসকলো ভৰিৰে গচকিলে। +\q1 +\v 19 যিসকলৰ ওপৰত তুমি কেতিয়াও ৰাজত্ব কৰা নাই, আৰু যিসকল তোমাৰ নামেৰে প্ৰখ্যাত হোৱা নাই, আমি এনে লোকসকলৰ দৰে হলোঁ। + +\s5 +\c 64 +\q1 +\v 1 অহ, তুমি আকাশ-মণ্ডল বিদাৰি নামি আহিলে, পৰ্ব্বতবোৰ তোমাৰ সাক্ষাতে দ্ৰৱ হৈ গ’লে, কেনে ভাল আছিল। +\q1 +\v 2 দেশবাসীসকলে তোমাৰ সাক্ষাতে কঁপিবলৈ তোমাৰ শত্ৰুবোৰৰ আগত তোমাৰ নাম জনাবলৈ, +\q1 অগ্নিয়ে জেং খৰি পোৰাৰ দৰে, আৰু জুয়ে পানী উতলোৱাৰ দৰে তুমি নামি আহিলে, কেনে ভাল আছিল । +\q1 +\s5 +\v 3 আমি আশা নকৰা ভয়ানক কাৰ্যবোৰ তুমি কৰি নামি আহিলে, আৰু তোমাৰ সাক্ষাতে পৰ্ব্বতবোৰ দ্ৰৱ হৈ গলে, কেনে ভাল আছিল। +\q1 +\v 4 তোমালৈ অপেক্ষা কৰা জনলৈ কাৰ্য সিদ্ধ কৰোঁতা যি তুমি, তোমাৰ বাহিৰে আন ঈশ্বৰ আছে বুলি আগৰ কালৰ পৰা মানুহে শুনা নাই বা চকুৰে দেখা নাই। +\q1 +\s5 +\v 5 সৎকাৰ্য কৰি আনন্দ কৰা জনক, আৰু তোমাৰ পথ সোঁৱৰণ কৰি চলা জনক সহায় কৰিবলৈ তুমি আহিলা। +\q1 আমি যেতিয়া পাপ কৰিছিলোঁ, তুমি ক্ৰোধিত হৈছিলা, তোমাৰ পথত আমি সকলো সময়তে উদ্ধাৰ হ’ব পাৰিম। +\q1 +\s5 +\v 6 কিয়নো আমি সকলোৱেই অশুচি লোকৰ সদৃশ হলোঁ, আৰু আমাৰ সকলো ধাৰ্ম্মিকতা চুৱা কাপোৰৰ দৰে হল; +\q1 আমি সকলোৱে পাতৰ দৰে জয় পৰিছোঁ, আৰু আমাৰ অপৰাধবোৰে বতাহৰ দৰে আমাক উড়ুৱাই লৈ গৈছে। +\q1 +\v 7 তোমাৰ নামেৰে প্ৰাৰ্থনা কৰা কোনো এজন নাই; কোনেও তোমাত আশ্ৰয় ল’বলৈ ইচ্ছা কৰা নাই; +\q1 কিয়নো তুমি আমাৰ পৰা মুখ লুকুৱাই ৰাখিছা, আৰু আমাৰ অপৰাধৰ প্ৰতাপত আমাক গলি যাবলৈ দিছা। +\q1 +\s5 +\v 8 কিন্তু এতিয়াও, হে যিহোৱা, তুমি আমাৰ পিতৃ; +\q1 আমি মাটি, তুমি আমাৰ কুমাৰ; আৰু আমি সকলোৱেই তোমাৰ হাতৰ কাৰ্য। +\q1 +\v 9 হে যিহোৱা, তুমি অত্যন্ত ক্ৰোধিত নহ’বা, বা আমাৰ অপৰাধবোৰ আমাৰ বিৰুদ্ধে সদায় সোঁৱৰণ কৰি নাথাকিবা; +\q1 অনুগ্রহ কৰি তোমাৰ লোক, আমাক সকলোলৈ দৃষ্টি কৰ। +\q1 +\s5 +\v 10 তোমাৰ পবিত্ৰ নগৰবোৰ অৰণ্য হৈ পৰিছে; +\q1 চিয়োন অৰণ্য হৈ গ’ল; যিৰূচালেম ধ্বংসস্থান হ’ল। +\q1 +\v 11 আমাৰ পূৰ্ব্ব-পুৰুষসকলে তোমাৰ প্ৰশংসা কৰা, আমাৰ সেই পবিত্ৰ সুন্দৰ মন্দিৰ +\q1 অগ্নিৰে দগ্ধ হ’ল; আৰু আমাৰ মনমোহা সকলো ঠাই উচ্ছন্ন হ’ল। +\q1 +\v 12 হে যিহোৱা; এতিয়াও তুমি কেনেকৈ আঁতৰি থাকিবা? কেনেকৈ তুমি মনে মনে থাকি, আামাক অত্যন্ত দুখ দিবা? + +\s5 +\c 65 +\s অপথে যোৱা লোকক যিহোৱাই ধমকি দিয়া; আৰু তেওঁৰ লোকসকলক মঙ্গলৰ প্ৰতিজ্ঞা কৰা। +\q1 +\v 1 যি সকলে মোক নুশুধিলে, মই তেওঁলোকৰ দ্বাৰাই অম্বেষিত কৰাবলৈ প্রস্তুত আছিলোঁ; আৰু যি সকলে মোক নিবিচাৰিলে, তেওঁলোকৰ দ্বাৰাই মোক বিচৰাবলৈ মই প্রস্তুত আছিলোঁ; +\q1 মোৰ নামেৰে প্ৰখ্যাত নোহোৱা দেশবাসীসকলক “এইয়া চোৱা, মই আছোঁ, মই আছোঁ, এই বুলি মই কলোঁ। +\q1 +\v 2 যি সকলে নিজৰ কল্পনামতে কুপথত চলে, আৰু যি ভাল নহয় তেনে পথত চলে, +\q1 এনে বিদ্ৰোহী লোকসকলকৰ আগত ওৰে দিনটো মই মোৰ হাত মেলিলোঁ। +\q1 +\s5 +\v 3 বাৰীত বলিদান দিলে, আৰু ইটাৰ ওপৰত ধূপ জ্বলালে, +\q1 এওঁলোকেই সেই লোক যি সদায় মোক অসন্তুষ্ট কৰিলে। +\q1 +\v 4 তেওঁলোক মৈদামবোৰৰ মাজত বহে, আৰু গোটেই ৰাতি পহৰা দিয়ে, +\q1 গাহৰি মাংস খায়, আৰু নিজৰ পাত্ৰত ঘিণলগীয়া মাংসৰ জোল ৰাখে, +\q1 +\s5 +\v 5 তেওঁলোকে কয়, ‘দূৰত থিয় থাকা; মোৰ ওচৰলৈ নাহিবা, কিয়নো মই তোমাতকৈ পবিত্ৰ,’ +\q1 তেওঁলোক মোৰ নাকত ধোঁৱাই, আৰু ওৰে দিনটো জ্বলি থকা অগ্নিস্বৰূপ। +\q1 +\s5 +\v 6 চোৱা, মোৰ আগত এয়ে লিখা আছে, +\q1 মই মনে মনে নাথাকিম, কাৰণ মই প্ৰতিফল দিম; মই তেওঁলোকৰ কাৰ্য অনুসাৰে তেওঁলোকক প্রতিফল দিম। +\q1 +\v 7 যিহোৱাই কৈছে, মই একেবাৰে তোমালোকৰ নিজৰ নিজৰ অপৰাধৰ পৰ্ব্বতবোৰত ধূপ জলোৱা আৰু উপ-পৰ্ব্বতবোৰত মোক নিন্দা কৰা, +\q1 তোমালোকৰ অপৰাধ আৰু তোমালোকৰ পূৰ্ব্ব-পুৰুষসকলৰো অপৰাধৰ প্ৰতিফল তোমালোকক দিম, +\q1 আৰু মই প্ৰথমে তেওঁলোকৰ অতীতৰ কাৰ্য জুখি তেওঁলোকৰ বুকুত প্ৰতিফল দিম। +\q1 +\s5 +\v 8 যিহোৱাই এই কথা কৈছে, “যেনেকৈ দ্ৰাক্ষাৰ থোকত ৰস পোৱা যায়, +\q1 আৰু যেতিয়া কোনো এজনে কয়, তাক নষ্ট নকৰিবা, কিয়নো তাত ভাল আছে, +\q1 সেই দৰে, মই মোৰ দাসসকলৰ বাবেও তেনে কৰিম, মই সকলোকে নষ্ট নকৰিম। +\q1 +\s5 +\v 9 মই যাকোবৰ বংশৰ পৰা, আৰু যিহূদাৰ পৰা মোৰ পৰ্ব্বতবোৰৰ এক অধিকাৰী উৎপন্ন কৰিম; +\q1 আৰু মোৰ মনোনীত লোকসকলে তাত অধিকাৰ কৰিব, আৰু মোৰ দাসসকলে তাত বসতি কৰিব। +\q1 +\v 10 মোক বিচৰা মোৰ লোকসকলৰ বাবে, +\q1 চাৰোণ ভেড়াৰ জাকৰ চৰণীয়া ঠাই হ’ব, আৰু আখোৰ উপত্যকা গৰুৰ জাকবোৰৰ শোৱা ঠাই হ’ব। +\q1 +\s5 +\v 11 কিন্তু যিহোৱাক ত্যাগ কৰা, আৰু মোৰ পবিত্ৰ পৰ্ব্বতক পাহৰা, +\q1 ভাগ্যদেৱতালৈ মেজ সজোৱা, ভাগ্য নিৰূপণ দেৱীলৈ দ্ৰাক্ষাৰসেৰে পানপাত্ৰ পূৰ কৰা যি তোমালোক, +\q1 +\s5 +\v 12 তোমালোকক তৰোৱালৰ বাবে মই নিৰূপণ কৰিম, আৰু তোমালোকে বলি হ’বলৈ মূৰ দোঁৱাবা। +\q1 কাৰণ মই যেতিয়া মাতিলো তোমালোকে উত্তৰ নিদিলা, আৰু মই যেতিয়া কলোঁ, তোমালোকে নুশুনিলা; +\q1 কিন্তু মোৰ দৃষ্টিত যি বেয়া, তাকেই তোমালোকে কৰিলা, আৰু যিহতে মোৰ সন্তোষ নাপাওঁ, তাকেই কৰিবলৈ তোমালোকে বাচি ল’লা। +\q1 +\s5 +\v 13 প্ৰভু যিহেৱাই এই কথা কৈছে, +\q1 “চোৱা, মোৰ দাসসকলে ভোজন কৰিব, কিন্তু তোমালোক ভোকত থাকিবা; +\q1 চোৱা, মোৰ দাসসকলে পান কৰিব, কিন্তু তোমালোক পিয়াহত থাকিবা; +\q1 চোৱা, মোৰ দাসসকলে আনন্দ কৰিব, কিন্তু তোমালোকে লাজ পাবা; +\q1 +\v 14 চোৱা, মোৰ দাসসকলে মনৰ আনন্দ গান কৰিব, +\q1 কিন্তু তোমালোকে মনৰ দুখত কাতৰোক্তি কৰিবা, আৰু মন ভগ্ন হোৱাৰ কাৰণে হাহাকাৰ কৰিবা। +\q1 +\s5 +\v 15 মোৰ মনোনীত লোকসকলৰ বাবে শাও দিবলৈ তোমালোকে তোমালোকৰ নাম থৈ যাবা, আৰু মই, প্ৰভু যিহোৱাই তোমাক মৃত্যু দিম, +\q1 আৰু নিজ দাসসকল আন নামেৰে মাতিব। +\q1 +\v 16 যি মানুহে পৃথিবীত নিজকে আশীৰ্বাদিত বুলি কয়, তেওঁলোক মোৰ দ্বাৰাই আশীৰ্বাদিত হ’ব। +\q1 আৰু যি মানুহে পৃথিবীত শপত খায়, তেওঁ সত্য ঈশ্বৰৰ নামেৰেহে শপত খাব; +\q1 কিয়নো পূৰ্ব্বকালৰ সকলো সঙ্কট পাহৰা হ’ল, আৰু মোৰ দৃষ্টিৰ পৰা সেইবোৰ লুকাল। +\p +\s5 +\v 17 কিয়নো চোৱা, মই নতুন আকাশ-মণ্ডল আৰু নতুন পৃথিবী সৃষ্টি কৰো; +\q1 আৰু পূৰ্ব্বকালৰ বস্তুবোৰ সোঁৱৰণ কৰা বা মনত ৰখা নহ’ব। +\q1 +\v 18 কিন্তু মই যি সৃষ্টি কৰোঁ, তাত তোমালোকে অনন্ত কাল আনন্দ আৰু উল্লাস কৰা; কিয়নো চোৱা, মই যিৰূচালেমক উল্লাসৰ বিষয়, আৰু তাৰ লোকসকলক আনন্দৰ বিষয় কৰি সৃষ্টি কৰোঁ। +\q1 +\v 19 মই যিৰূচালেমত উল্লাস, আৰু মোৰ লোকসকলত আনন্দ কৰিম, +\q1 তাত ক্ৰন্দনৰ শব্দ কি কাতৰোক্তিৰ শব্দ আৰু শুনা নাযাব। +\q1 +\s5 +\v 20 সেই ঠাইৰ পৰা কোনো অলপদিনীয়া কেঁচুৱা, +\q1 বা সম্পূৰ্ণ আয়ুস নোপোৱা কোনো বুঢ়া লোকক মৈদামলৈ নিয়া নহ’ব; +\q1 ডেকা লোক এশ বছৰ বয়সীয়া হৈ মৰিব, +\q1 আৰু পাপী জনে এশ বছৰ বয়স পাই অভিশপ্ত হৈ মৰিব। +\q1 +\v 21 তেওঁলোকে ঘৰ সাজি তাৰ ভিতৰত বাস কৰিব, আৰু দ্ৰাক্ষাবাৰী পাতি তাৰ ফল ভোগ কৰিব। +\q1 +\s5 +\v 22 আন লোক বাস কৰিবলৈ তেওঁলোকে ঘৰ নাসাজিব, আৰু আন লোক ভোগ কৰিবলৈ তেওঁলোকে বাৰী নাপাতিব; +\q1 কিয়নো গছৰ আয়ুস যিমান, মোৰ লোকসকলৰো আয়ুস সিমান হ’ব, আৰু মোৰ মনোনীত লোকসকলে নিজৰ হাতেৰে কৰা কাৰ্যৰ ফল বহুকাললৈকে ভোগ কৰিব। +\q1 +\v 23 তেওঁলোকে বৃথা পৰিশ্ৰম নকৰিব, আৰু আপদৰ বাবে সন্তান প্ৰসৱ নকৰিব; +\q1 কিয়নো তেওঁলোক আৰু তেওঁলোকৰ সন্তান যিহোৱাৰ পৰা আশীৰ্ব্বাদ পোৱাসকলৰ বংশ। +\q1 +\s5 +\v 24 তেওঁলোকে নামাতোঁতেই মই উত্তৰ দিম, আৰু তেওঁলোকৰ কথা কয় শেষ নকৰোঁতেই মই শুনিম। +\q1 +\v 25 ৰাংকুকুৰ আৰু ভেড়া পোৱালি একে ঠাইতে চৰিব, সিংহই গৰুৰ দৰে খেৰ খাব, +\q1 আৰু ধূলিয়েই সৰ্পৰ আহাৰ হ’ব। +\q1 যিহোৱাই কৈছে, মোৰ সমস্ত পৰ্ব্বতত কোনেও কাকো অপকাৰ কি বিনষ্ট নকৰিব। + +\s5 +\c 66 +\s ইস্ৰায়েলৰ সুখ, আৰু শত্ৰুবোৰৰ বিনাশ। +\q1 +\v 1 যিহোৱাই এই কথা কৈছে, +\q1 “স্বৰ্গ মোৰ সিংহাসন, আৰু পৃথিবী মোৰ ভৰিৰ পীৰা; তোমালোকে মোৰ অৰ্থে কেনেকুৱা গৃহ নিৰ্ম্মাণ কৰিবা? মই বিশ্রাম ল’ব পৰা স্থান ক’ত? +\q1 +\s5 +\v 2 মোৰ হাতে সকলো নিৰ্ম্মাণ কৰিলে, সেই বাবেই এই সকলো হ’ল, ইয়াক যিহোৱাই কৈছে; +\q1 দুখীয়া, ভগ্ন-চিত্তীয়া, আৰু মোৰ বাক্যত কঁপা জনলৈহে মই অনুমতি দিম। +\q1 +\s5 +\v 3 যি জনে গৰু বধ কৰে, তেওঁ মানুহ বধ কৰাৰ দৰে; আৰু যি জনে ভেড়া পোৱালি বলিদান কৰে, তেওঁ কুকুৰৰ ডিঙি ভঙাৰ দৰে; +\q1 যি জনে শস্য উৎসৰ্গ কৰে, তেওঁ গাহৰি পোৱালিৰ তেজ উৎসৰ্গ কৰাৰ দৰে আৰু যি জনে স্মৃতিচিহ্ন ধূপ জ্বলায়, তেওঁ দুষ্টতাক আশীৰ্বাদ কৰাৰ দৰে; +\q1 তেওঁলোকে নিজৰ পথ বাচি ল’লে, আৰু তেওঁলোকে নিজৰ ঘিণলগীয়া কৰ্ম্মত সন্তোষ পায়। +\q1 +\s5 +\v 4 সেই একে দৰে, মই তেওঁলোকৰ দণ্ড মনোনীত কৰিম, আৰু তেওঁলোকে যিহকে ভয় কৰে, তাকেই তেওঁলোকলৈ ঘটাম; +\q1 কাৰণ মই যেতিয়া মাতিলোঁ, তেওঁলোক কোনেও উত্তৰ নিদিলে, আৰু মই যেতিয়া কলোঁ, তেওঁলোকে নুশুনিলে; +\q1 মোৰ দৃষ্টিত যি বেয়া, তাকেই তেওঁলোকে কৰিলে, আৰু যিহত মোৰ সন্তোষ নাই, তাকেই তেওঁলোকে বাচি ল’লে। +\q1 +\s5 +\v 5 যিহোৱাৰ বাক্যত কম্পমান হোৱা যি তোমালোক, তোমালোক তেওঁৰ বাক্য শুনা; +\q1 তোমালোকৰ যি ভাইসকল তোমালোকক ঘিণ কৰে, আৰু মোৰ নামৰ অৰ্থে তোমালোকক বহিষ্কৃত কৰে, তেওঁলোকে কয়, +\q1 ‘যিহোৱা মহিমান্বিত হওক, তেতিয়া আমি তোমালোকৰ আনন্দ দেখিবলৈ পাম; +\q1 কিন্তু তেওঁলোক লজ্জিত হ’ব। +\q1 +\s5 +\v 6 নগৰৰ পৰা যুদ্ধৰ আলোড়নৰ শব্দ, মন্দিৰৰ পৰা শব্দ, +\q1 আৰু তেওঁৰ শত্ৰুবোৰক প্ৰতিফল দিয়া যিহোৱাৰ ধ্বনি শুনা গৈছে। +\q1 +\s5 +\v 7 বেদনা হোৱাৰ পূৰ্ব্বেই তেওঁ প্ৰসৱ কৰিলে, +\q1 গৰ্ভবেদনা নোহোৱাৰ পূৰ্বেই তেওঁ এটি পুত্ৰ জন্ম দিলে; +\q1 +\v 8 এনে কথা কোনোৱে শুনিছে নে? বা এনে কৰ্ম্ম কোনোৱে দেখিছে নে? +\q1 একে দিনাই জানো কোনো দেশ উৎপন্ন হয়? বা কোনো জাতি জানো এক মুহূৰ্ততে স্থাপন হ’ব পাৰে? +\q1 চিয়োনে গৰ্ভবেদনা পোৱামাত্ৰকে নিজৰ সন্তানসকলক প্ৰসৱ কৰিলে। +\q1 +\s5 +\v 9 যিহোৱাই সুধিছে, মই প্ৰসৱৰ সময়লৈকে আনি জানো সন্তান প্ৰসৱ নকৰাম? +\q1 তোমাৰ ঈশ্বৰে সুধিছে, “প্ৰসৱ কৰাওঁতা যি মই, মই জানো গৰ্ভ বন্ধ কৰিম?” +\q1 +\s5 +\v 10 তেওঁক প্রেম কৰা সকলোৱে, যিৰূচালেমৰ সৈতে আনন্দ কৰা আৰু তেওঁৰ বাবে সন্তুষ্ট হোৱা, +\q1 তেওঁত শোক কৰা সকলোৱে, তেওঁৰ সৈতে আনন্দ কৰা, +\q1 +\v 11 কাৰণ তোমালোক শুশ্রূসা কৰিবা, আৰু সন্তুষ্ট হ’বা; তেওঁৰ স্তনে তোমালোকক শান্ত্ৱনা দিব; +\q1 কাৰণ তুমি সেইবোৰ পান কৰি তৃপ্ত হ’বা আৰু তেওঁৰ অজস্র গৌৰৱৰ সৈতে আনন্দিত হ’বা, +\q1 +\s5 +\v 12 কিয়নো যিহোৱাই এই কথা কৈছে, +\q1 “চোৱা, মই নদীৰ দৰে তেওঁৰ ওপৰত উন্নতি বিস্তাৰ কৰিম, +\q1 সীমা বাগৰি যোৱা সোতঁৰ দৰে জাতিবিলাকৰ ঐশ্বৰ্য বঢ়াম; +\q1 তোমালোকে তেওঁৰ ফালে চুপিবলৈ পাবা; তোমালোকক কোলাত লৈ নিয়া যাব, আৰু আঁঠুৰ ওপৰত নচোৱা হ’ব। +\q1 +\v 13 যি দৰে মাতৃয়ে নিজৰ সন্তানক সুখ দিয়ে, সেই দৰে মই তোমালোকক সুখ দিম; আৰু তোমালোকে যিৰূচালেমত সুখ পাবা। +\q1 +\s5 +\v 14 এই সকলো দেখি তোমালোকৰ হৃদয় আনন্দ কৰিব, আৰু তোমালোকৰ অস্থিবোৰ নতুন তৃণৰ দৰে সতেজ হ’ব; +\q1 আৰু যিহোৱাৰ হাত তেওঁৰ দাসসকলৰ আগত পৰিচিত হ’ব, কিন্তু শত্রুবোৰৰ বিৰুদ্ধে তেওঁৰ ক্ৰোধ হ’ব। +\q1 +\s5 +\v 15 কিয়নো চোৱা, যিহোৱা জুইৰ সৈতে আহিছে, আৰু তেওঁৰ ৰথ ধুমুহাৰ দৰে আহিছে, +\q1 তেওঁৰ ক্ৰোধৰ তাপ আনিছে আৰু অগ্নিশিখাৰ সৈতে তিৰস্কাৰ কৰিব। +\q1 +\v 16 কাৰণ যিহোৱাই অগ্নিৰে আৰু নিজৰ তৰোৱালৰ দ্বাৰাই সকলো মৰ্ত্ত্যলোকৰ বিচাৰ নিষ্পত্তি কৰিব; আৰু যিহোৱাৰ দ্বাৰাই হত হোৱা লোক অনেক হ’ব। +\q1 +\s5 +\v 17 যিহোৱাই এই কথা কৈছে, “যি সকলে গাহৰিৰ মাংস, বা ঘিণলগীয়া বস্তু যেনে এন্দুৰ খায়, +\q1 আৰু তেওঁলোক উদ্যানলৈ যাবৰ অৰ্থে নিজকে পবিত্ৰ আৰু শুচি কৰে, +\q1 তেওঁলোকে একেবাৰে বিনষ্ট হ’ব। +\p +\s5 +\v 18 কাৰণ মই তেওঁলোকৰ কাৰ্য আৰু কল্পনাবোৰ জানো। যি সময়ত সকলো জাতিক; আৰু সকলো ভাষা কোৱা লোকসকলক মই গোট খোৱাম, এনে সময় আহিছে। তেওঁলোকে আহিব আৰু মোৰ প্ৰতাপ দেখিবলৈ পাব। +\v 19 মই তেওঁলোকৰ মাজত এক মহৎ চিন স্থাপন কৰিম। তাৰ পাছত মই তেওঁলোকৰ মাজৰ পৰা ৰক্ষা পোৱাসকলক জাতিবিলাকলৈ পঠাম: মোৰ কীৰ্ত্তি নুশুনা, বা মোৰ প্ৰতাপ নেদেখা তৰ্চীচ, পুল, আৰু ধনুৰ্দ্ধৰ লুদ, তুবল, যাবন এই জাতিবিলাকলৈ, আৰু দূৰত থকা দ্বীপনিবাসীসকলৰ ওচৰলৈ পঠাম। তেওঁলোকে জাতিবিলাকৰ মাজত মোৰ প্ৰতাপ প্ৰচাৰ কৰিব।” +\p +\s5 +\v 20 তেওঁলোকে সকলো জাতিৰ মাজৰ পৰা তোমালোকৰ সকলো ভাইক ঘূৰাই আনিব। তেওঁলোক ঘোঁৰাত, ৰথত, মালগাড়ীত, খছৰত, আৰু উটত তুলি, মোৰ পবিত্ৰ পৰ্ব্বত যিৰূচালেমলৈ যিহোৱাৰ উদ্দেশ্যে উপহাৰস্বৰূপে আনিব,” ইয়াকে যিহোৱাই কৈছে। ইস্রায়েলী লোকসকলৰ বাবে যিহোৱাৰ গৃহত পৰিষ্কাৰ পাত্রত শস্য উৎস্ৱৰ্গ কৰিবলৈ আনিব। +\q +\v 21 যিহোৱাই কৈছে, “এনে কি, মই তেওঁলোকৰ মাজৰ পৰা কিছুমান লোকক পুৰোহিত আৰু লেবীয়া হ’বলৈ মনোনীত কৰিম।” +\q1 +\s5 +\v 22 “কাৰণ মই যি নতুন আকাশ-মণ্ডল আৰু নতুন পৃথিবী সৃষ্টি কৰিম, +\q1 সেয়ে যেনেকৈ মোৰ সম্মুখত সদায় থাকিব, যিহোৱাই কৈছে, তেনেকৈ তোমালোকৰ বংশ, আৰু তোমালোকৰ নামো সদায় থাকিব।” +\q1 +\v 23 যিহোৱাই কৈছে, “প্ৰত্যেক মাহত আৰু প্ৰত্যেক বিশ্ৰামবাৰত +\q1 সকলো লোক মোৰ আগত প্ৰণিপাত কৰিবলৈ আহিব।” +\q1 +\s5 +\v 24 তেওঁলোকে বাহিৰলৈ যাব আৰু মোৰ বিৰুদ্ধে বিদ্রোহাচৰণ কৰাসকলৰ মৃত দেহ দেখিব; +\q1 কাৰণ তেওঁলোকক পোক খাব কিন্তু নমৰিব, আৰু তেওঁলোকক অগ্নিয়ে গ্রাস কৰিব কিন্তু নুনুমাব, +\q1 আৰু তেওঁলোক সকলো মৰ্ত্ত্যৰ আগত ঘৃণনীয় হ’ব।” \ No newline at end of file diff --git a/38-ZEC.usfm b/38-ZEC.usfm new file mode 100644 index 0000000..edbd889 --- /dev/null +++ b/38-ZEC.usfm @@ -0,0 +1,562 @@ +\id ZEC +\ide UTF-8 +\sts Book of Zecharia +\h জখৰিয়া ভাববাদীৰ পুস্তক। +\toc1 জখৰিয়া ভাববাদীৰ পুস্তক। +\toc2 জখৰিয়া ভাববাদীৰ পুস্তক। +\toc3 zec +\mt1 জখৰিয়া ভাববাদীৰ পুস্তক। + + +\s5 +\c 1 +\s মন পালটাবলৈ আমন্ত্ৰণ। জখৰিয়াৰ প্ৰথম আৰু দ্বিতীয় দৰ্শন। +\p +\v 1 দাৰিয়াবচৰ ৰাজত্বৰ দ্বিতীয় বছৰৰ অষ্টম মাহত, ইদ্দোৰ নাতিয়েক বেৰেখিয়াৰ পুত্ৰ জখৰিয়া ভাববাদীৰ ওচৰলৈ যিহোৱাৰ বাক্য আহিল: +\p +\v 2 “যিহোৱাই তোমালোকৰ পূৰ্ব্ব-পুৰুষসকলৰ ওপৰত অতিশয় অসন্তুষ্ট হৈছিল! +\v 3 সেই কাৰণে তুমি লোকসকলক কোৱা: ‘বাহিনীসকলৰ যিহোৱাই এই কথা কৈছে, +\q “তোমালোকে মোলৈ ঘূৰা!” এয়ে বাহিনীসকলৰ যিহোৱাৰ বাক্য; +\q “তেতিয়া মই তোমালোকলৈ ঘূৰিম!” এই কথা বাহিনীসকলৰ যিহোৱাই কৈছে। +\p +\s5 +\v 4 তোমলোকৰ পূৰ্ব-পুৰুষসকলৰ নিচিনা তোমালোক নহ’বা; যিসকলৰ আগত আগৰ কালৰ ভাবাদীসকলে কৈছিল, “বাহিনীসকলৰ যিহোৱাই এই কথা কৈছে: তোমালোকে নিজ নিজ কু-পথৰ, আৰু নিজ নিজ কু-কাৰ্য্যৰ পৰা ঘূৰা!” কিন্তু তেওঁলোকে সেই কথা নুশুনিলে, বা মোলৈ কাণ নিদিলে।” এয়ে যিহোৱাৰ ঘোষণা। +\q +\v 5 “তোমালোকৰ পূৰ্ব্ব-পুৰুষসকল ক’ত? আৰু ভাববাদীসকল চিৰকাললৈকে জীয়াই আছে নে? +\q +\v 6 কিন্তু মোৰ দাস ভাববাদীসকলক মই আজ্ঞা কৰা মোৰ বাক্য আৰু নিয়মবোৰ +\q তোমালোকৰ পূৰ্ব্ব-পুৰুষসকলৰ কাণত পৰা নাছিল নে? +\m তেতিয়া তেওঁলোকে মন পালটন কৰি ক’লে, ‘আমাৰ আচাৰ-ব্যৱহাৰ আৰু আমাৰ কাৰ্য্য অনুসাৰে আমালৈ কৰিবৰ কাৰণে বাহিনীসকলৰ যিহোৱাই থিৰ কৰাৰ দৰে তেওঁ আমালৈ কৰিলে’।” +\p +\s5 +\v 7 দাৰিয়াবচৰ ৰাজত্বৰ দ্বিতীয় বছৰৰ একাদশ, অৰ্থাৎ চবাট মাহৰ চৌবিশ দিনৰ দিনা ইদ্দোৰ নাতিয়েক বেৰেখিয়াৰ পুত্ৰ জখৰিয়া ভাববাদীক যিহোৱাৰ দ্বাৰাই এই বাক্য জনোৱা হ’ল, +\v 8 “মই ৰাতি দৰ্শনত দেখিলোঁ যে, এজন লোকে এটা ৰঙা ঘোঁৰাত উঠি সমতলত থকা মেন্দি গছবোৰৰ মাজত থিয় হৈ আছিল; আৰু তেওঁৰ পাছত ৰঙা, মুগা আৰু বগা বৰণীয়া কেইবাটাও ঘোঁৰা আছিল। +\v 9 তেতিয়া মই সুধিলোঁ, “হে মোৰ প্ৰভু, এইবোৰ কি বস্তু?” তেতিয়া মোৰ লগত কথা হোৱা দূতজনে মোক ক’লে, “এইবোৰ কি বস্তু সেই বিষয়ে মই তোমাক দেখুৱাম।” +\p +\s5 +\v 10 তেতিয়া মেন্দি গছবোৰৰ মাজত থিয় দি থকা সেই লোকজনে উত্তৰ দি ক’লে, “পৃথিৱীত চাৰিওফালে ফুৰিবলৈ যিহোৱাই পঠোৱা লোক এইসকল।” +\v 11 তেতিয়া তেওঁলোকে মেন্দি গছবোৰৰ মাজত থিয় হৈ থকা যিহোৱাৰ দূতজনাক উত্তৰ দি ক’লে, “আমি পৃথিৱীৰ সকলো ফালে ফুৰিলোঁ আৰু চোৱা, গোটেই পৃথিৱী সুস্থিৰ আৰু বিশ্ৰামে আছে।” +\p +\s5 +\v 12 তেতিয়া যিহোৱাৰ দূতজনে উত্তৰ দি ক’লে, “হে বাহিনীসকলৰ যিহোৱা, যি যিৰূচালেমৰ, আৰু যিহূদাৰ নগৰবোৰৰ অহিতে আপুনি এই সত্তৰ বছৰ ক্ৰোধ কৰিয়েই আছে, সেই যিৰূচালেম আৰু যিহূদাৰ সেই নগৰবোৰৰ ওপৰত আপুনি কিমান কাললৈ দয়া নকৰাকৈ থাকিব?” +\v 13 তেতিয়া যিহোৱাই মোৰে সৈতে কথা হোৱা দূতজনক উত্তম বাক্য, এনে কি, শান্ত্বনাদায়ক বাক্যেৰে উত্তৰ দিলে। +\p +\s5 +\v 14 তেতিয়া মোৰ লগত কথা হোৱা দূতজনে মোক ক’লে, “তুমি ঘোষণা কৰি কোৱা, ‘বাহিনীসকলৰ যিহোৱাই এই কথা কৈছে: +\q “মই যিৰূচালেম আৰু চিয়োনৰ অৰ্থে মহা অন্তৰ্জ্বালাৰে জ্বলিছোঁ। +\q +\v 15 আৰু নিশ্চিন্তে থকা জাতিসকলৰ ওপৰত মই অতিশয় অসন্তুষ্ট হৈছোঁ; +\q কিয়নো মই কেৱল অলপ অসন্তুষ্ট হোৱাত, তেওঁলোক অমঙ্গলৰ অৰ্থে সাহাৰ্য্য কৰোঁতা হ’ল।” +\q +\s5 +\v 16 এই হেতুকে যিহোৱাই এই কথা কৈছে: +\q “মই নানা দয়াৰে সৈতে যিৰূচালেমলৈ ঘূৰিলোঁ; তাত মোৰ গৃহ সজা হ’ব।” +\q বাহিনীসকলৰ যিহোৱাৰ এই বচন- “আৰু যিৰূচালেমৰ ওপৰত এডাল পৰিমাণজৰী বিস্তাৰ কৰা হ’ব!” +\q +\v 17 তুমি আকৌ ঘোষণা কৰি কোৱা, +\q ‘বাহিনীসকলৰ যিহোৱাই এই কথা কৈছে: ‘মোৰ নগৰবোৰ পুনৰায় মঙ্গলেৰে উপচি পৰিব, +\q যিহোৱাই চিয়োনক পুনৰায় শান্ত্বনা কৰিব আৰু যিৰূচালেমক আকৌ মনোনীত কৰিব।” +\p +\s5 +\v 18 পাছত চকু তুলি চাই মই চাৰিটা শিং দেখিলোঁ। +\v 19 তেতিয়া মোৰ লগত কথা হোৱা দূতজনক মই সুধিলোঁ, “এইবোৰ কি?” তেতিয়া তেওঁ মোক উত্তৰ দি ক’লে, “যিহূদা, ইস্ৰায়েল আৰু যিৰূচালেমক ছিন্ন-ভিন্ন কৰা শিং এইবোৰ।” +\p +\s5 +\v 20 তাৰ পাছত যিহোৱাই মোক চাৰিজন শিল্পকৰ দেখুৱালে। +\v 21 তেতিয়া মই সুধিলোঁ, “এওঁলোকে কি কৰিবলৈ আহিছে?” তেওঁ উত্তৰ দি ক’লে, “যি কোনো মানুহকে নিজৰ মূৰ দাঙিব নোৱাৰাকৈ যিহূদাক ছিন্ন-ভিন্ন কৰা শিং এইবোৰ; কিন্তু যি জাতিবোৰে যিহূদা দেশ ছিন্ন-ভিন্ন কৰিবলৈ নিজ নিজ শিং তুলিছিল, সেই জাতিবোৰক ত্ৰাসিত কৰিবলৈ আৰু তেওঁলোকৰ শিংবোৰ ভাঙি পেলাবলৈ, এওঁলোক আহিছে। + +\s5 +\c 2 +\s জখৰিয়াৰ তৃতীয় দৰ্শন। +\p +\v 1 তাৰ পাছত মই চকু তুলি চাই হাতত এডাল পৰিমান-জৰী লোৱা এজন পুৰুষক দেখিলোঁ। +\v 2 তেতিয়া মই সুধিলোঁ, “আপুনি ক’লৈ যায়?” তেতিয়া তেওঁ মোক ক’লে, “যিৰূচালেমৰ দৈৰ্ঘ্য আৰু প্ৰস্থ কিমান, তাক জুখি নিৰ্ণয় কৰিবলৈ যাওঁ।” +\p +\s5 +\v 3 তেতিয়া মোৰে সৈতে কথা হোৱা দূতজন আগবাঢ়ি গ’ল, আৰু আন এজন দূতে তেওঁৰ লগত সাক্ষাৎ কৰিবলৈ ওলাই আহিল। +\v 4 আৰু দ্বিতীয় দূতজনে তেওঁক ক’লে, “তুমি বেগাই যোৱা আৰু সেই ডেকাক এই কথা কোৱা, +\q ‘যিৰূচালেম গড় নোহোৱা গাওঁৰ নিচিনা বসতিস্থান হ’ব; যিৰূচালেমৰ মাজত থকা অধিক মানুহ আৰু পশুৰ কাৰণে। +\q +\v 5 কিয়নো যিহোৱাই কৈছে, ‘ময়েই তাৰ চাৰিওফালে অগ্নিৰ গড়, +\q আৰু তাৰ মাজত গৌৰৱস্বৰূপ হ’ম। +\q +\s5 +\v 6 যিহোৱাই কৈছে, হে লোকসকল, হে লোকসকল! তোমালোক উত্তৰ দেশৰ পৰা পলাই যোৱা; +\q কিয়নো যিহোৱাই কৈছে, ‘আকাশৰ চাৰি বায়ুৱে কৰা নিচিনাকৈ মই তোমালোকক ছিন্ন-ভিন্ন কৰিলোঁ!’ +\q +\v 7 ‘বাবিল জীয়াৰীয়ে সৈতে প্ৰবাস কৰা হে চিয়োন, ৰক্ষাৰ অৰ্থে পলোৱা’।” +\q +\s5 +\v 8 কিয়নো বাহিনীসকলৰ যিহোৱাই মোক সন্মানিত কৰিলে, আৰু তোমালোকক লুণ্ঠণ কৰা জাতিবোৰৰ ওচৰলৈ তেওঁ মোক পঠিয়ালে; কাৰণ যিজনে তোমালোকক স্পৰ্শ কৰে, সেইজনে তেওঁৰ চকুৰ মণি স্পৰ্শ কৰে। +\q +\v 9 কিয়নো চোৱা, মই যেতিয়া সিহঁতৰ ওপৰত মোৰ হাত জোকাৰিম; তেতিয়া সিহঁত সেইলোকসকলৰ বন্দীকাম কৰা লোকৰ লুটদ্ৰব্য হ’ব।” আৰু বাহিনীসকলৰ যিহোৱাই যে মোক পঠিয়ালে, তেতিয়া তোমালোকে জানিবা। +\q +\s5 +\v 10 “হে চিয়োন জীয়াৰী, গীত গাই আনন্দ কৰা;” কিয়নো, যিহোৱাই কৈছে, চোৱা, “মই আহিছোঁ, আৰু মই তোমালোকৰ মাজত বাস কৰিম!” +\q +\v 11 তেতিয়া সেই দিনা অনেক জাতিয়ে যিহোৱাৰ লগ ল’ব। তেওঁ ক’ব, “তোমালোক মোৰ প্ৰজা হ’বা; +\q আৰু মই তোমাৰ মাজত বাস কৰিম।” তেতিয়া বাহিনীসকলৰ যিহোৱাই যে মোক তোমাৰ ওচৰলৈ পঠালে, ইয়াকে তুমি জানিবা। +\q +\s5 +\v 12 আৰু যিহোৱাই পবিত্ৰ দেশত নিজ অংশস্বৰূপে যিহূদা অধিকাৰ কৰিব +\q আৰু পুনৰায় যিৰূচালেমক মনোনীত কৰিব। +\q +\v 13 হে সমূদায় লোক, যিহোৱাৰ আগত মনে মনে থাকা; কিয়নো তেওঁ স্বৰ্গৰ পৰা জাগি উঠিছে! + +\s5 +\c 3 +\s জখৰিয়াৰ চতুৰ্থ দৰ্শন। +\p +\v 1 তেতিয়া যিহোৱাই দূতজনাৰ আগত প্ৰধান পুৰোহিত যিহোচূৱাক থিয় হৈ থকা দেখুৱালে আৰু তেওঁৰ অহিতে শত্ৰুতা দেখুৱাবৰ কাৰণে তেওঁৰ সোঁহাতে চয়তানক থিয় হৈ থকা যেন তেওঁ মোক দেখুৱালে। +\v 2 তেতিয়া যিহোৱাৰ দূতে চয়তানক ক’লে, “হে চয়তান, যিহোৱাই তোমাক ধমকি দিয়ক; যিজনে যিৰূচালেমক মনোনীত কৰিলে, তেওঁ তোমাক ধমকি দিয়ক! এওঁ জুইৰ পৰা উলিয়াই অনা আধা পোৰা খৰি যেন নহয় নে?” +\v 3 সেই সময়ত যিহোচূৱাই মলিন বস্ত্ৰ পিন্ধি দূতজনৰ আগত থিয় হৈ আছিল, +\p +\s5 +\v 4 সেইবাবে দূতে ক’লে আৰু তেওঁৰ আগত থিয় হৈ থকাসকলক ক’লে, “এওঁৰ গাৰ পৰা মলিন বস্ত্ৰ সোলোকাই পেলোৱা।” তেতিয়া তেওঁ যিহোচূৱাক ক’লে, “চোৱা! মই তোমাৰ অপৰাধ তোমাৰ পৰা আতৰালোঁ, আৰু মই তোমাক উত্তম বস্ত্ৰ পিন্ধাম।” +\v 5 তেওঁ ক’লে, তেওঁৰ মূৰত তোমালোকে এটা পাগুৰি পিন্ধাই দিয়া!” এইদৰে যিহোৱাৰ দূত যেতিয়া তেওঁলোকৰ ওচৰত থিয় হৈ আছিল, তেতিয়া তেওঁলোকে যিহোচূৱাৰ মুৰত এটা শুচি পাগুৰি পিন্ধাই দিলে, আৰু তেওঁক বস্ত্ৰ পিন্ধালে। +\p +\s5 +\v 6 তাৰ পাছত যিহোৱাৰ দূতজনাই যিহোচূৱাক শ্রদ্ধাৰে আজ্ঞা কৰি ক’লে, +\v 7 “বাহিনীসকলৰ যিহোৱাই এই কথা কৈছে: +\q তুমি যদি মোৰ পথত চলা, আৰু মোৰ আজ্ঞাবোৰ যদি পালন কৰা, +\q তেনেহ’লে তুমি মোৰ গৃহটিৰ কাৰ্য্য চলাবা আৰু মোৰ চোতালখন ৰাখিবা; +\q কাৰণ মোৰ আগত থিয় হৈ থকা এই লোকসকলৰ মাজত, মই তোমাক অহা যোৱা কৰিবলৈ অধিকাৰ দিম। +\q +\s5 +\v 8 হে প্ৰধান পুৰোহিত যিহোচূৱা, শুনা, তুমি আৰু তোমাৰ আগত বহি থকা লগৰীয়াসকল শুনা! +\q কিয়নো তেওঁলোকেই চিনস্বৰূপ লোক, কাৰণ চোৱা, মই মোৰ দাসৰ এটি গজালি উৎপন্ন কৰিম। +\q +\v 9 এতিয়া যিহোচূৱাৰ আগত মই স্থাপন কৰা শিলটোলৈ চোৱা। এইটো শিলৰ ওপৰতেই সাতোটা চকু ৰখা হৈছে’, +\q বাহিনীসকলৰ যিহোৱাই কৈছে, ‘চোৱা, মই তাৰ উপযুক্ত শিলালিপি খোদিত কৰিম, +\q ‘আৰু এই দেশৰ পাপসমূহ একেদিনাই মচি পেলাম’। +\p +\s5 +\v 10 বাহিনীসকলৰ যিহোৱাই কৈছে, ‘সেইদিনা প্ৰতিজনে নিজৰ ওচৰ-চুবুৰীয়াক নিজ নিজ দ্ৰাক্ষালতাৰ ডালৰ ওচৰলৈ আৰু ডিমৰু গছজোপাৰ তললৈ নিমন্ত্ৰণ কৰিবা। + +\s5 +\c 4 +\s জখৰিয়াৰ পঞ্চম দৰ্শন। +\p +\v 1 পাছত মোৰে সৈতে কথা হোৱা দূতজন পুনৰ উভতি আহিল, আৰু টোপনিত থকা মানুহক জগোৱাৰ পৰা মানুহ জগোৱাৰ দৰে মোক জগালে। +\v 2 তেওঁ মোক ক’লে, “তুমি কি কৰিছা?” তেতিয়া মই ক’লোঁ, “মই সম্পূৰ্ণ সোণেৰে নিৰ্মান কৰা এক দীপাধাৰ দেখিছোঁ; তাৰে ওপৰত এটা পাত্ৰ আছে। তাতে তাৰ ওপৰত তাৰ সাতোটা প্ৰদীপ আছে, আৰু তাৰ মূৰত থকা প্ৰত্যেক দীপাধাৰাৰ সৈতে সাতডালকৈ শলিতা আছে; +\v 3 আৰু তাৰ ওচৰত দুজোপা জিতগছ আছে, এজোপা তেলাধাৰৰ সোঁফাল আৰু আনজোপা তাৰ বাওঁফালে।” +\p +\s5 +\v 4 পাছত মোৰে সৈতে কথা হোৱা দূতজনক আকৌ মই সুধিলোঁ, “হে মোৰ প্ৰভু এইবোৰৰ অর্থ কি?” +\v 5 তেতিয়া মোৰে সৈতে কথা হৈ থকা দূতজনে উত্তৰ দি মোক ক’লে, “তাক তুমি নাজানা নে?” মই ক’লো, “হে মোৰ প্ৰভু নাজানো।” +\p +\s5 +\v 6 তেতিয়া তেওঁ উত্তৰ দি মোক এই কথা ক’লে, +\v 7 “সেই সাতোটা প্ৰদীপ হ’ল, পৃথিবীৰ চাৰিওফালে ভ্ৰমি ফুৰা যিহোৱাৰ চকু।” +\p +\s5 +\v 8 পাছত মই তেওঁক উত্তৰ দিলো আৰু আকৌ সুধিলোঁ, “দীপাধাৰৰ সোঁ আৰু বাওঁফালে থকা এই দুজোপা জিতগছ কি?” +\v 9 তেতিয়া মই তেওঁক সুধিলো আৰু ক’লো, “যি দুডাল সোণোৱালী নলাই নিজৰ নিজৰ পৰা সোণোৱালী তেল ঢালি দিয়ে, সেই নলা দুডালৰ ওচৰত থকা জিতগছৰ সেই দুটা ডাল বা কি?” +\v 10 এইদৰে তেওঁ মোক উত্তৰ দি ক’লে, “সেই কেইডাল কি, তাক তুমি নাজানা নে? মই ক’লো, “হে মোৰ প্ৰভু, মই নাজানো।” +\v 11 তেতিয়া তেওঁ মোক ক’লে, “গোটেই পৃথিৱীৰ যিহোৱাৰ ওচৰত থিয় হৈ থকা এই দুডাল তেল যোগাওঁতা পুৰুষ।” +\q +\s5 +\v 12 দূতে মোক ক’লে, “জৰুব্বাবিললৈ অহা যিহোৱাৰ বাক্য এই, +\q ‘শক্তি বা পৰাক্ৰমৰ দ্বাৰাই নহয়, কিন্তু মোৰ আত্মাৰ দ্বাৰাইহে,’ +\q ইয়াক বাহিনীসকলৰ যিহোৱাই কৈছে।” +\q +\v 13 “হে বৃহৎ পৰ্ব্বত, তুমি কোন? জৰুব্বাবিলৰ আগত তুমি সমথল হৈ যাবা, +\q আৰু ‘অনুগ্ৰহ, অনুগ্ৰহ!’ জয়ধ্বনিৰে তেওঁ প্ৰধান শিলটো উলিয়াই আনিলে।” +\q +\s5 +\v 14 যিহোৱাৰ বাক্য মোলৈ আহিল আৰু ক’লে, +\q +\v 15 “বোলে, জৰুব্বাবিলৰ হাতে এই গৃহটিৰ ভিত্তিমূল স্থাপন কৰিলে আৰু তেওঁৰ হাতে ইয়াক সমাপ্তও কৰিব; +\q তাতে তুমি জানিবা, যে, বাহিনীসকলৰ যিহোৱাই মোক তোমালোকৰ ওচৰলৈ পঠালে, জৰুব্বাবিলে ক’লে। +\q +\v 16 কিয়নো সৰু সৰু বিষয়ৰ দিন কোনে হেয়জ্ঞান কৰিব? তেতিয়া লোকসকলে আনন্দ কৰিব আৰু জৰুব্বাবিলৰ হাতত ওলোমা জৰীডাল দেখিব। + +\s5 +\c 5 +\s জখৰিয়াৰ ষষ্ঠ আৰু সপ্তম দৰ্শন। +\p +\v 1 পাছত মই উভতি আহিলো আৰু চকু তুলি চালো, তাতে মই এখন উড়ি থকা এখন নুৰিয়াব পৰা পুথি দেখিলোঁ। +\v 2 তেতিয়া দূতে মোক ক’লে, “তুমি কি দেখিছা?” মই উত্তৰ দি ক’লোঁ, “মই নুৰিয়াব পৰা এখন উড়ি থকা পুথি দেখিছোঁ, সেয়ে দীঘলে বিশ হাত আৰু বহলে দহ হাত।” +\p +\s5 +\v 3 তেতিয়া তেওঁ মোক ক’লে, “গোটেই দেশৰ ওপৰেদি ওলাই যোৱা এয়ে অভিশাপ, কিয়নো যেয়ে চুৰ কৰে, সি তাৰ এপিঠিৰ মতে উচ্ছন্ন হ’ব আৰু যেয়ে মিছা শপত খায়, সি তাৰ আন পিঠিৰ মতে উচ্ছন্ন হ’ব। +\q +\v 4 বাহিনীসকলৰ যিহোৱাই কৈছে, ‘তাক মই উলিয়ালোঁ,’ +\q আৰু সেয়ে চোৰৰ ঘৰত আৰু মোৰ নামেৰে মিছা শপত লোৱাজনৰ ঘৰত সোমাব। +\q আৰু সেয়ে তাৰ ঘৰৰ মাজত থাকি কাঠ আৰু শিলে সৈতে তাক বিনষ্ট কৰিব। +\p +\s5 +\v 5 তেতিয়া মোৰে সৈতে কথা হোৱা দূতজনে ওলাই আহি মোক ক’লে, “তুমি চকু তুলি চোৱা, সৌটো কি আহিছে? +\v 6 তেতিয়া মই সুধিলোঁ, “সেইটো কি?” তেওঁ ক’লে, “আহি থকা সেই পাত্ৰটোত ঐফা আছে। সেইটোৱেই গোটেই দেশৰ লোকসকলৰ অতিশয় অনৈতিক আচৰণ।” +\v 7 তেতিয়া দূতে সেই পাত্রৰ পৰা ঘূৰণীয়া সীহৰ ঢাকনীখন মেলি দিলে আৰু সেই ঐফাৰ পাত্ৰটোৰ তলিত এগৰাকী তিৰোতা বহি আছিল। +\p +\s5 +\v 8 দূতে মোক ক’লে, “এয়ে দুষ্টতা!” এইবুলি তেওঁ তাইক ঐফা পাত্ৰৰ ভিতৰলৈ হেঁচা মাৰি ঠেলি দিলে আৰু মুকলি কৰা সীহৰ ঢাকনি খন পুনৰ বন্ধ কৰিলে। +\v 9 তেতিয়া মই চকু তুলি চাই দেখিলোঁ যে, দুগৰাকী মহিলা মোৰ ফালে আহি আছিল আৰু সেই দুগৰাকীৰ ডেউকাত বায়ু আছিল; আছিল; সিহতৰ ডেউকা বৰটোকোলাৰ ডেউকাৰ নিচিনা আছিল। সেই দুগৰাকীয়ে পৃথিৱী আৰু আকাশৰ মাজেদি ঐফা পাত্ৰটো তুলি লৈ গৈছিল। +\p +\s5 +\v 10 সেয়েহে মোৰে সৈতে কথা হৈ থকা দূতজনক মই সুধিলোঁ, “সেই দুগৰাকীয়ে ঐফা পাত্ৰটো লৈ ক’লৈ গৈছে?” +\v 11 তেওঁ মোক ক’লে, “চিনাৰ দেশত সেই পাত্রৰ বাবে এটা মন্দিৰ সাজিবলৈ গৈছে, সেইটো সজা হ’লে, তাইক তাইৰ নিজৰ ঠাইত স্থাপন কৰা হ’ব।” + +\s5 +\c 6 +\s জখৰিয়াৰ অষ্টম দৰ্শন। +\p +\v 1 তেতিয়া পুনৰায় মই মোৰ চকু তুলি চাই দেখিলোঁ, দুই পৰ্ব্বতৰ মাজৰ পৰা চাৰিখন ৰথ ওলাই আহিল। সেই পৰ্ব্বত পিতলৰ পৰ্ব্বত। +\v 2 প্ৰথম ৰথত ৰঙা ঘোঁৰা, দ্বিতীয়খনত ক’লা ঘোঁৰা, +\v 3 তৃতীয়খনত বগা ঘোঁৰা আৰু চতুৰ্থ খনত বলী ফুটুকা ঘোঁৰা। +\v 4 তেতিয়া মোৰে সৈতে কথা হোৱা দূতজনক মই প্রশ্ন কৰি ক’লো, “হে মোৰ প্ৰভু, এইবোৰ কি?” +\p +\s5 +\v 5 দূত-জনে উত্তৰ দি মোক ক’লে, “এইবোৰ হ’ল গোটেই পৃথিৱীৰ প্ৰভুৰ আগত থিয় হৈ থকাৰ পৰা ওলাই অহা আকাশৰ চাৰি বায়ু। +\v 6 ক’লা ঘোঁৰাৰ ৰথখন উত্তৰ দেশৰ ফাললৈ ওলাই গৈছে, বগাবোৰ পশ্চিম দেশৰ ফালে আৰু অনুজ্বল দাগ থকাবোৰ দক্ষিণ দেশলৈ গৈছে।” +\p +\s5 +\v 7 আৰু বলীবোৰে ওলাই গৈ, পৃথিৱীত ইফালে সিফালে ফুৰিবৰ বাবে অনুমতি খুজিলে, তেতিয়া দূতে ক’লে, “যোৱা পৃথিৱীত ইফালে সিফালে ফুৰাগৈ!” তেতিয়া সেইবোৰে পৃথিৱীত ইফালে সিফালে ফুৰিবলৈ ধৰিলে। +\v 8 তেতিয়া তেওঁ মোক আহ্বান কৰিলে আৰু মোক মাতি ক’লে, “চোৱা, উত্তৰ দেশৰ ফালে ওলাই যোৱাবোৰে উত্তৰ দেশত মোৰ ক্ৰোধ মাৰ নিয়ালে।” +\p +\s5 +\v 9 সেয়েহে যিহোৱাৰ বাক্য মোৰ ওচৰলৈ আহিল আৰু ক’লে, +\v 10 “বোলে তুমি গৈ হিল্দয়, টোবিয়া, যিদয়া - এই দেশান্তৰিত লোকসকলৰ পৰা ৰূপ আৰু সোণ লোৱাগৈ; আৰু আজিয়েই তুমি নিজে এইবোৰ লৈ যিজন বাবিলৰ পৰা আহিল, সেই চফনিয়াৰ পুত্র যোচিয়াৰ ঘৰলৈ যোৱা। +\v 11 তাতে সেই ঘৰত সোমাই সেই ৰূপ আৰু সোণ লৈ, তাৰে দুটা কিৰীটি সাজি যিহোচাদকৰ পুত্ৰ যিহোচূৱা প্ৰধান পুৰোহিতৰ মূৰত দিয়াগৈ। +\p +\s5 +\v 12 আৰু তুমি তেওঁক ক’বা, ‘বাহিনীসকলৰ যিহোৱাই এই কথা কৈছে: +\q “চোৱা, সেই পুৰুষ জনৰ নাম পোখা! তেওঁ যি ঠাইত আছে, সেই ঠাইতেই বাঢ়িব; +\q আৰু তেওঁ তেতিয়া যিহোৱাৰ মন্দিৰ সাজিব! +\q +\v 13 হয়, তেৱেঁই যিহোৱাৰ মন্দিৰ সাজিব আৰু তেওঁ গৌৰৱ মুকুটেৰে বিভূষিত কৰিব; তেওঁ নিজ সিংহাসনত বহি ৰাজত্ব কৰিব। +\q আৰু পুৰোহিত হৈ নিজ সিংহাসনত বহিব আৰু দুয়োটাৰে মাজত শান্তিৰ মন্ত্ৰণা থাকিব। +\p +\s5 +\v 14 আৰু সেই দুটা কিৰীটি হেলেম, টোবিয়া, যিদয়া, আৰু চফনিয়াৰ পুত্ৰৰ উদাৰতাৰ সোঁৱৰণৰ অৰ্থে, যিহোৱাৰ মন্দিৰত ৰখা হ’ব। +\v 15 আৰু দূৰৈত থকা লোকসকল যেতিয়া আহি যিহোৱাৰ মন্দিৰ নিৰ্ম্মানৰ সাহাৰ্য্য কৰিব, তেতিয়া বাহিনীসকলৰ যিহোৱাই যে মোক তোমালোকৰ ওচৰলৈ পঠিয়ালে, ইয়াক তোমালোকে জানিবা; আৰু তোমালোকে যদি যত্নেৰে ঈশ্বৰ যিহোৱাৰ বাক্য পালন কৰা, তেতিয়া এয়ে সিদ্ধ হ’ব’।” + +\s5 +\c 7 +\s ইস্ৰায়েলে পঠোৱা দূতসকলৰ প্ৰশ্ন আৰু তাৰ উত্তৰ। +\p +\v 1 পাছত ৰজা দাৰিয়াবচৰ ৰাজত্বৰ চতুৰ্থ বছৰৰ কিশ্লেব নামেৰে নৱম মাহৰ চতুৰ্থ দিনা, জখৰিয়াৰ ওচৰলৈ যিহোৱাৰ বাক্য আহিল। +\v 2 সেই সময়ত, যিহোৱাৰ অনুগ্ৰহ প্ৰাৰ্থনা কৰিবলৈ বৈৎএলৰ লোকসকলে চৰেচৰ, ৰেগক-মেলক আৰু তেওঁলোকৰ লোকসকলক পঠিয়াই দিলে। +\v 3 তেওঁলোকে যিহোৱাৰ গৃহত উপস্থিত থকা বাহিনীসকল আৰু ভাববাদীসকলক ক’লে “মই ইমান বছৰ যি দৰে শোক কৰি আহিছোঁ, সেইদৰে নিজকে পৃথক ৰাখি পঞ্চম মাহত ব্রত ৰাখিম নে”? +\q +\s5 +\v 4 তেতিয়া বাহিনীসকলৰ যিহোৱাৰ বাক্য মোৰ ওচৰলৈ আহিল, আৰু ক‘লে, +\q +\v 5 “তুমি দেশৰ সকলো লোকসকলক আৰু পুৰোহিতসকলক এই কথা কোৱা, +\q ‘যেতিয়া তোমালোকে যি পঞ্চম আৰু সপ্তম মাহত ব্ৰত আৰু শোক কৰিছিলা, +\q তেতিয়া তোমালোকে সেই সত্তৰ বছৰত, মোৰে উদ্দেশ্যে প্রকৃততে ব্ৰত কৰিছিলা নে? +\p +\v 6 আৰু যেতিয়া তোমালোকে ভোজন-পান কৰিছিলা, তেতিয়া তোমালোকে নিজৰ নিজৰ কাৰণে ভোজন-পান কৰা নাছিলা নে? +\p +\v 7 এই কথাই পূৰ্ব্বকালৰ ভাববাদীসকলৰ দ্বাৰাই যিহোৱাই ঘোষণা কৰি কোৱা সেই বাক্য নহয়নে, +\p যি কালত যিৰূচালেম আৰু তাৰ চাৰিওফালে উন্নত অৱস্থাত থকা নগৰবোৰ আৰু তাৰে সৈতে দক্ষিণ অঞ্চল আৰু নিম্নভুমিত তোমালোকে বাস কৰিছিলা’?” +\q +\s5 +\v 8 পুনৰায় জখৰিয়াৰ ওচৰলৈ যিহোৱাৰ বাক্য আহিল, +\v 9 বাহিনীসকলৰ যিহোৱাই এই কথা কৈছে: তোমালোকে সত্যৰে, বিশ্ৱাসেৰে আৰু দয়াৰে বিচাৰ কৰা, +\q আৰু প্ৰতিজনে নিজ নিজ ভাইৰে সৈতে দয়া আৰু কৰুণা ব্যৱহাৰ কৰা; +\q +\v 10 আৰু যি সকল বিধৱা, পিতৃহীন, বিদেশী আৰু দৰিদ্ৰ সেই লোকসকলক অত্যাচাৰ নকৰিবা; +\p আৰু তোমালোক কোনেও নিজ নিজ ভাইৰ বিৰুদ্ধে নিজ মনত কু-কল্পনা নকৰিবা।’ +\p +\s5 +\v 11 কিন্তু তেওঁলোকে শুনিবলৈ অসন্মত হ’ল; আৰু কান্ধ আঁতৰাবলৈ থিৰ কৰিলে; আৰু শুনাত সন্মত নহ’বলৈ নিজ নিজ কাণত সোপা দিলে। +\v 12 এনে কি তেওঁলোকে বাহিনীসকলৰ যিহোৱাই নিজ আত্মাৰ দ্বাৰাই আগৰ কালৰ ভাববাদীসকলৰ যোগেদি পঠোৱা বাক্য নুশুনিবৰ কাৰণে তেওঁলোকে নিজ নিজ হৃদয় হীৰাৰদৰে টান কৰিলে; এই কাৰণে বাহিনীসকলৰ যিহোৱাৰ মহাক্ৰোধ হ’ল। +\p +\s5 +\v 13 যেতিয়া বাহিনীসকলৰ যিহোৱাই লোকসকলক মাতিছিল, তেতিয়া লোকসকলে নুশুনিলে। ‘সেই একেধৰণে’ বাহিনীসকলৰ যিহোৱাই ক’লে,“তেওঁলোকে চিঞৰি মাতিব, কিন্তু মই নুশুনিম। +\v 14 কিন্তু মই তেওঁলোকে নজনাকৈ আটাই জাতিৰ মাজলৈ বা’মাৰলি বতাহেৰে তেওঁলোকক ছিন্ন-ভিন্ন কৰিম। এইদৰে তেওঁলোকৰ পাছত দেশখন এনেদৰে উচ্ছন্ন হ’ল, যে তাৰ মাজেদি কোনেও অহা-যোৱা নকৰিলে; কিয়নো তেওঁলোকৰ দ্বাৰাই মনোহৰ দেশখন উচ্ছন্ন হ’ল।’” + +\s5 +\c 8 +\p +\v 1 তেতিয়া বাহিনীসকলৰ যিহোৱাৰ বাক্য মোৰ ওচৰলৈ আহিল, আৰু ক’লে, +\v 2 “বাহিনীসকলৰ যিহোৱাই এই কথা কৈছে: +\q ‘মই চিয়োনৰ অৰ্থে মহা-অন্তৰ্জ্বালাৰে জ্বলিছোঁ, মই তাইৰ অৰ্থে মহা ক্ৰোধেৰে জ্বলিছোঁ!’ +\q +\v 3 বাহিনীসকলৰ যিহোৱাই এই কথা কৈছে: +\q ‘মই চিয়োনলৈ উলটি আহিলোঁ আৰু যিৰূচালেমৰ মাজত বাস কৰিম, +\q কাৰণ যিৰূচালেম সত্যপুৰী বুলি আৰু বাহিনীসকলৰ যিহোৱাৰ পৰ্ব্বতখন পবিত্ৰ বুলি প্ৰখ্যাত হ’ব’!” +\q +\s5 +\v 4 বাহিনীসকলৰ যিহোৱাই এই কথা কৈছে: +\q অতি বুঢ়া হোৱাৰ কাৰণে পুনৰায় যিৰূচালেমৰ চকবোৰত বহিব, +\q প্ৰতিজন বুঢ়া-বুঢ়ীয়ে নিজ নিজ হাতত লাখুটি ল’ব। +\q +\v 5 আৰু ল’ৰা-ছোৱালিবোৰৰ খেল ধেমালিৰে সেই নগৰৰ আলিবাটবোৰ পৰিপূৰ্ণ হ’ব!” +\q +\s5 +\v 6 বাহিনীসকলৰ যিহোৱাই এই কথা কৈছে: +\q “সেই দিনত এই লোকসকলৰ যি অৱশিষ্ট ভাগ থাকিব, সেই লোকসকলৰ দৃষ্টিত সেয়ে আচৰিত বোধ হ’ব; +\q মোৰ দৃষ্টিতো সেয়ে আচৰিত বোধ হ’ব নে?” ইয়াক বাহিনীসকলৰ যিহোৱাই কৈছে। +\q +\v 7 বাহিনীসকলৰ যিহোৱাই এই কথা কৈছে: +\q ‘চোৱা, মই পূৱ আৰু পশ্চিম দেশৰ পৰা মোৰ প্ৰজাসকলক নিস্তাৰ কৰি আনিম! +\q +\v 8 কিয়নো যিৰূচালেমত বাস কৰিবলৈ মই তেওঁলোকক ঘূৰাই আনিম, +\q যাতে তেওঁলোক পুনৰায় মোৰ প্ৰজা হ’ব, +\q আৰু সত্যতাত আৰু ধাৰ্ম্মিকতাত মই তেওঁলোকৰ ঈশ্বৰ হ’ম!” +\q +\s5 +\v 9 “বাহিনীসকলৰ যিহোৱাই এই কথা কৈছে: +\q ‘তোমালোক সাহিয়াল হোৱা, যি কথা বর্তমান শুনি আছা +\q সেই একেই বাক্য ভাববাদীসকলৰ মুখেৰে কোৱা হৈছিল, +\q যেতিয়া তেওঁলোকে বহিনীসকলৰ যিহোৱাৰ গৃহৰ ভিত্তিমূল স্থাপন কৰা হৈছিল, তেতিয়াই মন্দিৰ নিৰ্মান কৰা হৈছিল। +\q +\v 10 কিয়নো সেই কালৰ পূৰ্বে +\q কোনো লোকক মজুৰি দিবৰ বাবে বা কোনো পশুক কেৰেঁয়া ল’বৰ বাবে টকা নাছিল। +\q আৰু বাহিৰলৈ যোৱাজনৰেই হওঁক বা কি ভিতৰলৈ অহা জনৰেই হওঁক শত্রুৰ পৰা কোনো শান্তি নাছিল। +\q কিয়নো মই প্ৰতিজনক নিজ নিজ ওচৰ-চুবুৰীয়াৰ বিৰুদ্ধে উচটাই দিছিলোঁ। +\q +\s5 +\v 11 কিন্তু এতিয়া মই পূৰ্ব কালৰ দৰে এই লোকসকলৰ অৱশিষ্ট ভাগলৈ ব্যৱহাৰ নকৰিম!’” +\q এইটোৱেই হ’ল বাহিনীসকলৰ যিহোৱাৰ ঘোষণা। +\q +\v 12 “কিয়নো কুশলযুক্ত কঠীয়া সিচাঁ হ’ব। দ্ৰাক্ষালতাই নিজ নিজ ফল ধৰিব, +\q ভূমিয়ে নিজৰ শস্য উৎপন্ন কৰিব, আৰু আকাশ-মণ্ডলে নিজৰ নিয়ৰ বৰষাব, +\q কাৰণ মই এই অৱশিষ্ট লোকসকলক সেই সকলোৰে অধিকাৰী কৰিম। +\q +\s5 +\v 13 জাতিবোৰৰ মাজত তোমালোক যেনেকৈ শাওৰ উদাহৰণস্বৰূপ হৈছিলা, +\q হে যিহূদা বংশ আৰু হে ইস্ৰায়েল বংশ, +\q তেনেকৈ এতিয়া মই তোমালোকক উদ্ধাৰ কৰিম আৰু তোমালোক আশীৰ্ব্বাদৰ বিষয় হ’বা। +\q ভয় নকৰিবা, তোমালোকৰ হাত সবল হওঁক!” +\p +\v 14 কিয়নো বাহিনীসকলৰ যিহোৱাই এই কথা কৈছে: “তোমালোকৰ পূৰ্ব-পুৰুষসকলে মোৰ ক্ৰোধ তোলা সময়ত মই যেনেকৈ তোমালোকৰ অমঙ্গল কৰিবলৈ সঙ্কল্প কৰিছিলোঁ,’ ইয়াক বাহিনীসকলৰ যিহোৱাই কৈছে, ‘আৰু মই মন পালটোৱা নাছিলোঁ, +\v 15 তেনেকৈ আকৌ এই কালত যিৰূচালেমৰ আৰু যিহূদা-বংশৰ মঙ্গল কৰিবলৈ সঙ্কল্প কৰিছোঁ! তোমালোকে ভয় নকৰিবা! +\p +\s5 +\v 16 তোমালোকে কৰিবলগীয়া কাৰ্য এইবোৰ: প্ৰতিজনে নিজ নিজ ওচৰ-চুবুৰীয়াৰ সৈতে সত্য আলাপ কৰিবা, তোমালোকেনগৰৰ দুৱাৰত যথাৰ্থ আৰু শান্তিজনক বিচাৰ সিদ্ধ কৰিবা। +\v 17 তোমালোক কোনেও নিজ মনত নিজ ওচৰ-চুবুৰীয়াৰ বিৰুদ্ধে কু-কল্পনা নকৰিবা আৰু মিছা শপত নিদিবা; কিয়নো এই আটাইবোৰ মই ঘিণ কৰোঁ!” এই কথা যিহোৱাই কৈছে। +\p +\s5 +\v 18 পাছেত বাহিনীসকলৰ যিহোৱাৰ বাক্য মোৰ ওচৰলৈ আহিল আৰু ক’লে, +\v 19 “বাহিনীসকলৰ যিহোৱাই এই কথা কৈছে: ‘চতুৰ্থ, পঞ্চম, সপ্তম আৰু দশম মাহৰ উপবাস যিহূদা-বংশৰ কাৰণে আনন্দ ও উল্লাসৰ বিষয় আৰু সন্তুষজনক উৎসৱ হ’ব! এই হেতুকে তোমালোকে সত্যক আৰু শান্তিক ভাল পোৱা!” +\p +\s5 +\v 20 “বাহিনীসকলৰ যিহোৱাই এই কথা কৈছে: ‘লোকসকল আকৌ আহিব, আনকি ভিন ভিন নগৰত নিবাস কৰা লোকসকলো আহিব। +\v 21 আৰু এখন নগৰৰ নিবাসীসকলে আন এখন নগৰলৈ গৈ ক’ব, ‘ব’লা, যিহোৱাৰ অনুগ্ৰহ প্ৰাৰ্থনা কৰিবলৈ আৰু বাহিনীসকলৰ যিহোৱাক বিচাৰিবলৈ আমি বেগাই যাওঁহঁক! ময়ো যাম’! +\v 22 হয়, অনেক দেশৰ লোক আৰু পৰাক্ৰমী জাতিসকল যিৰূচালেমত বাহিনীসকলৰ যিহোৱাক বিচাৰিবলৈ আৰু যিহোৱাৰ অনুগ্ৰহ প্ৰাৰ্থনা কৰিবলৈ আহিব’!” +\p +\s5 +\v 23 বাহিনীসকলৰ যিহোৱাই এই কথা কৈছে: ‘সেই দিনা জাতিসকলৰ মাজৰ আটাই ভাষা ক’ব পৰা দহ জন লোকে এজন যিহূদী লোকৰ কাপোৰৰ আঁচল ধৰি ক’ব, “আমি তোমালোকৰ লগত যাম, কিয়নো আমি শুনিছোঁ, ঈশ্বৰ তোমালোকৰ লগত আছে!” + +\s5 +\c 9 +\s ইস্ৰায়েলৰ শত্ৰুবোৰে ভোগ কৰিব লগীয়া দণ্ড। অভিষিক্তজনাৰ আগমন। +\p +\v 1 হদ্ৰক দেশৰ বিৰুদ্ধে যিহোৱাৰ বাক্য হ’ল আৰু দম্মেচকত তেওঁৰ আশ্ৰয় হ’ল; কিয়নো ইস্ৰায়েল আটাই জনগোষ্ঠিৰ ওপৰত থকাৰ দৰে মনুষ্য জাতিৰ ওপৰত যিহোৱাৰ দৃষ্টি হ’ব। +\v 2 আৰু দম্মেচকৰ সীমাত থকা হমাতো আশ্ৰয় হ’ব, চীদোনে সৈতে তূৰো হ’ব, যদিওবা সিহঁত বৰ জ্ঞানী। +\p +\s5 +\v 3 তূৰে নিজৰ বাবে দৃঢ় কোঁঠ সাজিলে আৰু ধূলিৰ দৰে ৰূপ আৰু বাটৰ বোকাৰ দৰে উত্তম সোণ দ’ম কৰিলে। +\v 4 চোৱা প্ৰভুৱে তাইৰ আধিপত্য আতৰাব, আৰু সমুদ্ৰত থকা তাইৰ পৰাক্ৰম নষ্ট কৰিব আৰু তাইক অগ্নিৰ দ্বাৰাই গ্ৰাসিত কৰা হ’ব। +\p +\s5 +\v 5 ইয়াকে দেখি অস্কিলোনে ভয় কৰিব! কৰিব! আৰু ঘচায়ো দেখি ঘচায়ো অত্যন্ত কঁপিব! ইক্রোণ, তাইৰ আশা হতবুদ্ধি হ’ব! কিয়নো তাইৰ আশাভূমি লাজ দিওঁতা হ’ব; ঘচাৰ পৰা ৰজা লুপ্ত হ’ব আৰু কোনেও অস্কিলোনত বাস নকৰিব! +\v 6 এক অচিনাকি জাতিয়ে অচদোদত বাস কৰিব, আৰু মই পলেষ্টীয়াসকলৰ গৰ্ব্ব বিচ্ছিন্ন কৰিম। +\v 7 আৰু মই তেওঁৰ মুখৰ পৰা তেওঁ পান কৰা তেজ আৰু তেওঁৰ দাঁতৰ মাজৰ পৰা তেওঁৰ ঘিণলগীয়া প্ৰসাদ আতৰাই দিম; তেতিয়া তেৱোঁ আমাৰ ঈশ্বৰৰ পক্ষে অৱশিষ্ট লোক হ’ব, তেওঁ যিহূদাত প্ৰধান লোক বুলি গণিত হ’ব আৰু ইক্ৰোণ যিবূচীয়াস্বৰূপ হ’ব। +\p +\s5 +\v 8 কোনেও মাজেদি অহা-যোৱা কৰিব নোৱাৰাকৈ মোৰ বংশৰ চাৰিওফালে সৈন্যসামন্তৰ বিৰুদ্ধে মই ছাউনি পাতিম, তেতিয়া কোনো অত্যাচাৰী লোক তেওঁলোকৰ মাজেদি পুনৰায় যাব নোৱাৰিব; কাৰণ নিজ চকুৰে এতিয়া মই দৃষ্টি কৰিলোঁ! +\q +\s5 +\v 9 হে চিয়োন-জীয়াৰী, অতিশয় উল্লাস কৰা, হে যিৰূচালেম-জীয়াৰী, জয়ধ্বনি কৰা! +\q চোৱা! তোমাৰ ৰজা তোমাৰ ওচৰলৈ ধাৰ্মিকতাৰে আহিছে +\q তেওঁ ন্যায়, পৰিত্ৰাণযুক্ত আৰু নম্ৰ; তেওঁ গাধত, গাধীৰ পোৱালিতেই উঠি আহিছে। +\q +\v 10 মই ইফ্ৰয়িমৰ পৰা ৰথ আৰু যিৰূচালেমৰ পৰা ঘোঁৰা উচ্ছন্ন কৰিম আৰু যুদ্ধৰ ধনু উচ্ছন্ন কৰা হ’ব; কিয়নো তেওঁ জাতিবোৰক শান্তিৰ কথা ক’ব, তেওঁৰ ৰাজ্য সমুদ্ৰৰ পৰা সমুদ্ৰলৈকে আৰু নদীৰ পৰা পৃথিৱীৰ অন্তলৈকে হ’ব। +\p +\s5 +\v 11 আৰু তোমাৰ বিষয়ে হ’লে, তোমাৰে সৈতে স্থাপন কৰা নিয়মটিৰ তেজৰ গুণত পানী নথকা গাঁতৰ পৰা মই তোমাৰ বন্দীয়াৰবোৰক মোকলালো। +\v 12 হে আশা কৰা বন্দীয়াৰসকল, তোমালোকে উলটি সংৰক্ষিত দুৰ্গলৈ আহাঁ! মই আজিয়েই প্ৰকাশ কৰিছোঁ যে, মই তোমাক দুগুণ মঙ্গল দান কৰিম। +\v 13 কিয়নো মই যিহূদাক মোৰ পক্ষে ধনুস্বৰূপে ভিৰালোঁ আৰু ইফ্ৰয়িমক কাঁড়স্বৰূপে গুণত জুৰিলোঁ। হে চিয়োন, তোমাৰ সন্তানসকলৰ বিৰুদ্ধে তোমাৰ সন্তানসকলক মই উচটাম, আৰু গ্রীকসকল, মই তোমাক এজন বীৰৰ তৰোৱালস্বৰূপ কৰিম! +\p +\s5 +\v 14 যিহোৱাই তেওঁলোকৰ ওপৰত দেখা দিব আৰু তেওঁৰ কাঁড় বিজুলীৰ নিচিনাকৈ ওলাব! প্ৰভু যিহোৱাই শিঙা বজাব আৰু দক্ষিণ অঞ্চলৰ বা’মাৰলী বায়ুস্বৰূপ ৰথত গমন কৰিব। +\v 15 বাহিনীসকলৰ যিহোৱা তেওঁলোকৰ ঢালস্বৰূপ হ’ব আৰু তেওঁলোকে শত্ৰুৰ মঙহ খাব আৰু ফিঙ্গাৰ শিলস্বৰূপে সিহঁতক ভৰিৰ তলত গচকিব। তেতিয়া তেওঁলোকে সিহঁতৰ তেজ পান কৰিব আৰু দ্ৰাক্ষাৰস পান কৰি গোলমাল কৰাৰ দৰে গোলমাল কৰিব; আৰু তেজ ৰখা পাত্ৰৰ নিচিনাকৈ তেওঁলোক তেজেৰে পূৰ হ’ব আৰু যজ্ঞবেদীৰ চাৰি চুকৰ নিচিনা হ’ব। +\p +\s5 +\v 16 সেইদিনা তেওঁলোকৰ ঈশ্বৰ যিহোৱাই নিজৰ ভেড়াৰ জাকস্বৰূপ প্ৰজা বুলি তেওঁলোকক উদ্ধাৰ কৰিব; কিয়নো তেওঁলোক দেশৰ ওপৰত তেওঁৰ কিৰীটিৰ এটি জকমকোৱা মুকুতাস্বৰূপ হ’ব। +\v 17 কাৰণ তেওঁৰ মঙ্গল কেনে মহৎ! আৰু তেওঁৰ সৌন্দৰ্য্য বা কেনে মহৎ! শস্যই যুৱাসকলক আৰু নতুন দ্ৰাক্ষাৰসে যুৱতীসকলক সতেজ কৰিব। + +\s5 +\c 10 +\s ইস্ৰায়েললৈ কৰা যিহোৱাৰ মঙ্গল প্ৰতিজ্ঞা। +\q +\v 1 তোমালোকে বসন্তকালৰ সময়ত যিহোৱাৰ আগত প্ৰাৰ্থনা কৰা- +\q ধুমুহা-বৰষুণ সৃষ্টি কৰোঁতা যিহোৱা তেৱেই! আৰু তেৱেঁই তেওঁলোকৰ বাবে জাকে জাকে বৰষুণ দিব, +\q মানুহ আৰু পথাৰ উভয়ৰ বাবেই বৰষুণ বৰষাব। +\q +\v 2 কিয়নো গৃহ দেৱতাবোৰে অসাৰ কথা কয় আৰু দৈৱজ্ঞবোৰে মিছা দৰ্শন পাই, +\q তেওঁলোকে মিছা সপোনৰ কথা প্ৰকাশ কৰি বৃথা সান্ত্বনা দিয়ে; +\q এই কাৰণে তেওঁলোকে ভেড়াৰ নিচিনাকৈ ভ্ৰমি ফুৰে আৰু ৰখীয়া নোহোৱাত দুখ পায়। +\m +\s5 +\v 3 ভেড়া ৰখীয়াসকলৰ অহিতে মোৰ ক্ৰোধ জ্বলি উঠিছে, আৰু এই মতা ছাগলীবোৰক (পৰিচাৰকসকলক) মই দণ্ড দিম; কিয়নো বাহিনীসকলৰ যিহোৱাই তেওঁৰ জাক যিহূদা-বংশৰ বুজ-বিচাৰ লৈ, তেওঁলোকক নিজৰ উত্তম ৰণুৱা ঘোঁৰা যেন কৰিব! +\p +\s5 +\v 4 তাৰে পৰাই চুকৰ শিলটো, তম্বু ধৰি ৰখা খুটি, যুদ্ধৰ ধনু আৰু অধিপতি সকল আহিব। +\v 5 তেওঁলোকে বীৰ হৈ যুঁজত বাটৰ বোকাত তেওঁলোকৰ শত্ৰুবোৰক গচকিব; তেওঁলোকে যুদ্ধ কৰিব, কিয়নো যিহোৱা তেওঁলোকৰ লগত আছে, আৰু যিসকল অশ্বাৰোহী, তেওঁলোকক লজ্জিত কৰিব। +\p +\s5 +\v 6 “মই যিহূদা বংশক সবল কৰিম আৰু যোচেফৰ বংশক উদ্ধাৰ কৰিম; কিয়নো তেওঁলোকক মই পুনৰায় পূৰ্ব অৱস্থালৈ আনিম কাৰণ তেওঁলোকৰ ওপৰত মোৰ দয়া আছে। তেওঁলোক যেন মোৰ দ্বাৰাই পৰিত্যক্ত হোৱা নাছিল, এনেকুৱা তেওঁলোক হ’ব; কাৰণ মই তেওঁলোকৰ ঈশ্বৰ যিহোৱা আৰু মই তেওঁলোকৰ প্ৰাৰ্থনাৰ উত্তৰ দিম। +\v 7 তেতিয়া ইফ্ৰয়িমীয়াসকল বীৰপুৰুষৰ নিচিনা হ’ব আৰু দ্ৰাক্ষাৰসৰ দ্বাৰাই যেনেকৈ মানুহৰ মনত আনন্দ হয়, তেওঁলোকৰ হৃদয়ত তেনে আনন্দ হ’ব; তেওঁলোকৰ সন্তানসকলে তাকে দেখি আনন্দ কৰিব। তেওঁলোকৰ হৃদয়ে যিহোৱাত উল্লাস কৰিব! +\p +\s5 +\v 8 মই তেওঁলোকক সুহুৰিয়াই মাতি একগোট কৰিম, কিয়নো মই তেওঁলোকক উদ্ধাৰ কৰিম আৰু তেওঁলোক পুনৰায় বৃদ্ধি পোৱাৰ দৰে বৃদ্ধি পাব! +\v 9 মই তেওঁলোকক জাতি সমূহৰ মাজত বীজ সিঁচাৰ দৰে সিঁচিছিলো, কিন্তু তেওঁলোকে দূৰ দেশত মোক সোঁৱৰণ কৰিব যাতে তেওঁলোকে নিজ নিজ সন্তানসকলৰ সৈতে জীৱন-যাপন কৰি ঘূৰি আহিব। +\v 10 কিয়নো মই তেওঁলোকক মিচৰ দেশৰ পৰা ঘূৰাই আনিম আৰু অচূৰৰ পৰা তেওঁলোকক গোট খুৱাম। যেতিয়া তেওঁলোকৰ ঠাইৰ নাটনি হ’ব, তেতিয়া মই তেওঁলোকক গিলিয়দ দেশ আৰু লিবাননলৈ আনিম। +\p +\s5 +\v 11 তেওঁলোকে সঙ্কটপূৰ্ণ সমুদ্ৰৰ মাজেদি যাত্রা কৰিব; তেওঁলোকে সাগৰৰ ঢৌক প্ৰহাৰ কৰিব; আৰু নীল নদীৰ সকলো জল তেওঁলোকে শুকুৱাই পেলাব। অচূৰৰ মহত্ত্ৱ তল পেলোৱা হ’ব আৰু মিচৰৰ দণ্ডডালি তেওঁলোকৰ পৰা দূৰ কৰা যাব। +\v 12 মই তেওঁলোকক মোৰে সৈতে সবল কৰিম আৰু তেওঁলোকে তেওঁৰ নামেৰে অহা-যোৱা কৰিব।” এয়েই যিহোৱাৰ ঘোষণা। + +\s5 +\c 11 +\s ইস্ৰায়েলক চৰোৱা ভেড়া-ৰখীয়াজনে নিজৰ কাম এৰি যোৱা। +\q +\v 1 হে লিবানোন, অগ্নিয়ে তোমাৰ এৰচ গছবোৰ গ্ৰাস কৰিবৰ কাৰণে তোমাৰ দুৱাৰবোৰ মুকলি কৰা! +\q +\v 2 হে দেৱদাৰু, বিলাপ কৰা, কিয়নো এৰচ বৃক্ষ পতিত হ’ল, কাৰণ যি উত্তম আছিল সেইবোৰ নষ্ট হ’ল! +\q হে বাচানৰ অলোন গছবোৰ, বিলাপ কৰা কিয়নো দুৰ্গম কাঠনি ভাঙি পৰিছে। +\q +\v 3 ভেড়া-ৰখীয়াসকলৰ মাতে চিঞৰিছে, কিয়নো তেওঁলোকৰ গৌৰৱ ধ্বংস-প্রাপ্ত হ’ল! +\q যুৱা সিংহবোৰ গৰ্জি উঠিছে, কিয়নো যৰ্দ্দনৰ গৌৰৱ উচ্ছন্ন হ’ল। +\m +\s5 +\v 4 এই হেতুকে মোৰ ঈশ্বৰ যিহোৱাই এই কথা ক’লে, “বধ কৰিবলগীয়া ভেড়া-জাকক তুমি চৰোৱা; +\v 5 (সেইবোৰৰ কিনোতাঁবোৰে সেইবোৰক বধ কৰে আৰু নিজক দোষী বুলি নাভাবে; আৰু সেইবোৰক বেচোঁতা প্ৰতিজনে কয়, ‘যিহোৱা ধন্য হওঁক! কিয়নো মই ধনী হ’লো’, কাৰণ সেইবোৰৰ নিজ ৰখীয়াসকলে সেইবোৰক মৰম নকৰে।) +\v 6 কিয়নো দেশ-নিবাসীসকলক মই দয়া নকৰিম।” এয়ে যিহোৱাৰ ঘোষণা। “কিন্তু চোৱা! মই লোকসকলৰ প্ৰতিজনক নিজ মেৰ-ৰখীয়াৰ আৰু নিজ ৰজাৰ হাতত শোধাই দিম; তেওঁলোকে দেশ চূৰ্ণ কৰিব, কিন্তু মই তেওঁলোকৰ হাতৰ পৰা তেওঁলোকক উদ্ধাৰ নকৰিম।” +\p +\s5 +\v 7 তেতিয়া বেচোঁতাসকলৰ বধ কৰিবলগীয়া সেই ভেড়াৰ-জাকবোৰৰ ৰখীয়া মই হ’লো, আৰু মই নিজৰ কাৰণে দুডাল লাখুটি ললোঁ; এডালৰ নাম “দয়া” আৰু আনডালৰ নাম “একতা” ৰাখিলোঁ। এইদৰে মই ভেড়া-জাকটো চৰাবলৈ ধৰিলোঁ। +\v 8 মই এক মাহৰ ভিতৰতে সেই তিনিজন ভেড়া ৰখীয়াক বিনষ্ট কৰিলোঁ; কিয়নো মই তেওঁলোকৰ প্রতি অধৈৰ্য্য হ’লো - কিয়নো তেওঁলোকৰ প্ৰাণেও মোক ঘিণ কৰিলে। +\v 9 তেতিয়া মই ক’লো, “মই তোমালোকক আৰু নচৰাওঁ। যিবোৰ মৰি আছে - সেইবোৰক বিনষ্ট হ’বলৈ দিয়া। আৰু যিবোৰ অৱশিষ্ট থাকিব, সেইবোৰক ইজনে সিজনৰ মাংস খাওঁক।” +\p +\s5 +\v 10 সেই কাৰণে মই সকলো জাতিৰ লগত স্থাপন কৰা নিয়মটি ভাঙিবলৈ মোৰ সেই “দয়া” নামৰ লাখুটিডাল দুডোখৰ কৰিলোঁ। +\v 11 সেইদিনা সেই নিয়মটি ভঙা হ’ল আৰু মোক সেইদৰে কৰা দেখি বেচোঁতাসকলে জানিলে যে, এয়ে যিহোৱাৰ বাক্য! +\v 12 মই তেওঁলোকক কলোঁ, “যদি তোমালোকে ভাল দেখা, তেন্তে মোক মোৰ বেচ দিয়া; যদি ভাল নেদেখা তেন্তে নালাগে।” তেতিয়া তেওঁলোকে মোৰ বেচৰ অৰ্থে ত্ৰিশ চেকল ৰূপ জুখি মোক দিলে। +\p +\s5 +\v 13 তেতিয়া যিহোৱাই মোক ক’লে, “সেই ৰূপ ধন-ভঁৰালত জমা দিয়া, তেওঁলোকৰ বিবেচনাত এয়ে উচিত মূল্য!” তেতিয়া মই সেই ত্ৰিশ চেকল ৰূপ লৈ যিহোৱাৰ গৃহত কুমাৰৰ আগত জমা দিলোঁ। +\v 14 পাছত যিহূদা আৰু ইস্ৰায়েলৰ মাজত ভ্ৰাত্বৰ বন্ধন ভাঙিবলৈ মোৰ “একতা” নামৰ আনডাল লাখুটি দুডোখৰ কৰিলোঁ। +\p +\s5 +\v 15 তেতিয়া যিহোৱাই মোক পুনৰায় ক’লে, “তুমি আকৌ নিজৰ বাবে এজন অজ্ঞান ভেড়া-ৰখীয়াৰ সঁজুলি লোৱা, +\v 16 কিয়নো চোৱা! মই দেশত এজন ভেড়া-ৰখীয়া উত্পন্ন কৰিম! তেওঁ নষ্ট হ’বলগীয়া ছাগলীবোৰৰ বুজ বিচাৰ নল’ব। ছিন্ন-ভিন্ন হোৱা ছাগলীবোৰক নিবিচাৰিব বা ভগ্ন হোৱাটোক সুস্থ্ নকৰিব। আনকি সুস্থকো প্ৰতিপালন নকৰিব, কিন্তু হৃষ্টপুষ্টবোৰে মাংস খাব পাব আৰু সেইবোৰৰ খুৰাও ডোখৰ ডোখৰকৈ ছিঙিব। +\q +\s5 +\v 17 হায়, জাক এৰি যোৱা অযোগ্য মেৰ-ৰখীয়া! +\q তেওঁৰ সোঁ চকু আৰু সোঁ হাতৰ বিৰুদ্ধে তৰোৱাল লৈ আহা! +\q তেওঁৰ সোঁ হাত নিষ্কৰ্মা হৈ যাব আৰু তেওঁৰ সোঁ চকু অন্ধ হ’ব। + +\s5 +\c 12 +\s যিহোৱাই তেওঁৰ প্ৰজাসকলৰ ঢালস্বৰূপ হোৱা। লোকসকলৰ মন-পালটন আৰু তাৰ ফল। +\p +\v 1 ইস্ৰায়েলৰ বিষয়ে যিহোৱাৰ বক্তব্য - এয়ে যিহোৱাৰ ঘোষণা, +\p যি জন আকাশ মণ্ডল বিস্তাৰ কৰোঁতা, পৃথিৱীৰ ভিত্তিমূল স্থাপন কৰোঁতা আৰু মনুষ্যৰ অন্তৰত আত্মা গঠন কৰোঁতা: +\v 2 চোৱা! মই যিৰূচালেমক চাৰিওফালে থকা আটাই জাতিবোৰক ঢলংপলং হোৱা পান-পাত্ৰস্বৰূপ কৰিম আৰু যিৰূচালেমক অৱৰোধ কৰা সময়ত এয়ে যিহূদাৰ বিৰুদ্ধেও ঘটিব। +\v 3 সেই দিনা মই যিৰূচালেমক সকলো জাতিৰ পক্ষে তুলিবলৈ কষ্টকৰ শিলস্বৰূপ কৰিম; আৰু যিসকলে তাক তুলিব, তেওঁলোকে নিজকে বৰকৈ আঘাত কৰিব আৰু পৃথিৱীৰ আটাই জাতিয়ে তাইৰ অহিতে গোট খাব। +\p +\s5 +\v 4 সেইদিনা যিহোৱাৰ ঘোষণা এই - “মই প্ৰত্যেক ঘোঁৰাক আঘাত কৰি ভয় লগাম আৰু তাত উঠা জনক বলীয়া কৰিম; মই যিহূদা বংশলৈ মোৰ চকু মুকলি কৰিম, কিন্তু সৈন্যসকলৰ প্ৰত্যেক ঘোঁৰাক আঘাত কৰি কণা কৰিম। +\v 5 তেতিয়া যিহূদাৰ প্ৰধান লোকসকলে নিজ নিজ মনতে ক’ব, ‘যিৰূচালেম নিবাসীসকল আমাৰ বল, কাৰণ বাহিনীসকলৰ যিহোৱা তেওঁলোকৰ ঈশ্বৰ’। +\q +\s5 +\v 6 সেই দিনা মই যিহূদাৰ পৰিচাৰকসকলক খৰিৰ মাজত থকা জুই ধৰা পাত্ৰৰদৰে আৰু ডাঙৰিবোৰৰ মাজত জ্বলাই থোৱা আৰিয়াৰ দৰে কৰিম; তেওঁলোকে সোঁ আৰু বাওঁ ফালে চাৰিওকাষে আটাই জাতিক গ্ৰাস কৰিব আৰু নিজ ঠাই যিৰূচালেমতেই পুনৰায় বাস কৰিব। +\p +\s5 +\v 7 দায়ূদৰ বংশ আৰু যিৰূচালেম-নিবাসীসকল যিহূদাতকৈ বৰ বুলি বিবেচিত নহ’বৰ কাৰণে, যিহোৱাই যিহূদাৰ তম্বুবোৰ প্ৰথমে ৰক্ষা কৰিব। +\v 8 সেইদিনা যিহোৱা যিৰূচালেম-নিবাসীসকলৰ ঢালস্বৰূপ হ’ব আৰু তেওঁলোকৰ মাজৰ দুৰ্ব্বল লোক সেইদিনা দায়ূদৰ সদৃশ হ’ব আৰু দায়ূদৰ বংশ ঈশ্বৰৰ সদৃশ, তেওঁলোকৰ আগে আগে যোৱা যিহোৱাৰ দূতৰেই সদৃশ হ’ব। +\v 9 আৰু সেইদিনা যিৰূচালেমৰ বিৰুদ্ধে অহা আটাই জাতিক মই নষ্ট কৰিবলৈ থিৰ কৰিম।” +\p +\s5 +\v 10 আৰু দায়ূদ-বংশৰ আৰু যিৰূচালেম নিবাসীসকলৰ ওপৰত মই অনুগ্ৰহ আৰু মিনতিৰ কাৰণে আত্মা বাকি দিম; তেতিয়া তেওঁলোকে মোক যি দৰে বিন্ধিছিল, সেই বিষয়ে তেওঁলোকে চাব। একেটি পুত্ৰৰ কাৰণে বিলাপ কৰা নিচিনাকৈ তেওঁলোকে তেওঁৰ কাৰণে বিলাপ কৰিব আৰু প্ৰথমে জন্মা পুত্ৰৰ বিয়োগত মানুহে বেজাৰ পোৱাৰ দৰে তেওঁলোকে তেওঁৰ কাৰণে মনত বেজাৰ পাব। +\v 11 মগিদ্দোন সমথলৰ হদদ-ৰিম্মোণত কৰা বিলাপৰ নিচিনাকৈ যিৰূচালেমত সেই দিনা মহা বিলাপ হ’ব। +\p +\s5 +\v 12 দেশৰ প্ৰত্যেক গোষ্ঠীয়ে বেলেগে বেলেগে বিলাপ কৰিব; দায়ূদ-বংশৰ গোষ্ঠীয়ে বেলেগে আৰু তেওঁলোকৰ পত্নীসকল বেলেগে; নাথন-বংশৰ গোষ্ঠীয়ে বেলেগে আৰু তেওঁলোকৰ পত্নীসকল বেলেগে বিলাপ কৰিব। +\v 13 লেবী-বংশৰ গোষ্ঠীয়ে বেলেগকৈ আৰু তেওঁলোকৰ পত্নীসকল বেলেগে; চিমিয়ীৰ গোষ্ঠীয়ে বেলেগে আৰু তেওঁলোকৰ পত্নীসকল বেলেগে; +\v 14 প্রত্যেক অৱশিষ্ট গোষ্ঠীৰ মাজত এক এক গোষ্ঠীয়ে বেলেগে আৰু তেওঁলোকৰ পত্নীসকলে বেলেগে বেলেগে বিলাপ কৰিব। + +\s5 +\c 13 +\p +\v 1 “সেই দিনা পাপ আৰু অশুচিতা গুচাবলৈ দায়ূদ বংশৰ আৰু যিৰূচালেম-নিবাসীসকলৰ কাৰণে এক ভূমূক খোলা যাব। +\v 2 বহিনীসকলৰ যিহোৱাৰ ঘোষণা এই - “সেইদিনা মই দেশৰ পৰা প্ৰতিমাবোৰৰ নাম লুপ্ত কৰিম, তেতিয়া সেইবোৰক পুনৰ সোঁৱৰণ কৰা নহ’ব; আৰু মই ভাববাদীসকলক আৰু অশুচিতাজনক আত্মাক দেশৰ পৰা উলিয়াই পঠিয়াম। +\p +\s5 +\v 3 তেতিয়াও যদি কোনোৱে ভাববাণী প্ৰচাৰ কৰে, তেনেহ’লে তেওঁৰ জন্মদাতা পিতৃ-মাতৃয়ে তেওঁক ক’ব, ‘তই জীয়াই নাথাকিবি, কিয়নো তই যিহোৱাৰ নাম লৈ মিছা কথা কৱ!’ আৰু সি প্ৰচাৰ কৰিলে তেওঁৰ জন্মদাতা পিতৃ-মাতৃয়ে তেওঁক খুচি মাৰিব। +\p +\s5 +\v 4 তেতিয়া এনে ঘটিব যে, সেই দিনা প্রত্যেক ভাববাদীয়ে প্ৰচাৰ কৰা সময়ত নিজ নিজ দৰ্শনৰ বিষয়ে লজ্জিত হ’ব আৰু তেওঁলোকে ছল কৰিবৰ অৰ্থে নোমাল হোলৌচোলা পুনৰ নিপিন্ধিব। +\v 5 কিয়নো তেওঁ ক’ব, “মই ভাববাদী নহয়! মই কেৱল খেতিয়কহে; কিয়নো ল’ৰা কালৰে পৰা মই খেতি কৰি আহিছোঁ। +\v 6 কিন্তু কোনোৱে তেওঁক ক’ব, ‘তোমাৰ বাহু দুটাৰ মাজত এইবোৰ ঘাৰ দাগ কিহৰ?’ তেতিয়া তেওঁ উত্তৰ দিব, ‘মোৰ বন্ধুসকলৰ ঘৰত মই এইবোৰ আঘাত পোৱা দাগ’।” +\s ভেড়া-ৰখীয়াক আঘাত কৰা। শেষকালৰ মহাযুজ আৰু ইস্ৰায়েলৰ উদ্ধাৰ। অভিষিক্তজনাৰ ৰাজত্ব। +\p +\s5 +\v 7 “হে তৰোৱাল! তুমি মোৰ ভেড়াৰখীয়াৰ অহিতে, +\q মোৰ লগৰীয়া পুৰুষজনৰেই অহিতে সাৰ পোৱা”- +\q এয়ে বাহিনীসকলৰ যিহোৱাৰ ঘোষণা। +\q “ভেড়া-ৰখীয়াজনক আঘাত কৰা, +\q তেতিয়া ভেড়াবোৰ ছিন্ন-ভিন্ন হৈ যাব! +\q কিয়নো মই ক্ষুদ্ৰসকলৰ ওপৰত মোৰ হাত চলাম। +\q +\s5 +\v 8 যিহোৱাই কৰা ঘোষণা এই, +\q গোটেই দেশৰ দুভাগ লোক উচ্ছন্ন হ’ব!” তেওঁলোক অৱশিষ্ট নাথাকিব; +\q কেৱল তৃতীয় ভাগ তাত অৱশিষ্ট থাকিব। +\q +\v 9 আৰু সেই তৃতীয় ভাগক মই জুইত সুমুৱাই, +\q ৰূপ খপাৰ দৰে খপিম +\q আৰু সোণ পৰীক্ষা কৰাৰ দৰেপৰীক্ষা কৰিম। +\p তেওঁলোকে মোৰ নামেৰে প্ৰাৰ্থনা কৰিব, +\q আৰু মই তেওঁলোকক উত্তৰ দি ক’ম, +\q ‘এয়ে মোৰ প্ৰজা!’ +\q আৰু তেওঁলোকে ক’ব, ‘যিহোৱা মোৰ ঈশ্বৰ’।” + +\s5 +\c 14 +\p +\v 1 চোৱা! যি দিনা তুমি লুট কৰি লোৱা দ্ৰব্য শত্ৰুৱে তোমাৰ মাজত ভাগ কৰি ল’ব, যিহোৱাৰ এনে এটা দিন আহি আছে। +\v 2 কিয়নো মই যুঁজৰ অৰ্থে যিৰূচালেমৰ অহিতে আটাই জাতিক গোটাম; তাতে নগৰখন আটক কৰা হ’ব! ঘৰবোৰ লুট কৰা হ’ব আৰু মহিলাসকলক বলাৎকাৰ কৰা হ’ব! নগৰখনৰ এভাগ লোক বন্দী অৱস্থালৈ ওলাই যাব, কিন্তু অৱশিষ্ট লোকসকলক নগৰখনৰ পৰা উচ্ছন্ন কৰা নহ’ব। +\p +\s5 +\v 3 কিন্তু যিহোৱাই যুদ্ধ কৰিবলৈ ওলাই যাব আৰু সেই নগৰবোৰৰ বিৰুদ্ধে তেওঁ যুঁজ কৰাৰ দৰেই যুঁজ কৰিব। +\v 4 সেই দিনা পূৱফালে যিৰূচালেমৰ সন্মুখত থকা জৈতুন পৰ্ব্বতৰ ওপৰত তেওঁৰ চৰণ স্থিতি হ’ব; আৰু জৈতুন পৰ্বত মাজেৰে ফাটি পূব আৰু পশ্চিম ফালে ভাগ হৈ বৰ ডাঙৰ উপত্যকা হ’ব আৰু পৰ্বতৰ এফাল উত্তৰ দিশে আৰু আন ফাল দক্ষিণ দিশে হুঁহকি যাব। +\p +\s5 +\v 5 তেতিয়া তোমালোকে মোৰ পৰ্ব্বত দুখনৰ উপত্যকাইদি পলাবা; কিয়নো পৰ্ব্বত দুখনৰ সেই উপত্যকা আচললৈকে বিস্তৃত হ’ব। এনে কি, যিহূদাৰ ৰজা উজ্জিয়াৰ ৰাজত্বৰ সময়ত ভূমিকম্প হওঁতে যেনেকৈ তোমালোক পলাইছিলা, তেনেকৈ পলাবা; তেতিয়া মোৰ ঈশ্বৰ যিহোৱা আহিব আৰু তোমালোকৰ সৈতে সকলো পবিত্ৰ লোক থাকিব। +\q +\s5 +\v 6 আৰু এনে ঘটিব যে সেই দিনা পোহৰ নহ’ব; জ্যোতিবোৰ ম্লান হৈ যাব। +\v 7 কিন্তু সেয়ে যিহোৱাই জনা অনুপম দিন হ’ব, সেয়ে দিনো নহয় ৰাতিও নহয়, কিন্তু সন্ধ্যা সময়ত পোহৰ হ’ব। +\v 8 আৰু সেইদিনা যিৰূচালেমৰ পৰা জীৱন্ত জল সমূহ ওলাব, তাৰ আধা পূৱ সমূদ্ৰৰ ফালে, আধা পশ্চিম সমূদ্ৰৰ ফালে যাব; সেয়ে গৰম বা জাৰকালতো থাকিব। +\p +\s5 +\v 9 যিহোৱা গোটেই পৃথিৱীৰ ওপৰত ৰজা হ’ব! সেইদিনা যিহোৱা অদ্বিতীয় হ’ব আৰু তেওঁৰ নামো অদ্বিতীয় হ’ব। +\v 10 গেবাৰে পৰা তাৰ মাজত দক্ষিণফালে থকা ৰিম্মোনলৈকে গোটেই দেশ পৰিবৰ্ত্তন হৈ অৰাবা যেন হ’ব আৰু নগৰখন বিন্যামীনৰ দুৱাৰৰ পৰা প্ৰথম দুৱাৰৰ ঠাইলৈকে, চুকৰ দুৱাৰলৈকে আৰু হননেলৰ ওখ কোঁঠৰ পৰা ৰজাৰ দ্ৰাক্ষাকুণ্ডলৈকে ওখ হৈ নিজ ঠাইত স্থাপিত হ’ব। +\v 11 লোকসকলে যিৰূচালেমত বাস কৰিব; কোনো শত্রুৱে তেওঁলোকক ধ্বংস কৰিবলৈ তালৈ নাহিব। যিৰূচালেম নিৰাপদে বাস কৰিব। +\p +\s5 +\v 12 যিৰূচালেমৰ বিৰুদ্ধে যুঁজ কৰা আটাই জাতিক যিহোৱাই এই মহামাৰীৰে আঘাত কৰিব: ভৰিৰ ওপৰত ভৰ দি থিয় হৈ থাকোঁতে তেওঁলোকৰ মাংস ক্ষয় পাব, চকুৰ গাঁতত তেওঁলোকৰ চকু ক্ষয় পাব আৰু তেওঁলোকৰ মুখত তেওঁলোকৰ জিভা ক্ষয় পাব। +\v 13 আৰু সেই দিনা তেওঁলোকৰ মাজত যিহোৱাৰ পৰা মহাকোলাহল উপস্থিত হ’ব; তেতিয়া প্ৰতিজনে নিজ ওচৰ-চুবুৰীয়াৰ হাতত ধৰিব আৰু প্ৰতিজনে নিজ ওচৰ-চুবুৰীয়াৰ অহিতে হাত তুলিব। +\p +\s5 +\v 14 যিহূদায়ো যিৰূচালেমত যুঁজ কৰিব! তেওঁলোকে চাৰিওফালে থকা সকলো জাতিৰ সোণ ৰূপ, কাপোৰ আদি ধন-সম্পত্তি অধিকৰূপে গোটাব। +\v 15 আৰু সেই ছাউনিবোৰত থকা ঘোঁৰা, খছৰ, গাধ আদি সকলো পশুৰ আঘাতবোৰ, সেই আঘাতৰ নিচিনাই হ’ব। +\p +\s5 +\v 16 আৰু যিৰূচালেমৰ বিৰুদ্ধে অহা আটাই জাতিৰ অৱশিষ্ট থকা প্ৰতিজনে বছৰে বছৰে বাহিনীসকলৰ যিহোৱা ৰজাৰ আগত প্ৰণিপাত কৰিবলৈ আৰু পূজা পৰ্ব্ব পালন কৰিবলৈ উঠি আহিব। +\v 17 পৃথিবীৰ আটাই গোষ্ঠীবোৰৰ মাজত যিসকলে বাহিনীসকলৰ যিহোৱা ৰজাৰ আগত প্ৰণিপাত কৰিবলৈ যিৰূচালেমলৈ উঠি নাহিব, তেওঁলোকৰ ওপৰত বৃষ্টি নহ’ব। +\v 18 আৰু মিচৰীয়া গোষ্ঠী যদি উঠি আহি উপস্থিত নহয়, তেন্তে তেওঁলোকৰ ওপৰতো বৰষুণ নহ’ব; পঁজা-পৰ্ব্ব পালন কৰিবলৈ উঠি নহা জাতিক যিহোৱাই মহামাৰীৰে আঘাত কৰিব। +\s5 +\v 19 এয়ে মিচৰৰ আৰু পঁজা-পৰ্ব্ব পালন কৰিবলৈ উঠি নহা আটাই জাতিৰ দণ্ড হ’ব। +\p +\s5 +\v 20 কিন্তু সেই দিনা, “যিহোৱাৰ উদ্দেশ্যে পবিত্ৰ!” এই কথা ঘোঁৰাবোৰৰ টিলিঙাত থাকিব আৰু যিহোৱাৰ গৃহত থকা সকলো ৰন্ধন-পাত্ৰ যজ্ঞবেদীৰ আগত থকা তেজ ৰখা পাত্ৰবোৰৰ নিচিনা হ’ব; +\v 21 এনে কি, যিৰূচালেম আৰু যিহূদাৰ প্ৰত্যেক ৰন্ধন-পাত্ৰ বাহিনীসকলৰ যিহোৱাৰ উদ্দেশ্যে পবিত্ৰ হ’ব; আৰু বলিদান কৰোঁতা আটাইলোকে আহি তাৰ মাজত কোনো কোনো পাত্ৰ লৈ তাতে সিজাব। সেই দিনা বাহিনীসকলৰ যিহোৱাৰ গৃহত কনানীয়া লোক পুনৰ নাথাকিব। \ No newline at end of file diff --git a/manifest.yaml b/manifest.yaml index e4b45cf..994604b 100644 --- a/manifest.yaml +++ b/manifest.yaml @@ -132,6 +132,13 @@ projects: sort: 12 path: ./12-2KI.usfm categories: [ 'bible-ot' ] + - + title: 'বংশাৱলিৰ প্ৰথম পুস্তক। ' + versification: 'ufw' + identifier: 1ch + sort: 13 + path: ./13-1CH.usfm + categories: [ 'bible-ot' ] - title: 'বংশাৱলিৰ দ্বিতীয় পুস্তক। ' versification: 'ufw' @@ -161,12 +168,19 @@ projects: path: ./17-EST.usfm categories: [ 'bible-ot' ] - - title: 'Job ' + title: 'যোব ' versification: 'ufw' identifier: job sort: 18 path: ./18-JOB.usfm categories: [ 'bible-ot' ] + - + title: 'প্রথম খণ্ড ' + versification: 'ufw' + identifier: psa + sort: 19 + path: ./19-PSA.usfm + categories: [ 'bible-ot' ] - title: 'হিতোপদেশ ' versification: 'ufw' @@ -181,6 +195,20 @@ projects: sort: 21 path: ./21-ECC.usfm categories: [ 'bible-ot' ] + - + title: 'পরম গীত ' + versification: 'ufw' + identifier: sng + sort: 22 + path: ./22-SNG.usfm + categories: [ 'bible-ot' ] + - + title: 'যিচয়া ভাববাদীৰ পুস্তক। ' + versification: 'ufw' + identifier: isa + sort: 23 + path: ./23-ISA.usfm + categories: [ 'bible-ot' ] - title: 'যিৰিমিয়া ভাববাদীৰ পুস্তক। ' versification: 'ufw' @@ -279,6 +307,13 @@ projects: sort: 37 path: ./37-HAG.usfm categories: [ 'bible-ot' ] + - + title: 'জখৰিয়া ভাববাদীৰ পুস্তক। ' + versification: 'ufw' + identifier: zec + sort: 38 + path: ./38-ZEC.usfm + categories: [ 'bible-ot' ] - title: 'মলাখী ভাববাদীৰ পুস্তক। ' versification: 'ufw'