\v 21 Logo convocou Moisés a tódolos anciáns de Israel, e díxolles: escollede un cordeiro e tomádeo para as vosas familias, e sacrificade a Pascua. \v 22 E tomade un monllo de hisopo e molládeo no sangue que estará nun caldeiro, e untade o lintel e os dous postes co sangue que estará no caldeiro, e ningún de vós sairá da porta de casa ata a mañá.
\v 23 Porque IaVeH pasará a golpear aos exipcios e cando vexa o sangue no lintel e nos dous postes, pasará IaVeH sobre a porta, e non deixará ao destructor entrar nas vosas casas para golpear.
\v 24 Gardaredes isto por estatuto para vós e para os vosos fillos para sempre. \v 25 E cando entredes na terra que IaVeH vos dará, como prometeu, garderedes esta cerimonia.
\v 26 E cando vos pregunten os vosos fillos: que significa este rito para vós? \v 27 Vós responderedes: É o sacrificio da Pascua de IaVeH, o cal pasou sobre as casas dos fillos de Israel en Exipto, cando golpeou aos exipcios, e liberou as nosas casas. Entón o pobo inclinouse e adorou. \v 28 E os fillos de Israel foron e fixeron como lle mandara IaVeH a Moises e a Aarón.
\v 29 E aconteceu que a medianoite IaVeH golpeou a todo primoxénito na terra de Exipto, desde o primoxénito de Faraón que se sentaba sobre o seu trono, até o primoxénito do cautivo que estaba no cárcere, e a todo primoxénito dos animais. \v 30 E levantouse aquela noite Faraón, el e todos os seus servos, e tódolos exipcios. E houbo un gran lamento en Exipto, porque non había casa na que non houbera algún morto.