\v 9 بازن ابلیس اونَ بوبورد اورشلیم، و معبدِ بامِ لچه گی سر بنَه و اونَ بوگوفت:«اگر تو خدا پسری، ترَه جی اَ جُر تَوَأد بیجیر، \v 10 چونکی بینیویشته نَهَه؛ خدا خو فرشتأنَ اوسه کونه تا ترَه بپَائِد، \v 11 و ترَه خوشَأنِ دسَانِ رو بیگیرِد، کی نوکونه تی پا ایتَه سنگَ بوخوره»