gl_luk_text_reg/09/37.txt

\v 37 Ao día seguinte, cando baixaban do monte, saiulle ao paso unha grande multitude. \v 38 Velaí un home de entre a xente que berrou, dicindo: Mestre, suplícoche que vexas ao meu fillo, xa que é o único que teño. \v 39 Un espirito apoderase del e de súpeto berra e convulsiona, botando espumallos, e feríndoo, e custa moito que o deixe. \v 40 Entón supliqueille aos teus discípulos que o botasen fora e no puideron.