Fri Mar 11 2022 11:09:47 GMT+0100 (hora estándar de Europa central)
This commit is contained in:
commit
5765a445aa
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\c 5 \v 1 Estando Xesús no lago de Xenesaret, sucedeu que a multitude se amoreaba ao redor del para escoitar a palabra de Deus, \v 2 viu dúas barcas que estaban na beira do lado, mais os pescadores baixaran delas e lavaban as redes. \v 3 Subindo nunha das barcas, a que era de Simón, pidiu que se separase un pouco de terra; e sentandose, ensinaba ás multitudes desde a barca
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 4 Cando terminou de falar, lle dixo a Simón: Sal á parte máis profunda e botade as vosas redes para pescar. \v 5 Respondendo Simón, dixo: Mestre, traballamos toda a noite e non pescamos nada, mais porque ti o pides, botarei as redes. \v 6 E cando o fixeron, colleron tal cantidade de peixes, que rompían as redes as redes. \v 7 Entón fixeron acenos aos seus compañeiros da outra barca para que viñeran axudalos. E viñeron e encheron as dúas barcas de tal xeito que se afundían
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 8 Ao ver isto, Simón Pedro caeu aos pés de Xesús, dicindo: Arreda de min, Señor, porque son home pecador! \v 9 Porque o asombro se apoderara del e de todos os seus compañeiros, pola grande cantidade de peixes que colleran; \v 10 e o mesmo ocurriu con Xacobe e con Xoán, fillos de Zebedeo, que eran compañeiros de Simón. E lle dixo Xesús a Simón: Non teñas medo; desde agora será pescador de homes. \v 11 E despois de arribar, deixando todo, seguíronno.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 12 Estando Xesús un día nunha das cidades, velaí que había un home cuberto de lepra; e cando viu a Xesús caeu rostro a terra e lle suplicou: Señor, si queres, podes limparme. \v 13 Achegando Xesús a man, tocouno, dicindo: Quero, sé limpo. E a lepra o deixou ao instante.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 14 El mandoulle que non llo dixera a ninguén. Mais anda - lle dixo - ensinalle ao sacerdote e fai unha ofrenda pola purificación segundo a lei de Moises, para que lles sexa de testemuña
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 15 E a súa sona crecía cada vez máis, e grandes multitudes viñan para ouvilo e que as sanase das súas enfermidades. \v 16 Mais con frecuencia El se retiraba a lugares solitarion para orar
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 17 Un dia que estaba ensinando, estaban sentados alí algúns fariseos e mestres da lei que viñeran de todas as aldeas de Galilea e Xudea, e de Xerusalén; e o poder do Señor estaba con El para sanar
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 18 E velaí que algúns homes trouxeron nunha padiola a un home paralítico; e tentaban metelo e poñelo diante de Xesús. \v 19 E non encontrando a maneira de achegalo a Xesús a través da multitude, subiron a azotea e o baixaron coa padiola a través do teito, colocandoo no medio, diante de Xesús
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 20 Vendo Xesús a fe que tiñan, dixo: Home, os teus pecados te son perdoados. \v 21 Entón os escribas e os fariseos comezaron a discutir, dicindo: Quen é este que fala blasfemias? Quen pode perdoar os pecados enon só Deus?
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 22 Sabendo Xesús os seus pensamentos, respondeu e lles dixo: Por qué cavilades nos vosos corazóns? \v 23 Que é máis fácil de dicir: "Os teus pecados sonche perdoados", o dicir: "Érguete e anda? \v 24 Pois para que saibades que o Fillo do Home ten autoridade na terra para perdoar pecados (díxolle ao paralítico): Dígoche: Érguete, colle a túa padiola e vai para á túa casa.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 25 No mesmo momento se ergueu diante deles, colleu a padiola na que estivera deitado, e marchou glorificando a Deus. \v 26 E todos quedaron asombrados e daban gloria a Deus; e se encheron de temor dicindo: Hoxe vimos cousas extraordinarias
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 27 Pasadas estas cousas, Xesús marchou de alí e viu un cobrador de impostos chamado Levi sentado na oficina de tributos, e lle dixo: Sígueme. \v 28 El, deixando todo, ergueuse e o seguía
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 29 Entón Levi deu un grande banquete na súa casa. E había un grupo grande de recaudadores de impostos e de outras persoas que estaban sentados á mesa con eles. \v 30 E os fariseos e os escribas lles daban as queixas aos discípulos, dicindo: Por que comedes e bebedes cos recaudadores de impostos e cos pecadores? \v 31 Respondendo Xesús, lles dixo: Os sanos non precisan de médico, senon os que están enfermos. \v 32 Non viñen chamar aos xustos, sinon a pecadores para que se arrepintan.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 33 Eles lle dixeron: Os discípulos de Xoán fan xexún con frecuencia e fan oracións; os fariseos tamén fan o mesmo, mais os teus discípulos comen e beben. \v 34 Entón Xesús lles dixo: Podedes facer que os acompañantes do noivo fagan xexún mentres o noivo está con eles? \v 35 Mais virán días cando o noivo lle será quitado, entón, por aqueles días, farán xexún.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 36 Tamén lles contou unha parabola: Ninguén corta un remendo dunha prenda nova e o pon nun vestido vello; porque entón rompería a prenda nova e non encaixaría na prenda vella.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 37 E ninguén pon viño novo en peles vellas, porque entón o viño novo rompería as peles e se vertería o viño e a pel se destruiría. \v 38 Senon que o viño novo debe botarse en peles novas. \v 39 E ninguén, despois de beber un viño vello, desexa viño novo, porque pensa: "O vello é mellor"
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
Capítulo 5
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\c 9 \v 1 Reunindo aos doce, deulle poder e autoridade sobre demonios e para sanar enfermedades. \v 2 E os enviou para proclamar o reino de Deus e sanar ao enfermos
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 3 E lles dixo: No collades nada para o camiño, nen caxato, nen alforxa, nen pan, nen diñeiro, nen collades dúas túnicas cada un. \v 4 En calquera casa onde entredes, quedade alí, y saíde tamén desde alí.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 5 Tocante aos que non vos reciban, ao sair desa cidade, sacudide o pó dos vosos pés para testemuña en contra deles. \v 6 Entón saíron, e ían polas aldeas anunciando o evanxeo e sanando por todas partes.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 7 Herodes, o tetrarca, enterouse de todo o que estaba pasando e estaba perplexo, porque algúns dician que Xoán resucitara de entre os mortos, \v 8 outros, que Elías aparecera, e outros, que algún profeta dos antigos resucitara. \v 9 Entón Herodes dixo: Fixen decapitar a Xoán, entón, quen é este do que escoito estas cousas? E buscaba o xeito de velo.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 10 cando os apóstolos volveron, diron conta a Xesús de todo o que fixeran. E El, colléndoos consigo, retirouse a unha cidade chamada Betsaida. \v 11 Mais cando a xente se decatou disto, seguino, e Xesús, recibíndoos, lles falaba do reino de Deus, e sanaba aos enfermos.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 12 Comezaba o solpor, e achegandose os doce, e lle dixeron: Despide á multitude, para que vaian para as suas aldeas e para os campos de derredor, e encontren un sitio onde se hospedaren e algo de comer; porque aquí estamos nun deserto. \v 13 Pero El lles dixo: Dádelle vos de comer. E eles responderon: Só temos cinco pans e dous peixes, a menos que vaiamos e merquemos comida para toda esta xente. \v 14 (Porque había uns cinco mil homes.) E Xesús lles dixo aos discípulos: Facede que se senten en grupos de una cinquenta cada un.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 15 Así lles dixeron, e todos sentaron. \v 16 E collendo El os cinco pans e os dous peixes, mirou cara o ceo, bendeciunos e os partiu, e llos deu aos discípulos para que os repartisen entre a xente. \v 17 Todos comeron e quedaron fartos; e recolleron o que sobrou en doce cestas.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 18 Mentres Xesús oraba so, estaban con el os discípulos e lle perguntou dicindo: Quen din as xentes que son eu? \v 19 Eles reponderon: Uns, Xoán o Bautista; outros, Elías; e outros, que algún pfofeta dos antigos que resucitou.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 20 El lles dixo: E vós, quen decides que son eu? E Pedro respondendo dixo: O Cristo de Deus. \v 21 Mais El, adevertíndoos seriamente, mandoulles que non lles dixese nada a ninguén, \v 22 dicindo: O Fillo do Home ten que sofrir moito, e ser rexeitado desde ancianos e até os principais sacerdores e escribas, e ser morto, e resucitar ao terceiro día.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 23 E lles decía a todos: Se algún me quere seguir, néguese a si mesmo, tome cada día a súa cruz e sigame. \v 24 Porque o que queira salvar a súa vida, perderaa; mais o que perda a súa vida pola miña causa, ese a salvará. \v 25 Porque, de que lle sirve ao home ter gañado o mundo enteiro, si el mesmo se destrue ou se arruina?
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 26 Porque o que se avergoñe de min e das miñas palabras, deste se avergoñará o Fillo do Home cando veña na súa gloria, a do Pai e a dos santos anxos. \v 27 Mais dígovos de verdade que hai algúns aquí, que non probará a morte sen antes ver o Reino de Deus.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 28 Oito días despois destas palabras, Xesús tomou consigo a Pedro, a Xoán e a Xacobe e subiu ao monte a orar. \v 29 Mentres oraba, a aparencia do seu rostro mudou, a súa roupa se volveu branca e resplandecente
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 30 Velaí, dous homes que falaban con El, eran Moisés e Elías, \v 31 quen apareceron en gloria, falaban da partida de Xesús, que estaba a punto de se cumprir en Xerusalén
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 32 Pedro e os seus compañeiros queradan durmidos, mais cando acordaron, viron a gloria de Xesús e aos dous homes que estaban con El. \v 33 E sucedeu que ao marchar eles, Pedro dixo: Mestre, que ben que esteamos aquí; fagamos tres enramadas, unha para ti, unha para Moisés e outra para Elías, pero non sabía o que dicía.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 34 Entón, mentres el dicía isto, se formou unha nube que os cubriu, e, ao entrar na nube, tiveron moito medo. \v 35 Unha voz saiu da nube, e dicía: ese é o meu Fillo, o meu escollido; escoitadeo. \v 36 Despois de que se escoitou a voz, Xesús quedou so. Eles calaron e non lle contaron a ninguén o que viran por aqueles días.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 37 Ao día seguinte, cando baixaban do monte, saiulle ao paso unha grande multitude. \v 38 Velaí un home de entre a xente que berrou, dicindo: Mestre, suplícoche que vexas ao meu fillo, xa que é o único que teño. \v 39 Un espirito apoderase del e de súpeto berra e convulsiona, botando espumallos, e feríndoo, e custa moito que o deixe. \v 40 Entón supliqueille aos teus discípulos que o botasen fora e no puideron.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 41 Respondendo Xesús, dixo: Xeración incrédula e perversa! Até cando terie que estar con vós e vós soportar? Trae aquí ao teu fillo. \v 42 E cando este se achegaba, o demo retorceuno e lle fixo caer con convulsións. Mais Xesús reprendeu ao espírito inmundo e sanou ao rapaz e llo devolveu ao seu pai.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 43 E todos estaban admirados pola grandeza de Deus. Mentres todos se mavavillaban de todas as cousas que facía, Xesús dixo aos dicípulos: \v 44 Facede que estas palabras entren nos vosos ouvidos, porque o Fillo do Home vai ser entregado aos homes. \v 45 Mais eles non entendían estas palabras, xa que lles estaban veladas para que non as entendesen; el lles daba medo preguntar a cerca delas.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 46 E comezaron a discutir sobre quen sería o mais importante de eles. \v 47 Entón Xesús, sabendo o que pensaban nos seus corazóns, tomou un neno e o puxo ao seu carón, \v 48 e lles dixo: O que recibe este neno no meu nome, me recibe a min; e o que me recibe a min, recibe ao que me enviou; porque o mais pequeno de entre vos, ese é o mais importante.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 49 Respondendo Xoán, dixo: Mestre, vimos a un que botaba fora demos no teu nome e tratamos de impedirllo porque non anda con nós. \v 50 Mais Xesús lle dixo: non llelo impidades; porque o que non está contra de vós, está con vós.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 51 Cando se cumpriron os días da súa ascensión, El, decidiu firmemente ir cara Xerusalén. \v 52 Mandou mensaxeiros por diante, eles foron e entraron nunha vila de samaritanos para facer os preparativos. \v 53 Pero non o recibiron ben, porque sabían que estaba determinado a ir a Xerusalén.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 54 Vendo isto, os discípulos Xacobe e Xoán, dixeron: Señor, queres que mandemos que baixe lume do ceo e os consuma? \v 55 Mais El, volvendose, reñiulles, dicindo: Vos non sabedes de que espirito sodes, \v 56 porque o Fillo do Home non viu para destruir as almas dos homes, senon para salvalas. E marcharon para outra aldea.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 57 E mentres ían de camiño, un lle dixo: Seguireite onde queira que vaias. \v 58 E Xesús lle dixo: as raposas teñen tobeira e as aves teñen niño, mais o Fillo do Home non ten onde pousar a cabeza.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 59 Díxolle a outro: Sígueme. Mais el respondeu: Señor, deixa que vaia primeiro enterrar o meu pai. \v 60 Mais El lle dixo: Deixa que os mortos enterren aos seus mortos; mais ti, vai e anuncia o reino de Deus.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 61 Tamén outro lle dixo: Seguireite, Señor; mais primeiro deixa que me despida dos da miña casa. \v 62 Mais Xesús lle dixo: Ninguén que, despois de por a man no arado e mira atrás, é apto para o reino de Deus.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
Capítulo 9
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\c 13 \v 1 Naquel momento había alí algunhas persoas que lle contaron dos galileos cuxo sangue Pilato mixturara coa dos seus sacrificios. \v 2 Respondendo Xesús, dixo: Pensades que estes galileos eran máis pecadores que os outros galileos porque sufriron isto? \v 3 Dígovos que non; ao contrario, se non vos arrepentides, todos morreredes igual.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 4 Ou pensades que aqueles dezaoito, sobre os que caeu a torre de Siloé e os matou, eran máis debedores que os outros habitantes de Xerusalén? \v 5 Dígovos que non; ao contrario, se non vos arrepentides, morreredes igual.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 6 E lles contou esta parábola: Un home tiña unha figueira plantada na súa viña; foi buscar froitos e non encontrou. \v 7 Díxolle ao vinateiro: Mira, hai tres anos que veño a buscar froitos nesta figueira e non atopo. Cortaa. Para que esgotar mais a terra?
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 8 Entón el respondeu dicindo: Señor, deixaa ainda este ano, vou ver de cavar ao redor e de estercar, \v 9 e se da froito o ano que ven, ben; e senon, cortaa
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 10 Estaba Xesús ensinando na sinagoga nun dia de repouso, \v 11 e había alí unha muller enferma por causa dun espírito; estaba eivada e non podía endereitarse de ningunha maneira.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 12 cando Xesús a veu, chamouna e lle dixo: Muller, estás libre da túa enfermidade. \v 13 Puxo as mans sobre ela, e no momento se endereitou e glorificaba a Deus. \v 14 Mais o oficial da sinagoga, indignado porque Xesús sanara en día de repouso, reaccionou dicindolle á multitude: Hai seis días para traballar; vinde, entón, neses días y sede sanados, e non en día de repouso.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 15 Entón o Señor lle respondeu dicindo: Hipócritas, non desatades o voso boi ou o voso asno do presebe no día de repouso p e o levades a beber? \v 16 E esta que é filla de Abraham, á que o demo tivera atada durante dezaoito anos, non debería ser ceibada no día de repouso?
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 17 Todos os seus enimigos se avergoñaban ao dicir El isto, mais a multitude se alagraba por todas as cousas gloriosas que El facía
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 18 Entón dicía: A que se parece o reino de Deus e con que podo comparálo? \v 19 É parecido a un gran de mostaza que un home colleu e deitou na sua horta; creceu e se fixo unha árbore, e as aves fixeron niño nas súas polas
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 20 E dixo de novo: Co que compararei o reino de Deus. \v 21 É semellante ao lévedo que unha muller colleu e puxo en tres medidas de fariña ata que todo quedou fermentado
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 22 Pasaba Xesús por cidades e aldeas camiño de Xerusalén, ensinando. \v 23 E alguén lle dixo: Señor, son poucos ao que se salvan? E El respondeu: \v 24 Esfrozádevos por entrar pola porta estreita, porque vos digo que moitos tentarán entrar e non poderán.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 25 Despois de que o dono da casa se erga e peche a porta, vós, estando fora, comezaredes a chamar a porta, dicindo: "Señor, ábrenos", El respondendo, dirá: "Non sei de quen sodes". \v 26 Entón comezaredes a dicir:"Comimos e bebimos contigo, e ensinaste polas nosas rúas"; \v 27 e El dirá: "Dígovos que non sei de quen sodes; afastádevos de min todos os que facedes maldade"
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 28 Alí serán os choros e o renxer de dentes cando vexades a Abraham, a Isaac e a todos os profetas no reino de Deus, e que a vos vós botan fóra. \v 29 E virán do Oriente e do Occidente, do Norte e do Sur, e sentarán á mesa no reino de Deus. \v 30 E alí, hai últimos que serán os primeiros e hai primeiros que serán últimos.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 31 Nese intre chegaron os fariseos dicíndolle: Sal e marcha de aqui, porque Herodes quere matarte. \v 32 E lles dixo: Ide e dicídelle a ese raposo: "Eu boto fora demos e fago sanacións hoxe e mañán e ao terceiro día cumpro o meu propósito". \v 33 Pero hoxe, teño que seguir camiño, hoxe, mañán e pasado mañán; porque un profeta non pode morrer fóra de Xerusalén.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 34 Xerusalén, Xerusalén, a que mata aos profetas e apedrea aos que se che envían! Cantas veces quixen xuntar aos teus fillos como a galiña xunta aos seus pitos baixo as súas ás, e non quixeche! \v 35 Velaí, a vosa casa queda baleira: e vos digo que non me veredes máis hasta que chegue o tempo no que digades: Bendito o que ven no nome do Señor"
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
Capítulo 13
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\c 17 \v 1 E Xesús dixo aos seus discípulos: É inevitables que haxa escándalos, mais, ai de aquel por quen veñen! \v 2 Seríalle mellor poñer unha pedra de muiño no pescozo e que o tirasen ao mar, antes de escandalizar a un desde pequenos.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 3 Tende coidado! Si o teu irmán peca, repréndeo; se se arrepinte, perdóao. \v 4 E si peca contra ti sete veces ao día, e sete veces volve dicindo : "síntoo", perdóao.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 5 Os apóstolos dixeron: Auméntanos a fe! \v 6 Entón o Señor dixo: Se tiverades fe como un grao de mostaza, diríadeslle a este sicómoro: "Arríncate de raíz e plántate no mar". E vos obedecería.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 7 Quen de vós ten un servo arando ou pastoreando ovellas, e cando volta do campo, lle di: "Ven de seguida e senta a comer"? \v 8 Non lle dirá mais ben: "Prepárame algo de comer, e vístete axeitadamente, e sírveme ata que coma e beba; e despois comerás ti"?
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 9 Seica lle das as grazas ao servo por que fixo o que se lle mandou. \v 10 Asi tamén vos, cando teñades feito o que vos mandou, dicide: "somos servos inútiles; fixemos só o que debíamos facer"
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 11 Sucedeu que mentre ía camiño de Xerusalén, pasaba entre Samaria e Galilea, \v 12 e ao entrar nunha aldea, saironlle ao camiño dez homes leprosos, que pararon a certa distancia, \v 13 e berraron, dicindo: Xesús, Mestre! Ten misericardia de nos!
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 14 Cando os veu, lles dixo: ide e presentádevos aos sacerdotes. E sucedeu que mentres ían, quedaron limpos. \v 15 Entón un deles, ao ver que fora sanado, deu volta glorificando a Deus con voz forte. \v 16 E caeu sobre o seu rostro aos pes de Xesús, dándolle as grazas; e este era samaritano
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 17 Respondendo Xesús, dixo: Non foron dez os que quedaron limpos? \v 18 E os outros nove, onde están? Non houbo ningún que volvera dar gloria a Deus, excepto este extranxeiro? \v 19 E lle dixo: Érguete e vaite; sanoute a túa fe.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 20 O fariseos lle preguntaron cando viría o reino de Deus, Xesús lles respondeu, e dixo: O reino de Deus non ven con sinais visibles, \v 21 nin dirán: "Mirade, aquí está!" ou "Alí está". Porque velaí que o reino de Deus está entre vos.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 22 E lle dixo aos discípulos: Virán días nos que desexaredes pasar un só día do Fillo do Home, e non o veredes. \v 23 Entón vos dirán: "Mirade alí!" Mirade aquí!". Non vaiades, nin corrades tras deles. \v 24 Porque como o lóstrego que brilla desde un lado ao outro do ceo, así será o fillo do home no seu día
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 25 Pero primeiro é preciso que Él padeza moito e sexa rexeitado por esta xeración. \v 26 Tal e como ocurriu nos días de Noé, así serán tamén os días do Fillo do Home. \v 27 Comían, bebían, casaban e se comprometían, ata o día en que Noé entrou na arca, e chegou o diluvio e os destruiu a todos.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 28 Foi o mesmo que ocurriu nos días de Lot: comían, bebían, compraban, vendían, plantaban, construían; \v 29 pero o día en que Lot saiu de Sodomo, choveu lume e azufre do ceo e os destruiu a todos.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 30 O mesmo pasará o día en que o Fillo do Home sexa revelado. \v 31 Nese día, o que estea no terrado e teña as súas pertenzas na casa, non baixe para leválas; do mesmo xeito, o que estea no campo, non volte atrás
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 32 Recodade a muller de Lot. \v 33 Todo o que queira gardar a súa voda, perderaa; e todo o que a perda, salvaraa.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 34 Dígovos que naquela noite estarán dous nunha cama; levarán a un e deixarán ao outro. \v 35 Estaran duas mulleres moendo no mesmo lugar, levarán a unha e a outra a deixarán. \v 36 Dous estarán no campo; levarán a un e ao outro o deixarán
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 37 Respondendo eles, dixeron: Onde, Señor? E Él lle dixo: Onde estea o corpo, alí tamén se xuntarán os buitres
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
Capítulo 17
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\c 21 \v 1 Xesús levantou a vista e viu aos ricos que botaban as súas ofrendas na arca do tesouro. \v 2 E viu tamén unha viuva pobre que botaba alí unhas moedas de cobre; \v 3 e dixo: Asegúrovos que esta viuva tan pobre botou máis que todos eles, \v 4 porque todos eles botaron do que lles sobraba, mais ela, da súa pobreza, botou o que tiña para vivir.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 5 E mentres algúns falaban do templo, de como estaba adornado de pedras preciosas e exvotos, Xesús dixo: \v 6 encanto a estas cousas que estades vendo, virán días nos que non quedará pedra sobre pedra que non sexa derribada
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 7 Entón lle preguntaron, dicindo: Mestre, cando serán estas cousas e cal será o sinal de que van acontecer? \v 8 El dixo: Mirade que non vos enganen; porque moitos virán no meu nome, dicindo: "Eu son o cristo" e "O tempo está perto". Non os sigades. \v 9 E cando escoitedes de guerras e disturbios, non teñades medo; porque estas cousas teñen que vir primeiro, mais non será o fin.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 10 Entón lles dixo: levantaráse nación contra nación e reino contra reino; \v 11 e haberá grandes terremotos, e pragas e fame en moitos sitios; e haberá cousas espantosas e grandes sinais no ceo
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 12 Mais antes de todas estas cousas vos botaran a man enriba e vos perseguirán, entregándovos as sinagogas e aos cárceres, levándovos ante reis e gobernantes pola miña causa. \v 13 E isto vos dará a oportunidade de testemuñar
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 14 Polo tanto, facede proposito de non perparar de ante man a vosa defensa; \v 15 porque eu vos darei palabra e sabedoría que ningún dos vosos inimigos poderá replicar
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 16 Mais ata vos entregarán os vosos pais, irmáns , parentes e amigos; e matarán a algúns de entre vos, \v 17 e pola miña causa seredes odiados por todos . \v 18 Sen embargo, non perderedes nin un pelo da vosa cabeza. \v 19 Gañaredes as vosas almas coa vosa perseverancia
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 20 Cando vexades a Xerusalén rodeada por exércitos, saberedes que a destrucción está perto. \v 21 Entón, os que estean en Xudea, fuxan aos montes, e os que están no medio da cidade, afastense; e os que estean no campo, non volten a ela; \v 22 porque estes son días de vinganza para que se cumpran todas as cousas que están escritas
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 23 Ai das que estean embarazadas e as que estean amamantando por aqueles días! Porque haberá unha grande calamidade e ira sobre o povo; \v 24 e morrerán a espada, e os levarán cautivos a todas as nacions; e os xentís pisarán a Xerusalén, ata que se cumpra tamén o tempo para os xentís.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 25 E haberá sinais no sol, na lúa e nas estrelas, e sobre a terra angustia entre as nacións, asombradas polo ruxido do mar e das ondas, \v 26 desfalecendo os homes polo medo e o desacougo polas cousas que virán ao mundo; porque mesmo as potencias dos astros se axitarán.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 27 E entón eles verán ao FILLO DO HOME QUE VEN NUNHA NUBEcon poder e gloria. \v 28 Cando todo isto comece a suceder, erguede as vosas cabezas, porque a vosa liberación está perto.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 29 E Xesús lles deu unha parabola: Mirade a figueira e todas as árbores. \v 30 Cando xa saen as follas, ao vélo, vos mesmos sabedes que o verán está perto. \v 31 Así tamén, cando vexades que ocoren estas cousas, saberedes que o reino de Deus está perto.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 32 Asegúrovos que non pasará esta xeración ata que todo isto suceda. \v 33 O ceo e a terra pasarán, mais as miñas palabras non pasarán.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 34 Estade atentos a vos mesmos, non vaia ser que o voso corazón se encha de praceres e embriaguez e coas preocupacións da vida , e aquel día chegue de súpeto \v 35 sobre vos; porque virá sobre todos os que habitan a terra
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 36 Mais vixiade en todo tempo, orando para que teñades forza para fuxir de todas estas cousas que está por vir, e poidade comparecer ante oFillo do Home
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 37 Durante o día ensinaba no templo, mais ao oscurecer saía e pasaba a noite no monte das Oliveiras. \v 38 E todo o povo madrugaba para ir ao templo para escoitálo
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
Capítulo 21
|
|
@ -279,6 +279,98 @@
|
|||
"22-61",
|
||||
"22-63",
|
||||
"22-66",
|
||||
"22-69"
|
||||
"22-69",
|
||||
"05-01",
|
||||
"05-04",
|
||||
"05-08",
|
||||
"05-12",
|
||||
"05-14",
|
||||
"05-15",
|
||||
"05-17",
|
||||
"05-18",
|
||||
"05-20",
|
||||
"05-22",
|
||||
"05-25",
|
||||
"05-27",
|
||||
"05-29",
|
||||
"05-33",
|
||||
"05-36",
|
||||
"05-37",
|
||||
"09-title",
|
||||
"09-01",
|
||||
"09-03",
|
||||
"09-05",
|
||||
"09-07",
|
||||
"09-10",
|
||||
"09-12",
|
||||
"09-15",
|
||||
"09-18",
|
||||
"09-20",
|
||||
"09-23",
|
||||
"09-26",
|
||||
"09-28",
|
||||
"09-30",
|
||||
"09-32",
|
||||
"09-34",
|
||||
"09-37",
|
||||
"09-41",
|
||||
"09-43",
|
||||
"09-46",
|
||||
"09-49",
|
||||
"09-51",
|
||||
"09-54",
|
||||
"09-57",
|
||||
"09-59",
|
||||
"09-61",
|
||||
"13-title",
|
||||
"13-01",
|
||||
"13-04",
|
||||
"13-06",
|
||||
"13-08",
|
||||
"13-10",
|
||||
"13-12",
|
||||
"13-15",
|
||||
"13-17",
|
||||
"13-18",
|
||||
"13-20",
|
||||
"13-22",
|
||||
"13-25",
|
||||
"13-28",
|
||||
"13-31",
|
||||
"13-34",
|
||||
"17-title",
|
||||
"17-01",
|
||||
"17-03",
|
||||
"17-05",
|
||||
"17-07",
|
||||
"17-09",
|
||||
"17-11",
|
||||
"17-14",
|
||||
"17-17",
|
||||
"17-20",
|
||||
"17-22",
|
||||
"17-25",
|
||||
"17-28",
|
||||
"17-30",
|
||||
"17-32",
|
||||
"17-34",
|
||||
"17-37",
|
||||
"21-title",
|
||||
"21-01",
|
||||
"21-05",
|
||||
"21-07",
|
||||
"21-10",
|
||||
"21-12",
|
||||
"21-14",
|
||||
"21-16",
|
||||
"21-20",
|
||||
"21-23",
|
||||
"21-25",
|
||||
"21-27",
|
||||
"21-29",
|
||||
"21-32",
|
||||
"21-34",
|
||||
"21-36",
|
||||
"21-37"
|
||||
]
|
||||
}
|
Loading…
Reference in New Issue