\c 1 \v 1 Había un home de Ramataim de Zofim, da rexión montañosa de Efraín que se chamaba Elcana, fillo de Xeroham, fillo de Eliú, fillo de Tohu, fillo de Zuf o efrateo. \v 2 Elcana tiña dúas mulleres, unha se chamaba Ana e a outra Penina. Penina tiña dous fillos, pero ana non tiña fillos.
\c 1 \v 1 Había un home de Ramataim de Zofim, da rexión montañosa de Efraín que se chamaba Elcana, fillo de Xeroham, fillo de Eliú, fillo de Tohu, fillo de Zuf o efrateo. \v 2 Elcana tiña dúas mulleres, unha se chamaba Ana e a outra Penina. Penina tiña dous fillos, pero Ana non tiña fillos.
\v 3 Aquel home subía todos os anos da súa cidade para adorar e ofrecer sacrificio ao Señor dos exércitos en Silo, onde era sacerdotes do Señor os dous fillos de Elí, Ofni e Finees. \v 4 Cando chegaba o día, Elcana en ofrecía sacrificio, e daba a porción a Penina, a súa muller, e a todos os seus fillos e fillas.
\v 3 Aquel home subía todos os anos da súa cidade a Silo para adorar e ofrecer sacrificio ao Señor dos exércitos, onde era sacerdotes do Señor os dous fillos de Elí, Ofni e Finees. \v 4 Cando chegaba o día, Elcana ofrecía sacrificio, e daba a porción a Penina, a súa muller, e a todos os seus fillos e fillas.
\c 2 \v 1 Entón Ana orou e dixo: O meu corazón alégrase no Señor, a miña fortaleza exaltase no Señor, a miña boca fala sen medo contra os meus inimigos, xa que me alegro na Túa salvación
\v 3 Non presumades con tanto orgullo, nen saia arrogancia da vosa boca, porque o Señor é Deus de sabedoría e El é quen pesa as accións. \v 4 Os arcos dos fortes son quebrados, mais os débiles cínguense de poder.
\v 8 Ergue do pó ao pobre, levanta da esterqueira ao necesitado para que sente cos principes e herda un sitio de honor, xa que as colunas da terra son do Señor e sobre elas asentou o mundo
\v 10 Os que se enfrentan ao Señor serán abatidos, El tronará desde os ceos contra deles. O Señor xulgará os confíns da terra, dará vigor ao seu rei, e afirmará o poder do seu unxido.
\v 12 Mais os fillos de Elí eran homes indignos. Non coñecían ao Señor \v 13 nen os costumes dos sacerdotes para co pobo. Cando alguén ofrecía sacrificio, mentres se cocía a carne, viña o criado do sacerdote cun tenedor de tres dentes na man, \v 14 metíao na cazola, na pota, na caldeira ou no caldeiro e todo o que o garfo sacaba, collíao para o sacerdote. E así facían en Silo con todos os israelitas que ían ata alí.
\v 15 Ademais antes de queimar a graxa, viña o criado do sacerdote e lle dicía ao home que ofrecía o sacrificio: "Dálle ao sacerdote a carne para asar, pois non acepta a carne cocida, senon carne crúa. \v 16 E se o home lle dicía: "Primeiro hai que queimar a graxa e despois toma todo o que queras". El lle respondía: "Non, dáma a min agora, senon a collerei pola forza". \v 17 O pecado destes mozos era moi grande ante o Señor, porque menosprezaban as ofrendas do Señor.
\v 18 Samuel, ainda neno, ministraba diante do Señor con roupa sacerdotal \f (n.d.t.: no orixinal "efod") \f* de liño. \v 19 Súa nai lle facía unha túnica pequena cada ano, e traíalla cando subía co seu home para o sacrificio anual.
\v 20 Eli bendicía a Elcana e á súa muller e dicía: "que Deus che dea fillos desta muller no lugar do que ela ofreceu ao Señor". E volvían para a súa casa. \v 21 O Señor visitou a Ana, que concebiu e pariu tres fillos e dúas fillas. E Samuel crecía diante do Señor
\v 22 Sendo Eli xa moi ancián, escoitou todo o que os seus fillos estaban facendo a todo Israel, como se deitaban coas mulleres que servían á entrada da Tenda de Reunión \v 23 e preguntoulles: "Por que facedes estas cousas? Cousas malas que escoito falar a todo o pobo". \v 24 Non, fillos, non é bo o rumor que escoitei, pois afastades ao pobo do Señor.
\v 25 Se un home peca contra outro, Deus mediará por el. Mais se un home peca contra o Señor, quen intercederá por el?. Mais eles non escoitaron as palabras o seu pai, porque o Señor decidira que morresen. \v 26 E o xoven Samuel ía crecendo en estatura e en gracia diante do Señor e diante dos homes.
\v 27 Un home chegou onda Elí e lle dixo: "Así di o Señor: Non me revelei á casa do teu pai cando eles eran escravos en Exipto na casa de Faraón? \v 28 Non vos escollín de entre todas as tribos de Israel para ser os meus sacerdotes, para subir ao meu altar, para queimar incenso, para levar efod diante de min? Dinlle a casa do teu pai todas as ofrendas encendidas polos fillos de Israel.
\v 29 Por que pisades os meus sacrificios e as miñas ofrendas que demandei para a miña casa e honras aos teus fillos máis que a min, engordándovos co mellor de cada ofrenda do meu pobo Israel? \v 30 Por tanto, o Señor, Deus de Israel, declara: "Eu lle dixera a túa familia e a familia do teu pai que andariades diante de min para sempre". Mais agora o Señor di: "Lonxe de min todo isto, porque eu honrarei aos que me honran e os que me desprezar serán tidos en pouco.
\v 31 Polo tanto, veñen días nos que quitarei a tua forza e a forza da casa do teu pai, e non haberá ancián na túa casa. \v 32 Verás con angustia todo o ben que lle fago a Israel, mais nunca haberá vello na túa casa. \v 33 Non cortarei do meu altar a algún dos teus, para consumir os teus ollos e facer esmorecer a túa alma, todos os nacidos na túa casa morrerán na forza da vida.
\v 34 En canto aos teus dous fillos, Ofni e Finees, este será o sinal para ti: os dous morrerán o mesmo día. \v 35 Mais levantarei para min un sacedorte fiel que fará conforme os desexos do meu corazón e da miña alma. E levantarei unha casa duradeira e el andará diante de meu unxido.
\v 36 E todo o que quede vivo da túa casa, virá e se postrará diante del por unha moeda de prata ou por unha torta de pan e diralle: Dame un dos traballos sacerdotais para que poda comer un anaco de pan.
See in Reader
