Compare commits
12 Commits
797b7764be
...
56b2e0c1aa
Author | SHA1 | Date |
---|---|---|
Loida Concha Marinhas | 56b2e0c1aa | |
Loida Concha Marinhas | 5f47b1cdbd | |
Loida Concha Marinhas | 80f2802e5c | |
Loida Concha Marinhas | 41f24b293d | |
Ana Iglesias Duran | 506e6c86f0 | |
Ana Iglesias Duran | 209f314a41 | |
Ana Iglesias Duran | 1d5ba2bb0a | |
Ana Iglesias Duran | df25a5fbf0 | |
Ana Iglesias Duran | 790e87ebd5 | |
Ana Iglesias Duran | 558f5923c3 | |
Ana Iglesias Duran | 5b7e0bf41b | |
Ana Iglesias Duran | 9e38fa28fc |
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 5 Mais a Ana lle daba unha doble porción, xa que a amaba, ainda que o Señor non lle dera fillos. \v 6 A súa rival, Penina, provocábaa amargamente para alporizála, porque Deus non lle dera fillos.
|
||||
\v 5 Mais a Ana dáballe unha dobre porción, xa que a amaba, ainda que o Señor non lle dera fillos. \v 6 A súa rival, Penina, provocábaa amargamente para alporizala, porque Deus non lle dera fillos.
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 7 Isto sucedía todos os anos, sempre que ela subía á casa do Señor, Penina a provocaba, polo que Ana choraba e non comía. \v 8 Entón Elcana, o seu home, lle dixo: Ana, por que choras e non comes? Por que está triste o teu corazón? Non son eu mellor para ti que dez fillos?
|
||||
\v 7 Isto sucedía todos os anos, sempre que ela subía á casa do Señor, Penina provocábaa, polo que Ana choraba e non comía. \v 8 Entón Elcana, o seu home, díxolle: Ana, por que choras e non comes? Por que está triste o teu corazón? Non son eu mellor para ti que dez fillos?
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 9 Ana, despois de ter comido e bebido en Silo, ergueuse, e mentres o sacerdote Eli estaba sentado nunha cadeira xunta un poste da porta do templo do Señor, \v 10 ela, moi agoniada, oraba ao Señor e choraba amargamente.
|
||||
\v 9 Ana, despois de ter comido e bebido en Silo, ergueuse, e mentres o sacerdote Elí estaba sentado nunha cadeira xunta un poste da porta do templo do Señor, \v 10 ela, moi agoniada, oraba ao Señor e choraba amargamente.
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 11 Entón fixo voto e dixo: Oh, Señor dos exercitos, se te dignas a mirar a tristura da túa serva, recórdame e non esquezas a túa serva, e dalle un fillo a túa serva, eu ofrecereillo ao Señor por todos os días da súa vida e nunca pasará navalla pola súa cabeza.
|
||||
\v 11 Entón fixo voto e dixo: Ó Señor dos exércitos, se te dignas a mirar a tristura da túa serva, recórdame e non esquezas a túa serva, e dalle un fillo a túa serva, eu ofrecereillo ao Señor por todos os días da súa vida e nunca pasará navalla pola súa cabeza.
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 12 Mentres ela continuaba en oración diante do Señor, Elí observaba a súa boca. \v 13 Mais Ana só falaba no seu corazón, movendo os beizos e sen que se oíse a súa voz. Entón Elí pensou que estaba bébeda. \v 14 E lle dixo Elí: Ata cando vas estar bébeda? Bota fora ese viño!
|
||||
\v 12 Mentres ela continuaba en oración diante do Señor, Elí observaba a súa boca. \v 13 Mais Ana só falaba no seu corazón, movendo os beizos e sen que se oíse a súa voz. Entón Elí pensou que estaba bébeda. \v 14 E díxolle Elí: Ata cando vas estar bébeda? Bota fóra ese viño!
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 15 Mais Ana respondeu: Non, señor, son unha muller aflixida de espírito. Non bebín viño nen licor, senon que desafoguei a miña alma diante do Señor. \v 16 Non teñas a túa serva por unha muller indecente. Ata agora estaba orando por causa da miña anguria e aflicción.
|
||||
\v 15 Mais Ana respondeu: Non, señor, son unha muller aflixida de espírito. Non bebín viño nin licor, senon que desafoguei a miña alma diante do Señor. \v 16 Non teñas a túa serva por unha muller indecente. Ata agora estaba orando por causa da miña anguria e aflición.
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 17 E lle respondeu Elí: Vai en paz e que o Deus de Israel che conceda a petición que lle fixeste. \v 18 Ela dixo: A túa serva encontrou gracia aos teus ollos! Entón a muller seguiu camiño e comeu e xa non estivo mais triste.
|
||||
\v 17 E respondeulle Elí: Vai en paz e que o Deus de Israel che conceda a petición que lle fixeches. \v 18 Ela dixo: A túa serva encontrou graza aos teus ollos! Entón a muller seguiu camiño e comeu e xa non estivo mais triste.
|
|
@ -33,20 +33,16 @@
|
|||
],
|
||||
"parent_draft": {},
|
||||
"translators": [
|
||||
"Loida Concha Marinhas"
|
||||
"Loida Concha Marinhas",
|
||||
"Ana Iglesias Duran"
|
||||
],
|
||||
"finished_chunks": [
|
||||
"front-title",
|
||||
"01-title",
|
||||
"01-01",
|
||||
"01-03",
|
||||
"01-05",
|
||||
"01-07",
|
||||
"01-09",
|
||||
"01-11",
|
||||
"01-12",
|
||||
"01-15",
|
||||
"01-17",
|
||||
"01-19",
|
||||
"01-21",
|
||||
"01-24",
|
||||
|
|
Loading…
Reference in New Issue