\v 19 Á mañán seguinte ergueronse moi cedo, adoraron diante do Señor e volveron para a súa casa en Ramá. E Elcana deitouse coa súa muller Ana e o Señor se lembrou dela. \v 20 Despois de ter concebido, Ana deu a luz ao seu tempo un fillo ao que lle puxo por nome Samuel, dicindo:"Porque llo pedira ao Señor"
\v 21 Subiu o seu home Elcana con toda a súa familia para ofrecer o sacrificio anual e cumprir á súa promesa. \v 22 Mais Ana non subiu, dicindolle ao seu home: Non subirei ata que destete ao neno. Entón o levarei para presentálo diante do Señor e que quede alí para sempre. \v 23 Elcana, o seu home, lle dixo: Fai coma che pareza mellor. Queda ata que o destetes, e que o Señor confirme a túa promesa. Ana quedou e criou ao seu fillo ata que o destetou.
\v 24 Despois de télo destetado, ainda que o neno era pequno, colleuno consigo e o trouxo á casa do Señor en Silo. \v 25 Tamén levou un cuxo de tres anos, un efa de fariña e un pelello de viño.
\v 26 Oh, señor meu!, dixo Ana. Vive a túa alma, meu señor. Eu son a muller que estivo aquí orando ao Señor xunto a ti. \v 27 Oraba por este neno e o Señor me concedeu a petición que lle fixen. \v 28 Polo que eu tamén o adiquei ao Señor todos os días da súa vida. E adorou ao Señor.