\v 4 اونی کی آسمانِ میَأن خو تختِ رو نیشته خنده کونه، خداوند اَشَأنِ نقشه یانَ به مسخره گیره. \v 5 اونموقع خشمِ مرَه اوشَأنِ اَمرَه گب زنه و خو غضبِ اَمرَه اوشَأنَ به وحشت تَأوَأده،